Basia Bańda Magdalena Gryska Jarek Jeschke Stanisław R. Kortyka Jarosław Łukasik Norman Smużniak Ryszard Woźniak
idee i obrazy Galeria Biblioteki Uniwersyteckiej 14 października – 31 grudnia 2014
Zielona Góra 2014
fot. Marek Lalko
Instytut Sztuk Wizualnych
idee i obrazy to wystawa wpisująca się w ciąg prezentacji twórczości
stwo, zyskać na znaczeniu w wymiarze autonomicznej dyscypliny artystycznej.
artystów związanych z akademickim środowiskiem artystycznym Zielonej Góry;
Zyskał również na prestiżu sam Instytut dzięki znakomitym sukcesom swoich ab-
poprzednia, „Przybysze i tubylcy”, prezentowana w zielonogórskim Biurze Wystaw
solwentów. Wystarczy wymienić performerską działalność Karoliny Wiktor i Alek-
Artystycznych w 2011 roku (w dwudziestolecie Instytutu), skupiała całe spektrum
sandry Kubiak tworzących znaną grupę „Sędzia Główny”, czy malarzy Arkadiusza
działalności twórczej artystów pedagogów: od sztuki wideo, form przestrzennych,
Ruchomskiego i Rafała Wilka, zdobywców (rok po roku w 2004 i 2005) Głównej
projektowania graficznego i architektonicznego po fotografię, grafikę warsztato-
Nagrody w spektakularnym ogólnopolskim konkursie na Obraz Roku w Warsza-
wą i malarstwo. Miała pokazać, przy całej różnorodności postaw i obszarów arty-
wie. Nie można nie zauważać, że to, co na początku lat 90. miało przyczyniać
stycznych poszukiwań, jaka jest kondycja tego środowiska i jak współbrzmi to, co
się do aktywizacji zielonogórskiego środowiska artystycznego, dzisiaj, po blisko
powstaje w pracowniach tzw. „tubylców” i „przybyszów”. Zresztą, czyż w jakimś
25 latach, jest faktem bezspornym. Świadczą o tym wysokiej jakości malarskie
sensie „przybyszami” nie są sami zielonogórzanie? Kończąc studia w Akademiach
dyplomy, twórczość i aktywność wystawiennicza tak oryginalnych malarzy mło-
Sztuk Pięknych we Wrocławiu, Poznaniu, Krakowie, wracali przynosząc to, co jest
dego pokolenia jak Basia Bańda i Jarek Jeschke, aby wymienić tylko tych, którzy
najlepsze i najbardziej charakterystyczne dla tych wielkich artystycznych uczelni.
są asystentami w Zakładzie Malarstwa. Nie będę ukrywał, że tak, jak to w sztuce
Nie do przecenienia jest też rola rzeczywistych „przybyszów” – myślę, że nie tylko
bywa, artystyczny wyraz często oparty jest na kontrastach, taki też charakter ma
w samym procesie artystycznego kształcenia. A zaczęła się ta dydaktyczna przy-
ta prezentacja aktualnego stanu rzeczy – to nie tylko kontrast postaw, to także
goda, dla obydwu grup, w 1991 roku od powołania Instytutu Wychowania Plastycz-
kontrast osobowości.
nego w strukturach Wyższej Szkoły Pedagogicznej. Nie trzeba chyba przekonywać
Przygotowując tę wystawę, w której biorą udział malarze pedagodzy aktualnie
jak ważna była to decyzja dla zielonogórskiego środowiska artystów plastyków,
prowadzący pracownie malarskie w Instytucie Sztuk Wizualnych, nie można za-
ale też dla całego regionu. I jak istotne było związanie się z tym Instytutem takich
pominać o tych, którzy tu pracowali i przez wiele lat, według indywidualnych
twórców jak: Jan Berdyszak, Antoni Zydroń, Izabela Gustowska, Wojciech Müller
metod dydaktycznych, kształtowali specyfikę swoich pracowni malarskich: Ja-
i Zenon Polus, współanimator słynnego Biennale Sztuki Nowej, które próbowało
nie Gawronie, Andrzeju Klimczaku-Dobrzanieckim, Leszku Knaflewskim, Jacku
nawiązać do świetnej tradycji wystaw i sympozjów „Złotego Grona”.
Dłużewskim. A to, „co słychać” u dydaktyków Zakładu Malarstwa dzisiaj, w ich
Malarstwo od początku spełniało istotną rolę w kształceniu studentów wszystkich
prywatnych pracowniach, pokazujemy na tej wystawie – w Galerii, która z każdą
specjalności, aby z chwilą powołania studiów magisterskich na kierunku malar-
kolejną wystawą zyskuje na renomie. Stanisław R. Kortyka
4
5
Basia Bańda Studia w latach 2001–2006 w Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu, kierunek – malarstwo. Dyplom w pracowni prof. Jarosława Kozłowskiego w 2006 roku. Od 2008 roku pracuje w Instytucie Sztuk Wizualnych na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Zielonogórskiego jako asystentka w pracowni malarstwa prowadzonej przez prof. Ryszarda Woźniaka. Mieszka i pracuje w Zielonej Górze.
idee i obrazy
Wystawy indywidualne: 2014 Wczoraj wieczorem, Galeria Sztuki, Legnica 2013 Codzienne wiadomości Warszawa, Miejsce Projektów Zachęty, Warszawa; Sumienie mam czyste i sny spokojne, Galeria Miejska Arsenał, Poznań; Szkicownik, Galeria BWA Studio , Wrocław; Gabinet, Muzeum Ziemi Lubuskiej, Galeria Nowy Wiek, Zielona Góra 2012 Codzienne wiadomości, Bunkier Sztuki, Kraków; Wiosna, Galeria Szara, Cieszyn 2011 Bajka o takim co wyruszył w świat by nauczyć się bać, Galeria BWA, Olsztyn 2010 Spotkanie z cyklu Zachęta do sztuki, Muzeum Warmii i Mazur, Olsztyn; Prezentacja własnej twórczości w ramach Koła Miłośników Sztuki, Narodowa Galeria Sztuki Zachęta, Warszawa; Dziewczyna z rybą, Galeria Platan, Budapeszt, Węgry; Fluffy and filthy, Galerie ZP, Karlsruhe, Niemcy; Mięciutko, Laboratorium sztuki , Toruń 2009 Było tak cudownie, Galeria BWA, Zielona Góra; Kuku, Wizytująca Galeria, Warszawa; Alfabet Polski, Sekcja Sztuki Nowoczesnej, Galeria BWA, Tarnów 2008 Futrzak, GCK, Katowice; Boniu jak cierpię, plamy na słońcu, Galeria Entropia, Wrocław 2007 Put me down, Galeria BWA, Zielona Góra; Lekcja angielskiego, Galeria Zderzak, Kraków 2006 Basia Bańda, Galeria BWA, Zielona Góra; Bardzo strasznie, Galeria Aneks, Poznań; Potwór, Galeria Szara , Cieszyn; W co się ubrać, Galeria Zakręt, Warszawa 2005 Ci Ci, Galeria Zderzak, Kraków; Grubciu , Galeria Naprzeciw, Poznań 2001 Muzeum Okręgowe w Gorzowie Wielkopolskim
Przede wszystkim zajmuję się malarstwem. W swoich pracach często dotykam osobistych tematów. We wczesnym okresie swojej twórczości oscylowałam między malarstwem a obiektem; do niedużych kompozycji na płótnie doczepiałam zasłony z wełny lub innych materiałów. Haft na płótnie był równie istotny jak farba. Prace prowokowały widza do ich dotykania i rozbierania. W późniejszych pracach obraz i obiekt stały się odrębnymi bytami. Zafascynował mnie świat baśni i przyrody. W obydwu okrutność i niewinność występują równocześnie. Zainteresowałam się także kolażem i rysunkiem. Kemping, 2014 ecolina na płótnie, 60×70 cm Przekaźnik, 2014, ecolina na płótnie, 90×100 cm
6
Magdalena Gryska Studia w PWSSP w Poznaniu. Dyplom z malarstwa w pracowni prof. Jacka Waltosia w 1994 roku. W latach 1990–91 wolny słuchacz w École Nationale Superieure Des Beaux Arts w Paryżu, w pracowni malarstwa prof. Alfredo Zawaro. Od 1998 roku pracuje w Instytucie Sztuk Wizualnych, Wydział Artystyczny Uniwersytetu Zielonogórskiego; od roku 2010 na stanowisku profesora nadzwyczajnego. W latach 2003-2008 prowadziła Galerię Stara Winiarnia w Zielonej Górze. Kurator ogólnopolskich wystaw w tym m.in. Kolekcja Starej Winiarni. Obecnie prowadzi dyplomującą pracownię malarstwa. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, fotografią.
www.magdalenagryska.pl
idee i obrazy
Nowhere, 2014 olej, płótno, 100×100 cm
8
Wystawy indywidualne: 2012 Cytaty, Galeria BWA, Gorzów Wlkp. 2011 Plan B, Galeria BWA, Sandomierz; Podwodne dzieci, Galeria MM, Chorzów 2010 Malarstwo, Galeria Napiórkowska, Warszawa 2009 Niebieska melancholia, Galeria Wieża Ciśnień, Konin 2008 Niebieska melancholia, Muzeum Lubuskie im. Jana Dekerta, Gorzów Wlkp. 2006 Podejdź bliżej..., Bałtycka Galeria Sztuki, Słupsk 2005 Z basenem czy z ogrodem?, Galeria Wozownia, Toruń Wybrane wystawy zbiorowe: 2013 Mikrokosmos, Galeria MBWA, Leszno 2011 Przybysze i tubylcy, Galeria BWA, Zielona Góra; Triennale Polskiego Malarstwa Współczesnego, Galeria Umelcov Spisa, Słowacja 2010 Triennale Polskiego Malarstwa Współczesnego, Galeria BWA, Rzeszów; Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego, Zamek Książąt Pomorskich, Szczecin; 8 Triennale Małych Form Malarskich, Galeria Wozownia, Toruń 2008 Miejsce do mieszkania, miejsce do kochania...; Galeria Miejska, Wrocław; PGS, Słupsk 2006 Zdążyć przed zachodem słońca, Galeria Wozownia, Toruń 2004 Obraz Roku 2003, Pałac Królikarnia, Muzeum Narodowe, Warszawa 2003 36 Ogólnopolski Konkurs Malarstwa Współczesnego „Bielska Jesień”, Galeria Bielska BWA, Bielsko-Biała Nagrody: 2004 Nagroda Rektora Uniwersytetu Zielonogórskiego za osiągnięcia artystyczne; 2007 Nagroda Rektora Uniwersytetu Zielonogórskiego za prowadzenie Galerii Stara Winiarnia. (…) Melodyjne powtórzenia w niekończących się kołach, szczeliny pamięci, kolory i zapachy, dźwięki i cisza, sensualność i melodyjność malarstwa Magdaleny Gryska nakierowana jest nie na poznawczy cel, ale na emocjonalną sublimację wyróżnionych przez pamięć epizodów. Zwłaszcza dotkliwe przeczucie utraty wymusza niejako kolejne repetycje, spinając mgławicowy obszar percepcji jakimś jednoczącym rodzajem doświadczenia zyskującego niemal mistyczny charakter. Gdyby jednak założyć, że sztuka winna posiadać także remedialną funkcję, to w przypadku malarstwa Gryski mogłaby ona neutralizować skazę w kulturowo zapośredniczonej relacji pomiędzy światem natury a człowiekiem, którą niewątpliwie stanowi (między innymi) pamięć. Pamięć będąca ułudną zdolnością zatrzymywania czasu, lokującą się na poziomie historii rozumianej jako związany fabularną osią ciąg zdarzeń, czy też jako umiejętność spinania narracyjną klamrą określonych interwałów czasu. Stąd repetycja, cytat, przywołanie – nieustanny obrót pamięci w celu utrwalenia i wydestylowania owych wartościowych momentów (w porządku zarówno twórczym, jak i egzystencjalnym). Artystka ma bowiem świadomość, że nowoczesność jest uniwersum powtórzeń, że nie można zmieścić się w danej konwencji gatunkowej nie odwołując się do istniejących w jej ramach dzieł. Chociażby krytycznie. Jej refleksja zmierza jednak jeszcze dalej, ponieważ wpisana zostaje także w przekonanie o głębokim (niejako naturalnym, kosmicznym) sensie wszelkiej repetycji. Powtórzenia, cykle wyznaczają przecież rytm naszego życia i pracy (…). Szumy, zlepy, ciąg, Artur Pastuszek, fragment tekstu, katalog do wystawy, Galeria BWA, Gorzów Wlkp. 2012
Anywhere, 2014, olej, płótno, 100×100 cm
Jarek Jeschke Rocznik 1977. Studiował w ówczesnym Instytucie Sztuk Pięknych na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Zielonogórskiego. Dyplom z malarstwa uzyskał w 2004 roku. Studiował w pracowni prowadzonej przez prof. Stanisława R. Kortykę, gdzie od 2009 roku jest asystentem. W ramach stypendium „Młoda Polska” w 2013 roku odbył artystyczną podróż na Kubę. Zajmuje się głównie malarstwem, a także fotografią i wideo. Mieszka i pracuje w Zielonej Górze. Wybrane wystawy zbiorowe: 2012 Fragmentos, Miejsce Projektów Zachęty, Warszawa 2010 Grusse aus Zielona Góra, Museum Junge Kunst, Frankfurt (Oder), Niemcy; Junge Malerei aus Polen Stadtgalerie, Neu-Isenburg, Niemcy 2009 Junge Polnische Malerei. Młode Malarstwo Polskie Bestregarts, Frankfurt nad Menem, Niemcy Kto mnie słyszy? Nic nie widzę, Galeria Studio, Warszawa 2008 Marian Szpakowski – kontynuacja, Galeria „Nowy Wiek”, Zielona Góra Rybie oko, V Biennale sztuki młodych, Galeria Bałtycka, Słupsk 2007 Betonowe dziedzictwo. Od Corbusiera do blokersów, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa 2006 Rybie oko, IV Biennale sztuki młodych, Galeria Bałtycka, Słupsk 2005 Tęsknota za malarstwem, część druga, Galeria Stara Winiarnia, Galeria Nowy Wiek – Muzeum Ziemi Lubuskiej, Galeria PWW Tęsknota za malarstwem, część pierwsza, Galeria Szyperska, Galeria Pies, Poznań 2003 Wystawa dla podróżnych – Dworzec PKP Zielona Góra, wystawa pod patronatem BWA Zielona Góra
idee i obrazy
Widok z okna pracowni, 2013 olej na płótnie, 50×60 cm
10
Wybrane wystawy indywidualne: 2013 Patria o Muerte – Ojczyna albo śmierć cz.2 (z Agnieszką Hałas) BWA Zielona Góra 2013 Patria o Muerte – Ojczyna albo śmierć cz.1 (z Agnieszką Hałas) Art. Agenda Nova, Kraków 2011 Żelazny Laboratorium Sztuki, Wozownia, Toruń 2009 Principium, Art Agenda Nova, Kraków 2008 Identyczny z Naturalnym, MOA ART, SPOT, Poznań 2006 9772, BWA Zielona Góra Osiedle słoneczne (z Tomkiem Koncewiczem), Galeria Klimy Bocheńskiej, Warszawa OBRAZY, Galeria Pies, Poznań. Twórczość Jarka Jeschke trudno zamknąć w ścisłych ramach, zarówno pod względem stosowanych przez niego mediów artystycznych, jak i poruszanych tematów. Artysta pracuje seriami, zajmując się codziennością, naturą, historią, także tą indywidualną, która funkcjonuje w pamięci zbiorowej. W dorobku Jeschke znaleźć można serie niby – pejzaży, na których zwykle dominuje element architektoniczny, monument lub postać. Kompozycje jego obrazów są otwarte, przestrzenne, zostawiając miejsce na dopowiedzenie brakujących fragmentów płaszczyzny. Wspólne dla jego prac jest zainteresowanie fakturą obrazu, eksperymenty z formalną warstwą malarstwa. Artysta próbuje różnych technik malarskich, włączając do swoich poszukiwań również działanie za pomocą mechaniki, jak w przypadku serii czarnych płyt – malowanie za pomocą igły gramofonowej. Podobny efekt udało mu się uzyskać za pomocą pędzla w „Żelaznym” i „Krzywym Kominie”. Choć malarstwo wydaje się być na pierwszym planie aktywności artystycznej artysty, to chętnie i z powodzeniem sięga on po inne media artystyczne, takie jak fotografia czy film. Marta Gendera
Bez tytułu, 2014, olej na płótnie, 50×60 cm
Stanisław Ryszard Kortyka Rocznik 1943. Studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie ASP) we Wrocławiu. Dyplom z wyróżnieniem z malarstwa i projektowania malarstwa w architekturze w pracowniach prof. Zbigniewa Karpińskiego i doc. Alfonsa Mazurkiewicza w 1969 r. Od 1992 roku profesor tytularny. Prowadzi dyplomującą pracownię malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu i w Instytucie Sztuk Wizualnych na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Zielonogórskiego. Brał udział w ponad 140 wystawach zbiorowych krajowych i zagranicznych. Malarstwo i rysunek prezentował na 28 wystawach indywidualnych w kraju i zagranicą. W Wydawnictwie Ossolineum wydał trzy zbiory poezji. W 2014 roku otrzymał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Wybrane wystawy indywidualne z ostatnich lat: 2007 Bezkresny horyzont, malarstwo i rysunek, Muzeum Architektury, Wrocław 2008 Czas kamieni–czas odlotów, malarstwo i rysunek, BWA Sandomierz 2008 Malarstwo, wystawa towarzysząca XXII Festiwalowi Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie, Galeria XIII Muz 2012 Malarstwo, Galeria „na wprost”, Iława
idee i obrazy
Wybrane wystawy zbiorowe po 2000 roku: 2005 Pamięć i uczestnictwo, wystawa na Jubileusz Sierpnia 80 i Solidarności, Muzeum Narodowe w Gdańsku; 2006 Terra in-cognita, Polscy malarze współcześni, Magdeburg, Bonn, Berlin 2006 XXI Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie; 2008 Wystawa malarstwa i rzeźby ASP we Wrocławiu, Pałac Sztuki, Kraków; 2010 Wystawa malarstwa jurorów towarzysząca XXIII Festiwalowi Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie, Galeria W&B; 2010 Wrocław nie do Poznania, dydaktycy ASP we Wrocławiu, Galeria Stary Browar, Poznań; 2012 Przestrzeń pomiędzy nami, Kunsthaus, Wiesbaden; Uczta u Mistrzów, TPSP Pałac Sztuki, Kraków; Międzynarodowy Konkurs Rysunku, Muzeum Architektury, Wrocław 2013 9 Triennale Małych Form Malarskich, Galeria Sztuki Wozownia, Toruń 3 Triennale Polskiego Malarstwa Współczesnego, BWA, Rzeszów 2014 Układ zamknięty – układ otwarty. Interpretacje, Dom Literatury w Łodzi Nagrody: Nagroda Główna Prezydenta Miasta Wrocławia na Dolnośląskich Wystawach Sztuki, Malarstwo, 2004; Nagroda Prezydenta Miasta Szczecina na XXI Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie, 2006; Nagrody Rektora Uniwersytetu Zielonogórskiego: II stopnia za osiągnięcie w pracy artystycznej, 2005 i I stopnia, 2010. Prace w zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Szczecinie, Muzeum Architektury we Wrocławiu, Muzeum Okręgowego w Sandomierzu, Muzeum Południowego Podlasia w Białej Podlaskiej; w kolekcjach: Galerii Kutscha w Salzburgu, BWA w Częstochowie, Sandomierzu, Przemyślu oraz w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą.
Trwanie, 2014 olej na płótnie, 61×61 cm
12
Na początku lat 90. zacząłem eksperymentować z rytmiczną formą obrazu. Natura w dalszym ciągu była dla tych prac oczywistym odniesieniem. „Rytmy jasnych i mrocznych stref”, które rozwijały się dość długie cykle, jakby w dążeniu do zupełnego wyczerpywania w gwaszach, rysunkach i obrazach olejnych, w końcu przekształciły się w metodycznie organizowaną strukturę przestrzeni obrazu w „Kamiennych rytmach” i „Horyzontach”, malowanych w ciągu ostatnich 15 lat – z zasady łączonych w tryptyki i poliptyki.
Horyzont VII-0, 2011, olej na płótnie, 150×120 cm (pierwsza część poliptyku)
Jarosław Łukasik Rocznik 1969. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu w pracowni prof. Jerzego Kałuckiego. Dyplom z malarstwa uzyskał w 1995 roku. Od 1995 roku zatrudniony w ówczesnym Instytucie Sztuki i Kultury Plastycznej na stanowisku asystenta w pracowni malarstwa i rysunku prowadzonej przez adiunkta Leszka Knaflewskiego, a od 2002 roku w pracowni prof. Jana Gawrona. Po uzyskaniu doktoratu w 2004 roku na Wydziale Malarstwa i Rzeźby w Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu zatrudniony na stanowisku adiunkta. Od roku akademickiego 2009/2010 prowadzi dyplomującą pracownię malarstwa w Instytucie Sztuk Wizualnych na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Zielonogórskiego. W 2014 roku również na Wydziale Malarstwa i Rzeźby wrocławskiej Uczelni uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego. W 2004 roku był stypendystą Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Swoje malarstwo prezentował na 23 wystawach indywidualnych i 24 wystawach zbiorowych. Wystawy indywidualne z ostatnich lat: 2014 Heinrich Schultz Residenz, Drezno (Niemcy); 2013 Okno, wnętrze, ściana, Centrum Sztuki w Staniszowie; 2012 Miejsca osobiste, ASP Wrocław; 2011 Galeria „Pokusa” Wiesbaden (Niemcy); 2011 Galeria Biblioteki Sztuki ISW, Zielona Góra; 2009 Galeria ZPAP „Pro Arte” Zielona Góra;
idee i obrazy
Wybrane wystawy zbiorowe: - Interpretacje (wystawa poplenerowa), Galeria „Kierat 1” Szczecin, 2012Galeria „ART” Świnoujście - Przybysze i tubylcy, (wystawa pedagogów Galeria BWA, Zielona Góra, 2011 - Festiwale Polskiego Malarstwa Współczesnego, Zamek Książąt Pomorskich, Szczecin, 2002 Obrazowanie, Konfiguracja, 2004, 2008, 2010 - XXXV Ogólnopolski Konkurs Malarstwa, Galeria BWA Bielsko-Biała, 2001 - Imiona czasu: Artyści Galerii „Polony” (z okazji dwudziestolecia Galerii), Galeria BWA, Poznań
Pasjonuje mnie narracja życia. Moje obrazy nie mają puenty. To co w nich najważniejsze jest szczególnym wyrazem opartego na intuicji, emocjonalnego doznania, którego egzystencjalny pesymizm skrywa się pod kolorową maską obrazu.
Łódka 1 z 3, 2014 olej na płótnie, 25×30 cm
„Pusta przestrzeń – dyskretna gra barw – oszczędne symbole i zawieszony głos to komponenty konsekwentnej strategii obrazowania, oznaki podwójnej świadomości malarza, będącego zarówno twórcą, jak i krytykiem. Nieobecny i ukryty, sam przekracza przestrzeń widza, a jemu pozostawia uchylone drzwi i puste krzesło naprzeciw”.*
* Dr Lidia Głuchowska: Amor vacui (?) i coincidentia oppositiorum. Jarek Łukasik. Obrazy z lat 2006–2007; Tekst w katalogu wystawy indywidualnej MBWA „Arstenał: Poznań. 2007r.
14
Różowe na zielonym, 2013, olej na płótnie, 190×280 cm
Norman Smużniak Rocznik 1969. W latach 1988-1991 studiował na Uniwersytecie Poznańskim im. Adama Mickiewicza, filia w Kaliszu, na kierunku wychowanie plastyczne, a od 1991 na Wydziale Malarstwa i Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (dawniej PWSSP). Dyplom z wyróżnieniem w zakresie malarstwa sztalugowego uzyskał w 1996 roku. Studiował w pracowni prowadzonej przez prof. Andrzeja Klimczaka – Dobrzanieckiego. W dawnej WSP w Zielonej Górze, w ówczesnym Instytucie Sztuki i Kultury Plastycznej, zatrudniony na stanowisku asystenta w 1996 roku, a po przewodzie kwalifikacyjnym w 2002 roku, na stanowisku adiunkta. Od 2009 roku prowadzi dyplomującą pracownię malarstwa w Instytucie Sztuk Wizualnych na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Zielonogórskiego. Od ukończenia studiów związany jest również z Akademią Sztuk Pięknych we Wrocławiu, gdzie w 2014 roku otrzymał stopień doktora habilitowanego. Jest autorem ponad 25 wystaw indywidualnych i uczestniczył w ponad 44 wystawach zbiorowych krajowych i zagranicznych. Ważniejsze wystawy indywidualne: 1999 Lamenti, Państwowa Galeria Sztuki, Legnica 2002 Neonlicht, Galerie Pokusa, Wiesbaden , Niemcy 2003 Zeitlose Welten, Biblioteka im. Ossolińskich oraz Instytut Willy Brandta, Wrocław 2011 Parfum, Galeria Sztuki w Legnicy, 2011 2011 Wunderwelt. Genotype et mutations, Galerie Pokusa, Wiesbaden
idee i obrazy
Ważniejsze wystawy zbiorowe: 1998 XVII Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego – Szczecin 1999 Krajowa Wystawa im. Eugeniusza Gepperta, BWA – Wrocław 1999 En Block, Ludwigs – Maximilian Universitat, Monachium 2003 Sacrum V Triennale Sztuki „Ku cywilizacji życia”,Miejska Galeria Sztuki w Częstochowie Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie; Centrum Sztuki Galeria EL w Elblągu; Galeria Sztuki w Legnicy; Wałbrzyska Galeria Sztuki Zamek Książ 2010 Struktura rzeczy, struktura emocji, struktura, sztuka dydaktyków Wydziału Malarstwa i Rzeźby ASP we Wrocławiu, Galeria Miejska BWA Bydgoszcz 2012 Przestrzeń między nami, wystawa z okazji 25 rocznicy partnerstwa miast Wrocław i Wiesbaden, Kunstahaus, Kunsthalle, Rathaus, Wiesbaden Prace w zbiorach prywatnych w Polsce, Niemczech, Francji, USA. Nagród i wyróżnienia: 1997 nagroda Ministra Kultury i Sztuki – „Promocje’96”, PGSz – Legnica 1999 wyróżnienie – Wystawa im. E. Gepperta, BWA – Wrocław 2010 nagroda J.M. Rektora Uniwersytetu Zielonogórskiego, nagroda w dziedzinie dydaktyki 2010 Grand Prix im. Bronisława Chyły, XXVI Przegląd Plastyki Zagłębia Miedziowego, Galeria Sztuki w Legnicy
Wintergarten teil sechs, 2012 technika olejno-żywiczna na bawełnie gruntowanej, 100×100 cm
16
Moje prace przypominają rodzaj żywej tkanki, a rezultat zostawiony widzowi jest czasami w dużej mierze procesem będącym w trakcie rozwoju. Całość przypomina nieco ruch w wielu kierunkach. Nie jest to poruszanie się bez ładu. Za każdym razem zostawiam coś, co nazwałbym współrzędnymi owych podróży. Tradycyjny obszar malarski, w jakim się poruszam, ma dla mnie wiele znaczeń. Jest niewątpliwą bazą, fundamentem, na którym w toku procesu rozwoju artystycznego, ukształtowała i dalej rozwija się moja postawa twórcza. Jest też swego rodzaju celem, punktem, do którego świadomie, ale też intencjonalnie zmierzam. Tradycja jest dla mnie przestrzenią, dzięki której to, co zmysłowo doświadczone i zapamiętane, przeistacza się dzięki językowi malarstwa we wciąż żywą materię, przełamując w ten sposób barierę czasu, współtworząc również współcześnie rozumianą kulturę.
Zwoelf schwarze Regenbogen (August), 2012, technika olejno-żywiczna na bawełnie gruntowanej, 100×100 cm
Ryszard Woźniak Rocznik 1956. W latach 1976-81 studiował malarstwo w pracowni profesora Stefana Gierowskiego. Od 1982 do 1992 roku współtworzył formację artystyczną GRUPPA, uczestniczył w jej wystawach i akcjach artystycznych, współredagował pismo Gruppy „Oj dobrze już”. W latach 1993-94 współorganizował i współprowadził (z J. Modzelewskim i M. Sobczykiem) prywatną Szkołę Sztuki w Warszawie. Współtworzył Stowarzyszenie KRAAA (Kolektywny Ruch Animacji Aktywności Artystycznej) w Zielonej Górze. Współtworzył galerię sztuki przy Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Zielonogórskiego pod nazwą Galeria PWW (Pracownia Wolnego Wyboru). Od 1992 roku prowadzi dyplomującą pracownię malarstwa na Uniwersytecie Zielonogórskim. Jest autorem unikalnej polichromii cerkwi Neounickiej w Kostomłotach nad Bugiem.
www.ryszardwozniak.pl
idee i obrazy
Najważniejsze wystawy indywidualne po 2005 roku: 2008 Grand Reserva, Galeria Studio PKIN, Warszawa 2010 Plądrografia, Galeria Appendix 2, Warszawa 2012 Kunst Die Ich Liebe, Museum Junge Kunst, Frankfurt (Oder) 2014 Zmysł porządku, Galeria Test, Warszawa Najważniejsze wystawy zbiorowe po 2005 roku: 2006 W Polsce, czyli gdzie, CSW, Zamek Ujazdowski, Warszawa 2008 Republika bananowa. Ekspresja lat osiemdziesiątych, Wałbrzyska Galeria Sztuki, BWA Zamek Książ 2010–2011 Pokolenie 80, Twórczość w latach 1980-1989, Muzeum Narodowe, Kraków (katalog) 2011–2012 THYMOS. Sztuka gniewu 1900–2010, Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu, Toruń 2012 Pokolenie ’80 – Polityczny protest? Artystyczna kontestacja? – wystawa sztuki niezależnej tworzonej przez artystów, których artystyczny debiut przypadł na lata 1980-89, Muzeum Okręgowe w Rzeszowie. Prace znajdują się w licznych zbiorach publicznych oraz w instytucjonalnych i pozainstytucjonalnych zbiorach prywatnych, z których najważniejsze to: Muzeum Narodowe w Warszawie Narodowa Galeria Sztuki Zachęta, Warszawa Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie Muzeum Narodowe w Krakowie Muzeum Sztuki w Łodzi Kolekcja Banku BPH Fundacja Sztuki Polskiej ING.
Dekorowany III, 2014 akryl na płótnie, 65×54 cm
18
Malarstwo jest dla mnie najbardziej dostępną sferą wolności. Oznacza to, że w ramach malarstwa, mogę realizować swoje najbardziej ambitne, osobiste cele i marzenia, mogę rozwijać uzdolnienia i zainteresowania oraz zaspokajać własne intelektualne i duchowe potrzeby. Mogę wreszcie osiągać wgląd we własną naturę i w naturę rzeczywistości. Dzięki malarstwu mogę więcej widzieć, wiedzieć i rozumieć. W tym sensie malowanie jest dla mnie praktyką poznawczą. Jako malarz, koncentruję się na tworzeniu indywidualnych, niepowtarzalnych wypowiedzi, poszukując idei i form dla subiektywnych prawd płynących z istnienia. Malując obrazy poszukuję odpowiedzi na elementarne pytanie: Jak jest?
Dekorowany I, 2014, akryl na płótnie, 65×54 cm
Uniwersytet Zielonogórski ul. Licealna 9 65-417 Zielona Góra
Biblioteka Uniwersytetu Zielonogórskiego al. Wojska Polskiego 71 65-762 Zielona Góra www.bu.uz.zgora.pl
Kierownik Galerii Kurator wystawy Janina Wallis Organizatorzy Biblioteka Uniwersytecka Zakład Malarstwa Instytut Sztuk Wizualnych na Wydziale Artystycznym UZ
Opracowanie graficzne katalogu Jakub Kortyka
Zielona Góra 2014