Iranians032n04y04jan11

Page 1

‫ﻣﺎ ﻨﺎ‬

‫ﯽ‪-‬ا ﻤﺎ ﯽ ا ا ﯿﺎن اد ﻮ ﻮن‬

‫‪32‬‬

‫ﻋﻜﺲ‪ :‬اﻟﻬﺎم ﻃﻮﺳﻲ‬ ‫ﻳﺎدداﺷﺖ ﺳﺮدﺑﻴﺮ‬

‫‪2‬‬

‫اﻧﺸﻘﺎق در ﺑﻮف ﻛﻮر و ﺑﺰرﮔﺮاه ﮔﻤﺸﺪه‬

‫‪3‬‬

‫اﻧﺸﺎي ﺷﻘﺎﻳﻖ ‪ -‬ﻫﻮاي ادﻣﻮﻧﺘﻮن‬

‫‪8‬‬

‫ﺑﺎﻛﺴﻴﻨﮓ دي؛ ﻧﻮﺳﺘﺎﻟﮋي ﻧﻮروز ﻳﺎ ﺗﺮاژدي ﺣﻤﻠﻪ‬ ‫اﺳﻜﻨﺪر‬

‫‪8‬‬

‫از ﻛﺠﺎ آﻣﺪه اﻳﻢ؟‬

‫‪9‬‬

‫رواﻳﺖ ﻳﻚ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻟﺮزان‬

‫‪11‬‬

‫آﻟﺒﺮﺗﺎ ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ در ﻗﺪرت‬

‫‪12‬‬

‫روﻳﺪادﻫﺎي ﻣﻬﻢ ادﺑﻲ در ﺳﺎل ‪2010‬‬

‫‪13‬‬

‫اﻳﺮانﺷﻨﺎﺳﻲ‪ :‬ﻛﺎﺷﺎن )ﻗﺴﻤﺖ اول(‬

‫‪14‬‬

‫ﺷﺒﻬﺎي ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻓﻴﻠﻢ‬

‫‪17‬‬

‫ﻣﺴﻮوﻟﻴﺖ ﺗﻤﺎم ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﻨﺘﺸﺮه در ﻧﺸﺮﻳﻪ ﺑﻪ ﻋﻬﺪه‬ ‫ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه و ﺗﻬﻴﻪ ﻛﻨﻨـﺪه ﻣﻄﻠـﺐ ﺑـﻮده و ﻧـﺸﺮﻳﻪ‬ ‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻣﺴﻮوﻟﻴﺘﻲ در ﻗﺒﺎل آن ﻧﺪارد‪.‬‬

‫ﻋﻜﺲ اول‪ :‬ﺑﺮف در داﻧﺸﮕﺎه آﻟﺒﺮﺗﺎ‬

‫ﺳﺮدﺑﻴﺮ‪:‬‬ ‫ﭘﮕﺎه ﺳﺎﻻري‬ ‫ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن اﻳﻦ ﺷﻤﺎره‪:‬‬ ‫ﭘﮕﺎه ﺳﺎﻻري‪ ،‬ﻛﺎرا ﻋﺒﺪاﻟﻤﻠﻜﻲ‪ ،‬ﺷﻘﺎﻳﻖ ﻣﺨﺘﺎري‪ ،‬ﻣﻬﺪي‬ ‫واﻋﻈﻲ‪ ،‬ﺣﺎﻣﺪ وﺣﺪﺗﻲ ﻧﺴﺐ‪ ،‬آرش ﭘﻨﺎﻫﻲ ﻓﺮ‪ ،‬ﻧﻴﻤﺎ‬ ‫ﻳﻮﺳﻔﻲ ﻣﻘﺪم‪ ،‬ﺳﭙﻴﺪه ﺣﺪﻳﺪي ﻓﺮد‪ ،‬ﻓﺮزان ﻏﻼﻣﺮﺿﺎ‬ ‫ﻋﻜﺲﻫﺎ‪:‬‬

‫ﻋﻜﺲ آﺧﺮ‪ :‬ﻛﻨﺴﺮت اﻣﻴﺪ در ادﻣﻮﻧﺘﻮن‬

‫اﻟﻬﺎم ﻃﻮﺳﻲ‪ ،‬ﻓﺮزان ﺗﻮﻛﻠﻲ‪ ،‬ﻓﺮزان ﻏﻼﻣﺮﺿﺎ‪ ،‬ﺣﻤﻴﺪرﺿﺎ‬ ‫ذواﻟﻔﻘﺎر‬

‫ﻣﻬﻠﺖ ارﺳﺎل ﻣﻘﺎﻻت ﺗﺎرﻳﺦ ﭘﺎﻧﺰدﻫﻢ ﻫﺮ ﻣﺎه ﻣﻲﺑﺎﺷـﺪ‪.‬‬

‫ﺻﻔﺤﻪﺑﻨﺪي‪ :‬ﭘﮕﺎه ﺳﺎﻻري‪ ،‬ﺧﺴﺮو ﻧﺎدري‬

‫ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدات و ﻣﻘﺎﻻت ارﺳﺎلﺷﺪه ﭘﺲ از اﻳـﻦ ﺗﺎرﻳـﺦ‬

‫ﻫﻴﺄت اﺟﺮاﻳﻲ‪ :‬ﻧﻴﻤﺎ ﻳﻮﺳﻔﻲﻣﻘﺪم‪ ،‬ﻋﻠـﻲ ﻓـﺎﺧﺮي‪ ،‬ﺳـﺎﻳﻨﺎ‬

‫در ﺷﻤﺎرهي ﺑﻌﺪي ﻣﻨﻌﻜﺲ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪.‬‬

‫ﻻﺟﻮردي‪ ،‬ﺧﺴﺮو ﻧﺎدري‪ ،‬ﻣﺤﺴﻦ ﻧﻴﻚﺳﻴﺮ‬


‫ﻳﺎدداﺷﺖ ﺳﺮدﺑﻴﺮ‬

‫هﺎﯼ ﺑﺮف در ﺗﻼﻟﻮ ﻧﻮر ﻧﺎرﻧﺠﯽ اﻃﺮاﻓﺶ ﻣﯽ رﻗﺼﻴﺪﻧﺪ و ﺳﺒﮏ ﻣـﯽ‬

‫ﻣﻮاﻇﺐ آرزوﻫﺎﻳﺘﺎن ﺑﺎﺷﻴﺪ!‬

‫ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﻧﻘﺶ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ‪ ...‬ﭼﻪ ﻣﻨﻈﺮﻩ اﯼ‪ .‬هﺮ داﻧﻪ ﻗﺼـﻪ‬ ‫ﺗﺎزﻩ اﯼ داﺷﺖ‪ .‬ﺁن ﺷﺐ ﺑﺮﻓﮏ هﺎﯼ ﻓﺮﯾﺰر و ﺁن ﺑﺮف ﻧﺸﺴﺘﻪ روﯼ‬

‫ﭘﮕﺎه ﺳﺎﻻري‬

‫زﻣﻴﻦ هﻤﻪ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﻗﺼﻪ ﺷـﺪ‪.‬ﺧـﺎﻃـﺮﻩ ﺷـﺪ‪ .‬ﺑـﺮف ﺑـﺎرﯾـﺪﻩ ﺑـﻮد‪.‬‬ ‫درﺳﺖ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﭼﺸﻤﻬﺎﯼ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﻦ‪ .‬ﺧﺪا ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﯾـﮑـﯽ از ﻧـﺎﻣـﻪ‬

‫ﻣﻌﺘﻘﺪم ﻣﺮدم اﺻﻮﻻ ﺣﺎﻓﻈﻪ ﺁب و هﻮاﯾﺸﺎن ﮐﻮﺗﺎﻩ اﺳﺖ! هﺮ ﺳـﺎل‬ ‫ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ اﯾﻦ ﺳﺮﻣﺎ در ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﯽ ﺳﺎﺑﻘـﻪ اﺳـﺖ!‬

‫هﺎﯾﻢ را ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺑﻮد اﻧﮕﺎر‪...‬‬

‫اﮔﺮ اﯾﻦ ﺁﻣﺎر ﮐﻼﻣﯽ ﺁدم هﺎ درﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﭘﺲ اﺻﻮﻻ ﻓﺮﺿـﻴـﻪ ﮔـﺮم‬

‫ﺣﺎﻻ ﺳﺎﮐﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺑﺮﻓﻢ‪ .‬اﻧﮕﺎر ﮐﻪ دارم ﺗﻘﺎص ﺁن روزهـﺎﯼ ﮔـﺮم‬

‫ﺷﺪن هﻮاﯼ زﻣﻴﻦ ﻓﺮﺿﻴﻪ ﻣﺒﻬﻤﯽ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ!‬

‫اهﻮاز را ﭘﺲ ﻣﯽ دهﻢ! از ﻣﺜـﺒـﺖ ﭘـﻨـﺠـﺎﻩ ﺁﻣـﺪﻩ ام ﺑـﻪ ﻣـﻨـﻔـﯽ‬ ‫ﭼﻬﻞ! ﻣﺸﻐﻮل وﯾﺮاﯾﺶ ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎﯼ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩ هﺎﯼ اﯾـﻦ ﺷـﻤـﺎرﻩ‬

‫ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ دﺳﺎﻣﺒﺮ ﺧﺎﻟﯽ از ﺑﺮﻓﯽ ﮐﻪ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻴـﻢ‪ ،‬ژاﻧـﻮﯾـﻪ‬

‫ﮐــﻪ ﺷــﺪم ﯾــﺎد ﺧــﺎﻃــﺮﻩ ﺑــﺮﻓــﯽ ﺧــﻮدم اﻓــﺘــﺎدم‪ .‬دﻟــﻢ ﻧــﻴــﺎﻣــﺪ‬ ‫ﻧﻨﻮﯾﺴﻢ‪ .‬ﮔﻔﺘﻢ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ ﮐﻪ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﻣﻮاﻇﺐ ﺁرزوهـﺎﯾـﺘـﺎن ﺑـﺎﺷـﻴـﺪ!‬

‫ﺧﻮب ﺗﻼﻓﯽ ﮐﺮد!‬

‫ﺷﻤﺎ را دﻗﻴﻘﺎ ﺑﻪ هﻤﺎن ﺟﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﻃـﻠـﺐ ﻣـﯽ ﮐـﻨـﻴـﺪ! از‬ ‫اهﻮاز و زﻣﺴﺘﺎن هﺎﯼ ﺑﯽ ﺑﺮﻓﺶ ﺁﻣﺪﻩ ام اﯾﻨﺠﺎ ﮐﻪ ﺁﻧﻘﺪر ﺑﺮف ﻣـﯽ‬

‫ﺑﻪ ﺷﺨﺼﻪ از ﺳﺮﻣﺎ ﮔﺮﯾﺰاﻧﻢ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﮐﻪ ﮔﺮﻣﺎ هﻢ ﮐﻼﻓﻪ ام ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‬ ‫وﻟﯽ زﻣﺴﺘﺎن ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد اﻧﮕﺎر ﺑﻪ ﺧﻮاب ﻣﯽ روم! ﺑﺰرگ ﺷـﺪﻩ‬

‫ﺑﺎرد ﮐﻪ اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﻨﯽ دارﯼ ﺗﻮﯼ ﺧﺎﻧﻪ ات ﻣﺪﻓﻮن ﻣﯽ ﺷﻮﯼ!‬

‫اهﻮاز و ﺧﺎﻃﺮﻩ ﮔﺮﻣﺎﯼ ﭘﻨﺠﺎﻩ درﺟﻪ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن در ﺳﺮ‪ ،‬ﺑﺮف هﻤﻴـﺸـﻪ‬ ‫ﺑﺮاﯾﻢ اﺣﺴﺎس ﻣﻘﺪﺳﯽ داﺷﺖ! ﺁرزوﯼ ﮐﻮدﮐﯽ هﺎﯾﻢ ﺑـﻮد‪ .‬ﺗـﻤـﺎم‬

‫هﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ اﻋﺘﺮاف ﮐﻨﻢ "ﺑﺮف" هﺮﮔﺰ ﻗﺪاﺳـﺖ ﺳـﺎدﻩ اش را‬

‫زﻣﺴﺘﺎن هﺎﯼ اهﻮاز را ﺁرزو ﻣﯽ ﮐﺮدم ﺑﺮف ﺑﻴﺎﯾﺪ‪ .‬هﺮ ﺑﺎر ﻣﺴـﺎﻓـﺮﯼ‬ ‫در زﻣﺴﺘﺎن راهﯽ ﺷﻬﺮﯼ ﺑﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺧـﻮاهـﺶ ﻣـﯽ ﮐـﺮدم‬

‫ﺑﺮاﯾﻢ از دﺳﺖ ﻧﺪاد‪ .‬ﻣﯽ داﻧﻢ ﮐﻪ هﻴﭻ داﻧﻪ ﺑﺮﻓﯽ ﺷﺒﻴـﻪ دﯾـﮕـﺮﯼ‬ ‫ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬هﺮ داﻧﻪ ﻣﺜﻞ ﺷﺎهﺰادﻩ اﯼ دﯾﮕﺮ اﺳﺖ‪ .‬اﻧﮕﺎر ﮐﻪ دارﻧـﺪ در‬

‫ﺑﺮاﯾﻢ ﺑﺮف ﺑﻴﺎورد‪ .‬ﭘﺪرم ﻣﺮا ﺑﺎ ﺧﻮدش ﻣﯽ ﺑﺮد ﺳﺮ ﯾﺨﭽﺎل‪ .‬در ﻓﺮﯾﺰر‬ ‫را ﺑﺎز ﻣﯽ ﮐﺮد! ﺑﺮﻓﮏ هﺎ را ﻧﺸﺎﻧﻢ ﻣﻴﺪاد و ﻣﯽ ﮔـﻔـﺖ "ﺑـﺮف هـﻢ‬

‫ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﺗﺎ زﻣﻴﻦ ﮐﻨﺎر هﻢ ﭼﺎﯼ ﻣﯽ ﺧﻮرﻧﺪ! در ﺳﮑـﻮت ﮔـﭗ‬ ‫ﻣﯽ زﻧﻨﺪ‪ ،‬ﺑﯽ هﻴﭻ ﺁهﻨﮓ ﺷﺎدﯼ ﻣﯽ رﻗﺼﻨﺪ‪...‬‬

‫هﻤﻴﻨﻪ ﺑﺎﺑﺎ ﺟﺎن! ﻓﺮﻗﯽ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ‪ .‬ﺁب ﯾﺦ زدﻩ ﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﺑـﺎرون‬ ‫از اﺑﺮ ﻣﯽ ﺑﺎرﻩ‪"...‬‬

‫ﺳﺒﮏ ﻣﯽ ﻧﺸﻴﻨﻨﺪ داﻧﻪ هﺎ‪ .‬دﺳﺘﻪ دﺳﺘﻪ ﯾﺎ ﺗﮏ ﺗﮏ ﻓﺮﻗﯽ ﻧـﻤـﯽ‬ ‫ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺳﭙﻴﺪﯼ ﻣﯽ ﺁورﻧﺪ از ﺁﺳﻤﺎن و زﻣﻴﻦ را ﯾﮑﺪﺳﺖ ﻣﯽ ﮐـﻨـﻨـﺪ‪.‬‬

‫زﻣﺴﺘﺎن هﺎﯼ اهﻮاز هﻮا ﺑﻪ زﯾﺮ ﺻﻔﺮ هﻢ ﻣﻴﺮﺳﻴﺪ‪ .‬وﻟﯽ ﺑﺮف ﻧـﻤـﯽ‬ ‫ﺁﻣﺪ‪ .‬ﻣﻨﻄﻖ ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ ام ﻧﻤﯽ ﭘﺬﯾـﺮﻓـﺖ ﮐـﻪ ﺑـﺎرش ﺑـﺮف ﺷـﺮاﯾـﻂ‬

‫ﭘﺸﺖ درهﺎ و ﭘﺎﯼ درﺧﺖ هﺎ و ﺗﻮﯼ ﺟﺎدﻩ و روﯼ ﺳﻘﻒ هـﺎ و ﻻﯼ‬ ‫ﺑﺮﮔﻬﺎ هﻤﻪ ﺳﻔﻴﺪ‪ .‬ﺁﺳﻤﺎن ﺳﻔﻴﺪ و زﻣـﻴـﻦ ﺳـﻔـﻴـﺪ و ﻻﺑـﻪ ﻻﯼ‬

‫اﻗﻠﻴﻤﯽ ﺧﺎﺻﯽ ﻣﯽ ﻃﻠﺒﺪ و هﺮ ﺑﺎر ﮐﻪ هﻮا ﺑﻪ زﯾﺮ ﺻﻔﺮ ﻣـﯽ رﺳـﺪ‬ ‫ﻗﺮار ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺮف ﺑﺒﺎرد! ﺧﻼﺻﻪ اﯾﻨﮑﻪ در ﺁرزوﯼ ﺑﺮف و ﺁدم ﺑـﺮﻓـﯽ‬

‫ﻣﻮهﺎﯼ ﻣﺮدم ﭘﻴﺎدﻩ هﻤﻪ ﺳﻔﻴﺪ‪ .‬زﯾﺮ ﺧﻴﺮﻩ ﺳﺮﺗﺮﯾﻦ ﺁﻓﺘﺎب ﻃـﻼﯾـﯽ‪،‬‬ ‫اﯾﻦ هﻤﻪ ﺳﻔﻴﺪﯼ ﭼﺸﻢ را ﻣﯽ زﻧﺪ‪ .‬ﭘﻠﮑﻬـﺎﯾـﺖ را ﺑـﻪ هـﻢ ﻣـﯽ‬

‫ﺑﺰرگ ﺷﺪم‪ .‬روزﮔﺎرﯼ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺮﺗﺐ ﺑﺮاﯼ ﺧﺪا ﻧﺎﻣﻪ ﻣﯽ ﻧﻮﺷـﺘـﻢ و‬

‫ﻓﺸﺎرد‪ .‬ﮐﺴﯽ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﺑﺮف را از ﺑﺎران ﺑﻴﺸﺘﺮ دوﺳﺖ دارد‪ .‬ﭼﻮن‬ ‫ﺑﺮف ﺳﺒﮏ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ‪ .‬ﻣﺘﻴﻦ ﻣﯽ ﻧﺸﻴﻨﺪ‪ .‬راﺳـﺖ هـﻢ ﻣـﯽ ﮔـﻔـﺖ‪.‬‬

‫درﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺮف ﻣﯽ ﮐﺮدم‪.‬‬ ‫ﻓﺼﻞ ﺳﻔﺮ ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ هﻤﻴﺸﻪ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ﺑﻮد‪ .‬ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن هﻢ ﮐﻪ ﺑـﺮﻓـﯽ‬ ‫در ﮐﺎر ﻧﺒﻮد! ﺑﺰرگ ﺷﺪﯾﻢ و ﺑﺰرگ ﺷﺪﯾﻢ و اﯾﻦ ﺁرزو هﻢ ﻣﺜﻞ ﺧﻴﻠـﯽ‬ ‫از ﺁرزوهﺎﻣﺎن ﻓﺮاﻣﻮﺷﻤﺎن ﺷﺪ‪ ...‬ﺑـﺎﻻﺧـﺮﻩ ﺑـﺮاﯼ اوﻟـﻴـﻦ ﺑـﺎر ﺑـﺮف‬ ‫ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ را در ﭼﻬﺎردﻩ ﺳﺎﻟﮕﯽ در راﻩ ﯾﮏ ﺳﻔﺮ زﻣﻴﻨﯽ ﺑـﻪ‬

‫اﺻﻼ ﯾﻪ ﻃﻨﺎزﯼ ﻋﺠﻴﺐ دارد ﺑﺮف‪ .‬از ﺳﺮﻣﺎﯼ ﺳﻮزﻧﺎﮎ و زﻣﺴـﺘـﺎن‬ ‫هﺮ ﭼﻘﺪر ﺑﻴﺰار هﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ‪ ،‬ﻣﺪهﻮش ﺁراﻣﺶ داﻧﻪ هﺎﯼ در ﺣـﺎل‬ ‫ﻟﻐﺰﯾﺪن ﺑﺮ دﺷﺖ ﺁﺳﻤﺎن ﻣﯽ ﻣﺎﻧﯽ‪ .‬ﭘﻨﺒﻪ زﻧﯽ ﻧﻨﻪ ﺳﺮﻣـﺎ‪ ،‬ﺗﺼـﻮﯾـﺮ‬ ‫ﭼﺸﻢ ﻧﻮازﯼ اﺳﺖ ﺑﻪ راﺳﺘﯽ‪...‬‬

‫ﺗﻬﺮان‪ ،‬ﻧﺰدﯾﮑﯽ هﺎﯼ ﺧﺮم ﺁﺑﺎد دﯾﺪم‪ .‬وﻟﯽ ﺑﺮف ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑـﺮ زﻣـﻴـﻦ‬ ‫هﻢ ﺗﺤﻘﻖ ﺁن ﺁرزوﯼ ﺑﭽﮕﯽ ﻧﺒﻮد‪ .‬ﺁن ﺣﺲ و ﺣﺎل را ﻧﺪاﺷﺖ اﻧﮕـﺎر‪.‬‬

‫ﻣﺘﺎﻧﺖ داﻧﻪ هﺎﯼ ﺑﺮف را ﺑﺎﯾﺪ ﯾﺎد ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﺗﺤﺴﻴﻦ ﮐـﺮد‪ ....‬زﯾـﺒـﺎﯾـﯽ‬ ‫داﻧﻪ هﺎﯼ ﺑﺮف را ﺑﺎﯾﺪ ﺷﮑﺮ ﮔﻔﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺳﭙﺮد‪ ،‬ﻧﻘﺎﺷﯽ ﮐـﺮد‪...‬‬

‫ﺳﻔﻴﺪﯼ واﻗﻌﯽ را ﻣﻌﻨﯽ ﻧﻤﯽ ﮐﺮد ﺑﺮاﯾﻢ‪.‬‬

‫ﺑﺎ ﻣﺪاد ﺳﻔﻴﺪ روﯼ ﮐﺎﻏﺬ ﺁﺑﯽ‪ ،‬ﺑﺎ ﺣﻮﺻﻠﻪ‪ ،‬داﻧﻪ ﺑﻪ داﻧﻪ ﺑـﺮف ﺑـﺎﯾـﺪ‬ ‫ﮐﺸﻴﺪ‪ .‬هﺮ ﺑﺎرش‪ ،‬ﻗﺼﻪ ﺷﻬﺮﯼ از ﻋـﺎﻟـﻢ ﺁﺳـﻤـﺎن اﺳـﺖ‪ .‬ﻣـﺮدم‬

‫هﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﺑﺮﻓﮏ ﻓﺮﯾﺰر را ﻧﭙﺬﯾﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدم ﺑﻪ اﯾﻦ ﺳـﻔـﻴـﺪﯼ ﯾـﺦ‬

‫ﺳﺮزﻣﻴﻨﻬﺎﯼ دﯾﮕﺮﻧﺪ اﻧﮕﺎر ﮐﻪ از ﺁﺳﻤﺎن ﻣﻴﺎﯾﻨﺪ ﻣﻴﻬﻤـﺎن ﺷـﻬـﺮ ﻣـﺎ‬ ‫ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬هﻨﻮز ﺑﺮف ﮐﻪ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ دو دﺳﺖ ﺑﺮ ﺷﻴﺸﻪ‪ ،‬ﺑـﻴـﻨـﯽ و‬

‫زدﻩ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ هﻢ ﺗﻦ ﻧﻤﯽ دادم! ﺁرزوﯼ دﯾﺪن ﺑﺎرش ﺑﺮف را داﺷـﺘـﻢ‬ ‫هﻨﻮز‪.‬‬ ‫ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺁﺗﺶ و ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن هﺎﯼ داغ را ﮐـﻪ ﺗـﺮﮎ ﮐـﺮدم و ﺳـﺮ از‬ ‫ﺗﻬﺮان در ﺁوردم از اﺑﺘﺪاﯼ ﭘﺎﯾﻴﺰ ﭼﺸﻢ اﻧﺘﻈﺎر ﺑﺮف ﺑﻮدم‪ .‬ﺧﻮب ﯾـﺎدم‬ ‫هﺴﺖ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺷﺐ ﺻﺪاﯾﻢ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻴﺎ‪ ...‬ﺑﺮف ﻣﯽ ﺑﺎرﯾﺪ‪ .‬دوﺑـﺎرﻩ‬ ‫ﺑﭽﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدم‪ .‬ﮐﻒ هﺮ دو دﺳﺘﻢ روﯼ ﺷﻴﺸﻪ ﭘﻨـﺠـﺮﻩ ﺑـﻮد‪ .‬هـﻮا‬

‫ﮔﻮﻧﻪ ﭼﺴﺒﻴﺪﻩ ﺑﻪ ﺳﺮﻣﺎ‪ ،‬ﺑﺨﺎر ﻧـﻔـﺲ ذوب ﺷـﺪﻩ روﯼ ﺳـﺮﻣـﺎﯼ‬ ‫ﭘﻨﺠﺮﻩ‪ ،‬ﺑﻴﺮون را ﻧﮕﺎﻩ ﻣـﯽ ﮐـﻨـﻢ‪ .‬ﺑـﻪ ﺧـﺪا ﻓـﮑـﺮ ﻣـﯽ ﮐـﻨـﻢ‪ .‬ﺑـﻪ‬ ‫ﺁرزوهﺎﯾﻢ‪...‬‬ ‫ﮔﺮم ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ! ﺑﻬﺎر ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﻣﯽ رﺳﺪ‪ .‬ﻗﻮل ﻧﻤﯽ دهﻢ وﻟﯽ اﯾـﻨـﮕـﻮﻧـﻪ‬ ‫ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ‪...‬‬

‫ﺗﺎرﯾﮏ ﺑﻮد‪ .‬ﺗﻴﺮﭼﺮاغ ﺑﺮق ﺗﻮﯼ ﮐﻮﭼﻪ را ﻧﮕﺎﻩ ﻣـﯽ ﮐـﺮدم ﮐـﻪ داﻧـﻪ‬

‫‪2‬‬

‫ﺷﻤﺎرهي ﺳﻲ و دو ‪ -‬ﺑﻬﻤﻦ ‪1389‬‬


‫ﺧﻮاﻧﺪﻩاﻧﺪ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ اﯾﻦ دو را ﺑﺴﻴﺎر ﻣـﺮﺗـﺒـﻂ و ﺷـﺒـﻴـﻪ ﺑـﻪ هـﻢ‬

‫اﻧﺸﻘﺎق در ﺑﻮف ﻛﻮر و ﺑﺰرﮔﺮاه‬

‫ﻣﯽﯾﺎﺑﻨﺪ‪ .‬دﯾﻮﯾﺪ ﻟﻴﻨﭻ ﯾﻜﯽ از ﻏﺎﻣﺾﺗﺮﯾﻦ آﺎرﮔﺮداﻧﺎن ﺗﺎرﯾﺦ ﺳﻴـﻨـﻤـﺎ‬

‫ﮔﻤﺸﺪه‬

‫اﺳﺖ آﻪ در اآﺜﺮ ﺁﺛـﺎر ﺧـﻮد رواﻧﺸـﻨـﺎﺳـﯽ ﺟـﻨـﻴـﺴـﺖ را ﻣـﻮرد‬ ‫ﻣﻮﺷﻜﺎﻓﯽ ﻗﺮار دادﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻛﺎرا ﻋﺒﺪاﻟﻤﻠﻜﻲ‬ ‫در آــﺘــﺎب داﺳــﺘــﺎن ﯾــﻚ روح‪ ،‬ﺳــﻴــﺮوس ﺷــﻤــﻴــﺴــﺎ از‬ ‫اﻧﺸﻘﺎق )‪ (Division‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان درون ﻣﺎﯾﻪ اﺻﻠﯽ رﻣﺎن ﺑـﻮف آـﻮر‬ ‫ﻧﺎم ﻣﯽ ﺑﺮد‪ .‬او راوﯼ ﺑﻮف آﻮر را ﺳـﻤـﺒـﻞ “ﯾـﻚ داﺳـﺘـﺎن ﺧـﺎص ”‬ ‫) ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩ( و هﻢ “اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﻣـﻔـﻬـﻮم ﻣـﻄـﻠـﻖ‪”--‬اﻧﺴـﺎن ﻧـﻮﻋـﯽ‬ ‫)‪ -- (Collective Man‬ﻣﯽداﻧﺪ‪ .‬اﻧﺸﻘﺎق در اﯾـﻨـﺠـﺎ ﯾـﻚ ﻣـﻔـﻬـﻮم‬ ‫اﻓﻼﻃﻮﻧﯽ اﺳﺖ‪ .‬اﻓـﻼﻃـﻮن در ﺿـﻴـﺎﻓـﺖ )‪ (Symposium‬اﻧﺴـﺎن‬ ‫ﻣﺜﺎﻟﯽ را داراﯼ ﭼﻬﺎر دﺳﺖ و ﭘﺎ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻣﯽآﻨﺪ آﻪ هﺮﻣـﺎﻓـﺮودﯾـﺖ‬ ‫اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﻣﻮﺟﻮد ﮐﺎﻣﻞ‪ ،‬ﭘﺲ از هـﺒـﻮط ﺑـﻪ دﻧـﻴـﺎﯼ ﻣـﺎدﯼ دﭼـﺎر‬ ‫اﻧﺸﻘﺎق ﺷﺪﻩ و ﺑﻪ ﻣﻮﻧﺚ و ﻣﺬآﺮ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﯽﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﺷﻤﻴﺴﺎ اداﻣﻪ ﻣﯽدهﺪ‪“ :‬ﺑﻮفآﻮر ﮔﻼﯾﻪاﯼ اﺳﺖ از اﯾﻦ آﺜـﺮت‪ ،‬از‬ ‫اﯾﻦ اﻧﺸﻘﺎق‪ ،‬از اﯾﻦ دو ﺟﻨﺒﮕﯽ ﻓﻨﺎ ﺁﻓﺮﯾﻦ‪ ،‬از اﯾﻦ ﺛﻨـﻮﯾـﺖ ﺑـﻪ اﻧـﺰوا‬ ‫آﺸﺎﻧﻨﺪﻩ و ﺁرزوﯼ وﺣـﺪت و در ﻧـﺘـﻴـﺠـﻪ ﺟـﺎوداﻧـﮕـﯽ را ﻣـﻄـﺮح‬ ‫ﻣﯽﺳﺎزد ‪) ” .‬ص‪(٢۶‬‬ ‫اﯾﻦ ﺟﻤﻼت ﺑﻪ درﺳﺘﯽ ﺧﻮاﻧﻨﺪﻩ را ﺑﻪ ﯾﺎد آـﺎرل ﮔـﻮﺳـﺘـﺎو ﯾـﻮﻧـﮓ‬ ‫)‪ (Carl Gustav Jung‬ﻣﯽاﻧﺪازد‪ .‬اﺻﻼً روﯾﻜﺮد ﺷﻤـﻴـﺴـﺎ در ﻧـﻘـﺪ‬ ‫ﺑﻮف آﻮر اﺳﻄﻮرﻩ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺲ اﻧﺸﻘﺎق در ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ‬ ‫ﺑﺴﻴﺎر ﻋﻤﻴﻖ دارد و ﮔﺴﺘﺮﻩ ﺑﺴﻴﺎر وﺳﻴﻌﯽ از ﺁﺛﺎر ادﺑﯽ ﺟـﻬـﺎن را‬ ‫در ﺑﺮﻣﯽﮔﻴﺮد‪ .‬ﺑﺮاﯼ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮان ﺁﺛﺎر ﻣـﺘـﻨـﻮﻋـﯽ ﭼـﻮن وداع ﺑـﺎ‬ ‫اﺳﻠﺤﻪ اﺛﺮ هﻤﻴﻨﮕﻮﯼ‪ ،‬ﭼﻬﺎر زوا اﺛﺮ وﯾﻠﻴﺎم ﺑﻠﻴﻚ و آﺎﻟﻴﮕﻮﻻ اﺛـﺮ ﺁﻟـﺒـﺮ‬ ‫آﺎﻣﻮ را از اﯾﻦ روﯾﻜﺮد ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار داد‪.‬‬ ‫ﺑﺰرﮔﺮاﻩ ﮔﻤﺸﺪﻩ داﺳﺘﺎن ﻣﺮدﯼ اﺳـﺖ آـﻪ اﺣﺴـﺎس ﻣـﯽ آـﻨـﺪ‬ ‫ﺑﺪﯾﻦﺳﺎن‪ ،‬ﻣﻔﻬﻮم اﻧﺸﻘﺎق را ﻣﯽﺗﻮان ﯾﻚ آﻬﻦ اﻟﮕﻮ )‪(Archetype‬‬ ‫داﻧﺴﺖ آﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﻚ ﻣﻮﺗﻴﻒ )‪ (Motif‬در اﺳﺎﻃﻴﺮ و ﺁﺛـﺎر ادﺑـﯽ‬ ‫ﺑﻪ ﺷﻜﻠﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﮔﺴﺘﺮدﻩ رخ ﻧﻤﻮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻨـﻮان ﻣـﺜـﺎل اﯾـﻦ‬ ‫ﮐﻬﻦ اﻟﮕﻮ در اﺳﻄﻮرﻩاﯼ آﻴﻮﭘﺪ و ﺳﺎﯾﻜﯽ)‪ (Cupid and Psyche‬و‬ ‫ﯾﺎ در ادﯾﺴﻪ هﻮﻣﺮ ﻧﻤﻮد ﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬

‫هﻤﺴﺮش ﺑﻪ او ﺧﻴﺎﻧﺖ آﺮدﻩ و ﭘﺲ از اﯾﻦ آﻪ ﺳﻮﻇﻦاش ﺑﻪ ﯾﻘﻴـﻦ‬ ‫ﺑﺪل ﻣﯽﺷﻮد هﻤﺴﺮ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﺎﻧﺪﻩ و ﻣﺜﻠﻪ ﻣـﯽ آـﻨـﺪ‪ .‬در‬ ‫زﻧﺪان او دﭼﺎر ﺗﻐﻴﻴﺮات ﺟﺴﻤﯽ و روﺣﯽ ﻋﺠﻴﺐ ﺷـﺪﻩ و زﻧـﺪﮔـﯽ‬ ‫ﺟﺪﯾﺪﯼ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽآﻨﺪ‪ .‬در اﯾﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﺟﺪﯾﺪ او ﺑﺎ زﻧﯽ ﺷﺒﻴﻪ ﺑـﻪ‬ ‫هﻤﺴﺮ ﺧﻮد آﻪ اآﻨﻮن ﻣﻌﺸﻮﻗﻪ ﯼ ﺁﻗﺎﯼ ادﯼ اﺳﺖ راﺑﻄﻪ ﺑـﺮ ﻗـﺮار‬ ‫ﻣﯽآﻨﺪ و ﺑﺎ ﺗﺮﻏﻴﺐ او ﻣﺮدﯼ را ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﻣـﯽ رﺳـﺎﻧـﺪ و ﻓـﻴـﻠـﻢ در‬

‫در اﯾﻦ دو اﺛﺮ آﻪ از ﻧﻈﺮ اﺳﺎﻃﻴﺮﯼ در زﻣﺮة ﺁﺛﺎر آﻼﺳﻴﻚ هﺴـﺘـﻨـﺪ‪.‬‬ ‫ﻓﺎﺻﻠﻪاﯼ آﻪ ﻣﻴﺎن ﺷﺨﺼﻴﺖهﺎﯼ اﺻﻠﯽ ﻣـﺮد و زن ) آـﻴـﻮﭘـﻴـﺪ و‬ ‫ﺳﺎﯾﻜﯽ از ﯾﻚ ﻃﺮف و ادﯾﺴﻴﻮس و ﭘﻨﻠـﻮﭘـﻪ از ﻃـﺮف دﯾـﮕـﺮ( ﻗـﺮار‬ ‫ﻣﯽﮔﻴﺮد ﭼﻨﺎن ﺑﺰرگ وﭘﺮﻧﺎﺷﺪﻧﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ آﻪ ﺧﻮاﻧـﻨـﺪﻩ در‬ ‫اواﯾﻞ داﺳﺘﺎن ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻧﺎﺧﻮدﺁﮔﺎﻩ ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﯽ را در‬

‫ﺑﻴﺎﺑﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﺟﺪاﯾﯽ اﯾﻦ دو ﭘﺎﯾﺎن ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ‪.‬‬ ‫در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺳﻌﯽ ﺑﺮ ﺁن اﺳﺖ ﺗﺎ ﺷﺒﺎﺗﻬﺎﯼ ﻓﺮﻣﯽ و ﻣـﺤـﺘـﻮاﯾـﯽ‬ ‫ﺑﻮف آﻮر و ﺑﺰرﮔﺮاﻩ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد و ﺑﺪﯾﻦ ﺗـﺮﺗـﻴـﺐ‬ ‫ﯾﻜﺴﺎﻧﯽ درون ﻣﺎﯾﻪﯼ هﺮ دو اﺛﺮ اﺛﺒﺎت ﮔﺮدد‪.‬‬

‫ﺟﺒﻴﻦ ﻧﻮع ﺑﺸﺮ ﻧﻤﯽﺑﻴﻨﺪ ‪ .‬در ﺑﻮف آﻮر اﻣﺎ‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ اﺣﺴـﺎﺳـﯽ ﺑـﻪ‬ ‫ﺣﺘﻤﻴﺖ ﻣﯽرﺳﺪ‪ .‬اﯾﻨﺠﺎ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩ ﻣﻄﻤﺌﻦ اﺳﺖ آﻪ وﺣﺪت ﻣﺜﺎﻟـﯽ‬

‫ﺑﯽ ﻣﺮزﯼ روﯾﺎ و واﻗﻌﻴﺖ‬

‫در ﺟﻬﺎن ﻣﺎدﯼ ﻏﻴﺮﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ اﻣﺎ ﺷﺨﺼﻴﺖ داﺳﺘﺎن ﻣﺬﺑﻮ ﺣـﺎﻧـﻪ‬ ‫ﺑﺮاﯼ ﻧﻴﻞ ﺑﻪ ﺁن ﺗﻼش ﻣﯽآﻨﺪ‪.‬‬

‫اﺻﺮار ﺑﺮ ﻣﺮزﺑﻨﺪﯼ روﯾﺎ و واﻗﻌﻴﺖ در ﺑﻮفآﻮر و ﺑﺰرﮔﺮاﻩ ﮔـﻤـﺸـﺪﻩ و‬ ‫اﺻﻮﻻً در ﺁﺛﺎرﯼ آﻪ دﺳﺖ ﺑﻪ ﺗﻠﻔﻴﻖ اﯾﻦ دو ﻣﯽزﻧﻨﺪ هﻢ ﻏﻴﺮﻣﻤـﻜـﻦ‬

‫ﻋﺠﻴﺐ اﺳﺖ آﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل هﻴﭻ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪﯼ ﺗﻄﺒﻴﻘﯽ ﻣﻴﺎن ﺑﻮفآـﻮر‬

‫اﺳﺖ و هﻢ ﺑﯽ ﻓﺎﯾﺪﻩ‪ .‬ﺑﺎ ﯾﻚ ﺑﺎر ﺧﻮاﻧﺪن ﺑﻮف آـﻮر ﻣـﯽ ﺗـﻮان ﺑـﻪ‬

‫هﺪاﯾﺖ و ﻓﻴﻠﻢ ﺑﺰرﮔﺮاﻩ ﮔﻤﺸﺪﻩ اﺛﺮ دﯾﻮﯾﺪ ﻟﻴﻨﭻ اﻧﺠﺎم ﻧﺸﺪﻩ اﺳـﺖ‪.‬‬

‫راﺣﺘﯽ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ رﺳﻴﺪ آﻪ داﺳﺘﺎن ﺑﯽﺁﻏﺎز و ﺑﯽﭘﺎﯾﺎن اﺳـﺖ‪،‬‬

‫اآﺜﺮ آﺴﺎﻧﯽ آﻪ ﺑﺰرﮔﺮاﻩ ﮔـﻤـﺸـﺪﻩ را دﯾـﺪﻩ اﻧـﺪ و ﺑـﻮف آـﻮر را‬

‫ﺑﻪ ﻃﻮرﯼ آﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮان ﺑﺎ ﻗﻄﻌﻴﺖ اﺑﺰار داﺷﺖ آﻪ ﺁﺑـﺎ ﺑـﺨـﺶ اول‬

‫‪3‬‬

‫ﺷﻤﺎرهي ﺳﻲ و دو ‪ -‬ﺑﻬﻤﻦ ‪1389‬‬


‫اﺑﺘﺪا اﺗﻔﺎق ﻣﯽاﻓﺘﺪ ﯾﺎ دوم‪ .‬در واﻗﻊ اﯾﻦ دو ﺑﺨﺶ هﻢزﻣﺎن هﺴﺘﻨﺪ‬

‫ﺗﻘﺴﻴﻢ آﺮد‪ :‬ﻧﻮﺁر آﻼـﺳـﻴـﻚ آـﻪ ﺑـﻪ دهـﻪ هـﺎﯼ ‪ ١٩۴٠‬ﻣـﺮﺑـﻮط‬

‫ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺨﺶ اول در ﺧﻴﺎل و دوم در واﻗﻌﻴﺖ ﺑﻪ وﻗﻮع ﻣﯽﭘـﻴـﻮﻧـﺪﻧـﺪ‪.‬‬

‫ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬ﻧﻮﺁر ﻣﺪرن ﮐﻪ ﺑﻪ ‪ ١٩٩٠‬ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬و ﻧـﻮار ﭘﺴـﺖ‬

‫ﺳﻮاﯼ ﻻﯾﻪهﺎﯼ در هﻢﺗﻨـﻴـﺪﻩ ﯼ ﻣـﻌـﻨـﺎﯾـﯽ آـﻪ ﺑـﻪ واﺳـﻄـﻪ ﯼ‬

‫ﻣﺪرن آﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺸﺨﺺ ﺣﺎﺻﻞ آﺎر دﯾﻮﯾﺪ ﻟﻴﻨﭻ در ﻓـﻴـﻠـﻤـﻬـﺎﯾـﯽ‬

‫روﯾﻜﺮدهﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ اﻧﺘﻘﺎدﯼ ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻪ وﺟﻮدﺷﺎن ﭘﯽﺑﺮد‪ ،‬ﺑـﺨـﺶ‬

‫ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺨﻤﻞ ﺁﺑﯽ‪ ،‬ﺑﺰرﮔﺮاﻩ ﮔﻤﺸﺪﻩ و ﺗﺎ ﺣﺪودﯼ ﺟﺎدﻩﯼ ﻣﻮﻟﻬـﻮﻟـﻨـﺪ‬

‫اول را ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻪ ﻃﻮر آﻠﯽ زاﯾﻴـﺪﻩ ﯼ ﻧـﺎ ﺧـﻮد ﺁﮔـﺎﻩ ﺑـﻴـﻤـﺎر راوﯼ‬

‫اﺳﺖ‪.‬‬

‫داﻧﺴﺖ ﮐﻪ در ﻧﻬﺎﯾﺖ او را ﺑﻪ ﻓﺎﺟﻌﻪﯼ_ ﺑﻪ اﺻـﻄـﻼح_ ﭘـﺎﯾـﺎﻧـﯽ در‬ ‫ﺁورد ن ﭼﺸﻢ ﻟﻜﺎﺗﻪ رهﻨﻤﻮن ﻣﯽﺳﺎزد‪ .‬در ﺑﺨﺶ اول ﻣﺎ ﺑﺎ اﻧﺒﻮهـﯽ‬ ‫از رﻣﺰهﺎ و آﻬﻦ اﻟﮕﻮهﺎﯼ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﻃﺮف هﺴﺘﻴﻢ آـﻪ ﺑـﺮﮔـﺮﻓـﺘـﻪ از‬ ‫اﺳﺎﻃﻴﺮ اﯾﺮاﻧﯽ و هﻨﺪﯼ ﺑﻪ ﺧﺼﻮص ﺁﯾﻴﻦ ﺗﺎﻧﺘـﺮﯾﺴـﻢ )‪(Tantrism‬‬ ‫هﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺻﺮفﻧﻈﺮ از ﺧﺼﺎﯾﺺ ﻣﺸﺨﺺ اﯾﻦ ﺳﺒﻚ از ﻗﺒﻴﻞ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﮔـﺮوﺗﺴـﻚ‬ ‫و ﻓﻀﺎهﺎﯼ ﮔﻮﺗﻴﻚ ‪ ،‬ﻧﻘﺶ زن ﺑﺴﻴﺎر ﺣﺎﺋـﺰ اهـﻤـﻴـﺖ اﺳـﺖ‪ .‬ژﯾـﮋك‬ ‫ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ‪“ :‬در ﺗـﻘـﺎﺑـﻞ ﺑـﺎ زن اﻓﺴـﻮﻧـﮕـﺮ )‪(Femme-fatal‬ﻧـﻮ ﺁر‬ ‫آﻼﺳﻴﻚ دهﻪ ﯼ ‪ ١٩۴٠‬آﻪ ﺣﻀﻮرﯼ ﺷﺒﺢ ﮔـﻮن و وهـﻢ اﻧـﮕـﻴـﺰ‬ ‫داﺷﺖ‪ ،‬زن اﻓﺴﻮﻧﮕﺮ ﻧﻮﯾﻦ ﺑﺎ ﭘﺮﺧﺎﺷـﺠـﻮﯾـﯽ ﺟـﻨـﺴـﯽ ﺻـﺮﯾـﺢ و‬

‫در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺗﻤﺎم ﺁن اﺗﻔﺎﻗﺎت از ﻣﺜﻠﻪآﺮدن زن اﺛﻴﺮﯼ ﺗﺎ دﻓﻦآﺮدن او و‬

‫ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ آﻼﻣﯽ و ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺎ ﻧـﻮﻋـﯽ ﺧـﻮد‬

‫ﻣﻼﻗﺎت ﭘﻴﺮﻣﺮد ﻧﻌﺶآﺶ هﻤﻪ و هـﻤـﻪ در ﺧـﻴـﺎل راوﯼ اﺗـﻔـﺎق‬

‫آﺎﻻاﻧﮕﺎرﯼ )‪ (self-comodification‬و ﺧﻮد ﺑﺎزﯾـﭽـﻪ اﻧـﮕـﺎرﯼ ‪(Self-‬‬

‫ﻣﯽاﻓﺘﺪ‪ .‬ﻧﻜﺘﻪﯼ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ اﯾﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺧﻮد راوﯼ ﺑـﻪ درﺳـﺘـﯽ‬

‫)‪manipulation‬ﺑﯽواﺳﻄﻪ‪ ،‬ﺑـﺎ روح ﯾـﻚ ﭘـﺎاﻧـﺪاز در ﺟﺴـﻢ ﯾـﻚ‬

‫ﻧﻤﯽداﻧﺪ آﺪام واﻗﻌﻴﺖ اﺳﺖ و آﺪام ﺧﻴﺎل‪“ :‬ﻣﻦ ﺳـﻌـﯽ ﺧـﻮاهـﻢ‬

‫ﻓﺎﺣﺸﻪ؛ ﯾﺎ هﻤﺎن ﮔﻮﻧﻪ در ﭘﻮﺳﺘﺮ ﺗﺒﻠﻴﻐﯽ ﻓﻴﻠﻢ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷـﺪﻩ ‪ :‬در‬

‫آﺮد ﺁن ﭼﻪ را آﻪ ﯾﺎدم هﺴﺖ‪ ،‬ﺁن ﭼﻪ را آـﻪ از ارﺗـﺒـﺎط وﻗـﺎﯾـﻊ در‬

‫ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺮدم ﯾﻚ ﺳﻮﯾﻪﯼ ﺗـﺎرﯾـﻚ دارﻧـﺪ‪ ....‬اﻣـﺎ از هـﻴـﭻ دﯾـﮕـﺮﯼ‬

‫ﻧﻈﺮم ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ ‪ ...‬ﻧﻪ! ﻓﻘﻂ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺣﺎﺻﻞ ﺑﻜﻨﻢ و ﯾـﺎ اﺻـﻼً‬

‫ﻧﺪارد‪(٣١) ".‬‬

‫ﺧﻮد ﺑﺘﻮاﻧﻢ ﺑﺎور آﻨﻢ “)هﻤﺎن ‪(١۴٩‬‬ ‫در ﺑﺰرﮔﺮاﻩ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﭘﺎﺗﺮﯾﺸﺎ ﺁرآﺖ )‪ (Patricia Arquette‬در ﻧـﻘـﺶ‬ ‫درهﻢ ﺗﻨﻴﺪﮔﯽ ﺧﻴﺎل و واﻗﻌﻴﺖ ﯾﻜﯽ از درونﻣﺎﯾﻪهﺎﯼ ﻣﻬﻢ در ﺁﺛـﺎر‬

‫رﻧﻪ )‪ (Rene‬ﯼ ﻣﻮﺧﺮﻣﺎﯾﯽ و ﺁﻟﻴﺲ )‪ (Alice‬ﻣﻮﻃﻼﯾﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﻩﯼ دو‬

‫دﯾﻮﯾﺪ ﻟﻴﻨﭻ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮ هﻤﻴﻦ اﺳﺎس ﻣﺎرك وﯾﮋارك در ﻣﻘﺪﻣﻪ اش ﺑـﺮ‬

‫ﻧﻮع زن اﻓﺴﻮﻧﮕﺮ اﺳﺖ‪ .‬رﻧﻪ زن اﻓﺴﻮﻧﮕﺮ آﻼﺳﻴﻚ و ﺁﻟﻴـﺲ ﻣـﺪرن‬

‫آﺘﺎب هﻨﺮ اﻣﺮ ﻣﺘﻌﺎﻟﯽ ﻣﺒﺘﺬل اﺛﺮ اﺳﻼوﯼ ژﯾﮋك اﺷﺎرﻩ ﻣﯽآﻨﺪ آـﻪ‬

‫ﺁن اﺳﺖ‪ .‬هﻤﻴﻦ دﺳﺘﻪﺑﻨﺪﯼ را ﻧﻴﺰ ﻣﯽﺗﻮان ﺑﺎ آـﻤـﯽ ﺗـﻔـﺎوت در‬

‫ﺷﻴﻮﻩ ﻣﺸﺘﺮك ﻟﻴﻨﭻ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻓﻴﻠﻤﺴﺎز و ژﯾﮋك ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾـﻜـﯽ از‬

‫ﺑﻮفآﻮر ﺑﺮ ﺷﺨﺼﻴﺖهﺎﯼ زن اﺛﻴﺮﯼ و ﻟﻜﺎﺗﻪ اﻋﻤـﺎل آـﺮد‪ .‬ژﯾـﮋك در‬

‫ﺑﺮﺟﺴﺘﻪﺗﺮﺗﯽ ﺷﺎرﺣﺎن ﻧﻈﺮﯾﻪهﺎﯼ ﻓﺮهﻨﮕﯽ و ﻧﻘﺪ رواﻧﺸـﻨـﺎﺧـﺘـﯽ‬

‫ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺗﻔﺎوت ﻣﻴﺎن زن اﻓﺴﻮﻧﮕﺮ در ﻧﻮﺁر آﻼﺳﻴﻚ ﺑﺎ ﻧﻮﺁر ﻣﺪرن‪ ،‬اﯾـﻦ‬

‫“ﺿﺪﯾﺖ ﺑﺎ ﺗﺎرﯾﻚاﻧﺪﯾﺸﯽ ﯾﺎ اﻗﺘﺒﺎس از ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت اﺳﺮارﺁﻣﻴﺰ اﺳـﺖ‪.‬‬

‫اﺳﻄﻮرﻩ را ﺑﻪ ﺗﺤﻮﻻت ﺁن زﻣﺎن در ﻓﻤﻴﻨﻴﺴﻢ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﻣـﯽ داﻧـﺪ‪ .‬ﺑـﻪ‬

‫هﺮ دو ﺑﻪ ﺷﻴﻮﻩﯼ ﺧﻮد دﻻﯾﻠﯽ اراﺋﻪ ﻣﯽآﻨﻨﺪ ﻣﺒـﻨـﯽ ﺑـﺮ اﯾـﻦ آـﻪ‬

‫ﻋﻘﻴﺪﻩﯼ او در ﻧﻮﺁرآﻼﺳﻴﻚ زن اﻓﺴﻮﻧﮕﺮ “در ﺳﻄﺢ ﺑـﺎﻓـﺖ رواﯾـﯽ‬

‫ﺧﻴﺎلﭘﺮدازهﺎﯼ ﻣﺎ ﭘﺎﯾﻪﯼ دركﻣﺎن از واﻗﻌﻴﺖ اﺳﺖ و اﯾﻦ ﻧـﻮﺑـﻪ ﯼ‬

‫ﺁﺷﻜﺎر ﻓﻴﻠﻢ ﺗﻨﺒﻴﻪ و ﻣﺠﺎزات ﻣﯽﺷﻮد ”ﭼـﺮا آـﻪ ﺗـﻬـﺪﯾـﺪﯼ ﺑـﺮاﯼ‬

‫ﺧﻮد ﻣﻘﺎوﻣﺖ در ﺑﺮاﺑﺮ اﻣﺮ واﻗﻌﯽ اﺳﺖ"‪ (١٨) .‬ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﯾﮕﺮ و ﺑـﺎ‬ ‫ﺗﻮﺳﻞ ﺑﻪ ﻧﻘﺪ رواﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ ﻻآﺎن هﻤﻮارﻩ از دوﮔﺎﻧﮕﯽ و ﺗﻀﺎد ﺑـﻴـﻦ‬ ‫ﺧﻮد واﻗﻌﯽاش و ﺧﻮد دﯾﮕﺮﯼاش رﻧﺞ ﻣﯽﺑﺮد‪.‬‬ ‫از اﯾﻦ روﯼ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻓﺮد در ﺑﺰرﮔﺮاﻩ ﺑﺮاﯼ ﻓﺮار از رﻧـﺠـﯽ آـﻪ ﺑـﻪ‬ ‫واﺳﻄﻪﯼ ﻗﺘﻞ هﻤﺴﺮش ﺑﺪان دﭼﺎر ﺷـﺪﻩ در زﻧـﺪان ﺷـﺮوع ﺑـﻪ‬ ‫ﺧﻴﺎل ﭘﺮدازﯼ آﺮدﻩ و ﺧﻮد را ﺟﻮاﻧﯽ ﭘﺮ ﺷﺮ و ﺷﻮر ﺗﺼﻮر ﻣﯽآﻨﺪ آـﻪ‬ ‫هﻤﺴﺮش را از ﭼﻨﮓ دﯾﻚ ﻻرﻧﺖ ﻣﯽﻗﺎﭘﺪ‪ .‬ﭘﺲ درﺳﺖ ﻣﺜـﻞ ﺑـﻮ ف‬ ‫آﻮر ﺑﻪ دو ﺑﺨﺶ ﺧﻴﺎﻟﯽ و واﻗﻌﯽ ﺗﻘﺴﻴﻢﺷﺪﻩ‪ ،‬ﺑﺰرﮔﺮاﻩ ﮔـﻤـﺸـﺪﻩ‬ ‫ﻧﻴﺰ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺑﻪ اﯾﻦ دو ﺑﺨﺶ اﺳﺖ‪ .‬آﻪ ﺟﺎﻟﺐ اﯾﻦ آﻪ در هـﺮ‬ ‫دو اﺛﺮ ﺧﻴﺎلﭘﺮدازﯼهﺎ ﺑﻪ ﺷﻜﻠﯽ ﻇﻬﻮر ﻣﯽآﻨﺪ آﻪ اﻧﮕﺎر ﺑﺮاﯼ دﻓـﺎع‬ ‫در ﺑﺮاﺑﺮ واﻗﻌﻴﺖ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫زن‪ :‬رﻣﺰﺁﻟﻮد‪ ،‬اﻓﺴﻮنﮔﺮ و دﺳﺖ ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﯽ‬ ‫ﺑﺰرﮔﺮاﻩ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﻓﻴﻠﻤﯽ در ﺳﺒﻚ ﻧﻮﺁر )‪ (Film Noir‬اﺳـﺖ‪ .‬در اﯾـﻦ‬ ‫ﺳﺒﻚ ﻓﻴﻠﻢ اﻏﻠﺐ زن در ﻗﺎﻟﺒﯽ اﺳﻄﻮرﻩاﯼ ﻣـﻮﺟـﻮدﯼ اﻓﺴـﻮن ﮔـﺮ‬ ‫ﻧﻤﺎﯾﺎﻧﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮد ‪ .‬ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﯾﺎ ﻏﻴﺮ ﻣﺴﺘﻘـﻴـﻢ ﺑـﺎﻋـﺚ و‬ ‫ﺑﺎﻧﯽ هﻤﻪﯼ ﺗﻘﺎﺑﻼت و ﺑﺮﺧﻮردهﺎﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﺳﺒﻚ ﻧﻮﺁر را ﻣﯽﺗـﻮان ﺑـﻪ ﺳـﻪ ﺑـﺨـﺶ ﻋـﻤـﺪﻩ‬

‫‪4‬‬

‫ﺷﻤﺎرهي ﺳﻲ و دو ‪ -‬ﺑﻬﻤﻦ ‪1389‬‬


‫“ﺳﻠﻄﻪﯼ ﭘﺪرﺳﺎﻻراﻧﻪ ﯼ ﻣﺮد ”ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽرود‪) .‬هﻤﺎن ‪(٣٢‬‬ ‫ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻧﻮﺁر ﮐﻼﺳﻴﮏ ﺑﻪ زن اﻣﮑﺎن "ﺑﻴﺎن ﭘـﺮ اﺣﺴـﺎس ﻗـﺪرت‬ ‫ﺧﻄﺮﻧﺎﮐﺶ و ﭘﻴﺎﻣﺪهﺎﯼ هﺮاساﻧﮕﻴﺰ ﺁن" را ﻣﯽدهﺪ و در اداﻣـﻪ ﺑـﺎ‬ ‫ﺳﺮﮐﻮب "ﺗﺤﺮﮎ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ" و " ﺗﺄﺛﻴﺮ او ﺑﺮ ﺣﺮﮐـﺖ دورﺑـﻴـﻦ" و ﺑـﻪ‬ ‫ﻃﻮر ﻣﻌﻤﻮل ﻓﻴﻠﻢ ﺑﺎ ﻧﺎﺑﻮدﯼ او ﭘﺎﯾﺎن ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ‪ .‬در ﻧـﻮ ﺁر ﻣـﺪرن دهـﻪ‬ ‫‪ ١٩٨٠‬و ‪ ١٩٩٠‬اﻣﺎ ﻓﻤﻴﻨﻴﺴﻢ و ﺑﺨﺼﻮص ﻣﻮج ﺳﻮم ﺁن ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺧﻮد را‬ ‫ﻧﺸﺎن ﻣﯽدهﻨﺪ‪) .‬هﻤﺎن(‬ ‫در اﯾﻦ ﻓﻴﻠﻢهﺎ زن در ﺳﻄﺢ رواﯾﯽ ﭘﻴﺮوز ﻣﯽﺷﻮد و ﻣﻌﺸﻮﻗﺶ ﺗـﺎ‬ ‫ﺣﺪ ﻋﺎﺷﻖ ﺳﻴﻨﻪﭼﺎك ﻣﺤﻜﻮم ﺑﻪ ﻣﺮگ ﻧﺰول ]ﻣـﯽ آـﻨـﺪ‪ [.‬زن‪ ،‬در‬ ‫ﭘﺎﯾﺎن‪ ،‬ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ و ﺗﻨﻬﺎ در آﻨﺎر ﺟﺴﺪ او زﻧﺪﻩ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ‪) .‬هﻤﺎن(‬ ‫از ﻃﺮف دﯾﮕﺮ زن اﻓﺴﻮﻧﮕﺮ در ﻧﻮﺁر آﻼﺳﻴﻚ ﺑﻪ ﺷﻜﻠﯽ ﺳـﺎﺧـﺘـﻪ و‬ ‫ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﯼ ﺧﻮد ﻧﻈﺎم ﻣﺮد ﺳﺎﻻر و ﺗﻬﺪﯾﺪش ﻧﻴﺰ ﺗـﻬـﺪﯾـﺪﯼ آـﺎذب‬ ‫اﺳﺖ ‪ .‬ژﯾﮋك ﭼﻨﻴﻦ ﺷـﺨـﺼـﻴـﺘـﯽ را ﻣـﺤـﺼـﻮل “ﺧـﻴـﺎل ﭘـﺮدازﯼ ”‬ ‫ﭘﺎراﻧﻮﯾﺎﯾﯽ– ﻣﺎزوﺧﻴﺴﺘﯽ ﻣﺮداﻧﻪﯼ زﻧﯽ ﻣـﯽ داﻧـﺪ آـﻪ ﺑـﺎ ﺑـﻴـﺶ‬ ‫ﻓﻌﺎﻟﯽ )‪ (Hyper-activity‬و ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻣﺎزوﺧﻴﺴﺘﯽ ﺧﻮد‪ ،‬ﻣﺮد را ﺑـﻪ‬ ‫“ﮔﻮﻧﻪاﯼ ﺧﺸﻦ ”وا ﻣﯽدارد ﺗﺎ او را ﻣﻮرد ﺁزار و ﺳﻮء اﺳـﺘـﻔـﺎدﻩ ﯼ‬ ‫ﺟﻨﺴﯽ ﻗﺮار دهﺪ و در ﭘﺎﯾﺎن اﯾـﻦ ﺗـﻬـﺪﯾـﺪ ﻧـﺎﺑـﻮد ﺷـﺪﻩ و ﻧـﻈـﺎم‬ ‫ﺣﺎآﻢﻣﺮدﺳﺎﻻر ﺳﻠﻄﻪﯼ ﺧﻮد را از ﺳﺮ ﻣﯽﮔﻴﺮد‪) .‬هﻤﺎن ‪(٣٣‬‬ ‫در ﻣﻘﺎﺑﻞ‪ ،‬زن اﻓﺴﻮﻧﮕﺮ در ﻧﻮ ﺁر ﻣـﺪرن ﻣـﺮد را “در ﺑـﺎزﯼ ﺧـﻮد ”‬ ‫ﺷﻜﺴﺖ ﻣﯽدهﺪ ‪ .‬در ﻧﺌﻮﺁر )ﻧﻮ ﺁر ﻣـﺪرن( ﺟـﻨـﺒـﻪ هـﺎﯼ ﻓـﺎﻧـﺘـﺰﯼ‬ ‫راﺑﻄﻪﯼ زن و ﻣﺮد آﻪ در ﻧﻮﺁر آﻼﺳﻴﻚ ﻧﻬﺎن ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺗـﻮﺳـﻂ زن ﺑـﻪ‬ ‫ﺳﻄﺢ ﺁوردﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬زن اﻓﺴﻮﻧﮕﺮ در ﻧـﺌـﻮﻧـﻮﺁر ﺑـﺎ اﺷـﺮاف ﺑـﺮ‬ ‫ﺧﻴﺎﻟﭙﺮدازﯼ هﺎﯼ ﻣﺮداﻧﻪ آﻪ ﺑﺨﺶ اﻋﻈﻢ ﺷﺎن ﺟﻨﺴﯽ هﺴـﺘـﻨـﺪ‪،‬‬ ‫ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺎ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ درﺁوردن در زﻧﺪﮔﯽ واﻗﻌﯽ وﯾﺮان ﻣﯽ آـﻨـﺪ‪ .‬ﺑـﻪ‬ ‫ﻋﺒﺎرت دﯾﮕﺮ زن اﻓﺴﻮﻧﮕﺮ در ﻧﺌﻮﻧﻮﺁر ‪ ،‬ﻣﻌﺸﻮﻗﺶ را ﺗﺎ ﺣـﺪ اﺑـﮋﻩ اﯼ‬ ‫آﻢ اهﻤﻴﺖ ”آﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮاﯼ ﻟﺬا ﻣﻔﻴﺪ اﺳﺖ‪ ،‬ﺗﻨﺰل ﻣـﯽ دهـﺪ‪ .‬زن ﺑـﺎ‬ ‫ارﺿﺎﯼ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﺮد ﻣﯽﺧﻮاهﺪ او را ﺑﻪ ﺣﺎﻣـﻞ ﻗﻀـﻴـﺐ اش‬ ‫ﻣﺒﺪل ﺳﺎﺧﺘﻪ و از ﺳﻠﻄﻪاش ﺑﻪ ﺷﺪت ﻣﯽآﺎهﺪ‪.‬‬ ‫ﻧﻜﺘﻪ در اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ آﻪ ژﯾﮋك ﻣﻌﺘﻘﺪ اﺳﺖ دﯾﻮﯾﺪ ﻟـﻴـﻨـﭻ در ﺑـﺰرﮔـﺮاﻩ‬ ‫ﮔﻤﺸﺪﻩ اﯾﻦ دو اﺳﻄﻮرﻩ را آﻨﺎر هـﻢ ﻗـﺮار دادﻩ اﺳـﺖ ‪ .‬در واﻗـﻊ‬ ‫ﺑﺨﺶ اول ﺑﺰرﮔﺮاﻩ ﮔﻤﺸﺪﻩ رﻧﻪ را زن اﻓﺴﻮﻧﮕـﺮ آـﻼـﺳـﻴـﻚ ﺗﺼـﻮر‬ ‫ﻣﯽآﻨﺪ و ﺑﺨﺶ دوم ﺁﻟﻴﺲ را زن اﻓﺴﻮﻧﮕﺮ ﻣﺪرن‪ .‬ﭘـﺲ ﻣـﯽ ﺗـﻮان‬ ‫ﻓﻴﻠﻢ را ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ اﻟﺘﺰام ﺑﻪ ﯾﻜﯽ از ﭘﺎﯾﻪاﯼﺗﺮﯾﻦ ﻣـﻮﺗـﻴـﻒ هـﺎﯼ هـﻨـﺮ‬ ‫ﭘﺴﺖ ﻣﺪرن_ ﺟﻤﻊ ﻋﻨﺎﺻﺮ آﻼﺳﻴﻚ و ﻣﺪرن_ ﻓﻴﻠﻤﯽ در ﺳﺒﻚ ﻧﻮﺁر‬ ‫ﭘﺴﺎ ﻣﺪرن داﻧﺴﺖ‪.‬‬ ‫ﺟﺎﻟﺐ اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ آﻪ ﺑﻮف آﻮر ﻧﻴﺰ ار اﯾﻦ ﺣﻴﺚ ﻧﻪ ﺗـﻨـﻬـﺎ ﭼـﻴـﺰﯼ از‬ ‫ﺑﺰرﮔﺮاﻩ ﮔﻤﺸﺪﻩ آﻢ ﻧﺪارد‪ ،‬ﺑﻞ ﮐﻪ از ﺧـﻂ رواﯾـﯽ دراﻣـﺎﺗـﻴـﻚ ﺗـﺮ و‬ ‫اﻟﮕﻮهﺎﯼ ﺳﻤﺒﻠﻴﻚ ﺑﺴﻴﺎر ﻋﻤﻴﻖﺗﺮﯼ ﺑﺮﺧﻮردار اﺳـﺖ‪ .‬ﺑـﻪ ﻋـﻨـﻮان‬ ‫ﻣﺜﺎل ﺁﻟﻴﺲ در ﭘﺎﯾﺎن ﻓﻴﻠﻢ ﭘﺲ از ﻣﻌﺎﺷﻘﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺖ‪/‬ﻓﺮد ﺑﺎ ﻗﺪمﻧﻬـﺎدن‬ ‫ﺑﻪ درون آﻠﺒﻪ ﺑﻪ ﺷﻜﻠﯽ ﻏﻴﺮﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﻣـﯽ ﺷـﻮد اﻣـﺎ در‬ ‫ﺑﻮف آﻮر ﻟﻜﺎﺗﻪ درﺳﺖ ﻗﺒﻞ از آﺎﻣﻴﺎﺑﯽ ﺟﻨﺴﯽ ﺑﺎ ﮔـﺰﻟـﻴـﻚ دﺳـﺘـﻪ‬ ‫اﺳﺘﺨﻮاﻧﯽ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﻣﯽرﺳﺪ‪ .‬هﺪاﯾﺖ دﯾﮕﺮ ﻧﻴﺎز ﻧﺪارد ﺗـﺎ ﻟـﻜـﺎﺗـﻪ را‬ ‫ﻣﺠﺒﻮر آﻨﺪ ﻣﺜﻞ ﭘﺎﺗﺮﯾﺸﻴﺎ ﺁرآﺖ ﺟﻤﻠﻪﯼ “ﺗﻮ هـﻴـﭽـﻮﻗـﺖ ﻣـﻨـﻮ ﺑـﻪ‬ ‫دﺳﺖ ﻧﻤﯽﺁرﯼ! ”را ادا آﻨﺪ ﭼﺮا ﮐﻪ ﺳـﺮﻧـﻮﺷـﺖ راوﯼ ﺑـﻮف آـﻮر‬ ‫ﺑﺴﻴﺎر ﺗﺮاﺗﮋﯾﻚﺗﺮ از ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻓﺮد اﺳﺖ‪ .‬او زﻧﺶ را ﻣـﺜـﻞ ﻓـﺮد از‬ ‫دﺳﺖ ﻧﻤﯽدهﺪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ آﺎﻣﻴﺎﺑﯽ ﺟﻨﺴﯽ او ﺑﺎ اﻧﺤﺮاﻓﯽ ﻣﻌﻨـﺎ دار از‬ ‫ﻗﻀﻴﺐ ﺑﻪ ﮔﺰﻟﻴﻚ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﺪﻩ و ﺑﻪ ﻓﺎﺟﻌﻪ ﻣﯽاﻧﺠﺎﻣﺪ‪.‬‬ ‫اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ آﻪ هﺪاﯾﺖ در ﻧﺸﺎندادن ﻣﻔﻬﻮم اﻧﺸﻘﺎق ﺑﺴﻴﺎر ﻓـﺮاﺗـﺮ‬ ‫از ﻟﻴﻨﭻ ﻋﻤﻞ ﻣﯽآـﻨـﺪ ﭼـﺮا آـﻪ در ﺑـﺰرﮔـﺮاﻩ ﮔـﻤـﺸـﺪﻩ ﺣـﺪاﻗـﻞ‬ ‫ﻣﻌﺎﺷﻘﻪاﯼ ﺻﻮرت ﻣﯽﮔﻴﺮد و ﭘﺎﯾﺎن ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ اﻣﺎ در ﺑﻮفآـﻮر ﺣـﺘـﯽ‬

‫‪5‬‬

‫ﺗﻼش ﺑﺮاﯼ ﺁن ﺑﻪ ﺑﻦﺑﺴﺖ ﻣﻨﺘﻬﯽ ﻣﯽﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﺷﺨﺼﻴﺖ زن اﺛﻴﺮﯼ در ﺑﻮف آﻮر ﺑﻪ ﺷـﻜـﻠـﯽ ﻣـﺤـﻴـﺮ اﻟـﻌـﻘـﻮل ﺑـﺎ‬ ‫اﺳﻄﻮرﻩﯼ زن اﻓﺴﻮﻧﮕﺮ در ﻧﻮﺁر آﻼﺳﻴﻚ ﻣﻨـﻄـﺒـﻖ اﺳـﺖ‪ .‬هـﻤـﺎن‬ ‫ﺣﺎﻟﺖ ﺷﺒﺢﮔﻮن دﺳﺖ ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﯽ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﯽﺧﻮرد‪ .‬ﺑﻪ ﻋـﻼوﻩ زن‬ ‫اﺛﻴﺮﯼ‪ ،‬درﺳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ رﻧﻪ ﻣﻨﻔﻌﻞ و درونﮔﺮاﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻼوﻩ در ﺑﻮ ف‬ ‫آﻮر زن اﺛﻴﺮﯼ هﻴﭻ ﺳﺨﻨﯽ ﺑﻪ زﺑﺎن ﻧﻤﯽﺁورد و اﯾﻦ ﺑﻪ ﺟﻨـﺒـﻪ هـﺎﯼ‬ ‫رازﺁﻟﻮد او ﻣﯽاﻓﺰاﯾﺪ ‪ .‬اﻣﺎ در ﺑﺰرﮔﺮاﻩ ﮔﻤﺸﺪﻩ رﻧﻪ دﯾﺎﻟﻮگهﺎﯾـﯽ هـﺮ‬ ‫ﭼﻨﺪ ﺗﻠﮕﺮاﻓﯽ ادا ﻣﯽآﻨﺪ‪.‬‬ ‫در ﺑﺨﺶ دوم ﺑﻮفآﻮر ﻣﯽﺧﻮاهﻴﻢ آﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻟﻜﺎﺗﻪ ﺑﺎ ﻓـﺮﯾـﺐ راوﯼ‬ ‫ﺑﺎ او ازدواج ﻣﯽآﻨﺪ در ﺣﺎﻟﯽ آﻪ_ ﺷﺎﯾﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ زﻋﻢ راوﯼ_ ﺑﺎ ﻣـﺮد‬ ‫ﺧﻨﺰزﭘﻨﺰرﯼ راﺑﻄﻪﯼ ﻧﺎﻣﺸﺮوع دارد‪ .‬در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﺨـﺶ دوم ﺑـﺰرﮔـﺮاﻩ‬ ‫ﮔﻤﺸﺪﻩ ﺁﻟﻴﺲ ﺑﻪ اﻧﺪازﻩﯼ ﻟﻜﺎﺗﻪ ﻓﺮﯾﺒﻜﺎر ﻧﻴﺴﺖ ﭼﺮا آـﻪ ﭘـﻴـﺖ ﺑـﻪ‬ ‫روﺷﻨﯽ از راﺑﻄﻪ او و ﺁﻗﺎﯼ ادﯼ ﻣﻄﻠﻊ اﺳﺖ و ﺑـﻪ ﻃـﻮر آـﻠـﯽ در‬ ‫ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﻟﻜﺎﺗﻪ رﻓﺘﺎرﯼ ﺑﺴﻴﺎر ﺷﻔﺎفﺗﺮ دارد‪.‬‬ ‫ﻣﺴﺄﻟﻪاﯼ آﻪ ﻣﯽﺗﻮان در رواﻧﻜﺎوﯼ راوﯼ ﺑﻮفآﻮر ﺑﺪان اﺷﺎرﻩ آـﺮد‬ ‫ﻧﺎﺗﻮاﻧﯽ ﺟﻨﺴﯽ اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﻧﺎﺗﻮاﻧﯽ ﺟﻨﺴﯽ در ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻓِـﺮِد ﺑـﻪ‬ ‫وﺿﻮح در ﺻﺤﻨﻪﯼ ﻣﻌﺎﺷﻘﻪاش ﺑﺎ رﻧﻪ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ آﺸﻴﺪﻩ ﻣـﯽ ﺷـﻮد‬ ‫اﻣﺎ در ﺑﻮفآﻮر هﻴﭻﮔﺎﻩ ﺑﺪان اﺷﺎرﻩ ﻧﺸﺪﻩ‪ .‬ﺁﻗﺎﯼ اٍدﯼ ﮐﻪ در ﭘـﺎﯾـﺎن‬ ‫ﻣﻌﻠﻮم ﻣﻴﺸﻮد هﻤﺎن دﯾﮏ ﻻرﻧﺖ اﺳﺖ ﺑﺮاﯼ ﭘﻴﺖ ﻧﻘﺸـﯽ ﭘـﺪراﻧـﻪ‬ ‫دارد و رﻧﻪ ﺑﺮاﯼ ﻓﺮِد ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎدرﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐـﻮدﮎ ﺑـﺮاﯾـﺶ هـﻤـﻪ‬ ‫ﭼﻴﺰ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻞ ﮐﻪ اﻣﻴﺎﻟﯽ ﻓﺮاﺗﺮ از ﮐﻮدﮎ ﺧﻮد دارد‪ .‬ﺑـﺎ اﯾـﻦ ﭘـﻴـﺶ‬ ‫ﻓﺮض ﻻﮐﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻣﻌﺎﺷﻘﻪ ﯼ ﻓﺮِد و رِﻧﻪ در اواﯾـﻞ ﻓـﻴـﻠـﻢ و‬ ‫ﻧﻮازش ﻓﺮِد ﺗﻮﺳﻂ رِﻧﻪ‪ ،‬ﭘﺲ از ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ او در ارﺿﺎﯾﺶ را ﻧـﻮازﺷـﯽ‬ ‫ﻣﺎدراﻧﻪ ﺗﺎوﯾﻞ ﮐﺮد‪ .‬ﻓﺮِد و ﭘﻴﺖ در ﻧﺎﺧﻮدﺁﮔﺎﻩ ﺧﻮد دﯾﮏ ﻻرﻧﺖ را_ﮐـﻪ‬ ‫اﺳﻤﺶ ﻧﻴﺰ ﺑﻴﺎﻧﮕﺮ ﻗﺪرت ﻣﺮداﻧﻪ اﺳﺖ_ ﺳﻤﺒﻞ ﭘﺪر ﺧﻮد ﻣﯽ داﻧـﻨـﺪ‬ ‫و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﻦ ﻣﺎﯾﻪ ﯼ اﻧﺸﻘﺎق در ﻓﻴﻠﻢ‪ ،‬ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ اﺣﺴﺎس ﮔـﻨـﺎﻩ‬ ‫ﻧﺎﺧﻮدﺁﮔﺎهﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮِد‪/‬ﭘﻴﺖ از ﻣﻌﺎﺷﻘﻪ ﺑﺎ رِﻧﻪ‪/‬ﺁﻟﻴﺲ اﺣﺴـﺎس‬ ‫ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﺘﻨﺎﻇﺮ هﻤﻴﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﻴﺎن ﺗﻤﺎم ﻣﺮدان ﺑﻮف ﮐﻮر و ﺗـﻤـﺎم‬ ‫زﻧﺎن ﻣﻮﺟﻮد اﺳﺖ‪ .‬در ﻣﻘﺎﺑـﻞ در ﺑـﻮف آـﻮر راوﯼ اﯾـﻦ ﻧـﺎﺗـﻮاﻧـﯽ‬ ‫ﺟﻨﺴﯽ را ﺑﺎ ﺗﻔﻜﺮ وﺳﻮاس ﮔﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﮔﺰﻟﻴﻚ دﺳﺘﻪ اﺳﺘﺨﻮاﻧﯽ ﺟﺒﺮان‬ ‫ﻣﯽ ﮐﻨﺪ در ﺣﺎﻟﯽ آﻪ در ﺑﺰرﮔﺮاﻩ ﮔﻤﺸﺪﻩ اﯾﻦ آﻤﺒﻮد و ﺗﻼش ﺑـﺮاﯼ‬ ‫ﺟﺒﺮاﻧﺶ ﺑﻪ ﺷﻜﻠﯽ ﮔﺬرا ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎدﻩﯼ ﻓﺮِد از اﺳﻠﺤﻪ ﻧﺸـﺎن دادﻩ‬ ‫ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﺎ اﯾﻦ روﯾﮑﺮد ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﻪ رﻣﺰ ﮔﺸﺎﯾﯽ ﺟﻤﻠﻪ ﯼ رِﻧـﻪ‪/‬ﺁﻟـﻴـﺲ_”ﺗـﻮ‬ ‫هﻴﭽﻮﻗﺖ ﻣﻨﻮ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻧﻤﯽ ﺁرﯼ! _”ﭘﺮداﺧﺖ و ﺁن را اﺷـﺎرﻩ ﺑـﻪ‬ ‫ﻓﺎﺻﻠﻪ ﯼ ﭘﺮﻧﺎﺷﺪﻧﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ در ﺣﻴﻄﻪ ﯼ “اﻣﺮ واﻗـﻌـﯽ ”ﺑـﻴـﻦ‬ ‫ﻓﺮِد‪/‬ﭘﻴﺖ و رِﻧﻪ‪/‬ﺁﻟﻴﺲ وﺟﻮد دارد‪ .‬ژﯾﮋﮎ ﻧﻴﺰ در اﯾـﻦ ﺧﺼـﻮص از دو‬ ‫ﺻﺤﻨﻪ ﯼ ﻣﻌﺎﺷﻘﻪ‪--‬ﯾﮑﯽ در اﺑﺘﺪا و دﯾﮕﺮﯼ در ﭘـﺎﯾـﺎن ﻓـﻴـﻠـﻢ‪--‬ﺑـﻪ‬ ‫ﻋﻨﻮان ﺻﺤﻨﻪ هﺎﯼ ﻣﻬﻢ ﯾﺎد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ :‬اوﻟﯽ راﺑـﻄـﻪ ﯼ “ﺻـﺎﻣـﺖ‪،‬‬ ‫ﺳﺮد‪ ،‬ﻧﻴﻤﻪ ﻧﺎﺗﻮان‪ ،‬ﺑﯽ روح و از ﺧﻮد ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﯼ ﻣﻴﺎن ﻓﺮِد و رِﻧـﻪ ”و‬ ‫دوﻣﯽ “راﺑﻄﻪ ﯼ ﭘﺮﺷﻮر ﻣﻴﺎن ﭘﻴﺖ و ﺁﻟﻴﺲ ”ﻣﻬﻢ اﯾﻦ ﮐﻪ در ﭘﺎﯾـﺎن‬ ‫هﺮ دو راﺑﻄﻪ ﻣﺮد ﻧﺎﮐﺎم ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ؛ در ﺻـﺤـﻨـﻪ ﯼ اول ﺑـﻪ ﺷـﮑـﻞ‬ ‫ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ )رِﻧﻪ ﻣﺎدراﻧﻪ دﺳﺖ ﻧﻮازش ﺑـﺮ ﺷـﺎﻧـﻪ هـﺎﯼ ﻓـﺮِد ﻣـﯽ‬ ‫ﮐﺸﺪ‪ (.‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ در ﺻﺤﻨﻪ ﯼ دوم ﺁﻟﻴﺲ ﭘﺲ از زﻣﺰﻣـﻪ ﮐـﺮدن‬ ‫ﺁن ﺟﻤﻠﻪ در ﮔﻮش ﭘﻴﺖ‪ ،‬او را ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺘﻪ و ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﮐﻠﺒـﻪ ﻧـﺎﭘـﺪﯾـﺪ‬ ‫ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬در هﻤﻴﻦ ﻟﺤﻈﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اﯼ ﻣﻌﻨﺎدار ﭘﻴـﺖ ﺑـﺎر‬ ‫دﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﻓﺮِد ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﮔﻮﯾﯽ ﻟﻴﻨﭻ ﻣﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﮐـﻪ در‬ ‫هﻤﻪ ﯼ ﺟﻬﺎن هﺎﯼ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺼﻮر‪ ،‬ﭼﻴﺰﯼ ﺟﺰ ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ در اﻧﺘﻈﺎر ﺁدﻣـﯽ‬ ‫ﻧﻴﺴﺖ )هﻤﺎن ‪ .(۴۴‬در ﺑﻮف ﮐﻮر ﻧﻴﺰ راوﯼ ﻧﻪ ﺑﺎ زن اﺛﻴﺮﯼ ﮐـﺎﻣـﻴـﺎب‬ ‫اﺳﺖ ﻧﻪ ﺑﺎ ﻟﮑﺎﺗﻪ‪ .‬در اﺑﺘﺪا ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻦ ﮐﻪ زن اﺛﻴﺮﯼ ﺑﻪ اﺗﺎﻗﺶ وارد‬

‫ﺷﻤﺎرهي ﺳﻲ و دو ‪ -‬ﺑﻬﻤﻦ ‪1389‬‬


‫ﻣﯽﺷﻮد اﻣﺎ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻪ ﺟﺴﺪﯼ ﻧﻴﻤﻪ ﺟﺎن ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣـﯽ ﺷـﻮد و‬ ‫راوﯼ در ﺣﺎﻟﺘﯽ ﺳﺎدو_ﻣﺎزوﺧﻴﺴﺘﯽ او را ﻣﺜﻠﻪ ﻣﯽﮐﻨـﺪ‪ .‬در ﭘـﺎﯾـﺎن‬

‫در اﻧﺘﻬﺎﯼ ﺑﺨﺶ دوم ﻣﯽﺧﻮاﻧﻴﻢ‪:‬‬

‫ﻧﻴﺰ ﺗﻼش او ﺑﺮاﯼ هﻢ ﺁﻏﻮﺷﯽ ﺑﺎ ﻟﮑﺎﺗﻪ ﺑـﺎ اﺷـﺘـﺒـﺎهـﯽ ﻋـﻤـﻴـﻘـﺎٌ‬ ‫رﻣﺰﺁﻟﻮد ﺑﻪ ﻗﺘﻞ او و ﺗﺒﺪﯾﻞ راوﯼِ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩ ﺑـﻪ ﻣـﺮد ﺧـﻨـﺰر ﭘـﻨـﺰرﯼ‬

‫‪ ...‬ﭼﺸﻢهﺎﯼ ﺑﺪون ﻣﮋﻩ‪ ،‬ﯾﮏ ﻣﺸﺖ ﻣﻮﯼ ﺳﻔﻴﺪ از ﺳﻴﻨﻪام ﺑﻴﺮون‬

‫ﻣﯽاﻧﺠﺎﻣﺪ‪.‬‬

‫زدﻩ ﺑﻮد و روح ﺗﺎزﻩاﯼ در ﻣﻦ ﺣﻠﻮل ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد‪ .‬اﺻﻼً ﻃﻮر دﯾﮕﺮ ﺣـﺲ‬

‫در هﺮ دو اﺛﺮ ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻪ وﺟﻮد اﺿﻼع ﻣﺜﻠـﺚ ادﯾـﭙـﯽ ﭘـﯽ ﺑـﺮد‪ .‬در‬

‫ﻣﯽﮐﺮدم و ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺧﻮدم را از دﺳﺖ او‪ ،‬از دﺳﺖ دﯾﻮﯼ ﮐـﻪ در‬

‫ﺑﺰرﮔﺮاﻩ ﮔﻤﺸﺪﻩ )‪ (١‬ﻓﺮد‪ /‬ﭘﻴﺖ‪ (٢) ،‬دﯾﮏ ﻻرﻧﺖ‪/‬ﺁﻗـﺎﯼ ادﯼ و )‪(٣‬‬

‫ﻣﻦ ﺑﻴﺪار ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﻧﺠﺎت دهﻢ‪ ...‬ﻣﻦ ﭘﻴﺮﻣﺮدﺧﻨﺰرﭘﻨﺰرﯼ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدم‪.‬‬

‫رﻧﻪ‪/‬ﺁﻟﻴﺲ‪ .‬در ﺑﻮف ﮐﻮر )‪ (١‬راوﯼ ﻧﻘﺎش‪ /‬راوﯼ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩ‪ (٢) ،‬ﻣـﺮد‬

‫)هﻤﺎن ‪(٣٠٧‬‬

‫ﮐﺎﻟﺴﮑﻪﭼﯽ‪ /‬ﻣﺮد ﺧﻨﺰرﭘﻨﺰﯼ و )‪ (٣‬زن اﺛﻴﺮﯼ‪ /‬ﻟﮑﺎﺗـﻪ‪ .‬اﯾـﻦ ﻣـﺜـﻠـﺚ‬ ‫ادﯾﭙﯽ در ﺑﻮف ﮐﻮر ﺑﺎ ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت راوﯼ ﻧﻘـﺎش از زن اﺛـﻴـﺮﯼ اﺑـﻌـﺎد‬

‫اﯾﻦ دو ﭘﺎراﮔﺮاف از ﺑﻮف ﮐﻮر از ﺁن ﺟﻬﺖ ﺣﺎﯾﺰ اهﻤﻴﺖ هﺴﺘـﻨـﺪ ﮐـﻪ‬

‫ﺗﺎزﻩاﯼ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ از ﺗﻮﺻﻴﻔﺎﺗﯽ ﮐﻪ راوﯼ از زن اﺛـﻴـﺮﯼ و ﻣـﺎدر ﺧـﻮد‪،‬‬

‫ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻓﺮاز و ﻧﺸﻴﺐهﺎﯼ رواﻧﯽ رواﯼ را ﻧﺸﺎن ﻣﯽدهﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑـﻪ‬

‫ﺑﻮﮔﺎم داﺳﯽ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﯽدهﺪ ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ رﺳﻴـﺪ ﮐـﻪ‬

‫داﺳﺘﺎن ﺷﮑﻠﯽ ﭼﺮﺧﺸﯽ ﻣﯽدهﻨﺪ ﺑﻪ ﮔـﻮﻧـﻪ اﯼ ﮐـﻪ ﺳـﺎﺧـﺘـﺎر‬

‫هﺪاﯾﺖ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺧﻮد ﺁﮔﺎﻩ ﯾﺎ ﻧﺎﺧﻮدﺁﮔﺎﻩ اﯾﻦ دو را ﺑﺴﻴﺎر ﺷـﺒـﻴـﻪ ﺑـﻪ‬

‫داﺳﺘﺎن ﺑﻪ ﺻﻮرت ﭼﺮﺧﻪاﯼ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺁﻏﺎز دارد و ﻧـﻪ‬

‫هﻢ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻼوﻩ اﺳﺘﻔﺎدﻩ از ﺷﺮاب در ﺑﺨﺶ اول ﮐـﻪ‬

‫ﭘﺎﯾﺎن‪ .‬اﺻﻼً ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﻗﻄﻌﻴﺖ اﻇﻬﺎر ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﺪام ﺑـﺨـﺶ‬

‫راوﯼ ﺁن را ﺑﻪ زن اﺛﻴﺮﯼ ﻣﯽﺧﻮراﻧﺪ و در ﺑﺨﺶ دوم اﺷﺎرﻩ ﻣﯽﮐﻨـﺪ‬

‫ﺑﻮف ﮐﻮر اول اﺗﻔﺎق ﻣﯽاﻓﺘﺪ و ﯾﺎ ﺣﺪاﻗﻞ اول ﺑـﺎﯾـﺪ ﺧـﻮاﻧـﺪﻩ ﺷـﻮد‪.‬‬

‫ﮐﻪ ﯾﺎدﮔﺎر ﻣﺎدرش هﻤﻴﻦ ﺷﺮاب اﺳﺖ ﺷﺎهﺪﯼ ﺑﺮ اﯾﻦ ﻣﺪﻋـﺎﺳـﺖ‪.‬‬

‫ﺷﻤﻴﺴﺎ در اﯾﻦ ﺧﺼﻮص ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ‪:‬‬

‫ﺳﻮاﯼ هﻤﻪٔ اﯾﻦ ﻣﻼﺣﻈﺎت‪ ،‬ﺷﻤﻴﺴﺎ ﭘﺎ را ﻓﺮاﺗﺮ ﻧﻬﺎدﻩ و هﻤﻪٔ زﻧـﺎن‬ ‫‪ .....‬ﺑﺎﯾﺪ اذﻋﺎن ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﻮف ﮐﻮر ﺳﺎﺧﺘﺎر هﻨﺮﯼ ﺑﻪ ﻏﺎﯾﺖ ﻣﻨﺴﺠـﻢ‬

‫را در ﺑﻮف ﮐﻮر ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻣﯽداﻧﺪ‪:‬‬

‫و ﭘﻴﭽﻴﺪﻩاﯼ دارد‪ ....‬ﺁﻧﭽﻪ در ﺁﻏﺎز زﻣﺎن ﻣﻄﺮح ﻣﯽﺷﻮد )ﻧـﻘـﺎﺷـﯽ‬ ‫ﻋﺠﻴﺐ ﻧﻴﺴﺖ اﮔﺮ هﻤﻪ ﭘﺮﺳﻮﻧﺎژهﺎﯼ داﺳﺘﺎن ﺑﻮف ﮐـﻮر ﯾـﮏ ﻧـﻔـﺮ‬

‫روﯼ ﻗﻠﻤﺪان و ﻣـﻨـﻈـﺮﻩٔ ﺳـﻮراخ رف( در ﺁﺧـﺮ زﻣـﺎن هـﻢ ﺗـﮑـﺮار‬

‫ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬هﻤﻪٔ ﻣﺮدان ﯾﮏ ﻣﺮد و هﻤﻪٔ زﻧﺎن ﯾﮏ زن ﮐﻪ اﯾﻦ زن و ﻣـﺮد‬

‫ﻣﯽﺷﻮد‪ :‬راوﯼ هﻤﺎن ﭘﻴﺮﻣﺮدﯼ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ زﯾﺮ ﺳـﺮو ﻧﺸـﺴـﺘـﻪ‬

‫هﻢ در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﯾﻌﻨﯽ دو ﺟﻨﺒﻪٔ ﻣﺬﮐﺮ و ﻣﺆﻧﺚ ﯾﮏ وﺟـﻮدﻧـﺪ‪.‬‬

‫ﺑﻮد )زﯾﺮا زن اﺛﻴﺮﯼ را درﭘﺎﯼ درﺧﺖ دﻓﻦ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد(‪ .‬و ﺑﺪﯾﻦ ﺗـﺮﺗـﻴـﺐ‬

‫ﻣﺎدر ﺣﻘﻴﻘﯽاش ]راوﯼ[ ﺑﻮﮔﺎم داﺳﯽ‪ ،‬رﻗﺎﺻﻪٔ ﻣﻌﺒﺪ ﻟﻴﻨﮕﺎم اﺳـﺖ‬

‫زﻣﺎن و ﻣﮑﺎن درهﻢ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد و اﺟﺰاﯼ ﺁن در ﻣـﻨـﻄـﻘـﯽ‬

‫ﮐﻪ از ﻃﺮﻓﯽ ﺣﮑﻢ هﻤﺎن زن رؤﯾﺎﯾﯽ و اﺛﻴﺮﯼ را دارد و از ﻃﺮف دﯾﮕﺮ‬

‫دﯾﮕﺮ ﺑﻪ هﻢ وﺻﻞ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ‪ ...‬ﻣﺸﻐﻠﻪ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰﺗﺮﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪٔ ﺳﺎﺧﺘﺎرﯼ‬

‫ﺟﻨﺒﻪهﺎﯾﯽ از ﻟﮑﺎﺗﻪ در اوﺳﺖ و از اﯾﻦ روﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﻮرد رواﯼ ﺑـﺎ‬

‫ﺑﻮفﮐﻮر رﺑﻂ دو رواﯾﺖ ﺑﻪ ﻇﺎهﺮ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺨﺶ اول و دوم ﮐﺘـﺎب ﺑـﻪ‬

‫اﯾﻨﺎن ﺁﻣﻴﺰﻩاﯼ از ﺣﺐ و ﺑﻐﺾ و ﻋﺸﻖ و ﻧﻔﺮت اﺳﺖ‪(۴١) .‬‬

‫هﻢ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ﺗﻤﺎم ﺻﺤﻨﻪهﺎ و ﮔﻔﺘﺎرهﺎﯼ اﯾﻦ دو ﺑﺨﺶ ﺑﻪ‬ ‫ﻧﺤﻮﯼ ﺗﮑﺮار ﯾﮑﺪﯾﮕﺮﻧﺪ )هﻤﺎن ‪(٨٨‬‬

‫از ﻃــﺮف دﯾــﮕــﺮ ﭘــﺎﺗــﺮﯾﺸــﻴــﺎ ﺁرﮐـﺖ در ﻣﺼــﺎﺣــﺒــﻪ اﯼ ﺑــﺎ ﻣــﺠﻠـﻪٔ‬ ‫«ﺳﺎﯾﺖاﻧﺪﺳﺎوﻧﺪ »در ﻣـﻮرد ﺗـﻔـﺎوت ﻧـﻘـﺶ هـﺎﯼ رﻧـﻪ و ﺁﻟـﻴـﺲ‬

‫در ﺑﺰرﮔﺮاﻩ ﮔﻤﺸﺪﻩ اﯾﻦ ﺳﺎﺧﺘﺎر داﯾﺮﻩوار و ﭼﺮﺧﺸـﯽ ﺑـﻪ وﺳـﻴﻠـﻪ‬

‫ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‪« :‬درﮎ اوﻟﻴﻪٔ ﻣﻦ اﯾﻦ ﺑﻮد ﺁنهﺎ دو ﻓﺮد ﻣﺘﻔﺎوت هﺴـﺘـﻨـﺪ‪.‬‬

‫اداﯼ ﯾﮏ ﺟﻤﻠﻪ ﮐﺎﻣﻞ ﻣﯽﺷﻮد‪« :‬دﯾﮏ ﻻرﻧﺖ ﻣﺮدﻩ! »اﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ در‬

‫اﻣﺎ دﯾﻮﯾﺪ ﮔﻔﺖ‪« :‬ﻧﻪ‪ ،‬ﻧﻪ‪ ،‬ﻧﻪ ﺁنهﺎ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ هﺴﺘﻨﺪ‪ ...‬ﻣﻦ دو ﺗﺄوﯾـﻞ‬

‫اﺑﺘﺪاﯼ ﻓﻴﻠﻢ ﺗﻮﺳﻂ ﻓﺮد از ﺁﯾﻔﻮن ﻣﻨﺰﻟﺶ ﺷﻨﻴـﺪﻩ ﻣـﯽ ﺷـﻮد و در‬

‫ﻣﺘﻔﺎوت از ﯾﮏ زن را ﻧﺸﺎن ﻣﯽدهﻢ‪)» .‬هﺮزوﮔﻨﺮاث(‬

‫ﭘﺎﯾﺎن ﻓﻴﻠﻢ ﺗﻮﺳﻂ او از هﻤﺎن ﺁﯾﻔﻮن ﮔﻔﺘﻪ ﻣـﯽ ﺷـﻮد‪ .‬ﺑـﻪ ﻋـﻘـﻴـﺪﻩٔ‬

‫ﻧﺘﻴﺠﻪ اﯾﻨﮑﻪ در ﺑﺰرﮔﺮاﻩ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﻧﻴﺰ هﻤﻪٔ ﻣﺮدهﺎ ﯾـﮏ ﻧـﻔـﺮ_ ﯾـﺎ ﺑـﻪ‬

‫ژﯾﮋﮎ «ﻣﺎ ﺑﺎ ﻣﻮﻗﻌﻴﺘﯽ داﯾﺮﻩوار ﻣﻮاﺟﻬﻴـﻢ‪ :‬ﻧـﺨـﺴـﺖ ﭘـﻴـﺎﻣـﯽ ﮐـﻪ‬

‫ﻋﺒﺎرت ﺑﻬﺘﺮ زادﻩٔ ﺗﺨﻴﻞ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ_ هﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﭘﺲ هﻤـﺎﻧـﮕـﻮﻧـﻪ ﮐـﻪ در‬

‫ﺷﻨﻴﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮد اﻣﺎ ﻗﻬﺮﻣﺎن ﺁن را درﮎ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ و ﺳـﭙـﺲ ﺧـﻮد‬

‫ﺑﻮفﮐﻮر راوﯼ و ﻟﮑﺎﺗﻪ واﻗﻌﻴﺖ دارﻧﺪ‪ ،‬در ﺑﺰرﮔﺮاﻩ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﻧﻴـﺰ ﺗـﻨـﻬـﺎ‬

‫ﻗﻬﺮﻣﺎن ﺁن را ﺑﺮزﺑﺎن ﻣﯽﺁورد‪ .‬ﺧﻼﺻﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﮐﻞ ﻓﻴﻠﻢ ﻣﺒﺘﻨﯽ اﺳـﺖ‬

‫ﻓﺮِد و رﻧﻪ واﻗﻌﯽ هﺴﺘﻨﺪ و هﺮ ﮐﺲ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺁنهﺎ زادﻩٔ ﺗـﺨـﻴـﻞ ﻓـﺮِد‬

‫ﺑﺮ ﻧﺎﻣﻤﮑﻨﯽ ﻣﻮاﺟﻬﻪٔ ﻗﻬﺮﻣﺎن ﺑﺎ ﺧﻮدش‪ ...‬ﺣﻠﻘﻪٔ ﻣﻮﻗﺖ و ﮔـﺬراﯾـﯽ‬

‫اﺳﺖ‪[ii] .‬‬

‫ﮐﻪ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺑﺰرﮔﺮاﻩ ﮔﻤﺸﺪﻩ را ﻣﯽﺳﺎزد هـﻤـﺎن ﺣـﻠـﻘـﻪ درﻣـﺎن‬ ‫رواﻧﮑﺎواﻧﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﺴﻴﺮ ﻃﻮﻻﻧﯽ‪ ،‬ﻣﺎ از ﭼﺸﻢ اﻧـﺪاز‬

‫ﻣﺴـﺦ‬

‫)‪ (Metamorphoses‬در ﺑـﻮف ﮐـﻮر و ﺑــﺰرﮔــﺮاﻩ‬

‫دﯾﮕﺮﯼ ﺑﻪ ﻧﻘﻄﻪ ﺷﺮوع و ﻣﺒﺪأﻣﺎن ﺑﺎز ﻣﯽﮔﺮدﯾﻢ‪(۵٠-۴٩) .‬‬

‫ﮔﻤﺸﺪﻩ‬ ‫در ﭘﺎﯾﺎن ﻓﺼﻞ اول ﺑﻮف ﮐﻮر راوﯼ ﮐﻪ ﺑـﻪ ﮔـﻔـﺘـﻪٔ ﺧـﻮد ﮐـﺎرﯼ ﺟـﺰ‬

‫ﭘﯽﺑﺮدن ﺑﻪ وﺟﻮد ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺎﺧـﺘـﺎر داﯾـﺮﻩ وارﯼ اﻓـﻖ هـﺎﯼ ﺑﺴـﻴـﺎر‬

‫ﻧﻘﺎﺷﯽ روﯼ ﮐﻮزﻩهﺎﯼ ﺳﻔﺎﻟﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﻣﺒﺪل ﺑـﻪ ﻧـﻮﯾﺴـﻨـﺪﻩ اﯼ‬

‫وﺳﻴﻌﯽ را در ﺗﺄوﯾﻞ هﺮ دو اﺛﺮ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﺎ ﻗﺮار ﻣﯽدهﺪ‪ .‬اول اﯾـﻨـﮑـﻪ‬

‫ﻣﯽﺷﻮد‪:‬‬

‫ﺳﺎﺧﺘﺎر داﯾﺮﻩوار و ﺑﻪ ﺷﮑﻠﯽ اﺟـﺘـﻨـﺎب ﻧـﺎﭘـﺬﯾـﺮ ﺑـﻪ ﺟـﻤـﻊ اﺿـﺪاد‬ ‫ﻣﯽاﻧﺠﺎﻣﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺘﯽ ﮐﻪ در ﺁن ﻣﺬﮐﺮ و ﻣﺆﻧﺚ‪ ،‬ﻋﺸـﻖ و ﻧـﻔـﺮت‪،‬‬

‫اﯾﻦ اﺣﺘﻴﺎج ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺮاﯾﻢ ﯾﮏ ﺟﻮز وﻇﻴﻔﻪٔ اﺟﺒـﺎرﯼ ﺷـﺪﻩ‬

‫ﺧﻴﺎل و واﻗﻌﻴﺖ‪ ،‬ﺧﻮدﺁﮔﺎﻩ و ﻧﺎﺧﻮدﺁﮔﺎﻩ درون و ﺑﺮون و ﺧﻮن و ﻣﺎﺗﻴـﮏ‬

‫ﺑﻮد ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ اﯾﻦ دﯾﻮﯼ ﮐﻪ ﻣﺪتهـﺎ ﺑـﻮد درون ﻣـﺮا ﺷـﺎﻧـﺠـﻪ‬

‫در ﮐﻨﺎر هﻢ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺑـﻪ ﺗـﻌـﺎﻣـﻞ ﯾـﺎ ﺗـﻘـﺎﺑـﻠـﯽ ازﻟـﯽ_ اﺑـﺪﯼ‬

‫ﻣﯽﮐﺮد ﺑﻴﺮون ﺑﮑﺸﻢ‪ ،‬ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ دل ﭘﺮﯼ ﺧـﻮد را روﯼ ﮐـﺎﻏـﺬ‬

‫ﻣﯽرﺳﻨﺪ‪ .‬در ﻣﻘﺎﻟﻪاﯼ ﺑﺴﻴﺎر ﺟﺎﻟﺐ از ﺑﺮﻧﺪ هـﺮزوﮔـﻨـﺮاث در ﻣـﻮرد‬

‫ﺑﻴﺎورم‪ .‬ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺑﻌﺪ از اﻧﺪﮔﯽ ﺗﺮدﯾﺪ ﭘﻴﻪﺳـﻮز را ﺟـﻠـﻮ ﮐﺸـﻴـﺪم و‬

‫ﺑﺰرﮔﺮاﻩ ﮔﻤﺸﺪﻩ‪ ،‬ﭼﻨﻴـﻦ ﺳـﺎﺧـﺘـﺎرﯼ ﺑـﻪ ﺷـﮑـﻠـﯽ ﺗـﻮﭘـﻮﻟـﻮژﯾـﮏ‬

‫اﯾﻨﻄﻮر ﺷﺮوع ﮐﺮدم )ﺷﻤﻴﺴﺎ ‪(٢١۶‬‬

‫)‪ (topological‬ﺑﻪ ﻧـﺎم ﻧـﻮار ﻣـﻮﺑـﻴـﻮس )‪(The Moebius Strip‬‬ ‫ﺗﺸﺒﻴﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪6‬‬

‫ﺷﻤﺎرهي ﺳﻲ و دو ‪ -‬ﺑﻬﻤﻦ ‪1389‬‬


‫ﻧﻜﺘﻪ ﺣﻴﺮتاﻧﮕﻴﺰ در ﻣﻮرد اﯾﻦ ﺷﻜﻞ اﯾﻦ اﺳﺖ آﻪ ﻧﻮار ﻣﻮﺑﻴﻮس ﺑـﻪ‬ ‫ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ “روش ﻣﻌﻤﻮل ”ﯾﻌﻨﯽ اﻗـﻠـﻴـﺪس ﻓﻀـﺎﯾـﯽ )و در ﻧـﻬـﺎﯾـﺖ‬

‫ﻟﺐ دارد و ﺧﻨﺪﻩهﺎﯼ ﭼﻨﺪشﺁور و وﺣﺸﺘﻨﺎك ﭘﻴﺮﻣﺮد ﺧﻨﺰرﭘﻨـﺮرﯼ در‬

‫زﻣﺎﻧﯽ( ﺑﺎزﻧﻤﺎﯾﯽ را زﯾﺮ ﺳﺆال ﻣﯽﺑﺮد‪ .‬ﻋﻠﯽرﻏﻢ اﯾﻦ آﻪ ﺷﻜـﻞ دو‬

‫ﻃﻮل داﺳﺘﺎن را‪ .‬ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ در هﺮ دو اﺛﺮ اﯾﻦ دو ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺗﺠﻠﯽ‬

‫روﯾﻪ دارد اﻣﺎ در واﻗﻊ از ﯾﻜﯽ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬در ﯾﻚ ﻧﻘﻄﻪ هـﺮ‬

‫ﻧﺎﺧﻮدﺁﮔﺎﻩ آﺴﺎﻧﯽ هﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﻧﻤﯽ ﺑـﻴـﻨـﻨـﺪ ﺗـﺠـﻠـﯽ )اﻣـﺮ‬

‫دو رو ﺑﻪ وﺿﻮح ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻤﻴﻴﺰ هﺴﺘﻨﺪ اﻣﺎ زﻣﺎﻧـﯽ آـﻪ ﺷـﻜـﻞ را ﺑـﻪ‬

‫واﻗﻌﯽ( ﯾﻌﻨﯽ ﺁﻧﭽﻪ آﻪ ﺑﻴﺶ از هﻤـﻪ ﭼـﻴـﺰ راوﯼ و ﻓـﺮد را رﻧـﺞ‬

‫ﺻﻮرت آﻠﯽ در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮﯾﻢ دو روﯼ ﺁن ﻣﻤﺘﺪ ﻣﺸﺎهﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ‪” .‬‬

‫ﻣﯽدهﺪ‪ .‬ﻣﺮد اﺳﺮارﺁﻣﻴﺰ ﺑﺎ آﻤﻚ دورﺑﻴﻦ ﺧﻮد و ﻣﺮد ﺧﻨﺰرﭘـﻨـﺰرﯼ ﺑـﺎ‬

‫اﯾﻦ ﺷﻜﻞ ﺗﻮﺳﻂ ژاك ﻻآﺎن ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺧﻨﺪﻩهﺎﯼ “ﻧﺨﺮاﺷﻴﺪﻩ ”‪“ ،‬ﺧﺸﻚ ”و”وﺣﺸﺘﻨﺎآﺶ ‪ ...‬آﻪ ﻣﻮ را ﺑـﻪ‬

‫از ﯾﻚ ﻃﺮف ﻻآﺎن ﺁن را ﻧﻤﻮﻧﻪﯼ “ﺑﺎزﮔﺸﺖ اﻣﻴﺎل ﺳـﺮآـﻮب ﺷـﺪﻩ ”‬

‫ﺑﺪن ﺁدم ﺳﻴﺦ ﻣﯽآﻨﻨﺪ”‪ ،‬ﮔﺎﻩ و ﺑـﯽ ﮔـﺎﻩ اﻧﺴـﺎن را ﺑـﻪ ﭼـﺎﻟـﺶ‬

‫ﻣﯽداﻧﺪ و از ﻃﺮف دﯾﮕﺮ ﺷﻜﻞ ﺁن ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﻩﯼ ﺗـﻘـﺎﺑـﻼت دوﮔـﺎﻧـﻪ اﯼ‬

‫ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﺧﻮد ﻣﯽ آﺸـﻨـﺪ و ﺿـﻌـﻒ هـﺎ و ﺑـﻴـﻬـﻮدﮔـﯽ ﺧـﻴـﺎل‬

‫ﻣﯽداﻧﺪ آﻪ زوج ﻓﺮدﭘﻴﺖ را ﻧﺰ درﺑﺮﻣﯽﮔﻴـﺮد‪) .‬هـﺮزو ﮔـﻨـﺮاث( هـﺮزو‬

‫ﭘﺮدازﯼهﺎﯾﺶ را ﺑﻪ او ﺑﺎز ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺎﻧﻨﺪ‪ .‬از اﯾﻦ روﺳﺖ آـﻪ ﭘـﻴـﺖ در‬

‫ﮔﻨﺮاث ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻣﯽدهﺪ آﻪ ﺑﺮاﯼ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻧﻮار ﻣﻮﺑﻴﻮس ﻣﯽﺑـﺎﯾﺴـﺖ‬

‫ﺑﺨﺶ دوم وﻗﺘﯽ ﺻﺪاﯼ ﻣﺮد اﺳﺮارﺁﻣﻴﺰ را از ﺗـﻠـﻔـﻦ ﻣـﯽ ﺷـﻨـﻮد‬

‫دو ﺳﺮ ﯾﻚ ﻧﻮار آﺎﻏﺬﯼ را ﺑﻪ هﻢ ﻣﺘﺼﻞ آﺮد ﺑﻪ ﻃﻮرﯼ آﻪ ﯾﻚ ﺳـﺮ‪،‬‬

‫ﺑﺮﺁﺷﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد و راوﯼ ﺑﻮفآﻮر وﻗﺘﯽ در ﺁﯾﻨﻪﯼ ﻣﯽ ﺑـﻴـﻨـﺪ آـﻪ‬

‫ﺻﺪ و هﺸﺘﺎد درﺟﻪ ﺑﭽﺮﺧﺪ‪ .‬در ﺳﻄﺢ ﺷﺨﺼﻴﺖﭘﺮدازﯼ ﻓﻴﻠﻢ‪ ،‬ﻣـﺮد‬

‫ﭘﻴﺮﻣﺮد ﺧﻨﺰرﭘﻨـﺰرﯼ ﺷـﺪﻩ از وﺣﺸـﺖ ﺻـﻮرﺗـﺶ را ﺑـﺎ دﺳـﺘـﺶ‬

‫اﺳﺮارﺁﻣﻴﺰ درﺳﺖ هﻤﺎن ﻧﻘﻄﻪ اﺗﺼﺎل دو ﺳﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﭼـﺮا آـﻪ “ﺑـﻪ‬

‫ﻣﯽﭘﻮﺷﺎﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻃﻮر هﻤﺰﻧﺎن هﻢ درون اﺳﺖ هﻢ ﺑﻴﺮون ”ﺑﻪ ﻃﻮرﯾﻜﻪ ﻣﺒﺪل ﺑﻪ ﻣﺤﻞ‬

‫ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﻧﻘﺶ ﻣﺮد ﺧﻨﺰرﭘﻨﺰرﯼ ﺑـﻪ دﻟـﻴـﻞ ﺣﻀـﻮر ﻣـﺪاوم و ﺁزار‬

‫ﺟﻤﻊ اﺿﺪاد ﻣﯽ ﺷﻮد‪) .‬هﻤﺎن( ﺑﻪ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﻻآﺎن اﯾﻦ ﻣﺤﻞ ﺗﻼﻗﯽ در‬

‫دهﻨﺪﻩاش_ ﺑﺮاﯼ راوﯼ_ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺘﻨﻮعﺗﺮ و زﻧﺪﻩﺗﺮ و ﻗﺎﺑﻞ ﺑـﺎور ﺗـﺮ از‬

‫ﻧﻮار ﻣﻮﺑﻴﻮس‪ ،‬هﻤﺎن ﻣﺤﻞ ﺗﻼﻗﯽ اﻣﺮ ﺧﻴـﺎﻟـﯽ و اﻣـﺮ ﺳـﻤـﺒـﻠـﻴـﻚ‬

‫ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻣﺮد اﺳﺮارﺁﻣﻴﺰ در ﻓـﻴـﻠـﻢ اﺳـﺖ‪ .‬در ﭘـﺎﯾـﺎن ﻧـﻴـﺰ ﻣـﺮد‬

‫اﺳﺖ‪ .‬ﭼﺮا آـﻪ ﺧـﻮد اﯾـﻦ ﻣـﺤـﻞ ﭼـﺮﺧـﺶ‪ ،‬ﻧـﺎ ﺧـﻮدﺁﮔـﺎﻩ ﯾـﺎ در‬

‫اﺳﺮارﺁﻣﻴﺰ ﺗﻨﻬﺎ دورﺑﻴﻦ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻓﺮد ﻣﯽﮔﻴﺮد و ﺑﺎ اﯾـﻦ آـﺎر‬

‫واژﻩﺷﻨﺎﺳﯽ ﻻآﺎن “اﻣﺮ واﻗﻌﯽ ”اﺳﺖ‪.‬‬

‫او را ﺑﺎ ﺧﻮدش رو ﺑﻪ رو ﻣﯽآﻨﺪ اﻣﺎ ﻣﺮد ﺧﻨﺰرﭘﻨﺰرﯼ در وﺟـﻮد راوﯼ‬ ‫ﺑﻮفآﻮر ﺣﻠﻮل ﻣﯽآﻨﺪ و ﭼﻨﺎن او را ﺑﻪ هﻢ ﻣﯽرﯾﺰد آﻪ ﺗﻮان ﺗﺤﻤـﻞ‬

‫ﺷﺒﺎهﺘﻬﺎﯼ آﺎرآﺮدﯼ ﺷﺨﺼﻴﺖهﺎ در دو اﺛﺮ‬

‫ﻣﻮﺟﻮدﯾﺖ ﺧﻮد را از او ﺳﻠﺐ ﻣﯽآﻨﺪ‪.‬‬ ‫از ﻧﮕﺎهﯽ دﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت ﻇﺎهﺮﯼ ﻣﺮد ﺧﻨﺰرﭘﻨﺰرﯼ و ﭘـﺪر راوﯼ‬

‫ﻣﺮد ﺧﻨﺰرﭘﻨﺰرﯼ و ﻣﺮد اﺳﺮارﺁﻣﻴﺰ‬

‫ﻣﯽﺗﻮان ﭘﯽ ﺑﺮد آﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس هﻤﺎن وﺣﺪت ﺷﺨﺼﻴﺖهﺎ ﺁن دو ﻧﻴﺰ‬

‫در ﺑﺨﺶ اول ﺑﻮف آﻮر ﺑﻪ دﻓﻌﺎت ﻣﯽﺧﻮاﻧﻴﻢ آﻪ ﻣﺮد ﻧﻌﺶآﺶ آـﻪ‬

‫ﯾﻚ ﻧﻔﺮ و ﺑﻪ ﻗﻮل راوﯼ هﻤﻪ ﺳﺎﯾﻪهﺎﯼ ﺧﻮد او هﺴـﺘـﻨـﺪ‪ .‬ﭘـﺲ در‬

‫ﻗﺒﻼً ﺑﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ ﻣﺮد ﺧﻨﺰرﭘﻨﺮرﯼ اﺳﺖ ﺑﻪ راواﯼ ﻣـﯽ ﮔـﻮﯾـﺪ‪:‬‬

‫اﯾﻨﺠﺎ ﻣﺜﻠﺖ ادﯾﭙﯽ ﺑﻮف آﻮر ﺑﺴﻴﺎر ﻏﺎﻣﺾﺗﺮ از ﻣـﺜـﻠـﺚ ادﯾـﭙـﯽ _ﺗـﺎ‬

‫“ﻣﻦ ﺗﻮ رو ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻢ ‪... ،‬ﻣﻦ ﺧﻮﻧﺘﻮ ﺑﻠـﺪم ‪ ...‬ﻣـﻦ ﺗـﻤـﺎم راﻩ و‬

‫ﺣﺪﯼ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ_ ﺑﺰرﮔﺮاﻩ ﮔﻤﺸﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬در ﺑﻮف آﻮر ﺗـﻨـﻬـﺎ رأس‬

‫ﭼﺎهﻬﺎﯼ اﯾﻨﺠﺎ رو ﺑﻠﺪم ‪”.‬در ﺻﺤﻨﻪﯼ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﺑﺰرﮔﺮاﻩ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﻧﻴـﺰ‬

‫ﺛﺎﺑﺖ ﻣﺜﻠﺚ ادﯾﭙﯽ ﺧﻮد راوﯼ اﺳﺖ و رﺋﻮس دﯾﮕﺮ در ﺣﺎل ﺗﻐﻴﻴـﺮﻧـﺪ؛‬

‫ﻣﺮد اﺳﺮار ﺁﻣﻴﺰ ﺑﻪ ﻓﺮِد ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ آﻪ در ﻣﻨﺰل اوﺳﺖ و ﺧﻮد ﻓـﺮد او‬

‫ﮔﺎهﯽ ﻟﻜﺎﺗﻪ‪ ،‬ﮔﺎهﯽ ﺑﻮﮔﺎم داﺳﯽ و ﮔﺎهﯽ زن اﺛـﻴـﺮﯼ و در رأس‬

‫را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪاش دﻋﻮت آﺮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻃﻮر آﻠﯽ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ واﺳﻄـﻪ ﯼ‬

‫دﯾﮕﺮ ﮔﺎهﯽ ﭘﺪر‪ ،‬ﮔﺎهﯽ ﻋﻤﻮ و ﮔـﺎهـﯽ ﭘـﻴـﺮﻣـﺮد ﺧـﻨـﺰرﭘـﻨـﺰرﯼ‪ .‬در‬

‫ﻣﻌﺎﻧﯽ ﺟﺎﻧﺒﯽ ﺧﻮد هﻤﻮارﻩ در ادﺑﻴﺎت ﺳﻤـﺒـﻞ روح‪ ،‬روان و درون‬

‫ﺑﺰرﮔﺮاﻩ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﻓﺮد‪/‬ﭘﻴﺖ ‪ ،‬دﯾﻚ ﻻرﻧﺖ ‪ /‬ﺁﻗﺎﯼ ادﯼ و ﺁﻟﻴـﺲ ‪ /‬رﻧـﻪ‬

‫اﻧﺴﺎن ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺟﺎﯾﯽ آﻪ اﻧﺴﺎن ﺧﺼﻮﺻﯽﺗﺮﯾﻦ و ﭘﻨﻬﺎﻧﯽﺗـﺮﯾـﻦ‬

‫رﺋﻮس ﻣﺜﻠﺚ را ﺗﺸﻜﻴﻞ دادﻩاﻧﺪ ‪ .‬ﭘﻴﭽﻴﺪﮔﯽ در اﯾﻨـﺠـﺎﺳـﺖ آـﻪ در‬

‫داراﯾﯽهﺎ و اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﺶ را در ﺁﻧﺠﺎ ﻣـﺨـﻔـﯽ آـﺮدﻩ اﺳـﺖ‪ .‬ﭘـﺲ‬

‫ﺑﻮف آﻮر ﻣﺮد ﺧﻨﺰرﭘﻨﺰرﯼ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﻩﯼ ﻧﺎﺧﻮدﺁﮔـﺎﻩ‪--‬اﻣـﺮ واﻗـﻌـﯽ‪ --‬ﻧـﻴـﺰ‬

‫ادﻋﺎﯼ ﭘﻴﺮﻣﺮد ﻧﻌﺶآﺶ و ﻣﺮد اﺳـﺮار ﺁﻣـﻴـﺰ در ﻣـﻮرد ﺷـﻨـﺎﺧـﺘـﻦ‬

‫هﺴﺖ اﻣﺎ در ﺑﺰرﮔﺮاﻩ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻣﺮد اﺳﺮارﺁﻣﻴـﺰ ﺑـﻪ ﻃـﻮر‬

‫ﻣﺨﺎﻃﺒﻴﻦ و داﻧﺴﺘﻦ ﻣﻨﺰل ﺁﻧﺎن ﺑﻪ ﻣﻔﻬﻮم اﺷﺮاف آـﺎﻣـﻞ ﺁﻧـﺎن ﺑـﻪ‬

‫ﻣﺸﺨﺺ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ اﯾﻦ آﺎرآﺮد را دارد‪.‬‬

‫ﺁﻧﭽﻪ اﺳﺖ آﻪ در درون ﻓﺮد‪ ،‬ﭘﻴﺖ و راواﯼ ﺑﻮفآﻮر ﻣﯽﮔﺬرد‪.‬‬ ‫ﻧﮕﺎهﯽ دﯾﮕﺮ ﺑﻪ اﻧﺸﻘﺎق‬ ‫ﺑﺎ ﺟﻤﻊﺑﻨﺪﯼ آﻠﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺁﻣﺪ‪ ،‬ﻣﻔﻬﻮم اﻧﺸﻘـﺎق ﺑـﻦ‬ ‫ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ آﻨﻴﺪ ﺧﻨﺪﻩﯼ ﻋﺎﻗﻞ اﻧﺪر ﺻﻔﻴﺤﯽ آﻪ ﻣﺮد اﺳـﺮار ﺁﻣـﻴـﺰ ﺑـﺮ‬

‫‪7‬‬

‫ﻣﺎﯾﻪﯼ هﺮ دو اﺛﺮ را ﺑﻪ ﺧﻮد اﺧﺘﺼﺎص دادﻩ اﺳﺖ‪ .‬هﻤﺎﻧﻈﻮر آـﻪ در‬

‫ﺷﻤﺎرهي ﺳﻲ و دو ‪ -‬ﺑﻬﻤﻦ ‪1389‬‬


‫ﭘﺎﯾﺎن ﻓﻴﻠﻢ ﻓﺮد ﭘﺲ از ﺧﺎرجﺷﺪن از ﻗﺎﻟﺐ ﭘﻴﺖ و ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑـﺎ ﻣـﺮد‬

‫ﺷﺎﯾﺪ ﺧﺎﻟﯽ از ﻟﻄﻒ ﻧﺒﺎﺷﻪ اﮔـﺮ ﯾـﺎدﯼ از هـﻮاﯼ اﯾـﺮان ﺑـﮑـﻨـﻢ‪:‬‬

‫اﺳﺮار ﺁﻣﻴﺰ ﺑﻪ ﺑﻴﻔـﺎﯾـﺪﻩ ﺑـﻮدن ﺧـﻴـﺎل ﭘـﺮ دازﯼ و واﻗـﻌـﯽ ﺑـﻮدن‬

‫ﺑﻬﺎراﯾﺮان ﺳﻪ ﻣﺎهﻪ ﮐﺎﻣﻠﻪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﻴﺪ‪ ،‬ﺳﻴﺰدﻩ ﺑـﻪ در و ﺷـﮑـﻮﻓـﻪ‬

‫ﺟﺪاﯾﯽاش از رﻧﻪ ﭘﯽ ﺑﺮد‪ ،‬راوﯼ ﺑﻮفآﻮر ﻧﻴﺰ در ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ ﺗﺄﺛﻴﺮﮔـﺬار ﺑـﺎ‬

‫هﺎﯼ ﺻﻮرﺗﯽ و زﯾﺒﺎ اوﻟﻴﻦ ﻓﺼﻞ ﺳﺎل اﺳﺖ‪ .‬ﺗﺎﺑﺴﺘﻮن هﻢ ﯾﮑـﯽ از‬

‫آﺸﺘﻦ ﻟﻜﺎﺗﻪ ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ ﮔﺰﻟﻴﻚ و ﻣﺒﺪل ﺷﺪن ﺑﻪ “ﻧـﻴـﻤـﭽـﻪ ﺧـﺪا ”ﺑـﻪ‬

‫ﻓﺼﻞ هﺎﯼ ﻣﺤﺒﻮب ﺳﺎﻟﻪ ﭼﻮن ﺑﺎ ﺁﻓﺘﺎب ﺗﺎﺑﺎن‪ ،‬ﻣﻴﻮﻩ هﺎﯼ ﺧﻮﺷﻤـﺰﻩ‬

‫ﻣﺤﺪودﯾﺖهﺎﯼ دﻧﻴﺎﯼ ﻣﺎدﯼ ﭘﯽ ﻣﯽﺑﺮد‪ .‬ﺑﻪ ﻃﻮر آﻠﯽ ﭘﺎﯾﺎن هـﺮ دو‬

‫و رﻧﮕﺎرﻧﮓ ﻣﺜﻞ ﮔﻴﻼس‪ ،‬هﻨﺪواﻧﻪ‪ ،‬ﺗﻮت ﻓﺮﻧـﮕـﯽ و‪ ،....‬و از هـﻤـﻪ‬

‫ﻓﻴﻠﻢ ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ اﮔﺰﯾﺴﺘﺎﻟﻴﺴﺘﯽ اﺳﺖ هﺮ دو ﺷﺨﺼﻴﺖ راوﯼ و ﻓـﺮد‬

‫ﻣﻬﻢ‪-‬ﺗﺮ ﺑﺎ ﺗﻌﻄﻴﻼت ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﯽ ﺑﺮاﯼ ﺑﭽﻪ هﺎ ﻇﺎهﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﭘﺎﯾـﻴـﺰ‬

‫ﭘﺲ از ﺑﺪﺳﺖ ﺁوردن ﺑﻴﻨﺸﯽ ﻋﻤﻴﻖ در ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧـﻮد‪ ،‬هـﻤـﭽـﻮن‬

‫هﻢ ﺑﻌﺪ از ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﯽ ﭘﺮ از ﺗﻌﻄﻴﻼت ﻣـﯽ ﺁﯾـﺪ ﮐـﻪ ﻓﺼـﻞ ﺷـﺮوع‬

‫ﺁﻏﺎز داﺳﺘﺎن ﺗﻨﻬﺎ هﺴﺘﻨﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ هﻤﻪﯼ هـﻤـﻨـﻮﻋـﺎن ﺧـﻮد ﺑـﺎ‬

‫ﻣﺪارس ﺑﺮاﯼ ﺑﭽﻪ هﺎ و ﻓﺼﻞ ﺗﻐﻴﻴﺮ زﯾﺒﺎﯼ رﻧﮓ ﺑﺮﮔﻬﺎ و ﺑـﺮگ رﯾـﺰان‬

‫ﺁزادﯼ آﻤﺎﺑﻴﺶ ﺗﺎم دﺳﺖ ﺑﻪ اﻧﺘﺨﺎب و ﻋﻤﻞ زدﻩاﻧﺪ‪ ،‬ﻋﻮاﻗﺐ اﻋﻤﺎل‬

‫اﺳﺖ‪ .‬ﺁﺧﺮ ﺳﺎل هﻢ زﻣﺴﺘﺎن دارﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﺎ ﺑﺮف و ﺳﺮﻣﺎ و اﻧـﺎرهـﺎﯼ‬

‫ﺧﻮد را ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ و اآﻨﻮن ﺑﻪ ﺳﻄﺤﯽ ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﺷﻨﺎﺧﺖ رﺳﻴﺪﻩاﻧـﺪ‬

‫ﺧﻮﺷﻤﺰﻩ زﻣﺴﺘﺎﻧﯽ‪ .‬ﺣﺎﻻ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﯾﺎدﯼ از اﯾﺮان و هـﻮاﯼ‬

‫و ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ ﺧﻮد ﺧﻮاﻧﻨﺪﻩ‪ /‬ﺑﻴﻨﻨﺪﻩ را ﻧﻴﺰ در اﯾﻦ ﺳﻴﺮ و ﺳﻔﺮ ﺷـﺮﯾـﻚ‬

‫ﺧﻮﺑﺶ ﻣﯽ ﮐﺮدم؟‬

‫آﺮدﻩاﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ هﺮ ﺣﺎل هﺪف ﻏﺎﯾﯽ ادﺑﻴﺎت و هـﻨـﺮ ﻧـﻴـﺰ ﭼـﻴـﺰﯼ ﺟـﺰ‬

‫اﯾﻨﺠﺎ ﺗﻮ ادﻣﻮﻧﺘﻮن ﻣﺎ ﯾﮏ زﻣﺴﺘﻮن واﻗﻌﯽ دارﯾﻢ! ﭼﻮن ﺧﻴﻠﯽ وﻗـﺘـﺎ‬

‫ﺗﺸﺮﯾﻚ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

‫ﺗﻮ اﯾﺮان ﺑﺮف درﺳﺖ و ﺣﺴﺎﺑﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻴﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺷـﺎﯾـﺪ زﻣﺴـﺘـﻮن‬ ‫اﯾﻨﺠﺎ اون ﻗﺪرهﺎ هﻢ ﺑﺪ ﻧﻴﺴﺖ اﻟﺒﺘﻪ ﻓﮑﺮ ﮐﻨـﻢ ﯾـﮑـﯽ از ﻃـﻮﻻﻧـﯽ‬ ‫ﺗﺮﯾﻦ و ﺳﺮدﺗﺮﯾﻦ زﻣﺴﺘﻮﻧﺎﯼ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎﯼ ﺷﻤﺎﻟﯽ رو داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ‪.‬‬

‫ﮐﺘﺎب ﻧﺎﻣﻪ‬ ‫‪Herzogenrath, Bernd. "On the Lost Highway: Lynch and Lacan, Cinema‬‬ ‫‪and Cultural Pathology." 1999. http://www.othervoices.org. August 2007‬‬ ‫‪http://‬‬

‫‪1997.‬‬

‫"‪Highway.‬‬

‫‪Lost‬‬

‫ﭼﻨﺪ روز ﭘﻴﺶ ﺗﻮ ﻣﺪرﺳﻪ در ﮐﻼس ﻋﻠﻮم درﺑﺎرﻩ ﯼ ﺁﻓـﺘـﯽ ﺑـﻪ ﻧـﺎم‬ ‫”‪ “Pine beetle‬ﺗﺤﻘﻴﻖ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﯾﮑﯽ از ﻣﺰاﯾـﺎﯼ هـﻮاﯼ‬

‫‪Leong,‬‬

‫ﺳﺮد اﯾﻨﺠﺎ رو ﺑﻔﻬﻤﻢ‪ .‬ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺷﻨﻴﺪن اﯾﻦ ﺣﺮﻓﻢ ﺑﭙـﺮﺳـﻴـﺪ‬

‫‪www.mediacircus.net. August 2007‬‬

‫ﺁﺧﻪ ﭼﻪ ﺟﻮرﯼ ﯾﻪ ﻧﻮع ﺁﻓﺖ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻪ ﻣﺰﯾﺖ اﯾﻦ هﻮاﯼ ﺳﺮد ﺑﺎﺷﻪ؟‬

‫‪"Demystefying‬‬

‫‪Anthony.‬‬

‫ژﯾﮋﮎ‪ ,‬اﺳﻼوﯼ‪ .1384 .‬هﻨﺮ اﻣﺮ ﻣﺘﻌﺎﻟﯽ ﻣﺒﺘﺬل‪ .‬ﻣﺘﺮﺟﻢ ﻣﺎزﯾﺎر اﺳﻼﻣﯽ‪ .‬ﺗﻬﺮان‪ :‬ﻧﺸـﺮ‬ ‫ﻧﯽ‪.‬‬

‫ﮐﻪ اﻟﺒﺘﻪ ﺳﺆال ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﺁﻓﺖ ﭘﻨﺞ ﻣﻴﻠﯽ ﻣﺘـﺮﯼ ﺁﻓـﺘـﯽ‬ ‫اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ در ﺁﻟﺒﺮﺗﺎ و ﺑﺮﯾﺘﻴﺶ ﮐﻠﻤﺒﻴﺎ ﺑﺴـﻴـﺎر ﯾـﺎﻓـﺖ ﻣـﯽ‬

‫ﺷﻤﻴﺴﺎ‪ ,‬ﺳﻴﺮوس‪ .1371.‬داﺳﺘﺎن ﯾﮏ روح‪ .‬ﺗﻬﺮان‪ :‬ﻓﺮدوﺳﯽ‪.‬‬

‫ﺷﻮد و اﮔﺮ از ﺑﻴﻦ ﻧﺮود ﺧﻴﻠﯽ ﺳﺮﯾﻊ ﺗﮑﺜﻴﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد و درﺧـﺘـﺎن رو‬ ‫از ﺑﻴﻦ ﻣﯽ ﺑﺮد‪.‬‬ ‫ﯾﮑﯽ از راهﻬﺎﯼ از ﺑﻴﻦ ﺑﺮدن اﯾﻦ ﺁﻓﺖ دﻣﺎﯼ ﭼﻬﻞ درﺟﻪ زﯾﺮ ﺻﻔﺮ و‬

‫اﻧﺸﺎي ﺷﻘﺎﻳﻖ‬

‫ﺣﺘﯽ ﮐﻤﺘﺮ اﺳﺖ اﻣﺎ اﺧﻴﺮا ً ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﮔﺮم ﺷـﺪن هـﻮاﯼ زﻣـﻴـﻦ و‬

‫ﻫﻮاي ادﻣﻮﻧﺘﻮن‬

‫ﺗﮑﺜﻴﺮ اﯾﻦ ﺁﻓﺖ و دﻻﯾﻞ دﯾﮕﻪ ﺗﻌﺪاد ﺑﺴﻴﺎر زﯾﺎدﯼ از درﺧﺘﺎن از ﺑـﻴـﻦ‬ ‫رﻓﺘﻪ اﻧﺪ‪.‬‬ ‫اﻣﺎ در ﺁﺧﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻢ هﺮ ﭼﻘﺪر هﻢ اﯾﻨﺠﺎ ﺳﺮد ﺑﺎﺷـﻪ اﻣـﺎ ﻣـﻦ اﻻن‬

‫ﺷﻘﺎﻳﻖ ﻣﺨﺘﺎري‬

‫اﯾﻨﺠﺎ هﺴﺘﻢ و ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺟﺪﯾﺪﯼ رو اﻣـﺘـﺤـﺎن‬

‫اﯼ ﺑﺎﺑﺎ! اﺣﺴﺎس ﻣﻴﮑﻨﻢ ﭘﺎرو ﮐﺮدن دم در ﺧﻮﻧﻤﻮن ﺗﻮ ادﻣﻮﻧﺘﻮن ﺑﯽ‬ ‫ﻓﺎﯾﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﺁﺧﻪ ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﭘﻴﺶ رﻓﺘﻢ و ﺟﻠﻮﯼ در ﺧـﻮﻧـﻤـﻮن رو‬ ‫ﭘﺎرو ﮐﺮدم‪ ،‬ﭼﻮن ﺑﺎ ﺧﻮدم ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ﭘﺎرو ﮐﺮدن ﺑـﺮف هـﻢ ﯾـﻪ ﻧـﻮع‬ ‫ﺑﺎزﯼ ﮐﺮدن ﺑﺎ ﺑﺮﻓﻪ و ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﺎزﯼ ﮐﺮدن ﺑﺎ ﺑﺮﻓﻢ اﻣّﺎ اﻻن ﮐـﻪ از‬

‫ﮐﻨﻢ و ﺑﻴﺸﺘﺮ از اﯾﺮان ﺑﺎ ﺑﺮف ﺑﺎزﯼ ﮐﻨﻢ و از ﺑﺮف ﻟﺬت ﺑﺒﺮم‪.‬‬

‫ﺑﺎﻛﺴﻴﻨﮓ دي؛ ﻧﻮﺳﺘﺎﻟﮋي ﻧﻮروز‬ ‫ﻳﺎ ﺗﺮاژدي ﺣﻤﻠﻪ اﺳﻜﻨﺪر‬

‫ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺑﻴﺮون رو ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻢ ﺣﺘﯽ از ﻗﺒﻞ از ﭘـﺎرو ﮐـﺮدن‬ ‫هﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺟﻠﻮﯼ ﺧﻮﻧﻤﻮن ﺑﺮف ﻧﺸﺴﺘﻪ‪.‬‬ ‫ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﮔﻔﺘﻦ هﻤﻪ اﯾﻨﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺧﻮدﺗﻮن ﺑﮕﻴﺪ‪“ :‬هﻤﺶ ﺷﺶ ﻣـﺎﻩ‬ ‫ﻧﺸﺪﻩ از اﯾﺮان اوﻣﺪﻩ ‪،‬از اﯾﻦ هﻮا ﺧﺴﺘﻪ ﺷـﺪﻩ! “ﺑـﺎﯾـﺪ ﺑـﮕـﻢ ﮐـﻪ‬ ‫ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻦ از ﺟﻤﻼت ﻣﻘﺪﻣﻪ اﻧﺸﺎء اﯾﻦ ﻧﺒﻮد ﮐـﻪ از هـﻮا ﺧﺴـﺘـﻪ‬ ‫ﺷﺪم ﺑﻠﮑﻪ ﻓﻘﻂ اﻣﺮوز ﮐﻪ هﻮا رو دﯾﺪم ﺑﻪ ﻧﻈﺮم اوﻣﺪ ﮐﻪ ﻗﺒـﻼً ﻗـﺪر‬ ‫هﻮاﯼ ﺧﻮب اﯾﺮان رو ﻧﻤﯽ دوﻧﺴﺘﻢ‪ .‬ﭼﻮن از وﻗﺘﯽ ﺑﻪ اﯾﻨﺠﺎ اوﻣـﺪم‬ ‫از اون ﭼﻴﺰهﺎﯾﯽ ﮐﻪ دﯾﺪم و ﺷﻨﻴﺪم‪ ،‬ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم ﮐﻪ اﯾـﻨـﺠـﺎ ﯾـﮏ‬ ‫ﻓﺼﻞ ﺑﺰرگ و ﺳﻪ ﻓﺼﻞ ﮐﻮﭼﮏ دارﻩ ‪ ،‬ﭼـﻮن ﻧـﺰدﯾـﮏ هـﻔـﺖ ﻣـﺎﻩ‬ ‫زﻣﺴﺘﻮن دارﯾﻢ و ﻓﻘﻂ ﭘﻨﺞ ﻣﺎﻩ ﺑﺮاﯼ ﭘﺎﯾﻴﺰ‪ ،‬ﺑﻬﺎر و ﺗـﺎﺑﺴـﺘـﺎن ﻣـﯽ‪-‬‬ ‫ﻣﻮﻧﻪ )ﮐﻪ ﻗﺎﻋﺪﺗﺎً ﺑﺎﯾﺪ ﻧﻪ ﻣﺎﻩ ﺑﺎﺷﻪ(‪.‬‬ ‫اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻢ ﮐﻪ ﺳﻪ ﻓﺼﻞ دﯾﮕﻪ ادﻣﻮﻧﺘﻮن ﺧﻴﻠﯽ زﯾﺒﺎﺳﺖ‪ ،‬ﻣـﺜـﻼً‬ ‫ﭘﺎﯾﻴﺰ‪ ،‬ﺧﻴﻠﯽ رﻧﮕﺎرﻧﮓ و ﻗﺸﻨﮕﻪ‪ ،‬ﺑﻬﺎر‪ ،‬ﺳﺮﺷﺎر از ﭼﻬﭽﻪ ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن و‬ ‫ﻧﺴﻴﻢ دﻟﻨﻮازﻩ و ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن‪ ،‬ﺳﺮﺷﺎر از ﺁﻓﺘﺎب ﺗﺎﺑﺎن و دﻟـﭙـﺬﯾـﺮﻩ‪ .‬اﻣـﺎ‬ ‫ﻣﻦ اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺸﮑﻞ هﻮاﯼ ادﻣﻮﻧﺘﻮن ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺑـﻮدن‬ ‫و ﺳﺮﻣﺎﯼ ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ زﻣﺴﺘﻮﻧﺶ اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪8‬‬

‫ﻣﻬﺪي واﻋﻈﻲ‬ ‫اﯾﺮان آﻪ ﺑﻮدم‪ ،‬دم دﻣﺎﯼ ﻋﻴﺪ آﻪ ﻣﻴﺸﺪ‪ ،‬ﯾﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﺗﻮﯼ وﺟﻮدم ﺑـﻪ‬ ‫ﻧﺎﮔﻬﺎن ﭘﻴﺪا ﻣﻴﺸﺪ و ﺗﺎ ﺳﻠﻮل ﺑﻪ ﺳـﻠـﻮل ﺑـﺪﻧـﻢ ﻧـﻔـﻮذ ﻣـﻴـﻜـﺮد‪.‬‬ ‫ﻧﻤﻴﺘﻮﻧﺴﺘﻢ‪ ،‬و هﻨﻮز هﻢ ﻧﻤﻴﺘﻮﻧﻢ‪ ،‬ﺗﺸﺮﯾﺤﺶ آﻨﻢ‪ ،‬اﻣﺎ ﻋـﺎﺷـﻘـﺶ‬ ‫ﺑﻮدم‪ .‬ﯾﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﻣﺜﻞ ﯾﻪ ﻋﻄﺮ ﺟﺎدوﯾﯽ آﻪ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ اون‪ ،‬ﻧـﻪ ﻓـﺮد‬ ‫ﯾﺎ ﻣﻜﺎن ﺧﺎص‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺣﺲ ﻣﺘﻨﺎﻇﺮ ﺑﺎ اﻓﺮاد و ﻣﻮﻗﻌﻴـﺘـﻬـﺎﯼ ﻣـﻜـﺎﻧـﯽ‬ ‫ﺑﻮد‪ .‬ﯾﻌﻨﯽ هﺮﺟﺎ ﻣﻴﺪﯾﺪم ﻣﺮدم رو آﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﺳﺮﮔﺮم ﻣﻬﻴﺎ ﺷـﺪن‬ ‫واﺳﻪ ﻧﻮروز هﺴﺘﻦ‪ ،‬از ﺧﻮﻧﻪ ﺗﻜﻮﻧﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺷـﻴـﺮﯾـﻨـﯽ درﺳـﺖ‬ ‫آﺮدن و از ﺳﺒﺰﻩ اﻧﺪاﺧﺘﻦ ﺗﺎ ﺧﺮﯾﺪ ﻟﺒﺎس‪ ،‬اﯾﻦ راﯾـﺤـﻪ ﺷـﻴـﺮﯾـﻦ ﺑـﻪ‬ ‫ﻣﺸﺎﻣﻢ ﻣﻴﺮﺳﻴﺪ و ﻣﺴﺘﻢ ﻣﻴﻜﺮد‪ .‬اوج اﯾﻦ ﺣﺲ دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ‪،‬‬ ‫هﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ ﺧﺮﯾﺪ ﻋﻴﺪ و ﺗﻮﯼ ﺑﺎزاراﯼ ﺷﻠﻮغ ﺑﻮد‪ .‬واﺳﻪ هﻤﻴﻨﻢ ﻣـﻦ‬ ‫ﭘﺎﯼ ﺛﺎﺑﺖ ﺧﺮﯾﺪ ﺷﺒﺎﯼ ﻋﻴﺪ ﺑﻮدم‪.‬‬ ‫دﯾﺪن ﻣﺎﻣﺎن هﺎﯾﯽ آﻪ ﺑﺎ ﺣﻮﺻﻠﻪ‪ ،‬ﺟﻔﺖ ﺑﻪ ﺟﻔﺖ‪ ،‬آـﻔـﺸـﺎ رو ﺑـﻪ‬

‫ﺷﻤﺎرهي ﺳﻲ و دو ‪ -‬ﺑﻬﻤﻦ ‪1389‬‬


‫ﭘﺎﯼ دﺧﺘﺮ ﭘﺴﺮاﯼ آﻮﭼﻮﻟﻮﺷﻮن اﻣﺘﺤﺎن ﻣﻴﻜﺮدن و ﺑﭽﻪ هـﺎﯼ ذوق‬

‫ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ دورﺑﻴﻦ ﻋﻜﺎﺳﯽ و از ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن ﭘﻼﺳﻤﺎ ﮔـﺮﻓـﺘـﻪ ﺗـﺎ ﻟـﻮازم‬

‫زدﻩ اﯼ آﻪ ﺑﯽ ﺗﺎب ﺑﻮدن واﺳﻪ ﺑﻐﻞ ﮔﺮﻓﺘﻦ آﻔﺸﺎﯼ ﻧﻮﺷﻮن‪ ،‬اﻧﮕـﺎر‬

‫ﺁراﯾﺸﯽ‪ ،‬هﻤﻪ‪ ،‬هﻤﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﻣﻴﺨﺮﯾﺪن‪ ،‬ﺑﺴـﺘـﻪ ﺑـﻪ اﯾـﻨـﻜـﻪ ﭼـﯽ‬

‫آﻪ هﻤﻪ ﺁرزوهﺎﺷﻮن ﺧﻼﺻﻪ ﻣﻴﺸﻪ ﺗﻮﯼ هﻤﻮن ﯾﻪ ﺟﻔﺖ آـﻔـﺶ‪،‬‬

‫ﭼﻴﺰاﯾﯽ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﺨﻔﻴﻒ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدن! اﺻﻼ دﻟﻴﻞ ﺧﺮﯾﺪ هﻢ ﯾـﻪ ﭼـﻴـﺰ‬

‫ﺣﺲ ﺣﺴﺎدت ﺁدم رو ﻗﻠﻘﻠﻚ ﻣﻴﺪاد‪ .‬اآﺜﺮ ﻣﺮدم ﻣﻴﺒﺎﯾﺴﺖ ﭼﻨـﺪﯾـﺪن‬

‫دﯾﮕﻪ ﺑﻮد! ﺁدﻣﺎ ﻣﺸﺨﺼﺎ واﺳﻪ ﺗﻌﻄﻴﻼت و ﺳﺎل ﻧﻮ و دﯾﺪ و ﺑـﺎزدﯾـﺪ‬

‫ﺳﺎﻋﺖ وﻗﺖ ﻣﻴﺬاﺷﺘﻦ ﺗﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﺗﻮﯼ ﺷﻠﻮﻏﯽ ﻗﻴﺎﻣﺖ وار راﺳـﺘـﻪ‬

‫اﯾﺎم ﺗﻌﻄﻴﻼت ﺧﺮﯾﺪ ﻧﻤﻴﻜﺮدن‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ داﺷﺘﻦ از ﻓﺮﺻﺖ ﺧﺮﯾﺪ ﺑـﻮﺟـﻮد‬

‫هﺎﯼ ﺑﺎزار‪ ،‬ﺑﺘﻮﻧﻦ ﭼﻨﺪ ﻗﻠﻢ ﺟﻨﺲ ﺑﺨﺮن واﺳﻪ ﻋﻴﺪﺷﻮن‪ .‬اﻣﺎ ﺑﺎ اﯾـﻦ‬

‫اوﻣﺪﻩ‪ ،‬ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺑﻬﺮﻩ رو ﻣﻴﺒﺮدن و اﺻﻮﻻ هﺮﭼﯽ واﺳﻪ زﻧـﺪﮔـﻴـﺸـﻮن‬

‫وﺟﻮد‪ ،‬از دﻗﺎﯾﻘﯽ آﻪ داﺷﺘﻦ ﺻﺮف ﺧﺮﯾﺪ ﻣﻴﻜﺮدن‪ ،‬ﻟـﺬت ﻣـﻴـﺒـﺮدن؛‬

‫ﻻزم داﺷﺘﻦ‪ ،‬از اﻟﺒﺴﻪ ﺗﺎ ﻟﻮازم ﻣﻨﺰل‪ ،‬ﻣﻴﺨﺮﯾﺪن! ﺟﺎﻟﺐ اﯾﻨﻜﻪ ﻟـﻮازم‬

‫ﻣﺜﻞ ﯾﻪ ﺟﻮر رﯾﺎﺿﺖ ﺷﻴﺮﯾﻦ واﺳﻪ ﻣﺤﻴﺎ ﺷـﺪن ﺑـﺮاﯼ ﯾـﻚ ﺗـﺤـﻮل‬ ‫ﺑﺰرگ! ﺑﻪ اﯾﻦ ﻓﻬﺮﺳﺖ ﺧـﺮﯾـﺪ دﻗـﺖ آـﻨـﻴـﺪ‪ :‬ﻟـﺒـﺎس ﻧـﻮ‪ ،‬ﺁﺟـﻴـﻞ‪،‬‬ ‫ﺷﻴﺮﯾﻨﯽ‪ ،‬ﮔﻞ‪ ،‬روﺑﺎن‪ ،‬ﺳﻤﻨﻮ و ‪ ...‬ﺣﺘﯽ اﺳﺎﻣﯽ هـﻢ ﺷـﻴـﺮﯾـﻦ و‬ ‫ﺷﺎد و دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ هﺴﺘﻦ! اﯾﻦ ﻟﻴﺴﺖ ﺧﺮﯾﺪ ﻣﺸﺘﺮك هـﻤـﻪ‬ ‫اﯾﺮاﻧﻴﺎﺳﺖ‪ .‬ﯾﻚ ﻣﻠﺖ‪ ،‬ﯾﻚ ﻟﻴﺴﺖ ﺧﺮﯾﺪ واﺣﺪ‪ ،‬ﯾـﻚ ﺣـﺲ ﻗﺸـﻨـﮓ‬ ‫ﻣﺸﺘﺮك؛ ﻣﻴﺮاث ﻣﻌﻨﻮﯼ ﻧﻮروز واﺳﻪ اﯾﺮاﻧﻴﺎ! ﻓﻮق اﻟﻌﺎدﻩ ﻧﻴﺴﺖ!؟‬

‫ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺟﺸﻦ و ﺗﺰﺋﻴﻨﺎت ﺳﺎل ﻧﻮ ﻣﻴﻼدﯼ اﺻﻮﻻ ﺷﺎﻣﻞ ﺗـﺨـﻔـﻴـﻒ‬ ‫ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮدن و اوﻟﻮﯾﺖ ﺧﺮﯾﺪ ﺑﺎآﺴﻴﻨﮓ دﯼ هـﻢ ﻧـﺒـﻮدن! ﻃـﺒـﻴـﻌـﺘـﺎ‬ ‫ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺎآﺴﻴﻨﮓ دﯼ اﯼ ﻧﺒﺎﯾﺪ واﺳﻪ ﺑﭽﻪ هﺎ هﻢ ﭼﻨﺪان ﺷﺎدﯼ ﺁور‬ ‫و ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺳﺎز ﺑﺎﺷﻪ‪ .‬در ﻧﻬﺎﯾﺖ‪ ،‬از ﺻﺒﺮ و ﻣﺘﺎﻧﺖ اﯾﺮاﻧﯽ هﻢ ﺧـﺒـﺮﯼ‬ ‫ﻧﺒﻮد‪ .‬ﺟﻤﻌﻴﺘﯽ آﻪ ﭘﺸﺖ درهﺎﯼ ﺑﺴﺘﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﻣﻴـﻜـﺸـﻴـﺪن ﺗـﺎ ﺑـﺎ‬ ‫ﺷﺮوع آﺎر ﻓﺮوﺷﮕﺎهﻬﺎ‪ ،‬ﻧﺰاآﺖ زﺑﺎﻧﺰد آﺎﻧﺎداﯾﻴﺸﻮن رو زﯾﺮ ﭘـﺎ ﺑـﺬارن‬ ‫و ﺣﻤﻠﻪ ور ﺑﺸﻦ ﺑﻪ داﺧﻞ ﺗﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﭼﻨـﺪ دﻻرﯼ ﺑـﻴـﺸـﺘـﺮ ذﺧـﻴـﺮﻩ‬ ‫آﻨﻦ! ﻓﺮوﺷﮕﺎهﻬﺎﯾﯽ آﻪ ﺑﺎ ﮔﺬﺷـﺖ ﭼـﻨـﺪ ﺳـﺎﻋـﺖ از ﺁﻏـﺎز ﺑـﻪ‬ ‫آﺎرﺷﻮن‪ ،‬اﻧﮕﺎر آﻪ ﯾﻚ زﻟﺰﻟﻪ ﭼﻨﺪ رﯾﺸﺘﺮﯼ رو ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﮔـﺬاﺷـﺘـﻪ‬ ‫ﺑﺎﺷﻦ‪ ،‬ﺑﺴﻴﺎر ﺑﯽ ﻧﻈﻢ و ﺑﻬﻢ رﯾﺨﺘـﻪ ﺷـﺪﻩ ﺑـﻮدن‪ .‬و ﻓـﺮوﺷـﻨـﺪﻩ‬ ‫هﺎﯾﯽ آﻪ دﯾﮕﻪ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﺟﻮاب دادن ﺑﻪ ﯾـﻪ ﺳـﻮال ﺳـﺎدﻩ رو هـﻢ‬ ‫ﻧﺪاﺷﺘﻦ!‬ ‫ﺧﻮب ﻣﺸﺨﺼﺎ ﻣﻦ اﺷﺘﺒﺎﻩ اوﻣﺪﻩ ﺑﻮدم! اﯾﻨﺠﺎ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻤﻴـﺸـﻪ اون‬ ‫از وﻗﺘﯽ اوﻣﺪم آﺎﻧﺎدا اﻣﺎ‪ ،‬اون ﻋﻄﺮ ﺟﺎدوﯾﯽ دﯾﮕﻪ هﻴﭻ وﻗﺖ واﺳﻢ‬

‫ﻋﻄﺮ ﺟﺎدوﯾﯽ اﯾﺮاﻧﯽ رو ﭘﻴﺪا آﺮد‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺟﻮ ﺣـﺎآـﻢ ﺑـﺮ اون ﻓﻀـﺎﯼ‬

‫ﺗﻜﺮار ﻧﺸﺪﻩ و ﯾﻪ وﻗﺘﺎ واﻗﻌﺎ دﻟﻢ واﺳﻪ اون روزا ﺗﻨـﮓ ﻣـﻴـﺸـﻪ‪ .‬ﺑـﻪ‬

‫ﺧﺮﯾﺪ‪ ،‬ﺻﺒﺮ و ﻣﺘﺎﻧﺘﺖ رو هﻢ ﻟﻪ ﻣﻴﻜﻨﻪ‪ ،‬اون ﻃﻮر آﻪ ﻣﺠﺒﻮر ﻣﻴﺸـﯽ‬

‫ﺧﺼﻮص دم دﻣﺎﯼ ﻋﻴﺪ آﻪ ﻣﻴﺪوﻧﻢ آﺎﻓﻴﻪ ﭘﺎﻣﻮ ﺑﺬارم اﯾﺮان ﺗﺎ وﺟـﻮدم‬

‫ﯾﺎ ﺗﻮ هﻢ از ﺳﺮ و آﻠﻪ ﻣﺮدم ﺑﺎﻻ ﺑﺮﯼ ﺗﺎ دﺳﺘﺖ زودﺗﺮ از ﺑﻘﻴﻪ ﺑﻪ ﯾﻚ‬

‫ﻟﺒﺮﯾﺰ ﺑﺸﻪ از اون ﺣﺲ ﻗﺸﻨﮓ! ﺳﻨﺖ ﺧﺮﯾﺪ ﺷﺐ ﻋﻴﺪ اﯾﺮاﻧﻴـﺎ‪ ،‬ﯾـﻪ‬

‫ﺟﻔﺖ آﻔﺶ ﺑﺮﺳﻪ و ﭼﻨﺪ دﻻرﯼ ﺑﻴﺸﺘﺮ ذﺧﻴﺮﻩ آـﻨـﯽ‪ ،‬ﯾـﺎ ﻋـﻄـﺎﯼ‬

‫ﻣﻌﺎدل آﺎﻧﺎداﯾﯽ دارﻩ ﺑﻪ اﺳﻢ ﺑﺎآﺴﻴﻨﮓ دﯼ؛ﺧﺮﯾﺪ ﺳﺎل ﻧﻮ‪ ،‬ﻋﻤﺪﺗـﺎ‬

‫ﺧﺮﯾﺪ رو ﺑﻪ ﻟﻘﺎﯾﺶ ﺑﺒﺨﺸﯽ و از هﻤﻮن راهﯽ آـﻪ اوﻣـﺪﻩ ﺑـﻮدﯼ‪،‬‬

‫ﻣﺘﻤﺮآﺰ در ﯾﻚ روز! ﺑﻪ ذهﻨﻢ رﺳﻴﺪ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺸﻪ اون ﺣﺲ ﻗﺸـﻨـﮓ‬

‫ﺑﺮﮔﺮدﯼ و ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻤﻮﻧﯽ ﺗﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﻧﻮروز ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺑﺘﻮﻧﯽ ﺑﺮﮔﺮدﯼ اﯾﺮان و‬

‫ﺧﺮﯾﺪ اﯾﺮاﻧﯽ رو اﯾﻨﺠﺎ ﺗﻮﯼ ﺑﺎزاراﯼ آﺎﻧﺎداﯾﯽ‪ ،‬اوﻧﻢ دم دﻣـﺎﯼ ﺳـﺎل‬

‫ﮔﻤﺸﺪﻩ ات رو اوﻧﺠﺎ ﭘﻴﺪا آﻨﯽ!‬

‫ﺧﺎﻃﺮات ﺷﻴﺮﯾﻦ اﯾﺮان‪ ،‬ﺻﺒﺢ اول ﺻﺒﺢ ﺑﺎآﺴﻴﻨﮓ دﯼ‪ ،‬ﺷﺎل و آـﻼﻩ‬

‫از ﻛﺠﺎ آﻣﺪه اﻳﻢ؟ )ﺗﺄﻣﻠﻲ در‬

‫ﺗﺮاﻓﻴﻚ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺗﺮ از روزاﯼ ﻋﺎدﯼ ﺳﺎﻟﻪ‪ ،‬اﻣﺎ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻓـﻮق اﻟـﻌـﺎدﻩ‬

‫ﺧﺼﻮص ﻣﻨﺸﺎء و ﻫﻮﻳﺖ اﻳﺮاﻧﻴﺎن(‬

‫ﻧﻮ ﻣﻴﻼدﯼ‪ ،‬دوﺑﺎرﻩ ﺗﺠﺮﺑﻪ آﺮد‪ .‬ﻟﺬا در ﺑﻪ در ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺗﺠﺮﺑـﻪ دوﺑـﺎرﻩ‬ ‫آﺮدم و راﻩ اﻓﺘﺎدم ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﯾﻚ ﻣﺮآﺰ ﺧﺮﯾﺪ ﺑﺰرگ‪ .‬ﻧﻤﻴـﺸـﺪ ﮔـﻔـﺖ‬ ‫زﯾﺎدﯼ در ﻣﺮآﺰ ﺧﺮﯾﺪ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻩ ﺑـﻮدن‪ .‬ﻓـﺮوﺷـﮕـﺎهـﻬـﺎﯾـﯽ آـﻪ از‬ ‫ﺳﺎﻋﺎت اول ﺻﺒﺢ ﺷﺮوع ﺑﻪ آﺎر آﺮدﻩ ﺑﻮدن‪ ،‬ﺗﺎﺑﻠﻮهﺎﯼ ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺗﯽ آـﻪ‬

‫ﺣﺎﻣﺪ وﺣﺪﺗﻲﻧﺴﺐ‬

‫ﺧﺒﺮ از ﺗﺨﻔﻴﻒ ﺗﺎ ﺑﻴﺶ از ‪ ۵٠‬درﺻﺪ ﻣﯽدادن و ﺁدﻣﺎﯾـﯽ آـﻪ ﺷـﺐ‬ ‫ﻗﺒﻞ رو هﻤﻴﻨﺠﺎ ﺻﺒﺢ آﺮدﻩ ﺑﻮدن ﺗﺎ در ﺻﻒ ﻣﻘﺪم ﺧﺮﯾﺪ ﺑـﺎﺷـﻦ؛ ﺗـﺎ‬

‫ﻗﺴﻤﺖ اول‪ :‬ﺗﺎرﯾﺨﭽﻪ ﺣﻀﻮر اﻧﺴﺎن در اﯾﺮان‬

‫اﯾﻨﺠﺎﯼ آﺎر ﯾﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﺟﻮر در ﻧﻤﯽ اوﻣﺪ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﺷﺒﺎهﺖ ﭼﻨﺪاﻧﯽ ﺑﺎ‬

‫اﯾﻨﮑﻪ اﻧﺴﺎن دﻗﻴﻘﺎ از ﭼﻪ زﻣﺎن در ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ ﮐﻪ هﻢ اﮐﻨﻮن ﺑﻪ ﻧـﺎم‬

‫اﻟﮕﻮﯼ ﺧﺮﯾﺪ ﺷﺐ ﻋﻴﺪ اﯾﺮاﻧﯽ ﻧﺪاﺷﺖ! ﻣـﺎهـﻴـﺖ ﺧـﺮﯾـﺪ هـﻢ اﻣـﺎ‬

‫اﯾﺮان ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﺳﺎﮐﻦ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﺒـﻬـﻢ ﺗـﺮﯾـﻦ‬

‫ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻮد‪ .‬اﯾﻨﺠﺎ ﺧﺒﺮﯼ از ﻟﻴﺴﺖ ﺧﺮﯾﺪ ﻣﺸﺘﺮك ﻧـﺒـﻮد‪ .‬از ﻟـﺒـﺎس‬

‫ﺳﻮاﻻت در ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﯽ اﺳﺖ‪ .‬ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺶ دهﻪ ﭘـﮋوهـﺶ‬

‫‪9‬‬

‫ﺷﻤﺎرهي ﺳﻲ و دو ‪ -‬ﺑﻬﻤﻦ ‪1389‬‬


‫ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﯽ در اﯾﺮان ﺣﺎﮐﯽ از اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺑـﻪ‬ ‫ﻃﻮر ﻗﻄﻊ از ﺣﺪود ﯾﮏ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﻣﺤﻞ زﯾﺴـﺖ ﻧـﻮﻋـﯽ از‬ ‫اﻧﺴﺎن ﺗﺤﺖ ﻧﺎم اﻧﺴﺎن راﺳـﺖ ﻗـﺎﻣـﺖ )‪ (Homo erectus‬ﺑـﻮدﻩ‬ ‫اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﻧﻮع اﻧﺴﺎن ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ اوﻟﻴﻦ ﺑﺎر در ﺣـﺪود ‪ ٢ .۵‬ﻣـﻴـﻠـﻴـﻮن‬ ‫ﺳﺎل ﭘﻴﺶ در ﺁﻓﺮﯾﻘﺎ ﭘﺪﯾﺪار ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﻗﺎﻣﺖ و ﻇﺎهﺮ ﺷﺒﺎهـﺖ‬ ‫ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﺑﺎ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎﯼ اﻣﺮوزﯾﻦ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ )ﺷﮑﻞ ‪.(١‬‬

‫ﺷﮑﻞ ‪ :٢‬ﺗﺒﺮدﺳﺘﯽهﺎﯼ ﻣﺨﺼﻮص اﻧﺴﺎن راﺳﺖ ﻗﺎﻣﺖ‬

‫ﺷﺪن در ﺁﻓﺮﯾﻘﺎ‪ ،‬در ﺣﻮاﻟﯽ ‪ ٢‬ﻣﻴﻠﻴﻮن ﺳﺎل ﭘﻴﺶ از اﯾﻦ ﻗﺎرﻩ ﺧـﺎرج‬ ‫ﺷﺪﻩ و در ﺧﺎورﻣﻴﺎﻧﻪ‪ ،‬اروﭘﺎ و ﺣﺘﯽ ﺧﺎوردور ﭘﺮاﮐـﻨـﺪﻩ ﺷـﺪﻩ اﺳـﺖ‬ ‫) ﻓﺴﻴﻞهﺎﯼ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻣﻌﺮوﻓﯽ هﻤﭽﻮن اﻧﺴﺎن ﺟﺎوﻩ و اﻧﺴﺎن ﭘﮑﻦ‬ ‫)ﺷﮑﻞ ‪ (٣‬در واﻗﻊ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﮔﻮﻧﻪ اﻧﺴﺎﻧﯽ هﺴﺘﻨـﺪ ﮐـﻪ در‬ ‫اﻧﺪوﻧﺰﯼ و ﭼﻴﻦ ﯾﺎﻓﺖ ﺷﺪﻩاﻧﺪ(‪ .‬ﻗﺪﯾﻤﯽﺗﺮﯾﻦ ﻣـﺪارﮎ در ﺧﺼـﻮص‬ ‫اﺳﺘﻔﺎدﻩ و ﮐﻨﺘﺮل ﺁﺗﺶ در ﻏﺎرﯼ ﮐﻪ ﺑﻘـﺎﯾـﺎﯼ اﻧﺴـﺎن ﭘـﮑـﻦ در ﺁن‬ ‫ﯾﺎﻓﺖ ﺷﺪﻩ ﻗﺮار دارد‪ ،‬ﺑﺎ ﻗﺪﻣﺘﯽ ﺣﺪود ‪ ۴٠٠‬هﺰار ﺳﺎل ﻗﺒﻞ‪.‬‬

‫ﺷﮑﻞ ‪ :١‬ﺑﺎزﺳﺎزﯼ ﭼﻬﺮﻩ اﻧﺴﺎن راﺳﺖ ﻗﺎﻣﺖ‬

‫از ﺟﻤﻠﻪ ﺗﻔﺎوﺗﻬﺎﯼ ﺁﺷﮑﺎر اﻧﺴﺎن راﺳـﺖ ﻗـﺎﻣـﺖ ﺑـﺎ اﻧﺴـﺎﻧـﻬـﺎﯼ‬ ‫اﻣﺮوزﯾﻦ ﺣﺠﻢ ﮐﻤﺘﺮ ﺟﻤﺠﻤﻪ و ﻗﺎﻣﺖ ﺑﻪ ﻧﺴـﺒـﺖ ﮐـﻮﺗـﺎهـﺘـﺮ ﺑـﻮدﻩ‬ ‫اﺳﺖ‪ .‬اﻧﺴﺎن راﺳﺖ ﻗﺎﻣﺖ در دﺳﺘﻪ هﺎﯼ ﮐﻮﭼـﮏ ﮐـﻪ هـﻤـﮕـﯽ‬ ‫اﻋﻀﺎﯼ ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮدﻩ و از ﻃﺮﯾـﻖ ﺷـﮑـﺎر‪،‬‬ ‫ﻻﺷﻪ ﺧﻮارﯼ و ﺟﻤﻊ ﺁورﯼ ﻣﻴﻮﻩ‪ ،‬داﻧﻪ و رﯾﺸﻪ ﮔﻴﺎهﺎن اﻣﺮار ﻣﻌﺎش‬ ‫ﻣﯽ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﻓﺮهﻨﮕﯽ اﯾﻦ اﻧﺴـﺎن ﭼـﻨـﺪان ﻗـﺎدر ﺑـﻪ‬ ‫اﯾﺠﺎد ﺗﻐﻴﻴﺮ در ﻣﺤﻴﻂ ﭘﻴﺮاﻣﻮن ﺧﻮد ﻧﺒﻮدﻩ و ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺘﺎﺛـﺮ از ﻣـﺤـﻴـﻂ‬ ‫ﺧﻮﯾﺶ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬از ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﻧﺸﺎﻧﻪ هـﺎﯼ ﻓـﺮهـﻨـﮕـﯽ اﻧﺴـﺎن‬ ‫راﺳﺖ ﻗﺎﻣﺖ ﮐﻨﺘﺮل ﺁﺗﺶ و ﺳﺎﺧﺘﻦ اﺑﺰارهـﺎﯼ ﺳـﻨـﮕـﯽ ﺧـﺎﺻـﯽ‬ ‫ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان ﺗﺒﺮ دﺳﺘﯽ اﺳﺖ ) ﺷﮑﻞ ‪ (٢‬ﮐﻪ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ اﯾﻦ ﮔـﻮﻧـﻪ‬ ‫ﺧﺎص اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺷﮑﻞ ‪ :٣‬ﺳﺮدﯾﺲ ﺑﺎزﺳﺎزﯼ ﺷﺪﻩ اﻧﺴﺎن ﭘﮑﻦ در ﭼﻴﻦ‬

‫ﺑﺮﺧﻼف ﺁﻓﺮﯾﻘﺎ‪ ،‬اروﭘﺎ و ﺑﺮﺧﯽ ﻧﻮاﺣﯽ در ﺧـﺎورﻣـﻴـﺎﻧـﻪ ﮐـﻪ ﺗـﺎﮐـﻨـﻮن‬ ‫ﻗﻄﻌﺎت ﻓﺴﻴﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﮑﻠﺖ اﯾﻦ اﻧﺴﺎن ﺑﻪ وﻓﻮر از ﺁﻧـﻬـﺎ ﮔـﺰارش‬

‫اﯾﻦ ﻧﻮع ﺧﺎص از اﺑﺰار در اﻧﺪازﻩهﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻔـﯽ ﺳـﺎﺧـﺘـﻪ ﺷـﺪﻩ و‬ ‫داراﯼ ﮐﺎرﺑﺮدهﺎﯼ ﻣﺘﻨﻮﻋﯽ از ﻗﺒﻴﻞ ﮐﻨﺪن زﻣـﻴـﻦ‪ ،‬ﺳـﻮراخ ﮐـﺮدن‪،‬‬ ‫ﮐﻮﺑﻴﺪن‪ ،‬ﺑﺮﯾﺪن و ﺟﺪا ﮐﺮدن اﺟﺰاﯼ ﻻﺷﻪ ﺑﻮدﻩ اﺳـﺖ‪ .‬ﻣـﻄـﺎﻟـﻌـﺎت‬ ‫ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﺎن و دﯾﺮﯾﻦ اﻧﺴﺎنﺷﻨﺎﺳﺎن ﺣﺎﮐﯽ از اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐـﻪ‬ ‫اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ اﻧﺴﺎﻧﯽ در ﮔﺴﺘﺮﻩ زﻣﺎﻧﯽ ﻣﺎﺑﻴﻦ ‪ ٢ .۵‬ﻣﻴـﻠـﻴـﻮن ﺗـﺎ ‪۵٠٠‬‬ ‫هﺰار ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﺑﺮ روﯼ زﻣﻴﻦ ﻣﯽزﯾﺴﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬از ﺳـﻮﯾـﯽ دﯾـﮕـﺮ‬ ‫اﻧﺴﺎن راﺳـﺖ ﻗـﺎﻣـﺖ اوﻟﻴﻦ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﭘﺪﯾﺪار‬

‫‪10‬‬

‫ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﺗﺎﮐﻨﻮن هﻴﭻ ﻓﺴﻴﻠﯽ از اﯾﻦ اﻧﺴﺎن در اﯾﺮان ﺑﻪ دﺳﺖ‬ ‫ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﮔﺮﭼﻪ ﭘﻴﺪا ﻧﺸﺪن ﻓﺴﻴﻞ اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ در اﯾﺮان ﺑـﻴـﺸـﺘـﺮ‬ ‫ﻣﻌﻠﻮل ﻋﺪم اﻧﺠﺎم هﺮﮔﻮﻧﻪ ﭘﮋوهﺶ هﺪﻓﻤﻨﺪ در اﯾﻦ زﻣـﻴـﻨـﻪ اﺳـﺖ‬ ‫وﻟﯽ در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﺑﻘﺎﯾﺎﯼ ﻓﺮهﻨﮕﯽ اﯾﻦ اﻧﺴﺎن ﺷﺎﻣﻞ اﺑﺰار ﺳﻨﮕـﯽ‬ ‫هﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻏﻴﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻣﻮﯾﺪ ﺣﻀﻮر اﯾﻦ ﮔﻮﻧـﻪ در اﯾـﺮان ﺑـﻮدﻩ‬ ‫اﺳﺖ در ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ از اﯾـﺮان ﺑـﻪ دﺳـﺖ ﺁﻣـﺪﻩ اﻧـﺪ‪ .‬از ﺟـﻤﻠـﻪ‬ ‫ﻣﻌﺮوﻓﺘﺮﯾﻦ اﯾﻦ ﻣﺤﻮط هﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﻪ ﮔﻨﺞ ﭘـﺮ در ﮐـﻨـﺎر رودﺧـﺎﻧـﻪ‬ ‫ﺳﭙﻴﺪرود در ﮔﻴﻼن اﺷﺎرﻩ ﻧﻤﻮد‪ .‬ﺗﺒﺮدﺳﺘـﯽ هـﺎﯼ ﻣـﻨـﺘـﺴـﺐ ﺑـﻪ‬

‫ﺷﻤﺎرهي ﺳﻲ و دو ‪ -‬ﺑﻬﻤﻦ ‪1389‬‬


‫اﻧﺴﺎن راﺳﺖ ﻗﺎﻣﺖ )ﺷﮑﻞ ‪ (۴‬در ﮐﻨﺎر دﯾﮕﺮ اﺑﺰارهﺎﯼ ﻣـﮑـﺸـﻮﻓـﻪ‬ ‫ﺑﻴﺎﻧﮕﺮ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺮﯾﺐ ﺑﻪ ﺑﻴﺶ از ‪ ۵٠٠‬هﺰار ﺳﺎل ﻗﺒﻞ اﻧﺴـﺎن‬ ‫در اﯾﻦ ﻧﻮاﺣﯽ از اﯾﺮان زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﺮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺷﮑﻞ ‪ :۵‬اﺑﺰار ﺳﻨﮕﯽ ﯾﺎﻓﺖ ﺷﺪﻩ از ﮐﺸﻒ رود ﻣﻨﺘﺴﺐ ﺑﻪ اﻧﺴﺎن‬ ‫راﺳﺖ ﻗﺎﻣﺖ‬

‫اﻗﻴﺎﻧﻮﺳﻬﺎ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ )‪ (Coastal Migration‬اﯾﻨﮑﻪ ﭼـﺮا اﻧﺴـﺎﻧـﻬـﺎ‬ ‫اﯾﻦ ﻣﺴﻴﺮهﺎ را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ﭼﻨﺪان ﻋﺠﻴﺐ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﺻﺪهـﺎ‬ ‫هﺰار ﺳﺎل ﻗﺒﻞ در ﻏﻴﺎب ﻟﻮازم و داﻧﺶ ﺟﻬﺖ ﯾﺎﺑﯽ‪ ،‬ﺧﻂ ﺳـﺎﺣـﻠـﯽ‬ ‫ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﯾﯽ ﺑﺮاﯼ ﺗﻌﻘﻴـﺐ ﮐـﺮدن‬ ‫ﺑﮑﺎر ﺑﺮدﻩ ﺷﻮد‪ .‬از ﺳﻮﯾﯽ دﯾﮕﺮ ﻓﺮاواﻧﯽ اﻧﻮاع ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ در اﯾـﻦ‬ ‫ﻣﺴﻴﺮ ) ﺻﺪﻓﻬﺎ‪ ،‬ﺳﺨﺖ ﭘﻮﺳﺘﺎن و دﯾﮕﺮ ﺟﺎﻧﻮران درﯾﺎﯾﯽ( ﺧﻮد ﻧﮑﺘـﻪ‬ ‫اﯼ ﻣﻬﻢ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺿﻤﻨﺎ اﯾﻨﮑﻪ رودﺧﺎﻧﻪ هﺎﯾـﯽ ﮐـﻪ در اﻧـﺘـﻬـﺎﯼ‬ ‫ﻣﺴﻴﺮ ﺧﻮد ﺑﻪ درﯾﺎ ﻣـﯽ ﭘـﻴـﻮﻧـﺪﻧـﺪ ﺿـﺎﻣـﻦ دﺳـﺘـﺮﺳـﯽ ﺑـﻪ ﺁب‬ ‫ﺁﺷﺎﻣﻴﺪﻧﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﻧﻴﺰ ﻧﮑﺘﻪ اﯼ اﺳﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ ﺁﻧﻬﻢ در زﻣﺎﻧـﯽ‬ ‫ﺷﮑﻞ ‪ :۴‬ﺗﺒﺮدﺳﺘﯽ اﻧﺴﺎن راﺳﺖ ﻗﺎﻣﺖ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ از ﻣﺤﻮﻃﻪ‬ ‫ﮔﻨﺞ ﭘﺮ در ﮔﻴﻼن‬

‫ﮐﻪ ﺑﺸﺮ هﻨﻮز ﺑﻪ ﻓﻨﺎورﯼ ﺳﺎﺧﺖ ﻇﺮوف ﺑﺮاﯼ ﺣﻤﻞ ﺁب ﻧـﺮﺳـﻴـﺪﻩ‬ ‫اﺳﺖ‪.‬‬

‫از دﯾﮕﺮ ﻣﺤﻮﻃﻪهﺎﯼ ﯾﺎﻓﺖ ﺷﺪﻩ در اﯾﺮان ﮐﻪ ﻣﺤﻞ زﯾﺴـﺖ اﻧﺴـﺎن‬ ‫راﺳﺖ ﻗﺎﻣﺖ ﺑﻮدﻩ ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻪ ﺣﺎﺷـﻴـﻪ رودﺧـﺎﻧـﻪ ﮐﺸـﻒ رود در‬ ‫اﺳﺘﺎن ﺧﺮاﺳﺎن رﺿﻮﯼ اﺷﺎرﻩ ﻧﻤﻮد‪ .‬اوﻟﻴﻦ ﮔﺰارﺷـﺎت در ﺧﺼـﻮص‬ ‫ﯾﺎﻓﺖ ﺷﺪن اﺑﺰارﺳﻨﮕﯽهﺎﯼ اﯾﻦ اﻧﺴﺎن در اﯾﻦ ﻧـﺎﺣـﻴـﻪ ﺑـﻪ دهـﻪ‬ ‫هﻔﺘﺎد ﻣﻴﻼدﯼ ﺑﺎز ﻣﯽﮔﺮدد و در ﺑﺎزﺑﻴﻨﯽهﺎﯾﯽ ﮐﻪ در ﭼـﻨـﺪ ﺳـﺎل‬ ‫ﮔﺬﺷﺘﻪ اﻧﺠﺎم ﺷﺪﻩ ﺻﺤﺖ اﯾﻦ ادﻋﺎ ﻣﻮرد ﺗﺎﯾﻴﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘـﻪ اﺳـﺖ‪.‬‬ ‫ﺷﮑﻞ ﺷﻤﺎرﻩ ‪ ۵‬ﯾﮑﯽ از اﺑﺰارهﺎﯼ ﯾﺎﻓﺖ ﺷﺪﻩ از ﺣﺎﺷﻴـﻪ رودﺧـﺎﻧـﻪ‬

‫اﻧﺪﮎ ﭘﮋوهﺸﻬﺎﯼ ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﯽ اﻧـﺠـﺎم ﺷـﺪﻩ ﺑـﺮ روﯼ ﻧـﻮار‬ ‫ﺳﺎﺣﻠﯽ ﺧﻠﻴﺞ ﻓﺎرس و درﯾﺎﯼ ﻣﺎزﻧﺪران ﺣﺎﮐﯽ از اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﯾﻦ‬ ‫ﻧﻮاﺣﯽ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻗﻄﻊ از زﻣﺎﻧﻬﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎر دور ﺑـﻌـﻨـﻮان ﻣﺴـﻴـﺮهـﺎﯼ‬ ‫ﻣﻬﺎﺟﺮﺗﯽ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ‪ .‬ﻧﮑﺘﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﺗـﺎﻣـﻞ‬ ‫دﯾﮕﺮ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﻮاﺣﻞ ﯾﺎد ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﮑﺮر ﻣﻮرد ﭘﻴﺸﺮوﯼ و‬ ‫ﭘﺴﺮوﯼ ﺁب درﯾﺎ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﺎ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ دﻩ ﮐـﻴـﻠـﻮﻣـﺘـﺮ ﻧـﻴـﺰ‬ ‫ﻣﯽرﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﮐﺸﻒ رود در ﺑﺮرﺳﯽهﺎﯼ اﺧﻴﺮ را ﻧﺸﺎن ﻣﯽدهﺪ‪.‬‬ ‫در ﮐﻨﺎر ﻣﻨﺎﻃﻘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁن هـﺎ اﺷـﺎرﻩ ﺷـﺪ‪ ،‬ﺷـﻤـﺎر دﯾـﮕـﺮﯼ از‬

‫رواﻳﺖ ﻳﻚ ﺗﺼﻮﻳﺮِ ﻟﺮزان‬

‫ﻣﺤﻮﻃﻪهﺎﯼ زﯾﺴﺖ اﯾﻦ اﻧﺴﺎن در ﻧﻮاﺣﯽ ﻣـﺨـﺘـﻠـﻒ ﮐـﻮهﺴـﺘـﺎن‬ ‫زاﮔﺮس ﮐﺸﻒ و ﮔﺰارش ﺷﺪﻩاﻧﺪ‪ .‬اﯾﻨﮑﻪ اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﭼﮕـﻮﻧـﻪ‬ ‫وارد اﯾﺮان ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﻧﮑﺘﻪاﯼ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ اﺳﺖ‪ .‬اﯾـﺮان ﺑـﻪ ﻟـﺤـﺎظ‬ ‫ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﯾﯽ در ﯾﮏ ﭼﻬﺎرراﻩ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﮐﻪ ﺑـﺮاﯼ ﺗـﺮدد ﺑـﻪ ﺳـﻤـﺖ‬ ‫ﺧﺎوردور‪ ،‬ﻗﻔﻘﺎز و ﺁﺳﻴﺎﯼ ﻣﺮﮐﺰﯼ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻗـﺮار ﻣـﯽ ﮔـﺮﻓـﺘـﻪ‬ ‫اﺳﺖ‪ .‬از ﺳﻮﯾﯽ دﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ وﺟﻮد ﺧﻠﻴﺞ ﻓﺎرس در ﺟـﻨـﻮب و‬ ‫درﯾﺎﯼ ﻣﺎزﻧﺪران در ﺷﻤﺎل‪ ،‬ﺟﻤﻌﻴﺘﻬﺎﯼ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻧﺎﮔﺰﯾﺮ ﺑﻪ ﻋـﺒـﻮر از‬ ‫ﻓﻼت اﯾﺮان ﺑﺮاﯼ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺷﺮق و ﻏﺮب ﺑﻮدﻩاﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﯽ‪ ،‬دﯾﺮﯾﻦ اﻗﻠﻴﻢ و ﻗﻮم ﺷﻨﺎﺳﯽ ﺣﺎﮐـﯽ از‬ ‫اﯾﻦ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ از ﻣﺴﻴﺮهﺎﯾﯽ ﮐﻪ هﻤﻮارﻩ در ﻣﻬـﺎﺟـﺮت هـﺎﯼ‬ ‫ﻃﻮﻻﻧﯽ اﻧﺴــﺎنهﺎ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻮدﻩ اﺳـﺖ‪ ،‬ﺳـــﻮاﺣــﻞ درﯾـــﺎهﺎ و‬

‫‪11‬‬

‫آرش ﭘﻨﺎﻫﻲ ﻓﺮ‬ ‫ﺑﺎ ﭘﺎهﺎﯼ ﺧﺴﺘﻪ‪ ،‬ﮐِﺸﺎن ﮐِﺸﺎن‪ ،‬ﻋﺮق رﯾﺰان‪ ،‬ﭘﻠﻪ هﺎ را ﺑـﺎﻻ ﻣـﯽ‬ ‫رﻓﺖ‪ .‬ﮔﺎﻩ ﮔﺎهﯽ ﻣﯽ اﯾﺴﺘﺎد‪ ،‬ﻧﻔﺴﯽ ﺗﺎزﻩ ﻣﯽ ﮐﺮد و راﻩ را از ﺳـﺮ‬ ‫ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺑﯽ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﻋﺎﺑﺮان را دﯾﺪ‪ ،‬اﻧﻔﺠﺎر ﺳﻔﻴﺪﯼ ﺑﺮاﯼ‬ ‫ﻟﺤﻈﻪ اﯼ رخ داد‪ .‬ﭘﻠﻪ ﺑﻌﺪﯼ را ﮐﻪ ﺑﺎﻻ ﺁﻣﺪ‪ ،‬ﺳﻨﮕﯽ را ﺑﻪ ﺳـﻮﯾـﺶ‬ ‫ﭘﺮﺗﺎب ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻟﺤﻈﻪ اﯼ ﻣﺎت و ﻣﺒﻬﻮت اﯾﺴﺘﺎد و ﺑﻪ دﻧـﺒـﺎل ﭘـﺮﺗـﺎب‬ ‫ﮐﻨﻨﺪﻩ ﮐﻪ ﻧﻪ‪ ،‬ﺑﻪ دﻧﺒﺎل دﻟﻴﻞ ﭘﺮﺗﺎب ﮔﺸﺖ‪ .‬ﺳﺮﮔﺸﺘﻪ و ﺣﻴﺮان ﺑـﻮد‬ ‫ﮐﻪ اﻧﻔﺠﺎر دوم رخ داد‪ .‬ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﻧﮕﺎهﯽ اﻧﺪاﺧﺖ‪ ،‬راﻩ درازﯼ ﺑـﻮد‪ .‬ﺑـﻪ‬ ‫درﯾﺎﯾﯽ ﺷﺒﻴﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ اﻧﺘﻬﺎ ﻧﺪارد‪.‬‬

‫ﺷﻤﺎرهي ﺳﻲ و دو ‪ -‬ﺑﻬﻤﻦ ‪1389‬‬


‫ﺳﻨﮓ را ﮐﻨﺎر ﭘﻠﻪ ﮔﺬاﺷﺖ‪ ،‬ﭘﺸﺘﺶ را راﺳﺖ ﮐﺮد‪ ،‬ﺁهﯽ ﮐﺸﻴـﺪ و‬ ‫ﻗﺪم ﺑﻌﺪﯼ را ﺑﺮداﺷﺖ‪ .‬هﻨﻮز ﺑﻪ ﭘﻠﻪ ﺑﻌﺪﯼ ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺳـﻨـﮓ‬

‫آﻟﺒﺮﺗﺎ‪ :‬ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ در ﻗﺪرت‬

‫دﯾﮕﺮﯼ ﻣﺤﮑﻢ ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﺶ ﺧﻮرد‪ .‬ﺗﻌﺎدﻟﺶ را از دﺳﺖ داد‪ .‬ﻧـﺰدﯾـﮏ‬ ‫ﺑﻮد ﺑﻴﺎﻓﺘﺪ وﻟﯽ ﻧﺮدﻩ هﺎ را ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﯾﺎﻓﺘـﻦ‬ ‫دﻟﻴﻞ ﭘﺮﺗﺎب ﻧﮕﺸﺖ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﭘﺬﯾﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺳﻨﮕﯽ ﺑﻪ ﺳـﻮﯾـﺶ ﭘـﺮﺗـﺎب‬

‫ﻧﻴﻤﺎ ﻳﻮﺳﻔﻲ ﻣﻘﺪم‬

‫ﺷﺪﻩ‪ .‬ﺧﻮاﺳﺖ راﻩ ﺑﻴﻔﺘﺪ وﻟﯽ ﺑﺮاﯼ ﻟﺤﻈﻪ اﯼ ﻣﮑﺚ ﮐـﺮد‪ .‬ﺳـﭙـﺲ‬ ‫ﺑﻪ ﺳﻮﯼ زﻣﻴﻦ ﺧﻢ ﺷﺪ و ﺳـﻨـﮓ را ﺑـﺮداﺷـﺖ‪ .‬ﺑـﻪ دﻗـﺖ ﺁن را‬

‫"ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻣﺸﻮرت ﻓﺮاوان ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮادﻩ و دوﺳﺘﺎن ﻧﺰدﯾﮏ‪ ،‬اﻃـﻤـﻴـﻨـﺎن‬

‫وارﺳﯽ ﮐﺮد‪ ،‬اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﮐﺸﻒ ﺑﺰرﮔﯽ اﻧﺠﺎم دادﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺳـﻨـﮓ را‬

‫ﯾﺎﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﭘﺲ از ‪ ٢۵‬ﺳﺎل ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ ﻣﺮدم‪ ،‬ﺁﻣﺎدﮔﯽ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘـﻦ ﯾـﮏ‬

‫در ﺟﻴﺒﺶ ﮔﺬاﺷﺖ و ﻗﺼﺪ اداﻣﻪ ﺳﻔﺮ ﮐـﺮد‪ .‬ﺑـﻪ ﭘﻠـﻪ ﺑـﻌـﺪﯼ ﮐـﻪ‬

‫دورﻩ دﯾﮕﺮ رﯾﺎﺳﺖ دوﻟﺖ را در ﺧﻮد ﻧﻤﯽ ﺑﻴﻨﻢ‪".‬‬

‫رﺳﻴﺪ‪ ،‬اﻧﻔﺠﺎر هﺎﯼ ﺳﻮم و ﭼﻬﺎرم و ﭘﻨﺠﻢ رخ دادﻧﺪ و او ﺑﻪ ﺳـﺒـﮏ‬

‫ادوارد ﻣﺎﯾﮑﻞ )اد( ﺳﺘﻠﻤﮏ ﺳﺮوزﯾﺮ اﺳﺘﺎن ﺁﻟﺒﺮﺗﺎ‪ ،‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﻋـﺒـﺎرات از‬

‫ﻗﺒﻞ ﺳﻨﮓ هﺎ را در ﺟﻴﺒﺶ ﮔﺬاﺷﺖ‪.‬‬

‫ﺳﻤﺖ ﺧﻮد اﺳﺘﻌﻔﺎ ﮐﺮد‪.‬‬

‫ﭘﻴﺮزﻧﯽ ﭼﺮوﮐﻴﺪﻩ ﺑﺎ ﻟﺒﺎﺳﯽ ﮐﻬﻨﻪ در اﺳـﺘـﺮاﺣـﺘـﮕـﺎﻩِ ﺑـﻴـﻦ راﻩ‪ ،‬در‬

‫در ﭘﯽ ﺗﻨﺶ ﺁﺷﮑﺎر درون ﺣﺰﺑﯽ‪ ،‬رﯾﻴﺲ دوﻟﺖ ﺁﻟﺒﺮﺗﺎ در ﯾـﮏ اﻗـﺪام‬

‫ﮔﻮﺷﻪ اﯼ ﮐِﺰ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد‪ .‬ﭘﻴﺮزن ﺳـﺮش را ﮐـﻪ ﺑـﻠـﻨـﺪ ﮐـﺮد‪ ،‬ﻧـﮕـﺎﻩ‬

‫ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﯽ ﻧﺸﺪﻩ از رﯾﺎﺳﺖ ﮐﺎﺑﻴﻨﻪ اﺳﺘﻌﻔﺎ ﻧﻤﻮد و هﻤﺰﻣﺎن اﻋـﻼم‬

‫هﺎﯾﺸﺎن ﺑﻪ هﻢ ﮔﺮﻩ ﺧﻮرد‪ .‬اﻧﮕﺎر هﻤﺪﯾﮕﺮ را ﻣـﯽ ﺷـﻨـﺎﺧـﺘـﻨـﺪ‪ .‬ﺑـﻪ‬

‫ﮐﺮد ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت ﺁﯾﻨﺪﻩ از ﺳﻤﺖ ﺧـﻮد ﮐـﻨـﺎرﻩ ﮔـﻴـﺮﯼ ﻣـﯽ‬

‫ﺳﻤﺖ ﭘﻴﺮزن رﻓﺖ‪ .‬در ﺣﺎل ﺧﻢ ﺷﺪن‪ ،‬ﺳﻨﮕﯽ را از ﺟﻴﺒﺶ ﺑـﻴـﺮون‬

‫ﮐﻨﺪ‪.‬در ﭘﺎﯾﺎن ﻧﻄﻖ ﺷﺶ دﻗﻴﻘﻪ اﯼ ﮐﻪ وﯼ ﺑﻪ هﻤـﻴـﻦ ﻣـﻨـﺎﺳـﺒـﺖ‬

‫ﺁورد و ﺑﻪ ﭘﻴﺮزن ﻧﺸﺎن داد‪ .‬ﭘﻴﺮزن از او ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﻘﻴﻪ ﺳﻨﮓ هﺎ را‬

‫اﯾﺮاد ﻧﻤﻮد‪ ،‬از ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺶ هﺎ ﺧﻮددارﯼ ﻧﻤﻮد‪.‬‬

‫دور ﺑﻴﺎﻧﺪازد و در ﮐﻨﺎر او ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ و از ﺿﺮﺑﺎت ﺳـﻨـﮓ هـﺎ در اﻣـﺎن‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻋﺮق ﺻﻮرﺗﺶ را ﭘﺎﮎ ﮐﺮد‪ .‬ﻧﮕﺎهﯽ ﺑﻪ اداﻣﻪ راﻩ اﻧﺪاﺧﺖ‪ ،‬در‬ ‫ﭘﻠﻪ هﺎﯼ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺟﻨﮕﯽ در ﺣﺎل ﺟﺮﯾﺎن ﺑﻮد‪ .‬ﺳﻨﮓ هﺎ ﮐـﻪ دﯾـﮕـﺮ ﺑـﻪ‬ ‫ﺧﻨﺠﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﺒﺎهﺖ داﺷﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺳﻨﮓ‪ ،‬ﺑﻪ هﺮ ﺳﻮ ﭘﺮﺗﺎب ﻣـﯽ‬ ‫ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﮐﻤﯽ ﺗﺮﺳﻴﺪ‪ .‬ﮐﻤﯽ ﺗﺮدﯾﺪ ﮐﺮد‪ .‬در ﻧﻬﺎﯾـﺖ ﺗﺼـﻤـﻴـﻤـﺶ را‬ ‫ﮔﺮﻓﺖ و ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﭘﻴﺮزن را رد ﮐﺮد‪ .‬ﺧﻮاﺳﺖ از ﭘﻴﺮزن ﺧـﺪاﺣـﺎﻓـﻈـﯽ‬ ‫ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﭘﻴﺮ زن ﺑﺎ هﻤﺎن ﺳﻨﮓ ﺑﻪ ﺳﻮﯾﺶ ﺣﻤﻠﻪ ور ﺷﺪ‪ .‬ﺳﻨـﮓ را‬ ‫ﻣﺤﮑﻢ ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﺶ ﮐﻮﺑﻴﺪ و ﺧﻮدش ﻣﺤﻮ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫وﻗﺘﯽ ﺑﻪ هﻮش ﺁﻣﺪ ﮐﺴﯽ را ﻧﻴﺎﻓﺖ‪ .‬ﭼﺸﻤـﺎﻧـﺶ ﺗـﺎر ﻣـﯽ دﯾـﺪ‪،‬‬ ‫ﮐﻮرﻣﺎل ﮐﻮرﻣﺎل ﺑﻪ روﯼ زﻣﻴﻦ دﺳﺖ ﮐﺸﻴﺪ‪ ،‬ﺳﻨﮓ را ﭘﻴﺪا ﮐﺮد و در‬ ‫ﺟﻴﺒﺶ ﮔﺬاﺷﺖ‪ .‬ﭘﺲ از ﭼﻨﺪ دﻗﻴﻘﻪ ﯼ ﻧﺴﺒـﺘـﺎً ﻃـﻮﻻﻧـﯽ‪ ،‬وﻗـﺘـﯽ‬ ‫ﺗﻮاﻧﺶ را ﺑﺎزﯾﺎﻓﺖ‪ ،‬ﺧﻮاﺳﺖ راﻩ ﺑﻴﺎﻓﺘﺎد‪ .‬ﺁﯾﻨﻪ اﯼ در ﻣﻘﺎﺑﻠﺶ ﯾﺎﻓـﺖ‪،‬‬

‫ﺁﻗﺎﯼ اﺳﺘﻠﻤﮏ از ﭘﺎﯾﺎن ﺳﺎل ‪ (١٣٨۵ ) ٢٠٠۶‬و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﭘﻴﺮوزﯼ دور‬

‫ﺑﺮاﯼ رﻓﺘﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺁﯾﻨﻪ را ﻣﯽ ﺷﮑﺴﺖ‪ .‬ﺑـﯽ درﻧـﮓ‪ ،‬ﺑـﺪون ﺧﺸـﻢ‪،‬‬

‫از اﻧﺘﻈﺎر در رهﺒﺮﯼ ﺣﺰب "ﻣﺤﺎﻓﻈﻪ ﮐﺎران ﭘـﻴـﺸـﺮو" ‪ ،‬ﺑـﻪ ﻋـﻨـﻮان‬

‫ﺳﻨﮓ را از ﺟﻴﺒﺶ در ﺁورد‪ .‬روﯾـﺶ را ﺑـﺮﮔـﺮداﻧـﺪ ﺗـﺎ ﻟـﺤـﻈـﻪ ﯼ‬

‫ﺳﻴﺰدهﻤﻴﻦ رﯾﻴﺲ دوﻟﺖ ﺁﻟﺒﺮﺗﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪ‪ .‬ﺟﺪ او از ﻣـﻬـﺎﺟـﺮﯾـﻦ‬

‫ﺷﮑﺴﺘﻦ ﺧﻮدش در ﺁﯾﻨﻪ را ﻧﺒﻴﻨﺪ‪ .‬ﭼﺸﻢ هـﺎﯾـﺶ را ﺑﺴـﺖ و ﺑـﺎ‬

‫اﮐﺮاﯾﻨﯽ ﺑﻮد‪ .‬او در ﻣﺰرﻋﻪ اﯼ در ﻧﺰدﯾﮑﯽ ﻻﻣﻮﻧﺖ ﺑﻪ دﻧـﻴـﺎ ﺁﻣـﺪﻩ و‬

‫ﺗﻤﺎم ﻗﻮا ﺳﻨﮓ را ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺁﯾﻨﻪ ﭘﺮﺗﺎب ﮐﺮد‪ .‬ﺻﺪاﯼ ﺧﺮد ﺷﺪن ﺁﯾﻨﻪ‬

‫ﺑﺰرگ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﭘﻴﺶ از ﺁﻏﺎز ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺳﻴﺎﺳﯽ اش ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻋﻤـﺮ‬

‫در ﺗﻤﺎم ﻓﻀﺎ ﭘﻴﭽﻴﺪ وﻟﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﺧﻮدش ﺑﻮد ﮐﻪ ﺁن را ﺷﻨﻴـﺪ‪ .‬دﯾـﮕـﺮان‬

‫ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻣﺰرﻋﻪ دار ﺳﭙﺮﯼ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ و دورﻩ اﯼ ﻧـﻴـﺰ‬

‫ﻧﻴﻢ ﻧﮕﺎهﯽ هﻢ ﺑﻪ ﺳﻤﺘﺶ ﻧﻴﺎﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ‪ .‬ﻧﮕﺎهﺶ ﯾﺦ زد‪ .‬اﯾﻦ ﭘﻴـﺮزن‬

‫در داﻧﺸﮕﺎﻩ ﺁﻟﺒﺮﺗﺎ ﺑﻪ ﺗﺤﺼﻴﻞ اﺷﺘﻐﺎل داﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬وﯼ ﻓـﻌـﺎﻟـﻴـﺖ‬

‫ﺑﻮد ﮐﻪ در ﭘﺸﺖ ﺁﯾﻨﻪ ﻣﺨﻔﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد‪ .‬ﺑـﻪ ﺳـﻮﯾـﺶ رﻓـﺖ وﻟـﯽ‬

‫ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﯽ ﺷﻮرا ﺷﻬﺮ ﻻﻣﻮﻧﺖ از ﺳـﺎل ‪١٩٨۶‬‬

‫دوﺑﺎرﻩ ﻣﺤﻮ ﺷﺪ‪ .‬اﻧﻔﺠﺎر هﺎﯼ ﺳﻔﻴﺪ ﺗﻤﺎم ﻓﻀﺎ را ﭘﺮ ﮐـﺮدﻩ ﺑـﻮدﻧـﺪ‪.‬‬

‫ﺁﻏﺎز ﻧﻤﻮد‪ .‬از ﺟﻤﻠﻪ دﯾﮕﺮ ﺳﻤـﺖ هـﺎﯼ وﯼ‪ :‬ﺑـﺨـﺸـﺪار ﻻﻣـﻮﻧـﺖ‪،‬‬

‫دﯾﮕﺮ ﺁﺳﻤﺎن ﺳﻔﻴﺪِ ﺳﻔﻴﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﺗﮑﻪ ﯼ ﺁﯾﻨﻪ اﯼ را از روﯼ زﻣـﻴـﻦ‬

‫وزارت ﮐﺸــﺎورزﯼ و ﺗــﻮﺳــﻌــﻪ روﺳــﺘــﺎﯾــﯽ ﺁﻟــﺒــﺮﺗــﺎ‪ ،‬وزارت‬

‫ﺑﺮداﺷﺖ و ﺑﻪ راﻩ اﻓﺘﺎد‪.‬‬

‫زﯾﺮﺳﺎﺧﺖ‪ ،‬وزارت ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ‪ ،‬وزارت رواﺑﻂ درون ‪ -‬دوﻟـﺘـﯽ ﺑـﻮدﻩ‬

‫ﺻﺪاﯼ دارﮐﻮب از دور ﺷﻨﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ هـﺮ ﻧـﻮﮐـﯽ ﮐـﻪ ﺑـﻪ‬

‫اﻧﺪ‪ .‬وﯼ هﻤﭽﻨﻴﻦ از ﺳﺎل ‪ ١٩٩٣‬ﺗﺎ ﮐﻨﻮن ﺑﻪ ﺷـﮑـﻞ ﻣﺴـﺘـﻤـﺮ ﺑـﻪ‬

‫درﺧﺖ ﻣﯽ زد‪ ،‬ﮔﺬﺷﺖ زﻣﺎن را ﯾﺎدﺁور ﻣﯽ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﺎورش ﻧﻤﯽ ﺷـﺪ‬

‫ﻋﻨﻮان ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﻩ ﻣﺠﻠﺲ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬارﯼ ﺁﻟﺒﺮﺗﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﮔﺮدﯾﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﺑﺮﺧﻮرد ﺳﻨﮓ هﺎ و ﺧﻨﺠﺮهﺎ ﺑﺮ ﺑﺪﻧـﺶ دردﯼ اﺣﺴـﺎس‬

‫ﮔﻔﺘﻨﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ وﯼ رواﺑﻂ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺎ اﻓﺮد ﺑـﺎ ﻧـﻔـﻮذ ﺑـﺨـﺶ اﻧـﺮژﯼ‬

‫ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﭘﻠﻪ هﺎ را دو ﺗﺎ ﯾﮑﯽ ﮐﺮدﻩ و ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺑـﺎﻻ ﻣـﯽ رﻓـﺖ‪.‬‬

‫داﺷﺘﻪ اﺳﺖ و از ﻃﺮﻓﺪاران ﺗﻮﺳﻌـﻪ ﻣـﻨـﺎﺑـﻊ ﻣـﺎﺳـﻪ‪-‬ﻧـﻔـﺖ ‪(Oil-‬‬

‫ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺑُﻬﺘﺶ زد‪ .‬ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ ﺑﻌﺪ ﺧﻮد را ﭘﻴﺪا ﮐﺮد‪ .‬ﺳﻴﻨﻪ اش را ﺳﭙﺮ‬

‫)‪ sands‬ﺁﻟﺒﺮﺗﺎ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬اﺧﺘﻼف ﻧﻈﺮ هﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ ﻣـﻮﺟـﻮد ﺑـﻴـﻦ‬

‫ﮐﺮد‪ ،‬ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ را ﺑﺴﺖ و ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﺎﻧﺪ‪ .‬ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﺮﺧﻮرد ﺑـﺰرﮔـﺘـﺮﯾـﻦ‬

‫اﻋﻀﺎﯼ ﺣﺰب در زﻣﻴﻨﻪ اﺗﺨﺎذ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ روش ﺑﺮاﯼ اﯾـﺠـﺎد ﺗـﻌـﺎدل در‬

‫ﺳﻨﮓ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﻮﺳﻪ اﯼ‪ ،‬ﺑﯽ اﺧﺘﻴﺎر ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺑﺎز ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬هﻤـﻪ‬

‫ﮐﺴﺮﯼ ﺑﻮدﺟﻪ از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻬـﻤـﺘـﺮﯾـﻦ دﻻﯾـﻞ ﮐـﻨـﺎرﻩ ﮔـﻴـﺮﯼ وﯼ از‬

‫ﺟﺎ را ﮔﺸﺖ وﻟﯽ ﮐﺴﯽ ﺁن ﺟﺎ ﻧﺒﻮد‪ .‬ﺁﯾﻨﻪ را از ﺟﻴﺒﺶ ﺑﻴـﺮون ﺁورد‪.‬‬

‫ﺳﻤﺘﺶ ﻋﻨﻮان ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

‫دﺳﺘﺎﻧﺶ ﻣﯽ ﻟﺮزﯾﺪ‪ .‬ﺑﺎ دو دﺳﺖ‪ ،‬ﺗﮑﻪ ﯼ ﮐﻮﭼﮏِ ﺁﯾﻨﻪ را ﺑـﺎﻻ ﺁورد‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻴﺮﺳﺪ ﮐﻪ وﻋﺪﻩ هﺎﯼ دو ﺳﺎل ﭘﻴﺶ وﯼ ‪ -‬در زﻣـﺎن رﮐـﻮد‬

‫ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻟﺮزان درون ﺁﯾﻨﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮد و ﺟﺎن ﺳـﭙـﺮد‪ .‬او ﺟـﺎن ﺳـﭙـﺮد‬

‫ﺷﺪﯾﺪ اﻗﺘﺼﺎدﯼ و ﺻﻨﺎﯾﻊ ﻧﻔﺖ و ﮔـﺎز ‪ -‬در زﻣـﻴـﻨـﻪ رﻓـﻊ ﮐﺴـﺮﯼ‬

‫وﻟﯽ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﭘﻴﺮزن در رداﯼ ﺳﭙﻴﺪ رﻧﮓ‪ ،‬ﺑﺮاﯼ هﻤﻴﺸﻪ در ﺁﯾـﻨـﻪ ﺟـﺎ‬

‫ﺑﻮدﺟﻪ در ﺳﺎل ‪ ٢٠١٢‬ﻣﺤﻘﻖ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ و اﺣـﺘـﻤـﺎﻻ ﺑـﻪ ﺳـﺎل‬

‫ﺧﻮش ﮐﺮد‪.‬‬

‫‪ ٢٠١٣‬ﻣﻮﮐﻮل ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪.‬‬

‫‪12‬‬

‫ﺷﻤﺎرهي ﺳﻲ و دو ‪ -‬ﺑﻬﻤﻦ ‪1389‬‬


‫اﺳﺘﻠﻤﮏ اﻋﻼم ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ وﯼ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻃـﯽ ﮐـﺮدن ﻣـﺮاﺣـﻞ‬

‫از ﺳﯽ اﺛﺮ در ﮐﺎرﻧﺎﻣﻪﯼ ادﺑﯽ ﺧﻮد دارد و ﺁﺛﺎرش ﺑﻪ ﺳﯽودو زﺑـﺎن‬

‫ﻧﻬﺎﯾﯽ اﺳﺘﻌﻔﺎﯼ ﺧﻮد اﺳﺖ‪ .‬ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ وﯼ ﺑﺮاﯼ ﺑﺮﮔﺰارﯼ اﻧﺘﺨﺎﺑـﺎت‬

‫از ﺟﻤﻠﻪ ﻓﺎرﺳﯽ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺁﮐﺎدﻣﯽ ﻧﻮﺑﻞ ﺣـﻴـﻦ اهـﺪاﯼ‬

‫ﺑﻌﺪﯼ ﺗﺎ ﻣﺎرس ‪ ٢٠١٣‬ﻓﺮﺻﺖ ﺧﻮاهﺪ دﺷﺖ‪.‬‬

‫اﯾﻦ ﺟﺎﯾﺰﻩ ﺑﻪ ﯾﻮﺳﺎ‪ ،‬وﯼ را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ "ﺑﻪﺗﺼﻮﯾﺮ ﮐﺸـﻴـﺪن ﺳـﺎﺧـﺘـﺎر‬ ‫ﻗﺪرت" و "ﺗﺼـﺎوﯾـﺮ ﺑـﻼﻣـﻨـﺎزع ﻣـﻘـﺎوﻣـﺖ هـﺎ و ﺷـﮑـﺴـﺖ هـﺎ و‬ ‫دﮔﺮﮔﻮﻧﯽهﺎﯼ ﻓﺮدﯼ" ﺳﺘﻮد و وﯼ را "داﺳﺘﺎن ﺳـﺮاﯾـﯽ ﺳـﺮﺁﻣـﺪ"‬

‫روﻳﺪادﻫﺎي ﻣﻬﻢ ادﺑﻲ‬

‫ﺗﻮﺻﻴﻒ ﮐﺮد‪ .‬ﯾﻮﺳﺎ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﮔﯽ را در ﺟـﻮاﻧـﯽ از روزﻧـﺎﻣـﻪ ﻧـﮕـﺎرﯼ‬

‫در ﺳﺎل ‪2010‬‬

‫ﺷﺮوع ﮐﺮد و ﺑﻌﺪهﺎ ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ دوﺳﺖ ﭼﻨﺪﯾﻦ و ﭼـﻨـﺪ ﺳـﺎﻟـﻪ اش‬ ‫ﮔﺎرﺳﻴﺎ ﻣﺎرﮐﺰ از هﻮاداران ﻓﻴﺪل ﮐﺎﺳﺘﺮو رهﺒﺮ ﮐـﻮﺑـﺎ ﺷـﺪ اﻣـﺎ وﯼ‬

‫ﺳﭙﻴﺪه ﺣﺪﻳﺪي ﻓﺮد‬

‫ﭼﻨﺪﯼ ﭘﺲ از ﺑﻪﻗﺪرت رﺳﻴﺪن ﮐﺎﺳﺘﺮو‪ ،‬ﻣﺴﻴﺮ ﺳﻴﺎﺳـﯽ ﺧـﻮد را‬ ‫ﺑﻪ ﮐﻠﯽ از ﭼﭗهﺎ دور ﮐﺮد و ﺗﻤﺎﯾﻼت ﻟﻴﺒﺮال ﭘﻴﺪا ﮐﺮد‪ .‬ﯾﻮﺳﺎ ﮐﻪ ﺑـﻪ‬

‫درﮔﺬﺷﺖ ﺟﯽ‪.‬دﯼ‪ .‬ﺳﻠﻴﻨﺠﺮ؛ ﺧﺎﻟﻖ ﺷﺎهﮑﺎر "ﻧﺎﺗﻮردﺷﺖ"‬

‫ﯾﮑﯽ از ﺳﻴﺎﺳﯽﺗﺮﯾﻦ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﮔﺎن دﻧﻴﺎ ﻣﺸﻬﻮر اﺳﺖ‪ ،‬ﺧـﻮد را در‬

‫ﺟﯽ‪.‬دﯼ‪ .‬ﺳﻠـﻴـﻨـﺠـﺮ )‪ (Jerome David Salinger‬ﻧـﻮﯾﺴـﻨـﺪﻩ ﯼ‬

‫ﻣﻘﻄﻌﯽ از زﻧﺪﮔﯽ ﻧﺎﻣﺰد اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت رﯾﺎﺳﺖ ﺟﻤﻬﻮرﯼ ﭘـﺮو ﮐـﺮد اﻣـﺎ‬

‫ﺁﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯽ ﺷﺎهﮑﺎر " ﻧﺎﺗﻮردﺷـﺖ" )‪ (The Catcher in the Rye‬در‬

‫ﭘﺲ از ﺷﮑﺴﺖ در اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت از ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﺮﻓـﺖ و ﺑـﻌـﺪهـﺎ‬

‫ﻧﻮد و ﯾﮏ ﺳﺎﻟﮕﯽ در ژاﻧﻮﯾﻪ ﺳﺎل ‪ ٢٠١٠‬درﮔـﺬﺷـﺖ‪ .‬وﯼ ﮐـﻪ در‬

‫اﻋﺘﺮاف ﮐﺮد ﮐﻪ از ﺳﻴﺎﺳﺖ درس ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ اﻣﺎ ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﯽدهـﺪ ﮐـﻪ‬

‫ﭼﻬﻞ و ﭘﻨﺞ ﺳﺎل ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ ﻋﻤﺮ ﺧﻮد اﺛﺮ ﺗﺎزﻩاﯼ ﻣﻨـﺘـﺸـﺮ ﻧـﮑـﺮد‪ ،‬ﺑـﻪ‬

‫ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﯾﮏ ﺳﻴـﺎﺳـﺘـﻤـﺪار‪ .‬وﯼ در ﺳـﺎﻟـﻴـﺎن ﺧـﻔـﻘـﺎن‬

‫ﮔﻮﺷﻪﮔﻴﺮﯼ ﺷﻬﺮت داﺷﺖ و ﺑﺎ ﺟﺪﯾﺖ ﺗﻤﺎم ﺣﺮﯾﻢ ﺧﺼﻮﺻﯽاش را‬

‫ﺳﻴﺎﺳﯽ ﭘﺮو ﺑﻪ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﮐﺮد و ﺷﻬﺮوﻧﺪ اﺳﭙﺎﻧـﻴـﺎ ﺷـﺪ و‬

‫ﺑﺮاﯼ ﺳﺎلهﺎﯼ ﻣﺘﻤﺎدﯼ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﮐﺮد و ﻧﮕﺬاﺷﺖ ﺟﺰﺋﻴﺎت ﻧﺤﻮﻩ ﯼ‬

‫ﺑﻌﺪهﺎ اوﻗﺎت زﯾﺎدﯼ را در ﻣﺎدرﯾﺪ‪ ،‬ﭘـﺎرﯾـﺲ‪ ،‬ﻟـﻨـﺪن و ﮔـﺎهـﯽ هـﻢ‬

‫زﻧﺪﮔﯽ و ﺁداب و ﻣﻌﺎﺷﺮﺗﺶ ﺑﺮاﯼ دوﺳﺘﺪاراﻧﺶ ﻓـﺎش ﺷـﻮد‪ .‬دور‬

‫ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ ﭘﺮو‪ ،‬ﻟﻴﻤﺎ ﮔﺬراﻧﺪ‪ .‬ﺳـﻴـﺎﺳـﺖ و ﺟـﻮاﻣـﻊ دﯾـﮑـﺘـﺎﺗـﻮرزدﻩ از‬

‫ﺧﺎﻧﻪﯼ ﺁﻟﻮﻧﮏ ﻣﺎﻧﻨﺪش در ﺷﻬﺮ ﮐﻮرﻧﻴﺶ اﯾﺎﻟﺖ ﻧﻴﻮهﻤﭙﺸﺎﯾﺮ ﺁﻣﺮﯾﮑـﺎ‬

‫ﻣﻬﻢ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت رﻣﺎنهـﺎﯼ ﯾـﻮﺳـﺎ هﺴـﺘـﻨـﺪ و " ﺳـﺎل هـﺎﯼ‬

‫ﺣﺼﺎر ﮐﺸﻴﺪ ﺗﺎ ﮐﺴﯽ از دﯾﻮارش ﺑﺎﻻ ﻧﺮود و ﮔﺎهﯽ هﻢ ﺑﺎ ﺗﻔﻨـﮕـﯽ‬

‫ﺳﮕﯽ"‪" ،‬ﺟﻨﮓ ﺁﺧﺮ زﻣﺎن" و "ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﺑﺰ" از دﯾﮕﺮ ﺁﺛﺎر ﺑﻪﯾﺎدﻣـﺎﻧـﺪﯼ‬

‫دوﻟﻮل ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪاﻧﯽ ﻣﯽ رﻓﺖ ﮐﻪ ﺁﻣـﺪﻩ ﺑـﻮدﻧـﺪ او را‬

‫اوﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ اﺛﺮش را ﺑﺎ ﻧﺎم " ﻧﺎﺗﻮردﺷﺖ" ﮐﻪ در ﻧـﻘـﺪ ﺟـﺎﻣـﻌـﻪٔ ﻣـﺪرن‬

‫ﺟﺎر و ﺟﻨﺠﺎل ﺟﺎﻧﺎﺗﺎن ﻓﺮﻧﺰن در دﻧﻴﺎﯼ ادﺑﻴﺎت‬

‫ﻏﺮب و ﺑﻪ وﯾﮋﻩ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩاﺳﺖ را در ﺳﺎل ‪ ١٩۵١‬ﻣﻨﺘﺸـﺮ‬

‫ﺟﺎﻧﺎﺗﺎن ﻓﺮﻧﺰن )‪ (Jonathan Franzen‬ﻧﻮﯾﺴـﻨـﺪﻩ ﯼ ﺧـﻮش اﻗـﺒـﺎل‬

‫ﺑﺮاﯼ ﻟﺤﻈﻪاﯼ ﻣﻼﻗﺎت ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫ﮐﺮد‪ ،‬اﺛﺮﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﯾﮑﯽ از ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ رﻣﺎنهﺎﯼ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺖ ﻣـﻴـﻼدﯼ‬

‫ﺁﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯽ ﺑﺎ اﻧﺘﺸﺎر رﻣﺎن ﺗﺎزﻩﯼ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻧﺎم "ﺁزادﯼ" ﺟـﺎروﺟـﻨـﺠـﺎل‬

‫ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ هﻤﻪ‪ ،‬ﺳﻠﻴﻨـﺠـﺮ ﺑـﺮاﯼ ﭼـﺎپ "ﻧـﺎﺗـﻮردﺷـﺖ" ﺑـﺎ‬

‫زﯾﺎدﯼ در ﺳﺎل ‪ ٢٠١٠‬ﺑﻪوﺟﻮد ﺁورد‪ .‬ﻣﺠﻠﻪﯼ ﺗﺎﯾﻢ ﭼﻬﺮﻩﯼ ﻓﺮﻧـﺰن را‬

‫ﻣﺸﮑﻼت زﯾﺎدﯼ روﺑﺮو ﺑﻮد و ﻧﺎﺷﺮان زﯾﺎدﯼ هـﻤـﭽـﻮن اﻧـﺘـﺸـﺎرات‬

‫ﺑﺮ روﯼ ﺟﻠﺪ ﺧﻮد ﺑﺮد و ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ وﯼ را ﻧﺨﺴﺘﻴـﻦ ﻧـﻮﯾﺴـﻨـﺪﻩ ﯼ‬

‫ﺑﺎﻧﻔﻮذ هﺎرﮐﻮرت )‪ (Harcourt‬ﻗﺒﻮل ﻧﮑﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺁن را ﭼـﺎپ ﮐـﻨـﻨـﺪ‪.‬‬

‫زﻧﺪﻩاﯼ ﮐﺮد ﮐﻪ در ﯾﮏ دهﻪﯼ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺮ روﯼ ﺟﻠﺪ ﺗﺎﯾـﻢ ﻣـﯽ رود‪.‬‬

‫هﺎرﮐﻮرت ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ "ﻧﺎﺗﻮردﺷﺖ" ﺑﻴـﺸـﺘـﺮ ﺑـﻪ ﮐـﺘـﺎب ﮐـﻮدﮐـﺎن‬

‫رﻣﺎنﻧﻮﯾﺴﺎن ﻧﺎﻣﺪارﯼ ﭼﻮن ﮔﻮﻧﺘﺮ ﮔﺮاس‪ ،‬ﺟﻮرج اورول‪ ،‬ﺟﺎن ﺁﭘﺪاﯾـﮏ‬

‫ﺷﺒﺎهﺖ دارد ﺗﺎ ﯾﮏ ﮐﺘﺎب ﺟﺪﯼ ﺑﺰرگﺳـﺎﻻن‪ .‬ﺳـﻠـﻴـﻨـﺠـﺮ ﭘـﺲ از‬

‫و ﺟﯽدﯼ ﺳﻠﻴﻨﺠﺮ از دﯾﮕﺮ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﮔﺎﻧﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﺎﯾﻢ ﭼﻬـﺮﻩ ﯼ‬

‫" ﻧﺎﺗﻮردﺷﺖ" ﺗﻌﺪادﯼ داﺳﺘـﺎن ﮐـﻮﺗـﺎﻩ ﻧـﻮﺷـﺖ ﮐـﻪ ﺁن هـﺎ را در‬

‫ﺁنهﺎ را ﺑﺮ روﯼ ﺟﻠﺪ ﺧﻮد ﺑﺮدﻩ اﺳـﺖ‪" .‬ﺁزادﯼ" ﮐـﻪ ﭘـﺲ از اﻧـﺪﮎ‬

‫هﻔﺘﻪﻧﺎﻣﻪﯼ ﻧﻴﻮﯾﻮرﮐﺮ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮐﺮد اﻣﺎ ﭘـﺲ از ﭼـﻨـﺪﯼ از اﻧـﺘـﺸـﺎر‬

‫ﻣﺪﺗﯽ از اﻧﺘﺸﺎرش ﺑﺮاﯼ هﻔﺘﻪهـﺎ ﺟـﺰ ﻟـﻴـﺴـﺖ ﭘـﺮﻓـﺮوش ﺗـﺮﯾـﻦ‬

‫داﺳﺘﺎن ﺗﺎزﻩ دﺳﺖ ﮐﺸﻴﺪ و از ﺟﺎﻣﻌﻪ ﯼ ادﺑـﯽ ﺁﻣـﺮﯾـﮑـﺎ ﻓـﺎﺻـﻠـﻪ‬

‫رﻣﺎنهﺎﯼ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬ﺑﺎ واﮐﻨﺶ ﻣﺜﺒﺖ ﻣﻨﺘﻘﺪان ادﺑﯽ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ‬

‫ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﭘﺲ از ﻣﺮگ ﺳﻠﻴﻨﺠﺮ‪ ،‬ﯾﮑﯽ از دوﺳﺘﺎن ﻧـﺰدﯾـﮑـﺶ ﺑـﻪ ﻧـﺎم‬

‫ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﺪ و ﻧﺸﺮﯾﺎت ﻣﻌﺘﺒﺮﯼ هﻤﭽﻮن ﻧﻴﻮﯾﻮرﮎﺗﺎﯾﻤﺰ و ﻧـﻴـﻮﯾـﻮرﮐـﺮ‬

‫ﻟﻴﻠﻴﺎن راث در هﻔﺘﻪﻧﺎﻣﻪﯼ ﻧﻴﻮﯾﻮرﮐﺮ ﻣﻄﻠﺒﯽ ﻧﻮﺷﺖ و ﺗـﺎ ﺣـﺪودﯼ‬

‫هﻔﺘﻪهﺎ ﭘﻴﺶ از اﻧﺘﺸﺎرش درﺑﺎرﻩﯼ ﺁن ﻣﻄﻠﺐ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ؛ ﺑﻪ ﻃـﻮرﯼ‬

‫ﭘﺮدﻩ از راز ﮔﻮﺷﻪﮔﻴﺮﯼ ﺳﻠﻴﻨﺠﺮ ﺑﺮداﺷﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪﯼ ﺧﺎﻧﻢ راث ﮐﻪ‬

‫ﮐﻪ ﭘﺲ از ﻣﺪﺗﯽ "ﺁزادﯼ" ﺑﻪ ﯾﮑﯽ از اﺳﺘﺜﻨﺎهﺎﯾﯽ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷـﺪ ﮐـﻪ‬

‫ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻋﮑﺲ ﺗﺎزﻩ هﻢ از ﺳﻠﻴﻨﺠﺮ ﺑﺮاﯼ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر در ﻧـﻴـﻮﯾـﻮرﮐـﺮ‬

‫ﭘﻴﺶ از اﻧﺘﺸﺎرش ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ وﯾﮋﻩﯼ ﺟﺎﻣﻌﻪﯼ ادﺑﻴﺎت ﻗﺮار ﮔـﺮﻓـﺖ‪.‬‬

‫ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮐﺮد‪ ،‬ﺳﻠﻴﻨﺠﺮ ﺁدم ﻣﻨﺰوﯼاﯼ ﻧﺒﻮد اﻣﺎ ﻗﺎﻧﻮن ﺧﻮدش را ﺑـﺮاﯼ‬

‫ﻓﺮﻧﺰن ﭘﻴﺶ از "ﺁزادﯼ" ﺑﺎ رﻣﺎن " اﺻـﻼﺣـﺎت" ﮐـﻪ در ﺳـﺎل ‪٢٠٠١‬‬

‫زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮدن داﺷﺖ و از هﻴﺎهﻮﯼ دﻧﻴﺎﯼ ﻣﺪرن دورﯼ ﻣﯽﮐﺮد‪.‬‬

‫ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ‪ ،‬ﻣﻘﺒﻮﻟﻴﺖ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﻪدﺳﺖ ﺁورد اﻣﺎ "ﺁزادﯼ" ‪ ،‬رﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ‬ ‫ﻓﺮﻧﺰن ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ ﻧﻪ ﺳﺎل ﺑﺮاﯼ ﻧﻮﺷﺘﻨـﺶ وﻗـﺖ ﮔـﺬاﺷـﺘـﻪ‪ ،‬ﺣـﺎﻻ‬

‫اهﺪاﯼ ﻧﻮﺑﻞ ادﺑﻴﺎت ﺑﻪ ﻣﺎرﯾﻮ ﺑﺎرﮔﺎس ﯾﻮﺳﺎ؛ ﻧـﻮﯾﺴـﻨـﺪﻩ ﯼ‬

‫ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ او را در ادﺑﻴﺎت ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ ﺗﺜﻴﺒـﺖ ﮐـﺮدﻩ اﺳـﺖ‪ .‬ﺑـﺎراﮎ اوﺑـﺎﻣـﺎ‪،‬‬

‫ﭘﺮوﯾﯽ‬

‫رﺋﻴﺲﺟﻤﻬﻮر اﯾﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪﻩ از ﺷﺨﺼﻴﺖهﺎﯾﯽ ﺑـﻮد ﮐـﻪ "ﺁزادﯼ" را‬

‫ﺁﮐﺎدﻣﯽ ﺳﻮﺋﺪﯼ ﻧﻮﺑﻞ‪ ،‬در ﺳﺎل ‪ ،٢٠١٠‬ﺟﺎﯾﺰﻩﯼ ادﺑﻴﺎت ﺧﻮد را ﺑـﻪ‬

‫هﻤﭽﻮن ﻣﻨﺘﻘﺪان ادﺑﯽ ﭘﻴﺶ از اﻧﺘﺸﺎرش ﺧﻮاﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻣﺎرﯾﻮ ﺑﺎرﮔﺎس ﯾﻮﺳﺎ )‪ (Mario Vargas Llosa‬ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩﯼ هـﻔـﺘـﺎد و‬ ‫ﭼﻬﺎر ﺳﺎﻟﻪﯼ ﭘﺮوﯾﯽ اهﺪا ﮐﺮد؛ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩاﯼ ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻃﺒـﺎن ادﺑـﻴـﺎت‬

‫درﮔﺬﺷﺖ ژوزﻩ ﺳﺎراﻣﺎﮔﻮ؛ ﺧﺎﻟﻖ رﻣﺎن ﮐﻮرﯼ‬

‫ﺳﺎلهﺎﯼ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ از اﯾﻦ اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺘﻨﺪ اﯾﻦ ﻋﻨﻮان ادﺑـﯽ را از‬

‫ژوزﻩ ﺳﺎراﻣﺎﮔﻮ )‪ (José Saramago‬ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩﯼ ﺳﺮﺷﻨﺎس ﭘﺮﺗﻐﺎﻟﯽ‬

‫ﺁن ﺧﻮد ﮐﻨﺪ‪ .‬ﯾﻮﺳﺎ ﮐﻪ در ﮐﻨﺎر ﮔﺎﺑﺮﯾﻞ ﮔـﺎرﺳـﻴـﺎ ﻣـﺎرﮐـﺰ از ﺑـﺰرﮔـﺎن‬

‫رﻣﺎن "ﮐﻮرﯼ" هﻢ از ﺟﻤﻠﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ در ﺳﺎل ‪ ٢٠١٠‬ﭼﺸـﻢ‬

‫ادﺑﻴﺎت ﺁﻣﺮﯾﮑﺎﯼ ﻻﺗﻴﻦ اﺳﺖ‪ ،‬ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺎ درﯾﺎﻓﺖ اﯾﻦ ﺟﺎﯾﺰﻩ‪ ،‬ﻧـﻮﺑـﻞ‬

‫از ﺟﻬﺎن ﻓﺮوﺑﺴﺖ‪ .‬وﯼ ﮐﻪ در ﺳﺎل ‪ ١٩٩٨‬ﺟﺎﯾﺰﻩﯼ ﻧﻮﺑﻞ ادﺑﻴـﺎت را‬

‫را ﭘﺲ از ﺳﻪ دهﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺧﻄﻪ از دﻧـﻴـﺎ ﺑـﺒـﺮد‪ .‬ﺑـﺎرﮔـﺎس ﯾـﻮﺳـﺎ‪،‬‬

‫از ﺁن ﺧﻮد ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد‪ ،‬ﺁﺛﺎرش ﺑﻪ ﺑﻴﺶ از ﺑﻴﺴﺖ و ﭘﻨﺞ زﺑـﺎن دﻧـﻴـﺎ از‬

‫ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩﯼ رﻣﺎنهﺎﯼ ﺗﺎﺛﻴﺮﮔﺬارﯼ ﭼﻮن "ﮔﻔﺖوﮔﻮ در ﮐﺎﺗﺪرال" ﺑﻴﺶ‬

‫ﺟﻤﻠﻪ ﻓﺎرﺳﯽ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺷﺪﻩ و ﺑﻴﺶ از دو ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﺴﺨﻪ از ﺁﺛـﺎرش‬

‫‪13‬‬

‫ﺷﻤﺎرهي ﺳﻲ و دو ‪ -‬ﺑﻬﻤﻦ ‪1389‬‬


‫ﺑﻪ ﻓﺮوش رﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺳﺎراﻣﺎﮔﻮ ﺑﻪ ﺧﺪا اﻋﺘﻘﺎد ﻧﺪاﺷﺖ و ﺗﻤـﺎﯾـﻼت‬

‫زﯾﺮﮎ و ﺧﻨﺪﻩدار ﺑﺎﺷﺪ و ﺳﺌﻮال ﻓﻴﻨﮑﻠﺮ هﻢ زﯾﺮﮐﺎﻧﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ و‬

‫ﻟﻴﺒﺮال ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﺘﯽ داﺷﺖ‪ .‬وﯼ رﻣﺎن " ﮐـﻮرﯼ" را در ﺳـﺎل ‪١٩٩۵‬‬

‫هﻢ ﺧﻨﺪﻩدار اﺳﺖ‪ .‬اﻣﺎ در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل رﻣﺎﻧﯽﺳﺖ ﺑﺴـﻴـﺎر ﺟـﺬاب و‬

‫ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮐﺮد و اﻧﺘﺸﺎر ﺁن ﺗﺎﺛﻴﺮ ﺷـﮕـﺮﻓـﯽ در ﺟـﻬـﺎﻧـﯽ ﺷـﺪن اش‬

‫ﻣﺎﻟﻴﺨﻮﻟﻴﺎﯾﯽ‪ ،‬رﻣﺎﻧﯽ ﺧﻨﺪﻩدار اﻣﺎ ﺧﻨﺪﻩاﯼ در ﺗﺎرﯾﮑﯽ‪” .‬ﺟﺎﮐـﻮﺑﺴـﻦ‬

‫داﺷﺖ‪" .‬ﮐﻮرﯼ" ﻧﻮﺑﻞ ادﺑﻴﺎت را ﺑﺮاﯼ ﻧﺨﺴـﺘـﻴـﻦ ﺑـﺎر ﻧﺼـﻴـﺐ ﯾـﮏ‬

‫ﺣﻴﻦ درﯾﺎﻓﺖ ﺑﻮﮐﺮ ﺑﻪ ﺷﻮﺧﯽ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻗﺼﺪ دارد ﺑـﺎ ﭘـﻨـﺠـﺎﻩ هـﺰار‬

‫ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩﯼ ﭘﺮﺗﻐﺎﻟﯽ ﮐﺮد‪ ،‬رﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑـﻪ ﺳـﺮﻋـﺖ ﺑـﻪ زﺑـﺎن هـﺎﯼ‬

‫ﭘﻮﻧﺪ اﯾﻦ ﺟﺎﯾﺰﻩ ﺑﺮاﯼ هﻤﺴﺮش ﮐﻴﻒدﺳﺘﯽ ﺗﺎزﻩاﯼ ﺑﺨﺮد‪.‬‬

‫ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﺮﺟﻤﻪ و ﺑﺎ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺧﻮﺑﯽ ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﺪ‪.‬‬

‫اهــﺪاﯼ ﺟــﺎﯾــﺰﻩ ﯼ "ﭘــﺮﻧــﺲ اﺳــﺘــﺮﯾــﺎس" اﺳــﭙــﺎﻧــﻴــﺎ ﺑــﻪ‬

‫ﺳﺎراﻣﺎﮔﻮ ﻧﻪ ﺳﺎل ﭘﺲ از "ﮐﻮرﯼ" ﮐﺘﺎﺑﯽ ﻧﻮﺷﺖ ﺑﻪ ﻧﺎم "ﺑﻴـﻨـﺎﯾـﯽ"‬

‫ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩاﯼ ﻟﺒﻨﺎﻧﯽ‬

‫ﮐﻪ ﺑﻪ اﻋﺘﻘﺎد ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﻣﻨﺘﻘﺪان ﻣﮑﻤﻞ "ﮐﻮرﯼ" اﺳﺖ‪" .‬ﺑﻴﻨـﺎﯾـﯽ"‬

‫ﮐﺸﻮر اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ در ﺳﺎل ‪ ٢٠١٠‬ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﻋﻨﻮان ادﺑـﯽ ﺧـﻮد را ﺑـﻪ‬

‫ﮐﻪ ﺳﻴﺎﺳﯽﺗﺮﯾﻦ رﻣﺎن ﺳﺎراﻣﺎﮔﻮﺳﺖ‪ ،‬در اﺑﺘﺪا ﺑﻪ ﻗﻮل ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩﯼ‬

‫ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩاﯼ ﻟﺒﻨﺎﻧﯽ داد‪ .‬اﻣﻴﻦ ﻣﻌﻠﻮف ‪ ۶١‬ﺳﺎﻟـﻪ ﺑـﺎ درﯾـﺎﻓـﺖ اﯾـﻦ‬

‫ﺁن‪ ،‬ﻗﺮار ﻧﺒﻮد ﮐﻪ دﻧﺒﺎﻟﻪرو "ﮐﻮرﯼ" ﺑﺎﺷﺪ اﻣﺎ ﻧﺎﺧﻮدﺁﮔﺎﻩ اﯾﻦ وﯾـﮋﮔـﯽ‬

‫ﺟﺎﯾﺰﻩﯼ ﭘﻨﺠﺎﻩهﺰار ﯾﻮروﯾﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻧﺎم ﺧﻮد را در ﮐـﻨـﺎر ﺑـﺰرﮔـﺎﻧـﯽ‬

‫را ﭘﻴﺪا ﮐﺮد‪ .‬ﺳﺎراﻣﺎﮔﻮ ﺳﺎﻟﻴﺎن ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ ﻋﻤﺮش را در اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﮔـﺬراﻧـﺪ‬

‫ﭼﻮن ﻣﺎرﯾﻮ ﺑﺎرﮔﺎس ﯾﻮﺳﺎ‪ ،‬دورﯾﺲ ﻟﺴﻴﻨﮓ‪ ،‬ﺁرﺗﻮر ﻣﻴﻠﺮ‪ ،‬ﭘﻞ اﺳﺘـﺮ و‬

‫و از ﻣﻨﺘﻘﺪﯾﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺳﻴﺎﺳـﯽ دﻣـﻮﮐـﺮاﺳـﯽ ﺑـﻮد‪ .‬ﺳـﺎراﻣـﺎﮔـﻮ‬

‫ﮔﻮﻧﺘﺮ ﮔﺮاس در ﻟﻴﺴﺖ ﺑﺮﻧﺪﮔﺎن اﯾﻦ ﺟﺎﯾﺰﻩﯼ ﻣﻌﺘﺒﺮ ادﺑﯽ ﻗﺮار دهـﺪ‪.‬‬

‫اﻋﺘﻘﺎد داﺷﺖ ﮐﻪ دﻣﻮﮐﺮاﺳﯽ ﺑﻪ ﺑـﻦ ﺑﺴـﺖ رﺳـﻴـﺪﻩ و ﭼـﺎرﻩ ﯼ‬

‫اﻣﻴﻦ ﻣﻌﻠﻮف ﮐﻪ ﮐﺘﺎبهﺎﯾﺶ در ﮐﺸﻮر ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﺑـﺎ اﻗـﺒـﺎل ﺧـﻮﺑـﯽ‬

‫دﯾﮕﺮﯼ ﺑﺎﯾﺪ اﻧﺪﯾﺸﻴﺪ‪.‬‬

‫روﺑﺮوﺳﺖ‪ ،‬در ﺑﻴﺮوت ﺑﻪدﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪﻩ و ﺑﺎ وﺟﻮدﯼ ﮐﻪ زﺑـﺎن ﻣـﺎدرﯼ اش‬

‫اهﺪاﯼ ﺟﺎﯾﺰﻩﯼ ادﺑﯽ ﮔﻨﮑﻮر ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﺑﻪ ﻣﻴﺸﻞ اوﻟﺒﮏ‬

‫ﻋﺮﺑﯽﺳﺖ ﺑﻪ ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ‪ .‬وﯼ اﺑﺘـﺪا ﻧـﻮﯾﺴـﻨـﺪﮔـﯽ را ﺑـﺎ‬

‫ﮐﺸﻮر ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﺟﺎﯾﺰﻩﯼ ﮔﻨﮑﻮر‪ ،‬ﻣﻬﻢ ﺗﺮﯾﻦ و ﺑﺎﺷﮑﻮﻩﺗﺮﯾﻦ ﺟـﺎﯾـﺰﻩ ﯼ‬

‫ﻧﻮﺷﺘﻦ در ﭼﻨﺪ روزﻧﺎﻣﻪ ﻋﺮﺑﯽ از ﺟﻤﻠﻪ "اﻟﻨﻬﺎر" ﻟﺒﻨﺎن ﺷﺮوع ﮐﺮد و‬

‫ادﺑﯽ ﺧـﻮد را در ﺳـﺎل ‪ ٢٠١٠‬ﺑـﻪ ﻣـﻴـﺸـﻞ اوﻟـﺒـﮏ ‪(Michel‬‬

‫ﺳﭙﺲ ﺑﻪ رﻣﺎنﻧﻮﯾﺴﯽ روﯼ ﺁورد‪ .‬ﻣﻌﻠﻮف در ﺳﺎل ‪ ١٩٩٣‬ﺟﺎﯾـﺰﻩ ﯼ‬

‫)‪ Houellebecq‬اهــﺪا ﮐـﺮد‪ .‬اوﻟــﺒــﮏ ﮐــﻪ ﺑــﻪ اﻋــﺘـﻘــﺎد ﺑﺴــﻴــﺎرﯼ‬

‫ادﺑﯽ ﮔﻨﮑﻮر ﻓﺮاﻧﺴﻪ را از ﺁن ﺧﻮد ﮐﺮد و رﻣﺎن " ﺳﻤـﺮﻗـﻨـﺪ" وﯼ ﺑـﻪ‬

‫ﺳﺮﺷﻨﺎسﺗﺮﯾﻦ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩﯼ زﻧﺪﻩﯼ ﻓﺮاﻧﺴﻪ اﺳﺖ ﮔﻨﮑﻮر را ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ‬

‫ﭼﻨﺪﯾﻦ زﺑﺎن از ﺟﻤﻠﻪ اﻧﮕﻠﻴﺴﯽ اﻧﺘﺸﺎر ﯾﺎﻓﺖ‪.‬‬

‫اﻧﺘﺸﺎر ﮐﺘﺎب ﺟﻨﺠﺎﻟﯽ "ﻧﻘﺸﻪ و ﻗﻠﻤﺮو" از ﺁن ﺧﻮد ﮐﺮد‪ .‬وﯼ ﭘـﻴـﺶ‬

‫اﻧﺘﺸﺎر ﺧﻮدزﻧﺪﮔﯽﻧﺎﻣﻪﯼ ﻣﺎرﮎ ﺗﻮاﯾﻦ ﺻـﺪ ﺳـﺎل ﭘـﺲ از‬

‫از اﯾﻦ ﻧﺎﻣﺰد ﻣﻌﺘﺒﺮﺗﺮﯾﻦ ﺟﻮاﯾﺰ ادﺑـﯽ ﻓـﺮاﻧﺴـﻪ ﺑـﻮدﻩ و ﻋـﻼوﻩ ﺑـﺮ‬

‫ﻣﺮﮔﺶ‬

‫ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﮔﯽ در دﻧﻴﺎﯼ ﺳﻴﻨﻤﺎ هﻢ ﻓـﻌـﺎﻟـﻴـﺖ ﮐـﺮدﻩ اﺳـﺖ‪ .‬اوﻟـﺒـﮏ‬

‫ﻣﺎرﮎ ﺗﻮاﯾﻦ ﺧﺎﻟﻖ ﺷﺎهﮑﺎرهﺎﯾﯽ هﻤﭽﻮن "ﻣﺎﺟﺮاهـﺎﯼ هـﺎﮐـﻠـﺒـﺮﯼ‬

‫ﺷﻬﺮت ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺧﻮد را ﻣﺪﯾﻮن رﻣﺎن "ذرات ﺑﻨﻴﺎدﯾﻦ" اﺳﺖ‪ ،‬رﻣـﺎﻧـﯽ‬

‫ﻓﻴﻦ" ‪" ،‬ﻣﺎﺟﺮاهﺎﯼ ﺗﺎم ﺳﺎﯾﺮ" و " ﺷﺎهﺰادﻩ و ﮔﺪا" وﺻﻴﺖ ﮐﺮدﻩ ﺑـﻮد‬

‫ﮐﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ اﺷﺎرات ﺑﯽﭘﺮواﯼ ﺟﻨﺴﯽ هـﻨـﻮز ﺑـﻪ زﺑـﺎن ﻓـﺎرﺳـﯽ‬

‫ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽﻧﺎﻣﻪاﯼ ﮐﻪ از زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﯾﺶ ﻧﻮﺷﺘﻪ‪ ،‬ﺻﺪ ﺳﺎل ﭘـﺲ از‬

‫ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻣﺮﮔﺶ ﺑﺮاﯼ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻧﺨﺴﺘﻴـﻦ‬

‫اوﻟﺒﮏ ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪان ﺑﻴﺸﻤﺎرﯼ در دﻧﻴﺎ دارد اﻣﺎ ﻣـﻨـﺘـﻘـﺪاﻧـﺶ او را‬

‫ﺟﻠﺪ از اﯾﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪﯼ ﺳﻪﺟﻠﺪﯼ در ﻣﺎﻩ ﺗـﻮﻟـﺪش در ﻧـﻮاﻣـﺒـﺮ در‬

‫ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩاﯼ ﮔﺴﺘﺎخ و زنﺳﺘﻴﺰ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻣﯽﮐﻨﻨـﺪ‪ .‬وﯼ هـﻤـﭽـﻨـﻴـﻦ‬

‫ﺻﺪﻣﻴﻦ ﺳﺎل ﭘﺲ از ﻣﺮﮔﺶ ﺗﻮﺳﻂ اﻧﺘﺸﺎرات داﻧﺸﮕﺎﻩ ﮐﺎﻟﻴﻔـﺮﻧـﻴـﺎ‬

‫ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ اﻇﻬﺎرﻧﻈﺮش درﺑﺎرﻩﯼ اﺳﻼم ﻣﻮرد اﻧﺘﻘﺎد ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﮐﺘﺎب ﺗﺤﺖ ﻧﻈﺮ ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪﯼ ﺑﺎﻧﮑـﺮاﻓـﺖ داﻧﺸـﮕـﺎﻩ‬

‫اوﻟﺒﮏ هﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ رﻣﺎن “ﺳﮑﻮ ”ﻣـﻮرد ﻏﻀـﺐ ﻣـﺎدرش ﻗـﺮار‬

‫ﮐﺎﻟﻴﻔﺮﻧﻴﺎ وﯾﺮاﯾﺶ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺗﻮاﯾﻦ هﻤﭽﻨﻴﻦ وﺻـﻴـﺖ ﮐـﺮدﻩ ﮐـﻪ‬

‫ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﻃﻮرﯼ ﮐﻪ ﻣﺎدر وﯼ ﺑﻌﺪهﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﭘﺴﺮ ﺧﻮد ﮐﺘﺎﺑﯽ ﻧﻮﺷـﺖ‬

‫دوﻣﻴﻦ ﺟﻠﺪ از اﯾﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ‪ ٢۵‬ﺳﺎل ﭘﺲ از ﺟﻠﺪ ﻧﺨﺴﺖ و ﺟـﻠـﺪ‬

‫و او را دروﻏﮕﻮ ﺧﻮاﻧﺪ و ﻃﻔﻴﻠﯽ ﻟﻘﺐ داد‪ .‬اوﻟﺒﮏ ﭘـﻴـﺶ از اﯾـﻦ در‬

‫ﺳﻮم ﻧﻴﺰ ‪ ٢۵‬ﺳﺎل ﭘﺲ از ﺟﻠﺪ دوم اﻧﺘﺸﺎر ﯾﺎﺑﺪ‪ .‬ﺧﻮدزﻧﺪﮔﯽﻧﺎﻣﻪ ﯼ‬

‫ﺳﺎل ‪ ١٩٩٨‬و ‪ ٢٠٠۵‬ﻧﺎﻣﺰد ﮔﻨﮑﻮر ﺷﺪﻩ ﺑﻮد‪ .‬ﮔﻨﮑﻮر از ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺗـﺮﯾـﻦ‬

‫ﻣﺎرﮎ ﺗﻮاﯾﻦ ﺑﻪ ﺳﺒﮏ زﻧﺪﮔﯽﻧﺎﻣﻪهﺎﯼ ﻣﻌﻤﻮل ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ‬

‫ﺟﻮاﯾﺰ ادﺑﯽ ﻓﺮاﻧﺴﻪ اﺳﺖ و ارزش ﻣﺎﻟﯽ اﻧﺪﮐﯽ ﺑـﻪ اﻧـﺪازﻩ ﯼ دﻩ‬

‫و ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪاﯼ از ﺣﮑﺎﯾﺎت ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽﺳﺖ ﮐﻪ در ﻃﻮل زﻧـﺪﮔـﯽ‬

‫ﯾﻮرو دارد‪.‬‬

‫ﺑﺮاﯼ اﯾﻦ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩﯼ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯽ رخ دادﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

‫اهﺪاﯼ ﺟﺎﯾﺰﻩ ادﺑﯽ ﺑﻮﮐﺮ ﺑﻪ هﻮارد ﺟﺎﮐﻮﺑﺴﻦ؛ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩ ﯼ‬

‫ﻧﻴﻮﯾﻮرﮐﺮ و اراﺋﻪﯼ ﻟﻴﺴﺖ ﺑﻴﺴﺖ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩﯼ ﺑﺮﺗﺮ زﯾﺮ ﭼﻬﻞ‬

‫اﻧﮕﻠﻴﺴﯽ‬

‫ﺳﺎل‬

‫هﻮارد ﺟﺎﮐﻮﺑﺴﻦ )‪ ( Howard Jacobson‬ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩ و روزﻧﺎﻣﻪ ﻧـﮕـﺎر‬

‫هﻔﺘﻪﻧﺎﻣﻪﯼ ﻧﻴﻮﯾﻮرﮐﺮ در ﻣﺎﻩ ژوﺋﻦ ﺳﺎل ‪ ٢٠١٠‬ﻟﻴﺴﺘﯽ از ﺑـﻴـﺴـﺖ‬

‫ﺑﺮﯾﺘﺎﻧﻴﺎﯾﯽ در ﺳﺎل ‪ ٢٠١٠‬ﺟﺎﯾﺰﻩﯼ ﭘﻨﺠﺎﻩ هﺰار ﭘﻮﻧﺪﯼ ادﺑﯽ ﺑﻮﮐـﺮ را‬

‫ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩﯼ ﺑﺮﺗﺮ زﯾﺮ ﭼﻬﻞ ﺳﺎل اراﺋﻪ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﻪ اﻋﺘﻘـﺎد ﻣـﻨـﺘـﻘـﺪان‬

‫از ﺁن ﺧﻮد ﮐﺮد ﺗﺎ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩاﯼ ﺑﺎﺷـﺪ ﮐـﻪ اﯾـﻦ ﺟـﺎﯾـﺰﻩ ﯼ‬

‫اﯾﻦ ﻧﺸﺮﯾﻪ‪ ،‬ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﯽ در ﺁﯾﻨﺪﻩﯼ ادﺑﻴﺎت دﻧﻴـﺎ ﺑـﺎزﯼ ﺧـﻮاهـﻨـﺪ‬

‫ﻣﻌﺘﺒﺮ را ﻧﺼﻴﺐ ﯾﮏ رﻣﺎن ﻃﻨﺰ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﭘﻴﺶ از اﯾﻦ ﺟﺎﯾـﺰﻩ ﯼ ﺑـﻮﮐـﺮ‬

‫ﮐﺮد‪ .‬ﭘﻴﺶ از اﯾﻦ ﻧﻴﻮﯾﻮرﮐﺮ در ﺳﺎل ‪ ١٩٨٣‬ﻧﺎم ﻣﺎرﺗﻴﻦ اﯾﻤﻴﺲ و اﯾﺎن‬

‫هﻴﭻﮔﺎﻩ در ﺗﺎرﯾﺦ ‪ ۴٢‬ﺳﺎﻟﻪاش ﺑﻪ رﻣـﺎن ﻃـﻨـﺰ اهـﺪا ﻧﺸـﺪﻩ ﺑـﻮد‪.‬‬

‫ﻣﮏاﯾﻮان دو ﻧﻮﯾﺴﻨـﺪﻩ ﯼ ﻣﺸـﻬـﻮر اﻧـﮕـﻠـﻴـﺴـﯽ را در ﻟـﻴـﺴـﺖ‬

‫ﺟﺎﮐﻮﺑﺴﻦ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩﯼ ‪ ۶٨‬ﺳﺎﻟﻪاﯼاﺳﺖ ﮐـﻪ از ﭘـﻴـﺸـﮑـﺴـﻮﺗـﺎن‬

‫رﻣﺎنﻧﻮﯾﺴﺎن ﺑﺮﺗﺮ ﺑﺮﯾﺘﺎﻧﻴﺎ ﻗـﺮار دادﻩ ﺑـﻮد و در ﺳـﺎل ‪ ١٩٩٩‬هـﻢ‬

‫ادﺑﻴﺎت ﻃﻨﺰ ﺑﺮﯾﺘﺎﻧﻴﺎ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬اﻣﺎ هﻴﭻﮔﺎﻩ ﭘﻴﺶ از ﺑـﻮﮐـﺮ‬

‫ﻟﻴﺴﺖ ﻣﺸﺎﺑﻬﯽ از ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﮔﺎن ﺁﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯽ زﯾﺮ ﭼﻬـﻞ ﺳـﺎل‬

‫ﺟﺎﯾﺰﻩﯼ ادﺑﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪاﯼ از ﺁن ﺧﻮد ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﻮد‪ .‬ﺟﺎﮐﻮﺑﺴﻦ ﺟﺎﯾﺰﻩ‬

‫اراﺋﻪ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧـﺎم ﻧـﻮﯾﺴـﻨـﺪﮔـﺎﻧـﯽ ﭼـﻮن ﺟـﻮﻣـﭙـﺎ ﻻهـﻴـﺮﯼ‬

‫ﺑﻮﮐﺮ را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﮐﺘﺎب " ﺳﺌـﻮال ﻓـﻴـﻨـﮑـﻠـﺮ" ‪(The Finkler‬‬

‫ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩﯼ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ داﺳﺘﺎن "ﻣﺘﺮﺟﻢ دردهـﺎ" و دﯾـﻮﯾـﺪ ﻓـﺎﺳـﺘـﺮ‬

‫)‪ Question‬ﻧﺼﻴﺐ ﺧﻮد ﮐﺮد‪ .‬اﯾـﻦ رﻣـﺎن درﺑـﺎرﻩ ﯼ زﻧـﺪﮔـﯽ ﺳـﻪ‬

‫واﻻس در ﺁن ذﮐﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد‪ .‬ﭼﻴﻤﺎﻣﺎﻧﺪا ﻧﮕﺰﯼ ﺁدﯾﭽﯽ ﻧـﻮﯾﺴـﻨـﺪﻩ ﯼ‬

‫دوﺳﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ دو ﻧﻔﺮ از ﺁنهﺎ ﯾﻬﻮدﯼاﻧﺪ و ﻧﻔﺮ ﺳﻮم هﻢ ﺁرزوﯼ‬

‫‪ ٣٢‬ﺳﺎﻟﻪﯼ ﻧﻴﺠﺮﯾﻪاﯼ ﯾﮑﯽ از ﺑﻴﺴﺖ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩاﯼ اﺳـﺖ ﮐـﻪ ﺑـﻪ‬

‫ﯾﻬﻮدﯼ ﺑﻮدن در ﺳﺮ دارد‪ .‬ﺳﺮ اﻧﺪرو ﻣﻮﺷﻦ‪ ،‬رﺋﻴﺲ هﻴـﺌـﺖ داوران‬

‫اﻋﺘﻘﺎد ﻟﻴﺴﺖ ﺳﺎل ‪ ٢٠١٠‬ﻧﻴﻮﯾﻮﮐﺮ ﺁﯾﻨﺪﻩﯼ روﺷﻨﯽ در ادﺑﻴﺎت دﻧـﻴـﺎ‬

‫اﯾﻦ ﺟﺎﯾﺰﻩ ﮔﻔﺖ‪“ :‬ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺳﺎدﻩاﯼ ﺑﻮد‪ .‬اﯾﻦ ﮐـﺘـﺎب ﺟـﺎﯾـﺰﻩ را ﺑـﺮد‬

‫ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ‪ .‬ﮐﺮﯾﺲ ﺁدرﯾﺎن ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩﯼ ‪ ٣٩‬ﺳﺎﻟﻪﯼ ﺁﻣـﺮﯾـﮑـﺎﯾـﯽ‪،‬‬

‫ﭼﻮن ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﮐﺘﺎب ﺑﻮد‪ .‬اﻧﺘﻈﺎر دارﯾﺪ ﮐﻪ ﮐﺘـﺎب هـﻮارد ﺟـﺎﮐـﻮﺑﺴـﻦ‬

‫داﻧﻴﻞ ﺁﻻرﮐﻮن ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩﯼ ‪ ٣٣‬ﺳـﺎﻟـﻪ ﯼ ﭘـﺮوﯾـﯽ‪ ،‬ﺟـﺎﺷـﻮا ﻓـﺮﯾـﺰ‬

‫‪14‬‬

‫ﺷﻤﺎرهي ﺳﻲ و دو ‪ -‬ﺑﻬﻤﻦ ‪1389‬‬


‫ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩﯼ ‪ ٣۵‬ﺳـﺎﻟـﻪ ﯼ ﺁﻣـﺮﯾـﮑـﺎﯾـﯽ‪ ،‬ﯾـﺎن ﻟـﯽ ﻧـﻮﯾﺴـﻨـﺪﻩ ﯼ‬

‫ﻓﺘﺢ ﮐﺮد‪ .‬در ﺣﻤﻠﻪ اﻋﺮاب ﺑﻪ اﯾﻦ ﺷﻬﺮ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ وﯼ دﯾـﻮارهـﺎﯼ‬

‫ﺳﯽوهﻔﺖ ﺳﺎﻟﻪﯼ ﭼﻴﻨﯽ و ﻧـﻞ ﻓـﺮودﻧـﺒـﺮﮔـﺮ ﻧـﻮﯾﺴـﻨـﺪﻩ ﯼ ‪٣۵‬‬

‫ﺷﻬﺮ را ﻏﻴﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺴﺨﻴﺮ ﯾﺎﻓﺖ‪ ،‬ﮐﮋدﻣﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺳـﺮﺑـﺎزاﻧـﺶ‬

‫ﺳﺎﻟﻪﯼ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯽ از دﯾﮕﺮ ﭼﻬﺮﻩهﺎﯼ اﯾﻦ ﻟـﻴـﺴـﺖ ﺑـﻴـﺴـﺖ ﺗـﺎﯾـﯽ‬

‫از ﺻﺤﺮاهﺎﯼ اﻃﺮاف ﺟﻤﻊ ﺁورﯼ ﺷﺪﻩ ﺑـﻮد را ازروﯼ دﯾـﻮارهـﺎ ﺑـﻪ‬

‫هﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫درون ﺷﻬﺮ رﯾﺨﺖ ﺗﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﻧﺒﻮﻏﯽ اهﺮﯾﻤﻨﯽ ﺷﻬﺮ ﮐـﺎﺷـﺎن را ﺑـﻪ‬ ‫ﺗﺴﺨﻴﺮ ﺧﻮد درﺁورد‪.‬‬ ‫ﺗﺨﺮﯾﺐ ﭼﻨﺪﺑﺎرﻩ ﮐﺎﺷﺎن در ﺟﻨﮕﻬﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﺗﺎ اﯾﻦ ﺷﻬﺮ‬

‫اﻳﺮانﺷﻨﺎﺳﻲ‬

‫در دورﻩ ﺳﻠﺠﻮﻗﻴﺎن ﻣﺮﻣﺖ و ﺑﺎزﺳﺎزﯼ ﺷﻮد‪ .‬در اﯾـﻦ دورﻩ ﻓـﺮش‪،‬‬ ‫ﻇﺮوف ﺳﻔﺎﻟﯽ و ﮐﺎﺷﯽ ﮐﺎﺷﺎن ﻧﻴﺰ ﺁوازﻩ ﺟﻬﺎﻧـﯽ ﭘـﻴـﺪا ﮐـﺮد‪ .‬ﺑـﻪ‬

‫* ﻛﺎﺷﺎن ‪ -‬ﻗﺴﻤﺖ اول‬

‫ﻋﻼوﻩ‪ ،‬زﻣﻴﻦ ﻟﺮزﻩ هﺎﯼ ﻣﻬﻴﺐ ﺳﺎل ‪ ١١٩٢‬دورﻩ ﺳﻠـﻄـﻨـﺖ ﮐـﺮﯾـﻢ‬ ‫ﺧﺎن زﻧﺪ وﺳﺎل ‪ ١٢۶٠‬هـ‪ .‬ق‪ .‬ﺧﺮاﺑﻴﻬﺎﯼ ﺑﺴﻴـﺎرﯼ را ﮐـﺎﺷـﺎن ﺑـﻪ‬

‫ﻓﺮزان ﻏﻼﻣﺮﺿﺎ‬

‫ﺟﺎﯼ ﻧﻬﺎدﻩ وﻋﻤﺪﻩ ﺗﺮﯾﻦ ﺁﺛﺎر ﻣﻬﻢ ﺗﺎرﯾﺨﯽ را ﺗﺨﺮﯾﺐ ﻧﻤـﻮدﻩ اﺳـﺖ‪.‬‬ ‫از ﻃﺮف دﯾﮕﺮ ﻋﻨﺎد وﺧﺼﻮﻣﺖ ﺑﻌﻀﯽ ﺳﻼﻃﻴﻦ ﻗﺎﺟﺎر ﺑـﺎ ﮐـﺎﺷـﺎن و‬ ‫هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻃﻐﻴﺎن ﯾﺎﻏﻴﺎن و ﺁﺷﻮﺑﮕﺮان ﻣﺤﻠﯽ ﺑﺎﻋﺚ ﮔﺮدﯾـﺪ ﮐـﻪ اﯾـﻦ‬ ‫ﺷﻬﺮ‪ ،‬دردورﻩ ﻗﺎﺟﺎرﯾﻪ ﺑﺎ رﮐﻮد ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﻮد‪ .‬ﺷﻬﺮودﯾـﺎرﮐـﺎﺷـﺎن ﺑـﻪ‬ ‫ﺷﻬﺎدت ﮐﺎوﺷﻬﺎﯼ ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﯽ ازدﯾﺮﺑﺎزﻣﻬﺪ ﻗـﺪﯾـﻤـﯽ ﺗـﺮﯾـﻦ‬ ‫ﺗﻤﺪﻧﻬﺎﯼ ﺑﺸﺮﯼ ﺑﻮدﻩ و ﺑﻌﺪهﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﺳـﻮاﺑـﻖ درﺧﺸـﺎن‪،‬‬ ‫ﻧﻈﺎم اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ‪ ،‬ﺣﺴﻦ ادارﻩ اﻣﻮر‪ ،‬ﭘﺎﮐﻴﺰﮔﯽ وﺁراﺳﺘﮕﯽ ﺷـﻬـﺮﯼ‪،‬‬ ‫ﺑﻨﺎهﺎﯼ ﺑﺎ ﺷﮑﻮﻩ و ﻣﺠﻠﻞ و ﺻﻨﺎﯾﻊ ﻣﻬﻢ و ﻣﺸﻬﻮرﻋﺮوس ﺷﻬﺮهﺎﯼ‬ ‫اﯾﺮان ﻧﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ ودرﺳﻴﺮﺗﮑﺎﻣﻠﯽ ﻓﺮهﻨﮓ وهﻨﺮاﯾﺮان ﺗـﺎﺛـﻴـﺮﺑﺴـﺰاﯾـﯽ‬ ‫داﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬از ﺷﻮاهﺪ ﺗﺎرﯾﺨﯽ و ﮔﻮاﻩ ﺑﺮ اﯾﻦ ادﻋﺎ‪ ،‬ﺷـﻴـﻔـﺘـﮕـﯽ‬ ‫ﺷﺎﻩ ﻋﺒﺎس ﺻﻔﻮﯼ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﺮﻏﺰار ﮐﻮﯾﺮﯼ اﺳﺖ ﮐـﻪ ﺟـﻬـﺖ دﻓـﻦ‬ ‫ﭘﻴﮑﺮش ﭘﺲ از ﻣﺮگ‪ ،‬ﮐﺎﺷﺎن را ﺑﻪ اﺻﻔﻬﺎن ﺗﺮﺟﻴﺢ داد‪.‬‬

‫ﻋﻜﺲ‪ :‬ﻓﺮزان ﻏﻼﻣﺮﺿﺎ‬ ‫ﻋﻜﺲ‪ :‬ﻓﺮزان ﻏﻼﻣﺮﺿﺎ‬ ‫ﺧﺎﻧﻪ ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﻃﺒﺎﻃﺒﺎﯾﯽ‬

‫ﺗﺎرﯾﺨﭽﻪ‬ ‫ﮐﺎﺷﺎن‪ ،‬ﻗﺪﯾﻤﻴﺘﺮﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺟﻬﺎن‪ ،‬زﯾﺴﺘﮕﺎﻩ ﺑﺸﺮﯾﺖ از دﺳـﺖ ﮐـﻢ‬ ‫هﺰارﻩ ﭼﻬﺎرم ﻗﺒﻞ از ﻣﻴﻼد ﻣﺴﻴﺢ ﻣـﯽ ﺑـﺎﺷـﺪ ﮐـﻪ در ﺗـﭙـﻪ هـﺎﯼ‬ ‫ﺳﻴﻠﻚ ﺑﺎ ﺗﻤﺪن ﺟﺎﻟﺐ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﻣﯽ زﯾﺴﺘﻪ اﻧﺪ‪ .‬هﺮ ﺁﻧﭽـﻪ از ﺗـﺎرﯾـﺦ‬ ‫ﮐﺎﺷﺎن هﻮﯾﺪا ﺳﺖ‪ ،‬ﻧـﻮﺷـﺘـﻪ هـﺎﯾـﯽ اﺳـﺖ ﮐـﻪ ﺑـﻌـﺪ از دورﻩ‬ ‫ﺳﻠﺠﻮﻗﯽ ﻣﻮﺟﻮد ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺗﺎ ﻗﺒﻞ از اﯾـﻦ دورﻩ داﺷـﺘـﻪ هـﺎﯼ‬ ‫ﺑﺸﺮﯾﺖ در ﻣﻮرد ﻗﺪﯾﻤﻴﺘﺮﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺟﻬﺎن‪ ،‬ﮐﺎﺷﺎن‪،‬اﻓﺴﺎﻧﻪ هﺎﯾﻴﺴﺖ‬ ‫ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺤﺮﯾﺮ درﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬داﺳﺘﺎن اول در راﺑﻄﻪ ﺑـﺎ ﺳـﻪ اﯾـﺮاﻧـﯽ‬ ‫زردﺷﺘﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﻬﺎﯼ ﺳﻪ ﻣﻎ‪ ،‬ﺳﻪ ﻣﺠﻮس‪ ،‬ﺳﻪ ﺷـﺎﻩ و ﯾـﺎ ﺳـﻪ‬

‫ﻗﺎﺷﺎن‪ ،‬ﮐﺎﺳﺮود ﮐﺎهﻔﺸﺎن ﮐﺎﺳﺎن و ﭼﻬﻞ ﺣﺼﺎران ﻧﻴﺰ از ﺟـﻤﻠـﻪ‬ ‫اﺳﺎﻣﯽ ﻗﺪﯾﻢ ﮐﺎﺷﺎن اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺮﺧﯽ ازﻧـﻮﯾﺴـﻨـﺪﮔـﺎن دورﻩ‬ ‫هﺎﯼ اﺳﻼﻣﯽ ﺑﻨﺎﯼ ﺷﻬﺮ ﮐـﺎﺷـﺎن ﺑـﻪ دﺳـﺘـﻮر زﺑـﻴـﺪﻩ ﺧـﺎﺗـﻮن‪-‬‬ ‫هﻤﺴﺮهﺎرون اﻟﺮﺷﻴﺪ‪ -‬اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ وﭼﻮن ﺑﺮاﯼ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺣﺼﺎر ﺷـﻬـﺮ‬ ‫ﺟﺎﯼ ﺁن را “ﮐﺎﻩ ﻓﺸﺎﻧﯽ ”ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ازﺁن ﺟﻬﺖ ﮐﺎهﻔﺸـﺎن ﻧـﺎﻣـﻴـﺪﻩ‬ ‫ﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﺪرﯾﺠﺎ" ﺑﻪ ﮐﺎﺷﺎن ﻣﺒﺪل ﮔﺮدﯾﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟـﻪ ﺑـﻪ ﺗـﺤـﻘـﻴـﻘـﺎت‬ ‫اﺧﻴﺮﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﺎن ﮐﻪ در ﺗﭙﻪ هﺎﯼ ﺳﻴﻠﮏ اﻧﺠﺎم ﮔـﺮﻓـﺘـﻪ ﻣـﯽ‬ ‫ﺗﻮان در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﮐﺎﺳﺎن وﮐﺎﺷﺎن ﻣﺎﺧﻮذ ازﻧﺎم ﻗﺒـﺎﯾـﻞ ﮐـﺎﺳـﻮ‬

‫ﻓﺮزاﻧﻪ اﯾﺴﺖ ﮐﻪ از ﮐﺎﺷﺎن ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﻋﻴﺴـﯽ ﻣﺴـﻴـﺢ رهﺴـﭙـﺎر‬

‫وﮐﺎﺷﻮهﺎﯼ ﻣﻌﺎﺻﺮ دوران ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺣﻤﻮراﺑﯽ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ارﻣﻐﺎن ﺑﺒﺮﻧﺪ‪ .‬داﺳﺘﺎن دﯾﮕﺮ در ﻣﻮرد اﺑﻮﻣﻮﺳﯽ اﺷﻌﺮﯼ ﺣﺎﮐﻢ وﻗـﺖ‬

‫ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﯾﯽ و ﺟﻮﯼ‬

‫ﺷﺪﻩ ﺗﺎ ﺑﺮاﯼ ارج ﻧﻬﺎدن ﺑﻪ او و ﺑﺮاﯼ زادروزش‪ ،‬زر‪ ،‬ﻣﺮ و ﮐـﻨـﺪر ﺑـﻪ‬ ‫ﺑﺼﺮﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻬﺮ ﮐﺎﺷﺎن را در ﻗﺮن هﻔﺘﻢ ﭘﺲ ازﻣﻴﻼد ﻣﺴـﻴـﺢ‬

‫‪15‬‬

‫ﺷﻬﺮ ﮐﺎﺷﺎن‪ ،‬ﺑﺎ ﺟﻤﻌﻴﺘﯽ در ﺣﺪود ‪ ٣٢٠٠٠٠‬ﻧـﻔـﺮ و ‪ ٩٣۵‬ﻣـﺘـﺮ‬

‫ﺷﻤﺎرهي ﺳﻲ و دو ‪ -‬ﺑﻬﻤﻦ ‪1389‬‬


‫ارﺗﻔﺎع از ﺳﻄﺢ درﯾﺎ ) ﻃﻮل ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﺋﯽ‪ ۵١‬درﺟﻪ و‪ ٢٧‬دﻗﻴﻘﻪ وﻋـﺮض‬

‫ﺑﺎزار ﮐﺎﺷﺎن‬

‫ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﺋﯽ‪ ٣٣‬درﺟﻪ و‪ ۵٩‬دﻗﻴﻘﻪ( از ﺷﻤﺎل ﺑﻪ ﮐـﻮﯾـﺮﻣـﺮﮐـﺰﯼ اﯾـﺮان‬

‫ﺁﺗﺸﻜﺪﻩ ﻧﻴﺎﺳﺮ‬

‫وﺷـــﻬـــﺮﺳـــﺘـــﺎن ﻗـــﻢ‪ ،‬از ﺟـــﻨـــﻮب ﺑـــﻪ ﺷـــﻬـــﺮﺳـــﺘـــﺎن‬

‫ﻣﺪرﺳﻪ ﺁﻗﺎ ﺑﺰرگ آﺎﺷﺎن‬

‫هﺎﯾﻨﻄﻨﺰ‪،‬ﺑﺮﺧﻮاروﻣﻴﻤﻪ‪،‬ازﻣﺸﺮق ﺑـﻪ دﺷـﺖ ﮐـﻮﯾـﺮ وازﻣـﻐـﺮب ﺑـﻪ‬

‫دﯾﻮارهﺎﯼ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺷﻬﺮ‬

‫ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﻣﺤﻼت ﻣﺤﺪود ﻣﯽ ﺷﻮد و ﺑﺪﻟـﻴـﻞ وﺟـﻮد ارﺗـﻔـﺎﻋـﺎت‪،‬‬

‫ﺣﻤﺎم ﺳﻠﻄﺎن ﻣﻴﺮ اﺣﻤﺪ‬

‫داراﯼ دو ﻧﻮع ﺁب وهﻮاﯼ ﻧﺴﺒﺘﺎ" ﻣﻌﺘﺪل درﻧﻮاﺣـﯽ ﮐـﻮهﺴـﺘـﺎﻧـﯽ‬

‫ﺣﻤﺎم ﻋﺒﺪاﻟﺮزاق ﺧﺎن‬

‫وهﻮاﯼ ﮔﺮم وﺧﺸﮏ در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﮐﻮﯾﺮﯼ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺣﻤﺎم ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ اردهﺎل‬ ‫آﺎروان ﺳﺮاﯼ ﺳﻦ ﺳﻦ آﺎﺷﺎن‬ ‫آﺎروان ﺳﺮاﯼ ﻣﺮﻧﺠﺎب‬ ‫ﺧﺎﻧﻪ ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﺑﺮوﺟﺮدﯼ‬

‫ﻋﻜﺲ‪ :‬ﻓﺮزان ﻏﻼﻣﺮﺿﺎ‬

‫ﺧﺎﻧﻪ ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﻃﺒﺎﻃﺒﺎﯾﯽ‬ ‫ﺧﺎﻧﻪ ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﻋﺎﻣﺮﯼ‬ ‫ﺧﺎﻧﻪ ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﻋﺒﺎﺳﯽ‬ ‫ﻣﺴﺠﺪ ﺳﻠﻄﺎﻧﻴﻪ‬ ‫ﺁراﻣﮕﺎﻩ ﺳﻬﺮاب ﺳﭙﻬﺮﯼ‬ ‫ﺁراﻣﮕﺎﻩ ﺑﺎﺑﺎ اﻓﻀﻞ آﺎﺷﺎﻧﯽ‬ ‫ﺁراﻣﮕﺎﻩ ﻣﺤﺘﺸﻢ آﺎﺷﺎﻧﯽ‬ ‫ﺁراﻣﮕﺎﻩ ﻓﻴﺾ آﺎﺷﺎن‬ ‫ﺟﺎذﺑﻪ هﺎﯼ ﻃﺒﻴﻌﯽ‬ ‫ﺁب ﺳﺮخ ﻓﺮﯾﺰهﻨﺪ‬ ‫ﻏﺎر ﻧﻴﺎﺳﺮ آﺎﺷﺎن‬ ‫ﺁﺑﺸﺎر ﻧﻴﺎﺳﺮ‬ ‫ﻗﻤﺼﺮ ﮐﺎﺷﺎن‬ ‫اﻣﺎﮐﻦ زﯾﺎرﺗﯽ و ﻣﺬهﺒﯽ‬ ‫ﻣﺴﺠﺪ ﻣﻴﺮﻋﻤﺎد‬ ‫اﻣﺎم زادﻩ ﺣﺒﻴﺐ اﺑﻦ ﻣﻮﺳﯽ‬ ‫اﻣﺎﻣﺰادﻩ ﻋﻴﺴﯽ و ﯾﺤﻴﯽ‬ ‫ﺑﻘﻌﻪ اﺑﻮﻟﺆﻟﺆ ) ﺑﺎﺑﺎﺷﺠﺎع اﻟﺪﯾﻦ (‬ ‫ﺷﺎهﺰادﻩ اﺑﺮاهﻴﻢ‬

‫ﺧﺎﻧﻪ ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﻃﺒﺎﻃﺒﺎﯾﯽ‬

‫ﻣﺮاﮐﺰ ﺗﺎرﯾﺨﯽ و ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ‬

‫ﻋﻜﺲ‪ :‬ﻓﺮزان ﻏﻼﻣﺮﺿﺎ‬ ‫در ﮔﺬرﮔﺎﻩ ﺗﻤﺪن ﺗﻮ در ﺗﻮﯼ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ اﯾﺮان‪ ،‬در ﺗﻘﺎﻃﻊ ﻣﺴـﻴـﺮهـﺎﯼ‬

‫ﻗﻠﻌﻪ ﺗﺎرﯾﺨﯽ هﻨﺠﻦ )روﺳﺘﺎﯼ اﺑﻴﺎﻧﻪ(‬

‫ﺷﻤﺎﻟﯽ و ﺟﻨﻮﺑﯽ‪ ،‬ﺷﺮﻗﯽ و ﻏﺮﺑﯽ‪ ،‬ﺑﻮﯼ ﻣﻌﻄﺮ ﺧﺎﮎ‪ ،‬هﺮ ﮐﺴـﯽ‬ ‫را ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﮐﺎﺷﺎن ﻣﯽ ﮐﺸﺎﻧﺪ ﺗﺎ از هـﺰار ﺗـﻮﯼ ﺧـﻮد ﺗـﻤـﺪن و‬ ‫ﻓﺮهﻨﮓ اﯾﺮان زﻣﻴﻦ و هﻨﺮ ﻣﻌﻤﺎران اﯾﻦ ﺷﻬﺮ را ﺑﻪ رخ او ﺑـﮑـﺸـﺪ‪.‬‬ ‫دراﯾﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﺮاﮐﺰﺗﺎرﯾﺨﯽ‪ ،‬ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ و ﻃـﺒـﻴـﻌـﯽ ﺷـﻬـﺮﺳـﺘـﺎن‬ ‫ﮐﺎﺷﺎن اراﯾﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﮔﺰﯾﺪﻩ اﯼ از اﯾﻦ ﻣﺮاﮐﺰ ﮔـﺮدﺷـﮕـﺮﯼ‬ ‫ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﻮد‪.‬‬

‫ﺗﭙﻪ هﺎﯼ ﺳﻴﻠﮏ )‪(Sialk‬‬ ‫هﻨﮕﺎﻣﻴﮑﻪ ﻧﺎم ﻓﻴﻦ ﮐﺎﺷﺎن ﺑﻪ ﮔـﻮش ﻣـﯽ ﺧـﻮرد‪ ،‬ﺷـﺎﯾـﺪ اوﻟـﻴـﻦ‬ ‫اﺳﻤﯽ ﮐﻪ در ذهﻦ ﻧﻘﺶ ﻣﯽ ﺑﻨﺪد‪ ،‬ﺑﺎغ ﻓﻴﻦ ﮐﺎﺷﺎن و ﺣﻤﺎم ﻓﻴﻦ‪،‬‬ ‫ﻗﺘﻠﮕﺎﻩ اﻣﻴﺮ ﮐﺒﻴﺮ در ﻋﻬﺪ ﻗﺠﺎرﯾﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺷﺎﯾـﺪ ﮐـﻤـﺘـﺮ ﮐﺴـﯽ ﺑـﻪ‬

‫ﺑﺰرگ ﺁﺛﺎر ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ‬

‫ﺳﮑﻮت ﭘﺮﻣﻌﻨﺎﯼ روﺳﺘﺎﯼ ﻓﻴﻦ اﻧﺪﯾﺸﻴﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در ‪ 4‬ﮐﻴﻠﻮﻣـﺘـﺮﯼ‬ ‫ﺟﺎدﻩ ﻓﻴﻦ در ﺟﻨﻮب ﻏﺮﺑﯽ آﺎﺷﺎن‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﮔـﻮش ﺑـﺮ زﻣـﻴـﻦ ﻣـﯽ‬

‫ﺗﭙﻪ هﺎﯼ ﺳﻴﻠﻚ‬

‫ﻧﻬﻴﺪ‪ ،‬ﺳﻔﺮ ﺑﻪ ‪ ۴۵٠٠‬ﺳﺎل ﻗﺒﻞ از ﻣﻴﻼد را ﺁﻏﺎز ﻣﻴﮑﻨﻴﺪ‪ ،‬ﺳﻔﺮﯼ ﺑـﻪ‬

‫ﺑﺎغ و آﺎخ ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﻓﻴﻦ‬

‫ژرﻓﺎﯼ اﯾﺮاﻧﻴﺖ‪ .‬زﻣﺎﻧﻴﮑﻪ اﻗﻮاﻣﯽ ﺑﺎ ﺗـﻤـﺪن ﻣـﯽ زﯾﺴـﺘـﻪ اﻧـﺪ آـﻪ‬

‫روﺳﺘﺎﯼ اﺑﻴﺎﻧﻪ‬

‫‪16‬‬

‫ﺷﻤﺎرهي ﺳﻲ و دو ‪ -‬ﺑﻬﻤﻦ ‪1389‬‬


‫وﺳﺎﯾﻞ آﺎر ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺳﻨﮓ و اﺳﺘﺨـﻮان ﺗﺸـﻜـﻴـﻞ ﻣـﯽ دادﻩ‬ ‫اﺳﺖ‪ .‬ﮔﺎهﯽ اﯾﻦ ﺳﮑﻮت ﻧﻴﺰ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺗﻠﺦ ﺑﻪ ﻓـﺮاﻣـﻮﺷـﯽ ﺳـﭙـﺮدﻩ‬

‫ﺷﺒﻬﺎي ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻓﻴﻠﻢ‬

‫ﺷﺪن ﺗﻤﺪن ﭘﺎرﺳﯽ را ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ دارد!‬

‫ﻣﻬﺪي واﻋﻈﻲ‬ ‫ﭼﻬﺎرﻣﻴﻦ ﺟﻠﺴﻪ از ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺟﻠﺴـﺎت ﻧـﻤـﺎﯾـﺶ ﻓـﻴـﻠـﻢ اﻧـﺠـﻤـﻦ‬ ‫داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن اﯾﺮاﻧﯽ داﻧﺸﮕﺎﻩ ﺁﻟﺒﺮﺗﺎ‪ ،‬اﺧﺘﺼﺎص داﺷﺖ ﺑـﻪ ﭘـﺨـﺶ و‬ ‫ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻓﻴﻠﻤﯽ از "ﻣﺎﯾﻜﻞ ﮔﻮﻧﺪرﯼ" ﺑﻪ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﮔﯽ "ﭼﺎرﻟﯽ آﺎﻓﻤـﻦ"‬ ‫ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان "درﺧﺸﺶ اﺑﺪﯼ ﯾﻚ ذهﻦ ﭘﺎك"‪ .‬اﯾﻦ ﻓـﻴـﻠـﻢ‪ ،‬اﺳـﻜـﺎر‬ ‫ﺑﻬﺘﺮﯾﻢ ﻓﻴﻠﻤﻨﺎﻣﻪ را ﺑﻪ ﺳﺎل ‪ ٢٠٠۵‬ﺑـﺮاﯼ "ﭼـﺎرﻟـﯽ آـﺎﻓـﻤـﻦ" ﺑـﻪ‬ ‫ارﻣﻐﺎن ﺁورد‪ .‬هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻋﻨﻮان "ﺟﺎﯾﺰﻩ ﮔﻠﺪن ﮔﻠﻮب" ﭼﻬﺎر ﻣـﺮﺗـﺒـﻪ در‬ ‫ﻓﻬﺮﺳﺖ ﺟﻮاﯾﺰ اﯾﻦ ﻓﻴﻠﻢ ﺗﻜﺮار ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪" .‬درﺧﺸﺶ اﺑـﺪﯼ ﯾـﻚ‬ ‫ذهﻦ ﭘﺎك" رواﯾﺘﮕﺮ داﺳﺘﺎﻧﯽ ﺳﺎدﻩ از ﻓـﺮاز و ﻧﺸـﻴـﺒـﻬـﺎﯼ راﺑـﻄـﻪ‬ ‫ﻋﺎﻃﻔﯽ ﺷﺨﺼﻴﺘﻬﺎﯼ اﺻﻠﯽ ﻓﻴﻠﻢ‪ ،‬آﻠـﻤـﻨـﺘـﺎﯾـﻦ ) ﺑـﺎ ﺑـﺎزﯼ آـﻴـﺖ‬ ‫وﯾﻨﺴﻠﺖ( و ﺟﻮﺋﻞ )ﺑﺎ ﺑﺎزﯼ ﺗﺤﺴﻴﻦ ﺑﺮاﻧﮕـﻴـﺰ ﺟـﻴـﻢ آـﺮﯼ( اﺳـﺖ‪.‬‬

‫ﻋﻜﺲ‪ :‬ﻓﺮزان ﻏﻼﻣﺮﺿﺎ‬

‫ﻟﻴﻜﻦ ﺑﺮ هﻢ زدن ﺗﻮاﻟﯽ زﻣﺎﻧﯽ وﻗﺎﯾﻊ و ﺑﻜﺎرﮔﻴﺮﯼ ﻣﻔـﻬـﻮﻣـﯽ ﺗـﺎزﻩ‪،‬‬ ‫ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان "ﭘﺎك آﺮدن ﺑﺨﺸﯽ ﻣﻨﺘﺨﺐ از ﺣﺎﻓﻈﻪ"‪ ،‬ﺁﻧﺮا ﺗﺒﺪﯾـﻞ ﺑـﻪ‬ ‫ﻓﻴﻠﻤﯽ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ و ﺑﺤﺚ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰ آﺮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺑﻴﺎ ﺗﺎ ﺑﻘﺎ را ﻣﻬﻴﺎ ﺷﻮﯾﻢ‬ ‫ﮐﻪ اﯾﻨﺠﺎﯼ ﺑﺲ ﻧﺎﺧﻮش و ﺑﻴﻨﻮاﺳﺖ‬

‫در ﺳﻜﺎﻧﺴﻬﺎﯼ ﺁﻏﺎزﯾﻦ ﻓﻴﻠﻢ‪ ،‬ﺟﻮﺋﻞ و آﻠﻤﻨﺘﺎﯾﻦ در ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺻـﺤـﻨـﻪ‬ ‫)ﻧﺎﺻﺮ ﺧﺴﺮو(‬

‫در آﻨﺎر ﯾﻜﺪﯾﮕﺮ ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ و در اداﻣﻪ داﺳﺘﺎن ﺑﺎ ﯾﻜﺪﯾﮕﺮ ﺁﺷـﻨـﺎ‬ ‫ﺷﺪﻩ و راﺑﻄﻪ اﯼ دوﺳﺘﺎﻧﻪ و ﻋﺎﻃﻔﯽ ﺑﺮﻗﺮار ﻣﯽ آﻨﻨﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﺻﺤـﻨـﻪ‬

‫ﻇﺎهﺮاً در ‪ ۵۵٠٠‬ﺳﺎل ﭘﻴﺶ‪ ،‬اﯾﻦ اﻗﻮام ﺑﺮ اﺛﺮ ارﺗـﺒـﺎط ﺑـﺎ ﻣـﺪﻧـﻴـﺖ‬

‫هﺎ ﻋﻴﻨﺎً در ﺑﺨﺶ ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ ﻓﻴﻠﻢ و ﺑﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ زﻣﺎﻧﯽ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻣﺎهﻪ ﻧـﻴـﺰ‬

‫ﺷﻮش‪ ،‬ﻧﮕﺎرش ﺧﻂ را ﻓﺮاﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ و ﻟﻮﺣﻪهﺎﯼ ﮔﻠﯽ ﻓـﺮاواﻧـﯽ ﺑـﺎ‬

‫ﺗﻜﺮار ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻟﻴﻜﻦ هﻴﭽﻴـﻚ از ﺁن دو‪ ،‬ﺑـﺮﺧـﻮرد و ﺁﺷـﻨـﺎﯾـﯽ‬

‫ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺗﺮﯾﻦ ﻧﻮع اﯾﻦ ﺧﻂ‪ ،‬در ﺳﻴﻠﮏ ﺑﻪ ﯾﺎدﮔﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻪاﻧـﺪ‪ .‬ﺗـﻤـﺪن‬

‫ﻗﺪﯾﻤﯽ را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﻤﯽ ﺁورﻧﺪ و ﮔﻮﯾـﯽ ﺁن ﺑـﺨـﺶ از زﻧـﺪﮔـﯽ و‬

‫اﻗﻮام ﺗﭙﻪهﺎﯼ ﺳﻴﻠﮏ در ‪ ٢۵٠٠‬ﺳﺎل ﭘﻴﺶ‪ ،‬ﻣﻐﻠﻮب ﺗﻤﺪن ﺁرﯾـﺎﯾـﯽ‬

‫ﺧﺎﻃﺮات ﻣﺸﺘﺮك‪ ،‬از ذهﻦ هﺮ دو ﺣﺬف ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و اﯾﻦ‪" ،‬دﺳـﺖ‬

‫ﮔﺮدﯾﺪ ﮐﻪ ﺁﺛﺎر ﺁنهﺎ در ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺣﻔﺎرﯼ از ﻗﺒﻴﻞ ﻇﺮوف ﻟـﻮـﻟـﻪ‬

‫ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﯽ" اﯼ اﺳﺖ آﻪ در اﯾﻦ ﻓﻴﻠﻢ ﻣﺤﻘﻖ ﺷﺪﻩ‪ .‬ﻃـﺒـﻴـﻌـﺖ ﺑـﭽـﻪ‬

‫دار ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺎ ﻧﻘﺶ اﺳﺐ‪ ،‬ﺧﻮرﺷﻴﺪ‪ ،‬اﺳﻠﺤﻪ ﺁهـﻨـﯽ‪ ،‬ﺷـﻤـﺸـﻴـﺮ و‬

‫ﮔﺎﻧﻪ و ﻏﻴﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﯽ آﻠﻤﻨﺘﺎﯾﻦ‪ ،‬اﯾﻦ دوﺳﺘﯽ را ﺗﺤﺖ ﺗـﺎﺛـﻴـﺮ‬

‫ﻧﻴﺰﻩهﺎﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺸﻒ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺁنهﺎ ﺑﻪ ﻣـﻮزﻩ ﻣـﻠـﯽ‬

‫ﻗﺮار دادﻩ‪ ،‬ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اﯼ آﻪ آﻠﻤﻨﺘﺎﯾﻦ ﺑﺎ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺑـﻪ ﯾـﻚ ﻣـﻮﺳـﺴـﻪ‬

‫اﯾﺮان واﻗﻊ در ﺗﻬﺮان و ﺑﻌﻀﯽ ﺑﻪ ﻣﻮزﻩ ﻟﻮور در ﭘﺎرﯾﺲ اﻧـﺘـﻘـﺎل دادﻩ‬

‫درﻣﺎﻧﯽ و ﭘﺲ از ﻃﯽ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ‪ ،‬ﺟﻮﺋﻞ را و هﺮﺁﻧﭽﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑـﻪ‬

‫ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬زﯾﮕﻮرات‪ ،‬ﻣﻌﺒﺪ هﺮﻣـﯽ ﻣـﻨـﺴـﻮب ﺑـﻪ ﺗـﻤـﺪن ﺑـﻴـﻦ‬

‫او ﺑﻮدﻩ‪ ،‬از ذهﻦ ﺧﻮد ﺣﺬف ﻣﯽ آﻨﺪ‪ .‬ﺟﻮﺋﻞ ﻧﻴﺰ ﭘﺲ از ﺁﮔـﺎهـﯽ از‬

‫اﻟﻨﻬﺮﯾﻨﯽ‪ ،‬ﮐﻪ در ﺑﻠﻨﺪﺗﺮﯾﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﺳﻴﻠﮏ ﻧﻤﺎﯾﺎن اﺳﺖ از ﺷـﮑـﻮﻩ‬

‫اﯾﻦ ﺗﺼﻤﻴﻢ آﻠﻤﻨﺘﺎﯾﻦ و ﺑﻪ ﺗﻼﻓﯽ‪ ،‬دﺳﺖ ﺑﻪ اﻗﺪاﻣﯽ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑـﺮاﯼ‬

‫ﺑﯽﭘﺎﯾﺎن اﯾﻦ ﺑﻨﺎﯼ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﭘﺮدﻩ ﺑﺮدارﯼ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺣﺬف او از ذهﻦ و ﺧﺎﻃﺮ ﺧﻮد ﻣﯽ زﻧـﺪ‪ .‬ﻟـﻴـﻜـﻦ در ﻃـﯽ ﻓـﺮﺁﯾـﻨـﺪ‬ ‫ﭘﺎآﺴﺎزﯼ ﺣﺎﻓﻈﻪ‪ ،‬آﻪ ﯾﻚ ﺷﺐ آﺎﻣﻞ ﺑﻪ ﻃﻮل ﻣﯽ اﻧﺠﺎﻣﺪ‪ ،‬ﺟـﻮﺋـﻞ‬

‫ﻋﻜﺲ‪ :‬ﻓﺮزان ﻏﻼﻣﺮﺿﺎ‬

‫ﺑﺎ ﺑﺨﺸﯽ از ﺧﺎﻃﺮات ﺷﻴﺮﯾﻦ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ آﻠﻤﻨﺘﺎﯾﻦ روﺑﺮو ﻣﯽ ﺷـﻮد‪،‬‬ ‫آﻪ اﺑﺘﺪا ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﻪ ﺣﻔﻆ ﺗﻨﻬﺎ هﻤﻴﻦ ﺑﺨﺶ از ﺧﺎﻃﺮات و در اداﻣـﻪ‪،‬‬ ‫ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﻪ ﻣﺘﻮﻗﻒ آﺮدن آﺎﻣﻞ ﻓﺮﺁﯾﻨﺪ ﭘﺎآﺴﺎزﯼ ﺣﺎﻓﻈﻪ ﻣﯽ ﮔـﻴـﺮد‪.‬‬ ‫ﻟﻴﻜﻦ اﯾﻨﻬﺎ هﻤﻪ زﻣﺎﻧﯽ اﺗﻔﺎق ﻣﯽ اﻓﺘﺪ آﻪ ﺟﻮﺋﻞ ﻋﻤﻼً ﺑـﻪ هـﻮش‬ ‫ﻧﻴﺴﺖ و در ذهﻦ و ﻓﻜﺮ ﺧﻮد ﻣﯽ آﻮﺷﺪ ﺗﺎ آﻠﻤﻨﺘﺎﯾﻦ و ﺧﺎﻃـﺮات او‬ ‫را ﺑﻪ ﻃﺒﻘﺎت ﭘﺎﯾﻴﻨﯽ ذهﻦ ﺧﻮد – ﻣﺜﻼً ﺣﺎﻓﻈـﻪ ﻣـﺮﺑـﻮط ﺑـﻪ دوران‬ ‫آﻮدآﯽ – ﻣﻨﺘﻘﻞ آﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺪﯾـﻦ ﺗـﺮﺗـﻴـﺐ از دﺳـﺘـﺮس آـﺎرﻣـﻨـﺪان‬ ‫ﻣﻮﺳﺴﻪ ﭘﺎآﺴﺎزﯼ ﻣﺤﻔﻮظ ﺑﻤﺎﻧﺪ؛ ﺗﻼﺷﯽ آـﻪ در ﻧـﻬـﺎﯾـﺖ ﺑـﯽ‬ ‫ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ و آﻠﻤﻨﺘﺎﯾﻦ ﻧﻴﺰ از ﺧﺎﻃﺮ ﺟﻮﺋﻞ ﭘﺎك ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﻟﻴﻜﻦ‬ ‫اﯾﻦ ﭘﺎﯾﺎن ﻣﺎﺟﺮا ﻧﻴﺴﺖ! ﻓﻴﻠﻢ "درﺧﺸﺶ ‪ "...‬ﺣﺎوﯼ ﻧـﻜـﺎت ﻗـﺎﺑـﻞ‬ ‫ﺑﺤﺚ ﻣﺘﻌﺪدﯼ اﺳﺖ آﻪ در اداﻣﻪ و ﺑﻪ ﻃﻮر ﮔﺬرا ﭼﻨﺪ ﻧﻜـﺘـﻪ از ﺁن‪،‬‬

‫ﺗﭙﻪهﺎﯼ ﺳﻴﻠﮏ در ﺑﻴﻦ ﻣﺴﻴﺮ ﺷﻬﺮ ﮐﺎﺷﺎن و ﺑﺎغ ﻓﻴﻦ واﻗـﻊ ﺷـﺪﻩ‬

‫ﻣﻮرد ﺑﺎزﺑﻴﻨﯽ و ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﻴﺮد‪.‬‬

‫اﺳﺖ ﮐﻪ از ‪ ٧ : ٣٠‬ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﻏﺮوب ﺁﻓﺘﺎب ﺑﺮاﯼ ﺑﺎزدﯾﺪﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﻣﻬـﻴـﺎ‬

‫"زﻧﺪﮔﯽ ﺁﻧﭽﻪ زﯾﺴﺘﻪ اﯾﻢ ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺁن ﭼﻴﺰهﺎﯾـﻴـﺴـﺖ ﮐـﻪ ﺑـﻪ‬

‫ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺧﺎﻃﺮ ﻣﯽﺁورﯾﻢ ﺗﺎ ﺑﺎز ﮔﻮﯾﻴﻢ"؛ ﻧﻘﻞ ﻗﻮﻟﯽ از ﮔﺎﺑﺮﯾﻞ ﮔﺎرﺳﻴﺎ ﻣﺎرآﺰ از‬ ‫آﺘﺎب "زﻧﺪﻩ ام ﺗﺎ رواﯾﺖ آﻨﻢ" در ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻓﻴﻠﻢ و ﺗﺎﯾﻴﺪ اﯾـﻦ ﻣـﻄـﻠـﺐ‬ ‫آﻪ داﺷﺘﻪ هﺎﯼ ﻣﺎ در زﻧﺪﮔﯽ‪ ،‬ﺑﻪ ﺟـﺰ ﺧـﺎﻃـﺮات ﻣـﺎ ﻧـﻴـﺴـﺘـﻨـﺪ‪.‬‬

‫اداﻣﻪ دارد‪...‬‬

‫‪17‬‬

‫ﺷﻤﺎرهي ﺳﻲ و دو ‪ -‬ﺑﻬﻤﻦ ‪1389‬‬


‫ﺧﺎﻃﺮاﺗﯽ آﻪ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﻨﯽ ﻣﻴﺸﻮﯾﻢ‪ ،‬هﻮﯾﺖ ﻣـﻴـﮕـﻴـﺮﯾـﻢ و ﮔـﻮﯾـﯽ‬

‫داﻧﺶ ﺑﺸﺮﯼ‪ ،‬ﻗﺎدر ﺑﻪ دﺳﺘﺮﺳﯽ و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺣﺎﻓﻈﻪ ﺷﻮد‪ ،‬ﻟـﻴـﻜـﻦ‬

‫دﻗﺎﯾﻘﯽ از زﻧﺪﮔﯽ را آﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﻤﯽ ﺁورﯾﻢ‪ ،‬هﺮﮔﺰ ﻧﺰﯾﺴﺘـﻪ اﯾـﻢ‪.‬‬

‫ﺑﺎز هﻢ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺮ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ارزﺷﻬﺎﯼ اﻧﺴﺎﻧﯽ‪ ،‬و ﻣﺸﺨﺼﺎ‬

‫ﻟﻴﻜﻦ‪ ،‬اﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺧﺎﻃﺮات ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺑﻪ هﻮﯾﺖ ﻣﺎ ﺷﻜﻞ ﻣـﻴـﺪهـﻨـﺪ‪.‬‬

‫ﻗﺪرت ﻋﺸﻖ‪ ،‬ﻓﺎﺋﻖ ﺁﯾﺪ!‬

‫ﺑﻠﻜﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮﯼ ﮐﻪ از ﻣﺎ در ذهﻦ دﯾﮕﺮان وﺟﻮد دارد ﻧﻴﺰ هﻮﯾﺖ ﻣـﺎ را‬ ‫ﻗﻮام ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﻣﻔﻬﻮم ﺑﻪ زﯾﺒﺎﯾﯽ در ﻓﻴﻠﻢ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ آﺸـﻴـﺪﻩ‬ ‫ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﺁﻧﺠﺎ آﻪ هﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ ﺁﻏﺎز ﺣﺬف آﻠﻤﻨﺘﺎﯾﻦ از ﺧـﺎﻃـﺮ ﺟـﻮﺋـﻞ‪،‬‬ ‫آﻠﻤﻨﺘﺎﯾﻦ ﺁﺷﻔﺘﻪ و ﺑﯽ ﻗﺮار ﻣﯽ ﺷﻮد و در ﺗﻤﺎس ﺑﺎ دوﺳﺖ ﭘﺴـﺮ‬

‫ﮔﺰارش ﺗﺼﻮﻳﺮي از اﻳﺮان‬

‫ﺟﺪﯾﺪش اﻋﺘﺮاف ﻣﻴﻜﻨﺪ آﻪ ﮔﻮﯾﯽ دارد ﻧﺎﺑﻮد و ﻣﺤﻮ ﻣﯽ ﺷﻮد! ﻧﻜﺘﻪ‬ ‫دﯾﮕﺮ‪ ،‬ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ آﺮدن اهﻤﻴﺖ ﺣﻀﻮر دﯾﮕﺮان در زﻧـﺪﮔـﯽ ﻣـﺎﺳـﺖ‪.‬‬ ‫ﺣﻀﻮر ﻓﻴﺰﯾﻜﯽ در آﻨـﺎر ِ و ﺣﻀـﻮر ﻣـﻌـﻨـﻮﯼ در ذهـﻦ ﺁﻧـﻬـﺎ آـﻪ‬

‫ﻓﺮزان ﺗﻮﻛﻠﻲ‬

‫دوﺳﺘﺸﺎن دارﯾﻢ‪ ،‬ﻧﻘﺶ ﭘﺮرﻧﮕﯽ در ﺣﻔﻆ ﺟﺴﻢ و روان ﻣـﺎ دارد‪.‬‬ ‫ﺑﺪﯾﻦ ﻣﻌﻨﯽ آﻪ اﮔﺮ ﻣﺎ در ﻧﮕﺎﻩ دﯾﮕﺮان ﻣﻮﺟﻮد ﻧـﺒـﺎﺷـﻴـﻢ‪ ،‬در درون‬ ‫هﻢ اﺣﺴﺎس وﺟﻮد ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻴﻢ‪ .‬در ﺻﺤﻨﻪ اﯼ از ﻓﻴـﻠـﻢ‪ ،‬ﺁﻧـﺠـﺎ آـﻪ‬

‫ﺟﻮﺋﻞ در اﻓﻜﺎر ﺧﻮد‪ ،‬در ﺗﻘﻼ ﺑﺮاﯼ ﺗﻮﻗﻒ ﻓﺮﺁﯾﻨﺪ ﭘـﺎآﺴـﺎزﯼ ذهـﻨـﯽ‬ ‫اﺳﺖ‪ ،‬ﻟﺤﻈﻪ اﯼ درﮔﻴﺮ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﺎ ﻣﺪﯾﺮ ﻣﻮﺳﺴﻪ درﻣﺎﻧﯽ ﺷـﺪﻩ‪ ،‬از‬ ‫آﻠﻤﻨﺘﺎﯾﻦ ﻏﺎﻓﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬هﻤﻴﻦ اﻧﺪك زﻣﺎن آﺎﻓﻴﺴـﺖ ﺗـﺎ ﺗﺼـﻮﯾـﺮ‬ ‫آﻠﻤﻨﺘﺎﯾﻦ در ذهﻦ او ﭘﺎك ﺷﻮد )در ﻓﻴﻠﻢ‪ ،‬آﻠﻤﻨﺘـﺎﯾـﻦ ﺑـﺎ ﺟﺴـﻤـﯽ‬ ‫ﺑﺪون ﺻﻮرت ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻣﻴﺸﻮد( و ﺧﻮدش هﻢ ﻣﺤـﻮ و ﻧـﺎﭘـﺪﯾـﺪ ﮔـﺮدد‪.‬‬ ‫ﺗﻘﺪﯾﺮ ﻧﻴﺰ ﻣﻔﻬﻤﻮم دﯾﮕﺮﯼ اﺳﺖ آﻪ ﻣﻴﺘﻮان ﻓﻴﻠﻤﻨـﺎﻣـﻪ را ﺑـﻪ ﻃـﻮر‬ ‫ﺿﻤﻨﯽ ﺑﺮ ﺁن دﻻﻟﺖ داد‪ .‬ﻧﻤﺎﯾﺶ اﻓﺮادﯼ آﻪ ﺑﺮاﯼ ﭼﻨﺪﻣﻴﻦ ﻣـﺮﺗـﺒـﻪ‬ ‫ﺑﻪ ﻣﻮﺳﺴﻪ ﭘﺎآﺴﺎزﯼ ﻣﺮاﺟﻌﻪ آﺮدﻩ اﻧﺪ ‪ -‬ﻇﺎهﺮا ﭼﻮن هﺮﻣﺮﺗﺒﻪ ﺑـﻪ‬ ‫دﻻﯾﻠﯽ دوﺑﺎرﻩ در ﻣﻮﻗﻌﻴﺘﻬﺎﯼ ﺣﺬف ﺷﺪﻩ ﻗﺒﻠﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧـﺪ – و‬ ‫ﯾﺎ داﺳﺘﺎن ﺟﻮﺋﻞ و آﻠﻤﻨﺘﺎﯾﻦ آﻪ ﺑﺮاﯼ ﻣﺮﺗﺒﻪ دوم‪ ،‬ﺳﺮ راﻩ هﻢ ﻗـﺮار‬ ‫ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ و هﻤﺎن ﻣﺴﻴﺮ ﺁﺷﻨﺎﯾﯽ اوﻟﻴﻪ را ﻋﻴﻨﺎ ﻃﯽ ﻣـﯽ آـﻨـﻨـﺪ‪،‬‬ ‫اﯾﻦ ﭼﺎﻟﺶ را ﺑﺮ ذهﻦ ﻣﺘﺒﺎدر ﻣﯽ ﺳﺎزد آﻪ ﺁﯾـﺎ ﻧـﻘـﺶ ﺗـﻘـﺪﯾـﺮ در‬ ‫زﻧﺪﮔﯽ اﻧﺴﺎن ﺗﺎ اﯾﻦ اﻧﺪازﻩ ﭘﺮرﻧﮓ اﺳﺖ آﻪ ﺣـﺘـﯽ اﮔـﺮ ﺟـﻮﺋـﻞ و‬ ‫آﻠﻤﻨﺘﺎﯾﻦ‪ ،‬ﺑﺎرهﺎ و ﺑﺎرهﺎ از زﻧﺪﮔﯽ و ﺧﺎﻃﺮات ﯾﻜﺪﯾﮕﺮ ﻣﺤـﻮ ﺷـﻮﻧـﺪ‪،‬‬ ‫ﺑﺎز هﻢ روزﯼ در ﻣﺴﻴﺮ ﯾﻜﺪﯾﮕﺮ ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ و راﺑﻄﻪ اﯼ ﻧﻮ ﺑـﺮﭘـﺎ‬ ‫ﻣﯽ آﻨﻨﺪ؟‬ ‫ﻓﻴﻠﻢ "درﺧﺸﺶ ‪ ، "...‬درﺑﺎرﻩ رواﺑﻂ اﻧﺴﺎﻧـﯽ و ارزش راﺑـﻄـﻪ هـﺎ‬ ‫ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺗﺎآﻴﺪ ﻣﯽ آﻨﺪ ﺑﻪ هﻴﭻ وﺟﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان از اوﻗـﺎت‬ ‫ﺧﻮش راﺑﻄﻪ هﺎ‪ ،‬ﺣﺘﯽ ﺁﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻓﺮﺟﺎم ﺧﻮﺑﯽ ﻧﺪارﻧﺪ‪ ،‬ﮔﺬﺷـﺖ و‬ ‫اﯾﻨﮑﻪ اﻧﺴﺎن هﺎ ﺗﻨﻬﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ رواﺑﻂ ﺷﺎن در ﺣﺎل ﻧﺎﺑﻮدﯼ اﺳـﺖ‪،‬‬ ‫ﺑﻪ ارزش ﺁﻧﻬﺎ ﭘﯽ ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ‪ .‬ﻓﻴﻠﻢ‪ ،‬ﺣـﺎﻓـﻈـﻪ و ﻓـﺮﺁﯾـﻨـﺪ ﺑـﺎﯾـﮕـﺎﻧـﯽ‬ ‫ﺧﺎﻃﺮات را هﺪف واآﺎوﯼ ﻗﺮار ﻣﯽ دهﺪ و ﺑﺎ ﭘﺮرﻧﮓ آﺮدن ﻣﻔﻬـﻮﻣـﯽ‬ ‫هﻤﭽﻮن ﻋﺸﻖ‪ ،‬ﺑﺮ اﯾﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﺗﺎآﻴﺪ ﻣﯽ آﻨﺪ آﻪ ﺣـﺘـﯽ اﮔـﺮ روزﯼ‬

‫‪18‬‬

‫ﺷﻤﺎرهي ﺳﻲ و دو ‪ -‬ﺑﻬﻤﻦ ‪1389‬‬


‫‪19‬‬

‫ﺷﻤﺎرهي ﺳﻲ و دو ‪ -‬ﺑﻬﻤﻦ ‪1389‬‬


‫‪20‬‬

‫ﺷﻤﺎرهي ﺳﻲ و دو ‪ -‬ﺑﻬﻤﻦ ‪1389‬‬


‫►‬ ‫‪21‬‬

‫دو ﻋﻜﺲ ﭘﺎﻳﻴﻦ از ﺣﻤﻴﺪرﺿﺎ ذواﻟﻔﻘﺎر‬ ‫از ﻛﻨﺴﺮت اﻣﻴﺪ در ادﻣﻮﻧﺘﻮن‬

‫ﺷﻤﺎرهي ﺳﻲ و دو ‪ -‬ﺑﻬﻤﻦ ‪1389‬‬


‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬

‫‪Email: editor@iraniansmonthly.com‬‬ ‫‪Website: http://iraniansmonthly.com‬‬ ‫ﺷﻤﺎ و اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬

‫‪20‬‬

‫وﺑﺴﺎﻳﺖ ﻧﺸﺮﻳﻪ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺑﺎ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖﻫﺎي ﻣﺘﻨﻮﻋﻲ از ﻗـﺒـﻴـﻞ ارﺳـﺎل‬

‫ﭘﺲ از ﻋﻀﻮﻳﺖ در ﭘﺎﻳﮕﺎه ﻧﺸﺮﻳﻪ‪ ،‬و در ﺻﻮرت ﺗﻤـﺎﻳـﻞ ﺑـﻪ ارﺳـﺎل‬

‫آﻧﻼﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﺐ و اﻣﻜﺎﻧﺎت ﺑﻲ ﻧﻈﻴﺮ دﻳﮕﺮ در ﺧﺪﻣﺖ ﻋﻼﻗﻪ ﻣﻨﺪان ﺑﻪ‬

‫ﻣﻄﻠﺐ‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﺎ ﺗﻤﺎس ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ و درﺧﻮاﺳﺖ ارﺗﻘﺎي ﺳﻄﺢ‪ ،‬از ﻋﻀﻮ ﺑـﻪ‬

‫اﻳﻦ رﺳﺎﻧﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﻧــﻮﻳﺴــﻨــﺪه ﻧــﻤــﺎﻳــﻴــﺪ‪ .‬ﺑــﺎ ارﺗــﻘــﺎي ﺳــﻄــﺢ ﺑــﻪ ﻧــﻮﻳﺴــﻨــﺪه‪،‬‬

‫ﺑﺮاي ﻋﻀﻮﻳﺖ در ﭘﺎﻳﮕﺎه ﻧﺸﺮﻳﻪ ﻛﺎﻓﻲﺳﺖ ﺗﺎ ﺷﻨﺎﺳﻪ ﻛﺎرﺑﺮي و رﻣـﺰ‬

‫ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺟﻤﻊ اﻋﻀﺎي ﻓﻌﺎل اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻣﻲ ﭘﻴﻮﻧﺪﻳﺪ‪ .‬اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟـﺔ‬

‫ورود ﺧﻮد را اﻳﺠﺎد و ﻧﺸﺎﻧﻲ اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻚ ﺧﻮد را وارد ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ﺗـﺎ ﺑـﻪ‬

‫ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻦ اﺳﺎﺳﻨﺎﻣﻪ و ﻣﻠﺰوﻣﺎت آن ﺗﻠﻘﻲ ﻣﻲﮔﺮدد‪.‬‬

‫ﺧﺎﻧﻮاده اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺑﭙﻴﻮﻧﺪﻳﺪ‪.‬‬

‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﻪ در اﻧﺘﻈﺎر ﻫﻤﻜﺎري ﺷﻤﺎﺳﺖ‪.‬‬

‫‪22‬‬

‫ﺷﻤﺎرهي ﺳﻲ و دو ‪ -‬ﺑﻬﻤﻦ ‪1389‬‬


Iranians Social and Cultural Monthly of Iranians in Edmonton

January 2011 – Bahman 1389

32 Year 4, No.4 Editor’s Note Disunion in The Blind Owl and Lost Highway Shaghayegh’s Diary Boxing Day; The Nostalgia of The Norouz or The Tragedy of Alexander’s Attack Where Are We From The Story of a Shimmering Image Alberta: The Shift in Power Literature Highlights of 2010 Iran Geographic Movie Nights

Editor Pegah Salari

This issue’s writers: Pegah Salari, Kara Abdolmaleki, Shaghayegh Mokhtari, Mahdi Vaezi, Hamed VahdatiNasab, Arash Panahifar, Nima Yousefi Moghaddam, Sepideh Hadidi Fard, Farzan Gholamreza

Photos: Elham Tousi, Farzan Tavakkoli, Farzan Gholamreza, Hamidreza Zolfaghar

Cover Photos: UofA in Snow (F) Omid Concert Edmonton (R)

Executive Board:

‫ ﺣﻤﻴﺪرﺿﺎ ذواﻟﻔﻘﺎر‬:‫ﻋﻜﺲ‬

Nima Yousefi Moghaddam, Ali Fakheri, Saina Lajevardi, Khosrow Naderi, Mohsen Nicksiar


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.