ιρις
ZomerIris
5 09-10
Redactionis
Door: Marlies Smeenge
16
beste lezer,
Goedemiddag
Vandaag zat ik tijdens een willekeurige les om me heen te kijken. Vandaag over een jaar hebben wíj allemaal onze examens gemaakt. Vandaag over een jaar hebben we allemaal gekozen wat we willen gaan doen of in ieder geval wat we absoluut niet willen gaan doen. De vierde klas van nu zal dan al op Romereis zijn geweest, de derde klas van nu zal dan op uitwisseling zijn geweest, de tweede klas van nu zal dan bijna op kamp gaan naar de Ardennen of op zeilkamp, de eersteklassers van nu zullen dan al lang niet meer de jongste zijn, en wie weet wie er komend jaar allemaal onze school zullen verschijnen. Het jaar is ontzettend snel gegaan. Houd jezelf dat maar voor als je gefrustreerd Griekse woorden in je hoofd stampt, want over een weekje of twee is het allemaal weer eventjes voorbij. Elk jaar heeft zo zijn vervelende dingen, maar voor je het weet zijn ze voorbij en kun je er op terugkijken. Over een paar dagen is er examen- of proefwerkweek, direct gevolgd door het eindfeest en de Menanderweek, daarna komt de vakantie en voordat je met je ogen hebt kunnen knipperen is het weer 2011…
12
Op de cover
Luuk had vast geen zin om te wachten op de zomer. Nu is hij dolgelukkig met zijn eigen zonnetje!
Ach, alles gaat ook maar door. Geniale winkelconcerns als de V&D leven blijkbaar in de illusie dat de vakantie iets verschrikkelijks is waar je zo snel mogelijk door heen moet worden geholpen. Je struikelt al weken over de kilo’s agenda’s bij de V&D, want ja, inderdaad, voor we goed en wel adem hebben kunnen halen en ons jaar hebben kunnen afsluiten moeten we al weer aan het volgende jaar denken. Dat vind ik nou sadistisch… In deze Iris nemen we afscheid van Meneer Delen en van de zesde klas die ons naar jaren van trouwe aanwezigheid (of afwezigheid in sommige gevallen…) gaan verlaten. Elk afscheid is natuurlijk ook weer een welkom… maar ach, daar komen we volgend jaar wel weer aan toe, tot ziens, en ga deze vakantie alsjeblieft gruwelijk genieten allemaal!
Colofon
Liefs, Marlies Smeenge, h.t. Praeses Iris Tacheia
Bestuur Marlies Smeenge - Praeses Mart van Berckel - Abactis Bartjan Happel - Quaestor
PS Bij deze de oproep om allemaal je belevenissen, verhalen, Irisjes en andere leuke dingen voor in de Iris op te sturen naar iris.tacheia@gmail.com, want natuurlijk zijn we er eígenlijk om volgeschreven te worden door jullie…
Redactie Fieke Visser Joca van der Horst Alexandra Bremers
2 - Iris Tacheia 2009-2010
21
Inhoud 23
Redactionis 2 Rectoris 4 Praesidis 5 Ambtenaren Portugees 6 Lekker brommen 7 Trots, interview meneer Delen 9 Goddelijk gevat 12 MEP-gap 13 Lieve schoolgenoten 15 Interview nieuwe rector 16 Belg & vetvlieg 17 Hiriscoop 18 Oergezellig 20 Interview mevrouw Meijering 21 Interview mevrouw Stuiver 22 Scholierenverkiezingen 23 Rome-pagina 24 Belg & vetvlieg 26
7
10
22 Vormgeving Pascal Gerritsen Mariska Maas Niels Spaan Marleen Kohlmann
Met dank aan Maarten Delen, Hilal Dogan, Robin Toorneman, Evelie van Mourik, Manon van Schijndel, Ignace Schoot, Lois van den Berg, Hester Stolk, Hanna Hekkert, Karlijn Keizer, Erin Pots en iedereen die irisjes heeft ingestuurd.
Fotografie Pascal Gerritsen
Contact iris.tacheia@gmail.com twitter.com/iristacheia 5. ZomerIris - 3
Door: Maarten Delen Foto: Pascal Gerritsen
Rectoris
Groeistreepjes je ontwikkelt van Efteling naar Mont Blanc
Iedereen die in het Anne Frankhuis is geweest heeft op de deurpost van haar kamertje gezien hoe Anne groeide. Streepje boven streepje met een nieuwe datum. En - in dit huis nogal wrang - een bovenste streepje met daarna niets. Zo’n getuige van groei is niet uniek, ook jij hebt waarschijnlijk ergens thuis de streepjes staan. Mijn kinderen wilden op een bepaald moment bijna dagelijks met de rug tegen de muur en een schaakbord tegen hun kruin de bevestiging van groei vastgelegd zien. Ik koester de deurpost, nooit meer schilderen en niet verhuizen? De grote vakanties zijn ook groeistreepjes. Ze markeren de overgang van het ene leerjaar naar het andere. En dan gaat het over groei in kennis en kunde. Ze markeren ook andere groei. De groei van kind naar volwassene. De foto’s van de vakantie laten zien hoe jij je ontwikkelt van een meter dertig naar een meter tachtig; ze laten ook zien hoe jij je ontwikkelt van Efteling naar Mont Blanc of van bij de ouders in de tent naar zelf op trektocht.
nooit meer schilderen en niet verhuizen? De vakantie sluit het afgelopen jaar af en daarmee is het zeker in de laatste weken van het schooljaar een lonkende periode van vrijheid, nog even en dan zeven weken zonder les, toets of presentatie. De vakantie is ook de opmaat naar het nieuwe jaar, nieuwe vakken en nieuwe docenten en wellicht een andere groep. Maar dat duurt nog even, die opmaat kan in augustus ook nog wel. 4 - Iris Tacheia 2009-2010
Dit is de Iris om jullie een fantastische vakantie te wensen en sterkte met de laatste loodjes. Veel liever wens ik je nog heel veel groeistreepjes. Ook als je jouw maximale lengte hebt gehaald. Dat betekent dus nog heel veel vakanties, maar vooral ook heel veel groei. In een nieuwe klas, met nieuwe boeken en nieuwe mensen om van te leren; in een nieuwe studie en nieuwe stad, met een rugzak in Australië. Mijn eigen lengte zal naar alle waarschijnlijkheid binnenkort gaan afnemen – oudere mensen krimpen nu eenmaal. Toch hoop ik nog jarenlang te groeien. Vooral om jullie te zien groeien. Ik zal vrijdag 16 juli – promotie! – jullie streepjes zetten. Nog een paar weken voor de groeispurt? Arnhem, 7 juni 2010, Maarten Delen
Lees het afscheidsinterview met meneer Delen op pagina 9
Irisjes! LKJ: Hier baal ik van: nu zijn er 8 leerlingen weg, en die zijn ook gewoon weg. HRR: Ik heb weer nieuwe voetbalplaatjes! R: Spaart ú voetbalplaatjes? HRR: Ja, en ik ruil ze met meneer Toetenel. RTT: En dan doop je die sigaar zo lekker in een drankje. F: Sterke drank? RTT: Ja túúrlijk! Niet in Fristi!
Praesidis Door: Evelie van Mourik Foto: Pascal Gerritsen
Ha allemaal!
Zoals iedereen weet was dit het laatste jaar Rome voor meneer Dorsman. Natuurlijk hopen we allemaal dat afgelopen reis een goede afsluiting voor hem is geweest. Wij hebben het in ieder geval erg gezellig met u gehad, bij deze nogmaals bedankt! Ik denk dat ik namens iedereen kan spreken dat het een onvergetelijke reis was. We wilde jullie allemaal nog een leuke anekdote geven over Rome, maar deze hadden we helaas toch voor ons zelf moeten houden. Donderdagavond 29 april was het weer zover: tijdens de jaarlijkse Culturele Avond konden de leerlingen van onze school laten zien wat ze konden. De vele inschrijvingen leidden uiteindelijk tot een geweldige avond waarin veel verschillende optredens voorbij kwamen. Zo konden we genieten van een monoloog, een jongleeract en verschillende prachtig gezongen liedjes. Ook was er een deskundige jury aanwezig, bestaande uit Maarten Delen, Marjolein Bakker (tekenen) en Liesbeth Sträter en Juliën Vos (klas 6). Zij hadden de moeilijke taak uit de veertien optredens drie winnaars te kiezen. Uiteindelijk kwamen ze tot de beslissing dat ze het optreden van Ischico het allerbest vonden, die zichzelf begeleidde op de piano terwijl ze haar zelfgeschreven nummer Emotions zong. Bij deze willen wij de deelnemers, de jury en alle aanwezigen nogmaals bedanken voor wat wij een zeer geslaagde avond vonden! Nu is het jaar al bijna afgelopen. De zesde klassers zijn alweer vrij van examen stress en liggen hoogstwaarschijnlijk te genieten in de zon in Chersonissos, Salou, Blanes en dergelijke. De mensen bij wie het er nog om gaat spannen of ze over gaan of niet zetten alles op alles. In ieder geval voor alle leerlingen van klas 1 tot en met 5 hou nog even vol! En dan is het ook aan ons om lekker vakantie te vieren. Groeten, De AGB
ESJ: Hoe heet het in Nederland als een koud front op een warm front botst? J: Een botsing.
KLB: P, houd toch eens je bek! P: Mijn bek of mijn kwek? KLB: Allebei!!
KLB: Haal die dingen uit je hoofd!
M: mijn moeder is kinderpsycholoog! J: werd ze dat voor of na je geboorte?
S: Maar ik werk toch goed? HRR: Ja hoor, meneer Cactus is tevrêe. ALP: Ja al die Hyves en MyFace enzo...
R: F, mag ik je iets vragen over het leven? Een levensvraag? F: Ehm, ja... R: Wat vind je van G’s puist op zijn neus? 5. ZomerIris - 5
Door: Joca van der Horst
Ambtenaren Portugees
Ik moet en zal nu mijn Braziliaanse nationaliteit claimen...
Bij het zien van de glitterbroeken van een Litouwse boyband overwoog ik al om weg te zappen, maar als parttime liefhebber van belachelijk slechte programma’s kon ik het songfestival eigenlijk niet missen. Zo kwam onder het afschrikwekkende geluid van Armeense barbiepoppen en een Bulgaarse Gordon kloon een gedachte op die ik al jaren niet meer had gehad. Toen Sieneke op het podium kwam schuifelen als een mini Marianne Weber wist ik het zeker: Ik moet en zal nu mijn Braziliaanse nationaliteit claimen om een tweede thuisland te hebben als Sieneke na haar thuiskomt wereldberoemd zou worden. Eindelijk zou ik eens gebruik maken van die familiebanden.
De site van het Braziliaans Consulaat is te vergelijken met een doolhof dat geschilderd is in de kleuren Amazone groen en kanariegeel. Zelfs als alle tekst in het Nederlands was geweest was je nog uren bezig om te zoeken. Het grootste probleem is echter dat het deel met informatie over het aanvragen van nationaliteiten is geschreven in een ondoorgrondelijk ambtenaren Portugees waar zelfs de vertaalmachine van Google Translate finaal van crasht. Een herhaling van het optreden van Sieneke gaf me het zetje om ondanks deze ellende toch door te gaan.
Natuurlijk was de psychologische marteling die Shalalie bij mij te weeg brengt niet de enige reden. Na de val van het vierde kabinet van Balkenende dacht ik er al over om die Braziliaanse nationaliteit te claimen, mocht Nederland bij het aantreden van Balkenende V ontploffen van grijsheid.
Na ontdekt te hebben dat ik de afgelopen uren pagina’s over Stufi in het buitenland en trouwen volgens de Braziliaanse wet had gelezen dacht ik het eindelijk gevonden te hebben, maar het bleek een pagina met een aanvraagformulier om je kinderfeestje op de ambassade te komen vieren. Moedeloos vulde ik op het formulier een hulpkreet in en viel ik in slaap, terwijl op tv een Engelsman namens Cyprus een lied in het Frans zong.
Ook alle onheilsvoorspellingen over het milieu zijn in mijn hoofd blijven hangen. Wanneer Nederland op een ongelukkige dag zinkt in de zee en we samen met ijsberen het wereldrecord watertrappelen in de oceaan verbeteren, kan een tweede thuisland best wel eens handig zijn.
De volgende dag ontving ik een mail in het vertrouwde ambtenaren Portugees waarin ik werd verwezen naar een pagina met de naam Registro de Nascimento. Snel ging ik er naartoe en bekeek ik het in te vullen formulier. Moedeloos keek ik naar de eerste vraag:
"Toen Sieneke op het podium kwam schuifelen als een mini Marianne Weber wist ik het zeker: Ik moest en zou nu mijn Braziliaanse nationaliteit claimen"
“Wat is de meisjesnaam van uw vader?”
Verder is het met het oog op de Olympische Spelen in 2016 bijzonder gunstig om een Braziliaans paspoort te hebben. Brazilië moet aan alle onderdelen meedoen, omdat ze het gastland zijn, en laten ze nou net een groot tekort hebben aan hockeyers. Een geweldig vakantiebaantje, ook voor de hockeydummie die ik ben. Onder de herrie van mislukte Sloveense balkanrockers surfte ik naar de site van het Braziliaans Consulaat. Ik had verwacht informatie te vinden over een soort inburgeringstest waarbij het beantwoorden van vragen als “Wat is de schoenmaat van Pelé?” en “Hoe maak je een goede caiperinha” genoeg zou zijn. Ik kreeg een veel moeilijker beproeving. 6 - Iris Tacheia 2009-2010
Lekker Brommen
Mooi weer en fluitende vogels: eindelijk is het zover, het is zomer! Vanaf het opstapje bij de hoofdingang kijk ik naar bruggo’s in alle mogelijke formaten, die nog even genieten van hun laatste weken kind zijn, om dan vervolgens in de tweede klas nog kinderachtiger te worden. En natuurlijk apetrots omdat ze eindelijk niet meer de jongsten van de school zijn. Net zoals bij de ‘minibruggo-inloopdag’, waar ik als petite-Alexandra nog samen met alle klasgenootjes ging kijken naar de opmars van toekomstige eersteklassers. Dat is toch gewoon leuk? Van een zenuwachtig piepertje tot een machtige tweedeklasser. Jammer genoeg was het wel zo dat alleen de eerstejaars tegen ons, tweedeklassers, opkeken. Voor de bovenbouw waren we in de tweede meer een verlegstuk van de brugklas. Maar goed, heel onze klas 1C stond dus naar de bijna-schoolgenootjes te kijken, ervan overtuigd dat de aanstormende bruggo’s dit jaar wel héél erg klein waren. We geloofden toen niet, en wílden ook helemaal niet geloven, dat wij ook zo klein waren geweest. Ook niet toen meneer Thuis het zei. En voor de lezers die nu in de eerste zitten: het is waar! Echt! Jullie waren ook zulke kaboutertjes! Vertrouw me maar. Iets verderop staat het mooie rode voertuig van meneer Van der Aa (ik noem het nu even, lekker neutraal, een voertuig, aangezien ik al eens eerder een poging heb gewaagd iets dergelijks bij zijn echte naam te noemen, en dat niet bepaald goed afliep. Achteraf gezien toch wel leuk: je had het hoofd van die jongen moeten zien die ik, twee jaar terug, ‘die jongen op de grijze scootmobiel’ had genoemd. Intussen ben ik wel iets wijzer geworden.) Ik ken iemand die zich straks weer helemaal uit de naad gaat werken bij Albert Heijn, en dat voor het miezerige bedrag van vier euro en vier cent per uur. Tja, wat moet je anders als je binnen een half jaar genoeg geld wil hebben
Door: Alexandra Bremers
kijken naar de opmars van toekomstige eersteklassers.
om een mooie scooter van aan te schaffen? Want dat wil toch iedereen? Ik niet dus. De meeste mensen in die mij kennen zullen waarschijnlijk al beginnen te facepalmen en hoe-dat-dan-ook-mag-heten als ze merken dat ik weer een van mijn vele anti-scooter betogen ga houden, dus zal ik het jullie maar besparen. Bovendien zou ik, mócht ik een scooter willen, toch nog anderhalf jaar moeten wachten voordat ik de minimumleeftijd zou hebben bereikt om erop te rijden.
“aangezien ik al eens eerder een poging heb gewaagd iets dergelijks bij zijn echte naam te noemen” Ik denk dat ik nu maar dit stuk ga afronden, aangezien het weer buiten prachtig is. Dat is tenminste wel mijn mooiste argument. Dat ik morgen een vertaalproefwerk Latijn moet maken, daar denk ik liever nog even niet aan. Dus: ik zou zeggen, als je dit verhaaltje geweldig leuk vindt, lijst het dan in en hang het boven je bed. Liever geen spijkers in de muur? Een nachtkastje is ook een goede tweede optie. Mocht je nou net die ene enkeling zijn die dit artikel níet geweldig vindt, en denk je dat jij het beter kunt: word scriptor! Volgend jaar kampt de Iris met een scriptorentekort, dus meld je aan! Een stuk opsturen mag trouwens altijd, maar als je écht wilt helpen, dan kan ik het je zeker aanraden. En psst.. elke vergadering gratis koekjes! Contact opnemen met de redactie van de Iris Tacheia kan via iris.tacheia@gmail.com 5. ZomerIris - 7
Oproep! schrijve
Kun jij‌
n e t n dich fotograferen interviewen n e r e s n e c re striptekenen OF lijkt het je (op wat voor manier dan ook) leuk om een bijdrage te leveren aan de Iris Tacheia? Dan zoeken wij jou!
Voor volgend schooljaar 2010-2011 zijn we hard op zoek naar creatieve geesten die graag ons gezellige team willen versterken. Je kunt zelf kiezen of je in de vaste redactie wilt of niet. Iedereen is welkom, ongeacht jaarlaag, leeftijd of geslacht. Wij bieden je een (anoniem) platform voor jouw talent en daarnaast een plek in een gezellige redactie die regelmatig bij elkaar komt om te brainstormen. Stuur een mailtje en laat ons weten wie je bent en wat je graag zou willen doen. We horen graag van je, dus aarzel niet!
Iris.Tacheia@gmail.nl 8 - Iris Tacheia 2009-2010
Tekst : Mart van Berckel Foto’s: Pascal Gerritsen
TROTS Schooljaar 2009-2010 is een jaar van afscheid nemen. Eerst van Piet, en nu van onze rector Maarten Delen. Zelf vindt hij het een geschikt moment om met opgeheven hoofd te gaan: “Negen jaar is een lange tijd voor een functie als rector. Een school verdient vernieuwing, een nieuwe frisse blik. Ik vind het zeker jammer, ik heb het erg naar mijn zin gehad hier. Maar ik ben ook klaar om nu eens uit mijn comfortzone geduwd te worden en mijn vertrouwde baan op te geven. Klaar voor een nieuwe uitdaging.”
5. ZomerIris - 9
Het was niet Maartens jeugddroom om rector te worden. “Ik kom uit een echt bedrijfsgezin: mijn vader zat in het bedrijfsleven en mijn broertjes nu ook. Maar ik wilde altijd al het onderwijs in omdat het zo’n mooi mensgeoriënteerd, persoonlijk vak is. Ik ben dan ook begonnen als leraar Nederlands, een baan die ik zestien jaar lang met plezier heb vervuld.” Na zijn lerarencarrière groeide Maarten door en werd hij rector op onze school. “Mijn eerste kennismaking was tijdens een pauze. Ik liep toen de lerarenkamer binnen, en ik zag die grote lange tafel en die kasten vol met oude boeken. Het was het perfecte archetype van hoe een school voor mij hoort te zijn. Ik voelde me ook meteen thuis.” Het is niet moeilijk voor te stellen dat de verhuizing van zo’n archetype school naar een modern schoolgebouw niet makkelijk was. “De verhuizing gaf bij mij een dubbel gevoel. Het gebouw had zo veel sfeer, maar paste gewoon niet in wat wij met het onderwijs wilden. Daarnaast moet je soms gewoon dingen achterlaten. Een mooi gezegde is: “snoeien is bloeien.” Op de vraag of dat misschien ook de reden is van zijn vertrek, glimlacht Maarten. “Ja, misschien wel ja.”
Terugkijkend op zijn loopbaan op het SGA voelt hij zich voldaan. “Het belangrijkste dat ik de school heb meegegeven, is het feit dat ze nu meer naar buiten gekeerd is. Toen ik aankwam, was het allemaal prima maar de school was erg naar binnen gekeerd. Nu staat ze meer open, zowel naar ouders als leerlingen als medewerkers. Er is ook meer communicatie, iets wat mede bereikt is door het nieuwe schoolgebouw. Daar ben ik trots op.” “Mijn band met de school zou ik haast als een natuurlijke band beschrijven. Ik ben elke keer weer trots als leerlingen succes hebben of een eerste prijs winnen, of zelfs een tiende prijs. Ook de diploma-uitreikingen zijn elke keer weer mooie momenten. Dan voel ik me als een vader die trots is op zijn kinderen. Maar ook gewoon zo’n dag als deze, waarop ik de leerlingen lekker in het gras in de tuin zie zitten, is genieten.” Andere memorabele momenten voor Maarten speelden zich ook in de persoonlijke sfeer af. “Het overlijden van collega’s, of familieleden van collega’s, dat trof mij zwaar. Maar het samenzijn, dat gaf dan kracht. Een ander moeilijk moment was de hervormingen binnen de teamstructuur. De veranderingen waren erg plotseling en het was voor veel medewerkers moeilijk. Ik heb heel wat boze afdelingsleiders mogen ontvangen! Gelukkig waren er ook genoeg mooie momenten. Ik was altijd heel blij met leerlingen die openlijk kritiek durfden te uiten en met mij in gesprek wilden gaan over het onderwijs. Ook het meegaan met de Romereis, wat ik zo’n 4-5 keer gedaan heb, was geweldig.”
“Mijn band met de school zou ik haast als een natuurlijke band beschrijven.” 10 - Iris Tacheia 2009-2010
“Ik heb er vertrouwen in dat dat blijft.” Wij van de Iris waren erg benieuwd hoe onze rector de schoolkrant heeft zien veranderen. “De Iris is erg gegroeid. Ik heb zelf een tijdje in de redactie gezeten om het redactiestatuut te helpen instellen. Dat gebeurde na persoonlijke dreigingen omdat de redactie stukken weigerde te plaatsen… Nu is ze vooruitgegaan qua vormgeving, er is een leuke redactie en alles is een stuk professioneler. Het is echt een krant van de leerlingen.” Wij als redactie waren erg blij met de originele stukken die Maarten altijd instuurde. Na terugkijken is het tijd om vooruit te zien. Hoe ziet de rector onze school over 10 jaar? “De school verandert met de tijd. Maar ze moet zichzelf blijven: autonoom, trots, eigenwijs… Er komt druk op het gymnasium wat betreft de positie binnen het vwo. De school zal zich duidelijker moeten profileren omdat er meer specialisaties ontstaan.” Maar wat houdt dat gymnasiumprofiel dan precies in? “Dat is lastig. Het is het traditioneel blijven. De nadruk op kernwijsheden. Nadenken in een lijn die al 3000 jaar oud is. Ik heb er vertrouwen in dat dat blijft.” We kennen hem ook als bassist van de lerarenband. Een nieuwe carrière? Maarten ziet zijn eigen toekomst met misschien wel wat meer rust. “Ik maak verschrikkelijk lange dagen. Gisteren was ik pas om 12 uur thuis, dat is ook omdat ik helemaal in Lochem woon. Soms zijn die lange dagen ontzettend leuk, soms heb ik ook verga-
deringen waarvan ik denk: hm.” In zijn vrije tijd doet hij graag aan sport. Vooral veel tennis, maar eigenlijk vindt hij alle sporten leuk. “Ik doe toernooien en competities op de tennisclub, maar ik doe ook vrijwillig bestuurswerk op de hockeyclub en ik coach het team van mijn dochter. Ook tuinier ik graag. En ja, ik vind het ook heerlijk om op de bank een boek te lezen. En dan het liefst even wegsukkelen boven datzelfde boek!” Het is duidelijk dat Maarten met veel genoegen terugkijkt op zijn tijd bij het SGA. Nog een laatste advies voor de school en haar leerlingen? “Blijf dwars,blijf kritisch, blijf eigenwijs en blijf jezelf. En wees er trots op!” Maarten, bedankt!
Irisjes!
(de enige twee Delen-Irisjes ooit!) DLM: ‘H, wat is je haar blond geworden!’ H: ‘Nou dat van u ook hoor!’ Reisgids in het Italiaans Reisgids: Dit bot komt van een walvis DLM: Een walvis uit de zee? 5. ZomerIris - 11
Door: Karlijn Keizer
Goddelijk gevat
Javier Guzman – Por dios
De nieuwste show van één van Nederlands grootste cabaretiers Por dios (in Gods naam) is weer ongekend goed. Al is ongekend natuurlijk niet het goede woord in Javiers geval. Hij begint zijn show met het aanduiden van een van de belangrijkste onderwerpen van de show, namelijk zijn geboorteland Spanje, door in het Spaans te ratelen over Arnhem, het watermuseum en het veel betere wijnmuseum. Hij vertelt over zijn immigratie naar Nederland en over hoe hij “integreerde voordat het woord uitgevonden was” door vooral niet op te vallen, wat in een streng gelovig dorp als Ouderkerk aan den IJssel, waar “de Taliban zich nog ongemakkelijk zou voelen” en waar hij dus een “bezienswaardigheid” was erg moeilijk bleek te zijn. Zo is de opening al veelbelovend.
Nadat hij in zijn vorige show Delirium eens flink wat keiharde kritiek heeft gegeven op zichzelf, heeft hij dit keer vlijmscherpe kritiek op ons en onze maatschappij. Geloof is, niet heel verrassend met deze titel, een onderwerp, dat veel terugkeert gedurende de show. De atheïstische Javier vindt het niet belangrijk waar je in gelooft, als je maar ergens in gelooft. Met erg gevatte opmerkingen over actuele onderwerpen weet hij de hele zaal mee te krijgen. Bijvoorbeeld over de pedofilie rondom de katholieke kerk: “Hoe kan je als katholieken volhouden dat je voorloopt en dus beter bent dan het Islamitische geloof, als je zelf 30 jaar geleden...” en “Je kan natuurlijk wel veel jongetjes verstoppen onder zo'n jurk”. Aan het einde van zijn show confronteert hij ons met de vraag hoe vrij we eigenlijk zijn in ons eigen, 'vrije' land. “We zijn toch allemaal bang?” roept hij als het een tijd donker is geweest. Zo open en direct als hij de hele show is geweest onthult hij aan het einde van de show alles: Het hele podium wordt leeggehaald, hij haalt zijn 'spiekbriefje' van naast het podium vandaan en als toppunt roept hij zijn mobiele nummer de zaal in. Hoe onverwacht kan je een show eindigen? Dit zet je aan het denken. Je beseft dan namelijk pas hoe verbaast je bent als iemand zijn nummer aan een onbekende geeft, want krijg je daar geen gedoe mee? Ben je niet... bang....?
Irisjes! GDA: (vertelt over een boek) Die Eduard, die houdt wel van kleine jongens. Nu denk je vast: aah, pedo... ...nou ja, dat is ook wel zo. Coppes’ stem “doet het niet zo goed” CPT fluistert: Beste wensen allemaal voor het jaar 2010... T: Dat kan harder! KLB: Je moet niet doen alsof je gezellig in een cafee tje zit! Ik wil niet dat je het hier gezellig hebt! HRR: Er is echt niks mis met die namen als Piet, Pietje. Tegenwoordig staan er in die verhaaltjessommen alleen maar namen als Amir, Hassan en Floepzak... 12 - Iris Tacheia 2009-2010
Door: Erin Pots
MEP-gap
en geweldige herinneringen
Daar waar voor de meesten van ons de meivakantie definitief eindigde toen ze op maandag 17 mei weer naar school moesten, kwam er voor 10 leerlingen uit de 4e klas nog een geweldige week achteraan: de MEP-week. MEP staat voor Model European Parliament en in die week spelen 130 leerlingen uit heel Gelderland het Europees Parlement na. Iedere school stuurt 10 leerlingen die samen een delegatie vormen. De leerlingen zijn ieder lid van een commissie. Het doel van de MEP-week is om samen met je commissie problemen betreffende jouw vraagstuk op te lossen. Deze documenten met oplossingen worden resoluties genoemd. De laatste twee dagen wordt er door iedereen vergaderd en wordt er voor of tegen de resoluties gestemd.
SRM: Zegt WRF nog steeds ‘amicà’? Ik probeer haar juist te leren dat ze ‘amíca’ moet zeggen. S. neuriënd: Amika, amika... SRM: Ze is al getrouwd hoor. S: Amika, dat is een paard. (Belgisch kinderprogramma) SRM: Mijn collega is geen paard! LKJ: Als je hier je best niet doet, dan kun je straks bij de Hema worsten verkopen! P leest voor P: Dat leidde tot een kansloze samenleving.... uh... klasseloze samenleving.
Maandag 17 mei: Ongeveer 160 mensen lopen in de vereiste formele kleding op het provinciehuis rond. Mantelpakjes, hoge hakken, zondagse pakken en toch nog enkele sneakers zijn er te vinden. Dan mogen we de Statenzaal in. Iedere delegatie houdt een speech (erg creatief: Frankrijk zou champagne zijn en Duitsland rotte druiven, volgens Frankrijk dan) en als je denkt dat je alles gehad hebt, komen er nog meer speeches. ‘s Middags vertrekken we naar de Grote Koppel voor teambuilding. Het enthousiasme is zo groot, dat sommigen ‘per ongeluk’ hun zwemkleding vergeten. Eenmaal in het zwembad is het ijs echter snel gebroken en wordt het een leuke middag. Dinsdag 18 mei: Het is de eerste dag van de commissievergaderingen. Iedere commissie zit ergens in een vergaderzaal in Arnhem om van 9.00 tot 16.30 te beginnen met het opstellen van hun resolutie. Er wordt hard gewerkt, maar ook veel gelachen. Zo’n vergadering wordt geleid door de voorzitter (een ex-MEP-er) en wordt bezocht door beoordelaars, want uiteindelijk mag van iedere school één iemand naar het nationale MEP in Den Haag. Na de vergaderingen is er avondeten geregeld in het restaurant van de provincie en daarna begeeft men zich naar het Posttheater voor een debat met statenleden. Woensdag 19 mei: Na van 9.00 tot 12.30 weer vergaderd te hebben, is er wat vrije tijd. Iedereen begeeft zich richting het Sonsbeek park en ’s avonds besluit onze delegatie om bij Anne thuis pizza te gaan eten. Om 20.00 moet de delegatie, hoe gemeen, in hun MEP-week naar school. Dit is namelijk de locatie voor de delegatievergaderingen. De resoluties zijn bekend en er wordt vergaderd over wat wij als Zweden nou van iedere resolutie vinden. Om 22.30 doet Annie de school op slot en begint iedereen thuis aan een lange nacht. Tot 02.30 ’s nachts worden er speeches voor of tegen bepaalde resoluties geschreven en de koffie vloeit dan ook rijkelijk. Donderdag 20 mei: De dag van de plenaire vergaderingen: spannend! Er worden vandaag 5 resoluties behandeld, waar er uiteindelijk 2 van worden aangenomen. De vergaderingen zijn erg 5. ZomerIris - 13
“hard gewerkt, maar ook veel gelachen” officieel: als je iets wil zeggen steek je een bordje in de lucht met daarop de naam van jouw land en dan maar hopen dat je de beurt krijgt. Leuk om te noemen zijn de ‘Point of Order-bordjes’, die alleen opgestoken mogen worden als er iets dringends aan de hand is. Een voorbeeld: ‘Meneer de voorzitter, ik dien een motie open raam in, want het is nogal zuurstofarm hierboven.’. ’s Avonds met zijn allen naar de Korenmarkt en tot diep in de nacht doorfeesten. Vrijdag 21 mei: Alweer de laatste dag. Het is te merken dat het erg gezellig is geweest vannacht, sommigen zijn niet komen opdagen en liggen waarschijnlijk met een enorme kater op bed. Weer worden er 5 resoluties behandeld, waarvan er dit keer 3 worden aangenomen. Hierna komen er wederom speeches van de organisatie en uiteindelijk wordt er afgesloten met het beluisteren van het volkslied. Na meerdere staande ovaties begeeft iedereen zich wederom naar het restaurant van de provincie om daar te beginnen aan de afsluitende barbecue en de bijbehorende bekendmaking van de nationale selectie. Ook erg spannend voor de voorzitters, want één iemand mag nationaal voorzitten. De uitslag: Guus Duindam mag namens het Stedelijk Gymnasium Arnhem Gelderland vertegenwoordigen in Den Haag de komende september en Ignace Schoot mag met hem mee om voor te zitten. Gefeliciteerd! De eerste dagen op school zijn weer moeilijk, je hoort van alle kanten dat er last is van een MEP-gap. Er wordt een Hyves opgericht en er staat zelfs al een reünie op de agenda. Deze week is er één om nooit te vergeten en zeker aan te raden aan de vierdeklassers van volgend jaar! Liefs, Erin (delegatie Zweden, commissie Juridische Zaken, in het bezit van een MEP-gap) 14 - Iris Tacheia 2009-2010
4. Door de lessen
verzorging weet ik nu hoeveel water je in een condoom kan doen voordat hij knapt.
ik 2. In Rome heb na delige
geleerd wat de n alcohol effecten zijn va vrienden en ook dat je je beschert hiertegen moe inste op men als ze tenm slapen. dezelfde kamer
3. Op culturele uitjes kan ik mijn toekomst ige medestudenten impone ren door te vertalen wat di e lui uit het verleden in he t Latijn op hun geveltjes en in hun kerken hebben gekalk t. Reken maar dat dat extra st udiepunten gaat oplevere n. heb ik righeid se d e N 5. e le an bij d opgeda en. Je beseft en sen tek nzen zijn aan re dat er g en’ van een nn het ‘ku st nadat je een ia gymnas uggekregen er t 5 hebt rtret. t zelfpo a d r o o v
Dit jaar kom ik vrij. En ‘vrijkomen’ is toch echt het goede woord want je middelbareschooltijd kan je best vergelijken met zes jaar celstraf. Zes jaar lang ben ik verplicht aanwezig geweest in een gebouw, met strenge straffen op afwezigheid. Dat is niet altijd een pretje. Ook heb ik geregeld gevloekt op de bewakers die altijd dreigden met het gevreesde ‘briefje halen’. Martelpraktijken kwamen ook geregeld voor. Zo had ik twee tussenuren voor het laatste uur gym! Ja, dat doet echt pijn! Of nog erger: een leraar Duits die de lessen misbruikte om naar zijn favoriete muziek te luisteren want dat zou goed voor ons Duits zijn.
8. Trek hoe dan ooaakn.
geen regenbroek bben Regenbroeken he itante irr immers altijd het ige m trekje om op som or do plekken wel water hele de te laten waarna je in je je of dag moet horen t. broek hebt geplas sen
men 9. Leraren zijn ookee rste
met emoties. In de hier al het verkreeg mijn klas n zekere lebewijs van door ee te krijgen. n rares aan het huile anders ch Hierdoor ben ik to ken. En kij tegen ze aan gaan respect ds zij geloof me, weder n je aa t os geeft toch een bo cijfers.
Toch tril ik op dit moment niet alleen van blijdschap maar ook van een lichte angst. Bij vrijkomst sta je immers in één keer in de harde maatschappij en moet je zelf je boontjes zien te doppen/ je aardappels schillen/ je kant en klare maaltijden in de magnetron schuiven in je kleine studentenkamer. En terwijl je daar eenzaam zit weg te teren hoop je dat Jago of Jessica nog een keer belt om te vragen of je wel écht ziek bent of wat de reden is voor die openstaande uren. Dit trieste scenario hoop ik niet werkelijk mee te maken. Gelukkig ben ik uitgerust met een hoop vernuftige vaardigheden om in de maatschappij te overleven. En jawel, ik heb ze onder de knie gekregen hier op school.
Door: Fieke Visser
Lieve schoolgenoten,
jaar
7. Na zedse kan ik nu
wiskun en pere eindelijk l uit mijn e k ir c e fect . persen passer
heb ik ge-
p 1. Op survivalkaklm ne ei wezen-
leerd irritante cten) pijnloos tjes (lees: inse er Na een kwarti te elimineren. spin of naaktgillen over die t niemand hier slak besef je da randeren… iets aan gaat ve jongens niet. ook die stoere zelf maar de En dan pak je en. schoen ter hand
6
. Bij Maa geleerd tschappijleer he ho b ik nen moe e je uit volwass et trekke n wat ze stemme gaan n. het toep Na veel moeite en assen va n hoogs techniek taande en wist onze kla achter d s ze ep komen v olitieke voorke lfs ur te an de le ra van onz e leraren res. De rest was hier een mak na kie.
Zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar het komt er op neer dat deze geweldige school je niet aan je lot overlaat. De middelbare school is niks anders dan een reclasseringsbureau. Het stoomt je klaar voor het leven in de maatschappij.
10. Door de lessen Frans kan ik be halve zoenen ook pr aten met eventuele Franse vakantieliefdes . Daar had ik net beho efte aan!
Ik word dan wel in het diepe gegooid, maar met mijn SGAzwembandjes blijf ik drijven! 5. ZomerIris - 15
Door: Karlijn Keizer en Pascal Gerritsen
Wie is
onze nieuwe rector?
Onze nieuwe rector, heeft zelf op het gymnasium in Middelburg gezeten, droomde ervan om naar het conservatorium te gaan, studeerde uiteindelijk af in Frans, werkte in Frankrijk en vervolgens op verschillende scholen in Nederland. Niet allees als lerares Frans kwam zij tot haar recht, maar ook als (vervangend) rector, onderwijsadviseur en binnenkort bij ons op school weer als rector. Wij presenteren jullie het exclusieve interview met onze nieuwe rector: Mevrouw Karin Poerstamper. Wat komt u hier doen op school? “Ik wordt rector. Je zou kunnen zeggen rectrix. We zien wel hoe het loopt. Er staat hier een prachtig bordje rector op de deur dus ik zou zoiets hebben van vooral laten zitten en niet moeilijk doen. Mijn werkzaamenheden zullen zijn: het beleid uitstippelen met het personeel en de leerlingen. Ik ben iemand die veel samenwerkt, ik vind het belangrijk allerlei mensen al in een vroeg stadium met de beleidsvorming te betrekken. Dan heeft niemand het idee dat er iets uit de lucht komt vallen wat men niet wil. Kansrijke ideeën deel ik ook meteen. Als er echt iets moet gebeuren zorg ik er wel voor dat het tot een eindpunt komt, dat een resultaat wordt bereikt. Ik zie het als mijn taak om er heel sterk voor te gaan, om de belangen van de school en de belangen van Quadraam met elkaar te verenigen.” Bent u getrouwd, heeft u kinderen en waar woont u? “Ik ben niet getrouwd en heb ook geen kinderen. Ik heb wel een vriend. Daar heb ik een LAT-relatie mee dus we wonen allebei in ons eigen huis. We zien elkaar elk weekend en af en toe door de weeks. Ik woon in Amsterdam, maar dat is om hier te gaan werken redelijk ver weg 16 - Iris Tacheia 2009-2010
dus ik ben van plan om in Arnhem of in de omgeving te gaan wonen. Elke dag Amsterdam-Arnhem is ook niet vol te houden. Volgens mij is Arnhem een prachtige plaats met een mooie omgeving dus ik ga het hier wel naar mijn zin krijgen.”
“Ik heb altijd pauzes met leerlingen” Wat maakt nou dat onze school anders dan een scholengemeenschap is? “Een groot verschil is dat je merkt dat er een andere sfeer wordt uitgeademd, een gymnasiale sfeer. De omega’s, de pegasussen. Je merkt dat mensen veel meer een band met elkaar hebben. Waar dat precies aan ligt weet ik niet maar ik denk omdat je dezelfde opleiding en intersesses hebt. Er is weinig anonimiteit.” Wat zou u willen veranderen? “Daarvoor ben ik hier nog niet vaak genoeg geweest. Ik ga niet zomaar iets roepen. Ik wil het eerst even rustig aanzien wat sterke punten zijn die je absoluut wil behou-
Belg & vetvlieg Oeps. vergeten...
“Als er echt iets moet gebeuren zorg ik er wel voor..” den en wat zwakkere punten voor ontwikkeling zijn. Ik zou af en toen even ergens door een raam naar binnen kunnen kijken...” Bent u een kamertjes-rector? “Ik heb natuurlijk mijn verplichtingen maar ik ben absoluut niet iemand die binnenkomt, de deur dicht doet en tot 5 uur alleen voor toiletbezoek het pand verlaat. Ik heb altijd pauzes met leerlingen, dan wel docent doorgemaakt. Ik vind het belangrijk om regelmatig door het gebouw te lopen. Kortom: je zult me regelmatig door het gebouw zien lopen.” En nog één vraagje: Poerstamper, waar komt dat vandaan? Poeren, dat zijn wortels van meekrap, ik weet er ook het fijne niet van. Die werden gestampt en dat poeder werd gebruikt in de textielindustrie om het rood te kunnen verven en ik zeg altijd maar: hier is het bewijs.” En ze wijst naar haar haar.
Irisjes! CPT: Gunnar...IKEA F: Ikea? CPT: Ja dat vind ik echt een naam voor een boekenkast van Ikea. Mag ik van u de Gunnar? F: Ja hoor! Een grote of een kleine? S+N voorzichtig tegen RTT: Wij hoorden dat u een relatie hebt met mevrouw Postmes... RTT: O. S+N vol verwachting: Én?? RTT: Nou, als zij zegt dat dat zo is, dan is dat zo. S: Ik kreeg het met 35 procent korting Z: Dus er ging 70 procent vanaf L: En toen legde mama me de hypotheekrenteaftrek uit, want die snapte ik nog niet. M: Huh? Heb je dat niet met biologie gehad dan? TTA: “D, kun jij een argument noemen om Amandus op te nemen in het Nederlandse onderwijs?” D: “Hij ging dood.” L: die klok lijkt op mijn zusje drie jaar geleden. Hij loopt voor geen meter! L komt aanrennen J: L, wat heb je in je hand? Is dat wc-papier? L: Nee, mijn muts 5. ZomerIris - 17
Hiris Vissen (20 februari-20 maart) Die duik in de schoolvijver was toch niet zo’n goed idee, bleek je ineens geen kieuwen te hebben! Maar deze maand wordt alles beter. Nu het warmer begint te worden na die koude meimaand zit jij weer lekker in je vel en je maakt een goede kans bij die Boogschutter…
Tweelingen (21 mei- 21 juni) Nu het weer warmer begint te worden is het natuurlijk heel verleidelijk om lekker buiten in de zon te gaan liggen, maar probeer in ieder geval een deel van je tijd ook huiswerk te maken, anders kom je straks voor onaangename verrassingen te staan.
Ram (21 maart-20 april) Na de fantastische tijd die je hebt gehad de afgelopen maand krijg je nu een grote teleurstelling te verwerken. Vervelend, maar als je door de zure appel heen bijt valt het allemaal best wel mee. Verder is het misschien slim om toch iets meer tijd aan je huiswerk te besteden, daar zal je de leraren gelukkig mee stemmen.
Kreeft ( 22 juni – 22 juli) Na een moeizame periode vol onweerswolken staat ook voor jou de zon voor de deur, maak het uit met die Leeuw en alles zal voorspoedig gaan. Verder moet je weer eens gaan zwemmen, in het zwembad zul je een bijzonder iemand ontmoeten. En je mag je kluisje wel eens uitmesten, iedereen zal versteld staan van het feit dat je weer eens op tijd in de les komt. Leeuw (23 juli-23 augustus) Deze maand krijg je een klap te verwerken, jouw geschaarde liefde zal je dumpen. Je kunt je relatie nog redden door het kluisje van deze Kreeft uit te mesten, maar reken er niet al te veel op. Blijf niet in je verdriet hangen en besef dat er ergere dingen op de wereld zijn dan gedumpt worden, dan kom je er wel overheen.
Stier (21 april – 20 mei) Ai, je dacht dat SO wel eventjes te maken, maar het ging niet helemaal zoals je had verwacht. Als de volgende keer beter leert zal het een stuk beter gaan. En ga eens praten met dat groepje waar je anders nooit mee spreekt, je zult merken dat je er al snel nieuwe vrienden bij hebt. 18 - Iris Tacheia 2009-2010
coop
Maagd (24 augustus-23 september) De afgelopen tijd ben je alleen maar bezig geweest met je huiswerk, nu is het tijd om jezelf eens te verwennen. Plan een dagje rust of ga iets leuks doen met je vrienden, die je de laatste tijd best wel verwaarloosd hebt. Doe alleen op woensdagen geen oranje sokken aan!
Boogschutter ( 23 november- 21 december) Wees eens wat minder treurig. Nu de koude meimaand achter ons ligt is er volop reden om weer te genieten. Je hebt deze maand grote kans om je persoonlijk record naar huis fietsen te verbeteren, veel succes! In de liefde ga je van jagen over op Vissen, ik durf te verwedden dat ze zullen bijten.
Weegschaal (24 september-22 oktober) Deze maand zit je vol inspiratie. Wees creatief: maak bijvoorbeeld originele WKfanartikelen en verkoop ze, dan verveel je je niet en verdien je ook nog een leuk zakcentje! Wel moet je uitkijken voor mensen met gele petten, deze personen hebben een hekel aan voetbal en zullen jouw verkoop belemmeren.
Steenbok (22 december-20 januari) De afgelopen tijd heb je veel ruzie gehad met je ouders over het opruimen van je kamer, maar waarom geef je ze niet eens gelijk? Verras ze eens met een kamer die glimt en glanst, dan zul je ook naar dat ene feest mogen. Neem tot slot vooral geen â‚Ź2,73 mee naar school, anders zul je bij Markies een boterham met kaas op je hoofd krijgen.
Schorpioen (23 oktober-22 november) Nu je wat minder onaardig bent gaan doen tegen iedereen vinden mensen je een stuk aardiger. Ga vooral zo door! Maak verder eens een positieve opmerking over jouw leraar Latijn, dat zal hij erg waarderen. Tot slot adviseer ik je om dat ene proefwerk met een pen met blauwe inkt te maken.
Waterman (21 januari – 19 februari) Waterman toch, waarom doe je zo kribbig? Huil eens goed al je frustraties eruit, dan zul je je een stuk beter voelen. Nu de date met die Stier is misgelopen, zou je het liefst even rust hebben op liefdesgebied, maar je hebt een stille aanbidder uit onverwachte hoek... 5. ZomerIris - 19
Door: Marlies Smeenge
Oergezellig, daar op die boot naar Harlingen
“Mam, heb je ook /lekker/ leg mee genomen?” Een jongetje van negen staat met een vergeeld pakje ham in zijn handen bij een uitpuilende, degelijk uitziende rugzak en een zwarte plastic v&d tas die inmiddels vrij wit is geworden. “Hmm.” De jongen rommelt door de tas en haalt triomfantelijk een pot nutella tevoorschijn. “Heb je ook een mes?” Moeder leest hardnekkig door in haar lifestyle blaadje. “Ma-ham?” “Hmm...Ja, ja. Het voorvakje.” “Hij zit er niet in.” “Hm. Dan ben ik ‘m vast kwijtgeraakt.” Ze klinkt alsof ze al veel leukere messen heeft gezien in haar damesmagazine. Het zoontje ontdekt de plastic tas met nog meer eten en een aardappelschilmesje, waarmee hij het broodje netjes binnen de lijntjes smeert en precies doormidden snijdt. Dan komt zijn broertje aangestiefeld. Hij grijpt een boterham en loopt naar zijn moeder. “Mam, wil je voor mij een broodje smeren?” “Waarmee dan?” “Pasta...” “Vraag papa maar.” Het kind vindt papa bij de reling van de boot. “Pap. Pap? Pap!” Maar papa hoort ‘m niet. Papa luistert house op zijn Ipod shuffle. De nieuwste, want voor minder doet ie ‘t niet meer. Alleen de shuffle weet de /bass/ een beetje fatsoenlijk te vertalen, zegt hij altijd. Bovendien werkt hij niet alleen voor die kinderen, /hij/ wil ook wat. “Papa...”
“zijn met hagelslag gevulde mond” Het kind klinkt innig teleurgesteld en in de steek gelaten. Hij zal zijn vader nooit meer volledig vertrouwen zoals hij dat tot nu toe deed. “Pàp!” Hij gaat met een in crocs gestoken voetje op zijn vaders tenen staan. “Hè gatsakkes, Tim pas eens op! Kollere...” Hij ziet de trillende lip en zucht nadrukkelijk. “Wil je een broodje voor me smeren?” vraagt Tim met een stem alsof hij om een lening van een paar duizend euro vraagt. “Wàt?” 20 - Iris Tacheia 2009-2010
Papa trekt één van zijn oortjes eruit. “Kom maar Tim.” zegt zijn oudere broer en loopt met Tim naar de eettas. Moeder komt bij de kinderen aan de reling staan. “Kijk! Zeehonden!” zegt het dochtertje. “Ja.” zegt moeder. “Die hebben we ook gezien in...a...e...mine?” “Ecomare.” echoën de kinderen geïrriteerd. “Kunnen we een foto van de zeehonden maken mam?” “Nee.” zegt moeder en zoekt haar zitplek weer op. Ze is volkomen en giechelend verdiept in een zojuist binnen gekomen smsje. “Wat?” roept pa, hierbij zijn overburen met stukjes brood uit zijn mond besmeurend. Het blijft stil. Nu verveelt vader zich. Hij sloft al housend naar de voedseltas en trekt een blikje cola open. Vervolgens scheurt hij de broodzak open en giet een heuvel waar ze in Limburg jaloers op zouden zijn aan hagelslag over de boterham. Dochter komt aangehuppeld en pakt ook een boterham. “Niet doen Floor, we hebben net gegeten.” zegt zijn met hagelslag gevulde mond. Het gezin zit gezellig met z’n vijfjes in doodse stilte op tegenoverliggende banken. Pa houst en eet, ma maakt de ‘hoe up-to-date is jouw partner’ test en de kinderen staren voor zich uit. Tims maag knerpt boven het geschreeuw van de meeuwen uit. “Pa-hap...” probeert Tim nog een keer. Floor geeft haar vader een stomp. “Wàt?” schreeuwt hij en trekt een oortje los. “Ik heb honger...” zegt Tim. Papa staat zuchtend op. Eenmaal bij de tas kijkt hij verwilderd om zich heen. “Floor! Wat heb je allemaal aan die meeuwen gevoerd?”
Meijering
Door: Hilal Dogan en Robin Toorneman
Anna Maria Gesina
Deze wat haar haren betreft kleurrijke vrouw is docente geschiedenis. Meer leerlingen zullen haar echter kennen als jaarlaagcoördinator. Wat gaat er allemaal schuil achter deze dame?
Volledige naam: Anna Maria Gesina Meijering Geboortedatum: 20 oktober 1973 Geboorteplaats: Abcoude (bij Amsterdam) Kinderen: Kees (*), Sarah (1,5) Hobby’s: ‘Nou, mijn man en ik zijn fanatieke “goudpanners”. Dat is min of meer wat de goudzoekers deden in het ‘wilde’ westen, maar dan als wedstrijd en natuurlijk gegoten in een modern jasje. Degene die het eerst alle goudstukjes heeft gevonden, wint. ‘Howdyhow Marije!’. En zonder grap: Er zijn verenigingen voor en er worden zelfs wereldkampioenschappen georganiseerd! Verder: Duitse en Nederlandse literatuur en films in het filmhuis. Studie: Eerst gymnasium. Daarna studeerde Marije Duits en geschiedenis in Berlijn. Dat was een bijzondere ervaring, want de Berlijnse Muur zat nog vers in het geheugen. Toen geschiedenis in Groningen. Tot slot ging ze wederom naar Duitsland, waar ze nog eens anderhalf jaar bleef. Op het eind van haar studie deed ze een ‘snuffelstage’ en liep ze warm voor de docentenopleiding. Inmiddels werkt ze al 10 jaar in het onderwijs, waarvan 9 jaar bij ons op school.
“onderzoek willen doen naar meer flexibele roosters” Omschrijving als leerling: ‘Een hele brave leerling; ik studeerde veel en haalde hoge cijfers’. Ze was actief op school, maar kwam wel vaak te laat. Het SGA: ‘Een hele prettige school’. Verder waardeert ze het dat iedereen zichzelf kan zijn. ‘Er lopen hier toch wel
wat aparte figuren rond, waarvan ik denk: jullie horen hier ook echt’. Ze vindt ook de omgang met leerlingen prettig, net als het niveau van het onderwijs. Verandering: Ook mevrouw Meijering zou graag zien dat écht getalenteerde leerlingen nóg meer uitgedaagd worden. Verder zou ze, ook al ziet ze niet meteen de oplossing, eens onderzoek willen doen naar meer flexibele roosters in klas 6. Hekel aan: ‘Verwend gedrag’. Leerlingen die altijd vinden dat zij gelijk hebben en geen ‘nee’ accepteren. Levenmotto: ‘Iets voor de ander kunnen betekenen’. ‘Ik zou het jammer vinden als ik straks de pijp uit zou gaan en dat ik dan niks betekent heb op deze aardkloot.’ (Bij)baantjes: Bij een bakker, in het personeelsrestaurant van een verzorgingstehuis, ook gepoetst in de thuiszorg. Mooiste lichaamsdeel: ‘Mijn tanden, die zijn mooi regelmatig’. In het algemeen: ‘Een sprekend gezicht’. Eerste zoen: ‘Toen ik uit was met mijn broer; ik was toen een jaar of 14 denk ik’. Marije mocht een keertje mee uit en raakte gezellig ‘aan de praat’ met iemand. Op weg naar huis zei haar broer: Gadverdamme Marije, die kerel was 11 jaar ouder!’ 5. ZomerIris - 21
Door: Hilal Dogan en Robin Toorneman
Maria Johanna
Stuiver-Zaal Ook deze dame is jaarlaagcoördinator. Tevens vormt zij in haar eentje het vrouwelijke deel van de natuurkundesectie. Grafiekjes, Newton, en zwaartekracht. Wat heeft deze vrouw nog meer in haar mars?
Volledige naam: Maria Johanna Stuiver-Zaal Geboortedatum: 9 januari 1970 Geboorteplaats: Amsterdam Kinderen: Robin (9) Hobby’s: Mirjam vindt het leuk om op vakantie te experimenteren met haar camera. Haar leven is “ druk druk druk”, maar soms kan een breiwerkje haar tot ontspanning brengen. Ze leest graag, en ook ‘Geocaching’(speurtochten met GPS) behoort tot haar hobby’s. Lievelingsauteur: Couperus Studie: Gymnasium op een scholengemeenschap, daarna de studie Natuurkunde op de Vrije Universiteit in Amsterdam. Ze had altijd al wel een beetje het idee dat ze lerares wilde worden, maar begon toen te twijfelen. Uiteindelijk vond ze het natuurkundige onderzoek zo ‘eenzaam’, dat ze toch voor een lerarenopleiding koos. Inmiddels werkt ze al 9 jaar op het SGA.
“Dertien jaar geleden is mijn fiets gestolen in Amsterdam” (Bij)baantjes: Op haar 14e had Mirjam al een krantenwijk. Helaas kreeg ze een slechte wijk en moest ze voor 25 krantjes 3 kwartier fietsen! Ook was het erg koud. Achter de kassa bleek ook niet helemaal haar ding: ‘Aan het eind van zo’n dag zag ik altijd sterretjes’. Ze heeft jaren in een slagerij gewerkt, en ja: daar zitten zeker vieze kanten. “Tussen de grote hammen, en wat daar dan allemaal hangt, de boel gaan schoonmaken. Daar vind je wel eens restjes die niet zo heel fris meer zijn.” Omschrijving als leerling: ‘Een rustige leerling, die over 22 - Iris Tacheia 2009-2010
het algemeen wel netjes haar huiswerk maakte’. Ze was verder niet al te actief op school, maar lette wel op in de les. Eerste zoen: Op de reünie van de Romereis. Eerst was het aan, toen maakte Mirjam het in Rome uit, op de Spaanse trappen, maar toen was er de reünie en kwam er ‘die eerste zoen’. Reizen: Scandinavië is favoriet. In de zomer gaat ze naar Fins Lapland. Verder ook VS en Thailand. Mooiste lichaamsdeel: *‘Ik zoek wel gauw ogen op’. Ze ziet of iemand open is of jou niet te dichtbij laat komen. Pas dus maar op met deze jaarlaagcoördinator. Het SGA: ‘Vooral dat je iedereen uiteindelijk wel weer kent, en leerlingen ook makkelijk contact leggen. Dat vind ik wel heel belangrijk, die sfeer onderling’. Ze heeft voorheen op een havo-school gewerkt, en die leerlingen zijn toch anders. De sfeer is wat losser en spontaner. Verandering: ‘De mogelijkheid voor leerlingen om zich écht optimaal te ontplooien’. Ze vindt dat de leerling dus meer gemotiveerd moet worden. Hekel aan: ‘Mensen die niet eerlijk zijn. Dat ráákt me echt, als mensen niet eerlijk zijn’ Politie: ‘Dertien jaar geleden is mijn fiets gestolen in Amsterdam, en twee maanden geleden kreeg ik bericht dat ie gevonden was’. Ze haalt hem niet op, want ‘wat zal er na 13 jaar nog van over zijn?’ Levensmotto: ‘Jezelf steeds blijven ontwikkelen’. Niet alleen Mirjam blijft altijd in ontwikkeling, maar ze stimuleert ook graag anderen dit ook te doen. Spijbelen?: Er moet natuurlijk gelegenheid zijn om iets te leren, maar als je een hele dag niets leert, wordt het nou eenmaal moeilijk om nog naar school te gaan. Toch ziet
Op maandag 7 juni 2010 werden 110 van de 135 oproepkaarten door vijfde klas leerlingen van het SGA gebruikt om hun stem uit te brengen in het kader van de landelijke scholierenverkiezingen. De vergaderruimte van school was omgebouwd tot stemlokaal, waar elektronisch kon worden gestemd. Hoe verhoudt zich de uitslag van onze verkiezing tot het landelijke stemgedrag? Zegt de uitslag iets over de leerling-populatie van onze school? De opkomst van bijna 82% mag blijk geven van een zekere politieke betrokkenheid (mede het gevolg wellicht van lessen over politieke besluitvorming bij maatschappijleer). Opmerkelijk is dat het CDA geen enkele stem
ze in de praktijk de instelling ‘Ach, dat is vast niet nuttig, daar ga ik niet heen’. Ze vindt het gewoon “ not done!”. Quote: ‘Maar een dag doorbrengen in de stad en lekker je inkopen doen, dat doe je maar op zaterdag!’ Type man*: ‘Iets avontuurlijks, maar zeker ook eerlijk’. Uiterlijk vindt ze minder belangrijk. Af en toe heeft ze ook behoefte aan weerwoord, want een discussie af en toe stelt ze op prijs. Samen uit eten en een film kijken *aah*
Door: W. Rasing maatschappijleer
docent
Scholierenverkiezing ‘links’ en ‘rechts’ op het SGA aardig in evenwicht
haalt (ook landelijk doet het CDA het met 4,43% slecht bij scholieren), en ‘links’ en ‘rechts’ elkaar op het SGA aardig in evenwicht houden: SP, Groen Links en PvdA behalen samen 42,61%, de VVD en D66 (tot ‘rechts’ gerekend) samen 45,37%. In tegenstelling tot het landelijke scholierenbeeld waar de PVV met 19,07% zelfs de winnaar is, scoort Wilders op het SGA maar 4,63%; populisme lijkt bij onze gymnasiasten niet zo aan te slaan. Het restant van de stemmen is (7%) is verdeeld over vier kleine partijen, overeenkomstig het landelijke beeld. Een nauwkeurige, vergelijkende duiding van de uitslag is misschien een mooi onderwerp voor een Profielwerkstuk.
Irisjes! Dit irisje is gecensureerd. ROC: Ben je toevallig ook dingen aan het controleren die je niet gemaakt hebt? WRF: (vertelt over humor in de oudheid) “Komt een kip bij de bakker...” T: Ik heb het bonnetje van de kapper nog. I: Moet je bewaren voor als je haar opeens weer aangroeit Tijdens een les geschiedenis: S: Die waren bezig met middeltjes en afkoelen en koken... R: Nee! Dat is koken! TRC: Time out! Even terug naar de coffeeshop! PSL: M, nondedieu! Ja, da’s Limburgs voor GVD! KRH wil met de les beginnen en H praat erdoorheen. KRH: “Jongens, allemaal even opletten graag, vandaag wil ik... HARIS!” CPT: Weet ik dat niet meer? ...Coppes je wordt oud... ...Ja dat klopt... TRC: “Je zit bijna in de laatste waarschuwing en de deur is erg geduldig!” 5. ZomerIris - 23
Dorsman
Ode aan Dorsman
Waar moeten we heen? Hoe laat is het avondeten? Wat is dit voor een zuil? Meneer Dorsman weet het antwoord. Meneer Dorsman geeft je graag het antwoord. Meneer Dorsman helpt je met plezier. Al meer dan twintig Romereizen achter de rug. Hoeveel vragen zijn dat dan al wel S over Trompe l'oeil-plafondschildering niet? Een heleboel. En steeds maar weer geduldig, vrolijk in de Sant Ignazio en met plezier antwoorden geven. Zelfs als mensen vol S: Wie heeft dit gemaakt? Esher ofzo? overtuiging denken het Colosseum te fotograferen terwijl ze tegen een heel ander theater aan staan te kijken, In de bus wordt er PimPamPet gespeeld. wijst meneer Dorsman ze graag op hun vergissing Ook TTA: Een feestdag met een G begreep hij het gelukkig goed dat we soms wat moe V: Goede vrijdag werden van musea en leidde hij ons succesvol door TTA: Waarom is dat een feestdag? het “verschrikkelijkste museum van de wereld”. Zelfs V: Omdat we allemaal vrij zijn. de eeuwige honger van sommigen onder ons kon hij THR bonst op de deuren om de leerlingen te waarderen. Meneer Dorsman, u heeft ons een onwekken. vergetelijke Romereis bezorgd, zonder u was het THR: *Bons* Doe open, doe open! *Bons* nooit zo’n succes geworden. oh... Scusi sigñor Ontzettend bedankt! Ignace Schoot I heeft een beetje te veel op. Lois van den Berg I: Ik steek wel als eerst over. Hester Stolk H: Zou je dat wel doen? Hanna Hekkert I: Ja maar ik zie dubbel zo veel gevaar!
Rome-irisjes
S over het kiezen van de begeleidende leraren (SLS en BWB) S: Hè! Alle chickies zijn al bezet. M: Roc is de Rock in the branding V: Au de trap bijt in mijn vinger. T: Waar is ROC? M: Achter de lantaarnpaal. T: Hoe kon ik die nu missen? Serveerster: Finish? B: No Dutch R: Ik vergeet mijn irisjes steeds weer. Ik zeg ook zoveel grappige dingen. Ik zie door de bomen het bos niet meer. Een groep leerlingen bezoekt een mis Godverdomme, wanneer begint die mus nou eindelijk? H: Niet vloeken in het huis van god!
24 - Iris Tacheia 2009-2010
Alle wegen leiden naar Rome Op de Sint Pieter M: Ik kan vanaf hier de Eiffeltoren zien! E en T komen binnen. P speelt op zijn Nintendo DS E: Zit je nu weer Pókemon te spelen? *zucht* P: Nee ik speel Mario Kart E: Mag ik ook? WRF: Ik heb een leerling in de 3e die stript.... Ehhh, Die kan heel goed striptekeningen maken. ROC: Na enige discussie zijn wij het eens geworden dat je aan de linkerkant de Vesuvius ziet. SRM: De Himalaya ligt ergens anders. M (in het itaiaans): Pas de vegetariaans H: Ik wil een taser met duwcapaciteit M: Dat heet een pistool H en M zoenen L: H, je bent toch vegetarisch? M1 knoeit pasta M2: Wat doe jij nou? J: Ze wou het in haar andere lippen stoppen B: M Als jij nu je pasta tussen je andere lippen stopt kan je naar J's vulkaanuitbarsting kijken.
Eigenlijk heb ik nooit begrepen waarom alle wegen zogenaamd naar Rome zouden leiden. De betekenis mag dan wel zijn dat er meerdere methoden zijn om iets te bereiken, maar waarom niet naar Parijs? Dat is immers een mooie stad en je kunt het ook vanuit het noorden, oosten, zuiden en westen bereiken. Tot ik in Romekwam. Toen dacht ik het eindelijk te snappen. Je wilt helemaal niet naar Parijs, ook al kun je er op talloze manieren komen; je wilt naar Rome! Naast al die prachtige gebouwen die je kunt bezichtigen, gebouwd vanaf de Romeinse tijd tot heden, kun je er ook fantastisch shoppen. En terwijl ik weet dat ik eigenlijk hoor te vertellen hoe mooi de kerken er van binnen uitzien, hoe elk plafond mij weer een zere nek bezorgde omdat ik zó lang naar boven stond te kijken, hoe imposant het station is, hoe bijzonder het is dat al die gebouwen in het Forum Romanum nog steeds bestaan, hoe mooi en ongelofelijk groot de Sint Pieter is, wil ik toch vertellen over de geweldige winkels. Naast de Zara en de H&M kun je ook even “window shoppen” in de designerwinkels die volop te vinden zijn (bijvoorbeeld bij de Piazza di Spagna). Overal staan de mooiste schoenen, de duurste tassen en opmerkelijkste jurken. Alleen de winkelstraten al maakten voor mij Rome een onvergetelijke tijd. Ik kom er zeker nog wel een keer terug! Manon
L: ja, ik was eens op een andere kamer en ik had gelijk sjans met Britten! S staat in een ruïne op het Palentijn S: ja en hier zet ik dan mijn LCD-tv neer
5. ZomerIris - 25
Belg & vetvlieg Lopend buffet
Irisjes! A wordt de laatste twee minuten voor het 8ste uur eruit gestuurd A: Mag ik dan naar huis? L: Wat betekent ‘Turn me on’? M: Draai me om. P: Als je een boom zou zijn, welke zou je dan zijn? D: Een kerstboom. P: Hoe heet die ziekte waarbij je spieren één voor één langzaam uitgeschakeld worden? E: Ja, dat weet ik. Het is iets met de ‘m’ en de ‘s’. P: MS? 26 - Iris Tacheia 2009-2010
PNL: ALs je een 7-jarig jongetje vraagt met wie hij wilt trouwen, zegt hij ‘Met mammie!’ B: Annie?! Ik wilde als 7-jarig jongetje echt niet met Annie trouwen! H: Ik wordt boos als TRC niet komt, dan heb ik het hele uur voor niets gewacht (TRC komt aangelopen) H: K#t [Kramer] laat fotos van zijn familie zien D: En dat is u vrouw [Kramer]: Dat is mijn moeder
Met dank aan iedereen die stukjes en irisjes heeft ingestuurd! Blijf sturen naar:
iris.tacheia@gmail.com
De redactie van de Iris Tacheia behoudt zich het recht voor: - zonder opgaaf van redenen ervoor te kiezen ingezonden stukken niet te plaatsen. - lay-out van ingezonden stukken aan te passen, tenzij ons door de auteur expliciet en in detail anders verzocht wordt. - namen in Irisjes te censureren i.v.m. de privacy van vermeldde personen, m.u.v. docenten (tenzij er volgens de redactie genoeg aanleiding toe is ook de namen van docenten te censureren). - (naar inzicht van redactieleden) betrouwbare derden te raadplegen over plaatsingsgeschiktheid van bepaalde stukken. - dit regelement zonder opgaaf van redenen en zonder berichtgeving te veranderen. De Iris Tacheia verschijnt periodiek, tenminste 5 keer per schooljaar. Schooljaar 2009-2010, nummer 5 Bovendien gelden de volgende uitspraken: Het bestuur van de Iris Tacheia is te allen tijde aansprakelijk en eindverantwoordelijk voor de inhoud van de Iris waarin zij als bestuursleden vermeld staan, tenzij met voldoende overtuigend bewijs kan worden aangetoond dat er van deze aansprakelijkheid en eindverantwoordelijkheid geen sprake kan zijn geweest. De door externe schrijvers uitgedrukte meningen vallen niet onder deze verantwoordelijkheid, het besluit om een bepaald stuk te plaatsen wel. Door de gehele redactie wordt er zo zorgvuldig mogelijk om gegaan met vertrouwelijke danwel gevoelige informatie, die verwerkt is in zowel ingezonden als redactionele stukken en met name betrekking heeft op auteur, naam van auteur, genoemde (of geïmpliceerde verwijzingen naar) personen, personages in verhalen, eigennamen, pseudoniemen of anderszins. Wanneer men redactie- danwel bestuurslid van de Iris Tacheia (zie colofon) is of wordt, dan gaat men vanaf deze Iris ak koord met alle bovenstaande punten. Alle personen die ervoor kiezen een stuk ter plaatsing in te sturen naar de Iris Tacheia, gaan met deze voorwaarden akkoord.
TRC : Dames en heren we gaan luisteren naar E E: Mag ik naar de WC? B. N. en M. proberen A. uit te leggen hoe wortels en kwadraten werken M: Wat is 1 X 1? A zegt blij: 2 N: zegt ze ook nog met een big smile A: Ja ik ben gewoon blij dat ik het weet D: Ik heb vandaag iets nieuws geleerd: de wortelaoristus. M: Huh? Is dat Grieks of wiskunde?
Tijdens een uur geschiedenis van klas 4, de gemiddelde temperatuur is 42 graden: J. zet de deur open van Tricht: Misschien moet de deur maar weer dicht, want het gaat zo héél hard tochten. V (vrouw): Vrouwen hebben toch altijd gelijk. M (man): jah Iedereen is diep in discussie over Mongoolse Kipnapbruiden SCE: Meiden niet zo verhit! V: Het is heel spannend ..... Ionbindingen 5. ZomerIris - 27