OZ_XORIO sel_Final_Layout 1 24/04/2013 1:15 ΜΜ Page 9
Κληρονόμοι
[ 1 ] ξένος
δεν ήταν άγνωστος. Κάτι στην όψη του απώθησε και συγχρόνως τράβηξε την προσοχή του Αριέ Τσέλνικ με την πρώτη κιόλας ματιά, αν πράγματι αυτή ήταν η πρώτη ματιά: ο Αριέ Τσέλνικ είχε πάνω κάτω την αίσθηση πως θυμόταν εκείνο το πρόσωπο, τα μακριά χέρια ίσαμε σχεδόν τα γόνατα, το θυμόταν αμυδρά, σαν να είχε να το δει μια ολόκληρη ζωή. Ο άντρας πάρκαρε το αυτοκίνητό του ακριβώς μπροστά στην πόρτα της αυλής. Ήταν ένα σκονισμένο αυτοκίνητο μπεζ χρώματος, και στο πίσω τζάμι του, αλλά και στα πλαϊνά, υπήρχε ένα ολόκληρο παζλ από χρωματιστά αυτοκόλλητα, με όλων των ειδών τα θαυμαστικά, τις ανακοινώσεις, τις προειδοποιήσεις και τα συνθήματα. Κλείδωσε την πόρτα του αυτοκινήτου, στάθηκε όμως για να ελέγξει, με τεταμένες κινήσεις, τη μια πόρτα μετά την άλλη, αν ήταν πράγματι όλες κλειδωμένες. Μετά χτύπησε και ξαναχτύπησε ελαφρά το καπό της μηχανής, λες και ήταν γέρικο άλογο που το έδεσε στο κολονάκι του φράχτη και του έδωσε να καταλάβει με φιλικά χτυπηματάκια πως δεν θα περιμένει για πολύ. Και ύστερα ο άντρας έσπρωξε την αυλόπορτα και περπάτησε προς την μπροστινή βεράντα, την οποία σκίαζε μια κληματαριά. Η περπατησιά του έμοιαζε πηδηχτή και μάλλον επίπονη, όπως περπατάει ένας ξυπόλυτος πάνω στην καυτή άμμο. Από τη θέση του στην κούνια, στη γωνία της βεράντας, βλέποντας χωρίς να τον βλέπουν, κοιτούσε ο Αριέ Τσέλνικ καλά
9
Ο