XRYSOPOULOS-DDD_Layout 1 02/08/2010 7:11 ΜΜ Page 13
[1] Ένας πιθανός μονόλογος του δράστη Χ.Κ.
Ακούγονται μόνο θόρυβοι από τη διευθέτηση των επίπλων. Καρέκλες που σύρονται. Βήματα. Το πάτημα διαφόρων κουμπιών μιας ηλεκτρονικής συσκευής. Τέλος, η βαριά ανάσα κάποιου κοντά στο μικρόφωνο. Παύση μερικών δευτερολέπτων. Απόλυτη σιωπή.
Όταν ξεκίνησα, δεν είχα ιδέα για το πώς έπρεπε να προχωρήσω. Δεν είχα σχέδιο. Δεν είχα κάποιο ιδανικό. Η αφετηρία ήταν ένα παρορμητικό κύμα που έτυχε να με σπρώξει προς τα εκεί. Θα μπορούσε κάλλιστα να με είχε πετάξει οπουδήποτε. Δεν υπήρξε πρώτη μέρα. Δεν υπήρξε συγκεκριμένη αρχή. Δεν αναγνωρίζω κάποιου είδους έμπνευση, ούτε ακολούθησα κάποια εμπρόθετη επιδίωξη. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα, ή μάλλον όχι, το πρώτο πράγμα που φαντάστηκα ξεκάθαρα, ζωντανά, ήταν οι συνέπειες. Μόνο αυτές.