Γιώργος Σκούρτης - Το χειρόγραφο της Αντάρας by Kastaniotis Editions

SKOURTHS-ANTARA final_Layout 1 3/6/14 4:03 μ.μ. Page 5

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΟΥΡΤΗΣ

ΤΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ

ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΑΣ Ο δολοφόνος του ΟκτώΜβρη Μια αληθινή ιστορία σαν άγριο παραμύθι

‫ﱣﱢ‬

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

SKOURTHS-ANTARA final_Layout 1 3/6/14 4:03 μ.μ. Page 6

Έτος 1ης έκδοσης: 2014 Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή του παρόντος έργου στο σύνολό του ή τμημάτων του με οποιονδήποτε τρόπο, καθώς και η μετάφραση ή διασκευή του ή εκμετάλλευσή του με οποιονδήποτε τρόπο αναπαραγωγής έργου λόγου ή τέχνης, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2121/1993 και της Διεθνούς Σύμβασης Βέρνης-Παρισιού, που κυρώθηκε με το ν. 100/1975. Επίσης απαγορεύεται η αναπαραγωγή της στοιχειοθεσίας, σελιδοποίησης, εξωφύλλου και γενικότερα της όλης αισθητικής εμφάνισης του βιβλίου, με φωτοτυπικές, ηλεκτρονικές ή οποιεσδήποτε άλλες μεθόδους, σύμφωνα με το άρθρο 51 του ν. 2121/1993.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ Α.Ε. Ζαλόγγου 11, 106 78 Αθήνα % 210-330.12.08 – 210-330.13.27 FAX: 210-384.24.31

e-mail: info@kastaniotis.com www.kastaniotis.com

ISBN 978-960-03-5770-7

SKOURTHS-ANTARA final_Layout 1 3/6/14 4:03 μ.μ. Page 7

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

11. Εγώ και ο Ιωάννης Κατακουζηνός . . . . . 12. Εγώ και το δελτίο των 8 . . . . . . . . . . . 13. Εγώ και η σφαγή της Πόπης . . . . . . . . 14. Εγώ με τον εφιάλτη μου . . . . . . . . . . . 15. Εγώ με την Πόπη Ζ. . . . . . . . . . . . . . . 16. Εγώ με τη Διώνη . . . . . . . . . . . . . . . . 17. Εγώ με τη Ζάνα, τη Νάμπα και τις άλλες 18. Εγώ με την Αντάρα . . . . . . . . . . . . . . 19. Εγώ και η Τράνυ . . . . . . . . . . . . . . . . 10. Εγώ και –πάλι– το δελτίο των 8 . . . . . . 11. Εγώ και το παιδί . . . . . . . . . . . . . . . . 12. Εγώ κι ο Αρχηγός . . . . . . . . . . . . . . . 13. Εγώ και το φρούριό μου . . . . . . . . . . . 14. Εγώ και η Ερμίδα . . . . . . . . . . . . . . . 15. Εγώ και τα απίστευτα . . . . . . . . . . . . 16. Εγώ και το ρολόι . . . . . . . . . . . . . . . . 17. Εγώ και ο κ. Μ. . . . . . . . . . . . . . . . . 18. Εγώ ο Μ. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19. Εγώ η Αντάρα . . . . . . . . . . . . . . . . . 20. Εγώ ο Αρχηγός . . . . . . . . . . . . . . . . 21. Εγώ η Αντάρα – και τέλος . . . . . . . . . . 

.... .... .... .... .... .... .... .... .... .... .... .... .... .... .... .... .... .... .... .... ....

9 34 41 51 59 69 97 114 147 152 164 172 196 204 217 249 267 283 309 319 329

SKOURTHS-ANTARA final_Layout 1 3/6/14 4:03 μ.μ. Page 8

SKOURTHS-ANTARA final_Layout 1 3/6/14 4:03 μ.μ. Page 9

[ 1 ]

Εγώ και ο Ιωάννης Κατακουζηνός

ΜΗπΩΣ έχω τρελαθεί; Μήπως έχω απώλεια των ορίων του Εγώ μου; Μήπως όλ’ αυτά είναι φαντασιώσεις και σχιζοφρενικές παραληρητικές παραισθήσεις; Και μπορεί ένας τρελός να αναρωτιέται λογικά αν είναι τρελός;

Γιατί τι σχέση μπορεί να έχω –Εγώ η Αντάρα!– μ’ αυτό το λαμόγιο του τέλους της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας; Μ’ αυτόν τον σφετεριστή της Εξουσίας που αυτοανακηρύχτηκε Αυτοκράτορας με πραξικόπημα στην Αλεξανδρούπολη και εν συνεχεία συναυτοκράτορας του Ιωάννη του Ε΄ στην Κωνσταντινούπολη; Με αυτόν που συμμάχησε και κάλεσε ξένες δυνάμεις –τους Τούρκους– για να τον υποστηρίξουν να καταστείλει και να εξολοθρεύσει, με κάθε τρόπο κατακτητικής βίας, την επανάσταση των Ζηλωτών στη Θεσσαλονίκη από το 1342 έως το 1349; Κι από τότε, μόλις εκατό χρόνια πριν, η Θεσσαλονίκη ενσωματώθηκε στον ελλαδικό χώρο. Στο παρατσάκ να μας την πάρουν οι Βούλγαροι. Άντε, χαρές και πανηγύρια που περάσαμε στην επέτειο –και διηγώντας τα να κλαις– το 2012... (Τώρα, τι γιορτές και πανηγύρια όταν δεν υπάρχει μία; Τώρα που όλοι οι «εθνοσω

SKOURTHS-ANTARA final_Layout 1 3/6/14 4:03 μ.μ. Page 10

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΟΥΡΤΗΣ

τήρες» μας άνοιξαν την κερκόπορτα, συμμάχησαν, κάλεσαν και βάλανε το όπλο παρά πόδα και γίναμε οι Έλληνες –η υπερηφάνεια μας πια δίνει και παίρνει!– «κατοικίδια» της Ευρώπης, που καλά της έκανε ο Δίας και την καβάλησε;) Καμία απολύτως σχέση δεν μπορώ να έχω εγώ με τον εν λόγω κύριο – μοναχό Ιωάσαφ στο μοναστήρι που είχε καταφύγει. Και πώς τα ξέρω όλ’ αυτά και σας κάνω την έξυπνη; Επειδή, τάχα μου, έχω τελειώσει τη «φιλό»; Καθόλου. Σε όλο τον Τύπο και τα κανάλια αυτά λένε και ξαναλένε. Γιατί; Γιατί μας την έχει βγει ένας καινούργιος ηγέτης, άξιος πολιτικός ανήρ (!)–έτσι δεν τους λένε;– αρχηγός πλέον μικρού πολιτικού κόμματος, μεγαλοδικηγόρος, αναγνωρισμένος νομικός σύμβουλος στο –Ο ι κ ο γ ε ν ε ι α κ ό, παρακαλώ!– Δίκαιο, όμως με τις πολιτικές συγκυρίες και τις δημοκρατικές συμμαχίες, αυτός, ο ονόματι και πάλι Ιωάννης Κατακουζηνός (γνήσιος δήθεν απόγονος του αυτοκράτορα Ιωάννη του ΣΤ )΄ , είναι –σύμφωνα με τις πληρωμένες ή ανεξάρτητες δημοσκοπήσεις– ο πιθανότερος, με μεγάλη πλειοψηφική δύναμη και υποστήριξη από «αόρατα» συμφέροντα και ορατά ΜΜΕ, διεκδικητής της πρωθυπουργίας σε κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας που θα σχηματίσει ο ίδιος. Κι έχει πιάσει πρεμούρα όλες τις παλιές –αλλά «επιχρυσωμένες»– καραβάνες της πολιτικής ζωής του τόπου, τα λαμόγια της εθνικής ξεφτίλας που περνάει «αυτός ο κόσμος ο μικρός ο Μέγας», εξαιτίας της ανικανότητάς τους, της διεφθαρμένης συνείδησής τους, της χρεοκοπίας της ήδη χρεoκοπημένης 

SKOURTHS-ANTARA final_Layout 1 3/6/14 4:03 μ.μ. Page 11

ΤΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΑΣ

ηθικής τους. Γιατί ο Κατακουζηνός το έχει ξεκαθαρίσει: όσοι έφταιξαν για το χάλι μας θα τιμωρηθούν. (Κοίτα να δεις που φαίνεται σαν να τον συμπαθώ!... Ναι, δεν λέω..., όμως μ’ αρέσει να τον τσαλακώνω, μέχρι τσαρλατάνο πολιτικό και φονιά θα τον κάνω... Και λίγο τρελούτσικο θα τον βγάλω. Έτσι που μας κατάντησαν οι ηλίθιοι, μόνος ένας τρελός μπορεί να μας οδηγήσει μπροστά, χωρίς μποτιλιαρίσματα, δυστυχήματα, συγκρούσεις μεταξύ ηλιθίων. Μόνο κάθαρμα δεν θα τον κάνω. Τρελός, αλλά εμπνευσμένος οδηγητής.) Απ’ τη στιγμή που πρωτοεμφανίστηκε –πριν από τριάντα χρόνια– ήταν διάχυτη η αίσθηση ότι ο Κατακουζηνός ήρθε για να μείνει στην πολιτική σκηνή. Ο 60χρονος πλέον δικηγόρος και επανειλημμένα βουλευτής (και πάντα από α ρ ισ τ ε ρ ή πλευρά), με την ευγλωττία και το εκρηκτικό στυλ του, φρόντιζε πάντα να θυμίζει ότι είναι «αυτοδημιούργητος». Ο πατέρας του μικρομαγαζάτορας στη Θεσσαλονίκη, η μητέρα του οικιακά, τον άφησαν μόνο του στη ζωή πριν από κάμποσα χρόνια εξαιτίας τροχαίου, όμως πριν είχαν προλάβει τον γιο τους στην εξέδρα της πλατείας Αριστοτέλους. (Αυτά, βέβαια, τώρα μαθεύτηκαν. Τι σόι τροχαίο, πότε και γιατί δεν είπαν τίποτα. Ποιος οδηγούσε, ας πούμε.) (Tα λάιφ στάιλ έχουν καρφώσει κάποιες «ψιλούτσικες μαχαιριές» για το γάμο του με την κόρη του εφοπλιστή αν «ήταν έρωτας της πρώτης ματιάς» ή συμπεθεριό διαπλεκόμενων;) 

SKOURTHS-ANTARA final_Layout 1 3/6/14 4:03 μ.μ. Page 12

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΟΥΡΤΗΣ

Ασχολήθηκε με τα κοινά από τα δεκαοκτώ, κάνοντας σημαία του την καταπολέμηση της διαφθοράς και τον εκσυγχρονισμό των θεσμών. Στην πολιτική του σταδιοδρομία δοκίμασε σχεδόν κάθε πιθανή προοδευτική συμμαχία προκειμένου να προωθήσει τις ιδέες του – διάβαζε φιλοδοξίες του, αλλά γιατί όχι, όλοι δεν έχουμε; Μία από τις πιο δημαγωγικές του φανφάρες ήταν οι εκλογές να γίνονται με «κάθετο» ψηφοδέλτιο και όχι «οριζόντιο», εννοώντας όχι κομματικό, αλλά ένα ψηφοδέλτιο με ονόματα «αξίων πολιτών» που έχουν αναδειχτεί από τη λαϊκή βάση κάθε χωριού, δήμου, νομαρχίας. Και με απλή, την απλούστερη, αναλογική: όποιος έπαιρνε τα περισσότερα «κουκιά» θα εκλεγόταν βουλευτής. Κι όχι τετραετίες και τέτοιες λαμογιές. Αν τον πρώτο χρόνο δεν έδειχνε με το έργο του ότι αντιπροσωπεύει τον λαό που τον ψήφισε κι όχι τα προσωπικά του συμφέροντα, θα του επιβαλλόταν ως ποινή η δήμευση της περιουσίας που απέκτησε ασκώντας το λειτούργημά του –λαμογιά στην περίπτωση– και στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων του για μια πενταετία. Δηλαδή, «αρχαίοι ημών πρόγονοι» ή –ας μπορούσαμε να το ελπίζουμε έστω– μια μελλοντική αληθινή δημοκρατία. Τελικά, κατόρθωσε να κάνει τη μεγάλη έκπληξη αγγίζοντας προφανώς μια ευαίσθητη χορδή των οπαδών τής –χαμένης στη μετάφραση του μαρξισμού– Αριστεράς: την επιθυμία τους για αλλαγή ή ακόμη και για ριζοσπαστικοποίηση, η οποία συμπυκνώθηκε στις θέσεις του υπέρ της αναθεώρησης του Συντάγματος και ενάντια στην εκμετάλλευση και φο

SKOURTHS-ANTARA final_Layout 1 3/6/14 4:03 μ.μ. Page 13

ΤΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΑΣ

ρολογική επίθεση στον λαό, ενάντια στην παγκοσμιοποίηση που δεν θα την ελέγχουν οι ίδιοι οι πολίτες και υπέρμαχος της κρατικής «χαλιναγώγησης των άπληστων τραπεζών», του εκσυγχρονισμού των θεσμών και των κομμάτων, με πρώτο στην ατζέντα την υπεράσπιση των ασθενέστερων οικονομικά τάξεων και ενάντια στην ανεργία και στη λιτότητα... (Μπλα μπλα μπλα... Αυτοί τα λένε, ποιος καταλαβαίνει;) «Εγώ είμαι αριστερόχειρ, όχι Αριστερός», δηλώνει αυτάρεσκα και ελαφρώς καγχάζοντας την Αριστερά που επαναλαμβάνει κάθε στιγμή «ο λαός στην εξουσία». (Από το 1848; Κομμουνίστο μανιφέστο... Και το ίδιο το κόμμα να είναι μια επιχείρηση που στηρίζεται στις καπιταλιστικές αρχές του κέρδους της υπεραξίας που παράγουν κάποιοι άλλοι.) Και ένα πολύ σπουδαίο θέμα που κανείς πολιτικός ή κόμμα δεν έχει εντάξει στο πρόγραμμά του: την ισομερή διάθεση του ελεύθερου χρόνου. «Άλλος δουλεύει δεκαπέντε ώρες την ημέρα, άλλος καθόλου. Κι αυτός που σκοτώνεται στη δουλειά αμείβεται με ψίχουλα ενώ αυτός που δεν δουλεύει περνάει πλουσιοπάροχα. Η Ελλάδα είναι πλούσια, ο λαός φτωχός. Εμείς οι οσφυοκάμπτηδες πολιτικοί φταίμε. Τα δάνεια μάς τα δίνουνε όταν τους ορκιζόμαστε πως θα σακατέψουμε τους μισθούς των αδυνάτων για να τα ξοφλήσουμε. Όμως ήρθε η ώρα που ο λαός θα πνίξει στην κάλπη τούς άρπαγες της καθημερινής ευτυχίας του». 

SKOURTHS-ANTARA final_Layout 1 3/6/14 4:03 μ.μ. Page 14

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΟΥΡΤΗΣ

(Για να ξηγιόμαστε: δεν δηλώνω σαΐνι στα οικονομικά και πολιτικά σταυρόλεξα, ό,τι μπορώ να κρίνω από μόνη μου και κάποιες φορές απ’ αυτά που γράφουν οι φυλλάδες και πολυλογούν οι πανελίστες – άκου δουλειά, κύριε! Ω, τι κόσμος, μπαμπά!) Παιδί μεσοαστικής οικογένειας, γεννήθηκε τον Οκτώβρη του 1950 (ζώδιο Σκορπιός, δαγκώνει...) στη Θεσσαλονίκη, κατάφερε να τελειώσει τη Νομική Αθηνών με άριστα, πήγε στο Λονδίνο για μεταπτυχιακές σπουδές επιτυχημένες –συγχρόνως δούλευε στη λάντζα–, είχε σχέδια μακροπρόθεσμα πολιτικής καριέρας, συζούσε, με σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, με μια φτωχιά συμφοιτήτριά του –τι διάολο, νομικά σπούδαζε, δεν θα ήξερε πως και ερωτευμένος να ’σαι, το γάμο να τον φοβάσαι– κι έτσι όταν συνάντησε την πλούσια γόνο της εφοπλιστικής οικογένειας, πάει και το σύμφωνο, η ελευθερία πέταξε σαν πουλάκι κι ο Κατακουζηνός ενυμφεύθη (ο άντρας νυμφεύεται η γυναίκα παντρεύεται, έτσι;) –στα σαράντα του, παρακαλώ!– μετά βαΐων και κλάδων και κάλυψη από τα αδηφάγα ΜΜΕ, τη νύφη-κληρονόμο, για να μπορεί να τα βγάλει πέρα οικονομικά στις πολλές εκλογικές μάχες που είχε σχεδιάσει και προπαντός ήθελε να τις κερδίσει. Με την ευλογία, βέβαια, του πεθερού, που είχε κι αυτός τα σχέδιά του –ο γαμπρός του στην πολιτική Εξουσία– (τα δια-πλεκόμενα συμφέροντα, που λέμε) – ε, να που δεν θα πήγαιναν χαμένα τόσα λεφτά που του είχε κοστίσει ο αυτοκράτορας πλέον των ΜΜΕ. (Και στα δημοσιογραφικά πηγαδάκια συζητούσαν τις φήμες ότι ο πεθερός σχεδιάζει μια 

SKOURTHS-ANTARA final_Layout 1 3/6/14 4:03 μ.μ. Page 15

ΤΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΑΣ

μεγάλη συμφωνία με Άραβες πετρελαιάδες, οι οποίοι –εκτιμώντας τις δημοσκοπήσεις που έδιναν προβάδισμα στον Κατακουζηνό– χρηματοδότησαν την προεκλογική του εκστρατεία –νομότυπα τάχα–, γιατί, βέβαια, οι υπογραφές είναι πολύ πιο ισχυρές όταν τις βάζει η εξουσία απ’ ό,τι κάποιος ιδιώτης, έστω και μεγαλοεφοπλιστής.) Κάτι με Ιάσονα και Μήδεια θυμίζει, ε; (Όμως τίποτα παράνομο, τίποτα ενάντια στα συμφέροντα του τόπου και του λαού. Έτσι λένε, ξέρω γω;) Η γυναίκα του; Αυτό που λέμε γεροντοκόρη της αστικής τάξης, τριαντάρα. Ο πατέρας της ήθελε να την παντρέψει με έναν άλλο εφοπλιστή, τριανταπεντάρης αυτός, έγινε το συνοικέσιο και το προγαμιαίο συμβόλαιο (μεγαλοσυμφέροντα είναι αυτά) και το ζευγάρι έφυγε για, επίσης προγαμιαίο, ταξίδι στην Ελβετία. Όπου έγινε το εξής φοβερό σκηνικό. Στη σουίτα που κατέληξαν, ο γαμπρός πήρε το ένα δωμάτιο και η νύφη το άλλο. Για τρεις ημέρες ούτε κουβέντα για σεξ, ούτε αγγίγματα, ούτε τρυφερές ματιές, τίποτα. Ξύπναγαν το πρωί, έτρωγαν τυπικά το πλούσιο πρωινό τους, έβγαιναν για τις τουριστικές τσάρκες τους, ψώνιζαν, έπιναν κάνα καφέ, μετά σουίτα, σιέστα, το βράδυ τηλεόραση για ηλιθίους –ούτε νύξη, βέβαια, για κανάλι συνδρομητικό– και μετά «καληνύχτα, όνειρα γλυκά». Έλα όμως που η γυναίκα παραπονιόταν πως είχε συνεχώς διάρροια; Ξεσκίστηκαν οι σφιγκτήρες της! Και το τέταρτο βράδυ, αφού την ημέρα δεν είχαν ξεμυτίσει λόγω του προβλήματος, ο άντρας πήγε στο 

SKOURTHS-ANTARA final_Layout 1 3/6/14 4:03 μ.μ. Page 16

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΟΥΡΤΗΣ

κρεβάτι της κι άρχισε τα σεξουαλικά του παιχνίδια. Άλλο που δεν ήθελε η γυναίκα. Κι εκεί στη στάση του 69, η γυναίκα τρομοκρατείται, πρέπει να πάει επειγόντως στην τουαλέτα, ο άντρας της όμως τη σφίγγει δυνατά «Δεν πειράζει, μη φεύγεις, μη φεύγεις», της έλεγε, αυτή δεν μπόρεσε να το ελέγξει περισσότερο και τ’ άφησε να τον λούσουν στην κυριολεξία. Αυτός; Εδώ είναι η φάση. Τα έγλειφε και τα έτρωγε όλα! Και ταυτόχρονα μαλακιζόταν, ώσπου τέλειωσε με φοβερά μουγκρητά οργασμού. Ναι. Κοπρόφιλος ο τύπος. Κοπροφάγος. Σαπρόφιλος. Την άλλη μέρα η γυναίκα πήγε σε γιατρούς, έκανε εξετάσεις και στο τέλος της είπαν ότι έπινε δραστικά χάπια που της δημιουργούσαν τη διάρροια. Αυτή όμως δεν έπαιρνε ποτέ της χάπια. Τότε; Αυτός της τα έλιωνε κρυφά στο κρασί και στο φαΐ... Φυσικά, επέστρεψαν άρον άρον, το συνοικέσιο διαλύθηκε, ασυμφωνία χαρακτήρων –τα ’πανε, τα συμφωνήσανε οι δυο τους μεταξύ τους–, δεν είπαν δα και ψέματα! Κι από τότε η νύφη άκουγε άντρα και χεζόταν πάνω της. Κι άρχισε να συνηθίζει στα χάπια που της δίνανε οι ψυχίατροι για τις κρίσεις πανικού που πάθαινε και ζούσε σχεδόν σαν ορχιδέα σε κήπο βίλας στον Ωρωπό. Ώσπου ενεφανίσθη Κατακουζηνός! Άξιος νομικός σύμβουλος του εφοπλιστή, γρήγορα έγινε «γαμπρός», κι έτσι στα γρήγορα ανέβηκε σε μεγαλύτερο πλατύσκαλο προς την εξουσία. Και αναρωτιέμαι κι εγώ: αφού η πρώτη του σχέση έφτασε σε αδιέξοδο, κι ο Κατακουζηνός συνάντησε σε μια εφοπλιστική σύναξη στο Λονδίνο τη γεροντοκόρη, αλλά ωραία γυναίκα, μυστικιστικού χαρακτήρα, κι ερωτεύτηκαν, ήταν ανήθικο που προχώρησε σε γάμο μαζί της; 

SKOURTHS-ANTARA final_Layout 1 3/6/14 4:03 μ.μ. Page 17

ΤΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΑΣ

Πώς τα ξέρω εγώ όλ’ αυτά; Και ρωτάω: μπορεί ένα τέτοιο γεγονός –τη διάρροια εννοώ– να μείνει κρυφό; Για πόσο; Όταν, λοιπόν, πέρασε αυτό το «πόσο», βούιξε η Φρεαττύδα και το Λονδίνο και η Γενεύη. Κάνω κουτσομπολιό που τα λέω; Η Ιστορία της Ελλάδας κουτσομπολιό; Μην τρελαθούμε! Έλα όμως που αυτός, ο Ιωάννης Κατακουζηνός ο νεότερος, ήτανε στείρος. Στα χρόνια της χούντας ήτανε στη Νομική, συμμετείχε σε όλα δυναμικά, τον συνέλαβαν, τον βασάνισαν κι από τα βασανιστήρια στα γεννητικά του όργανα, έμεινε στείρος – με την πάροδο του χρόνου, όχι αμέσως, είχε πληρώσει και για κάποιες εκτρώσεις πριν πάει Λονδίνο. Όμως, κάποια στιγμή, το σπέρμα του δεν γεννοβολούσε. Αυτός όμως το έμαθε πολύ αργότερα, στον πρώτο του γάμο. Και, βέβαια, δεν έγινε βούκινο. Μόνο αυτός, οι γιατροί και η πρώην του. Κι όταν παντρεύτηκε τη μεγαλοκόρη του εφοπλιστή, δεν μπορούσε, αυτός ως άντρας, να τεκνοποιήσει. Βέβαια, κάτι φήμες, που ήρθαν ξώφαλτσα από Λονδίνο μέσω πολιτικών του αντιπάλων, έλεγαν πως ο Κατακουζηνός πήδαγε όποια του καθόταν και κόλλησε χλαμύδια, δεν έδωσε και πολλή σημασία –έτσι έλεγαν οι φήμες σε στενό κύκλο–, κάτι χάπια, κάτι ενέσεις, αλλά τα χλαμύδια δεν χάθηκαν, έμειναν μέσα του και του κατάστρεψαν τους φοβερούς γαμέτες του. (Από κοπροφαγία σε κοπροσπερμία η δόλια η κυρία γυναίκα του!) Κι όταν εμφανιζόταν στην τηλεόραση –κάθε μέρα δηλαδή– τα μάτια του φαίνονταν θαμπά και κοκκινωπά, σαν ντράκουλας ήταν. (Μου θυμίζανε –Παναγιά μου!– 

SKOURTHS-ANTARA final_Layout 1 3/6/14 4:03 μ.μ. Page 18

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΟΥΡΤΗΣ

τα μάτια του δικού μου, του Μίλτου, όταν κάναμε έρωτα και μούγκριζε σαν τρελαμένος λύκος.) Αυτό, βέβαια, η νύφη και τα πεθερικά το έμαθαν μετά τον γάμο, το ίδιο και ο πολύ στενός οικογενειακός και φιλικός περίγυρος που συνέχεια ρωτούσε «Πότε με το καλό;». Το εγγονάκι, δηλαδή, ο συνεχιστής του «οίκου». (Μέχρι να ξεσπάσει το «μέγα σκάνδαλο» κατάφερνε να κρατάει την ιδιωτική του ζωή σε αφάνεια, ο πολύς ο κόσμος δεν ήξερε τίποτα.) Πόσο μάλλον που σε λίγους μήνες μαθεύτηκε ότι η γυναίκα του ήταν έγκυος. ΠΩΣ; Η γυναίκα του ήθελε πάρα πολύ ένα παιδί. Ήταν το μόνο που πίστευε ότι θα την έσωζε από την κατάθλιψη. Οι γιατροί τα ’χανε πει και της είχανε συστήσει διάφορες θεραπείες, όμως έμμεσα της είχαν βάλει στο μυαλό της πως, στην ηλικία της, ίσως η τεκνοποίηση να την συνέφερνε από τα διάφορα ψυχοπλακωτικά. Ήταν, βέβαια, και οι «προπάτορες». Ήθελαν εγγόνια-κληρονόμους. Πίεζαν πολύ τον Κατακουζηνό. Τον στείρο. Και ενέδωσε. Κι έτσι, με πλήρη μυστικότητα, αποφασίστηκε η γονιμοποίηση ωαρίων της γυναίκας του με σπέρμα από άγνωστο δότη, ένα τυχαίο, αλλά δυνατό και απόλυτα υγιές σπέρμα –μετά από ενδελεχείς εξετάσεις, εννοείται– από μια Τράπεζα Κρυοσυντήρησης σπέρματος ανώνυμων δωρητών, σύμφωνα με τους νόμους της μη ταυτοποίησης του σπέρματος 

SKOURTHS-ANTARA final_Layout 1 3/6/14 4:03 μ.μ. Page 19

ΤΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΑΣ

του δότη με τον ίδιο. Κανείς δεν ήξερε ποιος είναι. Ούτε καν ο ίδιος δεν επιτρεπόταν να γνωρίζει ποια γυναίκα γονιμοποιήθηκε με το σπέρμα του. Ούτε καν το DNA του δεν γνωστοποιείται στους λήπτες του σπέρματος. (Τα ίδια ισχύουν και σήμερα, βέβαια.) Τώρα, όμως, οι πληροφορίες που έμαθαν τα κοράκια οι δημοσιογράφοι δεν αποκάλυψαν αν έγινε εξωσωματική γονιμοποίηση του ωαρίου, σε ειδικό εργαστήριο, και στη συνέχεια επανατοποθέτηση του γονιμοποιημένου ωαρίου στη μήτρα, ή αν ακολουθήθηκε η ετερόλογη ενδομήτρια σπερματέγχυση από άγνωστο δότη απευθείας στο γεννητικό σύστημα της γυναίκας του Κατακουζηνού. Σημασία έχει πως γεννήθηκε ένα υπέροχο αγοράκι – «αγγελούδια» τα χαρακτηρίζουν οι Μόνιμοι Μαλάκες της Ενημέρωσης, οι ΜΜΕδες, οι παρουσιάστριες και πανελίστριες των εξεφτελισμένων πλέον εκπομπών του λάιφ στάιλ. (Το ίδιο και οι αποβλακωμένοι τηλεθεατές που έχουν την εντύπωση ότι π α ρ α κ ο λ ο υ θ ο ύ ν τηλεόραση και αγνοούν πως η τηλεόραση είναι αυτή που τ ο υ ς π α ρ α κ ο λ ο υ θ ε ί.) Βέβαια, το ευτυχές αυτό γεγονός έχει συμβεί πριν από είκοσι χρόνια, τώρα ο πατέρας –ζητωκραυγαζόμενος «να τος, να τος ο πρωθυπουργός»– έχει φτάσει στα εξήντα του και ο γιος του μόλις έχει αρχίσει την καριέρα του ως ηθοποιός. (Η ντροπή της οικογένειας, αλλά τους το φώναξε κατάμουτρα: «Εγώ ούτε εφοπλιστής θέλω να γίνω, ούτε πολιτικός».) 

SKOURTHS-ANTARA final_Layout 1 3/6/14 4:03 μ.μ. Page 20

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΟΥΡΤΗΣ

Άλλωστε, αυτή η μάνα αποδείχτηκε ηρωική. Εμείς οι γυναίκες ξέρουμε και νιώθουμε τι σημαίνει ένα παιδί που μεγαλώνει μέσα μας, που βγαίνει ματωμένο και κλαίγοντας από τα σπλάχνα μας, κι αν πολλές δηλώνουν πως δεν τις ενδιαφέρει να γίνουνε μανάδες, κάποιοι άλλοι λόγοι τις ανάγκασαν να νιώθουν έτσι. (Δεν νιώθουν, έτσι λένε...) Όπως επίσης ξέρουμε –άσχετα αν το έχουμε περάσει οι ίδιες– τι πόνος ψυχής και σώματος είναι η ετερόλογη γονιμοποίηση. Ό λ α γ ι α τ ο π α ι δ ί! Τι χρόνος, τι αγωνίες, τι τρυφερές σκέψεις, τι ανάταση ψυχής τη μια στιγμή και την άλλη καταβύθιση στο φόβο και την αμφιβολία. Θα πετύχει, δεν θα πετύχει; Θα γεννηθεί υγιές το παιδί; Ό λ α για έ ν α π α ι δ ί! (Και βάζω στην παρένθεση μια ιστορία που ήξερα παλιά κι αν δεν σας την πω τώρα, δεν θα τη μάθετε ποτέ. Είχα μια φίλη τριανταπεντάρα που την γνώρισα μαζί με την αδελφούλα της 13-14 χρονών. Διαφορά μεγάλη, όμως έχει ξανασυμβεί άπειρες φορές. Αυτή η φίλη λάτρευε τη μάνα της κι η μάνα της το ίδιο. Η μάνα της, πριν κάποια δέκα χρόνια, γνωρίζει έναν άντρα στην ηλικία της, κι ερωτεύονται κι οι δυο απ’ τα πρώτα λεπτά της συνάντησής τους. Και σ’ ένα μήνα παντρεύτηκαν. Κι έμεναν όλοι μαζί στο σπίτι και η αγάπη περίσσευε. Και ο πατριός ήταν υπόδειγμα συζύγου και ανάδοχου πατέρα και η κόρη του τον αγαπούσε και όλοι μαζί αγαπιόντουσαν. Ο καθένας ήθελε την ευτυχία του άλλου. Έλα όμως που ο άντρας ήθελε ένα παιδί δ ι κ ό του από τη γυναίκα που αγαπούσε; Η γυναίκα όμως δεν μπορούσε να κά

SKOURTHS-ANTARA final_Layout 1 3/6/14 4:03 μ.μ. Page 21

ΤΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΑΣ

νει παιδί. Πήγανε παντού, κάνανε και ξανακάνανε εξετάσεις κι εξετάσεις, θεραπείες, στερήσεις, ήλπιζαν ότι θα τα καταφέρουν. Όχι. Και η σχέση πήρε να χαλάει, ο άντρας ένιωθε μεγάλη θλίψη που δεν θ’ αποκτούσε παιδί και κάποια στιγμή φτάνουνε στον αδυσώπητο χωρισμό. Και κει απάνω τούς ήρθε η φαεινή ιδέα, γεμάτη αγάπη όπως ήταν και οι τρεις. Σκέφτηκαν σοβαρά και τέλος αποφάσισαν να κάνει ο άντρας έρωτα με την κόρη της γυναίκας του κι όταν γεννιόταν θα ήταν το δ ι κ ό τους παιδί... Κι έτσι έγινε. Την κατάλληλη μέρα της ωορρηξίας έκαναν έρωτα και, ω του θαύματος, κάρπισε. Τα ’χανε σκεφτεί όλα όμως. Το σχέδιο τους ήταν καλά μελετημένο γιατί ζούσαν σε επαρχία, αυτά μαθαίνονται, και όπως οι φίλοι και οι γνωστοί ήξεραν τις πολλές και απέλπιδες προσπάθειες που είχε κάνει η γυναίκα, όταν άκουσαν το ωραίο νέο, πως η γυναίκα ήταν επιτέλους έγκυος, πολύ χάρηκαν και δάκρυσαν. Είπαν και τ’ άλλο όμως: πως λόγω των δυσκολιών της εγκυμοσύνης, θα πάνε σε ειδική μονάδα στην Αμερική και θα γυρνούσαν με το παιδάκι αγκαλιά. Γιατί αυτό; Απλούστατα γιατί έπρεπε να προλάβουν την εγκυμοσύνη της κόρης, μην τυχόν κάποιος το παρατηρήσει, κι έτσι πάνω στον ενάμιση μήνα έφυγαν και οι τρεις. Και όντως γύρισαν σε εννιά μήνες και η γυναίκα κρατούσε το βρέφος τρισευτυχισμένη και οι φίλοι και οι γείτονες δεν έπαυαν να τους εύχονται ό,τι καλύτερο γι’ αυτήν και το παιδί, ένα κοριτσάκι που έμοιαζε της μάνας! (Με τα γονίδια της κόρης...) Και ο άντρας της, ευτυχής και περήφανος, πήρε στο κινητό τις φωτογραφίες του μωρού και τις έδειχνε στους συναδέλφους. 

SKOURTHS-ANTARA final_Layout 1 3/6/14 4:03 μ.μ. Page 22

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΟΥΡΤΗΣ

Έτσι συνέχισε η ζωή τους. Ο σύζυγος-μπαμπάς, η μάνα πάλι μάνα και η αδελφή συνέχιζε να είναι η μεγάλη της αδελφούλα που την μεγάλωνε. Τότε την γνώρισα εγώ. Και κάποια στιγμή μου είπε την ιστορία. Όταν η μικρούλα έγινε μικρή έφηβος, η «μάνα» της πέθανε και η ζωή συνεχίστηκε. Κι όταν ο πατέρας σκοτώθηκε σε τροχαίο, έμειναν τα δυο τους. Η μεγάλη αδελφή με την πολύ μικρότερή της. Ε, ήρθε μια όμορφη στιγμή αγάπης και η μεγάλη αδελφή εξομολογήθηκε στη μικρή την αλήθεια, πως είναι κόρη της. Κι όταν σιγουρεύτηκαν για τον εαυτό τους το διέδωσαν σε όλους. «Ναι, είναι η κόρη μου... ναι, είναι η μαμά μου..., έτσι συνέβησαν τα πράγματα, τώρα είμαστε ευτυχισμένες». (Και είναι γνωστό πως ο Τζακ Νίκολσον, μέχρι και την εφηβεία του, πίστευε πως η γιαγιά του ήταν η μάνα του, ενώ ήταν η «αδερφή» του. Τέλος της παρένθεσης.) Σας κούρασα; Από τότε έχω ένα ερώτημα μέσα μου που με βασανίζει: άραγε ήτανε η α γ ά π η το κίνητρο και για τους τρεις ή μήπως και οι τρεις, μέσα από τις αποφάσεις τους, ήθελε να π ρ α γ μ α τ ώ σ ε ι ο καθένας το κατα-δικό του κ ά ρ μ α; «Ο χαρακτήρας είναι η μοίρα σου (ή η μοίρα σου είναι γ ρ α μ μ έ ν η στο χαρακτήρα σου)», δεν μας άφησε σοφή κληρονομιά ο προπάππος μας ο Ηράκλειτος; Και ιδού το αβυσσαλέο ερώτημα: Τι κουβαλάει άραγε ο ανώνυμος δότης στα γονίδιά του; (Δηλαδή στο χαρακτήρα του;) Βέβαια, τον δότη τον επέλεξαν – όχι όνομα όμως. Επέλεξαν –από τη λίστα δοτών της Τράπεζας– κάποια δευ

SKOURTHS-ANTARA final_Layout 1 3/6/14 4:03 μ.μ. Page 23

ΤΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΑΣ

τερογενή γενετικά στοιχεία όπως χρώμα, φυλή, σωματότυπο και λοιπά. Ε, εντάξει, μη γεννούσαν και κάνα... μαυράκι! (Το λέω ως «Λευκός-Μαύρος», όχι ρατσιστικά, έτσι;) Και ταυτόχρονα όμως, η γυναίκα του να ’χει και τον Κατακουζηνό! Η ίδια αποφεύγει τις δημόσιες εμφανίσεις, τον αφήνει να αλωνίζει, ξέρει ότι ξενοπηδάει, αλλά δεν την νοιάζει, ποτέ το σεξ δεν ήταν το φόρτε της, όλα τα έχει δώσει –και τα παίρνει, βέβαια– στο παιδί της, στον μονάκριβό της. . (Ο οποίος γιος –όπως λένε αλλά με «μικρά γράμματα»– δεν τα πάει και πολύ καλά με τον πατέρα του. Στο κάτω κάτω, ποιος πατέρας του; Από αλλουνού σπέρμα γεννήθηκε. Το DNA του Κατακουζηνού δεν υπάρχει ως γονικό μερτικό στο DNA του γιου. Τουλάχιστον έτσι θα π ’ ρεπε να συμβαίνει... Όμως...) Γι’ αυτό σας είπα αυτήν τη μικρή ιστορία της μάνας. Γιατί παρακάτω θα συναντηθείτε μ’ αυτό το παιδί, όπως συναντήθηκα κι εγώ, τυχαία, σ’ ένα «πεζοδρόμιο» της Αθήνας. Και τώρα βρισκόμαστε στην πολύ κρίσιμη φάση της προεκλογικής περιόδου. Και μάλιστα καταμεσής του τρόμου της παγκόσμιας ύφεσης και του ελληνικού θανάτου. «Κι αν πρέπει να πεθάνουμε για την Ελλάδα, θεία είν’ η δάφνη, μια φορά κανείς πεθαίνει». Κι ο ιταλοφερμένος εθελοντής Λορέντζος Μαβίλης μπόρεσε να ψελλίσει «Ποτέ δεν περίμενα ένα τόσο μεγάλο δώρο, να πεθάνω για την Ελλάδα!» και άφησε την τε

SKOURTHS-ANTARA final_Layout 1 3/6/14 4:03 μ.μ. Page 24

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΟΥΡΤΗΣ

λευταία του πνοή, χτυπημένος από σφαίρες στους Βαλκανικούς του ’12. Το ξέρουνε, βέβαια, κι οι εθνικοί μας ποδηγέτες και να, με τη σέσουλα το «δώρο» στους χρεοκοπημένους Έλληνες: Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. (Οι Έλληνες ξεψυχάνε.) Το σλόγκαν του Κατακουζηνού είναι «Όλοι για έναν... τον Λαό». (Δημαγωγικά, βέβαια, γιατί αυτός ο Ένας είναι που ταΐζει πλουσιοπάροχα τους –λίγους– άλλους κι ο ίδιος παραμένει φτωχός, ευτελής και πεινασμένος. Τα ξέρουμε αυτά, αλλά ούτε τα αναγνωρίζουμε, ούτε τα ταυτίζουμε με πρόσωπα και πολιτικά κινήματα.) Όχι, σας ρωτάω. Έχετε καταλάβει την ουσία αυτού του φαινομένου που το λένε πελατειακή σχέση ή πελατειακό σύστημα; Μη μου πείτε πως είναι το ρουσφέτι ή «τα δικά μας παιδιά». Αυτό το ξέρω, αλλά τώρα που ακούω προεκλογικά μανιφέστα και υποσχέσεις έψαξα και το βρήκα. Θα σας το πω απλά για να το καταλάβετε, γιατί αυτοί που το γλείφουνε σαν καραμέλα δεν θέλουνε να καταλάβετε. Λοιπόν, ας πούμε ότι έχετε κάποια ανάγκη –μια θεσούλα, μια αργομισθία, μια μετάθεση, μια εισαγωγή σε νοσοκομείο, ανάγκη να είναι– και κάποιος άλλος έχει τον τρόπο να σας καλύψει, «Εγώ είμ’ εδώ, μην ανησυχείς». Αφιλοκερδώς; (Επί τη ευκαιρία τι έγιναν οι λαοπρόβλητοι «κ.κ. Αφιλοκερδώς» που τραγούδαγαν σε συναυλίες; Τους τέλειωσε αυτό το ανυπέρβλητο αίσθημα της αλληλεγγύης που αναπτέρωνε την ψυχούλα τους; Σήμερα που ο λαουτζίκος έχει ανάγκη, γιατί δεν κάνουνε μια, δυο, εκατό συναυλίες για τα συσσίτια; Μήπως επειδή πλέον η δισκογραφία μπατίρισε οπότε δεν ωφελεί η διαφήμιση από τις συναυλίες; Λέω...) 

SKOURTHS-ANTARA final_Layout 1 3/6/14 4:03 μ.μ. Page 25

ΤΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΑΣ

Τι έλεγα; Α, ναι. Για να σου δώσει αυτός που έχει τα κουμάντα του, πρέπει κι εσύ κάτι να του δώσεις. Τι; Μα αφού δεν σου ζητάει λεφτά τι θα του παράσχεις ως αντιστάθμισμα; (Ανταποδοτικά οφέλη, ε;) Την υποστήριξή σου! Και στις εκλογές την ψήφο σου. Ζητάει πολλά; Σώπα, καλέ! Κι έτσι αυτομάτως μεταλλάσσεσαι σε «πελάτη». Έχει ο άλλος κοτζάμ μπακάλικο, σου δίνει τζάμπα φέτα, εσύ δεν πρέπει να βγεις με την ντουντούκα να φωνάζεις «ο καλύτερος μπακάλης!»; Καταλάβατε τώρα; Σταματήστε να ζητιανεύετε τζάμπα φέτα. Θα την πληρώνετε μια ζωή, κι εσείς και τα παιδιά σας και τα εγγόνια σας. Στον Κατακουζηνό ήμουνα. Μερικές φορές «αυτές οι φυλλάδες των ύπουλων συμφερόντων» –όπως τις έχει χαρακτηρίσει, αλλά, βέβαια, κι ο πεθερός του ήταν μ έ σ α στα κόλπα, πληρώνοντας τους εκδότες και τους δημοσιογράφους να λένε και να γράφουν για τον γαμπρό του– τον έχουν αποκαλέσει σύγχρονο Αλκιβιάδη, προειδοποιώντας πως είναι ικανός για τα πάντα προκειμένου όχι να σώσει, αλλά να καταρρακώσει την Ελλάδα και τους Έλληνες. Σιγά μην ιδρώσει τ’ αυτί του Κατακουζηνού. Τα ’ξερε καλά τα πολιτικά παιχνίδια που παίζονται από φανερές και σκοτεινές δυνάμεις, όταν συνειδητοποιήσουν τον επερχόμενο κίνδυνο. Κι ο Κατακουζηνός δεν ήταν μόνο κίνδυνος. Ήταν προσωποποιημένη η Απειλή ενάντια στο κατεστημένο. Δεν ήταν αλαζόνας, δεν έπασχε από το «Σύνδρομο της Ύβρεως», αλλά τους έκανε, επίτηδες, και διάφορα δημαγωγικά κόλπα, απίστευτα και όμως αληθινά. Ένα μεσημέρι εμφανίστηκε στην πλα

SKOURTHS-ANTARA final_Layout 1 3/6/14 4:03 μ.μ. Page 26

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΟΥΡΤΗΣ

τεία Συντάγματος καβάλα σε άλογο και έβγαλε έναν πύρινο λόγο προς τους Αγανακτισμένους και ταλαιπωρημένους πολίτες όπου κατακεραύνωνε τους ασύδοτους πολιτικούς και τη βρομιάρα πόρνη, την πολιτική. Και τι άλλο έκανε ο αδυσώπητος; Μπροστά σε τόσο κόσμο, έβγαλε το πιστόλι του –έχει άδεια, φυσικά, αλλά όχι για τέτοια καραγκιοζιλίκια– κι έπαιξε το αγαπημένο του παιχνιδάκι, τη ρώσικη ρουλέτα. Έτσι, για να τους πείσει να του έχουν εμπιστοσύνη και πως αυτός ποτέ δεν θα πρόδιδε τη λαϊκή βούληση. Γύρισε το μύλο, το ’κλεισε, το ’βαλε στον αριστερό του κρόταφο –μια και είναι αριστερόχειρ– και τράβηξε τη σκανδάλη. Άλλοι τον χειροκρότησαν και τον επευφήμησαν, άλλοι τον γιουχάισαν πως τάχα τους κάνει απατεωνιά, το πιστόλι δεν έχει μέσα σφαίρα. Κι αυτός; Ατάραχος και προκλητικός, κάλεσε όποιον αμφέβαλλε να ανέβει στους ώμους άλλων για να τον φτάσει ίσαμε το άλογο, και να αυτοπυροβοληθεί. Έπεσε αμηχανία και σιωπή. Κανείς δεν έδειξε πρόθυμος για το εγχείρημα. Και τότε ο Κατακουζηνός ξαναστροβίλισε το μύλο, έκλεισε το πιστόλι και πυροβόλησε στον αέρα. Μια, δυο, τρεις... Στην τρίτη έγινε εκπυρσοκρότηση. Και πάλι δοξάστηκε ως η γ έ τ η ς! (Όχι μόνο από τους δικούς του, αλλά κι απ’ το διαδίκτυο, όπου πλημύρισε με σχόλια, άλλοτε σαρκαστικά, άλλοτε υβριστικά, άλλοτε μπραβίσιμα.) Επιβεβαίωσε, γι’ άλλη μια φορά, αυτό που έχει πει ο δάσκαλος Σενέκας για τους Ρωμαίους Καίσαρες, «Ψηλά τα χέρια στους χαιρετισμούς στο πλήθος... και μετά πιάστε τ’ αρχίδια σας». (Έτσι ακριβώς...) Να όμως, που ακόμη κι αυτή του η εμφάνιση αντί να ξε

SKOURTHS-ANTARA final_Layout 1 3/6/14 4:03 μ.μ. Page 27

ΤΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΑΣ

φωνηθεί ως γελοία και μαφιόζικου τύπου και προτύπου, εκθειάστηκε –από τα πληρωμένα (;) ΜΜΕ– ως «πρωτοπόρα», όπως αρμόζει σ’ έναν «ηγέτη που έχει οράματα»! Τ’ ακούς; Τ’ ακού να λες. Συνήθως ρητορεύει με τσιτάτα και σλόγκαν που ξεσηκώνουν το πλήθος των διαδηλωτών. «Όχι πουτάνες στη Βουλή, γίνεται μπορντέλο και τότε ας καεί», ήταν ένα απ’ τα γκεμπελίστικα συνθήματά του, όπως κι ένα άλλο που εφεύρε ενάντια στην ανερχόμενη –συγκυβέρνηση πλέον– φασίζουσα Δεξιά, «Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά, γι’ αυτό ψηφίζει Ακροδεξιά». Ο ίδιος αυτοαποκαλούνταν «δημοκράτης του Δήμου κι όχι του Κεφαλαίου». Κι όσο για το δημαγωγικό σλόγκαν της –τάχα– αντιπολίτευσης «Πίσω απ’ τους αριθμούς υπάρχουν άνθρωποι», ο Κατακουζηνός το διασκεύασε και το έκανε «Ναι, αλλά άνθρωποι-ποντίκια, έτσι τους καταντήσατε». Και για τη Χρυσή Αυγή; «Ένα σκατό είναι. Αλλά ποιος το αφόδευσε;» Το διαβόητο σ υ ν τ α γμ α τ ι κ ό τ ό ξ ο τού «Όλοι μαζί τα φάγαΝΕ». Ένα σκατό που βρομοκοπάει δημοκρατία της μίζας και της διαφθοράς της πολιτικής ηθικής, αλλά και της απελπισίας του λαού. «Ναι, η απελπισία βρομάει. Η φτώχια βρομάει. Η ανεργία βρομάει. Η απαξίωση όλων των συλλογικών και ατομικών αξιών και οραμάτων βρομάει». Έλεγε και τ’ άλλο που πλέον κανείς απ’ τα παλιά δεν το κάνει σημαία του. «Η γενιά του Πολυτεχνείου ζει και δημιουργεί». Το σύνθημα «ψωμί – παιδεία – ελευθερία» ακόμη δεν έχει πραγματοποιηθεί. Έχουμε –ΣΗΜΕΡΑ!– έναν λαό πεινασμένο, έναν λαό απαί

SKOURTHS-ANTARA final_Layout 1 3/6/14 4:03 μ.μ. Page 28

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΟΥΡΤΗΣ

δευτο και χωρίς μακροπρόθεσμη ελπίδα παιδείας άξιας του λαού μας κι έχουμε μια χώρα της οποίας οι κατά συρροήν εθνοπροδότες πολιτικοί άνοιξαν όλες τις κερκόπορτες για να μπουν οι ξένοι, αυτά τα αρπακτικά όρνεα των ληστών και στη συνέχεια τοκογλύφων που μας δανείζουν απ’ αυτά που μας λήστεψαν και κρατάνε τα «κλειδιά» της χώρας και του έθνους και οι οποίοι δεν θα μας αφήσουνε –Όχι!– να πεθάνουμε, γιατί τους χρωστάμε! Ο τοκογλύφος θέλει τα λεφτά του, άρα δεν τον συμφέρει ο θάνατος του οφειλέτη. Μου χρωστάς και θα σ’ αφήσω να πεθάνεις; Όχι! (ξανασάρκασε ο Κατακουζηνός). Θα σε συντηρώ για να σου ρουφώ το αίμα... Στις μέρες μας, τσίνισε με τα αντιλαϊκά οικονομικά μέτρα, έφτυσε τα νομοσχέδια κατάμουτρα ως ανεξάρτητος –πάλι!– βουλευτής, κι από τότε βροντοφωνάζει στη Βουλή υπέρ των αδυνάτων. Δημαγωγός μέχρι το κόκαλο. Οι φήμες λένε ότι πριν ρητορεύσει κάνει εξαντλητικές πρόβες μπροστά σε καθρέφτη, σαν μεγάλος ηθοποιός που ετοιμάζεται για την αναμέτρηση με το κοινό. (Απ’ αυτόν πήρε ο γιος του το ταλέντο; Θα μπορούσε δεν θα μπορούσε, μια και το γονίδιο κρύβει μέσα του όλη μας τη ζωή; Έτσι συνέβη, αλλά κάπως αλλιώς...) (Λένε ότι ο Χίτλερ, όταν ακόμα ήτανε δεκανέας και πολεμούσε, πήγαινε στο δάσος και έβγαζε φοβερούς λόγους εθνικοσοσιαλιστικής προπαγάνδας. Μόνος του! Το ακροατήριο το φανταζόταν. Κι ήρθε, βέβαια, η στιγμή που τα δέντρα του δάσους έγιναν ναζιστικές μάζες. Φινάλε; Είχε δεκαεννιά μαγείρισσες που δοκίμαζαν καθετί που έπινε και έ

SKOURTHS-ANTARA final_Layout 1 3/6/14 4:03 μ.μ. Page 29

ΤΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΑΣ

τρωγε, από το φόβο των συνωμοτών-δολοφόνων. Καμιά τους δεν γεύτηκε τη δική του δολοφονία.) Βέβαια, πρέπει να πω και το άλλο. Δεν έλεγε βλακείες ο Κατακουζηνός. Είχε όντως κάτι καινούργιο να πει και με καινούργιο τρόπο. Ήταν μεν δημαγωγός, αλλά τι θα πει αυτό; Ένας πολιτικός –και μάλιστα ηγέτης– πρέπει να παρασύρει τις μάζες κι ο Κατακουζηνός ήξερε, ως άριστος δικηγόρος, να πείθει ή να ξεσηκώνει, ήταν τολμηρός, προκλητικός και πεπαιδευμένος, από Νομικά μέχρι φιλοσοφία και ποίηση και ιστορία. Εμβριθής ρήτορας. «Αναρριχήθηκε», λένε. Ε, για ποιον δεν θα το λέγαμε; Ακόμα κι οι πουτάνες αναρριχώνται. (Εννοώ, σαν εμένα...) Για τους μετανάστες –λαθραίους και πρώην λαθραίους– ήταν σαφής. Όταν η Ακροδεξιά δήλωσε στη Βουλή «Αυτά τα σκουπίδια εμείς θα τα πετάξουμε εκτός συνόρων», ο Κατακουζηνός αντέδρασε «Κι ο λαός θα σας παραχώσει στη χωματερή της Ιστορίας». Σε μια του ομιλία σε Κέντρο Μεταναστών είχε δηλώσει με παρρησία: «Γιατί διαμαρτύρεστε εσείς οι μουσουλμάνοι όταν καίνε ή προσβάλλουν το Κοράνι; Γιατί όποιος προσβάλλει το Κοράνι προσβάλλει το πνεύμα σας και την ψυχή σας. Γι’ αυτό και ποτέ δεν εικονοποιήσατε τον Θεό σας. Γιατί είναι π ν ε ύ μ α. Είναι Λ ό γ ο ς. Είναι α ν ά τ α σ η ψυχής. Εμείς, τον Θεό μας, τον έχουμε κάνει σαν τα μοντέλα, χιλιάδες αναπαραστάσεις. Ακόμα και το Άγιο Πνεύμα ζω

SKOURTHS-ANTARA final_Layout 1 3/6/14 4:03 μ.μ. Page 30

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΟΥΡΤΗΣ

γραφίσαμε. Ακόμα και τι έφαγε ο Χριστός λέμε και τι ήπιε. Ε, κάποια στιγμή θα πούμε και πώς έχεζε και πώς κατουρούσε». (Εδώ που τα λέμε, ε;) Κι επειδή όμως κανείς δεν χειροκροτεί στη Βουλή τον Κατακουζηνό όταν κατακεραυνώνει τους πλουτοκράτες, «Βρίσκομαι στη μοναξιά του προφήτη», είπε μια μέρα – κάθε τόσο τους σαρκάζει λέγοντας «Φυσικά, αν ήμουν ο αρχηγός σας θα με χειροκροτούσατε, αλλά τι να περιμένει κανείς από ξεπουλημένους παλαμαλάκηδες». Κι έγινε ο χαμός. Κι άλλη μια μέρα που πρωτοκλασάτος υπουργός υπεραμυνόταν της χρεοκοπημένης πολιτικής τους φωνάζοντας «Για το Μνημόνιο δώσαμε μάχη με τη συνείδησή μας», ο Κατακουζηνός σχολίασε «Τη συνείδησή σας την έχετε κάνει κώλο και τη γαμάτε αβέρτα πάγκα» – στο καφενείο της Βουλής, βέβαια, αλλά οι δημοσιογράφοι το άκουσαν και τα blogs οργίασαν διθυραμβικά. Και πάλι κατόρθωσε να γίνει το πρόσωπο της ημέρας –της εβδομάδος μάλλον– στα ΜΜΕ. Ήταν –ήταν!– απ’ τους ελάχιστους πολιτικούς που κυκλοφορούσε άνετα, χωρίς ποτέ να τον γιουχαΐσουν ή να του πετάξουνε γιαούρτια, όπως κάνουν σε όλους τους άλλους, σε όλους αυτούς τους αναίσχυντους που τόσα χρόνια μας έσκαβαν το λάκκο της χρεοκοπίας – μέχρι και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που έχει δηλώσει ότι «αναλαμβάνει τις ευθύνες του ως υπουργός σε πρώην κυβερνήσεις», ποιες ευθύνες, για ποιο συγκεκριμένο σφάλμα ή λαμογιά, και πώς τις ανέλαβε, πλήρωσε, μήπως, το μερίδιο της ευθύνης του για το τεράστιο χρέος της χώρας ή πλήρωσε με το να μας 

SKOURTHS-ANTARA final_Layout 1 3/6/14 4:03 μ.μ. Page 31

ΤΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΑΣ

κάνει τη χάρη να γίνει Πρόεδρος της, γαμημένης, Δημοκρατίας; Πήγαινε στα συσσίτια ο Κατακουζηνός κι έκανε φιλανθρωπικές δωρεές –ας ήταν λεφτά του πεθερού του, οι πράξεις του είχαν την ποιότητα του σωκρατικού «ηθικά αγαθού»...–, ακόμη και στα στέκια των ναρκομανών έχει πάει (με τις κάμερες ειδοποιημένες, βέβαια) και τους έδινε νομικές συμβουλές για το πώς να αντιμετωπίζουνε τις αστυνομικές και ανακριτικές αρχές. Και –το κυριότερο– ομορφάντρας. Εξηντάρης με τα όλα του. Κι εμείς οι γυναίκες –όχι μόνο εμείς οι πουτάνες– είμαστε θεότυφλες σε όλα τ’ άλλα, άμα ο άντρας είναι «κούκλος». Κι άμα έχει και την εξουσία! Και να τος, λοιπόν, ο Ιωάννης Κατακουζηνός που ετοιμάζεται να πιει τη σαμπάνια του στο Μέγαρο Μαξίμου. Και σε μια από τις τελευταίες του δημόσιες και πολυπροβεβλημένες στα ΜΜΕ ενέργειές του ήταν να κάνει, μαζί με όλους τους άλλους υποψηφίους του νεοσύστατου κόμματός του, τεστ DNA (μαζί η γυναίκα του κι ο γιος του), μια και, ως μεγαλωμένος στις μεγάλες μητροπόλεις και μορφωμένος επιστήμων, έμαθε και έγινε φανατικός οπαδός της κοινωνικής θεωρίας του πολιτικώς ορθού, ότι πλέον το τεστ πρέπει να το κάνουν όλοι οι πολίτες, για δική τους προστασία – αλλά, βέβαια, και για το ειδικό φακέλωμα των Υπηρεσιών Ασφαλείας. (Αυτό, φυσικά δεν ελέχθη ποτέ.) Ωραία ως εδώ; Μάλλον... ως εδώ. 

SKOURTHS-ANTARA final_Layout 1 3/6/14 4:03 μ.μ. Page 32

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΟΥΡΤΗΣ

ΥΓ. Βάζω ένα υστερόγραφο για να πω ότι αυτά για το Μνη-

μόνιο, την κατάρρευση της χώρας και του λαού, τους σωτήρες-κοράκια στη νεκροφόρα της ελπίδας μας, τα ξέρετε καλύτερα από μένα. (Πολύ αργά, βέβαια, τα μάθατε... τώρα που ξεσκεπάστηκαν και αναγκάστηκαν να τα αποκαλύψουν οι μέχρι χθες –και σήμερα ακόμη οι αναίσχυντοι!– κερδοσκόποι πολιτικοί-νεκροθάφτες.) Απλώς έκανα αυτή τη μικρή αναφορά για να έχετε υπόψη το περιβάλλον μέσα στο οποίο «σωριάστηκε» ο Κατακουζηνός. Κι ο κόσμος μπορεί να νιώθει μια κρυφή ανατριχίλα χαράς και εκδίκησης όταν αυτοί που σκαρφαλώνουν με κάθε μέσο –χώρια την προσωπική τους κυνική αλαζονεία– γκρεμοτσακίζονται, όμως η περίπτωση του Κατακουζηνού πρέπει να διαβαστεί αλλιώς: η άνοδος και η πτώση του αγγίζει τα όρια της αρχαίας τραγωδίας. Τι σκαρώνει η ζωή! Πώς μας αποκαλύπτεται αυτό που ήδη είναι γραμμένο και επιβεβαιωμένο από πράξεις μας στο παρελθόν, που εμείς πιστεύουμε πως ό,τι έγινε και κάναμε ήταν αποτέλεσμα της ελεύθερης βούλησής μας, στην ουσία όμως κουβαλάμε όλοι μας την κατάρα των Ατρειδών. Πίσω από τη φωτισμένη και γεμάτη χρώματα κι αρώματα βιτρίνα, βασιλεύει το σκοτάδι της ψυχής, η ανεπίδοτη θλίψη, ο πόνος που προξενήσαμε σε άλλους, το πένθος, το μίσος, η διαφθορά θεσμών και ιδεών, η τελική συμφορά. Φλυάρησα. Εμένα άλλο είναι το θέμα που με καίει και με σφάζει, χέστηκα για τον Κατακουζηνό. 

SKOURTHS-ANTARA final_Layout 1 3/6/14 4:03 μ.μ. Page 33

ΤΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΑΣ

Τώρα αρχίζει η ιστορία... Γράφ’ τα και γράφ’ τα μου έλεγαν, ε, να, κι εγώ, τα ’γραψα σ’ αυτό το βιβλίο. Δεν έχω και τι να κάνω, όλη μέρα στο «καροτσάκι» δεν περνάνε οι ώρες, έτσι βάζω το κομπιούτερ στα καημένα τα ποδαράκια μου και γράφω, μέσα στο ωραίο μου σπιτάκι ή έξω, στο πάρκο. (Παρακάτω αυτά, δεν είναι η ώρα τους...) Εκ των προτέρων σας ζητώ να μην παρεξηγήσετε το πίσω-μπρος, τη φλυαρία μου ή τους χρόνους των ρημάτων, όπως μου ήρθανε έτσι και τα έγραψα. Κάπως σαν προφορικά, ας πούμε. Ένα παραμύθι είναι κι αυτό. Κομματάκι άγριο; Εντάξει. Η Κοκκινοσκουφίτσα έχει χαρακτηριστεί «πολύ άγριο» από μελετητές-παιδαγωγούς. (Μου το είχε πει ο Μίλτος αυτό. Ποιος είναι; Παρακάτω...) Άλλωστε, όπως λέει μια λατινική έκφραση «Η μοίρα ενός βιβλίου εξαρτάται από τις ικανότητες των αναγνωστών του». Μια φορά κι έναν καιρό, λοιπόν...

 o