காற்றுவெளி மாசி இதழ்

1

மாசி 2015

கலை இைக்கிய இதழ்

2

காற்றுவெளி மாசி 2015 ஆசிரியர்: ஷ

ாபா

கணினியிடலும்,ெடிெமமப்பும்: கார்த்திகா.ம பமடப்புக்கள் அனுப்பஷெண்டிய முகெரி: R.Mahendran, 34 Redriffe Road, PlaistoW, London E13 0JX UK mullaiamuthan@gmail.com பமடப்புக்களின் கருத்துக்களுக்கு பமடப்பாளர்கஷள வபாறுப்பு.

நன்றி:

கூகுள் முகநூல்(கயல்ெிழி)

3

ெணக்கம். தாமதத்திற்கு ெருத்தம் வதரிெிக்கும் அஷத ஷெமள சிறுசஞ்சிமககளுக்குரிய பார்மெ உள்ளெர்கள் புரிந்து வகாள்ெர் என்கிற நம்பிக்மகயும் உண்டு. பமடப்பாளர்கள் நம்பிக்மகயுடன் எழுகிறார்கள்.அனுப்புகிறார்கள். நன்றி. வதாடர்ஷொம். அஷத ஷபால இம்மாதம் வெளிெரவுள்ள இலக்கியப்பூக்கள்,எழுத்தாளர் ெிபரத்திரட்டு நூல்கமளயும் ொங்கி ஆதரவு வதரிெியுங்கள். உங்களின் அதரஷெ பல நூல்கமள வெளியிடும் ஆர்ெத்மத ெளர்க்கும்.. இலக்கியெிழாெிமன ெருகிற ஆெணி மாதத்தில் நடத்த திட்டமிடப்பட்டுள்ளது. மீ ண்டும் அடுத்த இதழின் மூலம் சந்திப்ஷபாம். நட்புடன்,

4

நிைாவின் சிதிைங்கள் நிலா ஒன்று கமடசியாக ஒளியிடும் தருணம் என்றுதான் கருதிஷனன் அந்தக் கணப்வபாழுமத!

இதுதான் இறுதித் தருணம் இதுதான் கமடசி நிமிடம் என்று ஒவ்வொருெரும் ஷெவ்ஷெறு ஷகாணங்களில் சிந்தித்து கண்கள் சிந்தினார்கள் கட்டியமணத்து ஒப்பாரி மெத்து கெமல பகிர்ந்தார்கள் துயரில் மூழ்கினார்கள்

அந்த ஒற்மற நிலா புன்னமக ஒளி ெசி ீ ஷபச ஆரம்பித்தது நான் சிதறப் ஷபாகிஷறன் அது உண்மம!

5

நீங்கள் கூறுெது ஷபால் நான் முடியெில்மல!

ெிடிவு ஷதடுகிஷறன் இருளுக்கு ஓளி பரப்பப்ஷபாஷறன் என் சிதறலில்தான் அது கிமடக்கும் நான் ஷபாகிஷறன் என்று சற்று ஷநரத்தில் ஷெடித்து சிதறியது அந்த பலஸ்தீன ப+மியில்

மிஹிந்தலைஏ.பாரிஸ் கட்டுக்ககைியாவ

6

நல்ை விபச்சாரி பிஞ்சு ெயிறு பசிபசிக்க

பால் ஷெண்டி அழுதழுது

ஷசார்ந்து ஷபாய் கிழிந்த பாயில்

உருண்டுருண்டு அழுகின்றது பாெமெள்

ஏதுவசய்ொள் உடல்பசிக்க ஆடென் சுக ெரம் ஷகட்டு ஆங்ஷக ொயில் ெமர

துமணயிழந்து

இரண்ஷட ெருடம் தனிஷய

பாெம் அெள் ஏது வசய்ொள்

அெள்

ெயிற்றுப்பிணி ஒழிக்க ெலக்மக வகாண்டு பிள்மள மீ ட்க இடக்மகவகாண்டு ஆமட அெிழ்க்க பச்மசயுடல் ெலிவயடுக்க பாெமெள் என்ன வசய்ொள்

7

குங்குமமிட்ட வநற்றி ெமளயலிட்ட மககள்

ெல்லமம இழந்தஷதஷனா? சிெந்த ஷமனி

வெளிர்ந்த ஷசாகம் பாெமெள்

ஏது வசய்ொள் உடல் ஷசார்ந்து

இடுப்பு ெலிவயடுக்க தூக்கமிழந்தெள்

காமல மாமல மூன்று ஷெமள ெிருந்தினர் அெள் குடிஷலறி

தாகம் தீர்த்துப் பசி ஷபாக்கி வெளிஷய வசல்ல முடிெில் அெள் வபற்ற பட்டப்வபயர்

நல்ல ெிபச்சாரி.....

டானியல் ஏஜே பிரான்ஸ்

8

கசவ்வாய்க்கிழலம 'அம்மா. .' பசிஷயாடு ஒரு பரிதாபக்குரல். 'என்ன.... ' எட்டிப் பார்த்து இரக்கமாய்க் ஷகட்டாள் இந்த ெட்டம்மா. ீ காமலயிருந்து சாப்பிடல்ல கால்தூக்கி நடக்க முடில்ல கால் ெயித்துக்கு சரி கஞ்சி இருந்தா தாங்க. அந்த ஆண்டெர் ஒங்கள ஆசீர் ெதிப்பாங்க.. தளதளத்துச் வசான்னான் ெளவு நுமழந்த பிச்மசக்காரன். உள்ஷள ஓடினாள். உள்ளம் கமரந்தாள் . தட்டு நிமறய சாதம் இட்டாள். ஷெகம் வகாண்டு

9

சுன்னாகத்தில் இருந்து ஜபசுகிஜேன் இன்று என்னாளும் துக்கமாய் ஷபாய்ச்சுதடா எண்வணய் கலந்துெிட்ட தண்ணரால் ீ

எங்கள் கண்ணரும் ீ ஆறாய் ஓடிடுத்தடா ஊருக்வகல்லாம் ஒளி வகாடுத்த ஊருக்கு உயிர் ஷெருக்கு உமல மெக்கும் நிலமம ஆயிடுத்தடா பாருக்குச் வசால்லி என்னத்மதக் காண்ஷபாம்

எங்கள் ஷதமெக்கு இனி பதில் யார்தான் வசால்லுெஷரா..? உணவு இன்றித் தெித்த வபாழுதுகளில் ஏமழச் சிறுெர்களுக்கு நிலத்தடி நீமர

அள்ளி அள்ளிக் வகாடுத்தது ெலிகாம பு‘மி இது நீர் உணவும் நஞ்சாகிப் ஷபானதால்

ஷெர் இழந்து ஷபாெஷரா எம் சந்ததி..? நீரில் நஞ்சு தூெிய வநஞ்சங்களுக்கு நீண்ட கால ஆயுள் இல்மல ஆயுள் இல்மல புழுத்துப் புழுத்து சாெர் உழுத்து உழுத்து ெழ்ெர் ீ சாெதற்குக் கமடெர் என்று சாபமிடுகின்ஷறன்

நாங்கள் ஒரு ஷநர ஷசாறு உணவுக்கு மாத்திரமின்றி ஒரு ஷநர நீர் உணவுக்கும் ஏங்கி ஏங்கிச் சாகுகிஷறாஷம..! சுன்னாகத்தில் இருந்து ஷபசுகின்ஷறன் நாெறண்டு ஷபசுகின்ஷறன் நாசமாய் ஷபானெர்கமள சபித்துக்வகாண்ஷட ஷபசுகின்ஷறன் நாசமாய்ப் ஷபானெர்கள் மீ ண்டும் மீ ண்டும் ெணான ீ ொர்த்மதமளஷய ஷபசுகின்றனர் ெிழலுக்கு இமறத்த நீராய் ஷபசுகின்றனர் இங்ஷக எம்மெர்கள் சாவுகின்றனர் வசாட்டு மருந்து வசாட்டு மருந்து என்று வசால்லுகிறார்கள் இப்ப எங்களுக்குக் கிமடக்கும் வசாட்டு நீர்கூட “வசாட்டு மருந்து ஷபாஷல.... எட்டுத் திக்கும் கட்டி ெளர்த்த எங்கள் வகட்டி உள்ளங்களுக்கு வசாட்டுத் தண்ணர்ீ ஷகட்டு அமலந்ஷதாம் நாயிலும் கமடயராய் யாரும் எமமப் பார்த்தனர் வெயிலும், கழிஷொயிலும் ஷமலிருந்து கீ ழாய் கீ ழிருந்து ஷமலாய் சுட்வடருக்கும் துெண்வடரியும்

10

ெலிகாம நிலம் ெலி நீளும் ெறண்டு பாளம் பாளமாய் நிலம் ெறளும் நாங்களும் அப்படிஷய...

மனிதர்கள்.... மனிதர்கள்........ மனிதர்கள்...... யாராெது.... யாராெது..... யாராெது....... இருக்கிறார்களா...? இருப்பார்களா....?

மூச்சடங்கியபடி மூடிக்வகாண்டிருக்கும் எங்கள் உயிமரப் பிடித்து ெிட எம்மமக் காத்துெிட ெளமான எங்கள் பு‘மியினதும்

அந்தப் பு‘மியில் ொழும் மனதர்களும் மனிதர்கஷள

என்பமத மற்றெரும் உணர்ந்துெிடும் காலம் ெமர

சுன்னாகத்திலிருந்து நான் ஷபசிக்வகாண்ஷட இருப்ஷபன்

சமரபாகு சீனா உதயகுமார்

11

Rik tpOJfSld; rilj;J tsh;e;j My kuk; ghijNahuj;jpy; fk;gPukhf fhl;rpaspj;jJ. tpOJfs; rilj;j mk;kuj;jpd; Rikia jhq;fpd. mjd; epoypy; xU Rikjhq;fp. ahNuh xU Gz;zathd; rpe;jidapy; gy jrhg;jq;fSf;F Kd;dh; fw;fshy; cUthf;fg;gl;l cgakJ. Rikjhq;fpapd; fw;fspy; jkpo; vOjpg; gofpapUf;fpwhh;fs;. rpj;jpuk; $l tiue;J gofpapUf;fpwhh;fs;. ghtk; Rikjhq;fp> Vlhf khwptpl;lJ NghYk;. vj;jidNah topg;Nghf;fh;fs; jiyapy; Rke;J te;j Rikfis mJ $ypngwhky; jhq;fpr; Nrit Ghpe;jJ. mr; Rikjhq;fp 18k; Ehw;whz;by; kd;dh; xUtuhy; Njhw;Wtpf;fg;gl;lJ vd mjd; tuyhW Ngrpdh; rpyh;. cz;ik xUtUf;Fk; njhpahJ. Rikia ,wf;fpitj;Jtpl;L topg;Nghf;fh;fs; Myku epoypy; ,sg;ghwpr; nry;tJz;L. mJ kl;Lk; cz;ik. . kuKk; Rikjhq;fpAk; ,ize;J nra;j Nritia mt;T+h; kf;fs; ftdpj;jjhf ,y;iy. ghijf;fUNf ,Ue;j me;j Rikjhq;fpia ngah;j;J vLj;J ghijia tphpthf;f top tpl Ntz;Lk;. mg;nghOJjhd; fpuhkj;Jf;F g]; Nghf;F tuj;J tUtjw;Fk; fpuhkk; Kd;NdwTk; trjpahf ,Uf;Fk; vd;W fUj;J njhptpj;jhh;fs; CUf;F VNjh ey;yJ nra;ag; Nghtjhf epidj;j rpy gzk; gilj;j murpay; gpuKfh;fs;. Kjypy; Rikjhq;fp> mjd; gpd;dh; My kukh mth;fsJ ,yf;F vd;w Nfs;tpia vOg;gpdhd;; Kw;Nghf;Fthjpahd xU fpuhkj;J ,isQd;. mj; jpl;lj;ij Kd; itj;jth;fSf;F tho;f;ifapy gzk; ifepiwa ,Ue;jjhy; FLk;gr; Rik> ciog;ghspfspd; ghuk; > r%f Nrit Nghd;wit Kf;fpakhdjhf ,y;yhky; ,Uf;fyhk;. Mdhy; ghij Xukhf> My kuj;Jf;F mz;ikapy; Xiyf; $iuAld; rpW NjdPh; fil itj;jpUe;j KUNfR Rikjhq;fpAk; My kuKk; nra;j Nrit gw;wp fijahf nrhy;yf;; $batd;. mJ NjdPh; fil kl;Lky;y irf;fpy; filAk; $l. xU rkak; fLk; nta;apypy; jiyapy; jdJ cw;gj;jpg; nghUl;fis re;ijf;F vLj;Jr; nrd;;W tpw;gjw;fhf tpah;f;f tpah;f;f Rke;J te;j tptrhap xUtd; %h;r;rpj;J fPNo tpohj epiyapy; mtDf;F ifnfhLj;jJ me;jr; Rikjhq;fp. nfhz;L te;jij mjpy; itj;Jtpl;L kaf;fk; fz;fisr; Rol;l fPo; Kr;R ngU Kr;R thq;fpagb Rikia jhq;fp te;jtd;; Jhzpy; rha;e;jgb kaq;fptpl;lhd;.. miu capNuhL ,Ue;j mk;kdpjidf; fz;l KUNfR Xbg;Ngha;; Kfj;jpy; jz;zPH; njspj;J tuz;l njhz;il ,jkhf ,Uf;f ghidapy ,Ue;j Fsph;e;j jz;zPiuf; nfhLj;J Raepiyf;F mtidj; jpUg;gpf; nfhz;Lte;jhd;. gpwF jhd; njhpa te;jJ jd;idg; Nghy; ngUk; FLk;gr;RikiaAk;> fld; RikiaAk; mt;tptrhap Rkf;fpwhd; vd;W. mJ Nghy; vj;jidNah

12

topg;Nghf;fh;fis KUNfR re;jpj;J cwthbapUf;fpwhd;. mf;fpuhkj;Jf;F te;J NghFk; topNghf;fh;fs; gyh; KUNfRtpd; Ml;Lg;ghy; fye;j Mil kpjf;Fk; NjdpiuAk; fz;zhbg; Nghj;jy;fSf;Fs; ,Ue;j Rlr; Rl tiliaAk;; Ritj;Jr; nry;yhjth;fs; ,y;iy. mJTk; jd; ifg;gl jahhpj;j NjdPUk; ,why; Gijj;j fliy tilf;Fk; xU jdp ,yl;rid ,Ug;gJ KUNfRTf;Fj; njhpAk;. me;j tilapd; Ritia mDgtpf;fNt ntFJhuj;jpy; ,Ue;J NeNu fs;Sj;jtwizf;Fg; Nghf Kd; gyh; te;J thq;fpg; NghtJz;L. khiy ehd;F kzpf;Fs;> jahhpj;j tilfs;Kbe;J tpLk; msTf;F tpahghuk; XusTf;Fr; rpwg;ghf ,Ue;jJ. NjdPh; fil kl;Lky;y irf;fpy;fs; thliftpLtJ> gQ;ruhd bA+g;Gfis rpy epkplq;fs; NjdPh; Fbj;J Kbg;gjw;Fs; xl;bf; nfhLg;gJ> irf;fpy; rpy;Yfis nespntLg;gJ> GJ lah;fs; khw;WtJ tpw;gidf;F te;j ghtpj;j irf;fpy;fis ey;y tpiyf;F tpw;W nfhkp\d; ngWtJ KUNfRTf;F ifNjh;e;j fiy. uyp > ul;[;> `k;gh;> g[h[p irf;fpy;fspd; . juk; > R+l;Rkq;fis Kw;whf mtd; mwpe;J itj;jpUe;jhd;. kuKk; Rikjhq;fpAk; nra;j r%f Nritapy; jdf;Fk; gq;Fz;L vd;gij mtd; mwpahky; ,y;iy. Mdhy; jhd; nra;j Nrit tUkhdj;ij mbg;gilahff; nfhz;lJ vd;gJk; mtDf;F njhpAk;. ,d;Dk; rpy tUlq;fspy; Nkhl;lh; irf;fpy;fis jpUj;JtJk;> thliff;F tpLtJk; Nghd;w njhopy; ];jhdj;Jf;F jhd; cau Ntz;Lk; vd;gJ mtd; jpdKk; fz;Lnfhz;bUf;Fk; fdh. mt;tpahghuk; mtdJ je;ij tpl;Lr; nrd;w KJrk;. mf;filapy; jhd; jd; je;ijaplkpUe;J Ntiy fw;wtd;. vl;lhk; tFg;G tiu kl;LNk gbj;jtd;. gbj;Jg; gl;lk; ngw;wth;fs; Ntiyapy;yhky; jphptijf; fz;l mtd; jd; FLk;gg; ghuj;ijr; Rkf;f jdf;Ff; ifnfhLg;gJ mf;filjhd; vd;gij mtd; Ghpe;J nfhs;s mjpf fhyk; vLf;ftpy;iy. fil mike;jpUe;j fhzp mtDf;Fr; nrhe;jkpy;yhtpl;lhYk; filapd; chpik mtDilaJ. ghij tphpTj; jpl;lj;jpy; Rikjhq;fpAk; MykuKk; kiwe;J tpl;lhy; jd; fhzpAk; filAk; gwp Ngha; tpLk; vd;w gak; mtDf;F ,Ue;J te;jJ. jdJ kidtp> mtsJ tapw;wpy; tsUk; Foe;ij mNjhL tsh;e;jgps;isfs; %th; ,th;fspd; tUq;fhy tho;f;ifr; Rikiaj; gy tUlq;fs; jhDk; jd; irf;fpy; filAk; jhd; Rkf;f Ntz;Lk; vd;gJ mtDf;Fj; njhpAk;. mtDf;F cjtpahf rpy rikaq;fspy; mtdJ %j;j kfd; nry;tuhR cjtpahf ,Ug;ghd;.

13

jd; njhopiy> ek;gpf;if cs;s xUtDf;F fw;Wf; nfhLg;gjd; %yk; jdf;Fg; gpd; jd;idg; Nghy; filapd; nghWg;ig mtd; vLf;fyhk; my;yth? filapUe;j ,lk; mtDf;F mjph;\lj;ijf; nfhLj;jJ.“Rik jhq;fp irf;fps; fil” vd;why; mt;T+hpy; njhpahjth;fs; ,y;iy. filf;F te;jpUe;J Kd;Nd Nghlg;gl;bUe;j Rz;zhk;G fiwfs; glh;e;j ,U gioa thq;Ffs;. filapy; njhq;fpf; nfhz;bUe;j Ritahd fjyp thiof; Fiy. Nghj;jy;fspy; myq;fhpf;Fk; czTg; gz;lq;fs;> NjdPh; jahhpj;J toq;f cjtpahf ,Uf;Fk; gpj;jisg; ghj;jpuk;. ,it KUNfR filapd; milahsr; rpd;dq;fs;. thq;Ffspy; mkh;e;J nghOJ Nghf;f murpay; NgRtJ KUNfRf;F gpbf;fhj tplak;. mjw;fhfNt filapy; “tk;Gk; tje;jpAk; Ntz;lNt Ntz;lhk;” vd;w ,uj;jpdr; RUf;fkhd trdj;ij gyifapy; vOjpapUe;jhd;. “ fld; el;Gf;F gif” vd;w thrfk; fld; Nfl;gth;fis fpl;l neUq;ftplhJ jLj;jJ. murpay; NgRtjhy; rz;il cUthfp rpdpkhg; glq;fspy; tUk; fhl;rpiag; Nghy; jdJ fil ghjpg;gilaf; $ba epiyia mtd; jtph;j;jhd;. ,U rpdpkh ebiffspd; tpsk;gug; glq;fs; kl;Lk; mtdJ fil Nky; topNghf;fhpd; ftdj;ij <h;j;jJ. mij ,urpj;J tpkh;rdq;fs; nra;gth;fSk; ,Uf;fj;jhd; nra;jhh;fs;. glq;fis jd; filapy; xl;Ltjw;F KUNfR gzk; Nfl;fhky; ,y;iy.“tho;f;ifNa xU tpahghuk;” vd;gJ mtdJ nfhs;if. tk;G Ngrp gpur;rid cUthfhky; jtph;g;gjw;fhf jdf;Fj; njhpe;j xUth; md;gspg;ghf nfhLj;Jr; nrd;w gioa thndhyp ngl;b xd;iw mbf;fb jl;bf; nfhLj;J ghl itj;J thbf;ifahsh;fspd; tPz; Ngr;ir jpir jpUg;gp tpLthd;. rpy rkaq;fspy; KUNfR jd; filia jd; gjpdhd;F taJ kfdpd; nghWg;gpy tpl;L tpl;L jd; FLk;gr;Rikia irf;fpspy; Rke;J nry;thd; ghlrhiyfSf;Fk; cs;s+h; re;ijapy; nghUl;fs; thq;Ftjw;Fk;. me;jg; gazj;ij ghh;j;J gyh; mjprapj;jJz;L. vt;thW KUNfR jd; FLk;gj;NjhL rhpe;J tpohky; rhJh;akhf rkepiygLj;jp irf;fpspy; rh;f;f]; tpj;ij nra;gtd; Nghy; FLk;gj;NjhL gazk; nra;fpwhd; vd;gJ mth;fSf;Fg; Ghpahj Gjpuhf ,Ue;jJ. %d;W iky; Jhuj;jpy; cs;s mtdJ Fbir tPl;Lf;Fk; efuj;jpy; cs;s filfSf;Fk; Nghf mtdJ ehw;gJ taRs;s irf;fpy; jhd; thfdk;. mtd; je;ij ghtpj;j nuyp irf;fps; vd;w gbahy; mij jd; kidtpNghy; ftdpj;J te;jhd;. ahUk; mij fsntLj;J nry;yhj thW ,uz;L nrapd; Nghl;L nghpa Mik G+l;L Nghl;L nry;tJ mtd; tof;fk;. jd; kfd; nry;tuhR $l mijg; ghtpg;gij mtd; tpUk;gpajpy;iy. mtd; FLk;gj;NjhL irf;fpypy; NghFk; fhl;rpiag; ghh;j;J. mNjh ghh; KUNfRtpd; FLk;gr; Rikia irf;fpy; Rkg;gij. ghtk; lTdpy; kl;Lk; ,f;fhl;rpia nghyP]; fz;lhy; ehd;F Ngh; xU irf;fpspy; Nghd Fw;wj;jpw;fhf tof;F njhlh;e;J jz;lg;gzk; fl;litj;J tpLthh;fs;. ghtk; KUNfRtpd; uyp irf;fpy;. mjw;F kl;Lk; Kiwg;ghL nra;a ;thapUe;jhy; jd;id

14

Rikjhq;fp Nghy;; KUNfR FLk;gk; ghtpf;fpwJ vd;W kdpj chpik kPwy; FOTf;F Kiwapl;L KUNfR Nky; eltbf;if vLj;jpUf;Fk;.

Mdhy; mg;gb nra;ahJ jd; Nky; tpRthrk; itj;jpUe;j fhyk; nrd;w KUNfRtpd; je;ij kPJk;> jd;idj; jpdKk; guhkhpj;J> Jilj;J> moF gLj;Jk; KUNfRf;Fk; mtkhdj;ij nfhz;L tu mJ tpUk;gtpy;iy. Mykuj;J Rikjhq;fp Nghy; ehd; ,e;j gpwg;gpy; ,Uf;Fkl;Lk;; Rikia jhq;fp ey;y fh;khit Nrh;j;Jtpl;L mLj;j gpwtpapy Nkhl;lhh; irf;fpshfNth my;yJ thfdkhfNth rhp gpwf;f khl;Nldh vd;w eg;ghir mjw;F. jdJ ePz;l fhy Nrtapd; NghJ xU jukhtJ eLtopapy; KUNfR FLk;gj;ij el;lhw;wpy; tpl;Ltpltpy;iy mt; nuyp irf;fps;. ***** jdJ FLk;gj;ij tPl;by; ,wf;fptpl;L filf;F jpUk;gpa KUNfRf;F xU mjph;r;rp fhj;jpUe;jJ. xU gpw ehl;L nts;isah xUth;; mtid re;jpg;gjw;fhf fhj;jpUe;jhh;. “ mg;gh ,th; ngah; N[hd; cq;fSf;fhf fz Neuk; fhj;jpUf;fpwhh;” vd;whd; Mq;fpyk; miwFiwahfj; njhpe;j mth; %j;j gps;is nry;tuhR. kfd; nry;tk; Mq;fpyk; NgRtij KUNfR ngUikahf Ngrpf; nfhs;thd;. “ te;jtUf;F NjdPUk; tilAk; nfhLj;jdPah?” KUNfR kfid ghh;j;J Nfl;lhh;. “ ,y;iyag;gh ePq;fs; te;jgpd; ghh;g;Nghk; vd;W tpl;lhh;” te;jthpd; Njhspy; xU fnkuh njhq;fpf; nfhz;bUe;jJ. mth; jkpo; NgrpaJ KUNfRf;F tpag;ghf ,Ue;jJ. “ Are you Mr Murugesu?” vd;W Kjypy; Mq;fpyj;jpy; Nfl;lhh;. “ jd; ngaiu Nfl;lTld; clNd “ Xk; Nrh;” vd;whd; gzpTld; KUNfR mtuJ NjhYf;F kjpg;G nfhLj;J. gphpj;jhdpa Ml;rpapd; gpujpgypg;G. “ Nahrpf;fhijAk; ehd; jkpo; nfhQ;rk; NgRtd;. ePh; ckJ nuyp irf;fps; ehY Ngiu Rke;J nry;tij vd; ez;gh; vLj;j xU Gifg;glj;jpy; ghh;j;Njd;. gpukhjkhd glk;. vg;gb mg;gb gyd;]; nra;J nfhz;L FLk;gj;NjhL buty; nra;fpwPh;. VJk; mf;rpnld;l; elf;Fk; vd;w gakpy;iyah ckf;F?” “ vy;yhk; mDgtk; jhd; Nrh;. ,J cwjpahd irf;fps; gy tUlq;fshf ghtpf;fpNwd;. gy tUlq;fSf;F Kd;G vd; je;ijiahh; ,ij GJrhf thq;fp ghtpj;jth;. mth; ,we;j NghJ ,J vd; ifAf;;F te;Jtpl;lJ mth; epidthf.” “ ,g;Ngh ,jd; taJ ehw;gJ tUlk; ,Uf;Fkh ” “ $l ,Uf;fyhk;. vd; mg;gh vg;Ngh thq;fpdhh; vd;W vdf;Fj; njhpahJ” irf;fpiyg; ghh;j;jhy; mg;gb ehw;gJ tUlj;Jf;F Kd;G thq;fpdjhf

15

njhpatpy;iy. VNjh Gjpa irf;fps; Nghy; mij ftdpj;J tUfpwPh; Nghy; njhpfpwJ” “ Xk; rhh;. ,ij ek;gpj;jhd; vd; FLk;gk; ,Uf;fpwJ. FLk;gj;jpd Nghf;F tuj;Jf;F ,J jhd; Nrh; cjTfpwJ” “GhpfpwJ me;jg;glj;ijg; ghh;j;jnghJ. uyp irf;fps; nfhk;ngdpf;fhuh;fSf;Fk;> rQ;rpif xd;Wk;; ckJ irf;fpiy RikNahL glk; vLj;J fl;Liunahd;W vOjp jq;fSf;F mDg;Gk;gb Nfl;bUe;jhh;fs;. mJ jhd; ck;ik re;jpj;Jg; Ngryhk; vd te;Njd;.” mth; nrhd;dijf; Nfl;lJ KUNfRTf;F kfpo;r;rpahf ,Ue;jJ. “ vd;d Nrh; nrhy;YfpwPhfs;. ,e;j gioa irf;fpSf;F mt;tsT kjpg;gh? ” kjpg;G mjd; juj;jpYk; cj;jputhjj;jpYk; tajpYk; jq;fpAs;sJ. gioa nghUl;fSf;F ntsp ehLfspy ey;ykjpg;G mijAntique Products vd;ghh;fs Mq;fpyj;jpy;;. ckJ irf;fps; fil ehd;; vOjg; NghFk; fl;Liuf;F Jiz Nghfg; NghfpwJ. gpd;dile;j ehLfspy; Nghf;Ftuj;Jf;F khl;L tz;biyg; Nghy; irf;fpy; jhd; Kf;fpa thfdk;. vy;NyhuhYk; fhUk; . Nkhl;lhh; irf;fpYk; thq;Fk; trjpfs; ,y;iy. mNjhL ngw;Nwhy; tpiy mjpfk;.” “ cz;ikjhd; Nrh;. ,g;Ngh vd;dplk; hpg;ngaUf;F tUk; irf;fpy;fspd; vz;zpf;if mjpfhpj;Jtpl;lJ. mjpy; ,e;jpahtpy; jahhpf;fg;gLk; irf;fpiy jhd; gyh; tpiy FiwT vd;w fhuzj;jhy; thq;Ffpwhh;fs;. Mdhy; mit nuyp irf;fpypd; juj;Jf;F <lhfhJ vd;gJ gyUf;fj; njhpAk;”. uyp irf;fps;fs; ,d;Dk; gioa x];Bd; V Nghh;b fhh;fisg; Nghy; XLfpwJ gphpj;jhdpa Ml;rp epidthf. gs;spf;$l khzth;fs; > tpthrhapfs; > kPd; tpahghuk; nra;gth;fs; > gy njhopyhspfs; vy;NyhhpdJk; Rikiaj; jhq;FtJ ,J Nghd;w irf;fps;fs; jhd;. mNjh njhpfpwNj Rikjhq;fp> mJ Nghy vd;W nrhy;Yq;fNsd;. “ ey;yJ ck;ikAk; ckJ kfidAk; itj;J filg; gpd;zzpapy; rpy glq;fs; vLf;fg; NghfpNwd;. mjw;F ckJ rk;kjk; Ntz;Lk;” “ glkh?. vjhtJ cs;s+h; gj;jphpiff;F mDg;gg;NghfpwPh;fsh? “ ,y;iy ,J xU gpugy;akhd ntspehl;L Mq;fpy rQ;rpifapy; fl;LiuAld; tug;NghfpwJ. gy ehLfspy; thrpg;ghh;fs;. mNjhL ckf;F rQ;rpifapy; ,Ue;Jk; nuyp irf;fps; cw;gj;jp nra;Ak; ];jhgdj;jpy ,Ue;Jk; jFe;j ntFkjpAk; ckf;F nlhyhpy; fpilf;Fk;.. ” nlhyhpy; ntFkjp vd;wTld; KUNfRTf;F jhd; gl;l fld; jhd; epidTf;F te;jJ. mij jPh;j;jhy; jdJ fld; Rikia Fiwf;fyhk; vd;W Nahrpj;jhd;. “ vd;d Nahrpf;fpwPh;. ,g;gb xU re;jh;g;gk; ckf;F fpilf;fhJ”

16

“ rhp cq;fs; ,];lk;. ,jdhy; vdf;F gpur;rid tuhky; ,Ue;jhy; rhp. ,e;j gzk; jUk; tp\aj;ij kl;Lk; kw;wth;fSf;F nrhy;yNtz;lhk;.” “ rhp rhp. gag;glhijAk;. ckf;F mjdhy; gpur;rid tuhJ. ckJ kfd; me;j mOf;fhd cLg;NghL fhl;rpjul;Lk;. ePUk; mg;gbj;jhd;. glk; ,ay;ghf ,Uf;fl;Lk;. me;j Rikjhq;fpiaAk;; Mykuj;ijAk; Nrh;j;J mjw;F fPo; ck;ikAk; irf;fpisAk; itj;J xU glk; vLg;Ngd;. “ mJ ey;yJ mitfspd; Nritia xUtUk; ftdpj;J nfsutpg;gJ fpilahJ. cq;fs; fl;LiuAk; glKk; ,e;j Rikjhq;fpfis nfsutpg;gjhf ,Uf;fl;Lk;. glk; vLg;gjw;F Kd; vq;fs; filapd; NjdPiuAk; tiliaAk; Ritj;Jg; ghUq;fs;. mtw;wpd juk; mg;NghJ GhpAk; vd;W te;jtUf;F nrhy;yptpl;L filf;Fs; Nghdhd; KUNfR. filf;F Kd;Nd Nghlg;gl;bUe;j thq;fpy; mkh;e;jgb jdJ fnkuhit vLj;J jahh; nra;jhh; te;jth;. mij MtYld; Ntbf;if ghh;j;jgbNa epd;whd; nry;tk;. ; nghd; FNye;jpud; -

kprprhfh – fdlh

17

ஒரு பனித் துளி ஈரம் இமலகமள உதிர்த்தழும் ெிருட்சங்கமளத் தடெிக் வகாடுத்து தாண்டிச் வசன்ற ஷகாமடமயக் கழுெி

ஞாபகக் வகாடியில் காயப்ஷபாட்டாயிற்று உலர்த்தவென வெண்சாயங்களில் ஷதாய்த்வதடுத்த இமழகமளக் வகாண்டு குளிர்காலக் கம்பளிகமள பின்னுகிறது காலம் அமதப் பிடித்துக் வகாண்டு படர்கிறது

ஷநற்மறக்கு முந்மதய தினங்களில் துளிர்ெிட்ட சிறு ஒற்மறக் வகாடி

மெசாக தினங்களில் வெண்ணிற ஆமடயும் பூக்களுவமன ெிகாமரக்கு அணிெகுத்துச் வசன்ற பக்தர்கள் எறிந்து ஷபான சிறு ெிமதயாக இருக்கலாம் தாெரத்தின் மூலம் நிலம் பிளந்து ெந்த வகாழுந்துக்குப் புதிது அமலவயனச் சுழலும் காற்றும் நிமிரும்ஷபாவதல்லாம் உற்றுப் பார்த்தொறிருக்கும் பரந்த ஆகாயமும் ெிசாலமாய் நகரும் பூச்சிகளும் இன்னபிற ஜந்துக்களும் இன்னும் மிதிக்கக் காத்திருக்கும் மனிதர்களும் ெரும் காலங்களில் அதன் கிமளகளில் ெந்தமரும் அணில்கள் இன்னும் பிறக்கஷெயில்மல இமலகளின் மமறவுகளுக்குள் தம் கூடுகமளச் வசதுக்கக் கூடிய பட்சிகள் கண்டங்கள் தாண்டி இன்னும் புலம்வபயரஷெயில்மல ஷெர்கமள ெளப்படுத்தும் புழுக்களும் இன்னும் நகரஷெயில்மல எனினும் எப்ஷபாஷதா மனிதன் உறிஞ்சியகற்றி ெிட்டான் தாெரங்களுக்கான ஈரத்மத மண்ணிலிருந்தும் மனதிலிருந்தும்

18

பனிக் கூட்டம் ெிடியமல ஷபஷராமசயுடன் பாடும் வசாப்பனங்கவளல்லாம் காடுகளால் நிரம்பி ெழிகின்றன தீயிடம் யாசகனாக்கும் குளிர் காலத்தின் நீள இரவுகளிலும்

ெனங்கமளத் வதாழுத ஆதிொசிகமள

கடவுளிடம் மீ ளக் வகாடுத்துெிட்ட இக் காலத்தில் துளிர்த்திடப் ஷபாதுமானதாக இருக்கலாம் தளிரின் ஷெருக்வகன

இப் ஷபரண்டம் தரும்

ஒரு பனித் துளி ஈரம்

எம்.ரிஷான் கஷரீப்

19

நாங்கள்! பாசத்தில் நாங்கள்! சில ஷெமளகளில் பாசத்தில் நாங்கள் ஷநசமான உறவுகமளவயல்லாம் பிரிந்து ெந்ஷதாம்! -இன்று ஷபாகமுடியாமல் ெருந்துகின்ஷறாம்! ஷபாய் ெந்தபின் குமுறுகின்ஷறாம்! பாசம் மலர்ந்தால் சிரிக்கின்ஷறாம்! பாசம் கனத்தால் அழுகின்ஷறாம்! இப்படியான அதீத பாசத்தில் நாங்கள்!

நாம் அழுத கண்ணரால் ீ பயிர் ெளருமா? – ஒரு நாஷட அழுதாலும் ஒரு பிடி உப்வபடுக்க முடியுமா?

கூட இருந்தஷபாது… கூடப் பிறந்தெர்கஷளாடு… கட்டிப்புரண்டு சண்மடகவளல்லாம் ஷபாட்டுள்ஷளாம்! காலமாற்றத்தால் பிரிந்து ெந்ததனால் அெர்களுக்காக இன்று… காலத்ஷதாடு சண்மடஷபாட்டுக்வகாண்டிருக்கின்ஷறாம்! இப்படிவயல்லாம் நாங்கள்!

அம்மா குமழத்த ஷசாற்று உருண்மடமய ொங்குெதற்காய் பிள்மளகள் நாங்கவளல்லாம்அம்மாமெ சுற்றியிருந்து முதல்க் குமழயமல ொங்கி உண்பதற்காய் நான் முந்தி… நீ முந்தி என சண்மடஷபாட

20

எங்கள் ஏழு ஷபரின் பசிமயயும் ஒஷர ஷநரத்திர்த் தீர்த்துமெக்க தனக்கு ஏழு மககள் இல்மலN என அம்மாெிற்கு ஏக்கம்! அம்மா இறந்தஷபாது… அம்மாெிற்கு வகாள்ளி மெக்க அந்த ஏழு ஷபரில் ஒருெர்கூட அம்மாெின் அருகில் இல்மல! அருகில் இல்லாததற்காக பிள்மளகள் அழுதார்கள்… யாரும் இல்மலவயன அம்மாவும் அழுதிருப்பாள்! இப்படியான ஷசாகங்கமளயும் சுமந்தெர்கள் நாங்கள்!

வபாறுமமயிலும் நாங்கள்தான்! வபாறாமமயிலும் நாங்கள்தான்! நீயா? நானா? என அங்கு மட்டுமல்ல… இங்கும்தான் சண்மட ஷபாட்டுக்வகாள்கின்ஷறாம் - அது கூடப்பிறந்தெர்களாக இருந்தஷபாதும்… கூடி ொழ்ந்தெர்களாக இருந்தஷபாதும்… எங்கமள மீ ற நாங்கள் எெமரயுஷம அனுமதிப்பதில்மல! இப்படித்தான் நாங்கள்!

இப்வபாழுது சிந்திக்கின்ஷறாம் நாங்கள்! கருெமறக்குள் நாங்கள் திரும்பமுடியுமா? – மீ ண்டும் குழந்மதயாக மாற முடியுமா? - இப்படி முடியாதமெ எத்தமனஷயா இருக்கின்றன…

வதரியும்! கல்லமறகள்தான் நிரந்தரம் எனத் வதரியும்.

21

இருந்தும் நாங்கள் வதாடர்ந்தும் கருெமறகமளஷய உருொக்குகின்ஷறாம்! –அதன்மூலம் கல்லமறகமளயும் உருொக்குகின்ஷறாம்! இதுதான் நாங்கள்!

இங்கு நாங்கள்… நாங்கள்… என்னும் வசாற்கமள நான் என்று எடுத்துக்வகாள்ளுங்கள்.

வண்லை கதய்வம்

22

அழுக்ககற்ே முலனந்துநிற்ஜபாம் ! குடுயரசு மலர்ந்தாலும் குடிமட்டும் மமறயெில்மல நடுஇரெில் தனியாக

நடமாட முடியெில்மல வெடிகுண்டு கலாசாரம் ெிட்வடங்கும் ஷபாகெில்மல நடமாடும் ெிபசாரம்

நாட்மடெிட்டு அகலெில்மல காந்திவசான்ன சுதந்திரத்மத

கண்டுவகாள்ள முடியெில்மல கள்ளத்தனம் புகுந்வதங்கும் கழுத்தறுத்து நிற்கிறது நீதிஷநர்மம எல்லாஷம நிமலகுமலந்து நிற்கிறது சாதிவெறி தமலெிரித்து சதிராடி நிற்கிறது

ஓதிநன்கு உணர்ந்ஷதார்கள்

ஒதுங்கிநிற்க முயலுகின்றார உலுத்துகுண மிக்ஷகாஷர உயர்த்திக்வகாடி

பிடிக்கின்றார்

நாட்டுக்காய் உமழத்ஷதாமர நாம்நிமனத்துப் பார்ப்பதற்கு நல்லவதாரு சந்தர்ப்பம் நம்குடியரசு நாளாகும் குளறுபடி அரசியமல குழிஷதாண்டிப் புமதத்திடுஷொம் நலமுமடய அரசியமல நம்நாட்டில் அமமத்திடுஷொம்

23

தனிமனித சுதந்திரத்மத

சரித்திரமாய் ஆக்கிடுஷொம் தரணிதனில் பாரதத்மத

தமலநிமரச் வசய்துநிற்ஷபாம் பாரதிரப் பாரதத்மத

பார்க்கமெக்க ஷெண்டுமாயின் பக்குெமாய் குடியரமச பாதுகாத்தல் ஷெண்டுமன்ஷறா ஷபாவராழிப்ஷபாம் புரட்டழிப்ஷபாம் பூசவலலாம் ஒழித்துநிற்ஷபாம் ொசவலலாம் ஷகாலமிட்டு ெரஷெற்ஷபாம் குடியரமச குடியரசுநாள்

தன்னில்

கூடிநாம் ஷசர்ந்திருந்து

அடிமனதில் ஒழிந்திருக்கும் அழுக்ககற்ற முமனந்துநிற்ஷபாம் !

எம். கேயராமசர்மா ... கமல்ஜபண் நன்ேி:முதுலவ கிதாயாத்

24

கேயவருஷம் கேயிக்கட்டும்..! தித்திப்பில் களிப்பு எத்திமசவயங்கும் பரெட்டும் ஷதசங்கள் மகிழ்ந்து திமளப்பினில் மயங்கட்டும் வமாத்தத்தில் உயிர்கள் மூச்சுெிட்டு ொழட்டும் முப்வபரும் மதங்களின் ஷமாதல்கள் ெிலகட்டும் சத்தியம் எங்கினும் சரிந்திடாது நிமலக்கட்டும் சாந்தியும் சமாதானமும் சகவமலாம் தமளக்கட்டும்..! கத்தும் கடல்தாயின் கனிெளங்கள் வபருகட்டும் காடுகமளக் காத்திடும் கருமங்கள் ெிரியட்டும் எத்திக்கும் இயற்மகயின் இளமமகள் காக்கட்டும் எந்திரங்களின் இமரச்சல்கள் இல்லாது ஷபாகட்டும் பத்தியம் காத்திடும் நற்பணிகவளன்றும் ெிரியட்டும் பாதகங்கவளல்லாம் எரிந்து பசுமமகள் படரட்டும்..! யுத்தங்கள் இல்லாதவொரு யுகத்திமனக் காணட்டும் யூகித்திடாத ென்முமறகள் ஜுொமலயில் எரியட்டும் யுத்திகளால் நன்மமகள் இவ்வுலகிமனச் சூழட்டம் ஷயாகங்கஷள மண்ணிற்கு உத்தரொதமாய் ஆகட்டும் உத்தமர்களின் பணிகள் இவ்வுலகிமனக் காக்கட்டும் ஓடுகின்ற நதிகளினால் உலவமலாம் வசழிக்கட்டும்..! சுத்தமான காற்றிமனஷய புெிசுொசித்து ொழட்டும் சுரந்திடும் வசல்ெவமல்லாம் சுற்றிெந்து நிமறயட்டும் இத்தமரயின் ஆயுட்காலம் எல்மலயின்றி ெிரியட்டும் இளமமயாய் மனிதம் எவ்ெிடத்தும் நிமலக்கட்டும் புத்தம் புதியமலராகஷெ எம்பூமித்தாயெள் பூக்கட்டும் புதுமமகள் பரந்துெிரிந்ஷத இப்புத்தாண்டு கமழட்டும்...!

அம்பைவன்புவஜனந்திரன்

25

உைர்வுக்குள் ஒளிந்துவிட்ட ஒருஜகாடி ஆலசகள்..!! கழுத்துெமர ஷபார்மெமய ஷபார்த்தி படுத்திருந்த நான் பறமெகளின் கீ ச், கீ ச் என்ற ஒலிஷகட்டு ஷபார்மெமய சற்று ெிலக்கி ஐன்னலூடாக வெளிஷய பார்த்ஷதன் அடர்த்தியாக ெளர்ந்திருந்த மரங்களின் கிமளகளில் பறமெகள் தமது சிறகுகமள படபடவென்று அடித்து அங்குமிங்கும் பறந்துவகாண்டிருந்தன. அமெகள் வகாஞ்சிக் குலெியமத பார்க்க ரம்மியமாக இருந்தது. சுெிஸ்சில் குளிர்காலம் முடிந்து இளஷெனிற் காலம் ஆரம்பித்து ெிட்டதால் துளிர்க்கத் வதாடங்கிய மரங்கள் இளம் பச்மச நிறமாக வசழுமமயுடன் அழகாக இருந்தது. காமலஷநரக் காற்று சற்று குளிர்மமயாக ஐன்னலூடாக அமறக்குள் ெந்ததால் மனசுக்கும் இதமாக இருந்தது. மகக்கடிகாரம் ஏழமணியாகிெிட்டமத அறிெித்ததால் படுக்மகமயயிலிருந்து துள்ளி எழுந்ஷதன். இந்த அகதி முகாமிற்கு ெந்து மூன்று மாதங்களாகி ெிட்டது. எந்தத் தமிழரும் இதுெமர இங்கு புதிதாக ெரெில்மல. ஏற்கனஷெ இருந்தெர்கள் நான் ெருெதற்கு முன்ஷப ஷெறு இடங்களிற்கு வசன்றுெிட்டார்கள். அந்த முகாமிற்கு ெந்தது முதல் இன்றுெமர நான் எெருடனும் கமதத்ததில்மல, காரணம் சிரியா, வபாஸ்னியா, ஈரான், ஈராக், எரித்திரியா ஷபான்ற நாடுகமளச் ஷசர்ந்த அகதிகள் தான் அதிகமாக இருந்தார்கள். ஒவ்வொரு நாட்டிற்கும் ஒவ்வொரு பாமச. ஆங்கிலம் வதரிந்தெர்கள் ஒன்றிரண்டு ஷபர் தான் இருந்தார்கள். அப்படி ஆங்கிலம் வதரிந்தெர்கள் யாராெது

26

அறிமுகமானாலும் சில நாட்களில் அெர்களுக்கு ஷெறு இடத்திற்கு அமற வகாடுத்து அனுப்பி ெிடுொர்கள். தனியமற ஒன்றிற்கு என்மன இன்று அனுப்புெதாக முகாம் வபாறுப்பாளர் கூறியிருந்தார். முகாமிலுள்ள வபாதுொன சமமயலமறயில் சமமத்து சாப்பிட ெசதியிருந்தும், நான் இங்கு சமமத்து சாப்பிடுெதில்மல. மாதமிருமுமற முகாமில் தரும் பணத்தில் வெளிஷய வசன்று ெரும்ஷபாது ¨மக்வடானால்ஸ் வறஸ்ஷராறன்ரி¨லும், சில சமயங்களில் ¨வகொப்¨ என்ற துருக்கி சாப்பாட்மடயும் ெிரும்பி உண்ண பழகிெிட்ஷடன். ஷநரம் ஒன்பது மணியாகிக் வகாண்டிருந்தது. அெசர அெசரமாக காமலக் கடன்கமள முடித்துக்வகாண்டு முகாம் வபாறுப்பாளமர சந்திக்கச் வசன்ஷறன். ஷெஷறாரிடத்தில் தனியாக அமறவயான்று தருெதாகச் வசான்னதால் அலுெலக ொசலில் காத்திருந்ஷதன். சிறிது ஷநரத்தில் அமறக்கதமெத் திறந்து இளம் வபண்வணாருத்தியும், அெஷளாடு ஒரு சிறுெனும் வெளிஷய ெந்தார்கள். எங்கள் தாயகத்மதச் ஷசர்ந்த தமிழர்கள் என்பமத புரியக்கூடியதாக இருந்தது. அெர்களுக்குப் பின்னால் ெந்த முகாம் வபாறுப்பாளர் ¨ெில்லியம்ஸ்¨ அெர்கள் இருெருக்கும் என்னுமடய அமறக்கு பக்கத்திலுள்ள அமறமயக் காட்டுமாறும், எனக்கு ஷெறிடத்திற்கு மாற்றுெதற்கு ஒருமாதம் வபாறுக்கஷெண்டுவமன்றும், அெர்களுக்கான உதெிகமள முடிந்தால் வசய்யுமாறும் ஆங்கிலத்தில் கூறிெிட்டுச் வசன்றார். இருபத்மதந்து ெயதிற்குள் இருக்கும் அெமளயும், அெஷளாடு

27

ெந்த அந்த சிறுெமனயும் அமழத்துச் வசன்றஷபாது அெளிடம் ¨நீங்கள் யாழ்ப்பாணமா? உங்கள் வபயவரன்ன?¨ என்று ஷகட்ஷடன். தமிழில் நான் ஷகட்டஷபாது என்மன நிமிர்ந்து பார்த்தெள் ஏஷதா தனக்வகாரு உதெி கிமடத்திருக்வகன்ற சந்ஷதாசம் மனதுக்குள் இருந்தாலும் அந்நியனான என்னிடம் தயங்கித் தயங்கிஷய ¨யாழ்ப்;பாணம் ெட்டுக்ஷகாட்மட தான் என்னுமடய வசாந்த இடம். என்னமடய வபயர் சுஷெதா¨ என்றாள். சிறுெனிடம் வபயமரக்ஷகட்டதும் சுஷெதா தான் அனுருத்திரன் என்றாள். அென் நிமிர்ந்து காமல ஷநர வெய்யிலில் கண்கள் கூச என்மனப் பார்த்தான். தமலமுடியில் எண்மணப்பமசஷய இல்மலவயன்பமத

கெனித்ஷதன். தாயகத்மத ெிட்டு

புறப்பட்டு மாதக்கணக்காயிருக்க ஷெண்டும். நல்ல சாப்பாடில்லாமல் ஒட்டியுலர்ந்த ஷதகமாக இருெருஷம இருந்தார்கள். சுஷெதா ஒல்லியாக சற்று உயரமாக, சிகப்பாக நல்ல அழகாக சிரிக்கும்ஷபாது மட்டும் வதரிந்து மமறயும் வதற்றுப் பல் அழமக இன்னும் கூட்டியது. அனுெிற்கும் ஒழுங்கான சாப்பாடு இல்லாத காரணத்தினால் ஒட்டிய கன்னங்கள், தமசப்பிடிப்ஷப இல்லாத வமல்லய நீண்ட கரங்கள், அெமன உற்றுக் கெனித்தஷபாது அெனது உடல் இளங்குளிரில் நடுங்கிக் வகாண்டிருந்தமதயும் கெனிக்கக் கூடியதாக இருந்தது. அமறமயயும், அருகிலிருந்த குளியலமறமயயும் காட்டியதும், குளித்துெிட்டு இருக்கும்படி கூறிய நான் இருெருக்கும் சாப்பாடு ொங்குெதற்காக ெிமரந்ஷதன். இரண்டு கிஷலா மீ ற்றர் தூரத்திலுள்ள ெிற்பமன நிமலயத்திற்கு ஷபாய்ெரஷெண்டும்

28

என்பதால் முகாமிற்கு சிறிது தூரத்திலுள்ள பஸ் தரிப்பில் நின்று பஸ் எடுத்துச்வசன்ஷறன். ெிற்பமன நிமலயத்தில் உணவுப் வபாருட்கமள எடுத்துக்வகாண்டு ¨கஸ்சியர்¨ ஷமமசக்கருகில் ெந்தஷபாது, உலகக்கிண்ண உமதபந்தாட்ட நிகழ்ெின்ஷபாது ெிற்பமனக்காக மெத்திருந்த உமதபந்துகள் உமதபந்தாட்டப்ஷபாட்டி முடிெமடந்து ெிட்டதால் ஐம்பது ெத ீ ெிமலக்குமறப்பில் ெிற்பமனக்கு இருந்தது. அனுமெ மனசுக்குள் நிமனத்து அெனுக்காக ஒரு பந்மதயும் எடுத்து அமனத்துக்கும் ¨கஸ்சியரி¨டம் பணத்மத வசலுத்திெிட்டு முகாமிற்கு ெந்து ஷசர்ந்ததும் சுஷெதாமெ அமழத்து வபாருட்கமள வகாடுக்கும்ஷபாது ¨இன்மறக்கு முதல் நாள் என்பதால் பறொயில்மல, இனிஷமல் இப்படிவயான்றும் ொங்கித் தர ஷெண்டாம்¨ என்று கூறியெள் ஷெண்டாவெறுப்புடன் வபாருட்கமள வபற்றுக்வகாண்டு அமறக்குள் வசன்றாள்.

அனுமெ அமழத்து உமதபந்மத மகயில் வகாடுத்து முதுகில் அன்ஷபாடு தட்டிக் வகாடுத்தஷபாது அன்பின் உணர்வு அென் கண்களில் பிரகாசித்தது. அடுத்தநாள் காமல தூக்கத்திலிருந்த எனக்கு யாஷரா அமறக்கதமெ தட்டும் சத்தம் ஷகட்டு எழுந்து வசன்று கதமெத் திறந்தஷபாது அனுதான் ொசலில் நின்றான். ¨எங்கமள கமடக்கு கூட்டிக்வகாண்டு ஷபாறீங்களா? என்று அம்மா உங்களிடம் ஷகட்டு ெரச்வசான்னா!¨ ¨குளிச்சிட்டு ொஷறன் வெளிக்கிடுங்ஷகா¨ என்று அனுெிடம் கூறிெிட்டு குளிக்கச் வசன்ஷறன்.

29

குளித்துெிட்டு வெளிஷய ெரும்ஷபாது இருெரும் தயாராக நின்றார்கள். முகாமிற்கு முதன்முதலாக ெரும் ஒவ்வொருெருக்கும் சமமப்பதற்கான வபாருட்களும், உமடகளும் ொங்குெதற்கு ஐந்நூறு சுெிஸ்பிராங்கும், ஐந்து கிஷலா மீ ற்றருக்குள் ஷபாய்ெருெதற்கான இலெச பஸ் பயணச்சீட்டும் வகாடுப்பார்கள். பஸ்சில் அெர்கமள அமழத்துச் வசன்று வபாருட்கள் ொங்குெதற்காக ஷதமெயான ஒவ்வொரு இடங்களுக்கும் அமழத்துச் வசன்ஷறன். முக்கியமாக சுஷெதா சமமப்பதற்கு ஷதமெயான சட்டி, கரண்டிகளும், சமமப்பதற்கு ஷதமெயான வபாருட்களுடன், அனுெிற்கு தற்சமயம் ஷதமெயான உமடகளும், அடுத்த கிழமம அென் ஆரம்ப பாடசாமலக்கு ஷபாகஷெண்டும் என்பதால் அெனுக்கு ¨ஷசால்டர்¨ மபயும், ஷெண்டிக்வகாண்டு புறப்பட்டாள். ஏஷனா வதரியெில்மல! சுஷெதா என்ஷனாடு அதிகமாக கமதப்பமத தெிர்த்தாள். அனு ஆரம்பப் பாடசாமலயில் ஷசர்க்கப்பட்டதால், இரண்டு கிழமமயாக சுஷெதா, அனுஷொடு துமணயாக ஷபாய் ெந்ஷதன். இப்ஷபா சுஷெதா தனியாகச் வசன்று அமழத்துெரப் பழகிெிட்டதால் நான் ஷபாெதில்மல. எனக்கு எங்காெது தற்காலிகமாெது ஷெமல கிமடக்காதா? என்ற எண்ணத்துடன் காமலயில் எழுந்து ஷெமல ஷதடச்வசன்றால் முகாமிற்கு எட்டு மணிக்குள் ெரஷெண்டும் என்பதால் ஏழமர மணிக்குள் ெருஷென். எப்ஷபாதுஷம எனக்கு என் அண்ணிதான் அம்மா. எனக்கு பதின்மூன்று ெயதாக இருக்கும்ஷபாது அண்ணமன திருமணம்

30

வசய்து ெந்த அண்ணி அன்றிலிருந்து என்னிடம் அளெற்ற பாசமாக இருந்தாள். தந்மதயில்லாத என்மன பாசத்மத வகாட்டி அண்ணன் ெளர்த்தான். எனக்கு பதிவனட்டு ெயதாக இருக்கும் ஷபாது அம்மாெிற்கு திடீவரன்று ஏற்பட்ட சுகெனத்தால் ீ என்மன தெிக்கெிட்டுச் வசன்றதால் அந்தக் குமறஷய இல்லாமல் அண்ணி கெனித்துக் வகாண்டாள். எங்கள் ெட்டிற்குப் ீ பின்னாலுள்ள வதருெில் தான் கமலநாதனுமடய ெடு ீ இருந்தது. இருெரும் ஒன்றாஷெ படித்ஷதாம். அெனுமடய தங்மக சித்திராவுக்கு என்மன நன்றாகஷெ பிடிக்கும். ஆண், வபண் என்று அறியாத சிறு ெயதிலிருந்ஷத சித்திராெின் ஷதாழிகள் நந்தினி, றஞ்சினி, பாமினி அமனெரும் இமணந்து ஒன்றாக ெிமளயாடுஷொம். வெள்ளிக்கிழமமகளில் அருகிலுள்ள மெரெர் ஷகாெிலுக்கு எல்ஷலாருஷம இமணந்து ஷபாஷொம். பூiஐ முடிந்ததும் ஷகாெிலில் தரும்

சுண்டல், ெமட எனக்கு அதிகமாக பிடிக்கும் என்பதால்

சித்திரா தனக்கு கிமடப்பமதயும் எனக்கு தருொள். ெயது ஒவ்வொருெமரயும் எட்டிப் பார்த்தஷபாது அமனெருஷம வெௌ;ஷெறு திமசகளில் பயணித்ஷதாம். சித்திரா தனக்குள் என்மன புமதத்து மெத்திருக்கிறாள் என்பது எனக்குத் வதரியாது. ஒருநாள் கமலிடம் வசன்றஷபாது, குளித்துெிட்டு ெருெதற்காக வசன்ற கமல், என்மன அமறக்குள் இரு ெருகிஷறன் என்று கூறி குளிக்கச் வசன்றஷபாது, அெனுமடய அமறக்குள் இருந்த ெரஷகசரி ீ ொரவெளியீட்மட எடுத்து ொசித்துக் வகாண்டிருந்ஷதன். கண்ணாடித் தம்ளரில் பழச்சாற்ஷறாடு ெந்தெள் ஷமமசயில் மெத்தபின், ¨என்ன? முகுந்தன் என்மன உனக்கு

31

பிடிப்பதில்மலயா? கண்டாலும் காணாதென் மாதிரியல்ஷலா ஷபாகிறாய்! சின்ன ெயசிலிருந்ஷத எனக்குள் வதரியாமஷல உன்ஷமல் ஆமசமய ெளர்த்துெிட்ஷடன். கலியாணம் கட்டினால் அது உன்ஷனாடு தான்! இமத உனக்கு வசால்லஷெணும் என்ற கனஷொடு காத்திருந்தனான். இன்மறக்கு கிமடச்ச இந்த சந்தர்பத்திஷல வசால்லக் கூடியதாக இருந்தது. உன் ெிருப்பத்மத எனக்கு வசால்லடா¨ என்றஷபாது கிணற்றடியிலிருந்து கமல் ெருெமதப் பார்த்தெள் அந்த இடத்மத ெிட்டு நகர்ந்தாள். அெள் கூறியமதக் ஷகட்ட ஷநரத்திலிருந்து எனது மனம் ஒரு நிமலயிலில்மல. நண்பனுக்கு துஷராகம் வசய்ய மனமில்லாததால் அன்றிலிருந்து கமமல ஷதடிப் ஷபாெமதஷய தெிர்த்து ெந்ஷதன். ஷதமெயிருந்தால் கமல் என்மனத் ஷதடி ெருொன். அனால் சித்திரா அண்ணிமய சந்திப்பதுஷபால் அடிக்கடி ெட்டிற்கு ீ ெந்து ஷபாெதால் எனக்கது தர்மசங்கடமான நிமலமயத் தந்தது. அன்வறாருநாள் சாப்பாட்டமறயில் அண்ணி எனக்கு சாப்பாடு பரிமாறும்ஷபாது, ¨முகுந்தன் நான் உன்னிடம் ஒன்று ஷகட்ஷபன் ஒளிக்காமல் உண்மமமய வசால்லஷெணும்¨ என்றாள். ¨அண்ணி உங்களுக்கு ஏஷதனும் ஒளிப்ஷபனா? ஷகளுங்ஷகா, என்று சிரித்துக்வகாண்ஷட கூறிஷனன்.¨ அண்ணி என்மன நிதானமாகப் பார்த்துெிட்டு, ¨இல்மல! சித்திராவுக்கும், உனக்கும் ஏதாெது? என்று ஷகட்டஷபாது, அண்ணி! சத்தியமா எனக்கு அப்படி ஒரு எண்ணஷம இல்மல என்ஷறன். அப்படியா? அப்ப சித்திரா உன்மன ெிரும்புெதாக எனக்கு வசான்னாஷள என்றார்.¨

32

அண்ணி அப்படிச் வசான்னதும் எனக்கு அதற்குஷமல் என்ன வசால்ெது என்பது வதரியாமல் மகயலம்பிெிட்டு வெளிஷய வசன்ஷறன். ஒரு கிழமமயாக என் மனசுக்குள் ஒஷர ஷபாராட்டம் தான். இன்றுெமர என் நண்பன் கமல் தான் எல்லாஷம. சித்திரா தன் ஆமசமய என்னிடம் வெளிப்படுத்திய ஷபாதும் என் நண்பனிற்கு துஷராகம் வசய்ய மனமில்லாமல் தூர ெிலகியிருந்தாலும், இப்ஷபா அண்ணியின்

மூலமல்லொ

ெிடாமல் துரத்துகிறாள். எது எப்படிஷயா! நாமள அெமளச் சந்தித்து, உனது ெிருப்பத்மத முதலில் உன் அண்ணன் கமலிடம் வதரிெித்து அெனது ெிருப்பத்மத வதரிந்துவகாள் என்பமத வதரிெிக்க ஷெண்டுவமன்று என் மனசு தீர்மானித்தது. அன்று மாமலஷநரம் திடீவரன்று சித்திராெின் அம்மாெின் ¨ஐஷயா பாம்பு கடிச்சிட்டுஷத¨ என்று கத்திய சத்தம் ஷகட்டதால் பதறிக்வகாண்ஷடாடிய என் அண்ணியின் பின்னால் நானும் என்னஷொ, ஏஷதாவென்று பயந்துவகாண்டு ஓடிஷனன். அயலெர்களும் எல்லாத் திமசகளில் இருந்தும் ஓடி ெந்தார்கள். சித்திரா அெளது தாயின் மடியில் ொயில் நுமர தள்ளியபடி துடித்துக்வகாண்டிருந்தாள். முற்றத்திலிருந்த மாமரத்தில் மாங்காய் பிடுங்க எத்தனித்தஷபாது மரத்திலிருந்து கீ ஷழ ெிழுந்த புமடயன் பாம்பு கடித்ததாம். அெமள காரில் ஏற்றி மெத்தியசாமலக்கு வகாண்டு ஷபாகும் ெழியில் அெள் இறந்து ெிட்டாள். என்னுமடய ெிருப்பம் எதுவென்று வதரியாமஷல, அெள் தனது

33

உணர்வுக்குள் ஒளித்து மெத்திருந்த ஒருஷகாடி ஆமசகளுடன் தன் இறுதி

மூச்மசவயறிந்து காற்ஷறாடு

கமரத்துெிட்டாள். அதன்பின் வமௌனக் கடலுக்குள் எப்ஷபாதும் என் மனத்ஷதாணி மிதந்திருக்க சித்திராெின் சாகாத நிமனவுகளுடன் தனிமமயிலிருந்து தெித்தழுஷதன். அெள் மமறந்து ஓராண்டாகி ெிட்டது. கமலும் சித்திராெின் மமறெிற்கு பின்பு லண்டன் ஷபாய்ெிட்டான். யாழ்பாணத்திலுள்ள நானும் தனியார் ெங்கிவயான்றில் ஷெமல வசய்யத் வதாடங்கிஷனன். இருந்தாலும் சித்திராெின் நிமனஷொடு நான் தெிப்பமதப் பார்த்த அண்ணி எனக்கு திருமணம் வசய்ெதற்கு தீர்மானித்தஷபாது, எனக்கு திருமணஷம ஷெண்டாம் என்று கூறி, சித்திராெின் நிமனவுகள் எனக்கு மனவுமழச்சமலத் தருெதால் எனக்கு இங்கிருக்க ெிருப்பமில்மல, நான் வெளிநாட்டிற்கு ஷபாகப்ஷபாகிஷறன் என்று அண்ணியிடம் கூறிஷனன். அண்ணனும் கடன்பட்டு அண்ணியிடமிருந்த நமககமளயும் அமடவுமெத்து என்மன அனுப்பி மெத்தார். அண்ணிக்ஷகா, அண்ணனுக்ஷகா என்மன வெளிநாட்டிற்கு அனுப்புெதில் எந்தெிதமான சந்ஷதாசமுமில்மல, இருந்தாலும் என்னுமடய மனவுமழச்சல் தீரட்டுவமன்ஷற அனுப்பி மெத்தார்கள். சுெிஸ்சிற்கு ெந்தபின் எனக்வகாரு ஷெமல கிமடத்தால் முதலில் அண்ணியின் நமககமள மீ ட்டபின், அண்ணனின் கடமனயும் தீர்க்க ஷெண்டுவமன்ற என்ற உணர்ஷொடு ஷெமலக்காக அமலந்து திரிந்ஷதன். இன்று ஏஷதா என்னுமடய அதிஸ்டம் ஒரு ¨வகமிக்கல் பக்ரறி¨யின் ¨ரிசப்சனில்¨ ஷெமல ஷகட்டஷபாது, தற்காலிகமாகன

34

ஷெமலவயான்று தருகிஷறாம் என்றும், எனக்கு நிரந்தர ெதிெிடவுரிமம கிமடத்தால் நிரந்தரமாக்குஷொம், ஆனால் தற்காலிகமாக ஷெமல வசய்யும் காலத்தில் ஷெமல குமறொக இருந்தால் ஷெமலயால் நிற்பாட்டி இரண்டு அல்லது மூன்று கிழமமக்குப் பின்னர் திரும்ப அமழப்ஷபாம் என்று கூறி ெிண்ணப்பப் பத்திரத்திரத்மத நிரப்பி மகவயழுத்து வபற்றுக்வகாண்ட பின்னர், ெருகிற கிழமமயிலிருந்து ஷெமலக்கு ெரும்படி மககுலுக்கி ெிமடதந்தார்கள். ஆறுமாதம் ஷெமல வசய்தாஷல அண்ணன், அண்ணியின் கடன் பிச்சிமனமய தீர்த்துெிடுஷென் என்ற சந்ஷதாசத்துடன் முகாமிற்கு திரும்பிஷனன். ஷெமல கிமடத்தால் முகாம் வபாறுப்பாளருக்கு அறிெிக்க ஷெண்டுவமன்பதால் ¨ெில்லியம்ஸ்¨சிடம் வசன்று அறிெித்துெிட்டு உடல் வகாஞ்சம் அசதியாக இருந்ததால் ஷநரத்திற்ஷக படுத்துெிட்ஷடன். மறுநாள் என்னால் எழும்ப முடியாதளெிற்கு காய்ச்சல். அனு பாடசாமலக்கு புறப்பட்டுப் ஷபாகும்ஷபாது ெழமமயாக கதமெத் தட்டுெதுஷபால் அன்றும் கதமெத் தட்டினான். எழுந்து வசன்று கதமெத் திறந்து அனு எனக்கு காய்சலாக இ;ருக்கு, காய்ச்சல் மாறியதும் என்னிடம் ொ என்று கூறிெிட்டு படுக்கஷெ மனம் வசால்லியதால் படுத்துெிட்ஷடன். எவ்ெளவு ஷநரம் படுக்மகயில் கிடந்ஷதஷனா வதரியாது. படுக்மகயில் இருந்த என்மன கதவு தட்டும் சத்தம் தான் எழுப்பியது. நான் எழும்புெதற்குள் கதமெ வமல்லத் திறந்து அனு எட்டிப்பார்த்தான். வெளிஷய சுஷெதா நிற்பது வதரிந்தது. அனு பாத்திரத்துடன் உள்ஷள ெந்தென், ¨அம்மா மல்லி, மிளகுத்;தண்ணி தந்தொ, இமத குடிக்கட்டாம்¨ என்று கூறியென்

35

ஷமமசயில் மெத்துெிட்டுச் வசன்றான். இரண்டு நாட்களாக சுஷெதா காட்டிய பரிெினால் இப்ஷபா வகாஞ்சம் எழுந்து நடமாடும் அளெிற்கு காய்ச்சல் சுகமாகியது. ஷெமலக்கு ஷபாகத் வதாடங்கி ஒருமாதமாகி எனக்கு கிமடத்த சம்பளப் பணத்தில் முகாமில் இருக்கும் காலம்ெமர அமறக்கு வசலுத்தஷெண்டிய பணத்மத ¨ெில்லியம்ஸ்¨சிடம் வசலுத்தியதும், ெங்கிக்கு வசன்று அண்ணிக்கு பணத்மதயும் அனுப்பிெிட்டு ெரும்ஷபாது அனுவுக்கு ஐPன்சும், ஷசட்டும் ொங்கி ெந்து அனுெிடம் வகாடுத்ஷதன். காமலயில் ெிழித்து கதமெத் திறந்தஷபாது நான் அனுெிடம் வகாடுத்த உமடகமள அனு திருப்பித் தந்தான். ¨ஏன் அனு உனக்கு பிடிக்கெில்மலயா?¨ என்று ஷகட்டஷபாது தனது அமறயிலிருந்து எட்டிப் பார்த்த சுஷெதா ¨இப்படி நீங்கள் ஷெண்டித்தருெது எனக்கு பிடிக்ஷகல்மல.¨ அெள் அப்படி வசான்னது எனக்குள் என்றுஷம இல்லாத ஓர் ஷசார்மெத் தந்தது. பாசத்மதயும் நிராகரிக்கும் வபண்ணா இெள்! என்ற நிமனஷொடு ¨சுஷெதா இது என்மர முதல் சம்பளத்தில் அனுெின் ஷமலுள்ள பிரியத்தினால் ஷெண்டினனான். அப்படியானால் நீங்கள் இரக்கத்ஷதாடு எனக்கு இரண்டு நாட்களாகத் தந்த மல்லித்;தண்ணிமய நான் நிராகரிக்கெில்மலஷய¨ என்று கூறியபடி அனுெிடமிருந்து ஷெண்டி அெளிடம் நீட்டிஷனன். சுஷெதா அமதப் வபற்றுக்வகாண்டு உள்ஷள வசன்றாள். ஷெமலக்கு ஷசர்ந்து மூன்று மாதமாகிெிட்டது. இந்த மூன்று மாதத்தில் ஒஷரவயாரு கிழமமதான் ஷெமலயில்லாமல்

36

இருந்ஷதன். இந்த மாதச் சம்பளத்தில் அண்ணியின் நமகமய மீ ட்டு ெிடுஷென் என்ற சந்ஷதாசத்துடன் முகாமிற்கு திரும்பியஷபாது, ெில்லியம்ஸ் என்மன அமழத்து எனக்கு நிரந்தர ெதிெிடவுரிமமக்குரிய அறிெித்தல் கடிதத்மத என்னிடம் தந்தெர், முகுந்தன் உமக்கு !அக்வசப்ற்¨ பண்ணியிருப்பதால் நீர் ஒரு மாதம்தான் முகாமில் தங்கலாம். அதற்குள் அமற ஒன்மற பத்திரிமக ெிளம்பரத்மத பார்த்து ஷதடும்படி கூறியெர் தனது ொழ்த்மதயும் வதரிெித்தார். ெதிெிடவுரிமம கிமடத்தது என் மனதிற்கு சந்ஷதாசமானாலும், கட்டாயமாக அமறவயடுத்து ஷபாகஷெண்டும் என்பதால் அனுவும், சுஷெதாவும் தனித்து ெிடுொர்கஷள என்ற மனக்கெமல என்மன ொட்டத் வதாடங்கியது. இரண்டு கிழமமக்குள் ¨ெில்லியம்ஸ்¨ எனக்கு தனியமற கிமடக்கக் கூடிய உதெிமய

வசய்தார். எனது

ஷெமலயும் நிரந்தரமாக்கப்பட்டது. இந்த சந்ஷதாசத்மத பகிர்ந்துவகாள்ள அனுவும், சுஷெதாவும் இருப்பதால் ெிமரந்து முகாமிற்கு ெந்தஷபாது, முகாமிற்கு முன்னால் அம்புலன்ஸ், வபாலிஸ் ொகனங்கமளப் பார்த்ததும், பஸ்சிலிருந்து இறங்கி ஓடிெந்தஷபாது அம்புலன்ஸ் புறப்பட்டுச் வசன்றது. எனக்கு என்ன நடந்தது என்பது புரியாமல் உள்ஷள வசன்றஷபாது இரத்தம் உமறந்து கிடந்த நிலத்தில், அனு ெிமளயாடும் உமதபந்தும் இரத்தம் ஷதாய்ந்தபடி இருந்தமதத் பார்த்து மனம் பமதத்து அருகில் நின்ற எரித்திரியனிடம் ஷகட்ஷடன். அென் அனுமெத் தான் அம்புலன்சில் வகாண்டு ஷபாகிறார்கள் என்றும், ெழமமயாக குளிர்பானம் வகாண்டு ெரும் ொகனம் ெந்து

37

திரும்பும்ஷபாது ெிமளயாடிக் வகாண்டிருந்த அனுமெ ஷமாதியதால் முன் சில்லுக்குள் நசிந்து ெிட்டான்; என்று கூறியமதக் ஷகட்டதும் மனம் பமதத்தபடி கால்கள் நடுங்க ெதிக்கு ீ ெந்து ¨ஷகால் ரக்சிமய¨ அமழத்து மெத்தியசாமலக்கு ெிமரந்ஷதன். பாெம் சுஷெதா வசய்ெதறியாமல் துடி துடித்துக் வகாண்டிருந்தாள். என்மனக் கண்டதும் ¨ஐஷயா! என்மர அனு ஷபாய்ெிட்டாஷன¨ என்று கதறி அழுதாள். என்னால் எப்படி? ஆறுதல் கூறமுடியும்! அந்த இரத்தம் ஷதாய்ந்த உமதபந்து என் இதயத்மத பலமாக உமதத்தது. வபாலிஸ் ெிசாரமணயின்ஷபாது தான் எனக்குள் ஓர் சந்ஷதகம் ஏற்பட்டது. அனுெின் தந்மதயின் வபயர் சுஷெதாெின் வபயஷராடு இமணந்திக்காதது ஏன்? என்பதுதான்! வபாலிஸ் ெிசாரமண

முடிந்த இரண்டு நாட்களின் பின் அனுெின் உடல்

மின்சாரப் வபட்டியில் தகனம் வசய்யப்பட்டது. இனிவயன்ன? என்பது ஷபான்றஷதார் ஷசாகம் என் மனமத இறுக்கியது. மூன்று நாட்களாக உடலில் இருந்த ஷசார்ொல் படுக்மகயில் ெிழுந்த எனக்கு அந்த உமதபந்தினால் தாஷன அனுவுக்கு இப்படி ஷநர்ந்தது என்ற நிமனெகஷளாடு ஷபாராடிய நான் எப்ஷபாது தூங்கிஷனன் என்பது வதரியாமல் தூங்கிய என் காலடியில் யாஷரா! அமர்ெது ஷபால் கனமான உணர்ொல் ெிழித்துப் பார்த்தஷபாது சுஷெதா தான் காலடியில் இருந்து குலுங்கி, குலுங்கி அழுெமத உணரக்கூடியதாக இருந்தது. தூக்கக் கலக்கத்ஷதாடு கண்கமள கசக்கியபடி எழுந்து சுஷெதா என்ஷறன். அெள் கண்கள் அருெியாக வகாட்டிக் வகாண்டிருந்தன. ¨எனக்கிருந்த ஒஷர உறொன என் அக்காெின் மகனும்

38

ஷபாயிற்ராஷன¨ என்று கதறி அழுதாள். ¨சுஷெதா அனு உன்னுமடய அக்காெின்மர பிள்மளயா?¨ தமலயமசத்தபடி என்மனத் துரத்திய ெிதியும் அதுதான் என்றெள், அழுதழுது தன்மனபற்றி மனம் திறந்து கூறினாள். எனக்கு அக்காவும், அத்தானும்தான் எல்லாஷம. சிறு ெயதிஷயஷய ெிதமெயான அம்மாவும் எனக்கு பதிமனந்து ெயதாக இருக்கும் ஷபாது மார்புெலி ெந்ததால் என்மன தெிக்கெிட்டுப் பிரிந்தஷபாது, அக்காவும், அத்தானும் தான் எனக்கு எந்த குமறயுமில்லாமல் பார்த்தார்கள். பதிஷனழு ெயதாக இருக்கும்ஷபாது அனு பிறந்தான். அனு பிறந்தஷபாது அக்காவுக்கு இருந்த சந்ஷதாசம் அடுத்த மூன்று நாட்களுக்குள் காணாமல் ஷபாய்ெிட்டது. இரண்டு ெருடமாக அத்தாமனத் ஷதடி அக்காவும் கமளத்ஷத ெிட்டாள். அந்த கெமலயில் அெளும் எங்கமள தெிக்கெிட்டு கண்மண மூடினாள். அனு

அம்மா என்று என்மன முதன்

முதலாக அமழக்கத் வதாடங்கினாஷனா, அன்றிலிருந்து அெனுக்காக என் இன்ப துன்பங்கமளத் துறந்து ொழத் வதாடங்கியஷபாது, பலரின் கழுகுக்கண்கள் என்மன ஷமயத்வதாடங்கின. இதனால் உதெியில்லாத என்மன என் தாய்மாமா தான் அமழத்துக்வகாண்டு ஏஐன்சி மூலம் வெளிநாட்டிற்கு புறப்பட்டார். ஆப்ரிக்காெிலுள்ள மநயீரியாவுக்கு ெந்து ஏஐன்சி வசான்ன இடத்தில் தங்கியிருந்தஷபாது எங்களுக்காக சாப்பாடு ொங்கச் வசன்ற மாமாமெ பாஸ்ஷபாட் இல்லாததால் அந்நாட்டு வபாலிஸ் பிடித்து ெிட்டார்கள். அமனெரின் பாஸ்ஷபாட்வடல்லாம் ஏஐன்சியிடம் தான் இருந்தது. மாமாஷொடு ஷபான மூெரில் ஒருெர் தப்பி ெந்ததால் தான் எனக்கு வதரிய ெந்தது. அதன்

39

பின்னர் ஏஐன்சி மநயீரியாெிலிருந்து இற்றாலிக்கு அமழத்து ெந்த பின்னர், இரண்டு நாட்களின் பின் சுெிஸ்சிற்கு அமழத்து ெந்து ¨ஷபர்ண்¨ வறயில்ஷெ ஸ்ஷரசனில் ெிட்ட பின்பு ஏஐன்சி ஷபாய்ெிட்டான். எங்களுக்கு என்ன வசய்ெது என்பது வதரியாமல் திமகத்து நின்றஷபாது, ஒரு தமிழர் தான் எங்கமள அமழத்துச் வசன்று வபாலிஸ் நிமலயத்தமக; காட்டி இருெமரயும் அகதி என்று ஆங்கிலத்தில் வசால்லும்படி கூறி எங்கமள அனுப்பி மெத்தார். ெிசாரமணகளுக்குப் பின்னர் இங்ஷக ெந்து ஷசர்ந்ஷதாம். இப்ஷபா மாமாவும் எங்ஷக? என்று வதரியாது! என்னுயிராக இருந்த அனுவும் என்மன ெிட்டுப் ஷபானதால் யாருமற்ற அனாமதயா ஷபாய்ெிட்ஷடன் என்று அடக்கமுடியாமல் ஷகெிக் ஷகெி அழுதாள். நான் அெள் நாடிமய என் ெிரல்களால் நிமிர்த்திஷனன். அெள் முகுந்தன் என்று எழுந்து என் மார்பில் முகம் புமதத்து அழுதுவகாண்டிருந்தாள் அெள் முதுமக ெிரல்களால் ஆறுதலுக்காக தடெிக்வகாடுத்து அமணத்துக் வகாண்டிருந்ஷதன்.

விக்கி நவரட்ைம் நன்ேி:வரஜகசரி ீ ( யாவும் கற்பலன )

40

அகமது லபசால் கவிலத ெட்மட ீ ெிட்டு வெளிஷய பாய்ந்த எலி ஜன்னல் ெழியாக உள்ஷள ெந்தது. ெடு ீ உள்ஷள இருக்கிறது.

வெளிஷய காத்திருந்தது பூமன.

இன்னும் வகாஞ்சம் வெளிஷய நின்றிருந்த நாய் குமரக்கத் வதாடங்கியது. பாமதஷயாரமாக நிறுத்தி மெக்கப்பட்டிருந்த கார் ஷெகமாக ஓடத் வதாடங்கியது.

மீ ண்டும் வெளிஷய பாய்ந்த எலி கதவு ெழியாக உள்ஷள ெந்தது. இரண்டாெது முமறயும் ெடு ீ உள்ஷள இருந்தது. கமழத்துப்ஷபாய்

எலி வெளிஷய நின்றிருப்பமதக் கண்ட ெட்டுக்காரன் ீ கதமெயும், ஜன்னமலயும் இழுத்து இறுக அமடக்கின்றான். வெளிஷய

சுெரில் சாத்தி மெக்கப்பட்டிருந்த

வபரிய கண்ணாடியில் முகம் பார்த்துக்வகாண்டிருந்த எலி ஓடிப்ஷபாய் அெனுமடய புத்தக அலுமாரிக்குப் பின்னால் ஒளிந்தது. கதமெயும், ஜன்னமலயும் இழுத்து இறுக அமடத்துத ெட்டுக்காரன் ீ வெளிஷய நிற்கின்றான்.

அகமது லபசால்

41

1. இலைவரிகள்…!! மரங்களுக்கு எப்வபாழுதும் எதிர்மமற எண்ணங்களில்மல அப் பச்மச இமலகளின்

வமன்மமயானச் சிரிப்பின் சலசலப்புப் ஷபச்சுக்கள் இரகசியமற்றமெகள். இதமானக் காற்மற

இலெசமாக ெழங்கும் ெள்ளல் மனம்

பமடத்தமெகள் மரங்கள். நிழலுக்கு ஒதுங்குகின்றெர்கமளக் கூட யார் என்ன நிறவமன்று

பார்ப்பதில்மல மரங்கள். மரத்திடமிருந்து

மனிதர்கள் கற்பதற்கு எத்தமனஷயா இமலெரிகள் உதிர்ந்துக் கிடக்கின்றன.

ஒவ்வொருெரின் இதயத்திலும் மரம் என்பது மனிதஷம என்ற மனம் ெிரிய ஷெண்டும். அப்வபாழுது தான்

அமனெருக்கும் சித்திக்கும் ஞான ெிருட்சத்தின் பிரபஞ்ச வமௌனம்…!!

2.உேவின் எல்லை….!! நதிக் கமரயின் இமணப்புப் பாலமாய் உறெினர்கமளக் காண்பது அரிதாகி ெிட்டது. அந்தஸ்து, வகௌரெம் என்ற மதிப்பீடுகளில் மற்ற உறெினரிமடஷய மரியாமத எதிர்ப்பார்த்து

42

ஏங்கித் தெிக்கிறது வசா[ர்க்க]ந்த மனம். உறெினர்கள்

எப்வபாழுதும் எந்ஷநரமும்

தகெல் வகாடுத்து ெிட்ஷடா தகெல் வகாடுக்காமஷலா திடீவரன ெந்து ஷசர்ெர்

ஊரிலிருந்துக் குழந்மதகளுடன்… எப்வபாழுஷதனும் எதிர்ப்பாராது ொராது ெரும் உறெினர்களால் நணபர்களால் குடும்பம் இன்ப அதிர்ச்சியில்

ொய்ஷபசாது திணறும் உற்சாகப் ஷபச்சின்

சிரிப்பமலயில் கலகலப்பாகி ெிடும் ெடு. ீ உறெினர்கள்

உறெினர்களுக்குள்ஷள உற்ற பமகயாகி

பிரிய ஷநரிடுகிறது பல ஷநரங்களில்… உறெினர்கள் ஷபச்சின் அன்பின் எல்மல மீ றிய ென்வசாற்களால்

ெலிகளும் ெடுக்களும் இரணமாக மரணம் ெமர மறக்க முடியாது மனஅடுக்கில் வமௌனமாகப் பதிொகி ெிடுகிறது. உறவுகள் என்றுஷம நிரந்தரமில்மலாதது இமணந்தும் பிரிந்தும் உறொடிச் சலிக்கும் எபவபாழுதும்…. உறவுகள் இப்பிரபஞ்சத்தின் உன்னத இயற்மகஷய தெிர ஷெவறதுவும் இங்ஷக நிரந்தரமில்மல…!!

ந.க. துலேவன் ஜவலூர்-632 009

43

நீ யார்? உலகிஷல உள்ள நூல்கள்

அமனத் தும்நீ படித்திட்டாலும் கமலபல பயின்று மக்கள்

மதித் திடொழ்ந் திட்டாலும் அறிஞர் அமெயில் ஏறி

அரும்வபருங் கருத்மத யாரும் மறுதலித் திடாத ெண்ணம் வமருகுற நின்று ொதிட்டாலும் ஷகாடி பல்ஷகாடி வசல்ெம் ஷசர்த்துஷம ஷபாதா வதன்று ஓடிநீ ஷமலும் வசல்ெம் ஷதடிஷய குெித் திட்டாலும் உன்மனநீ அறிந்து நீயார் என்பமத அறியா யாகில் உன்மனஷய ெிஞ்சும் முட்டாள் உலகினில் எெரு மில்மல. கற்றது ஷகட்ட வதல்லாம் கவ்மெக் குதொ துண்மம பட்டது மட்டும் நித்தம் பாடமாய் அமமயும் என்ற தத்துெக் கருத்மத நீயும் பாட மதாய்க் வகாண்டு உந்தன் நித்தியகருமம் ஆற்றின் உைகமலத மதிக்கும் நம்பு.

நுைாவில் நா. கைபதி

44

குப்லபக்குள் குப்லபயாய் …

-ஆவூர் லகஸ்ஜர ேஹான்

குப்மபயாக்கப்பட்டு

நிரம்பிய ஷதசத்தில் குெியலுக்குள் நாம் ! ஆமலகளின் கழிவுகளில் அசிங்கமாகிப் ஷபான

ஆறுகளுடன் நாமும் ! அரசியல் அதிகாரத்தில்

ஏமழ ெயிற்றுப் பணம்

ஷகாடிகளாக சுெிஸில் ! வகாஞ்சி ெிமளயாடும்

பிஞ்சுகமளக்கூட ெிட்டு மெக்காக் காமக்கயெர்கள் ! ஷதசப் பிதா – வகான்றெமனத் தியாகியாக்கும் தீெிரொதம் உருக்குமலகிறது ஷதசம் ! குப்மப அள்ளுெதாய் ஷபாஸ் வகாடுப்பதாஷல தூய்மமயாகிடுமா நாடு? எமத அகற்றுெது வதருெில் கிடப்பமதயா? ஷதசத்தில் அமலெமதயா? ெினாக்கள் வபருக ெிமட ஷதடி நாமும் குப்மபக்குள் குப்மபயாய் ! ( இனிய திமசகள் – ஜனெரி 2015 இதழிலிருந்து )

45

“இரவின் மலழயில்” - ஈழக்கவி

எழில் வகாஞ்சும் மமலயகத்தில் “ஈழக்கெி” எனும் அழகான வபயர் சூடி எழுதி ெரும் இெமர நாடறியும்! நாட்டிலுள்ள நல்லபல ஏடறியும்! இெர் ஒரு ஷபராசான் என்பதனால் இெரது எழுத்துக்கமள மதிப்பிடுமுன் என்மன நாஷன நிறுத்துப்பார்த்ஷதன்! குருெி தமலயில் பனங்காய் சுமப்பது ஷபான்ற ஒரு குற்ற உணர்ெில் குறுகிப் ஷபாகிஷறன்! அறிஞர் வபருமக்கள் அறியாதான் பிமழ வபாறுக்க!

46

எடுத்த எடுப்பிஷலஷய இெர் தன் ொக்குமூலத்தில்

இன்வனாரு வதால்காப்பியராகின்றார்! எது கெிமத என்பதற்கு

இெரும் சூத்திரம் எழுதித்தருகின்றார்! “அது ஆத்மாெின் குழந்மத .........

உணர்வுகளின் வமாழி கெிமத” பாட்டுக்கு வமட்டமமப்பதா? வமட்டுக்கு பாட்வடழுதுெதா? பாடலாசிரியர்களுக்கு மட்டுமல்ல... இதுஷபான்ற பிரச்சமன

கெிமத எழுத முயற்சிப்பெர்களுக்கும் உண்டு! இதுபற்றி இெரும் அதிகம் சிந்திக்கின்றார் ஷபாலும்! “இன்ன தமலப்புக்கு இப்படி கெி எழுதுக எனல் பிமழ தமலப்புக்கு கட்டுமர எழுதலாம்; கெிமத எழுதலாமா?” தனது ஆதங்கத்மத இப்படிக் வகாட்டித் தீர்க்கின்றார். தான் எப்படிப் பிரசெிக்கப் பட்ஷடன் என்பமதக் கூறும்ஷபாஷத இெரிடம் கெிமத நயம் இருக்கின்றது என்பதமனக் கண்டு பிடித்ஷதன்!

47

“எனது ஊர் குறிஞ்சி நிலம். இங்கு கபிலர்களும் நக்கீ ரர்களும் ஷதான்றி எனக்கு கெிமத வசால்லித்தராெிட்டாலும், ொய்க்கால் ெழியாக பாய்ந்து கெர்ப்பு ஊட்டும் ‘உமாஓயா’ ஆறு கெிமதஷயாடு புணர்ந்து என்மன ‘கெி’யாக பிரசெித்திருக்கின்றது” இெருக்குக் கெிமத வமாழி வதரிந்திருந்தும் தாயின் மகத்துெம் வசால்ல தனக்கு ஒரு வமாழி வதரியெில்மலஷய என்று ஏங்குகின்றார்...

“தன்மன உருக்கி உருக்கி

எம்மம ெளர்பிமறயாக உருொக உம்மா உமழத்த

உமழப்பின் மகத்துெம் வசால்ல எனக்குள் ஒருவமாழி இல்மல” எந்த ெிதிகளுக்கும் உட்படாத மிகவும் உயர் கெிமதகளும் இருக்கின்றன எனபதற்கு தனது தந்மதமய உெமானம் காட்டுகின்றார்! “வாப்பா ஒரு கவிலத எந்த யாப்பு விதிகளுக்கும் உட்படாத உயரிய கவிலத” வானவில்ைின் வர்ைோைக் கனவுகள் இவருக்கும் வந்திருக்கின்ேன! “ெயதுக்குெந்த வபண் ஒருத்தி தான் முதன்முதலாய் களெியலில் உணர்ந்தமெகமள மனசுக்குள் நிமனத்து நிமனத்து மருட்மக வகாள்ெது ஷபால ொனம் ொனெில்லாய் ெர்ண உணர்ச்சிகமளச் வசாரியும்”

48

இெர் ஒரு திடமான மனஉறுதி வகாண்டெரல்லர். முன்னுக்குப்பின் முரண்படுகின்றார்! ஷெவறான்றுமல்ல... “இரெின் மமழயில்...” என்று தனது கெிமதத் வதாகுப்பிற்கு தமலப்மப மெத்துெிட்டு... “இரெில் மமழ வபய்ெது

எனக்குப் பிடிப்பதில்மல” என்கின்றார்! காரணம் ஷகட்ஷடன் இந்த மனிதர் இப்படிச் வசால்லுகிறார். “வபான் மமழத் துளிகள் ொனத்திலிருந்து ெிழுந்த கர்ெத்தில் வசந்நிலத்தில்

நட்சத்திரங்களாய் நடிக்க முயன்று வெடித்துச் சிதறும் அழமக அனுபெிக்க முடிெதில்மலஷய…” ஒரு புலர்காமலப் வபாழுதிமனப் பாடெந்த கெிஞரின் கெித்துெம் பாருங்கள்... “அெளின் மனப்படிமங்கள் அபூர்ெமாய் அெள் ெிழிகளில் ெிரிதல் ஷபால புல்வெளியில் பனித்துளிகள் துளிர்த்தன”

ஷபார் கிழித்த ஷதசத்தில் ஒரு அகதிப் வபண்ணின் ஆமச எப்படி இருக்கும்?

49

“இறப்புக்கு முன்

நான் இருக்க ஷெண்டும் யுத்தமில்லா பூமியிஷல!”

நதி ெளம் கூறெந்த கெிஞர் நல்ல தமிழ் வசால்வலடுத்து நமட பயிலுகின்றார்! “கால்கமள பின்னிப் பின்னி நடக்கும் வபண்வணாருத்தி ஷபால

நதிஷய நடந்து ெருகின்றாய் ெட்டுக்கு ீ அழகு வபண்பிள்மளப் ஷபால ஊருக்கு அழகு நீ” காதமலப் பாடாதெமர

தமிழுலகம் ஒருகெிஞர் என்று ஏற்பதில்மல. இெரும் தன்காதலிமயப் பற்றி மிகவும் இரகசியமாக இவ்ொறு ெர்ணிப்பதில் ஆச்சரியமில்மல! “வபௌர்ணமிமய ஷதாற்கடித்து நந்தெனத்தின் மணத்மத

வதன்றலுக்கு தாெணியாக்கி என்மனத் ஷதடிெரும் உன் புன் சிரிப்மப என் முன் உதிர்க்காஷத!” இவ்ொறாக அரிய பல முத்திமரக் கெிமதகமள இத்வதாகுப்பு முழுெதும் காணமுடிகின்றது!

50

இெரின் அற்புதமான கெிமதகள் எனும் நந்தெனத்தில் ஒரு சிலெற்மறஷய நான் இங்ஷக பறித்து ெந்துள்ஷளன்.

கெிமதக்குரிய இலக்கணங்கள் மட்டுமல்ல

பாடு வபாருள்களும் காலத்தின் ஷதமெஷகற்ப மாற்றமமடகின்றன. ஷபார்க்காலக் கெிமதகள் பலெற்மற நான் தெிர்த்து ெந்திருக்கின்ஷறன் என்பதும் உண்மமதான்!! இந்தத் வதாகுப்பிலுள்ள எல்லா கெிமதகளும்

கீ ழ் ெரும் ஏதாெது ஒரு பிரசுரத்தில் வெளிெந்தமெகஷள எனக் கூறும்ஷபாது இெர் ஒரு காத்திரமான

பமடப்பாளி என்பதில் வகளரெம் இருக்கின்றது!

தினகரன் ொரமஞ்சரி நெமணி

ெரஷகசரி ீ ொரவெளியீடு ஜீெநதி ஞானம் மல்லிமக யாத்ரா சங்கப்பலமக தடம் ெிடிவு திமச முமனப்பு இெரது கெிமதகள் பலெற்றில் கந்தகம் மணக்கின்றது. இன்னும் சிலகெிமதகள் இனொதம் பற்றி ஷபசுகின்றன.

51

ஷமலும் சிலகெிமதகளில் அசிங்கமான அரசியல் கூத்தாடிகளின் அரிதாரம் கிழிக்கப்படுகின்றது! இெரது கல்ெித் தகமமகளும்

மிக நுட்பமான அனுபெங்களும்

கூர்மமயான சமூகப் பார்மெயும் இெரது கெிமதகளுக்கு வமருகூட்டுகின்றன. எழுத்துெளமும் இலக்கியத் திறனுமிக்க

இந்தக் கெிஞமரயும் இெரது பமடப்புகள் பற்றியும் இங்ஷக ஷபசுெதன் மூலம்

என் தமிழ் வபருமம வகாள்ளுகின்றது! எழுத்மதயும் வசால்மலயும் ஏர்ெளமாக்கி இலக்கிய நிலங்களில் கெிமதகள் நாட்டு! ெளம்வபறும் கெிமதகள் ெளரட்டும் நாளும்! மெயகம் ெந்திங்ஷக ொழ்த்துக்கள் தூவும்!

சிேீ சிேீஸ்கந்தராோ 20/11/2014

இலக்கியப்பூக்கள் வதாகுதி இரண்டு,எழுத்தாளர் ெிபரப்பட்டியல் இரண்டு நூல்களும் பிரதிகள் ஷதமெப்படும் ொசகர்கள்,நூல் நிமலயங்கள்,புத்தகசாமலகள் வதாடர்பு வகாள்ளுங்கள். இலக்கியப்பூக்கள்:காந்தளகம் வசன்மன எழுத்தாளர் ெிபரத் திரட்டு: ஓெியா பதிப்பகம்ெத்தலகுண்டு,தமிழ்நாடு

52

ஜபாலதயில் மிதக்கும் கதருக்கள் சடுதியாக வதருமெ புறக்கணித்துத் திரும்பும் உன்னிடமிருந்து

ஒரு இமழயாக நிழல் பிரிந்துெிடுகின்றது பின்வனல்லாம் நிழலற்ற ஒரு மனிதனாக வதருெில் நடந்தபடிஷய

ெட்டிமன ீ அமடகின்றாய் ஒரு பூமனமயப் ஷபால மதுெின் வநடி உன்மனப் பின் வதாடர்கிறது

வதருெனின் மூன்றாெது திருப்பத்மத அமடெதற்கிமடயில்

புதியதான ெதி ீ ெிதிகமளயும் சமிக்மஞகமளயும் உருொக்கி ெிடுகின்றாய் ஷபாமதயின் உச்ச ெசவுகளால்

வதருெின் குப்மபகளும் துாசிகளும் எழுந்து பறக்கின்றன நீஷயா காலியாகக்கிடக்கும் பிளாஸ்ரிக் ஷபாத்தலுக்குள் சிறுநீமரக் கழித்தபடி வபாழுதுகமள உறிஞ்சும் ஒரு பாடமல இமசக்கின்றாய் எனக்குத் வதரிந்த எந்த இமசக்குறிப்புகளும் இதுஷபால இருந்ததில்மல ஏந்த இமச ஷமமதயும் உன்னளெிற்கு என்மன ஈர்த்ததுமில்மல பிறமர முகம் சுழிக்க மெக்கும் உனது ொர்த்மதகளின் ெல்லமம மீ து ஒரு மின்மினி அல்லது ெண்ணத்துப்பூச்சி படபடப்பமத பல முமற கண்டிருக்கின்ஷறன் வதருெின் முன்றாெது திருப்பத்தில் இருக்கும் உன் ெட்மடத் ீ தாண்டி நாலாெது திருப்பத்திலிருக்கும் என் ெட்மடஅமடயும் ீ தருணங்களில் நானும் உன்மனப் ஷபாலஷெயாகிெிடுகிஷறன் ஷபாமதயின் லாகிருதியில் எப்ஷபாதும் மிதந்தபடிஷயயிருக்கின்றன வதருக்கள்

53

-சித்தாந்தன் கிளிகளற்ற நகரம்

மயானம் ஒன்மறப்ஷபாலிருக்கும் இந்த நகரில்

அன்று தனிமமயிருக்கெில்மல

ெர்ணமிகு இரவு ெிளக்குகள் பூட்டப்படெில்மல ெதி ீ அகலமாக்கப்படெில்மல

எண்ணற்ற ெிளக்குகள் எரியெிடப்பட்டஷபாதும் நகரத்மத முடியிருக்கும் இந்த வகாடு இருள்

அன்றிருக்கெில்மல

அந்நிய வமாழியில் எதுவும் எழுதப்படெில்மல

ஆக்கிரமிப்பாளர்கள் யாரும் குடிஷயறவுமில்மல மரண ெடு ீ ஒன்மறப்ஷபால கடாசிப்பூமரங்கள் நாட்டப்பட்டிருக்கெில்மல எந்த ஷபயும் உமரநிகழ்த்தெில்மல வகாமலயாளிகளின் படங்கவளதும் வதாங்கெில்மல இப்படித் தனிஷய அமலயுவமாருெமனப் பார்த்திருக்க முடியாது எங்கு வசன்றனர் என் சனங்கள்? இப்படித் தனித்திருந்து

ஒரு கெிமதமய எழுத ஷநரிடுவமன நிமனத்திருக்கவுமில்மல ஏஷதா இருந்தது நாமிருக்கவும் சிரித்திருக்கவும் அன்று நாமிருந்ஷதாம் நான் மகிழ்ந்திருந்ஷதன் இங்கு உன்னத ெரர்கள் ீ எம்மம சூழ்ந்திருந்தனர் எங்கள் நகரம் எங்களுக்காயிருந்தது இன்று, காணெில்மல ஒரு கிளிமயயும் 2014

தீபச்கசல்வன்

54

கபண்; கூந்தற் கபருலம ஜபசும் சங்க இைக்கியங்கள்

பரந்து ெிரிந்த எல்மலயற்ற வபரும் வெட்டவெளியான ொனத்தில் ஒரு சூரிய குடும்பம் அந்தரத்தில் மிதந்து குதூகலமாகப் பறந்து திரிந்த ெண்ணமுள்ளது. ஆங்ஷக சூரியன், நிலாக்கள், ெிண்மீ ன்கள், ஒன்பது ஷகாள்களாகிய புதன், சுக்கிரன், பூமி, வசவ்ொய், ெியாழன், சனி, ெிண்மம் (ருசயவரௌ – யுவறனஸ்), ஷசண்மம் (Nநிெரவந – வநப்டியூன்), ஷசணாகம் (Pடரெழ – புளுஷடா) ஆகியமெ அந்தரத்தில் ஒவ்வொன்றின் ஈர்ப்புச் சக்தியால் மிதந்த ெண்ணமும், சுழன்ற ெண்ணமும் உள்ளன. இதில் சூரியன் சுமார் 460 ஷகாடி (460,00,00,000) ஆண்டுகளுக்குமுன் ஷதான்றினான் என்றும், பூமி சுமார் 457 ஷகாடி (457,00,00,000) ஆண்டுகளுக்குமுன் ஷதான்றினாள் என்றும், பூமி நிலா சுமார் 453 ஷகாடி (453,00,00,000) ஆண்டுகளுக்குமுன் ஷதான்றினாள் என்றும் அறிெியல் கூறுகின்றது. ஷமற்கூறிய ஒன்பது ஷகாள்களில் பூமிக் ஷகாளில் மாத்திரம்தான் உயிரினங்கள் ொழ முடியும். பூமிக் ஷகாளில் சுமார் 400 ஷகாடி (400,00,00,000) ஆண்டளெில் ஒரு கலத்மதக் வகாண்ட உயிரினமான அணுத்திரண்மம் (molecule ) முதன்முதலாகத் ஷதான்றி உயிர் மலர்ச்சி (Evolution of Life ) முமறமய ஆரம்பித்தது. இமதயடுத்துப் புல், பூண்டு, வசடி, வகாடி, தாெரம், மரம், ஊர்ென, நீர்ொழ்ென, பறமெ, ெிலங்கு ஆகிய ஓரறிெிலிருந்து ஐயறிவுெமரயான உயிரினங்கள் ஷதான்றியபின், அெற்றின் உச்சமாக ஆறறிவு பமடத்த மனித இனமான ஆண், வபண் ஆகிய இருெரும் இரண்டு இலட்சம் (2,00,000) ஆண்டளெிற் ஷதான்றி, பூமியில் பல மில்லியனுக்கும்

55

ஷமற்பட்ட உயிரினங்களுடன் இற்மறெமர தமது ஆட்சிமயப் பூமியில் நிமல நிறுத்தி ெருகின்றனர். ஆண், வபண்மணப் பார்த்து அெள் அழகில் மயங்கி நிற்றான். வபண், ஆமணப் பார்த்து அென் திருவுருெில் மருண்டு நின்றாள். இருெரும் ஒருெமர ஒருெர் நாடி ெந்து, ஈர்த்து நின்று, அன்பு மமழ வசாரிந்து, ொழ்ெியலில் இறங்கி, தம் இன ெிருத்திமயப் வபருக்கி, உலமக உய்ெமடயச் வசய்து ஆனந்தப்படுெர். இயற்மகயிஷலஷய ஆண்கமள ெிஞ்சிய அழகு பமடத்ஷதார் வபண்களாெர். வபண்ணின் பாதாதிஷகசம் ெமரயான பாதம், கால்ெிரல், கால், வதாமட, இடுப்பு, உடல், மக, மகெிரல், ஷதாள், கழுத்து, நாடி, ொய், உதடு, கண், மூக்கு, வசெி, கன்னம், வநற்றி, தமல, கூந்தல் ஆகிய ஒவ்வொரு உறுப்புகமளயும் வதாட்டுச்வசன்று பாெிமசத்த வபருமமக்குரிய புலெர் குழாம் சங்க இலக்கியங்களில் நிரம்பி ெழிகின்றனர். இெர்களால் வபண்கள் ஷமலும் வபருமமயமடகின்றனர். இனி, சங்க இலக்கியங்களில் வபண் கூந்தற் வபருமம ஷபசும் பாங்கிமனப் பார்ப்பதுதான் இக் கட்டுமரயின் ஷநாக்காகும். ஆண்கள் தமது தமலமுடிமய நீளமாக ெளரெிடாது இமடக்கிமட வெட்டித் தணித்துக் வகாள்ெர். ஆனால் வபண்கள் அதிலும் தமிழ்ப் வபண்கள் தம் கூந்தமல வெட்டாது நீளமாக ெளர்த்து ெருெர். இதற்காக அெர்கள் இயற்மகயான பச்சிமலகமளயும் பாெித்துச் சிரமப் பட்டுத் தம் கூந்தமல ெளர்த்து அகிற்புமகத் தூபமும் காட்டித் தூய்மம வசய்திடுெர். இன்னும், அெர்கள் தம் கூந்தமலத் தம் உயிரினும் ஷமலாக மதித்துப் ஷபணிக் காத்திடுெர். அகநானூறு எட்டுத்வதாமக நூல்களில் ஒன்றான அகநானூற்றில் வபண் கூந்தற் வபருமம கூறும் பாங்கிமன ஈண்டுக் காண்ஷபாம். ‘வகாடுநுண் ஓதி’ (9-11) –ெமளந்த வபண் கூந்தல் என்றும், ‘பிடிக்மக அன்ன பின்னகம் தீண்டி’ (9-22) – பிடியாமனயின் துதிக்மக ஷபான்ற அெள் பின்னலிட்டுத் வதாங்கும் கூந்தமலத் தீண்டி- என்றும், ‘நறும்பல் கூந்தற் குறுந்வதாடி மடந்மதவயாடு’ (36-11) என்றும், ‘நறுங்கதுப்பு உளரிய நன்னர்

56

அமமயத்து’ (39-22) என்றும், ‘பல்இருங் கூந்தல், வமல்இயல் மடந்மத’ (43-11) என்றும், ‘ஷதன்நாறு கதுப்பின் வகாடிச்சியர்’ (58-5) என்றும், ‘நாறுஐங் கூந்தல்’ (65-18) – மணம் நாறும் ஐெமகக் கூறுபாடமமந்த கூந்தல்- என்றும், ‘பல்இருங் கதுப்பின் வநல்வலாடு

தயங்க’ (86-16) என்றும்,

‘தாழ்இருங்

கூந்தல்நம் காதலி’ (87-15) என்றும், ‘இருள்வமன்

கூந்தல்’ (92-13) என்றும், ‘இரும்பல் கூந்தல்;’ (94-

14), (136-29), (373-10) என்றும், ‘சில் ஐங்கூந்தல்;’ (123-6) – சிலொகிய ஐந்து பகுதிமயப் வபாருந்திய கூந்தல்- என்றும், ‘ஷதாள்தாழ்வு இருளிய குமெஇருங் கூந்தல்’ (197-10) என்றும், ‘சுரிெணர் ஐம்பால் நுண்ஷகழ்’ (22312,13) – சுரிதமலயும், ெமளவுகமளயும், ஐெமகயாக முடித்தமலயும், வமன்மமயிமனயும் வபாருந்திய கூந்தல் - என்றும், ‘நரந்தம் நாறும் குமெஇருங் கூந்தல்’ (266-4) என்றும், ‘ஷகாமத இணர, குறுங்கால், காஞ்சிப் ஷபாதுஅெிழ் நறுந்தாது அணிந்த கூந்தல்’ (296-1,2) என்றும், ‘காந்தள் நாறும் நறுநுதல், துமணஈர் ஓதி-கூந்தல்’ (338-8) என்றும், ‘இமமயக் கானம் நாறும் கூந்தல்’ (399-2) என்றும் வபண் கூந்தல் அழகு பற்றிக் கமடச் சங்க நூலான அகநானூறு ஷபசுகின்றது. புறநானூறு ‘இரும்பல் கூந்தல் மடந்மதயர்’ (120-17) என்றும், ‘ஒலியிருங் கதுப்பின் ஆயிமழ’ (138-8) என்றும், ‘ெிமர ெளர் கூந்தல்’ (133-4) என்றும், ‘ஒலிவமன் கூந்தல் கமழ்புமக வகாள ீஇத்’ (146-9) என்றும், ‘வநய்வயாடு துறந்த மமயிருங் கூந்தல்’ (147-6) என்றும், ‘நீர்ொர் கூந்தல் இரும்புறம் தாழ’ (247-6) என்றும், ‘கூந்தல் வகாய்து, குறுந்வதாடி நீக்கி’ (250-4) என்றும், ‘மமனஷயாள் உளரும் கூந்தல்

ஷநாக்கி’ (260-3,4) என்றும், ‘நறுெிமர துறந்த நமரவெண் கூந்தல்’ (276-1)

என்றும், ‘குமரி மகளிர் கூந்தல் புமரய’ (301-2) என்றும், ‘ெிளங்கிமழ மகளிர் கூந்தற் வகாண்ட’ (302-3) என்றும் எட்டுத்வதாமக நூல்களில் ஒன்றான புறநானூறு வபண் கூந்தற் வபருமம ஷபசி நிற்கின்றது. குறுந்வதாமக எட்டுத்வதாமக நூல்களில் ஒன்றான குறுந்வதாமக நூலில் வபண் கூந்தல் பற்றிக் கூறப்பட்டுள்ள வசய்திகமளயும் காண்ஷபாம். ‘அரிமெ கூந்தலின்’ (2-4)

57

என்றும், ‘வமௌெல் நாறும் பல்லிருங் கூந்தல்’ (19-4,5) என்றும், ‘நன்வனடுங் கூந்தல்’ (23-2) என்றும்,

‘நரந்த நாறும் குமெஇருங் கூந்தல்’ (52-3) என்றும்,

‘இரும்பல் கூந்தல் இயலணி கண்ஷட’ (165-5) என்றும், ‘இெள் ஒலிவமன் கூந்த லுரியொ நினக்ஷக’ (225-6,7) என்றும், ‘மலர் நாறும் நறுவமன் கூந்தல்’ (270-7,8) என்றும், ‘குெமள நாறும் குமெயிரும் கூந்தல்’ (300-1) என்றும், ‘வநடும்பல் கூந்தல் குறுந்வதாடி மகளிர்’ (384-2) என்றும், ‘நீர்ொர் கூந்தல் ஓமர மகளிர்’ (401-2,3) என்றும் குறுந்வதாமகப் புலெர் வபண் கூந்தற் வபருமம ஷபசுகின்றனர். கலித்வதாமக ‘ெண்டரற்றுங் கூந்தலாள்’ (கடவுள் ொழ்த்து–ெரி10) என்றும், ‘பல்லிரும் கூந்தல்’ (முல்மலக்கலி- 01-41,42) என்றும், ‘மாரிெழ் ீ இருங்கூந்தல்’ (பாமலக்கலி- 13-4) என்றும், ‘நரந்தம்நாறு இருங்கூந்தல்’ (குறிஞ்சிக்கலி- 18-5) என்றும், ‘மணம்கமழ் நறுங்ஷகாமத மாரிெழ் ீ பதிவனண் ஷமற்கணக்கு நூல்களில் ஒன்றான ஐங்குறுநூற்றில் ‘ஷதாளும் கூந்தலும் பல பாராட்டி’ (178-1) என்றும், ‘மகளிர் நீர்ொர் கூந்தல் உளரும் துமறெ!’ (186-1,2) என்றும், ‘கழிப்பூத் வதாடர்ந்த இரும்பல் கூந்தல்’ (191-2) என்றும், ‘ஷகாடீர் எல்ெமளக் வகாழும்பல் கூந்தல் ஆய்வதாடி’ (196-1,2) என்றும், ‘முகம்புமத கதுப்பினள்’ (197-2) என்றும், ‘இரும்பல் கூந்தல் திருந்திமழ அரிமெ’ (231-2) என்றும், ‘ஷபாதார் கூந்தல் இயலணி அழுங்க’ (232-1) என்றும், ‘வகாடிச்சி கூந்தல்’ (300-1) என்றும், ‘பல்லிருங்கூந்தல் வமல்லிய ஷலாள்’ (308-1) என்றும், ‘ஷபாதார் கூந்தல் முயங்கினள் எம்ஷம’ (417-4) என்றும், ‘முல்மல நாறும் கூந்தல்’ (446-1) என்றும் இருங்கூந்தல்’ (குறிஞ்சிக்கலி- 24-2) என்றும், ‘நீ நாறுஇருங் கூந்தலார் இல்வசல்ொய்’ (மருதக்கலி- 30-1,2) என்றும், ‘எம் பல்லிரும் கூந்தல்’, ‘நாறிரும் கூந்தல் வபாதுமகளிர்’ (முல்மலக்கலி- 1-41,42,48) என்றும், ‘வநட்டிருங் கூந்தலாய்!’ (முல்மலக்கலி- 5-57) என்றும், ‘சில மமழஷபால் தாழ்ந்து இருண்ட கூந்தல்’ (வநய்தற்கலி- 29-19) என்றும் எட்டுத்வதாமக நூல்களில் ஒன்றான கலித்வதாமகயில் கூந்தல் அழுகு ஷபசப்படுெமதக் காண்கின்ஷறாம். ஐங்குறுநூறு பலொறாகப் வபண் கூந்தல் மணம் ெசி ீ எம்மமப் பரெசப்படுத்துகிறது.

58

நற்ேிலை

எட்டுத்வதாமக நூல்களில் ஒன்றான நற்றிமண என்ற நூலில் மாதர் கூந்தற் வபருமம ‘நன்வனடுங்

கூந்தல்

ஷபசும்

பாங்கிமனயும் காண்ஷபாம்.

நமரவயாடு மடிப்பினும்’ (10-3) என்றும்,

‘ஷதம்பாய் மரா அம் கமழும் கூந்தல்’ (20-3) என்றும், ‘ெடிக்வகாள் கூமழ ஆயஷமாடு ஆடலின்’ (23-2) என்றும், ‘மாக்வகாடி அதிரற் பூவொடு பாதிரித் தூத்தகட்டு எதிர்மலர் ஷெய்ந்த கூந்தல்’ (52-1,2) என்றும், ‘கண்ணும் ஷதாளும் தண்ணறுங் கதுப்பும்’ (84-1) என்றும், ‘ஷதன்கமழ் ஐம்பால் (கூந்தல்) பற்றி’ (100-4) என்றும், ‘அரிநமரக் கூந்தற் வசம்முது வசெிலியர்’ (110-6) என்றும், ‘பின்னிருங் கூந்தலின் மமறயினள்’ (113-8) என்றும், ‘அரிசில்அம் தண்அறல் அன்னஇெள் ெிரிஒலி கூந்தல்’ (141-11,12) என்றும், ‘ஐம்பால் ெகுத்த கூந்தல்’ (160-6) -ஐம்பகுதியாக ெகுத்து முடிக்கப்வபற்ற கூந்தமலக் வகாண்டெள்- என்றும், ‘நாறிரும் கதுப்பிவனம் காதலி’ (250-8) என்றும், ‘குெமள நாறும் கூந்தல்’ (262-7) என்றும், ‘கலிமயிற் கலாெத் தன்ன இெள் ஒலிவமன் கூந்தல்’ (265-8,9) என்றும், ‘தண்தமல கமழும் ெண்டுபடு நாற்றத்து இருள்புமர கூந்தல்’ (270-2,3) என்றும், ‘புறந்தாழ்வு இருண்ட கூந்தல்’ (284-1) என்றும், ‘ஒலிெரும் தாழிருங் கூந்தல்’ (295-2) என்றும், ‘இரும்ஷபாது கமழுங் கூந்தல்’ (298-11) என்றும், ‘ஷதமறப் பறியாக் கமழ்கூந் தலஷள’ (301-9) என்றும் பல்ஷெறுபட்ட நிமலகளில் வபண்கள் கூந்தல் பறந்த ெண்ணமுள்ளன. பதிற்றுப்பத்து ‘இருள் ெணர் ஒலிெரும் புரி அெிழ் ஐம்பால்’ (18-4) – சுருண்டு ெமளந்த, அடர்ந்து தமழத்த, ஐந்து பிரிொகப் பின்னிய

59

ஐம்பால் கூந்தல்- என்றும், ‘கூந்தல் ெிறலியர்!’ (18-6) என்றும், ‘ெண்டு பட ஒலிந்த கூந்தல்’ (31-23,24) என்றும், ‘கெரி முச்சி, கார் ெிரி கூந்தல்’ (43-1) என்றும், ‘ெண்டு படு கூந்தல் முடி புமன மகளிர்’ (46-4) என்றும், ‘ெரி மகளிர்,

ஞிமிறு

இமிரும்

பிணி

ெரி வமன் கூந்தல் வமல் அமண ெதிந்து’ (50-18,19)

என்றும், ‘ஷதம் பாய் கூந்தல்’ (54-5) என்றும், கடுக்கும்

மார்பு

‘சாய் அறல்

தாழ் இருங் கூந்தல்’

(74-3) என்றும், ‘தன் நிறம் கரந்த ெண்டு படு கதுப்பின்’ (81-27) என்றும், ‘தண்வணனத் தகரம் நீெிய துெராக் கூந்தல்’ (89-15,16) என்றும் எட்டுத்வதாமக நூல்களில் ஒன்றான பதிற்றுப்பத்தில் வபண் கூந்தல் பற்றிப் பரெலாகப் ஷபசப்படும் பாங்கு இமெயாகும். பரிபாடல் எட்டுத்வதாமக நூல்களில் ஒன்றான பரிபாடலில் ‘மீ ப்பால் வெண்துகில் ஷபார்க்குநர், பூப்பால் வெண்துகில் சூழ்ப்பக் குழல் முறுக்குநர்’ (10-79,80) எனவும், ‘வகாண்டிய ெண்டு கதுப்பின் குரலூத’ (10-120) எனவும், ‘கார்வகாள் கூந்தற் கதுப்பமமப் ஷபாரும்’ (12-15) எனவும், ‘பன்மணம் மன்னு பின்னிருங் கூந்தல்’ (19-89) எனவும், ‘புயல்புமர கதுப்பகம் (கூந்தல்) உளரிய ெளியும்’ (21-49) எனவும், ‘காரணி கூந்தல் கயற்கண் கெிரிதழ்’ (2229) எனவும் பாெிமசத்துப் வபண் கூந்தல் அழகு காட்டும் பாெலர் நுகர்வுத் திறன் காண்கின்ஷறாம்.

சிலப்பதிகாரம் ‘ஷபாவதாடு ெிரி கூந்தல் வபாலன்நறுங் வகாடி அன்னார்’ (1-60) என்றும், ‘பல்லிருங் கூந்தல் சின்மலர் அன்றியும்’ (2-65) என்றும், ‘தாழிருங்கூந்தல் மதயாள்’, ‘ொவராலி கூந்தல்’ (2-80,84) என்றும்,

60

‘மமயிருங் கூந்தல் வநய்யணி மறப்ப’ (4-56) என்றும், ‘தாமமரச் வசவ்ொய்த், தண் அறல் கூந்தல்’ (4-74) என்றும், ‘ஆரப் ஷபரியாற்று, மாரிக் கூந்தல்’ (5-2) என்றும், ‘நாறிருங் கூந்தல் நலம்வபற ஆட்டிப், புமகயின் புலர்த்திய பூவமன் கூந்தல்’ (679,80) என்றும், ‘தளர்ந்த சாயல், தமகவமன் கூந்தல்’ (8-100) என்றும், ‘நறும்பல் கூந்தல்’ (10-39) என்றும், ‘வபாலங்வகாடி மின்னின் புயல் ஐங்கூந்தல்’ (11-109) என்றும், ‘நறம்பல் கூந்தல்’, ‘குறுவநறிக் கூந்தல்’, ‘கணெவனாடு இருந்த மணமலி கூந்தல்’ (12- 3,23,46) என்றும், ‘ஷபாதெிழ் புரிகுழல் பூங்வகாடி! நங்மக!’, ‘குறுவநறிக் கூந்தல்’ (13-81,84) என்றும், ‘ெிமரமலர் நீங்கா அெிர் அறல் கூந்தல்’ (13-167) என்றும், ‘புரிகுழல் மாதர்ப் புணர்ந்ஷதார்க்கு அல்லது’, குரல் தமலக் கூந்தல்’ (14-37,87) என்றும், ‘நாமறங் கூந்தல்’, ‘ஷதவமன் கூந்தல் சின்மலர் வபய்து’ (15-97,133) என்றும், ‘குரல்தமலக் கூந்தல், குமலந்து பின் ெழ’ ீ (30-38) என்றும் வபண் கூந்தல் அழகும், வபருமமயும் காட்டித் தீட்டிய

ஐம்வபரும் காப்பியங்களில் ஒன்றான

சிலப்பதிகாரம், ஷசரன் தம்பி இளங்ஷகாெின் வசந்தமிழ்க் காப்பியமாகும். நீண்ட கூந்தலுக்கான உலகச் சாதமன சீன நாட்டு ‘எக்ஸ்ஐஇ குய்யுபிங்’ ( Xie Qiuping) என்ற வபயர் வகாண்ட பதின்மூன்று (13) ெயது நிரம்பிய வபண் ஒருெர் 1973ஆம் ஆண்டிலிருந்து தன் கூந்தமலச் சிரமப்பட்டு நீளமாக ெளர்க்கத் வதாடங்கினார். முப்பத்வதாரு (31) ஆண்டுகளின்பின், 08-05-2004 அன்று இெரின் கூந்தமல அளந்து பார்த்த வபாழுது அது 18 அடி 5.54 அங்குலம் (5.627 meter) நீளமாக ெளர்ந்திருப்பமதக் கண்டு மிகவும் பரெசமமடந்தனர். இந்தப்

61

வபண்ணின் நீண்ட கூந்தமல உலகச் சாதமனயாகக் கின்னஸ் (Guinness ) வபாத்தகத்திலும் பதிஷெற்றம் வசய்யப்பட்டுள்ளது. இக் கூந்தமலச் சீப்பினால் ஒரு முமற ொரி இழுத்துத் துப்புரொக்கச் சுமார் இரண்டு மணித்தியாலங்கள் ஷதமெப்பட்டதாம். இன்னும் இக் கூந்தமல ஒரு முமற கழுெி, உலர்த்துெதற்கும் ஐந்து (5) அல்லது ஆறு (6) மணித்தியாலங்கள் வசலெிடப் பட்டதாகவும் அறிகின்ஷறாம். தன் உயரத்திலும் பார்க்க மூன்று மடங்குக்குஷமல் இக் கூந்தல் ெளர்ந்திருப்பது ஓர் அதிசயச் வசயவலனலாம். நிமறவுமர வபண்கள் தம் கூந்தமலப் ஷபணி, காத்து, ெளர்த்து, சீெிச் சிங்காரித்து, நறுமணப்புமக காட்டி, மல்லிமகப் பூச்சூடி என்றும் மணம் நாறும் ெண்ணம் மெத்திருப்பர். இதனாற்றான் சங்க காலப் புலெர்களும் வபண் கூந்தல் நறுமணத்தில் மயங்கிப் பாெிமசத்துப் பரெசமமடந்தனர். அஷத மணம் இன்றும் இரண்டாயிரத்து ஐந்நூறு (2,500) ஆண்டுகள் கடந்த பின்பும் நம் மத்தியல் ெசி ீ எம்மமனெமரயும் மகிழ மெக்கின்றது. எம்மால், புலெர் பாணியில் பாட்டிமசக்க முடியாெிட்டாலும் நாம் அந்த அற்புத மணத்மத நுகர்ந்து வகாண்டு எம் ொழ்ெியமல நடாத்தி எம்மினத்மதப் வபருக்கி உலமக உய்ெமடய உதவுகின்ஷறாம். வபண்கள் எல்லாரும் தமக்கு நீண்ட கூந்தல் அமமயஷெண்டும் என்று பிரார்த்திப்பர். கன்னிப் வபண்கள் தம் கூந்தமல ொரிச்சீெி நல்வலண்மணய் பூசிப் பின்னிெிட்டு அழகு பார்ப்பர். அடர்த்தியான கூந்தலுள்ஷளார் இரண்டு பின்னல் பின்னிெிட்டு மனம் குளிர்ெர். இளம் வபண்கள் தம் கூந்தலால் வகாண்மட

62

ஷபாட்டுப் பூச்சூடிப் புன்சிரிப்ஷபாடு மகிழ்ெர். ெயது ெந்த வபண்கள் தம் கூந்தலால் குடுமி ஷபாடுெர். சங்க காலத்து ஒரு சில வபண்கள் தமது கூந்தமல ஐந்து ெமகப் பின்னலாகப் பின்னி மகிழ்ந்திருந்த வசய்திமய ஷமற்காட்டிய அகந}னூறு (65-18, 123-6, 223-12,13), நற்றிமண (1606), பதிற்றுப்பத்து (18-4) ஆகிய நூல்களில் படித்து மகிழ்ந்ஷதாம். தமது கூந்தமல ஐந்து பின்னலாகப் பின்னினர் என்றால் அெர் கூந்தல்கள் மிக அடர்த்தி வகாண்டனொய் இருந்துள்ளமம புலனாகின்றது. இன்மறய நாளில் ஒன்று அல்லது இரண்டு பின்னல்கள் வகாண்ட வபண்கமளக் காண்கின்ஷறாம். ஆனால் இன்று ஐந்து பின்னல்கள் உமடய வபண்கமளக் கண்டிஷலம். பதிவனட்டமர அடி (18½

feet) நீளம் வகாண்ட ஒரு வபண்ணின்

கூந்தலுக்கு 2004-ஆம் ஆண்டில் மிக நீண்ட கூந்தலுக்கான உலகச் சாதமனப் பரிசு ெழங்கப்பட்டுக் கின்னஸ் வபாத்தகத்திலும் பதிொகியுள்ளமம ஷமற்காட்டிய ஒரு அதிர்ச்சிச் வசயலாகும். அதனால் வபண் குலத்தார் வபருமமயமடகின்றனர். ஆனால் சங்க காலத்தில் இவ்ொறான அதி நீண்ட கூந்தல் இருந்ததாகச் சங்க நூல்களில் ஒரு குறிப்பும் கிமடத்தில. இந்த நீண்ட ஆக்கத்தின் முடி வதாட்டு அடி ஈறாகப் வபண்கள் பற்றியும் அெர் கூந்தல் பற்றியும் நிமறயப் ஷபசப்பட்டுள்ளமத எெரும் மறுக்கஷொ மமறக்கஷொ முடியாது. ஆனால் ஷமற்காட்டிய ெிடயம் வதாடர்பில் ஆண்களாகிய நாம் எங்கிருக்கிஷறாம் என்வறாரு ஷகள்ெி எழாமலுமில்மல? வபண்ணானெள் ஆண் அருகில் என்றும்; இமணந்திருப்பெள். ஆக்கித் தருபெள். ஆக்கி மெப்பெள். அென் நன்மம,

63

தீமமகளில் பங்ஷகற்பெள். சுய நலமற்றெள். தன் நலம் கருதாதெள். பிறர் நலம் கருதுபெள். பின் தூங்கி, முன் எழுபெள். கணெஷன கண்கண்ட வதய்ெவமனத் துதிப்பெள். இவ்ொறான அதிசயப் வபண்களின் கூந்தற் வபருமம, அதன் அழகு, அது வபற்ற உலகச் சாதமன ஷபான்றெற்றால் ஈர்க்கப்பட்டு எல்லாப் வபண்களும் ஒன்றுகூடிப் வபருெிழா எடுத்து, ஷமமட அமமத்து, ஆடிப்பாடி மகிழ்ந்;திருப்பமதக் கண்ணுற்ற இெர்களின் கணெர்மாரும் சாரி சாரியாக ெந்து ஒன்றுஷசர்ந்து ஷமமட ஏறித்; தம் மமனெியர்கமள அமணத்துக் மகவகாடுத்துக் கூத்தும் ஆடி இன்புற்றிருந்த பாங்கு

கண்வகாள்ளாக் காட்சியாகும். இவ்ொறான ஒத்த

கணெர் - மமனெியர்களிமடஷய நிலவும் இன்ப உணர்வு அெர்கள் ொழ்ெியமல ஓர் உன்னத நிமலக்கு எடுத்துச் வசல்லும் என்பதில் ஐயுறஷெதும் இருக்காவதனலாம்.

நுைாவிலூர்.கா.விேயரத்தினம்

64

இம்மாதம் வெளிெருகிறது! எழுத்தாளர் ெிபரத் திரட்டு(புலம்வபயர்) மலர் பற்றி: ெருடா ெருடம் வெளிெரவுள்ள வதாகுப்பு 500 பக்கங்களில் இம்மாதம் வெளிெருகிறது. வதாடரும் மீ ள்/திருத்திய

பதிப்புக்களில்

பமடப்பாளர்களாகிய உங்கள் ெிபரங்களும் இமணக்க வதாடர்பு வகாள்ளுங்கள்.. வதாடர்பிற்கு: R.Mahendran,34,Redriffe Road,Plaistow London, E13 0JX.UK. mullaiamuthan@gmail.com

65

கிலடத்ததாம் சுதந்திரம் ஜதசத்துக்கு கிலடக்கவில்லை சுதந்திரம் தமிழருக்கு..!! கிமடத்ததா சுதந்திரம் ஷதசத்துக்கு--இல்மல கிமடக்கெில்மல சுதந்திரம் மக்களுக்கு!

சிங்கள அரசியல் ெியாபாரிகளுக்கு 1948ல்-0;2-04 கிமடத்ததாம் சுதந்திரம் இனொத கமடஷபாட!

ஷபாமதமருந்து ெர்த்தகருக்ம் இனொனஅரசியல் ொதிக்கும் தமிழினத்மத அழிக்க நிமனத்த காமடயருக்கும்

நிச்சயமாய் கிமடத்தது இலங்மகயில் சுதந்திரம். தமிழா சிந்தி தருமா சிந்தி

சிங்களம்

சுதந்திரம்

மீ ண்டும் மீ ண்டும.;

ெடக்கு கிழக்கு வதற்கு மமலயகவமன்று நம்மினத்மத

பிரித்து நரிஷெட்மட ஆடும்

சிங்களம் சுதந்திரம் தமிழற்க்கு தந்தால் அதுதான் வபரிய புதினம் ஆண்டு15ல்--! நாஷம எடுக்கணும் நமக்கு சுதந்திரம்

மற்றெர் தந்திடும் சுதந்திரம் வபாய்யடா! தமிழா சிந்தி ஒன்றாய் இமணந்து ஒற்றுமம என்னும் குளத்தில் மூழ்கிடு ஷெற்றுமம மறந்து ஒன்றுமம ஷதடிடு--!

கிமடத்திடும் சுதந்திரம் என்பமத நம்பிடு..! தாய்வமாழிமய அழித்தான் கலங்கிட ெில்மல! தாய்நிலத்மத அழித்தான்

கலங்கிட ெில்மல!

நஞ்சுக்குண்மடெசி ீ இனத்மதஷய அழித்தான் லட்சக் கணக்கில் எம்மினத்மதஷய அழித்தான். இெனா எமக்கு சுதந்திரம்; தருொன் உலகமின்று கண்மண ெிழிக்குது உனக்குதெ அதமனக் கண்டெனுன்மன அமணப்பதுஷபால் நடிக்கிறான் நம்பிடாஷத !நம்பிடாஷத! தமிழா நம்பிடாஷத…!!!

ஜவைலையூர்கபான்னண்ைா

66

" ஜவங்லகயன் பூங்ககாடி" நூல் அேிமுகம். தமிழர் தம் பண்பாட்டு, கலாச்சார ொழ்வு நிமல காணுமிடத்து, அன்பில் இமணந்து ொழும் ொழ்நிமலமய அகநானூற்றினூடாகவும், ஷபாரும் ெரமும் ீ வெற்றி ொமககளுமான ொழ்நிமலமய புறநானூற்றினூடாகவும் கிமடக்கும் தகெல்கள் ஊடாகப் புரிந்து வகாள்ள முடிகிறது. தமிழர் ொழ்ெில் ஷபாராட்டம் என்பது ஓயாத ஒன்றாகிப் ஷபாயுள்ளது. "ஷெங்மகயன் பூங்வகாடி" எனும் குறுங்காெியத்தினூடாக நாம் ொழ்ந்த காலத்தில் கடந்து ெந்த பாமதயின் ஒரு பகுதியினூடாக ொசகர்கமள அமழத்துச்வசன்று, ஞாபகங்கள் இறுகி ெிடாமல் கிளறிக் வகாடுத்திருக்கிறார் காெியத்தின் ஆசிரியர் ெல்மெ சகாறா. கமதயின் நாயகனாக ெிடுதமலப்புலி ெரன் ீ ஷசதுவும்

67

நாயகியாக வசல்ெியும் அன்வபனும் அடித்தளத்தில் பிமணக்கப்படுெது கமதக் கருொயினும், ஷநாக்கம் அது மட்டுமல்ல, அதற்குள் வசால்லிப்ஷபாகும் வசய்திகள் பல. ஆசிரியர் முதலிஷலஷய வசால்லி ெிடுகிறார் "குருதியின் ஈரத்திலும் கண்ண ீரின் நிரப்பலிலுஷம இவ்ொக்கியங்கள் பமடக்கப்படுகின்றன. ொசிக்கும்ஷபாது இனிக்காது, சுொசித்துப் பார்த்தால் பிணொமட ெசும்" ீ என்று. எனஷெ உள்ளடக்கத்தின் கனம் புரிந்து ஷபாகிறது. இருப்பினும் தாய்மண் மீ ட்புக்காகப் ஷபாராடும் ஒரு ெரன் ீ மனம் என்ன உணர்ச்சிகளற்ற பாமறயா? பாமற ஷபால காட்டிக் வகாள்ள ெிரும்புகிறான். ஆனால் பாமறயிலும் நீர் கசியுஷம! கசிகிறது. அது மட்டுமா? பாசத்மதக் வகாட்டி மெத்திருக்கும் தாய். தாய் மடியிஷல தமல மெத்துக்வகாண்டு இமளப்பாற ெிரும்பும் மகனாக அென். அமத ெிட நல்ல நட்பு. இப்படி ஒரு சராசரி மனிதனாக ஆசாபாசங்களுக்குள் கட்டுண்டும் இமெ அமனத்துக்குள்ளிருந்தும் ஷமம்பட்ட உணர்ொன தாய்மண் ெிடுதமலமய சிரம் ஷமல் ஏற்றிருக்கும் உயர்வுக்குரியென். காெியத்தின் கனதிக்குள் இறங்கு முன்னர், எமது மண்ணின் இயற்மக அழமகயும் ெளங்கமளயும் இரசிக்க மெக்கிறார். நன்றாய் ொழ்ந்தெர்களல்லொ? பிறந்து ெளர்ந்த பூமியில் எமது கண்கள் அளந்து இரசித்தமெகமள அழகாக ெர்ணித்து காெியத்மதத் வதாடங்குகிறார். இராணுெ முகாம் மீ தான தாக்குதல் ஒன்று. தாக்குதலின் பின்னர் உயிருடன் மீ ளுொர்களா என்று அறியாத நிமலயில் ெிடுமுமற வகாடுக்கப்படுகிறது குடும்பத்தினருடன் மகிழ்ொய் தங்கி ெர. ஆனால் அந்த ெிடுமுமறயானது எத்தமகயதாக இருந்திருக்கும் ஒவ்வொரு ெரனுக்கும்? ீ தாயின் மன ஏக்கத்ஷதாடு அமதப் பதிவு

68

வசய்கிறார். முகாம் மீ தான தாக்குதலில் காெலரண்களின் நிமலமம பற்றி இவ்ொறு வசால்லுகிறார். "அக்காெலரண் உள்ளிருக்கும் கனரகச் சுடுகலன்களும், மகக்குண்டுகளும் காயத்மதச் சிதறடிக்கும் ஷமாட்டார் எறிகமணகளும் காற்றின் சலசலப்மபக் ஷகட்டாலும் உடன் கனலும்" ஷபாகிறார்கள், ஷபானெர்களில் சிலமர இழந்து திரும்புகிறார்கள் மனம் கனக்க மிகுதிப்ஷபர் காயம் பட்டெர்களுடன். இவ்ெிடத்திஷல தாய் கலங்குகிறாள் என்னவென்று அறியாது.ஷகாட்டானும், பல்லியும், ெளர்த்த நாயின் ஷசாகமும் வபால்லாத கலகத்மத உண்டு பண்ணுகிறது அத்தாய்க்கு. ஒஷர மகமன நிமனத்துக் கலங்குகிறாள். குண்டு மமழயாய்ப் வபாழிகிறது. அரெமும் பதுங்கும் பதுங்கு குழிகளுள் நாட்கமளக் கழித்தமதயும், நம்மக்களின் இடப்வபயர்வுகளின் அெலத்மதயும் ஒவ்வொன்றாக அடுக்கி, சிங்களத்தின் வகாடுமமமய சாட்சியாக முன் மெக்கிறார் ஆசிரியர். " குண்டுகள் ெழ்ந்து ீ குதறிப் பிய்த்தது குெலயப்பரப்மப மட்டுமா? அன்மன ெயிற்றுச் சின்ன உயிரிருந்தும் அந்திமகால சருகுகள் ெமரக்கும் ஷதடித் தின்று வசங்களப் ஷபயானது" என்று குண்டு ெச்சுக்களின் ீ ஷகார ெிமளவுகமள கண்டு வசால்லுகிறார். "ஷெங்மகயன் பூங்வகாடி"யானது ெிடுதமல ெிரும்பி நிற்கும்

69

தமிழினத்தின் ஆமசகமள, மனம் நிமறத்திருக்கும் ஏக்கங்கமள, அதற்காக நாம் ொழும் காலத்திஷலஷய பட்ட இன்னல்கமள, அெற்மறச் சுமக்க முடியாமல் தினமும் அழுந்தும் நிமலகமள அழுத்தமாக ஒரு ெரலாற்றுப் பதிவு வசய்திருப்பதில் வெற்றி கண்டிருக்கிறது. இக்காெியத்தினூடாக காதல், மக்களின் ொழ்க்மகமுமற, ஷபாராட்ட ெரர்கள் ீ எதிர்ஷநாக்கும் சிக்கல்கள், இடப்வபயர்வு, அரசியல் நிமல, அடக்குமுமறயாளர்களின் வெறித்தனங்கள் ஷபான்ற அமனத்தும் சித்தரிக்கப்பட்டுள்ளது. இக்காெியத்மதப் படிக்கும் அமனெரும் சிங்களத்தின் வெறியாட்டக்காலத்தில் அங்ஷக ொழ்ந்திருந்தால், ஏஷதா ஒரு இடத்தில் இக்காெியத்துள் ொழ்ந்து ெிடுகின்றனர் என்று கூறலாம். ஏவனன்றால் இதன் உண்மமத் தன்மமகமள அலசிப்பார்க்க இது ஒரு நூற்றாண்டுக்கு முன் எழுதப்பட்டதல்ல. ொழ்ந்து அனுபெித்து தப்பி ெந்து, புலம் வபயர் ஷதசத்தில் இருந்து வகாண்டும், மீ ண்டும் மீ ண்டும் தாய் நிலத்மத மறக்கவும்

முடியாது, ஞாபகங்கமளப் புமதக்கவும் முடியாது, எழுத்தாணி

வகாண்டு ெரலாற்றில் அழியாமல் தமிழின அெலங்கமளப் பதிவு வசய்திருக்கும் ஒரு காெியம் இது.

இயற்மகமய ெர்ணிப்பதிலும், காதலில் உருகுெதிலும்,

கடமமயில் கனல்ெதிலும், மக்களின் அெலங்களுள் மூழ்கிப் ஷபாெதிலும் இப்படி எந்த இடத்திலும் நூலாசிரியர் ெல்மெ சகாறா அெர்களுக்கு ொர்த்மதகள் ெரிமச கட்டி ெந்து ெிழுகின்றன தடங்கலின்றி.

இெருமடய கனலும் கெிகள் வதாடர்ந்து தமிழ்த்தாய்க்கு அணியாகவும், தமிழர்க்கு நம்பிக்மகமய ஊட்டுெதாயும் அமமய நல்ொழ்த்துக்கள்.

வி. அல்விற்.

03. 02. 2015.

70

சு...தந்திரம் அமழக்கிஷறன்

ெரிகள் மட்டும் ெருகின்றன குதிமரமயக்கானெில்மல அந்தத்தாளின்

நான்காெது ெரியில்

குதிமரமய கட்டிமெத்திருக்கிஷறன் கட்ட மறந்த ெரிகளுக்கு மட்டும் இறக்மக முமளத்திருக்கின்றது

நிந்தவூர்-முர்சித்(இைக்கியன்)

புத்தக நிகழ்வு பிரதிவயான்றின் நான்காெது பக்கம் பூமனகள் எழுத்துக்கமள அமடகாக்கின்றன எட்டாெது பக்கத்தில் ஷகாழிகள் குறியீடுகமள ஷெட்மடயாடுகின்றன முன் அட்மடயில் நாய்கள் தூங்குகின்றன கமடசி அட்மட வெறுமமயான நிறத்தில் இருக்கின்றது இந்த பிரதி எதிர்ெரும் தினவமான்றில் திருட்டுப்ஷபாயிருக்கின்றது

நிந்தவூர்-முர்சித்(இைக்கியன்)

71

பனிநீ ராடு.

ெடதுருெத்துப் பனிப் பூக்கள் மனசுக்கு இதம் தருென. ஏஷதா ெிரக்தியில் உமறந்து ஷபாய்... ஏஷதாவொரு மமலயுச்சியில் முடங்கிப் ஷபாய் இருப்பமெ. இறுக்கமாகஷெ பாய்ந்து பூமித்தமர யுமதத்து முடிந்து ஷபாகிஷறன் பார் எனுங் கங்கணங் கட்டி இறுமாப்புடன் இறங்கி ெருென. ெரும் ெழியில் ஏஷதாவொரு காதலின் உஷ்ணம் தாக்க... புன் சிரிப்புடன் பனி மலர்களாய் முகத்தில் ஷமாதுென. சனிநீராடு என்று வசால்ல நான் ஒளமெயாரும் அல்ல புலெனுமல்ல. புலம் வபயர்ந்தென் ஆதலால் பனிநீராடு.

க.ஆதவன்(கடன்மார்க்)

72

துலையானாள் இருமளக் கிழித்துக்வகாண்டு, வபாந்தில்; இருந்து சீறிெரும் பாம்பு ஷபால அக்குழாய் ரயில் பிளாட்பாரத்தருகில் ெந்து நின்றது.

கதவுகள் திறக்கப்பட்டதும் முதியெர் தட்டுத்தடுமாறி

ஏறினார். அெருக்கு ெழிெிட்டுக்வகாடுத்த சாரா அெமரப் பின்வதாடர்ந்தாள். காலியாக இருந்த இருக்மகயில்; அமர்ந்த கிழெரின் முன்னால் அெள் இருந்து வகாண்டாள். ஏஷனா! அந்தக் குழாய் ரயில் நிமலயப் பிளாட்பாரத்தில் அெமரப் பார்த்ததிலிருந்து சாராவுக்கு அெருடன் சீண்ட ஷெண்டும் ஷபாலிருந்தது. எப்படி அெருடன் கமதவகாடுப்பது அல்லது ெம்புக்கிழுப்பது என்று வதரியாமலிருந்தெளுக்கு முதியெரின் பக்கத்திற்கிடந்த லண்டன் வமட்ஷரா பத்திரிமக மகவகாடுத்தது. முதியெர் தனது பக்கத்திற்கிடந்த பத்திரிமகமய ொசிக்க எடுக்கப் ஷபானஷபாது எதிரிலிருந்தெள் பாய்ந்து அமதச் சட்வடன்று எடுத்தாள். கிழெருக்கு முகம் சுருங்கிெிட்டது. அதுஷொர் இலெசப் பத்திரிமக.

அதற்குப்ஷபாய் இந்தப்

பாய்ச்சல் பாய்கிறாஷளவயன்று நிமனத்துக்வகாண்டார். பத்திரிமகமய எடுத்த சாரா அதமனச் சற்றுப் புரட்டிப்பார்த்துெிட்டுத் தனக்குப் பக்கத்தில் மெத்தாள். முதியெஷரா அந்தத் தருணத்மதப் பயன்படுத்திப் பத்திரிமகமய மீ ண்டும் எடுக்கக் மககமள நீட்டினார். அெஷளா மீ ண்டும் சட்வடன்று அதமனவயடுத்துத் தனது மடியில் மெத்துக்வகாண்டாள். அெருக்கு எரிச்சல் எரிச்சலாக ெந்தது. முமறப்பஷபாடு அெளது முகத்மத உற்று ஷநாக்கினார்.

ஒரு கணம்தான்!

73

அெரால் அெளது குழந்மத முகத்மத அதற்குஷமல் அப்படிக் ஷகாபத்ஷதாடு பார்க்க முடியெில்மல.

அெஷளார் அழகு

ஷதெமத. ஷெற்றினக் கலப்பாஷலற்பட்ட மைபிரிட் வமருகினால்

கமடந்வதடுத்த தந்தச்சிமல ஷபாலிருந்தாள்.

அெளது குறுகுறுத்த கண்களில் வதரிந்த ெி

மம் அெமர

என்னஷொ வசய்தது. குளிரில் அப்பிள் பழத்மதப்ஷபாலச் கன்னஞ் சிெந்திருந்தாள்.

அெளது வதற்காசிய ஐஷராப்பியக்

கலப்பின முகவெட்மடப் பார்த்தஷபாது வநஞ்சில் ஒரு கிழுகிழுப்பு உண்டாகியது. ஆனாலும் தன்மனத் தனது ெயமத மதியாமல் அப்படி அெள் வசய்ெமத எதிர்த்து ஒரு ொர்த்மதயாெது கூறிெிட ஷெண்டுவமன்று அெர் உள்ளம் ெிரும்பியது. ஷச! வெறும் இலெசப் பத்திரிமகக்காக அெளுடன் ஏன் ொதிடஷெண்டுவமன்று இன்வனாரு புறம் அெர் மனம் தடுத்தது. இருந்தாலும் அெளுடன் ஷபசிப்பார்க்கலாவமன்று முடிவுவசய்தார். அெர்களது உமரயாடல் ஆங்கிலத்திஷலஷய நடந்தது. “அந்தப் பத்திரிமகமயக் வகாஞ்சம் தருகிறாயா? பார்த்துெிட்டுத் தருகிஷறன்.” என்று ஷகட்டார். அமதக் வகாடுக்க மனமில்மல.

சற்றுப்

அெளுக்கு

வகாடுத்தால் கிழெர்

பத்திரிமகயில் மூழ்கிெிடுொர். அதன்பிறகு

அெளால்

அெரிடம் ஷபச்சுக்வகாடுக்கஷொ அெமர ெம்புக்கிழுக்கஷொ முடியாது ஷபாய்ெிடும்.

ஏன்தான் இந்தக் கிழெஷனாடு

எனக்கு இப்படிக் கெர்ச்சியாயிருக்கிறஷதா வதரியெில்மலவயன்று தனக்குள் அலுத்துக்வகாண்டெள், தன் பிடிொதத்மத ெிடாமல்

“இல்மல நான் தரமாட்ஷடன் அது

எனக்கு ஷெண்டும்.” என்று பதிலளித்துெிட்டு, அெமர உற்றுப் பார்த்தாள்.

74

நீ இறங்கும்ஷபாது நான் தந்து ெிடுகிஷறன் அமதத்தா என்று மகமய நீட்டியெரிடம் “இல்மல நான் தரமாட்ஷடன் என்மனத் வதால்மலப் படுத்தாதீர்கள்” என்று கூறிெிட்டு முகத்மதத் திருப்பிக் வகாண்டாள். சில கணங்கள் வமௌனம். இருெரும் ஷபசெில்மல.

முகத்மதத்

திருப்பி அெமரப் பார்த்தெள் தன் அழகு தெழும் முகத்தில் ஓர் ெி

மப் புன்னமகமய ஓடெிட்டாள்.

பத்திரிமகமயத் தராமல் என்மன ஏன் இவ்ெளவு வகாஞ்சலாகப் பார்க்கிறாள்?

என்று கிழெருக்குக் ஷகாபமாக இருந்தது.

இருந்தாலும் அெள்மீ து ஷகாபப் பார்மெமய ெச ீ அெரால் முடியெில்மல.

இெள் என்மனக் கிண்டலாகப் பார்க்கிறாஷள

என்ற ஆதங்கம் அெருள் வகாழுந்துெிட்டு எரிந்தது. அெமளப்பார்த்துச் வசான்னார்: “மஷனரம்மியமான உன் முகெழகு என்மன வெகுொகக் கெர்கிறது.

ஷமானாலீஸாெின் ஷமாகனப் புன்னமகமய நீ

உதிர்க்கிறாய். நீ திருமணம் வசய்து ெிட்டாயா?” சட்வடன்று சற்றுத் தடுமாறியெள் “இன்னும் இல்மல. உங்களுக்ஷகன் அந்த ெிசாரமண?” என்று முகத்மதக் கடுமமயாக மெத்தபடி ெினெினாள். அந்தக் ஷகாப முகமும் அழகாகத்தான் ஷதான்றியது. அமத ரசித்துச் சிரித்தபடி முதியெர் வசான்னார்: “ஒன்றுமில்மல.

நான் எனக்ஷகற்றவொரு வபண்துமணமயத்

ஷதடிக்வகாண்டிருக்கிஷறன் அதற்குத்தான்.” “ஓஷைா! அப்படியா! நல்லது.

நான் எனது நண்பனிடம்

ஷகட்டுச் வசால்கிஷறன். அென் அனுமதித்தால் உங்களுக்குத் துமணயாக ெருகிஷறன்.”

75

“அப்படியா! உனக்கு நண்பன் ஒருென் இருக்கிறானா? நல்லது அெமன எனக்குப் பார்க்க ஷெண்டும் ஷபாலிருக்கிறது.” முதியெர் பதிலிறுத்தார்.

“ஏன் எதற்காக?” -

“அெமன நான் ொழ்த்த ஷெண்டும்.

அெள் ஷகட்டாள்.

ஷதெமதமயப் ஷபான்ற

உன்மனத் தன் சிஷனகிதியாக அென் வபற்றதற்கு எனது ொழ்த்துக்கமளத் வதரிெிக்க ஷெண்டும்.” “சரி, பாங்க் ரயில் நிமலயத்தில் நான் இறங்கி அடுத்த ரயிமல எடுக்கஷெண்டும் அங்ஷக அென் எனக்காகக் காத்திருப்பான்.

ெிரும்பினால் என்னுடன் நீங்களும்

இறங்குங்கள் அெமன அறிமுகம் வசய்கிஷறன்.” என்ற அெளிடம்: “நானும் அங்குதான் இறங்கி அடுத்த ரயில் பிடிக்க ஷெண்டும். என்மன அறிமுகஞ்வசய்.” என்றார் முதியெர். “இந்தக் கிழென் சரியான துணிந்த கட்மட. என்று மனதில் நிமனத்தபடி பாங்க் ரயில் நிமலயத்தில் அெள் இறங்கியஷபாது முதியெரும்; பின்வதாடர்ந்தார். மை! சாரா! என்று கூறியபடி அெளிடம் ஓடிெந்த அந்த மாற்றின இமளஞன் அெமளச் சட்வடன்று கட்டியமணத்து அெளது உதட்டில் முத்தமிட்டான்.

கிழெமர வெட்கத்ஷதாடு

கமடக்கண்ணால் பார்த்த அெள் அங்கிள் ொருங்கள் என்று அெமர அமழத்தொறு தனது காதலமனயும் அமணத்துக்வகாண்டு ெடக்கு மலன் ரயில் பிடிக்க நகரும் படியில்; எறிச்வசன்றாள்.

அெர்கள் ஷபாகவும் ரயில் ெரவும்

சரியாக இருந்தது. மூெரும் ஏறிக் வகாண்டனர். முதியெர் அெர்களுக்வகதிரில் அமர்ந்து வகாண்டார். “ஜானி! இந்த அங்கிள் என்ஷனாடு ஸ்றட்ஷபாட்டிலிருந்து

76

ெருகிறார்.

தனக்ஷகற்றஷொர் ொழ்க்மகத் துமணமயத்

ஷதடுகிறாராம்.

நான் அழகாயிருக்கிஷறனாம். திருமணம்

முடித்துெிட்ஷடனா எனக் ஷகட்கிறார்.” என்று தன் காதலனிடம் வசான்ன அெள் கிழெமரப் பார்த்துச் சிரித்தாள். “ஓ அப்படியா! மிகவும் நன்றி அங்கிள். ெிரும்பினால் கூட்டிக்வகாண்டு ஷபாங்கள். எனக்கு இெளால் வபரிய வதால்மலயாக இருக்கிறது” என்ற அென் கிழெமரப் பார்த்துச் சிரித்தான். கிழெரும் பதிலுக்கு மிகவும் நன்றிவயன்றார்.

அெமன

ொழ்த்தெில்மல எவனனில் அெஷனா அெளிலிருந்து ஷெறுபட்ட நிறத்தெனாயும் இனத்தெனாயும் இருந்தான். அமத அெரால் சீரணிக்க முடியெில்மல. அெளுக்கு அெர் தன் காதலமன ொழ்த்தெில்மலஷயவயன்று சற்றுக் கெமலயாயிருந்தது.

சற்று

ஏமாற்றமமடந்தெளாய்க் காணப்பட்டாள். முதியெர் அதமனக் கெனித்தார் ஆனால் அதற்காகொெது அெளது ொடிய முகத்மத மாற்ற அெர் முயற்சிக்கெில்மல. அெளால் “அங்கிள் உன்மனச் சந்தித்து ொழ்த்துத் வதரிெிக்க ஷெண்டுவமன்று ெிரும்பினார்.” என்பமத ஜானியிடம் வதரிெிக்க முடியெில்மல.

அப்படிச் வசால்லியும் அந்தப் பாஸிஸ்டுக்

கிழென் தன் ஜானிமய ொழ்;த்தாமல் ெிட்டுெிட்டால் ஜானி முகங் குமழந்து ஷபாொஷன என்று கெமலப்பட்டாள். வமௌனத்தில் சில நிமிடங்கள் கழிந்தன.

முதியெர்தான்

முதலில் ஷபச்மசத் வதாடங்கினார். “இந்தப் வபண் வபரும் சுயநலக்காரி.

நான் எடுத்து ொசிக்க

முற்பட்ட லண்டன் வமட்ஷறாமெப் பாய்ந்து எடுத்துத் தன்ஷனாடு மெத்துக் வகாண்டு தானும் ொசிக்காமல் எனக்கும்

77

பார்க்கத் தராமல் அடம்பிடித்தாள்.” என்று ஜானியிடம் முமறயிட்டார்.

“அெள் என்னுடனும் அப்படித்தான் அங்கிள்.

அெள் முன்னால் நான் எமதயாெது எடுத்து ொசிப்பது அெளுக்கு அறஷெ பிடிக்காது. ஷகட்டால்

“ொசிக்க

ஷெண்டுமானால் மலப்ரரிக்குப் ஷபா! அல்லது எங்காெது தனிமமயில் வசன்று ொசி.” என்று பறித்து மெத்துெிடுொள். தனக்கு மிகவும் ஷெண்டியெர்கஷளாடு இவ்ொறு உரிமமஷயாடு நடப்பெள் இன்று ஏஷனா வகாஞ்சமும் பரிச்சயமில்லாத உங்கமளச் சீண்டியிருக்கிறாள். அெளுக்காக நான் உங்களிடம் மன்னிப்புக் ஷகட்கிஷறன்.” என்று மிக ெினயமாக ஷெண்டிெிட்டுச் சாராவுக்குச் வசல்லமாய் ஒரு தட்டுத்தட்டினான். பதிலுக்கு அெள் அெமனத் திருப்பி அடித்தாள். பின்னர் இருெரும் உதடுகளில் சிறிதாய் முத்தமிட்டுக் வகாண்டார்கள்.

கிழெருக்குச் சற்றுக்

கெமலயாயிருந்தது. பார்த்துெிட்டுத் தனக்குள் ஒரு வபருமூச்மச ெிட்டார். அெருக்குத் தன் ஒஷர மகளின் ஞாபகம் ெந்தது: “பல ெருடங்களுக்கு முன் வஜர்மனியில் ஓர்நாள் அெளும் அப்படித்தான் அந்த வெள்மள இமளஞனுடன்; சல்லாபித்துக் வகாண்டிருந்தாள். ரயில் வநரிசலில் தன்தந்மத தூரத்தில் நின்றமத அெள் கெனிக்கெில்மல. அெருக்கு உலகஷம சுழன்றது.

ஒருொறு சுதாரித்துக் வகாண்டு ெட்டுக்கு ீ ெந்தெர்

முதலில் மமனெியிடம்தான் தன் ஆத்திரத்மதக் வகாட்டினார். அெமள அடிக்கஷெறு வசய்தார். ஷெமலயில் நின்று சற்றுத் தாமதமாக ெந்த மகளுக்கு

ஷபசக்கூடாத ொர்த்மதவயல்லாம்

ஷபசி அடிக்கப் பாய்ந்தஷபாது, அெள் ஷபாலீமஸக் கூப்பிட்டுெிட்டாள். மசரன் ஓமசயுடன் நீல வெளிச்சம்

78

பளிச்பளிச்வசன்று

அடிக்க ெட்டின்முன்; ீ ெந்து நின்ற

வபாலீஸ்; காமர பக்கத்து ெட்டுக்காரர்களும் ீ வதருெில் ஷபானெர்களும் பார்த்துெிட்டனர். தூ

தாமயயும் தன்மனயும்

மண ொர்த்மதகளால் ஏசி அடித்தமதப் வபாலீஸாரிடம்

மகள் முமறயிட்டுெிட்டாள்.

தந்மததாஷனவயன்று

வகாஞ்சமும் கெமலப்படாத மகளின் நடத்மத அெமரத் தாங்கமுடியாத ஆத்திரத்துக்கு உட்படுத்திெிட்டது. அன்று ஷபாலீஸ் அெமரக் மகயில் ெிலங்கிட்டுத்தான் வகாண்டு வசன்றது. பக்கத்து ெட்டார் ீ பார்த்துக்வகாண்டு நின்றார்கள்.

அெரால் அந்த அெமானத்மதத் தாங்க

முடியெில்மல.

ஷபாலீஸ் அெமரச் சிலமணிஷநரம்

மெத்திருந்துெிட்டு எச்சரிக்மக வசய்து வெளிஷய அனுப்பிெிட்டது.

ெட்டுக்கு ீ ெரஷெ மனமில்மல.

மமனெியின் தம்பியின் ெட்டிற்ஷபாய் ீ அன்றிரமெக் கழித்தார்.

காமலயில் மமனெி ஷபான் வசய்தாள்.

இனி

அெளது முகத்மத நான் பார்க்கப் ஷபாெதில்மல அெமள எங்காெது அனுப்பிெிடு என்று மகமளத் திட்டியெரிடம் தாய், அெள் தன்ஷனாடும் ஷகாபித்துக்வகாண்டு அன்றிரஷெ வெளிக்கிட்டுெிட்டமதக் கூறினாள்.

ெடு ீ ெந்தெர்

மகமளப்பற்றி அக்கமறப்படஷெயில்மல.

நல்ல ஷெமலயில்

சுயமாய்ச் சம்பாதித்த அெஷளா தன்காதலனுடன் வசன்று ஒன்றாய் ொழத்வதாடங்கிெிட்டாள்.

ஐஷராப்பாெில்;

திருமணம் வசய்யாமஷலஷய லிவ் ருவைதர் எனப்படும் ஒன்றாய் ொழ்தல் வபாதுொன ஒரு ெிடயம்.

அெரது

மமனெிக்கும் மகள்மீ து வெறுப்பு ஏற்பட்டுப் ஷபாயிற்று அதனால் அெளுடனான வதாடர்புகள் அடிஷயாடு ெிடுபட்டுப் ஷபாய்ெிட்டன. அெர்கள் லண்டனுக்கு ெந்துெிட்டார்கள்.”

79

ரயில் ஓடிக்வகாண்டிருந்தது. சிறிது ஷநரம் வமௌனமாக அெமர இருக்கெிட்டு சிரித்துப் ஷபசியபடி அடிக்கடி முத்தமிட்டுக்வகாண்டிருந்த இளசுகள் இருெரும் அமதச் சற்று நிறுத்திெிட்டு அெரிடம் ஷபச்சுக் வகாடுக்கத் வதாடங்கினார்கள். “அங்கிள் உங்களுக்குக் குடும்பம் இருக்கின்றதா?” என்று ஜான் ஷகட்டான்.

வமலிதான வபருமூச்வசான்மற ெிட்ட அெர் சற்று

நிதானித்துெிட்டு இல்மலவயன்றார்.

“ஏன் நீங்கள் திருமணஷம

வசய்துவகாள்ள ெில்மலயா?” – மீ ண்டும் ஷகட்டான். “ஏனில்மல திருமணம் வசய்ஷதன். இறந்துெிட்டாள்.

என் மமனெி

அப்படியா மிகவும் மனம் ெருந்துகிஷறன்.

“அெ இறந்து வநடுநாட்களாய்ெிட்டதா?” “இல்மல

சமீ பத்தில்த்தான்.

இன்னும் ஒரு ெருடம்கூட

முடியெில்மல.” அன்று இரவு நான் ரிெி பார்த்துெிட்டுச் சற்று ொசித்துெிட்டுத் தூங்கிெிட்ஷடன்.

எனக்கு முன்னஷர தூங்கச்

வசன்றெள் காமலயில் எழுந்திருக்கெில்மல. இறந்துெிட்டாள்.

என்றெரின் குரல்; தழுதழுத்தது.

சாரா

தன்னிடமிருந்த பக்கட்டிலிருந்து ரிஸ்யு ஒன்மறவயடுத்து அெரிடம் நீட்டினாள். தாங்கஸ் என்று கூறி அமதொங்கியெர் கண்கமளத் துமடத்துக் வகாண்டார்.

அது ெமரக்கும்

உற்சாகத்ஷதாடு இருந்தெருக்குத் தன் மமனெியின் ஞாபகம் ெந்ததும் துக்கம் ெந்து வதாண்மடமய அமடத்துக்வகாண்டது. இளசுகள் இருெருக்கும் அெரிடம் ஷமற்வகாண்டு ஷபச்சுக்வகாடுக்கத் தயக்கமாக இருந்தது.

அெரின்

துயரங்கமளக் கிளறி ஷெதமனக்குள்ளாக்க இருெரும் ெிரும்பெில்மல. இளமம ொழ்ெில் அெர் எப்படிவயல்லாம் தன் மமனெியுடன் ொழ்ந்திருப்பார். இப்ஷபாது அெருக்குமுன்

80

நாமிருெரும் இருந்து காதல் வசய்துவகாண்டிருந்தால் தனது பமழய ஞாபகங்கமள நிமனத்துக் கெமலக்குள்ளாகி ெிடுொஷர என்ற சங்கடத்தில் அெர்கள் தங்கள் காதல் ஷசட்மடகமளஷய நிறுத்திெிட்டார்கள். ஷெமலெிட்டு ெடு ீ வசல்கின்ற பலர் தூங்கி ெழிந்துவகாண்டிருந்தார்கள். ஜானியும் தூங்கிெிட்டான். ெழமமயாக அெர்கள் இருெரும் அமணத்தபடிதான் ரயிலில் தூங்குெது ெழக்கம்.

அன்று

அந்த அமமதியிலும் அெள் அெனிடமிருந்து ெிலகிஷய இருந்தாள்.

இமதப் பயன்படுத்தி முதியெர் அெளிடம்

ஷபச்சுக் வகாடுத்தார்: “அன்ஷப! நீ என்ன வசய்கிறாய்?”

நான் ஓர் நர்ஸாகப்

பணிபுரிகிஷறன் அங்கிள். “உனது காதலன்?”

“அெர் ஓர் ஆபீஸ் நிர்ொகி.

இருெருக்கும் ஷெறு ஷெறு இடங்கள்.

ஆனால்

நாங்கள் ஒவ்வொரு

நாளும் ெடு ீ திரும்பும்ஷபாது பாங்க் ரயில் நிமலயத்தில் சந்தித்துக் வகாள்ஷொம். “நீ அெமர மணஞ் வசய்யப் ஷபாகிறாயா?” “நாங்கள் இப்ஷபாதும் ஒன்றாய்த்தான் ொழ்கிஷறாம் இன்னும் திருமணத்மதப் பற்றிச் சிந்திக்கெில்மல, ஷதமெஷயற்படும் ஷபாது அமதச் வசய்ஷொம்.” “ஷதமெவயன்றால்? என்ன ஷதமெ? எத்தமகய ஷதமெ? எப்ஷபாது அது ஏற்படும்?” - முதியெர் வகாஞ்சம் ெரம்பு கடந்து ஷகட்டார்.

அெர்களின் தனிப்பட்ட ெிடயமது.

ஆனாலும்

அெள் அமதப் வபரிதாக எடுக்கெில்மல. வெளிப்பமடயாகஷெ வசான்னாள் - “எங்களுக்கு ஒரு குழந்மத ஷதமெப்படும்ஷபாது திருமணத்மதப் பற்றிச்

81

சிந்திக்கலாவமன்று இருக்கிஷறாம். அப்ஷபாதுகூட அது ஷதமெயில்மல.

ஆனாலும் அதுதான் எங்கள் ஷநாக்கம். இந்த

ெருடக் ஷகாமட ெிடுமுமறக்கு எங்காெது வசன்று ெரஷெண்டும். அதன்பிறகுதான் திருமணத்மதப்பற்றிச் சிந்திப்பது என்றிருக்கிஷறாம். “ஓஷைா அப்படியா?

உனது ஷகாமட ெிடுமுமற

மகிழ்ச்சியாயமமயட்டும்.” – முதியெர் ொழ்த்தினார் அெள் நன்றி வசான்னாள். முதியெர் தன்னிடம் சற்றுத் தனிப்பட்ட ெிசாரமணகமளச் வசய்தமத அெள் ஏஷனா வபரிதாக எடுக்கெில்மல.

ஷெறு

யாராகவும் இருந்திருந்தால் உடஷன ஆத்திரமமடந்திருப்பாள். இெரது ஷகள்ெி அெமள அப்படி ஆத்திரப்பட மெக்கெில்மல. அதுபற்றி அெளுக்ஷக ஆச்சரியமாக இருந்தது.

ஆனால்.

தன்மன அப்படி ெிசாரித்த கிழெரிடம்; அஷதஷபான்று தனிப்பட்ட ெிடயங்கமளக் ஷகட்கத் தனக்கும் உரிமமயிருக்கிறது என்ற துணிவு அெளுக்கு ெந்துெிட்டது. “அங்கிள் உங்கள் மமனெி இறந்துெிட்டாவளன்கிறீர்கள் அப்படியானால் உங்களுக்குப் பிள்மளகள்

யாருமில்மலயா?”

என்ற அெளின் ஷகள்ெிக்குப் வபருமூச்வசான்ஷற கிழெரிடமிருந்து பதிலாக ெந்தது. சற்று வமௌனமாக இருந்த அெர் தான் மனம்வெறுத்து ஒதுக்கிய தன் மகளின் முகத்மத ஒருதடமெ மனதில் நிமனத்துப் பார்த்தார். அெள் இப்ஷபாது எங்ஷகயிருக்கிறாஷளா! இறந்துெிட்டாஷளா! என்று மனம் கலங்கியது.

சிறு ெயதில் எத்தமனஷயா

கற்பமனகஷளாடு அெமள ெளர்த்தது, பள்ளிக்குக் கூட்டிச் வசன்றது, என்று மமறந்துஷபான ஞாபகங்கள் ஒன்றன்பின்

82

ஒன்றாக ெந்து அெமரக் குழப்பின.

அந்தப் பாழாய்ப்ஷபான

வெள்மளக்காரன் என்மகமள என்னிடமிருந்து பிரித்துெிட்டான் என்று தன் மாப்பிமளமய மனதில் ஒருதரம் வெறுப்ஷபாடு எண்ணிக்வகாண்டார்.

அெமன ஒருநாள் அெர்

அந்த ரயிலில் சனவநரிசலில் பார்த்ததுதான். காணஷெயில்மல.

அதன்பிறகு

மகளும் அெமன ெட்டுக்குக் ீ

கூட்டிெந்தால் அப்பா காட்டுமிராண்டித்தனமாக நடந்து எல்லாெற்மறயும் வகடுத்துெிடுொவரன்ற பயத்தில் கூட்டிெரஷெயில்மல.

அதன் பிறகு வதாடர்பு முற்றாக

அறுந்துஷபாய்ெிட்டது.

மகள் எங்ஷகா வெளிநாடு

ஷபாய்ெிட்டதாகக் ஷகள்ெிப்பட்டார்.

அவ்ெளவுதான்.

மமனெியும் மகமளப் பிரிந்த ஏக்கத்தில் ஷநாயாளியாகி இறந்தும் ஷபாய்ெிட்டாள். இமதவயல்லாம் இந்தப் வபண்ணிடம் எப்படிக் கூறுெது என்று ஷயாசித்த அெமரப் பார்த்து: “என்ன அங்கிள் ஷபசாமலிருக்கிறீர்கள்?” என்று சாரா ஷகட்டாள். சற்றுத் தயங்கிய அெர் “எனக்கு ஒரு மகள் இருந்தாள் அெள் இப்ஷபாது எங்ஷகயிருக்கிறாவளன்று வதரியாது.” என்றார். ஏன் அங்கிள்? அெமளப் பற்றிய ெிபரம் உங்களுக்குத் வதரியாமற்ஷபானது? அெள் காணாமற் ஷபாய்ெிட்டாளா? நீங்கள் ஷதடிப் பார்க்கெில்மலயா என்ற சாரா கிழெரின் முகத்மதக் கூர்ந்து பார்த்தாள். “நான் அெமளத் ஷதடெில்மல. நான்தான் அெமள ெட்மடெிட்டுத் ீ துரத்திெிட்ஷடன்.

அதன்பிறகு அெள்

எங்கமளத் வதாடர்பு வகாள்ளஷெயில்மல.” என்றெர் அதுபற்றி ஷமலும் கமதக்க ெிரும்பாமல் முகத்மதத் திருப்பியஷபாது,

83

சாரா: “ஏன், ஏன் துரத்தின ீர்கள்?” என்று ஆர்ெமாகக் ஷகட்டாள். கிழெருக்ஷகா பதில்கூறச் சங்கடமாயிருந்தது.

தனது மகமளப்

ஷபாலஷெ ஓர் ஷெற்றின இமளஞமனக் காதலித்திருக்கும் இெளிடம் நான் அதுபற்றிக் கூறினால் என்மனப்பற்றி என்ன நிமனப்பாள் என்று தடுமாறினார். சாராஷொ அெமர ெிடுெதாயில்மல.

அெமர

உற்றுப்பார்த்தபடிஷய மீ ண்டும் அஷத ஷகள்ெிமயக் ஷகட்டாள். கிழெருக்ஷகா இதற்குஷமல் மமறக்க முடியாது, இெள் ெிடமாட்டாள் என்பது ெிளங்கிெிட்டது.

ஒன்றில் அெளிடம்

தன்மகள் ஓர் வஜர்மன்காரமனக் காதலித்தமதயும் அமத அெர் வெறுத்தமதயும்

கூறஷெண்டும் அல்லது சாராெிடம் தனது

தனிப்பட்ட பிரச்சமனகமளப்பற்றி ெிசாரிக்காஷதவயன்று ஒஷரயடியாக அெளது முகத்திலடித்தாற்ஷபால் பதில்கூறஷெண்டும். முதலாெதிலும் இரண்டாெது அெருக்கக் கடினமானதாகஷெயிருந்தது. வசான்னார்: “அெளும் உன்மனப் ஷபாலத்தான் ஒரு மாற்றின வஜர்மன்காரமனத்

தன்

காதலனாக்கிக்வகாண்டு ரயிலில் முத்தமிட்டுக்வகாண்டு திரிந்தாள் அதமன ஒருநாள் பார்த்த நான் அெமள ெட்மடெிட்டுத் ீ துரத்திெிட்ஷடன்.” சட்வடன்று உ என்றாள்.

ாரான சாரா அெரிடம்: “உங்கள் வபயவரன்ன?”

அெர் “கஷணஸ்”; என்றார்.

மறுகணம் இருக்மகயிலிருந்து பாய்ந்த அெள் அெமரத் திடீவரன்று கட்டியமணத்தாள்.

அெளது கண்களிலிருந்து

வபால வபால வென்று கண்ண ீர் ெழிந்ஷதாடியது. நானுங்கள் ஷபத்தி தாத்தா! நானுங்கள் ஷபத்தி!

“தாத்தா

இனி

84

உங்களுக்கு நான் என்வறன்றும் துமணயாயிருப்ஷபன் தாத்தா” என்று கமரந்தெள் திடுக்கிட்டு ெிழித்த ஜானியிடம், ஜானி! இெர் என் அம்மப்பா.

“ஜானி!

இெரின் இளமமக்காலப் படத்மத

நான் பார்த்திருக்கிஷறன். நான் ஷதடிக்வகாண்டிருந்த என் தாத்தாமெக் கண்டுபிடித்துெிட்ஷடன்.” என்று குதூகலித்தாள். பக்கத்திலிருந்த இருக்மககளிலிருந்தெர்கள் தங்கள் கட்மட ெிரல்கமள நிமிர்த்திக் காட்டி குட்லக் குட்லக் என்று ொழ்த்தினார்கள்.

எழுந்து ெந்த ஜானி தாத்தாெின் கன்னத்தில்

வசல்லமாய் ஒரு முத்தமிட்டான்.

கமரந்துஷபான முதியெர்

இருெமரயும் அமணத்துக் வகாண்டார்.

அெரது

கண்களிலிருந்து ஆனந்தக் கண்ண ீர் ெழிய ஜானியிடம் வசான்னார்: நீ ஷதெமதஷபான்ற என் ஷபத்திமயக் காதலியாகப் வபற்றிருக்கிறாய் உங்கள் இருெருக்கும் என் நல்ொழ்த்துக்கள். நீங்களிருெரும் ெிமரெில் திருமணம் வசய்துவகாள்ள ஷெண்டும்.” அதற்கு ஜானி வசான்னான்: “அெள்தான் உங்களுக்கு ொழ்க்மகத் துமணயாகிெிட்டாஷள இனி நான் எதற்கு? சரி சரி பரொயில்மல, பங்கு ஷபாட்டுக் வகாள்ஷொம். அெள் நம் இருெருக்கும் துமணயாயிருக்கட்டும்.” ஜானியும் சாராவும்;; தம் இதழ்கமள ஒரு கணம் ஒற்றிக் வகாண்டனர்.

எஸ். கருைானந்தராோ நன்றி:கெிஞன் இலக்கியப்ஷபாட்டி -தமிழ்நாடு- 2013

85

கவயில் இதலனயும் வாசிக்கும் நல்ல வெயிலாக இருக்கிறஷத என்று பயந்து இன்று என் அலுெலுக்குப் ஷபாகெில்மல இதமன வெயில் அறிந்தஷதா என்னஷொ சற்று வெட்கப்படுெமதப்ஷபால வகாஞ்சம் மங்கி மங்கி கண் வபாத்தி ெிமளயாடி ஊர் ஷெட்மட வசய்கிறது என்ன இருந்தாலும் வெயில் எனது உறவுக்காரன் நள்ளிரெிலும் எனக்கு உஷ்ணம் ஷதமெவயன்றால் அது ெரும் வெயில் மனிதமனப்ஷபால நடக்கும் திறன் மிக்கது நாலு காலிலும் நடக்கும் ஷதமெவயன்றால் நமக்கு முடியுமா வெயில்ஷபால் நடக்க நமக்குள்ளும் வெயில் ெிழுகிறது அது நமக்குப் புரிெதில்மல நம் ெட்டுக்குள் ீ வெயில் இருக்கிறது வெளிச்சத்மதத் தந்துெிட்டு மமறந்திருந்து பார்த்துக்வகாண்டு வெயில் நம் அடுப்படியிலும் இருக்கிறது வநருப்பு என்ற வபயரில் வெயில் என்ற வபயரில் வெயில் ெிழும்ஷபாது மட்டும்தான் நாம் வெயில் என்கிஷறாம் வெயிமலப்பற்றி இன்னும் அறியாமல் உனக்குக் காய்ச்சலா உனக்குள் வெயில் ெிழுகிறது நீ சூடான ொர்த்மதகமள சிலருக்கு எறிகிறாயா அதுவும் வெயில் வெயில் வெயில் நமக்குள் இரண்டற இருப்பது நமது வபருமூச்சும் ஒரு வெயில் நான் இப்படி எழுதுெதும் ஒரு வெயில்தான் வெயில் இதமனயும் ொசிக்கும்

ஜசாலைக்கிளி

நன்ேி: கலைமுகம்

86

என் ப்ரியமானவளுக்கு... அன்று என் மமனெியாகா ஷெமளயில்

நீ உமரத்துச் வசன்ற ொர்த்மதகள் பனிவபாழியும் ஈர இரெில் குழந்மதயின் ஸ்பரிசமாய் என் உள்ளங்மகக்குள் வபாதிந்து கிடக்கிறது ஷகாமடயாய் மாறி ஷகாபமாய் நீ

எறிக்கும் கணங்களில் நீ எனக்காக உதிந்த ொர்த்மதகள் கானலாய், கனொய்

நிஜங்கமள வபாய்மமயாக்கும் நிமனவுகள் முட்களாய் மதக்கும் வபாழுதுகளில் கண்ணராய் ீ வசாட்டும் ெிழிகளுக்குள் உன்மன பதியமிட்டு மலர்களுக்காய் காத்திருக்கிஷறன் என் ப்ரிய சகிஷய ஓர் ஈர இரமெயாெது எனக்கு பரிசளிப்பாயா...

சிதம்பரநாதன் ரஜமஷ்

87

காடன் கண்டது எத? எென் கண்டதச் வசால்ல? நான் கண்டது கல்லுத்தமரக் காட்டில். தடம் வசால்றன் ஷகளு.

பஸ்ஸு ெந்து நிக்கிற மரத்தடியும் இட்டிலி ஷசாடாக் கமடயும் தாண்டினா, ரஸ்தா ஷநஷராட்டம் ஷபாட்டு, எருமம புரள்ற

ஷசத்துப் பள்ளத்திஷல ெிளுந்து, அக்கமர ஏறும்ஷபாது வரண்டு தடமாகும். ஒண்ணுக்கு இன்னும் ஷபர் ரஸ்தா. அஷத மாதிரி கல்லிலும் புல்லிலும் கால்பட்டுத் ஷதய்ஞ்ச இன்வனாண்ணு ஷபரில்லாத காட்டுத்தடம்.

வெய்யிலில் எருமமப்பள்ளம் தண்ணி ெத்தி, களி காமறகட்டிப் வபாளந்து வகடக்கும். ஊவரல்லாம்

களிமண்ணு. கூடஷெ

பாமறக் கல்லுத் தமரயுமுண்டு. மரமில்லாம வெளிச்ச மாதிரி

இருந்தாலும் கல்லுக் காட்டில் தடம் மாறிடும். ஷமற்ஷக மமலக் காட்டுக்குப் ஷபாற ஷகாணமிருந்தா ெழிஷகட்டுக்ஷகா. சுக்கான் பயமலக் ஷகளு. என்மனக் ஷகளு.

பஸ்ஸ்டாப்பில் இட்லி ஷசாடாக்கஷடல பஸ்ஸுக்காரன்

நிப்பான். அக்குளில் ஷதால் பட்மடப்மபயிஷல ரூொ சில்லமற இருக்கும். வெத்தமலச் சாறு ொய்க்குள்ஷள குதகுதன்னு உப்பிக் கிட்டுக் கிடக்கும். இட்லி ஷசாடாக்கஷடல

ஷபாலீஸூக்காரரும் நிப்பாரு. துண்ணுட்டுக் கணக்கில

ஷபாடும்பாரு. ஆஷளாட்டம் பாத்துக்கிட்டு வெத்தமலயிஷல சுண்ணாம்மபப் ஷபாடுொரு.

யாஷரா ெர்றான் - வெள்மள ஷெட்டி. அெனுக்கு

ஷபாலீஸுக்காரரு அக்கரபக்கரமா சலாமுகள் மெச்சு, எசமான்

புண்ணியமுங்கறாரு. வெள்மள ஷெட்டி பாக்காமஷல, “சாெடில ஷபாயி ெந்துட்ஷடன்னு வசால்லு”ன்னுட்டு ஷெட்டிமய நாசூக்கா

மடிச்சுத்தூக்கி, எருமமப்பள்ளத்துஷல தடம்புடிச்சு அக்கமர ஏறி, ஊர்க்ஷகாயில் பக்கம் தமலமயக் காட்டிட்டுப் ஷபாறான்.

பிஸினஸான ஆளு. கண்ணு குடுக்காமஷல ரஸ்தாெிஷல ஷபாறான்.

வரண்டுதடம்ஷல வசான்ஷனன்? ஊருக்குள் ஓடற ரஸ்தா

88

ஒண்ணாச்சா? அதுக்கு இடத்துக்மகயில மமலக்காட்டுக்குப் ஷபாற தடம். அந்தத் தடத்மதப் புடிச்சா, ெயலுக்குத்

தமரகாட்டவத கல்லுகள் முமளச்ச புத்தும் இருக்கும். ஒரு

கல்லுத் தூரத்துக்குள்ளார ஊர்ச் சனங்கள் வெளிக்குப் ஷபாற

இடம் முடிய முந்தி ஒரு தடம் வபரிய கல்லுத் தமரயிஷல ஏறி திக்கில்லாமல் ஷபாகும். அங்கிட்டு கல்லுத் வதரிஞ்சுதான் தடம் புடிக்கணும். அமரயாள் மட்டுக்கு கல்லுகள் முமளச்ச கல்லுத்

தமரக்காடு. ஒரு கல்மலப் பார்த்தா இன்வனாண்ணாட்டமிராது. ஒரு கல்மல தாண்டி இன்வனாண்மணப் பார்த்தப்ப, அதுக்குக் கிட்டத் தாண்டா கண்ஷடன். வபாணம்டா!

மகயிஷல இறுக்கிப்புடிச்ச சிலம்புக் கம்பு முறிஞ்சி, காஞ்சு கறுப்பான ரத்தக்கூடு ஷபாட்ட தமலமயத் திருகி

எெனுகமளஷயா ஷகாரமாப் பாத்த ொக்குக்கு குப்புறக் வகடக்கு வபாணம்.

கல்லுதாண்டி கல்லுப்பக்கம் ஏறினப்பஷெ, வரண்டு மூணு நிழல்கள் மூங்கில் முறிஞ்சதாட்டம் சடசடன்னு அடிச்சு

முகத்துப் பக்கமாகத் தாக்கி ஏறினப்ப, “சீ ஷபஷய”ன்னு மகமய

அமலயாட்டி ெசிஷனன்ல? ீ பிராந்து? இப்ப அதுகள் ஆகாசத்தில் ெட்டம் ஷபாடுது. வகண்மடக்கால் இமறச்சிமய உரிச்சுத்தின்னுட்ட ஷெகம்.

அப்ஷபா நல்ல படபடக்கிற வெய்யில். முதநாளும் ராவுமா பமழய பிடாரன் கூட்டத்ஷதாட பக்கத்தூரு ஷபாய்

பாம்புத்ஷதாமல ெித்துக் குடுத்துட்டு, ொங்கித் தின்னுட்டு, என்னடா பிடாரா எல்லாம் கூட்டத்தில் வகளெி யாருக்கு,

புள்மள எப்படிப் வபத்தாளுகள்னு சண்மட ஷபாட்டிட்டு, பக்கம் பாத்துட்டு, பஸ்ஸடிஷல தூங்கிட்டு நான் கல்லுத் தமரக்காடு

பக்கமாப் ஷபானது ஓணாணுக்கு. வெய்யில் பாட்டப் பாக்காமப் ஷபானாத்தான் ஏதும் கிமடக்கும். மமலக்காட்டுப் பக்கம்

ஷபானா அணில் உண்டு. ஏன் ஊருக்குள்ஷள மச்சு ெட்ஷல ீ

வபாறுக்கித் திங்கிற அணில் இல்மலயா? மச்சு ெடுகள் ீ உள்ள ஊராப் பாத்துப்ஷபா. கண்மண ஷமஷல ஓடெிட்டுக்கிட்டு

மத்தியானம் மாறி மூணுமணிக்கு தூக்கம் ெிட்டு அணில்

89

வகாமரக்கிற ஷெமளக்குப் ஷபா. ஊசிக் கம்மப நல்ல உயர

வரடியிஷல வதாரட்டிஷல கட்டி ஸ்வடடியாப் புடிச்சிக் கிட்டுப் ஷபா. அணில் குத்துறன்னுட்டு நீ மச்சில நிக்கிற மாமியாரு புட்டத்மதக் குத்தப் ஷபாறாய்.

இந்த ஊரில் மச்சுமில்மல. மச்சில மாமியாருமில்மல. அணில் வகாமரக்கிறது ஷகக்குதுன்னு ஷபானா, ஊரில இருக்கிற நாலு

மரத்துஷலயும் வகாம்பு வகாம்பா மாறுது. எப்படிக் குத்த?

மமலக் காட்டிலும் இருந்து சத்தம் காத்தில் ஏறி ெருது. நாமளக்கு அணிலக் குத்துெம், இப்ப எனக்காச்சி

ஓணானுக்காச்சின்னு இங்க ஷபானா வகடக்குது வபாணம். அப்பத்தாண்டா நாத்தத்மதக் கண்ஷடன். வமத்மதயால

முகத்தில் அடிச்ச மாதிரி கப்புனு வபாத்தி அடிச்சுது பாரு

வபாண வெக்மக. நானும் பாக்க காத்தும் மாறிச்சா, இல்மல,

கண்ணால் பாத்த பிறகு வநஞ்சுக்குள்ஷள இருந்து ெந்திச்சாடா

வபாண வெக்மக? வபாணத்மதப் பார்க்க முந்தி இல்மல. பார்த்த பிறகு ெருது. ஷபப்பரில் பார்த்துச் வசால்லுடா நாகரீகத்மத. எப்படி பாத்த பிறகு மணம் ெந்திச்சுதுனு.

ரத்தக்கூடு ஷபாட்ட தமலமயப்பாத்து வபாணத்மதப் பாத்து, வகண்மடக்காலு கிழிஞ்ச இமறச்சிமயயும் பார்த்ததும் ஒஷர

அடீல அடிச்சுது பாரு திகில், “ஷெ ஏ ஏ”ன்னு ொயுளறிட்ஷடன். பிறகு பாத்தா எல்லாமா திடுதிடுன்னு ஓடி ெருது. கல்லு, மண்ணு, புத்து, புதரு, ஊர்க்ஷகாயிலு எல்லாமா என்னடா

எங்கிட்ட ஓடி ெருதுன்னு பார்த்தா நாந்தான் ஓடஷறன். கண்ட ஓணானுகமளயும் ெிட்டுப் ஷபாட்டு ஓடஷறன். எங்ஷக ஓடஷறடா காடா, ஷடய், சாெடிக்கு ஓடுடான்னு

வசால்லிக்கிட்ஷட ஓடஷறன். ஷபாலீஸு சாெடில ஷபாயி சாமி சாமின்னு வசால்ஷறன். ொய் ஷபச்சு ெரல்ஷல. டம்ளரிஷல

தண்ணி குடுத்தாங்க. என்னடா ெிெகாரம்னாங்க. “வபாணம் சாமி”ன்னு வசான்னா, நாற்காலியிஷல உக்காந்த ஏட்டு

சாஞ்சிக்கிட்டாரு, ஷகள்ெி ஷகட்கிறாரு. ஷநத்து எங்ஷகடா

நின்ஷன, ராத்திரி எங்ஷக ஷபாஷன, ஏன் இங்ஷக ெந்ஷத, ஏண்டா

அங்ஷக ஷபாஷனன்னு ஷகள்ெி. எனக்கு வபாணத்மதப் பாத்ததும்

90

ஷபாதும் சாமிமயப்பாத்ததும் ஷபாதுமின்னு பக்கம் பாத்தா, ஒரு ஆளும் அென் கூட சாறிக்காரப் வபாண்ணும் ெந்து நிக்கிறா.

வபாணத்மதப் பாத்தியா மாமியாரு மணத்மதப் பாத்தியான்னு ஷகள்ெி. வபாணத்மதத்தான் பார்த்ஷதன் சாமி, அப்புறமாத்தான் மணத்மதப் பார்த்ஷதன்ஷனன். அதப் புடிச்சிக்கிட்டாங்கடா! “என்னடா உடான்ஸ் உடஷற? முதல்ஷல மணந்தாண்டா

புடிக்கும். உனக்கு ஆர்றா வபாணமிருக்குன்னு வசான்னென்?

ஆர்றா இங்ஷக ெந்து வசால்லுன்னு ஊசி குத்திெிட்டென்”னு புடிச்சிக்கிட்டாங்கடா. நின்னுகிட்டிருந்த கான்ஸ்ஷடபிள் சுெத்திஷல வதாங்கின தடிமய எடுத்துக்கிட்டாரு.

ஷதால்ொரிஷல நாலு ெிரமல மாட்டிப் புடிச்சிக் கிட்டாரு. நான் கும்புட்ஷடன். “என்மன உடுங்க சாமி”ன்ஷனன்.

“வசான்னெங்ககிட்ஷட ஷபாய் வசால்லுடா, கபர்தார்னு வசால்லு.” “சரி சாமி”ன்ஷனன். அப்புறமா ஆரு வசான்னென்ங்கறாங்க. ஆருமில்லீங்க, நானு பார்த்ஷதனுங்கன்ஷனன். ஷபச்மச மாத்திட்டாங்க.

“நீங்க ஏண்டா ஓணான், நாயி, பூமனமயத் திங்கிறீங்க? ஆடு மாடு இல்லியா?”

“அதுக்ஷகதுங்க மபசா?”ன்ஷனன்.

வகாஞ்ச ஷநரம் ஷபச்சில்ஷல, அப்புறம் வமதுொ ஷகள்ெி. “நீ

எப்படா கஷடசி ொட்டி மமலக்காடு பக்கமாய் ஷபாஷன? யார்றா மமலக்காட்டுக்குப் ஷபாறென் ொறென்? சுக்கானுக்கு யார்றா மமலக் காட்ஷலருந்து ெந்து கஞ்சா பத்திரம் சப்மள பண்றென்?”

சுக்கான், பத்திரம், அது இதுன்னதும் - நல்ல பாம்மபப் புடிக்கறதுக்கு சாமரப் பாம்பு ெிடறாங்கடா காடான்னு உ

ாராயிட்ஷடன்.

“சுக்கான் நல்லபாம்புத் ஷதாமல ெித்து ெயத்மதக் களுவுற

பாெி சாமி. எங்களுக்கு இப்பல்லாம் பாஷடதுங்க? எங்காெது ெயலிஷல ெரப்பிஷல பாம்மபப் புடிச்சாதாஞ் சாமி”ன்னு கும்புட்ஷடன்.

“எலக்சனுக்கு நில்லுடா. ஓட் ஷபாடுொன், அப்புறம் நாட்மட

91

எல்லாம் காடா மாத்துடா. ஷபாடா! ஷபாயி கரப்பான் பூச்சிமயத் துண்ணுடா”ங்கறாரு ஏட்டு.

நான் ெந்து நின்ன சாறிக்காரிமயப் பார்த்ஷதன். ொசப்பக்கம் எரு ெராட்டிக் கூமடமய எறக்கிெச்சிட்டு ெந்திருக்கா.

அெளும் அெஷளாட ெந்த ஆளும் ஏட்டு கிட்ட ஒஷர குரலா, “சாமி ெராட்டி ெந்திருக்கு”ன்னு வசால்லிட்டு பரபரன்னு

முழிக்கிறாங்க. சாறிொரிக்கு ஷமலாக்கு சாஞ்சு முமல நாய்

மூக்கு மாதிரி ‘உர்’னு நிக்குது. அதப்பார்த்ஷதன். துணிமய சரி பண்ணிட்டு, என்னடா நீ என்மனப் பாக்கற காலமாப் ஷபாச்சாடான்னு திரும்பி ஒரு முமறப்பு மெச்சா.

“நான் அப்ப ஷபாறஞ்சாமி”ன்ஷனன். “சாயாக்கு ஏதும் மபசா”ன்னு வமல்லிசா இளுத்ஷதன்.

“திமிராடா?”ன்னு தடிக்கம்புக்காரரு எதுக்க ெந்தாரு. பின்னாடி கால் ெச்சு, சஷரஷலனு கதவு வெளிஷய பாய்ஞ்சு ஒஷர

ெச்சிஷல ீ ஷராட்டுக்கு ெந்துட்ஷடன்.

2 என்னடா ஷபாலீஸ்காரங்கிட்ட வபாணங்வகடக்கு, அவரஸ்ட் பண்ணு, சாட்சிக்கு நான் நிக்ஷகன், ொ ஒரு மக

பாத்துப்புடலாம்னு மஸ்த்தா ஷபாயிச் வசான்னா, ஊசி குத்திெிட்டென் யார்றா, இங்ஷக ஏண்டா ெந்ஷத?

ஷநத்வதங்ஷகடா ஷபாஷன? களொணி, உடான்ஸ்ங்கறாங்க? என்ன இது புதுமாதிரி எலக்

ன் பாடுன்னு மடீல பீடிமயப்

பார்த்தா, காலி. ஷநஷர சுக்கான்கிட்ஷட பீடி பாக்கலாமின்னுட்டுப் ஷபாஷனன்.

ஊர்க் ஷகாயிலுதாண்டி மரத்தடியிஷல தனியாக் கிடக்கான்.

அென் ஆட்கமளக் காணம். ொசத்திஷல பார்த்தா பத்திரொசம். பீடியிஷல சுத்தி அடிச்சுக்கிட்டுக் கிடக்கான். ஷகட்டா வெத்து பீடிதான் கிமடக்கும். பத்திரத்மதயா குடுக்கப் ஷபாறான்? வபாமழப்பாச்ஷச. இப்ஷபா வபாமழப்ஷபாட வபாமழப்பா இெனும் புமக புமகயா ெிடறான்.

“ரான்சிட்டர் ொங்கிட்டாண்டா சுக்கான் பத்திரத்துஷல”ன்னு ஷநத்து பிடரான் வசால்லிக்கிட்டருந்தானுல்ல? அப்படி

92

ஷபச்சுதான் ஏறிட்டுது. ஆனால் சுக்கான் ரான்சிட்டரும்

ொங்கமல ஒண்ணுமில்மல. இெஷன புமகயா ெிட்டா எப்படி ொங்கறது? ஷபாலீஸிஷல ஷெஷற மாட்டி ஒரு கத்மத

பத்திரத்மதப் பறிகுடுத்திருக்கான். எப்படித்தான் உள்ளுக்குப் ஷபாகாம தபாய்க்கிறாஷனா வதரியமல. எல்லாத்துக்கும் ெிெரம் வதரிஞ்சிருக்கணுமில்ல? “ஷடய்”னு ஷபாயி குந்திஷனன். அெனா ஷபசுொன்? கண்ணுக்குக் கண்ணு குடுக்காம

பத்திரத்மதப் புடிச்சிக்கிட்டிருக்கான். ஆளு மாறிட்டான். தாடியா

நம்மளுக்கு முமளக்குது? அென் தாடிமயப் பாரு. கறு கறுன்னு ெருது. பசிதாகம் இல்லாம பத்திரத்மதக் குடிக்கிறான். ரத்தம் தாடியாெது. கண்ணு மாறி மாறி நிக்குது.

“என்னடா, பீடி இல்லிடா”ன்ஷனன். அெனிட்ட சட்டு புட்டுனு

ஷபசினா பதில் ெராது. பக்கம் ஷபாயி பக்கம் ெந்து ஷபசிப் பாரு,

பதில் குடுப்பான். “ஏண்டா, ஏண்டா, ஏண்டா”ம்பான். அதுக்குள்ஷள வபாளுது சாஞ்சி வெள்ளி கிளம்பிடும்.

“உடான்ஸுங்கறாங்கடா, வபாணத்மதப் பாத்தியா மணத்மதப் பாத்தியாங்கறாங்கடா. அப்படியும் வசால்றாங்க, இப்படியும்

வசால்றாங்கடா”ன்ஷனன். “வபாணம்டா, கல்லுத்தமரக் காட்ல வசத்துக் வகடக்குதுடா வபாணம்”ஷனன்.

சரக்குனு கண்ணு குடுத்தான். முழி ெிமடச்சுக் குத்துது. “பாத்தியாடா?”ன்னான். “கல்லுத்தமரக் காட்ஷலடா.”

“ஷநாட்டம் வசால்லு”ன்னான்.

“காலத்தாண்டா பார்த்ஷதன். தமலமய அடிச்சுப் வபாளந்து

ஷபாட்டுட்டாங்கடா. பிராந்து வகாத்தி வகண்மடக்கால் எலும்பு நிக்குதுடா.”

“சீ, நாஷய! மாட்டுப் வபாணம்டா”ன்னு ஒரு கண்மண மூடிக்கிட்டு என்மனப் பார்த்தான்.

“மாடுன்னா அமத இறச்சி ஷபாடாம உங்கிட்டயா பீடிக்கு

ெருஷென்? ஏண்டா, மாடு பச்மச நிறத்திஷல லுங்கிமயக் கட்டிக்கிட்டாடா வசத்துப் ஷபாகும்? மாடுன்னா மகயும்,

93

மகயிஷல முறிஞ்சிஷபான சிலம்புக் கம்புமாடா இருக்கும், ஏண்டா?”ன்ஷனன்.

“சீ, நாஷய.. ஷடய்... ொடா, காட்டு”ன்னு ஓடினான் பாரு. நான், நீ ஓடமுடியாத ஓட்டம். ஷராட்டுச் சந்திஷல ஷபாய் ஷகாயில்

புறத்தாஷல மாறி, குறுக்ஷக புதர்க்காட்டிஷல பாஞ்சு, சடால்னு

நின்னு என் தமல மயிமரப் புடிச்சுக்கிட்டான். “ஷபாலீஸ்கிட்ஷட ஷபானயாடா? ஏண்டா ஷபாஷன?”ன்னான். “ஏண்டா, ஷடய், உடுடான்”ஷனன்.

“பச்மச லுங்கியா வசான்ஷன?”ன்னான்.

“பச்மச லுங்கிடா, ஏண்டா உடுடா”ன்ஷனன்.

ெிட்டுட்டு மடியிஷலருந்து பத்திரத்மத எடுத்தான். “ஷமாப்பம் வதரியுதா? மனுச வெக்மக அடிக்குது. ஆஷரா ெராங்கடா வெள்மள ஷெட்டி மனுச வெக்மக”ன்னான்.

“வபாண நாத்தம்தாஷன?”ன்ஷனன். வபாணநாத்தத்துக்கு இன்னும் அமரக்கல்லாெது ஷபாகணும். நான் வசான்னது சும்மா ஏட்டிக்குப் ஷபாட்டியா.

“ஆஷரா ஆளு ஷபாறொற வெக்மகடா”ன்னுட்டு பத்திரம் சுத்தின

பீடிமய எடுத்து எனக்ஷக குடுத்தாண்டா, “குடிடா, நாஷய! ஷெட்டி நாத்தம் களியட்டும்”னு

தீப்வபட்டி எடுத்து வநருப்புக்கீ றி “இளு”ன்னு பத்திரத்மத

வகாளுத்தியும் ெிட்டாண்டா, “இளுத்துட்டுக் மகமாத்து”ன்னு.

புமகமய கமுக்கம் பண்ணிட்டு சுருமளக் குடுத்ஷதன். ொங்கி மகயாஷல வபாத்து மெச்சு இளுத்தான். கழுத்து நரம்பு

ெிமடக்குது, கண்ணு மூடிக்கிட்டு கபாலத்துக்குள்ஷள ஓடுது.

அவ்ெஷளாதான், பீடி முடிஞ்சி ஷபாச்சி. கமுக்கம் பண்ணிட்டு புமகமய ெிட்டான் பாரு, ஒரு கூடாரம் புமக.

அப்ஷபா பார்த்து, “தடம்பாத்துப்ஷபா. ெராட்டிமய நல்லா

அடுக்கிட்டு எரிக்கணும் ஷபா”ன்னு யாஷரா வசான்ன ஷபச்சு.

அதுக்குப் பதிலா, “எசமான், ஆகட்டுஞ்சாமி”ன்னு ஒரு ஆணும் வபாண்ணும் ஏகமாப் ஷபசின குரல்.

சுத்திப் பார்த்ஷதன். நாங்க நிக்கிற இடத்துக்குப் பின்னாடி புதர்க்காட்டுக்கு அந்தாண்மட ஷகாயில். “காலடிச்சத்தம்

94

ெருது”ன்னான் சுக்கான். “ஆளு, ஆளு”ன்னான். ‘கிர்’ருன்னு பூச்சி, குரல் வெட்டிப் பாடற சத்தம். வெய்யில் சாயுது. மனிசனில்லாத வெளிச்சம் சரக்குன்னு பின்னாடி சத்தம். சடார்ன்னு திரும்பிஷனன்.

ஷகாயில் பக்கமா இருந்து ெந்திருக்ஷகா என்னஷமா அந்த

ஆளு, வெள்மள ஷெட்டி. அமத மடிச்சுக்கட்டி இருந்தான். முண்டா பனியன். அந்த ஆளு என்மனப் பார்க்கான்,

சுக்காமனப் பார்க்கான். அந்த ஆளு! எங்ஷகஷயா நல்லாப்

பார்த்தஷம அந்த ஆமள? எங்ஷகன்னு நிமனப்பு ெரல்ஷல.

ஆமளப் பார்த்ததும் சுக்கான், ஒரு தமல உயரம் குனிஞ்சி

ஷதாமள ஒடுக்கி தமலமய பக்கத்திஷல சரிச்சு ஒரு இளிப்பு இளிச்சான் பாரு. நான் நீ இளிக்க முடியாத இளிப்பு. நானும் “எசமான்”ன்னு இளிச்சு ெச்ஷசன்.

ஆளு அங்ஷக இங்ஷக சுத்தி பிஸினஸா பார்க்கான். “ஷெஷற ஆளு நிக்காடா?”ன்னான்.

அந்தக் குரலு! அதுகூடப் பளக்கமாத்தான் ஷகட்டுது. வநனப்பு ெரமல.

“இல்லீங்க சாமி”ன்னான் சுக்கான், “நாங்க பாக்கமல சாமி”ன்னான்.

ஈமயப் புறங்மகயாஷல ெிரட்டற மாதிரி மகமய வரண்டு

அசப்பு ஆட்டி, “சரிடா, ஷபாங்கடா ஊருப்பக்கம்”ன்னான் அந்த ஆளு. நானும் சுக்கான் ொமலப் புடிச்சிக்கிட்டுப் ஷபாஷறன்.

3 ஷகாயிலண்மட ஷபானதும், புதரடியிஷல மாறி, திரும்பிப் பார்த்ஷதாம். கல்லுத் தமரத் திக்கிஷல புமக காட்டுது. “வபாணத்மத எரிக்கிறானுெடா”ன்னான் சுக்கான். “ஏண்டா நாறெிட்டாங்க?”

“பாக்கிறென் பாத்துக்ஷகா. கபர்தார்னு காட்டத்தாண்டா”ன்னான் சுக்கான்.

“யார்றா வசத்துப்ஷபான பச்மச லுங்கி? யார்றா? ஷமாப்பம் வதரிஞ்சிருக்கு உனக்கு, ஏண்டா, ஷடய்?”ன்ஷனன்.

நான் குமடச்சல் குடுக்க அென் ஷபச்சுக்காட்டாஷம

95

ஷகாயிலத்தாண்டிப் ஷபாறான். “ஷநத்திக்கி நீ பிடரான்கிட்டயா ஷபாயிருந்ஷத?”ன்னான். ஷபச்சு ெிட்டுப் ஷபச்சு மாத்தறான்.

ெிட்டுப்புடிக்கலாம்னுட்டு ெிெரம் வசான்ஷனன். மரத்தடிஷல குந்திக் ஷகட்டான்.

“ஊருக்குள்ஷள இன்னிக்குப் ஷபானயா?”ன்னான். “ஊருக்குள்ளயா?” ”டீக்கமடமயப் ஷபாய்ப் பாரு” “டீக்கமடயா?” ஊருக்குள்ள இருக்கற டீக்கமடப் பயல்கிட்டத்தான் சுக்கான்

வமாத்தமா பத்திரத்மத ொங்கி அங்ஷக இங்ஷக சில்லமறயாத் தள்றான்.

“டீக்கமட யாமன மிதிச்ச மாதிரி இருக்கும். ஷபாய்ப்பாரு. கட்டுக்காெல் ஷபாட்டிருக்கான். ஏதும் ஆணி ஷபாணி

வபாறுக்கலாமின்னு ஷபாயிடாஷத, ெிெரம் வதரிஞ்சு ஷபா. இப்ப பாத்தஷம, அந்த ஆளு? அெனும் இன்னும் நாலஞ்சு ஷபருமா

டீக்கமடமய தூள் பண்ணிட்டாங்க. டீக்கமடக்காரப் பயகிட்ட

சும்மா, ஏண்டா பச்மச லுங்கி கட்டின ஆளு இங்ஷக ராெிஷல ெந்து ஷபாறாஷன எங்ஷகடா பகல் ஷெமளக்குப் ஷபாறான்னு,

சும்மா ஷகட்டான் இந்த ஆளு. அதுஷலர்ந்து அமரமணி ஷநரமா டீக்கமடக்காரன்கிட்ஷட ஷகள்ெி. டீக்கமடக்காரன் ஒம்பது

பச்மச லுங்கிகாரனுக அட்ரஸு குடுக்கான். இந்தா ொ, இந்தா ொன்னு பதிலு குடுத்து எருமமக் குட்மடக்கு இட்டுக்குனு ஷபாகுது ஷபச்சு. இந்த ஆளு திடீர்னு டீக்கமடக்காரமன

இழுத்து வதருெிஷல தள்ளி அமறஞ்சான் பாரு. அதுக்கு

அப்புறம் பதிஷல ெல்ஷல. ஷபசுடா ஷபசுடான்னு டீக்கமடமய முடிச்சு, ‘இதுதாடா உனக்கு கமடசி ஓணம்’னு அெமன

மிதிஷபாட்டு மிதிச்சாங்க. சின்னப் பயல், டீக்கமடக்காரன். என்னா அமுத்தல்ங்கஷற. ஆளுங்க ஷபானப்புறம் ஆஷரா

டீக்கமடக்காரமன மசக்கிள்ஷள ஏத்திக்கினு ஷபானாங்க.

ராத்திரி நான் ஷெமள கழிச்சுத்தான் மரத்தடிக்கு ெந்ஷதன்.

வரண்டு ராொ பக்கத்தூரு ஷபான நம்ப கூட்டமும் இல்ஷல.

கண்ணு வசாக்கறப்ஷபா, காலடிஷல இருட்டு பிச்சுக்கிட்டு ெந்து

96

நின்னு, ஆளுயர தடிக் கம்பாஷல என் காமலத் வதாட்டு, ‘பத்திரம் எவ்ெஷளா இருக்கு?’ங்குது.

‘பத்திரத்மதப் ஷபாயி ஆபிஸிஷல பாரு’ன்னுட்டு புரண்டு

படுத்ஷதன். ‘சட்டுன்னு எல்லாத்மதயும் எடு. கரன்ஸியாத் தஷரன்’னு குந்திக்கிட்டான். நான் எந்திரிச்ஷசன். ‘பட்டணம் ஷபாஷறன்டா. எங்கிட்ட இருந்தமத அல்லாம் ஷபாட்டிட்டு

ஓடஷறன். இருக்கறமதக் குடு. பட்டணத்திஷல ஆளிருக்கு

ெிக்க’ன்னான். ’திங்க ஏதுமுண்டா, எடு துட்டு தஷரன்’ன்னான்.

‘நாமயத் திங்கறெங்கிட்ட திங்கக் ஷகக்கிறிஷய தாஷய’ன்ஷனன். பத்திரத்மதப் பங்கு ஷபாட்ஷடன். ‘எனக்கு ொடிக்மகக்காரங்க

உண்டு தாஷய, பாதிமய எடுத்துட்டு கரன்ஸிமயத் தள்ளு’ன்னு ெிமலமய ஏத்திச் வசான்ஷனன். ‘ஏண்டா நாட்மட நாய்க திங்குது நீஷயண்டா நாமயத் திங்கப்படாது’ன்னான்.

வசால்லிக்கிட்ஷட நான் குடுத்த பீடிமயக் வகாளுத்த ெத்திப்

வபாட்டிஷல வநருப்புக் கிழிச்சான். முணுக்கு வெளிச்சத்திஷல

பச்மச லுங்கி பள ீரடிச்சது. வசகண்டு தாண்டி வசகண்டு பாய்ஞ்சு திகில் புடிச்சுது எனக்கு. அதுக்குள்ளார அென் ஏஷதா எலக்

ன்பாடா

ஷபசறான். மமலக் காடுங்கறான். நாட்மடப்

பிடிச்சு ஷசமம் பண்ணலாம்ங்கறான். எனக்கு ஒண்ணுஷம மனசுலாகமல.

டீக்கமடக்காரமன மிதிச்செங்க காலுதான் எனக்கு ெவுத்திஷல வபாதக்குப் வபாதக்குங்குது. ‘ஷபா தாஷய, ஷபா, மனுச வெக்மக அடிக்குது காணமலயா’ன்னு பிஸினமஸ முடிச்சு, ொட்டி

ெச்சிருந்த எறச்சிமய துணியிஷலயிருந்து அவுத்து ‘ஒரு துண்டு எடுத்துக்க ஷபா’ன்னு குடுத்து அனுப்பவும், ‘ஏண்டா ஷகாமழ மாடு’ன்னுட்டு ஷபாறான். அென் ஷபாயி திடுக்கினு எட்டி

நடக்கவும் ஷெஷற ஆளுங்க காஷலாட்டம் ஏறுது. ஷகாயில் வெளிமயத் தாண்டி ஷமற்ஷக அென் ஷபாற ஷநாட்டம்

வதரிஞ்சாப்பிஷல இருட்ஷடாட இருட்டா மூணு நாலு ஷபரு.

மகயிஷல ஒவ்வொருத்தனுக்கும் தடிக்கம்பு. அடிச்சு மிதிச்சு நமடஷயறி, ‘ஷடய் அந்தா நிக்கிறாண்டா, ெமளச்சு

அடிங்கடா’ன்னு ஓடவும் நான் இத்தாண்ஷட ஓடொ - மரம்

97

மாறி நடக்கிறமதப் பார்க்கொன்னு மூட்மடமயச் சுத்தித் தூக்கஷறன். பச்மச லுங்கிக்காரன் குரல் வகக்கலி ஷபாட்ட

மாதிரி ஷகட்டு முதுகு சில்லிடுது. ஷகாயில் வெளியிஷலருந்து குபுகுபுன்னு ஊத்துப் வபாங்கற மாதிரி கழி சுழல்ற சத்தம்.

இெனுகஷளாட ‘டாய் ஷடாய்’ சத்தம். உமடஞ்சு ஷமாதி, கல்

வெடிச்ச மாதிரி நாலஞ்சு தடமெ கழிகள் அடிச்சு, அப்புறம் ஒரு மினிட்டு ஒண்ணுமில்ஷல. ஒண்ணூமில்ஷலயா? நான்

மூட்மடமய மரம் மாத்தி மரத்துக்குக் வகாண்டு ஷபாஷறன். கண்ணும் காதும் மூட்மடக்குள்ஷள பூந்துக்கினு கணக்குப் ஷபாடுது. மனசுக்கு அடியிஷல வெட்டவெளிச்சம். ‘அடிடா

டாய்’னு ஒஷர முட்டா குரலுகள் ஏறி ெிரிஞ்சு தூர ஒடுங்கி

குெியுது. ஷகாயில் தாண்டி கல்லுத்தமர காடு பக்கமா திடு திடு சத்தம். ஊவரல்லாம் திடீர்னு நாய்கள் ஊமளயிட்டு ஊரு வபாளக்கக் குமரக்குது. நாயா மனுசனுகளா? நாய்கள்

திடுதிடுனு அடிச்சு நடக்குமா? டாய்ங்குமா? நான் நடமாட்டம் மிதிபடாம மரம் தாண்டி மரம் மாறி சரியஷறன். தூர, தூர,

கல்லு சிதறுது. வெட்ட வெளிச்சத்திஷல குப்புற ஓடற இருட்டு, சரசரன்னு நிழல்கூட்டம் ஷபாடுது. காலடிஷல பச்மச லுங்கிக்காரன் நிக்கிறான்.

“அென் லுங்கியிஷல வெளிச்சம் ெிழுகுது. அந்திஷயா வெடி

காமலஷயா. சூரியமனப் பார்த்தா தீெட்டி கணக்கா புமக ெிட்டு எரியுது. தமரயிஷல கிடக்கிற இமலக் கூட்டத்துக்குள்ஷள நிழலாட்டம். பல்மல ெலிச்சு ‘ர்ர்’ சத்தம். பச்மச லுங்கி

தமரயிஷல கிடக்கிற இமலமயக் கழியாஷல குத்தி எடுத்து ‘இந்தாடா கரன்ஸி’ன்னு ஊவரல்லாம் ெசறான். ீ ஊரு

கறுகறுன்னு பத்திரம் பத்திரமா ெிமளயுது. தமரஷயாட தமரயா நிழல்கள் சரசரக்குது. நாலுகால் கமடயிஷல தமலமயத் தூக்கி ‘ர்ர்ர்’ங்குது. அதப் பார்த்து ‘பல்மலப் பாத்தியா காலிஷல இருக்கிற முள்மளப் பாத்தியா’ன்னு நான் பாடஷறன்.

பாடிக்கிட்ஷட பத்திரத்மதக் கிள்ளிக் கிள்ளி மடியிஷல கட்டஷறன். பச்மச லுங்கிக்காரன் கரன்ஸி ஷநாட்டு கரன்ஸி ஷநாட்டா ெசிக்கிட்ஷட ீ ஷபாறான். பத்திரம் காடுகாடா ஆள் கணக்கா

98

ெளருது. தமரஷயாட கிடந்த நிழலுகளும் ஏறி ெளர்ந்து ‘ர்ர்ர்’ன்னு காவடல்லாம் குமரக்குது. சத்தம் ஏறி உறும நானும் உறுமஷறன். உறுமிக்கிட்ஷட கண்மண முழிக்கிஷறன். சூரியன் ஊசிக் கம்மப நீட்டி மண்மடக்குள்ஷள உறுமின நிழமலவயல்லாம் குத்தி நிறுத்தறான்... இந்த இளுத்துட்டுக் மக மாத்து.” நான் சுக்கான் ஷபச்மசக் ஷகட்டுக்கிட்ஷட அென் வகாடுத்த

பத்திரச்சுருமள ொங்கி புமகமய ஷலசா இழுத்ஷதன். வகாஞ்ச

மினிட்டு ஷபச்சில்மல. “ஷபாலீஸாடா”ன்ஷனன். ஏன் வசான்ஷனன்னு

கணக்குச் ஷசர்க்கஷல. அப்புறம் புமக ஓடி ஒரு சுத்து கபாலத்மதச் சுத்தி ெமளச்சு இறங்கினப்ப ஷகட்ஷடன். “அந்த ஆளுதாண்டா,

ஷபாயிட்ஷட இருங்கடான்னு வெரட்னாஷன வெள்மள ஷெட்டி?

அென் வசான்னா ஷபாலீஸூ ஷகப்பாங்கடா. நான் கண்ஷடண்டா

அமத, பஸ் ஸ்டாப்பாண்ஷட. யார்றா அந்த வெள்மள ஷெட்டி?” சுக்கான் ஒரு கண்மண மூடிக்கிட்ஷட என்மனப் பார்த்தான்.

“ஷபாலீசு, லுங்கி எல்லாத்துக்கும் கரன்ஸிமயத் தள்ளற ஆளுடா. மமலக்காட்டிஷல மனுசன் ஷபாகாத எடத்துஷல ஏக்கர் ஏக்கரா

இருக்குடா அெனுக்கு. நீ அமதக் கண்டதுண்டாடா காடா?”ன்னான் சுக்கான். “ஏக்கர் ஏக்கரா என்னடா? பத்திரமாடா?”ன்ஷனன். “பச்மச

லுங்கி, டீக்கமடக்காரப் பயமல எலக்

ன் பாடாப் ஷபசி,

நாட்மடப் புடிக்கலாம் நாடு கடந்து ஷபாயி நாகரீகம் பண்ணலாமின்னு வசால்லி ெசக்கி ெச்சிருக்கான்டா. பச்மச லுங்கிதாண்டா டீக்கமடப் பயலுக்கு வெள்மளஷெட்டி எஸ்ஷடட்டிலிருந்து திருடி பத்திரம் சப்மள பண்றான். நான் அதிஷலருந்து அடுத்த சப்மள. வெள்மள ஷெட்டி திருடு ஷபாவுது ஷபாவுதுன்னு பார்த்து ஷமாப்பம் புடிச்சுட்டான் பச்மச லுங்கிமய. அதாண்டா எல்லா நடமாட்டமும். ஏண்டா, சீ, நாஷய! இளுத்துட்டுக் மக மாத்துன்னா எரிய ெிட்டுக்கிட்ஷடருக்ஷக”ன்னு சுக்கான் என் மகயிலிருந்த

99

சுருமளக் கபக்குனு புடுங்கிக்கிட்டான்.

பிரமிள் நன்றி:அழியாச்சுடர்

(1981) கலையாழி, அக்ஜடாபர் 1982 , அரும்பு, ஏப்ரல் ஜம 1985

வழியற்ேவர்களின் விழிகளில் ஜதங்கும் ஜகள்விகள்

வெௌ​ௌ்மளக் வகாடி ஏந்தி ெந்த ெராௌ் ீ கள் ெழ்த்தப்பட்டனர் ீ

வகாடியில் படிந்த ரத்தத் துளிகளும் உமறந்து நாளாகி ெிட்டன வநஞ்சம் நிமிர்த்தி நின்ற

ஷெங்மககளும் ெமதக்கப்பட்டன ஏதுமற்ற ஏதிலிகளாய்

எல்ஷலாரும் துரத்தப்பட்டனர் பச்சிளம் பாலகனின் பசியாற்றி

புல்லட்டுகள் இமர எடுத்துக் வகாண்டன நந்திக்கடலில் கலந்த குருதியின் ஈரம் மமறயாது வசந்நிறமாகிக் கிடக்கிறது

யுத்தம் முடிந்து ெிட்டதாக

அறிெித்த ஷபவராலிகள் அடங்கி ெிட்டன ஷெதமன முனகலும் ெலிகளின்

கதறலும் காற்றில் கமரந்து ெிட்டன

காய்ந்து ஷபான கண்ண ீரில் வெம்மமயால் சமாதிகளும் மவுனித்து ெிட்டன

100

சம்பிரதாய ஷபார் வசய்திகளும்

உருெம் மமறத்து அருெமாகி ெிட்டன ஷசாமலெனமாக பூத்துக் குலுங்கி பாமலெனமாகி ெிட்ட பூமியில் புதிதாக சில கூக்குரல்கள்

பூபாளம் இமசத்து ெலம் ெருகின்றன வசாந்த மண்ணில் வசாந்தம் இழந்து நிற்கும் மக்களிடம் பசப்பு ொர்த்மதகள்

பல்லிளித்து ெட்டமிடுகின்றன வெந்து தணிந்த கரங்களில்

மெக்கப்பட்ட ொக்கு ஆயுதம் மாற்றத்மத ஏற்படுத்தி தருமா? ஷகள்ெிகள் வதாக்கி நிற்கிறது ெழியற்றொௌ்களின் ெிழிகளில்.....

லவ.ரவந்திரன் ீ

101

அழகான வாழ்க்லக ஆனந்தமாய்.. அழகான ொழ்க்மக ஆனந்தமாய் வதாடர

==அமமந்தெமள என்றும் அன்ஷபாடு நடத்து

குழந்மதகள் வபற்றுக் வகாடுப்பதற்கு மட்டும்

==வகாண்டெமளக் வகாள்ளுங் குணந்தன்மன மாற்று பழகாமல் பார்த்துப் ஷபசாமல் ொழ்ெின் ==பரிசாக ெந்த பந்தத்மதப் ஷபாற்று

பழங்கால மக்கள் பண்பாட்மட எடுத்து ==பழத்ஷதாடு பாலாய் பசியாற ஊட்டு ஊவரங்கும் சுற்றி உழல்கின்ற நீயும்

==உட்கார்ந்து சற்று இமளப்பாற ஷெண்டின் நீருண்ட மரமாய் நிழல்வகாண்டு நிற்கும்

==நினதன்புத் துமணஷய நிமலயானக் காதல் ஷதஷரற்றி மெத்துத் தினந்ஷதாரு முன்மன

== வதன்றவலனும் காற்றாய் தாலாட்டி மெப்பாள். ஷெஷராடு பிடுங்கும் ெிமலமாதாய் அன்றி

==ஷெராகித் தாங்கும் ெிருட்சவமனக் வகாள் நீ! தன்னலங்க ளில்லாதத் தமலெிவயன் றாகித்

==தன்குடும்பம் என்ஷற தமலசுமந்த்து வகாண்டு உன்மனச்ஷசர் பந்தம் ஒவ்வொன்றாய் பார்த்து

==உன்னிப்பாய் அெரின் உணர்வுகமள மதித்து என்னெரின் உதிரம் என்வறண்ணித் தன்மன

==எதிர்ஷநாக்கும் இன்னல் எதுவென்ற ஷபாதும் அன்னவமனப் பால்நீர் பிரித்தறிந்து ஊட்டும் ==அம்சமுள்ள தாரம் அன்பினஸ்தி ொரம் குடும்பத்தில் புகுந்து குலெிளக்மக ஏற்றி

==குெிந்தஇருள கற்றி குளிர்நிலொய் வஜாலித்து இடுக்கண்கள் நீக்கி இல்லத்மத மாற்றும்

102

==இயல்பாஷல ொழ்ெில் எதிர்ெந்தப் புயலின் உடும்புக்மக ஒடித்து உயிர்ொழ்ெின் சிறப்மப ==உலர்ந்திட்ட ெிமததான் ெிழுந்திட்ட நிலம்ஷமல ெிடுகின்ற ஷெரில் மண்பற்றி எழும்பும் ==ெிருட்சம்ஷபால் படர உரமூட்டு ொஷள! ெட்டுக்குள் ீ நின்று ெிமளயாடும் அன்பு ==வெளிவசல்லு முந்தன் ெிழியாகி நின்று காட்டுகின்றப் பாமத கால்மெத்துச் வசல்லக் ==காத்திருக்கும் வெற்றி மககளிஷல ஷசர்ந்து நாட்டுக்ஷக நீயும் ெழிகாட்டி யாக ==நாமளக்குத் திகழ இருக்கின்ற தற்காய் ஆட்டத்மத வதாடக்கி மெத்தெமளப் ஷபாற்ற ==அழகான ொழ்க்மக ஆனந்தமாய் கூடும்!

*கமய்யன் நடராஜ் (இைங்லக)

103

தனிலம குரங்கு ெித்மத காட்டிக்கு நகரும் நாட்கள் ஷெடிக்மகயானமெ நகக் காளான் நாற்றத்துடன்

புலர்ந்த ெிடியமல முகம் கழுெி துமடத்ஷதன் வதாட்டு ரசிக்க முடியாத குழந்மதயின் பாெ அழுமகயின் நீட்சி.

ஒளிப்பறமெ உதறிய இறகு

காற்றில் அமசெிழந்து ெிரல்கமள ஏமாற்றும்

காதலித்த இருட்மட வகால்லும் பமத பமதப்பில் உளம் உருகி

முகம் கமரந்து

உடன் கட்மடஷயறும் வமழுகுெர்த்திக்கு ஆறுதல் வசால்லும் நிமலயில் நானில்மல மூட மறந்த கதெினூஷட

ஷமாப்பம் பிடித்து உள் நுமழயும் பனிக் குளிமர ெரஷெற்க

ஆணுறுப்மப அறுத்து வகாடுத்துெிட்ஷடன் புலிக் கூண்டிலிருந்து புள்ளிகள் பறிக்கப்பட்டு தப்பி ெந்த புள்ளி மானிடம் பத்திரிமக ஷபட்டியில்

அந்த நிமிடம் பற்றிக் ஷகட்கஷெண்டாம் கெிழ்ந்த வெற்றுக் ஷகாப்மபயிலிருந்து பரவும் தனிமம வெள்ளத்தில் தத்தளிக்கும் சிற்வறறும்மப காப்பாற்றிெிடும் மனநிமல மாறெில்மல தாஷய.

எஸ்ஜக.சமான்

104

தமிழிலசப் பண்கள்” இனிய ஒலிகள் வசெி ெழிப்புகுந்து, இதய நாடிகமளத் தடெி, உயிரினங்கமள இமசயவும், வபாருந்தவும் மெக்கின்றஷபாது அமெ இமச என்ற வபயமரப் வபறுகின்றன. இமசக்கு அடிப்பமடயாக இருப்பது ஒலி, ஒலிஷய உலகின் முதல் ஷதாற்றம் என்பதும் சமயங்கள் உணர்த்தும் உண்மம. இவ்வுலகஷம ஓங்கார ஒலித்திரளின் இருப்பாக உள்ளது. ஏழ்நரம்பிலிருந்து எழும் ஓமசஷய ஏழிமசயாக அமமகிறது. இமசக்கமலஷய ஆயக்கமலகள் அறுபத்து நான்கனுள் சிறப்புமடய சுமெயாகும். வமாழியறியாது ொழ்ந்த மனிதன் இனம் புரியாத மகிழ்ச்சியிலும் துன்பத்திலும்

105

எழுப்பிய ஓமசயும் ஒலியுஷம இமசயாயிற்று. மகிழ்ச்சி மற்றும் துன்பப் வபருக்கின் உச்சக் கட்டமாக அென் மகதட்டி எழுப்பிய ஆரொரஷம தாளமாயிற்று. சிமல ெமளத்துக் கமண வதாடுத்து ஷெட்மடயாட முற்பட்ட ஷபாது எழுந்த நாதஷம இமசக்கருெிகளின் ஷதாற்றத்திற்கும் மூலமாயிற்று. பரிபாடல்

*************** இன்று நமக்கு கிமடத்திருக்கும் இமச பற்றிய குறிப்புகளில் பழமமயான இலக்கியமாகத் திகழ்ெது பரிபாடல் ஆகும். எட்டுத் வதாமக நூல்களில் ஒன்றான இது கி.பி. முதலாம் நூற்றாண்மடச் ஷசர்ந்த நூலாகும்.

70 பாடல்கமளக் வகாண்ட இந்நூலில் கழிந்தன ஷபாக இன்று எஞ்சியுள்ளமெ 22 பாடல்களாகும். இெற்றுள் ஒவ்வொரு பாடலின் கீ ழும் அப்பாடலின் ஆசிரியர் வபயரும் அதற்கு இமச அமமத்தெர் வபயரும், அதற்குரிய யாழ், வசந்துமற, தூக்கு ெண்ணம் முதலியனவும் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன. சிலப்பதிகாரம் ***************

தமிழிமச இலக்கணம் கூறும் வபருங்கடலில்

106

சிலம்பு ஓர் ஓங்கி உயர்ந்த கலங்கமர ெிளக்கமாகும். சிலம்பின் ஆசிரியரும் ஷசரநன்னாட்டின் இளெரசருமான இளங்ஷகாெடிகமள இந்திய நாடு கண்ட இமச மாஷமமத என்றும், இமச இலக்கணத்மத அறிெியல் முமறயில் அமமத்துத் தந்துள்ள இமச இலக்கணத் தந்மத என்று கூறினும் அது மிமகயன்று! இளங்ஷகாெின் காலத்திற்கு முன் பல நூற்றாண்டுகளாக ெழக்கில் இருந்து ெழிெழி ெந்த இமச இலக்கண மரபுகள் பல

சிலம்பில் காணப்படுகின்றமமயினால்

வதால்காப்பிய இமசக் குறிப்புகமளயும் நன்கு அறிந்து வகாள்ள முடிகின்றது. தமிழில் ஒப்பற்ற இமசப்பாக்களாக நமக்குக் கிமடத்திருப்பன சிலப்பதிகாரத்தில் உள்ள Ø

கானல் ெரி

Ø

ஷெட்டுெ ெரி

Ø

ஆய்ச்சியர் குரமெ

Ø

ஊர்குழ் ெரி

Ø

குன்றக்குரமெ

Ø

ொழ்த்துக்காமத

எனும் ஆறு காமதகளும் ஆகும். இந்த ஆறு காமதகளுஷம இமசப்பாக்களின் வதாகுதிகளாகும். பண்கள் ஏழு நரம்புகளும் வகாண்டமெ. ஏழு நரம்புகளும் நிமறந்த ராகம், பண் எனப்படும்

107

நரம்பு என்பது ஏழு சுரங்கமளக் குறிக்கும். இந்த ஏழு சுரங்கமள ெடவமாழியில் ட்ஜம், ரி

பம், காந்தாராம், மத்தியமம்,

பஞ்சமம், மதெதம், நி

ாதம் என்று குறிப்பிடுெர்.

தமிழில் குரல், துத்தம், மகக்கிமள, உமழ, இளி, ெிளரி, தாரம் எனப்படும். இவ்ெிமசகளின் ஓமசக்கு ெண்டு, கிளி, குதிமர, யாமன, குயில், ஷதனி, ஆடு ஆகியமெயும், இெற்றின் சுமெக்கு முமறஷய ஷதன், தயிர், வநய், ஏலம், பால், ொமழக்கனி, மாதுளங்கனி, ஆகியமெயும் உெமம கூறப்பட்டுள்ளது. காமரக்கால் அம்மமயார் ************************************** காமரக்காலம்மமயார் கி.பி. 300-500 ஆகிய காலப்பகுதியில் ொழ்ந்தெர் என அறிஞர்கள் கருதுகின்றார்கள். ஷமலும் இமறெமன இமசத் தமிழால் பாடியெர்களில் இெஷர முதலாமெர் ஆொர். ஒரு பாடலின் இறுதி ொர்த்மதமய அடுத்த பாடலின் முதல் ொர்த்மதயாகப் பயன்படுத்தி எழுதும் அந்தாதி முமறமய முதன்முதலில் அறிமுகப் படுத்தியெரும் இெஷர.

108

தான் பிறந்து ொழ்ந்த ஊரின் வபயருடஷனஷய இமணந்து "காமரக்கால் அம்மமயார்" என்று அறியப்படுகின்றார். இெர் இயற்றிய பாடல்கள் அற்புதத் திருெந்தாதி - 101 பாடல்கள், திருொலங்காட்டு மூத்த திருப்பதிகம் இரண்டு - 22 பாடல்கள் திரு இரட்மட மணிமாமல - 20 பாடல்கள் ஆகும். ஷதொர காலத்துக்கு முந்தி இயற்றப்பட்ட இெரது பதிக முமறமயப் பின்பற்றிஷய பிற்காலத்தில் ஷதொரம், ஷதொரப் பதிகங்கள் அமமந்தன. தனது பாடல்களில் இமறெனுக்கு பல வபயரிட்டு ெழங்குகிறார். அடிகள், அழகன், அந்தணன், அரன், ஆதிமரயான், ஆள்ொன், இமறென், ஈசன், உத்தமன், எந்மத, எம்மான், என் வநஞ்சத்தான், கண்ணுதலான், கமறமிடற்றான், குழகன், சங்கரன், நம்பன், பரமன், புண்ணியன், மாயன், ொஷனார் வபருமான், ெிமலன், ஷெதியன் என்பனொகும். ஷதொரப்பாடல்களில் 24 பண்கள் காணப்படுகின்றன. **************** ********************************* திருஞானசம்பந்தர்ஷதொரம் **************** ********************

திருஞானசம்பந்தர் பாடிய பாடல்கமளத் திருமுமறயாக ெகுத்தெர்கள் பண் அடிப்பமடயில் முதல் மூன்று திருமுமறகளாக ெகுத்தனர். இமெ பின்ெருமாறு: முதலாம் திருமுமற

109

நட்டபாமட 1-22 தக்கராகம் 23-46 பழந்தக்க ராகம் 47-62 தக்ஷகசி 63-74 குறிஞ்சி 75-103 ெியாழக் குறிஞ்சி 104-128 ஷமகராகக்குறிஞ்சியாழ்முரி 129-135 136 வமாத்தமாக - 136 பாடல்கள் இரண்டாம் திருமுமற ************************ இந்தளம் 1-39 சீகாமரம் 40-53 காந்தாரம் 54-82 பியந்மதக் காந்தாரம் 83-96 நட்டராகம் 97-112 வசவ்ெழி 113-122 வமாத்தமாக - 122 பாடல்கள் மூன்றாம் திருமுமற ************************ காந்தாரபஞ்சமம் 1-24 வகால்லி 25-41 வகால்லிக் வகௌொணம் 42 வகௌசிகம் 43-56 117 பஞ்சமம் 57-66 சாதாரி 67-99 பழம் பஞ்சுரம் 100-116 புறநீர்மம 118-123

110

அந்தாளிக் குறிஞ்சி 124-125 வமாத்தமாக - 125 பாடல்கள் ************************

சிேீ சிேீஸ்கந்தராோ 31/01/2015

111

காற்ேில்

ஒரு

கவிலத.

உயிருடன் இருக்கும் ஷபாஷத என்மன மண்ணுக்கடியில் இழுத்து ெந்து புமதத்தாய் நான் இறக்காமல் பாதி உயிருடன் இன்று காற்றுடன் கலந்து அமலகிஷறன் என் கனவுக்குள் நான் அமடகாக்க நீ முட்மடயிட்டு என் ஷெர்கமள கருெருத்தாய்

ஷநற்று உன் ொனத்மத கடந்து நான் பறந்த ஷபாது என்மன பார்த்து நீ உதித்த புன்னமக ஏஷனா என்மன வதாடெில்மல..

தமல குனிந்த அழுத என் ெிழிகளில் இருந்து ஓரு கண்ணிர்த்துளி ஷநற்று பூத்த ஓரு மகரந்தத்தில் ெிழுந்து காற்றில் ஓரு கெிமதமய ெிட்டுச் வசன்றது

பாமதி .ஜசாமஜசகரம் அவுஸ்திஜரைியா.

112

கவளிச்சமாக்கியது பழகிய வதருெில் இதமாக காற்று ெசீ மனதுக்கு வநருக்கமானெனுடன் மக ஷகார்த்து நடப்பது ஷபால் உணர்வு நீண்ட என் வமளனத்மத கமலத்து ஓரு அழகிய இமசயாய் என்மன என்னில் இருந்து பிரித்வதடுத்து தந்தாய் தமடகமள உமடத்து என்மன ஓரு கடலாய் பிரசன்னமாக்கினாய் இருமள துரத்தி ஓரு வெளிச்சமானது உன் அழகிய நட்பு

பாமதி. ஜசாமஜசகரம். அவுஸ்திஜரைியா.

உன் நட்பு

113

ஒடுக்கப்பட்டவர்களின் குரைாக எதிகராைிப்பஜத கபண் எழுத்து

-கெிமத நூல் வெளியீட்டு ெிழாெில் கெிஞர் வெண்ணிலா ஷபச்சுெந்தொசி.பிப்.01. அகநி வெளியீட்டகத்தின் சார்பில் ெந்தொசிமய அடுத்த அம்மமயப்பட்டு கிராமத்தில் நமடவபற்ற கெிமத நூல் வெளியீட்டு ெிழாெில், சமூக ஒடுக்குமுமறகளுக்கு ஆளாகிெரும் ஒடுக்கப்பட்டெர்களின் குரலாக எதிவராலிப்பஷத இன்மறய வபண் எழுத்தின் முக்கிய ஷநாக்கமாக இருக்கிறது என்று கெிஞர் அ.வெண்ணிலா ஷபசினார். இவ்ெிழாெிற்கு கெிஞர் மு.முருஷகஷ் தமலமமஷயற்றார். மா.பார்ெதி அமனெமரயும் ெரஷெற்றார். சிெகாசி கெிஞர் த.மாலாபிரியதர்சினி எழுதிய ' காதல் காளாஷன ' கெிமத நூமல வசங்கல்பட்டு மருத்துெ கல்லூரி ஷபராசிரியர் டாக்டர் அர.நர்மதாலட்சுமி

வெளியிட, கெிஞர் அ.வெண்ணிலா வபற்றுக் வகாண்டார்.

நூலின் சிறப்புப் பிரதிகமள நூலகர் பூ.சண்முகம்,லயா அறக்கட்டமள வசயலாளர் மா.யுெராஜ், நல்ெழிகாட்டி ஒருங்கிமணப்பாளர் வெ.அரிகிருஷ்ணன், கெிஞர் ெ.சிெசங்கர் ீ ஆகிஷயார் வபற்றுக் வகாண்டனர். கெிமத நூமல வெளியிட்ட கெிஞர் அ.வெண்ணிலா ஷபசும்ஷபாது, தமிழில் ஏராளமான வபண்கள் இன்மறக்கு தங்களின் பமடப்புகளின் மூலம்

114

தீெிரமான பங்களிப்மப வசலுத்தி ெருகிறார்கள். இரண்டாயிரமாண்டு தமிழ் இலக்கிய ெரலாற்றில் கடந்த பதிமனந்து ஆண்டுகளாகத்தான் ஒடுக்கப்பட்ட வபண்கள் ெிளிம்புநிமல மக்களின் குரல்கள் பதிொகி ெருகின்றன்.

பல்ெமகப்பட்ட தமடகமளயும் தாண்டி, இமதவயாரு இயக்கமாகஷெ வபண்கள் முன்வனடுத்துச் வசல்கிறார்கள்.

வபண்கள் தாங்கள் எதிர்வகாள்ளும் பல்ஷெறு குடும்ப, சமூக, பணியிட

பிரச்சிமனகமள கடந்து, தங்களின் அமடயாளத்மத ெிரும்பிய துமறயில் பதிக்க ஷெண்டிய அெசியம் இன்று உருொகியுள்ளது. வபண்களின் இந்த முயற்சியில் வெளிப்படும் உண்மமகள் சமூகத்தின் அசல் முகமாய் பதிொகி ெருகின்றன. அவ்ெமகயில் ெரியமிக்க ீ பமடப்புகமள இன்மறக்கு எழுதும் வபண்கள் பமடக்கிறார்கள் என்பது வபருமமயளிக்கிற ெி

யமாக உள்ளது.

வபண் என்ற ஒற்மற அமடயாலத்ஷதாடு நில்லாமல், சமூக

ஒடுக்குமுமறகளுக்கு ஆளாகிெரும் ஒடுக்கப்பட்டெர்களின் குரலாகயும் எதிவராலிப்பஷத இன்மறய வபண் எழுத்தின் முக்கிய ஷநாக்கமாக இருக்கிறது

என்று குறிப்பிட்டார்.

நூலாசிரியர் கெிஞர் த.மாலாபிரியதர்சினி ஏற்புமரயாற்றினார். நிமறொக, க.பிரியா நன்றி கூறினார். படக் குறிப்பு : -------------------ெந்தொசிமய அடுத்த அம்மமயப்பட்டு கிராமத்தில் அகநி வெளியீட்டகத்தின்

சார்பில் சிெகாசி கெிஞர் த.மாலாபிரியதர்சினி

காதல் காளாஷன ' கெிமத

எழுதிய ”

நூமல டாக்டர் அர.நர்மதாலட்சுமி

வெளியிட, கெிஞர் அ.வெண்ணிலா வபற்றுக் வகாண்டஷபாது எடுத்த படம். நடுெில், நூலாசிரியர் கெிஞர் த.மாலாபிரியதர்சினி, (இடமிருந்து ) மா.யுெராஜ், கெிஞர் மு.முருஷகஷ், ெ.சிெசங்கர் ீ ஆகிஷயார் உள்ளனர்.

115

நிர்வாை நகரம்

எல்லாப் பாகத்திலிருந்தும் ெந்திறங்கியெர்கள் அந்நகரின் ஒவ்வொரு கணங்கமளயும்

நிர்ொணங்களால் நிரப்பிக் வகாள்கிறார்கள் அெர்கள் உள்ளாமடகளின்

நிறங்கள் யார் யாவரன அமடயாளப்படுத்துகிறது. அதிகமான வெள்மளத் ஷதால் நிறத்தின் கால்த் தடங்கள் மணல் வெளிமய மிதித்துக் வகாள்கிறது

சில கறுப்புத் ஷதால் நிறமும் அெர்களிடத்தில் கலப்படலமாகி அெமானத்மத

நிர்ொணத்தால் அறியாமல் ொங்கிக் வகாண்டிருக்கிறது. நிர்ொணம் ஒன்றுக்காய் வெளிகள் காதலிக்கப்பட்ட ஷபாது முத்தங்கள் அன்மப வெளிப்படுத்துகிறது.

நிர்ொணம் ஒன்றுக்காய் அமறகள் காதலிக்கப்பட்ட ஷபாது முத்தங்கள் ஷதால்ெிமய வெளிப்படுத்துகிறது. உணர்ச்சி வெப்பம் குமறெமடந்திருக்கின்ற

உடலில் சூரியன் அெர்களிடத்தில் குளிர்கிறது. உணர்ச்சி வெப்பம் நிமறந்திருக்கின்ற

உடலில் சூரியன் அெர்களிடத்தில் வெப்பமாகிறது. காட்மட நகரத்துக்கு இழுத்து ெருகிறார்கள் நாம் நகரத்மத காட்டுக்கு இழுத்து வசல்கிஷறாம் நிலமெ பூமிக்கு நகர்த்த முயற்சிக்கிறார்கள் நாம் கல் ஷதான்றா காலத்துக்கு முன் வசல்கிஷறாம் காமம் அெர்களிடத்தில் கலாசாரமாயிற்று. காமம் நமக்கிமடஷய மிருகமாயிற்று..

ஜகா.நாதன் 20150202 (எனது அறுகாம்லப உல்ைாச நகரத்திைிருந்து

116

இரசாயனவியல் நட்சத்திரங்களின் கமடொவயாழுக்கின் எச்சில் வதறித்ததில் இரெிவயாளித்த கடல் வமாய்த்துக்கிடந்த ஷமான இருளிலும் வபாய்த்து கிடந்ததாய் ஷபானவதன நிமனத்த சின்னஞ்சிறு மீ ன்கள் வசதில்படிக ஓளித்வதறிப்பில் இன்றும் ஒரு மாலுமி எஞ்சிய மரக்கலத்மத உந்தி உமதத்து என்ஷறா இழந்துபட்ட துடுப்மப வநாந்து ெிசனித்து ஷநரமிழக்காது ொய்பிளந்ஷத ொழ்ெின் ெளம்ெிழுங்கும் மாகடமல ஆய்ந்து இருகரங்கள் ஆஷராகணத்திமசயில் இமரஷதடும் பறமெயின் இச்மச இரசாயனத்தின் கமரஷசர நாடும் கடன்.

ஆனந்தபிரசாத்

117

அலமதிப் பூக்கள் கவிலதத் கதாகுதி பற்ேிய இரசலனக் குேிப்பு

அமமதிப் பூக்கள் என்ற கெிமதத் வதாகுதியின் ஆசிரியர் மூதூர் எம்.எம்.ஏ. அனஸ் ஆொர். இெர் ஓர் இலக்கியப் பாரம்பரியத்தில் ெந்தெர். சீறாப்புராணத்தின் பதுறுப் படலத்திற்குத் வதளிவுமர எழுதிய மூதூர் உமர் வநய்னார் புலெரின் மகள் ெழிப் புத்திரர். அெரின் இலக்கியப் பார்மெயும் வசாற்கமள இலாெகமாகக் மகயாளும் திறனும் இந்த நூலாசிரியரிடம் ெந்திருப்பது ெியப்பதற்கான ஒன்றல்ல. ஏன் என்றால் இலக்கியப் பாரம்பரிய குடும்பத்தில் பிறந்த இெரிடம் கெிமத உணர்வு வெளிப்படாெிட்டால்தான் அதிசயப்பட ஷெண்டும். ஆகஷெ கெிதா உணர்வு இெரது பாரம்பரியம். கண்ணியமும் சமூகப் பற்றம் தந்மத ெழி ெந்தது. இத்தமனக்கும் ஷமலாக அரசியலில் நன்ஷனாக்குள்ள முமனப்பு. இத்தமன குணாம்சங்கமளயும் வெளிப்படுத்தி

118

நிற்கும் கருத்தியல் ொதத்மத இந்தக் கெிமதத் வதாகுதியில் தரிசிக்க முடிகிறது. புதுக் கெிமதத் தாத்தா மூ. ஷமத்தாெின் கண்ண ீர்ப் பூக்கள் கெிமதத் வதாகுதிமய இெரது அமமதிப் பூக்கள் என்ற கெிமத நூலின் தமலப்பு ஞாபகப்படுத்திப் ஷபாகிறது. 62 பக்கங்களில் வஜஸ்வகாம் பிரிண்டர்ஸின் மூலம் வெளிெந்துள்ள இந்த நூலில் உள்ள கெிமதகள் அமனத்தும் அரசியல், சமூக சீர்திருத்தங்கள், மனித ஷநயம், ஜீெகாருண்யம் பற்றி ஷபசும் கெிமதகளாக மட்டுஷம உள்ளது குறிப்பிட்டுச் வசால்லத்தக்க ெிடயமாகும். சிறியதும் வபரியதுமான 46 கெிமதகஷள இந்த நூலில் இடம்பிடித்துள்ளன. இந்த நாட்டில் அமமதி ஏற்பட ஷெண்டுவமன்று அயராது உமழத்துெரும் முஸ்லிம் மீ டியா ஷபாரம், முஸ்லிம் கவுன்சில், அகில இலங்மக முஸ்லிம் லீக் ொலிப முன்னணிகளின் சம்ஷமளனம் ஆகியெற்றின் தமலெரான அல்ைாஜ் எம்.என்.எம். அமீ னுக்ஷக தனது நூமல நூலாசிரியர் அனஸ் சமர்ப்பித்துள்ளார். இந்த நூலுக்கான முன்னுமரமய ொசக ஷநாக்கு என்ற தமலப்பில் மூதூர் இலக்கிய ெட்டத் தமலெர் கலாபூ

ணம் எம்.எஸ். அமானுல்லா எழுதியுள்ளார்.

நூலாசிரியர் தனதுமரயில் ``உலமகஷய அழிெின் ெிளிம்பிற்குக் வகாண்டுவசன்ற அணுஆற்றமலக் கண்டுபிடித்த உலகப் வபரும் ெிஞ்ஞானி ஐன்ஸ்மடமன நிருபர்கள் ஷபட்டி கண்ட ஷபாது உலகத்மதஷய அழிக்கக்கூடிய அணுகுண்மடக் கண்டுபிடித்துெிட்டீர்கள். இதிலிருந்து மக்கமளக் காப்பாற்ற

119

ஏஷதனும் ெழியண்டா? எனக் ஷகட்டஷபாது, ஆம் இருக்கிறது. அதுதான் சமாதானம் என்று கூறிய ெரலாற்று நிகழ்வும் என் இதயப் பறப்பில் சமாதானத்திற்கான ெிமதமயத் தூெிக்வகாண்டிருந்தன. அதன் அமடயாளமாகத்தான் அமமதிப் பூக்கள் எனும் இந்நூல் என்னால் எழுதப்பட்டது.'' என்று குறிப்பிட்டுள்ளார். இனி இந்நூலில் இடம்பிடித்துள்ள சில கெிமதகமளப் பார்ப்ஷபாம்.

உள்ளத்திலும், உலகத்திலும் அமமதிமய ஷெண்டாதெர்கள்

எெருஷம இல்மல. இன்று உலவகங்கும் வபாதுொக சமாதானம் எட்டாக்கனியாக இருக்கும் ஷெமளயில் அமத ஷெண்டி

தினமும் மக்கள் துடியாய்த் துடிக்கின்றனர். மனதுக்கு அமமதி

கிமடத்துெிட்டால் ொழ்க்மகயில் நிம்மதி பிறந்துெிடுகின்றது. ஆனால் அமமதி என்பது எல்ஷலாருக்கும் எளிதாகக்

கிமடப்பதில்மல. அதற்குக் காரணம் அெரெரின் எண்ணங்கள் என்றும் கூறலாம். அழுக்கு எண்ணங்கமள மனதிலிருந்து

அகற்றிெிட்டாஷல அமமதி பிறந்துெிடுகின்றது. அமமதி பற்றிக் கூறும் அமமதிப் பூக்கள் (பக்கம் 08) என்ற மகுடத் தமலப்பில் அமமந்த கெிமதயின் சில ெரிகள்...

உலவகங்குமுள்ள உன்னத மக்கள் உெக்கும் உயரிய பூக்கள் இமெ. ஷகாடான ஷகாடி உள்ளங்கள் இெற்மற நுகர்ெதற்கான ெழிமயத் ஷதடி ெருந்திக்வகாண்டிருக்கின்றன. ஷெண்டிய ஷெமளவயல்லாம் இலகுெில் எல்ஷலாரும் வபற்றுெிடக்கூடிய பூெல்ல இமெ. இெற்மறப் வபறுெதற்கு மனப்பக்குெம், ெிட்டுக்வகாடுப்பு, வபாறுமம ஷபான்ற வெகுமதிகமள ெழங்க ஷெண்டும். அமமதிப் பூக்களின் அெதாரத்மத மக்கள் வெண்புறாக்களின் உருெில் பார்ப்பதுமுண்டு.

120

ஒடிக்கப்பட்ட மனுதர்மத்தின் கரங்கள் (பக்கம் 13) என்ற கெிமதயில் பின்ெரும் கருத்து வசால்லப்படுகிறது. நிகழ்காலத்தில் நிலவும் சில அசம்பாெித நிகழ்வுகள் சமாதானத்தின் கதவுகமள வமதுவமதுொக மூடிக்வகாண்டிருக்கின்றன. ஒடுக்கப்பட்ட மக்களின் ஓலங்கள் இன்னு(று)ம் ஈரமுள்ள வநஞ்சங்களுக்குள் பாரமாக இருக்கின்றன. அமமதியான ொழ்மெத் வதாமலத்துெிட்டு அெலக்குரல் எழுப்பும் இன்மறய ஷெமளயில் அமமதியின் ஷதமெ நன்றாக உணரப்பட்டிருக்கின்றது. இெற்மற மமயப்படுத்திய ெரிகமள கெிஞர் இவ்ொறு எழுதியிருக்கின்றார்.

இன்று நாட்டு நந்தெனத்தில் புரிந்துணர்வுப் பூக்கள் துஷெசச்சுடர்களால் சுட்வடரிக்கப்பட்டுக் வகாண்டிருக்கின்றன. மனுதர்மத்தின் கரங்கள் ஒடிக்கப்பட்டுக் வகாண்டிருப்பதால் தினமும் மரண ஓலங்கஷள.. எங்கள் காதுகள் ொங்கும் கமதகளாக உள்ளன. ெரம் ீ என்பது ஒருெமர ஒருெர் வெட்டி ெழ்த்துெதல்ல. ீ மாறாக ஷகாபத்மதக்கூட அடக்கிக்வகாள்ெதுதான் என்று கூறப்படுகின்றது. சமாதானம் பற்றி ஷபசுமகயில் ஷபசுபெமர பயந்தாங்வகாள்ளியாக எண்ணுெதும்,

அமமதி பற்றி

கமதக்மகயில் அெமர ஆண்மமயற்றென் என்பதும், புரிந்துணர்வு பற்றி ஷபசுமகயில் புரிந்துவகாள்ளாமல் நடப்பதும் வதாடர்கமதயானதால் என் பயணம் (பக்கம் 16) என்ற கெிமதயில்

இப்ஷபாது சமாதானம் பற்றிக் கமதப்பதங்கு எனக்குத்

121

தயக்கமாய் இருக்கிறது. சமாதானம் பற்றி கமதக்கும் ஷபாது சண்மடயிடச் சக்தியற்றென் என்று எல்ஷலாராலும் எள்ளிநமகயாடப்படுகிஷறன்.. என்று கெிஞர் கூறுகின்றார். இதனால் சமாதானம் பற்றி கமதப்பதற்ஷக தயக்கமாக இருக்கின்றது என்பதிலிருந்து கெிஞரின் உள்ளத்து ஷெதமன நன்கு புலப்படுகின்றமத அெதானிக்க முடிகின்றது. நூலின் தமலப்புக்கு ஒப்ப அஷநகமான கெிமதகள் மனிதஷநயம், துஷெசமில்லாத நாடு, ஷபாரில்லாத ொழ்வு என்பெற்மற யாசித்ஷத புமனயப்பட்டிருக்கின்றன. யுத்தப் புயல்கள் ஓயுமா? (பக்கம் 26) என்ற கெிமதயும் சமாதானம் பற்றிஷய ஷபசியிருக்கின்றது. இக்கெிமதயில் காணப்படும் படிமங்கள் ரசிப்புக்குரியதாக காணப்படுகின்றது. அதில் சில ெரிகள் பின்ெருமாறு..

ஷபார் இருளால் ஷபார்த்தப்பட்டிருக்கும் எம் மண்மண மீ ண்டும் சமாதான உதயம் உெக்குமா? நாட்டு நந்தெனத்தில் மனித மலர்கமள உதிரச் வசய்யும் யுத்தப் புயல்கள் ஓயுமா? துப்பாக்கி ொனின் குண்டு மமழயில் நமனயாதிருக்க சமாதானம் இங்கு குமட பிடிக்குமா? நூல்கள் (பக்கம் 57) என்ற கெிமத நல்ல புத்தகங்களின்

அத்தியெசியம் பற்றி எடுத்துமரக்கின்றது. அறியாமம எனும் இருமள அகற்றி மக்களின் ொழ்ெில் வெளிச்சம் தருெது கல்ெியாகும். அக்கல்ெிமயப் வபறுெதற்கு ொசிப்பு மிக

முக்கியமாகும். அதுஷபால உள்ளத்தில் ஏற்படுகின்ற கசப்பான நிகழ்வுகமள மறக்கச்வசய்ெது இலக்கியமாகும். அவ்ொறான இலக்கிய நூல்கமள ொசிக்மகயில் இதயம் இஷலசாகும்.

எனஷெ புத்தகங்கள் ஒரு மனிதமன வசதுக்குகின்றன. கெிஞர்

122

கீ ழுள்ள ெரிகள் மூலம் இதமன நிதர்சனமாக்குகின்றார்.

மனிதனின் அறியாமமச் சுமமமய அகற்ற உதவும்

வநம்புஷகால்.. ொழ்க்மகக் காரிருளில் மானுடத்திற்கு

ெழிகாட்டும் ஒளிச்சுடர்.. மனிதக் களனியின் வசழுமமக்கு அறிவு மமழ வபாழியும் கார் ஷமகம்.. அறிவுப் பசிமயப்

ஷபாக்கும் அட்சயப் பாத்திரம்.. உலமக ஞான ெலம்ெர உதவும் ஊன்றுஷகால்.. இது அறிஞர்களின் அனுபெக் களஞ்சியம்.. நூலாசிரியர் எம்.எம்.ஏ. அனஸ் அமமதிப் பூக்கள் என்ற

கெிமதத் வதாகுதிமயத் தெிர ஊர் துறந்த காெியம், மனிதம்

என்ற நூல்கமள வெளியிட்டுள்ளதுடன், மூதூர் உமர் வநய்னார் புலெர் கெிமதகமளத் வதாகுத்து ஒரு நூலாகவும் அதமன வெளியிட்டுள்ளார். இந்ந அடிப்பமடயில் இலக்கியத்துக்கு

காத்திரமான பங்களிப்புக்கமளச் வசய்து ெரும் நூலாசிரியரிடம் ஷமலும் பல கனதியான வதாகுதிகமள வெளியிட ஷெண்டும்

என்று ஷகட்டுக்வகாள்ெதுடன் இெரது இலக்கியப் பணிகளுக்கு எனது பாராட்டுக்கமளத் வதரிெிக்கின்ஷறன்!!!

நூல் - அலமதிப் பூக்கள் நூல் வலக - கவிலத நூைாசிரியர் - எம்.எம்.ஏ. அனஸ் கவளியீ டு - கேஸ்ககாம் பிரிண்டர்ஸ் விலை - 240 ரூபாய்

123