ஆவணி 2016
காற்றுவவளி ஆவணி - 2016
ஆசிரியர்: ஷ
ோபோ
கணினியிடலும் ,வடிவமைப்பும்: கோர்த்திகோ.ை
பமடப்புக்களுக்கும்,ஆஷ
ோசமனகளுக்கும்:
R.Mahendran, Plaistow, London, E13 0JX UK ைின்னஞ்சல்: mullaiamuthan_03@hotmail.co.uk
நன்றி: கூகுள் முகநூல் பமடப்புக்கள ீன் கருத்துக்களுக்கு பமடப்போளர்கஷள பபோறுப்பு
வணக்கம், ைீ ண்டும் ஒரு இதழுடன் சந்திக்கிஷறோம். கோ
ம் எவ்வளவு தூரம் நம்மை இழுத்து
வந்திருக்கிறது.ஷைடுகள்,பள்ளங்கள்,துயரங்கள்,யுத்தம்,இன அழிப்பு கோ வர
ோறோய் பதிவு பசய்ஷத வரும்.அதற்கோன பதளிவோன பதிம
ம்
யும் தரும்
என்கிற நம்பிக்மகயுடன் நகர்கிஷறோம். ஈழத்து நூல் கண்கோட்சியிமன ஏன் நடத்துவதில்ம எம்ைிடம் ஷகட்பது ஷபோ
என்கிற ஷகள்வி நீங்கள்
நோமும் நம்மைஷய
ஷகட்டுக்பகோண்டிருக்கிஷறோம்.ஆயிரம் கோரணம் பசோல் ஒத்துமழப்பின்மை என்று பசோல்
ோம்.எழுத்தோளர்களின்
ித் தப்பிவிடமுடியோது.எனினும் ஆயிரம்
கோரணங்கள் தோன்.. எழுத்தோளர் விபரத்திரட்டு,இ
க்கியப்பூக்கள் பதோகுதி ஒன்று,இரண்டு,பைோழி
நூறு,சுதந்திரன் கவிமதகள் என நைது நூல்கள் வந்தோலும் நோைோக அனுப்பியமை தவிர யோரும் பபற்றுக்பகோண்டமைக்கோன அறிகுறி எதுவும் இல்ம
.
எனினும் பதோடர்கிஷறோம்.எமதயும் சோத்தியைோக்கஷவண்டும் என்கிற பணி பதோடரும். ைற்றுபைோரு இதழுடன் சந்திக்கிஷறோம். நட்புடன்,
நடை இரவு
முழுவதும் பபோழிந்த பனியில்
விமறத்துப் ஷபோய்
அவன்
நின்றிருந்தோன். பனிமூட்டம் இன்னும் முற்றோகக் கம
யவில்ம
.ைரங்களும்,வடுகளும் ீ ைம
பதரிந்தன.சசியண்ணோ முன்பபல்
ோம் நோலு நோ
விடுவோர்.சசியண்ணரின் கமடக்கு முனோ தங்கி நின்று ஷவம
கள் ஷபோ
த்
மரக்கு கமடமயத் திறந்து
ிருந்து கமடச்சல்
பட்டமறயில்
பசய்த பத்துப் பன்னிரண்டு பபடியளும் சசியண்ணரின்
கமடயில் தோன் ஷதநீர் வோடிக்மக.தனது கடமைக்கோக உள்ஷள வந்த இவனும் சசியண்ணரின் கமடயிற் தோன் இவமன ஷவம
உதவியோளரோக
நின்றோன்.சசியண்ணோ
யிற் ஷசர்த்த ஷபோது அவருக்கு இவன் பற்றி ஒன்றும்
பதரியோது.ஆனோல் ஷபோகப் ஷபோக பகோஞ்சம்
விளங்கிக் பகோண்ட ைோதிரி
இருந்தது.சசியண்ணரின் கமடக்கு முன்னோல் கோம
யி
ிருந்து ைோம
வமர இரண்டு இரோணுவத்தினர் நிற்போர்கள். அவர்கள் நிற்குைிடம் முச்சந்தி என்பதோல் ஷபோக்குவரத்தும் அதிகம்.சந்மதயில் நிற்கும் அந்த இரு இரோணுவத்தினரும் அப் போமதகள் ஊடோகப் ஷபோகும் பபண்பிள்மளகமள நக்க
டிப்போர்கள்>பகோச்மசயோகப் பகிடி விடுவோர்கள்.அந்த ஷவமளகளில்
இவனுக்கு ைனம் பகோதிக்கும்.ஓர் அணு உம
பகோதிப்பது ஷபோ
இருக்கும்.
அந்தக் பகோதிப்பு. ஒருநோள் சசியண்ணரின் கமடயில் சிகரட் வோங்கிப் புமகத்துக் பகோண்டிருந்த இரோணுவத்தினன் கூட்டைோக
போடசோம
க்கு
நடந்து ஷபோய்க் பகோண்டிருந்த பிள்மளகள் ைீ து அமத எறிந்தோன். ஊரில் யோரோவது
இந்த இழிவோன பசயம
ஷவறோயிருக்கும்.இவனுக்கு
ச் பசய்திருந்தோல்
நடப்பது
இரண்டு,மூன்று நோட்களோய் ைனது கிடந்து
ைறுகிக் பகோண்டிருந்தது. "முந்திக் பகோஞ்சக் கோ
ம் இந்தியன் ஆைியும் உப்பிடித்
தோஷன அட்டகோசம் பசய்தவன்?.." சசியண்மண இவமனச் சைோதோனப் படுத்துவது ஷபோ
ச் பசோன்னோர்.
இவன் தனது பபரிய கடமைமய நிமனத்து ைனமத ஆற்றிக் பகோண்டோன்.இவனது முக போவத்மத மவத்ஷதோ அல்
து நமடபோவமனமய
மவத்ஷதோ இரோணுவத்தினர் விசோரிக்கத் பதோடங்கினர்.தன்னோல் சசியண்ணருக்கு கமடயி கமடயில்
ஏதும் ஆபத்து ஷநர்ந்துவிடக் கூடோது என்று நிமனத்து,
ிருந்து வி ஷவம
கினோன்.சசியண்ணரின் உதவிஷயோடு ஷவபறோரு க்குச் ஷசர்ந்தோன்.சி
ஷவமளகளிற் கமடக்கோர ஐயோ
இவமன பவளி ஷவம
க்கும் அனுப்புவோர். ஐயோமவப் பற்றி விசோரித்துப்
போர்த்தோன்.ஐயோவின் ைகபனோருவன் இவமனப் ஷபோ
ஷவ ஷவறு இடத்தில்
ஷவறு பணிக்கோக நிற்கின்றோன் என்று பதரிந்துபகோண்டோன்.இத் தகவல் இவனுக்குச்
சிறு ஆறுதம
இரகசியைோய்
வோபனோ
த் தந்தது. இரவில் எப்போடுபட்டோவது ஐயோ
ிச் பசய்தி
ஷகட்போர்.எங்கோவது,ஏதோவது
நடந்திருந்தோல் அவர் ைனம் பதறுவதும்,அந்த
ைகமன நிமனத்துத் தவிப்பதும் இவனுக்கு விளங்கும்.ஐயோவின் வட்டி ீ
ிருந்து
தோன் கமடக்கு மூன்று ஷநர உணவும் வரும்.பபரிய ைீ ன் துண்மட ஐயோ இவனுக்கு எடுத்துமவப்போர். ஒரு ஷவமள ஐயோ தன்மன விளங்கிக் பகோண்டுவிட்டோஷரோ?என்ற ஐயம் எழும். கமதப்பதில்ம கோவ
. ஐயோவின் வட்டி ீ
ரண் ஒன்றிருந்தது. பக
ஆனோல் அது பற்றி எதுவும்
ிருந்து
ஒரு எழுநூற்மறம்பது ைீ ற்றரில்
ில் அந்தக் கோவ
ரணில் நிற்கும் ஒஷர ஒரு
இரோணுவத்தினன் தூங்கி வழிந்துபகோண்டிருப்போன். அந்த ஷநரம் ைனம் துறுதுறுக்கும்.
ைிகவும் சிரைப்பட்டு ைனமத அடக்கிவிடுவோன். இவனது
கடமை பபரியது என்பமத
உள்ைனம் உணர்ந்தது. ஒரு நோள் ஐயோ இவமன
ைில்லுக்கு அனுப்பினோர்.சட்மடப் மபயில் இருந்தது.வழக்கம் ஷபோ
பகோஞ்சம் பணம்
இவன் ஷபோய்க்பகோண்டிருந்தோன். எதிர்போரோத
விதைோய் சிவைக்கோ. இவன் தவிர்க்க முயன்றோன். சிவைக்கோ கண்டுவிட்டோ. "நீ..நீ..எங்கட துமரரத்தினைண்மணயின்ர கண்ணபனல்ஷ இவனோல் ஆபைன்று கூற முடியவில்ம "எப்ப இஞ்சோ
.."
.
வந்தனி?..அம்ைோட்ட ஷபோனனிஷய?.."
இவன் கமதமய வளர்க்கவிரும்பவில்ம
. எல்
ோக் ஷகள்விகளுக்கும் சிரித்து
நழுவினோன். வட்டுக்கு ீ
இனி கமத
ஷபோகும்.அம்ைோ
என்று அடம்பிடிப்போ..எல்
ோஷை நல்
இடம் பபரியளவில் பபோருத்தைில்ம சுற்றிவமளப்பு
இவமனப் போர்த்ஷத ஆகஷவண்டும்
தில்ம
.இவன் இடம் ைோறினோன். புதிய
..இவன் கோல் பதித்த முதல் நோஷள
நடந்தது.எப்படிஷயோ இவன் தப்பிவிட்டோன்.மூன்று நோன்கு
இமளஞர்கமள இரோணுவத்தினர் அப்பிச் பசன்றனர்.இவன் ப ைோறி ைோறி நின்றோன்.ஷவம
இடங்களில்
எதிலும் பமடயினர் ைோணவர்கமளயும் துருவித்
துருவி ஆரோய்ந்து வருவதோக அவன் அறிந்தோன்.ஐந்து ைணியுடன் ஊர்
அடங்கிவிடும்.ப
இமளஞர்கள் இரோணுவத்துக்கும் ஒட்டுக்குழுக்களுக்கும்
பயந்து ைனித உரிமை ஆமணயகத்தில் அமடக்க அறிந்தோன்.எல்
ோஷை இவனுக்கும் கவம
ம் புகுந்துவிட்டதோக
யளித்தன.இவனுக்கும்
ஒரு தம்பி.
இவன் புறப்பட்ட ஷபோது தம்பிக்கு பன்னிரண்டு வயது.கோற்சட்மடஷயோடு பள்ளிக்குப் ஷபோய்க்பகோண்டிருந்தவன் இப்ஷபோது பமடயினின் கண்கமள உறுத்தும் இமளஞனோய் இருப்போன். இவனுக்கு ஷநஷர இமளய தங்மக இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு முன்பு தோன் திருைணைோகியிருந்தோள். இப்ஷபோது
சுற்றிவமளப்புக்கள் அதிகரித்தன. ப
தடமவகள் ையிரிமழகளில்
இவன் உயிர் பிமழத்தோன்.பசோந்த ைோவட்டத்திஷ நிற்கமுடியோது அவ பற்றி கனவு
முறும்
ஷய ஓரிடத்தில்
தன் ைீ தும் இவன் இரக்கமுற்றோன்.தனது கடமை
இவனது ைனதில் வலுஷவற்றி தன்மனத் தக்க
மவத்திருப்பதோக
இவன் நிமனத்துக் பகோண்டோன். கிழக்ஷக சூரியன் எழுந்து பகோண்டிருந்தோன். இன்மறக்கு எப்படியும் இடம் ைோறஷவண்டும். இரவு என்றோல் ஓரளவுக்கு வசதியோக இருக்கும்.இரோணுவத்தினர் அடிக்கடி வரோத இடபைன்று ஒருநோள் சசியண்ணர் ஷபச்சுவோக்கிற் கூறியது பளிச்சிட்டது.பைதுவோக நடந்து ஆ
ைரத்தடிக்குப் ஷபோனோன்.ஒரு அம்ைோவும்
ைகளும் பஸ்சுக்கோக நின்றிருந்தோர்கள். இவனும் ஷபோய் அருஷக நின்றோன்.ஒரு துளிஷநரம் நகர்வஷத அவனுக்கு பபரும்போடோயிருந்தது. அந்த அம்ைோவின் ைகள்
அவமனப் போர்த்துவிட்டு
ஷவறு பக்கம் முகத்மதத் திருப்பி மவத்துக் பகோண்டு நின்றோள். இவன் புறப்பட்ட ஷபோது இவனது தங்மகயும் இப்படித்தோன் இருந்தோள்.பஸ் ஒன்று வந்தது. அம்ைோவும்
அந்த ைகளும் ஏறுவதற்குத் தயோரோனோர்கள்.இவன்
தனிக்கப்ஷபோகிறோன். பஸ்சி
ிருந்து அறுபத்மதந்து வயது ைதிக்கதக்க அம்ைோ
இரண்டு பபரிய மபகளுடன் இறங்க,முதல் நின்ற ஏறிக்பகோண்டனர். பஸ் புறப்பட்டுபசன்றது. "எங்கயம்ைோ ஷபோகஷவணும்/" ஷகட்டோன். "
அம்ைோவும், ைகளும்
ஆஸ்பத்திரிக்குத் தம்பி" "ஒரு மபமயத் தோங்ஷகோ அம்ைோ,பகோண்டுவந்து தோறன்" "நீரும் அவடத்துக்ஷகோ தம்பி ஷபோறீர்?" "ஓைம்ைோ" அம்ைோ
பபரிய கூமடமய
நடந்தோன். எப்படியும் பகோண்டது
இவனிடம் தந்தோள். இவன் அம்ைோவிற்கு அருகோக
ஆஸ்பத்திரியடி ைட்டும் ஷபோயிட
ோம்
என நிமனத்துக்
இவன் ைனம்.
அம்ைோ சுற்றும் முற்றும் போர்த்தோள். "தம்பி நீர் பு "இல்ம
ிஷய?"
யம்ைோ..ஏன்?"
"இஞ்சயுள்ள பபோடியள் உப்படி பண்போ கமதயோதுகள்" இவன் முறுவ
ித்தபடி நடந்தோன்.முதல் நோள் பத்து ைணி ஷபோ
ஒரு
கமடயில் குடித்த ஷதநீரும்,வமடயும் தோன்.இரவு எதுவும் சோப்பிட வோய்ப்பில்ம
.ஆஸ்பத்திரிக்கு அண்மையோக வர ஒரு இரோணுவ ஊர்தி
வந்தது. அம்ைோ நின்று இவமனப் போர்த்து "பகதியோ நட" என்றோள். ஆஸ்பத்திரிக்கு முன்னோல் உள்ள ைருந்துக் கமடயில் இரண்டு இரோணுவத்தினர் நின்றுபகோண்டிருந்தனர். "தம்பி உம்மைப் போர்க்க உப்பிடிஷய விட்டுட்டுப் ஷபோக ைனைில்
ோைக் கிடக்கு,
நீர் எவ்வடம் ஷபோகஷவணும்?" "இல்ம "இல்
யம்ைோ. நீங்கள் ஆஸ்பத்திரிக்குப் ஷபோங்ஷகோ.நோன்
த் தம்பி.இவங்கள்
பதருநீளம்
"எனக்பகோரு பயமுைில்ம மபமய
அம்ைோவிடம்
நிமறயப்ஷபர் நிக்கிறோங்கள்..பயம்"
யம்ைோ., நீங்க
பகோடுத்து விட்டு
ஒரு வழிப்போமத சன பநரிச
ஷபோவன்."
ோயிருந்தது.
நிமனக்கிற ைோதிரி இல்ம நடந்தோன்.
.."
போர்த்தோன். ஒரு முன்னர்
சிறிய
ஒரு
ஏதுைில்ம
ஷதநீர்க்கமட. இந்த
ஷதநீர்க் கமடக்கு
அருஷக
தனியோர் கல்வி நிறுவனம் இருந்தது. இப்ஷபோது அவ்விடத்தில்
. பவறும் வடுைட்டும் ீ இருந்தது.
ஷதநீர்க் கமடக்குள் நுமழந்தோன். கமடக்கோரர்
இவமன
ஷைலுங்
கீ ழுைோகப்
போர்த்தோர்.
"ரீ ைட்டும்" என்றோன். சுடச்சுடர் ஷதநீர். குடித்தபடிஷய
கமடமயப் போர்த்தோன்.
ஐயோ,அம்ைோ,சமையல்கோரர் ைட்டும் தோன். கோமச பகோடுத்துவிட்டு
மகக்குட்மடயோல் முகத்மதத் துமடத்தபடி
பவளிஷய வந்தோன். தன்
கண்கமளஷய
தோன் நம்ப முடியோதவனோய் ஒருகணம் தடுைோறினோன்.
ைீ ண்டும் போர்த்தோன். அது
அப்போ தோன்.
சற்று தம
பை முடி
ிந்திருந்தோர். முக்கோற்பங்கு
ைோற்றைில்ம "அப்போ
ஷைல்நமர விழுந்திருந்தது. ைற்றுப்படி அவரில்
.
ஏன் இவ்விடத்தில் நிற்கிறோர்..?"
ைனம் தவித்தது. தவித்த ைனம் இவனது பபரிய கடமைமய நிமனவுறுத்தியது. இவன் ஒரு தரம் தன்மன உலுப்பிக் பகோண்டோன். அப்போமவ வி
த்திக் பகோண்டு நடந்தோன்.
பத்துப் பதிமனந்து ைீ ற்றர் தூரம் நடந்து திரும்பிப் போர்த்தோன்.அப்போ நின்றுபகோண்டிருந்தோர். இவனுமடய பபருங்கடமை இவமன இழுத்தது. நமடயின் ஷவகத்மதக் கூட்டினோன்.இரோணுவ ட்ரக் ஒன்று இவமன வி பகோண்டுவிமரந்தது.
த்திக்
இவன் தனக்கோன இடத்மதத் ஷதடி நடந்து பகோண்டிருந்தோன். தன்னுமடய கடமை நிமறஷவறும் வமர இவன் நமட பதோடரும் என்பமத இவன் அறிந்துதோன் இருந்தோன்
ஆதிலட்சுமி சிவகுமாரன். நன்றி:எரிமடல
எப்ஷபோதோவது பபய்யும் ைமழயில்
கோளோன்கள் கூட முமளப்பதில்ம
விமளச்சலுக்கு பயன் பபறோைல் வஷண ீ பகோட்டித் தீர்க்கும் ைமழயில்
ஏரோளைோய் விமளந்து கிடக்கிறது கவிமதகள் ைட்டும்.. அருங்கோட்சியகத்தில் மவத்து அழகு போர்க்கும் பமழய பபோருட்கள் ஷபோல்
ைமழ எங்களுக்கு ஏஷனோ
பவறும் போடு பபோருளோனது போடுபட்டு உமழத்தும் பயனில்
ோைல் ஷபோனது
ைமழயின் பயணத் திட்டத்தில் அடிக்கடி ஏற்படும் குளறுபடியினோல்..!
திருமடல சசாமு
ஒரு மகதியின் கோதல் போடல் வசிவரும் ீ பதன்றம கதிர்கள்
க்
தம் கரம்பகோண்டு அமணக்கும் ஷபோது எழும் உரசல் ஒ நோன் கோத
ிகமள
ிக்கிஷறன் என்றோல்,
நீ எப்படி வருகிறோய் என்று
உன்மன நோன் கோணும் ஷபோபதல்
ோம்,
அந்த உன் வரமவயும் நோன் கோத
ிக்கிஷறன்.
இரு கோத
ர்கள்,
அவர்களின் கோதுகளுக்குள்
ஷபசும் இரகசியத்தின் முணுமுணுப்மப நோன் கோத பதோம
ிக்கிஷறன் என்றோல்,
தூரத்தில் இருந்துபகோண்டு
ஷகோபத்தில் பவடித்துச் சிதறி என் கோதுகமள வந்தமடயோத அந்த உன் வோர்த்மதகமளயும் நோன் கோத
ிக்கிஷறன்.
உன்னுடனோன என் நிமனவுகமளக் கோத
ிக்கிஷறன்.
இந்த ஏக்கம் என்னுள் ஷசோகத்மதத் தூவிச் பசல்கின்றது. நோன் அமடபட்டுள்ள
சிமறக் கம்பிகளுக்குப் பின்னோல் எழுந்து நிற்கின்ஷறன், உன்னுடன் என் போர்மவமயக் க
Mansur Rajih
மூலம் – அரபு சுகிர்தா சண்முகநாதன்
ப்பதற்கோக!
ghJfhg;g[ eBlrd; gl;lhsj;jpy; nUe;jBghJ mtDila xBu kfs; ghh;tjpia ahBuh xU fatd; bfLj;Jtpl mtkhdk; jhA;fhky; J]f;fpy; bjhA;fpdhs; ghh;tjp. kfisg; gphpe;j Brhfj;jpy; kidtpa[k; fpzw;wpy; tpGe;Jj; jw;bfhiy bra;Jf;bfhs;s XBlho te;jhd; eBlrd;. gl;lhsj;Jf;Fj; jpUk;gpg;Bghf kdkpy;yhky; fpuhkj;jpByBa xU BjePh; filia itj;J elj;jp xz;of;fl;ilaha;f; fhyk; js;spdhd;. BjePh; filf;F te;j eBlrdpd; gf;fj;J tPl;Lf;fhhp fz;zk;kh, “mz;Bz... vd; jA;fr;rpf;F xlk;g[ brhfkpy;ypahk;. xU eil ghh;j;Jg;g[l;L fhiyy bkhjy; tz;oapy jpUk;gplBwd;. vk; bghz;Z bry;tp t[{l;Ly jdpah nUg;gh. taRf;F te;j bghz;Z. nd;idf;F uhj;jphp kl;Lk; bfhq;rk; ghh;j;Jf;FA;fz;Bz.” vd;whs;. “eP gag;glhkg; vd;whd; eBlrd;.
Bgh
g[s;s.
bry;tpa
eh
ghj;Jf;fBwd;.”
uhj;jphp xd;gJ kzpf;Ff; filia KotpLtJ Mdhy;, nd;W vl;L kzpf;Bf filia Klj;bjhlA;fpdhd;.
tHf;fk;.
ahBuh nUth; igf;fpy; te;J nwA;fpdh;. “ehA;f gf;fj;J gUj;jp MiyapypUe;J th;Bwhk;. nd;idf;F uhj;jphp bjhHpw; rA;f Tl;lk; nUf;F. mJf;F xU E]W O rg;is gz;zDk;. xU Of;F gj;J Ugh tPjk; bkhj;jk; Mapuk; Ugh bfhLf;fBwhk;. th;wPah?” eBlrd; Bahrpj;jhd;. gUj;jp kpy; nA;fpUe;J xU fp.kP. J]uk; nUf;fpwJ. BjePh; Bghl;L tpepBahfk; gz;zpj; jpUk;g vg;goa[k; uhj;jphp gd;dpbuz;lhapLk;. mJ tiu bry;tp tPl;oy; jdpahf nUg;ghs;. mtisg; ghJfhf;Fk; bghWg;ig fz;zk;kh vd;dplk; xg;gilj;jpUf;fpwhs;. Risahff; fpilf;fg;BghFk; Mapuk; Ughiatpl bry;tpapd; khdk;jhd; Kf;fpak;. vd; kfSf;F Beh;e;j fjp bry;tpf;F Beh;e;Jtplf;TlhJ. “ny;iy rhh;. E]W O Bghlf;Toa mst[f;F vA;fpl;l rhkhd; ny;iy.” bgha; brhy;yptpl;Lf; filiag; fz;zk;khtpd; tPl;il Behf;fp ele;jhd;. *******
kyh;kjp,
g[{l;oa
eBlrd;,
எதிர்ப்பு கோட்டிஷ
கூடியிருந்த ைரங்களி
ிருந்து தனியோக,கிமளயும் பகோப்புைோக பரப்பி
பசுமைஷயோடு நின்றிருந்தது அந்த ைரம்.
அதமனக் கடந்து ஷபோகும் பறமவக் கூட்டங்கள் கூட சிறிது ஷநரம் தங்கிப் ஷபோக விரும்பின அந்தளவு வனப்பும் வளமும் பகோண்டு விளங்கியது அந்த ைரம் கோ
ங்கோ
ைோக ப
வித பறமவக் கூட்டங்கள் கிமளகளில் கூடமைத்துத்
தங்கின,கிமளகளின் உச்சியில் கூட்டைோக வோழ்ந்து வந்த கோகம்,ைரப்
பபோந்துகளில் வசித்த ஆந்மத இமவ தவிர சிறு குருவிகள் அணில்கள் எல்
ோவற்றிற்கும் ைரம் நிழலும் பழமும் பகோடுத்தது.
கோகங்களின் கூடு ைரத்தின் உச்சியில் ஓரைோக இருந்தது,அதில் ப கோகங்கள் குடியிருந்தன,அவற்றிற்கிமடஷய ப
விதைோன
ஷநரங்களில் சச்சரவு
கிளம்பும்,உணவுக்கும் இடத்துக்கும் தத்தைக்கிமடஷய அடித்துக் பகோள்ளும்,ஆனோலும் அமவ ைரத்மத விட்டுப் ஷபோகவில்ம
,கிழட்டுக்
கோகங்களின் சைரசத்தில் ஓரளவு ஒற்றுமையோக வோழ்ந்தன. இஷத நி
வரம் தோன் ைரத்தின் நடுப்பகுதியில் பபோந்துகளில் வோழ்ந்து வந்த
ஆந்மதகளுக்கும்,பபோந்துகளின் தம
மைப் பதவிக்கு கோ
ம் கோ
ைோக சச்சரவு
நடக்கும் ஒன்மற ஒன்று அடித்துக் பகோள்ளும் கிழக்ஷகோட்டோன்களின் ைத்தியஸ்தத்தில் அமவயும் ஒற்றுமை ஷபணின.
கோகங்களுக்கும் ஆந்மதகளுக்கும் இமடயில் இடப்பிரச்சமனயில் என்றுஷை நல்லுறவு இருந்ததில்ம
,கோ
ம் கோ
ைோக அந்த ைரத்தின் நிழம
வளத்மதயும் பங்கு ஷபோட்டுக் பகோள்வதில் இரு பகுதிக்குஷை பிரச்சமனதோன்,இரண்டு பக்கத்திலுைிருக்கும் முதியவர்களோல் நி கட்டுக்குள் இருந்தது. கோ
யும் மை
ப்ஷபோக்கில் இருபகுதியிலும் இனப்பபருக்கத்தோல் உறுப்பினர் எண்ணிக்மக
பபருகியது,குடும்பங்கள் புதிதோக உருவோகின ைரம் பகோடுத்து வந்த பழங்கள் ஷபோதோைல் பிற ைரங்கமளயும் நோடஷவண்டிய ஷதமவ ஏற்பட்டது. இந்த ஷநரத்தில் தோன் ஆந்மதகள் ைத்தியில் புதிய எண்ணம் முமளவிட்டது அந்த ைரம் கோ
ம் கோ
ைோக ஆந்மதகளுக்குச் பசோந்தபைனவும்,கோகங்கள்
இமடயில் வந்து உச்சிமய ஆக்கிரைித்துக் பகோண்டனபவனவும் கிழட்டு ஆந்மதகள் ஆந்மதக் குஞ்சுகளுக்குப் ஷபோதித்தன,ஆந்மதக் குஞ்சுகளுக்கு ஷகோபம் பபோத்துக் பகோண்டு வந்தது தங்களுக்கு பசோந்தைோன வளத்மத கோகங்கள் சுரண்டுவதோக எண்ணின,இரவு ஷநரங்களில் கோகங்கள் தூங்கியதும் அவர்களது கூடுகமளக் கம பதோல்ம
ப்பதும் முட்மடகமளத் திருடுவதுைோக
பகோடுக்க ஆரம்பித்தன,சி
ஆந்மதகள் இன்னும் ஷைஷ
உச்சிப்பகுதிகளில் இருந்த சிறு பபோந்துகமள துமள பசய்து தைது
ஷபோய்
குடியிருப்புகளோக்கிக் பகோண்டன.தடுக்கஷவண்டிய வயதோன ஆந்மதகள் மககட்டி ஷவடிக்மக போர்த்தன
வயதில் இமளய கோகங்களுக்கு பபோறுமை கோக்க முடியவில்ம
அமவ
இரவுகளில் விழித்திருந்து முட்மடகள் களவு ஷபோகோைலும் கூடுகள் கம
யோைலும் கோவலுக்கிருந்தன,இன்னும் சி
உச்சியில் வந்து கூடு கட்டிக்
பகோண்ட ஆந்மதகளுடன் சண்மடக்குப் ஷபோயின,வயதோன கோகங்களுக்கு இது பிடிக்கவில்ம
ைரம் இருவருக்கும் பபோது இருவரும் சண்மடயிடோைல்
வோழ்ந்தோல் அம்ைரத்தின் ப
மன இன்னும் ப
கோ
ம் பயன்படுத்த
ோம்
என்பது அவர்களது வோதம்,ஆந்மதகள் என்ன பசய்தோலும் சண்மடக்குப் ஷபோவமத அமவ விரும்பவில்ம
பபோறுமை கோக்கும்படி குஞ்சுகளுக்கு
அறிவுறுத்தின.
இது ஆந்மதக் குஞ்சுகளுக்கு வோய்ப்போகியது நோளுக்கு நோள் கோகக் குஞ்சுகமள சீண்டி ஷவடிக்மக போர்த்தன,இவற்மறப் பபோறுக்க முடியோத கிழக்கோகங்கள் ஆந்மதத் தம
வர்களிடம் முமறயிட்டன இனி இப்படி நடக்கோது என்று
இருக்கவில்ம
,இது எங்கள் ைரம் நீங்கள் வந்ஷதறு குடிகள் என்ற ஆந்மதக்
உறுதிபைோழி கிமடத்தோலும் அமத நம்புவதற்கு கோகக்குஞ்சுகள் தயோரோக குஞ்சுகளின் கூச்சல் அவற்மற சீற்றைமடய மவத்திருந்தது. கோகங்கள் கூடி ஆஷ
ோசித்தன இப்படிஷய ஷபோனோல் விமரவில் அம்ைரம்
தங்களிடைிருந்து பறிஷபோய் விடும் என்று குஞ்சுகள் வோதிட்டன கிழக்கோகங்களும் நிம
மையின் தோக்கத்மதப் புரிந்து பகோண்டதோல் பைௌனம்
கோத்தன,குஞ்சுகள் தீர்ைோனம் ஷைற்பகோண்டன இனி அவர்கள் தோக்கினோல்
நோங்களும் திருப்பித் தோக்குஷவோம் வயதில் இமளய குஞ்சுகள் முழங்குவமதக் ஷகட்க கிழக்கோகங்கள் கவம
பகோண்டன என்ன ைோதிரி அமைதியோக இருந்த
ைரம் இனி அங்ஷக அமைதி நிம
க்குைோ என்ற கவம
கிழக்கோகங்களுக்கு,அமவ இன்னும் ஆந்மதகளுடன் சைரசைோகப் ஷபோய்விட
ோம் என்று நம்பிக்மக பகோண்டிருந்தன.
குஞ்சுக்கோகங்கள் தீர்ைோனத்மதச் பசயற்படுத்த முமனந்தன ைரத்தின் ஒருபக்கத்தில் வளர்ந்து பசழித்திருந்த பமனைரத்தி ஓம
கமளயும் பகோண்டுவந்து தங்கள் கூடுகமள ப
முமற மவத்துக் கோவல் கோத்தன,பமனைரம் ப
ிருந்து தும்புகமளயும் ப்படுத்தின,இரவுகளில்
விதங்களிலும் கோகங்களின்
வளர்ச்சிக்கு உறுதுமணயோகவிருந்தது. இந்தத் தகவல்கள் ஆந்மதகளுக்கு எட்டியஷபோது இமளய ஆந்மதகள் ஷகோபத்தில் குதித்தன கோகங்கமள பூண்ஷடோடு அழித்து ைரத்மத ைீ ட்ஷபோபைன சபதைிட்டன,விடயம் கிழக்ஷகோட்டோனுக்குப் ஷபோனது ஆந்மதகளிடத்தில் தனது பசல்வோக்மக அதிகரிக்கவும்,கோகங்கமள அழித்து ைரத்மத முற்றோகத் தம்வசப்படுத்தவும் இமளய ஆந்மதகளின் ஷகோபத்மதப் பயன்படுத்திக் பகோள்வதுதோன் வழி என்று கிழக்ஷகோட்டோன் எண்ணைிட்டது.
இரவிரவோக ஆந்மதகள் கூடின,நி
பவோளியில் கூடி கோகங்கமள அழிக்கும்
வழிவமககமள ஆரோய்ந்தன கிழக்ஷகோட்டோன் தம ைீ து ஆந்மதகள் எல்
மை வகித்தது,கோகங்கள்
ோம் கூடித் தோக்குதல் நடத்துவபதன்று
தீர்ைோனிக்கப்பட்டது,இந்த ஷநரம் அறிவோளி ஆந்மதபயோன்று ஒரு ஷயோசமன கூறியது ைரத்தின் ஓரைோக வளர்ந்துள்ள பமனைரஷை கோகங்கமளப் ப
முள்ளவர்களோக ைோற்றியுள்ளது,சக
விதத்திலும் அவற்மறப் பமனைரஷை
வளர்க்கின்றது எனஷவ அதமன அழித்துவிட்டோல் கோகங்களின் வளர்ச்சி
தமடப்படும் எப்ஷபோதும் ஆந்மதகளுக்கு அடிமையோக இருக்கும் என்று அது கூறியது இமளய ஆந்மதகளுக்கு ைட்டுைல் நல்
ஷயோசமனயோகஷவ பட்டது.
கிழக்ஷகோட்டோனுக்கும் அது
இரவிரவோக ஆந்மதகள் பமனைரத்மத முற்றுமகயிட்டன,பகோம
பவறிதோண்டவைோட தும்புகள் ஓம
கமளக்
கிழித்தன அப்படியும் ஆத்திரம் தணியோைல் கிழித்தவற்மற ஷைஷ பமனைரத்மதக் பகோழுத்தின பகோழுத்தி முடிந்ததும் சுவோம
ஷபோட்டு
விட்படரியும்
பமனைர பவளிச்சத்தில் அமவ கோகக் கூடுகளுக்குள் போய்ந்தன எதிர்ப்பட்ட கோகங்கமளக் குதறின,இந்ஷநரம் கோகஙக்ளும் அ
றியடித்துக் பகோண்டு
எழுந்தன இவ்வளவுநோளும் தங்களுக்கு படிமுமற வளர்ச்சி தந்த பமன ைரம் தீயில் கருகிக் பகோண்டிருப்பமத அவற்றோல் தோங்கமுடியவில்ம ஷபோதோக்குமறக்கு கோகக் கூடுகள் ப
சின்னோபின்னைோக்கப்பட்டிருந்தன
உயிரிழந்த கோகங்கள் ைரத்தின் அடியில் விழுந்து கிடந்தன. இமளய கோகங்கள் ஆத்திரத்தில் துடித்தன "இப்படிஷய ஷபோனோல் எதுவுஷை எஞ்சோது" இமளய கோகம் ஒன்று குரல்பகோடுத்தது "வோருங்கள் என்ஷனோடு"
கோகக் குஞ்சுகள் எழுந்தன பறக்கும் அந்த இமளய கோகத்மதத் பதோடர்ந்தன எரிந்து பகோண்டிருக்கும் பமன ைரத்மத வட்டைிட்டது அந்த கோகம் போதி எரிந்து பகோண்டிருந்த ஓம
த் துண்படோன்மற வோயில் கவ்வியது பறந்து
ஷபோய் ஆந்மதகளின் பபோந்பதோன்றில் ஷபோட்டது,கோகக் குஞ்சுகள் ஷகோபத்தில் ஆர்ப்பரித்தன "இதுதோன் வழி" "இதுதோன் வழி" "எங்கமளப் பணிய மவக்கமுடியோபதன்று உணர்த்துஷவோம்" இமளய கோகத்மதத் பதோடர்ந்து ைற்றக் குஞ்சுகளும் எரியும் பகோள்ளிகமளப் பபோறுக்கி வந்து ஆந்மதகளின் பபோந்தில் ஷபோடத்பதோடங்கின.வயதோன கோகங்கள் தடுக்க முயற்சி பசய்யவில்ம
,மககட்டிப் போர்த்துக் பகோண்டிருந்தன.
விடிந்தஷபோது ைரம் புமககக்கியபடி எரிய ஆரம்பித்திருந்தது
ஈழநாதன் நன்றி:யாழ் இடணயம்
நிடைக்டகயிசல விழி தோண்டும் நீர்க் ஷகோமவ
விரித்துமரக்கும் ைனப்போங்மக விதிக்குள் பழி ஷபோட்டு
விமதகமள ஒளித்து விமளயோட்டு விண்ைீ ன் கூட்டத்தில் விண்நி
ோவோய் ஒளிர்ந்து
விசும்பில் உ
ோ வந்தஷபோது
வியப்பில் ைோந்தர் கண்கள்
வித்தகம் ஷசர்த்பதன்ன பயன் விதமவ என்ற பபயஷர விடோப்பிடியோய் நிம
த்து
வித்தியோசம் கோட்டி நிற்கும் விதிவி
க்கோய்ச் சி
ர்தோனுண்டு
விழோக்களில் அமழத்துக் பகோள்ள வியோதியோய்த்தோன் இன்னும்
விவோதித்துக் பகோள்ளும் சமூகம் விருத்மத ஆனோலும் விடோஷத துரத்தும் விசன ைனமுள்ஷளோர் விழுங்கும் போர்மவக்குள் விவரிக்க முடியோ வ
ிகஷளோஷட
விழுப்புண் பட்ட வரீ முமறப்பு ைட்டுஷை வோழ்ந்தது ஷபோதுபைன்ஷற நிமனக்க மவக்கும் வோழ்க்மகயில் அவள் வோழ ஆரம்பித்தோள் வசைோக்கிய கல்வியும் திறமையும் வழிப்படுத்தித் துணிஷவற்றியது பவறுத்ஷதோர் விரும்ப பவற்றிகள் கண்டோள் விழிகள் நிமறந்தன வோழ்க்மகமய நிமனக்மகயிஷ
மகிழிைி காந்தன்
!
ஆய்வு:அன்று நாற்கால்களுைன் சதான்றிய பாம்பு இன்று கால்களின்றி ஊர்ந்து உலாவும் விந்டத
பூவு
கின் நி
ப்பரப்பில் போம்பு 150 ைில்
பின்னஷர ைனிதன் 20 இ
ியன் ஆண்டுகளுக்குமுன் ஷதோன்றிய
ட்சம் ஆண்டளவில் இம் ைண்ணு
கில்;
ஷதோன்றினோன். அப்பபோழுது மூத்த பிறப்போன போம்பினம் ஆதிக்கம் பசலுத்திக் பகோண்டிருந்தது. ைனிதமனக் கண்டதும் அவமனத் துரத்திச் சீறிக் பகோத்தி நஞ்சூட்டிக் பகோன்று குவித்து வந்தது போம்பினம். எனஷவ ைனிதன் போம்புகளுக்குப் பயந்து அதமன வணங்கிக் ஷகோவில் அமைத்துப் பூமச பசய்து போல் வோர்த்துத் பதய்வ வழிபோட்டிமனயும் நடோத்தி வந்தோன். அவ்வண்ணம் 'பரைசிவன் கழுத்தி ஷை
ிருக்கும்
ிருந்து போம்பு ஷகட்டது, கருடோ! பசௌக்கியைோ?', 'நோதர்முடி
நோகப்போம்ஷப!
நச்சுப்
மபமய
மவத்திருக்கும் நோகப்போம்ஷப!',
'போம்பபன்றோல் பமடயும் அஞ்சும்', 'கண்ணபிரோன் துகிலும் ஐந்து தம 'ைந்தர ைம போற்கடம
நோகம்',
மய ைத்தோகவும், வோசுகி என்னும் போம்மப நோணோகவும் க் கமடந்தனர் ஷதவர்கள்', 'நோகர் ஷகோயில்', 'நோகதம்பிரோன் ஷகோயில்',
'நோகம்ைோள் ஷகோயில்,' 'ரோகு-ஷகது' ஷபோன்ற பசோற்பதங்கள் எம் ைனங்களில் உமறந்துள்ளமதயும் கோண்கின்ஷறோம். போம்பின் உயிர் ை
ர்ச்சி
நோலு கோல்கள் பகோண்ட தமரவோழ் பல்
ி இனத்தி
ிருந்து கோல்களற்ற
உயிரினைோன போம்பினம் 150 ைில்
ியன் ஆண்டுகளுக்குமுன் பூைிக் கட
ில்
ஷதோன்றின. அன்று ஷதோன்றிய சி
போம்புகளுக்குக் கோல்கள் இருந்துள்ளன.
அவற்றின் விவரங்கமளப் பின்வரும் பிறிபதோரு இடத்தில் கோண்ஷபோம். அன்று ஷதோன்றிய போம்புகளில் 500 இனம் பகோண்ட 3400 வமகயோன போம்பினங்கள் அடங்கும். இந்த 500 இனப் போம்பகளில் இதுவமர 20 இனப் போம்புகமள ைோத்திரம் அமடயோளங் கண்டுள்ளனர். இந்த 500-இல் 375 இனப் போம்புகள் ைிகக் பகோடிய நஞ்சுடன் வோழ்கின்றன. ைிகுதியோன 125 இனங்கள் நஞ்சற்றமவயோகும். எந்தப் போம்புக்கு நஞ்சுண்படன்று ைக்களுக்குத் பதரிவதில்ம
. எனஷவ அவர்கள் எல்
ோப் போம்புகளுக்கும் நஞ்சு உள்ளபதன்ற
பயத்துடன் வோழ்கின்றனர்.
போம்புகள் ப
வடிவங்களில் உள்ளன. அவற்மற முப்பபரும் பிரிவோக
வகுத்துக் கோட்ட
ோம்.
1. சிறிய போம்புகள்: போர்பஷடோஸ் திபரட் சிஷனக்
(Barbodos Thread Snake)
போம்புவமகதோன் இன்மறய ைிகச் சிறியனவோகும். இது 3.9 அங்கு
என்ற
(10 பச.ைீ )
நீளமுமடயது. இமவ கமறயோன்இ முட்மடப்புழு, ஆகியவற்மற உண்ணும். இவற்றில் பபண் போம்புகள் முட்மடயிட்டுக் குஞ்சு பபோரிப்பன. இமவ ஒரு ஷநரத்தில் ஒரு முட்மட ைோத்திரம் இடும். 2. பபரிய போம்புகள்: இதில் ைம நீளம் 30 அடி (09 metres) இந்தியோ, சிறி
ப் போம்புகள் அடங்கும். இவற்றின் சோதோரண
வமரயில் உள்ளது. இமவ ஆபிரிக்கோ, பநப்ஷபோல்,
ங்கோ, ஷபர்ைோ, பதன் சீனோ, பதன் கிழக்கு ஆசியோ ஷபோன்ற
நோடுகளில் வோழ்கின்றன. 3. ைிக நீண்ட போம்புகள்: 60 ைில் ரிரஷனோஷபோ ( Titanoboa)
ியன் ஆண்டுகளுக்குமுன் வோழ்ந்த
என்ற பிரைோண்டைோன போம்பு 50 அடி (15 அநவசநள)
நீளமுள்ளதோக அதன் புமதபடிைத்தி
ிருந்து கணித்துள்ளனர். இமவகள்
தங்களின் உணவோகப் பபரிய ைிருகங்கமளச் சுற்றி வமளத்து பநரித்துக் பகோல்
ி முழுவமதயும் விழுங்கி விடுகின்றன. இவ்வுணவு பசரிைோனம்
பசய்வதற்குப் ப
நோட்கஷளோ, ப
போம்பின் உடல் உறுப்புகள்
கிழமைகஷளோ எடுக்கின்றன.
போம்பின் உடல் உறுப்புக்களின் அமைப்பியம
யும் சற்று விரிவோகக்
கோண்ஷபோம்.
1. உணவுக் குழோய்
(Esophagus)
2. குரல்வமள (Trachea) 3. குரல்வமள நுமரயீரல் (Tracheal Lungs) 4. இடப்பக்க நுமரயீரல் (Rudimentary Left Lung) 5. வ
ப்பக்க நுமரயீரல் (Right Lung)
6. இருதயம்(Heart) 7. ஈரல் தமச(Liver) 8. இமரப்மப
(Stomach)
9. புற நுமரயீரல் (Air Sac) 10. பித்தப்மப (Gallblader) 11. கமணயம்(Pancreas 12. ைண்ணரல் ீ (Spleen) 13. குடல் (Intestine) 14. விமத – அண்டம் (Testicles) 15. குண்டிக்கோய் (Kidneys) போம்பின் இருதயைோனது மூச்சுக் குழோயின் இரு பிரிவோகப் பிரியும் இடத்தில் அமைந்துள்ளது. ஈரலுக்கும் குடலுக்கும் நடுஷவயுள்ள சவ்வின் குமறபோட்டோல் இருதயைோனது அமசவுத் தன்மைமயப் பபற்றுள்ளது. போம்புகள் பபரிய உணமவ உணவுக் குழோய்மூ
ம் வயிற்றுக்கள்
பசலுத்தும்ஷபோது அவ்வுணவோல் இருதயத்துக்கு ஏற்படும் தீங்கிமன இச் சீரமைப்பு போதுகோத்துக்பகோள்கிறது. ைண்ண ீர
ோனது பித்தப்மபயுடனும்
கமணயத்துடனும் இமணக்கப்பட்டு இரத்தத்மதச் சுத்தி பசய்கிறது. போம்பின் கழுத்துக் கமணயச் சுரப்பியோனது அதன் இருதயத்துக்கு ஷைஷ
யுள்ள
பகோழுப்பு இமழைத்தில் அமைந்து இரத்தத்திலுள்ள தமடகோப்புறுதியுள்ள உயிர்ைங்கமள உற்பத்தியோக்குவதில் பபோறுப்போயுள்ளது.
போம்புகளின் உடல், குழோய் வடிவைோனதோல் அவற்றின் உறுப்புகள் நீண்டதோகவும் பை
ிவோனதோகவும் அமைவது அவசியைோகின்றது. அதனோல்
அவற்றின் எச்சத்தடைோன இடது நுமரயீரல் ைிகச் சிறிதோய் அமைகின்றது. பபரும்போலும் ஒரு நுமரயீரல்தோன் பசயற்படுகின்றது. இன்னும், போம்புகளின் இமணயுறுப்போன குண்டிக்கோய்கள் அருகருஷக அமையோது முன்னும் பின்னுைோக அமைந்துள்ளன. போம்புகளுக்கு
நிணநீர்க் குைிழ்கள் இல்ம
.
நோகபோம்பு, விரியன் போம்பு, இவற்ஷறோடு ஷசர்ந்த இனங்கள் ஆகியமவ தங்களிடமுள்ள நஞ்மசப் போவித்துத் தம் எதிரிகமளக் பகோன்று குவித்து வருகின்றன. இந்த நஞ்சு எச்சி மூ
ோக ைோற்றப்பட்டுப் போம்பின் கூரிய பல்
ம் பசலுத்தப்படுகின்றது.
போம்புக்கு 200 முதல் 400 வமரயோன பதோடர்த் தண்படலும்புகள் உள்ளன. போம்புகள் 68 முதல் 95 'போபரன்ஹீட்' பவப்ப நிம
யில் சுறுசுறுப்போய்
இருக்கின்றன. குளிர் கூடினோல் அவற்றின் நடைோட்டம் குன்றிவிடும். ஆனோல் 104 'போபரன்ஹீட்' பவப்ப நிம
யில் அமவ இறந்தும் விடும்.
போம்பின் குடும்பம்
போம்புகமள மூன்று பதோகுப்புமுமற சோர்ந்த குடும்பைோக வகுத்துப் போர்ப்ஷபோம்.
1. ஈ
ோப்பிட் போம்புகள் (Elapid) :-
இப் போம்புக் குடும்பத்தில் நோகம்,
இரோசைோநோகம் (King Cobra ) வங்கோள நச்சுப் போம்பு , (Kraits), , அவுஸ்திஷர
ஆபிரிக்க நச்சுப் போம்பு(Mambas),
ியன் நச்சுப் போம்பு(Australian Copperheads),
போம்பு Coral snakes)
,, கடற் போம்பு, பவளப்
ஆகியமவ அடங்கும். இமவகளுக்குக் கூடிய நஞ்சுத்
தன்மை உண்டு. இமவ ஆசியோ, அவுஸ்திஷர
ியோ, ஆபிரிக்கோ, வட பதன்
அபைரிக்க நோடுகளில் வசிக்கின்றன.
நோகபோம்பில்
நல் நோகம்,
அழல் நோகம்,
பமற நோகம்,
பசட்டி நோகம் ஆகிய
நோன்கு இனங்கள் உள. நல் நோகத்மத இரோச போம்பு என்றமழப்பர். அழல்
நோகம் குறுகியது என்றோலும் பருைனோனது. இமதக் கோண்பது அரிது. ஷகோயில் ைருது ைரப் பபோந்தில் இது அதிகைோகச் சீவிக்கின்றது. பமற நோகம் ைிகச் சுறுசுறுப்போனது. பசட்டி நோகம் சோமரப் போம்பின் சோயல் பகோண்டது. நோகங்கள் ைட்டும்தோன் படம் எடுத்து ஆடிப் பயத்மதக் பகோடுக்கின்றன. நஞ்சு ைிகுந்த நோகங்கள் இ
ங்மகயில் அதிகம் கோண
2. விரியன் போம்புகள்(Vipers):-
ோம்.
இக் குடும்பத்தில் விரியன், சங்கி
ிக் கறுப்பன்,
அபைரிக்க நச்சுப் போம்பு, உள்வோய் பவண்ணிறைோன நச்சுப் போம்பு, பதன் அபைரிக்க நச்சுப் போம்பு ஆகியமவ உள்ளன. இமவ அன்ரோட்டிக்கோ, நியுசி
ோந்து, ைடகோஸ்கோர் ஆகிய இடங்கமளத் தவிர்ந்த ைற்மறய எல்
ோ
இடங்களிலும் வோழ்கின்றன. இப்போம்புகளுக்கு நீண்ட நச்சுப் பற்கள் உள்ளன. இமவ எதிரிகமளத் தீண்டும் பபோழுது ஆழ்ந்து ஊடுருவி நஞ்மச உட்பசலுத்தி விடுகின்றன. 3. நஞ்சற்ற போம்புகள்(Colubrids) ;- இக் குடும்பத்தில் பூம்சி ைரப் போம்புஇ மவன் போம்பு(Vine snakes), ஆகியமவ அடங்கும். இமவகள் எல்
ோங் போம்பு(Boomslangs),
, ைங்குஷறோ போம்பு
,
(Mangrove)
ோம் நஞ்சற்ற போம்புகள் என்று கூற
முடியோது. இமவ அன்ரோட்டிக்கோ கண்டத்மதத் தவிர்ந்த ைற்மறய எல்
ோ
நோடுகளிலும் கோணப்படுகின்றன. பாம்பின் இைப்வபருக்கம் எல்
ோப்
போப்புகள்
போம்புகளும் முட்மட
முட்மடயிட்டதும் இரோசைோநோகம் குஞ்சுகமள வமளயைோகச் ஆனோலும், போம்புகள்
கருவுற்று
இடுகின்றன.
அவற்மறக்
கூடு
கட்டி,
வளர்த்து சுற்றி
எல்
ோப்
இனப்பபருக்கம்
கவனியோது
முட்மடயிட்டு,
வருகின்றன. இறுகப்பற்றிப் போம்புகளும்
முட்மடயிடுகின்றன.
போலூட்டிகமளப்ஷபோல்
ஆனோல்
குட்டிகமள
பசய்கின்றன.
அவற்றில்
விட்டு
ப
அமடகோத்து,
பபோரிக்குைட்டும்
ஈனுகின்றன.
குஞ்சு
ைம கோத்து
முட்மடயிடுவதில்ம 30
போம்புகள்
விடுகின்றன.
முட்மடகமள,
ைிகுதி
அதிகைோன
.
ப்
பபோரித்து, போம்புகள்
வருகின்றன.
70
சதவதைோன ீ குளிர்
ஆனோல்
சதவதைோன ீ பம்புகள் நோடுகளில்
முட்மடயிட்டுக் குஞ்சு பபோரிக்க முடியோது. இப்படியோன நோடுகளில் போம்புகள் குட்டி ஷபோடுகின்றன.
பால் இடணவற்ற இைப்வபருக்கம்
ஆண்
பாம்புைன்
பாம்புகள்
சசராது
மத்தியிற்
இைப்வபருக்கம்
காண்கின்சறாம்.
நிகழ்ந்து இமவ
வகாண்டிருப்படதப்
அவற்றிற்குரிய
சி
உதோரணங்களோகும். 1. பதல்ைோ (Thelma)என்ற 11 வயது நிரம்பிய பபண்ைம ஆண்போம்புடன் ஷசரோது அபைரிக்கோவிலுள்ள
வி
ப்போம்பு
ங்குக்கோட்சிச் சோம
யில்
61 முட்மடகமள இட்டு அமடகோத்து 12-09-2012 அன்று ஆறு (06) குஞ்சுப்
போம்புகமளப் பபோரித்துள்ளது. இது 200 இறோத்தல் எமடயும், 20 அடி நீளமும் பகோண்டது. 2.
அபைரிக்க
வி
ஆண்போம்புடன்
ங்குக்கோட்சிச்
ஷசரோது
குட்டிகமள ஈன்றுள்ளது. 3.
2014-ஆம்,
சோம
2015-ஆம்
யிலுள்ள
ஒரு
ஆண்டுகளில்
எட்டு (08) ஆண்டுகளோக ஆண்போம்புடன்
சீவிக்கோத
பபண்போம்பு
இரண்டு
ஒரு
முமற
பபண்போம்பு
ஆடி ைோதம், 2014-ஆம் ஆண்டில் முட்மடகள் இட்டுள்ளதோக இப்போம்பிமனக் கண்கோணிப்பவர் கூறியுள்ளோர். 4. எட்டு (08) ஆண்டுகளோக ஆண்போம்புடன் போ
ினக் கூட்டு மவத்திருக்கோத
ஒரு பபண் நீர்ப்போம்பு குட்டிப் போம்மப ஈன்றுள்ளது. உயிர்நூற் Powell)
ஷபரோசிரியருை,;
போம்பு
வல்லுநருைோன
பறோஷபட்
பபவல்
(Robert
என்பவர் ஷைற்கூறிய 'போல் இமணவற்ற இனப்பபருக்கம்' பதோடர்பில்-
'வபண்பாம்புகள், ஆண்பாம்பின் விந்துக்கடள ஓர் ஆண்டுக்குசமல் திரட்டி டவத்திருக்க முடியாது' என்ற கருத்மதக் கூறியுள்ளோர். பாம்புகளின் உணவு எல்
ோப் போம்புகளும் பு
பறமவ,
முட்மட,
உணவோகும்.
ைீ ன்,
அமவகள்
விழுங்கிவிடுகின்றன. பிமணப்புகளுடன்
ோல் உண்பமவ. பல் நத்மத,
புழுப்பூச்சிகள்
உணமவக்
போம்புகளின்
ி, தவமள, சிறு உயிரினங்கள்,
கடித்துச்
ைண்மடத்
அமைந்துள்ளதோல்
அமவ
பபரிதோன உணமவ விழுங்கி விடுகின்றன. உணமவக்கூட
விழுங்கக்கூடியமவ.
குமறவோனதோக
இருப்பதினோல்
தம
அமவ
ஆகியமவ சோப்பிடோது ஷயோடு தங்களின்
போம்புகளின் முழுவதோக
அதிகூடுத தம
உயிர் வோழக் கூடியமவ.
யிலும்
போம்புகள் தங்கள் எமடயுள்ள என்றும்
சோப்பிடுவதில்ம
இரோசைோநோகப் போம்புகளின் ஊன்ைச்சிமதவு ைோறுபோடு (Metabolism rate) அமவ
ோன
ைோதக்கணக்கில்
.
ைிகக்
உணவு சோப்பிடோது
பாம்பின் சதால் போம்பின் ஷதோம
ஷதோல்
உரித்து
வளர்ச்சி
ைிகக்
விடுகின்றன.
கூடியது.
வளர்ந்த
ஷதோல்
ஷதோல்
வளர்ந்ததும்
வரட்சியமடந்து
அந்ஷநரத்தில் போம்பின் சுறுசுறுப்புக் குன்றி, கண் ைங்கி, நீ பழந்ஷதோல் போம்பின் வோயி வமளந்து,
கரடு
முரடோன
போம்புகள் விடும்.
நிறைோகி விடும்.
ிருந்து பிளவு படும். இதமனப் போம்பு பநளிந்து, பபோருட்களிற்
ஷதய்த்துத்
ஷதோம
உரித்து
விடுகின்றது. அத்துடன் போம்பு சுறுசுறுப்பமடந்து பசயற்படத் பதோடங்கிவிடும். வயதோன போம்புகள் ஓர் ஆண்டில் ஒருமுமற அல் ஷதோம
உரித்து
விடுகின்றன.
நோன்குமுமற ஷதோம
வளர்ந்து
வரும்
து இருமுமற தங்கள்
போம்புகள்
ஓர்
ஆண்டில்
உரித்து விடுகின்றன.
பாம்பின் புடதபடிமம்
புமதந்து பசய்திகள்
கிடக்கும்
புரோதன
கோ
ப்
புமதபடிைங்கள்
எைக்கு
அக்கோ
அமனத்மதயும் தந்து உதவுகின்றன. இங்கு நோங்கள் அக்கோ
போம்பின் புமதபடிைங்கமளப் பற்றிப் போர்ப்ஷபோம்.
ச் ப்
1.
வவாைாம்பி
(Wonambi):-
ஆண்டுகளுக்குமுன்
இப்
போம்பின்
அவுஸ்திஷர
புமதபடிைம்
ியோவில்
2 ைில்
வோழ்ந்ததோகக்
ியன் கண்டு
பிடிக்கப்பட்டது. இது 18 அடி நீளமுை,; 100 இறோத்தல் எமடயும் பகோண்டது. 2. வரராசநாசபா (Tetanoboa):-
இப் போம்பு 40 ைில்
வோழ்ந்ததோகக் கணிக்கப்பட்டுள்ளது. இது உ
ியன் ஆண்டுகளுக்குமுன்
கில் ைிக நீளைோன போம்பபனக்
கூறுகின்றனர். இது 2,000 இறோத்தல் எமடயும் 50 அடி நீளமும் பகோண்டது. 3. யிகான்சராபிஸ் (Gigantophis) :-
இது 40-35 ைில்
ியன் ஆண்டுகளுக்குமுன்
வோழ்ந்தது. இப் போம்பு 33 அடி நீளமும் அமரத்பதோன் எமடயும் பகோண்டது. 4. சையி (Sanajeh)):-
இது 70-65
ைில்
ியன் ஆண்டளவில் வோழ்ந்தது. இது 11
அடி நீளமும் 50 இறோத்தல் எமடயும் பகோண்டது. 5.
நாயாஸ்
ஆண்ைளவில்
(Najash):-
இப்
மூன்றடி
பாம்பு
இரு
நீளத்துைனும்,
கால்களுைன்
வளர்ச்சி
கால்களுைனும், வதன் அவமரிக்காவில் வாழ்ந்தது. 6. டிைிலிசியா (Dinilysia):-
இது 90-85 ைில்
90
மில்லியன்
தடைப்பட்ை
பின்ைங்
ியன் ஆண்டுகளுக்குமுன் 10 அடி
நீளத்துடன் வோழ்ந்தது. 7. இயுசபாசைாவிஸ் (Eupodophis):சின்ைஞ்
சிறிய
இரு
பின்ைங்
இது 90 மில்லியன் ஆண்டுகளுக்குமுன்
கால்களுைனும்,
மூன்றடி
நீளத்துைனும்
வாழ்ந்து வந்தது. 8. மாட்ற்சசாயா (Madtsoia):-
இந்தப் போம்பு 90 ைில்
ியன் ஆண்டுகளுக்குமுன்
10-30 அடி நீளத்துடனும், ஐந்து முதல் 50 இறோத்தல் எமடயுடனும் வோழ்ந்து வந்தது. 9. ஹசிஒபிஸ் (Haasiophis):நீளத்துைனும், வந்துள்ளது.
90
இப் பாம்பிைம் இரு கால்களுைனும், மூன்றடி
மில்லியன்
ஆண்டுகளுக்குமுன்
10. நாற்கால் பாம்பு (Tetrapodophis):அடி
நீளத்துைனும்,
120
சதான்றி
வாழ்ந்து
இப் பாம்புகள் நாலு கால்களுைனும், ஓர்
மில்லியன்
ஆண்டுகளுக்குமுன்
ஆபிரிக்காவில் சதான்றி வாழ்ந்து மடிந்து சபாயிை. ஷைலுை,; 113 ைில் ஆண்டுகளுக்கு
முற்பட்ட
நோற்கோல்
நோட்டில் கண்டுபிடித்துள்ளனர்.
போம்புப்
புமதபடிைம்
ஒன்மற
வதன் ியன்
பிஷரசில்
11. பசிர்கசிஸ் (Pachyrhachis):-
இது சிறிய பின்ைங் கால்களுைனும்,
மூன்றடி நீளத்துைனும், 130-120 மில்லியன் ஆண்டுகளுக்குமுன் சதான்றி வாழ்ந்து வந்தை.
12. அய்ஸ்வராவபாட் (Aistopods):ஆண்டுகளுக்கு ஷை
இந்த நி
நீர்வோழ் போம்பின் 300 ைில்
ியன்
ோன புமதபடிைத்மத ஆய்வோளர் கண்டுபிடித்துள்ளனர்.
முடிவாக நாலு
கால்கள்
ஓடி,
ஆடி
வகாண்ை
வபரிய
பல்லி
இைத்திலிருந்து
150
மில்லியன் ஆண்ைளவில் நாலு கால்களுைன் பாம்பு சதான்றி வாழ்ந்து
ஆண்ைளவில்
வாழ்ந்த
வந்தை.
இழந்து,
மற்டறய
பின்ைங்
கால்கடளயும்
வதாைங்கிை.
பாம்புகள்
இரு
அதன்பின்,
90
இதன்பின், இரு
பின்ைங்
பரிதவிக்கும்
காலப்பகுதியில்
பாம்பிைத்துக்கு
கால்கடள வாழத்
காலற்றைவாய்
ஊர்ந்து
இன்றும் வாழ்ந்து வகாண்டிருக்கின்றை. ஆண்டுக்
முன்ைங்
மில்லியன்
கால்களுைன்
மில்லியன்
இழந்து,
120
ஆண்ைளவில்
இரு
இந்த 60 மில்லியன்
நாற்கால்கடளயும்
இழந்து
யார்தான்
உதவு
வகாண்டு
வருசமா?
கரம்
வகாடுத்துதவுவார்? பரிணாம வளர்ச்சி இன்னும் எவ்வாறாை இழப்புக்கடளg; அறிவார்.?
பாம்புகளுக்குக;
fhyk;jhd; gjpy; $Wk;! ,Ue;Jjhd; ghh;g;NghNk!
நுணாவிலூர்.கா.விஜயரத்திைம் -000-
யார்
ஆகாயம் ஆன்மாடவக் காத்திருக்கும் இரவு கறுத்த கழுகின் இறபகன இருள் சிறமக அக ஆ
விரித்திருக்குைிரவில்
ைரத்தடிக் பகோட்டமக ஷைமடயில்
ரட்சகனின் ைந்திரங்கள் விசிறி கிரோைத்மத உசுப்பும்
சிக்குப் பிடித்துத் பதோங்கும் நீண்ட கூந்தல் ஒருஷபோதும் இமைத்திரோப் ஷபய் விழிகள் குருதிச் சிவப்பு வழியப் பரந்த உதடுகள் முன் தள்ளிய ஷவட்மடப் பற்கள் விமடத்து அகன்ற நோசிபயன
பநற்றியில் ைோட்டப்பட்ட முகமூடியினூடு கூத்துக்கோரனின் முன்பென்ைப் பபருந் துன்பம் சனம் விழித்திருக்கும் அவ்விரவில் ஷபஷரோ
பைனப் போயும்
பச்மசப் பபோய்மக நீரின் ஷரமககள் ஊழிக் கோற்றின் வச்சுக்ஷகற்ப ீ
ைோறி ைோறியமசயும் அக் கோரிருளில் அவளது உடல்விட்டகழ ைறுக்கும்
யட்சியின் பிடிமயயும் துர்வோர்த்மதகமளயும் ைந்திரவோதியின் கமசயும் ஆட்டக்கோரர்களின் பமறயும் ைட்டுப்படுத்தும்
ஷபரிளம்கன்னிமயப் பீடித்துள்ள பிசோசிமன அன்மறய தினம் குறுத்ஷதோம
ப் பின்னல் அ
ங்கோரங்களில்
எரியும் களிைண் விளக்குகளின் பின்னணியில் அடித்தும் அச்சுறுத்தியும் வமதத்தும் திட்டியும் துரத்திவிட எத்தனிக்கும் ஷபஷயோட்டிமயப் போர்த்தவோறு ஆ
விழுதுகமளப் பற்றியபடி கோத்துக் கிடக்கும்
பீதிஷயோடு உறங்கச் பசல் துர்பசோப்பனங்கள்
விருப்பவர்களுக்கோன
அந்தகோரத்தினூஷட அவர்கஷளோடும் அமவகஷளோடும்
சுவர்க்கத்துக்ஷகோ அன்றி நரகத்துக்ஷகோ இழுத்துச் பசல்லும் ஷதவதூதர்கள்
அவளது ஆன்ைோமவக் கோத்திருக்கிறோர்கள்
எம்.ரிஷான் வஷரீப்
மககளுக்குள் வந்தது உ
எம்ைில் ப
கம்
வோசல்படி தோண்டவில்ம
ர்
.
@
- கனகசபோபதி பசல்வ ஷநசன் -
மடலயக மக்கள் வாழ்வு சிறந்திைசவண்டும் நோடுவிட்டு வோழ்வுஷதடி நோடியிங்கு ஓடிவந்து கோடுசூழ் குறிஞ்சியின் ைம
யினிஷ
ைண்டிய
ஆடும்ைரங்கள் பற்மறகமள பவட்டி வழ்த்தி ீ ஓடும் அருவிகமள ஒருங்ஷக அமணபசய்து ஷைடு பள்ளங்கமள நிைிர்த்தி அழகுபசய்து கோடோய்க் கிடந்த குறிஞ்சிக் குன்றுகமள சீதளம் தோங்கி, பகோசுக்கடியும் தோங்கி அட்மடக் கடிதோங்கி குளிர்சுரமும் தோங்கி ஊனுடல் உதிரஞ்சிந்தி உயிமரயும் பகோடுத்து எழில்படுத்தி வளங் பகோழிக்கும் பூைியுைோக்கி
சீமைத்துமரயோன ‘ஷெைிஸ் பரயி சீனோவி
10
ர்’ என்போர்
ிருந்து இப்பூைிக்கு பகோண்டு வந்து
கோண்பித்த புதுமையோம் ஷதயிம
ச் பசடிகமள
பவள்மளத்துமர வழிகோட்ட நிமரநிமரயோய் நோட்டி உரைிட்டு நீர்வோர்த்து பசம்மையோய் வளர்த்பதடுத்து கோடோய்க் கிடந்த ைம பச்மசப் பஷசப
முக படங்கணும்
ன வண்ணையம் ஆக்கிய
பஞ்மசப்பரோரிகள் பந்தனப்பட்ட போவப் பிறவிகள் கூ
ிபயன்ற பகோச்மசப் பபயர் தோங்கி
வி
ங்குகளோய் ைிதிபட்டோரவர் கோல்களின் கீ ஷழ
பிச்மசக் கோமசத் துமரத்தனத்தோர் விட்படறிய பபோறுக்கி எடுத்து கோல்வயிற்மறக் கஞ்சியோல் நிரப்பிய அபம
யவன் ஷை
ோன உமழப்மப
பவள்மளத்துமரக் கும்பல் விழுங்கி ஏப்பைிட
20
விமள பபோருளதமன “சிஷ
ோன் ரீ” என்ற
பபயர்புகஷழோடு ஷைற்ஷக விற்றுப் பபரும்பணைீ ட்டி ஷசர்த்தோர் துமரைோர் பபருஞ்பசல்வக் குமவமய ைோடோய் உமழத்து ஓடோய்த் ஷதய்ந்தவன் பபற்றஷதோ துமரைோர் விட்படறந்த என்புத்துண்டும் போணும் சம்பலும் கஞ்சியும் ைட்டுஷை.
கோ
30
ங் கனிந்திட நோடும் சுயம்பபற
பவள்மளத் துமரயும் நோட்மட விட்டக கள்ளக் கறுப்பர் மகயில் ஷதோட்டக்கோடு பைௌ;ளபைௌ;ள ஷைன்மை பபற்றுத் துமரைோரோகி உமழப்பவர் முதுகிஷ
றிச் சவோரி பசய்து
அவர்தம் உமழப்பில் உதிரம் வளர்த்து கல்விஷகள்வி அறியோத அப்போவிக் குழுைத்மத ‘
யக்கோைமறயில்’ வி
ங்குகளோய் அமடத்து மவத்து
ஒருஷவமள ஷசோறுண்டு ைறுஷவமள நீருண்டு ைின்சோரம் கண்டறியோ இருண்ட கூண்டினிஷ
குப்பி
ோம்பினிஷ
40
குடும்பம் நடோத்தி
அடிமை வோழ்மவ விதிஷய என்ஷறற்று வோழ்கின்ற ஷபமதக்கு விடிஷவது ைில்ம கோம
ஷயோ
பயழுந்து கடுங்குளிர் வோட்டிட
கடுகிநடந்து பஷரட்டுக்குப் ஷபோய் நின்று பபயர் பதிந்து பக்குவைோய் கோஷடகி அட்மடக்கடி பகோசுக்கடி கங்கோணியின்கடி தோங்கி போதணி கோணோத போதங்கள் பவதும்ப கூமட நிமறயக் பகோழுந்து பறித்து பறித்த பகோழுந்மத நிறுத்துக் பகோடுத்து
வசிய ீ கோமசப் பபோறுக்கி பயடுத்து
50
ஈட்டிக்கோரன் பகோள்மள வட்டிமயப் பறிக்க ைீ ந்ததில் கறிபுளியும் க தின்றுகுடித்து கவம கோம
க்கலும் வோங்கி ைறந்து தூக்கங்பகோண்டு
விடியுதோம் அவர்வோழ்வு விடியோதோம்
உமழப்பவன் உதிரத்மத அட்மடகள் உறிஞ்ச அவன் உமழப்பின்பயமன எத்தர்கள் உறிஞ்ச வறுமை மூட்மடமய ஏமழயவன் சுைக்க போவ மூட்மடமய ஷைய்ப்போர் சுைக்க அபம
யவன் பபருமூச்சும் கண்ணரும் ீ பகோதித்து
60
நோட்மடச் சுட்டுவிடும் (ஷதோட்டக்) கோட்மடயும் சுட்டுவிடும் ைமழபபோய்க்கும் நி
ம்வரண்டு வளங் குன்றும்;
புனல் பபோங்கும் கடல் பபோங்கும் அனல் எரிக்கும் பூைியும் குலுங்கும் ஷபசோைல் வந்து சுனோைியும் அள்ளும் சூறோவளியும் சீறிச் சுழன்று சிமதக்கும் நோஷட ந
ங்பகட்டு நல்
நோைம் பகட்டு
நிம்ைதி குன்றி இந்நோபட குட்டிச்சுவரோகிக் மகஷயந்திப் பிறநோட்மட நோடிஷயோட மவக்கும் ைம
வோழ் ைக்கமளக் கசக்கிப் பிழிந்து
சோபறடுத்து அருந்தும் பகோடுஞ்பசயம
70
ப் பபோறுக்கோது
இயற்மகயன்மன சீறிச் சினங்பகோண்டு இந்நோட்மட சிமதத்துச் சீர்கும
த்து நோசஞ் பசய்கின்றோபளன்ற
உண்மைமய உய்த்துணர முடியோத ைதிபகட்ட போவிகள் துயரச்சுமைமய பைன்ஷைலும் சுைத்துகிறோர் ைம
யர்கள் கற்கஷவண்டும் நல்
உடுக்க நல் உண்ண நல்
றிவும் பபறஷவண்டும்
உமட ஷவண்டும் சத்துணவு ஷவண்டும்
உறங்கச் சுத்தைோன உமறயுள் ஷவண்டும்
வட்டுக்கு ீ ஒளிஷயற்ற ைின்சோரம் ஷவண்டும்
நோட்டுக்கு வளஞ்ஷசர்க்கும் பதோழி
80
ோள வர்க்கம்
விழித்பதழுந்து தைக்ஷக உரித்தோன பசல்வங்கமள, அடிப்பமட உரிமைகமளத் தட்டிக்ஷகட்டுப் பபறஷவண்டும் நிம்ைதியோய் வோழ்வதற்கு வழி சமைக்க ஷவண்டும் ைம
யர்கள் வோழ்வு என்மறக்குச் சிறக்கின்றஷதோ
என்றவர் வோழ்வில் விடியல் கோண்கின்றஷதோ என்றவர் நிம்ைதியோய் மூச்சு விடுகின்றனஷரோ என்றவர் ைற்றவர்ஷபோல் சுதந்திரைோய் வோழ்கின்றனஷரோ அன்றுதோன் இம்ைண்ணுக்கும் அரசுக்கும் விடிவுஷதோன்றும் நிம்ைதியும் பசல்வமும் அமைதியும் ஷதோன்றும்
சோந்தியும் சைோதோனமும் நிம
90
யோகத் ஷதோன்றும்
நோட்மடப் பீடித்த பீமடகள் அகலும் மூஷதவி நீங்கச் சீஷதவி வந்தைர்வோள் இதுசத்தியம், சத்தியம், முக்கோலும் சத்தியம்.
சி.வ.இரத்திைசிங்கம்
94
வநறியாை வாழ்வு கோைம் கடந்த கோதல் உண்ஷடோ? ஞோனம் கடந்த பதளிவு உண்ஷடோ?
வோனம் கடந்த மவயம் உண்ஷடோ? ஈனம் பசறிந்த வோழ்வு நன்ஷறோ?
ஷவதம் பழித்த ைதமும் உண்ஷடோ? அறம் தவிர்த்த ஆக்கம் உண்ஷடோ ? வரம் ீ பதோம உண்ஷடோ?
நோதம் பதோம
த்த பவற்றி
த்த இமசயும் நன்ஷறோ?
வோழும் வோழ்வில் பநறிகள் பகோண்டு நோளும் அவற்மற ைனதில் பகோண்டு
வோனும் ஷபோற்றும் தூய்மை பகோண்டு வோழின் ஷபோற்றும் மவயகம் நன்ஷற..!
கவிஞர் .டவகடறயான்
ஒரு மைிதைின் வழ்ச்சிடயயும் ீ , அவன் படுகிற
அவமாைத்டதயும் கண்டு மகிழ்வுற எப்சபாதுசம மைிதர்கள் ஆடச வகாள்கிறார்கள் தஸ்தசயவ்ஸ்கி
இறந்த
கால இழப்பிலிருந்து எதிர்கால
நம்பிக்டகக்கு...
இறந்த கோ முற்றத்தி
கறுப்பு இன ைக்களின் ிருந்து வந்ஷதன்;
ஆக்கிரைிப்போளரின் பவறுப்பி
ிருந்து
துள்ளித் தோவிபவட்டுக்கோய வடுக்களுடனும் கறுப்பின ைக்களின் இறந்த கோ
த்தி
ிருந்து ைீ ண்டு வந்ஷதன்.
என் ஆத்ைத்தழும்புகளுடன், என் உட
ின் கோயங்களுடனும்,
என் கரங்களின் பகோடுபவறியுடனும், நோன் இந்த உ
வர
கம் வந்ஷதன்.
ோற்று ஆசிரியர்கமளயும்
வோழும் ைக்கமளயும் ஷநோக்கித் திரும்புகிஷறன்; தீப்பபோறி ைமழமயயும் கனவுகளின் பசழிப்மபயும் நோன் ஆரோய்கிஷறன்.
ைகிமைகளுக்கோக ைகிழ்கிஷறன்; துயரங்களுக்கோக அழுகிஷறன்; பசல்வந்தரின் பசல்வத்தில் ைகிழ்ந்ஷதன்; ஏமழகளின் இழப்புக்களில் அழுஷதன்.
இறந்த கோ
த்தின் முற்றத்தி
ிருந்து
கறுப்பு ைனிதர்களின் சுமைகளுடன் என்முழு ஆற்றஷ எதிர்கோ
புத்து
ோடும் குக்கு விமரகிஷறன்.
மார்ட்டீன் கார்ைர் (கியாைாவின் எழுச்சிக் கவிஞன்) தமிழில்: சைவிட் சித்டதயா நன்றி: கடணயாழி நவம்பர் 1999
வவற்றிச்வசல்வி :
“ஈழப்சபாரின் இறுதி நாட்கள்”
இங்ஷக வோர்த்மத அ
ங்கோரகள் இல்ம
வோயில் ஷதோரணங்கள் இல்ம இது இந்த ைண்ணின் வர
..
...
ோறு!!
இந்த ைண் சுைந்து நிற்கும் வ
ிகளின் பதிஷவடு!!
வரமும்... ீ விடுதம ஒரு ைனித கு
ம்
உணர்வும் பபற்ற
இந்த ைண்ணில் புமதந்து ஷபோனது... இல்ம
... புமதக்கப்பட்டது
என்பதமன எதிர்கோ
ச் சந்ததிக்கு
எடுத்துக்கூறும் ஒரு ஆவணைோகும்! வரம் ீ விமளநி
ைோம் வன்னி ைண்ணிஷ
ஈழத்தைிழன் வழ்ந்தோன்... ீ இல்ம
...
... வழ்த்தப்பட்டோன் ீ
என்பதமன இந்த உ
கிற்கு எடுத்துக்கூறும்
ஓர் உன்னத சரித்திரைோகும்! குருதியும்.. சமதயும்...
குற்றுயிரும்... பிணமுைோகக் கிடந்தது எங்கள் பூைி...
கோத்துநின்ற ைறவர் கூட்டம்... களத்திமட வழ்ந்தனர்... ீ **************************************************
இருதய ஷநோயோளிகள்... கர்ப்பிணிப் பபண்கள்...
ைஷனோவளர்ச்சி குன்றிஷயோர்... இளம் பரோயத்தினர்.. இங்ஷகஷய நின்றுவிடுங்கள்... **************************************************
இந்த நூடலப்பற்றி ஆசிரியர் சுயவிமர்சைம் தருகின்றார்... “ஈழப் ஷபோரின் சோட்சியோகவும்..
இடப்பபயர்வுகளின் சோட்சியோகவும்.. ஈழத்தின் அமடயோளைோகவும்... நோனும் இவ்பவழுத்தில் ஆகியிருக்கிஷறன். என் கண்ணோல் கண்ட கோட்சிகமள அப்ஷபோதிருந்த ைனதின் உணர்வுகஷளோடு இங்ஷக பதிவு பசய்திருக்கிஷறன். தைிழர்களின் கண்ணமர ீ பகோஞ்சம் இங்ஷக ஷசைித்து மவத்திருக்கிஷறன். அந்தக் கண்ணர்ீ கோயோத வடிவபைடுத்திருக்க ஷவண்டும் தைிழர் வர
என்பதோல் இற்மறவமர கண்ணமரஷய ீ எழுதிக் பகோண்டிருக்கிஷறன்...
இந்த அவ
ங்களும் ைரணங்களும் ஈழத்தைிழரின் வர
ோற்றில்
ோறு ஆகிவிட்டதோல்
எனக்கோன எழுத்துப் பங்களிப்மப பசய்யக் கடமைப் பட்டவள் என உணர்கிஷறன்”. இது ஒரு கனைோன பதிவு... வர
ோறு... என்பதமன முன்கூட்டிஷய
அறியத்தருகின்றோர். இந்தைண்ணில் எைது வோழ்வு அவ வர
ங்களும் ைரணங்களும் ஆகிப்ஷபோன
ோற்மற களத்தில் நின்ற சோட்சியோக இவர் பதிவு பசய்து தருகின்றோர்.
இதன் ஒவ்பவோரு பக்கத்மதப் படிக்கும்ஷபோதும்... இதயத் துடிப்பு அதிகைோகிறது... ைனம் விம்ைி பவடிக்கிறது... உயிர் விட்டு விட்டுப் ஷபோய் வருகிறது...
எவ்வளவு ைஷனோதிடம்... இவருக்கு இருந்திருக்கஷவண்டும்... பசோந்த பந்தங்கமளத் பதோம உற்றோர் உறவினர்கமளப் ப
த்து..
ி பகோடுத்த பின்னரும்..
இப்படி ஒரு பதிமவ இவரோல் எப்படி எழுத முடிந்திருக்கிறது?? என்னுள்ஷள... இன்னும் இன்னும்.. ஆச்சரியம்!! பவறும் புமனகமதகளிலும்... பமடப்பி
க் கியங்களிலும்..
கற்பமனக் கோவியங்களிலும்..
கோதல்ரசம் பசோட்டும் கவிமதகளிலும் சித்தத்மதயும்.. சிந்தமனகமளயும் பறிபகோடுத்து வோழும் எைக்கு... இந்தப் ஷபோர்ப்பரணி
புது இரத்தம் போய்ச்சுகின்றது. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx “புளியங்குளத்திலும் முகைோம நிம
யிலும் ைண
ோறிலும் சிறி
ங்கோ பமடயினர்
பகோண்டிருந்த நோட்கள் அமவ.
எனினும் யுத்தம் வன்னி ைண்மண உலுப்பி எடுத்துக்பகோண்டிருந்தது” களமும்... கமதயும்...
இங்கிருந்துதோன் பைல்
பைல்
விரிகின்றது.
எதிரியின் பமடயணி... வன்னி ைண்ணில் அக
க்கோல் பரப்பி முன்ஷனறுகின்றது.
ஷபோரோளிகளின் எதிர்ப்புகளுக்கும் ைத்தியில் கிளிபநோச்சி நகரம் சிமதக்கப்படுகின்றது. உயிமரக் பகோண்டு ைக்கள் பவள்ளம் ஒடுகின்றது. எதிரி எக்கோளைிடுகின்றோன். களப்பயிற்சி பபற்ற ஷபோரோளிகள் களப்ப
ிகளோகின்றனர்.
“வட்டுக்கு ீ ஒருவர் நோட்டுக்கோக...” என்று ஆரம்பித்த ஷபோர்ப்பரணி
“எல்ஷ
ோரும் வோருங்கள் ஷபோரோடுஷவோம்”
என்ற நிம
க்கு ைோற்றைமடகின்றது.
எதிரியின் கோ
டியில் அடிமையோக வோழ்வமத விட
எைக்ஷக உரித்தோன சுய விருப்பு.. பவறுப்புகஷளோடு சுதந்திரத்ஷதோடு வோழக்கூடிய ஒரு நோடு எைக்குத் ஷதமவ.
எைது நியோயைோன ஷபோரோட்டம் பவற்றிபபறும் என்ற நம்பிக்மகஷயோடு ைக்களும் ஷபோரோளிகஷளோடு இமணந்து நின்று சைர் பசய்தனர். இரண்டறக்க
ந்து நின்றோர்கள்..
என்ன விம
பகோடுத்ஷதனும்
இந்த ைண்மண ைீ ட்ஷபோம் என்ற மவமரக்கியம் ஒவ்பவோரு ைக்கள் ைனதிலும் பதிய மவக்கப்பட்டிருந்தது.
களமுமனயில் நின்ற ஷபோரோளிகளுக்குக் மகபகோடுத்தோர்கள்... உணவு பகோடுத்து உயிரும் கோத்தோர்கள்.. ப
வடுகளில் ீ ஷபோரோளிகளுக்கோஷவ
உம
கள் ஏற்றப்பட்டன.
ஒருஷவமள உணவு தைக்கு இல்
ோவிட்டோலும் ஷபோரோளிகள் பட்டினிஷயோடு
ஷபோர் புரியக்கூடோது என்பதற்கோக தைக்கோன உணவுகமளஷய தியோகம் பசய்தோர்கள். ஷபோரின் ஷகோரத்தோண்டவம் உக்கிரம் பபறுகின்றது. எறிகமணகளுக்கு ைத்தியிலும் குண்டுகளின் பபோழிவுகளின் கீ ழும் ைக்கள் சிதறிப் ஷபோனோர்கள். ஒரு ஷகோரக்கோட்சிமய... ஒரு பகோம
க்களத்மத
தன் கண்களோல் கண்டவற்மற இவ்வோறு பதிவு பசய்கிறோர்... “பதோட்டி போ
ில் கிடந்த குழந்மதக்கும் உடல் சிதறும். தோயின் மும
ருந்திக் பகோண்டிருக்கும் ைழம
க்கும் தம
யில்
பறக்கும். ஷசோற்மற அள்ளி
வோயில் மவக்க ஷபோனவரின் மக துண்டோடப்படும். பதுங்கு குழிக்குள் போயும் சிறுைி கோம
இழப்போள் என்பறல்
ோம் ைனிதர்களின் அங்கங்கள்
சிதறுதுண்டுகளோல் அறுத்பதறியப்பட்டன”.
அறுத்பதறியப்பட்ட பிணங்கமளயும்... தமசத்துண்டங்கமளயும் தோண்டி அப்போல்..
கோயம்பட்ட ைக்கமளப் பற்றிய பதிவுகமளப் போர்க்கும்ஷபோது... எந்தக் கல்
ிலும் ஈரம் கசிகிறது..
எந்தக் கண்களிலும் இரத்தம் வடிகிறது.. கோயம் பட்ஷடோமரப் போதுகோத்து படுக்கமவத்து பரோைரிக்க முடியோத நிம
.
பதருஷவோரங்களில் பிச்மசக்கோரர்கமளப்ஷபோ
குருதிவடியக் கிடந்தோர்கள்.
இவ்வளவு அழிவுகளுக்குப் பின்னும் இந்த இனம் அழிந்து ஷபோகவில்ம
..
அழிந்துஷபோகவும் ைோட்டோது. ஈழத்தைிழினஷை!! நிைிர்ந்து நில்!! ஷதோல்வியில்ம
என்றும் உனக்கு!!
வழ்ந்தது ீ உன் இனம் தோன்!! அங்ஷக விமதக்கப்ட்டதும் உன் ைறவர் கூட்டம்தோன். இருந்தும் இன்னும் நீ உணர்மவ இழக்கவில்ம
!!
உயிர்கள்... உமடமைகள்.. ைட்டுைல்
..
உன் ைோனமும் அந்த ைண்ணில் தோன் புமதந்து கிடக்கிறது. ைறந்துவிடோஷத!! உளவு இயந்திரப் பபட்டிகளில் பிணங்கமள வோரியள்ளிப்ஷபோட்டுபகோண்டு எங்ஷகோ ஓரிடத்தில் தைிழர் புனர்வோழ்வுக் கழகம் புமதத்தோகப் பதிவு பசய்கிறோர். கோ
ில் இடறிய சிதறிய உடல் தனது பிள்மளகளினது
எனத் பதரிந்திருந்தும்... அவற்மற தூக்கிக்பகோண்டு அழுவதற்ஷகோ... புமதப்பதற்ஷகோ அவர்களுக்கு அவகோசைில்ம
...
பசியோல்... குருதிப்பபருக்கோல்... பசத்து ைடிந்த உறவுகமள அப்படிஷய விட்டுவிட்டு தைது உயிமரக் பகோண்டு ஓடினோர்கள். இந்தப் ஷபோர்ப்பரணிமய நோம் எைது எதிர்கோ விட்டுச்பசல்
ச் சந்ததிக்கு
ஷவண்டும்!.
இந்த ைண்ணின் விடுதம
ஷவட்மகமய
இன்னும் இன்னும் தீவிரைோக நோம் வளர்த்துபகோள்ளஷவண்டும்!. இறுதியோக ஆசிரியர் தன்மனப் பற்றியும் தனது உறவுகமளப் பற்றியும் பதிவு பசய்யும்ஷபோது... “ப
வோறும் சிந்தித்துக்பகோண்டு வதியில் ீ ஏறிய நோன் திடீபரன்று நி
த்தில்
வழ்ந்ஷதன். ீ முகத்மத மகயோல் மூடிக்பகோண்டு குப்புறக்கிடந்த எனது முதுகு கூசியது. அந்தச் சுற்றய
ிஷ
ஷய பதோடர்ந்து விழுந்த ஐந்தோறு எறிகமணகளில் அன்று
நோன் உயிர்தப்பியது அதிசயஷை”. நோமள இந்த ைண் விடியும்ஷபோது... தோயக ைீ ட்புப்ஷபோரில் ஒரு துளி இரத்தம் தோனும் நோன் சிந்தவில்ம
ஷய என்ற எண்ணம்
ஒவ்பவோரு ஈழத்தைிழனுக்கும் ஏற்படும். ஏற்படஷவண்டும். பபரும் கனத்த ைனஷதோடும்... கசிந்துருகும் கண்கஷளோடும் இந்தப் பதிவிமன இங்ஷக நோன் நிமறவு பசய்கிஷறன். இந்த ைண்ணின் விடியலுக்கோக நோம் அதிக விம
பகோடுத்துவிட்ஷடோம்!!
ஆனோல் அந்த விடியல் ைட்டும் இன்னும் எம் மககளுக்கு எட்டவில்ம கோரணம்...
.
ஒரு பகோடியின் கீ ழ்.. ஒரு குமடயின் கீ ழ்...
நோம் இன்னும் ஒற்றுமைப்படவில்ம ஷபோ
!
ி வோழ்விலும்..
பபோய்யோன அரசியல் சூழ்ச்சிகளுக்குள்ளும் நோம் புமதயுண்டு ஷபோகிஷறம்.
தன்னினைோனமும்.. உணர்வுமுள்ள ஒவ்பவோரு ஈழத்தைிழனின் தம இந்தப் பதிவு இருக்கஷவண்டும்.
ைோட்டிலும்
ைிகவும் அற்புதைோன இந்த ஆவணத்மதப் பமடத்துத்தந்த உந்தனுக்கு
என் சிரம் தோழ்ந்த வணக்கமும் நன்றியும். நோமள அந்த ைண்ணில் நோன் கோல் மவக்கும்ஷபோது.. என் கோல்கள் கூசோை
என் இதயம் குறுகோை
ிருக்கஷவண்டும்!! ிருக்கஷவண்டும்!!
இதுஷபோன்ற பதிவுகள் எைது ைண்ணுக்கும்... இந்த ைண்விடுதம உந்துத
ோக இருப்பமவ.
இவற்மற நோம் ஆதரிப்பதன் மூ இந்த ைண்ணுக்கோன
க்கும்
ம்
எைது பங்களிப்மப பசய்ய ஷவண்டும். இவரிடைிருந்து இதுஷபோன்ற இன்னும் ப
பதிவுகமள... பமடப்புகமள நோம்
எதிர்போர்கின்ஷறோம். இமவ அத்தமனயும் கண்கண்ட சோட்சியங்களோக அமையும்ஷபோது தோன் எைக்கு என்று ஒரு ஷதசம் ஷவண்டுபைன்ற உணர்வு ஏற்படுகின்றது.. உந்தனுக்கு பூக்கள் தூவி வோழ்த்துமரப்பதில் பபருமைப்படுகின்ஷறன்.
சிறீ சிறீஸ்கந்தராஜா 27/07/2016
ஆதி நிலம்
ஊைத்மதயோய்ப் பூத்திருந்த பக சற்று பவம்மையோய் இருந்தது ைண் நிரப்பப்பட்ட சோம
ின் ைோர்பு
யில்
ைகஷளோடு நடந்து பகோண்டிருந்ஷதன் ஷநற்றவள் முத்தைிட்டதன் பற்கடிப்பில் கோ
டியில் கடக்கும் ஓர் ஆபறன
அன்பு வழிந்து ஓடியது
உமரயோடியபடி நோங்கள் நடக்மகயில்
வண்டுகளின் ரீங்கோரத்மத கூட்டி வருவோள்
ஒரு பட்டோம்பூச்சி வண்ணமுதிர்த்துச் பசல்லும் நோன்தோன் ஆரம்பித்ஷதன் அம்ைோவின் மும ைமழதரும் ைம முதிர்ந்த இம
கள் பற்றிச் பசோல்ஷ
கள் அமவ என்றோள்
ன்
யின் நரம்பபன
பிரசவத் தழும்புகள் பிமணயும்
அடிவயிற்மறப் பற்றிச் பசோல்ஷ
ன்
ஷதோண்டித் தீர்த்தோலும்
உயிர்கமள முமளக்க மவக்கும் ஆதிநி புய
ம் அது
ில் சிக்கிய பூவோய் மநந்திருக்கும்
நீ பவளிப்பட்ட இடம் பற்றிச் பசோல்ஷ பிரபஞ்சத்தின் ஊற்றுக்கண் அது பசோல்
ன்
ிக் பகோண்டிருந்தவள்
ஆமடஷயோடு ஷசர்த்து அவ்விடத்மத முத்தைிடுகிறோள் பைதுவோக ை
ர்கிறபதன் கருப்மப.
கவிஞர்.சுகிர்தராணி -நன்றி 'படிகம்'
விடதத்தடதநாம் காத்துநிற்சபாம் ! ஆங்கி
த்தில் கற்றோலும்
ஆன்ைீ கம் அகம்நிமறத்தோர் அறிவுடஷன ஆன்ைீ கம்
அவருமரத்து நின்றோஷர
தன்குருமவ ஷசோதித்து தன்னுணர்மவ அவர்வளர்த்தோர் தன்குருவின் ஆசியினோல்
தரணிபயங்கும் ஒளியோனோர் ! ஈரைமதக் பகோண்டிருந்தும் வரமுடன் ீ பசயற்பட்டோர் ஊபரல்
ோம் அவர்வோர்த்மத
உத்ஷவகம் ஊட்டியஷத போரினிஷ ப
புரட்சியுடன்
கருத்மத அவர்பகர்ந்தோர்
போர்மவபய
ோம் ப
ஷநோக்கில்
போய்ந்துஷை பசன்றதுஷவ ! சையத்தின் தத்துவத்மத தோமுணர்ந்ஷத ஷபோதித்தோர் சரியோன போமதபசல் தன்கருத்மத அவர்தந்தோர் ைனிதைன நிம ைருந்தோகப் ப நிம
யோய்ந்து பசோன்னோர்
யோன கருத்பதனஷவ
நிறுத்திவிட்டு அவர்பசன்றோர் ! விளக்கைில்
ோ நின்றவர்க்கு
விஷவகைோய் விரித்துமரத்தோர் ஷவதமனயில் இருப்போமர பவளிஷயற்றல் கடமைபயன்றோர் ஷபோதமனமயச் பசோன்னோலும் பபோறுப்புடஷன அவர்பசய்தோர் சோதமனயின் சிகரபைன சக
ருஷை ஷபோற்றுகின்றோர் !
கோவிகட்டி வந்தப கண்மூடிப் ப
மூடிநிற்கும் ப
ர்
பசோன்னோர் வற்மற
மூடிஷய மவத்துநின்றோர்
வோடிநிற்கும் ைக்கள்தமை ைனங்களிஷ
பகோள்ளோைல்
மூடிநிற்கும் தத்வத்மத
முணுமுணுத்ஷத நின்றோர்கள்
!
கோவிகட்டி நின்றோலும்
கண்மூடிக் பகோள்மககமள
கமளந்திடுங்கள் எனச்பசோன்னோர் களத்தில்நின்று விஷவகோநந்தர் கண்மூடி நில்
ோைல்
கண்திறக்க மவத்தவர்தோன் கோ
பைல்
ோம் நோம்நிமனக்கும்
கனிவுநிமற விஷவகோநந்தர் !
வோய்மையிமன யோவருஷை வோழ்விய
ோய் ஆக்கிடுங்கள்
மவரமுமட உடலுடஷன
வரநீங்கள் முயன்றிடுங்கள் பபோறோமைதமனப் புறந்தள்ளி புதுத்பதம்பு பபற்றிடுங்கள் புதுவோழ்வு உங்களுக்குப் பபோ
ிவோக அமையுபைன்றோர் !
ஷதசைமத ஷநசித்த திற
ோன துறவியவர்
போதகங்கள் தமனபயதிர்த்த போரதத்தின் துறவியவர் வரமுள்ள ீ உணர்வுதமன ஊட்டிநின்ற துறவியவர் விஷவகநிமற விஷவகோநந்தர் விமதத்தமதநோம் கோத்துநிற்ஷபோம் !
எம் . வஜயராமசர்மா
(அவுஸ்த்திசரலியா )
அதியன்.ஆறுமுகம் கவிடதகள் உடனடி ைரணம் ஷவண்டி போ
த்தின் ஷை
ிருந்து
பதோப்பபன குதித்தோன்
பகோஞ்சம் பகோஞ்சைோக
இறந்துபகோண்டிருக்கும் நதியின் ைீ து! *என் கவிமதபயோன்மறத்
துண்டுத் துண்டோய் கிழித்துவிட்டோள் அதீத ஷகோபத்திப
ோருநோள்.
அவளுமடயதும் என்னுமடயதுைோன பிம்பங்கமளப் பல்ஷவறு ஷகோணங்களில் ப
விதைோய் பிரதிப
ித்தன
கோகிதத் துண்டுகள் ஒவ்பவோன்றும். ஒஷரயடியோய் அவற்மற அள்ளிவிட ைனைற்றவளோய் ஒவ்பவோரு துண்டோய் அவள் எடுக்மகயில் கோகிதபைோன்றில் படர்ந்திருந்தது ஈரம் கோயோத அவளது
கண்ணர்த் ீ துளிபயோன்று. கிழிந்த கோகிதங்களினூஷட அப்ஷபோதும் அள்ளிக்பகோண்டிருந்தோள் அவளுக்கோன என் கோதம
!
*சப்தங்களினூஷட எப்படி வோழ்வபதன பு முடிவற்ற ஒரு
ம்பிக்பகோண்ஷடயிருப்ஷபன்.
ையோன ஓமசமய ஓ இன்மறய நிசப்தம்.
ிக்கச்பசய்கிறது
*அமனவரோலும் பவறுக்கப்படும் ைரணம் யோமரயும் பவறுப்பதில்ம
.
*ஒரு முமறஷயனும் ைமழயில் நமனமகயில் நோன் அழோை
ிருக்க ஷவண்டுபைன
ைமழயிடம் ஷவண்டுஷகோள் விடுத்ஷதன். கண்ணர்ீ விடுவதற்குக்
கூச்சப்படோை
ிருக்கக்
கற்றுக்பகோள் என்று கூறிவிட்டு
ஓபவன பபய்யத் பதோடங்கியது ைமழ.
*ைீ ண்டும் ைீ ண்டும்
ஏைோற்றம் அமடவர்கள் ீ ஒரு கட்டத்தில்.
அப்ஷபோது உணர்வர்கள் ீ பலூன் ஊதுவமதப்.ஷபோன்றஷத பிள்மள வளர்ப்பும்.
*புத்தனோகத் துடிப்பவனுக்கு ஆமசஷயதும் இல்
ோைல் இல்ம
!
*ஆறுதல் கூறுவதோகச் பசோற்கமள வண்டிக்கோஷத. ீ நீ உடனிருப்பஷத
எனக்குப் ஷபோதுைோனது. *என்றோவது ஒருநோள் நோன் பதோம அந்த நோள்
ந்துஷபோஷவன்.
இன்று இல்ம உன்னோல்தோன்.
பயன்பது
அந்த நோள் நோமளயோக இருக்க
ோம் என்பதற்கும்
நீஷயதோன் கோரணைோகிறோய்!
அதியன் ஆறுமுகம் (சிங்கப்பூர்)
உன் வரவும் என் மரணமும் பட்டினத்திற்குத் பதோழிலுக்கோய் ஷபோன உன் வருமகக்கோக
கோத்துக்கிடக்கிறது பண்டிமக பண்டிமகக்கோய் வருகின்ற
உனக்பகன்று என்மன முடிக்க நிச்சயம் பசய்த நோளி
ிருந்து
உன் அம்ைோ ைிகவும்
ஆதரஷவோடுதோன் இருக்கிறோள் என்ஷனோடு உன்மன பிரிந்த தவிப்பில்
உன் முகம் கோணும் நோளுக்கோய்
தவைிருக்கும் உன் அம்ைோவுக்குக் ஒரு பட்டு ஷசம
ஷயோ இல்ம
உன் வசதிக்ஷகற்ப ஒரு
மகத்தறி புடமவஷயோ பகோண்டுவர பண்டிமககோய் வரும் நீ
ோம்
உன் தங்மகக்கோய் போவோமடத் தோவணி பகோண்டு வர
ோம்
பள்ளிக்கூடப் புத்தகப் மப வரும் வதிகமள ீ போர்த்துப் போர்த்துக் கோத்திருக்கும் உன் தம்பியின் ஏக்கம் தீர்க்க
ோம்
வட்மடத் ீ திருத்திக்பகோள்ளும்
உன் அப்போ எதிர்போர்ப்புகளுக்கு பணம் பகோண்டு வர
ோம்
நண்பர்களுக்கு வோசமன திரவியமும் இன்ஷனோரன்ன பபோருட்களும் பகோண்டு வர
ோம்
இன்னும் நீ உன் கோத
ிக்கும் இரகசியைோய்
ஏஷதனும் பகோண்டுவர
ோம்
எல்ஷ
ோருக்குைோன உன் வருமகயில்
எனக்கு ைட்டும் பகிரங்கைோக
நீ பகோண்டு வருவபதன்னஷவோ ைரணம் ைட்டுஷை அத்தமனப் ஷபருக்கும்
பபருநோளோக நீ வரும் நோள் வந்துவிடக்கூடோது என்பதுதோன் என் பிரோர்த்தமனயோய் .
நீ வருகின்ற பண்டிமகயில் நோளில்
உயிஷர வந்ததோய் உணரும்
உறவுகளுக்கு ஆனந்த பந்தியோகி நோட்டுக்ஷகோழின்னோ நோட்டுக்ஷகோழின்னு நோ ருசித்து நீ ைகிழும் நிைி
த்மத
எண்ணிய ைரண பீதியில் அதிகோம
யிஷ
அ
றுகிஷறன்
ஆனோலும் ஷசவல் கூவிடிச்சு என்று எழுந்து அவரவர் கடமைகளில் மூழ்கும் உன் குடும்பத்துக்கு ைட்டுைல் உனக்கும் கூட எப்படி புரியும்
பஞ்சரத்துச் ஷசவல் என் தவிப்பு?
வமய்யன் நைராஜ்
லாவண்யா சுந்தரராஜைின் ‘அறிதலின் தீ’ –
நீர்க்ஷகோ
வோழ்மவ நச்சி, இரமவப் பருகும் பறமவ ஆகிய பதோகுதிகமளத்
பதோடர்ந்து அறித
ின் தீ என்னும் தம
ப்பில்
ோவண்யோ சுந்தரரோெனின்
மூன்றோவது பதோகுதி பவளிவந்திருக்கிறது. நோன் கவனித்த வமகயில் பதோடர்ச்சியோக சீரோகவும் சிறப்போகவும் எழுதி வரும் கவிஞர்களில் ஒருவர் ோவண்யோ சுந்தரரோென். முந்மதய பதோகுதிகளில் கோணப்பட்ட கவிமதகளின் பதோடர்ச்சியோக இல்
ோைல், முற்றிலும் புதிய திமசயில் புதிய
வடிவத்ஷதோடு பயணம் பசய்பமவயோக கோணப்படுகின்றன இக்கவிமதகள். கவிமத முயற்சியில் இது சுட்டிக்கோட்டுகிறது
ோவண்யோவுக்கு இருக்கும் ஆழ்ந்த ஈடுபோட்மடஷய
பதோகுப்பின் என்னும்
முக்கியைோன
பசோல்
போமறயோ
அல்
அச்பசோல்ம
கவிமதகளில்
ிமணவில்
து
நீரோக
வசீகரம்
இருக்கும்
ஒன்று
நீர்ப்போமற.
நிமறந்திருக்கிறது.
போமறயோ
என்பறோரு
ைனசுக்கு பநருக்கமுள்ளதோக ைோற்றுகிறது.
நீர்ப்போமற
நீரில்
இருக்கும்
போமற
ஷதய்ந்து
பபோருள்ையக்கம்
ஆதியில் அவள் போமறபயன்றிருந்தோள் நீ
க்கடல் அம
ந்து அம
ந்து நித்தம் அவமள
பகஞ்சிபகோண்டிருந்தது சிறிதும் இரக்கைில்ம
கடல்ைீ து
பபருைிதம் பகோண்டிருந்தோள் கவம பைல்
யற்ற கடல்
தின்னத் பதோடங்கியது போமறமய
ஷைனி பை
ிந்தோள்
கரடுமுரடுகள் குமறந்தன பகோடியிமடயோள் கட
ோஷ
அழகியோஷனோம்
என்ஷற ைகிழ்ந்திருந்தோள் பைல்
கூழோங்கல்
ோகி
தன்மனத் பதோம கட
ஒரு
த்திருந்தோள்
டியில்
பபண்ணின்
கூழோங்கல் கவிமத.
ோகும்
பைோத்த
வோழ்நோள்
சுற்றி
நிகழ்வன
உருைோற்றத்துடன்
தன்மனச்
எண்ணத்தில் கூழோங்கல்
ோக
ைகிழ்ந்திருக்கும் சிறுத்துப்
அனுபவத்மதயும்
இமணத்துப்
போமற
அமனத்தும் என்ஷறோ
ஷபோயிருப்பமத
அறிந்துபகோள்ளும் அனுபவஷை அறித
போர்க்கத்
தூண்டுகிறது
நன்மைக்ஷக
ஒருநோள்
தோன்
என்ற ஒரு
அறிந்துபகோள்கிறது.
ின் தீ.
பவறுைஷன ஷநோக்குதல் என்னும் கவிமதயில் சித்தரிக்கப்பட்டிருக்கும் ஒரு
கோட்சி கவித்துவம் நிமறந்ததோக இருக்கிறது. ஒரு யோமனயும் ஒரு நோமரயும் ைட்டுஷை இடம்பபற்றிருக்கும் இக்கோட்சிச்சித்திரத்மதப் படித்ததுஷை, அக்கோட்சி வண்ணக்க
ைனத்மத மவயோல்
ஷதோற்றைளிக்கிறது
நிமறத்துவிடுகிறது.
தீட்டப்பட்ட
கவிமத.
’பழம்படு
ைிகச்சிறந்த பமனயின்
பவளக்கூர்வோய்’ என்று சுட்டிய சத்திமுத்தப் பு நோமர என்று குறிப்பிடுகிறோர் சிறுகுன்மற எப்ஷபோதும் சுைந்து திரியும் கருஎருது எச்சிப
ோழுக
அைர்ந்திருந்தது யோமனபயன அகப்மப வோமயக்
கிழங்கு
வமரப்ஷபோ
ோவண்யோ சுந்தரரோென்.
ைிகக்குமறந்த ஓவியபைனத் பிளந்தன்ன அகப்மபவோய்
பகோண்ட நோமர குச்சிக்கோ
ோல் தவம் பசய்து
பநருங்கிவிட முயன்றோலும் தன் முன்னிருக்கும்
சிறு உருமவப்பற்றி எந்தவித ச
னமுைற்றிருக்கும்
பிரம்ைோண்டத்மத ஏறிட்டுப் போர்ப்பமதத் தவிர ஷவபறன்ன பசய்யமுடியும் அச்சிறு நோமரயோல்
முதுகுத்திைிலுடன் ஓரிடத்தில் அைர்ந்திருக்கிறது ஓர் எருது. அதன் அருகில்
பநருங்கிச் பசன்று அண்ணோந்து போர்க்கிறது ஒரு நோமர. நோமரயின் இருப்மப எருது உணர்ந்துபகோண்டதோ இல்ம
யோ என்பது உறுதியோகத் பதரியவில்ம
எருதுவிடம் நோமர என்ன எதிர்போர்க்கிறது என்பதும் பதரியவில்ம எருதுவின்
இருப்மபக்
இனம்புரியோத
கண்டதும்
ைகிழ்ச்சி
நோமரயின்
பபோங்குகிறது.
உள்ளத்தில்
எருதுவின்
.
. ஆனோல்
ஏஷதோ
ஷதோற்றத்மத
ஓர் ஒரு
விஸ்வரூபைோக உணரும் நோமர, அமத ஏறிட்டுப் போர்ப்பதன் வழியோகஷவ தன் ைனத்மத ைகிழ்ச்சியோல் நிரப்பிக்பகோள்ள முயற்சி பசய்கிறது. ஒரு
பவட்டபவளி.
பவட்டபவளியில்
தன்
ைகிழ்ச்சிமயக்
கண்டமடந்து
திமளக்கும் எருது, எருதுவின் இருப்பில் தன் ைகிழ்ச்சிமயக் கண்டமடயும் நோமர என மூன்று புள்ளிகள் நைக்கு இக்கவிமத வழியோகக் கிமடக்கின்றன. ைகிழ்ச்சியின்
போமதபயன
இழுத்துக்பகோள்ள
இப்புள்ளிகள்
முடியும்.
நோமரமயப்
வழியோக போர்த்து
நம்ைோல்
ஒரு
ைகிழக்கூடிய
ஷகோட்மட
இன்பனோரு
உயிர், அமதப் போர்த்து ைகிழக்கூடிய ைற்பறோரு உயிர் என நம் கற்பமனயில் அந்தக்
ஷகோட்மட
சோத்தியங்கஷளோடு
இன்னும் உள்ளது
ோவண்யோ
பகோடுத்திருக்கும்
பைளன
ஊற்று என்னும்
தடுத்துவிடுவதுஷபோ
உள்ளது.
நீட்டித்துக்பகோண்ஷட கவிமத.
சைர்ப்பணக்குறிப்பு, கவிமதயில்
சித்தரிக்கப்பட்டிருக்கிறது.
பைளனத்மத ஊற்று நீரோக்கி நிமறத்திருந்த கிணறு விடோது பபோழியும் நி ச
ச
த்து பிரதிப
மவ
ிக்கிறது
கழுத்திறுகப் பிமணக்கப்பட்டிருந்த கோயம் பட்ட குடம் தன் விருப்பத்ஷதோஷடோ இல் முகர்ந்பதடுத்த நீரில்
எனினும்
ோைஷ
ோ
பசல்
ோம்.
கவிமதயின் கவிமதயின்
வசீகரைோன
அதற்கோன இறுதியில்
ஒரு
விரிமவத் கோட்சி
கூட வந்த துளி நி ச
மவச்
னைின்றி எடுத்துச் பசன்றது.
ஒஷர
கணத்தில்
மூன்று
இடங்களில்
பதரியும்
நி
வின்
இருப்மபக்
கண்டமடயும் ைகிழ்ச்சி இந்தக் கவிமதயில் பபோங்கி வழிகிறது. வோனத்தில் ஒரு
குடத்தி
நி
ோ.
கிணற்றுக்குள்
ிருக்கும்
தண்ணமர ீ
நி
ோ பதரியக்கூடும். அந்த நி
நி
ோ பதரியக்கூடும். நி
ஒரு
நி
மகநிமறய
ோ.
குடத்துக்குள்
ஒரு
அள்ளிபயடுத்தோல்,
அதிலும்
நி
ோ.
ஒரு
ோமவக் குனிந்து போர்க்கும் கண்களிலும் ஒரு
ோ எங்பகங்கும் நீக்கைற நிமறந்துவிடுகிறது.
ஒரு புமனகமதயின் அழஷகோடு உள்ள சிறுைி வளர்க்கும் பவயில் கவிமத
ோவண்யோ
எதிர்கோ
சுந்தரரோெனுக்குப்
பபருமை
ஷசர்க்கும்
கவிமத.
ஒருஷவமள,
த்தில் அவர் இக்கவிமதயின் வழியோகஷவ நிமனக்கப்படவும் கூடும்.
கவிமதயில்
ஒரு
விமளயோடி
சிறுைி
இடம்
ைகிழ்கிறவள்
பபற்றிருக்கிறோள்.
அவள்.
வட்டுக்குள்ஷளஷய ீ
ஒருநோள்
ென்னஷ
ோரைோக
விமளயோடிக்பகோண்டிருக்கும்ஷபோது அங்ஷக பவயில் வந்து படர்கிறது. அதன் வசீகரத்தில்
ைனம்
மககளுக்கு
பறிபகோடுத்துவிடுகிறோள்
இமடயில்
மவத்து
எச்சரிக்மகயுணர்ஷவோடு ைமறத்துப்
பபோத்தி
எடுத்துச்
சிறுைி.
கோற்றில்
பசல்வதுஷபோ
எடுத்துக்பகோள்கிறோள்
சுடர்
சிறுைி.
அகல்விளக்மக
இரு
அமணந்துவிடோைல்
பவயிம ஏதோவது
மகக்குள்
ஒரு
இடத்தில்
அமத மவத்து போதுகோக்கஷவண்டுஷை என ைமறவிடம் ஷதடி வடு ீ முழுதும் சுற்றிச்சுற்றி வருகிறோள். அவள் மகக்குள் ைமறந்திருந்தோலும் விர
ிடுக்கின்
வழியோக கசியும் பவளிச்சத்தோல் அந்த வஷட ீ ஒளி பபோருந்தியதோக ைோறுகிறது. பபோம்மைக்குள் ஒளித்துமவக்க என
ஒவ்பவோன்றோக
பபோருத்தைல் அ
ோைோ, புத்தகப்மபக்குள் ஒளித்துமவக்க
நிமனத்து
எனத்
நிமனத்து,
தவிர்த்துவிடுகிறோள்.
ங்கோரப்பபோருட்கள்
இருக்குைிடம்,
அடுத்த ஆமடகள்
குளிய
மற
என
கணஷை
ோைோ அது
மவக்குைிடம்,
எந்த
இடமுஷை
அவளுக்குப் பபோருத்தைோனதோகத் ஷதோன்றவில்ம
. கமடசியில் ஒரு வழியோக
பதோடங்கும்
முடிகிறது.
அடுக்கமளமய
சிறுைியின்
பசய்மகக்குப்
அடுக்கமள
அடுப்புக்குள் கவிமத
போதுகோப்போன
பகோண்டு
அடுக்கமளயில்
ஒன்றோகத்
பசன்று வந்து
ஷதர்ந்பதடுத்த
மவக்கிறோள்.
ென்ன
பின்னணியோக இருந்த விமச என்ன என்பது புரியோத புதிர். தன்மனப்ஷபோ
ில்
ஷவ
பவயிலுக்கும் அதுஷவ போதுகோப்போன இடபைன அவள் ஏன் ஷதர்ந்பதடுத்தோள் என்பது அடுத்த புதிர்.
முதுகுப்போரம் என்னும்
இடம்பபறுகிறது.
இன்பனோரு
கவிமதயிலும்
அடுக்கமள
பசோந்த அடுக்கமளயற்றவள் முதுகில் அடுப்மபக் கட்டிக்பகோண்டு போமதயற்று அம கோ
ம்கோ
ைோய்
கிறோள்
அடுப்பின் போரத்தி ைிகப்பபரிய பதரிந்தோ
ிருந்து பபண்மண விடுவிப்பது என்பஷத இச்சமூகத்தின்
சவோல்.
போமத
என
இருந்தோ
ோவது
அல்
து
ோவது அந்த இடத்துக்குச் பசன்று அங்ஷக அவள் அந்தப் போரத்மத
இறக்கிமவத்துவிட அவள் கோ
ம்கோ
ோம். பசல்லும் திமச எது என்னும் பதளிவற்ற நிம
ைோக அம
துமடப்ஷபோவியம்,
ைம
கண்ணோடியில்
யில்
ந்துபகோண்ஷட இருக்கிறோள்.
ப்பபண் ஆகிய
நோணயத்தின் இரு பக்கங்கமளப்ஷபோ கோர்
ஒன்று
படிந்த
இரண்டு
கவிமதகளும்
ஒஷர
பவளிப்பட்டுள்ளன. ஒரு கவிமதயில்
பனிப்புமகமய
விர
ோல்
பதோட்டுக்
கிறுக்கிய
வரிகளின் பதோகுப்மப தள்ளி நின்று உற்றுப் போர்க்கும்ஷபோது அணில், பூமன, யோமன,
முயல்
இறுதியில்
என
ஒவ்பவோரு
‘அத்தமன
கவிமதகமளப்ஷபோ
உருவங்களும்
ஷவோ
வி
கவிமதயில்
என்ற
பதோம
நிமனவூட்டியபடிஷய
என்மனப்
அவ்வப்ஷபோது
பகோண்டதோயிருக்கின்றன’ இரண்டோவது
உருவைோக
ஷவோ
அர்த்தமும்
எண்ணத்துடன்
வில்
ஷபோ
பதரியும்
பபறுகிறது.
ைம
த்பதோடமர
கி நின்று போர்க்கப்போர்க்க சிங்கம், முயல், ைோன்பகோம்பு, சுயம்பு
சயனப்பபருைோள் இறுதியில்
அந்தி
என
பற்ப
பதரிகிறது.
இரவு
கவியக்கவிய
கவியும்
உருவங்கமள
தருணத்தில் அந்தக்
நீமனவூட்டியபடிஷய
அமனத்துஷை கற்பமனப்பபண்
ஒரு
என்
அநர்த்தமும்
முற்றுப்
ஒரு
வந்து
ிங்கம்,
வந்து
பபண்ணோகத்
புரண்டு
படுக்கும்
ஓமச கூட ஷகட்கக்கூடிய ஒன்றோக இருக்கிறது. கற்பமனயின் ஊடோக நம்ைோல் பசல்
முடிந்த
பதோம
வின்
உள்ளன. சற்ஷற ஷதவதச்சனின் சோயம
சித்திரைோகவும்
சோட்சியோகவும்
க் பகோண்டதோக இருந்தோலும் ச
இத்பதோகுப்புக்கு ஓர் அழமகச் ஷசர்க்கிறது.
இக்கவிமதகள்
னம் கவிமத
விட்டுவிட்டு பசோட்டிக்பகோண்டிருந்த குழோமய இறுக மூடியபின்னர் நின்று ஷபோயின நீர்த்துளிகள் என்னஷவோ பசய்கிறது பசோட்டோத குழோயின் நிசப்தம் இந்தக் பகோண்ட
கவிமதயின்
திமசக்கு
கவிமத உறங்கோத
வடு ீ .
எதிர்த்திமசமய இங்கு
தன்
இயங்குதளைோகக்
இமடவிடோைல்
ஒ
ித்தபடிஷய
இருக்கும் சப்தங்கள் என்னஷவோ பசய்கின்றன. ஒரு வட்டுக்குள் ீ ைின்விசிறியில்
சத்தம் ஷகட்கிறது. குளிரூட்டியின் இமரச்சல் ஷகட்கிறது. இன்னும் ஏஷதஷதோ சத்தங்கள் உ
வும்
இல்ம
.
ஷகட்கின்றன.
ைனிதர்கள்
எல்
சத்தம்
ஷபச்ஷச
ோச்
சத்தங்கமளயும்
ஷபோடுவஷத
இல்ம
இல்ம
என்பதோல்
இன்மைக்கும் இமடயில் ஷவறுபோஷட இல்
.
ஷகட்டபடி
வட்டுக்குள் ீ
அவர்களிமடஷய
அவர்களுமடய
ஷபச்ஷச
இருப்புக்கும்
ோைல் ஷபோகிறது. உறங்கோத வடோக ீ
உமறந்துஷபோகிறது. இறுதியில் வடு ீ என்றோல் என்ன என்கிற ஷகள்வி ைட்டுஷை எஞ்சி நிற்கிறது. வடு ீ என்பது ஷைமச, நோற்கோ
ி, ைின்விசிறி, குளிரூட்டி என
ைனிதர்களுக்கோன
ஒருவர்
அடுக்கிமவக்கப்படும்
பபோருட்களுக்கோன
இடம்.
இடைல்
ஒருவமர
.
அது
உயிருள்ள
தம்
அன்போல்
நிமறத்துக்பகோள்பவர்கஷள ைனிதர்கள். வடு ீ அப்படிப்பட்டவர்களோல் ைட்டுஷை பபோ
ிவுறுகிறது.
அப்படி
அத்தகு
அமையோத
வடு ீ
வடு ீ
உறங்கும்ஷபோதும்
சப்தங்களோல்
பபோ
நிமறந்து
ிவுடன்
உறங்கோத
கோணப்படும்.
வடோகஷவ ீ
எஞ்சியிருக்கும். (அறித 377/16,
ின் தீ.
கங்கோ
ோவண்யோ சுந்தரரோென். கவிமதகள். போதரசம் பவளியீடு,
கோஷவரி
பசன்மன -40. விம
பாவண்ணன்
நன்றி: திண்டண
குடியிருப்பு, கம்பர்
. ரூ.60)
கோ
னி,
அண்ணோ
நகர் ஷைற்கு,
அபிராமி பற்குணம் அவர்களின் கவிடதகள் எவன் ஒருவனுக்கு ஐன்னல்கள் திறந்ஷத இருப்பதும் இமசயும்..
பிடிக்கின்றஷதோ அவன்
எனக்கு உடஷன நண்பன் ஆகின்றோன்!
-அபிைரணம் இன்னும் இன்னும் துறக்கவும் இன்னும் இன்னும் பசோல்
ஆமசப்படவும்
ிக் பகோடுக்கிறது ஓரைோய் நிகழும் ஒரு ைரணம்!
-அபி-
குருதியில் சதாய்ந்த சதசம்
தூற
ோகப் புள்ளிமவத்துக் ஷகோ
ம் ஷபோட்டுக் பகோண்டிருந்தது ைமழ. சிறிது
ஷநரத்தில் பூைிக்கு பசய்யும் புனித நீரோட்டு விழோவோக பபருைமழயோகப் பபோழிந்தது. வோழ்மகப் பயணத்தில் ப பதோடுவோனம் ஷநோக்கி பதோம
இன்னல்களுக்கு ைத்தியில்
தூரம் வந்து விட்ஷடன், பதோடுவோனம் எனக்கு
பதோட்டுவிடும் தூரஷை என்று நிமனத்திருந்த ஷநரத்தில் பதோம
ந்ஷத
ஷபோஷனன் என்று கண்கமள அன்று மூடிய ஷவமளயில் முள்ளிவோய்க்கோல் ஷபரளிவுக்குள் சிக்கிய என்மனயும், என் பிள்மளமயயும் எப்படிஷயோ நித்தியண்மண கோப்போற்றி தன் குடும்பத்தினருடன் இந்த முகோமுக்கள் பகோண்டு வந்து
ஷசர்த்து விட்டோர். ஆண்டுகள் இரண்டோகியும் என்னோல் இந்த
முகோமை விட்டு பவளிஷயற முடியவில்ம
ஷய என்ற நிமனவுகளுடன்
இரண்டு வயதோகிய என் பிள்மளமய ைடியில் இருத்தி மவத்துபகோண்டு கண்கமள மூடியபடி அன்மறய முள்ளி வோய்க்கோல் நிமனவுகமள ஷநோக்கி பின் ஷநோக்கி நகர்ந்ஷதன். அன்று அதிகோம பசோல்
நோலுைணியோகியும் எனக்கு தூக்கம் வரவில்ம
.
முடியோத ஷவதமனச் சிக்கலுக்குள் சிக்குண்டதோல் என்னுமடய முகம்
வோடிப்ஷபோயிருந்து. நோன் தூக்கத்திற்கு விமடபகோடுத்து எத்தமனஷயோ ைோதங்களோகிவிட்டது. கிளிபநோச்சியி
ிருந்து ைோத்தளனுக்கு இடம்பபயர்ந்து
ைோதங்கள் நோன்கோகிவிட்டன. என்னுமடய பபரியம்ைோ அங்குதோன் இருந்தவர், ைகளின் ைகப்ஷபறிற்கோக கடந்த வருடம் கனடோவிற்குப் ஷபோனவர் நோட்டுப் பிரச்சிமனயின் கோரணைோக திரும்பி வரமுடியோத நிம தற்கோ
யில் அவர் அங்ஷகஷய
ிக விசோவுடன் தங்கியிருக்கிறோர்.
கிளிபநோச்சியி
ிருந்து நோன் என்னுமடய ைமனவி கிருத்திகோவுடன் இங்கு
வரும்ஷபோது கிருத்திகோ ஐந்து ைோதக் கற்பிணியோக இ;ருந்தோள். இப்ஷபோ அவள் நிமறைோதக் கற்பிணி, கிருத்திகோவின் நிமனவு வந்ததும் எழுந்து கிருத்திகோமவப் போர்ப்பதற்கோக அவள் படுத்திருந்த அமறக்குச் பசன்ஷறன்.
அவமள அங்கு கோணவில்ம
பயன்றதும் ைனஷசோ படபடத்து சுற்றும் முற்றும்
அவசரைோகத் ஷதடிஷனன். அந்த சின்ன வட்டில் ீ இருந்த ஒஷரபயோரு ஐன்னஷ
ோரம் சுவரில் மககமளப் பிடித்தபடி குனிந்து நின்றவளின் அருஷக
ஓடிவந்ஷதன், கிருத்திகோ என்னடோ? வ
ிக்கிறதோ? நோன் ஷவணுபைன்றோல்
நித்தியண்மணயின்மர ரக்ரமர பகோண்டுவரச் பசோல்
ட்டோ? அவர்தோஷன
பசோன்னவர், எந்தஷநரபைன்றோலும் வந்து கூப்பிட்டோல் வோறபனன்றவர் என்று ஷகட்டுக்பகோண்ஷட பரபரப்புடன் திரும்பிய என் மகமயப் பிடித்து கிருத்திகோ தடுத்தோள். சும்ைோயிருங்ஷகோ தீபன், அவசரப்படமதயுங்ஷகோ எனக்கு சரியோன வ
ியில்ம
,
வ
ிவந்தோல் போப்பம் என்று கிருத்திகோ கூறியமதக் ஷகட்ட எனக்கு இதயத்துள்
வ
ித்ததுஷபோல் இருந்தது.
எனக்குள் இருந்த கவம
மய பவளிஷய கோட்டோைல் எதற்கும் நோங்கள்
ஆஸ்பத்திரிக்கு ஷபோனோல் நல் இருக்கும்! இதிம எல்
து தோஷன! ைனமும் பகோஞ்சம் ஆறுத
ோக
நின்று ஷயோசிச்சுக் பகோண்டு நின்றோல் பிறகு
ோத்துக்கும் அவசரப்பட ஷவணுபைல்ஷ
ோ!
நோன் கூறியமதக்ஷகட்ட கிருத்திகோ இஞ்சருங்ஷகோ நோன் பசோல்லுறமதக் ஷகளுங்ஷகோ. நித்தியண்மணமயக் கூப்பிட்டோல் உடன வருவோர்தோன்! அமவயளும் எங்கமளப்ஷபோ கோ
தோஷன பங்கரும், வடும் ீ என்று
த்மதஷயோட்டிக் பகோண்டிருக்கினம். பவளியோம
சத்தத்மதக்
ஷகட்கிறீங்கள் தோஷன! இப்ப எத்தமன ைோதைோக உந்தக் கோட்ஷடறிகள் எங்கமட இரத்தத்மதக் குடிக்க இந்தப் போடுபடுகிறோங்கள். எறிகமணகள் விழோத இடஷையில்ம
! ஷபோதோதுக்கு இரவு முழுக்க கீ பர் ீ ஷபோட்ட குண்டுகள்
எவ்வளவு என்று பதரியும் தோஷன! அவங்கள் நிமனச்சோப்ஷபோம
வந்து
ஷபோட்டுட்டுப் ஷபோவோங்கள். அவங்களுக்கு எந்தஷநரபைண்டு இருக்ஷகோ! பபோறுத்தன ீங்கள் விடியும்வமர பபோறுங்ஷகோ. இந்த ஷநரத்திம அமவயளுக்கும் ஏன்? கமரச்சம
ஷபோய்
க் பகோடுப்போன்.
கிருத்திகோ பசோல்வதிலும் ஓரளவு நியோயம் இருந்தது! உள்ளுக்குள் பகோஞ்சம் பயைோக இருந்தோலும் அவளுமடய உணர்வுகமளப் புரிந்துபகோள்ள ஷவண்டிய சூழ்நிம
யோல் தத்தளித்துக்பகோண்டிருந்ஷதன்.
அஷநகைோக இந்த ஷநரத்தில் எல்ஷ
ோருக்குஷை தோபயன்பவள் அருகில் இருக்க
ஷவண்டும். அமத நிமனக்கும்ஷபோது எனக்குள் ஏற்பட்ட ைோறுதல்களோல்
பநஞ்சஷைோ பந்தயக் குதிமரகளோகப் போய்ந்ஷதோடீக் பகோண்டிருந்தது. அவமளப் பபற்றவர்களுக்கு பதரிவிக்கக்கூடியதோகவோ? சூழ்நிம இல்ம
! அப்படியும்
ஷய!
கிளிபநோச்சியில்தோன் எங்கள் குடும்பம் இருந்தது. அங்குள்ள பிரப ஆபரணைோளிமக உரிமையோளரின் ைகன் தோன் நோன். தந்மதக்கு ஏற்பட்ட இருதயவ
ியின்; பின் எனக்கு நமகக் கமடமய பதோடர்ந்து நடத்தஷவண்டிய
சூழ்நிம
ஷயற்பட்டது. அப்ஷபோது ஏற்பட்ட அறிமுகம்தோன் கிருத்திகோ.
பவண்க
த்தில் பசய்த சிம
ஷபோல் அழகுப்பதுமையோக இருந்தோள். முதல்
சந்திப்பின்ஷபோஷத இருதயங்கள் இரண்டும் இடம் பபயர்ந்து விட்டன. நோங்கள்
இருவரும் விரும்புவமத அறிந்த பபற்ஷறோர்கள் எங்களின்
திருைணத்மத மூன்று வருடங்களுக்கு முன்பு நடத்தி மவத்தோர்கள். அப்ஷபோதிருந்ஷத இரு குடும்பத்தோரும் நன்மை தீமைபயன்று சக
த்திலும்
சந்ஷதோசைோகஷவ ஒரு கூட்டுப் பறமவகள்ஷபோல் வோழ்ந்து வந்N;தோம். எங்களுமடய வட்டிற்கு ீ அருகில் தோன் நித்தியோனந்தன் குடியிருந்தவர். அவஷரோடு பழக்கம் ஏற்பட்ட கோ
த்தில் இருந்து. அவமர அன்ஷபோடு
நித்தியண்மண என்று தோன் அன்ஷபோடு அமழப்ஷபோம்.. கடந்த நோன்கு ைோதத்திற்குமுன் கிருத்திகோ அப்ஷபோது ஐந்துைோதக் கற்பைோக இருந்த ஷநரத்தில் கிளிபநோச்சிமய இரோணுவம் பநருங்கிக் பகோண்டிருந்தது. நித்தியண்மணக்கு முள்ளிவோய்க்கோ
ில் அவருமடய சஷகோதரி இருந்ததோல் அவர் தன்னுமடய
குடும்பத்ஷதோடு அங்ஷக ஷபோவதற்கோகப் புறப்பட்டோர். என்னுமடயமடய பபரியம்ைோ வபடோன்று ீ ைோத்தளனில் இருந்தது. நித்தியண்மண ஷபோறபடியோல் என்மனயும் கிருத்திகோமவயும் அவஷரோடு ஷபோய் அங்ஷக தங்கும்படியும், தோங்கள் பின்னோல் வருவதோகவும் கூறி எங்கள் இருவமரயும் நித்தியண்மணஷயோடு அவருமடய உழவு இயந்திரத்தில் சி அத்தியோவசிய பபோருட்கஷளோடு அனுப்பி மவத்தோர்கள். இருவருக்கும் அவர்கமள தனியோக விட்டு வரைனைில்
ோைல் இருந்தஷபோது, தோங்கள்
பின்னோல் எப்படியும் வந்து ஷசர்ஷவோம், நீங்கள் முன்னுக்கு ஷபோய்ச்ஷசருங்ஷகோ என்று வழியனுப்பி மவத்தவர்கள் எப்படீ? இரோணுவத்தின் போதுகோப்பு என்ற அந்த பயங்கர முகோைிற்குள் ஷபோய்ச் சிக்கினோர்கள் என்பது எனக்கு இன்னும் புரியோத புதிரோகஷவ இருந்தது!
அந்த உமடயோர் கட்டிற்கும், வள்ளிபு போதுகோப்பபன்ற அந்தப் பயங்கர
த்திற்கும் இமடயில் உள்ள
முகோைிற்குள் அவர்கள் எப்படிச்
பசன்றிருப்போர்கள் என்பமத நோன் ஊகித்துப் போர்த்ஷதன். எங்கமள ஷநரோக நித்தியண்மண புதுைோத்தளனுக்கு அமழத்து வந்ததோல் எங்களுக்கு ஒரு சிரைமும் பதரியவில்ம
. ஆனோல் ஆரம்பத்தில் கிளிபநோச்சியி
ிருந்து ைக்கள்
கண்டோவமளக்கு பசன்றோர்கள் அதன்பின் விஸ்வைடுவுக்குச் பசன்றோர்கள். இப்படிஷய படிப்படியோக ஷதவிபுரம், வள்ளிபு இரமணப்போம
ம், புதுக்குடியிருப்பு,
என்று தோன் ைக்கள் அமனவரும் இடம் பபயர்ந்தோர்கள்.
எங்களுமடய குடும்பத்தவரும் இப்படியோகத் தோன் உமடயோர்கட்டு போதுகோப்பு முகோைிற்குள் ஷபோய்ச் சிக்கியிருக்கஷவண்டும் என்ஷற அந்த ஷநரத்தில் என்னோல் சிந்தித்து முடிபவடுக்கக் கூடியதோக இருந்தது. மூன்று நோமளக்கு முன் நித்தியண்மண என்மன தனியோக அமழத்து ரகசியைோகச் கூறிய விடயத்மத கிருத்திகோவிற்கு கூறமுடியோைல், என்னுமடய துக்கத்மதயும் அடக்கமுடியோைல் சந்தர்ப்பம் கிமடக்கும் பபோழுபதல்
ோம் தனிமையில் ஷதம்பித்ஷதம்பி அழுது பகோண்டிருக்கிஷறன்
என்பது அவளுக்கு பதரியோத உண்மை! முகோைிற்குள் சிக்கியிருந்த எங்கள் இருவருமடய பபற்ஷறோர், சஷகோதரங்கள், இரத்த உறவுகளுைோக ஓஷர குடும்பத்மதச் ஷசர்ந்த இருபந்மதந்து ஷபரும் ஒரு ைோதத்திற்கு முன்ஷப எறிகமண வச்சோல் ீ கருகி இறந்து விட்டோர்கள் என்பது தோன் அந்த உண்மை! நோன் ைட்டுைோ? தனியோக இப்படிபயோரு துயரத்மதச் சுைக்கிஷறன்? இல்ம எண்ணி
டங்கோ துயரங்கமளயும், கணக்கி
ஷய!
டங்கோ சுமைகமளயும்
சுைப்பவர்களோக வன்னிைக்கள் தள்ளப் பட்டிருக்கிறோர்கள். ஒரு கணஷைனும் ஓய்வில்
ோ எறிகமணவச்சோல் ீ துடித்துக் கதறும் உள்ளங்கள் எத்தமன?
உ
கக் கரங்கள் எல்
ோம் மகவிட்ட நிம
யில் வன்னிக்குள் எத்தமன?
இ
ட்சம் ைக்கள் இனவோத அரசின் கோல்களுக்குள் ைிதிபடுகின்றன!
ைருந்துகஷளோ ஒரு துளியுைின்றி போதுகோப்பு வ பதரியோைஷ
யம் என்பதன் அர்த்தம்
ஏக்கத்ஷதோடு வோழ்கிறோர்கஷள! ஒவ்பவோருவரின் உயிர்களும்
இக்கணஷைோ இல்ம
! அடுத்த கணஷைோ! சிங்கள அரசின் வலுவோன
கரங்களுக்குள் சிக்கி சின்னோ பின்னைோக
ோம்! உ
க அரங்கின் எந்தச்
சட்டத்தின் கீ ழ் இவர்கள் சின்னோ பின்னைோக்கப் படுகிறோர்கள்!
இந்தப் ஷபரவ
த்மத இன்றுவமர இவர்கள் போரோைஷ
நோமளய வர
ோற்றில் அவர்கள் எப்ஷபோதும் எங்கள் போர்மவக்குள்
சிக்கியிருப்போர்கள் என்பஷத உண்மை! இந்த அவ நோனும் என் ைமனவியும் விதிவி
க்கல்
இருக்க
ோம்! ஆனோல்
ங்களுக்குள் சிக்கியிருப்பதில்
!
அதனோல் தோன் என் முகவோட்டம் கண்டு அதன் கோரணத்மதத் துருவித் துருவி கிருத்திகோ ஷகட்போள். எமதயும் ைனசுக்குள் மவத்துப் புமகயக்கூடோது, எதுபவன்றோலும் ஷபசித் தீர்க்கஷவண்டும் என்று கூறும் அவஷளோ கடந்த மூன்று நோட்களோக ஷகள்விக்கமணகளோல் துமளத்பதடுப்போள். உண்மைமய எடுத்துக் கூறக்கூடிய நிம இருக்கிறோள்! கர்ப்பகோ முக்கியைோனபதோரு கோ
யி
ோ? இப்ஷபோது அவள்
ம் என்பது ஒரு பபண்ணுமடய வோழ்மகயில் ைிகவும் ம். அது அவள் ைட்டுஷை அனுபவிக்கும் ஓர் சுகைோன
அனுபவம். அது ைட்டுைோ? அவள் குழந்மதமயப் பிரசவிக்கும் கோ பரோைரிப்பும், கனிவோனஷதோர் அக்கமறயும் ஷதமவ! இந்தக் கோ அவளுக்கு எத்தமனமுமற தற்கோ
ம்வமர
த்தில்
ிக இரத்தக் பகோதிப்பு வந்திருக்கும். ஏஷதோ!
என்னோல் முடிந்தவமர பக்குவைோகக் கவனித்தோலும் சத்தோன உணவோக உட்பகோள்ளக் கூடிய கீ மர, பருப்பு, பழங்கள், பகோழுப்புச் சத்து நிமறந்த உணவுவமககமள எங்ஷக ஷபோய்த் ஷதடுஷவன். முற்றத்தில் நின்ற முருங்மக ைரத்தில் இம
களும் இல்ம
இந்த இக்கட்டோன நிம
!
யில் என்னதோன் கஸ்ரைிருந்தோலும் எங்களுக்கோக
நித்தியண்மண எங்ஷகயோவது ஓடித்திரிந்து அரிசி, பருப்பு அல் ஷதடி ஷவண்டிக்பகோண்டு வந்து தருவோர். ஒரு நல் உணவில்
ோைஷ
து பயறோவது
சத்தோன
அவளுமடய ஷதோற்றமும் ைோறி, முகமும் பவளிறிப்ஷபோய்
இருந்தது. என்ன பசய்வது ஊருடன் ஒத்ததோக எங்கள் வோழ்மக ஷபோய்க்பகோண்டிருந்தது! அதுைட்டுைல்
இப்ஷபோதுதோன் அவள் விருப்பப்படும் வோய்க்கு உருசியோன
உணவுகள் உட்பகோள்ள ஷவண்டும். இந்த ஷநரத்தில் அவளுக்கு ஒரு ைோற்றம் ஷதமவ, அதற்கோக அவள் ஏங்க ஷவண்டிய நிம பபண்களுக்குஷை இந்த ஷநரத்தில் தோய் அல் ஆறத
யில் இருக்கிறோஷள!, எல்
ோப்
து ைோைியோர் அருகில் இருந்தோல்
ோக இருக்கும், அடிக்கடி தன் பபற்ஷறோர் சஷகோதரங்கமளப் பற்றியும்,
என்னுமடய குடும்பத்தவமரப் பற்றியும் நிமனவு வந்தவுடன் அவர்கமளப்பற்றி ஏதோவது அறிந்தீர்களோ? என்று ஷகட்போள்! என்ன பதிம
க்
கூறுஷவன்?. எங்களுக்கு ஏற்பட்டிருக்கும் பபரும் இழப்போல் வோழ்மகஷய ஷதோற்றுவிடும் ஷபோல் இருக்கிறஷத! என்று இழந்தவர்கமள அந்த சி
வினோடிக்குள் எண்ணிப்
போர்த்த என்னோல் எமதயுஷை ஐPரணிக்கமுடியவில்ம
.
இருஷளோ பைல்
வி
கிக்பகோண்டிருந்தது. நிமனவுகளில் இருந்து ைீ ண்ட நோன்
கிருத்திகோமவத் ஷதடிஷனன். முகத்மத கழுவிவிட்டு அமறக்குள் உமடைோற்றிக்பகோண்டு பவளிஷய வந்த கிருத்திகோ நிைிர்ந்து தீபமனப் போர்த்தவள் தனக்குள் ஏற்பட்ட இடுப்பு வ
ி
பவளிஷய பதரியோைல் இருப்பதற்கோக ைிகவும் சிரைப்பட்டுக்பகோண்ஷட. மதரியைோக இருக்கும்படி மககளோல் மசமக பசய்தோள். விடியற் கோம இருந்ஷத அவளுமடய நிம நிைிர்வதுைோகப் பல்ம
யில்
இப்படித்தோன் இருந்தது! குனிவதும்,
க் கடித்துக்பகோண்டு நின்றவமளப் போர்த்து
நித்தியண்மணமயக் கூட்டிக்பகோண்டு வோறன் நீ உடுப்புகமள எடுத்து மவ என்ற என்மனப் போர்த்துச் சிரித்தோள். ஏன்? கிருத்திகோ இந்த ஷநரத்திலும் உனக்கு சிரிப்பு வருகுதோ? அழகோன கூடுகள் கும
க்கப்படுகுது! மகயிஷ
ோ கோசுைில்ம
! உயிஷரோ
ஒவ்பவோரு நோளும் கமரயுது! கண்ண ீர் தோஷன எங்களுக்கு ைிச்சம்! எல்ஷ
ோருக்குஷை ஷநோய்கள் சுற்றி வமளக்கத் பதோடங்கீ ட்டுது! எங்கமட
உசிருக்கு சிங்களம் ைரணப்படுக்மகயிட்டிருக்கு! நோங்கள் வோழுற உரிமைக்கு இனி வரம் பகோடுக்கப் ஷபோறது யோர்? எங்கமட கண்ண ீமரத் துமடப்பவர் யோர்? நோங்கள் ஒவ்பவோருவருஷை உருவம் வற்றிய உடல்களோகிப் ஷபோஷனோம்! வோழ்மகயிஷ
வசந்தத்திற்குள்மள நுமழயிற வோசல் எப்ஷபோ? திறக்கப்
ஷபோகுது! அம்ைோ ைடியிம
இருந்து நி
ோச்ஷசோறு தின்ற நோள் இனி எப்ஷபோ
வரும்! எங்களின்மர எதிர்போர்ப்;பு என்ன? ைற்ற ைற்ற நோடுகளின் ைனிசமரப் ஷபோ
நோங்களும் வோழுற உரிமை ஏன்? இன்னும் ைறக்கப்படுகுது! என்று
நிமனக்கிற இந்த ஷநரத்திம
எங்கள் நி
மைமய ஷயோசிச்சோல் சிரிப்பு
வரோைல் இருக்குைோ? பபறுகோ
பைன்றோல் ஒரு ைோசத்துக்கு முதஷ
ஆஸ்பத்திரிக்கு பகோண்டுஷபோற சோைோன்கமள வோங்கி மவக்கிறது வழக்கம். ஆனோல்! ஆனவோயிம
ைனுசருக்கு சோப்பிட வழியில்ம
என்னத்மத?
பகோண்டு ஷபோறதுக்கு எடுத்து மவக்கிறது! கிருத்திகோ நீ
கூறியதிலும் ஒர் உண்மை இ;ருக்கிறது! சோதோரணைோக
கர்ப்பிணிப் பபண்கள் பபறுகோ
ம் வருவதற்கு முன்ஷப என்பனன்ன
ஷதமவபயன்பமத ஷவண்டி மவத்துவிடுவோர்கள். ஆனோல்! உடுத்த உடுப்ஷபோடு ஓடி வந்த எங்களிட்மட என்ன? இருக்கு! என்று கூறியபடி கிருத்திகோ உன்மன பங்கருக்குள் இருத்திவிட்டுப் ஷபோஷறன் என்ன? சத்தம் ஷகட்டோலும்! பவளியோம
வந்திடோமத என்று கூறிய தீபன் அவமள அமழத்துச் பசன்று
கவனைோக பங்கருக்குள் இருத்திவிட்டு நித்தியண்மணயிடம் விமரந்தோன். அவன் ஷபோய்ச் சி
நிைிடம் கூட ஆகவில்ம
! பயங்கரச் சத்தத்துடன்
எறிகமணவச்சும், ீ விைோனத்தோக்குதலும் ஷகட்டவண்ணைோக இருந்தது, அவள் பயப்படவில்ம
! தினமும் நடக்கின்ற நிகழ்ச்சிதோஷன! வ
ியும் அதிகைோனதோல்
பங்கரின் சுவஷரோடு சோய்ந்து வசதியோக இருந்தோள். அவளுக்கு பதரியும் இப்ஷபோ புதுக்குடியிருப்பு, பச்மசப்புல்பவளி, இரமணப்போம முழுவதுைோக இ
, ஆனந்தபுரம்
ங்மக, இந்திய இரோணுவங்கள் சூழ்ந்து நிற்பதோல்
பதோடர்தோக்குதல் நடந்து பகோண்டிருப்பமத உணர முடிந்தது. ரக்ரர் வந்து நிற்கும் சத்தம் ஷகட்டு பங்கருக்குள் இருந்தபடிஷய பைதுவோக தம
மய உயர்த்திப் போர்த்தோள். அந்த ஷநரம் போர்த்து எறிகமணகள் விழுந்து
அந்த இடத்மதஷய அதிரமவத்துக் பகோண்டிருந்தன. எங்கும் புமகமூட்டைோக இருந்தது. முற்றத்தி
ிருந்த ப
ோ, ஷவம்பபல்
ோம் முறிந்து விழுந்தன.
பவளிவோசலுக்கருகில் இருந்த பதன்மன ைரமும் ஷவஷரோடு சோய்ந்து ரக்ரர் ஷைல் விழுந்திருந்தது. இமைமூடித் திறப்பதற்குள் அமனத்தும் நடந்து முடிந்து விட்டன! திமகப்பும் மூச்சுத் திணறலுைோக வ
ிமயத்தோங்கியபடி பங்கருக்குள் இருந்து
பவளிஷய வந்தவள் இரத்த பவள்ளத்தில் தீபன் கிடப்பமதப் போர்த்து ஐஷயோ என்ற குரப அவள் குரம
ழுப்பியவள் அப்படிஷய ையங்கி விழுந்தோள். க்ஷகட்ட நித்தியோனந்தன் சிறு கோயங்களுடன் எழும்பி வந்தவர்
அவளுமடய நி
மைமயப் போர்த்து என்ன பசய்வபதன்று புரியோைல்
தத்தளித்தோர். உண்மை நிம
யறிந்து அங்ஷக வந்த "திலீபன்"
ைருத்துவஷசமவப் பிரிவினர் சி
ர் அவளுக்கு முதலுதவி புரிந்தோலும்
அவமளக் கோப்போற்ற முடியவில்ம
. குருதியில் நமனந்த அந்தக்
குழந்மதமய குளிப்போட்டுவதற்கோகக் பகோண்டு பசன்றோர்கள். அந்தக் குறுகிய ஷநரத்திற்குள் எண்ணிக்மகயில் கூறமுடியோத உயிரிழப்புகளின் ைத்தியில் குருதி ஷதோய்ந்த இந்த ஷதசத்தில் பிறந்த இந்தப் பச்மசக்
குழந்மதக்கு நோமளய விடிய எந்த
உறவினரும் இல்ம
வோரிபசன்று பசோல்
ில் பபற்றவமனத் தவிர உறபவன்று பசோல்
! தோன் வோழ்ந்த பூைிக்கு கிருத்திகோவோல்
விட்டுச் பசன்ற கோணிக்மகயோக நோமளய சுதந்திரத்
தைிழீ ழத்தில் தவழப்ஷபோகும் இந்தக் குழந்மத நித்தியண்மணயின் உதவியோல் கோல்கள் இரண்மடயும் இழந்த நிம
யில் என் மககளில் நம்பிக்மகஷயோடு
உறங்குகிறது, இந்த நம்பிக்மக பதோடருைோ? அன்மறய அந்த முள்ளிவோய்க்கோல்
நிமனவுகளில் இருந்து ைீ ண்ட எனக்குள்
பதோடரும் ஷகள்வி இது தோன்!
யோவும் கற்பமன விக்கி நவரட்ணம்
ரீங்காங்கள் வட்டுக் ீ ஷகோடியில் நீட்டுக்கு
ரீங்கோரைிட்டுக்பகோண்டும் அணில்கள்
மூன்று பதன்மனகள்
இம்ைியளவு பிசகோைல்
ஒரு ைோதுமள
தோவிக்பகோண்டும்
ஒரு கறுத்தக் பகோழும்போன்
நோன் நிமனக்கும் ஷபோபதல்
முற்றத்து மூம
-வபைடிக்ற் கபிலன்.
மூன்றோவதின் அருகில்
அஷத ைதி
வட்டின் ீ முன்
இருக்கின்றன
கிணத்தடியில்
து
ோவுலு
யில் கமுகு
ோவுடன் ஏறி இறங்கி
பக்கமுள்ள ைதி சிறு அணில்
ில் தோவும்
தண்ணர்ீ அள்ள வோளியுடன் வரும் ஒரு தவமள
பதன்மனயில் ஒட்டியபடி தம
தூக்கிப் போர்க்கும்
ஒரு பச்ஷசோந்தி எறும்பூர்வ
த்தின்
பின் பசன்றோல் சீனிடப்போ தீப்பபட்டிக்குள் சில்வண்டு வோ
ில் நூல் கட்டி
பறக்கவிடப்பட்ட தும்பி ஒன்று இமவபயல்
ோம்
விட்டுப் பிரிந்து இருபது வருடங்கள் ைரங்கள் பூத்துக் கோய்த்துக்பகோண்டும் சில்வண்டுகள்
ில்
ோம்.
நாள் முழுதும் இைிக்கும் நாவும் நானும் நிழல் தரும் குளிர்ச்சியோய் பழம் தருகின்ற தைிழ் ைரம்
இருள் துளியும் நுமழயோது தைிழ்ச் பசோல்
ோடுகின்ற சூழ
ில்
ஷதன் தோகத்மதயும் தீர்க்கும் தைிழ்த் தண்ணர்ீ தைிழ் பநல்ப
டுத்துத் தூவிடின்
கதிர்க்கபளல்
ோம்
பசோல்ப
டுத்து விமளயும்
தைிழுக்கு அழகு பசய்யும் பு
வன் எழுதுஷகோல்
பதோழிற்சோம
அது விதம் விதைோய் உற்பத்தி பண்ணும் ஒப்பமன அணிக
ன்கள்
தைிழ் ஷபசி போற்ஷசோறு சோப்பிடு இனிக்கும் ஷதோழோ
என்மனக் கூப்பிட்டுத் தோக்கிடு இனிக்கவில்ம
பயன்றோல்
என் கோற்சட்மட ஷைற் சட்மட உயிர்ச் சட்மடப் மபகள் உள்ஷள இல்ம
பணம்
அதனுள் பசல்வம் என் தைிழ் என் வட்டுச் ீ ஷசவல் தைிழில் கூவும் வமர அதஷனோடு நிகழ்த்துகிஷறன் அன்மன பைோழி உமரயோடல் தைிழ் பவள்ளைோய் பபருக்பகடுக்கத்தோஷன மை ைமழ பபோழிகிறது என் எழுத்தோணி முகில்
ஷபரழகு வோய்க் பகோண்மடயில் தைிழ் ைல்
ிமக சூடும் பபண்கள்
குரல் பதோண்மடயில் தைிழ் வோபனோ அவ்வூரழகு
ி போடினோல்
தைிழ் ைின்சோரம் என்பவன் அதில் பசய்வோன்
இருள் ஷபோக்கும் விளக்கு பைோழிச் ஷசவகன் நோ பதோட்டியில்
அகரத் தண்ணர்ீ நிரப்பி தைிழ் ைீ ன் வளர்ப்பவன் பைோழி வள்ளல் ஒ
ிக்கிணற்றில்
நோ வோளி பகோண்டு
தைிழ்த் தண்ணர்ீ அள்ளி அள்ளிக் குளிப்பவன் யோரும் எமவயும் உமடக்க முடியோத படி இருநூற்று நோற்பத்ஷதழு தைிழ்க் குைிழிகளோல் வோச அன்மன ைிதக்கிறோள் கோற்றில் கோற்றுப் ஷபோல் ைின்சோரம் ஷபோல் தைிழுக்கு இல்ம
உருவம்
எதிரி அழித்து ஆக்குவோள் புதிது புதிது புதிதோய் நம் அன்மன குைரியோகஷவ இருக்கிறோள் இரண்டோயிரம் வருடங்கள் கடந்தும் தைிழ் வில் கவிமத நோண் பபோருத்தி ஒவ்பவோரு கவிஞனும் எய்கிறோன் நி
ோ
தைிழ் ஓர் அழகிய கோத அவள் கோத கோத
ஆகோ
ி
ர்கள் ஷகோடோன ஷகோடி
ிஷயோடு தைிழ் ஷபசிஷனன்
அடடோ
கவிமத இல்ம
இமதவிட என்றோன்
வழியோல் வந்த பபரும் பு
வன்
தைிழ் தனி ைரம் அல் அதன் ஷதோப்பு
நோனும் நீயும் ஷதோழோ ஒன்று பசோல்
ட்டுைோ
ஷவம்மபப் பற்றிக் கவிமத போடிஷனன் நோக்கு இனிக்கிறது நோள் முழுவதும் .
- ராஜகவி ராகில் -
கட்டில்
தவத்மத புரிவது ஷபோஷ
அயர்ச்சிமய ஷபோக்கும்
-என்மன
புத்துணர்ச்சிமய ஷதக்கும்
தோங்கி இருக்குது கட்டில்.இது
கோரணம் என்னதோன் ஷதட
சுமையோய் நிமனயோ ைர உறுப்பு.
கட்டிம
பதோட்டி
சுகத்மத அறியோ சடப்பிறப்பு
கவிமதயில் போட ில் இருந்து
***
பதோடங்கிடும் வோழ்க்மக கட்டி
--சராஷான் ஏ.ஜிப்ரி.--
ின் வழிதோன் ஷபோகுது
கட்டத்மத தோண்டிஷய ஷநருது *** திட்டத்மத நன்றோய் தீட்டி மவத்தோலும் சட்டத்மத கூட்டி
சடங்கு மவத்தோலும் உச்சத்மத அமடய
உறக்கத்தில் பதோம கட்டி
ின் சட்டங்கள்
ய
கட்டோய திட்டங்கள் *** துயரங்கள் வந்து தினம் பகோள்ளி மவத்தோலும் தூக்கத்மத பகோஞ்சம் தள்ளி மவத்தோலும் பதோட்டிலுக்கோய் ைமனவி பள்ளி மவத்தோலும் ஏக்கத்மத ஷபோக்குது கட்டில் ஏகோந்தம் பகோடுக்குது வட்டில் ீ *** ஒவ்பவோரு வட்டிலும் ீ கட்டில் ஒழுக்கத்மத கோக்குது எவ்வமக இருப்பினும் ரகசியம் ஷதக்குது ஷபணுதல் ைிகுந்தது கட்டில் பிரியத்தோல் நிமறவது கட்டில் *** முதுமை எமன தள்ளிய நிம யில் முகச்சுழிப்பின்றி தோங்கி தம தனிமை என்னுடன் சி
கோ
தனித்ஷத கழிக்குது கட்டில்
யில் ம்
மைம் வதாட்டு முத்தமிட்ைால் ைனம் பதோட்டு முத்தம் நட்டோல் ைகிழ்பவன்ற பூச்பசோரியும்
தினம் உன்மன பசப்பனிட்டோல் தீர்பவல்
ோம் ஆச்சரியம்
வந்து உண்மை ஷபோற்றி நிற்கும் வோழ்வின் உச்சம் ஏற்றி மவக்கும் என்றும் நன்மை ஷதோற்று விக்கும் ஈமக உன்மன கோத்து நிற்கும் *** அன்பு என்ற உள்ளுணர்வு அனுதினமும் ஷவறூன்றி
இன்பபைனும் கோய்பபருக்க எப்பபோழுதும் போடுபட்டோல் எழுச்சி என்ற கனியுதிர்ந்து
ைமன வோசல் சிறந்திருக்கும் ைனம் பதோட்டு முத்தைிட்டோல் ைகிழ்வோஷ நிமறந்திருக்கும் *** இல் த்தில் துயர் வந்து இருக்கும் ஷவமளயிலும்
உள்ளத்தில் சுமை அழுத்தி
உறுத்தும் பபோழுதினிலும்-துன்ப பள்ளத்தில் விழுந்ததுஷபோல் பரிதவித்து என்ன ப
ன்?-இன்ப
பவள்ளத்தில் விழுந்தபதன்று எண்ணிப்போர் நன்மை வரும் *** சினம் என்ற குமற நீங்க சிரத்மதபயடு புகழ் ஓங்க தனம் வந்து தங்கோைல் தட்டி உன்மன கழிக்கிறதோ ைனம் பநோந்து ஷபோகோது முட்டி உமட முயற்சி பகோண்டு பட்டி எல்
ோம் உன் பபயமர
பதிவு பசய்ய பயிற்சி எடு *** என்ன இது வோழ்வு என்று
எண்ணைதில் பகோண்டிடோஷத பண்ண என்ன வழி இருக்கு போர் முயன்று எது நைக்கு
நன்மை என்று உணர்ந்த பின்ஷன நம்பிக்மகயோல் பண்படுத்து ைண் உனது நம்பி விட்டோல்
பபோன் விமளயும் முத்த பசோட்டோய்.
***
--சராஷான் ஏ.ஜிப்ரி.--
வதரு ஓவியன் நோன்
ண்டனில்
1980 இல்; வசித்த
ஷபோது
சனிக்கிழமைகளில்
அடிக்கடி
மஹட் போர்க் என்று அமழக்கப்படும் பூங்கோவுக்குப ஷபோவது வழக்கம். ஷகோர்னருக்கு
ஷபச்ளோர்களின்
அடிக்கடி ஷபோஷவன். ப கற்றுக்பகோணடோர்கள். ைன்னரோல் 1637 இல்
பூங்கோக்க
ைோன்
இந்த
பூங்கோ
1536 இல்
ஷவட்மடயோடுவதற்கோக
இதுஷவ
பகோண்டுள்ளது எ
ஷகட்டு
இரசிப்பதற்கோகஷவ
பிரபல்ய அரசியல்வோதிகள் இந்த ஷகோர்னரில் ஷபசக்
பபோதுசனத்துக்கு ில்
நோவண்மைமய
போர்க்
எட்டோம்
உருவோக்கப்பட்டது
திறந்துவிடப்பட்டது.
ைிகப்
பஹன்றி
நோளமடவில்
ண்டனில்
பபரியபூங்கோ.
உள்ள
பஹக்டர்
19
என்ற நோன்கு
பரப்மபக்
ிசபத் ைகோரோணியின் வோசஸ்தளைோன பக்கிங்கோம் ைோளிமக
அருஷகயுள்ளது. மஹட்
போரக்கின்
வட
கிழக்கில்
உள்ன
ஷபச்சோளர்
மூம
யில், திறந்த
பவளியில் எவரும் ஷபச
ோம். கருத்தரங்குகள் கூட நடப்பதுண்டு. ஷபச்சுக்கள்
ஷபசமுடியோது.
முமறயிட்டோல்
சட்டத்துக்கு ஏற்றவோறு அமையஷவண்டும். யோரவது
ஷபச்சுச்
சுதந்திரம்
பபோதுசனத்துக்கு
உ
பிரசித்தைோனது.
ஷபச்சுகளில் ைகோரோணிமய தோக்கி பபோலீஸ்
நடவடிக்மக
இருந்தோலும்
அமத
எடுக்கும்.
துஷ்பிரஷயோகம்
பசய்யோது போ ர் த்துக் பகோள்வது பபோலீசின் கடமை. இந்த ஷபச்சோளர ஷகோர்னர் கில்
ப
னின், கோர்ல்
ைோர்க்ஸ், ஷபனோர்ட்
ஷ
ோ, பபன்,
ைோர்டக்ஸ் கோஷவ ஆபிரிக்கோ கறுப்பு இனத்தவருக்ஷக என்பமதக் கருவோகக் பகோண்டு
பபசிப்
ஷபச்சோளர்கமளத் போர்க்
ஷகோர்னர்.
பிரபல்யைோவர்.
ஷதோற்றுவித்த இவர்களில்
இது
ஷபோன்ற
பபருமைமயத் சி
ஷதடிக்
ஷபச்சோளர்கள்;
ப
பிரபல்யைோன
பகோண்டது
மஹட்
போக்கிஸ்தோனியர்களும்
இந்தியர்களும் அடங்குவர். ஷபச்சோளர்களின்
ஷபச்மசக்
ஷபோகும்
டிமரவ்
கஷரஜ்
ஷகட்கமுன்
என்ற்
சித்திரங்கள். தத்தரூபைக ப சித்திரங்கள் வமரயப்படும் பசோல்
என்மனக்
போமத
ஓரத்தில்
கவ்ர்ந்தது தமரயில்
போர்க்கி;ற்கு வமரயப்பட்ட
இனத்மத ஷசர்ந்த பதரு ஓவியர்களோல் வர்ண
வமரயப்பட்டிருந்தன. சித்திரங்கமளப்
கிரோப்டி
ஷபோல்
அல்
என்று அமவ.
பபோது கம
சுவர்களில் ஞன்
எமதச்
வருகிறோன் என்பது கிரோப்டி சித்திரங்களில் புரிந்து பகோள்வது கடினம்.
சித்திரக்கம
க்கு சோதி, ைதம், இனம் என்ற ஷவறுபோடு கிமடயோது. தைக்குள்
இருக்கும்
கம
த்திறமன
ஓவியர்கள்
விரும்புவோர்கள்.
எடுத்துச் பசோல்லும்.
ைற்றவர்கஷளோடு சித்திரங்கள்
ஒரு
பகிர்ந்து பசயதிமய
பகோள்வமதஷய பபோதுசனத்துக்கு
நோன்
போமதயில்
போர்த்து
இரசித்த
சித்திரங்களில்
என்மன
பவகுவோக
கவர்ந்தது. ஒரு ஆபிரிக்க ஷதசத்து இமளஞன் ஒருவன் வமரந்த சித்திரங்கள். அச்சித்திரங்கோளோல் கூடியமவ.
ஷபசமுடியைோனல்
பிக்கோஷசோ, ஷைோனோ
இந்தியோவில்
பிரபல்யைோன
அமவ
ிசோ
போர்பவர்கஷளோடு
சித்திரத்மத
ரவிவர்ைோ,
உறவோடக்
வமரநதவர்களும், பதன்
ைோதவன்,
சில்பி;.
ஷகோபுல்
ஷபோன்;றர்கமளத் தோன் என் நிமனவுக்கு வந்தோர்கள்;. சரித்திர
கமதகளுக்கு
திறமை
ைிகவும்
சித்திரம்
வமரவது
அவசியம்.
என்பது
மஹட்போர்க்
தணிக்கம
வதி ீ
.
கற்பமனத்
ஓரத்தில்
ஆபிரிக்க
இமளஞனோல் வமரயப்பட்ட சித்திரங்கள் ஆபிரிக்க ைக்களின் வறுமைமயயுை,; அம்ைக்களின்
அடிமைவோழ்மவயும்
பிரித்தோனியோ, ஐபரோப்பிய
ஸ்ஷபயின்,
பவளிபடுத்துவதோக
ஷபோர்த்;துக்கள்,
பிரோன்ஸ,;
இருந்தன.
ஒல்வோந்தர்
ஷபோன்ற
நோடுகள் ஆபிரிக்கோவில் அடிமைத்தனம் உருவோக வித்திட்டோர்கள்
என நோன் வோசித்திருக்கிஷறன்;. ஷவடிக்மக என்ன பவன்றோல் அச்சித்திரங்கமள நின்று
இரசித்தவர்களில்
ப
ர்
பவள்மள
இனத்தவர்கள்.
அந்த
இமளஞன்
அமைதியோக பதோடர்நது சித்திரங்கமள வமரந்து பகோண்டிருந்தோன். என்னோல் அவஷனோடு
ஷபசோைல்
அவ்விமளஞன்
ஆங்கி
ம்
இருக்க ஷபசக்
ஊகம். அவஷனோடு ஷபச்மச ஆங்கி
முடியவில்ம
கூடியவனோய்
.
இருக்க
ஆபிரிக்கவோசியோன ோம்
என்றது
என்
த்தில் ஆரம்பித்ஷதன்
“அழகோக சித்திரம் வமரகிறீஷர, நீர் ஒரு ஆபிரிக்கனோ? அவன்
என்மன
உற்றுப்
போர்த்துவிட்டு
“ஆைோம்” என்று
தன்
தம
மய
ஆட்டினோன் “ஆபி;ரிக்கோவில் ப “நோன்
பிறந்தது
நோடுகள் உண்டு. நீர் எந்த ஷதசம்”?;. ஒரு
கோ
த்தி
இனத்
துஷவசமுள்ள
நோடோன
பதன்
ஆபிக்கோவில். வளர்ந்தது சிம்போஷவயில்”. “உைது தந்மத என்ன ஷவம
பசய்தவர்”? நோன் ஷகட்ஷடன்.
“தங்கச் சுரங்கத்தில் ஷவம
பசய்தவர். அவரது பபோழுது ஷபோக்கு சித்திரம்
வமரவது.
அமத
பபற்ஷறோரும்
அவருக்குக்
; நோனும்
கற்றுக்
அபைரிக்கோவுக்கு
பகோடுத்தது
என்
அமைகளோக
ஷபோக ஷவண்டி வந்தது, அங்கு நோங்கள் பட்ட க
போட்டனோர்.
என்
ஷவர்ெீPPனியோவுக்குப்
டங்கள் ப
. அக்ஷ்டங்க
நோங்கள் பவகுவோக போதிப்பமடந்ஷதோம்”. பவள்மள இன அபைரிகர்கள்
ோல்
எம்மை
அடிமைகளோக நடத்தினர். “உைது பபற்ஷறோர்கள் இப்பவும் உயிஷரோடு இருக்கிறோர்களோ”? “அந்த சித்திரத்தில்
உள்ள ஆபிரிக்க தம்பதிகள் தோன் என் அப்போவும்.
அம்ைோவும் இப்ஷபோ அவர்கள் உயிஷரோடு இல்ம
. க்லூ கிளக்ஸ் கிளோன் என்ற
அபைரிக்க பதன் ஐக்கிய அரசுகளில் இருந்த நிக்கிஷரோ எதிர்ப்புச் சங்கம்இ
தைது
இன
பவறிக்கு
சஷகோதரங்கள் இல்ம “அப்ஷபோ நீர் எப்படி “ஒரு ஆங்கிஷ ஷவம
ப
ரின்
உயிர்கமள
ப
ி
எடுத்துவிட்டது.
: ண்டன் வந்தீர்.”
யர் அபைரிக்கோவில் இருந்து
என்மன தனது ஷதோட்டத்தில்
பசய்ய இங்கு அமழத்துவந்தவர். அவரும் இப்ஷபோது
இல்ம
. கூ
எனக்கு
ி ஷவம
பசய்து வோழ்கிஷறன். சி
உயிஷரோமட
சமையம் எனது சித்திரம்
வமரயும் திறமையுை எனக்கு மக பகோடுககும்”. “உைது கம
க
ந்து விட்டது ஷபோல் பதரிகிறது”.
ோம். எனது ஷநோக்கம் நோன் வமரயும் சித்திரங்கள் மூ
“இருக்க பட்ட
த்திறன் உைது இரத்தத்தி
கஷ்டங்கமளயும்,
வோழந்த
அடிமை
ம் என் இனம்
வோழ்க்மகமயயும்
உ
குக்கு;
எடுத்துச் பசோல்வதோகும்”. நோன் உமரயோடிக் பகோண்டிருக்கும் இரு பவள்மளயர்கள் இமளஞன் வமரந்த சித்திரங்கமள இரசித்து படம் எடுத்துக் பகோண்டிருந்தோர்கள். படம்
எடுத்து
உணர்ச்சியூட்டும்
முடிந்தவுடன ஒரு
அவ்விளஞனிடம்
இனத்தின்
அடிமை
“
உைது
வோழ்மவ
சித்திரங்கள் அழகோக
எடுத்துக்கோட்டுகின்றன.;.” படம் எடுத்தவனில் ஒருவன் பசோன்னோன். “நன்றி ஷசர்” அடக்கைோக பதில் அளித்தோன் அவ்விமளஞன். “உைக்கு என் “ விடுதம வமரபவரோக ஷவம
” என்ற முற்ஷபோக்குப் பத்தி;ரிமகயில் சித்திரங்கள்
பசய்ய விருப்பைோ”? படம் எடுத்தவன் இமளஞமனக்
ஷகட்டோன். அவ்வி;மளஞன் பதில் பசோல்
வில்ம
.
“என்ன பசோல்லுகிறீர்;” படம் எடுத்தவஷனோடு இருந்த ைற்றவன் இமளஞமனக் ஷகட்டோன் “நோன் சிந்தித்து நோமள பதில் பசோல்கிஷறன்” இமளஞனிடம் இருந்து பதில் வந்தது. “எங்கள்
சஞ்சிமக
உ
கம்
முழவதும்
ஷபரும் புகழும் பணமும் உைக்கு வர “இருக்க
விநிஷயோகிக்கப்படுகிறது.
ோம் அல்
அதளோல்
வோ?
ோம். அதனோல் என் இனம் பயனமடந்தோல் எனக்கு ைகிழ்ச்சி”
“அது நடக்க
ோம். கிமடக்கும் சந்தர்ப்பத்மத இழந்து விடோதீர். நோமள இஷத
ஷநரம் வநது உம்மைச் சந்திக்கிஷறோம். அப்ஷபோ உைது முடிமவச் பசோல்லும்”. ஆவர்கள் ஷபசியமதக் ஷகட்ட எனக்கு அவர்களுக்கு அவ்விமளஞன் என்ன
முடிவு
பசோல்
ப்
ஷபோகிறோன்
என்று
அறிய
ஆவல்.
அடுத்த
நோள்
அஷத
ஷநரத்துக்கு அவன் வமரந்த சித்திரங்கள் இருந்த இடத்துக்குப் ஷபோஷனன். அவ் ஓவியன்
வமரநத
எதிர்போரக்கவில்ம
சித்திரங்கள்;
அ
ங்ஷகோ
ைோயிருக்கும்
என்று
நோன்
. பக்கத்தில் பழமையோன பபோருட்கமள விற்பமன பசய்து
பகோண்டிருந்தவமனப் போர்த்துக் ஷகட்ஷடன். “ஷநற்று
இங்;கு
சித்திரம்
வமரந்து
பகோண்டிருந்த
ஓவியன்
எங்ஷக.
என்ன
நடந்தது அவன் வமரந்த சித்திரங்களுக்கு”? நோன் ஷகட்ஷடன். “நீங்கள்
ஷசோ
சித்திரங்கமள கருதியஷதோ
ோமவயோ போர்த்து
ஷகட்கிறீர்கள்? போவம்
இனபவறிமய
என்னஷவோ
பிரதிப
அவமனப்
ஷசோ
ோ.
ிக்கும்; பபோலீ;ஸ்
அவன்
வமரந்த
சித்திரங்கள்
என்று
ஷபோமதைருந்து
மவத்திருந்தற்கோக அவன்வமரந்த சித்திரங்கமள அழித்து, அவமனக்
மகது
பசய்து பகோண்டு ஷபோய்விட்டது” என்றோன். அட கடவுஷள ஒரு திறமையோன பதரு ஓவியனுக்கு இந்தக் கதியோ என்றது என் ைனம்.
வபான் குசலந்திரன் - கைைா
.
ஏடழத்தூக்கம் நகரப் ஷபருந்தின் கூட்ட பநரிசல் பயணிபயன தவிக்கிறது பிய்ந்த ஷகோமரப் போயின் Iைீ தோனபதோரு தூக்கம்...
பநருக்கும் சக பயணிபயன முள்ளோய் குத்தும் துருத்திக்பகோண்டிருக்கும் ஷகோமர.
பிதுங்கி படிபதோங்கும் பயணியோய் விழி பிடித்து பதோங்கிக் பகோண்டிருக்கும் தூக்கம்..
பகோஞ்சம் முதுகு திருப்ப ஷவகத் தமடயில் ஏறியிறங்kகும் ஷபருந்து கூட்டத்மதயும்.. தூக்கத்மதயும் தூக்கி வசும்... ீ
படிஷயோரம் பைோய்க்கும் ஏறத்துடிக்கும் பயணிகளோய் ையிர்க்கோல்களில் பைோய்க்கும் வியர்மவ..
உள் ஏறும் கூட்டத்தில் சிக்கிய இறங்கும் பயணிபயன இமைகளில்
இறங்கமுடியோைல் தவிக்கும் ஒரு துளிக் கண்ணர்... ீ
அவ்ஷவமள தூக்கத்மத வசிபயறிந்து ீ விட்டு தூங்கச் பசல்வோன் ஏமழ..
சோம
ஷயோர குடிமச வோச
ில்
அவனின் தூக்கத்மதப் பபோருட்படுத்தோைல் நின்று பசல்லும் இரவுஷநர நகரப் ஷபருந்து...
ராகவபிரியன்
வலி தோழ்வு ைனப்போண்மைப் படிைங்களில் இறுகிப் ஷபோயிருந்த போமறயோய் இருந்ஷதன்.. ஒரு கோட்டில்..
யோர் யோஷரோ ஷசோதித்து ‘என்’மனக் கண்டுபிடித்தோர்கள்..
எத்தமனஷயோ ஷசோதமனச் சோவடிகமளக் கடந்து கடத்தி வந்து வோழ்க்மகப் பட்டமறயில் ‘என்’மனக் கிடத்தினோர்கள்..
அங்ஷக கூரோன எந்திரத்தோல் என்னில் சி
வற்மற
பவட்டி எறிந்தோர்கள்..
நசுக்கியும் பபோசுக்கியும் ‘என்’மனச் சின்னவனோக்கி பளபளப்போக்கினோர்கள்..
வண்ணங்கள் பூசிக்பகோண்டு ‘நோன்’ வசீகரைோஷனன்..
கோட்டில் போமறயோய் இருந்தஷபோது பறமவகளோலும் ைிருகங்களோலும் ைிதிக்கப் பட்ஷடன்... ஆனோல் வ
ிக்கவில்ம
.....
இப்ஷபோது வண்ணம் தீட்டிய பளிங்குக் கல்
ோய்
புதிய படிைங்களுடன் நடுக் கூடத்தில் கிடக்கிஷறன்..ைின்னியபடி...
இங்ஷக ‘என்’மன ைிதிப்பவர்கள் ைனிதர்கள் தோன்.. அதனோல் தோன் இப்ஷபோது எனக்கு நிமறயஷவ வ
ிக்கிறது...
ராகவபிரியன்
டஹக்கூ போடி என்ன பயன் வயிற்றுக்கு உணவில்ம குயிலுக்கு!
_____________________ ஷரோெோமவப் பறித்ஷதன் மகநிமறய கிமடத்தது குறுதிப்பூக்கள்!
-தக்ஷன், தஞ்டச
அந்தரங்கம்…!! *
ஷபசுபவர்கள் யோர் என்று பதரியவில்ம
?
ஷபசியதும் என்னபவன்று புரியவில்ம
.
அவர்களுக்குள் ஏஷதோபவோரு ஆழந்தப் பிரச்சிமனயின் அடிஷவரின் மூ உள்ளுணர்வில் புமதந்திருக்கிறது. இருவரும் விட்டுக் பகோடுக்கோைல் ஷபசினோர்கள் ஷகோபப்பட்டோர்கள். யோரும் சைோதோனைோகவில்ம ஷபோஷவோர் வருஷவோர் ஷவடிக்மகப் போர்க்கிறோர்கள் என்று கூட அச்சப்படவில்ம
பவட்கப்படவில்ம
.
பபோதுவிடம் என்ற பபோறுப்பின்றி ைறந்துப் ஷபோய் சண்மடயின் உச்சத்திற்கு பநருங்கிவிட்டோர்கள். வோய்சத்தம் பபரும் சத்தைோகியது யோர் வி
கிப் ஷபோகுவதன்று
தன்முமனப்பு கூட்டம் அருகில் பநருங்கி நிற்கிறது பைல்
அவள் வி
கி நடந்தோள்
அவஷனோ முமறத்து போர்த்தோன். பவம்மையின் புழுக்கம் முகம் கோட்டியது உள் அரங்கில் நடக்க ஷவண்டடியது அம்ப
த்தில்
வோழ்க்மகஷய ஷவடிக்மகப் போர்த்த
ின்
நிகழ்வோக அரங்ஷகறியது விமரந்து கோற்றின் விமசயில் நகர்கிறது பவயிம
ைமறத்த ஷைகம்
ந.க.துடறவன். சவலூர்
ம்
அணில் விடளயாட்டு…!! *
பகோய்யோ ைரக்கிமளயில்அைர்ந்து பழத்மதக் பகோறித்து தின்கிறது அழகோன அணில்பிள்மள.
ஷவகைோய் விமரந்து வந்து அணிம
விரட்டுகிறது கோகம்.
துள்ளித் துள்ளி அடுத்தடுத்தக்
கிமளக்குத் தோவியது ஷவகைோய் உர்பரன்று முமறத்த குரங்கின்
குரல் ஷகட்டு ைீ ண்டும் தோவியது. மகயி
ிருந்தப் பப்போளிப் பழத்திமன
எறிந்துவிட்டு ஷபோட்டிக்கு வந்தத்
ஷதோழமனத் துரத்திய விரட்டியது ஷதோழமைக் குரங்கு.
திடீபரன யோஷரோ கல்ப
றிகிற
சத்தங்ஷகட்டச் சிட்டுக்கள் பறந்தன. ைரத்தின் கீ ழ் நின்றிருந்த இரு சிறுவர்கமளக் கண்டதும்
உற்றுப் போர்த்து நக்கல் பசய்து வி
கிஷயோடியது
அணில்பிள்மளக்.கடித்தப்பழம் கீ ஷழ விழுந்தது. தோவி எடுத்து ஊதித் துமடத்தனர் சிரித்தனர்
அணில் விமளயோட்டின் பைௌன அழமக ரசித்தனர் சிறுவர்கள் சிறிது பநரத்தில் ைமறந்தது அணில்பிள்மள சிறுவர்கள் கம
ந்தனர்
ைணித்துளிகளில் நிகழ்ந்தச் சந்ஷதோ தருணத்தின் இன்பத்மத இழந்தது தவிக்கின்றது பைௌனைோய் பகோய்யோ ைரம்.
ந.க.துடறவன். சவலூர் –
த்
இந்த இரவு -----------------------------------------அமசயோத பதன்னங்கீ ற்றுக்களின் இடுக்குக்களில் சிக்கியிருக்கிறது.... வோனத்துண்டுகள் -----------------------------------------கடவுளின் கோதில் விழும்படியோக ஷகோயி
ினுள் ஷசோகைோய் ஷகட்கிறது....
ைீ ன் வியோபோரியின் குரல் -----------------------------------------புல் ோங்குழ ிமச ஷகட்டு மூங்கி
ின் அழமக அறிவோன்....
விழிப்பு னற்றவன் -----------------------------------------பா.தா (ராஜன்) மகிழூர்
சசாற்றுக்கு வழியில்லாவிைத்து சசார்ந்து விைாமல் நம் சசாகம் தீர்த்து சசாறும் தந்து
சசாடையில்லா சவடலக்கும் சசாகாப்பவசை சதாழன்! மகிழிைி காந்தன்
மங்கம்மா திருச்பசந்தூரி
ிருந்து
பதிமனந்து
கிஷ
ோைீ ட்டர்
தூரத்தில்
அமைந்துள்ள
அமைதியோன, அழகிய சிற்றூர் அது. கிழக்கு ரத வதியில்தோன் ீ கோஷவரியின் வடு. ீ
ஊரின் அமைதிக்கு எதிர்ைமறயோக அந்த வதியில் ீ எப்ஷபோழுதும் ைக்கள்
கூட்டம் இருக்கும். அதற்குக், ஷதரடி வோச வியோபோரிகளும்,
பதரு
முமனயில்
கமடகளும்தோன்
கோரணம்.
ில் கமட விரித்திருக்கும் கோய்கறி
அமைந்திருக்கும்
கிரோைத்து
‘ெனங்கள்’
இரண்டு
எல்
வோங்க அங்ஷகதோன் வருவோர்கள். அது ைட்டும் அல்
ோம்
ப
சரக்குக்
‘சைோன்
பசட்டு’
ோைல், ஷதரடி பையின்
ஷரோட்டுக்கு ைிக அருகில் அமைந்திருப்பதோல், பக்கத்து ஊர்களுக்கும் அது ஒரு சந்மத இடைோக அமைந்துவிட்டது. அன்று பவள்ளிக்கிழமை; கோம அம்ைோ”
என்று
அடுக்கமளயி ைதிக்க
ஒரு
ிருந்து
ைணி பத்து இருக்கும். வோச
பபண்ணின்
ஈன
எட்டிப்போர்த்தோள்
கோஷவரி.
ோம்; ைோனிறைோக, பறட்மடத் தம
மகயில் இரண்டு குழந்மதகளுைோக
சுரத்தில்
யுடன்,
ஒரு
ஒரு
ில் “அம்ைோ..
குரல்
ஒ
ித்தது
இருபத்மதந்து
வயது
இடுப்பில் ஒரு குழந்மத,
நின்றுபகோண்டிருந்தோள் ஒரு கர்ப்பிணிப்
பபண். பபரிய வயிறு. வழக்கைோக வரும் பிச்மசக்கோரி இல்ம
. புதிய முகம்;
கோஷவரி விறகு அடுப்மப குமறத்து மவத்துவிட்டு மககமள முந்தோமனயில் துமடத்துக்பகோண்டு ஷவணும்?”
வோசம
ஷநோக்கி
வந்தோள்.
“யோரும்ைோ
அது?
என்ன
“அம்ைோ, புள்ளங்க பட்டினியோ பகடக்குது எதோவது சோப்பிட குடு தோயி” அவள் குர “இரு
ில் இருந்த பரிதோபம், கோஷவரிக்கு இரக்கத்மத வரவமழத்தது. வோஷரன்”
ஐந்தோறு
இட்டி
என்றபடி
உள்ஷள
பசன்று,
கோம
யில்
பசய்து
ைிச்சைோன
ிகமளயும் பகோஞ்சம் சோம்போரும் எடுத்துக்பகோண்டு ைீ ண்டும்
வோசலுக்கு வந்தோள். அப்பபோழுதுதோன் கவனித்தோள், அந்தப்பபண்ணின் மகயில் பிச்மசப்போத்திரம் ஏதும் இல்ம “ஏம்ைோ,
எது
முந்தோமனமய
வோங்கிகுவ? விரித்து
. போத்திரம்
“இது
ஷபோடு
இல்
?”
தோயி
என்று “
ஷகட்டோள்
என்றோள்
அந்தப்
அதற்குள் அந்த குழந்மதகள் கண்களில் பசியுடன் மககமள நீட்டின.
கோஷவரி. பபண்.
அடிப்போவி. இப்படி பவறும் மகஷயோடவோ வருஷவ” என்றபடி உள்ஷள பசன்று ஒரு
வோமழ
இம
மய
பகோண்டு
எடுத்துகிட்டுப் ஷபோ..” என்றபடி இட்டி
வந்து
பகோடுத்தோள்.
ிமய இம
“இது
வச்சி
யில் மவத்து, சோம்போமர
அதன் ஷைல் ஊற்றி பகோடுத்துவிட்டு உள்ஷள பசன்றுவிட்டோள். சற்று ஷநரம் கழித்து ைீ ண்டும் ஏஷதோ ஷவம திண்மணயில்
அந்தப்
பபண்ணும்
யோக வோசலுக்கு வந்தவள் அங்ஷக
இரண்டு
குழந்மதகளும்
அைர்ந்து
சோப்பிட்டுக் பகோண்டிருந்தமதப் போர்த்துவிட்டு, “அடிப் போவி ைக்கோ. இங்ஷகஷய உக்கோந்து
சோப்பிறியளோ.
கழவுறது?.
எல்
உனக்குப்
வச்சுட்டியோ?. இப்பதோன் வபடல் ீ ோம்
எனக்கு
போவம்
போத்ததுக்கு
எனக்கு
ஷவம
ோம் கழுவி விட்ஷடன்; இப்ப ைறுபடியும் யோரு
ஷவ
வக்கத்தோன்
வருதுவ.
கிளம்பு,
கிளம்பு”
என்று பவடித்தோள்.
“ைன்னிச்சுக்ஷகோ தோயி. புள்ளங்க பசி தோங்கோை அளுதுங்க.. அதோன். நோ சுத்தம் பண்ணி
குடுத்துடுஷரன்.
பகஞ்சினோள் அந்தப் பபண். துமடப்பத்மத
ஒரு
எடுத்துக்
பதோடப்பம்
பகோடுக்கப்
பிள்மளதோச்சிமயப் ஷபோய் ஷவம
இருந்தோ
குடு
ஷபோன
தோயி..”
என்று
கோஷவரிக்கு,
‘அட,
வோங்குவதோ’ என்ற எண்ணம் எழஷவ, “சரி
சரி; ஒண்ணும் ஷவண்டோம். நீ ஷபோ நோன் போத்துக்கிஷறன்” என்றபடி உள்ஷள பசன்றுவிட்டோள். இது நடந்து ஒரு நோன்கு ஐந்து நோட்கள் கழித்து, ைீ ண்டும் கோம அஷத
குரல்;
அஷத
அவ
க்குரல்
கோஷவரிமய
எட்டிப்போர்த்த கோஷவரி, “ைறுபடியும் நீயோ” என்பது ஷபோ “ஒண்ணுைில்
ஷபோ” என்று பசோல்
ஆவலுடன் அவள் முகத்மதஷய ைனமத ைோற்றிக்பகோண்டோள். எடுத்து
வந்தோள்.
வந்திருந்தோள்;
வழக்கம் அன்று
மகக்குழந்மதகமளயும் “அம்ைோ,
இங்கிஷய
, பத்து ைணி.
அமழத்தது.
பவளிஷய
அலுப்புடன் போர்த்தோள்.
வோபயடுத்தவள், உணமவ எதிர்போர்த்து
ஷநோக்கும் அந்தக் குழந்மதகமளப் போர்த்ததும் உள்ஷள பசன்று பகோஞ்சம் ஷசோறும் குழம்பும்
ஷபோ
ஷபோ
ஷவ,
அமழத்து
சோப்புட்டுட்டு
அந்தப்
பபண்
இடுப்புக்
வந்திருந்தோள். பபோயிடுஷரன்
பவறும்
மகஷயோடுதோன்
குழந்மதயுடன் சோப்போட்மட தோயி”
என்று
இரண்டு
வோங்கியதும், பகஞ்சலுடன்
ஷகட்டோள் அவள். “சரி..சரி. சோப்பிடு ” என்று அனுைதி பகோடுத்த கோஷவரி, “ஆைோ நீ யோரு? எங்பக இருந்து வோஷர? உன் ஷபரு என்ன? ” என்று குச
ம் விசோரிக்க
ஆரம்பித்தோள். “ஏம்
ஷபரு
ைங்கம்ைோ
தோயி.
நோங்க
வடக்ஷகயிருந்து
வர்ஷரோம்.
களக்
கூத்தோடிங்க. ஊருக்கு பவளிய பகோட்டோ ஷபோட்டு இருக்குஷறோமுங்க.” என்று பதி
ளித்தோள் அந்தப் பபண்.
“கழக்கூத்தோடிங்குற, அப்புறம் ஏன்.. “ என்றவள்
“பிச்மச எடுக்கிறோய் “ என்ற
வோர்த்மதமய பசோல் அந்த
நோட்களில்,
கூத்தர்கள்,
ோைல் விழுங்கினோள்.
கிரோைங்களுக்கு
நோஷடோடிப்
வரும்
போடகர்கள்,
கூத்துக்
குரங்கு
கம
வித்மத
ஞர்கள்,
கோட்டுபவர்கள்
கமழக் என்று
யோரோக இருந்தோலும் அவர்கமள அந்த ஊஷர தத்து எடுத்துக் பகோள்ளும். அந்த ஊரில்
தங்கி
பபோருட்கமள,
இருக்கும் ஊர்
நோட்களில்
ைக்கள்
எல்
ோம்
ைனமுவந்து
பிச்மச என்று யோரும் பசோல்வதில்ம
சோப்போடு,
பகோடுத்து
உதவுவோர்கள்.
, நிமனப்பதில்ம
ைோறிப் ஷபோச்சு. அப்படி யோரும் வருவதும் இல்ம இல்ம
துணிைணி ஷபோன்ற
.
அமதப்
. இப்ஷபோதோன் கோ
ம்
; வந்தோலும் ஆதரிப்போர்
“அத ஏன் ஷகக்குற தோயி. எம் புருசன் பவசக்கோச்சல் வந்து ஒடம்பு முடியோை பகடக்கோரு.
கூத்து
நடந்து
பபோளப்புக்கு வளி இல் ஷபோஷவன்.
இந்த
தோன்
தின்னுகிட்டு
வோங்கியது
பதினஞ்சி
தோயி. நோ நல்
வயித்த
புள்ளங்களப்போத்தோ வோங்கி
பத்து
இருக்ஷகன்..”
ைங்கம்ைோவுக்கு.
ஷை
ஆயிடுச்சி;
ோ இருந்தோ ஏதோவது கூ
தள்ளிக்கிட்டு
போவைோ
நோளக்கி
இருக்கு. இமதச்
கோஷவரிக்கு
ஒண்ணும்
அதோன், பசோல்
முடியி
நோலு
ி
ி ஷவ .
வட்டு ீ
முடிப்பதற்குள்
ைங்கம்ைோமவப்
போர்க்க
க்கி
இந்தப்
ஷகட்டு
மூச்சு
பரோம்ப
போவைோக இருந்தது. “இனிஷை ஷநரோ
நீ எங்கயும் ஷபோக ஷவண்டோம் ைங்கம்ைோ. கோம
இங்க
வந்துடு.
என்னோ
முடிஞ்ச
கஞ்சிஷயோ
யி
கூஷழோ
கோம
யி
ஊத்துஷறன்...”
என்று வோஞ்சயுடன் பசோன்னோள் கோஷவரி. “புண்ணியைோ ஷபோவும் தோயி” என்று வோழ்த்தினோள் ைங்கம்ைோ.
அதற்கு அப்புறம் ைங்கம்ைோ தினமும் டோண்பணன்று பத்து ைணிக்கு ஆெர் ஆவதும்,
கோஷவரி
திண்மணயிஷ
ஷய
சோப்போடு மவத்து
பகோடுப்பதும்,
தின்னுவதும்
அமத
அந்த
அவர்கள்
பதரு
அந்தத்
பபண்ைணிகளுக்கு
குழோயடிப் ஷபச்சோக ைோறிவிட்டது. “ஏன் கோஷவரி.. இன்னிக்கி உன் ஆளுக்கு என்ன பபசல்?... எங்களுக்குதோன் ஒண்ணும் குடுக்க ைோட்ட...” என்று கிண்டல் ஷபச்சு ஷபசினோலும், கோஷவரியின் நல்
ைனது பற்றி பபண்கள் தங்களுக்குள்
என்ன
பிரஷயோெனம்.
சி
ோகித்துக் பகோள்வதிலும் தவறுவதில்ம
வயதில்
நல்
ைனது
கல்யோணம்;
இருந்து இப்ஷபோ
என்ன
வயிற்றில் ஒரு புழு-பூச்சி இல்ம பதய்வம் இல்ம
வயது
முப்பத்தி
கோஷவரிக்கு
இரண்டு
. ஷபோகோத ஷகோயில் இல்ம
இருபது
ஆகிவிட்டது. . கும்பிடோத
. கோஷவரியின் கணவன் கிருஷ்ணசோைி ஒரு சிறு ெவுளி
வியோபோரி. ஆறுமுகஷனரியில் கமட மவத்திருக்கிறோர். அவரது மககளிலும் கழுத்திலும் சுைோர் ஐம்பது கயிறுகள், தோயத்துகள் பதோங்கிக்பகோண்டிருந்தன.
“தோயத்து
யோவோரி
பபயரில் கிண்ட
வோரோருப்போ”
என்று
வியோபோரிகள்
வட்டத்தில்
டிக்கும் அளவுக்கு, அவர் ஒரு சோைியோர் ப
விட்டோர்.
வலுக்குப் ஷபோய்
ைங்கம்ைோவுக்கு வயது இருபதி ஏழோம். ‘ஷசறு-தண்ணி வசதி இல் நல்
ோ
மூக்கும்
முழியுைோ
அழகோத்தோன்
இருக்கோ’.
புமனப்
ோட்டியும்
பதிபனட்டு
வயதில்
திருைணம். மகயில் மூன்று பபண் குழந்மதகள். இப்பபோழுது, வயிற்றில் எட்டு ைோதஷைோ
ஒன்பது
ைோதஷைோ....
போக்கியத்துக்கு குமறசல் இல்ம ைங்கம்ைோவின் இருந்தது.
பபரிய
‘க
’
பபண்ணுக்கு
இரண்டோவது
பூசினோப் ஷபோ
‘தின்ன
ஷசோறு
ஆறு
பபண்ணுக்கு
இல்
வயது.
நோலு
ோட்டியும்’
கருப்போக
வயது
புத்திர
ஒல்
இருக்கும்.
ியோக
பகோஞ்சம்
ரோ’ இருந்தது. இந்த இரண்டு பபண்களும் தோன் இவர்களின்
கமழக்கூத்தின் முக்கிய ஆட்டக்கோரர்களோம். அந்த மகக்குழந்மதக்கு வயது இரண்டு இருக்க
ோம், கோஷவரிமயப் போர்த்தும் நீண்ட நோள் சிஷனகிதம் ஷபோ
,
மகமய ஆட்டிக்பகோண்டு சிரிப்பதும், அவமளப்போர்த்து தோவுவதுைோக; கருப்போ இருந்தோலும் பரோம்ப அழகு அந்தக் குட்டி. கோஷவரிக்கு பசோல்
ஆனோல்
பசோந்த
வடு, ீ
ஒரு பிள்மள இல்ம கோஷவரி
நிமனப்பஷத
இல்ம
ப்படோத
ம்
இப்ஷபோபதல் .
அமடந்துவிட்டோள். “கவ
நி
நீச்சு
என்ன
இருந்து
என்ன?
ஷபர்
என்றோல் வோழ்க்மகஷய பவறுமை தோஷன. ோம்
ஆண்டவன்
தோயி.
என்று
ஆண்டவன்
பிள்மளயில் விட்ட யோருக்கு
ோக்
குமறமயப்
பற்றி
குடுக்கணும்;
எப்ப
வழி
என்று
எத
அமைதி
குடுக்கணுமுண்ணு எளுதி வச்சிருப்போரு. நோ பசோல்ஷறன். ஒனக்கு, தங்கக்கட்டி ைோதிரி ஆம்பளப் புள்ள இன்னும் ஒரு வருசத்து ைங்கம்ைோ அடிக்கடி இருந்தது
இல்
.
பசோல்லும்
ஆைோ”
என்னஷவோ
கோஷவரியின்
வோர்த்மத
இது.
உண்மைதோன்.
பபோறக்க
கமதமயக்
கோஷவரிக்கு “மூணு
ஷகட்டபின்
இந்த
புள்ள
ன்னோ எம் ஷபரு
ஷபச்சு
பபத்தவ.
ைங்கம்ைோ ஆறுத அவ
ோக
வோய்
முகூர்த்தம். நடக்கட்டுஷை.” என்று ைனதுக்குள் ைகிழ்ந்து ஷபோவோள். கிட்டத்தட்ட ைங்கம்ைோ ஓடிவிட்டன.
பதிமனந்து வரவில்ம அவள்
பகோள்ளவில்ம
.
நோட்கள் ஒரு
வரும்
இப்படி
நோள்,
அறிகுறி
கழிந்தன.
இரண்டு
திடீபரன
நோள்,
பதரியவில்ம
.
ஒரு
நோள்
மூன்று
நோட்கள்
கோஷவரிக்கு
இருப்பு
. அன்று ஞோயிற்றுக்கிழமை. கிருஷ்ணசோைிக்கு கமட லீவு.
வட்டில் ீ ஓய்வோக படுத்திருந்தவமர எழுப்பி, “ஒரு எட்டு ஷபோய்” போர்த்துவிட்டு வரச்
பசோன்னோள்.
எடுத்துக் பகோண்டு
அவரும்
அலுத்துக்பகோண்ஷட
எழுந்து
தன்
மபக்மக
ஷதடிப் ஷபோனோர். ஷபோனவர் ஷபோனவர் தோன். கிட்டத்தட்ட
மூன்று ைணி ஷநரம் கழித்துதோன் வந்தோர். “என்னங்க ஆச்சு;
என்னங்க
ஆச்சு”
என்று
பதறியவளிடம்.
“அந்த
பண்ணிட்டு ஷபோயிடோவளோண்டி. ஷவற ஷவ
ஆளுவ
எடத்மத
கோ
ி
இருந்தோ ஷபோய்ப் போரு. ஷபோ... ”
என்று கடுப்படித்தோர் கிருஷ்ணசோைி. அவர் பிரச்சிமனகள் அவருக்கு. ஆனோல் கோஷவரிக்கு ைனம் சைோதோனப் படவில்ம
. ‘ைங்கம்ைோ பசோல்
ோைல்
பகோள்ளோைல் ஷபோயிருக்கைோட்டோள். அவர்கள் நட்பு அத்தமகயது ஆயிற்ஷற. கற்பிணிப் பபண். ஆனோல் பிரசவ ஷததி வந்திருக்கோஷத.. என்னஷவோ பிரச்சமன’
என்று ைனசுக்குள் வருந்திக்பகோண்டோள். ஆனோலும்
அவளோல் பசய்ய முடிந்தது ஏதும் இல்ம ைறு நோள் கோம வோச
ஷய.
ஏழு ைணி இருக்கும், கருகருபவன்று உயரைோக ஒரு ஆள்,
ில் வந்து “ அம்ைோ; அம்ைோ” என்று கூப்பிட்டோன். கோஷவரி பின் கட்டில்
ைோட்டுக்கு
தண்ணர்ீ
கிளம்பிக்பகோண்டிருந்த வி
அவளுக்கு ஷவறு
கோட்டிக்பகோண்டிருந்தோள்.
கிருஷ்ணசோைி
எட்டிப்
போர்த்து,
யம்?” என்று ஷகட்டோர். அவன், “அம்ைோ இல்
“யோருப்போ
கமடக்குக் நீ.
என்ன
ங்களோ ஐயோ” என்று எதிர்
ஷகள்வி ஷகட்டோன். “நீ யோருப்போ?” என்று சற்று அதட்ட
ோக இவர் ஷகட்டதும்,
“நோ,
பசோல்
ைங்கம்ைோ
கூடத்துக்கு
புரு
னுங்க
வரவும்
சரியோக
ஐயோ”
என்று
இருந்த்து.
கோஷவரி உடஷன பவளிஷய வந்தோள்.
அவன்
ைங்கம்ைோ
“என்ன
ஆச்சு
வும்,
பபயமரக்
கோஷவரி
ஷகட்ட்தும்
ைங்கம்ைோவுக்கு”
என்று
பதற்றத்துடன் ஷகட்டோள். “ைங்கம்ைோவுக்கு புள்ள பபோறந்துருக்கு தோயி. பரட்டப் புள்ளங்க.
ஷநத்து
சோயங்கோ
ம்
பபோறந்துச்சிங்க.
ஆப்புரசன்
எடுத்தோங்கம்ைோ. பரண்டும் ஆம்பளப் புள்மளங்க. பைோதல் பசோல்
ணுமுன்னு
என்ன
பபரியோஸ்பத்திரியி
அனுப்பி
இருக்குங்க
இருவருக்கும் பசய்தி பசோல்
ஐயோ”
பண்ணிதோன்
உங்ககிட்ட தோன்
விட்டோ
தோயி.
என்று
வோபயல்
திருச்பசந்தூர்
ோம்
பல்
ோக
ிவிட்டு, “நோ வஷரன் தோயி.. வஷரனுங்க ஐயோ..”
என்று கிளம்பினோன் அவன். “இந்தோப்போ, பச
வுக்கு வச்சிக்க” என்று பசோல்
ி
கிருஷ்ணசோைி பகோடுத்த நூறு ரூபோமய, உடல் வமளந்து பபற்றுக்பகோண்டு கிளம்பினோன். ஷகட்டதற்கு. பதி
“புள்ளங்கள “எங்க
அக்கோ
தனியோவோ
உட்டுட்டு
வந்துருக்குது
தோயி”
ளித்துவிட்டு பசன்றுவிட்டோன் அவன்.
வந்ஷத” என்று
என்று
ஷபோகிற
கோஷவரி ஷபோக்கில்
அன்று இரவு சோப்போடு ஷபோடும் பபோழுது கோஷவரி தன் கணவனிடம் பைதுவோக தன்
ஷகோரிக்மகமய
பபோயிட்டு வர “ஏன் என்ன வி
முன்
மவத்தோள்.
“என்னங்க,
நோமளக்கு
திருச்பசந்தூர்
ோைோ?” யம் கோஷவரி...“ என்று அலுப்போக கூறினோர் கிருஷ்ணசோைி.
“ஒண்ணுைில்ம
, அந்த ைங்கம்ைோ என் கண்ணு
ஷபோய் போத்திட்டு வந்திட கிருஷ்ணசோைிக்கு
போக்கணும். ஆனோல் ஆமச,
அந்தக்
ைங்கம்ைோமவப்
ஏங்கிப்ஷபோவோள். ஷபோட்டு
திருபநல்ஷவ
போவம்,
எல்
அவசர
வோய்
இல்ம
திறந்து
‘அது
கோஷவரிக்கு.
ஷவண்டும்
அப்புறம்தோன்.
மவத்துக்பகோண்டு
பதரியோது
முத
போர்க்க
ோம்
பிள்மள
பபோறந்திருந்தோ இப்ப அது நோ முதல்
ஒரு
ஷவம
கோஷவரிமயப் போர்க்க பரிதோபைோக இருந்தது. ‘அவளது
போர்ப்பது
பகோண்டிருக்கிறோள்.
ியில்
ிருந்து ஒரு முக்கியைோன புள்ளி வருகிறோர். அவசியம்
குழந்மதகமளப்
பூட்டி
ஷகட்கக்கூடத்
ோமுண்ணு... “ என்று இழுத்தோள் கோஷவரி.
நோமளக்கு
இருக்கிறது. ைதுமரயி
ஷய நிக்கிறோ. ஒரு எட்டு
கோ
என்ற
கவம
தன்மனத் ஷவணும் ோகோ
தட்டிக்
கழித்தோல்
மய
ைனதிற்குள்
தோஷன
வருத்திக்
இது
த்தில்
என்பதுதோன்.
ஷவணும்’
இவளுக்கு
என்று
பிள்மள
ோவது அஞ்சோவது படித்துக் பகோண்டிருக்கும்.
ோகத் தன் வோய்விட்டு ஒரு
ஆமசமய பவளியிட்டிருக்கிறோள்’
என்று எண்ணைிட்டபடி, “சரி அதுக்பகன்ன. ஷபோனோ ஷபோவுது” என்று தட்மடப் போர்த்துக் பகோண்ஷட பதி கோஷவரிக்கு சந்ஷதோ இல்ம
ம் தோங்கவில்ம
அவள்..
இருக்குங்களோ
இருக்குங்களோ?’... ைணிக்பகல் முடித்து இட்டி
ி
இல்
அவ
எழுந்து,
பரடியோகி
அமத
ஒரு
இன்னும்
இருவரும்
. இரபவல்
புள்ளங்களோ? புரு
ஏழு
ைோதிரி ைணிக்பகல்
ஷகரியரில்
பரடியோகவில்ம
ஷைோட்டோர்
ைோதிரி
ஒட்டடக்
ஒஷர
ைங்கம்ைோவுக்கும் பபரிய
ோம் சரியோகத் தூங்கக்கூட
ைங்கம்ைோ
ன்
மூடினோஷ
குளித்து
விட்டோள்.
கிருஷ்ணசோைிதோன் ைணிக்குஷைல்
‘பரட்டப்
கண்மண
ோம்
சுட்டு
ளித்தோர்.
கனவுதோன். ோம்
அவள்
குச்சியோ
சமையம எல்
ோம்
ஒருவழியோக
மசக்கிளில்
ஐந்து
யும்
குழந்மதகளுக்கும்
அமடத்து, .
அழகோ
பரடி.
ஒன்பது
திருச்பசந்தூருக்குப்
புறப்பட்டனர். ஒரு பத்து ைணி அளவில் திருச்பசந்தூர் பபோது ைருத்துவ ைமனக்கு வந்து ைங்கம்ைோமவத்
ஷதடினர்
பபோறுப்போக பதில் பசோல் ஆள்
ஒருவர்
இருக்கிறோர்
இந்த
என்பது
இருவரும். யோரும்
ைருத்துவ கோஷவரிக்கு
எங்கு
இல்ம
போக்க
ோைோ?“
என்று
கோணவில்ம
.
. கிருஷ்ணசோைிக்குத் பதரிந்த
ைமனயில்தோன் நிமனவுக்கு
நண்பர் ஒருத்தர் போண்டியன்னு... இங்க ஷவ
ஷதடியும் ஏஷதோ
ஒரு
வந்ததும்,
பசய்யிறோருல்
ஷவம
“என்னங்க,
யில் உங்க
. அவரப் ஷபோயி
பசோன்னபின் கிருஷ்ணசோைி “அட ஆைோ” என்று அந்த
ஆமளத் ஷதட ஆரம்பித்தோர். ஒரு அமர ைணி ஷநர ஷதடலுக்குப் பின்னர் அவர் அகப்பட்டோர். கிருஷ்ணசோைிமயப் போர்த்ததும் மைனி;
நல்
பசோகைில்ம
ோருக்கியளோ?
என்ன
இந்தப்
“வோங்க அண்ணோச்சி; வோங்க
பக்கம்?
யோ ? ” என்று விசோரித்தோர் போண்டியன்.
யோருக்கோவது
ஷைலுக்கு
“அபதல்
ோம்
ஒண்ணுைில்
போண்டியன்.
இங்க
ைங்கம்ைோன்னு
ஒரு
களக்கூத்தோடி பபோண்ணு; பரட்டப்புள்ளங்க பபோறந்துச்சோஷை... அதப்போக்கத்தோன் வந்ஷதோம்.
ஆனோ
உம்ைக்
எங்ஷக
ஷகட்டோத்
அண்ணோச்சி.
வோர்டுகளின்
கண்டுபிடிக்க
வந்ஷதோம்..”
விசோரிப்ஷபோம்;
என்றபடி,
கூட்டிச்பசன்றோர். பெனரல்
பதரியுமுண்ணு
வோங்க
கூட்டோளிகதோன்”
இருக்கோகன்னு
உள்ள
ஊஷட
.
என்றோர்.
அதோன்
“அப்படியோ
இருக்குறபதல்
இவர்கமள
பநறிசலுக்கு
முடிய
ோம்
நம்ை
ஆஸ்பத்திரிக்கு
நடந்து
உள்ஷள
கமடசியோக
பசவி
ியர்
இருக்கும் அமறக்கு வந்து ஷசர்ந்தனர். போண்டியன் ைட்டும் உள்ஷள பசன்று விசோரித்தோர்.
சிறிது
ஷநர
தோைதத்துக்குப்
பின்னர்
போண்டியன். அவருடன் ஒரு நர்ஸும் வந்தோர்.
பவளிஷய
வந்தோர்
அந்த நர்ஸ் கிருஷ்ணசோைிமயப் போர்த்து, “அந்த புள்ள உங்களுக்கு பதரிஞ்ச புள்மளயோ சோர்?” என்று ஷகட்டோர். அதற்கு கிருஷ்ணசோைி “அப்படி ஒண்ணும் இல்
ங்க சிஸ்ட்டர், களக்கூத்தோடி பபோண்ணு. எங்க வட்டு ீ
வோங்கித்தின்னுட்டுப் பபோறந்திருக்குன்னு ஷபோவ
ஷபோவும்.
அஷதோட
பசோல்
ிட்டு
புருசன்
ஷபோனோன்.
ஷநத்து
வந்து ஏதோவது வந்து
அதோன்
ோமுண்ணு வந்ஷதோம். எங்க இருக்கோங்க அவங்க? “
“சோரிங்க
சோர்.
அந்த
பபோண்ணு
பசத்துப்ஷபோச்சி. பரண்டு புள்ளயி
ென்னி
வந்து
இன்னிக்கி
புள்ளங்க
போத்திட்டு
கோம
தோன்
யும் ஒண்ணு தோன் உயிஷரோட இருக்குது
இப்ப. பவயிட்டு பரோம்ப கம்ைியோ இருந்துங்க. அவ போடிய ைோர்ச்சுவரியி வச்சிருக்ஷகோம். அந்த ஒத்த புள்ள ‘சீ’ வோர்டு ப
ப்ட்
....”
நர்ஸம்ைோ
கோதில் ஏறவில்ம சடோபரன்று
பசோல்
... தம
இல்ம
நர்ஸம்ைோ
“ஏய்
ஊழியர்கள் சி
தோங்கிப்
என்றோல்,
இங்ஷக
ஷபோனோர்.
கோஷவரிக்கு
எதுவும்
சுற்றியது. அப்படிஷய கீ ஷழ சரிந்தோள்.
கிருஷ்ணசோைி
ஷபோயிற்று.
ிக்ஷகோண்ஷட
இருக்குது. இப்படிஷய ஷபோயி
கீ ஷழ
வோங்கடி
பிடித்துக் விழுந்து
சீக்கிரம்”
தம
பகோண்டதோல்
என்று
யில்
சரியோய்
அடிபட்டிருக்கும்.
கத்தவும்,
ஆஸ்பத்திரி
ர் ஓடிவந்தனர். கோஷவரிமய தூக்கிக்பகோண்டு ஷபோய் கோ
ியோய்
இருந்த ஒரு படுக்மகயில் படுக்க மவத்தனர். முகத்மத ஒரு ஈரப் பஞ்சினோல் துமடத்தனர். பகோஞ்ச ஷநரத்தில் ஒரு சின்ன வயசு டூட்டி டோக்டர் ஒருவர் வந்து பரிஷசோதித்தோர். நர்ஸிடம் ஏஷதோ பசோல் கிருஷ்ணசோைி
“சோர்,
எப்பிடி
இருக்கு
சோர்?
ிவிட்டு நடக்க ஆரம்பித்தோர். என்ன
பிரச்சின?
”
என்று
நோத்தழுதழுக்க ஷகட்ட ஷகள்விகமளக் கோதில்கூட வோங்கிக் பகோள்ளவில்ம அந்த
டோக்டர்.
கிருஷ்ணசோைிக்கு,
கண்களில்
கண்ண ீர்
முட்டியது.
முடியோைல் தமரயில் உட்கோர்ந்துவிட்டோர்.. இன்பனோரு நர்ஸ் வந்து, “சோர்.
நிற்க
இங்பகல்
ோம் உக்கோரக் கூடோது. அப்பிடி பவளியி
ஷபோங்க...”
என்று
பவளியில்
விரட்ட
வந்து
கோஷவரிக்கு
அங்கிருந்த
ஏதோவது
எப்படிப்பட்ட
ஆரம்பித்தோள்.
பபண்
என்றோல்
அவள்.
ஒரு
பகோடுத்து மவத்திருக்க அல்
கிருஷ்ணசோைி பபஞ்சில்
அவரோல்
அவமள
ஷபோயி நில்லுங்க. ஷபோங்க ஓரைோக
தோங்கிக்
ைோதிரி
வோ ஷவண்டும்.
வோர்மட
உட்க்கோர்ந்தோர்
பகோள்ள
பபோண்டோட்டி
விட்டு
முடியோது.
கிமடக்க
அவர்
நர்ஸுடன் ஷபசிவிட்டு வந்த போண்டியன் ஆறுதல் பசோன்னோர். “பயப்படோதீங்க அண்ணோச்சி, ஷ கோம
யிஷ
டி டோக்டர் வர்ரோங்களோம். மைனிக்கு ஒண்ணும் இருக்கோது.
ருந்து
ஏதும்
சோப்புடோை
வந்திருப்போ
ஷபோ
.
ட்ரிப்ஸ்
ஷபோட்டுருக்கோவ. நீங்க மதரியைோ இருங்க. இபதோ ஒரு பத்து நிைிசத்து வந்துடுஷரன்” “ஷச..
பதோம
நோ
என்றபடி இறங்கிச்பசன்று விட்டோர்.
சனியன்புடிச்ச
கூத்தோடிச்
சிறுக்கி.
எங்கயோவது
ஷபோயி
பசத்துத்
க்க ஷவண்டியதுதோஷன. ஏன் எங்க உசிர வோங்கரோ..” என்று ைனதுக்குள்
பபோறுைிக்பகோண்ஷட இருந்தோர் கிருஷ்ணசோைி. சுைோர் ஒரு ைணி ஷநரம் பசன்றிருக்கும், ஷ
டி டோக்டர் ஒருவர் தன் கனைோன
உடம
ஏறி
த்தூக்கிக்
பகோண்டு
ைோடிப்படியில்
வந்தோர்.
அவர்
தம
மயப்
போர்த்ததும், “ஆம்பிளங்கள்ளோம் பவளிய இருங்க” என்று வோர்டு ஊழியர்கள் கத்தியவோறு, எல் மூம
யி
ோமரயும் வோசலுக்கு அனுப்பினர். டோக்டர் வோர்டில் கமடசி
ிருந்து ஒவ்பவோருவரோக ஷபோய்ப் போர்த்துக் பகோண்ஷட வந்தோர்.
கமடசியோக கோஷவரி இருக்கும் பபட்டிற்கு வந்தோர். நோடி பிடித்துப் போர்த்தோர். ஸ்படத்
மவத்துப்
போர்த்தோர்.
அதற்குள்
கோஷவரி
கண்விழித்திருந்தோள்.
கோஷவரியிடம் ஏஷதோ விசோரித்தோர். அப்புறம்... “யோருப்போ இவங்க கூட” என்று சத்தைோகக் ஷகட்டதும், கிருஷ்ணசோைி ஓடி வந்து “நோன்தோங்க” என்றோர். “ஏய்யோ. வோயும் அறிவில்
வயிருைோ ?.
இருக்கிர
பைோதல்
பவனிமயத் பதோடர்ந்தோர். கிருஷ்ணசோைி “என்னோ
சோர்!
பபோம்பளய
சோப்பிட
பசய்வதறியோைல்
உண்டோயிருக்கோங்க
டோக்டர் சோர்.
எதோவது
வோங்கிக்
திமகத்து
பசோன்னது ஒடம்பு
பட்டினி
வக்கோ ீ
ஷபோட்டு பகோடு..”
நின்றோர்.
புரிய
யோ!!
இருக்கு.
வச்சிருக்கிஷய. என்றபடி
நர்ஸ்சம்ைோ உங்க
வட்டு ீ
தன்
வந்து,
சம்சோரம்
வச்சி
நல்
போத்துக்குங்க. இன்னும் ஒரு ைணி ஷநரம் கழிச்சி நீங்க கூட்டிட்டு ஷபோக
ோ
ோம்.
ஆல் த பபஸ்ட் சோர்...” என்று சிரித்தபடி நகர்ந்தோர். கிருஷ்ணசோைிக்கு கண்களில் நீர் வழிந்தது. ஆனந்தக் கண்ணர். ீ கோஷவரியின் படுக்மக
அருகில்
வந்து
நின்று
இருவருக்கும் ஷபச்சு வரவில்ம
அவள்
மகமயப்
பிடித்துக்
பகோண்டோர்.
. இதற்குள் அங்கு வந்த போண்டியன்
நர்ஸ்சம்ைோவிடம் தகவல் ஷசகரித்திருப்போர் ஷபோ அருளுதோன்
அண்ணோச்சி.
பரோம்ப
சந்ஷதோ
. “எல்
ம்.
ோம் பசந்தூர் முருகன்
பிள்மளக்கு
முருகன்
மவயுங்க. பபோண்ணோ இருந்தோ வள்ளின்னு மவயுங்க” என்று பசோல் பவன
சிரித்தோர்.
கிருஷ்ணசோைிக்கு
பவட்கம்
மகமய பைதுவோக விடுவித்தோர். பபண்ணோகப்
பிறந்தோல்
மவக்கஷவண்டும்
என்று
அதற்கு
கோஷவரி
ைணித்துளிகள்தோன் அந்த சந்ஷதோ நிமனப்பு
வந்ததும்
ஆரம்பித்தோள். ஆச்சு?
இப்ப
அழுமகமய
நிறுத்தவில்ம
தனக்குள்
.
ிக்
ி கடகட
கோஷவரியின்
தோன்
பகோண்டோள்.
பபயர் சி
நீடித்தது கோஷவரிக்கு. ைங்கம்ைோவின்
என்ன
வயித்த
ஷகட்க
என்று
பசோல்
பதோண்மடமய
அழுவுற?
ஷகள்வியோகக்
ைங்கம்ைோ
ம்
கிருஷ்ணசோைிக்கு
ஏண்டி
ஷகள்விஷைல்
துக்கம்
வந்துவிட்டது.
ஷபர
அமடத்துவிட்டது.
ஏபதன்று
ஏதோவது
ஆரம்பித்தோர்.
ஷதம்பித்
பதம்பி
புறியவில்ம வ
.
ிக்குதோ?”
ஆனோல்
அழ
“என்ன
கோஷவரி
என்று தன்
அழுதுபகோண்டிருந்தோள்.
ஒருவோரோக அழுமக நின்றதும், “எனக்கு அந்த புள்ளயப் போக்கணுங்க” என்றோள் அவள். “இவ்வளவுதோனோ? நோன் என்னஷவோ ஏஷதோன்னு போத்ஷதன். அதுக்கு இன்னும் ஒடம்பு சரியோகஷ
ஊட்டுக்கு ஷபோவ
. ட்ரீட்பைன்டு
இருக்குதுடி. இப்ப போக்க முடியோதோம். நோை
ோம். பபோறவு நோமளக்கு வந்து போத்துக்குற
ோம் கோஷவரி.
வணோ ீ அழுது ஒடம்பக் பகடுத்துக்கோத. சோைிஷய போத்து நைக்கு ஒரு வரம் குடுத்துருக்கோரு. மதரியைோ, சந்ஷதோசைோ இருக்கணும். புரியுதோ.” என்று சிறு குழந்மதக்குச் பந
ையி
பசோல்லுவதுஷபோ
மபக்கு
ல்
ோம்
ஆறுதல்
பசோல்
ஷபோவக்கூடோது
ிவிட்டு,
அதனோ
நோன்
“நீ
இருக்குற
ஷபோயி
ஒரு
டோக்ஸி ஏற்போடு பண்ணிட்டு வோஷரன்.. நீ நிம்ைதியோ பரஸ்ட் எடு. அழுவோத கோஷவரி..” என்றபடி நகர்ந்தோர் கிருஷ்ணசோைி. கணவன்
ஷபசியதில்
ஓரளவுக்கு
நிம்ைதி
அமடந்த
கோஷவரி,
அயர்ந்தோள். எவ்வளவு ஷநரம் ஷபோனது என்று பதரியவில்ம வந்து ைதியம் ைற்ற
எழுப்பி
டோக்ஸியில்
இரண்டுக்கு உறவினரும்
ஷைல்
இருவரும்
வடு ீ
ஆகிவிட்டது.
வந்துவிட்டனர்.
ஷபோய்
ைறுநோள்
எங்கும்
சற்று
. கிருஷ்ணசோைி
ஷசர்ந்தபபோழுது கோஷவரியின்
ஒஷர
கண்
சந்ஷதோ
ைணி
தோயோரும் ம்
தோன்.
கிருஷ்ணசோைி கமடக்கு லீவு விட்டுவிட்டோர். கமட மபயன்களும் வட்டுக்கு ீ வந்துவிட்டனர். அன்று ைதியம் பபரிய விருந்து வட்டில். ீ அடுத்த நோள், ைோம
ைணி ஐந்து அல்
து ஆறு இருக்கும். யோஷரோ, “அம்ைோ,
அம்ைோ” என்று வோச
ில் அமழப்பது ஷகட்டது கோஷவரிக்கு. பவளியில் வந்து
போர்த்தோள் கோஷவரி. ைங்கம்ைோவின் கணவன் அங்ஷக நின்றிருந்தோன். அவனது மககளில் அந்த பிஞ்சு குழந்மத. அவன் பின்னோல் ஒரு வயதோன பபண், அது
ைங்கம்ைோவின்
தோயோரோக
இருக்க
ஷவண்டும்,
ஒரு
பதிபனட்டு
வயது
ைதிக்கத்தக்க இளம் பபண் ஒருத்தி, அவள் ைங்கம்ைோவின் தங்மகயோக இருக்க ஷவண்டும்; கூடஷவ அந்த மூன்று குழந்மதகளும் என்று பைோத்த குடும்பமும் அங்ஷக ஆெரோகி இருந்தது.
அவர்கமளப்போர்த்ததும் கோஷவரிக்கு அழுமக
வந்தது. “அழுவோதிங்க தோயி. அவ விதி முடிஞ்சிடுச்சி. எங்கள அனோதயோ உட்டுட்டு ஷபோயிட்டோ. சோவரதுக்கு பகோஞ்சமுன்னோடிகூட ‘அம்ைோ வந்துறுவோங்களோ? நீ பநசைோ என்று
ஷபோயி
பசோன்னியோ?’
ஷதம்பினோன்
ைங்கம்ைோ
அவன்.
தங்கச்சி
அவர்கமள
பசல்
என்று அப்புறம்
மும்
ைோைியோரும்
பசல்
ம்
தோய்
தோன்
பசோன்னோள்,
ைழ
ஷபயுது
தோயி.
ஒங்களப்பத்திதோன் ஷபசுவோ. நீங்க நல்
இருந்தோ
பதளிந்து,
“ஊர்
பவட்கத்துடன்
“உங்கள ைங்கம்ைோ
தோயி.” யிருந்து
வந்திருகோங்க”
ில் இருந்தோள் அவள். ஆனோல் இவள் நல்
ைங்கம்ைோவின் இருக்கறதோ
பகோஞ்சம்
என்
அறிமுகப்பருத்தினோன்.
ைங்கம்ைோ சோய
ஷகட்டுக்கிட்ஷடதோன்
என்று
சிரித்தோள்.
சிவப்பு.
ைோதிரி
நல்
வோர்த்மதக்கு
வங்க
வோர்த்மத
ோ இருக்கணும். இந்த பிஞ்சு பகோளந்தய
ஆசீர்வோதம் பண்ணுங்க தோயி என்று அவன் மககளில் இருந்த குழந்மதமய வோங்கி கோஷவரியிடம் பகோடுத்தோள் அந்தப் பபண். அந்தப் பிஞ்சுக் குழந்மத தன் கணமள இன்னும் மூடியபடிதோன் இருந்தது, கோஷவரியின் சிரித்தது.
மகக்கு
வந்ததும்
கோஷவரியின்
ஷதோன்றியது.
உணர்சிப்
அவள்.
சுந்தர். பரந்தாமன்
தன்
கண்ணுக்கு பபருக்குடன்
பபோக்மக
வோமய
ைங்கம்ைோஷவ அந்தக்
ைட்டும்
சிரிப்பது
குழந்மதமய
திறந்து ஷபோ
த்
முத்தைிட்டோள்
மல்லிடக மணக்கிறது ! தைிழிமன முத
ோய்க் பகோண்டு
தரணிமயப் போர்க்க மவத்த உரமுமட படோைினிக் ெீவோ உவப்புடன் என்றும் வோழ்க அளவி
ோ ஆமச பகோண்டு
அமனவரும் விரும்பும் வண்ணம் பதளிவுடன் எழுத்மத ஆண்ட தீரஷன வோழ்க வோழ்க பசோல்
ிஷ
சுமவமய ஏற்றி
சுந்தரத் தைிமழக் பகோண்டு ைல்
ிமக இதமழத் தந்த
ைோதவன் ெீவோ வோழ்க பதோல்ம
கள் ப
வும் கண்டும்
துவண்டு நீ இருந்திடோைல் ைல் ை
ிமக இதமழ நோளும்
ர்ந்திடச் பசய்தோய் நன்றோய்
ஷதோழிஷ
சுைந்து பசன்றோய்
சுகமுடன் பணிமயச் பசய்தோய் ஆதோ
ோல் அந்த ைல்
ி
அமனவரின் வசைோய் ஆச்சு சிறு கமத ைன்னனோக சிறந்து நீ விளங்கினோலும் பபரு ைனங் பகோண்டதோஷ பிரப
ம் ஆகி விட்டோய்
சரிபவ
ோம் வந்த ஷபோதும்
ச
ோ உள்ளங் பகோண்டு
ிப்பி
நிம
பபற உறுதி பூண்ட
நீபயன்றும் நிம
த்து வோழ்க
கண்ணமரக் ீ பகோண்டு நீயும் கமதப
எழுதி நின்றோய்
தண்ணமரக் ீ கோட்டித் தோஷன தமகவுமட பரிமசப் பபற்றோய் உண்மையோய் உமழத்து நின்றோய்
ஊருக்கு ஷவரும் ஆனோய் உன்ன
ம் துறந்து நின்றோய்
உயர்ந்து நீ இருக்கின்றோஷய விண்ணிஷ
நி
வோய் நின்று
பவளிச்சத்மத கோட்டி நோளும் ைண்ணிஷ
எழுத்மத ஆண்டு
ைதிப்பிமனப் பபற்று விட்டோய் ைல்
ிமகமய வளர்த் பதடுத்த
வல்
வஷன நீ வோழ்க
நல்
தைிழ் எழுதி நிற்கும்
நோயகஷன நீ வோழ்க எல்ம
யி
ோப் புகழ் பபற்று
என்றுஷை நீ வோழ்க எழுத்து
கில் ெீவோ நீ
நடந்தம
ந்து நீ தந்த
என்றுஷை வோழ்க வோழ்க நல்
தைிழ் ஏபடைக்கு
நல்விருந்தோய் இருந் தமைமய நோம் ைறக்க ைோட்ஷடோஷை
பதரிந் பதடுத்து மவத்தபபயர் சிறந் ஷதோங்கி நிற்கிறது வரம் பபற்ற ஏடோக ைல்
ிமகயும் ைணக்கிறது
ைல்
ிமகப் பந்தல் ஷபோட்டு
வளர்த்தமன ப
கள்ள ைில் பசய
மர நோளும் ினோஷ
கற்றவர் புகழ நின்றோய் நல் ைல்
ஷதோர் ஏடோய் நோளும் ிமக வளரச் பசய்தோய்
நோட்டிஷ
உள்ளோர் பநஞ்சில்
நோயகன் ஆகி விட்டோய் ைல்
ிமக ைணக்கிறது
ைனபைல்
ோம் ைகிழ்கிறது
பசல்லுகின்ற இடபைல்
ோம்
ெீவோமவ போர்க்கின்ஷறோம் நல்
பதோரு ஏடுதந்த
நற்றைிழன் ெீவோஷவ எல்ம
யி
ோ இன்பமுடன்
என்றுஷை நீவோழ்க
எம். வஜயராமசர்மா … வமல்சபண்
சதைல் கழுவிமுடித்த போத்திரங்கமளபயல் இடுப்பிஷ
ோம் அடுக்கமளயில் மவத்துவிட்டு
இருமககமளயும் மவத்து பபருமூச்சு விட்டபடிஷய தன்
வலுவிழந்த உட
ின் இய
ோமைக்கு சவோல்விட்டவளோய் பசல்
ம்ைோ
வட்டிற்குள் ீ நுமழந்தோள். சின்மனயோ ைண்பவட்டியும் மகயுைோக எப்பவும் வயலுக்குள்ளதோன். வயிற்றுப் பிமழப்பிற்கோக ஏஷதோ ைண்மணக் கிண்டத்தோன் ஷவணும் என்றநிம
சின்மனயோவிற்கு.
வனிதோவின் வழமையோன ஷவம
களில் இதுவும் ஒன்று. அமறமுழுவதும்
ஊதுபத்தி வோசமன கைகைபவன்றிருந்தது. வனிதோ நோதனின் ைமனவி என்பமதவிட பசல் சக
ம்ைோவின் ைகள் என்ஷற கூற
ோம். ைோைியோரிற்கு
விதத்திலும் உதவியோக இருக்கின்ற எதற்கும் முகம் சுழியோத ஒஷர
ைருைகள். குசினி பின்பக்க பசத்மதக்குள்ளோ
புமக வோறதப்போர்த்தோ பசல்
அடுப்புக்கட்டில் தன்ர வழமையோன ஷவம என்றுதோன் பசோல்
ம்ைோ
மயத் பதோடங்கிவிட்டோள்
ஷவண்டும். ஆனோல் வழமைக்கு ைோறோக பகோஞ்சம்
கோரசோரைோகத்தோன் சமையல் நடந்தது. வோசம் மூக்மக துமளச்சு பக்கத்து வட்டு ீ பவோனிமய ஷவ பசல்
ிக்குள்ளோ
புகுந்து வரமவச்சிருக்பகண்டோல்
ம்ைோன்ர மகப்பக்குவத்மத பசோல்
ைோைியோரின் சமையஷ
ோடு ஐக்கியைோகிவிட்டோள். பசல்
சுமை குமறஞ்சது ஷபோ எருக்கம
ஷவ ஷவணும். வனிதோவும் வந்து ம்ைோவிற்கு பகோஞ்சம்
தோன் இருந்தது.
ச் பசடியில் கட்டியிருந்த ஆட்டுக்குட்டி பசடிமயயும் ஷசர்த்து
பிடுங்கிக்பகோண்டு வந்து முற்றத்தில் கிடந்த ைண் கும்பியில் துள்ளித் துள்ளி ஏறுவதும் இறங்குவதுைோய் நின்றது. பசத்மதயி ஆட்டுக்குட்டின்ர ஷசட்மடகமளக்கண்ட பசல் ஆட்டுக்குட்டிமய அங்கோ
இருந்த ஓட்மடக்குள்ளோ
ம்ைோ “ஒருக்கோல் அந்த
துரத்திவிடனம்ைோ” என்றோள். பவோனிக்கு
புரிந்துவிட்டது. இது தனக்கோன ஏவல்தோன். “நோன் தூரைோய் துரத்திட்டு வந்தோ நீ எனக்கு ஒரு அப்பளம் தருவிஷயோ” இது அந்த ஐந்து வயதுச்சிறுைியின் எதிர்க்ஷகள்வி. “சரி துரத்திட்டு வோ தோறன்” என்றோள் பசல்
ம்ைோ. அப்பளஷை
கிமடத்துவிட்டதுஷபோல் பவோனி பம்பரைோய் பசயற்பட ஆரம்பித்து விட்டோள். ஷநரம் பன்னிபரண்டு ைணியிருக்கும் படம
ப்பக்கம் ஒரு மக உள்பக்கைோக
பகோழுவியிருந்த பகோழுக்கிமய விடுவித்து கதமவத்திறக்க முற்பட்டது. எப்படிஷயோ அவளுக்கு அந்தக்பகோழுக்கி எட்டப்ஷபோவதில்ம ஷபோய் படம பசல்
. சின்மனயோதோன்
மயத்திறந்து பள்ளிக்கூடத்தோல் வந்த தன்ர
க்குழப்படிமயத் தூக்கிக்பகோண்டு வந்தோர். கன்னத்தில் முத்தம்ஷவறு,
பவோனிக்கு இனி என்ன விமளயோட ஆள்வந்திட்டு என்ற சந்ஷதோசமும் அப்பளத்ஷதோடு ஷசர்ந்துபகோண்டது. ஆட்டுக்குட்டி ஏறி விமளயோடிய ைண்கும்பியில் இப்ஷபோது பவோனியும் ைிதுசியோவும். அவர்கள் இருவருக்குள்ளும் ஒரு புது உ சுழன்றுபகோண்டிருந்தது. எல்
கம்
ோவற்மறயும் சமைத்து முடித்துவிட்ட
கமளப்ஷபோடு சற்று இமளப்போற திண்மணயில் உட்கோர்ந்த பசல்
ம்ைோ
அயர்ந்து உறங்கிவிட்டோள். நோதன் ஷவம
யோல் வட்டிற்கு ீ வந்தோன். தனது தந்மதமயக்கண்ட
சந்ஷதோசத்தில் ைிதுசி ைோன்குட்டிஷபோல் துள்ளிக்குதித்ஷதோடி தந்மதயுடன் ஒட்டிக்பகோண்டோள். என்றுைில்
ோ பரவசத்துடன் தன் பசல்
க் குழந்மதமய
அள்ளி அமணத்துக்பகோண்டோன் நோதன். முத்தைமழ பபோழிந்தோன். பசோக்ஷ
ட்
என்றோல் ைிதுசிக்கு பகோள்மளப்பிரியம். தன்னுமடய ஷசட் பபோக்பகற்றுக்குள் மகவிட்டு ஐந்தோறு பசோக்ஷ
ட்டுக்கமள எடுத்து அவளது மகயில்
பகோடுத்தோன். சந்ஷதோசத்தில் ைிதந்தோள் ைிதுசி. வனிதோ கணவனுக்கு உணவு பரிைோறினோள். ைோைர நிழ
ில் இதைோன பதன்றல் கோற்ஷறோடு ஷறடிஷயோவில் இருந்து
சின்னக்குயில் சித்திரோவின் போடலும் நோதமன இதைோகத் தழுவிச் பசன்றது. தோயின் ைடியில் தம
மவத்தபடிஷய உறங்கிப்ஷபோனோன். பபற்ஷறோர், ைமனவி,
பிள்மள என சந்ஷதோசைோய் இருந்த நோதன் பதோம
தூர ஷவம
க்கோக
அவர்களிடைிருந்து விமடபபற ஷவண்டியிருந்தது. தோமயக் கட்டியமணத்து தோயிடைிருந்து விமடபபற்றோன். திடீபரன சுய நிமனவிற்குள் தள்ளப்பட்டவளோய் திடுக்கிட்டுக் கண்விழித்த பசல்
ம்ைோவோல் தனது கண்ணமரக் ீ கட்டுப்படுத்த
முடியவில்ம
.வோய்விட்டுக் கதறி அழுதோள். “நோதன் எங்மகயோ எங்கமள
விட்டிட்டு ஷபோய்ட்டோய் என்ர ரோசோ உன்மன இனி எப்ப கோணப்ஷபோறம்.” அவளது கண்ணருக்கும் ீ ஷகள்விகளுக்கும் நோதனோல் பதில் தர முடியவில்ம பமடயலுக்கு முன்னோல் அவனது படம் தோன் இருந்தது. முழுகிவிட்டு வந்து
.
கட்டிய பவள்மளச்சோறியும் தம
விரி ஷகோ
மும் வனிதோவின் நிம
கோட்டியது. இதற்கு ஷைல் அவளோல் அழ முடியவில்ம வோங்கித்தந்த ஷசம
மயக்
. கணவன் ஆமசயோய்
மயக் மகயில் மவத்து விம்ைி விம்ைி அழுதபடி
இருந்தோள். விமளயோடிக்பகோண்டிருந்த ைிதுசியும் பவோனியும் இவர்களது அழுமகஷயோடு சங்கைைோகி விட்டோர்கள். ஏன் அழுகிஷறோம் என்ஷற பதரியோைல் அழுகிறோர்கள். அம்ைோ ஏனம்ைோ அழுகுறீங்கள் விம்ைல்களுக்கிமடயிலும் ைிதுசியின்ஷகள்வி. வனிதோவோல் என்ன பசோல்
முடியும் சீருமடயுடன் ஷபோட்ஷடோவில் இருக்கம்
உன் அப்போ ஒரு ஷபோரளி என்றோ? ஷபோரோளி…!!! என்றோல், அந்தக் குழந்மதக்கு விளங்கித்தோன் விடுைோ? ைகமளக் கட்டியமணத்தபடி அவளோல் அழத்தோன் முடிந்தது. படம
யில் யோஷரோ இருவர் கூப்பிடும் சத்தம் ஷகட்டது…
சத.கஜீபன்;
பங்குக் கிணறு வக்கீ ல்
ைட்டுைல்
வரதரோெோ,
கிருஷ்ணபிள்மளயின்;
கிருஷ்ணபிள்மளயின்
பசோத்துக்கமளயும்
கவனித்து
குடும்ப
தந்மத
வந்தவர்.
வக்கீ ல்.
இரோைநோதபிள்மளயின்
இரோைநோதபிள்மளயின்
பின்னர் ைகன் கிருஷ்ணபிள்மளயின் குடும்பவக்கீ
அஷதோடு
ைமறவுக்கு
ோக இயங்கினோர். ஆதனோல்
அவரின் பசோத்து, குடும்ப விபரம் முழுவதும் அவருக்குத் பதரியும். வக்கீ ல் வரதரோெோவின்
கிருஷ்ணபிள்மளயின் சம்பந்தப்பட்ட மபம
முகத்மதப் மூத்த
ைகள்
போர்த்தபடிஷய இரோெ
அைர்ந்திருந்தோள்
ஷ்ைி.
அவளது
ஷகஸ்
புரட்டியபடி சிந்தமனயில் இருந்தோர் வக்கீ ல். மூமளக்கு
உரம் பகோடுக்க அவருமடய கிளோர்க் ஷைமசயில் பகோண்டுவந்து மவத்த சுக்கு ஷபோட்ட ஷகோப்பிமய உறிஞ்சு குடித்தோர். அவரிடம் தனது ஷகஸ் வி
கமதக்க வந்து குமறந்தது அமரைணி ஷநரைோகிவிட்டது என்பமத இரோெ உணர்ந்தோள்.
அவள்
வக்கீ ம
சந்திக்க
வந்தது
இது
யைோக
ஷ்ைி
முதல்தடமவயல்
.
இதுவமர பீஸோக ைட்டும் ரூபோய் பத்தோயிரம் பகோடுத்திருப்போள். இந்த ஷகமஸ ைட்டும்
இருக்கிற
வக்கீ ல்;
பவன்று
கடன்கமளயும்
சஷகோதரிகள்
தீர்த்துவிட
போக்கியத்துக்கும்
கிமடக்கோைல் பசய்துவிட பசோந்தைோகிவிடும். தண்ணர்ீ
தந்தோல்
அள்ள
ஷவ
ி
வடு, ீ
கண்மூடிய
பின் முமறப்படி
அப்ப
அந்த
பதரியும்
இரோெ
ஷ்ைி
,
கிருஷ்ணபிள்மள
அது
தோத்தோ,
பபரிய
தம
வடும் ீ தம
ஷ்ைி. போக்கிய ருக்ைணி
சஷகோதரிகள்
பசய்துவிட
அமவயளுக்கு
பகோண்டோள் இரோெ
ோம்.
பணக்கோரியோகிவிட
ைட்டுைல்
விெயோவுக்கும்
ஷபோட்டு
இருக்கிற
பகோடுத்தது.
திடீர்
பசோத்தில்
ோைல்
ோம்.
தனது
ஒன்றுஷை
ோம். பங்குக் கிணறு முழுவதும் தனக்கு ைோத்திரம்
முடியோைல் என்
தோன்
ோம்.
ப்பிள்மள
ஷ்ைி.
அப்போவும்
ப்பிள்மளயோன
கிணறும்
நோன்
இருவமரயும்
யோர்
விெய
தம்பதிகளுக்கு
அம்ைோவும்
அம்ைோவுக்கு
அமவயள்
எனக்குத்
கிணற்றில்
இரண்டு
இப்ப எழுதி
ஷபரும்
வரஷவண்டுை.;
என்று,
தோன்
ைனதுக்குள்
ஷ்ைி
என்ற
பபயர்களில்
மூன்று
பபண்கள்
கறுவிக்
பிறந்தோர்கள்.
வோரிசுக்கு ஒரு ஆண்பிள்மள கூட கிருஷ்ணபிள்மள தம்பதிகளுக்கு இல்ம சிறு
வயது
சச்சரவு
முதற்பகோண்ஷட
தோன்.
உணவிலும்
சஷகோதரிகளுக்கிமடஷய கூட
தைக்கு
எப்ஷபோதும்
விரும்பியமத
தோன்
.
சண்மட சமைக்க
ஷவண்டும் என அடம் பிடிப்போர்கள். ஆமடகள் வோங்குவதிலும் பிரச்சமனகமள உருவோக்கி வோக்குவோதப்படுவோர்கள்.
ருக்ைணியின் கணவன் கிருஷ்ணபிள்மள
எவ்வளவு கட்டுப்போட்டுடன் பிள்மளகமள வளர்த்தோலும் பசல்
த்தோல்
தங்கள்
ஷபோக்கில்
வட்மட ீ
ருக்ைணி பகோடுத்த
ஷபோர்களைோக்கினோர்கள்
மூன்று
சஷகோதரிகளும். தகப்பமனக் கண்டவுடன் ைட்டும் அமைதியோகிவிடுவோர்கள்.
ருக்ைணி இல்ம
தன்
.
பிள்மளகளின்
அவர்கமள
பிள்மளகளின்
ஷபோக்மக
ஏன்
ஷபோக்கு
போர்த்து
பபற்ஷறோம்
கவம
ி கவம
படோத
என்றோகிவிட்டது
கிருஷ்ணபிள்மளயின்
போதித்தது. தன் நண்பர்களிடம் பசோல்
ப்
ஷதகந
நோஷள
அவளுக்கு.
த்மத
பவகுவோக
ப்பட்டோர்.
“ இந்த மூன்றும், இப்பஷவ நோய்கடி பூமனகடி என்றோல் நோங்கள் இல் கோ
த்தில்
எப்படி
ஒற்றுமையோக
பட்டோள் ருக்ைணி “எல்
ோம் நீர் பகோடுத்த பசல்
வோழப்ஷபோகுதுகஷளோ”
எப்படி
இருக்கப்ஷபோகினஷைோ
ைஷ
ஸ்ஷடசன்ைோஸ்டரோக ஷவம
சியோவுக்கு
ஈஷபோ,
பசன்று
பீனோங்,
ஷகோ
பதரியோது”இ. பிரித்தோனிய ோ
கிருஷ்ணபிள்மளமய
ைமனவி
ஷைல்
ஆட்சியின்
ஷபோது
ம்பூர்
ஆகிய
இடங்களில்;
பதரியோதவர்கள்
இல்ம
.
பசய்து ஏரோளைோன பசோத்து சம்போதித்தவர்.
பபன்சனியர்
உரும்பிரோயில் ைப
ஷ்ைி,
ைட்டும்
ைஷ
அவரது
பிள்மளகமள பசோத்துக்கள் பசய்து
பசோந்தக்
ஷவம்படி
பவளிஷய
மவத்தோர்.
மூவருக்குைிமடஷய உத்திஷயோகத்தில் யோருமடய
சியோவில்
பிறந்தவர்கள். கிரோைைோன
பள்ளிக்கூடத்தில்
ஷபோகோைல் ஆனோல்
எவர்
வசதியோன
கோரில்
பசோந்தத்துக்குள்
படிப்பில்
பபரிய
வடு? ீ
யோர்
நல்
ஒருவருக்கு
ஒருவர்
வடுகமள ீ
கட்டிக்பகோடுத்தோர்
மவத்து தனது
குடும்பங்களுக்கு இமணக்கும்
பபரிய
உறவு
துமணயோக
பின்னர்
படிப்பித்து,
திருைணமும் சஷகோதரிகள் நல்
பகட்டிக்கோரன்,
அற்ப
வி
யங்களோல்
. ஷபோட்டி பபோறோமையோல்
இருக்கவில்ம
இருக்க
ஷ்ைி
பிறந்தவள்.
கணவன்
பிள்மள
ஷபோன்ற
அவர்களுக்கு கிமடஷய ஒற்றுமை இருக்கவில்ம குடும்பங்களுக்கிமடஷய
அனுப்பி
யோருமடய
ஷ்ைியும்,
விெய
உரும்பிரோயில்
திருைணத்துக்கு
கோசுக்கோரர்?,
இருக்கிறோர்?;,
வடு ீ
இருக்க
கமடக்குட்டி
யன்
ஷகோயில்
கரியங்களுக்கு அள்ளி பகோடுத்தோர். அவரின் பிள்மளகளில் இரோெ போக்கிய
ப்
. இனி அவர்களுக்கு வரப் ஷபோகிற
குமறபட்டோர் கிருஷ்ணபிள்மள. கிருஷ்ணபிள்மள
கவம
ம். தட்டி ஷகட்கோைல் போசத்ஷதோடு வளர்த்தீர் ;.
அதுகளுக்கு உைது போசம் விளங்கவில்ம கணவன்ைோர்
என்று
ோத
ஷவண்டும்
.
சஷகோதரிகள்
என்பமத
ைனதில்
கோணியில் அவர்களுக்கு ஒஷர ைோதிரியோன மூன்று
போவிப்பதற்கு பபோதுப்போமதயும்
கிருஷ்ணபிள்மள. பபோதுக்
கிணறும்,
அமைத்துக்
ஆனோல் ப
ோ
ி
மூன்று வதிஷயோடு ீ
பகோடுத்ததினோல்
ப
பிரச்சமனகள் மூன்று குடும்பங்களுக்குள் வளரத்பதோடங்கியது. அஷதோடு வட்டு ீ எல்ம அவர்
ப்பிரச்சமன ஷவறு. ைமனவி
ருக்ைணி
கமடசி
கோ
த்தில்
பிள்மளகஷளோடும்
ஷபரப்பிள்மளகஷளோடும் வோழ விரும்பினோள். ஆனோல் கிருஷ்ணபிள்மள அமத விரும்பவில்ம
. கோரணம் பிள்மளகள், தன் பபன்சன,; தோன் இருக்கும் வடு, ீ
யோருக்கும் எழுதோத கிருஷ்ணபிள்மள தம்பதிகள் பபயரில் இருக்கும் இருபது பரப்பு
ஷதோட்டக்
கோணி,
கமடசி
கோ
த்துக்கு
தோன்
இல்
ோத
ைமனவிக்கு ஷதமவயோக ஷசர்த்து மவத்த வங்கிப் பணம் ஆகியவற்றில்
ஷபோது
அவர்கள்
கண்மவத்திருக்கிறோர்கள்
கிமடக்கும்
பபரும்
பதோமக
என்பது
ைஷ
சியன்
அவருக்குத் பபன்சனில்
பதரியும். தோங்கள்
தனக்கு
இருவரும்
வசதியோக தனக்கு சீதனைோக கிமடத்த நோலு அமறகள் பகோண்ட ைோளிமக ஷபோன்ற வட்டில் ீ வோழ பசய்து
ோம் என்று தீர்ைோனித்தோர். பிள்மளகமள திருைணம்
பகோடுத்துவிட்டு
வோழ்ந்தோர்கள்.
படுத்தபடுக்மகயோகி மூடமுன்னர்
மூன்று
வருடங்கள்
போரிசவோதத்தோல் பசோற்பகோ
அவர்கள்
போதிக்கப்பட்ட
த்தில்
எக்கோரணத்தோலும்
ைட்டுஷை
கண்மண
ஒன்றோக
கிருஷ்ணபிள்மள,
மூடிவிட்டோர்.
பிள்மளகஷளோடு
ருக்ைணி
கண்மண
வோழக்
கூடோது
என்பது அவர் கட்டமள. பிள்மளகள் ஒருவரோவது அவரது கமடசி கோ உதவவில்ம
.
கிருஷ்ணபிள்மளயி;ன்
ைமறவுக்கு
பின்னர்
த்தில்
ருக்ைணி
தனித்துப் ஷபோனோள். உதவிக்கு கிருஷ்ணபிள்மளயி;ன் தூரத்து பசோந்தக்கோரர் ஒருவருமடய
ைணைோகோத
பபண்
சித்திரோமவ
உதவிக்கு
மவத்துக்பகோண்டோள்;. அமைதியோன குணமுள்ள சித்திரோ, ருக்ைணிமய தன் பசோந்தத் தோய் ஷபோல் சமையல் முதற்பகோண்டு வட்டுஷவம ீ
வமர பசய்து
கவனித்து வந்தோள். “உம்முமடய
ஷகமச
கவனைோக
படித்தனோன்.
கிணற்றில்
உைக்;கும்
இரு
சஷகோதரிகளுக்கும் பங்கு மவத்து தோன் உங்கமட அப்போ வடு ீ கட்டி தரும் ஷபோது
பத்திரத்தில்
போவிக்கவசதியோக பபோதுப்போமத
போ
எழுதியிருக்கிறோர். ோ
ி
வதிமய ீ
மூன்று
இமணக்குை
ஷபோட்டுபகோடுத்திருக்கிறோர்..
குடும்பங்களும்
12
நீங்கள்
அடி
அக
படம
ைோன
ஷபோட்டு
ைற்றவர்களின் ஷபோக்கு வரத்மத தடுப்பது சட்டப்படி தவறு. கோரணம், தோனும் அவர்
ைமனவியும்
உதவியோகவும்
கோணியும்,
ோத
ஒற்றுமையோக
எழுதியிருக்கிறோர். ஷபருக்கும்
இல்
தந்த
அமதப்
த்தில்
நீங்கள்
வோழஷவண்டும் பற்றி
கோணிகஷளோடு
அவருக்கு
பபயருக்கும்
கோ
சீதனைோக
எழுதப்படவில்ம
ஒருவருக்கு
என்பதற்கோக
குறிப்பிட்டிருக்கிறோர்.
ஷசர்ந்திருக்கும் கிமடத்த .
பபரிய
உங்கமட
இருபது வடும் ீ
ஒருவர்
பங்கு
உங்கள் பரப்பு
மவத்த மூன்று ஷதோட்டக்
இன்னும்
தோயோர்
எவர் என்ன
ஷயோசித்திருக்கிறோஷரோ பதரியோது. ஆனோல் உயில் எழுதி மவத்திருப்பதோகவும் தோன் கண்முடிய பின்னஷர அமத திறக்கும் படி எனக்கு பசோன்னோர். அவர் ைனது
புண்பட
நீங்கள்
நடக்க
வக்கீ ல் அமைதியோக ஆஷ
ஷவண்டோம்.
அது
உங்களுக்கு
நல்
தல்
”
ோசமன பசோன்னோர்.
“நோன் தோன் மூவரிலும் மூத்தவள். கூடப் படித்தவள். எனக்குத் தோன் கூடிய பசோத்து தனித்தனி
அப்போ
கிணறு
அம்ைோவுக்குப் எனக்குத்தோன் போட்டியும்
எழுதி பிறகு
மவத்திருக்க
பவட்டியிருக்க அவர்கள்
ஷசரஷவண்டும்.
போட்டோவும்
நோன்
ஷவண்டும். ஷவண்டு;ம்.
இப்ஷபோ
அப்படித்தோன் பிறந்த
ஷபோஷத
ஒவ்பவோரு அப்போ
இருக்கிற என்
ஷைல்
இப்ப
வடு ீ அன்பு
பசோன்னவர்கள்
வட்டுக்கும் ீ இல்ம
.
முத்தவளோன மவத்திருந்த என்று
அம்ைோ
அடிக்கடி எனக்குச் பசோல்லுவோ. என் போட்டனோர் இரோைநோதபிள்மளக்கு என்
ஷைல் பகோள்ள ஆமச.. அது உங்களுக்குத் பதரியும் தோஷன. ஆதனோல் தோன் அவர்தோன் எனக்கு இரோெ “ ஷபருக்கும் உயி
ஷ்ைி என்று பபயர் மவத்தவர்”
ில் எழுதிய வி
யத்துக்கும் பதோடர்பு கிமடயோது பிள்மள.
அது சரி நீங்கள் மூவரும் ஒரு தோய் வயிற்றில் பிறந்து வளர்ந்தவர்கள். ஒஷர இரத்தம் தோஷன ஓடுது. எதற்கோக உங்களுக்குள்மள வணோக ீ சண்மடபிடிக்க ஷவண்டுை.
உங்கமளப்
பதோடங்குவினம்.
பிறகு
போர்த்து
உங்கமட
இந்த
பிள்மளகளும்
ஒற்றுமையின்மை
விஷரோதம்
கோட்ட
பரம்பமரயோக
வளர
பதோடங்கிவிடும். ஊர் சனங்கள் கூட உங்கமள சண்மடக்கோர குடும்பம் என்று பகிடிகண்ணும்.
ஒரு
வருத்தம்
ஒன்றுக்கு
ஒன்று
உதவியோக
“
ஒற்றுமைமயப்
பதோடர்ந்து பசோன்னது இரோெ நீங்கள்
ஷபருக்கும் ஒருவமர
உபஷதசம்
தண்ணி
பகோம்யூனிஸ்டோக இருக்க
ோம்.
துன்பம்
இருக்க
என்றோல்
உங்கள்
ஷவண்டும்.”
புத்திைதிகமள
ஷ்ைிக்கு பிடிக்கவில்ம
பற்றி
ஷபசுகிறீர்கள்.
பசய்யுங்கள்.
அள்ள
இருக்க
ோம்,
அமதப்பற்றி
அஷதோடு
எனக்கு
கவம
வக்கீ ல்
.
அமத
அமவயள்
பபோதுக்கிணத்தில்
விட்டிருக்கிறோர்
குடும்பங்கள்
ஒரு
போக்கியத்தின்
கீ ழ்சோதி
புரு
அரசியல்வோதிகளின் இல்ம
.
இரண்டு
ன்.
எனக்கு
ஆள்
அவர்
ஆதரவு
எங்கமட
எம்பிமய பதரியும். அவர் என் கணவனுக்கு கிட்டத்துச் பசோந்தம். அரசியல் கோரணத்துக்கோக விட்டு
கீ ழ்சோதி சனங்கமள எங்கமட கிணத்திம
நீமர
ைோசுப்படுத்த
போக்கியத்தின் புரு பபோ
ிஷடோல்
அமதபற்றி
என்மட
அவர்
னிடம் ஷகட்டஷபோது “கணக்க கமதத்தோல் கிணற்றுக்குள்
ஊத்தி
கோட்டுகிறோர்.
ஷவண்டுஷை.
தண்ணி அள்ள
எண்மட
ஷபோடுவன்
எண்டு
அவருக்கும்
பவருட்டுகிறோர்.
பகோட்டடி
சண்டித்தனம்
ரோஷெந்திரன்
ஷபோன்ற
சண்டியர்களின் ஆதரவு இருக்கிறது என்பது அவருக்குத் பதரியோது ஷபோ ைட்டுஷை எனக்கு பசோல்
. அது
ோைல் பைசின் ஷபோட்டு கிணற்மற இமறத்து தண்ண ீர்
முழுவமதயும் தன் ஷதோட்டத்துக்கு ைட்டும் விட்டிருக்கிறோள் விெயோ. என்மற அவர் குளிக்கப்ஷபோனஷபோது கிணத்திம
தண்ணி; இல்ம
. நோங்கள் மூவரும்
தண்ணி அள்ளும் ஷபோது எங்கமட பசோந்த வோளிகமளத் தோன் போவிப்பம். ஒரு நோள்
எங்கமட
வோளிமய
களட்டி
கிணத்துக்குள்மள
ஷபோட்டிட்டினம். பபோதுக் கிணமற எனக்கு பசோல் ஆமளக் பகோண்டு இமறத்துப் ஷபோட்டு பச
ோைல் அவளுக்கு பதரிந்த
வுக் கோமச ைட்டும் பங்கு ஷகட்டு
வந்திட்டோள். அஷதோமட இரண்டு ஷபரும் புது ஷவ ஷவ
ிமய
தள்ளிப்
ஷபோட்டு
எனது
கோணியில்
ி ஷபோடுகிஷறோம்; என்று;
ஆறு
ஆக்கிரைித்துவிட்டுதுகள். அஷதோமட ைட்டுஷை போக்கிய கதியோல்களில்
இருந்த
விற்றுப்ஷபோட்டோள். ஓட்மட
மவத்து
போர்க்கிறது
தோன்
இம
கமள
பதன்னம்ஷைோம எங்கமட
வட்மட ீ
அவளுக்கு
ஷவம
பவட்டி
யோல் யோர் .
ஷவண்டும்பைன்று
அங்கு
நி
த்மத
ஷ்ைி என்மட ஷவ எனக்குத்
அமடக்கப்பட்ட வந்து
ஷபோகிறது
நோன்
இனி
ி
பதரியோைல் ஷவ எண்டு
கோசு
பச
ியிம விடுப்பு வழித்து
ஷசமவயமரக் பகோண்டு கோணிமய அளப்பிக்க ஷவண்டும். ” சண்மடக் ஷகோழி ஷபோல் சி
ிர்த்து நின்று பபோரிந்து தள்ளினோள் இரோெ
ஷ்ைி.
வக்கீ லுக்கு
அவள்
என்ஷனோமட
பசோன்னமத
கமதக்க
வர
ஷகட்டஷபோது
முந்தி
சிரிப்பு
உம்முமடய
வந்தது.”
இரண்டு
இப்ப
நீர்
சஷகோதரிகளும்
பவௌ;ஷவறு ஷநரம் போர்த்துவந்து ஒருத்தமரப் பற்றி ஒருத்தர் முமறயிட்டுப் ஷபோட்டு ஷபோயிருக்கினம். பபோதுப்போமதயிம
தங்கமட பகுதியிம
கல்லும்
முள்ளும் ஷபோட்டு தோங்கள் ஷபோக வர இமடஞ்சல் பசய்ததுக்கு அமவயளும் உம்ஷைம
ஷகஸ்
ஷபோடப்
மூவருக்கும் தோன் பச
ஷபோகினைோம்.
வு”.
இந்த
ஒற்றுமையின்மையோம
“ ஷகஸ் ஷபோட்டுப்; போர்க்கட்டும் யோர் பவல்கிறது எண்டு போர்ப்பம். பச பற்றி
எனக்கு
கவம
பகோம்பபனியிம அமவயளுக்கு
ஷவம
போடம்
யில்ம .
நல்
.
படிப்பிக்கோைல்
தோன் வந்த கோரியம் சரிவரவில்ம
என்மற
சம்ைபளம். விடப்
அவர்
துபோயிம
என்ன
பச
ஷபோவதில்ம
என்று ஷவறு வக்கீ ம
வு
.
மவக்க ஷவண்டும் என்று கருவிக் பகோண்டு பசன்றோள் இரோெ
மவப்
ஒயில்
வந்தோலும்
நோன்
வோறன்”.
மவத்து ஷகஸ்
ஷ்ைி.
ஒரு நோள் ருக்ைணியின் திடீர் ைரணம் ஊமரஷய அதிர்ச்சியமடய மவத்தது. ருக்ைணி வட்டுக்கு ீ ைோ இடிக்க வரும் பசல் ைனதில் உள்ள பபரும் ைனக் கவம நல்
த்துக்கு ருக்ைணியின் பிரிவோல்
. கண்களில் கண்ண ீh வடிய “ என்ன
ைனமுள்ள ைனுசி. கஷ்டப்படுகிற ஊர் சனங்களுக்கு எவ்வளவு உதவி
பசய்வோ.
புரு
ன்
பசத்து
இரண்டு
வரு
ம்
கூட
ஆகவில்ம
.
பிள்மளகஷளோமட இருந்து கஷ்டப் படஷவண்டோம் என்ஷனோடு வோ என்று அவர் கூட்டிக்பகோண்டு ஷபோயிட்டோர். உவளமவ தோன் சோக கோரணம்” என்று கவம ருக்ைணியின் அவள்
ப
கூட்டம் ப
இழவு
அந்த ைனுசனும் ைனுசியும்
ப்பட்டோள்.
வட்டுக்கு ீ
ஊர்சனங்களுக்கு;
ஊஷர
திரண்டு
வந்திருந்தது
உதவிபசய்திருக்கிறோள்.
இழவு வடுகளுக்கு ீ ஷபோய் கூ
வடுகளில் ீ
தம்கணவன்ைோமர
நிமனத்து
இழவு
வடுகளில் ீ
ஷபோய்
எதும்
ருக்கு ருக்ைணிபற்றி அவ்வளவுக்கு பதரியோது. கூ
அவர்களுக்கு. மூவரும் பிரிவு மூன்று
அவர்கஷளோடு
ஷபோட்டிக்கு
தோங்க
அழுதோல்
ஒப்போரி
முடியோைல்
சஷகோதரிகளின்;
ஷசர்ந்து
இரோெ
மவத்தோர்கள்.
மூர்ச்சித்து போர்மவகள்
சி
விதமவகள்
ிக்கு ைோறடித்து பழகினவர்கள்.
இழவு சி
அவ்வளவுக்கு
ஷ்ைி, இதில்
மவப்போர்கள்.
ிக்கு ைோர்படிப்பவோகள்.
நோலு
விழுவது ைட்டும்
ஒப்போரி பணம்
போக்கியம்,
விெயோ
நடித்தோள்.
ஆனோல்
இரோெ
ஷபோல்
கிமடக்கும்
ருக்ைணியின்
ஷ்ைி
தோயின்
பிஷரதத்தின்
கோதுகளில் ஷபோட்டிருந்த ரங்கூன் மவரத் ஷதோட்டிலும், கழுத்தில் இருந்த பத்து பவுன தங்கச் சங்கி தோன் இருந்தது.
ியிலும், மகயி
இருந்த தங்க வம
யல்களில் ஷைல்
“ அம்ைோவுக்கு பசோன்னனோன் அப்போ ஷபோன பிறகு என்ஷனோமட வந்திருக்கும் படி. வந்திருந்தோல் இது நடந்திருக்கோது” என்று கதறினோள் போக்கியம். “
அம்ைோவுக்கு,
அன்பு.
என்ஷனோமட
ஷகட்டனோன். எல்
நோன்
அவ
கமடக்குட்டி
என்று
வந்திருங்ஷகோ
ஷகட்கவில்ம
என்னிம
அம்ைோ
.
எங்கள்
அவவுக’கு எவ்வளவு
எண்டு
எத்தமன
குடும்பத்துக்கு
தடமவ
அம்ைோ
தோன்
ோம். இனி எண்மட பிள்மளகள் அம்ைம்ைோ எங்ஷக எண்டு ஷகட்டோல் நோன்
என்ன பதில் பசோல்
ப் ஷபோறன்” விெயோ தன் கணவன் வழி இனத்தவர்கமள
கட்டிப்பிடித்து கதறினோள். மூம எல்
யில்
ஒதுங்கி
இருந்த
பசல்
த்துக்கு
மூன்று
பிள்மளகள்
அழுதது
ோஷை நடிப்போகத் பதரிந்தது. “இப்ப ஏன் ஆக்களுக்கு கோட்டஷவ இதுகள்
ஒப்போரி
மவக்குதுகள்.
சித்திரோதோன் ைடியிம
பசோத்துக்கு
அம்ைோமவ
ஊரிமை
கமடசி
வமர
பகோண்டோடஷவ.
கவனித்தவள்.
உவள்
அவளிண்மட
தோன் அவவுமடய உயிர் ஷபோயிற்று. அப்ப இந்த மூன்று ஷபரும்
எங்மகயோம்
ஷபோயிட்டினம்?” என்று முணுமுணத்தோள்.
பக்கத்தில் அமத ஷகட்டுக் பகோண்டிருந்த பசல்
த்துக்கு பதரிந்த ருக்ைணியின்
பசோந்தக்கோரி ஒருவள் “ சரியோய் பசோன்னோய் பசல் ஒற்றுமையின்மைதோன் ருக்குவின் உயிமர பகதியிம
ம். இந்த பிள்மளகளின் பகோண்டு ஷபோயிட்டு.
இப்ப அவவிட்டிட்டு; ஷபோன ஏரோளைோன பசோத்மத சுருட்டிக் பகோண்டு ஷபோக வந்திருக்கினம், கிமடத்;தது ஷபோதோபதண்டு” என்று ஒத்துப்போடினோள். ஆண்வோரிசு
இல்
உருவோகிஷபோது
ோதபடியோல்
இரோெ
ஷ்ைி
யோர் தன்
பகோள்ளி ைகன்
தோன்
மவப்பது மவக்க
என்ற
பிரச்சமன
ஷவண்டும்
என்று
பிடிவோதம் பிடித்தோள். தகப்பன் உயிஷரோமட இருக்க அவன் பகோள்ளி மவப்பது முமறயில்ம இறுதியில்
என்றோர்
முமறகள்
ருக்ைணியின்
ருக்ைணியின்
பிஷரதம்
ஷவ
தங்மக ி
பதரிந்த
ைகனுக்கு
பவட்டி
ஒரு
கிரோைத்து
அந்த
உரிமை
போமடயில்
சுடம
முதியவர்.
கிமடத்தது.
க்கு
ஷபோனஷபோது
தங்கள் உரிமைமயக் கோட்ட மூன்று பிள்மளகளும் வதி ீ ைட்டும் ஷபோய் கதறி அழுது பிரியோவிமட பகோடுத்து விட்டு வந்தனர். கோடத்து முடிந்து ைறுநோள் ருக்ைணியின் பிள்மளகள் குடும்பம் இனத்தவர்கள் ஆவலுடன் எழுதிப்
வக்கீ ல்
ஷபோட்டு
வரதரோென்,
ஷபோன
உயிம
வோசிக்கத் பதோடங்கினோர். எ “இந்த சுயநி இரோெ
இறுதி
உயில்
பதோண்மடமய
ருக்ைணி கமனத்துக்
தம்பதிகள் பகோண்டு,
ோருi;டய கவனமும் அவர் ஷைல் இருந்தது.
கிருஷ்ணபிள்மள-
யில் எழுதிய உயி ஷ்ைி , போக்கிய
ஷ
கிருஷ்ணபிள்மள-
ோகும்.
ஷ்ைி. விெய
ருக்ைணி
ஆகிய
ஷ்ைி ஆகிய எங்கள்
நோைிருவருை
முன்று
பிளமளகளுக்கு இடத்தில்
எல்
சீதனம்
ோ
பகோடுத்து
சஷகோதரங்களுக்கிமடஷய வோழ்ந்தனர்.
ஒற்றமையில்ம
வசதிகளும் சிறு
திருைணைோன
படிப்பும்
திருைணம்
வயது
த்திம
பின்னரும்
. நோம் அதனோல் பட்ட கவம
சித்திரோ
அக்கோரணத்தோல்
சித்தரோவுக்கு
இருக்கிற முப்பது இ வக்கீ ல் பச
தன்
பசோந்த
வளர்த்து
பசய்துமவத்ஷதோம்.
முதற்பகோண்டு
ஆக்கிற்று. அவர் இறந்த பிறகு உதவி இல் கோ
பகோடுத்து
முன்று
நல் ஆனோல்
ஒற்றமையில்
குடும்பகளுக்குள்
ஷய எம்மை வருத்தக்கோரர்
ோைல் இருந்த என்மன கமடசி
தோய்
என்னுமடய
ஷபோல்
கவனித்துவந்தோள்.
நமககளுை,
வங்கியிம
ட்சம் ரூபோய் பணத்தில்; எனது இறுதிச் சடங்கு பச
வு, வரி ஷபோக, பத்து இ
ோது
வு.
ட்சம் ரூபோயும், எழுதப்படோத இருபது
பரப்பு ஷதோட்டக் கோணியும் பசோந்தைோக ஷவண்டும். நோங்கள் இருந்த வட்மட ீ முதிஷயோர் வோழும் இல் மூ
ம் பரிபோ
ைோக ைோற்றி மூன்று ஷபர் பகோண்ட அறக்கட்டமள
னம் பசய்ய
ஷவண்டும். அதற்கோக வங்கியில்
உள்ள ைிகுதி
பண்த்;மத அன்பளிப்போக தோனம் பசய்கிஷறன். இதற்கோன நடவடிக்மகமய வக்கீ ல் வரதரோெோ அவர்களி;ன பபோறுப்பில் விடுகிஷறன். இப்படிக்கு
கிருஷ்ணபிள்மள
ருக்ைணி
;
இரோெ
ஷ்ைி , போக்கிய
ஷ்ைி. விெய
ஷ்ைி ஆகிய மூவரும் ஒருவர்
முகத்மத ஒருவர் போர்த்தபடி வோயமடத்து ஷபோய் நின்றனர். வக்கீ ல் உயில் வோசித்தமத ;ஷகட்டுக்பகோண்டிருந்த பசல் நல்
ம் “இது இமவயளுக்கு ஒரு
படிப்பிமன. இனியோவது ஒற்றுமையக வோழப் பழகஷவண்டும்” என்றோள்
வபான் குசலந்திரன்
டககளுக்குள் வந்தது
உலகம்
எம்மில் பலர்
வாசல்படி தாண்ைவில்டல. @
- கைகசபாபதி வசல்வ சநசன் -
.கடலந்த கூடுகள். ஷவம
முடித்து வந்ததும் அதுவமர போரத்தில் கழுத்மத
அழுத்திக்பகோண்டிருந்த குளிரோமடமயக் கழற்றி அலுைோரிக்குள் பகோழுவிவிட்டு, குளிருக்கு இதைோக ஒரு ஷதநீமரப் ஷபோட்டு எடுத்துவந்து பைத்திருக்மகயில் அைர “அப்போடோ” என்று பசோல்லும்படியோக சுகைோக இருந்தது. தம
மய நிைிர்த்தி பின்புறம் சோய்த்து அப்படிஷய வ
ைிருந்து
இடைோக பைதுவோகச் சுழற்றினோள் பரிைளோ. கழுத்து ஷநோவு பகோஞ்சம் குமறந்து இ
குவோவது ஷபோ
த் ஷதோன்றியது. அப்படிஷய சூடோன ஷதநீமர
பகோஞ்சம் பகோஞ்சைோக பதோண்மடக்குள் இறக்க சற்றுத் பதம்பு வந்தது. “எப்படி அலுப்பி
வந்தோலும் இந்தத் ஷதத்தண்ணிமயக் குடிச்சோல் ஓர் உசோர்
வரத்தோன் பசய்யுது” என்று எண்ணிக் பகோண்டோள். அப்படிஷய பகோஞ்சம் சோய்ந்தோல் ஒரு குட்டித்தூக்கம் ஷபோட்டு விட சோய்ந்தோல் வட்டு ீ ஷவம
ோம். ஆனோல் அப்படிச்
கள் ஷதங்கி விடுஷை! எனஷவ சோயும் எண்ணத்மதக்
மகவிட்டு விட்டு, ஷதநீரின் கமடசித் துளிமயயும் உறிஞ்சிக் பகோண்டு
எழுந்தோள். தண்ணமரச் ீ சூடோக்கி ைோமவக் குமழத்து, இடியப்பங்கமளப் பிழியத் பதோடங்கினோள் இரவுச் சோப்போட்டுக்கோக. நோடுவிட்டு வந்து இத்தமன வருடங்களோகியும் இந்த இடியப்பப் பிழியல்களும், பிட்டுக் பகோத்தல்களும், ஷசோறு கறிகளும் ைோற்றஷவ முடியோதமவயோகி விட்டன. “இந்த நோச்சுமவ ைட்டும் எங்ஷக ஷபோனோலும் ைோறோைல் இருக்கின்றஷத” என்று எண்ணித்
தனக்குள் சிரித்துக்பகோண்டோள் பரிைளோ. ஒருதட்டு இடியப்பங்கமள மவத்து விட்டு ைற்றத் தட்டுக்களில் பிழியத் பதோடங்கியஷபோது சிந்தமனகள் ஷவறு பக்கம் திரும்பியது. அப்படிஷய கிஷ
ோைீ ற்றர்கமளக் கடந்து, ஊருக்குள்
நுமழந்தது சிந்தமன. இப்ப எப்பிடி இருக்கும் எைது ஊர்? ஒவ்பவோன்றோகப்
போர்த்துப்போர்த்துக் கட்டிய வடு ீ இப்ஷபோது அப்படிஷய
இருக்கோது என்று புரிந்தோலும் ஏற்றுக் பகோள்ளுவது கடினைோக இருந்தது. “வளவுக்குள்ள நிண்ட ஷவப்பைரம் சரியோப் பபருத்திருக்குஷைோ? ைோதுமள நோன் வஷரக்மக பகோஞ்சம் சின்னனோ நிண்டது, அதுகும் இப்ப பபரிசோகி நல்
ோக்
கோய்க்கத் பதோடங்கியிருக்கும். பதன்மனகள் உயர்ந்திருக்கும். பூைரங்கள் எல்
ோம் பத்மத பத்தியிருக்கும். ஒவ்பவோரு ைோரிக்கும் கோடோகோைல்
இருக்கவும், விவசோயம் பசய்பவர்கள் உரத்துக்கோகவும் என்று பவட்டப்பட்டுப் பரோைரிக்கப்படும் ஷவ
ிகளோயிருந்த
பூவரசுகள் எல்
ோம் அடிபபருத்து
கிமளகள் பரப்பி பவய்யில் ைமறத்து மூடியிருக்குஷைோ? பூவரசைரத்திஷ விரும்பி ஒட்டியிருக்கும் ையிர்க்பகோட்டிகள் பபருகி நிமறந்திருக்கும். ஒழுங்மககள் போதங்களோல் ைிதிபடோது ைரஞ்பசடிகளோல் நிமறந்திருக்குஷைோ?
அல்
து நோன் நிமனக்கிறைோதிரி ஒண்டுஷை இல்
ோைல்
இருக்குஷைோ? ஷச! இவங்கள் விட்டோல் ஷபோபயண்டோலும் போத்துக் பகோண்டு வர
ோம்”. சிந்தமனகள் கட்டறுத்த ைோடு ைோதிரி கண்டபோட்டுக்கு ஓட,
தனக்குத்தோஷன ஷபசிக் பகோண்டு இடியப்பத்தட்டுக்கமள இறக்கி மவத்தோள்.
எத்தமன கோ
ம் இங்ஷக வோழ்ந்தோலும் ஊமரயும் வட்மடயும் ீ நிமனக்கோத
நோட்கஷள இல்ம இல்ம
என்று பசோல்
இங்ஷக? எல்
உறவுகள் இல்ம
ோம். அப்படி அங்ஷக உள்ள என்னதோன்
ோம் இருக்கின்றன உறவுகமளத்தவிர. சுற்றிவர
. கூப்பிட்டோல் என்னபவன்று ஷகட்கவும், வந்து ஷசரவும்
நீண்ட ஷநரபைடுக்கன்றது இங்குள்ள உறவுகளுக்கு. தனிைனித சுதந்திரமும்,
ஒருவமர ஒருவர் இமடஞ்சற்படுத்தோத வோழ்க்மகயும் ைிக அதிகைோக இங்ஷக ஷபோற்றப்படுகின்றன. கூட்டுவோழ்க்மக முமறயில் சி
சங்கடங்கள்
ஏற்பட்டோலும், அதிலுள்ள நன்மைகள் அவசியைோகத் பதரிகின்றன இங்குள்ள வோழ்க்மக முமறயில். இளமைக்கோ
த்மத இங்குள்ளமதவிட அங்ஷக தோங்கள்
ைிகச்சுதந்திரைோக அனுபவித்ததோக பசோல் வட்டுக்குள் ீ மகயிலுள்ள பதோம தனித்தனி உ
ிக் பகோள்ளுவோள் பரிைளோ. பூட்டிய
ஷபசியுடனும், கணினியுடனும் இவர்கள்
கத்மத உருவோக்கித் ைோனிடத் பதோடர்பற்ற இயந்திரங்களோக
வோழ்வதோகச் ச
ிப்போள். பரிைளம் இதுபற்றிப் பிள்மளகளுடன் நிமறயஷவ
ஷபசி விட்டோள்; அல்
து அவர்களது பைோழியில் அ
ம்பி விட்டோள்.
இப்ஷபோது பரிைளத்துக்குத் தன்ைீ ஷத பவறுப்போக இருந்தது. “இந்தப் பிள்மளகள் நோன் எப்படி விளங்கப்படுத்தினோலும் சந்ஷதகைோகஷவ போக்குதுகஷள! நோன் என்னஷவோ பபரிசோ இல்
ோதமதப் புழுகிற ைோதிரி மூத்தவள் போக்க,
இமளயவன் வோய்க்குள்ள ஒரு நைட்டுச் சிரிப்புடன் அக்கோமவக் கமடக் கண்ணோல் போக்கிறோஷன!” ைனதுக்குள் கவம
குளிர்கோ
ப் புகோர்ஷபோ
வந்து
மூடிக் பகோண்டது. “நோங்கள் வோழ்ந்த வோழ்க்மகமயப்பற்றிச் பசோன்னோல் இதுகளுக்கு நக்க
ோக இருக்கு” என்று முணுமுணுத்தோள். “இண்மடக்கு
இமதப் பற்றி ஒரு முடிவு எடுக்க ஷவணும்” என்று தனக்குள் பசோல் பகோண்டு சமையம
குளித்து முடித்தோள்.
முடித்து பவளிஷய வந்து, ஆமசதீர சுடுதண்ண ீரில்
இடியப்பத்மதப் பிய்த்து சம்பம
ச் ஷசர்த்து வோயில் மவத்து பைன்று
விட்டு,
“அம்ைோ! இண்மடக்கு சம்பலுக்கு பகோஞ்சம் உமறப்புக்
பசோல்
ைனம் ஏவவில்ம
கோணோது”
ிக்
என்ற மூத்த ைகள் சுதோமவ நிைிர்ந்து போர்த்தோள் பரிைளோ. பதில் .
ைகன் விதுரன் மகப்ஷபசிமய
ஷநோண்டிக்பகோண்ஷட சோப்பிட்டுக் பகோண்டிருந்தோன். கணவன் தயோளனுக்கு பரிைளோ ஏஷதோ ஷபசப் ஷபோகிறோள் என்பது புரிந்தது ஷபோ ஷகள்விக்குறியுடன் போர்த்தோன்.
க் கண்களில்
“என்ன என்மனப் போக்கிறீங்கள்? என்றோள் பரிைளோ. “என்னஷவோ பசோல் “ ம்ம்ம்.. எல்
வோறீர் என்பனண்டு பசோல்லுைன்” என்றோன் தயோளன்.
ோரும் ஊருக்குப் ஷபோய் வருகினம், நோங்களும் ஒருக்கோப்
ஷபோனோல் என்னப்போ?” என்று பைதுவோகக் ஷகள்விமயப் ஷபோட்டோள். தயோளன் சிரித்துக்பகோண்ஷட, “ என்ன இது ஷகள்விஷயோ அல் என்றோன். சி
நோட்களோக அவளது பு
அவன் எதிர்போர்த்ததோகஷவ இருந்தது.
து முடிஷவோ?”
ம்பல்கமள அவதோனித்ததோல் இது
“ஏன்? உங்களுக்கு ஊமரப் ஷபோய்ப் போர்த்துக்பகோண்டுவர விருப்பம் இல்ம
ஷயோ?” என்று ஷகள்விமய ைோறி எறிந்தோள் பரிைளோ.
சுதோ கண்கமள அக
விரித்துக் பகோண்டு “சிறீ
ங்கோவுக்குப் ஷபோகப்
ஷபோஷறோைோ?” என்றோள் ஏறக்குமறய கத்துகின்ற பதோனியில். அவமளப் பபோறுத்தவமர அங்ஷக சண்மடகள் எல்
ோம் முடிந்தபடியோல், அங்ஷக ஷபோய்ச்
சுற்றிவரவும், படங்கள் எடுத்துப் பதிவிடவும் ைிகுந்த ஆவ
ோகவிருந்தோள்.
பரிைளோவுக்கு எரிச்சல் வந்தோலும் அடக்கிக் பகோண்டு, “ஓம், எனக்கு என்ர ஊமரயும், நோங்கள்
கஷ்டப்பட்டுக் கட்டி வோழ்ந்த வட்மடயும் ீ ஷபோய்ப் போத்துக்
பகோண்டு வரஷவணும்” என்றோள். ைகன் விதுரன், “உங்கட வடுகள் ீ எல்
ோம் இன்னும் இருக்கும் எண்டு
நிமனக்கிறீங்கஷளோ அம்ைோ?” என்றோன் அபத்தைோக.
பரிைளோவுக்கு, முகம் சுருங்கி இருண்டது. விதுரனுக்கு தோன் ஏன் வோமயத் திறந்ஷதோம் என்றிருந்தது. “இல்ம
யம்ைோ….அங்மக சண்மட நடந்தபடியோல்….
என்று இழுத்தோன். தயோளன் நிம
மைமயச் சைோளிக்க, “அதுக்பகன்ன, இப்ப ஷபோறபதண்டோல்
ஷபோயிட்டு வந்தோல் ஷபோச்சு. எல்
ோரும் தோஷன ஷபோய் வருகினம்” என்று
அன்மறய ஷபச்சுக்கு முற்றுப் புள்ளி மவத்தோன். பரிைளோவின் தம ைகனின் வோர்த்மதகள் கூத்தோடத் பதோடங்கின.
க்குள்
பரிைளோ பிள்மளகளின் முகக் ஷகோணல்கமளயும் பபோருட்படுத்தோது, ஊரிலுள்ள உறவுகள் அமனவமரயும் பட்டியல் ஷபோட்டு வோங்கி நிரப்பிய பபோருட்கமளக் பகோண்ட பபட்டிகமள, குடும்பத்திலுள்ள அமனவமரயும் இழுத்துக் பகோண்டு வர மவத்து விட்டோள். கட்டுநோயக்கோ விைோன நிம
யத்மத விட்டு
பவளிஷயவருவதற்குள் பரிைளோவின் கண்கள் பிதுங்கி விடுைளவுக்கு பயத்தில் உருண்டிருந்தன. போர்க்கும் எல்ஷ பயத்மத உண்டுபண்ணும் வில்
ோரும் தடுத்துவிடுவோர்கஷளோ என்கின்ற த்தனைோன ஷதோற்றத்தில் கோட்சியளித்தனர்
அவளுக்கு. பவளிஷய வந்ததும் ஒரு பபருமூச்மச விட்டுத் தன்மன ஆசுவோசப்படுத்திக் பகோண்டோள். தயோளனுக்கும் உள்ளூர பகோஞ்சம் க
க்கஷை
இருந்தோலும் பவளிஷய கோட்டிக் பகோள்ளோது பைௌனைோகஷவ இருந்தோர். தயோளனின் ஒன்றுவிட்ட சஷகோதரன் பசல்வன், ஏழு இருக்மககள் பகோண்ட வோமன ஒழுங்குபடுத்தி இவர்கமள யோழ்ப்போணம் அமழத்துச் பசல் வந்திருந்தோன். நீண்ட கோ
த்திற்குப்பின் கண்ட ைகிழ்வில் கட்டித் தழுவிக்
கண்ணரில் ீ சற்று நமனந்த பின்னர், யோழ்ப்போணப் பயணம் ஆரம்பித்தது. பரிைளோ ப
நோட்களோக நித்திமரமயத் பதோம
த்து விட்டிருந்தபடியோல்,
வோகனத்திற்குள் ஏறிய சிறிது ஷநரத்துக்குள்ஷளஷய கண்கள் கனக்க தன்மனயுைறியோைஷ
ஷய நித்திமரயோகி விட்டோள். திருத்தியமைக்கப்பட்ட
விதிகமளக் கிழித்துக் பகோண்டு வோகனம் பறந்தது. இமடயில் எங்ஷக நின்ஷறோம், என்ன பசய்ஷதோம் என்று சிந்திப்பதற்குள் யோழ்ப்போணத்மத வந்தமடந்திருந்தனர் தயோளன் குடும்பத்தினர்.
இந்த இமடப்பட்ட கோ பிடித்தைோன, அல்
த்துக்குள் ஊரவர்கள் அமனவருஷை தைக்குப்
து பதோடர்புகளுமடய பவவ்ஷவறு இடங்களில் தைது
வோழ்க்மகமய அமைத்துக் பகோண்டு வோழப் பழகியிருந்தனர். பரிைளோ
யோழ்ப்போணம் ைோர்ட்டின் வதியிலுள்ள ீ தனது மூத்த சஷகோதரியினது வட்டுக்ஷக ீ பசன்றிருந்தோள். அங்ஷக இடவசதியும் அவர்கமளத் தோங்குவதற்ஷகற்ப
அமைந்திருந்ததோல் அவர்கள் அந்த முடிமவ எடுத்திருந்தனர். தயோளனின்
ஒன்றுவிட்ட சஷகோதரன் பசல்வன் ைோனிப்போயில் வசித்துக் பகோண்டிருந்தோன். இடம் பபயர்ந்த கோ
த்தி
அங்ஷகயும் வந்து சி
ிருந்து ஒரு கமடயில் ஷவம
நோட்கள் தங்குவதோகச் பசோல்
பசய்து வருகிறோன்.
ி, அவமன அனுப்பி
மவத்தோர்கள். பரிைளோ, கண்கமள விரித்துக் பகோண்டு, கோதுகமளயும் கூர்மைப்படுத்திக் பகோண்டோள். இருபத்துநோன்கு வருடங்களல்
ஷவோ
கடந்திருக்கின்றன. அத்தமனமயயும் அள்ளிக் பகோண்டு விைோனஷைறி ைீ ண்டும் நிமனவுகளுள் புமதந்துவிடும் அவசரம் அவளுக்கு. அதற்குள் எத்தமன
ைோற்றங்கள்! ஆனோலும் யோழ் நகரம் பவளிப்போர்மவக்கு எமதயும் இழந்ததோகக் கோட்டிக் பகோள்ளோதபடி கோட்சி தருவது அவளுக்கு வியப்பளித்தது. இமளஞர்களும் யுவதிகளும் ஷைோட்டோர் மசக்கிள்களில் உ
ோவருவதும்,
ஆண்களும் பபண்களுைோக குழந்மதகமள விட்டுவிட்டு ஷைம ஷபோ
ஷவ ஷவம
த்ஷதய நோடுகள்
என்று ஓடுவதுபைன அன்றோட வோழ்க்மக முமறயில் ப
விடயங்கள் முன்ஷனறிஷய கோணப்படுவதோகத் ஷதோன்றியது.
பரிைளோவுக்கு ஊருக்குப் ஷபோக ஷவணும். அவளது இந்த வருமகயின் ஷநோக்கஷை அதுதோஷன. அவளது தைக்மகயின் ைகமனயும் கூட்டிக் பகோண்டு ஷபோக அனுைதி ஷகட்டோள் பரிைளோ. பரிைளோவின் தைக்மகக்கு பகோஞ்சம் விருப்பைின்றிஷய இருந்தது. “அங்க என்னத்துக்குப் ஷபோக நிக்கிறோய்? இப்ப எல்
ோம் ைோறிப் ஷபோச்சு,
ஆைிக்கோரங்கள்தோன் அங்க இப்ப இருக்கிறோங்கள். சும்ைோ ஷபோய் ஏன் வம்மப விம
க்கு வோங்கிக் பகோண்டு?..., “ என்று இழுத்தோள்.
பரிைளோ விடுவதோயில்ம
.
“அங்க கோங்ஷகசந்துமறவமர ஷபோக விடுறோங்களோம். அங்கோ
என்ன எண்டு
ஒருக்கோ எட்டிப் போத்தோத்தோன் எனக்கு ைனம் ஆறும்; அஷதோட எங்கட பிள்மளகளுக்கும் நோங்கள் பிறந்து வளந்த இடங்கமளக் கோட்டினோல்தோஷன எங்கட நோட்டுப் பற்றும் இருக்கிற ைிச்சபசோச்ச உறவுகஷளோமடயும் ஓர் ஒட்டுதல் எண்டோலும் வரும்” என்ற பரிைளோவுக்கு, அக்கோவின் ஊமரப் போர்க்க விருப்பைற்ற, அக்கமறயற்ற ஷபச்சு ஆச்சரியத்மத உண்டுபண்ணியது. இங்ஷகஷய இருந்து எல்
ோவற்மறயும் அனுபவித்ததோல் ஏற்பட்ட பவறுப்பின்
பவளிப்போடு ஒருவமகயில் நியோயைோகவும் பட்டது. பரிைளோ அக்கோவின் ைகமனத் துமணவரக் ஷகட்டதற்கு ஒரு கோரணமும் இருந்தது. அவன் அங்ஷக ஷவம
யில் ஒரு நல்
நிம
யில் இருந்ததோல் அவனுடன் ஷபோவது
போதுபோப்போனது என்று எண்ணினோள். சுதோ தனது கபைரோமவ எடுத்துக்
பகோண்டோள். விதுரன் மகப்ஷபசிமயக் மகவிடோதிருந்தோன். அவனுக்கு கபைரோமவ விட தனது மகப்ஷபசியோல் எடுக்கும் படங்களில் அதிக விருப்புண்டு. எந்தவித இமடஞ்சலுைின்றி, ைோவிட்டபுரம், கீ ரிைம எல்
ோவற்மறயும் கண்டு, தோண்டி, கோங்ஷகசந்துமறமய அமடந்தனர்.
தனக்குத் அறிமுகைோன இடங்கமள கண்கமள மூடி நிமனத்துக் பகோண்டோள் பரிைளோ. கண்கமளத் திறந்து ஷநோக்கியதில் ப பபற்றிருந்தன. ம
வும் ப
வோறோக ைோற்றம்
ற் ஹவுஸ் இடம் ைோறி விட்டோற் ஷபோ
த்
ஷதோற்றைளித்தது. புதிதோக தங்குவிடுதி ஷதோன்றியிருந்தது. வோடிவடு ீ அவ்விடத்திஷ
ஷய இருந்தது அந்நியப்பட்ட ஷதோரமணயில். அப்படிஷய
பகோஞ்சதூரம் நடந்து கமரயோல் இறங்கிக் கடலுக்குள் கோம
மவத்தோர்கள்.
தயோளன் சுற்றுமுற்றும் போர்த்தோன். நிச்சயைோக யோரோவது கண்கோணித்துக் பகோண்டிருப்போர்கள் என்று ஷதோன்றியது. ஆனோலும் யோரும் வரவில்ம
.
பகோஞ்சம் துணிமவ வரவமழத்துக் பகோண்டு கிழக்கு ஷநோக்கிக் கமரஷயோரைோகக் கோல்கமளக் கடலுள்
நமனத்துக் பகோண்டு நடக்கத்
பதோடங்கினோர்கள். சிப்பிகள் பபோறுக்கும் போவமனயுடன் குனிந்து பபோறுக்கியபடிஷய பபோறுக்கியவற்மற மககளில் மவத்துக் பகோண்டு
முன்ஷனறத் பதோடங்கினோர்கள். அஷத சையம் தைது இருப்பிடங்கமளக் கண்டுபிடிக்கும் அவோவில் கண்கள் ஷதடிக் பகோண்ஷடயிருந்தன. இப்ஷபோது அவர்கள் கோங்ஷகசந்துமற பருத்தித்துமற வதிக்குச் ீ சைோந்தரைோக நடந்து
பகோண்டிருந்தனர். அடம்பன் பகோடிகள் பரந்து கிடந்தன ஆங்கோங்ஷக. அது அபைரிக்கன் ைி
ன் போடசோம
ஏபனன்றோல் முன்பபல்
ோம் அந்தப் பகுதிகளிஷ
படர்ந்திருந்தன. நின்ற இடத்தி கட
யின் பின்புறைோக இருக்க ஷவண்டும்.
ஷய பகோடிகள் அதிகைோகப்
ிருந்து சுற்றிலும் போர்த்தஷபோது, ஒருபுறம்
ின் பவளியும், ைறுபுறம் ைரங்கள் மூடிய கோடுகளுைோக பதோம
ந்து
ஷபோன தீபவோன்றில் மகவிடப்பட்டவர்களோக நிற்பது ஷபோன்ற ஷதோற்றத்மத அவ்விடம் உண்டுபண்ணியது பரிைளோவுக்கு. எங்ஷக நிற்கிஷறோம் என்று புரியோது திமகத்து நின்ற நிம
யில் ஓர் வடு ீ கண்ணில் பட,
“இஞ்சரப்போ அது அப்போத்துமர ைோஸ்ரரின்ர வபடல்ஷ ீ கத்தினோள்.
தயோளன், “சத்தம்
ோ?” என்று பரிைளோ
ஷபோடோமதயுைப்போ” என்று சினந்தோர்.
ஆம், அது அவருமடய வஷடதோன். ீ இது ைட்டும் எப்படித் தப்பியது என்று ஷபசிக் பகோண்ஷட முன்ஷனோக்கி பைதுவோக நடந்தனர். நிச்சயைோக இரோணுவம் அவர்களது ஷதமவக்கோக அமத மவத்திருந்திருப்போர்கள். அவர்களது ஊரோனது கோங்ஷகசந்துமற பருத்தித்துமற வதியோல் ீ சரிபோதியோகப் பிரிக்கப்பட்டிருந்த அமைப்பி
ிருந்தது. அதோவது பிரதோன வதியின் ீ பதன்பகுதி மதயிட்டிஷயோடு
ஷசர்ந்தபடியும், வடபகுதியோனது கடற்கமரஷயோடு ஷசர்ந்ததோகவும் அமைந்திருந்தது முன்னர். ஆனோல் இப்ஷபோஷதோ அவர்கள் போர்த்துக்
பகோண்டிருக்க அவர்களது ஊரின் பதன்பகுதிக்கும் வடக்கில் கடற்கமரக்குைிமடயில் ஓடிக்பகோண்டிருந்த பருத்தித்துமற வதிமய ீ விட இன்பனோரு வதிமய ீ கடற்கமரக்கும், கோங்ஷகசந்துமற பருத்தித்துமற வதிக்கும் ீ இமடப்பட்ட பகுதியில் இரோணுவம் அமைத்துக் பகோண்டிருப்பது பதரிந்தது. ஷவம
பசய்து பகோண்டிருந்த
இரோணுவத்தினர் இவர்கமளக் கண்டும் கோணோதது ஷபோ
ஷதோன்றியது இவர்களுக்கு. அமடயோளத்துக்கு ஷசைக்கோம
இருப்பதோகத்
மயத் ஷதடிக்
கண்டமடய முடியோைல் பதோடர்ந்து நடந்தனர். எது எங்ஷகபயன்று அறிய முடியோத ஓரிடத்மதக் கண்களோல் அமளந்து பகோண்டிருந்தோள் பரிைளோ. பரிைளோவின் தைக்மகயின் ைகன் ஷைஷ
முன்ஷனற விருப்பைில்
ோைல்
தயங்கினோன். “சித்தி! இதுக்குஷை இஞ்சோ
ஷபோறது அவ்வளவு நல்
ோயில்ம
கனதூரம் வந்திட்டம்.
இப்பிடித்தோனிருக்கும். நீங்கள் இருந்த இடங்கமளக் கண்டு
பிடிக்கிறது கஷ்டைோயிருக்கும்”
என்றோன்.
பரிைளோவுக்கு தன்னுமடய வட்மடப் ீ பிள்மளகளுக்குக் கோட்டிவிட ஷவண்டும் என்னும் அவோ உந்தியது. “இன்னும் பகோஞ்ச தூரம் நடந்தோல் எங்கட வட்மடக் ீ கண்டு பிடிச்சிட
ோைப்பு” என்றோள் பகஞ்ச
ோக. இது யோருமடய
கோணியோக இருக்கும்? இது யோருமடய கோணியோக இருக்கும்? என்று பக்கத்துக் கோணிகமள அமடயோளம் கண்டு பகோள்ள முயன்று ஷதோற்றுக் பகோண்டிருந்தோள். ஷசைக்கோம
யும், ஷவம்புகளும், பதன்மனகளும்,
பூவரசுகளும், சுற்றுைதில்களுபைன அமடயோளங்களோக அன்று இருந்தமவ எதுவும் இல்
ோத ஒரு வரண்ட பிரஷதசத்தில் தோன் நிற்பதோகத் ஷதோன்றியது.
வட்மட ீ அழிக்க
ோம். ஆனோல் ஊமர அழிக்க
ோஷைோ? ‘ஆம்’ என்று
பரிதோபைோக உண்மையுமரத்தது கண்முன்ஷன விரிந்திருந்த அமடயோளங்களற்ற நி
ம். எப்படி இது சோத்தியைோயிற்று? யுத்தம் அத்தமன
பகோடிஷதோ? ஆக்கிரைிப்பு அத்தமன வ நி
த்தி
ிருந்து ைனிதமரத் துரத்தி, நி
இங்கில்ம
” எனச் பசோல்லும் கோ
திமகத்து நின்றோள் பரிைளோ.
ிமை வோய்ந்தஷதோ? பிறந்து வளர்ந்த த்மத விழுங்கி “உனது பிறப்பிடம்
த்தின் பகோடுமைமய ஷநரிஷ
கண்டு
முன்னும்பின்னுைோக நடந்து ஷதடியவள், ஏஷதோ உணர்வு தூண்ட, பகோஞ்சம் ஷைஷ
றிப்ஷபோய் ஓரிடத்தில்
என்றோள்.
நின்று பகோண்டு, “இதுதோன் எங்கட கோணி”
பிள்மளகள் ஒருவமரபயோருவர் போர்த்துக் பகோண்டனர். தயோளன், ‘இதில்ம முன்னோ
யப்போ’ என்று கூறியபடிஷய பரிைளோவின் வட்டுக்கு ீ
ிருந்த வடுகமளயும், ீ ஷகோவிம
யும் அமடயோளம் கோண
முயற்சித்துத் ஷதோற்றோன். எதுவுஷை அங்ஷக இருந்ததற்கோன அமடயோளங்களின்றி பவறுமை ஷபோர்த்தியிருந்தது நி
ம்.
பரிைளோ பதருவில் இடிக்கப்பட்டுத் தமரஷயோடு கிடந்த சுவர்த்துண்மடப்
போர்த்து, “இதுதோன் எங்கட வட்டு ீ ைதில்” என்று கூறியபடி பவறுபவளிமய பவறித்தோள். “எங்கட வடு ீ எங்க?” என்று தனக்குத்தோஷன ஷகட்டவளுக்கு பநஞ்சிஷ
போரஷைற்றியது ஷபோ
ஷநோபவழுந்தது. சுதோவுக்குத் தோமயப்
போர்க்கப் பரிதோபைோக இருந்தது. பைௌனைோக அம்ைோ வபடன்று ீ கோட்டிய பவறும் நி
த்மதப் படம் பிடித்துக்பகோண்டோள் அம்ைோவுமடய வட்டின் ீ
அமடயோளைோக.
தயோளன் பரிைளோவின் மககமளப் பிடித்துக்பகோண்டு, “திரும்பிப் ஷபோவம்”
என்றோர். ஆங்கோங்ஷக பதரிந்த கற்குவியல்களுக்குள்ளும், பற்மறகளுக்குள்ளும் கண்கமள ஓடவிட்டுத் பதோம
ந்துஷபோன தனது ஊமரயும் தனது வட்மடயும் ீ
ஷதடியபடிஷய பரிைளோ இப்ஷபோது பைௌனைோகத் திரும்பிக் பகோண்டிருந்தோள்.
வி. அல்விற். 01.06.2015.
ஐப்பசி மாதம் - 2016... காற்றுவவளி நைத்தும் கடல இலக்கிய விழா கவியரங்கம் பட்டிமன்றம் இன்ைிடச நூல் அறிமுகம் இன்னும் பல.... காத்திருங்கள்.
தூர் —-
ஷவப்பம்பூ ைிதக்கும்
எங்கள் வட்டுக் ீ கிணற்றில் தூர் வோரும் உற்சவம்
வருடத்திற்பகோருமுமற விஷச
ைோய நடக்கும்
ஆழ்நீருக்குள்
அப்போ முங்க முங்க அதிசயங்கள் ஷைஷ
வரும்
பகோட்டோங்கச்சி, ஷகோ
ி, கரண்டி
கட்மடஷயோடு உள் விழுந்த துருப்பிடித்த ரோட்டினம் ஷவம
க்கோரி திருடியதோய்
சந்ஷதகப்பட்ட பவள்ளி டம்ளர் ஷசற்றிற்குள் கிளறி எடுப்ஷபோம் நிமறயஷவ ஷசறுடோ ஷசறுடோபவன அம்ைோ அதட்டுவோள் என்றோலும் சந்ஷதோ
ம் கம
க்க
யோருக்கு ைனம் வரும்? பமக பவன்ற வரனோய் ீ தம
நிர் பசோட்டச் பசோட்ட
அப்போ ஷைல் வருவோர் இன்றுவமர அம்ைோ
கதவுகளின் பின்னிருந்துதோன் அப்போஷவோடு ஷபசுகிறோள் கமடசிவமர அப்போவும் ைறந்ஷத ஷபோனோர் ைனசுக்குள் தூபரடுக்க
நா.முத்துக்குமார் நன்றி: முகநூல்
சவர்பாய்ந்த விழுதுகள். பரந்தன் முல்ம
த்தீவு வதி ீ நீளம் இடம்பபயர்ந்து ஓடுபவர்களோல்
நிமறந்து இருந்தது.
கண் கூசியபடி எழும் சூரியக் கதிர்கள் அன்மறய தினத்மத ைமழயின்றிய தினைோகப் பிரகடனம் பசய்தது. வதிக்கு ீ வருவதும் வோகனத்மதக் கண்டதும் இறங்கி நடப்பதுைோக அந்த வஷயோதிபமரப் போர்க்க முடிந்தது. மகயில் ஒரு தூக்குப்மப மவத்திருந்தோர். ஒருசி
துணிைணிகள் அதற்குள் இருக்கும் என நிமனக்கிஷறன். நடந்து
பகோள்ளும் பபோழுது மகஷயோடு இமணபிரியோைல் ஆடுகின்ற மகப்மபயில் உடுப்புக்கள் ைட்டும்தோன் இருக்கிறது என்பமதப் பமறசோற்றியது. கோ
ின் பசருப்பு ைட்டும் போதங்கமளப் போதுகோத்துக் பகோண்டிருந்தது.
வயது கூடிய ஷதோற்றம். ஆனோலும் கூன
ில்
ோைல் அவமரப் போதுகோத்தது
ஷதகம். பின்னோல் நடந்து பகோண்டிருக்கும் என்மனக்கூட துமணக்கு அமழக்கோைல் நடந்து பசல்லும் அவரது துணிவு பகோஞ்சம் பிரைிக்கத்தோன் பசய்தது. ஒரு உழவு இயந்திரத்தின் இழுமவப் பபட்டியில் சிகரம் ைோதிரி ைக்கள் நிமறந்து கடந்து பசல்வமத பிரைித்தபடி நின்றோர் அவர். பநல்லு மூமடகள், உழவுக்கோன இயந்திரப் பகுதிகள் நிமறந்து இருக்க அதன் ஷைஷ
ஷய இருந்தவர்களும் வோகனமும் ஒஷர குடும்பத்மதச்
ஷசர்ந்தஷத என்பது பசோல்
ோைஷ
பதரிந்தது.
இழுமவப் பபட்டியின் பின்பகுதியில் இருக்கும் அந்தச் சிறுவன் தனது பசல்
ப்பிரோணியோன அந்த நோமய ைட்டும் அதன் கயிற்மறப் பிடித்தபடி
இருந்தோன். வோகனத்துக்குப் பின்னோஷ
ஷய பபோடிநமடயில் நோயும் நடந்து
பகோண்டிருந்தது. எங்ஷக ஷபோகிஷறோம் என்று பதரியோத சி நோய்களும் அந்த நோமயப் போர்த்ததும் அதன் பின்னோஷ நடக்கபவன நிமனத்து ஓடிவந்தன. அனோதரவோக தன் எசைோனர்கமளப் பிரிந்துவிட்ட அல் பபோழுது அமவகளும் ஏதி
வட்டு ீ தோமும்
து இழந்துவிட்ட
ிகளோக இருப்பமதப் போர்த்து ஒரு பபருமூச்சு
நீண்டு அடிவயிற்றில் இருந்து அவருக்கு வந்திருக்க ஷவண்டும். நின்று நிமனத்து கண்களில் கோஷதோரம் வழியோக சூடோய்க் பகோட்டிய கண்ணமரத் ீ துமடத்துக் பகோண்டோர் அவர். ‘பின்னோல் பசன்று பகோண்டிருக்கும் அந்த நோய்கமளப் ஷபோ அமதத்தோன் பசோல் நின்று நிம
ிற்றுப் ஷபோலும்.
வோ நோனும் ..’ அவர் பபருமூச்சு
த்து பகோஞ்சம் புத்துணர்ச்சிஷயோடு ைீ ண்டும் ஷவகைோக நடக்கத்
பதோடங்கினோர் அவர். துவிச்சக்கர வண்டியில் ஷபோஷவோரும், வதியில் ீ நடப்ஷபோருைோக விடுகின்ற சுவோசம் பவப்பக் கோற்றோக ைோறியிருப்பமத உணர்ந்தோர் அவர். பின்னோல் திரும்பிக் குரல் பகோடுத்தோர் அவர்.
‘தம்பி.. தருைபுரம் எத்தமன மைற்கற்கள் இன்னும் இருக்கும்..’ ‘ஏமனயோ..? இன்னும் நோன்கு மைல் இருக்கும்’ என உமரத்ஷதன். அந்தஷநரம் போர்த்து இன்பனோரு உழவு யந்திரம் இழுமவப் பபட்டியுடன் வந்து நின்றது. அதில் இரண்டு இமளஞர்கள் இருந்தோர்கள். ‘தர்ைபுரம் மவத்தியசோம
க்கு அருகில் இடம்பபயர்ந்ஷதோர் தங்கியிருக்கிறோர்கள்.
அவர்கஷளோடு வதிஷயோரம் ீ நடப்பவர்கமளயும் பகோண்டு பசல் பசய்கிஷறோம்..நீங்களும் வர
உதவி
ோம்..’ என்றோர்கள் இமளஞர்கள். ‘நீங்கள் யோர்..?’
என்றோர் பபரியவர். ‘நோங்கள் பதோண்டர் சமபயில் ஷவம புதுக்குடியிருப்பு ைற்றும் சி
பசய்கிஷறோம்..ஷதசியத் தம
வர் ஷநற்று
இடங்களுக்கு வந்து..இடம் பபயர்ந்தவர்களுக்கு
உடனடி உதவிகமளச் பசய்யும்படி உத்தரவிட்டிருக்கிறோர்..ஐயோ..’ என்றோன் இமளஞரில் ஒருவன்.
எந்தவித உணர்ச்சியுைற்று நின்ற பபரியவர் இழுமவப் பபட்டியில் ஏறினோர் . அவமரத் பதோடர்ந்து நோனும் ஏறிஷனன். பபரியவரின் ஷகோபப் புயம
இல்ம
ச் ஷசோகப் பிடிமய உமடத்பதறிய எண்ணிய
நோன் ‘ஏமனயோ உங்கள் குடும்பம் இங்ஷக இல்ம உதிரும் நீமர ஒருவிரல் துமடக்க..ஒருசி பபரியவர்.
யோ..?’என்ஷறன். கண்களில்
நிைிடங்கமளக் மகயிப
‘உங்களின் துன்பமதக் பகோஞ்சம் உமடத்து விட்டிருக்கிஷறன் ஷபோ என்ஷறன் நோன். ‘இல்ம பதோடர்ந்தோர்..
டுத்தோர் ிருக்கிறது..’
..’ என்ற பபரியவர் ‘..நீ எங்கிருந்து வருகிறோய்..’ என்றபடி
‘ஐயோ திருக்ஷகதீஸ்வரப் பகுதியில் ஒரு கமடயில் ஷவம
பசய்ஷதன்
நோன்..இரோணுவம் வந்தமதத் பதோடர்ந்து ஆறோவது இடைோக இப்பபோழுது நடந்து பகோண்டிருக்கிஷறன்….’ ‘அப்படியோனோல் என்மனப் ஷபோ
என்று..பசோல்லு ‘ என்று பசோன்னோர் பபரியவர்.
பபரியவரின் துயரத்மத உமடத்துச் சுயத்மதக் கிளறிவிட்ட துடிப்பு என்னுள் பபருகியது. ‘எங்கிருந்து வருகிறீர்கள் ஐயோ..’ என பகோஞ்சம் உருக்கைோகக் ஷகட்ஷடன். ‘உனக்கு யோழ்ப்போண இடப்பபயர்வு பதரிந்திருக்குபைன நிமனக்கிஷறன்..போர்க்கிற சோமடக்கு அப்பபோழுது நீ. ஒரு ஒன்பது வயதுக்கும் குமறவோக இருந்திருப்போய் என நிமனக்கிஷறன்..’என்றோர் பபரியவர். பபரியவரின் பூர்வகம் ீ பதரிந்துபகோள்ளுகிற உந்தல் என்னுள் உமடத்து எழுந்தது. ‘அன்மறக்கு அடிபட்டவன் பதோடர்புகள் அற்றுத் துண்டிக்கப்பட்டிருக்கிஷறன்..’ என்றோர் பபரியவர்.
‘பகோஞ்சம் ஞோபகம் இருக்கிறது ஐயோ..போம்புகள் பநளியும் நீர்நிம ைக்கள் தம
களின் ஊஷட
யில் முடிச்சும், சிறியவர்கமளக் மகயில் ஷகோர்த்தபடியும் நடந்து
மகதடி நீஷரரிமயக் கடந்து சோவகச்ஷசரி ஷநோக்கி வந்தது எனக்கு ஞோபகம் இருக்கிறது..’என்றஷபோது பகோஞ்சம் உற்றுப் போர்த்தோர் பபரியவர்.
‘உன் கோந்தப் போர்மவமய எங்ஷகோ கண்டைோதிரி இருக்கிறது..’ என்றோர் பபரியவர். அவரின் குடும்பத்து உறமவ அறிந்து பகோள்ள அவரது இந்தப் பதில் என் ஷவகத்மத அதிகரித்தது.
‘உங்கள் குடும்பம் எங்ஷக..என்னோனோர்கள் பபரியவஷர..’ என்ஷறன். ‘நோன் இப்பபோழுது வன்ஷனரிக்குளத்தில் தனிஷயதோன் ஒரு ைோட்டுைோ
ில் ப
வருடங்களோக இருந்ஷதன். ..இலுப்மபக் கடமவ..
நோச்சிக்குடோ..வன்ஷனரி..அக்கரோயன் குளம் எங்கும் அறுவோன் வந்து குண்டு ஷபோடத் பதோடங்கியதும் பவளிக்கிட்டனோன்தோன் இன்னும் ஓடிக் பகோண்டிருக்கிஷறன்..’என்றோர். ‘நீங்கள் இருந்த வட்டுக்கோரர்..’ ீ
‘அவர்கள் புறப்பட முன் நோன் பவளிக்கிட்டு விட்ஷடன். அங்ஷக எல் ஷபோட்டு ப
ோம் குண்டு
வடுகள் ீ சிதறிவிட்டபதன அறிந்ஷதன்.. நோச்சிக்குடோ, வன்ஷனரி,
அக்கரோயன் குளம் எல்
ோம் பிடித்து விட்டதோக அரசு அறிவிப்பு வந்ததோக ஒரு
பசய்தி இமணயத்தில் கிடப்பதோக ஒரு தம்பி முருகண்டியில் பசோன்னவன்..
இப்பபோழுது ஷகள்விப்பட்டன் இன்னும் சண்மட அங்ஷக நடப்பதோக..நோன் இருந்த வட்டுக்கோரரும் ீ பவளிக்கிட்டுத்தோன் இருப்போர்..இடிவிழுந்தோன் எறியும் குண்டுகளில்.. யோர்தோன் அங்கு இருக்க முடியும் என்றோர்…’ அவர்.
‘அப்படியோனோல் உங்கள் பசோந்தக் குடும்பம் எங்ஷக..’ ‘யோழ்ப்போண இடப்பபயர்வு பசோன்ஷனன் தோஷன..இ
ட்சக் கணக்கோன ைக்கள் கோல்ஷைல் கோல்பநரிக்க நடந்து..
ஒருவர்ஷைல் ஒருவர் விழுந்து..அல்ஷ
ோ
கல்ஷ
ோ
ப் பட்டு நடந்து வருமகயின்
எனது ைகளும் ஷபரப்பிள்மளகளும் என்மனக் மகவிட்டு விட்டோர்கள்…’ ‘அப்படிபயன்றோல்..’ ‘கோ
ில் ைிதிபட்டு நடக்க இய
ோைல் வழிைோறி, பின்னர் கிளோ
ிக் கடல் ஊடோக
கிளிபநோச்சி வந்தஷபோதும், தைிழீ ழ கோவற்துமறயில் பதிந்தஷபோதும் அவர்கமளக் கண்டுபிடிக்க முடியவில்ம ஓடம்ஷபோஷ
..தனிமையோக வோழ்ந்து இப்பபோழுது கமரபதரியோ
வோழ்ந்து பகோண்டு இருக்கிஷறன்..பின்னர் சி
ரின் பசய்தியின்படி
ைகளும் ைருைகனும் திருச்சியில் ஒரு அகதிமுகோைில் இருப்பதோகக் ஷகள்விப்படுகின்ஷறன்..’ ‘உங்கள் பசோந்த இடம் எது ஐயோ?’ ‘அளபவட்டி..என்பபயர் கந்தப்பு.. கந்தர் கந்தர் எனச் பசோல்வோர்கள்..’ ‘உங்கள் ைகளின்பபயர் கை ‘ஆைோம் தம்பி, கை
ம் தோஷன..’
ம் என்ைகள். அவமளத் பதரிகிறது உனக்கு..’
‘நோன்தோன் உங்கள் ஷபரன்..ைோறன் தோத்தோ..
இ
ட்சக்கணக்கோன ைக்களின் இடம்பபயர்வில் அம்ைோ, அப்போ அமனவமரயும்
பதோடர்பின்றி நடந்தனோன் திருக்ஷகதீஸ்வமரக்குச் பசன்ஷறன்… உங்கள்
முகத்மதக் கூட இப்பபோழுது என்னோல் அமடயோளம் கோணமுடியவில்ம பபயர் ைட்டும்தோன் கோதில் ஒ
ித்த வண்ணைிருந்தது..தோத்தோ..’ ‘விடுபட்டுப்
ஷபோனவர்கள் எடுபட்டுப் ஷபோகவில்ம
போர்த்தோயோ.. கோந்தம் என்போர்கஷள அது
பசோந்தத்திற்கும் உண்டு ஷபரோ.. ‘ அவர் பசோல் என்று ஏககோ
…
ி முடிப்பதற்குள்.. ‘பபரியவர்..’
த்தில் அந்த இமளஞர்கள் கூப்பிட்டோர்கள்.
‘என்ன பபரியவஷர இந்தப் ஷபோர் உங்கமள என்ன ைோதிரிபயல்
ோம் அம
க்கிறது
என்ற ஷவதமன உங்களிடம் பதரிகிறது..என்ன பசய்வது…?’ ‘இல்ம
யில்ம
..சுதந்திரம் என்பது சுமையில் இருந்து வரும் ஒரு பிரசவம்
தம்பி..’ ‘தோத்தோ.. ‘ஆரத் தழுவிக் பகோண்ஷடன். இறுகப் பற்றியபடி என்மன அமணத்துக் பகோண்டிருந்தோர் தோத்தோ..
‘ஷவர் போய்ந்த விழுதுகள்’ என்ற அந்த இமளஞர்களின் குரல் எங்கள் கோதுகளில் விழுந்து பகோண்ஷடயிருந்தது..
-இராசலிங்கன். நன்றி – Tamil women – தமிழ் மகளிர் சநார்சவ / வவளிச்ச வடு ீ
வவளிவந்துவிட்ைது! இலக்கியப்பூக்கள்- 2 ஈழத்து மடறந்த படைப்பாளர்கள் பற்றிய கட்டுடரகள் அைங்கிய வதாகுப்பு.. பல அறிஞர்கள் எழுதியுள்ளைர். வவளியீடு: காந்தளகம் 4, முதல் மாடி, இரகிசா கட்ைைம், 68, அண்ணா சாடல, வசன்டை - 600 002.
வதா.சப.: 0091 - 44 - 2841 4505 மின்ைஞ்சல்: tamilnool@tamilnool.com மின்ைம்பலம்: www.tamilnool.com
பவளிவந்துவிட்டது! எழுத்தோளர் விபரத் திரட்டு பு
ம்பபயர் ஈழத்து பமடப்போளர்களின் விபரங்கள் அடங்கிய
பதோகுப்பு நூல். அகர வரிமசப்படி பதோகுப்பட்டுள்ளது. ஓவியோ பதிப்பகம் A/c. No.: 896488767 Bank: INDIAN BANK BATLAGUNDU, TAMIL NADU. Pincode: 624202 IFSC Code: IDIB000B116
oviyapathippagam@gmail.com