EGZEMPLARZ B E Z P Ł AT N Y
10 KWIETNIA 2019
3/5
KURIER FESTIWALOWY
Rozważanie o prawdzie Od początku mojej przygody z teatrem współczesnym, największą rozkosz sprawiało mi pojawiające się raz na jakiś czas poczucie braku pełnej świadomości tego, co dzieje się na scenie oraz konieczność wysilenia umysłu w celu odnalezienia się jako widz pośród kolejnych, misternie konstruowanych teatralnych w a r s t w. Ś c i ś l e j , t o skomplikowane uczucie towarzyszyło mi podczas obcowania z dziełem grupy Usta Usta „Geometria” w r e ż y s e r i i Wo j c i e c h a W i ń s k i e g o . Trudno jednak poczuć się inaczej, gdy już na samym początku widz dowiaduje się, że bierze udział w castingu do roli geometry w adaptacji powieści „Zamek” autorstwa Franza Kafki. Tym sposobem widzowi przychodzi odegrać rolę uczestniczącego w castingu do
„Geometrii” Wińskiego, opowiadającej o castingu do „Geometrii” w reżyserii niejakiego Barnabasa. Wspomniany Barnabas w dość obraźliwy sposób uznaje, że nikt z widowni do roli się nie nadaje i chce zakończyć trwające próby do spektaklu. Szkatułkowa ko n c e p c j a ko m p l i k u j e s i ę jednak wraz z pojawieniem się Geometry, który jest fikcyjną postacią z powieści Kafki i który t o, w p r z e c i w i e ń s t w i e d o pozostałych bohaterów, jest nieświadomy uczestnictwa w dziele Barnabasa. Spektakl opiera się na graniu p omiędzy p oszczególnymi warstwami fikcji, które w yrażone zostają poprzez zakładanie na głowę przez członków zespołu Barnabasa nylonowych rajstop. Zwracają się oni do siebie imionami z powieści Kafki. Do trupy należą zatem: Frida ( jedyna postać kobieca, w tej roli Ewa Kaczmarek), Wójt ( Roman Andrzejewski w stroju przypominającym nieco klauna), Barnabas (Grzegorz Ciemnoczułowski, który oprócz -1-
Barnabasa wciela się również w rolę Posłańca), Nauczyciel i Urzędnik (Artur Śledzianowski w kostiumie który ma wyrażać obie te postaci) oraz dwóch Pomocników Geometry (Mikołaj Podworny i Przemysław Zbroszczyk, których pończochy są ze sobą komediowo związane). Najciekawszą postacią wydaje się być grany przez Marcina Głowińskiego, szczerze fikcyjny, Geometra. Nieświadomy odgrywanej roli, chce tylko jak najszybciej dotrzeć na zamek i dobrze wykonać swoje zlecenie. Ma przy sobie list w którym jest proszony o rozpoczęcie pracy na zamku, jednak cała otaczająca go rzeczywistość zdaje się działać na jego niekorzyść: Urzędnik chce od niego specjalnych zezwoleń na pobyt, pracownicy z którymi wcześniej rzekomo pracował okazują się być mu nieznani, a do zamku nie idzie się dostać. W końcowej scenie zagubiony Geometra otrzymuje od Fridy scenariusz, przez który dowiaduje się o swojej fi k c y j n o ś c i .