Mircze 2018 by KKWADRAT

NASZYM BOGACTWEM SĄ LUDZIE

„Wspaniałe pomysły kosztują grosze. Bezcenni są ludzie, którzy je urzeczywistniają.”

Szanowni Państwo! Celem publikacji, którą oddajemy do Państwa rąk jest przede wszystkim pokazanie jak wielkim bogactwem Gminy Mircze są wspaniali, gościnni i przyjaźni ludzie. To oni poprzez czynne uczestnictwo w życiu społeczno-kulturalnym tworzą mocny fundament lokalnej samorządności. Wykazują się dużą inicjatywą w zakresie organizacji przestrzeni życia publicznego czego wynikiem są działające na terenie Gminy Mircze liczne organizacje i stowarzyszenia. Koła Gospodyń Wiejskich to wielkie dobro, które rozwija i kultywuje tradycję ludową i odgrywa ważną rolę w jej pielęgnowaniu. W świetlicach wiejskich skupia się życie kulturalne wsi, a inspiratorami wszelkich lokalnych wydarzeń są zazwyczaj kobiety zrzeszone w KGW. Nie sposób wyobrazić sobie dożynek bez misternie, własnoręcznie uplecionych wieńców dożynkowych i pachnącego, swojskiego chleba. Targi Twórców Ludowych i Sztuki Kulinarnej oraz Kiermasz Bożonarodzeniowy to święto tradycji i kultury w naszej gminie. Podczas tych spotkań koła prezentują wyszukane potrawy oraz wytwory ludowe, które zdobią niejeden świąteczny stół. Nasze gospodynie to mistrzynie kuchni, pełne oryginalnych pomysłów. Nieraz miałam okazję spróbować ich specjałów, które są ucztą dla podniebienia. Dominuje w tych daniach obfitość smaków i zapachów. Wszystkie Koła Gospodyń z Gminy Mircze integrują się na spotkaniach, prelekcjach, szkoleniach a także na wycieczkach.

Także Ochotnicze Straże Pożarne to największy społeczny kapitał gminy. Być strażakiem, to wyzwanie, to ciągła społeczna praca oraz doskonalenie własnych umiejętności. To piękne, że u podstaw tej służby leży bezinteresowna pomoc oraz troska o drugiego człowieka, jego zdrowie, życie i dorobek. Strażacy ochotnicy od zawsze brali i biorą aktywny udział w życiu Gminy Mircze. We współczesnych czasach nie tylko bronią przed pożogą, ale także organizują życie kulturalne lokalnej społeczności. Warto podkreślić, że praca strażaków nie tylko ma sens, ale niesie w sobie wiele dobra. Działalność OSP to również rywalizacja w zawodach sportowo-pożarniczych. Osiągniecia strażaków z Gminy Mircze są wysoko oceniane na szczeblu powiatowym, wojewódzkim, a nawet krajowym. Cieszą mnie ogromnie sukcesy i niebywała sprawność bojowa naszych jednostek OSP, które są wynikiem wielu godzin ciężkich treningów. Olbrzymim bogactwem Gminy Mircze jest twórczość nieprofesjonalnych artystów – twórców ludowych. W gminie jest kilku pasjonatów – ludzi z ogromną chęcią tworzenia i pozostawienia czegoś po sobie. Obrazy, rzeźby, ozdoby świąteczne, stroiki, zabawki czy ręcznie zrobione obrusy zawsze cieszą oko i zachwycają. Są one niepowtarzalne, piękne a ponad wszystko oryginalne. Szczęśliwcem jest ten kto posiada te cudowne wytwory rąk ludzkich. Ambasadorami naszej gminy są zespoły śpiewacze, bez których nie

odbędzie się żadna impreza kulturalna na terenie gminy. To dzięki nim wszelkie festyny upływają w radosnej atmosferze, a spotkaniom często towarzyszą tańce i przyśpiewki. Zespoły niejednokrotnie reprezentują gminę poza jej granicami odnosząc znaczne sukcesy, czego wyrazem są liczne podziękowania, dyplomy, statuetki. Występy zespołów dodają energii oraz dają wiele radości i pozwalają zapomnieć choć na chwilę o troskach dnia codziennego. Dziękuję wszystkim, którzy angażują się w społeczną działalność poświęcając swój czas na rzecz rozwoju Gminy Mircze. Dziękuję tym, którzy realizują swoje pasje, a tym samym kultywują tradycję oraz popularyzują najwartościowsze przejawy artystycznej twórczości ludowej. Dziękuję zaangażowanym w powstanie tej publikacji. Dzięki odszukanym, archiwalnym zdjęciom i dokumentom oraz wspomnieniom, zostanie choć w części ocalona od zapomnienia historia społecznej działalności na terenie Gminy Mircze.

Wójt Gminy Mircze Marta Małyszek

KOŁA GOSPODYŃ WIEJSKICH

KGW Górka-Zabłocie Koło Gospodyń Wiejskich działające w miejscowości Górka-Zabłocie założone zostało w 1968 r. Założycielką koła była Halina Nieradko z Hrubieszowa. Od początku założenia koła członkinie brały udział w organizowanych kursach masarskich, gotowania, pieczenia itp. Organizowano również zabawy taneczne, podczas których zbierane były fundusze na budowę świetlicy wiejskiej. W 1981 r. z inicjatywy KGW, przy wsparciu Przewodniczącego Gminy Stanisława Oleszczaka i lokalnego posła Bolesława Gałka w miejscowości zbudowana została droga żużlowa. W 1986 r. z pomocą KGW i wszystkich mieszkańców miejscowości postawiono świetlicę wiejską. Budowę nadzorował Ryszard Zwolak. Lata 90-te to znaczne osłabienie działalności KGW. Dopiero w 2005 r. z inicjatywy Anieli Szkopik nastąpiła reaktywacja koła.

Inicjatorka została przewodniczącą KGW w Górce-Zabłocie. Pozostałe członkinie to: Irena Drozdowska, Irena Nowosad, Danuta Zarzecka, Janina Dzik, Jadwiga Szkopik, Jadwiga Kwiatkowska, Helena Wojczuk, Teresa Kudrelek, Janina Baryła, Bogumiła Zawadzka, Leokadia Sitarz, Zofia Kędziora, Helena Barańska, Bogumiła Trytek. KGW z miejscowości Górka-Zabłocie bierze udział w niemal każdej imprezie gminnej oraz

2007 r. Wieniec KGW GórkaZabłocie niosą: Aniela Szkopik, Jadwiga Szkopik, Janina Baryła, Irena Drozdowska, Eugeniusz Sitarz, Irena Nowosad, Henryk Sitarz, Zygmunt Szkopik, Helena Wojczuk, Janina Dziug, Leokadia Sitarz.

w dożynkach, gdzie prezentuje własnoręcznie wite wieńce, które zdobywają I, II i III miejsca oraz liczne wyróżnienia podczas dożynek gminno-parafialnych. Kobiety często spotykają się szczególnie na próbach wokalnych, ponieważ większość z nich śpiewa w chórze kościelnym. Przewodnicząca Koła Aniela Szkopik to znana twórczyni ludowa, która wytwarza prawdziwe cudeńka szydełkując i tworząc origami.

Budowa drogi w miejscowości Górka-Zabłocie, 1981 r.

KGW Górka-Zabłocie

Członkinie KGW Kryłów w trakcie wicia wieńca dożynkowego w 2016 roku. Od góry, od lewej: Maria Kobylańska, Czesława Sawicka, Anna Krauz, Justyna Kowalczuk, Anna Nowacka, Magdalena Szczur. Na dole, od lewej: Grażyna Kobylańska, Elżbieta Jurkiewicz.

KGW Kryłów Lata 70-te uznaje się za początek działalności Koła Gospodyń Wiejskich w Kryłowie, mimo iż według ustnych przekazów istniało ono już przed wojną a jego członkinie prowadziły przedszkole dla dzieci. To właśnie w roku 1974 zostało założone KGW wraz z chórem działającym przy kole.

KGW Kryłów

Dni miejscowości, rok 1974 i pierwsze członkinie KGW (od lewej): Bernadeta Stankiewicz, Maria Szafran, Danuta Rosołowska, Izabela Zapała, Danuta Drygiel, Anastazja Drączkowska, Danuta Skiba, Maria Kucharska, Krystyna Sienkiel i Feliksa Kwiatkowska.

Wszystkie kobiety z KGW należały do chóru, który był zapraszany na różne wydarzenia i konkursy. Chór zdobywał nagrody rzeczowe oraz pieniężne, za które zakupiono buty oraz materiały na stroje ludowe. KGW organizowało akademie z okazji Dnia Kobiet i Dnia Matki, kursy gotowania i pieczenia oraz wystawy podczas Dni Miejscowości. Pierwszą przewodniczącą KGW była Anastazja Drączkowska a jej następczynie to: Janina Sinica, Janina Kiełbania oraz Jadwiga Janusz. Od początku koło jeździło na dożynki z własnymi wieńcami, co roku był to inny wieniec. Członkinie KGW bardzo dobrze współpracowały z miejscową biblioteką i wspólnie wystawiały przedstawienia dla mieszkańców.

Na zdjęciu kobiety niosące wieniec dożynkowy na odpuście w Parafii pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Kryłowie, początek lat 90-tych. Obraz-wieniec wykonany został przez Wiesławę Drączkowską. Niosą go: (od lewej) Maria Chróściewicz, Krystyna Wieczorek, Edyta Wieczorek.

Koło istniało do końca lat 90tych, rozpadło się z przyczyn naturalnych – część z kobiet wyjechała, a najstarsze członkinie zrezygnowały ze względu na wiek. Koło Gospodyń Wiejskich w Kryłowie zostało reaktywowane 30 września 2015 roku dzięki jednej z członkiń Roztoczańskiego Związku Rolników, Kółek i Organizacji Rolniczych w Tomaszowie

Lubelskim. Początkowo w skład koła wchodziły 22 kobiety oraz sołtys miejscowości - Radosław Szczur. Obecnie aktywny udział w działalności KGW bierze około 16 członkiń. W skład zarządu wchodzą: Magdalena Szczur, Anna Nowacka, Justyna Kowalczuk oraz Magdalena Martyniuk. Chór działający przy KGW, pierwsze zdjęcie w strojach ludowych, początek lat 80-tych. Od lewej, dolny rząd: Maria Sas, Irena Zapała, Emilia Kita, Anastazja Drączkowska, Feliksa Kwiatkowska. Od lewej, górny rząd: Władysława Janusz, Lucyna Mandebura, Weronika Dżygało, Danuta Skiba, Jadwiga Janusz, Janina Sinica, Teresa Steciuk, Leokadia Drączkowska, Maria Byczyńska.

Chór działający przy Kole Gospodyń Wiejskich w Kryłowie, rok 1974. Od lewej, na górze: Lucyna Mandebura, Genowefa Szczucka, Teresa Steciuk, Pani z Domu Kultury, Bolesław Barański, Jadwiga Janusz, Władysława Janusz, Aniela Czerniak. Rząd środkowy, od lewej: Janina Kiełbania, Leokadia Drączkowska, Danuta Skiba, Stanisława Stecko. Rząd dolny, od lewej: Maria Byczyńska, Anastazja Drączkowska, Maria Sas, Emilia Kita, Irena Kobylańska.

KGW Kryłów

Dzień Dziecka w Kryłowie, 2017 r.

Kobiety z KGW chciałyby kultywować tradycję, podobnie jak ich poprzedniczki, chociażby przez udział w dożynkach i samodzielnym wyplataniu wieńców dożynkowych. Na dożynkach w roku 2015 KGW z Kryłowa zaprezentowało się w tradycyjnych strojach ludowych z lat 80-tych, które zostały przez nie odnalezione i odnowione. Koło zorganizowało kilka imprez tanecznych takich jak Andrzejki czy Sylwester. Członkinie zintegrowały się również podczas Dnia Kobiet w Kryłowie. Można także spróbować ich słodkich wypieków

Dzień Dziecka, 2 czerwca 2016 r. Członkinie KGW modelują dla dzieci balony i przygotowują poczęstunek. Od lewej: Justyna Kowalczuk, Grażyna Kobylańska, Anna Nowacka.

KGW Kryłów

podczas festynów organizowanych na terenie Gminy Mircze. Dużym powodzeniem cieszyły się festyny z okazji Dnia Dziecka organizowane przez KGW przy współpracy z Ochotniczą Strażą Pożarną w Kryłowie oraz Placówką Straży Granicznej w Kryłowie.

Panie w tradycyjnych strojach ludowych z lat 80-tych oraz wianuszkach wykonanych własnoręcznie przez jedną z członkiń - Justynę Kowalczuk. Od lewej na dole: Czesława Sawicka, Justyna Kowalczuk, Magdalena Szczur, Magdalena Martyniuk, Anna Krauz. Od lewej stoją: Katarzyna Kopka, Sylwia Szczur i Anna Nowacka.

Sprzedaż ciast upieczonych przez członkinie KGW podczas VIII Europejskich Dni Dobrosąsiedztwa w Kryłowie, 21 sierpnia 2016 r. Od lewej: Justyna Kowalczuk, Anna Krauz, Lucyna Szczur.

MAZUREK KRYŁOWSKI 2 żółtka 0,5 szkl. cukru pudru 0,5 margaryny (80% tłuszczu) cukier wanilinowy 1,5-2 szkl. mąki 1 łyżka gęstej śmietany dżem różany kajmak bakalie

Kajmak: 2 szkl. śmietanki 30% 1 szkl. cukru cukier wanilinowy 2 łyżeczki kakao (ewentualnie)

Ciasto rozwałkować na kształt prostokąta lub koła i położyć na blaszce. Można również piec na spodzie od tortownicy. Posmarować nie za grubo dżemem różanym i upiec w temperaturze 180 °C aż brzegi się podrumienią. Wystudzić ciasto, posmarować kajmakiem, najlepiej domowym. Udekorować ozdobnie dużą ilością bakalii.

Gotować na małym ogniu ciągle mieszając, żeby się nie przypalił, do momentu, aż zacznie gęstnieć. Po wyłączeniu, nalać odrobinę na talerzyk i wstawić do lodówki w celu sprawdzenia czy konsystencja po wystygnięciu będzie dobra. Ewentualnie w razie potrzeby – podgrzać.

NALEWKA Z PŁATKÓW RÓŻY 1 szkl. płatków róży pachnącej 1,5 szkl. wody sok z cytryny cukier spirytus

Wodę, płatki i sok z cytryny zagotować, odstawić najlepiej na noc a później przecedzić przez gęste sitko. Dodać tyle samo cukru co płynu czyli na 1 szklankę powstałego płynu dodać 1 szklankę cukru. Można delikatnie podgrzać aż do rozpuszczenia się cukru. Następnie powstały syrop połączyć ze spirytusem w stężeniu ok. 25% (3 części syropu i 1 część spirytusu). Odstawić na 3-6 miesięcy w ciemnym i chłodnym miejscu.

KGW Kryłów

KGW Marysin Koło Gospodyń Wiejskich w Marysinie założone zostało 15 lutego 2015 r. KGW tworzy 13 kobiet, które w większości prowadzą gospodarstwa domowe. Zarząd koła to: Przewodnicząca: Iwona Silnicka, Zastępca Przewodniczącej: Elżbieta Umer, Skarbnik: Beata Podolska, Sekretarz: Beata Jóźwiak. Działalność w jaką zaangażowane są członkinie KGW to m.in.: udział w Targach Twórców Ludowych i Sztuki Kulinarnej, dożynki gminno-parafialne, fora kobiet aktywnych, wyjazdy mające na celu zwiedzanie polskich zakątków, spotkania integracyjne kół z terenu całej gminy. Członkinie koła tworzą własnoręcznie palmy wielkanocne, stroiki, potrafią również zaskoczyć smacznymi i efektownymi potrawami oraz ciastami.

KGW Marysin

Wspólne tworzenie sprzyja integracji na wsi, nawiązywaniu przyjaźni, wymianie doświadczeń. Z każdym rokiem koło rozwija się, uczy nowych umiejętności. Mimo dość krótkiej działalności koło zostało dostrzeżone i wyróżnione podczas Targów Twórców Ludowych i Sztuki Kulinarnej w kategorii „Kulinaria”. Koło Gospodyń w Marysinie ma do dyspozycji świetlicę wiejską, która jest miejscem spotkań. Wyremontowana świetlica wraz z zapleczem kuchennym służy kołu gospodyń, aby organizować imprezy kulturalne, kursy gotowania itp. Panie z KGW chętnie uczestniczą we wszelkiego rodzaju spotkaniach integrujących koła gospodyń z całej gminy. Wspólne biesiadowanie wzmacnia więzi na wsi i wspaniale poprawia atmosferę pomiędzy mieszkańcami.

KGW Marysin podczas Targów Twórców Ludowych i Sztuki Kulinarnej, 2016 r. Od lewej: Beata Jóźwiak, Iwona Silnicka, Maria Małek, Elżbieta Umer, Maria Smyk.

KURCZAK FASZEROWANY PIECZONY W PIWIE 2,5 kg kurczaka 70 dag mięsa mielonego z łopatki wieprzowej 2 jaja 2 łyżki bułki tartej 2 garści natki pietruszki

Kurczaka dobrze opłukać, osuszyć, odciąć nadmiar skóry z tyłu i wyciąć szyjkę. Skórę w miejscu przy szyjce dokładnie zaszyć. Wnętrze oprószyć solą i pieprzem, przyprawą do kurczaka. Czosnek pokroić w plasterki i rozłożyć równomiernie we wnętrzu kurczaka. Przygotować farsz – mięso mielone doprawić przyprawami (sól, pieprz), następnie dodać jaja, bułkę tartą oraz natkę pietruszki. Wszystko dobrze wyrobić, nadziać

sól i pieprz przyprawa do kurczaka (złoty kurczak) główka czosnku olej butelka piwa

kurczaka przygotowaną masą. Kurczaka zaszyć dratwą. Pieczenie – mięso natrzeć przyprawą do kurczaka i olejem (2,3 łyżki), włożyć do naczynia żaroodpornego lub brytfanny, podlać piwem. Piec 30 minut w temperaturze 200°C, potem zmniejszyć temperaturę do 120°C i piec jeszcze godzinę. Po upieczeniu mięso zostawić na 10-15 minut by odpoczęło.

CIASTO SMERFETKA ok. 20 szt. podłużnych biszkoptów Warstwa sernikowa: 1 galaretka niebieska 0,5 kg mielonego twarogu wiaderkowego 2 kopiaste łyżki cukru pudru 2 galaretki cytrynowe Pianka: 500 g mleka skondensowanego niesłodzonego 2 galaretki niebieskie Masa śmietanowa: 300 g śmietany kremówki 30% 2 śmietan-fixy 1,5 łyżki cukru pudru niebieskie lub białe bezy do dekoracji

Niebieską galaretkę rozpuścić. Po zastygnięciu pokroić w kosteczkę (najlepiej kroić tuż przed wymieszaniem z masą sernikową). Dwie galaretki rozpuścić w 250 ml wrzątku, schłodzić do temperatury pokojowej (często mieszać, by nie utworzył się kożuszek). Blaszkę 25x35 cm wyścielić papierem do pieczenia i wyłożyć podłużnymi biszkoptami (nie nasączać). Ostudzone galaretki miksować na najszybszych obrotach z ogrzanym serkiem. Połączyć z galaretką i delikatnie mieszać. Masę wykładamy delikatnie na biszkopty, odstawiamy do lodówki do zastygnięcia. Pozostałe galaretki niebieskie rozpuścić w 250 ml wrzątku, schłodzić, mieszając, by na powierzchni nie utworzył się kożuszek.

Mleko skondensowane miksować przez 3 minuty na najszybszych obrotach (powiększona objętość, mocno spienione). Wlać ostudzone galaretki, od razu miksować na najszybszych obrotach do połączenia. Piankę wlać na zastygniętą masę sernikową, odstawić do lodówki. Schłodzoną kremówkę ubijać na sztywno z cukrem pudrem i śmietanfixem, wyrównać powierzchnię, schłodzić w lodówce. Można dodać 0,5 łyżki żelatyny rozpuszczonej w ¼ szklanki wrzątku. Tuż przed podaniem ciasto udekorować małymi bezikami. Uwaga! Kolorowe bezy puszczają kolor więc niewskazane jest pozostawienie ich na cieście na długi czas.

KGW Marysin

KGW Miętkie podczas spotkania wigilijnego, 2017 r. Górny rząd, od lewej: Kazimiera Szczepanik, Władysława Nowosad, Alicja Tomaszewska, Katarzyna Płaza, Jadwiga Wąsiel, Alina Skiba, Władysława Kawula, Alicja Szpyrka, Urszula Umer, Krystyna Nowosad. Dolny rząd, od lewej: Krystyna Polak, Renata Kawula, Marzena Pacaj, Edyta Szkołut.

KGW Miętkie Powstanie Koła Gospodyń Wiejskich w Miętkiem datuje się na początek lat 60-tych. Pierwszą przewodniczącą była Maria Miedziocha, funkcję skarbnika pełniła wówczas Alicja Tomaszewska. Do KGW należały niemal wszystkie mieszkanki wsi. Koło działało bardzo prężnie. Gospodynie organizowały różne kursy: krawieckie, masarskie, gotowania i pieczenia. Jednym ze wspólnych zajęć był coroczny chów piskląt. Bardzo ważnym przedsięwzięciem, w którym KGW brało aktywny udział było pobudowanie kaplicy. Aby zebrać środki na materiały potrzebne do budowy świątyni panie wraz z małżonkami kolędowały po okolicznych wsiach.

Mimo nawału zajęć panie często się spotykały a także organizowały i wyjeżdżały na wycieczki. W latach 90-tych koło zaprzestało działalności i zostało reaktywowane dopiero 3 kwietnia 2011 r. podczas zebrania wiejskiego. Udział w tymże zebraniu wzięła Pani Danuta Hojda – Przewodnicząca Rady Kobiet Roztoczańskiego Związku Rolników, Kółek i Organizacji Rolniczych. Od pierwszych dni kobiety bardzo prężnie działają. Żółty kolor to ich znak rozpoznawczy. Są uczestniczkami wielu imprez organizowanych na terenie Gminy Mircze i powiatu. KGW Miętkie słynie z wypieku pysznych ciast i wyrobu pięknych wieńców dożynkowych. Mają na swym koncie wiele nagród i pierwszych miejsc. Dużym sukcesem jest zajecie I miejsca w kategorii wieńca dożynkowego na Dożynkach Powiatowo – Gminnych 4 września 2011 roku w Czumowie. KGW bierze też udział w Targach

Kartki z zeszytu prowadzonego podczas kursu szycia przez Jadwigę Dyrdę, 1965 r.

Grupa kolędująca 2 stycznia 1985 r. Stoją od lewej: Edward Szpyrka, Danuta Nowosad, Kazimierz Pokrywka, Jadwiga Wąsiel, Tadeusz Tomaszewski, Alicja Tomaszewska. W dolnym rzędzie: Marian Reszet, Władysława Kawula, Anna Pokrywka.

Świetlica wiejska w miejscowości Miętkie

Twórców Ludowych i Sztuki Kulinarnej w Mirczu, gdzie od kilku lat otrzymuje Laur Publiczności – bardzo ważną nagrodę. Kobiety corocznie w ramach integracji na zakończenie sezonu organizują w okresie jesiennym

wycieczki. Były już kilkakrotnie w Zakopanem oraz w Licheniu, Częstochowie, Wadowicach, Krynicy Górskiej i wielu innych ciekawych miejscach naszego kraju. Spotykają się bardzo często i cieszą swoją obecnością. Zmienia to wiele w codziennym, zwykłym, wiejskim życiu. Wieś ożyła, gdyż KGW jest współorganizatorem wielu imprez na jej terenie. Jest to coroczny Dzień Miętkiego, Dzień Dziecka, Dzień Babci i Dziadka oraz Andrzejki czy Ostatki. W 2017 KGW zyskało nową świetlicę wiejską.

Wycieczka KGW Miętkie do Warszawy, II połowa lat 70-tych.

ROLADA Z KURCZAKA 1 cały kurczak 4 ząbki czosnku majeranek 100 g sól i pieprz do smaku Zdjąć skórę z kurczaka, oddzielić mięso od kości. Pokroić w kawałki, posolić, dodać pieprz, majeranek i czosnek. Na rozłożoną skórę wyłożyć mięso, zawinąć w roladę, owinąć ciasno ścierką, przewiązać sznurkiem i gotować 1,5 godziny. Po ugotowaniu wyjąc ze ścierki i podsmażyć na patelni ze wszystkich stron. Po wystygnięciu pokroić.

ŻUREK CHRZANOWY NA ZAKWASIE biała kiełbasa marchew ½ korzenia selera cebula liście laurowe ziele angielskie pieprz w ziarnkach korzeń chrzanu ziemniaki czosnek majeranek odrobina cukru zakwas i sól

Do garnka wkładamy kiełbasę, pokrojony seler, marchewkę, opaloną cebulkę, ziele angielskie, liście laurowe, pieprz w ziarnkach. Zalewamy zimną wodą i podgrzewamy na małym ogniu. Chrzan obieramy i wkładamy do zamrażalnika. Po godzinie gotowania odcedzamy zupę, klarowny bulion przelewamy ponownie do garnka.

Dodajemy 2 łyżeczki soli i stawiamy na ogniu. Wrzucamy obrane i posiekane w kostkę ziemniaki i gotujemy ok. 15 minut. Następnie ścieramy chrzan i dodajemy do zupy. Seler i marchewkę (które zostały na sicie) kroimy w kosteczkę i wrzucamy do garnka. Dodajemy cukier, czosnek i majeranek oraz zakwas i dosmaczamy. Podajemy z jajkiem oraz kiełbasą pokrojoną w plastry, najlepiej w małych, wydrążonych chlebkach.

KGW Miętkie

KGW Mircze Koło Gospodyń Wiejskich w Mirczu powstało w 1965 roku. Inicjatorką powstania KGW i pierwszą przewodniczącą została Pani Stefania Nieckarz.

Członkinie aktywnie działały współorganizując i biorąc udział w różnych kursach dla kobiet m.in. szycia, gotowania, pieczenia, hafciarstwa. Organizowały też imprezy dla mieszkańców m.in. dni

KGW Mircze podczas Targów Twórców Ludowych i Sztuki Kulinarnej w 2016 r. Od lewej: Urszula Łukaszczyk, Anna Burdzań, Dorota Janusz, Bernadeta Lizun, Anita Nowacka, Justyna Marciniak, Bożena Martyniuk, Agnieszka Marciniak, Beata Sapieja, Gabriela Nieckarz.

miejscowości, zabawy taneczne, choinki dla dzieci. Uczestniczyły niejednokrotnie w popularnych kiedyś czynach społecznych na rzecz lokalnej społeczności a nawet zajmowały się amatorskim te-

KGW w latach 70-tych. Od lewej stoją: Kazimierz Bury, Aniela Smyk, Helena Dudek, Wanda Świderek, Janina Kozigrodzka, Kazimiera Mikos, Olga Kluczyk, Jadwiga Sienicka, Regina Matczuk, Janina Nieckarz. W dolnym rzędzie: Helena Serafin, Danuta Ślązak, Maria Marciniuk, Janina Ipnar, Stefania Nieckarz.

KGW Mircze

atrem obrzędowym, powołując do życia w roku 1983 teatr „Prządki”. Co roku wykonywały piękne wieńce dożynkowe, ozdabiane ręcznie wypieczonym korowajem. Panie z KGW tworzyły też poezję ludową. Szczególnie Danuta Ślązak słynie ze swoich utworów, które niejednokrotnie prezentuje podczas imprez i uroczystości. W roku 1966 z inicjatywy ówczesnej przewodniczącej przy kole zaczął prężnie działać zespół śpiewaczy „Echo”. Przez szereg lat zespół odnosił znaczne sukcesy

Członkinie koła z własnoręcznie uwitym wieńcem. Od lewej: Helena Nieduziak, Stefania Nieckarz, Czesława Hulak, Halina Serafin, Leszek Jurkiewicz, Marianna Dyrda, Janina Wajda, Czesław Najda, Maria Stadryniak, Danuta Falęta, Edward Falęta, Danuta Ślązak, Marianna Sobczuk.

Zespół „Echo” podczas uroczystości patriotycznych pod pomnikiem w Kryłowie, 2004 r. Od lewej: Stefania Nieckarz, Danuta Ślązak, Leszek Jurkiewicz, Halina Serafin, Edward Falęta, Helena Nieduziak, Marianna Dyrda, Kazimiera Mikos, Maria Uniczko, Danuta Falęta.

reprezentując gminę podczas licznych występów. W ciągu 50 letniej działalności zespół zgromadził wiele podziękowań, dyplomów, listów gratulacyjnych, pucharów czy też statuetek. Po niezwykle aktywnym okresie działalności KGW w latach 90-tych działalność koła nieco przygasła. Dopiero 28 października 2014 r. nastąpiła jego reaktywacja. Przewodniczącą KGW została Anna Burdzań, zaś funkcję zastępcy objęła Urszula Łukaszczyk.

Przewodnicząca koła Stefania Nieckarz podczas dożynek (lata 70-te XX w.).

KGW Mircze

KGW Mircze z własnoręcznie uwitym wieńcem. Dożynki, Wiszniów 2016 r. Od lewej: Urszula Łukaszczyk, Bożena Martyniuk, Agnieszka Marciniak, Beata Sapieja, Anna Burdzań, Bernadeta Lizun, Dorota Janusz, Justyna Marciniak, Paulina Wichniewicz.

KGW Mircze zajmuje się organizacją takich wydarzeń jak: Andrzejki, Sylwester, Dzień Dziecka i wiele innych. Bierze udział w dożynkach, targach kulinarnych. KGW Mircze w 2016 r. reprezentowało Gminę Mircze na Rubienaliach w Hrubieszowie. Szarlotka przygotowana z okazji tego święta

KGW podczas Rubienaliów w Hrubieszowie, 2016 r.

okazała się najsmaczniejsza i wygrała konkurs na najlepsze ciasto. Kobiety zrzeszone w KGW bardzo lubią spędzać ze sobą czas. Niejednokrotnie spotykają się na różnych uroczystościach i imprezach, ale także często tak po prostu, żeby się spotkać. Wyjeżdżają też na różne spotkania i wycieczki, co jeszcze bardziej integruje grupę. KGW Mircze na wyjeździe w Tatrach, 2017 r.

KGW Mircze

KACZKA MARYNOWANA

1 duża kaczka 1,5 kg udźca indyczego 30 dag wątróbek drobiowych 30 dag słoniny wędzonej w papryce 2 jaja ½ szklanki bułki tartej majeranek, sól, pieprz

Kaczkę marynujemy w przyprawach, odstawiamy na noc w chłodne miejsce. Wątróbkę i udziec mielimy na grubych oczkach przez maszynkę, dodajemy jaja, bułkę tartą i słoninę pokrojoną w kostkę, doprawiamy do smaku pieprzem, solą i majerankiem.

Kaczkę nadziewamy farszem i pieczemy 2,5 godziny w piekarniku nagrzanym do 180°C. Podajemy z kluseczkami i kapustą włoską oraz z wędzonym boczkiem. Kaczkę możemy udekorować żurawiną.

PASCHA WIELKANOCNA 2 litry mleka ½ litra śmietany kwaśnej i gęstej zapach cytrynowy cukier wanilinowy bakalie biszkopty 1 kostka masła (25 dag) 5 jaj ¾ szklanki cukru pudru Mleko zagotować i do wrzątku wlać śmietanę z rozbitymi jajami, gotować aż zrobi się serek. Wylać to na sitko. Powstały twaróg ostudzić. Do naczynia wyłożyć na przemian twaróg, masło, cukier, zapach i ubijać mikserem. Ukręconą masę włożyć do tortownicy lub innej foremki. Dno wyłożyć biszkoptami (można do części dodać kakao i polać polewą).

KGW Mircze

KGW Modryniec Wschodni podczas Targów Twórców Ludowych i Sztuki Kulinarnej, 2016 r. Od lewej: Agnieszka Wasilewska, Marta Nalepa, Joanna Burda-Czop, Helena Kokowicz, Iwona Szkałuba, Jadwiga Pazyna, Joanna Czop, Jolanta Powęzka.

KGW Modryiec Wschodni Koło Gospodyń Wiejskich w Modryńcu Wschodnim założone zostało 26 kwietnia 2015 roku z inicjatywy kobiet – na rzecz pracy społecznej miejscowości i gminy. Do koła należy 13 członkiń, które chętnie angażują się w każde wydarzenie organizowane na terenie gminy i nie tylko. Do koła należą młode kobiety oraz seniorki, które są wzorem do naśladowa-

Dożynki Wojewódzkie w Końskowoli, październik 2015 r.

KGW Modryiec Wschodni

nia. Młodsze członkinie uczą się od nich obrzędów, które kiedyś zechcą przekazać młodszym pokoleniom. Koło zajmuje się przede wszystkim wypiekaniem ciast, gotowaniem i rękodziełem. W 2015 roku KGW wraz z sołectwem wykonało wieniec dożynkowy, który zajął I miejsce na Dożynkach Gminno-Parafialnych oraz zaszczytne I miejsce na Dożynkach Powiatowych. Wystawiony także został podczas Dożynek Wojewódzkich, które odbyły się w Końskowoli. Tam koło wraz z sołectwem otrzymało nagrodę za udział. KGW z Modryńca Wschodniego bierze udział w Targach Twórców Ludowych i Sztuki Kulinarnej, które co roku odbywają się na terenie Gminy Mircze. Prezentuje tam swoje prace: wypieki i inne kulinaria. W 2016 roku na konkurs rozstrzygnięty podczas targów koło przygotowało „Kaczkę Wiel-

kanocną”, która zajęła I miejsce w konkursie. Koło ma na celu przekaz autentycznego dziedzictwa kulturowego z naszego terenu. W swojej działalności dąży do utrwalenia i odtwarzania zanikających zwyczajów, praktykowania starych przepisów, które są nierozerwalną częścią naszego społeczeństwa. Członkinie korzystają z darów natury zbierając zioła, kwiaty – wykorzystując je w leczniczych nalewkach i syropach, kultywują obrzędy związane z obchodzeniem i święceniem pól, zbiorem plonów zwanym dożynkami, wykonują dekoracje związane ze świętami Bożego Narodzenia jak i Wielkiej Nocy. Koło pamięta także o najmłodszych jak i najstarszych organizując im ich święta. Członkinie koła są pełne zapału do pracy w zdobywaniu nowych doświadczeń i poznawaniu nowych ludzi.

KACZKA WIELKANOCNA 1 kaczka 1 cebula 2 marchewki 1 mały seler 1 pęczek natki 1 łyżeczka tymianku 2 liście laurowe 2 łyżki masła 100 g śliwek kalifornijskich 400 g mięsa mielonego 2 łyżeczki gałki muszkatołowej 4 łyżki miodu 3 jaja 400 g kaszy gryczanej 3 ząbki czosnku sól, pieprz Kaczkę umyć, umieścić w dużym naczyniu i zalać wrzątkiem na 10 minut. Odsączyć i natrzeć przyprawami i czosnkiem. W środku tymiankiem, a na zewnątrz solą, pieprzem i czosnkiem. Mięso mielone przyprawić solą i pieprzem, do smaku zetrzeć na tarce 1 cebulę (na dużych oczkach). Dodać surowe jaja, ugotowaną kaszę gryczaną i startą cebulę.

Na koniec dodać posiekaną pietruszkę, śliwki oraz gałkę muszkatołową. Wyrabiać i nadziewać kaczkę. Zaszyć. Brytfannę wysmarować masłem, na jej dnie ułożyć marchewki, cebulę pokrojoną w plastry, odrobinę selera, liście laurowe. Kaczkę ułożyć i polać miodem. Piec pod przykryciem w piekarniku rozgrzanym do 180°C przez 1

½ godziny. Następnie zwiększyć temperaturę do 200°C i piec jeszcze przez 30 minut. Upieczoną kaczkę wyjąć. Sos powstały podczas pieczenia przecedzić i troszeczkę zagęścić. Zagotować. Pozostały farsz można upiec w folii aluminiowej i podawać go z kaczką i sosem.

PORZECZKOWIEC Polewa: ¾ szklanki oleju ½ szklanki wody 1 szklanka cukru 3 płaskie łyżeczki kakao Wszystko zagotować i ostudzić.

Masa serowa: 3 serki mascarpone 3 łyżeczki cukru pudru 1 1/2 łyżeczka żelatyny rozpuszczonej w 1⁄3 szklanki wody

Ciasto: 1 ½ szklanki mąki 5 jaj ½ szklanki cukru 1 łyżeczka proszku do pieczenia 1 łyżeczka sody Białka ubić z cukrem, dodać żółtka i miksować, dodawać powoli wystudzoną polewę. Wsypać mąkę, proszek i sodę – wymieszać delikatnie. Piec ok. 45 minut.

Bita śmietana: Ubijamy ½ litra śmietanki 30%, dodajemy 1 ½ łyżeczki żelatyny rozpuszczonej w 1⁄3 szklanki wody. Placek przekroić na pół, posmarować dżemem porzeczkowym, na to masa serowa, drugi placek, ponownie dżem porzeczkowy, bita śmietana i wiórka czekoladowe. Wstawić na 2-3 godziny do lodówki.

KGW Modryiec Wschodni

KGW Modryniec Zachodni podczas dożynek, 2016 r. Od lewej stoją: Jadwiga Marciniuk, Maria Kostrubiec, Helena Gontarz, Jarosław Skiba (starosta dożynek), Elżbieta Głuch, Halina Blacha, Wanda Smoleń, Irena Kostrubiec, Ewa Pazyna. W dolnym rzędzie: Maria Teterycz, Irena Ruszczak, Małgorzata Teterycz, Lucyna Spychalska, Monika Teterycz, Marzena Sołoducha.

KGW Modryniec Zachodni Początek działalności Koła Gospodyń Wiejskich w Modryńcu Zachodnim datuje się na rok 1959. Koło powstało z inicjatywy grupy najbardziej aktywnych kobiet, do których należy zaliczyć m.in. Michalinę Szewczuk, Danutę Kawałko, Jadwigę Suchowierzch, Janinę Herdę, Jadwigę Herdę, Eugenię Herdę, Helenę Łyś, Czesławę Sołoduchę, Danutę Najda, Marię Kusztykiewicz, Czesławę Skrzyńską, Franciszkę Rożańską, Stanisławę Głuch, Helenę Sokal, Halinę Szpinda, Albinę Czubę, Bronisławę Wiatrzyk, Feliksę Szykułę, Lucynę Sarzyńską, Krystynę Tetrycz, Janinę Żuk, Adelę Romaszko, Emilię Skrzyńską, Franciszkę Różańską i inne. Wzory ubrań z kursu kroju i szycia zorganizowanego przez KGW Modryniec (połowa lat 60-tych XX w.) z zeszytu Danuty Kawałko.

KGW Modryniec Zachodni

KGW w Modryńcu Zachodnim powstało w atmosferze dużego entuzjazmu do działań społecznych, zaledwie kilka lat po utworzeniu w 1956 roku Ochotniczej Straży Pożarnej, której działacze najczęściej byli mężami, braćmi, sąsiadami, którzy wspierali ak-

tywność modrynieckich kobiet. Pierwszą przewodniczącą KGW w Modryńcu została aktywna i zaangażowana w sprawy wsi działaczka społeczna Michalina Szewczuk. Kolejnymi przewodniczącymi były – Danuta Kawałko, Halina Szewczuk, Irena Ruszczak.

Przepisy na surówki oraz ptysie z kursu zorganizowanego przez KGW w Modryńcu (połowa lat 60-tych XX w.) z zeszytu Danuty Kawałko.

Powstałe KGW, podejmując szereg inicjatyw dedykowanych wprost do kobiet, a także dla całej społeczności, bardzo szybko wpisało się w nurt potrzeb wsi, jej kulturalnego i społecznego życia.

Członkinie koła organizowały przeważnie całe życie kulturalne wsi, uczestniczyły w organizacji festynów, zabaw tanecznych z loterią na cele publiczne i społeczne, przygotowywały sztuki teatralne,

Mieszkańcy Modryńca na festynie, 2007 r.

Z ważniejszych inicjatyw i przedsięwzięć podjętych i zrealizowanych przez członkinie koła było zorganizowanie kilku edycji kursów kroju i szycia, gotowania, pieczenia, kursu masarskiego. Z tego okresu zachowały się ręcznie zapisane w zeszycie Danuty Kawałko, przepisy wypieków, wyrobów masarskich, opisy różnych ubrań do uszycia, a także wykonane ręcznie piękne rysunki wzorów wykrojów do szycia.

które następnie prezentowane były nie tylko mieszkańcom Modryńca, ale także mieszkańcom okolicznych wsi. Zespół artystyczny KGW z Modryńca uczestniczył i występował na dożynkach wiejskich, różnych świętach oraz na uroczystościach religijnych. Członkinie koła były bardzo aktywnie zaangażowane i wspierały powstanie w miejscowej remizie strażackiej „Klubu Rolnika”, wokół którego organizowane było co-

dzienne życie kulturalne mieszkańców wsi, zwłaszcza dla jej młodszej części. Koło organizowało także wyjazdy do kina do Hrubieszowa czy Lublina na ciekawe filmy, jak na przykład na film „Krzyżacy” a nawet do teatru do Lublina, zaś w ramach kina objazdowego KGW organizowało także pokazy filmów w miejscowej remizie strażackiej. Dzięki działalności i zapobiegliwości pań z KGW, zorganizowana została wypożyczalnia naczyń i sprzętu kuchennego, co dla mieszkańców Modryńca stworzyło możliwość łatwiejszego organizowania różnego rodzaju uroczystości wiejskich a także imprez rodzinnych, jak na przykład wesel, przyjęć czy też okolicznościowych spotkań rodzinnych. Warto podkreślić, że modrynieckie KGW bardzo chętnie i ściśle współpracowało z miejscową OSP włączając się czynnie m.in.: w remonty i urządzanie remizy strażackiej, remont drogi wiejskiej (tzw. szarwarki), współpracowało i wspierało także inicjatywy Szkoły Podstawowej w Modryniu i Dąbrowie, do której uczęszczały dzieci z Modryńca Zachodniego.

KGW Modryniec Zachodni

Mieszkańcy Modryńca oglądają występy artystyczne (koniec lat 50-tych XX w., Modryniec).

KGW w Modryńcu Zachodnim za swoją działalność było wiele razy wyróżniane i nagradzane przez władze gminne, powiatowe i inne. Dorobek KGW w Modryńcu z całą pewnością wpłynął na rozwój i wzbogacenie życia mieszkańców wsi, krzewienie kultury oraz wychowanie obywatelskie i społeczne, co jest niezwykłą i nie do podważenia wartością. Bardzo cieszy fakt, iż ten dorobek i tradycje są podtrzymywane, rozwijane i wzbogacane oraz pomnażane w nowoczesnym i współczesnym wydaniu przez kolejne pokolenia kobiet z Modryńca Zachodniego. Koło Gospodyń Wiejskich z Modryńca Zachodniego zostało reaktywowane w 2014 roku. Bodźcem do wznowienia działalności koła

był remont świetlicy wiejskiej. Organizacja liczy 14 kobiet.

Marzena Szymanek – skarbnik, Monika Teterycz – sekretarz. Ponadto do koła należą: Lucyna Spychalska, Wanda Smoleń, Czesława Skrzyńska, Małgorzata Teterycz, Elżbieta Głuch, Maria Teterycz, Irena Kostrubiec, Halina Blacha, Halina Gontarz, Jadwiga Marciniuk. Członkinie Koła Gospodyń Wiejskich uczestniczą w uroczystościach kulturalnych gminy.

Występy artystyczne modrynieckiej młodzieży (Modryniec, koniec lat 50-tych XX w.).

Irena Ruszczak – przewodnicząca, Marzena Sołoducha – zastępca przewodniczącej,

Dzięki zaangażowaniu mieszkanek wieś tętni życiem, odbywają się tutaj coroczne imprezy takie jak Dzień Kobiet, Dzień Dziecka, zabawy andrzejkowe, Sylwester. Aktywność koła z roku na rok jest coraz bardziej prężna. Tym, co wyróżnia modrynieckie KGW jest kultywowanie starych tradycji, gotowanie, pieczenie ciast, robienie nalewek, palm wielkanocnych czy wieńców dożynkowych. Celem koła jest wyciągnięcie mieszkańców z domu, zachęcenie do działania. KGW Modryniec Zachodni podczas Targów Twórców Ludowych i Sztuki Kulinarnej, 2016 r.

KGW Modryniec Zachodni

PASZTET ZE ŚLIWKĄ 500 g łopatki 500 g boczku 200 g wątróbki wieprzowej 1 cebula 1 seler 1 marchewka 100 g śliwek 2 jaja 2 ząbki czosnku gałka muszkatołowa do smaku bułka tarta dla uzyskania odpowiedniej konsystencji Mięso ugotować z warzywami, wątróbkę podsmażyć z cebulą. Wszystko razem zmielić na maszynce do mięsa – dwa razy. Dodać przyprawy, jaja i bułkę. Wszystko bardzo dobrze wymieszać. Formę wysmarować masłem i wysypać bułką tartą, wyłożyć połowę pasztetu, ułożyć śliwki i wyłożyć pozostałą część pasztetu. Piec w temperaturze 180° C przez ok. 50 minut.

PIERŚ FASZEROWANA SZPINAKIEM I FETĄ pierś z kurczaka szpinak rozdrobniony ser feta czosnek masło sól pieprz Pierś rozbijamy i posypujemy przyprawami. Na maśle podsmażamy rozdrobniony czosnek, dodajemy szpinak, odparowujemy i studzimy. Farsz nakładamy na rozbitą pierś i umieszczamy na nim ser feta. Kroimy w paski i zawijamy w roladki. Obsmażamy na rumiano z każdej strony.

KGW Modryniec Zachodni

KGW Modryń KGW Modr y ń pow stało w 1962 r. Pierwszą przewodniczącą została Czesława Barczuk. Przez 30 lat swojego istnienia koło skupiało prawie wszystkie kobiety z Modrynia-Kolonii, Modrynia i Modryńca.

Działalność KGW oparta była o statut Kółka Rolniczego i regulamin uchwalony na zebraniu założycielskim KGW. Od początku swojego istnienia organizacja przełamywała rutynę dnia codziennego, a przede wszystkim stwarzała okazję do nabycia przydatnych umiejętności, wzbogacania wiedzy

KGW Modryń Wieś na Targach Twórców Ludowych i Sztuki Kulinarnej, 2016 r. Od lewej: Izabela Brzózan, Mirosława Burda, Dorota Czajkowska, Wiesława Bednarczuk, Elżbieta Barczuk, Bożena Szpinda, Anna Szwaczkiewicz, Małgorzata Pereć, Danuta Serafin.

oraz możliwości stałego dokształcania się w różnych dziedzinach życia. Organizowano różne szkolenia takie jak: pokazy i kursy kulinarne - pieczenia, gotowania, przetwórstwa owoców i warzyw, wyrobów garmażeryjnych, kursy szycia, haftowania, dziewiarstwa czy projektowania ogródków przydomowych czy też hodowli drobiu. W tych trudnych powojennych czasach, gdy wieś często pokryta była strzechą panie wspierały się, pomagały w trudnych sytuacjach życiowych. Członkinie KGW brały udział w gromadzeniu funduszy poprzez organizację zabaw ludowych w miejscowej świetlicy, prowadziły wypożyczalnię naczyń, zakupiły magiel, aby świadczyć usługi. KGW Modryń podczas dożynek parafialnych, lata 80-te. Chleb niesie Stanisław Burda.

Pierwsze członkinie KGW Modryń to: Czesława Barczuk, Nadzieja Kiełbasa, Janina Serafin, Kazimiera Gulak, Genowefa Bednarek, Władysława Opałko, Danuta Falęta, Krystyna Pereć, Anna Kiełbasa, Janina Barczuk, Władysława Szwaczkiewicz, Michalina Chrost, Zofia Jachimek, Helena Stanisławek, Stanisława Jędrzejewska, Teofila Osuch, Genowefa

Żuk, Krystyna Chrost, Zofia Kliszcz, Krystyna Sola, Irena Frankiewicz, Helena Drożdż, Helena Ptasińska, Janina Ptasińska, Genowefa Zdyb, Cecylia Kowalska, Czesława Grabarczuk, Marianna Zionkowska. Przy kole Danuta Falęta założyła Zespół Młodego Rolnika, który zrzeszał młodzież Modrynia. Kierował nim Stanisław Burda. Zespół organizował szereg imprez, jasełka, występował na dożynkach parafialnych, gminnych i powiatowych. KGW z Modry-

nia współuczestniczyło w organizowanych obchodach świąt państwowych i kościelnych, wycieczkach, pielgrzymkach. Przy kole został utworzony zespół śpiewaczy, który występował w ludowych strojach szytych przez członkinię koła Danutę Falętę.

W 2004 r. zarząd KGW tworzyły: Czesława Barczuk – przewodnicząca, Anna Kiełbasa – sekretarz, Władysława Opałko – skarbnik. W późniejszych latach działalność koła przygasła, jego reaktywacja nastąpiła w dniu 17 lipca 2015 r.

Dożynki parafialne, lata 80-te. Wieniec KGW Modryń niosą od lewej: Bogdan Kuś, Leszek Karwański, Jan Czajkowski, Grzegorz Kowal.

Zespół podczas występu, lata 80-te.

KGW Modryń

Zespół śpiewaczy podczas dożynek, lata 70-te.

Wtedy to powołano nowy zarząd w składzie: Ewa Smyk – przewodnicząca, Elżbieta Barczuk – zastępca przewodniczącej, Izabela Brzózan – sekretarz, Danuta Serafin – skarbnik. Obecnie KGW Modryń podtrzymuje tradycje swoich poprzedni-

czek i z wielkim zaangażowaniem troszczy się o wieś mając na celu dobro całej społeczności Modrynia. Najstarszymi honorowymi członkiniami są Stanisława Jędrzejewska - 99 lat, Zofia Jachimek - 98 lat. W marcu 2018 r., w wieku 99 lat zmarła jedna z najstarszych członkiń - Kazimiera Gulak.

Od chwili reaktywacji koło zaczęło aktywnie uczestniczyć w życiu gminy, a przede wszystkim miejscowości. Członkinie wzięły udział w Gminno-Parafialnych Dożynkach w Modryńcu i Wiszniowie, Kiermaszu Bożonarodzeniowym oraz Targach Twórców Ludowych i Sztuki Kulinarnej w Mirczu.

Piekarnik nagrzać do 180° C. Prostokątną foremkę o wymiarach 19/28 cm wyłożyć papierem do pieczenia. Mąkę, cukier i cukier wanilinowy wymieszać, dodać pokrojone w kostkę masło i posiekać nożem do uzyskania drobniutkich grudek. Dodać pozostałe składniki i zagnieść jednolite ciasto. Ciasto równomiernie rozłożyć na dnie foremki (można rozwałkować pomiędzy kawałkami folii), wyrównać i wstawić do piekarnika. Piec przez około 15-20 minut na jasnozłoty kolor. Zostawić w foremce na kilka minut, po czym wyciągnąć i wystudzić.

KGW Modryń

BABKA WIELKANOCNA ŁACIATA 8 jaj 1 szklanka cukru 3 szklanki mąki pszennej 1 szklanka oleju 2 łyżeczki kakao aromat do ciast 1 cukier wanilinowy

Białka ubić na sztywną pianę, dodawać po łyżeczce cukier i cukier wanilinowy, następnie dodawać po jednym żółtku i dalej ubijać. Następnie dodać proszek do pieczenia, mąkę pszenną i na koniec olej, wszystko lekko połączyć. Większą część ciasta wylać do formy (pozostawić około 1⁄3 ciasta) i do tej części dodać kakao – wymieszać. Ciasto połączone z kakao wylać na białą połowę ciasta. Piec w 180° C na złoty kolor. Po upieczeniu ciasto udekorować polewą czekoladową i lukrem.

MAZUREK Ciasto: 150 g maki pszennej 80 g drobnego cukru 1 jajko 80 g masła 1⁄3 łyżeczki proszku do pieczenia

Orzechy zmielić. Mleko zagotować z cukrem i zalać nim zmielone orzechy. Całość wymieszać i pozostawić do wystudzenia. Orzechy wchłoną mleko i powstanie masa na tyle gęsta, że będzie można ją potem swobodnie kroić. Przygotować krem kajmakowy. Masło ubić na puch. Cały czas

½ łyżeczki cukru wanilinowego Masa orzechowa: 250 g orzechów włoskich 200 ml mleka 2 czubate łyżeczki cukru pudru

miksując dodawać kajmak, łyżka po łyżce. Miksować do uzyskania gładkiej i puszystej masy. Wystudzone ciasto przełożyć z powrotem do foremki wyłożonej folią lub ograniczyć z każdej strony folią aluminiową. Ciasto posmarować dżemem i wyłożyć wystudzoną masą orzechową. Wyrównać. Na wierzchu cienko

Krem kajmakowy: duża puszka kajmaku (510 g) (powinien być gęsty) 250 g masła Dodatkowo: 1 łyżka dżemu śliwkowego 1 łyżeczka kakao

rozsmarować część kremu kajmakowego i również wyrównać. Pozostały krem przełożyć do rękawa cukierniczego z ulubioną końcówką i udekorować brzegi i wierzch mazurka. W celu uzyskania ciemniejszego koloru do części pozostałego kremu dodać łyżeczkę kakao i dobrze zmiksować.

KGW Modryń

KGW Modryń Kolonia I. W górnym rzędzie stoją: Beata Sołoducha, Agnieszka Wilczek, Marta Karwacka, Wioleta Dubaj, Ewelina Karwacka, Katarzyna Sołoducha. W środkowym rzędzie: Alicja Maciąg, Monika Wójcik, Krystyna Kuna, Irena Struzik, Halina Roman, Mirosława Zubała, Małgorzata Karwacka. Siedzą: Irena Frankiewicz, Jadwiga Maj, Małgorzata Jóźwik, Halina Wszoła, Irena Karwacka, Jadwiga Marczak. Do KGW należą także: Marzena Rajsz, Bogumiła Sołoducha, Anna Wilczek, Bożena Zionkowska, Maria Żygadło.

KGW Modryń-Kolonia I Koło Gospodyń Wiejskich w miejscowości Modryń-Kolonia zostało założone w 1959 roku. Przewodniczącą koła została Pani Czesława Mazur. W minionych latach członkinie koła organizowały festyny, zabawy taneczne z loterią, brały czynny udział przy remontach i budowach lokalnych dróg. W latach 70-tych

KGW Modryń-Kolonia I

były organizowane kursy kroju i szycia, gotowania i pieczenia oraz kurs masarski. W roku 1974 członkinie koła pomagały przy otwarciu nowej świetlicy przy ul. Blacharskiej. W czasie stanu wojennego działalność koła została zawieszona. Wznowiono ją w 1983 roku. Już w następnym roku został zor-

ganizowany kurs pieczenia i gotowania. Co roku koło brało udział w dożynkach i imprezach okolicznościowych na terenie gminy i powiatu. W podzięce za plon kobiety z KGW wiły piękne wieńce dożynkowe, które następnie prezentowały na dożynkach gminnych i parafialnych.

W 1994 roku członkinie koła zaangażowały się w prace przy oddaniu do użytku lokalnej świetlicy przy ul. Sahryńskiej. Później na parę lat działalność KGW wygasła. W marcu 2012 roku miało miejsce reaktywowanie koła. Powołany został nowy zarząd. Przewodniczącą została Alicja Maciąg. Od lipca 2015 roku funkcję przewodniczącej pełni Jadwiga Halina Maj. Obecnie koło liczy 24 członkinie. Koło Gospodyń Wiejskich chętnie uczestniczy w życiu kulturalnym i społecznym gminy. Panie wykazują się dużym zaangażowaniem podczas organizacji różnego rodzaju festynów, festiwali oraz wystaw. Członkinie uczestniczyły w takich wydarzeniach jak: Forum Kobiet Aktywnych, Święto Pieczonego Ziemniaka w Szychowicach, Festiwal Pieśni Religijnej w Mirczu,

Członkinie KGW Modryń-Kolonia podczas kursu gotowania, lata 80-te.

Targi Twórców Ludowych i Sztuki Kulinarnej w Mirczu, Gala Cyprianów w Gminnej Bibliotece Publicznej w Mirczu. Wyjeżdżają na

wycieczki integracyjne z innymi kołami m.in. do Kalwarii Zebrzydowskiej, Wadowic, Oświęcimia, Częstochowy, Warszawy czy na

KGW Modryń-Kolonia w ludowych strojach podczas procesji na dożynkach parafialnych, druga połowa lat 90-tych.

KGW Modryń-Kolonia I

Wspólne zdjęcie uczestników dożynek wiejskich w Modryniu-Kolonii w 1959 r. Wśród mieszkańców ModryniaKolonii: proboszcz ks. Zdzisław Witkiewicz, Jan i Zofia Świś (zdjęcie wykonane przed ich domem), Helena Kustra, Janina, Wincenty, Maria i Teresa Struzik, Czesława i Stanisław Dziadosz, Helena i Kazimiera Słoma, Józefa Pokrywka, Janina Kalbarczyk, Czesława i Eugeniusz Mazur, Kazimiera i Tadeusz Chruściel, Zenon Korgul, Kazimierz Stańczak, Eugenia Krasnodębska, Maria Kozigrocka, Antoni Pokrywka, Jan Kozigrocki, Bolesław, Zofia, Czesław i Jadwiga Kustra, Jan i Aleksandra Nowak, Jan Celjowski, Franciszek Pokrywka, Eugeniusz Staszewski, Stanisław Pokrywka, Jadwiga Myśliwska, Bronisława i Marian Niewiadomscy, Feliks Kozigrocki, muzykanci Cór skrzypce i jego syn Julian - akordeon.

Roztocze. Członkinie aktywnie biorą udział w świętach kościelnych m.in. poprzez wykonywanie dekoracji odpustowych w kościele w Modryniu oraz coroczne przygotowywanie wieńca dożynkowego. Kobiety zrzeszone w KGW organizują też liczne spotkania i kursy w celu nabycia nowych umiejętności kulinarnych, w tym: kurs cukierniczy prowadzony przez Panią Irenę Frankiewicz, kulinarny prowadzony przez Panią Annę Wiśniewską czy też udział w Powiatowym Nadbużańskim Jarmarku Kulinarnym

KGW Modryń-Kolonia I

w Horodle. Umiejętności kobiet na polu kulinarnym zaowocowały wyróżnieniem Kaszanki Babci Władzi i nalewki dereniówki oraz kruchych ciasteczek na Targach Twórców Ludowych i Sztuki Kulinarnej. Koło ściśle współpracuje z Ochotniczą Strażą Pożarną podczas przygotowań do uroczystości takich jak: Dzień Świętego Floriana czy też 50-lecie OSP w miejscowości Modryń-Kolonia. Panie wspólnie wykonują remonty oraz porządki wokół świetlicy wiejskiej, dbając w ten sposób o „małą ojczyznę”. Dzięki

działalności koła miejscowość tętni życiem, a pomysłów i planów mógłby pozazdrościć niejeden. Cyklicznie organizowane są takie imprezy jak: Dzień Babci i Dziadka, Tłusty Czwartek, Ostatki, Dzień Kobiet, Dzień Strażaka, Dzień Matki i Ojca, Dzień Dziecka, Zabawa Andrzejkowa, Sylwester. KGW ma nadzieję, że ich działalność pobudzi jeszcze więcej osób do działania, zachęci do wspólnych spotkań i wyjazdów wszystkich mieszkańców.

KASZANKA BABCI WŁADZI 2 litry wody 1 litr kaszy gryczanej (można zmieszać z 1 szklanką kaszy jęczmiennej) ½ kg podgardla wieprzowego 4 duże cebule 4 ząbki czosnku (duże ząbki) 1 litr krwi (bez osocza) ½ torebki kminku mielonego ¼ torebki majeranku sól, pieprz jelita wieprzowe Kaszę ugotować w osolonej wodzie. Podgardle usmażyć z cebulą i przekręcić przez maszynkę. Krew przekręcić przez maszynkę. Połączyć kaszę, krew, podgardle, dodać czosnek przeciśnięty przez praskę i przyprawy. Farsz wkładać (dosyć luźno) do grubego jelita wieprzowego, uprzednio dobrze umytego. Piec w temperaturze 180°C przez 1 ½ do 2 godzin.

NALEWKA DERENIÓWKA 1 kg dojrzałych owoców derenia 500 ml spirytusu 96% 500 ml wódki 40% ½ kg cukru lub miodu Umyte owoce należy ponakłuwać drewnianym widelcem lub wykałaczką, aby zrobić w nich jak najwięcej otworów by z owoców wyciekło jak najwięcej soku. Owoce umieścić w dużym słoju. Następnie, w proporcji „pół na pół”, należy wymieszać spirytus z wódką. Do połowy słoja z owocami nalać spirytusu, a do wierzchu dopełnić

wódką. Odstawić w ciepłe miejsce na 1-2 miesiące i od czasu do czasu poruszać słojem. Po tym czasie alkohol należy zlać do butelki/słoika a owoce zasypać cukrem i odstawić w ciepłe miejsce na ok. tydzień. Następnie na drobnym sicie należy odcedzić owoce, warto je dodatkowo odcisnąć aby uzyskać więcej soku. Wyciśnięty sok należy połączyć ze zlanym wcześniej alkoholem i odstawić do sklarowania na okres ok. 2 tygodni. Po sklarowaniu owoców nalewkę należy przecedzić. Zlaną nalewkę należy rozlać do butelek i odstawić do piwnicy na rok.

KGW Modryń-Kolonia I

KGW Smoligów Kobiety ze Smoligowa w Kole Gospodyń Wiejskich działają dopiero od niespełna dwóch lat. Organizują imprezy dla mieszkańców wsi takie jak Dzień Dziecka czy Dzień Kobiet. Aktywnie uczest-

KGW Smoligów

niczą w wydarzeniach kulturalnych organizowanych na terenie Gminy Mircze. Biorą udział w dożynkach, na których prezentują uwite własnoręcznie wieńce, Targach Twórców Ludowych i Sztuki Kulinarnej z wielkanocnymi pisan-

KGW Smoligów podczas Targów Twórców Ludowych i Sztuki Kulinarnej, 2016 r. Od lewej: Anna Lisiewicz, Elżbieta Łysiak, Wiesława Rykaluk, Jolanta Kowalczuk, Marlena Pukaluk, Elżbieta Jarczak.

kami i łakociami. Chętnie dzielą się kulinarnymi doświadczeniami, pieką i gotują korzystając z nowatorskich przepisów, a także z tych wypróbowanych, sprawdzonych z babcinych książek i kuchni tradycyjnej.

DZIK PIECZONY 2 kg dziczyzny 2 torebki przyprawy do dziczyzny 1 łyżka soli zmiękczającej do mięsa 1 łyżeczka pieprzu prawdziwego kilka ząbków czosnku

Mięso marynować 3 dni. Po wyjęciu z marynaty obsmażyć całość w mące, na oleju, na złoty kolor. Obsmażone mięso włożyć do rękawa wlewając szklankę wina i szklankę soku wiśniowego. Piec w piekarniku 3 godziny w 180 °C.

TORT SAŁATKOWY Z CHLEBEM TOSTOWYM Jajka rozdrabniamy na tarce jarzynowej lub blenderem. Rozdzielamy do pojemników po równo (ilość porcji w zależności od tego ile warstw chleba będziemy przekła-

dać). Dodajemy takie produkty, aby porcje były kolorowe np. kolejno: rzodkiewkę z koperkiem, tuńczyk, groszek konserwowy rozdrobniony, paprykę, pomidor, ogórek, szczypio-

rek itp. Do każdej porcji dodajemy majonez, przyprawiamy solą i pieprzem, dokładnie mieszamy. W tortownicy, najlepiej prostokątnej lub kwadratowej układamy warstwę chleba tostowego. Smarujemy cienką warstwę majonezu, wykładamy jedną z porcji masy jajecznej. Następnie układamy kolejne porcje chleba i mas, mocno dociskamy. Po wierzchu smarujemy majonezem. Dekorujemy tort cząstkami pomidora, ogórka, rzodkiewki, szczypiorku itp. Tort najlepiej smakuje na następny dzień po schłodzeniu. Odpinamy boki tortownicy i kroimy w kromki.

chleb tostowy (rodzaj wg uznania) majonez ok. 10 jaj ugotowanych na twardo sól, pieprz, papryka + pozostałe składniki wg uznania

KGW Smoligów

KGW Stara Wieś. Stoją, od lewej: Agnieszka Słomiana, Irena Umer, Wiesława Kierepko, Barbara Mielniczuk, Urszula Skop, Alicja Kierepko, Anna Jewuła, Maria Skop, Maria Kita, Anna Bohonos. Siedzą, od lewej: Monika Bławacka, Katarzyna Mielniczuk, Mirosława Ślepko, Anna Badyła, Małgorzata Malicka, Sylwia Sokołowska. Ponadto do koła należą: Magdalena Mielniczuk, Krystyna Mazur, Anna Mazur, Małgorzata Skop, Maria Szelepajło.

KGW Stara Wieś Początki działalności Koła Gospodyń Wiejskich w Starej Wsi datuje się na lata 50. XX w. Członkinie należące do kółka rolniczego działającego w Starej Wsi należały jednocześnie do KGW, które założyła w 1956 roku Anna Baran. Na początku lat 70-tych aktywnie w KGW działała Stanisława Smyk pobudzając kobiety do aktywności.

Koło liczyło wtedy około 40 pań. Kobiety organizowały różne kursy m.in. szycia, gotowania, pieczenia oraz kurs masarski. Niestety po pewnym okresie działalność koła wygasła. Koło Gospodyń Wiejskich w Starej Wsi zostało reaktywowane 27 lutego 2011 roku przez aktywną i zaangażowaną w sprawy wsi Małgorzatę Murawską, która została jego przewodniczącą. Kolejną przewodniczącą była Halina Guzina, obecnie tę funkcję pełni Urszula Skop.

Siedzibą KGW jest odnowiona świetlica wiejska w Starej Wsi. Z funduszy zewnętrznych pozyskanych przez członkinie oraz ze środków własnych uzupełnione zostało wyposażenie kuchenne oraz zakupione nowe naczynia. Koło aktywnie uczestniczy w różnych festynach, wydarzeniach gminnych oraz bierze udział w licznych konkursach kulinarnych. Kobiety chętnie spotykają się i organizują imprezy okolicznościowe. Koło organizuje także liczne wycieczki krajoznawcze, które cieszą się dużym zainteresowaniem i integrują wieś. Członkinie Koła Gospodyń Wiejskich w Starej Wsi mają przede wszystkim na celu dobro społeczności lokalnej. Wycieczka KGW Stara Wieś do Kozłówki, 2016 r.

Legitymacja potwierdzająca przynależność Stanisławy Ślepko do kółka rolniczego.

KGW Stara Wieś

PODUDZIA W SAKIEWKACH 1 opakowanie ciasta francuskiego (6 płatów) 6 podudzi 300 g pieczarek 1-2 cebule 300 g sera żółtego przyprawa do kurczaka wymieszana z olejem masło do podsmażania pieczarek

Obrane cebule oraz pieczarki pokroić w kostkę i podsmażyć na rozgrzanym maśle. Po wystygnięciu wymieszać ze startym serem. Udka kurczaka obtoczyć w przyprawie, następnie obsmażyć je na rozgrzanym oleju. Z ciasta francu-

skiego wykroić kwadraty. Na środku każdego z nich ułożyć kawałek pozostającego ciasta (by sakiewka się nie przerwała) a następnie 2 łyżki farszu z pieczarek. Na środku każdej porcji umieścić podudzie,

końce ciasta zwinąć w sakiewkę i przewiązać nitką. Gotowe sakiewki układać w formie do pieczenia wyłożonej papierem do pieczenia i piec przez ok. 40 minut w temperaturze 180°C.

ZAPIEKANKA MIĘSNA

5 pojedynczych piersi z kurczaka ½ kg pieczarek ½ kg mielonego mięsa ½ kg sera żółtego ½ puszki groszku zielonego ½ puszki kukurydzy pieprz, sól przyprawa do kurczaka 2 jaja 5 łyżek bułki tartej około ½ szklanki mleka

3 piersi z kurczaka lekko rozbić i przyprawić przyprawą do kurczaka, ułożyć w naczyniu żaroodpornym. Przygotowane piersi posypać startym serem żółtym. Pieczarki pokroić i podsmażyć na łyżce masła, ostudzone wyłożyć na ser (½ całości pieczarek).

Mielone mięso połączyć z przyprawami, bułką, mlekiem, jajami, wymieszać, dodać kukurydzę z groszkiem – połączyć i ułożyć na pieczarki. Na mięso wyłożyć resztę pieczarek, posypać startym serem. Pozostałe piersi rozbić, przyprawić i wyłożyć na serze.

Całość przykryć folią i piec w temperaturze 180°C przez ok. 1 ½ godziny. Można podawać na gorąco jako drugie danie lub na zimo jako przystawkę.

KGW Stara Wieś

KGW Szychowice podczas Targów Twórców Ludowych i Sztuki Kulinarnej, 2016 r. Od lewej: Agnieszka Łój, Anna Halista, Teresa Rębacz, Kazimiera Ostrowska, Iwona Bełz, Renata Drozd, Alicja Frąk, Beata Małek, Anna Szewc.

KGW Szychowice Koło Gospodyń Wiejskich w Szychowicach powstało w roku 1969. Założycielką i pierwszą przewodniczącą była Teresa Grzybowska. Następną przewodniczącą była Genowefa Karpińska. Kobiety te organizowały kursy: szycia, gotowania, pieczenia, które znacznie pomogły w nabyciu nowych umiejętności. Dzięki nim członkinie przygotowywały wesela, chrzciny, komunie. Szczególnie wśród nich wyróżniała się i wiodła prym pani Zofia Bełz.

KGW Szychowice

Do koła należały: Teresa Grzybowska, Genowefa Karpińska, Alina Karbowniczyn, Krystyna Grzybowska, Czesława Kupiec, Klementyna Biczak, Zofia Bełz, Katarzyna Jäger, Maria Rawska, Irena Flis, Emilia Flis, Czesława Biczak, Krystyna Jabłońska, Krystyna Karbowniczek, Stanisława Małek, Stanisława Zybała, Kazimiera Ostrowska, Janina Biczak, Katarzyna Myszak, Helena Momot, Krystyna Szymanik. Kobiety organizowały zabawy, robiły przedstawienia, z którymi występowały w pobliskim Cichobórzu, Mirczu, Czerniczynie.

Coroczną tradycją było wicie wieńców dożynkowych. Koło aktywnie uczestniczyło w imprezach lokalnych i pozalokalnych. Działalność koła trwała do roku 1977. Niestety później ustała. Natomiast dnia 20 czerwca 2010 roku została wznowiona i Koło Gospodyń Wiejskich w Szychowicach zostało reaktywowane. Przewodniczącą została Krystyna Matwis. Obecnie w skład koła wchodzą panie: Krystyna Matwis, Alicja Frąk, Iwona Bełz, Renata Drozd, Agnieszka Łój, Joanna Wiśniewska, Kazimiera

KGW i OSP Szychowice z wieńcem dożynkowym, 2016 r.

Ostrowska, Anna Halista, Teresa Rębacz, Anna Szewc, Beata Małek, Barbara Karbowniczyn, Irena Serwatka. Aktywność koła przejawia się w miejscowości, gminie i powiecie.

Co roku cyklicznie w Szychowicach KGW współorganizuje Biesiadę Pieczonego Ziemniaka, która cieszy się ogromnym zainteresowaniem mieszkańców gminy i powiatu.

Koło organizuje również Piknik rodzinny z okazji Dnia Dziecka, Dzień Kobiet, Andrzejki, Sylwester. Corocznie na Dożynki Gminne przygotowuje wieniec.

Wieniec dożynkowy niesiony przez KGW Szychowice. W korowodzie: Stanisław Bednarz, Zofia Halista, Alina Mączka, Adam Garbacz, Bernadetta Pawlos, Leokadia Szewc, Teodora Sieczkowska, lata 70-te.

KGW Szychowice

Kobiety z KGW Szychowice: Zofia Bełz i Anna Halista w strojach ludowych, lata 80.

Występ kabaretu z okazji 45-lecia OSP Szychowice, 1994 r.

KGW Szychowice

W 2017 r. członkinie koła były gospodyniami Gminnych Dożynek, które odbyły się w Szychowicach. Kobiety biorą udział w Targach Wielkanocnych organizowanych przez GOK w Mirczu, gdzie odnoszą sukcesy. W latach 2013 i 2015 zajęły I miejsce w kategorii „rękodzieło”. Od roku 2015 biorą udział w „Nadbużańskich Targach Kulinarnych”, gdzie zostały docenione i zajęły I miejsce w kategorii ciast i tortów. W roku 2016 dostały wyróżnienie za chłopski garnek, który jest ich potrawą regionalną. Aby odpocząć, zintegrować się a także zwiedzić naszą piękną ojczyznę organizują wycieczki. Panie były w Kozłówce, Lublinie, Nałęczowie, Kazimierzu Dolnym, Zakopanem oraz na Roztoczu.

KACZKA FASZEROWANA kaczka – 1 szt. (około 2 kg) Marynata: olej, sól, pieprz czosnek majeranek pomarańcze pokrojone w cienkie plasterki lub w kostkę – 1-2 szt. jabłka pokrojone w cienkie plasterki lub kostkę – 1-2 szt.

Oddzielić mięso od kości. Pozostawić skrzydełka. Kaczkę natrzeć marynatą i pozostawić w lodówce na 48 godzin lub 24 godziny. Farsz: do farszu użyć można mięso mielone z indyka, kaszę gryczaną, pieczarki podsmażone z cebulą, jaja, bułkę tartą i przyprawy. Ilość farszu nie powinna przekraczać 80 dag. Kaczkę faszerujemy, spinamy wykałaczkami. Pieczemy w rękawie, około 2 godzin, w temperaturze 150-170 °C.

ŁÓDKI DROBIOWE Filety przecinamy na połowę i rozbijamy (tak aby z jednego powstał duży płat), przyprawiamy do smaku solą, pieprzem i sokiem z cytryny. Na patyczek nakładamy na przemian warzywa i suszone owoce, następnie zawijamy filet. Panierujemy i smażymy. Układamy na blaszkę i zapiekamy w piekarniku ok. 20 minut. Wyjmujemy patyczek i przecinamy wzdłuż na połowę.

dwa podwójne filety z kurczaka 1 opakowanie śliwek 1 opakowanie moreli suszonych 1 słoik pieczarek marynowanych 1 słoik cebulek marynowanych 1 papryka czerwona świeża 3 jaja bułka tarta olej do smażenia sok z cytryny sól pieprz do smaku patyczki do szaszłyków

KGW Szychowice

KGW Tuczapy Koło Gospodyń Wiejskich w Tuczapach zarejestrowało działalność w 1969 roku. Organizacja ta była częścią Kółek Rolniczych. Na przełomie 60. i 70. lat - 9 członkiń KGW należało do żeńskiej drużyny Ochotniczej Straży Pożarnej.

Legitymacja Teresy Mazur członkini Kółka Rolniczego z potwierdzeniem uiszczenia składki członkowskiej na Koło Gospodyń Wiejskich.

KGW Tuczapy

Targi Twórców Ludowych i Sztuki Kulinarnej, 2016 r. Od lewej: Irena Muzyczka, Kazimiera Dobrowolska, Teresa Mazur, Teresa Hojda, Wiesława Kołpa, Barbara Kot, Maria Skop, Maryla Chwedyk. Ponadto do koła należą: Anna Pieczkowska, Natalia Pryciuk, Jadwiga Kawka, Grażyna Dobrowolska, Jadwiga Cichowlaz, Maria Kwaka.

Do Koła w 1969 roku należały 22 członkinie. W skład zarządu weszły: Przewodnicząca - Jadwiga Kawka, Skarbnik - Kazimiera Dobrowolska, Sekretarz - Urszula Komza. Ponadto do koła należały: Maria Skop, Kazimiera Wójcik, Teresa Hojda, Józefa Portuś, Danuta Portuś, Teresa Mazur, Maria Dziaduszek, Czesława Góra, Janina Kuczyńska, Teresa Szykuła, Dorota Kutek, Helena Łukasiewicz, Urszula Gałan, Stefania Pryciuk, Alina Robczuk, Maria Smyk. Przewodnicząca Jadwiga Kawka była jednocześnie księgową w Kółku Rolniczym.

robienia surówek i sałatek, przygotowywania potraw z drobiu i ryb. Zorganizowano także kurs fryzjerski, na którym kobiety nauczyły się upinać piękne fryzury. Produkty potrzebne do przeprowadzenia kursów kobiety organizowały we własnym zakresie, najczęściej przynosiły je z domu. Także zabiegały o pozyskiwanie środków m.in. poprzez organizację wiejskich zabaw tanecznych. Bardzo pomocna okazała się funkcja przewodniczącej KGW w Radzie Banku Spółdzielczego, ponieważ pozyskiwała ona środki z banku na opłacenie instruktorów kursów.

W miejscowości organizowane były konkursy na najpiękniejszy ogródek kwiatowy i warzywny. Każda z gospodyń starała się wygrać ten konkurs a tym samym Tuczapy były pięknie ukwiecone i zadbane. Powiatowy Związek Kółek Rolniczych i Kół Gospodyń Wiejskich organizował różne wystawy rękodzieła. KGW z Tuczap chętnie

KGW z powodu braku własnej siedziby spotykało się w domach prywatnych. Głównym celem działalności KGW było nabycie nowych umiejętności. Kobiety organizowały m.in. kursy pieczenia ciast i tortów, gotowania,

Wiosną kobiety kupowały kurczaki, które przywoziła do Tuczap Spółdzielnia Kółek Rolniczych z Mircza. Ważną rolę pełniła tutaj przewodnicząca, ponieważ to ona zbierała zamówienia i zajmowała się dystrybucją drobiu.

brało udział w takich imprezach prezentując na nich swoje wyroby w ykonane najczęściej podczas długich zimowych wieczorów. Koniec XX w. to zaprzestanie działalności KGW.

Członkinie KGW Tuczapy wraz z Wójtem Gminy Mircze – Martą Małyszek podczas uroczystego podsumowania Plebiscytu na Super Gospodynie Kroniki Tygodnia, 20 października 2017 r.

KGW Tuczapy

Członkinie KGW Tuczapy. Na zdjęciu od lewej: Jadwiga Kawka, Irena Muzyczka, Teresa Mazur, Kazimiera Dobrowolska, Wiesława Kołpa, Maria Skop, Maryla Chwedyk.

6 stycznia 2011 r. pełne energii i nowych pomysłów panie z Tuczap na nowo rozpoczęły swą działalność. Do koła obecnie należy 14 super babek. Zarząd tworzą: przewodnicząca - Maria Skop, zastępca - Wiesława Kołpa, skarbnik - Barbara Kot. Panie są wszechstronnie uzdolnione i wzajemnie się uzupełniają. Ich wypieki są przepyszne, a potrawy takie jak buraczane kotleciki czy pasztet z fasoli podbijają niejedno podniebienie. O ich kunszcie świadczą nagrody zdobywane na kiermaszach, festynach czy konkursach. Kobiety mogą pochwalić się również pięknym rękodziełem. Co roku wyrabiają dziesiątki wielkanocnych palm.

KGW Tuczapy

W wyrobie kwiatów z bibuły nie mają sobie równych. Panie są także bardzo solidarne i nikogo nie zostawiają w potrzebie, dobrocią serca otaczają dzieci z Domów Dziecka, organizują imprezy dla najmłodszych i seniorów w najbliższej okolicy. Koło jest bardzo zgrane, również w życiu prywatnym kobiety mogą na siebie liczyć. Spotykają się dość często, czasem aby porozmawiać i wymienić się doświadczeniem, czasem aby coś nowego zorganizować, a także po to by uczcić swe imieniny, bo taką mają tradycję. Znaczącym osiągnięciem KGW było zajęcie II miejsca w plebiscycie Super Gospodynie Kroniki Tygodnia w 2017 roku. Panie oraz ich działalność - to wizytówka wsi Tuczapy.

PASZTET GRYCZANY Z MIĘSEM 2 szklanki kaszy gryczanej ½ kg ziemniaków ugotowanych ½ kg mięsa mielonego 300 g białego sera 3 jaja sól pieprz

Kaszę ugotować, ostudzić, dodać pozostałe składniki. Wszystko wymieszać, uformować roladę, owinąć w papier do pieczenia i piec przez 45 minut w temperaturze 200°C.

BURACZANE KOTLECIKI burak - średnia sztuka (2 szklanki po starciu) kasza jaglana (ugotowana) – 1 ½ szklanki (ok. 1⁄3 szklanki suchej) uprażone ziarna słonecznika – ½ szklanki uprażone ziarna sezamu – ½ szklanki cebula - sztuka bułka tarta (graham) ½ szklanki olej rzepakowy – ¼ szklanki mąka razowa lub graham 3 łyżki pęczek natki pietruszki chilli – ¼ łyżeczki sos sojowy - 3 łyżki czosnek - 4 ząbki sól

Cebulę posiekać w drobną kostkę, buraki zetrzeć na grubych oczkach. Wymieszać wszystkie składniki i doprawić do smaku odrobiną soli.

Z masy formować kotleciki i smażyć z obu stron na patelni posmarowanej odrobiną oleju rzepakowego (wersja szybsza) lub rozłożyć na blaszce wyłożonej papierem do pieczenia

posmarowanym odrobiną oleju rzepakowego i upiec w piekarniku w temp. 200°C przez 25 minut (wersja dłuższa). W połowie pieczenia kotleciki obrócić na drugą stronę.

KGW Tuczapy

KGW Wereszyn Działalność Koła Gospodyń w Wereszynie sięga lat 70. W latach 1970-1971 zawiązało się koło, które brało aktywny udział w życiu wsi. Do zgromadzenia należało wtedy około 30 pań. Panie brały udział w organizowanych kursach masarskich, pieczenia, szycia, gotowania, wyjeżdżały na wycieczki. Aby zapłacić za dość drogie jak na ówczesne czasy kursy i wyjazdy panie z KGW często organizowały płatne potańcówki. Nikt nie pamięta, kto był pierwszą przewodniczącą, natomiast w latach 80-tych stanowisko to objęła Helena Nieduziak, jednocześnie sołtys Wereszyna. Kolejnymi przewodniczącymi były Hanna Paluch i Zofia Bartuzi. W roku 1976 nie lada wyzwaniem m.in. dla KGW było zbudowanie szkoły. W tej inicjatywie brała udział niemalże każda rodzi-

KGW Wereszyn

na wspierając finansowo budowę i uczestnicząc w pracach. Kobiety organizowały też i brały udział w różnych wyjazdach i wycieczkach. W latach 90-tych działalność koła wygasła. Po ponad dwudziestu latach 24 czerwca 2011 roku w Wereszynie reaktywowane zostało Koło Gospodyń Wiejskich. Członkinie KGW swoją działalność zaczęły od zera. Przed reaktywacją koła doskwierała im samotność. Początkowo każda z kobiet piekła ciasta dla domowników i nie mogła pochwalić się swoimi umiejętnościami i talentem

KGW Wereszyn na Targach Twórców Ludowych i Sztuki Kulinarnej w 2016 r. Od lewej siedzą: Małgorzata Rębacz, Danuta Czerwińska, Marlena Chmiel, Renata Kita, Krystyna Radlińska, Helena Rębacz.

Wycieczka KGW Wereszyn do Łańcuta, 1976 r. Na zdjęciu znajdują się: Stefania Słoboda, Antonina Kornicka, Anastazja Wencławek, Genowefa Czerwińska, Nadzieja Mrozek, Jadwiga Bryk, Anna Staszczuk, Weronika Szczygieł, Leokadia Czerwińska, Czesława Mozoła, Rozalia Skóra, Aniela Mazurek, Regina Czajka, Józefa Małek, Ludwika Jendruszczak, Zofia Tokarska, Emilia Kornicka, Kazimiera Kornicka, Roman Kornicki, Paweł Staszczuk, Mirosław Słoboda, Zofia Mrozek, Stefania Gwóźdź, Anatol Mrozek, Dorota Paluch, Anna Sachajko, Zofia Małek, Wanda Wilczak.

kulinarnym. To właśnie samotność i chęć wspólnego spędzania czasu była bodźcem do utworzenia zespołu. Stopniowo grupa formowała się, zgrywała, kobiety coraz częściej spotykały się. Jeszcze większa integracja nastąpiła, gdy przeprowadzony został gruntowny remont świetlicy. KGW od 26 kwietnia 2015 r. ma swoją odnowioną siedzibę i miejsce, gdzie może wspólnie spędzać czas, wymieniać się doświadczeniami, piec ciasto na różne uroczystości czy też wić wieńce dożynkowe. Koło organizuje regularne zebrania, na których dyskutuje nad budżetem, udziałem w uroczystościach, o podziale obowiązków. Obecnie do KGW należy 16 członkiń, które z zapałem realizują swoje pomysły. Atutem koła stała się wielopokoleniowość. Wymieniając się pomysłami członkinie mogą mieszać ze sobą doświadczenie i młodzieńczy zapał. Do formacji należą kobiety w wieku od 23 do 65 lat. W skład zarządu koła wchodzą: przewodnicząca- Małgorzata Rębacz, zastępca przewodniczącej - Marlena Chmiel, sekretarz: - Agnieszka Zieniuk, skarbnik Monika Kita. Po raz pierwszy KGW z Wereszyna swoje wytwory ludowe zaprezentowało na IV Powiatowych Targach Twórców Ludowych i Sztuki Kulinarnej, które odbyły się 10 kwietnia 2011 r. w Mirczu. Kolejnym ważnym wydarzeniem były Europejskie Dni Dobrosąsiedztwa Granica 835 Kordon Kryłów-Krecziv 2011 połączone z Festiwalem Kultury Antycznej Gotania. Wtedy też koło zostało zauważone przez dziennikarza, który opisał działalność koła w artykule „Kroniki Tygodnia”. Kobiety z Wereszyna czynnie uczestniczą w życiu społecznym gminy wzbogacając lokalną kulturę i nadając jej kolorytu.

DZIEŃ KOBIET

Wkład wiśniowy: 1l kompotu z wiśni 2 galaretki wiśniowe Masa z galaretką: 2 śmietany snieżki 1½ szklanki zimnego mleka 1 galaretka zielona dowolna polewa

300 g margaryny 6 łyżek oleju 1 ½ szklanki cukru pudru 2 szklanki mąki pszennej 6 jaj 2 łyżeczki proszku do pieczenia 1 łyżka kakao ½ szklanki orzechów mielonych

Margarynę utrzeć z cukrem pudrem dodając po jednym żółtku. Pod koniec dodać olej. Mąkę wymieszać z proszkiem, dodać do ciasta mieszając powoli mikserem. Białka ubić na sztywno, wymieszać z ciastem. Ciasto podzielić na 3 równe części. Do pierwszej dodać kakao, do drugiej orzechy, trzecią pozostawić białą. Dno blachy (33x22 cm) wysmarować tłuszczem i piec każdą część osobno ok. 15-20 min. w 170°C. Wkład wiśniowy: wiśnie przecedzić i wydrylować. Galaretkę

rozpuścić w 2 ¾ szklanki wrzącej wody, przestudzić, dodać wiśnie, wymieszać. Masa z galaretką: galaretkę rozpuścić w 1 szklance wrzącej wody i odstawić by lekko stężała. Śnieżkę ubić z mlekiem, dodać galaretkę. Składanie ciasta: Placek jasny – tężejąca wkładka wisniowa – placek orzechowy – masa z galaretką – placek kakaowy – polewa. Schłodzić w lodówce.

MASŁO WIEJSKIE 2 litry ciepłej gęstej śmietany (wiejskiej) Do maślniczki lub 3-litrowego słoika przelać śmietanę i mocno zamknąć. Śmietanę ubijać do momentu powstania grudek masła. Zawartość słoika przelać na sito, przelać zimną wodą. Z grudek masła formować osełkę lub kulę.

KGW Wereszyn

KGW Wiszniów Jako początek istnienia i działalności KGW w Wiszniowie możemy uznać rok 1959. Właśnie w tym roku z inicjatywy pani Reginy Momot grupa aktywnych i operatywnych kobiet zamieszkujących tereny Wiszniowa, na którym funkcjonowały dwa środowiska: chłopskie i pegeerowskie, postanowiła wspólnie zaangażować je w pomoc społeczności wiejskiej. Do KGW z nazwy powinny należeć gospodynie „na swoim”, ale Pani Regina umiała pogodzić oba środowiska, które w kursach, szkoleniach i korzystaniu z wypożyczalni naczyń, były na równych prawach. Koło cieszyło się dużym zainteresowaniem, pełniło wiele

KGW Wiszniów

istotnych ról. Kobiety wiejskie, choć przeciążone obowiązkami, były ciekawe nowego, a przynależność do KGW dawała też pewne profity. Można było zamówić i kupić kurczaki z wylęgarni! Było to wygodniejsze niż nasadzanie kwok na dwudziestu ośmiu jajach. Pojawiły się „sztuczne kwoki” i gotowe pasze dla kurcząt i prosiąt. Działalność i aktywność KGW stale rosła w siłę i pozyskiwała coraz to nowsze członkinie. Miejscem spotkań KGW były mieszkania członkiń, w których były organizowane kursy m.in. fryzjerski, masarski, krawiecki, gotowania i pieczenia. Dla młodych gospodyń było to fundamentem w zakresie unowocześnienia pracy kobiety na wsi oraz racjonalnego żywienia rodziny.

KGW Wiszniów. Od lewej stoją: Beata Teresińska, Krystyna Matysek, Grażyna Łygas, Wiesława Reder, Bogusława Jóźwiak, Barbara Tabaka, Irena Nosal, Maria Głaz, Tatiana Kozłowska. Siedzą od lewej: Irena Pikuła, Iza Proć, Agata Morawska, Sylwia Jóźwiak, Bożena Sobuś, Krystyna Reder, Katarzyna Powęska. Ponadto do koła należą: Józefa Hałas, Teresa Harłajczuk, Krystyna Janeczko, Renata Kozłowska, Jadwiga Laskowska, Renata Laskowska, Małgorzata Nawój, Justyna Pukaluk, Krystyna Silnicka, Krystyna Sławińska, Wiesława Tomaszewska.

Po kilkunastu latach działalności w KGW Wiszniów nastąpiła zmiana na stanowisku przewodniczącej i powołano na nie Panią Janinę Pilichiewicz, która nadal kontynuowała założenia i plan działania swojej poprzedniczki. Nie do przecenienia była też rola KGW w krzewieniu i kultywowaniu tradycji. Organizowano spotkania, zabawy andrzejkowe, sylwestrowe oraz z okazji Dnia Kobiet, w których licznie uczestniczyły członkinie wraz z rodzinami. W latach 1975-1980 członkinie postanowiły w KGW w Wiszniowie

utworzyć grupę wokalną występującą jako „Chór Koła Gospodyń w Wiszniowie”, w skład którego weszły: Katarzyna Grządkowska, Józefa Hałas, Katarzyna Iwańczyk, Danuta Kukiełka, Krystyna Krusińska, Marianna Lipska, Józefa Margol, Janina Stasak, Bronisława Wydrych. Promotorem i opiekunem chóru był Bernard Barszcz, który z zaangażowaniem i przy wytężonej współpracy z paniami doskonalił ich możliwości wokalne. Chór mający w swoim repertuarze wyłącznie klasyczną piosenkę ludową występował na wielu uroczystościach i brał udział w licznych konkursach, m.in. zdobył I miejsce w konkursie organizowanym w Mirczu. Chórzystki z KGW występowały w przepięknych strojach szytych własnoręcznie, które dopełniały całość tak, że występy rozsławiły wieś poza jej granice. Po ustąpieniu ze stanowiska przewodniczącej Pani Janiny funkcję przejęła Pani Kozłowska angażując członkinie w wypożyczanie naczyń. Właśnie w tym okresie imprezy okolicznościo-

we (wesela, komunie) były bardzo liczne i nieoceniona była pomoc wypożyczalni naczyń KGW. Niestety, czas nie był sprzymierzeńcem i w okresie tzw. transformacji działalność koła wygasła. W latach 1985-1990 nastąpiła reaktywacja Koła Gospodyń Wiejskich w Wiszniowie. Na stanowisko przewodniczącej została wybrana Agata Morawska. Operatywna gospodyni zachęcając i motywując członkinie do działania sprawiła, że koło znów zaczęło prężnie działać. Od 1987 roku w Wiszniowie funkcjonowała remizo-świetlica, a jej gospodarzem została Ochotnicza Straż Pożarna, która udostępniła jedno z pomieszczeń na potrzeby KGW. Panie dzięki własnemu lokalowi miały miejsce na przeprowadzanie kursów, szkoleń, imprez okolicznościowych oraz zabaw wiejskich współpracując przy tym ściśle z OSP. Kupiono więcej naczyń, uzupełniono ubytki w zastawach, dostosowano pomieszczenie do potrzeb koła, wyłożono je płytkami, zakupiono także nowe regały. Wszystkie te pra-

ce były wykonywane wspólnymi siłami i z własnych środków. W 2004 roku na stanowisko przewodniczącej KGW w Wiszniowie została wybrana Beata Teresińska, która kontynuuje intensywną działalność koła. Koło oprócz działalności w kręgu lokalnym, wychodzi naprzeciw nowym trendom i wymaganiom społeczności. Działalność gospodyń zawsze skierowana była do ludzi – jednak z upływem lat zmieniały się potrzeby i pola działania m.in. przejawia to się to w tym, że znacznie zmalała liczba chętnych do pracy społecznej. Jednak mimo to w społeczności znajduje się grono aktywnych osób, które chcą pracować wspólnie i chętnie spotykają się, aby działać dla dobra ludzi i wsi.

W górnym rzędzie, od lewej: Beata Teresińska, Teresa Harłajczuk, Krystyna Reder, Katarzyna Powęska. W dolnym rzędzie, od lewej: Krystyna Matysek, Wiesława Tomaszewska, Irena Nosal, Sylwia Jóźwiak, Wiesława Reder, Irena Pikuła, Agata Morawska, Iza Proć.

KGW Wiszniów

Wieniec dożynkowy z Wiszniowa podczas Dożynek Gminno-Parafialnych w Szychowicach, 27 sierpnia 2017 r.

Od 2004 r. grono aktywnych pań ciągle rosło. Na chwilę obecną Koło Gospodyń Wiejskich w Wiszniowie liczy 26 członkiń. Z funduszy, które koło pozyskuje ciągle uzupełniane jest wyposażenie kuchni i pomieszczeń. KGW reprezentuje wieś na imprezach gminnych, powiatowych i wojewódzkich. W 2007 roku delegacja koła uczestniczyła w Pierwszej Hrubieszowskiej Biesiadzie Kół Gospodyń Wiejskich w Gródku nad Bugiem. W roku 2008 po raz pierwszy KGW brało udział w Nadbużańskim

KGW Wiszniów

Jarmarku Agroturystycznym w Horodle, gdzie otrzymało wyróżnienie w konkursie na „Hrubieszowski produkt kulinarny 2008” w kategorii „Ciasta, chleby i wypieki” za pyszny placek rozetkowy wykonany przez Irenę Nosal. Kobiety z KGW otrzymały liczne wyróżnienia i nagrody w konkursach organizowanych podczas Targów Twórców Ludowych i Sztuki Kulinarnej w Mirczu. W 2010 roku zajęły I, w 2014 - II i w 2011 - III miejsce w kategorii „Kulinaria”. 24 października 2009 roku KGW w Wiszniowie obchodziło Jubile-

usz 50-lecia. Mszę Św. w intencji wszystkich działaczek koła odprawił ówczesny Proboszcz Parafii w Wiszniowie ks. Bogdan Bejgier. Przewodniczący Rady Roztoczańskiego Związku w Tomaszowie Lub. Pan Feliks Rębacz przyznał „Dyplom Uznania” działaczkom Koła Gospodyń Wiejskich. KGW w Wiszniowie pomaga przy organizacji imprez plenerowych i lokalnych m.in. „Dni Wiszniowa”, Piknik Rodzinny pod hasłem „ Niedziela z wisienką” czy też Forum Kobiet Aktywnych. Koło co roku bierze też czynny udział w dożynkach parafialnych, gminnych (w 2010 i 2016 roku jako gospodarze przy współpracy z OSP) oraz powiatowych. Panie bardzo chętnie wystawiają własnoręcznie przygotowywane potrawy, nalewki, słodkie wypieki oraz przepiękne rękodzieła. W roku 2014 kobiety z koła wzięły udział w kursie gotowania prowadzonym przez Annę Wiśniewską z Hrubieszowa, na który zostały zaproszone panie z sąsiedniej wsi Radostów. Zdobyte nowe doświadczenia i umiejętności uświetnił poczęstunek jaki został przygotowywany dla gości przybyłych na imprezę plenerową „Dni Wiszniowa” . Głównym celem aktywnej działalności kobiet z KGW jest upowszechnianie i kultywowanie najlepszych tradycji wsi polskiej i regionalnej. KGW wspomaga wszelkie działania na terenie wsi i gminy. Zwraca baczną uwagę, by nie pogubić po drodze tradycji i zwyczajów wyniesionych z domów rodzinnych.

ROLADA Z OMLETEM 4 jaja 4 łyżki majonezu 4 łyżki tartego żółtego sera przyprawa do kurczaka 1 pierś z kurczaka (podwójna) 20 dag pieczarek 1 cebula olej

Jajka ubić, dodać majonez i dalej ubijać. Następnie dodać ser żółty, wymieszać, wylać na blachę (wyłożoną papierem do pieczenia) i piec na złoty kolor. Piersi kurczaka pobić, ułożyć na upieczonym omlecie. Posypać przyprawą. Pieczarki pokro-

ić w kostkę i usmażyć. Cebulę pokroić w kostkę i usmażyć. Ostudzone pieczarki wymieszane z cebulą i przyprawione do smaku ułożyć na brzegu i zwinąć roladę. Piec ją owiniętą w papier do pieczenia ponad 40 minut.

ROLADA ZE SZPINAKIEM Ciasto: 40 dag mrożonego szpinaku 1 łyżka masła 4 jaja 2 łyżki mąki pieprz sól gałka muszkatołowa czosnek Farsz: pierś z kurczaka (duża) – przemielić przez maszynkę przyprawa do kurczaka Szpinak rozmrozić, odparować na patelni, dodać masło, przyprawy i chwilę smażyć. Po ostudzeniu dodać mąkę, żółtka i dokładnie wymieszać. Na koniec ubić pianę z białek i dodać do masy szpinako-

wej. Delikatnie wymieszać. Masę wyłożyć na blachę wyłożoną papierem do pieczenia. Piec aż ciasto będzie odstawało od papieru. Mięso przyprawić przyprawą do kurczaka i wyłożyć na ostudzo-

ne ciasto szpinakowe. Zwinąć jak roladę i piec 40 minut w papierze do pieczenia. Do rolady można dodać pomidory suszone.

UDKA FASZEROWANE mięso mielone - ok. 0,5 kg pieczarki – 20-30 dag jaja – 1 szt. bułka tarta – 2 łyżki zielona pietruszka – 2 łyżki (posiekana) przyprawa do kurczaka – 1 szt. sól, pieprz wykałaczki – 1 opakowanie

Mięso oddzielamy od kości i posypujemy przyprawą do kurczaka. Pieczarki kroimy w plasterki i smażymy na oleju. Do usmażonych pieczarek dodajemy jajo, bułkę tartą, mięso mielone, sól, pieprz, zieleninę i mieszamy. Tak przygotowanym farszem nadziewamy udka ok. ¾ objętości. Spinamy wykałaczkami i pieczemy pod folią aluminiową.

KGW Wiszniów

KGW z terenu Gminy Mircze Koła z Gminy Mircze nie tworzą zamkniętego kręgu, cyklicznie integrują się na spotkaniach,

prelekcjach, szkoleniach czy też wycieczkach. Rolę inspiratora i organizatora różnych spotkań przede

wszystkim integracyjnych pełni Alicja Misztal.

Wycieczka członkiń Kół Gospodyń Wiejskich. Ujazd, czerwiec 2017 r.

Koła gospodyń wiejskich z terenu Gminy Mircze podczas szkolenia z udzielania pierwszej pomocy, 2017 r.

KGW z terenu Gminy Mircze

Koła Gospodyń Wiejskich z terenu Gminy Mircze podczas spotkania integracyjnego, Wiszniów 2017 r.

Wycieczka członkiń Kół Gospodyń Wiejskich na Roztocze, lipiec 2016 r.

Koła gospodyń wiejskich z terenu gminy Mircze w trakcie spotkania integracyjnego, 2015 r.

Spotkanie kół gospodyń wiejskich z terenu Gminy Mircze, 2018 r.

KGW z terenu Gminy Mircze

TWÃ&#x201C;RCY LUDOWI

Aniela Szkopik „Świat wokół Pani Anieli Szkopik jest pełen uroku i barw. A to za sprawą otaczających ją przedmiotów, które w większości sama zrobiła” – tak o twórczyni ludowej z Górki-Zabłocie napisano w książce pt. „Mój Świat. Świadectwa życia codziennego i niecodziennego mieszkańców powiatu hrubieszowskiego”. W zdaniach tych zawarte jest całe sedno twórczości Pani Anieli. Jest samoukiem. Swoją twórczość rozpoczęła w latach młodzieńczych. Zawsze lubiła zimową porą spędzać czas wolny przy robótkach ręcznych. Od 14 roku życia wykonywała na drutach i szydełku rękawiczki, serwetki, serwety na stół, szaliki, czapki, bluzki itp. Potem dziergała płaszcze, garsonki, swetry damskie i męskie. Jej twórczość rozkwitła i wyszła poza własne gospodarstwo, kiedy w 2005 r. nawiązała współpracę

Aniela Szkopik

Pani Aniela Szkopik podczas Targów Twórców Ludowych i Sztuki Kulinarnej, 2016 r.

z Gminnym Ośrodkiem Kultury w Mirczu. Drzewka choinkowe w wielu instytucjach i domach niejednego mieszkańca gminy oraz kościele w Górce-Zabłocie ozdobione są pięknymi, ręcznie zrobionymi szydełkiem aniołkami, gwiazdkami, mikołajami, bańkami czy też bałwankami. Oprócz tych cudeniek artystka tworzy suche kompozycje, a ze skrawków materiału szyje różne zwierzęta. Pani Aniela zainteresowała się też innym rodzajem rękodzieła tj. origami. Wykonuje z papieru piękne kwiaty (gerbery, piwonie, róże), flakony, zwierzęta i zabawki. Własną twórczość prezentuje na Targach Twórców Ludowych i Sztuki Kulinarnej organizowanych przez GOK w Mirczu. W ciągu wieloletniej działalności prace Pani Anieli Szkopik można było podziwiać w wielu miejscach naszej gminy, powiatu i województwa.

Prywatnie to osoba niezwykle ciepła, życzliwa i emanująca pozytywną energią. Osiągnięcia i sukcesy: »» Medal „40-lecia Polski Ludowej” – Tomaszów Lubelski 1984 r., »» Order „Serca Matkom Wsi”, »» Medal 140-lecia istnienia Kół Gospodyń Wiejskich w Polsce – Tomaszów Lubelski 2007 r., »» Wyróżnienie za rękodzieło na I Targach Twórców Ludowych i Sztuki Kulinarnej – Mircze 2008 r., »» Wyróżnienie za rękodzieło na II Targach Twórców Ludowych i Sztuki Kulinarnej – Mircze 2009 r., »» III miejsce za rękodzieło na V Targach Twórców Ludowych i Sztuki Kulinarnej – Mircze 2012 r., »» Podziękowanie do Wójta Gminy Mircze za twórczość ludową – 2012 r., »» „Aktywna Kobieta Lubelszczyzny – Janowiec 2013 r.

Danuta Ślązak

Pani Danuta Ślązak podczas uroczystego wręczenia „Srebrnego Krzyża Zasługi” od Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Wręczenia dokonał Wicewojewoda Lubelski Robert Gmitruczuk, 10 listopada 2016 r.

Wśród gęstwiny w ciemnym lesie śpi partyzant twardym snem. Walczył o kraj swój kochany, oddał w darze swoją krew. Śpij spokojnie Synu Polski, grób Twój otoczony czcią. Ptak zaśpiewa na Twym grobie, ja zaśpiewam piosnkę swą. Wiele grobów jest rozsianych pośród lasów, pośród pól. W wielu sercach polskich matek jest na zawsze wielki ból. Nic im nie ukoi bólu co zadany został im. Serce matki stale krwawi za kochanym dzieckiem swym.

Pani Danuta Ślązak to jedna z założycielek Koła Gospodyń Wiejskich w Mirczu, które powstało w 1965 r. To również wieloletnia przewodnicząca tego koła oraz jedna z najstarszych członkiń Zespołu Śpiewaczego Seniorów Nadbużańskiego Echo w Mirczu, który jest najdłużej działającym zespołem śpiewaczym w gminie Mircze i województwie lubelskim. Pani Danuta to poetka ludowa tworząca własną poezję o tematyce wiejskiej i partyzanckiej, którą prezentuje na różnych uroczystościach wzruszając szerokie grono słuchaczy. W wierszach poetki odnaleźć można wiele wspomnień z dzieciństwa. Pani Danuta Ślązak dzięki swojej twórczości pozwala na kontakt z żywą historią osobom, które znają ją tylko z opowiadań – propaguje pamięć o czasach wojny. To osoba znana w środowisku, doceniana i traktowana jako wzór do naśladowania. Mimo swojego wieku, wielu przeżyć – do chwili obecnej występuje w Zespole Śpiewaczym Seniorów Nadbużańskiego Echo w Mirczu, cieszy się poważaniem w swoim środowisku, wciąż jest aktywna.

Pani Danuta Ślązak to osoba od zawsze zaangażowana w działalność społeczną. To współwykonawczyni wieńców na dożynki lokalne i ponadlokalne, mistrzyni sztuki kulinarnej, uczestniczka wielu przeglądów zespołów śpiewaczych i festiwali twórczości ludowej. Oprócz działalności kulturowo-artystycznej Pani Danuta Ślązak jest czynną członkinią Związku Dzieci Zamojszczyzny w Mirczu, a także Związku Kombatantów, Osób Represjonowanych Ziemi Zamojskiej - Koło Gminne w Mirczu. Pani Danuta posiada liczne odznaczenia m.in.: Medal „Order Serca-Matkom Wsi” (1983 r.), „Zasłużony dla Rolnictwa” (2005 r.), Medal „40-lecia Polski Ludowej” (1984 r.), Odznaka „Za zasługi Kółkom Rolniczym” (2005 r.), Dyplom Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za szczególne zasługi w upowszechnianiu kultury (2006 r.), „Srebrny Krzyż Zasługi” nadany przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (2016 r.) oraz szereg podziękowań, listów gratulacyjnych i innych dyplomów.

Dzisiaj wznoszę takie słowa, do narodów wzdłuż i wszerz, by pamiętać takie słowa - każde życie skarbem jest.

Gdy ranek wstaje budzi się życie, w zagrodach praca zaczyna się na pięknej ziemi, tu na mireckiej bo piękniejszej nie ma – ach wierzcie mi. Chociaż turystów wielu tu nie ma, lecz kto tu raz był wraca tu stale bo piękno ziemi urzeka wszystkich, wrócić tu musisz jak Bukowej fale. Ta rzeka pięknem urzeka swoim, wśród łąk zielonych płynie spokojne, patrzy na piękne pszeniczne łany ubrane w polne kwiaty tak strojnie. Bo kto nie przeżył tej pięknej chwili, gdy skowronek wiosną śpiewa nad polem lub kiedy słońce kryje swe promienie na krzaku leszczyny nad Bukowej zakolem. Wyjdę na wzgórek pod lasem starym, wokół spojrzeniem wodzę spokojnym i jestem szczęśliwa bo widzę dokoła jaki tu piękny jest nasz krajobraz.

Danuta Ślązak

Henryka Szewc Urodzona w 1958 r., mieszkanka Szychowic Nowych. Już będąc dzieckiem haftowała kordonkiem i muliną, haftem krzyżykowym: poduszki, obrazki, serwetki. Później do swoich zajęć dołączyła haft płaski i robótki na drutach - swetry, czapki, szaliki, ciapy, no i szydełkowanie – swetry, serwetki, koszyczki, łabędzie, batystowe chusteczki, następnie ozdoby choinkowe – bombki, gwiazdki, aniołki itp. Lubi eksperymentować z bibułą, filcem, krepiną. Z bibuły wykonuje bukiety, kompozycje kwiatowe, palmy wielkanocne, stroiki. Dużą radość sprawia jej wykonywanie pisanek wielkanocnych. Techniki są różne. Malowane farbami, woskiem, oklejane wstążeczkami, materiałem,

Henryka Szewc

styropianowe, z cekinami i pisanki drapane, które lubi najbardziej. Stosuje wydmuszki z jaj kaczych. Ponadto, od 35 lat należy do zespołu artystyczno-wokalnego „Szychowianki” z Szychowic. Obecnie pełni w nim rolę kierownika. Współpracuje też z miejscową szkołą. Na spotkaniach z uczniami pokazuje

swoje rękodzieła oraz sposoby ich wykonywania. Pani Henryka Szewc kocha swoją pasję. Od kilku lat bierze udział w kiermaszach organizowanych przez Gminę Mircze.

Maria Kuta Maria Kuta interesuje się rękodziełem od najmłodszych lat. Od dziesięciu uczestniczy w targach wielkanocnych, bożonarodzeniowych i warsztatach szkolnych. Prace, które wykonuje głównie związane są z okresem Świąt Wielkanocnych i Bożonarodzeniowych. Pasję swoją odziedziczyła po mamie Teresie Oleszek, pragnie ją kontynuować i przekazywać z pokolenia na pokolenie.

Monika Molska Od kilkunastu lat zajmuje się rękodziełem artystycznym. Jej twórczość jest bardzo różnorodna, artystka stosuje w niej szeroki zakres materiałów i technik począwszy od tych tradycyjnych po nowoczesne. W dzieciństwie uczyła się szycia, wyszywania i szydełkowania od swojej mamy i babci. Później wyszukiwała nowych pomysłów i inspiracji w książkach i Internecie. Wykonuje między innymi obrusy, serwetki i obrazki haftem krzyżykowym, płaskim, Richelieu, metodą szydełkową. Niedawno zainteresowała się wykonywaniem biżuterii z koralików m.in.: bransoletki, kolczyki i naszyjniki. Ważnym tematem prac Moniki Molskiej są wyroby związane ze świętami. Przygotowuje ozdoby bożonarodzeniowe wykorzystując różne materiały począwszy od naturalnych tj. szyszki do wykonywania stroików, papierowe ozdoby metodą quillingu (tj. gwiazdki, zwierzątka postacie),

ozdoby z koralików (gwiazdki, zwierzątka, pajacyki, bałwanki, aniołki). Wykonuje też bombki na szydełku, z papieru, wstążek i koralików oraz innych materiałów pasmanteryjnych. Tworzy również kartki świąteczne metodą quillingu i wyszywa haftem matematycznym. W okresie Wielkanocy tworzy palmy i pisanki. Jej ulubioną techniką zdobienia pisanek jest malowanie kolorowym woskiem, ale maluje także pisanki techniką batiku. Tworzy również pisanki

skrobane oraz bardziej nowoczesne z okleiny, techniką decupage, ze wstążek oraz owijane sznurkiem i ozdabiane koralikami. Wykonuje wielkanocne baranki, zajączki i kurczaczki owijane włóczką, wyklejane baziami, z papieru metodą quillingu oraz kartki świąteczne metodą quillingu. W swojej twórczości chętnie odnosi się do starych, tradycyjnych metod, ale poszukuje też nowych, ciekawych rozwiązań i materiałów.

Maria Kuta ORAZ MONIKA MOLSKA

Olga Małyszek Mówią, że talenty rozdaje Bóg a dalej trzeba to wykorzystać i rozwijać. Zainteresowania i umiejętności przechodzą z pokolenia na pokolenie. Tak jest w przypadku Olgi Małyszek. Jej babcia Teresa Oleszek miała dar do malowania, wyszywania, robienia palm a w szczególności do robienia pięknych kwiatów z bibuły. Mieliśmy okazję oglądać je na Targach Wielkanocnych w Mirczu jak i w szkole na warsztatach, gdzie przychodziła i pokazywała, jak je robić. Jej córki zdolności przejęły właśnie po niej. Olga Małyszek - jej wnuczka, także odziedziczyła talent i zainteresowanie rękodziełem. W domu z mamą często coś tworzy, uczą się nawzajem, zarówno technik tradycyjnych jak i tych nowoczesnych. Artystka z biegiem czasu poznaje coraz to nowsze techniki plastyczne, których uczy w szkole i na kursach. Interesuje ją sztuka artystyczna, a szczególnie: jak zrobić „coś” z „niczego”. Zawsze lubiła brać udział w konkursach

Olga Małyszek

w szkole podstawowej i gimnazjum w Mirczu, zdarzało się jej również brać udział w konkursach organizowanych w aktualnej szkole. Obecnie współpracuje

z Medycznym Studium Zawodowym im Stanisława Liebharta w Lublinie (kierunek terapia zajęciowa). Razem z rówieśnikami wykonuje na różne okazje przeróżne dzieła. Jej ulubionymi pracami są: decoupage, powertex (anioły, bombki, jajka), bombki przestrzenne, tworzenie mydeł glicerynowych, masa papierowa, wylewanie świec z naturalnego pszczelego wosku, transferowanie zdjęć, wycinanie i ozdabianie jaj wielkanocnych. Tworzy różne prace na okolicznościowe prezenty. Poszukuje coraz to nowych technik, aby spełniać swoje marzenia ciągłego rozwoju w kierunku artystycznym. Chętnie się uczy i przekazuje swoją zdobytą wiedzę innym.

Mirosław Orkiszewski Mirosław Orkiszewski, lat 53, urodzony w Mirczu. Od wczesnego dzieciństwa interesował się rysunkiem oraz rzeźbą. Zgodnie ze swoimi zainteresowaniami wybrał szkołę średnią, która umożliwiła mu rozwój umiejętności, poznanie nowych technik oraz form wyrazu plastycznego. Po ukończeniu Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych im. Bernardo Morando w Zamościu, uzyskał dyplom technika plastyka ze specjalnością – formy użytkowe. Pierwszą pracę podjął w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym w Smoligowie, ucząc zajęć plastycznych i praktycznych. Obecnie pracuje w Środowiskowym Domu Samopomocy w Modryniu jako terapeuta zajęciowy, prowadzi pracownię plastyczno-stolarską. Jest autorem obrazu „Chrystus Zmartwychwstały” znajdującego się na ołtarzu głównym w Ko-

Tematyka jego prac zdominowana jest przez motywy roślinne oraz sakralne. Najstarszą zachowaną pracą Pana Mirosława Orkiszewskiego jest płaskorzeźba wykonana w drewnie, pt. „Trójca...” z 1991 r. Szereg jego obrazów, zarówno pejzaży jak i tych o tematyce sakralnej, wykonanych jest techniką olejną, pastelą suchą oraz techniką decoupage’u. Także naczynia szklane i ceramiczne zdobione są tą techniką. Wśród prac artysty znajdują się także rzeźby i płaskorzeźby wykonane w drewnie, m. in. „Ptaki polskie”. W wolnych chwilach wykonuje projekty, szkice oraz grafiki.

ściele Parafialnym w Mirczu, jak również portretu patrona Szkoły Podstawowej w Mirczu. W latach 2015-2016 wykonał konserwację i polichromię rzeźb z Kościoła w Mirczu oraz Modryniu.

Różnorodność technik oraz tematów warunkują pory roku a także dostępność stosowanych materiałów, natomiast inspiracją do prac jest flora i fauna naszego regionu.

Mirosław Orkiszewski

Waldemar Chmiel Bywa, że talent rodzi się sam i tylko trzeba stworzyć mu odpowiedni klimat, aby się mógł w pełni rozwinąć. Bywa, że można go wyssać z mlekiem matki… Z takiej uzdolnionej rodziny pochodzi Waldemar Chmiel – dziadek był garncarzem, ojciec w każdej wolnej chwili rzeźbił. Cała rodzina miała zdolności manualne. „Pasją zaszczepił mnie ojciec. Wieczorem po pracach polowych siadaliśmy i rzeźbiliśmy. Jednak zawsze ciągnęło mnie do malowania. W szkole zawodowej, na zamówienie kolegów, rysowałem i malowałem akty…” Natura oraz piękno otaczających pejzaży stały się pożywką dla twórczej wyobraźni Waldemara

Waldemar Chmiel

Chmiela. „Czasami idę ulicą i coś takiego zobaczę – jakiś widok, sytuację – tak tkwi mi głowie, czuję, że muszę to namalować”. Maluje swoje widoki różnymi technikami – ołówkiem, olejami, emulsją i na różnych materiałach – papier, płótno, ściana. Najczęściej jesienią i zimą, kiedy obowiązków jest trochę mniej, albo wieczorami, po pracy w gospodarstwie. Ma cichą nadzieję, że któreś z dzieci odziedziczy talenty. A póki co z ogromną miłością rzeźbi im drewniane zabawki. Nie znajdziemy w domu Waldemara Chmiela zbyt wielu prac. Wzbudzają podziw i zachwyt nabywców nie tylko z Polski, ale i zza granicy.

Informacja o Panu Waldemarze Chmielu zawarta w książce pt. „Mój Świat. Świadectwa życia codziennego i niecodziennego mieszkańców powiatu hrubieszowskiego”, Hrubieszów 2013, ISBN 978-83-934240-30, str. 22-25, Wydawca – Powiatowa Biblioteka Publiczna im. prof. Wiktora Zina w Hrubieszowie, Towarzystwo Fotograficzne Ziemi Hrubieszowskiej. Publikacja sfinansowana została przez Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej w ramach Programu Operacyjnego Fundusz Inicjatyw Obywatelskich na lata 2009-2013.

Zygmunt Wichniewicz Urodzony 25 kwietnia 1955 r. w Mirczu. Od najmłodszych lat szkolnych lubił rysować i malować. Z biegiem czasu jego malarstwo stawało się coraz bardziej profesjonalne. Tematem twórczości jego prac jest najczęściej przyroda – pejzaże. Maluje również portrety. Jest samoukiem, ale bardzo wrażliwym na piękno natury, co z głębi serca przekłada na płótno. W swoim dorobku ma wiele nagród oraz wystaw swoich prac. Pierwszą nagrodę otrzymał w 1977 r. w konkursie organizowanym przez Twórców Ludowych w Tomaszowie Lubelskim. Następne wyróżnienie przyszło w 1979 r. w konkursie Twórców Ludowych Wojewódzkiego Domu Kultury w Zamościu (obecnie Zamojski Dom Kultury). Brał udział w wielu konkursach, m.in. „Złota Jesień” w Hrubieszowskim Domu Kultury w Hrubieszowie. W 2014 r. można było podziwiać jego prace

w Lubelskim Urzędzie Wojewódzkim podczas Dni Samorządowca. Jego prace są w prywatnych zbiorach w Niemczech i Holandii. Od roku 2008 bierze czynny udział w Targach Twórców Ludowych i Sztuki Kulinarnej w Mirczu.

Prace Zygmunta Wichniewicza obejrzeć można także w Środowiskowym Domu Samopomocy w Modryniu, gdzie przez klika lat rozwijał swoją twórczość. Obecnie nadal tworzy w domowym zaciszu, w Mirczu.

Urodzona 8 listopada 1949 r. Od tego czasu jest mieszkanką wsi Miętkie. Rękodzieło, którym się zajmuje jest jej pasją i hobby.

Lubi spędzać czas wolny tworząc przeróżne dzieła z bibuły, wikliny papierowej, wstążek, dekorując je różnymi metodami.

Władysława Kawula

Zygmunt Wichniewicz ORAZ WŁADYSŁAWA KAWULA

Klub Seniora Klub Seniora w Mirczu powstał w lutym 2012 r. z inicjatywy Marianny Sobczuk – Dyrektora Gminnego Ośrodka Kultury w Mirczu. Na pierwszym spotkaniu, w którym udział wzięło 14 osób, wybrany został zarząd. Przewodniczącym Klubu został Zbigniew Kosiński, który pełni tę funkcję do dzisiaj. Obecnie Klub liczy 26 członków. Oprócz członków, Klub Seniora ma również swoich sympatyków. Przez okres 6 lat działalności Klubu, jego członkowie oraz sympatycy uczestniczą w różnych wydarzeniach kulturalnych. Robią m.in. stroiki świąteczne, palmy wielkanocne, które wystawiają na świątecznych kiermaszach. Każdego roku Klub organizuje święto pieczonego ziemniaka a niekiedy nawet topi w Bugu Marzannę. Klub Seniora każdego roku organizuje wycieczki, zarówno krajowe jak i zagraniczne. Członkowie zwiedzili m.in. piękne polskie Roztocze, północno-wschodnią Polskę tj. Kodeń, Górę Grabarkę i Białowieżę.

Jubileusz 50-lecia pożycia małżeńskiego Haliny i Ryszarda Kliszczów. Na zdjęciu od prawej: Teresa i Zbigniew Kosińscy, Aleksander Kot, Marianna Pukaluk, Janina Chmura, Marianna Dyrda, Teresa Oleszczak, Krystyna Pastryk, Anna Płaneta, Elżbieta Mikulska, Zbigniew Pukaluk, Leszek Jurkiewicz, Grażyna Harytanowicz, Henryk Mikulski, Wanda Marzec, Danuta Grabowska, Danuta Ślązak, Aniela i Lucjan Gierolińscy, Jadwiga Śliz, Alfons Serafin, Maria Górniak. Na pierwszym planie Jubilaci – Halina i Ryszard Kliszcz. Wrzesień 2017 r.

Członkowie Klubu Seniora podczas wspólnego Sylwestra, 2016 r.

Klub Seniora

Podziwiali piękno Bieszczad, m.in. dzięki rejsowi po Solinie. Seniorzy byli także z wizytą w Zakopanem, Krakowie, Sandomierzu, Lublinie, Kozłówce, na Majdanku oraz kilka dni w Warszawie. Uczestniczyli również w historycznej wycieczce po Ukrainie, gdzie zwiedzili m.in. Żółkiew, Chocim, Zbaraż, Kamieniec Podolski oraz Poczajów, podziwiali również wzgórze cerkiewne. Klub zorganizował także dwudniową wycieczkę do Lwowa. W ostatnim czasie Seniorzy zwiedzali Lubelszczyznę, odwiedzając Kazimierz Dolny, Nałęczów, Puławy i Wąwolnicę.

Dzień Kobiet w Klubie Seniora, 2017 r.

Klub Seniora zorganizował dwie pielgrzymki do miejsc świętych, tj. do Krakowa, Łagiewnik, Wadowic,

Wycieczka Klubu Seniora po Lubelszczyźnie (Puławy), maj 2017 r.

Kalwarii Zebrzydowskiej, Częstochowy i Piekar Śląskich. Jesienią 2017 r. członkowie Klubu zorganizowali piękną pielgrzymkę do Niepokalanowa, Torunia i Lichenia. Oprócz podziwiania krajobrazów Klub Seniora organizuje również spotkania towarzyskie takie jak Dzień Kobiet czy rozmaite jubileusze. Członkowie Klubu każdego roku bawią się m.in. na Andrzejkach, Sylwestrze i Ostatkach. Klub uczestniczy również we wszystkich uroczystościach organizowanych zarówno przez Gminny Ośrodek Kultury w Mirczu jak i przez Samorząd Gminy Mircze.

Wizyta Klubu Seniora w Radiu Maryja w Toruniu, wrzesień 2017 r. Od prawej dwie członkinie Klubu Seniora: Marianna Pukaluk i Aniela Gierolińska, które w studiu na żywo odmawiały Koronkę do Miłosierdzia Bożego. Na zdjęciu znajduje się także o. Piotr Dettlaff z Radia Maryja.

Pielgrzymka Klubu Seniora Toruń-Niepokalanów-Licheń, wrzesień 2017 r. Zdjęcie wykonano przed Sanktuarium NMP Gwiazdy Nowej Ewangelizacji i św. Jana Pawła II w Toruniu.

Klub Seniora

OCHOTNICZA STRAŻ POŻARNA

OSP Kryłów

Druhowie Ochotniczej Straży Pożąrnej w Kryłowie w dniu uroczystego włączenia jednostki do KSRG, Decyzją Nr III/87 KSRG Komendanta Głównego PSP z dnia 2 lipca 2012 r. Od lewej stoją: Artur Bajak, Kamil Drączkowski, Maciej Konował, Robert Małyska, Adam Martyniuk, Lucjan Martyniuk, Henryk Szczucki, Wojciech Drączkowski. W dolnym rzędzie: Mateusz Nowacki, Piotr Wasyna, Łukasz Nowacki, Maciej Bajak.

Jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej w Kryłowie została powołana w 1923 r. Posiadała wówczas orkiestrę dętą. W 1959 r. w czynie społecznym wzniesiony został Dom Ludowy tzw. „Ludowiec”. Obiekt służy społeczności kryłowskiej oraz druhom do dziś. W tych czasach funkcjonowało także w Kryłowie kino prowadzone przez OSP, posiadające zezwolenie Ministra Kultury i Sztuki. W 2012 r. czynem społecznym druhowie OSP pod kierownictwem Wiceprezesa Edwarda Pępko zmodernizowali i dobudowali

OSP Kryłów

Ochotnicza Straż Pożarna w Kryłowie, lata 60-te XX wieku.

drugi boks garażowy przy budynku remizy. Obecnie Prezesem OSP w Kryłowie jest Robert Małyska, a Naczelnikiem Dariusz Nowacki. 19 sierpnia 2012 r. jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej w Kryłowie, została uroczyście włączona do Krajowego Systemu Ratownictwa Gaśniczego.

Głównej w Warszawie, Wojewódzkiej w Lublinie i Powiatowej w Hrubieszowie, OSP w Kryłowie otrzymała lekki wóz bojowy oraz łódź motorową. Kryłowscy strażacy mają też na wyposażeniu ciężki wóz bojowy, a także inne urządzenia, w tym sprzęt łącznościowy, ratownictwa drogowego oraz wodnego. Szcze-

konary drzew, które płynąc mogły uszkodzić most. Jednostka liczy 48 druhów, którzy uczestniczą zarówno w akcjach ratowniczo-gaśniczych jak i społecznych.

Uroczystego przekazania decyzji dokonał Zastępca Lubelskiego Komendanta Wojewódzkiego PSP w Lublinie mł. bryg. Gustaw Włodarczyk. By znaleźć się w KSRG jednostka w Kryłowie musiała spełnić kilka warunków, w tym dysponować odpowiednim sprzętem. Dzięki współpracy Komendy

gólnie potrzebny był zakup łodzi, ponieważ miejscowość Kryłów leży nad rzeką Bug, który często wylewa i strażacy muszą być jak najlepiej przygotowani do ratowania życia ludzkiego i mienia. Zdarzało się nieraz, że musieli usuwać z przęseł mostu zlokalizowanego na rzece, ogromne

Ochotnicza Straż Pożarna w Kryłowie. Koniec lat 20-stych XX wieku. Na środku siedzi Wójt Gminy Kryłów – Pan Drączkowski. Po prawej dr Władysław Kuczewski.

OSP Kryłów

OSP Mircze Początki Ochotniczej Straży Pożarnej w Mirczu sięgają okresu I wojny światowej. Inspiracją do powstania straży był m.in. wielki pożar wywołany przez ustępujące wojska rosyjskie w 1915 roku, który strawił cukrownię i cały zespół pałacowy Wincentego Rulikowskiego.

Górny rząd od lewej: Grzegorz Sienicki (Wiceprezes), Sławomir Marciniuk, Wiesław Pacaj (Prezes), Michał Kapluk, Paweł Pacaj, Mirosław Burdzań (Naczelnik), Przemysław Głuch, Jacek Marciniak, Łukasz Wójtowicz, Piotr Palęga, Kamil Sitarz, Kacper Burdzań, Paweł Ożarowski, Paweł Ciuch. W dolnym rzędzie: Michał Guzina, Łukasz Klamer, Kacper Wichniewicz, Mikołaj Skóra, Kamil Boraca, Krystian Strupieniuk, Bartosz Zinczuk.

Pod koniec 1916 roku rozpoczęto tworzenie jednostki straży ogniowej, która wartość organizacyjną i bojową osiągnęła w 1917 roku. Do inicjatorów utworzenia straży należeli Seweryn Kiełczewski, oficjaliści dworscy, miejscowa inteligencja, byli żołnierze fron-

towi oraz awangarda młodzieży wiejskiej. Strażacy czynnie włączyli się w akcję rozbrajania Niemców i Austriaków w 1918 roku. Brali również udział w walkach z Ukraińcami (1919) a potem z Bolszewikami (1920). Po odzyskaniu niepodległości brali czynny udział w odbudowie zniszczonej miejscowości. Mircze i sąsiednie wioski były wówczas gęsto zabudowane budynkami z drewna, krytymi strzechą. Wybuchały liczne pożary, w gaszeniu których druhowie czynnie uczestniczyli. W 1932 roku wybuchł w Mirczu wielki pożar, który strawił więkMireccy strażacy przed remizą, w okresie międzywojennym. Od lewej siedzą: Władysław Różyński i Michał Tomaszewski.

szą część miejscowości. Ustalono wtedy składkę jednorazową od jednego morga na zakup nowej sikawki. W tym okresie zbudowano również remizę. W 1935 roku strażacy z Mircza uczestniczyli w gaszeniu wielkiego pożaru w Miętkiem. Zniszczeniu uległa prawie cała wioska, a w akcji gaszenia brali udział również strażacy z powiatu tomaszowskiego. OSP zasilana była funduszami samorządowymi. Strażacy organizowali też zbiórki pieniężne, najczęściej w ramach Tygodnia Obrony Przeciwpożarowej. Na przykład, w dniach 5-12 września 1937 roku strażacy zebrali 120 zł na rzecz Wojewódzkiej Straży Pożarnej. Stowarzyszenie Ochotniczej Straży Pożarnej w Mirczu zostało zarejestrowane prawnie w Lubelskim Urzędzie Wojewódzkim 25 lipca 1935 roku.

Zarząd tworzyli: »» Józef Tuczapski - prezes, kierownik Szkoły Powszechnej w Mirczu; »» Józef Handziuk - naczelnik, woźny przy Urzędzie Gminy w Mirczu; »» Czesław Kowalski – sekretarz; »» Michał Tomaszewski – skarbnik; »» Władysław Greniu - zastępca prezesa, sekretarz gminy w Mirczu; »» Piotr Kozyra - członek zarządu;

Strażacy mireccy w dniu nadania sztandaru, 28 maja 1978 r. W poczcie sztandarowym - Marian Różyński, Franciszek Wajda, Antoni Kozyra.

OSP w Mirczu, 1978 r. Od lewej: Jerzy Hyrchała, Józef Lizun, Lucjan Sędłak, Władysław Pietruszka, Józef Burda, Antoni Kozyra, Marian Różyński, Franciszek Wajda, Mieczysław Majowicz, Jan Różyński. W dolnym rzędzie: Kazimierz Kozyra, Jarosław Pietruszka, Zdzisław Fabrowski, Zdzisław Sienicki, Zbigniew Flisiak, Leszek Nieckarz, Władysław Łuczak.

»» Jan Brzozowski - członek zarządu, właściciel młyna motorowego w Mirczu. Pozostali członkowie plutonu: »» Roch Spustek, »» Jan Wasilewski, »» Marian Różyński, »» Stefan Kozyra, »» Stefan Kupka, »» Jan Górak. W 1939 roku OSP Mircze liczyła 26 strażaków. Prezesem

był Roch Spustek, wiceprezesem Józef Tuczapski, skarbnikiem Michał Tomaszewski, sekretarzem Stanisław Hochgelenter - nauczyciel śpiewu w miejscowej szkole. W OSP Mircze działała wówczas sekcja dziewcząt. Okres II wojny światowej to bardzo ciężki czas dla mieszkańców miejscowości oraz druhów strażaków. Włączyli się oni czynnie w działalność podziemną będąc partyzantami miejscowych oddziałów Związku Walki Zbrojnej, Armii Krajowej i Batalionów Chłopskich. Wielu z nich przypłaciło to własnym życiem. W 1943 roku w czasie akcji wysiedlania Mircza część strażaków trafiła do obozów koncentracyjnych i na roboty do Niemiec. W styczniu 1944 roku Mircze wraz z okolicznymi wsiami zostało doszczętnie spalone. Po wojnie, z inicjatywy Edwarda Kawałka, Władysława Różyńskiego, Michała Tomaszewskiego, Edwarda Tomaszewskiego i Józefa Burdy straż wznowiła działalność w 1948 roku. Pierwszym prezesem został Józef Majka, a naczelnikiem Władysław Różyński. Aktywnymi działaczami OSP byli w tym czasie

OSP Mircze

Jan Radomski, Franciszek Kozyra, Antoni Kozyra, Stanisław Szpyrka, Władysław Szpyrka, Józef Lizun, Jan Sienicki, Jan Różyński. Początkowo na wyposażeniu strażaków była tylko ręczna sikawka, później motopompa „Leopoldia”, którą obsługiwał syn Władysława Różyńskiego - Jan. Do pożarów jeżdżono konnym wozem. „Konnymi kierowcami” byli Michał Tomaszewski, Stefan Szpyrka i Władysław Cudziło. W połowie lat sześćdziesiątych z inicjatywy Władysława Różyńskiego i miejscowych strażaków wybudowano remizo-świetlicę. W tym czasie strażacy otrzymali wóz bojowy Star 28, następnie samochód lekki marki Żuk. W 1964 i 1969 roku strażacy brali udział w gaszeniu dużych składów słomy konopnej w Mirczu. 28 maja 1978 roku, świętując 60-lecie powołania, jednostka OSP Mircze otrzymała sztandar. 25 maja 1995 roku decyzją Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej w Warszawie

jednostka została włączona do Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego. W latach 80-tych OSP otrzymała samochód średni Star 244, zaś w 2002 roku samochód marki Lublin. W 2008 roku ze środków budżetu gminy, Związku OSP został zakupiony nowy, średni samochód marki Man a samochód Star 244 został przekazany do jednostki OSP Mołożów. W 2015 roku zakupiono samochód lekki marki Peugeot Boxer a samochód Lublin III przekazano strażakom jednostki ze Smoligowa. W 2009 roku jednostka otrzymała łódź „BRIG Falcon” z silnikiem 30 kM, która niejednokrotnie była niezbędna w akcjach ratowniczych nie tylko na terenie gminy i powiatu, ale również do pomocy podczas powodzi na terenie województwa lubelskiego. Druhowie pomagali powodzianom w 2002 roku w Kępie Gosteckiej (gmina Łaziska), w 2006 roku w Krasnymstawie. 16 strażaków z jednostki w 2010 roku pomagało mieszkańcom zalanych terenów na terenie

gminy Wilków w miejscowościach Zastów Polanowski, Szczekarków, Majdany Szkuciska, dowożąc łodzią i dostarczając żywność, wodę, leki mieszkańcom oraz zwierzętom. Widząc tragedię ludzi, którzy stracili swój dobytek druhowie za otrzymany ekwiwalent pieniężny zakupili dary w postaci pościeli dla mieszkańców wsi Majdany Szkuciska na kwotę 5063,00 zł. Od 2006 roku w skład Zarządu jednostki wchodzili druhowie: »» Wiesław Pacaj – Prezes, »» Grzegorz Sienicki – Wiceprezes, »» Martyniuk Marek – Naczelnik, »» Jarosław Burda – Sekretarz, »» Kazimierz Kozyra – Skarbnik, »» Jacek Marciniak – Gospodarz, »» Wasilewski Leszek – Członek. Od 2010 roku jednostka bierze udział w Mistrzostwach Polski w Ratownictwie Wodnym i Powodziowym. W 2011 roku w miejscowości Wilkasy k/Giżycka drużyna została Vice-Mistrzami Polski w klasie łodzi do 30 kM. Druhowie podnoszą swoje kwalifikacje, uczestniczą w kur-

Uroczystość 100-lecia OSP Mircze, 2 lipca 2017 r. W poczcie sztandarowym: Bartłomiej Trybuła, Krzysztof Kurcman, Łukasz Furlepa.

OSP Mircze

Uroczystość 100-lecia OSP Mircze, 2 lipca 2017 r.

sach i szkoleniach - posiadają wyszkolenie w zakresie: ratownictwa technicznego, działań przeciwpowodziowych i ratownictwa na wodach, udzielania pierwszej pomocy, współdziałania z Lotniczym Pogotowiem Ratunkowym. Od 2016 roku w skład Zarządu jednostki wchodzą: »» Wiesław Pacaj – Prezes, »» Grzegorz Sienicki – Wiceprezes, »» Mirosław Burdzań – Naczelnik, »» Paweł Ożarowski – Sekretarz, »» Paweł Ciuch – Skarbnik, »» Damian Malon – Gospodarz, »» Przemysław Kazberuk – Członek. 2 lipca 2017 roku Ochotnicza Straż Pożarna w Mirczu obchodziła wspaniały Jubileusz 100-lecia powstania. Druh Józef Kuropatwa - Wiceprezes Zarządu Oddziału Wojewódzkiego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych Rzeczpospolitej Polskiej w asyście kpt. Piotra Gronowicza - Komendanta Powiatowego Państwowej Straży Pożarnej w Hrubieszowie oraz druha Gerarda Pisiewicza - Prezesa Zarządu Oddziału Gminnego ZOSP RP wręczył medale i odznaczenia. Prezydium Zarządu Głównego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej odznaczyło Ochotniczą Straż Pożarną w Mirczu Złotym Znakiem Związku OSP RP.

Prezydium Zarządu Głównego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych odznaczyło medalem Honorowym im. Bolesława Chomicza druha Józefa Lizuna. Złote medale za zasługi dla pożarnictwa otrzymali druh Marian Koc oraz druh Wiesław Pacaj. Srebrne medale za zasługi dla pożarnictwa otrzymali: druh Grzegorz Sienicki, druh Mariusz Mazurek, druh Paweł Pacaj, druh Wojciech Nieckarz, druh Mirosław Burdzań, druh Paweł Ożarowski, druh Krzysztof Kurcman, druh Jacek Marciniak. Brązowe medale za zasługi dla pożarnictwa otrzymali: druh Łukasz Furlepa, druh Paweł Ciuch, druh Łukasz Wójtowicz, druh Bartłomiej Trybuła, druh Kornel Lizun, druh Przemysław Głuch, druh Piotr Palęga, druh Damian Malon, druh Kamil Demusiak. Odznakę „Strażak wzorowy” otrzymali druh Michał Kapluk oraz druh Kacper Burdzań. Odznaki „ Za wysługę lat” otrzymali druhowie: »» Marian Koc za 45 lat, »» Zygmunt Pastryk za 35 lat, »» Jarosław Pietruszka za 30 lat, »» Wiesław Pacaj za 30 lat, »» Jacek Marciniuk za 20 lat, »» Grzegorz Sienicki za 20 lat, »» Marek Martyniuk za 15 lat, »» Wojciech Nieckarz za 15 lat,

»» Kamil Demusiak za 10 lat, »» Paweł Pacaj za 10 lat, »» Krzysztof Kurcman za 10 lat, »» Mariusz Mazurek za 10 lat, »» Marcin Kujawski za 10 lat, »» Paweł Baryła za 10 lat, »» Paweł Ożarowski za 10 lat, »» Łukasz Furlepa za 10 lat, »» Paweł Ciuch za 5 lat, »» Kornel Lizun za 5 lat, »» Przemysław Głuch za 5 lat, »» Piotr Grzywna za 5 lat, »» Piotr Palęga za 5 lat, »» Damian Malon za 5 lat, »» Dariusz Biczak za 5 lat, »» Mirosław Burdzań za 5 lat, »» Łukasz Wójtowicz za 5 lat, »» Przemysław Kazberuk za 5 lat, »» Trybuła Bartłomiej za 5 lat. Członek Zarządu Województwa Lubelskiego - Arkadiusz Bratkowski odznaczył sztandar OSP nadając odznakę honorową „Zasłużony dla Województwa Lubelskiego”. Ponadto druhowie: Józef Lizun, Wacław Marciniak, Franciszek Wajda oraz Wiesław Pacaj otrzymali podziękowania za wieloletnią służbę na rzecz rozwoju i funkcjonowania jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej w Mirczu od Prezesa Zarządu Oddziału Gminnego ZOSP RP – druha Gerarda Pisiewicza oraz Wójt Gminy Mircze - Marty Małyszek.

OSP Mircze

OSP Modryń Ochotnicza Straż Pożarna w Modryniu powstała w czerwcu 1967 roku. Na zebraniu, które odbyło się 8 czerwca 1967 r. powołano zarząd. Prezesem został Ignacy Barczuk, wiceprezesem – Franciszek Karwański, kolejnym wiceprezesem – Władysław Kliszcz, skarbnikiem – Henryk Opałka, sekretarzem – Franciszek Szwaczkiewicz, gospodarzem – Antoni Ptasiński. Pierwszym zadaniem, które wyznaczyli sobie druhowie OSP

OSP Modryń

Druhowie OSP Modryń. Na zdjęciu znajdują się: Zdzisław Pereć, Władysław Kliszcz, Krzysztof Szwaczkiewicz, Bogdan Serafin, Dawid Sobieniak, Tadeusz Barczuk, Dariusz Sobieniak, Mieczysław Kuś, Andrzej Stańczak, Ryszard Pereć, Jakub Pereć.

w Modryniu był remont remizy oraz budowa garażu na sprzęt strażacki (w budynku mieściła się zlewnia mleka i sklep spożywczy). Strażacy przez cały okres swojej działalności brali czynny udział w gaszeniu pożarów. Największymi i najbardziej częstymi pożarami były pożary stert konopi w Mirczu. Druhowie OSP w Modryniu często zajmowali czołowe miejsca w zawodach sportowo-pożarni-

czych organizowanych na terenie Gminy Mircze. W 1985 roku strażacy współorganizowali dożynki gminne w Modryniu, które poprzedził generalny remont remizy. W 2006 r. powołano nowy zarząd jednostki, w skład którego weszli: Paweł Burda - prezes, Krzysztof Falęta - wiceprezes, Waldemar Stańczak - wiceprezes, Mariusz Smyk - skarbnik. Obecnie w skład zarządu wchodzą: »» prezes – Ryszard Pereć, »» wiceprezes – Grzegorz Kowal,

Dożynki gminne w Modryniu, 1985 r. Od lewej: Henryka Mrozowska, Stanisław Oleszczak, Danuta Falęta, Stanisław Poninkiewicz, Bolesław Barański, Władysława Opałka, Bolesław Mikulski, Bronisław Marzec, Henryk Polak, Tadeusz Mrozowski.

»» wiceprezes – Bogdan Serafin, »» sekretarz – Dawid Sobieniak, »» skarbnik – Mariusz Smyk. Strażacy czynnie włączają się w organizację i zabezpieczanie imprez kulturalnych na terenie Gminy Mircze np. podczas Europejskich Dni Dobrosąsiedztwa oraz innych uroczystości o charakterze patriotyczno-religijnym.

Dożynki gminne w Modryniu, 1985 r. Od lewej: Krzysztof Falęta, Władysława Opałka, Bolesław Mikulski, Mirosława Mrozowska (Sobieniak).

OSP Modryń

OSP Modryń-Kolonia Ochotnicza Straż Pożarna w miejscowości Modryń-Kolonia powstała w 1965 r. Jej założycielem był Jan Roman. Pierwszym prezesem został Marian Jóźwik. W 1968 r. jednostka otrzymała motopompę typu PO3. W 1969 r. prezesem został Aleksander Krawczyk, a naczelnikiem Stanisław Romaszko. W 1974 r., w czynie społecznym, strażacy zbudowali remizę, w tym samym roku prezesem OSP został Kazimierz Michalczuk, a naczelnikiem Stanisław Romaszko.

OSP Modryń-Kolonia

W 1982 r. odbyły się ponowne wybory, funkcję prezesa objął Włodzimierz Karwacki, a naczelnika Stanisław Romaszko. 9 maja 1982 r., w Rejonowych Zawodach Pożarniczych w Dołhobyczowie, jednostka zdobyła Puchar Przechodni za zajęcie I miejsca. W 1992 r. nastąpiła zmiana w składzie zarządu, naczelnikiem został Józef Maj. W 1998 r. prezesem został ponownie Wło-

Uroczystość 50-lecia OSP Modryń-Kolonia, 9 maja 2015 r. W górnym rzędzie stoją: Włodzimierz Karwacki Prezes OSP, Andrzej Karwacki, Zygmunt Wszoła, Wiesław Wilczek. W środkowym rzędzie: Marian Kuna, Czesław Roman, Lech Szopiński - Wiceprezes Zarządu Oddziału Gminnego ZOSP RP w Mirczu , Stanisław Struzik, Wiesław Maciąg, Mariusz Sołoducha, Adam Wójcik, Józef Maj, Jarosław Karwacki Naczelnik OSP, Marta Małyszek - Wójt Gminy Mircze. W dolnym rzędzie: Szymon Struzik, Albert Maj, Rafał Karwacki, Kamil Maj, Krzysztof Struzik, Mateusz Karwacki, Adrian Maciąg.

dzimierz Karwacki, naczelnikiem – Jarosław Karwacki. W tym samym roku jednostka otrzymała drugą motopompę, typu PO5.

Puchar Przechodni za zajęcie I miejsca w Rejonowych Zawodach Pożarniczych w Dołhobyczowie, 9 maja 1982 r.

W 2005 r. OSP otrzymała samochód marki Żuk przekazany przez Ochotniczą Straż Pożarną w Mirczu. W 2006 r. strażacy brali czynny udział podczas zagrożenia powodziowego jakie nawiedziło gminę. Za wzorową postawę jednostka otrzymała pompę szlamową od Zarządu Województwa Lubelskiego. W 2011 r. druhowie dokonali remontu wnętrza budynku remizy. W 2012 r. Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej w Hrubieszowie przekazała jednostce drugi samochód marki Daewoo Leganza.

Szkolenie dotyczące obsługi motopomp, 1968 r. Na zdjęciu znajduje się druh Stanisław Roman (drugi od lewej).

Obecnie OSP liczy 24 członków. W skład Zarządu wchodzą: »» Prezes – Włodzimierz Karwacki, »» Wiceprezes (Naczelnik) – Jarosław Karwacki, »» Sekretarz – Stanisław Struzik,

Uroczyste obchody 150. rocznicy bitwy pod Mołożowem, 19 maja 2013 r. Ze sztandarem Zarządu Gminnego ZOSP RP w Mirczu (pierwszy od lewej) stoi druh OSP Modryń-Kolonia – Jarosław Karwacki.

Samochód operacyjny marki Daewoo Leganza. Na zdjęciu – druh Andrzej Karwacki.

»» Skarbnik – Zbigniew Żygadło, »» Gospodarz – Andrzej Karwacki. W skład Komisji Rewizyjnej wchodzą: »» Przewodniczący – Wiesław Maciąg, »» Sekretarz – Zygmunt Wszoła, »» Członek – Leszek Roman. Strażacy biorą czynny udział w uroczystościach państwowych i lokalnych na terenie gminy, zabezpieczają imprezy masowe. W 2015 r. OSP obchodziła jubileusz 50-lecia swojego istnienia.

OSP Modryń-Kolonia

Odprawa strażaków OSP Modryniec Zachodni przed ćwiczeniami. Od lewej: Albert Romaszko, Mariusz Sola, Grzegorz Pakuła, Kamil Bielecki (stoi tyłem), Dariusz Lipczyński, Dawid Herda.

OSP Modryniec Prawie sześćdziesiąt pięć lat temu, 4 kwietnia 1956 r. na wiejskim zebraniu w Modryńcu Zachodnim założona została nowa jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej. Z potrzeby wspólnego działania, utworzyła ją grupa najbardziej aktywnych mieszkańców wsi, widząc szansę na lepsze zorganizowanie się, wzajemną pomoc sąsiedzką oraz na przyspieszenie rozwiązania wielu ówczesnych problemów tej wsi, jej mieszkańców oraz całego lokalnego środowiska. Wydarzenie to było niezwykle ważnym aktem integrującym Protokół z zebrania założycielskiego Ochotniczej Straży Pożarnej w Modryńcu Zachodnim (zachowany w księdze protokołów OSP Modryniec Zachodni).

OSP Modryniec

mieszkańców wsi, którzy jako osadnicy przyjechali do nowych gospodarstw z kilku odległych miejscowości, gdzie często pozostawili swoje rodziny, sąsiadów i znajomych. Osadnicy wywodzili się głównie z dwóch wsi powiatu zamojskiego - Feliksówki i Bondyrza. W Modryńcu dołączyli do

mieszkającej tu wcześniej grupy miejscowych gospodarzy. Zorganizowanie jednostki straży pożarnej było tym bardziej ważne, że mieszkańcy stanęli przed wyzwaniem tworzenia nowej jednostki osadniczej, swoich siedzib oraz budowania wszystkiego od początku, a więc uprawy ugorów,

aby przywrócić ziemi jej prawdziwą wartość uprawną, budowania dachu nad głową, budynków gospodarskich i inwentarskich, gromadzenia podstawowych sprzętów i przedmiotów, zakładania hodowli zwierząt, wzajemnego poznawania się, organizowania pomocy sąsiedzkiej oraz podstaw dla swojej przyszłości. Jednym słowem tworzenie warunków do życia dla swoich rodzin, budowanie elementarnych więzi oraz relacji społecznych, organizowanie życia kulturalnego oraz zapewnienie bezpieczeństwa dla siebie. Założenie OSP w Modryńcu Zachodnim miało miejsce podczas zebrania założycielskiego w dniu 5 kwietnia 1956 r., w mieszkaniu Stanisława Głucha. Przewodniczącym zebrania założycielskiego był Stanisław Gontarz, sekretarzem Jan Kawałko, zaś asesorami – Bronisław Sarzyński oraz Wiktor Uchacz. W zebraniu założycielskim z prawem do głosowania uczestniczyło 24 mieszkańców Modryńca Zachodniego. Ponadto w zebraniu wzięło udział 25 gospodarzy wsi Modryniec oraz członkowie Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej w Modryniu. Z tego wydarzenia zachował się oryginał protokołu. Oprócz oficjalnego powołania OSP w Modryńcu wybrano także jej pierwszy Zarząd w następującym składzie: Józef Rudy – Komendant OSP, Jan Różański i Tadeusz Czu-

ba jako Zastępcy Komendanta, Jan Kawałko – Sekretarz OSP, Jan Szewczuk – skarbnik oraz Czesław Tetercz – gospodarz OSP. Ogólne zgromadzenie mieszkańców wsi Modryniec w dniu 5 kwietnia 1956 r. podjęło uchwałę o przekazaniu budynku będącego własnością ogółu, na rzecz nowo powołanej jednostki OSP z przeznaczeniem na remizę i świetlicę. W uzasadnieniu podano m.in., że rzeczony budynek od kilku lat jest nieużytkowany, nie posiada dachu i właściwego zabezpieczenia oraz stopniowo ulega niszczeniu. Należy dodać, że obiekt przeznaczony dla potrzeb OSP wcześniej należał do zespołu

Członkowie OSP w Modryńcu, 1969 r. Od lewej: Paweł Skrzyński, Eugeniusz Suchowierz, Bolesław Szpinda, Wacław Różański, Jan Gontarz, Tadeusz Czuba, Edmund Sołoducha, Tadeusz Herda, Józef Kawałko s. Józefa, Mieczysław Teterycz.

dworskiego, gdzie spełniał funkcję magazynu na zboże. Jednocześnie gospodarze wsi Modryniec Zachodni dobrowolnie się opodatkowali i zobowiązali się wnieść składki na budowę remizy i świetlicy. Mieszkańcy podjęli także decyzję o „wyreperowaniu” wszystkich dróg dojazdowych oraz mostków, aby nie „…hamowały poruszania się straży pożarnej”. Na zebraniu założycielskim w uzgodnieniu z gospodarzami wytypowano 3 pary koni, które w razie pożaru miały zapewnić dojazd i przewożenie sprzętu przeciwpożarowego. Dobrowolną deklarację udostępnienia koni i pełnienia funkcji woźnicy zgłosili następujący gospodarze: Wiktor Uchacz, Edward Sołoducha i Stanisław Gontarz.

OSP Modryniec

Pierwszy wóz strażacki OSP Modryniec Zachodni.

Podstawowa działalność i aktywność strażaków koncentrowała się na pracy związanej z ochroną przed pożarami, ale obejmowała ona także inne działania na rzecz wsi i jej mieszkańców. W okresie prawie już 65 - letniej działalności Ochotniczej Straży Pożarnej w Modryńcu Zachodnim jej członkami było już ponad

130 mieszkańców. W tym okresie kolejnymi komendantami, bądź naczelnikami i prezesami, byli w kolejności: Józef Rudy, Mieczysław Żuk, Bolesław Żuk, Marian Kusztykiewicz, Wacław Różański, Czesław Skrzyński, Bolesław Szpinda, Adam Kostrubiec, Stanisław Piętal, Stanisław Góra, Jan Herda, Aleksander Blacha, Tomasz Skrzyński,

zaś sekretarzami OSP: Jan Kawałko i Marian Kusztykiewicz. W ciągu prawie 65 lat istnienia jednostki, większość strażaków ochotników, za swoją działalność została odznaczona medalami i odznakami, w tym: odznaką „Wzorowy Strażak”, brązowymi, srebrnymi i złotymi medalami „Za Zasługi dla Pożarnictwa”, a także odznaczeniami państwowymi, jak np.: „Krzyż Zasługi”. Druh Jan Kawałko został wpisany do Księgi Honorowej Zasłużonych Działaczy Związku OSP za szczególne zasługi w rozwoju ochrony przeciwpożarowej w woj. zamojskim. Druh Stanisław Góra w latach 1969-1972 był posłem na Sejm. Jednostka OSP w Modryńcu dorobiła się m.in. własnej syreny, motopompy, wozu strażackiego konnego, a następnie własnego samochodu strażackiego oraz niezbędnego sprzętu i wyposażenia do ratowania mienia i gaszenia pożarów. Druhowie strażacy uczestniczyli w wielu uroczystościach oraz re-

gionalnych i krajowych zawodach strażackich. Podstawowa działalność i aktywność modrynieckich strażaków koncentrowała się na pracy związanej z ochroną przed pożarami, ale obejmowała ona także działania na rzecz wsi, jej mieszkańców oraz środowiska lokalnego. Najważniejsza z nich to: bezpośredni udział w akcjach gaszenia pożarów, odczyty, szkolenia i instruktaże dotyczące ochrony przeciwpożarowej

zarobionych funduszy na realizację celów i zadań jednostki OSP; udział w prowadzeniu corocznych remontów dróg (tzw. szarwarki) oraz w naprawach mostów i przepustów; zbiórka pieniędzy na zakup radia dla potrzeb całej wsi (1957 r.); gromadzenie funduszy na elektryfikację wsi; remont sprzętu strażackiego (motopompy, węży, wozu i innego sprzętu); organizowanie Dni Straży Pożarnej, szkoleń oraz próbnych alarmów w celu podniesienia

skierowane zarówno do członków OSP jak i mieszkańców wsi oraz młodzieży szkolnej. Udział w szkoleniach i ćwiczeniach; przeglądy i inspekcje gospodarstw pod względem stanu zagrożenia pożarem oraz zabezpieczenia przeciwpożarowego, czystości zagród, tynkowania kominów, posiadania bosaka, tłumicy, beczki z wodą, piasku, drabiny, usunięcia słomy, itp.; udział w pracach budowlanych i remontowych na rzecz remizy strażackiej, dbanie o jej utrzymanie (malowanie, tynkowanie, sprzątanie); udział w pracach zarobkowych, np. przy wywózce drzewa z lasu, przeznaczenie

sprawności oraz gotowości bojowej jednostki OSP; organizowanie zabaw tanecznych, otwartych także dla mieszkańców okolicznych wsi, stanowiących istotne i stałe źródło dochodów przeznaczanych na rozwój straży, w tym na zakup sprzętu oraz na bieżące potrzeby; pozyskiwanie i zakup sprzętu strażackiego, m.in. zakup pierwszej motopompy, syreny elektrycznej (1965 r.) oraz specjalistycznego wozu strażackiego; udział w akcjach ogólnopolskich m.in. wsparcie finansowania budowy Centrum Zdrowia Dziecka; zakup mundurów strażackich dla całej jednostki OSP; uczestnictwo w adoracji Grobu Pańskie-

Pierwsza syrena OSP Modryniec

go z okazji Świat Wielk ano c nych; czynne uczestnictwo w uroczystościach i świętach państwow ych, uroczystościach kościelnych, dożynkach, festynach ludowych, zawodach strażackich organizowanych na różnych szczeblach, czynach społecznych na rzecz wsi i gminy, udział w organizowanych amatorskich przedstawieniach teatralnych, zabawach okolicznościowych i balach sylwestrowych; współpraca z innymi lokalnymi organizacjami społecznymi, takimi jak: Koło Gospodyń Wiejskich, na rzecz miejscowej społeczności; wykonanie zewnętrznych elewacji remizy, wyremontowanie i odnowienie okien, uzupełnienie sprzętu i mebli z okazji 50-lecia powołania jednostki OSP (czerwiec 2006 r.) oraz pomoc przy gruntownej modernizacji remizy w 2015 r. Pierwsza motopompa OSP Modryniec otrzymana 14 sierpnia 1959 r.

OSP Modryniec

OSP Mołożów Dzieje jednostki sięgają roku 1966, kiedy to z inicjatywy druhów Jana Badyły, Kazimierza Stachurskiego, Henryka Garbacza, Czesława Kuczmy, Stanisława Lewandowskiego, Edwarda

Wawrzyniaka, Stanisława Kawałka i Mariana Szczerbika została zawiązana Ochotnicza Straż Pożarna w Mołożowie. Prezesem został Kazimierz Stachurski, a naczelnikiem Henryk Garbacz.

Jubileusz 50-lecia Ochotniczej Straży Pożarnej w Mołożowie, 10 lipca 2016 r. Od lewej: Gerard Pisiewicz (Prezes Zarządu Gminnego ZOSP RP w Mirczu), Lech Szopiński (Wiceprezes Zarządu Gminnego ZOSP RP w Mirczu), Stefan Ślepko, Tomasz Jasiejko, Zbigniew Skop (Naczelnik), Jan Głaz, Jacek Piwiński (Prezes), Stanisław Nowosad, Czesław Kuczma, Jan Badyła, Marta Małyszek (Wójt Gminy Mircze).

W skład zarządu weszli również Jan Badyła - sekretarz, Stanisław Lewandowski - gospodarz i Czesław Kuczma - skarbnik, który pełnił tą funkcję do roku 2011. Po Kazimierzu Stachurskim, w latach 1981-2001, prezesem był Czesław Garbacz, zaś w 2001 roku prezesem został Jacek Piwiński, który pełni tą funkcję do dnia dzisiejszego. W latach 19661971 funkcję naczelnika pełnili Jubileusz 50-lecia Ochotniczej Straży Pożarnej w Mołożowie, 10 lipca 2016 r. Od lewej: Zbigniew Skop (Naczelnik), Piotr Kierepka, Józef Kuropatwa (Starosta Hrubieszowski), Mieczysław Skiba, Marta Małyszek (Wójt Gminy Mircze), Marcin Pasek, Adam Adamczuk, Sylwester Kolano.

OSP Mołożów

kolejno Henryk Garbacz, Stanisław Kawałek, Marian Szczerbik i Józef Łukasiewicz. Od 1971 do 2011 roku naczelnikiem był druh Jan Badyła, po nim funkcję objął druh Zbigniew Skop. Początkowo jednostka nie dysponowała żadnym znaczącym sprzętem strażackim, a siedziba mieściła się w budynkach prywatnych należących do druhów. W 1968 roku pozyskano budynek po domie ludowym, który został zaadaptowany na pierwszą remizę. Dwa lata później rozpoczęto budowę remizo-świetlicy, którą oddano do użytku w 1981 roku. Pojazdem strażackim była zwykła

furmanka konna, a później ciągnik z przyczepą. W roku 1968 jednostka otrzymała ręczną syrenę alarmową, a w 1970 roku motopompę M-400. W 1975 roku została zainstalowana syrena elektryczna, zaś w 1978 wymieniono motopompę na PO5-M8/8. Pierwszy samochód pożarniczy jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej w Mołożowie pozyskała z Państwowej Straży Pożarnej w Hrubieszowie w roku 1994, był to pojazd marki Żuk A06B. Kolejny średni samochód pożarniczy marki Star 25 został przekazany jednostce z Mołożowa przez sąsiednią jednostkę Ochotniczej Straży Pożarnej ze

Gminne Zawody Sportowo-Pożarnicze, 2011 r. W kategorii drużyn męskich OSP Mołożów zajęła II miejsce, w kategorii Młodzieżowych Drużyn Pożarniczych chłopców MDP Mołożów zajęła I miejsce, w kategorii Młodzieżowych Drużyn Pożarniczych dziewcząt MDP Mołożów zajęła również I miejsce. Na samochodzie od lewej: Łukasz Wielosz, Bartłomiej Smyk, Daniel Karyga, Marcin Polak, Bartłomiej Lizak. Od lewej stoją: Jacek Piwiński (Prezes), Damian Majewski, Stanisław Nowosad, Dawid Gniecki, Szymon Bardega, Robert Pasek, Tomasz Jasiejko, Marek Pieczkowski, Stefan Ślepko, Karolina Kawka, Klaudia Sołoducha (Piwińska), Ewa Borys, Diana Błauciak, Katarzyna Poźniak, Krystian Kolano. W dolnym rzędzie: Zbigniew Skop (Naczelnik), Wiktoria Skop, Weronika Martyniuk.

Starej Wsi w 1997 roku. W 1999 roku podjęto uchwałę o budowie nowego budynku remizo-świetlicy w Mołożowie, a rok później powstał komitet budowy, w skład którego weszli: Wiesław Jasiejko - przewodniczący komisji, Jacek Piwiński- sekretarz i Jan Głaz - skarbnik. Rozpoczęto budowę, początkowo w miarę możliwości własnymi siłami, za własne pieniądze z akcji gaśniczych oraz dotacji i darowizn. Później budowa była prowadzona przez firmy budowlane finansowane przez Gminę Mircze. Budowę zakończono w 2009 roku. Wtedy też nastąpiło uroczyste

otwarcie i oddanie budynku do użytku. W tym samym roku samochód pożarniczy Star 25 został zastąpiony przez Stara 244, który jest użytkowany do dnia dzisiejszego. Wraz z otwarciem remizo-świetlicy, Ochotnicza Straż Pożarna w Mołożowie zaczęła organizować zabawy taneczne

OSP Mołożów

Jubileusz 50-lecia Ochotniczej Straży Pożarnej w Mołożowie, 10 lipca 2016 r. Odznaczenie sztandaru OSP Mołożów. Od lewej: Józef Kuropatwa - Starosta Hrubieszowski, Sylwester Kolano, Adam Adamczuk, Marcin Pasek.

dla młodzieży. Za zarobione pieniądze w 2011 roku został zakupiony lekki samochód pożarniczy Mercedes Sprinter, który zastąpił wysłużonego już Żuka A06B. Rok później zakupiono motopompę TOHATSU M16/8, zostało wykonane odwodnienie wokół remizo-świetlicy oraz wybudowano wjazdy i parking z kostki brukowej. Dla bezpieczeństwa i ochrony uczestników zabaw i mienia własnego, w 2014 roku założony został monitoring, który obejmuje cały budynek remizo-świetlicy oraz teren wokół budynku. Jednostka korzysta z różnego rodzaju dotacji, m.in. z Firm

OSP Mołożów

Ubezpieczeniowych, Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, Funduszu Składkowego KRUS, Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz Urzędu Gminy Mircze. Dzięki tym dotacjom dokonuje zakupów różnego rodzaju sprzętu i wyposażenia strażackiego oraz umundurowania. Obecnie na wyposażeniu jednostki znajdują się dwa samochody pożarnicze Star 244 i Mercedes Sprinter, samochód osobowy marki Ford Focus, dwie motopompy TOHATSU M16/8 oraz PO5-M8/8, motopompa pływająca Niagara, pilarka do drzewa STHIL, pompa do brudnej wody, wysysacz i inny znaczący sprzęt. Druhowie jednostki biorą czynny udział w akcjach ratowniczo-gaśniczych, prewencyjnych, usuwaniu miejscowych zagrożeń, szkoleniach oraz w różnych

uroczystościach patriotycznych i kościelnych. Od 1978 roku jednostka startuje w zawodach sportowo-pożarniczych plasując się na czołow ych miejscach. Przy Ochotniczej Straży Pożarnej od 2002 roku działają Młodzieżowe Drużyny Pożarnicze, które również zajmują czołowe miejsca na zawodach gminnych i powiatowych. Obecnie przy Ochotniczej Straży Pożarnej funkcjonuje także drużyna kobiet oraz Młodzieżowe Drużyny Pożarnicze dziewcząt i chłopców. Jednostka w Mołożowie liczy 46 członków Ochotniczej Straży Pożarnej oraz 15 członków Młodzieżowej Drużyny Pożarniczej. Obecnie w skład zarządu wchodzą: »» Prezes - Jacek Piwiński, »» Wiceprezes (Naczelnik) - Zbigniew Skop, »» Wiceprezes - Tomasz Jasiejko,

»» Zastępca Naczelnika - Jan Badyła, »» Sekretarz - Ewa Woch-Adamczuk, »» Skarbnik - Jan Głaz, »» Gospodarz - Robert Pasek, »» Kronikarz - Czesław Kuczma. W roku 2016 jednostka obchodziła Jubileusz 50-lecia powstania OSP w Mołożowie wraz z poświęceniem i nadaniem sztandaru oraz odznaczeniem jednostki Srebrnym Medalem „Za Zasługi dla Pożarnictwa” za 50 lat aktywnej działalności.

Jubileusz 50-lecia Ochotniczej Straży Pożarnej w Mołożowie, 10 lipca 2016 r. Od lewej: Józef Kuropatwa - Starosta Hrubieszowski, Marta Małyszek - Wójt Gminy Mircze, Dawid Wielosz, Daniel Karyga, Klaudia Sołoducha (Piwińska), Wiktoria Skop, Diana Błauciak, Mieczysław Skiba, Piotr Kierepka.

Podczas uroczystości nastąpiło także wręczenie medali i odznaczeń dla zasłużonych strażaków. Odznaczeni zostali: Medalem Honorowym im. Bolesława Chomicza: Jan Badyła; Złotym Medalem „Za Zasługi dla Pożarnictwa”: po raz drugi – Stanisław Nowosad, Czesław Kuczma; Srebrnym Medalem „Za Zasługi dla Pożarnictwa”: Jan Głaz, Robert Pasek, Andrzej Wielosz, Marek Pieczkowski; Brązowym Medalem „Za Zasługi dla Pożarnictwa”: Stanisław Pasek, Marcin Pasek, Krystian Kolano, Adam Adamczuk, Ewa Woch-Adamczuk;

Odznaką „Strażak Wzorowy”: Wiktoria Skop, Klaudia Sołoducha, Marlena Skop, Diana Błauciak, Sylwester Kolano, Dawid Wielosz, Daniel Karyga; Odznaką „Za wysługę lat”: 50 lat: Jan Badyła, Czesław Kuczma; 40 lat: Stanisław Nowosad; 20 lat: Jacek Piwiński, Robert Pasek; 15 lat: Jan Głaz, Zbigniew Skop, Andrzej Wielosz; 10 lat: Tomasz Jasiejko, Stefan Ślepko, Wojciech Nowosad; Odznaką „Młodzieżowa Drużyna Pożarnicza”: złotą: Jakub Skop, Radosław Kolano, Radosław Ćmil; srebrną: Tomasz Żukowski, Adrian Mikiciuk, Norbert Kuźniarski; brązową: Mateusz Pieczkowski.

OSP Mołożów

OSP Smoligów OSP Smoligów założona została w 1966 r. z inicjatywy Juliana Adamczuka, który został pierwszym jej naczelnikiem. Na początku działalności jednostka posiadała motopompę PO5, kilka węży i parę tłumic. W roku 1990 ówczesny naczelnik Gozedek Stanisław poczynił starania a w konsekwencji pozyskał samochód pożarniczy marki Star 266 z 1971 r., który został przekazany jednostce przez

OSP Smoligów

OSP Kryłów. Samochód ten został wyremontowany i służył druhom do 2009 r. (obecnie znajduje się przy budynku UG Mircze jako eksponat). W roku 2009, dzięki staraniom ówczesnego prezesa Władysława Dunaja i naczelnika Piotra Jarczaka, do jednostki trafił samochód Magirus–Deutz z 1981 r. Od tego momentu druhowie mogli wyjeżdżać do akcji znacznie nowocześniejszym samochodem bojowym, który służy do chwili obecnej.

Gminne Zawody SportowoPożarnicze 2016 w Mołożowie. W klasyfikacji generalnej zawodów OSP w Smoligowie zajęła I miejsce. Na zdjęciu w górnym rzędzie znajdują się: Michał Jakubczuk, Jakub Lisiewicz, Kamil Buczkowski, Sebastian Filipowicz, Marek Łysiak, Piotr Jarczak. W dolnym rzędzie: Sylwester Wojewoda, Maciej Jarczak, Wojciech Jasiński, Maciej Matysiak.

W tym samym roku strażacy czynem społecznym postawili nowy garaż i przenieśli swą siedzibę z budynku Spółdzielni Produkcji Rolnej w Smoligowie w nowe miejsce. Ochotnicy nie poprzestali w swoich pracach i wyremontowali świetlicę wiejską. Prace polegały na wylaniu posadzki, położeniu płytek, podwieszeniu sufitu, wykonaniu toalety oraz ułożeniu parkingu przed świetlicą. Założone zostało również centralne ogrzewanie. Większość

środków finansowych na te prace OSP wyłożyła ze swoich zasobów a także dzięki dużemu zaangażowaniu ówczesnego sołtysa Sławomira Jarczaka, który pomagał w zdobyciu funduszy. Miejscowi strażacy OSP mają jeszcze dalekosiężne plany. Chcą rozbudować świetlicę, w której mieliby salę do spotkań oraz garaż dla pozyskanego w 2016 r. z OSP Mircze lekkiego samochodu bojowego marki Lublin. Jednostka OSP Smoligów bierze czynny udział w akcjach ratowniczo-bojowych, których jest nawet kilkanaście w roku. Jest współorganizatorem Dnia Kobiet, Dnia Dziecka, zabaw tanecznych organizowanych na terenie miejscowości. Corocznie druhowie OSP Smoligów biorą udział w zawodach pożarniczo-sportowych na szczeblu

Na zdjęciu od lewej: Marek Łysiak, Paweł Malinowski, Maciej Jarczak, Artur Kowalczuk, Radosław Pukaluk, Stanisław Orchowski, Grzegorz Pukaluk.

Na zdjęciu od lewej, w górnym rzędzie znajdują się: Sebastian Filipowicz, Wiesław Bojwoluk, Maciej Jarczak, Szymon Wojewoda, Grzegorz Pukaluk, Stanisław Orchowski. W dolnym rzędzie: Sylwester Wojewoda, Wojciech Jasiński, Eliasz Chmiel.

gminnym i powiatowym. Od kilkunastu lat drużyna zajmuje czołowe miejsca nie schodząc z podium, a w 2017 r. zakwalifikowała się po raz pierwszy na zawody wojewódzkie. W chwili obecnej jednostka liczy 30 strażaków ochotników, którzy mają na wyposażeniu sprzęt do działań ratowniczo-gaśniczych. Są to motopompa PO5, pompa pływająca i szlamowa, dwa agregaty prądotwórcze, piła łańcuchowa do drzewa, dwa maszty oświetleniowe, drabina wysokościowa, sprzęt łącznościowy. W skład obecnego zarządu wchodzą: »» Prezes – Piotr Jarczak, »» Naczelnik - Wojciech Jasiński, »» Skarbnik - Marek Łysiak, »» Sekretarz – Stanisław Orchowski, »» Gospodarz – Eliasz Chmiel, »» Komisja Rewizyjna - Maciej Jarczak, Kamil Buczkowski, Waldemar Lisiewicz.

OSP Smoligów

OSP Stara Wieś Ochotnicza Straż Pożarna w Starej Wsi powstała w 1921 r. z inicjatywy dziedzica dóbr starowiejskich Bogdana Kicińskiego, nauczyciela Stanisława Maślanki oraz miejscowego społeczeństwa. W dyspozycji OSP posiadała jedynie jedną parę dworskich koni oraz ręczną sikawkę. Po II wojnie światowej w 1948 r. jednostka została reaktywowana. W tym samym roku druhowie ochotnicy wraz z mieszkańcami wsi zbudowali pierwszą remizo-świetlicę. W 1949 r. jednostka otrzymała pierwszą motopompę oraz komplet węży i umundurowania strażackiego. Do dyspozycji miała dwie pary koni miejscowych rolników. W 1948 r., w czynie społecznym, rozpoczęła się budowa remizo-

OSP Stara Wieś

-świetlicy, która oddana została do użytku trzy lata później. W roku 1985 jednostka otrzymała pierwszy samochód pożarniczy Star 25 oraz dwie motopompy PO-5. Z okazji 70-lecia OSP, w 1991 r. społeczeństwo ufundowało jej sztandar. Praca druhów strażaków w Starej Wsi doceniona została także na szczeblu samorządu gminnego. W 1997 r. przez Radę Gminy Mircze zakupiony został ciężki samochód pożarniczy marki Jelcz. W 2000 r. za środki gminne i OW ZOSP RP w Lublinie jednostka pozyskała motopompę PO-8 z silnikiem Tohatsu. W tym samym roku, za zasługi w zwalczaniu klęsk żywiołowych, pożarów oraz zagrożeń, w 80-lecie założenia jednostki, uchwałą Zarządu Głównego, OSP w Starej

Jubileusz 95-lecia Ochotniczej Straży Pożarnej w Starej Wsi, 14 sierpnia 2016 r. Na zdjęciu od lewej znajdują się: Marlena Kierepka, Józef Kuropatwa Starosta Hrubieszowski, Adrian Krawczyk, Damian Jędra, Tomasz Drozd, Małgorzata Daszek, Mateusz Jewuła.

Wsi odznaczona została Złotym Medalem „Za Zasługi dla Pożarnictwa”. W 2002 r. powstała Młodzieżowa Drużyna Pożarnicza Chłopców, a w 2005 r. Młodzieżowa Drużyna Pożarnicza Dziewcząt. W 2006 r. jednostka pozyskała lekki samochód pożarniczy marki Ford. Jego zakup został sfinansowany ze środków, które zostały przekazane przez Kółko Rolnicze w Starej Wsi, Urząd Gminy Mircze, ZG ZOSP RP, PZU oraz funduszy własnych straży. Ochotnicza Straż Pożarna w Starej Wsi w latach 1987-2014 dwadzieścia pięć razy wygrywała zawody pożarnicze gminne. Po raz pierwszy zawody powiatowe wygrała w 2003 r. Kolejne zwycięstwa na tym szczeblu miały miejsce w latach 2006, 2007,

2009, 2011, 2013, 2014, 2015 oraz 2016. Na zawodach wojewódzkich rozgrywanych w 2006 r. w Kocku drużyna zajęła trzecie miejsce. W 2008 r. na zawodach wojewódzkich według regulaminu CTiF dla dorosłych jednostka wywalczyła piąte miejsce. Rok 2010 to kolejny udział w zawodach wojewódzkich, które odbyły się w Krasnymstawie. Tym razem druhowie ze Starej Wsi wywalczyli tytuł mistrza województwa lubelskiego. W 2011 r. OSP reprezento-

Podlaskiej. Strażacy zajęli tam 9 miejsce. W roku 2014 druhowie po raz kolejny wystartowali w rozgrywkach w Krasnymstawie w zawodach na szczeblu wojewódzkim. Tym razem okazali się bezkonkurencyjni. Dzięki temu drugi raz z rzędu uzyskali awans na zawody krajowe. Odbyły się one w Polanicy-Zdrój w dniach 4-6 września 2015 r. Występ na tych zawodach okazał się wielkim sukcesem – OSP Stara Wieś zajęła drugie miejsce w kraju. Skład

wygrały zawody gminne i powiatowe, które były kwalifikacją na zawody wojewódzkie. Odbyły się one 14 sierpnia 2010 r. w Krasnymstawie. Sekcja kobieca na tych zawodach zajęła 2 miejsce, przegrywając tytuł mistrza województwa o ułamki sekund. Inne sukcesy to: pierwsze miejsca w zawodach pożarniczych gminnych w 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015 roku oraz pierwsze miejsca na zawodach powiatowych w latach 2010, 2011, 2013, 2014, 2015

12 września 2015 r. druhów OSP ze Starej Wsi odwiedził Marszałek Województwa Lubelskiego - Sławomir Sosnowski - osobiście gratulując II miejsca w XIV Krajowych Zawodach Sportowo-Pożarniczych OSP w Polanicy-Zdroju. Na zdjęciu znajdują się druhowie OSP ze Starej Wsi, w pierwszym rzędzie od lewej: Emil Guzina, Michał Łopocki, Michał Guzina, Adrian Krawczyk, Kamil Karczmarczuk, Dawid Mielniczuk, Piotr Guzina, Andrzej Mielniczuk, Piotr Słomiany; w drugim rzędzie od lewej: Wiesław Ślepko, Ryszard Guzina, Damian Mazur, Damian Jewuła, Mieczysław Szwanc. Na zdjęciu znajdują się także Marszałek Województwa Lubelskiego - Sławomir Sosnowski, Starosta Hrubieszowski - Józef Kuropatwa, Wójt Gminy Mircze - Marta Małyszek, Wójt Gminy Dołhobyczów - Grzegorz Drewnik oraz druhowie z innych jednostek ochotniczych straży pożarnych z terenu Gminy Mircze.

wała województwo na zawodach krajowych w Koninie, zajmując 8 miejsce. W roku 2012 w Parczewie odbyły się wojewódzkie zawody wg regulaminu CTiF, w których OSP zajęła I miejsce. W tym też roku jednostka wystartowała w krajowych eliminacjach do olimpiady pożarniczej, które rozgrywane były w Białej

zwycięskiej drużyny: Piotr Guzina, Michał Guzina, Emil Guzina, Damian Jewuła, Piotr Jędra, Kamil Karczmarczuk, Adrian Krawczyk, Michał Łopocki, Damian Mazur, Dawid Mielniczuk, Rafał Kseniuk, Przemysław Kapciak. W 2009 r. utworzona została Kobieca Drużyna Pożarnicza. W tym samym roku dziewczęta

i drugie miejsce w 2016 r. Sekcja zajęła drugie miejsce w wojewódzkich i trzynaste w krajowych zawodach sportowo-pożarniczych wg regulaminu CTiF. W roku 2014 druhny reprezentowały powiat hrubieszowski po raz drugi na zawodach wojewódzkich, tym razem nie miały sobie równych i wywalczyły tytuł mistrza woje-

OSP Stara Wieś

wództwa lubelskiego. Tym samym awansowały, tak jak mężczyźni, za zawody szczebla krajowego. W Polanicy-Zdrój KDP Stara Wieś zajęła 16 miejsce. Skład drużyny: Małgorzata Daszek, Dominika Ciuch, Elżbieta Ciuch, Magdalena Gmitrzuk, Hanna Jewuła, Patrycja Jędra, Marlena Kierepka, Joanna Kierepka, Weronika Kowalczuk, Kinga Łukasiewicz, Barbara Mazur, Karolina Mielniczuk i Aleksandra Ślepko.

Od roku 1948 funkcję Komendanta jednostki pełnili: Mielniczuk Józef, Miazga Józef, Mielniczuk Jan, Kseniuk Roman, Guzina Ryszard, Ślepko Wiesław, Kierepko Czesław, Tarnowski Jarosław, Malicki Krzysztof, Furmańczuk Henryk. Od 1948 r. funkcję Prezesa jednostki pełnili: Władysław Prus, Mieczysław Konik, Ryszard Miazga, Ryszard Guzina. Obecnie jednostka liczy 59 członków czynnych, w tym 10 kobiet.

Aktualny skład Zarządu OSP w Starej Wsi: »» Prezes – Wiesław Ślepko, »» Wiceprezes (Naczelnik) – Jarosław Tarnowski, »» Wiceprezes – Wiesław Mielniczuk, »» Zastępca Naczelnika – Piotr Jędra, »» Skarbnik – Czesław Kierepko, »» Sekretarz – Janusz Mielniczuk, »» Gospodarz – Marcin Jewuła, »» Kronikarz – Patrycja Jędra, »» Członek Zarządu – Kamil Karczmarczuk.

12 września 2015 r. Druhowie OSP w Starej Wsi, od lewej: Ryszard Guzina, Michał Łopocki, Emil Guzina, Michał Guzina, Dawid Mielniczuk, Adrian Krawczyk, Kamil Karczmarczuk, Damian Mazur, Damian Jewuła, Piotr Guzina. Druhny OSP w Starej Wsi, od lewej: Hanna Jewuła, Patrycja Jędra, Karolina Mielniczuk, Weronika Kowalczuk, Małgorzata Daszek, Aleksandra Ślepko, Barbara Mazur, Dominika Ciuch. Oprócz druhów na zdjęciu znajdują się Marszałek Województwa Lubelskiego - Sławomir Sosnowski, Starosta Hrubieszowski - Józef Kuropatwa, Wójt Gminy Mircze - Marta Małyszek, Wójt Gminy Dołhobyczów - Grzegorz Drewnik oraz Kapela MOCH-BAND.

OSP Stara Wieś

Pielgrzymka strażaków do Częstochowy, 2015 r. Od lewej: Jerzy Karbowniczyn, Michał Wiśniewski, Arkadiusz Frąk, Kamil Frąk, Antoni Rząd, Alfred Matwis, Janusz Drozd.

OSP Szychowice Ochotnicza Straż Pożarna w Szychowicach powstała w 1956 roku. Pierwszym prezesem jednostki OSP był Stanisław Szychowski a komendantem Stanisław Stręciwilk. W 1974 roku prezesem został Józef Flis, a komendantem Kazimierz Biczak. W roku 1985 spaliła się świetlica w Szychowicach. Spłonęła wtedy także cała dokumentacja OSP. W 1996 roku nastąpiła zmiana w zarządzie. Prezesem został Józef Socha, a komendantem Janusz Drozd, który pełni tę funkcję do dnia dzisiejszego. W 2008 roku stanowisko prezesa

objął Jerzy Karbowniczyn. Od 2009 roku jednostka ma swoją siedzibę w nowym budynku, który został oficjalnie otwarty w 2013 roku. OSP Szychowice stale bierze czynny udział w ochronie przeciwpożarowej. Uczestniczy też we wszystkich gminnych i powiatowych zawodach sportowo-pożarniczych. W latach rozkwitu jednostki, OSP organizowała zabawy taneczne, imprezy sportowe. Funkcjonowała także żeńska drużyna OSP. 14 sierpnia 2016 roku jednostka OSP Szychowice uroczyście obchodziła 60-lecie swojej działalności. Z tej okazji druhom przy-

znano złote, srebrne oraz brązowe odznaczenia, które otrzymali: Jan Puchala, Marcin Siekirda, Ryszard Frąk, Arkadiusz Frąk, Wiesław Paluch, Michał Wiśniewski, Bartłomiej Frąk, Piotr Matuszewski, Adam Frąk, Kamil Frąk, Artur Bednarz, Cezary Szychowski. Odznaczenia za wysługę lat otrzymali: Jan Puchala - 40 lat, Józef Socha - 40 lat, Marian Bednarz - 40 lat, Marek Szewc - 40 lat, Jan Pęk - 35 lat, Alfred Matwis - 35 lat, Janusz Drozd - 30 lat, Grzegorz Puchala - 25 lat, Ryszard Frąk - 25 lat, Jerzy Karbowniczyn - 25 lat. Jednostka OSP aktywnie uczestniczy w życiu miejscowości jak i gminy m.in. poprzez organizację razem z KGW Szychowice uroczystości i imprez takich jak: dożynki, dni miejscowości oraz święto pieczonego ziemniaka. W chwili obecnej jednostka OSP liczy 18 druhów. Na zdjęciu od lewej: Marian Bednarz, Ryszard Frąk, Grzegorz Puchala, Jerzy Karbowniczyn, Jan Pęk, Janusz Drozd, Alfred Matwis, Michał Wiśniewski.

OSP Szychowice

OSP Wiszniów Ochotnicza Straż Pożarna w Wiszniowie została oficjalnie powołana na walnym zebraniu w dniu 6 lutego 1966 r. Inicjatorem założenia jednostki był miejscowy nauczyciel Bernard Barszcz. Jednocześnie został on pierwszym prezesem, funkcję naczelnika objął Aleksander Błaszczuk. Początki działalności były szczególnie trudne ze względu na brak lokalu jaki strażacy mogliby Wśród druhów OSP w Wiszniowie na zdjęciu znajdują się: Tadeusz Reder s. Antoniego, Marek Sławiński, Mariusz Jóźwiak, Łukasz Staniszewski, Mariusz Matysek, I dekada XXI w.

OSP Wiszniów

zagospodarować na swoje potrzeby. Pierwszy podstawowy sprzęt przeciwpożarowy, który w 1966 r.

Druhowie OSP w Wiszniowie. Od lewej: Witold Pikuła, Gustaw Błaszczuk, Marian Harłajczuk, Mieczysław Tomaszewski, Jerzy Mroczkowski, Tadeusz Reder s. Stanisława, Jerzy Głaz, Tadeusz Reder s. Antoniego, Krzysztof Bielecki, lata 90-te.

jednostka otrzymała od Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Hrubieszowie prze-

chowywano w pomieszczeniach gospodarczych miejscowych rolników. Niedługo później, w 1968 r. do użytku oddano niewielkie pomieszczenie zwane strażnicą, gdzie umieszczono posiadany przez jednostkę sprzęt. W międzyczasie ogrodzono teren owej strażnicy, wybudowano przepust oraz zbiornik wodny. W 1974 r. podjęto inicjatywę dotyczącą budowy remizo-świetlicy. Po wylaniu fundamentów prace jednak przerwano. Aby móc prowadzić działalność kulturalno-

-rozrywkową w 1978 r. zbudowano tzw. „grzybek”. W 1984 r. wybrano nowy zarząd OSP, który za priorytetowe zadanie, oprócz działalności statutowej, postawił sobie ukończenie rozpoczętej budowy remizo-świetlicy. Powołano Społeczny Komitet Budowy z przewodniczącym Witoldem Pikułą i Skarbnikiem Tadeuszem Rederem s. Antoniego. Dużego wsparcia udzielił w tym czasie Wacław Pikuła – ówczesny radny. Dzięki zaangażowaniu społeczeństwa

i aktywnej działalności zarządu jak i druhów 27 września 1987 r. nastąpiło uroczyste otwarcie okazałej remizo-świetlicy. Po oddaniu obiektu do użytku druhowie OSP w Wiszniowie organizowali tam zabawy taneczne, z których dochód przeznaczano na bieżące potrzeby jednostki tj. utrzymanie obiektu, zakup paliwa czy też niezbędnego sprzętu ratowniczo-gaśniczego. W budynku świetlicy, oprócz OSP, mieściła się siedziba Koła Gospodyń Wiejskich oraz przez

W poczcie sztandarowym, od lewej: Mieczysław Tomaszewski, Witold Pikuła, Jerzy Głaz, lata 90-te.

OSP Wiszniów

Obchody Jubileuszu 50-lecia OSP w Wiszniowie, 28 sierpnia 2016 r. Na zdjęciu od lewej: Marta Malyszek – Wójt Gminy Mircze, Łukasz Staniszewski, Piotr Pukaluk, Piotr Nawój, Mariusz Jóźwiak, Waldemar Teresiński, Bogdan Nosal, Józef Kuropatwa – Starosta Hrubieszowski, Marek Sławiński, Radosław Szupiński, Tadeusz Reder s. Stanisława, Marian Harłajczuk, Jerzy Janeczko, Mariusz Matysek, Tadeusz Morawski.

pewien czas poczty i punktu katechetycznego. W 1995 r. straż zakupiła z demobilu wojska samochód STAR 660 i samodzielnie przystosowała do potrzeb pożarnictwa, zakupiono wtedy również motopompę Niagara. Samochód służył jednostce do roku 2009, kiedy zastąpił go nowocześniejszy wóz bojowy JELCZ, który jednostka z Wiszniowa posiada do dzisiaj. W 1996 r. podczas obchodów jubileuszu 30-lecia OSP, w podzięce za sumienne wykonywanie swoich obowiązków i aktywną działalność, jednostka otrzymała sztandar ufundowany przez społeczeństwo, organy władzy oraz ówczesne organizacje społeczne.

OSP Wiszniów

Sztandar ten został odznaczony Brązowym Medalem „Za Zasługi dla Pożarnictwa”. W roku 2011 przeprowadzono gruntowny remont remizo-świetlicy, który obejmował termomodernizację budynku oraz utwardzenie parkingu i wjazdu. Jednostka stale się rozwija oraz pozyskuje niezbędny sprzęt. Obecnie planowany jest zakup samochodu lekkiego. Druhowie w miarę możliwości wspólnie z Kołem Gospodyń Wiejskich z Wiszniowa organizują festyny, okazjonalne imprezy jak również zabawy sylwestrowe dla mieszkańców. Przez cały okres swojej działalności jednostka udziela się społecznie biorąc udział w akcjach

ratowniczo-gaśniczych, uroczystościach państwowych, zawodach strażackich, pełni straż przy grobie podczas Świąt Wielkiej Nocy a także uczestniczy oraz organizuje pielgrzymki i wycieczki. Przy jednostce działają Młodzieżowe Drużyny Pożarnicze: Dziewczęca i Chłopięca, a także Kobieca Drużyna Pożarnicza. P ier w sz y skład z ar z ądu OSP Wiszniów: »» Franciszek Reder – prezes, »» Henryk Nosal – wiceprezes, »» Ryszard Dworniczak – sekretarz, »» Tchor Gotfryd – skarbnik, »» Józef Mulczyk – gospodarz, »» pozostali członkowie zarządu: Andrzej Sidor, Bernard Kozłowski, Czesław Sławiński.

Ak t u alny skład z ar z ą du OSP Wiszniów: »» Radosław Szupiński – prezes, »» Waldemar Teresiński – naczelnik (wiceprezes), »» Łukasz Staniszewski – zastępca naczelnika, »» Piotr Pukaluk – sekretarz, »» Jerzy Głaz – skarbnik, »» Bogdan Nosal – gospodarz, »» Marek Sławiński – członek zarządu. 28 sierpnia 2016 r. w Wiszniowie odbyły obchody 50-lecia Ochotniczej Straży Pożarnej w Wiszniowie. Z tej okazji odznaczni zostali najbardziej zasłużeni działacze OSP Wiszniów. Uchwałą Prezydium Zarządu Głównego ZOSP RP następujące odznaczenia otrzymali: »» Medal Honorowy im. Bolesława Chomicza - druh Bernard Barszcz, »» Złoty Znak Związku OSP RP – druh Witold Pikuła. Uchwałą Prezydium Zarządu Oddziału Wojewódzkiego Związ-

ku OSP następujące odznaczenia otrzymali: »» Złoty Medal za Zasługi dla Pożarnictwa – druh Tadeusz Reder s. Stanisława, druh Jerzy Janeczko, druh Mariusz Matysek, druh Marian Kolaszyński, druh Tadeusz Morawski; »» Srebrny Medal za Zasługi dla Pożarnictwa – druh Marek Sławiński, druh Marian Harłajczuk, druh Radosław Szupiński, druh Jerzy Głaz; »» Brązowy medal za Zasługi dla Pożarnictwa – druh Łukasz Staniszewski, druh Waldemar Teresiński, druh Marcin Proć, druh Łukasz Pikuła, druh Piotr Nawój, druh Mariusz Jóźwiak, druh Mateusz Silnicki, druh Piotr Pukaluk. Uchwałą Prezydium Zarządu Oddziału Powiatowego ZOSP RP Odznakę Strażak Honorowy otrzymali druh Marcin Proć oraz druh Adrian Pukaluk. Uchwałą Prezydium Zarządu Oddziału Gminnego ZOSP RP – Odznakę „Za wysługę lat” otrzymali:

»» za 50 lat – druh Bernard Barszcz; »» za 30 lat – druh Bogdan Nosal, druh Witold Pikuła, druh Tadeusz Reder s. Antoniego, druh Tadeusz Reder s. Stanisława, druh Jerzy Janeczko, druh Marian Harłajczuk, druh Marian Kolaszyński, druh Tadeusz Morawski; »» za 25 lat – druh Jerzy Głaz; »» za 20 lat – druh Mariusz Matysek, druh Marcin Proć, druh Marek Sławiński, druh Mariusz Jóźwiak; »» za 10 lat – druh Waldemar Teresiński, druh Łukasz Staniszewski, druh Łukasz Pikuła, druh Marcin Nosal, druh Radosław Szupiński, druh Łukasz Janeczko, druh Mateusz Silnicki; »» za 5 lat – druh Agnieszka Koman, druh Piotr Pukaluk, druh Piotr Nawój, druh Mariusz Tabaka. Na zdjęciu, od lewej: Mieczysław Tomaszewski, Witold Pikuła, Tadeusz Morawski, Tadeusz Reder s. Antoniego, Mariusz Matysek, lata 90-te.

OSP Wiszniów

ZESPOŁY

Zespół „Arabeska”, od lewej w górnym rzędzie: Iwona Laszuk, Monika Biczak, Anna Kliszcz, Halina Kowalczuk, Rafał Piwkowski, Dorota Leśniowska, Józefa Kuropatwa. W dolnym rzędzie: Marianna Sobczuk.

Arabeska Zespół „Arabeska” debiutował 1 maja 2008 roku w Kościele Parafialnym w Mirczu podczas uroczystości z okazji „Dnia Strażaka”. Pomysł utworzenia zespołu został zainicjowany przez Dyrektora Gminnego Ośrodka Kultury w Mirczu - Mariannę Sobczuk (jest jego kierownikiem i jednocześnie członkinią, skrupulatnie prowadzi kronikę zespołu w wersji papierowej). Zespół tworzą Marianna Sobczuk, Iwona Laszuk, Halina Kowalczuk, Monika Biczak, Anna Kliszcz, Dorota Leśniowska i Józefa Kuropatwa oraz kierownik artystyczny - Rafał Piwkowski. W ciągu Zespół „Arabeska” podczas Europejskich Dni Dobrosąsiedztwa w Kryłowie, 2017 r. Na zdjęciu od lewej: Dorota Leśniowska, Monika Biczak, Marianna Sobczuk, Halina Kowalczuk, Józefa Kuropatwa, Anna Kliszcz, Iwona Laszuk.

Arabeska

10 lat „Arabeska” zyskała wierne grono odbiorców, którzy specjalnie przyjeżdżają na ich występy. Zespół występuje na większości uroczystości i imprez organizowanych na terenie gminy i nie tylko. Są to m.in.: Festyn Wakacyjny „Dzień Mircza”, „Złote Gody”, „Dzień Babci, Dziadka i Seniora”, „Cypriany”, „Dożynki”, „Europejskie Dni Dobrosąsiedztwa”. Zespół występował także poza granicami kraju, gdzie reprezentował Gminę Mircze na Ukrainie - w roku 2010 w Bełzie na „Festiwalu Trzech Kultur” oraz w roku 2011 w Kreczivie podczas „Europejskich Dni Dobrosąsiedztwa”. W swoim repertuarze posiada piosenki cygańskie, góralskie, biesiadne, ludowe, party-

zanckie, żołnierskie, patriotyczne, country, przeboje polskie i zagraniczne, religijne, kolędy i pastorałki. Do każdego rodzaju repertuaru dobiera odpowiednie stroje sceniczne. Publiczność szczególnie lubi repertuar cygański, który niezmiennie cieszy się popularnością. Podczas występu panie występują w pięknych, cygańskich strojach uszytych przez członkinie zespołu według własnego pomysłu. Arabeska do tej pory wyśpiewała około 200 koncertów. Występowała z koncertami charytatywnymi podczas Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy w roku 2011, 2012 i 2013 oraz na rzecz Stowarzyszenia Osób ze Stwardnieniem Rozsia-

Zespół „Arabeska” podczas V Międzypowiatowego Festiwalu Pieśni i Piosenki Maryjnej w Werbkowicach, 2015 r. Na zdjęciu od lewej: Dorota Leśniowska, Marianna Sobczuk, Monika Biczak, Halina Kowalczuk, Józefa Kuropatwa, Anna Kliszcz, Iwona Laszuk.

nym w Zamościu w roku 2016. Od początku działalności zespół stał się znakiem rozpoznawczym Gminy Mircze na różnych przeglądach i festiwalach uzyskując liczne nagrody i wyróżnienia. Arabeska posiada swoją stronę na facebook'u oraz opracowaną w formie papierowej kronikę swojej działalności. Odbiorcy mogą usłyszeć wykonanie programu cygańskiego na youtubie. W roku 2018 zespół będzie obchodził 10-lecie swojej działalności.

Zespół „Arabeska” podczas Festynu Rodzinnego z Susłem w Mokrem, 2017 r. Na zdjęciu od lewej: Anna Kliszcz, Józefa Kuropatwa, Halina Kowalczuk, Marianna Sobczuk, Monika Biczak, Dorota Leśniowska.

Przyznane do tej pory nagrody: »» II miejsce w V Przeglądzie Zespołów Śpiewaczych Ziemi Hrubieszowskiej „Kolędy i Pastorałki” w Moniatyczach – 18 stycznia 2009 r. »» IV miejsce w XV Konkursie Piosenki Partyzanckiej w Aleksandrowie – 12 lipca 2009 r. »» Wyróżnienie w VI Przeglądzie Zespołów Śpiewaczych Ziemi

Hrubieszowskiej „Kolędy i Pastorałki” w Moniatyczach – 24 stycznia 2010 r. »» Wyróżnienie w XI Festiwalu Pieśni i Piosenki Maryjnej w Werbkowicach – 23 maja 2010 r. »» Nagroda w VII Przeglądzie Zespołów Śpiewaczych Ziemi Hrubieszowskiej „Kolędy i Pastorałki” w Moniatyczach – 30 stycznia 2011 r.

»» III miejsce w XVII Konkursie Piosenki Partyzanckiej w Aleksandrowie – 3 lipca 2011 r. »» II miejsce w II Międzypowiatowym Festiwalu Pieśni i Piosenki Maryjnej w Werbkowicach - 27 maja 2012 r. »» Nagroda Stowarzyszenia Hrubieszowskiego „Lepsze jutro” Lokalna Grupa Działania w IX Przeglądzie Zespołów Śpiewaczych Ziemi Hrubieszowskiej „Kolędy i Pastorałki” w Moniatyczach – 20 stycznia 2013 r. »» Nagroda w XI Przeglądzie Zespołów Śpiewaczych Ziemi Hrubieszowskiej „Kolędy i Pastorałki”

w Moniatyczach – 25 stycznia 2015 r. »» Wyróżnienie w V Międzypowiatowym Festiwalu Pieśni i Piosenki Maryjnej w Werbkowicach - 17 maja 2015 r. »» II miejsce w kategorii „Zespoły a´capella", z akompaniamentem akordeonu, w V Międzypowiatowym Festiwalu Zespołów Śpiewaczych w Werbkowicach - 14-15 listopada 2015 r. »» Wyróżnienie w VI Międzypowiatowym Festiwalu Pieśni i Piosenki Maryjnej w Werbkowicach – 15 maja 2016 r. »» Nagroda w XIII Przeglądzie Zespołów Śpiewaczych Ziemi Hrubieszowskiej „Kolędy i Pastorałki” w Moniatyczach – 29 stycznia 2017 r. »» II miejsce w kategorii „Zespoły” w VII Międzypowiatowym Festiwalu Pieśni i Piosenki Maryjnej dla dorosłych w Werbkowicach – 28 maja 2017 r . »» II miejsce w kategorii „Zespoły a´capella”, z akompaniamentem akordeonu, instr. Klawiszowych, podkład CD w VII Międzypowiatowym Festiwalu Zespołów Śpiewaczych w Werbkowicach - 11-12 listopada 2017 r. »» Nagroda w XIV Przeglądzie Zespołów Śpiewaczych Ziemi Hrubieszowskiej „Kolędy i Pastorałki” w Moniatyczach – 28 stycznia 2018 r. oraz wiele dyplomów, podziękowań, statuetek i pucharów.

Arabeska

ECHO W roku 1965 w Mirczu powstało Koło Gospodyń Wiejskich, a w roku następnym z inicjatywy przewodniczącej koła - Stefanii Nieckarz, przy kole został założony Zespół Śpiewaczy liczący początkowo 18 członkiń. Stroje z kretonu uszyto z pieniędzy uzyskanych z organizowania zabaw wiejskich, buty zakupił Bank Spółdzielczy, a akordeon Gminna Spółdzielnia w Mirczu. Pierwszym kierownikiem zespołu został Kazimierz Maciuk. Kierował zespołem w latach 1966-1978. Do roku 1976 kierownika opłacało Koło Lata 60-te. Wśród członków zespołu ECHO: Zofia Majowicz, Kazimierz Maciuk, Marianna Marciniuk, Wanda Świderek, Janina Nieckarz, Helena Dudek, Helena Kwaśny, Helena Wojciechowska, Maria Dębicka, Krystyna Sola.

100

ECHO

Od lewej stoją: Marianna Pukaluk, Anna Płoszaj – Skarbnik Gminy Mircze, Józef Kuropatwa – Starosta Hrubieszowski, Wanda Marzec, Aniela Gierolińska, Leszek Jurkiewicz, Marianna Dyrda, Marta Małyszek – Wójt Gminy Mircze, Maria Uniczko, Marianna Sobczuk – Dyrektor Gminnego Ośrodka Kultury w Mirczu. Siedzą, od lewej: Helena Serafin, Stefania Nieckarz, Danuta Ślązak, Irena Nowosad.

Gospodyń Wiejskich w Mirczu za pieniądze uzyskane z zabaw wiejskich. Zespół pierwszy raz wystąpił w Hrubieszowie - z okazji Dożynek Powiatowych. Następne lata to pasmo licznych występów na przeróżnych uroczystościach - Dniach

miejscowości, dożynkach, przeglądach, świętach państwowych i okolicznościowych, wszelkiego rodzaju rocznicach, przy witaniu kajakarzy w 6 spływach kajakowych krajowych i 3 międzynarodowych w Kryłowie, na Festiwalu

Kolęd i Szczodrywek we Włodawie, na Gali Zespołów Ludowych w Tomaszowie Lubelskim w roku 2005 i wielu innych wydarzeniach rangi lokalnej, powiatowej czy wojewódzkiej. W ciągu 50-lecia zespół wystąpił około 650 razy. Licznie

Nieckarz oraz Danuta Ślązak i kierownik zespołu - Kazimierz Maciuk. W latach 2003-2013 przy zespole działała kapela, w której grało 5 mężczyzn. Obecnie na akordeonie przygrywa - Waldemar Kondraciuk. Oprócz występów, członkinie

gotowania, pieczenia, hafciarstwa itp. Uczestniczyły w popularnych kiedyś czynach społecznych na rzecz lokalnej społeczności, a nawet zajmowały się amatorskim teatrem obrzędowym, powołując do życia w roku 1983 teatr „Prząd-

Jubileusz 50-ecia zespołu ECHO, 16 maja 2016 r. Na zdjęciu od lewej: Arkadiusz Pydyś, Aniela Gierolińska, Leszek Jurkiewicz, Marianna Dyrda, Irena Nowosad, Wanda Marzec, Marianna Pukaluk, Maria Uniczko, Danuta Ślązak, Helena Serafin, Kazimierz Maciuk.

zgromadzone podziękowania, dyplomy, listy gratulacyjne, puchary, statuetki oraz nagrody pieniężne świadczą o randze zespołu. Ukoronowaniem działalności Zespołu Śpiewaczego Seniorów „Echo” jest otrzymanie w roku 2006 Dyplomu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z okazji 40-lecia za wkład pracy w kulturę ludową oraz z okazji jubileuszu 45-lecia odznaki honorowej „Zasłużony dla kultury polskiej”. Członkinie zespołu posiadają wiele odznaczeń, medali pamiątkowych, szczególnie nieżyjąca już założycielka zespołu Stefania

zespołu aktywnie działały w Kole Gospodyń Wiejskich organizując różne formy artystyczne i imprezy dla mieszkańców Mircza i okolic. Były to m.in. dni miejscowości, zabawy taneczne, choinki dla dzieci, Dzień Kobiet, Dzień Seniora, 22 lipca. Panie organizowały wycieczki np. do Krakowa, Wieliczki, Oświęcimia, Warszawy i Łańcuta. Brały udział i współorganizowały różne kursy dla kobiet: szycia,

ki”. Co roku wykonywały piękne wieńce dożynkowe, które były ozdabiane ręcznie wypieczonym korowajem przez nieżyjącą już Stefanię Nieckarz. Stefania Nieckarz i Danuta Ślązak tworzyły poezję ludową. Szczególnie Danuta Ślązak chętnie prezentowała i recytowała swoje wiersze na scenie, podczas występów zespołu. Od roku 2008 do 2013 członkinie zespołu uczestniczyły w organizowanych Tar-

Zespół ECHO w Krasnobrodzie, lata 70-te. Stoją od lewej: Czesława Hyrchała, Jadwiga Sienicka, Alicja Koc, Janina Nieckarz, Regina Matczuk, Janina Wajda, Wanda Świderek. Siedzą, od lewej: Danuta Ślązak, Stefania Nieckarz, Aleksander Kot.

101

Zespół ECHO, 1974 r. Stoją od lewej: Maria Marciniuk, Helena Kuźniar, Janina Nieckarz, Helena Kwiatkowska, Wanda Świderek, Halina Okopińska, Helena Wojciechowska. Siedzą, od lewej: Krystyna Sola, Helena Dudek, Maria Fabrowska, Stefania Nieckarz, Danuta Ślązak.

gach Twórców Ludowych i Sztuki Kulinarnej w Mirczu, prezentując wykonane przez siebie wypieki, potrawy, rękodzieło (palmy, pisanki inne wytwory) i tym samym uzyskując nagrodę „Laur Publiczności”. Uzyskane nagrody finansowe z występów lub konkursów zespołów amatorskich były przeznaczane na zakup strojów a nawet na budowę sanatorium dla dzieci wiejskich w Radecznicy. Piękne stroje ludowe, które posiada zespół, zo-

stały uszyte przez nieżyjącą już członkinię zespołu Danutę Falętę, a materiał zakupiony został z funduszy Gminnego Ośrodka Kultury w Mirczu. W ciągu swojej 50-letniej działalności skład i repertuar zespołu ulegał zmianom. Repertuar to piosenki ludowe, biesiadne, żołnierskie, niepodległościowe, przyśpiewki i inne. Kierownicy zespołu: Stefania Nieckarz w latach 1966-1979, Izabela Łuczak w roku 1980, Danuta

Zespół ECHO podczas Dni miejscowości Mircze, 1974 r.

102

ECHO

Ślązak w latach 1981-1997, Stefania Nieckarz w latach 1998-2003, Elżbieta Drozd w roku 2004 i ponownie Danuta Ślązak od roku 2005 do dziś. Instruktorami od strony artystycznej byli: w latach 1966-1978 Kazimierz Maciuk, w latach 1979 – 2003 Kazimierz Bury i ponownie od roku 2004 do 2018 Kazimierz Maciuk. Obecnie zespół prowadzi Waldemar Kondraciuk. Począwszy od 20-lecia zespołu w roku 1986 członkowie zespołu byli inicjatorami swoich jubileuszy co pięć lat. Doczekali się 50-lecia zespołu w niezłym zdrowiu i kondycji.

Górczanki W 1997 roku założony został chór „Górczanki” pod kierownictwem Bolesława Barańskiego. Zespół składał się z 15 kobiet i 6 mężczyzn. Występy grupy odbywały się na wielu licznych wydarzeniach organizowanych na terenie Gminy Mircze. Zespół istnieje do dzisiaj działając jako chór kościelny w Górce-Zabłocie. W swoim repertuarze posiada pieśni kościelne, niepodległościowe, partyzanckie, ludowe i pieśni o matce.

Górczanki podczas Przeglądu Kolęd i Pastorałek, Moniatycze 2007 r.

Górczanki

103

Zespół HORYZONT w składzie (od lewej): Aleksandra Kot, Anita Szkołut, Agnieszka Marczak vel Maciejak, Jagoda Chmiel, Kacper Górak.

Horyzont Zespół Horyzont powstawał na przestrzeni ostatnich 3 lat (2014-2017). Horyzont jest jedynym młodzieżowym zespołem działającym przy Gminnym Ośrodku Kultury w Mirczu. Składa się z grupy młodych, utalentowanych i pełnych zapału ludzi, którzy z miłości do muzyki otworzyli się na nowe możliwości i wyzwania. Kierownikiem artystycznym grupy, jak również jej inicjatorem jest Pani Agnieszka Marczak vel Maciejak, absolwentka Szkoły Muzycznej I i II stopnia im. Tadeusza Szeligowskiego w Lublinie. Początki, jak to zwykle bywa, nie były łatwe. Zanim wyklarował się obecny skład zespołu osoby przychodziły i odchodziły. Cięż-

104

Horyzont

ko było wykreować wspólny cel. Choć było trudno, obecnie zespół składa się z 4 osób: z dwójki gitarzystów (w tym gitarzystki aktywnej również w sekcji wokalnej) oraz dwóch wokalistek. Sekcja instrumentalna zespołu nie ogranicza się do gitar. Ciągle próbuje wdrażać nowe instrumenty. W zespole występują: Kacper Górak, Aleksandra Kot, Anita Szkołut oraz Jagoda Chmiel. W chwili ustalenia stałego składu pojawiła się potrzeba nadania nazwy tej grupie młodych ludzi.

Dlaczego Horyzont? Otóż zespół sięga wzrokiem daleko, nie zamyka się w konkretnych ramach muzycznych, pragnie poznawać zarówno starsze, jak również całkiem nowe formy muzyki. Horyzont to zespół szukający wyzwań, który swój zapał i energię pragnie rozprzestrzenić gdzieś dalej, poza horyzont... Choć stały skład zespołu jest już ustalony, Horyzont nie jest grupą zamkniętą. Ciągle poszukują nowych entuzjastów dla tej wspólnej przygody jaką jest MUZYKA.

Kapela MOCH-BAND. Na zdjęciu, od lewej: Wiesław Sokołowski, Krzysztof Serafin, Wacław Moch, Zbigniew Nowiński, Elżbieta Demczuk, Halina Węzińska, Henryk Kobel.

MOCH-BAND Kapela MOCH-BAND powstała w lipcu 2011 roku. W jej skład weszli byli członkowie zespołu młodzieżowego „Jowita”, działającego w latach 1980-2000. Każdy z muzyków-amatorów ma za sobą wielokrotne występy w orkiestrach dętych. Na uwagę zasługuje fakt, że kapela wykonuje muzykę wyłącznie na żywo, a w bogatym repertuarze ma zarówno piosenki ludowe, biesiadne jak i religijne. Utwory jakie wykonuje trafiają szczególnie w gusta tzw. „starszej młodzieży”. W skład zespołu wchodzą: »» Elżbieta Demczuk - śpiew, »» Halina Węzińska - śpiew, »» Wacław Moch - saksofon, »» Henryk Kobel - akordeon, śpiew, »» Wiesław Sokołowski - gitara, śpiew, »» Krzysztof Serafin - gitara basowa, »» Zbigniew Nowiński - bęben, »» Zbigniew Kita - trąbka.

Ponadto w kapeli występowali: Marian Staszczuk, Leszek Laskowski, Krzysztof Słupski, Mariusz Skiba, Stanisław Burda. Zespół działa przy Gminnym Ośrodku Kultury w Mirczu. Występuje podczas imprez plenerowych takich jak dożynki, festyny, biesiady, zabawy. Od kilku lat reprezentuje Gminę Mircze podczas Wojewódzkiego Festiwalu Kapel Ulicznych i Podwórkowych w Werbkowicach. Gościnnie występował także na Ukrainie, reprezentując gminę na Europejskich Dniach Dobrosąsiedztwa. Nazwa zespołu powstała od nazwiska jednego z jego członków - Wacława Mocha, którego niesamowita gra na saksofonie dostarcza odbiorcom pozytywnej energii i szeregu wrażeń. Kierowni-

kiem artystycznym kapeli jest sołtys wsi Prehoryłe - Henryk Kobel, który zajmuje się sprawami organizacyjnymi, a także dobiera do występu odpowiedni repertuar. Występ Kapeli MOCH-BAND podczas Europejskich Dni Dobrosąsiedztwa, Kryłów 2017 r.

Kapela MOCH-BAND prowadzi korowód dożynkowy, Szychowice 2017 r.

MOCH-BAND

105

Na Granicy Zespół NA GRANICY działa przy Placówce Straży Granicznej w Kryłowie. W skład zespołu wchodzą funkcjonariusze Straży Granicznej: Arleta, Łukasz, Mateusz, Piotr oraz Rafał - nauczyciel i instruktor muzyki. W swoim repertuarze mają pieśni wojskowe, patriotyczne i religijne. Grupa bardzo chętnie angażuje się w różnego rodzaju koncerty charytatywne, szczególnie dla potrzebujących dzieci. Jest także laureatem wielu festiwali również na szczeblu ogólnopolskim. Główną intencją zespołu jest kreowanie pozytywnego wizerunku funkcjonariuszy Straży Granicznej w lokalnym społeczeństwie.

106

Na Granicy

"Szychowianki", od lewej stoją: Beata Socha, Henryka Szewc, Anna Halista, Krystyna Momot, Joanna Wiśniewska, Kazimiera Ostrowska, Rafał Piwkowski, Irena Socha, Alicja Frąk, Krystyna Matwis, Anna Szewc.

Szychowianki Zespół „Szychowianki” powstał w 1976 roku jako zespół Koła Gospodyń Wiejskich. Założycielami zespołu byli Elżbieta i Stanisław Bednarzowie.

konkursach i festiwalach. Uczestniczyły kilkanaście razy w Festiwalu Pieśni i Piosenki Maryjnej w Werbkowicach, wielokrotnie reprezentowały gminę w Przeglą-

dzie Zespołów Śpiewaczych Ziemi Hrubieszowskiej – „Kolędy i Pastorałki”. Brały też udział w: Przeglądzie Zespołów Śpiewaczych w Werbkowicach, Powiatowym

Od 2006 roku zespół działa przy Gminnym Ośrodku Kultury w Mirczu. Obecnie kierownikiem zespołu jest Henryka Szewc, a kierownikiem artystycznym Rafał Piwkowski. W okresie swojej ponad 40-letniej działalności artystycznej wystąpił w wielu miejscowościach Gminy Mircze i poza nią. „Szychowianki” chętnie uczestniczą w przeglądach, Zespół „Szychowianki” podczas Europejskich Dni Dobrosąsiedztwa w Kryłowie, 2017 r. Od lewej: Anna Halista, Alicja Frąk, Joanna Wiśniewska, Krystyna Matwis, Anna Szewc, Kazimiera Ostrowska, Henryka Szewc, Rafał Piwkowski.

Szychowianki

107

Przeglądzie Piosenki Żołnierskiej i Partyzanckiej, Konkursie Piosenki Partyzanckiej. Za swoją działalność „Szychowianki” otrzymały bardzo wiele nagród, wyróżnień i podziękowań m.in. I miejsce w III Powiatowym Przeglądzie Kolęd i Pastorałek w Wołajowicach w 2007 r. W roku 2018 na XIV Przeglądzie Zespołów Śpiewaczych zespół zdobył nagrodę. P r zed pow staniem KGW w Szychowicach panie należące do zespołu wielokrotnie wykonywały wieńce dożynkowe, które niejednokrotnie były wyróżniane. Wieniec uwity w 2000 roku reprezentował Gminę Mircze na Dożynkach Wojewódzkich w Hrubieszowie. Zespół

występuje na wielu imprezach i uroczystościach. Są to: Dzień Dziecka, Dożynki, Święto Suma, Święto Pieczonego Ziemniaka, Europejskie Dni Dobrosąsiedztwa. W 2016 roku reprezentował Gminę Mircze na Ukrainie bawiąc tamtejszą publiczność w ramach Dni Dobrosąsiedztwa. Zespół śpiewa piosenki biesiadne, żołnierskie, religijne, kolędy. Zapraszany jest na występy do szkół i na uroczystości kościelne. Często występuje w strojach cygańskich zaprojektowanych przez członkinie zespołu, a zakup których dofinansowany został z funduszu Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w Szychowicach. W 2012 roku obchodził uroczyście swoje 36-lecie działalności

Górny rząd, od lewej: Krystyna Matwis, Anna Szewc, Kazimiera Ostrowska, Joanna Wiśniewska, Anna Halista, Alicja Frąk. Dolny rząd, od lewej: Beata Socha, Rafał Piwkowski, Henryka Szewc.

108

Szychowianki

artystycznej, za którą otrzymał odznakę honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej” nadawaną przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Za krzewienie kultury w 2001 r. „Szychowianki” otrzymały list gratulacyjny od Marszałka Województwa Lubelskiego - Arkadiusza Bratkowskiego oraz są adresatkami listu gratulacyjnego wręczonego w 2014 r. przez Marszałka Województwa Lubelskiego - Krzysztofa Hetmana za upowszechnianie polskiej tradycji ludowej. W Szychowicach w 2016 r. odbyła się uroczystość, gdzie zespół świętował Jubileusz 40-lecia swojego istnienia.

Wydano na zlecenie Gminy Mircze Urząd Gminy Mircze 22-530 Mircze, ul. Kryłowska 20 tel./fax 84 65 19 015, 84 65 19 004 e-mail: gmina@mircze.pl NIP: 919-12-41-907, Regon: 000549068 www.mircze.pl

ISBN 978-83-949260-1-4

Wydawca: Pracownia graficzno-wydawnicza KKWADRAT www.kkwadrat.com Zdjęcia: Archiwum Urzędu Gminy Mircze, Archiwa Ochotniczych Straży Pożarnych z terenu Gminy Mircze, Archiwa Kół Gospodyń Wiejskich z terenu Gminy Mircze, prywatne archiwa twórców ludowych i innych osób wymienionych w publikacji

Druk: ATTYLA Władysław Kardasz, Jacek Kardasz sj. www.attyla.eu

Mircze 2018

ISBN 978-83-949260-1-4