ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Σχεδιασμός, τυπογραφική επιμέλεια: Κωνσταντίνος Ι. Κορίδης Διορθώσεις τυπογραφικών δοκιμίων: Δανάη Αλεξοπούλου Σελιδοποίηση: Ζωή Ιωακειμίδου
Καλλιτεχνική επιμέλεια εξωφύλλου: Δημήτρης
Κουρκούτης
© Copyright κειμένου: Ιωάννης Βάλλιος
© Copyright έκδοσης: Εκδόσεις Ιωλκός
Γραμματοσειρά Iolkos Apla [αποκλειστική χρήση]
Μάρτιος 2023, Α΄ Έκδοση
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΩΛΚΟΣ Ανδρέου Μεταξά 12 ϗ Ζ. Πηγής, Αθήνα 106 81 Τηλ.: 210-3304111, 210-3618684, 210-3304211 e-mail: iolkos@otenet.gr www.iolcos.gr
ISBN 978-960-640-141-1
Ο Ιωάννης Βάλλιος γεννήθηκε στην Αθήνα το 968. Σπούδασε στην Πολυτεχνική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών και είναι Διπλωματούχος Μηχανολόγος Μηχανικός με μεταπτυχιακούς τίτλους στη διαχείριση θεμάτων ενέργειας και περιβάλλοντος. Εργάζεται σε τεχνική εταιρεία στον χώρο της αγοράς πετρελαίου και αερίου. Τα Θραύσματα χρόνου είναι η πρώτη του ποιητική συλλογή.
Διαφεύγοντας από το μυστήριο
της ερώτησης,
επανερχόμαστε στην
αγωνία του νοήματος,
για αυτά που κάνουμε
και για αυτά στα οποία μας οδηγεί
η καθημερινή διαδρομή.
Μια ροή χωρίς προορισμό
με περάσματα από απρόσωπα σημεία.
Πώς θα αντιμετωπίσουμε το απρόσμενο;
Ιδού η ανησυχία και
η πρόσκληση στην πρόκληση.
Μπορεί να ξαποστάσει η σκέψη
στη σκιά της αγκαλιάς σου,
που πριονίζει το δέντρο της νηφαλιότητας
με σταθερό ρυθμό.
Σε αυτόν τον κόσμο που η ευτυχία
μετριέται σε καθημερινά likes,
κάθε ματιά σου είναι σαν κρύσταλλο
στον χρόνο και τον παγώνει.
Τα δάχτυλα δειλιάζουν να σχηματίσουν
λέξεις στο πληκτρολόγιο.
Ένα ελαφρύ μούδιασμα της σιωπής
και ένας καταρράκτης εξορισμένων συναισθημάτων
αποτυπώνεται στην οθόνη
σαν φευγαλέα εικόνα.
Η ΠΡΟΣΠ ά ΘΕΙΑ
Μικρές φωνές εντός μου, ψιθυρίζουν ακατάπαυστα.
Πού και πού σχηματοποιούν λέξεις
προσπαθώντας να βρουν μία ερμηνεία.
Στο τέλος, καταλήγουν μουδιασμένες λέξεις σε λευκό χαρτί.
Μουτζούρες σε οργάνωση,
δώστε λίγο χρώμα στο γκρίζο του σήμερα
και ας είστε φτιαγμένες από απόχρωση του γκρι.
Άλλη μια φορά με το κουπί
αναμοχλεύονται οι γωνίες του κύματος
κωπηλατώντας στους πόθους
και γελώντας με τα ψάρια στον βυθό.
Δεν είναι πως μου αρέσουν τα γράμματα, γιατί και αυτά σκουριάζουν, όταν δεν έχουν κάτι να εκφράσουν.
Αργά το φως σκεπάζει τις σκιές των βράχων, που κρύβονται πίσω από τα αρμυρίκια καραδοκώντας τη στιγμή, για να αναδυθούν στην πρωινή δροσιά.
Η μυσταγωγία της αφής σε αναζητεί το βράδυ
σε αστεράκια που τρεμοσβήνουν
πάνω από τα σώματά μας.
Σε μία προσπάθεια να κλείσει ο κύκλος, μένει μία ανοιχτή γραμμή
αναμένοντας το επόμενο ξημέρωμα, για να σκιρτήσει η καρδιά μας.
Κάθε ταξίδι ξεκινά με μια λαχτάρα
για τον προορισμό των εμπειριών, που κρέμονται σε ένα σχοινί
περιμένοντας να λυθούν
σε κάθε βήμα και βλέμμα
που δρασκελίζει το άγνωστο.
Τοπία απρόσμενα συναντιούνται
κάνοντας τις αποφάσεις διστακτικές, μπροστά από τα σταυροδρόμια που οδηγούν σε πολλαπλές επιλογές.
Άστρα, που λειαίνετε το φως σας
στο κοσμικό καμίνι,
στείλτε λίγη γοητεία
από τις αναλαμπές σας.
Αντ’ αυτού ο ουρανός
μας προωθεί δάκρυα, σύννεφα που εξαντλούν την ύπαρξή
με τις ριπές σταγόνων.
Έτσι και η ζωή μας εξαντλείται
σε ρέουσες αγωνίες
και φευγαλέες χαρές,
που εμφανίζονται ξαφνιάζοντας
την καθημερινότητά μας.