O P S TA P M E T E L S
DANNY NEEMT VEEL HOOI OP DE VORK Bij Natuurpunt kunnen we niet zonder mondige praters en sterke doeners. Iedereen die Danny Deceukelier, de trekker van het vrijwilligersteam, een beetje kent, weet tot welke categorie hij behoort. Maar als hij praat over het natuurbeheer van de vele gebieden die Natuurpunt Zwevegem rijk is, weet hij niet van ophouden. Danny is conservator van de percelen gelegen in Moen, Otegem en Sint-Denijs, in totaal ongeveer 30 ha. Benieuwd als we zijn, willen we graag weten hoe hij dat klaarspeelt.
ELS DEPREZ
↓
↑
Danny Deceukelier
Inheemse snorzweefvlieg en stadsreus op dezelfde bloem
Over hoe alles letterlijk en figuurlijk gegroeid is Bij Danny thuis word ik verwelkomd aan een zomerse tuintafel en hij heeft geen vraagjes nodig om in gang te schieten: “Ik ben een all-rounder maar in niks een expert: van veel weet ik altijd wel iets maar van iets weet ik nooit alles. Mijn jeugd heb ik versleten in een nat bosje achter ons huis, dat was de prille kennismaking met de natuur. Verder heb ik beroepshalve meer dan 20 jaar in de sociale sector gewerkt, vooral dan als begeleider bij natuurbeheer, zo heb ik veel ervaring opgedaan. Maar het was in het jaar 1991 dat het serieus is beginnen kriebelen toen ik mij ter gelegenheid van de opening van het Mortagnebos ingeschreven heb voor een cursus Bosbouw en Natuurontwikkeling. In 1994 vertegenwoordigde ik de lagere school van ons dorp in de Minaraad. Door op één van de vergaderingen een vraag te stellen over bebossing had ik de aandacht van Eddy Loosveldt en Frans Dejonghe getrokken. Een tijdje later stonden ze beiden aan mijn deur met de vraag of ik geen bestuurslid wou worden bij het nieuw op te richten bestuur van - in die tijd nog Natuurreservaten.” “Op 24 juni 1995 heb ik het beheer van de Oude Spoorweg overgenomen van Frans. Ik deed dat alleen en toen nog met de zeis. De Oude Spoorweg en de Vaarttaluds waren de eerste gebieden die we in beheer hadden. Aan de overkant van het Kanaal Bossuit-Kortrijk lag nog een strook spoorwegbedding die volledig verbraamd was en die ik in drie maanden tijd ontwikkeld heb tot een nieuw en waardevol natuurgebiedje. Een perceel naast de bedding kwam er later bij en werd in samenwerking met de gemeente en door vrijwilligers beplant. Samen met de nieuwe natuurgebieden die erbij gekomen zijn heb ik zo stilaan een beheerploeg rond mij kunnen verzamelen. Ter gelegenheid van begeleide wandelingen en activiteiten van Natuurpunt Zwevegem bieden gemotiveerde geïnteresseerden zich spontaan aan om mee te helpen.” Een beheerploeg leiden, hoe doe je dat? “Door jarenlang met mensen te werken heb ik ervaring opgedaan om een ploeg te leiden. Ik heb een team van 15 fantastische mensen en kijk er telkens naar uit om iedereen terug te zien. Weinigen haken af en één van de trouwste beheerders is een
26
•
zeer krasse 85-plusser. De jongsten zijn twintigers. Ook de vrouwen laten zich niet kennen en doen iedere keer meer dan hun deel van het werk. Ik zorg dat er werk is voor iedereen en probeer zoveel mogelijk de groep samen te houden. Onze koffiepauze met bijhorende madeleintjes (koekjes) wil niemand missen: ‘ ’t ès were proper hé Danny’, zeggen ze dan, en dan lach ik terug: ‘maar ’t hoeft niet proper te zijn hé…’. Als ik van op afstand de inzet van de mensen zo nu en dan eens bekijk dan maakt dat mij gelukkig. In de maand januari houden we, na eerst een paar uurtjes werken, een bedankingsreceptie in onze loods.” In feite zit Danny al heel de tijd te popelen om mij het Braebos te laten zien Eenmaal in het Braebos, tussen metershoge wilde peen en Sint-Jacobskruiskruid vindt Danny zijn natuurlijke draai helemaal. “Ik kijk en stem het beheer van een gebied af op wat er op dat moment groeit, op wat zoemt, op wat kruipt en op wat vliegt. Als ik rondloop kan ik uren doen over een paar tiental meter, zo geboeid ben ik door al dat leven. Ik kan het mij ook permitteren hé want als ik thuiskom heb ik eten, haha! In mijn carrière heb ik al heel wat akkerland omgevormd tot natuurgebied. In het Braebos - ooit allemaal bemeste percelen - komen dankzij volgehouden beheer op alle percelen orchideeën voor.” “Ik lees veel over natuurbeheer, zo bouw ik kennis op. Op één perceel pas ik sinusbeheer toe: je start vroeg in het jaar met het maaien van een sinuspad, dit is een slingerend pad doorheen je terrein. Binnen het sinuspad is het windluwer en kunnen vlinders zich opwarmen, hun territorium vinden en zich voortplanten. Later in het seizoen maai je alles binnen het pad. Tijdens de zomermaanden kan je, deels je eerste pad overlappend en deels op een nieuwe zone, een tweede sinuspad maaien om dan op het einde van de zomer opnieuw alles te maaien binnen het tweede sinuspad. Op die manier verkrijg je variatie in de vegetatiehoogte en niet onbelangrijk: er blijft altijd een deel oude vegetatie staan waar insecten kunnen overwinteren.” “Als we ooit eens grote percelen mogen bebossen wil ik zeker eens gebruik maken van het kloempsysteem. Deze manier van werken heb ik via de bosgroep leren kennen. In werkelijkheid zijn het
