In de bergen is het oppassen

In de bergen is het altijd oppassen!

DOOR PETER SMITS

ONDANKS HET WELBEKENDE CORONAFENOMEEN KON DE 2022-EDITIE VAN DE INZELL BALLONWOCHE TOCH DOORGAAN. MET AANPASSINGEN IN O.A. HET AVONDPROGRAMMA EN DE BRIEFINGSBIJEENKOMSTEN BLEEK ER NOG VEEL MOGELIJK EN WERD HET WEER EEN GESLAAGDE WEEK MET ZON, SNEEUW, GEZELLIGHEID EN VEEL VAARDAGEN. HELAAS WAS ER OOK SPRAKE VAN ZÉÉR LOKALE, WISSELVALLIGE WINDPATRONEN, WAARVAN IK ZELF DE GEVOLGEN AAN DEN LIJVE HEB ONDERVONDEN.

Het is donderdag 28 januari. Tijdens de briefing wordt verteld dat de weersituatie vergelijkbaar is met de vorige dagen; alleen is de variabele windrichting op lage hoogte iets minder voorspelbaar en staat er op grote hoogte wat meer wind. Passagiers worden desondanks afgezegd omdat de meest waarschijnlijke windrichting een vaart van maximaal 20 minuten zal opleveren. Enkele teams, waaronder ikzelf, besluiten toch te gaan varen: dan maar een kort sprongetje.

Apfelstrudel

Om 10:45 uur stijg ik op. Na een beetje ronddobberen pakken we uiteindelijk wat wind en drijven we in een gunstige richting naar het bekende Inzeller Hotel Schwarzberg: even landen voor koffie en Apfelstudel! Maar balen… ze hebben Ruhetag vandaag… We besluiten weer op te stijgen en verder te varen. Inmiddels is het 12:30 uur. We pikken al snel een dalwind op van rond de 7kt, terug richting onze opstijgplaats, de camping van Inzell: dat zou leuk zijn!

Windshear

In de buurt van de camping gaat de wind nog wat verder liggen en zet ik de daling in. Plotseling worden we op een hoogte van ongeveer 300 ft gegrepen door een windshear van 9 kt uit westelijke richting, haaks op onze vaarrichting. We worden met een ruk weggeblazen én zakken omlaag. De boom die daar stond, staat daar al heel lang! Met een klap worden we tegen de takken gesmeten. Alle lijnen binnenboord en met flink branden komen we los. “Is iedereen oké?”. Ach, een beetje geschrokken en wat door elkaar geschud maar voor de rest niets, gelukkig. En de ballon? Verdorie, drie gescheurde panelen net onder de evenaar. We landen en ruimen de boel op.

“… HAAKS OP ONZE

VAARRICHTING …”

Analyse

Was dit te voorkomen geweest? Ja uiteraard, bijvoorbeeld door niet te vertrekken. Maar dat is wat kort door de bocht, want meteorologisch gezien was er, op een mogelijk wat ongunstige windrichting na, geen vuiltje aan de lucht. Niet landen wellicht? Alle indicaties waren goed: er lag een open veld voor me, er stonden geen bomen in de landingsrichting en de wind was zwak. Wat was het dan? Volgens collegaballonvaarders was het vooral botte pech; het had iedereen kunnen overkomen. Een analyse door de ervaren meteoroloog van dienst, Ab Maas, levert als mogelijke oorzaak het vermengen/oplossen van een inversie op, waarbij luchtuitwisselingen een zeer lokale windschering veroorzaakten. Belangrijkste conclusie: in de bergen is het altijd oppassen!