OZ sel_D_Layout 1 23/06/2010 3:47 ΜΜ Page 9
Ιερουσαλήμ, 5/2/76
Αγαπητέ Άλεκ, Αν δεν κατέστρεψες αυτό το γράμμα τη στιγμή που αναγνώρισες τον γραφικό μου χαρακτήρα πάνω στο φάκελο, είναι σημάδι πως η περιέργεια είναι δυνατότερη ακόμα κι απ’ το μίσος. Ή ότι το μίσος σου έχει ανάγκη από φρέσκα καύσιμα. Αυτή τη στιγμή χλομιάζεις, σφίγγεις τα σαγόνια σου, μ’ εκείνο τον ιδιαίτερο τρόπο σου, σαν λύκος, μέχρι που τα χείλια σου εξαφανίζονται, κι ορμάς πάνω σ’ αυτές τις αράδες για να βρεις τι θέλω από σένα, τι τολμώ να θέλω από σένα, μετά από εφτά χρόνια απόλυτης σιωπής ανάμεσά μας. Αυτό που θέλω είναι να ξέρεις πως ο Μπόαζ δεν είναι καλά. Να τον βοηθήσεις το συντομότερο. Ο σύζυγός μου κι εγώ δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, εφόσον έχει διακόψει κάθε επαφή μαζί μας. Όπως εσύ. Τώρα μπορείς να σταματήσεις να διαβάζεις και να πετάξεις αυτό το γράμμα κατευθείαν στη φωτιά. (Για κάποιο λόγο σε φαντάζομαι πάντα σ’ ένα μακρόστενο δωμάτιο, γεμάτο βιβλία, να κάθεσαι μόνος μπροστά σ’ ένα μαύρο γραφείο, και απέναντί σου, στο παράθυρο, ν’ απλώνονται άσπροι χιονοσκέπαστοι κάμποι. Κάμποι χωρίς ούτε ένα ύψωμα, χωρίς ούτε ένα δέντρο, μόνο χιόνι αστραφτερό και χέρσο. Και μια φωτιά να καίει στην εστία αριστερά σου, κι ένα άδειο ποτήρι κι ένα άδειο μπουκάλι στο άδειο τραπέζι μπροστά σου. Όλη η εικόνα στο μυαλό μου
9
Προς δρ. Αλεξάντερ Α. Γκίντιον Τμήμα Πολιτικών Επιστημών Πανεπιστήμιο Μίντγουεστ Σικάγο, Ιλινόι, ΗΠΑ