Iranians 004n4y1oct07

‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ‪ -‬اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن‬

‫ﻣﻬﺮ ‪ - 1386‬اﻛﺘﺒﺮ ‪2007‬‬

‫ﺳﺎل اول ‪ -‬ﭘﻴﺶ ﺷﻤﺎره ‪4‬‬

‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬ ‫ ﻧﻤﺎﻳﻪ‬

‫ ﺳﻴﺎﺳﺖ‪ ،‬ﻣﺬﻫﺐ و اﻧﺠﻤﻦ‬

‫ ﺧﻼﺻﻪاي ﺑﺮ ﺗﺸﻜﻴﻞ اﻧﺠﻤﻦ‬

‫ ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﻲ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ‬

‫ ﮔﺰارش ﻧﺸﺴﺖ اﻧﺠﻤﻦ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬

‫ ﭼﻪ ﻛﺎرﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻧﻤﻲﻛﺮدﻳﻢ‬

‫ ﺗﻬﺮﻣﻮﻧﺘﻮن‬

‫ ﮔﺰارش ﭘﺮده ﻧﻘﺮهاي‬

‫ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﻧﻴﻤﺎ ﻳﺎ ﻧﻴﻤﺎي اﻓﺴﺎﻧﻪ‬

‫ ﮔﺰارش ﺗﺼﻮﻳﺮي‬

‫ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﭘﻴﺶ رو‬

‫ ﺗﻤﺎس و ﻫﻤﻜﺎري ﺑﺎ ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ‬

‫ﺳﺮدﺑﻴﺮ‪:‬‬ ‫ﻧﻴﻤﺎ ﻳﻮﺳﻔﻲﻣﻘﺪم‬ ‫ﻫﻴﺎت ﺗﺤﺮﻳﺮﻳﻪ‪:‬‬ ‫اﻣﻴﺮﺣﺴﻴﻦ ﻓﻬﻴﻤﻲ‪،‬‬ ‫ﭘﮕﺎه ﺳﺎﻻري‪ ،‬ﻧﻴﻤﺎ ﻳﻮﺳﻔﻲﻣﻘﺪم‬ ‫ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن اﻳﻦ ﺷﻤﺎره‪:‬‬ ‫ﻧﺎدر اﺧﻢآﮔﻴﻦ‪ ،‬ﻛﻴﻮﻣﺮث ﭘﻮرﺣﻴﺪري‪،‬‬ ‫ﺳﻴﺎوش رﺿﺎزاده‪ ،‬آرش ﺳﺎﻻري‪،‬‬ ‫ﺣﺴﻴﻦ ﺻﺎدﻗﻲ‪ ،‬ﺣﺎﻣﺪ وﺣﺪﺗﻲﻧﺴﺐ‪،‬‬ ‫ﻋﻜﺲ ﺟﻠﺪ‪:‬‬ ‫راﻣﺎن ﻳﺰداﻧﻲ )رو(‬ ‫ﭘﺮده ﻧﻘﺮهاي )اﻧﺘﻬﺎ(‬

‫ﺳﺎل اول ‪ -‬ﭘﻴﺶ ﺷﻤﺎره ‪4‬‬

‫ﺧﻼﺻﻪ اي ﺑﺮ ﺗﺸﻜﻴﻞ اﻧﺠﻤﻦ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن‬ ‫ﻛﻴﻮﻣﺮث ﭘﻮرﺣﻴﺪري‬ ‫ﺗﺮﺟﻤﻪ و ﺑﺎزﻧﻮﻳﺴﻲ‪ :‬ﻧﻴﻤﺎ ﻳﻮﺳﻔﻲ ﻣﻘﺪم‬ ‫اﻧﺠﻤﻦ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ داﻧﺸﮕﺎه آﻟﺒﺮﺗﺎ‪ ،‬در ﺳﺎل ‪2001‬‬ ‫ﺗﺎﺳﻴﺲ ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬در اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺗﺎرﻳﺨﭽﻪ وﻗﺎﻳﻌﻲ ﻛﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ‬ ‫ﺗﺄﺳﻴﺲ اﻳﻦ اﻧﺠﻤﻦ ﮔﺸﺖ‪ ،‬ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻲﮔﺮدد‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ‪،‬‬ ‫ﻣﺮوري ﺧﻮاﻫﻴﻢ داﺷﺖ ﺑﺮ اﻫﻤﻴﺖ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖﻫﺎي اوﻟﻴﻪ اﻳﻦ ﮔﺮوه‬ ‫ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ داﻧﺸﺠﻮﻳﻲ‪ .‬ﻛﻮﺷﻴﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ ﺗﺎ از ﻫﻤﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ‬ ‫ﺑﻪ ﺷﻜﻞ داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ در راه ﮔﺴﺘﺮش اﻳﻦ ﮔﺮوه ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪،‬‬ ‫ﻗﺪرداﻧﻲ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪.‬‬

‫ﺗﺎرﻳﺨﭽﻪ‬ ‫ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲآﻳﺪ ﻛﻪ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن داﻧﺸﮕﺎه آﻟﺒﺮﺗﺎ در ﺳﺎلﻫﺎي‬ ‫ﭘﻴﺶ از ‪ 2001‬ﻛﻮﺷﺶﻫﺎﻳﻲ در ﺟﻬﺖ ﺑﻪوﺟﻮد آوردن ﻳﻚ‬ ‫اﻧﺠﻤﻦ داﺷﺘﻪاﻧﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﻪ دﻻﻳﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ اﻳﻦ ﺗﻼشﻫﺎ ﺛﻤﺮ ﺑﺨﺶ‬ ‫ﻧﺒﻮدﻧﺪ‪ .‬اوﻟﻴﻦ و ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ اﻳﻦ دﻻﻳﻞ ﺗﻌﺪاد اﻧﺪك اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬ ‫داﻧﺸﮕﺎﻫﻲ ﺑﻮد‪ .‬ﺗﻔﺎوتﻫﺎي ﻏﺎﻟﺒﺎ ﻣﺬﻫﺒﻲ‪ ،‬ﺳﻴﺎﺳﻲ و ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ‪،‬‬ ‫ﺗﻀﺎدﻫﺎ و ﻋﺪم وﺟﻮد روﺣﻴﻪ ﻛﺎرﮔﺮوﻫﻲ ﻧﻴﺰ از ﺟﻤﻠﻪ دﻳﮕﺮ‬ ‫دﻻﻳﻞ اﻳﻦ ﻋﺪم ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺑﻮد‪ .‬در ﻃﻮل اﻳﻦ ﺳﺎلﻫﺎ‪ ،‬اﮔﺮﭼﻪ‬ ‫ﺗﻌﺪاد داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن اﻓﺰاﻳﺶ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﻲ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﺑﺎور‬ ‫ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه‪ ،‬دﺳﺘﻪ دوم دﻻﻳﻞ ﻫﻤﭽﻨﺎن از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﺸﻜﻼت‬ ‫ﮔﺮوهﻫﺎي اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﻛﻪ ﺗﺎ ﭘﻴﺶ از ﺳﺎل ‪ ،2001‬ﻣﻮﻓﻖﺗﺮﻳﻦ‬ ‫ﮔﺮوه اﻳﺮاﻧﻲ‪ ،‬اﻧﺠﻤﻦ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻣﻘﻴﻢ ادﻣﻮﻧﺘﻮن )‪(IHSE‬‬ ‫ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬ﺗﺸﻜﻞﻫﺎي دﻳﮕﺮي ﻫﻤﭽﻮن "ﻛﺎﻧﻮن" ﻧﻴﺰ ﺑﻮدهاﻧﺪ‬ ‫ﻛﻪ اﮔﺮ ﭼﻪ در ﺑﻌﻀﻲ اﻣﻮر ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻳﻲ داﺷﺘﻪاﻧﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﻓﺎﻗﺪ‬ ‫ﺳﺎﺧﺘﺎرﻫﺎي ﻻزم ﺑﺮاي ﺧﺪﻣﺖرﺳﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻳﻚ ﮔﺮوه ﻣﻠﻴﺘﻲ ‪ -‬ﺑﻪ‬ ‫ﻋﻨﻮاﻧﻪ ﻳﻚ اﻧﺠﻤﻦ – ﺑﻮدهاﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺗﺸﻜﻴﻞ اﻧﺠﻤﻦ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ‬ ‫ﻧﻴﺎز ﺑﻪ اﻳﺠﺎد ﻳﻚ ﮔﺮوه داﻧﺸﺠﻮﻳﻲ در داﻧﺸﮕﺎه ﻫﻤﻮاره در‬ ‫ﻣﻴﺎن داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ داﻧﺸﮕﺎه آﻟﺒﺮﺗﺎ اﺣﺴﺎس ﻣﻲﺷﺪ‪ .‬ﺳﺎل‬ ‫‪ 2001‬را ﻣﻲﺗﻮان ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ ﻧﻘﻄﻪ ﺣﺴﺎس در ﺗﺸﻜﻴﻞ‬ ‫اﻧﺠﻤﻦ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻳﺎد ﻧﻤﻮد‪ ،‬زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺳﻌﻴﺪ ﺳﺘﺎري )داﻧﺸﺠﻮي‬ ‫دﻛﺘﺮا در رﺷﺘﻪ داروﺳﺎزي( ﻛﻴﻮﻣﺮث ﭘﻮرﺣﻴﺪري )ﻧﮕﺎرﻧﺪه ﻛﻪ‬

‫در آن ﻣﻮﻗﻊ داﻧﺸﺠﻮي دﻛﺘﺮاي ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ ﻣﻮاد و ﺷﻴﻤﻲ ﺑﻮد(‬ ‫را ﺗﺸﻮﻳﻖ ﺑﻪ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﮔﺮوه ﻧﻤﻮﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ دو ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻛﺎدر‬ ‫اﺟﺮاﻳﻲ اﻧﺠﻤﻦ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻧﻤﻮده ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﺮ‬ ‫اﻳﺸﺎن آﺷﻜﺎر ﺑﻮد ﻛﻪ اﻫﺪاف اﻧﺠﻤﻦ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬ ‫ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮي ﻧﻴﺎزﻫﺎي داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن داﻧﺸﮕﺎه ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﭘﺲ از ﺑﺮرﺳﻲ اﻣﻜﺎن ﺗﺸﻜﻴﻞ ﮔﺮوه‪ ،‬در آﮔﻮﺳﺖ ﺳﺎل‬ ‫‪ 2001‬ﺟﻠﺴﻪاي ﺑﺎ ﺣﻀﻮر ‪ 15‬ﺗﻦ از داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬ ‫اﺗﺤﺎدﻳﻪ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪ و ﺑﺎ ﺟﻤﻊآوري ‪ 10‬اﻣﻀﺎ‪،‬‬ ‫اﻧﺠﻤﻦ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ داﻧﺸﮕﺎه آﻟﺒﺮﺗﺎ‪ ،‬ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﻛﻴﻮﻣﺮث‬ ‫ﭘﻮرﺣﻴﺪري در اﺳﻨﺎد اﺗﺤﺎدﻳﻪ ﺛﺒﺖ ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﺳﺎﺧﺘﺎر ﮔﺮوه‪ ،‬ﻛﻪ در اﺳﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ﻣﻨﻌﻜﺲ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺎ‬ ‫اﻟﻬﺎم از اﺳﺎﺳﻨﺎﻣﻪ اﻧﺠﻤﻦ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﮔﺎرﻧﻮ ﺷﻤﺎﻟﻲ ‪ -‬ﻛﻪ ﻳﻚ‬ ‫ﮔﺮوه داﻧﺸﺠﻮﻳﻲ در ﺧﻮاﺑﮕﺎه داﻧﺸﮕﺎه ﺑﻮد ‪ -‬ﻃﺮاﺣﻲ ﮔﺸﺖ‪.‬‬ ‫ﻣﻮﺳﺴﻴﻦ ﻋﺒﺎرت ﺑﻮدﻧﺪ از ﻛﻴﻮﻣﺮث ﭘﻮرﺣﻴﺪري )رﻳﻴﺲ(‪ ،‬ﻧﺎﺻﺮ‬ ‫ﻃﺎﻫﺒﺎز )ﻣﻌﺎون(‪ ،‬ﻣﻴﻨﺎ ﻗﺮﻳﺸﻲ )دﺑﻴﺮ(‪ ،‬ﻧﺪا ﺷﻬﺮاﺑﻲ )ﺧﺰاﻧﻪدار(‬ ‫و ﺳﻤﻴﻪ ﺳﺘﺎري )رواﺑﻂ ﻋﻤﻮﻣﻲ(‪.‬‬ ‫اﻛﻨﻮن داﺷﺘﻦ ﻳﻚ دﻓﺘﺮ ﺑﺮاي اﻳﺮاﻧﻴﺎن در ادﻣﻮﻧﺘﻮن ‪-‬‬ ‫اﮔﺮﭼﻪ از ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺧﻲ ﺑﻲاﻫﻤﻴﺖ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲآﻳﺪ ‪ -‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ‬ ‫روﻳﺎ ﺑﻪ ﺗﺤﻘﻖ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬در آن زﻣﺎن ﺑﺎ داﺷﺘﻦ اﻳﻦ دﻓﺘﺮ‪،‬‬ ‫ﺑﻪﻋﻨﻮان اوﻟﻴﻦ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ‪ ،‬ﻛﻠﻮب ﻓﻴﻠﻢﻫﺎي اﻳﺮاﻧﻲ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﮔﺮدﻳﺪ‬ ‫ﻛﻪ ﺑﺪون درﻳﺎﻓﺖ ﻫﺰﻳﻨﻪ‪ ،‬ﻓﻴﻠﻢﻫﺎ را در اﺧﺘﻴﺎر اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻗﺮار‬ ‫ﻣﻲداد‪ ،‬و ﺑﻪزودي ﻃﺮﻓﺪاران زﻳﺎدي در ﺑﻴﻦ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﭘﻴﺪا ﻛﺮد‪.‬‬

‫ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎ‬ ‫اﻧﺠﻤﻦ‪ ،‬در ﻃﻮل ﺳﺎل ‪ 2002-2001‬دﺳﺖ ﺑﻪ ﺑﺮﮔﺰاري‬ ‫ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﺑﺴﻴﺎري زد‪ .‬ﻧﻘﻄﻪ اوج آن ﺷﺎﻳﺪ ﻣﺒﻬﻤﺎﻧﻲ ﻋﻴﺪ ﺑﻮد‬ ‫ﻛﻪ ﺑﺎ ﺑﻬﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ ‪ 10‬دﻻر‪ ،‬و ﺑﺎ ﺣﻀﻮره ‪ 58‬ﻧﻔﺮ در ﺗﺮﻳﺎي‬ ‫ﻓﺎرغاﻟﺘﺤﺼﻴﻼن در ﺳﺎب )‪ (SUB‬ﺑﺮﮔﺰار ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﺑﺮﮔﺬاري اﻳﻦ‬ ‫ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﺪون ﻛﻤﻚ داوﻃﻠﺒﺎن زﻳﺎدي ﻛﻪ ﻫﻤﻜﺎري ﻧﻤﻮدﻧﺪ و ﺑﻪ‬ ‫وﻳﮋه "ﺧﺎﻃﺮه ﺷﻴﺒﺎﻧﻲ" ﺑﺮﮔﺰارﻛﻨﻨﺪه ﻣﺮاﺳﻢ اﻣﻜﺎنﭘﺬﻳﺮ ﻧﺒﻮد‪.‬‬ ‫از ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﭘﺮﻃﺮﻓﺪار ) ﺑﺎ ﻣﻴﺰان ﺷﺮﻛﺖﻛﻨﻨﺪه ﺑﺎﻻﺗﺮ از‬ ‫‪ 50‬ﻧﻔﺮ( ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﻣﺎﻫﺎﻧﻪ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻓﻴﻠﻢ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫در ﺳﺎل اول ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ اﻧﺠﻤﻦ‪ 50 ،‬ﻋﻀﻮ )ﺑﺎ ﭘﺮداﺧﺖ ‪5‬‬ ‫دﻻر ﺣﻖ ﻋﻀﻮﻳﺖ( ﺑﻪ ﮔﺮوه ﭘﻴﻮﺳﺘﻨﺪ‪ .‬ﻧﻜﺘﻪي ﺟﺎﻟﺐ ﺗﻮﺟﻪ‬ ‫اﻛﺜﺮﻳﺖ داﺷﺘﻦ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﻋﻠﻮم و ﺗﻌﺪاد اﻧﺪك داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن‬

‫‪2‬‬

‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ‪ -‬اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن‬ ‫ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ ﺑﻮد‪ ،‬اﻣﺮي ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﺑﻪ ﻣﺮور زﻣﺎن ﺗﻐﻴﻴﺮ‬ ‫ﻛﺮده اﺳﺖ‪ .‬اﻧﺠﻤﻦ‪ ،‬اوﻟﻴﻦ اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت ﺧﻮد را در ﺗﺎرﻳﺦ ‪26‬‬ ‫ﺟﻮﻻي ‪ 2002‬ﺑﺮﮔﺰار ﻧﻤﻮد‪ .‬دوﻣﻴﻦ ﮔﺮوه اﺟﺮاﻳﻲ ﻣﺘﺸﻜﻞ از‬ ‫ﻛﻴﻮﻣﺮث ﭘﻮرﺣﻴﺪري )رﻳﻴﺲ( ﻧﺎﺻﺮ ﻃﺎﻫﺒﺎز )ﻧﺎﻳﺐ رﻳﻴﺲ(‪ ،‬رﺿﺎ‬ ‫ﻣﺤﻤﺪي )ﻣﻌﺎون داﺧﻠﻲ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰي(‪ ،‬ﻣﻴﻨﺎ ﻗﺮﻳﺸﻲ )ﻣﻌﺎون‬ ‫ﻋﻤﻠﻴﺎت( و ﺗﺎﻳﻴﺪ ﻗﺪوﺳﻲ )ﻣﻌﺎون ﻣﺎﻟﻲ( ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬در‬ ‫اﻳﻦ دوره ﺗﻌﺪاد اﻋﻀﺎ ﺑﺎﻟﻎ ﺑﺮ ‪ 100‬ﻧﻔﺮ ﮔﺸﺖ‪.‬‬

‫ﮔﺰارش ﻧﺸﺴﺖ اﻧﺠﻤﻦ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬ ‫ﺣﺴﻴﻦ ﺻﺎدﻗﻲ‬ ‫ﺟﻠﺴﻪ ﻣﺎﻫﺎﻧﻪي اﻧﺠﻤﻦ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻣﻘﻴﻢ‬ ‫ادﻣﻮﻧﺘﻮن )‪ (IHSE‬ﺑﺎ ﺣﻀﻮر ﺑﻴﺴﺖ و ﺳﻪ ﻧﻔﺮ‬ ‫از اﻋﻀﺎي آن روز ﺟﻤﻌﻪ ﻣﻮرخ ﭘﻨﺠﻢ اﻛﺘﺒﺮ در‬ ‫ﻣﺮﻛﺰ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ داﻧﺸﮕﺎه ﺑﺮﮔﺰار ﺷﺪ‪ .‬ﻫﺪف از‬ ‫ﺑﺮﭘﺎﻳﻲ اﻳﻦ ﺟﻠﺴﻪ ﻣﺮوري ﺑﺮ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎي اﻧﺠﻤﻦ در ﺑﻴﺴﺘﻤﻴﻦ‬ ‫ﺳﺎﻟﮕﺮد ﺗﺎﺳﻴﺲ آن و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ اﻋﻼم ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي در ﺣﺎل اﺟﺮا‬ ‫و ﻳﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰي ﻫﺎي اﻋﻼم ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎ ﻣﻘﺪﻣﻪاي ﻛﻮﺗﺎه ﺗﻮﺳﻂ‬ ‫آﻗﺎي ﻣﻴﺮﺑﻠﻮﻛﻲ‪-‬رﻳﻴﺲ اﻧﺠﻤﻦ‪ -‬در ﻣﻮرد ﻋﻠﺖ ﮔﺮد ﻫﻢ آﻣﺪن‬ ‫دوﺳﺘﺎن‪ ،‬اداﻣﻪ ﺳﺨﻨﺎن ﺗﻮﺳﻂ آﻗﺎي ﺟﻤﺎﻟﻲ ‪-‬ﻳﻜﻲ از ﻣﻮﺳﺴﻴﻦ‬ ‫اﻧﺠﻤﻦ‪ -‬در ﻣﻮرد ﺗﺎرﻳﺨﭽﻪ اﻧﺠﻤﻦ دﻧﺒﺎل ﺷﺪ‪ .‬اﻧﺠﻤﻦ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ‬ ‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻣﻘﻴﻢ ادﻣﻮﻧﺘﻮن در ﺳﺎل ‪ 1987‬ﺗﻮﺳﻂ ﮔﺮوﻫﻲ از‬ ‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺳﺎﻛﻦ ﺷﻬﺮ ﺗﺎﺳﻴﺲ ﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ اﻧﺠﻤﻦ ﺑﺎ اﻫﺪاف‬ ‫ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ آﻏﺎز ﺑﻪ ﻛﺎر ﻛﺮد‪ .‬اﻳﻦ اﻫﺪاف ﺷﺎﻣﻞ ﮔﺮد ﻫﻢآوردن‬ ‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺑﺮاي ﻣﺮاﺳﻢ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻮروز‪ ،‬رﻓﻊ اﺣﺘﻴﺎﺟﺎﺗﻲ‬ ‫ﻫﻤﭽﻮن ﻧﺰدﻳﻚ ﻛﺮدن اﻳﺮاﻧﻴﺎن و زﻧﺪه ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻦ ﻫﻮﻳﺖ‬ ‫اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﺮاي اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻣﻲﺷﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺟﻮﺳﺎزيﻫﺎي ﻣﻨﻔﻲ‬ ‫ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ﺑﺮاي اﻳﺮان در آن ﺳﺎلﻫﺎ وﺟﻮد ﻳﻚ ﭘﺎﻳﮕﺎه ﺑﺮاي‬ ‫ﺑﺮﭘﺎﻳﻲ ﻣﺮاﺳﻢﻫﺎي ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ و ﺑﺪور از دﻧﻴﺎي ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻧﻴﺎزي‬ ‫ﺑﻮد ﻛﻪ اﺣﺴﺎس ﻣﻲ ﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ اﻧﺠﻤﻦ در اوﻟﻴﻦ ﻗﺪم ﻣﺪرﺳﻪاي‬ ‫ﺑﺮاي ﺗﺪرﻳﺲ زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﻲ داﻳﺮ ﻛﺮد و ﺑﺎ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺑﻮدﺟﻪاي از‬ ‫ﺷﻬﺮداري اﺷﺘﺮاك ﭼﻨﺪ روزﻧﺎﻣﻪ اﻳﺮاﻧﻲ را ﺑﺮاي ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪي‬ ‫ﻣﺮﻛﺰي ﺷﻬﺮ ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺗﻌﺪادي ﻛﺘﺎب ﺑﻪ زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﻲ‬ ‫ﻧﻴﺰ ﺑﺮاي ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ﻣﺮﻛﺰي ﺗﻬﻴﻪ ﻛﺮد‪ .‬وﻟﻲ ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﺑﺎ‬ ‫ﻓﺮاﮔﻴﺮ ﺷﺪن اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ و دﺳﺘﺮﺳﻲ آﺳﺎن ﺑﻪ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﻳﺮاﻧﻲ‬ ‫ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪي روزﻧﺎﻣﻪ و ﻳﺎ ﺣﺘﻲ ﻛﺘﺎب ﻓﺎرﺳﻲ در ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ‬ ‫از ﺑﻴﻦ رﻓﺖ و ﺗﻌﺪاد ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪان ﻳﺎدﮔﻴﺮي زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ‬

‫ﻣﻬﺮ ‪1386‬‬ ‫ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﻤﻜﻦ رﺳﻴﺪ‪ .‬ﺳﺨﻨﺎن آﻗﺎي ﺟﻤﺎﻟﻲ در ﻣﻮرد‬ ‫ﺗﺎرﻳﺨﭽﻪي اﻧﺠﻤﻦ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻧﻈﺮ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ از‬ ‫ﺑﻴﻦ رﻓﺘﻦ ﻋﻠﺖ ﻫﺎي ﺗﺎﺳﻴﺲ اﻧﺠﻤﻦ اﻳﻦ ﻧﻬﺎد ﺑﺮاي اداﻣﻪ ﻛﺎر‬ ‫ﺧﻮد ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺑﺮاي ﻧﻴﺎزﻫﺎي دﻳﮕﺮي ﭘﺎﺳﺨﮕﻮ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺣﻴﺎت‬ ‫ﺧﻮد را ﺣﻔﻆ ﻛﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﭘﺲ از آن ﺧﺎﻧﻢ ﻛﺸﺎورز ‪-‬از اﻋﻀﺎي ﻓﻌﺎل اﻧﺠﻤﻦ‪ -‬درﺑﺎرهي‬ ‫اﻓﺮادي ﻛﻪ از اﺑﺘﺪا ﺗﺎﻛﻨﻮن ﺑﺎ اﻧﺠﻤﻦ ﻫﻤﻜﺎري داﺷﺘﻨﺪ و ﻫﺮ‬ ‫ﻛﺪام ﺑﻪ ﻧﺤﻮي و ﻋﻠﺘﻲ از اداﻣﻪي ﻛﺎر ﺑﺎ اﻧﺠﻤﻦ ﺑﺎز ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ‬ ‫ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺑﺨﺶ از ﺟﻠﺴﻪ ﺑﺎ ﻳﺎد از اﻋﻀﺎي ﻓﻌﺎل‬ ‫اﻧﺠﻤﻦ ﺗﻮﺳﻂ دﻳﮕﺮ ﺣﺎﺿﺮان در ﺟﻠﺴﻪ اداﻣﻪ و ﺑﺎ اﻳﻦ ﺳﺨﻦ‬ ‫ازآﻗﺎي ﻣﻜﺎرهﭼﻴﺎن ﭘﺎﻳﺎن ﻳﺎﻓﺖ‪" :‬ﻛﺴﺎن زﻳﺎدي آﻣﺪﻧﺪ ]ﺑﺎ‬ ‫اﻧﺠﻤﻦ ﻫﻤﻜﺎري ﻛﺮدﻧﺪ[ و رﻓﺘﻨﺪ وﻟﻲ اﻧﺠﻤﻦ ﻣﺜﻞ رﻳﮓ ﺗﻪ‬ ‫ﺟﻮي ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ‪ ".‬ﻳﺎدﺷﺎن ﮔﺮاﻣﻲ!‬ ‫در ﺑﺨﺶ دﻳﮕﺮي آﻗﺎي ﻣﻴﺮﺑﻠﻮﻛﻲ درﺑﺎرهي ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎي ﻓﻌﻠﻲ و‬ ‫در ﺣﺎل ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰي اﻧﺠﻤﻦ ﺗﻮﺿﻴﺢ داد‪ .‬ﻳﻜﻲ از ﻣﺸﻜﻼﺗﻲ ﻛﻪ‬ ‫اﻧﺠﻤﻦ از دﻳﺮﺑﺎز داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻦ دﻓﺘﺮ ﻳﺎ ﻣﻜﺎﻧﻲ ﻣﺸﺨﺺ‬ ‫ﺑﺮاي ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ اﻋﻀﺎ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ اﻣﻜﺎن داﻳﺮ ﻛﺮدن‬ ‫دﻓﺘﺮي ﺣﻘﻴﻘﻲ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ وﺟﻮد ﻧﺪارد اﻧﺠﻤﻦ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﺮ‬ ‫داﻳﺮ ﻛﺮدن دﻓﺘﺮي ﻣﺠﺎزي ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﻃﺮﺣﻲ‬ ‫ﺑﺮاي راهاﻧﺪازي وبﺳﺎﻳﺖ ﺑﻪ ﺷﻬﺮداري ﻓﺮﺳﺘﺎده ﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﻮرد‬ ‫ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﻃﺮح ﻗﺮار اﺳﺖ ﺑﺮاي ﻃﺮاﺣﻲ و‬ ‫راهاﻧﺪازي ﻳﻚ وبﺳﺎﻳﺖ اﻗﺪام ﺷﻮد‪ .‬ﻃﺮاﺣﻲ و اﻧﺘﺨﺎب ﻧﻮﺷﺘﺎر‬ ‫اﻳﻦ وﺑﺴﺎﻳﺖ ﻗﺮار اﺳﺖ در ﺑﻴﻦ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ‬ ‫ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﻮد‪ .‬ﺟﺰﻳﻴﺎت ﺑﻴﺸﺘﺮ درﺑﺎرهي اﻳﻦ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﺑﻌﺪا اﻋﻼم‬ ‫ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫در ﺑﺨﺶ ﭘﺎﻳﺎﻧﻲ‪ ،‬آﻗﺎي ﻣﻬﺎﺟﺮي از ﻗﺼﺪ اﻧﺠﻤﻦ ﺟﻬﺖ ﺷﺮﻛﺖ‬ ‫در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪي ﺟﺸﻦ ﻣﻴﺮاث )‪ (Heritage Festival‬ﺳﺨﻦ‬ ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ .‬اﻳﺮان از ﺳﺎل ‪ 2001‬ﺗﺎ ﻛﻨﻮن در اﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺷﺮﻛﺖ‬ ‫ﻧﻜﺮده اﺳﺖ و ﻳﻜﻲ از ﻋﻮاﻣﻞ ﺑﺎزدارﻧﺪه ﻧﺒﻮدن ﺗﻌﺪاد ﻛﺎﻓﻲ‬ ‫داوﻃﻠﺐ ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ ﺑﺮاي ﻛﻤﻚ‬ ‫در اﻳﻦ ﻣﺮاﺳﻢ اﻋﻼم آﻣﺎدﮔﻲ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺷﺮﻛﺖ در ﺟﺸﻨﻮارهي‬ ‫ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﺑﺮاي ﻣﻌﺮﻓﻲ ﺑﻬﺘﺮ ﻓﺮﻫﻨﮓ اﻳﺮاﻧﻲ و ﻧﻤﺎﻳﺶ ﭼﻬﺮهاي‬ ‫ﻓﺮاﮔﻴﺮ و ﻓﺮاﺧﻮر ﺟﺎﻣﻌﻪي اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪي ﻛﺎﻧﺎداﻳﻲ )ﻛﻪ‬ ‫ﻳﻜﻲ از اﻫﺪاف ﻓﻌﻠﻲ اﻧﺠﻤﻦ اﺳﺖ( اﻟﺰاﻣﻲ اﺳﺖ‪ .‬اﻧﺠﻤﻦ ﻗﺼﺪ‬ ‫دارد ﺑﺎ ﺗﻜﻴﻪ ﺑﻪ ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﺟﻮان در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺳﺎل آﻳﻨﺪه ﺷﺮﻛﺖ‬ ‫ﻛﻨﺪ‪.‬‬

‫‪3‬‬

‫ﺳﺎل اول ‪ -‬ﭘﻴﺶ ﺷﻤﺎره ‪4‬‬ ‫در ﭘﺎﻳﺎن ﻻزم ﺑﻪ ذﻛﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻮدن اﻫﺪاف‬ ‫ﻓﻌﺎﻻن ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن در ادﻣﻮﻧﺘﻮن ‪-‬ﻛﻪ ﻫﻤﺎن زﻧﺪه ﻧﮕﻪ‬ ‫داﺷﺘﻦ ﻓﺮﻫﻨﮓ اﺻﻴﻞ اﻳﺮاﻧﻲ در ﻏﺮﺑﺖ اﺳﺖ‪ -‬ﺷﺎﻫﺪ ﻫﻤﻜﺎري‬ ‫ﺗﻨﮕﺎﺗﻨﮓ اﻳﻦ دو اﻧﺠﻤﻦ ﺑﺎﺷﻴﻢ‪ .‬در ﻫﻤﻴﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﻗﻮل‬ ‫ﻫﻤﻜﺎري از ﻃﺮف رﻳﻴﺲ اﻧﺠﻤﻦ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻣﻘﻴﻢ‬ ‫ادﻣﻮﻧﺘﻮن و دو ﺗﻦ از اﻋﻀﺎي ﻛﻤﻴﺘﻪ اﺟﺮاﻳﻲ اﻧﺠﻤﻦ‬ ‫داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ داﻧﺸﮕﺎه آﻟﺒﺮﺗﺎ ﺑﺎ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﺣﺎﺿﺮان در ﺟﻠﺴﻪ‬ ‫ﻫﻤﺮاه ﺷﺪ‪ .‬در ﻫﻤﻴﻦ راﺳﺘﺎ اﻣﻴﺪ اﺳﺖ ﺷﺎﻫﺪ ﺣﻀﻮر ﻓﻌﺎلﺗﺮ‬ ‫اﻋﻀﺎي اﻳﻦ دو اﻧﺠﻤﻦ در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﺷﻴﻢ‪.‬‬ ‫اﻳﻦ ﺟﻠﺴﻪ ﺳﺎﻋﺖ ‪ 9:45‬ﭘﺎﻳﺎن ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬

‫ﺗﻬﺮﻣﻮﻧﺘﻮن‬ ‫ﻧﺎدر اﺧﻢ آﮔﻴﻦ‬

‫ﻣﻤﻠﻲ وﻗﺖ زﻳﺎدي رو ﺻﺮف زدن‬ ‫ﺳﻴﺒﻴﻠﻬﺎش ﺟﻠﻮي آﻳﻨﻪ ﻛﺮد‪ .‬ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﺮد‬ ‫ﻛﻪ ﻋﻴﻦ اﻳﺴﺘﺎدن ﭘﺸﺖ دﺧﻞ و ﻛﺎر ﺑﺎ ﺗﺮازو‬ ‫ﻣﻴﻤﻮﻧﻪ‪ .‬ﻳﻪ ﻧﺨﻮد و از ﻳﻚ ﻛﻔﻪ ورﻣﻲ داري و ﺧﻴﺎل ﻣﻲﻛﻨﻲ‬ ‫دﻳﮕﻪ روﺑﻪراس‪ .‬ﺣﺎﻻ ﻳﻪ ارزن ﺑﺎﻳﺪ از اون ﻳﻜﻲ ﻛﻔﻪ ﺑﺮداري و‬ ‫ﻫﻤﻴﻨﺠﻮر ﻣﻴﺮي ﺟﻠﻮ‪ .‬اﻣﺎ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻛﺎر رﺿﺎﻳﺖ ﺑﺨﺶ ﺑﻮد‪ .‬دو‬ ‫ﺷﺎخ ﺳﻴﺒﻴﻼﺷﻮ اﻧﮕﺎر ﻛﻪ ﺧﻂ ﻛﺶ زده ﺑﺎﺷﻲ‪ .‬ﺑﺎﻫﻢ ﻣﻮ‬ ‫ﻧﻤﻲزدن‪ .‬ﺑﺎ ﺧﻮدش ﮔﻔﺖ "زﺣﻤﺖ و ﻛﺸﻴﺪم اﻣﺎ ﺧﻮب ﺑﻴﺨﻮد‬ ‫ﻫﻢ ﻧﺒﻮد‪ .‬آﺧﻪ اﻳﻦ ﺟﻤﺎﻋﺖ دﺧﺘﺮ ﻓﺮﻧﮕﻲ ﻳﻪ ﺻﻮرت ﻣﺮدوﻧﻪ‬ ‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ ﻛﻪ ﮔﺎﻫﻲ ﺑﻬﺶ ﻧﻴﮕﺎ ﻛﻨﻪ"‪ .‬رﻧﮓ ﻣﻮ ﻫﻢ ﺑﻔﻬﻤﻲ‬ ‫ﻧﻔﻬﻤﻲ ﻛﺎر ﺧﻮدﺷﻮ ﻛﺮده ﺑﻮد و اون ﭼﻨﺪ ﺗﺎ دوﻧﻪ ﻣﻮي ﺳﻔﻴﺪ و‬ ‫ﻛﻪ داﺷﺖ ﺑﻴﺮون ﻣﻴﺰد ‪ ،‬ﭘﻮﺷﻮﻧﺪه ﺑﻮد‪.‬‬ ‫"د ﺑﺪو دﻳﺮ ﺷﺪ"‪ .‬ازﺗﻮ دﺳﺘﺸﻮﻳﻲ زد ﺑﻴﺮون از ﭘﻠﻪﻫﺎ ﭘﺮﻳﺪ‬ ‫ﭘﺎﻳﻴﻦ و … ﺟﻠﻮي در ﻧﻨﻪ ﺑﻴﮕﻢ ﻣﺘﻮﻗﻔﺶ ﻛﺮد‪ .‬ﻗﺮآن رو زﻳﺮ‬ ‫ﺳﺮدري ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﻣﻲﮔﻔﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻪ ﺑﺎر ﺑﺒﻮﺳﻴﺶ و از‬ ‫زﻳﺮش رد ﺷﻲ‪ " .‬ﻗﻀﺎ ﺑﻼ رو دور ﻣﻲﻛﻨﻪ‪ .‬ﭼﻪ دﻳﺪي ﻧﻨﻪ‪ .‬ﺑﻼد‬ ‫ﻓﺮﻧﮓ ﻛﻪ ﻋﻴﻦ ﻣﻤﻠﻜﺖ ﺧﻮدﻣﻮن اﻣﻦ و اﻣﻮن ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﻣﻴﮕﻦ‬ ‫ﺷﺐ ﻛﻪ ﻣﻴﺸﻪ زﻧﺎ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﻣﺮدا ﻣﻴﺮن ﻋﺮق ﺧﻮري‪ .‬ﻣﺴﺖ‬ ‫ﻣﻴﻜﻨﻦ و واوﻳﻼ‪ .‬ﻫﻤﻴﻨﺠﻮر ﺑﭽﻪ اس ﻛﻪ ﭘﺲ ﻣﻴﻨﺪازن‪".‬‬ ‫ﻓﻜﺮﺷﻢ ﺷﺎخ ﺳﻴﺒﻴﻼي ﻣﻤﻠﻲ رو ﻗﻠﻘﻠﻚ ﻣﻲداد‪.‬‬

‫ﺑﻬﺶ ﻧﮕﻔﺖ ﻛﻪ "ﺧﺪا از دﻫﻨﺖ ﺑﺸﻨﻔﻪ ﻧﻨﻪ‪ ".‬آﺧﻪ ﻣﻲدوﻧﺴﺖ‬ ‫ﻛﻪ اوﻗﺎﺗﺶ ﺗﻠﺦ ﻣﻴﺸﻪ‪ .‬ﻧﻨﻪ ﺑﻴﮕﻢ ﻫﻴﭻ دﻟﺶ ﻧﻤﻲﺧﻮاﺳﺖ ﻛﻪ‬ ‫ﻣﻤﻞ ﺑﺮه‪.‬‬ ‫ﻣﻲﮔﻔﺖ " آﺧﻪ ﻛﻲ ﻣﻴﺨﻮاي آدم ﺷﻲ‪ .‬ﺑﭽﻪﻫﺎي رﻓﻘﺎت ﻫﻤﻴﻦ‬ ‫روزا ﻣﻴﺮن دﺑﻴﺮﺳﺘﺎن‪ .‬زن ﺑﮕﻴﺮ و ﺧﻮﻧﻮاده راه ﺑﻨﺪاز‪ .‬ﻣﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ‬ ‫ﻧﻮه ﻫﺎﻣﻮﻧﻮ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ‪ .‬ﺗﺎ ﻛﻲ اﻳﻦ زﻧﺪﮔﻲ ﻳﺎﻟﻐﻮزي‪".‬‬ ‫ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ ﺗﻮ ﻻﻧﭽﻴﺎي داش ﻗﺎﺳﻢ‪ .‬ﺳﺒﺰ ﭼﻤﻨﻲ ﺑﻮد و ﭘﻨﺞ‬ ‫ﺗﺎ دﻧﺪه داﺷﺖ‪ .‬ﺗﻮ دﻧﺪه ﭘﻨﺞ ﻛﻪ ﻣﻴﺰدي ﮔﺎز ﻣﻲﺧﻮرد و ﻋﻴﻦ‬ ‫دﻳﻮ ﻧﻌﺮه ﻣﻲﻛﺸﻴﺪ‪ .‬روﻏﻦ رو ﻋﻴﻦ ﺑﻨﺰﻳﻦ ﻫﻮرت ﻣﻲﻛﺸﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﺧﻮب اﻳﻦ ﻛﻠﻲام ﺑﻪ ﻧﻔﻊ داش ﻗﺎﺳﻢ ﺑﻮد‪ .‬آﺧﻪ اﻳﻨﺠﻮري ﻫﺮ‬ ‫دﻓﻌﻪ ﻛﻪ ﻣﻴﺮﻓﺖ ﭘﻤﭗ ﺑﻨﺰﻳﻦ روﻏﻦ ﻫﻢ ﺳﺮ ﭘﺮ ﻣﻲﻛﺮد و ﻣﻮﺗﻮر‬ ‫ﻣﺎﺷﻴﻦ ﻧﻤﻴﺴﻮﺧﺖ‪ .‬اﮔﻪ ﻧﻪ ﺑﺎ اون ﻫﻮاس ﭘﺮﺗﻴﺎي داش ﻗﺎﺳﻢ!‬ ‫ﻧﺸﺴﺖ ﻛﻨﺞ دل ﻧﻨﻪ ﺑﻴﮕﻢ‪ .‬ﻣﺜﻞ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﮔﺮم و ﻧﺮم و ﭘﺮ‬ ‫ﻣﺤﺒﺖ ﺑﻮد‪ .‬ﻧﻨﻪ ﺑﻴﮕﻢ دﺳﺘﺎﺷﻮ دور ﺗﻨﺶ ﺣﻠﻘﻪ ﻛﺮد‪ .‬ﻏﻢ ﺗﻮ ﺗﻪ‬ ‫ﻣﺮدﻣﻜﺎي ﭼﺸﻤﺎش ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬ﻳﻪ ﺟﻮر ﻏﻢ ﺳﺮد و ﺑﻲدرﻣﻮن‪.‬‬ ‫ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﻲﮔﻔﺖ "رﺿﺎم ﺑﻪ رﺿﺎي ﺧﺪاس" ‪ .‬ﻣﮕﻪ ﻧﻪ اﻳﻨﻜﻪ‬ ‫ﺑﭽﻪﻫﺎﺷﻢ ﺑﺮاش ﺧﺪا ﺑﻮدن‪ .‬ﻧﻪ ﺗﺎ ﺑﭽﻪ رو ﺑﻲ ﻣﺎﺷﻴﻦ رﺧﺖ و‬ ‫ﻟﺒﺎس ﺷﻮﻳﻴﻮ ﺑﺎ ﺗﺤﻤﻞ ﺣﺮف راه و ﺑﻴﺮاه در و ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ و‬ ‫ﺻﺎﺣﺒﺨﻮﻧﻪ ﺑﺰرگ ﻛﺮده ﺑﻮد‪ .‬ﻫﺮ ﻛﺪوم ﻫﻢ رﻓﺘﻪ ﺑﻮدن ﺳﻲ ﻛﺎر‬ ‫ﺧﻮدﺷﻮن‪ .‬ﻣﻤﻠﻲ ﻋﺰﻳﺰ دردوﻧﻪ اش ﺑﻮد‪ .‬ﺗﻪ ﺗﻐﺎر‪.‬‬ ‫ﺑﻪ ﻓﺮودﮔﺎه ﻛﻪ رﺳﻴﺪن‪ ،‬ﻛﻠﻲ ﻋﻜﺲ ﮔﺮﻓﺘﻦ‪ .‬ﺳﺮ ﻣﻤﻞ‬ ‫ﻫﻤﭽﻴﻦ ﮔﺮم ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﻲ و دﻟﺶ اوﻧﻘﺪ ﻛﺒﺎب ﮔﺬﺷﺘﻦ از ﻣﺮز‬ ‫ﺑﻮد ﻛﻪ ﭼﺸﻤﺎش ﻫﻴﭻ ﻧﺪﻳﺪ‪ .‬ﺳﺎلﻫﺎ ﺑﻌﺪ ﻛﻪ ﺑﺎد از ﻛﻠﻪش و‬ ‫ﺗﺐ و ﺗﺎب از دﻟﺶ اﻓﺘﺎد و ﻧﺸﺴﺖ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎي ﻋﻜﺴﺎ‪ ،‬ﺗﺎزه‬ ‫دﺳﺘﮕﻴﺮش ﺷﺪ‪ .‬ﭼﺸﻤﺎي ﻧﻨﻪ ﺑﻴﮕﻢ ﺗﻮ ﻫﻤﻪ ﻋﻜﺴﺎ ﺑﻪ دور ﺧﻴﺮه‬ ‫ﺑﻮد‪ ،‬ﻻﺑﺪ ﺑﻪ دﻧﻴﺎي ﺑﺪون ﻣﻤﻞ و اﻳﻨﻜﻪ "ﻳﻌﻨﻲ ﻋﻤﺮ ﻛﻔﺎف‬ ‫ﻣﻴﺪه؟" اﻧﮕﺎر ﺗﻪ دﻟﺶ ﺧﺒﺮ داﺷﺖ‪.‬‬ ‫ﭼﻤﺪوﻧﺎ رو ﺑﺎ ﻫﺰار زﺣﻤﺖ از رو ﺳﺮ و ﻛﻮل دﻳﮕﺮون و‬ ‫ﻣﻴﻮن دﻋﻮاي ﻗﭙﻮن دار ﺑﺎ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﺗﺤﻮﻳﻞ داد و ﭘﺮﻳﺪ رو ﭘﻠﻪ‬ ‫ﺑﺮﻗﻲ‪ .‬دﻧﻴﺎي ﮔﺬﺷﺘﻪ‪ ،‬دﻧﻴﺎي ﻫﻤﻪ اوﻧﺎ ﻛﻪ ﻋﻤﺮﺷﻮ ﺻﺮف‬ ‫ﺷﺮﻛﺖ در ﻏﻢ و ﺷﺎديﻫﺎ ﺷﻮن ﻛﺮده ﺑﻮد‪ ،‬ﺟﻠﻮي ﭼﺸﻤﺎش‬ ‫ﺷﺮوع ﻛﺮد ﺑﻪ ﻧﺰول و ﺑﺎﻻﺧﺮه ﻫﻢ ﭘﺸﺖ ﺿﺨﺎﻣﺖ ﺳﻘﻒ اوﻧﺎ‪،‬‬ ‫ﻛﻪ ﺣﺎﻻ ﺑﺮا ﻣﻤﻠﻲ ﻛﻒ ﻣﻲﺷﺪ‪ ،‬ﻧﺎﭘﺪﻳﺪ ﺷﺪ‪.‬‬

‫‪4‬‬

‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ‪ -‬اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن‬ ‫دﻓﻌﻪ اول ﺑﻮد ﻛﻪ ﺳﻮار ﻫﻮاﭘﻴﻤﺎ ﻣﻲﺷﺪ‪ .‬ﺳﺎﻟﻦ ﻫﻮاﭘﻴﻤﺎ ﺑﻪ‬ ‫ﻧﻈﺮش ﻳﻪ ﭼﻴﺰي ﺑﻮد ﺷﺒﻴﻪ ﺳﻴﻨﻤﺎ‪ .‬ﺑﺎ اﻳﻦ ﻓﺮق ﻛﻪ ﺻﻨﺪﻟﻲ‬ ‫ﺟﻠﻮﻳﻴﺶ اوﻧﻘﺪر ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﭘﺮده ﺳﻴﻨﻤﺎ رو ﻧﻤﻲدﻳﺪي‪.‬‬ ‫ﻋﻮﺿﺶ ﻫﺮ ﻛﺴﻲ ﻳﻪ ﭘﺮده ﺳﻴﻨﻤﺎي ﺷﺨﺼﻲ ﭘﺸﺖ ﺻﻨﺪﻟﻲ‬ ‫ﺟﻠﻮﻳﻴﺶ داﺷﺖ‪ .‬ﺷﻨﻴﺪه ﺑﻮد ﻋﺮق و ﺷﺮاب ﻣﺠﺎﻧﻴﻪ‪ .‬اﻳﻨﻪ ﻛﻪ ﺗﺎ‬ ‫اوﻟﻴﻦ ﻣﻬﻤﻮﻧﺪار رو دﻳﺪ ﺻﺪاش ﻛﺮد و ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ .‬ﮔﻔﺘﻦ ﺑﺎ ﻏﺬا‬ ‫ﻣﻴﺪن‪ .‬ﻫﺮ ﻟﻘﻤﻪ ﻏﺬا رو ﺑﺎ ﻳﻪ ﺟﺮﻋﻪ ﺷﺮاب و ﺑﻌﺪم آﺑﺠﻮ داد‬ ‫ﭘﺎﻳﻴﻦ‪ .‬ﺑﻌﺪ ﻏﺬا ﺑﺎ ﺧﻮدش ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﺮد "اﻳﻦ ﺧﺎرﺟﻲﻫﺎ ﭼﻪ‬ ‫ﻣﻬﺮﺑﻮﻧﻦ"‪ .‬ﻫﻤﻪ در ﺟﻮاب ﻧﮕﺎﻫﺶ ﺑﻬﺶ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﻴﺰدن‪.‬‬ ‫ﻫﻮاﭘﻴﻤﺎ ﺗﻮ ﻟﻨﺪن ﻧﺸﺴﺖ ‪ .‬ﻫﻮاﭘﻴﻤﺎي اﺗﺼﺎﻟﻲ ﺑﻪ ادﻣﻮﻧﺘﻮن‬ ‫ﻓﺮدا ﺻﺒﺢ راه ﻣﻲاﻓﺘﺎد‪ .‬اﻳﻨﻪ ﻛﻪ ﻧﺼﻴﺐ ﻣﻤﻞ ﺷﺪ ﻛﻪ ﻳﻪ ﺷﺐ‬ ‫ﺑﺮه ﺗﻮي ﻫﺘﻞ ﺗﻮ ﻟﻨﺪن ﺑﻤﻮﻧﻪ‪ .‬ﻣﺠﺎﻧﻲ‪.‬‬ ‫ﻗﺒﻞ ﺧﻮاب ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ از ﻫﻤﻮن ﺷﺐ‪ ،‬ﻓﺮﻧﮕﻲ ﺷﺪن‬ ‫رو ﺷﺮوع ﻛﻨﻪ‪ .‬ﺗﻮ ﻓﻴﻠﻤﺎ دﻳﺪه ﺑﻮد و از دﻳﮕﺮون ﻫﻢ ﺷﻨﻴﺪه ﺑﻮد‬ ‫)ﮔﺮ ﭼﻪ ﺧﻴﻠﻲ ﻫﻢ ﺑﺎورش ﻧﻤﻲﺷﺪ( ﻛﻪ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﻓﺮﻧﮕﻲ دم ﺑﻪ‬ ‫ﺳﺎﻋﺖ دوش ﻣﻴﮕﻴﺮن‪ .‬ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ دوﺳﻪ روز ﺑﻴﺸﺘﺮ از دﻓﻌﻪ‬ ‫آﺧﺮي ﻛﻪ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﮔﺮﻣﺎﺑﻪ ﻧﻤﻲﮔﺬﺷﺖ ‪ ،‬زد ﻛﻪ ﺑﺮه ﺣﻤﻮﻣﻲ‬ ‫ﺑﻜﻨﻪ‪ .‬ﺷﻨﮕﻮﻟﻲ ﺷﺎم ﺧﻮﺑﻲام ﻛﻪ ﺧﻮرده ﺑﻮد ‪ ،‬ﻣﺰﻳﺪ ﺑﺮ ﻋﻠﺖ‬ ‫ﺷﺪ‪ .‬رﻓﺖ ﺗﻮ وان ‪ ،‬ﭘﺮده رو ﻛﻨﺎر زد و دوش رو ﺗﺎ آﺧﺮ ﺑﺎز ﻛﺮد‪.‬‬ ‫"ﺑﻪ ﺑﻪ ﺻﻔﺎي آب ﮔﺮم"‪ .‬دوش رو ﻛﻪ ﺑﺴﺖ و ﭘﺎﺷﻮ از وان‬ ‫ﺑﻴﺮون ﮔﺬاﺷﺖ ‪ ،‬ﭘﺎﻫﺎش ﺷﻠﭙﻲ ﻛﺮد و رﻓﺖ ﺗﻮ آب‪ .‬ﻛﻒ ﺣﻤﻮم‬ ‫رو آب ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎ ﺧﻮدش ﻓﻜﺮ ﻛﺮد‪" :‬اي ﺑﺎﺑﺎ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ‬ ‫ﻣﻴﮕﻦ ﺧﺎرج از اﻳﺮان ﻛﺎرﺷﻮن درﺳﺘﻪ‪ ،‬ﻫﻤﻴﻦ ﺑﻮد! ﺣﺎﻻ اﻳﻦ‬ ‫وﻗﺖ ﺷﺒﻲ ﻛﻲ ﻣﻴﺮه ﭼﺎه ﻓﺎﺿﻼب اﻳﻨﺎرو ﺑﺎز ﻛﻨﻪ‪ .‬ﺟﻬﻨﻢ! ﻫﺘﻞ‬ ‫ﻣﻦ ﻛﻪ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﻣﻴﺮم ﻣﻲﺧﻮاﺑﻢ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﻫﻢ ﺣﺘﻤﺎ آب ﻛﻢﻛﻢ‬ ‫در ﻣﻴﺮه ﺗﻮ ﻓﺎﺿﻼب‪".‬‬ ‫ﺻﺒﺢ ﺑﺎ ﺳﺮو ﺻﺪاي ﻣﺴﺘﺨﺪﻣﻲ ﻛﻪ داﺷﺖ ﺣﻤﻮم رو ﺗﻤﻴﺰ‬ ‫ﻣﻲﻛﺮد‪ ،‬از ﺧﻮاب ﺑﻴﺪار ﺷﺪ‪ .‬ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ اﻧﮕﻠﻴﺴﻲاي ﻛﻪ ﺗﻮ‬ ‫اﻳﺮان ﻳﺎد ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﻲﻓﺤﺶ و ﻓﻀﺎﺣﺖ ﺑﻮد‪ .‬اﻳﻨﻪ ﻛﻪ از‬ ‫ﺣﺮﻓﻬﺎي ﻧﻈﺎﻓﺘﭽﻲ ﻫﻴﭻ ﺳﺮ در ﻧﻴﺎورد‪ .‬ﺗﺎزه ﺧﺪا ﺧﺪا ﻫﻢ‬ ‫ﻣﻲﻛﺮد ﻛﻪ ﭼﻪ ﺧﻮب ﺷﺪ از اﻳﻦ ﺳﺮوﺻﺪا ﺑﻴﺪار ﺷﺪ‪ ،‬اﮔﻪ ﻧﻪ‬ ‫ﺣﺘﻤﺎ ﻫﻮاﭘﻴﻤﺎي ادﻣﻮﻧﺘﻮن رو از دﺳﺖ ﻣﻲداد‪ .‬زﻳﺮ ﻟﺐ ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫"ﺧﺪاﻳﺎ ﺷﻜﺮت‪ .‬ﻫﺮ ﻛﺎرت ﻳﻪ ﻓﻀﻴﻠﺘﻲ داره‪ ".‬ﻟﺒﺎس ﭘﻮﺷﻴﺪ‪،‬‬ ‫ﭘﺎﺷﻨﻪ رو ورﻛﺸﻴﺪ و راﻫﻲ ﻓﺮودﮔﺎه ﺷﺪ‪.‬‬

‫ﻣﻬﺮ ‪1386‬‬

‫اﻓﺴﺎﻧﻪ ﻧﻴﻤﺎ ﻳﺎ ﻧﻴﻤﺎي اﻓﺴﺎﻧﻪ‬ ‫ﺳﻴﺎوش رﺿﺎزاده‬ ‫»اﻓﺴﺎﻧﻪ«ي ﻧﻴﻤﺎ ﻳﻮﺷﻴﺞ را ﺑﻪ ﺗﻘﺮﻳﺐ در‬ ‫ﻫﻤﻪي رواﻳﺖﻫﺎ ﺳﺮآﻏﺎز ﺷﻌﺮ ﻧﻮﻳﻦ ﻓﺎرﺳﻲ‬ ‫داﻧﺴﺘﻪاﻧﺪ‪ .‬آن ﭼﻪ اﻓﺴﺎﻧﻪ را ﻣﺘﻤﺎﻳﺰ از ﻫﻤﻪي ﺷﻌﺮﻫﺎي ﭘﻴﺸﻴﻦ‬ ‫ﻣﻲﻛﻨﺪ اﻣﺎ‪ ،‬ﻧﻪ دﮔﺮﮔﻮﻧﻲ ﻋﺮوﺿﻲ و آزادي ﻗﺎﻓﻴﻪ اﺳﺖ ‪-‬ﻛﻪ‬ ‫ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ ‪ 15‬ﺳﺎﻟﻲ ﺑﮕﺬرد ﺗﺎ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ در ﺷﻌﺮﻫﺎي ﺑﻌﺪي‬ ‫ﻧﻴﻤﺎ ﻣﺘﺒﻠﻮر ﺷﻮد‪ .‬اﻓﺴﺎﻧﻪ در ﻫﻤﺎن ﻗﺎﻟﺐﻫﺎي ﻛﻬﻦ‬ ‫ﻋﺮوﺿﻲﺳﺖ؛ در ﻗﺎﻟﺐ ﻣﺴﻤﻂ و ﻣﺼﺮاﻋﻬﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﻪ وزن ﻋﺮوﺿﻲ‬ ‫ﻓﺎﻋﻼﺗﻦ ﻓﻌﻮﻟﻦ ﻓﻌﻮﻟﻦ‪ ،‬و ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﻛﺎﻣﻞ ﻗﺎﻓﻴﻪ‪ .‬ﭘﺲ ﺷﻬﺮت‬ ‫اﻓﺴﺎﻧﻪ از ﭼﻴﺴﺖ؟‬ ‫اﻓﺴﺎﻧﻪ در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻴﺶ از ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﻴﺎﻧﮕﺮ دﻳﺪ ﻧﻮ ﻧﻴﻤﺎ‬ ‫ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﺷﻌﺮيﺳﺖ‪ .‬ﮔﻔﺖوﮔﻮي ﻋﺎﺷﻖ و اﻓﺴﺎﻧﻪ در زﻣﻴﻨﻪي‬ ‫ﺟﻬﺎن ﻣﻪآﻟﻮد ﻧﻤﺎدﮔﺮاﻳﻲ )ﺳﻤﺒﻠﻴﺴﻢ(‪ ،‬ﺳﺎﺧﺘﺎري‬ ‫ﻧﻤﺎﻳﺸﻨﺎﻣﻪﮔﻮﻧﻪ )ﺑﻪ ﺟﺎي ﮔﻔﺘﻢ و ﮔﻔﺘﺎي راﻳﺞ ﺷﻌﺮ ﻛﻬﻦ‪،‬‬ ‫ﭼﻨﺎن ﻛﻪ ﻧﻴﻤﺎ‪ ،‬ﺧﻮد‪ ،‬در ﻣﻘﺪﻣﻪاش ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ(‪ ،‬و ﺑﻪ ﻫﻢ رﻳﺨﺘﻦ‬ ‫ﺗﺮﺗﻴﺐ رواﻳﻲ داﺳﺘﺎن از ﺣﻴﺚ زﻣﺎﻧﻲ‪ ،‬ﻫﻤﻪ در ادب ﻓﺎرﺳﻲ‬ ‫ﺑﻲﺳﺎﺑﻘﻪ ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬ﻻﻳﻪﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ اﻓﺴﺎﻧﻪ و ﻧﻤﺎدﮔﺮاﻳﻲ آن‬ ‫را ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺘﻔﺎوت از اﺑﻬﺎم ﻋﺮﻓﺎﻧﻲ در ﺷﻌﺮﻫﺎي ﻛﻬﻦ ﺻﻮﻓﻴﺎﻧﻪ ﻳﺎ‬ ‫رﻣﺰﮔﺮاﻳﻲ ﺷﻌﺮﻫﺎي ﺳﻴﺎﺳﻲ دورهﻫﺎي اﺧﺘﻨﺎق داﻧﺴﺖ‪ .‬در اﻳﻦ‬ ‫ﮔﻮﻧﻪ ﺷﻌﺮﻫﺎ ﻧﻤﺎد ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪي رﻣﺰ و ﺑﺎ ﻣﻌﻨﺎﻳﻲ ﻳﻚﺗﺎ ﺑﻪ‬ ‫ﻛﺎر ﻣﻲرود ﻛﻪ »ﻏﻴﺮ« ﻧﻤﻲﺷﺎﻳﺪش درﻳﺎﻓﺖ؛ اﻣﺎ ﺗﻌﻤﻴﻢﭘﺬﻳﺮي‬ ‫و اﺑﻬﺎم ﺣﺎﺻﻞ از ﻛﺸﻒ و ﺷﻬﻮد ﺷﺨﺼﻲ ‪-‬ﻛﻪ از ﻣﺨﺘﺼﺎت‬ ‫ﻧﻤﺎدﮔﺮاﻳﻲ ﻧﻮﻳﻦ اﺳﺖ‪ -‬را در آن ﮔﻮﻧﻪ اﺛﺮﻫﺎ ﻧﻤﻲﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬ ‫ﻫﻢ از اﻳﻦ روﺳﺖ ﻛﻪ اﻓﺴﺎﻧﻪ را ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي ﻣﻲﺗﻮان ﻣﺎﻧﻴﻔﺴﺖ‬ ‫»ﻣﺤﺘﻮاﻳﻲ« ﺷﻌﺮ ﻧﻮﻳﻦ اﻳﺮان داﻧﺴﺖ؛ اﻧﻘﻼﺑﻲ ﻛﻪ ﺑﻌﺪﺗﺮ‬ ‫دﮔﺮﮔﻮﻧﻲ در ﻗﺎﻟﺐ ﺷﻌﺮ را ﻫﻢ ﺳﺒﺐ ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬ ‫اﻓﺴﺎﻧﻪ‪ ،‬ﺳﺮاﺳﺮ‪ ،‬در ﻗﺎﻟﺐ ﮔﻔﺖوﮔﻮﺳﺖ‪ .‬ﮔﻔﺖوﮔﻮي‬ ‫اﻧﺴﺎﻧﻲﺳﺖ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﺎ ﻣﻮﺟﻮدي ﻛﻪ ﺷﺎﻋﺮ »اﻓﺴﺎﻧﻪ«اش ﻧﺎم ﻛﺮده‬ ‫اﺳﺖ‪» .‬ﻋﺎﺷﻖ« ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻧﻤﺎد ﺗﻤﺎﻣﻲ اﻧﺴﺎنﻫﺎ ﺑﺎﺷﺪ؛ ﻳﺎ دﺳﺖ‬ ‫ﻛﻢ آﻧﺎن ﻛﻪ روﺣﻲ ﻧﺎآرام دارﻧﺪ و دﻟﻲ ﺑﻲﻗﺮار و ﭼﺎرﭼﻮبﻫﺎي‬ ‫»ﻋﻘﻼﻧﻲ« زﻧﺪﮔﻲ را ﺑﺮﻧﻤﻲﺗﺎﺑﻨﺪ‪ .‬و ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺳﺎن‪ ،‬ﺳﻴﺮ دروﻧﻲ‬ ‫ﺗﻔﻜﺮ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺎﻳﺪ ﺗﺠﻠﻲ ﻫﻤﺎن ﺟﺪال ﻋﻘﻞ و ﻋﺸﻖ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ‬ ‫در ﺷﻌﺮ ﭘﺎرﺳﻲ ﺳﺎﺑﻘﻪاي دﻳﺮﻳﻨﻪ دارد‪...‬‬

‫‪5‬‬

‫ﺳﺎل اول ‪ -‬ﭘﻴﺶ ﺷﻤﺎره ‪4‬‬

‫ﮔﺮد دﻳﻮاﻧﮕﺎن ﻋﺸﻖ ﻣﮕﺮد‬ ‫ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﻘﻞ ﻋﻘﻴﻠﻪ ﻣﺸﻬﻮري!‬

‫‪1‬‬

‫اﻣﺎ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﭼﻪ؟ ﻛﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺎ او ﻋﻘﺪهي دل‬ ‫ﻣﻲﮔﺸﺎﻳﺪ و ﺳﺮﮔﺬﺷﺖ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ؟ ﻛﻴﺴﺖ ﻛﻪ او ﺑﻪ ﻋﺎﺷﻖ زﻧﺪه‬ ‫اﺳﺖ و ﻋﺎﺷﻖ ﺑﺪو؟‬ ‫ﻣﻨﻈﻮﻣﻪي اﻓﺴﺎﻧﻪ‪ ،‬ﺑﺎ ﺷﻜﺎﻳﺖ ﻋﺎﺷﻖ از دﻟﺶ آﻏﺎز ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﺷﻜﺎﻳﺘﻲ ﻫﻢﭼﻮن ﻫﻤﻪي ﻋﺎﺷﻘﺎن‪:‬‬ ‫ﻣﺮغ ﻫﺮزهدراﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻫﺮ‬ ‫ﺷﺎﺧﻲ و ﺷﺎﺧﺴﺎري ﭘﺮﻳﺪي!‬ ‫ﺳﭙﺲ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ درﻣﻲآﻳﺪ و ﺣﻜﺎﻳﺖ ﻋﺎﺷﻖ و‬ ‫دل و ﻋﺸﻖ از زﺑﺎن ﻫﺮ دو‪ ،‬ﻣﻮازي ﻫﻢ‪ ،‬ﺗﻜﺮار ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﺗﺎ آﻧﺠﺎ‬ ‫ﻛﻪ ﻋﺎﺷﻖ از دل ﻣﻲﮔﺬرد و رو ﺑﻪ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﻣﻲﻛﻨﺪ‪» :‬ﺑﺎ ﻣﻦ‬ ‫ﺳﻮﺧﺘﻪ در ﭼﻪ ﻛﺎري؟«‬ ‫از اﻳﻦﺟﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﻋﺎﺷﻖ اﻧﮕﺎر ﺗﺎزه درﻣﻲﻳﺎﺑﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ‬ ‫ﻓﺘﻨﻪ ﻧﻪ از دل ﻛﻪ از ﺟﺎي دﻳﮕﺮيﺳﺖ‪ .‬ﻫﻤﻮ ﻛﻪ اﻓﺴﺎﻧﻪ‬ ‫ﻣﻲﺧﻮاﻧﺪش‪ .‬ﻫﻤﻮ ﻛﻪ از ﮔﺎﻫﻮاره و ﻻيﻻي ﻣﺎدر ﺧﺎﻃﺮهاش ﺑﺎ‬ ‫ﻋﺎﺷﻖ اﺳﺖ‪ .‬ﻫﻤﻮ ﻛﻪ ﺑﺎﻧﮕﺶ ﻫﻤﺮه ﺑﺎزﻳﻬﺎي ﺑﭽﮕﺎﻧﻪي ﻋﺎﺷﻖ‬ ‫ﺑﻮده‪ .‬ﻫﻤﻮ ﻛﻪ ﮔﺎه ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎﻧﻪ اﺷﻚ از دﻳﺪهاش ﺳﺘﺮده و ﮔﺎه ﺑﻪ‬ ‫ﻫﻴﺎت دﻳﻮي ﻣﻬﻴﺐ دﻟﺶ ﻟﺮزاﻧﻴﺪه‪ .‬او اﻓﺴﺎﻧﻪ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫»ﻣﻲﻧﻮﺷﺘﻲ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺳﺮﮔﺬﺷﺘﻲ«‪ ...‬اﻓﺴﺎﻧﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﺮﮔﺬﺷﺖ‬ ‫ﻋﺎﺷﻖ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ‪ .‬ﻳﺎ ﺧﻮد‪ ،‬ﻗﻠﺒﺶ‪ ،‬ﺳﺮﺷﺘﺶ‪ ،‬ﺑﺨﺘﺶ‪ .‬او‬ ‫ﻛﻴﺴﺖ؟‬ ‫اﻓﺴﺎﻧﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﻋﺎﺷﻖ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺷﻴﻮهاي ﺳﺮﺑﺴﺘﻪ‪ ،‬ﻛﻪ‬ ‫اﻗﺘﻀﺎي ﭘﻴﭽﻴﺪﮔﻲ ﻃﺒﻴﻌﺖ اوﺳﺖ‪» .‬ﻫﺮ ﭼﻪ ﻫﺴﺘﻢ ﺑﺮِ‬ ‫ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻢ«‪ ...‬ﺧﻮاﻧﺪهي ﺑﻲﻛﺴﺎن ﮔﺮﻓﺘﺎر اﺳﺖ‪ ،‬ﻳﺎ ﻗﺼﻪاي؛‬ ‫ﻗﺼﻪي ﺑﻲﺳﺮوﺑﻦ ﻋﺎﺷﻘﻲ اﻧﺰوا ﮔﺰﻳﺪه‪ .‬زادهي اﺿﻄﺮاب ﺟﻬﺎن‪،‬‬ ‫ﻳﺎ ﺻﻮرت ﻣﺮدﮔﺎن زﻣﻴﻦ‪ ،‬ﻳﺎ ﻗﻄﺮه اﺷﻚ ﮔﺮم ﭼﺸﻤﻲ ﺗﺮ‪...‬‬

‫‪ .1‬ﺣﺎﻓﻆ‬

‫ﺑﻌﺪ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﺑﺎزﻣﻲﮔﺮدد ﺑﻪ داﺳﺘﺎن ﻋﺎﺷﻖ؛ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ از ﻣﻌﺸﻮق‬ ‫ﻛﺎم ﻣﻲﺟﺴﺖ‪» ...‬زان زﻣﺎنﻫﺎ ﻣﺮا دوﺳﺖ ﺑﻮدي«‪ ...‬ﻣﺤﺒﻮﺑﻲ‬ ‫ﻛﻪ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ و ﻻﺟﺮم »ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﺟﺎم ﮔﺮدد ﺷﻜﺴﺘﻪ«‪.‬‬ ‫ﺷﻜﺴﺘﻪ‪ ،‬ﺗﺎ ﺷﺎﻳﺪ از ﺧﺮدهﻫﺎي آن ﺟﺎﻣﻲ ﻧﻮ ﺳﺮ ﺑﺮآرد‪:‬‬ ‫ﺑﻪ ﻛﻪ‪ ،‬اي ﻧﻘﺶﺑﻨﺪ ﻓﺴﻮنﻛﺎر‬ ‫ﻧﻘﺶ دﻳﮕﺮ ﺑﺮآري ﻛﻪ ﺷﺎﻳﺪ‪...‬‬ ‫ﻓﺼﻞ‪ ،‬ﻓﺼﻞ ﺑﻬﺎر اﺳﺖ و ﺷﻜﻮﻓﻪ و ﮔﻞ و اﻳﻦ دﺳﺖآوﻳﺰ اﻓﺴﺎﻧﻪ‬ ‫ﻣﻲﺷﻮد ﺗﺎ ﻋﺎﺷﻖ ﺧﻤﻮده را ﺑﺎز ﺑﻪ ﺷﻮري ﻧﻮ ﻛﺸﺎﻧﺪ‪» .‬ﻋﺎﺷﻘﺎ‬ ‫ﺧﻴﺰ ﻛﺎﻣﺪ ﺑﻬﺎران!« و‪:‬‬ ‫ﺑﺮ ﺳﺮ ﺳﺒﺰهي »ﺑﻴﺸﻞ« اﻳﻨﻚ‬ ‫ﻧﺎزﻧﻴﻨﻲﺳﺖ ﺧﻨﺪان ﻧﺸﺴﺘﻪ‪...‬‬ ‫ﻟﻴﻚ ﭘﺎﺳﺦ ﻋﺎﺷﻖ دلﺧﺴﺘﻪ ﻧﻮﻣﻴﺪاﻧﻪ اﺳﺖ‪ .‬او اﻳﻦﻫﺎ ﻫﻤﻪ‬ ‫را ﻓﺮﻳﺐ ﻣﻲداﻧﺪ و ﺑﻪ ﺟﺒﺮ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ‪ ،‬دل را از ﺧﻮﺷﻲ و وﺻﻞ‪،‬‬ ‫ﺑﻲﻧﺼﻴﺐ‪ .‬ﺑﻬﺎر ﻃﺒﻴﻌﺖ را ﺣﺘﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﻪ روﺑﻬﺎن ﻣﻲﺑﻴﻨﺪ و‬ ‫دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ را ﻧﻴﺰ از اﻳﻦ ﺳﺎن‪:‬‬ ‫ﻛﻪ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺮا دوﺳﺖ دارد‬ ‫واﻧﺪر آن ﺑﻬﺮهي ﺧﻮد ﻧﺠﻮﻳﺪ‬ ‫ﻫﺮ ﻛﺲ از ﺑﻬﺮ ﺧﻮد در ﺗﻜﺎﭘﻮﺳﺖ‬ ‫ﻛﺲ ﻧﭽﻴﻨﺪ ﮔﻠﻲ ﻛﻪ ﻧﺒﻮﻳﺪ!‬

‫‪6‬‬

‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ‪ -‬اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن‬

‫ﻣﻬﺮ ‪1386‬‬

‫اﻳﻦ ﺑﺪﺑﻴﻨﻲ و ﻧﻮﻣﻴﺪي ﺗﺎ ﺑﺪانﺟﺎ ﭘﻴﺶ ﻣﻲرود ﻛﻪ در ﺷﺎﻳﺪ‬ ‫ﺑﻪﻳﺎدﻣﺎﻧﺪﻧﻲﺗﺮﻳﻦ ﭘﺎرهي ﺷﻌﺮ‪ ،‬ﺑﻪ ﺣﺎﻓﻆ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲﺗﺎزد‪:‬‬ ‫آن ﻛﻪ ﭘﺸﻤﻴﻨﻪ ﭘﻮﺷﻴﺪ دﻳﺮي‬ ‫ﻧﻐﻤﻪﻫﺎ زد ﻫﻤﻪ ﺟﺎوداﻧﻪ‬ ‫ﻋﺎﺷﻖ زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﺧﻮد ﺑﻮد‬ ‫ﺑﻲﺧﺒﺮ در ﻟﺒﺎس ﻓﺴﺎﻧﻪ‬ ‫ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را ﻓﺮﻳﺒﻲ ﻫﻤﻲ داد‪...‬‬ ‫ﺣﺎﻓﻈﺎ اﻳﻦ ﭼﻪ ﻛﻴﺪ و دروﻏﻲﺳﺖ‬ ‫ﻛﺰ زﺑﺎن ﻣﻲ و ﺟﺎم و ﺳﺎﻗﻲﺳﺖ‬ ‫ﻧﺎﻟﻲ ار ﺗﺎ اﺑﺪ ﺑﺎورم ﻧﻴﺴﺖ‬ ‫ﻛﻪ ﺑﺮ آن ﻋﺸﻖ ورزي ﻛﻪ ﺑﺎﻗﻲﺳﺖ‬ ‫ﻣﻦ ﺑﺮ آن ﻋﺎﺷﻘﻢ ﻛﻪ روﻧﺪهﺳﺖ‪.‬‬ ‫اﻳﻦﺟﺎ ﺷﺎﻳﺪ ﻧﻘﻄﻪي اوج ﺟﺪال دروﻧﻲ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﺎ اﻓﺴﺎﻧﻪ‪ ،‬ﻳﺎ‬ ‫ﺑﺎ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ اﺳﺖ‪ .‬اﻣﺎ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﺟﻬﺎندﻳﺪهﺗﺮ از آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﺷﻜﻮاي ﻋﺎﺷﻖ از ﺟﺎ ﺷﻮد‪ .‬ﻣﻲداﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﻪﮔﻮﻧﻪ ﺑﺎﻳﺪ دل‬ ‫ﺳﺮﻛﺶ ﻋﺎﺷﻖ را رام ﻛﻨﺪ و ﺑﻪ راه آورد‪ .‬ﻋﺎﺷﻘﻲ را ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﺮ‬ ‫ﻛﺮدن در ﺧﻠﻮت ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﺧﻮد ﺧﻮ ﻛﺮده و »ﺑﻪ ﻓﺮﻳﺐ و ﺧﻴﺎﻟﻲ«‬ ‫دلﺧﻮش اﺳﺖ را ﺟﺰ ﺑﻪ ﻓﺮﻳﺒﻲ ﻳﺎ ﺣﻘﻴﻘﺘﻲ ﺑﺰرگﺗﺮ ﻧﻤﻲﺗﻮان‬ ‫ﺑﻪ وادي »اﻓﺴﺎﻧﻪ« ﻛﺸﺎﻧﻴﺪ‪ .‬و ﭼﻴﺴﺖ آن‪ ،‬ﺟﺰ ﺧﻮد اﻓﺴﺎﻧﻪ؟ آن‬ ‫دلآوﻳﺰﺗﺮﻳﻦ ﻓﺮﻳﺐ؛ آن ﻛﻬﻦﺧﻴﺰﺗﺮﻳﻦ دروغ؛ آن ﺑﺮﺟﺎيﺗﺮﻳﻦ‬ ‫ﺣﻘﻴﻘﺖ‪ .‬ﻋﺎﺷﻖ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺧﻮد ﻣﻲداﻧﺪ‪ .‬از ﻫﻤﺎن دم ﭘﻴﭽﻴﺪن‬ ‫ﺑﺎد »ﻧﻮﺑﻦ« در ﻣﻮﻫﺎﻳﺶ‪ ،‬از ﻫﻤﺎن ﻻيﻻﻳﻲﻫﺎي ﻣﺎدر ﺑﺮ‬ ‫ﮔﺎﻫﻮاره‪ ،‬از آن ﻫﻨﮕﺎم ﻛﻪ ﻫﻨﻮز ﭘﺎ ﺑﻪ ﺧﺎك ﻧﮕﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد‪» ...‬ﻛﻪ‬ ‫ﻫﻨﻮز ﻣﻦ ﻧﺒﻮدم ﻛﻪ ﺗﻮ در دﻟﻢ ﻧﺸﺴﺘﻲ«‪...2‬‬ ‫و ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﻋﺎﺷﻖ را ﺑﺎ ﺧﻮد ﻣﻲﺑﺮد‪ .‬ﺑﻪ ﭘﺲ‬ ‫اﺑﺮﻫﺎ و آﺳﻤﺎﻧﻬﺎ‪ ،‬ﺗﺎ ﻧﺠﻮاي اﻓﺴﻮﻧﮕﺮ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪاش را ﺗﻨﻬﺎ‬ ‫ﻓﺮﺷﺘﻪاي ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺷﻨﻴﺪ و ﻋﺎﺷﻘﻲ‪ .‬و از آن ﭘﺲ ﻋﺎﺷﻖ اﺳﺖ ﻛﻪ‬ ‫ﮔﺎه اﺷﻚ ﻣﻲﺷﻮد ﺗﺎ از ﭼﺸﻢ ﮔﺮم ﻋﺎﺷﻘﻲ دﻳﮕﺮ ﻓﺮورﻳﺰد‪ ،‬ﻳﺎ‬ ‫ﺗﺮاﻧﻪاي ﺑﺮ ﻟﺒﺎن ﺑﻲﻗﺮار او‪ ،‬و از اﻳﻦ ﻣﺎواي ﻋ‪‬ﻠﻮي ﺗﻨﻬﺎ و ﺗﻨﻬﺎ‬ ‫آنﺟﺎ ﻓﺮود ﻣﻲآﻳﺪ ﻛﻪ دﻟﻲ آﺗﺸﻨﺎك ﭼﺸﻢ در راﻫﺶ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺣﺎﻻ و ﭘﺲ از ﻫﻤﻪي اﻳﻦ ﺣﺮفﻫﺎ‪ ،‬ﻣﻲﺗﻮان ﺑﺪان اﻧﺪﻳﺸﻴﺪ ﻛﻪ‬ ‫در واﻗﻊ اﻓﺴﺎﻧﻪ‪ ،‬ﻧﻪ ﺑﺮادر ﻛﻮﭼﻜﺘﺮ ﻃﺎﻏﻲ ﻧﻴﻤﺎ‪» ،‬ﻻدﺑﻦ« اﺳﺖ ‪-‬‬

‫‪ . 2‬ﺳﻌﺪي‬

‫ﻫﻢرزم ﺳﺮدار ﺟﻨﮕﻞ‪ -3‬و ﻧﻪ ﺳﺮﮔﺬﺷﺖ ﺧﻮد ﺷﺎﻋﺮ ‪-‬رواﻳﺘﮕﺮ‬ ‫ﻫﻤﻪي ﺟﺎنﻫﺎي ﺑﻲﻗﺮار؛ ﻧﻪ ﻫﻢزاد ﻋﺎﺷﻖ اﺳﺖ ‪ -‬ﭼﻮن‬ ‫»دوﺳﺘﺎن ﺧﺪاﻳﻲ« اﺑﻮﺳﻌﻴﺪ‪ -4‬و ﻧﻪ ﺳﻴﻤﺮغ ﻋﻄﺎر‪ ،‬ﺑﺮ ﺳﺮ ﻗﺎف؛‬ ‫ﻧﻪ آﻧﻴﻤﺎي ﻳﻮﻧﮓ اﺳﺖ و ﻧﻪ ﻧﻴﺮواﻧﺎي ﺑﻮدا‪ ...‬ﻫﻴﭻ ﻳﻚ از اﻳﻦﻫﺎ‬ ‫ﻧﻴﺴﺖ و ﻫﻤﻪي اﻳﻦﻫﺎﺳﺖ‪ .‬ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺗﻮﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﻪ ﻣﻲﺑﻴﻨﻲ‬ ‫در او و ﭼﻪ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻲ از ﺑﻮدﻧﺖ‪:‬‬ ‫ﮔﺮ در ﻃﻠﺐ ﻟﻘﻤﻪي ﻧﺎﻧﻲ‪ ،‬ﻧﺎﻧﻲ‬ ‫ور در ﭘﻲ ﻋﻤﺮ ﺟﺎوداﻧﻲ‪ ،‬ﺟﺎﻧﻲ‬

‫‪5‬‬

‫روزﮔﺎري دﺧﺘﺮي ﺑﻮده و ﻧﺎزﻧﻴﻦ دلﺑﺮي ﺷﺎﻳﺪ‪ ،‬ﻛﻪ‬ ‫ﺧﻮاب‪ ،‬ﭼﺸﻤﺶ ﺑﺴﺖ و ﭼﻨﮕﺶ ﺑﮕﺴﺴﺖ و ﺑﺮدش ﺑﻪ آن‬ ‫ﺳﻮﻫﺎي اﺑﺮﻫﺎ‪ ...‬اﻓﺴﺎﻧﻪ ﺷﺪ ﺗﺎ روزﮔﺎري دﻳﮕﺮ ﺑﺎز اﻳﻦ ﺳﺎن‬ ‫ﻓﺴﻮن و ﻓﺴﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﮔﻮش اﻳﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﺨﻮاﻧﺪ و ﺑﺨﻮاﻧﺪش ﺑﻪ‬ ‫آﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﺗﺎ ﺑﺎز ﻋﺎﺷﻖ ﻫﻢ ﺑﺮ ﻋﺎﺷﻘﻲ دﻳﮕﺮ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﮔﻮﻳﺪ و اﺷﻚ‬ ‫ﺷﻮد ﺑﺮ ﮔﻮﻧﻪي او‪...‬‬ ‫ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺎﻋﺮ اﺳﺖ و ﻓﺴﺎﻧﻪ ﺷﻌﺮش؛ ﭼﻨﺎنﭼﻮن آن‬ ‫رﻧﺪﺗﺮﻳﻦ ﭘﺸﻤﻴﻨﻪﭘﻮش‪ ،‬ﻛﻪ اﮔﺮ در ﻟﺒﺎس ﻓﺴﺎﻧﻪ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را‬ ‫ﻓﺮﻳﺒﻲ ﻫﻤﻲ داد‪ ،‬اﻣﺎ ﺣﺎﺻﻠﺶ ﻧﻐﻤﻪﻫﺎﻳﺶ ﺷﺪ ﻫﻤﻪ ﺟﺎوداﻧﻪ‪،‬‬ ‫ﻛﻪ ﺗﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻫﻢدم دل ﻋﺎﺷﻘﺎن اﺳﺖ‪ .‬ﭼﻪ ﺗﻔﺎوت ﻛﻪ ﺑﺮ آن‬ ‫ﻋﺸﻖ ﻣﻲورزد ﻛﻪ ﺑﺎﻗﻲﺳﺖ‪ ،‬ﻳﺎ روﻧﺪهﺳﺖ؟ آن ﻛﻪ ﺑﺎﻗﻲﺳﺖ‬ ‫اﻓﺴﺎﻧﻪ اﺳﺖ و او ﺗﻨﻬﺎ ﻋﺎﺷﻘﻲ دﻳﮕﺮ ﺑﻮده و راوي دﻳﮕﺮي از‬ ‫‪ . 3‬ﺑﻪ اﻋﺘﺒﺎر ﺷﻴﻮهي ﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﻧﻴﻤﺎ ﺑﻪ ﺑﺮادر‪ ،‬و اﺷﺎرات اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻣﺘﻌﺪد در‬ ‫ﺑﺮﺧﻲ ﭘﺎرهﻫﺎي اﻓﺴﺎﻧﻪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻧﻬﻀﺖ ﺟﻨﮕﻞ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺸﺎن داﻧﺴﺖ‪،‬‬ ‫ﭘﺎرهاي ﺳﺮودن اﻓﺴﺎﻧﻪ را ﻣﺘﺎﺛﺮ از اﻳﻦ راﺑﻄﻪ داﻧﺴﺘﻪاﻧﺪ‪.‬‬ ‫‪» . 4‬ﻳﻚدﻳﮕﺮ را ﺑﻪ ﺑﻮي ﺷﻨﺎﺳﻨﺪ ﭼﻮن اﺳﺒﺎن‪ .‬اﮔﺮ ﻳﻜﻲ ﺑﻪ ﻣﺸﺮق ﺑﻮد و‬ ‫دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻣﻐﺮب‪ ،‬اﻧﺲ و ﺗﺴﻠﻲ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﻳﻚدﻳﮕﺮ ﻳﺎﺑﻨﺪ و اﮔﺮ ﻳﻜﻲ در ﻗﺮن‬ ‫اول اﻓﺘﺪ و دﻳﮕﺮ در ﻗﺮن ﭘﻨﺠﻢ‪ ،‬اﻳﻦ آﺧﺮ را ﻓﺎﻳﺪه و ﺗﺴﻠﻲ ﺟﺰ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ‬ ‫اول ﻧﺒﺎﺷﺪ«‪...‬‬ ‫‪ . 5‬اﺑﻮﺳﻌﻴﺪ اﺑﻮاﻟﺨﻴﺮ‬

‫‪7‬‬

‫ﺳﺎل اول ‪ -‬ﭘﻴﺶ ﺷﻤﺎره ‪4‬‬

‫اﻓﺴﺎﻧﻪي ﻧﺎﻣﻴﺮا؛ ﭼﻮﻧﺎن ﻫﻤﻪي ﻓﺮزﻧﺪان آدم اول‪ ،‬ﻫﻤﻪي‬ ‫دﻳﻮاﻧﻪدﻻن ﺑﻪدوشﻛﺸﻨﺪهي ﺑﺎر اﻣﺎﻧﺖ آﺳﻤﺎن‪...‬‬ ‫و ﺑﺪﻳﻦ ﺳﺎن اﺳﺖ ﻛﻪ آن ﻓﺮﻳﺐ‪ ،‬دﻻوﻳﺰﺗﺮ از ﻫﻤﻪي‬ ‫ﺣﻘﻴﻘﺘﻬﺎي ﭼﺸﻤﻬﺎي ﺑﺴﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﻫﻢﭼﻨﺎن ﻛﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﻧﻴﺰ‬ ‫ﭘﺲ از ﻫﻤﻪي ﺟﺪﻟﻬﺎ‪ ،‬ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ دروغ‪ ،‬دل ﻣﻲﺳﭙﺎرد‬ ‫ﺗﺎ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺑﻌﺪ‪ ،‬راوي اﻓﺴﺎﻧﻪﻫﺎﻳﻲ ﺑﻲﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﺮدد ﻫﻢﭼﻮن‬ ‫»داروگ«‪» ،‬داﺳﺘﺎﻧﻲ ﻧﻪ ﺗﺎزه«‪» ،‬آي آدمﻫﺎ«‪» ،‬ﻗﻘﻨﻮس«‪» ،‬ﺗﻮ‬ ‫را ﻣﻦ ﭼﺸﻢ در راﻫﻢ«‪» ،‬در ﻛﻨﺎر رودﺧﺎﻧﻪ«‪» ،‬ﺧﺎﻧﻪام‬ ‫اﺑﺮيﺳﺖ«‪ ...‬و اﻳﻦ دل ﺳﭙﺮدن‪ ،‬ﻫﻔﺘﻤﻴﻦ ﺷﻬﺮ ﺳﻠﻮك ﻋﺎﺷﻖ‬ ‫ﻣﻲﺷﻮد‪ :‬ﺳِﺮّ ﺳِﺮ‪ ...‬ﻓﻨﺎ‪ ...‬ﺟﺎوداﻧﮕﻲ‪...‬‬ ‫و ﺑﻲﮔﻤﺎن ﺑﺎ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ اﻓﺴﺎﻧﻪ‪ ،‬ﻧﻴﻤﺎ ﻧﺎﻣﻴﺮاﺳﺖ‪ .‬ﻫﺮ روز‬ ‫ﺑﺎرﻫﺎ و ﺑﺎرﻫﺎ از آﺳﻤﺎن ﺑﻪ زﻳﺮ ﻣﻲآﻳﺪ و در ﮔﺬر ﻛﻼﻣﺶ ﺑﺮ‬ ‫ﻟﺒﺎن دلﺳﻮﺧﺘﮕﺎن‪ ،‬ﺑﺮ ﻣﺮگ ﺗﺴﺨﺮ ﻣﻲزﻧﺪ‪ .‬ﻋﺎﺷﻖ راوي‬ ‫ﺟﺎوداﻧﻪي اﻓﺴﺎﻧﻪ‪ ،‬دﻳﮕﺮ ﺧﻮد اﻓﺴﺎﻧﻪ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﭘﻴﺶرو‬ ‫اﻣﻴﺮﺣﺴﻴﻦ ﻓﻬﻴﻤﻲ‬

‫ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﻣﺎﻫﺎﻧﻪ اﻧﺠﻤﻦ ﻧﻈﻢ‬ ‫ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮﺑﻲ ﺑﻪ ﺧﻮد ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻣﺎ ﻫﺮ ﻣﺎه‬ ‫ﺷﺎﻫﺪ ﺷﺐ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ‪ ،‬ﺷﺐ ادب ﭘﺎرﺳﻲ‪ ،‬و ﭘﺮده ﻧﻘﺮهاي )ﺷﺐ‬ ‫ﻓﻴﻠﻢ( ﻫﺴﺘﻴﻢ‪ .‬اﻳﻦ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ را ﻣﺪﻳﻮن ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ ﺧﻴﻠﻲ ﺧﻮب‬ ‫ﻛﻤﻴﺘﻪ اﺟﺮاﻳﻲ ﺑﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﻣﺨﺘﻠﻒ اﻧﺠﻤﻦ و از آن ﻣﻬﻢﺗﺮ‪،‬‬ ‫اﺣﺴﺎس ﻣﺴﻮوﻟﻴﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﻫﺴﺘﻴﻢ‪.‬‬ ‫ﺷﺐ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ اﻳﻦ ﻣﺎه در ﭘﻨﺠﻢ اﻛﺘﺒﺮ ﺑﺮﮔﺰار ﺷﺪ ﻛﻪ‬ ‫ﮔﺰارش ﺗﺼﻮﻳﺮي آن در ﺑﺨﺶ ﭘﺎﻳﺎﻧﻲ ﺧﺒﺮﻧﺎﻣﻪ آﻣﺪه اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ‬ ‫ﺳﻮﻣﻴﻦ ﺷﺐ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ در ﺳﺎل ﺟﺎري ﺑﻮد ﻛﻪ ﭘﻨﺞ ﻧﻮازﻧﺪه‬ ‫داﺷﺖ‪ .‬ﻋﻠﻲ ﺳﻪﺗﺎر زد‪ ،‬ﻫﺎدي و ﻣﺤﺴﻦ ﮔﻴﺘﺎر زدﻧﺪ‪ ،‬و راﻣﺎن‬ ‫ﻫﻢ ﭘﻴﺎﻧﻮ ﻧﻮاﺧﺖ‪.‬‬ ‫ﺗﺮاﻧﻪﻫﺎي ﮔﻞﮔﻠﺪون‪ ،‬ﺷﺐ ﻣﻬﺘﺎب‪ ،‬ﺗﺎ ﺑﻬﺎر دﻟﻨﺸﻴﻦ‪ ،‬و‬ ‫ﺷﻜﻮﻓﻪ ﻣﻲﺧﻨﺪد از ﺟﻤﻠﻪ ﺗﺮاﻧﻪﻫﺎﻳﻲ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ در ﻛﻨﺎر ﻫﻢ‬ ‫زﻣﺰﻣﻪ ﻛﺮدﻳﻢ‪.‬‬

‫روز اﻛﺘﺒﺮ ﺑﺮاي ﺑﻮﻟﻴﻨﮓ ﺑﺎزي ﻛﺮدن ﺑﻪ ‪ WEM‬رﻓﺘﻴﻢ‪.‬‬ ‫اﻳﻦ اوﻟﻴﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﻮﻟﻴﻨﮓ ﺑﻮد ﻛﻪ از ﺳﻮي اﻧﺠﻤﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ داده‬ ‫ﻣﻲﺷﺪ‪ .‬ﺣﺪود ﺑﻴﺴﺖ ﻧﻔﺮ از اﻋﻀﺎ در اﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺷﺮﻛﺖ ﻛﺮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﭘﺲ از ﭘﺎﻳﺎن ﺑﺎزي ﺑﻮﻟﻴﻨﮓ ﻋﺪهاي در ﻛﻨﺎر ﻣﻴﺰ ﺑﻴﻠﻴﺎرد ﺑﻪ‬ ‫ﺑﺎزي اداﻣﻪ دادﻧﺪ درﺣﺎﻟﻲﻛﻪ ﻋﺪهي دﻳﮕﺮي ﺳﺮ از‬ ‫رﺳﺘﻮرانﻫﺎي ‪ WEM‬در آوردﻧﺪ‪.‬‬ ‫و اﻣﺎ از ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي دﻳﮕﺮ ﻣﺎه اﻛﺘﺒﺮ‪...‬‬ ‫ﭼﻬﺎرﻣﻴﻦ ﺷﺐ ادب ﭘﺎرﺳﻲ در روز ﺟﻤﻌﻪ ‪ 19‬اﻛﺘﺒﺮ در‬ ‫زﻳﺮزﻣﻴﻦ ‪ SUB‬ﺑﺮﮔﺰار ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬در اﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺳﻴﺎوش‬ ‫رﺿﺎزاده ﻛﻤﻲ درﺑﺎره "ﺷﻌﺮ ﻧﻴﻤﺎﻳﻲ" ﺻﺤﺒﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد‪ .‬ﭘﻲ‬ ‫از آن ﮔﺰﻳﺪهﺧﻮاﻧﻲ را ﺧﻮاﻫﻴﻢ داﺷﺖ‪ .‬ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺧﻮاﻫﻴﻢ‬ ‫ﺷﺪ اﮔﺮ اﺷﻌﺎري از ﺷﻌﺮاي اﻳﺮان و ﻳﺎ اﺷﻌﺎر ﺧﻮدﺗﺎن را در‬ ‫ﻗﺴﻤﺖ ﮔﺰﻳﺪهﺧﻮاﻧﻲ ﺷﺐ ادب ﭘﺎرﺳﻲ ﺑﺨﻮاﻧﻴﺪ‪ .‬در ﭘﺎﻳﺎن‬ ‫ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﻢ ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪﺧﻮاﻧﻲ ﺧﻮﻫﻴﻢ داﺷﺖ‪.‬‬ ‫ﭘﺮده ﻧﻘﺮهاي ﺳﻮم ﺑﺮاي روز ﺟﻤﻌﻪ ‪ 26‬اﻛﺘﺒﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰي‬ ‫ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﺷﺮﻛﺖﻛﻨﻨﺪﮔﺎن در ﭘﺮده ﻧﻘﺮه ﻗﺒﻞ‪ ،‬ﻓﻴﻠﻢ "ﻣﺼﺎﺋﺐ‬ ‫ﺷﻴﺮﻳﻦ" را ﺑﺮاي ﻧﻤﺎﻳﺶ در اﻳﻦ ﺟﻠﺴﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻣﺎﻧﻨﺪ‬ ‫ﺑﺮﻧﺎﻣﻪاي ﭘﻴﺸﻴﻦ‪ ،‬ﺟﻠﺴﻪ ﺑﺎ ﻣﻌﺮﻓﻲ و ﻣﻘﺪﻣﻪاي ﺑﺮ ﻓﻴﻠﻢ آﻏﺎز‬ ‫ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻓﻴﻠﻢ ﺑﺨﺶ زﻳﺎدي از ﺟﻠﺴﻪ را ﺑﻪ ﺧﻮد‬ ‫اﺧﺘﺼﺎص ﺧﻮاﻫﺪ داد‪ .‬ﭘﺲ از آن ﻫﻢ درﺑﺎره ﻓﻴﻠﻢ ﺑﺤﺚ‬ ‫ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﺎ رايﮔﻴﺮي درﺑﺎره ﻓﻴﻠﻢ ﺟﻠﺴﻪ ﺑﻌﺪي ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن‬ ‫ﻣﻲرﺳﺪ‪.‬‬ ‫ﻛﻮﺗﺎهﺳﺨﻦ اﻳﻨﻜﻪ‪:‬‬ ‫ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ‬

‫زﻣﺎن‬

‫ﻣﻜﺎن‬

‫ﺷﺐ ادب‬ ‫ﭘﺎرﺳﻲ ‪4‬‬

‫‪ 19‬اﻛﺘﺒﺮ‬

‫‪Basement of‬‬ ‫‪SUB‬‬

‫ﭘﺮده ﻧﻘﺮهاي ‪3‬‬ ‫ﻣﺼﺎﺋﺐ ﺷﻴﺮﻳﻦ‬

‫‪ 26‬اﻛﺘﺒﺮ‬

‫‪International‬‬ ‫‪Centre‬‬

‫ﮔﺮم ﺑﺎﺷﻴﺪ!‬

‫‪8‬‬

‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ‪ -‬اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن‬

‫ﻣﻬﺮ ‪1386‬‬

‫ﺳﻴﺎﺳﺖ‪ ،‬ﻣﺬﻫﺐ و اﻧﺠﻤﻦ‬ ‫ﺣﺎﻣﺪ وﺣﺪﺗﻲ ﻧﺴﺐ‬

‫ﺑﻨﺪﻫﺎي ‪ 1‬و ‪ 4‬اﺳﺎﺳﻨﺎﻣﻪ اﻧﺠﻤﻦ‬ ‫داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ داﻧﺸﮕﺎه آﻟﺒﺮﺗﺎ ﺑﻪ‬ ‫ﺻﺮاﺣﺖ ﻋﻨﻮان ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ اﻧﺠﻤﻦ ﺑﺎﻳﺪ از اﻧﺠﺎم ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ‬ ‫ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺳﻴﺎﺳﻲ و ﻫﺮ ﻋﻤﻠﻲ ﻛﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﻳﺠﺎد ﺟﺪاﻳﻲ در‬ ‫ﻣﻴﺎن داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﮔﺮدد‪ ،‬ﭘﺮﻫﻴﺰ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﻣﻴﺰان ﭘﺎﻳﺒﻨﺪي اﻋﻀﺎي‬ ‫ﻛﻤﻴﺘﻪ اﺟﺮاﻳﻲ ﻫﺮ دوره ﺑﻪ اﻳﻦ دو ﺑﻨﺪ‪ ،‬و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺮداﺷﺖﻫﺎ‬ ‫و ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺷﺨﺼﻲ آﻧﺎن از ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﺳﻤﺖدﻫﻲ ﺑﻪ‬ ‫ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎي اﻧﺠﻤﻦ ﺑﻮدهاﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪﺧﺼﻮص در ﻣﻮاردي ﻛﻪ ﻣﻴﺎن‬ ‫ﺗﻠﻘﻲ ﻛﻤﻴﺘﻪ ﻣﺮﻛﺰي و ﺑﺮﺧﻲ از اﻋﻀﺎي اﻧﺠﻤﻦ در ﺗﻌﺒﻴﺮ اﻓﻌﺎل‬ ‫ﺳﻴﺎﺳﻲ و ﻣﺬﻫﺒﻲ اﺧﺘﻼف ﻧﻈﺮ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﻣﺮوري ﻛﻠﻲ ﺑﺮ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎي ﭘﻨﺞ‪-‬ﺷﺶ ﺳﺎﻟﻪ اﻧﺠﻤﻦ‬ ‫ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ از ﭼﻨﺪ ﮔﺎﻫﻲ ﺑﺮوز اﺧﺘﻼﻓﺎﺗﻲ از اﻳﻦ‬ ‫دﺳﺖ ﻣﺎﻳﻪ رﻧﺠﺶ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﺮﺧﻲ از اﻋﻀﺎ ﮔﺸﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬از اﻳﻦرو‪،‬‬ ‫ﺿﺮوري ﻣﻲﺑﻴﻨﻢ ﺗﺎ ﺑﻪﻋﻨﻮان ﻳﻜﻲ از اﻋﻀﺎ ﻛﻤﻴﺘﻪ اﺟﺮاﻳﻲ ﻧﻜﺎﺗﻲ‬ ‫را در اﻳﻦ ﺧﺼﻮص ﻣﺘﺬﻛﺮ ﮔﺮدم‪ .‬ﻓﻠﺴﻔﻪ وﺟﻮدي اﻧﺠﻤﻦ‬ ‫داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ‪ ،‬ﺑﻪوﺟﻮدآوردن ﻣﺮﻛﺰي ﺑﺮاي اﺗﺼﺎل اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬ ‫و اﻳﺠﺎد ﺗﺒﺎدﻻت ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫روﻳﻜﺮد ﻫﻤﻴﺸﮕﻲ اﻧﺠﻤﻦ در ﺧﻼل ﺳﺎلﻫﺎي ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﺶ‬ ‫ﺑﻪوﺟﻮدآوردن ﻓﻀﺎﻳﻲ ﺑﻮده اﺳﺖ ﺗﺎ اﻳﺮاﻧﻴﺎن در آن ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺗﻨﻬﺎ‬ ‫ﺑﻪ ﺻﺮف اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﻮدن و ﻓﺎرغ از ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺧﻂﻛﺸﻲﻫﺎي ﺳﻴﺎﺳﻲ‬ ‫و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ آزاداﻧﻪ ﺑﻪ ﺗﺒﺎدل آرا ﺑﭙﺮدازﻧﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎ ﺑﻪ اﻋﺘﻘﺎد ﺷﺨﺼﻲ‬ ‫ﻧﮕﺎرﻧﺪه ﻣﺒﻨﻲ ﻗﺮار دادن اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﻮدن ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺷﺮﻃﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ‬ ‫دربﻫﺎي اﻧﺠﻤﻦ را ﺑﺮاي ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺗﻌﺪاد ﻣﺨﺎﻃﺒﻴﻦ ﺑﺎز‬ ‫ﻣﻲﮔﺬارد )ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻃﺒﻖ اﺳﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ﻏﻴﺮاﻳﺮاﻧﻲﻫﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ‬ ‫ﻋﻀﻮ ﺑﺎﺷﻨﺪ(‪ .‬ذﻛﺮ اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﺿﺮوري ﺑﻪﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﻛﻪ‬ ‫اﻳﻦ روﻳﻜﺮد اﻧﺠﻤﻦ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﺑﻲاﻋﺘﻨﺎﻳﻲ ﺑﻪ ارزشﻫﺎي‬ ‫ﺳﻴﺎﺳﻲ و ﻣﺬﻫﺒﻲ ﻧﻴﺴﺖ )اﻣﺮي ﻛﻪ ﺑﺎرﻫﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺮﺧﻲ از اﻋﻀﺎ‬ ‫ﺑﻪ آن ﻣﺘﻬﻢ ﺷﺪه اﺳﺖ(‪.‬‬ ‫در اﻳﻦ ﻣﻴﺎن اراﺋﻪ ﺗﻌﺮﻳﻔﻲ دﻗﻴﻖ از ﻛﻠﻤﻪ اﻳﺮاﻧﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ‬ ‫ﺑﻪ ﺣﻞ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻛﻤﻚ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺳﻮال ﻛﻪ "اﻳﺮاﻧﻲ ﻛﻴﺴﺖ؟" و‬ ‫"ﭼﻪ ﻣﺸﺨﺼﺎﺗﻲ دارد؟" ﺑﺮﺧﻼف ﻇﺎﻫﺮ ﺳﺎده آن ﺧﻮد ﻧﻜﺘﻪاي‬ ‫ﺑﺤﺚﺑﺮاﻧﮕﻴﺰ اﺳﺖ‪ .‬ﺷﺎﻳﺪ راﺣﺖﺗﺮﻳﻦ و ﺑﻪﻧﻮﻋﻲ ﺷﺎﻣﻞﺗﺮﻳﻦ‬ ‫ﺗﻌﺮﻳﻒ اﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ‪ :‬ﺑﻪ ﺷﺨﺼﻲ اﻳﺮاﻧﻲ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺧﻮد‬

‫و ﻳﺎ واﻟﺪﻳﻨﺶ در ﭼﻬﺎرﭼﻮب ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ ﻣﺮزﻫﺎي ﻛﺸﻮر اﻳﺮان‬ ‫ﺑﻪ دﻧﻴﺎ آﻣﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺗﻤﺎﻣﻲ اﻧﺴﺎنﻫﺎﻳﻲ را ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ‬ ‫ﻧﺤﻮ رﻳﺸﻪ در اﻳﻦ آب و ﺧﺎك دارﻧﺪ را ﻓﺎرغ از ﺗﺮك و ﻛﺮد و‬ ‫ﺑﻠﻮچ و ﻓﺎرس و ‪ ...‬ﺑﻮدن و ﺑﺎ اﺣﺘﺮام ﺑﻪ ﺑﺎورﻫﺎي دﻳﻨﻲ آﻧﺎن‬ ‫)ﻣﺴﻠﻤﺎن‪ ،‬ﻣﺴﻴﺤﻲ‪ ،‬ﻛﻠﻴﻤﻲ‪ ،‬زرﺗﺸﺘﻲ و ‪ (...‬در ﺑﺮ ﻣﻲﮔﻴﺮد‪.‬‬ ‫در ﺧﺼﻮص روﻳﻜﺮد اﻧﺠﻤﻦ در ﻗﺒﺎل ﺗﺤﻮﻻت ﺳﻴﺎﺳﻲ‬ ‫ﺟﻬﺎن و ﺑﻮﻳﮋه ﻧﻘﺶ اﻳﺮان در آن‪ ،‬اﺳﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ﺑﺎ ﺻﺮاﺣﺖ ﻛﺎﻣﻞ‬ ‫راه را ﺑﺮ اراﺋﻪ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺷﺨﺼﻲ ﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ و اﻟﺰام دارد‬ ‫ﻛﻪ اﻧﺠﻤﻦ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ داﻧﺸﮕﺎه آﻟﺒﺮﺗﺎ اﻧﺠﻤﻨﻲ‬ ‫ﻏﻴﺮﺳﻴﺎﺳﻲ اﺳﺖ )ﺑﻨﺪ اول اﺳﺎﺳﻨﺎﻣﻪ(‪.‬‬ ‫در ﭘﺎﻳﺎن ذﻛﺮ اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﺿﺮوري ﺑﻪﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﻛﻪ ﮔﺮﭼﻪ‬ ‫ﻧﮕﺎرﻧﺪه اﻳﻦ ﺳﻄﻮر ﺧﻮد از ﻃﺮﻓﺪاران روﻳﻜﺮد ﻓﻌﻠﻲ اﻧﺠﻤﻦ‬ ‫اﺳﺖ‪ ،‬اﻳﻦ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻌﻨﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻳﻜﻲ از اﺻﻠﻲﺗﺮﻳﻦ ﭘﺎﻳﻪﻫﺎي‬ ‫دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ را ﻛﻪ ﻫﻤﺎﻧﺎ "ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺑﺮ اﺳﺎس راي ﻣﺮدم" اﺳﺖ‪،‬‬ ‫ﻧﺎدﻳﺪه ﻣﻲاﻧﮕﺎرد‪ .‬ﺑﺪﻳﻬﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻨﺪرﺟﺎت اﺳﺎﺳﻨﺎﻣﻪ‪ -‬ﻛﻪ‬ ‫ﺑﺪﺳﺖ اﻧﺴﺎنﻫﺎﻳﻲ ﭼﻮن ﻣﺎ و ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﻴﺎزﻫﺎي زﻣﺎن ﺧﻮد‬ ‫وﺿﻊ ﺷﺪهاﻧﺪ‪ ،‬ﻫﻴﭻﻳﻚ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺧﺎﻟﻲ از اﺷﻜﺎل ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ در ﺷﺮاﻳﻄﻲ دﻳﮕﺮ ده ﻧﻔﺮ از اﻋﻀﺎ ﺗﻘﺎﺿﺎي ﺗﻐﻴﻴﺮ در‬ ‫ﺑﻨﺪ اﻟﺰام ﻏﻴﺮﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﻮدن اﻧﺠﻤﻦ ﺑﻨﻤﺎﻳﻨﺪ‪ ،‬اﻳﻦ ﺑﻨﺪ ﺑﻪ‬ ‫رﻓﺮاﻧﺪوم ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺗﻤﺎﻣﻲ اﻋﻀﺎ ﮔﺬارده ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ و ﭘﺲ از‬ ‫ﺷﻨﻮد ﻧﻈﺮات ﻣﻮاﻓﻘﻴﻦ و ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻦ در ﻧﻬﺎﻳﺖ راي اﻋﻀﺎ‬ ‫ﺗﻌﻴﻴﻦﻛﻨﻨﺪه ﻧﻬﺎﻳﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

‫‪9‬‬

‫ﺳﺎل اول ‪ -‬ﭘﻴﺶ ﺷﻤﺎره ‪4‬‬

‫ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﻲ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ و ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﻲ!‬ ‫ﭘﮕﺎه ﺳﺎﻻري‬

‫ﻟﻴﻼ ﺳﻴﮕﺎري روﺷﻦ ﻣﻲﻛﻨﺪ‪ .‬ﻧﺎزﻧﻴﻦ ﻧﮕﺎﻫﺶ‬ ‫ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ‪ " :‬ﺗﻮي ﻣﺎﺷﻴﻦ؟ ﭘﺸﺖ‬ ‫ﻓﺮﻣﻮن؟ ﺑﻪ ﺑﻪ‪".‬‬ ‫ﻟﻴﻼ‪" :‬ﻗﺮﺑﻮﻧﺖ ول ﻛﻦ‪ .‬ﻣﻦ اﻳﺮوﻧﻲام‪ .‬ﺑﺬار راﺣﺖ ﺑﺎﺷﻴﻢ‪".‬‬ ‫ﻧﺎزﻧﻴﻦ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﻲزﻧﺪ‪" ،‬ﻧﻤﻲدوﻧﻢ اﻳﻨﺠﺎ ﻛﻪ ﻣﻲرﺳﻪ ﭼﻄﻮر‬ ‫اﻳﺮوﻧﻲ ﺑﻮدن ﻳﻌﻨﻲ ﺑﻲﻣﻼﺣﻈﻪ ﺑﻮدن و ﻫﺮ ﻛﺎري دوﺳﺖ‬ ‫داﺷﺘﻦ ﻛﺮدن‪ ،‬اون وﻗﺖ ﺣﺮف از ﺗﻤﺪن و ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻛﻪ ﻣﻲﺷﻪ‪،‬‬ ‫اﻳﺮاﻧﻲ ﻣﻴﺸﻪ ﻣﻈﻬﺮ آﺑﺮاهﻫﺎي دارﻳﻮش و ﻣﻴﻬﻦدوﺳﺘﻲ ﺳﻮرﻧﺎ و‬ ‫‪11‬‬ ‫ﻋﻠﻢ ﺷﻴﺦ ﺑﻬﺎﻳﻲ‪" ...‬‬ ‫ﻳﻚ ﻣﻜﺎﻟﻤﺔ آﺷﻨﺎ ﻛﻪ ﻫﻤﺔ ﻣﺎ ﺣﺪاﻗﻞ ﻳﻚ ﺑﺎر در آن ﺷﺮﻛﺖ‬ ‫داﺷﺘﻪاﻳﻢ ﻧﻪ؟! واﻗﻌﻴﺖ ﺑﺴﻴﺎر دردآوري اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ روزﻫﺎ ﻛﻪ‬ ‫درﺻﺪد ﺑﺮﮔﺰاري "ﺟﺸﻦ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ اﻳﺮاﻧﻲ" ﻫﺴﺘﻴﻢ‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ‬ ‫واﻗﻌﻴﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪ .‬ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﺗﺎﺧﻴﺮ ﻫﻤﻴﺸﮕﻲ ‪20‬‬ ‫ﺗﺎ ‪ 45‬دﻗﻴﻘﻪاي ﺷﺮوع ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﻣﺠﺮي ﭘﺸﺖ ﺑﻠﻨﺪﮔﻮ ﻣﻲرود‪.‬‬ ‫ﺳﻼم ﻣﻲﻛﻨﺪ‪ .‬ﻋﺪهاي ﻛﻪ اﺣﺘﺮام ﻣﻲﺷﻨﺎﺳﻨﺪ ﺑﺎ ﺳﻜﻮت ﺑﻪ‬ ‫ﻣﺠﺮي ﻧﮕﺎه ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﻋﺪهاي ﻛﻪ ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﺗﻌﺪادﺷﺎن ﻛﻢ ﻫﻢ‬ ‫ﻧﻴﺴﺖ‪...‬‬ ‫ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮي ﺑﻲﻫﺪف در ﺳﺎﻟﻦ راه ﻣﻲروﻧﺪ‪ .‬ﻛﺴﻲ از ﺳﺮ‬ ‫ﻣﻴﺰ ﺧﻮد ﺑﺎ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ دﻳﮕﺮ ﺳﻪ ﭼﻬﺎر ﻣﻴﺰ آن ﻃﺮفﺗﺮ‬ ‫اﺣﻮالﭘﺮﺳﻲ ﻣﻲﻛﻨﺪ‪ .‬ﺧﺎﻧﻤﻲ ﺑﺮاي ﺑﭽﺔ ﻛﻮﭼﻜﺶ ﺷﻌﺮ ﻓﺎرﺳﻲ‬ ‫ﻣﻲﺧﻮاﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺒﺎدا ﻓﺮﻫﻨﮓ اﻳﺮاﻧﻲ از ﻳﺎدش ﺑﺮود و در اﻳﻦ‬ ‫ﻣﻴﺎن ﻣﺠﺮي ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ و ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﻏﻠﺒﺔ‬ ‫ﺻﺪاﻳﺶ ﺑﺮ ﺳﺎﻟﻦ ﻣﻮﺟﺐ ﺑﺮﻗﺮاري ﺳﻜﻮت ﺷﻮد‪ .‬ﻛﺎر ﺑﻪ آﻧﺠﺎ‬ ‫ﻣﻲرﺳﺪ ﻛﻪ ﻣﺠﺮي ﺑﺎرﻫﺎ ﺗﻘﺎﺿﺎي ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﺳﻜﻮت ﻣﻲﻛﻨﺪ‬ ‫اﻣﺎ ﻛﻮﭼﻚﺗﺮﻳﻦ ﭘﺎﺳﺨﻲ ﻧﻤﻲﮔﻴﺮد‪ .‬ﻛﺶ و ﻗﻮس در ﺗﻤﺎم ﻃﻮل‬ ‫ﻣﺪت ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اداﻣﻪ دارد و ﻫﻴﭻ ﺗﻐﻴﻴﺮي ﻫﻢ در ﻛﺎر ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ‬ ‫ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﻣﺤﻔﻞ دﻳﮕﺮي ﻫﻤﻴﻦﻃﻮر ﺑﺮﮔﺰار ﻣﻲﺷﻮد و ﻫﻤﻴﺸﻪ‬ ‫داﺳﺘﺎن ﻫﻤﻴﻦ اﺳﺖ و ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻫﻤﻪ از ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﺪ اﻳﺮاﻧﻲ‬ ‫ﮔﻠﻪﻣﻨﺪﻧﺪ ﻛﻪ وﻗﺖﺷﻨﺎﺳﻲ و ﻧﻈﻢ و ﺳﻜﻮت را ﻧﻤﻲﺷﻨﺎﺳﺪ و‬ ‫‪1‬‬

‫ﺳﺮﺧﻲ ﺗﻮ از ﻣﻦ‪ /‬ﺳﭙﻴﺪه ﺷﺎﻣﻠﻮ‪ -.‬ﺗﻬﺮان؛ ﻧﺸﺮ ﻣﺮﻛﺰ‪1385 ،‬‬

‫ﻫﻴﭻﻛﺲ ﻫﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﭙﺮﺳﺪ وﻗﺘﻲ ﻫﻤﻪ در ﺗﺌﻮري ﺗﺎ اﻳﻦ‬ ‫ﺣﺪ اﺳﺘﺎدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺳﺮ و ﺻﺪا و ﻫﺮج و ﻣﺮج ﺗﻮي‬ ‫ﺳﺎﻟﻦ از ﻛﺠﺎ ﺑﻮد؟!‬ ‫"ﺷﺐ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ اﻳﺮاﻧﻲ" ﺑﻨﺎﺳﺖ ﻛﻪ در ﺗﺎرﻳﺦ ‪ 22‬دﺳﺎﻣﺒﺮ‬ ‫اﻣﺴﺎل ﺑﺮﮔﺰار ﺷﻮد‪ .‬ﺷﺐ ﻳﻠﺪاي اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﺎ ﺻﺮف ﺷﺎم اﻳﺮاﻧﻲ‪،‬‬ ‫ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ زﻧﺪة اﻳﺮاﻧﻲ‪ ،‬رﻗﺺ ﻣﺤﻠﻲ اﻳﺮاﻧﻲ‪ ،‬ﺗﺎﻻر ﻋﻜﺲ‪ ،‬ﻓﺮش و‬ ‫ﺻﻨﺎﻳﻊ دﺳﺘﻲ اﻳﺮاﻧﻲ و ﻣﺮدم اﻳﺮاﻧﻲ‪...‬‬ ‫ﻣﺮدﻣﻲﻛﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ آن ﺷﺐ ﻣﻌﺮف ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻛﺸﻮري‬ ‫ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ دﻻﻳﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻓﺮﺻﺖ ﻛﺎﻓﻲ ﺑﺮاي ﻋﺮﺿﻪ ﻛﺮدن‬ ‫ﻏﻨﺎي ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﺧﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﻓﻜﺮ ﻧﻤﻲﻛﻨﻢ ﻧﻴﺎزي ﺑﻪ‬ ‫ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺑﻴﺸﺘﺮ در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻧﻈﻢ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎ و ﻧﻈﻢ‬ ‫ﺳﺎﻟﻦ آن ﺷﺐ ﺗﺎ ﭼﻪ اﻧﺪازه ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﻴﺖ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﻣﻮﺿﻮع اﻳﻦ ﺟﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﺮﻛﺲ ﻣﺸﻮرت ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ ﻳﺎ‬ ‫ﺑﺮاي ﺣﻞ اﻳﻦ ﻣﺸﻜﻞ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدي اراﺋﻪ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪ ،‬اوﻟﻴﻦ ﭘﺎﺳﺨﻲ‬ ‫ﻛﻪ ﻣﻲﺷﻨﻮﻳﻢ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺣﻴﻦ ﺗﻼش ﺑﺮاي ﺣﻔﻆ ﻧﻈﻢ‬ ‫ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻋﺪهاي دﻟﺨﻮر ﺑﺸﻮﻧﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻦ ﻧﮕﺮاﻧﻲ ﻛﺎﻣﻼ ﺑﻪ‬ ‫ﺟﺎﺳﺖ‪ .‬ﻛﻤﺎ اﻳﻦﻛﻪ ﻫﻤﻴﻦ روﺣﻴﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺷﺪه ﻛﻪ اﻣﺮوز‬ ‫ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﻲﻧﻈﻤﻲ ﺑﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي اﻳﺮاﻧﻲ ﻏﺎﻟﺐ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻫﻤﻴﺸﻪ‬ ‫ﻋﺪهاي ﺑﺎ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺧﻮدﺧﻮاﻫﻲ و ﻓﻘﻂ ﺑﺎ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪن ﺑﻪ آراﻣﺶ‬ ‫ﺷﺨﺼﻲ ﺧﻮد وﻟﻮ ﺑﺮاي ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ آﺑﺮوي ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻳﻚ ﻣﻠﺖ را‬ ‫ﻣﻲﺑﺮﻧﺪ و ﺣﺘﻲ ﺗﺤﻤﻞ ﺷﻨﻴﺪن ﻳﻚ ﺗﺬﻛﺮ دوﺳﺘﺎﻧﻪ را ﻧﺪارﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﮕﺮ ﻛﻢ ﺗﻮﻫﻴﻦ آﻣﻴﺰاﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﺮدي ﭘﺸﺖ ﺗﺮﻳﺒﻮن ﺟﻤﻌﻲ‬ ‫را ﻣﺨﺎﻃﺐ ﻗﺮار دﻫﺪ و ﻫﺮﻛﺴﻲ در آن ﺟﻤﻊ ﻣﺸﻐﻮل ﻛﺎر‬

‫‪10‬‬

‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ‪ -‬اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن‬

‫ﻣﻬﺮ ‪1386‬‬

‫ﭼﻪ ﻛﺎرﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻧﻤﻲﻛﺮدﻳﻢ‬ ‫ﺣﺴﻴﻦ ﺻﺎدﻗﻲ‬

‫ﺧﻮدش ﺑﺎﺷﺪ؟ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻚ روز از اﻳﻦ اﻳﺪة‬ ‫ﻛﺪﺧﺪاﻣﻨﺸﻲ و رﻳﺶ ﺳﻔﻴﺪي دﺳﺖ ﺑﺮداﺷﺖ‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻚ روزي‬ ‫ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻛﺮد‪ .‬از ﻳﻚ ﺟﺎﻣﻌﺔ ﺗﺤﺼﻴﻞﻛﺮده و ﻓﻬﻤﻴﺪه و‬ ‫ﺳﻔﺮرﻓﺘﻪ و آﺷﻨﺎ ﺑﺎ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣﻨﻈﻢ ﻏﺮﺑﻲ‪ ،‬اﻧﺘﻈﺎر ﻧﻈﻢ داﺷﺘﻦ‬ ‫ﺧﻮاﺳﺘﺔ ﺑﺰرﮔﻲ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬اﮔﺮ اﻓﺮادي ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ از ﺗﻼش ﻳﻚ‬ ‫ﮔﺮوه ﺑﺮاي ﺑﺮﻗﺮاري ﻧﻈﻢ و ﺳﻜﻮت در ﺣﻴﻦ اﺟﺮاي ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎ آن‬ ‫ﻫﻢ در ﺷﺒﻲ ﻛﻪ ﻣﻌﺮف ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻳﻚ ﻛﺸﻮر اﺳﺖ‪ ،‬دﻟﺨﻮر‬ ‫ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﺷﺎﻳﺪ اﺻﻼ ﺑﻪ آن ﻣﺤﻔﻞ ﺗﻌﻠﻖ ﻧﺪارﻧﺪ‪ .‬ﻋﺎﻗﺒﺖ ﻳﻚ‬ ‫روز ﻳﻚ ﮔﺮوه ﻳﺎ ﻳﻚ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﻻاﻗﻞ ﺗﻼش ﻛﻨﺪ ﻗﺪم‬ ‫ﻣﺜﺒﺘﻲ در راه ﻓﺮﻫﻨﮓﺳﺎزي اﻧﺠﺎم دﻫﺪ‪ .‬ﺗﺎ ﻛﻲ ﺑﻲ ﻓﻜﺮي ﺗﻨﻬﺎ‬ ‫ﻳﻚ ﻋﺪه ﻣﻌﺪود ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻴﺸﻪ ﺑﻪ رﻳﺸﺔ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻳﻚ ﻣﻠﺖ ﺑﺰﻧﺪ؟‬ ‫اﻧﺠﻤﻦ داﻧﺸﺠﻮﻳﻲ ﻧﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺮﮔﺰارﻛﻨﻨﺪة ﺑﺮﻧﺎﻣﺔ "ﺷﺐ‬ ‫ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ اﻳﺮاﻧﻲ"‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪﻋﻨﻮان ﻧﻤﺎﻳﻨﺪة داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن‬ ‫ﺗﺤﺼﻴﻞﻛﺮده‪ ،‬ﺻﺎﺣﺐﺗﻔﻜﺮ و ﻋﺎﺷﻖ اﻳﺮان و ﻓﺮﻫﻨﮓ اﻳﺮاﻧﻲ‬ ‫ﺑﺮاي ﺑﺮﻗﺮاري ﻧﻈﻢ در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي اﻳﺮاﻧﻲ از ﻫﻴﭻ ﻛﻮﺷﺸﻲ‬ ‫ﻓﺮوﮔﺬار ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﻛﺮد‪ .‬اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﺔ ﺗﻬﺪﻳﺪآﻣﻴﺰي ﺑﺮاي ﺧﻂ و‬ ‫ﻧﺸﺎن ﻛﺸﻴﺪن ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺳﻌﻲ دارد از "اﻳﺮاﻧﻴﺎن"‬ ‫دﻋﻮت ﻛﻨﺪ در راه رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ واﻻي اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﺎ ﻣﺎ‬ ‫ﻫﻤﻜﺎري ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬در ﺷﻤﺎرة ﺑﻌﺪي در ﻣﻮرد ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ ﺣﺼﻮل‬ ‫اﻳﻦ ﻣﻬﻢ ﺗﻮﺳﻂ اﻧﺠﻤﻦ ﺑﺎ ذﻛﺮ ﺟﺰﻳﻴﺎت ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﻧﻮﺷﺖ‪.‬‬ ‫ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻮاﻓﻖ ﻳﺎ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﻣﻲﻧﺸﻴﻨﻴﻢ و‬ ‫دﺳﺖ ﻳﺎري ﻫﺮﻫﻤﻮﻃﻨﻲ ﻛﻪ ﻣﺎﻳﻞ اﺳﺖ در راه ﺗﺤﻘﻖ اﻳﻦ اﻣﺮ‬ ‫ﺑﺎ ﻣﺎ ﻫﻤﻜﺎري ﻛﻨﺪ را ﺑﻪ دوﺳﺘﻲ ﻣﻲﻓﺸﺎرﻳﻢ‪.‬‬

‫رﺳﻤﻲ اﺳﺖ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪه ﻛﻪ دوﺳﺘﺎن و اﻓﺮاد‬ ‫ﻓﺎﻣﻴﻞ‪ ،‬ﻋﺮوس و داﻣﺎد را ﺷﺐ ﻋﺮوﺳﻲ ﺗﺎ‬ ‫درب ﻣﻨﺰل ﻫﻤﺮاﻫﻲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ‪ .‬اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ ﻛﻪ‬ ‫ﮔﻮﺳﻔﻨﺪي ﻫﻢ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﻣﻲﺷﻮد ﺗﺎ اﻳﻦ ﻋﺰﻳﺰان را از ﻫﺮ ﭼﺸﻢ و‬ ‫ﻧﻈﺮ ﺑﺪ ﻣﺼﻮن ﺑﺪارد‪ .‬دوﺳﺘﺎن ﻣﺘﺎﻫﻞ ﻣﺴﺘﺤﻀﺮ ﻫﺴﺘﻴﺪ ﻛﻪ رد‬ ‫ﻛﺮدن ﻋﺮوس ﺧﺎﻧﻢ دل ﻧﺎزك ‪-‬ﻛﻪ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺳﺎﺑﻘﻪي ﻏﺶ در‬ ‫اﺛﺮ دﻳﺪن ﺧﻮن در ﭘﺮوﻧﺪه ﺧﻮد دارد‪ -‬از روي ﺧﻮن ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ‬ ‫ﻛﺎري ﺑﺲ دﺷﻮار اﺳﺖ‪ .‬ﻳﺎدم ﻫﺴﺖ آن ﺷﺐ رﻓﺘﻢ ﺳﺮاغ‬ ‫ﻓﻴﻠﻢﺑﺮدار ﻛﻪ ﺻﺤﻨﻪي ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﻛﺮدن را ﺿﺒﻂ ﻧﻜﻨﺪ‪ .‬ﺗﻮﺿﻴﺢ‬ ‫دادم ﻛﻪ "اﮔﺮ اﻳﻦ ﻓﻴﻠﻢ را ﺑﺨﻮام ﺧﺎرج از اﻳﺮان ﺑﻪ دوﺳﺘﺎن‬ ‫اﺟﻨﺒﻲ ﻧﺸﻮن ﺑﺪم ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻠﻲ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺑﺪم ﻛﻪ اﻳﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﻛﺮدن‬ ‫ﺑﺮاي ﭼﻴﻪ؟!" ﺑﺮاي ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﻛﺮدن ﺣﻴﻮان روز ﻋﺮوﺳﻲ و اﻳﺠﺎد‬ ‫ﺻﺤﻨﻪاي دل ﺧﺮاش ﻫﻴﭻ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﻋﻠﻤﻲاي ﻧﺪارم‪ .‬رﺳﻤﻲ اﺳﺖ‬ ‫ﺑﺠﺎي ﻣﺎﻧﺪه از ازل در ﺧﻮن و رگ و رﻳﺸﻪي ﻣﺎ‪ .‬ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﻦ‬ ‫ﺻﻼﺣﻴﺘﻲ ﺑﺮاي رد و اﺛﺒﺎت آن در ﺧﻮد ﻧﻤﻲﺑﻴﻨﻢ‪ .‬از اﻳﻦ ﻣﻘﻮﻟﻪ‬ ‫ﻛﻪ ﺑﮕﺬرﻳﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﺴﻴﺎري ﻋﺎدتﻫﺎ‪ ،‬رﺳﻮم و ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﻪﺟﺎي‬ ‫ﻣﺎﻧﺪه از ﻧﻴﺎﻛﺎن ﻣﺎ ﻛﻪ ﺧﺎرج از ﻣﺤﻞ ﺧﻮد ﺟﺎي ﭘﺮﺳﺶ دارﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻨﺪ وﻗﺖ ﭘﻴﺶ دوﺳﺖ ﻋﺰﻳﺰﻣﺎن ﻧﻴﻤﺎ ﺻﺎدﻗﻲ ﺟﻠﺴﺎﺗﻲ‬ ‫ﺑﺮاي ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ داﻳﺮ ﻛﺮده ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺖ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ از‬ ‫دوﺳﺘﺎن ﺑﺤﺚﻫﺎي داﻏﻲ در ﺑﺮ داﺷﺖ‪ .‬ﻳﻜﻲ از ﺟﻠﺴﺎت اﻳﻦ‬ ‫ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﻫﻮﻳﺖ اﻳﺮاﻧﻲ اﺧﺘﺼﺎص داﺷﺖ ﻛﻪ ﺑﺤﺚ ﺑﻴﺸﺘﺮ‬ ‫ﭘﻴﺮاﻣﻮن ﻓﺮﻫﻨﮓ اﻳﺮاﻧﻲ و ارﺗﺒﺎط آن ﺑﺎ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻛﺎﻧﺎداﻳﻲ‬ ‫ﮔﺬﺷﺖ‪ .‬ﻫﺮ از ﮔﺎﻫﻲ دوﺳﺘﺎن از ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻧﻘﺒﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ‬ ‫ﻋﺎدتﻫﺎي ﻣﺎ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻣﻲزدﻧﺪ و در ﻛﻞ ﻣﺮزي ﺑﻴﻦ ﻓﺮﻫﻨﮓ و‬ ‫ﻋﺎدت ﻛﺸﻴﺪه ﻧﻤﻲﺷﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل اﮔﺮ ﺑﺨﻮاﻫﻢ ﻳﻚ‬ ‫ﺟﻤﻊﺑﻨﺪي از اﻳﻦ ﺟﻠﺴﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ‪ ،‬در ﭼﻨﺪ ﺟﻤﻠﻪ‪ :‬ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ‬ ‫ﻛﻪ ﭘﺲ از ﻫﺰاران ﺳﺎل از اﺟﺪاد ﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ارث رﺳﻴﺪه ﻛﺎﻻي‬ ‫ﻛﻢﺑﻬﺎﻳﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻳﻚ ﺷﺒﻪ از ﻳﺎد ﺑﺮود‪ .‬وﻟﻲ ﻣﺎ ﻛﻪ در ﺣﺎل‬ ‫ﺣﺎﺿﺮ در ﻣﺤﻴﻄﻲ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﺣﻖ اﻧﺘﺨﺎب رﻓﺘﺎرﻫﺎي‬ ‫ﺧﻮد را دارﻳﻢ‪ ،‬ﭼﻪ ﺧﻮب اﺳﺖ ﻛﻪ ﻟﺤﻈﻪاي در ﻣﻮرد رﻓﺘﺎرﻫﺎ و‬ ‫ﺑﻌﻀﻲ ﻋﺎدتﻫﺎي ﺧﻮد ﺗﺎﻣﻞ ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬روﺣﻴﻪي اﻧﺘﻘﺎدﭘﺬﻳﺮي ﺧﻮد‬ ‫را ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻛﻨﻴﻢ و در را ﺑﺮاي ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻳﺎ راﻫﻜﺎر ﺟﺪﻳﺪ‬ ‫ﺑﺎز ﺑﮕﺬارﻳﻢ‪ .‬ﭼﻪ ﺧﻮب اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻛﻨﺎر زﻧﺪه ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻦ‬

‫‪11‬‬

‫ﺳﺎل اول ‪ -‬ﭘﻴﺶ ﺷﻤﺎره ‪4‬‬

‫ﮔﺰارش ﭘﺮده ﻧﻘﺮهاي‬ ‫آرش ﺳﺎﻻري‬

‫ﻓﺮﻫﻨﮓﻣﺎن ﻛﻤﻲ در ﻣﻮرد ﻋﺎدتﻫﺎي ﺧﻮد ﺗﻔﻜﺮ ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬آﻳﺎ رد‬ ‫ﺷﺪن از ﻋﺮض ﺧﻴﺎﺑﺎن وﻗﺘﻲ ﭼﺮاغ ﻗﺮﻣﺰ اﺳﺖ‪ ،‬ﺟﺰﺋﻲ از‬ ‫ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣﺎﺳﺖ؟ ﺧﻮش و ﺑﺶ ﻛﺮدن ﺣﻴﻦ ﺳﺨﻨﺮاﻧﻲ‪ ،‬ﭘﺨﺶ‬ ‫ﻓﻴﻠﻢ‪ ،‬ﻳﺎ اﺟﺮاي ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ زﻧﺪه در ﻛﺠﺎي ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣﺎ ﺟﺎي‬ ‫دارد؟ ﻣﺎ ﻛﻪ دم از ﻓﺮﻫﻨﮓ و ﺗﺎرﻳﺦ ﭼﻨﺪ ﻫﺰارﺳﺎﻟﻪ ﻣﻲزﻧﻴﻢ‪ ،‬آﻳﺎ‬ ‫ﺗﺎ ﺑﻪﺣﺎل ﻓﻜﺮ ﻛﺮدﻳﻢ ﺑﻌﻀﻲ از رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﺎ ﺗﻮﻫﻴﻦآﻣﻴﺰ اﺳﺖ‬ ‫ﻳﺎ ﺣﺪاﻗﻞ در اﻳﻦ ﮔﻮﺷﻪ ﺟﻬﺎن ﺗﻮﻫﻴﻦآﻣﻴﺰ ﺗﻠﻘﻲ ﻣﻲﺷﻮد؟‬ ‫ﻫﺪف ﻣﻦ از ﻧﻮﺷﺘﻦ اﻳﻦ ﭼﻨﺪ ﺳﻄﺮ ﺣﻞ ﻛﺮدن ﻣﺸﻜﻞ رﻓﺘﺎري‬ ‫ﻳﺎ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﻳﺎ ﺧﺪاي ﻧﻜﺮده ﻧﺼﻴﺤﺖ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ ﻫﺪﻓﻢ ﺑﻴﺎن‬ ‫اﻳﻦ ﺳﺌﻮال اﺳﺖ‪ :‬ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ ﻛﻪ ﺑﺮاي اﻛﺜﺮ دوﺳﺘﺎن ﻣﺎ در اﻳﺮان‬ ‫ﭘﻴﺶ ﻧﻴﺎﻣﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ درﺳﺖ ﻳﺎ ﻧﺎدرﺳﺖ ﺑﻮدن ﺑﺴﻴﺎري از‬ ‫ﺗﻀﺎدﻫﺎي رﻓﺘﺎري ﻛﻪ ﻣﺎ اﻳﻨﺠﺎ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪ ،‬ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫اﻣﺎ ﺑﺮاي ﻣﺎ ﭼﻄﻮر؟ اﻣﻜﺎن ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﻛﺮدن ﻳﻚ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺑﺮاي‬ ‫ﻋﺮوس و داﻣﺎد در اﻳﻨﺠﺎ وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ .‬ﭘﻴﺪا ﻛﺮدن ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﻳﺎ‬ ‫ﺣﺘﻲ ﻗﺼﺎﺑﻲ ﻛﻪ در ﻣﻼ ﻋﺎم ذﺑﺢ ﻛﻨﺪ در ﺣﺪ ﻛﺸﻒ ﻣﻌﺪن‬ ‫اوراﻧﻴﻮم در ﻣﺮﻛﺰ ﺷﻬﺮ اﺳﺖ‪ .‬وﻟﻲ اﮔﺮ ﻫﻤﻪي اﻳﻦ اﻣﻜﺎﻧﺎت‬ ‫وﺟﻮد داﺷﺖ ﻛﺴﻲ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ داﺷﺘﻦ اﻳﻦ ﻣﺮاﺳﻢ در ﻋﺮوﺳﻲ‬ ‫ﺧﻮد ﻣﻲﺷﺪ؟ ﺣﺎل ﻓﺮض ﻛﻨﻴﺪ دوﺳﺖ ﻛﺎﻧﺎداﻳﻲ ﺷﻤﺎ ﻳﺎ‬ ‫ﻫﺮﻛﺲ دﻳﮕﺮ در ﻳﻚ ﻣﺮاﺳﻢ رﺳﻤﻲ در ﺣﻴﻦ ﺳﺨﻨﺮاﻧﻲ از ﺷﻤﺎ‬ ‫ﺑﭙﺮﺳﺪ‪" :‬ﭼﺮا ﺷﻤﺎ اﻳﺮاﻧﻲﻫﺎ ﻫﻨﮕﺎم ﺳﺨﻨﺮاﻧﻲ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ؟‬ ‫آﻳﺎ ﻋﻼﻗﻪاي ﺑﺮاي ﺷﻨﻴﺪن ﺳﺨﻨﺎن ﮔﻮﻳﻨﺪه ﻧﺪارﻳﺪ؟ ﻳﺎ ﺗﺤﻤﻞ‬ ‫ﺳﺎﻛﺖ ﻣﺎﻧﺪن ﺑﺮاي ﭼﻨﺪ دﻗﻴﻘﻪ را ﻧﺪارﻳﺪ؟ ﻳﺎ اﻳﻦ ﺑﺨﺸﻲ از‬ ‫ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺷﻤﺎﺳﺖ ؟" ﭼﻪ ﺟﻮاﺑﻲ ﺑﺮاي دوﺳﺖ ﺧﻮد ﺧﻮاﻫﻴﺪ‬ ‫داﺷﺖ؟ ﺑﻴﺎﻳﺪ اﻧﺪﻛﻲ ﺗﺎﻣﻞ ﻛﻨﻴﻢ‪ ،‬ﻋﺎدتﻫﺎي ﻧﺎدرﺳﺖ ﺧﻮد را‬ ‫ﺗﺮك ﻛﻨﻴﻢ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻢ و ﺣﻘﻮق ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ اﺣﺘﺮام ﺑﮕﺬارﻳﻢ و در‬ ‫ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﺳﺮ ﻛﻼس ﭼﻴﭙﺲ ﻧﺨﻮرﻳﻢ‪.‬‬

‫ﭘﺮده ﻧﻘﺮهاي دﻳﮕﺮي ﺑﺮﮔﺰار ﺷﺪ‪ ،‬ﻓﻴﻠﻢ‬ ‫"ﻧﻴﻤﻪ ﭘﻨﻬﺎن" اﺛﺮ ﺗﻬﻤﻴﻨﻪ ﻣﻴﻼﻧﻲ‪ .‬رواﻳﺘﻲ‬ ‫زﻧﺎﻧﻪ از ﻧﺎﮔﻔﺘﻪﻫﺎي ﻳﻚ زن‪ ،‬ﻛﻪ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﺎزﮔﻮ ﻣﻲﺷﻮد‪ ،‬ﺷﺎﻳﺪ‬ ‫ﻛﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺑﺮاي زﻧﻲ ﻣﺤﻜﻮم ﺑﻪ ﻣﺮگ دﮔﺮﮔﻮن ﺷﻮد‪ .‬دﺧﺘﺮ‬ ‫ﺟﻮان ﭘﺮﺷﻮر دﻳﺮوز ﺑﻬﺎﻧﻪاي ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ ﻳﺎ ﺷﺎﻳﺪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻣﻲﮔﻴﺮد‬ ‫ﻛﻪ ﺳﻴﺮ زن ﺷﺪﻧﺶ را ﺑﺎ ﻣﺮد زﻧﺪﮔﻴﺶ ﻣﺮور ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺟﻮاﻧﻲ او‬ ‫در ﺗﻼﻃﻢ و ﻫﻴﺠﺎﻧﺎت زﻣﺎﻧﻪاش ﻣﻲﮔﺬرد و او ﻛﻪ در ﺟﺴﺘﺠﻮي‬ ‫ﺟﺎﻣﻌﻪ آرﻣﺎﻧﻴﺶ اﺳﺖ در وراي ﺑﺎورﻫﺎي ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ ﺧﻮد رﻓﺘﻪ‬ ‫رﻓﺘﻪ ﭘﺎ ﺑﻪ ﻋﺸﻘﻲ ﻣﻲﻧﻬﺪ ﻛﻪ دﻳﺮي ﻧﻤﻲﭘﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺑﺎورﻫﺎي‬ ‫ﺷﺨﺼﻴﺶ رﻫﺎﻳﺶ ﻣﻲﻛﻨﺪ‪ .‬اﻧﺘﻬﺎي اﻳﻦ ﻫﻴﺎﻫﻮ ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺘﺎري از‬ ‫زﻧﻲ ﻣﻨﺘﻬﻲ ﻣﻲﺷﻮد و ﺧﺎﻧﻪ آن زن اﺑﺘﺪاي ﺳﺎﺧﺘﻦ زﻧﺪﮔﻲ‬ ‫ﺗﺎزهاش‪ .‬دﻳﺪار دوﺑﺎره او ﺑﺎ ﻋﺸﻖ دوران ﺟﻮاﻧﻴﺶ ﭘﺲ از‬ ‫ﺳﺎلﻫﺎ ﺳﻜﻮت را ﻣﻲﺷﻜﻨﺪ و ﻧﻴﻤﻪ ﭘﻨﻬﺎن آﺷﻜﺎر ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬ ‫داﺳﺘﺎن ﻓﻴﻠﻢ ﺷﺎﻳﺪ و ﺷﺎﻳﺪ ﻫﻢ ﻛﻪ ﻧﻪ ﻛﻤﺎﺑﻴﺶ ﻫﻤﻴﻦ‬ ‫ﺑﻮد‪ .‬ﻫﺪﻓﻢ ﻫﻢ ﻧﻘﺪ ﻓﻴﻠﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮاي اﻫﻠﺶ‪ .‬ﻓﻴﻠﻢﻫﺎ‬ ‫ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰاﻧﻨﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻣﺘﻔﺎوت اﮔﺮ رواﻳﺖ‬ ‫ﺧﻮد را از آﻧﻬﺎ ﺑﺴﺎزﻳﻢ و راه ﺧﻮد را روﻳﻢ‪.‬‬ ‫ﻓﻴﻠﻢ "ﻧﻴﻤﻪ ﭘﻨﻬﺎن" داﺳﺘﺎن واﻗﻌﻲ زﻧﺪﮔﻲﺳﺖ ‪ .‬ﭘﺮ از‬ ‫ﻋﺸﻖﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ‪ .‬ﻋﺸﻖ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻲ‪ ،‬ﻋﺸﻖ ﺑﻪ وﻃﻦ و‬ ‫ﻋﺸﻖ ﺑﻪ آدمﻫﺎ‪ .‬ﻫﻤﻪ آﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﺑﺮ آدمﻫﺎي داﺳﺘﺎن رﻓﺖ‪ ،‬ﻫﻤﻪ‬ ‫از ﻋﺸﻖ ﺑﻮد و دﻟﺒﺴﺘﮕﻲ ﺑﻪ ﭼﻴﺰي‪ .‬ﻫﻤﻪ در ﺗﻼش ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ‬ ‫ﺑﻬﺘﺮ ﺷﻮﻧﺪ و ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺴﺎزﻧﺪ‪ ،‬ﻫﺮﻛﺲ ﺑﻪ ﺧﻴﺎل ﺧﻮد‪ .‬در ﺗﻤﺎم اﻳﻦ‬ ‫ﻫﻴﺎﻫﻮ زﻧﺪﮔﻲ ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﻤﻲﺷﻮد و ﺑﻪ راه ﺧﻮد ﻣﻲرود‪ .‬در‬ ‫وراي اﻳﻦ ﻛﺸﻤﻜﺶﻫﺎ و دودﻟﻲﻫﺎ آدمﻫﺎ ﻋﺎﺷﻖ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ و ﺑﻪ‬ ‫زﻧﺪﮔﻲ اﻣﻴﺪوار‪ .‬ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﺴﻴﺮ ﻣﻲدﻫﻨﺪ و راه دﻳﮕﺮي ﻣﻲروﻧﺪ‪،‬‬ ‫ﺧﻮب و ﻳﺎ ﺑﺪ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻛﻪ ﻋﻤﺮ ﻋﺸﻖ ﻛﻮﺗﺎه ﺑﻮد‪ ،‬وﻟﻲ‬ ‫ﻫﻤﺎن ﻳﻚ ﻟﺤﻈﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﻛﺎﻓﻲ اﺳﺖ‪ .‬ﺷﺎﻳﺪ دواﻣﻲ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪،‬‬ ‫وﻟﻲ ﻫﻤﻪ در ﺟﺴﺘﺠﻮي ﻋﺸﻖ ﻋﻤﺮي را ﺳﺮ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺷﺎﻳﺪ‬ ‫روزي ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﻧﻤﻲداﻧﻢ ﻛﻪ ﻣﺮد زﻧﺪﮔﻲ اﻳﻦ زن ﭘﺲ از ﺷﻨﻴﺪن "ﻧﻴﻤﻪ‬ ‫ﭘﻨﻬﺎن" ﭼﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد‪ ،‬ﻧﻤﻲداﻧﻢ ﻗﺮار اﺳﺖ ﻛﻪ دوﺑﺎره ﻋﺎﺷﻖ‬ ‫ﺷﻮد و ﻳﺎ ﻓﻘﻂ ﻟﺤﻈﻪاي ﻣﺘﻔﺎوت ﻓﻜﺮ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻧﻤﻲداﻧﻢ اﻳﻦ زن‬

‫‪12‬‬

‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ‪ -‬اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن‬

‫ﻣﻬﺮ ‪1386‬‬

‫اﻻن ﻋﺎﺷﻖ اﺳﺖ ﻳﺎ دﻳﮕﺮﻫﻴﭻﮔﺎه ﻋﺎﺷﻖ ﻧﺸﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﻋﺸﻖ اول ﺗﺎ‬ ‫ﺑﺪﻳﻦ روز ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺎﻳﺎن ﭼﻪ ﺑﻮد و ﭼﻪ ﻓﺮﻗﻲ ﻣﻲﻛﺮد‪ .‬ﺷﺎﻳﺪ‬ ‫ﻋﺸﻖ ﻓﻘﻂ در ﻟﺤﻈﻪ اﺳﺖ ودر زﻣﺎن ﮔﻢ ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﮔﺬﺷﺘﻪ‬ ‫ﺑﺴﻴﺎر دور و دﺳﺖ ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﻲﺳﺖ‪ .‬ﺷﺎﻳﺪ اﻳﻦ زن دﻳﮕﺮ ﺣﺘﻲ ﺑﻪ‬ ‫ﻋﺸﻖ ﻫﻢ ﻓﻜﺮ ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ‪.‬‬

‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬

‫ﮔﺰارش ﺗﺼﻮﻳﺮي‬ ‫ﺷﺐ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ )‪(2‬‬

‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬

‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬ ‫اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت ﻣﻴﺎن دوره‬

‫ﺷﺐ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ )‪(3‬‬

‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬

‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬ ‫ﺷﺐ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ )‪(1‬‬

‫ﺷﺐ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ )‪(4‬‬

‫‪13‬‬

‫ﺳﺎل اول ‪ -‬ﭘﻴﺶ ﺷﻤﺎره ‪4‬‬

‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬

‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬ ‫ﭘﺮده ﻧﻘﺮه اي )‪(1‬‬

‫ﭘﺮده ﻧﻘﺮه اي )‪(4‬‬

‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬

‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬ ‫ﭘﺮده ﻧﻘﺮه اي )‪(2‬‬

‫ﻣﺮاﺳﻢ اﻓﻄﺎري ﮔﺮوﻫﻲ از اﻳﺮاﻧﻴﺎن )‪(1‬‬

‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬

‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬ ‫ﭘﺮده ﻧﻘﺮه اي )‪(3‬‬

‫ﻣﺮاﺳﻢ اﻓﻄﺎري ﮔﺮوﻫﻲ از اﻳﺮاﻧﻴﺎن )‪(2‬‬

‫‪14‬‬

‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ‪ -‬اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن‬

‫ﻣﻬﺮ ‪1386‬‬

‫ﺗﻤﺎس ﺑﺎ ﻣﺎ‬ ‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان رﺳﺎﻧﻪاي ﺑﺎ روﻳﻜﺮد داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ‪ ،‬و در‬ ‫ﺟﻬﺖ ﺑﺮﻗﺮاري ﻓﻀﺎﻳﻲ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮاي ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ و ﺣﻀﻮر اﻳﺮاﻧﻴﺎن‪،‬‬ ‫ﭘﺬﻳﺮاي دﻳﺪﮔﺎهﻫﺎ‪ ،‬ﻣﻄﺎﻟﺐ و ﺗﺒﻠﻴﻐﺎت ﺷﻤﺎ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر‪ ،‬ﻟﻄﻔﺎ ﺑﺎ ﺧﺒﺮﻧﺎﻣﻪ و ﻳﺎ ﮔﺮداﻧﻨﺪﮔﺎن اﻧﺠﻤﻦ‬ ‫ﺗﻤﺎس ﺣﺎﺻﻞ ﻓﺮﻣﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬ ‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬ ‫ﺷﺐ ﺑﻮﻟﻴﻨﮓ‬

‫ﭘﺎﻳﮕﺎه اﻳﻨﺘﺮﻧﺘﻲ ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ اﻳﺮاﻧﻴﺎن‪:‬‬ ‫‪http://www.ualberta.ca/~isaua/Iranians.html‬‬

‫ﻧﺸﺎﻧﻲ اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ‪:‬‬ ‫‪iranians.isaua@gmail.com‬‬

‫‪15‬‬

4 ‫ ﭘﻴﺶ ﺷﻤﺎره‬- ‫ﺳﺎل اول‬

Iranian

ewsletter

Iranian Students Association of the University of Alberta (ISAUA)

16

‫ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن‬- ‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ‬

1386 ‫ﻣﻬﺮ‬

Iranian Social and Cultural Monthly of Iranians in Edmonton

October 15, 2007 - Mehr 24, 1386

Trial Period, Year 1, No. 4

Iranian Monthly Index

Cultural night

On the formation of ISAUA

What we used to do!

IHSE, Meeting report

Movie night, A report

Tehrmonton

Pictorial report

The Legend of Nima

Contact Us

Editor in Chief: Nima Yousefi Moghaddam

Editorial Board: Amir Hossein Fahimi, Pegah Salari, Nima Yousefi Moghaddam

Contributors:

Events Ahead

Siavash Rezazadeh, Kioumars Poorheydari, Nader Akhamagin, Hossein Sadeghi, Arash Salari, Hamed Vahdati Nasab

Politics, religion and ISAUA

Cover Photos: Raman Yazdani

17

Movie Night

(F) (R)