KARISTIANI sel_D_Layout 1 02/07/2010 8:36 π.μ. Page 9
ΑϊΟΣ.
Μ Έξω, ήρλιος πίσω από σύρνεφα, μια πεταρλούδα. Μέσα, το σαρλόνι δίχως χαρλί, οι κούρτες, δυο μερλιτζάνες στην πιατέρλα, μισό πεπόρνι. Πάλι άγχος. Γι’ αυτό μπούκαραν ξανά τα ρω και γέμισαν αυτά που κοίταξε, τον ήλιο του δειλινού, το μπαλκόνι, το πάτωμα, τα πράματα, κι αυτά που σκέφτηκε προς στιγμήν, νηστική από το πρωί, μελιτζάνες και πεπόνια. Εδώ και κοντά δέκα χρόνια μαγείρευε μόνο μια φορά το μήνα, ψητό της κατσαρόλας συνήθως, και το πήγαινε στον Λίνο. Κάμποσες φορές εκείνος αρνήθηκε να εμφανιστεί στο τζαμάκι κι εκείνη γύρισε το τάπερ σπίτι της, δεν το άγγιξε, ξεχάστηκε το φαΐ στο ψυγείο. Για τον εαυτό της δεν έβαζε ποτέ τσουκάλι και τηγάνι, κατεβασμένα και τα ρολά του σπιτιού σε τρίτους, δεν τραπέζωνε πια σόγια, δεν καλούσε ψυχή ούτε για έναν ξερό καφέ, την περνούσε με ψωμοτύρι, καμιά ντομάτα, λίγο φρούτο. Έλλειψη επιθυμίας για ζεστό φαΐ, εκούσια στέρηση δικαιώματος σε απολαύσεις έστω και μηδαμινές και, κυρίως, οικονομία, εδώ και χρόνια δεν είχε πετάξει ούτε δυο κλωνιά μαραμένου μαϊντανού.