ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Στη σημερινή κοινωνία της πληροφορίας και των ραγδαίων εξελίξεων σε όλα τα επίπεδα της ανθρώπινης δραστηριότητας, οι υπεύθυνοι σε θέσεις διοίκησης και ηγεσίας πρέπει να μπορούν να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τα προβλήματα που τους παρουσιάζονται. Αυτό πρακτικά σημαίνει να μπορούν να πλαισιώνουν σωστά το κάθε πρόβλημα, και στη συνέχεια, ακολουθώντας έναν ορθολογικό τρόπο σκέψης, να στοχεύουν σε επιτυχείς και ικανοποιητικές λύσεις. Για πολλές δεκαετίες στην επιστήμη της εκπαιδευτικής διοίκησης κυριαρχούσαν δύο θεωρητικές σχολές: η μία υποστήριζε την ανάγκη ανάπτυξης μιας ισχυρής θεωρητικής βάσης για την εκπαίδευση των ηγετικών και διοικητικών στελεχών των σχολείων, και η άλλη πρότεινε τη μετάδοση πρακτικής γνώσης από αυτούς που διαθέτουν εμπειρία στη διοίκηση και ηγεσία των σχολικών οργανισμών. Την τελευταία δεκαετία είναι πλέον κοινά παραδεκτό σε όλα τα εκπαιδευτικά συστήματα που λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τα επιστημονικά ευρήματα της έρευνας στο πεδίο αυτό, ότι η διοίκηση, διεύθυνση, και ηγεσία των σχολικών οργανισμών πρέπει να βασίζεται ταυτόχρονα και στην επιστημονικά θεμελιωμένη θεωρία, αλλά και στην εκμάθηση αποτελεσματικών πρακτικών που προέρχονται μέσα από την εμπειρία. Απαιτείται, επομένως, από αυτούς που αναλαμβάνουν θέσεις ευθύνης, να