ΠΟΙΗΣΗ
Σχεδιασμός, τυπογραφική επιμέλεια: Κωνσταντίνος Ι. Κορίδης Διορθώσεις τυπογραφικών δοκιμίων: Δανάη Αλεξοπούλου Σελιδοποίηση: Ζωή Ιωακειμίδου
Καλλιτεχνική επιμέλεια εξωφύλλου: Δημήτρης
Κουρκούτης
© Copyright κειμένου: Χρύσα Στρίκου
© Copyright έκδοσης: Εκδόσεις Ιωλκός
Γραμματοσειρά Iolkos Apla [αποκλειστική χρήση]
Νοέμβριος 2022, Α΄ Έκδοση
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΩΛΚΟΣ Ανδρέου Μεταξά 12 ϗ Ζ. Πηγής, Αθήνα 106 81 Τηλ.: 210-3304111, 210-3618684, 210-3304211 e-mail: iolkos@otenet.gr www.iolcos.gr
ISBN 978-960-640-109-1
ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ
Εκεί όπου όλοι θρηνούν, δεν ακούγεται ο θρήνος. aNtoNIo PorchIa
Εν αρχή ην η λύπη
κι ένα τεράστιο στόμα
που ουρλιάζει το χρόνο.
Ύστερα εμφανίστηκαν
κάτι απροσάρμοστα πουλιά,
οι ερωβιοί, που ζούσαν μόνο με έρωτα.
Έπειτα έφτασαν οι σκέψεις.
Την κάθε σκέψη
ένα κενό ακολουθεί
και λίγη θλίψη.
Πρέπει να πληρώσουμε
με πολλές θλίψεις
τη διαμονή μας εδώ.
Η λύπη, ο χρόνος, ο έρωτας και οι σκέψεις.
Καθένας μόνος του πορεύεται
κι όλοι μαζί
μέχρι να φτάσουν στο τέλος,
που όσο πιο πολύ το φτάνουν
τόσο εξαφανίζεται.
Εκεί που όλοι ενεργούν, υπάρχουν.
Εκεί που όλοι υπάρχουν, δεν κατοικεί η ύπαρξη.
Η μνήμη πληγώνει·
ρίχνει λάδι σε απωθημένες φωτιές, διαρρηγνύει τα ιμάτιά της, εκτοξεύει δηλητηριασμένα βέλη.
Ανηλεής, ανάλγητη
τρέφει ασύστολα παλιά τραύματα
και τα ανοίγει.
Η μνήμη οδηγεί το μυαλό σε πεπατημένα μονοπάτια, ανακουφίζει και κυρίως διδάσκει.
Η μνήμη μηνύει περασμένα γεγονότα, προμηνύει καταστάσεις,
προσκρούει στο συναίσθημα
και αφήνει τη συνείδηση να αποφασίσει.
Προσκυνά το παρελθόν μα προειδοποιεί το μέλλον.
Η μνήμη
πότε αγχίνους, πότε άληστος
και πότε επιλεκτική
για να προστατεύει τον ιδιοκτήτη της.
Μια ιδιοφυής άρρωστη
που κάποιες φορές προκαλεί πόνο και κάποιες άλλες παρηγορεί.
ΔΙΑΒΟΛΙΚΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ
Μια βρομερή φιγούρα
στα πίσω καθίσματα του λεωφορείου
βρίζει ακατάπαυστα.
Διαδρομή Περιστέρι-Πειραιάς και τούμπαλιν
το μόνον της ζωής της ταξείδιον*
– πάντα στα πίσω καθίσματα
όπως και στη ζωή.
Είναι η Αγγελική.
Και προκαλεί με κάθε τρόπο, ουρλιάζει χυδαία, χειρονομεί προς πάσα κατεύθυνση.
Είναι η Αγγελική.
Και ένα δαίμονας καρφίτσωσε
έναν εκρηκτικό μηχανισμό
στο πέτο της.
Δεν της μιλάμε.
Τα λόγια της χαστούκια
στις συνηθισμένες φάτσες μας.
Δεν της μιλάμε.
Φτύνει στα σπασμένα κόκαλα
της κανονικότητάς μας
τα ξεράσματα του καπιταλισμού.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Στον κόσμο μας ~ Εγκεφαλικός καταναγκασμός ~
Διαβολική Αγγελική ~ Η απόλυση ~ Καθημερινές
απολαύσεις 8 ~ Γιορτινή αποδιοργάνωση 9 ~ Το τρίτο μάτι
0 ~ Τρεις μέρες κι ένας γάμος ~ Apotel-μάτωση ~ Τα
κόκκινα ~ Κυριακή ~ Παυσανία αρκαδικά ~ Office-
Όφις 8 ~ 10-10-2019 9 ~ De malo, bonum 0 ~ Ξεχασμένο
χαλί απλωμένο σε σχοινί ταράτσας ~ Αίθουσα αναμονής
~ Ο εργαστής ~ Κυριακή του Πάσχα ~ Αυτοπαρουσία-
ση Ι ~ Αυτοπαρουσίαση ΙΙ ~ Κυ(ν)(β)ισμός ~ Πρη-
νηδόν 8 ~ Εσωτερικοί μονόλογοι 0 ~ Ρέζους αρνητικό