Wildstrubel: hike & fly op grote hoogte

Wildstrubel, 3244m

Hike and fly op grote

Tekst en foto’s: Erik Jochems

hoogte

Al sinds vorig jaar had Erik Jochems het plan om, samen met zijn vliegmaatje Thomas Maier, de Wildstrubel te beklimmen om er vervolgens vanaf te vliegen. Door het slechte weer ging dat toen helaas niet door, maar dit jaar lukte het wel. Dit is Erik’s verslag.

Op vrijdag 3 juli krijg ik een enthousiaste Thomas aan de telefoon: Erik, zullen we naar Lenk gaan om een hike en fly te doen? Ik zoek contact met Christian Christeler, een lokale piloot die ik al eerder naar info had gevraagd. Hij heeft deze tocht al meerdere malen gedaan. Onze verwachtingen zijn juist ingeschat; er is een hele grote kans om de komende dagen te vliegen van de gletsjer. De Wildstrubel is is een bergkam met gletsjer in de Berner Alpen, op de grens tussen de Zwitserse kantons Wallis en Bern. Het hoogste punt is 3.244 meter. De berg is speciaal en echt heftig, als je boven bent is dat het dak. Voor Thomas en mij is het de uitdaging om naar het extreme te gaan. Ik kom vaak in het Duitse Schwarzwald waar je ook leuk kunt hike&flyen. Dat is echter niet zo hoog, tussen de 300 en 700 meter. Ik heb daar een paar keer meegedaan aan een wedstrijd hike&fly van de lokale club, de Oppenauer Gleitschirmflieger. Twee jaar geleden hebben Thomas in ik de Faulhorn (2700 m) beklommen, daar overnacht en de volgende dag gestart met een fantastische vlucht. Over de Wildstrubel hebben we het al vaak gehad en op Youtube kwamen we zulke mooie beelden tegen. Nu is het eindelijk zover. Thomas is al in Lenk en op dinsdag heb ik de auto ingepakt en ben gaan rijden. ‘s Avonds aangekomen op camping Hasenweide in Lenk zijn we ons gaan voorbereiden. Christian brengt ons nog een bezoek en geeft tips voor deze tocht.

Met je neus tegen de berg

We moeten vroeg ons bed uit, om 2.00 uur in de nacht, want het is toch een afstand van tien kilometer zo’n zeveneneenhalf uur lopen met een hoogteverschil van de camping op 1.000 meter naar de top op 3244 meter. De eerste kilometer gaat vals plat door het bos maar daarna kom je letterlijk en figuurlijk met je neus tegen de berg aan. Vanaf dat punt gaat de berg 600 meter omhoog met een stijging van 30%, gevolgd door nog 400 meter stijgen om op het Flueseeli-plateau te komen (2045 meter) naar het echte werk. Wat achter ons ligt is al een heftige klim maar niet te vergelijken met wat nog moes komen. We lopen drie uur om op deze hoogte te komen, via zig zag paadjes met aan de rots-

wand soms een ketting om je vast houden en omhoog te komen. Dit alles in het donker met uiteraard een lamp op je voorhoofd anders is het niet mogelijk. Om 5.30 uur hebben we de eerste kilometers erop zitten. Op het plateau aangekomen hebben we een klein kwartiertje gepauzeerd. Tijdens het lopen en klimmen moet je niet vergeten om te blijven eten en drinken want je lichaam heeft brandstof nodig. Dit is nodig; doe je dit niet dan haal je het niet. Na de kleine pauze moesten we nog 1.244 meter. Dat lijkt op zich niet veel, maar voor de middag moeten we boven zijn in verband met de kans op verandering van de windsterkte. Dat was niet voorspeld maar we wilden het zekere voor het onzekere nemen. Christiaan had ons al verteld dat we na het plateau het ergste nog moesten krijgen en hij weet absoluut waar hij over praat. We hadden toen nog geen idee wat ons nog te wachten stond.

Man met de hamer

De zon komt op en die gaat een rol spelen op je lichaam. Dat merken we direct, het tempo wordt langzamer en we maken minder snel hoogte. Al snel hadden we door: kleine passen nemen, niet te hard gaan, eten en drinken; een constante herhaling. Op zo’n 2.600 meter hoogte kwam de man met spreekwoordelijke hamer en dacht ik: ik ga de top niet halen. Dan is het fijn dat je samen bent want Thomas riep: “Erik wir schaffen das.” Even een kleine mentale oppepper. Het is geen optie om terug te gaan dus wat rest je? Je MOET door! Het is inmiddels 9.30 uur geworden en we moeten nog 300 meter. Dat lijkt een peuin twee etappes doen. De eerste etappe is

leschil maar geloof me, die laatste loodjes zijn megazwaar. Je komt op de grens van de 3.000 meter en waar Christian ons al voor waarschuwde dat beginnen we te merken: de lucht wordt ijler, het zuurstofgehalte in de lucht daalt. Over de laatste 300 meter hebben we ruim een uur gedaan. Mentaal gaat het wel maar mijn benen zijn helemaal op, compleet verzuurd.

De beloning

Boven aangekomen, ongelofelijk! Prachtig mooi het uitzicht over de bergen. En je voelt je voldaan, wat een tocht. En dan de beloning: als je wegstart en je draait nog eens een paar rondjes dan kun je gelopen. Zo indrukwekkend. Op de top van de Wildstrubel staat een kruis. Hier kun je alle richtingen op starten. De plek is heel groot. De start was zo mooi en rustig, de wind was maximaal 15 km per uur. Wat wil je nog meer op deze hoogte? De vliegcondities zijn superzacht, de vlucht was echt genieten. We landen op de camping naast de tent en we nemen een koud biertje toe. Heerlijk!

Nu jij?

Mocht je deze tocht ook overwegen dan is een goede voorbereiding een must. Train hier goed voor want het is niet eenvoudig om te doen. Neem genoeg eten en drinken mee, kleed je niet te warm en neem een extra t-shirt en een lichte jas mee voor als je boven bent en gaat vliegen. Loopstokken zijn onontbeerlijk. Je kunt deze tocht ook pas zien wat je gedaan hebt en waar je hebt

in de middag vertrekken en lopen naar het plateau (3 uur lopen). Op het plateau staat een hut die je kunt huren, of je slaapt op het plateau in een lichtgewicht tentje. De volgende dag loop je naar boven.

Informatie

De camping: camping-hasenweide.ch Lokale piloot en vlieggebied: paragliding-lenk.ch/Piloten/Christian_Christeler Fluhseehutte om te overnachten op de berg: fluhsee.ch

Vlieguitrusting

Onze uitrusting was 11,8 kg per persoon: Gradient Aspen 6 (5 kg) / Advance Iota 2 Harnas ozium2 Light 2,7 kg Vario (30 g, alleen een piepje) Helm (350 g) Reserve Skyman (995 g) Pakzak Supair Trek Light (350 g) 1 extra t-shirt. 1 extra lichte jas. 1.5 ltr water en veel ongezouten noten