ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ -اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن
ﺳﺎل اول -ﭘﻴﺶ ﺷﻤﺎره 5
اﻳﺮاﻧﻴﺎن
آﺑﺎن - 1386ﻧﻮاﻣﺒﺮ 2007
ﻣﻮﻻﻧﺎ ﺟﻼل اﻟﺪﻳﻦ ) ﻣﺼﺎدف ﺑﺎ ﻫﺸﺘﺼﺪﻣﻴﻦ ﺳﺎﻟﮕﺮد ﺗﻮﻟﺪ وي( ﻛﻨﮕﺮه ﺑﻪ ﭘﻴﺶ رو ﻣﻨﺎﺳﺒﺖﻫﺎي ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ
ﻧﻤﺎﻳﻪ
ﺟﻤﺸﻴﺪ ﺷﺎه
آﺳﻴﺐﺷﻨﺎﺳﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن
اﺗﺤﺎد اﻳﺮاﻧﻴﺎن ،از روﻳﺎ ﺗﺎ واﻗﻌﻴﺖ
دردوارهﻫﺎ :ﺑﻪ ﻳﺎد ﻗﻴﺼﺮ اﻣﻴﻦﭘﻮر
ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﭘﻴﺶ رو
ﺑﺤﺚ آزاد درﺑﺎره ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻣﺬﻫﺐ و اﻳﺮان
وﻓﺎي ﺑﻪ ﻋﻬﺪ!
ﺗﻬﺮﻣﻮﻧﺘﻮن
ﮔﺰارش ﺗﺼﻮﻳﺮي
ﺳﺨﻨﻲ ﭘﻴﺮاﻣﻮن رﺗﺒﻪﺑﻨﺪي داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎ
ﺗﻤﺎس و ﻫﻤﻜﺎري ﺑﺎ ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ
ﺳﺮدﺑﻴﺮ: ﻧﻴﻤﺎ ﻳﻮﺳﻔﻲﻣﻘﺪم ﻫﻴﺎت ﺗﺤﺮﻳﺮﻳﻪ: اﻣﻴﺮﺣﺴﻴﻦ ﻓﻬﻴﻤﻲ، ﭘﮕﺎه ﺳﺎﻻري ،ﻧﻴﻤﺎ ﻳﻮﺳﻔﻲﻣﻘﺪم ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن اﻳﻦ ﺷﻤﺎره: ﻧﺎدر اﺧﻤﺎﮔﻴﻦ ،ﻣﺴﻌﻮد ﻋﺒﺎس زاده، ﺳﻴﺪ ﻧﺼﻴﺮ ﻣﻮﺳﻮﻳﺎن ،ﺳﻴﺎوش رﺿﺎزاده، ﺣﺎﻣﺪ وﺣﺪﺗﻲﻧﺴﺐ، ﻋﻜﺲ ﺟﻠﺪ :ﺑﻴﺘﻲ از ﻣﻮﻻﻧﺎ )رو( اﻳﺮان در ﻧﻘﺸﻪ زﻣﻴﻦ )اﻧﺘﻬﺎ(
ﺳﺎل اول -ﭘﻴﺶ ﺷﻤﺎره 5
آﺳﻴﺐﺷﻨﺎﺳﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻧﻴﻤﺎ ﻳﻮﺳﻔﻲ ﻣﻘﺪم ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﻫﺪف اﻋﻼم ﺷﺪه ﻧﺸﺮﻳﻪ در اوﻟﻴﻦ ﺷﻤﺎره ﻛﻪ ﻫﻤﺎﻧﺎ اﻳﺠﺎد رﺳﺎﻧﻪاي ﺑﺮاي اﻳﺮاﻧﻴﺎن -داﻧﺸﺠﻮ و ﻏﻴﺮ آن -ﺑﻮده ﺗﺎ ﻛﻨﻮن ﺗﺤﻘﻖ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﺑﺮ ﺧﻼف آﻧﭽﻪ ﻛﻮﺷﻴﺪﻳﻢ ،اﻳﻦ ﺗﺼﻮر ﻏﺎﻟﺐ ﻣﻴﺎن ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن وﺟﻮد دارد ﻛﻪ ﻧﺸﺮﻳﻪ ﺗﺮﻳﺒﻮن اﻧﺠﻤﻦ ﺑﻮده و ﺑﻴﺎﻧﮕﺮ ﻧﻈﺮ و آراي ﮔﺮداﻧﻨﺪﮔﺎن اﻧﺠﻤﻦ اﺳﺖ ،ﻛﻪ اﺳﺎﺳﺎ ﻧﺎﺷﻲ از ﺗﻌﺪاد ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ اﻳﺸﺎن اﺳﺖ .اﮔﺮﭼﻪ اﻳﻦ اﻳﺮاد وارد اﺳﺖ ،اﻣﺎ ﺑﻴﺶ و ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﻜﻪ اﻧﻌﻜﺎس ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻧﺸﺮﻳﻪ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ ،ﻣﻌﻀﻠﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺎﺷﻲ از اﻧﺪك ﺑﻮدن ﺗﻌﺪاد ﻣﻄﺎﻟﺐ درﻳﺎﻓﺘﻲ اﺳﺖ .ﺑﺎ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺿﺮورت ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰي و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ﭼﺸﻢاﻧﺪاز ،ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ و اﻫﺪاف ،اوﻟﻴﻦ ﮔﺎم در ﻫﺮ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺪﻓﻤﻨﺪي ،ﻣﺸﺨﺺ ﻛﺮدن ﭼﺸﻢاﻧﺪاز آن اﺳﺖ. در اﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﻛﻮﺷﻴﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد ﺗﺎ ﺑﺎ ﺑﻴﺎن اﻧﺘﻈﺎرات ﻣﺎ در ﻗﺎﻟﺐ ﭼﺸﻢاﻧﺪاز؛ ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ ،ﻫﺪف و راﻫﺒﺮدﻫﺎي ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻧﺸﺮﻳﻪ ﺗﺒﻴﻴﻦ ﮔﺮدد. ﭼﺸﻢاﻧﺪازي ﻛﻪ اﻳﻦ ﻧﺸﺮﻳﻪ ﺑﻪدﻧﺒﺎل آن ﺑﻮده ،اﻳﺠﺎد ﻓﻀﺎﻳﻲ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮاي ﺑﻴﺎن اﻓﻜﺎر ،ﺧﻮاﺳﺘﻪﻫﺎ و اﻳﺠﺎد ﺗﻔﺎﻫﻢ ﺑﺮ اﺳﺎس ارزشﻫﺎي ﻣﺸﺘﺮك ،ﻣﻴﺎن ﻫﻤﻪ اﻋﻀﺎي ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﻮده اﺳﺖ .ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ،ارﺗﻘﺎي ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻳﺮاﻧﻴﺎن در اﺑﻌﺎد ﺳﻴﺎﺳﻲ ،اﻗﺘﺼﺎدي و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ از اﻫﺪاف ﺑﻠﻨﺪﻣﺪت ﭼﻨﻴﻦ روﻳﻜﺮدي اﺳﺖ .ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ اﻣﺎ ،ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﭼﻴﺰي اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺑﻪدﻧﺒﺎل آن اﺳﺖ .از اﻳﻦ روي ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ ﻣﺎﻫﻴﺖ اﺟﺮاﻳﻲ و ﺧﻂﻣﺸﻲ ﺟﻬﺖﮔﻴﺮاﻧﻪ دارد و ﺑﻴﺎن ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﭼﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻳﻲ را ﺑﺮاي دﺳﺘﻴﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖﻫﺎي آﺗﻲ و ﺑﺮاﺳﺎس ﭼﺸﻢاﻧﺪاز ﺧﻮد ﻣﻮردﻧﻈﺮ دارد .در اﻳﻦ راﺳﺘﺎ ﻛﻮﺷﻴﺪهاﻳﻢ ﻛﻪ دﻳﮕﺮ اﻋﻀﺎي ﺟﺎﻣﻌﻪ ي ﻛﻮﭼﻚ ﺧﻮد را ﺗﺮﻏﻴﺐ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ ،ﺗﺎ ﺑﺎ اراﻳﻪ دﻳﺪﮔﺎهﻫﺎي ﺧﻮد ،ﻣﺎ را در ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ و دﻧﺒﺎل ﻛﺮدن اﻫﺪاف ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ ﺷﺎن ﻳﺎري ﻛﻨﻨﺪ. ﭘﺲ از ﺗﻌﻴﻴﻦ ﭼﺸﻢاﻧﺪاز و ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ ،ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰي ﺿﺮوريﺗﺮﻳﻦ اﻣﺮﻳﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺮاﺳﺎس آن ﻣﻲﺗﻮان ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ را ﺑﻪ اﻫﺪاف ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻧﻤﻮد و ﻓﺮآﻳﻨﺪ دﺳﺘﻴﺎﺑﻲ ﺑﻪ اﻫﺪاف را در ﻗﺎﻟﺐ راﻫﺒﺮدﻫﺎ ﻣﺸﺨﺺ ﻛﺮد.
ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﺒﻲ ﻛﻪ اﺷﺎره ﮔﺮدﻳﺪ و ﺑﺎزﻧﮕﺮي در روﻧﺪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻧﺸﺮﻳﻪ از آﻏﺎز ﺗﺎ ﻛﻨﻮن ﻣﻲﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﻣﺎﻣﻮرﻳﺖ و اﻫﺪاف ﻧﺸﺮﻳﻪ ﺗﺎ ﺣﺪ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻟﻲ در ﺷﻤﺎره اول در ﻗﺎﻟﺐ ) (Mission statementﺗﺒﻴﻴﻦ ﺷﺪه اﺳﺖ .ﻟﻴﻜﻦ راﻫﺒﺮدﻫﺎي ﺑﻜﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه در ﺟﻬﺖ ﻣﺸﺎرﻛﺖ ﻣﺘﻤﺮﻛﺰ ﻫﻤﻪ اﻓﺮاد درﮔﻴﺮ ﻛﻪ ﻻزﻣﻪ ﺗﺤﻘﻖ ﭼﺸﻢ اﻧﺪاز اﺳﺖ -ﻛﺎرا ﻧﺒﻮده اﺳﺖ .وﻇﻴﻔﻪاﺻﻠﻲ ﻣﺎ در وﻫﻠﻪ ﻧﺨﺴﺖ ،ﺧﻠﻖ ﭼﺸﻢاﻧﺪازي ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﻜﺎري و ارﺗﺒﺎط ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن و ﺳﺎﻳﺮ اﻓﺮاد ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻧﺸﺮﻳﻪ ﻣﻌﻨﺎ ﺑﺨﺸﺪ و ﺳﭙﺲ ﺗﺤﻘﻖ ﺑﺮﺧﻲ اﻫﺪاف اوﻟﻴﻪ ،ﺗﺎ ﺑﺘﻮان ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ را ﺗﺜﺒﻴﺖ ﻧﻤﻮد. اﻣﺎ از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﻣﺎﻣﻮرﻳﺖﻫﺎ و ﭼﺸﻢاﻧﺪازﻫﺎي ﻛﺎري ﻫﻴﭻﮔﺎه ﺑﺮاي ﻣﺪت ﻃﻮﻻﻧﻲ در اﻧﺤﺼﺎر ﮔﺮوﻫﻲ ﺧﺎص در ﺳﺎزﻣﺎن ﺑﺎﻗﻲ ﻧﻤﻲﻣﺎﻧﻨﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺎﻣﻼ ﺑﺎز ﻣﻄﺮح ﺷﻮﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺗﺴﻬﻴﻞ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ اﻓﺮاد درﻛﺴﺐ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ،ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ رواﺑﻂ و ﻧﻮع ﻛﺎر اﻧﺴﺎنﻫﺎ را ﻣﻌﻨﺎدار ﺳﺎزﻧﺪ .دﻋﻮت ﻣﺎ از ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ﻧﺸﺮﻳﻪ ﺑﺮاي اراﻳﻪ آرا و دﻳﺪﮔﺎهﻫﺎﻳﺸﺎن را ،ﮔﺬﺷﺘﻪ از ﻧﻴﺎز ﻣﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﻜﺎري دﻳﮕﺮان ،ﻣﻲﺗﻮان از اﻳﻦ زاوﻳﻪ ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﻤﻮد. دﻋﻮﺗﻲ ﻛﻪ ﺗﺎ ﻛﻨﻮن ﺑﺪون ﭘﺎﺳﺦ ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ .ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺎل "اﻳﺮاﻧﻴﺎن" در ﺟﻬﺖ اﻳﺠﺎد و ﮔﺴﺘﺮش اﻳﻦ ﺗﻌﺎﻣﻞ آﻣﺎده درﻳﺎﻓﺖ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدﻫﺎي ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ﺧﻮد ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ .از ﺳﻮي دﻳﮕﺮ ﻣﻲﻛﻮﺷﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺷﻔﺎفﺳﺎزي ﺑﻴﺸﺘﺮ و اراﻳﻪ ﻣﺼﺪاقﻫﺎ در ﺑﺎب ﻣﻔﺎﻫﻴﻤﻲ ﻫﻤﭽﻮن راﻫﺒﺮدﻫﺎ )اﺳﺘﺮاﺗﮋي( و ﻫﺪف ﻧﻬﺎﻳﻲ )ﭼﺸﻢ اﻧﺪاز( دﻳﺪﮔﺎه ﺧﻮد و ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن را ﻫﺮﭼﻪ ﻧﺰدﻳﻚﺗﺮ ﺳﺎزﻳﻢ. ﺑﺮاي ﻓﺮاﺗﺮ رﻓﺘﻦ از ﭼﺎرﭼﻮب ﻋﻼﻗﻪ و ﺧﻮاﺳﺖ ﮔﺮوه ﻛﻮﭼﻚ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن ﻧﺸﺮﻳﻪ ،و ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪن در ﭼﺎرﭼﻮب ﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ،ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ درﻳﺎﻓﺖ اﻳﻦ ﻧﻈﺮات و دﻳﺪﮔﺎه ﻫﺎ اﺳﺖ. ﺗﻼش ﻣﺎ ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﺗﺎ در دوره آزﻣﺎﻳﺸﻲ ﻧﺸﺮﻳﻪ ﻣﻔﺎﻫﻴﻤﻲ ﭼﻮن ﺳﺎز و ﻛﺎرﻫﺎي ﻫﻤﻜﺎري ﺑﺎ ﻧﺸﺮﻳﻪ ،اﺳﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ﻧﺸﺮﻳﻪ و ﺟﺎﻳﮕﺎه آن ﺗﺒﻴﻴﻦ ﮔﺮدد .ﺳﭙﺲ ﺑﺎ اراﻳﻪ اﻫﺪاف اوﻟﻴﻪ، دورﻧﻤﺎي آﻳﻨﺪه ،ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻳﺮاﻧﻴﺎن و ﻣﺒﺎﺣﺚ ﻣﺎﻟﻲ و ﺳﺎﺧﺘﺎري ﻧﺸﺮﻳﻪ ،ﮔﺎمﻫﺎي ﺑﻌﺪي اﺳﺘﻮارﺗﺮ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﻮد. ﻟﻄﻔﺎ دﻳﺪﮔﺎهﻫﺎ و ﻧﻈﺮات ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻣﺎ در ﻣﻴﺎن ﺑﮕﺬارﻳﺪ.
2
ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ -اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن
دردوارهﻫﺎ
*
دردﻫﺎي ﻣﻦ ﺟﺎﻣﻪ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﺗﺎ ز ﺗﻦ در آورم ﭼﺎﻣﻪ و ﭼﻜﺎﻣﻪ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ رﺷﺘﻪي ﺳﺨﻦ درآورم ﻧﻌﺮه ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﺗﺎ ز ﻧﺎي ﺟﺎن ﺑﺮآورم دردﻫﺎي ﻣﻦ ﻧﮕﻔﺘﻨﻲ دردﻫﺎي ﻣﻦ ﻧﻬﻔﺘﻨﻲ اﺳﺖ دردﻫﺎي ﻣﻦ ﮔﺮﭼﻪ ﻣﺜﻞ دردﻫﺎي ﻣﺮدم زﻣﺎﻧﻪ ﻧﻴﺴﺖ درد ﻣﺮدم زﻣﺎﻧﻪ اﺳﺖ ﻣﺮدﻣﻲ ﻛﻪ ﭼﻴﻦ ﭘﻮﺳﺘﻴﻨﺸﺎن ﻣﺮدﻣﻲ ﻛﻪ رﻧﮓ روي آﺳﺘﻴﻨﺸﺎن ﻣﺮدﻣﻲ ﻛﻪ ﻧﺎمﻫﺎﻳﺸﺎن ﺟﻠﺪ ﻛﻬﻨﻪي ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪﻫﺎﻳﺸﺎن درد ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻣﻦ وﻟﻲ ﺗﻤﺎم اﺳﺘﺨﻮان ﺑﻮدﻧﻢ ﻟﺤﻈﻪﻫﺎي ﺳﺎدهي ﺳﺮودﻧﻢ درد ﻣﻲﻛﻨﺪ اﻧﺤﻨﺎي روح ﻣﻦ ﺷﺎﻧﻪﻫﺎي ﺧﺴﺘﻪي ﻏﺮور ﻣﻦ ﺗﻜﻴﻪﮔﺎه ﺑﻲﭘﻨﺎﻫﻲ دﻟﻢ ﺷﻜﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﻛﺘﻒ ﮔﺮﻳﻪﻫﺎي ﺑﻲﺑﻬﺎﻧﻪام ﺑﺎزوان ﺣﺲ ﺷﺎﻋﺮاﻧﻪام زﺧﻢ ﺧﻮرده اﺳﺖ دردﻫﺎي ﭘﻮﺳﺘﻲ ﻛﺠﺎ؟ درد دوﺳﺘﻲ ﻛﺠﺎ؟ اﻳﻦ ﺳﻤﺎﺟﺖ ﻋﺠﻴﺐ ﭘﺎﻓﺸﺎري ﺷﮕﻔﺖ دردﻫﺎﺳﺖ دردﻫﺎي آﺷﻨﺎ
آﺑﺎن 1386 دردﻫﺎي ﺑﻮﻣﻲ ﻏﺮﻳﺐ دردﻫﺎي ﺧﺎﻧﮕﻲ دردﻫﺎي ﻛﻬﻨﻪي ﻟﺠﻮج اوﻟﻴﻦ ﻗﻠﻢ ﺣﺮف ﺣﺮف درد را در دﻟﻢ ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ دﺳﺖ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺧﻮن درد را ﺑﺎ ﮔﻠﻢ ﺳﺮﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﭘﺲ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﺧﻮﻳﺶ را رﻫﺎ ﻛﻨﻢ؟ درد رﻧﮓ و ﺑﻮي ﻏﻨﭽﻪي دل اﺳﺖ ﭘﺲ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻦ رﻧﮓ و ﺑﻮي ﻏﻨﭽﻪ را ز ﺑﺮگﻫﺎي ﺗﻮ ﺑﻪ ﺗﻮي آن ﺟﺪا ﻛﻨﻢ؟ دﻓﺘﺮ ﻣﺮا دﺳﺖ درد ﻣﻲزﻧﺪ ورق ﺷﻌﺮ ﺗﺎزهي ﻣﺮا درد ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ درد ﻫﻢ ﺷﻨﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﭘﺲ در اﻳﻦ ﻣﻴﺎﻧﻪ ﻣﻦ از ﭼﻪ ﺣﺮف ﻣﻲزﻧﻢ؟ درد ،ﺣﺮف ﻧﻴﺴﺖ درد ،ﻧﺎم دﻳﮕﺮ ﻣﻦ اﺳﺖ ﻣﻦ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺧﻮﻳﺶ را ﺻﺪا ﻛﻨﻢ؟ * ﻗﻴﺼﺮ اﻣﻴﻦﭘﻮر ) (1338 -1386ﺷﺎﻋﺮ ﻣﻌﺎﺻﺮ اﻳﺮاﻧﻲ .او در ﺳﺎل ،58از ﺟﻤﻠﻪ ﺷﺎﻋﺮاﻧﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ در ﺷﻜﻞﮔﻴﺮي و اﺳﺘﻤﺮار ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎي واﺣﺪ ﺷﻌﺮ ﺣﻮزه ﻫﻨﺮي ﺗﺎ ﺳﺎل 66ﺗﺄﺛﻴﺮﮔﺬار ﺑﻮد .وي ﻃﻲ اﻳﻦ دوران ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﺻﻔﺤﻪ ﺷﻌﺮ ِ ﻫﻔﺘﻪﻧﺎﻣﻪ ﺳﺮوش را ﺑﺮ ﻋﻬﺪه داﺷﺖ و اوﻟﻴﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺷﻌﺮ ﺧﻮد را در ﺳﺎل 63ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻛﺮد .اوﻟﻴﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ او »در ﻛﻮﭼﻪ آﻓﺘﺎب« دﻓﺘﺮي از رﺑﺎﻋﻲ و دوﺑﻴﺘﻲ ﺑﻮد و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل آن »ﺗﻨﻔﺲ ﺻﺒﺢ« ﺗﻌﺪادي از ﻏﺰلﻫﺎ و ﺷﻌﺮﻫﺎي ﺳﭙﻴﺪ او را در ﺑﺮ ﻣﻲﮔﺮﻓﺖ.
3
ﺳﺎل اول -ﭘﻴﺶ ﺷﻤﺎره 5
ﺑﺤﺚ آزاد درﺑﺎره ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻣﺬﻫﺐ و اﻳﺮان ﺳﻴﺪ ﻧﺼﻴﺮ ﻣﻮﺳﻮﻳﺎن ﻣﻘﺎﻟﻪ آﻗﺎي ﺣﺎﻣﺪ وﺣﺪﺗﻲﻧﺴﺐ ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان "ﺳﻴﺎﺳﺖ ،ﻣﺬﻫﺐ و اﻧﺠﻤﻦ" در ﺷﻤﺎره 4 ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ،ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺮداﺷﺖﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰد. در اﻳﻦ ﻳﺎدداﺷﺖ ﺑﻪ ﻳﻚ ﺑﺮداﺷﺖ اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ اﺷﺎره ﻣﻲﻛﻨﻢ و ﺳﻌﻲ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﺗﻮﺿﻴﺢ دﻫﻢ ﭼﺮا اﻳﻦ ﺑﺮداﺷﺖ ﻧﺎدرﺳﺖ اﺳﺖ. ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻛﺴﻲ از ﻣﻘﺎﻟﻪ اﻳﺸﺎن اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺑﺮداﺷﺖ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﮔﺰاري ﺟﻠﺴﺎت ﺑﺤﺚ آزاد در ﺑﺎره ﻣﺴﺎﻳﻞ ﺳﻴﺎﺳﻲ، ﻣﺬﻫﺒﻲ و ﺑﻪوﻳﮋه اﻳﺮان ﻫﻢ ﻧﻮﻋﻲ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺳﻴﺎﺳﻲ اﺳﺖ و ﻧﻴﺰ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ اﻳﺠﺎد ﺟﺪاﻳﻲ ﻣﻴﺎن داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﻣﻨﺠﺮ ﮔﺮدد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ،ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺑﻨﺪﻫﺎي 3 ،1و 4اﺳﺎﺳﻨﺎﻣﻪ اﻧﺠﻤﻦ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن -ﻛﻪ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺳﻴﺎﺳﻲ را ﻣﻨﻊ ﻣﻲﻛﻨﺪ و از ﻫﺮ ﻋﻤﻠﻲ ﻛﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﻳﺠﺎد ﺟﺪاﻳﻲ ﻣﻴﺎن داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﻣﻲﮔﺮدد ﭘﺮﻫﻴﺰ ﻣﻲ دﻫﺪ -اﻧﺠﻤﻦ داﻧﺸﺠﻮﻳﻦ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ اﻗﺪام ﺑﻪ ﺑﺮﮔﺰاري ﭼﻨﻴﻦ ﺟﻠﺴﺎﺗﻲ ﻛﻨﺪ. در زﻳﺮ ﺗﻼش ﻣﻲﻛﻨﻢ ﺗﺎ ﻧﺸﺎن دﻫﻢ ﻛﻪ ﭼﺮا ﺑﺮداﺷﺖ ﻓﻮق ﻧﺎدرﺳﺖ اﺳﺖ و ﮔﻤﺎن ﻧﻤﻲﻛﻨﻢ ﻛﻪ آﻗﺎي وﺣﺪﺗﻲﻧﺴﺐ ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺮداﺷﺘﻲ در ذﻫﻦ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ .اﺟﺎزه دﻫﻴﺪ اﺳﺘﺪﻻلﻫﺎﻳﻢ را در ﭘﻨﺞ ﻧﻜﺘﻪ ﺧﻼﺻﻪ ﻛﻨﻢ: .1ﺑﺮداﺷﺖ ﻓﻮق ﺑﺮ اﻳﻦ ﻓﺮض اﺳﺘﻮار ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺤﺚ درﺑﺎره ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺧﻮد ﻧﻮﻋﻲ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺳﻴﺎﺳﻲ اﺳﺖ. اﻳﻦ ﻓﺮض ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﺎدرﺳﺖ ﻣﻲرﺳﺪ .ﻳﻜﻲ از ﺷﺮاﻳﻂ ﺿﺮوري ﺑﺤﺚ درﺑﺎره ﻫﺮ ﻣﻮﺿﻮع و اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﺳﻴﺎﺳﻲ -ﻣﺬﻫﺒﻲ و ﺑﻪوﻳﮋه اﻳﺮان ،اﺻﻞ آزادي ﺑﻴﺎن و ﻋﻘﻴﺪه اﺳﺖ .اﮔﺮ اﺳﺎﺳﻨﺎﻣﻪ اﻧﺠﻤﻦ اﻳﻦ اﺻﻞ را ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺑﺸﻤﺎرد -ﻛﻪ ﻣﻲﺷﻤﺎرد -دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﻲ ﻣﻲﺗﻮان ﻗﺒﻮل ﻛﺮد ﻛﻪ ﺑﺮﮔﺰاري ﺑﺤﺚ آزاد درﺑﺎره ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﻓﻮق ﺑﺎ اﺳﺎﺳﻨﺎﻣﻪ اﻧﺠﻤﻦ ﻣﻐﺎﻳﺮت داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ )ﭼﺮا ﻛﻪ ﺑﺤﺚ آزاد زﻣﺎﻧﻲ ﻣﻌﻨﺎ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ ﻛﻪ ﻣﺤﺪودﻳﺘﻲ در ﻣﻮﺿﻮع آن ﻧﺒﺎﺷﺪ(. .2ﻋﺪم ﺑﺮﮔﺰاري ﭼﻨﻴﻦ ﺟﻠﺴﺎﺗﻲ ﺧﻮد ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻧﻮع دﻳﮕﺮي ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﻳﺠﺎد ﺟﺪاﻳﻲ در ﻣﻴﺎن داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﮔﺮدد )و ﺷﺎﻳﺪ اﻳﻦ اﺗﻔﺎق ﺗﺎ ﺣﺪي ﻫﻢ اﻓﺘﺎده ﺑﺎﺷﺪ( .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ،ﺻﺮﻓﺎً
ﻧﻤﻲﺗﻮان ﺑﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ اﺳﺘﻨﺎد ﻛﺮد ﻛﻪ ﭼﻮن ﺑﺮﮔﺰاري اﻳﻦ ﺟﻠﺴﺎت ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﻳﺠﺎد ﺟﺪاﻳﻲ در ﻣﻴﺎن داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﮔﺮدد ،اﻧﺠﻤﻦ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ اﻗﺪام ﺑﻪ ﺑﺮﮔﺰاري ﭼﻨﻴﻦ ﺟﻠﺴﺎﺗﻲ ﻛﻨﺪ ،ﭼﺮا ﻛﻪ ﻋﺪم ﺑﺮﮔﺰاري آﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻧﻮع دﻳﮕﺮي وﺿﻌﻴﺖ ﻣﺸﺎﺑﻬﻲ ﭘﺪﻳﺪ ﻣﻲ آورد. .٣ﺑﻨﺪ 4اﺳﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﻛﺮده اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ از ﻫﺮ "ﻋﻤﻠﻲ" و ﻳﺎ ﺑﻪ ﺑﻴﺎن دﻳﮕﺮ از ﻫﺮ "ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻲ" ﻛﻪ ﺑﻨﺎﺑﺮ ﻧﻈﺮ ﻫﻴﺎت اﺟﺮاﻳﻲ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﻳﺠﺎد ﺟﺪاﻳﻲ در ﻣﻴﺎن داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﮔﺮدد ،ﭘﺮﻫﻴﺰ ﺷﻮد .ﻟﺬا ﺑﺤﺚ و ﮔﻔﺘﮕﻮي آزاد ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻨﺎﺑﺮ ﻧﻈﺮ "ﻫﻴﺎت اﺟﺮاﻳﻲ" -ﺑﺪون ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ اﺳﺎﺳﻨﺎﻣﻪ -از ﺟﻤﻠﻪ اﻳﻦ "ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎ" ﺷﻤﺮده ﻧﺸﻮد. .4ﺧﻮاه ﻧﺎﺧﻮاه ﻫﺮ ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻲ ﻛﻪ اﻧﺠﻤﻦ ﺑﺮﮔﺰار ﻧﻤﺎﻳﺪ ،از ﺟﺸﻦﻫﺎي ﻧﻮروز ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺟﻠﺴﺎت ﻣﺎﻫﺎﻧﻪ ادﺑﻲ ﻃﺮﻓﺪارن ﺧﻮد را دارد .ﺑﺮاي ﺑﻌﻀﻲ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﺟﺬاب اﺳﺖ و ﺑﺮاي ﺑﻌﻀﻲ ﻧﻴﺴﺖ .ﺑﻌﻀﻲ در آﻧﻬﺎ ﺷﺮﻛﺖ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﺑﻌﻀﻲ ﺷﺮﻛﺖ ﻧﻤﻲﻛﻨﻨﺪ .ﺑﺮﮔﺰاري ﺟﻠﺴﺎت ﺑﺤﺚ و ﮔﻔﺘﮕﻮي آزاد درﺑﺎره ﻫﺮ ﻣﻮﺿﻮﻋﻲ از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﺴﺎﻳﻞ ﺳﻴﺎﺳﻲ -ﻣﺬﻫﺒﻲ در اﻳﺮان ﻧﻴﺰ از اﻳﻦ ﻗﺎﻋﺪه ﻣﺴﺘﺜﻨﻲ ﻧﻴﺴﺖ .ﺑﺎﻟﻄﺒﻊ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪﻧﺪ آن را ﭘﻲ ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ و آﻧﻬﺎﻳﻲ ﻫﻢ ﻛﻪ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﭘﻲ ﻧﻤﻲﮔﻴﺮﻧﺪ .اﻳﻦ ﭼﻴﺰي ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺘﻮان از آن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﻳﺠﺎد ﺟﺪاﻳﻲ در ﻣﻴﺎن داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﻳﺎد ﻛﺮد. .5ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﻨﻈﻮر اﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎ اﺧﺘﻼف و ﻧﺎرﺿﺎﻳﺘﻲ ﭘﺎﻳﺎن ﻣﻲﭘﺬﻳﺮد و از اﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﻣﻲﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ "اﻳﺠﺎد ﺟﺪاﻳﻲ در ﻣﻴﺎن داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن" ﻣﻲاﻧﺠﺎﻣﺪ و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﻧﺠﻤﻦ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺑﺮﮔﺰاري ﭼﻨﻴﻦ ﺟﻠﺴﺎﺗﻲ اﻗﺪام ﻛﻨﺪ .اﻳﻦ اﺳﺘﺪﻻل ﻫﻢ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻗﺎﻧﻊﻛﻨﻨﺪه ﻧﻤﻲرﺳﺪ .اوﻻ ،ﻧﺤﻮه ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺟﻠﺴﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺗﺎ ﺣﺪ زﻳﺎدي - و اﮔﺮ ﻧﻪ ﺗﻤﺎﻣﺎً -از ﺑﺮوز ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺎرﺿﺎﻳﺘﻲﻫﺎﻳﻲ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﻛﻨﺪ. ﺛﺎﻧﻴﺎ ،اﻳﻦ ﻛﻪ ﺑﻌﻀﻲ از ﻣﺎ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﻴﻢ ﺑﺪون اﺧﺘﻼف و ﻧﺎرﺿﺎﻳﺘﻲ درﺑﺎره ﺑﻌﻀﻲ ﻣﺴﺎﻳﻞ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻛﻨﻴﻢ ،دﻟﻴﻞ ﺧﻮﺑﻲ ﺑﺮاي آن ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺑﺤﺚﻫﺎي آزاد را ﻣﻄﻠﻘﺎً ﻛﻨﺎر ﺑﮕﺬارﻳﻢ) .ﺑﻪ ﺧﺼﻮص اﮔﺮ اﻳﻦ ﻣﺴﺎﻳﻞ از اﻫﻤﻴﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮي ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻮارد ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ(.
4
ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ -اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن
در ﭘﺎﻳﺎن اﺟﺎزه دﻫﻴﺪ ﺑﺮ ﻧﻜﺘﻪاي ﻣﺠﺪدا ﺗﺎﻛﻴﺪ ﻛﻨﻢ و ﺑﺎ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدي ﺳﺨﻨﻢ را ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ: اﺻﻞ آزادي ﺑﻴﺎن و ﻋﻘﻴﺪه ﻛﻪ ﺑﻪ ﺑﺎور ﻣﻦ ،ﻫﻢ در اﺳﺎﺳﻨﺎﻣﻪ اﻧﺠﻤﻦ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﻣﻮرد ﺗﺎﻳﻴﺪ و اﺣﺘﺮام اﺳﺖ و ﻫﻢ در ﻧﻈﺮ ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ،اﻳﺠﺎب ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺘﻮان درﺑﺎره آﻧﭽﻪ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻴﻢ ،آزاداﻧﻪ ﺑﺤﺚ ﻛﻨﻴﻢ و آزاداﻧﻪ ﻋﻘﺎﻳﺪﻣﺎن را اﺑﺮاز ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ .ﮔﻤﺎن ﻧﻤﻲﻛﻨﻢ ﻛﻪ اﻳﻦ اﺻﻞ را ﺑﺘﻮان ﺑﻪراﺣﺘﻲ ﻣﺤﺪود ﻛﺮد و ﻳﺎ ﻧﺎدﻳﺪه ﮔﺮﻓﺖ. ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻘﺪار ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻛﺎﻓﻲ ﻣﻲرﺳﺪ ﺗﺎ ﺑﺮﮔﺰاري ﺟﻠﺴﺎت ﺑﺤﺚ آزاد در ﺑﺎره ﻣﺴﺎﻳﻞ ﺳﻴﺎﺳﻲ -ﻣﺬﻫﺒﻲ و ﺑﻪوﻳﮋه اﻳﺮان را - اﮔﺮ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﺑﺎﺷﺪ -ﻣﻮﺟﻪ ﻛﻨﺪ .ﺑﻪ ﺳﺨﻦ دﻳﮕﺮ، ﺗﺼﻮر ﻧﻤﻲﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﺑﻨﺪﻫﺎي 3و 4اﺳﺎﺳﻨﺎﻣﻪ اﻧﺠﻤﻦ ﻣﻐﺎﻳﺮﺗﻲ ﺑﺎ ﺑﺮﮔﺰاري ﭼﻨﻴﻦ ﺟﻠﺴﺎﺗﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. و اﻣﺎ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻛﻪ در اﺻﻞ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد دوﺳﺖ داﻧﺸﺠﻮي دﻳﮕﺮي اﺳﺖ :ﻫﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ اﻧﺠﻤﻦ ﻣﺎﻫﺎﻧﻪ ﻧﺸﺴﺖﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﻧﻈﻴﺮ ﺷﺐ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ،ﺷﺐ ﻓﻴﻠﻢ و ﺷﺐ ادب ﭘﺎرﺳﻲ ﺑﺮﮔﺰار ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ ،ﻣﻲﺗﻮان ﺷﺒﻲ را ﻫﻢ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان "ﺷﺐ اﻧﺪﻳﺸﻪ" در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺖ .اﻳﻦ ﻛﻪ دﻗﻴﻘﺎً ﭼﻪ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎﺗﻲ ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ﻗﺮار ﺑﮕﻴﺮد ﻣﺴﺎﻟﻪ دﻳﮕﺮي اﺳﺖ و از ﺟﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﻋﻼﻳﻖ ﺷﺮﻛﺖﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﺑﺴﺘﮕﻲ دارد .ﺑﻪﻃﻮر ﺧﺎص ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻦ آن ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ اﻟﺰاﻣﺎ راﺟﻊ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﻳﻞ ﺳﻴﺎﺳﻲ-ﻣﺬﻫﺒﻲ و ﻳﺎ اﻳﺮان ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺷﻮد ،ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﻧﻬﺎﻳﺘﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﻮﻧﺪ .اﻣﺎ ﻣﻲﺗﻮان ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﺟﺪي و ﺟﺬاب ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ را در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ ﻋﻼﻗﻪ اﻓﺮاد زﻳﺎدي را ﺟﻠﺐ ﻧﻤﺎﻳﺪ .آﻧﭽﻪ اﻫﻤﻴﺖ دارد اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﺟﺪي و ﺟﺬاﺑﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﺗﺎ اﻳﺮاﻧﻴﺎن زﻳﺎدي را ﮔﺮد ﻫﻢ ﺑﻴﺎورﻧﺪ و ﮔﻔﺘﮕﻮﻫﺎي آزادي ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﺗﺎ ﻓﺮﺻﺖ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪن ﺟﻤﻌﻲ را ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺪﻫﻨﺪ. از اﻳﻦ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺗﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ درﺑﺎره ﭼﻪ ﭼﻴﺰي ﺣﺮف ﻣﻲزﻧﻴﻢ، ﺣﺘﻲ ﺷﺎﻳﺪ از اﻳﻦ ﻫﻢ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺗﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺣﺮف ﻣﻲزﻧﻴﻢ. از اﻳﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺣﺮف ﻧﺰﻧﻴﻢ.
آﺑﺎن 1386
ﺗﻬﺮﻣﻮﻧﺘﻮن :اوﻟﻴﻦ ﺑﺎر ﻣﻤﻠﻲ ﻧﺎدر اﺧﻤﺎﮔﻴﻦ ﺑﻴﺮون ﺳﺮد ﻧﺒﻮد وﻟﻲ در ﻛﻪ ﺑﺎز ﻣﻴﺸﺪ و ﺳﺮو ﺻﺪا ﻣﻲ زد ﺗﻮ ﺧﻴﺎﺑﻮن ،ﻣﻤﻠﻲ ﻟﺮز ﻣﻲﻛﺮد. ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد و ﻣﻲدوﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﭼﺎرهاي ﺟﺰ اﻃﺎﻋﺖ ﻧﺪاره .ﻣﻲدوﻧﺴﺖ ﻛﻪ اﮔﻪ اﻃﺎﻋﺖ ﻧﻜﻨﻪ، ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮاي ﺗﺤﻤﻞ ﻋﺬاب آﻣﺎده ﺑﺸﻪ .ﻋﺬاﺑﻲ ﻛﻪ اﮔﻪ روز ﻣﻲاوﻣﺪ اﻋﺼﺎﺑﺶ رو ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﻲرﻳﺨﺖ و اﮔﻪ ﺷﺐ از راه ﻣﻲرﺳﻴﺪ، ﺑﻲﺧﻮاﺑﺶ ﻣﻲﻛﺮد .ﺑﻌﺪ ﻓﻜﺮﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﻣﻴﻮﻣﺪن ﺗﻮ ﺳﺮش. ﻓﻜﺮﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺟﺮﻳﺎن ﻣﺸﺨﺼﻲ رو دﻧﺒﺎل ﻧﻤﻲﻛﺮدن ،ﺗﻮي ﻫﻢ وول ﻣﻲﺧﻮردن و ﺑﻪ دﻟﻬﺮه ﻣﻨﺠﺮ ﻣﻲﺷﺪن .ﻣﺜﻞ ﻧﺮدﺑﻮﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﻴﺮه ﺑﺎﻻ و آﺧﺮ ﺳﺮ وﺳﻂ زﻣﻴﻦ و آﺳﻤﻮن ﺗﻤﻮم ﻣﻲﺷﻪ. اونوﻗﺖ از اون ﺑﺎﻻ ﻳﻪ ﺗﻜﻮن ،و ﺑﺎ ﻣﻐﺰ ﻣﻴﺎي ﭘﺎﻳﻴﻦ .اﺻﻮﻻ ﺑﺮاي ﻣﻤﻠﻲ ﻛﺎﻧﺎدا ﺟﺰو ﻣﻨﺎﻃﻖ زﻟﺰﻟﻪ ﺧﻴﺰ دﻧﻴﺎ ﺑﻮد ،ﻧﻪ اﻳﺮان .ﺗﻮ اﻳﺮان ﻛﻪ ﺑﻮد ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺣﺲ ﻣﻲﻛﺮد زﻣﻴﻦ زﻳﺮ ﭘﺎش ﻣﺤﻜﻤﻪ. اﻣﺎ اﻳﻨﺠﺎ ﻃﻮر دﻳﮕﻪاي ﺑﻮد .ﺗﻮ ﻛﺎﻧﺎدا اﮔﻪ زﻣﻴﻦ از زﻳﺮ ﭘﺎش در ﻣﻲرﻓﺖ ،ﺷﻮﻧﻪ آﺷﻨﺎﻳﻲ دم دﺳﺘﺶ ﻧﺒﻮد ﻛﻪ ﺑﺘﻮﻧﻪ ﺑﭽﺴﺒﻪ و ﺳﺮ ﭘﺎ ﺑﻤﻮﻧﻪ. ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد و ﺑﺎﻳﺪ اﺟﺮا ﻣﻲﺷﺪ" .ﻛﺠﺎ" ﺷﻮ ﻧﻤﻲدوﻧﺴﺖ" ،ﭼﻪ ﺟﻮرﻳﺶ" رو ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮ ﻋﻤﻞ ﭘﻴﺪا ﻣﻲﻛﺮد. اﻳﻨﻪ ﻛﻪ از ﻳﻪ در ﺑﻪ در دﻳﮕﻪ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد .ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻫﻢ ﺻﺪاي ﻣﻮزﻳﻚ ﺑﻮد و ﺳﺮو ﺻﺪاي ﻏﺮﻳﺒﻪ آدﻣﺎ .ﮔﺎﻫﻲ ﻣﻴﺰاﺷﻮن ﺗﻮ ﭘﻴﺎده رو ﺑﻮد .ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدن ﮔﭗ ﻣﻲزدن و ﻏﺬا ﻣﻲﺧﻮردن ،ﺑﺎ ﮔﻴﻼس ﺷﺮاب ﻳﺎ ﺑﻄﺮ آﺑﺠﻮ .ﺗﻮ اﻳﻦﺟﻮر ﺟﺎﻫﺎ دﺳﺖ ﭘﺎﭼﮕﻲ ﻣﻤﻠﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻫﻢ ﺑﻮد .اﻗﻼ ﺗﻮ ﺟﺎي ﺗﺎرﻳﻚ ﻛﺴﻲ آدم رو ﻧﻤﻲدﻳﺪ .ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﺮد ﻛﻪ ﻛﻨﺎر ﻣﻴﺰ ﺑﺸﻴﻨﻪ و ﺑﮕﻪ ﭼﻲ .ﭼﻘﺪر ﺑﺎﻳﺪ اﻧﻌﺎم داد .ﺣﺘﻤﺎ ﺧﺮﺟﺶ ﺑﺎﻻس .ﻫﻨﻮز ﻫﻤﻪ ﭼﻲ رو در ﻫﺰار ﺿﺮب ﻣﻲﻛﺮد و ﺑﻪ ﺗﻮﻣﻦ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﻲﻛﺮد .ﺣﻘﻮق اوﻟﺶ ﺑﻮد .ﭘﻮل زﻳﺎدي ﻫﻢ ﻧﺒﻮد و ﻧﻤﻲﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻴﻠﻲ ﺧﺮج ﻛﻨﻪ. ﺑﺎ ﻫﻤﻴﻦ ﺧﻴﺎلﻫﺎ ﺿﻠﻊ ﺷﻤﺎﻟﻲ واﻳﺖ اوﻧﻴﻮ رو ﻗﺪم زده ﺑﻮد .ﻣﻐﺎزهﻫﺎ و ﺑﺎرﻫﺎ ﻛﻪ ﺗﻤﻮم ﺷﺪ ،رﻓﺖ ﺿﻠﻊ ﺟﻨﻮﺑﻲ و ﺷﺮوع ﻛﺮد ﺑﻪ ﻗﺪم زدن در ﺧﻼف ﺟﻬﺖ .رﺳﻴﺪ ﺟﻠﻮي ﻣﺎﺷﻴﻦ ﻓﺮوﺷﻲ .ﻣﻲدوﻧﺴﺖ ﻛﻪ دﻳﮕﻪ ﺗﻤﻮﻣﻪ .ﻋﺮﺿﻪ و دل و ﺟﺮات ﻧﺸﻮن ﻧﺪاده ﺑﻮد و ﻣﻲرﻓﺖ ﻛﻪ ﺷﺮوع ﺑﺸﻪ .اﻳﻨﻪ ﻛﻪ اﻳﺴﺘﺎد. "ﺑﺎداﺑﺎد" .ﭼﺮﺧﻴﺪ و وارد دﻫﻦ ﺳﻴﺎه آﺧﺮﻳﻦ در ﺷﺪ.
5
ﺳﺎل اول -ﭘﻴﺶ ﺷﻤﺎره 5
ﭘﺸﺖ در ،ﺗﻮي ﺗﺎرﻳﻜﻲ دو ﺗﺎ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻣﻮ ﺑﻠﻮﻧﺪ ﭘﺮﺑﺰك ازش ﭘﻮل ﮔﺮﻓﺘﻦ .ﭘﻮل رو داد و وارد ﻏﺎر ﺷﺪ .ﺳﺘﺎرهﻫﺎي زﻳﺎدي از روي دﻳﻮارﻫﺎ و ﺳﻘﻒ ﻏﺎر ﺑﻪ ﻣﻤﻠﻲ ﭼﺸﻤﻚ ﻣﻴﺰدن. ﻳﺎد آﺳﻤﻮن ﻛﻮﻳﺮ اﻓﺘﺎد .ﺗﺎرﻳﻜﻲ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﻛﻪ وﻗﺘﻲ ﺗﻮش ﺧﻮب ﻧﻴﮕﺎ ﻣﻲﻛﺮدي ﺟﺰ ﺳﺘﺎره ﭼﻴﺰي ﻧﻤﻲدﻳﺪي .ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎ ﺧﻮدش ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﺮد ﺗﺎرﻳﻜﻲ ﭼﻄﻮر ﻣﻲﺗﻮﻧﻪ اوﻧﻘﺪر ﻏﻠﻴﻆ ﺑﺎﺷﻪ وﻗﺘﻲ ﺗﻮ ﻋﻤﻘﺶ ﺟﺰ ﺳﺘﺎره ﭼﻴﺰي ﻧﻴﺴﺖ. وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻟﻜﻪ ﺳﻔﻴﺪ ﻋﻈﻴﻢ ،آﺳﻤﻮن رو ازش ﮔﺮﻓﺖ ،ﺟﺎ ﺧﻮرد .ﻻﺑﺪ ﺻﺎﺣﺐ ﻏﺎر ﺑﻮد .ﻋﻴﻦ ﻳﻪ آدم ﺑﺮﻓﻲ ﺑﺎ ﻣﻮﻫﺎي ﺑﻠﻮﻧﺪ. آﻧﻘﺪر ﺑﺰرگ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﭘﻬﻨﺎي ﻏﺎر رو ﭘﺮ ﻛﺮده ﺑﻮد .ﻣﻤﻠﻲ دﺳﺘﺎﺷﻮ ﺑﺮد ﺑﺎﻻ .ﻏﻮل ﺑﺮﻓﻲ ﻣﺎﺷﻴﻨﻲ رو ﻛﻪ دﺳﺘﺶ ﺑﻮد ﻛﻨﺎر ﺗﻦ ﻣﻤﻠﻲ ﺣﺮﻛﺖ داد .ﻋﻴﻦ ﻣﻮﻗﻌﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻤﻠﻲ ﻣﻲﺧﻮاﺳﺖ ﺳﻮار ﻫﻮاﭘﻴﻤﺎ ﺑﺸﻪ .ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺑﻮق ﻧﺰد .آدم ﺑﺮﻓﻲ ﺗﻨﻪاش رو ﻛﺞ ﻛﺮد .راه ﺑﺎز ﺷﺪ و ﻣﻤﻠﻲ ﭘﺎﺷﻮ ﮔﺬاﺷﺖ ﺗﻮي ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺗﻴﺮه ﻣﻪآﻟﻮد. از ﺳﻘﻒ ،ﺟﺎﺑﺠﺎ ﻣﺜﻠﺚﻫﺎي ﻧﻮراﻧﻲ آوﻳﺰون ﺑﻮدن ﻛﻪ اﺑﺮﻫﺎي دودآﻟﻮدي رو روﺷﻦ ﻣﻲﻛﺮدن و روي ﻣﻴﺰﻫﺎي ﺑﻴﻠﻴﺎرد ﭘﻬﻦ ﻣﻲﺷﺪن .ﺑﺎ ورود ﻣﻤﻠﻲ ﻫﻤﻬﻤﻪ ﺗﻮي ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﻳﻜﻬﻮ ﻗﻄﻊ ﺷﺪ .ﺳﺮﻫﺎ ﭼﺮﺧﻴﺪ ،ﺧﻢ ﺷﺪ ﻳﺎ از روي ﻣﻴﺰ ﺑﻴﻠﻴﺎرد ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و ﭼﺸﻤﺎ زل زد ﺑﻪ ﻣﻤﻠﻲ .ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻴﺰ ﻣﺘﺤﺮك اﺑﺮ دودآﻟﻮد زﻳﺮ ﭼﺮاغﻫﺎي ﺳﻘﻔﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ آروﻣﻲ ﺗﻮي ﺧﻮدش ﭼﺮخ ﻣﻲﺧﻮرد .اﻳﻦ ﻳﻚ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻃﻮل ﻧﻜﺸﻴﺪ ،وﻟﻲ ﺗﻮ ﻫﻤﻴﻦ زﻣﺎن ﻣﻤﻠﻲ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻟﺒﺎسﻫﺎي ﻋﺠﻴﺐ و ﻏﺮﻳﺐ و ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪ .آﺧﻪ ﻛﻲ ﺗﻮي ﺗﺎﺑﺴﺘﻮن ﺷﻠﻮار و ﺟﻠﻴﻘﻪ ﭼﺮم ﭼﺴﺒﻮن ﺳﻴﺎه ﺗﻨﺶ ﻣﻲﻛﻨﻪ .ﻳﺎ اﻳﻦﻛﻪ ﺷﻠﻮار ﺟﻴﻨﻲ ﻣﻲﭘﻮﺷﻪ ﻛﻪ ﺗﻌﺪاد ﭼﺎكﻫﺎش از ﺗﻌﺪاد ﺗﻴﻜﻪﻫﺎي ﺳﺎﻟﻤﺶ ﺑﻴﺸﺘﺮه .ﻣﻤﻠﻲ ﺷﻠﻮارك ﻣﺨﻤﻞ زرد و ﭘﻴﺮﻫﻦ آﺳﺘﻴﻦ ﻛﻮﺗﺎه زرﺷﻜﻲ ﺑﺎ راه راه ﭘﻬﻦ ﺳﻔﻴﺪ ﭘﻮﺷﻴﺪه ﺑﻮد .ﺑﺎ ﺧﻮدش ﻓﻜﺮ ﻛﺮد: "اﻳﻨﺎ ﻣﺜﻞ اﻳﻨﻪ ﻛﻪ ادم ﺣﺴﺎﺑﻲ ﻧﺪﻳﺪن". ﻳﻪ ﭼﻴﺰ دﻳﮕﻪ ﻛﻪ ﺑﺮاش ﺧﻴﻠﻲ ﺟﺎﻟﺐ ﺑﻮد ﻛﺜﺮت ﻗﻞ و زﻧﺠﻴﺮ و ﻗﻼده و دﺳﺘﺒﻨﺪ ﺑﻮد .اﻧﮕﺎر ﻛﻪ وارد زﻧﺪون ﻳﺎ ﺷﻜﻨﺠﻪﮔﺎه ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻲ .ﺑﺎ اﻳﻦ ﻓﺮق ﻛﻪ اوﻧﻬﻤﻪ ﻗﻞ و ﻗﻼده ﺑﻪ ﺟﺎي درورﻳﻮار از ﺳﺮ و ﺗﻦ ﺧﺎﻧﻮمﻫﺎ و آﻗﺎﻳﻮن ﻣﺘﺮﻗﺺ و ﻣﺘﻔﻨﻦ آوﻳﺰون ﺑﻮد.
ﺣﺲ ﻣﻲﻛﺮد ﻛﻪ ﻳﻪ ﭼﻴﺰي ﻋﻮﺿﻴﻪ .وﻟﻲ ﻣﻬﻢ ﻧﺒﻮد .ﺑﺎ ﺧﻮدش ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﺮد "اﮔﻪ ﻛﺴﻲ اﻳﻦ وﺳﻂ ﺧﻄﺮﻧﺎك ﺑﺎﺷﻪ اوﻧﻢ ﻣﻨﻢ ﻛﻪ ﺑﭽﻪ ﺗﻬﺮوﻧﻢ .ﻫﻴﭽﻜﺪوم اﻳﻨﺎ ﺟﻨﮓ دﻳﺪه! ﻳﺎ زﻳﺮ ﺑﻤﺒﺎرون زﻧﺪﮔﻲ ﻛﺮده!" ﻫﻤﻴﺸﻪ از دﻳﺪن ﻣﻮﺗﻮر ﺳﻮارﻫﺎﺷﻮن ﻛﻪ ﺑﺎ اون ﻫﻤﻪ ﺧﺎل ﻛﻮﺑﻲ و ﺑﺮو ﺑﺎزو ﭘﺸﺖ ﺧﻂﻛﺸﻲ ﻋﺎﺑﺮ ﭘﻴﺎده ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﻲﺷﺪن ﺗﺎ ﻳﻪ ﭘﻴﺮزن ﻋﺼﺎ ﺑﺪﺳﺖ آروم ﻋﺮض ﺧﻴﺎﺑﻮن روﻃﻲ ﻛﻨﻪ و ﺑﻪ ﻃﺮف دﻳﮕﻪ ﺑﺮﺳﻪ ،ﺧﻨﺪهاش ﻣﻲﮔﺮﻓﺖ .ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮد ﻛﺎﻧﺎداﻳﻲﻫﺎ ذاﺗﺎ ﻣﻄﻴﻊ ﻗﺎﻧﻮناﻧﺪ .ﻃﻮري ﻛﻪ اﮔﻪ ﻳﻪ روز ﻣﻮﻗﻊ ﻣﺴﺘﻲ ﻋﺮض ﺧﻴﺎﺑﻮن رو از ﻏﻴﺮ ﻣﺤﻞ ﺧﻂﻛﺸﻲ ﻋﺒﻮر ﻛﻨﻦ ،ﺑﻌﺪا دﭼﺎر ﻋﺬاب وﺟﺪان ﻣﻲﺷﻦ و ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮن ﭘﻴﺶ رواﻧﭙﺰﺷﻚ .ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﻫﻢ اﻳﻦ ﻣﻤﻠﻜﺖ رو دوﺳﺖ داﺷﺖ. ﺷﺮوع ﻛﺮد ﺑﻪ ﻗﺪمزدن .ﭼﺮﺧﻲ ﺗﻮي ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ زد و ﺧﻮدش رو ﺑﻪ ﭘﻴﺸﺨﻮن رﺳﻮﻧﺪ .ﻫﻤﻴﻦﻛﻪ ﻣﺮد ﭘﺸﺖ ﭘﻴﺸﺨﻮن ﺑﻄﺮﻓﺶ اوﻣﺪ ،ﮔﻔﺖ "آﺑﺠﻮ ﻣﻴﺨﻮام" .ﭘﺮﺳﻴﺪ "ﭼﻪ ﻗﻠﻢ؟" ﻣﻤﻠﻲ ﻛﻪ ﻧﻤﻲﺧﻮاﺳﺖ ﻧﺎ آﺷﻨﺎ ﺟﻠﻮه ﻛﻨﻪ ،در اوﻣﺪ ﻛﻪ "ﭼﻲ داري؟"ﺟﻮاب ﺷﻨﻴﺪ ﻛﻪ "ﻫﺮ ﭼﻲ ﺑﺨﻮاي!" ،ﻛﻪ ﻣﻤﻠﻲ ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺖ ﻳﻪ ﺑﻄﺮي رو ﻧﺸﻮن داد و ﮔﻔﺖ "از اون" .ﺑﻄﺮي ﻛﻪ دﺳﺘﺶ رﺳﻴﺪ ،ﻳﻪ ﺟﻮر رﺿﺎﻳﺖ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﻬﺶ دﺳﺖ داد .ﻳﻚ ﻗﺪم ﺑﺰرگ رو ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺑﻮد. ﺑﺎ ﺧﻴﺎل راﺣﺖ ﺷﺮوع ﻛﺮد ﺑﻪ ﭼﺮﺧﻴﺪن ﻣﻴﻮن ﺟﻤﻌﻴﺖ و ﺑﺮاﻧﺪاز ﻛﺮدﻧﺸﻮن .از ﺟﻠﻮي دﺳﺘﺸﻮﻳﻲ ﻛﻪ رد ﻣﻲﺷﺪ در ﺑﺎز ﺷﺪ و ﻳﻪ ﻧﻔﺮ ﺧﺎرج ﺷﺪ .دودي ﻛﻪ ﭘﺸﺖ ﺳﺮش ﺑﻪ ﻣﺸﺎم ﻣﻤﻠﻲ ﺧﻮرد ﺧﻴﻠﻲ ﺑﺮاش ﻏﺮﻳﺐ ﺑﻮد .ﺑﻮي ﺳﻴﮕﺎر ﻧﺒﻮد و ﻣﻤﻠﻲ رو ﺑﺮاي ﻣﺪﺗﻲ ﺷﺎدو ﺷﻨﮕﻮل ﻛﺮد .ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺑﺎ ﺑﻮي ﺗﻮاﻟﺖ اﻳﻨﺠﻮري ﺣﺎل ﻧﻴﻮﻣﺪه ﺑﻮد. رﻓﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻳﻪ ﻣﻴﺰ ﻛﻪ ﻛﺴﻲ ﻛﻨﺎرش ﻧﺒﻮد .ﻧﺸﺴﺖ و ﻧﮕﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﺟﻔﺖ دﺧﺘﺮﻫﺎي ﺳﺮ ﻣﻴﺰ ﺑﻐﻞ دﺳﺘﻲ اﻧﺪاﺧﺖ .ﺟﺎﻟﺐ اﻳﻨﻜﻪ ﺟﻮاب ﻧﮕﺎه داده ﺷﺪ و ﻳﻜﻲ از دﺧﺘﺮﻫﺎ ﭼﻴﺰي ﺑﺎ ﺧﻨﺪه ﺑﻪ دﻳﮕﺮي ﮔﻔﺖ و زل زد ﺑﻪ ﻣﻤﻠﻲ .ﻣﻤﻠﻲ ﻫﻢ ﻛﻪ ﺳﺮش از آﺑﺠﻮ و دودﻫﺎي ﺟﻮراﺟﻮر ﻣﺤﻞ ﮔﺮم ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﺣﺴﺎﺑﻲ ﻧﮕﺎه ﭘﺲ ﻣﻴﺪاد .ﺧﻼﺻﻪ ﻧﻈﺮ و ﻧﻈﺮ ﺑﺎزي ﺑﻪ ﺳﺒﻚ اﻳﺮوﻧﻲ .ﭼﻨﺪ دﻗﻴﻘﻪاي ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻤﻠﻲ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ ﻳﻪ ﻋﺪه دﻳﮕﻪ ﻫﻢ
6
ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ -اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن
ﺑﻪ ﺟﻤﻊ ﻧﻈﺮﺑﺎزان ﭘﻴﻮﺳﺘﻦ .ﭼﻬﺎرﭘﻨﺞ ﺗﺎ ﺟﻮون ﺑﺮو ﺑﺎزو ﻛﻠﻔﺖ ﭼﺮم ﭘﻮش و زﻧﺠﻴﺮ آوﻳﺨﺘﻪ ،ﺑﺎدﺳﺖ ﺑﻨﺪﻫﺎي ﻛﻤﺮآوﻳﺰ و ﻗﻼده ﻫﺎﺷﻮن ﺑﻪ ﻣﻤﻠﻲ زل زده ﺑﻮدن .ﻣﻤﻠﻲ ﻣﻌﻨﻲ ﻫﻮاﭘﺴﻪ رو ﺧﻮب ﻣﻲﻓﻬﻤﻴﺪ .اﻳﻨﻪ ﻛﻪ آﺑﺠﻮﺷﻮ ﺑﺮداﺷﺖ و ﻣﺜﻞ ﻳﻪ ﭘﺴﺮ ﺧﻮب، آروم و ﺧﻨﺪون دور ﺷﺪ و رﻓﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ دﻳﮕﻪ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ. اﻳﻨﺠﺎ ﻣﺤﻴﻂ دوﺳﺘﺎﻧﻪﺗﺮ ﺑﻮد .دﺧﺘﺮﻫﺎ ﺑﺎ دﺧﺘﺮﻫﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدن و ﭘﺴﺮﻫﺎ ﺑﺎ ﭘﺴﺮﻫﺎ .ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺸﻜﻞ ﺻﺪاي ﻧﻌﺮه آوازهﺧﻮن ﺑﻮد ﻛﻪ ﻟﺤﻈﻪاي ﻗﻄﻊ ﻧﻤﻲﺷﺪ .رﻗﺺ ﻧﻮر ﺗﻮي زﻣﻴﻨﻪ ﺗﺎرﻳﻚ ﻫﻤﻪ رو ﺑﻪ رﻗﺺ دﻋﻮت ﻣﻲﻛﺮد .دو ﻧﻔﺮ ﻣﺸﻐﻮل رﻗﺼﻴﺪن ﺑﻮدن .ﻫﺮ دو ﻣﺮد .ﻣﺮدي ﻛﻪ ﻟﺒﺎس ﭼﺮم ﭘﻮﺷﻴﺪه ﺑﻮد و زﻧﺠﻴﺮ و دﺳﺘﺒﻨﺪ ازش آوﻳﺰون ﺑﻮد ،ﻣﻮﻫﺎي ﺑﻠﻨﺪي داﺷﺖ .دﺳﺘﻬﺎﺷﻮ ﺗﺎ ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮﻧﺴﺖ ﺑﺎﻻ ﺑﺮده ﺑﻮد و از ﻣﭻ ﻣﻲﭼﺮﺧﻮﻧﺪ .اﮔﻪ دﺳﺘﻬﺎﺷﻮ ﭘﺎﻳﻴﻦﺗﺮ ﻣﻲاورد و ﺑﺎﻻي ﺷﻮﻧﻪﻫﺎش ﻣﻲﭼﺮﺧﻮﻧﺪ، رﻗﺼﻴﺪﻧﺶ ﺑﻲﺷﺒﺎﻫﺖ ﺑﻪ رﻗﺺ اﻳﺮوﻧﻲ ﻧﻤﻲﺷﺪ .ﺟﻮون دﻳﮕﻪاي ﻣﻴﻮن رﻗﺺ ﻧﻮرﻫﺎ ﻣﺸﻐﻮل رﻗﺺ ﺑﻪ ﺳﺒﻚ ﻣﺨﺼﻮص ﺧﻮدش ﺑﻮد .ﻛﻼه ﻛﭙﻲ ﺷﻮ ﻣﺜﻞ ﮔﺪاﻫﺎ دﺳﺘﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد. دﺳﺘﺸﻮ دراز ﻛﺮده ﺑﻮد و ﺑﺎ ﺧﻢ ﻛﺮدن زاﻧﻮﻫﺎش ﺑﺎﻻ و ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻣﻲرﻓﺖ و دور ﺧﻮدش ﻣﻲﭼﺮﺧﻴﺪ .ﻋﻴﻦ ﮔﺪاﻳﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺳﻌﻲ ﻣﻲﻛﻨﻪ ﺑﺎ ﭼﺮﺧﻴﺪن دور ﺧﻮدش ﻫﻴﭻ ﻣﺸﺘﺮياي رو از دﺳﺖ ﻧﺪه. ﺧﻮاﻧﻨﺪه از ﮔﻠﻮ ﻧﻤﻲاﻓﺘﺎد و داﻳﻢ ﻓﺮﻳﺎد ﻣﻲﻛﺸﻴﺪ .اﻳﻨﻪ ﻛﻪ ﻣﻤﻠﻲ ﺳﺮ درد ﺑﺪي ﮔﺮﻓﺖ .اﺧﺮ آﺑﺠﻮﺷﻮ ﺑﺎ ﺟﺮﻋﻪ ﺳﺮﻳﻌﻲ ﺳﺮ ﻛﺸﻴﺪ و از در آﻫﻨﻲ ﺳﻴﺎه ﭘﺸﺘﻲ ،ﭘﺎﺷﻮ ﺗﻮ ﭘﻴﺎدهرو ﮔﺬاﺷﺖ. "اﺧﻴﺶ ،ﻫﻮاي ﺗﺎزه! ﺑﻲ ﺳﺮو ﺻﺪا!" ﺗﻮ ﻧﻢﻧﻢ ﺑﺎرون ﺑﻪ ﻃﺮف ﺧﻮﻧﻪ راه اﻓﺘﺎد. روز ﺑﻌﺪ ﻛﻪ ﺳﺮ ﻛﺎر ﺑﻪ رﻓﻘﺎش داﺳﺘﺎن رو ﮔﻔﺖ ،ﺧﺒﺮدار ﺷﺪ ﻛﻪ دو ﺳﻪ ﺷﺐ ﭘﻴﺶ ،ﻳﻪ ﻧﻔﺮ رو ﺟﻠﻮي ﻫﻤﻮن ﺑﺎر ﺑﺎ ﮔﻠﻮﻟﻪ ﻛﺸﺘﻨﺪ .اﻳﻦ ﻃﻮري ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﻏﻮل ﺑﺮﻓﻲ و ﻓﻠﺰﻳﺎب ﻫﻢ ﺑﺮاش ﺣﻞ ﺷﺪ.
آﺑﺎن 1386
ﺳﺨﻨﻲ ﭘﻴﺮاﻣﻮن رﺗﺒﻪﺑﻨﺪي داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎ ﻣﺴﻌﻮد ﻋﺒﺎس زاده در اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﺎر ﺑﺮآﻧﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺑﺴﻴﺎر اﺟﻤﺎﻟﻲ ﺑﻪ ﺑﺤﺚ رﺗﺒﻪﺑﻨﺪي داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎ و ﺧﺼﻮﺻﺎ ﻋﺪم ﺣﻀﻮر ﻧﺎﻣﻲ از داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎي اﻳﺮاﻧﻲ در ﻣﻴﺎن ﻟﻴﺴﺖ داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎي ﺑﺮﺗﺮ ﻣﻨﻄﻘﻪ ،ﻗﺎره و دﻧﻴﺎ ﻛﻪ از ﺳﻮي ﻣﺮاﺟﻊ ﻣﺨﺘﻠﻒ اراﺋﻪ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ،ﺑﭙﺮدازﻳﻢ. ﭼﻨﺪي اﺳﺖ ﻣﻮﺿﻮع ﻏﻴﺒﺖ داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎي اﻳﺮاﻧﻲ در ﻓﻬﺮﺳﺖ داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎي ﻣﻌﺘﺒﺮ ،ﻫﻴﺎﻫﻮي رﺳﺎﻧﻪاي ﻓﺮاواﻧﻲ را ﺧﺼﻮﺻﺎ در ﺣﻮزه اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ )رﺳﺎﻧﻪﻫﺎي ﻓﺎرﺳﻲزﺑﺎن و وﺑﻼﮔﺴﺘﺎن( ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻪ اﺳﺖ .از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﮕﺎرﻧﺪه، ﺑﺴﻴﺎري از اﻳﻦ اﻇﻬﺎرﻧﻈﺮﻫﺎ ،ﺳﻄﺤﻲ ،ﻳﻜﺠﺎﻧﺒﻪﮔﺮاﻳﺎﻧﻪ و در ﻣﻮاردي ﻣﻐﺮﺿﺎﻧﻪ اﺳﺖ ،ﺑﺪ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﻲ ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ و در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل واﻗﻊﺑﻴﻨﺎﻧﻪ ،ﻧﻜﺎﺗﻲ ﭼﻨﺪ را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ .در اﺑﺘﺪا ﻳﺎدآور ﻣﻲﮔﺮدد ﻛﻪ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ وﺳﻌﺖ و اﻫﻤﻴﺖ ﻣﻮﺿﻮع ،اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﺎر در واﻗﻊ ﭼﻴﺰي ﺑﻴﺶ از ﭘﻴﺶدرآﻣﺪي ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﺒﺤﺚ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد .ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻳﺎدآور ﻣﻲﺷﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ رﻋﺎﻳﺖ اﺧﺘﺼﺎر ،ﺑﻪ آن دﺳﺘﻪ از ﻣﺴﺎﻳﻞ داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎ ﻛﻪ ﻣﻨﺤﺼﺮا ﻧﺎﺷﻲ از ﻣﺸﻜﻼت ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻳﺮان ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻧﺨﻮاﻫﻴﻢ ﭘﺮداﺧﺖ. ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺮ رﺗﺒﻪ و اﻋﺘﺒﺎر ﻋﻠﻤﻲ ﻳﻚ داﻧﺸﮕﺎه را ﻣﻲﺗﻮان ﺑﻪﻃﻮر ﺧﻼﺻﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت زﻳﺮ دﺳﺘﻪﺑﻨﺪي ﻧﻤﻮد: .1ﻓﻀﺎﻫﺎي آﻣﻮزﺷﻲ ،ﺧﺪﻣﺎﺗﻲ و رﻓﺎﻫﻲ .2ﻓﻀﺎﻫﺎي ﭘﮋوﻫﺸﻲ ،آزﻣﺎﻳﺸﮕﺎهﻫﺎي ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺗﻲ و ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪﻫﺎ .3ﺑﻮدﺟﻪ داﻧﺸﮕﺎه ) ﺟﺎري ،ﻋﻤﺮان و ﺗﻮﺳﻌﻪ ،ﭘﮋوﻫﺶ( .4ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻧﺴﺎﻧﻲ )اﻋﻀﺎي ﻫﻴﺎت ﻋﻠﻤﻲ،داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﺗﺤﺼﻴﻼت ﺗﻜﻤﻴﻠﻲ ،داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ ،ﻛﺎدر اداري و ﺧﺪﻣﺎﺗﻲ( .5ﻣﻨﺰﻟﺖ ﻋﻠﻤﻲ )ﺷﻬﺮت داﻧﺸﮕﺎه ،ﻣﻘﺎﻻت و ﻛﺘﺐ ﻣﻨﺘﺸﺮه، ﻛﻴﻔﻴﺖ داﻧﺶ آﻣﻮﺧﺘﮕﺎن( .6ارﺗﺒﺎﻃﺎت )ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺮاﻛﺰ آﻣﻮزﺷﻲ و ﭘﮋوﻫﺸﻲ، ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺻﻨﻌﺖ( .7ﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎ ،روﻧﺪﻫﺎ ،ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰي و ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ
7
ﺳﺎل اول -ﭘﻴﺶ ﺷﻤﺎره 5
ﻧﮕﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﻣﻮارد ﻓﻮق ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎي اﻳﺮان ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﺑﻮدﺟﻪ و ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺎﻟﻲ ،اﻣﻜﺎﻧﺎت ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺗﻲ ،ارﺗﺒﺎﻃﺎت و ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ،از ﻛﻤﺒﻮد ﺷﺪﻳﺪي رﻧﺞ ﻣﻲﺑﺮﻧﺪ .ﺑﺨﺸﻲ از اﻳﻦ ﻛﻤﺒﻮد رﻳﺸﻪ در ﺳﻴﺎﺳﺖزدﮔﻲ ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ ﻣﺤﻴﻂﻫﺎي داﻧﺸﮕﺎﻫﻲ در اﻳﺮان ﭼﻪ در ﺑﺪﻧﻪ داﻧﺸﺠﻮﻳﻲ و ﭼﻪ در ﺳﻄﺢ ﻣﺪﻳﺮﻳﺘﻲ دارد .ﺑﺨﺸﻲ از ﻋﺪم اوﻟﻮﻳﺖ داﻧﺶ و داﻧﺶاﻧﺪوزي در ذﻫﻦ ﺗﺼﻤﻴﻢﺳﺎزان ﻧﺎﺷﻲ ﻣﻲﮔﺮدد و ﺑﺨﺶ دﻳﮕﺮي ﻧﻴﺰ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﭘﺮوژه ﻣﻨﺰويﺳﺎزي ﻫﻤﻪ ﺟﺎﻧﺒﻪ اﻳﺮان در ﺟﻬﺎن ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﻳﻜﻲ دﻳﮕﺮ از ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي ﻣﻬﻢ رﺗﺒﻪﺑﻨﺪي ،ﺗﻌﺪاد ﻣﻘﺎﻻت ﻣﻨﺘﺸﺮه ﺗﻮﺳﻂ ﻫﻴﺎت ﻋﻠﻤﻲ و داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن داﻧﺸﮕﺎه اﺳﺖ .در اﻳﻦ ﺣﻮزه ،ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖﻫﺎي ﺷﺎﻳﺎﻧﻲ ﺣﺎﺻﻞ ﮔﺮدﻳﺪه ﻛﻪ اﻳﺮان را ﭘﺲ از ﺗﺮﻛﻴﻪ در ﺟﺎﻳﮕﺎه دوم ﻛﺸﻮرﻫﺎي اﺳﻼﻣﻲ ﻗﺮار ﻣﻲدﻫﺪ؛ اﻣﺎ ﻫﻨﻮز ﺑﺎ وﺿﻌﻴﺖ ﻣﻄﻠﻮب ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻓﺮاواﻧﻲ وﺟﻮد دارد. اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﻧﻴﺰ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻘﺎﻻت ارﺳﺎﻟﻲ از اﻳﺮان ﺑﻪ ﻣﺠﻼت ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﻣﻘﺎﻻت ارﺳﺎﻟﻲ از ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ،ﺣﺘﻲ در ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﺴﺎوي از ﺷﺎﻧﺲ ﻛﻤﺘﺮي ﺟﻬﺖ ﭘﺬﻳﺮش ﺑﺮﺧﻮردار ﻫﺴﺘﻨﺪ .ﻣﺤﺪودﻳﺖﻫﺎ و ﺗﺤﺮﻳﻢﻫﺎي ﻧﺎﻋﺎدﻻﻧﻪ و ﻓﺮاﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﺑﺮﺧﻲ ﻣﺠﺎﻣﻊ ﻋﻠﻤﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪﻫﺎي واﻫﻲ ﻋﻠﻴﻪ اﻳﺮاﻧﻴﺎن اﻋﻤﺎل ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ﻧﻴﺰ در اﻳﻦ راﺳﺘﺎ ﻣﺰﻳﺪ ﺑﺮ ﻋﻠﺖ ﮔﺸﺘﻪاﻧﺪ .ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ،ﻣﻲﺗﻮان ﺑﻪ ﻗﻀﻴﻪ ﻣﺤﺪودﻳﺖﻫﺎي اﻋﻤﺎﻟﻲ از ﺟﺎﻧﺐ IEEEو AIChEو ﺗﻼش اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻣﻘﻴﻢ ﺧﺎرج ﺟﻬﺖ رﻓﻊ آﻧﻬﺎ اﺷﺎره ﻧﻤﻮد. از ﻃﺮف دﻳﮕﺮ ،ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﻓﻀﺎﻫﺎي آﻣﻮزﺷﻲ ،ﻛﻴﻔﻴﺖ آﻣﻮزش ،ﻣﻨﺰﻟﺖ ﻋﻠﻤﻲ )ﺻﺮف ﻧﻈﺮ از ﺗﻌﺪاد ﻣﻘﺎﻻت( و ﻛﻴﻔﻴﺖ ﻧﻴﺮوي اﻧﺴﺎﻧﻲ ،داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎي ﺗﺮاز اول اﻳﺮاﻧﻲ از وﺿﻌﻴﺖ ﺧﻮﺑﻲ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ .در اﻳﻦ ﻣﻴﺎن ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻧﺴﺎﻧﻲ و ﻛﻴﻔﻴﺖ آﻣﻮزش ،داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎي ﻣﻤﺘﺎز اﻳﺮان ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ در رﺗﺒﻪ اول ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ ،ﺑﻠﻜﻪ در ﺑﺮﺧﻲ رﺷﺘﻪﻫﺎ در ﺳﻄﺢ اول ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻣﻲاﻳﺴﺘﻨﺪ .ﺑﻪ ﺳﺎدﮔﻲ ﻣﻲﺗﻮان ﺷﻮاﻫﺪ و ﻗﺮاﺋﻦ ﻓﺮاواﻧﻲ را ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﺪﻋﺎ اﻗﺎﻣﻪ ﻧﻤﻮد ﻛﻪ از ﺣﻮﺻﻠﻪ اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﺎر ﺧﺎرج اﺳﺖ؛ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻗﻮل ﻣﻌﺮوف »آﻓﺘﺎب آﻣﺪ دﻟﻴﻞ آﻓﺘﺎب«. ﺑﺮﺧﻲ دﻟﻴﻞ ﻧﺒﻮد ﻧﺎﻣﻲ از داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎي اﻳﺮاﻧﻲ در ﻓﻬﺮﺳﺖﻫﺎي
اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻣﻌﺘﺒﺮ رﺗﺒﻪﺑﻨﺪي را ﻋﺪم ﻫﻤﻜﺎري ﻣﺴﻮوﻻن داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎ در اراﻳﻪ دادهﻫﺎي ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻣﻮﺳﺴﺎت رﺗﺒﻪﺑﻨﺪي ﻣﻲداﻧﻨﺪ. ﻣﻦ ﺿﻤﻦ ﺗﺎﻳﻴﺪ اﻳﻦ اﺳﺘﺪﻻل ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﻧﻴﺰ اﺷﺎره ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﺟﺎي ﻳﻚ رﺗﺒﻪﺑﻨﺪي ﻣﻠﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺟﺎﻣﻊ ،دﻗﻴﻖ و ﺷﻔﺎف ﻛﻪ ﻣﺮﺟﻊ رﺗﺒﻪﺑﻨﺪيﻫﺎي ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد ،ﻫﻨﻮز در اﻳﺮان ﺧﺎﻟﻲ اﺳﺖ .ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻛﻤﺎﺑﻴﺶ ﻫﻤﻪ ﻣﺎ از ﺳﻄﺢ داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﻄﻠﻌﻴﻢ ،اﻣﺎ ﮔﻮﻳﺎ ﻣﺎ اﻳﺮاﻧﻴﺎن در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﻧﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺴﻴﺎري زﻣﻴﻨﻪﻫﺎي دﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺗﻌﺎرف دارﻳﻢ. در ﻣﺠﻤﻮع ،ﺑﻪﻃﻮر ﺧﻼﺻﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔﺖ ﻫﺮﭼﻨﺪ داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎي ﺗﺮاز اول اﻳﺮان در رﺗﺒﻪاي ﭘﺎﻳﻴﻦﺗﺮ از ﺑﺮﺧﻲ از داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎي ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ )آري ﺑﺮﺧﻲ و ﻧﻪ ﻫﻤﻪ آﻧﻬﺎ( ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ ،اﻣﺎ رﺗﺒﻪ واﻗﻌﻲ آﻧﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻬﺘﺮ از آن ﭼﻴﺰي اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻮﺳﺴﺎت رﺗﺒﻪﺑﻨﺪي ﺟﻬﺎﻧﻲ ادﻋﺎ ﻣﻲﺷﻮد و ﻣﺴﻠﻤﺎ در ﺟﺎﻳﮕﺎﻫﻲ ﺑﺲ ﺑﺎﻻﺗﺮ از داﻧﺸﮕﺎه ﻓﻼن ﺷﻴﺦ و ﺑﻬﻤﺎن اﻣﻴﺮ ﺣﺎﺷﻴﻪ ﺧﻠﻴﺞ ﻓﺎرس )ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻧﺎم داﻧﺸﮕﺎﻫﻲ آﻣﺮﻳﻜﺎﻳﻲ را ﻧﻴﺰ ﭘﺸﺖ ﻗﺒﺎﻟﻪ ﺧﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ( و ﻳﺎ داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎي ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﺗﺎزه اﺳﺘﻘﻼلﻳﺎﻓﺘﻪ ﺷﻮروري ﺳﺎﺑﻖ ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ. ﺑﻪ ﻋﻘﻴﺪه ﻧﮕﺎرﻧﺪه ،ﺑﺎ وﺟﻮد ﻫﻤﻪ ﻛﺎﺳﺘﻲﻫﺎ و ﻛﻤﺒﻮدﻫﺎ، ﻻاﻗﻞ 3داﻧﺸﮕﺎه از اﻳﺮان در ﺑﻴﻦ 10داﻧﺸﮕﺎه اول ﺧﺎورﻣﻴﺎﻧﻪ، 50داﻧﺸﮕﺎه اول آﺳﻴﺎ و 250داﻧﺸﮕﺎه اول دﻧﻴﺎ ﻗﺮار دارﻧﺪ .ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻓﻬﺮﺳﺖﻫﺎي رﺗﺒﻪﺑﻨﺪي داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎ ﻣﻲﻧﮕﺮﻳﻢ، ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪن ﺑﻪ ﻧﺎرﺳﺎﻳﻲﻫﺎ ،ﺑﻪ ﻧﺎراﺳﺘﻲﻫﺎ و ﺑﻲﻋﺪاﻟﺘﻲﻫﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻴﺎﻧﺪﻳﺸﻴﻢ.
8
ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ -اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن
آﺑﺎن 1386
ﺟﻤﺸﻴﺪ ﺷﺎه ﺳﻴﺎوش رﺿﺎزاده در ﺷﺎهﻧﺎﻣﻪ ،ﺟﻤﺸﻴﺪ ﭼﻬﺎرﻣﻴﻦ ﭘﺎدﺷﺎه ﭘﻴﺸﺪادي و ﺷﺎﻳﺪ ﻣﺸﻬﻮرﺗﺮﻳﻦ در ﻣﻴﺎن ﻓﺮﻣﺎنرواﻳﺎن ﻛﻬﻦ اﺳﺖ .دورهي ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ ﺟﻤﺸﻴﺪ ﭼﻨﺎن درﺧﺸﺎن اﺳﺖ ﻛﻪ ادب و ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻓﺎرﺳﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﭼﻴﺰﻫﺎ را ﺑﺪو ﭘﻴﻮﻧﺪ زده اﺳﺖ .از ﺗﺒﺪﻳﻞ »ﭘﺎرﺳﻪ« ﺑﻪ »ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﻴﺪ« ﭘﺲ از دورهي ﻓﺮاﻣﻮﺷﻲ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ،ﻳﺎ ﺟﺎم ﺟﻢ ،ﺟﺎم ﺟﻬﺎنﺑﻴﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﻋﺮﻓﺎن ،ﻧﻮروز ،و ﺣﺘﺎ ﺷﺮاب. در دورهي ﺟﻤﺸﻴﺪ زﻧﺪﮔﻲ ﺗﻜﺎﻣﻠﻲ ﺑﺸﺮ ﻛﻪ از ﻋﻬﺪ ﻛﻴﻮﻣﺮث آﻏﺎز ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﻪ ﻗﻮام و ﺛﺒﺎت ﻣﻲرﺳﺪ .ﻫﻮﺷﻨﮓ آﺗﺶ را ﻛﺸﻒ ﻛﺮد و ﻛﻮهﻫﺎ را ﺷﻜﺎﻓﺖ .ﺗﻬﻤﻮرث ﺧﻂ را از دﻳﻮان ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻪ آدﻣﻴﺎن آﻣﻮﺧﺖ و ﺟﻤﺸﻴﺪ ﭘﻮﺷﺶ ﻣﺮدﻣﺎن ﻛﺮد ،ﺧﺎﻧﻪﻫﺎ از ﺧﺸﺖ ﺳﺎﺧﺖ ،ﮔﻮﻫﺮ از ﺳﻨﮓ ﺑﺮآورد ،و ﭼﻨﺎن از ﭘﻲ ﺑﻪزﻳﺴﺘﻦ ﻣﺮدﻣﺶ ﻛﻮﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﮔﻮﻳﻨﺪ در دوران او ﻧﻪ ﻏﻤﻲ ﺑﻮد و ﻧﻪ ﻣﺮﮔﻲ. ﻧﺎم اﺻﻠﻲ ﺟﻤﺸﻴﺪ» ،ﺟﻢ« 1ﺑﻮده اﺳﺖ .2رواﻳﺖ اﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﻮن ﺟﻢ ﺑﺮ ﺗﺨﺖ زرﻳﻨﺶ 3ﺑﺮ ﻓﺮاز دﺳﺖﻫﺎي دﻳﻮان از آذرﺑﺎﻳﺠﺎن ﻣﻲﮔﺬﺷﺖ آﻓﺘﺎب در ﺗﺎﺟﺶ ﭘﻴﭽﻴﺪ و زﻣﻴﻦ را روﺷﻦ و دﻳﺪﮔﺎن ﻣﺮدم را ﺧﻴﺮه ﻛﺮد .آن روز ﻧﻮروز ﻧﺎم ﮔﺮﻓﺖ و »ﺷﻴﺪ« )ﻧﻮر( ﺑﻪ ﻧﺎم ﺟﻢ اﻓﺰوده ﮔﺸﺖ. رواﻳﺖﻫﺎي دﻳﮕﺮي ﻫﻢ از ﻧﻮروز در دﺳﺖ اﺳﺖ؛ ﭼﻨﺎن ﻛﻪ ﺧﻴﺎم -ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ از روح داﻧﺶﭘﮋوﻫﺶ -در »ﻧﻮروزﻧﺎﻣﻪ« ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ» :اﻣﺎ ﺳﺒﺐ ﻧﻬﺎدن ﻧﻮروز آن ﺑﻮده اﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﻮن ﺑﺪاﻧﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ آﻓﺘﺎب را دو دور ﺑﻮد ،ﻳﻜﻲ آن ﻛﻪ ﻫﺮ ﺳﻴﺼﺪ و
» . 1ﻳﻴﻤﻪ« در اوﺳﺘﺎﻳﻲ» ،ﻳﺎﻣﺎ« در ﺳﺎﻧﺴﻜﺮﻳﺖ در وداﻫﺎي ﻫﻨﺪ . 2ﺧﺸﺖ ﺳﺮ ﺧﻢ ز ﻣﻠﻜﺖ ﺟﻢ ﺧﻮﺷﺘﺮ) ...ﺧﻴﺎم( . 3و ﺑﻲﮔﻤﺎن رواﻳﺖ اﻳﻦ ﺗﺨﺖ در ﺑﺎزﻧﺎﻣﻴﺪن ﭘﺎرﺳﻪ ﺑﻪ ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﻴﺪ ﺗﺎﺛﻴﺮي ﺑﻪﺳﺰا داﺷﺘﻪ اﺳﺖ؛ ﭼﺮا ﻛﻪ ﺑﺮ دﻳﻮارهﻫﺎي ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﻴﺪ ﺟﺎي ﺑﻪ ﺟﺎي دارﻳﻮش را ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﻣﻲﺗﻮان دﻳﺪ و ﻧﺰدﻳﻜﺘﺮﻳﻦ اﺳﻄﻮره ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﭘﺎدﺷﺎه ﻣﻘﺘﺪر ﺑﺮاي ﻣﺮدم ﺑﻲﺗﺎرﻳﺦ زﻣﺎﻧﻬﺎي دور ﻻﺟﺮم ﺟﻤﺸﻴﺪ اﺳﻄﻮرهاي ﺑﻮده اﺳﺖ.
ﺷﺼﺖ و ﭘﻨﺞ روز و رﺑﻌﻲ از ﺷﺒﺎنروز ﺑﻪ اول دﻗﻴﻘﻪي ﺣﻤﻞ ﺑﺎزآﻳﺪ ،ﺑﻪ ﻫﻤﺎن وﻗﺖ و روز ﻛﻪ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﺪﻳﻦ دﻗﻴﻘﻪ ﻧﺘﻮاﻧﺪ آﻣﺪن ،ﭼﻪ ﻫﺮ ﺳﺎل از ﻣﺪت ﻫﻤﻲ ﻛﻢ ﺷﻮد .و ﭼﻮن ﺟﻤﺸﻴﺪ آن روز درﻳﺎﻓﺖ ،ﻧﻮروز ﻧﺎم ﻧﻬﺎد و ﺟﺸﻦ آﻳﻴﻦ آورد .و ﭘﺲ از آن ﭘﺎدﺷﺎﻫﺎن و دﻳﮕﺮ ﻣﺮدﻣﺎن ﺑﻪ او اﻗﺘﺪا ﻛﺮدﻧﺪ« .و ﻧﻈﺮ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ ﺧﻴﺎم در ﻣﺤﺎﺳﺒﻪﻫﺎي ﺗﻘﻮﻳﻤﺶ از ﻣﻨﺎﺑﻊ دورهي ﻋﻠﻤﻲ درﺧﺸﺎن ﺳﺎﺳﺎﻧﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻬﺮه ﺑﺮده ﺑﻮد ،ﻣﻨﺘﺴﺐ ﻛﺮدن اﻳﻦ داﻧﺶ ﻛﻬﻦ ﺑﻪ دوران ﭘﺮﺣﺸﻤﺖ ﺟﻤﺸﻴﺪ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺴﺖ ﭼﻨﺪان ﻧﺎﻣﻌﻘﻮل ﺑﺎﺷﺪ. دﻳﮕﺮ داﺳﺘﺎن ﻣﺸﻬﻮر از ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ ﺟﻤﺸﻴﺪ ﻛﻪ در اوﺳﺘﺎ آﻣﺪه و در ﺷﺎهﻧﺎﻣﻪ ﻧﻴﺴﺖ ،دورهي ﻳﺦﺑﻨﺪان اﺳﺖ .در ﭘﻲ ﻳﺦﺑﻨﺪانﻫﺎي ﺳﺨﺖ و ﻃﻮﻻﻧﻲ و دﺷﻮار ﺷﺪن زﻧﺪﮔﻲ ﺑﺮ ﻣﺮدﻣﺎن ،ﺟﻤﺸﻴﺪ از ﻛﻮه ﺑﺎﻻ ﻣﻲرود و ﺑﻪ وردي زﻣﻴﻦ را ﻓﺮاخ ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﻣﺮدم را ﺑﻪ اﻳﺮانوﻳﺞ رهﻧﻤﻮن ﻣﻲﺷﻮد .ﻣﻨﺸﺎ اﻳﻦ داﺳﺘﺎن ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل ﻗﻮي ﻣﻬﺎﺟﺮت آرﻳﺎﻳﻲﻫﺎ ﺑﻪ ﺟﻨﻮب در ﭘﻲ ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎﻳﻲ ﻣﻌﺘﺪلﺗﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺧﺎﻃﺮهي ﺟﻤﻌﻲ ﻗﻮﻣﻲ ﻣﺎﻧﺪه و ﺑﺪﻳﻦ ﺻﻮرت اﺳﻄﻮرهاي در اوﺳﺘﺎ ﻧﻘﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ.
9
ﺳﺎل اول -ﭘﻴﺶ ﺷﻤﺎره 5 ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻛﺎر ﺟﻤﺸﻴﺪ ﻧﻴﺰ ﺳﺨﺖ ﻋﺒﺮتآﻣﻮز اﺳﺖ .ﺣﻜﻴﻢ ﺗﻮس -ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻳﻚ ﺣﻜﻴﻢ اﺳﺖ ﺗﺎ ﻳﻚ ﺷﺎﻋﺮ -ﺑﺎ ﻣﺎﻳﻪ ﻗﺮار دادن داﺳﺘﺎن ﺟﻤﺸﻴﺪ و در ﭘﺲ آن ،ﻫﻢﭼﻮن ﺑﻴﺸﺘﺮ داﺳﺘﺎنﻫﺎي ﺷﺎهﻧﺎﻣﻪ ،در ﻗﺎﻣﺖ ﻳﻚ ﻣﺼﻠﺢ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲﺳﺖ. ﺟﻤﺸﻴﺪ از ﺑﺴﻴﺎري ﺷﻮﻛﺖ و ﻗﺪرت ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﻪ ﻧﺨﻮت و ﺧﻮدﻛﺎﻣﮕﻲ ﻣﻲﮔﺮاﻳﺪ و ﻻﺟﺮم ﻓﺮهي اﻳﺰدي از وﺟﻮدش رﺧﺖ ﺑﺮﻣﻲﺑﻨﺪد .و ﺷﺎﻫﻲ را ﻛﻪ ﻓﺮه ﻧﺒﺎﺷﺪ اﻗﺘﺪاري ﻧﻴﺴﺖ: اﻳﺮانﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﻫﺮجوﻣﺮج ﻛﺸﻴﺪه ﻣﻲﺷﻮد ،ﺿﺤﺎك ﺑﺮﻣﻲآﺷﻮﺑﺪ، و ﺳﻮاران اﻳﺮان ﻫﻢ ﻛﻪ از ﻛﺒﺮ ﺟﻤﺸﻴﺪ ﺑﻪ ﺗﻨﮓ آﻣﺪهاﻧﺪ ﻫﻢراﻫﻴﺶ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .ﺟﻤﺸﻴﺪ ﻣﻲﮔﺮﻳﺰد و ﺻﺪ ﺳﺎل ﻣﺨﻔﻲ ﻣﻲﺷﻮد؛ اﻣﺎ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺿﺤﺎك در ﻛﻨﺎر درﻳﺎي ﭼﻴﻦ او را ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ و ﺑﺎ اره ﺑﻪ دو ﻧﻴﻤﺶ ﻣﻲﻛﻨﺪ .و اﻳﻦ ﭘﺎﻳﺎن ﻫﻔﺘﺼﺪ ﺳﺎل ﺣﺸﻤﺖ و ﻗﺪرت ﺟﻤﺸﻴﺪ اﺳﺖ. اﻣﺎ ﺿﺤﺎك ﻛﻴﺴﺖ؟ در ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻛﻬﻦ ﭘﺎرﺳﻲ ﺿﺤﺎك را ﻫﻴﭻ ﻛﺠﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺎم ﻧﺨﻮاﻧﺪهاﻧﺪ .در اوﺳﺘﺎ ﻧﺎم اﺻﻠﻲ او »ﺑﻴﻮراﺳﺐ« اﺳﺖ و اژدﻫﺎﻳﻲﺳﺖ ﺳﻪﺳﺮ .واژهي»اژيدﻫﺎك« را ﻓﺮدوﺳﻲ ﺑﻪ ﻛﻠﻤﻪي ﻋﺮﺑﻲ »ﺿﺤﺎك« 4ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻛﺮده اﺳﺖ. رواﻳﺖﻫﺎي ﺑﻌﺪ از اوﺳﺘﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺿﺤﺎك را ﺑﺮآﻣﺪه از ﺑﺎﺑﻞ داﻧﺴﺘﻪاﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺤﻠﻴﻞ دﻛﺘﺮ ﻓﺮﻳﺪون ﺟﻨﻴﺪي 5ﺷﺎﻳﺪ از ﺧﺎﻃﺮهي دوردﺳﺖ ﺳﺘﻢ ﺗﻤﺪنﻫﺎي ﺑﻴﻦاﻟﻨﻬﺮﻳﻨﻲ ﺑﻪ روﺳﺘﺎﻫﺎ و دوﻟﺖﺷﻬﺮﻫﺎي ﭘﺮاﻛﻨﺪهي داﺧﻞ ﻓﻼت اﻳﺮان )ﭘﻴﺶ از ﻇﻬﻮر ﻣﺎدﻫﺎ( ﺑﺎﺷﺪ .از ﺳﻮي دﻳﮕﺮ »ﺑﻴﻮراﺳﺐ« را اﻏﻠﺐ ،دارﻧﺪهي دهﻫﺰار اﺳﺐ ﻣﻌﻨﻲ ﻛﺮدهاﻧﺪ )در ﺷﺎهﻧﺎﻣﻪ ﻫﻢ( اﻣﺎ از آنﺟﺎ ﻛﻪ ﺑﺎﺑﻞ در اوﺳﺘﺎﻳﻲ »ﺑﻮر« ﺧﻮاﻧﺪه ﻣﻲﺷﺪه ،دور از ذﻫﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﻴﻮراﺳﺐ ﻫﻢرﻳﺸﻪ ﺑﺎ آن ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻪ ﻫﺮ ﺻﻮرت ،ﻓﺮدوﺳﻲ ﺿﺤﺎك را ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﻲ از ﻣﺴﺎﻟﻪي زﻣﺎﻧﻪي ﺧﻮد ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻲﻛﻨﺪ :ﺑﻪ ﺻﺮاﺣﺖ او را اﻣﻴﺮ ﺣﺠﺎز ﻣﻲﺧﻮاﻧﺪ و ﻫﻢ از اﻳﻦ رو ﻧﺎﻣﺶ را ﻧﻴﺰ ﻋﺮﺑﻲ ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﻧﻜﺘﻪي ﻇﺮﻳﻒ ،ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺳﺮداران اﻳﺮان از ﺿﺤﺎك اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻤﻲداﻧﻨﺪ اﻳﻦ اﻧﻴﺮاﻧﻲ ﻫﻢﭘﻴﻤﺎن اﻫﺮﻳﻤﻦ ﭼﻪ ﺑﻼﻳﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. ﺑﻴﻨﺶ ﻓﺮدوﺳﻲ در ﺗﺨﻄﺌﻪي ﻣﺮدﻣﻲ ﻛﻪ در آرزوي رﻫﺎﻳﻲ از . 4ﺑﻪ ﻋﺮﺑﻲ ﻳﻌﻨﻲ آن ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻲﺧﻨﺪد. . 5ن .ك .ﺑﻪ :ﺟﻨﻴﺪي ،ﻓﺮﻳﺪون» ،زﻧﺪﮔﻲ و ﻣﻬﺎﺟﺮت آرﻳﺎﻳﻴﺎن«.
ﺳﺘﻢ و زﻧﺪﮔﻲ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻪ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ اﻣﻴﺪ ﻣﻲﺑﻨﺪﻧﺪ و ﺑﺪو راه ﻣﻲدﻫﻨﺪ ،ﺑﻪ راﺳﺘﻲ اﻋﺠﺎبآور اﺳﺖ و ﻫﻨﺮﻣﻨﺪﻳﺶ در ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺗﻤﺜﻴﻠﻲ واﻗﻌﻪي ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﺣﻤﻠﻪي اﻋﺮاب و ﭘﻴﻮﻧﺪ آن ﺑﻪ داﺳﺘﺎﻧﻲ اﺳﻄﻮرهاي ﺳﺨﺖ ﺗﺤﺴﻴﻦﺑﺮاﻧﮕﻴﺰ. و اﻳﻦ داﺳﺘﺎن را ﭘﺎﻳﺎﻧﻲ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺿﺤﺎك را ﺗﺎ ﭘﺎﻳﺎن ﺟﻬﺎن ﻧﻤﻲﺗﻮان ﻛﺸﺖ ﻛﻪ ﻛﺸﺘﻨﺶ ﮔﻴﺘﻲ را از ﺟﺎﻧﻮران ﻣﻮذي ﻣﻲاﻧﺒﺎرد؛ ﻛﻨﺎﻳﻪ از اﻳﻦ ﻛﻪ »ﺑﺪي« در ﺟﻬﺎن ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و ﻧﺎﺑﻮدﻛﺮدﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ .ﻫﻢ از اﻳﻦ روﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﺮﻳﺪون او را در دﻣﺎوﻧﺪ ﺑﻪ ﺑﻨﺪ ﻣﻲﻛﺸﺪ؛ اﻣﺎ اژدﻫﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ و ﻫﺮ ﻧﻔﺲ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﺮاس آن داﺷﺖ ﻛﻪ او زﻧﺠﻴﺮ ﺑﮕﺴﻠﺪ و ﺟﻬﺎن را ﺑﻪ ﻧﺎﺑﻮدي ﻛﺸﺎﻧﺪ .و ﭼﻪ ﺗﻠﺦ اﺳﺖ داﻧﺴﺘﻦ آنﻛﻪ ﻛﻪ اﮔﺮ او ﺑﻨﺪ ﭘﺎره ﻛﻨﺪ ،در اﻳﻦ زﻣﺎﻧﻪي ﺑﻲاﺳﻄﻮره ﻧﻪ ﻛﺎوهي آﻫﻨﮕﺮي ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ ﺑﺎ درﻓﺶ ﻛﺎوﻳﺎﻧﺶ ،ﻧﻪ ﻓﺮﻳﺪوﻧﻲ ﺑﺎ ﮔﺮز و ﻛﻤﻨﺪش.
ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﭘﻴﺶرو اﻣﻴﺮﺣﺴﻴﻦ ﻓﻬﻴﻤﻲ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺘﻮان ﮔﻔﺖ ﻣﺎه ﻧﻮاﻣﺒﺮ ﭘﺮﻛﺎرﺗﺮﻳﻦ ﻣﺎه ﺗﺮم ﭘﺎﻳﻴﺰ ﺑﺮاي داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﺗﺤﺼﻴﻼت ﺗﻜﻤﻴﻠﻲ اﺳﺖ. ﺑﺎ اﻳﻦ وﺟﻮد ،ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي اﻧﺠﻤﻦ ﻫﻤﭽﻮن ﻣﺎهﻫﺎي ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺮﻗﺮار ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و ﺗﺠﺮﺑﻴﺎت ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻫﻢ ﻧﺸﺎن داده ﻛﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎل داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن در ﻣﺎهﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺳﺎل ﻧﻮﺳﺎن ﭼﻨﺪان ﻣﺤﺴﻮﺳﻲ ﻧﺪارد .از اﻳﻦ رو ،ﻣﻨﺘﻈﺮ دﻳﺪار ﺷﻤﺎ در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﻣﺘﻨﻮع ﻣﺎه ﻧﻮاﻣﺒﺮ ﻫﺴﺘﻴﻢ. ﭘﺮده ﻧﻘﺮهاي ﭼﻬﺎرم ﺑﺮاي روز ﺟﻤﻌﻪ 16ﻧﻮاﻣﺒﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰي ﺷﺪه اﺳﺖ .در اﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻓﻴﻠﻢ "ﻣﺎدر" ﺑﻪ ﻛﺎرﮔﺮداﻧﻲ "ﻋﻠﻲ ﺣﺎﺗﻤﻲ" ﻧﻤﺎﻳﺶ داده ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ .ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪاي ﭘﻴﺸﻴﻦ ،ﺟﻠﺴﻪ ﺑﺎ ﻣﻌﺮﻓﻲ و ﻣﻘﺪﻣﻪاي ﺑﺮ ﻓﻴﻠﻢ آﻏﺎز ﻣﻲﺷﻮد .ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻓﻴﻠﻢ ﺑﺨﺶ زﻳﺎدي از ﺟﻠﺴﻪ را ﺑﻪ ﺧﻮد اﺧﺘﺼﺎص ﺧﻮاﻫﺪ داد .ﭘﺲ از آن ﻫﻢ درﺑﺎره ﻓﻴﻠﻢ ﺑﺤﺚ و ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﻣﻲﺷﻮد. ﭘﻨﺠﻤﻴﻦ ﺷﺐ ادب اﻳﺮانزﻣﻴﻦ در روز ﭘﻨﺞﺷﻨﺒﻪ 22 ﻧﻮاﻣﺒﺮ در زﻳﺮزﻣﻴﻦ SUBﺑﺮﮔﺰار ﻣﻲﺷﻮد .در اﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ درﺑﺎره ﺳﻬﺮاب ﺳﭙﻬﺮي ﺻﺤﺒﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ .ﭘﺲ از آن
10
ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ -اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن ﮔﺰﻳﺪهﺧﻮاﻧﻲ را ﺧﻮاﻫﻴﻢ داﺷﺖ .ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﺷﺪ اﮔﺮ اﺷﻌﺎري از ﺷﻌﺮاي اﻳﺮان و ﻳﺎ اﺷﻌﺎر ﺧﻮدﺗﺎن را در ﻗﺴﻤﺖ ﮔﺰﻳﺪهﺧﻮاﻧﻲ ﺷﺐ ادب ﭘﺎرﺳﻲ ﺑﺨﻮاﻧﻴﺪ .ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪﺧﻮاﻧﻲ آﺧﺮﻳﻦ ﺑﺨﺶ از ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد .ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪﺧﻮاﻧﻲ اﻳﻦ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﻪ داﺳﺘﺎن ﺿﺤﺎك اﺧﺘﺼﺎص ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ. ﺳﻮﻣﻴﻦ ﺷﺐ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ در روز ﺟﻤﻌﻪ 23ﻧﻮاﻣﺒﺮ در I-Houseﺑﺮﮔﺰار ﻣﻲﺷﻮد .ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﺐ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲﻫﺎي ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﻌﺪادي از داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﺑﻪ ﺗﻚﻧﻮازي ﺳﺎزﻫﺎي ﺧﻮد ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﭘﺮداﺧﺖ .در ﺧﻼل ﺗﻚﻧﻮازيﻫﺎ ،داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﺗﺮاﻧﻪﻫﺎي ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪﺻﻮرت ﮔﺮوﻫﻲ زﻣﺰﻣﻪ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻛﺮد. ﻣﺮﻛﺰ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻞ" ،ﺷﺐ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﺳﺎل" را ﺑﺮاي ﺷﻨﺒﻪ 17ﻧﻮاﻣﺒﺮ ﺳﺎﻋﺖ 7ﺷﺐ در Convocation Hall ) (Old Arts Buildingﺗﺪارك دﻳﺪه اﺳﺖ .اﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اﺟﺮاي ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ،رﻗﺺ ﻣﺤﻠﻲ ﻛﺸﻮرﻫﺎ و ﻗﺎرهﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ را ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻲﺷﻮد .ﻧﻜﺘﻪ ﺑﺎاﻫﻤﻴﺖ اﻳﻨﻜﻪ ﻳﻚ ﮔﺮوه ﻣﺘﺸﻜﻞ از داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ داﻧﺸﮕﺎه در اﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ اﺟﺮاي ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﺳﻨﺘﻲ اﻳﺮاﻧﻲ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﭘﺮداﺧﺖ .از ﺷﻤﺎ دﻋﻮت ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ در اﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺷﺮﻛﺖ ﻛﻨﻴﺪ. دو ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ دﻳﮕﺮ ﻫﻢ در ﻣﺎه ﺟﺎري در ﺷﻬﺮ ادﻣﻮﻧﺘﻮن ﺑﺮﮔﺰار ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﺷﺮﻛﺖ در آﻧﻬﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮاي ﺷﻤﺎ ﺳﻮدﻣﻨﺪ ﺑﺎﺷﺪ .ﺟﻠﺴﻪاي در روز ﺷﻨﺒﻪ 17ﻧﻮاﻣﺒﺮ ﺳﺎﻋﺖ 10ﺻﺒﺢ در ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ ﺑﺮﮔﺰار ﻣﻲﮔﺮدد ﻛﻪ ﻫﺪف آن درﻳﺎﻓﺖ ﻧﻈﺮات و دﻳﺪﮔﺎهﻫﺎي ﻣﺘﻨﻮع ﺳﺎﻛﻨﺎن ﺷﻬﺮ در ﻣﻮرد ﭼﺸﻢاﻧﺪاز ﺷﻬﺮ در ﺳﺎل 2040اﺳﺖ .ﺷﺮﻛﺖ در اﻳﻦ ﺟﻠﺴﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺑﻲﻧﻈﻴﺮي اﺳﺖ ﻛﻪ آن را ﻗﻮﻳﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﻲﻛﻨﻢ. ﺑﺮاي ﺷﺮﻛﺖﻛﻨﻨﺪﮔﺎن در اﻳﻦ ﺟﻠﺴﻪ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ راﻳﮕﺎن ،ﺑﻠﻴﺖ اﺗﻮﺑﻮس ،و ﻧﺎﻫﺎر ﺗﺪارك دﻳﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ .اﻋﻀﺎي ﺷﻮراي اﺟﺮاﻳﻲ اﻧﺠﻤﻦ در ﺟﻠﺴﺎت ﻣﺸﺎﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺷﺮﻛﺖ ﻛﺮده و در اﻳﻦ ﺟﻠﺴﻪ ﻫﻢ ﺣﺎﺿﺮ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ ﺗﺎ دﻳﺪﮔﺎهﻫﺎ و اﻧﺘﻈﺎرات ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻣﺪﻳﺮان ﺷﻬﺮ ادﻣﻮﻧﺘﻮن در ﻣﻴﺎن ﺑﮕﺬارﻧﺪ. دﻛﺘﺮ اﺣﻤﺪ ﺛﺎﺑﺖﻗﺪم ،ﻛﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺘﻮان ﮔﻔﺖ ﻓﻌﺎلﺗﺮﻳﻦ اﻳﺮاﻧﻲ در زﻣﻴﻨﻪ ﻣﺴﺎﻳﻞ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ در ﺷﻬﺮ و ﻣﺸﺎور ﺷﻬﺮداري ادﻣﻮﻧﺘﻮن در اﻣﻮر ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ اﺳﺖ ،ﻛﺎرﮔﺎه آﻣﻮزﺷﻲ در زﻣﻴﻨﻪ ﻧﺤﻮه ﺑﺮﻗﺮاري ارﺗﺒﺎط و ﺷﺒﻜﻪﺳﺎزي در ﺷﻬﺮ ادﻣﻮﻧﺘﻮن در روز ﺳﻪﺷﻨﺒﻪ 20ﻧﻮاﻣﺒﺮ در ﻛﺎﻟﺞ ﮔﺮﻧﺖ ﻣﻚﻳﻮان
آﺑﺎن 1386 ﺑﺮﮔﺰار ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﺷﺮﻛﺖ در اﻳﻦ ﻛﺎرﮔﺎه ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺴﻴﺎر اﻳﺪهآﻟﻲ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺎ اﻓﺮاد ،ﮔﺮوهﻫﺎ ،ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎ و ﻣﺮاﺟﻊ ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﻣﻬﻢ و ﻣﻮﺛﺮ در ﺷﻬﺮ آﺷﻨﺎ ﺷﻮﻳﺪ .ﻛﺎرﮔﺎه دو ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻪ ﻃﻮل ﻣﻲاﻧﺠﺎﻣﺪ و ﺷﺎم ﻣﺨﺘﺼﺮي ﻫﻢ ﺳﺮو ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ .اﻋﻀﺎي ﺷﻮراي اﺟﺮاﻳﻲ اﻧﺠﻤﻦ در اﻳﻦ ﻛﺎرﮔﺎه ﺷﺮﻛﺖ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻛﺮد .از ﺷﻤﺎ ﻫﻢ دﻋﻮت ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ اﻳﻦ ﻓﺮﺻﺖ را ﻏﻨﻴﻤﺖ ﺷﻤﺎرﻳﺪ. ﻛﻮﺗﺎهﺳﺨﻦ اﻳﻨﻜﻪ: ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ
زﻣﺎن
ﻣﻜﺎن
ﭘﺮده ﻧﻘﺮهاي 4 ﻣﺎدر
16ﻧﻮاﻣﺒﺮ
International Centre
ﺷﺐ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﺳﺎل
17ﻧﻮاﻣﺒﺮ
Convocation Hall, Old Arts Building
ﺟﻠﺴﻪ ﺷﻮراي ﺷﻬﺮ ادﻣﻮﻧﺘﻮن
17ﻧﻮاﻣﺒﺮ
City Hall
ﻛﺎرﮔﺎه ﻧﺤﻮه ﺑﺮﻗﺮاري ارﺗﺒﺎﻃﺎت در ادﻣﻮﻧﺘﻮن
20ﻧﻮاﻣﺒﺮ
McEwan
ﺷﺐ ادب ﭘﺎرﺳﻲ 5
22ﻧﻮاﻣﺒﺮ
ﺷﺐ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ 3
23ﻧﻮاﻣﺒﺮ
Basement of SUB International House
ﺑﺎ آرزوي ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ در اﻣﺘﺤﺎﻧﺎت ﭘﺎﻳﺎن ﺗﺮم!
آﻗﺎﻳﺎن »ﻋﻠﻲ ﻣﻨﺼﻮري« و »رﺿﺎ ﻣﺤﻤﺪي«:
دﻓﺎع ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻧﻪ ﺷﻤﺎ از رﺳﺎﻟﻪ ي دﻛﺘﺮاﻳﺘﺎن ،ﻣﺎﻳﻪ ﻣﺒﺎﻫﺎت ﮔﺮدﻳﺪ .ﺑﺎ آرزوي ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﻫﺎي اﻓﺰوﻧﺘﺮ ﺷﻤﺎ در ﻣﺮاﺣﻞ ﺑﻌﺪي زﻧﺪﮔﻲ. ﺟﻤﻌﻲ از دوﺳﺘﺎن داﻧﺸﻜﺪه ﻣﻜﺎﻧﻴﻚ
11
ﺳﺎل اول -ﭘﻴﺶ ﺷﻤﺎره 5
اﺗﺤﺎد اﻳﺮاﻧﻴﺎن ،از روﻳﺎ ﺗﺎ واﻗﻌﻴﺖ ﺣﺎﻣﺪ وﺣﺪﺗﻲ ﻧﺴﺐ
ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺘﻮان ﻛﻤﺘﺮ ﺷﻬﺮ ﻣﻬﻤﻲ را در ﻛﺮه زﻣﻴﻦ ﻳﺎﻓﺖ ﻛﻪ در آن اﻳﺮاﻧﻲ ﻧﺒﺎﺷﺪ. اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻣﻘﻴﻢ ﻏﺮب ﺑﻪﺧﺼﻮص آﻣﺮﻳﻜﺎي ﺷﻤﺎﻟﻲ ﺑﻨﺎ ﺑﺪﻻﻳﻞ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺷﻬﺮﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ را ﺑﺮاي ﺳﻜﻮﻧﺖ ﺧﻮﻳﺶ اﻧﺘﺨﺎب ﻧﻤﻮده و ﺑﻪ ﻓﺮاﺧﻮر ﺗﻌﺪاد و ﻣﻴﺰان اﺳﺘﺤﻜﺎم رواﺑﻂ اﺟﺘﻤﺎﻋﻴﺸﺎن اﻧﺠﻤﻦﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ را ﭘﺎﻳﻪﮔﺬاري ﻛﺮدهاﻧﺪ .در اﻳﻦ ﻣﻴﺎن اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻣﻘﻴﻢ ادﻣﻮﻧﺘﻮن ﻧﻴﺰ از اﻳﻦ اﻣﺮ ﻏﺎﻓﻞ ﻧﺒﻮده و ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ زﻣﺎﻧﻲ "اﻧﺠﻤﻦ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻣﻘﻴﻢ ادﻣﻮﻧﺘﻮن" )آي .اچ .اس .اي( و "اﻧﺠﻤﻦ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ داﻧﺸﮕﺎه آﻟﺒﺮﺗﺎ" )اﻳﺴﺎ ﻳﻮ اي( را ﺗﺎﺳﻴﺲ ﻧﻤﻮدهاﻧﺪ .ﺑﻲﺷﻚ اﻳﻦ دو اﻧﺠﻤﻦ اﮔﺮ ﻧﮕﻮﻳﻴﻢ ﺗﻨﻬﺎ ،ﻛﻪ ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ارﮔﺎنﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻣﻮر اﻳﺮاﻧﻴﺎن در ادﻣﻮﻧﺘﻮن ﻫﺴﺘﻨﺪ .ﺑﺎ ﻳﻚ ﻧﮕﺎه ﻛﻠﻲ ﺑﻪ دﻻﻳﻞ و اﻫﺪاف ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻫﺮﻳﻚ از اﻳﻦ دو ﮔﺮوه درﻣﻲﻳﺎﺑﻴﻢ ﻛﻪ ﻋﻤﺪهﺗﺮﻳﻦ دﻏﺪﻏﻪ آﻧﺎن اﻳﺠﺎد ﻫﻤﻜﺎري و ﻫﻤﻴﺎري ﻣﻴﺎن اﻳﺮاﻧﻴﺎن و ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ و ﭘﺎﺳﺪاري از ﻓﺮﻫﻨﮓ اﻳﺮاﻧﻲ در ﻛﺎﻧﺎدا ﺑﻮده و ﻫﺴﺖ .اﻳﻨﻜﻪ ﻫﺮﻳﻚ از اﻳﻦ دو ﻧﻬﺎد ﭼﻘﺪر در اﻧﺠﺎم اﻳﻦ ﻣﻬﻢ ﺗﻮاﻧﺎ ﺑﻮدهاﻧﺪ ،ﺧﻮد ﻣﻘﺎﻟﻲ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﻣﻲﻃﻠﺒﺪ وﻟﻲ واﺿﺢ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮﻳﻚ در ﺳﻴﺮ ﺗﻜﻮﻳﻦ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ﺧﺎص ﺧﻮد را ﺟﺬب ﻛﺮده و در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺑﺮاي ﺷﺨﺺ اﻳﺮاﻧﻲ ﻛﻪ اﻣﺮوز وارد ادﻣﻮﻧﺘﻮن ﻣﻲﺷﻮد دو اﻧﺠﻤﻦ اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﺎ دو ﺑﺎﻓﺖ ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﻲﺧﻮرد :در ﻳﻚ ﮔﺮوه اﻳﺮاﻧﻴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻏﺎﻟﺒﺎ از ﺣﻀﻮرﺷﺎن در ادﻣﻮﻧﺘﻮن ﺳﺎلﻫﺎ و ﮔﺎﻫﻲ دﻫﻪﻫﺎ ﻣﻲﮔﺬرد )ﺟﺎﻟﺐ اﺳﺖ ﺑﺪاﻧﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﺮﺧﻲ از اﻳﺮاﻧﻴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن ﭘﻴﺸﻴﻨﻪ ﺣﻀﻮرﺷﺎن در اﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﻫﻢﻋﺮض و ﻳﺎ ﺑﻴﺶ از ﺧﻮد ﻛﺎﻧﺎداﻳﻲﻫﺎﺳﺖ!( ،ﻋﻤﻮﻣﺎ داراي ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﻮده و ﺑﻪﻟﺤﺎظ ﺳﻨﻲ در ﻣﻴﺎنﺳﺎﻟﻲ ﺑﻮده و از ﻧﻈﺮ اﻗﺘﺼﺎدي در ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﻄﻠﻮﺑﻲ ﺑﻪﺳﺮ ﻣﻲﺑﺮﻧﺪ .در ﮔﺮوه دوم، ﻛﻪ اﻋﻀﺎي آنرا ﻋﻤﺪﺗﺎ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن داﻧﺸﮕﺎه آﻟﺒﺮﺗﺎ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲدﻫﻨﺪ ،ﻣﻌﺪل ﺳﻨﻲ ﻛﻤﺘﺮ ﺑﻮده و ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﻓﺮاﺧﻮر ﺳﻨﻲ و زﻣﺎﻧﻲ از اﻳﺴﺘﺎﻳﻲ ﻛﻤﺘﺮي ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻧﺠﻤﻦ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ .ﺗﻔﺎوتﻫﺎي اﻳﻦ دو ﮔﺮوه ﻣﻮﺿﻮﻋﻲ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ اﺳﺖ .ﻳﻜﻲ از اﻳﻦ ﻣﻮارد ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺷﺮاﻳﻂ اﻗﺘﺼﺎدي اﺳﺖ، دﻳﮕﺮي ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﮕﺎه اﻋﻀﺎي ﻫﺮﮔﺮوه ﺑﻪ ﻣﺴﺎﻳﻞ و رﺧﺪادﻫﺎي
اﻳﺮان و ﺟﻬﺎن و ﺗﻔﺎﺳﻴﺮ ﻣﺘﻔﺎوت ﻫﺮﻳﻚ از ﻓﻌﻞ و اﻧﻔﻌﺎﻻت ﺟﻬﺎﻧﻲ اﺳﺖ .ﻃﺒﻌﺎ اﻧﺠﻤﻦ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﻳﺎ ﻫﻤﺎن اﻳﺴﺎ ﻳﻮ اي ﺑﺪﻟﻴﻞ ﺑﺎﻓﺖ ﺟﻮان و ﭘﻮﻳﺎي ﺧﻮد ﺳﺮﺷﺎر از اﻳﺪهﻫﺎ و اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎي ﺗﺎزه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺻﺤﻴﺢ و ﺗﺨﺼﻴﺺ ﺑﻮدﺟﻪ ﻛﺎﻓﻲ ﻣﻲﺗﻮان ﺑﺴﻴﺎري از آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻓﻌﻞ رﺳﺎﻧﺪ .از ﺳﻮﻳﻲ دﻳﮕﺮ اﻧﺠﻤﻦ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺑﻪﻟﺤﺎظ ﺑﺮﺧﻮرداري از ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ و اﻣﻜﺎﻧﺎت اﻗﺘﺼﺎدي ﺑﻬﺘﺮ ﭘﺘﺎﻧﺴﻴﻞ ﺑﺎﻟﻔﻌﻞ ﻛﺮدن ﺑﺴﻴﺎري از ﺑﺎﻟﻘﻮهﻫﺎي ﺟﻮاﻧﺎن اﻳﺮاﻧﻲ را داراﺳﺖ .ﺳﺎلﻫﺎ از ﺗﺎﺳﻴﺲ ﻫﺮﻳﻚ از اﻳﻦ دو ﻧﻬﺎد ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﻫﺮﻳﻚ ﺑﻨﺎ ﺑﺪﻻﻳﻞ ﻣﺘﻌﺪدي راﻫﻲ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﺑﺮاي ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺑﺮﮔﺰﻳﺪهاﻧﺪ .در اﻳﻦ ﻣﻴﺎن ﭘﻴﺶ آﻣﺪه ﺗﺎ ﻫﺮ از ﭼﻨﺪ ﮔﺎﻫﻲ ﻫﺮﻳﻚ از ﻃﺮﻓﻴﻦ ﻣﻮرد ﺑﻲﻣﻬﺮي ﻃﺮف دﻳﮕﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و آﻧﭽﻪ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪه ﻻﻳﻪﻫﺎي رﺳﻮﺑﻲ ﮔﻠﮕﻲﻫﺎﺳﺖ .ﺷﺎﻳﺪ دﺳﺖ ﺗﻘﺪﻳﺮ در اﻳﻦ ﻣﻴﺎن ﺑﻲﺗﻘﺼﻴﺮ ﻧﺒﻮده ﻛﻪ اﻋﻀﺎي اﻧﺠﻤﻦ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن اﻣﺴﺎل ﻳﻚ داﻧﺸﺠﻮي ﺟﻮان را )دﻛﺘﺮ ﻣﻴﺮﺑﻠﻮﻛﻲ( ﺑﻪ ﻣﻘﺎم رﻳﺎﺳﺖ ﺧﻮد اﻧﺘﺨﺎب ﻛﺮدهاﻧﺪ .ﺗﻘﺎرن اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﺎ ﺣﻀﻮر ﺗﻴﻢ ﺟﺪﻳﺪ اﺟﺮاﻳﻲ در اﻳﺴﺎ ﻳﻮ اي ،ﻓﺮﺻﺖ ﻣﻐﺘﻨﻤﻲ را ﭘﺪﻳﺪ آورد ﺗﺎ زﻣﻴﻨﻪﻫﺎي ﻫﻤﻜﺎري ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ اﻳﻦ دو اﻧﺠﻤﻦ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد .ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺟﻠﺴﺎت ﺑﻴﻦ اﻳﻦ دو ﮔﺮوه ﺑﻪ ﺑﺎر ﻧﺸﺴﺘﻪ و اﻣﺴﺎل ﺑﺮاي اوﻟﻴﻦ ﺑﺎر ﺷﺎﻫﺪ ﺣﻀﻮر ﻓﻌﺎل ﻫﺮ دو ﻧﻬﺎد در "ﺷﺐ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن" ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﺑﻮد. اﻳﻦ ﻣﻬﻢ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻃﻠﻴﻌﻪ ﺷﺮوﻋﻲ ﺗﺎزه در رواﺑﻂ ﻣﺎﺑﻴﻦ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن ﺑﺎﺷﺪ ،در ﺣﺎل ﺑﺮداﺷﺘﻦ اوﻟﻴﻦ ﮔﺎمﻫﺎي ﺧﻮد اﺳﺖ و ﺑﻴﺶ از ﻫﺮ ﭼﻴﺰ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﻣﺮاﻗﺒﺖ و دوري از ﺗﻨﮓ ﻧﻈﺮيﻫﺎ و ﻛﻨﺪوﻛﺎو در ﺑﻲﻣﻬﺮي ﻫﺎي ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ .ﺑﻪ ﻋﻨﻮان رﺋﻴﺲ اﻧﺠﻤﻦ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ داﻧﺸﮕﺎه آﻟﺒﺮﺗﺎ وﻇﻴﻔﻪ ﺧﻮد ﻣﻲداﻧﻢ ﺗﺎ از اﺳﺘﻘﺒﺎل و آﻏﻮش ﺑﺎز اﻧﺠﻤﻦ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺳﻌﻲ و ﭘﺸﺘﻜﺎر ﻫﻤﻜﺎراﻧﻢ در اﻳﺴﺎ ﻳﻮ اي در ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺎﻧﻴﺪن اﻳﻦ ﻣﻬﻢ ﺗﺸﻜﺮ ﻛﺮده و ﺷﺒﻲ ﺑﻴﺎد ﻣﺎﻧﺪﻧﻲ در ﺷﺐ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن را ،ﻛﻪ اﻣﺴﺎل ﺑﺎ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﺷﺐ ﺳﺎل و ﺳﺎل ﻣﻮﻻﻧﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﻘﺎرن ﮔﺸﺘﻪ ،ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﻫﻤﻮﻃﻨﺎن ﻋﺰﻳﺰ وﻋﺪه دﻫﻢ. ﺑﻲﺷﻚ ﺑﺎ ﻛﻤﻚ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﻢ ﺷﺒﻲ را ﺑﺴﺎزﻳﻢ ﻛﻪ در ﭘﺎﻳﺎن آن ﻫﻤﮕﻲ از اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﻮدن ﺧﻮد ﻣﺎﻻﻣﺎل از ﻏﺮور ﺑﺎﺷﻴﻢ. ﭘﺎﻳﻨﺪه اﻳﺮان
12
ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ -اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن
اﻟﻮﻋﺪه وﻓﺎ!
آﺑﺎن 1386
اﻳﺮاﻧﻴﺎن
ﭘﮕﺎه ﺳﺎﻻري ﻣﻦ اﻧﺎري ﻣﻲﻛﻨﻢ داﻧﻪ، ﺑﻪ دل ﻣﻲﮔﻮﻳﻢ: ﺧﻮب ﺑﻮد اﻳﻦ ﻣﺮدم، داﻧﻪﻫﺎي دﻟﺸﺎن ﭘﻴﺪا ﺑﻮد... ﺷﺐ ﻳﻠﺪاي اﻳﺮاﻧﻲ اﻣﺴﺎل ﺑﻪﻋﻨﻮان روز ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮاي ﺑﺮﮔﺰاري ﺟﺸﻦ "ﺷﺐ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ اﻳﺮاﻧﻲ" اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪه اﺳﺖ .ﺑﺮاي اوﻟﻴﻦ ﺑﺎر دو اﻧﺠﻤﻦ اﻳﺮاﻧﻲ )اﻧﺠﻤﻦ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ داﻧﺸﮕﺎه آﻟﺒﺮﺗﺎ و اﻧﺠﻤﻦ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻣﻘﻴﻢ ادﻣﻮﻧﺘﻮن( در ﻛﻨﺎر ﻫﻢ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻫﻤﻜﺎري ﻫﻢ ﻳﻚ ﺷﺐ ﺑﻪ ﻳﺎد ﻣﺎﻧﺪﻧﻲ ﺑﺮاي اﻳﺮاﻧﻴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن و ﻳﻚ ﻓﺮﺻﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮاي ﻣﻌﺮﻓﻲ ﮔﻮﺷﻪاي از ﻓﺮﻫﻨﮓ اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﻪ ﻏﻴﺮ اﻳﺮاﻧﻴﺎن اﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﺑﻪ وﺟﻮد ﺑﻴﺎورﻧﺪ. ﺟﺸﻨﻲ ﻛﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﺗﺎ رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻣﻤﻜﻦ راه زﻳﺎدي ﭘﻴﺶ رو داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،وﻟﻲ ﻗﻄﻌﺎ ﻳﻜﻲ از ﺑﻪ ﻳﺎد ﻣﺎﻧﺪﻧﻲﺗﺮﻳﻦ ﻣﺤﺎﻓﻞ اﻳﺮاﻧﻲ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد .ﺷﺐ ﻳﻠﺪا 22دﺳﺎﻣﺒﺮ 2007در ﺳﺎﻟﻨﻲ ﺑﻪ ﻇﺮﻓﻴﺖ 300ﻧﻔﺮ در "دﻟﺘﺎ ﻫﺘﻞ" واﻗﻊ در ﺳﻴﺘﻲ ﺳﻨﺘﺮ در ﻣﺮﻛﺰ ﺷﻬﺮ ادﻣﻮﻧﺘﻮن ﺑﺮﮔﺰار ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ .دو ﺳﺎﻋﺖ اول ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺳﺨﻨﺮاﻧﻲﻫﺎ ،اﺟﺮاي ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ زﻧﺪه و رﻗﺺ ﺳﻨﺘﻲ اﻳﺮاﻧﻲ اﺳﺖ .در ﻃﻮل اﻳﻦ دو ﺳﺎﻋﺖ ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﻛﺎﻣﻼ رﺳﻤﻲ ﺑﺮﮔﺰار ﺷﺪه و ﺑﺮﻧﺎﻣﺔ رﻗﺺ و ﺷﺎدي ﭘﺲ از ﺳﺮو ﺷﺪن ﺷﺎم اﻳﺮاﻧﻲ ) ﻛﺒﺎب ﺗﻜﻪ، زرﺷﻚ ﭘﻠﻮ ،ﺟﻮﺟﻪ ﻛﺒﺎب و ﺳﺎﻻد ﺷﻴﺮازي( آﻏﺎز ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. ﺳﺎﻳﺮ ﺟﺰﺋﻴﺎت ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ را ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺮاي ﻫﻤﺎن ﺷﺐ ﺑﮕﺬارﻳﻢ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ .ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﻲ ﺗﺎ ﺳﺎﻋﺖ ﻳﻚ ﺑﺎﻣﺪاد اداﻣﻪ ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ و ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺎن ﻏﻴﺮ اﻳﺮاﻧﻲ ﺣﻀﻮر در ﻳﻚ ﺟﺸﻦ اﺻﻴﻞ اﻳﺮاﻧﻲ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻛﺮد. ﻧﺤﻮه ﺗﻬﻴﺔ ﺑﻠﻴﺖ اواﺧﺮ ﻣﺎه ﻧﻮاﺑﺮ ﺗﻮﺳﻂ اﻳﻤﻴﻞ ﺑﻪ اﻋﻀﺎ اﻃﻼع داده ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ .ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﺮ آﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﻠﻴﻂﻫﺎ در دو ﻣﺮﻛﺰ اﺻﻠﻲ رﻓﺖ و آﻣﺪ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻳﻌﻨﻲ ﺑﻴﮋن اﭘﺘﻴﻜﺎل در ﻫﺎب و ﻣﻴﻨﻲ ﺳﻮﭘﺮ ﺗﺎزه ﺗﺎﺳﻴﺲ ﭘﺎرس ﻋﺮﺿﻪ ﺷﻮد .ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ،در اﻛﺜﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﺑﺮﮔﺰار ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﻫﺮ دو اﻧﺠﻤﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﻠﻴﺖﻫﺎ ﻣﻮﺟﻮد ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد .ﺧﺮﻳﺪ ﺑﻠﻴﺖ ﺑﺮاي 8ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﻣﻜﺎن اﻧﺘﺨﺎب و رزرو ﻣﻴﺰ را ﻣﻲدﻫﺪ .ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻠﻴﺖﻫﺎي ﺧﻮد را
ﺑﻪ اﻳﻦ ﺻﻮرت ﺧﺮﻳﺪاري ﻛﻨﻨﺪ ،روز ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻳﻨﻜﻪ ﺑﻪ ﺳﻦ ﻧﺰدﻳﻚﺗﺮ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد ،در ﻛﻨﺎر دوﺳﺘﺎﻧﺸﺎن ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻧﺸﺴﺖ .ﺷﺎﻳﺎن ذﻛﺮ اﺳﺖ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﻫﻤﻴﺖ ﻧﻈﻢ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ) ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻌﺮف ﻓﺮﻫﻨﮓ اﻳﺮاﻧﻲ!!( ﻋﺰﻳﺰاﻧﻲ ﻛﻪ دﻳﺮ و ﻣﺎﺑﻴﻦ ﺳﺨﻨﺮاﻧﻲﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﺎﻟﻦ ﺑﺮﺳﻨﺪ ،ﺗﺎ ﭘﺎﻳﺎن آن ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎي ﮔﺎﻟﺮي ﻋﻜﺲ و ﻓﺮش دﻋﻮت ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻧﺰدﻳﻚﺗﺮﻳﻦ ﻣﻴﺰ ﺧﺎﻟﻲ ﻫﺪاﻳﺖ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ .ﺧﺮﻳﺪ ﺑﻠﻴﺖﻫﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻴﺰي ﺑﺮاي ﻫﻤﻮﻃﻨﺎن ﻋﺰﻳﺰي ﻛﻪ ﻣﺎﻳﻠﻨﺪ در ﻛﻨﺎر ﺧﺎﻧﻮاده و ﻳﺎ دوﺳﺘﺎن ﺧﻮد ﺑﻨﺸﻴﻨﻨﺪ ،ﻳﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ رﻋﺎﻳﺖ وﻗﺖﺷﻨﺎﺳﻲ را ﻓﺮاﻣﻮش ﻛﻨﻨﺪ ،راه ﺣﻞ ﺧﻮﺑﻲ اﺳﺖ! ﻗﻴﻤﺖ ﺑﻠﻴﺖ ﺑﺮاي اﻋﻀﺎي ﻫﺮ دو اﻧﺠﻤﻦ 30دﻻر و ﺑﺮاي ﺳﺎﻳﺮﻳﻦ 35دﻻر اﺳﺖ .ﻛﻮﭼﻮﻟﻮﻫﺎي زﻳﺮ دو ﺳﺎل ﺑﻪ ﺻﻮرت راﻳﮕﺎن و زﻳﺮ 10ﺳﺎل ﺑﺎ ﺑﻠﻴﺖ ﻧﻴﻢﺑﻬﺎ در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺷﺮﻛﺖ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻛﺮد .ﺟﻬﺖ ﺗﺴﻬﻴﻞ ﺣﻀﻮر ﻫﻤﻮﻃﻨﺎن ﻋﺰﻳﺰ ﻫﺮ دو اﻧﺠﻤﻦ ﺑﻪ ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺎن ﺳﻮﺑﺴﻴﺪ ﻣﻲدﻫﻨﺪ .ﻳﻌﻨﻲ ﺑﻬﺎي ﺗﻤﺎم ﺷﺪة ﺑﻠﻴﺖ ﺑﺮاي ﻫﺮ ﻧﻔﺮ ﺧﻴﻠﻲ ﺑﻴﺶ از ﻣﺒﻠﻎ ﻓﺮوش ﺑﻠﻴﺖ اﺳﺖ .ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺮﮔﺰارﻛﻨﻨﺪﮔﺎن اﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ از ﻛﻠﻴﺔ اﺳﭙﺎﻧﺴﺮﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي اﻣﻜﺎن ﭘﺬﻳﺮﺷﺪن اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺎ ﻣﺎ ﻫﻤﻜﺎري ﻛﺮدهاﻧﺪ ﺗﺸﻜﺮ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ .ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﺎﻟﻲ از اﻳﻦ ﺟﺸﻦ ﺑﺰرگ اﻳﺮاﻧﻲ ﻫﺴﺘﻴﺪ ﺧﺘﻤﺎ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺗﻤﺎس ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ. ﺑﻠﻴﺖﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺪت 20روز ﺑﻪ ﻓﺮوش ﺧﻮاﻫﻨﺪ رﺳﻴﺪ و ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ از ﭘﻨﺞ روز ﻗﺒﻞ ﺑﺎ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﻦ ﻫﺘﻞ ﻓﺮوش ﺑﻠﻴﺖ ﺑﻌﺪ از اﻳﻦ ﻣﺪت ﺑﻪ ﻫﻴﭻ وﺟﻪ اﻧﺠﺎم ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. ﻫﻤﺮاه داﺷﺘﻦ ﺑﻠﻴﺖﻫﺎ ﺑﺮاي ورود ﺑﻪ ﺳﺎﻟﻦ ﺻﺪ در ﺻﺪ اﻟﺰاﻣﻲ
13
ﺳﺎل اول -ﭘﻴﺶ ﺷﻤﺎره 5
و اﻣﻜﺎن ﻓﺮوش ﺑﻴﺸﺘﺮ از 300ﺑﻠﻴﺖ اﺑﺪا وﺟﻮد ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷﺖ. ﻣﻨﺘﻈﺮ اﻳﻤﻴﻞ ﻣﺎ در ﻣﻮرد ﺗﻬﻴﺔ ﺑﻠﻴﺖﻫﺎ ﺑﺎﺷﻴﺪ .ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ،ﺑﺮاي ﺣﻔﻆ ﻧﻈﻢ و ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ اﺟﺮاي ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎ در آن ﺷﺐ ﺑﻪ ﻫﻤﻜﺎري ﻫﻤﺔ دوﺳﺘﺎن اﺣﺘﻴﺎج دارﻳﻢ .ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻣﺎﻳﻠﻴﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان داوﻃﻠﺐ در ﻛﻨﺘﺮل ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻫﻤﻜﺎري ﻛﻨﻴﺪ ،ﺑﺎ ﻣﺎ ﺗﻤﺎس ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ. ﭘﺎﻳﻴﺰ زﻳﺒﺎﻳﻲ ﺑﺮاي ﻫﻤﺔ ﺷﻤﺎ آرزوﻣﻨﺪﻳﻢ .ﺑﻪ اﻣﻴﺪ دﻳﺪار ﺷﻤﺎ در ﺷﺐ ﻳﻠﺪا ﺗﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ آﻏﺎز زﻣﺴﺘﺎن را ﺟﺸﻦ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ. دﺳﺖ ﻳﺎري ﻫﺮ ﻫﻤﻮﻃﻨﻲ را ﻛﻪ ﻣﺎﻳﻞ اﺳﺖ در راه ﺗﺤﻘﻖ اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻫﻤﻜﺎري ﻛﻨﺪ ،ﺑﻪ دوﺳﺘﻲ ﻣﻲﻓﺸﺎرﻳﻢ.
ﮔﺰارش ﺗﺼﻮﻳﺮي
اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﭘﺎي ﺛﺎﺑﺖ ﺟﺸﻦ ﻫﺎﻟﻮﻳﻦ
اﻳﺮاﻧﻴﺎن
اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﭘﺮده ﻧﻘﺮه اي
راه ﭘﻴﻤﺎﻳﻲ ﺿﺪ ﺟﻨﮓ )(1
اﻳﺮاﻧﻴﺎن
اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﭘﺎﻳﻴﺰ ادﻣﻮﻧﺘﻮن :ﻛﻤﭗ داﻧﺸﮕﺎه آﻟﺒﺮﺗﺎ
راه ﭘﻴﻤﺎﻳﻲ ﺿﺪ ﺟﻨﮓ )(2
14
ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ -اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن
آﺑﺎن 1386
ﺗﺼﺤﻴﺢ
ﺗﻤﺎس ﺑﺎ ﻣﺎ
در ﻣﻄﻠﺐ "ﺧﻼﺻﻪ اي ﺑﺮﺗﺸﻜﻴﻞ اﻧﺠﻤﻦ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن" ﺑﻪ ﻗﻠﻢ آﻗﺎي ﻛﻴﻮﻣﺮث ﭘﻮرﺣﻴﺪري ،ﻛﻪ در ﭘﻴﺶ ﺷﻤﺎره 4ﭼﺎپ ﮔﺮدﻳﺪ، اﺷﺎره ﺷﺪه ﺑﻮد" :ﻧﻤﻲﺗﻮان از ﻛﻠﻴﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي اﻧﺠﻤﻦ ﺗﻼش ﻧﻤﻮده اﻧﺪ در اﻳﻦ ﻣﺠﺎل ﻳﺎد ﻧﻤﻮد" ﻛﻪ اﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ در ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻣﻨﻌﻜﺲ ﻧﮕﺮدﻳﺪه ﺑﻮد. ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻳﻦ از آﻧﺠﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺗﺎرﻳﺨﭽﻪ ﺗﻼش ﻫﺎي اوﻟﻴﻪ ﺑﺮاي ﺗﺎﺳﻴﺲ و ﺛﺒﺖ اﻧﺠﻤﻦ ﺗﺎ ﻛﻨﻮن ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﺎﻣﻞ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،اﻳﺮاﻧﻴﺎن در ﺻﺪد ﻣﻜﺘﻮب ﻛﺮدن اﻳﻦ ﻣﻘﻄﻊ از ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ اﻧﺠﻤﻦ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ .ﻟﺬا از ﻛﻠﻴﻪ ﻋﺰﻳﺰاﻧﻲ ﻛﻪ اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ دارﻧﺪ دﻋﻮت ﻣﻲ ﺷﻮد ﺗﺎ ﺑﺎ ارﺳﺎل ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺧﻮد ﻣﺎ را ﻳﺎري دﻫﻨﺪ.
اﻳﺮاﻧﻴﺎن ،ﺑﻪ ﻋﻨﻮان رﺳﺎﻧﻪاي ﺑﺎ روﻳﻜﺮد داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ،و در ﺟﻬﺖ ﺑﺮﻗﺮاري ﻓﻀﺎﻳﻲ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮاي ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ و ﺣﻀﻮر اﻳﺮاﻧﻴﺎن، ﭘﺬﻳﺮاي دﻳﺪﮔﺎهﻫﺎ ،ﻣﻄﺎﻟﺐ و ﺗﺒﻠﻴﻐﺎت ﺷﻤﺎ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ،ﻟﻄﻔﺎ ﺑﺎ ﺧﺒﺮﻧﺎﻣﻪ و ﻳﺎ ﮔﺮداﻧﻨﺪﮔﺎن اﻧﺠﻤﻦ ﺗﻤﺎس ﺣﺎﺻﻞ ﻓﺮﻣﺎﻳﻴﺪ.
ﭘﺎﻳﮕﺎه اﻳﻨﺘﺮﻧﺘﻲ ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ اﻳﺮاﻧﻴﺎن: http://www.ualberta.ca/~isaua/Iranians.html
ﻧﺸﺎﻧﻲ اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ: iranians.isaua@gmail.com
ﻴﺩ
15
5 ﭘﻴﺶ ﺷﻤﺎره- ﺳﺎل اول
Iranian
ewsletter
Iranian Students Association of the University of Alberta (ISAUA)
16
اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن- ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ
1386 آﺑﺎن
Iranian Social and Cultural Monthly of Iranians in Edmonton
November 15, 2007 - Abaan 24, 1386
Trial Period, Year 1, No. 5
اﻳﺮاﻧﻴﺎن
Iranian
:ﺷﺎﻳﺪ ﻫﻤﻪ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻧﺪاﻧﻨﺪ ﻛﻪ اﻳﺮان ﻛﺠﺎي دﻧﻴﺎ واﻗﻊ ﺷﺪه اﺳﺖ! ﻛﻠﻴﭗ زﻳﺮ را ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ You might know where Iran is, but not every one does! Watch this video: http://bebin.tv/blog/2007/11/12/where-is-iran/ Iranian Monthly Index
Upcoming events
Iranian: A Pathologic Approach Unity of Iranians, Dream to Reality In Memorandum of Amin Pour Keeping the promise! Free Discussion: Religion, …
Pictorial report
Tehrmonton ii: First time!
Correction
World’s University Ranking
Contact Us
Jamshid Shah
17
Editor: Nima Yousefi Moghaddam
Editorial Board: Amir Hossein Fahimi, Pegah Salari, Nima Yousefi Moghaddam
Contributors: Nader Akhamagin, Masoud Abbaszadeh, Seyyed Nasir Mousavian, Hamed Vahdati Nasab, Siavash Rezazadeh,
Cover Photos: Rumi’s Verses
(F)
Iran on the Map (R)