காற்றுவெளி ஆடி இதழ் 2014

காற்றுவெளி ஆடி- 2014

கலை இைக்கிய இதழ்

காற்றுவெளி ஆடி 2014

ஆசிரியர்:ஷ

ோபோ

கணினியிடலும், வடிவமைப்பும்: கோர்த்திகோ.ை

பமடப்புக்கள் அனுப்ப ஷவண்டிய முகவரி:

R.MAHENDRAN, £4,REDRIFFE ROAD, PLAISTOW, LONDON. E13 0JX ைின்னஞ்சல்:

mullaiamuthan@gmail.com

பமடப்புகளின் கருத்துக்களுக்கு பமடப்போளர்கஷள பபோறுப்பு

நன்றி: கூகுள், முகநூல்

வணக்கம், ஆடி ைோத இதழுடன் சங்கைிக்கிஷ ோம். பதோடர்ந்து வரும் இதழ்களுக்கு நீங்கள் தரும் ஆதரவிற்கு நன் ி. பல கனவுகளுடன் ஆரம்பிக்கப்பட்ட கோற்றுபவளி இதழ் சறுக்கல்கமளயும்,துன்பங்கமளயும் சந்தித்ஷத இத்தமன ைோதங்களோய் பதோடர்ந்து வருகின் மை பமடப்போளர்கள் தருகின்

ஆதரவு தோன்.எழுந்தைோனைோக பவற் ிப்போமதமய

அமடந்து பகோண்டிருக்கிஷ ோம் என்று வம்பு ீ கோட்டமுடியோதது சிறுசஞ்சிமக உலகம்.கத்தி ஷைல் நடக்கும் முயற்சி தோன்.லோவகைோக மகயோண்டோல் பயணிக்கமுடியும்.ைணிபகோடி,ைறுைலர்ச்சி,சிரித்திரன்,ைல்லிமக,ச ரஸ்வதி,ைலர்,தீபம்,எழுத்து,கசடதப ,படிகள்,அமல,ைீ ட்சி,நவன ீ விருட்சம்,கோலச்சுவடு என இன்னும்,இன்னும் பல சிறுசஞ்சிமககள் பதோட முடியோத இடங்கமளத் பதோட்டிருக்கி து.இன்னும் பல பயணிக்கின் ன.கோற்றுபவளி அவற்ம

பதோகுக்க முயற்சிக்கி து.விரும்புவர்கள்

பதோடர்புபகோள்ளலோம். இவ்வருடம் நிம ய நூல்கமள பவளியிட ஆவன பசய்துவருகின்ஷ ோம். முடிந்தவமர பயணிப்ஷபோம்.கோற்றுபவளி வழமைஷபோல நூல்ஷசகரிப்பு,ஆவணப்படுத்தல்,கண்கோட்சி நடோத்தல் பதோடரும். நல்லன நடக்கட்டும். வணக்கத்துடன், ஷ

ோபோ

ொ பாப்பா ொ! வோ போப்போ வோ.. வலது கோமல எடுத்து மவத்து வோ! - உன் வட்டு ீ வட்டு ீ வோசலில் பதளித்திருக்கும் ைோட்டுச்சோணம் மும யோக நோம் வோழ உதவும் கிருைிநோசினி ஷகோலத்மத அலங்கரிக்கும் அரிசி ைோவு ஷகோடி எறும்புக்கு பசி ஷபோடும் உணவு! ைோர்கழி ப ங்கிப்பூ ைனதோர நோம் பகோடுக்கும் கோமல வரஷவற்பு! (வோ போப்போ வோ) வோசலில் நோம் மவக்கும் ஷவப்பைரம் நம் வோழ்க்மகமய சீரோக்கும் பூச்சிக்பகோல்லி பச்மசப்பஷசபலன்

ஷவப்பங் பகோழுந்து

-அம் வயிற்று பூச்சி ஷபோக்கும் வலியில்லோ ைருந்து! (வோ போப்போ வோ) நோணத்தோல் சிவந்து நிற்கும் பசம்பருத்திப்பூ

நம் நோளைில்லோ சுரப்பிக்கு விருந்தோகும் இரும்புச்சத்து பச்மசயோய் விரிந்து நிற்கும் வோமழைரம் பூ,கோய்,பழம்,தண்டு என பரந்த இமலயில் விருந்து

மவக்கும் பண்போன ஷதோழன்! (வோ போப்போ வோ)

ஓங்கி உயர்ந்து நிற்கும்முருங்மக ைரம் ஒப்பில்லோநோர்ச்சத்தின் உச்சம் ஆகும். வோனுயர விரிந்து நிற்கும் பதன்மன ைரம் அல்சமர ப்ஷபோக்கும் அற்புத இளநீரின் தோய்!! ( வோ போப்போவோ) இதமழ விரித்து நிற்கும் அழகோன ஷரோஜோ உன் அழகுக்கு அழகு ஷசர்க்கும் பூக்களின் ரோஜோ! இயற்மகவிவசோயத்திலித்தமனயுைிருந்திட்டோல் - உன் வடு ீ இன்பம் திமளத்திருக்கும் பசோர்க்கம் என

போடு!!!

(வோ போப்போ வோ)

கி.இரோைதோசு - பபரம்பலூர் ைீ ள் பிரசுரம்

சித்திமர :-

குறும்போட்மடக்

கவ்விப் ஷபோடுகி து புலிஷவ

ம்.

ையோனக் பகோள்மளயில் சப்பரத்தில்

அங்கோளம்ைனும்

ஷபச்சியம்ைனும் போவோமட

ரோயனும்.

வியர்மவயும்

பவண்மணயும் வழிய திருைோஷலோடு

திரும்புகி து பல்லோக்கு. சூர்யப் பிரமபயும்

சந்திரப் பிரமபயும்

வோணஷவடிக்மகயோய்ப் பபோரிகின் ன.

பகோடுக்கோப் புளியும் குமுட்டிப் பழமும்

குவிந்து கிடக்கி து சந்மதயில்.

யோமனக்கோல் ைண்டபத்தில் பட்மடசோத விநிஷயோகம்..

கட்டிக் கிடக்கின் ன வோகனங்கள்

ஷவமள வரும்ஷபோது

சோைியுடன் சமபஷய .. பதநீரும் இளநீரும் ஆவியோகி து

தண்ண ீர்ப்பந்தலின்

நீர்ஷைோருடன்.

ஷவண்டுதலுக்கோக வோள் வசிச் ீ

சிந்துகி ோர்கள் ரத்தத்மத. சோைி ஷவ

ைிட்டுச் சுற் ி

வருகி ோர்கள்

பலூன்பிடித்து குச்சி ஐஸ் தின்னும் குட்டிச் சோைிகள். வி

க்கடியிலிருந்து தப்ப

நட்டுவோக்கிளி, ஷதள்,

போம்பு பபோம்மைகமளக்

ஷகோயிலுக்குக்

கோணிக்மகயோக்குகி ோள் போட்டி.

பசதுக்கிய மக, கோல் கண் உருப்படிகளோல்

நிரம்பிக் கிடக்கி து உண்டியல்.

கல்கூட்டிப் பபோங்கலிட்டுக் குலமவஷயோடு

புமகயடிக்கி ோர்கள் பபண்கள்.

வோபளடுத்து வசி ீ வோமழ பவட்டுகி ோள்

கரஹ ைஹோ ரோணி.

ஷபோருக்குப் ஷபோகோைல் வருடோ வருடம்

அழிந்தும் பபருகியும் பகோண்டிருக்கின் ன

தயோர் நிமலயில் ைண்புரவிகள்.

ைதுக்குடம் , முமளப்போரி,

போமளகள்

சுற் ிச் சுழன் ோடுகின் ன அம்ைனுக்கு ஆரோட்டோய். பூத்தட்டுக்கள் வண்டி வண்டியோய்

போல் குடங்கள் ைதகுகளோய்..

சதிரோடும் ஷதரில் சுற்றுலோ வருகி ோள்

என்ம க்கும் மூப்பில்லோத முத்துைோரி.

அக்கினி நட்சத்திர

பவய்யில் தோளோைல்

ஆற் ில் இ ங்குகி ோர் அழகர்.

சித்திமரயுடன் ஊர் ஞோபகத்மதயும் பகோண்டோட

விடுப்பபடுத்து ஊர் பசல்கி ோர்கள்

நிமனவுகமளப்

புதுப்பிக்கும் நகரைக்கள்.

ஷதனம்மை லக்ஸ்ைணன்

அன்று ஒரு நோள்

துவண்டு அழுதது

அமைதி பகோண்ட பூங்கோவில்

இதயத்திலும் முகத்திலும்

ைரக் கிமளகளும் இன்னிமச போட

ப மவகளும் இன்னிமச போட

துள்ளி விமளயோடும் ைோனினம்

எம்ைினம்

ஷசோகத்தின்

வடுக்கள்தவழ்ந்தது உ வுகமளயும் பபற்

கண்டு

பிள்மளகமளயும்

அன்பினோல் முத்த ைமழ

ைமனவிமயயும்

பரவசைமடந்த கோதல் ஷஜோடிகள்

கட்டிய கணவமனயும்

பபோழிய

இதர பசோந்தங்கமளயும்

சங்கைித்தோன்

இழந்தது எம் உ வுகள்

அன்று ஒரு பகல் கலவோக்

துமவந்ததுஅன்று

பகலவனும் ைமலக் குமகயில்

குருவி

அல ிஅடித்து ப ந்தது

அன்று ஒரு இரவு ஆந்மதயின் சப்தம் ஒலித்தது

நரியும் நோயும் ஊமளயிட்டது ஏஷதோ நடக்கும் என்று அம்ைோவின்

வோக்கு பதய்வ வோக்கோக பசோல்லியது

விடியப்பபோழுதில் ஒலித்தது ைின்னலும் இடியும்

மூட்மட மூடிச்ஷசோடு

வதிக்குபு ீ ப்பட்டது உ வுகள் கந்தக துகள்களின் புமக

பனிபடலைோய் ஷதசத்மத மூழ்கடித்தது

பூைியில் இரத்தம்

ஷதசஷை ையோன பூைியோய் ஆனதும்அன்று

-ரூபன்-

ஆண் பபண் ஷபதம் ஷபசும்

தைிழ் இலக்கியப் போங்கு

-ஆரம்ப காைந்வதாட்டுப் வபண்கலள ெிட ஆண்களின்

ஆற்றல் மேம்பட்டிருந்தலத அெதானிக்க முடிகின்றது. இலதக் கருத்திவைடுத்த அன்லறய ஆன்மறாரும்

சான்மறாரும் ஆண்களுக்வகன்று புறம் சார்ந்த சிை

இயல்புகலளயும், வபண்களுக்வகன்று அகம் சார்ந்த சிை

இயல்புகலளயும் ெலரயறுத்துக் வகாடுத்துள்ளனர். இதன்

பிரகாரம் ஆண்கள் தம் குடும்பத்லதப் மபணிப் பாதுகாத்தல், வபாருள ீட்டல், மபாரிட்டு நாட்லடக் காத்தல், இனத்லதக்

காத்தல் ஆகியெற்றில் ஈடுபட்டனர். அமத மநரம் வபண்கள் சலேத்தல், ெட்டு ீ மெலைகலளக் கெனித்தல், கணெர்

பிள்லளகலளப் மபணல், உற்றார் உறெினலர அரெலணத்து ெிருந்மதாம்பல் மபான்றெற்றில் ஈடுபட்டிருந்தனர்.

இவ்ெண்ணம் வபண்கள் ெட்மடாடு ீ இருந்து வகாள்ள,

ஆண்கள் வெளி உைகத்மதாடு பழகத் வதாடங்கினர். இது ஆண், வபண் ஆகிமயாருக்கிலடயில் ஏற்ற இறக்கம்

உருொெதற்கு ஏதுொயிற்று. அக்காைப் வபண்களும்

ெட்மடாடு ீ முடங்கிக் கிடக்கப் பழகிக் வகாண்டனர். இலதப் பழக்கப் பட்டனர் என்றும் கூறைாம். ஆண் உதெியின்றிப் வபண்களால் தனித்து ஒரு கருேமும் ஆற்ற

முடியாதிருந்தது. அெர்களுக்கு உதெத் தகப்பன், சமகாதரர்கள், கணெர், பிள்லளகள் என்று பைர்

தயாராயிருந்தனர். ‘வபண் தன்லன அழகுபடுத்தக் கூடாது, தனித்து ெட்டுக்கு ீ வெளியில் ெரக் கூடாது, பிற ஆடெர் கண்களில் படக் கூடாது’ என்ற கடும் கட்டுப்பாடுகள்

அன்லறய வபண்கலள ொட்டி ெலதத்தன. அெர்களும் நாளலடெில் இெற்றிற்கு அடிலேயாயினர்.

இனி, சங்ககாை இைக்கியங்கள், சங்கேருெியகாை

இைக்கியங்கள், ேனுநீ தி நூைார், நீ திவநறி நூல்கள்

மபான்றலெ ஆண், வபண் ஆகிய இரு பாைாரின் ஏற்றத் தாழ்வுகலள அந்தந்தக் காைத்தில் நிலைத்திருந்த

முலறயில் எடுத்துக் கூறும் பாங்கிலனயும் ஈண்டுக் காண்மபாம்.

வதால்காப்பியம் (1) இலடச் சங்க காைத்தில் ொழ்ந்த வதால்காப்பியர் (கி.மு.

711) யாத்த வதால்காப்பியம் எனும் நூைில் ஆண், வபண் ஆகிய இருெலரயும் முலறமய ‘தலைென், தலைெி’ என்றும் ‘கிழென்’ கிழத்தி’ என்றும் அடங்கலும்

சிறப்பித்துக் காட்டி, இருெருக்கும் சேத்துெம் வகாடுத்த வபருலே வதால்காப்பியலரச் சாரும்.

(2) குைப் வபருலேயுடனும் அறிவு மேம்பாட்டுடனும்

இருத்தல் ஆண்ேகனுக்குரிய சிறப்பியவைனப் ‘வபருலேயும் உரனும் ஆடூஉ மேன’ (வபாருள். 95) என்று சூத்திரம்

அலேத்தெர் வதால்காப்பியர். இங்கு ஆணின் சிறப்பும் வபருலேயும் மபசப்பட்டுள்ளலதக் காண்கின்மறாம்.

(3) அச்சம், நாணே,; மபலதலே ஆகிய இம்மூன்றும்

எஞ்ஞான்றும் முதன்லேவபற்று நிற்றல் வபண்களுக்கு

உரித்தான இைக்கணோம் என்று வதால்காப்பியர் கூறுெர். இவ்ொறான அச்சம், நாணம், மபலதலே ஆகிய

குணதிசயங்கள் வபண்கலளக் கட்டிக் காப்பாற்றி நிற்கின்றன.

‘அச்சமும் நாணும் ேடனும் முந்துறுதல் நிச்சமும் வபண்பாற் குரிய என்ப’

-

(4) தலைென் கடல்கடந்து பிரியும் வபாழுது தன்

(வபாருள். 96)

தலைெிலயயும் அலழத்துக்வகாண்டு வசல்ெது என்பது

என்றும் கிலடயாவதன்கிறார் வதால்காப்பியர். எனினும் நிைெழிப்பிரிெில் தன் தலைெிலயயும் அலழத்துச் வசல்ை​ைாம் என்றொறு. அக்காைத்தில் வபண்கள்மேல் அதி கூடிய கெனம் லெத்துள்ளனர் என்பதும் புைனாகின்றது. ‘முந்நீ ர் ெழக்கம் ேகடூஉமொடு இல்லை’ -

(வபாருள். 37)

(முந்நீ ர் -----

ஊற்று நீ ர், ஆற்று நீ ர், ேலழ நீ ர்)

(5); காதல் ெயப்பட்டு அது லககூடாதெிடத்து ‘ேடமைறும்’

ெழக்கம் ஆண்கள் ேத்தியல்; வதால்காப்பியர் காைத்தில்

இருந்துள்ளது. ஆனால் வபண்கலளப் வபாறுத்த ேட்டில் இது ஓர் அழகுதரும் வசயல் அல்ைாலேயினால், எக்குைப்

வபண்களும் ேடமைறுதல் என்னும் ஒழுகைாற்றிலன

மேற்வகாள்ளக் கூடாது என்று ெலரயலற வசய்துள்ளது வதால்காப்பியம். இங்கு வபண் வபருலேயும், சிறப்பும் மபசப்பட்டுள்ளலதயும் காண்கின்மறாம்.

‘எத்திலன ேருங்கினும் ேகடூஉ ேடன்மேல் வபாற்புலட வநறிலே இன்லே யான.’ ---

(வபாருள். 38)

(6) ஒத்த பிறப்பும், ஒத்த ஒழுக்கமும், ஒத்த ஆண்லேயும்,

ஒத்த ஆண்டும், ஒத்த அழகும், ஒத்த அன்பும், ஒத்த நிலறயும், ஒத்த அருளும், ஒத்த அறிவும், ஒத்த வசல்ெமும் ஆகிய பத்து ெலகயும், தலைென் தலைெியர் ஆகிய இருெரிடத்திலும் இருக்கமெண்டிய ஒப்புலேப் பகுதிகளாகுவேன்று

வதால்காப்பியர் கூறியுள்ளார். இங்மக தலைென் தலைெியர்

ஒத்திருக்க மெண்டுவேன்பதால் அெரிருெருக்கும் சேத்துெம் வகாடுத்த சிறப்லபயும் காண்கின்மறாம்.

‘பிறப்மப குடிலே ஆண்லே ஆண்மடாடு உருவு நிறுத்த காே ொயில்

நிலறமய அருமள உணர்வொடு திருவென 269)

முலறயுறக் கிளந்த ஒப்பினது ெலகமய.’ --- (வபாருள்.

குறுந்வதாலக கலடச் சங்க காைத்தில் எழுந்த எட்டுத்வதாலக நூல்களில் ஒன்றான குறுந்வதாலக என்ற நூைில்,

‘வதாழிைில்

ஈடுபட்டுள்ள ஆடெர்க்கு ஒளிவபாருந்திய நுதலையுலடய ேகளிர் உயிராொர்’ என்றும், ‘ேலனக்கண் உலறயும்

ேகளிர்க்கு ஆடெர் உயிராொர்’ என்றும் பாலைபாடிய

வபருங்கடுங்மகா எனும் புைெர் கூற்று ஆண் வபண் ஆகிய இருபாைாரின் சேத்துெத்லதக் காட்டி நிற்கின்றது. ‘ெிலனமய ஆடெர்க்குயிமர ொணுதல்

ேலனயுலற ேகளிர்க்கு ஆடெ ருயிவரன…’ (பாடல். 135)

புறநானூறு

(1) எட்டுத்வதாலக நூல்களில் ஒன்றான புறநானூறு என்ற ெரதீ ீ ர நூைில் ‘நாவடன்றால் என்ன, காவடன்றால் என்ன? மேவடன்றால் என்ன, பள்ளவேன்றால் என்ன?

எவ்ெிடத்திமை ஆடெர் நல்ைெராக ெிளங்குகின்றனமரா, அெிெிடத்திமை, நிைமன, நீ யும் நன்றாக ெிளங்குொய்.’

என்ற ஒளலெயார் பாடல் ஆடெலரச் சிறப்பித்து ‘ஆண்கள் உைகம்’ என்று காட்டுகின்றது. ‘நாடா வகான்மறர்

காடா வகான்மறர்

அெைா வகான்மறர் ேிலசயா வகான்மறர் எவ்ெழி நல்ைெர் ஆடெர்,

அவ்ெழி நல்லை; ொழிய நிைமன!’ ---- (பாடல். 187) (2) பழந்தேிழ்க் குடியினர் கடலே உணர்மொடு

ொழ்ந்துள்ளனர். ஒரு ேறக்குடித் தாயின் கூற்வறான்லறப்

பார்ப்மபாம். ‘என் முதன்லேயான கடலே வபற்று ெளர்த்து வெளிமய அனுப்புதல். தந்லதயின் கடலே அெலனச்

சான்மறானாக ஆக்குதல். மெல் ெடித்துக் வகாடுத்தல்

வகால்ைனின் கடலேயாகும். நல்ை முலறயில் அெனுக்குப் மபார்ப்பயிற்சி அளித்தல் மெந்தனின் கடலேயாகும்.

இவ்ெளவு கடலேகலளயும் பிறர் வசய்ய, ஒளிவபாருந்திய ொளிலனக் லகயில் எடுத்துப் மபார்க்களத்தில் ோற்றான் களிற்றிலனக் வகான்று குெித்தல் ெளர்ந்த காலளயான

என் ேகனின் கடலேயாகும் . இதலன அறிெராக!’ ீ என்று அத்தாய் கூறுெதாகப் வபான்முடியார் என்னும் புைெர் பாடியுள்ளார். இதில் ஒரு வபண்ணான தாய், நான்கு ஆடெரான தந்லத, வகால்ைன், மெந்தன், காலள

ஆகிமயாரின் கடலே, உணர்வு, சிறப்பு ஆகியெற்லறக் காண்கின்மறாம்.

‘ஈன்று புறந்தருதல் என்தலைக் கடமன;

சான்மறான் ஆக்குதல் தந்லதக்குக் கடமன; மெல்ெடித்துக் வகாடுத்தல்

வகால்ைற்குக் கடமன;

நன்னலட நல்கல் மெந்தற்குக் கடமன; ஒளிறுொள் அருஞ்சேம் முருக்கிக்,

களிறுஎறிந்து வபயர்தல் காலளக்குக் கடமன.’ ----

(பாடல். 312)

திருக்குறள் (1) திருக்குறலள யாத்த திருெள்ளுெர் (கி.மு. 31) ‘ொழ்க்லகத் துலணநைே’; என்ற அதிகாரத்தில் வபண்ோட்சி பற்றிக்

கூறுெலதயும் காண்மபாம். இல்ொழ்க்லகக்கு ஏற்றெளாகித் தன் கணென் வபாருள் ெளத்துக்மகற்ற ொழ்க்லக

நடத்துகின்றெமள ொழ்க்லகக்குத் துலண ஆொள்.

‘ேலனத்தக்க ோண்புலடயள் ஆகித்தற் வகாண்டான்

ெளத்தக்காள் ொழ்க்லகத் துலண.’ – --

(51)

(2) இல்ொழ்க்லகயில் கற்பு வநறியுலடய வபண்

ஒருெனுக்கு ேலனெியாய் அலேந்து ெிட்டால் அலதெிடச் சிறந்த வபருலே அெனுக்கு மெவறான்றும் இல்லை. ‘வபண்ணிற் வபருந்தக்க யாவுள கற்வபன்னும் திண்லேயுண் டாகப் வபறின.;’

----- (54)

(3) மெறு வதய்ெம் வதாழாதெளாய்த் தன் கணெலனமய வதய்ெோகத் வதாழுவதழுபெள் வபய் என்றால் ேலழ வபய்யும். இங்மக இப் வபண்ணும் வதய்ெோகின்றாள்.

‘வதய்ெந் வதாழாஅள் வகாழுநன் வதாழுவதழுொள் வபய்வயனப் வபய்யும் ேலழ.’

------ (55)

(4) இனி, திருெள்ளுெர் ஆண் சிறப்புப் பற்றிக் கூறுெலதயும் பார்ப்மபாம். இல்ைறத்தில் ொழ்பென் என்பென் அறத்தின் இயல்புலடய மூெர்க்கும் நல்ெழியில் நிலைவபற்ற துலணயாொன்.

‘இல்ொழ்ொன் என்பான் இயல்புலடய மூெர்க்கும் நல்ைாற்றின் நின்ற துலண.’

-------

(41)

(5) வதன்புைத்தார், வதய்ெம், ெிருந்தினர், சுற்றத்தார், தன் குடும்பம் என்னும் ஐந்திடத்தும் அறவநறி மபணுதல் இல்ைறத்தானுலடய சிறந்த கடலேயாகும்.

‘வதன்புைத்தார் வதய்ெம் ெிருந்வதாக்கல்

தாவனன்றாங்கு

ஐம்புைத்தாறு ஓம்பல் தலை.’ -----

(43)

(6) உைகில் ொழமெண்டிய அறவநறியில் நின்று

ொழ்கின்றென், ொனுைகத்தில் உள்ள வதய்ெமுலறயில்

லெத்து ேதிக்கப்படுொன். ‘லெயத்துள் ொழ்ொங்கு ொழ்பென் ொனுலறயும் வதய்ெத்துள் லெக்கப் படும்.’ -------

(50)

திருெள்ளுெர் ஆணுக்கும், வபண்ணுக்கும் சேத்துெம் வகாடுத்துப் பாராட்டியலே மபாற்றற்குரியது.

திருேந்திரம் (1) இது வதாடர்பில் திருேந்திரத்லத யாத்த திருமூைர் கூறும் கூற்லறயும் காண்மபாம். ‘உடம்பு அழிந்தால் உயிரும்

உடலைெிட்டு நீ ங்கி ெிடும். அதன்பின் வேய்ஞ்ஞானோகிய பரம்வபாருள் சிந்தலனயில் ஈடுபடவும் இயைாது. அதனால் உடம்லப அழியாது காக்கும் உபாயம் அறிந்து அதிலுள்ள உயிலரக் காப்பதற்காக உடம்லப ெளர்த்து ெரைாமனன்’ என்று கூறுகின்றார்.

‘உடம்பார் அழியில் உயிரார் அழிெர் திடம்பட வேய்ஞ்ஞானம் மசரவும் ோட்டார் உடம்லப ெளர்க்கும் உபாயம் அறிந்மத

உடம்லப ெளர்த்மதன் உயிர்ெளர்த் மதமன.’ ---- (724) (2) ‘இந்த உடம்லப முன்வபல்ைாம் தாழ்ந்தது என்று நிலனத்துக் வகாண்டிருந்மதன். அப்படி நிலனத்துக்

வகாண்டிருந்த நான், இந்த உடம்புக்குள்மள இருக்கின்ற

சிறந்த வசல்ெத்லதக் கண்மடன். பின்பு இந்த உடம்புக்குள்மள உத்தேனாகிய பரம்வபாருள் மகாயில் வகாண்டிருக்கிறான்

என்ற உண்லேலய அறிந்மதன். அதன் பின்புதான் நான் இந்த உடம்பிலனப் மபணிப் பாதுகாத்து ெருகின்மறன்.’ என்று கூறியுள்ளார் திருமூைர்.

‘உடம்பிலன முன்னம் இழுக்குஎன்று இருந்மதன்

உடம்பினுக்கு உள்மள உறுவபாருள் கண்மடன்

உடம்புமள உத்தேன் மகாயில்வகாண் டான்என்று

உடம்பிலன யான் இருந்து ஓம்புகின் மறமன.’ ------

(725)

(3) உள்ளத்லதப் வபருங்மகாயிைாகவும், ஊனுடம்லப

ஆையோகவும், பரம்வபாருலளச் வசன்று ெழிபட மகாபுரம் ொசைாகவும், வதளிொன ேனநிலை உள்ளெர்க்குச் சீென் சிெைிங்கோகவும், ஐந்து புைன்களான வேய், ொய், கண், மூக்கு, வசெி ஆகியன மகாயிைின் ஐந்து வபரிய அழகிய ெிளக்குகளாகவும் கண்டெர் திருமூைர்.

‘உள்ளம் வபருங்மகாயில் ஊனுடம்பு ஆையம் ெள்ளல் பிரானாற்கு ொய் மகாபுரொசல்

வதௌ;ளத் வதளிொர்க்கு சீென் சிெைிங்கம்

கள்ளப் புைன்ஐந்தும் காளா ேணிெிளக்மக.’ ------

(1823)

ஆைய அலேப்பும், இலறென் இருப்பும் ஆண், வபண்ணாகிய உடம்பிமைமய உள்ளவதனச் சிறப்பித்துக் கூறிய திருமூைர் ஒரு வதய்ெப் பிறெியாொர். ேனுநீ தி நூல் ேனு என்பெர் எழுதிய ேனுநீ தி நூைில் ஆணுக்கு ஒரு நீ தி, வபண்ணுக்குப் பிறிவதாரு நீ தி என்ற ெலகயில்

அலேந்துள்ளலதயும், ஆண் ெர்க்கத்தினலர ஏற்றிப்

மபாற்றுெலதயுே,; அெர்களுக்குச் சகை ெசதிகலளயும் வகாடுத்துள்ளலதயும் அெதானிக்க முடிகின்றது.

(1) ‘வபண் திருேணோகுமுன் தந்லதயின் பாதுகாப்பிலும்,

திருேணோனபின் கணெனின் ஆதரெிலும், முதுலேயில் ஆண்பிள்லளயின் அனுசரலணயிலும் தங்கியிருத்தல்

மெண்டும். அெள் சுதந்திரோக ொழத் தகுதியற்றெள்.’ - (IX :

03) (2) ‘வபண்கள் ஆண்களின் ெயலதமயா அழலகமயா எதிர்பார்க்கக்கூடாது. ஆண் என்ற ஒரு தன்லேமய

மபாதுோனது. வபண்கள் ஆண்கலள முழுலேயாக ஏற்றுத் தங்கலள அர்ப்பணிக்க மெண்டும்.’– (IX : 14)

(3) ‘பலடப்புக் கடவுள் வபண் குணநைேறிந்து ஆண்களின் கடுங்கண்காணிப்பில் இருக்குோறு அெர்கலளப் பலடத்துள்ளான்.’ – (IX : 16)

(4) ‘ேலனெி இறந்தெிடத்து கணெனானென் அெளின்

ஈேக்கிரிலயகலள முடித்தபின் அென் ேீ ண்டும் ேீ ண்டும் திருேணம் வசய்யைாம்.’ ---- (V-168)

(5) கல்ெி கற்பதும், ேத தீட்லச வபறுெதும் இரு பிறப்பாளரான பிராேணர், சத்திரியர், லெசிகர்

ஆகிமயாருக்மகயன்றி நான்காம் ெர்ணத்தினரான சூத்திரர்களுக்மகா அல்ைது ேற்ற மூன்று உயர் ெர்ணத்துப் வபண்களுக்மகா அந்த உரிலே ேறுக்கப்பட்டுள்ளது. நீ திவநறி நூல்கள் ேக்கள் மநர்லேயாகவும், பண்பாளர்களாகவும் ொழ

மெண்டுவேன்ற வபருமநாக்மகாடு சிை ஆன்மறாரும்,

சான்மறாரும் ேக்கள் கலடப்பிடிக்க மெண்டிய இைகுொன

வநறிமுலறகலள நீ தி நூல்களிற் கூறியுள்ளனர். அலெகள் ேக்கள் ேனங்களில் ஆழோகப் பதிந்துள்ளலதயும் நாம்

அறிமொம். தாய், தந்லதயலரச் சேநிலையில் லெத்துப் பாராட்டிய முலற இலெயாகும்.

(1) ‘தாய் தந்லத மபண்’, ‘மேன் ேக்கள் வசால் மகள்’,

‘லேெிழியார் ேலன அகல்’- (ஆத்திசூடி), (2) ‘அன்லனயும் பிதாவும் முன்னறி வதய்ெம்’, ‘உண்டி சுருங்குதல் வபண்டிற்கு அழகு’, ‘காெல் தாமன

பாலெயர்க்கு அழகு’, ‘தந்லத வசால் ேிக்க ேந்திரம்

இல்லை’, ‘தாயின் சிறந்த ஒரு மகாயிலும் இல்லை’,

‘துடியாப் வபண்டிர் ேடியில் வநருப்பு’, ‘தூற்றும் வபண்டிர் கூற்று எனத்தகும்’, ‘பிறன் ேலன புகாலே அறம் எனத் தகும்’, ‘மபலதலே என்பது ோதர்க்கு அணிகைம்’,

‘மூத்மதார் வசால்லும் ொர்த்லத அேிர்தம்.’ – (வகான்லற மெந்தன்)

(3) ‘வபண.;டிற்கு அழகு மபசாது இருத்தல்’, ‘குைேகட்கு அழகு வகாழுநலனப் மபணுதல்’, ‘உற்மறார் எல்ைாம்

உறெினர் அல்ைர்’, ‘வகாண்மடார் எல்ைாம் வபண்டிரும் அல்ைர்.’ - (வெற்றி மெற்லக) பழவோழிகள் இைக்கியங்கலள ஏட்டு இைக்கியம், நாட்டு இைக்கியம் என ெகுக்கைாம். நாட்டு இைக்கியம் வதான்லே

ொய்ந்தது. பழவோழிகள் நாட்டு இைக்கியத்தில் அடங்கும். பழவோழிகள் கிராேப் பகுதிகளில் ேக்கள் ேத்தியில்

ேைிந்து காணப்படுெலதக் காணைாம். வபண்கள் பற்றிய பழவோழிகள் அதிகப் புழக்கத்தில் உள்ளன.

‘வபண் என்றால் மபயும் இரங்கும், ேலனெி உள்ளென் ெிருந்துக்கு அஞ்சான், ேலனெி அலேெவதல்ைாம்

இலறென் ெகுத்த ெரம், வபண் பாெம் வபால்ைாதது, வபண்ணாய்ப் பிறப்பதும் பாெம் வபண்மணாடு கூடிப்

பிறப்பதும் பாெம், வபண்ணில்ைா ெடு ீ ொளியில்ைாக்

கிணறு, ஆெதும் வபண்ணாமை அழிெதும் வபண்ணாமை, வபண் புத்தி பின் புத்தி, வபாம்புலள சிரித்தால் மபாச்சு

வபாயிலை ெிரித்தால் மபாச்சு, ோேியார் வேச்சிய ேருேகளும் இல்லை ேருேகள் வேச்சிய ோேியாரும் இல்லை, அரசன் அன்மற வகால்ொன் வதய்ெம் நின்று வகால்லும், பை ேரங்கண்ட தச்சன் ஒரு ேரமும் வெட்டான்’ என்பன ஒரு சிை பழவோழிகளாகும். இெற்றால் ஆண்களுக்குப் வபண்கள்மேல் ஓர் இரக்கம் ஏற்படுகின்றது.

திருொசகம் ‘ொள் தடம் கண் ோமத ெளருதிமயா ென்வசெிமயா நின்

வசெி தான், முத்து அன்னவெள் நலகயாய்!, ஒள் நித்திைம்

நலகயாய் இன்னம் புைர்ந்தின்மறா! ெண்ணக் கிளிவோழியார் உல்ைாரும் ெந்தாமரா!, பால்ஊறு மதன்ொய்ப் படிறீ கலட

திறொய், உன் அடியார் தாள் பணிமொம் ஆங்கு அெர்க்மக பாங்கு ஆமொம், அன்னெமர எம் கணெராொர், அெர்

உகந்து வசான்ன பரிமச வதாழும்பாய்ப் பணிவசய்மொம், காதுஆர் குலழ ஆடப் லபம்பூண் கைன் ஆடக் மகாலத குழல் ஆட ெண்டின் குழாம் ஆட, ொர் உருெம் பூண் முலையீர்!,

வகாங்கு உண் கரும்குழைி!, அண்ணாேலையான் வபண் ஆகி ஆண் ஆய் அைியாய் ெிளங்குகின்றான், எங்கள் வபருோன் உனக்கு ஒன்று உலரப்மபாம் மகள்! எம்வகாங்லக நின்

அன்பர் அல்ைார் மதாள் மசரற்க! எம்லக உனக்கு அல்ைாது எப்பணியும் வசய்யற்க! கங்குல் பகல் எம் கண் ேற்று ஒன்றும் காணற்க!’ என்பன ஆண், வபண் ஆகிய இரு பாைாரின் சிறப்பிலன ோணிக்கொசகர் (கி.பி. 3-ஆம் நூற்றாண்டு) கடவுள் ெழிபாட்டுக்காகத் தாம் யாத்த

திருொசகத்தில் ஒரு பகுதியான திருவெம்பாலெ என்பலதத் திருெண்ணாேலையில் பாடியருளினார். பாரதியார்

இனி, ேக்கள் கெிக் குயில் பாரதியார் (11.12.1882 – 10.09.1921) கூறுெலதயும் காண்மபாம்.

‘நாம் எல்ைாரும் இந்நாட்டு ேக்கள், வபண்லே ொழ்வகன்று கூத்திடுமொம், ஆணும் வபண்ணும் நிகவரனக்

வகாள்மொம், கற்பு நிலைவயன்று வசால்ைெந்தால் அது இருெருக்கும் வபாதுெில் லெப்மபாம், ோதர்க்கு உண்டு சுதந்திரம், ோதர் தம்லே இழிவு வசய்யும் ேடலேலயக்

வகாளுத்துமொம், எங்கும் சுதந்திரம் என்பமத மபச்சு, நாம் எல்மைாரும் சேவேன்பது உறுதியாச்சு, வபண்டாட்டி தலனயடிலேப் படுத்த மெண்டி வபண்குைத்லத

முழுதடிலேப் படுத்தைாமோ?, ஆண்லே தெமறல், அச்சம் தெிர், வதய்ெம் நீ என்றுணர், லதயலை உயர்வு வசய், சாதிகள் இல்லையடி பாப்பா – குைத் தாழ்ச்சி உயர்ச்சி

வசால்ைல் பாெம்’ என்று ஆண், வபண் ஆகிய இருெலரயும் சேநிலையில் லெத்துப் வபான் வோழிகளால் பூசிக்கும் வபருமநாக்கிலனப் பாரதியார் கெிலதகள் எடுத்தியம்புகின்றன. கண்ணதாசன் ‘மகளாய் ேகமன, மகவளாரு ொர்த்லத நாலளய உைகின்

நாயகன் நீ மய!, காைங்களில் அெள் ெசந்தம், கலைகளிமை அெள் ஓெியம், ோதங்களில் அெள் ோர்கழி, ேைர்களிமை அெள் ேல்ைிலக, ெடு ீ ெலர உறவு, ெதி ீ ெலர ேலனெி, காடு ெலர பிள்லள, கலடசி ெலர யாமரா?, ேகவனன்ற இரத்த பாசம், கண்ணிரண்டு கடவுள் தந்தான்

தங்லகலயக்காண - இரு லகயிரண்டில் ெைிவுதந்தான் தங்லகலயக் காக்க, கூடினாள் இன்றித் துெள்கிமறன்

மதாழி! இன்பத்துக் கிருெர் மெண்டும், என்லனத் தனக்குள் லெத்திருக்கும் அன்லன ேனமே என் மகாயிை,; அெமள என்றும் என் வதய்ெம், கடவுள் ேனிதனாகப் பிறக்க மெண்டும் - அென் காதைித்து மெதலனயில்

ொடமெண்டும்’ எனப் பாட்டிலசத்த ேக்கள் கெி

கண்ணதாசன் (24.06.1927 – 17.10.1981) ஆண், வபண் ஆகிய இருெலரயும் பாக்களில் உைாெ ெிட்டு அெர்களின் சிறப்பிலன எடுத்துக் காட்டியுள்ளார். முடிவுலர இதுகாறும் ஆண், வபண் ஏற்றத் தாழ்வுகள் பற்றித்

வதால்காப்பியம், குநற்வதாலக, புறநானூறு, திருக்குறள்,

திருேந்திரம், ேனுநீ தி நூல், நீ திவநறி நூல்கள், பழவோழிகள், திருொசகம், பாரதியார் கெிலதகள், கண்ணதாசன்

பாடல்கள் ஆகிய நூல்கள் கூறியுள்ளெற்லறப் பார்த்மதாம். முதல் நூைான வதால்காப்பியத்திலும் சங்க

இைக்கியங்களிலும் வபண்கலள ஆண்களுக்குச் சே​ோன

நிலையில் லெத்துக் காட்டப்படெில்லை என்பலத உணர

முடிகின்றது. அதன் பின்வனழுந்த நூல்களில் ஆண்கலளயும் வபண்கலளயும் சேநிலையில் லெக்க மெண்டுவேன்ற ஓர் உந்தல் வதானிப்பலதயும் நாம் காண்கின்மறாம். நிலைலே என்றும் ஒமர சீரில் நிலைத்திருப்பதில்லை

என்பதற்கிணங்கப் வபண்களும் முகத் திலரகலள நீ க்கி வெளியுைலகப் பார்க்கத் வதாடங்கினர்.

தற்வபாழுது வபண்கள் ஆண்களுக்குச் சேனாக எல்ைாத்

துலறகளிலும் பணியாற்றத் வதாடங்கியுள்ளனர். அெர்கள் காெல்துலற, பலடத்துலற, ொன்பலட, கடற்பலட,

பாராளுேன்ற அங்கத்தெர், கணக்காய்வுச் மசலெ, நிர்ொகச் மசலெ, காணக்காளர் மசலெ, ேருத்துெர், முலனெர்,

மபராசிரியர், வபாறிெைாளர், ெிரிவுலரயாளர், ஆய்ொளர், ஆசிரியர் மசலெ, ேந்திரி பதெி, குடியரசுத் தலைெர், கல்லூரி முதல்ெர், இைாகாத் தலைெர் ஆகிய பை

துலறகளில் ஆண்களுக்குச் சேனாகத் வதாழிைாற்றி

ெருகின்றனர். இவ்ெண்ணம் அலேந்த நாடுகள்

முன்னணியில் உள்ளலதயும் அெதானிக்க முடிகின்றது. ஆண், வபண் ஆகிமயாரிலடயில் மபதம் காட்டாது

சேநிலையில் மெலை ொய்ப்புக் கிலடத்துப் பணியாற்றின் நாடு வசழிக்கும்,

அெர்கள் வபாருளாதாரம் சிறக்கும்,

அெர்கள் ொழ்ெியலும் மேம்படும், குடும்பமும் குதூகைிக்கும்.

நுணாெிலூர் கா. ெிசயரத்தினம் (இைண்டன்)-

அனுபவம்... துவளோ ஆதரவு தரவல்ல உ வுகள் தமழத்த ைனிதப் பி வியில் துன்பம் ஷநரிடும் தருணம் தள்ளிச் பசல்லும் தன்னல ைனதோல் நிதர்சனைோய் துளிர்க்கும் சுடுபைய் அனுபவம்.. !! கோசினியில் ஷசர்த்த பசோத்திழந்து மக பகோடுக்கும் ஆதரவு நோடும் கோலஷநரத்தில் தள்ளப்பட்டு மகயறுநிமல அமடந்ஷதோமரக் கோல்தூபசன கண்டும்கோணோதது ஷபோல் மககழுவும் உ வுவழி நிதர்சனைோய் கோட்சியோகும் சுடுபைய் அனுபவம்.. !! இலட்சிய இலக்கு ஷநோக்கிய பயணத்தில் பழுதற்

பவற் ி

இையம் பதோடும்கோமல இதயம் பபோ ோமைத் தீ படர்ந்து வஞ்சிக்கும் நட்போல் இன்னல் விமளந்து பவற் ிப் பழைரம் பவட்டுறுதல் நிதர்சனைோய் இயம்பும் சுடுபைய் அனுபவம்..!!

... நோகினி

பக்கத்துமணயோக ஷவண்டிய

பைய் நூல் அ ிவு நூலில் அன்போர்வ நூல் ஷகோர்த்து அ ிஞர் கருத்பதலோம் அகத்தில் நிம ந்திட அனுபவச் சித்திரம் அமைப்பஷத பைய் நூல்..!!

-- நோகினி

வள்ளுவம் அ ியோமை இருளுக்குக் பகோடுத்தோர் வள்ளுவர் இரண்டடி..!! **** கடுகு சிறுத்தோலும் கோரம் ஷபோகோ நிரூபணம் எழுசீர் ஈரடி பவண்போ வள்ளுவம்..!! **** அள்ள அள்ளக் கும யோ அமுதசுரபி ஆய்வு அ ிவுலகில் வள்ளுவம்..!! **** இரண்டடி ஆழத்தில் வோழ்க்மகப் புமதயல் குறும்போ வள்ளுவம்..!!

... நோகினி

வநடுநாள் நிலைக்கும் மபாதிேரம்

கவித்துவைோன என் ஷதசத்தில்

கோவித்துவத்தின்

வழி நடத்தல்களுடனோன கோமடத்தன நோடகம் போமட ஷைமடவமர புனிதைோய் அரங்ஷக போர்த்து ரசிக்கும்

பபரும்போன்மைப் ஷபரினவோதம். சோதுக்களோல்

ைிரண்ட எம் சமுதோயம் வடு ீ விட்டு

கோடு பகோண்ட

வரலோற்று ஷசோகத்தின் பதோடர்கமதகள்

இன்றும் முடியோத

பதோமலக்கோட்சித் பதோடரோய்.. இனைழித்தும்

பைோழியழித்தும்

தீரோத ஷவட்மகஷயோடு போகனின் தூண்டுதல் ஆசீர்வோதம் பபற்று

ைதைழிக்கும் ைதம்பிடித்து ைோர்தட்டித் திரிகி து கோவி யோமனகள். அன் ில் ஷபோரில்

உயிரழித்து ஓடிய

குருதியோறு கண்டு

துடிதுடித்த சித்தோர்த்தன் நோற்பத்பதோன்பது நோள்

ஷபோதிைரத்தடி அைர்ந்து ஞோனம் பபற் ோரோரோம்

அந்த ஞோனத் து வியோய் ஞோனம் அமடவதற்கு

சிறுபோன்மை இனைழித்து ஓடும் குருதியோறு

பசய்வதிலிருந்து புரியவில்மலயோ நீங்கள் அவர் ஷபோதமனமயயும்

ஷவதமன படுத்தியவர்கபளன்று.. உங்கள் சிரம்தமன ஷபோலஷவ எங்கள் இனமும்

பைோட்மடயோகஷவண்டுபைன் உங்கள் உடும்பு குணத்மதக் பகோஞ்சம் தளர்த்திவிட்டு ைனித குணத்துக்குத்

திரும்பிப் போருங்கள். உங்களின் பரிகோசத்துக்குரிய போவங்கமள போர்த்த

அதிர்ச்சி தோளோைல்

கிமளமய மு ித்துக்பகோண்ட புத்தர் ஞோனம் பபற் அந்த பழங்கோல

ஷபோதிைரம் புத்தகயோவில்

இன்னும் பநடுநோள் இருந்துவிடும். *கு ிப்பு.

புத்தர் ஞோனம் பபற்

ஷபோதிைரத்தின் கிமள ஒன்று மு ிந்து

விட்டது என்பது 21-06 2014 தைிழ் வின் பசய்தி

வேய்யன் நடராஜ்

உயிர்ப்பித்தலின் வடிவம் உனக்கு என்ன படம் பிடிக்கும் ஒரு கோமலக்கோட்சி, அந்த கோமலக்கோட்சி தோன் போக்க வடிவோ இருக்கும், நீ வோ

கிழை வஷரக்க எனக்பகோரு கோமலக்கோட்சி

கீ ிக்பகோண்டு வோ. அப்ப உனக்பகோரு கோமலக்கோட்சி நோன் என்ர பரோயிங் பகோப்பில எழுதி மவக்கி ன் அப்ப தோன் ை க்க ைோட்டன் என் ோள் எனது நண்பி, ம்ம் அவள் சின்னப் பபட்ட தோன் ஆண்டு மூன்டில படிக்கி ோள் ,

ிவோனி அவளின்ட ஷபர்,அச்சுஷவலில

இருக்கி ோளோம் கிழமைக்பகோருக்கோ 2.30 பஸ்ஸில சந்திச்சு சிஷனதைோனம். அழகோ பரோயிங் பண்ணுவோள் அதோல எனக்கு ஒரு ஆவல்,எனக்கு பிடிச்ச கோமலக்கோட்சிய அவளின்ட மகயோல கீ ி போக்ஷகோனுபைன்டு, நோன் ஷவமளக்கு ஷபோனோ அவளுக்கோக சீட் பிடிப்பன் அவளும் அப்பிடித்தோன்,இப்ப அந்த பரோயிங்க போக்க நோன் ஒரு கிழை பபோறுக்ஷகோனும். அவளின்மடக்கு பரோயிங்ஷகோட வருவோள்,ஓம் எனக்கு பிடிச்ச கோமலக்கோட்சி வந்திட்டோள் இந்தோ இரு, கீ ியந்தனிஷய? ஓம் ஆதி ஆனோ கலரடிக்ஷகல நீதோன் கலரடிக்ஷகோனும் பரோவோயில்ல கோட்டு போப்பம் அற்புதைோன ஓவியம், என்ன தி ை அவளுக்கு ஒரு ஆறு கங்மக ஷபோல பல வமளவு ஆத்துக்கு நடுவில ஒரு இமல ???

ஆத்துக்கு பக்கத்தில ஒரு குடிமச அதுக்கு ஷைல ைமலத்பதோடர்கள் ஷைல சூரியனும் இருந்தோ சரிபயன்டு போத்து அதிர்ந்து ஷபோய்ட்டன் அங்க ஒரு சூரியன் சந்திரன் அஞ்சு நச்சத்திரம்??? என்ன இது கோலமையில சூரியன் தோஷன இருக்கும் அது கூட பதரியோஷத உனக்கு. பதரியும் ஆனோ உனக்கு என்ன பிடிக்குபைன்டு எனக்கு பதரியோஷத நீ விரும்பினத இந்த வோனத்தில விட்டிட்டு ைிச்சத்த அழிச்சுவிடு. ஆனோ கோமலக்கோட்சி என்டோ சூரியன் இருக்கி து தோன் வழை அப்பிடி இல்ல ஆதி நீ பசோல் து இந்த வோனத்தில (வோனத்த கோட்டி) ,இது நோன் கீ ின எங்கட வோனம் இதுல எங்களுக்கு என்ன பிடிக்குஷதோ அத மவக்கலோம் தோஷன!! எதுவும் ஷபச முடிஷயல எனக்கு [ஓம் இது எங்கட வோனம் என்ன ஒரு தன்னம்பிக்மக அந்த சிறுைிக்கு அவளிட்ட கற்றுபகோள்ள ஷவண்டியது நி ய இருக்கு] 2. அப்போ என்ன ஷரஸ்ட் வோ

கிழை நோன் இதப்பற் ி அவளிட்ட பசோல்ஷலோனும் ,நீ பசோன்ன

ைோதி போஷணோட ஷநற்று வச்ச குழம்பு சட்டின்ர கமரயில இருக்கி

குழம்பு பிசுக்மக

பதோட்டு சோப்பிட்டன் என்டும் அதின்ட ஷரஸ்ட் சுப்பரோ இருந்திச்பசன்டும். ிவோனிக்கு பபோய் பசோல்ல பதரியும் கோலை சோப்பிடோட்டியும் சோப்பிட்டன் என்டு ஆனோ உண்மைய ைம க்க பதரியோது அவளின்ட ஷசோர்ந்த முகம் அவள கோட்டி

குடுத்திடும், அவளின்ட அப்போ ஒரு கூலி பதோழிலோளி அவஷள பசோல்லியிருக்கி ோள், ஒரு ஷவள அடிக்கடி அவருக்கு ஷவல கிமடக்கோை ஷபோகலோம்,

நோன் ஷகட்டன் நீ சோப்பிட்டியோ? ஓம்! அப்ப ஏன் கவலயோ இருக்கி இல்லஷய ஈஈஈஈஈஈஈ (சிரிப்போம்) ஓ சரி என்ன சோப்பிட்டனி போணும் பழங்குழம்பும் நீ? நோனும் போண் தோன் வோழப்பழம் நீ பழங்குழம்ஷபோட சோப்பிட்டிருக்கி ிஷய நல்லோ இருக்கும் அதுலயும் சட்டில கரய பதோட்டு சோப்பிட்டோ நல்ல ஷரஸ்ரோ இருக்கும் வோழப்பழம் சளி மவக்குைோம் அப்ப நோங்க அத சோப்பிடக் கூடோது ஓம் நோன் சோப்பிட்டு போத்திட்டு வந்து உனக்கு பசோல்லு ன் அது தோன் அந்த ஆசயில தோன் நோன் இன்மடக்கு சோப்பிட்டு போத்திட்டன் உண்ையோ நல்ல ஷரஸ்ட் அவளிட்ட இதப்பற் ி பசோல்லிருக்கோட்டி எனக்கு நித்திர வந்திருக்கோது, ஓ ஷவமளக்ஷக வந்திட்டியோ ஷவல முடிஞ்சுதோ? இல்ல நோன் ஷவலய விட்டிட்டன் ஓ அப்ப சரி ஷவ

ஷவல பசய்

ம்ம் நோன் சோப்பிட்டு போத்தன் நல்ல ஷரஸ்ட் அத தோன் பசோல்ஷலோனுபைன்டு நிமனச்சன் நோன் பசோன்னன் தோஷன சரி நீ இன்மடக்கு என்ன சோப்பிட்டனி

போண் தோன் ஓ பழங்குழம்பு சட்டியோ இல்ல ஆதி ஷநற்று வட்டில ீ குழம்பு கோய்ச்ஷசல நோங்க இன்மடக்கு புதுசோ ஒன்டு சோப்பிட்டஷை ஓ என்ன தூள் என்ன ைிளகோய்த் தூளோ? ஓம் போஷணோட பசோட்டு தூள பதோட்டு தின்னு நல்லோ இருக்கும் உண்ையோ நல்லோ இருக்குைோ ஓம் எங்கட அம்ைோ பசோல்லிச்ஷச கோசில்ல இந்த தூள பதோட்டு சோப்பிட்டோ உம ப்போ போண் பகோஞ்சம் நல்லோ இருக்குபைண்டு பழம் போண் தோஷன!!!!! (உண்ையோ நல்லோ இருக்குைோ) டிசம்பர் 2013 ிவோனி ஷபோல வோழும் பதய்வங்களுக்கோக......

3. ிவோனிக்கு பந்துகள் என்டோ பிடிக்குைோம் அதுவும் பிளோஸ்டிக் பந்துகள் ஒரு நோள் இதப்பற் ி என்னட்ட பசோல்லியிருந்தோள் நல்லூர் திருவிழோவில வோங்கி உமடஞ்சு ஷபோன ைஞ்சல் நி பிளோஸ்டிக் பந்த பற் ி,நோனும் ஸ்ரோன்லி ஷரோட்ல இருக்கி ஒரு ஷபைன்ட்ல ஒரு ைஞ்சல் நி

பிளோஸ்ரிக் பந்து

வோங்கிக்குடுத்தன் இரண்டு கிழை ஆச்சு நோன் குடுத்த பந்த பற் ி அவளிட்ட விசோரிக்கி

ஆர்வத்தில ஷகட்டன்

பந்துக்கு சோப்போடு ஷபோட்டியோ? இல்ல ஏன் ஷபோஷடல நீ அதுக்கு பசிக்கோதோ?

பசிக்கும் தோன் (அசடு வழிந்த சிரிப்பு) ஆனோ அது பைோத்தைோ வந்திடுஷை .பி வது என்ன விட பபருசோயிடும் ஷபந்து எப்படி என்னோல அஷதோட விமளயோஷடலும்.... அது அப்ப பசத்துப்ஷபோயிடுஷை இல்ல அத நோன் சோகவிடைோட்டன் அது சோகோது எனக்கு பதரியுஷை எப்பிடி பதரியும் நீ இல்லோத ஷநரம் அது தனிய இருக்கும், ஒரு மூமலல ஷபோட்டிட்டு வந்திடுவ அது பசத்துப் ஷபோயிடும் இப்பிடிஷய இருந்தோ இல்ல நீ இப்பிடி பசோல்லுவோய் என்டு எனக்கு பதரிஞ்சுதோன் அத நோன் தண்ணிக்குள்ள ஷபோட்டிட்டு வந்தன் .அது தண்ணிக்க துள்ளித் துள்ளி விளயோடுஷை,எனக்பகன்டோ ஷவர்க்கும் ஆனோ அதுக்கு ஷவர்க்கஷவ ஷவர்க்கோது ,அது குளிச்சு குளிச்சு விளயோடுஷை.... உன்ர மகய ஒருக்கோ தோ போப்பம் ஏன் (அட எவ்வளவு அற்புதைோன அந்த மக,விசித்திரைோன அந்த விரல்கள் அந்த ஷரமககளிபலல்லோம் பிரபஞ்சத்தின் ைஞ்சல் ஒளி ஷரமகயோக ஓடுவது தோன் அதின்ட சி ப்பு,அந்த விரல்கள் ஒரு பந்தின் உயிமரச் பசய்கின் ன

ஆதி போர்த்தீபன் நன் ி:சுடபரோளி

சபிப்பு சைரின் ஆயுதங்கள் நித்தம் எழுப்பும் ஒலி ஒரு பு ைோய் இதயத்துள் வலிக்கி து... ரகசியைோக அன்மப எடுக்கவும் பகோடுக்கவும் உரிமை ப ிஷபோகோைல் உலகம் கோதலும் புரிகி து... புன்னமக ைலர்ந்து கவிமத பமடக்க ைனது துணியும்ஷபோது... இரு குருவிகளின் கோட்சி கனத்து கமளக்கி து நரம்பு வோர்த்மதகமள ைீ றுகின் து துயரம்... கோஷதோர அந்தரங்கம் சுமையோகி உம கி து...

கிமளயில் ஊசலோடும் குருவிகள் இரண்மட ஊபரல்லோம் திரண்டு குறுனிகளோய் நின்று வியக்கின்

கோட்சி

ைன விருட்சத்மத சரித்து உறுமுகின் து... நுண்ண ிவின் ஷவகம்

பகோடுங்ஷகோலபரன

உயரும் வயது...

சித்தரிக்கின் து.....

உடலும் உளமும்

இல்மல

உடற்சுரப்பியும்

சபிக்கின் து

போற்சுரப்பியும் குருதியில் கலக்கின்

ைனம்.... பருவக்

குருவிகள் கற்பமனமய வளர்த்து கவர்ச்சியோல் அலங்கரிக்கும் அழகோன குருவிகமள கன்னம் வருடி கசக்கிக் குத ி கழுத்மத பநரித்து தலித்பதன்று பதோங்கவிட்டுச் சிரிப்பவர்கமள இந்நிலத்தின்

நவஷஜோதி ஷஜோகரட்னம் லண்டன்

22.6.2014

ஷகப்பிரியல் வோழ்க்மகயில் நட்புகள் உருவோகுவதற்கு சம்பவங்கஷள மூல

கோரணைோக அமைகி து. பள்ளிக் கூட வோழ்க்மக, இரயில், பஸ் அல்லது விைோனப் பயணத்தின ஷபோஷதோ நட்பு ஆரம்பிக்கி து. அஷனகைோன சிஷனகிதங்கள் பள்ளிக் கூட கோலங்களில்

ஆரம்பிக்கி து. ஒருவர் கணக்கு போடத்தில சற்று கும வோக

இருந்;தோல் அவருக்கு உதவப் ஷபோய் நட்பு வளருகி து. நோடகத்தில இமணந்து நடிக்கும் ஷபோஷதோ அல்லது இமசக் குழுவில் ஒன் ோக இயங்கும் ஷபோஷதோ அல்லது விமளயோட்டுத் தும யில் ஈடுபடும் ஷபோஷதோ ஒருவர் முகத்மத அ ிந்து பகோள்ளும் வோய்ப்பு

ஏற்படுகி து. ஆணுக்கும் பபண்ணுக்கும் இமடஷயலோன சிஷனகிதம் பல கோலம் பதோடர்வதினோல் ஒருவமர ஒருவர் புரிந்து பகோள்ளக் கூடிய நிமலமய அமடந்து, பின்னர் கோதலோக ைலர்ந்து திருைணத்தில் முடிவதுமுண்டு. கனடோவில் இளம்

சமுதோயத்தினரிமடஷய இப்படி திருைணத்தில முடிந்த பல

தம்பதிகமளப் பற் ி அ ிந்துள்ஷளோம். இனம், ைதம், சோதிக்கு

அப்போற்பட்டது இத்திருைணங்கள். ஒரு தைிழ் இமளஞன் சீக்கிய பபண்மணஷயோ அல்லது பவள்மளயினத்து பபண்மணஷயோ கோதல் பசய்து திருைணம் முடிப்பது ஆச்சரியப்பட ஷவண்டிய வி

யைில்மல. கோரணம் தற்கோலத்து இமளஞர்களும் யுவதிகளும்

திருைணத்துக்கு முன்னர் தைக்கு வரப்ஷபோகும் துமணமயப் பற் ி நன்கு அ ிந்து அவர்களின ைனநிமலமய புரிந்தபின்னஷர

திருைணத்திற்கு ஒப்புதல் வழங்குவர். இமத இரசோயனப் பபோருத்தம் எனபர். பபற்ஷ ோர்கள் ஆரம்பத்தில கலப்பு திருைணத்திற்கு எதிர்ப்பு

பதரிவித்தோலும் இறுதியில் ைகன் அல்லது ைகளின் விருப்பத்துக்கு விட்டுக் பகோடுக்க ஷவண்டிய நிமல ஏற்படும். ைதங்கள் ஷவறுபடின் திருைணம் இரு ைதத்தினரது ஆலயங்களில இரு மும

நமடபபறுவதுமுண்டு. வோழப் ஷபோகி வர்கள் அவர்கள் நோம் அதற்கு ஏன் முட்டுக்கட்மடயோக இருப்போன் என்

நிமனக்கும்

பபற்ஷ ோர்கள் கோலத்ஷதோடு ஒத்துப்ஷபோகி வர்கள்.

எனது ைகள் சோந்தி பகோழும்பில பி ந்தவள். அவளுக்கு ஏழு

வயதோக இருக்கும் ஷபோது நோன் கனடோவுக்கு புலம் பபயர்ந்ஷதன்.

கனடோவில் படிப்மப அவள் பதோடர்ந்த ஷபோது அவள் தனது தோய் பைோழிமய ை க்கவில்மல. இதற்கு முக்கிய கோரணம் என்

ைமனவி. . சோந்தியின் முழுப்பபயர் சோந்தலஷ்ைி. அவள் பி ந்த

பி கு தோன் எனக்கு பதவி உயர்வு எல்லோம் கிட்டியது. 1983ம் ஆண்டு நடந்த கலவரத்துக்கு பின்னர் பகோழும்பு வோழ்க்மக எனக்கு

பிடிக்கவில்மல. எனது நல்ல கோலம் சம்பியோவில் ஷவமல

கிமடத்து ஷபோஷனன். அப்ஷபோது சோந்திக்கு மூன்று வயது. நோன்கு வருடங்கள் சம்பியோவில உலக வங்கிக்கோன ஒரு திட்டத்தில்

ஷவமல பசய்து, சம்போதிக்க ஷவணடியமத ஷசகரித்துக்கு பகோண்டு இரு வருடங்கள் தன்ஷசனியோவிலும் ஷவமல பசய்துவிட்டு கனடோவுக்கு வந்து ஷசர்ந்ஷதன். கனடோவந்த சோந்தி கல்லூரிப் படிப்பின் பின்னர் ஷயோர்க்

பல்கமலக்கழகத்தில இரண்டோம் ஆண்டில் அரசியல் தும யில்

படித்துக்பகோண்டிருந்தோள். சற்று என்மனப் ஷபோல் முற்ஷபோக்குவோதி. ஆண் ஆதிக்கத்மத முற் ோக பவறுப்பவள். படிப்பில் அவள்

பகட்டிக்கோரி என்று பசோல்விட்டோலும் போடுவதில் தி மைசோலி.

தைிழிலும் ஆங்கிலத்திலும் இனிமையோக போடுவோள். அஷதோடு கீ

ஷபோர்ட்டும் ஓரளவுக்கு வோசிக்கக் கூடியவள். பல்கமலக் கழக் கமல நிகழ்சிகளில் அவள் பங்குபகோள்வது எனக்கு பபருமையோக

இருந்தது. பல இன ைோணவர்களுடன் ஷபசிப் பழகுவதிலும்;

அவர்களின் கலோச்சோரம்பற் ி அ ிவதிலும் அவளுக்கு ஈடுபோடு அதிகம் இருந்தது. கிணற்றுத் தவமளகள் ஷபோல் நோம் நம் இன

ைக்களுடன் ைட்டுஷை உ வோடக் கூடோது என்பது அவளது பகோள்மக. இவ்வோறு பல இன ைக்களுடன பழகியதில்; அவளுக்கும்; கறுப்பு இனத்மதச் ஷசோந்த ஷஜோசப ஷகப்ரியல் என்

பல்கமலக் கழக

ைோணவனுக்கும் பநருங்கிய நட்பு உருவோகியது. ஷகப்ரியலும்;

அரசியல் தும யில் பட்டப்படிப்ப படித்துக் பகோண்டிருந்தோன். அஷதோடு ைட்டுல்லோைல் கிட்டோர் வோசிப்பதில் தி மைசோலி.

hல்கமலக்கழகத்தில நடக்கும் இமச நிகழச்சிகளில் இருவரும்

ஷசோந்த வோசித்து பரோட்டுகமளப் பபற் வர்கள். ஷஜோசப்மப ஒரு

நோள் வட்டுக்கு ீ அமழத்துவந்து எனக்கு சோந்தி அ ிமுகப்படுத்திய ஷபோது நோன் சற்று திமகத்துவிட்ஷடன். எங்மகஷயோ கண்ட முகம்

ஷபோல் இருக்கி ஷத என் து என் ைனம். ஷபச வோhத்மதகள் வரோது சற்று திமகத்து நின்ஷ ன். மகயில கிட்டோர் உடன் வந்த அவன் அமத ஷசோபோவில் மவத்துவிட்டு என் முகத்தில ஏற்பட்ட திமகப்பின கண்டு ஷபசோது நின் ோன்.: “ என்ன அங்கிள். என்மன கண்டவுடன் திமகத்து நிற்கி ர் ீ கள்.

உங்களின் படத்மத சோந்தியின் அல்பத்தில் போர்த்திருக்கிஷ ன். இது தோன் எனது முதல் சந்திப்பு. உங்கமள பற் ி சோந்தி எவ்வளஷவோ

பசோல்லியிருக்கி ோள். நீங்கள் சம்பியோவிலும் தன்ஷசனியோவிலும் ஷவமல பசய்தீர்களோஷை உண்மையோ? “ஆைோம். சோந்தி உைக்கு ஏற்கனஷவ முழு விபரத்மதயும்; பசோல்லிவிட்டோளோ?” “ஆைோம் அங்கிள்; எனது மூதோமதயரின பூர்வகம் ீ தன்ஷசனியோ. அங்கிருந்து தோன் டச்சு கோலத்தில இலங்மகக்கு எனது

முதோமதயர்கள் வரர்களோக ீ இலங்மகக்கு ஷபோனோர்களோம். இது எனது ைோைன் எனககு பசோன்ன கமத” “அப்ஷபோ நீரும் இலங்மகயில் வோழந்தவரோ? “ஆைோம் அங்கிள் எனது ைோைோவின் பரோைரிப்பில எனது

பபற்ஷ ோரின் பிரிவுக்குப் பின் பகோழும்பில் உள்ள சிஷலவ் ஐலண்டில் வோழ்ந்தனோன்.” “ அப்ஷபோ கனடோ வந்து அதிக கோலஷைோ” “ எனது ைோைோ கஷனடிய மஹபகோைிசனில் பல வருடஙகள் ஷவமல

பசய்தவர். அவர் கனடோவுக்கு வந்த ஷபோது என்மனயும் கூட்டிவந்தோர். இங்கு வந்துதோன் என் படிப்மப பதோடர்ந்ஷதன் “ என் ோன் ஷகப்ரியல்;. அவனது முகம், சுருட்மட தமலையிர், தடித்த உதடுகள் , துரு துருத்த போர்மவ, ஆ டி உயரம், என் பமழய நிமனவுகமள ைீ ட்டின. எனக்கும் கோப்ரி இனத்மதச் ஷசர்ந்த சுருட்மடத் தமலைியிர் உள்ள ஷஜோசப்; என்

ைோணவனுக்கும் புத்தளத்தில வளர்ந்தது எங்கள்

நட்பு. நட்புக்கு சோதி ைதம் கிமடயோது. ஷஜோசப் என்மன விட

மூன்று வயது மூத்தவன். சற்று ஷகோபக்கோரன் என் ோலும் நல்ல ைனம் பமடத்தவன். அவனது தகப்பன் கச்ஷசரியில பிஷயோனோக ஷவமல போர்த்தவர். அஷத கச்ஷசரியில எனது தந்மத

உயர்பதவியல் இருந்தவர். அவர் கூட ஷஜோசப்பின் நற்குணதமத பற் ி அடிக்கடி பசோல்லூவோர். தந்மதமயப்ஷபோல மைந்தன் என்போர். ஷஜோசப்பின் தந்மதமய என் தந்மதக்கு பதரியும்..

ஷஜோசப்புக்கு மூன்று சஷகோதரிகள். சிறுவயதிஷலஷய அவர்கமள தவிக்கவிட்டு அவனது தோய் இ ந்துவிட்டோள்.; போவம்

ஷஜோசப்மபயும் சஷகோதரிகமளயும் அவனது தந்மதயின் தயோர்

தோன் வளர்த்தோள். ஷஜோசபபுக்கும்; எனக்கும் ஏற்ப நட்புக்கும் ஒரு

எதிர்போரோத சம்பவத்துக்கும் பதோடர்புண்டு. கோதர் என்று முஸ்லீம் ைோணவன் ஒரு பபரிய பதன்னந்ஷதோட்ட முதோலோளியோன கோசீம் ைமரக்கோயரின் ஒஷர ைகன். தந்மத பணக்கோரன் என் படியோல்

அவனுக்கு பசருக்கு ஷவறு. படிப்ஷபோ ஓடோது. கணக்கில் கும ந்த

புள்ளிகஷள வோங்குவோன். பகப்பிரியலுக்கு நோன் கணக்கு பசோல்லி பகோடுப்பமதக் கண்ட அவன் தனது வட்டுக் ீ கணக்மக

ஷபோட்;டுதரும் தமலயிட்டு வற்பு த்தினோன். நோன் பசோன்ஷனன். “ பகோஞ்சம் பபோறு கோதர். பகப்பிரியலுக்கு பசோல்லி

பகோடுத்துவிட்டு உனக்கு பசோல்லி தருகிஷ ன் என்ஷ ன். அவனுக்குப் பபோறுமைகிமடயோது. “ யோழ்ப்போணத்து பனங்பகோட்டமட. உனக்கு என்ன திைிரோ” என் ோன் ஏளனைோக கோதர்

“ அவன் ஷபசிய இனத் துஷவசம் கலந்த வோர்த்மதகள் எங்கமளத் திமகக்க மவத்தது. “ அந்த கறுப்பு கோப்பிரி பயலுக்கு பசோல்லி பகோடுக்கி து உனக்கு முக்கியஷைோ. அவன் அப்படி என்ன படித்து கிழிக்கப் ஷபோகி ோன்.

எனக்கு முதலில் பசோல்லி பகோடு” என்று அடம் பிடித்தோன். நோன் எவ்வளவு பசோல்லியும் பகட்கவில்மல. ஷகோபத்தில் என்

தமலயில ஓங்கி குட்டி எனது மகமயப் பிடித்து திருகினோhன். ஷநோவினோல் எனக்கு அழுமக வந்துpவிட்டது.

போர்த்துக்பகோண்டிருந்த ஷகப்பரியல் அவமனப் பிடித்த தள்ளிய ஷவகத்தில கோதர் ஷபோய் சுருண்டு விழுந்தோன். “ கறுப்பு கோப்பரி பயஷல உனக்கு அவ்வளவு மதரியைோ. என்மன

யோர் என்று நிமனத்தோய் என் வோப்போமவக் பகோண்டு உனக்கு போடம் படிப்பிக்கிஷ ன் “ என்று ைண்மண அவன் ஷைல் வோரி வசிவிட்டு ீ ஓடிவிட்டோன கோதர். அந்த சம்பவத்ததினோல் ைலர்ந்தது தோன்

எங்கள் நட்பு. ைற்ம ய கோப்பிரிகள் ஷபோல் அழகோக ஊயிசiபதயn என்

ஷபோhத்துக்ஷகய சிங்களம் கலந்த மபலோ போடமல கிட்டோரில்;

வோசித்து போடுவோன் ஷகப்ரியல். அவனது குரமல ைணிக்கணக்கில்

ஷகட்டபடி இருக்கலோம். நத்தோர் பண்டிமகக்க அவனது அமழப்மப

ஏற்று சிரோம்பியடி பகுதியில உள்ள அவன் குடிமசக்குப் ஷபோஷவன். சிறு குடிமசயோனோலும் சிறு பதன்னந்ஷதோப்புக்குள் அழகோக

ஷதோற் ைளித்தது. நோமலந்து வோமழ ைரங்களும் ஒரு ைோைரமும் இருந்தன. அவன் வட்டு ீ பகோய்யோ ைரத்தின கோய்களுக்கு தனி ருசி. “நோஷனோ ஒரு கத்ஷதோலிக்கன். அஷதோடு புத்தள வோசிகளோல்

ஒதுக்கிமவக்கபட்ட கோப்பிரி இனத்மதச் ஷசர்ந்தவன்.” என்று தனது இனத்தின வரலோற் ிமன அவன் எனக்கு பசோன்னோன்;. ஷகட்க ஆச்சரியைோக இருந்தது. ஷபோர்த்துக்ஷகயர் ஆட்சி கோலத்திலும் பிரித்தோனியர் கோலத்திலும் கிழக்கு ஆபரிக்;கோவில் இருந்து கோப்பிரிகள் இலங்மகககு அவர்களது திடகோத்திரைோன

உடலமைப்பு கோரணத்தோல ஷபோர்வரர்களோக ீ பகோண்டுவரப்பட்டனர் கோப்பிரிகள்;. பின்னர் ஷகோட்மடமயக் கோவல் பசய்யும் கோவலோளிகளோக நியைித்தனர். அவர்களில பலர் புத்தளத்திலும் ைட்டக்களப்பு திருஷகோணைமல பகோழும்பு பகுதிகளில் குடி ஷய ினர். கத்ஷதோலிக்க ைதத்மத தழுவினோர்கள். பகோழும்புக்கு அருஷகயுள்ள சிஷலவ் ஐலண்ட (ளுடயஎந ஐளடயபன) என்

பகுதியில் கோப்ரிகளின் ஒழுக்கைற்

நடத்மத

கோரணைோக அடிமைகளோக சிம மவக்கபட்ட கமதயுண்டு. புத்தளத்மத விட்டு ைோற் லோகி என்தந்மத யோழ்ப்போணம் கச்ஷசரி பசன்

ஷபோது எனக்கும் பகப்ரியலுக்கும் உள்ள நட்பு சி ிது கோலம்

இல்லோைல் ஷபோய்விட்டது. அதன் பின 18 வருடங்களுக்கு பின்னர் ஒரு நோள் நோன் தபோற் தந்தி திமணக்களத்தில் அத்தியட்சகரோக கடமையோற் ியஷபோது ஒரு விசோரமணக்கோக புத்தளம் தபோல் நிமலயத்துக்கு ஷபோக ஷவண்டிய நிலமை எனக்கு ஏற்பட்டது.

அப்ஷபோது தபோல் அதிபர் நடரோஜோ என்மன அங்கு ஷவமல பசய்த ஊழியர்களுக்கு அ ிமுகப்படுத்தினோர். ஒரு மூமலயில

அமைதியோக தபோல்கமள பிரித்துக் பகோண்டிருந்த ஷகப்ரியமலக் கண்டஷபோது எனது பசுமை நிம ந்த நிமனவுகள் பின்ஷனோக்கி ஓடியது. அவன் முதுகு ஷைல் மகவத்தபடி “ஷகப்ரியல் என்மனத்

பதரியுைோ?” என்ஷ ன் எனமனயும் அ ியோைல். அவன் திரும்பிப் போhத்தோன். “ ஷசர் நீங்களோ என்மன கூப்பிட்டீர்கள்?” என் ோன் . அவனது இனிமையோன குரல் பதிமனட்டு வருடங்களோகியும் ைோ வில்மல. “ ஷகப்ரியல் நோன் தோன் விஸ்வர் . நிமனவிருக்கோ? நீ மபலோ போடும்

ஷகப்பிரியில் தோஷன. எங்கஷளோடு படித்த கோதமர உனக்கு நிமனவு இருக்கி தோ” என்று பமழய நிமனவுகமள கிண்டிஷனன்?” அவன் சில நிைிடங்கள் என்மன உற்று ஷநோக்கினோhன். அதன் பின என்மன அமடயோளம் கண்ட ஆனந்தத்தில அவனது கண்களில இருந்து கண்ணர்ீ பபோல பபோல பவன்று பகோட்டியது. “ என்ன ஷகப்பரியல் 18 வருடங்களுக்கு பின் உன்மன சந்திக்கி ன். இபதன்ன சின் தோடிஷயோடு ஷதோற் ைளிக்கி ோய் “ தோன் திருைணம் பசய்து சில வருடங்களில தனது ைமனவி

ஷநோய்வோய்பட்டு இ ந்தமதயும் தனக்கு ஐந்து வயதில் ஒரு ைகன் இருப்பமதயும் பசோன்னோன். அவன் கமதமயக் ஷகட்க

பரிதோபைோக இருந்தது. இருவரும் மககுழுக்கிக் பகோண்ஷடோம். அன்று பின்ஷனரம் அவன் வட்டுக்குச் ீ பசன்ஷ ன். அஷத ைண்

குடிமச , அஷத பதன்னந்ஷதோப்பு. ைோைரத்மதக் கோணவில்மல.

உங்கள் அபிைோன ஷகோய்யோ ைரம் பட்டுவிட்டது என் ோன். ஆனோல் குடிமசயின் ஒரு சுவர் இடிந்த நிமலயில் இருந்தது. அவனது

ஐந்து வயது ைகன் என்மனக் கண்டு; ஓடி வந்து என் ைடியில் ஏ ிக் பகோண்டோன். நோன் தந்மதயின் பமழய நண்பன் எனபமத

உணோந்துவிட்டோஷனோ என்னஷவோ. அவனது பபயமரக் ஷகட்ஷடன்; தனது தந்மதயின் பபயரோன ஷகப்ரியல் ஷஜோசப்; என்

பபயமர

மவத்ததோகச் பசோன்னோன் ஷகப்பரியல். ஒரு மூமலயில் தூசி படர்ந்து கிடந்த கிட்டோமரக் கண்டவுடன் அவனது மபலோ

போடமல ஷகட்க ஷவண்டும் ஷபோல இருந்தது எனக்கு. எனது

ஷவண்டுபகோமள அவனோல் ைறுக்க முடியவில்மல. அவனது மபலோ போடலுக்கு ஷஜோசப் தனது உடமல பநலித்துபநலித்து

ஆடியமத என்னோல் இன்னும் ை க்க முடியவில்மல. அவன்

வட்மட ீ விட்டு பு ப்பட்ட ஷபோது அவனது மகயுக்கள் ஐந்து 100 ரூபோய் ஷநோட்டுகமளத் திணித்து இமத உனது ைகனின் போஸ்

புத்தகத்தில ஷபோடு.அவனின் படிப்புக்கு உதவும். பகோழும்புக்கு

ஷபோனதும் இன்னும் பகோஞ்சம் பணம் அனுப்புகிஷ ன். அமதயும் ஷபோடு. பி கு அவன் வளர்ந்து படிக்க உதவும் என்ஷ ன். அவஷனோ பணத்மத வோங்க ைறுத்தோன். எங்கள் நட்பின் நிமனவோக இருக்கட்டும் என்று வற்புறுத்தி பகோடுத்து விட்டு விமட பபற்ஷ ன். பகோழும்பு பசன் தும் இன்னும் ஆயிரம் ரூபோமய அவனது பபயருக்கு ைணிஷயோடரில் அனுப்பிஷனன். பல கோலத்துக்குப் பின்னர் நோன் திரும்பவும் ஷவமல வி

யைோக

புத்தளம் ஷபோன ஷபோது ஷகப்ரியமல ஷதடிஷனன் கோணவில்மல. தீடிபரன ஒரு நோள் அலுவலகத்தில் இருமதய ஷநோயின் கோரணைோக இ ந்துவிட்டதோக தபோல் அதிபர் நடரோஜோ பசோன்னோர். . அவனது சிரோம்பியடி வட்டுக்குப் ீ ஷபோஷனன். ஷவறு யோஷரோ சிங்களக் குடும்பம் ஒன்று அங்கிருந்தது. ஷகப்ரியலின் ைகமனப் பற் ி அவரிடம் விசோரித்ஷதன். அச்சிறுவன் எங்ஷக ஷபோனோன் என்று தனக்கு பதரியோது என் ோர் அவர். அஷதோடு முடிந்தது ஷகப்ரியலின உ வு. ஆனோல் ஷஜோசப்மப கனடோவில் முதலில் சந்தித்த ஷபோது ஏஷதோ ஷகப்ரியமல திரும்பவும் சந்தித்தது பபோன் ஒரு உணர்வு. அஷத ஷதோற் ம். அஷத போர்மவ. நீ ஷகப்ரியலின் ைகன் ஷஜோசப்போ என்று ஷகட்டு விடலோைோ என்று நோன் ஷயோசித்துக் பகோண்டிருக்கும் ஷபோது… “என்ன அங்கிள் அப்படிஷய ஷயோசமனயில் இருக்கி ர் ீ கள். நோன்

உங்கள் வட்டுக்கு ீ வந்ததில் ஏதோவதும் பிரச்சமனயோ? “ ஷஜோசப் ஷகட்டோன். “அப்படி ஒன்றுைில்மல. என் ஷயோசமனகள் பின்ஷனோக்கி

ஷபோய்விட்டது. அது சரி நீர் கிட்டோர் தி மையோக வோசிப்பீரோஷை என்று சோந்தி பசோன்னோள். ஏங்ஷக ஒரு போட்மட எனக்கு

வோசித்துக்கோட்டுஷைன். எனக்கு மபலோ என் ோல் பிடிக்கும்.”

“மபலோவோ. அதுக்பகன்ன இஷதோ உங்களுக்கு வோசித்துக் கோட்டைலோ” என்று பபட்டிக்குள் இருந்து கிட்டோமர எடுத்தோன். சோந்தி ஒன்றும் ஷபசோைல் அதிர்ச்சியில் எங்கமள போர்த்தபடிஷய இருந்தோள். ஷஜோசப் கிட்டோரில் இமசமய ைீ ட்கத் பதோடங்கியதும் எனக்கு

திரும்பவும் சிரோம்பியடியில் ஷகப்பிரியல் நத்தோருக்கு கிட்டோர்

வோசித்த ஞோபகம் தோன் என் நிமனவில் வந்து நின் து. இப்ஆபோது அவனின ைகன் ஷகப்ரியல் வோசிக்கி ோன். அவன் இமசக்கு ஏற் வோறு முதலோவதோக நோன் முன்பு ஷகட்கோத மபலோ போடல் ஒன்ம

போடினோன். அப்போடமல நோன்

அவ்வளவுக்கு இரசிக்கவில்மல என்பமத அவன் அவதோனித்துவிட்டோன்.

“அங்கிள் இது ஒரு ஷபோர்த்துக்ஷகய போடல். உங்களுக்குப்

பிடிக்கவில்மல ஷபோல பதரிகி து. என் தந்மதயோர் எனக்கு சிறுவயதில் பசோல்லிக் பகோடுத்த போடல் ஒன்ம

இப்ஷபோது

போடப்ஷபோகிஷ ன் என்று திரும்பவும் இமசமய ைீ ட்டினோன். இமசமயக் ஷகட்டவுடன் : சிங்கிலி ஷநோனோ சிங்கிலி ஷநோனோ சீப்புக் பகோண்மடக்கோரி “ என்

கோப்பிரிஞ்ஞோ போடல் என்று

அமடயோளம் கண்டுவிட்ஷடன். இஷத போடமலத் தோன் எனது விருப்பதற்கு ஏற்ப ஷகப்ரியல் அடிக்கடி போடி என்மன

ைகிழ்விப்போன். நோனும் அவஷனோடு ஷசர்நது ஆடுஷவன். ஷஜோசப் அப்போடமல போடத் பதோடங்கியதும் என் கோல்களும் மககளும்

அச்விமசக்கு ஏற் வோறு தோளம் ஷபோட்டன. என்மனய ியோைஷல நோன் கோலச்சக்கரத்தில பின்ஷனோக்கி பசன்று ஷகப்ரியலுடன்

இமணந்துவிட்ஷடன். என் முன்ஷன, ைறுபி வி எடுத்து வந்து ஷகப்ரியல் கிட்டோர் வோசிப்பது ஷபோன் முடிந்தவுடன்

ஒரு சிந்தமன. போடல்

“ மபலோ ைிகவும் நன் ோக இருந்தது. இது எனக்கு பிடித்தைோன போடல.; பல ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் புத்தளத்தில் உள்ள

சி ோம்பியடியில் என் நண்பன் ஷகப்ரியல் என்மன ைகிழ்விக்க போடுவோன். அவன் போடுவது ஷபோலஷவ உனது குரல் இருந்தது” என்ஷ ன் ைகிழ்ச்சி பபோங்க. “ சி ோம்பியடி ஷகப்ரியலோ. ?” தீடீபரன அதிசயத்துடன் ஷகட்டோன் “ ஆைோம் என்ஷனோடு பத்தளம் பசன் அண்ரூஸ் கல்லூhரியில்

படித்தவன். தபோல் கந்ஷதோரில் ஷவமல போhத்தவன். அவனுக்கு உன் பபயரில் ஒரு ைகன் இருந்தோன். ஷவறு பிள்மளகள் இல்மல” நோன் பசோன்னமதக் ஷகட்டவுடன் “ அங்கிள் நோன் தோன் உங்கள்

நண்பர் ஷஜோசப்பின் ைகன் ஷகப்ரியல்;. “ என்று ஓடிவந்து என்மன இறுக்கக் கட்டிபிடித்துக் பகோண்டோன் ஷகப்ரியல் உ வுகள் ைம வதில்மல. சையம் வரும் ஷபோது

புதுப்பிக்கப்படுகின் ன. “நீர் ஷகப்ரியலின் ைகனோ?. உம்மைக்

கண்டவுடஷன எனக்கு ஷஜோசப்பின்; நிமனவு தோன் முதலில் என்

சிந்தமனயில ஷதோன் ியது. நீர் ஐந்து வயதோக இருந்ததிற்கு பி கு எவ்வளவு கோலத்துக்கு பின்னர் உம்மை சந்திக்கிஷ ன் பதரியுைோ? விதி எப்படி எம்மை போடல் மூலம் திரும்பவும் ஒன்று

ஷசர்த்துவிட்டது போர்த்தீரோ. நோன் என் ைகள் சோந்திக்கு தோன் நன் ி

பசோல்ல ஷவண்டும்” என்ஷ ன் கலங்கிய கண்களுடன். ஷகப்ரியல் விம்ைி அழுவது எனக்கு பதரிந்தது. தனக்கு தந்மதயின் ஸ்தோனத்தில் ஒருவர் கிமடத்துவிட்டோர் என்று ஷகப்ரியல் நிமனத்துpட்டோஷனோ என்னஷவோ. நி ங்கள், ைதங்கள், பைோழிகள் நல்ல உ வுக்கு தமடயோக

இருக்கஷவணடியதில்மல. எல்லோம் ஒருவரின் ைனமதப் பபோறுத்தது.

பபோன் குஷலந்திரன்

தைிழ்ப் பபண் நோன்! கோலி முகத் திடலில் கோல் புமதத்து நடந்த ஷபோது ஷபோலி என்று எண்ணவில்மல! கோதல் பபோய்க்கும் என்று நிமனக்க வில்மல! குமட பிடிக்க ஷகட்ட ஷபோது உமட விலக்க பதோட்ட ஷபோது ஒப்பவில்மல! உள்ளம் தந்தீர்! என் ோலும் உள்ளபதல்லோம் தரவில்மல! பூங்கோவில் ைம ந்திருந்து பபோழுபதல்லோம் கமதத்த ஷபோது ஏங்க மவத்தீர்! பநஞ்மச ஏ ி இ ங்க மவத்தீர்! தோங்கோது உள்ளம் தவித்த ஷபோதும் தமடமயத் தோண்டவில்மல! ‘பீச’;சுக்கு அமழத்துச் பசன்று

பவறும் உடம்பில் கிடந்து பவயில் கோய்ந்த பவள்மளயமரக் கோட்டிய ஷபோதும் பவட்கம் என்மனத் தின்னவில்மல! ஷவறு எண்ணம் ஷதோன்

வில்மல!

கடல் அமலகள் கோல்கமளத் தழுவ கமரயில் நடந்த ஷபோது ஆண் அமல வந்து அடித்த ஷபோது, அரவமணத்து இழுத்து அமணத்து முத்தம் தந்த ஷபோது ஆமசமயக் கோட்டவில்மல! அடக்கத்மதக் மகவிடவில்மல!

படுக்மகச் சுதந்திரத்மத பகிர்ந்து பகோள்ள ஷவண்டுபைனில் பண்போகத் தோலி ஒன்று ஷவண்டு பைன்ஷ ன்! பண்பு பகட்டு வோழ்வஷதோ கோதல்?

பண்போடு இழப்ப பதன் ோல் எப்ஷபோஷதோ போமதக்கு வந்திருப்ஷபன்! ைன்னிக்க! தைிழ்ப் பபண் நோன்! ஆகஷவ, என்மனக் மகவிட்டீர்! எவஷளோ ஒருத்திமய ஷதடிப் ஷபோன ீஷரோ? கோதலின்பம் ஷவண்டுபைன்ஷ ன்! கோைஷை நோடின ீர்! கோதலரோ நீர் கோமுகரோ? ஷவண்டோம் உம் உ வு விமட பபற்ஷ ன்! ஷபோய் வருகிஷ ன்!

--- முகில்வண்ணன்

சஞ்சலம் ஏனடிஷயோ? முள்ளிஷல படுக்மக யிட்டு முழித்து இருந்து இரசிக்கும் பிள்மளகள் பபற் வர்கள் இருக்கும் உலகிஷல…….! ைலரிஷல ைஞ்சைிட்டு ைனதிஷல மவத்திருக்கும் ைோண்பு ைிக்க ைக்கமளப் பபற் வர் நோைடிஷயோ கண்ணம்ைோ பபருமை அமடந்திடடி! தோபயன்றும் தந்மதபயன்றும் ஷநோயிஷல படுத்து விட்டோல் பநோந்து ைனம் வருந்திடுவர்! பக்கத்தில் அைர்ந் திருந்து பணிவிமடகள் பசய்திடுவர்! போர்த்தவர் பபோ ோமை பகோள்வர் கண்ணம்ைோ போவியர் இல்மல நோைடிஷயோ! கோசு பணம் இல்மல பயனக் கடன் ஷகட்கத் ஷதமவயில்மல! கஷ்;டம் ஒருநோளும் இல்மல!

ஷதமவ பயன்ன அ ிந்திடுவர்! ஷதமவகமள நிம ஷவற் ிடுவர்! அதற்கு ஷைல் இன்னுஷைஷனோ? அவர்கமளப் பபற் தனோல் கண்ணம்ைோ ஆறுதல் அமடந்திடடி! ஷவறு நோடு பசன்று விட்டோர் ஷவதமன தோன் என்ன பசய்ய? ஊரிஷல வோழ ஒரு வழியும் இல்மலயடி! முடிவில்லோ யுத்தம் நம்மை முற் ோக சிமதத்த தடி – அவர்கள் சீரோன வோழ்க்மக கண்டு கண்ணம்ைோ சிந்மதமயத் ஷதற் டிஷயோ!

அள்ளி அமணத்து அரவமணத்து ைகிழ்ந்து ஷபரப்பிள்மளகமள என்று பகோஞ்சுவது?

--- என்று ஷபதலித்தோயோ? வோழ்ந்து முடிந்தவர்கள் வசதிகமளப் போர்ப்ஷபோைோ?

வளரும் பிள்மளகள் வோழ்க்மகமய ஏற்ஷபோைோ? ஷவமள வரும் வமரக்கும் கண்ணம்ைோ ஷவதமனமயத் தோங்கிடடி! கோதலினோல் பபற்ஷ ோைடி! கண்ஷபோல் வளர்த்ஷதோைடி! ஆதலினோல் கவமல யில்மல! அவர் வோழ்வு சி க்குைடி! பபற்

வயிறு குளிர்ந்திருந்தோல்

பி (ர்) துன்பம் அணுகோதடி! பதய்வம் துமணயிருக்கும்! கண்ணம்ைோ சஞ்சலங்கள் ஏனடிஷயோ?

---முகில்வண்ணன்

-

நோம் பபற்

பசல்வங்கள்…

ைோைரங்களில் கிழி பகோத்தி கீ ழ் விழுந்த பகோந்தல் ைோங்கோய்கமள கடித்துச் சுமவத்த அந்த நோட்கள்…. பதன்மன ைரஷை ி கள்ள இளநீர் ப ித்து ஷதோழர்களுடன் ஷசர்ந்து சுமவத்த அந்த நோட்கள்… ஷதங்கி நின்

ைமழ பவள்ளத்தில்

ைீ ன் பிடித்து ஷபோத்திலுக்குள் வளர்த்து ைகிழ்ந்த அந்த நோட்கள்… நோவல் ைரத்தடியில் ஷபய்கள் நடைோடுபதன்று நோகம்ைோக் கிழவி பசோன்ன ைர்ைக்கமதமய ையங்கியபடி ஷகட்ட அந்த நோட்கள்… ஓமலக் குடிமசக்குள்… ஓமலப்போய் விரித்து அக்கோவும் தம்பியும்… அண்ணனும் தங்மகயுைோய்… ஒன் ோக படுத்து ங்கிய அந்த நோட்கள்…

இப்படியோக நோம் பபற்

பசல்வங்கள்…

எல்லோம் எங்கஷளோடு ஷபோய்விட்டது! எங்கள் பிள்மளகளுக்கு பகோந்தல் ைோங்கோய் பதரியோது!

அதன் சுமவ புரியோது! ரின்னில் அமடத்துவந்த இளநீர் என் பசயற்மகத் தண்ண ீர்தோன் இவனுக்கு இளநீர்! கண்ணோடித் பதோட்டிகளில் வண்ண ைீ ன்களும்… கம்பிக் கூண்டுகளில் கோதல் ப மவகளும்… சிம ப்பட்டிருக்க… இறுகிப்ஷபோன கங்கிரீட் கட்டிடங்களில்… ஆளுக்பகோரு அம களில்… மகத் பதோமலஷபசிகஷளோடு பதோமலந்து ஷபோயிருக்கின் ோர்கள் நோம் பபற்

பசல்வங்கள்…

வண்மண பதய்வம்.

பபண்பணன்னும் பபரும் கவித் தீ! ஷபசும் சித்திரம் பபண்பணனச் பசோல்லும் ஷபமத ைோனிடஷன ஓமசபயழுப்பும் சமுத்திரம் இவபளன உணர்ந்திட ைோட்டீஷரோ? வசும் ீ பதன் ல் வஞ்சியின் சிரிப்பபன உளறும் வோலிபஷன விமசயுடன் பு ப்படும் புயலோய் இவமள கண்டதுைில்மலஷயோ? பகோடியிமட என்றும், துடியிமட என்றும் புலம்பும் போவலஷன தமடகமளத் தகர்க்கும் எரிைமல இவபளன பதரியோதிருப்hஷதஷனோ? கயல்விழி என்றும், ைோன்விழி என்றும் களிக்கும் கோமளயஷர ஊழிமயத் தோங்கி பு ப்படும் உக்கிரம் இவபளன அ ியோதிருப்பஷதஷனோ? பஞ்சுப் போதப் போமவ இவபளன பசோல்லும் பசல்வஷன ைிஞ்சும் பபோழுது நஞ்சிமனக் கக்கும் நோகம் இவள்தோஷன! அஞ்சும் விழியுமட அஞ்சணம் இவபளன அரற்றும் ஆண்ைகஷன பசஞ்சுடரோகி தீமைகபளரிக்கும் தீயும் இவள்தோஷன! கண்ஷண என்றும், ைணிஷய என்றும் கோமுறும் கோமுகஷன கமணகமளத் பதோடுத்து கயமைமய வழ்த்தும் ீ வில்லும் இவள்தோஷன! பபோன்ஷனஎன்றும், விண்ஷண என்றும் புகழும் புண்ணியஷன பூவும் ஒருநோள் புயலோய் ைோறும் என்பமத உணர்ந்திடுவோய்

நந்தினி

கோஷதோரம்

பகோலுபசோலி ைம யவில்மல பநற் ி விழும் கற்ம

குழல் ைம யவில்மல

நோசி பதோடும்

பூவோசம் ைம யவில்மல போமதயில்

கோதல் சுவடுகள் ைம யவில்மல கோதலில் விழுந்த

தழும்புகள் ைம யவில்மல கல்லம க்கு வந்ஷதன்

கண்ணயர்ந்த உமன கோண ஷவரில் பூத்த ைலர்

பவம்பி வோடுபைன்று உயிரில் ஷவர்விட்டு

உணர்வில் பூத்தைலர்

கண்ண ீர் பூக்கமளஷய உன்

கல்லம யில் பசோரிந்து நின்ஷ ன் ஷதோற் ம் ைம வு என்று சலமவகள் ஷபசியது

ைம மவ அழித்து விட்டு நிம வோக நடந்ஷதன்

கவிஞர்.இரவிச்சந்திரன்

சூல் பகோண்ஷடன் அந்திச்சூரியனும் முழுைதியும் இமணயும் இனியபதோரு பபோழுதின் ஏக்கமும் கூடிக்களிக்கும் குதூகலக் கற்பமனயும் சுமவயோன கருப்பஞ்சோற் ில் ஊ ித்திமளத்து கனிவோன கற்கண்டோய் உருைோ ி கவின்ைிகு கருவதமனக் பகோள்ளஷவ தவியோய்த் தவித்து ைனம் பனியோய் உருகிப் போர்த்திருக்க....... பதைோய் பகட்டோய் பரிதவிப்போய் கோத்திருந்த கருகூலம் கண்ஷடன் ைதிபயோளியும் கருக்கமும் வின்ைீ ன்களும் கண்ட ியோதனக் கண்ஷடன் என கட்டிக்கரும்போய் கனிரசைோய் கவித்துளியோய் கன்னியவமள கருத்தோய்க் கவரஷவ கோந்தர்வைோய் கணப்பபோழுதில் கோட்சிைோ ஷவ ஆலிங்கனமும் புமனவும் புனிதைோகஷவ ஆனந்தைோய் அள்ளிப்பருகிய அற்புதங்கள் ஆசுவோசைோய் சூல் பகோண்டது சூல் பகோண்ட சுடபரோளியோய் ையங்கி தள்ளோடி மூச்சிம த்து ைனம் நிம ந்து ைட்டற் ைகிழ்ச்சியில் பிரசவ ஷவதமனமயயும் பிரியைோக

வரஷவற்று கத ோைல் சித ோைல் பபோன்னோய் பூவோய் முத்தோய் மவரைோய் புளங்கோகிதைோய் புதுமையோய் பூத்த புதுைலரோய் அழியோத ைணமும் நிமலயோன குணமும் தனியோன சுமவயும் கனிவோன போர்மவயும் சலியோத பைோழியும் இனிமையோன நமடயும் இதைோன சுகமும் சுமவயோக வழங்கும் பவல்லக்கட்டியோய் கட்டவிழ்ந்த தருணைதில் பபற்ப டுத்த கவி ைழமலயின் இளம்தோயோய் உளம் நிம ந்த ஷபமதயோய் யோம்!

பவள சங்கரி

இதுவும் அல்லோஹ்ட பகோத த்துதோன் -

எங்கள் ஊர் சிரிக்கி து. நோமளக்கு பள்ளியில்

மையதினோண்டவர்ர கந்தூரி. ைக்கபளல்லோம் குதுகலத்தில்

இருக்கி ோர்கள். இன்று கிண்ணியோவிலிருந்து என் ைமனவியின் தம்பியும் குடும்பமும் வருகி ோர்கள். எங்கள் வட்டு ீ வளவிற்குள் நிம யக் பகோய்யோ ைரங்கள்

நிற்கின் ன. இந்த ைரங்களின் பகோய்யோப் பழங்கள் நல்ல சுமவ. இப்பபோழுது பகோய்யோ ைரங்கள் நிம யக் கோய்த்துக் கிடக்கி து. என் பிள்மளகஷளோடு, பக்கத்து வட்டுப் ீ பிள்மளகளும் வந்து

பகோய்யோப்பழங்கமளப் ப ித்து சோப்பிடுவது எங்களுக்பகல்லோம் ைகிழ்ச்சியோக இருக்கும். இரவில் இம்ைரங்களில் உள்ள பழங்கமள பவளவோல்கள் சதோ ப ித்து சோப்பிடுவதோல்,

கோமலயில் பழங்கள் கிமடயோைல், பிள்மளகள் ஷவதமனஷயோடு ஷபோவமதப் போர்த்து எங்களுக்கும் கவமலயோக இருக்கும்.

இதனோல் எங்கஷளோடு எங்கள் வட்டில் ீ உடன்பி வோச் சஷகோதரன் ஷபோல் வோழும் ஹோய் எளயம்பி, பவளவோலிடைிருந்து இரவில்

பழங்கமளப் போதுகோக்க ைரங்களில் சகமட கட்டியுள்ளோன். பபரிய தகரக் ஷகத்தலின் உள்ஷள சின்னக் கற்கள் சிலமதப் ஷபோட்டு

அதில் கயிற்ம க் கட்டி இழுக்கும் ஷபோது சத்தம் வரும். சத்தத்தின் பயத்தோல் பவளவோல்கள் ப ந்து ஷபோய்விடும். இமதப் பகலில்

ஆட்டினோல் அணில்கள் ஓடிவிடும். இமத என் பிளமளகள் ஒரு

விமளயோட்டோக நிமனத்து போடசோமல முடிந்து வட்டிற்கு ீ வந்த உடஷனஷய, கயிற்ம

பிடித்து ஆட்டிக்பகோண்ஷட இருப்போர்கள்.

ைரங்களில் சகமட கட்டிய பி கு, இரவில் பவளவோல்கள்

பழங்கமள சோப்பிட வருவது கும வு. ஷவளவோல்களின் வரத்து கும ந்து ஷபோனதினோல், ைரத்தில் பழங்கள் கூடுதலோக

கிமடக்கின்; ன. இதனோல் என் பிள்மளகளுக்கு நல்ல ைகிழ்ச்சி. கோமலயில் ஷநரத்ஷதோடு எழும்பி பகோய்யோ ைரங்களின் கீ ழ்

நிற்பமதப் போர்த்து என் ைமனவி ~~இஞ்ச… பகோய்யோப் பழம் பபோ க்கின ஷபோதும் பகதியோ வோங்க… பள்ளிக்குடத்துக்கு

ஷபோ ல்லியோ? ஷநரத்ஷதோட ஷபோகோட்டி வோத்தி அடிப்போன். ங்… பகதியோ வோங்க… ஷநத்தும் தண்ணி வோக்கல்ல, இண்மடக்கு தண்ணி வோத்திக்குத்தோன் ஷபோகணும். ங் நல்லோப் பபோழுதும் ஏ ிப் ஷபோச்சு…|| என்று பிள்மளகமள அததட்டிக் கூப்பிட்டு விட்டு வட்டிற்குள் ீ வருகி ோள். தோயின் பசோல்லுக்கு அடிபணிந்து, பபோ க்கி எடுத்த பகோய்யோப் பழங்கஷளோடு பிள்மளகள் வருகி ோள். இவர்கமளக் கண்ட ைமனவி ~ங், பசரி பழத்மதக் பகோண்டு பவச்சிப் ஷபோட்டு, கிணத்தடிக்கு ஷபோய் பல்லத் தீட்டுங்க…|| என்று கூ ியபடி துவோமய எடுத்துக் பகோண்டு அவளும் கிணத்தடிக்கு ஷபோகி ோள். பபோழுது ஏ ிக்பகோண்டிருக்கி து. வோசலில் நிற்கும் இளந்பதன்மனயிலிருந்து கோகபைோன்று மூச்சுப்பிடித்துக் கத்திக் பகோண்டிருக்கி து. ~~சூய்! என்ன இப்படிக் கத்து ோய்?... தம்பியும் புள்ள குட்டிஷயோட வோப ண்டு பசன்னோன்… என்ன வோரோனோ?|| என்று ஷகட்டபடி, கிணற் டிக்கு ஷபோய் பிள்மளகமளக் கழுவித்துமடக்கி ோள். பிள்மளகளின் கூச்சல் குழப்பத்தோல் கிணற் டி ஷபோர்க்களைோகித் தவிக்கி து. அப்பபோழுது வட்டு ீ வோசற்ஷகற் டியில் என் ைமனயின் தம்பி, தன் குடும்பத்ஷதோடு ஆட்ஷடோவில் வந்து இ ங்கி வருகி ோன்.

அவமனயும் அவன் குடும்பத்மதயம் போர்த்து, வடு ீ சிரிக்கி து. இவன் பவளியூரில் திருைணம் முடித்து அங்ஷகஷய

குடும்பத்ஷதோடுவோழ்கி ோன். இவன் ஆசிரிய பயிற்சிமய முடித்து, திருஷகோணைமல ைோவட்டத்திலுள்ள கிண்ணியோவுக்கு கற்பிக்க

பசன் வன். அங்ஷகஷய ஒரு பிள்மளமயக் கோதலித்து கலியோணம்

முடித்து, இன்று இரண்டு பிள்மளகஷளோடு வோழ்கின் ோன். நோமளக்கு எங்கள+ரில் முமகதீன் ஆண்டவர்ர கந்தூரி நமடபப

உள்ளதோல்

குடுபத்ஷதோடு வந்துவிட்டோன். ஏங்கள+ரில் வருடோவருடம் கந்தூரி மவபவம் ைிகச்சி ப்போக நமடபபறுவது வழக்கம். கந்தூரி

கோலத்தில் எங்கள+ஷர விழோக்ஷகோலம் பூண்டு, ஊபரல்லோம்

சிரிக்கும். முமகதீன் ஆண்டவர்ர பள்ளி, பகோடி ைரத்தில் பல

வர்ணக் பகோடிஷயற் ி, பள்ளிபயல்லோம் ஷசோடித்திருப்போர்கள். கந்தூரி மவபவம், பதோடர்ந்து ஏழு நோட்களுக்கு நமடபபறும்.

இந்த ஏழு நோட்களும் பள்ளிமயச்சுற் ி, ைிட்டோய்க் கமடகஷளோடு, கோப்புச் சீப்பு, அலுைினியப் போத்திரக் கமடகளும்

மவத்திருப்போர்கள். பள்ளியில் இரவு முழுக்க முழுக்க குர்ஆன் விளக்கம், பைௌலூத் நமடபபறும். ஏங்கள+ரிஷலஷய இதுதோன் பபரிய பகோண்டோட்டம். பனிபரண்டு நோட்களுக்கு பள்ளியில் பைௌலூத் ஓதி முடித்து இறுதியில் ைோடுகள் அறுத்து ஷசோறு

சமைத்து ஊரில் உள்ள எல்ஷலோருக்கும் கந்தூரி பகோடுப்போர்கள்.

இக்கந்தூரி மவபவம் ைிகச் சி ப்போக நமடபபறும். இந் நிகழ்வில் கலந்து பகோள்வதற்கோகத்தோன் இவனும் அவன் குடும்பமும்

எங்கள் வட்டிற்கு ீ வந்திருக்கி ோர்கள். கந்தூரிக்கு எதிரோக ஊரில் பல துண்டுப் பிரசுரங்கள் வந்து பகோண்டிருக்கின் ன. கந்தூரி

பகோடுப்பது கப்று வணங்கிகளின் சிர்க்கோன ஷவமலயோம். இமத சில பைௌலவிகள் ஜும்ஆ பள்ளிவோசல்களிலும் பிரசங்கம்

பசய்கி ோர்கள். கோகமும் கத்து தோன் ஏத்தும் இம க்கி தோன் என்

பழபைோழிக்கு ஏற்ப கந்தூரி விடயம் ைிக்க பரபரப்போக

ஷபோய்க்பகோண்டிருக்கி து. என் பிள்மளகள் என் மைத்துனனின் பிள்மளகளின் வருமகயினோல், ைகிழ்ச்சியில் மூழ்கி விட்டோர்கள். வபடல்லோம் ீ ஒஷர குதுகலம். அப்பபோழுது எங்கள் பக்கத்து வட்டுக்கோரி ீ போத்துமுத்து,

பமதபமதத்து வருகி ோள். இவள் ஒரு பபரிய புழுகு மூட்மட,

எந்த விசயத்மதயும் பபரிதுபடுத்தி, ஊமரக் கலக்கி விடுவதில் அவளுக்கு நிகர் அவள்தோன். பசத்துக் கிடக்கின்

போம்பு,

உயிர்பபற்ப ழுந்து ஊரில் உள்ளவர்கமளபயல்லோம் சீ ிச்சீ ிக்

கடிக்கி தோை||; என்று வோய் கூசோைல் கூ ிவிடுவோள். இவள் பத ி வருவமதப் போர்த்த என் மைத்துனன் ~~என்ன ைோைி! இப்படிப் பத ி வோ ? என்ன விசயம்?|| என்று ஷகட்கி ோன். இவனின்

ஷகள்விமய எதிர் போர்த்தவள் ஷபோல் போத்துமுத்து ~~தம்ஷபய்! நம்முட பள்ளில கந்தூரி குடுக்க பகோண்டந்த ைோடுகமள எல்லோம்,

லோவு ஆஷரோ அவுத்து பவரசி உட்டுட்;டோனுகளோம். வோங்;கிற்கு வந்த எல்லோ ைோடுகளும் ஓடிப்பபயித்தோம், எவ்வளவு கஷ்டப்பட்டு பகோண்டந்த ைோடுகள்… எந்த நோசைத்து ஷபோவோனுகள், இந்தச் சதிைோனத்தச் பசஞ்சோனுகஷளோ…? ஊரு நல்லோக் பகட்டுப் ஷபோய்ச்சு… அங்க கடிச்சி இஞ்ச கடிச்சி, இப்ப அல்லோட பள்ளியிலயிம் கடிக்கத் பதோடங்கிற்ரோனுகள்… பரம்பமர பரம்பமரயோ ஊரில குடுத்துக்கந்த கந்தூரிமய, இப்படிக் குடுக்கோைச் பசய்யி த்திற்கு இந்த வளப்புணி நோய்கபளல்லோம் ஆரு? பள்ளில பபரிய குழப்பைோக பகடக்கோம்… ைமரக்கோர் ைோபரல்லோம், தலயப் பிச்சிக்கிக் பகடக்கோகளோம்…|| என்று கூ ிவிட்டு ~~புள்ஷளய்! ஒழுப்புளம் பிளன்டித் தண்ணி தோகோ. வோபயல்லோம் எலச்சிப் பபயித்து… இதோரு! எப்ப ஊரோல வந்த ஊரில எல்லோரும் சுகைோ? என் படி மைத்துனனின் ைமனவிமயப் போர்த்துஷகட்டுக்பகோண்டு அடுப்படிக்கு ஷபோகி ோள். போத்துமுத்துவின் கமதமயக் ஷகட்டுக்பகோண்டிருந்த என் ைச்சினன் ஷகோபத்மத அடக்க முடியோைல் பகோதித்து ஷபோய் ~~இது எல்லோத்திற்கும்; கோரணம், இப்ப புதிசோ ஓதிப்படிச்சி வந்த உலைோக்களும், புள்ளயளும்தோன்… இஸ்லோத்தில் ஒரு கோலத்தில் எழுபத்தி மூணு கூட்டம் வருபைண்டு பசன்ன கத இப்ப உண்மையோய் பபயித்து… இந்த கூட்டத்தில ஒரு கூட்டம்தோன் இப்ப இபதல்லோம் பசய்யிது. இஸ்லோத்தில் சிர்க்குகள் ஒழியத்தோன் ஷவணும். கப்று வணங்குகி

கூட்டமும் ஒழியத்தோன்

ஷவணும். அல்லோஹ் பசல்லோத விசயங்கள இஸ்லோபைன்டு பசல்லிக்கு ஒழுங்கோ பல்லுத்தீட்டோை ஒருவித ஷகோலம்; எடுத்துக்கு ைனிசர நல்லோ ஏைோத்தி வயிறு வளக்கி வோப்போைோபரல்லோம் பதோலயத்தோன் ஷவணும். சிர்க்குகள் உலமகவிட்டு அழியத்தோன் ஷவணும். அதுக்கோக வோமழயடி

வோமழயோக ஊரில் பகோடுத்துக்கந்த கந்தூரிய குடுக்கோைச் பசய்யி

பசரியோ? கோலம் நல்லோக் பகட்டுப் ஷபோய்ச்சி.

வட்டக்களபவட்டில பிச்ச ஷபோடோத வளப்புணிபயல்லோம் இப்ப பபரிய ஆக்களோக ஊரில இருக்கோணுகள். அவனுகமளத் திருத்தி அல்லோ பசன்னபடி சக்கோத்து சதக்கோவக் குடுக்கச் பசல்லோை ஏஷதோ ஒளுப்புளம் இஸ்லோத்தப் படிச்சிக்கு வந்து இப்ப பள்ளில பபரியோளோகிற்ரோனுகள். அட்ரஸ் இல்லோதவபனல்லோம் பள்ளிக்கு ஸ்டியோ வந்து ஊரில பபரிய பபரிய பகோழப்பபைல்லோம் பசய்யி ோணுகள். முந்திபயல்லோம் இப்படி இந்த ஊரில நடந்மதயோ? இல்லிஷய… இப்பதோன் இபதல்லோம் வருகிது.|| என்று என் ைச்சினன் ைனதில் பட்டமதபயல்லோம் பகோட்டித் தீர்த்துவிட்டு பபருமூச்மச விடுகி ோன். பல மைல் தூரம் கடந்து பிள்மள குட்டிகஷளோடு, கந்தூரி விழோவிற்கு வந்தவனுக்கு போத்துமுத்து ரோத்தோவின் பசய்தி, பபரும் அதிர்ச்சிமயக் பகோடுத்து விட்டது. என் ைமனவி ஷவதமனஷயோடு தம்பிமயயும் அவன் பிள்மளகமளயும் போர்க்கி ோள். எவ்வளவு ஆமசஷயோடு, பிள்மளகுட்டிகஷளோடு வந்தவனுக்கு இப்படிபயோரு இடி விழுபைன்று அவள் எதிர்போர்க்கஷவ இல்மல. குசினிக்குள் ஷதயிமலமயக் குடித்துவிட்டு போத்துமுத்து ரோத்தோ வருகி ோள். அவளிடம் ஷவதமனஷயோடு, குந்திக்பகோண்டிருந்த ைச்சினன் ~~அப்ப நோமளக்கு கந்தூரி இல்லியோைோ?|| என்று தன் ஷவதமனமய பவளிப்படுத்த, போத்துமுத்து ~~ஆரு பசன்ன? நோமளக்குத்தோன் ஒரு நோளும் இந்த ஊரில குடுக்கோத ைோதிரி கந்தூரி குடுக்கப் ஷபோ ங்க. ஓடின ைோடுகமள எல்லோம் புடிச்சிக்கோ துக்கு, ஆக்கள் பபயித்தோங்க. ஷபோன ைோடுகபளல்லோம் நம்முட பள்ளக்கோட்டுக்க நிற்கி தோக பவசகளமும் வந்திற்ரு… இவனுகள்ள இந்த சலசலப்பு புலுடோக்களுக்பகல்லோம் நம்முட ஊரோன் அமசவோனோ?

நோமளக்கு கந்தூரி பைௌலத்பதல்லோம் ஒழுங்கோ நடக்கும் எங்கிட பள்ளித்தோய் ைமரக்கோர், ைீ ரோைய்யதீன் கடும் உசோரோ இருக்கி ோரு|| என்று பசோல்லிக் பகோண்டு பவற் ிமலப் பபோட்டிய எடுத்து பவற் ிமல ஷபோடுகி ோள். அப்பபோழுது, சிறுவயதிலிருந்ஷத எங்கள் வட்டில் ீ தனிக்கட்மடயோக

வோழ்ந்து வரும் எளயம்பி வருகி ோன். கலியோணம் முடித்து பிள்மள குட்டிகளில்லோைல், ைமனவி இ ந்த பின்னர், ஒண்டியோக வந்து எங்கஷளோடு தங்கியவன் இப்பபோழுது எங்கஷளோடு எங்களில் ஒருவனோக வோழ்ந்து வருகி ோன். வயது அறுபமதத்

தோண்டினோலும், அயர்வமடயோச் சிற்ப ரும்போய், எங்கள்

குடும்பத்திற்கு ஷதமவயோனமவகமள அலுப்பில்லோைல் பசய்து பகோண்டிருப்போன். இவன் ஒரு குசிப்ஷபர்வழி. இதனோல் ஒரு கிழமையோக, இவன் எங்கள் பள்ளியில் நடக்கவிருக்கும்

கந்தூரிமயயும் அங்கு நமடபபறும் நிகழ்வுகமளயும் பற் ி, வருஷவோரிடமும் ஷபோஷவோரிடமும் சதோ ஷபசிப் ஷபசி

ைகிழ்ந்துபகோண்டிருப்போன். இவனுக்கு போத்துமுத்து ரோத்தோஷவோடு கடும் விருப்பம். இளயதம்பிமயக் கண்ட போத்துமுத்து ரோத்தோ ~~என்ன எளயம்பி பள்ளியடிப்பக்கம் ஷபோனியோ? அங்க என்ன

நடக்குது?|| என்று ஷகட்க போத்துமுத்து ரோத்தோவின் ஷகள்விமய எதிர்போர்த்தவன் ஷபோல் ~~என்ர வோப்போ, எல்லோம் தடபுடலோ

நடக்கிது. லோவு ஓடின ைோட்டபயல்லோத்மதயும் ஷபோய் புடிச்சிககர ஆட்கபளல்லோம் பபயித்தோங்க. இந்த மு

கனக்க முட்டோசிக்

கமடபயல்லோம் வந்திரிக்கு. நோமளக்கு போவோைோர்ர

ரோத்திபபல்லோம் இரிக்கோம், எல்லோமரயும் ஷநரத்ஷதோடு வரட்டோம்… பள்ளிய வமளச்சி குருத்து ைணபலல்லோம் ஏத்தி ஷபோட்டிருக்கு…||

என்று கூ ிவிட்டு அவன் என் ைச்சினனின் ைக்கமள ஆமசஷயோடு கட்டிப் பிடித்துக் பகோஞ்சுகி ோன். ஷசோம்பிக் கிடந்த வடு, ீ

இமளயதம்பியின் வருமகயின் பின்னர், ைகிழ்ச்சியில் மூழ்கிக் பகோண்டிருக்கி து. என் ைமனவி தன் தம்பிக்கும் அவன்

குடும்பத்திற்கும் பகமலக்கு சோப்போடு சமைக்கும் ஷவமலயில் துரிதைோகி ~~எளயம்பிக் கோக்கோ! பகமலக்கு க ி ஆக்க, நம்முட

கழுத்தறுத்தோன் சோவல புடிச்சி ரகுைோனியோத் மதக்கோ

ஷைோதினிக்கிட்ட பகோண்டு ஷபோய், தக்பீர் பண்ணிக்கு வோ…

பபோழுதும் ஏ ிக்கிரிக்கி, பகதியோ ஷகோழியப்புடிச்சிக்கு ஷபோ…|| என்று கூ ித் தன் ஷவமலகளில் மும்மூரைோகிக் பகோண்டிருக்கி ோள். அணிமலயும், பவளவோல்கமளயும் துரத்துவதற்கு பகோய்யோ ைரத்தில் கட்டியிருந்த சகட ைணியின் கயிற்ம

பிடித்து

ைச்சினன் பிள்மளகஷளோடு ஷசர்ந்து என் பிள்மளகள் இழுத்து

ஆட்டிக் பகோண்டிருக்கின் னர். எளயம்பி ஷகோழிச் ஷசவமலத்

துரத்திப் பிடித்து, தக்பீர் பண்ணுவதற்கோக ரகுைோனிய்யத் மதக்கோ ஷைோதின் வட்டிற்கு ீ ஷபோகி ோன். அவன் ஷபோகும் ஷபோது என் ைமனவி ~~இஞ்ச ஷபோ

நீ அங்க இஞ்ச நிண்டு ஒன்ட பகழட்டுக்

கதயளக் கதச்சிக்கு நில்லோை டக்குப்புக்பகண்டு விசயத்த

முடிச்சிக்கு வோ… ஷவலபயல்லோம் கூடக் பகோ யக் கிடக்கு.

லோமவக்கு பள்ளிக்கு, நோரிசோ ஷசோறும் ஆக்கி அனுப்பனும். நீ வோ

ஷநரம், நம்முட பயிந்து ைச்சிமயயும் ஊட்ட வரச்பசல்லிப் ஷபோட்டு வந்திரு… அவதோன் ஷசோத்த பகோளயோை நல்லோ ஆக்குவோ|| என்று

பசோல்லிக்பகோண்டு பகமலக்குரிய ஷசோற்று ஷவமலகமள முடிக்க யந்திரைோகிக் பகோண்டிருக்க ோள். ைச்சினன் துவோமய எடுத்துக் பகோண்டு, குளிப்பதற்கோக

கிணற் டிக்கு ஷபோகி ோன். அவமனத் பதோடர்ந்து அவனுமடய பிள்மளகளும் குளிப்பதற்குப் ஷபோவமதப் போர்த்து என்

பிள்மளகளும் ஷபோகின் னர். எப்பபோழுதும் குளிப்பதற்கு

அடம்பிடிக்கும் என் பிள்மளகள்; குளிபபதற்;கு சந்ஷதோசைோகப்

ஷபோவமதப் போர்த்து என் ைமனவி பகோடுப்புக்குள் சிரிக்கி ோள். கிணற் டி ைகிழ்ச்சியில் பவடிக்கி து. கிணற் டியில் பூத்துக் குலுங்கி நிற்கும் ைல்லிமக ைரத்தில் வண்ணோத்தி பூச்சிகள்

இரண்டு வட்டைிட்டுக் பகோண்டிருப்பமதப் போர்த்து, கிணற் டிக்கு குளிக்கப் ஷபோன ைச்சினன் பிள்மளகஷளோடு என் பிள்மளகளும் ஷசர்ந்து, அமவகமளப் பிடிக்கத் துள்ளிக் குதித்து ஆர்ப்போட்டம் பசய்கின் னர். வண்ணோத்திப் பூச்சிகள் பிடிபடோைல் ப ந்து திரிகின் ன.

அந்திப் பபோழுது அடங்கிக் பகோண்டிருக்கி து. எளயம்பி, வட்டில் ீ

பள்ளிக்கு பகோடுப்பதற்கு சமைத்த நோரிசோ ஷசோற்றுப் பபட்டிமயத் தமலயில் தூக்கி மவத்துக் பகோண்டு ஷபோகி ோன். அப்பபோழுது ஜும்ஆப் பள்ளி அதிகோரி, ~~லோவு ஓடிப்ஷபோன ைோபடல்லோம்

புடிபடோை பபரிய கோட்டுக்குள்ள வழிைோ ி ஓடிப் பபயித்தோம். ைோடுகமளபயல்லோம் புடிச்சிக்கந்த பபோ குதோனோம் கந்தூரி

குடுக்கி யோம். நோள பகமலக்கு பள்ளில கந்தூரி இல்லியோம்|| என்று, கூவுண்டு ஷபோகி ோன். நோமளக்கு பள்ளியில் கந்தூரி இல்மல என்று பசோன்னவுடஷனஷய

என்வடு ீ அமைதியோகிவிட்டது. அப்பபோழுது ~~என்ர பசல்லல்லோஷவ! இது என்ன பகோத த்து வோப்போ! இந்த கந்தூரிக்கு ஒரு ஷகோடிக்கு

ஷைஷல பசலவழிச்சி ஷபோட்டோனுகஷள வோப்போ! இந்த கோபசடுத்து ஏமழக் குைருகளுக்கு ஊடு கட்டி குடுத்திருந்தோலும் எங்கிட

பள்ளிக்கும் ஊருக்கும் ப க்கத்து அடிச்சிரிக்குஷை! இது இப்ப

ஒருவருக்கைில்லோை பபயித்ஷத! அல்லோ இந்த கறுைபைல்லோம் ஆமரச்சுத்துஷைோ!|| என்று கூ ியபடி போத்துமுத்து தமலயில்

அடிக்கி ோள். போத்துமுத்துவின் நிமலமயப் போர்த்து வோமழப் போத்திக்குள் படுத்துக் கிடந்த என் நோய் பபோட்டு ஊமளயிடுகி து. என் பிள்மளகளும் மைத்துனனின் பிள்மளகளும் ஷசர்ந்து சகமடக் கயிற்ம ப் பிடித்து ஆட்டிக் பகோண்டிருக்கின் னர். சகமடயின்

சப்தத்தில் அணில்கள் தமல பத ிக்க ஓடிக்பகோண்டிருக்கின் ன. ~~இதுவும் அல்லோட பகோத த்துதோன்|| என்று கூ ி நோன்

பகோடுப்புக்கோல் சிரிப்பமதப்போர்த்து என் ைமனவி என்மன சுட்படரிக்கி ோள். விதுகத்து :

பிமழயோன பசயல்கள்

நோரிசோ

:

ஷநர்ச்சிச் ஷசோறு

சிர்க்கு :

விஷரோதைோன பசயல்கள்

பரக்கத்

:

நன்மை

கப்று

:

அடக்கஸ்தலம்

எஸ். முத்து ேீ ரான்

நிலோவோக்குஷவோம்!

சைோதியோகக் கூட!

நிலவு கூட ஷதோற்றுப் ஷபோன

நிலமும் கூட

கமதமயக் கூ வோ?

குண்டும் குழியோய்

நீல வோனில் குண்டு பபோழியும்

நிலமவப் ஷபோல ஆகிப்

அழமகக் கோட்டவோ? நிலமவக் கோட்டி ஷசோறு ஊட்டியதும் நிலமவப் பபண்ணோய் உவமை கண்டதும் ‘நீல் ஆம்ஸ்ஷரோங்’ பசன்று வரமுன்னர்! நிலமவக் கண்டோல் பூவும் ைலரும், பபோங்கும் கடலும் நீலவோனில் ஷைகம் வந்தோல் ைகிழ்ச்சி பபோங்குை,; ையிலும் ஆடும்! நிலவும் கோலம் ‘பம்பர்’ வரும்! குண்டு பபோழியும்! பதுங்கு குழியில் ைக்கள் நிம வர்!

ஷபோச்சு!

நிலவில் பசன்று குடிஷய ி பூைிமய நிலோவோக்குஷவோம்!

முகில்வண்ணன்.

குழல் ெிளக்கு,,,,,, சோவி வோங்க ஷவண்டி வந்ததினோல் அங்கு வந்ஷதன். இல் மலபயனில் வந்திருக்க ைோட்ஷடன்.

ஒரு டீ நோவின் சுமவயறும்புகள் ைீ து படர்ந்து பதோண் மடக் குழி வழியோக இ ங்கிசுமவபகோடுக்கி தோக/ அல்ல து திருப்திஷயோ, ைன நிம்ைதிஷயோ பகோள்ளச் பசய்வதோக/

கோளியம்ைோ வடு,பபருைோள் ீ சோைி டீக் கமட,சிந்திக்கிடந்த ைண்

விரிந்து கிடந்த சோமல.அழகர்சோைி டீக்கமட, எல் லோம் கடந்து பஸ் டோப்பிற்கு ஷபோன ஐந்தமர ைணிப்பபோ ழுதிற்பகல்லோம்

இப்பபோழுது நீங்கள் ஊர்ப்ஷபோக ஷபருந்து இல்மல.இன்னும் கோல் ைணி யிலிருந்து 20 நிைிடங்கள் வமர ஆகலோம். அதுவும்

சரியோக வந்தோல் கோல் ைணி ஷநரம் பகோஞ்சம் ஷநரம் பிசகினோல் கூடகோல் ைணி ஷநரம்.

அல்லது”சரி”பகோஞ்சைோய்பநோண்டியடித்தும்நீட்டித்துப்ஷபோயும்

விட்டோல் கூட அமர ைணி வமரஆகலோம்அதிலும் ைமழ கோலம் என் ோல் ஷகட்கஷவ ஷவண்டோம். எப்பபோழு து பஸ் வருகி ஷதோ அப்பபோழுதுஏ ிக்பகோள்ளஷவண்டிய

துதோன்.பயணித்துக்பகோள்ளஷவண்டியதுதோன் அங்கிருக்கி ஒருவர்.

என்கி ோர்

பஸ்ஸிற்குள்ளோய் வரிமசயோய்அடுக்கப்பட்டிருந்த இருக்

மககளில் படர்ந்துஅைர்ந்ஷதோஅல்லதுசோய்ந்த ைர்ந்ஷதோ பஸ் ஸினுள்ளோய் இருக்கி

சகபயணிக மளயும், ஓட்டு னமரயும்,

நடத்துனமரயும் ஷவடிக்மக போர்த்துக் பகோண் ஷட ஷவண்டியதுதோன்.

பயணி க்க

பிங்க்கலரில்பஸ்சினுள்ளோய்அடித்துப்ஷபோர்த்தப்பட்டிருந்த

மைக்கோவும்,அதற்ஷகற் வர்ணத்தில்இருந்தஷபருந்தின்இரு க்மககளும்,

ஷபருந்தினுள்ளோய் நடப்பட்டிருந்த உயர்ந்து

நின் சில்வர் கம்பிகளுைோய் போர்க்க நன் ோகஷவ இருந்த ன, கூடஷவ டிமரவர்கண்டக்டர் அணிந்திருந்த யூனி போர் மும்/ பயணிக்கி

ைஷனோநிமலக்ஷகற் தோய்ஷபருந்தினு

ள்ளோய்ஒலிக்கி

ஒற்றுமையோய்/

போடல்கள் அமைந்து ஷபோவது தற்பச யல்

அலுவலகத்மத விட்டு பவளிஷய வந்த அவனில் ஒரு டீ

அருந்தினோல் நன் ோக இருக்குஷை என ைிதந்த எண்ணத் தின் மகபிடித்துச்பசன்று ைோரிச்சோைி கமடயில் ஒரு டீ

சோப்பிட்டவனோய் அைர்ந்திருந்த பபோ ழுது விழிப் படர்வி ல்

கோட்சிப்பட்டு மையம் பகோண்டதோய் ைோரிச்சோைி வி கு மடப்பது பதன்படுவதோக/

பமழயஏர்க்கலப்மபஷபோலஇருந்ததுபோர்ப்பதற்கு,.சீமைக்கரு

ஷவமலத்தூர்,ைஞ்சனத்திக்கட்மட,இன்னும் ைரத்தூர்கள் என

நிம ய கிடக்கும் அவரது கமடக்கு பக்கவோட்டோய் கிடக்கும்

பவற் ிடத்தில்/பக்கத்தில் அவர் வளர்க்கும் அல்ல, அவர் க ி ஷபோடுவதற்கோய் கம்பி வமல ஷபோட்ட கூண்டில் அமடத்துமவத்திருக்கி ஷகோழிகள்கூண்டினுள் சுற் ியவோறு/சையத்தில் பவளிஷயதி ந்துவிட்டிருப்போர்.

கிண்ணத்தில்மவத்திருக்கி அரிசிமயயும்,பக்கத்தில்சின்னக் கிண்ணத்தில் இருக்கி தண்ணமரயும்பகோத்திக்பகோண்டி ீ ருக்கும்

ஷகோழிகள் அப்போ வியோக/

கமரயின் ஷைல் அமைந்திருந்த கமட அது. எவ்வளவு ஷவகைோக டீப் ஷபோட்டோர். அமத எவ்வளவு ஷவகைோக

இவனுக்குக்பகோடுத்து விட்டு எப்பபோழுது அந்த அவர்

ஷவமலக்கு தமலக்பகோடுப்பவரோய் ஆகிப் ஷபோனோர் என்பது அந்த தக்குனூண்டு இடத்தில் பதோக்கி நிற்கி ைனம் தோங்கி பநற் ி முன்னோல் நின்

ஷகள்வியோகஷவ/

ஷகள்விமய

தூரப்ஷபோஅந்தப்பக்கம்,,,,,,,,,,?உமழக்கி வர்களோல்இருக்க

முடியோதுசும்ைோ,மககோமல கட்டிப் ஷபோட்டோல் கூட கட்டியகயிம எதன் உதவியுடனோவது அறுத்துக் பகோண் டு வந்து ஷவமலபசய்யப்ஷபோய்விடுவோர்கள். உடல் ைன நிமலமய பபோருட் படுத்தோைல்/ ”அழுதுக்கிட்டிருந்தோலும்உழுதுக்கிட்டிருக்கணும்”.என்கி உமழப்போளியின் கூற்றுப்ஷபோல டீக்பகோடுத்துவிட்டுப் ஷபோய் வி குமடத்துக் பகோண்டிருந்தவமர எதுவும் ஷகட்கவும் அவரிடம் எதுவும் பசோல்லவும் ஷதோணோைல் குடித்த டீக்கோனகோமசசரியோக மூடோத கடமல ைிட்டோய் போட்டிலின் ைீ து மவத்துவிட்டு நகரவும், பஸ் வரவுைோய் சரியோக இருந்தது. கூட்டைில்லோதபஸ்ஸில்அப்படிஷயஅருப்புக்ஷகோட்மடவமர பசன்று கோய்க ி ஏஷதனும்வோங்கிவந்து விடலோம் .அங்கு பகோஞ்சம் பசௌகரியம் என் ோர்கள். என்கி

எண்ணத் மத இமட

ை ித்ததோய் போலவன த்தத்தில் மவத்து விட்டு வந்த

இருசக்கரவோகனம் ஞோபகம் வர அங் ஷகஷய எடுத்தும் விடுகி ோன் டிக்பகட்மட/

இப்ஷபோழுது பஸ்ஸில் பசல்லோைல் இருசக்கரவோகனத் தில் பசன் ோல் படர்ந்து நீண்டிருக்கி

சோமல சோமலயி ன் பவம்மை

குளிர்ச்சி அதன் நீளம் அகலம் சோமலயின் இருபக்கமுைோய் இ ங்கி ஓடுகி போவிக்கிடக்கி

ஓமடகள், ,ஓமடகமள ஒட்டி படர்ந்து

விமள நிலங் கள்.அதில் தன் ஆகுருதி கோட்டியும்

வளர்ச்சி கோட்டியுைோய் நிற்கி

பசடிகள், படர்ந்து நின் ி ருக்கி

ைரங்கள் முமளத்துத் பதரிகி பச்மசகள் என நிம ந்து

கோணப்படுகி மவகள் கண் நிம ந்து

கோட்சிப்படும்.இப்படியோனகோட்சிகமள உள்வோங்கியவனோய்

பசன்று பகோண்டிருந்த ஒரு நோளில் தோன் சோமலப்பணியோளர்

ஷகோட்மடயும் ,ரோைச்சந்தி ரனும்,வரநோகுவுைோய்சோமலஷயோரத்தில் ீ இருந்த முட்பச டிகமள பவட்டி அப்பு ப்படுத்திக்பகோண்டிருந்தோர்கள். தூரத்தில் வரும் ஷபோது ஒன்றும் பதரியவில்மல. சோமல ஷயோரத்தில் முட்ச் பசடிகள் தமலயோட்டுவது ைட்டுஷை பதரிந்தது. ஆளுயரத்திற் கும் ஷைலோக வளர்ந்து நின் உள்ஷள நின்

முட்ச்பசடிகளின்

வரநோகுவும்,, ீ ஷகோட்மடயும் ,ரோைச்சந்திரன்என

மூவருைோய் நின் து பதரியவில்மல.அருகில் ஷபோனதும் தோன் சப்தம் வருகி து.அடர்ந்து நிற்கி

முட்பசடிகமளத்தோண்டி.அது

ஷகோட் மடயின் குரலோகவும், வரநோகுவின் ீ சிரிப்போயும் ரோைச்சந்திரனின்ஷபச்சோவுைோய்இருக்கி து.நிறுத்தி விடுகி ஷ ன்இருசக்கரவோகனத்மத.அன்பும்,போசமும், வோஞ்மச யும் நிம ந்தஷபச்சுக்கமள ஷகட்டுஎத்தமன நோட்களோகிப் ஷபோனது. ஷபோகி

ஷபோக்கில்படர்கி எண்ணங்கள் எவ்வள வோயினும் அதன்

ஷைனி முழு வதுைோய் படர்ந்து போவுகி

நிமனவுகளோய் இவர்க

மளப் ஷபோன் வர்கமள அவ்வப் பபோழுது போர்த்துக் பகோள்ள முடிகி து ஷபோகி

வருகி

வழிபயங்கிலுைோய்/ என்கி

ஆறுதலோன

சிரிப்புடன் “இப்படி முள்ளுக்குள்பளல்லோம் திரிகி ர் ீ கஷள,பூச்சி பபோட்டு ஏதும்”,,,,? “இருக்கும் தோன் ஷதோழர் அது இல்லோத இடத்துலயோ நோை இருக்கம் அதபதோந்தரவு பண்ணோத வமரக்கும் அது நம்ைள ஒண்ணும் பசய்யோது.ஷபோகுது ஷதோழர் நல்லவிதைோ, ஷபோகு

வமரக்கும் ஷபோகட்டும்”/ என்கி

அவர்களது பசோற்கட்டின்

மூலமுடிச்மச பிடித் தவனோய் கிளம்பிவிடுகி ோன். அன்றுஅவர்கமளப்போர்த்தபி கு,அதிகைோய்அவர்கமளபோர்க்க

வோய்க்கவில்மல. அப்படி அவர்களுக்குள்ளோய் ஏதும் இருப்பதோய் நிமனத்துக் பகோள்கி

நோட்களில் சக்தியண் ணன் கமட யில்

குடிகி

டீயுடன் முடிந்து ஷபோகும் அந் நிகழ்வு. அப்படியோய் முடிகி

நிகழ்வின் முடிச்சு டீக்கமட க்கு வந்துஷபோகி

அன் ோடர்மள

பிரதிபலிப்பதோய் பகோடுத்த பத்து ரூபோமயதிருப்பக்பகோடுத்துவிட்டு ஐந்து ரூபோய்

சில்லம யோக இருந்தோல் பகோடுங்கள் என் ோர் கண்டக்டர். இதயம் இருக்கி

இடது பக்கைோய் அமைந்தி ருந்த சட்மடப்மபக்குள் மக

விரல்கள் இ ங்கி ஷதடிய ஆழ்ந்த ஷதடலுக்குப்பின்னோல் பிடி பட்ட இரண்டு ரூபோய் கோய்ன்கள் இரண்மடயும்,ஒரு ரூபோய் கோய்ன் ஒன்ம யு ைோய் ஷதர்ந்பதடுத்து நூல்க்ஷகோர்க் கோைல்

பகோடுத்தஷபோது வோங்கிக் பகோண்ட கண்டக்டர் போலவனத்தம் வந்து விடு ம் சி ிது ஷநரத்தில் இ ங்கிக் பகோள்ள பரடியோகிக் பகோள் ளுங்கள்ைஷனோரீதியோகஎன்கி ோர்.தட்டமுடியுைோஅவரின் ஷபச்மச.நடத்துனர் ஆயிற்ஷ / நடத்துனர்களின் ஷபச்சுக்கு கட்டுப்பட்ஷடயோக ஷவண்டியி ருக்கி து.

அதன்படி நோன் இ ங்கிச்பசன் கமடயோய்/

இடம்போண்டியனின் டீக்

அதனோல்என்னஇப்பபோழுதுபலசரக்குக்கமட,போல்ப்பண்மண, ஒர்க்

ோப்,,,,,,,,, அந்தவரிமசயில்டீக்கமடஇருக்கக் கூடோ தோ என்ன?

இருக்கட்டும் அப்பபோழுதோன் ஷதோதோகவு ம் நன் ோகவும் இருக்கும்.இவன் ஷபோன்

டீ விரும்பிகளு க்கு.

உடல் பபோருள் ஆவி அமனத்மதயும் டீக்கு பகோடுத்து விட்ட பி கு வோழுகி

நிைிடங்கமள அதுஷவ பிரதோன கணபைடுத்து

ஆக்ரைித்துக்பகோள்வதோக/

சீக்கிரஷை ஷபோகஷவண்டும்,பபர்ைி

ன் ஷபோட்டு விட்ஷடன்.

இங்கிருந்து ஊர் ஷபோக வண்டியில்மல.என்ன பசய்யலோ ம் பசோல்லுங்கள் என சகஊழியர்இவமனக் ஷகட்ட பபோ ழுது எனதுஷபண்ட் போக்பகட்டிலிருந் தஇருசக்கர வோகனத் தின்

சோவிஅவரதுமகக்கு ைோறுகி து.கண்கட்டி வித்மத ஏஷதனும்

இல்லோைல்/ போலவனத்தம்ஷபோய்போண்டியன்கமடயில் நிறுத்திவிட்டு நகருங்கள்

நீங்கள் பசல்லஷவண்டிய திமச ஷநோக்கி என

முன்ன ிவிப்பு ஏதுைில்லோைல் அவரிடம் பசோல்லிவி ட்டு இப்பபோழுது

பஸ்சில்வந்துஇ ங்கியஇடம்போண்டியனின்

கமடயோய்/

”டீ சோப்புடு ங் ீ களோ சோர்” என அவர்ஷகட்டஷகள்விக்கு ைறுப்

ஷபதும் பசோல்ல ைனம் வரவில்மல சற்ம க்கு முன்னோன நிைிடங்களில்டீக் குடித்துவிட்டு வந்த ஷபோது ம்கூட/

”தத்தன்னத்தோனோ,,,,,,பநருங்கிவந்து”,,,,,,போண்டியனின்கமடக்கு எதிர் வரிமச வட்டிலிருந்து ீ ைிதந்து வருகி து போடல்/

ஆைோசோர்,பஜ்ஜிஷபோடலஇன்மனக்குபபோம்மளயோளுஷகரளோவுக் கு ஷபோயிருக்குஒருஷகதத்துக்கு/இந்தோஎதுத்தகமடகோளியப்பன் இருக்கோர்ல்லஅவஷரோடைோைனோருக்குஷநத்துகோமலயிலஆக்ஸி படண்டோம்,போஜோர்லஷபோயிக்கிட்டுஇருந்தவரபின்னோடிவந்தலோரி க்கோரன்

வந்துஇடுச்சிட்டோனோம்,தமலயிலபபளைோனஅடியோம்,கோல்

பரண்டும் பநோறுங்கிப் ஷபோச்சோம். ஆஸ்பத்திரிக்கு பகோ ண்டு ஷபோயிருக்கோங்க, சோய்ங்கோலஷை பய ந்து ஷபோனோ

ரோம்.ஷகதம்ஷகட்டுப் ஷபோனவுங்க ைத்தியோனஷை பகளம்பீ ட்டோங்களோம்.அங்கயிருந்துஇங்க வர ஒரு ஆறு ைணி ஷநரைோகுைோ சோர்.என் ோர்இவனிடம்/

“ஷதமவஷதவிபோர்மவ,,,,,தத்தன்னதோனோ”,,,,,,,,,போண்டியனின் ஷபச்மச ஊடறுத்ததோய்பதோடர்கி துபோடல்.போண்டியன்பகோடுத்தடீயின்

ைிடறுகமள உள் விழுங்கிக் பகோண்டிருந்த ஷநரம் வண்டி வட்டுக்கிட்ட ீ நிக்குது சோர் என சோவிமயக்பகோடுத்தோர். “சிப்பி இருக்குது, முத்தும் இருக்குது தி ந்து போர்க்க ஷநரைில்லடி ரோஜோத்தி”,,,,, “நோமளக்கு பஜ்ஜி ஷபோட்டுருஷவோம் சோர், எது ஒண்ணும் இல்லோதப்பதோன்அதுக்குபகரோக்கிகூடிப்ஷபோகுது,இல்மலன் னோஅஷதோட அருை பதரியுது சோர். இந்தோ இருக்கி ஊர்லஷபய்ஞ்சைமழ இங்ககோஷணோம். போருங்க என் ோர். சிந்மத இருக்குது சந்தம் இருக்குது,,,,,,,,,,,,டீக்கு கோசு பகோடுத்து விட்டு கிளம்புகி ோன்,போடலின் மகபிடித்தோவ னோயும்,போண்டியன்ஷபசியஷபச்மசஅமசஷபோட்டவனோயும்/

ெிேைன்

...திருெிழா ''அன்னம் ....எல்லோம் ஷைமசயில எடுத்து வச்சிட்டியோ ..'' என் சோந்தோவின் அதிகோரக் குரலுக்கு ....சையலம யில் இருந்து ஷவகைோக பவளிஷய வந்த அன்னம் தமலமய ைட்டும் ஆட்டினோள் ...ஆபைன்பதோய்....... கடந்த இருபது வருடங்களுக்கு ஷைலோக இவ்வட்டில் ீ சமையலம

அன்னம் பபோறுப்பு ....சோந்தோவின் அதிகோரப்

ஷபோக்குக்கு அன்னைோல் ைட்டுஷை ஈடு பகோடுக்கமுடியும் ....... அந்த பபரிய அழகிய ைோளிமக வட்டின் ீ ைோடியில் இருந்து வந்த சுந்தரம் இரவுச் சோப்போட்டுக்கோக ஷைமசயில் அைர்ந்தோர் ..அவமரத் பதோடர்ந்து சுந்தரம் சோந்தோ தம்பதியினரின் பிள்மளகளோன ரோகவனும் , ரதினியும் வந்து அைர்ந்தனர் ...இவர்களுடன் சோந்தோவும் இமணந்து பகோண்டோர் ... என்னஷவமல என் ோலும் இந்த வட்டிஷல ீ இரவுச் சோப்போட்டுக்கு எல்ஷலோரும் ஒன் ோக அைர்வர்..... எஷதோ தீவிர ஷயோசமனயுடன் சோப்பிடும் தந்மதமயப் போர்த்த ரோகவன் ''அப்போ .......என்னப்போ முகஷை சரியில்மல ஏதோவது...'' என்று பதோடங்கஷவ , நிைிர்ந்த சோந்தோ ஒரு அலட்சியப் போர்மவயுடன் சோப்பிடுவமத பதோடர்ந்தோள் .....ஷகள்வியுடன் தன் முகம் போர்த்திருக்கும் பிள்மளகமளப் போர்த்த சுந்தரம்''இல்லப்போ ..அப்படி ஒன்னும் இல்ல நீங்க சோப்பிடுங்க ''...என்று தோனும் பதோடந்து சோப்பிடத் பதோடங்கினோர் ... ஆனோல் அவர் நிமனஷவோ தன் பசோந்த ஊமரயும் தன

பபற் வர்கமளயும் சுற் ிஷய நின் து .. சோப்போடு முடிய பவட்டிய அப்பில் துண்டுகளுடன் ஹோலில் வந்து அைர்ந்தனர் நோல்வரும் ... அப்ஷபோது சுந்தரம் சோந்தோமவப் போர்த்து ''இம்மும

ஷகோவில்

திருவிழோவுக்கு ஊருக்கு ஷபோக வசதிப் படோது ஷபோல இருக்கு'' என் து தோன் தோைதம் ... இருந்த இடத்மத விட்டு விறுக்பகன்று எழுந்த சோந்தோ ''எனக்குத் பதரியுஷை ...உங்களுக்கு இதுஷவ ஷவமலயோப் ஷபோச்சு ..திருவிழோவுக்கு கனடோவில் இருந்து என் சிஷனகிதி தன் குடும்பத்ஷதோட வந்திருக்கி ோள் ..அவள் அந்தக் கோலத்திஷலஷய பரோம்ப அலட்டுவோள் ....இப்ப கனடோவில் ஷவ இருக்கி ோளோ ...எஷதோ தோன் ைட்டும் தோன் ைகரோணி வோழ்வு வோழு

ைோதிரி அலட்டு ோள்.. அவமள திரும்பிப் ஷபோகும் ஷபோது

நம்ை வட்டுக்கும் ீ கூப்பிட்டு இருக்கிஷ ன் ..அவளுக்கு நோன் உன்மனவிட பகோழும்பிஷலஷய நல்லோ இருக்கிஷ ன் என்று கோட்ட ஷவணோைோ..... அதனோல தோன் ஐயனோர் திருவிழோவுக்கு நோங்க அங்க நிக்கும் ஐந்து நோளுக்கும் விதம் விதைோ உடுப்பு நமக என்று ஒரு ைோதைோ அமலந்து திரிந்து வோங்கி மவத்திருக்கிஷ ன் .. இப்ப ஷபோய் ஷபோக முடியோது என் ோல்...எனக்குத் பதரியோது நோை குடும்பைோ அனமலதீவுக்கு ஷபோ ம்..அவ்வளவுதோன் ...''என் கத்தலுடன் அந்த இடத்மத விட்டு அகன் ோள்... தந்மத கூ ியவுடன் , தோயின் கத்தமலக் ஷகட்ட பிள்மளகள் இருவருக்கும் மஹஷயோ போட்டி வட்ட ீ ஷபோக முடியோதோ ....என் கவமல ஒரு பு ம், இந்த அம்ைோவின் அலம்பல் தோங்க முடியல்மலஷய என்

ஆதங்கம் ஒரு பு ைோக ...... தம் தந்மதமய

போர்த்தனர் ..அவஷரோ''இல்லப்போ ஒரு முக்கியைோன கருத்தரங்கு இருக்கு அதற்கு நோன் கட்டோயம் ஷபோக ஷவணும். ஷசகமர ஷபோக

முடியுைோ என்று ஷகட்ஷடன்..அவரும் இன்னும் முடிவு பசோல்லவில்ல ..அதுதோன் ..நீங்க ஷபோய்ப் படுங்க போர்ப்ஷபோம் ..''என் கோற்ம

படி பவளியில் இ ங்கி , குளு குளு

சுவோசித்தபடி ஷதோட்டத்தில் நடக்கத்

பதோடங்கினோர் .... அவர் நிமனவுகளும் தம் நமடமயத் பதோடங்கின... இலங்மகயின் வடபகுதியில் உள்ள தீவுகளில் ைிக அழகுள்ள தீவோன அனமலதீவின் பபரிய குடும்பைோன .....தவம் ,சுஜோதோவின் ஒஷர பசல்ல ைகன் தோன் சுந்தரம் ... பகோழுப்பில் குழந்மத நல ைருத்துவரோக அரசு ஆஸ்பத்திரியிலும் , அஷத ஷவமள பசோந்தைோகவும் கிளினிக் மவத்து நடத்துகி ோர். ைகன் ரோகவன் பகோழும்பு பல்கமலகழக 3 ஆம் வருட ைருத்துவபீட ைோணவன், ைகள் பகோழும்பு பைதடிஸ் கல்லூரியில் இல் உயர்தரம் படிக்கி ோள்.. வோழ்வில் எத்தமனஷயோ சோதித்த இவரோல் திருைணைோகி 22 வருட ைணவோழ்வில் ைமனவிமய ைட்டும் பவற் ி பகோள்ள முடியவில்மல ..தோன் மவத்தது தோன் சட்டம், தனக்குத்தோன் எல்லோம் பதரியும் என் ிருப்பவளிடம் ..குடும்ப அமைதிக்கோக குழந்மதகளின் நலனுக்கோக அடங்கிப் ஷபோய்விட்டோர் ... இதனோல் இவர் பபரிதோக இழந்தது ...தன் வஷயோதிபப் பபற்ஷ ோமர தன்னுடன் மவத்திருக்க முடியோைல் ஷபோனது தோன் .. அவர்களும் தம் ைரியோமதமய கோப்போத்திக் பகோண்டு

ஊரிஷலஷய இருந்து விட்டனர் ..அவர்களுக்கு பண வசதிக்கு கும வில்மல...ைகன் ஷபரப் பிள்மளகளுடன் வஷயோதிபக் கோலத்தில் இல்மலஷய என்

கும தோன் ...இதுதோஷன பபரிய

கும .... ஆனோல் ஒவ்வருவருடமும் ஐயனோர் ஷகோவில் திருவிழோமவ ஒட்டி, ஒரு கிழமை குடும்பத்துடன் அங்கு பசல்வது அவர் வழக்கம் ...சோந்தோவும் தன் வசதி வோய்ப்மப ைற் வர்களுக்கு கோட்டவும் , ைோைனோர் ,ைோைிமய வறுத்பதடுக்கவும் ஆமசயோகப் பு ப்படுவோள் .. அது என்னஷைோ ஷகோவில் திருவிழோ என்று ன்னோலும் .....எத்தமன ஷபருக்கு அந்த நோட்களின் நிமனவுகள் வருடம் முழுதுக்குைோன ைனச் சந்ஷதோசம் ... பவளிநோடுகளில் வோழ்ஷவோரும் திருவிழோமவ மையைோகக் பகோண்டு ஊருக்கு வருவோர்கள் ...பலருக்கு அது ஷவடிக்மக ,பபோழுது ஷபோக்கு ,ஆனோல் சிலருக்கு அதுஷவ வோழ்வின் ஆதோரம்... இப்படி நிமனத்த சுந்தரம் ...எப்படியும் நோமளக்கு யோமரயோவது கருத்தரங்குக்கு ஒழுங்கு பசய்திட்டு நோை உருக்கு ஷபோக ஷவணும் ...என்று நிமனத்தபடி விட்டுக்குள் வந்தோர்..

மறாஸ்மேரி(மபாைந்து) நன்றி:வபண்லே

அதுவமர உன் ஆட்டம் பதோடரட்டும். முகிழ்ந்த அந்த பூக்கள் ைண்ணில் வழ்ந்துவிடும் ீ பயத்தோல் துடித்து பகோண்டிருந்தன தோங்கி பிடிக்கும் ஒரு கர வருமகக்கோய் ஏக்கம் பகோண்டு ைடிந்து பகோண்டிருந்தன

வழ்த்தி ீ விடும் திண்ணம் பகோண்டு சுழன் டித்தது அந்த சூ ோவளி பணிமவ தவிர எதுவஷை அற்

நிமல

வரம் ீ பகோண்டு நிைிர்ந்து நிற்கும் சூழல் அல்ல முடிவு பதரிந்து முனகி பகோண்டிருந்தன ைரத்தின் விழுதுகள்

ஒவ்பவோரு இதழ்களும் ைண்மண முத்தைிட பதோடங்கின கோரணைின் ிஷய கருவறுக்கப்பட்டு பகோண்டிருந்த ைரத்தின்

சர்வமும் அடங்கி ஷபோய் கிடந்தது. சர்வஷதசஷைோ ஷவடிக்மக போர்த்தது தடுப்பின்

முமனப்பு ஏதுைின் ி

அடக்கம் கண்டு நின் து பல முமனப்பு சுழற்சியில் நிைிர்ந்து நிற்க முடியோது நிர்கதியோனது. அரும்பு முதல் ஆணி ஷவர்வமர தனித்து துணிந்து நின் ன எதிர் நின்று தோக்கும் சூம

கோற்ம

எதிர்க்க முடியோது நிமல தடுைோ ின. இருந்தும், அரும்பு முதல் ஆணி ஷவர்வமர தனித்து துணிந்து நின் ன

சுற் ி சுழன்

சூ ோவளிஷய

அத்தமன ஷைோகஷைோ,..? நிரோயுதைோய் நிற்கும் அந்த ைரம் ைீ து. இத்தமன தினமும் உந்தன் இமரச்சலுக்கு ஈடு பகோண்டு நிைிர்வு கண்டதல்லவோ அந்த ைரம். (முப்பதோண்டுகளின் அத்தமன தினமும்) உன் கட்டமள ைிதித்து சிகரம்

கண்டதல்லவோ அந்த இனம் வோனஷை ி வட்டைடிக்கும் இளம் குருவிகளோய் சீரோள பூவிதல்கமள பகோண்டதல்லவோ ைடிந்து கிடந்த அந்த ைரம் பிஞ்சுகளும் கோய்களும் என கோய்த்து குலுங்கிய பசும் ைரத்மத சோய்த்து விட துடித்ததன்

ஷநோக்கம் என்ன

ஷசர்ந்து நின்று உன்னுடன் ஷவ

ம்

ஷபோடும் அமனத்துலகமும் போசம் பகோண்டு அரவமணக்க தவ ி சினம் பகோண்டு அழிக்க துடித்தன் எண்ணம் என்ன பிடுங்கி எ ிந்தோய் பவட்டி வழ்த்தினோய் ீ அடி ைரத்மதஷய சோய்த்து விட்டதோய் ைோர் அடித்தோய் ஊரூரோய் ைத்தளம் பகோட்டி பகோக்கரித்து ைகிழந்தோய் ைரம் சோய்ந்து விட்டதோய் ைங்களம் இமசத்தோய் துடிக்க துடிக்க இனம் ப ித்தவஷன இன்று தட்டி ஷகட்க ஆள் இல்மல என்று

ைீ ண்டும் கரு பகோள்கின் ோயோ? வமளகுடோ நோடுகள் உன் சிஷநகம் பகோண்டனவோ? அதனோல் தோன் தடுக்க யோருள்ளோர் என்று ைீ ண்டும் கரு பவடுக்க துணிகி ோயோ? சஷகோதரமர

சரித்து விட

கயவு எண்ணம் பகோள்கி ோய் நிமனவில் பகோள் சூம

கோற்ஷ

ஷவற் ின ைரங்கள் எனிலும் அமவ எம் பைோழி ைரங்கள் அறுக்க நீ முமனப்பு பகோண்டோல் உன் சிரம் எடுக்க நோம் இமணஷவோம்

வழ்ந்த ீ ைரத்தின் அடி ஷவர் பசுமை பகோண்டுள்ளமத நீ அ ியோய் ைரம் பைௌனித்து விட்டதோய் ைனக்கனவு பகோள்கின் ோய் புரியும் ஓர் நோள் பசத்து விட்ட ைரத்தின் வரீ நிைிர்வு உன் தோண்டவ கூத்து அம்ைரத்மத ஷவரூன்

பசய்யும்

என்ஷ ோ ஒருநோள் உன்மன

எதிர் பகோண்டு விழுபத ிந்து நிழல் பரப்பி தனக்பகன ஒரு நிைிர்மவ கோட்டும் உன் ஷசவகர் அன்று திமச ைோ ி உன்மன ஷசவிக்க ை ப்பர் ஷநசம் பகோண்டவரோய் ைரத்தின் ஷவரடி ஷசர்வோர். அது வமர உன் ஆட்டம் பதோடரட்டும்.........

ரத்தினம்.கெிேகான்

எப்பவும் இப்படித்தான் இப்படித்தோன்

எப்பவும் இனத்துஷவ இப்படித்தோன்

அரக்கர்கள்

கற்குமக ஷபோல ஆழ்ந்து அகன் வோய்களிலிருந்து இவர்களுக்கு வோர்த்மதகள் வருவதில்மல பன் ிக் கூட்டங்கள் ஷபோல

ஷபய்கஷள பவளியோகின் ன அந்த ஷபய்கள் மூடிய ைரைண்மடகள் மபத்தியக்கோர பவ ித்தனங்களுடன் பள்ளிவோயல்கமள தகர்க்கும்

வர்த்தக நிமலயங்களுக்கு பநருப்மப

உைிழும்

வடுகமள ீ உமடத்து பநோறுக்கும்

வோளோல் கத்தியோல் பவட்டி உயிர்பகோல்லும் தங்கள் ையோனங்கமள

பகோள்மளபபோருட்களோல் நிரப்பிக்பகோள்ளும் சீருமட உடுத்திய துப்போக்கிகள்

மபத்தியங்களுக்கு கோவல் நிற்கும்

சிதிலைமடந்த அப்போவிகமள சுட்டுத்தள்ளும் இப்படித்தோன்

எப்பவும் சீருமட உடுத்திய துப்போக்கிகள் இப்படித்தோன்

ஷநற்றும் அரக்கர்கள்

அளுத்கை, தர்க்கோநகர், ஷபருவமள, பவல்பிட்டிய நகரங்கமள சோம்பல் ைமலயோகவும்

இரத்த ஆ ோகவும் ஆக்கி ஷபய்க்கூத்தோடினர் சீருமட உடுத்த துப்போக்கிகளுடன் ஷசர்ந்து 46 நோள் குழந்மதயின் குருதிமய

உயிர்நீத்த சஷகோதரர்களின் ைண்மடஷயோடுகளில் ஊற் ி கிரோைத்தவர்கள் சிரட்மடகளில் ஊற் ிய

கள்மள ருசித்து குடிப்பமதப்ஷபோல

இன்னும்

பவ ிஷயோடு இனபவ ிஷயோடு

அரச ஊறுகோமய நக்கியவோறு குடித்தனர்

எம்ைவர்களின் பபோருளோதோரத்மத பகோளுத்தியவோறு அரக்க தமலகளில் மூமளகளுக்கு பதிலோக பபற்ஷ ோல் குண்டுகள்

அரசோங்கம் பபற்ஷ ோல் நிரப்பு நிமலயைோக இப்படித்தோன்

எப்பவும் ஆட்சியோளர்கள் இப்படித்தோன்

ஈழக்கெி

குருவிச்மச முதலீடு பசய்யோைல் முதுகிஷல குத்தி

முதலோளியோகும் சோதி இது

உடஷலோடு ஷசர்ந்து வளர்த்தவமன ஷநோயோளியோக்கும் நியதி! ஷவரின் ி வோழ்ந்தோலும் நீரின் ி வோழலோஷைோ? அதுதோன்

ஷபோரின் ி நோன்

புது முகம் பகோண்ஷடன் புது ைரம் கண்ஷடன்

ஷகோலூன் ி அங்ஷக பகோடி நோட்டிக் பகோண்ஷடன்!

நோஷடோடி வந்த என்மன நடுவட்டில் ீ இருப்போட்டி நல்வோழ்வு தந்தவமன

நடுக்கோட்டில் விட்டிடுஷவன்! சிரிச்சி வரஷவற்று

சீரோட்டி வளர்த்தவமன

உறுஞ்சி பவறுமையோக்கி

ஷவஷரோடு வழ்த்திடுஷவன்! ீ கூட இருந்ஷத

குழி ப ிப்ஷபன் ஓட விட்டு

வழி ை ிப்ஷபன்! பசவ்விதழ் ைலர்த்தி நோன்

குருவிகள் வரஷவற்ஷபன் எவ்வித பசலவுைின் ி ஷவ ிடம் ஒட்டிச் பசல்ஷவன்! அலகிஷல ஒட்டிக்பகோண்டு அகன் ிட ைறுக்குபைன்மன உலகஷை அ ியோபதோரு அப்போவி ைரபைோன்று பகட்டியோய் பற் ிக்பகோள்ளும்! ஓசித்தண்ணி உறுஞ்சி உ ிஞ்சிஷய நோன் ஊதிப் பருப்ஷபன்! பூசி ஷைழுகிஷய நோன் என்மன ைம ப்ஷபன்! வோடமகக்கு வந்தனோன் பைோத்த ைரத்மதயும் உத்தரவின் ிஷய குத்தமகக்கு எடுப்ஷபன்! இதுவமர நோன் ஆக்கிரைித்த எந்த ைரச் சோம்ரோச்சியமும் பசளித்ததோக சரித்திரஷை இல்மல எல்லோம் சரிந்ஷத ஷபோயிடும்! ஓட்டியு வோடி அடியுடன் வழ்ந்து ீ ைடியும்வமர கட்டிப்பிமணந்து நம்பிஷய வோழ்ந்த நல்ல ைரம்

அதன் நிமனவில்தோன் நோன் அது வோழ்ந்த இடத்தில் ைரம்ஷபோல அலங்கோரக் ஷகோயில் கட்டி அழகோக பூப்பூத்து வண்ண விளக்ஷகற் ி வடிவோக வோழ்கின்ஷ ன்! ைனிதர்களில் இரத்தப்புற்று ைரங்களுக்கு என்னோல் புற்று கண்டவுடன் என்மன அகற்று இன்ஷ ல் நீ ஷபோயிருவோய் பசத்து!

உைர் அலி முகம்ைதிஸ்ைோயில்

முகம் போர்த்ததில்மல முன்னம் பழகியதில்மல பக்கைிருந்து ஷபசியதில்மல எனக்கினி இவபனன் ோனோன் பழகிய சுற் ைில்மல போர்த்து வளர்ந்த ஊருைில்மல பயத்துடன் நிைிர்ந்து போர்த்தோல் புன்னமகயுடன் முகம் போர்த்திருந்தோன் அம்ைோவின் அதிகோரைில்மல அப்போவின் ஆளுமையி​ி்ல்மல நோன் முன்நடக்க பதோடர்ந்தோன் நிழலோய் என் பக்கைோக

நிகழ்வுகமள உண்மையுடன் பகிர்ந்து என் வலிகமள சுகைோக ஏற்று என்னுள் அவமன ஆழப்பதித்து பகோண்டோன்

விவோதைில்லோ அனுசரமன விஷவகத்துடனோன அணுகுமும அவனின் பக்கைிருப்ஷப என்னுள் எதிர்பகோள்ளும் மதரியத்மத விமதத்தது

சத்தங்களில்

பைௌனைோய்

ஷதோல்வியில் உற்சோகைோய் எதிர்பதங்கமள புன்னமகயுடன் ைறுக்கும் வலிமையுள்ளவளோய் என்மன ைோற் ியமைத்தோன்

விசோலைோன போர்மவ நம்பிக்மகயுடனோன கணங்கள் அவனுடனோன பபோழுது என ஆகோசைோய் விரியும் இந்த வோழ்க்மகயில்

ஒருபபோழுது பிரிந்தடினும் வருத்தைோய் பிரியஷவ முடியோத பசோந்தைோய் அவனிருக்கி ோன் இப்பபோழுது என் உயிரினில் கலந்து

சங்கர்.சுப்ரேணியன்

அந்தத் தோைிர

இரண்டு சதக்கோசு

சில ஷநரங்களில் சில சம்பவங்கள் பதோடர்ந்து ைனமத அழுத்திக் பகோண்ஷடயிருக்கும்.அந்தச் சம்பவத்தின் நிமனவுகமள யோரிடைோவது பசோல்லி சம்பவத்தின் நிகழ்மவ பகிர்ந்து பகோண்டோல் அவர்கள் ஏளனைோகப் போர்ப்போர்கள். சிலருக்கு முக்கிய நிகழ்வோக பதரிவது இன்பனோருவருக்கு,இதில் ஒன்றுஷையில்மல இது தற்பசயலோக நிகழ்ந்தது

என்போர்கள்.

சில ஷவமளகளில் எதிர்போரவிதைோக ஒஷர இடத்திற்கு ஷபோக ஷவண்டிய சூழ்நிமல ஏ படும்.அப்படி பதோடர்ச்சியோக மூன்று நோட்கள் அந்த ஷபருந்து நிறுத்துைிடத்திலிருந்து,ஷபருந்தில் ஏ ி எனது வட்டுக்குப் ீ ஷபோக ஷவண்டிய நிமல ஏற்பட்டது. ஷபருந்து நிறுத்துைிடத்தில் கோத்திருந்த அந்த மூன்று நோட்களும் எனது போர்மவ ஒஷர இடத்மதஷய குத்திட்டு நின் து.மூன் ோவது நோளோக அந்தப் பபோருமளப் போர்த்ஷதன.;;நோன் ஷதடிய பபோருள் எனது போர்மவயில் தட்டுப்படஷவயில்மல..ஆனோல்...

----------------------------முதல் நோள் ஷபருந்துக்கோக கோத்து பகோண்டு ஷபருந்து நிறுத்துைிடத்திலிருந்த இருக்மகயில் அைர்ந்தபடிஷய ஷபருந்து வரும் இடதுபு

திமசயில் போர்ப்பதும் வலதுபு த்தில்

முகத்மதத் திருப்பி,ைின்னியலில் இருக்கும் கணிணி அட்டவமணமயப் போர்ப்பதுைோக ஒவ்பவோரு நிைிடைோக ஷபருந்து வரும் ஷநரம் அண்ைிப்பமதயும் போர்த்துக் பகோண்டிருந்ஷதன். ஷபருந்து நிறுத்துைிடத்தில்,பவௌ;ஷவறு வயதுகமளக் பகோண்ட

ஆண் பபண் எனப் பலர் நின்று பகோண்டிருந்தனர்.எனக்கு முன்னோல் ஒரு இளம் பபண் தனது குழந்மதமய இழுபபட்டியில் மவத்து அங்குைிங்குைோக முன்னுக்கும் பின்னுக்குை உருட்டித் தள்ளிக் பகோண்டிருந்தோள். ஷபருந்து நிறுத்துைிடம் ஷநோக்கி ஒரு இமளஞன் கம்ஷபகர் போமணச் சோப்பிட்டவோஷ

வந்து பகோண்டிருந்தோன்.ஷபருந்து

நிறுத்துைிடத்மத அவன் வந்தமடந்ததும் கம்ஷபகர் போமண இடது மகக்கு ைோற் ி சோப்பிட்டவோஷ

வலது மகயோல் தனது

கோற்சட்மடயின் பின் பக்கத்திலிருந்த கோற்சட்மடப் மபக்குள்ளிருந்து கோசுப்மபமய எடுத்தோன். அதனுள்ளிருந்து பிரயோணச் சீட்டிற்கோக பணத்மத எடுத்தோன்.அப்போழுது அவனது பணப்மபயிலிருந்து சில்லம க்கோசு ஒன்று தமரயில் விழுவமத எஷதச்மசயோக நோன் போர்த்ஷதன்.விழுந்தது எத்தமன சதக்கோசு என்பமத நோன் கவனிக்கவில்மல. அவனின் பணப் மபயிலிருந்து சில்லம க்கபசோன்று விழுந்தமத நோன் ைட்டும் கவனிக்கவில்மல,இன்னும் ஒரு சிலர் கவனித்திருந்தோர்கள்.தனது பணப்மபயிலிருந்து சில்லம க் கோபசோன்று விழுந்தமத அவன் கவனிக்கவில்மலஷயோ என்று நோன் நிமனத்துக் பகோண்டு,“ஹஷலோ உங்கள் பணம் கீ ஷழ விழுந்துவிட்டது“என்று விழுந்த இடத்மதச் சுட்டிக் கோட்டிஷனன். விழுந்த சில்லம க்கோசு சப்பித் துப்பித் திட்டோக நிலத்தில் ஒட்டியிருந்த கறுப்போன சுவங்கத்திற்குப் ீ பக்கத்தில் விழுந்து கிடந்தது.நோன் அவமன அமழத்துச் பசோன்னதும் என்மனத் திரும்பிப் போர்த்து“பதரியும்“என்பது ஷபோல் தமலயோட்டிய அவன் „அது இரண்டு சதக்கோசு“என் வன் மகமய அலடசியைோக உத ினோன். அந்தச் சில்லம க் கோமச அவன் எடுப்போன் என்று

எதிர்போர்த்ஷதன்,ஆனோல் அந்த தோைிர இரண்டு சதக்கோமச அவன் எடுக்கவில்மல. அவன் அப்படிச் பசோன்னதும் எனக்கு ஒரு ைோதிரியோகப் ஷபோய்விட்டது.ஷபருந்து நிறுத்துைிடத்தில் நின் வனின் பணப் மபயிலிருந்து சில்லம க்கோசு விழுந்தமதயும் நோன் பசோன்னமதயும் கவனித்த எனக்கருகில் இருந்த ஒரு பபண், கோமசக் கீ ஷழ ஷபோட்டவன் „பரவோயில்மல“என்று மகயமசத்தமதப் போர்த்துவிட்டு“போர் அவன் திைிமர“என்பது ஷபோல் ஷைலும் கீ ழும் தமலமய ஆட்டி உதட்மட பிதுக்கிக் பகோண்டோள். யோருஷை அந்த இடத்தில் இல்மலபயன் ோல் அந்த தோைிர இரண்டு சதக்கோமச நோன் எடுத்திருப்ஷபன்.இந்தச் சில்லம க்கோமச கீ ஷழ ஷபோட்டவன் அங்ஷகஷய நின் ிருந்தோன்;.அது அவனுமடய கோசு.அமத எடுப்பது தவறு.விழுந்து கிடந்த கோமசக் கவனித்தவர்கள் அந்த தோைிர இரண்டு சதக்

கோசின் உரிமையோளன் பக்கத்திஷலஷய நிற்பமத

கவனித்திருப்போர்கள்.என்மனப் ஷபோலஷவ அவர்களும் அமத எடுப்பது பகௌரவக் கும ச்சல் என்று நிமனத்திருக்கலோம். யோரோவது ஒருவரோவது அந்த தோைிர

இரண்டு சதக்கோமச

குனிந்து எடுப்போர், அது எந்த ஷநரத்திலும் நடக்கலோம் என்று எண்ணியபடிஷய விழுந்து கிடந்த அந்தத் தோைிர இரண்டு சதக் கோமச உற்றுப் போர்த்தபடிஷய தோைிர

உட்கோர்ந்திருந்ஷதன். அந்தத்

இரண்டு சதக்கோசு என்மனஷய

போர்ப்பது ஷபோல பளிச்

பசன்று ைின்னியது. அந்த தோைிர இரண்டு சோகக்கோமசப் மகதவ ிக் கீ ஷழ ஷபோட்டவன் அமத ஏப டுத்துஷை போர்க்கவில்மல.தனக்கும்

அதற்கும் சம்பந்தைில்மலபயன்பது நின் ிருந்தோன். அவனுக்குரிய ஷபருந்து வந்தது, அவனும் அதில் ஏ ிப் ஷபோய்விட்டோன்.கோமசப் ஷபோட்டவனின் அலட்சியத்மதப் போர்த்து உதடு பிதுக்கி தமலமய ஷைலும் கீ ழுைோக ஆட்டிய அந்தப் பபண்ணும் கோமசப் ஷபோட்டவன் ஏ ிய ஷபருந்துஷலஷய ஏ ிப் ஷபோய்விட்டோள். நோன்,கீ ஷழ கிடந்த அந்த தோைிரக் கோசிலிருந்து எனது போர்மவமய எடுத்து, அங்கு நின் வர்கள் ைீ தும்,எதிஷரயுள்ள கட்டடிடங்கள்,வதிஷயோரங்களில் ீ நட்டு மவத்திருக்கும் பூச்பசடிகளில் பூத்திருக்கும் பூக்களின் ைீ தும் எனது போர்மவமயச் பசலுத்துவதும் பின், அவற் ிலிருந்து எனது போர்மவமய ைீ ட்டு, ைீ ண்டும் அந்தத் தோைிர இரண்டு சதக் கோமசஷய மவத்த கண் வோங்கோைல் போர்ப்பதுைோக இருந்ஷதன். மூன்று ஷபர்கள் ைட்டுஷை ஷபருந்து நிறுத்துைிடத்தில் நின்று பகோண்டிருந்தோர்கள்.அந்த மூன்று ஷபருக்கும் என்ன பிரச்சிமனஷயோ பதரியோது.தீவிர ஷயோசமனயில் பவௌ;ஷவறு திமசகளில் போர்த்துக் பகோண்டிருந்தோர்கள்.அந்த மூவரில் எவர் ஒருவருஷை அந்தத் தோைிர இரண்டு சதக்கோமசப் போர்க்கஷவயில்மல. கோமசக் கீ ஷழ ஷபோட்டவனும்

ஷபோய்விட்டோன்.உதட்மடப் பிதுக்கி

தமலமய ஷைலும் கீ ழும் ஆட்டிய அந்தப் பபண்ணும் ஷபோய்விட்டோள்.அந்தக் கோமச „எடு“என்று ைனம் பசோல்லியது.“ச்ஷச...ச்ஷச எடுக்கோஷத“ என்று பகௌரவம் போர்த்தது ைனம். „எடு...எடுக்கோஷத“என்

ைனப்ஷபோரோட்டத்திற்கு ைத்தியில் நோன்

ஷபோக ஷவண்டிய ஷபருந்து வந்தமத நோன்

கவனிக்கஷவயில்மல.அந்த தோைிர இரண்டு சதகக்கோமச உற்று ஷநோக்கிய போர்மவமய உயர்த்தி ஷபருந்து

ஷபோகும் இடத்தின்

இலக்கத்மதப் போர்த்ஷதன்.அது நோன் ஷபோக ஷவண்டிய ஷபருந்து.ஓடிப் ஷபோய் ஏ ிக் பகோண்ஷடன்.ஷபருந்து ைிதிபலமகயில் கோல் மவத்த நோன் தமலமயத் திருப்பி கீ ஷழ கிடந்த அந்தத் தோைிர இரண்டு சதக் கோமச ஒரு மும போர்த்ஷதன்.அது அந்த இடத்திஷலஷய ைின்னிக் பகோண்டிருந்தது. அடுத்த நோள்,என் ைமனவி வோங்கச் பசோன்ன பபோருட்கமள வோங்கிக் பகோண்டு முதல் நோள் கோத்திருந்த அஷத ஷபருந்து நிறுத்துைிடத்திற்கு ஷபோய் ஷபருந்துக்கோக கோத்து நின்ஷ ன்.இருக்மகயில் உட்கோரவில்மல.முதல் நோள் அந்தத் தோைிர இரண்டு சதக்கோசு விழுந்த இடத்மத கண்ணோல் ஷதடியபடி நின்று பகோண்டிருந்ஷதன். சப்பித் துப்பிய சுவங்கங்கள் ீ ஆங்கோங்ஷக கறுப்பு நி த்தில் திட்டுத்திட்டோக ஷபருந்து நிறுத்துைிடத்தின் சீபைந்துத் தமரiயில் அமவ தனித்தனியோகவும் ஒன்ஷ ோபடோன்று ஒட்டியும் இருந்தன.அந்தத் தோைிர இரண்டு சதக்கோசு விழுந்த இடத்மதக் கண்டு பிடித்துவிட்ஷடன்.ஆனோல் அந்த தோைிர இரண்டு சதக் கோமசக் கோணவில்மல.யோரோவது எடுத்திருப்போர்கள் என நிமனத்துக் பகோண்ஷடன்.நோன் ஷபோக ஷவண்டிய ஷபருந்து வந்தது.நோன் எ ிக் பகோண்ஷடன்.ஆனோல் அந்த தோைிர இரண்டு சதக்கோசு என் நிமனவிஷலஷய நின் து. மூன் ோவது நோளும்,வங்கிக்குப் ஷபோய்விட்டு அஷத ஷபருந்து நிறுத்துைிடத்தில் ஷபருந்துக்கோக கோத்துக் பகோண்டிருந்ஷதன். அந்த தோைிர இரண்டு சதக்கோசு கீ ஷழ விழுந்து கிடந்த இடத்மதஷய போர்த்துக் பகோண்ஷடயிருந்ஷதன். அங்ஷக அந்தத்

தோைிர இரண்டு சதக்கோசு இல்மலபயன்பமத தீர்ைோனித்துவிட்ஷடன். யோரவது அந்த தோைிர இரண்டு சதக் கோமச எடுத்திருப்போர்கள் என்று

மூன் ோவது நோளோன அன்று நிமனத்துக்

பகோண்ஷடன்.அப்பபோழுது ஒரு சம்பவம் நடந்தது.ஷபருந்து நிறுத்துைிடத்தில் தோயின் மகமயப் பிடித்துக் பகோண்டிருந்த ஐந்து வயது ைதிக்கத்தக்க ஒரு சிறுவனின் கவனம்,கறுத்த நி த்தில் திட்டுத் திட்டோக சீபைந்து தமரஷயோடு ஒட்டியிருந்த சப்பித் துப்பிய சுவங்கங்களின் ீ ைீ து பசன் து.தோயிடைிருந்து தனது மகமய விடுவித்துக் பகோண்ட சிறுவன்,தனது சப்போத்தோல் தமரயில் ஒட்டியிருந்த சுவங்கத்திட்மட ீ உமதத்து உமதத்து கிள ிக் பகோண்டிருந்தோன். சுவங்கத் ீ திட்மட உமதத்துக் கிள ிக் பகோண்டிருந்த சிறுவன் ைகிழ்ச்சியில்“அம்ைோ இங்ஷக போர் இரண்டு சதம்“ என்று பசோல்லிக் பகோண்ஷட அந்த தோைிர இரண்டு சதக்கோமச எடுக்கப் ஷபோனோன்.தனது ைகன் அந்தத் தோைிர இரண்டு சதக் கோமச சப்பித்துப்பித் திட்டோக இருந்த சுவங்கத்திலிருந்து ீ எடுக்கப் ஷபோகி ோஷன என்

பதட்டத்தில்,“மைக் அந்தக் கோமச

எடுக்கோஷத,அது அழுக்கோன இடம்,உன் விரமல அது அழுக்கோக்கி விடும்,அதில் பக்டீரியோ இருக்கும்“என் வள் ஷவகைோக வந்து தன் ைகனின் மகமயப் பிடித்து உயர்த்தியவள்;“போர் உன் சப்போத்தும் அழுக்கோகி விட்டது“என்று தனது ைகமன அந்த இடத்திலிருந்து அப்பு ப்படுத்தினோள். மைக் என்

அந்தச் சிறுவன் சப்போத்தோல் உமதத்துக்

கிள ிய,சீபைந்து தமரஷயோடு ஒட்டியிருந்த சுவங்கத் ீ திட்டிலிருந்து கருஷைகத்திலிருந்து பவளிப்படும் சூரியன் ஷபோல் அந்தத் தோைிர இரண்டு சதக் கோசு ைின்னியது.

யோரவது எடுத்திருப்போர்கள் என இதுவமர நிமனத்திருந்ஷதன்.ஆனோல் அந்தத் தோைிர இரண்டு சதக் கோசு,ஷபருந்து நிறுத்துைிடத்திற்கு வந்து ஷபோஷவோரோல்; ைிதிபட்டு அந்தச் சுவங்கத் ீ திட்டுக்குள் அைிழ்ந்து ஷபோய்விட்டது. நோன் ஷபோக ஷவண்டிய ஷபருந்து வந்து நின் து.அஷத ஷபருந்தில்தோன் அந்தத் தோயும் தனது ைகமனக் மகயில் பிடித்தபடி ஏ ிக் பகோண்டோள்.நோனும் அவர்கமளத் பதோடர்ந்து ஷபருந்மத ஷநோக்கிப் ஷபோஷனன். சிறுவன் அந்த தோைிர இரண்டு சதக்கோமச

தமலமயத் திருப்பி

போர்த்தவோஷ

ஷபருந்தில்

தோயுடன் ஏ ினோன்.நோனும் தமலமயத் திருப்பி அந்தத் தோைிர இரண்டு சதக்கோமச போர்த்தவோஷ

ஷபருந்தின் ைிதிபலமகயில்

கோல் மவத்ஷதன்.அப்பபோழுது ஒருவர் குனிந்து அந்தத் தோைிர இரண்டு சதக்கோமச எடுத்து தனது கோற்சட்மடப் மபயில் ஷபோட்டவோஷ இமதப் ஷபோன்

நடந்து ஷபோய்க் பகோண்டிருந்தோன். தோைிர இரண்டு சதக் கோசு இல்லோைல் நோன்

பசியோல் துடித்தது ஞோபகம் வந்தது.ஒரு நோள் எனது உ வினர் வட்டுக்குப் ீ ஷபோய்விட்டு ஷபருந்தில் வந்து பகோண்டிருந்ஷதன் பசிக்கத் பதோடங்கியது.வடு ீ ஷபோய்ச் ஷசர இன்னும் இரண்டு ைணித்தியோலைோவது ஆகும்.அதற்கிமடயில் பசியில் தமலசுற் ி விழுந்துவிடுஷவன் ஷபோலிருந்தது.பணப்மபயிலிருந்த கோமச எண்ணிப் போர்த்ஷதன்.அடுத்த ஷபருந்மத எடுத்து வட்டுக்குப் ீ ஷபோகுமுன் இந்தக் கோசில் போண் வோங்கிச் சோப்பிடலோம் என்று நிமனத்துக் பகோண்டு ஷபருந்மத விட்டு இ ங்கிஷனன். போண் வோங்குவதற்கோக அங்கிருந்த போண் விற்கும் கமடக்கு விமரவோகப் ஷபோஷனன்.விமலப் பட்டியமலப் போர்த்ஷதன்.ைிகக்

கும வோன விமலயிலுள்ள போணுக்குத் ஷதமவயோன கோசு இருக்கின் தோ என கமடக்கோரப் பபண்ணுக்குத் பதரியோதவோறு எண்ணிப் போர்த்ஷதன்.இரண்டு சதக் கோசு கும வோக இருந்தது. எந்தப் போண் ஷவண்டும் என்று கமடக்கோரப் பபண் பவ்யைோகக் ஷகட்டோள்.எதுவும் ஷவண்டோம் என்பமதப் போர்மவயோல் அவளிடம் பசோல்லிவிட்டு நடந்ஷதன்.பசியோல் இருந்த ஷபோதும்,என்னிடம் இருக்கும் பணத்மதக் கமடக்கோரியிடம் பகோடுத்து,இதுதோன் என்னிடைிருக்கின் து,பசிக்குது போண் தோருங்கள் எனக் ஷகட்க என் ைனம் ஒப்புக் பகோள்ளவில்மல. பசியினோலும் தண்ண ீர்த் தோகத்தினோலும் யோருஷை இ க்கக்கூடோது என்

தோர்ைீ கைோன சட்டத்மத

அமுல்படுத்திவரும் ஷஜர்ைனி நோட்டின் இந்தப் பபண் எனக்கு என் பசிமயப் ஷபோக்க இலவசைோகக்கூட போமணத் தந்திருப்போள். ஆனோல் என் நிமலமய அவளிடம் பசோல்ல என் ைனம் பகௌரவம் போர்த்தது.கோய்ந்து ஷபோன உதடுகமள எச்சிலோல் தடவியவோறும்,வோய்க்குள்ஷள எச்சிமல வலுக்கட்டோயைோக ஷசகரித்த ைிடறு விழுங்கியவோறும் ஷபருந்துக்கோக கோத்திருந்த ஷபோது

தோைிர இரண்டு சத்க்கோசு இல்லோததோல் போண் வோங்க

முடியோது பசிக் பகோடுமையோல் ைனம் பநோந்த நிமனவும்,ஷபருந்து நிறுத்தைிடத்தில் விழுந்து கிடந்த அந்த தோைிர இரண்டு சதக்கோசும் இன்றும் என் நிமனவில் ஆழைோகப் பதிந்திருக்கின் து.

ஏலையா க.முருகதாசன்

கடவுளின் பூைி ைோஷக

ைதுவுக்கும் பிபரஞ்சு கலோச்சோரத்துக்கும் பபயர் பபற் புதுச்ஷசரிக்கு ைற்

ைோநிலங்கமள விட வித்தியோசைோன சி ப்பு

உண்டு. இதன் 4 பிரோந்தியங்களும் பவவ்ஷவறு இடங்களில் பிரிந்து கிடக்கின் ன. புதுச்ஷசரிமய தவிர்த்த ைற்

பிரோந்தியங்களோன ஏனோம் ஆந்திரோவிலும், கோமரக்கோல்

தைிழகத்திலும், ைோஷக ஷகரளோவிலும் சித ிக் கிடக்கி து.

இதில் ைோஷக, கடவுளின் பூைி எனப்படும் ஷகரள ைோநிலத்தின்

அருஷக அரபிக் கடஷலோரம் முத்துச் சிப்பியோய் கமர ஒதுங்கி கிடக்கும் எழில்ைிகு நகரம்.

ஷகோழிக்ஷகோடு ைற்றும் கண்ணூர்

ைோவட்டங்களுக்கு இமடஷய குட்டி ைல்லிமகயோக ைணம் பரப்பி நிற்கி து. பசுஞ்ஷசோமலயோக பரவி கிடக்கும் ைோஷக நகரின் 300 ஆண்டுகளுக்கு முந்மதய பபயர் ைய்யழி. ைய்யழி ஆற்று

கமரஷயோரம் இருந்ததோல் அந்த பபயரிஷலஷய அமழக்கப்பட்டது. ைய்யழி எப்படி ைோஷக ஆனது என்பது ைிகவும் சுவோரஸ்யம் ைிகுந்த கமத.

இந்தியோவில் ஆதிக்கம் பசலுத்த வந்த பிபரஞ்சியமர சூரத்தில் இருந்து ஆங்கிஷலயர் விரட்டியதோல் 1720ம் ஆண்டு ைய்யழி

வந்து தஞ்சம் புகுந்தனர். அங்கு ஆட்சி பசய்த படகரோ ைன்னர் அனுைதிஷயோடு ஒரு ஷகோட்மடமய கட்டினர். ஆனோல்,

ஆங்கிஷலயரின் துரத்தல் பதோடர்ந்தது. எனஷவ, பிபரஞ்சியமர கோப்போற்றுவதற்கோக பிரோன்சில் இருந்து வந்தோர், கடற்பமட

தளபதி பிரோன்சுவோ ைோஷக லோஷபோர்தஷன. ஆங்கிஷலயமர அடக்கி பிபரஞ்சியர் நிரந்தரைோக தங்க வழி வகுத்து பகோடுத்ததோல் அவர் பபயமரஷய அந்த பகுதிக்கு பிபரஞ்சியர் சூட்டினர். இப்படித்தோன் ைய்யழி, ைோஷக ஆனது.

ைலபோர் கடற்கமரக்ஷக உரித்தோன இளமை ததும்பும் அழகுடன் சுற்றுலோ தலைோக பஜோலிக்கும் இன்ம ய ைோஷக பகுதியில்

கலங்கமர விளக்கம், ைீ ன்பிடி தும முகம், தோகூர் பூங்கோ என

முக்கியைோன இடங்களுடன் ஷகோயில், ஷதவோலயம், ைசூதி என ஏரோளைோன வழிபோட்டு தலங்களும் நம்மை வரஷவற்கின் ன. சுற்றுலோ பயணிகமள கவரும் வமகயில் புதுச்ஷசரி அரசு சோர்போக பல்ஷவறு திட்டங்கள் தீட்டப்பட்டு வருகின் ன. ைய்யழி ஆற் ின் கமரஷயோரத்தில் walk way எனப்படும்

நமடபோமத அமைக்கும் திட்டம், அதில் ஒன்று. 5 ஷகோடி ரூபோய் பசலவில் ஆற் ின் இரு கமரகளிலும் கற்கமள பதித்து

நமடபோமத அமைத்துள்ளனர். இந்த நமடபோமதயில் ைோமல ஷநரத்தில் ஆற் ங்கமரஷயோரம் நமடபயில்வது அலோதியோன அனுபவைோக இருக்கும். இது தவிர, ைய்யழி ஆற் ில் படகு சவோரி பசய்யவும் புதுச்ஷசரி சுற்றுலோ தும

ஏற்போடு

பசய்துள்ளது. ைோஷக பிரோந்தியத்தின் தமலமை நிர்வோக

அலுவலகம் இயங்கும் கட்டிடம் பிபரஞ்சியர் கோலத்தில்

கட்டப்பட்டது. அமத புனரமைப்பு பசய்து சுற் ிலும் பூங்கோ அமைக்கப்பட்டு வருகி து. அடுத்த மும

ஷகரள கமரஷயோரம் பசன் ோல் பிபரஞ்சு,

ைமலயோளம், தைிழ் கலந்து கதம்ப ைணம் வசும் ீ ைோஷக பகுதிமயயும் கண்டு வரலோஷை? ரோபர்ட் கிமளமவ பவன்

ைோஷக

==================================

ைய்யழியில் ஆங்கிஷலயமர

ஒடுக்கிய பி கு புதுச்ஷசரியில் நிரந்தரைோக தங்கி இருந்து

பிபரஞ்சு எல்மலமய விரிவு படுத்தும் பணியில் ைோஷக லோஷபோர்தஷன ஈடுபட்டோர்.

அப்ஷபோது நடந்த ஒரு ஷபோரில் இந்தியோவில் இன் ளவும்

நிமனவு கூ ப்படும் ஆங்கிஷலய

தளபதி ரோபர்ட் கிமளவ் இவரிடம்

ஷதோற்றுப்ஷபோய் சரண் அமடந்தோர் என்பது ஆச்சரியமூட்டும் தகவல்.

கிபி 1746ம் ஆண்டு பசப்டம்பர் 21ம் ஷததி பசன்மனயில் இந்த சரித்திர அதிசயம் நிகழ்ந்தது.

புதுச்ஷசரியில் இருந்து சின்னஞ்சி று பமடயுடன் கடல் ைோர்க்கைோக வந்து பசன்மன நகமர ைோஷக

மகப்பற் ினோர். ரோபர்ட் கிமளவ்த மலமையிலோன ஆங்கிஷலயப் ப

மட ைோஷகயிடம் ஷதோற்றுப்ஷபோன து. ஆனோல், பிபரஞ்சு ஆதிக்கத் மத நிறுவுவதற்கு பதிலோக

ரூ.4

லட்சம் பவுண்டு பபற்றுக் பகோண்

டு ஒரு ைோதத்தில் திரும்பவும் ஆ ங்கிஷலயரிடஷை பசன்மனமய ஒ

ப்பமடத்தோர், ைோஷக. இதனோல்,பின் னோளில் பிரோன்சுக்கு அவர்

திரும்ப அமழக்கப்பட்டு ரோஜ து

ஷரோக தண்டமன விதிக்கப்பட்டது.

.மவ.ரவந்திரன் ீ

காதல் நிைமெ கண்ணோமூச்சியோடும் சூரியன் தயவில்

கோணபவோண்ணோ நிலவு நட்சத்திரங்கள் நீலப்படுதோவில் நிம ந்திருந்தன என்பது

என்வமரயிலும் பபோய்ஷய கோதல் ைீ துரப்பப ின்

புறுபுறுக்கும் பமழய கட்டில் எப்ஷபோதோவது இடம்பபறும் உற்சவம் இருளில் எழுந்து

இருளில் வந்து விழுவது எங்களிருவரின் அன் ோடம் நல்லஷவமள பள்ளியில்

அரிவரி இல்லோைல் ஷபோனது

ஆனந்த பிரசோத்

பதின்மூன்று....!

பகமடமய மவத்தவர்

சகுனங்கள் என்று

முதிர்ந்தவர் அரசியல்

சலனங்கள் பகோள்ளும்

சோத்திரத்தில் ஊ ிப்ஷபோய் பகுத்துப் போர்த்து பலன் போர்க்கப்

புகுந்தவர்கள் நோம்..! என் ோலும்.. இன்னும்

ஷபோடோத கணக்கு ஒன்று இருக்கி து! அதுதோன் இது..!

ஷயயோர்!

தோன் மூமளயோனவர் என்று அவஷர

இரசீவு கோந்திக்கு

எடுத்து உமரத்தவர்...

அவர் கோலத்திஷலதோன்.. பிடரியிஷல

அடிபகோடுக்கும் அளவிற்குப்

ஷபசப்பட்டது இந்தப்

இலக்க சோத்திரம்

பதின்மூன்று..!

இப்பபோழுதும்தோன் ..

இந்தப் பதின்மூன் ின்

கலக்கியிருந்தது ஒரு கோலம்..!

இந்த இலக்க சோத்திரத்தில் குலத்திற்கு அழிவு என்று

ஷகோடிட்டு ஒரு இலக்கத்மத..

கு ித்து மவத்துக் பகோண்டிருக்கி து குவலயம்!

குவலயங்கள் பசோல்லிய அந்த இலக்கத்மதப் பற் ி

எண்ணோைல் இருக்க முடியவில்மல..!

கண்ணோரக் கண்டமத கருதிப் போர்க்கிஷ ன்..!

அதுதோன் பதின்மூன்று.. பதின்மூன் ோம் இலக்கத்தில்

பலோபலன்கமள பகுத்த ியும்

எண்ஷசோதிடர்கள்.. பதின்மூன் ின் அனுபவப் ப(h)டங்கமள அல்லது பதிைோனங்கமள

இன்னும் ஷபோடவில்மல..! பதின்மூன்ஷ

வரோைல்

பதின்மூன்றுக்கு

அப்போலும் பசல்ல

பரிந்துமரக்கப்பட்டஷபோது தோன்..

இலங்மக அரசியல்

இடியப்பச் சிக்கலோகியது.. முடிந்த அளவிற்கு

மூச்சுத் திண ல்!

இந்தப் பதின்மூன் ில் (N)கோதலோல் இன்னும் நடக்கி து

பதினோன்கோய் ைோ ியது..

அந்தக்

கனடிய நோட்டிலும் பதின்மூன்று கணிசைோன அளவு

இப்படியோகி..

எைனின் ஒரு இலக்கத்தில்

கமரச்சலோனது..!

பதின்மூன்ம

அதுவும்..

பதின்மூன் ோம் திகதியும் பவள்ளிக்கிழமையும்

பகமடக்கோய் உருட்டினோல்

சகட்டு ஷைனிக்குச் சோவு கிமடக்கும் என்று

சம்பவங்கள் உரித்துக் கோட்டுகின் ன..!

பலோபலன்கள்

மவத்துப்

போர்க்கப்படுகின் ன. வரும் என்பவரும்

வரோது என்பவரும் கயி ிழுக்கக் கயி ிழுக்கக்

கோலம்தோன் ப க்கி து..

விண்பவளியில் ஏழுஷபர் பகோலம்பியோ என்

அதிரடியோய் ைம ந்து

பன்னிரண்டுக்குப் பின்

இனப்பிரச்சிமன!

பயணைோகியஷபோது..!

படிைோடித் பதோடரில்

விண்கலம்..

ஆகோயம் பசன் தும்.. துப்பலோய் பவடித்துத்

தூள்தூளோய் ஆனதும்..

அப்படி ஒரு பவள்ளியும்.. அந்தப் பதின்மூன் ோம் ஷததியும்தோன்..! அதன்பி கு..

பதோடர்ைோடிக் கட்டிடங்களில் தூர எ ியப்பட்டது..

பதின்மூன்று இலக்கம்!

பதின்மூன் ோம் இலக்கப்

அதனோல்தோன்.. பதின்மூன்று பதின்மூன்று என

போரதிரக் கத்தியும்..

அதிர்வு எதுவுைில்மல! அரங்கோடல் நடக்கி து! இந்தப் பதின்மூன்று ஒரு பனிப்ஷபோரோ? அல்லது பலிப்ஷபோரோ?

போர்த்திருப்ஷபோம்! கோத்திருப்ஷபோம்!

-ைஹத்துவி

உயிர்ப் பதுமைகள் { குழந்மதகள் சோர்ந்தக் கட்டுமர } குழந்மதகள் நம் உயிர்த்துளியில் உதித்த உன்னதப் பி ப்புகள். பஞ்சபூதங்களின் உயிர்ப் பதுமைகள். ஷபசும் சித்திரங்கள். பபற் வரகளின் வோரிசோகத் திகழும் வருங்கோலச் சந்ததிகள். குழந்மதகமளக் பகோஞ்சோதவர்கள், ைழமலச் பசோல் ஷகளோதவர்கள். ஷசட்மடகமள ரசிக்கோதவர்கள் எவஷரனுமுண்ஷடோ? அய்யன் வள்ளுவன் எத்தமன அழகோக ைழமலகளின் இனிய பசோற்கமளத் தன் குறுகிய வரிகளில் இயம்புகி ோர் போருங்கள். குழல் இனிது யோழ்இனிது என்பதம் ைக்கள் ைழமலச் பசோல் ஷகளோதவர்

{கு ள் 66 }

பபற் க் குழந்மதகளின் ைழமலச் பசோற்கள் தரும் ஷபரின்பம் நுகரோதவர்கள் தோன புல்லோங்குழமலயும், நல்லிமச யோமழயும் இனிது என்று புகழ்வர் ” என்று உமர எழுதி விளக்குகி ோர் கவிஞர். சிற்பி. இந்தப் பிஞ்சு அரும்புகமள நோம் எப்படி அணுகுகிஷ ோம்? எப்படி ஷபசுகிஷ ோம்? எப்படி. நடத்துகிஷ ோம். என்பமத என்ஷ னும் சிந்தித்துப் போர்த்திருக்கிஷ ோைோ? குழந்மதகள் பி ந்ததிலிருந்ஷத நல்லவர்கள் தோன் பபற்ஷ ோர்களோகிய நோம் தோன் அவர்கமள தவ ோன மும யில் வழி நடத்துகிஷ ோம் என்று குற் ம்

சுைத்துகின் ன குழந்மதகள் உளவியல் ைருத்தவ நூல்கள். அமவகள் ைட்டுைல்ல, சங்க இலக்கியம் முதல் இக்கோல இலக்கியம் வமர அப்படித்தோன் பசோல்கின் ன. கவிஞர்களும் குழந்மதகமளப் பற் ி ைிக அற்புதைோனப் போடல் வரிகளின் மூலம் இமதஷய பதளிவுப் படுத்துகி ோர்கள். * குழந்மதகமளப் பற் ி அரசுத்தும ச் சோர்ந்த சமூக நல மையங்கள், வோபனோலி, பதோமலக்கோட்சி நிறுவனங்கள், தனியோர் பத்திரிமககள், சின்னத்திமர ஊடகங்கள், சமூக ஷசமவத் தன்னோர்வக் குழுக்கள் என பல்ஷவறு அமைப்புக்கள் நோள்ஷதோறும் விரிவோகப் பிரசோரம் பசய்கின் ன. * குழந்மதகள், தோத்தோ, போட்டியிடம் அச்சைின் ி ைனம்விட்டு சிரித்துப் ஷபசி .,விமளயோடி, உண்டு ைகிழ்கி ோர்கள்.. பபற்ஷ ோர்களிடம் கிமடக்கோத போசமும், அரவமணப்பும் அவர்களிடம் முழுமையோகக் கிமடக்கின் ன அவர்கள் பசோல்வமதக் ஷகட்டு, தமலயோட்டி, சம்ைதித்து நடக்க விரும்பகின் னர். குழந்மதகள் தோத்தோ போட்டிகளிடம் வளர்வமதயும், அடிக்கடி அவர்கமளப் போர்த்து ைனம் பூரித்து ைகிழ்வமதயும் பபரிதும் விரும்புகின் னர். அப்படிப் போர்க்க இயலோவிட்டோல் உடல் நலம் குன் ி ஷநோய் வோய்ப்படுகின் னர் என்று தோத்தோ போட்டி- ஷபரன் ஷபத்திகளிமடஷய நடத்தப்பட்ட ைனஇயல் ஆய்வுக் கட்டுமரபயோன்று பதளிவோகஷவ எடுத்துமரக்கி து. *

குழந்மதகமளத் தோத்தோ போட்டிகளிடம் ஷசர்ந்து விமளயோட மவக்கின்

ைகன்/ ைகள்/ ைருைகன்/ ைருைகள்களும்

இருக்கி ோர்கள்.

.

அவர்களிடம் ஷசரவிடோைல் பிரித்து மவக்கின் வர்களும் இருக்கத்தோன் பசய்கி ோர்கள். அஷத ஷநரத்தில் ஷவமலக்குப் ஷபோகும் தம்பதியர்கள் தனிக்குடித்தனைிருந்து, ,இருவட்டோரின் ீ ஆதரவின் ி, வைபோய் ீ குழந்மதமயக் கோப்பகத்தில் விட்டுப் பரோைரிக்கும் ஷபோக்கும் அதிகரித்து வருகி து. இச்பசய்மககளினோல் குழந்மதகளின் ைனநிமல எந்த அளவிற்கு போதிக்கும் என்பமத உணர்ந்தவர்களோக இருக்கி ோர்களோ? என் ோல், ,இல்மலபயன்ஷ

பசோல்லலோம்.,

* குடும்பத்தில் வயதோன முதியவர்கள், தங்கள் ஷபரக் குழந்மதகளின் ைீ தோன அன்புக் கோரணைோக, அவர்கமள எப்படிபயல்லோம் வளர்க்கப் பட ஷவண்டும் என்று விரும்புகி ோர்கள் என்பமத அவர்களின் பைன்மையோன அணுமும யில் அ ிந்துக் பகோள்ளலோம். இருப்பினும், இவற்ம பயல்லோம் ைகஷன, ைகஷளோ

ைருைகஷனோ, ைருைகஷளோ

ஏற்றுக்பகோள்கி ோர்களோ? அதமனச் பசயல்படுத்த முமனகி ோர்களோ? என்று சிந்தித்துப் போர்க்க ஷவண்டும். அவர்கள் என்ன பசோல்வது?

நோபைன்ன ஷகட்பது? என்

ைஷனோபோவத்தில ” எங்களுக்குக்

குழந்மத வளர்க்கத் பதரியோதோ? பசோல்ல வந்துவிட்டோர்கள்?” என்று பவளிப்பமடயோகஷவ ஷபசி முதியவர்களின் ைனமத புண்பட மவக்கஷவ பசய்கி ோர்கள். இதனோல், குடும்பத்திற்குள் ஷதமவயற்

பிரச்சிமனகள் ஏற்படுகின் ன.

இவற்ம பயல்லோம் தவிர்க்கப்பட ஷவண்டும். * இன்று வளரும் குழந்மதகளின் ைனப்ஷபோக்மகப் பரிந்துக் பகோண்டு, அவர்களுக்ஷகற்ப, தங்கமளத் தகவமைத்துக் பகோண்டுக் குழந்மதகமளக் கு ித்து இலக்கியம், சமூகம், ைருத்துவம், உளவியல் ஆன்ைீ கம் என்னபவல்லோம் கருத்துமரக்கின் ன என்பமத அ ிய முற்பட ஷவண்டும். அஷத ஷநரத்தில் வயதில் மூத்தவர்களின் அ ிவுமரகளும் அனுபவங்களும் பல ஷநரத்தில் பயன்படும் என்பமத உணர ஷவண்டும். இன்ம ய கணினி கல்வி மும

குழந்மதமகமள

எப்படி வசியப்படுத்தி மவத்திருக்கி து என்பமதயும் பபற்ப ோர்கள் இமணய தளத்திஷல வருகின்

கட்டுமரகள் வோயிலோக

அ ிவதும் அவசியைோகும். * குழந்மதகள் நம்முமடயவர்கள் நம்முமடய உயிர்

பசல்வங்கள், ,நம்முமடய சந்ததிகள் அவர்கமள எப்படி வளர்க்கப்பட ஷவண்டும் என்

முழு பபோறுப்புக்

குடும்பத்தோமரச் சோர்ந்தஷதயோகும். அய்யன் வள்ளுவரும் என்ன பசோல்கி ோர். “ தம்பபோருள் என்பதன் ைக்கள் அவர்பபோருள் தம்தம் விமனயோன் வரும் ”- { கு ள்-63 } பபற்ஷ ோர்க்குச் பசல்வம் பிள்மளகஷள. அப்பிள்மளகளுக்கு உரிய பசல்வம் அவர்களின் நற்பசயல்களோல் தோன் உருவோகும் என்று எவ்வளவு அழகோகச் பசோல்லியுள்ளோர் என்பமதப் புரிந்துக் பகோள்ஷவோைோக…! அது ைட்டுைல்ல, குழந்மதகளின் பிஞ்சு ைனங்களில் பபற்ஷ ோர் புகட்டும் நற்சிந்தமனகள் ஆலம் விழுதோய் ஷவர்விட்டுத் தமழக்கும். ஆழைோய் ைனதில் பதிவோகும். குழந்மதகமள ஷநசித்து வளர்ப்ஷபோம். வோழ்க குழந்மதகள்.

ந.க. தும வன்

*

உருொக்கும்

ஊடகம்.

கருொகும் கருத்தின் ெிரிவு

எருொகப் பைரது ேனதில் உருொக – உைகில் ெிரிய

அருலேயாக உதவும் ஊடகம்.

அரசியல்ொதியும் ஆன்ேிகொதியும் ஆளும் ஊடகம், கருொக ஏந்துெது புகழ்ச்சியும் இகழ்ச்சியும்.

ஆயகலைகளிதன் ஊன்றுமகால்கள். – ஊடகத்தால் அல்ைலுற்று அலைக்கழிபென் சாோன்யமன. வபருகும் நாகரீக அடிப்பலடயால்

உருொகும் அறிெியல் ேகத்தானது.

குறி தெறி அநாகரீகோகும் ஊடகம் – தீ

வபாறியாகிறது மகடுலட பாெலனயால். பற்றியென் லகப் பகலடக் காயாகிறது, பற்லற இழக்கிறது சமூகத்தில், பரிோணம் இழந்து தன்

பரிபூரணமும் இழக்கும் நிலையாகிறது.

ஷவதோ. இலங்கோதிலகம். ஓகுஸ்

படன்ைோர்க்.

உயிர் தர வருவோனோ ....... முகவரி அ ியோ புன்னமகப் பூவின் சந்திப்பில் துளிர்ந்தது கோதல் ...... முகவரிகமள பதோமலத்த முகிலனங்கமள ஷபோல் முகவரிதமன ஷதடியமலந்து தன்மன அ ிமுப்படுத்தி, கோதல் என் ோல் என்னபவன்று அ ியோதவளுக்கு கோதல் போடம் கற்பித்துக் பகோடுத்தவன்..... பூமஜக்கு உகந்த ைலரோக ைலர்ந்து வோழ்வில் வசந்தம் வசியது..... ீ இந்தக் கோதல் கோதஷல ஷவண்டோபைன்று நிமனத்தவளுக்கு கோதல் இதுபவன உணர்த்திவிட்டு இன்று கோனல் நீரோய் ஷபோன கோதல் கமத இது ..... இம வன் இன்பத்மத ைட்டும் பகோடுப்பதில்மலஷய துன்பத்மதயும் வஞ்சமன அற்று பகோடுப்போன்.. ைலர்ந்த கோதல் ைணம் வசி ீ ைணவம

பசன் து,,,,

இல்ல ம் நல்ல ைோக விளங்கும் ஷபோது, சோமலயில் எதிர்போரோைல் நடந்த விபத்தில் கோலன் அவமன அமழத்துக் பகோண்டோன்..

வோடிய ைலமரப் ஷபோல் வோடியவளுக்கு வோஞ்மசஷயோடு ஆறுதல் கூ ியவர்களும் இச்மசஷயோடு பநருங்கியவர்களும் பலர்... துன்பத்தில் ைட்டும் பதரிந்து பகோள்ளலோம் எது உண்மை உ வு என்பதமன ..... நம்பிக்மகமய ைட்டும் துமணயோக பகோண்டு சமுதோயத்ஷதோடு ஷபோரோடும் துணிஷவோடு நகர்கி து அவள் வோழ்க்மகப் பயணம் ..... கோதமல அ ிமுகப்படுத்தி கோலனிடம் பசன் வமன எண்ணிஷய கோலங்கள் கடக்கி து...... அவமன ஸ்பரிசித்து உயிர்பதழ கோத்திருக்கின் ன ஐம்புலன்களும் உயிர் தர வருவோனோ ைீ ண்டும்... ைீ ண்டும் ஒரு வோழ்க்மகமய பு ம் தள்ளி அவன் தந்த கோதல் நிமனமவ ைனம் எனும் ைோளிமகக்குள் சிம மவத்து கோத்திருக்கி ோள் ைோது கோதஷலோடு வரைோட்டோன் என அ ிந்தும்

ப்ரியமுடன் போரதி

அன் றுத்தல்.. "கண்ணைக் கட்டிக் காட்டில் விட்டாற்ப ால" என்று ச ால்லுவார்கபே, அப் டி இருந்தது ச ல்விக்கு சவளிநாட்டு மண்ணை மிதித்தப ாது. ச ல்வியின் அண்ைா பிரான்சுக்கு காண மூட்ணடயாகக் கட்டிக் சகாடுத்து அவணே இங்பக வரவணைத்திருந்தார். அவளுக்கு இங்பக வருவதில் சகாஞ் ம் கூட ஆர்வமில்ணல ஆரம் த்தில். ஆனால் இடப் ச யர்வுகள் லிக்க ணவத்திருந்தன. உள்ளூரிபலபய இடம்ச யர்ந்து, ட்டிக்குள் அணட ட்ட ஆடுகள் ப ால சுற்றிச் சுற்றி வருவது சவறுப்ண த் தந்து "எப்ப ாது ஊருக்குப் ப ாபவாம்?" என்ற பகள்வி மண்ணடணயக் குணடய அந்தக் பகள்வி நாோகி, வாரங்கோகி, மாதங்கோய் நீே அதன் ாத்தியமற்ற தன்ணம புரிந்து ப ாக, அண்ைாவின் அணைப்ண ஏற் பத பமசலன்று எண்ணி சவளிநாட்டு மண்ணை மிதிக்க ம்மதத்ணதத் சதரிவித்தாள். அபநகருக்கு நடப் துப ால, அதிக நாள் கடத்தாமல் ைத்ணத வாங்கினவன் எல்ணலயில் அவணே இறக்கி விட்டுப் றந்து விட்டான். அண்ைா காத்திருந்தார். இறங்கி நின்ற இடத்தில் நின்று சகாண்டு . சுற்றிலும் ார்த்தாள். ஒபர கட்டிட மயமாயிருந்தது; அதுவும் பூச்சுப் பூ ப் டாத நூற்றாண்டுகள் கடந்தணவயாய், கல்லணறகணே ஞா கப் டுத்தும் விதத்தில் எழுந்து நின்ற ப ாகம் கவ்விய கட்டிடங்கணேப் ார்த்த ப ாது இதுதானா பிரான்ஸ் என்ற பகள்வி மனதுக்குள் எழுந்தது. அண்ைா "என்ன?" என்றார். "ஒண்டுமில்ணல, பிரான்ஸ் எண்டால் நாகரீகத்தின் உச் ம் எண்டு நிணனச் னான், ஆனால் ாத்தால் அப்பிடித் சதரிபயல்ணல" அண்ைா சிரித்துக் சகாண்டு " அதுக்கு நீ ரிசுக்குப் ப ாக பவணும், அங்க தாபன ப ாகப் ப ாறம், வா!" என்று ச ால்லிக் சகாண்பட மகிழுந்துக்குள் ஏறினார். ரிசுக்கு வந்து ார்த்ததும் புரிந்தது ச ல்விக்கு தனக்கும் வந்தணடந்த நாட்டுக்கும் இணடயில் உள்ே தூரம். அண்ைா சமத்பரா (நிலக்கீழ் சதாடருந்து) ாவிப் து எப் டி என்று ணகயில் வணர டத்ணத ணவத்துக் சகாண்டு விேங்கப் டுத்தினார். முக்கால்வாசி பநரத்ணத பவணலக்குள் ச லவிடும் அவரால் அவபோடு எல்லாவற்றுக்கும் வர முடியாதில்ணலயா? அத்பதாடு அவளும் தான் தனிபய யாருணடய தயணவயும் எதிர் ாராமல் வாழுவணதபய விரும்பினாள். எனபவ நிணலணமணய விேங்கிக் சகாண்டு, எல்லாவிதத்திலும் முன்பனற முயற்சிகணே பமற்சகாள்ேத் சதாடங்கினாள். சமாழி நாக்கில் புரே அடம்

பிடித்தது. ச ல்விபயா அணத விடுவதாயில்ணல என்று அதற்கும் பமல் அடம் பிடித்துப் ப ாராடிக் சகாண்டிருந்தாள். வி ாவுக்கு நீண்ட நாட்கள் எடுக்குமாப்ப ாலத் சதரிந்தது. பவணலயும் ச ய்ய முடியாதிருந்தது. ஆரம் இலக்கைத்ணத எழுதி எழுதிப் ாடமாக்கிக் சகாண்டிருக்கும் ப ாபத பவணலயும் ச ய்யத் சதாடங்கினால் விணரவில் சமாழிணயப் ப முடியும் என்று நம்பியதால் பவணல ஒன்று பதடத் சதாடங்கினாள். ஆனால் அது அவ்வேவு இலகுவாயிருக்கவில்ணல. அவளுணடய நண்பி ஒருத்தி நீண்ட காலமாக பிரான்சிபல வாழ்ந்து சகாண்டிருந்தாள். அவளுணடய உதவியுடன் பவணல பதடிக்சகாண்டிருந்தப ாது, தற்ச யலாக இரண்டு குைந்ணதகணேக் கவனிப் தற்கான பவணல ஒன்றுக்கான விேம் ரம் கண்களில் ட்டது. உடபனபய சதாணலப சியில் ப சி பநரடியாக ந்திக்க ஏற் ாடு ச ய்தார்கள். ரிசின் முக்கிய பிர லமான குதி ஒன்றில் அவர்கேது வீடு அணமந்திருந்தது. அணைப்பு மணிணய அழுத்தியதும் ஒரு நடுத்தர வயதுப் ச ண்ணின் முகம் ாதி திறந்த கதவினூபட சதரிந்தது. ச ல்விணய யார் என்று உறுதிப் டுத்திக் சகாண்டு கதணவ முழுணமயாகத் திறந்தாள் அப்ச ண். ணகக் குைந்ணத ஒன்ணற சநஞ்ப ாடு இறுகப் ற்றியிருந்தாள் அப்ச ண். உள்பே அமர ணவத்து விேக்கமாகப் ப சினாள். அவள் ப த் சதாடங்கபவ ச ல்வி தன்னுணடய வி ாச் சிக்கணல ச ான்னாள். பின்னால் அதனால் சிக்கல் வருவணதவிட முன்னபர ச ால்லி விடுவது நல்லதாகத் பதான்றியது அவளுக்கு. ஆனால் அந்தப் ச ண்பைா அது ற்றி அலட்டிக் சகாள்ேவில்ணல. ஏசனன்றால் அவளும் இந்த பவணலணய ட்டப் டி திவு ச ய்ய விரும் வில்ணல. எனபவ அவளுக்கும் இது வ தியாக இருந்தது. இரண்டு குைந்ணதகள் அவர்களுக்கு. ஆறு வயதுப் ச ண் குைந்ணத ஒன்றும், அவளின் சநஞ்ப ாடு ஒட்டியிருக்கும் நான்கு மாதக் குைந்ணத ஒன்றும். அவளுணடய கைவன் வங்கி ஒன்றிபல முகாணமயாேராக இருந்தான். ச ல்வியின் பவணல குைந்ணதகணேக் கவனிப் தும் அவர்களுணடய ாப் ாட்ணட தயார்ப் டுத்துவதும். ம் ேத்ணதயும் அப்ச ண்பை முடிசவடுத்துச் ச ான்னாள். அப்ப ாணதக்கு அணத ஒப்புக் சகாள்ளுவபத ரியாகப் ட்டது ச ல்விக்கு. ப சிக் சகாண்பட இருக்க ச ல்வி சுற்றிலும் பநாட்டமிட்டாள். மிகத் தாராே வ திகள் சகாண்டதாக அணமந்திருந்தது அவ்வீடு. பவணலணய அந்த வாரத் சதாடக்கத்திபலபய சதாடங்குவதாக முடிசவடுத்து விட்டுத் திரும்புணகயில் ச ல்விக்கு மனம் சகாஞ் ம் பல ாக இருந்தது. அண்ைாவுக்கு அவள் வி ா இல்லாத நிணலயில் பவணல ச ய்வது ரியாகத் சதரியவில்ணல. ஆனாலும் அவளுணடய விருப் த்துக்குத் தணட ப ாடவில்ணல. " கவனம்" என்றார்.

"அந்த சவள்ணேக்காரப் ச ம்பிணேபய என்னிட்ட வி ா இருந்தாலும் தான் திவு ச ய்ய மாட்டாவாம், பிறகு நான் ஏன் அலட்டிக் சகாள்ே பவணும்? வி ா கிணடக்குமட்டும் இணதச் ச ய்வம் கிணடச் ாப் பிறகு பவற ஏதாவது பவணல பதட பவணும்" என்றாள் ச ல்வி. அண்ைா ணகத் சதாணலப சி ஒன்று வாங்கிக் சகாடுத்து "என்ன சிக்கசலண்டாலும் எனக்கு எடு" என்றார். பவணல ஒன்றும் அவளுக்குக் கடினமாக இருக்கவில்ணல. ாப் ாடு ச ய்வது ச ரிய பவணலயாக இருக்கவில்ணல. மரக்கறிகணே ஒன்றாக சவட்டிப் ப ாட்டு அணரத்து விட்டால் குைந்ணதகளுக்கான ாப் ாடு ரி. குைந்ணதகள் இரண்டும் அவளுடன் விணரவில் ஒட்டிக் சகாண்டனர். ச ண் குைந்ணத ஆரம் த்தில் சகாஞ் ம் இவளுணடய கலப்பு சமாழி புரியாமல் மருே மருே விழித்தது. பிறகு ைகிப் ப ானது. தனியார் ஆரம் ப் ாட ாணலயில் டித்துக் சகாண்டிருந்த அந்தக் குைந்ணதக்கு ஆங்கிலத்தில் ப ஆண . எனபவ இவள் அந்தக் குைந்ணதக்கு பிசரஞ்சில் ச ால்லுவது விேங்க முடியாமல் ப ாகும்ப ாது ஆங்கிலத்திபல ச ால்ல முயற்சிப் ாள். அவளும் இஸ், புஷ் என்று இல்லாத ஆங்கில வார்த்ணதகணே எல்லாம் ப ர்த்துச் ச ால்ல முயற்சிப் ாள். இதுபவ இவர்கள் இருவருக்கும் ஒருவித ஈடு ாட்ணட ஏற் டுத்தியது.ணகக்குைந்ணத சகாழுக் சமாழுக்சகன்று ணககளுக்குள் அடங்காமல் இருந்தான். ார்க்க ஆண யாக இருந்தது இவளுக்கு. அந்த ஆண யிபலபய முடிந்தவணர அவணனத் தூக்கிக் ணககளிபலபய ணவத்திருந்தாள் ச ல்வி. ஒரு நாள் இவள் வீடு திரும் ஆயத்தம் ச ய்யும்ப ாது, "நாணேக்கு நாங்கள் மருத்துவரிடம் ப ாக பவண்டும்" என்றாள் அந்தப் ச ண். இவளுக்கு ச ரிதாக ஒன்றும் விேங்கவில்ணல. "ஏன்?" என்றாள். "நீங்கள் உங்கட நாடுகளில இருந்து இங்பக உணைக்க என்று வருகிறீர்கள், அபதாடு ல பநாய்கணேயும் காவி வருவீர்கள். அணதசயல்லாம் நாங்கள் வாங்க முடியாது" என்றாள் குரூரமாக. ச ல்விக்கு சுர்சரன்று பகா ம் தணலக்கு ஏறியது. என்ன மாதிரியான சகாழுப்ப றிய திமிர்த்தனம் என்று மனதுக்குள் திட்டினாள். பிறகு தனக்குள்பே "கன நாோச்சு மருத்துவணரப் ப ாய்ப் ார்த்து, எனபவ இவளுணடய ச லவில் இணத இப்ப ாணதக்கு முடிப்ப ாம் என்று நிணனத்துக் சகாண்டாள். அபத மயம் வி ா கிணடக்கும்ப ாது, இவளுக்கு இன்சனாரு ஆள் பதடும் அவகா ம் கூடக் சகாடுக்காமல் இவணேக் ணக விட்டு விட்டுப் ப ாவது என்றும் முடிசவடுத்துக் சகாண்டாள். தவிக்கட்டும் இவளுணடய இந்த அகங்காரத்துக்குக் கிடந்து தவிக்கட்டும். அண்ைாவிடம் ச ல்வி எதுவும் ச ால்லவில்ணல. இணதச் ச ான்னால்

அண்ைா எப் டிக் சகாதித்சதழும்புவார் என்று சதரியும். பவணலணய விட்டு விட்டு வா! என்று ச ால்லுவார். அது அவளுக்கு அவ்வேவு உசிதமாகப் டவில்ணல. அடுத்த நாள் மருத்துவரிடம் அவள் ச ல்விணயக் கூட்டிக் சகாண்டு ச ன்றாள். அவளுணடய குடும் ணவத்தியர் என்று புரிந்து சகாண்டாள் ச ல்வி. ஏற்கனபவ ச ல்விணயப் ற்றிச் ச ால்லியிருக்கிறாள். நாடு ற்றிக் பகட்டாள் குடும் ணவத்தியர். பின்னர் பநாசயதிர்ப்பு ஊசிகள் ப ாட்டதற்கான அட்ணடணயக் பகட்டார். ஊணர விட்டு நாட்ணட விட்டுக் கிேம்பி அணலயும்ப ாது யார் இணத எல்லாம் கவனித்தார்கள் என்று இவர்களுக்குச் ச ான்னால், இவர்கோல் புரிந்து சகாள்ேத்தான் முடியுமா?. இவள் "இல்ணல" என்று ச ால்ல, விபநாதமாகப் ார்த்தார்கள் கூட்டி வந்தவளும் ணவத்தியரும். இரத்தம் எடுத்தார்கள் ரிப ாதித்து ஏதாவது பநாயால் தாங்கள் தாக்கப் டுபவாமா என்று ார்க்க. இவளுக்கு உள்ளூரக் சகாதித்தது. ச ாந்த ஊரும் ச ாந்த வீடும் ச ாந்த நாடும் விந்ணதயாகப் பிரித்து சவதும் ணவக்கும் நிணலணய எண்ணி தனக்குள்பே சநாந்து சகாண்டாள். இரண்டு நாட்களில் ரிப ாதணன முடிவு வரும் என்று ச ால்லி அனுப்பினாள் மருத்துவர். நான்கு நாட்கள் கழித்து, "ச ல்வி! உன்னுணடய ரிப ாதணன முடிவு வந்து விட்டது. ஒரு சிக்கலும் இல்ணல, ாதாரைமாகத்தான் இருக்கிறது என்றாள். ச ல்வி அவேது முகத்ணதப் ார்க்காமபலபய "ம்ம்ம்.." என்றாள். பிறகு ஏபதா நிணனத்தவோய் " எனக்கு ஒரு பிரதி தர முடியுமா?" என்று பகட்டாள். அவள்தான் குறுக்கால் பயாசிப் வோச்ப ! உடபனபய "இல்ணல இது நான் எடுப்பிச் து தர முடியாது" என்றாள். ச ல்வி சிரித்து விட்டுப் " ரவாயில்ணல" என்றாள். இந்தப் ப ச்ண அத்பதாடு முடித்துவிட விரும்பினாள் அவள். மற்றவளும் அணதபய நிணனத்திருக்க பவண்டும். அதற்குப் பிறகு அந்தப் ப ச்சு முடிந்து ப ானது; ஆனால் ச ல்விக்குள்பே தைல் தணியாதிருந்தது. நாள் ார்த்துக் காத்திருந்தாள். ச ல்வியின் பவணல பநரம் காணல ஏழு மணியிலிருந்து மாணல ஆறு மணி வணர. அந்த வீட்டுக்காரப் ச ண் வீட்டிலிருந்த டிபய பவணல ச ய்தாள். ஆனால் அவள் வீட்டில் இருப் து குணறவு. அவளுணடய கைவணனக் காண் து அணதவிடக் குணறவு. அப் டி அவள் பவணல முடிப் தற்குள் அவன் வீடு திரும்புவதாயின் அதன் கருத்து அன்று அவர்கள் சவளிபய ப ாகிறார்கள் என் து. இது வாரத்தில் மூன்று நாட்கோவது நடக்கும். அப் டி அவர்கள் சவளிபய ப ாய்விட்டு வீடு திரும்பும்ப ாது பின்னிரவு ஆகி விடும். அந்த பநரம் இவள் ரக்சி பிடித்து வீடு திரும் பவண்டும், அதற்கான ைத்ணத அவர்கள் சகாடுப் ார்கள்.

அவர்களின் மூத்த ச ண் குைந்ணத அவளுக்குக் கணத ச ால்லத் சதாடங்கியது நிணலணம புரியாது. இவள் அவளுக்குப் க்கத்தில் இருந்து ஆர்வமாக அவளுணடய கணதணயக் பகட்க முயற்சித்துக் சகாண்டிருந்தாள். உள்பே குைந்ணதயின் அழுணக சமது சமதுவாக அடங்கிக் சகாண்டிருந்தது. அவன் தூங்கிக் சகாண்டிருப் து புரிந்தது. ாவம் குைந்ணத என்று மனதுக்குள் கவணலயாக இருந்தது ச ல்விக்கு. அன்று பவணல முடிந்து வீட்டுக்குப் ப ாகும் வழியில் லவிதமான சிந்தணனகளும் முட்டி பமாதின. சகதியில இந்த வி ா கிணடத்தால் நல்லது ப ாலத் பதான்றியது இந்தச் சிக்கலில் இருந்து விடு ட. அந்தப் ச ண்ணின் பமல் ஆத்திரம் இருந்தாலும் இந்தக் கால இணட சவளிக்குள் அந்தக் குைந்ணதகளின் இப் டி இருந்தும் இல்லாத ச ற்பறாரிடம் குைந்ணதகள் எணதத்தான் எதிர் ார்ப் து? இலகுவாகபவ ச ல்வி ஒரு தாயாகபவ மாறி விட்டிருந்தாள் நான்கு மாதத்துக்குள். ச ண் குைந்ணத இவளுக்கு தனது ாட ாணலக் கணதகள் அணனத்ணதயும் ச ால்லித் தீர்க்கும். சின்னவன் தத்துக்க பித்துக்க என்று தத்தத் சதாடங்கியிருந்தான். அத்பதாடு இவணேக் காைாத மயத்தில் பதடவும் சதாடங்கியிருந்தான். கண்டவுடன் இவேது ாவாணடயப் பிடித்துக் சகாண்டு எழுந்திருக்க முயற்சிப் ான். இவள் பவணல முடிந்து வீடு திரும்பும்ப ாது கத்தி அைத் சதாடங்குவான். அந்தத் தாய் மாதானப் டுத்த முயற்சிப் தும் அவன் கூக்குரலும் இவள் டிகளில் இறங்கி வரும்ப ாது இவணேச் ங்கடப் டுத்தும். அந்த சவள்ணேக்காரப் ச ண்ணை நிணனக்கும்ப ாசதல்லாம் ச ல்விக்கு ஒரு க்கம் சிரிப் ாகவும் மறு க்கம் ரிதா மாகவும் இருக்கும். தனக்குத் தாபன முரைான ச ண்ைாயிருந்தாள் அப்ச ண். ச ல்வி குைந்ணதகணேப் ார்த்துக் சகாண்ட விதம் மிகவும் பிடித்திருந்தது அவளுக்கு. அவளுணடய கைவனுக்கும் பிடித்திருக்கிறது என்று அவபே ச ல்வியிடம் ச ால்லியிருக்கிறாள். அபத மயம் குைந்ணதகள் தன்ணன விட்டு விட்டு ச ல்வியிடம் ஒட்டிக் சகாள்வது அவணேக் கலவரப் டுத்தியிருக்க பவண்டும். ஒரு நாள் ச ல்வி சின்னவனுடன் விணேயாடிக் சகாண்டிருந்த ப ாது, "நீ அதிகம் பிள்ணேகணேத் தூக்கி ணவத்திருக்காபத! முத்தம் சகாடுக்காபத! பிள்ணேகள் இப்ப ாது என்னிடம் வருகிறார்கள் இல்ணல" என்றாள். ச ல்வி திணகத்துப் ப ாய் குைந்ணதணய நிலத்திபல விட்டாள். இறக்கி விட்டதும் அவன் அவேது ாவாணடணயப் பிடித்துக் சகாண்டு அைத் சதாடங்கினான். அந்தப் ச ண் குைந்ணதணயத் தூக்க, அவன் ச ல்விணய எட்டிப் பிடிக்கக் ணககணே நீட்டினான். அவள் ச ல்விக்கு முன்னால் நிற்க விரும் ாதவள் ப ால அந்த இடத்ணத விட்டு விலகி அணறக்குள் ச ன்று விட்டாள்.

குைந்ணதயின் அழுணக சதாடர்ந்து சகாண்டிருந்தது. பமல் ா ம் உருவாகியிருந்தது. ஆனால் அந்தப் ச ண் அணத பயாசிப் வோகத் சதரியவில்ணல. குைந்ணதகணே நன்றாகப் ார்த்துக் சகாள்ே ரியான ஆளும் பதணவ. அபத மயம் குைந்ணதகள் அவர்கணேப் ார்த்துக் சகாள் வரிடம் ஒட்டி விடவும் கூடாது என்றால் எப் டி? எப் டியானாலும் அந்தப் ச ண்ைால் ச ல்விணய விட முடியாது என் து புரிந்தது. சின்னவன் இப்ப ாது பிடித்துக் சகாண்டு நடக்கத் சதாடங்கியிருந்தான். ச ல்வி அவனுக்குப் பின்னாபலபய எப்ப ாதும் திரிந்தாள். அவன் எங்பகயாவது விழுந்து அடி ட்டால் என்னவாகும் என்கின்ற யம் அவளுக்கு. இவள் அவனுக்குப் பின்னால் ஓடும்ப ாது ணககணேத் தட்டிச் சிரிப் ான். அந்தச் சிரிப்ண ப் ார்த்து விட்டு முத்தம் சகாடுக்காவிட்டால் எப் டி? இந்தக் குைந்ணதயின் த்ணத இரசிக்காத மனிதர் தான் உண்டா? காணலயில் இவணேக் கண்டதும் கதவருகில் ஓடி வருவதும், பின்பனரத்தில் இவேது ாவாணடணயப் பிடித்துக் சகாண்டு ப ாக விடாமல் குரசலழுப்புவதுமாய் அவனது ச ாழுது கழிந்து சகாண்டிருந்தது. தாய் இப்ப ாது சகாஞ் ம் அதிகமாகபவ ச ல்வியின் ச ாறுப்பில் அபநக வீட்டு விடயங்கணே விட்டு விட்டு பவணல ச ய்யத் சதாடங்கியிருந்தாள். அதாவது அவள் முழுபநர பவணலக்கு தன்ணன ஆயத்தம் ச ய்து சகாண்டிருந்தாள். ஒரு வ ந்த கால விடுமுணறக் காலப் குதி நாசோன்றில் ச ல்விக்கு "அகதி அந்தஸ்து" வைங்கப் ட்ட உறுதிப் டுத்தல் ணகக்கு வந்து ப ர்ந்தது. அது ஏறக்குணறய மாதக் கணடசியும் கூட. அந்த மாதச் ம் ேத்ணத வாங்கி விட்டு பவணலணய விடுவது என்று தீர்மானித்து பவணலக்குப் ப ாய்க் சகாண்டிருந்தாள். முப் தாம் திகதி அந்தப் ச ண் ம் ேப் ைத்ணதக் ணகயில் சகாடுத்து வைணமப ாலபவ, "நிணறயப் ைத்ணத நாங்கள் இைக்கிபறாம்" என்றாள். இவள் ப ாமல் சிரித்துக் சகாண்பட ைத்ணத வாங்கிக் சகாண்டு வீடு வந்து ப ர்ந்தாள். அடுத்த நாள் காணலயில் பவணலக்குப் ப ாகும் பநரத்துக்கு எழுந்து சதாணலப சியில் அந்த வீட்டு எண்கணே அழுத்தினாள். மறு க்கம் அந்த சவள்ணேக்காரப் ச ண்ணின் கரகரத்த குரல் பகட்டதும் ச ல்வி, "நான் ச ல்வி ப சுகிபறன், நான் இனி பவணலக்கு வர மாட்படன், மன்னிக்கவும்" என்றாள். மறு க்கம் திணகப்பில் ஒரு நிமிடம் திபலதும் இல்ணல. பிறகு, "ஏன் என்ன நடந்தது?" என்றாள். "நான் பவற பவணல பதடி விட்படன்" என்றாள் ச ல்வி. "

முதபல ச ால்லியிருக்க பவணும்" என்றாள் பகா த்பதாடு. "இல்ணல இது திடீசரன்று கிணடத்தது, நீங்கள் ச ய்த எல்லாவற்றுக்கும் நன்றி" என்று ச ால்லி விட்டுத் சதாடர்ண த் துண்டித்து விட்டாள். மன அழுத்தம் முற்றாக விலகி ஒருவித சுதந்திர உைர்வு ரவுமாப்ப ால் இருந்தது. பதடு! நன்றாகத் பதடு! எங்கணேப் ப ால யாருணடய குைந்ணதகணேயும் ச ாந்தக் குைந்ணதகோய் அணைத்துக் சகாள்ளும் யாராவது கிணடத்தால் ல்லணட ப ாட்டுத் பதடு! நாங்கள் ச ல்வம் அற்று வந்தவர்கள் அல்ல, ச ல்வம் இைந்து வந்தவர்கள் என் ணத எண்ணிக் சகாள்! அகதியாய் வந்ததால் ஏறி மிதிக்கிறாயா? என்று தனக்குள்பேபய ப சிக் சகாண்டாள். ச ல்விக்குத் சதரியும் சின்னவன் அழுவான், பதடுவான், ச ரியவள் கணத ச ால்ல இவணேத் பதடுவாள் என்று. அவர்களுக்கு இன்சனாரு நல்ல ச விலித்தாய் கிணடக்க பவண்டும் என்று மனதுக்குள் பவண்டிக் சகாண்டாள். வி.அல்விற்

போரதியின் போதங்கள் ஷதடி........... படிக்கின் கோலத்திஷலஷய போரதிைீ து அளவுகடந்த

பக்தியுண்டு.அவரின்

சரித்திரமும்,அவர்விடுதமலைீ துபகோண்டதோகமும் நோட்டின் ைீ து அவர்மவத்திருந்த பற்றும்

எனக்குப்பிடித்த

விமடயங்கள். இமதவிட அந்தவயதில்கூட அவர்போடல்கள் சுகைோக ைனப்போடைோகிவிடுவதுண்டு. சோதோரண பைோழிவழக்கு இலகுவில் கருத்துக்கமளப்புரிய

மவக்கும்.அப்ஷபோது நோம் படித்த „ஓடிவிமளயோடு போப்போ“ என்

குழந்மதகள் போட்டு இப்ஷபோதும் ைனதில் பதிந்திருப்பமத யோரும் ை க்க முடியோது.ஒன் மர வரிதோன் திருக்கு ள் படிக்கின் கோலத்தில் எம்மைப்படோத

போடுபடுத்தியது.இதற்கோகப்போடசோமலயில் பலமும பவயிலுக்குள்

நிற்கமவத்திருக்கி து.இதுஷவபோடைோக்கோதற்குக்கிமடத்த தண்டமனகள்.அதற்கோகத்திருக்கு ள் பயனற் து என்றுபசோல்லவரவில்மல. கு கியவரிகளில் ைனிதத்ஷதமவமய புரியமவத்தவர் வள்ளுவர்.அதுஅவரின்எழில் சி ப்பபன்றும் பசோல்லலோம். படித்துபவளிஷய ியதும்,போரதிமய இன்னும் அதிகைோகப்பிடித்தது.திமரப்படங்களில் அவரது போடல்கள்

ைிளிர்ந்தன.இதனோல் அவரது போடல்கள் இலகுவோக ைக்கள் ைத்தியில்ஷபோய்ச்ஷசர்ந்தன.“மகபகோடுத்த பதய்வம்“என் திமரப்படத்தில்“சிந்து நதியின் ைிமக நிலவினிஷல“என் போடல், வியட்நோம்வடு“திமரப்படத்தில் ீ

இடம்பபற் „உன்கண்ணில்நீர்வழிந்தோல் என் போடல் அந்தக்கோலங்களில் எல்ஷலோரோலும் விரும்பிப்படிக்கப்பட்டமவ.பின்னோளில் வந்த „கப்பஷலோட்டிய தைிழன்“என் வரலோற்றுத்திமரப்படம் இந்திய சுதந்திரப்ஷபோரோட்டத் தியோகிகளின் வரலோற்ம ச்சித்தரித்திருந்தது.கு ிப்போக பசக்கிழுத்த சிதம்பரனோர் கப்பஷலோட்டியதைிழன் போத்திரத்மத

மையப்படுத்தி ,அன்ம யகோலத்தில் அவஷரோடு வோழ்ந்த போரதியோர்,சுப்பிரைணியசிவோ,வோஞ்சிநோதன்,ைோடோசோைி ஷபோன் வர்களின் விடுதமலப்ஷபோரோட்டவரலோறும் இடம்பபற் ிருந்தது.அமனத்துப் போடல்களும் போரதியோல் எழுதப்பட்டமவ.“என்றுதணியும் இந்த சுதந்திரதோகம்“ „பவள்ளிப்பனி ைமலயின் ைீ துலோவுஷவோம்““கோற்றுபவளியிமடக்கண்ணம்ைோ“இந்தப் போடல்கள் அன்ம யகோலகட்டத்தில் என்இதயத்ஷதோடு கலந்திருந்தன.விடுதமல ஷவட்மக என்உள்ளத்திலும் பகோழுந்து விட்டுஎரிந்தஷநரம்அப்ஷபோபதல்லோம்

இலங்மகத்தைிழரசுக்கட்சியின் ஷதர்தல் கூட்டங்களில் நோனும்; தைிழுணர்ஷவோடு உமரயோற் ியிருந்தகோலம்.போரதியின் விடுதமல ஷவட்மகப்போடல்கள் என்னுணர்வுகளுக்கு

உரம்ஷசர்த்தன.எனக்குக்கிமடத்த இலக்கியநண்பர்களும்

போரதிபக்தர்கள்.போரதிபோடல்கமளப்பற் ிக்கமதப்பதிலும்,போரதியி ன் பபருமை ஷபசு வதிலுைோகப்பலபபோழுதுகமளக்கழித்திருப்ஷபோம்.கவிஞர் முல்மலயூரோன் எனக்கு பநருங்கிய நல்ல நண்பர் அவர்தனது புமனபபயமர „அக்கினிக்குஞ்சு“ என்றும்

ைோற் ியிருந்தோர்.அந்த அளவிற்கு போரதிைீ து அளவுகடந்த அன்பும்,ைரியோமதயும் பகோண்டவர்.போரதியின் „போஞ்சோலி சபதம்“என் புத்தகத்மத

எனக்கு அவர்பரிசோகத்தந்திருந்தோர்.அவர் இன்று உயிஷரோடு இல்மல.அமதவோசித்து அதுபற் ி கமதத்த நிமனவுகள் என்றும் என்பநஞ்மசவிட்டு அகலோது. நோம்பி ந்தைண்ைீ தும் ,எங்கள் இனத்தின் ைீ தும் அளவுகடந்த அக்கம யும்,அன்பும் பகோண்டவன் என் கோரணத்தினோல்,போரதிபோடிய என்றுதணியும் என் போடமலக்ஷகட்கும்ஷபோது

ஒவ்பவோருதடமவயும் என்கண்கள் பபோலபபோலபவன்று கண்ணமரச்பசோரியும்.அந்த ீ அளவிற்கு உணர்ச்சிவசப்பட்டு விடுஷவன்.சிலவருடங்களுக்கு முன்வந்திருந்த“போரதி“என்கின் வரலோற்றுத்pமரப் படம்,அவரது வோழ்க்மகவரலோற்ம

முடிந்தவமர

பதிவுபசய்திருந்தது.நோன் அத்திமரப்படத்மத

பலதடமவகள்போர்த்துபநகிழ்ந்திருக்கிஷ ன.; அந்தக்கோலத்தில்

போரதியின் முற்ஷபோக்குச்சிந்தமனகள்,அவரது நடவடிக்மககள் அவர்சமூகத்தில் கண்டனங்களுக்குள்ளோனஷபோதும் போரதி எமதயும்நிறுத்திவிடவில்மல.அங்ஷகதோன் போரதி நிமலத்து நிற்கின் ோர்.இப்படிபயோரு ைனிதமர

போரதியிடம்தோன் நோம்போர்க்கமுடியும்.கோலம் கடந்த நிமலயில் போரதிசிலரின் ைனதில் கடவுளோக வோழுகின் ோர்.என்ைனதிலும் அந்த உணர்வு இருக்கின் து.போரதியின் போடல்களில்

நோட்டுவிடுதமல ைட்டுைல்லோது சமூக விடுதமலயும்ஷைஷலோங்கி நிற்கின் து.பபண் விடுதமலயின் அவசியம்பற் ி அந்தக்கோலத்தில் அதிகம் ஷபசியவர்,போடியவர். சில ஆண்டுகளுக்குமுன்இமணயத்தில் திருச்சி

வோபனோலிக்கு போரதியின் போரியோர் திருைதிபசல்லம்ைோ அளித்த ஷபட்டிபயோன்ம என்னோல் ஷகட்க முடிந்தது .போரதியோர், ஆங்கிலயர் ஆட்சியின் பகடுபிடிகளில் இருந்து விலகி பதிபனோரு ஆண்டுகள் போண்டிச்ஷசரியில் வோழ்ந்தோர்.இங்ஷகதோன்

என்கணவர் அதிக

இலக்கியம் பமடத்தோர்.என அந்தப்ஷபட்டியில் பலவிமடயங்கமள விளக்கியிருந்தோர்.அதன்பி கு எனது ஆர்வம்

அதிகைோகியது.எப்படியோவது போரதியோர் வோழ்ந்த அந்த வட்டில் ீ என் போதங்கள் பதியஷவண்டும்.அதற்கோன கோலம் எப்ஷபோது

கூடுபைன ஆவஷலோடு கோத்திருந்ஷதன்.என் ஆமச இவ்வளவு விமரவோக நிம ஷவறும் என்று நோன் அப்ஷபோது

நிமனத்துக்கூடப்போர்க்கவில்மல.அவுஸ்த்திஷரலியோவில்

இருக்கும் எனது பப ோைகள் தர்சிக்கு இந்தியோவில்தோன் திருைணம் வயலூர்முருகன் ஷகோவிலில்,

குடும்பைோகக்கலந்துபகோள்ளஷவண்டுபைன் அன்புத்பதோல்மலயுட ன் அமழப்பு விட்டிருந்தோள்,என்மைத்துனி.என்பப ோைகள் தர்சியும் வற்புறுத்தினோள். சித்தப்போ நீங்கள் கட்டோயம் வரஷவணும் எல்லோஷவமலயும்

நீங்கள்தோன் முன்னோல் நின்று பசய்யஷவணும்.தர்சி ைீ து அந்த அளவிற்குப்போசம் எங்கள் எல்ஷலோருக்கும்.நோனும் இதுவமர

இந்தியோவுக்குப்ஷபோனது கிமடயோது.போரதியின் நிமனப்பு ஷவறு படோபரன வந்தது.ஒருகல்லில இரண்டு ைோங்கோய். இந்தச்சோட்டில போரதியோர் வோழ்ந்த வட்மடப்போர்க்கலோம் ீ என்

நிமனப்பு ஷவறு

வந்துஷபோனது.ஒருகிழமைக்கு முன்ஷப அங்குஷபோவது என்று முடிபவடுத்துப் ஷபோய்

ஷசர்ந்ஷதோம்.இரவு ஒருைணியளவில் விைோனம் பசன்மன விைோன நிமலயத்மத அமடந்தது.எங்கமள அமழத்துச்பசல்ல என்ைமனவியின் ஒன்று விட்டசஷகோதரம் ைலரக்கோவின் பிள்மளகள் வோகனத்துடன் கோத்திருந்தோர்கள்.அந்தஷநரத்திலும் பசன்மனயில் அனல்கோற்ஷ

வசியது.ஷவர்த்துஉடபலல்லோம் ீ பிசு பிசுத்தது.கோர்

கண்ணோடிமயத்தி ந்துவிட்டு கோயோக உட்கோர்ந்திருந்ஷதன்.கோர் ஓடும்ஷபோதுஎதிரோக வசியகோற்;று, ீ அந்த சுகஷை அலோதியோனது.எந்தச்சுகமும் எனக்கு அதிகஷநரம்

நிமலத்திருப்பதில்மலசற்றுத்தூரம்பசன் துஷை வயிற்ம க்குைட்டிக்பகோண்டுவந்தது கோர் கண்ணோடிமய இழுத்து மூடிஷனன்.என்னநோற் ைப்போ இதுதோன்சித்தப்போ கூவம் .நோனும்கூவத்மதப்பற் ி

நிம யக்ஷகள்விப்பட்டிருக்கிஷ ன்;.பவள்மளக்கோரன் ஆண்ட

கோலத்தில் கூவத்தில் குளித்து விமளயோடினோர்களோம்.இப்ஷபோது கூவம் நோற் த்தில், தைிழகஷை குளிக்கிதுஆட்சிக்கு

வரும்.ைோநில அரசுகள் ைோ ிைோ ி வரும்ஷபோது கூவத்மத

சுத்தப்படுவதோக திட்டங்கள் ஷபோடுவதும்,அதற்கோக ஏகப்பட்ட

நிதி ஒதுக்கீ டு பசய்வதும் நோை ிந்த விமடயங்கள்.இதற்கோக ஒதுக்கப்பட்ட நிதி எவன் வட்டில்சந்தணைோய் ீ ைணக்கி ஷதோ யோர் அ ிவோர்.இந்த இடத்தில் நமகச்சுமவ நடிகர் விஷவக் கூவத்மதப்பற் ி கூ ிய நமகச்சுமவகமள

நிமனத்துப்போர்த்ஷதன்.எல்லோஷை நமகச்சுமவயோகஷவ

ஷபோனது.என் குடும்பத்திற்ஷக இந்தியோமவப்பற் ியஅபிப்பிரோயம் நல்லோயிருக்க வில்மல.அவர்கள்வடுபகோளத்துரில் ீ

இருந்தது.அதிகஷநரம்பிடிக்கவில்மல.விமரவோக வந்து ஷசர்ந்ஷதோம் நள்ளிரவு வோகன பநரிசல் இல்மல

அதுதோன்கோரணம் என் ோர்கள். வந்த அலுப்புடன் கூவமும் பவருட்டியதோல் கோட்டிய இடத்தில்படுத்ததுதோன் தோைதம்

நுளம்புக்கடிஷய பதரியோைல் சுரண்டு விட்ஷடோம்.என்நிமனவுகள் போரதியின் வட்மடப்போர்ப்பதிஷலஷய ீ கு ியோக

இருந்தது.இரண்டோம்நோள் அதற்குரிய ஆயத்தங்கமள

ைலரக்கோவின் மூத்தைகள் முன்பைோழிந்தோள் இண்மடக்கு போண்டிச்ஷசரிஷபோவம் போண்டிச்ஷசரிமயப்போர்த்து விட்டு வருகி

வழியில ைகோவலிபுரம் போர்க்கலோம் என் ோள்.அப்ப, போரதியின் வடு ீ என்ஷ ன் நோன். ஷநரம் இருந்தோல் உங்கமட ஆமசக்கு

அமதயும்போர்ப்ஷபோம் என் ோள்.அதுசரி நோன´;ஷயர்ைனியிலிருந்து வந்த ஷநோக்கத்தில் முக்கிய ைோனஷத இதுதோன்

என்ஷ ன்.அவர்கள் வட்டில் ீ போரதியோமரப்பற் ி நோன் கமதத்த ஷபோபதல்லோம் கமதமய ஷவப ங்ஷகோ திமச திருப்பிவிடுவோர்கள்.அவர்கள் அமதப்பற் ி அ ியஷவ விரும்பவில்மல. என்னுமடயபிள்மளகளுக்குபோரதியோமரத் பதரிந்த

அளவிற்குக்கூடஅவர்களுக்குபதரிந்திருக்கவில்மல.அமதப்பற் ி அ ிய

ஆர்வமும் இருக்கவில்மல.நோங்கள் இருந்த

இடத்திலிருந்து நூறுக்கு ஷைற்பட்டகிஷலோைீ ற் ர்

போண்டிச்ஷசரி.கோமலஎட்டுைணிக்கு எங்கள் பிரயோணம் ஆரம்பைோகியது. கோமல ஆறுைணிக்ஷக பவய்யில் பநருப்போய்க்பகோதித்தது. வுழியில் பநோங்கு இளநீர விற்பவர்கள் அங்கங்கு நின் தனோல்ஷவண்டிய

அளவிற்குத்தோகத்மதத்தீர்த்துக்பகோண்ஷடோம். ;எங்கள் பிள்மளகளுக்கு இமவபயல்லோம்புதிய

அனுபவங்கள்.எங்களுக்குபமழயமத நிமனத்துப்போர்க்கின் ைகிழ்ச்சிப்பிரவோகம்.பகோளுத்தும் பவயில் பவளியில் அனல்ப ந்தது.ைதியத்திற்கு பின்ஷப போண்டிச்ஷசரி எங்கமள வரஷவற் து.எல்ஷலோருக்குஷை பசி.முதலில் போரதியோர் வோழ்ந்த வட்மடத்ஷதடிப்பிடிப்ஷபோம்.அதன்பி ீ கு சோப்பிடுஷவோம் என்ஷ ன் நோன்.இல்மலபயன்று அமனவருஷை ஷகோரஸ்

போடினோர்கள்.அதுவும் ஒன்றுக்கு நல்லதுதோன்.சோப்பிட்டு முடித்தோல் ஆ தலோக அந்தவட்டில் ீ ஆய்வு

நடத்தலோம்.இல்மலஷயல் போர்த்தது போதி,போர்க்கோதது

போதிபயன்று எல்லோஷை அமரகும யோகிவிடும்.ஆர்வ

ைிகுதியோல் வழியில் வோகனத்மத நிறுத்தி போரதியோர் வடு ீ பற் ி விசோரித்ஷதன்.பலர் பதரியோபதன்று மகவிரித்தோர்கள்.சோப்பிடு ஷவோம் அப்போபவன்று பிள்மளகளும் வற்புறுத்தினோர்கள்ஷவறுவழியில்மல சோப்பிட்டோப்பி கு ஷதடுவம் என்று நோனும் முடிபவடுத்ஷதன்.சரவணோஸ்“ விளம்பரம் ஷவறு கண்ணுக்கு முன்னோல் சுவபரோன் ில்

ஒட்டப்பட்டிருந்தது.எனக்குப்பல க ிகளுடன் மசவச்சோப்போடு, பவள்ளித்தட்டில் ைல்லிமகப்பூப்ஷபோலஷசோறு

நிமனக்கஷவவோயூ ியது.எல்ஷலோருக்கும் மசவச்சோப்போட்டில் விருப்பைிருக்கவில்மல அது எப்படிச்சுமவயோய் இருக்கும்என்று நோன் கூ ியவிதத்தில் அவர்களுக்கும் விருப்பஷைற்பட்டது தனி அம பயோன்ம ஒதுக்கித்தந்தோர்கள்.எங்கமளக்கவனிக்க வந்தசர்வர் நல்ல சந்ஷதோசைோன

ைனிதர்.சிரிக்கச்சிரிக்கப்பரிைோ ினோர்.பவள்ளித்தட்டில் சுற் ிவர கிண்ணங்களில் ஏபழட்டுக்க ிகள்,பபோரியல் வமட ஊறுகோய்தயிர்,போயோசம் என்று இமத எழுதும்ஷபோஷத வோயில் எச்சில்

ஊறுகின் து.எல்ஷலோரும் ஒரு பிடிபிடித்ஷதோம்.இமடயிமடஷய போரதியோர் வோழ்ந்த வடு ீ பற் ிவிசோரித்ஷதன்.எனக்கு பதரியோது என்று

மகவிரித்தவர்.முதலோளிமயக்ஷகட்டுப்போருங்ஷகோ என்று,முதலோளி பற் ிபுழுகித்தள்ளினோர்.அப்போஒருபிரச்சமன ஒருவோறு முடிஞ்சபதன்ஷ ன் நோன்.பணம்பகோடுத்தஷபோதுதோன்

முதலோளியிடம் விசோரித்ஷதன்.முதலில் அவர்

என்மனக்ஷகட்டது எந்தப்;போரதியோர் என்று.நோன்

விளங்கமவத்தஷபோதுதோன் போரதியோர் இங்ஷகயும் இருந்தவரோ? எனக்குத்பதரியோபதன்று சிரித்து ைழுப்பி விமட தந்தோர்.ைீ ண்டும் என்ஷவமலபதோடரந்;தது.

கோண்ஷபோமரபயல்லோம் விசோரிப்பதில் ஷநரம் ஷபோக,.சிலருக்குஅப்படிபயோருைகோன் வோழ்ந்தஷத பதரியவில்மல.எல்ஷலோரும் ை ந்து விட்டோர்களோ என்ன?“ஷயர்ைனியிலிருந்து வந்து ஷதடுகி ர் ீ கள்,இஞ்மச இருக்கி வங்களுக்கு யோபரன்ஷ

பதரியவில்மல.ைனுசர் படுகி போட்டிற்கு போரதியோமர யோர் நிமனச்சுப்;போர்க்கி ோன் ஏறுங்க சித்தப்போ நோங்கள்ஷநர

கடற்கமரக்குப்:ஷபோவம்“என் ோள் ைலரக்கோவின் இமளயைகள் சர்ைிளோ.எனக்கு ஆத்திரம்தோன் வந்தது.என்ன

உலகைப்போ.போரதியோமரப்பற் ித்பதரியோைஷல எத்தமனஷபர் இங்குவோழு ோங்கள்.எப்படியும்இரண்டு ைணித்தியோலங்களுக்குஷைல்

ஷதடியிருப்ஷபன்.நோன்கோல்நமடயோக, வோகனம் எனக்குப்பின்னோல் ஊர்ந்து பகோண்டு.அனல் ப ிக்கும்பவயில்.ஷவர்த்துக்பகோட்டியது. நோன் அணிந்திருந்த ஷசட் உடலுடன்

ஒட்டிக்பகோண்டது.நல்லநிழல்தரும் ைரபைோன்று அந்த சந்திக்குப்பக்கத்தில் என்னைரபைன்ஷ

நோன் போர்க்கவில்மல.

அந்தஷநரத்தில் நோனும் நன் ிபகட்டவனோகிவிட்ஷடன்.பத்து

நிைிடத்திற்குஷைல் அங்கு நின் ிருப்ஷபன் இமடக்கிமட வசிய ீ கோற்று இதைோக இருந்தது.சோக்குக்கட்டில் ஒன்று இருந்தோல் அங்ஷகஷய படுத்திருப்ஷபன்.அந்த அளவிற்கு

அலுத்துவிட்ஷடன்.அப்ஷபோதுதோன்அந்தப்பபண் என்னருகோல் ஷபோய்க்பகோண்டிருந்தோர். ஐம்பது வயதிருக்கலோம்,புன்னமக பூத்த முகம் ைருத்துவத்தோதிக்குரிய

நீலக்கமரஷபோட்ட பவள்மளப்புடமவ.தமல ஒருபக்கைோக நமரத்திருந்தது.அதுகூட அவருக்கு அழகோக இருந்தது. என்மனக்கடந்துஷபோகும்வமர நோன் எதுவுஷை

ஷகட்கவில்மல.வோகனத்தில் இருந்த என்ைமனவிதோன் இஞ்ஷசரப்போ இவமவக்ஷகட்டுப்போருங்ஷகோ என்று என்மனப்போர்த்துச்பசோன்னது அந்தப்பபண்ணு க்குக்ஷகட்டிருக்கஷவண்டும்.யோமரயோவது ஷதடுகி ர் ீ களோ என்று என்னிடம் வந்து ஷகட்டோர்.போரதியோமரத்ஷதடுகிஷ ன்.யோர் ைகோகவிபோரதியோமரயோ?என்று சற்று கிண்டலோகஷவ

ஷகட்டோர்.ஆம்;போரதியோமரத்தோன் என்ஷ ன்நோன்.அவர் இ ந்து பலஆண்டுகளோச்ஷசைீ ண்டும் அஷத கிண்டல்.அவமர

என்னோல்கோட்டமுடியோது அவர் போண்டிச்ஷசரியில் வோழ்ந்த வட்மட ீ ஷவண்டுபைன் ோல் கோட்டுஷவன்.நோன்

உசோரோஷனன்.உங்களுக்குத்பதரியுைோ?நோன் எத்தமன

ைணித்தியோலம் ;போண்டிச்ஷசரியில் அவர்வட்மடத்ஷதடுகிஷ ீ ன் பதரியுைோ? நோன்ஷயர்ைனியிலிருந்து வந்திருக்கிஷ ன் அந்தப்பபருந்தமக வோழ்ந்த வட்மடப்போர்ப்பதற்கோக. ீ உங்களோல் முடியுைோ?என்றுஷகட்ஷடன்.அந்த அளவிற்கு போரதி ைீ து பக்தியோ உங்களுக்கு.அப்படிபயன் ோல் கட்டோயம் கோட்டத்தோன்ஷவண்டும்.ைீ ண்டும் அந்தச்சிரிப்பு எங்ஷக?எங்களின்வோகனத்தில் ஏறுங்கள் நோங்கள் நீங்கள் ஷபோகின்

இடத்திற்குக்பகோண்டுஷபோய்

விடுகின்ஷ ோம்.அந்தப்பபண் பகோஞ்சம் வோய்தி ந்ஷத

சிரித்தோர்.உங்களுக்குத்பதரியோபதன் ோல் பரவோயில்மல.சிரித்து கிண்டலடிக்கோதீ ர்கள் என்ஷ ன் நோன்.போரதியோரின்வட்டுக்கு ீ முன்னோல் நின்று போரதியோரின் வட்மடத்ஷதடினோல் ீ சிரிக்கோைல்

என்னபசய்வோர்களோம்.நீங்கள் நிற்பஷத அந்த வட்டின் ீ வோசலில்தோன்.பசோன்னவுடஷன என்ஷதகம் புல்லரித்தமத

என்னோல் உணரமுடிந்தது.எனிநோன்ஷதமவயில்மல. .இரண்டுமககமளயும்கூப்பி நன் ி

கூ ிஷனன்.பதிலுக்குஅவரும்ைலர்ந்தமுகத்துடஷனஎன்மனப்போர்த் தோர்

ைீ ண்டும் அந்தச்சிரிப்புடன்

விமடபபற்றுக்பகோண்டோர்.போரதியோரின் வட்டிற்குள் ீ

நுமழயும்ஷபோஷத என்னுடலில் ஓரபரவசம்.அதுஒருசின்னவடு ீ பவளியில் இரண்டுபக்கமும் வரோந்தோ முன் படிக்குப்பக்கைோக போதணிகமள கழற் ிவிடவும் என்று அ ிவித்தல்

பலமகபயோன்று பதோங்கிக்பகோண்டிருந்தது.எனக்கும் அதுஷவ விருப்பைோகவும் இருந்தது.அந்தபபரும் கவியின் போதங்கள்

பட்டஇடபைல்லோம் என்போதம்படஷவண்டுபைன்றுைனதுக்குள் நிமனத்திருந்ஷதன்.மபத்தியக்கோரச்சிந்தi ஆனோலும் விரும்பிஷனன்.உள்நுமழந்தோல் வரஷவற்பம .ஷைமசைீ து அந்தவட்மடப் ீ போர்க்கவருபவர்கள் தங்கள்பபயர்கமளப்பதிவுபசய்யுமுகைோகவும்,அவமரப்பற் ிய கருத்துக்கமள எழுதுவதற்கோகவும் ஒருகு ிப்புப்புத்தகம் இருந்தது..பின்பக்கம் ஷைற்குத்திமசயில் ஒருசின்னஅம

அதற்குள் ஒருபதோமலக்கோட்சிப்பபட்டி அதில்போரதியோரின் புமகப்படங்கள் ஓடிக்பகோண்டிருந்தன.சற்றுஷநரம் அங்கு

உட்கோர்ந்து போர்த்ஷதோம்.ஷநரோக பசல்லும் அம யின்மூமலயில் அவர்வோசித்த புத்தகங்கள் அலுைோரிகளில்

அடுக்கிமவக்கப்பட்டிருந்தது.எடுத்துப்போர்ப்பதற்கு யோருக்கும் அனுைதியில்மல.விற்பமனக்பகன்று இறுபவட்டோன்று

இருப்பதோகச் பசோன்னோர்கள் அமதயும் பணம்பகோடுத்து

வோங்கிஷனன்.கு ிப்ஷபட்டில் எனது பபயமரயும்,அவமரப்பற் ிய எனது விருப்பத்மதயும் எழுதிஷனன்.அந்த நிமனவுக்கோப்பகத்மத

புனிதத்தலைோகப்போதுகோக்கின் ோர்கள்.இரண்டுபபண்கள் எப்ஷபோதும் கடமையில் இருப்போர்களோம்.இரண்டு

ைணித்தியோலங்களுக்குஷைல் அங்கிருந்திருப்ஷபன்.பவளியில்

பிள்மளகள் அமழப்பு விட்டுக்பகோண்ஷட

இருந்தோர்கள்.இப்ஷபோபதல்லோம்பபரிதளவில்ைக்கள் வருவதில்மல.உங்கமளப்ஷபோல அ ிந்தவர்கள் தூரஷதசத்தில் இருந்து வருவோர்கள்.சில போடசோமலகளும் ைோணவர்கமள அமழத்து வந்து

கோட்டுவதுண்டு.வருபவர்கள் பசய்யும் உதவியில்தோன் இக்கோப்பகத்மத நடோத்த முடிகி து.இதுபதோடரஷவண்டும்.இத்ஷதச த்தின் ைக்களுக்கோகஷவ வோழ்ந்தவன் போரதி.அவர் நிமனவுகள் அழிந்து விடக்கூடோது.நோங்கள் இமதஒருஷசமவயோகஷவ பசய்கின்ஷ ோம்.அந்தஇரண்டுபபண்களும் நிம ய விமடயங்கமளப் பகிர்ந்து பகோண்டோர்கள்.பிரிய

ைனைின் ி அந்தகுடிமசமயவிட்டு பவளிஷய ிஷனன்.“ஆயிரம் ஏமழகளுக்கு உணவளிப்பதிலும்,ஒருவனுக்கு

கல்விஅ ிவுட்டுவஷத சி ந்தபதன் வன்“என் வன் போரதி.எந்த போட்டோளிவர்க்கத்தின்விடிவுக்கோகப்போடுபட்டோஷனோ.அந்தப்போட் டோளி ைக்களின் ைனம்களில் போரதி இன்று இல்மலபயன்ஷ எனக்குப்பட்டது.பதிலோக அரசியல்வோதிகளின்

அரக்குநோக்குகளிலும்,சோன்ஷ ோரின்அலங்கோரவோர்த்மதகளிலும் உதோரணபுருசனோகைட்டுஷை என்றும்

வோழுகி ோன்,வோழுவோன்.நலிந்து கிடக்கின்

சமுதோயத்மத

தூக்கிநிறுத்தப்ஷபனோமவ ஆயதைோக்கியவன்.அ ிமவ விருத்திபசய் அமதஷய ஆயுதைோக்கு என்பமத

தன்கவிமதகளோல் விமதத்தவன் போரதி..போரதி ஒரு

தீர்க்கதரிசிபயன்பமத பலசந்தர்ப்பங்களில் நிரூபித்திருக்கி ோன் கோலத்திற்குக்கோலம் இயற்மக நல்லவர்கமள வல்லவர்கமளத்ஷதோற்றுவிக்கும். அவர்களின் ஷதமவ முடிவதற்குள் அமழத்து

விடுவதுமுண்டு.அந்தவரிமசயில் போரதியும் ஷசர்ந்து

விட்டோன்.போரதியின் உருவத்மதத்தரிசிக்கவில்மல.அவனின் ஆத்ைோஷவோடு கலந்த திருப்திஷயோடு பவளிஷய ிஷனன்.

வபான்.புத்திரசிகாேணி

ந.க. தும வன் [ பசன்ரியு ] கவிமதகள். தள்ளு வண்டி அருகில் கூட்டம் ருசித்துக் குடிக்கி ோர்கள்

குடிநீர் பற் ோக்கும ப் ஷபோக்கும் அவசர ஆஷலோசமனக் கூட்டத்தில் கலந்துக் பகோண்டன

ஷகழ்வரகுக் கூழ்.

யோமனகள்.

ஷபரூந்து நிழற் குமடயின் கீ ழ்

உடல் ஆஷரோக்கியக்கிய

படுத்து ஓய்பவடுக்கி ோள்

முகோம்

அனோமதக் கிழவி.

ஷகோமட உணவு கு ிப்புகள்

அம்ைன் தீைிதி விழோ

ப மவகள்.

தீச்சூவோமலக் கனிந்திருந்தது திடீபரன வந்தது ஷகோமடைமழ. வோலிபர்கள் கிரிக்பகட் விமளயோடும் மைதோனைோகி விட்டது நீரில்லோத ஏரி. ைோதம் மும் ைோரி குடிநீர் விநிஷயோகித்து சோதமனப் புரிகி து ைோநகரோட்சி. சித்திமரப் பபௌர்ணைி பசோக்கன் பசோக்கி கல்யோணம் தரிசனம் பசய்தோள் கன்னிப்பபண்.

வோசித்துச் சிரித்தன

ைின்பவட்டுப் பிரச்சிமனக்குத் தீர்வுக்கோன அ ிக்மக சைர்ப்பித்தது ைின்ைினிப் பூச்சிகள். சின்னச் சின்னதோய் சிவந்து பவயில் கட்டிகள் துடித்து அழுகி து குழந்மத.

ந.க. தும வன், ஷவலூர்.

Kb gyNghH ntw;wpapd; KbTfis myq;fupj;j Kbnahd;W R+jhb KbahJ KbJwe;jjhy; jd;KbtpOj;jp Kbtpupj;J Kbia KbNad; vd KbntLj;jhs; xUj;jp Kbtpy; cUz;L Kbe;jd Kbfs; FUjpapy; XbaJ FUNrj;jpuk; Kbahj Kbahy; mope;jJ FUFyk; ele;J Kbe;jJ kfhghujk; jd; rpyk;nghd;W rpf;fpajhy; rpdk;nfhz;L rPwp Kbfiyj;J %Hf;fkha; vOe;jhs; ,d;ndhUj;jp Kbtha; KbJwe;jhd; ghz;bad; Kbahj mts; $e;jyhy; vupe;J fupaha; Kbe;jJ kJiu fztid Ntz;b Kbahj jd;ePs;Kbia KbahJ Kbthf ,Ue;jhs; mNrhftdj;jpy; xUj;jp Kbahj mts; $e;jyhy; Kbe;jJ muf;fH Fyk; vupe;J nghupe;J Kbe;jJ ,yq;fhGup Kbahj $e;jy;fshy; ,j;jid Kbahj Kbtpy;yh mdHj;jq;fs; mopTfs; capHNrjq;fs;.

Kbahj $e;jiy mtpo;j;J Mltpl;liyAk; ngz;Buhy; Kbag;NghtJ vJ? mopag;NghtJ ahH? vupag;Nghtd vit? miunkhl;il MapDk; ms;sp KbfpwhHfs; Mz;fs; Kbtpd;wp fhf;fg;gLtJ vJ? thog;NghtJ ahH?

NehHNt ef;fPuh!!!

Home

by Jason York