Liczymy się z tym, że będzie druga fala, że będziemy od września znów zmuszeni do pracy w małych grupach. Mamy obawy, że to nie będzie taka praca, jak normalnie (VI_IDI_2). To życie pokaże, nie wyreżyserujemy tego (IV_IDI_1).
NA PIERWSZEJ LINII FRONTU. O DZIAŁACH OBSŁUGUJĄCYCH I ROZWIJAJĄCYCH WIDOWNIĘ Zawsze na posterunku – pod telefonem, w okienku kasy teatralnej, przy wejściu na widownię. Kasjerzy i kasjerki, bileterzy i bileterki, pracownicy i pracownice biura obsługi widzów, specjalistki i specjaliści od rozwoju widowni. To oni ze wszystkich grup zawodowych w teatrze są zwyczajnie, po ludzku najbliżej widza – są dostępni, na wyciągnięcie ręki, nieoddzieleni od widowni prostokątem sceny, wręcz przeciwnie, stojący w drzwiach, witający się z gośćmi teatru, często znani przez stałych bywalców z imienia. To oni są głosem teatru – czy to na telefonicznych, czy internetowych łączach. To oni dbają o relacje – o to, by widzowie i widzki zżyli się z teatrem, jak najczęściej zasiadali na widowni, zabierając do teatru swoich najbliższych i by wszystkim w murach teatru funkcjonowało się dobrze. To oni reagują, gdy ktoś z widzów potrzebuje wsparcia w odszukaniu wykupionego miejsca czy szklanki wody w sytuacji gorszego samopoczucia. Zawsze na pierwszej linii frontu – po stronie widza, z widzem i dla widza, z którym bezpośredni kontakt został nagle ucięty z powodu pandemii. Ich opowieść o pandemii to historia wojenna – o toczonej nieprzerwanie
77
