Jos Veenstra, onze nieuwe wijkagent

from Buitenhof buurtkrant 4 2022

Warmtepomp, een goede investering?

Jos Veenstra is onze nieuwe wijkagent

Sinds april van dit jaar is Jos Veenstra (36) onze nieuwe wijkagent. Hij volgt Anne Eggen op die hier 20 jaar wijkagent geweest is. Tijd voor een kennismakingsgesprek met Jos, waarin we onder andere ook vuurwerkoverlast bespreken.

Door Boukje Tanja

Onze nieuwe wijkagent houdt van voetbal. Dat is te zien: Jos zit op een stoel die bekleed is met een FC Groningen-sjaal. Zijn liefde voor voetbal kan Jos ook in zijn werk kwijt. Eén van zijn neventaken is sportbegeleider bij de jeugd van FC Groningen. Jos is hun aanspreekpunt. Formeel heet de functie supportersbegeleider. “Ik sta dus samen met andere collega’s tussen de fanatieke voetbalsupporters.“ Buiten de wedstrijden om is Jos wijkagent voor de wijken Hoogkerk, Groenhof, Leegkerk, Gravenburg en de Buitenhof. Dat is een groot gebied. “Ik ben officieel sinds april begonnen, ik geef mezelf zeker een jaar om echt ingewerkt te zijn.” Andere taken zijn de ‘gewone’ politietaken, rijden naar meldingen, nachtdiensten draaien en dat soort dingen. "Wat je normaal bij de politie ook op tv ziet tegenwoordig.” De wijkagenten werken samen met de Wij-teams in de stad.

Wat doet een wijkagent ? “Ik ben het aanspreekpunt voor wijkbewoners. Dat houdt in dat ik reageer op allerlei meldingen uit de wijken. Dat kan variëren van overlastmeldingen tot

burenruzies, geluidsoverlast en zelfs buren die niet snoeien. Dat snoeien, daar zijn we eigenlijk niet voor, maar we doen het soms wel!” Waar de politie in andere wijken nogal eens ter plekke moet zijn, daar hoeft Jos niet zo vaak naar de Buitenhof. “Een tijdje geleden zijn we bezig geweest met jeugd, die vervelend was rond de speeltuin. Vanuit de wijk wordt wel gezegd: ‘Het komt allemaal van het kamp.’ De ene keer is dat wel waar, de andere keer niet. Dat zoeken wij dan uit.” Jos weet niet of de bewoners in onze wijk het wel gewend zijn om meldingen te doen. “Daar ben ik nog niet achter.” Als er overlast is, hoopt hij dat mensen het zelf oplossen. “Dat is het mooiste natuurlijk en dat draagt de politie ook uit”, zegt Jos. “Maar soms is het handig om de politie even in kennis te stellen van het een en ander. Dan weten we wat er speelt. Een volgende keer kan iets wel uit de hand lopen, dan komen we er en dan weten we helemaal niets.” Jos benadrukt dat bewoners ook informeel een melding doen, gewoon de politie bellen en vragen naar de wijkagent. Dat kan ook digitaal via meldpuntoverlast. Dat wordt doorgegeven aan de betreffende wijkagent en dan word je teruggebeld. “Ik kan natuurlijk niet alles oplossen”, lacht Jos. “Soms is het ook meer de hulpvraag die beantwoord moet worden dan dat we echt iets kunnen doen.”

Vuurwerkoverlast

Het is december, dus komt ook vuurwerkoverlast ter sprake. De vraag is wat wij als bewoners kunnen doen om overlast te voorkomen en wat doet de politie. Melden dus, dan weet de wijkagent ervan. “Wij kijken dan hoe vaak het voorkomt”, zegt Jos. “Wij moeten tenslotte onze aandacht verdelen.” Jos raadt af om, zeker in deze tijd, zelf achter de daders aan te gaan. “Je moet oppassen dat je, als er nog vuurwerk in hun zakken zit, per ongeluk zelf een doelwit wordt. Maar als je de betreffende personen kent en je hebt het gevoel dat ze aanspreekbaar zijn, dan kun je zeker proberen het zelf op te lossen. Je eigen gevoel erbij is wel belangrijk. Is het een groep jongens met hoodies op met alleen de ogen zichtbaar, dan raad ik het absoluut af. Ze weten dan ook waar je woont. Niet doen dus.”

Altijd melden

Weer benadrukt hij: meld vuurwerkoverlast altijd, dan weet Jos ervan. Dat doet Jos zelf ook bij zijn wijkagent. “Als er veel meldingen binnenkomen, gaan wij nadenken over aanwezigheid ter plekke of over vaker rondrijden. Dat kan ook afschrikken.” Meldingen zijn van groot belang als wijkagent. “Je kunt niet genoeg weten over je wijk.” Jos is erg nieuwsgierig naar de wijk en vindt het leuk dat ons gesprek in de buurtkrant komt. Zo wil hij graag weten wat de wijk organiseert, een barbecue of iets anders. “Als ik het weet, kan ik, als het rooster het toelaat, misschien even langskomen. Niet om mee te doen, maar om even te praten, even vragen hoe het is. Persoonlijk contact vind ik van groot belang.”