Kijk op Valkenburg 2-2012

S I T A GR

MAGAZINE UIT VALKENBURG AAN DE GEUL

Valkenburg

JA ARGANG 3

2012

LIFESTYLE + VRIJE TIJD + TOERISME + SPORT + CULINAIR + KUNST + CULTUUR + HISTORIE

2

k j i k e g i r De klelukenburg! op Va

MEI - JUNI - JULI

Pop on Top

tweede editie en nu al traditie

KijK op Kastelen kasteel Schaloen

Een meiboompje planten? het was weer zover!

Zoektocht naar Paula Konings wie was dat 20-jarig meisje

Jonge ondernemers in Valkenburg Rob Verschuren van kaasmakerij Verschuren

Woordzoeker op pagina 31

Maak kans op een Geuldal-arrangement

60.t.w.v.

aangeboden door

Beelden Levende

in Valkenburg

STEAKS& SEAFOOD VAN DE ECHTE HOUTSKOOLGRILL

GRILL-RESTAURANT BUEN PROVECHO! DAGELIJKS GEOPEND MET VERWARMD TERRAS! GROTESTRAAT-CENTRUM 18 VALKENBURG 043 601 23 00 WWW.BRAZZAVALKENBURG.NL

KI J K o p Va l k e n b ur g 3

Een meiboompje planten Feest onder de Meiboom, Salomon van Ruysdael, 1655

H

et is voorjaar en dat zullen we weten ook! De natuur heeft haar winterslaap beĂŤindigd en is duidelijk zichtbaar ontwaakt. Planten en landbouwgewassen groeien weer flink. De schuchtere groene waas die over bomen lag groeide uit tot een waar bladerendek dat in de hete zomer schaduw biedt. De bloesems van de fruitbomen geven - al zijn ze dit jaar beperkt door late vorst - hoop op een ruime oogst en trokken ook dit jaar weer veel kijkers. Lammetjes in de wei doen zich te goed aan het frisse groen. Lente is het jaargetijde van de tekst: Jos Benders hoop, optimisme en vruchtbaarheid.

Al dat fraais brengt ons tot grotere activiteit. De tuin wordt eens flink onderhanden genomen. De caravan wordt klaargemaakt voor de Pinksterdagen, de banden van fietsen gecontroleerd en opgepompt, want we willen er op uit! We vieren de komst van het voorjaar op allerlei manieren, al is het maar met een bezoek aan de meubelboulevard, het zoeken van paaseieren of het bivakkeren op de camping. Zelfs koninginnedag vieren we op 30 april en niet op de dag dat de koningin jarig is. Dat komt

Het Meifeest rond 1798.

de OranjecomitĂŠs en het noodzakelijke oranjezonnetje beter uit. Het vieren van de komst van het voorjaar is van alle tijden en alle culturen. Daarin staan we niet alleen.

De Kelten en de Germanen kenden al voorjaarsfeesten, maar ook de Romeinen draaiden hun hand niet om voor een voorjaarsfeestje meer of minder, zoals de Floralia in de nacht van 30 april op 1 mei, waarbij de godin van de bloemen en planten centraal stond.

Bij die voorchristelijke feesten speelden bomen vaak een belangrijke rol.

De wortels van een boom onttrekken kracht

aan de aarde en geven die kracht via de stam door naar de takken, die naar de hemel wijzen en vruchten voortbrengen. Hout van bomen was een belangrijk bouwmateriaal voor huizen en leverde brandstof.

De boom stond symbool voor het leven en vruchtbaarheid en was daarom heilig. Het planten van een boom was een teken van optimisme en hoop. Niet voor niets werd in het voorjaar rond een boom gedanst en gefeest! Door socialistische kringen werd dat dansen rond de 1 mei boom gewoon ingepikt!

In onze streken (Zuid Limburg en aangrenzend Duits gebied tot in de Eiffel) wordt al eeuwen in veel plaatsen een meiboom geplaatst, ergens centraal in het dorp, het liefst op de route tussen kerk en kroeg. Het is niet helemaal duidelijk waar dat gebruik vandaan komt, want geschreven bronnen zijn niet altijd betrouwbaar als het gaat over de eerste meiboom die ooit werd geplaatst. Het kan immers zijn dat burgers die konden schrijven dergelijke gebruiken niet interessant genoeg vonden om ze in de analen op te nemen. We mogen er echter van uit gaan dat het gebruik stamt uit voorchristelijke, heidense tijden.

In de loop der tijd hebben waarschijnlijk allerlei volken het gebruik van elkaar afgekeken en nagebootst, zoals we tegenwoordig plotseling allemaal Valentijnsdag of Halloween schijnen te moeten vieren, feesten die vijftig jaar geleden in onze streken onbekend waren.

Per plaats verschillen de tradities, maar er zijn veel overeenkomsten. Meestal wordt de meiboom gemaakt van een den, die door jonge ongehuwde mannen uit het bos gehaald wordt en ergens in de omgeving van het dorp wordt verstopt. >>

w o m e n s

f a s h i o n Gustav NYDJ

Poools

Container

passie, smaak en ambiance

Ultimate Mik’s

(zaken)lunch, diner, high tea, cocktailworkshop of vergadering op 2 etages.

L.A. Gold belts

Slippely

Saopaulo

passage 5 • valkenburg • 043-6010222

Wo. Do. Vr. 10.00 - 18.00. Za. 10.00 - 17.00. Zo. 13.00 - 17.00.

Voor al onze (streek)gerechten gebruiken wij verse ingrediënten!

3-gangen menu al voor 32,50

Bescherm uw brillenglazen maximaal met Neva Max Neva Max is de beste bescherming voor uw brillenglas. Door de extra krasvaste laag is het 3 keer harder dan de traditionele coating. De antistatische werking zorgt er voor dat uw brillenglazen vrij

twitter@lbaroque

blijven van kleine krasjes, stof, vet, vuil en waterdruppels. Zo geniet u met Neva Max altijd van een helder en comfortabel zicht! Kom bij ons langs en ervaar het verschil.

Iedere dag geopend vanaf 12.00 uur

GROTESTRAAT CENTRUM 29 043 - 601 07 72 • WWW.LEBAROQUE.NL

KI J K o p Va l k e n bur g 5

Daarmee leveren ze (de meisjes?) bewijs van hun kracht en slimheid. De oudere mannen, meestal gehuwd, of de jonkheid van een ander dorp proberen de jongeren daarbij zoveel mogelijk te dwarsbomen en trachten de meiboom te kapen. De groepering die op de avond voor 1 mei de boom in haar bezit heeft is dan winnaar en de verliezers trakteren de winnaars dan op bier.

De stam wordt ontdaan van zijtakken, op de kruin na. Soms wordt er een krans aan de top bevestigd als symbool van de kringloop van het leven. Kruin en krans worden versierd met bloemen, slingers en figuurtjes. In de Eiffel zijn die figuurtjes uitgegroeid tot symbolen van de verschillende gilden of beroepsgroepen, want verbondenheid met de lokale gemeenschap is ook zo’n kenmerk van deze traditie.

van deze vereniging is in de nevelen van de geschiedenis gehuld, net als de eerste keer dat er een meiboom op het Grendelplein of elders binnen Valkenburg werd geplaatst. Er doet binnen en buiten deze vereniging een verhaal de ronde dat het ene kasteelheer Gosewijn 1 was, die in de jaren 1119-1128 in de burcht regeerde en de eerste meiboom plaatste, maar de Jonkheid geeft eerlijk toe dat het mooie verhaal waarschijnlijk ooit is verzonnen.

(Die Gosewijn mat zich daarbij zelf het recht aan om meisjes van 18 jaar uit te huwelijken.) Volgens die jaartelling en onze Jonkheid werd dus dit jaar de 892ste meiboom geplant. Voor wat het waard is, maar het klinkt mooi!

Op de avond voor 1 mei wordt de boom geplant. Dat gaat gepaard met allerlei feestelijkheden.

dit jaar er net zo uit zou zien als vorig jaar. Op een onbekende dag in april ontvingen de leden van de jonkheid ook dit jaar weer op een ochtend een gecodeerde boodschap dat ze zich die avond “ergens” dienden te verzamelen. Vanaf middernacht werd in een bos binnen de gemeente Valkenburg een den omgezaagd en “geklauwd” ofwel gestolen ene daarna weggesleept en verstopt om diefstal door andere jonkheden te voorkomen.

(Ter geruststelling: dat “klauwen” of stelen geschiedt met toestemming van de eigenaar en autoriteiten, want de Jonkheid bestaat natuurlijk uit keurige jongelui, die geen straf-

In ons eigen Valkenburg is het de Jonkheid Boete de Poort Vallekeberg, die deze historische taak op zich neemt. De oorsprong

Een woordvoerder van de Jonkheid liet eind maart weten dat het programma van

blad kunnen gebruiken.) Het planten van de meiboom werd omgeven met allerlei feestelijkheden, zoals het uitroepen van het mei-paar, een optocht door Valkenburg met Harmonie Walram’s Genootschap en de Jonge en de Oude Nobele Schutterye.

De woordvoerder van de Jonkheid vertelde nog dat ook de Zilveren Bok zal worden uitgereikt aan een Valkenburger die zich verdienstelijk heeft gemaakt voor de Valkenburgse cultuur.

De laatste poging de Valkenburgse den te stelen dateert van 4 jaar geleden, toen de Hulsbergse jonkheid uit wraak voor een eerdere diefstal door de Jonkheid Boete de Poort op hun beurt de Valkenburgse den wilde inpikken. Het bleef bij een schamele poging, want de Valkenburgse bewakers waren oplettend. Het zal de Jonkheid Boete de Poort Vallekeberg ook dit jaar weer gelukt zijn de meiboom zonder problemen op te richten. Dat kunt u zelf controleren door een kijkje te nemen op het Grendelplein, waar de boom blijft staan tot en met 31 mei a.s.

Of de feestelijkheden dit jaar hebben bijgedragen aan een vergroting van de vruchtbaarheid en instandhouding van de kringloop van het leven,zal pas over enige tijd blijken, op het moment dat een eerste verliefdheid tussen jongelui overgaat op echte en duurzame liefde. Wat dat betreft is het met fruit en andere gewassen wat overzichtelijker gesteld. We rekenen in ieder geval op een rijke oogst! << De Jonkheid Boete de Poort met het Mei-paar anno 2011.

Het Mei-paar uit 1952.

6 K IJK o p Valken b urg

I

n juli vorig jaar vindt er op het kerkhof van Kane in de staat

Pennsylvania een toevallige ontmoeting plaats tussen de Amerikaanse Rosemary Forquer, geboren Debevec en de Nederlander Paul van den Broek. Het is zoâ&#x20AC;&#x2122;n ontmoeting waarvan er dagelijks meer plaatsvinden en daarna snel weer vervliegen, maar deze zal verstrekkende gevolgen hebben.

tekst: Jan Schurgers

Paul van den Broek bezoekt samen met zijn Amerikaanse vrouw en zijn schoonmoeder het graf van zijn schoonvader die een jaar eerder overleden is. Rosemary Forquer is de dochter van Frank J. Debevec en is op weg naar het graf van haar vader. Ze heeft hem nooit gekend, want ze was pas drieĂŤneenhalf jaar oud toen hij op 23 november 1944 sneuvelde vlakbij Geilenkirchen als een van de Amerikaanse militairen die ons kwamen bevrijden van de Duitse bezetting. Hij was op dat moment 27 jaar oud en twee jaar eerder ingelijfd in het Amerikaanse leger. Hij trok met het 406e Infanterie Regiment om Valkenburg heen naar Duits grondgebied om zo verder door te stoten in noordelijke richting. Zo ver is hij nooit gekomen. Vlakbij het dorpje Ederen, niet ver van Geilenkirchen vindt hij zijn einde.

In het gesprek dat tussen Rosemary en Paul van den Broek ontstaat vertelt ze over een brief, geschreven in het Nederlands met daarbij een foto van een jong meisje. Die brief is gevonden bij het opruimen van de woning van haar oma die in 1981 overleed en is op 7 september 1947 geschreven door ene Paula Konings, toen woonachtig bij de familie Welters aan de Berkelstraat nummer 22 in Valkenburg.

De strekking van de brief begrijpt ze wel.

Paula Konings heeft enkele jaren het graf van haar vader op de militaire begraafplaats in Margraten verzorgd. De brief is lang blijven liggen, maar steeds meer is ze er naar gaan uitzien om er achter te komen wie die Paula Konings is en of ze nog leeft.

Misschien komt ze zo nog wel meer over haar vader te weten en over de omstandigheden rond zijn dood. Ze vraagt Paul van den Broek bij terugkeer in Nederland op zoek te gaan naar deze Paula Konings of haar familie. Hij belooft haar daar zijn best voor te doen en zoekt allereerst naar Welters in Valkenburg. Daar komt hij niet verder. Volgens haar brief is Paula afkomstig van Spaubeek. Via diverse telefoontjes weet hij contact te krijgen met Willem Konings woonachtig in Spaubeek en van hem verneemt hij dat er een tante was die Paula heette en die later naar Valkenburg is verhuisd en daar trouwde met Harry Jennekens. Willem Konings neemt contact op met zijn neef Albert Jennekens, een van de zonen van het echtpaar Jennekens-Konings en vertelt het hele verhaal. Albert is zeer verbaasd als hij hoort dat zijn moeder vlak na de oorlog een aantal jaren het graf van een Amerikaanse soldaat in Margraten

KI J K o p Va l k e n b ur g 7

De Berkelstraat vlak na de oorlog. heeft verzorgd. Dat is bij de familie volkomen onbekend. Moeder heeft daar nooit over gesproken. Vooral de mededeling dat ze gezocht wordt en dat er een brief is met haar foto maakt hem nieuwsgierig.

Via e-mail krijgt hij contact met Rosemary Forquer die hem meedeelt dat ze de brief en de foto graag aan hem wil doen toekomen, omdat ze vindt dat die documenten thuishoren bij de familie waar ze vandaan komen. Ze betreurt het te vernemen dat Paula Jennekens-Konings niet meer in leven is. Ze is op 26 november 1976 overleden en is slechts 49 jaar oud geworden.

Enkele dagen later houdt Albert Jennekens de brief van zijn moeder in zijn handen, met daarbij de foto van een jong, knap meisje. Het is een ontroerend moment.

Meer dan vijftig jaar hebben die ergens in Amerika gelegen, terwijl niemand wist wie Paula Konings was. Uit de inhoud blijkt dat ze de brief gestuurd heeft aan de oma van Rosemary omdat dat het enige adres was dat ze kon achterhalen bij de Amerikaanse autoriteiten. En dat is niet zo vreemd, want de weduwe van Frank Debevec trouwde kort na het overlijdensbericht van haar man opnieuw en kreeg zo een andere naam. Ze overleed in 1989 op 65-jarige leeftijd. Uit de brief blijkt ook waarom Paula Konings de brief schreef vanuit Valkenburg. Het kwam in die tijd vaak voor dat meisjes een betrekking aannamen als huishoudster in een gezin en dan ook hun intrek namen in dat woonhuis. Op 9 november 1945 verschijnt er in het Limburgs Dagblad een kleine advertentie:

Paula konings heeft daarop gereageerd en de betrekking gekregen. Dus neemt ze kort daarop haar intrek bij de familie Welters die aan de Berkelstraat een schoenenzaak exploiteert. In de brief legt ze ook uit

waarom ze het haar plicht vindt het graf te onderhouden: ”Op Memorial Day is de rustplaats een ware bloempracht. Iedereen gaat dan met bloemen naar zijn graf. Hoe ver het is vraagt niemand, want wij zijn schuldig aan hen die hun leven gaven voor ons. Wij kunnen hen en ook u niet genoeg danken voor de grote offers gebracht voor onze vrijheid. Ik woon ongeveer 20 kilometer van Margraten, met de fiets is het een uur.”

Ze beëindigt haar brief als volgt: “Beste Family ik zal dikwijls het graf gaan bezoeken om er bloemen te brengen. Ik voel dit als mijn plicht, juist alsof het een van mijn broers zou zijn. Maak u geen zorgen dat hij hier eenzaam en verlaten is, dan zal ik in uw plaats bezoek en bloemen brengen.

Hiermede wil ik dan eindigen en hoop eenig bericht van u te ontvangen. Schrijft in Englisch I do understand but not good writing.”

Die briefwisseling is er nooit gekomen. In april 1949 wordt het lichaam van Frank Debevec overgebracht naar Amerika en daar herbegraven op deSaint Callistus Cemetary van Kane.

Het hele verhaal heeft de familie Jennekens danig verrast omdat nooit bekend is geweest dat moeder het graf in Margraten vier jaar lang verzorgd heeft.

En zo vreemd is dat niet als nu blijkt dat zowel dochter Enny als dochter Irene al twee al jaren geleden een graf in Margraten hebben geadopteerd om te onderhouden en te verzorgen, zonder dat ze dat van elkaar wisten. <<

ONTBIJT • LUNCH • DINER

Altijd culinair genieten!

Wij hebben ook uitgebreide glutenvrije gerechten.

Ma - Vr van 11.00 - 22.30 uur. Za - Zo van 10.30 - 22.30 uur.

Dinsdags is onze wekelijkse rustdag maar in juli en augustus zijn wij 7 dagen per week geopend!

Stijlvolle en vlotte mode voor de zelfbewuste vrouw en man! . Brax . MAC . McGregor . Stroke . . Apriori . Tuzzi . Public . Passport . Het! . . Via Appia . Scott Davis . Stones . Lebek . ~ Mey (underwear) ~ Oroblu (legwear) ~ ma. wo. do. vr. 9.30 - 18.00 uur. di. 9.30 - 13.00 uur. za. 9.30 - 17.00 uur.

Elke zondag open van 12.00 - 17.00 uur

Sint Pieterstraat 15

043 601 21 03

Theodoor Dorrenplein 16 • 043 - 60 11 500 www.brasserieamerica.nl

EVENEMENTEN P R O M O T I O N

t in e h r e e t no

uw

AGENDA 10 juni 2012 Nederlands Kampioenschap Living Statues 14 oktober 2012 Jaarmarkt de Bokkemèrt 16 november t/m 23 december 2012 27ste Kerstmarkt Gemeentegrot 2013 Internationale Cauberg Cyclo-Cross

• Stichting Buitenevenementen Valkenburg aan de Geul • Stichting Wielrennen Valkenburg aan de Geul

www•valkenburgpromotion•nl

KI J K o p Va l k e n b ur g 9

Divers werk

in het museum tekst: Jan Schurgers

Tussen schildersezel en aardewerk

Op 11 maart is de grote tentoonstelling van werk van de Maastrichtse kunstenaar Guillaume (Giel) Serpenti (1906-1982) van start gegaan in het museum Land van Valkenburg. Ze kreeg de titel “Tussen schildersezel en aardewerk” en geeft daarmee duidelijk aan welk werk er te zien is.

Serpenti ontving zijn opleiding van kunstenaars als Henri Jonas, Charles Vos, Jan Postmes en Edmond Bellefroid. Op zijn veertiende trad hij in dienst bij de aardewerkfabriek “de Sphinx”. Hij werkte er bijna vijftig jaar als schilder, graveur en ontwerper. In 1948 werd hij benoemd tot hoofd van de afdeling handschilders en

Guillaume Serpenti in zijn atelier achter de schildersezel met zijn vrouw Gertha als model. kreeg de opdracht een schildersafdeling op te zetten, waardoor hij zijn vakkennis en ervaring kon doorgeven aan jongeren.

Het leven is voor Guillaume Serpenti altijd

Schilderij olieverf op linnen “Hoeve Zonneberg”.

een compromis geweest tussen werken op de aardewerkfabriek en schilderen als vrij kunstenaar. Zijn hart lag bij het laatste, maar hij droeg ook plichtsgetrouw de verantwoordelijkheid voor zijn gezin.

Aanvankelijk schilderde hij in een impressionistische stijl, maar na de Tweede Wereldoorlog veranderde dat. Hij zocht naar versobering en meer expressie. Zijn palet werd opgewekter, zwieriger en zonniger.

Zijn onderwerpen bestaan uit stillevens met bloemen en portretten in houtskool en potlood, stadsgezichten van vooral Parijs en Maastricht en landschappen in Frankrijk, Italië en vooral Zuid-Limburg. Hij exposeerde regelmatig bij kunsthandel De Jong Bergers in Maastricht, maar ook in galerieën in Den Bosch, Rotterdam, Utrecht en Den Haag. Hij exposeerde in 1978 ook in het museum in Valkenburg, dat toen nog het Oud Sjtadhoes heette.

De tentoonstelling duurt tot 28 mei en omvat 50 schilderijen, tekeningen en aquarellen, met daarnaast ontwerpen en objecten van keramiek en gebruiksaardewerk en geeft daarmee een goed overzicht van het artistieke kunnen van Guillaume Serpenti.

Bovendien zijn er bronsplastieken te zien van zijn echtgenote Gertha Serpenti-Jongen (1920-2002). <<

Griekse specialiteiten restaurant

Waar de goden eten!

Exclusief genieten van Griekse specialiteiten in het monumentaal kerkje uit 1891 in het hart van Valkenburg!

Een leuk en origineel cadeau geven?

Of gewoon iets voor jezelf!

• Engelen • Fotolijsten • Klokken • • Decoratie Artikelen • Kussens • • Potten en Manden • Meubels • • Schilderijen • Verlichting • • Wendy’s Fashion Damesmode • • Tigerhill • Ze-Ze • il’Dolche •

Welkomstdrankje bij binnenkomst.

Ook voor feesten, recepties, bruiloften, partnerregistraties en vrijgezellenparty’s.

Dagelijks geopend van 16.30 tot 23.00 uur.

Officiële Trouwlocatie

Plenkertstraat 45, Valkenburg 043 - 601 14 32

www.restauranteklisia.nl, eklisia@live.nl

Muntstraat 11 • 6301 BW Valkenburg a/d Geul • Tel: +31 (0)6 41022751

www.annaslivingindoors.nl

KI J K o p Va l k e n b ur g 11

tekst: Jan Schurgers Op 3 juni gaat onder de titel “Cauberg 10” een tentoonstelling van start die teruggrijpt op het kunstenaarsleven in Valkenburg in de jaren zestig en zeventig.

Schilder en tevens galeriehouder Jos Pluymen ( 1909-1990) timmerde toen flink aan de weg met exposities van werk van jonge kunstenaars uit het hele land in zijn galerie aan de Cauberg, eerst “ ‘t Palet” geheten en later “Cauberg 10”. Hij opende de galerie op 8 maart 1957 en begon daarna aan een grondige verbouwing om het pand geschikt te maken als expositieruimte en atelier. Pluymen exposeerde er in de jaren daarop werk van zichzelf, maar ook van jonge, opkomende kunstenaars waarvan de meeste bekend zouden worden in de Nederlandse kunstwereld en sommigen zelfs ver daarbuiten, zoals Karel Appel, Corneille, Jef Diederen, Ger Lataster, Rob Stultiens, Charles Eyck, Aad de Haas, Lei Molin, Edmond Wingen, Jan van Helden en een nog jonge Jos Caelen.

Jos Pluymen had een vooruitziende blik had en hield ervan tegen de stroom in te zwemmen. Hij zocht stad en land af en haalde jonge, experimentele

Jos Pluymen voor zijn galerie aan de Cauberg.

kunstenaars naar Valkenburg, dat toen nog een toeristisch seizoen kende van slechts enkele maanden en zeker niet geïnteresseerd was in progressieve kunst. Vooral Stultiens en Molin zagen wel iets in de activiteiten van Pluymen. Ze waren de “angry young man” van Maastricht en omgeving en vonden dat er te weinig gebeurde op het gebied van de experimentele kunst in Zuid-Limburg. In de exposities in “’t Palet” zagen ze een duw in de goede richting en ze zochten naar samenwerking. Die kwam er eind 1963. De galerie kreeg een nieuwe naam “Cauberg 10” met internationale bekendheid vanwege de wielerberg.

Het aantrekken van deskundige inleiders, het drukken van fraaie affiches en natuurlijk het tonen van werk van veelbelovende kunstenaars bracht de galerie al snel nationale faam. Vooral in 1964 gebeurde er veel.

Eerst was er de expositie van tien gouachisten: Gerrit Benner, Theo Bitter, Johan Haanstra, Jan van Heel, Jan Homan, Lei Molin, Chris de Moor, Perdok (Henk Schellevis), Hans van der Spoel en Jaap Wagemaker. Daarna volgden solo-exposities van Ger Lataster, Lei Molin, Rob Stultiens, Sam Middleton, Aart Roos, Nic Jonk en weer Jaap Wagemaker. Ze duurden telkens zo’n drie weken en na die intensieve periode trokken Stultiens en Molin zich terug. Veel werk kwam terug in de expositie “Twintig kunstenaars zes weken in Cauberg 10” in juli en augustus 1964. In november en december exposeerde Valkenburger Jos Caelen er solowerken als “Figuur op hout”, “Vrouw met kind”, “Man op paard” en “de Louteringsberg”, kunst die vergeleken werd met het werk van Jan Hanlo.

Tijdens de huidige tentoonstelling, die duurt tot en met 23 september. zijn er ook brieven, documenten, krantenknipsels en affiches te zien uit de genoemde periodes, vooral afkomstig van dochter Mariet Pluymen. << In nummer 3 van 2011 schreef “Kijk op Valkenburg” over de gedichtenroute langs de Geul. Sinds kort is er een website met veel informatie over de route, de dichters, de gedichten en de bereikbaarheid van het hele traject van Cottessen tot Voulwames bij Bunde. Het betreft in totaal 35 kilometer met 41 gedichten op zuilen of muren. Bovendien heeft een aantal dichters hun gedicht ingesproken waardoor ze op de

Historiestukken van Charles Eyck De lopende tentoonstelling “Historiestukken van Charles Eyck” in de Charles Eyckzaal is verlengd tot en met 29 juli. Er zijn taferelen uit de recente geschiedenis te zien, zoals het indrukwekkende doek “De inhuldiging van koningin Juliana” uit 1948, maar ook verhalen uit de klassieke mythologie en de Bijbel, zoals het grote werk “De verloren Zoon” waarmee Charles Eyck in1922 de “Prix de Rome” won. In 1958 maakte hij samen met Bertus Aafjes een reis naar Rome om verslag uit te brengen van de begrafenis van Paus Pius XII, gevolgd door de verkiezing van Paus Johannes XXIII. Daarvan zijn fraaie zwart-wittekeningen te zien in deze tentoonstelling.<<

Museum Land van Valkenburg Grotestraat C 31 Maandag t.m. vrijdag 11.00 – 17.00 uur Zaterdag en zondag 13.00 – 17.00 uur.

Hemelvaartsdag 17 mei, geopend 1e Pinksterdag 27 mei, gesloten 2e Pinksterdag 28 mei, geopend Entree € 4,- Jongeren tot 15 jaar gratis.

Info: www.museumlandvanvalkenburg.nl

website te horen zijn. Voor wie van wandelen houdt en van poëzie zijn de wandeling en de website een must. << Zie voor extra informatie: www.gedichtenlangsdegeul.nl

12 KIJK o p Valke n burg

Jan Hanlo Dichter

Honderd jaar geleden geboren H

et is zaterdagmiddag 14 juni 1969 als Klimmenaar Hub Lipsch zich met zijn auto op weg begeeft naar Maastricht om daar een cursus bij te wonen. Het regent een beetje. Miezerige motregen maakt de wegen glad en glibberig. Ter hoogte van de Rasberg in Berg en Terblijt moet hij zijn Citroën Diane tot stilstand brengen.

Midden op de weg ligt een man. Naast hem een motor. Aan de linkerkant van de weg staat in de berm een tractor. De man beweegt een beetje en kreunt. Het ongeval heeft net plaats gevonden.

Er arriveert iemand die zich over de gewonde buigt en met hem spreekt. Het blijkt een dokter te zijn die de politie en een ambulance tekst: Jan Schurgers alarmeert.

Jan Hanlo bij zijn moeder op schoot in Nederlands-lndië 1913.

Foto: Collectie Letterkundig Museum.

Hub Lipsch realiseert zich dat de man op de grond nat wordt en haalt een deken uit de achterbak van zijn auto. Die legt hij over de gewonde terwijl de dokter een paraplu boven hem plaatst, want het is inmiddels harder gaan regenen. Hub ziet weinig van het gezicht. De man heeft een baard en draagt een pothelm op zijn hoofd.

Hij kreunt weer en probeert te bewegen.

Jan Hanlo liggend onder een paraplu kort na het ongeluk op 14 juni 1969. De man in de zwarte jas is Hub Lipsch uit Klimmen. foto: Limburgs Dagblad

Dan slaat hij zijn ogen op en vraagt een beetje verbaasd aan zijn verzorger waarom hij hem helpt. Hub vindt zijn hulp vanzelfsprekend en zegt dat iemand in nood geholpen dient te worden. De politie arriveert en leidt het verkeer om de gewonde heen. Het blijkt dat de tractor links af heeft willen slaan op het moment dat de motorrijder passeerde. Het duurt geruime tijd eer de ambulance verschijnt. Hub vindt op de weg een bril en overhandigt die aan een van de verplegers. Het slachtoffer wordt ingeladen en naar het ziekenhuis in Maastricht vervoert. Hub raapt de deken op, loopt naar zijn auto en ontdekt dan dat er enkele centimeters water in zijn wagen staan omdat hij vergeten is de achterklep dicht te doen. De lust om naar zijn cursus te gaan is verdwenen. Hij is nat tot op zijn lichaam en besluit naar huis te gaan.

Op maandag 16 juni leest hij in het Limburgs Dagblad over het ongeval en er staat een grote foto bij waarop hij zelf te zien is.

Dan pas komt hij er achter dat de gewonde man de dichter Jan Hanlo is.

“Ik kende de naam Hanlo wel” vertelt Hub nu, meer dan veertig jaar later. “Tijdens

KI J K o p Va l k e n b ur g 13

De verwondingen bleken toch ernstiger dan aanvankelijk gedacht was.

Op het moment van zijn overlijden was Jan Hanlo 57 jaar oud. Hij werd op 29 mei 1912 in Bandoeng geboren. Op jonge leeftijd vertrok hij met zijn moeder naar Nederland, waar ze zich vestigden in Deurne. In 1927 ging hij studeren aan de HBS in Heerlen en moeder en zoon betrokken een woning aan de Houthemervillaweg in Broekhem. Daarna begon hij mondjesmaat gedichten te schrijven. Ze zijn verzameld in de bundel “Verzamelde gedichten” die in 1958 verscheen bij uitgeverij Van Oorschot. Ze laten zien dat zijn creatiefste periode lag tussen 1935 en 1942. Daarna schreef hij nog wel gedichten, maar ook prozastukjes, essays, redeneringen en filosofietjes gebundeld in ”In een gewoon rijtuig” en “Mijn benul” met daarin opgenomen “Moelmer.” Hij schreef ook brieven, veel brieven, zoals die uit Marokko (Go to the Mosk) en aan correspondenten, uitgevers en collega-schrijvers over religie, de typografie van zijn gedichten, maatschappelijke problemen en meningen over zaken die hem interesseerden.

Het grootste deel daarvan werd gebundeld in twee kloeke delen “Brieven” in 1989.

Jan Hanlo en zijn motoren.

Boven; Voor het Portiershuisje met twee

Vincent motoren. (foto: Ser Prop) Midden; Jan Hanlo demonstreert een

ronkende motor aan jongetjes uit

de buurt.

Onder; Jan Hanlo sleutelend aan een van

zijn motoren. mijn opleiding was hij wel eens genoemd, zeker toen in 1952 de rel ontstond rondom het gedicht Oote oote boe. Toen was er veel aandacht in de kranten omdat VVD 1e kamerlid Wendelaar zich hardop afvroeg of er wel subsidie gegeven moest worden aan tijdschriften als Roeping, die dit soort “uitingen van decadentie” publiceerden. De volgende dag verschijnt er in de kranten het bericht dat Jan Hanlo de dag ervoor in het ziekenhuis is overleden.

In 1998 verscheen zijn biografie van de hand van Hans Renders met een uitgebreide visie op zijn leven en werken.

Jan Hanlo groeide uit tot een van de markantste Nederlandse dichters uit de vorige eeuw die vooral veel waardering kreeg in de Randstad en dan met name in Amsterdam waar hij vrienden had onder schrijvers, schilders en musici, maar toch ook een eenling bleef.

In Valkenburg vond hij nooit de waardering die hij zeker verdiend heeft. Men vond hem een zonderling, die hard reed op zijn motor, die een lange leren jas droeg, die graag kinderen om zich heen verzamelde en die lastig werd als hij een glaasje te veel gedronken had. Een poging in 2000 om het plein waar hij de laatste jaren van zijn leven in het portiershuisje van Geerlingshof gewoond had naar hem te noemen, mislukte. Uiteindelijk verscheen in 2008 op de muur van de Schynsmolen in de St. Pieterstraat een van zijn mooiste gedichten, “’s Morgens”, op een plaquette.

Aanstaande dinsdag 29 mei zou Jan Hanlo honderd jaar zijn geworden, ware het niet dat de val met zijn motor in 1969 een einde aan zijn leven heeft gemaakt. Een feit om toch even bij stil te staan, zeker voor poëzieliefhebbers. << Jan Hanlo (1912-1969). (fotobewerking: Ivo Benders)

NIEUW IN

Het oudste Brand-cafĂŠ van Valkenburg

VALKENBURG

De gemoedelijke huiskamer waar Valkenburgers, Limburgers en gasten van ver weg elkaar graag ontmoeten om de glazen te klinken en een heerlijk hapje te eten.

Van maandag t/m donderdag serveren wij nu ook diners.

Vraag naar de nieuwe kaart! Proef ons nieuwe koffiegenot! Ook kunt u vergaderen in onze vergaderzaal in combinatie met een lunch en/of borrel!

Boeken Tijdschriften Wenskaarten Sigaretten en tabak Loterijen Kantoorbenodigdheden DHL-servicepunt en nog veel meer...

Graag tot ziens!

Hovetstraat 18 (bij de Berkelpoort) 6301 CR Valkenburg 043-3640432

Theodoor Dorrenplein 14 - Valkenburg - 043 601 48 00 www.demichiel.nl

www.boekenpoort.nl

KI J K o p Va l k e n b ur g 15

Jan Hanlo

Hans van Helmond

’s Morgens (1949)

Lente (2012)

Het was half vijf ‘s morgens in April Ik liep, en floot de St. Louis Blues Maar ik floot die op mijn eigen wijze Al fluitend dacht ik: mocht mijn fluiten gelijken op de zang van de grote lijster En waarlijk, na enige tijd geleek mijn fluiten van de St. Louis Blues op de zang van de grote lijster: turdus viscivorus

Het was weer april, een mensenleeftijd later Ik liep, en floot van het bronsgroen eikenhout Maar hoe hevig ik mijn best ook deed Het leek nergens naar en nog het minst op de zang van de nachtegaal, de leeuwerik laat staan de grote lijster Na enige tijd besefte ik: het komt omdat mijn fluiten van het bronsgroen eikenhout overstemd wordt door het getjilp van de huismus: passer domesticus

De mus (1949)

Tweet (2012)

Tjielp tjielp - tjielp tjielp tjielp tjielp tjielp tjielp - tjielp tjielp tjielp tjielp tjielp tjielp tjielp tjielp tjielp tjielp tjielp

Twitter twitter twitter twitter twitter twitter twitter twitter twitter twitter twitter twitter twitter twitter twitter twitter twitter twitter twitter

Tjielp etc.

Twitter max.140 tekens

Onbehagen (2012) O, wat haat ik deze soundbites, dacht ik Voordat ik zelf zo’n huismus word Ga ik nog liever op de motor Jan Hanlo achterna Misschien kan hij mij leren fluiten De St. Louis Blues, net als de grote lijster

1 6 KIJK o p Valke n burg

19 mei 2012 Cauberg Valkenburg tekst: Jan Vermeer

“Na één editie…, nu al traditie.” Zo luidt het niet uitgesproken motto van de enthousiastelingen van het eerste uur na Pop On Top 2011. Opgedikt met de voor velen nog onopgemerkte wens om de Valkenburgse middenstand deel uit te laten maken van het succes van dit spraakmakende initiatief. Een festival dus, dat voorafgegaan kan worden door gezellig te winkelen en na afloop voortgezet wordt in de talrijke cafés en restaurants in het centrum van het geulstadje.

Na één editie, nu al traditie!

De eerste editie in 2011.

Foto: Ivo Benders

Het idee Dat het “product Valkenburg” niet alleen onderhoud vergt, maar ook een verdere uitbouw van het aanbod, behoeft geen uitgebreid betoog. Dat het accent hierbij vooral op kwaliteit dient te liggen, evenmin. Met dit statement in het achterhoofd bedacht ondernemer Nol Friïs een spraakmakend evenement en nam ook daadwerkelijk het initiatief voor de realisatie van Pop On Top 2011. Zijn alles bepalende voorwaarde was dat de naam van het evenement de

13.30 uu r: Winnaar the Battl e lading dubbel en dwars moest dekken.

“Pop” als verwijzing naar de aard van het festijn en “Top” als verklaring voor de locatie, maar vooral als aanduiding van het niveau.

De eerste editie Zonder ervaringsgetallen over het aantal te verwachten toeschouwers werden stevige schouders gezocht die de organisatie van de eerste editie mee konden dragen. Met een eclatant succes als resultaat. En dat als nieuw festival, zonder enige naamsbekendheid. De gekozen ingrediënten hadden hun werk gedaan. De unieke locatie, een talrijk maar vooral goed publiek en niet te vergeten de “line-up”, bestaande uit Ben Saunders & Band, Alain Clack, Racoon, de Janse Bagge Bend en als slotact een anderhalf uur durende show van Guus Meeuwis. Pop On Top 2011 was een feit, met als belangrijkste les dat dit initiatief uitgebouwd moest worden tot een jaarlijks terugkerend evenement.

ur: 14.30 u el rdo Gers Pa

15.30 uu r: Iris Kroe s - C hris H

ur: 19.45 u n Go lde Ear ring

Vooral door de vele mondiale wielerwedstrijden die er plaatsvonden, passeerden of finishten, is de Cauberg in Valkenburg wereldberoemd. En sinds vorig jaar ook als locatie voor het megaevent Red Bull Crashed Ice dat Valkenburg in één rij heeft gezet met wereldsteden als München, Moskou en Quebec. De hellingtuin van het Holland Casino heeft alle faciliteiten voor een feest van de omvang van Pop On Top. Zo geeft deze locatie, als een natuurlijk amfitheater, niet alleen een goed uitzicht op het podium, maar ook op Valkenburg en het omringende Geuldal.

21.30 uur: De Dijk

Het vervolg

Naast de kwaliteit van het programma op het podium, duidt ook de inrichting van

ord ijk

: 17.00 uur en Van Velz

18.30 uur: Janse Bagge Bend

De locatie

De lovende kritieken bevestigden het voornemen om “door te pakken”, met als resultaat dat het muziekspektakel op zaterdag 19 mei aanstaande opnieuw los zal barsten met opnieuw een programma van formaat. Nadat het festival wordt geopend door de winnende band van de zogenaamde “battle”, die op zondag 29 april in 6 Valkenburgse cafés plaats vindt, zullen de volgende artiesten hun opwachting maken: De Dijk, Janse Bagge Band, Gers Pardoel, Golden Earring, Roel van Velzen, Iris Kroes (winnares van The Voice of Holland) en Chris Hordijk.

KI J K o p Va l k e n b ur g 17

het festivalterrein op de ambitie van de organisatie. Logisch, want Pop On Top wil doorgroeien naar een totaalconcept.

Daarom wordt het podium dit jaar wat verder naar het dal geplaatst, komt er een festivalmarkt, een kolderkermis, een luchtballon, een sneeuwhelling waar het publiek kan “raften” en meer, op weg naar een groeiende vorm van interactieve beleving.

Media Dat ook de media Pop On Top op de kaart hebben gezet, blijkt uit de belangstelling uit deze hoek. Zo zullen onder andere L1 - ra-

dio & TV, 100%NL, Weekend Gazet en het redactieteam van www.muzikaallimburg.nl hun opwachting maken.

Persoonlijk voornemen Ikzelf heb de eerste editie gemist omdat ik elders een verplichting had. Met als gevolg dat drie generaties festivalgangers mij nu nog steeds uitlachen. Van mij mag het.

Maar hooguit tot zaterdag 19 mei, want dan zal ik er bij zijn. Wie weet, zie ik jullie daar… << Informatie: www.popontop.nl

Even weg uit de heuvels en genieten in de bergen?

Het pension “Zum fliegenden Holländer” ligt in Zwiesel in één van de mooiste delen van het Beierse Woud. Het is omgeven door de bergen Großer Arber, Rachel en Lusen, vlak in de buurt van de bezienswaardige “Glasstad” Zwiesel.

Het Beierse Woud, een wandel- en fietsparadijs, biedt velerlei ontspanning in de belangrijkste dagen van het jaar! In onze gezellige “Stuberl” in typisch Beierse stijl met tegelkachel kunt u van ons

W ELK O M IN

rijkelijke ontbijtbuffet (worst en vlees uit Duitsland en Hollandse kaas) genieten. In onze bar serveren wij Nederlandse koffie en thee en uiteraard lokaal bier, wijn en niet-alcoholische dranken. Op het (verwarmde) en windvrije buitenterras kunt u genieten van de zon. De één-, twee of driepersoons kamers hebben allemaal een douche, WC, zitje, satelliet TV en WLAN-computeraansluiting.

Geniet van de heerlijke omgeving waar altijd iets te beleven is!

John en Carolina Stevens (Valkenburgers) Auackerweg 7 • 94227 Zwiesel - Rabenstein • Duitsland Telefoon: 0049 (0) 9922 2630 • Fax: 0049 (0) 9922 9403 Website: www.www.zfh-zwiesel.de • E-Mail: zum.fliegenden.hollaender@t-online.de

mooi maatje meer

Nieuw is onze webwinkel Welkom op Kleiaasj.nl! Maar u kunt ook gewoon terecht in de Passage of de Muntstraat voor moderne en vrouwelijke kleding met soepel vallende stoffen en een mooie belijning voor de vrouw met een mooi maatje meer.

passage 10 • valkenburg • 043 - 601 51 45 iedere dag geopend! maandag, dinsdag en zaterdag van 10.00 uur tot 17.00 uur woensdag t/m vrijdag van 10.00 uur tot 18.00 uur zondag van 12.00 uur tot 17.00 uur muntstraat 8a • valkenburg • 043 - 601 39 48 woensdag t/m zaterdag van 12.00 uur tot 18.00 uur zondag van 13:00 uur tot 17.00 uur maandag en dinsdag gesloten

info@kleiaasj.nl www.kleiaasj.nl

KI J K o p Va l k e n b ur g 19

kaas

Rob Verschuren, ondernemer in

mijn vorige functies essentiële onderdelen miste, onder andere de mogelijkheid om zelf invloed uit te oefenen op richting en beleid van een organisatie. Daarom ben ik zelf maar ondernemer geworden. Omdat ik de mooiste herinneringen heb aan mijn kaastijd werd het deze branche.

Toen ik hoorde dat er op korte termijn een geschikte winkelruimte in Passage in Valkenburg beschikbaar zou komen, ben ik daar gaan kijken.

Na vele uren nadenken, rekenen en overleg met mijn partner en familie besloot ik de stap naar zelfstandig ondernemerschap te zetten.”

E

en verse ondernemer heeft het een paar

weken geleden aangedurfd om een eigen zaak te beginnen. Een kaaszaak: De Kazerij, in de Passage.

tekst: John Reinhard

Eigenlijk heeft Rob Verschuren zijn hele leven al geweten dat hij eens zelfstandig ondernemer zou worden. “Na het volgen van de HEAO, commerciële richting en de middelbare detailhandelsschool ben ik al in kaaszaken gaan werken. Eerst Kaas van Faas en daarna kaasspeciaalzaak Bon Goût in Maastricht, inclusief het eerste kaasrestaurant van Nederland. Na allerlei verkoop-, inkoop- en adviesfuncties in verswaren, bier, telefonie en honden- en kattenvoeding trok de kaasbranche toch wel weer heel erg.”

Rob, geen Limburger van oorsprong, vond ondertussen een partner in Noorbeek en ging daar wonen. “Ik geniet hier van de schitterende omgeving en de lieve mensen allemaal, dit inspireert mij om ook andere dingen te doen”.

Rob is bedenker en medeorganisator van het evenement “De smaak van Noorbeek”, een culinaire wandeling in en om Noorbeek die hij in oktober 2011 in het kader van de Week van de Smaak organiseerde.

“Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik in

Rob kijkt met trots terug op de feestelijke opening van zijn Kazerij Verschuren op 1 maart door wethouder Thijssen uit Valkenburg en Schutterij St. Brigida uit Noorbeek. “Ik wilde een kaasspeciaalzaak opzetten, waar eerlijkheid van het product voorop staat. Ik betrek daar zo veel mogelijk kleine, regionale producenten bij.”

Na de opening volgden al meteen drukke dagen. “Veel mensen hebben mij gezegd dat een echte kaasspeciaalzaak in Valkenburg ontbrak.” Rob heeft in zijn zaak naast heerlijke kazen uit binnen- en buitenland met nadruk op de Euregio, ook mooie wijnen, noten, kaassauzen en -schaven, boerenkaasvlaai en andere lekkernijen.

Kijk op www.kazerijverschuren.nl <<

2 0 KIJK o p Valke n burg

Scha Kasteel

Kasteel Schaloen rond 1893.

K

ijk op Valkenburg richt in haar driemaandelijkse afleveringen de

blik op de kastelen van Valkenburg. “Kasteel” is vaak een te groots begrip voor de bedoelde gebouwen, al wordt het in de volksmond regelmatig gebruikt. Een vergrote herenboerderij wordt al gauw als zodanig aangeduid of een uitgebouwd landhuis of zelfs een verstevigde hoektoren. Dat geldt zeker als ze ook nog bewoond werden door leden van een adellijke familie en een rijke historie hebben. In dit derde deel komt kasteel “Schaloen” aan bod, ook wel als “Chaloen” of “Sjaloen” geschreven en gelegen in Oud-Valkenburg. tekst: Jan Schurgers

De oudste gegevens van kasteel Schaloen dateren uit 1381. Dan is er sprake van een vierkant gebouw, kleiner dan het huidige en gebouwd van mergel. Op elke hoek staan twee massieve steunberen en een arkeltoren in de kap. Rondom het dak dat in een tentvorm binnen de muren staat bevindt zich een weergang waar de soldaten waken over de kasteelbewoners en hun gasten. Om de soldaten te beschermen tegen beschietingen is een weergangmuur opgetrokken. Schietgaten in deze muur zorgen ervoor dat de soldaten zich van binnenuit kunnen verweren.

De bijgebouwen staan oorspronkelijk aan de rechterzijde van het hoofdgebouw. Van daaruit geeft een brug over de moerassige slotgracht toegang tot het “eiland” Schaloen. De muren van het kasteel zijn in eerste vorm twee meter dik en gebouwd van basaltkeien. De deuren zijn van 10 centimeter dik massief eikenhout. Hierdoor is de burcht een bijna onneembare vesting.

Eigenaren zijn Jan van Hulsberg, schout van de schepenbank van Klimmen en Geraerdt Mulaerdt. Later deelt eerstgenoemde het kasteel met Gerard van de Linden. Na 1397 is Reinier van Hulsberg-van Schaloen eigenaar van het kasteel. Het gebouw en de omliggende landerijen blijven meer dan twee eeuwen in bezit van deze familie: eerst van zoon Reinier IV van Hulsberg en vervolgens van zijn zoon Librecht.

KI J K o p Va l k e n b u r g 21

loen Na zijn dood in 1530 komt het goed in bezit van zijn broer Johan van Hulsberg en daarna van diens zoon Reinier V. Zijn broer Gerard volgt hem op en hij koopt in 1605 de rechten op de heerlijkheid Oud-Valkenburg. Zijn familie woont dan echter op Huys de Dohm in Welten, want kasteel Schaloen is in 1575 vrijwel volledig verwoest door brand, na aanvallen van de Spaanse legers. De situatie daarvoor is terug te vinden op de bekende kaart van Jacob van Deventer uit 1550. In het midden staat een woontoren met een uitbouw als ingang. Aan twee zijden is een vleugel bijgebouwd. De arkeltorentjes stammen uit deze tijd. Het kasteel ligt er na de brand vele tientallen jaren bij als ruïne, tot Johan Hoen van Cartils, eigenaar van kasteel Cartils, het laat restaureren. Hij is gehuwd met Maria van Hulsberg en komt zo ook in bezit van Schaloen. Zijn zoon Jan Reinier Hoen van Cartils, gehuwd met Johanna Maria van Merwick, zet de werkzaamheden voort en pas in 1656 is het kasteel weer volledig hersteld. Het is deze Jan Reinier die Schaloen grotendeels zijn huidige vorm geeft. Dan staat er een rechthoekig gebouw met vier bouwlagen onder een zadeldak en een gewelfde kelder.

Zijn zoon Gerard Ernest Hoen van Cartils bouwt rond 1700 de bijgebouwen, een watermolen en de Kluis op de Schaelsberg.

Als hij in 1709 overlijdt zet zijn vrouw

Kasteel Schaloen rond 1902. barones Anna Agnes de Renesse d’Elderen de uitbreidingen voort. Tussen 1718 en 1721 verrijzen het prachtige poortgebouw, de huidige toegangsbrug, een tuinmans- en timmermanswoning en een overdekte stalling voor de rijtuigen. Anna Agnes overlijdt in 1729 en het domein komt in bezit van zoon Maximiliaan Hoen van Cartils, de man die in 1739 de Calvariegroep neerzet aan de voet van de Schaelsberg, beter bekend als “de Drie Beeldjes”. Hij overlijdt kinderloos en wordt 1782 opgevolgd door zijn neef graaf Maximiliaan Laurens Hoen van Cartils tot Neufchateau, gehuwd met Felicitas van Hohenzollern. Deze graaf koopt in 1798 voor 5000 francs van de Fransen de ruïne van het kasteel van Valkenburg die tot 1919 in bezit van de familie zal blijven.

de bekende bouwkundige Pierre Cuypers.

Hij krijgt van graaf Adhemar Damien Matthieu de Villers Masbourg d’Eclaye de opdracht tot restauratie en verbouwing om zo het kasteel meer allure te geven. Dan worden de westelijke toren en de traptoren

Het echtpaar krijgt drie dochters, waarvan de oudste trouwt met Ladislas M.J. Francois Antoine de Villers Masbourg d’Eclaye. Zij en hun nazaten zullen het kasteel in bezit houden tot 1969. Er vinden nog diverse restauraties plaats. Duidelijk merkbaar is die van 1894, die wordt uitgevoerd door

De familie de Villers Masbourg d’Eclaye verlaat het kasteel in 1934 en verhuist naar Brussel. Het gebouw komt leeg te liggen en wordt eerst in beslag genomen door de Duitsers en na de bevrijding in september 1944 door de Amerikanen. Vervolgens wordt het bijna geheel leeg geplunderd.>>

aan de voorzijde aangebouwd, mogelijk op basis van aanwezige bouwsporen.

Bovendien worden de arkeltorentjes verhoogd. De gevels krijgen een nieuwe, veel regelmatiger, indeling, waarbij de voorgevel van een erker wordt voorzien en de rechtergevel van een balkon. Cuypers verblijft dan met tussenpozen regelmatig in Valkenburg en kan zich zo uitstekend wijden aan de uitvoering van zijn plannen in neogotische stijl. Het kasteel wordt een lust voor het oog en is dat tot op heden gebleven.

Kasteel Schaloen in de vroege lente.

Foto: Ivo Benders

Eten, drinken, genieten!

Het hele jaar door bieden wij in een Bourgondische sfeer voor elk wat wils. Dat houdt in, iedereen van groot tot klein, van jong tot oud!

VERSTERK UW NATUURLIJKE SCHOONHEID EN VITALITEIT

Wilt u mooi ouder worden of heeft u een ongemak?

Kliniek Valkenhorst, specialist in plastische chirurgie, handchirurgie, dermatologie en gynaecologie, versterkt uw vitaliteit en schoonheid met een natuurlijk resultaat. Ons medisch team staat voor u klaar om u de professionele zorg en persoonlijke aandacht te geven die ú wenst. In een rustige omgeving met eigen operatiekamers en 22 jaar ervaring.

Bel voor een gratis consult (043) 601 62 62 of kijk op www.valkenhorstkliniek.nl

MOOI OUDER WORDEN 3 gangen keuze menu

E39.75

Borstcorrectie • Botox • Buikwandcorrectie • Face- en halslift Huidziekten • Moedervlekverwijdering • Rimpelbehandeling Ooglidcorrectie • Spataderbehandeling • Liposuctie

Iedere dag geopend van 10.00 tot 22.00uur.

In januari geopend van donderdag t/m zondag van 10.00 tot 22.00uur.

Muntstraat 2 • 043 - 601 29 32 • www.bombarino.nl

Het gezelligste hoekje van Valkenburg!

Zaterdag 12/5 'CancelCancer' Vanaf 14.00 alles voor het goede doel!

Opgeven is geen optie. www.teamreck.nl

Donderdag 17/5 Hemelvaartsdag

Ook zo’n mooie voeten?

Houden zo!

Coverband 'BOUGIE'

Vrijdag 8/6 Start EK Voetbal Zaterdag 9/6 18.00 uur Nederland - Denemarken

Woensdag 13/6 20.45 uur Nederland - Duitsland

Zondag 17/6 20.45 uur Portugal - Nederland

Alle voetbalwedstrijden zijn natuurlijk live te volgen!

Gabor - Hassia - Alexandria - Ganter Waldlaüfer - Wolky

Grotestraat Centrum 30 043 - 601 48 73 • www.cafethoekje.nl

Elke dag geopend!

Sint Pieterstraat 6 • Valkenburg aan de Geul • Telefoon 043 - 601 35 67

KI J K o p Va l k e n b u r g 23

Interieur van de grote kasteelkamer met schouw in 1964. foto: Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed.

Veel kostbaarheden verdwijnen, niemand weet waarheen. Uitgewoonde ruimtes blijven achter en het verval slaat toe.

Valkenburger M. Geenen trekt zich als rentmeester de toestand van het gebouw aan, knapt hier en daar wat op en begint er een uitspanning. In 1949 biedt hij de Bulgaarse kunstenaar Christo Stefanoff de mogelijkheid om in een van de bijgebouwen te wonen en een atelier in te richten. Drie jaar later is Stefanoff plotseling vertrokken en al die tijd ligt het kasteel leeg.

In 1956 neemt volkshogeschool Geerlingshof enkele ruimtes in gebruik voor het geven van cursussen. In 1969 koopt de gemeente Valkenburg het van de erfgenamen voor een bedrag van fl. 246.000,-.

Het blijkt een blok aan het

been. Er is geen bestemming en er is geen geld voor het broodnodige onderhoud.

Even is er sprake van dat het Europahuis uit Bemelen het gebouw zal kopen, maar als dat niet doorgaat verkoopt de gemeente het in 1974 aan de Schotse maatschappij Maxwell Property Ltd. ter inrichting van een ontmoetingscentrum van internationaal niveau. De plannen blijken niet realiseerbaar. Er moet veel geld bij.

Drie jaar later koopt het aannemersbedrijf Woudenberg uit Ameide het kasteel. Dat ontwikkelt plannen voor restauratie en verbouwing tot een exclusief restaurant en een congresaccommodatie. Voor de buitenrestauratie is subsidie beschikbaar, maar dan stokt de subsidiekraan. Er is nog twee tot drie miljoen gulden nodig voor de afronding, vooral aan de binnenkant, maar de economie zit tegen en zo raken ook deze plannen in het slop.

In 1984 passeert Cor Bot per toeval het fraaie kasteel en hij is er meteen aan verknocht. Het is precies het sprookjeskasteel waar hij ooit van droomde. Samen met zijn broer runt hij een bouwbedrijf in Meerkerk en kort daarop kan hij zich kasteelheer noemen van kasteel Schaloen in OudValkenburg. Eerst wordt het woongedeelte opgeknapt, zodat hij en zijn gezin er kunnen gaan wonen en zo worden geleidelijk aan de overige gebouwen onder handen genomen. Het is een gigantische klus met als uiteindelijk doel het in volle

glorie doen herrijzen van het prachtige kasteel. Zijn vakkennis komt hem hierbij goed van pas. Het is een plan waarvan in de afgelopen 25 jaar al veel is gerealiseerd en dat is duidelijk zichtbaar. Het kasteel is een lust voor het oog, maar is besloten, want het echtpaar Bot koestert het gebouw, de bijgebouwen, de omliggende natuur en de gracht. Het hoort zo te worden als zij dat ooit voor ogen hadden en waarvan de uiteindelijke realisering nu niet meer ver weg is. Wie aan de rand van de gracht staat, kijkt naar het gebouw en de achterliggende heuvels en daarbij de stilte of het gefluit van de vogels op zich in laat werken, waant zich in een decor van een romantisch sprookje of in een museum met grote impressionistische schilderijen aan de muur. Met één verschil: hier veranderen de kleuren mee met elk jaargetijde. << Bronnen: Léon Pluymaekers. Kasteel Schaloen. Geulrand nr. 2, april 1983, p. 8-12.

Léon Pluymaekers. Cor Bot, de nieuwe kasteelheer van Schaloen. Geulrand nr. 10, april 1985, p. 83-87.

Jan Notten/Piet Smulders. Gezien en getekend. Geulrand nr. 42, april 1993, p.5.

H.J.H. Schurgers, J.G.M. Notten, L.W.G.N. Pluymaekers.

Geschiedenis van Valkenburg-Houthem, Valkenburg (L), 1979, p.248.

Jan Schurgers. Pierre Cuypers en zijn band met OudValkenburg en Valkenburg. Historische en Heemkundige Studies in en rond het Geuldal. Jaarboek 2008, p. 259.

Op de voorzijde van het bordes van kasteel Schaloen bevindt zich een hardstenen gedenkplaat. De daarin gebeitelde tekst luidt: PAX INVIOLATA TIBI. CUM AB ANNO 1575 BELLI CALAMITATIBUS ET INCENDIO DEVASTATA HUC USQUE TATUISUM RESTAURAVERUNT ME PRAENOBILES JOHANNES RENERUS HOEN DE CARTILS ET JOAHANNA MARIA DE MERWICK COEMJUGES, DOMINI IN VETERI VALKENBORCH ET SCHIN AD GOLAM A SALUTIFERI PARTUS 1656.

Vrij vertaald: “De ongeschonden vrede zij met u.

In 1575 werd dit gebouw door oorlogsgeweld en brand verwoest en hebben de edele echtelieden Johannes Reinier Hoen van Cartils en Johanna Maria van Merwick, voorheen woonachtig te Valkenburg en Schin op Geul, mij hersteld en mij redding gebracht vanaf 1656.”

24 K IJK o p Va l k e n b urg

kijk op < vandaag

Tresluxx volgens Grand Café

jees> Amerikaanse verkiezingen Hebt u dat nou ook, dat u dat gezeur over de Amerikaanse presidentsverkiezing langzaam beu wordt? Het circus daaromheen begon al in januari met de voorverkiezing in de eerste staat en het zal doorgaan tot november. Dan volgt in februari de installatie van de nieuw gekozen president en alles bij elkaar worden we daar dus meer dan een jaar mee geconfronteerd. We zijn dus nog niet eens over de helft. Steeds treden er nieuwe kandidaten naar voren en regelmatig wordt melding gemaakt van het knijpen van een kat in het donker, van het dansen op de tafel toen de kat van honk was of van het hemd dat nader was dan de rok. Eerst wordt alles ontkend en op een geven moment kunnen ze niet anders en wordt de kandidatuur ingetrokken. Wie kent ze niet de mannen die tenslotte overbleven: Gingrich, Romney, Santorum, Paul? De commentaren die ze over zich heen krijgen. De modder die ze elkaar toegooien. De opsomming van de voor- en nadelen van hun ideeën en wensen door zogenaamde deskundigen in kranten en in praatprogramma’s op de televisie. Heel wat uren gaan aan zendtijd verloren en ik wil het niet weten en niet horen. Wat me alleen interesseert is welke republikein het in november gaat opnemen tegen Obama en hoe die tweestrijd dan zal eindigen. Alle schermutselingen daar aan voorafgaand kunnen mij gestolen worden.

Vindt u dat nou ook niet?

<<

COLOFON UITGAVE: Ivographic Reclamemakers Hekerweg 43, 6301 RJ Valkenburg aan de Geul Telefoon: 045 - 405 23 29 Advertenties: advertenties@kijkopvalkenburg.nl Redactie: redactie@kijkopvalkenburg.nl Ivo Benders (coördinator) met medewerking van; Rob Dijksman, Linda Offermans, Jan Schurgers, John Reinhard, Jan Vermeer, Hans van Helmond en Jos Benders.

Omslagfoto: Ivo Benders Oplage: 12.500 exemplaren.

Website: www.kijkopvalkenburg.nl

© Overname van artikelen, foto’s e.d. uitsluitend na schriftelijke toestemming van de uitgever.

KijK op Valkenburg wordt GRATIS bezorgd bij alle abonnees van in de hele gemeente Valkenburg aan de Geul!

Z

e volgden allebei de oplei-

ding aan de middelbare horecaschool te Heerlen. Luc koos daar voor de opleiding tot manager/ ondernemer, terwijl Astrid zich helemaal op de koksopleiding richtte. Na de opleiding gingen zij op verschillende plaatsen stage lopen. Astrid liep stage bij

“We willen het gewoon gezellig houden, niet te stijf, maar wel met een hoog culinair niveau”

‘t Klauwes in Wahlwiller, Kasteel Bloemendaal in Vaals en Chateau St. Gerlach in Valkenburg aan de Geul. Bij haar laatste twee stageadressen werkte ze later ook. Luc liep stage bij Kasteel Terworm en Hotel Van der Valk in Heerlen.

Toen hij daarna bij Kasteel Bloemendaal ging werken, ontdekte hij Astrid.

Ze waren pas 21 en 25 jaar toen ze besloten om samen een horecazaak te beginnen. “Sinds mijn dertiende werk ik in de horeca, bij La Veneziana in Heerlen” zegt Luc, “ik ben door Paolo Belfi met de liefde voor het vak besmet. Ik wist dat ik nooit iets anders zou willen en dat ik zelfstandig ondernemer wilde worden. Net als mijn vader, al zit die in een andere branche.”

Het Heuvelland trok wel, maar Valkenburg had als grote voordeel dat er in alle seizoenen wel iets te doen is. Na enig

KI J K o p Va l k e n b u r g 25

tekst: John Reinhard

zoeken ontdekten zij dat er een mooi pand beschikbaar kwam in het centrum van Valkenburg. Na een grote verbouwing openden zij daar samen hun Tresluxx, sfeervol en eigentijds. Volgens Astrid en Luc Houben ligt Grand Café Tresluxx aan het mooiste plein van Valkenburg!

“Een Grand Café” zegt Astrid, “is voor ons een plaats waar gasten ongedwongen, lekker mogen komen eten, met kinderen, de hond mee, iedereen moet welkom zijn en zich welkom voelen”. Er is goed nagedacht over de formule. Een restaurant heeft in vergelijking met een Grand Café beperkingen. “Je bent bij ons altijd welkom, voor een glas wijn of bier, al dan niet met een borrelhapje, een mooie kop koffie met een stuk heerlijke Limburgse vlaai, voor een lunch of voor een diner”. “Daarnaast kan men de hele zaak exclusief afhuren voor een bruiloft of receptie”.

De rolverdeling tussen Astrid en Luc is automatisch gegroeid. Astrid vinden we meestal in de keuken, terwijl Luc als gastheer ‘de voorkant’ van de zaak doet.

Maar ook Luc is een volwaardig kok en vindt het leuk af en toe Astrid in de keuken af te lossen. “Het is ook belangrijk om regelmatig in de keuken te staan, dat is goed om de calculaties te kunnen maken en een goed inzicht te krijgen in de wijze waarop we de inkoop moeten regelen”.

Er wordt bij Tresluxx veel aandacht aan de menukaart besteed. “Drie tot vier keer per jaar maken wij een nieuwe kaart” zegt Astrid. “Ik ga daar dan echt voor zitten en over nadenken. Voor ons is het heel belangrijk om met verse seizoensproducten te werken. Wij zijn bekend om

onze asperges, coquilles, mosselen en kreeft.” In het voorjaar staan de asperges centraal. Een van de specialiteiten van Tresluxx zijn de lauwwarme asperges, rucola, truffelolie en oude Reypenaer kaas.

Tresluxx is bekend om een bijzonder menuconcept die zij hun gasten bieden.

“Voor een vaste menuprijs, mogen ze bij ons zelf à la carte hun menu samenstellen” vertelt Astrid.

De kwaliteit van een goede menukaart begint volgens Astrid en Luc bij goede leveranciers. “Wij hebben in Ubachsberg een strokalfsvlees specialist gevonden, waar vleeskalveren op stro gehouden worden met respect voor dier, milieu en maatschappij. Je proeft echt het verschil” zegt Astrid met overtuiging. Ook het andere vlees, het gebak en het bier van de tap komt uit de eigen regio.

De maatschappelijke betrokkenheid is groot bij Astrid en Luc. Beiden zijn leermeester en examinator bij de zelfde hotelschool waar zij zelf eens leerling waren.

“We zijn zelf nog steeds jong, maar zien toch al grote verschillen tussen de leerlingen van nu en die uit onze schooljaren. In onze studiejaren ging alles veel formeler, bij ons geen tattoes en ringetjes door de lippen of bij mannen in de oren”. “Maar” vult Luc lachend aan, “we hebben wel iets van deze generatie overgenomen. Wij zijn nu ook op facebook en twitter te vinden”.

Astrid en Luc vullen elkaar als ondernemers echtpaar uitstekend aan. Luc is meer de organisator. Dit jaar organiseert hij samen met enkele collega’s voor de derde keer Place de Preuverie (10, 11 en 12 augustus). “Ik vind het leuk om door het organiseren in contact te blijven met andere ondernemers uit Valkenburg en door het

organiseren van bijvoorbeeld een culinair evenement het niveau dat de horeca in Valkenburg heeft onder de aandacht van de gasten te brengen”.

Een nadeel van al dat organiseren is wel dat Luc nog nauwelijks tijd heeft voor zijn andere passie, zijn Harly Davidson motor.

“Ik kan toch niet met naar mijn motor en benzine ruikende kleding in mijn zaak gaan staan”. Het is al knap genoeg om een dergelijk bedrijf te runnen terwijl je ook nog de zorg hebt voor twee kleine kinderen. Daan (bijna 2 jaar) en Max (bijna drie maanden) zorgen er wel voor dat de dagen van moeder Astrid en vader Luc goed gevuld zijn.

Tresluxx is mooi gelegen, op het Geuleiland, op het Theodoor Dorrenplein waar elk seizoen voldoende te beleven valt.

“Het is hier altijd gezellig met de vele markten, straatartiesten en evenementen op het plein” vindt Luc. “Als de herinrichting achter de rug is heeft dit gebied zoveel potentie” vult Astrid aan.

Zelf hebben Astrid en Luc ook nog veel toekomstplannen. “De afgelopen 7 ½ jaar hebben wij hard gewerkt aan onze kwaliteit, aan ons vaste gasten bestand. Hier willen we mee doorgaan. Wij zien onze toekomst in Valkenburg” zegt Astrid. In de toekomst willen zij gezelschappen nog meer mogelijkheden bieden om een feest of receptie te houden bij Tresluxx.

Op het mooie terras vlak bij de Geul is het goed toeven.

Valkenburgers en toeristen strijken graag even bij Tresluxx neer om te genieten van de huisspecialiteiten en het flanerend publiek, maar vooral ook van het gastvrije onthaal dat Astrid en Luc, samen met hun team, hen bieden. << Meer info: www.tresluxx.nl

Hier gaat u zeker ‘ja’ tegen zeggen!

Romantische sfeer, gezellige ambiance en een niet alledaagse omgeving vlakbij Maastricht. De diverse trouw- en feestzalen van De Feestgrot staan tot uw beschikking. Compleet met feestelijk ontvangst, een huwelijksborrel op het gezellige buitenterras, een romantisch diner in het sfeervolle mergelmuseum en natuurlijk een bruisende feestavond toe. U heeft zelfs de mogelijkheid tot het laten sluiten van uw wettelijke huwelijk in de officiële ondergrondse trouwzaal van de gemeente Valkenburg.

Benieuwd?

Maak een afspraak voor een bezichtiging en we spreken alle mogelijkheden voor een onvergetelijk huwelijksfeest met u door!

Daalhemerweg 31A

(direct naast de steenkolenmijn)

Valkenburg aan de Geul

Tel 043 6014738

Een eeuwenoude locatie met hedendaagse allure!

WWW.FEESTGROT.NL

STOER-CHIC-VROUWELIJK

Walramplein 20 - 22 6301 DD Valkenburg aan de Geul Telefoon 06 - 51 96 27 80 info@anitastylefashion.nl 7 DAGEN PER WEEK GEOPEND maandag t.m. vrijdag 10.00 - 18.00 uur zaterdag 10.00 - 17.00 uur. zondag 13.00 - 17.00 uur In januari en februari zijn wij dinsdags gesloten!

Kijk ook even op:

w w w. a n i t a s t y l e f a s h i o n . n l

KI J K o p Va l k e n b u r g 27

aa n verh e e t e s m Kiekje

l

Een mooie vondst bij de werkzaamheden op het panoramaterras van de Ruïne: een deel van het originele zegel van Walram de Rosse, heer van Valkenburg en Monschau. Dit zegel, met onder meer een paard en de leeuw uit het wapen van Valkenburg, is tot 1280 gebruikt. Leuke bijkomstigheid... in de voormalige “kelders” vond men ook veel schelpen van escargots. Zou Walram een liefhebber zijn geweest en wie kent zijn recept? (foto’s: Ivo Benders)

22 maart is de laatste fase van het herstel afgerond.

De naam staat nu in hardsteen gebeiteld in de voorgevel van het station in Valkenburg. Het uit mergelblokken opgetrokken gebouw werd ontworpen door Jacobus Enschedé en werd geopend op 23 oktober 1853. Enschedé liet zich inspireren door het paleis van koning Willem II in Tilburg.

Boven de naamplaat staan de stadswapens van Maastricht en Aken. Oorspronkelijk werd het station gebouwd als “Station Hulsberg” als tussenstop tussen die twee steden en geldt als het oudste nog bestaande station van Nederland. (foto: Rob Dijksman)

Ièrepries Alle Bonhäör 2011 is dit jaar gegeven aan Van Heijst & Vogels Bouwmanagement. Het herbouwen van de prachtige mergelvoorgevel is een juweel voor Valkenburg. D’Allei is een modern appartementencomplex aan de Lindelaan 25. (foto’s: Ivo Benders) De onthulling van de Ranja-reclame door mevrouw Hofman en wethouder Willem Thijssen. De twaalfde muurschildering staat op het woonhuis van de familie Hofman in de Molenstraat 13. Zo’n zelfde reclame heeft ooit op de Wilhelminatoren gestaan. Van diverse oude foto’s heeft men de afbeelding van de Ranja reclame kunnen natekenen. Schilder André Konings tekent ook hier weer voor deze replica. (foto’s: Ivo Benders en Beeldarchiefvalkenburg.nl)

28 KIJK o p Valke n burg

O

p zondag 10 juni 2012 organiseert de Stichting Buitenevenementen Valkenburg aan de Geul voor de derde keer het Nederlands Kampioenschap Living Statues voor professionals.

Ook nu is gekozen voor een verkeersvriendelijke route door het centrum van het mergelstadje.

“Living statue” betekent vertaald naar het Nederlands “levend standbeeld”. Levend omdat het uitgevoerd wordt door een mens, een standbeeld omdat de kunst van stilstaan centraal staat. Een living statue speelt met het gegeven “levend” versus “niet levend” om het publiek in verwarring, dan wel bewondering te brengen.

Een beweging is toegestaan als een kort levend moment dat bewust gekozen is als onderdeel van de act. Een beeld kan bestaan uit één of meerdere figuren. De acterende kunstenaars vormen de essentiële kern van hun beeld. Attributen en entourage kunnen een noodzakelijke aanvulling zijn.

Mede door het grote succes van afgelopen jaar heeft Stichting Buitenevenementen Valkenburg aan de Geul zich tot doel gesteld om van het Nederlands Kampioenschap Living Statues een jaarlijks terugkerend evenement te maken.

Ook de regio Valkenburg kan straks op dit kampioenschap inspelen. Daarom organiseert Stella Maris Valkenburg aan de Geul/Meerssen vooraf een workshop living statues, waarbij individueel of in groepsverband de technieken worden aangeleerd,

beelden Levende

van Valkenburg

tekst: Paul Vroemen. foto’s: Ivo Benders

KI J K o p Va l k e n b u r g 29

zodat ook de amateur kan deelnemen.

De looproute is met pijlen aangegeven en voert (onder voorbehoud) via het Odapark, de Polfermolen, de Plenkertstraat, de Wilhelminalaan, de Halderstraat, de Kerkstraat, de Pelerinstraat, het Theodoor Dorrenplein, de Passage, Aan de Linde, de brug over de Geul, het Halderpark, de Koninginneweg, de Emmalaan, en de Oranjelaan terug naar het Oda Park.

Bij de start van het parcours in het Odapark en halverwege het parcours bij de kerk van de H.H. Nicolaas en Barbara kunt u deelnemersformulieren krijgen die ook fungeren als stembiljet voor het publiek.

Deze stembiljetten dient u uiterlijk 17.00 uur op één van deze twee plekken in de stembus te deponeren.

De route begint en eindigt in het Odapark.

Hier kunnen nog meer dan vorig jaar de kinderen hun expressie kwijt. Zij zijn het immers die straks nieuwe ideeën zullen uitwerken en misschien de overstap maken naar een professionele carrière.

Op zondag 10 juni 2012 vindt tussen 13.00 uur en 17.00 uur op bovenstaand parcours de uitbeelding plaats. Vanaf 17.30 uur maken alle beelden hun opwachting in een defilé op de trappen nabij de Polfermolen.

Hier wordt op professionele wijze tekst en uitleg gegeven over de expressie van de betreffende beelden en maakt de jury rond 18.00 uur de uitslag bekend. <<

In en om Valkenburg al decennia lang hét adres voor uitstekend advies en uitmuntende service!

In Europa de grootste, in uw regio de beste!

Wat men vaak niet verwacht van een bedrijf als het onze, is dat wij vaak groter

inkopen dan de grotere welbekende ketenzaken. Toch is dit zo. Doordat wij lid zijn van Europa’s grootste inkooporganisatie kunnen wij u alle producten aanbieden tegen zeer scherpe prijzen, die heel makkelijk met alle ketens kunnen concurreren. Alleen krijgt u bij ons altijd gratis een veel betere service cadeau.

Audio & Video • Wasautomaten • Koelkasten

L. vd Maesenstraat 11a | 6301 EA Valkenburg aan de Geul | Tel. 043-60 123 78 | www.wouters-zn.nl

Dé manier om van de natuur te genieten!

Welkom op het mooiste pleintje van Valkenburg!

Wij zijn (bijna) de gehele dag open met een brede en uitgebreide kaart voor zowel de grote als

De tweewieler- en Vespaverhuur specialist!

kleine trek. ‘s Morgens kun je bij ons binnenlopen voor een kop koffie met verse vlaai of om heerlijk te lunchen. ‘s Middags lekker borrelen op ons terras met een heerlijk glaasje wijn en finger-food of op een zwoele zomeravond genieten van een meer gangen diner terwijl de zon langzaam onder gaat, bij ons is het allemaal mogelijk!

Astrid en Luc heten u van harte welkom!

Th. Dorrenplein 18a 043 - 601 65 71 info@tresluxx.nl www.tresluxx.nl

De Valkenberg 8b • Valkenburg aan de Geul

043 - 60 153 38 • info@fietshuur.nl • www.fietshuur.nl

Schrijvende

KI J K o p Va l k e n b u r g 31

Valkenburgers kijk op

kijk op

Vorig jaar verscheen “Marie komt thuis”, een prentenboek over het elfje Marie. Het is het derde deel over Marie, ontstaan uit de samenwerking tussen de schrijver Maastrichtenaar Jean-Philippe Rieu en de Valkenburgse illustrator Mark Janssen.

Het verhaal gaat deze keer over het elfje dat haar huis, een klaproos, vernield ziet worden onder het gewicht van haarzelf en haar vriendjes, zoals Suzie Bij, Batteraaf Mus, Victor Vlinder, Julia Tor en Gijs Kever.

Het is dan ook herfst en de bloemen en bladeren verliezen hun kracht en hun kleur.

Marie maakt kennis met Mini Eekhoorn, die haar tenslotte uit de brand helpt door zijn holletje in een boom aan te bieden als nieuwe woning. Het doet haar uitbarsten in een lied: “Ik ben blij, zing met mij, weg

is mijn verdriet, nu zing ik mijn herfstlied.

Mijn nieuwe huis is in een boom, en mijn hart is waar ik woon.”

In het begin is het even uitpluizen welke dieren bedoeld worden, met alleen de voornamen. Dan is terugbladeren noodzakelijk. Daardoor worden wel de fraaie tekeningen zichtbaar die Mark Janssen aan het boek toevoegde. Ook nu weer zijn er de prachtige kleuren in de bij en de vleugels van de vlinder, het guitige snuitje van de eekhoorn en de altijd goedlachse Tor en Kever. Even is er verdriet als de klaproos stuk gaat, maar dat is snel over met de hulp van de eekhoorn. Dan klaren de gezichtjes op en komt alles weer goed.

Bij dit boek verscheen ook nu weer een

doe mee

dvd waarop de tekeningen te zien zijn en Rieu zijn eigen verhaal vertelt. Het is bedoeld voor lezertjes en kijkertjes vanaf vier jaar en natuurlijk ook voor voorlezende ouders. << “Marie komt thuis” Jean-Philippe Rieu en Mark Janssen. Uitgeverij Clavis, Hasselt 2011, 28 blz. met dvd, €17,95

WOORDZOEKERS

Woordzoeker 6

Elk woord komt eenmaal voor in het diagram. De woorden kunnen zowel horizontaal, verticaal als diagonaal staan. Sommige woorden staan achterstevoren. Streep alle woorden door. De overgebleven letters vormen de oplossing. Stuur de oplossing/ slagzin met uw adresgegevens, E-mailadres en telefoonnummer op een voldoende gefrankeerde briefkaart naar;

Win een Geuldal-arrangement voor 4 personen

t.w.v.

60.aangeboden door

De oplossing van woordzoeker 5 is “BIJ DE BRUG”.

De pijs is aangeboden door Hotel- Restaurant Botterweck te Valkenburg.

De winnaar is: J.N.J. Meurders, Berkelplein 168, Valkenburg.

Van harte gefeliciteerd met deze smakelijke prijs.

KijK op Valkenburg, Hekerweg 43, 6301 RJ Valkenburg aan de Geul.

Eind juli 2012 krijgt de winnaar automatisch bericht via E-mail of telefoon en wordt het verder bekend gemaakt op onze website kijkopvalkenburg.nl. Veel Succes!

ALIMENTATIE AMFORA CHEF CORVEEDIENST DEVALUATIE DRIEWIELER FLES HAAGBEUK HARK HEUP HUMORIST MARKT MESSING ORKEST PASSIE

PERS PREI SIERBLOEM SMAKEN STUIPTREKKING SYMBOLISCH TAST THEETANTE TRAGISCH TRAS TREMA VLAAI VOERING VOORZIENING WORST

© ruud berns / www.puzzelstad.nl

VALKENBURG

Grotestraat Centrum

043 - 601 26 20 latinos-valkenburg.nl

PROEF DE ECHTE SPAANS-ITALIAANSE SFEER IN VALKENBURG! • PASTA’S • TAPAS • VLEES- EN VISGERECHTEN • VERSE KREEFT •