3ο Γυμνάσιο Ναυπάκτου
Τάξη: Γ΄ ΜΚΟ [εν. 6η]
ΜΚΟ: μη κερδοσκοπικές οργανώσεις με διεθνή συνήθως παρουσία, οι οποίες στηρίζονται στην ιδιωτική πρωτοβουλία και είναι ανεξάρτητες από τα κράτη. Από τις πρώτες ΜΚΟ ήταν ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός και από τις πιο γνωστές οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, οι Γιατροί του Κόσμου, η UNICEF. Οι οργανώσεις αυτές λειτούργησαν με βάση την εθελοντική εργασία ατόμων με ιδιαίτερες ευαισθησίες και κυρίως με τη συμμετοχή της νεολαίας. Στόχοι ΜΚΟ Οι σκοποί των ΜΚΟ είναι κυρίως ανθρωπιστικοί και αφορούν περιβαλλοντικά ή κοινωνικά προβλήματα όπως η φτώχεια ή το περιβάλλον. Ασκώντας πίεση στη διεθνή κοινότητα για τη χάραξη μιας πιο υπεύθυνης και αποτελεσματικής πολιτικής και ενημερώνοντας και ευαισθητοποιώντας την κοινή γνώμη για τα παγκόσμια προβλήματα επιδιώκουν: Αμοιβαίο σεβασμό, Νομιμότητα και δικαιοσύνη, Ειρήνη, Ειλικρίνεια και διαφάνεια, Αλληλεγγύη, Ανεξαρτησία. Προβλήματα των αναπτυσσόμενων χωρών και αντίστοιχα προγράμματα ΜΚΟ Η εκπαίδευση που είναι κρίσιμης σημασίας για την ανάπτυξη και την ευημερία κάθε παιδιού. Είναι το θεμέλιο κάθε προόδου για τα άτομα, τις κοινωνίες και τις χώρες. Μια δεκαετία μετά το 1990, 50.000.000 παιδιά περισσότερα εγγράφονται στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Παρόλα αυτά υπολογίζονται σε 115.000.000 τα παιδιά που δεν πηγαίνουν στο σχολείο, στην πλειοψηφία τους κορίτσια, ενώ πολλά είναι εκείνα που αναγκάζονται να το εγκαταλείψουν εξαιτίας της φτώχειας και άλλων οικογενειακών ή κοινωνικών πιέσεων με ανυπολόγιστες συνέπειες για τη μελλοντική τους ζωή. Η σωστή υγειονομική φροντίδα, επαρκής διατροφή, ασφαλές πόσιμο νερό και υγιεινή στα παιδιά αλλά και σε αυτούς που τα φροντίζουν. Πρόγραμμα Εκτεταμένου Εμβολιασμού. Πριν μερικές δεκαετίες μόνο το 5% των παιδιών στις αναπτυσσόμενες χώρες ήταν εμβολιασμένο κατά των 6 φονικότερων παιδικών ασθενειών (διφθερίτιδα, ιλαρά, κοκίτης, πολιομυελίτιδα, φυματίωση, τέτανος). Εκτιμάται πως με τον εμβολιασμό σώζονται σχεδόν 3 εκατομμύρια παιδικές ζωές κάθε χρόνο ενώ ασθένειες όπως η πολιομυελίτιδα βρίσκονται στο χείλος της εξάλειψης. Παρόλα αυτά, από αυτές και μόνο τις ασθένειες 1,7 εκατομμύρια παιδιά εξακολουθούν να πεθαίνουν κάθε χρόνο. Προγράμματα πρόληψης και ενημέρωσης γύρω από το AIDS, οικογενειακού προγραμματισμού και εκπαίδευσης σε δεκάδες χώρες και προγράμματα βοήθειας και αντι-ρετροϊκά φάρμακα για ορφανά. Το AIDS αποτελεί αυξανόμενο και θανάσιμο κίνδυνο για τα παιδιά που απειλούνται όλο και περισσότερο από το AIDS. Από τα 40.000.000 ανθρώπων που ζουν με AIDS το 2004, περισσότεροι από τον 1 στους 4 (11,8 εκατομμύρια) είναι μεταξύ 15 και 24 ετών. Το 2004 μόνο από τα 4.900.000 νέα κρούσματα τα 640.000 ήταν σε παιδιά ενώ την ίδια χρονιά πέθαναν
εξ αιτίας του AIDS 510.000 παιδιά. Επίσης το 2004 έφθασαν τα 15 εκατομμύρια τα παιδιά σε όλο τον κόσμο που έμειναν ορφανά εξαιτίας της επιδημίας. Περισσότερο έχει πληγεί η Νότια της Σαχάρας Αφρική και ακολουθεί η Καραϊβική και η ΝοτιοΑνατολική Ασία. Περίπου 218.000.000 παιδιά απασχολούνται σε διάφορες μορφές παιδικής εργασίας, εκ των οποίων τα 126.000.000 σε βαριές και επικίνδυνες εργασίες όπως σε ορυχεία, με χημικά και εντομοκτόνα στη γεωργία, ή με επικίνδυνα μηχανήματα. Εκατομμύρια κορίτσια δουλεύουν ως οικιακοί βοηθοί ευάλωτα σε κακοποίηση και εκμετάλλευση. Πολλά εκατομμύρια παιδιά αντιμετωπίζουν φρικτές καταστάσεις, 1.200.000 πέφτουν θύματα εμπορίας (trafficking), 5.700.000 σε διάφορες μορφές δουλείας. Πάνω από το 70% των εργαζόμενων παιδιών εργάζονται σε αγροτικές δουλειές. Η περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού έχει το μεγαλύτερο αριθμό εργαζόμενων παιδιών 5 με 14 ετών ενώ στην υποσαχάρια Αφρική σχεδόν το 1 στα 3 παιδιά κάτω των 15 ετών εργάζεται. Οι γυναίκες στον αναπτυσσόμενο κόσμο ζουν σε πολύ δυσκολότερες συνθήκες από τους άντρες. Από το 1,3 δισεκατομμύριο ανθρώπους που ζουν σήμερα στη φτώχεια, περισσότερο από το 70% είναι γυναίκες και κορίτσια. Προγράμματα για ασυνόδευτα παιδιά και προγράμματα ψυχολογικής αποκατάστασης των παιδιών μετά το τέλος του πολέμου. Σημαντικά είναι και τα προγράμματά της για την αποστράτευση και επανένταξη των παιδιών-στρατιωτών. Οι γυναίκες και τα παιδιά αποτελούν τα πιο ανυπεράσπιστα θύματα του πολέμου σήμερα. Μόνο τη δεκαετία του '90, εξαιτίας εμφύλιων ή εθνικών συρράξεων, 2 εκατομμύρια παιδιά σκοτώθηκαν, ενώ τουλάχιστον 6 εκατομμύρια έμειναν μόνιμα ανάπηρα, 12 εκατομμύρια παιδιά έμειναν άστεγα ενώ 1 εκατομμύριο έμειναν ορφανά. Εκτιμάται ότι 10 εκατομμύρια παιδιά υποφέρουν από ψυχολογικά τραύματα πολέμου. Μόνο στη Λιβερία 10.000 με 20.000 παιδιά εξαναγκάστηκαν ή απήχθησαν για να υπηρετήσουν ως στρατιώτες. Αυτή τη στιγμή βρίσκονται στο έδαφος περισσότερες από 100.000.000 νάρκες περιμένοντας τα ανυποψίαστα θύματά τους, περίπου μία νάρκη για κάθε 12 παιδιά. Ανθρωπιστικές επεμβάσεις πρέπει να ενσωματώνονται με ενεργά προγράμματα για παροχή άμεσης βοήθειας σε δεκάδες περιπτώσεις εκτάκτων αναγκών και μεγάλων ανθρωπιστικών καταστροφών είτε αυτές έχουν ως αιτία τους τον άνθρώπο (π.χ. πόλεμος Ιράκ, κρίση Σουδάν) είτε προέρχονται από φυσικές καταστροφές (π.χ. σεισμός Ιράν, τσουνάμι Ν. Ασία). Η πρόσβαση σε καθαρό νερό και εγκαταστάσεις υγιεινής είναι θεμελιώδους σημασίας για την υγεία και την ευημερία των παιδιών. Περίπου 2 εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο εξ αιτίας της έλλειψης καθαρού νερού και εγκαταστάσεων υγιεινής - κυρίως διαρροϊκές ασθένειες. Ο υποσιτισμός συντελεί σε περισσότερο από τους μισούς θανάτους παιδιών κάτω των 5 ετών στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Το 1/3 των παιδιών του αναπτυσσόμενου κόσμου, συνολικά 146.000.000 παιδιά, εξακολουθούν να υποφέρουν από υποσιτισμό με σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία, την διανοητική ανάπτυξη και το ανοσοποιητικό σύστημα.