Θόδωρος Καρζής - Ρεπορτάζ στον Παράδεισο

KARZHS_REPORTAZ sel_Final_Layout 1 25/06/2013 3:09 ΜΜ Page 3

ΘΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΖΗΣ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ για το Δελτίο των εννέα ‫ﱣﱢ‬

Έμμετρη σάτιρα

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

KARZHS_REPORTAZ sel_Final_Layout 1 25/06/2013 3:10 ΜΜ Page 4

©

Copyright Θόδωρος Καρζής – Εκδόσεις Καστανιώτη Α.Ε., Αθήνα 2013

Έτος 1ης έκδοσης: 2013 Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή του παρόντος έργου στο σύνολό του ή τμημάτων του με οποιονδήποτε τρόπο, καθώς και η μετάφραση ή διασκευή του ή εκμετάλλευσή του με οποιονδήποτε τρόπο αναπαραγωγής έργου λόγου ή τέχνης, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2121/1993 και της Διεθνούς Σύμβασης Βέρνης-Παρισιού, που κυρώθηκε με το ν. 100/1975. Επίσης απαγορεύεται η αναπαραγωγή της στοιχειοθεσίας, σελιδοποίησης, εξωφύλλου και γενικότερα της όλης αισθητικής εμφάνισης του βιβλίου, με φωτοτυπικές, ηλεκτρονικές ή οποιεσδήποτε άλλες μεθόδους, σύμφωνα με το άρθρο 51 του ν. 2121/1993.

ΘΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΖΗΣ Ναυαρίνου 18-20, 106 80 Αθήνα % / FAX 210-363.99.28 ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ Α.Ε.

Ζαλόγγου 11, 106 78 Αθήνα % 210-330.12.08 – 210-330.13.27 FAX: 210-384.24.31 e-mail: info@kastaniotis.com www.kastaniotis.com

ISBN 978-960-03-5601-4

KARZHS_REPORTAZ sel_Final_Layout 1 25/06/2013 3:10 ΜΜ Page 5

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ο Άγιος πέτρος και η μαγκούρα του

❀

9

πώς ανοίγουν οι κλειστές πόρτες

❀

11

Ένα λαμόγιο στον παράδεισο

❀

12

ο θρίαμβος του ρεπόρτερ

❀

15

Η συμφορά του ρεπόρτερ

❀

18

Η ώρα του καναλάρχη

❀

21

Η μεγάλη καναλομαχία

❀

23

Ρεπορτάζ στην Κόλαση

❀

26

το τέλος των καναλαρχών

❀

28

επιμύθιο

❀

30

KARZHS_REPORTAZ sel_Final_Layout 1 25/06/2013 3:10 ΜΜ Page 6

KARZHS_REPORTAZ sel_Final_Layout 1 25/06/2013 3:10 ΜΜ Page 7

Ο Σατανάς μεγαλουργεί με τρόπους υπογείους και λέει (με το συμπάθιο) «πριτς!» στους διάφορους αγίους.

KARZHS_REPORTAZ sel_Final_Layout 1 25/06/2013 3:10 ΜΜ Page 8

KARZHS_REPORTAZ sel_Final_Layout 1 25/06/2013 3:10 ΜΜ Page 9

Α Ο ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΙ Η ΜΑΓΚΟΥΡΑ ΤΟΥ

Τ

αξίδεψα κι επέστρεψα ψηλάθε από τα δώματα,

όπου σκιές κυκλοφορούν και ψυχουλάκια ασώματα. Εκεί που καταλήγουνε, στα υπερκόσμια αλώνια,

και παραλήδες και φτωχοί, και σοβαροί και ψώνια. Είδα δυο-τρεις απ’ τους σοφούς που θαύμασαν οι αιώνες, καθώς και βλάκες άπειρους κι αχρείους απατεώνες. Αθώους είδα κι άσπιλους, σιχαμερούς και φταίχτες, προέδρους και μουτζούρηδες, πιστούς και θεομπαίχτες. Όλοι τους διαγκωνίζονταν και πάσχιζαν εξίσου την Άγια Πύλη να διαβούν του ευώδους Παραδείσου. Όμως οι περισσότεροι τα βρίσκαν κάπως σκούρα, γιατί ένας Πέτρος αγριωπός, με μια χοντρή μαγκούρα, αντί να πει: «Χαλάλι σας! Δείτε μιαν άσπρη μέρα», τους έστελνε στο Διάολο κι ακόμα παραπέρα. Εάν μπορούσες να σταθείς για κάπου μισή ώρα και να μετρήσεις μαγκουριές και παραδείσια δώρα, σε κάθε χίλιους θα ’βλεπες, στους φούρνους που πηγαίναν, έναν την Πύλη να περνά ή ακόμα και κανέναν.

9

KARZHS_REPORTAZ sel_Final_Layout 1 25/06/2013 3:10 ΜΜ Page 10

Για δες! Δεν το ’χα φανταστεί, ω Πύλη σφραγισμένη, πως είμαστε τόσο πολλοί εμείς οι κολασμένοι. Αλλά βεβαίως το ’χουν πει τα θεϊκά τα λόγια: «Δεν μπαίνουν στον Παράδεισο καθίκια και λαμόγια». Μουρμούρα ακούω πλάι μου: «Καλά περνάν κει-μέσα κι αλί σε όσους από μας δεν έχουμε τα μέσα». «Δεν ντρέπεσαι;» του κράζω και γυρίζω να τον δω. «Παγαποντιές της Γης νομίζεις πως περνάν εδώ;» Και όμως! Να που δυο Ρωμιοί, παλιόμαγκες κι ατσίδες, πίσω απ’ τον άγιο χώθηκαν και πλέον μην τους είδες. «Προχώρα», είπα μέσα μου, «και τις ατσίδες άσ’ τες. Θα τις κοιτά ο Παράδεισος σα λαθρομετανάστες».

10

KARZHS_REPORTAZ sel_Final_Layout 1 25/06/2013 3:10 ΜΜ Page 11

Β ΠΩΣ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΟΙ ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΠΟΡΤΕΣ

Σ

την πύλη ζύγωσα κι εγώ, κοντά ώς ένα μέτρο,

και βρέθηκα κατάφατσα στο θυρωρό τον Πέτρο.

«Ποιος είσ’ εσύ;» Ταυτότητα του σπρώχνω μες στα γένια (ρεπόρτερ είμαι κι ο σκοπός αγιάζει την αγένεια), και του ξηγιέμαι πριν αυτός κουβέντα αρθρώσει άλλη: «Άγιε μου Πέτρο, μ’ έστειλαν απ’ το Ρεζίλ Κανάλι, στους παραδείσιους κήπους σου να κάνω λίγο χάζι και να τους στείλω ζωντανό και φρέσκο ρεπορτάζι. Να μάθει ο τηλεθεατής των ουρανών τα νέα το βράδυ από τ’ αχτύπητο Δελτίο των εννέα». Μειδιά ο άγιος ελαφρά πίσω απ’ το μαύρο γένι και: «Μέσα μου έλεγα κι εγώ, τέκνον μου, τι θα γένει; Πότε κι εμείς θα σκάσουμε μια μύτη στην Τιβή, για ν’ αναβλέψουν άπαντες, στραβάδια και γκαβοί; Πάρε το πάσο σου να μπεις και να ξανάβγεις πάλι μαζί με χαιρετίσματα προς το Ρεζίλ Κανάλι». Μωρέ! Τι παντοδύναμη η δημοσιογραφία! Προσβάσεις έχει στο Θεό, όσες και στη Μαφία…

11

KARZHS_REPORTAZ sel_Final_Layout 1 25/06/2013 3:10 ΜΜ Page 12

Γ ΕΝΑ ΛΑΜΟΓΙΟ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ

¦

ανευτυχής εβάδισα στα θαλερά τα μέρη,

σακίδιο στα πλατάρια μου, μικρόφωνο στο χέρι, και γύρω-γύρω αγνάντευα, μασώντας κάτι σπόρους, φυτά, δεντρά και λούλουδα, περαστικούς διαφόρους. Αλλά σε λίγο σταματώ, χάνω την ψυχραιμία και ψιθυρίζω μέσα μου: «Γνωστή φυσιογνωμία».

Περνούσε κάποιος τύπαρος μπροστά από έναν άλλον, στη Γη γνωστός ως ήρωας αμέτρητων σκανδάλων. Μέχρι και την Ακρόπολη λέγαν πως θα πουλούσε αν απ’ τον Χάρο ξέφευγε και λίγο ακόμα ζούσε. Τεντώνω το μικρόφωνο και – τύχη αγαθή! αρχίζει μια συνέντευξη που θα συζητηθεί. «Ρωτάω, κύριε Τάδε μου, για το Ρεζίλ Κανάλι: ο Κύριος πώς και δέχτηκε δω-μέσα να σας βάλει, αφού σε Γη και σ’ Ουρανό, το ξέρουνε κι οι γάτες, πως είσαστε αξεπέραστος στις μεγαλοαπάτες;» Ο κύριος Τάδες με κοιτά κάτω απ’ το φως του ηλίου και μου απαντάει αφ’ υψηλού με ύφος καρδιναλίου: 12

KARZHS_REPORTAZ sel_Final_Layout 1 25/06/2013 3:10 ΜΜ Page 13

«Παιδί μου, όταν στον άνθρωπο έχει φυράνει η μπέσα, πηγαινοέρχεται άνετα κι έχει παντού τα μέσα. Ο βίος του κι ο θάνατος μαζί πηγαίνουν πρίμα γιατί το Σύμπαν κυβερνά το αθάνατο το χρήμα». «Συγνώμη, μια ερώτηση» – του κόβω την κουβέντα. «Πώς και ψηλά στον ουρανό είχατε τόση ρέντα;» Γελάει ο Τάδες τρανταχτά, μου πιάνει τον ιμάντα και: «Ξέχασες, αγόρι μου, ότι παντού τα πάντα; Ο Κύριος βέβαια διέταξε στην Κόλαση να πάω κι εκείθε τον Παράδεισο με ζήλια να κοιτάω. Όμως, για να εκτελεστεί σωστά η εντολή του, μ’ έδωσε στον Αρχάγγελο, κάποιον υποτελή του, που μου διαφεύγει τ’ όνομα, μα είχε μέσα -άκη. Καθώς λοιπόν πηγαίναμε, βγάζω ένα φακελάκι και με γλυκό χαμόγελο και τρόπο καθωσπρέπει του το σφηνώνω ευγενικά στην ανοιχτή του τσέπη. Εκείνος εκοκκίνισε και παίξαν τα φτερά του, αλλά δεν έβγαλε μιλιά, φαινόταν η χαρά του. Οπότε μ’ ένα βολ-πλανέ το δρόμο μας αλλάζει κι από ένα παραπόρτι στον Παράδεισο με μπάζει. Βλέπεις, παιδί μου, η διαφθορά έχει πλατιά βεντάλια, πιάνει Αρχαγγέλους και θνητούς και της Τιβής κανάλια». «Πείτε μου, κύριε Τάδε μου», του ρίχνω μία σπόντα, «έχετε κάποιο μήνυμα για τα επίγεια όντα;» 13

KARZHS_REPORTAZ sel_Final_Layout 1 25/06/2013 3:10 ΜΜ Page 14

Σκέφτεται λίγο ο τενεκές και μ’ όλο του το πάσο μου δίνει μιαν απάντηση που δε θα την ξεχάσω: «Εκείνο το κανάλι σου, το μέγιστο που υπάρχει, έχει και κάποιον μέγιστο λεβέντη καναλάρχη. Πες του πως έστω και νεκρός θα τον θυμάμαι πάντα, που κόλπα κάναμε μαζί κι είχαμε μιαν αβάντα. Να μου ’ρθει τώρα σύντομα, προσμένω κατά μόνας, παπατζιλιές να κάνουμε εις πάντας τους αιώνας».

1