πρόλογος Θα μπορούσαμε να πούμε, για αρχή, ότι ένα παιδί γνωρίζει ουσιαστικά τι σημαίνει θεατρικό παιχνίδι καλύτερα από έναν ενήλικα. Τα παιδιά τείνουν να παίζουν και να δραματοποιούν κάθε κατάσταση, από την απόλυτα πραγματική και καθημερινή έως την πλέον ασύλληπτη και φανταστική, οποιαδήποτε στιγμή της μέρας τους. Είναι μια φυσική παιδική τάση προτού καν τους μάθουμε εμείς οι ενήλικες κάτι, οτιδήποτε, οργανωμένα ή μη.
Μέσα από τα παιχνίδια αυτά υποδύονται χαρακτήρες, φαντάζονται και δραματοποιούν ιστορίες, και μέσα από αυτήν τη δραματοποίηση μαθαίνουν να επικοινωνούν, να διαχειρίζονται τον κόσμο και να ανακαλύπτουν τα όρια του εαυτού τους – και, γιατί όχι, να τα ξεπερνούν. Στα παιδιά άλλωστε αρέσει να κινούνται και να αλληλεπιδρούν. Θα ήταν, θεωρώ, λάθος να “εξορίζαμε” μια τέτοια φυσική τακτική των παιδιών από την εκπαίδευση. Βρίθει εξάλλου άπειρων δυνατοτήτων για μάθηση και για ανάπτυξη.
Στη θεατρική αγωγή, με οδηγό το θεατρικό παιχνίδι, κάνουμε ακριβώς αυτό: Παίζουμε. Κινούμαστε. Αλληλεπιδρούμε. Φανταζόμαστε. Διαχειριζόμαστε. Μαθαίνουμε. Αλλάζουμε. Πρόκειται για ένα πολυαισθητηριακό τόπο ερεθισμάτων που προσφέρει σε ένα παιδί ένα πλήρες εναρκτήριο σετ κατανόησης του κόσμου, με συνεχή ανάπτυξη και εξισορρόπηση της ψυχικής υγείας και της κοινωνικής ικανότητας. Ποιο είναι το καλύτερο σε όλα αυτά;
Το θεατρικό παιχνίδι είναι απόλαυση. Έχει πλάκα, έχει συναίσθημα, έχει ελευθερία. Ξεφεύγει από την ηθικοπλαστική λογική άλλων ειδών μαθημάτων. Δεν απαιτεί απόλυτη αποδοχή θεωρημάτων: εδώ όχι μόνο μπορούμε να αμφισβητήσουμε τα πάντα, αλλά ενδείκνυται κιόλας! Στη Γεωγραφία ο Βόρειος Πόλος είναι παγωμένος – στη Θεατρική Αγωγή θα τον μετατρέψουμε σε τροπικό δάσος. Στη Ζωολογία ο ελέφαντας είναι βαρύς – σε μας, πετάει πέρα δώθε σαν το πούπουλο! 8
Η ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
www.iwn.gr