Ondanks corona

Covid-19, het coronavirus ineens was het daar, een lockdown volgde. Intelligent weliswaar maar het betekende dan wel dat we geen tochten konden varen met de KNMC. In deze omstandigheden gebeurde het volgende: een vrouw, lid van de KNMC nam het moedige besluit om haar collega KNMC-vrouw te bellen. Ze legde in tranen uit dat ze zo graag wilde varen. Ze snikte: “Het coronavirus overleef ik denk ik wel maar geen toertochten!?”

Aan de andere kant van de lijn werd de vrouw geraakt, ze schoot vol van emotie en vond dat er iets moest gebeuren. Ze overlegde met haar man en ze bedachten een list. Ze organiseerden een stiekeme tocht. Zij zouden samen met de zwaar geëmotioneerde vrouw een tocht gaan varen. Er werd een bezembootje geregeld dus konvooitje compleet!

Start in Rotterdam. Bij Kaat Mossel werden eerst alle gezondheidsverklaringen uitgewisseld, daarna kon de tocht van start gaan. Nieuwe Maas – Waterweg – Oude Maas – Spui – Middelharnis…. Dat het een tocht, niet als andere tochten zou zijn, werd vooraf ook duidelijk gemaakt. Het konvooi zou zich flexibel moeten opstellen. En dat dat nodig was, bleek… Middelharnis de jachthaven vol. De onverwachte volle havens zorgden voor een mooi begin. Het werd Numansdorp. Iedereen blij en zelfs de toertochtleider rookte na deze onvoorziene omstandigheden na 10 jaar weer een halve sigaar. De volgende dag op weg naar Brouwershaven. Oei! Ook daar te druk in de sluis en geen plaats voor de stiekeme tocht. Maar omdat we allemaal nog jong en flexibel zijn, wordt het St. Annaland. En omdat nergens een scherp aardappelschilmesje te vinden is aan boord om de aardappels te schillen, belandden we weer eens in een restaurant. Maandag, VT 10.00 uur stipt, volgens KNMC gebruik. We hebben een prachtige vaart via de Oosterschelde naar Yerseke. De weergoden verwennen ons. Wellicht dat dit de tranen wat droogde van de huilende mevrouw… Dinsdag varen we richting Burgsluis. We meren aan en wat zien we daar: 3 KNMC’ers. Bezig met een stiekeme tocht? Zelfs voorzitters Martin en Aad staan te glunderen als we elkaar zien. We zijn niet meer alleen bezig met een stiekeme tocht.

Woensdag vertrekken we vroeg met een prachtig weertje en hebben er flink de sokken in, meren direct na de middag in Veere af. Onze toertochtleider heeft het weer voor elkaar gekregen; we liggen voor enkele dagen op een VIP plek. Volop genieten: fietsen, zwemmen en wandelen. De stilligdagen waren nodig omdat onze admiraal met zijn vrouw even op en neer naar huis zijn gegaan. Op vrijdag na de middag staat hij weer met een glimlach van oor tot oor tevreden kijkend naar zijn konvooi en bemanning.

Zaterdag half elf, alle hens op het achterdek (dus niet voor de boeg). We worden getrakteerd op Zeeuwse bolussen voor bij de koffie, vooral om op gewicht te blijven. Want KNMC’er zijn, is topsport. Na de koffie en de briefing voor die dag vertrekken we om 11.50 uur. Onder een bewolkte lucht en een enkel

buitje meren we aan het einde van de middag af in Kortgene. ’s Avonds een slotdiner aan boord van de bezemboot. Daar wordt een mooie hap op tafel gezet, hulde voor de kokkin! Hier worden de laatste resten van een geweldige week bij elkaar geveegd en wordt het smaldeel bijna ontbonden.

Na de laatste etappe via Oosterschelde naar de Bergse diepsluis, Volkerak meren we af in Willemstad. En ja hoor, op de wal lopen onze Maestro met zijn vrouw uit België! Op gepaste afstand heffen we een borreltje bovendeks ... en proosten we op een mooie week ondanks corona!

Opgetekend door: ‘Crew Stiekeme Reis’.