FACEBOOK, KTÓRY STAŁ SIĘ SCENĄ. O ZESPOŁACH PROMOCJI I KOMUNIKACJI Już przed pandemią dla pracownic i pracowników działów promocji media społecznościowe oraz strony internetowe teatrów były istotną przestrzenią kontaktu z widzem. Dodatkowo pracowali oni także nad komunikacją i strategią promocji offline, a więc zajmowali się: opracowywaniem i dystrybucją materiałów informacyjnych, programów, afiszów, oprawą graficzną spektakli i innych wydarzeń. Ważnym obszarem ich działalności były kontakty z mediami i ze sponsorami. Niektóre osoby łączyły zadania promocyjne z innymi funkcjami – z obsługą widzów czy prowadzeniem edukacji lub archiwum. Duża część działań tej grupy pracowników w czasie pandemii została zawieszona lub, jak w przypadku kontaktu z mediami, mocno ograniczona. W rozmowach badani i badane często podkreślali, że tęsknią za tą „papierową częścią swojej pracy” (VIII_FGI_1) oraz za realnymi kontaktami, które dotychczas stanowiły podstawę ich aktywności zawodowej. Zadania offline wypadły co prawda z obowiązków „ludzi od promocji”, nie znaczy to jednak, że w pandemii mieli oni mniej pracy. Przeciwnie, było „paradoksalnie więcej pracy niż przed pandemią” (VIII_A_26), a w dodatku „to zdecydowanie nie była praca 8-16, tylko taka praca zlewająca się z domem, [gdzie] trudno o granice” (VIII_FGI_1). Nie tylko konieczność bycia cały czas online, ale również tempo zamieszczania informacji, często kilku komunikatów w ciągu doby, było dla osób odpowiedzialnych za promocję obciążające (a niektórzy pisali w ankietach, że wręcz „przeciążające”). „Ilość komunikatów, materiałów, każdego dnia, to był naprawdę maraton” (VIII_IDI_2). Działy promocji i komunikacji to niezaprzeczalnie te, które w czasie pandemii pracowały znacznie intensywniej i w mniej określonych ramach czasowych niż zazwyczaj:
85
