RUSINOL
L'Auca del senyor Esteve (Ramon Casas-Gabriel Alomar)
Schließlich setzt er die Ironie auch dazu ein, eine der bedeutendsten Romanfiguren der modernen katalanischen Literatur, Senyor Esteve, zu kreieren, der für die farblosen, prosaischen Bürger steht, die mit all ihren Widersprüchen und Fehlern, aber auch einigen Tugenden, das moderne Barcelona und das moderne Katalonien aufbauen. Diese literarische Figur, die durch die Karikaturen Picarols auch ein Antlitz bekommt, ist so erfolgreich, dass sie ein Eigenleben entwickelt, und ihr Name wird zu einem geflügelten Wort. Gartenlaube am Nachmittag (Aranjuez, 1913, Privatsammlung)
Nützliche Adressen Museu Cau Ferrat Fonollar, s/n - 08870 Sitges Tel.: (+34) 938 940 364 www.diba.es/museuslocals Museu Nacional d'Art de Catalunya (MNAC) Palau Nacional - Parc de Montjuïc 08038 Barcelona Tel. (+34) 936 220 376 www.mnac.es Museu de Montserrat Monestir de Montserrat 08199 Monistrol de Montserrat Tel.: (+34) 938 777 701 www.montserratvisita.com Museu d'Art de Girona Pujada de la Catedral, 12 17004 Girona Tel.: (+34) 972 203 834 www.museuart.com Biblioteca Santiago Rusiñol Pl. de l'Ajuntament, s/n - 08870 Sitges Tel.: (+34) 938 941 149 www.diba.es/agda/biblioteques
Verlassener Garten (Granada, 1898, Privatsammlung) Biblioteca de Catalunya Arxiu Joan Maragall Alfons XII, 79 bis - 08006 Barcelona Tel.: (+34) 932 413 004 www.bnc.cat/fons/amaragall.php Biblioteca Museu Víctor Balaguer Avinguda Víctor Balaguer, s/n 08800 Vilanova i la Geltrú Tel.: (+34) 938 154 202 www.victorbalaguer-bmb.org
Andere Museen und Einrichtungen, die Werke von Santiago Rusiñol besitzen: Museu Comarcal del Maresme in Mataró, Museu de les Arts Escèniques des Institut del Teatre in Barcelona, Museu Comarcal de la Garrotxa in Olot und Casa Museu Pau Casals in El Vendrell. Außerhalb Kataloniens: Es Baluard (Stadtverwaltung von Palma de Mallorca), Museu del Santuari de Lluc (Mallorca), Casa Museu Benlliure in Valencia, Cercle de Belles Arts in Valencia, Museu Municipal de l'Almodí in Xàtiva, Musée d'Orsay in Paris, Musée Goya in Castres, Centro de Arte Reina Sofía in Madrid, Círculo de Bellas Artes in Madrid, Palacio Real in Madrid, Museo Zuloaga in Zumaia (Guipuzkoa), Museo de Bellas Artes in Bilbao, Museo Casa de los Tiros in Granada, Museo Provincial in Zaragoza, Museo de Bellas Artes in Córdoba, Museo Nacional in Bellas Artes (Argentinien), Museo Nacional de Bellas Artes (Kuba).
Santiago Rusiñol
Sitges. El-Greco-Denkmal
Desde El Molino (Barcelona 1894)
El prestidigitador (Barcelona 1903)
Fremdenverkehrsbüros Centre d'Informació de Catalunya Palau Robert Passeig de Gràcia, 107 - 08008 Barcelona Tel.: (+34) 932 388 091/2/3 - 902 400 012 dgdifusio_turisme.presidencia@gencat.net www.gencat.cat/probert Oficina de Turisme de Sitges Sínia Morera, 1 08870 Sitges Tel.: (+34) 938 945 004 info@sitgestur.com www.sitgestour.com
Barcelona. Els Quatre Gats (Ramon Casas 1897)
© Generalitat de Catalunya Departament d'Innovació, Universitats i Empresa Turisme de Catalunya Text: Margarida Casacuberta Gestaltung: Francesc Guitart – EIX Comunicació Fotografien: © Bilderarchiv der VEGAP (Fotograf: Martí Gasull) © MNAC-Museu Nacional d'Art de Catalunya. Barcelona 2006, Calveras/Mérida/Sagristà © Museu de Montserrat - Abadia i Santuari de Montserrat © Museu Cau Ferrat. Sitges © Biblioteca de Catalunya - Arxiu Joan Maragall © Privatsammlungen (Martí Gasull) Druck: Imgesa Hinterlegtes Pflichtexemplar: B - 32.974 - 2007
Der Anleger (Aranjuez, 1911, MNAC) Titelbild - Herrschaftlicher Garten. Raixa II (Mallorca, 1902, Privatsammlung)
Das Labyrinth von Horta, II (Barcelona, 1900-1901, Privatsammlung)
Printed in EU
Sitges. Cau Ferrat
RUSINOL
Deutsch
Humor und Ironie sind auch das Bindeglied zwischen den dramaturgischen Arbeiten Santiago Rusiñols, von „L'alegria que passa” bis hin zu den Schwänken und Vaudevilles. Selbst in den von Maeterlinck oder Ibsen beeinflussten Stücken, die dem Willen zur Erneuerung des katalanischen Bühnenspiels entsprechen, stecken diese Keime der Ironie und des Humors, die ihre Bedeutungsschwere konterkarieren und es erlauben, das große Publikum zu erreichen. Zu Beginn des 20. Jahrhunderts verwendet Rusiñol diesen ironischen Ton, um in der humoristischen Wochenzeitung „L'Esquella de la Torratxa” (1907-1925) unter dem Pseudonym „Xarau” - sein speziell für diese Zwecke kreiertes Alter Ego - den von Eugeni d'Ors („Xènius”) in „La Veu de Catalunya” formulierten „noucentistischen” Diskurs zu parodieren. Resultat der lang andauernden Tätigkeit sind einige der bekanntesten Bücher Rusiñols, wie „Del Born al Plata”, „L'illa de la calma” (Die Insel der Ruhe) oder „Màximes i mals pensaments”.