HESSE sel - DD_Layout 1 06/10/2010 2:43 ΜΜ Page 5
ΚΕΦΑΛΑιΟ πΡΩΤΟ
Ο
ΚΥΡιΟΣ γιΟΖΕΦ γΚιΜπΕΝΡΑΤ, ΜΕΤΑπΡΑΤηΣ ΚΑι ΜΕΣΑΖΩΝ,
δεν είχε καμία απολύτως αρετή ή ιδιορρυθμία που να τον κάνει να ξεχωρίζει από τους συμπολίτες τους. Διέθετε όπως κι εκείνοι μια εύρωστη κορμοστασιά γεμάτη υγεία, μέτριο εμπορικό ταλέντο, συνδεδεμένο με έναν ειλικρινή, βαθύ σεβασμό για το χρήμα, κι επιπλέον ένα μικρό σπίτι με κήπο, έναν οικογενειακό τάφο στο νεκροταφείο, μια σχετικά απαλλαγμένη από προκαταλήψεις και τετριμμένη πια ευλάβεια, προσήκοντα σεβασμό προς τον Θεό και τις αρχές, και μια τυφλή δουλοπρέπεια στις σιδηρές επιταγές του αστικού καθωσπρεπισμού. Έπινε μερικά ποτηράκια, αλλά δεν μεθούσε ποτέ. Ενίοτε μπλεκόταν και σε κάποιες όχι απολύτως άμεμπτες συναλλαγές, δεν ξεπέρασε όμως ποτέ τα όρια του επισήμως επιτρεπτού. Τους φτωχούς τους αποκαλούσε «πειναλέους» και τους πλούσιους «ψηλομύτηδες». Ήταν μέλος του τοπικού συλλόγου και συμμετείχε στο παιχνίδι με τις κορύνες στον «Αετό» κάθε παρασκευή, κι επίσης σε κάθε ημέρα ζαχαροπλαστικής, καθώς και στα ορεκτικά και στις σούπες με λουκάνικα. Στη δουλειά κάπνιζε φτηνά πούρα, τα καλά τα κρατούσε για μετά το φαγητό και για τις Κυριακές. Ο εσωτερικός του κόσμος ήταν αυτός ενός Φιλισταίου. Τα όποια συναισθήματα διέθετε είχαν αραχνιάσει προ πολλού και ήταν όλα κι όλα ένα παραδοσιακό και τραχύ αίσθημα περί οικογένειας, μια περηφάνια για τον γιο του και μια σποραδική διά-