Κεφάλαιο 3ο 3. ΝΟΜΙΚΟ – ΗΘΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΚΑΙ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΕΣ Σε παγκόσμιο επίπεδο θα μπορούσε να πει κανείς ότι η αρχή για να τεθούν οι βάσεις για μια συστηματική αντιμετώπιση της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, (η οποία θα πρέπει να συνοδευτεί και από τη λέξη περιβαλλοντική ή οικολογική ΕΚΕ), έγινε το 1987, κατά την διάρκεια της συνάντησης της παγκόσμιας επιτροπής για το περιβάλλον και την αειφόρο ανάπτυξη στα Ηνωμένα Έθνη. Εκεί από την WCED (World Commission on Environment and Development), ως αειφόρος ανάπτυξη ορίσθηκε ως «η ανάπτυξη που ικανοποιεί τις παρούσες ανάγκες χωρίς να περιορίζει τη δυνατότητα των μελλοντικών γενεών να ικανοποιήσουν τις δικές τους ανάγκες», θέτοντας έτσι τις προϋποθέσεις για την εφαρμογή πρακτικών ΕΚΕ σε όλο τον κόσμο. (U.N. ιστοσελίδα α/α 14, 85-13)
Όσον αφορά την καινοτομία, αυτή δεν θα πρέπει να περιορίζεται και να αφορά μόνο στις πρακτικές ή στις ενέργειες των επιχειρήσεων, αλλά και στον τρόπο σκέψης των καταναλωτών. Ένας τέτοιος τρόπος σκέψης είναι ο λεγόμενος νοητικός περιβαλλοντισμός, τον οποίο θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε με προσοχή προκειμένου να τον κατανοήσουμε, ως ένα ακόμη συμπληρωματικό στοιχείο ή μέρος του ολιστικού τρόπου σκέψης, που πρέπει να αναπτύξει ένας ολοκληρωμένος πολίτης - καταναλωτής. Περισσότερα για την νέα αυτή αντίληψη και τάση που ξεκίνησε το 1989 θα αναφέρουμε στη συνέχεια αυτού του κεφαλαίου.
3.1.
3.1.1.
ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ
Διεθνείς Συνθήκες
Εάν η παγκοσμιοποίηση δεν αποβεί προς όφελος όλων, τότε στο τέλος δεν θα ωφελήσει κανέναν είπε ο Κόφι Ανάν που χρημάτισε Γ.Γ. των Η.Ε. μέχρι το