Inspiratiereis

Inspiratie is overal en nergens. Wil je inspiratie opdoen, dan hoef je alleen maar om je heen te kijken en stil te staan bij ieder moment van de dag. Dit is dan ook letterlijk gedaan. Alle deelnemers van de inspiratiereis hebben één dagdeel letterlijk uitgeschreven om zo stil te kunnen staan bij alles wat er gebeurd op een doodgewone dag. Waar er normaal niet nagedacht wordt over iedere actie werd dat nu wel gedaan.

Om 07:25 gaat de wekker. Ik ben een ochtendmens en dus sta ik vrolijk op. Ik ben iemand die altijd de avond van te voren al bepaald wat ik aantrek, zodat ik ’s ochtends tijd bespaar. Ik kleed me aan en ga plassen. Hier vind ik gelijk mijn eerste ergernis: het wc-papier is weer eens op… Gelukkig kan mama even een rolletje komen brengen. Lang leve WhatsApp. Ik was mijn handen en pak vervolgens een washandje om mijn gezicht te wassen. Hierna breng ik een crème van NIVEA aan op mijn gezicht. Ik ga op zoek naar mijn borstel (ondanks ik altijd mijn kleren klaar leg, ben ik mijn borstel altijd kwijt). Ik borstel mijn haar en ga naar beneden, hier begroet ik als eerste mijn hond. Ik zet de waterkoker aan en pak een schaaltje die ik vervolgens vul met Griekse yoghurt, walnoten en honing. Als de waterkoker klaar is, pak ik thee. Ik sta altijd op tijd op, wat er voor zorgt dat ik genoeg tijd heb om te ontbijten. Na het ontbijt poets ik mijn tanden. Ik pak mijn tas vaak al zo veel mogelijk ’s avonds in. Toch moet ik vandaag nog het een en ander inpakken, omdat ik een garnalensalade mee wil nemen en een flesje water uit de koelkast. Ik blijf het moeilijk vinden om alles koel te houden. Ik zit nog even beneden op mijn telefoon en loop dan naar mijn auto, die 100 meter verderop geparkeerd staat.

Met mijn auto rijd ik naar de bus in Zundert (ongeveer 6 kilometer rijden). Ik rijd altijd op tijd weg, zodat ik sowieso mijn bus haal. Ook dit keer rijd ik op tijd weg, maar helaas rijd ik achter een vrouw die 50 km/u rijdt op een weg waar je 80 km/u mag. Hier erger ik me zó erg aan! Inmiddels ben ik aangekomen in Zundert en ruim op tijd voor de bus. Ik stap op bij het eerste punt van de bus en dus is er altijd plek, dat is heel fijn. In de bus luister ik muziek via Spotify. Bij iedere stop ben ik blij dat er geen bekenden staan, zodat ik mijn nieuwe playlist ongestoord kan beluisteren. Ik hou van kletsen, maar soms vind ik het ook heerlijk om in ‘m’n eentje’ lekker naar muziek te luisteren. Inmiddels ben ik in Breda aangekomen en pak in de trein naar Eindhoven via Tilburg. Ook hier is er genoeg plek en kan ik dus zitten. Eenmaal in Tilburg aangekomen kun je amper rustig uitstappen, omdat er een menigte die wil instappen de weg voor de deur versperd. Ik vervolg mijn weg naar bus 601. Deze bus is stampvol en dus staan we als sardientjes in blik naast elkaar. Ik kom aan op school en ga eerst naar de wc. Om 10:45 uur start mijn eerste les. Het is een interessante les, maar ik vind het zo lastig om alles mee te kunnen schrijven, als de leraar zó snel naar de volgende dia gaat. Toch is meeschrijven voor mij nodig zodat ik me blijf focussen op de lesstof. Als de les klaar is, is het 12:00 uur. Tijd voor mijn garnalensalade. Heel lekker, maar toch twijfel ik altijd of het nog goed is, als het al een paar uur uit de koelkast is geweest.

Het dagdeel van Lieke

Mijn wekker gaat om 8 uur. Niet heel vroeg, maar ik heb niet goed geslapen en word met knallende hoofdpijn wakker, gepaard met misselijkheid en een gloeiend hoofd. Twee paracetamols er in en hopen dat die gaan werken. Na mijn ochtendroutine waarbij ik eerst mijzelf opmaak, daarna aankleed en geen idee heb wat ik aan moet doen omdat het weer net wel of net niet warm is en sieraden om heb gedaan, ga ik naar beneden. Ik maak lunch voor op school, twee boterhammen, een appel en een banaan, en voor de ochtend twee crackers. Snel poets ik mijn tanden, kam ik mijn haar en spuit ik nog even parfum op voordat ik een uur later op de fiets stap. Ik vertrek 3 minuten te laat, waar ik zelf gestrest van word. Wellicht maar 3 minuten, maar die heb ik wel nodig om mijn fiets ergens weg te kunnen zetten.

25 minuten later kom ik aan op het station ‘s-Hertogenbosch. Op de fiets ben ik gefocust op de klok en op medefietsers die bij de rotonde in Den Bosch altijd bijna tegen mij aanrijden. Zij willen namelijk geen voorrang geven, terwijl ik dat wel heb. Beneden in de stalling zie ik al dat alle parkeerplekken beneden bezet zijn. Irritant, want ik heb er nooit zoveel zin in om mijn fiets een verdieping er boven op te tillen. Blijkbaar had mijn fiets dezelfde gedachten, want wanneer ik hem omhoog duw, valt die om, plat op de andere plekken die gelukkig niet bezet zijn. Naja, gelukkig? Hij ligt plat en ik kan dit niet alleen. Nog 10 minuten op de klok, dus ik wandel snel naar een werknemer en hij helpt mij om mijn fiets weer rechtop in de rekken te krijgen. Ik haast mij naar de trein met nog steeds een flinke dosis hoofdpijn en reis verder met twee studiegenoten.

De treinreis verloopt prima, hoewel er een middelbare schoolklas in de coupé zit. Veel lawaai, veel gescheld en daar kan ik me vaak aan ergeren. Vervolgens moet ik wachten op de bus naar school die zoals gewoonlijk weer overvol is. Gelukkig kon ik zitten. Mijn eerste les was onderzoek. Het duurde een uur en was prima te volgen. Het enige nadeel van het lokaal is dat er geen tafel is voor je laptop, waardoor je tijdens de hoorcollege op je schoot zit te typen. Ongeveer drie kwartier pauze waarbij ik lekker buiten in de zon heb gezeten. Vervolgens een les over Amerika, waar we het ESTA formulier invullen. Eigenlijk is er een creditcard nodig, maar ondanks dat ik hem een week geleden heb aangevraagd, heb ik nog niks gehoord of ontvangen. Vervelend, want ik heb geen idee hoe lang dit nog duurt. Vanavond maar even bellen hoe het proces er voor staat. Het tweede uur valt uit, waardoor ik na nog een lesuur coaching klaar ben.

Wachten op de bus die weer stampvol is, onderweg naar het station. Ik kom een vriendin tegen waarmee ik al sinds de zomervakantie een datum probeer te plannen. Zij is niet de snelste reageerder op whatsapp (lees: na één week een reactie) waardoor het traag gaat en vaak al andere plannen zijn gemaakt. Nu ik haar zie is er na 5 minuten een datum geprikt. Waarom is er geen makkelijkere app waarbij je een datum voorstelt en de ander een melding binnen krijgt en op ja of nee moet klikken? Ja, datumprikker bestaat, maar die kost te veel moeite voor een simpele afspraak.

De trein had vertraging, maar dat vond ik niet heel erg. Ik kon even bijkletsen met mijn vriendin! Aangekomen in Den Bosch en afscheid genomen te hebben van de vriendin, pakte ik mijn fiets veilig uit de bovenste rekken zonder dat ik of iets geraakt werd. Weer 30 minuten naar huis fietsen in de zon. Ik had geen zin om snel te fietsen en was erg blij dat het weer warm was. Thuis aangekomen rond half 5 zit mijn schooldag erop!

Het dagdeel van Lotte

Ik word wakker een half uurtje voor de wekker. Nu is dat ook niet heel gek want de wekker stond pas om 10 uur. Rond 12 uur moet ik naar mijn werk, dus ik wilde het deze ochtend even rustig aan doen. Joep, mijn vriend, gaat als eerste douchen. Terwijl ik wacht tot hij klaar is, zet ik de oven al aan. Dan hoef ik straks niet lang te wachten op vers afgebakken broodjes. Terwijl ik wacht, ga ik terug op bed liggen en scroll wat door Instagram. Hoeveel tijd verdoe ik eigenlijk met scrollen? Ik zou het eens moeten bijhouden... Wanneer Joep klaar is, stap ik onder de douche. Ik heb echt een gruwelijke hekel aan dat douchegordijn. Waait altijd naar me toe en plakt dan zo koud aan mijn lijf. Bah. Mijn truc is om er een flesje shampoo op te leggen, net over de rand van de douchebak, zodat het gordijn niet naar binnen kan waaien. Werkt perfect! Na het douchen kleed ik me aan en maak ik me op. Ik gooi mijn handdoek in de wasmand en dit doet me eraan denken dat ik gisteravond vergeten ben te wassen. Arrgh. Vanavond dan maar. Ik doe snel wat mascara en parfum op. Wanneer ik de keuken in loop, haalt Joep de broodjes uit de oven. Perfecte timing. Ik kan gelijk gaan eten. Ik plof met twee broodjes op de bank en pak mijn telefoon erbij. Even een filmpje op YouTube kijken terwijl ik ontbijt.

De broodjes zitten achter mijn kiezen en ik bedenk dat ik nog helemaal niet weet welke bus ik zo moet nemen. Ik open de 9292ov app en vul de gegevens in. Mijn keuze valt op de bus van 12:12 uur, dan ben ik rond 13:00 uur in Breda. Dit betekent dat ik nog ruim een uur heb om iets voor mezelf te gaan doen. Ik kan mijn opdracht voor school alvast doen of er nog een was insteken? Nee, dat laatste doe ik maar niet. Joep kan voor geen meter de was ophangen en dan kan ik opnieuw beginnen. Nee dat komt vanavond wel. Eerlijk gezegd heb ik ook echt nog geen zin in school, dus ook dat doe ik vanavond. Joep en ik zijn gisteren begonnen aan een nieuwe serie op Netflix. Ik wil graag verder kijken. Joep denkt hier helaas anders over en zit ineens heel serieus schoolwerk te doen. That’s a first. Hmmmmm. Ik heb ook even geen zin om te lezen. Wat moet ik met deze plotselinge vrije tijd? Nou, ik kijk maar gewoon verder op YouTube dan. Het uur vliegt voorbij en ik besteed mijn tijd zeer nuttig op mijn telefoon. *NOT*. Om 12 uur begin ik mijn spullen bij elkaar te zoeken. Mijn laptop, flesje water, iets te snacken, ov-kaart en ohja laten we mijn oplader niet vergeten. Ik check nog even in de app ‘OV-info’ of de bus toch geen vertraging heeft. Niks aan de hand en om 12:10 uur zeg ik Joep gedag en stap ik de deur uit. Wanneer ik bij de bushalte kom, die letterlijk voor mijn deur ligt, komt de bus aanrijden. Altijd fijn als het zo goed getimed is.

Ik kom aan op het station en mijn trein gaat pas over 10 minuten. Zal ik iets te eten halen? NEE JIVA. Gewoon inchecken en wachten. Ik check in en zoek een plekje op het perron om te zitten. En nu? Weer doelloos op mijn telefoon? Nee, laat ik nu wel mijn boek erbij pakken. Ik ben net begonnen in een nieuw boek en ik moet er dan altijd even inkomen. De 10 minuten vliegen voorbij en ik stap in de trein. Het is rustig dus ik zoek een lekker plekje en kruip weg

Het dagdeel van Jiva

in het hoekje, met mijn boek. Ik kan mezelf nu wel voor mijn kop slaan, want het boek is heel spannend en ik had dus al de hele ochtend kunnen lezen. Grrrr. De trein rijdt langzaam en moet vaak afremmen. De trein zal wel achter een goederentrein aanrijden ofzo. Ach, ik moet toch niet stipt zijn op mijn werk dus geen probleem. Kan ik lekker nog wat langer lezen. Wanneer we bijna in Breda zijn sta ik op. Achter me zie ik een stelletje volledig in coma liggen. Ze liggen schattig tegen elkaar aan. Zou ik ze wakker moeten maken? Hmm, ik doe het wel niet. Bij de deur naar de gang sta ik te wachten. Ik heb altijd zo’n hekel aan die deur. Die gaat na een paar seconden weer dicht, maar als je dus zoals nu staat te wachten is dat heel irritant. Het meisje voor me snapt het en houd de deurklink continu ingedrukt. Er zijn ook mensen die dat niet snappen en dat gaat de deur dus continu open-dicht-open-dicht. Zo irritant. Aangekomen op het perron stap ik de trein uit en loop naar de uitgang. Ik check uit en loop naar de trappen. De laatste twee keer dat ik naar mijn werk ging regende het keihard. De eerste keer kocht ik snel een paraplu omdat ik al 15 minuten stond te wachten tot het droog werd, maar er veranderde niks. De tweede keer was ik die paraplu, uiteraard, vergeten en was ik niet van plan er weer een te kopen. Ik belandde doorweekt op mijn werk. Dit keer ben ik voorbereid en heb ik zowel een regenjas aan als een paraplu in mijn tas. Ik kijk omhoog en kom tot de conclusie dat het niet regent. Hmm, nouja, beter goed voorbereid dan weer helemaal doorweekt daar te zitten. Vreselijk zo’n natte plakkende spijkerbroek. Droogt ook voor geen meter.

Als ik de straat van mijn werk in loop, ziet mijn baas mij direct en zwaait. Ik zwaai terug. Fijn. Nu hoef ik hem niet te appen dat ik er ben. Ik heb namelijk geen sleutel en de deur gaat alleen van binnenuit open. Hij moet dus altijd naar beneden komen om mij binnen te laten. Niet heel handig, maar ach. Zo werkt het ook. We praten even kort bij en ik ga aan de slag. Ik heb mijn to-do-lijstje op Trello staan. Heel handig, want zo heb ik hem overal bij me en mijn baas kan het inzien en zo zien hoever ik ben of dingen toevoegen die ik moet doen. Na enige tijd besluit ik even pauze te nemen en naar de wc te lopen. Mijn werk in het oude gerechtsgebouw in Breda. Een gigantisch groot gebouw en heel gaaf. De vrouwengevangenis zit bijvoorbeeld aan het einde van de gang. Sinds kort hangen er bordjes op naar de wc. Er zijn er verschillende. Eerst hingen er geen bordjes en vergat ik wel eens welke deur het nou was. Stond ik ineens bij mensen in hun kantoor, oeps. De wc was eerst voor zowel mannen als vrouwen, maar nu hangt er ineens op elke deur een eigen bordje. De ene een man en de andere een vrouw. Waarom dat ineens is veranderd weet ik niet. Schijnbaar had iemand er problemen mee? Ik vond het wel prima. Ik loop nog even rond en ga dan terug naar het kantoor. Wanneer ik achter mijn laptop kruip merk ik dat deze heel erg warm is. Ai, dat gebeurt wel vaker. Eigenlijk zou ik zo’n standaard moeten kopen die hem koelt, maar die dingen zijn kneiterduur, dus dat gaat hem niet worden. Ik sluit wat programma’s in de hoop dat hij dan wat minder gaat blazen en ga snel terug aan het werk. Ik heb genoeg te doen vandaag.

Mijn wekker gaat om 11 uur, maar ik blijf nog even liggen. Gisteren ben ik namelijk veel te lang opgebleven. Tot 4 uur in de nacht heb ik Peaky Blinders gekeken. Ik wilde eigenlijk een stuk eerder naar bed, maar ik word keer op keer weer in het verhaal gezogen. Voornamelijk omdat Netflix de afleveringen meteen achter elkaar afspeelt en daarbij de introfilmpjes overslaat. Wel stopt Netflix na iedere 3 afleveringen automatisch na de laatst bekeken aflevering. Pas op zo’n moment vind ik de kracht om naar bed te gaan. Nu moet ik op de blaren zitten en ben ik ondanks dat het al bijna middag is niet uitgeslapen.

Ik kleed me aan en poets mijn tanden. Vandaag een dag zonder colleges, maar er moet wel nog een paar dingen voor de studie geregeld worden. Eerst ga ik iets te eten halen. Ik pak de fiets en ga naar de Jumbo voor broodjes. Ik zet mijn fiets in de rekken voor de supermarkt, maar er is niet veel plaats. Ik prop mijn fiets tussen twee fietsen die net wat verder uit elkaar staan in de hoop dat ik eerder terug ben dan de eigenaren van de fietsen naast mij. Anders wordt mijn fiets misschien omgegooid. Ook dubbelcheck ik of mijn fiets goed op slot staat. Het zou niet de eerste keer zijn dat mijn fiets wordt gestolen.

Nadat ik weer thuis ben en gegeten heb, maak ik een planning voor mijn schoolwerk en zet ik de televisie aan. Het programma dat ik standaard opzet is Comedy Central. Helaas heb ik de aflevering van South Park die op de tv te zien is al talloze keren gezien en kan ik hem onderhand wel dromen. Ik irriteer me al lange tijd aan het feit dat je nauwelijks nog naar Comedy Central kunt kijken zonder een herhaling te zien. Terwijl de televisie aanstaat doe ik dan toch maar alvast wat schoolwerk en surf ik een beetje rond op het internet. Ik lees een paar artikelen, bekijk wat grappige plaatjes en GIFjes, enzovoort. Buiten het feit dat de wifi soms traag is en er veel reclames op het internet staan, stoor ik me eigenlijk nergens aan. Zo kruipt de middag voorbij en voor ik het goed en wel doorheb is het tijd voor het avondeten.

Het dagdeel van Jan

Op verkenning...

Er zijn niet alleen maar dagdelen uitgeschreven, maar er is ook verkend in tijdschriften, kranten en op het internet (bijvoorbeeld op Facebookpagina’s als Nifty, waarbij er simpele oplossingen voor kleine problemen bedacht worden). Daarnaast is ook gekeken in de eigen omgeving. Dit resulteerde in een aantal topics die inspireerde.

Buzzfeed

• Veel met gerecyclede producten • Slimme oplossingen om ruimte te creëren • Zero waste • Cut down on waste • Schoonmaken • Als je geen vaatwasser hebt • De druk die op studenten ligt en waar we ons onnodig druk over maken • Laten we de docent niet vergeten • Eerlijk over het ouderschap • Ouderdom

Eigen omgeving

• Jeugdzorg • Storysign Android • Steenrijk, Straatarm • Begeleiding voor familie naast iemand die ziek is (eigen ervaring)

NIFTY - Facebookpagina

• Dingen vergeten / reminders • Houdbaarheid van eten • DIY’s/producten om even te “ontstressen” • Wat te doen bij insectenbeten • Schoonmaaktips van sieraden, huishouden, lichaam, haar, noem maar op • DIY-app • App voor vragen over gezondheid • Bespaar/bezuinig, zowel eten als geld en energie • Hacks voor keukengerei • App voor lifehacks • Eetgewoonten

Artikelen Flair - nummer 36

Ratrace introductie: Zelfs al zet je de wekker ruim van te voren, kom je alsnog in de stress de laatste minuten voor dat je weg moet. Dan kom je er vaak achter dat je nog iets bent vergeten.

Interview met 3 vrouwen: Allen studeren op een latere leeftijd. De één is 43 jaar, de ander 36 en de ander 39. Alle drie doen een deeltijd studie (Master of HBO) naast hun fulltime baan. Twee van hen zijn ook gescheiden en zorgen grotendeels voor de kinderen. Alle drie laten ze zien dat leeftijd niet uitmaakt en wat er op je vork zit, zo lang je maar de motivatie hebt om het te doen en er passie voor hebt. Soms kan het zwaar zijn, maar het einddoel is vaak een andere passende baan. Inspirerende powervrouwen!

Waar doet ze het van?: Elke week staat er in de Flair een vrouw die praat over het huishoudboekje. Wat zijn de inkomsten van haar en eventuele partner, hoeveel geven ze uit en wat staat er op de spaarrekening of hebben ze schulden? Ze gaan er dieper op in hoe ze bijvoorbeeld zuinig leven of juist al het geld uitgeven dat ze hebben. Het is inspirerend om te lezen hoe sommige echt een Excelbestand bijhouden met wat ze uitgeven. Handig als er een makkelijkere app komt!

Wonen: Wat er ook elke week in staat, is wonen. Bij een gezin ga je kijken naar hoe het huis is ingericht. Vaak zijn dit mooi ingerichte huizen of een uniek pand. Wellicht leuk om een app te maken waarin huizen staat met foto’s van producten en er een link naar het product wordt gegeven als je op de foto klikt!

Reizen: Deze week over Boedapest. Hier zijn Hotsspots te vinden over waar je lekker kan eten, waar je het mooiste uitzicht hebt tijdens zonsondergang, waar je het lekkerst kan slapen etc. Grote kans dat het al bestaat, maar een app met inspiratie voor stedentrips is wel leuk.

Artikelen Linda - nummer 182

De grote drie: Interview met Jeroen Pauw, Eva Jinek en Matthijs van Nieuwkerk over het succes van hun eigen talkshow. Hoe staan zij zelf in dit beroep, waar liggen de pijnpunten en waar halen zij de energie vandaan? Hoe komt het dat het zo goed loopt?

“Wat vindt onze Dries vandaag?”: Artikel over dat Nederland steeds meer overal zijn mening over geeft en met name op social media. Naast alle meningen van gewone en social mediagebruikers, worden ‘BN’ers’ gevraagd over hun mening, iets waar ze totaal geen verstand van hebben. Een interessant artikel.

Mijn kind wordt niet oud: Interview met drie vrouwen die elk een gezin hebben waarin haar zoon of dochter, of beiden, een ziekte hebben waarbij zij nooit oud zullen worden. Bij de een vallen de spieren uit, bij de ander sterven de hersencellen af en bij de twee zus en broer worden de hersenen vervuild en vallen er steeds meer functies uit. Interviews waarbij je ervan bewust bent dat jij het geluk hebt om gezond te zijn.

Brabants Dagblad - 07/09/2019

Overlast door uitgaande jongeren: Fietsers in de drukke Heuvelstraat van Tilburg zijn massaal beboet. Fietsen mag alleen tussen 06:00 uur en 11:00 uur in de ochtend, maar daar trekken veel fietsers zich niets van aan. Na het grote aantal klachten van voetgangers over de vele fietsers in de straat, heeft de handhaving de controle in de straat aangescherpt en tot nu toe al 65 boetes uitgedeeld. Ook afval is een probleem door de jongeren. Overal staan prullenbakken, maar hier wordt amper gebruik van gemaakt. Vooral in de afgelegen straten in de buurt van de Tilburgse uitgaansgelegenheden. De medewerkers wijten de rommel in deze gebieden voornamelijk aan het drankgebruik en het gebrek aan sociale controle in de desbetreffende straten.

Brabants Dagblad - 10/09/2019

Gedragsproblemen door gescheiden ouders: Niet alleen op de dag van de scheiding horen kinderen dat hun ouders uit elkaar gaan, maar 1 op de 5 kinderen maakt de scheiding van hun ouders mee. Deze kinderen vertonen meer gedragsproblemen, hebben meer problemen op sociaal emotioneel vlak en presteren gemiddeld minder goed op school. Twee medewerkers van de instelling TNO-child health geven de ouders tips om de scheiding voor hun kinderen makkelijker te maken: ● Laat bestaande afspraken zo veel mogelijk onveranderd. ● Bereid je kinderen voor op de veranderingen die komen ● Ondersteun je kind met het ontdekken en verwoorden van zijn of haar gevoelens ● Vermijd conflicten in het bijzijn van kinderen ● Stimuleer je kind voor een goede relatie met de ouders ● Versterk het positieve contact met je kind

Brabants Dagblad - 11/09/2019

Bomen: In een straat van Oss staan in een straat een reeks bomen met hoge populieren. De takken die soms uit deze bomen vallen vormen een gevaar voor de straatbewoners. De gemeente wil echter niet ingrijpen omdat de bomen gezond zijn.

Bijsluiter: Eén op de tien mensen tussen de 15 en 65 jaar heeft moeite met het lezen van een medicatiebijsluiter, recept of krantenartikel. De tekst kan makkelijker worden gemaakt door de volgende eigenschappen: ● Zinnen zijn bij voorkeur korter dan 12 woorden ● Moeilijke woorden en figuurlijk taalgebruik worden vermeden ● Getallen worden neergezet in cijfers ● Er wordt gebruik gemaakt van tegenwoordige tijd en niet van verleden tijd ● De artikelen bevatten beelden ● De tekst staat niet in kolommen en is geschreven in een duidelijk lettertype

Algemeen Dagblad - 11/09/2019

Artikel astma: Steeds meer Nederlanders, nu ongeveer 1,2 miljoen, kampen met een longziekte. Veel hebben er zodanig veel last van, dat zij besluiten te vertrekken naar een plek buiten de Randstad, of zelfs naar het buitenland.

Familiedrama Dordrecht: Een man die werkt als politieagent heeft zijn twee kinderen, vrouw en zichzelf van het leven beroofd. Hoe kan het zo zijn dat een agent zijn eigen wapen mee mag nemen naar huis? Deze vragen worden beantwoord. Ongeveer 5 á 10 politiemensen doen een zelfmoordpoging per jaar. Dat een politieman zichzelf én iemand anders erbij betrekt, gebeurd echter zelden.

‘Doods’ Markermeer komt tot leven: Artikel over de Marker Wadden die deze week hun eerste verjaardag vieren. Marker Wadden is een nieuw stukje land waar alleen natuur te vinden is. Het doel is om terug te brengen wat met de Zuiderzee verloren is gegaan: een vogelparadijs. Daarnaast moeten de eilanden fungeren als natuurlijk waterzuiveringssysteem. Of dit gaat lukken, wordt door biologen en vogelaars nauw gevolgd.

En nu?

Uit de inspiratiereis kwam het artikel van het Brabants Dagblad over de bijsluiter naar voren. Hoe kan de bijsluiter makkelijker worden gemaakt voor iedereen? Is het wel echt een probleem?

Het idee was er, namelijk het vermakkelijken van de bijsluiter door middel van een app. Het wordt tijd voor onderzoek om er achter te komen of dit écht een probleem is...