Ντον Γουίνσλου - Το καρτέλ by Kastaniotis Editions

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 5

ΝΤΟΝ ΓΟΥΙΝΣΛΟΟΥ

ΤΟ Κ ΑΡΤΕΛ P Mυθιστόρημα ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ

ΙΛΑΕΙΡΑ ΔΙΟΝΥΣΟΠΟΥΛΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 6

ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ: Don Winslow, The cartel © ©

Έτος 1ης έκδοσης: 2016 Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή του παρόντος έργου στο σύνολό του ή τμημάτων του με οποιονδήποτε τρόπο, καθώς και η μετάφραση ή διασκευή του ή εκμετάλλευσή του με οποιονδήποτε τρόπο αναπαραγωγής έργου λόγου ή τέχνης, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2121/1993 και της Διεθνούς Σύμβασης Βέρνης-Παρισιού, που κυρώθηκε με το ν. 100/1975. Επίσης απαγορεύεται η αναπαραγωγή της στοιχειοθεσίας, σελιδοποίησης, εξωφύλλου και γενικότερα της όλης αισθητικής εμφάνισης του βιβλίου, με φωτοτυπικές, ηλεκτρονικές ή οποιεσδήποτε άλλες μεθόδους, σύμφωνα με το άρθρο 51 του ν. 2121/1993.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ Α.Ε. ΓΡΑΦΕΙΑ: Θεμιστοκλέους 104, 106 81 Αθήνα ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ: Ζαλόγγου 11, 106 78 Αθήνα % 210-330.12.08 – 210-330.13.27 FAX: 210-384.24.31

e-mail: info@kastaniotis.com www.kastaniotis.com ISBN 978-960-03-6066-0

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 7

ΚΕΦΑΛΑΙΑ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

Εξ ύπνου εγερθήναι Οι μελισσοκόμοι . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19 Χριστούγεννα στη φυλακή . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 85 Το κυνήγι του ανθρώπου . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 113 ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

Ο Πόλεμος του Κόλπου Ο Διάβολος είναι νεκρός . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Λος Νέγρος . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Λος Ντος Λαρέντος . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Χεσούς δε Κιντ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Νάρκο Πόλο . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

165 197 222 245 283

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ

Καληνύχτα, Σιουδάδ Χουάρες Gente Nueva (Νέοι Άνθρωποι) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Δημοσιογράφοι . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Παρέλαση χαρωπών μπάτσων . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Η Κοιλάδα . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

333 392 442 510

ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ

Ο βαλές μπαστούνι και οι Ζήτα Γυναικεία υπόθεση . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 569 Τι θέλετε από εμάς; . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 610 Κάθε αυγή . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 663 7

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 8

ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ

Η εκκαθάριση Τζιχάντ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 709 Η Πλατεία των Δημοσιογράφων . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 758 Η εκκαθάριση . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 799 Ε Π Ι Λ Ο Γ Ο Σ : Σιουδάδ Χουάρες . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

839

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 9

Αυτό το βιβλίο αφιερώνεται στους: Αλμπέρτο Τόρες Βιγέγας, Ρομπέρτο Χαβιέρ Μόρα Γκαρσία, Εβαρίστο Ορτέγα Σάρατε, Φρανσίσκο Χαβιέρ Ορτίς Φράνκο, Φρανσίσκο Αράτια Σαλντιέρνα, Λεοδεγάριο Αγκιλέρα Λούκας, Γκρεγκόριο Ροντρίγκες Ερνάντες, Αλφρέδο Χιμένες Μότα, Ραούλ Γκιμπ Γκερέρο, Ντολόρες Γκουαδαλούπε Γκαρσία Εσκαμίγια, Χοσέ Ρέγιες Μπραμπίλα, Ούγο Μπαραγάν Ορτίς, Χούλιο Σέσαρ Πέρες Μαρτίνες, Χοσέ Βαλντές, Χάιμε Αρτούρο Ολβέρα Μπράβο, Ραμίρο Τέγες Κοντρέρας, Ροσέντο Πάρδο Οσούνα, Ραφαέλ Ορτίς Μαρτίνες, Ενρίκε Περέα Κιντανίγια, Μπράντλεϊ Γουίλ, Μισαέλ Ταμάγιο Ερνάντες, Χοσέ Μανουέλ Νάβα Σάντσες, Χοσέ Αντόνιο Γκαρσία Απάκ, Ρομπέρτο Μάρκος Γκαρσία, Αλφόνσο Σάντσες Γκουσμάν, Ραούλ Μαρσιάλ Πέρες, Χεράρδο Γκεβάρα Ντομίνγκες, Ροδόλφο Ρινκόν Ταρασένα, Αμάδο Ραμίρες Ντιγιάνες, Σαούλ Νοέ Μαρτίνες Ορτέγα, Γκαμπριέλ Γκονσάλες Ριβέρα, Όσκαρ Ριβέρα Ινσούνσα, Ματέο Κορτές Μαρτίνες, Αγουστίν Λόπες Νολάσκο, Φλορ Βάσκες Λόπες, Γκαστόν Αλόνσο Ακόστα Τοσκάνο, Χεράρδο Ισραέλ Γκαρσία Πιμεντέλ, Χουάν Πάμπλο Σολίς, Κλάουδια Ροντρίγκες Γέρα, Φρανσίσκο Ορτίς Μονρόι, Μπονιφάσιο Κρους Σαντιάγο, Αλφόνσο Κρους Κρους, Μαουρίσιο Εστράδα Σαμόρα, Χοσέ Λουίς Βιγιανουέβα Μπερόνες, Τερέσα Μπαουτίστα Μερίνο, Φελισίτας Μαρτίνες Σάντσες, Καντελάριο Πέρες Πέρες, Αλεχάντρο Σενόν Φονσέκα Εστράδα, Φρανσίσκο Χαβιέρ Σάλας, Νταβίδ Γκαρσία Μονρόι, Μιγέλ Άνχελ Βιγιαγκόμες Βάγε, Αρμάντο Ροντρίγκες Καρεόν, Ραούλ Μαρτίνες Λόπες, Ζαν Πολ Ιβάρα Ραμίρες, Λουίς Ντανιέλ Μέντες Ερντάντες, Χουάν Κάρλος Ερνάντες Μούντο, Κάρλος Ορτέγα Σαμπέρ, Ελισέο Μπαρόν Ερνάντες, Μαρτίν Χαβιέρ Μιράντα Αβιλές, Ερνέστο Μοντανιές Βαλντίβια, Χουάν Ντανιέλ Μαρτίνες Χιλ, Χάιμε Ομάρ Γκάνταρα Σαν Μαρτίν, Νορμπέρτο Μιράντα Μαδρίδ, Χε-

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 10

ράρδο Εσπάρσα Μάτα, Φαμπιάν Ραμίρες Λόπες, Χοσέ Μπλαδιμίρ Αντούνα Γκαρσία, Μαρία Εστέρ Αγιλάρ Κανσίμπε, Χοσέ Εμίλιο Γκαλίντο Ρόμπλες, Χοσέ Αλμπέρτο Βελάσκες Λόπες, Χοσέ Λουίς Ρομέρο, Βαλεντίν Βαλντές Εσπινόσα, Χόρχε Οτσόα Μαρτίνες, Μιγέλ Άνχελ Ντομίνγκες Σαμόρα, Πέδρο Αργουέγιο, Νταβίδ Σίλβα, Χόρχε Ράβαγο Βαλντές, Εβαρίστο Πατσέκο Σολίς, Ραμόν Άνχελες Σάλπα, Ενρίκε Βιγικάνια Παλομάρες, Μαρία Ισαβέλλα Κορδέρο, Γκαμαλιέλ Λόπες Κανανόσα, Χεράρδο Παρέδες Πέρες, Μιγέλ Άνχελ Μπουένο Μέντες, Χουάν Φρανσίσκο Ροντρίγκες Ρίος, Μαρία Ελβίρα Ερνάντες Γκαλεάνα, Ούγο Αλφρέδο Ολιβέρα Κάρτας, Μάρκο Αουρέλιο Μαρτίνες Τιχερίνα, Γκιγιέρμο Αλκαράς Τρέχο, Μαρσέλο ντε Χεσούς Τενόριο Οκάμπο, Λουίς Κάρλος Σαντιάγο Ορόσκο, Σελέν Ερνάντες Λεόν, Κάρλος Αλμπέρτο Γουαχάρδο Ρομέρο, Ροδόλφο Οτσόα Μορένο, Λουίς Εμμανουέλ Ρουίς Καρίγιο, Χοσέ Λουίς Σέρδα Μελέντες, Χουάν Ρομπέρτο Γκόμες Μελέντες, Νοέλ Λόπες Ολγίν, Μάρκο Αντόνιο Λόπες Ορτίς, Πάμπλο Ρουέλας Βαράσα, Μιγέλ Άνχελ Λόπες Βελάσκο, Μισαέλ Λόπες Σολάνα, Άνχελ Καστίγιο Κορόνα, Γιολάντα Ορδάς ντε λα Κρους, Άννα Μαρία Μαρσέλα Γιάρσε Βιβέρος, Ροσίο Γκονσάλες Τράπαγα, Μανουέλ Γκαμπριέλ Φονσέκα Ερνάντες, Μαρία Ελισαμπέτ Μασίας Κάστρο, Ουμπέρτο Μιγιάν Σαλασάρ, Ούγο Σέσαρ Μουρουάτο Φλόρες, Ραούλ Ρέγουλο Κιρίνο Γκάρσα, Έκτορ Χαβιέρ Σαλίνας Αγίρε, Χαβιέρ Μόγια Μουνιός, Ρεχίνα Μαρτίνες Πέρες, Γκαμπριέλ Ούχε Κόρδοβα, Γκιγιέρμο Λούνα Βαρέλα, Εστέμπαν Ροντρίγκες, Άννα Ιρασέμα Μπεσέρα Χιμένες, Ρενέ Όρτα Σαλγάδο, Μάρκο Αντόνιο Άβιλα Γκαρσία, Σέιν Πλέμονς, Βίκτορ Μανουέλ Μπάες Τσίνο, Φεδερίκο Μανουέλ Γκαρσία Κοντρέρας, Μιγέλ Μοράλες Εστράδα, Μάριο Αλβέρτο Σεγούρα, Ερνέστο Αράουχο Κάνο, Χοσέ Αντόνιο Αγιλάρ Μότα, Αρτούρο Μπαράχας Λόπες, Ραμόν Αβέλ Λόπες Αγιλάρ, Αδέλα Χασμίν Αλκαράς Λόπες, Αδριάν Σίλβα Μορένο, Νταβίδ Αράουχο Αρέβαλο– Όλοι τους δημοσιογράφοι που δολοφονήθηκαν ή «εξαφανίστηκαν» στο Μεξικό την περίοδο κατά την οποία εξελίσσεται αυτό το μυθιστόρημα. Υπήρξαν κι άλλοι.

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 11

Καὶ προσεκύνησαν τῷ δράκοντι τῷ δεδωκότι τὴν ἐξουσίαν τῷ θηρίῳ, καὶ προσεκύνησαν τῷ θηρίῳ λέγοντες· τίς ὅμοιος τῷ θηρίῳ; τίς δύναται πολεμῆσαι μετ᾿ αὐτοῦ;* Ι Ω Α Ν Ν Ο Υ, Αποκάλυψις, ΙΓ΄, 4

* Και προσκύνησαν το δράκο, γιατί έδωσε την εξουσία στο θηρίο, και προσκύνησαν το θηρίο, λέγοντας: «Ποιος είναι όμοιος με το θηρίο; Ποιος μπορεί να πολεμήσει με αυτό;» (Σ.τ.Μ.)

ΟΣ

1 ΑΓΟΥΑΣΚΑΛΙΕΝΤΕΣ 2 ΓΚΟΥΑΝΑΧΟΥΑΤΟ 3 ΚΕΡΕΤΑΡΟ 4 ΙΔΑΛΓΟ 5 ΜΕΞΙΚΟ 6 ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ 7 ΜΟΡΕΛΟΣ 8 ΤΛΑΞΚΑΛΑ

ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ

ΕΙΡΗΝΙΚΟΣ ΩΚΕΑΝΟΣ

ΝΟΤΙΑ ΜΠΑΧΑ ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑ

Σ ΤΗ

ΤΣΙΟΥΑΟΥΑ

Κουλιακάν ΣΑΚΑΤΕΚΑΣ

ΧΑΛΙΣΚΟ

ΡΑ

ΚΡ ΟΥ Σ

ΤΣΙΑΠΑΣ

ΤΑΜΠΑΣΚΟ

ΓΙΟΥΚΑΤΑΝ

ΕΛ ΣΑΛΒΑΔΟΡ

ΓΟΥΑΤΕΜΑΛΑ

• Ντος Έρες ΠΕΤΕΝ

ΚΑΜΠΕΤΣΕ

ΚΟΛΠΟΣ ΤΟΥ ΚΑΜΠΕΤΣΕ

ΚΟΛΠΟΣ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ

ΚΟΛΠΟΣ ΤΟΥ ΤΕΧΟΥΑΝΤΕΠΕΚ

ΟΑΞΑΚΑ

ΒΕ

Βερακρούς

• Ματαμόρος

ΠΟΥΕΜΠΛΑ ΓΚΕΡΕΡΟ

Μορέλια

Ακαπούλκο

Ουρουαπάν ΚΟΛΙΜΑ ΜΙΤΣΟΑΚΑΝ

ΣΑΝ ΛΟΥΙΣ ΠΟΤΟΣΙ

Μοντερέι

Νουέβο • Λαρέντο

ΚΟΑΧΟΥΙΛΑ

Γουαδαλαχάρα

Μπαδιραγουάτο ΝΤΟΥΡΑΝΓΚΟ

ΣΙΝΑΛΟΑ

ΣΟΝΟΡΑ

Σιουδάδ • Χουάρες

ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ (ΗΠΑ)

ΝΟ Υ ΛΕ ΕΒΟ ΟΝ Τ Α ΜΑ ΟΥ ΛΙΠ ΑΣ

ΜΠΑΧΑ ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑ

ΙΑ

ΥΑ ΓΟ ΡΑ ΚΑ ΝΙ

ΟΝΔΟΥΡΑ

ΡΟ Υ

ΛΠ ΚΟ ΛΙ ΚΑ Τ ΡΙ Α ΓΙ ΝΑ

ΚΙΝ ΤΑ ΝΑ

ες άρ ου

ΛΙΖ

δα ιλά Κο υΧ το

ΜΠΕ

Τιχουάνα

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 12

ΡΝ ΦΟ Σ

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 13

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Περιφέρεια Πετέν, Γουατεμάλα, 1η Νοεμβρίου 2012

Σαν κλάμα μωρού, έτσι του φάνηκε του Κέλερ. Ίσα που ακούγεται ο ήχος, τον πνίγει ο θόρυβος του έλικα, καθώς το ελικόπτερο χαμηλώνει πάνω απ’ το χωριό που είναι χωμένο μες στη ζούγκλα. Το κλάμα, αν όντως για κλάμα πρόκειται, είναι στριγκό και τσιριχτό, φανερώνει πείνα, φόβο ή ακόμα και πόνο. Ίσως και μοναξιά – μες στην πιο μοναχική στιγμή της νύχτας, σε εκείνο το σκοτάδι λίγο πριν από το χάραμα, που γεννάει τα χειρότερα όνειρα, την ώρα που η ανατολή μοιάζει ακόμα πολύ μακρινή και τα πλάσματα που κατοικούν στον αληθινό κόσμο αλλά και στις σκοτεινές γωνιές του υποσυνείδητου τριγυρνάνε ατιμώρητα σαν αρπακτικά που ξέρουν ότι το θήραμά τους είναι αβοήθητο και μόνο. Το κλάμα δεν κρατάει πολύ. Ίσως να ’ρθε η μητέρα, να πήρε το παιδί στην αγκαλιά της και να το νανούρισε. Ίσως να ’ταν η φαντασία του Κέλερ. Είναι όμως μια υπενθύμιση ότι εκεί κάτω ζουν χωρικοί –γυναικόπαιδα κυρίως, και λιγοστοί γέροντες και γερόντισσες– που σύντομα θα βρεθούν στο μάτι του κυκλώνα. Οι άντρες στο ελικόπτερο τσεκάρουν τα πυρομαχικά για τα Μ4 τουφέκια τους, για να σιγουρευτούν ότι οι γεμιστήρες είναι σωστά βαλμένοι και ότι ένας εφεδρικός είναι πιασμένος σφιχτά, με κολλητική ταινία, στη λαβή. Κάτω από τα στρατιωτικά κράνη, τα γυαλιά νυχτερινής οράσεως και τα υπερσύγχρονα ακουστικά, τα πρόσωπα είναι βαμμένα με φούμο. Φοράνε αλεξίσφαιρα γιλέκα και παντελόνια παραλλαγής με μεγάλες τσέπες, γεμάτες σωληνάρια με ενεργεια13

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 14

κά τζελ, πλαστικοποιημένες δορυφορικές φωτογραφίες του χωριού και αιμοστατικούς επιδέσμους, για την περίπτωση που στραβώσει η φάση. Και είναι πολύ πιθανό όχι μόνο να στραβώσει, αλλά και να γαμηθεί η φάση – αποστολή δολοφονίας σε ξένο έδαφος είναι. Οι άντρες βρίσκονται σ’ έναν άλλο κόσμο, σε αυτόν που προηγείται μιας αποστολής. Βυθίζονται σε εκείνο το είδος έκστασης όπου η λεγόμενη «σωληνοειδής όραση» παρασέρνει τους γεννημένους μαχητές. Οι ομάδα των είκοσι ανδρών –μοιρασμένων σε δύο Μπλακ Χοκ MH-60– αποτελείται από πρώην βατραχανθρώπους, από Πράσινα Μπερέ,* από μέλη της Δύναμης Δέλτα,** από την αφρόκρεμα. Δεν είναι πρωτάρηδες, το ’χουν ξανακάνει: στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στο Πακιστάν, στη Σομαλία. Τυπικά, είναι όλοι τους μισθοφόροι. Όμως, η εταιρεία-βιτρίνα, μια εταιρεία σεκιούριτι στη Βιρτζίνια, δεν είναι παρά ένα αραχνοΰφαντο πέπλο που εύκολα θα το ξεσκίσουν οι δημοσιογράφοι, αν το πράμα ξεφύγει. Σε λίγα λεπτά οι άντρες θα κατεβούν με σχοινιά στο χωριό, θα βρεθούν κοντά στο στόχο τους. Παρά το στοιχείο του αιφνιδιασμού, σίγουρα θα γίνει μάχη. Οι πιστολάδες προστατεύουν το αφεντικό τους και για πάρτη του δίνουν και τη ζωή τους ακόμα. Όσο για τους sicarios, τους επαγγελματίες φονιάδες, αυτοί είναι βαριά οπλισμένοι με ΑΚ-47, εκτοξευτές ρουκετών και χειροβομβίδες, και ξέρουν καλά να χρησιμοποιούν τα όπλα τους. Αυτοί οι εκτελεστές δεν είναι απλοί μαχαιροβγάλτες, αλλά βετεράνοι των ειδικών δυνάμεων, εκπαιδευ* *Οι ειδικές δυνάμεις του αμερικάνικου στρατού, που είναι γνωστές με αυτό το παρωνύμιο λόγω του χαρακτηριστικού καλύμματος κεφαλής τους. Από την ίδρυσή τους, το 1952, έχουν συμμετάσχει σε επιχειρήσεις στο Βιετνάμ, στο Ελ Σαλβαδόρ, στον Παναμά, στην Αϊτή, στη Σομαλία, στη Βοσνία, στο Κοσσυφοπέδιο, στον Πρώτο Πόλεμο του Κόλπου, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στις Φιλιππίνες, και στο Κέρας της Αφρικής. (Σ.τ.Μ.) ** Αντιτρομοκρατική μονάδα των ειδικών δυνάμεων του αμερικανικού στρατού για αποστολές που έχουν ως στόχο τη διάσωση ομήρων και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, καθώς και την αναγνώριση στόχων υψίστης σημασίας και την άμεση δράση εναντίον τους. Ένα πέπλο μυστικοπάθειας καλύπτει, στην πλειονότητά τους, τις επιχειρήσεις της, που διαβαθμίζονται ως άκρως απόρρητες στο σύνολό τους. Ωστόσο, ορισμένα στοιχεία κάποιων –ελάχιστων– ενεργειών της έχουν δημοσιοποιηθεί. (Σ.τ.Μ.) 14

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 15

μένοι στο Φορτ Μπένινγκ* και σε αντίστοιχα μέρη. Πολύ πιθανόν, μάλιστα, να τους έχουν εκπαιδεύσει κάποιοι από τους άντρες στο ελικόπτερο. Θα σκοτωθεί κόσμος. Λογικό, σκέφτεται ο Κέλερ. Είναι, βλέπεις, η Μέρα των Νεκρών.** Τώρα ακούνε έναν άλλο ήχο: τον ξερό κρότο απ’ τα πυρά ελαφρών όπλων. Κοιτάνε κάτω, βλέπουν λάμψεις να σκίζουν το σκοτάδι, ακούνε απανωτές διαταγές να βροντοφωνάζονται και μικρές εκρήξεις. Ζόρικα τα πράματα – αλλιώς τα περιμένανε. Η αποστολή κινδυνεύει, το στοιχείο του αιφνιδιασμού πάει, χάθηκε, και μαζί του και η ευκαιρία να γίνει η δουλειά χωρίς απώλειες. Ξαφνικά, μια κόκκινη ακτίνα φωτός διαπερνάει το σκοτάδι. Ένας δυνατός κρότος, μια κίτρινη λάμψη και το ελικόπτερο μπατάρει σαν παιχνιδάκι που το χτύπησε ρόπαλο. Σράπνελ εκτοξεύονται παντού, τα γυμνά καλώδια πετάνε σπίθες, το ελικόπτερο πιάνει φωτιά. Κόκκινες φλόγες και πυκνός μαύρος καπνός γεμίζουν την καμπίνα. Μυρίζει τσουρουφλισμένο μέταλλο και καμένη σάρκα. Το αίμα από την καρωτίδα ενός άντρα αναβλύζει στο ρυθμό της αφηνιασμένης του καρδιάς. Ένας άλλος σωριάζεται ανάσκελα, θραύσματα εξέχουν προκλητικά απ’ τον καβάλο του, ακριβώς κάτω από

* Μεγάλη στρατιωτική βάση των ΗΠΑ, στα σύνορα των Πολιτειών της Αλαμπάμας και της Τζόρτζιας, κοντά στην πόλη Κολόμπους. (Σ.τ.Μ.) ** Στα ισπανικά, Día de Muertos ή Día de los Muertos: Μια από τις μεγαλύτερες λαϊκές παραδόσεις του Μεξικού, που εορτάζεται δύο ημέρες, την 1η Νοεμβρίου, που είναι για τα νεκρά παιδιά και τα βρέφη (ονομάζεται αλλιώς και Μέρα των Αθώων ή Μέρα των Αγγέλων), και τη 2α Νοεμβρίου, που είναι για τους ενηλίκους. Τότε είναι που επιστρέφουν οι νεκροί στη γη και τα αγαπημένα τους πρόσωπα τους υποδέχονται με κεράσματα, δώρα και γλυκίσματα. Πρόκειται, ουσιαστικά, για μια μεγάλη γιορτή του θανάτου. Οι απαρχές της βρίσκονται στην εποχή των Αζτέκων, οι οποίοι γιόρταζαν τον ένατο ημερολογιακό τους μήνα (στο σύγχρονο ημερολόγιο ο μήνας αυτός αντιστοιχεί στον Αύγουστο) προς τιμήν της θεότητας Μικεϊλγουιτόντλι, που σημαίνει Κυρία των Νεκρών. Στην Ελλάδα ανάλογο εορτασμό εντοπίζουμε στις χριστιανικές εορτές των Αγίων Πάντων και του Σαββάτου των Ψυχών (Ψυχοσάββατου). (Σ.τ.Μ.) 15

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 16

το αλεξίσφαιρο γιλέκο του, και η ομάδα πρώτων βοηθειών σπεύδει να βοηθήσει. Αντηχούν φωνές ανδρών –ουρλιαχτά πόνου, φόβου και οργής–, καθώς τα τροχιοδεικτικά βλήματα πετούν ψηλά και οι σφαίρες χτυπούν την άτρακτο σαν ξαφνική καταιγίδα. Το ελικόπτερο στροβιλίζεται σαν τρελό καθώς πέφτει.

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 17

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

Εξ ύπνου εγερθήναι

5 Ὅτι ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι* ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ, Προς Ρωμαίους, ΙΓ΄, 11

* Γιατί είναι ήδη ώρα να σηκωθούμε από τον ύπνο. (Σ.τ.Μ.)

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 18

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 19

[ 1 ]

Οι μελισσοκόμοι Νομίζουμε πως μπορούμε να φτιάξουμε μέλι χωρίς να μοιραστούμε τη μοίρα των μελισσών. ΜΙΡΙΕΛ ΜΠΑΡΜΠΕΡΙ,

Η κομψότητα του σκαντζόχοιρου

Άμπικιου, Νέο Μεξικό, 2004

Η καμπάνα σημαίνει μια ώρα προτού χαράξει. Ο μελισσοκόμος, λυτρωμένος από τον εφιάλτη του, σηκώνεται. Το στενόχωρο κελί έχει κρεβάτι, καρέκλα και γραφείο. Απ’ το μοναδικό παραθυράκι στον χοντρό πλινθόκτιστο τοίχο φαίνεται το λουσμένο στο ασημένιο φως του φεγγαριού λιθόστρωτο που οδηγεί στο παρεκκλήσι. Τα πρωινά στην έρημο κάνει ψύχρα. Ο μελισσοκόμος φοράει μια καφετιά μάλλινη πουκαμίσα, χακί παντελόνι, μάλλινες κάλτσες και παπούτσια εργασίας. Διασχίζει το διάδρομο προς τις κοινόχρηστες τουαλέτες, βουρτσίζει τα δόντια του, ξυρίζεται με κρύο νερό και μετά μπαίνει στη σειρά με τους μοναχούς που πάνε στο παρεκκλήσι. Δεν μιλάει κανείς. Με εξαίρεση τις ψαλμωδίες, τις προσευχές και τις απαραίτητες συζητήσεις για τις δουλειές, η σιωπή είναι κανόνας στη Μονή του Χριστού στην Έρημο. Ζουν σύμφωνα με τον Ψαλμό 45, 11: «Σχολάσατε καὶ γνῶτε ὅτι ἐγώ εἰμι ὁ Θεός».* Κι αυτό τού αρέσει του μελισσοκόμου. Από λόγια είναι χορτάτος.

* Ησυχάστε και μάθετε ότι εγώ είμαι ο Θεός. (Σ.τ.Μ.) 19

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 20

Στην πρότερη ζωή του, οι πάντες, κι αυτός ο ίδιος, είχαν το ψέμα στο τσεπάκι τους. Αν μη τι άλλο, έπρεπε να λες ψέματα στον εαυτό σου, μόνο και μόνο για να μπορείς να σταθείς στα πόδια σου. Έλεγες ψέματα και στους άλλους για να επιβιώσεις. Τώρα, αναζητά την αλήθεια στη σιωπή. Συνάμα, αναζητά και τον Θεό, μολονότι κατέληξε να πιστεύει ότι αλήθεια και Θεός είναι ένα και το αυτό. Αλήθεια, ησυχία και Θεός. Όταν πρωτόρθε εκεί, οι μοναχοί δεν τον ρώτησαν μήτε ποιος ήταν, μήτε από πού ερχόταν. Είδαν έναν άνθρωπο με θλιμμένο βλέμμα, μαλλιά ακόμα μαύρα αλλά με λίγες ασημιές ανταύγειες, ώμους γυμνασμένους σαν του πυγμάχου, ελαφρώς κυρτούς αλλά ακόμα γεροδεμένους. Είπε ότι ήθελε την ησυχία του και ο αδελφός Γκρέγκορι, ο ηγούμενος, του αποκρίθηκε ότι η ησυχία ήταν το μόνο πράγμα που είχαν σε αφθονία. Ο άντρας πλήρωσε μετρητά για το δωματιάκι του και αρχικά περνούσε τις μέρες του τριγυρίζοντας στον ερημότοπο, μέσα από κάκτους και φασκομηλιές, κατηφορίζοντας προς τον ποταμό Τσάμα* ή ανηφορίζοντας την πλαγιά του βουνού. Τελικά, βρέθηκε και στο παρεκκλήσι και γονάτισε στο νάρθηκα, ενώ οι μοναχοί έψελναν τις προσευχές τους. Μια μέρα ο δρόμος τον πήγε στο μελισσοκομείο –κοντά στο ποτάμι γιατί οι μέλισσες θέλουν νερό– κι εκεί είδε τον αδελφό Ντέιβιντ να δουλεύει στις κυψέλες. Όταν ο αδελφός Ντέιβιντ χρειάστηκε βοήθεια για να μετακινήσει κάποια πλαίσια, μια και κόντευε τα ογδόντα, τον πλησίασε. Έκτοτε πήγαινε καθημερινά για δουλειά στο μελισσοκομείο, βοηθώντας και μαθαίνοντας την τέχνη, κι όταν ύστερα από μήνες ο αδελφός Ντέιβιντ είπε πως ήρθε ο καιρός να αποσυρθεί, πρότεινε στον Γκρέγκορι να αναθέσει τη δουλειά στον καινούργιο. «Σε έναν κοσμικό;» απόρησε ο Γκρέγκορι. «Έχει τον τρόπο του με τις μέλισσες», απάντησε ο Ντέιβιντ. Ο καινούργιος έκανε τη δουλειά του ήσυχα και σωστά. Ακολουθούσε τους κανόνες, πήγαινε στην προσευχή και περιποιόταν τις μέ* Σημαντικός παραπόταμος του Ρίο Γκράντε, που διαρρέει τις Πολιτείες του Κολοράντο και του Νέου Μεξικού των ΗΠΑ. (Σ.τ.Μ.) 20

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 21

λισσες καλύτερα από τον καθένα. Αφότου ανέλαβε τη φροντίδα τους, οι κυψέλες παρήγαν εξαίρετο μέλι πρώτης ποιότητας, που το μοναστήρι το χρησιμοποιούσε για την μπίρα που έφτιαχνε ή το συσκεύαζε σε βαζάκια και το πουλούσε στους τουρίστες ή στο Διαδίκτυο. Ο μελισσοκόμος δεν ήθελε να έχει καμία σχέση με το επιχειρηματικό κομμάτι της υπόθεσης. Ούτε ήθελε να εξυπηρετεί τους επισκέπτες, ούτε να δουλεύει στην κουζίνα ή στο μαγαζί με τα σουβενίρ. Ήθελε μόνο να φροντίζει τις κυψέλες του. Έτσι, λοιπόν, τον άφησαν στην ησυχία του να το κάνει και πλέον μένει εκεί πάνω από τέσσερα χρόνια. Ούτε το όνομά του δεν ξέρουν. Είναι απλώς ο Μελισσοκόμος. Οι Λατίνοι μοναχοί τον φωνάζουν El Colmenero. Ξαφνιάστηκαν που, όταν έτυχε να τους μιλήσει, το έκανε σε άπταιστα ισπανικά. Βέβαια, οι μοναχοί τον σχολίαζαν, τις λιγοστές εκείνες φορές που τους επιτρεπόταν να κάνουν μια κανονική κουβέντα. Μάλλον ο μελισσοκόμος ήταν καταζητούμενος ή γκάνγκστερ ή ληστής τραπεζών. Μπα, όχι, είχε ξεφύγει από έναν αποτυχημένο γάμο, ένα σκάνδαλο, έναν τραγικό έρωτα. Όχι, όχι, κατάσκοπος ήταν. Η τελευταία θεωρία κέρδιζε ολοένα έδαφος, μετά το επεισόδιο με τον λαγό. Το μοναστήρι είχε ένα μεγάλο περιβόλι στο οποίο βάσιζαν οι μοναχοί την παραγωγή τους. Όπως και οι περισσότεροι κήποι, συνιστούσε μεγάλο δέλεαρ για παράσιτα και ζώα, όμως ένας λαγός είχε σπείρει κυριολεκτικά τον όλεθρο. Έπειτα από μια θυελλώδη σύσκεψη, ο αδελφός Γκρέγκορι έδωσε την άδειά του –ή μάλλον αποφάσισε– να εκτελεστεί ο λαγός. Το καθήκον ανατέθηκε στον αδελφό Κάρλος, που στεκόταν έξω από το περιβόλι προσπαθώντας να κουμαντάρει το πιστόλι του και τη συνείδησή του συνάμα –δίχως ιδιαίτερη επιτυχία–, ενώ οι υπόλοιποι μοναχοί τον παρακολουθούσαν. Το χέρι του Κάρλος έτρεμε και τα μάτια του πλημμύρισαν δάκρυα, μόλις σήκωσε το πιστόλι και ετοιμάστηκε να τραβήξει τη σκανδάλη. Τότε φάνηκε να έρχεται προς το μέρος του ο El Colmenero από το μελισσοκομείο. Δίχως να κοντοσταθεί καθόλου, πήρε το πιστόλι από το χέρι του Κάρλος και, χωρίς καν να στοχεύσει ή να κοιτάξει, πυροβόλησε. Η σφαίρα πέτυχε το λαγό στο κεφάλι, σκοτώνοντάς 21

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 22

τον ακαριαία, και ο μελισσοκόμος έδωσε πίσω το πιστόλι και συνέχισε την πορεία του. Έκτοτε, όλοι υπέθεταν ότι ήταν μυστικός πράκτορας, κάτι σαν 007. Βέβαια, ο αδελφός Γκρέγκορι έδωσε τέλος στα κουτσομπολιά, που άλλωστε συνιστούν και αμαρτία. «Είναι ένας άνθρωπος που αναζητά τον Θεό», είπε ο ηγούμενος. «Αυτό είναι όλο». Τώρα ο μελισσοκόμος πάει στο παρεκκλήσι για την Ολονυκτία που ξεκινά στις 4:00 τα ξημερώματα ακριβώς. Το παρεκκλήσι είναι πλινθόκτιστο, τα πέτρινα θεμέλιά του λαξεμένα στους κόκκινους βράχους που πλευρίζουν τη νότια άκρη του μοναστηριού. Ο σταυρός στην κορυφή του είναι ξύλινος και φθαρμένος. Μέσα, ένας μονάχα Εσταυρωμένος κρέμεται πάνω από την Αγία Τράπεζα. Ο μελισσοκόμος μπαίνει και γονατίζει. Ο καθολικισμός ήταν η θρησκεία της νιότης του. Εκκλησιαζόταν καθημερινά, ώσπου κάποια στιγμή αποτραβήχτηκε. Δεν είχε νόημα πια, ένιωθε τόσο μακριά από τον Θεό. Τώρα ψέλνει τον 51ο Ψαλμό μαζί με τους μοναχούς: «Ἤλπισα ἐπὶ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ εἰς τὸν αἰῶνα καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. Ἐξομολογήσομαί Σοι εἰς τὸν αἰῶνα, ὅτι ἐποίησας, καὶ ὑπομενῶ τὸ ὄνομά Σου».* Οι ψαλμωδίες τον γαληνεύουν, σχεδόν βυθίζεται σε έκσταση και ξαφνιάζεται, όπως πάντα, όταν περνάει η ώρα και φτάνει η στιγμή να πάνε στην τράπεζα για το νηστίσιμο πρόγευμά τους, που πάντα αποτελείται από πλιγούρι βρώμης με φρυγανιές σικάλεως και τσάι. Μετά πάλι προσευχή, Όρθρος, την ώρα ακριβώς που ο ήλιος ξεμυτίζει πίσω από τα βουνά. Τελικά το αγαπάει αυτό το μέρος, ιδίως νωρίς το πρωί, όταν το απαλό φως χαϊδεύει τα πέτρινα κτίσματα και ο ήλιος χρωματίζει τον ποταμό Τσάμα με ένα χρυσαφί χρώμα που λαμπυρίζει. Απολαμβάνει τις πρώτες ζεστές αχτίδες, τους κάκτους που φανερώνονται σιγά σιγά μέσα απ’ το σκοτάδι, το τρίξιμο των βημάτων του στο χαλίκι. * Στήριξα τις ελπίδες μου στο έλεος του Θεού πάντοτε, στους αιώνες των αιώνων. Θα σε δοξολογώ παντοτινά, διότι έκανες δεκτά τα αιτήματά μου, και θα περιμένω τη δική σου επέμβαση. (Σ.τ.Μ.) 22

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 23

Ολόγυρά του απλότητα και γαλήνη, μονάχα αυτό θέλει. Μονάχα αυτό χρειάζεται. Το καθημερινό πρόγραμμα παραμένει ίδιο: Ολονυκτία από τις 4:00 μέχρι τις 5:15, μετά πρόγευμα. Έπειτα Όρθρος από τις 6:00 μέχρι τις 9:00, δουλειά από τις 9:00 μέχρι τις 12:40, μετά ένα γρήγορο, λιτό γεύμα. Οι μοναχοί δουλεύουν μέχρι τον Εσπερινό στις 5:50, τρώνε ένα ελαφρύ δείπνο στις 6:20, μετά ακολουθεί το Απόδειπνο στις 7:30. Ύστερα πάνε για ύπνο. Στον μελισσοκόμο αρέσουν η πειθαρχία και η οργάνωση, οι πολλές ώρες ήσυχης δουλειάς και οι πολλές ώρες προσευχής. Ιδίως του αρέσουν οι Ολονυκτίες, επειδή λατρεύει τους Ψαλμούς. Μετά τον Όρθρο, κατηφορίζει στην κοιλάδα, στο μελισσοκομείο. Οι μέλισσές του –μέλισσες μελισσουργοί, Apis mellifera– βγαίνουν έξω σιγά σιγά, στη ζεστασιά της αυγής. Είναι μετανάστριες: Προέρχονται από τη Βόρεια Αφρική και μεταφέρθηκαν στην Αμερική από τους Ισπανούς εποίκους το 1600. Ζουν σύντομη ζωή: Μια εργάτρια μέλισσα μπορεί να ζήσει από μερικές βδομάδες έως λίγους μήνες, μια βασίλισσα μπορεί να βασιλέψει για τρία με τέσσερα χρόνια, αν και μερικές φτάνουν μέχρι και τα οχτώ. Είναι συνηθισμένος στις απώλειες ο μελισσοκόμος: Το ένα τοις εκατό των μελισσών του πεθαίνει καθημερινά, πράγμα που σημαίνει ότι κάθε τέσσερις μήνες ένας εξολοκλήρου καινούργιος πληθυσμός μελισσών κατοικεί στην αποικία. Όμως, δεν έχει σημασία. Η αποικία είναι ένας υπεροργανισμός, δηλαδή ένας οργανισμός που αποτελείται από πολλούς οργανισμούς. Αυτό καθαυτό το άτομο δεν μετράει. Το μόνο που μετράει είναι η επιβίωση της αποικίας και η παραγωγή του μελιού. Οι είκοσι κυψέλες Λάνγκστροθ* φτιάχτηκαν από ξύλο κόκκινου κέδρου με ορθογώνια κινητά πλαίσια, ακριβώς όπως υπαγορεύει η πρακτικότητα και απαιτεί ο νόμος. Ο μελισσοκόμος αφαιρεί το εξωτερικό κάλυμμα του κιβωτίου περισυλλογής του μελιού μιας από τις κυψέλες και ελέγχει ότι είναι σκεπασμένο από παχιά στρώση κεριού. * Ο ένας από τους δυο τύπους κυψέλης που υπάρχουν παγκοσμίως και κυριαρχεί και στην Ελλάδα. Ο άλλος είναι οι κυψέλες Νταντάντ. (Σ.τ.Μ.) 23

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 24

Μετά το επανατοποθετεί σχολαστικά στη θέση του, προσέχοντας να μην ενοχλήσει τις μέλισσες. Τσεκάρει τη γούρνα του νερού φροντίζοντας να είναι φρέσκο. Μετά αφαιρεί το συρτάρι της βάσης από μια κυψέλη, βγάζει το πιστόλι του, ένα Σιγκ Σάουερ των 9 χιλιοστών, και ελέγχει το γεμιστήρα.

Μητροπολιτικό Σωφρονιστικό Κατάστημα Σαν Ντιέγκο, Καλιφόρνια, 2004

Η μέρα του φυλακισμένου ξεκινάει νωρίς. Στις 6:00 το πρωί μια αυτοματοποιημένη κόρνα ξυπνάει τον Αδάν Μπαρέρα, κι αν ήταν μαζί με όλους τους άλλους και όχι υπό προστατευτική επιτήρηση, θα πήγαινε στην τραπεζαρία για πρωινό στις 6:15. Αντί γι’ αυτό οι φρουροί σπρώχνουν έναν δίσκο με δημητριακά και ένα πλαστικό ποτήρι με αραιωμένη πορτοκαλάδα μέσα από το ανοιγματάκι της πόρτας του κελιού του, ενός κελιού δύο επί τρία στη μονάδα ειδικής στέγασης του τελευταίου ορόφου των ομοσπονδιακών εγκαταστάσεων στο κέντρο του Σαν Ντιέγκο, όπου εδώ και πάνω από έναν χρόνο ο Αδάν Μπαρέρα περνάει είκοσι τρεις ώρες τη μέρα. Το κελί δεν έχει παράθυρο, αλλά, αν είχε, θα έβλεπε τους καφετιούς λόφους της Τιχουάνα, της πόλης που κάποτε την κυβερνούσε σαν πρίγκιπας. Τόσο κοντά είναι, ακριβώς απέναντι από τα σύνορα, μια απόσταση λίγων μόνο χιλιομέτρων γης κι ακόμα λιγότερων, αν διέσχιζε κανείς το ποτάμι· ωστόσο, μοιάζει με άλλο κόσμο. Καθόλου δεν ενοχλείται ο Αδάν που δεν τρώει με τους άλλους κρατουμένους – βρίσκει τις συζητήσεις τους ανόητες και τον κίνδυνο χειροπιαστό. Πολλοί τον θέλουν νεκρό – στην Τιχουάνα, σε ολόκληρο το Μεξικό, ακόμα και στις ΗΠΑ. Κάποιοι για να τον εκδικηθούν, άλλοι επειδή τον φοβούνται. Η όψη του Αδάν Μπαρέρα δεν εμπνέει κανέναν φόβο. Μικροκαμωμένος, με ύψος ένα εβδομήντα, και λεπτός, εξακολουθεί να έχει παιδιάστικο πρόσωπο που ταιριάζει με τα γλυκά καστανά του μάτια. Κάθε άλλο παρά απειλητικός μοιάζει, περισσότερο θυμίζει θύμα που 24

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 25

θα το βίαζαν στη στιγμή, αν βρισκόταν με τους υπόλοιπους κρατουμένους. Κοιτώντας τον, δύσκολα πιστεύει κανείς ότι ευθύνεται για εκατοντάδες φόνους στην πορεία της ζωής του, ότι ήταν ένας πολυδισεκατομμυριούχος, πιο ισχυρός κι από προέδρους πολλών κρατών. Πριν από την πτώση του, ο Αδάν Μπαρέρα αποκαλούνταν El Señor de los Cielos, ο Άρχοντας των Ουρανών, και ήταν ο πιο ισχυρός patrón των ναρκωτικών σε ολόκληρο τον κόσμο, ο άνθρωπος που ενοποίησε τα μεξικάνικα καρτέλ υπό την ηγεσία του, που έλεγχε χιλιάδες άντρες και γυναίκες, που επηρέαζε κυβερνήσεις και οικονομίες. Είχε στην κατοχή του επαύλεις, ράντσα, ιδιωτικά αεροπλάνα. Τώρα έχει διακόσια ενενήντα δολάρια, το ανώτερο επιτρεπόμενο ποσό, σ’ έναν λογαριασμό της φυλακής από τον οποίο μπορεί να κάνει αναλήψεις για να αγοράζει αφρό ξυρίσματος, Κόκα Κόλα και νουντλς. Έχει μια κουβέρτα, δυο σεντόνια και μια πετσέτα. Αντί για τα μαύρα κουστούμια που του έραβαν στα μέτρα του, φοράει μια πορτοκαλιά φόρμα, ένα λευκό μπλουζάκι και ένα γελοίο ζευγάρι μαύρα Κροκς. Έχει δυο ζευγάρια άσπρες κάλτσες και δυο ζευγάρια μποξεράκια. Κάθεται μόνος στο κελί του, τρώει τα σκουπίδια που του σερβίρουν στο δίσκο και περιμένει τη δίκη-παρωδία που θα τον στείλει σε άλλη μια κόλαση για να περάσει ζωντανός-νεκρός το υπόλοιπο της ζωής του. Ή μάλλον πολλές ζωές, μια και αντιμετωπίζει κατηγορητήριο πολλαπλών ισόβιων καθείρξεων, σύμφωνα με το νόμο. Οι Αμερικάνοι δημόσιοι κατήγοροι προσπάθησαν να τον κάνουν καρφί, πληροφοριοδότη, όμως αρνήθηκε. Ο πληροφοριοδότης –ή, αλλιώς, dedo ή soplón– είναι η χειρότερη μορφή ανθρώπινης ζωής, ένα πλάσμα που δεν του αξίζει να ζει. Ο Αδάν είχε τον δικό του κώδικα τιμής. Θα προτιμούσε να πεθάνει ή να υπομείνει μια ζωή σαν θάνατο, παρά να γίνει τέτοιο κτήνος. Είναι πενήντα χρόνων – στην καλύτερη περίπτωση, αν και πολύ απίθανη, θα φάει τριάντα χρονάκια. Ακόμα κι αν προσμετρηθεί ο χρόνος που ήδη εξέτισε, θα έχει πατήσει τα εβδομήντα όταν θα ξαναβγεί έξω. Μάλλον θα βγει μια και καλή, νεκρός. Η αργή πορεία μέχρι τη δίκη συνεχίζεται. Μετά το πρωινό, καθαρίζει το κελί του για να είναι έτοιμο για την 25

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 26

επιθεώρηση στις 7:30. Μια και από τη φύση του είναι σχεδόν ψυχαναγκαστικά τακτικός, διατηρεί το κελί του τακτοποιημένο και καθαρό, ούτως ή άλλως, κι αυτό είναι ένα από τα λιγοστά πράγματα που του δίνουν παρηγοριά. Στις 8:00, οι δεσμοφύλακες ξεκινούν την πρωινή καταμέτρηση των κρατουμένων, που παίρνει περίπου μια ώρα. Μετά είναι ελεύθερος μέχρι τις 10:30, που του φέρνουν το μεσημεριανό του, σάντουιτς και χυμό μήλου – το σπρώχνουν κάτω από την πόρτα. Κατόπιν έρχεται η ώρα των «ελεύθερων δραστηριοτήτων» που για κείνον σημαίνει να κάθεται και να διαβάζει ή να παίρνει έναν υπνάκο, μέχρι τις 12:30, που γίνεται η επόμενη καταμέτρηση. Ύστερα έχει στη διάθεσή του τρεισήμισι ακόμα ώρες ανίας, μέχρι την επόμενη καταμέτρηση, στις 4:00. Το δείπνο –«κρέας αγνώστου προελεύσεως» με πατάτες ή ρύζι και παραβρασμένα λαχανικά– σερβίρεται στις 4:30, μετά είναι «ελεύθερος» μέχρι τις 9:15, που οι δεσμοφύλακες κάνουν πάλι καταμέτρηση. Τα φώτα σβήνουν στις 10:30. Για μια ώρα τη μέρα –αλλάζουν το πρόγραμμα επειδή φοβούνται τους ελεύθερους σκοπευτές– οι δεσμοφύλακες τον οδηγούν με χειροπέδες σ’ έναν περιορισμένο χώρο με συρματοπλέγματα στην ταράτσα, για να πάρει καθαρό αέρα και να κάνει έναν «περίπατο». Κάθε τρίτη μέρα τον πηγαίνουν για ένα δεκάλεπτο ντους, με νερό καμιά φορά χλιαρό, αλλά συνήθως κρύο. Ενίοτε πηγαίνει και σ’ ένα μικρό δωματιάκι για να κουβεντιάσει με τον δικηγόρο του. Καθόταν στο κελί του και συμπλήρωνε την παραγγελία του στη φόρμα των προμηθειών –έξι μπουκάλια εμφιαλωμένο νερό, νουντλς, μπισκότα βρώμης–, όταν ο δεσμοφύλακας άνοιξε ξαφνικά την πόρτα. «Επίσκεψη δικηγόρου». «Δεν νομίζω», λέει ο Αδάν. «Δεν έχω προγραμματίσει κάτι τέτοιο». Ο δεσμοφύλακας ανασηκώνει τους ώμους – κάνει ό,τι του λένε. Ο Αδάν σκύβει και ακουμπάει τις παλάμες στον τοίχο, ενώ ο δεσμοφύλακας του δένει τους αστραγάλους. Περιττή ταπείνωση, σκέφτεται ο Αδάν, αλλά, βέβαια, αυτό ακριβώς είναι και το νόημά της. Μπαίνουν σ’ ένα ασανσέρ, και κατεβαίνουν στον τέταρτο, όπου ο δεσμοφύλακας ξεκλειδώνει την πόρτα και τον οδηγεί σε μια αίθουσα συσκέψεων. Λύνει τους αστραγάλους του Αδάν και τον αλυσο26

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 27

δένει στην καρέκλα που είναι καρφωμένη στο δάπεδο. Ο δικηγόρος του στέκεται στην απέναντι μεριά του τραπεζιού. Μια ματιά στον Μπεν Τόμκινς είναι αρκετή για να καταλάβει ο Αδάν ότι κάτι δεν πάει καλά. «Η Γκλόρια», λέει ο Τόμκινς. Ο Αδάν ξέρει τι θα του πει ο Τόμκινς, προτού καν μιλήσει. Η κόρη του είναι νεκρή. Η Γκλόρια γεννήθηκε με κυστικό λεμφαγγείωμα, μια παραμόρφωση του κεφαλιού, του προσώπου και του λαιμού, που αποβαίνει μοιραία. Και ανίατη – όλα τα εκατομμύρια του Αδάν, όλη η δύναμή του, δεν μπόρεσαν να αγοράσουν μια κανονική ζωή για την κόρη του. Πριν από τέσσερα χρόνια και κάτι, η υγεία της Γκλόριας επιδεινώθηκε. Με τη συγκατάθεση του Αδάν, η τότε γυναίκα του, η Λουτσία, Αμερικανίδα υπήκοος, πήρε τη δωδεκάχρονη κόρη τους στο Σαν Ντιέγκο, στην Κλινική Σκριπς, όπου εργάζονται οι επιφανέστεροι ειδήμονες ολόκληρου του κόσμου. Έναν μήνα μετά, του τηλεφώνησε η Λουτσία στο κρησφύγετό του στο Μεξικό. «Έλα τώρα», του είπε. «Λένε πως της μένουν λίγες μέρες, ίσως και ώρες...» Ο Αδάν πέρασε παράνομα τα σύνορα, όπως περνούσαν και τα «προϊόντα» του, μες στο πορτμπαγκάζ ενός ειδικά διαμορφωμένου αυτοκινήτου. Ο Αρτ Κέλερ τον περίμενε στο πάρκινγκ του νοσοκομείου. «Η κόρη μου;» τον ρώτησε ο Αδάν. «Καλά είναι», απάντησε ο Κέλερ. Και ο πράκτορας της Δίωξης* έχωσε μια βελόνα στο λαιμό του Αδάν κι όλος ο κόσμος σκοτείνιασε.

Κάποτε ήταν φίλοι εκείνος και ο Αρτ Κέλερ. Έμοιαζε απίστευτο, όμως, πολύ συχνά, η αλήθεια γίνεται δύσκολα πιστευτή. Αλλά αυτή ήταν μια άλλη ζωή, ένας άλλος κόσμος, πραγματικά. * Drug Enforcement Administration (DEA): Η αμερικάνικη Δίωξη Ναρκωτικών. (Σ.τ.Μ.) 27

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 28

Ο Αδάν στα είκοσι τότε (πώς πέρασαν έτσι τα χρόνια;) φοιτητής λογιστικής και επίδοξος διοργανωτής πυγμαχικών αγώνων (Dios mío, τι ανόητες οι φιλοδοξίες της νιότης!) και ούτε καν σκεφτόταν να ακολουθήσει τα βήματα του θείου του στην pista secreta,* στο εμπόριο ναρκωτικών που ανθούσε τότε στη Σιναλόα, με τις φυτείες με τις παπαρούνες του οπίου στα βουνά τους. Μετά ήρθαν οι Αμερικάνοι και μαζί τους ο Αρτ Κέλερ –ιδεαλιστής, δυναμικός, φιλόδοξος–, αληθινός οπαδός του πολέμου ενάντια στα ναρκωτικά. Μπήκε στο γυμναστήριο, όπου ο Αδάν και ο αδερφός του ο Ραούλ προπονούνταν, έκαναν λίγη προπόνηση μαζί και έγιναν γρήγορα φίλοι. Ο Αδάν τον σύστησε στον θείο του, που τότε ήταν, αφενός, ο κορυφαίος μπάτσος της Σιναλόα, και αφετέρου, ο δεύτερος μεγαλύτερος gomero, καλλιεργητής οπίου. Ο Κέλερ, πολύ αγαθός ακόμα, ήξερε τον πρώτο ρόλο του Θείου, αλλά αγνοούσε παντελώς τον δεύτερο, βυθισμένος σε μια μακάρια άγνοια (χαρακτηριστικό γνώρισμα των Αμερικάνων, πολύ επικίνδυνο για τους ίδιους και για τους δικούς τους). Ο Θείος τον χρησιμοποίησε. Η αλήθεια είναι –ο Αδάν οφείλει να το παραδεχτεί– ότι ο Θείος έκανε τον Κέλερ monigote του, μαριονέτα του, τον χειραγώγησε οδηγώντας τον να εξοντώσει τον επικεφαλής των gomeros, αφήνοντας έτσι ανοιχτό το δρόμο για την άνοδο του Θείου. Ο Κέλερ αυτό δεν θα το συγχωρούσε ποτέ: Δεν θα συγχωρούσε την προδοσία των ιδανικών του. Αν πάρεις από τον αφοσιωμένο την αφοσίωση κι από τον πιστό την πίστη, τότε τι απομένει; Η πικρία των εχθρών. Εδώ και, más o menos, τριάντα χρόνια. Τριάντα χρόνια πολέμου, προδοσίας, σκοτωμών. Τριάντα χρόνια θανάτων. Ο θείος του. Ο αδερφός του. Και τώρα η κόρη του. Η Γκλόρια πέθανε στον ύπνο της, η ανάσα της κόπηκε από το βάρος του μεγάλου, δύσμορφου κεφαλιού της. Πέθανε χωρίς να είμαι εγώ δίπλα της, σκέφτεται ο Αδάν. * Μυστικό μονοπάτι. (Σ.τ.Μ.) 28

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 29

Και κατηγορεί τον Κέλερ. Η κηδεία θα γίνει στο Σαν Ντιέγκο. «Θα πάω», λέει ο Αδάν. «Αδάν...» «Κανόνισέ το».

Ο Τόμκινς, γνωστός και ως Μίνιμουμ Μπεν, πηγαίνει να δει τον ομοσπονδιακό εισαγγελέα Μπομπ Γκίμπσον, έναν φιλόδοξο σπασαρχίδη που προτιμά να τον λένε «μαχητή». Το παρατσούκλι Μίνιμουμ Μπεν οφείλεται στην επιτυχία του Τόμκινς ως «δικηγόρου εμπόρων ναρκωτικών». Η δουλειά του δεν είναι να αθωώνει τους πελάτες του, γιατί κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει σχεδόν ποτέ. Η δουλειά του είναι να τιμωρούνται με την ελάχιστη δυνατή ποινή και η επιτυχία του συνδέεται περισσότερο με τις διαπραγματευτικές του ικανότητες παρά με τις δικηγορικές. «Εγώ είμαι κάτι σαν αντίδοτο», είπε κάποτε ο Τόμκινς σ’ έναν δημοσιογράφο. «Φροντίζω οι πελάτες μου να παίρνουν λιγότερα από όσα αξίζουν». Τώρα μεταφέρει το αίτημα του Αδάν στον Γκίμπσον. «Αποκλείεται», λέει ο Γκίμπσον. Το παρατσούκλι του Γκίμπσον δεν είναι Μάξιμουμ Μπομπ, αν και πολύ θα το ήθελε και ζηλεύει λιγάκι τον Τόμκινς. Ο δικηγόρος έχει πολύ αρρενωπό ψευδώνυμο και βγάζει πολύ περισσότερα λεφτά. Επιπλέον, ο Τόμκινς είναι γοητευτικός τύπος, με ατίθασα ασημόχρωμα μαλλιά, μαυρισμένος σαν σέρφερ, με σπίτι στην παραλία Ντελ Μαρ και γραφείο στο Κάρντιφ με θέα τον ωκεανό, και είναι προφανείς οι λόγοι που όλοι οι υπάλληλοι της Εισαγγελίας μισούν τον Μίνιμουμ Μπεν. «Ο άνθρωπος θέλει να θάψει την κόρη του, για όνομα του Θεού!» λέει ο Τόμκινς. «Ο άνθρωπος», απαντάει ο Γκίμπσον, «είναι ο μεγαλύτερος βαρόνος των ναρκωτικών σε ολόκληρο των κόσμο». «Μην ξεχνάς το τεκμήριο της αθωότητας», αντιδρά ο Τόμκινς. «Ακόμα δεν έχει καταδικαστεί για τίποτα». «Αν θυμάμαι καλά», λέει ο Γκίμπσον αλλάζοντας θέμα, «τα παιδιά των άλλων τα σκότωνε χωρίς δεύτερη σκέψη ο Μπαρέρα». 29

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 30

Τα δυο μικρά παιδιά ενός αντιπάλου του ρίχτηκαν από μια γέφυρα. «Παραμύθια και ανυπόστατες φήμες», λέει ο Τόμκινς, «που τις διέδωσαν οι εχθροί του. Δεν πιστεύω να σοβαρολογείς;» «Σοβαρολογώ όσο δεν φαντάζεσαι», απαντάει ο Γκίμπσον. Και αρνείται το αίτημα. Ο Τόμκινς γυρίζει πίσω και το λέει στον Αδάν: «Θα ζητήσω να εξεταστεί το θέμα από δικαστή και θα κερδίσουμε. Θα πω ότι προσφερόμαστε να πληρώσουμε τους ομοσπονδιακούς, το κόστος της ασφάλειας...» «Δεν υπάρχει χρόνος», τον διακόπτει ο Αδάν. «Η κηδεία είναι την Κυριακή». Είναι ήδη Παρασκευή απόγευμα. «Μπορώ να δω τον δικαστή απόψε», επιμένει ο Τόμκινς. «Θα βγάλει ένταλμα ο Τζόνι Χόφμαν...» «Δεν μπορώ να το ρισκάρω», συνεχίζει ο Αδάν. «Πες του ότι θα μιλήσω». «Τι;» «Αν με αφήσουν να πάω στην κηδεία της Γκλόριας», λέει ο Αδάν. «Θα τους πω ό,τι θέλουν». Ο Τόμκινς γίνεται κάτωχρος. Έχει τύχει κι άλλοι πελάτες του να καρφώσουν για να μειώσουν την ποινή τους –συνηθίζεται μάλιστα– όμως οι πληροφορίες που δίνουν προσυμφωνούνται προσεχτικά προκειμένου να περιοριστεί στο ελάχιστο η ζημιά για τα καρτέλ. Αυτό είναι θάνατος, αυτοκτονία. «Αδάν, μην το κάνεις», τον εκλιπαρεί ο Τόμκινς. «Θα τα καταφέρουμε». «Κλείσε τη συμφωνία».

Πενήντα χιλιάδες κόκκινα τριαντάφυλλα γέμισαν τον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Ιωσήφ στο κέντρο του Σαν Ντιέγκο, λίγα μόνο τετράγωνα μακριά από το σωφρονιστικό κατάστημα. Τα παράγγειλε ο Αδάν μέσω του Τόμκινς, που πήρε τα χρήματα από καθαρούς τραπεζικούς λογαριασμούς στη Λα Γιόλα. Χιλιάδες ακόμα λουλούδια, σε μπουκέτα και στεφάνια –από όλους τους μεγα30

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 31

λέμπορους ναρκωτικών του Μεξικού– είναι παραταγμένα στα σκαλοπάτια απ’ έξω. Παραταγμένοι είναι και οι αστυνομικοί της Δίωξης. Οι πράκτορες ανεβοκατεβαίνουν μπροστά από τα λουλούδια και σημειώνουν ποιος έστειλε τι. Εντοπίζουν επίσης και τις δωρεές εκατοντάδων χιλιάδων δολαρίων, που έγιναν σ’ ένα ίδρυμα για την έρευνα του κυστικού λεμφαγγειώματος. Η εκκλησία είναι γεμάτη λουλούδια, αλλά όχι πενθούντες. Αν η τελετή γινόταν στο Μεξικό, σκέφτεται ο Αδάν, η εκκλησία θα ξεχείλιζε από κόσμο, ενώ εκατοντάδες ακόμα θα περίμεναν απ’ έξω για να αποτίσουν φόρο τιμής. Όμως, οι περισσότεροι συγγενείς του Αδάν είναι νεκροί και οι υπόλοιποι, αν περνούσαν τα σύνορα, θα κινδύνευαν να συλληφθούν. Η αδερφή του, η Έλενα, του τηλεφώνησε για να εκφράσει τη θλίψη της, τη στήριξή της και τη λύπη της που δεν θα παρευρισκόταν, μια και ήταν καταζητούμενη στις ΗΠΑ. Άλλοι –φίλοι, συνεργάτες, πολιτικοί, κι από τις δύο μεριές των συνόρων– δεν ήθελαν να φωτογραφηθούν από τους άντρες της Δίωξης. Τους καταλάβαινε όλους ο Αδάν. Έτσι, λοιπόν, οι πενθούντες είναι κυρίως γυναίκες: σύζυγοι εμπόρων, πολιτογραφημένες Αμερικανίδες και ήδη γνωστές στη Δίωξη, που όμως δεν έχουν λόγο να φοβούνται τη σύλληψη. Οι γυναίκες αυτές στέλνουν τα παιδιά τους σχολείο στο Σαν Ντιέγκο, έρχονται εδώ για τα χριστουγεννιάτικα ψώνια τους, κάνουν τα σπα τους ή τις διακοπές τους στα παραλιακά θέρετρα της Λα Γιόλα και της Ντελ Μαρ. Τώρα ανεβαίνουν αγέρωχα τα σκαλοπάτια του καθεδρικού και κοιτούν υποτιμητικά τους πράκτορες που τραβούν φωτογραφίες. Ντυμένες στα μαύρα, με ρούχα κομψά και ακριβά, τους προσπερνούν αγριεμένες ή σταματούν, ποζάρουν και φροντίζουν να μη γράψουν λάθος το όνομά τους οι πράκτορες. Οι υπόλοιποι πενθούντες είναι συγγενείς της Λουτσίας: οι γονείς της, οι αδερφοί και οι αδερφές της, μερικά ξαδέρφια και λίγοι φίλοι. Η Λουτσία μοιάζει χαμένη –προφανώς καταρρακωμένη– αλλά και τρομαγμένη μόλις αντικρίζει τον Αδάν. Τον πρόδωσε στον Κέλερ για να γλιτώσει η ίδια τη φυλακή, για 31

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 32

να μην της πάρει η πολιτεία την Γκλόρια, ξέροντας βέβαια ότι ο Αδάν δεν θα έβλαπτε ποτέ τη μάνα της κόρης του. Μα τώρα που η Γκλόρια πέθανε, τίποτα δεν τον κρατούσε πια. Η Λουτσία θα μπορούσε κάλλιστα να εξαφανιστεί μια μέρα και να μη βρεθεί ποτέ. Κοιτάζει ανήσυχα τον Αδάν που στρέφει αλλού το πρόσωπο. Είναι νεκρή για αυτόν η Λουτσία. Ο Αδάν κάθεται στην τρίτη σειρά, περιστοιχισμένος από αστυνομικούς. Φοράει μαύρο κουστούμι που του έφερε ο Τόμκινς, αγορασμένο από το «Νόρντστρομ», που στο αρχείο του είναι καταχωρισμένες οι αναλογίες του Αδάν. Τα χέρια του είναι δεμένα με χειροπέδες εμπρός του, είχαν όμως τουλάχιστον την ανθρωπιά να μην του δέσουν τα πόδια, κι έτσι γονατίζει, στέκεται ή κάθεται, ανάλογα με τις επιταγές της τελετής, καθώς τα λόγια του ιερέα αντηχούν στον σχεδόν άδειο καθεδρικό. Η Θεία Λειτουργία τελειώνει και ο Αδάν περιμένει να βγουν οι υπόλοιποι. Δεν του επιτρέπεται να μιλήσει σε κανέναν εκτός από τους αστυνομικούς και τον δικηγόρο του. Η Λουτσία τού ρίχνει πάλι φευγαλέες ματιές καθώς περνάει, αλλά χαμηλώνει γρήγορα το κεφάλι και ο Αδάν αποφασίζει να βάλει τον Τόμκινς να επικοινωνήσει μαζί της για να της πει ότι δεν διατρέχει κίνδυνο. Ας ζήσει τη ζωή της, σκέφτεται ο Αδάν. Από οικονομικής άποψης, ας τα βγάλει πέρα μόνη της. Ας κρατήσει το σπίτι στη Λα Γιόλα, αν δεν βρει το κράτος έναν τρόπο να της το πάρει και... τέλος. Δεν πρόκειται να συντηρήσει μια γυναίκα που τον πρόδωσε, που είναι εντέλει τόσο ηλίθια, ώστε να καταστρέψει μόνη της τη ζωή της. Όταν αδειάζει η εκκλησία, οι αστυνομικοί πηγαίνουν τον Αδάν στη λιμουζίνα που τον περιμένει και τον βάζουν στο πίσω κάθισμα. Ακολουθούν το αμάξι της Λουτσίας πίσω από τη νεκροφόρα που κατευθύνεται προς το Κοιμητήριο «Ελ Καμίνο» στο Σορέντο Βάλεϊ.* Βλέποντας να κατεβάζουν στον τάφο την κόρη του, ο Αδάν σηκώνει τα δεμένα του χέρια για να προσευχηθεί. Οι αστυνομικοί είναι καλοί – τον αφήνουν να σκύψει, να μαζέψει μια χούφτα χώμα και να τη ρίξει στο φέρετρο της Γκλόριας. * Συνοικία περίπου είκοσι πέντε χιλιόμετρα μακριά από το κέντρο του Σαν Ντιέγκο. (Σ.τ.Μ.) 32

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 33

Όλα τέλειωσαν τώρα. Μέλλον είναι μονάχα το παρελθόν. Για τον άντρα που χάνει το μοναχοπαίδι του, ό,τι είναι να γίνει, έγινε ήδη. Σηκώνεται όρθιος πάνω από τον τάφο της κόρης του και λέει σιγανά στον Τόμκινς: «Δύο εκατομμύρια δολάρια. Μετρητά». Στον άνθρωπο που θα σκοτώσει τον Αρτ Κέλερ.

Άμπικιου, Νέο Μεξικό, 2004

Ο μελισσοκόμος παρακολουθεί τους δυο άντρες που περπατούν στο λιθόστρωτο προς το μελισσοκομείο. Ο ένας είναι güero* με ασημόχρωμα μαλλιά και κάπως βαρύ βήμα, αποτέλεσμα της ηλικίας. Κινείται καλά, ωστόσο, είναι επαγγελματίας, έμπειρος. Ο άλλος είναι Λατίνος, μελαμψός και νεότερος, γεμάτος χάρη και αυτοπεποίθηση. Περίπου ένα μέτρο απόσταση τους χωρίζει, αλλά ακόμα κι απ’ τα εκατό μέτρα ο μελισσοκόμος μπορεί να διακρίνει τα εξογκώματα κάτω από τα σακάκια τους. Γυρίζει πίσω στις κυψέλες, παίρνει το Σιγκ Σάουερ από την κρυψώνα του, βάζει φυσίγγια στον γεμιστήρα και, χρησιμοποιώντας τη ρεματιά για κάλυψη, πάει προς το ποτάμι. Δεν θέλει να σκοτώσει κανέναν, παρά μόνο αν αναγκαστεί, κι αν αναγκαστεί, θέλει να το κάνει όσο γίνεται πιο μακριά από το μοναστήρι. Να τους σκοτώσει στην όχθη του ποταμού. Τα νερά του ποταμού Τσάμα έχουν φουσκώσει, άρα μπορεί να σύρει μέχρι εκεί τα πτώματα και να αφήσει το ρέμα να τα παρασύρει μακριά. Κατεβαίνει στη λασπωμένη όχθη, ξαπλώνει μπρούμυτα, κοιτάει πάνω και βλέπει τους δυο άντρες να προχωρούν προσεχτικά προς τις κυψέλες. Ελπίζει να σταματήσουν εκεί και να μην τις βλάψουν από απρο* Άντρας με ανοιχτόχρωμο δέρμα ή μαλλιά. (Σ.τ.Μ.) 33 2 – Το καρτέλ

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 34

σεξία ή κακία. Αν συνεχίσουν όμως την πορεία τους, θα βρεθούν εντός βολής του πιστολιού του. Περισσότερο από συνήθεια παρά από συνειδητή σκέψη, το χέρι του πάει μπρος τα πίσω, σαν να προβάρει την πρώτη βολή και μετά τη δεύτερη. Πρώτα θα χτυπήσει τον μικρότερο. Ο μεγαλύτερος δεν θα έχει τα αντανακλαστικά για να αντιδράσει εγκαίρως. Τώρα όμως οι δυο άντρες χωρίζονται, και η γωνία βολής διευρύνεται καθώς πλησιάζουν στις κυψέλες, δυσκολεύοντας το αρχικό του σχέδιο. Είναι επαγγελματίες, λοιπόν –αναμενόμενο–, τραβάνε όπλο και πλησιάζουν στις κυψέλες με το όπλο προτεταμένο, πιασμένο και με τα δυο χέρια, όπως κάνουν οι έμπειροι. Ο μικρότερος κουνάει το κεφάλι δείχνοντας προς τα κάτω και ο μεγαλύτερος νεύει. Εντοπίζουν τις πατημασιές του που οδηγούν στο ποτάμι. Όμως, μπροστά τους έχουν μια απόσταση πενήντα μέτρων χωρίς τίποτα για κάλυψη πέρα από πολύ χαμηλούς θάμνους, μια έκταση που καταλήγει στην όχθη του ποταμού, από όπου κάλλιστα ένας σκοπευτής μπορεί να τους πετύχει. Και φυσικά, δεν θέλουν κάτι τέτοιο. Τότε ο άντρας με τα ασημόχρωμα μαλλιά φωνάζει: «Κέλερ! Αρτ Κέλερ! Είμαι ο Τομ Τέιλορ!» Ο Τέιλορ ήταν το αφεντικό του Κέλερ τότε στη Σιναλόα. Στην Επιχείρηση Κόνδωρ,* το 1975, τότε που έκαψαν και κατέστρεψαν τις * Στα ισπανικά, Operación Cóndor: Εκστρατεία πολιτικής καταστολής και κρατικής τρομοκρατίας, επικεντρωμένη σε επιχειρήσεις συλλογής και ανταλλαγής πληροφοριών και σε δολοφονίες πολιτικών αντιπάλων. Πρωτοξεκίνησε το 1968 και τέθηκε σε εφαρμογή επίσημα το 1975 από τις φασιστικές χούντες του Νότιου Κώνου της Λατινικής Αμερικής. Το πρόγραμμα είχε ως στόχο την εξάλειψη της κομμουνιστικής ή σοβιετικής επιρροής και ιδεολογίας, και την καταστολή ενεργών ή εν δυνάμει αντιπολιτευτικών κινημάτων ενάντια στις συμμετέχουσες στο πρόγραμμα στρατιωτικές δικτατορίες. Λόγω της παράνομης φύσης της, ο ακριβής αριθμός των θυμάτων της Επιχείρησης παραμένει μέχρι σήμερα αδιευκρίνιστος, με τουλάχιστον εξήντα χιλιάδες θανάτους επίσημα καταγραμμένους. Στα θύματα περιλαμβάνονταν αντιφρονούντες και αριστεροί, ηγέτες εργατικών σωματείων και αγροτικών ενώσεων, ιερείς και μοναχές, μαθητές και καθηγητές, διανοούμενοι και ύποπτοι για συμμετοχή ή για παροχή βοήθειας σε αντάρτικες οργανώσεις. Βασικά μέλη της Επιχείρησης Κόνδωρ ήταν οι κυβερνήσεις της Αργεντινής, της Χιλής, της Ουρουγουάης, της Παραγουάης, της Βολιβίας και της Βραζιλίας. Ο Ισημερινός και το Περού προσχώρησαν αργότερα, σε πε34

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 35

φυτείες με τις παπαρούνες του οπίου στη Σιναλόα. Έπειτα εκείνος ανέλαβε το Μεξικό και ο Κέλερ τα έκανε όλα φύλλο και φτερό μέχρι τη Γουαδαλαχάρα κι έγινε σούπερ σταρ. Η λάμψη του Κέλερ τον επισκίασε. Ο Κέλερ νόμιζε ότι θα είχε πλέον πάρει σύνταξη από τη Δίωξη. Σημάδεψε με το όπλο του το στήθος του Τέιλορ και του είπε να βάλει το δικό του στη θήκη του και να σηκώσει τα χέρια ψηλά. Ο Τέιλορ το έκανε και ο μικρότερος τον μιμήθηκε. Ο Κέλερ σηκώθηκε με το όπλο προτεταμένο και πήγε προς το μέρος τους. Ο μικρότερος έχει κατάμαυρα μαλλιά, αγριωπά μαύρα μάτια και το αλαζονικό ύφος των παιδιών του δρόμου. Είναι το είδος του πράκτορα που τον στρατολογούν από τις ισπανόφωνες γειτονιές για να τον κάνουν μυστικό. Έτσι έκαναν και με εμένα, σκέφτεται ο Κέλερ. «Τα ραντάρ μας σε χάσανε», λέει ο Τέιλορ στον Κέλερ. «Ακριβοθώρητος έγινες». «Τι θέλεις;» τον ρωτάει ο Κέλερ. «Δεν κατεβάζεις πρώτα το όπλο;» ρωτάει ο Τέιλορ. «Όχι». Ο Κέλερ δεν ξέρει γιατί βρίσκεται εκεί ο Τέιλορ, ούτε ποιος τον έστειλε. Μπορεί η Δίωξη, μπορεί η CIA, μπορεί ο οποιοσδήποτε. Μπορεί και ο Μπαρέρα. «Εντάξει, θα μείνουμε εδώ πέρα, λοιπόν, με τα χέρια ψηλά σαν μαλάκες». Ο Τέιλορ κοιτάζει τριγύρω. «Τι κάνεις εδώ; Καλόγερος έγινες;» «Όχι». «Αυτά τι είναι; Κυψέλες;» «Αν ξανακουνηθεί ο φιλαράκος σου, θα ρίξω σε εσένα πρώτα». Ο μικρός μένει ασάλευτος.

ριφερειακό ρόλο. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ παρείχε τεχνική υποστήριξη και στρατιωτική βοήθεια στους συμμετέχοντες τουλάχιστον μέχρι το 1978 και ξανάρχισε όταν ο Ρεπουμπλικάνος Ρόναλντ Ρίγκαν έγινε Πρόεδρος, το 1981. Η στήριξη αυτή δρομολογούνταν κυρίως μέσω της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (CIA). (Σ.τ.Μ.) 35

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 36

«Είναι τιμή μου που σας γνωρίζω. Είμαι ο πράκτορας Χιμένες. Ρίτσαρντ Χιμένες». «Αρτ Κέλερ». «Σας ξέρω», λέει ο Χιμένες. «Δηλαδή, εσάς όλοι σάς ξέρουν. Είστε ο άνθρωπος που έπιασε τον Αδάν Μπαρέρα». «Όλους τους Μπαρέρα», τον διορθώνει ο Τέιλορ. «Έτσι δεν είναι, Αρτ;» Περίπου, σκέφτεται ο Κέλερ. Τον Ραούλ Μπαρέρα τον σκότωσε σε ανταλλαγή πυροβολισμών σε μια παραλία στην Μπάχα.* Τον Θείο Μπαρέρα τον πυροβόλησε σε μια γέφυρα στο Σαν Ντιέγκο. Τον Αδάν –τον αναθεματισμένο τον Αδάν– τον έκλεισε φυλακή, αλλά καμιά φορά μετάνιωνε που δεν τον σκότωσε κι αυτόν όταν είχε την ευκαιρία. «Τι σε έφερε εδώ, Τιμ;» ρωτάει ο Κέλερ. «Κι εγώ το ίδιο θα σε ρώταγα». «Δεν λογοδοτώ πια σε εσένα». «Μια κουβέντα είπα». «Μπορεί να μην το πρόσεξες», λέει ο Κέλερ, «αλλά εδώ δεν μας πολυαρέσουν οι κουβέντες». «Μήπως παίρνετε και όρκους σιωπής;» «Όρκους, όχι». Ο Κέλερ απογοητεύτηκε με το εαυτό του που τόσο γρήγορα αφέθηκε να λογομαχεί με τον Τέιλορ. Ούτε του άρεσε, ούτε το ήθελε, ούτε και το χρειαζόταν. «Μπορούμε να πάμε κάπου να μιλήσουμε;» ρωτάει ο Τέιλορ. «Να μην είμαστε μες στον ήλιο;» «Όχι». Ο Τέιλορ στρέφεται στον Χιμένες και του λέει: «Πάντα ήταν δύσκολος ο Αρτ. Αληθινός μαλάκας – Μοναχικός Καβαλάρης.** Δεν τα πάει καλά με τον κόσμο». * Μπάχα (Κάτω) Καλιφόρνια: Η βορειοδυτικότερη Πολιτεία του Μεξικού. (Σ.τ.Μ.) ** Αναφορά στον Μοναχικό Καβαλάρη (Lone Ranger), μια φανταστική φιγούρα ενός μασκοφόρου πρώην Τέξας Ρέιντζερ, που μάχεται τους παρανόμους στην Άγρια Δύση μαζί με τον Ινδιάνο φίλο του, τον Τόντο. Οι περιπέτειές του πρωτοπαρουσιάστηκαν το 1933 στο αμερικάνικο ραδιόφωνο, κατόπιν αποτέλεσαν το θέμα τηλεοπτι36

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 37

Αυτό ήταν ανέκαθεν το παράπονο του Τέιλορ, από τη στιγμή που ο Κέλερ –μόλις πήρε μετάθεση από τη CIA στη νέα μονάδα της Δίωξης– μπήκε στα χωράφια του Τέιλορ στη Σιναλόα, πριν από τριάντα δύο χρόνια. Πίστευε ότι ο Κέλερ είναι κάτι σαν καουμπόης και ούτε συνεργαζόταν μαζί του, ούτε άφηνε άλλους πράκτορες να συνεργαστούν μαζί του, αναγκάζοντας έτσι τον Κέλερ να γίνει αυτό ακριβώς για το οποίο τον κατηγορούσε: μοναχικός. Πρακτικά, ο Τέιλορ, σκέφτεται τώρα ο Κέλερ, τον οδήγησε στην αγκαλιά του Θείου Μπαρέρα. Δεν είχε πού αλλού να πάει. Εκείνος και ο Θείος έκαναν πολλές συλλήψεις μαζί. Μέχρι που «έβγαλαν από τη μέση» –ευφημισμός για το «σκότωσαν»– τον δον Πέδρο Άβιλες, τον gomero Número Uno. Κατόπιν, η Δίωξη και ο μεξικάνικος στρατός έριξαν βόμβες ναπάλμ και ψέκασαν με Πορτοκαλή Παράγοντα* τις φυτείες με τις παπαρούνες του οπίου και κατέστρεψαν ολοσχερώς το εμπόριο οπίου της Σιναλόα. Για να δουν τελικά τον Θείο, σκέφτεται ο Κέλερ, να δημιουργεί, μέσα από τις στάχτες, μια ολοκαίνουρια και ασυγκρίτως πιο ισχυρή οργάνωση. El Federación. Την Ομοσπονδία. Ξεκινάς, σκέφτεται ο Κέλερ, προσπαθώντας να κόψεις το καρκίνωμα και τελικά το βοηθάς να κάνει μετάσταση, να εξαπλωθεί από τη Σιναλόα σε ολόκληρη τη χώρα. Αυτή ήταν μόνο η αρχή του ατέλειωτου πολέμου ανάμεσα στον Κέλερ και στους Μπαρέρα, μιας τριακονταετούς σύγκρουσης που θα του κόστιζε τα πάντα: την οικογένειά του, τη δουλειά του, τα «πιστεύω» του, την τιμή του, την ψυχή του.

κού σίριαλ από το 1949 ως το 1957, πολλών κόμικς και αρκετών κινηματογραφικών ταινιών, με πιο πρόσφατη αυτή του 2013. Θεωρείται μια διαχρονική εικόνα-πρότυπο της αμερικάνικης κουλτούρας. (Σ.τ.Μ.) * Πορτοκαλής Παράγοντας (στα αγγλικά, Agent Orange) είναι η κωδική ονομασία για ένα από τα φυτοκτόνα και αποφυλλωτικά, που χρησιμοποιήθηκαν από τον στρατό των ΗΠΑ για την απογύμνωση των δασών του Βιετνάμ από το 1961 μέχρι το 1971. Εκτιμάται ότι η συγκεκριμένη χημική ουσία σκότωσε ή ακρωτηρίασε τετρακόσιες χιλιάδες ανθρώπους και είναι υπεύθυνη για μισό εκατομμύριο παιδιά γεννημένα με δυσμορφίες. (Σ.τ.Μ.) 37

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 38

«Ό,τι ήξερα, το είπα στις ειδικές επιτροπές», λέει τώρα ο Κέλερ. «Δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο». Είχαν γίνει ακροαματικές διαδικασίες: ακροαματικές διαδικασίες από το Τμήμα Εσωτερικών Υποθέσεων της Δίωξης, ακροαματικές διαδικασίες από τη CIA, ακροαματικές διαδικασίες από το Κογκρέσο. Ο Αρτ είχε βγάλει από τη μέση τους Μπαρέρα αψηφώντας εντελώς τις εντολές της CIA κι ήταν σαν να έριξε χειροβομβίδα σε αεροδιάδρομο. Τινάχτηκαν όλοι στον αέρα και οι ζημιές δύσκολα θα περιορίζονταν, με τους New York Times και τη Washington Post να χώνουν τη μύτη τους παντού σαν λαγωνικά. Επισήμως, η Ουάσινγκτον αδυνατούσε να αποφασίσει αν ο Αρτ Κέλερ ήταν κακούργος ή ήρωας. Κάποιοι ήθελαν να του δώσουν παράσημο, άλλοι ήθελαν να τον κλείσουν μέσα. Και ορισμένοι ήθελαν απλώς να εξαφανιστεί. Οι περισσότεροι ανακουφίστηκαν όταν, μετά την ολοκλήρωση των καταθέσεων και των ενημερώσεων, ο άνθρωπος που έγινε γνωστός ως ο Άρχοντας των Συνόρων εξαφανίστηκε εκούσια. Ίσως γι’ αυτό ήρθε τώρα ο Τέιλορ, σκέφτηκε ο Κέλερ, για να φροντίσει ότι θα μείνω εξαφανισμένος. «Τι θέλεις;» τον ρωτάει ο Κέλερ. «Έχω δουλειά να κάνω». «Δεν διαβάζεις εφημερίδες, Αρτ; Δεν βλέπεις ειδήσεις;» «Ούτε εφημερίδες διαβάζω ούτε ειδήσεις βλέπω». Δεν τον ενδιαφέρει καθόλου ο έξω κόσμος. «Άρα δεν ξέρεις τι γίνεται στο Μεξικό», λέει ο Τέιλορ. «Δεν είναι δικό μου πρόβλημα». «Δεν είναι δικό του πρόβλημα», λέει ο Τέιλορ στον Χιμένες. «Τόνοι κοκαΐνης εισρέουν από τα σύνορα. Τόνοι ηρωίνης. Τόνοι μεθαμφεταμίνης. Άνθρωποι πεθαίνουν, αλλά βέβαια αυτό δεν είναι πρόβλημα του Αρτ Κέλερ. Αυτός έχει να φροντίσει τις μέλισσές του». Ο Κέλερ δεν του δίνει απάντηση. Ο επονομαζόμενος «πόλεμος ενάντια στα ναρκωτικά» είναι μια περιστρεφόμενη πόρτα: Βγάζεις κάποιον απ’ τη μέση κι ένας άλλος αρπάζει την άδεια καρέκλα στην κεφαλή του τραπεζιού. Το πράγμα δεν θα αλλάξει ποτέ, όσο η ακόρεστη επιθυμία για ναρκωτικά συνεχίζει να υπάρχει. Και υπάρχει στο μεγαθήριο που βρίσκεται σ’ αυτή τη μεριά των συνόρων. 38

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 39

Οι κουστουμάτοι δεν θα το καταλάβουν ποτέ, δεν θα το παραδεχτούν... Το επονομαζόμενο «μεξικάνικο πρόβλημα των ναρκωτικών» δεν είναι μεξικάνικο πρόβλημα. Είναι αμερικάνικο. Δεν υπάρχει πωλητής χωρίς αγοραστή. Η λύση δεν είναι στο Μεξικό, ποτέ δεν θα είναι εκεί η λύση. Κάποτε λοιπόν ήταν ο Αδάν, τώρα είναι κάποιος άλλος. Ύστερα απ’ αυτόν θα έρθει άλλος. Και δεν τον νοιάζει τον Κέλερ. Ο Τέιλορ λέει: «Το Καρτέλ του Κόλπου σταμάτησε δυο πράκτορές μας στο Ματαμόρος τις προάλλες, τράβηξαν όπλα και απείλησαν να τους σκοτώσουν. Μήπως σου θυμίζει κάτι;» Ναι, του θύμιζε. Οι Μπαρέρα τού είχαν κάνει το ίδιο πράγμα ακριβώς στη Γουαδαλαχάρα. Απείλησαν εκείνον και την οικογένειά του, αν δεν έκανε πίσω. Ο Κέλερ αντέδρασε στέλνοντας την οικογένειά του στο Σαν Ντιέγκο, κι αντί να κάνει πίσω, τους ζόρισε πιο πολύ. Τότε οι Μπαρέρα σκότωσαν τον συνεργάτη του Αρτ, τον Έρνι Ιδάλγο. Τον βασάνιζαν βδομάδες ολόκληρες για να του αποσπάσουν πληροφορίες που δεν ήξερε, και μετά πέταξαν το πτώμα του σ’ ένα χαντάκι. Άφησαν χήρα τη γυναίκα του και ορφανά τα δυο μικρά παιδιά του. Και πυροδότησαν το άσβεστο μίσος του Κέλερ. Η βεντέτα τους έγινε θανάσιμη. Μα αυτό δεν ήταν το χειρότερο που έκανε ο Αδάν Μπαρέρα. Ούτε κατά διάνοια. Πόσος καιρός πέρασε; αναρωτιέται ο Κέλερ. Είκοσι χρόνια; «Αλλά εσύ δεκάρα δεν δίνεις, έτσι;» ρωτάει ο Τέιλορ. «Ζεις σ’ έναν επουράνιο κόσμο τώρα. Ζεις μέσα σ’ αυτό τον κόσμο, αλλά δεν προέρχεσαι από αυτόν». Όταν ήμουν μέσα στον άλλο κόσμο, παραήμουν μέσα, σκέφτεται ο Κέλερ. Εξαιτίας μου σκοτώθηκαν ο Έρνι και άλλοι δεκαεννιά αθώοι άνθρωποι. Τότε είχε επινοήσει ένα καρφί για να προστατέψει την αληθινή 39

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 40

του πηγή, και ο Αδάν Μπαρέρα έσφαξε δεκαεννιά άντρες, γυναίκες και παιδιά, μαζί με τον ψευδοπληροφοριοδότη, για να τους δώσει ένα μάθημα. Τους έστησε όλους σ’ έναν τοίχο και τους εκτέλεσε. Ο Κέλερ δεν θα ξεχάσει ποτέ τη στιγμή που μπήκε σε εκείνο το κτήριο κι αντίκρισε τα νεκρά παιδιά στην αγκαλιά των μανάδων τους. Ξέροντας ότι ήταν δικό του λάθος, δική του ευθύνη. Δεν θέλει να ξεχάσει· άλλωστε, η συνείδησή του δεν θα τον άφηνε να ξεχάσει. Κάποια πρωινά, η καμπάνα τον ξυπνάει από αυτήν ακριβώς την ανάμνηση. Μετά τη σφαγή του Ελ Σαουσάλ* δεν τον ένοιαζε πια να σταματήσει το εμπόριο τον ναρκωτικών, τον ένοιαζε μόνο να πιάσει τον Αδάν Μπαρέρα. Μέχρι σήμερα δεν μπορεί να καταλάβει γιατί δεν πάτησε τη σκανδάλη, όταν είχε το όπλο του κολλημένο στο κεφάλι του Αδάν. Ίσως πίστεψε ότι ο θάνατος θα ήταν λυτρωτικός, ότι τριάντα ή σαράντα χρόνια στην κόλαση μιας φυλακής υψίστης ασφαλείας, προτού πάει στην αληθινή Κόλαση, θα ήταν δικαιότερη μοίρα για τον Αδάν. «Κάνω άλλη ζωή τώρα», είπε. Πολεμιστής στον Ψυχρό Πόλεμο και μετά πολεμιστής στον πόλεμο ενάντια στα ναρκωτικά, σκέφτεται ο Κέλερ. Βρήκα, επιτέλους, τη γαλήνη. «Εδώ, λοιπόν, στην υπέροχη απομόνωσή σου», συνεχίζει ο Τέιλορ, «δεν τα έμαθες τα νέα για τον “φίλο” σου τον Αδάν». «Τι έκανε;» ρωτάει ο Κέλερ χωρίς να το θέλει. Μακάρι να έβρισκε τη δύναμη να μη ρωτήσει. «Έγινε Σελίν Ντιόν», λέει ο Τέιλορ. «Άρχισε να κελαηδάει και δεν λέει να σταματήσει». «Και ήρθες μέχρι εδώ για να μου πεις αυτό το πράμα;» ρωτάει ο Κέλερ. «Όχι», απαντάει ο Τέιλορ. «Κυκλοφόρησε και μια φήμη ότι σε έχει επικηρύξει για δύο εκατομμύρια δολάρια, και είμαι νομικά υποχρεωμένος να σε ενημερώσω για μια άμεση απειλή κατά της ζωής σου. Είμαι επίσης υποχρεωμένος να σου προσφέρω προστασία». * Περιοχή στο νοτιοδυτικό τμήμα της Πολιτείας της Τσιουάουα, στα σύνορα με τη Σιναλόα, όπου υπάρχουν κοιτάσματα χρυσού και λειτουργούν χρυσωρυχεία. (Σ.τ.Μ.) 40

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 41

«Δεν τη θέλω». «Τι σου ’λεγα;» λέει ο Τέιλορ στον Χιμένες. «Σκληρό καρύδι ο τύπος. Ξέρεις πώς τον έλεγαν κάποτε; Μακελάρη Κέλερ». Ο Χιμένες χαμογελάει. Ο Τέιλορ στρέφεται στον Κέλερ. «Είναι δελεαστικό, πάντως. Με το μερίδιό μου από τα δύο εκατομμύρια, θα έπαιρνα κάνα σπιτάκι στο Σάνιμπελ* και, κάθε πρωί που θα ξυπνούσα, θα το έριχνα στο ψάρεμα. Να προσέχεις, έτσι;» Ο Κέλερ τούς κοιτάζει να ανηφορίζουν τον λόφο και να εξαφανίζονται πίσω από την κορυφή του. Ο Μπαρέρα καρφί; Είναι πολλοί οι χαρακτηρισμοί που θα ταίριαζαν στον Μπαρέρα, και όλοι τους αληθινοί πέρα για πέρα, όμως ρουφιάνος δεν είναι. Αν μίλησε, είχε λόγο. Έπρεπε να τον σκότωνα, σκέφτεται ο Κέλερ και νιώθει περισσότερο κουρασμένος παρά φοβισμένος. Τώρα η θανάσιμη βεντέτα θα συνεχίζεται επ’ άπειρον, σαν τον πόλεμο ενάντια στα ναρκωτικά. Κόσμος δίχως τέλος, αμήν. Ξέρει ότι θα τελειώσει μόνο όταν ένας απ’ τους δυο ή και οι δυο καταλήξουν νεκροί. Ο μελισσοκόμος δεν πήγε στο δείπνο, ούτε στο Απόδειπνο αμέσως μετά. Δεν φάνηκε ούτε στην Ολονυκτία, κι έτσι, το πρωί ο αδελφός Γκρέγκορι πήγε στο δωμάτιό του για να δει μήπως ήταν άρρωστος. Βρήκε το δωμάτιο άδειο. Ο μελισσοκόμος έφυγε.

Μητροπολιτικό Σωφρονιστικό Κατάστημα Σαν Ντιέγκο, 2004

Το αξιοθαύμαστο με τους Βορειοαμερικάνους, σκέφτεται ο Αδάν, είναι η ξεροκεφαλιά τους. Ποτέ δεν μαθαίνουν. Ο Αδάν πάντα κρατάει το λόγο του. Μετά την κηδεία, συναντήθηκε με τον Γκίμπσον και του χάρισε * Νησί και ομώνυμη πόλη στο δυτικό τμήμα της Πολιτείας της Φλόριντας. (Σ.τ.Μ.) 41

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 42

θησαυρό ολόκληρο. Καθισμένος στο τραπέζι, με τη Δίωξη, τους ομοσπονδιακούς, τους πολιτειακούς και τους τοπικούς κατήγορους απέναντί του, απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις που του έθεσαν, αλλά και σε κάποιες που δεν ήξεραν πώς να του τις θέσουν. Χάρη στις πληροφορίες που τους έδινε, θα μπορούσαν να κατασχέσουν τεράστιες ποσότητες ναρκωτικών και να κάνουν συλλήψεις υψηλόβαθμων στις ΗΠΑ και στο Μεξικό. Ο Τόμκινς χέστηκε από το φόβο του. «Ξέρω τι κάνω», τον διαβεβαίωσε ο Αδάν. Φύλαγε το καλύτερο για το τέλος. «Θέλετε τον Ούγο Γκάρσα;» «Σαν τρελοί τον θέλουμε τον Γκάρσα», απαντάει ο Γκίμπσον. «Μπορείς στ’ αλήθεια να τους δώσεις τον Γκάρσα;» ρωτάει ο Τόμκινς σαστισμένος. Ο πελάτης του προσφέρεται να τους δώσει τον επικεφαλής του Καρτέλ του Κόλπου, της πιο ισχυρής οργάνωσης εμπορίας ναρκωτικών στο Μεξικό, τώρα που η παλιά Federación του Αδάν διαλύθηκε. Γι’ αυτό ακριβώς δεν θέλει ο Τόμκινς να αφήνει τους πελάτες του να διαπραγματεύονται μόνοι τους. Είναι σαν να παίρνεις τη γυναίκα σου μαζί σου για να αγοράσεις αμάξι. Αργά ή γρήγορα, κάτι θα πει, που θα σου στοιχίσει πολύ ακριβά. Οι πελάτες δικαιούνται να είναι παρόντες, αλλά επειδή μπορούν να είναι, δεν σημαίνει ότι πρέπει κιόλας. Όμως, αυτό που ετοιμάζεται να πει ο Αδάν... ξεπερνάει κάθε προηγούμενο. «Θέλω να με εκδώσετε», λέει ο Αδάν. «Θα δηλώσω ένοχος εδώ, αλλά θέλω να εκτίσω την ποινή μου στο Μεξικό». Το Μεξικό και οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν κάνει αμφοτεροβαρή συμφωνία ώστε να επιτρέπουν στους κρατουμένους να εκτίουν την ποινή τους στην πατρίδα τους για ανθρωπιστικούς λόγους, για να είναι κοντά στην οικογένειά τους. Όμως, ο Τόμκινς μένει άναυδος και βγάζει με το ζόρι τον πελάτη του από την αίθουσα. «Είσαι καρφί, Αδάν. Ούτε πέντε λεπτά δεν θα τη βγάλεις σε μεξικάνικη φυλακή. Θα κάνουν ουρά για να σε σκοτώσουν». «Και στις αμερικάνικες φυλακές ουρά θα κάνουν», τονίζει ο Αδάν. Οι φυλακές σε αυτή τη μεριά των συνόρων είναι γεμάτες Μεξικάνους εμπόρους ναρκωτικών και μελαμψούς συμμορίτες που θα άρ42

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 43

παζαν στο λεπτό την ευκαιρία για να ανεβούν στην ιεραρχία σκοτώνοντας τον μεγαλύτερο πληροφοριοδότη του κόσμου. Οι συνθήκες ασφαλείας έπαιζαν σπουδαίο ρόλο στη συμφωνία που διαπραγματευόταν ο Τόμκινς, όμως τώρα ο Αδάν αρνήθηκε να μπει σε μονάδα «προστατευόμενων κρατουμένων», παρέα με παιδεραστές και άλλους πληροφοριοδότες. «Αδάν», τον εκλιπαρεί ο Τόμκινς, «ως δικηγόρος σου, ως φίλος σου, σου ζητώ να μην το κάνεις. Έχω σημειώσει πρόοδο με την υπόθεσή σου. Με τη δικαστική ειδοποίηση της συνεργασίας σου, πιθανόν να μειώσω την ποινή σου στα δεκαπέντε χρόνια, και να μπεις σε πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων. Υπολογίζοντας και το χρονικό διάστημα που έχεις ήδη εκτίσει, θα βγεις στα δώδεκα. Θα κάνεις τη ζωή σου». «Είσαι δικηγόρος μου», λέει ο Αδάν, «και ως πελάτης σου σου δίνω εντολή να κλείσεις τη συμφωνία: τον Γκάρσα με αντάλλαγμα την έκδοσή μου. Αν δεν το κάνεις, θα σε απολύσω και θα προσλάβω κάποιον που θα το κάνει». Η συμφωνία πρέπει οπωσδήποτε να γίνει και ο Αδάν δεν μπορεί να αποκαλύψει το λόγο στον Τόμκινς. Δεν μπορεί να του πει ότι εδώ και μήνες διεξάγονται ιδιαίτερα εύθραυστες διαπραγματεύσεις στο Μεξικό και ότι, ναι, είναι ένα ρίσκο, αλλά ένα ρίσκο που πρέπει να πάρει. Αν τον σκοτώσουν, τον σκότωσαν, όμως δεν πρόκειται να περάσει όλη τη ζωή του μέσα σ’ ένα κελί. Περιμένει λοιπόν τον Τόμκινς να μπει πάλι μέσα. Ο Αδάν ξέρει ότι τα πράγματα δεν θα είναι απλά... Θα πρέπει ο Γκίμπσον να πάει στα αφεντικά του, που με τη σειρά τους θα πάνε στα δικά τους. Μετά το Υπουργείο Δικαιοσύνης θα μιλήσει με το Υπουργείο Εξωτερικών, που θα μιλήσει με τη CIA, που θα μιλήσει με τον Λευκό Οίκο, και τότε θα κλείσει η συμφωνία. Διότι τη δεκαετία του ’80, ένας πρώην κάτοικος του ίδιου Λευκού Οίκου* εξουσιοδότησε τον διακανονισμό ώστε ο Θείος να διακινεί κοκαΐνη και να χρηματοδοτεί τους αντικομμουνιστές Κόντρας και * Αναφορά στον Πρόεδρο των ΗΠΑ, Ρόναλντ Ρίγκαν. Επί προεδρίας του, οι ΗΠΑ κατηγορήθηκαν ότι πουλούσαν όπλα στο Ιράν, με αντάλλαγμα υπέρογκα χρηματικά ποσά και την απελευθέρωση Αμερικάνων ομήρων που είχε απαγάγει η Χεζμπολάχ. 43

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 44

κανείς δεν θα ήθελε να βγάλει στη φόρα αυτό το μυστικό ο Μπαρέρα και να το αποκαλύψει στο δικαστήριο. Δεν θα γίνει δίκη. Θα τσιμπήσουν το δόλωμα του Γκάρσα. Γιατί οι Βορειοαμερικάνοι δεν μαθαίνουν ποτέ. Τρεις βδομάδες μετά, οι Μεξικάνοι federales,* χάρη στις πληροφορίες που τους έδωσε η Δίωξη, συνέλαβαν τον Ούγο Γκάρσα, το αφεντικό του Καρτέλ του Κόλπου, σ’ ένα απόμερο ράντσο στην Ταμαουλίπας. Έπειτα από δυο μέρες, Αμερικάνοι αστυνομικοί έβγαλαν τον Αδάν από το Σαν Ντιέγκο μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα και τον έβαλαν σ’ ένα αεροπλάνο για Γουαδαλαχάρα, όπου οι federales με μαύρες στολές και κουκούλες τον πήραν από το αεροπλάνο και τον πήγαν να εκτίσει την ποινή του στο Σωφρονιστικό Κατάστημα Πουέντε Γκράντε (η Μεγάλη Γέφυρα), ακριβώς έξω από την πόλη που κάποτε διοικούσε ο θείος του σαν να ήταν δουκάτο του. Δύο θωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού και μία κλούβα πήγαιναν κονβόι στον Αυτοκινητόδρομο Ζαποτλανέχο, προς τα φυλάκια της φυλακής, με τα φώτα τους να βάφουν ασημένια τη θεοσκότεινη νύχτα. Το πρώτο θωρακισμένο όχημα σταμάτησε μπροστά από ένα φυλάκιο με μια μεγάλη ταμπέλα που έγραφε CEFERESO II.** Αγκαθωτά συρματοπλέγματα στεφάνωναν τους ψηλούς φράχτες και τους τσιμεντένιους τοίχους. Σκοπευτές με αυτόματα όπλα έβαζαν στα στόχαστρά τους το κονβόι, από την κορυφή των φυλακίων. Μια ατσάλινη πόρτα άνοιξε και το κονβόι μπήκε σ’ έναν μεγάλο χώρο ανεφοδιασμού. Η πόρτα έκλεισε πίσω τους. Λένε πως, όποιος μπαίνει στη Μεγάλη Γέφυρα, δεν ξαναβγαίνει. Ο Αδάν Μπαρέρα θα περάσει μια εικοσαετία εδώ. Με τα χρήματα από τις πωλήσεις όπλων, χρηματοδοτούσαν τους Κόντρας, δηλαδή παρακρατικές, παραστρατιωτικές ομάδες στη Νικαράγουα, που μάχονταν ενάντια στον νόμιμα εκλεγμένο Πρόεδρο της χώρας, Ντανιέλ Ορτέγα, και στους Σαντινίστας. Παράλληλα, η CIA κατηγορήθηκε ότι τα χρήματα που έδινε στους Κόντρας προέρχονταν από εμπόριο ναρκωτικών, το οποίο έλεγχε η ίδια! (Σ.τ.Μ.) * Ομοσπονδιακοί αστυνομικοί. (Σ.τ.Μ.) ** Centro Federal de Readaptación Social. (Σ.τ.Μ.) 44

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 45

Κάνει κρύο και ο Αδάν κουκουλώνεται με το μπλε πουπουλένιο μπουφάν που του έδωσαν, καθώς οι δεσμοφύλακες τον πιάνουν από τους αγκώνες και τον βοηθούν να βγει από την κλούβα. Τα χέρια του είναι δεμένα με χειροπέδες μπροστά του, δεμένοι είναι και οι αστράγαλοί του. Στέκεται μπροστά από έναν τσιμεντένιο τοίχο, ενώ οι δεσμοφύλακες τον τραβούν φωτογραφία, του παίρνουν αποτυπώματα και τον καταχωρίζουν. Του λύνουν τα χέρια, του ελευθερώνουν τα πόδια, του βγάζουν το μπουφάν κι εκείνος τρέμει καθώς αλλάζει και φοράει την καφετιά στολή της φυλακής με τον αριθμό 817 κολλημένο μπροστά και πίσω. Ο διευθυντής των φυλακών βγάζει λόγο: «Αδάν Μπαρέρα, τώρα είσαι κρατούμενος στο CEFERESO II. Μη νομίζεις ότι το αλλοτινό σου κύρος θα σου προσφέρει κάτι εδώ. Είσαι απλώς ένας ακόμα κακοποιός. Ακολούθα τους κανόνες και θα είσαι εντάξει. Παράκουσέ τους και θα υποστείς τις συνέπειες. Σου εύχομαι μια επιτυχή επανένταξη». Ο Αδάν νεύει και τον παίρνουν από τον χώρο εισαγωγής για να τον πάνε στο ΚΠΚ, στο Κέντρο Παρακολούθησης και Κατάταξης, όπου θα αξιολογηθεί και θα προσδιοριστεί η μόνιμη τοποθέτησή του. Η Πουέντε Γκράντε είναι η σκληρότερη και ασφαλέστερη φυλακή του Μεξικού και το CEFERESO II (το Ομοσπονδιακό Κέντρο Κοινωνικής Επανένταξης) είναι το τμήμα υψίστης ασφαλείας, που φτιάχτηκε για τους πιο επικίνδυνους εγκληματίες, απαγωγείς, βαρόνους των ναρκωτικών και καταδίκους που έχουν σκοτώσει κρατουμένους σε άλλες φυλακές. Το Ομοσπονδιακό Κέντρο Κοινωνικής Επανένταξης είναι το χειρότερο τμήμα της φυλακής. Εκεί πηγαίνουν τους malditos, τους καταραμένους. Συνήθως τρώνε ξύλο με λάστιχα ποτίσματος, υποβάλλονται σε ηλεκτροσόκ ή καταβρέχονται και τρέμουν από το κρύο, ολόγυμνοι, στο γυμνό τσιμεντένιο δάπεδο. Ακόμα χειρότερη είναι ίσως η απομόνωση – χωρίς βιβλία, χωρίς περιοδικά, χωρίς ούτε ένα χαρτί να γράψεις κάτι. Αν δεν τους τσακίσουν τα σωματικά βασανιστήρια, τότε τα ψυχικά μαρτύρια συνήθως τους σαλεύουν το μυαλό. Όταν ολοκληρώνεται η αξιολόγηση, χαρακτηρίζονται συνήθως –και εύλογα– παράφρονες. 45

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 46

Ο δεσμοφύλακας ανοίγει την πόρτα ενός κελιού, ο Αδάν μπαίνει μέσα και η πόρτα κλείνει πίσω του. Ο άντρας που κάθεται στον μεταλλικό πάγκο είναι γιγαντόσωμος, δυο μέτρα ύψος, πολύ μυώδης, με κατάμαυρη γενειάδα. Κοιτάζει τον Αδάν, χαμογελάει και λέει: «Είμαι επί της υποδοχής». Ο Αδάν ξέρει τι θα επακολουθήσει. Ο άντρας σηκώνεται και τον σφίγγει στην αγκαλιά του. «Χαίρομαι που σε βλέπω, primo». «Κι εγώ, ξάδερφε». Ο Ντιέγο Τάπια και ο Αδάν μεγάλωσαν μαζί στα βουνά της Σιναλόα, μες στις φυτείες με τις παπαρούνες του οπίου, πριν ξεσπάσει ο αμερικάνικος πόλεμος ενάντια στα ναρκωτικά – σε μια πιο λογική, πιο ήσυχη εποχή. Ο Ντιέγο ήταν ένας νεαρός επαγγελματίας δολοφόνος, ένας sicario, όταν ο θείος του Αδάν συγκρότησε την πρώτη Federación. Με παρουσιαστικό αντίθετο από του Αδάν, ο Ντιέγο Τάπια έχει φαρδιούς ώμους, ενώ ο Αδάν είναι λεπτός και ελαφρώς καμπουριαστός, ιδίως ύστερα από έναν χρόνο κλεισούρας σ’ ένα κελί στην Αμερική. Ο Αδάν δείχνει αυτό που είναι –ένας επιχειρηματίας– και ο Ντιέγο δείχνει επίσης αυτό που είναι: ένας άγριος, μουσάτος βουνίσιος που θα ταίριαζε τέλεια στις παλιές φωτογραφίες του Πάντσο Βίλα και των καβαλάρηδών του. Θα μπορούσε κάλλιστα να είχε φυσεκλίκια περασμένα χιαστί στο στήθος του. «Δεν χρειαζόταν να έρθεις αυτοπροσώπως», του λέει ο Αδάν. «Δεν θα μείνω πολύ», απαντάει ο Ντιέγο. «Ο Νάτσο σού στέλνει χαιρετίσματα. Θα ερχόταν, αλλά...» «Δεν αξίζει το ρίσκο», λέει ο Αδάν. Καταλαβαίνει, αλλά ενοχλείται και λιγάκι, μια και το γεγονός ότι έγινε πληροφοριοδότης είχε ως αποτέλεσμα να αυξηθεί απίστευτα ο πλούτος και το κύρος του Ιγκνάσιο Νάτσο Εσπάρσα. Οι πληροφορίες που έδωσε ο Αδάν στη Δίωξη δημιούργησαν ρωγμές στο βράχο του μεξικάνικου εμπορίου ναρκωτικών, ρωγμές που ο Ντιέγο και ο Νάτσο τις εκμεταλλεύτηκαν, γεμίζοντας κάθε κενό που δημιουργήθηκε από τη σύλληψη κάποιου αντιπάλου. (Αυτοί οι Βορειοαμερικάνοι ποτέ δεν μαθαίνουν.) 46

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 47

Τώρα ο Ντιέγο και ο Νάτσο έχουν ο καθένας τη δική του οργάνωση. Συλλογικά, με το επονομαζόμενο καρτέλ της Σιναλόα, ελέγχουν ένα τεράστιο μέρος του εμπορίου ναρκωτικών, διακινώντας κοκαΐνη, ηρωίνη, μαριχουάνα και μεθαμφεταμίνη μέσω της Σιουδάδ Χουάρες και του Κόλπου. Ανέλαβαν επίσης και τις δουλειές του Αδάν, όσο εκείνος έλειπε, διακινώντας τα «προϊόντα» του, διατηρώντας τις διασυνδέσεις του με την αστυνομία και τους πολιτικούς, και συλλέγοντας τα χρέη του. Ήταν ο Νάτσο αυτός που διαπραγματεύτηκε την επιστροφή του Αδάν στο Μεξικό από τη μεξικάνικη πλευρά, κάνοντας μεγάλες πληρωμές και δίνοντας ακόμα μεγαλύτερες διαβεβαιώσεις. Όταν πια κανονίστηκε, ο Ντιέγο φρόντισε ώστε οι περισσότεροι υπάλληλοι της φυλακής να παίρνουν ήδη χρήματα από τον Αδάν, προτού καν φτάσει ο ίδιος. Η συντριπτική πλειονότητά τους λαχταρούσε τα λεφτά. Κάποιοι δίσταζαν και ο Ντιέγο ήρθε στη φυλακή και τους έδειξε τις διευθύνσεις των σπιτιών τους και τις φωτογραφίες των γυναικών και των παιδιών τους. Τρεις δεσμοφύλακες συνέχισαν να αρνούνται τα χρήματα. Ο Ντιέγο τούς συνεχάρη για την ακεραιότητά τους. Το επόμενο πρωί βρέθηκαν και οι τρεις να κάθονται κανονικά στο πόστο τους, με το λαιμό τους κομμένο. Οι υπόλοιποι δέχτηκαν αμέσως τη γενναιοδωρία του Αδάν. Ένας μάγειρας θα έπαιρνε τριακόσια αμερικάνικα δολάρια το μήνα, ένας δεσμοφύλακας περίπου χίλια, ο διοικητής πενήντα χιλιάδες δολάρια, πέρα από τον ετήσιο μισθό του. Όσο για κείνους που έκαναν ουρά για να σκοτώσουν τον Αδάν, υπήρχαν πράγματι αρκετοί, και τους σκότωσαν κυριολεκτικά στο ξύλο χτυπώντας τους με ρόπαλα του μπέιζμπολ κάποιοι άλλοι κρατούμενοι. Οι Bateadores, οι Ροπαλοφόροι, τσιράκια του Ντιέγο από τη Σιναλόα, θα γίνονταν προσωπικοί φρουροί του Αδάν στην Πουέντε Γκράντε. «Πόσο καιρό πρέπει να μείνω εδώ;» ρώτησε ο Αδάν. Και ο Ντιέγο τού απάντησε: «Εδώ μέσα σου εγγυόμαστε την ασφάλειά σου. Έξω...» Δεν χρειάζεται να συνεχίσει – ο Αδάν καταλαβαίνει. Εκεί έξω υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που τον θέλουν νεκρό. Ορισμένοι θα πρέ47

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 48

πει να εξαφανιστούν, κάποιοι πολιτικοί θα πρέπει να εξαγοραστούν, cañonazos –υπέρογκες δωροδοκίες– θα πρέπει να δοθούν. Ο Αδάν ξέρει ότι θα μείνει για λίγο στην Πουέντε Γκράντε.

Το καινούργιο κελί του Αδάν στην Πτέρυγα 2 του Επιπέδου 1-Α του CEFERESO II είναι εξήντα τετραγωνικά μέτρα, έχει ένα υπέρδιπλο κρεβάτι πίσω από ένα χώρισμα, πλήρως εξοπλισμένη κουζίνα, μπαρ, τηλεόραση LED με επίπεδη οθόνη, κομπιούτερ, στερεοφωνικό συγκρότημα, γραφείο, τραπεζαρία, καρέκλες, επιδαπέδια φωτιστικά και βεστιάριο. Διαθέτει ακόμα ψυγείο εφοδιασμένο με κατεψυγμένες μπριζόλες και ψάρι, φρέσκα προϊόντα, μπίρες, βότκα, κοκαΐνη και μαριχουάνα. Το αλκοόλ και τα ναρκωτικά δεν είναι για αυτόν, αλλά για τους δεσμοφύλακες, τους κρατουμένους και τους επισκέπτες. Ο Αδάν δεν παίρνει ναρκωτικά. Είδε τον θείο του να εθίζεται στο κρακ και έναν πανίσχυρο patrón, τον Μιγέλ Άνχελ Μπαρέρα, τον Μι Ένα, τον μεγαλοφυή, τον γεννήτορα των καρτέλ, έναν μεγάλο άντρα, να καταντάει σκέτος κλουβιοκέφαλος και παρανοϊκός, υπαίτιος για την ίδια την καταστροφή του. Έτσι, λοιπόν, ο Αδάν επιτρέπει στον εαυτό του ένα μονάχα ποτηράκι κρασί με το δείπνο. Στην ντουλάπα κρέμονται ιταλικά κουστούμια και πουκάμισα ραμμένα κατά παραγγελία. Ο Αδάν φοράει κάθε μέρα κι από ένα καθαρό λευκό πουκάμισο –το βρόμικο πάει κατευθείαν στα άπλυτα της φυλακής και επιστρέφει σιδερωμένο και διπλωμένο– γιατί ξέρει ότι στη δική του δουλειά, σε όλες τις δουλειές, η εμφάνιση παίζει ρόλο. Τώρα η δουλειά του είναι να ενώσει τα κομμάτια που θρυμμάτισε ο Κέσλερ. Ενόσω έλειπε εκείνος, η Federación χωρίστηκε σε μερικές μεγάλες ομάδες και σε καμιά δωδεκαριά μικρότερες. Η μεγαλύτερη είναι το καρτέλ της Σιουδάδ Χουάρες, με βάση την ομώνυμη πόλη, στη μεξικάνικη μεριά των συνόρων, απέναντι από το Ελ Πάσο του Τέξας. Ο Βισέντε Φουέντες μάλλον κέρδισε τη μάχη και πήρε τον έλεγχο στα χέρια του εκεί. Ωραία! Είναι γεννημένος στη Σιναλόα, έχει στενές σχέσεις με τον Νάτσο Εσπάρσα και τον αφήνει να διακινεί τη μεθαμφεταμίνη του στις πιάτσες της Σιουδάδ Χουάρες. 48

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 49

Η επόμενη σημαντικότερη ομάδα είναι το Καρτέλ του Κόλπου, το ΚτΚ, με βάση το Ματαμόρος, κοντά στα σημεία εισόδου του Λαρέντο. Δυο άντρες, ο Οσιέλ Κοντρέρας και ο Σαλβαδόρ Ερέρα, κυβερνούν τον τόπο τώρα που ο Ούγο Γκάρσα μπήκε φυλακή. Είναι κι αυτοί συνεργάσιμοι και επιτρέπουν στα «προϊόντα» της Σιναλόα να περνούν από την περιοχή τους, μέσω της οργάνωσης του Ντιέγο. Η τρίτη ομάδα είναι το καρτέλ της Τιχουάνα, που άλλοτε το διοικούσε ο Αδάν και ο αδερφός του ο Ραούλ, χρησιμοποιώντας το ως βάση για να κυριαρχήσουν σε όλη τη Federación. Η αδερφή τους, η Έλενα –η μόνη από τα αδέρφια του που επέζησε–, προσπαθεί να κρατήσει τον έλεγχο, αλλά δείχνει να τον χάνει από έναν πρώην συνεργάτη, τον Τέο Σολορσάνο. Τέλος, υπάρχει το καρτέλ της Σιναλόα με βάση την πατρίδα του, τη γενέτειρα της μεξικάνικης διακίνησης ναρκωτικών. Εκεί συγκρότησε ο Θείος τη Federación, από εκεί χώρισε τη χώρα σε πιάτσες και τις μοίρασε σαν φέουδα. Τώρα, το καρτέλ της Σιναλόα το αποτελούν τρεις οργανώσεις συλλογικά. Ο Ντιέγο Τάπια και τα δυο αδέρφια του διοικούν τη μία, διακινώντας κοκαΐνη, ηρωίνη και μαριχουάνα. Ο Νάτσο Εσπάρσα διοικεί μια άλλη και έχει γίνει ο Βασιλιάς της Μεθαμφεταμίνης. Η τρίτη είναι η οργάνωση του Αδάν, που αποτελείται από πιστούς της παλιάς Federación και τη διοικούσαν ο Ντιέγο και ο Νάτσο, ως αντικαταστάτες, περιμένοντας την επιστροφή του Αδάν. Εκείνος με τη σειρά του δεν φιλοδοξεί να γίνει αφεντικό του καρτέλ, απλώς πρώτος μεταξύ ίσων, παρέα με τους υπόλοιπους συντοπίτες του. Η Σιναλόα είναι η ζωτική ενδοχώρα. Το εύφορο έδαφος της Σιναλόα έθρεψε τις παπαρούνες του οπίου και τη μαριχουάνα, που γέννησαν το εμπόριο, η Σιναλόα γαλούχησε τους άντρες που το διοικούσαν. Όμως, το πρόβλημα με τη Σιναλόα δεν είναι όσα έχει, αλλά όσα τής λείπουν. Σύνορα. Η βάση της Σιναλόα απέχει εκατοντάδες χιλιόμετρα από τα σύνορα που χωρίζουν –και ενώνουν– το Μεξικό από την προσοδοφόρο αμερικάνικη αγορά. Παρότι πράγματι οι δύο χώρες μοιράζονται σύνορα μήκους τριών χιλιάδων χιλιομέτρων και όλη αυτή η έκταση μπορεί 49

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 50

να –και έχει– χρησιμοποιηθεί για διακίνηση ναρκωτικών, κάποια από αυτά τα χιλιόμετρα είναι ασυγκρίτως πιο πολύτιμα από άλλα. Στη συντριπτική τους πλειονότητα τα σύνορα εκτείνονται σε μια έρημο, όμως η πραγματικά πολύτιμη έκταση είναι τα «στρατηγικά περάσματα» της Τιχουάνα, της Σιουδάδ Χουάρες, του Νουέβο Λαρέντο και του Ματαμόρος. Και η αιτία δεν βρίσκεται στο Μεξικό, αλλά στις Ηνωμένες Πολιτείες. Έχει να κάνει με τους αυτοκινητόδρομους. Η Τιχουάνα συνορεύει με το Σαν Ντιέγκο, όπου ο Διαπολιτειακός Αυτοκινητόδρομος 5 είναι η βασική οδική αρτηρία Βορρά-Νότου, που φτάνει στο Λος Άντζελες. Από το Λος Άντζελες το «προϊόν» μπορεί να αποθηκευτεί και να μεταφερθεί στις Δυτικές Ακτές ή οπουδήποτε αλλού στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Σιουδάδ Χουάρες συνορεύει με το Ελ Πάσο και τον Διαπολιτειακό Αυτοκινητόδρομο 25, που συνδέεται με τον Διαπολιτειακό Αυτοκινητόδρομο 40, τη βασική ανατολικοδυτική αρτηρία για όλες τις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες, και επομένως αποτελεί έναν χείμαρρο μετρητών για το καρτέλ της Σιουδάδ Χουάρες. Το Νουέβο Λαρέντο και το Ματαμόρος είναι τα δίδυμα πετράδια του Κόλπου. Το Νουέβο Λαρέντο συνορεύει με το Λαρέντο του Τέξας, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι συνορεύει με τον Διαπολιτειακό Αυτοκινητόδρομο 35, το δρόμο Νότου-Βορρά, που οδηγεί στο Ντάλας. Από το Ντάλας, το «προϊόν» μπορεί να σταλεί γρήγορα σε όλες τις αμερικάνικες Μεσοδυτικές Πολιτείες. Το Ματαμόρος προσφέρει πρόσβαση σε μια γρήγορη μετάβαση από τον Αυτοκινητόδρομο 77 στον Διαπολιτειακό Αυτοκινητόδρομο 37 και μετά στον Διαπολιτειακό Αυτοκινητόδρομο 10 για Χιούστον, Νέα Ορλεάνη και Φλόριντα. Το Ματαμόρος είναι επίσης στα παράλια κι έτσι προσφέρει πρόσβαση διά θαλάσσης στα ίδια λιμάνια των Ηνωμένων Πολιτειών. Όμως, το αληθινό παιχνίδι παίζεται στα φορτηγά. Μπορείς κάλλιστα να μεταφέρεις «προϊόντα» διαμέσου της ερήμου – με τα πόδια, με άλογο, με αμάξι και με αγροτικό. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις τη θάλασσα, ρίχνοντας φορτία μαριχουάνας και αεροστεγώς σφραγισμένης κοκαΐνης στον ωκεανό για να τα μαζέψουν οι Αμερικάνοι συνέταιροι και να τα βάλουν μέσα. Όλες αυτές οι μέθοδοι αξίζουν τον κόπο. 50

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 51

Όμως, τα φορτηγά τις επισκιάζουν. Μετά τη Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου Βόρειας Αμερικής* του 1994 μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Μεξικού, δεκάδες χιλιάδες φορτηγά περνούν τα σύνορα από την Τιχουάνα, τη Σιουδάδ Χουάρες και το Νουέβο Λαρέντο κάθε μέρα. Τα περισσότερα μεταφέρουν νόμιμα φορτία. Πολλά από αυτά μεταφέρουν ναρκωτικά. Είναι τα μεγαλύτερα εμπορικά σύνορα στον κόσμο, με εμπορικές συναλλαγές αξίας πέντε δισεκατομμυρίων δολαρίων το χρόνο. Με δεδομένη την έντονη κίνηση, οι Αμερικάνοι τελωνειακοί δεν μπορούν να ψάχνουν κάθε φορτηγό. Κι αν το προσπαθούσαν, θα τσάκιζαν το εμπόριο Ηνωμένων Πολιτειών και Μεξικού. Υπήρχε λόγος που τη Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου Βόρειας Αμερικής την έλεγαν συχνά Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου Ναρκωτικών Βόρειας Αμερικής. Άπαξ και το φορτηγό με τα ναρκωτικά περάσει τα σύνορα, μπαίνει κυριολεκτικά στον αυτοκινητόδρομο. Οι Πεντάρες –οι Διαπολιτειακοί Αυτοκινητόδρομοι 5, 25 και 35– είναι οι βασικές αρτηρίες του μεξικάνικου εμπορίου ναρκωτικών. Όσο ο Αδάν έκανε κουμάντο στο εμπόριο, δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα – έλεγχε εκείνος τα περάσματα στο Ελ Πάσο, το Λαρέντο και το Σαν Ντιέγκο. Μα άπαξ και έχασε τα ηνία, οι άνθρωποι της Σιναλόα αναγκάζονταν να πληρώνουν piso, φόρο, για να περνάνε τα «προϊόντα» τους. Το πέντε τοις εκατό δεν είναι και πολύ, όμως ο Αδάν έχει τη δική του λογική. Πληρώνεις πάντα τα απαραίτητα – οι μισθοί και οι δωροδοκίες, για παράδειγμα, είναι απλώς το κόστος για να κάνεις τη δουλειά σου. Όμως, τα ποσοστά πρέπει να τα αποφεύγεις όπως ο διάολος το λιβάνι – ρουφάνε την ψυχή της επιχείρησης. Και όχι μόνο αναγκαζόταν το καρτέλ της Σιναλόα να δίνει το πέντε τοις εκατό από τα κέρδη του –δηλαδή, εκατομμύρια δολάρια–, αλλά δεν έπαιρνε ούτε και το πέντε τοις εκατό από τα κέρδη των άλλων, το piso που του ανήκε, όταν εκανε κουμάντο εκείνος στις πιάτσες. Μιλάμε για χοντρά λεφτά. * North American Free Trade Agreement (NAFTA). (Σ.τ.Μ.) 51

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 52

Η κοκαΐνη μόνο αποτελεί μια αγορά τριάντα δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως στις Ηνωμένες Πολιτείες. Από την κοκαΐνη που μπαίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες, το εβδομήντα τοις εκατό περνάει από τη Σιουδάδ Χουάρες και τον Κόλπο. Δηλαδή, είκοσι ένα δισεκατομμύρια δολάρια. Το piso για αυτό και μόνο είναι ένα δισεκατομμύριο δολάρια. Το χρόνο. Μπορείς να γίνεις πολυεκατομμυριούχος, ακόμα και δισεκατομμυριούχος, διακινώντας μόνος σου το «προϊόν» σου και πληρώνοντας piso. Πολλοί το κάνουν, δεν είναι κι άσχημη ζωή. Μπορείς να πλουτίσεις ακόμα περισσότερο, αν ελέγχεις μια πιάτσα, εξωθώντας τα βαποράκια να τη χρησιμοποιούν, χωρίς ούτε να αγγίξεις, ούτε καν να πλησιάσεις ποτέ ναρκωτικά. Εκείνο που ο περισσότερος κόσμος δεν καταλαβαίνει είναι ότι οι βαρόνοι των ναρκωτικών περνάνε χρόνια ή και μια ολόκληρη ζωή χωρίς ποτέ να αγγίξουν ναρκωτικά. Η δουλειά τους είναι να ελέγχουν τα πράγματα. Ο Αδάν τα έλεγχε όλα. Ήταν ο Άρχοντας των Ουρανών.

Οι μέρες του Αδάν στην Πουέντε Γκράντε είναι γεμάτες. Χιλιάδες λεπτομέρειες απαιτούν επίβλεψη. Τα δρομολόγια ανεφοδιασμού από την Κολομβία στο Μεξικό πρέπει διαρκώς να ανανεώνονται, έπειτα είναι και η μεταφορά στα σύνορα, το πέρασμα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Έπειτα είναι η διαχείριση των χρημάτων – δεκάδες χιλιάδες δολάρια συρρέουν από τις Ηνωμένες Πολιτείες σε μετρητά, που πρέπει να ξεπλυθούν, να καταμετρηθούν, να κατατεθούν σε λογαριασμούς του εξωτερικού και να επενδυθούν σε επιχειρήσεις. Μισθοί, δωροδοκίες και προμήθειες, που πρέπει να δοθούν. Εξοπλισμοί που πρέπει να αγοραστούν. Η οργάνωση του Αδάν απασχολεί πολυάριθμους λογιστές για να μετρούν τα χρήματα και να ελέγχουν ο ένας τον άλλο, δεκάδες δικηγόρους, εκατοντάδες τσιράκια, βαποράκια, τσιλιαδόρους, αστυνομικούς, στρατιωτικούς, πολιτικούς. Ο Αδάν προσέλαβε έναν καταδικασμένο καταχραστή για να ψηφιοποιήσει όλα τα αρχεία του, ώστε να μπορεί να εντοπίζει τους λο52

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 53

γαριασμούς του από τον υπολογιστή, με φορητούς υπολογιστές που τους άλλαζε κάθε μήνα και ανανέωνε τους κωδικούς τους. Χρησιμοποιεί πληθώρα κινητών τηλεφώνων, που τα αλλάζει μέρα παρά μέρα, με τα καινούργια να του τα φέρνουν παράνομα στη φυλακή οι δεσμοφύλακες ή άλλοι υπάλληλοι του Ντιέγο. Στην Πτέρυγα 2 το πάνω χέρι το έχουνε οι Ροπαλοφόροι. Στην υπόλοιπη Πουέντε Γκράντε γίνεται ο κακός χαμός, είναι σκέτο τρελάδικο, γεμάτο συμμορίες, ληστείες, επιθέσεις και βιασμούς, όμως η Πτέρυγα 2 είναι ήσυχη και τακτοποιημένη. Όλοι ξέρουν ότι το καρτέλ της Σιναλόα κάνει κουμάντο σε αυτό το τμήμα της φυλακής για λογαριασμό του Αδάν Μπαρέρα, και είναι ένα άδυτο ηρεμίας και γαλήνης. Ο Αδάν ξυπνάει νωρίς, τρώει ένα πρωινό στα γρήγορα και πηγαίνει στο γραφείο του. Δουλεύει μέχρι τη 1:00 το μεσημέρι, τότε απολαμβάνει με την ησυχία του το μεσημεριανό του, μετά επιστρέφει στο γραφείο του μέχρι τις 5:00 το απόγευμα. Τα περισσότερα βράδια κυλούν ήρεμα. Ο σεφ του έρχεται καθημερινά για να του μαγειρέψει το δείπνο του και να επιλέξει το κατάλληλο κρασί. Αυτό για τον σεφ μοιάζει να έχει μεγάλη σημασία – για τον Αδάν μικρότερη. Δεν είναι γνώστης του κρασιού. Κάποια βράδια οι Ροπαλοφόροι μετατρέπουν την τραπεζαρία σε σινεμά, με μηχανή του ποπκόρν, και ο Αδάν προσκαλεί τους φίλους του για να παρακολουθήσουν ταινία και να απολαύσουν τα ποπκόρν ή το παγωτό τους. Οι καλεσμένοι αποκαλούν αυτές τις συναντήσεις Οικογενειακές Βραδιές επειδή ο Αδάν προτιμά τις κατάλληλες ταινίες –πολλές του Ντίσνεϊ–, μια και δεν του αρέσει το σεξ και η βία που χαρακτηρίζουν τις περισσότερες σημερινές ταινίες του Χόλιγουντ. Άλλα βράδια είναι λιγότερο εποικοδομητικά. Ένας δεσμοφύλακας σαρώνει τα μπαρ της Γουαδαλαχάρα και επιστρέφει με γυναίκες, και τότε η τραπεζαρία μετατρέπεται σε μπορντέλο που ξεχειλίζει από αλκοόλ, ναρκωτικά και Βιάγκρα. Ο Αδάν πληρώνει όλους τους λογαριασμούς, όμως δεν συμμετέχει σ’ αυτές τις βραδιές, αποσύρεται στο κελί του. Δεν τον ενδιαφέρουν οι γυναίκες. Ώσπου βλέπει τη Μάγδα.

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 54

Όσοι κατάγονται απ’ τη Σιναλόα, καυχιούνται ότι το βουνίσιο κλίμα της βγάζει δυο όμορφα πράγματα σε αφθονία: παπαρούνες του οπίου και γυναίκες. Η Μάγδα Μπελτράν ανήκει σίγουρα στη δεύτερη κατηγορία. Είκοσι εννέα χρόνων, με ψηλή κορμοστασιά, μακριά πόδια και γαλανά μάτια, η Μάγδα είναι ένα μείγμα ντόπιας Μεξικάνας σε συνδυασμό με τους Ελβετούς, Γερμανούς και Γάλλους που μετανάστευσαν στη Σιναλόα τον 19ο αιώνα. Εφτά γυναίκες από τη Σιναλόα έχουν στεφθεί Μις Μεξικό. Η Μάγδα δεν ήταν μια από αυτές, στέφθηκε όμως Μις Κουλιακάν. Συμμετείχε σε διαγωνισμούς ομορφιάς από έξι ετών και κέρδισε τους περισσότερους. Έτσι, λοιπόν, προσέλκυσε ατζέντηδες, κινηματογραφικούς παραγωγούς και φυσικά εμπόρους ναρκωτικών. Τον ήξερε καλά αυτό τον κόσμο η Μάγδα. Ο θείος της ήταν διακινητής της παλιάς Federación και δυο ξαδέρφια της ήταν sicarios του Μιγέλ Άνχελ Μπαρέρα. Μεγαλώνοντας στο Κουλιακάν, έκανε παρέα με διακινητές, όπως σχεδόν όλοι. Στα δεκαεννιά άρχισε να βγαίνει μαζί τους και ραντεβού. Οι έμποροι ναρκωτικών συρρέουν γύρω από τις εστεμμένες σαν όρνια. Ορισμένοι μάλιστα διοργανώνουν και δικούς τους διαγωνισμούς, narcoconcursos de misses, για να αναδείξουν ταλέντα. Όταν κάποτε κάποιοι υπεύθυνοι άλλων καλλιστείων εξέφρασαν ανησυχίες για το γεγονός ότι τα κορίτσια συναναστρέφονταν με εμπόρους ναρκωτικών, ένας ντόπιος μπράβος είπε: «Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν θέλετε να εκπροσωπήσουν αυτές οι γυναίκες το δημοφιλέστερο προϊόν της περιοχής». Είναι ένα φυσικό κι αναμενόμενο αλισβερίσι: Τα κορίτσια έχουν την ομορφιά τους και οι έμποροι έχουν τα λεφτά τους για να πηγαίνουν τα κορίτσια σε καλά εστιατόρια, να τους αγοράζουν ρούχα, κοσμήματα, ακριβές διακοπές, σπα, θεραπείες ομορφιάς... Η Μάγδα τα έκανε όλα. Γιατί όχι; Ήταν νέα και όμορφη, και ήθελε να περνάει καλά, κι αν ήθελες να καλοπεράσεις στο Κουλιακάν, αν ήθελες να κάνεις παρέα με τους cachorros, με τα παιδιά των βαρόνων των ναρκωτικών, έπρεπε να πηγαίνεις όπου πήγαιναν τα λεφτά. 54

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 55

Εξάλλου, οι ναρκέμποροι είχαν την πλάκα τους. Τους άρεσαν τα πάρτι, η μουσική, οι χοροί, οι συναυλίες και τα κλαμπ. Αν ήσουν στην παρέα ενός ναρκέμπορου, δεν στεκόσουν ποτέ στην ουρά για να μπεις στο κλαμπ, σου άνοιγαν διάπλατα τις πόρτες και σε οδηγούσαν στο δωμάτιο των VIP με άφθονες «Κριστάλ» και «Ντομ» να ρέουν, ενώ οι ιδιοκτήτες –αν δεν ήταν ο ίδιος ο ναρκέμπορος ιδιοκτήτης– έρχονταν να σε χαιρετήσουν προσωπικά. Μερικά κορίτσια έμπλεκαν με τους μεγαλύτερους σε ηλικία εμπόρους που πάθαιναν εμμονή μαζί τους, όμως η Μάγδα απέφυγε την παγίδα. Είχε δει τι πάθαιναν κάποια άλλα κορίτσια. Ο πενηντάχρονος chaca, το αφεντικό, ερωτευόταν μια κοπέλα, την έκανε ερωμένη του και φρόντιζε ώστε κανένας άλλος άντρας –ιδίως νέος και όμορφος– να μην την πλησιάζει. Καμιά φορά την «παντρευόταν» κιόλας, με μια ψεύτικη τελετή, μια και ήταν ήδη παντρεμένος (τουλάχιστον μία φορά). Το καημένο το κορίτσι χαράμιζε τα νιάτα του φυλακισμένο σ’ ένα πολυτελές διαμέρισμα, ώσπου ο έμπορος έμπαινε φυλακή, σκοτωνόταν ή απλώς τη βαριόταν. Και τότε, βέβαια, αποκτούσε δικά της λεφτά, ναι, αλλά μετάνιωνε κιόλας. Ενώ η Μάγδα δεν μετάνιωνε για τίποτα. Ήταν δεκαεννιά χρόνων όταν ο Εμίλιο, ένας ανερχόμενος εικοσιτριάχρονος διακινητής κοκαΐνης, παρακολούθησε έναν διαγωνισμό ομορφιάς που συμμετείχε εκείνη, και μετά το τέλος του την άρπαξε και την πήγε κατευθείαν στο κρεβάτι του. Ήταν όμορφος, αστείος, γενναιόδωρος και καλός εραστής. Φανταζόταν τον εαυτό της μαζί του, να τον παντρεύεται και να γεννάει τα παιδιά του, όταν πια θα τέλειωνε με τον κόσμο των καλλιστείων. Η Μάγδα καταρρακώθηκε όταν ο Εμίλιο μπήκε φυλακή, τότε όμως διαγωνιζόταν ήδη για τον τίτλο της Μις Κουλιακάν και τράβηξε την προσοχή του Έκτορ Σαλασάρ, ενός νεαρού συνεργάτη του θείου της. Ο Έκτορ έστειλε στο καμαρίνι της μια ντουζίνα τριαντάφυλλα με ένα διαμάντι σε κάθε λουλούδι, έμεινε στη σκιά ευγενικά την ώρα της στέψης και αμέσως μετά την πήγε στο Κάμπο.* * Στα ισπανικά, Cabo San Lucas ή απλώς Cabo: Πόλη στο νότιο άκρο της χερσο55

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 56

Ο Εμίλιο ήταν παιδί, αλλά ο Έκτορ ήταν άντρας. Ο Εμίλιο ήταν παιχνιδιάρης, ο Έκτορ ήταν σοβαρός, τόσο με τις δουλειές του, όσο και μαζί της. Ο Εμίλιο ήταν ένας παιδικός έρωτας –ο πρώτος της, άρα από αυτή την άποψη και ωραίος–, με τον Έκτορ όμως ήταν αλλιώς, δυο ενήλικοι που έφτιαχναν παρέα τη ζωή τους στον κόσμο των ενηλίκων. Ο Έκτορ ήταν πολύ παραδοσιακός: Μετά το Κάμπο πήγε στον πατέρα της Μάγδας και ζήτησε την άδειά του για να παντρευτεί την κόρη του. Σχεδίαζαν το γάμο τους όταν ένας άλλος έμπορος, που έπαιρνε επίσης πολύ σοβαρά τη δουλειά του, φύτεψε τέσσερις σφαίρες κατάστηθα στον Έκτορ. Πρακτικά, η Μάγδα δεν ήταν χήρα, αλλά από μια άποψη ήταν κιόλας και έπρεπε να παίξει αυτόν το ρόλο. Είχε καταρρακωθεί και το ήξερε, όμως ήξερε επίσης ότι σε κάποια κρυφή γωνιά του μυαλού της ένιωθε τουλάχιστον λιγάκι ανακουφισμένη που δεν θα χρειαζόταν να αναλάβει το ρόλο της συζύγου και ενδεχομένως της μητέρας, τόσο νωρίς στη ζωή της. Έμαθε επίσης ότι της πήγαιναν τα μαύρα. Ο Χόρχε Εστράδα, ένας Κολομβιανός που υπήρξε ένας από τους προμηθευτές κοκαΐνης του Έκτορ, ήρθε στην κηδεία του και την πρόσεξε. Από σεβασμό, περίμενε ένα εύλογο χρονικό διάστημα, προτού την προσεγγίσει. Ο Χόρχε την πήγε στην Καρθαγένη, στο «Σοφιτέλ Σάντα Κλάρα», και παρότι στα τριάντα εφτά, μεγαλύτερος από τον Εμίλιο ή τον Έκτορ, ήταν εξίσου όμορφος και με τρόπο αρρενωπό και όχι αγορίστικο. Κι ενώ ο Έκτορ είχε λεφτά, ο Χόρχε είχε λεφτά –μυθικά πλούτη, όπως λένε– και την πήγε στη finca* του στην εξοχή και στο παραλιακό του σπίτι στην Κόστα Ρίκα. Την πήγε στο Παρίσι, στη Ρώμη και στη Γενεύη, τη σύστησε σε σκηνοθέτες, σε καλλιτέχνες, σε σημαντικούς ανθρώπους. Η Μάγδα δεν κυνηγούσε το χρήμα. Τα πλούτη του Χόρχε ήταν ένα επιπλέον δωράκι. Η μητέρα της, όπως και γενιές ολόκληρες μαμάδων, της έλεγε: νήσου της μεξικάνικης Πολιτείας της Μπάχα Καλιφόρνια. Μαζί με το Σαν Χοσέ ντελ Κάμπο είναι γνωστά ως Los Cabos. Θεωρείται ένας από τους πέντε κορυφαίους τουριστικούς προορισμούς του Μεξικού και είναι διάσημο για τις παραλίες, τις καταδυτικές τοποθεσίες, τα ιαματικά λουτρά και τη θαλάσσια ζωή του. (Σ.τ.Μ.) * Φάρμα, ράντσο, αγρόκτημα. (Σ.τ.Μ.) 56

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 57

«Είναι εξίσου εύκολο να ερωτευτείς έναν πλούσιο, όσο κι έναν φτωχό». Ο Χόρχε τής πρόσφερε πολλά –ταξίδια, ρούχα, κοσμήματα (πολλά κοσμήματα)–, αλλά δαχτυλίδι δεν της περνούσε. Δεν του το ζητούσε, δεν το απαιτούσε, ούτε του γκρίνιαζε, ούτε άφηνε υπονοούμενα, αλλά ύστερα από τρία χρόνια μαζί του αναρωτιόταν γιατί. Τι δεν έκανε; Τι έκανε λάθος; Μήπως δεν ήταν αρκετά όμορφη; Αρκετά καλλιεργημένη; Αρκετά καλή στο κρεβάτι; Τελικά, του την έκανε την ερώτηση. Στο κρεβάτι, ένα βράδυ, σε μια σουίτα στην παραλία του Παναμά, τον ρώτησε πού πάει η σχέση τους. Ήθελε γάμο, ήθελε παιδιά, κι αν εκείνος δεν ήθελε, τότε θα έπρεπε να συνεχίσει τη ζωή της. Δεν θα του κρατούσε κακία, είχαν περάσει υπέροχα, μα θα ’πρεπε να προχωρήσει. Ο Χόρχε χαμογέλασε. «Να προχωρήσεις και να πας πού, cariño ;»* «Θα γυρίσω στο Κουλιακάν, θα βρω έναν καλό Μεξικάνο». «Μπα, υπάρχουν και τέτοιοι;» «Μπορώ να έχω όποιον άντρα θέλω», του απάντησε. «Το πρόβλημα είναι ότι θέλω εσένα». Κι εκείνος την ήθελε, έτσι της είπε. Ήθελε να της περάσει δαχτυλίδι, ήθελε γάμο, παιδιά. Το θέμα ήταν, όμως... ότι οι δουλειές τελευταία δεν πήγαιναν καλά... κάποια φορτία κατασχέθηκαν... χρέη έμειναν απλήρωτα... αλλά μόλις τακτοποιούνταν όλα αυτά τα προβληματάκια... ήλπιζε να της κάνει την πρόταση. Υπήρχε μόνο ένα ζητηματάκι. Χρειαζόταν λίγη βοήθεια. Είχε κάτι λεφτά, μετρητά, στην Πόλη του Μεξικού. Θα πήγαινε ο ίδιος να τα πάρει, αλλά τα πράγματα ήταν... δύσκολα... προς στιγμήν. Αν όμως πήγαινε εκείνη να επισκεφτεί ίσως την οικογένειά της, να δει κάποιους παλιούς φίλους και μετά να πάρει τα λεφτά και να τα φέρει αεροπορικώς πίσω... Η Μάγδα το έκανε. Ήξερε τι κάνει. Ήξερε πως περνούσε τη διαχωριστική γραμμή από τη «συναναστροφή» στη «συμμετοχή», από το ειδύλλιο με έναν έ* Αγάπη, λατρεία. (Σ.τ.Μ.) 57

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 58

μπορο ναρκωτικών στο ξέπλυμα χρήματος. Ωστόσο, το έκανε. Ένα κομμάτι του εαυτού της ήξερε, βαθιά μέσα της, ότι τη χρησιμοποιεί, αλλά ένα άλλο κομμάτι του εαυτού της ήθελε να τον πιστέψει κι ένα ακόμα κομμάτι του εαυτού της ... ... ήθελε να μπει στο κόλπο. Γιατί όχι; Η Μάγδα μεγάλωσε στον κόσμο των ναρκωτικών, έμαθε για το εμπόριο από τον Εμίλιο, έμαθε ακόμα περισσότερα και σε ακόμα υψηλότερο επίπεδο μόνο και μόνο από τη σχέση της με τον Χόρχε. Είχε την εμπειρία και το μυαλό – γιατί, λοιπόν, να παίζει μόνο το ρόλο του οφθαλμόλουτρου στην αγκαλιά του εκάστοτε ναρκέμπορου; Γιατί να μη γίνει έμπορος κι εκείνη; Να γίνει chingona, πανίσχυρη γυναίκα; Κάποιες –λίγες, βέβαια– το έκαναν. Γιατί όχι κι εκείνη; Έτσι, λοιπόν, όταν η Μάγδα γέμισε δυο βαλίτσες με πέντε εκατομμύρια δολάρια μετρητά και ξεκίνησε για το Διεθνές Αεροδρόμιο της Πόλης του Μεξικού, ειλικρινά δεν ήξερε –ούτε τότε, ούτε και αργότερα– αν τελικά θα παρέδιδε τα χρήματα στον Χόρχε ή αν θα του τα έκλεβε για να ξεκινήσει τη δική της επιχείρηση. Είχε ένα εισιτήριο για την Καρθαγένη και ένα εισιτήριο για το Κουλιακάν, και δεν ήξερε ποιο απ’ τα δυο θα χρησιμοποιούσε. Να πάει στην Κολομβία και να δει αν πράγματι ο Χόρχε θα την παντρευτεί ή να γυρίσει στη Σιναλόα και να χαθεί στην προστατευτική αγκαλιά των βουνών, όπου ο Χόρχε δεν θα τολμούσε ποτέ να πάει για να ζητήσει πίσω τα λεφτά του; (Τι θα μπορούσε να κάνει; Θα του έλεγε ότι η αστυνομία κατάσχεσε τα λεφτά του και τι θα έκανε εκείνος τότε;) Τελικά, δεν της δόθηκε η ευκαιρία να αποφασίσει. Οι federales τη συνέλαβαν την ώρα που έμπαινε στο αεροδρόμιο. Κι έτσι μπορούσε στ’ αλήθεια να πει στον Χόρχε ότι οι αστυνομικοί κατάσχεσαν τα λεφτά του. Έκαναν αληθινή επίδειξη μπροστά στις κάμερες των τηλεοπτικών συνεργείων, κομπάζοντας για την κατάσχεση ενάμισι εκατομμυρίου δολαρίων και την «τρομερή σύλληψη της ένοχης για ξέπλυμα χρήματος των κολομβιανών καρτέλ». Τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας λάτρεψαν αμέσως την είδηση. Τα πρωτοσέλιδα έδειχναν τη Μάγδα στις φωτογραφίες της Σή58

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 59

μανσης και η τηλεόραση, με την οθόνη χωρισμένη σε τετράγωνα, μετέδιδε σκηνές από τη σύλληψή της και από τη στέψη της στα καλλιστεία. Οι εκφωνητές των ειδήσεων κουνούσαν το κεφάλι, πλατάγιζαν τη γλώσσα με περισυλλογή – ας γίνει ένα μάθημα για όλες τις νεαρές γυναίκες που δελεάζονται από τη λάμψη του κόσμου των ναρκωτικών. Ακόμα και μερικές αμερικάνικες εφημερίδες ανέφεραν το θέμα, με επικεφαλίδες που μιλούσαν για την «καλλονή που πιάστηκε στα πράσα», ενώ οι πιο κίτρινες τη χαρακτήριζαν «μπούστο που το μπουζουριάσανε». Φυσικά, η Μάγδα δεν το διασκέδαζε καθόλου, παρότι οι ανακρίσεις ήταν γελοίες. Το επίκεντρο των ερωτήσεων που της έκαναν οι federales δεν ήταν τόσο στραμμένο στο γιατί μετέφερε πέντε εκατομμύρια δολάρια σε μετρητά μέσω του Αεροδρομίου «Μπενίτο Χουάρες», αλλά στο γιατί μετέφερε πέντε εκατομμύρια δολάρια σε μετρητά μέσω του Αεροδρομίου «Μπενίτο Χουάρες» χωρίς πρώτα να τα δηλώσει. Παραδέχτηκε ότι ήταν αφελές εκ μέρους της, ότι δεν θα το ξανάκανε ποτέ και ότι, αν γύριζε το χρόνο πίσω –δηλαδή, αν της έδιναν την ευκαιρία–, σίγουρα θα τα δήλωνε. Κι έτσι οδηγήθηκε κατευθείαν στον επόμενο γύρο ερωτήσεων: Μήπως είχε κι άλλα λεφτά; Όχι, δεν είχε. Η Μάγδα είχε μερικές χιλιάδες δολάρια στην τράπεζα, κάποια κοσμήματα πάνω της, στα δάχτυλα και στο λαιμό της, και μερικά ακόμα σε μια θυρίδα στο Κουλιακάν, αλλά αυτά ήταν όλα. Άλλωστε, αρκετά δεν έβγαλαν ήδη από εκείνη, κλέβοντάς της τριάμισι εκατομμύρια δολάρια; Όπως αποδείχτηκε, όχι. Την άφησαν να προσπαθήσει να τηλεφωνήσει στον Χόρχε για να δει μήπως μπορούσε κάτι να κάνει, όμως εκείνος δεν απάντησε στο τηλέφωνο και μάλλον έλειπε σ’ ένα μακρύ ταξίδι στη Νοτιοανατολική Ασία. Τι κακοτυχία, οι federales τη συμμερίζονταν. Κακοτυχία για κείνους, και ακόμα μεγαλύτερη κακοτυχία για κείνη που κατέληξε να της απαγγελθούν κατηγορίες και να καταδι59

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 60

καστεί για πολλαπλές κατηγορίες: ξέπλυμα χρήματος, υπόθαλψη εγκληματία, συναυτουργία και διακίνηση ναρκωτικών. Ο δικαστής την καταδίκασε σε κάθειρξη δεκαπέντε χρόνων σε φυλακή υψίστης ασφαλείας. Για να παραδειγματιστούν και άλλες νεαρές γυναίκες. Η είσοδός της στο CEFERESO II ήταν βάναυση. Από τους πεντακόσιους κρατουμένους της πτέρυγας, τρεις μόνο ήταν γυναίκες. Άρα, καταρχάς, η Μάγδα αποτελούσε αξιοπερίεργο φαινόμενο, επιπλέον, ήταν μια (πρώην) βασίλισσα της ομορφιάς. Την έγδυσαν, έψαξαν μέσα της πολλές φορές μήπως είχε κρύψει τίποτα λαθραία, την έτριψαν με απολυμαντικό και την ξέπλυναν. Τη σκούντησαν, την τσίγκλησαν, τη χούφτωσαν, την πασπάτεψαν, την κορόιδεψαν και της είπαν ξανά και ξανά για τους ομαδικούς βιασμούς που την περίμεναν στη φυλακή, βιασμούς από δεσμοφύλακες και από κρατουμένους. Όταν πια την έσυραν στην πτέρυγα, ντυμένη με αντρικά ρούχα, έμοιαζε σαν κατατονική από το σοκ και τον τρόμο. Οι άλλοι κρατούμενοι της φώναζαν «κομπλιμέντα» και απειλές, καθώς οι δεσμοφύλακες την πήγαιναν στο κελί της. Και τότε την είδε ο Αδάν.

«Ποια είναι αυτή;» ρωτάει ο Αδάν τον Φρανσίσκο, τον επικεφαλής των Ροπαλοφόρων και προσωπικό του σωματοφύλακα. «Η dedo είχε βγει Μις Κουλιακάν», λέει ο Φρανσίσκο. «Πριν από μερικά χρόνια». Σίγουρα τώρα δεν μοιάζει με βασίλισσα της ομορφιάς. Χωρίς μακιγιάζ, με βρόμικα λαδωμένα μαλλιά, με το κορμί της χαμένο μες στην πελώρια φόρμα, να αργοπερπατάει στο διάδρομο με τα πόδια δεμένα. Όμως, ο Αδάν προσέχει τα μάτια της. Μπλε σαν τις βουνίσιες λίμνες της Σιναλόα. Και την κλασική κατατομή του προσώπου της. «Πώς τη λένε;» ρωτάει ο Αδάν. «Μάγδα... τάδε», απαντάει ο Φρανσίσκο. «Δεν θυμάμαι το επίθετο». «Μάθε το», τον προστάζει ο Αδάν. «Μάθε τα πάντα για αυτήν και ενημέρωσέ με απόψε. Εν τω μεταξύ, φρόντισε να της δώσουν κου60

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 61

βέρτα. Και κανόνισε να τη δει γιατρός. Όχι κανένας από τους χασάπηδες της φυλακής – αληθινός γιατρός». «Si, patrón». «Και να μην την αγγίξει κανείς», λέει ο Αδάν. Η είδηση –ιδιαιτέρως απογοητευτική, μια και είχαν ήδη αρχίσει οι τσαμπουκάδες για το ποιος θα τη βίαζε πρώτος– μαθεύτηκε: Ό,τι την αγγίξει, κόβεται. Την αγγίζεις με το χέρι, χάνεις το χέρι. Τη βιάζεις με το καυλί σου... Είναι η γυναίκα του patrón.

Όλοι το ξέρουν, εκτός από τη Μάγδα. Μόλις έφτασε η κουβέρτα, που της την έδωσε ένας δεσμοφύλακας ο οποίος έδειχνε αμήχανος και μόνο που την πλησίαζε, εκείνη το βρήκε φυσιολογικό. Όπως κι όταν μπήκε στο κελί της μια σοβαρή γιατρός και της ζήτησε να την εξετάσει. Η γιατρός τής έδωσε ένα ελαφρύ ηρεμιστικό για να τη βοηθήσει να κοιμηθεί, και της είπε ότι θα επιστρέψει σύντομα για επανεξέταση. Αρχικά η Μάγδα φοβόταν να κλείσει τα μάτια, τρέμοντας στη σκέψη της απειλής του βιασμού, όμως το ηρεμιστικό πήρε τελικά το πάνω χέρι – άλλωστε, ήρθε κι ένας δεσμοφύλακας και στάθηκε έξω από το κελί της, με την πλάτη του γυρισμένη σ’ αυτήν, χωρίς να της ρίξει ούτε μια ματιά. Άρχισε να υποψιάζεται ότι δέχεται ειδική μεταχείριση όταν το πρωινό της ήρθε σ’ έναν δίσκο και διαπίστωσε ότι τρωγόταν κιόλας, όμως το απέδωσε στη διασημότητά της. Δυο μέρες αργότερα, ένας δεσμοφύλακας της έφερε καινούργια και αρκετά ευπρεπή ρούχα –δυο φορέματα, μερικές μπλούζες και φούστες, κάτι παντελόνια, ένα ωραίο πουλόβερ–, όλα με ετικέτες από σικ καταστήματα της Γουαδαλαχάρα. Η Μάγδα τον ρώτησε ποιος τα έστελνε, αλλά ο δεσμοφύλακας απάντησε με ένα ανασήκωμα των ώμων. Τα ρούχα ήταν στο μέγεθός της και η Μάγδα αναρωτήθηκε αν της τα έστειλε η οικογένειά της ή ίσως ο Χόρχε. Δεν είχε επικοινωνήσει μαζί του ούτε με την οικογένειά της, όμως ο ψυχίατρος της φυλακής τής είχε πει ότι στην πτέρυγα αυτή απαγο61

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 62

ρεύονται οι επικοινωνίες, άρα ίσως της είχαν τηλεφωνήσει ή της είχαν αφήσει μηνύματα. Τα ρούχα την κάνουν να νιώθει λίγο καλύτερα, αλλά δεν μπορεί να αποτινάξει από πάνω της τη βαθιά της κατάθλιψη στη σκέψη ότι θα περάσει έστω και λίγους μήνες σ’ αυτό το μέρος, πόσω μάλλον δεκαπέντε χρόνια. Το εκφράζει στην πρώτη της συνέντευξη αξιολόγησης από τον ψυχίατρο της φυλακής, που επιμένει να μείνει η πόρτα ανοιχτή και κάθεται πίσω από το γραφείο του σαν να είναι κιγκλίδωμα. Της λέει ότι αυτά τα συναισθήματα είναι απολύτως φυσιολογικά, ότι θα προσαρμοστεί, ιδίως όταν θα φύγει από αυτή την πτέρυγα και θα ενσωματωθεί στον υπόλοιπο πληθυσμό. Όμως, η Μάγδα δεν μπορεί να φανταστεί πώς θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο σ’ ένα μέρος με χιλιάδες άντρες, και αναρωτιέται αν θα τη βάλουν σ’ ένα κελί με τις άλλες δυο γυναίκες, και δεν ξέρει αν κάτι τέτοιο θα ήταν καλό ή κακό. Την επόμενη μέρα φτάνουν τα καλλυντικά: ακριβά είδη μακιγιάζ, ακριβώς αυτά που χρησιμοποιεί, και ένα μικρό καθρεφτάκι. Στον πάτο του κουτιού βρίσκει ένα σημείωμα: «Προσφορά ενός συντοπίτη, από τη Σιναλόα». Πάει ο Χόρχε, λοιπόν. Ποιος να ’ναι, όμως; Δεν είναι καμιά ανόητη η Μάγδα. Γνωρίζει το κόσμο των ναρκωτικών και τους σταρ του. Υπάρχουν δεκάδες άντρες από τη Σιναλόα στην Πουέντε Γκράντε, αλλά είναι μάλλον λίγοι εκείνοι που έχουν τη δύναμη να της προσφέρουν τα προνόμια που απολαμβάνει. Όσοι κατάγονται από τη Σιναλόα και ξέρουν τη δουλειά, γνωρίζουν, όπως κι εκείνη, ότι ο Αδάν Μπαρέρα, ο αλλοτινός Άρχοντας των Ουρανών, βρίσκεται εκεί. Μήπως είναι αυτός; Αποστασιοποιήσου, σκέφτεται, καθώς κοιτιέται στον καθρέφτη και βάφεται, κι ένα τόσο απλό πράγμα μετατρέπεται σε μεγάλη απόλαυση. Μιλάμε για τον Αδάν Μπαρέρα – θα μπορούσε να έχει τις ωραιότερες γυναίκες στον κόσμο, αν ήθελε. Γιατί να θέλει εμένα; Η Μάγδα κάνει μια ειλικρινή αξιολόγηση του εαυτού της: Είναι 62

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 63

ακόμα όμορφη, αλλά κοντεύει να φτάσει τα τριάντα κι απέχει αρκετά από τα είκοσι. Γυναίκες της ηλικίας της στη Σιναλόα θεωρούνται γεροντοκόρες. Όμως, έπειτα από τρία απογεύματα, φτάνει στο κελί της ένα μπουκάλι καλό μερλό, με ένα ποτήρι, ένα ανοιχτήρι κι ένα ακόμα σημείωμα: «Μερικοί φίλοι κι εγώ θα απολαύσουμε μια “κινηματογραφική βραδιά” κι αναρωτιέμαι αν θα ήθελες να έρθεις ως προσκεκλημένη μου. Αδάν Μπαρέρα». Η Μάγδα θέλει να βάλει τα γέλια. Στην πιο σκληρή φυλακή του δυτικού κόσμου, ένας άντρας τη φλερτάρει λες και είναι μαθητούδια. Της ζητάει να βγουν ραντεβού. Να πάνε σινεμά. Γελάει ακόμα περισσότερο μόλις συνειδητοποιεί τι άλλο σκέφτεται: Ω, Θεέ μου, τι να φορέσω; Ο δεσμοφύλακας στέκεται ακίνητος, περιμένοντας την απάντησή της. Η Μάγδα διστάζει – μήπως είναι παγίδα με στόχο τον ομαδικό βιασμό; Κι αν είναι, είναι, αποφασίζει. Πρέπει να το ρισκάρει, γιατί ξέρει ότι δεν θα αντέξει δεκαπέντε χρόνια σ’ αυτό το μέρος ως «κανονική» κρατούμενη. «Πείτε του: “Ευχαρίστως!”» λέει η Μάγδα.

Το πρώτο πράγμα στον Αδάν Μπαρέρα που κάνει εντύπωση στη Μάγδα είναι η συστολή του. Είναι ένα χαρακτηριστικό που δεν το συναντάς συχνά σ’ έναν buchone.* Όλα πάνω του είναι χαμηλών τόνων, από τη φωνή του μέχρι τα ρούχα του – απόψε φορά μαύρο κουστούμι Ούγκο Μπος με λευκό πουκάμισο. Ο Αδάν είναι λίγο πιο κοντός από αυτήν, μερικές ασημόχρωμες * Αφεντικό, αρχηγός. (Σ.τ.Μ.) 63

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 64

ανταύγειες φωτίζουν τους κροτάφους των μαύρων μαλλιών του. Χαμογελάει ντροπαλά και μετά χαμηλώνει το βλέμμα, καθώς της σφίγγει το χέρι και της λέει: «Πολύ χαίρομαι που ήρθες. Είμαι ο Αδάν Μπαρέρα». «Μα φυσικά», απαντάει εκείνη. «Όλοι ξέρουν ποιος είσαι. Εγώ είμαι η Μάγδα Μπελτράν». «Όλοι ξέρουν κι εσύ ποια είσαι». Ο Αδάν προσέχει το μπουκάλι του κρασιού και το ποτήρι στο αριστερό της χέρι. «Δεν σου άρεσε το κρασί; Λυπάμαι». «Όχι», λέει η Μάγδα. «Απλώς δεν ήθελα να το πιω μόνη. Θεώρησα ότι θα είχε περισσότερη πλάκα αν το πίναμε μαζί». Αποφάσισε να φορέσει ένα από τα μπλε φορέματα που της είχε στείλει. Αρχικά σκέφτηκε ότι το πουλόβερ με το φαρδύ παντελόνι θα ήταν πιο κατάλληλα για μια «κινηματογραφική βραδιά», αλλά μετά αποφάσισε ότι είχε κάποιο λόγο που της έστειλε φορέματα, και δεν ήθελε να τον απογοητεύσει. Ο Αδάν την οδήγησε στην πρώτη από τις πέντε σειρές των πτυσσόμενων καθισμάτων που είχαν τοποθετηθεί μπροστά από μια μεγάλη οθόνη τηλεόρασης. Πρόσεξε ότι ολόκληρη η πρώτη σειρά ήταν άδεια, όμως οι άλλες ήταν γεμάτες κρατουμένους που προσπαθούσαν να την κοιτάνε χωρίς να καρφώνονται. Κάποιοι άλλοι κρατούμενοι στέκονταν πλάι στην πόρτα της τραπεζαρίας, σε επιφυλακή. Ο Αδάν τραβάει μια καρέκλα κι εκείνη κάθεται κι αυτός κάθεται πλάι της. «Ελπίζω να σου αρέσει το Μις με το Ζόρι.* Με τη Σάντρα Μπούλοκ». «Μ’ αρέσει αυτή η ηθοποιός», λέει η Μάγδα. «Παίζει μια διαγωνιζόμενη σε καλλιστεία, έτσι δεν είναι;» «Σκέφτηκα...» «Καλοσύνη σου». «Μήπως θέλεις κάτι άλλο; Ποπκόρν ίσως;» * Miss Congeniality: Αμερικάνικη αστυνομική κωμωδία παραγωγής 2000, σε σκηνοθεσία του Ντόναλντ Πέτρι και σενάριο του Μαρκ Λόρενς, της Κέιτι Φορντ και της Κάριν Λούκας. (Σ.τ.Μ.) 64

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 65

«Ποπκόρν και κόκκινο κρασί;» ρωτάει η Μάγδα. «Γιατί όχι;» Ο Αδάν κάνει νόημα σ’ έναν κρατούμενο που σπεύδει στη μηχανή του ποπκόρν και επιστρέφει με δυο μπολ. Ένας άλλος κρατούμενος δίνει στον Αδάν ένα ανοιχτήρι και ένα ακόμα ποτήρι. Ανοίγει το μπουκάλι και σερβίρει. «Εγώ δεν ξέρω από κρασιά. Υποτίθεται ότι είναι καλό, πάντως». Κουνάει το ποτήρι της και το μυρίζει. «Είναι». «Χαίρομαι». «Θα πρέπει, λοιπόν, να σ’ ευχαριστήσω για τα ρούχα;» ρωτάει. «Και τα καλλυντικά;» Ο Αδάν σκύβει το κεφάλι σαν να λέει «ναι». «Και για την ασφάλειά μου;» συνεχίζει. Γνέφει καταφατικά πάλι. «Κανείς δεν θα σ’ αγγίξει, αν δεν το θέλεις». Συμπεριλαμβάνεσαι κι εσύ; αναρωτιέται εκείνη. «Σου είμαι ευγνώμων που με προστατεύεις», λέει η Μάγδα. «Μπορώ όμως να σε ρωτήσω γιατί είσαι τόσο γενναιόδωρος;» «Όλοι εμείς από τη Σιναλόα πρέπει να φροντίζουμε ο ένας τον άλλο», απαντάει ο Αδάν. Νεύει σ’ έναν κρατούμενο και η ταινία ξεκινάει.

Δεν πλαγιάζει μαζί του το βράδυ εκείνο. Ούτε το επόμενο, ούτε το μεθεπόμενο. Όμως, η Μάγδα ξέρει πως είναι αναπόφευκτο. Χρειάζεται και θέλει την προστασία του, χρειάζεται και θέλει αυτά που της δίνει. Είτε εδώ μέσα, είτε έξω με τον υπόλοιπο κόσμο, δεν υπάρχει καμία διαφορά, απλώς εδώ αυτός είναι η μόνη της επιλογή. Η Μάγδα θέλει και χρειάζεται τρυφερότητα, συντροφικότητα –παραδέξου το, λέει μέσα της, σεξ– κι αυτός είναι η μόνη επιλογή της. Ξέρει ότι δεν θα αφήσει κανέναν άλλο να την έχει. Δεν θα ήταν μόνο απόρριψη και απογοήτευση, αλλά και ταπείνωση. Η Μάγδα έχει αρκετή εμπειρία ώστε να ξέρει ότι ένας άντρας με τη θέση του Αδάν Μπαρέρα δεν θα επέτρεπε στον εαυτό του να τα65 3 – Το καρτέλ

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 66

πεινωθεί. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να αποβεί κυριολεκτικά μοιραίο. Αν ταπεινωθείς, σημαίνει πως είσαι αδύναμος. Αν είσαι αδύναμος, είσαι και στόχος. Αν λοιπόν θέλει έναν άντρα, αυτός πρέπει να είναι ο Αδάν. Και γιατί όχι; Πράγματι, ο Αδάν είναι μεγάλος σε ηλικία και δεν είναι γοητευτικός σαν τον Εμίλιο ή όμορφος σαν τον Χόρχε, όμως είναι κάπως γλυκούλης και δεν είναι καθόλου απωθητικός όπως κάποια άλλα μεγάλα αφεντικά. Είναι καλός, ευγενικός και διακριτικός. Ντύνεται ωραία, είναι έξυπνος, ενδιαφέρων και γλυκομίλητος. Είναι πλούσιος. Ο Αδάν μπορεί να της προσφέρει μια ζωή στη φυλακή απείρως καλύτερη από αυτήν που θα ζούσε κανονικά. Μαζί του, είναι προστατευμένη, προνομιούχα και έχει όλα εκείνα τα μικροπράγματα που κάνουν τη ζωή σ’ αυτή την κόλαση ανεκτή. Χωρίς αυτόν, όλα αυτά χάνονται, μαζί με το σημαντικότερο όλων: την προστασία του. Αν της τη στερήσει, εκείνη ξέρει ότι σύντομα θα ακολουθήσουν οι σεξουαλικές επιθέσεις και θα την πασάρουν ο ένας στον άλλο, πρώτα οι δεσμοφύλακες και μετά οι κρατούμενοι. Βλέπει τι γίνεται με τις άλλες δυο γυναίκες. Κάνουν σεξ με αντάλλαγμα αλκοόλ, φαγητό και ναρκωτικά. Ιδίως ναρκωτικά. Η μια γυναίκα σχεδόν όλη την ώρα είναι σαν κατατονική, η άλλη –εμφανώς ψυχωτική– κάθεται ολόγυμνη στο κελί της και επιδεικνύει τα γεννητικά της όργανα σε όποιον περνάει από εκεί. Επομένως, η Μάγδα ξέρει ότι είναι μόνο θέμα χρόνου να δοθεί στον Αδάν, και ενώ λέει στον εαυτό της ότι δεν θα είναι βιασμός, είναι αρκετά έξυπνη ώστε να ξέρει ότι πρόκειται σίγουρα για μια σχέση ισχύος κι εκείνη είναι από κάτω. Ο Αδάν έχει την ισχύ, άρα μπορεί να έχει κι εκείνη. Το ξέρουν και οι δυο, αλλά κανείς δεν το λέει κι εκείνος δεν πιέζει τα πράγματα. Ωστόσο, εκείνη ξέρει ότι δεν πρέπει να το αφήσει να παρατείνεται για πολύ, γιατί θα γίνει γελοίο, θα αρχίσουν τα γέλια και οι ψίθυροι, και όλοι στη φυλακή θα λένε ότι γελοιοποιεί τον ερωτοχτυπημένο patrón. Κι αν ακούσει ποτέ ο Αδάν τέτοια αστεία, η Μάγδα ξέρει ότι θα 66

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 67

της κόψουν το λαρύγγι και θα πετάξουν το πτώμα της στα σκυλιά, κυριολεκτικά. Θα το έκανε αναγκαστικά, για να αποκαταστήσει τη φήμη του. Η Μάγδα έχει ακούσει την ιστορία εκείνης της γυναίκας που απέρριψε τον θείο του Αδάν και κατέληξε με το κεφάλι της κομμένο και τα παιδιά της πεταμένα από μια γέφυρα. Αυτός ο άντρας, ο Αδάν, υπενθυμίζει στον εαυτό της, αυτός ο ευγενικός, ο ντροπαλός άντρας πέταξε δυο παιδάκια από μια γέφυρα. Έτσι λένε, τουλάχιστον. Όταν, λοιπόν, ύστερα από τέσσερα «ραντεβού», της ζήτησε να δειπνήσουν στο κελί του, ήξεραν και οι δύο ότι η βραδιά θα κατέληγε στο κρεβάτι του.

Ο Αδάν κοιτάζει τη Μάγδα απέναντί του στο τραπέζι. «Σου αρέσει το φαγητό;» τη ρωτάει. «Ναι, ωραίο είναι». Πρέπει να είναι, σκέφτεται ο Αδάν. Ο ξιφίας ήρθε αεροπορικώς κατά παραγγελία από το Ακαπούλκο αποθηκευμένος σε πάγο. Το κρασί σίγουρα θα ανταποκρινόταν στις προσδοκίες της. Ξέρει τα πάντα για τη Μάγδα πλέον, για το παρελθόν της, τη νεανική της περιπέτεια με τον νεαρό διακινητή κοκαΐνης και, το σημαντικότερο, τη μακροχρόνια σχέση της με τον Χόρχε Εστράδα. Οι Κολομβιανοί είχαν κάνει το ανόητο λάθος να μην πληρώνουν τον Νάτσο για να περνάνε το «προϊόν» τους από το αεροδρόμιο. Αν πολύ απλά κανόνιζαν μια συνάντηση και πλήρωναν ένα ταπεινό αντίτιμο, ο Νάτσο ευχαρίστως θα τους άφηνε ελεύθερο το πεδίο. Όμως, ο Εστράδα ήταν πολύ υπερόπτης ή άπληστος για να κάνει κάτι τέτοιο, και η εσκεμμένη ασέβειά του οδήγησε αυτή τη γυναίκα στη φυλακή. Και το χειρότερο ήταν πως ήξερε ότι υπήρχε πρόβλημα και γι’ αυτό έστειλε εκείνη αντί να πάει αυτός. Τώρα πια ήταν αργά – η υπόθεσή της, όπως και η δική του, παραήταν προβεβλημένη για να διορθωθεί. Η Μάγδα τον κοιτάζει επίμονα. «Συγγνώμη!» της λέει. «Αφαιρέθηκα, σκέφτομαι τα επαγγελματικά μου». 67

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 68

«Με βαρέθηκες κιόλας;» τον ρωτάει, με το επιτηδευμένο, χαριτωμένο κατσούφιασμα της εστεμμένης. «Κάθε άλλο». «Αν υπάρχει κάτι που θέλεις να συζητήσουμε...» Σκύβει στο τραπέζι και του πιάνει το χέρι. Είναι μια χειρονομία ζεστή. «Αδάν, δεν θέλω να περιμένω άλλο». Σηκώνεται όρθια και πηγαίνει πίσω από το χώρισμα όπου βρίσκεται η «κρεβατοκάμαρα». Με την πλάτη γυρισμένη, αρχίζει να κατεβάζει το φερμουάρ του φορέματός της, αλλά σταματάει, στρίβει το κεφάλι με έναν τρόπο που κάνει το λαιμό της να φαίνεται μακρύς και κομψός και λέει: «Θα με βοηθήσεις, σε παρακαλώ;» επειδή ξέρει πως εκείνος θέλει να την ξετυλίξει σαν δώρο. Ο Αδάν στέκεται πίσω της και τραβάει το φερμουάρ, που κατεβαίνει στην πλάτη της και φτάνει στη μέση της, έπειτα σκύβει και τη φιλάει στο λαιμό. «Μ’ αυτό που κάνεις», λέει η Μάγδα, «δεν θα μπορώ να σε σταματήσω». Συνεχίζει να τη φιλάει στο λαιμό κι έπειτα κατεβάζει το φόρεμα μέχρι τη μέση της και πιάνει τα στήθη της στα χέρια του. Έπειτα τραβάει το φόρεμα κάτω από τους γοφούς μέχρι τις γάμπες της, ώσπου πέφτει όλο στα πόδια της και τα τυλίγει σαν λιμνούλα. Εκείνη το κλοτσάει παραπέρα και γυρίζει αντικριστά του. «Τώρα επιβάλλεται η μεταβολή», λέει και του ξεκουμπώνει το παντελόνι. «Τι σου αρέσει;» «Τα πάντα». «Καλό αυτό», λέει η Μάγδα, «γιατί κάνω τα πάντα». Ο έρωτάς της με τον Εμίλιο ήταν καθαρό πάθος. Απλό και άμεσο. Με τον Χόρχε ήταν κάτι πιο εκλεπτυσμένο κι εκείνος τής έμαθε πολλά πράγματα στο κρεβάτι, πράγματα που του άρεσαν, πράγματα που θα άρεσαν σε κάθε άντρα. Τώρα τα χρησιμοποιεί στον Αδάν, γιατί δεν γίνεται –δεν γίνεται– να είναι μια απλή ξεπέτα και μετά να θεωρήσει ότι πήρε αυτό που ήθελε και να την πετάξει πάλι στο βούρκο. Πρέπει να καταλάβει ότι ολόκληρο τον κόσμο του σεξ τον παίζει στα δάχτυλά της, στο στόμα 68

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 69

της, στο chocha* της κι ότι μπορεί να του δώσει πράγματα που δεν θα τα βρει σε καμία άλλη. Είναι βέβαια ξεκάθαρο ότι και ο ίδιος έχει εμπειρία, γιατί ο Αδάν ξέρει να χειρίζεται το γυναικείο κορμί και δεν είναι εγωιστής. Η Μάγδα ξαφνιάζεται όταν νιώθει την ηδονή να κλιμακώνεται μέσα της, ξαφνιάζεται περισσότερο όταν νιώθει να παρασύρεται από το χείμαρρο και ξαφνιάζεται ακόμα περισσότερο που εκείνος παραμένει σκληρός. Τον κοιτάζει παραξενεμένη κι εκείνος τής λέει: «Προηγούνται οι κυρίες, έτσι είμαι μαθημένος». Κάτι στο βλέμμα του, μια φευγαλέα αναλαμπή υπεροχής, της προκαλεί ανταγωνιστικότητα κι έτσι κάνει κάτι που θα το φύλαγε για άλλη φορά και βλέπει τα μάτια του να ανοίγουν διάπλατα, νιώθει την ανάσα του να βαραίνει, τον ακούει να βογκάει –δεν νομίζω να αφαιρέθηκες τώρα;– τον κρατάει έτσι για μια στιγμή και μετά τεντώνει το λαιμό της ώστε να φτάσουν τα χείλη της στο αυτί του και απαιτεί: «Πες το όνομά μου». Δεν το λέει, κι εκείνη σταματάει και νιώθει το τρέμουλό του. «Πες το όνομά μου». «Μάγδα». Αρχίζει πάλι να κουνιέται. «Πες το ξανά». «Μάγδα». «Φώναξέ το». «Μάγδα!» Τον νιώθει να τελειώνει μέσα της. Νιώθει ασφάλεια.

Ξεκινούν έναν παράξενο οικογενειακό βίο, δεδομένων των συνθηκών. Η Μάγδα μεταφέρεται επίσημα στη μονάδα με τις άλλες δυο γυναίκες και πρακτικά μένει στο διπλανό κελί του Αδάν και περνάει τις περισσότερες νύχτες μαζί του. * Αιδοίο. (Σ.τ.Μ.) 69

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 70

Εκείνος σηκώνεται νωρίς το πρωί για να δουλέψει κι έπειτα τρώνε μαζί πρωινό. Εκείνη επιστρέφει στο κελί της για να διαβάσει ή να γυμναστεί και μετά τρώνε μαζί μεσημεριανό. Εκείνος γυρίζει στη δουλειά του κι εκείνη συνεχίζει το διάβασμα ή βλέπει τηλεόραση, ώσπου τρώνε πάλι μαζί το βραδινό τους. Μερικά απογεύματα, αφήνει για μια δυο ωρίτσες τη δουλειά του και βγαίνουν παρέα στην αυλή, παίζουν βόλεϊ με τους άλλους κρατουμένους ή μπάσκετ ή απλώς λιάζονται. Τα βράδια είναι αφιερωμένα στην τηλεόραση ή στις «κινηματογραφικές βραδιές», αν και ολοένα και συχνότερα εκείνος θέλει να πάει νωρίς στο κρεβάτι και να κάνουν έρωτα. Την έχει ερωτευτεί. Η Λουτσία ήταν χαριτωμένη, μικροκαμωμένη και λεπτή. Το κορμί της Μάγδας είναι χυμώδες –πλούσιοι γοφοί, πληθωρικά στήθη–, ένας οπωρώνας μες στο ζεστό υγρό πρωινό. Και είναι ξύπνια. Λίγο λίγο, η Μάγδα αποκαλύπτει την έκταση των γνώσεών της για τη δουλειά. Αφήνει να της ξεφεύγουν λιγοστές πληροφορίες για το εμπόριο κοκαΐνης, για ανθρώπους που έχει γνωρίσει: φίλους, γνωστούς, διασυνδέσεις. Αναφέρει αδιάφορα τα μέρη όπου έχει πάει –Νότια Αμερική, Ευρώπη, Ασία και Ηνωμένες Πολιτείες– για να δείξει ότι είναι περήφανη που κατάγεται από τη Σιναλόα, ότι δεν είναι καμιά chuntara, κάνα βλαχαδερό. Ότι μπορεί να του είναι χρήσιμη, όχι μόνο στο κρεβάτι. Και ο Αδάν δεν αμφιβάλλει γι’ αυτό. Ωστόσο, δεν είναι θέμα αμφιβολίας, είναι θέμα εμπιστοσύνης.

Η Μάγδα βλέπει τη λεπίδα. Μια λάμψη στον ήλιο. «Αδάν!» φωνάζει. Εκείνος γυρίζει απότομα, καθώς ο μικροκαμωμένος, λεπτός άντρας –μάλλον γύρω στα τριάντα– ορμάει μπροστά, με το μαχαίρι οριζόντιο στο ύψος της μέσης του, σαν επαγγελματίας. Ο άντρας πάει να καρφώσει το μαχαίρι, ο Αδάν τραβιέται και η λεπίδα τού σκίζει 70

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 71

την πλάτη. Ο άντρας πάει να ξαναπροσπαθήσει, αλλά δύο Ροπαλοφόροι τον έχουν ήδη βουτήξει, του ακινητοποιούν τα χέρια πίσω από την πλάτη του και αρχίζουν να τον σέρνουν στο γήπεδο του βόλεϊ. «Ζωντανό!» φωνάζει ο Αδάν. «Τον θέλω ζωντανό!» Απλώνει το χέρι και αγγίζει το ζεστό, πηχτό αίμα που κυλάει στα δάχτυλά του. Τον αρπάζει ο Φρανσίσκο, μετά και η Μάγδα, και τότε λιποθυμάει.

Ο παραλίγο δολοφόνος του δεν ξέρει ποιος τον προσέλαβε. Ο Αδάν τον πιστεύει· ούτως ή άλλως, πίστευε πως δεν θα ήξερε. Ο Χουάν Χεσούς Καμπράι είναι επιδέξιος στο μαχαίρι και καταδικάστηκε δυο φορές σε εξήντα χρόνια κάθειρξη, επειδή ξεκοίλιασε με το μαχαίρι δυο αντιπάλους του σ’ ένα μπαρ στη Νογάλες.* Παλιά είχε κάνει και καμιά δυο δουλίτσες για το παλιό καρτέλ της Σονόρα, αλλά αυτό πλέον δεν σημαίνει τίποτα. Τώρα, είναι δεμένος σε μια κολόνα σε μια αποθήκη στο υπόγειο, ενώ ο Ντιέγο ζυγίζει νωχελικά ένα ρόπαλο του μπέιζμπολ και ετοιμάζεται να χτυπήσει. «Ποιος σε προσέλαβε, cabrón;»** Το κεφάλι του Καμπράι πέφτει μπροστά σαν σαραβαλιασμένη κούκλα, αλλά κατορθώνει να το κουνήσει ελαφρώς και να ψελλίσει: «Δεν ξέρω». Ο Αδάν κάθεται σ’ ένα σκαμπό με τρία πόδια και δεν βολεύεται καθόλου. Τα εφτά ράμματα του προκαλούν περισσότερο φαγούρα παρά πόνο, όμως το πλευρό του αρχίζει να τον πονάει. Όποιος κι αν προσέλαβε τον Καμπράι, χρησιμοποίησε πολλά εργαλεία για να τον προσεγγίσει. Και διάλεξε κάποιον που δεν είχε τίποτα να χάσει. Όμως, τι είχε να κερδίσει; Η πάμφτωχη οικογένειά του θα λάμβανε ένα σωρό λεφτά – λεφτά που ο ίδιος δεν μπορούσε πια να τους προσφέρει. Θα κρατούσε λοιπόν τη σιωπή του, θα χρησιμοποιούσε το μοναδικό όπλο που έδωσε ο Θεός στον Μεξικάνο campesino:*** την ικα-

* Heroica Nogales ή απλώς Nogales: Πόλη του βόρειου Μεξικού, στα σύνορα με την Αριζόνα των ΗΠΑ. Διοικητικά ανήκει στην Πολιτεία της Σονόρα. (Σ.τ.Μ.) ** Μπάσταρδε, κερατά. (Σ.τ.Μ.) *** Χωρικός. (Σ.τ.Μ.) 71

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 72

νότητα να υποφέρει. Ο Ντιέγο θα μπορούσε να τον δέρνει μέχρι θανάτου, αλλά δεν θα έβγαζε τίποτα. «Σταμάτα». Ο Αδάν φέρνει πιο κοντά το σκαμπό του και του λέει σιγανά: «Χουάν Καμπράι, το ξέρεις ότι θα πεθάνεις. Και θα πεθάνεις χαρούμενος γιατί θα σκέφτεσαι τα λεφτά που θα πάρουν η γυναίκα σου και η οικογένειά σου. Καλό αυτό, είσαι γενναίος άντρας. Αλλά ξέρεις... κοίταξέ με, Χουάν...» Ο Καμπράι σηκώνει το κεφάλι. «... ξέρεις ότι μπορώ να τη βρω την οικογένειά σου, όπου κι αν είναι», λέει ο Αδάν, «Άκουσέ με, Χουάν Χεσούς Καμπράι, θα αγοράσω ένα σπίτι για τη γυναίκα σου, θα της βρω μια εύκολη δουλειά, θα στείλω τον γιο σου στο σχολείο. Ζει η μητέρα σου;» «Ναι». «Θα φροντίσω να μην της λείψει τίποτα», λέει ο Αδάν, «και να έχεις μια κηδεία που θα την κάνει περήφανη. Άρα, το ερώτημα είναι: Να πάρω την οικογένειά σου υπό την προστασία μου και να την κάνω οικογένειά μου ή να τους σκοτώσω όλους; Εσύ αποφασίζεις». «Δεν ξέρω ποιος με προσέλαβε, patrón». «Όμως, κάποιος σε προσέγγισε», λέει ο Αδάν. «Ναι». «Ποιος;» «Ένας από τους δεσμοφύλακες», λέει ο Καμπράι. «Ένας Ναβάρο». Δυο από τους Ροπαλοφόρους φεύγουν βιαστικά. «Τι σου πρόσφερε;» ρωτάει ο Αδάν τον Καμπράι. «Τριάντα χιλιάρικα». Ο Αδάν σκύβει και ψιθυρίζει στο αυτί του Καμπράι: «Χουάν Χεσούς, μ’ εμπιστεύεσαι;» «Si, patrón». «Ας γλιτώσουμε λίγο χρόνο, λοιπόν», λέει ο Αδάν. «Πες μου πού θα βρω την οικογένειά σου». Ο Καμπράι τού ψιθυρίζει ότι βρίσκονται σ’ ένα χωριό που λέγεται Λος Ελίχος, στο Ντουράνγκο. Τη γυναίκα του τη λένε Μαρία, τη μητέρα του Γκουαδαλούπε. «Ο πατέρας σου;» ρωτάει ο Αδάν. «Muerto». 72

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 73

«Σε περιμένει στον ουρανό», λέει ο Αδάν. Σηκώνεται όρθιος με έναν αμυδρό μορφασμό και λέει στον Ντιέγο: «Κάν’ το στα γρήγορα». Καθώς ο Αδάν βγαίνει από το δωμάτιο, ακούει τον Καμπράι να μουρμουρίζει μια προσευχή. Από το διάδρομο, ακούει την tiro de gracia, τη χαριστική βολή.

«Ποιος;» ρωτάει ο Αδάν τον Ντιέγο. Έχουν γυρίσει στο κελί του. Ο Αδάν πίνει μια γουλιά ουίσκι, για να απαλύνει τον πόνο στο πλευρό του. Ο Ντιέγο κοιτάζει τη Μάγδα που κάθεται στο κρεβάτι. «Πες τα μπροστά της», λέει ο Αδάν. «Άλλωστε, εκείνη μού έσωσε τη ζωή κι όχι οι άντρες σου». Ο Ντιέγο κοκκινίζει, αλλά παραδέχεται την αλήθεια. Οι άντρες που όφειλαν να φυλάνε τον Αδάν μεταφέρθηκαν όλοι τους στην Πτέρυγα 4, στον χειρότερο τομέα της φυλακής, εκεί που στέλνουν τους παιδεραστές, τους δολοφόνους και τους παράφρονες. Τέλος οι κινηματογραφικές βραδιές, τέλος οι γυναίκες, τέλος τα πάρτι. Θα πολεμούν και θα σκοτώνονται για μια μπουκιά αποφάγια. Μες στις επόμενες μέρες θα έρθουν οι καινούργιοι. Είναι όλοι τους εθελοντές, άντρες που σκόπιμα καταδικάστηκαν και μπήκαν φυλακή, ξέροντας πως, όταν σε λίγα χρόνια βγουν, θα τους προσφερθεί η ευκαιρία να διακινούν ναρκωτικά, να βγάλουν περιουσίες που κανονικά ούτε να τις ονειρευτούν δεν θα μπορούσαν. Ο δεσμοφύλακας, ο Ναβάρο, το ’σκασε, αμέσως μόλις μαθεύτηκε ότι η απόπειρα απέτυχε. Προσπαθούν να τον εντοπίσουν. Ο διευθυντής των φυλακών με έναν χείμαρρο απολογιών υποσχέθηκε ότι θα γίνει πλήρης έρευνα και θα αυξηθεί η ασφάλεια. Ο Αδάν απλώς τον κοιτούσε. Θα έκανε τις δικές του έρευνες και θα αποκτούσε τη δική του ασφάλεια. Ακόμα και τώρα, πέντε Ροπαλοφόροι στέκονταν έξω από την πόρτα. «Μπορεί να ήταν ο Φουέντες», λέει ο Ντιέγο μιλώντας για τον chaca του καρτέλ της Σιουδάδ Χουάρες. Οι πιάτσες της Σιουδάδ Χουάρες πάντοτε συνδέονταν με τη Σιναλόα, και τώρα ο Βισέντε Φουέντες μπορεί να φοβήθηκε ότι ο Αδάν θα τη θέλει πίσω. Είχε όμως ρωτήσει τον Εσπάρσα, που συγγένευε εξ 73

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 74

αγχιστείας με τον Φουέντες, για να βεβαιωθεί ότι ο Αδάν Μπαρέρα ήθελε απλώς να βγάζει τα προς το ζην από τη δική του περιοχή. Μπορεί η απόπειρα δολοφονίας να προήλθε από την Τιχουάνα, λέει μέσα του ο Αδάν. Ο Τέο Σολορσάνο ηγήθηκε μιας εξέγερσης ενάντια στην αδερφή μου όσο έλειπα, σκέφτεται, και μπορεί να φοβάται τις συνέπειες τώρα που γύρισα. Μπορεί, λοιπόν, να ήταν ένα προληπτικό χτύπημα. «Τι έχετε να πείτε για τον Κοντρέρας;» ρωτάει η Μάγδα. «Δεν έχει λόγο να με σκοτώσει», λέει ο Αδάν. «Ο Κοντρέρας ευνοήθηκε που ο Γκάρσα μπήκε φυλακή. Τώρα έγινε κι αυτός ένα από τα αφεντικά του Καρτέλ του Κόλπου. Βγάζει περισσότερα λεφτά και το χρωστάει σε εμένα». Άλλωστε, έστειλα τον ίδιο τον Ντιέγο να μιλήσει προσωπικά στον Κοντρέρας και να τον διαβεβαιώσει ότι δεν κάνω σχέδια για τον Κόλπο, ούτε φιλοδοξώ να ανακτήσω τον παλιό μου θρόνο. Ωστόσο, ο Κοντρέρας έχει τις δικές του φιλοδοξίες, σκέφτεται ο Αδάν. Θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε από αυτούς τους τρεις, αλλά δεν θα ξέρουμε ποιος, μέχρι να βρούμε τον Ναβάρο, και ίσως ούτε τότε να μη μάθουμε. Αν αυτή η απόπειρα προήλθε από κάποιον από αυτούς, τότε ο δεσμοφύλακας πιθανόν να είναι ήδη νεκρός. Μάλλον κάποιος τον οποίο εμπιστευόταν θα προσφέρθηκε να τον φυγαδεύσει, θα τον πήγε κάπου και θα τον σκότωσε. Κοιτάζει τον Ντιέγο και χαμογελάει. «Για να δούμε ποιος θα έρθει πρώτος». Χαμογελάει και ο Ντιέγο. Καθεμιά από τις τρεις ομάδες θα στείλει σίγουρα εκπρόσωπο για να αρνηθεί την ευθύνη. Όποιος έρθει πρώτος, θα είναι ενδεχομένως ο πιο αναστατωμένος, και όχι χωρίς λόγο. Αν είχαν κατορθώσει να σκοτώσουν τον Αδάν, τώρα θα έκαναν διαπραγματεύσεις με τον Ντιέγο Τάπια και τον Εσπάρσα. Όμως, δεν τα κατάφεραν κι έτσι βρίσκονταν σε πόλεμο και με αυτούς. Δύσκολα τα πράγματα. «Το χωριό του Καμπράι», λέει ο Ντιέγο, «θα βάλω να το ισοπεδώσουν ολόκληρο». «Όχι», πετάγεται ο Αδάν. «Του έδωσα το λόγο μου. »Βρες την οικογένειά του», του λέει ο Αδάν, «και φρόντισέ τους ακριβώς όπως υποσχέθηκα. Και φτιάξε κι ένα σχολείο στο χωριό ή 74

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 75

μια κλινική ή ένα πηγάδι, ή ό,τι χρειάζονται, τέλος πάντων, και φρόντισε να μάθουν σε ποιον το οφείλουν». Μόλις φεύγει ο Ντιέγο, η Μάγδα ξεφυλλίζοντας το μεξικάνικο Vogue λέει: «Ίσως ψάχνεις πολύ μακριά». «Τι εννοείς;» «Για αυτούς που προσπάθησαν να σε σκοτώσουν», λέει η Μάγδα. «Ίσως πρέπει να ψάξεις πιο κοντά. Ποιος ήταν υπεύθυνος για την προστασία σου; Ποιος απέτυχε να σε προστατέψει;» Η εικασία της τον εξαγριώνει. «Ο Ντιέγο είναι αίμα μου. Περισσότερο αδερφός παρά ξάδερφός μου». «Για αναρωτήσου, όμως, ποιος θα έβγαινε περισσότερο κερδισμένος από το θάνατό σου;» τον ρωτάει η Μάγδα. «Ο Ντιέγο και ο Νάτσο έχουν πια τις δικές τους οργανώσεις, έχουν συνηθίσει να είναι αφεντικά του εαυτού τους. Ο Νάτσο ούτε καν ήρθε να σε δει, έτσι δεν είναι;» «Θα ήταν πολύ επικίνδυνο». «Ο Ντιέγο ήρθε, όμως». «Έτσι είναι ο Ντιέγο», λέει ο Αδάν. «Δεν δίνει δεκάρα». «Ή παραδίνει». Όχι ο Ντιέγο, σκέφτεται ο Αδάν. Ίσως οι άλλοι, αν και αμφιβάλλω. Ο Νάτσο ήταν στενός φίλος και σύμβουλος του θείου μου, και εξίσου καλός σύμβουλος δικός μου. Παντρεύτηκε την αδερφή του κουνιάδου της αδερφής μου. Είναι οικογένεια. Αλλά ίσως. Όμως, ο Ντιέγο; Ποτέ. «Κόβω το κεφάλι μου για τον Ντιέγο», λέει με ύφος αμυντικό. Η Μάγδα ανασηκώνει τους ώμους. «Αυτό ακριβώς κάνεις». Κάθεται στο κρεβάτι δίπλα της. «Αφού το προσπάθησαν μια φορά», του λέει, «θα το ξαναπροσπαθήσουν». «Το ξέρω», της λέει. Και μια μέρα, θα το πετύχουν, σκέφτεται. Είμαι εύκολος στόχος μέσα σ’ αυτή τη φυλακή. Κι όποιος κι αν είναι, αν 75

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 76

πραγματικά με θέλει νεκρό, πέθανα. Όμως, δεν έχει νόημα να το πολυσκέφτομαι. «Εσύ μου έσωσες τη ζωή σήμερα». Εκείνη γυρνάει μια σελίδα. «Δεν έκανα τίποτα σπουδαίο». Ο Αδάν γελάει. «Τι θέλεις για αντάλλαγμα;» Η Μάγδα σηκώνει τελικά το βλέμμα από το περιοδικό. «Εσύ μου έχεις σώσει πολλές φορές τη ζωή». «Πλησιάζουν Χριστούγεννα», λέει ο Αδάν. «Τι να τα κάνεις» –αναστενάζει– «εδώ μέσα;» «Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε», της υπόσχεται. Αν ζούμε μέχρι τότε.

Ματαμόρος, Ταμαουλίπας, Μεξικό, Νοέμβριος 2004

Ο Εριμπέρτο Οτσόα παρακολουθεί από ένα στασίδι στην τρίτη σειρά της εκκλησίας, καθώς ο Σαλβαδόρ Ερέρα σηκώνει το κοριτσάκι πάνω από την κολυμβήθρα και ο ιερέας λέει αυτά που πρέπει να πει. Σύμφωνα με την παράδοση, μωρό και νονός φορούν λευκά και η μορφή του Ερέρα θυμίζει στον Οτσόα παλιό ψυγείο. Η εκκλησία είναι γεμάτη κόσμο, όπως ακριβώς αρμόζει στην bautizo* της κόρης ενός πανίσχυρου μεγαλέμπορου ναρκωτικών. Ο Οσιέλ Κοντρέρας στέκεται δίπλα στην κολυμβήθρα και ακτινοβολεί από πατρική περηφάνια. Ο Οτσόα θυμάται την πρώτη φορά που συνάντησε τον Οσιέλ Κοντρέρας – πέρασε πάνω από χρόνος. Στρατιωτικός τότε, ο Οτσόα ήταν υπολοχαγός της ελίτ των ειδικών δυνάμεων της αεροπορίας του Μεξικού και ο Κοντρέρας είχε μόλις αναλάβει την ηγεσία του Καρτέλ του Κόλπου, μετά τη σύλληψη του Γκάρσα και την έκδοσή του. Συναντήθηκαν σ’ ένα μπάρμπεκιου σε κάποιο ράντσο στα νότια της πόλης και ο Κοντρέρας ανέφερε ότι χρειαζόταν προστασία. * Βάφτιση. (Σ.τ.Μ.) 76

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 77

«Τι είδους άντρες χρειάζεσαι;» ρώτησε ο Οτσόα. Ρούφηξε την μπίρα του. Ήταν κρύα, με γεύση έντονη. «Τους καλύτερους», απάντησε ο Κοντρέρας. «Μόνο τους καλύτερους». «Οι καλύτεροι», είπε ο Οτσόα, «είναι μόνο οι δικοί μου». Δεν ήταν υπερβολή, ήταν γεγονός. Αν κανείς ήθελε συμμορίτες, ναρκομανείς, μαχαιροβγάλτες και malandros,* άχρηστους τεμπέληδες, στη δούλεψή του, τους έβρισκε παντού. Αν ήθελε την ελίτ, τότε πήγαινε στα στρατιωτικά σώματα της ελίτ. Και ο Οτσόα ανήκε στην ελίτ: Είχε εκπαιδευτεί στην καταστολή εξεγέρσεων από αμερικάνικες ειδικές δυνάμεις και από Ισραηλινούς. Από τους καλύτερους των καλυτέρων. «Πόσα βγάζεις το χρόνο;» τον ρώτησε ο Κοντρέρας. Μόλις του απάντησε ο Οτσόα, ο Κοντρέρας κούνησε το κεφάλι και είπε: «Ακόμα και τις κότες μου καλύτερα τις ταΐζω». «Σε προστατεύουν κιόλας;» Ο Κοντρέρας γέλασε. Ο Οτσόα παράτησε τον στρατό και πήγε να δουλέψει για το Καρτέλ του Κόλπου. Η πρώτη του υποχρέωση ήταν να στρατολογήσει κι άλλους σαν αυτόν. Άλλωστε, πολλοί εγκατέλειπαν τον μεξικάνικο στρατό. Οπλισμένος με cañonazos de dólares, μύδρους δολαρίων, ο Οτσόα δελέασε εύκολα τριάντα συναδέλφους του, ώστε να αφήσουν το δύσκολο ωράριό τους, τους βρόμικους στρατώνες και τον χαμηλό μισθό. Μέσα σε λίγες βδομάδες είχε μαζέψει τέσσερις ακόμα υπολοχαγούς, πέντε λοχίες, πέντε δεκανείς και είκοσι απλούς στρατιώτες. Κουβάλησαν μαζί τους και πολύτιμη πραμάτεια: τουφέκια AR-15, βομβιδοβόλα και τελευταίας τεχνολογίας συστήματα παρακολούθησης. Οι εργασιακοί όροι του Κοντρέρας ήταν πλουσιοπάροχοι. Εκτός από τον μισθό, έδινε σε κάθε νεοσύλλεκτο ένα μπόνους τριών χιλιάδων αμερικάνικων δολαρίων για να τα βάλει στην τράπεζα, να επενδύσει στο el norte** ή να αγοράσει ναρκωτικά. * Εγκληματίες, κακοποιοί, χαμένα κορμιά. (Σ.τ.Μ.) ** Στο Βορρά, δηλαδή στις ΗΠΑ. (Σ.τ.Μ.) 77

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 78

Ο Οτσόα αγόρασε δεκαοχτώ κιλά κοκαΐνη. Ετοιμαζόταν να πλουτίσει για τα καλά. Η ίδια η δουλειά ήταν σχετικά εύκολη: Έπρεπε να φυλάνε τον Κοντρέρας και να εισπράττουν το piso. Οι περισσότεροι πλήρωναν πρόθυμα, ενώ τους ανυπάκουους τους πήγαιναν στο ξενοδοχείο «Νιέτο» στο Ματαμόρος και τους έπειθαν, συχνά με την κάννη ενός πιστολιού χωμένη βαθιά στο λαρύγγι τους. Λίγους μόλις μήνες αφότου ξεκίνησε τη δουλειά, ο Κοντρέρας τον διέταξε να εξοντώσει έναν αντίπαλο διακινητή. Ο Οτσόα πήρε είκοσι άντρες και πολιόρκησε το σπίτι του. Οι κάτοικοι του οχυρωμένου σπιτιού, καμιά ντουζίνα περίπου, ανταπέδωσαν τα πυρά και κράτησαν απ’ έξω τους άντρες του Οτσόα, ώσπου τελικά εκείνος πήγε στην πίσω μεριά του σπιτιού, βρήκε τη δεξαμενή του προπανίου και την τίναξε στον αέρα, σκοτώνοντας τους πάντες. Αποστολή εξετελέσθη. Με το επακόλουθο μπόνους του ευχαριστημένου Κοντρέρας αγόρασε κι άλλη κοκαΐνη και λόγω της συγκεκριμένης υπόθεσης έγιναν διαβόητοι, πράγμα πολύ χρήσιμο. Τώρα πια είχαν γίνει κάτι πολύ παραπάνω από απλοί σωματοφύλακες. Ξεκίνησαν τριάντα και πλέον ξεπερνούσαν τους τετρακόσιους, και ο Οτσόα άρχισε να ανησυχεί λιγάκι μήπως και πέσει η ποιότητα της δουλειάς. Για να αντιμετωπίσει τις ανησυχίες του, οργάνωσε τρεις βάσεις εκπαίδευσης σε ράντσα που ανήκαν στο καρτέλ, στην εξοχή, όπου οι καινούργιοι νεοσύλλεκτοι εξασκούσαν τις ικανότητές τους στην τακτική, στα όπλα και στη συλλογή πληροφοριών, και έμπαιναν στο πνεύμα της ομάδας. Είχαν το πνεύμα ενός στρατιωτικού σώματος της ελίτ. Στις αποστολές, έβαφαν με φούμο τα πρόσωπά τους και φορούσαν μαύρα ρούχα και κουκούλες. Τηρούσαν αυστηρά το στρατιωτικό πρωτόκολλο, με βαθμούς, χαιρετισμούς και ιεραρχία. Το ίδιο ίσχυε για την αφοσίωση και τη συντροφικότητά τους – ίσχυε ο κανόνας «κανένας δεν μένει πίσω». Ο σύντροφος θα βγει από το πεδίο της μάχης, νεκρός ή ζωντανός. Αν πληγωθεί, θα δεχτεί την καλύτερη αγωγή από τους καλύτερους γιατρούς· αν σκοτωθεί, θα φροντίσουν την οικογένειά του και θα εκδικηθούν το θάνατό του. Χωρίς εξαίρεση. 78

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 79

Καθώς πλήθαιναν, διευρυνόταν και ο ρόλος τους. Ενώ η πρωταρχική τους αποστολή ήταν –και πάντα θα είναι– η προστασία του Οσιέλ Κοντρέρας και των «χωραφιών» του, η δύναμη του Οτσόα εξαπλώθηκε και σε άλλες κερδοφόρες «αγορές». Με την έγκριση του αφεντικού –και γιατί όχι, αφού τσέπωνε παχουλούς φακέλους γεμάτους μετρητά–, οι άντρες προχώρησαν στις απαγωγές και στους εκβιασμούς. Καταστηματάρχες, ιδιοκτήτες μπαρ και κλαμπ στο Ματαμόρος και σε άλλες πόλεις τώρα πλήρωναν τους άντρες του Οτσόα για «προστασία»· ειδάλλως, οι επιχειρήσεις τους ληστεύονταν ή καίγονταν συθέμελα και οι πελάτες τους ξυλοκοπούνταν. Οι χαρτοπαικτικές λέσχες, τα μπορντέλα, οι tienditas, τα «μαγαζάκια» που πουλάνε μικροποσότητες στα πρεζάκια, όλοι πλήρωναν. Φοβόνταν να μην πληρώσουν. Οι άντρες του Οτσόα κέρδισαν επάξια τη φήμη για την κτηνωδία τους. Όλοι σιγοψιθύριζαν για την paleta, μια αγαπημένη τεχνική του Οτσόα, κατά την οποία το θύμα γδύνεται τελείως και ξυλοκοπείται μέχρι θανάτου με καδρόνια. Αλλά για να είναι πραγματικά διάσημη, η ομάδα χρειαζόταν όνομα. Στον στρατό, το συνθηματικό αναγνώρισης του Οτσόα για κλήση ασυρμάτου ήταν Ζήτα Ένα. Έτσι, λοιπόν, το υιοθέτησαν και αυτοαποκαλούνταν Ζήτα. Ως πρωταρχικός Ζήτα, ο Οτσόα έγινε γνωστός ως Ζήτα Ένα. Οι αρχικοί τριάντα πήραν τα παρατσούκλια τους ανάλογα με τη σειρά με την οποία μπήκαν στην ομάδα: Ζήτα Δύο, Ζήτα Τρία και πάει λέγοντας. Η ονομασία αποτελούσε και ιεραρχία παλαιότητας. Ο Ζήτα Ένα είναι ψηλός, όμορφος, με πλούσια μαύρα μαλλιά, αετίσιο πρόσωπο και μυώδες σώμα. Σήμερα φορά χακί κουστούμι και σκούρο μπλε πουκάμισο, με το στρατιωτικό, ημιαυτόματο πιστόλι του χωμένο στη θήκη του κάτω από το αριστερό του χέρι. Κάθεται στην κατάμεστη εκκλησία και προσπαθεί να κρατηθεί ξύπνιος, ενώ ο παπάς ψέλνει. Παπάς είναι, τι άλλο να κάνει; Ψέλνει. Τελικά, η τελετή φτάνει στο τέλος της και οι καλεσμένοι αρχίζουν να βγαίνουν από την εκκλησία. «Πάμε μια βόλτα», λέει ο Κοντρέρας. 79

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 80

Μανιώδης συλλέκτης πληροφοριών, ο Οτσόα ξέρει την ιστορία του αφεντικού του. Γεννημένος στη φτώχεια και ορφανός από πατέρα, σ’ ένα βρομοράντσο στην αγροτική Ταμαουλίπας, ο Οσιέλ Κοντρέρας μεγάλωσε με τον θείο του, που δυσανασχετούσε γιατί αναγκαζόταν να ταΐζει ένα ακόμα στόμα. Ο νεαρός Οσιέλ δούλευε λαντζέρης, προτού το σκάσει στην Αριζόνα κι αρχίσει να πουλάει μαριχουάνα, για να καταλήξει τελικά σε φυλακή yanqui.* Όταν έγινε η Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου Βόρειας Αμερικής, ο Κοντρέρας, όπως και πλήθη άλλων καταδίκων, μεταφέρθηκε σε μια φυλακή πίσω στο Μεξικό. Ο θρύλος λέει ότι είχε ένα ειδύλλιο με τη γυναίκα του διευθυντή των φυλακών, κι όταν εκείνος το έμαθε και τη χτύπησε, ο Κοντρέρας έβαλε να τον σκοτώσουν. Όταν βγήκε από τη φυλακή, ο Ερέρα τού βρήκε μια δουλειά-βιτρίνα σ’ ένα συνεργείο αυτοκινήτων, αλλά πρακτικά δούλευε ως διακινητής του Γκάρσα. Οι δυο άντρες έφτασαν στην κορυφή δουλεύοντας. Πολλοί έλεγαν ότι κάθονται στα πόδια του Θεού: ο Ερέρα στα δεξιά, ο Κοντρέρας στα αριστερά. «Θα έρθει μαζί μας και ο Ερέρα», λέει τώρα ο Κοντρέρας. Τελευταία, ο Κοντρέρας ένιωθε όλο και περισσότερο ενοχλημένος με τον παλιό του φίλο. Ο Οτσόα δεν μπορούσε να τον κατηγορήσει – ο Ερέρα ήταν ανέκαθεν αυταρχικός και η κατάσταση επιδεινώθηκε όταν πήρε τα ηνία στα χέρια του και άρχισε να αντιμετωπίζει τον Κοντρέρας περισσότερο ως κατώτερο παρά ως συνέταιρο, διακόπτοντάς τον στις συσκέψεις και απορρίπτοντας τις ιδέες του. Ωστόσο, οι δυο άντρες εξακολουθούσαν να είναι φίλοι. Είχαν πλύνει πιάτα μαζί, είχαν μείνει στη στενή μαζί, ανέβηκαν δύσκολα στην κορυφή, με αρχηγό τον Γκάρσα, έναν δύσκολο άντρα. Οι τρεις τους μπήκαν στο καινούργιο troca del año** του Κοντρέρας, ένα Ντοτζ Ντουράνγκο. Ας πάμε λοιπόν τη βόλτα μας, σκέφτεται ο Οτσόα καθώς στριμώχνει τα μακριά του πόδια στο πίσω μέρος του οχήματος. Ο Κοντρέρας κάθεται στο τιμόνι – του αρέσει πολύ να οδηγεί αγροτικά. * Γιάνκηδων. (Σ.τ.Μ.) ** Αγροτικό της Χρονιάς. (Σ.τ.Μ.) 80

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 81

Στα χαμόσπιτα όπου μεγάλωσαν, ήσουν τυχερός αν είχες να φορέσεις ένα ζευγάρι παπούτσια. Το ποδήλατο έμοιαζε άπιαστο όνειρο. Στεκόσουν μες στα χώματα κι έβλεπες τους grandes να τρέχουν με τα ολοκαίνουρια αγροτικά τους και σκεφτόσουν: Μια μέρα θα είμαι εγώ στη θέση τους. Έτσι, λοιπόν, ο Κοντρέρας διαθέτει ολόκληρο στόλο από φορτηγά και SUV, έχει οδηγούς, έχει ακόμα και ιδιωτικό αεροπλάνο με πιλότο, αλλά όταν του δίνεται η ευκαιρία να καθίσει στο τιμόνι ενός αγροτικού, την εκμεταλλεύεται. Καθώς βγαίνουν από την πόλη και πάνε προς το ράντσο του Κοντρέρας, ο Ερέρα ανοίγει κουβέντα. «Τα ’μαθες τα νέα; Κάποιος προσπάθησε να σκοτώσει τον Αδάν Μπαρέρα». «Πάντως, όχι εγώ», λέει ο Κοντρέρας. «Οι άνθρωποί του πληρώνουν το piso. Όταν πάνε καλά οι δουλειές του Αδάν, εμείς βγάζουμε ακόμα περισσότερα». «Κι αν θελήσει να πάρει το θρόνο του πίσω;» ρωτάει ο Ερέρα. «Δεν θέλει». «Πού το ξέρεις;» «Έστειλε τον Ντιέγο Τάπια να με δει προσωπικά», απαντάει ο Κοντρέρας. «Εμένα δεν ήρθε να με δει», λέει ο Ερέρα. «Έπρεπε να μου το ’λεγες». «Σ’ το λέω τώρα», λέει ο Κοντρέρας. «Γιατί νομίζεις ότι σε πηγαίνω βόλτα, για την πλάκα μου;» Ο Ερέρα μουτρώνει στιγμιαία και αλλάζει θέμα. «Ωραία ήταν η τελετή. Αν και προτιμώ τους γάμους – γαμάς και τις κουμπάρες». «Ή, έστω, προσπαθείς», απαντάει ο Κοντρέρας. «Δεν υπάρχει “προσπαθώ”». Ο Ερέρα βάζει τα γέλια. «Υπάρχει μόνο “κάνω”, όπως λένε και στο σινεμά». «Το σιχαίνομαι το σινεμά», λέει ο Οσιέλ. Ο Οτσόα βγάζει αθόρυβα το πιστόλι από τη θήκη του και το αφήνει δίπλα του. «Το μεγάλο μου καυλί είναι που γουστάρουν», λέει ο Ερέρα. «Πρέπει να–» 81

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 82

Ο Οτσόα κολλάει το πιστόλι στο κεφάλι του Ερέρα και πατάει δυο φορές τη σκανδάλη. Μυαλά, αίματα και τρίχες πετάγονται στο παρμπρίζ και στην κονσόλα. Ο Κοντρέρας κάνει στην άκρη και παρκάρει το αγροτικό. Ο Οτσόα βγαίνει έξω και τραβάει το σώμα του Ερέρα στους θάμνους. Όταν γυρίζει, ο Κοντρέρας γκρινιάζει για τον κακό χαμό στην καμπίνα. «Πρέπει πάλι να βάζω να μου το καθαρίζουν». «Θα το παρατήσω κάπου». «Είναι καλό αγροτικό», λέει ο Κοντρέρας. «Πες να μου το καθαρίσουν με ατμό και να αντικαταστήσουν το παρμπρίζ». Ο Οτσόα το διασκεδάζει. Ο chaca ξόδεψε περίπου τριάντα εφτά λεπτά δουλεύοντας σε φαναρτζίδικο και νομίζει ότι έγινε ειδήμονας στις επισκευές των αυτοκινήτων. Είναι και τσίπης. Ο Οτσόα το καταλαβαίνει – κι αυτός φτωχός μεγάλωσε. Γεννήθηκε ανήμερα Χριστούγεννα, από γονείς χωριάτες, στο Απάν,* όπου η ζωή δεν υποσχόταν πολλά πέρα από το να φτιάχνεις pulque** ή να συμμετέχεις στο ροντέο. Ο Οτσόα δεν έβλεπε κανένα μέλλον σε κάτι από αυτά τα δύο, ούτε στην αγροτική ζωή, κι έτσι, τη μέρα που έκλεισε τα δεκαεφτά, το ’σκασε για να καταταγεί στον στρατό, όπου τουλάχιστον θα είχε καθαρά σεντόνια, κι αν το φαγητό δεν ήταν καλό, τουλάχιστον θα έτρωγε τρία γεύματα τη μέρα. Στρατιώτης από τη φύση του, του άρεσε ο στρατός, η πειθαρχία, η τάξη, η καθαριότητα, τόσο αλλιώτικη από τη μόνιμη σκόνη και τη βρομιά της εξαθλιωμένης casita*** όπου μεγάλωσε. Του άρεσαν οι στολές, τα καθαρά ρούχα, η συντροφικότητα. Και οι εντολές που ακολουθούσε προέρχονταν από ανθρώπους που σεβόταν, ανθρώπους που κέρδισαν επάξια τη θέση τους, κι όχι από χοντρούς grandes που, επειδή κληρονόμησαν τα κτήματά τους, νόμιζαν ότι έγιναν και θεοί.

* Πόλη στο νοτιοανατολικό Μεξικό, στην Πολιτεία του Ιδάλγο. (Σ.τ.Μ.) **Αλκοολούχο ποτό, γαλακτώδες, ελαφρώς αφρώδες και κάπως παχύρρευστο, που παρασκευάζεται από τη ζύμωση (και όχι την απόσταξη) φρέσκου χυμού ορισμένων ειδών αμερικάνικης αγαύης. (Σ.τ.Μ.) *** Σπιτάκι. (Σ.τ.Μ.) 82

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 83

Εξάλλου, στον στρατό μπορεί ένας άντρας να ανέλθει, να υπερβεί την καταγωγή του και να γίνει κάτι – όχι όπως στο Απάν, όπου έμενες αυτός που ήσουν, στην τάξη σου, η μια γενιά μετά την άλλη. Είδε τον πατέρα του να σπαταλάει τη ζωή του δουλεύοντας, να γυρνάει σπίτι με κόκκινα μάτια παραπατώντας από το ποτό, να βγάζει το ζωνάρι του και να ξεσπάει στη γυναίκα του και στα παιδιά του. Δεν κάνει για μένα αυτό, σκέφτηκε ο Οτσόα. «Μόνο ένας άνθρωπος γεννήθηκε σε στάβλο τα Χριστούγεννα και κατάφερε να πετύχει κάτι», έλεγε ο Οτσόα και πολύ το ευχαριστιόταν, «και ξέρουμε πολύ καλά τι του έκαναν». Έτσι, λοιπόν, ο στρατός ήταν μια διαφυγή, μια ευκαιρία. Και τα πήγαινε καλά. Ο πατέρας του τον είχε κάνει αναίσθητο στον πόνο, άντεχε οτιδήποτε κι αν του έκαναν οι εκπαιδευτές του. Του άρεσαν η σκληρή εκπαίδευση, η μάχη σώμα με σώμα, οι ασκήσεις επιβίωσης στην έρημο. Οι ανώτεροί του τον πρόσεξαν και τον επέλεξαν για τις ειδικές δυνάμεις. Κι εκεί του έδωσαν εφόδια: εκπαίδευση στην καταστολή εξεγέρσεων, στην αντιτρομοκρατία, στα όπλα, στη συλλογή πληροφοριών, στις μεθόδους ανάκρισης. Έχτισε τη φήμη του καταστέλλοντας την ένοπλη εξέγερση στην Τσιάπας.* Ήταν ένας βρόμικος πόλεμος μες στη ζούγκλα, κι όπως συμβαίνει γενικά με τους αντάρτες, δύσκολα ξεχώριζες τους μαχητές από τους απλούς πολίτες, αλλά τότε κατάλαβε ότι δεν είχε και τόση σημασία – η απάντηση στον τρόμο είναι τρόμος. Ο Οτσόα έκανε πράγματα, σε ξέφωτα, σε ρεματιές, σε χωριά, τα οποία δεν λέγονται, δεν ανακοινώνονται στις νυχτερινές ειδήσεις. Όμως, όταν οι ανώτεροί του χρειάζονταν πληροφορίες, εκείνος τούς τις έφερνε, όταν χρειάζονταν νεκρό έναν ηγέτη των ανταρτών, εκείνος τον σκότωνε, όταν ένα χωριό έπρεπε να εκφοβιστεί, εκείνος τρύ* Βρίσκεται στο νοτιοανατολικό Μεξικό, στα σύνορα με τη Γουατεμάλα, και είναι η νοτιότερη Πολιτεία της χώρας. Έχει έναν από τους μεγαλύτερους πληθυσμούς αυτοχθόνων λαών, με δώδεκα αναγνωρισμένες διαφορετικές εθνότητες. Μεγάλο μέρος της ιστορίας της Πολιτείας επικεντρώνεται στις επαναστάσεις αυτών των λαών. Η πιο πρόσφατη από αυτές ήταν η Επανάσταση των Ζαπατίστας του 1994, με βασικά αιτήματα στοιχειώδεις συνθήκες διαβίωσης, αναδασμό της γης και τρόφιμα για τους ιθαγενείς Ινδιάνους. (Σ.τ.Μ.) 83

WINSLOW_CARTEL D Final_Layout 1 28/6/16 4:58 μ.μ. Page 84

πωνε μες στη νύχτα, και το πρωί που η φυλή ξυπνούσε, έβρισκε τον αρχηγό της κρεμασμένο από ένα δέντρο. Για όλα αυτά τον έκαναν αξιωματικό, κι όταν τελικά η επανάσταση καταπνίγηκε, τον έστειλαν στην Ταμαουλίπας. Σε μια ειδική μονάδα κατά των ναρκωτικών. Και έτσι γνώρισε τον Κοντρέρας. Τώρα πλησιάζει ένα λευκό Τζιπ Τσερόκι. Ο Μιγέλ Μοράλες, γνωστός και ως Ζήτα Σαράντα, βγαίνει έξω, χαιρετάει βιαστικά τον Οτσόα και παίρνει το τιμόνι του Ντουράνγκο. Ο Οτσόα και ο Κοντρέρας μπαίνουν στο Τσερόκι. «Θα στείλω κάποιον να τον θάψει», λέει ο Οτσόα δείχνοντας με το πιγούνι το πτώμα του Ερέρα. «Άσε να απολαύσουν τα κογιότ το μεγάλο του καυλί», απαντάει ο Κοντρέρας. «Με τους άλλους τι γίνεται;» «Τακτοποιήθηκε». Δυο ακόμα φόνοι θα γίνουν –δυο πιστών του Ερέρα– προτού δύσει ο ήλιος. Όταν ανατείλει ξανά, ο Οσιέλ Κοντρέρας θα είναι πια το μόνο, αδιαφιλονίκητο αφεντικό του Καρτέλ του Κόλπου. Και θα αποκτήσει και παρατσούκλι: El Mata Amigos. Ο Φονιάς των Φίλων. Θα αποκτήσει και ο Οτσόα καινούργιο aporto.* El Verdugo. Ο Δήμιος.

* Παρατσούκλι. (Σ.τ.Μ.) 84