Alchemia Natury I

ALCHEMIA NATURY Podręcznik do Zielarstwa

MAGIA I WIEDZA

1 stycznia 2016 Jill Courtney

ALCHEMIA NATURY PODRĘCZNIK DO ZIELARSTWA

PODSTAWOWA WIEDZA O ZIELARSTWIE. I.

DEFINICJE WSTĘPNE

Zielarstwo to magiczny przedmiot zajmujący się wszelkimi zagadnieniami związanymi z wykorzystaniem roślin leczniczych: od ich uprawy, przez zbiór i przechowywanie aż do praktycznego ich wykorzystania. Zielarstwo stanowi jedną z gałęzi ogrodnictwa.

Fitoterapia - wytwarzanie leków ziołowych i uzdrawianie dzięki ich pomocy.

ALCHEMIA NATURY | 2016-01-01

II.

1

RYS HISTORYCZNY

Wykorzystanie roślin i ich przetworów jest jednym z najznamienitszych osiągnięć myśli ludzkiej.

Podczas poszukiwania roślin nadających się zjedzenia, człowiek obserwował zwierzęta. Natrafił na rośliny uśmierzające ból, przyspieszające gojenie się ran, działające przeczyszczająco czy hamujące biegunkę. Najsumienniej historię zielarstwa opisywali Egipcjanie: na papirusie Ebersa (XIVw. p.n.e.) wymieniono aż kilkaset roślin leczniczych wraz ze sposobami ich zastosowania! Równolegle w Asyrii i Babilonii zgłębiano tajniki zbierania i suszenia ziół. Zielarstwo mogło się rozwijać również w Średniowieczu. Wszystko dzięki temu, że całe społeczeństwo, również kościelne wykorzystywało rośliny do swoich celów. Czarodziejki- zielarki leczyły ludzi pokątnie swoimi mieszankami, a zakonnice dbały o rannych i chorych specjalnymi preparatami z ziół. Renesans przyniósł kolejny rozkwit zielarstwa, gdyż w tym czasie biała magia była bardzo szeroko rozpowszechniona, co znalazło swoje odzwierciedlenie np. w spisaniu wielu podręczników oraz ksiąg traktujących o leczniczym wykorzystaniu roślin. Zielarski kryzys nastąpił dopiero w wyniku produkcji leków syntetycznych, obecnie jednak wraca się do leków zawierających jak największe ilości naturalnych surowców roślinnych.

Papirus Ebersa III.

LEK GALENOWY - lek wyprodukowany wyłącznie z surowców roślinnych.

Przybiera różne postacie: STAŁE: proszki (rozdrobnione, suszone surowce), tabletki (ziołowe, twarde krążki), czopki, wyciąg suchy (proszek o wilgotności poniżej 5% wykonany z absolutnie suchej masy), plaster (nasiąknięty ziołami), papieros (suszone zioła w formie skręta) PÓŁSTAŁE: maść (żel lub krem do użytku zewnętrznego), mazidło (konsystencja rzadsza niż maść wykonana na bazie olejku lub mydła), wyciąg gęsty (posiada plastyczną masę i do 30% wody, otrzymywany jest jako roztwór wodny) PŁYNNE: roztwór wodny – napar lub odwar, woda aromatyzowana (roztwór o bardzo niskiej zawartości surowca), nalewka (na bazie alkoholu), syrop (gęsty i lepki), sok (pochodzący z zagęszczonych soków roślinnych), zawiesina (lek o niejednolitej strukturze) GAZOWE: aerozol (najczęściej stosowane w formie inhalatorów), olejek eteryczny, woda kwiatowa (woda destylowana z zawartością olejku eterycznego).

IV.

PODSTAWY BOTANIKI OGÓLNEJ

a. łodyga - podtrzymuje liście, kwiaty i owoce. Jej główną funkcją jest magazynowanie i transportowanie wody oraz substancji odżywczych, ale także bierze udział w fotosyntezie. Aby łodyga prawidłowo spełniała swoją funkcję niezbędny jest turgor - służy on do transportu substancji wbrew sile grawitacji. Wyróżniamy różne typy łodyg: cienkie i grube, zielone i zdrewniałe. Co ciekawe, łodyga dostosowuje swój kształt i położenie tak, aby była ona jak najkorzystniejsza dla rośliny.

ALCHEMIA NATURY | 2016-01-01

Wyróżniamy następujące części roślin:

2

Przystosowanie łodygi do pełnienia określonych funkcji.

ALCHEMIA NATURY | 2016-01-01

b. korzeń - podziemna część rośliny. Wyrasta z zawiązka korzenia. Jego główną funkcją jest mocowanie rośliny w podłożu, pobieranie wody i substancji odżywczych oraz magazynowanie substancji zapasowych.

Wyróżniamy następujące systemy korzeniowe: palowy (główny korzeń grubszy od odchodzących od niego korzonków), wiązkowy (wiele korzonków o podobnej grubości).

3

Systemy korzeniowe.

c. liść - organ służący roślinie głównie do przeprowadzania procesów fotosyntezy, wymiany gazowej oraz transporcie wody. Ich ułożenie, zwane ulistnieniem, jest charakterystyczne dla poszczególnych gatunków roślin, podobnie jak ich budowa morfologiczna. Typowy liść zbudowany jest z nasady, trzonka oraz blaszki /sieci wiązek/ Liście zbieramy przed kwitnieniem.

Wyróżniamy następujące typy ulistnienia:

Wyróżniamy następujące typy nerwacji liści:

ALCHEMIA NATURY | 2016-01-01

W liściach zachodzą trzy ważne procesy:

4

d. kwiat - organ rośliny zawierający nasiona, słupki i pręciki. Kwiaty zbieramy, gdy osiągną one cechy pożądane dla danego gatunku. Są zbudowane z dna kwiatowego, okwiatu /wabi on zwierzęta zapylające roślinę, ale również chroni przed uszkodzeniem organy rozrodcze/, pręcików /służą do rozmnażania/ i owocolistków.

ALCHEMIA NATURY | 2016-01-01

Budowa kwiatu

5

Słupek i pręciki u lilii.

Kwiatostan stokrotki pospolitej.

e. nasiono - forma przetrwalnikowa rośliny, powstaje w wyniku zapłodnienia rośliny. Otoczone jest owocnią, która je chroni i dostarcza pożywienia. Nasiona zbieramy nim roślina dojrzeje.

Kiełkujące nasiona.

f. owoc - organ rozwijający się w zalążni po zapłodnieniu.

Owoce zbieramy, gdy dojrzeją, jednak z zastrzeżeniem, że owoce mięsiste zbieramy w dni suche i słoneczne /uchroni to je przed zgniciem/ natomiast owoce suche zbieramy w dni pochmurne, aby uniknąć obsypania się nasion.

Pomidor jest owocem!

Malina jest owocostanem!

ALCHEMIA NATURY | 2016-01-01

Na ogół zbiór przeprowadzamy w czasie suchym i słonecznym. Najlepszą porą dnia na zbieranie jest przedpołudnie lub wieczór. Suszymy je w miejscu zacienionym, ale ze stałą cyrkulacją powietrza.

6

V.

Podstawy systematyki botanicznej.

Dla każdej rośliny możemy wyróżnić kilka taksonów, do podstawowych należą: Królestwo – jednostka najwyższa rangą: rośliny Klasa: okrytonasienne Rząd – obejmuje blisko spokrewnione rodziny: astrowce Rodzina- grupy rodzajów różniące się morfologicznie od innych: astrowate Rodzaj – grupa mająca wspólne pochodzenie, wyróżniona na podstawie cech: mniszek Gatunek: mniszek lekarski

ALCHEMIA NATURY | 2016-01-01

Przy oznaczaniu roślin do danego gatunku bardzo ważne jest zwrócenie uwagi na poszczególne cechy taksonomiczne, takie jak np. ilość płatków, ułożenie liści, ich nerwacja oraz kształt, omszenie łodygi.

Poszczególne gatunki oznaczamy przy pomocy kluczu do oznaczania roślin:

7

Klucze opierają się na algorytmach. Do kluczu często dołączane są zdjęcia.

VI.

Zbiór roślin.

Zbierając rośliny, powinniśmy być pewni, że gatunek, który zbieramy jest na pewno tym, który chcieliśmy zebrać.

Liście: zbieramy w suche i ciepłe poranki, po obeschnięciu rosy. Z każdej rośliny zbieramy maksymalnie 1/3 liści. Odpowiedni zbiór gwarantuje nagromadzenie się olejków eterycznych.

Ziele: zbieramy w czasie kwitnienia lub tuż przed. Ziela zbieramy późnym, suchym popołudniem. W przypadku bylin ścinamy roślinę 10 cm nad ziemią, w przypadku roślin jednorocznych 5-8 cm.

Kwiaty zbieramy, gdy są w pełni rozkwitu. Zbieramy wyłącznie kwiatostanu w pełni wybarwione, zdrowe i świeże, najlepiej popołudniu.

Surowce suszymy w temperaturze 40 – 60 stopni. Surowce zawierające olejki lotne suszymy w niższej temperaturze. Części nadziemne najlepiej suszyć w cieniu, aby nie utraciły barw w wyniku działania słońca.

VII.

Sprzęt zielarski.

Sprzęt możemy podzielić na używany w terenie oraz przeznaczony do pracy w laboratorium.

ALCHEMIA NATURY | 2016-01-01

Korzenie i kłącza zbieramy jesienią lub wczesną wiosną – w tym czasie wegetacji wszystkie substancje czynne zgromadzone są w części podziemnej.

8

9

ALCHEMIA NATURY | 2016-01-01

ALCHEMIA NATURY PODRĘCZNIK DO ZIELARSTWA

RDEST PTASI Rdest ptasi (Polygonum aviculare) Właściwości: Rdest ptasi ma działanie moczopędne. Dodatkowo, pomaga w chorobach dróg oddechowych oraz reumatyzmie. Łagodzi stany zapalne. Okłady z rdestu przyspieszają gojenie się ran, owrzodzeń i oparzeń.

Zbiór: Kwiaty zbieramy, gdy tylko zaczną kwitnąć (w czerwcu). Suszymy w temp. 40*C, w miejscu zacienionym.

NAPAR Z RDESTU. Sprzęt i odczynniki:

Instrukcja: 1. Łyżkę suszonego rdestu zalewamy 300ml wrzącej wody.

2. Pozostawiamy pod przykrywką na 20 minut.

ODWAR Z RDESTU. Sprzęt i odczynniki: Kociołek, sitko, szklanka, łyżka stołowa, przykrywka, suszone kwiaty rdestu.

ALCHEMIA NATURY | 2016-01-01

Kociołek, szklanka, łyżka stołowa, przykrywka, suszone kwiaty.

10

Instrukcja: 1. Łyżkę suszonego rdestu zalewamy szklanką wody. Całość doprowadzamy do wrzenia.

2. Gotujemy przez 5 minut.

3. Po ostygnięciu, zioła odcedzamy.

ODWAR Z RDESTU, JAŁOWCA I KRUSZYNY. Sprzęt i odczynniki: Kociołek, sitko, szklanka, łyżka, mieszanka jałowca i kruszyny (sporządzona przez nauczyciela), suszone kwiaty rdestu.

Instrukcja: 1. Mieszamy ze sobą rdest ptasi i mieszankę jałowca w stosunku 8:1.

2. Czubatą łyżkę mieszanki zalewamy szklanką wrzątku.

3. Gotujemy przez 10 minut.

ALCHEMIA NATURY | 2016-01-01

4. Przecedzamy zioła przez sitko.

11

ALCHEMIA NATURY PODRĘCZNIK DO ZIELARSTWA

TOJAD MOCNY Nazwa: Tojad mocny (Aconitum firmum), inne nazwy: mordownik, akonit.

Tojad mocny przede wszystkim jest znaną i powszechnie stosowaną trucizną. Tojadem otruto Arystotelesa. Tojad mocny stał się trujący, gdyż według mitologii spadła na niego piana z ust Cerbera, strażnika bram piekła. Madea, kapłanka bogini Hekate, usiłowała otruć swojego pasierba, aby to jej syn odziedziczył tron.

Tojad mocny ma jeszcze jedno magiczne zastosowanie- uważa się, że był składnikiem maści ułatwiających czarodziejkom latanie. Odpowiednio spreparowany, tojad działa przeciwbólowo i przeciwzapalnie. Wyciągi z korzeni tojadu zastosowane bezpośrednio na skórę powodują mrowienie, pieczenie a następnie znieczulenie. Obecnie odchodzi się od stosowania korzenia tojadu, gdyż jest on najbardziej trującą częścią tej rośliny.

Zbiór: Preparowanie korzenia tojadu jest niezwykle trudnym zajęciem. Dwuletni korzeń zbieramy jesienią kiedy górna części rośliny już obumiera. Roczny korzeń wysadzamy zimą, a następnie zbieramy latem tego samego roku. Świeży korzeń macerujemy przez 24 godziny w zimnej wodzie. Obieramy go ze skórki i kroimy w paski na cztery części. Płuczemy 10 minut pod zimną wodą, a następnie szybko

ALCHEMIA NATURY | 2016-01-01

Właściwości:

12

wrzucamy go do wrzątku. Roślinę gotujemy przez 3 godziny, a następnie odcedzamy i wylewamy wodę. Drobno pokrojone kłącze imbiru oraz lukrecję wrzucamy do korzenia tojadu i gotujemy przez następne 3 godziny. Korzeń myjemy pod bieżącą wodą, kroimy na małe plasterki i suszymy w temperaturze 40-45*C tak długo, aż zmieni barwę na brązową.

NAPAR Z TOJADU. (nie mylić z eliksirem osłabiającym skutki wilkołactwa).

Sprzęt i odczynniki: Kociołek, sitko, szklanka, łyżka stołowa, przykrywka, korzeń tojadu.

Instrukcja: 1. Łyżeczkę stołową korzenia tojadu parzymy w 300ml wrzątku.

2. Przykrywamy i parzymy przez 7 minut.

3. Po 7 minutach odcedzamy.

MAŚĆ UŁATWIAJĄCA LATANIE. Sprzęt i odczynniki: Kociołek, sitko, waga, cykuta, napar z tojadu, listki topoli, sadza.

Instrukcja: 1. 50g drobno posiekanej cykuty dodajemy do gotującego się naparu z tojadu.

2. Mieszamy łyżką, cały czas gotując.

3. Po 3 minutach dodajemy 5 listków topoli oraz 5g sadzy.

ALCHEMIA NATURY | 2016-01-01

4. Po 10 minutach gotowania, odcedzamy.

13

ALCHEMIA NATURY PODRĘCZNIK DO ZIELARSTWA

ALOES UZBROJONY Nazwa: Aloes uzbrojony (Aloe ferox) , Aloes zwyczajny (Aloe vera) Właściwości: Aloes uzbrojony: do eliksirów stosowany jest jego korzeń, czasami łodyga. Można również spotkać się z nim jako z odtrutką na jad żmii, jad trupi /współtworzy eliksir "Wilgę"/.

Sok z liści i miazga liściowa są czasami skuteczne w leczeniu oparzeń. Alona (stężony stok otrzymany przez nacięcie liści) stymuluje produkcję żółci.

Aloes zwyczajny: działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne, przeciwbakteryjne. Przyspiesza proces gojenia się ran, w kosmetyce często stosowany do kremów przeciwzmarszczkowych. Krem zawierający żel z aloesu pomaga w przywróceniu krążenia w skórze po odmrożeniach Zbiór:

Podczas zrywania liści, zacznie możemy dostrzec wyciek płynu. Warto zebrać go do buteleczki.

MAŚĆ Z ALOESU. Sprzęt i odczynniki: Kociołek, liście aloesu.

Instrukcja: 1. Liście zbieramy, rozrywamy i wyciągamy znajdujący się pod skórką żel.

ALCHEMIA NATURY | 2016-01-01

Liście zbieramy, pozbawiamy kolców.

14

2. Żel z aloesu wrzucamy do kociołka i gotujemy aż do uzyskania gęstej masy.

MIÓD ALOESOWY. Sprzęt i odczynniki: Butelka, sok z aloesu, miód.

Instrukcja: 1. Sok z aloesu łączymy z miodem w stosunku 1:2.

2. Całość dokładnie mieszamy i zlewamy do ciemnej butelki.

MASECZKA Z ALOESU. Sprzęt i odczynniki: Miska, łyżeczka, tłusty krem, sok z aloesu, oliwa z oliwek.

Instrukcja: 1. 2 łyżeczki tłustego kremu, mieszamy z 1 łyżeczką soku z aloesu i 1 łyżeczką oliwy z oliwek.

2. Dokładnie mieszamy.

Po nałożeniu na skórę, krem spłukujemy wywarem z szałwii.

ALCHEMIA NATURY | 2016-01-01

Prezentację na temat różnic między tymi dwoma gatunkami aloesów znajdziecie: TUTAJ (kliknij w świstoklik, aby przenieść się do odpowiedniego obrazu).

15

ALCHEMIA NATURY PODRĘCZNIK DO ZIELARSTWA

LAWENDA LEKARSKA Nazwa: Lawenda lekarska (Lavandula angustifoli) Właściwości: Lawenda posiada drogocenna właściwości relaksujące, jest świetnym środkiem na nerwice, nerwowość oraz stres. Szczególnie cenne działanie wykazuje olejek lawendowy. Dodatkowo, lawenda działa kojąco na układ trawienny, szczególnie skurcze, kolki, nudności, niestrawności. Lawenda wykazuje działanie bakteriobójcze oraz odkażające. Lawenda lekarska stosowana jako herbatka ziołowa, olejek do inhalacji, maść do nacierania jest skuteczna na przeziębienia, kaszel, astmę, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, grypę, zapalenie migdałków, zapalenie krtani.

Kwiaty zbieramy w lipcu i sierpniu. Łodygi zawieszone w pęczkach suszymy w miejscu ciepłym, zacienionym i przewiewnym.

OLEJEK Z LAWENDY Sprzęt i odczynniki: Kociołek, garnuszek, słoik, sitko, świeże kwiaty lawendy, olejek.

ALCHEMIA NATURY | 2016-01-01

Zbiór:

16

Instrukcja: 1. Słoik wypełnić kwiatami lawendy.

2. Kwiaty zalać podgrzanym w garnuszku olejkiem.

3. Słoik zakręcić, postawić w ciemnym i chłodnym miejscu, codziennie potrząsać.

4. Po 2 tygodniach przecedzić zawartość słoika przez sitko.

NAPAR Z LAWENDY Sprzęt i odczynniki: Kociołek, szklanka, suszony kwiaty, sitko.

Instrukcja: 1. 1 łyżeczkę kwiatów lawendy zalewamy wodą o temperaturze 96 stopni.

ALCHEMIA NATURY | 2016-01-01

2. Po 5 minutach napar jest gotowy do wypicia.

17

ALCHEMIA NATURY PODRĘCZNIK DO ZIELARSTWA

TENTAKULE. DRZEWCE. TENTAKULA Roślina o korzeniu w kształcie bulwy, z jej boków wyrastają brunatne wypustki, w których magazynowana jest woda i substancje odżywcze. Z bulwy wyrastają także macki, które rosną przez całe życie rośliny. Macki pełną funkcję rozrodczą. Tentakula porusza się wyjątkowo szybko i są bardzo podatne na bodźce. Najlepszym sposobem na pokonanie tentakuli jest polanie jej macek kwasem lub uderzenie ich.

A. TENTAKULA POSPOLITA. grubość bulwy: ok. 8 cm

grubość macki: ok. 1 cm długość życia: do 3 lat dojrzałość płciowa: po 2 latach.

Tentakula obecna jest na całym globie /poza Antarktydą/, jednakże jest niemożliwa do wykrycia przez mugola - w obecności człowieka chowa macki pod ziemię. Tentakula pospolita jest bezpieczna dla ludzi, żywi się małymi owadami, które wciąga do otworków w bulwie i tam trawi.

ALCHEMIA NATURY | 2016-01-01

długość macki: do 1,5 m

18

B. TENTAKULA AFRYKAŃSKA. grubość bulwy: ok. 3 m długość macki: do 60 m grubość macki: ok. 30 cm długość życia: brak danych dojrzałość płciowa: brak danych.

Występuje w Afryce Środkowej. Jest rośliną wyjątkowo rzadką, ale także niebezpieczną dla każdego żywego stworzenia /zawiera silny jad/.

Obecnie obserwuje się 24 osobniki w celu zapewnienia ochrony mugolom i czarodziejom.

C. TENTAKULA JADOWITA. grubość bulwy: ok. 40 cm długość macki: do 8 m grubość macki: ok. 5 cm długość życia: do 20 lat dojrzałość płciowa: po 6 latach.

Występuje w Europie, na Bliskim Wschodzie oraz w Afryce Północnej. Jej macki wyposażone są w malutkie haczyki, które zagłębiają się w ciało ofiary /jeśli spróbuje się je oderwać od ciała odrywa ona mackę z kawałkiem ciała/. Żywi się małymi ssakami, gadami, płazami i ptakami.

DRZEWCE, WIERZBA BIJĄCA.

ALCHEMIA NATURY | 2016-01-01

Drzewce powstają z sadzonki dębu, są ożywionymi drzewami, lecz nie potrafią chodzić i mówić.

19

Dębnik Mądry - drzewiec powstający z sadzonki dębu /oraz eliksiru z Mallronu i szklanego kotła z ziemią/. W kociołku zakupujemy żołędzia, następnie codziennie podlewamy eliksirem. Po tygodniu należy rozbić kocioł. Rozwija się przez 50 lat, później osiąga swoją magiczną dojrzałość.

Przynoszenie książek na noc /opieranie o pień lub wkładanie do dziupli/ powoduje wykształcenie drzewca. W wieku 60 lat Dębnik jest wspaniałym doradcą, po wypiciu eliksiru nasennego /"Leśnej Księgi"/ wystarczy położyć się pod rozłożystą korą drzewa, a na pewno przyśni nam się rozwiązanie naszego problemu.

ALCHEMIA NATURY PODRĘCZNIK DO ZIELARSTWA

MANDRAGORA LEKARSKA Nazwa: Mandragora lekarska (Mandragora officinarum)

Roślina hodowana głównie dla grubego, brązowego korzenia o długości do ponad metra. Korzeń często bywa rozwidlony i kształtem przypomina człowieka. W starożytności korzeń mandragory uważano za środek przeciwbólowy /a także znieczulający- stąd podawano go też przed operacjami jako ówczesną narkozę/ i nasenny. Z magicznego punktu widzenia mandragora była składnikiem eliksirów miłości, nieobca była także Kirke. Mandragory miały także służyć za talizmany, lecz nie rzadko bywały powodem oskarżeń o czarnoksięstwo. Ponadto, każdy szanujący się wróżbita korzystał z mandragory odpowiadającej mu na pytania typu "tak/nie". Dla mugoli jest trująca, jednak odpowiednio spreparowana pomaga odczarować zgubne skutki petryfikacji.

Zbiór: Jagody zbieramy w lipcu.

ALCHEMIA NATURY | 2016-01-01

Właściwości:

20

PRZESADZANIE MANDRAGORY. Sprzęt i odczynniki: Donica, łopata, smoczy nawóz, worek ziemi, nauszniki!

Instrukcja: 1. Zakładamy nauszniki. Upewniamy się, czy szczelnie zakrywają nasze uszy.

2. Zakładamy rękawice ochronne.

3. Do 1/4 wysokości doniczki wsypujemy mieszankę smoczego nawozu i ziemi (w stosunku 1:1) 4. Przytrzymujemy chwytamy za liście.

ALCHEMIA NATURY | 2016-01-01

5. Intensywnym mandragorę.

21

doniczkę ruchem

i

mocno

wyciągamy

6. Szybko przesadzamy ją do drugiej doniczki i do pełnej wysokości zasypujemy ziemią.

ALCHEMIA NATURY PODRĘCZNIK DO ZIELARSTWA

MAGICZNE ZIOŁA Commendare Modicum - zioło zawierające łagodny wyciąg o działaniu zbliżonym do wyciągu ze szczuroszczeta. Rośnie wśród kujących krzewów, przez co nie tylko dostęp do niego jest utrudniony, ale również doskonale maskuje swoje grube liście wśród gałązek. Spotkać można go głównie jesienią i zimą.

Medazea Ligreo - roślina o wściekle fioletowych kwiatach pływająca na powierzchni wody słodkiej.

Po spodniej stronie liścia posiada parzydełka. Jej liście zawierają w sobie olejek oczyszczający cerę.

Płatki kwiatów są składnikami trucizn.

Mentha Falsa - zioło o silnych właściwościach parzących. Wyglądem przypomina miętę, lecz listki Menthy falsy są nieco ciemniejsze. Rośnie obok wydeptanych, leśnych traktów.

Metralea - wysoka łodyga sięgająca półtorej metra. Na jej szczycie podczas pełni księżyca wyrasta kwiat o złotych płatkach spod których wydobywa się delikatne światło /zasługa raleeu, który zdobywamy rozcinając płatki zaostrzonym, srebrnym sztyletem/. Roślina występuje głównie na łąkach. Zastosowanie znajduje ona w eliksirach miłosnych.

Uro Acerbe - roślina parząca.

Veritas Herbae - zioło wykorzystywane przy warzeniu Veritaserum. Roślina rośnie w małych kępkach. Posiada gładkie, bladozielone listki.

ALCHEMIA NATURY | 2016-01-01

Skroświat - nieduża roślina o ciemnoczerwonych kwiatach kwitnących raz w miesiącu. Wydziela intensywny zapach. Rośnie w lasach, na łąkach. Idealnie nadaje się do parzenia naparów na przeziębienie oraz do zwalczania trądziku.

22

ALCHEMIA NATURY PODRĘCZNIK DO ZIELARSTWA

CZYRAKOBULWA Nazwa: Czyrakobulwa Właściwości: Wyglądem przypomina gigantycznego, grubego, czarnego ślimaka pokrytego bąblami. W bąblach tych magazynowana jest żółta, żrąca substancja o zapachu benzyny. Leczy trądzik. Sacharissa Tugwood to czarodziejka, której jedną z zasług jest opracowanie magicznych właściwości ropy z czyrakobulwy. W nagrodę za swoją pracę została umieszczona na kartach z Czekoladowych Żab.

Zbiór:

ALCHEMIA NATURY | 2016-01-01

Sok pobieramy z grubych pędów.

23

POBIERANIE SOKU Z CZYRAKOBULWY. Sprzęt i odczynniki: Miska.

Instrukcja: 1. Nakładamy rękawice oraz okulary ochronne.

2. Chwytamy pojedynczą czyrakobulwę i wyciskamy z niej sok zbierając go do miski.

ALCHEMIA NATURY PODRĘCZNIK DO ZIELARSTWA

WNYKOPIEŃKI Nazwa: Wykopienki.

Właściwości: Sękate pieńki, które na pozór wyglądają jak zwykłe kawałki drewna, jednak gdy się do nich zbliżymy natychmiast ożywają. Ze szczytu pnia wyskakują długie, kolczaste pędy, które przypominają gałązki jeżyn i wymachują wściekle w stronę osoby, która jest najbliżej.

Gdy ściśnie się pędy, to w plątaninie wijących się gałązek otworzy się dziura, w której są pulsujące, zielone bulwy wielkości grapefruita, czyli strączki. Służą do produkcji eliksirów. ŁUSKANIE WNYKOPIENKI – praca w parach.

Misa, nóż.

Instrukcja: 1. Jedna osoba przytrzymuje korzenie wnykopienki.

2. Druga osoba wsadza i wyciąga strączek.

rękę

3. Obieramy strączek.

4. Gotową łuskę wsypujemy do misy.

do

gardzieli

wnykopienki

ALCHEMIA NATURY | 2016-01-01

Sprzęt i odczynniki:

24