தமிழ் கட்டுரைகள் 2020 கவி மீ னா
அன்பான தமிழ் வாசகர்களுக்கு! இது இலவசமாக இரையத்தில் வாசிக்க கூடியதாக வடிவரமத்துள்ள கட்டுரை ததாகுப்பாகும் பைத்துக்காவவ எழுதுகின்ற, விற்பரன தசய்கின்ற எழுத்தாளர்கள் உள்ள உலகத்திவல நான் எனது தமிழ் எழுத்துக்கரள கட்டுரைகள், கவிரதகள், சிறு கரதகள், சரமயல் குறிப்புகள் என எழுதி இலவசமாகவவ பதிவிடுகின்வறன் தமிரை வதடும் வாசகர்களுக்காக என்பரத இத்தால் அறிய தருகின்வறன் இக்கட்டுரைகள் யாவும் எனது தசாந்த எழுத்துக்கவள! கண்டரவ, கருத்தில் வதான்றுபரவ,
வாசித்து அறிந்தரவ என
எனது தசாந்த சிந்தரனகள், கருத்துக்கள் கட்டுரைகளாக பரிமளிக்கின்றன! சில கட்டுரைகள் நல்ல கருத்ரத எடுத்து தசால்லும், சில உலகில் நடக்கின்ற அனியாயங்கரள சுட்டி காட்டும், இன்னும் சில நம்ரம சிந்திக்க தூண்டும் எது எப்படிவயா எனது கட்டுரைகள் வாசிப்வபார் மனரத ததாட வவணும் என்பவத எனது வநாக்கம் அன்புடன் கவி மீ னா
உள்ளடக்கம் 1 உண்ரமயான உறவு 2 இரறவனது பிைம்படியில் சத்தம் வகட்பதில்ரல 3 சிற்பியின் ரகயில் 4 மார்கைி 5 தமிைன் வாழ்க்ரக 6 சுட்தடரிக்க 7 நிலவும் நானும் 8 விதியின் தசயவலா 9 ரகயிரல காசு 10 அன்று ததாட்டு இன்று வரை காதல் 11 காதரல பற்றி 12 துன்பம் வரும்கால் 13 அன்றும் இன்றும் தபண் 14 காற்று அரடத்த 15 தாலியும் வவலியும் 16 ரகலாயம் 17 தமிழ் வதான்றிய வைலாறு 18 பால் 19 ஒரு ஆைின் தவற்றிக்கு பின்னாவல 20 எட்டா பைம் புைிக்கும் 21 நின்மதி ஒன்வற 22 ஈயான் தசாத்ரத
உண்ரமயான உறவு அற்ற குளத்து அறுநீர் பறரவவபால் உற்றுைித் தீர்வார் உறவு அல்லர் அக்குளத்தில் தகாட்டியும் ஆம்பலும் தநய்தலும் வபாலவவ ஒட்டி ஒறுவார் உறவு - (மூதுரை) அதாவது குளம் நிரறய நீ ர் இருக்கும் வபாது அந்த குளத்திவல நிரறய உயிரினங்கள் இருக்குமாம்,
குளத்ரத சுற்றியுள்ள மைங்களிவல
நிரறய பறரவ இனங்களும் கூடு கட்டி வாழுமாம் காைைம் தமது உைவுகள் அந்த குளத்தில் கிரடப்பதால் அரவ மிக்க மகிழ்வவாடு அங்கு குடியிருக்குமாம் ஆனால் விதி வசத்தால் அந்த குளத்து நீ ர் வற்றி வபானால் குளத்துக்குள்வள இருந்த உயிரினங்களும் நண்டு, மீ ன் வபான்றரவ மடிந்து வபாக பறரவகளும் இடம் மாறி வபாய்விடும் ஆனால் குளத்துக்குள்வள இருந்த தகாட்டி, ஆம்பல், தநய்தல் வபான்ற நீ ர் தாவைங்கள் மட்டும் நீ ர் வற்றி வபானாலும் மண்வைாடு மண்ைாக இருந்து
மக்கி வபாகுமாம்.
ஆனால் இன்ரறய கால கட்டத்தில் கஸ்டம் வரும் வபாது நட்புக்கள் உறவுகள் விட்டு வபானாலும் ஒருவர் மட்டும் எம்முடன் ஒட்டி உறவாடினால் அவங்களாவல இன்னும் என்னவமா கஸ்டம் வைவபாகுது என்றுதாவன நிரனக்க வதாணும்? காைைம் தன்னலம் இல்லா உறவுகரள இப்வபா உலகத்திவல காண்பவத அரிதாக உள்ளது. ஓரளரவயார் தசான்னது வபால் அப்படி பட்ட உண்ரம உறவுகரள நாம் அரடய தபற்றால் அது வபால் வபரின்பமும் மன நின்மதியும் வவறு இல்ரல என்வபன்.
இரறவனது பிைம்படியில் சத்தம் வகட்பதில்ரல இரறவனது பிைம்படியில் சத்தம் வகட்பதில்ரல என்பது புது தமாைி, எந்த அனியாயமும் ஒரு நாளும் தண்டிக்கபடாமல் வபாவதில்ரல, சில தண்டரனகள் உடனடியாக நிரறவவற்றுப் படுகின்றன, சில தண்டரனகள் காலம் கடந்தாலும் வட்டியும் முதலுமாக தீர்கபடுகின்றன, அைசன்
அன்று தகால்வான் ததய்வம் நின்று
தகால்லும். பாவங்கரள தசய்தவர்கள் யாருவம நின்மதியாக வாழ்ந்திட முடியாது நாம் தசய்த பாவங்கரள நாவம சுமந்தாகணும், எமக்காக எவரும் சுமக்க முடியாது தசய்த பாவத்துக்கான தண்டரனகரள நாம் இப்பிறப்பிவலவய அனுபவிக்க வநரிடும். அது தவறி வபானாலும் மறுபிறப்பிவல அதற்கான பிறவி எடுத்து அந்த தண்டரனகரள அனுபவிக்காமல் வபாக முடியாது என்பவத நமது இந்து தர்ம வகாட்பாடாகும், இரததான் கர்மா அல்லது கர்ம விரன என்று தசால்கிவறாம். சில வபர் தசால்லி அழுவார்கள் நாம் யாருக்கும் எந்த பாவமும் தசய்யரலவய ஏன் எமக்கு மட்டும் இப்படி எல்லாம் துன்பங்கள் வருகிறது என்று, அவர்களுக்கு ததரியாது முற்பிறப்பில் அவர்கள் தசய்த பாவங்கள்தான் இப்பிறப்பிலும் ததாடர்கிறது என்று, எப் பிறப்பிலும் நாம் பாவ தசயல்கரள தசய்யாது
வாழ்வவாமாகில் தண்டரனகள் நமக்கு
இல்லவவ இல்ரல. தவறான வைியிவல அடுத்தவர் மனரச வநாகடித்து வதடுகின்ற பைமும், பதவியும், வாழ்ரகயும் கூட நீ ண்ட நாள் நிரலக்காது, கள்ள வைிகளிவல பைத்ரத சம்பாதிப்பவர்கள் நிரனக்கலாம் எமக்கு பைம் வசருகிறது என்று, ஆனால் பைத்வதாடு அவர்கள் தசய்கின்ற பாவ மூட்ரடகளும் அவர்களுக்கு கூடிதகாண்வட
வபாகிறது அத்வதாடு மன நின்மதியும் அைிந்து தகாண்வடதான் வபாகிறது. எப்வபா நமது குட்டு தவளி படுவமா? எப்வபாது நாம் அவமான பட வநரிடுவமா? இல்ரல எப்வபாது நாம் பிடிபட்டு தெயிலில் தண்டரன அனுபவிக்க வபாவறாவமா என்று ஒவ்தவாரு நிமிடமும் தப்பு தசய்பவர் மனசு அவர்கரள வகட்டு வகட்டு நின்மதியின்றி அரலயதான் ரவக்கும். நாம் வதடிய பைம் ஒரு நாள் களவு வபாகும் ஆனால் நாம் வதடிய பாவ மூட்ரடகள் ஒரு நாளும் களவு வபாகாது, அந்த பாவங்களின் பலரன நாம் அனுபவிக்கும் வபாதுதான் வாய் தசால்லாது வபானாலும் மனசு உண்ரமரய உைை ரவக்கும். அன்பு காட்ட ததரிந்த மனிதர்களும், ஆரசரய துறந்த ஞானிகளும் அடுத்தவருக்கு துன்பம் தசய்யாது இயன்ற உதவி தசய்து வாழ்பரும் பாவங்கரள வசர்பதில்ரல கவரலகரள அறிவதில்ரல. சில மனிதர்கள் பிறக்கும் வபாவத கர்ம விரனயின் பலனாக தீய குைங்கவளாவடவய பிறக்கிறார்கள், அல்லது அப்படி வைர்கப் படுகிறார்கள் வபாைாரச, தபாறாரம, வகாபம், பைிவாங்கும் குைம், காமம் என படும் பல வித தீய குைங்களால் ஆட்டிரவக்கபட்டு அடுத்தவர்கரள வநாகடிச்சு வாழ்பவர்கள் சிறிது காலம்தான் தாம் தவன்று விட்டதாக தபருரம தகாள்ளலாம். நாம் சுவரை வநாக்கி எறிந்த பந்து நம்ரம வநாக்கி திரும்பி வரும் என்பரத நாம் மறக்க கூடாது, நாம் தசய்த பாவங்களுக்கு எல்லாம் இரறவனிடம் இருந்து அடி விைதான் தசய்யும் ஆனால் இரறனது பிைம்படியில் சத்தம் மட்டும் வகட்பதில்ரல. அடுதவருக்கு ததரியாமல் ஒவ்தவாருதைது பாவ புண்ைியத்துக்கு ஏற்றா வபாவல அவர்கள் வாழ்ரக அரமகிறது.
சிற்பியின் ரகயில் ஒரு சிற்பியின் ரகயில் கிரடக்கும் கல்லு அவனது ரக வண்ைத்தில்தான் அைகான சிற்பமாக வடிவம் தபறுகிறது. சிற்பியின் திறரமயில்தான் சிற்பத்தின் அைகு ததரியும் சிற்பிக்கு சிற்பத்ரத தசதுக்க ததரியாவிடில் கல்லு அைகு இைந்து குண்டும் குைியுமாக உரடந்த வதாற்றத்தில்தான் இருக்கும்! இது வபாரலதாங்க ஒரு நல்ல தபண்ைின் ரகயில் கிரடக்கும் ஒரு அைகிய குைமான ஆண்மகரன
அவள் சிற்பம் வபாவல தசதுக்கி தமன்
வமலும் வல்லவனாக நல்லவனாக மாற்ற முடியும், அவனுரடய தபருரமயும் சிறப்பும் ஊருக்வக ததரிய வைகூடும். அது ஒரு குைம் தகட்ட தபண்ைின் ரகயில் அகப்பட்டால் ஆரலயில் அகபட்ட கரும்பாக அவரன பிைிந்து சாறு எடுத்து சக்ரகயாக்கி துப்புற தபண்ணும் உலகிவல இருக்கதான் தசய்கிறாள்! இரத வபாலதான் ஒரு அைகிய
இளமங்ரகரய திருமைம் தசய்கிற
குைம் தகட்ட ஆண்மகனாவல குடும்பம் என்னும் வகாயிலிவல குத்து விளக்காய், அந்த வட்டில் ீ வதவியாக வாை நிரனத்து வரும் அரமதியான குைவதிரய கூட காளியாக மாற்றி விடுகிறான் தனது தகட்ட அகங்காைம் பிடித்த குைத்தாவல! இது ஆணுக்கும் தபண்ணுக்கும் சமமமானது கல்ரல சிற்பமாக தசதுக்கவும் உரடத்து குண்டும் குளியுமாக்கி எறிவதும் சிற்பியின் தசயல்பாடு வபாவலதான், இந்த மனித வாழ்வில் நல்லததாரு ஆரை குைம் தகட்ட தபண்ணும் சீைைித்து விடுவாள், அவனது இளரமயும் அைகும் வதய்ந்து மூப்பும் முதுரமயும் வசரும் வரை ஆட்டி பரடக்கும் தபண் வடிவில் வபய்களும் உண்டு உலகிவல! நல் இளமங்ரகயின் வாழ்ரகயில் குைம் தகட்ட அைக்கன் வந்தால் அவனது ஆைவத்தாலும், அடக்கு முரறயாலும், சந்வதகத்தாலும், தபாறாரமயாலும் அவரள நித்தம் நித்தம் வருத்தி தசால்லாலும், தசயலாலும் வறுத்து எடுத்து அவளது வாழ்ரவ சீர்குரலத்து விடுவான்.நல்லவன் ரகயில் கிரடத்த கல்லு வடாக ீ குரறந்தது ஒரு படிகட்டாக மாறுது, சிற்பியின் ரகயில் கிரடத்த கல்லு சிற்பமாக மாறுது ஆனால் சில குைம் தகட்டவன்
ரகயில் கிரடத்த கல்லு நாய்க்கு எறியதான் உதவுது, சிற்பியின் ரகயில் கல்லும் மனிதனின் ரகயில் வாழ்ரகயும் ஒன்வற! குைம் தகட்டவர்களின் ரகயில் அகபட்டு சிரதந்து மடியுது பலர் வாழ்க்ரக! …………………………………………….
மார்கைி (மார்கைி திங்கள் மதிநிரறந்த நன்னாளால் நீ ைாடப் வபாதுவர்! ீ வபாதுமிவனா, வநரிரையீர்! சீர்மல்கும் ஆய்பாடிச் தசல்வச் சிறுமீ ர்காள்! கூர்வவல் தகாடுந்ததாைிலன் நந்தவகாபன் குமைன் ஏைார்ந்த கண்ைி யவசாரத இளஞ்சிங்கம் கார்வமனிச் தசங்கண் கதிர்மதியம் வபால் முகத்தான் நாைா யைவன நமக்வக பரறதருவான் பாவைார் புகைப் படிந்வதவலா தைம்பாவாய்!) மார்கைி மாதம் மிக சிறப்பான மாதமாக ஆண்டாள் எழுதிய திருப்பாரவயில் தசால்லப்பட்டிருக்கிறது மார்கைி மாதம் 30 நாளும் வாசலில் வகாலம் வபாட்டு பூசனி பூ ரவத்து பிள்ரளயார் பிடித்து வட்டு ீ வாசலில் ரவக்க வவண்டும்
என்பது இந்துக்களின் கலாச்சாைமாகும்,
ஆனால் இரத நம்மவர்கள் கரடப்பிடிப்ப தில்ரல, ஆனால் இந்திய ரசவ, ரவஸைவ மக்கள் இந்த மார்கைி மாதத்ரத சிறப்பாகவவ தகாண்டாடி மகிழ்கிறார்கள். மாைிக்க வாசகர் பாடிய திருதவம்பாவும் மார்கைி மாதத்து சிறப்ரப எடுத்துக்காட்டுகிறது, அவர் சிவனுக்காக பாடிய இந்த திருதவம்பாவில் சிவனுக்காக
10
நாள் விைதநாட்களாக ரசவர்களால் அனுஸ்டிக்கபடுகிறது கரடசி நாள் திருவாதிரை அன்று இந்த திருதவம்பா விைதம் முடிவரடகிறது.
ஆண்டாள் பாடிய திருபாரவயும் மார்கைி மாதம் 30 நாளும் கன்னி தபண்களின் வநான்பு பற்றியும் அதிகாரல துயில் எழுந்து வதாைியருடன் நீ ைாட வபாவது பற்றியும் கூறுகிறது. மார்கைி மாதத்தில் ரவகுண்ட ஏகாவதசி விைதமும் வருவதனாலும் வினாயக சஸ்டி விைதமும் வருவதனாலும் மார்கைி மாதம் தபாதுவாக ரசவ ரவஸைவ மக்ககளுக்கு அதாவது இந்துக்களுக்கு ஒரு சிறப்பான மாதமாக அரமகிறது. இது மட்டுமா வமரல நாட்டவர்களால் தகாண்டாட படும் வயசு பிறந்த நாளான கிறிஸ்மஸ் பண்டிரகயும் மார்கைி மாதவம வருகிறது. இதிலிUந்து மார்கைி மாதம் எம்மதத்தவருக்கும் ஒரு உகந்த சிறப்பான மாதமாக இருப்பதால் தாவனா மாதங்களில் அவள் மார்கைி என்று ஒரு கவிஞரும் தன் காதலிரய புகைந்து பாடியுள்ளார். வமலும் கண்ைன் கீ ரதயில் மாதங்களில் நான் மார்கைி என்று கூறியுள்ளார். கண்ைன் தான் மாதங்களில் மார்கைி என்று கீ ரதயிவல தசான்னதால் ரவஸ்ைவர்கள் மார்கைி மாதத்ரத ததய்விக மாதமாக தகாண்டாடுகிறார்கள். ஊரிரல இருந்த காலத்வத மார்கைி மாத திருதவம்பா நாட்களில் எங்களுக்கும் அம்மன் வகாவிலில் ஒரு பூரசயும் எங்கள் வட்டுக்கு ீ அருவக உள்ள ஒரு ரவைவர் வகாவில் ஒரு பூரசயும் இருந்தது. அந்த அம்மன் வகாவிலில் திருதவம்பா பூரசக்கு பிைசாதமாக சிறிய சிறிய சக்கரை புட்டுகள் கிரடக்கும் அதன் சுரவவயா தசால்லி மாைாது, இன்றுவரை என் நாவில் எச்சில் ஊறரவக்கும் சுரவ அந்த வகாவில் பிைசாதத்துக்குதான் உண்டு, இந்த பூரசரய புட்டு பூரச என்றும் தசால்வார்கள். மார்கைி மாதத்தில் இத்தரன இனிய நிரனவுகள் இருந்தாலும்
ஊரில்
கடும் குளிரும் தபரும் அரட மரைகளும் வருவது கூட மார்கைியில்தான், ஒரு முரற எனக்கு 12 வயதிருக்கும் வபாது கடும் மரையும் தபரு தவள்ளமும் வந்து வட்டு ீ கரடசி படி வரை தளம்பி தகாண்டு நின்ற காட்சி இன்னும் என் கண்ரை விட்டு மரறயவில்ரல, மனித வாழ்க்ரகயில் எப்படி இன்பமும் துன்பமும் கலந்து இருக்கிறவதா
அவத வபால் நம் அைியா நிரனவுகளிலும் இன்பமானதும் துன்பமானதும் நிரனவுகள் கலந்வத இருக்கின்றன. மார்கைிரய பற்றி ஒரு உருக்கமான என் மனரத கவர்ந்த பாடல் வரி இங்வக! ( மார்கைித் திங்களல்லவா மதிதகாஞ்சும் நாளல்லவா - இது கண்ைன் வரும் தபாழுதல்லவா ஒருமுரற உனது திருமுகம் பார்த்தால் விரட தபறும் உயிைல்லவா ) வமலும் மாரி காலம் கடந்து வருவதால் இம் மாதம் மார்கைி என தபயர் தபற்றதாகவும் இந்த மார்கைி மாதத்திரல வருகிற ரவகுண்ட ஏகாவதசி அன்று இறப்பவர்கள் வநைடியாக பாவ மன்னிப்புகள் தபற்று தசார்கத்துக்கு தசல்வதாகவும் இந்து சாஸ்திைங்கள் கூறகின்றன.
( காயத்ரிக்கு மிஞ்சிய மந்திைமும் இல்ரல, ஏகாதசிக்கு மிஞ்சிய விைதமும் இல்ரல என்பது இவ்விைதம் பற்றிய பைதமாைியாகும்) அதனால் இந்த மார்கைி மாதம் மைைத்ரதயும் தவன்ற மாதமாக தசால்ல படுகிறது. …………………………………………………சிறு
குறிப்புகள்
விரதரய மண்ைில் மூடி ரவத்தாலும் நிலத்ரத கிளித்து அது
ஒரு நாள் முரளத்து மைமாகும்
உண்ரமரய தநஞ்சில் புரதத்து ரவத்தாலும் ஒரு நாள் அதுவும் சிறி தகாண்டு தவளிவரும் காலமும் மரையும் இதற்கு கருவாகி காரிய கர்தாவாகி விடும் ……………………………………. எந்த கவரலரயயும் வபாக்க வல்லது அன்புதான் மனதிற்கு மகிழ்சிரய தருவது அன்பான வார்ரதகவள! வநாயின் வலிரயயும் குரறக்க வல்லதும் அன்புதான் உண்ரம அன்வப அரு மருந்து! ஆனால் தகாடிய வநாய்கரள வபாக்க மருந்தும் பசிரய வபாக்க பைமும்தான் வதரவ படுகிறது!
தமிைன் வாழ்க்ரக கனியிரட ஏறிய சுரளயும் - முற்றல் கரையிரட ஏறிய சாறும், பனிமலர் ஏறிய வதனும் - காய்ச்சுப் பாகிரட ஏறிய சுரவயும், நனிபசு தபாைியும் பாலும் - ததன்ரன நல்கிய குளிரிள நீரும், இனியன என்வபன் எனினும் - தமிரை என்னுயிர் என்வபன் கண்டீர் ! என்று பாைதிதாசன் தசால்லி ரவத்தார் அன்று அந்த தமிழ் இன்று சீர் குரலந்து வபாகின்றது என்பதுதான் உண்ரம! புலம்தபயர்ந்த தமிைரில் சில தமிழ் ஆர்வலர்கள் தமிரை வளர்க்க தபரும் பாடு படுகின்றனர் ஆனாலும்
அடுத்த தரல முரறக்கு தமிழ் ததரியாமவல வபாகின்றது
இரளஞர்கள் சிறார்கள் எல்லாம் அன்னிய பாரசயிவல ஊறி வபாய்விட்டார்கள். அவர்கரள குற்றம் தசால்ல முடியாது காைைம் அவர்களது நிலரம அப்படி ஆகி விட்டது அன்னிய நாட்டினிவல அன்னிய தமாைியிவல படிக்கவும், வவரலக்கு வபாகவும் உதவும் தமாைி அன்னிய தமாைியாக இருக்கும் வபாது தாய் தமாைிரய வட்டில் ீ தபற்றார்களுடன் மட்டுவம வபசுகிறார்கள் அதுவும் அவர்கரள திருப்த்தி படுத்த வவண்டும் என்பதற்க்காக! தமது சவகாதைங்களுடவனா இல்ரல நண்பர்களுடவனா வபசும் வபாது அன்னியதமாைிதான் அவர்களுக்கு சகஐமாக வபச வருகிறது, அதுவவ அவர்களது தாய் தமாைியாகி விட்டது. அரத விட இங்கு வாழும் தமிைன் தமிழ்தபண்ரைதான் மைம் முடிக்க வவணும் என்று தபற்வறாைால் நிச்சயிக்கப்பட்டு திருமைம் தசய்த ஆண் பிள்ரளயும் தபண் பிள்ரளயும் கூட தமக்குள்வள அன்னிவயான்னியமாக வபசும் வபாதும் தடாச்தமாைியிவல தான் வபசுவரத நான் கண்கூடாக காணுகிவறன். தமிைர் என்று தசால்ல தமிழ் தமாைி ததரியாது, தமிழ் கலாச்சாைம் ததரியாது அப்படி கஸ்டப்பட்டு தமிரை
சிறார்கள் வபசினாலும் அது
வவவற உச்சரிப்பில்தான் வகட்கிறது. இரத வபசுவரத விட வபசாமவல விடலாம் என வதாணும், பாடினால் கூட உச்சரிப்பு எல்லாம் பிரையாக தசால்வதால் பாட்டின் தபாருவள மாறி விடும், இது வெர்மன் வந்த புலம்தபயர் மக்களின் நிரல மட்டும் அல்ல உலக நாதடங்கும் இடம் தபயர்ந்து வாழும் தமிைரின் நிரல இதுவவ. தபரியவர்களான நாவம வாழ்நாளில் பாதி காலத்ரத தவளி நாட்டில் கைித்து விட்வடாம் எமக்வக ஒரு தடாச் தசால் தன்னும் கலக்காத தமிரை வபச முடியவில்ரல இதுதான் உண்ரம யாரை தசால்லி குற்றம் தசால்ல?
சுட்தடரிக்க
………………………………………………
அைகாக சிறகடித்து பறக்கின்ற வண்ை வண்ை வண்ைாத்தி பூச்சிகரள நாம் எப்படி எல்லாம் ைசிக்கிறம் ஆனால் அது விட்டு வபாகும்
முட்ரடகள் மயிர் தகாட்டியாக வரும் வபாது எவ்வளவு தூைம்
அரத தவறுக்கிறவமா,இப்படிதான் அைரக கண்டு தவறும் நடிப்ரப கண்டு சிலரை நாம் ைசிக்கிறம், வநசிக்கிறம் ஆனால் அவர்களின் உண்ரம குைங்கரள அறிய வநரும் வபாது நாம் அவர்கரள தவறுக்கதான் வதாணுகிறது. இதுதான் உண்ரம, உண்ரம புரியாத வரைதான் நட்பும், காதலும் நிரலக்கும், துவைாகிகள் நல்லாக நடிப்பார்கள் அைகான பட்டாம் பூச்சி வபாவலதான் மனரச கவரும் விதமாக, காலம் தசல்லதான் மயிர் தகாட்டியாக கடிப்பார்கள் அப்வபாதுதான் நம் கண்கள் எம்ரம ஏமாற்றியதா? அல்லது அந்த துவைாகிகள் எம்மனரச ஏமாற்றினார்களா? என எண்ைத் வதாணும். தகாஞ்ச காலம் வாழுகின்ற இந்த வண்ைாத்தி பூச்சிகவள இம்மட்டு துன்பம் தகாடுக்கின்ற மயிர் தகாட்டிகரள உருவாக்கி விட்டு தசல்லும் வபாது நாம் அவற்ரற கண்டால் சுட்டு எரித்து சாம்பலாக்குகிவறாம் ஆனால் எம்வமாடு கூட இருக்கின்ற மனித மயிர் தகாட்டிகரள மட்டும் நாம் என்ன
பண்ணுகிவறாம்?
தவறுத்து ஒதுக்க மட்டும்தாவன முடிகிறது, சுட்தடரிக்க முடிகிறதா?
நிலவும் நானும் நிலவவாடு வான் முகில் விரளயாடுவத! என் நிரனவவாடு உந்தன் முகம் அரல பாயுவத! நிலரவ கண்டாவல பாடல் தானாக வருகுது இயற்ரக அைகில் நிலவுக்கு ஒரு தனி இடம், என்றும் மாறாத காதல் எனக்கு நிலவிடம், எத்தரன தடரவ பார்த்தாலும் நித்தம் நித்தம் பார்த்தாலும் அதன் அைரக அள்ளி பருக கண்கள் வபாதாரம இருக்கும். நிலரவ கிட்ட வபாய் பார்த்தவர்கள் அது கல்லும் மண்ணும், குண்டும் குைியும் நிரறந்த ஒரு இடம் என்கிறார்கள் ஆனால் பூமியில் நின்று பார்கும் எமக்கு நிலவு ஒரு அைகு வதவரத! நிலரவ பற்றி எண்ைற்ற பாடல்கரள கவிஞர்கள் எழுதி விட்டார்கள், பாடகர்கள் அரத பாடியும் விட்டார்கள் ஆனாலும் தினம் தினம் புது கவிரதகள் நிலரவ பற்றி எழுதலாம் எழுதி தகாண்வட இருக்கலாம் முழு நிலா பார்க்க பார்க்க ததவிட்டாத வபைைகு மட்டுமின்றி பார்த்தவர் மனதுக்குள் ஒரு மன நிரறரவ, மகிழ்சிரய தை கூடிய ஒரு சக்தி நிலவுக்கு உண்டு. நிலவுக்கு இருக்கும் ஈர்பு சக்தியில் ஒரு காந்த அரலகள் வசுவதாக ீ தசான்னார்கள் முன்வனார்கள், அந்த கதிர் வச்சில்தான் ீ கடல் அரலகள் பூைை நிலவு அன்று தபாங்கி தபருகுவதாக நம்பப் படுகிறது. பால் நிலாவின் ஒளியில் பைவசத்ரத நாம் உைை முடியும் அதன் ஒளி பட்டாவல வபரின்பம் தானாக உண்டாகும், ரம இருட்டு வநைத்தில் நிலவின் ஒளியில் உலகம் காணும் அைவக தனி அைகுதான், மனிதர்களுக்கு இைண்டு கண்ணும் அவசியம் அது வபாவலதான் பூமிக்கு சூரியனும் சந்திைனும் இைண்டு கண் வபாவல அத்தியா அவிசயமாகிறது. நிலரவ கண்டு அல்லி பூ மலருகிறது, காைைம் நிலவின் ஒளி பட்டு அது காதல் தகாண்டு விரிகிறது, நிலவின் அைகில் மயங்காதவர் யாைாச்சும் உண்டா?
நல்ல ைசரன உள்ள கவிஞர்களுக்கு நிலரவ காணும் வபாததல்லாம் கவிரத வதான்றும், கண்கள் நிலவின் அைரக ைசிக்க ரககள் அதன் அைரக கவிரதகளாக வடிக்கும். நிலவவ வான் நிலவவ வார்ரத ஒன்று வபசு என்று நானும் நிலரவ காணும் வபாததல்லாம் வகட்வபன். ஆனால் நிலவு சிரித்த முகத்வதாடு முகிலுக்குள் ஓடி மரறயும். நிலரவ பற்றி எத்தரன பாடல்கள் அன்றும் இன்றும், நிலரவ தவறுப்பவர் யாரும் இல்ரல. நிலாரவ தபண்ைாக பார்த்து பாடியவர்களும் உண்டு ஆைாக நிரனத்து காதல் வரிகள் எழுதியவர்களும் உண்டு, நிலவு பார்பவர் மனதுக்கும், மனநிரலக்கும் எற்றாற் வபாவல கற்பரன வைத்ரத அள்ளி தருகிறது. நிலாவவ வா தசல்லவத வா என்னாளும் உந்தன் தபான் வானம் நான் என்ற பாடல் எனக்கு பிடித்த ஒரு பாடல் எப்ப நிலரவ கண்டாலும் இந்த பாடல் தானாக பாட வருகிறது காைைம் நிலவவாடு காட்சி தரும் வானமாக நீ ல வானமாக இருக்கதான் மனது ஆரச தகாள்ளும். என் கற்பரனயில் நிலவு ஒரு ஆைாக அைகான என்றும் புன் சிரிப்ரப சிந்தும் காதலனாக ததரிவதாவலா என்னுவவா என்னாவல பூமியிவல ஒரு ஆண் மகரனயும்
வநசிக்க முடிவதில்ரல!
வண்ைம் தகாண்ட தவண்ைிலவவ வானம் விட்டு வாைாவயா விண்ைிவல பாரத இல்ரல உன்ரன ததாட வைியும் இல்ரல – இந்த பாடரல கவிஞர் ரவைமுத்து எனக்காகதான் எழுதியது வபாலவும் பாடகர் பால சுப்பிை மைியம் எனக்காக பாடியது வபாலவும் எனக்குள் ஒரு கற்பரன ஓடி வரும் இந்த பாடரல வகட்கும் வபாததல்லாம் காைைம் நிலரவ நான் அம்மட்டு வநசிப்பதுண்டு.
நிலரவ பற்றி நானும் நிரறய எழுதி விட்வடன் ஆனாலும் அரத பற்றி எழுத எழுத தபாங்கும் உற்று வபாவல ஆரச தபருகி தகாண்டு வரும் எழுத வார்ரதகள்தான் வபாதரம மனது தடுமாறும். நிலரவ பற்றி நான் எழுதிய ஒரு கவிரத முதல் முதலாக வாதனாலியில் வாசிக்க பட்ட வபாது நானும் தபருமிதம் தகாண்வடன் அதுவவ எனது முதல் கவிரத வாதனாலியில் வாசிக்கபட்ட கவிரத! வமலும் பாடகர் சிறினிவாஸ்
பாடிய ஒரு
இனிய வசாக பாடல் ஒன்று
என் உள்ளத்ரத தகாள்ரள தகாண்ட பாடல்,அதுதான் இன்று எனக்கு தபாருத்தமான பிடித்தமான பாடலாக என்றும் பாடுகின்ற பாடலாக அரமந்து விட்டது நிலவவ என்னிடம் தநருங்காவத நீ நிரனக்கும் இடத்தில் நான் இல்ரல என்ற பாடலாகும் இந்த பாடலில் பாடகரின் குைலில் ததும்பும் வசாகம் எம்ரமயும் அந்த நிரலக்கு தகாண்டு வபாய் விடும், எமது வசாகங்கரள நாம் மனிதர்களிடம் பகிர்ந்து தகாள்ள முடியாது ஆனால் நிலவிடம் மனம் விட்டு வபசலாம், அது யாரிடமும் வபாய் தசால்லாது மீ ண்டும் எம் கரத வகட்க
அது மறு நாளும் வரும், நிலவுக்குதான்
எனது வசாகங்களும் காதலும் புரியும் என்பதில் ஐயம் ஏதும் இல்ரல எனக்கு! ……………………………………( சிறு
குறிபு )
நாடு நாடு என்று நாடு பிடிக்க அரலந்தவனும் எனது உனது என்று தாலி கட்டிய மரனவிரய மிதித்தவனும் நீ யா நானா என வபாட்டி தபாறாரமயில் வாழ்ந்தவனும் உண்ரம அன்ரப புரியாமல் உதறி வபான சுயநலவாதிகளும் இன்று எரத கண்டார்கள்? உயிருக்கு பயந்து ஒைிந்து வாழும் வாழ்க்ரக கடவுள் மனிதர்களுக்கு தகாடுத்த தண்டரனயா? நாரள நாமிருப்பமா என்பவத இன்ரறய நிரல!
விதியின் தசயவலா அதிகாரல சூரியன் தபாற்கதிர் விசி குளிர்சியாக வருகிறான்,அவனது கதிர்கள் எம் வமல் படும் வபாது அற்புதமான ஒரு சுகம் பிறக்கிறது,அத்வதாடு விற்றமின் D யும் எமது சருமத்துக்கு கிரடக்கிறது, தகாஞ்சம் வநைம் தசல்ல தசல்ல சூரியனின் கதிர்கள் எம்ரம சுட்தடரிக்க ததாடங்குகின்றது, மதிய வநை தவய்யிலில் எம்மாவல நிக்க முடியாது சுரியரன அண்ைாந்து பார்க்க முடியாது அவ்வளவு சூடு, பின்வனைம் ஆனாவலா நிலத்திரல காலும் ரவக்க முடியாது காலும் தவடித்து புண் உண்டாகும் அளவுக்கு சூரியனின் தவப்பம் தாங்கவவ முடியாமல் வபாய்விடும், குளிர்சாதன தபட்டியும் காற்றாடியும் இல்லாமல் வாைவவ முடியாத அளவுக்கு சூரியனின் தவப்பம் எம்ரம சுட்தடரித்து வரதக்கும் எப்படா இந்த சூரியன் மரறயும் என மக்கள் காத்திருக்க வநரும், இப்படிதான் மனிதனின் வபாக்கும்! குைந்ரதயாய் இருக்கும் வபாது தபாக்ரக வாரய திறந்து சிரித்து மகிழும் குைந்ரத எம்ரமயும் கவருகிறது, அள்ளி அரைத்து முத்தமிட தூண்டும் குைந்ரதயின் தசயல்கள், வபாக வபாக அைகும் இளரமயும் தகாட்டி கிடக்கும் வாலிப பருவத்தில் காதல் தகாள்ள ரவக்கும் இளரம பருவமும்,கல்யாைத்தின் பின்வன மதிய வநை சூரியரன வபாவல தகாழுத்தி எரிக்க ததாடங்கும், மனிதர்களின் வபச்சும் வபாக்கும் கால வபாக்கில் சில பல ஆண்டுகள் வபனதும் மாரல வநை சூரியன் வபாவல ஒவை சூடுதான் உண்டாகும் வாழ்ரகயில். சூரியனாவது சுட்தடரித்து மரறந்து வபாகிறான் மீ ண்டும் மறுநாள் குளிர்சியாக வந்திடுவான் ஆனால் மானிட உறவவா, சுடுகாடு வபாகும் வரை தவந்தீயில் விழுத்தி தசந்தைலில் தள்ளி விடும், மனிதனின் குைமும்,
மனமும்
வதாற்றமும் கால வபாக்கில் மாறும் விந்ரத விதியின் தசயவலா
இல்ரல
அவனவன் வாங்கி வந்த வைவமா?
ரகயிரல காசு யாருக்காவது ரக தகாடுத்து வபசினால் வடு ீ வந்ததும் உடவன ரகரய கழுவினால்தான் நின்மதி வருகிறது, ஒரு மருத்துவ மரனக்கு வபானாவலா
அல்லது பஸ்சிரல பிையாைம் தசய்தாவலா ரகரய
வசாப்பு வபாட்டு கழுவுவதும்
அல்லாமல் கிரிமி தகால்லி
( Disinfection )
வபாட்டும் கழுவுகிவறாம் காைைம் துப்பைவு, எந்த வநாய்களும் எம்ரம பிடிக்காமல் இருக்கவும் ததாத்து கிரிமிகள் பைவாமலும் இருக்க வவணும் என்னும் வநாக்கமுவம! ஆனால் பிச்ரச காைன் ததாட்டு சிைங்கு, தசாறி, எய்ட்ஸ் முதல் ஏரை பைக்காைன் வித்தியாசமின்றி உலகம் பூைா ததாட்டு அரளந்து வகாடி கைக்கான வநாய்க் கிருமிகவளாடு உலா வரும் இந்த காரச மட்டும் வாங்கி ரக ரபயிலும், மைி வபசிலும் மட்டுமின்றி பத்திைமாக அலுமாரியில் பூட்டியும் ரவக்கிவறாவம! இதனால் எத்தரன வநாய்கிருமிகள் நம்மிடம் வந்து வசருகிறது என்பரத யாைாச்சும் நிரனத்து பார்கிறார்களா? அப்படி பட்ட அழுக்கும் கிரிமிகளும் நிரறந்த காரச ததாட மாட்டம் என்று தசான்னவர்கள்தான் யாைாச்சும் உண்டா? இல்ரல எனக்கு இது வவைாம் நான் ததாட மாட்வடன் வநாய்கிருமிகள் இதனால் பைவுது என்று தசால்பவர்கள் யாைாவது கண்டீர்களா? தசத்த பிைத்துக்கு தநத்தியில் ஒட்டின காசும் சுத்தி சுத்தி வருகிறது, பிச்ரசகாைன் தட்டில வபாட்ட காசும் சுைன்று வருகிறது,வநாயாளி ததாட்ட காசும் நம்மிடம் வந்து வபாகுது, காசுக்கு சாதி சனம் பார்க்க ததரியாது ஏரை பைக்காைன் வித்தியாசம் ததரியாது வநாயாளிரயயும் விட்டு ரவக்காது, யார் ரக வபானாலும் தங்கியும் நிக்காது,சுற்றி சுைன்று ரக மாறி மாறி பயைம் தசய்யும் இந்த காசு என்ன சாதி என்ன மதம் யாருக்கு ததரியும்? இதில் எத்தரன அழுக்கும் எத்தரன வநாய்க் கிருமிகளும் ஒட்டியிருக்குது என்பரத
பூதக்கண்ைாடி ரவத்து பார்த்தாலும் கண்டு பிடிக்க முடியாது. ரகயிவல வாங்கிவனன் ரபயிவல வபாடவல காசுவபான இடம் ததரியவல _ என் காதலிப் பாப்பா காைைம் வகப்பா ஏது தசால்வததன்றும் புரியவல ஏரைக்கும் காலம் சரியில்வல காசு வபாற வபாக்ரக பற்றி ஒரு அைகான பாடல் வரிகரள பட்டு வகாட்ரடயார் எழுதியுள்ளார் அந்த பாடலின் இனிரமயும் கருத்தும் என்ரன மிகவும் கவர்ந்தது அன்றும் இன்றும் என்றும். காவசதான் கடவுளடா அந்து கடவுளுக்கும் இது ததரியுமடா என்ற பாடல் அருரமயான உண்ரமரய தசால்கிறது, காரச பூட்டி பத்திைமாக ரவக்கும் மனிதர்களின் தசயரல பற்றியும் இந்த காசில்லாட்டி மனிதன் படும் பாடு பற்றியும், இந்த உலக வாழ்க்ரகக்கு காசில்லாட்டி ஒரு நாள் கூட வாை முடியாது வபாகும், அவத வபாவல ஒருவன் இறந்து விட்டாலும் இந்த அழுக்கு பிடிச்ச காசு இல்லாமல் அழுகி வபாகும் உடம்ரப கூட அப்புற படுத்த முடியாது. காரச கண்டால் வரும் சந்வதாஸம் கடவுரள கண்டால் கூட வருமா ததரியாது! இந்த காசு எத்தரன அழுக்கு பிடிச்சவன் ரக எல்லாம் ததாட்டு வந்தாலும் காரச தவறுப்பவர் யாரும் இல்ரல! காசு நம்ரம தவறுத்து நம்மிடம் வைாது வபானால் நமக்கு வாழ்க்ரகவய தவறுத்து விடும் காசு, பைம், துட்டு, மைி மைி என்று ஒரு பாடல் மிக்க அைகாக பைதின் வலிரமரய நரகசுரவவயாடு தசால்லுது அரதயும் விட இன்னும் ஒரு பாடல் வரி
இங்வக!
காசு வமவல காசு வந்து தகாட்டுகிற வநைமிது வாசக்கதவ ைாசதலச்சுமி தட்டுகிற வநைமிது அட சுக்கிைன் உச்சத்தில் லக்குதான் மச்சத்தில் வந்தது ரகக்காசுதான்
காைைம் காசு இருந்தால்தான் இந்த உலகத்தில் வாை முடிகிறது காசு இருந்தால்தான் நாம் மானம் மரியாரதவயாடு, அடுத்தவனின் உதவி வகட்காமல் வாை முடிகிறது. இது நாம் மறக்க முடியாத உண்ரம! …………………………………….. ( சிறு
குறிபு )
முன்னும் அதமரிக்கா என்றால் எனனவமா ரகக்கு எட்டாத விடயமாக ஊரிரல இருந்தது, இன்று அங்கும் இங்கும் எங்கும்
ஒரு ஒரு
பிைச்சரனதான் நிறம்மாறினாலும் இடம் மாறினாலும் நாடுமாறினாலும் உயிருக்கு
அபாயம் வைபடாது என்று இந்த
மனித உடம்பு நடங்குது
பாருங்வகா! ஆயுதங்கள் இல்லாமல் குண்டு தவடிப்பு இல்லாமல் ஆமிகள் இல்லாமல் மூன்றாம் உலக வபார் நடக்குது இது எதனாவல?? …………………………………………… எழுத முடியாத பல விடயங்கள் மன ஓட்டதில் வண்ைக்கலரவ தகாண்டு எண்ைத் தூரிரக எழுதி தகாண்வட இருக்கின்றது ஓடும் கடல் அரலகளும் ஓடும் வமகங்களும் மன அரலகவளாடு வபாட்டி வபாட்டு ஓடுகின்றன கால ஓட்டத்திவல எமது வாழ்ரகயும் முட்டி வமாதி தபாங்கும் அரலகளில் ஏறி குதித்து ஆடி அரசந்து வபாய் தகாண்வட இருக்கினறது பாரத ததரியா பயைம் ஒன்ரற நாம் உல்லாசமாக வபாகின்வறாம் விதி முடியும் வரை இன்பங்களும் துன்பங்களும் எம்ரம நாடி வரும் விதி முடிந்தால் பாரதயில் தவளிச்சம்தாவன வரும்
அன்று ததாட்டு இன்று வரை காதல் அன்று கம்பன் தசான்ன காதல் கண் வைி உயிர் கலந்த காதல், அன்று ஒப்பரிரகயில் நின்ற சீரத வதி ீ வைி வபான இைாமரன கண்ட வவரளயிவல இருவர் கண்களும் கலந்த வபாது ஒருவர் பால் ஒருவருக்கு உண்டான அந்த காந்த இரைப்ரப, காதல் உைர்ரவ கம்பன் விைக்கியது அன்று கண்வடாம். „எண்ைரும் நலத்தினாள் இரனயன் நின்றுைி கண்தைாடு கண்ைிரன கவ்வி ஒன்ரறதயான்று உண்ைவும் நிரலதபறாது உைர்வும் ஒன்றிட அண்ைலும் வநாக்கினான் அவளும் வநாக்கினாள்“ கண்வைாடு கண் வநாக்கில் காதல் உருவாகிறது, காதல் வந்த பின் ஆண் தநருங்கி வருரகயிவல தான் தபண் நாைி
தரல குனிதல்
காதலிவல தசால்ல படுகிறது. வள்ளிக்கும் முருகனுக்கும் காதல், அந்த அம்பிகாபதிக்கும் அமைாவதிக்கும் காதல், அந்த ரலலாவுக்கும் மஜ்சுனுவுக்கும் காதல் இப்படியாக காதல் என்பது பவ்வியமாக இன்று வரை ததாடர்கிறது, இந்த காதல் இரளவயாருக்கும் முதிவயாருக்கும் தபாதுவானவத. இளரமயில் ததாடங்கிய காதல் முதுரம வரை நிரலத்தால் அது புனிதமான காதல். ஆரச அறுபது நாள் வமாகம் முப்பது நாள் என்று தாலி கட்டி தகாஞ்ச நாளிவலவய காதல் அைிந்து
அவதி படும்
இளசுகள் எத்தரன வபர்? இது காதல் அல்ல காமத்தால் இரைகின்ற ஒரு இளரம கவர்ச்சி! உண்ரம காதல் அது பற்றி தசால்ல வார்த்ரதகள் இல்ரல, காதல் என்பது ஒரு இனிய கானம், அது இளம் பருவத்தில் வரும் ஒரு பருவ ைாகம் ஆனால் அது முதுரம
வரை நிரலத்து விட்டால் தசால்லுவம ஒரு காவியம். காதல் இல்லாத வாழ்வு ஒரு கானல் நீ ர் வபால் ஆகுவம! கல்லும் முள்ளும் பாரதயில் வந்தாலும் இரு ரக வசர்த்வத கடந்து வபாக தசய்யும் காதல், இது காலத்தால் அடிக்கும் சுறாவைி காற்றிலும் அரையாமல் காத்திருக்கும் ஒரு தநருப்பு, அது பிடித்தவர்கள் மனரத தகாளுந்து விட்டு எரிய தசய்யும் ஒரு தீ பிைம்பு. காதலிப்பது தப்பில்ரல உனக்தகன்று பிறந்தவரன, உனக்காக உயிர் விட துைிந்தவரன நீ காதலிப்பது தப்பில்ரல. கரலஞன் என்று தசான்னால் அவன் சலங்ரக ஒலிவயாடு வருவான்.
கவிஞன் என்று
தசான்னால் அவன் நல்ல கவிவயாடு வருவான். இரளஞன் என்று தசான்னால் அவன் காதல் தகாண்டு தபண்வைாடு வருவான். இது இயற்ரகயின் நியதி இரத மாற்ற நமக்கு ஏது தகுதி? மனித காதல் அது இளரமயில் வரும் இனிய பூபாள ைாகம், அரத இரளத்து ைசிப்பவன் ஒரு இனிய ைசிகன், அரத ைசிக்க ததரியாமல் பூரவ பறித்து கசக்கி மைப்பவன் ஒரு முைடன், காதலுக்கும் காமத்துக்கும் ஒரு நாளும் முடிச்சு வபாடாதீர்கள். இரு மனங்கள் வசர்ந்து ஒவை இைாகத்ரத இரசத்தால் அது காதல் , ஒரு மனரத முகாரி இைாகம் பாட ரவப்பது காதல் அல்ல, காதல் இல்லாத மனிதன் ஒரு கல்லாய் வபான சிரலவய! இயற்ரகயிலும் காண்கின்வறாம் நாம் காதரல. ஆதவனின் வைவு கண்டு மலரும் தாமரையும், சந்திைனின் ஒளி கதிர் படுவதால் மலர்கின்ற அல்லியும், கார் முகில் கண்டு கைிப்புறும் கான மயிலும் எடுத்து தசால்ல வில்ரலயா காதரல ? இல்ரல ததன்ரன இளம் கீ ற்றினிவல ஆடுகின்ற ததன்றல் வந்து தசால்வதில்ரலயா இந்த காதரல பற்றி ? பாைதியார் தசான்ன சில வரிகள் இங்வக -„பாயும் ஒளி நீ எனக்கு பார்க்கும் விைி நான் உனக்கு வரையடி ீ நீ எனக்கு வமவும் விைல் நான் உனக்கு வான மரை நீ எனக்கு வண்ை மயில் நான் உனக்கு தவண்நிலவு நீ எனக்கு வமவும் கடல் நான் உனக்கு „ இயற்ரகயிவலவய காதல் ஒைிந்திருக்கிறது, இரத காண்பவவனா காதல் உள்ளம் தகாண்டவன், இன்று ஒரு புதிய கவிஞன் தசால்கிறான் "நான் காதலிக்க எண்ைவில்ரல என் கண்கள் உன்ரன காணும்
வரை" என்று
இதனால் காதல் அன்றும்
இன்றும் ததாடர்கிறது,
என்றும் ததாடரும் இந்த காதல். காதல் இனிரம இனிரம, காதல் உண்ரமயானது ஆனால் மனிதர்கள்தான் உண்ரமயில்ரல, காதல் என்றும் உலகில் நிரலத்து இருக்கும், மனிதர்களது உள்ளத்தில்தான் காதல் நிரலபதில்ரல! ………………………………………………….
நின்மதிவய துன்பங்கரள கடக்க முடியாது நாம கஸ்டப்பட்டாலும் காலம் கடந்துதாவன வபாகும் இன்பங்கள் இனிக்குது என்பதற்காக அதுவும் கன நாள் நிரலப்பதில்ரல இளரம மட்டும் என்னவாம் எம்வமாடு கூட இருக்குதா? கால வபாக்கில் மூப்பும் நரையும் தள்ளாட்டமும் எம்ரம வதடி வைத்தான் தசய்கிறது கடக்க முடியாதது எல்லாம் கடந்து வபாகும் கிரடக்க முடியாதது என்று நிரனத்தரவ கூட கிரடக்கும் ஆனால் எதுவும் நிரலயும் இல்ரல நிைந்தைமும் இல்ரல நின்மதி ஒன்ரற வதடி பாடு படுங்கள் வாழும் வரை வதரவ நின்மதி ஒன்வற ! மாண்ட பின்பும் நின்மதிவய ஆன்மாவக்கும் வதரவ!
காதரல பற்றி தமாட்டாக பல நாள் வாழும் மலர்கள் விரிந்ததும் அைகு சிந்தும் காட்சி தசால்ல வார்ரதகள் இல்ரல, ஆனால் சில மலர்கள் விரிந்த அன்வற வாடி விடுகின்றன, சில மலர்கள் இைண்டு அல்லது மூன்று நாரளக்கு அல்லது சில ஒரு கிைரமக்கு கூட இருக்கும் ஆனால் அரவ தமாட்டாக வாழ்ந்த நாட்கரள விட மலைாக வாழும் காலம் தகாஞ்சவம! இது வபாவலதான் இந்த மானிடைது காதலும் அரும்பும் வபாது மிக ஆவரல தூண்டி அைகாக இருக்கும், தினமும் அந்த காதல் வளை துடிக்கும் காதலரின் கண்களும் மனங்களும் அந்த காதரல தபரிதும் வநசிக்கிறது அரும்பாக மலர்கள் கன நாள் இருக்கின்றன
தமாட்டு வந்து விரியும்
வரை அதன் வளர்ச்சி பார்க்க பார்க்க அைகுதான், தினமும் எப்ப மலரும் இந்த தமாட்டு என்ற ஆவல் மனதில் இருக்கும், அது விரிந்தால்தான் அதன் அைகும், நிறமும், வாசமும் புரியும், அது வரை மனதில் ஆவவலாடு அந்த தமாட்ரட பாத்து பாத்து ஏங்கும் மனசு, அதன் அைரக ைசிக்க
அந்த தசடிரய வளர்பவரின் மனசு துடிக்கிறது, வண்டு கூட
வந்து வந்து தினமும் சுற்றி சுைன்று பார்த்து வபாகிறது எப்ப இந்த பூ விரியும் வதன் குடிக்கலாம் என்று அதன் துடிப்பு! ஒரு நாள் காைமுடியாது வபானால் தூக்கமும் வைாது பசியும் எடுக்காது ஒரு நாள் வபச முடியாது வபானால் நின்மதிவய வபாய் விடும் அப்படி துடிக்கின்ற காதலர்கள் கல்யாைம் என்ற பூவாக விரிந்த பின்வன சிலர் காதல் அன்வற மடியலாம் சிலர் காதல் சில நாள் வாழ்ந்த பின் மடியலாம் சிலைது காதல் தகாஞ்ச நாள் இழுத்து பறித்து சண்ரட வபாட்டு முறியலாம் எப்படிவயா காதலும் வாடுகின்ற மலர் வபாவல சில நாளில் வாடிதான் வபாகிறது இதுதாங்க உண்ரம! காதல் என்பது எது வரை கல்லாை காலம் வரும் வரை
கல்யாைம் என்பது எதுவரை கழுத்திரல தாலி விழும் வரை இது ஒரு இனிரமயான பாடல் அது காதல் என்பது எது வரை என்று தசால்லாமல் தசால்கிறவத! விரிந்த அன்று மலருக்கு இருக்கும் வாசமும் அைகும் அடுத்த நாள் இருப்பதில்ரல, காதலர்களும் தங்கள் காதரல சாகும் வரைக்கும் வாை ரவத்ததாக இன்ரறய உலகம் தசால்லவில்ரல கல்யாைம் கட்டும் வரைதான் காதல் அதன் பின்வன அந்த காதல் சாகாமல் சாக ரவத்து கரடசியில் தாவன தசத்து விடுகிறது ஒவ்தவாரு குடும்பங்களிலும் சண்ரடகள் இருக்கத்தான் தசய்கிறது ஆனாலும் கைவன் மரனவி வசர்ந்து வாழுகிறார்கள் அது யாருக்காக? பிள்ரளகளுக்காக அல்லது தபற்றவருக்காக இல்ரல ஊருக்காக அதுவும் இல்ரலவயல் உடல் சுகத்துக்காக! உண்ரமயாக அன்பாக வாழ்பவர்கள் ஒரு சிலவை! சம உரிரமயும், உண்ரம அன்பும், சந்வதகம் இல்லாத மனசும் உள்ளவர்வக இந்த காதல் வாழ்க்ரக நிரலக்கிறது, அந்த காதல் சிலர் வாழ்வில் கல்யாைத்தின் பின்பும் பாசமாக மலைலாம், எரதயும் எதிர் பார்காத காதல் ஆளுக்கு ஆழு தபாய் வபசாத கைவன் மரனவியிடத்வத அது நிரலக்கலாம், இம்ரம வறுரம எது வந்தாலும் தபாய் வபசாத, துவைாகம் தசய்யாத இருவைால்தான் இந்த காதரல கட்டி காக்க முடியும், இல்ரலவயல் விரிந்து வாடும் மலைாக காதலும் அைிந்து விடும், காதல் இருந்த மனசிவல தவறுப்புதான் குடி தகாள்ளும், காதலும் அரும்பாக வந்து மலைாக விரிந்து கரடசியில் வாடிதான் வபாகிறது இதுதான் இந்த மானிட காதல் !
துன்பம் வரும்கால் நீ ண்ட நாரளக்கு பிறகு பஸ்ரச பிடிக்கு விரைந்து வபாகிவறன், இதுவரை தசாந்த காரில் சுத்தியதால் பஸ் வாை வநைமும் ததரியவில்ரல, அந்த வநைம் பார்த்து மரை வசா என்று அடிக்க, காற்றும் ஓ என்று பலமாக வச, ீ குரடரய பிடிக்க குரடரய விரிக்க, தீபாவைிக்கு முதல் கிைரம வாங்கிய புதிய ரக ரபயின் வைப் அறுந்து வறாட்டில் தபாத்ததன்று ரகரப விழுகுது எப்படி இருக்கும் தசால்லுங்வகா? என்வறா படித்த ஒரு பாடல் ஞாபகத்துக்கு வந்தது, கஸ்டம் வரும் வபாது ஒன்றன் பின் ஒன்றாக எல்லாவம வரும் என்று கருத்துரடய ஒரு பாடல் – (விவவக சிந்தாமைியிலிருந்து) ஆவன ீ மரை தபாைிய இல்லம் வை ீ அகத்தடியாள் தமய்வநாவ அடிரம சாவ மாவைம் ீ வபாகுததன்று விரத தகாண்வடாட வைியிவல கடன்காைர் மறித்துக் தகாள்ளக் வகாவவந்தருழுதுண்ட கடரம வகட்கக் குருக்கள் வந்து தட்சரைக்குக் குறுக்வக நிற்கப், பாவாைர் கவிபாடிப் பரிசு வகட்கப் பாவி மகன் படுந்துயர் பார்க்தகாைாவத. பசு கன்ரறப் தபற, மரை விடாது தபய்ய, வடு ீ இடிந்து விை, மரனவி பிைசவ வவதரனப்பட, வவரலயாள் இறந்துவிட, ஈைங்காய்ந்து விடுகிறததன்று வயலில் விரதக்க விரத எடுத்து தகாண்டு ஓட, கடன்காைர் மறித்துக் தகாள்ள, அந்தச் சமயத்தில் வவளாண்ரம தசய்து சாப்பிட்ட பூமிகளின் தீர்ரவரயத் தரும்படியாக அைசர் வகட்க, அவதவநைம் குருக்களானவரும் குறுக்வக வந்து நின்று தட்சரை வகட்க, கவிகரளப்பாடி வித்துவான்கள் சன்மானஞ் தசய்யும்படி வினவ, பாவிமகன் அரடயும் துன்பம் பார்க்கச் சகிக்க இயலாது. துன்பத்தின் வர்ைரனகூட என்னதவாரு அருரமயாய் தசால்லப்பட்டுள்ளது, துன்பங்கள் வரும்கால் துவண்டு விடாவத அதரதயும் தாண்டக்கூடிய வல்லரமரய நீ தபறுவாய்! …………………………………………………
அன்றும் இன்றும் தபண் தபண்கரள பதுமினி, சித்தினி, சங்கினி, அத்தினி என
சாமுத்திரிக்கா
லட்சைத்ரத ரவத்து அன்று ஆன்வறார் பிரித்து பார்த்து தபண்கரள தைம் வபாட்டு ரவத்தார்கள்,
தபண்களுக்கு மட்டும்தான் சமுத்திரிக்கா
லட்சைமும் தைம் கூறுமா? ஆணுக்கு இல்ரலயா? இன்ரறய சமுதாயத்தில் பத்மினியும் சித்தினியும் குரறந்து மிகுதி இைண்டுவம தபரிதும் தரல விரித்தாடுது. தபண் என்றால் பூவிலும் தமன்ரம வதனிலும் இனிரம என்பது
சில
கவிஞர்களின் கருத்தாக இருந்த வபாதும் யாரும் தபண்ணுக்கு முன் உரிரம தகாடுக்கவவ இல்ரல அன்று தபண் எனப்படுபவள் தவறும் வபரத என்று நிரனப்பவர்கள்தான் அன்று இன்று அதிகமான தபண்கள் வபயாக மாறி விட்டதுதான் உண்ரம! சின்ன திரைகளும் புலம்தபயர் வாழ்வும் தபண்கரள மாற்றுகிறதா வில்லிகளாக? அச்சம் மடம் நாைம் பயிர்ப்பு என்கிற நான்கு குைங்களும் தபண்ணுக்கு வவண்டும் என்று தசால்லி தபண்கரள அடக்கி வளர்த்தார்கள் அன்று அதற்காக தபண்கரள அடிரமகளாய் வாை தசால்லி எந்த தபற்வறாரும் தசால்வதில்ரல, சங்க காலத்தில் அைச குடும்பங்களில் தபண்களும் சகல வித்ரதகளும்
பயின்றுதான்
வபாருக்கு வபாக கூடிய வல்லரமவயாடுதான் வளர்க்கபட்டார்கள், தபண்ணுக்கு ஆடலும் பாடலும் மட்டும் தசாந்தமில்ரல வதரவ வரும் வபாது
தபண்ணும் புலியாக மாறி சீறி பாயதான் வவணும் என்பதுதான் நியதி. (கற்பு நிரலதயன்று தசால்லவந்தார் இரு கட்சிக்கும் அஃது தபாதுவில் ரவப்வபாம்) கற்பு என்பது தபண்ணுக்கும் ஆணுக்கும் சமமானது என்று பாைதியாவை பாடி ரவத்தார் அன்று, ஆனால் சங்க காலங்களில் ஆண்கள் பலதாைம் மைமுடித்த வபாதும் தபண்கள் கற்பு தநறிவயாடு வாழ்ந்ததாக சரிதிைங்கள் கூறுகின்றன, ஆனால் இன்று புலம் தபயர்ந்த தமிைரிரடவய அந்த கற்வபா மானவமா காைகிரடதவல அரிது! ஒரு தமிழ் தபண்பிள்ரள தன்னும் இங்கு ஒருவரன காதலித்து ஒருவவனாவடவய வாழ்ந்ததாக காைமுடியவில்ரலவய! ஒரு தமிழ் தபண் பிள்ரள மூன்றாவது
தடரவயாக மைமுடிக்க
வபாகின்ற கால கட்டதில் இன்ரறய இரளய சமுதாயம் முன் நிற்கிறது இதற்கு பிள்ரளகள் மட்டும் காைைம் இல்ரல தபற்றவர்களும்தான் இதற்கு துரை வபாகிறார்கள், கற்பா மானமா? அது காற்றிவல பறக்குரதயா இன்று! தபண்கள் கன்னி பருவத்தில் அைரக சிந்தினாலும் உரிய வயதில் அறிவவாடு வளர்வவத அவசியம். பட்டங்கள் ஆள்வதும் சட்டங்கள் தசய்வதும் பாரினில் தபண்கள் நடத்த வந்வதாம் எட்டு மறிவினில் ஆணுக்கிங்வக தபண் இரளப்பில்ரல காதைன்று கும்மியடி ஆணுக்கு தபண் நிகைாக பட்டங்கள் தபறவும் சட்டங்கள் கற்கவும் வவணும் என்வற பாைதி தசான்னார் ஒைிய, தறி தகட்டு அரலயும் புதிய தமிழ் சமுதாயத்துக்காக கற்பிைந்து மானமிைந்து வாை தசால்லவில்ரல எந்த அறிஞரும். ஒரு தபண்ைாக நானிருந்தும் தற்வபாரதய தபண்கரள பற்றியும் அவர்களது சீர் வகடு பற்றியும் தசால்ல எனக்வக
நாக் கூசுகிறது!
இதிவல ஆண்கரள மட்டும் சிறப்பாக தசால்கிவறன் என்று நிரனக்க வவண்டாம் இரளய தரலமுரற ஒரு ஓழுக்கமற்ற பாரதயில்
வபாகிறது அதிகமான சிறார்களின் சீர் வகடான வாழ்ரகரய வாழ்வது உங்கள் கண்களிலும் ததரிய கூடும் இதற்க்கு எல்லாம் காைைம் யார்? புலம் தபயர் வாழ்வும் இடமாற்லும் கலாச்சாைமும் காைைம் இல்ரல, தனி ஒருவரின் ஒழுகத்துக்கு தபற்றவர்களின் வளர்பு முரறயும் அவசியமாகிறது. தபண்ைின் தபருரமகரள வபச எமக்கு எனி வாய்பு இல்லாமல் வபாய் விடுவமா என்பது ஒரு வகள்வி குறிதான்?? ஒரு தபண்ணுக்கு கல்வியும் பட்டமும் பதவியும் எவ்வளவு முக்கியவமா அது வபாவல ஒழுக்கமும் அவசியவம! ……………………………………………
அம்மா அம்மா என்றால் எல்லா அம்மாக்களும் அம்மாவாக முடியுமா? தபத்த பிள்ரளரய குப்ரப ததாட்டியில் வபாட்ட தாயும் உலகில் இருக்குறாவள! ஆண்பிள்ரள வவணும் என்று தபண்சிசுரவ கருவிவல அைித்தவளும் உலகில் இருக்கிறாவள! ஆண்பிள்ரளரய ஒரு மாதிரியும் தபண் பிள்ரளரய ஒரு மாதிரியும் வபதம் காட்டி வளர்கும் அம்மாக்களும் உண்டு, தாய் என்றால் வபதரம காட்டாத தாயாக இருக்க வவண்டும் ஆண் குைந்ரதக்கு தகாடுக்கும் பால் இனிப்பாகவும் தபண் பிள்ரளக்கு தகாடுக்கும் பால் கசப்பாகவுமா இருக்கும்? ஆண்டவன் பரடபில் இைண்டும் ஒன்வற!
காற்று அரடத்த காற்று அரடத்த பறக்கும் பலுரன வபாவல தான் இந்த மானிடர் வதகம்,காற்ரற நைப்பி விட்டால் தபரிய பலூன் உயை உயை பறப்பது வபாவல, காற்று குரறய வவகம் குரறந்து இறங்குவது வபாவலதான் இளரம காலத்தில் வவகமும் விவவகமும் உற்சாகமும் துடியாட்டமும் தகாண்டு துள்ளி திரிவது மனித சுபாவம். அதுவவ நம் இளரமகாலம் காற்று பலூனில் குரறவது வபாவல இந்த மனித வதகமும் மூப்பினாலும், உடல் எரடயினாலும், வநாயினாலும், மனதுயரினாலும் வலுவிைந்து முதுரம காலத்ரத தநருங்குகிறது. பலூனுக்கும் மனித வதகத்துக்கும் ஒரு வித்தியாசம் உண்டு அது என்னதவனில்காற்று தவளிவய வபானாலும் பலூன் நாற்றதமடுபதில்ரல ஆனால் இந்த மானிட வதகம் உயிர் என்னும் காற்று தவளிவயா வபானவுடவன அழுகி நாற ததாடங்கி விடும். இந்த அழுக்கு நிரறந்த வதகத்திவல உயிர் உள்ள வரைதான் ஆட்டமும், பாட்டும், அகங்காைமும் எனது உனது என்று சண்ரடயும், நீ யா நானா என்னும் வபாட்டி தபாறாரமயும், ஆரட அைிகலன்களும்,
சாதி மத வபதங்களும் அலங்காை
வடு, ீ வாசல், வதாட்டம், ததாைவு, மரனவி,
மக்கள், உற்றார், உறவு என்று எத்தரன கும்மாளம்? வமரடயிவல நடிபவன் நாடகம் முடிய இறங்குவது வபாவலதான், வதகம் என்னும் ஆரடரய அைிந்து நாமும் உலகம் என்னும் வமரடயிவல நாடகரத நடிக்க வந்துள்வளாம் என்பரத எண்ைி பார்பவர் ஒரு சிலவை! ஒரு கைம் ஏனும் நாம் இரத சிந்தித்து உயிவைாடு இருக்கும் வரை அன்பு, பாசத் வதாடு இனிவத நமது வாழ்ரவ வபாக்கலாவம என்பதற்காகதாவன சிவன் நித்தம் திருநீ று என்னும் சாம்பரல அள்ளி உடல் முழுதும் பூசுவதாக நமது இந்து மதம் தசால்கிறது. சிந்தரன தசய் மனவம தினமும் சிந்தரன தசய் மனவம! நாம் எரிந்தால் ஒரு பிடி சாம்பல்தான் மிஞ்சும் என்பரத சிந்தரன தசய் மனவம!
தாலியும் வவலியும் தாலி என்பது தமிழ் தபண்ணுக்கு ஒரு வவலி வபாவல பாது காப்பு தரும் என்பதுதான் அன்ரறய நம்பிக்ரக! தாலி கட்டாமல் ஒரு ஆணும் தபண்ணும் தனித்து சந்திக்க முடியாத ஒரு காலம் ஊரிரல இருந்து. அந்த வைக்கத்துக்கு அடிரமயான தபண்கள் தாலி கழுத்தில் ஏறுவரத ஒரு தபரும்
வபறாகதான் கருதினார்கள்
தபண்ரை
தபற்றவர்களும் தன்
மகளின்
கழுத்தில் தாலி ஏறும்
வரை
உயிரை ரகயில் பிடித்துக்தகாண்டுதான் வாழுகிறார்கள்
தாலி கட்டி
முடிந்தால்தான்
தபண்ைின் கடரமரய சரி வை தசய்து விட்டதாக திருப்தி அரடந்த காலம் இருந்தது. இன்று புலம் தபயர்வாழ்விலும், ஊரிலும் எப்படிவயா எனக்கு ததரியரல ஓருக்காவா தாலி கழுத்திரல ஏறுது? ஒன்ரற கைட்டி மறு தாலி மாறி மாறி ஏறுகின்ற காலமாகி வபாய்விட்டது, அரத பற்றி நான் இன்று தசால்ல வைவில்ரல, அன்று தாலி கட்டும் வபாது மைப்தபண்ணுக்கு தமய் சிலிர்பதும் தபற்றவர் கண்களில் நீ ர் கசிவதும் எல்லாம் ஒரு தபரிய காரியம் ஒப்வபறிய மன திருப்த்திதாவன? அந்த தாலி கழுத்தில் வந்த பின்வன அந்த தபண்ணுக்கு ஒரு அைகும், முகத்தில் ஒரு தபாலிவும், நரடயில் ஒரு தபாறுப்பும் வந்ததும் என்னவமா உண்ரமதான். தாலிரய ததாட்டு பார்க்கும் வபாது ஒரு மகிழ்வும், கண்ைாடியில் கழுத்ரத பார்கும் வபாதும் ஒரு பைவசமும் வந்தது ஒரு பவுண் நரககாக அல்ல அது அந்த தாலி தகாடுத்த மதிப்புதான். தாலிரய ததாடும் வபாததல்லாம் அரத கட்டிய கைவன் வமல் அன்பு தபாங்கும் எல்லாம் காதலின் சின்னமாகதான் அன்று தாலிரய கட்டுகிறார்கள்.
அந்த தாலிரய காணும் வபாது மற்ற ஆடவர்களும் அந்த தபண்ணுக்கு மதிப்ரப தகாடுத்து விலகி நிற்பது வைக்கமாகி விட்டிருந்தது எல்லாம் அன்ரறய காலம், அந்த தாலிரய ஒரு தபண் மதிக்க காைைமான அந்த தாலிரய கட்டிய கைவன் அந்த தபண்ணுக்கு உண்ரமயானவனாக, அன்பானவனாக, ஆதைவு கைம் தகாடுத்து தன் உயிைாக நிரனத்து வாைந்தால்தான் அந்த தாலிக்கும் தபருரம, அந்த தாலிரய கழுத்தில் வபாடுகின்ற தபண்ணுக்கும் தபருரம! ஒரு தாலிரய சுமந்து தகாண்டு மனதிரல கைவனின் வமல் அன்பு இல்லாமல் இருந்தால், அந்த தாலிக்கு என்ன மதிப்பு? தாலிரய கட்டிய கைவன் வவறு தபண்கவளாடு தன் தபாழுரத வபாக்கிட்டு இருந்தால் அவன் கட்டிய தாலிரய வபாடுவதால் தபருரமயும் இல்ரல, கட்டியவனின் ஆதைவும் அன்பும் கிரடக்காத வபாதும் அந்த தாலிரய கழுத்தில் வபாட்டு ஊருக்கு எத்தரன பவுைிரல தாலி வபாட்டிருக்கிவறாம் என்று தசால்வதுதான் இன்ரற காலத்தில் அவனக தபண்கள் மத்தியில் உள்ள
வைக்மாகி விட்டது.
தாலியின் தபருரமயும், தாலி கட்டியவன்வமல் உள்ள பாசமும் அந்த தாலிரய கட்டிய கைவன் மரனவிரய வநசிக்கும் வாழ்க்ரக முரறவயாவட கலந்து பின்னி பிரைந்து இருக்கின்றது. ஆைம்பத்தில் தாலி கட்டிய கைவன் வபாடுகின்ற தரடகள், சட்டங்கள் எல்லாம் பிடிக்குற மாதிரி இருக்கும், கால வபாக்கில் அவனது அதிகாைம் ஒரு தபண்ரை அடிரம நிரலக்கு தள்ளுமாகில் அந்த தாலிவய கழுத்ரத தமல்ல தமல்ல இறுக்கும் தூக்கு கயிறாகதான் மாறுகின்றது. தாலிக்கும் வவலிக்கும் தபருரம பாதுகாப்ரப தருவவத ஒளிய அடிரமகரள சிரறயில் அரடபது வபாவல அரடத்து ரவக்க அல்ல, ஆரசவயாடு கழுத்தில் வபாடும் தாலி ஒரு அைகு சாதன தபாருள் என்று நிரனக்கும் தபண்களும் உண்டு, தாலி என்பது ஒரு தபண்ணுக்கு பாது காப்பும், தபருரமரயயும் தகாடுக்க வவண்டும் என்பவத ஒவ்தவாரு தபண்ரை தபற்றவர்களும் அன்று விரும்பியதும் தமிழ் தபண்கள் வவண்டுவதும் அதுவவ! அந்த தாலிக்கு மதிப்ரப தருவதும், அரத அைியும் தபண்ணுக்கு பாதுகாப்பும் தபருரமயும் கிரடக்க கூடியதாக வாழ்ந்து காட்ட வவண்டியது தபண்ைல்ல, அரத அந்த தபண்ைின் கழுத்தில் கட்டிய
ஆண்மகனும் என்பவத தான் நான் இன்று இங்கு தசால்ல வந்த விடயமாகும். ஏவதா ஒரு அைகான தபண்ரை பிடித்து தாலிரய கட்டி விட்டால் அவள் விட்டு வபாட்டு ஓடி வபாக மாட்டாள், தன் காலடியில் அடிரமயாக கிடந்து, வட்டு ீ வவரலகரள தசய்து, பிள்ரளகரள தபத்துக் தகாண்டு தசான்னரத வகட்டு வாரய மூடி தமாளனியாக கிடக்கட்டும்
என்று நிரனக்கும் ஆண்களும்,
தாலி கட்டியாச்சு எனி என்ன தசய்ய வபாகினம்? தபண் ஒரு அடிரம என நிரனத்து தன் பாட்டிரல திரிகிற ஆண்மகனாலுவம அந்த தாலி கழுத்ரத விட்டு இறங்குகிற காரியம் தபண்களால் நடக்கின்றது.
இல்ரலவயல் கட்டியவன் மைைத்துக்கு பிறகுதான் இறங்குகிற தாலி ஆண்களின் திமிைான வபாக்காலும், புரிந்துைர்வில்லாத குடும்ப வாழ்க்ரகயாலும், ஒற்றுரமயான வாழ்வும் இல்லாமல் வபாவதால் மைைங்கள் காணும் முன்வப மைமுறிவு வருகிறது, தாலிக்கும் மதிப்பு இல்ரல அது தந்த மைவாழ்வுக்கும் தபருரம இல்ரல! மைைத்தின் முன்வப தாலி கழுத்ரத விட்டு இறங்கும் காலம் மைவாழ்வுக்கு மைைம்!
ரகலாயம் ரகலாயம் என்கின்ற மரல இரமயமரல ததாடரில் ஒரு பகுதியாகும், இது சீனாவுக்கு கிட்டதான் இருக்கு மற்ற மரலகரள விட இது தகாஞ்சம் நிறம் மாறி காைபடுவதாக தசால்கிறார்கள், இந்த ரகலாயம்தான் தான் நமது ரசவ கடவுளான சிவதபருமான் தனது பூத கைங்களுடனும் நந்தியுடனும் பார்வதியுடனும் இருபதாக இந்து சமய வைலாறுகள் தசால்கிறதா? அல்லது வவறு ஒரு ரகலாயம் இருக்கா? அப்படி இந்த மரலதான் சிவன் வாழும் ரகலாயம் எனில் அவவை தமிைர்கள் இல்லாத ஒரு வதசத்தில்தான் வபாய் அதுவும் சீனாவுக்கு அண்ரமயில் குடி இருபதால் தமிைரன விட்டு தள்ளியிருபவத வமல் என்று அவவை நிரனத்ததுதான் உண்ரம! இந்த மரல பகுதி சீனாவின் கட்டுப்பாட்டுக்குள் இருக்கும் திபத் நாட்டில்தான் இருக்கிறது என்று உலக வரை படம் கூறுகிறது அப்வபா சிவன் தமிைைா? இல்ரல சீனக்காைரன வசர்ந்தவைா? இதுதாங்க எனது வகள்வி எல்லாம் சிந்திக்க வவண்டிய விடயம் அல்லவா? தமிைர்களின் அல்லது இந்துக்களின் கடவுள் ஏன் சீனாவுக்கு கிட்ட வபாய் இருக்கிறார்? அவர் கழுத்திரல பாம்ரப தாங்கி
பாம்புக்கு அரடகலம்
தகாடுத்திருந்தும், எப்படி சீனர்கள் பாம்புகரள பிடித்து தபாரித்து குைம்பு ரவத்து சாப்பிடுறாங்கள் ? இது எனக்கு தபரிய வயாசரனயாக இருக்கு! சிவன்தான் முழுமுதல் கடவுள் என்று இந்துமதம் தசால்லும் வபாது அவர் ஏன் இந்துக்கள் உள்ள நாட்டில் இல்லாமல் அல்லது
எல்லா
உயிர்கரளயும் காக்கும் ததய்வமாய் இருப்பாைாகில் ஏன் சீனா பக்கத்திரல தன் இருப்பிடத்ரத ரவத்தார் இது ஒரு ஒரு புறம் இருக்க,
சிவரன பற்றி ஆன்மீ க வபாதரன தசய்பவர்களளும் சிவனடியார்களும் ஆண்டிகளாகதான் அரலய வவணும் என்று இந்து மதம் தசால்லுதா? சிவரனவய தியானிக்கும் ஆண்டிகள் காசியிவல தவறும் வகாமைவதாடு சிவவயாகம் என்று தசால்லி தசால்லி அவகாரிகளாய் ஆடுதுகளாம், ஆன்மீ க வாதிகள் என்று தசால்லி பல கள்ள சாமியார்கள் வவவற ஊரைவய எமாற்று கிறார்கள் இதில் சிவரன பற்றி தசால்வவாரும் கும்பிடுவவாரும் பிைம்மசாரியம் காக்க வவணும் என்று ஒவை தகடு பிடியாம் உலகிவல இந்துகளிரடவய! ஆனால் சிவதபருமானுரடய சரித்திைத்ரத படித்து பார்த்தால் அவர் மூன்று முரற திருமண் தசய்திருக்கிறார் அதுவும் வயது எல்ரல இன்றி! முதலில் தட்சனின் மகரள திருமைம் தசய்து, அம்பிரக
சிவனுக்காக
தட்சனுடன் சண்ரடயிட்டு தனது கைவைான சிவதபருமாரன தந்ரத தட்சன் மதிக்காது வபானதால் வகாபமுற்று, தட்சனின் யாக குண்டத்தில் தநருப்பில் விழுந்து இறந்ததாகவும், அந்த எரிந்த உடரல சிவன் பார்த்துக் தகாண்டு கவரலயில் இருந்ததால் உலக இயக்கங்கள் யாவும் தரட பட்டு வபாக விஸ்ணுதான் தனது சக்கைத்தால் அந்த அம்மனின் உடரல சிதறடித்து அம்மனின் இறந்த உடல் துண்டுகள் யாவும் பூமியில் விழுந்ததாகவும், விழுந்த இடதமல்லாம் சக்தி பீடங்கள் உருவாகினதாகவும் ஒரு கரத உண்டு! அதன் பின்னர் அம்மன் பர்வதைாஐனின் மகளாக பிறந்து வந்து சிவரன மீ ண்டும் மைமுடிக்க, அங்கு சில புரிந்துைர்வு இல்லாமல் வபாகவவ சிவன் சாபம் தகாடுத்து அம்பிரக மீ ண்டும் பூவலாகத்தில் பாண்டிய மன்னனின் மகளாக பிறந்து வளர்ந்து சிவரன மாரலயிட்டதாக சிவன் பார்வதி கல்யாைம் இந்து சரித்திைத்தில் இடம் தபற்றது! அப்படி சிவதபருமான் மூன்று தடரவ திருமைம் தசய்திருக்கும் வபாது, அரத விட கங்ரகரய தரலயில் சூடியதால் சிவனுக்கும் பார்வதிக்கும் இரடயில் மனகசப்பு வந்ததாக கூட கரதயுண்டு, இப்படி சிவனின் கரத கரள கட்டி இருக்கும் வபாது, விஸ்ணு வமாகினியாக வடிவம் எடுத்து வபாது அவர் மீ து ஆரச தகாண்ட சிவனும் வமாகினியும் ஒன்று கூடியதால் உருவான குைந்ரததான் ஐயப்பன் என்று வவறு ஒரு புைளி இருக்கு!
இது இப்படி இருக்க பூவலாகத்தில் சிவனடியார்கள் ஆண்டியாக அரலயவும் ஆன்மீ க வபாதரன தசய்வவார் தபண்கரள பார்க்கவவ கூடாது என்றும் சட்டம் வபாட்டதா இந்த இந்து மதம்? ஆன்மீ க வபாதரன தசய்யும் அந்த நித்தியானந்தா தான் சாமியும் இல்ரல சாமியாரும் இல்ரல என்று அப்பட்டமாக தசால்லும் வபாது அவன் தபண்கரள ததாட்டுடான் ததாட்டுடான் என்று ஒவை வகாஸம் இந்தியாவிவல எனக்கு இதுதான் புரியவில்ரல மூன்று முரற மைமுடித்த சிவன் இரத தசான்னாைா? தரலயிவல கங்ரகரய சூடிதகாண்ட அந்த சிவனா இரத தசான்னார்? உண்ரமயில் சிவ பக்தர்கள் என்றால் சிந்தித்து பார்தால் உண்ரம விைங்கும் ஆன்மீ க வாதிகள் காதலிக்க படாது என்று ஏதும் சட்டம் உண்டா? யாைாக இருந்தாலும் ஒழுக்கமாக வாழுவதுதான் முரற, அரத விட்டு ஆன்மீ கம் வபசுவவாருக்கு காதல் கல்யாைம் குடும்ப வாழ்க்ரக ஒன்றும் ஆகாது என வாதாடுவவார் சிவதபருமான் மூன்று தடரவ மைமுடித்த கரதரய சரித்திைமாக வபாற்றவும் பாடவும் மட்டும் மனசு எப்படி ஒத்துக்தகாள்ளுது? இந்த சனங்களின் ததால்ரல தாங்காமல்தாவன சிவவன ஓடி ஒைிந்து இந்துகரளயும் ரகவிட்டு சீனாவில் வபாய் ரகலாயத்தில் குடியிருக்கிறார் இப்படி ஒரு கட்டுரைரய நான் எழுதுவதால் நான் நாஸ்தீகவாதி இல்ரல எரதயும் சிந்திக்க வவணும் சிந்தித்து பார்த்தால் பல உண்ரமகள் புரியும் என்பது எனது
கருத்து !
தமிழ் வதான்றிய வைலாறு அகத்தியருக்கு தைிழ் கற்றுக் தகாடுத்தது சிவன் ததன்னகம் வநாக்கிப் புறப்பட்ட அகத்திய முனிவருக்கு சிவதபருமான் தமிரை உபவதசித்தார். சிவனிடம் அறிந்த தமிழுக்கு அகத்தியர் மிகப்தபரிய இலக்கை நூல் ஒன்ரற வகுத்துத் தந்தார். அந்த நூலுக்கு அகத்தியம் என்று தபயர் என்கிறது இலக்கிய வைலாறு. சிவதபருமான் அகத்தியருக்குத் தமிரை அறிவித்தார் என்ற உண்ரமரயக் கம்பரும் குறிப்பிட்டிருக்கிறார். (தைல்புரை சுடர்க் கடவுள் தந்த தமிழ் தந்தான்) என்று அவர் அகத்தியரை குறிப்பார். கல் வதான்றா மண் வதான்றா காலத்தில் வதான்றிய நமது தசம்தமாைியான தமிழ் தமாைி
ஐம்தபரும் காப்பியங்கரள
வதாற்றுவித்ததமாைி அைதமங்கும் புறதமங்கும் வாழ்ரவ அைகாக வர்ைித்த தமாைி ஆதி அந்தமில்லாமல் இருக்கும் தமாைி எங்கள் தமிழ்தமாைி. ஐம்தபரும் காப்பியமாய், திருக்குறளாய், இதிகாசங்களாய், ஆன்மீ க நூல்களாய், அன்று வசை, வசாை, பாண்டிய என்னும்
மூவவந்தைாலும்
வபாற்றி பாதுகாக்கப்பட்ட தமிழ், முச்சங்க வைலாற்றில் இரச இயல் நாடகமாய்
வலம் வந்த தமிழ், தபாதிரக மரலயில் இருந்து
அகத்தியைால் பாைத வதசமட்டுமின்றி தமிைர் வாழும் வதசதமங்கும் வளர்ந்த தமிழ், கம்பன் முதல் பாைதி வரை பாடி மகிழ்ந்து காவியம் பரடத்த தமிழ், இலங்ரகயிவல இலங்வகஸ்வைன் என்று தசால்லப்பட்ட இைாவைனால் ஆண்ட தமிழ் என்ற தபருரமயும் தபற்றது நம் தமிவை! மனிதனாக மருவிய இனம் வபசிய முதல் தமாைி தமிழ் என்றுதான் ஆைாய்சியாளர்கள் தசால்கிறார்கள், தமிழ் என்று வதான்றியது என்று அறிய முடியா முதன்ரமயானது ததான்று நிகழ்ந்த தரனத்தும் உைர்ந்திடு சூல்கரல வாைர்களும் – இவள் என்று பிறந்தவள் என்றுை ைாத
இயல்பி ளாம் எங்கள் தாய் -( மகாகவி பாைதியார் ) தமிழ் என்று வதான்றினது என்பரத அறிய முடியாது என்பரத பாைதியாரும் கூறியுள்ளார், தமிழ் பண்பட்ட தமாைி இனிரமயானது என்றும் இளரமயானது இலக்கைம் தகாண்டது இலக்கியம் கண்டது, தமிரை தசந்தமிழ், ரபந்தமிழ், முத்தமிழ், இலக்கியத் தமிழ் இப்படியாக பல வபரில் தசால்லலாம் எத்தரன பைரமயானாலும் தமிைின் இனிரம என்றும் குரறயாது தமிழ் இயல் இரச நாடகமாய் வைக்கில் உள்ளது தமிழ் இரசயாக வகட்கும் வபாது அதன் இனிரம வவறு எந்த தமாைியிலும் இல்ரல என்வபன், திங்கதளாடும் தசழும்பரிதி தன்வனாடும் விண்வைாடும் உடுக்கவளாடும் மங்குல் கடல் இவற்வறாடும் பிறந்த தமிழுடன் பிறந்வதாம் நாங்கள் ( பாவவந்தர் பாைதிதாசன் )
தமிழ் ஆதிகாலம் ததாட்டு இருக்கு என்பரத பாைதிதாஸன் என்ற கவிஞர் இப்படி தசால்லியுள்ளார், குமரி கண்டதிலிருந்த தமிைர்கள் வபசியதும் தமிவை! அன்று ததாட்டு இன்று வரை எத்தரன இடர்கரள கண்டாலும் அைியாது ததாடருவது நம் தமிவை!
பால் பசுபால் ஆட்டுப்பால் இைண்டும் நல்ல சத்துைவாகிறது முரலபால் வசய்க்கும் தாய்கும் இரடயில் பாசத்ரத வளர்கிறது கழுரதபால் புலிபால் மருத்துவத்துக்கும் உதவுகிறது கள்ளிபால் சிசு தகாரலக்கு காைைமாகிறது இப்படியாக பல பால் ஏவதா ஒரு விதத்தில் மனிதர்களுக்கு உதவுகிறது இத்துடன் தமிழ்பால் நம்தாய் பாவலாடு வசர்த்து
நமக்கு ஊட்டபட்ட
பாலாகும், ஆண்பால் தபண்பால் இருவருக்கும் சம உரிரம வவணும் என்று தசான்னவத நம் பாைதியின் தமிழ்பால்! பால் எமது வாழ்ரகயில் முதலும் கரடசியுமாக
முன் நிற்கின்றது, பிறந்த குைந்ரதக்கு முதல்
கிரடக்கும் உைவவ பால்தான், தாய்பால் இல்லாட்டி பசுபால், அவத வபால கரடசி உயிர் பிரியும் வவரளயிலும் பாரல ஊற்றிவய வைி அனுப்புறாங்கள் கரடசியில் ஊற்றும் பால் எதற்கு என்பது எனக்கும் ததரியவில்ரல, பால் இல்லாமல் எந்த ஒரு இந்து சமய பூரசயும் நடப்பதில்ரல, பால் இல்லாமல் வகாயில்களில் அபிவசஸகம் என்பவத இல்ரல, பால் எம்மட்டு அவசியம் என்பரத உைர்த்தவவ வதவவலாகத்தில் ஒரு காைாம் பசு இருந்ததாக ஒரு கரத உள்ளது, அந்த பசு குரறயாது வகட்டவர்தகல்லாம் பாரல தகாடுக்கும் பசுவாக இருந்ததாக இந்து சமய கரதகளில் தசால்லபடுகிறது, திருஞானசம்பந்தர் குைந்ரதயாக இருந்த வபாது அவருரடய அழுகுைரல வகட்டு உரமயவள் வந்து பாலுட்டியதாகவும், அந்த ஞான பாரல உண்டபின்வன ஞானம் தபற்ற குைந்ரத வதவாைம் எல்லாம் பாட ததாடங்கியதாக ரசவ புைாைங்களில் தசால்லபடுகிறது, அந்த ஞானபால் எல்லாருக்கும் கரடக்காது, மனசுத்தி உள்ள முத்தி நிரல அரடந்வதாருக்கு மட்டுவம அந்த ஞானம் கிரடக்கிறது, ரததபாங்கல் என்றாவல பால் தபாங்கி கிைக்கு பக்கமாக சரிந்தால்தான் ரததபாங்கலுக்வக சிறப்பு, புது வடு ீ வபானால் பால் காச்சுவவத வைக்கத்தில் உள்ளது, தபண் பிள்ரள வயதுக்கு
வந்துவிட்டால் பாலும் அறுகம் புல்லும் தரலக்கு ரவச்சு
தரலக்கு
தண்ைி வார்பது முதல் சடங்கு, கல்யாை வட்டில் ீ கூட மாப்பிரள தபண்ணுக்கு பாலும் அறுகம் புல்லும் தரலக்கு ரவத்துதான் வதாயவார்பாகள், பால் ஒரு வதாஸம் நீ க்கியாக நமது ரசவ சமயத்தில் தசால்ல படுகிறது, இது எல்லாம் ஒழுக்கமாக வாழுகிற பிைமசாரியம் காத்த அல்லது கன்னி தபண்களுக்குள்ள சடங்காகும் இப்பதான் இதுபற்றி யாருக்கும் நாட்டமும் இல்ரல அதுக்கான ஒழுக்கமும் இல்ரலவய! சில மைங்களில் கூட பாலுண்டு பிலா மா
கள்ளி எருக்கு வமலும் பல
மைங்களில் தவட்டினால் பால் வரும், தகட்ட கனவு கண்டால் முதலில் பால் மைத்துக்கு தசால்ல வவணும் அதுக்கு பிறகுதான் மற்றவர்களுக்கு தசால்லலாம் என்பதும் ஒரு நம்பிக்ரக! அந்த பால் மைங்களுக்கு நாம் கண்ட தகட்ட கனவு பற்றி தசான்னால் அந்த கனவு பலிக்காமல் வபாகும் என்பவத அதன் அர்தமாகும், இரத எல்லாம் முன்வனார் நம்பிதான் வாழ்ந்தார்கள் காைைம் அந்த காலத்தில் மனமும் உடலும் சுத்தமக இருந்த வபாது கனவுகளும் பலித்தது, இன்று மதுவிலும் அல்லது மருந்திலும் மூழ்கி தூங்கும் மனிதருக்கு கனவு வந்ததா அதில் என்ன கண்டது என்பவத ததரியாது பாருங்வகா ! குட்டி வபாட்டு பால் ஊட்டினால் அது விலங்கினம் என்று தசால்ல படும் வபாது விலங்குகள் எல்லாம் தன் குட்டிக்கு பால் தகாடுக்கும் ஆனால் சில மனித தாய் மார்களுக்கு பால் சுைப்பதில்ரல, சிலர் சுைந்தாலும் தகாடுப்பதில்ரல, இன்னும் சில அம்மாக்கள் முரலபாரல பம் பண்ைி கறந்து
வபாத்தவலாடு பிரிஜ்ெில் ரவத்து விட்டு வவரலக்கு
வபாகிறார்கள், அந்த பாரல எடுத்து வவளா வவரளக்கு குைந்ரதரய பைாமரிக்கும் ஆயாவவா, வபத்திவயா ஊட்டுவதும் இன்ரறய நாகரீக உலகமாச்சு! தவண்ரமக்கு உதாைைவம பால்தான்
பால் சுத்தமான பாத்தைத்தில்
கறக்க வவணும் சுத்தமாக பாதுகாக்க படவவணும் இல்ரலவயல் அதில் கிரிமிகள் ததாத்த வாய்புண்டு பாரல ஒரு நாளும் சிந்த கூடாது காைைம் கடவுளால் உயிர்களுக்கு என்று பரடகப்பட்ட முதல் முக்கியமான உைவு பாலாகும், பசும் பாரல கால் மிதிக்கிற இடத்தில் ஊற்றினால் அந்த பாரல தந்த பசுவுக்வக முரலயில் தவடிப்பு உண்டாகும் என்று ஊரிரல தசால்ல வகட்ட ஒரு ஞாபகம், பாரல பற்றி தசால்ல தசால்ல நிரறய இருக்கு ஆனாலும்
பால் நிலாரவ இன்று
வானில் காை முடியாது கவரலயில் நானும் பால் வபால் தவள்ரள
மனசு தகாண்ட மனிதர்கரள வதடியும் காைாது ஏக்கத்திலுமாய் மனிதர்கள் வாழ்வு வபாவததன்னவவா உண்ரமதான்! ஆனால் அவனகம் வபருக்கு ததரிந்தததன்னவமா அமலாபால் மட்டுவம! ………………………………………….
பிறப்பு பிறப்பு என்பது ஒரு தாய்க்கு மறு பிறப்பு ஆனால் கருவில் வளரும் குைந்ரதக்கும் எத்தரன தபரிய கண்டங்கரள தாண்டி இன்னல்கரள அனுபவித்துதான் அந்து சிசுவும் தவளி வருகிறது, அரத மாைிக்க வாசகர் சிவபுைாைத்தில் மிக சிப்பாக தசால்லியுள்ளார்... யாரன முதலா எறும்பு ஈறாய ஊனமில் வயானியில் உண்விரன பிரைத்தும் மானுடப் பிறப்பினுள் மாதா உதைத்(து) ஈனமில் கிருமிச் தசருவினில் பிரைத்தும் ஒருமதித் தான்றியின் இருரமயில் பிரைத்தும் இருமதி விரளவின் ஒருரமயில் பிரைத்தும் மும்மதி தன்னுள் அம்மதம் பிரைத்தும் ஈர்இரு திங்களில் வபரிருள் பிரைத்தும் அஞ்சு திங்களில் முஞ்சுதல் பிரைத்தும் ஆறு திங்களில் ஊறலர் பிரைத்தும் ஏழு திங்களில் தாழ்புவி பிரைத்தும் எட்டுத் திங்களில் கட்டமும் பிரைத்தும் ஒன்பதில் வருதரு துன்பமும் பிரைத்தும் தக்க தசமதி தாதயாடு தான்படும் துக்க சாகைத் துயரிரடப் பிரைத்தும் பிறப்பும் இறப்பும் நம்ரகயில் இல்ரல அது அவன் ரகயில் என்பரத அறியாதார் உலகிவல எவன் ரகக்கும் உதவாத மானிடனாய் அரலந்வத திரிவார்!
தாயின் இருண்ட கருவரறயில் இருக்கும் வரை அந்த சிசுவுக்கு அது ஒரு சிரறதான்
அதனால் வபச முடியாது ஆனால் உைை முடிகிறது,
தவளியில் நடப்பரவ யாவும் வகட்கிறது, தாய் தந்ரத சண்ரட வபாட்டாலும் அது அரத உைர்ந்து கவரல தகாள்ளும், தாரய ததாட நிரனத்தால் அதனால் ரகரய நீ ட்டி ததாட முடியாது, இப்படிவய சுவாசமும் தானாக விட முடியாது, எப்படா தவளிவய வபாவம் என எதிர்பர்த்து இருக்கும் சிசுவுக்கு தவளிவய வருவதால்தான் மூச்சு காற்றும் கிரடக்கிறது அந்த பத்துமாதமும் ஒரு சிரற வாசம்தான் அந்தளவு துன்பத்ரத தாண்டிதான் ஒரு பிறப்பு ஒரு ஆன்மாவுக்கு கிரடக்கிறது, மண்ைில் மனிதனாய் பிறப்தபடுக்க மாதவம் தசய்திருக்க வவண்டும் என்றார்கள் ஆனால் மனிதனாய் பிறந்தபின்வன பாவங்கரள தசய்வதால் மீ ண்டும் ஏழ் பிறப்பும் பிறந்து கர்ம விரன தீரும் வரை உளருகின்றது இந்த ஆன்மா ,அரத சிவபுைாைத்தில் தசால்லப்படுகிறது “புல்லாகி பூடாகி புழுவாய் மைமாகி பல் விருகமாகி பறரவயாய் பாம்பாகி கல்லாய் மனிதைாய் வபயாய் கைங்களாய்” என்று மாறி மாறி பிறப்பு எடுத்து, எந்த பிறவியிவல இரறவரன நிரனந்து பாவம் தசய்யாது நல்லரதவய தசய்து வரும் வபாது இந்த பிறவி என்ற தபரும் கடரல நீந்த முடிகிறது என்று திருகுறளில் தசால்ல படுகிறது பிறவிப் தபருங் கடல் நீ ந்துவர் நீ ந்தார் இரறவன் அடி வசைாதார் மனித பிறப்வப சிறந்த பிறப்பு என
தசால்ல படுகிறது ஆனால் இந்த
மனித பிறப்பு எடுத்தவனுக்குதான் ததரியும் எத்தரன துயைங்கரள இந்த புவியில் வாழும் காலத்வத சந்திக்க வநரிடுகிறது என்று ஒருதர்தன்னும் தான் நிரறவாய் மகிழ்சியாய் வநாய் தநாடி இன்றி வாழ்வதாய் தசால்லவவத இல்ரல! யாைாச்சும் தசான்னதாக சரித்திைமும் இல்ரல,துன்பங்கரளயும், மைைத்ரதயும் கண்டுதான் சித்தாத்தர் தன் அைச பதவி ரயயும் சுகவபாகங்கரளயும் விட்டு புத்தைானார், ஒரு அைசனுக்வக இந்த நிரல வந்த வபாது நாம் எல்லாம் எம்மாத்திைம்?
ஒரு ஆைின் தவற்றிக்கு பின்னாவல ஒரு ஆைின் தவற்றிக்கு பின்வன ஒரு தபண் நிற்கிறாள் என்ற கூற்றுக்கு இைங்க இன்ரறய கால வாழ்ரக ஓடுதா? என பார்வபாமாகில் ஆண் என்ன தபண் என்ன? நீ என்ன நாதனன்ன? என்று வபாட்டியும் தபாறாரமயிலும்
ஆைவத்திலும் திமிரிலும் குடும்பங்கள்
சிதறி ஓடுது. தபண்கள் முட்டாள்களாக இருக்கும் வரைதான் ஆண்களும் ஏமாற்ற முடியும், தபண்கரள அடக்கி ஆள்வதிலும் ஆட்டி பரடபதிலும் அவர்கள் திமிர் தகாள்கிறார்கள், ஆனால் தபண்கள் அவர்கரள விட்டு பிரியும் வபாது புயலில் ஆடும் ததன்ரன மைம் வபாவல அவர்களும் ஆட்டம் காணுகிறார்கள், சப்த நாடியும் அடங்கி ஒடுங்கி கரடசியில் அரலந்து திரிந்து சில திமிறிய ஆண்களின் வாழ்விலும் அைிரவ தாவன வதடி தகாண்டதாக அரமகிறது. ஒரு ஆைின் தவற்றிக்கு பின்னாவல ஒரு தபண் இருக்கிறாள் என்பரத
உைரும்
வநைமும் ஒரு நாள் வைதான் தசய்கிறது, ஒரு தாயின் அைவரைப்பில்தான் ஒரு ஆண்மகன் வளருகிறான் அம்மா என்பதுதாவன முதல் வார்த்ரத ஒரு ஆண் குைந்ரத அப்பா என்று முதலில் கூப்பிடுகிறதா? இல்ரலவய ஒரு தாயின் அன்பு இல்லாமல் ஒரு குைந்ரத வளை முடியுமா? அவளின் முரல அமுதம் பருகாமல், அவளின் ரக
பரிஸம் உைைாமல் ஒரு குைந்ரத வளைமுடியுமா? ஒரு ஆண் குைந்ரதக்கும் தாயான தபண்ைின் அன்வப முதல் துரையாகிறது, அந்த தாய் தசால்லிதான் அவனுக்கு தன் தந்ரத யார் என்று அறியவும் முடிகிறது. தாரய வபாவல வநசிக்கிற தந்ரத மார்களும் உண்டு ஆனாலும் தாயின் அைவரைப்பும் முரல அமுதமும்தான் ஒரு குைந்ரதக்கு முதல் அவசியமாகிறது, பாலுட்டி தாலாட்டி பின் நிலா காட்டி வசாறுட்டி வளர்பவள் அன்ரன அவளின் அன்புதான் அவரன ஆண்மகனாக வளர்கிறது. வாலிபத்தில் மரனவியின் அன்புதான் அவரன தரலநிமிர்ந்து நடக்க ரவக்கிறது. காரலயும் மாரலயும் அவன் முகம் பார்த்து மனம் அறிந்து பைிவிரட தசய்யும் மரனவிக்குதான் ததரிம் அவனது குை நலன்கள், ஒரு நல்ல மரனவி அரமந்தவனது வாழ்வில் தபரிய துன்பங்கள் தவளியில் வந்தாலும் அது மரறந்து வபாகும் அவளது அன்பாவல, ஒரு நல்ல குைமான கைவனுக்கு மரனவிவய துரையாவாள், நம்பிக்ரகதான் வாழ்ரக! ஒருவரை ஒருவர் நம்பி நடக்கவும்
நம்ப நடபதும்தான் அன்ரப
வளர்கிறது, குடும்பத்தில் அன்பு ஒன்றுதான் கடவுளின் அரும் தகாரட! அந்த அன்பு நிரறந்த குடும்பத்தில் கைவனுக்கு கிரடக்கும் தவற்றிகளுக்கு பின்னால் மரனவிதான் துரையாக ஆறுதலாக நிற்பாள், அந்த ஆறுதலும் அன்பும் கிரடக்க ஆண்மகனும் உத்தமனாகவும் மரனவியிடத்வத
அன்பு தகாண்டவனாக இருத்தல்
அவசியம். மரனவியும் அவரனவய துரையாக ஏற்று தகாண்டு வாைபவளாக இருதல் வவண்டும், இப்படியான குடும்பத்தில் ஆணுக்கு பின்வன மரனவியின் அன்பு துரையாக நிற்கிறது. இன்ரறய கால கட்டத்தில் இளம் குடும்பங்களில்
Facebook, Whatsapp
என்று இரைய காதல் குறுக்வக ஓடுது, தகாஞ்சம் வளர்ந்ததுகள் இைட்ரட மாட்டு வண்டிகரள ஓட்டி அச்சாைி இல்லாமல் வாழ்க்ரக வண்டி குரட சாயுது.
கைவன் மரனவிக்குள் ஒளிப்பு, மரறப்பு, தபாய் வந்து விட்டாவல நம்பிக்ரகயில்லா தீர்மானம் உருவாகி விடுகிறது. இதிவல ஒரு ஆைின் தவற்றிக்கு பின்வன
ஒருதபண் எப்படி வருவாள்?
வவயாதிபத்தில் ஒரு மகளின் அன்புதான் அவரன தபருமிதம் தகாள்ள ரவக்கிறது யாவும் தபண் துரையால்தான் ஆைின் இயக்கவம அடங்கியுள்ளது. அந்த குைமான அறிவான குலமகரள வளர்த்து நல்லபடி அறிவான மகளாக உருவாக்குவதில் தந்ரதயின் பங்கும் நிச்சயம் அடங்கியுள்ளது. தாய் தந்ரதயரின் வளர்புதாவன பிள்ரளகரள தபற்றவரின் கரடசி காலத்வத துரையாக நிக்க ரவக்கிறது. தபற்வறாரின் அன்பில்லாத தறிதகட்ட வளர்பாவல தபரிய அளவில் பிள்ரளகள் இன்று தறிதகட்வட அரலகிறது. விைல் விட்டு எண்ைி பாருங்கள் எத்தரன வடுகளில் ீ ஒழுகாமான அறிவான பாசமான பிள்ரளகரள காைமுடிகிறது என்று, தாய் எட்டடி பாய்ந்தால் குட்டி பதினாறு அடி பாய்கிறது, வபாவல இன்று தபரும்பாலான தபண் குைந்ரதகள் நாகரீகமான விபசாரிகளாக மாறிவிட்டார்கள், இப்படியான வாழ்ரக ஓட்டத்திவல தாய் தந்ரத தபருமிதம் தகாள்ள பிள்ரளகள்தான் ஏது? நல்ல குடும்பங்களில் ஒழுகமான வளர்பு முரறயில்தான் ஒழுகமான தபண் பிள்ரளகளும் வளருகிறார்கள், அந்த தபண் குைந்ரதரய தபற்ற தந்ரத அந்த குைந்ரதயின் ஆதைவு கிரடக்கும் பட்சத்தில் வவயாதிபத்தில் தபருமிதம் தகாள்வான் என்பவத கூற்று! இரத உைைாது தபண்ரை அடக்கி ஆள நிரனபவன் மனிதவன இல்ரல!
எட்டா பைம் புைிக்கும் நமது உள்ளத்வத இரற நம்பிக்ரக உறுதியாக வருமாகில் ஆதவரன கண்ட பனி வபாவல எல்லா துன்பங்களும் விலகி வபாகும் பிறப்பவர் எல்லாம் இறப்பதற்வக! அரத நிரனத்து நாமாக எமது ஆரசகரள குரறத்து ஒவ்தவாரு ஆரசகரள விட்டு நாமாக
விலகி நடக்க பைகும் வபாது
ஏமாற்றங்கள் குரறகின்றன,அதனால் ஏமாற்றம் எதிர்பார்பு என்பதால் ஏற்படும் துன்பங்களும் குரறகின்றன இப் பிறப்பில் நம் விதி இப்படி அரமந்ததுற்கு காைைம் நாவம! வபான பிறப்பில் நாம் தசய்த பாவங்கவள எமக்கு இப்படி ஒரு வாழ்ரவ அரமத்து தகாடுத்த விட்டது, அதனால் இப்பிறப்பில் துன்பம் இருந்தாலும் நாம துன்பங்கரள விட்டு விலகி வபாவவாம், பாவங்கரள தசய்யாது வாை பைகுவவாம் அடுத்தவருக்கு நன்ரம தசய்யாவிடிலும் துன்பங்கரள தசய்து பாவ மூட்ரடரய கட்டாமல் விடுவவாம் எமது பாைம் குரறந்து தகாண்வட வபாகும் நடக்க நடக்க உடல் பாைம் குரறவது வபாவல நாம நல்லது தசய்ய தசய்ய எமது பாவத்தின் பாைமும் குரறந்து தகாண்வட வபாகிறது, எது எமக்கு இல்ரல என்று நிரனத்து கவரல படுகிவறாவமா அந்த உறரவ அல்லது அந்த தபாருரள நாமாகவவ தவறுத்து விட்டால் அது எமக்கு இல்ரல என்ற கவரல அற்று வபாகும் எட்டி எட்டி பார்த்தும் பைம் கிரடக்காத வபாது நரி தசால்லிச்சாம் சீ இந்த பைம் புைிக்கும் இது எனக்கு வவண்டாம் என்று, இது ஒரு சிறுவர்களுக்கு தசான்ன கரதயாக இருந்தாலும் அதிலுள்ள படிப்பிரனரய நாம் மறக்க கூடாது,
கிரடக்காதரத நிரனத்து ஏங்காமல் அரத துறந்து விடுவவத சால சிறந்தது. ஒரு நல்ல தபாழுது வபாக்கு வநைம் உள்ள வவரளகளில் வதாட்டத்ரத தசய்யுங்கள் அதில் பூக்கள் காய்கள் வரும் வபாது மனம் மகிழ்சிரய காணும், உண்ரமயாக ஒரு கடவுரள தினமும் மனதாவல நம்பிக்ரகவயாடு கும்பிட்டு வருவவாமாகில் மனதுக்கு தயிரியமும் இந்த உலக வாழ்க்ரகயில் உள்ள பற்றும் குரறந்து விடும் இதுவவ எமக்கு மிகுந்த ஆறுதரல தை வல்லது, இரததான் இந்து சாஸ்திைங்களும் வவதங்களும் பகவத் கீ ரதயும் தசால்கிறது, சித்தர்களும் ஞானிகளும் கூட எடுத்து தசான்னானர்கள் இரத மறந்து உலக இன்பங்களிவல மூழ்கி கிடப்பவனுக்வக அந்த சுகங்கள் கிட்டாத வபாது தபரிய துன்பமாக வபாய் விடுகிறது , இந்த உலக வாழ்க்ரகவய சிறிது காலம்தான் எதுவும் நிைந்தமற்றது எந்த துன்பமும் இன்பமும் கூட நிரலபதில்ரல எமக்கும் கீ வை துன்ப படுபவர் எத்தரன வகாடி என்பரத நாம் உைர்வவாமாகில் எமது துன்பம் ஓடிவய வபாகும்! …………………………………………….
சிறு குறிப்பு
தபாய்ரய உண்ரமயாக்க நிரனப்பவர்கள்தான் அதிகம் ஒவை தபாய்ரய ததாடர்ந்து தசால்லிக்தகாண்டு வை அது உண்ரம வபால பைவி விடும் ஆனால் அந்த தபாய்ரய தசான்னவனுக்கும் தபாய்யான வாழ்க்ரக வாழ்பவனுக்கும் ததரியும் இந்த தபாய்ரய எவ்வளவு தூைம் பாதுகாக்க வவணும் என்பது அதனாவல வாழ்நாள் பூைாக அவன் நின்மதி இைந்வத தவித்துடுவான் அந்த தபாய் உள்வள இருந்து தினமும் அவரன அரித்துக் தகாண்வட இருக்கும் தபாய்யான வாழ்ரகயும் மண் குதிரை வமவல சவாரியும் ஒண்டுதானுங்க! காலம் வநைம் வரும் வரைதான் தபாய் நிரலக்கும் ஆறு தாண்டும் வபாதுதான் மண் குதிரை கரைந்து விடும்!
நின்மதி ஒன்வற வடு ீ நிரறந்து இருக்க வவைம் என்று துவைாைாச்சாரியர் தசான்னதற்கு துரிவயாதனும் சவகாதைர்களும் வடு ீ நிரறய கதவு திறக்க முடியாத அளவுக்கு குடுத்த காசுக்கு ரவவகாரல வாங்கி வடு ீ முழுக்க
நிைப்பி ரவத்தார்கள்
பாண்டவர்கள் அகல் விைக்ரக அங்காங்வக ஏற்றி ரவத்து வடு ீ முழுதும் தவளிச்சத்ரத
நிைப்பி ரவத்தார்கள்
என்கிறது மகா பாைதம் இது வபாவலதான் சில மனிதர்களும் தபாறாரம, சுயநலம், துவைாகம், காமமம், குவைாதம், வபைாரச என
தீய குைங்களால்
உள்ளத்ரத நிைப்பி ரவத்துள்ளார்கள் அன்பும், பிறருக்கு இைங்கும் மன பாண்ரமயும் உள்ள உள்ளத்தில் என்றும் அகல் விைக்கின் தவளிச்சம் வபாவல நின்மதி என்னும் ஒளி
நிரறந்திக்கும்.
வயிறு
முட்ட உைரவ அளவுக்கு மீ றி உண்டு ரவத்தால் வயிற்றில்
எம்மட்டு சுரமயும் முட்டும் ஏற்பட்டு உடம்புக்கு உபாரத தகாடுக்குவமா அது வபாவலதான்,மனசிலும் அழுக்காறு, தபாறாரம, வகாபம் ,துவைாகம் நிைம்பி விட்டால் தபரும் மன அழுத்தத்ரததான் உருவாக்கும். ‚அழுக்காறு அவாதவகுளி இன்னாச்தசால் நான்கும் இழுக்கா இயன்றது அறம்,--என்கிறது குறள்
தபாறாரமயால் அடுத்தவருக்கு தீங்கு தசய்ய முடியுவமா முடியாவதா ததரியாது ஆனால் எம் மனசில் ஏற்படும்
இந்த தீய எண்ைங்கள்
எமக்வக தீைாத வநாயாக மாறி விட கூடும். மனதில் உள்ள வவதரனகரள மறக்க முயல்வது வபாவல அடுத்தவர் மீ துள்ள தபாறாரம
எண்ைத்ரத விலக்கி விடுவவத நன்று,
தபாறாரம புகுந்த தநஞ்சமும் ஆரம புகுந்த வடும் ீ உருப்படாது என்பர்
இன்று
வாயில் சக்கரை தபாங்கல் நாரள வாயில் பால் ஊத்துவர்
என்னும்
நிரலதான் மனித வாழ்வு! நாரள என்ன நடக்கும் என்பது
யாருக்கும் ததரியாது விடிந்தால்தான் நாம் எழுவவாமா என்பவத ததரியும் நிரலயற்ற இந்த உடலுக்குள் உயிவைாட்டமாய் இருக்கும் உயிருக்கு வவண்டியது காசு பைம் அல்ல நின்மதி ஒன்வற வவணும் நின்மதி ஒன்வற வவணும்! இன்றிருப்வபாhர் நாரள இருபது நிச்சயம் இல்ரல நாம் மைைித்தால் எவரும் கூட வை வபாவதுமில்ரல எதுவும் நாம் எடுத்து தசல்ல வபாவதுமில்ரல அதனால் எதிலும் அதிக பற்று ரவத்து அது கிரடக்காத வபாது மனம் வருந்துவதும்,
அடுத்தவர்கரள பார்த்து
தபாறாரம தகாண்டு துன்புறுவதும் நமக்கு வதரவவய இல்ரல இருக்கும் வரை இரறவரன நிரனபது அவசியம் அவன் எமக்காக தந்தரத ரவத்து வாை பைகி தகாள்ள வபாதும் என்ற மனவம தபான் தசய்யும் மருந்து இந்த பைதமாைிரய நிரனவில் தகாண்டு வாழ்வவாருக்கு மனதில் நின்மதிக்கு பஞ்சவம இல்ரல! நின்மதி ஒன்வற எமது உலக வாழ்வுக்கு வதரவயானது!
ஈயான் தசாத்ரத காைி நிலம் வவண்டும் பைாசக்த்தி காைி நிலம் வவண்டும் என்று பாைதியாரும் பாடினார் என்பதற்காக காைி வடு ீ என்று அரதவய கட்டிபிடித்துக்தகாண்டு கடரமரய தசய்ய தவறிய தபற்றவர்களும் ஊரிவல இருக்கிறார்கள் இருந்தார்கள். என்னதான் தசாத்து காைி நிலம் இருந்தாலும் யாரும் வபாகும் வபாது தகாண்டு வபாக முடியாது, அதனாவல ஆகும் காலத்வத தசாத்து ரவத்திருப்பவர்கள் அதரன பிள்ரளகளுக்கு உரிய வநைத்தில் எழுதி தகாடுப்பதுதான் முரற. மனிதனின் நிரலகளான பிைம்மசாரியம், இல்லறம், வானபிைஸ்தம், சன்னியாசம் என கூறப்படும் இன்நிரலகளில் வானபிைஸ்த நிரலயில் நாம் எமது கடரமகரள தசய்து முடிக்க வவணும் என்பவத இந்து மதம் தசால்கிறது. அந்த தருைத்தில் எமது கடரமகரள மட்டும் முடிக்காமல் எம்மிடம் உள்ள தசாத்துக்கரளயும் எமது வாரிசுகளுக்கு பகிர்ந்து தகாடுத்து நாம் ஆரசகரள விட்தடாைித்து சன்யாசம் புக தசால்கிறது இந்து மதம் ஆனால் இரத யார்தான் சரி வை கரடப்பிடிக்கிறார்கள்? உயிர் பிரிய வபாகும் கரடசி வநைத்திலும் எனது காைி வடு ீ என்று உறுதிரய கட்டி பிடித்து அரலந்தவர்கள் எத்தரன வபர்? பிள்ரளகளின் திருமண்தின் வபாது தருவதாக தசான்ன வடு ீ வளரவ கூட கரடசி வரை எழுதி தகாடுக்க மனம் இல்லாது
அதனால்
பிள்ரளகள் குடும்பத்திவல தபரும் பூசல்கள் வந்த வபாதும் தனது வாக்குகரள காப்பாறாமல் எனது வடு ீ எனக்கு வவணும் என்று வபைாரசவயாடு அரலந்த தபற்வறார்கள் பலர் ஊரிவல கரடசியில் மாளும் தருவாயில் அனாரதகளாக மாண்டு மடிந்தார்கள். அப்படி பட்ட வபைாரச, சுயநலம் பரடத்த
ஆத்துமாக்கள் மாண்ட பின்பும்
தசார்கத்துக்கு வபாகாமல் அந்த வடு ீ வளரவ சுற்றிவய வபயாக அரலந்து திரிவதுதான் உண்ரம! இப்படி எழுதி தகாடுக்காமல் வபான காைிகளுக்கும் தசாத்துக்கும் வாரிசுகள் தரல ததறிக்க சண்ரட வபாட்டு ஒன்றுக்தகான்று வபசாமல் வபாவதும், ஆளுக்காள் பைி வாங்க துடிப்பதும் நம்மவரிரடவய காை படுகிற உண்ரமயாகும். தவளி நாடுகளில் குடிவயறி நல்ல நிலரமக்கு வந்த பிள்ரளகள் கூட ஊரிவல இருக்கிற காைி பூமிக்காக ஆளுக்காள் அடிபட்டு நின்மதியிைந்து நிற்பதும், ஆயுள்வரைக்கும்
சவகாதைங்கள் வபசாது வகாபமாகி வபாவதும் எங்கும் நடக்கின்றது இதற்கு காைைம் அந்த மாண்டு வபான தபற்றவர்கள்தான். உயிவைாடு இருக்கும் வபாவத இருப்பரத பங்கிட்டு தகாடுக்கவவணும் இல்லாது வபானால் இப்படிதான் பிள்ரளகள் தசாத்துக்கும் காைிக்கும் வட்டுக்கும் ீ அடிபட்டு நின்மதியற்ற உறவுகளாக
பிரிந்து வாை வநரிடும்.
கரடசியில் ஈயான் தசாத்ரத தீயான் தகாள்வான் என்று யாவைா அன்னியன் எடுத்து வபாகும் வபாது தசாத்துக்கு உரிரமயாளர்கள் அைிரல மைம் ஏற விட்ட பூரன வபாவல ஆதவன்று பார்திருப்பர். சில பாவ பட்ட மனிதர்களாவல சந்ததிகவள நின்மதிரய இைந்து தவிக்க வநரிடுகிறது, இந்த விடயம் அவனக புலம் தபயர்ந்து வாழும் தமிைர்கள் வாழ்வில் நரடதபறுகின்ற உண்ரம சம்பவமாகும். உண்ரமயான அன்பு பிள்ரளகளிடத்வத இருக்குமாகில் உரிய வநைத்தில் அந்த தசாத்துக்கரள அவர்களுக்கு எழுதி தகாடுப்பதும் பிள்ரளகள் வமவல நம்பிக்ரக ரவத்து வாழ்வதும் தபற்றவர்களுக்கு அவசியம். அன்ரப தகாடுத்தால்தான் அன்ரப வாங்க முடியும்
தசாத்வதா, காைி,
பூமிவயா கரடசி வநைத்தில் எம்ரம பார்க்க வபாவதில்ரல பிள்ரளகளிடம் ஒப்பரடத்து அவர்களது அன்ரப தபற்று வாழ்ந்தால் பிள்ரளகளின் ஆதைவு கரடசி வரையிலும் இருக்கும், தபாருள் இருந்தும் சுயநலமாக வாழ்ந்தவர்கள் இறுதி காலத்வத
யாரும்
பக்கமில்லாத அனாரதயாக தான் மாண்டு மடிந்தார்கள் மடிவார்கள். சில வபர் நிரனக்கலாம் தசாத்ரத தகாடுத்தால்தான் அன்பா?என்று ஆனால் தசாத்ரத எழுதி தகாடுத்தால் பின்னடிக்கு பிள்ரளகள் தங்கரள பார்காமல் தசாத்துடன் ஓடி வபாவார்கள் என்கிற அவநம்பிக்ரக உள்ளவர்கள் தான் கரடசியிவல அனாரதகளாக அந்தரிக்கிறார்கள். பிள்ரளகரள நம்பினவர்கள் தசாத்ரத எழுதி தகாடுக்கிறார்கள், அந்த நம்பிக்ரகதான் பிள்ரளகளுக்கும் தபற்றவருக்கும் இரடவய தநருக்கமான உறரவ ஏற்படுத்துகிறது, காசும் காைியும் முக்கியமில்ரல, அங்கு காட்டுகிற அன்பும் நம்பிக்ரகயும்தான் ஒரு மனிதரன காப்பாற்றுகிறது. இரத உைைாத தபற்றவர்கள் கரடசியில் அனாரதயாக அவதியுற்று மாழுகிறார்கள் அவைது வாரிசுகளும் அடிபட்டு நின்மதியில்லாமல் அரலகிறார்கள் இது நான் வாழ்க்ரகயில் கண்ட உண்ரமகளாகும்!
இந்த கட்டுரைகள் யாவும் எனது
தசாந்த
சிந்தரனயில் உருவான
எழுத்துக்கவள! வாசிப்பவர்களுக்கு இந்த கட்டுரைகள் பிடிக்கும் என்பது எனது நம்பிக்ரக! ஆைமான தமிழ் அறிவு எனக்கு இல்ரல, கற்றதும் 40 வருட தவளிநாட்டு வாழ்க்ரகயில் பின்தங்கி விடுகிறது, இருந்தும் 25 வருடங்களுக்கு வமலாக நான் ஒரு சில சஞ்சிரககளுக்கும் கவிரத பூக்கள் என்னும் எனது தசாந்த மகசீனுக்கும், எனது கவிரத கட்டுரை சிறு கரத என்னும் புளக்கிலும் எழுதி வருகிவறன் தசாற்பிரை எழுத்துப்பிரை ஏதாவது இருப்பின் மன்னிக்கவும் இது எனது தாழ்ரமயான வவண்டுதல் வாழ்க தமிழ்! வாழ்க ரவயகம்!