கலை இைக்கிய இதழ்
காற்றுவெளி கலை இைக்கிய இதழ் ஐப்பசி 2015-
ஆசிரியர்: சசோபோ
கணினியிடலும்,வடிவலைப்பும்: கோர்த்திகோ.ை
பலடப்புக்கள் அனுப்ப சவண்டிய முகவரி: R.MAHENDRAN, 34,REDRIFFE ROAD, PLAISTOW, LONDON, E13 0JX ைின்னஞ்சல்: mullaiamuthan@gmail.com பலடப்புகளின் கருத்துக்களுக்கு ப்லடப்போளர்கசள பபோறுப்பு நன்றி:
உைோபதி (அட்லடப்படம்) கூகுள்
முகநூல்
வணக்கம். ஐப்பசி இதழுடன் சந்திக்கிசறோம். நட்புடன் அனுப்பப்படும் பலடப்புகலள பிரசுரிப்பதில் பலடப்போளர்களுக்கோன நன்றி என்றும் உண்டு. இைக்கியப்பூக்கள் கட்டுலரகளின் பதோகுதி இரண்டும்,எழுத்தோளர் விபரத்திரட்டு நூலையும் பவளியிட்டுள்சளோம்.பதோடர்ந்து பை நூல்கலள பவளியிடும் திட்டம் உண்டு. பைரின் நூல்கள் பவளியிடப்பட்டு வரும் அசத சவலள பிற பலடப்போளர்களின் நூல்கலள வோங்கும் பழக்கம் உண்டோ என்கிற சகள்வியும் நைக்கு உண்டு.பவறுைசன நூல்கலள பவளியிட முலனகின்ற பதிப்பகங்கள் அதலன சந்லதப்படுத்துவதன் மூைம் பலடப்போளலர ஊக்கப்படுத்தைோம்.பலடப்போளர்கசள பணத்லதச் பசலுத்தும் முலறலைலயயும் ைோற்றசவண்டும். கோைம் ஒத்துலழக்கட்டும். அடுத்த இதழில் ைோவரர் ீ நிலனவுப் பதிவுகள் வரக்கூடியைோதிரி பலடப்புக்கலள அனுப்புங்கள். ைீ ண்டும், உங்கள் ஆதரவிற்கு நன்றி நட்புடன்,
இழந்த மண்ணின் நம்பிக்லக இழக்க சவண்டிய எல்ைோம் இழந்து விட்சடோம் இனி இழப்பதற்கு ஒன்றுைில்லை பநஞ்சின்
ஓரத்தில் ஒரு துளி நம்பிக்லக ைட்டுசை கலற பிடித்து உள்ைனதுக்குள் ஓடிக் பகோண்டிருக்கின்றன. அந்த நம்பிக்லகயும் இழக்க சநரிடும் சபோல் சதோன்றுகிறது. வோழ்வு என்பது பவறுப்புடன் வோழ்வதற்கோக அல்ை பவறுப்பு இல்ைோைல் வோழ்வது
பைௌன ைரணம் சவதலனயின் வைி நுண்ணிய கோற்றில் சைோதி சுவோசப்லப அலடக்க முயல்கின்றன. வதியில் ீ இறந்து சபோன பறலவ சிை கணங்களில் அலடயோளம் இல்ைோைல் அழிந்து சபோகைோம்
ைனித சபரவைம் நிகழ்ந்த நிைம் புலத குழியோகத் தோன் பிரகடனம் பசய்யப்படும்- எனது
இழந்த கோல்களும், லககளும்,கண்களும் அடங்கம் பசய்து பகோள்ளப்பட்டபதன்று பதரியவில்லை ? ஆளற்ற குடியிருப்புகளின் சோம்பல் கோட்டில் பவள்ளரசு ைரங்களின் தலளத்தைில் புத்தனின் இனம் சகோரப் பற்கலள ைரயிடுக்கில் புலதத்திருக்க கூடும்? அங்கும் எனது ைண்ணின் உோிிலை இழந்திருக்கிசறன் யுகோந்திரத்தின் வரைோறு ைீ ள அழிந்து கனவுகலள ைட்டும் ைீ தப்படுத்திருக்கிறது. எனது நிைத்தில்
எனது உடல் அலசயோ விட்டோலும் எனது உடல் உரைோகத் தோன் வழ்ந்திருக்கிறது. ீ
ககா.நாதன்
கனவு காணுங்கள் முதைில் கனவு கோணுங்கள் பிறகு அதுவோகசவ நகருங்கள் நனவோகிவிடும் என்கிறீர்கள் வோர்த்லதகலள வோனவில்ைோய் வலளப்பது இைகுவோக இருக்கிறது உங்களுக்கு. எங்கலள பதோட்டு கண்களில் கலரத்த கனவுகள் பற்றி அறிந்திருக்கிறீர்களோ நீங்கள் ? சிலதந்த சிவரில் கிறுக்கிய கரித்துண்டு வரிகளின் கீ ழ் சுருண்டு கிடக்கும் அழுக்கோன கவிலதக்குள் கண்ணர்ீ வலரந்த கருவலளயங்களுக்குள் இலடக்கிலட எட்டிப் போர்த்து பயத்சதோடு போவம் சபசும் விழிகளின்
நோட்டியத்துக்குள் எங்சகோ சகட்கும் எசதோ இலசக்கு தன்லன ைறந்து தட்டும் விரல்கலள கைங்கும் விழிகளோல் கட்டிப் சபோடும் தோளத்துக்குள் அடுப்படி மூலையில் யோருைற்ற தனிலையில் எழுதிய கலதயின் அழுத வைிலய அழுக்குப் போத்திரத்துக்கு பசோல்ைிக் பகோண்டிருக்கும் கதோ போத்திரத்துக்குள் ைலழ நலனத்து சசறடித்த உலடயில் அைம்பிப் சபோட முன் அவசரைோய் அழகு சதடும் ைோற்றுலட இல்ைோ நிர்வோண ஓவியத்துக்குள் இறுதி மூச்லச இழுத்து விடுலகயிலும் கண்கள் விரித்து போர்லவ வணங்கும்
லவத்தியர் லக ஸ்பரதஸ்சகோப்புக்குள் தோடிலய நீவிக்பகோண்டு தனக்குள்சள சபசிக்பகோண்டு வோனத்து பவள்ளிலய விரல்களில் கணக்கிடும் வோனிலைக் கண்களுக்குள் இன்னும் இதில் எழுதி லவக்கோத ஏரோளத்துக்குள்ளும் நிலறந்திருந்த கனவுகலள துரத்திக் பகோண்சடோடி சதோற்றுப் சபோன வோழ்வுக்கு லபத்தியம் என்று பபயர் லவத்த நீங்கள் என்ன தகுதியில் இன்னும் பசோல்கிறீர்கள் கனவு கோண் என்று. .
மாைினி 07.10.15
லைக்கூ கெிலதகள் வயல் நிைத்தில் பள்ளி வகுப்புச்சுவரில் கோகம் *****
விளம்பரப்பைலக ஓரங்கட்டப்பட்டிருந்தது ஓவியனின் பபயர் *****
கிலடக்கிறது நிரந்தர வருவோய் வட்டுத்சதோட்டத்தில் ீ
அலைப்சபசி சகோபுரம் *****
மூன்றடி உயரத்தில் கட்டிய அனோலதஇல்ைம் குப்லபத்பதோட்டி *****
பவள்ளத்தில் வயல் ைிதக்கிறது நிைோ *****
B.s . சாயிராம்
கபச்சாட்டன்... பசல்ைம்.. நதினி.. அப்போ வந்துட்சடன்..” “சே.. ஜோைி.. அப்போ வந்தோச்சு அப்போ வந்தோச்சு..” உள்ளலறயிைிருந்து ஓடிவந்து சவலையிைிருந்துவந்த பசழியலன
வோசைிசைசய கட்டிக்பகோண்டோள் முதல்வகுப்பு படிக்கும் ைகள் நதினி. பசழியன் தனது ைடிக்கணினிலய ஓரம்சபோட்டுவிட்டு ைகலளத் தூக்கிலவத்துக் பகோஞ்சினோர். அதற்குள் ைலனவி கலையும் தண்ண ீர் எடுத்துக்பகோண்டுவந்து அருகில் அைர நீர் வோங்கி அருந்திவிட்டு பகோஞ்சசநரம் நிறுவனம் வடு ீ என பகல்சநரப் பபோழுதின் கலதகலள இருவரும் ஒருவர்ைோற்றி பயோருவர் சபச ஆரம்பித்தோர்கள். அதற்குள் நதினி வட்டிற்குள் ீ ஓடிப்சபோய் தனது புத்தகங்கள், வண்ணைடித்த ஓவியம், இன்று எழுதிய இன்னபிற என ஆசிரிலய நட்சத்திரம் சபோட்டதுவலர பள்ளிக்கூடத்திைிருந்து பகோண்டுவந்த அத்தலனலயயும் ஒன்றுவிடோது எடுத்துவந்து ைோறி ைோறி ஒவ்பவோன்றோய்க் கோட்டி பசழியலன பதோல்லைபசய்தோள். பசழியசனோ முக்கியைோனபதோரு நிறுவனத்தின் பதோழில்குறித்து ைலனவியிடம் சபசிக்பகோண்டிருந்தோர். நதினிக்கு அப்போசைல் ஏக சகோபம். என்னடோ இது அப்போ பகோஞ்சம்கூட என்லன கண்டுக்பகோள்ள கூட இல்லைசய என எண்ணி லகயிைிருந்தப் புத்தகங்கலளபயல்ைோம் தூக்கி தூர வசினோள். ீ அதற்குக் சகோபைோன பசழியன் சவகைோக எழுந்துப்சபோய் அசத சபோனசவகத்தில் பளோபரன ஒரு அலர கன்னத்திசைசய விட்டோர். நதினி போவம் சப..................ன்னு கத்த ஆரம்பிக்க, வடு ீ இரண்டோகி, ஒரு கட்டத்தில் அலைதியோகி, ஆளுக்பகோரு மூலையில் அைர்ந்துக் பகோண்டோர்கள். சற்றுசநரம் பபோறுத்து கலை சலையைலறக்குள் பசன்று சதநீர் இடுகிறோள். சதநீர் பகோண்டுசபோக ைகள் நதினிலய அலழக்கிறோள். அவபளங்கு வர, நதினி ஏசதோ வலரவதில் பரோம்ப ஆழ்ந்திருந்தோள். கண்களில் பயங்கரக் சகோபம் சவறு. பசழியனுக்கு கலைசய சதநீர் பகோண்டுவந்து தர, பசழியன் பைல்ைப் புன்முறுவல் பசய்தவோறு நதினி பசல்ைம் எங்க....? என்கிறோன்.
பக்கத்துக்கு சைலஜயில் ஏசதோ வலரந்துக்பகோண்டு இருக்கும் நதினி ைிக அவசரைோக சகோபைோக “சபச்சோட்டன்.....” என்றோள். இல்லைசய எங்க நதினி பசல்ைத்லதக் கோசணோசை..(?) எங்கப் சபோச்சு நதினி பசல்ைம்..? “சபச்சோட்டன்..” “எங்கத் தங்கம்ை..” “சபச்சோட்டன்..” தலைலய இடதும் வைதுைோக ஆட்டிக்பகோண்சட சைசை நிைிரோைல் பசோல்கிறோள்.. தலைமுடி இங்கும் அங்கும் அழகோக ஆடுகிறது.. “எங்கப் பட்டுல்ை..?” “சபச்சோட்டன்.. சபச்சோட்டன்..” பசழியன் அவலள நிைிர்ந்துப் போர்க்கிறோன். கண்கள் புத்தகத்தில் பசோருகி கிடக்கிறது. அத்தலனக் சகோபைோம் ைகளுக்கு அப்போசைல். அவனும் சிை வினோடிகள் கண் அலசயோது அவலளசயப் போர்கிறோன். திரும்பினோல் சிரித்துவிடும் குழந்லத என்று அவனுக்கு எண்ணம். அபதங்கு திரும்ப.. சிரிக்க... ? அசர கூட இல்லை நதினி. பசழியன் எழுந்துப் பக்கத்தில் சபோனோர், நதினிலயக் கூண்டோகத் தூக்கி “அப்படிசயக் கடிச்சிடட்டோ...?” என்றோர்.. அவள் அப்சபோதும் ஓயவில்லை. “சபச்சோட்டன்.. சபச்சோட்டன்.. சபச்சோட்டன்.. என்றோள் அழுத்தைோக. பசழியனுக்கு சகோபம் வந்துவிட்டது. “ச்சீ சபோ.. பபரிய இவ நீ.. ஆலளயும் மூஞ்சியும் போரு.. நல்ை பகோரங்கு ைோதிரி..” என்று கடிக்க; அவ்வளதோன் நதினிக்கு சகோபம் பபோங்கி பபோங்கி வருகிறது. “கிட்ட வரோத இனிசை அப்போ கிப்போன்னு..” என்கிறோன் பசழியன். நதினி குனிந்த தலை நிைிரவில்லை, அவள் எலதசயோ வலரந்துக்பகோண்சட இருந்தோள். பசழியன் விருட்படன உள்சளப் சபோய்விட்டோர். உள்சள ைலனவியிடம். “அதுக்கு எவ்வசளோ ஒட்டோரம் போர்த்தியோ? அலசய ைோட்சடன்னுது கலை”
“எல்ைோம் உங்களோை.. அதுக்கு திைிர் ஜோஸ்தி..” சபசிக்பகோண்சட பவளிசய சபோனோள். பவளிசய அம்ைோ வந்ததும் “அம்ைோ அம்ைோ இங்க வோசயன் நோன் ஒன்னு வலரஞ்சிருக்சகன்..” என்றோள் நதினி. “ச்சீ சபோ.. அப்போ கிட்ட சபசைோட்சடன்னுட்டு அப்புறம் என்கிட்சட ஏன் சபசுற? நீ நல்ைப்பபோண்சண இல்ை.. சபசோதோ யோர்கிட்டயுபைன்றுச் பசோல்ைிக்பகோண்சட உள்சளப் சபோனோள். பசழியனுக்கு பகீ பரன்றது. அவன் அவளுக்குப் பின்னோசைசய உள்ளலறக்குள் பசன்று “ஏம்ைோ.. உனக்சகனிந்த பகோலைபவறி..?” “விடுங்க.. அப்பதோன் அவளுக்கு பதரியும்.. பகோஞ்சம் உணரனும்..” “அடிப்சபோடி..” “என்ன சபோடி..? என்ன சபோடின்சறன்..?” “பின்ன பசல்ைத்லதப் சபோய்.. அப்படி..” பவளிசய நதினிக்குக் சகட்கிறது அவர்கள் சபசிக்பகோள்வது. “பசல்ைத்லதப்சபோய் அப்படி சபசுறிசய குழந்லத ைனசு சநோகோது..” “சநோகட்டும் சநோகட்டும்.. அதுக்குன்னோ இப்பசவ இவ்வசளோ திைிர்? உங்கலளசய ைதிக்கைோட்டுறோ..” “ச்சச.. போவம்ைோ குழந்லத.. அதுக்பகன்ன பதரியும்.. ைதிக்கறது ைதிக்கோதபதல்ைோம்.. சபோ சபோய் குழந்லதலயத் தூக்கு, குழந்லதக்கு ைனசு வைிக்கப்சபோது.. சபோம்ைோ” என்கிறோன். அவ்வளவுதோன்... அலதக்சகட்ட நதினி ஓடிவந்து அப்போலவக் கட்டிக்பகோண்டோள். இருவரும் ஒரு வினோடி இங்குைங்குைோய் கட்டிப் புரண்டோர்கள்.. அதற்குள் கலை சைலஜயின் ைீ து நதினி வலரந்தலத எட்டிப் போர்க்கிறோள். சைலஜயில் ஒரு பவள்லளக் கோகிதத்தில் அப்போவும் அம்ைோவும் சபோை வலரந்து ஏசதோ கிறுக்கி இருந்தது.
அலதக்பகோண்டுவந்து நதினியிடம் இது என்ன என்கிறோள். அதற்கு நதினி அலதப் போர்க்கோைசை “நோன் அப்போகிட்டப் சபச்சுசவன் அம்ைோகிட்ட
சபச்சோட்டன்..” என்கிறோள். கலை ஒடியவலள ைவலள என்றுத் தூக்கிக் கட்டியலணத்து ஒரு முத்தைிட பசழியனும் முத்தம்தர இருவரின் அன்பிலும் அந்தப் சபச்சோட்டன் எனும் பசோல் ைிட்டோலயப்சபோை கலரந்துசபோனது.. போசபைன்பது சவபறன்ன? புரிந்துக்பகோள்வதன்றி..--
ெித்யாசாகர்
ெிலரொய் எழுகொம்! பத்சதோடு பதிபனோன்றோய் வோழ்ந்து பதுங்கி ைடிவதில் பயசனதடோ!
முதபைோன்றோய் இருந்து நோமும் முகம் கோட்ட சவணுைடோ!
முடிக்கும் கடலை ைிகவுண்டு முதைோய் விழிக்க சவணுைடோ! உலழக்கும் கரம் உைதன்று
உைகம் பசோல்ைிட சவணுைடோ! பவந்தலதத் தின்று பவறுைசன வோழ்ந்து முடித்தது சபோதுைடோ!
பவற்றிலய சநோக்கிசய பவகுண்படழுந்து விலரவோய் நலட சபோடுசவோைடோ!
இருக்கும் பகோள்லககள் இலடயூரோயின் இனியும் அதுக்குள் இருப்பசதனோடோ! இன்சற புதுவிதிலய நோபைழுதி
இைட்சியம் பவல்ை விலரசவோைடோ! இல்ைோலை கண்டு பவதும்போைல்
இளம் ரத்தம் பகோண்டு பவல்சவோைடோ! இருக்கும் பகோடுலைகள் கலளந்திடசவ இலளஞர்கள் நோமும் எழுசவோைடோ!
அ. பாண்டியன்
அகநானூறு காட்டும் திருமணம்சார் பண்பாடு முன்னுலர தைிழ் இைக்கிய பநடுவரைோற்றில் ைனிதனின் அக உணர்லவப் பிரதிபைிக்கும் பண்போட்டுச் சூழைில் தனக்பகனத் தனிச்சிறப்போன இடத்லதப் பிடித்துள்ளது அகநோனூறு எனைோம். ைனித உறவுகளின் புனிதமும், கோதலும், உயிரும் நிலறந்த சிறப்போன ஒன்றோக லவத்துப் சபோற்றப்படுவது கணவன்– ைலனவி உறவு. எனசவ “கணவன் ைலனவிக்கு ஆலடயோகவும், ைலனவி கணவனுக்கு ஆலடயோகவும் விளங்க சவண்டும்” என்கிறது குரோன். இதன் மூைம் கணவன் – ைலனவி இருவரும் ஒருவருக்பகோருவர் போதுகோப்புப் பபட்டகங்களோகத் திகழ்கிறோர்கள் என்பலத அறியைோம். இத்தலகய சிறப்புைிக்க சங்ககோை திருைணக் சகோட்போடுகலள இக்கட்டுலரயின் சநோக்கைோகும். ைணம் விளக்கம் திருைணம் “இருைணம் ஒன்பறன இலணவசத இனிலை திருைண உறவினில் தீர்ந்திடும் தனிலை ஈருடல் ஓருயிர் கோதைின் இைக்கணம் ஓருடல் ஓருயிர் இல்ைற இைக்கியம்” கோதல் வோழ்வில் சிறப்பு இைக்கணைோக ஈருடல் ஓருயிர் எனப்படும் கூற்று இைக்கிய ைரபிலுண்டு. அன்பில் இலணந்த இரு கோதல் உள்ளங்கள் ஓருயிர் என்று எண்ணி ைகிழ்ந்து வோழ்ந்திட வித்திடுவது திருைணம் என்னும் பந்தம் ஆகும். வயது வந்த ஒரு ஆணும் பபண்ணும் வோழ்க்லகயில் அடி எடுத்து லவப்பதற்கோகத் தங்களுக்குள் பசய்து பகோள்ளும் ஒப்பற்றபதோரு ஓப்பந்தம் தோன் திருைணம் என்று பபரியோர் குறிப்பிடுகிறோர். களவு ைணம் சங்கத்தைிழர்களின் அகவோழ்வோனது களவில் சதோன்றிக் கற்பில் முடிவதோகும். அக்களவிலன முடிவுக்குக் பகோண்டுவருவது திருைணம் ஆகும். ஆணும்
பபண்ணும் தனிசய சந்திப்பர். அன்லபப் பரிைோறிக்பகோள்வர். அவர்கள் வோழ்நோள் முழுவதும் பிரியோைல் வோழ்ந்து இன்புறுவர். உள்ளத்தோலும், உடைோலும் ஒன்றுபட்டு ைலறவோகப் பழகி வருவதற்குக் “களவு ைணம்” என்று பபயர். இவர்களுலடய சந்திப்பிற்குத் சதோழி துலண பசய்வோள். நோளலடவில் இம்முலறயில் சிை குற்றங்கள் தலைகோட்டத் பதோடங்கின. ஆண்களிசை சிைர் வோக்குறுதிலய ைீ றினர். கோதல் ைணம் புரிந்த ைகளிலரக் லகவிட்டு சவறு ஒரு பபண்லண ைணம் புரிந்தனர். அவர்கள் ஒழுக்கம் களவு ஒழுக்கைோக இருந்ததோல், நோன் அந்தப்பபண்னுடன் வோழவில்லை@ அவலள ைணம்புரிந்து பகோள்வதோகவும் வோக்களிக்கவில்லை என்று பபோய் பசோல்ைவும் பதோடங்கினர். இந்நிலைலை ஏற்பட்ட பிறகுதோன் பபரிசயோர்கள் திருைணத்திற்கோன சடங்குகள் சிைவற்லற உருவோக்கினர். திருைணமுலற நோட்டிற்கு நோடு, இனத்திற்கு இடம், கோைத்திற்குக் கோைம் சவறுபடும். ஆனோல் ைனித வோழ்வில் திருைணம் பபற்சறயோக சவண்டும் என்ற ைரபிலன எல்சைோரும் ஏற்றுக் பகோண்டுள்ளனர். இதலன பதோல்கோப்பியர் ‘கரணம்’ என்போர். “பபோய்யும் வழுவும் சதோன்றிய பின்னர் ஐயர் யோத்தனர் கரணம் என்ப”
(பதோல்.பபோருள் – 143)
என்றும், “பகோடுப்போர் இன்றியும் கரண முண்சட” எனவரும் பதோல்கோப்பிய நூற்போவிைிருந்தும் அறியைோம். கற்பு ைணம் தலைவன் பபண்ணின் பபற்சறோரின் சம்ைதம் பபற்று அவலள ைணந்து பகோள்வோன். அவர்கள் சம்ைதிக்கோவிட்டோல், தலைவன் அவலளத் தன்னுடன் அலழத்துக்பகோண்டு சபோய்விடுவோன். பின்பு தலைவனும் தலைவியும் பவளிப்பலடயோக வோழ்ந்து இல்ைறம் நடத்துவர். களவின்றிக் கோதைனும் கோதைியும் ஒன்று சசர்ந்து வோழ்வசத கற்பு ைணைோகும். “தீங்குபசய் தலனசய, ஈங்குவந் சதோசய
புதுநோண் ஒடுக்கமும் கோண்குவம், யோசை!
(112;)
என்ற போடைில் களவு ைனம் நடத்திவரும் தலைவனிடம் ஊரோர் அறிய ைணம் புரிந்து பகோள்ளும்படி சதோழி வைியுறுத்துவதோக பநய்தற்சோய்த்துய்த்த ஆவூர் கிழோர் குறிப்பிடுகிறோர். களவுைண வோழ்க்லகலய ஊரோர் அல்ைது பபற்சறோர் அறியும்முன் கற்புைணம் பசய்து பகோள்ள சவண்டும்’ என்ற பசய்தி பதிவோகியுள்ளது. பபரிசயோர் முன்னிலை சங்க கோைத்தில் களவு ஒழுக்கம் சிறப்போகசவ நலடபபற்றுள்ளது. கோதல் திருைணம் புைவர்களோல் பபரிதும் புகழ்ந்து சபோற்றப்பட்டது என்பதலனப் “புைவர் புகழ்ந்த நோணில் பபருைரம் ……………………………………… அைர்அரும்பு ஊழ்ப்பவும், வோரோ சதோசர”
(273)
என்ற போடைடிகளில் ஒளலவயோர், போலைத்திலணயில் குறிப்பிட்டுள்ளதன் மூைம் அறியைோம். சைலும், இவ்வோறு ஒருவலர ஒருவர் ைனம் ஒப்பிச் சசர்தல் வழிவரும் அன்பின் பதோடர்பு என்சற பகோண்டனர். “சவங்லகக் கண்ணியன் இழிதரு பசல்வத்து ……………………………………… எந்லதயும் எதிர்ந்தனன், பகோலடசய;”
(282)
தோன் விரும்பிய தலைவனுக்குத் தந்லதயும் தோயும் தன்லனத் திருைணம் பசய்து பகோடுக்க முன்வருவலதத் தலைவி கூற்றோகத் பதோல் கபிைர், குறிஞ்சித்திலணயில் குறிப்பிடுகிறோர். விரும்பிய ஆடவலரத் தலைவிக்கு ைணம் பசய்து பகோடுக்கும் பழக்கம் ஆதிகோைத்தில் இருந்துள்ளது. திருைணம் பபரிசயோர் முன்னிலையில் நலடபபற சவண்டும் என்பலதப் “பபோன்னுலட பநடுநகர், புலரசயோர் அயர, நல்ைோண் விழவில் தகரம் ைண்ணி,”
(385)
என்ற அடிகளில் குடவோயிற்கீ ரத்தனோர், போலை திலணயில் குறிப்பிட்டுள்ளோர். அகலவ
பண்லடய ைரபில் சபலதப்பருவம் வலர களவு இல்லை. பபதும்லபப் பருவம் வரும்சபோது தோன் களவு கூறப்படுகிறது. இந்த பபதும்லபப் பருவத்தில் தோன் ைணநிகழ்விற்;குப் பபண் தகுதியோகிறோள் என்பலதக் “கோப்பும் பூண்டிசின்; கலடயும் சபோகலை; சபலத அல்லை சைலதஅம் குறுைகள்! பபதும்லபப் பருவத்து ஒதுங்கிலன, புறத்துஎன,”
(7)
என்ற போடைடிகளில் கோட்டுகின்றன. திருைணத்தில் பபண்ணின் வயது குறிப்பிடத்தக்க ஒன்றோக விளங்குகிறது. இச்பசய்திலயக் கயைனோர் போலைத்திலணயில் குறிப்பிடுகிறோர். பரிசத்பதோலகயோக அணிகைன் திருைணச் சடங்கின் சபோது ைணைகளுக்கு அவளது பபற்சறோர் பரிசம் அளிப்பது வழக்கத்தில் இருந்தது. இப்பரிசம் அணிகைன்களோகசவோ,
பணைோகசவோ, நிைைோகசவோ, பரோக்கைோகசவோ வழங்கப்படும். ைணைகனின் பபற்சறோர் சகட்கும் பரிசத்பதோலக எவ்வளசவோ அலத ைணைகளின் பபற்சறோர் பகோடுத்தோல் தோன் திருைணம் நடக்க ஒப்புதல் அளிக்கப்படும். ைதுலர ைருதனின் நோகனோர் பநய்தல் திலணயில் தலைவிக்கு ஈடோன பரிசத்பதோலகலயக் குறிப்பிடும் சபோதுஇ ~அருந்திறற் கடவுட் பசல்லூர்க் குணோஅது நறுநுதல் அரிலவ போசிலை விலைசய!
’
(90)
என்று குறிப்பிடுகிறோர். திருைண உறுதிவிழோ ைணைகளின் பபற்சறோர் ைது அருந்தி, வட்லட ீ அைங்கரித்து, ைணலைக்
குவித்து எைது ைகளுக்குத் திருைணம் பசய்ய நிச்சயத்துள்சளோம் என்னும் பசய்தி கூறி திருைணத்;தின் முன்னர்ச் பசய்யப்படும் திருைண உறுதிவிழோ ஒன்றும் நிகழ்த்தி ைண அறிவிப்புச் பசய்தலதக் கயைனோர், போலைத்திலணயில் பின்வரும்; போடைடிகளில் எடுத்துலரக்கிறோர். “நலனவிலள நறவின் சதறல் ைோந்தி, புலனவிலன நல்இல் தருைணல் குலவஇ, 'பபோம்ைல் ஓதி எம்ைகள் ைணன்என, வதுலவ அயர்ந்தனர் நைNர் அதனோல்,”
(221)
இவ்விழோ இன்றும் பின்பற்றப்பட்டு வருகிறது. இது நிச்சயதோர்த்தம் என்னும் பபயரில் பகோண்டோடப்படுகிறது.
விழோவோனது ைக்களிலடசய ஒற்றுலைலய வளர்க்கிறது. பண்போடிலன அறிந்து பகோள்ள உதவுகிறது. சங்கத்தைிழர்கள் எடுத்த விழோக்களின் சிறிதளசவ இன்று கோணப்படுகின்றன. விழோவோனது சையத்தின் கூறோக ைட்டுைின்றி, கலைகளின் வளர்ப்புப் பண்லணயோக இருப்பலத ைறுக்க இயைோது. நிைித்தம் போர்த்து நோள் குறித்தல் சவங்லக ைைர் ைைர்கின்ற இளசவனிற் கோைத்லதசய ைணம் முடிப்பதற்கோன உரியகோைம் என்பறண்ணித் சதர்ந்பதடுத்தனர். அக்கோைத்தில் தோன் ைணநோலளப் பபற்சறோர்கள் குறித்தனர். நல்ை நோலளப் போர்த்து திருைண நோலளக் குறிக்கும் வழக்கமும் பண்லடக் கோைத்தில் இருந்தலத நல்லூர் கிழோர் ைருதத்திலணயில் “ைலனவிளக் குறுத்து ைோலை பதோடரிக், சகடில் விழுப்புகழ் நோடலை வந்பதன”
(86)
என்று குறிப்பிட்டுள்ளோர். நல்ை பசயல்கலளச் பசய்யும் சபோது தைிழர்கள் நல்ை நிைித்தங்கலளயும் தீலை இல்ைோத நோட்கலளயும் சதர்ந்பதடுப்பர். அதற்குக் கோரணம் தோங்கள் சைற்பகோள்ளும் பசயல்கள், நல்ை விதைோக முடிய சவண்டும் என்று எண்ணி நல்ை நோட்கலளத் சதர்வு பசய்வது தைிழர்களின் ைரபு என்பலதப் பண்லடத் தைிழர் பகோள்லகசயோடு, இலணந்து வோழ்ந்த பழந்தைிழர் இயற்லகயுடன் இயங்கிக் பகோண்சட தங்களது பசயல்கலள ஆற்றத் பதோடங்கினர். பதய்வங்களுக்குச் சிறப்பு பசய்தல் திருைணம் விலரவோகசவ நலடபபறசவண்டும் என்று பதய்வத்திடம் முலறயிடும் பழக்கம் இருந்தது. திருைணத்லத முன்னிட்டு இல்லுலற பதய்வங்களுக்குப் பண்லடக் கோைத்தில் சிறப்புச் பசய்யப்பட்டது. இல்லுலற பதய்வங்கலள வணங்கிய பசய்தி பதோல்கபிைர், குறிஞ்சித்திலணயில், கீ ழுள்ள போடைடிகளின் மூைம் குறிப்பிடுகிறோர். “யோயும், 'அவசன' என்னும்; யோமும், 'வல்சை வருக, வலரந்த நோள்!என, நல்இலற பைல்விரல் கூப்பி, இல்உலற கடவுட்கு ஆக்குதும், பைிசய!”
(282)
இல்லுலற பதய்வத்லத வணங்குதல் அன்றிைிருந்து இன்றுவலர நலடபபற்று வருகிறது. பதய்வங்களுக்கு வழிபோட்டிலன ஆற்றிய பின்னசர ைணவிலன ஆற்றியுள்ளனர். ைணம் பசய்யும் ைலன அைங்கரித்தல் திருைணக் கோைத்தில் ைணைக்கள் வட்டுச் ீ சுவர்களுக்குச் பசம்ைண் பூசி, வட்டில் ீ புதுைணல் பரப்பி, ைோலைகலளத் பதோங்கவிட்டு எங்கும் ஒளி பவள்ளம் போயும் விதைோகப் புது விளக்குகலள ஏற்றி லவத்து, ைகிழ்ச்சிசயோடு முதல் பசயலைச் பசய்து தங்களது இல்ைங்கலள அழகுப்படுத்தினர். இவ்வோறு திருைணவடு ீ கோட்சியளிக்கும் என்பலதப்இ புலனைோண் இஞ்சி பூவல் ஊட்டி, ைலனைணல் அடுத்து, ைோலை நோற்றி, உவந்து, இனிது அயரும் என்ப
(195)
என்ற போடைடிகளின் மூைம் கயைனோர், போலைத்திலணயில் குறிப்பிடுகிறோர். "தண்பபரும் பந்தர்த் தருைணல் பஞைிரி ைலன விளக்குறுத்து, ைோலை பதோடரி, கலனஇருள் அகன்ற கவின்பபறு கோலை; சகோள்கோல் நீங்கிய பகோடுபவண் திங்கள் சகடுஇல் விழுப்புகழ் நோள்தலை வந்பதன"
(86)
என்ற போடைடிகளில், வட்டுக்கு ீ முன் வரிலசயோகக் கோல்கலள நட்டுப் பந்தைிட்டு, பந்தைின் கீ ழ் புதுைணல் பரப்பி, ைலனவிளக்கு ஏற்றி, முரசு முழங்க ைோலைகலளத் பதோங்கவிட்டனர் என்று நல்ைோவூர் கிழோர், ைருதத்திலணயில் குறிப்பிட்டுள்ளோர். இசத பசய்திலய, விற்றூற்று மூபதயினனோர், ைருதத்திலணயில், "கடிநகர் புலனந்து, கடவுட் சபணி," ……………………… (அகம் 136 : 6) எனவும் குறிப்பிட்டுள்ளோர். வதுலவ நோள் திருைணநோலள “வதுலவ நோள்” என்று அலழத்தனர். இந்நோள் தலைவன் தலைவியின் வோழ்நோள் முழுவதும் ைறக்க முடியோத நோளோக அலைந்தது.
மணமகள் அைங்காரம் ைங்கை ைகளிர் தலைவிக்கு நீரோட்டுவர். திருைண நோளன்று ைணைகள் சகோடிப்புடலவயிலன உடுத்துவர் என்பலதப் “பகோடும்புறம் வலளஇ, சகோடிக் கைிங்கத்து ஒடுங்கினள் கிடந்த ஓர்புறம் தழீ இ,”
(86)
என்ற போடல் அடிகளின் மூைம், நல்ைோவூர் கிழோர், ைருதத்திலணயில் விளக்குகிறோர். திருைணநோளில் புத்தோலட அணிதல் என்பது முக்கியைோன ஒன்றோகும். புத்தோலட அணிவது அன்று முதல் இன்று வலர பதோடர்ந்து வரும் ைரபோகும். விற்றூற்று மூபதயினனோர், ைருதத்திலணயில், " புதுவது புலனந்த திறத்தினும், வதுலவ நோளினும், இனியனோல் எைக்சக."
(அகம் 352)
என்பலத அஞ்சியத்லத ைகள் நோலகயோர், குறிஞ்சித்திலணயில் குறிப்பிட்டுள்ளோர். சைலும், “தைர்ைணன் அயரவும் ஒல்ைோள், கவர்முதல்”
(369)
என்பதிைிருந்து, புதிய ஆலட ைணக்சகோைத்தில் இடம் பபற்றுள்ளலதக் கோட்டுகின்றது. தைிழர் பண்போடு ைைசரோடு பநருங்கிய பதோடர்புலடய
ைைர்
பண்போடோகும். ைகளிர் ைைரணியும் உரிலைலயத் திருைணநோள் அன்று பதோடங்கிப் பபறுகின்றனர். திருைணம் ஆனதற்கு அலடயோளைோகப் பூவணியும் கரணம் பசய்யப்பபறும். தலைவன் தலைவிலயத் திருைணம் பசய்யும் பபோழுது திருைணச் சடங்கில் ஒன்றோகிய தலைவியின் கூந்தைிசை ைைர்சூடுதலை நிகழ்த்தக்கண்ட சதோழி எல்லையற்ற ைகிழ்ச்சியலடந்தவளோய்த் தலைவலனப் போரோட்டுவதோக ஒரு
பசய்தியுள்ளது. பபண்கள்
கன்னிப்பருவத்து ைைரணிதல் சமுதோய விைக்கன்று என்றும் பபண்கள் ைைரணியும் வழக்கம் ஒரு ைங்கைச் சின்னைோகத் திருைணநோள் பதோடங்கி சைற்பகோள்ளப்பட்டது. சிைம்புகழி சநோன்பு
திருைணத்திற்கு முன்பு இளலைத்பதோட்டு தலைவி அணிந்திருந்த கோற்சிைம்லபக் கழற்றுதலை ைரபோகக்பகோள்ளும் பசய்திலய அகநோனூறு பதரிவிக்கின்றது. இதலன ஒரு விழோவோக பபற்சறோர் பகோண்டோடினர் என்பலதத் தன் ைகள் கோதைசனோடு உடன்சபோக்கில் ஈடுபட்டலத அறிந்த தோசய தன் ைகளுக்கு சிைம்பு கழியவில்லை என்பலத போலைத்திலணயில் குடவோயிற்கீ ரத்தனோர் “சூழி பைன்முகஞ் பசப்புடன் எதிரின …………………………….…………… அருங்கடி வியனகர்ச் சிைம்புங் கழியோள்"
(315)
என்று சைற்கூறிய அடிகளின் வழி நற்றோயின் கூற்றோகக் குறிப்பிடுகிறோர். திருைணச் சடங்கு பழந்தைிழரின் ைணமுலறயில் திருைணச் சடங்குகள் இன்றியலையோக் கூறோக அலைகிறது. பபண்லணக் லகயோல் பற்றி தைர் தருதசை சிறப்போனதோகக் கருதப்பட்டபதன்பதலனக் "கல்பைன் சும்லையர், பஞசரபரனப் புகுதந்து, 'சபர்இற் கிழத்தி ஆகஎனத் தைர்தர,"
(86)
என்று ைருதத்திலணயில் நல்ைோவூர் கிழோரும், ைலழ பட்டன்ன ைணல் ைைி பந்தர், இலழ அணி சிறப்பின் பபயர் வியர்ப்பு ஆற்றி, தைர் நைக்கு ஈத்த தலைநோள்"
(136)
என்று விற்றூற்று மூபதயினனோர், ைருதத்திலணயில் திருைண நிகழ்ச்சிலய விவரிக்கும் அகநோனூற்றுப் படல்களின் குறிப்புகள் பதரிவிக்கின்றன. சைலும் இதலன வைியுறுத்தும் முலறயில் இன்லறய நலடமுலற வோழ்வில் கிரோைப்புறங்களில் பபற்சறோர் தங்களது பபண்ணின் திருைணம் நடக்க சவண்டும் என்பதலனச் சுட்டும் முலறயில் தன் பபண்லண ஓர் ஆடவனிடம் லகயில் பிடித்துக் பகோடுத்து விட சவண்டும் எனக் குறிப்பது, பழந்தைிழரின் ைணமுலற லகபற்றித்-தருதசை ஆகும். ைணவிலனயின் இன்றியலையோச் பசயற்போடோக அலைந்தலத இரு புைவர்களும் எடுத்துக்கோட்டுகின்றனர்.
லபந்தைிழில் திருைணச் சடங்கு ைங்கைச் சடங்கோகக் பகோண்டோடப்பட்டது. இதில் சுைங்கைிகள் ைட்டுசை கைந்துபகோள்ள அனுைதிக்கப்பட்டுள்ளோர்கள். சங்க கோைத்தில் தட்சலனப் புசரோகிதர், யோகம் வளர்த்தல், தீவைம் வருதல், ைந்திரம் ஓதுவது, தோைி கட்டுவது இல்லை சபோன்ற பசய்திகள் பபறப்படுகிறது. இலழ என்ற தோைி திருைணத்தன்று பைர் அறிய விருந்து நடத்தி ைணைக்கலள நீரோட்டி புத்தோலட உடுத்தி, அணிகைன்கள் அணிவித்து இருவலரயும் ைணப்பந்தைில் உட்கோர லவத்து பைர் அறிய பசய்தசை திருைண விலனயோக அக்கோைத்தில் இருந்தது. தைிழரின் பலழய பண்போட்டோன திருைணைோன
ைகளிர்க்குத்
தோைி
அணிவிக்கப் பபற்றலைக்கோன பதளிவுச் சோன்றுகள் கிலடக்கவில்லை. ஆனோல் இலழ என்ற சங்கத்தைிழ்ச் பசோல் தோைிலயக் குறிக்கும். “புதல்வரப் பயந்த திதலையவ் வயிற்று வோைிலழ ைகளிர் நோல்வர் கூடிக் ”
(86)
என்ற போடல் அடிகளில் வருகின்ற இலழ என்ற பசோல் ைங்கை அணி அல்ைது தோைிலயக் குறித்ததோக இருக்கைோம் எனவும் கரிகோைன் இறந்தசபோது அவன் ைலனவி இலழ கலளந்தது, தோைி கலளந்தசதோடு ஒக்கும் எனவும் பபோருள் பகோள்ளைோம். இவ்வோறு திருைண முலறயில் தோைி பதோடர்புலடய பசய்திலய நல்ைோவூர்கிழோர் ைருத்திலணயில் கூறுகிறோர். பவந்நூல் விற்றூற்று மூபதயினனோர் ைருத்திலணயில் “ைண்ணுைணி அன்ன ைோயிதழ்ப் போலவத் தண்நறு முலகபயோடு பவந்நூல் சூட்டித்.”
(136)
என்ற போடைில் ைணைகளுக்குத் திருைணத்தின் சபோது நறுைணைிக்க ைைர்கலளயும் பவந்நூலையும் சூட்டினர் என்று குறிப்பிட்டுள்ளோர். ஆனோல் யோர் ைணைகளுக்கு இதலன அணிவித்தோர்கள் என்ற பசய்தி இல்லை. இங்குக் கட்டப்படும் பவந்நூல் என்பது சிைப்பதிகோரத்தில் கூறப்பட்ட ைங்கை நோணிற்கு முன்சனோடியோக இருந்திருக்கைோம் என்று கருதப்படுகிறது. இதலன “அரசு எழுந்தபதோர் படி எழுந்தன அகலுள் ைங்கை அணி எழுந்தது”
(சிைம்பு.52)
என்ற இளங்சகோவின் வரிகள் பைய்ப்பிக்கின்றன. திருைணச் சடங்கு முறிலும் தைிழருக்சக உரிய திருைணச் சடங்கு முலறயோகும். இன்னிலச விருந்து திருைணச் சடங்கில் சுற்றத்தோர் அலனவரும் பங்குக் பகோள்வர். சுற்றமும் நட்பும் சூழத் திருைணம் பதோடங்கப்படும் சபோது முழவு முதைிய இன்னிலசக் கருவிகள் முழங்குவது ைங்கைச் சடங்கோகசவ பகோள்ளப்பட்டது என்று கயைனோர் போலைத்திலணயில் முழவுமுகம் புைரோ விழவுலட வியல்நகர், ைணன்இலடயோகக் பகோள்ளோன் கல்பகக்
(397)
திருைணநோளில் முழுவு ஒைிப்பலத, “முழவுமுகம் புைரோ விழவுலட வியல்நகர், வதுலவ சைவைன் ஆகைின், அதுபுைந்து,”
(206)
என்ற போடல் அடிகளில்;, ‘ைதுலர ைருதன் இளநோகனோர்’, ைருதத் திலணயில் எடுத்துக் கோட்டுகிறோர். திருைணத்தில் முரசு ஒைிக்கும் பழக்கம் இருந்தலதக் “கடிநகர் புலனந்து, கடவுட் சபணி, படுைண முழபவோடு பரூஉப் பலணஇைிழ, வதுலவ ைண்ணிய ைகளிர் விதுப்புற்று,”
(136)
என்று விற்றூற்று மூபதயினனோர் குறிப்பிடுகிறோர். வோழ்த்தும் ைங்கைமும் திருைணநோளில் தூய ஆலடகள் அணிந்து பகோண்டு ைணைக்கள் இலறவழிபோடு பசய்து அைர்ந்தனர். திருைணத்லதச் பசய்து லவக்கும் முதிய ைகளிர் தலையிசை குடத்லதயும், லகயில் புதுைண் போத்திரத்லதயும் ஏந்தி திருைணத்திற்கு முன்சப பகோடுக்கக்கூடிய பபோருள்கலளயும், திருைணத்திற்குப் பின்பு பகோடுக்கக்கூடிய பபோருள்கலளயும் முலறயோகக் பகோண்டு வந்து லவத்தனர். அதன்பின் ைக்கலளப் பபற்ற ைகளிர் நோல்வர் ஒன்றுக்கூடிக் கற்பினின்றும் வழுவோது நீ கணவலனப் சபணிக் கோக்கும் துலணவியோவோயோக என்றும் பைவலகப் சபறுகலளயும் பபற்று, உன்லன ைணந்து பகோண்ட கணவன் விரும்பிப் சபோற்றும் விரும்பம் உலடயவள் ஆவோய் என்று வோழ்த்தி
ைைர்கலள பநல்சைோடு கைந்து தூவி ைணைக்கலள வோழ்த்துகின்ற வழக்கம், அக்கோைத்தில் இருந்தது பதரிகிறது. இச்சடங்கிற்கு ‘வதுலவ நன்ைணம்’ என்று பபயர். இலதசய நல்ைோவூர் கிழோர், ைருதத்திலணயில் “வோல்இலழ ைகளிர் நோல்வர் கூடி, 'கற்பினின் வழோஅ, நற்பை உதவிப் பபற்சறோற் பபட்கும் பிலணலய ஆக!என, நீபரோடு பசோரிந்த ஈர்இதழ் அைரி பல்இருங் கதுப்பின் பநல்பைோடு தயங்க, வதுலவ நல்ைணம் கழிந்த பின்லற,”
(86)
என்று கூறுகிறோர். திருைண விருந்து திருைணத்தின் சபோது தைிழர்கள் உணவு விருந்து வழங்கியுள்ளனர். ைணைக்களின் உறவினர்கள் அலனவரும் ஒன்று கூடி ைகிழ்வர். அவ்வோறு கூடிய அவர்கள் திருைணத்திற்கு முன்பு உணவிலன ஆரவோரத்துடன் உண்டனர். இதலன, உழுந்திலன நிலறயக் கூட்டி சலைத்த குலழவோன உளுத்தம் பருப்பும் பபோங்களின் பபரிய உருண்லடலயயும் நல்ை இலறச்சிசயோடு கைந்த பவண்சசோற்லறயும் இலடவிடோது உண்ணுதல் நலடபபற்றுக் பகோண்டிருக்கும் என்பர். இதனோல், திருைணத்தில் லசவம், அலசவம் என்னும் இரு உணவுகளும் வழங்கப்பட்டிருந்தன. இங்கு இரு உணலவயும் சலைத்துப் பரிைோறப்பட்டுள்ளலைலய அறிய முடிகிறது. உழுந்து தலைப்பபய்த பகோழுங்களி ைிதலவ பபருஞ்சசோற்று அைலை நிற்ப, நிலரகோல்”
(86)
என்று நல்ைோவூர் கிழோர் ைருதத்திலணயின் வோயிைோக இலத விளக்குகிறோர்.
நிலைவுலர சங்ககோைத் திருைணமுலற என்பது களவில் சதோன்றி கற்பில் முடிந்துள்ளது. திருைண முலறயின் வழி தைிழரின் நோகரிகப் பண்போட்டிலன அறிய முடிகிறது. சமுதோயத்தில் நிகழும் பபோய்லயயும், குலறகலளயும் முடிவுக்குக்
பகோண்டு வரவும் ‘ஒருவனுக்கு ஒருத்தி’ என்ற தைிழரின் ைரபிலனப் சபணிப் போதுகோக்கவும் திருைணமுலறயிலனத் தைிழர்கள் சைற்பகோண்டுள்ளனர் எனைோம். துலணநின்ற நூல்கள் 1.
அகநோனூறு - புைியூர்க் சகசிகன்
2.
தைிழர் வோழ்வும் பண்போடும் - தைிழறிஞர் சோைி சிதம்பரனோர்
3.
தைிழ் இைக்கிய வரைோறு - முலனவர்.சோ.சவரிமுத்து
4.
தைிழ்க்கோதல் - வ.சுப.ைோணிக்கனோர்
5.
பழந்தைிழ் இைக்கியத்தில் இயற்லக - மு.வரதரோசன்
6.
தைிழ் இைக்கியத்தில் ைைர்கள் - பவற்றிச்பசல்வன்
7.
பதோல்கோப்பியம் பபோருளதிகோரம் - இளம்பூரணர் உலர
மு.வெயைட்சுமி.
பி.எஸ்.சி.இ
கண்ணாடி Mirror: நோன் பவள்ளியின் துல்ைியைோனவள்
எவ்வித முன்புலனவுகளும் அற்றவள்
கோண்பலதபயல்ைோம் உடனுக்குடன் விழுங்குபவள் கோதைின் மூடுபனிசயோ அன்றி பவறுப்சபோ இன்றி
பகோடூரம் அற்றவளோய், உண்லையோனவளோய் ைட்டும் இருக்கிசறன் அந்தச் சிறிய கடவுளின் கண்பணன நோன்கு மூலைகலளயும் அளந்தபடி பை சநரங்களில் நோன் எதிர் சுவற்லற தியோனிக்கிசறன் அது இளஞ்சிவப்போய் புள்ளிகள் நிலறந்திருக்கிறது
பவகுசநரம் நோன் அதலன சநோக்கியபடிசய இருந்திருக்கிசறன் அது என்னிதயத்தின் ஒருபகுதிபயனசவ கருதுகிசறன் ஆயினும் அது துடித்தபடியிருக்கிறது முகங்களும் இருண்லைகளும் நம்லை ைறுபடி ைறுபடி பிரிக்கின்றன இப்சபோது நோசனோர் ஏரி. ஒரு பபண் எலன சநோக்கிக் குனிகிறோள் தன்லன அறிந்துபகோள்ள எனதோழங்கலளத் சதடுகிறோள் பிறகவள் அந்தப் பபோய்யர்கலளசயோ, பைழுவர்த்திலயசயோ அல்ைது நிைலவசயோ சநோக்கித் திரும்புகிறோள்
நோன் அவளது பின்புறத்லத சநோக்குகிசறன் அது ைிக உண்லையோகப் பிரதிபைிக்கிறது தனது கண்ணலரயும் ீ கரங்களின் குழப்பத்லதயும் எனக்குப் பரிசோய் அளிக்கிறோள், அவள் சபோவதும் வருவதுைோய் இருக்கிறோள். எல்ைோக் கோலைகளிலும் அவளது முகசை இருலள விைக்குகிறது
என்னில் அவசளோர் யுவதியோய் மூழ்கி, முதியவளோய் என்னிைிருந்து உதித்பதழுந்து அவளது ஒவ்சவோர் நோலளயும் அலடகிறோள், திகிலுண்டோக்கும் ஓர் ைீ பனன
மூைம்: சில்வியோ பிளோத் பைோழியோக்கம்: தோரோ கசணசன்
கடல் நடுகெ ஒரு களம். கடல்கலளத் தோண்டி சகட்கிறது வறிட்ட ீ சிசுக்குரல்,
கோப்புலடந்த பபண்ணின் கதறல், கனன்பறரியும் வட்டின் ீ குமுறல்,
சைரசப் சபச்சின் அைங்கோர வலளவுக்குள் எதிபரதிர் இனத்து ைகனும் ைகளும் முகூர்த்த சவலளயில்
சிரசறுபட்டு அைறிவிழும் ரணகளம் இனம் பைோழி ைதம் என்று ஊர்வைம் எடுத்த
மூலளயின் தோதுக்கள் சைோதி சங்கைம் பிறழ்ந்து சிக்பகடுத்தது ஒரு முடிச்சு முடிச்சு இனி சவட்டிக்கும் முந்தோலனக்குைல்ை, முஷ்டிக்கும் பபோறிவில்லுக்கும்
அலைதியின் அனுஷ்டோனங்களும் ஆரவோரம் ஒடுங்கி ஸ்தம்பித்தன. கல்லும் உருகி
அலைபயடுக்கிறது எரிைலைப் பிழம்பு. ைரணம் ைட்டுசை என்றோன பின் ைரணம் தோன் என்ன..?
பிரைிள்
கிடாவும் ஒரு சிை சாட்லடகளும் ஒரு கிடோலவப் போர்த்சதன். மூஞ்சி நோறிக் பகோண்டு
என்லனக் பகோம்புகளோல் இடிக்கத்துரத்தியது. நோன் ஓடோைல் அவ்விடத்திசைசய நின்சறன் அது ைட்டும் ஓடிக்பகோண்டிருந்தது. அது என்ன ஓட்டம் ஓடியும்
என்லன பநருங்க முடியவில்லை. நோன் நின்று பகோண்டிருந்சதன்
கிடோவின் சகோபம் என்னசவோ பதரியவில்லை.
அது சபசும் பைோழியும் எனக்குத் பதரியவில்லை. கிடோவின் ைலனவி குடும்பம் பற்றியும்
அறிந்திருந்ததோல் பைர் அலைதியோயிருந்தனர். கிடோவு தனக்குத்துலணயோக சின்னக்கிடோவு ஒன்லறயும் வயிறு புலடத்த போலன ைோடுகலளயும் பீர் போட்டில்கலள விற்கும்
குடித்துப் புரளும் சிை நரிகலளயும் கூடசவ துலணக்கு லவத்துக்பகோண்டது… அதில் சிை போவப்பட்ட முயல்களும் கூட அகப்பட்டிருந்தது. சவடிக்லக என்னபவன்றோல்
கிடோவிற்கு கவிலத வோசிக்க பதரியோது. எப்சபோதுசை கவிலதலய அது கழுலத என்சற பசோல்ைிக் பகோண்டிருக்கும்.. ஒரு சகோடி சைோசடிலய மூடி ைலறத்து அல்ைோஹ்லவயும் ரசூலையும் அடிக்கடி பசோல்ைி ைஞ்சள்நிற ஆப்பு அடித்த சபோலதயில் கிறங்கியது.. ஒரு சிம்ைோசனத்லத கவிழ்ப்பதற்கோன திட்டத்தில் மூலள உருகி வழிந்த பிறகும் சநர்வழி குறித்து அது அறியவில்லை. ஞோனைோ சைலதகலள இன்னும் ஞோனக்குப்லபகபளன இழிவுப்படுத்திக் பகோண்சட
இன்னும் துரத்திக் பகோண்சட வருகிறது… சிைர் பயந்து சபோய் ஒளிகிறோர்கள் பைர் கிடோவுகலள எதிர்பகோள்ள
சோட்லடகசளோடு எதிசர நிற்கிறோர்கள்…
வைச்.ெி.ரசூல்
எல்ைாம் மாைிெிட்டது எங்கள் குழந்லதகள் வளர்ந்துவிட்டோர்கள்
அலைதி அவர்களிடம் இல்லை பரபரத்துப் சபோயிருக்கிறோர்கள்
எங்கும் அவசரம் சவகம் கோரணைோய் எங்களுலடய சிறுவர்கள்
சின்னப்பிள்லளத்தனைிழந்து சபோயிருக்கிறோர்கள் கிட்டிப்புள்
பதன்னங்குரும்லபத் சதர்
கிளித்தட்டு எல்ைோம் ைறந்து சபோனது அவர்களின் குறும்புத்தனத்லதப்சபோை கிட்டிப்புள்லள துப்போக்கி ஆக்கிரைித்தது சகோவிைில் துப்போக்கிவிற்பலன அசைோகைோம் கிளித்தட்டு எல்ைோம் கணணி முன்னோல் கோல்தூசோனது யுத்தம் எலதபயல்ைோம் கற்றுத்தந்தது
படலைலய சநரத்துடன் சோத்திக்பகோள்ள நோயின் குலரப்லப இனம் கோண பபோய் பசோல்ை சகள்வி சகட்கோதிருக்க உறவுகலள ைதிக்கோைைிருக்க எல்சைோலரயும் சந்சதகத்துடன் சநோக்க பைௌனைோயிருக்க
படபடக்கும் பறலவயின் இறலக பிய்த்து எறிய யுத்தம் எங்கள் குழந்லதகளின் குழந்லதத்தனங்கலள தின்று சபோட்டது பத்திரிலக பசய்தி 5 வயது போைகி வல்லுறவின்பின் பகோலை 16 வயது ைோணவன் லகது
சகாகதென் நித்தியானந்தன்
வபரிகயாவரங்கக? இருளலடந்த சமுதோயத்லத பவளிக் பகோணர எழுச்சிைிக சவண்டு பைன்சறோ - இன்று
இருப்போபரைோம் பபோத்திலவத் தலதசய ஏற்றி எரிதனைோய் ைக்களுக் கீ வோ ரின்று
ைருட்சியினோல் ைோந்தபரைோம் வோய் புலதத்து ைலறயவன்விதி இதுபவன்று ஏங்கி நிற்பர் தருைந்தோன் தலைகவிழ்ந் துள்ளதனோ ைிங்கு தலைத்சதோங்க முடியவிலை நீதி பயங்சக? சவசங்கள் பைபுலனந்து தலைவ பரல்ைோம் விழுப்பந்தரோ கலதகலளசய பசோல்ைி நிற்போர் நோசத்லத யுண்டோக்கி லபதலன நிரப்பி
நோர்நோரோய் ைக்கள்ைனம் கிழித்திடுவோ ரன்சறோ சதசத்தில் உளம்கிழ்ந்து வோழத்தோன் முடியலை தீத்தரகபரைோம் கோசினிசை குறியோய் நிற்போர் போசந்தோன் யோர்க்குைிலை போவப்பட்ட பஜன்ைம் பலடத்தவலன சயநம்பி ஏந்திநிற்பர் கரம்! சபோர்ப்பரணி பகோட்டத்தோன் முடியவிலை இங்கு
புண்பகோள் வோர்த்லதபசோல்ைி ஏற்றிடுவோர் கூண்டில் ஊரூரோய் உண்லைநிலை உலரத்திட்ட சபோதும்
உண்லைநிலை இதுபவன்று பசோல்வோ ரோருளசரோ? சர்ப்பம்சபோைசவ இவபனன்று சடுதியோ பயழுந்து சத்தியைோய் குரல்வலளலய பநோறுக்கிடு வோசர கோர்சைகைோய் உதவிடுவோர் தலனக் கோண குவைய ைிங்கு பகோடுத்துலவக்க சவண்டுசைோ வரம்! பநஞ்சைதில் நின்று நிலைக்கின்ற நற்பசயல்கள் நீண்டுவிடின் பசுைரத்தோணிபயன நிைவும் வோழ்வு நஞ்சுைனத் சதோடிங்கு நின்று விடுவ தோயின் நோசந்தோ னுண்டோகும் நிைமுந் சதயும் பஞ்பசனசவ தீப்பற்றும் ஏலழைனம் சநோகின் போந்தள்கள் புலடசூழ நிைைிங்கு நரகம் பகோஞ்சும் தைிழலனய நல்ைோ ரிங்கு சகடின்றி வோழுதற்கு பசயசவண்டும் கருைம்! பகோம்புத்சதன் ஆலசயுடன் ஏங்கி நிற்கும்
கூழுக்கும் வழியில்ைோ ஏலழச் சனத்திற்கு நம்பிக்லக ஒளிக்கீ ற்று உதய ைோகி
பநஞ்சத்தில் நீடுழி நிற்க சவண்டும் நம்பிசனோம் கதியிழந்சதோம் எனும்நிலை ைோற சநசக்கரம் நீட்ட சவண்டும் நல்சைோ ரின்சற! பபோம்லையோட்டும் பபரிசயோ ரிங்கு உண்டு பரிதவிப்போர் சைபைழச் பசய்வோ பரப்சபோ? உறுைீ ன் வருைட்டும் வோடிநிற்கும் பகோக்பகனசவ
உயர்ந்துவரும் விலைவோசி குலறயுைட்டும் ைக்கள் பபோறுத்திருப்ப பரத்தலன பயத்தலன நோட்கசளோ பபோங்கி பயழுவர் பயனிலை கண்சடன் பபோற்போதம் சபோற்றி நிற்பர் ைோந்தரிங்கு
பசுலை நிலறந்தக்கோசை ைண்ணில் - இலைசயல் பசோற்களும் நீங்கி பிச்லசசய ஏந்தி
சனைிதுவோ எனப் போர்சகட்டிட நிற்போசர!
கலைமகன் லபரூஸ்
சரிதம் மாற்ைகெ..! பயந்து பயந்து சோகின்ற .. பழக்கம் விடுத்து எழுந்துநிதம் தயக்கம் தவிர்த்த கோல்கலளசயத் .. தலரயில் பதித்து நின்றிடுவர்ீ இலைக்கும் ஓர்கண் பநோடிசதோறும் .. இயக்கம் சுருக்கும் சசோம்பல்தோன் சலைத்து வோழ்வோய் நடந்சதறும் .. சரிதம் ைோற்ற முயன்றிடுவர்! ீ கல்ைில் சதலர வோழ்ந்திருக்கும் .. கணக்கு ைறவோத் திறத்சதோடு பசோல்ைில் அன்பு பைோழிதலைசய .. பசோந்தம் தனதோய்க் பகோண்டிடுவர்! ீ தன்னில்
உண்டு திறபைன்று
..தளரோ உறுதி நம்பிக்லக கன்னல் முயற்சி நலடயிட்டு ..கவலை ையக்கம் கலைந்திடுவர்! ீ துணிவு ஒன்றும் துகிபைனசவத் .. துலணயோய் விளங்கும் ைனைதிசை பணிவு என்றும் ைலறந்திடோத .. பண்பு ஒளிலயக் கண்டிடுவர்! ீ
நாகினி
வோனத்தின் கீ ழ்…!! சகோலடபவயிைில் சைோர் விற்பவள்
பதருவில் தோகத்சதோடு அலைகின்றோள்
புங்கம்இலைகள் சபோர்த்திய கூலடயில் நுங்கிலன லவத்து அைர்ந்துிருப்பவள்
ைனிதமுகங்கலளப் போர்த்து ஏங்குகின்றோள் கூலட தலையில் சுைந்து பூ விற்பவள் சும்ைோடு இல்ைோைல் திரிி்கின்றோள்
விசிறி விற்பவன் வியர்லவ வழிய போலதயில் கூவி திரிகின்றோன்
குலட பழுது போர்ப்பவன் ைலழயில்சபோது நலனந்து வதியில் ீ நடக்கின்றோன்
உப்பு விற்பவன் லசக்கிள்வண்டிலய தள்ளிக் கலளத்து அலைகின்றோன்
பபோறி கடலை பட்டோணி சுண்டல் சூடோக வறுத்து பகோடுப்பவன்
வோன்சைகத்லதப் போர்த்து நிற்கின்றோன் அசலைத் சதற்றி எடுக்க முடியோைல் ைனசைோ எந்சநரம் அலைபோய்கிறது கடனும் வட்டியும் கட்டியது சபோக
லகயில் சபோக ைிஞ்சுவபதன்ன? என்று கணக்கு போர்த்து ைனம் துவள்கிறது
என்சறனும் வோழ்வில் உயர்சவோபைன்று எண்ணத்லத சதக்கிய கனவு ைனைோய் வோனத்தின் கீ சழ நம்பிக்லகசயோடு
வோழ்சவோரின் இன்ப வோழ்க்லகயிதுசவ…!!
ந.க.துலறவன்
சவலூர்
–
யாழ் நிலனவுகள் பாகம் - 1 யோழ் லகதடிலய சசர்ந்த திரு.சவதநோயகம் தசபந்திரன் MA அவர்களோல் வலரயப்பட்ட யோழ் நிலனவுகள் போகம் - 1 ஏைசவ பவளியிடப்பட்டது.26.07.15 இசத நூல் போகம் - 2 பவளியிடப்பட்டது.இவர் முதல் முதல் "பூத்திடும் பனம் சதோப்பு" என்ற நூலையும் பவளியிட்டோர்.அது சுவிஸில் அறிமுகம் பசய்யப்பட்டது. பை பத்திரிலககளில் பவளிவந்த இவரது சிறு கட்டுலரகலள பதோகுத்து இந்த மூன்று நூல்கலளயும் பவளியிட்டோர். இந்த யோழ் நிலனவுகள் போகம் - 1:-30 சிறு கட்டுலரகளுடன், அவற்றிற்கு பபோருத்தைோன படங்களுடன் பவளிவந்துள்ளது.யோழிலுள்ள சந்லதகள் அச்சந்லதகளில் சந்லதப்படுத்தப்பட்டபவற்றிலை,வோலழக்குலை ,பைோப்பழம் ,போய், பபட்டி,புலகயிலை சபோன்றனவற்லற நிலனவூட்டியசதோடு அந்த சநரத்தில் பபோருட்கலள ஏற்றி இறக்கிய தட்டிவோன் முக்கிய பங்லக வகித்தது.பின்னர் 1977ல் ைினி பஸ் முலறக்கு யோழ் ைோறியது. சமூக கூட்டுறவு பற்றி கூறும்சபோது! அயைவர் கூடி வடு ீ சவய்தல்,சவைி அலடத்தல்,கதியோல் பவட்டல்,பனம் போத்தி பவட்டல்,பயிர் நடல்,விழோவுக்கு ஊர் கூடி பைகோரம் சுடல் சபோன்றன கடந்த கோை இனிய நிலனவுகலள
நிலனவூட்டியுள்ளோர். பணவரவு பற்றி கூறும் சபோது! முதல் ஆையங்களில் ஆரம்பித்து பின்னர் நைிந்த சமூகம் இலத பயன்படுத்தி தைது பபோருளோதோர பிரச்சலனகலள தீர்த்து பகோண்டனர். பகோழும்பு யோழ் பயணம் என்றோல் புலகயிரதசை.சபோரச்சூழல் கோரணைோக கிளோைி,ஊரியோன்,கப்பல் பயணம்.இவற்றோல் பை ைக்கள் தைது உயிலர கோவு பகோடுத்தனர். சை தினத்தில் படைோளிலகயில் அலர விலைக்கு ரிக்கற் சபோட்டு படம் கோட்டல்,ஒற்லற வோங்கில் கைரியில் பதோடங்கி பல்கனி,ஓ டீ சீ சபோன்ற வகுப்புக்கலளயும்,சிவோஜி,எம்.ஜி.ஆர் படங்கள் வந்தோல் ரசிகர்கள் பபரிய கட்டவுட் கட்டி குதூகைிப்பர் என்பலதயும் திரு.தசபந்திரன் நிலனவு கூறுகிறோர். ைறக்கப்பட்ட தைிழர் கிரோை விலளயோட்டுக்கலளயும் இளம் பிள்லளகளுக்கு பதோட்டு கோட்டியுள்ளோர்.சபணிப்பந்து,பகந்தி பிடித்தல்,சபோலள அடித்தல்,குளம் கலர,சதங்கோய் அடித்தல்,குண்டுப்பந்து அடித்தல்,கிட்டி அடித்தல்,பட்டம் விடல் சபோன்ற ைறக்கப்பட்ட விலளயோட்டுக்கலள நிலனவூட்டும் பபோது!அந்த நோலள எண்ணி ைனம் அங்கைோய்கிறது. சயிக்கிள் வோடலக,பபற்சறோ ைோக்ஸ் வோடலக,கதிலர,போய்,பபட்டி பின்னல், லசக்கிளில் தும்பு ைிட்டோய்,ஐஸ்பழம் வியோபோரம்,பிட்டு,இடியப்பம்,சதோலச வடுகளில் ீ சுட்டு விற்றல்,பனம் கட்டி பதோழிற்சோலை,கள்ளிறக்கும் பதோழில் குலறந்சத சபோச்சு என ஆதங்கப்படுகிறோர் ஆசிரியர்.ஒடியல்,பனோட்டு,சுருட்டு சுற்றல் சபோன்ற போரம் போரிய சுவடுகள் ைலறத்சத சபோய்விட்டதோக நிலனவூட்டுகிறோர். ைோட்டு வண்டி சவோரி,ரக்ஸி,வோடலகக்கோர்,சயிக்கிள் பயணம் சபோன்றனவற்லற ைினி பஸ் வந்து தூர விைக்கி விட்டது.குருண்டிக்,பிைிப்ஸ் வோபனோைிகலள அந்த கோைம் வசதி பலடத்தவர் வடுகளிள் ீ கோணைோம். இைங்லக,திருச்சி அலை வரிலசகலள ைக்கள் விருப்புடன் பசவி ைடுப்பர். ஊபரல்ைோம் நோடகம் நடிக்கப்படும்.நடிகைணி வ ீ .வ ீ .லவரமுத்து நிலனவு கூரத்தக்கவர். கோை பவள்ளத்தில் கலரந்த பை பதோழிற்சோலைகள் ஆயிர கணக்கோன தைிழ் ைக்களுக்கு சசோறு சபோட்டது.சக.சக.எஸ்.சீபைந்து ஆலை,சீசநோர் கப்பல் கட்டும் பதோழிற்சோலை,பரந்தன் இரசோயன,உப்பளம்,சசோடோ,கருவோட்டு
பகோம்பனி,லகத்தறி பநசவு,நல்பைண்பணய் உற்பத்தி,சவர்கோரம்,சீலகக்கோய் உற்பத்தி,பரோபி, ஐஸ், அலுைீ னியம்,இறோல் பதனிடல்,ைஸ்கட் சீற்,வோலழச்சசலன கோகிதம் ஆகிய
பதோழிற்சோலைகலள சபோர் விழுங்கி
விட்டது என்கிறோர். சதோட்டத்துக்கு சூத்திர கிணறு,துைோ ைிதித்தல் மூைம் நீர் போச்சல் வற்றிசய சபோய்விட்டது. சினிைோப்போடல்,நித்தி கனகரத்தினம்,ைசனோகரனின் பபோப் இலசப்போடல் என்பன கோற்சறோடு அள்ளுண்டு சபோய்விட்டது. புைம்பபயர் நிகழ்வும்,சபோரும் யோழ்போணத்லத தூக்கி சோப்பிட்டு விட்டது என பழலை எண்ணி வருந்துகிறோர் ஆசிரியர் தசபந்திரன். கடந்து சபோன,இல்ைோைல் சபோன யோழ் நிலனவு பற்றி திரு.தசபந்திரன் ைோதிரி இது வலர எவரும் பதிவிடவில்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.இந்த யோழ் நிலனவுகள் நூல்கள் போகம் 1,2 பள்ளியில் போடைோக சசர்த்து, ைோணவர்களுக்கு யோழின் கடந்த கோை நியத்லத,வரைோற்லற பதரியப்படுத்துவதற்கு உதவிடும் என்பது எனது கருத்தும்,விருப்பமும் ஆகும்.
வபாைிலக வெயா
வபண் பாெின் வெண்பா 7-12. (கநரிலச) வஞ்சக ைோந்தர் வலையில் சிக்கிடும்
வஞ்சியு சைதளிக்கி வந்திடில் - துஞ்சோ
விழிபயனும் போர்லவ விளக்குசை போய்ச்சும் இழிபவனும் பசோல்பைோளி(ைி)
ஈங்கு!
வியர்லவ குளியல் விலரந்து ைலறக்கும் இயற்லக விசிறி இதம்சபோல் -அயர்ந்து கிறங்கும் முயற்சி கிளர்ந்து வருசைல் இறங்கும் ைனபோரம் இனிது!
கடலை தவறிக் களத்தில் எதிரி உடலை விடுத்துதோன் உற்சோக - ஆடைில் ைோற்றுவழி சதடி ைலறவிடம் பசன்றிடில் தூற்றுக்கு ஆளோகும் தூசு. போசமும் போர்லவ பரிவுடன் போந்தைோய் சதோசமும் நீங்கிடத் சதோள்தரும்- வோச(ம்) ைருந்பதன ஆகிடும் ைோசற்ற உறவோல் துரும்பபன சபோகும் துயர். வந்தலன பசய்துநல் வோழ்த்லத உலரத்திடும் சிந்தலன ஏற்றிச்பசோல் சீர்தூக்கி- தந்பதலை உய்வித்த ஆன்சறோர்கள் ஊட்டியத் தத்துவ பைய்க்கல்வி என்னுயிர் சைல்! சவலைசயோ சவலையோம் சவகும் பவயில்நிலற போலையில் ைண்புயற் போயுைந்தச் - சோலையில் சவலளலய விட்டிடோ *பவற்றுவுந்தி போடுபட்டும் கோலளயின் உள்ளபைங்கும் கோய்ப்பு! (பவற்றுவுந்தி = பசிக்கும் வயிறு)
நாகினி
ெரங்கள் .. சாபங்களாக .. பனிப்புகோரிலன ஊடறுக்கும் பைைிதோன பவளிச்சம் சோளரத்தின் வழிசய கைப்படைற்ற
நிஜங்கலள ைட்டும்
நிழைோக்கிக் பகோண்டிருக்கின்றன முடிந்து சபோன இரபவோன்றில்
நோன் எழுதிய முற்றுப்புள்ளி எனும் கவிலத நூல்
முடிக்கப்படோைசைசய இன்னும் பவறித்தனைோன போர்லவயுடன் எக்கோளைிட்டுச் சிரித்தது எண்ணங்கள் வோர்த்லதகளோக எதிபரோைிக்லகயில் அலவ
எதுலக சைோலனக்குள் அடங்கவில்லை எனினும் அர்த்தங்கலளப் புரியலவப்பதில்
ஆர்வம் கோட்டிக்பகோண்சட இருந்தன பதோடங்கிய வோர்த்லதகள் வரங்களோக அலைந்த சபோதிலும் முடிக்கின்ற சபோது சோபங்களின் வடிவங்களோகசவ சபிக்கப்படுவலத உணர்கின்ற ஏசதோபவோன்று எதற்கோகசவோ நம்பிக்லகயின் பதோடரோய் இன்னும் ...
நிம்மி சிொ
*விதி..!! அதிகோலை சவலளத் தவிர ைற்ற பபோழுதுகளில்
பகோதிப்சபற்றும் பவயிைில் போலதசயோரச் பசடிகளில்
கோய்ந்து கருகி வோடுகிறது ைைர்கள்
ைனிதன் வோடினோல் விதி
ைைர்கள் வோடினோல் நியதி. *
நடந்தலத பவளியில் பசோன்னோல் பவட்கம்
எவரிடசைனும் பசோல்ைி பகர்ந்திடோவிட்டோல்
தோங்கமுடியோதத் துக்கம். ைனபைோரு
இருதலைக்பகோள்ளி. இதற்கில்லை முற்றுப்புள்ளி .
ந.க.துலறவன். சவலூர்
பிரபைம் அவன் அதிகம் பிரபைம் ஆகோைல் இருந்தோன் . ஏசதோ ஒரு கணக்கில்
பிரபைைோனவர்கள் வரிலசயில் அவன் சபலரப் சபோட்டோர்கள் .
அவனிப்சபோது பரோம்பப் பிரபைம் ..
ஆனோல் அவன் கவிலதகள் என்று பசோன்னலவ அவனுக்கும் புரியவில்லை அவலனப் படித்த வோசகனுக்கும் புரியவில்லை. ஆனோலும் அவனிப்பப் பிரபைம். ``வட்டங்களில் கழுலத சதய்ந்து உருவோனது விரல் படோத ைோைிசத்தின் அகிைத் திலரயில் பதரிந்த ஒரு உருவம் நோன்தோன் ஆதிமூைம் என்றது படித்த பக்கங்களுக்கு அலடயோளம் இடோைல் புத்தகத்லதபோதியிசை மூடி லவத்சதன். அசனகைோக மூன்றோம் பிலற மூன்று ைோதம்
உபன்யோ வோசம் இருக்கைோம்.'' இப்படி நோனும் கவிலத எழுத ஆரம்பித்து விட்சடன். அடுத்த முலற
நீங்கள் வரும்சபோது அசனகைோக நோன் பிரபைைோனவர்கள் வரிலசயில் இருப்சபன்.
சுசீந்திரன்
நிம்மி சிொ ...
வசய்யும் வதாழிகை வதய்ெம். என் தலை ையிர் வளர்ந்து ேிப்பிலயப் சபோல் நோன் சதோற்றைளித்சதன். வருகிற சனிக்கிழலை பசோந்தக்கோரர் ஒருவரின் ைகளுக்கு திருைணம். “இந்த சதோற்றத்தில் திருைணத்துக்குப் சபோனோல் பைர் போர்த்து “தலைையிர் பவட்ட கோசு இல்லையோக்கும்” என்று நக்கைோக கலதப்பினம். சபோய் தலைையிர் பவட்டோைல் வட்லட ீ வரசவண்டோை” என்ற என் ைலனவியின் அன்புக் கட்டலளலய ைீ ற முடியோைல் ஒரு நல்ை சிலகயைங்கரம் பசய்யும் கலடயோகத் சதடிச் ;; பசன்சறன். பை முலற சபோன கலடக்குப் சபோய் பதரிந்த பபண்களின்
விரல்களின் தடவலை அனுபவித்த
என் தலை இந்த முலற ஒரு புது இடத்லத நோடியதில் தவறில்லை. துபோயில் சவலை பசய்து கனடோவுக்கு வந்த ஒருவர் ஒரு சிலக அைங்கோரக் கலட சபோட்டிருக்கிறோரோம் என்று என் நண்பன் சதீஷ் பசோன்னது ஞோபகத்துக்கு வந்தது. பசல் சபோனில் அவனிடம் விபரம் சகட்டு அவன் பசோன்ன சைோலுக்குப் சபோசனன்.
“ேரிஜுைி பேயர் ஸ்லடல்ஸ்” ( ர்யசiதுரடi ர்யலச
ளுவைடநள) பபயர் பைலக என்லனக் கவர்ந்தது. உடசன உள்சள நலழந்சதன். புன்முறுவலுடன் கலடயின் உரிலையோளர் என்லன வரசவற்றோர். அவலரக் கண்டதும் என் பலழய துபோய் நண்பன் ேரிகர போஸ்கரன் என்று அலடயோளம் கண்டு பகோள்ள எனக்கு அதிக சநரம் எடுக்கவில்லை. துபோலய விட்டு நோன் கனடோவுக்கு வந்து பத்து வருடங்களோகி விட்டன. இந்த பத்து வருடங்களில் போஸ்கரனின் சதோற்றத்தில் ைோற்றம் இருந்தது. கலடயினுள்சள கண்சணோட்டம் விட்சடன். மூன்று அழகிய யுவதிகளும்; இரண்டு இலளஞர்களும் சிலக அைங்கோரம் பசய்வதில் மும்முரைோக ஈடுபட்டு பகோண்டிருந்தனர். “என்லனத் பதரிகிறதோ போஸ்கர்?” என்சறன். “சற்று என்லன உற்று சநோக்கிய அவன் ஓ! இப்சபோ நிலனவுக்கு வருகிறது. நீர் ரசைஷ் அல்ைவோ” என்றபடி என் கரங்கலள லகப்பற்றி குலுக்கினோன் போஸ்கர். “ ஆைோம் நோன் உன் பலழய நண்பன் ரசைஷ்தோன். அது சரி நீ என்ன இந்தத் பதோழில் பசய்கிறோய். நீ இந்த பதோழில் பசய்வது உன் அப்போவுக்கு பதரியுைோ?” என்சறன் ேரிகர போஸ்கரலன எனக்கு ஊரில் இருந்சத பதரியும். அவனின் அப்போ தோன்
ஒரு சோதிைோன் என்றும், தனது பரம்பலர சவளோளப் பரம்பலர என்றும் அடிக்கடி சபசிக்பகோள்பவர். உயர் குைம் என்று தம்பட்டம் அடித்த குடும்பத்லத சசர்ந்த போஸ்கரன் எப்படி தந்லதக்குத் பதரியோைல் சவரம் பசய்யும் பதோழிலைச் பசய்ய ஆரம்பித்திருக்கிறோன் என்பது எனக்கு புதிரோக இருந்தது. துபோயில் கூட போஸ்கரன் சோதி சனம் போர்த்துத்தோன்
ைற்றவர்களுடன்
பழகியவன். ஒரு பகோம்பனியில் ைோர்க்n;கட்டிங் ைசனஜரோக இருந்தவன். அப்படி தோன் பசய்யும் பதோழில் தனது சோதிக்கு ஏற்றவோறு இருக்க சவண்டும் என்று போர்த்து வோழ்ந்தவன். அவன், தனது நண்பர்கலள, சோதியும் அவர்கள் பசய்யும் பதோழிலையும் போர்த்சத சதர்ந்பதடுத்து பழகினோன்.
இப்சபோது
கத்திரிக்சகோலும் லகயுைோக அவலன ஒரு சிலக அைங்கோரக் கலடக்கு முதைோளியோகப் போர்த்த சபோது என் ைனதில் அக்சகள்வி என்லனயறியோைசை பீரிட்டு வந்தது. “அப்போவுக்கு நோன் கனடோவிலை என்ன பதோழில் பசயகிசறன் எண்டு பதரியோது. அவர் ஊரிலை. நோன் இங்கு கனடோவிலை இந்தத் பதோழில் ஆரம்பித்திருக்கிசறன். அசதோ சவலை பசய்கிறோபள என்ைலனவி “ஜுைி” அவள் தோன் இந்த பிஸ்னசுக்கு முக்கியகோரணை” என்றோன் சிரித்தபடி. அவன் கோட்டிய சவலை பசய்து பகோண்டிருக்கும் பபண்லண; சநோக்கிசனன். போர்ப்பதற்கு உயரைோக அழகோக இருந்தோள். அவளது நீண்ட விரல்கள் சவகைோக சவலை பசய்து பகோண்டிருந்தது. “பிலழயில்லை. வடிவோன பபண்தோன். என்ன பிைிப்பிசனோவோ?” என்சறன் பைல்ைிய குரைில் . “ஆைோம். ஆதுக்கு இப்ப என்ன?;;. இங்கு கனடோவில் தோன் ஒரு சிலக அைங்கோர கலடயில் முடி பவட்டும் சபோது அவலள சந்தித்தனோன். அவளும் துபோயில் ஒரு ஐந்து நட்சத்திர
சேோட்டைில் உள்ள சலூன் ஒன்றில் சவலை
பசய்தவள். கனடோ வந்து சவலை சதடி நோன் கலளத்துப் சபோயிருந்சதன். என்ன பதோழில் பசய்யைோம் என்று பை பதோழில்கலள பற்றி சயோசித்சதன். உனக்கு பதரியும் எங்கள் பலழய நண்பன் சதீலை. அவன் தன்சனோடு சசர்ந்து இன்ைியூரன்ஸ் சவலை பசய்யத் தூண்டினோன். அது எனக்கு அவ்வளவுக்கு உகந்ததோய் பதரியவில்லை. ஜுைியின் சந்திப்பு கோதைோக ைோறி பின்னர் திருைணத்தில் முடிந்தது. அவள் ஒரு கத்சதோைிக்கப் பபண். நோன் சரியோன லசவம் என்று உனக்குத் பதரியும் தோசன.? “
“ இப்சபோ நீ ைதம் ைோறிவிட்டோயோ?” “ இல்லை. அவலள ைோற்றிவிட்சடன். அவளும் லசவம். சரியோன திறலை சோைி. அவளிடம் சிலக அைங்கோரம் பசய்வதறகோகசவ பபரிய இடத்துப் பபண்கள் பைர் வருவோர்கள். அவள் தோன் நோன் இந்தத் பதோழிலுக்கு வரக் கோரணைோகயிருந்தவள். அவளது ஆசைோசலனப்படி சிலக அைங்கோர இன்ஸ்டிடியூட்டுக்குச் பசன்று இக்கலைலயக் கற்சறன். எனக்கு பிடித்துக் பகோண்டது. சிரைைில்ைோைல் எனக்கு இக்கலை வந்தது. பின் துபோயில் நோன் உலழத்து சசைித்த பணத்சதோடு நோம் இருவரும் ஒரு சிறு பேயர் சலூலன மூன்று வருடங்களுக்கு முன் ஆரம்பித்சதோம். அது வளர்ந்து இப்சபோ நோன்கு யுவதிகளும் இரண்டு இலளஞர்களும் எங்கள் ஸ்தோபனத்தில் சவலை பசய்யும் அளவுக்கு பபரிதோகிவிட்டது. விலரவில் ைிசிசோகோவிலும் ஒரு கலடலய பதோடங்க இருக்கிசறோம்.” என்றோன் பபருலையோக. “ நல்ைது இப்சபோ எனக்கு நீ முடி பவட்டப்சபோகிறோயோ அல்ைது உன்ைலனவி பவட்டப்சபோகிறோள”?” என்சறன். “ நோசன பவட்டிவிடுகிசறன். ஏன் என்றோல் அவள் பவட்டினோல் நீ சதலவயில்ைோம் என் அப்போலவப்பற்றி கலதத்து அவளது ைனலத கைக்கிவிடுவோய். அவளுக்கு என் ஊர்க்; கலத பதரியோது” “சரி வோ வோ. எங்சக உன் லக வண்ணத்லத என் முடியில் கோட்டு. அது ைட்டுைல்ை எனக்குச் சவரமும் பசய்து விட சவண்டும்.” என்று கதிலரயில் சபோய் உட்கோர்ந்சதன். சிை நிைிடங்களில் அவனின் லகயில் உள்ள கத்திரிக்சகோல் என் முடிலய கத்திரிக்கத் பதோடங்கியது. பசய்யும் பதோழிசை பதய்வம். இதில் சோதி என்ன சவண்டியிருக்கு?. என்றது என் ைனம். வழக்கத்தில் முடி பவட்டுபவர் முடி பவட்டும் சபோது ஏதோவது சபசிக் பகோண்டிருப்போர். “ என்ன ரசைஷ் சபசோைல் இருக்கிறோய். போர் எப்படி கோைம் ைோறிப் சபோய்விட்டது என்று. ஒரு ைோர்க்கட்டிங் ைசனஜர் கத்திரிக்சகோல் பிடித்து தலை முடி பவட்டுவலத. பிஸ்னஸ் என்று வந்தவுடன் எதில் ைக்கள் சதலவ அதிகசைோ அதில் கவனம் பசலுத்த சவண்டும். ைோதம் ஒரு முலறயோவது தலைமுடி பவட்டியோக சவண்டும். அதோலை இந்த பிஸ்னசுக்கு நல்ை டிைோன்ட் உண்டு.”
“ நீ பவட்டும் சபோது ஊரிலை உனக்கும் எனக்கும் தலை முடி பவட்டிய போபர் வினோசி தோன் எனக்கு ஞோபகத்துக்கு வந்தது. ஆனோல் ஒரு வித்தியோசம். அவன் பவட்டும் சபோது வோயில் பவற்றிலைலய லவத்து குதப்பிய படி
பவட்டுவோன். என்சைல் இருந்த பவள்லளத் துணி சைல் ஒசர சிவப்பு நிறத்தில் பவற்றிலைச் சோறு பதறித்து சகோைம் சபோடும். ஆனோல் நீ பவட்டும் சபோது சுவிங்கத்லத வோயில் லவத்து சுலவக்கிறோய” “ அது சபோகட்டும் நீ இப்சபோ எங்லக சவலை?” “நோன் சவலை இழந்து பைைோதங்களோகிவிட்டது. எவ்வளவு சதடியும் சவலை கிலடக்வில்லை. ஒரு பிஸ்னஸ் ஆரம்பிக்கைோம் என்ற சயோசலன எனக்கு” என்சறன்.. “ கவலைப்படோசத. நீ எனது ைிசிசோகோ கலடயில் சவலைக்கு சசரைோம். ஒரு
நம்பிக்லகயோன ஆள் அங்கு எனக்குத் சதலவ. அசதோடு நீயும் சிலக அைங்கோர இன்ஸ்டிடியூட்டுக்குப் சபோய் இக்கலைலயப் படி. சைற்கத்திய நோடுகளில்
சோப்பிடச் பசைவு பசய்யோவிட்டோலும் சிலக அைங்கோரம் பசய்ய எவ்வளவு பணம் சவண்டுைோனோலும் விரயம் பசய்ய ஆக்கள் தயோர். அசதோ போர் அந்த 75 வயதுக் கிழவிலய. யோரும் அவளின வயலத சரியோக கணிக்க முடியுைோ பசோல். ைோதம் இரண்டு முலற இங்கு வந்து பேயர் ஸ்லடலும் முக
அைங்கோரமும் பசய்யத் தவறைோட்டோள். அவலளப் சபோல் எத்தலனசயோ வயது வந்த பபண்கள் இங்சக வருகிறோர்கள். இந்த பிஸ்னஸ் ஒரு நல்ை வருவோய் உள்ள பிஸ்னஸ” என்றோன் போஸ்கர். “ சரி போஸ்கர் நோன் சபோகும் சபோது உனது பிஸ்னஸ் கோர்லட தோ. நோன் சயோசித்து உன்னுடன் பதோடர்பு பகோள்கிசறன்” என்சறன்.’ “இங்லக போர் ரசைஷ் நீ பசய்யும் பதோழிலைப் போர்த்து உனது ஊர் அந்தஸ்துடன் ஒப்பிட்டு ஆக்கள் ஒவ்பவோன்று பசோல்லுவினம். அலதப்பற்றி சயோசியோசத. கனடோவுக்குப் புைம் பபயோந்து வந்த பைர் ஊரில் உயர் பதவியிலை இருந்தவர்கள இங்லக வந்து பசக்கியூரிட்டி கோh’ட்டோகவும் , கோஸ ஸசடசனிலுடை’ சவலை பசய்கினம்;. படும்குளிரில் வடுவ ீ டோகப் ீ சபோய் சபப்பர் கூடப் சபோடுகினம்;. ஊரிலை பபரிய உத்திசயோகத்தில் இருந்த் நீ, பிஸ்னஸ் பசய்து முன்சனற சவண்டும் பைன்றோல் இலதபயல்ைோவற்லறயும் போர்க்க முடியோது.” நோன் அவனின் பிஸினஸ் கோர்ட்லட வோங்கிக் பகோண்டு. முடீபவட்டிய பசைவோன பதிலனந்து படோைலர நீட்டிசனன். அவன் வோங்க ைறுத்தோன். சபசோைல் சைலசயில் பணத்லத லவத்து விட்டு கலடலயவிட்டு பவளிசயறிசனன்.
வபான் குகைந்திரன்- கனடா
பண்பான இனிய காதல்... ைங்கிடும் ைோலைப் பபோழுதினிலும் பபோங்கிடும் இனியக் கனவினிலும்
தங்கிடும் பநஞ்சில் நிலனவினிலும் சங்கைத் திடுவோய் தைிழணங்சக..! சதனினும் இனிய குரைோசை ைீ னிலன ஒத்த விழியோசை
ைோனினும் சவகத் துள்ளைிசை நோணிடும் எந்தன் கோதைிசய..!
எண்ணைோய் வந்து சபோகோைல்
வண்ணைோய் ைனதில் பதிந்திடுவோய் திண்ணைோய் என்றும் நோனுலனசய
கண்ணினில் லவத்துக் கோத்திடுசவன்..! அன்பிலன என்சைல் லவத்சததோன் துன்பசை என்லன பநருங்கோைல்
இன்பசை அலடய லவத்திட்டோய் பண்பிலன வளர்த்த கோதைிசய..! பருவமும் கடந்து சபோனோலும்
உருவமும் ைோறிப் சபோனோலும் கருவலற ைனதில் உலனத்தோங்கி இருவரும் இலணயக் கோத்திருப்சபன்..!
ெிெயகுமார் கெல்முருகன்
மத ஒருலமப்பாடு . ைோனிடர் ைோனிடர்க்கன்னியர் அல்ைர் அந்நியலவ ைோனிடர் தவிருயிர் கோண் . ைதம் ைதைோகிடல் கூடோ ைதம் ைதைோகிடல் ைதம் ஒதுக்கும் விலன . தம்ைதம் சபோற்றல் அம்ைதைிழிதல் அறிவின்லை எம்ைதைோயினும் ைதி அன்பு . அவரவர் சையம் அவரவர்க்கிையம் இலத எவரவரோயினும் புரிதல் ைோண்பு . நிைம்போர்த்து ைலழ விழுவதில்லை யதுசபோல் குைம் சநோக்கோன் விலன . சையைற்று வோழுசவோர் வோழோதோர் அவர் சை ைனிதரல்ைர் வோழ்போழ் . இருலைக்கின்பம் ஊட்டல் ைதங்களியல்பு ைனுக்குை பபருலையதன் வழி என்க. தூற்றிப் சபசல் பலகவளர்க்கும் எம்ைதைோயினும் சபோற்றிப்சபசல் தலக . அறிவழித்துணர்ச்சி ஓங்கச் பசய்தல் ைதைோகோ அறிவூட்டி நந்பநறியோக்கும் ைதம் . துசவசம் பசடிக்கு பவந்நீரூற்றல் சபோைது ைத சநசம்தண்ணர்ீ ஊற்றல் . கைத்தல் லகசகோத்தல் கருத்துப்பரிைோறல் இம்மூன்றும் பைத்த தூண்கள் ைோனிடர்க்கு . சவரில்ைோப் பட்டைரம் சபோல்வர் ைதக் கூரில் உயிரழிக்கும் ைனிதர் . ைதச்சோர்பு போர்க்கோதோர் புனிதர் ைனிதத்தன்லை முதல் சநோக்குசவோர் புகழுக்குரியர். ைதத்தோல் உயர்ந்சதோபரனல் இரண்டோம் நிலை நற் பதம் குணசை முதற்றலை . இலறயுண்லை கோட்டி நன்லையூட்டி நந்பநறி கோட்டி கலற குலறன ீக்கல் ைதம் .
ராெகெி ராகில்
மனித கருலணக்வகாலை இவ்வுைகில் 400 சகோடி ஆண்டளவிைிருந்து ஓரறிவு, ஈரறிவு, மூவறிவு, நோைறிவு, ஐயறிவு பகோண்ட உயிரினங்கள் சதோன்றத் பதோடங்கின. இக்கோைப் பகுதியில் ஐயறிவுயிர்களிலடசய உயிர்க் பகோலைகள் நிகழ்ந்த வண்ணம் உள்ளன. இலதயடுத்து 20 இைட்சம் ஆண்டளவில் முதல் ைனிதன் ஆபிரிக்கோவில் சதோன்றினோன். ைனிதன் சதோன்றிய பின்தோன் இவ்வுைகம் பூவுைகோகியது. அவன் கோைத்தில் உயிர்க் பகோலைகள் ைிகப் பபருகின. உயிர்க் பகோலைதோன் அவன்
உணவோகியது. சவட்லடயோடி ைிருகங்கலளக் பகோன்று புசித்தோன். அன்று அது அவனுக்கு உயிர்பகோலை என்சற பதரியவில்லை. அன்று அவனும் ஒரு ைிருக நிலையில் கோடுகளில் வோழ்ந்தோன்.
கோைப்சபோக்கில் இரண்டு இைட்சம் ஆண்டளவில் புது நோகரிகப் பண்போடுலடய ைனிதன் சதோன்றினோன். அவன் ஆற்றைோல் உைகம் நவன ீ நிலை எய்தியது. அசத சநரத்தில் ைன்னர் ஆட்சியும் பதோடங்கியது. ைக்கள் ைன்னன் ஆட்சியில் நின்று வோழப்பழகினர். ைன்னசன ைக்களின் பதய்வைோனோன். ைன்னன் சட்ட திட்டங்கலள வகுத்தோன். அதன் பிரகோரம் ைக்களும்; வோழத்பதோடங்கினர். ைக்கள் வோழ்க்லக
சிறப்புற்சறோங்கியது. ைன்னலன வோழ்த்தினர் ைக்கள். ைக்கள் குற்றம் புரியுங்கோல் அவர்களுக்கு ைன்னன் சிலற வோசம், பிரம்படி, அபரோதம், ைரணதண்டலன, அவயம்
துண்டிப்பு ஆகிய தண்டலனகலள வழங்கினோன். அதனோல் ைக்கள் அச்சம் பகோண்டு அறபநறி நின்று வோழத் பதோடங்கினர். ைன்னன் ஆட்சி ைங்கிவிட ைக்கள் ஆட்சி உைகம் பூரோவும் ைைர்ந்தது. எல்ைோ நோடுகளும் தங்களுக்சகற்றவோறு சட்ட திட்டங்கலள வகுத்தனர். அலவகள் ைக்கள் வோழ்வியலுக்கு உதவி நின்றன. உயிர்க் பகோலை புரியக் கூடோபதன்பது ஒரு சட்டம். ஆனோல் ைனிதன் தன் உணவுக்கோக ைிருகம், பறலவ, ைீ ன் ஆகியவற்லறக் பகோன்று புசித்து வந்தோன். இதற்குத் தண்டலன பகோடுப்போர் எவரும் இல்லை. இன்னும் ைனித இனத்லதக் பகோன்றோல் அதற்குத் தண்டலனயோக ைரணதண்டலன விதிக்கப்படுகின்றது. இலத எதிர்ப்பவர்களும் இன்று பைர் உளர். உயிர்க்பகோலை சவண்டோம் என்று சங்க இைக்கியங்களும், நீதிபநறி நூல்களும் இயம்பிய வண்ணம் உள்ளன. இருந்தும் பகோலைகள் பபருகிக்பகோண்சட சபோவலத நோம் கோண்கின்சறோம். ைனிதன் சதோன்றிய பின்தோன் உைகில் புதிது புதிதோகத் திருப்பங்கள் சதோன்றுவலத நோம் கோண்கின்சறோம். அவற்றில் பகோலைகளில் ஒரு நவனக் ீ பகோலையோகக் ‘கருலணக் வகாலை’ என்பது உைோவருவலதக் கோண்கின்சறோம். அதன்
பபோருலளயும் போர்ப்சபோம். கருலணக்வகாலை என்ைால் - நல்ை சாக்காடு, கநாெில்ைாச் சாவு, குணப்படுத்த முடியாத துன்பம் நிலைந்த கநாெிைிருந்து
வசயற்லக முலையில் சாலெ ெருெிக்கும் முலை – என்ற பபோருளோகும். இலத ‘இயுதநாசியா’(Euthanasia)
என்றலழப்பர். ைனித உயிர் சையச் சோர்போல் புனிதத்
தன்லை பபற்றது. அலதக் கருலணக் பகோலையோல் அழிப்பது எம் தன்னுரிலைலயச் சீர்குலைப்பதோகும்.
இக் கருலணக் பகோலைலய 21-ஆம் நூற்றோண்டின் முற்பகுதியில், அல்போனியோ, பபல்சியம், பநதர்ைோந்து, சுவிற்சர்ைோந்து, பகோைம்பியோ, நோன்கு நோடுகள்
அபைரிக்கோவில், Luxembourg , ஆகிய பத்து நோட்டு அரசுகள் சட்டமூைத்தோல் அங்கீ கரித்துள்ளன. உைகிலுள்ள 196 நோடுகளில் சைற்கோட்டிய 10 நோடுகளில்தோன் கருலணக் பகோலைலயச் பசய்யைோம். இவ்வோறோன நோடுகளுக்கு அண்லையிைிருப்பவர்கள்;; குணப்படுத்த முடியோது
துன்பப்படும் தங்கள் உற்றோர் உறவினர்;கலளக் கருலணக் பகோலைக்கோக இந்த நோடுகளுக்கு அலழத்துச் பசன்று, பபருந்பதோலகப் பணத்லதக் பகோடுத்து, அவர்கள் உயிலரயும் அவசை பறிபகோடுத்து, ைன நிம்ைதி இழந்து, பவறும் சடைத்துடன் வடு ீ பசன்று, அல்சைோை கல்சைோைப் பட்டுச் சீரழியும் குடும்பங்கலளயும் சநரில் கோண்கின்சறோம். நோட்கள் பசல்ைச் பசல்ைக் கருலணக்பகோலை
பசய்யப்பட்டவரின் உறவினர் அவலரச் பசயற்லக முலறயில் பகோன்று விட்டனசர என்று நிலனந்து நிலனந்து உருகி நிம்ைதியற்றுத் தம் வோழ்வியலைத்
பதோலைத்து சநோய்வோய்ப்பட்டுச் சீரழியும் நிலைக்குள்ளோகி வருந்தி ைடிவலதயும் கண்டுள்சளோம். ஒரு ைனிதனின் உயிர் அவனுக்சக பசோந்தம். தன் உயிலரப் சபணிக் கோப்பது அவனின் கடலையோகும். அவ்வுயிலரப் பறிப்பதற்கு சவபறோருவருக்கும் உரிலை கிலடயோது. ஓர் அரசு தோனும் அவ்வுயிலரத் பதோடமுடியோது. ஒருவரின் உயிலரப்
பறிப்பது ைகோ குற்றச் பசயைோகும். அரசு சும்ைோ போர்த்துக் பகோண்டிரோது. அரசு இதிற் பதோடர்புள்ளவர்கலளக் லகது பசய்து இதற்கோன தண்டலனகலளக் பகோடுத்துச் சிலறயில் அலடத்து விடும். ைனிதக் பகோலை, கருலணக் பகோலை ஆகிய இரண்டும் பகோலைகளோகசவ கருதப்படுகின்றன. கருலணக் பகோலையில் இருவர் பதோடர்புள்ளவரோவர். ஒருவர் கருலணக் பகோலைலய நடோத்தும் ைருத்துவரோவர். ைற்றவர் கருலணக் பகோலைலய நடோத்தும்படி ைருத்துவலரக் சகட்டு உதவி நிற்பவரோவர். ைருத்துவர் சநோயோளிக்கு ஊசிமூைம் ஆட்பகோல்ைி ைருந்லதச் பசலுத்தியும், உயிர்க்;பகோல்ைி வில்லைகலளக் பகோடுத்தும், பகோடுத்துக் பகோண்டிருக்கும் உயிரகத்லத நிற்போட்டியும், பசயற்லக முலறயில் இருதயத்லத இயக்கிக் பகோண்டிருக்கும் முலறலயத் தடுத்தும் ஆகிய முலறகலளக் லகக்பகோண்டு கருலணக் பகோலைலய நடோத்தி முடிப்பர். இதனோல் சநோயோளி படும் பபருந் துன்பத்லத ைருத்துவர் உணர்வோரோ? இவர்களுக்கு அரசு தண்டலன பகோடுக்கோது விட்டோலும், அறம் கூற்றோய் வந்து நின்று, இவர்கலள அறுத்துக் பகோண்சட நிற்கும்.
உைக உயிரினங்கள் அலனத்தும் இப்பூவுைகப் பந்தில் வோழத்தோன் விரும்புகின்றன. ஓருயிரோயினும் சோக விரும்பைோட்டோ. வோழ்வின் வசந்தத்லதக்
கண்டும், அனுபவித்தும் வோழத்தோன் விரும்புகின்றன. பிறக்கும் உயிருக்கு ஆற்றல் உண்டு. அதனோல் அது இயங்கிக் பகோண்சட வளர்கின்றது. அதன் வோழ்நோள்
எல்லைலய அணுகும் பபோழுது, அதன் இயக்கம் குன்றி, பசயைிழந்து, இறப்லப
நோடிச் பசன்று விடுகின்றது. அந்நிலையில் உயிர், உடம்லப விட்டுச் பசன்று விடும். உயிர் பிரிந்ததும் உடம்பு ‘சவம்’ ஆகிவிடும். பிறப்பதும், இறப்பதும் சோதோரண உைக இயற்லக நிகழ்வோம். இயற்லகலயச் பசயற்லகயோல் ைோற்ற முடியோபதன்பது பபோதுக் கருத்தோகும். ைனிதன் பிறந்து, வளர்ந்து, வோழ்ந்து, ஈற்றில் இறந்து சபோவது வழக்கோகும். இவ்விறப்போனது இயற்லக வழியது. ைனிதன் கடந்த 20 இைட்சம் ஆண்டுகளோக இயற்லக வழியில் நின்று இறந்த வண்ணம் உள்ளோன். தற்பபோழுதுதோன் கருலணக் பகோலைலயயும் சசர்த்துக் பகோண்டு அவதியுறுகின்றோன். ைனிதனுக்கு முன்
சதோன்றிய ைற்லறய உயிரினங்கள் இன்றும் இயற்லக வழியில் நின்று இறந்த வண்ணம் உள்ளன. அலவகள் ைத்தியில் ஒரு சைசைப்பும் இதுவலர சதோன்றவில்லை. இனியும் சதோன்றோபதன்பது நிசைோகும். சைலும், அசுவசைத யோகம், ைிருக உயிர்ப்பைி, சவள்வி ஆகியவற்றில்
ைிருகங்கலளயும், பறலவகலளயும் உயிர்ப் பைி பகோடுப்பது வழக்கைோகும். அசுவசைத யோகத்தில் ைன்னர்கள் குதிலரலயப் பைி பகோடுத்தனர். ைிருக
உயிர்ப்பைி, சவள்வி ஆகியவற்றில் ஆயிரக்கணக்கோன ஆடு, சகோழி, சசவல் முதைியவற்லறத் பதய்வங்களுக்குக் கோணிக்லகயோகப் பைி பகோடுப்பர். பதய்வக் கோணிக்லகயோகச் பசலுத்தப்படுகின்ற ைனித உயிர்ப் பைிலய ‘நரபைி’ என்றலழப்பர். இது அன்று அதிகளவில் நடந்சதறியது. இன்றது அருகிவிட்டோலும் அன்று நடந்சதறிய அக் பகோடிய பசயலை ைறப்பதோக இல்லை. இன்றும் சிை பின்தங்கிய கிரோைங்களில் ‘புலதயல்’ எடுப்பதற்கு நரபைி பகோடுக்கின்ற முலறகலளக் சகட்டு ைனம் பகோதிப்பவர்கள் பைர் உளர். நரபைியிடல், உடன்கட்லடகயைல், தற்பைியூட்டல் சபோன்றலவ நடந்சதறுவதற்கு கெதம், புராணம், மதம், இதிகாசம் சபோன்றலவ உறுதுலண நிற்க, தியோகம் என்ற புனிதப் பபயரில் நின்று ைக்கள் பல்ைோயிரக்கணக்கில் வசண ீ ைடிந்தனர். மனிதக் வகாலை, கருலணக்வகாலை, நரபைியிடல், உடன்கட்லடகயைல், தற்பைியூட்டல் ஆகியவற்றுடன் இன்னும் எத்தலன புதிய பகோலைகள் முலளத்துப் பூக்கும் என்பலத இருந்துதோன் போர்ப்சபோசை!.
நுணாெிலூர் கா. ெிசயரத்தினம் (இைண்டன்)
காத்திட கெண்டுகம தமிழா ொ! தன்பைோழி யறிதலும் சவண்டும்-பிற பைோழியறிவும் சவண்டுசை
பைோழிந்திடும் பைோழி எதுபவன்றோலும்
தோய்பைோழிசயத் தன்பைோழிபயனல் சவண்டுசை! பன்பைோழித் திறனும் பகோண்டிடல் சிறப்சப
தன்பைோழித் திறலன வளர்ப்பதுன் பபோறுப்சப பபோன்பனனப் சபோற்று பைோழியுன் உயிர்ப்சப! கண்பணனக் கோத்திடு பைோழியதன் இருப்சப! அன்னிய பைோழியில் ையக்கம் பகோண்டு
உன்னரும் பைோழிலய ைறுத்தல் நைசைோ
எண்ணத்தில் பற்றுடன் இருந்தோல் அயைக ைண்ணிலும் ைோண்புடன் ைிளிரும் பைோழியுசை! பழகிய பைோழிதோன் பைவுண்டு உன்னுள்சள அழகியத் தைிலழ ைறவோசத கண்ணுள்சள! பதோழுதிடும் சபோதும்நம் பைோழியினுள்சள பழுதுகள் இன்றிக் கோப்பதுன் நற்பசோல்சை! சங்கம் லவத்து வளர்த்த பைோழி பபோங்கும் இன்பம் பகோடுக்கும் பைோழி ைங்கோப் புகசழ பகோண்ட பைோழி
தங்கத் தைிபழனும் அமுத பைோழி உன்னில் புலதத்திட்ட தோய்த்தைிலழ
பண்ணில் இயற்றிடும் தோய்த்தைிலழ ைண்ணில் நிலறந்த தோய்த்தைிலழ உன்னுள் உயர்வோய்க் கோத்திடு தைிழோ!
ெிெயகுமார் கெல்முருகன்
ெரம் ெரமாய் ..... சதன் பதளிக்கும்
கோதல் சதோற்கோத
பதன்றல் சவண்டும்
கோைம் சவண்டும்
தண்ணர்ீ சவண்டும் !
சிசநகம் சவண்டும் !
உறுதி சவரோகும்
சநரம் சபோகோத
தீ மூழ்கும்
சோதல் ஏற்கோத
உயிர் சவண்டும்
நோள் சவண்டும்
உைகு சவண்டும் !
வோள் சவண்டும் !
நிைவில் பயிரிடும்
இனிக்கும் சுவோசம்
நிைத்தில் லககுலுக்கும்
ைன்னிக்கும் ைனசு
குறுகி ஊரோகும்
நோள் சவண்டும்
ஈரம் கோயோத
இறக்கோது சவண்டும்
நிலை சவண்டும் !
சைகைோய் சவண்டும் !
உயிர் உருகோத
சவர்லவ ஊறோத
பயிர் தங்கைோகும்
போர்லவ உலடயோத
உைகு சவண்டும்
விழிகள் சவண்டும்
பணி சவண்டும் !
பைோழிகள் சவண்டும் !
சசோகம் பதோற்றோத
சிரிப்பபோைி பபய்யும்
சுகம் சவண்டும்
சமூகம் சவண்டும்
சோசவ கிலடயோத
சிரிப்பினி பநய்யும்
சரித்திரம் சவண்டும் !
ைனிதம் சவண்டும் !
இருலளக் கிழிக்கும்
சதசக் பகோடியில்
விரல் சவண்டும்
தூயபுறோ சவண்டும்
உரம் சவண்டும் !
சதயோ நிலை சவண்டும் !
தோகம் தீரோத
பசோற்கள் தூவினோல்
பபோருலளக் குவிக்கும்
போசம் பநோடியில்
சதோல்வி சவண்டும்
சர்க்கலரயோக சவண்டும்
முகம் சவண்டும் !
முகவரி சோயசவண்டும் !
சைோகம் கூறோத
நிைவு உதிக்கும் பநஞ்சம் சவண்டும் ைைர் கலதக்கும் வரம் சவண்டும் !
முட்கள் சைோதினோைதன்
ராெகெி ராகில்
ghu;j;Njd; gutrg;gl;Nld; ghu;j;Njd; gutrg;gl;Nld; vd;W jiyg;gpl;likf;F Kw;wpYk; jFjpahd>jukhd gujehl;ba muq;Nfw;wk; xd;iw fle;J 19.09.2015 md;W N[u;kdpapYs;s fpwPghj; vd;w ,lj;jpy; ghu;f;Fk; ey;ynjhU re;ju;g;gk; vdf;Ff; fpilj;jJ. N[u;kdp fpwPgPy;l; efuj;jpy; ,aq;fp tUk; Mlw;fiykzp jpUkjp. w[dp rj;jpaFkhu; mtu;fspd; Mlw;fyhya khztpfshd nry;tpfs;.w[pdh> Nttpjh rNfhjupfspd; gujehl;ba muq;Nfw;wk; xU KOikahd muq;Nfw;wkhf eilngw;W rigNahiu kfpo;r;rpapYk; tpag;gpYk; Mo;j;jpaJ. fle;j Mz;L Mlw;fyhyaj;jpd; 25tJ Mz;L tpohitg; ghu;f;Fk; re;ju;g;gk; fpilj;jpUe;jJ. ,t;tpohtpy; NkilNawpa mj;jid eldq;fSk; jukhditahfTk; Neu;j;jpahdjhfTk; ,Ue;jd. mjpy; gq;Fgw;wpa mj;jid khztpfSk; kpfr;rpwg;ghfNt eldkhbapUe;jhu;fs;. ,tu;fSs; xU khztp eldkhba NghJ mtuhy; ntspg;gLj;jpa mgpeakhfl;Lk;>Kj;jpiufspd; ntspg;ghlhfl;Lk;> ghly;fspd; nghUis cs;thq;fp mjid nka;Azu;;j;jp espdj;Jld; Mbaijg; ghu;j;J tpae;J ehd; mtu; ahnud;W tprhupj;j NghJ mtupdJk; mtupd; rNfhjupapdJk; muq;Nfw;wk; ,t;thz;L eilngwg; Nghtjhf mwpe;Njd;. me;j muq;Nfw;wj;jpw;Fj;jhd; Ngha; te;jpUe;Njd;. ,e;j muq;Nfw;wj;ij ghu;f;f Ntz;Lk; vd;W vjpu;ghu;g;Gld; nrd;w vdf;F ngUkfpo;r;rpNa
vw;gl;lJ. nry;tpfs;.w[pdh> Nttpjh rNfhjupfs; ,UtUk; vt;tpj gjl;lKk; ,y;yhky; ghly;fisAk; el;Lthq;f newpg;gLj;jiyAk; kpfTk; cd;dpg;ghf cs;thq;fp tpehbg;nghOJfspy; ntspg;gl;L epw;Fk; Kj;jpiufisAk; mgpeaj;ijAk; mghukhf ntspg;gLj;jpapUe;jhu;fs;. Nkilia KOikahf gad;gLj;jp ,t;tpU rNfhjupfSk; jkf;Fs;NsNa Nghl;bahf mNj Neuk; xNu Neuj;jpy; rpwpJk; gprfhky; eldkhbaij fhz Kbe;jJ jkJ eldf; FUthd Mlw;fiykzp jpUkjp. w[dp rj;jpaFkhu; mtu;fsplk; FUgf;jpAld; fw;w eldf; fiyia md;W Nkilapy; ntspg;gLj;jp epd;whu;fs;.xU fiykPJ nfhs;Sk; Mu;tKk; tpUg;gKNk xU fiyQid gpufhrpf;fr; nra;Ak;. mjid ,t;tpU rNfhjupfsplKk; fhz Kbe;jJ. ghly;fis kJuf;FuNyhd; jpU. fz;zd; mtu;fs; ghbdhu;. gf;fthj;jpaf; fiyQu;fshd kpUjq;f tpj;Jthd; rq;fPj ,uj;jpdk; jpU.r.gpuztehjd; mtu;fSk;> taypd; tpj;Jthd; nea;Ntyp jpU.v]; ,uhjhfpU];zd; mtu;fSk; kpfTk; rpwg;ghf thrpj;jhu;fs;. ,d;DnkhU rpwg;Gkpf;f nrayhf jpU. jpUkjp. rj;jpaFkhu; w[dp jk;gjpfspd; 17taNj epuk;gpa nry;td;. epu;kyd; rj;jpaFkhu;; jhapd; Nkw;ghu;itapy; kpfkpfr; rpwg;ghf gy Mz;L mDgtKs;d el;Lthq;f Mrpupau; Nghd;W kiyg;Gf; nfhs;Skstpw;F el;Lthq;fk; nra;jpUe;jhu;. ,tupd; el;lthq;fj;ij ,e;epfo;tpw;F gpujktpUe;jpdu;fspy; xUtuhf gq;Nfw;wpUe;j gujr;#lhkzp jpU.J.jahsrpq;fk; ntFthfg; ghul;bapUe;jhu;. ,t;tuq;Nfw;wj;jpw;F gpujk tpUe;jpdu;fshf ntw;wpkzp Mrpupau; fyhepjp jpU.K.f.R: rptFkhud; mtu;fSk;> jkpof; fy;tpf; fofj;jpd; nghWg;ghsu; jpU. nry;iyah Nyhfhde;jk; mtu;fSk;> jpU. v].kNdhfud; mtu;fSk; fye;J rpwg;gpj;jpUe;jhu;fs;. nry;tpfs;.w[pdh> Nttpjh rNfjupfspd; mw;Gjkhd eldk; rigNahiuf; fl;bg; Nghl;lJ Nghy; epfo;tpd; ,Wjptiu kz;lgk; epiwe;jpUe;jJ. xypaikg;G Jy;ypakhfTk; kz;lgj;jpd; cs;#oYf;Nfw;wthW mike;jpUe;jik ghuhl;lg;glf;$baNj.,sQ;#upad; vd;w xypaikg;ghsu;fs; xypaikg;igr; nra;jpUe;jhu;fs;. N[u;kdpapy; xU Gjpa fk;gPuf;FuNyhd; mwpKfkhapijg; Nghy nry;td;.uNk]; n[aFkhu; jdJ fk;gPukhd Fuyhy; muq;Nfw;w mwptpg;igr; nra;J rigNahupd; mtjhdpg;Gf;F cs;shdhu;. mNj Nghy fz;iz %bf; nfhz;L Nfl;lhy; xU N[u;kdpag; ngz;Nz N[u;kd; nkhopapyhd mwptpg;igr; nra;fpwhNuh vd epidf;Fkstpw;F nkhopr;Rj;jj;JlDk; ftu;r;rpahd Fuy;tsj;JlDk; nry;tp. te;jdh
KUfjh]; N[u;kd; nkhopapy; mwptpg;igr; nra;jpUe;jhu;. xU mw;Gjkhd gujehl;ba muq;Nfw;wj;ijg; ghu;j;j jpUg;jpAk; kfpo;r;rpAk; vdf;F Vw;gl;Ls;sJ> mtu;fspUtiuAk; ghuhl;LfpNwd;. mNj Ntis ,dp vd;d muq;Nfw;wk; Kbe;Jtpl;lJjhNd vd Xae;jpUf;fhky; eldj;Jiwapy; ,t;tpU rNfhjupfSk; mLj;j fl;lj;ij Nehf;fp gazpf;f Ntz;Lnkd tho;j;Jfpd;Nwd;.
Viyah f.KUfjhrd;
அற்புத உைகம் இவ்வற்புத உைலக இலறவன் பலடத்தோன்! இலறவன் எங்சக பலடத்தோன் உைலக? உைகம் என்பது இயற்லகயின் கூறு
உயிரினம் அலனத்தும் ைகிழ்வுடன் வோழ இயற்லக தந்ததிவ் அற்புத உைலக.
உயிரினம் வோழ உதவிடும் கோற்லற வடித்துத் தூய்லைப் படுத்திட பவன்று வோனளவுயர்ந்து அடர்ந்து படர்ந்த
அழகிய ைரங்கள் பசடிகள் பகோடிகள் ைக்கசளோடு ைரம் பசடி பகோடிகளும்
புல் பூண்சடோடு விலழநிலைப் பயிர்களும் பசழித்து வளர்ந்து பயன் தருவலகயில் பபோய்யோது பபய்யும் ைோரியும் தந்து
உயிரினம் ைகிழ்வுடன் வோழ் வதற்கு ைோரி ைட்டும் சபோதோ பதன்று சூரியன் சந்திரன் விண் ைீ ன்கசளோடு
நிைவளம் கடல்வளம் அலனத்தும்தந்து அன்பும் அறனும் பபருகிட என்றும் சூது வோது பபோறோலை இன்றி
ஓர் குடிசபோை ைோனுடர் வோழ இயற்லக பலடத்த இவ்அற்புத உைலக கூனி அடித்துக் கூறு சபோட்டு எனது உனபதனப் பிரித்த பின்பு இது என்நோடு இதுஎன் பகோடிஎன சைலும் பலகலைலய வளர்த்தோன் ைனிதன் ஒன்றோய் இருந்த அற்புத உைலக ஆசியோ ஐசரோப்போ ஆபிரிக்கோ அபைரிக்கோபவோடு அவுஸ்திசரைியோபவன எத்தலன கண்டங்களோக் கினோன் ைனிதன் கண்டங் கபளோவ் பவோன்றும் எத்தலன நோடுகள் எத்தலன அரசுகள்
எத்தலன பகோடிகள் எத்தலன பைோழிகள் வறிய நோடு பசல்வந்த நோபடன அரசியல் வோதிகள் சபயோட்டம் சபோட்டதில் கோரணைின்றி எத்தலன சபோர்கள்
அத்தலன சபோரிலும் அப்போவி ைக்கள் எத்தலன சகோடி ைோண்டு ைடிந்தனர்
அரசியல் வோதிகளுடன் பிறந்தவர்கள் சைய வோதிகளும் சோதி வோதிகளும் ைக்கலள ஒன்று சசர விடோதிவர்
கைவரங்கலளத் தூண்டி விட்டோர்கள் ைத சபோதகர்கள் அன்பு சசகோதரத்துவம் நட்சப எைது அடிப்பலட என்று சைலட ஏறி முழங்கிய பின்பு
எைது ைதசை சிறந்தபதன்று பிரசோரம் பசய்வோர். இலறவசன இல்ைோத சகோயில்களிற்குள் சுகை இனமும் பிரசவசிக்க பவன்று சபோரோடுபவர்களும் தடுப்பவர்களும்
மூடர் கூட்டத்லதச் சசர்ந்தவரன்சறோ. பிபரஞ்சுப் புரட்சி ரஷ்யப் புரட்சியில் அப்போவி ைக்கலளத் தூண்டி விட்டு லூயிஸ் ைன்னன் ைலனவி ைக்கள் ஜோர் ைன்னன் ைலனவி ைக்கள் அலன வலரயும் பகோன்று குவித்து ஆட்சிலயப் பிடித்த அரசியல் வோதிகள் சகோடோனு சகோடி ைக்கலளக் பகோன்று பகோடுங் சகோைோட்சி நடத்திய பதன்பது ைறுத்திட முடியோச் சரித்திர உண்லை ஸ்ரோைின் என்ற சர்வோதி கோரன் இருபது ைில்ைியன் ைக்கலள அடிலைகளோக்கி லகது பசய்து லசபீரியோவிற்கு கூைிக்கனுப்பி அக்பகோடுங் குளிரில் அலனவரும் ைோண்டனர்.
ேிட்ைர் என்ற பகோடுங் சகோைன் ைட்சக் கணக்கில் ைக்கலளக் பகோன்று
ஆண்கள் பபண்கள் குழந்லதக பளன்று அறுபது ைட்சம் யூதைக்கலள விைவோயுக்
கூடத்தில் அலடத்துக் பகோன்றதும் சரித்திரம் சைல் நோட்டவர்கள் பசய்து குவித்திடும் அணுக் குண்டுகட்கும் சபோர்க் கருவிகட்கும் எந்த வலகயிலும் ைிஞ்சிய தல்ை ஈரோக் நோட்டில் சதோம் ஆட்சி
எண்லணக் குதங்கலள சநோக்கோய்க் பகோண்டு எடுத்த சபோரோல் இறந்தவர் சகோடி
இன்னும் இறந்து பகோண்டிருப்பவர் சகோடோனுசகோடி அலைதியோக இருந்த நோடின்று
அல்சைோை கல்சைோைப் படுவது கோண்சபோம் ஒவ்பவோரு நோடும் தோம்தோம் வல்ைவர்
என்ற ைைலதயில் கண்டம்விட்டுக் கண்டம்போயும் ஏவு கலணகள் நச்சுக் குண்டுகள்
வலக பதோலகயின்றிச் பசய்து குவிக்லகயில் முயைின் பகோம்பு நரியின் பகோம்பிலவ கண்டு பிடிப்பினும் பிடித்திடைோம் ஆனோல் சபோசர இல்ைோ அலைதி உைலக
கோண்பது என்பது பகற் கனவோகும். அம்ைோ ஒருநோடு அப்போ இன்பனோருநோடு
பிள்லளகள் ஒவ்பவோன்றும் பவவ்சவறு நோடு அவ்வவ் நோட்டின் அனுைதி இன்றி ஒருவலர ஒருவர் கோண முடியோது உைக ைலனத்தும் ைனிதனின் பசோத்பதனில் இத்தலன பகடுபிடி பசய்து ைக்கலள பகோடுலைப் படுத்தும் அரசியல் வோதிகள் திருந்துவதற்கு ஒசர ஒரு வழிதோன் உைகத்தில் உள்ள நோடுகள் அலனத்தின்
எல்லைகள் அழித்து உைக ைலனத்லதயும் ஓர் நோடோக்கி ஓர் அரசோங்கத்லத
அலைப்பது ஒன்சற ைோர்க்கம். முடியுைோ? நிட்சயம் முடியும் எப்சபோ பதன்றோல் பிரளயம் வந்து உைகம் அழிந்து
புதியசதோர் உைகம் சதோன்றிடும் சபோது.
நுணாெில் நா. கணபதி
தாய்மனம் தலகலைத் தரம் இன்றி நலகப்புக்கிடைோய்
நடிக்கும் அரங்கில் ைிலக நடிப்பு ஒன்றோல் முலக பவடித்து பைோட்டு அவிழுசைோ? புலகயோல் ைலறத்தோல் பகைவன் கைங்கிடுசைோ? நோய்களின் ஓைம் சகட்டு கோயும் நிைோ கலரயுசைோ? தீயோய் வோர்த்லத சுட்டோலும் தோய் ைனம் ஒன்சற தூயதோய் ைன்னிக்கும் சசய்களின் தீசத!
மகிழினி
மின்சாரக் கதிலர
நடக்குது நடக்குது நீதிசதவலத சவலை நடந்தது நடந்தது அரோஜகன் சதலவ!
சகட்டிட அளில்லைபயன தைிழலன அழித்தவனின்று!
உைகதீர்ப்பலத போர்த்து துடிக்கிறோன் பலக;கிறோனின்று! சதடித்சதடி இ;ரகைற்று தைிழலர அழித்தவனின்று!
ஓடிஓடி உைகநோட்டிலன பகஞ்சிறோன் உதவிபயன்று..! கோறிகோறி உைிழிது அவன்முகத்திசை உைகம்
ைனிதனோ நீபயன? உன்பசயைலத போபரனசகட்டு..!? கிலடக்குைோ நீதிபயன கண்ண ீர்விட்ட தைிழர் கிலடக்கும் நீதிபயன சிரிக்கிறர்
இன்று
சிரித்தபடி ைண்லண முத்தைிட்ட சிங்களம் துடிக்குது துடிக்குது கண்ண ீர் வடித்தபடி!
தைிழினத்லதசய அழித்திட திட்டைிட்ட இனம்
தன்னித்லதசய உைகசந்லதயில் விலைகூறி விக்குது ஆண்டவன் தோனினி தைிழலர கோப்போபனன
அன்று தலைவர் தந்லதபசல்ைோ கண்ண ீர்வடித்தது இன்றுநடந்தது சணல்நோசை பதய்வைோய் வந்தது..! உண்லைலய உைகுக்கு இடித்து பசோன்னது..
முள்ளி வோய்கோைிைன்று தைிழரின் பிணவோசம் உைக சலபயிசையின்று
ைகிந்தோவின் விைவோசம்
உைகம் அன்று ஒளித்துப் போர்த்தது
நீதியின்று விழித்து முகத்திைடித்து பசோல்லுது உைகைின்னும் விழித்து நீதிலயப் புரட்டணும் உதிர்ந்ததைிழர் விழித்து ைகிழ்சி கோணனும் உணர்லவ இழந்து, உறலவ இழந்து
உள்ளம் துடித்திட உயிர்விட்ட தைிழர்!
தன்னினத்தின் விடியலை கண்டவன் ைகிழணும்.
தைிழினம் அழித்து தன்னினம் பபருக்க துடித்தவன் தன்பசயைின் இழிவலத கண்டவன் தீர்ப்பு ைின் சோரக் கதிலரயில் துடிக்கணும்
சிந்திக்குைோ!? உைகம்!? சசயைோக்குைோ!?
கெைலணயூர் வபான்ணண்ணா வடன்மார்க்
என்னகுலை இந்நாட்டில் அன்லன கனடோலவ அலனவருசை அறிந்ததனோல் இன்னலுற்சறோர் இங்குவந்சத ஏற்ற முற்றோர்
பன்னோட்டு பைோழிகலளயும் பக்குவைோய்ப் சபசுகின்றோர் இன்னோட்டில் வோழ்வதற்கு என்னதவம் பசய்சதோசை. சுற்றுைோத் தைங்கள் சுத்தைோன உணவகங்கள் சுகந்தரும் நற்கோற்றுத் தண்ண ீர்
கற்பதற் சகற்றநற் கல்விக் கூடங்கள் கவினோர் ைோட ைோளிலககள்
உற்றோர் உறவினர் ஒன்று கூடல்
ஓய்வின்றி உலழக்கும் உலழப்போளர்
வற்றோது ஓடுகின்ற வளைோர் நயகரோ வோவோபவன் றலழக்கின்ற வோய்ப்சப. உல்ைோச வோழ்வுக்கு உயர்ந்த நோடு உயர்வு தோழ்வற்ற ைக்கள்
எல்சைோரும் ஓர்குைம் என்சறோது வோர்கள் இயற்லக சயோடலைந்த நோடு நல்ைோட்சி நோவன்லை யுள்சளோரும் நன்றோக நற்பணி யோற்று திறனும் எல்ைோசை சசர்ந்து இயல்போ யலைந்த ஏற்றமுறு நோபடங்கள் கனடோ. ைஞ்சுைோவு சகோபுரமும் ைரக்கைத் துலறமுகமும் ைோடி வடுகள் ீ ைட்டு ைல்ை விஞ்சுபுகழ் வதிகள் ீ விலையுயர் வோகனங்கள் வியப்பளிக்கும் வழிகோட்டல் விற்பனவு நிலையங்கள் தஞ்சங் சகோருசவோர்க்குத் தக்கசதோர் வோழ்விடசை தோைத ைில்ைோத் தக்க போதுகோப்பு அஞ்சோது வோழ்வளிக்கும் அன்லன கனடோ அகிைத்தில் முதல்ைோது ஆய்வின் கருத்திதுசவ.
முருககசு மயில்ொகனன்
வமய்யன் நடராஜ் கெிலத: சந்தன ைைரிதழ் சிந்திய சதன்தனில் ..பசண்பகம் குளித்து வந்தோள் நழுவிச் பசன்றவள் சோைரம் வசிய ீ பூைரம் சபசிய
..சங்கதி விழியில் பசோன்னோள் குங்குைம் நுதழ்தனில் சங்கைம் ஆகிட ..குறுநலக பூத்து நின்றோள்
பகோடியிலன எடுத்பதோரு இலடபயன பகோண்டவள் ..குளிர்தரும் நிைலவ பவன்றோள்.
திங்களும் பதன்றலும் திருடிய ைனதிலன ..சதவலத திருடிச் பசன்றோள் தீண்டைில் உயிர்வலர சீண்டிடும் கோற்பறன ..சதகிலய வருடிச் பசன்றோள்
ைன்ைதன் வில்ைிலன புருவைோய் பகோண்டவள் ..ைைர்விழிக் கலணலய எய்தோள்
ைைரலண ைீ தினிற் புதுக்கவி புலனந்திட ..ைடபைன விரிந்து நின்றோள்
இருபலத தோண்டிய இளலையின் தவைலத ..இலளயவள் கலளத்து விட்டோள் அறுபலத தோண்டினும் அடங்கிட ைறுத்திடும் ..ஆலசலய விலதத்து விட்டோள்
திருைணம் எனுபைோரு ைருத்துவம் ைோத்திரம் ..தீர்த்திடும் வருத்தம் தந்தோள் நறுைணம் கைழ்ந்திடும் நோள்வரும் சபோதினில் ..நரிபயன நழுவிச் பசன்றோள்
வமய்யன் நடராஜ்
இயற்லகலய காப்கபாம்.. அன்லனத் தைிலழ அன்சறோ கற்று.
ஆண்டவன் விதிப்படி எல்ைோம் பதரிந்து.
வித்தகன் பசோல்லை. விண்ணகம் பசய்சத! கற்றவன் கண்டோன் நல் பயன்.-நல்கு…! ைண்ணில் விலதத்திட்ட விலதபதல்ைோம். ைண்ணுக்கு சுலை ஆவலத.
ைண்ணகம் கண்ணர்ீ உருகவில்லை.
எம்ைவர் கண்டு விலனயம் பசய்தோன்.! நோட்டுக்சகோர் வட்டுக்சகோர்! ீ நிழல் தரும் விருட்சத்லத
நம்ைவர் நட்டோல் நம் நோடு பசழிக்கும்… எம்ைவர் நிலனத்தோல் பசும் சசோலையும்-வளர்த்திட. உன்லன லவயகசை வோழ்வோங்கு-வோழ்த்தும். நல்ளுள்ளம் பலடத்திட்ட நம் சோன்சறோர்….
நல்ைலத விலதத்திடும் வோழ்வோங்கு –வோழ.! உன்லனசய தினம் தினம் ஏற்றி துதி போடிடும்-உறவு. இலளசயோசர நல்வழி பசோல்வர்ீ -நம்ைவர் பசோற்(ப்)படி நல் ைரம் வளப்சபோம்.! நல்ைசதோர் இயற்லகலய நோைக பபற்றிடுசவோம் !
கெிஞர்..த.ரூபன்
நோன் வண்லண பதய்வம் '18-10-2015ல் நலடபபறும் எங்கள் ஆர்.ரி.எம் பிரசதஸின் 25வது கலைத்பதன்றல் நிகழ்வில் உங்கலளக் பகௌரவப்படுத்தப் சபோகின்சறோம்" என்றோர் நண்பர் இரோகுணபோைன் அவர்கள். அன்போகசவ அதலன நிரோகரிக்க முயன்சறன். அவரும் தனது அன்போசைசய எனது நிரோகரிப்லப நிரோகரித்துவிட்டோர். நோன் ஏன் நிரோகரிக்க முயன்சறன்? எனது இைக்கியப் பணிகள் இப்பபோழுது முன்னர்சபோை சவகைோக இல்லை! ஆதைோல் இந்தக் பகௌரவத்லத ஏற்றுக்பகோள்ள என் ைனம் ைறுத்தது. 'அண்ணோ உங்கலளப் சபோன்றவர்கள் சசோர்ந்து சபோய்விடக்கூடோது, ஓய்ந்து சபோய்விடக்கூடோது என்பதற்கோக நோங்கள் தரும் ஊட்டச்சத்துத்தோன் இந்தக் பகௌரவங்கள்" என்றோர் குணபோைன் அவர்கள். எனது இைக்கியப் பணிகள் ஓய்ந்துவிட்டதோ? நோன் பைௌனித்து விட்சடனோ? இதற்கு ஆம் என்றும் பதில் பசோல்ைமுடியவில்லை! இல்லைபயன்றும் பதில் பசோல்ை முடியவில்லை! ஏபனனில் உடல் நிலைலயப் பபோறுத்து இப்பபோழுது நோன் பைௌனைோக சபசிக்பகோண்டிருக்கின்சறன் என்பதுதோன் உண்லை. பைௌனம் சபசுைோ? பைௌனத்தின் குரல் சகட்குைோ? இது என்ன லபத்தியக்கோரத்தனைோன சகள்வி! ஆம் பைௌனம் சபசும்! பைௌனத்தின் குரல் சகட்கும்!
பைௌனம் சபசும் பபோழுதுதோன் கவிலத பிறக்கின்றது! கோைத்தோல் அழியோத கோவியங்கள் பிறக்கின்றது! ஓவியங்கள் பைௌனைோகத்தோசன இருக்கின்றது அலவபயல்ைோம் எத்தலனசயோ கருத்துக்கலள சபசிக்பகோண்டுதோசன இருக்கின்றன! சிற்பங்கள் எல்ைோம் வோய் திறந்து சபசியோ தம்லை எங்களுக்கு விளங்க லவக்கின்றன! உைகப் புகழ் பபற்ற புலகப்படங்கள் எல்ைோம் ஒவ்பவோருவலரயும் ஒவ்பவோரு விதைோகப் சபச லவக்கினறது! வசனங்கசள இல்ைோத எத்தலனசயோ கலைப்பலடப்புக்கள் கோைத்தோல் அழிக்கமுடியோத கோவியங்களோக நிலைத்து நிற்கின்றனசவ? இலவபயல்ைோம் பைௌனைோகப் சபசுகின்றன!
அது ைோத்திரம் இல்லை இலவபயல்ைோவற்லறயும்
பலடத்தவர்களும் பைௌனைோகசவ இருக்கின்றோர்கள்.
பைௌனங்கள் சபசும்பபோழுது உைகத்தில் எத்தலன எத்தலனசயோ அதிசயங்கள் நிகழ்கின்றன!
ஒரு தோயோனவள் சபசசவ பதரியோத தன் குழந்லதயின் சிரிப்பில் இருந்தும், அழுலகயில் இருந்தும் அந்தக் குழந்லதயின் சதலவகலள அறிந்து அலத பூர்த்தி பசய்கின்றோசள!? அங்சக பைௌனத்தின் குரல் அந்தத் தோய்க்கு புரிகின்றதல்ைவோ? இவ்வளவு ஏன்… புறலவகலள, ைிருகங்கலளபயல்ைோம் ைனிதர்கள் வளர்க்கின்றோர்கள். அலவகள் ைனிதர்கள் பசோன்னபடிபயல்ைோம் சகட்கின்றன! இவற்றிற்கும் சைைோக தம் எஐைோனர்கள் ைீ து அழவற்ற போசத்லத பபோழிகின்றன! இலவகளுக்பகல்ைோம் பைோழியோ சதலவப்படுகின்றது?.
அப்படித்தோன் இப்பபோழுது நோனும்
பைௌனைோகப் சபசிக்பகோண்டிருக்கின்சறன்!
இன்லறய நவன ீ யுகத்லத கணிப்பபோறி யுகம் என்று பசோன்னோல் அது ைிலகயில்லை! படித்தவன், போைரன் எனச் பசோன்னபதல்hம் அந்தக் கோைம் என்றோகிவிட்டது! இன்று கணிப்பபோறி படித்தவன், கணிப்பபோறி படிக்கோதவன் என்சற குறிப்பிட ஆரம்பித்துவிட்டோர்கள்! முன்பு உைக நடப்புக்கலள பதரிந்து
பகோள்ள பசய்தித்தோள்கள் வோங்க சவண்டியிருந்தது. இன்று இண்டர்பநற் ஒவ்பவோருவருலடய சட்லடப் பபோக்பகட்டுக்களுக்குள்ளும் இருக்கின்றது! இந்த விஞ்ஞோன வளர்ச்சியின் சிறு துளிலய நோனும் பதரிந்து லவத்திருப்பதோல் நோன் கணனிசயோடு சபசுகின்ற பைௌன பைோழிகலள சவறு சவறு நோடுகளில் இருந்து சகட்க முடிந்தவர்கள் ைட்டும் சகட்கின்றோர்கள். ஆதைோல்த்தோன் பசோன்சனன் பைௌனம் சபசும் என்பலத ஆம் என்றும் பசோல்ை முடியவில்லை. இல்லை என்றும் பசோல்ை முடியவில்லை என்று.
ஒரு பலடப்போளியின் எழுத்துக்கள் நூைோக பவளிவரும்சபோது அது சபசப்படுகின்றது. ஆந்த வலகயில் எனது எழுத்துக்கள் சிை வருடங்களோக சபசோைசை இருக்கின்றது! இதற்கு பபோருளோதோரம்தோன் கோரணசை தவிர பசயற்போடுகள் அல்ை! நூைோக பவளிவரசவண்டிய பை ஆக்கங்கள் எனது கணனிக்குள் பைௌனைோக உறங்கிக்பகோண்டிருக்கின்றது! ஆக பபோருளோதோரமும் என்லன பைௌனைோக்குகின்றது.
இலவகலள ைீ றி ைண்டனில் இருந்து ஒைிபரப்போகும் உயிசரோலடத் தைிழ் வோபனோைியில் முல்லை அமுதனோல் நடோத்தப்படும் இைக்கியப்பூக்கள் நிகழ்ச்சியில் எனது குரல் ஒைிக்கின்றது. அத்சதோடு அமுதனின் கோற்றுபவளி, சயர்ைனியில் இருந்து பவளிவரும் அகரம் சஞ்சிலக, ,தைிழ்நோட்டில் இருந்து பவளிவரும் சிை சிற்றிவக்கியச் சஞ்சிலககள், அத்சதோடு பிரியோையம் துலரஸ் அவர்களோல் நடோத்தப்படும் வனஸ் ீ தைிழ் இலணயத்திலும் எனது பைௌன பைோழிகள் சபசுகின்றன. இலவபயல்ைோம் நோன் கணனிக்கு முன்னோல் இருந்து சபசுவதனோல் சோத்தியைோகின்றது.
எனது உடல்நிலை இடம் பகோடுக்கோததோல் கவியரங்கங்கள், வோபனோைி நோடகங்கள் சபோன்றவற்லற தவிர்த்து விடுவதனோல் பை சையங்களில் எனது பசயற்போடுகள் பைௌனித்துவிட்டன!
இந்ந சநரத்தில் எனது பைௌன பைோழிகலளக் கலைத்து என்லன சபசலவப்பதற்கோக கலைஞரும் ஊடகவியைோளருைோன திரு .
சக.பி.சைோகதோஸ. அவர்கள் என் இல்ைம் நோடிவந்து என்லன சிை வோர்த்லதகள் சபச லவத்தோர்.
சைோகதோஸ்; :-
வணக்கம் வண்லண அண்ணோ.
வண்லண :-
வணக்கம் சைோகதோஸ்
சைோகதோஸ் :-
வருடத்திற்கு ஒரு புத்தகபைன பத்திற்கும் சைற்பட்ட
புத்தகங்கலள பவளியிட்டு வந்த நீங்கள் 2005ம் ஆண்டு பவளியிட்ட 'கோைங்கள் வோழ்த்தும் 300 ஈழத்துக் கலைஞர்கள்" நூலை பவளியிட்டு பத்து வருடங்கள் ஆகிவிட்டது அடுத்து எந்த நூலும் பவளிவரவில்லைசய? கோரணம் என்ன?
வண்லண :- அந்த நூைின் தரவுகலள சசகரிப்பதற்கோக சுைோர் இரண்டு வருடங்களுக்கு சைைோக உலழத்சதன். ஆந்த 300ஐ 500 ஆக்கி அடுத்த பதிப்லப பவளியிடசவண்டும் என்பது எனது சநோக்கம் அதற்கோன ஆக்க சவலைகள் ஓரளவு பநருங்கி வந்துpட்டது. அத்துடன் இந்த பத்து வருட இலடபவளியில் சவறு மூன்று நுர்ல்களுக்கோன ஆக்கங்களும்; தயோர் நிலையில் இருக்கின்றது. புதிப்பிப்பதற்கு பபோருளோதோரம்தோன் பிரச்சலனயோக இருக்கின்றது.
சைோகதோஸ் :-
அண்லைக்கோைைோக
நூல் பவளியீட்டு விழோக்கள்
நலடபபறுவது ைிக ைிகக் குலறவோக இருக்கின்றசத! இதன் கோரணம் என்ன? பலடப்போளிகள் சசோர்ந்து விட்டடோர்களோ?
வண்லண :- பபோருளோதோரப் பிரச்சலன எல்ைோப் பலடப்போளிகளுக்கும் இருக்கின்றது. அது ைோத்திரைல்ை ஒரு புத்தகத்லத உருவோக்குவலதவிட பவளியீட்டு விழோக்களுக்கு உலழப்பும், பசைவும் கூடுதைோகத் சதலவப்படுகின்றது! இப்படியோன கோரணங்களோல் சிைர் பவளியீட்டு விழோக்கலளத் தவிர்த்து விடுகின்றோர்கள். ஆனோல் பலடப்புகள் பவளிவருவலத அவதோனிக்க முடிகின்றது.
சைோகதோஸ் :-
உங்கள் எழுத்துக்கள் வோசகர்களோல் வரசவற்கப்படுகின்றது
என்பலத எப்படி அறிகின்றீர்கள்?
வண்லண :- எனது கலதகள் அசனகைோனலவ ைிகச் சிறியலவயோகசவ இருக்கும். தற்கோை வோசகர்கள் இப்படியோன கலதகலளசய விரும்புகின்றோர்கள். அதற்கு ஒரு உதோரணம் எனது உருவகக் கலதகளின் பதோகுப்போன 'பகோந்தல் ைோங்கோய்" மூன்று பதிப்புகலளக் கண்டுவிட்டது. வோசகர்களுக்கு பிடிக்கோைைோ மூன்று பதிப்புகள் பவளிவந்திருக்கமுடியும்!
சைோகதோஸ் :-
ஒரு பக்கத்தில் அடங்கக்கூடிய உருவகக்கலதகள் மூைைோக
ைிக ஆழைோன கருத்துக்கலள அழகோக விழங்கலவக்கின்றீர்கள் சிறு கலதகள் எழுதுவலதவிட உருவகக்கலதகள் எழுதுவது சுைபைோனதோ?
வண்லண :- எதுவுசை சுைபைோதல்ை! பசோல்ைப்சபோனோல் உருவகக் கலதகளுக்கோன கருலவ எடுப்பது, பின்னர் கலதகளின் முடிவில் இரண்டு வரியில் ஒரு தத்துவம் பசோல்வது, இலவகள் ைிகவும் சிரைைோனலவ! கலதலய எழுதிவிட்டு அந்த இரண்டு வரிகளுக்கோக இரண்டு மூன்று நோட்களோகக்கூட சிந்நிதித்திருக்கின்சறன்.
சைோகதோஸ் :-
உருவகக்கலதகள்
எழுதுபவர்கள் ைிகைிக குலறவோகசவ
உள்ளோர்கள் நீங்கள் எப்படி உருவகக்கலதகள் எழுதுவதில் நோட்டம் பகோண்டீர்கள்?
வண்லண :- அைரர் சிவஞோனசுந்தரத்தின் 'சிரித்திரன்" பவளிவந்த ஆரம்பகோைங்களில் அதில் பவளியோன கவிஞர் கோசி ஆனந்தன் அவர்களின் உருவகக்கலதகள் என்லன ைிகவும் கவர்ந்தன. அவருலடய கலதகளில் பசோல்ைப்பட்டிருக்கும் தத்துவங்கள் திருக்குறலளப்சபோை பபரும் தத்துவங்கலளச் பசோல்ைிநிற்கும். ஆக… கோசி ஆனந்தன் அவர்களுக்கு நோன் ஏகலைவலனப்சபோை.
சைோகதோஸ் :-
உங்கள் இளவயது கோைத்தில் எழுத்துத்துலறலயவிட
கலைத்துலறயிசைசய அதிக நோட்டமுலடயவரோக இருந்திருக்கின்றீர்கள். பிற்கோைங்களில் ஏன் கலைத்துலறயில் அதிக ஈடுபோடு பகோள்ளவில்லை?
வண்லண :- கலைத்துலற என்பது ஒரு கூட்டு முயற்சி. பைசரோடும் இலணந்து அவர்கள் எல்சைோருக்கும் ஏற்றவோறு ஒசர சநரத்லத ஒதுக்கி பசயல்ப்பட சவண்டியதோகும். புைம் பபயர்ந்த வோழ்வில் ைற்றவர்கசளோடு இணந்து பசயல்ப்படுவதற்கு ஏற்ற வலகயில் என்னோல் சநரத்லத ஒதுக்க இயைவில்லை. இருந்தசபோதும் இயன்றவலர கலைத்துலறயிலும் தடம் பதித்திருக்கின்சறன். எழுத்துத்துலற என்லன ைட்டுசை சோர்ந்திருப்பதோல் வ;ட்டில் ீ இருந்துபகோண்டு நோன் நிலனத்த சநரத்தில் பசய்ல்பட முடிவதோல் அதில் அதிக ஈடுபோடுலடயவோனக இருக்கின்சறன். அவ்வளவுதோன்.
சைோகதோஸ் :-
அன்று நீங்கள் யோழ்ப்போணம் வரசிங்கம் ீ ைண்டபத்தில்
சைலடசயற்ரிய 'சோவுக்கு சவோல்" என்னும் நோடகத்திற்கு கலையரசு பசோர்ணைிற்கம் ஐயோ அவர்கள் தலைலை தோங்கி பகௌரவித்திருக்கின்றோர். அதுபற்றி…
வண்லண :-
ஒப்பலனக் கலைஞர் அைரர் பபஞ்சைின் ஐயோ அவர்களின்
மூத்த ைகன் 'கலைைோைணி" இைோனுவல் அவர்கள்தோன் அதற்கோன ஒழுங்குகலள எனக்கு ஏற்படுத்தித் தந்திருந்தோர். உண்லைலயச் பசோல்வதோனோல் அதன் பபறுைதி எனக்கு அன்று பதரியவில்லை! இப்பபோழுது அது ஒரு வரைோற்று பதிவோக இருப்பதில் பபருலைப்படுகின்சறன்.
சைோகதோஸ் :-
அைரர் இளவோலை அமுதுப் புைவர் அவர்கள்ைீ து நீங்கள்
அளப்பரிய அன்பும் ைரியோலதயும் லவத்திருந்தீர்கள். அவர் உங்களுக்கு வழங்கிய 'கலைஞர் கோவைர்" என்னும் விருது உங்கள் பபயசரோடு நிலைத்து நிற்கின்றது. அவருலடய இழப்பு குறித்து…
வண்லண :- அமுது ஐயோ அவர்களின் ைரணம் இைக்கிய உைகிற்சக
சபரிழப்போகும். இத்தோைியப் பழபைோழி ஒன்று உண்டு
'ஒரு பலடப்போளி
ைரணிக்கும்சபோது ஒரு நூைகம் மூடப்படுகின்றது" என்று! அமுது ஐயோ அவர்களின் ைரணமும் ஒரு நூைகம் மூடப்பட்டதற்கு ஒப்போனசத.
சைோகதோஸ் :-
தற்பபோழுது உங்களுக்கு கிலடக்கும் பகௌரவங்கள் பற்றி…
வண்லண :- உலழப்போழிக்கு விடுமுலற நோட்கள் ைகிழ்ச்சிலயக் பகோடுப்பதுசபோை… இப்படியோன பகௌரவங்கள் ைனதிற்கு ைகிழ்ச்சியோக இருந்தோலும் நோன் இந்த பகௌரவங்கலள விடுமுலறயோக எடுத்துக்பகோள்ளவில்லை. ைோறோக
சசோர்லவ விைக்கி இன்னும் கூடுதோைோக
பசயல்ப்படுவதற்கோன ஊட்டச்சத்தோகசவ கருதுகின்சறன்.
சைோகதோஸ் :-
நல்ைது வண்லணயண்ணோ உங்களின் கருத்லத வரசவற்று,
நீங்கள் நீண்ட கோைம் ஆசரோக்கியத்துடன் வோழ்ந்து உங்கள் பணி பதோடர வோழ்த்தி விலடபபறுகின்சறன். வணக்கம்.
ெண்லண :- நன்ைி… ெணக்கம்.
கற்ைல்!
தமிழ்நாடு
பூவரசம் பீப்பியில்
அெைக் காட்சிகலளயல்ை!
இலச கற்சறோம்!
அபைரிக்கோவிைிருந்து
பதன்னங் குருத்தில்
வருவோர்கள்......
சதோரணம் பசய்சதோம்!
ஐசரோப்போவிைிருந்து
பனங் குருத்துப் - பிைோவில்
வருவோர்கள்......
கூழ் சுலவத்சதோம்!
இன்னும்பை நோடுகளிைிருந்தும்
குரும்லபகள் பகோண்டு
வருவோர்கள்......
சதர் பசய்சதோம்!
கலதப்போர்கள்.....
அன்லனத் தைிலழ
கட்டியலணப்போர்கள்......
உயிரோய் சுவோசித்சதோம்!
புலகப்படபைடுப்போர்கள்.....
இப்படி எல்ைோவற்லறயும்
கோைச் சக்கரம்
தோய்ைண்ணில் கற்றுக்பகோண்ட - நோம்
சுழன்று பகோண்சடயிருக்கிறது...
எங்கிருந்து கற்சறோம்
கோட்சிகள் ைட்டும்
புைப்பபயர்லவ?
ைோறசவயில்லை! நோம்
சுகன்யா ஞானசூரி
இவர்களிடம் சகட்பபதல்ைோம் சுதந்திர தைிழீ ழம் ைட்டுசையன்றி அகதி முகோம்களின் - இந்த அவைக் கோட்சிகலளயல்ை!
சுகன்யா ஞானசூரி
லகவகாடுப்கபாம் ொழ்ெளிப்கபாம் '' ஈழபைனும் திருநோட்டில் இனிசத வோழ்ந்தும்
இடம்பபயர்ந்து அலைகின்ற பசோந்தம் எல்ைோம்
வோழவழி இல்ைோைல் தவிக்கும் எங்கள்
வம்சத்தின் நிலைதன்லன எண்ணிப் போர்ப்சபோம்
தோழமுக்கம் சபோல்வந்த சபோரின் ைீ தம் தவிப்புகலள விட்சடகிக் கலைந்த சபோதும் ஏலழ'எனும் நோைத்தோல் எங்கள் ைக்கள்
எதிர்கோைம் அழிவதுதோன் இன்னும் ஏசனோ ?
திட்டைிட்ட சட்டங்கள் திணித்துக் பகோண்சட
திருடுகின்றோர் கைோச்சோரம் கல்வி எல்ைோம்
பைோட்டவிழ்ந்த பூைைரின் நிலைலயப் சபோசை மூச்சிலரக்கும் இலளசயோலரக் கோப்சபோம்! இல்லை பகோட்டும்சதள் சபோபைம்லைக் குத்திக் பகோல்ைக் பகோடுங்சகோைர் பைவுள்ளோர் இன்னும் நோட்டில்
பவட்டியவர் திட்டத்லத சவரும் சோய்ப்சபோம்
விதிைோற்றும் அறிவுதலன விலதத்சத பவல்சவோம் !
சீரோன சமூகத்தின் சிறப்லபப் சபணச் சிந்திக்கும் புைம்பபயர்ந்த கனவோன் எல்ைோம் ஏரோளம் உதவிகலள பசய்யும் சபோதும் எல்சைோர்க்கும் பசன்றதுவும் சசர்வ தில்லை சநரோன சநோக்கத்தில் உதவும் வண்ணம்
பநடும்பயணம் பகோள்கின்ற நிறுவ னங்கள்
கூரோன திட்டங்கள் தீட்டும் சபோதும் குலறகூறி அலவகலளயும் குலைத்துச் பசல்வர் ! வோய்விட்டுக் சகட்கத்தோன் வழியும் இன்றி வருங்கோைம் இருள்'என்ற உணர்வும் இன்றி தோய்தந்லத இல்ைோைல் தவிக்கும் பிள்லள தலனயலணத்துக் கோத்திடுசவோம் ! ஈழப் சபோரில் சோய்ந்திட்ட சந்ததிகள் கருக்கள் இன்னும் சோகோைல் வோழ்கின்ற இடங்கள் சதடி சநோய்விட்டுப் சபோகின்ற ைருந்லதப் சபோசை
நுண்ணறிலவப் பகோடுத்திடுசவோம் ஒன்றோய்க் கூடி !
பதருப்புல்லை சைய்கின்ற ைோட்லடப் சபோசை பதருநோய்கள் பிஞ்சுகலள குதறும் நோட்டில்
இருப்சபோர்க்கும் இதயத்தில் வைிலயக் கூட்டும்
இந்நிலையும் ைோறிடணும் என்சற நோங்கள்
'அரும்புகள் 'என் கின்றபதோரு அலைப்பின் மூைம் அடிக்கல்வி ஊட்டுகிசறோம் சதசம் எங்கும்
விருப்சபோடு இலணயுங்கள் பவளிச்சம் தந்சத
விலரவோக முன்சனற்றி இன்பம் கோண்சபோம் !
கருசவோடு இனைழிக்கக் கோற்றோய்க் கூடிக்
கங்கணமும் கட்டிநிற்கும் கழுலதக் கூட்டம்
சருகோகிச் சசோர்வலடய லவத்தோல் நோலள சட்படனசவ நிற்குைவர் ைைலத ஆட்டம் பபருவோரித் தைிழ்ைக்கள் சைலை நோட்டில் பபரும்வசதி பகோண்டிருக்கும் சபோதும் எங்கள் குருத்துக்கள் வோழ்வளிக்கக் பகோஞ்சம் பகோஞ்சம்
பகோடுத்தோசை பபோருளதவி சைவும் கல்வி !
ைனதளவில் உடைளவில் கோயம் பட்டும்
ைறக்கோத வைிபயல்ைோம் பநஞ்சில் சசர்த்தும்
இனபைன்ற அலடயோளம் இழக்கும் ைக்கள் எம்ைவரோய் ைட்டும்தோன் இருக்கின் றோர்கள்
தனம்பகோண்டும் ைலறயோத வடுக்கள் எல்ைோம்
தளிர்கல்வி ஊட்டுவதோல் ைலறந்சத நோலள வனப்பூக்கள் தருகின்ற வோசம் சபோசை வம்சத்தின் குலறைோறி வோழும் சதசம் ! தரப்படுத்தல் என்கின்ற சட்டம் பகோண்சட தகுதியுள்ள ைோணவலன அழித்தோன் போவி ! பரந்துபட்ட தைிழ்ைண்ணின் பசுலை சபோக்கிப் பல்ைினத்லதக் குடியைர்த்திப் பறித்தோன் வோக்கும் ! இரப்சபோர்க்கும் இல்லைபயனோ சமூகக் கூட்டில் இடிைின்னல் சபோல்குண்டும் எறிந்சத பகோன்றோன் !
அரனுக்கும் அடுக்கோத அழிலவச் பசய்த அந்நியலன பவன்றுவிட அறிலவச் சசர்ப்சபோம் ! லக'பகோடுப்சபோம் வோழ்வளிப்சபோம் ! கல்வி என்னும்
கருவூட்டிக் கோத்திடுசவோம்! முயற்சி என்னும்
லை'பகோட்டித் தைிபழழுதும் ைோண்லபக் பகோண்சட ைறுைைர்ச்சி பசய்திடுசவோம் !ஆண்டு சதோறும்
லத'பகோடுக்கும் புதிர்ச்சசோறோய் இனிலை ஊட்டித்
தரணிபயைோம் தைிழினத்தின் புகலழ பநய்சவோம்
ஐ'பகோடுக்கும் ைரியோலதச் பசோல்லைப் சபோசை அறிவூட்டி எம்ைினத்லதக் கோப்சபோம் நன்சற !
பாெைர், ெ.ீ சீராளன் '' அரும்புகள் '' நிறுெனத்திற்காக
!
தமிழீ ழம்..! ஈழத்லத இழிவுபடுத்தும் இைங்லகயின் அரசசன..! எதற்கோக எங்கலள வலதக்கிறோய்.,
நோங்கள் தைிழர்கள் என்பதோைோ., இல்லை, தரணியில் வோழ வழியில்லை என்பதோைோ..!
எங்கள் தைிழ்த்தோயின் கண்களும் குளைோகி நின்றன..! எம்குைைக்கள் அங்சக வடித்த கண்ணலரக் ீ கண்டு..!
அரவலணக்க ஆள் இல்ைோ அனோலதகள் இல்லை அவர்கள்..! அன்லப வோரி வழங்க ஆயிரைோயிரைோய் பசோந்தங்கள் உண்டு இங்சக..! குருதிலய பநஞ்சினில் வடித்த குழந்லதயும் குரல் பகோடுக்கும்.,
எங்கலள குழியில் தள்ளினோலும் குறிஞ்சிப்பூவோய் ைைர்சவோம் என்று..!
கருவலறயில் கவலையின்றி உறங்கும் பிள்லளலயயும் கருவருக்கும் கயவசன..! கண்விழித்திலரயிைிருந்து நீங்கோது நீ பசய்த துசரோகம்..!
கல்ைலரயில் ைடிந்தோலும் ைலறயோது நோங்கள் பசய்த தியோகம்..! ஜீவன் உள்ளவலர ஒைிக்கும் இவனது முழக்கம்..! ஞோைம் உள்ளவலர இருக்கும் எங்கள் தைிழீ ழம்..!!!
ம.கார்த்திக்
இது உனது சிம்மாசனமாகெிருப்பதில்
எனக்சகதும் இலடயூறில்லை
நீ அரசனோகசவ இருந்து பகோள் உனது கண்ணலசவுக்கு
சசவகர்கள் கோைடியில் இருக்கட்டும் உனது புன்னலகக்கோக
புலனயட்டும் புைவர்கள் புகழ்ப்போ உனது பட்டோலடசயோடு அலணந்து பகோள்ள
சதவலதகள் தவைிருக்கட்டும் என்லன விட்டுவிடு! உன் தங்க ைோளிலகயில் சிலறயிருக்க எனக்கிலசவில்லை உனது அகங்கோர உபசரிப்பில் உவப்பில்லை எனக்கு உைகம் எனது கண்களுக்குள் நிலறய நோன் உைோவர சவண்டும் கட்டப்படோைல் விட்டுவிடு என்லன! கண்டு பகோள்ளவும் கற்றுக்பகோள்ளவும் இங்சக குவிந்து கிடக்கிறன ஏரோளைோய்.
ெி. அல்ெிற். 14.09.2015.
ெறுலம என்னுள் நூறு ஆலசகள். உன்னுள்
ஐம்பது ஆலசகள். நம் பிள்லளக்கு இருபது ஆலசகள்.
அவன் பபோம்லைக்கு பத்து ஆலசகள்.
புைம்பி தீர்க்கிசறன் பைௌன ஓலசயில். இறுக்கப் பற்றி பகோண்சடோசை நோம் வறுலை பலசயில்....!!!
ச.துலர
எனும்
வபாைாலம ைனிதன் ைனதிசை ைலறத்து லவத்து வளர்க்கும்
ைரம்
பபோறோலை ......./
இரத்தத்லத நீரோக ஊற்றி எலும்லப சவைியோகக் கட்டி போதுகோத்து லவக்கும் ைரம் பபோறோலை ....../
பிறர் வோழ்க்லக சைல் கல் எறிந்து அவர்கள் சந்சதோசத்லத உரைோகப் சபோட்டு வளர்க்கும் ைரம் பபோறோலை ...../ ைனம் என்னும் ைண்ணிசை வளர்ந்து முகத் திலரலயக் கிழித்து ஒரு நோள் பவளியோகும் ைரம் பபோறோலை ....../ சிறுக சிறுக சசர்ப்பவலனயும் சிலதத்து துலவக்க வரும் ைரம்
பபோறோலை ...../
உறவோடி பகடுக்க போளம் சபோட முன் வரும் ைரம் பபோறோலை ...../ உள்சள ஒன்று பவளிசய
ஒன்று
லவத்து ைலறக்க கோரணைோகும் ைரம் பபோறோலை ..../ ஒருவன் வளர்ச்சிலயப் போர்த்ததும் பகட்டவனின் உள்ளத்தில் முலளயிடும்
ைரம் பபோறோலை ...../ ைனிதன் ைனிதனோக
வோழ விடோைல் தடுக்கும் ைரம் பபோறோலை ..../
எத்தலன சபோட்டியிலும் திட்டம் சபோட்டு
நுலழகின்ற ைரம் பபோறோலை ..../
பபோதுவோக பபோறோலை விலதயிடுவது
எல்சைோரிடமும் உண்லை முலளயிசை கிள்ளினோை
நன்லை ...../
கெிக்குயில் ஆர் எஸ் கைா
“ஒரு ெழிப்கபாக்கனின் ொக்குமூைம்” ******************************************* >> ரோஜோஜி ரோஜசகோபோைன் << ********************************* “ஒரு நதி தன் கலரகலளத் தோசன
வலரயறுத்துக் பகோள்வலதப் சபோை ஒரு நல்ை கவிலத தன்லனத் தோசன வடிவலைத்துக்பகோள்ளும்!” *********** “கவிலத என்பது... இளம்பபண்லணப் சபோை
ஜோலட கோட்டிப் சபசும்!” *********** ஒரு சிை... சிறிய அளவுசகோல்கசளோடு எதிர்பகோள்ளும் “தரோசுமுலன”யின் தோக்குதலுக்கு இவர் தோக்குப்பிடிக்கின்றோரோ போர்ப்சபோம்! முண்டோசு கட்டோத போரதிகலளப் போர்த்திருக்கின்சறோம்! பகோம்பு முலளக்கோத கம்பர்கலளப் போர்த்திருக்கின்சறோம்! கவிலதசய பதரியோத
கவிஞர்கலளயும் போர்த்திருக்கின்சறோம்!! ஆனோல்....
கறுப்புச் சட்லடக்குள் ஒளிந்திருக்கும் ஒரு கவிலதச் சிற்பிலயப் போர்த்திருக்கின்றீர்களோ?? வோருங்கள் போர்ப்சபோம்... எதிரி பலடயின் வைிலைலயயும்... தனது தரப்பின் பைவனத்லதயும் ீ நன்கு அறிந்தவர் சபோலும்..
களமுலனக்கு வருமுன்னசை
தோன் சரணோகதி அலடந்துவிட்டதோக ஓலை அனுப்பி விடுகின்றோர்..
ஆம்... இவர் தனது வோக்கு மூைத்திசைசய.. “தோன் கவிஞன் இல்லை” என்பலத ஒத்துக்பகோள்ளுகின்றோர்! இது அவரின் பபருந்தன்லைக்கும் அலவயடக்கத்துக்கும் சோன்றோகின்றது. சரி... தோன் ஒரு கவிஞன் இல்லையோம்... ஆனோல்...
தோன் எழுதுபவற்லற ைட்டும் கவிலத என ஏற்றுபகோள்ளட்டுைோம்! இது என்ன நியோயம்??
விபரத்லத அவரிடசைசய சகட்சபோம்! “என் இளலைக் கோைத்தில் புதுக்கவிலத வந்து கதலவத் தட்டியசபோது சிைலரப் சபோல் நோனும் புரண்டு படுத்துக்பகோண்சடன்...” “என் கவிலதகலள நோன் இைக்கணத்சதோடு உரசிப் போர்ப்பதில்லை. இதயங்கசளோடு உரசிப் போர்க்கிசறன்”
இவோறோக... இவரின் பதிவுகள் எங்கள் இதயத்லத உரசுகின்றனவோ போர்ப்சபோம்.
அரசடி லவரவலரப் பற்றி கிண்டலும் சகைியுைோக.. ஏன் யதோர்த்தைோகவும்
இப்படிச் பசோல்ைிப் சபோகின்றோர். “நீபயோரு பச்லசத்தண்ணிச் சோைி...” ....................
“உன் சிந்தலனபயல்ைோம் உன் கழுத்தில்
வருடத்துக்பகோருமுலற விழும் வலடைோலையின் ைீ துதோனோ?” ....................
“சதசம் முன்சனறுகிறதோம் பதருக்கலளப் பபருப்பிக்கிறோர்கள் புல்சடோசர் வருகிறது
சபசோைல் இருக்கிறோசய!” “தசோவதோரம்” எனும் பதிவில்... இவரது கவித்துவத்லத
ஆழைோகப் பதிவு பசய்திருக்கின்றோர். “முட்டோள்கள் பவளியிட்ட கவிலதத் பதோகுப்புக்கு
முகவுலர எழுதியவன் நோன்” .................... “இறந்தவர் பட்டியைில் என் பபயலரக் கோணைோம். வோக்கோளர் பட்டியைிலும் வோழ்ந்துபகோண்டிருக்கிசறன்”. .................... “பவைிக்கலட சவைியில் பவட்டிக் கோயப் சபோட்டோர்கள் விடுதலைக்கு முன் வட்டுக்கு ீ வந்துவிட்சடன்”
பருத்தித்துலற வலடலய ைிகவும் அழகோகக் கூவி விற்கின்றோர். “பருத்தித்துலற வலடசய – வடைிப் பனங்கள்ளுக்குத் துலணசய
சந்தியிசை கலடசய – பத்துச் சதத்துக்பகோரு வலடசய!”
“இலறவலனக் கண்டோல்...”
இவர் ைிக அருலையோன சிை விடயங்கலளக் சகட்கின்றோர். இரசிக்க முடிகிறது. சிந்திக்கவும் லவக்கின்றன. “தைிழருக்பகன்று நிைபைோன்று சகட்சபன் நிைத்தினில் ஒற்றுலை நிைவிடக் சகட்சபன்” ....................
“இல்ைங்கள் அலனத்திலும் திருக்குறள் சகட்சபன் இைக்கணைற்ற கவிலதகள் சகட்சபன்” சட்டத்தின் நுட்பங்கள் தோன் இவருக்குத் பதரியும் என்றிருந்சதன்
அடசட... தோம்பத்தியத்தின் நுட்பங்கலளயும் இந்த ைனிதர் நன்கு அறிந்து லவத்திருக்கின்றோசர... “உனக்கு ஒரு பபோருள் வோங்கும்சபோது உன் ைலனவிக்கு இரண்டு பபோருள் வோங்கு தோம்பத்தியம் நிச்சயம் தப்பிப் பிலழக்கும்!”
வள்ளுவரிைிருந்து... லவரமுத்துவலர ைரங்கலளப் போடியிருக்கிறோர்கள். இது பற்றி இவர் என்ன பசோல்லுகிறோர்...
“சபோன பிறப்பில் ைரங்கலளப் போடோைல் ைோண்டு சபோனதோல் சதவர்கள் என்லனத் திருப்பி அனுப்பி விட்டோர்கள்”
அப்சபோ... இவர் தோன் ஒரு பிறவிக் கவிஞர்தோன் என்பதலனச் பசோல்ைோைல் பசோல்லுகிறோர்! பீம்சிங் இவலர முதைில் கண்டிருந்தோல் போசைைரில் நடிக்க லவத்திருப்போர். “என் தங்லக என்லனப் சபோல் இருப்போபளன் பறண்ணோதீர்” ...............
“சகோயில் ைதிைிடுக்கில்
குடியிருக்கும் பவள்லளப்புறோ குத்து விளக்கின் சைல் குவிந்திருக்கும் பசம்பருத்தி” ...............
“போவோலட தோவணியில் பவனிவரும் ைகோரோணி பசல்லும் இடபைல்ைோம் சிம்ைோசனம் சசர்ந்து வரும்” ............... “கோற்றினிசை வரும் கீ தம் கனிந்துருகப் போடுலகயில் கண்களில் நீர் வடியக் கோைடியில் நோனிருப்சபன்” ............... அடுத்து ஒரு பதிவு... பகோஞ்சம் விரசம்தோன் இருந்தோலும் இரசிக்க முடிகிறது... “பபண் தோன் விரும்பியவனிடம் சதோற்றுப்சபோவதில் திருப்தியலடகிறோள் துகிலுரியப்படுவதில் பதன்றலை அனுபவிக்கிறோள்!” “வோழவிடுங்கள் எங்கலள” சூழல் அசுத்தைோவலதக் கூறவந்த கவிஞர் தன் பதிவுகபளல்ைோம் கவிலதகசள என்று பலற சோற்றுகின்றோர்.
“வோனம் இருமுகிறசத ஏபனன்று சகட்டீர்களோ? பூைி சுடுகிறசத
சபோய்த்பதோட்டுப் போர்த்தீர்களோ? ஒரு வழிப்சபோக்கன் எப்படி வோக்கு மூைம் அளிக்கின்றோன் சகட்சபோைோ... “ஆயுதங்கலள
இறக்குைதி பசய்து அகதிகலள
ஏற்றுைதி பசய்கிறோர்கள்” எல்சைோருக்கும் பிடித்த
ைிகவும் அற்புதைோன போடு பபோருள் “தட்டி வோன்” “பநல்ைியடி-பகோடிகோைம் உடுப்பிட்டி-யோழ்ப்போணம் அச்சுசவைி-பதல்ைிப்பலள ைோனிப்போய்-சங்கோலன தட்டிவோன் தடம்பதிக்கோத பதரு இங்சக எதுவுைில்லை” பபண்விடுதலை பற்றி ஒரு புதுலையோன ஆனோல் ைிகவும் பபோருத்தைோன தலைப்பு ஒன்று தந்திருக்கிறோர்.. போரதியின் ைீ லச இங்சக துடிக்கிறது. ஆயுதம் பசய்வோய்! “உன் அகரோதியில் அபலை என்ற பசோல்ைிருந்தோல் உடசன அலத அழித்துவிடு! போவம், சபலத, பபண் பஜன்ைம் என்றிருந்தோல் அந்தப் பக்கத்லதசய கிழித்துவிடு!
கழுத்தில் பதோங்குவது ைோங்கல்யைோ ைலறத்துலவ! பதிலுக்குப்
புன்னலக இருக்கிறதுதோசன சபோட்டுக்பகோள்!” “கடவுள் உன்லனக் கோப்பற்றப் சபோவதில்லை அறிந்துபகோள்,
ஏலழயோய்ப் சபோனோலும் நீ சகோலழயோய்ப் சபோய்விடவில்லை!” ...............
“பட்டினி கிடந்தது
பழகிப்சபோனவள்தோசன, பசி வந்தசபோதும் பணியோது வோழ்ந்து பகோள்!” *************************** கவித்துவைிருந்தும் அலவ கவிலதகளோகோத பதிவுகலளப் போர்த்திருக்கின்சறோம்! கவிலதகோளோயிருந்தும் அவற்றில் கவித்துவம் இல்ைோத பதிவுகலளயும் படித்திருக்கிசறோம்! திரு ரோஜோஜி அவர்களின் பலடப்புகளில் கவித்துவம் அருகியிருந்தோலும் நிலறயக் கவிலதகள் இருக்கின்றன. நுட்பைோன போடுபபோருட்கள்... ஆழைோன பசோல்ைோட்சிகள்.. அவற்லறக் லகயோளும் திறன்... சபச்சு வழக்குப் போங்கு... ஆகியலவ இந்தத் பதோகுப்லப அைங்கரிக்கின்றன. “அரசடி லவரவர்” “தசோவதோரம்” “இலறவலனக் கண்டோல்...” “என்தங்லக” “தட்டி வோன்” “ஆயுதம் பசய்வோய்”
இத்தலைப்புகளில் இவர் பதிவு பசய்திருப்பலவ இவலரயும் ஒரு “கவிஞன்” என்ற நிலைக்கு உயர்த்திக் கோட்டுகின்றன. இன்னும் பை அற்புதைோன பலடப்புக்கலள
இவர் தருவோர் என்ற நம்பிக்லக எைக்கு உண்டு. பிரம்ைரிைிப் பட்டம் பகோஞ்சம் தோைதைோகைோம்.. ஆனோலும் இவரது ஒற்லறக்கோல் தவம் கண்சடோம்... பபரும் வியப்பில் ஆழ்ந்சதோம்!
அட்டைோ சித்திகளும் லககூடட்டும்! ******************************
சிைீ சிைீஸ்கந்தராொ 25/08/2015
சாயிராம்
லைக்கூ கெிலதகள்
சாயிராம்
கதன ீயின் கெிலத.... பசடிகளின் பிரசவத்தில் ஒரு
பூவின் ஜனனம் .... பதோப்பிள் பகோடி உறலவ அறுத்து
பிரசவம் போர்த்த உன்
பூ விரல்கள்... பகோய்து பகோண்லடயில் ஒய்யோரைோக அைர்த்தி
ைணம் பரப்பிய விட்டில் பபோழுதுகள்....
ந- சிைீதரன்
காத்திருக்கிைது! ைோபபரும் சவடிக்லக ைகத்தோன வோழ்க்லக கோத்திருக்கிறது.. கரங்களில்..! கலதக்குள் விலதயோய் சலதக்குள் ரணைோய் புலதயும் உடலுக்குள் என்றும் சிலதயோத எலும்புகளோய் கோத்திருக்கிறது கோளியிடசை கபோை ைோலையிலன கடனோக சகட்கும் கோரியவோதிகளின் வரிய ீ வளர்ச்சி.. ைனலதப் சபோைசவ வோழ்விலன எதிர்பகோள்ள பட்டோம்பூச்சிகலள சிலதத்துவிட்டு, கிளிகலளப் பிடித்து சகோலவப்பழம் பகோடுத்து கூண்டில் அலடத்துவிட்டு ைனித சநயம் சபசும் ைோனுடபுழுக்களோய்.. பறக்கும் யோலனகலளப் பிடித்துக்பகோண்டு இறங்கிவந்து ஏைோற்றும் சோகசம்
அரக்கனின் வயிற்றுக்குள் அரிவோலளச் பசலுத்தி பவளிக்பகோணரும் வித்லதகள் பசய்திடும் கோைத்தின் கோைத்திற்கோய் கோத்திருக்கிறது... பபோங்கும் கோசவரித்தோய் புறப்பட்டு வருவோபளன பபோறுலையுடன் கோத்திருக்கும் பூைிப்பபோம்லைகள் சபோைசவ கோத்திருக்கிறது..
பல்ைெிகுமார் ெிருத்தாச்சைம்
சிை கநரம். சிை தூரம் சிை சநரம் சிை போரம் சிை வோரம் சிை கோரம் சிை சகோரம் சிை ஈரம். சிை வோர்த்லத சிை பைௌனம் சிை சைனம் சிை தோகம் சிை சைோகம் சிை யோகம் சிை தியோகம் சிை சயோகம் சிை சிைவோய் பபருகிப் சபரனந்தைோனது நம் வோழ்வு.
தயாநிதி.தம்லபயா
தாய்லம அம்ைோ எனும் பசோல்ைில் ஆயிரம் ஆர்த்தங்கள். அன்றோட வோழ்வினில் அவள் படும் அவஸ்லதகள். வோழும் கோைத்திசைசய எம்சைோடு வோழும் பதய்வங்கள். இவர்கலள பதோழ ைறப்பவர் எவரும் ைனிதரில்லை. தூய்லையோனவள் துயர்கலளபவள் பசி அறிந்து போலூட்டும் பக்குவைோனவள்.. பிள்லளயில் பசிக்குரல் சகட்டோல் சபோதும். தன் நிலை சூழல் ைறந்து ைோரோப்பில் பிள்லள முகம் பதிப்பவள். இவள் சபோல் ஒரு பிறப்பு லவயத்தில் எங்கும் கோண்பதரிது..அம்ைோசவ எங்கள் முதற்கடவுள்.
தயாநிதி.தம்லபயா 21.04.2015
துணிலெ நடு எப்படியும் வோழைோம் என்ற நிலைைோற்றி
இப்படித்தோன் என்னும் விதிபசய்சத – முப்பபோழுதும் அந்த அறபைோழுகி ஆனந்த பூங்கோற்றின் நந்த வனம்நீ சலை. சநற்பறவசரோ பசய்த நிலையற்றக் கோரியத்தின் ஊற்பறோழுகும் நீரின் உவர்ப்பகற்ற –ஆற்றும் கருைம் அகிைம் கலடபிடிக்க மூட்டும் பநருப்பின் ஒளியோய் நிலை. உைகம் விரும்பும் உயர்வு நிலைக்கு
நிைவின் பபோழுதோய் இருந்து .- நிைவும் பழலை இருளுள் பதுங்கிக் கிடக்கும் வழக்கம் அடித்து விரட்டு.
ைடுலவ எடுத்து ைலையோய் சலைத்து பகோடுக்கும் திறலை வளர்த்து – நடுநீ
அதன்சைல் ைரைோய் உனதின் துணிலவ அதர்ைம் வளர்தல் தடுத்து.
பைய்யன் நடரோஜ்
காற்றும் சுடும் கடகைாரம் எழுந்துவந்து கலரயில் விழுந்து
சதோல்விலயத்தழுயோ பசல்கிறது கடல் அலைகள் இல்லை
?
வந்து பசல்லும் ஒவ்பவோரு தடலவயும் என் கிரோைத்து ைண்லண
துண்டு துண்டோய் விழுங்கி விழுங்கி ஏப்பம்விட்ட பபருலையில் அல்ைவோ பசல்கிறது!
கடசைோரத்து எங்கள் ைீ னவ கனவுகள் கைவங்கட்டிகளோக சிதறிய கலதலய ஒரு நோவைோகத்தோன் எழுத முடிந்தது. எங்களூரில் உதிக்கும் அந்த முழுநிைோ
ஒவ்பவோருைோதமும் தோன் வரும்சபோது கடைின் கோதுக்குள் போவம் இந்தக் கிரோைம் என்று பரிதோபம் சபசி போலூற்றியும் விட்டு லவக்கோைல் விழுங்கிக்பகோண்சட இருக்கிறது. கோற்றும் சுடுகிறது கடசைோரம் தினமும் அலைகளின் அரோஜகம் பதோடர்கிறது. வலை இழுக்க வழியில்லை உலை பகோதிக்க வசதியில்லை வறுலைச்சசற்றுக்குள் ைீ ண்டும் வளருைோ ைீ னவர் வோழ்க்லகத் தோைலர?
கெ.ெைாப்தீன் -இைங்லக
பதிவனண் கீ ழ்க்கணக்கு நூல்களின் இயல்பும் சிைப்பும் சங்க கோைத்தில் ஆண்ட முடிவுலட சவந்தர் மூவலர அடுத்து களப்பிரர்கள் ஆட்சி ஏற்படுகிறது. களப்பிரர்கள் தைிழர்களல்ைர், இவர்களின் தோய்பைோழியும் தைிழல்ை, இவர்கள் ஆட்சிகோைத்தில் நோட்டில் அலைதியின்லை, ஒழுக்கைின்லை, குற்றங்கள் ைிகுதி சபோன்றலவ ைிகுந்தன. இதனோல் தைிழ்ைக்களுக்குப் பபோதுவோன நீதிலயப் சபோதிக்கசவண்டிய கட்டோயம் ஏற்பட்டது. இக்கோைப் புைவர்கள் நீதி இைக்கியங்கள் பைவற்லற இயற்றினர். அவற்றில் சிறந்த பதிபனட்டு நூல்கலளப் பதிபனண் கீ ழ்க்கணக்கு என்று வரிலசப்படுத்தியுள்ளனர். கீ ழ்க்கணக்கு நூல்களுக்கோன இைக்கணத்லத, அடிநிைிர் பில்ைோச் பசய்யுட் படோகுதி அறம்பபோருள் இன்பம் அடுக்கி யவ்வத் திறம்பட உலரப்பது கீ ழ்க்கணக்கோகும். என்றுபன்னிருபோட்டியல் இைக்கணநூல் குறிப்பிடுகிறது. பதிபனண் கீ ழ்க்கணக்கு பதோலகயில் உள்ள நூல்களின் போட்டியலைப் பற்றிய விவோதத்லத ஆரம்பித்த சி.லவ. தோசைோதரம் பிள்லள தோம் பதிப்பித்த கைித்பதோலக நூைில் (1887) கீ ழ்வரும் போடலைக் கூறுகிறோர். ‘நோைடி நோன்ைணி நோனோற்ப லதந்திலணமுப் போல்கடுகங் சகோலவ பழபைோழி ைோமூைம் இந்நிலைய கோஞ்சிசயோ சடைோதி என்பசவ லகந்நிலைய வோங்கீ ழ்க் கணக்கு’ கீ ழ்க்கணக்கு என்னும் பகுப்பின் அடிப்பலடயில் சைற்கணக்கு என்னும் வழக்கு உருவோயிருக்கிறது. கீ ழ்க்கணக்கு, பதோலகயோல் ஒன்று, வலகயோல் பதிபனட்டு, போடிசயோர் பதின்மூவர், கோைத்தோல், இடத்தோல், சையத்தோல், குைத்தோல் ைோறுபட்டவர்கள். அகம் பற்றியன 6, புறம்பற்றியன 12, அதிலும் அறம் பற்றியன 11, சபோர் பற்றியது 1.
இதலனத் பதோகுத்தோர் பதோகுப்பித்தோர் பபயசரோ கோைசைோ பதரியவில்லை. பதிபனட்டில் ஒருைலற, இரு நோனூறு, மும்ைருந்து, நோனோற்பது, ஐலயந்திலண, ைணிபைோழிக் சகோலவ உள. அறம், திலண, கோைம், இடம், ைருந்து எனும் ஐந்திறத்தன. கீ ழ்க்கணக்கு நூல்கள் சைற்கணக்கு நூல்கலளப் சபோை, பசறிவும் நுட்பமும் திட்பமும் பகோண்டு வோழ்வுக்கு பநறிகோட்டும் வளலையோன. கீ ழ்க்கணக்கில் முக்கோற்பகுதி ஒழுக்கம் உணர்த்துவன. இவற்றில் பபரும்போைோனலவ சைணர் பசய்தலவ. அறநூல்கலள இைக்கிய நூல்களோகக் பகோண்டு இைக்கிய வரிலசயில் லவத்த சிறப்பு வளர்தைிழுக்சக உரியது. சவபறம்பைோழியிலும் இத்திறம் இல்லை. அறநூல்கள் இயற்றுவதலன விலளயோட்டோகப் பபோழுது சபோக்கோகக் பகோண்டிருந்தனர் தைிழர் எனப் சபோப்ஐயர் சபோன்சறோர் சபோற்றுைளவிற்கு நீதி நூல்கள் ைிகுதியோக உள்ளன. அறநூல்கள் குறிக்சகோள் நிலையிலனயும், அகப்பபோருள் நூல்கள் கற்பலனச் சூழலும் பகோண்டலவ. அகநூற்கள் ஒழுக்கங்கலள ஒன்றன் பின் ஒன்றோக ஓதுமுலற, பிற்கோைக் சகோலவ சபோன்ற அகப்பபோருட் பிரபந்தங்கட்கு வழிகோட்டியோக விளங்குகின்றது. வோழ்வின் நிலையோலை, அறம் பசய்யத்தூண்டுதல், விலன சபோன்ற பபோதுத் தன்லைகள் இவற்லற எளிலைப்படுத்திக் கூறுவனவோகசவ உள்ளன. நோைடியோர் பவண்போக்கள் அலனத்தும் நோன்கு அடிகளோல் அலைந்துள்ளலையோல் ‘நோைடி’ என்றும், சிறப்பு கருதி ‘ஆர்’ விகுதி சசர்த்து நோைடியோர் எனவும், 400 போக்கள் உள்ளலையோல் ‘நோைடி நோனூறு’ எனவும் பபயர்பபற்றுள்ளது. இதற்கு ‘சவளோண்சவதம்’ என்ற பபயரும் உண்டு. அறத்துப்போல் (13), பபோருட்போல் (24), கோைத்துப்போல் (3) எனும் முப்பிரிவுகலளயும் 40 அதிகோரங்கலளயும் பகோண்டது. இதலன சைண முனிவர்கள் பைர் போடினர்.
நூல் ெந்த ெரைாறு பஞ்சத்தின் கோரணைோக பல்சவறு நோட்லடச் சோர்ந்த சைண முனிவர்கள் போண்டிய நோட்லட அலடந்தனர். போண்டியனும் அவர்கலள நன்முலறயில் போதுகோத்துவந்தோன். சிைகோைம் கழித்து நோட்டில் பஞ்சம் நீங்கியதோகவும் சைண முனிவர்கள் தம் தோய்நோட்டிற்கு வருைோறும் ைன்னர்கள் ஓலை அனுப்பினர். அதனோல் சைண முனிவர்கள் போண்டியனிடம் பசன்று விலட சவண்டினர். ஆனோல் போண்டியன் அவர்கலளப் பிரிய ைனைின்றி விலட தர ைறுத்தோன். அதனோல் சைணர்கள் தம் படுக்லகயில் ஆளுக்பகோரு போடலை எழுதிலவத்துவிட்டு இரசவோடு இரவோக தம் நோடு திரும்பினர். ைறுநோள் இச்பசய்தியறிந்த போண்டியன் அவர்கள் தங்கியிருந்த இடத்திற்குச் பசன்றோன் அங்கு சைணர்களின் படுக்லகயில் ஏடுகள் இருப்பலதக் கண்டோன், அவற்லறத் பதோகுத்தோன். எண்ணோயிரம் ஏடுகள் இருந்தன. சைணர்கள் பசன்று விட்டதோல் சகோபம்பகோண்ட போண்டியன் அவ்சவடுகலள லவலயயில் எறியச்பசய்தோன். அவற்றில் 400 ஏடுகள் எதிசரறிக் கலரயில் ஒதுங்கின. அவற்றின் பதோகுதிசய இந்நூல் என்பர். பதிபனண்கீ ழ்க்கணக்கில் உள்ள ஒசர பதோலகநூல் இதுசவ. இந்நூலுக்குக் கடவுள் வோழ்த்துப்போடி, இயல் வகுத்துத் பதோகுத்தளித்தவர் பதுைனோர். முப்போைோகப் பகுத்தவர் தருைர். எச்சையமும் வைியுறுத்தப்பபறவில்லை. 200,209 போடல்களில் முத்தலரயர் பற்றிய குறிப்பு வருவதோல் இந்நூல் 7ஆம் நூற்றோண்லடயது என்பர். திருக்குறசளோடு இலயந்துப் சபசப்படும் பபருலையது. “ஆலும் சவலும் பல்லுக்கு உறுதி நோலும் இரண்டும் பசோல்லுக்கு உறுதி” “பழகுதைிழ் பசோல்ைருலை நோைிரண்டில்” எனப்சபோற்றப்படுவது. பரிசைைழகர், நச்சர், அடியோர்க்கு நல்ைோர் சபோன்ற உலரயோசிரியர் பைரோல் சைற்சகோளோகக் கோட்டப்பபறுவது. சபோப்லபயரோல் ஆங்கிைத்தில் பைோழிபபயர்க்கப்பட்டுள்ளது. வோழ்வுபநறி விளக்கும் வளைோர் வழிகோட்டி, நீதி நூசையோயினும் இைக்கியச்
சுலவபகோண்டது. போற்சசோற்றில் பநய்பபய்துண்டல், எருலைக் கடோவிலனப் பூட்டி ஏருழுதல், பிறன்ைலன விலழந்தோர்க்குக் பகோலை தண்டலன, பிணத்லதச் சுடுதல், நோயினோல் கட்டி இழுத்தல், தூய்லை பசய்து புலதத்தல், கண்ட விடத்து எறிதல் சபோன்ற முலறகளும் பழக்கங்களும் பதரியவருகின்றன.
நான்மணிக்கடிலக ‘கடிலக - துண்டு’ என்னும் பபோருளுலடயது. நோன்கு ைணிகளின் துண்டுகள் இலணந்த ைோலை சபோை, ஒவ்பவோரு பவண்போவிலும் நோன்கு நீதி ைணிகள் வரப் போடியலையின் இப்பபயர் வந்தது. 104 போடல்கலளக் பகோண்ட இந்நூலை எழுதியவர் விளம்பிநோகனோர். வடபைோழி வோலடவசுகிறது. ீ நன் ைக்கள் எக்குடியிலும் பிறப்பர் (6), கல்வியின் பயன் வடு ீ (29), பகோலை தீது (94), எருதுலடயோன் சவளோளன், ஏைோதோன் போர்ப்போன் (54) சபோன்ற பை கருத்துக்கள் வருகின்றன. எல்ைோம் பபோருளில் பிறந்துவிடும், இந்நிைத்து ைன்னுதல் சவண்டின் இலசநோடுக, பவல்வது சவண்டின் பவகுளிவிடல், தன்பனோடு பசல்வது சவண்டின் அறம் பசய்க, ைலனக்கு விளக்கு ைடவோள், ைடவோள் தனக்குத் தலகசோல் புதல்வர், ைனக்கினிய கோதற் புதல்வர்க்குக் கல்விசய, கல்விக்கும் ஓதின் புகழ்சோல் உணர்வு என்பறல்ைோம் இனிய கருத்துக்கலள அள்ளித்தரும் பதள்ளிய நூைோகத் திகழ்கிறது. பதோல்கோப்பியர் கூறும் எண்வலக வனப்புகளில் ஒன்றோகிய ‘அம்லை’ என்னும் வனப்பில் இந்நூல் அடங்கும் என்பது உலரயோசிரியர்களின் கருத்து. இந்நூைின் ஏழோவது போடலையும், நூறோவது போடலையும் ஜி.யு. சபோப் அவர்கள் ஆங்கிைத்தில் பைோழிபபயர்த்துள்ளோர்.
இன்னா நாற்பது இன்னின்ன துன்பம் பயக்கும் எனப் போடல் ஒன்றுக்கு நன்நோன்கு கருத்துக்கள் வர 40 பவண்போக்கள் உள்ளலையின் இப்பபயர் பபற்றது. இதன் ஆசிரியர் கபிைர். இதில் 164 இன்னோச் பசய்திகள்இடம்பபறுகின்றன. உைகம் இன்பத்லதசய விலழகிறது, துன்பத்லத எண்ணுவதுகூட இல்லை, இதலன உணர்ந்து துன்பங்கலளத் பதோகுத்துக்கூறி, அவற்லற விைக்கின்
இன்பநிலை தோசன வந்பதய்தும் எனும் சநோக்கில் எழுந்த நூல். குறளின் சோரசைோ எனுைளவிற்குக் குறட்கருத்துக்கலளக் பகோண்டுள்ளது. கள், ஊன் இரண்டுசை பவறுக்கத்தக்கன, வறுலை யுலடயவன் பகோலட வள்ளைோக இருக்க முடியோது, சவதம் ஓதோத அந்தணர்கலள யோரும் விரும்ப ைோட்டோர்கள், அந்தணரின் வட்டில் ீ சவறு சமூக ைக்கள் உண்ணுதல் கூடோது, பகோடுங்சகோல் ைன்னனின் ஆட்சியின் கீ ழ் வோழ்வது பகோடுலையோனது, வரம் ீ இல்ைோத ைன்னன் சபோர்க்களம் பசல்லுதல் கூடோது, அலடக்கைப் பபோருட்கலளத் தனதோக்கும் பசயல் பவறுக்கத்தக்கது, சகோழியும் நோயும் அந்தணர் வட்டில் ீ வளர்த்தல் கூடோது, ைன்னனுக்கு யோலனப்பலட முக்கியம், ைன்னன் உைோ வரும் யோலனக்கு ைணி கட்டியிருத்தல் சவண்டும் என்பன சபோன்ற அக்கோை ஒழுக்க முலறகள், பழக்க வழக்கங்கள் பற்றி இந்நூல்வழி அறியமுடிகிறது.
இனியலெ நாற்பது இன்னின்னலவ இனியலவ என்று ஒவ்பவோரு பவண்போவிலும் 3, 4 இனிய பபோருட்கள் இயம்பப்பட்ட, 40 பவண்போக்கள் உடலையின் இப்பபயர் பபற்றது. இதன் ஆசிரியர் ைதுலரத் தைிழோசிரியர் ைகனோர் பூதஞ்சசந்தனோர், நூைின் கோைம் கி.பி. 5ஆம் நூற்றோண்டு. இதில் 127 இனிய கருத்துக்கள் இடம் பபறுகின்றன. இந்நூைின் பபயலர ‘இனியது நோற்பது’,‘இனியலவ நோற்பது’, ‘இனிது நோற்பது’, ‘இனிய நோற்பது’ என்றும் பதிப்போசிரியர்கள் குறித்துள்ளனர். ஊனிலனத் தின்று ஊலனப் பபருக்கோலை, கடன்படோ வோழ்வு, வருவோய்க்சகற்ற பசைவு சபோன்றன நன்குணர்த்தப் பபற்றுள்ளன. இன்னோ நோற்பதில் விடப்பட்டுள்ள கருத்துக்கலளக் கூறுவதற்கோக இந்நூல் எழுதப்பட்டது என்ற கருத்தும் உண்டு. பிரம்ைலன வழிபடும் முலற பற்றி குறிப்பிடுகிறது. குளங்கள் பவட்டுதல், சசோலைகலள உண்டோக்குதல், பசுலவயும் பபோன்லனயும் அந்தணருக்குக் பகோடுத்தல் ஆகியன இனியன. சங்க கோைத்தில் இருந்த ைகள ீலர ைதித்த தைிழ் ைரபிற்கு சநர் எதிரோன கருத்து இந்நூைில் வருகிறது. பபண் நஞ்சு சபோன்றவள், அவலள பவறுக்கசவண்டும் என்று இந்நூல் கூறுகிறது.
“கடபைன் பலணத்சதோள் தனியிைோலர விடபைன் றுணர்தல் இனிது” (30) பபண்ணடிலை இக்கோைத்தில்தோன் தலைபயடுக்கத் பதோடங்கியது சபோலும். இந்நூைில் நோன்கு இனிய பபோருட்கலள எடுத்துக்கூறும் போடல்கள் நோன்கு (1, 3, 4, 5)ைட்டுசை உள்ளன. எஞ்சிய போடல்கள் மும்மூன்று இனிய பபோருட்கலளசய சுட்டு கின்றன. இவற்றில் முதல் இரண்டு அடிகளில் இரு பபோருட்களும் பின் இரண்டு அடிகளில் ஒரு பபோருளுைோக அலைந்துள்ளலை கவனத்திற்குரியது.
கார் நாற்பது “கோைம் இடம் பபோருள் கருதி நோற்போல் சோை உலரத்தல் நோனோற்பதுசவ.” என்ற போட்டியல் நூைின் விதிமுலறயின் படி அகத்திலணக்குப் பபோழுது கோர்கோைம், அக்கோர்கோை வருணலன பகோண்டு இருத்தலை இயம்புதைோனும், ஒவ்பவோரு போட்டிலும் கோர்கோைம் பற்றிய குறிப்பு வர 40 போடல்கள் உள்ளலையோனும், இப்பபயர் பபற்றது. இதன் ஆசிரியர் ைதுலரக் கண்ணன் கூத்தனோர். நூைின் கோைம் கி.பி. 5ஆம் நூற்றோண்டு. இந்நூைில் தலைவன், தலைவி, சதோழி, சதோழன் என நோன்கு போத்திரங்கள் வருகின்றன. போத்திரங்கள் நோடகத் தன்லையுடன் சபசுவதோக ஆசிரியர் அலைத்திருப்பது இந்நூைின் சிறப்பு, தலைவன் பபோருளுக்கோகவும், புகழுக்கோகவும் பவளியூருக்குச் பசல்கிறோன். கோர்கோைம் பதோடங்கியதும் வருசவன் எனத் தலைவியிடம் கூறினோன். கோர்கோைம் வந்தது. ஆனோல் தலைவலனக் கோணவில்லை. தலைவி ஏங்குகிறோள், அப்சபோது வோனம் ைின்னுகிறது, இடி இடிக்கிறது, தலைவன் வரட்டும் பசோல்கிசறன் என்று பல்லைக் கடிக்கிறோள் தலைவி, அப்சபோது சதோழி, “அம்ைோைலழ வரப்சபோகிறது தலைவன் வந்துவிடுவோன்” என்கிறோள். தைிழகத்தில் கோர்த்திலக ைோதம் விளக்சகற்றும் வழக்கம் இருந்தது, ைக்கள் பபோதுவோக ைோசயோலனயும், பைரோைலனயும், சவள்வித் தீலயயும் வணங்கினர் என்பன சபோன்ற பசய்திகள்
இந்நூைில் ெருகின்ைன.
தலைவியின் ஏக்கம், அது தீர்க்க வரும் தலைவனின் சவகம், கோர் தரும் துன்பம் இலவ மூன்றும் இந்நூைில் சிறப்புற விளக்கப் பட்டுள்ளன. முல்லை நிைத்திற்குரிய கோர்கோைமும், ைோலைப்பபோழுதும், கரு, உரிபபோருட்களும், பதய்வமும் (திருைோல்) பபோருத்தைோகக் கோட்டப்பட்டுள்ளன.
களெழி நாற்பது சபோர்க்களத்லத நிலைக்களனோகக் பகோண்டு போடப்பட்ட 40 பவண்போக்கலள உடலையின் இப்பபயர் பபற்றது. பபரும்போலும் போடல்கள் ‘கைம்’ என்று முடிகின்றன. இதன் ஆசிரியர் பபோய்லகயோர். பதிபனண் கீ ழ்க்கணக்கில் புறப்பபோருள் பற்றிக் கூறும் ஒசர நூல். சசோழன் பசங்கணோனுக்கும் சசரைோன் கலனக்கோல் இரும்பபோலறக்கும் கழுைைம் என்னும் இடத்தில் நடந்த சபோரில் பவற்றிபபற்ற சசோழன் குடவோயிற் சகோட்டத்தில் சசரலனச் சிலறலவத்தோன். சிலறலவத்த சசோழன் சகோச்பசங்கணோனிடம் பபோய்லகயோர் பசன்று அவன் பவற்றிச் சிறப்லபப் புகழ்ந்து களவழி நோற்பலதப் போடினோர். ைன்னன் பரிசில் பகோடுக்கும்பபோழுது, சவறு பரிசில்கலள சவண்டோது, இரும்பபோலறயின் விடுதலைலய ைட்டும் பரிசிைோகக் பகோடுக்க சவண்டினோர். உடசன பசங்கணோன் சசரலன விடுவித்தோன் என்பது கைிங்கத்துப்பரணி, விக்ரை சசோழனுைோ, மூவருைோ ஆகியவற்றின் மூைம் விளங்குகிறது. ஆனோல் புறம் - 74ஆம் போடல் (குழவி இறப்பினும்) சசரன் சிலறயிைிருந்து விடுபபறோைல் தோகத்தோல் இறந்ததோகக் குறிப்பிடுகிறது. சபோர்க்கள இயல்பு, சபோரின் பகோடுலை, நோற்பலடயின் நற்றிறம், சசோழன் பபருவரம், ீ கோர்த்திலக விழோ ஆகியலவப் பற்றி அறியமுடிகின்றன. சங்க கோைத்திற்குப் பின் பபருைன்னன் ஒருவன் விடுதலைக்கோகப் புைவர் சைற்பகோண்ட முயற்சியும், விடுதலைபபற்றுத் தந்த தைிழ்க் கவிலதயின் திறத்திலனயும் பனுவைில் கோணைோம் போண்டவர் சண்லடயோல் கீ லத பிறந்தது, சசோழனுக்கும் சசரனுக்கும் நிகழ்ந்த சபோரின் விலளவோக வளர்தைிழ் பபற்ற வண்டைிழ் நூல் இது. முற்கோைப் புறப்போடல்களில் ஊற்று நிலைபபற்று பிற்கோைப் பரணி இைக்கியத்திற்குக் கோல்சகோளோக விளங்குவது இந்நோற்பது.
ஐந்திலண ஐம்பது அகப்பபோருள் தழுவியது, முல்லை, குறிஞ்சி, ைருதம், போலை, பநய்தல் என்றும் லவப்பு முலறயில் திலணக்குப் பத்தோக 50 போடல்கலளப் பபற்றுள்ளலையோல் இப்பபயர் பபற்றுள்ளது. இதன் ஆசிரியர் ைோறன் பபோலறயனோர். இதன் கோைம் கி.பி. 4ஆம் நூற்றோண்டு. இந்நூைில் உள்ள நிை வருணலன போரம்பரியைோனது, ைலைநோட்டு ைக்கள் ைலைச்சோரைில் பட்ட ைரங்கலள எரிப்பர், எரித்த சோம்பலை எருவோகப் பயண்படுத்தித் திலண விலதப்பர். பசறிவும் சீரிய நலடயும் ைிக்க சிறந்த பனுவல் ‘இதலன ஓதோதோர் பசந்தைிழ் சசரோதோர்’ என்கிறது போயிரம். களிறு பிடிலயக் குளிப்போட்டல், கலை பிலணலய நீருண்ணச்பசய்தல், பிரிவற்றோலையோல் வலள கழைல், யோலன புைிக்கு பவருவுதல் சபோன்ற அரிய கருத்துக்களும் பகோல்ைர் பதருவில் ஊசி விற்றல் என்னும் பழபைோழியும் கோணப்படுகின்றன. ஆண்கள் பிற பபண்கலளப் பர்ப்பதில்லை, பபண்கள் பிற ஆண்கலளப் பர்ப்பதில்லை என்பதும், சுலனயில் உள்ள சிறிதளவு நீலர பிலணைோன் நன்றோக உண்ணசவண்டிக் கலைைோன் அந்நீலரக் குடிப்பதுசபோை நடிப்பதும் இந்நூைில் இடம்பபற்றுள்ளது. புண்ணிற்கு பவங்கோரம் இடுதல், ைணைில் கூடல் இலழத்து எதிர்கோைைறிதல், குழல், பகோண்லட, சுருள், பணிச்லச, முடி எனும் ஐந்து வலகயில் கூந்தலை முடித்தல் சபோன்ற பழக்க வழக்கங்கலளக் கோணைோம்.
ஐந்திலண எழுபது அகப்பபோருள் தழுவியது. குறிஞ்சி, முல்லை, போலை, ைருதம், பநய்தல் என்னும் லவப்பு முலறயில் திலணக்கு பதினோன்கோக 70 பவண்போக்கலளப் பபற்றுள்ளலையோல் இப்பபயர் பபற்றுள்ளது. இதன் ஆசிரியர் மூவோதியோர். இதன் கோைம் கி.பி. 5ஆம் நூற்றோண்டு. தற்சபோது (குறிஞ்சி - 14, முல்லை - 12, போலை - 14, ைருதம் - 14, பநய்தல் - 12) 66 போடல்கள் ைட்டுசை கிலடத் துள்ளன. பதோல்கோப்பிய உலரயோசிரியர்களில் இளம்பூரணரும், நச்சினோர்க்கினியரும்
இந்நூைின் போடல்கலள சைற்சகோள் கோட்டுகின்றனர். நடுகல்லை வணங்குதல், ஆைைரத்தில் ஆந்லத கத்துதல், தும்முதல், ைகளிர்க்கு இடதுகண் துடித்தல், நற்கணவு கோணுதல் ஆகியன நல்ை நிைித்தங்களோகக் கருதப்பட்டன. ைருத நிைத்தில் சையும் எருதுகளின் கழுத்தில் பதோண்டு கட்லட என்ற கட்லடலயக் கட்டினர். குழந்லதகளுக்குப் பபயர் சூட்டுவிழோ நடத்தி அதில் குழந்லதக்கு ஐம்பலடத்தோைிலய அணிவித்து ைகிழ்தல், திருைணக் கோைத்சத ைணைகன் (தலைவன்) கூறும் உறுதி பைோழிகலளத் தலைவி எழுதிப் பபறுவது சபோன்ற பண்லடப் பழக்கங்கலளக் கோணைோம்.
திலணவமாழி ஐம்பது அகப்பபோருள் தழுவியது, குறிஞ்சி, போலை, முல்லை, ைருதம், பநய்தல் என்னும் லவப்பு முலறயில் திலணக்குப் பத்தோக 50 பவண்போக்கலளப் பபற்றுள்ளலையோல் இப்பபயர் பபற்றுள்ளது. இதன் ஆசிரியர் கண்ணன் சசந்தனோர். இதன் கோைம் கி.பி. 5ஆம் நூற்றோண்டு. இந்நூைில் உள்ள குறிஞ்சித்திலணப்போடல் சுலவயுலடயன. அருவியழகு அழகோகப் புலனயப்பட்டுள்ளது.
திலணமாலை நூற்லைம்பது அகப்பபோருள் தழுவியது. குறிஞ்சி, பநய்தல், போலை, முல்லை, ைருதம் என்னும் லவப்பு முலறயில் திலணக்கு முப்பதோக 150 பவண்போக்கலளப் பபற்றுள்ளலையோல் இப்பபயர் பபற்றுள்ளது. இதன் ஆசிரியர் கணிசைதோவியோர் (ஏைோதி இயற்றியவர்). இதன் கோைம் கி.பி. 5ஆம் நூற்றோண்டு, (குறிஞ்சி, பநய்தல், முல்லை ஆகியத் திலணகள் மூன்றும் 31 போடல்கலளப் பபற்றுள்ளன, இதனோல் இந்நூலுள் 153 போடல்கள் இடம்பபற்றுள்ளன). கீ ழ்க்கணக்கில் அலைந்த ஐந்திலண நூல்களில் அளவோள் பபரியது இதுசவ. திருைணத்திற்குப் பபோருள் வோங்குதல் நன்றன்று, திண்ணிய முயற்சியின் பைலன இம்லையிசைசய அலடயைோம் என்கிறது. ைதி சபோன்ற முகமுலட தலைவியும், சூரியன் சபோன்ற சுடர் சவசைந்திய
தலைவனும் சுரத்திலட பசல்லும் கோட்சி “ஒரு சுடரும் இன்றி உைகு போழோக இரு சுடரும் சபோந்தன” என்றோர். இந்நூற் கருத்துக்கலளச் சுந்தரர் சதவோரத்திலும், ைோணிக்க வோசகரின் திருக்சகோலவயோரிலும் கோணைோம்.
பழவமாழி ஒப்பவோரு பவண்போவின் இறுதியிலும் பழபைோழி வர 400 பவண்போக்கலளப் பபற்றுள்ளலையோல் இப்பபயர் பபற்றுள்ளது. பழபைோழி நோனூறு எனவும்படும். இதன் ஆசிரியர் முன்றுலரயலரயனோர். கரிகோைன் பபோற்லகப் போண்டியன், போரி, சபகன், ைனுநீதி சசோழன், பல்யோலனச் பசல்பகழுகுட்டுவன், பதோடித்சதோள் பசம்பியன் சபோன்சறோரின் வரைோற்றுக் குறிப்புகள் பகோண்டுள்ளதோல், வரைோற்று ஆரோய்ச்சிக்கு உற்ற துலணயோகிறது. நோய் கோணின் கல் கோணோவோறு, கல்ைோைல் போகம்படும், முலறலைக்கு மூப்பு இளலை இல், நிலறகுடம் நீர் தளும்பல் இல், திங்கலள நோய் குலரத்தன்று, நுணலும் தன் வோயோல் பகடும் சபோன்ற பழபைோழிகள் குறிப்பிடத்தக்கன. பழபைோழியிலனசய பகரும் பனுவல்களில் பதோன்லையும் தலைலையும் சோன்ற இந்நூல் கல்வி, ஒழுக்கம், ஊழ், நட்பு, அரசியல், இல்வோழ்வு, வடுசபறு ீ ஆகிய அலனத்லதயும் வகுத்துக்கூறும் நன்னூைோகும். முதைிரண்டடிகள் கூறபவடுத்துக்பகோண்ட பபோருலளயும், மூன்றோைடியில் முன்னிலை விளியும், நோன்கோைடியில் பழபைோழியும் பகோண்டது. நோசடோடிப் பழபைோழி சபோைோது இைக்கியப் பழபைோழியோக இைங்குகிறது. பண்லடத் தைிழர் பண்போடு கோட்டும் கண்ணோடியோக விளங்குகிறது. இந்நூல் திருக்குறள், நோைடியோர் கருத்துக்கலளக் பகோண்டுள்ளது.
சிறுபஞ்சமூைம் சிறுபஞ்சமூைம் என்பது ஒரு ைருந்தின் பபயர். மூைம் - சவர், பஞ்ச - ஐந்து, கண்டங்கத்திரி, சிறுவழுதுலன, சிறுைல்ைி, பபருைல்ைி, சிறு பநருஞ்சி ஆகியவற்றின் சவர்களினின்று பசய்த ைருந்து சநோய் தீர்க்கும், அதுசபோை
உயிருக்கு நைம்பயக்கும் ஐந்து உண்லைகலள ஒவ்பவோரு பவண்போவிலும் உலடலையோல் இப்பபயர் வந்தது. 100 போடல்கலளக் பகோண்ட இந்நூலை இயற்றியவர் கோரியோசோன் (கணிசைதோவியருலடய ஒருசோலை
மாணாக்கர்). வனப்பு என்பது அழலகக் குறிப்பது. நோல்வலகப் பலடகளுக்கும் வனப்புக் பகோடுப்பது யோலனப்பலடசய, பபண்ணின் இலட ஒடுங்கி இருப்பதும் வனப்புதோன், நடுநிலை தவறோத ஒழுக்கமும் வனப்புதோன், சபோர்வரர்கள் ீ அஞ்சோைல் இருப்பது அழலகக் பகோடுக்கும், தீய குணமுள்ள பபண்கள் கள்லளக் குடிப்பர், இவர்கள் கணவலனப் பிரிந்து வோழ்வோர்கள். பிறருலடய வட்டிற்குச் ீ பசல்லும்சபோது நோணைின்றிச் பசல்வோர்கள், ஒருவன் தளர்ந்த நிலைலய அலடந்த சையத்தில் ைந்திய கோைங்களில் நோம் பசல்வந்தனோய் இருந்சதோம் என்ற பசருக்குடன் இருத்தல் கூடோது. இலதப் சபோைசவ வயது முதிர்ந்த கோைத்தில் நோன் இளலையில் அழகுடன் இருந்சதன் எனச் பசருக்குக் பகோள்ளக்கூடோது. சதோல் கன்லறக் கோட்டிப் பசுலவக் கறக்கும் பழக்கம் பகோடியது என்பன சபோன்ற இயல்போன பபோது ஒழுக்கங்கள் இந்நூைில் வருகின்றன.
திருக்குைள் அறம்,பபோருள், கோைம் ஆக 3 போல்களும் போயிரம் ஒன்றும், இல்ைறம், துறவறம், அரசியல், அங்கவியல், ஒழியியல், களவு ஆகிய 7 இயல்களும், 133 அதிகோரங்களும், அதிகோரத்திற்குப் பத்தோக 1330 குறட்போக்கலளயும் பகோண்டது. தூய தைிழ்ச்பசோற்களோல் இயன்றது - 12000 பசோற்கலளப் பகோண்டு போடப்பட்ட குறளில் 50க்கும் குலறவோன வடபசோற்கசள விரவி வந்துள்ளன. குறள் பவண்போக்களோன் ஆயினலையின் இப்பபயர்வந்தது. சிறப்பு கருதி ‘திரு’ எனும் அலடபைோழி பபற்றது. திருக்குறன், முப்போல், உத்தரசவதம், பதய்வநூல், பபோய்யோபைோழி, வோயுலறவோழ்த்து, தைிழ்ைலற, பபோதுைலற, திருவள்ளுவப்பயன், திருவள்ளுவம் எனும் பத்துப்பபயர்களோனும் வழங்கும். புறப்போட்டு ‘அறம்’ என்சற இதலனக் குறிக்கிறது. திருக்குறலள இயற்றியவர் திருவள்ளுவர். இவலரப்பற்றிப் பை கலதகள்
வழங்குகின்றன. இவர் நோயனோர், சதவர், முதற்போவைர், பதய்வப்புைவர், நோன்முகன், ைோதோனுபங்கி, பசந்நோப்சபோதர், பபருநோவைர், பபோய்யில் புைவன், திருவள்ளுவர் எனப் பைவோறோக அலழக்கப்படுகிறோர். தருைர், ைணக்குடவர், தோைத்தோர், நச்சர், பரிசைைழகர், பரிதி, திருைலையர், ைல்ைர், பரிப்பபருைோள், கோளிங்கர் ஆகிய பதின்ைர் உலரகண்டுள்ளனர். இரோைோநுஜ கவிரோயர், சரவணபபருைோலளயர், தண்டபோணி, அரசஞ்சண்முகனோர், திரு.வி.க., நோைக்கல் ரோைைிங்கம்பிள்லள, புைவர் குழந்லத, போரதிதோசன் சபோன்சறோரும் உலரகள் பசய்துள்ளனர். பரிசைைழகர் உலரசய பபருலைக்குரியதோகக் கருதப்பட்டு வருகிறது. தைிழ் இைக்கியங்களில் முதன் முதைோக பவளிவந்த சுவடிப்பதிப்பு திருக்குறளோகும். இப்பதிப்பு 1812ஆம் ஆண்டு திருபநல்சவைி அம்பைவோண கவிரோயரோல் ைோசத்தினச் சரிலதயின் அச்சுக்கூடத்தில் பதிப்பிக்கப்பட்டது. தைிழிைக்கியத்தில் ைிகக் குறுகிய அடிகளோன் இயன்ற ஒசரநூல் இதுசவ. சைணர், பபௌத்தர், லசவர், லவணவர் அலனவரும் எங்கள் ஒசர நூல் எனப் சபோற்றும் பபருலைக்குரிய பபோதுலை நூல், ஒருநோட்டிற்சகோ, ஒரு கோைத்திற்சகோ, ஓர் இனத்திற்சகோ உரியதோகோது, எந்நோட்டவர்க்கும் எக்கோைத்தினர்க்கும் - முக்கோைத்தும், எத்திறத்தோர்க்கும் உரிய நூைோக ஒளிர்கிறது. அதனோற்றோன் கல்ைோடனோர், ‘எப்போவைரும் இலயபசவ வள்ளுவனோர் முப்போல் பைோழிந்த பைோழி’ என்றோர். இது தனித்தைிழ் முதல் நூல், தைிழ் ைலறயோகக் கருதப்படுகிறது. இதலன, ைோங்குடி ைருதனோர், ‘ஓதற்கு எளிதோய், உணர்வதற்கு அரியதோகி, சவதப்பபோருளோய் ைிக விளக்கி’ என்றும், பசங்கண்ணனோர் ‘சவதப்பபோருலள விரகோல் விரித்தும்’ எனவும், வண்ணக்கஞ் சோத்தனோர், ‘ஆரியம் சவதம் உலடத்து, தைிழ் திருவள்ளுவனோர் ஓது குறட்போ உலடத்து’ என்றும் குறிப்பிடுகின்றனர். இந்நூைில் எல்ைோம் உள, இதில் பசோல்ைப் பபறோதது எதுவுைில்லை எனும் ஏற்றம் சோன்றது. எல்ைோப்பபோருளும் இதன்போலுள, ‘இதன்போல் இல்ைோத எப்பபோருளும் இல்லையோல்’ என்கிறோர் தைிழ் நோகனோர். ‘அகர முதை’ என அகரத்தில் பதோடங்கி, ‘முயங்கப்பபறின்’ என னகரத்தில் அலனத்துத் தைிழ் எழுத்துக்கலளயும் தழுவி நிற்கும் திருக்குறளின் திறசை திறம். தைிழ் யோப்பில் முதற்கண் அலையும் பவண்போவில் அதிலும் முதல் வலகயோகிய குறட்போவில் அலைந்த நூல் இஃபதோன்சற. இந்நூைின் சிறப்பிலன
எடுத்சதோத ‘திருவள்ளுவைோலை’ எனும் தனி நூசை எழுந்தது சபோல் சவறு எந்நூலுக்கும் எழவில்லை. ஒசர நூலுக்குப் பத்துக்கும் சைற்பட்சடோர் உலர எழுதிய சிறப்பும் சவறு நூலுக்கில்லை. அரும்பத உலரயோசிரியர், அடியோர்க்கு நல்ைோர், சபரோசிரியர் சபோன்சறோரும் சைற்சகோள் கோட்டும் வலகயில் நல்லுலரகலளச் பசோல்ைிச் பசன்றுள்ளனர். லபபிளுக்கு அடுத்தப்படியோக சைலை - கீ லழ நோட்டு பைோழிகளில் - 80க்கும் சைற்பட்ட பைோழிகளில் பைோழிபபயர்க்கப் பட்டுள்ளது. பரிசைைழகர், ைணக்குடவர், பரிப்பபருைோள், பரிதியோர், கோளிங்கர் ஆகிய ஐவர் உலரலயயும் பதோகுத்து ‘திருக்குறள் உலரவளம்’ எனத் தருலையோதீனமும், திருப்பனந்தோள் கோசிைடம் இவ்வுலரகசளோடு ஆங்கிை பைோழிபபயர்ப்லபயும் இலணத்து ‘திருக்குறள் - உலரக்பகோத்து’ என பவளியிட்டுள்ளது. இரோஜோஜி, வ.சவ.சு. ஐயர், எம்.எஸ். பூரணைிங்கம் பிள்லள, சக.எம். போைசுப்பிரைணியம் சபோன்சறோரின் ஆங்கிை பைோழிபபயர்ப்பும் பவளிவந்துள்ளன.
திரிகடுகம் ைருந்தின் பபயர். திரி - மூன்று கடுகம் - கோரமுள்ள பபோருள். சுக்கு, ைிளகு, திப்பிைி ஆகிய மூன்றும் சசர்ந்த ைருந்து உடல்சநோய் நீக்குைோப்சபோை, உளம் திருந்தும் ஒழுக்க பநறிகள் மூன்றிலன ஒவ்பவோரு பவண்போவும் உள்ளடக்கியதோல் இப்பபயர்பபற்றது. 100 போக்கலளக்பகோண்ட இந்நூலை இயற்றியவர் நல்ைோதனோர்(லவணவர்). கடனின்றி வோழ்தல், வருவோயில் கோற்பகுதிலய அறஞ்பசய்தல், குளித்த பின்சன உணவு பகோள்ளுதல், பகோடுங்சகோைரசன், பபோய்யன், கூடோ ஒழுக்கத்தினர் இவர்களோல் ைலழ பபய்யோலை, சவள்வியின் பபோருட்டுகூடக் பகோலை கூடோது, பழகினும் போர்ப்போலரத் தீப்சபோல் ஒழுக சவண்டும் சபோன்ற உயரிய கருத்துக்கள் இடம்பபற்றுள்ளன. கணவனும் ைலனவியும் எவ்வோறு வோழ்தல் சவண்டுபைன்பலத 35 போடல்களில் குறிப்பிடுகிறோர். நூறு போக்களில் நன்லை தருவனவோக 66ரும், தீலை பயப்பனவோக 34கும் கூறியுள்ளோர். வடுபபற்றிற்குரிய ீ வழிலயயும் இந்நூல் கூறுகிறது. பபண்ணியம் குறித்த நவின சிந்தலனயும் இந்நூைில் உள்ளது. பபண் பூப்பலடந்த பின்சப திருைணம் பசய்ய சவண்டும், பபண்லண அடிப்பது
அறியோலையோல் பசய்கின்ற பசயல், கணிலகயர் இனிய பசோல்லைப் சபசுவர் அவர்களின் அழகு நரகத்தில் தள்ளிவிடும், அறிவுலடயவர்கள் விலை ைகளிரின் லகயோல் உண்பதற்குக்கூட விரும்ப ைோட்டோர்கள், தனக்கு உரிலை இல்ைோத பபண்லண விரும்புபவன் அறிவு பகட்டவன் ஆவோன் சபோன்ற கருத்துக்கள் இந்நூைில் வருகின்றன.
ஆசாரக்ககாலெ ஆசோரம் - ஒழுக்கம், சகோலவ - அடுக்கிக் கூறல், ைக்கள் பகோள்ளசவண்டியனவும், தள்ள சவண்டியனவுைோன பநறிகலள நவில்வதோல் இப்பபயர்பபற்றது. 100 போக்கலளக் பகோண்ட இந்நூலை இயற்றியவர் பபருவோயில் முள்ளியோர். வடபைோழிலய அடிபயோற்றிய நூல், சுக்ர ஸ்ைிருதியினின்றும் ஆசோரங்கள் சிைவற்லறக் கூறுகிறபதன்றும், பதௌைியர் போண்டவர்க்குக் கூறிய உபசதசத்லத ஒட்டியது என்றும் கூறப்படுகிறது. மூைம் - ஆரிடம் எனும் வடபைோழிநூல், ஆரியக்கைப்போல் வந்த பழக்கங்கள் சிை சபசப்படுகின்றன. நீரோடல், உண்ணல், பதோழுதல், உறங்கல், உடுத்தல் பற்றிய பநறிகள் நன்கு உணர்த்தப்பட்டுள்ளன. உள்ளும் புறமும் தூய்லையுடன் உலறதலை உயர்த்துவசத ஆசோரைோம். வடக்குத் திலசயில் தலைலவத்துப் படுக்கக்கூடோது என்கிறது. இது அறிவியல் முலறயில் இன்று உண்லைபயனப்படுகிறது. அங்ஙனம் படுப்பின் மூலளக்பகோளோறு வருவதோகக் கூறப்படுகிறது.
முதுவமாழிக்காஞ்சி நிலையோலைலய உணர்த்தும் உைகியல் அனுபவத்லத உணர்த்துவதோல் இப்பபயர் பபற்றது. இந்நூல் சிறந்த பத்து, அறிவுப்பத்து, பழியோப்பத்து, பபோய்ப்பத்து, எளியப்பத்து, நல்கூர்ந்தபத்து, தண்டப்பத்து, துவ்வோப்பத்து, அல்ைபத்து, இல்லைப்பத்து என்னும் பத்துப்பகுதிகலளக் பகோண்டது. ஒவ்பவோரு பத்தும் “ஆர்கைி உைகத்து ைக்கட்பகல்ைோம்” என ஒசர ைோதிரி பதோடங்குகின்றது. குறள் பவண்பசந்துலறயோல் இயன்ற 100 போடல்கலளக் பகோண்ட இந்நூலை இயற்றியவர் கூடலூர்கிழோர். கல்வியினும் ஒழுக்கசை உயர்ந்தது, பகோலடலயவிட வோய்லைசய சிறந்தது, உணர்விைோர்க்கு வோழ்வும் சோசவ, இலசயில் பபரியசதோர் எச்சைில்லை, சபரில் பிறந்தலை ஈரத்தில் அறிப சபோன்ற அரிய கருத்துக்கள் ைிளிர்கின்றன. நீதி
நூல்களில் இது ஒன்சற சுருங்கச் பசோல்ைி விளங்கலவக்கும் வள்ளலையுலடயது.
ஏைாதி ஏைோதி என்பது ஒரு ைருத்துவப் பபயர். ஏைம், இைவங்கம், சிறுநோவற்பூ (அ) தக்சகோைம், சுக்கு, ைிளகு, திப்பிைி ஆகிய ஆறு ைருந்துகளின் கைலவ உடல் சநோலய தீர்க்கும் ைருந்தோதல் சபோன்று, இந்நூல் பவண்போக்களில் விளங்கும் நீதிகள் அறியோலையோகிய சநோலயப் சபோக்கும். ஆதைோல் இப்பபயர் பபற்றது. 80 போக்கலளக்பகோண்ட இந்நூலைஇயற்றியவர் கணிசைதோவியோர் (திலணைோலை நூற்லறம்பது போடியவர், வடபைோழிப் புைலை ைிக்கவர்). பிள்லளகளின் வலகயிலன 30, 31ஆம் போடல்களில் நன்கு விளக்குகிறோர். பகோல்ைோலைலய வைியுறுத்துகிறோர். அன்புலடயோர் பசயல்கள் அழகுற சித்தரிக்கப்பட்டுள்ளன. ைன்னர்க்குரிய ைோண்புகலள 21 போடல்களும், வடுபபறு ீ பற்றி 7 போக்களும் எடுத்சதோதுகின்றன. ‘உணவு பகோடுப்பசத உயர்வோன அறம்’ என்கிறது ஏைோதி. நல்பைோழுக்கம் சோன்றவர் விண்ணவரினும் சிறந்து ைண்ணுைகில் ைன்னரோய்ச் சிறந்பதோளிர்வோர். கோைன் பபோல்ைோதவன், ஆதைின் வடுசபற்றிலன ீ விலரந்து பபறுக என்று கூறுகிறது.
லகந்நிலை லக - ஒழுக்கத்தின், நிலை - தன்லை என்றப் பபோருள் தந்து லக (ஐ) ஐந்திலண ஒழுக்கம் உணர்த்துவதோல் இப்பபயர் பபற்றது. அகப்பபோருள் தழுவியது. குறிஞ்சி, போலை, முல்லை, ைருதம், பநய்தல் என்னும் லவப்புமுலறயில் திலணக்குப் பன்னிரண்டோக 60 பவண்போக்கலளக் பகோண்டுள்ளது. இதன் ஆசிரியர் ைோசறோக்கத்து முள்ளி நல்லூர் கோவிதியோர் ைகனோர் புல்ைங்கோடனோர். இதலன ஐந்திலண அறுபது என்பர்.
முலனெர் வெ. முத்துச்வசல்ென்,
எத்தலன எத்தலன
ககாடி இன்பங்கள்
சகோடி இன்பங்கள்
பலடத்தோயடோ இலறவோ இவ்வுைக ைக்கள்
அனுபவித்து இன்புறசவ (எத்தலன) அத்தலன இன்பங்கலளயும் ஒருசசர அனுபவிக்க
துடிக்குதடோ என் அற்ப ைனம் நோன் இவ்வுைகில் வோழும் பசோற்ப ஆயுளுக்குள்சள
(எத்தலன)
ஓரிரு இன்பங்கள் அனுபவிக்கசவ ஓரோயிரம் சநரம் அலைகின்சறோம் அலடவதற்குள் நம் குறுக்சக வந்து நிற்குது ஆயிரைோயிரம் தலடகளடோ அத்தலனயும் கடந்து அனுபவிக்க பதோடங்கும் இன்பம் நிலனவில் இருப்பசதோ
கண் மூடி
கண் திறக்கும் சநரைடோ (எத்தலன) அலனத்து இன்பங்களும் கோணும் வடிவோய் நீ அலைந்திருக்க எண்ணி ைகிழும் உணர்வோய் அதனுள்சளதோனிருக்க அலத விடுத்து சபயோய் ஓயோதுழலும் என் ைனசை அவலன அன்புடசன
நிலனத்து அவசனோடு கைப்பசத உண்லையோன ஆனந்தம் என்பலத அறிந்சதோர் கூற சகட்டும் அலைதியின்றி ஆலசகளின் பின்னோல் அலைந்து திரிந்து அல்ைல்படுவசதசனோ?
தி.ரா. பட்டாபிராமன்
நடக்கும் அலமதி.... அந்தப் போலதயில் யோரும் பயணிக்கவில்லை ஏற்கனசவ எந்தச் சுவடுகளும் அங்கில்லை போசதோசயோரம் நிலறய ைரங்கள் இருந்தன அலவ கோற்றில் கீ தைிலசத்தன எப்சபோதோவது யோரோவது சபோகிறோர்கள் என்று சதோன்றியது பகலும் இரவும் ஒளியும் இருளும் அந்தப் போலதயில் நிைவும் நட்சத்திரங்களும் கூடுகிற சபோழ்தில் அலைதியின் உருவம் அங்கு நடந்தது அப்சபோது சப்தம் துளியுைில்லை எப்சபோதுசை இது நடந்தது திரும்ப முடியோத நம்ைிலடசய...
ஐயப்ப மாதென்
சத்திய கசாதலன ***********************
வழிவந்த தடங்களில் விரிகின்ற ைீ ள்தைின் வனம் என் ைனதில் ைீ ண்டு வந்த கணங்கலள
அலச சபோட வோழ்தலைப் சபோல் வரைோகிற எதுபவோன்லறயும் சத்திய சசோதலனகலள சோபத்திற்கு நிகரோய்
கடந்து வந்த ஈழ தைிழச்சி நோன் பக்குவங்கள் ஏற்பட்டிருக்கைோம்
போவங்கள் ைறக்கப்பட்டு இருக்கைோம்
ைன்னிப்புகள் கனவிலும் பகோடுக்க முடியோ சசோதலனகள் ைன்றோடல் கூப்போட்டுக் குரல் ைலறவிைிருந்து கண்டு ைனலத விட்டகைோ தழும்புகள் கூலரபயோழுகும் சைோதோனம் போத்திரங்கள் பகோள்ளத்தக்க நிரம்புதல் அல்ை நிரோயுதைோக்கிய இன அழிவின் வழித்தடங்கள் சத்திய சசோதலனகள் ைலறந்து பிரித்பதடுக்கப்பட்டது சபோை வழிவந்த தடங்களின் போலத இருண்ட அடர் வனைோய் ைீ ண்ட கணங்கலள கோட்டும் ஒவ்பவோரு ஈழ தைிழரின் வோழ்வில் ைலறந்திருக்கும் இதய வைிகள் ..!!
தாரிணி
மன்னிப்பு
என்பது
...!
ைன்னித்தல் என்பது பகோலட
ைட்டுைல்ை -
எதிரிகளுக்கு வழங்கும்
தண்டலனயும் அதுதோன்... நீ ைன்னிக்கிறோய் என்பது உன் ைோண்புகலள உயர்த்துவது.. உன் எதிரிகலள
ைறக்க முடியோதவோறு தண்டிப்பது...
ஞோனங்கலள சநசிப்பவர்கள் ைன்னிப்பின் வோசல்கலளத் திறக்கிறோர்கள்... நரகின் வோசல்கலள அலடக்கிறோர்கள்... பிறலர ைன்னிக்கத் பதரிந்தவர்கள் ஞோன வோன்கள் அவர்கள் போக்கிய சோைிகள்.. அவர்கள் தங்கள் இதயங்கலள பவளிச்சப் படுத்திக் பகோள்கிறோர்கள்... ைன்னிக்க ைறுப்பவன் மூடன்... அவன் இருளில் இருக்கிறோன்...
பவளிச்சம் பபற ைறுக்கிறோன்... சைோதோனத்தின் ைறுபபயர் ைன்னிப்பு..
ஆனோல், அது
எதிரிகளுக்குத் பதரிவதில்லை... ைன்னிப்பின் வழி போவங்கள்
கலரந்து சபோகின்றன... எதிரிகளின்
ஆயுதங்கள்
எவ்வளவுபபரிதோக
சவண்டுைோனோலும் இருந்து விட்டுப் சபோகட்டும் கவலையில்லை... நீ ஆயுதங்கசளோடு ைன்னிப்லபயும்
எடுத்துச் பசல்... சவலள அறிந்து விவகைோய் வசு... ீ ைன்னிப்பு என்பது ஒற்லற வோர்த்லததோன்... ஆனோல் அது சந்சதோைங்கலள ைனங்களில் நிரப்பி விடுகிறது... ைன்னிப்பு என்பது
சதவ பைோழி அது- சோத்தோன்களுக்கில்லை ... ைன்னிப்பு
ஆறோத ரணங்கலள ஆற்றி விடுகிறது... ைன்னிப்பு ஆனந்தப் பூக்கலள எங்கணும்
தூவி விடுகிறது.. ைன்னிப்பின் ஆற்றல் எதிர்த்துத் தோக்கும் எதிலும் இல்லை... ஆய்ந்து போர்த்தோல் ைன்னிப்லப விட ைிகச் சிறந்த
ஆயுதமும் சவறில்லை... அது எதிரிகலளக் கோைம் முழுவதும் கைங்கடித்து விடுகிறது... அந்த ஒரு சிறுபசோல் போவிகளின்
உள்ளங்கலளக்
கடுலையோகக் கீ றி விடுகிறது... அந்த ஒரு சதன்துளி எவ்வளவு பகோடு பநருப்புக் கிடங்லகயும் அவித்துப் சபோட்டு விடுகிறது...
சகோபம் எவ்வளவு பபரியதோக இருந்தோலும்
சரிதோன்...
ைன்னிப்பு என்பது அதன் அளவு
சிறிதோகசவ இருந்தோலும்
அலத குணப்படுத்தி விடுகிறது... இலறவனின் கருலண ைன்னிப்பு... ஆனோல்
அது
துரதிருஷ்ட சோைிகளுக்கு
இல்லை...
ைன்னிப்பு ஒரு சிறுபபோறிதோன்.. ஆனோல் அது எவ்வளவு பகோடிய கவலைக்
கிடங்கோனோலும்
பகோளுத்தி விடுகிறது... ைன்னிப்பு ஒரு ஒற்லறதுளிச் சுடர்..
அது கவலை சைகத்லதக் கலைத்துப் சபோக்கி விடுகிறது... எங்சக என்றோலும் சரிதோன் எவர் என்றோலும் சரிதோன் ைன்னிப்பு என்பது எல்ைோ இடங்களிலும் பசல்லும் நோணயைோகி விடுகிறது..
எது இல்லைபயன்றோலும் ைனதில் லவத்திருங்கள் பகோஞ்சம் புன்னலக... பகோஞ்சம் ைன்னிப்பு...
புன்னலகலயப் சபோை ைன்னிப்புக்கும்
விலை இல்லை... எவருக்கு சவண்டுைோனோலும் அவற்லற
இைவசைோகத் தரைோம்... கடவுள் தந்தலத
அவன் பலடப்புக்களிடம் கோட்டுவதற்கு ஏன்
இவ்வளவு தயங்குகிறீர்கள்...?
அலத எப்சபோதும் தோரோளைோக்கிக் பகோள்ளுங்கள் ... அது வோழ்க்லகலய உங்களுக்கு வசந்தைோக்கிக் கோட்டும்...!
கெிஞர்
அத்தாவுல்ைா
மலை ொசத்துப் பூக்கள் பவந்நீர் சகோப்லபகளில் சோயம் சபோகும் குருத்திலைகளின் பின்புைம்
போைரத்தின் சதோட்டக் கோடோகி
ைலை பசறிய துளிர்க்கின்றன இரத்தம் பசோட்ட நிறமூறும் தூரிலககளின் வைியுணரோ குரல்வழி சதயிலைகளோய்
சதயும் இலைகள் பைோழி பிரிக்கப்பட உற்சோக பணைோய் உயிர் பபற்று உைகின் உதடுகளில்
இரக்கைற்று இறங்குகிறது பைௌனித்த குருடோய் யோரும் கண்படடுக்க முடியோதபடி
தலை விதியில் புலத படுகின்றன கனவுகளின் மூட்லடகள் முகிழ்த்பதழம் பிரயோசங்களுடன் பவடிக்கும் வித்தினதும் அவோ கலடசி தளிரும் கருக சவரின் கோைடியில்
ைீ ள் சுழற்சி எருபவன ைோறி போசன பசலளயோய்.. கண்முன் விரிந்து கிடக்கும் பச்லசபவளி ஒரு புைர்விசைனும் வோழ்வின் ையத்தில் குளுலையூட்டியதில்லை என்ற பபருங் குலறயுடன் பனிப் போலறகளில் உைர்ந்துதிரும் ைலை வோசத்துப் பூபவன வோனம் பபோய்க்க வைியுடன் அந்திைத்தில் சதய்கிறது ஒரு கூலட நிைோ
கராஷான் ஏ.ெிப்ரி
காற்றும் சுடும் கடகைாரம் -------------- --------------
எழுந்துவந்து
கலரயில் விழுந்து சதோல்விலயத்தழுயோ பசல்கிறது கடல் அலைகள் இல்லை
?
வந்து பசல்லும் ஒவ்பவோரு தடலவயும் என் கிரோைத்து ைண்லண
துண்டு துண்டோய் விழுங்கி விழுங்கி ஏப்பம்விட்ட பபருலையில் அல்ைவோ பசல்கிறது!
கடசைோரத்து
எங்கள் ைீ னவ கனவுகள் கைவங்கட்டிகளோக சிதறிய கலதலய ஒரு நோவைோகத்தோன் எழுத முடிந்தது. எங்களூரில் உதிக்கும் அந்த முழுநிைோ
ஒவ்பவோருைோதமும் தோன் வரும்சபோது கடைின் கோதுக்குள் போவம் இந்தக் கிரோைம் என்று பரிதோபம் சபசி போலூற்றியும் விட்டு லவக்கோைல் விழுங்கிக்பகோண்சட இருக்கிறது. கோற்றும் சுடுகிறது கடசைோரம் தினமும் அலைகளின் அரோஜகம் பதோடர்கிறது. வலை இழுக்க வழியில்லை உலை பகோதிக்க வசதியில்லை வறுலைச்சசற்றுக்குள் ைீ ண்டும் வளருைோ ைீ னவர் வோழ்க்லகத் தோைலர?
கெ.ெைாப்தீன் -இைங்லக
உனக்ககன் அச்சன்! உனக்சக னச்சம் சோவது ஒருநோள் சஞ்சைம் விடுைனசை தினமும் என்லனத் தூண்டித் தூண்டி திலகத்து ையங்குகிறோய் இனத்தின் பபயரோல் நடக்கும் பகோடுலை இனியும் பபோறுத்திடசவோ கணப்பபோழு சதனும் கைங்கோதிருப்போய் கவலை உனக்சகசனோ? ைோன ைிழந்து ைதியு ைழிந்து ைண்ணில் வோழ்ந்திடசவோ ஈன பரங்கள் ஈழைண்ணில் என்றும் ஆண்டிடசவோ? கூனற் பிறவி சபோை விங்சக கூனிக் குறுகிடசவோ? தோனம் பசய்சவன் உயிர்ைண் ைீ ட்க தளரோ திருைணசை! வோன ைீ தில் வந்திடும் "வண்டுகள்" வோழ்லவ முடித்திடைோம் சீனச் "சகலடகள்" சிதறிடும் தீயில் பசத்து ைடிந்திடைோம் வணரின் ீ தலடகள் ைிகுந்து பசியில் பவந்து ைடிந்திடைோம் கோண சவண்டும் தைிழர் விடிசவ கைங்கோ திருைனசை! கிழவய தோகிலும் கனன்றது உணர்வு கிளர்ந்பதழு என்ைனசை களைலத சநோக்குது லககளில் ஆயுதம் கோப்பது என்கடசன
வளைிகு பூைியில் வல்ைோ திக்கம் வலுத்திட விடுசவசனோ பழைிது வழ்ந்தோல் ீ பயிரோய் முலளக்கும் பதறோ திருைனசை! கோைம் எனக்கும் கட்டலடயிட்டது கலளந்திடு விைங்பகன்சற ஞோைமும் ஒருநோள் நன்கு விளங்கிடும் நியோயப் பணிபயன்சற ஏைசவ நோனும் எண்ணி இருந்திடில் எனக்சக னடிலை நிலை ஓைைிடோது என்வழி பதளிந்து நின்றிடு ஒரு நோள் விடிவுவரும்!
முருகு இரத்தினம் பவளிச்சம் லவகோசி 1993
ஒயின் கபாத்தல் (தற்)பகோலைக்கோன கோரணம் ைன்னித்தல் எனும் ஒற்லறச்பசோல் இனி சதலவப்படோது என உணர்ந்த நோளில் சதோழியின் நிலனவோக போதுகோத்து லவத்திருந்த ஒயின் சபோத்தலை வசி ீ எறிந்தோள் யோருைற்ற பவட்டபவளி பசம்ைண் ஓலடயில் கருங்கல்ைில் முட்டி சைோதி உலடந்து சிதறியது பிளோஸ்டிக் லபக்குள் இருந்த கண்ணோடி சபோத்தல். உலடந்த சில்லுகள் பிரிவின் வைி தோளோது ஒயின் வோசலனயுடன் தற்பகோலை பசய்துபகோண்டதோகச் பசோல்ைின. சவபறோரு நோள் துடிக்கத் துடிக்கக் பகோல்ைப்பட்டதோய் பசோல்ைி அழுதன.
தற்பகோலையோ பகோலையோ என்பதில் இன்னமும் சந்சதகம் அதற்கு . சைோதோனத்திற்கோன கோைம் கோகிதக் கப்பலைப் சபோை மூழ்கிப் சபோனலத நிலனத்து நிலனத்து அழுதது. யோசரனும் ஒருவர் விட்டுக் பகோடுத்திருக்கைோம் என கலடசி நிைிடம் வலர பிதற்றியது. நிலனவுச்சின்னங்கலளத் தகர்த்தல் என்பது பிரிவின் உச்சம் தோன் என ஒயின் சபோத்தலுக்குத் பதரியும். சைலும், இரண்டு சதோழிகளின் அன்பும் உண்லையோனது எனவும் அதீத சநசத்தோல் பின்னப்பட்டது எனவும் ஒயின் சபோத்தலுக்கு பதரிந்சத இருந்தது. போவம்
ைரித்துப் சபோன பின் என்னதோன் பசய்யும் உருவம் சிலதந்து சபோன ஒயின் சபோத்தல் புைம்பி அழுவலதத் தவிர. –
மனுஷி
வெளிெந்துெிட்டது! எழுத்தாளர் ெிபரத் திரட்டு புைம்வபயர் ஈழத்து பலடப்பாளர்களின் ெிபரங்கள் அடங்கிய வதாகுப்பு நூல். அகர ெரிலசப்படி வதாகுப்பட்டுள்ளது. ஓவியோ பதிப்பகம் A/c. No.: 896488767 Bank: INDIAN BANK BATLAGUNDU, TAMIL NADU. Pincode: 624202 IFSC Code: IDIB000B116
வெளிெந்துெிட்டது! இைக்கியப்பூக்கள்- 2 ஈழத்து மலைந்த பலடப்பாளர்கள் பற்ைிய கட்டுலரகள் அடங்கிய வதாகுப்பு.. பை அைிஞர்கள் எழுதியுள்ளனர். வெளியீடு: காந்தளகம் 4, முதல் மாடி, இரகிசா கட்டடம், 68, அண்ணா சாலை, வசன்லன - 600 002.
வதா.கப.: 0091 - 44 - 2841 4505 மின்னஞ்சல்: tamilnool@tamilnool.com மின்னம்பைம்: www.tamilnool.com