Trendbronnen Jorinda Hendriksen by Jorinda Hendriksen

Trendbronnen

Jorinda Hendriksen Klas 1 1

Inhoudsopgave BOEK 1: FASHION FUTURES (BRADLEY QUINN, MAART 2012)

BOEK 2: POSTDIGITAL ARTISANS

BOEK 3: DE WERELD VAN 3D-PRINTEN

BOEK 4: CBS PUBLICATIE: SMAKELIJK WETEN: TRENDS

TEXTIELMUSEUM TILBURG

ARTIKEL 1: LIDEWIJ EDELKOORT ‘DE MODE IS DOOD’.

ARTIKEL 2: NEW YORK TIMES, THE GREAT GENDER BLUR

DOCUMENTAIRE: THE TRUE COST, 2015

TRENDBRON NAAR KEUZE: VOGUE MAN

TRENDBRON NAAR KEUZE: THE PRINTED ORGANS COMING TO A BODY NEAR YOU 25 BIBLIOGRAFIE

Inleiding Voor het project ‘trendbronnen’ ben ik opzoek gegaan naar bronnen die relevant kunnen zijn voor een trendwatcher. Als trendwatcher ben je constant bezig met veranderingen om je heen. Deze informatie kun je op verschillende manieren verzamelen; door boeken te lezen, interessante bloggers te volgen, kranten te lezen, documentaires te bekijken, naar beurzen te gaan maar vaak vind je de leukste veranderingen gewoon op straat. Als trendwatcher is het belangrijk dat je goed om je heen kijkt en goed zoekt naar signalen. Bij dit project staat het uitbreiden van kennis en de vaardigheid om interessante bronnen op te sporen centraal. Het verslag bestaat uit tien trendbronnen: vier boeken, een museum, twee artikelen, een documentaire en twee trendbronnen naar keuze. Het overkoepelende thema is mode. De trendbronnen zijn vormgegeven door middel van tekst en beeld. Bij iedere bron omschrijf ik mijn visie, beschrijf ik de link tussen de trendbron en mijn major ‘Technische Commerciële Textielkunde’ en ik omschrijf de links tussen de bron en de minor ‘Trendwatching’. Het verslag wordt afgesloten met een literatuurlijst.

Boek 1: Fashion Futures (Bradley Quinn, maart 2012) Brits journalist Bradley Quinn onderzoekt in dit boek de nieuwe wegen die de mode inslaat met het accent op wat een kledingstuk voor de individuele drager kan betekenen. In dit boek werpen internationale modeontwerpers, trendwatchers, technici en wetenschappelijke onderzoekers licht op een multifunctionele, eigentijdse mode-identiteit. Onderzoeksinstellingen als het MIT, Philips Design, Issey Miyakes Reality Lab en DuPont verbinden materiaalwetenschap steeds meer met technologische ontwikkelingen in de modepraktijk. Nederlands couturier Iris van Herpen en Brits ontwerper Nancy Tilbury tonen persoonlijke visies op nieuwe manieren van ontwerpen, dragen, maken, ervaren en verkopen van kleding. Mode en techniek lopen steeds meer in elkaar over en is goed te zien in de creaties van de ontwerpers. Naast een omschrijving van de bestaande mode geeft ‘Fashion Futures’ ook een toekomstvisioen. Mijn visie Ik vind het boek ‘Fahion Futures’ zeer interessant en vernieuwend. Er staan trends in die heel herkenbaar zijn maar ook een aantal trends waar ik nog niet bewust van was. ‘Het transformeren van traditionele geschiedenis in een frisse inspiratie voor de toekomst’ staat centraal in dit boek en dit vind ik een goed uitgangspunt. Het is opvallend dat Iris van Herpen in dit boek is vermeld vanwege haar uitgesproken mode en vernieuwde 3D-printing. Iris van Herpen is naar eigen zeggen geïnspireerd “by the ‘human body’s future evolution, and fabricated using advanced materials and pioneering new processes”. Je ziet vernieuwde technologie en manieren om materialen te gebruiken, nieuwe manieren van produceren en high-tech fashion fabrics worden afgebeeld. Het gaat dan vooral om draagbare technologie in kleding. De link tussen ‘Fashion Futures’ en mijn major De major die ik volg heet ‘Technische commerciële textielkunde’ dit is een textielopleiding waarbij kennis van textiel en modetrends de basis is. Het is daarom dat ik opzoek ben gegaan naar trendbronnen die met mode te maken hebben. In dit boek worden ‘trends van nu’ gepresenteerd maar er staan ook inspirerende toekomstvisioenen in. Dit is voor mijn opleiding een relevante trendbron. De links tussen de trendbron en mijn minor Dit boek heeft alles te maken met de minor Trendwatching. Dit boek is geschreven door een journalist die de nieuwe wegen onderzoekt die de mode inslaat. Het feit dat er steeds meer technologie met mode wordt gecombineerd is 5 een opvallende trend.

Boek 2: Postdigital Artisans Craftsmanship with a New Aesthetic in Fashion, Art, Design and Architecture (Jonathan Openshaw , Mei 2015) Digitale technologie heeft de manier van kijken en bewegen van de mens compleet veranderd. We besteden steeds meer tijd online. In dit boek wordt omschreven hoe de huidige "postdigital artisans" te werk gaan. Ze presenteren de totale afhankelijkheid van geautomatiseerde productie zoals 3D-printing. Ze pleiten voor een terugkeer naar ambacht, met voorwerpen gemaakt van klei, metaal, glas en hout. Ze vinden dat de vakmanschap over is genomen door de meest geavanceerde technologie. De schrijvers zien materialen als het hart van kunst, design, mode en architectuur. In het boek staan hedendaagse kunstenaars en ontwerpers afgebeeld en bij ieder profiel staan illustraties van hun werk. Voorbeelden van deze personen en zijn Hans Ulrich Obrist, Nathan Jurgenson en Glenn Adamson. Mijn visie Dit boek is een goede tegenhanger van het boek ‘Fashion Futures’ waar heel erg de nadruk ligt op de ontwikkelingen van de technologie in combinatie met mode. Ik dit boek wordt meer de ambacht benadrukt. Zo zie je dat superieure technologie het steeds vaker wint van het eenvoudige handwerk en dat juist daarom een groep kunstenaars en ontwerpers hier een halt aan willen toeroepen. De link tussen de trendbron en mijn major. De link tussen textielkunde en de oude ambacht is snel gelegd. Tijdens mijn opleiding gaat het over het produceren van textiel. Dit gebeurd tegenwoordig veel met de nieuwste ontwikkelingen en technologieën maar er zijn vele producten die nog steeds vervaardigt worden uit oude ambacht(Kroef, 2013). De links tussen de trendbron en de minor De minor ‘Trendwatching’ gaat over het verzamelen van trends en het ontdekken van verschuivingen in je omgeving. Het is daarom dat dit boek goed past bij trendonderzoek.

Boek 3: De wereld van 3D-printen De wereld van 3D-printen Auteur: Willem Vermeend (November 2013) De wereld van 3D-Printen is een website boek. Naast een fysieke versie is er ook een digitale publicatie waarbij men video’s kan bekijken, kan linken naar andere websites en pagina’s kan delen via social media. Dit boek wordt continu aangepast en zo is men continu op de hoogte van de meest recente ontwikkelingen. De afgelopen vijf jaar heeft 3D printen een kleine revolutie gekend. De eerste experimenten met 3D-printen vond plaats rond 1960. In 1987 kwamen er commerciële 3Dprinters op de markt. Maar vooral de afgelopen vijf jaar is de productiehoeveelheid van 3D printen met grote hoeveelheden toegenomen. Het grote voordeel van 3D printen is de vormvrijheid van het eindproduct, zo kan een product aangepast worden naar de eisen van de gebruiker en zijn complexe vormen mogelijk. De ontwikkelingen van het 3D printen gaan razendsnel. Waar voorheen alleen kunststoffen geprint werden, worden nu materialen zoals aluminium, stalen, zilver, kunststoffen, keramiek, glas en zelfs chocolade geprint. Een van de nieuwste ontwikkelingen is het printen van synthetische bloed- vaten en voedsel. Volgens de experts die aan het woord komen in het boek zal 3D printen in combinatie met het internet, robotica en open software tot een nieuwe industriële revolutie leiden. Dit zal het komende decennium ingrijpende gevolgen hebben in onder andere de economische bedrijfsprocessen en in de medische sector. Mijn visie op deze trendbron Wat mij opviel is dat 3D printen ook nadelig kan zijn, een gevolg kan zijn dat er een afname is te zien van de productie in lagelonenlanden, men ziet online steeds meer ‘co-creaties’ van producten en diensten, meer maatwerk en persoonlijke branding door de vormvrijheid van een 3D printer. Het meest indrukwekkende hoofdstuk vind ik het onderdeel ‘waar liggen de kansen voor Nederland?’ Hier wordt vooral duidelijk dat bio-printen een grote toekomstpotentie heeft. En er wordt zelfs gezegd dat we met z’n allen opzoek zijn naar een maakindustrie en 3D printen kan daarbij helpen. De link tussen de trendbron en mijn major Tijdens mijn opleiding wordt er veel gekeken naar de ontwikkelingen op het gebied van 3D printen. Het lab van het Saxion in Enschede heeft zijn eigen 3D printer en het is daarom dat ik veel lessen krijg over de 3D printer. De links tussen de trendbron en mijn minor Met het format ‘website boek’, zetten de schrijvers van dit boek een hele nieuwe trend neer. Men kan het boek fysiek bestellen maar ook online bekijken. Tijdens mijn minor leer ik kijken naar opkomende trends om mij heen. Ik kan daarom concluderen dat deze trend goed 9 aansluit op mijn minor.

Boek 4: CBS publicatie: Smakelijk weten: trends Smakelijk weten: trends Door: CBS Nederland Uitgiftedatum: december 2012 In â&#x20AC;&#x2DC;Smakelijk wetenâ&#x20AC;&#x2122; zijn cijfers weergegeven over voeding en gezondheid. Een boek waarin het CBS antwoord geeft op de vragen: welke voedingsmiddelen produceren we in Nederland zelf en welke halen we uit het buitenland? Kopen we ons eten inmiddels voornamelijk bij de supermarkt? Worden de bakker, de slager en de marktkraam nog bezocht? Zet de trend om biologisch te eten door? En hebben vrouwen vaker overgewicht dan mannen? Deze en nog meer vragen komen aan de orde in deze speciale uitgave over voeding en gezondheid. Trend agri Het aantal landen tuinbouwbedrijven neemt af. Dit is voor het grootste deel te verklaren door de gestegen prijzen en door overproductie. Trend retail Nederlanders halen hun voedingsmiddelen steeds vaker bij de supermarkt. Van iedere euro die aan voeding wordt besteed, komt 77 cent bij een supermarkt terecht. De bakker, de slager, de groentewinkel en de kaaswinkel verdwenen de afgelopen jaren verder uit het straatbeeld. Trend food In het boek is te lezen dat steeds meer Nederlanders lijden aan overgewicht. Door de welvaartsstijging is dit een steeds groter probleem geworden. Een ziekte waarbij overgewicht een grote rol speelt is diabetes. In 2001 was het bevolkingsaantal met diabetes nog 2,8% dit is in 1011 echter 4,7%. Dit is bijna twee keer zoveel. In dit boek vinden ze niet de landbouw de boosdoener maar de marketing van ongezond verwerkte producten en de zit-leefstijl anno 2015. Mouw visie op de trendbron Het lezen van het boek heeft ervoor gezorgd dat ik me bewust ben van de huidige trends op het gebied van voeding en gezondheid. Ik heb vaak voor mijn studie CBS gebruikt als trendbron en vindt het dan ook fijn dat zij een boek hebben uitgebracht over dit thema. Ik vind het een goede trendbron vanwege haar betrouwbaarheid en overzichtelijke vormgeving. De link tussen de trendbron en jouw major Mijn opleiding gaat niet alleen over mode maar ook over commercie. De ontwikkelingen op het gebied van retail spreken mij daarom ook erg aan. Deze trendbron past bij mijn major omdat het boek bestaat uit een combinatie van trends in de retail en de voedingsbranche. De links tussen de trendbron en de minor Tijdens mijn minor Trendwatching merk ik dat bewustwording een groeiende trend is die in alle vakgebieden voorkomt. Met dit boek worden mensen zich bewust van de, soms schrikbarende, cijfers op het gebied van voedsel en gezondheid. Aan de hand van deze cijfers zijn er trends zichtbaar geworden en deze worden duidelijk omschreven. Het is daarom dat ik dit boek goed vind passen bij de minor.

Textielmuseum Tilburg Het Textielmuseum in Tilburg is een museum waarbij het vervaardigen van textiele producten centraal staat. Een inspirerend gebouw gevuld met de nieuwste productiesystemen maar ook met de geschiedenis van de textiel. Het museum werd in 1558 geopend in een fabrikantenvilla en is daarna verhuisd naar de voormalige textielfabriek, in 2008 heropende het museum na een grondige verbouwing. Naast de bestaande werken varieert het aanbood van tentoonstellingen. Zo is er in januari 2016 een tentoonstelling van Damast genaamd ‘Art Nouveau’. Het museum is opgedeeld in verschillende ruimtes en verdiepingen. Bij binnenkomst zie je als eerst de geschiedenis van de textiel, je ziet machines waaronder een stoommachine, ruwmolen, festoneermachine, kettingscheermachine en een schrobbelmolen. Er is ook een Textiellab waar constant gewerkt wordt en waar verschillende weef- en breimachines staan waardoor men het vervaardigen van textiel van dichtbij kan aanvaren. Er staan ook machines zoals; een borduurmachine, een lasermachine en andere technieken om prints op textiel te bewerken. Op de eerste verdieping kan men bekende textiele kunstwerken aanschouwen. Hiernaast zie je verschillende foto’s van de materialen die te vinden zijn. Zo zijn er garens van brandnetel, hennep, paardenhaar, garen met kristallen en stoffen gemaakt van koper. Textielcafé Het textielcafé bevindt zich op de begane grond van het gebouw. Het is een plek waar men rustig kan genieten van een drankje en/of lunch. Het design van het café is ontworpen door Bertjan Pot. Wat er gelijk opvalt zijn de opvallende banken met stalen frames die zijn bespannen met kleurige touwen (museum, 2015). Mijn visie en link met mijn major Mijn mening over deze trendbron is dat het een zeer interessant en inspirerend museum is. Dit is het eerste museum die mijn volledige aandacht trekt door de vele verschillende indrukken. Ik ben ervan overtuigd dat dit museumbezoek verplicht zou moeten worden aan de leerlingen van mijn opleiding ‘Technische Commerciële Textielkunde’ omdat men tijdens de lessen alleen de theorie leert en plaatjes uit boeken aanschouwt maar in het museum ziet men alles in praktijk en daar leer ik persoonlijk veel meer van. De link tussen de trendbron en mijn minor Het museum is ook direct verbonden aan de minor Trendwatching omdat hier verschillende trends qua productontwikkeling te vinden zijn. Daarnaast is er een grote bibliotheek te vinden met boeken over textiel, kunst, mode en geschiedenis. Dit heeft mij erg geholpen met het vinden van trendbronnen. Ik heb mij gericht op de boeken in de mode en hierdoor was mijn bezoek aan het museum echt waardevol. Daarnaast viel mij op dat er erg veel aandacht is besteed aan de vormgeving van het café. Ik denk dat dit zeker een trend is omdat men steeds vaker een belevenis wil creëren.

Artikel 1: Lidewij Edelkoort ‘De mode is dood’. Li Edelkoort: ‘De mode is dood. Leve het kledingstuk, februari 2015 correspondent van Fashion United in Parijs, Hervé Dewintre, (Dewintre, 2015) "Ik hou van de mode en daarom moest ik deze tekst schrijven die 'anti-fashion' heet," zegt Edelkoort. Lidewij Edelkoort, een Nederlandse trendwatcher, schreef een manifest om aan te geven dat er een drastische verandering moet plaatsvinden in de mode. Ze wijst hierbij met haar vinger naar de scholen, de pers en de catwalks. Kortom het hele systeem word in het strafbankje gezet. In haar manifest schrijft ze dat de studenten van de modeacademies leren om catwalkdesigners te worden terwijl ze bij het behalen van hun diploma geen verstand hebben van de werking van vezels. Edelkoort vindt dat het publiek gewaarschuwd moet worden voor het feit dat goedkopere kleding gemaakt wordt in landen waar de arbeiders worden uitgebuit. Ook zegt Lidewij: "Als jullie een lijst maken, zien jullie dat er geen ontwerpers meer zijn die echt mode creëren. En dat doodeenvoudig omdat de marketing de mode-industrie gedood heeft door die uit te buiten, door de designers een vreselijk stressvol bestaan te geven (ze moeten alles doen) waarbij hun originaliteit opgeofferd wordt; door de markt te verzadigen met producten die gemaakt zijn om mooie foto’s en veel ‘vind-ik-leuks’ te verkrijgen, ten koste van kleding gemaakt om te dragen." Conclusie van Lidewij Edelkoort "De kledingstukken zullen het antwoord zijn op het ontregelde ‘fashion system’. Een trend analyseren en conceptualiseren zal niet meer van belang zijn, tenzij men het doet vanuit een antropologisch en humanistisch oogpunt, tenzij men terugkeert naar de basisbeginselen van het ‘modevak’ met zijn nobele belangstelling voor stof en ‘snit’ zoals we zagen voordat de prêt-à-porter - de confectie - uitgevonden werd." Mijn visie Het manifest van Edelkoort vind ik zeer aannemelijk en overtuigend. Vooral het gedeelte over de modeacademies. Dit is ook de reden dat ik niet voor een modeacademie heb gekozen omdat ik dan teveel bezig ben met het creëren van mode in plaats van de kennis van mode. En daar gaat het volgens mij, en dus ook volgens Lidewij Edelkoort, om. De link tussen de trendbron en mijn major De link tussen dit manifest en de opleiding textielkunde is snel gelegd. De reden dat ik voor mijn opleiding gekozen heb en niet voor een modeacademie is omdat het hier meer gaat om de textiel dan om de marketingaspecten. Dit is hetgeen waar Edelkoort voor waarschuwt en ik ben nu meer dan ooit tevreden over mijn keus twee jaar geleden. De links tussen de trendbron en mijn minor De link met Trendwatching is overduidelijk. Lidewij Edelkoort is zelf een trendwatcher en ze geeft duidelijk een trend aan in de modebranche. Ik vind haar manifest inspirerend en 15 vindt dat ze een duidelijk statement neerzet om over na te denken.

Artikel 2: New York Times, The great gender blur The Great Gender Blur (17 juni 2015) Ruth La Ferl Correspondent van New York Times (Ferl, 2015) Een mix van gender en identiteit, het vervagen van de grenzen van het geslacht. Het zogenaamde ‘gender blur’ was het gesprekonderwerp tijdens de Fashion Week. Collecties waarbij er geen duidelijke grenzen meer zichtbaar zijn tussen vrouwelijke en mannelijke kleding. Dit was voornamelijk zichtbaar in de mannencollecties. Het ‘gender blur’ fenomeen wordt geleidelijk geaccepteerd in de detailhandel. " Stores are discussing all the time how they can figure out a gender common denominator for their fashion assortments, zei Ed Burstell, de algemeen directeur van Liberty of London. Veel winkels reageren op deze opkomende trend. "On the street these days, you can’t always tell who’s a guy and wo’s a girl," aldus de heer Burstell.

" Among the cohort of 12-to19-year-olds defining Generation Z, the lines between male and female have become increasingly blurred, and we’re seeing that reflected in the collections this week.” zei mevrouw Gr

Mijn visie op deze trendbron Ik vind dit artikel opvallend vanwege het fenomeen ‘Gender blur’. Dit doet mij denken aan een column van EditieNL waarbij verslaggever Steef van Stiphout een broekrok uitprobeert van de nieuwe mannencollectie van de H&M. H&M neemt de ‘culotte’ op in de online collectie van ontwerper Ximon Lee (Stiphout, 2015). Waarin hij verteld dat de mannenmode in Nederland te mannelijk is voor een broekrok. En waarbij de spijkerbroek domineert in het straatbeeld. Gebaseerd op deze twee bronnen kan ik concluderen dat het ‘gender fenomeen’ mondjesmaat toeneemt, maar dat de Nederlandse man hier nog niet klaar voor is. High fashion introduceert deze trend en de ‘early majority’ zal deze trend volgen maar de ‘gewone’ Nederlandse man zal langzaam, of niet volgen. Daarnaast speelt hier ook een verschuiving van de kledingmarkt een rol, ‘unisex’ kleding bestaat al langer, echter ging dit veelal om basic kleding zoals t-shirts. Maar nu zie je steeds meer rokken, lange t-shirts maar soms ook jurken. Het grote verschil van mannen- en vrouwenkleding zoals dit vroeger was, is nu wel echt verdwenen. De link tussen de trendbron en jouw major Dit artikel sluit naadloos aan op mijn major ‘Textielkunde’. Als student van een textielgerelateerde studie ben ik continu bezig met veranderingen in de textielbranche. Het is daarom dat dit artikel mij direct aansprak en ik het inspirerend vind om deze grote verandering te zien binnen de mannencollecties in Nederland. De links tussen de trendbron en de minor ‘Trendwatching’ Tijdens de minor leer je om trends te analyseren. De trend ‘gender blur’ is een opkomende trend en was veelal te zien op de Fashion Week. Deze trend is niet alleen zichtbaar op de catwalks maar ook bij kledingwinkels zoals de H&M. Dit zijn voorbeelden van opkomende trends en sluiten daarom aan op de minor.

Documentaire: The True Cost, 2015 The True Cost, 2015 (Morgan, 2015) Regisseur: Andrew Morgan Genre: documentaire The documentaire True Cost gaat over de kleding die we dragen, wie deze kleding maakt, en de impact die de kledingindustrie heeft op de wereld. De prijs van kleding daalt al tientallen jaren, terwijl de omvang van de mensen en de milieuvervuiling drastisch groeit. Deze documentaire zet vraagtekens en laat je nadenken over wie onze kleren werkelijk betaald. Er wordt gefilmd over de hele wereld en de documentaire bevat interviews met ’s invloedrijke personen waaronder Stella McCartney, Livia Firth en Vandana Shiva, ‘The True Cost’ is een documentaire die je vraagt om je ogen te openen na te denken over het leven van je kledingstuk voordat je het in de winkel koopt. Opvallende punten tijdens de documentaire - Instorting textielgebouw Rana Plaza in 2013, dit heeft meer dan 1100 mensen het leven gekost. In Bangladesh hebben de medewerkers al vaak aangegeven dat de gebouwen gevaarlijk waren maar er werd niks gedaan door de werkgevers. - In Cambodja zijn de fabriekmedewerkers gaan demonstreren tegen de lage lonen, de politie trad hard op en er worden mensen verwond en vermoord. Dit vond ik erg heftige en schokkende beelden. - De overheid van Cambodja zitten met een groot probleem; de continue bedreiging dat multinationals de productie naar andere lagelonenlanden verplaatsen, maakt het dat zij niet in opspraak komen maar meewerken aan dit probleem. Vaak zijn de fabrieken niet in handen van de multinationals en is het voor hen mogelijkheid om enorme winst te maken. Je ziet dat bij de ramp in Bangladesh weinig bedrijven hun verantwoordelijkheid nemen voor de slechte werkomstandigheden. Wat brengt het teweeg - Wereldwijde bewustwording. Je ziet een presentatie van Livia Firth. Zij verteld: We are actually profiting from there need to work, we use them as slave, we need to give them work, but they have to be treated with the same respect our children, our friends, they are not different from us. In maart 2013 bedacht zij ‘The green carpet challenge’. Zodat topdesigners bewuster worden van mode. - Bedrijven vinden hun imago belangrijker worden, zijn verplicht om eerlijker te zijn over waar zij produceren. Aangesloten zijn bij fair trade organisaties is steeds belangrijker. - De boodschap van deze documentaire is ‘change the way of thinking’ zet veel mensen aan het nadenken.

Mijn visie De documentaire draait om de bewustwording van de consument en geeft inzicht in wie de prijs betaald van mijn kleding. Deze documentaire inspireert mij en laat mij nadenken over mijn eigen consumentengedrag. De film gaat over bewustwording en respect. Het is de ‘fast fashion industry’ die deze chaos veroorzaakt. Ik vind het erg dat er eerst iets ergs moet gebeuren voordat mensen de ogen openen, ik doel hiermee op de ramp in Bangladesh. Men ziet dat er steeds meer aandacht is voor fair-trade merken en dit is ook steeds belangrijker geworden voor de merken. Deze kwestie vraagt om meer openheid en eerlijkheid van bedrijven, maar ook om respect naar de werknemers in de fabrieken. De link tussen de trendbron en mijn major De link naar mijn major ‘Technische Commerciële Textielkunde’ is dat de documentaire compleet in het teken staat van mode. Als student van deze opleiding moet je op de hoogte zijn van alles wat er om je heen gebeurd. Het is daarom ook dat ik mij ervan bewust moet zijn dat er, voordat het kledingstuk in de winkel ligt, het een hele reis aflegt. Ik heb geleerd tijdens mijn opleiding om kritische vragen te stellen aan mijn toekomstige werkgever om het gebied van verantwoord ondernemen. Deze documentaire laat mij inzien waarom. De link tussen de trendbron en mijn minor De link met de minor ‘Trendwatching’ is de op de hoogte zijn van de ontwikkelingen in de kledingindustrie. Men kan deze documentaire zien als trend aangezien er de laatste jaren steeds meer onderzoek wordt gedaan naar het productieproces van de grootte multinationals.

Trendbron naar keuze: Vogue Man Dream Come True: hier is Vogue Man Karin Swerink, september 2015 “De tijd is er rijp voor. Want op het gebied van mannenmode barst het in Nederland van het talent” Aldus Karin Swerink. Karin Swerink is de Editor in Chief van Vogue Nederland en komt in september 2015 met een Vogue voor mannen.

De creative director van Vogue, Martien Mellema laat een langgekoesterde wens in vervulling gaan: het realiseren van Vogue Man. Dit mannenblad zal bestaan uit fotorapportages met mannenmode, de beste verzorgingsproducten en grote interviews met interessante en stijlvolle mannen. De reden dat Vogue er meer dan klaar voor is, is omdat Nederland op het gebied van mannenmode barst van het talent. “Er zijn meer dan genoeg stijlvolle mannen die een podium verdienen” zegt Karin Zwerink. Ze vindt dat het beeld van de Nederlandse man die alleen in spijkerbroek en T-shirt loopt, echt voorbij is(Swerink, 2015). Mijn visie In het artikel is ook te lezen dat en maar een paar internationale Vogue’s bestaan die ook een manneneditie uitbrengen. Dit zijn de Franse Vogue Hommes en de Ilaliaanse L’Uome Vogue. Ik vind het opvallend dat er nog maar zo weinig mannen Vogue’s bestaan omdat ik dacht dit allang bestond. Ik kan hieruit concluderen dat er wordt ingespeeld op de behoefte van de man. Je zien de behoefte aan dit mannenblad toenemen omdat er een verandering plaatsvindt in de bewustwording van het uiterlijk van de man. Ik vind het een goede zet van Vogue Nederland omdat ik vind dat de traditionele gedachte “mode is voor vrouwen” allang er niet meer toe doet. De link tussen de trendbron en mijn major Tijdens mijn opleiding heb ik geleerd om niet uit automatisme alleen naar vrouwenmode te kijken maar mij ook te interesseren voor mannenmode. Het is daarom ook dat ik dit onderwerp zeer relevant vind. Deze verandering zou ik kunnen gebruiken tijdens mijn studie omdat ik veel onderzoeken moet doen naar de behoefte van de man op het gebied van mode. de links tussen de trendbron en mijn minor Tijdens de minor ‘Trendwatching’ wordt ik steeds bewuster van de veranderingen in mijn omgeving. Ik leer vanuit een kritisch oogpunt te kijken naar deze veranderingen. Deze trendbron sluit goed aan omdat het creëren van meer modebladen voor mannen een trend is.

Trendbron naar keuze: The printed organs coming to a body near you 15 april 2015, Heidi Ledford, nature.com (Ledford, 2015) Niet alleen handen maar ook botten en organen kunnen 3D geprint worden. De komst van deze vernieuwde techniek is steeds meer van belang bij het produceren van kunstorganen, bedoeld ter vervanging of zelfs het verbeteren van menselijke organen. Het printen van een biologisch oor met elektronische onderdelen is een van de nieuwste ontwikkelingen. Hiernaast is een prototype te zien van een oorschelp ontwikkeld door onderzoekers van Princeton University in New Jersey en de Johns Hopkins Universiteit in Baltimore. Een oor gedrukt van verschillende materialen: een hydrogel om een oorvormige botten te vormen, cellen die groeien om kraakbeen te maken en zilvernanodeeltjes met een antenne. Wetenschappers zijn opzoek naar nieuwe technologieën waarbij levende cellen worden gebruikt als 'inkt'. “We zijn opzoek naar het assembleren en laag-voor-laag creëren van rudimentaire weefsels” zegt Jennifer Lewis, een bio-ingenieur aan de Harvard University in Cambridge. Lewis denkt dat 3D printen ooit hele organen zal opleveren om het tekort aan nieren en levers beschikbaar voor transplantatie zal verlichten. jouw mening/visie op de trendbron Het valt me op dat het 3D printen een groeiende markt is, we kunnen steeds meer met deze nieuwe vorm van technologie. Ik vindt het een vreemd idee om synthetische organen te laten plaatsen in je lichaam. Maar als deze techniek er in de toekomst voor kan zorgen dat het tekort aan organen wordt verholpen, vind ik het een goed alternatief. De link tussen de trendbron en jouw major Mijn opleiding ‘Textielkunde’ gaat naast mode ook om het vervaardigen van nieuwe textiele producten. Een onderdeel hiervan is 3D-printen. Op het Saxion in Enschede wordt hier al veelvuldig mee geëxperimenteerd en ben ik al vaak hiermee in contact gekomen. Door meerdere presentaties over modeontwerpster Iris van Herper ben in in contact gekomen met 3D printen. Van Herpen gebruikt voor haar modecollecties 3D geprinte materialen. Maar om te zien dat ook de medische wereld hier vooruitstrevend mee is, vind ik fascinerend. De links tussen de trendbron en de minor 3D-printen is een opkomende trend en past daarom goed bij de minor ‘Trendwatching’. Het vernieuwende hieraan is dat de ontwikkelingen op dit gebied alles behalve stilstaan. Je kunt het zo gek niet bedenken en men probeert het te maken door middel van 3D-printen. Ik vind het een interessant onderwerp om me in te verdiepen en zie hier absoluut toekomstpotentie in.

Bibliografie Dewintre, H. (2015, Februari 16). Fashion United nieuws mode li edelkoort de mode is dood leve het kledingstuk. Opgeroepen op September 27, 2015, van Fashion United nieuws mode li edelkoort de mode is dood leve het kledingstuk: https://fashionunited.nl/nieuws/mode/liedelkoort-de-mode-is-dood-leve-het-kledingstuk/2015021623031 Ferl, R. L. (2015, Juni 17). nytimes. Opgeroepen op November 3, 2015, van nytimes: http://www.nytimes.com/interactive/projects/cp/inside-fashion-week/fall-2015/gender Kroef, P. v. (2013, Maart 16). Volkskrant archief het oude ambacht is niet meer van gisteren. Opgeroepen op September 24, 2015, van Volkskrant archief het oude ambacht is niet meer van gisteren: http://www.volkskrant.nl/archief/het-oude-ambacht-is-niet-meer-vangisteren~a3410266/ Ledford, H. (2015, April 15). nature.com. Opgeroepen op November 5, 2015, van nature.com: http://www.nature.com/news/the-printed-organs-coming-to-a-body-near-you1.17320 Morgan, A. (Auteur), & Ross, M. (Regisseur). (2015). The True Cost [Film]. museum, T. (2015, September 22). textielmuseum.nl pagina textielcafe. Opgeroepen op September 22, 2015, van textielmuseum.nl pagina textielcafe: http://www.textielmuseum.nl/nl/pagina/textielcafe Stiphout, S. v. (2015, Oktober 22). rtlnieuws. Opgeroepen op November 3, 2015, van rtlnieuws: http://www.rtlnieuws.nl/editienl/echte-mannen-dragen-een-broekrok Swerink, K. (2015, September 24). Vogue.nl artikel dream come true hier is vogue man. Opgeroepen op September 24, 2015, van Vogue.nl artikel dream come true hier is vogue man: http://www.vogue.nl/artikel/dream-come-true-hier-is-vogue-man