DIVANI_SYRRIKNOSI_Final_Layout 1 13/05/2013 2:15 ΜΜ Page 21
Η ενοχή της απενοχοποίησης
της δημόσιας ζωής μου μέχρι στιγμής είναι η συμμετοχή μου σε μια τηλεοπτική εκπομπή που έκανε φίλος συγγραφέας για το βιβλίο. Εκεί έβρισα σχεδόν μια συγγραφέα αρλεκινικού αναγνώσματος μόλις ξεστόμισε αθώα αθώα τη φράση «Πρέπει επιτέλους να απενοχοποιηθούμε γι’ αυτά που γράφουμε κι αυτά που διαβάζουμε» (ή κάτι τέτοιο). «Τι κακό έχει η ενοχή, κυρία μου;» της φώναξα και δυστυχώς δεν το μετάνιωσα ακόμα, παρά το γεγονός ότι ήταν άκρως άκομψο. Η ενοχή είναι το τελευταίο ίχνος μπούσουλα που μας έχει απομείνει. Είναι η μέσα φωνή που διαμαρτύρεται, χωρίς ειρμό ίσως, αλλά πάντα με αιτία σοβαρή. Γιατί ο μέσα εαυτός είναι μνήμων, θυμάται εποχές άλλες που ήμασταν άλλοι και είχαν όλα σημασία, και το τι γράφεις και τι διαβάζεις και τι λες και ποιον κάνεις παρέα και σε ποιον λες καλημέρα πρώτο
Τ
Ο ΟΝΕΙΔΟΣ
2