Eκδόσεις Κοντύλι
αρχαιό#ολη ΓΙΩΤΑ ΠΑΝΤΟY
ΒΟΛΟΣ - ΠΗΛΙΟ
μικρές ιστορίες εμπνευσμένες από την αρχαιότητα
Γιώτα Πόντου
Αρχαιόπολn ΒΟΛΟΣ-ΠΗΛΙΟ Μικρές ιστορίες εμπνευσμένες από τnν αρχαιότnτα
1� / '-
Εκδό�εις
Κοντυλι
Εκδόσεις Κοντύλι - Νοέμβριος 2020 Α' έκδοσn Copyright 2020 για όλο τον κόσμο ISBN 978-960-9661-39-3 Τίτλος: Αρχαιόπολn / Βόλος-Πnλιο Συγγραφέας: Γιώτα Πόντου Επιμέλεια εικονογράφnσnς: Ben Costello, Γιώτα Πόντου Επιμέλεια κειμένου: Σοφία Πολίτου-Βερβέρn Επιμέλεια παραγωγnς: Δnμnτρnς Παντελnς Πινακάτες Πnλίου 370 10 Μnλιές Τ: +30 24230 86757 E-mail: info@kondyli.gr www.kondyιi.gr Το λογότυπο Κοντύλι είναι εμπορικό σnμα κατατεθειμένο και ανnκει στnν ατομικn επιχείρnσn Δnμnτριος Νικ.Παντελnς. Σύμφωνα με τον Ν. 2121/1993 και τους σχετικούς διεθνείς κανονι σμούς που ισχύουν στnν Ελλάδα, απαγορεύεται n αναδnμοσίευσn και n αναπαραγωγn -ολικn. μερικn n περιλnπτικn- n n κατά παράφρασn n διασκευn και απόδοσn του περιεχομένου του παρόντος βιβλίου με οποιονδnποτε τρόπο -μnχανικό, nλεκτρονικό, φωτοτυπικό, nχογράφn σnς- χωρίς προnγούμενn γραπτn άδεια του εκδότn.
Γιώτα Πόντου
Αρχαιόπολn ΒΟΛΟΣ-ΠΗΛΙΟ
Μικρές ιστορίες εμπνευσμένες από τnν αρχαιότnτα
1� / '-
Εκδό�εις
Κοντυλι
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ..........................7 . 1 Όρκος φιλίας .
.1 1
2.Οι κλέφτες τnς πορφύρας . 3.Η μεγάλn φωτιά . . ....
.. 25
4.Δώρα γάμου ........
..33
5.Ο Κύκνος δεν μένει πια εδώ
..39
6.Καινούριο ξεκίνnμα .....
.. 45
7.Η πιο ζεστn μέρα του καλοκαιριού .
.. 5 1
8.Ο κρυμμένος θnσαυρός ..
.. 6 1
9.Ταξίδι στο Ασκλnπιείο ...
.. 67
01 .Η ταβέρνα τnς Αριστώς ..
..73
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ .........
..79
17
ΠΡΟΛΟΓΟΣ Οι αρχαιολογικοί χώροι που επισκεφτόμαστε σ11μερα. κά ποτε 11ταν οικισμοί γεμάτοι ζω11. Αναρωτnθ11κατε ποτέ ποιοι 11ταν οι άνθρωποι που έζnσαν εκεί; Ποιο 11ταν το όνομά τους; Πώς 11ταν n καθnμερινότnτά τους; Με τι παιχνίδια έπαιζαν τα παιδιά; Αν πόνεσαν αφ11νοντας πίσω το σπίτι τους. όταν χρειάστnκε να μετακομίσουν 11 αν φοβ11θnκαν τnν αβεβαι ότnτα τnς ζω11ς; Στnν Αρχαιόπολn. οι άνθρωποι αυτοί παίρ νουν σάρκα και οστά. και για λίγα λεπτά μας ταξιδεύουν πίσω στον χρόνο. Οι 11ρωες τnς Αρχαιόπολnς είναι φανταστικοί, όμως. ζουν σε πραγματικό ιστορικό χώρο και χρόνο. Τα ονόματά τους. τα αντικείμενα που χρnσιμοποιούν. αυτά που κάνουν. θα μπο ρούσαν όλα να είναι αλnθινά. να είχαν συμβεί. Οι 11ρωες των ιστοριών δεν συνομιλούν με Θεούς και Νύμφες. ούτε καν με βασιλιάδες και πρίγκιπες. Δεν έχουν υπερφυσικές δυνατό τnτες. Αν είχαμε ζ11σει μαζί τους. τότε θα 11ταν οι άνθρωποι τnς διπλαν11ς πόρτας. Οι ιστορίες τους είναι απλές και καθn μερινές. Αλλά και βαθιά ανθρώπινες. Γι' αυτό και διαβάζο νται από όλους. μικρούς και μεγάλους. Το πρώτο μέρος του βιβλίου αποτελείται από δέκα μικρές ιστορίες 11 αλλιώς αρχαιολογικά παραμύθια. Για τους μικρούς αναγνώστες αναδύονται θέματα όπως n φιλία, n ειλικρίνεια, n αγωνία για το καινούριο και τnν αλλαγ11. n άμιλλα. n επιμον11. 7
n οικογένεια. Για τους μεγάλους. οι ιστορίες είναι σαν ένα μικρό παράθυρο στο παρελθόν. Μπορεί να γίνουν το έναυ σμα να σκεφτούν τnν ιστορία του τόπου τους και γιατί όχι να επισκεφτούν τα μέρn. όπου έζnσαν οι nρωες. Οι ιστορίες παρουσιάζονται με χρονολογικn σειρά ξεκι νώντας από τnν 5n χιλιετία π.Χ. και φτάνουν μέχρι και τον 3ο αιώνα μ.Χ. Μπορούν όμως να διαβαστούν σε τυχαία σειρά. Κάθε ιστορία συνοδεύεται από μια εικόνα αντικειμένων που σχετίζονται με τους nρωες. Σε κάποιες ιστορίες. n aφnynσn δεν προσφέρει αρκετά στοιχεία ώστε ο αναγνώστnς να καταλάβει πού βρίσκονται οι nρωες και σε ποια εποχn ζουν. Αυτό γίνεται στο δεύτερο μέρος του βιβλίου. στο Παράρτnμα. όπου καθεμιά από τις ιστορίες τοποθετείται στον χρόνο και τον χώρο στον οποί ον συνέβnσαν τα γεγονότα που εξιστορούνται. Προτείνουμε μετά από κάθε ιστορία να διαβάζεται το αντίστοιχο κεφάλαιο του Παραρτnματος. αλλά και το αντίθετο. Στο Παράρτnμα. ο αναγνώστnς ενθαρρύνεται να επισκε φτεί τα χωριά και τις πόλεις των nρώων και να αναζnτnσει στο Αρχαιολογικό Μουσείο Βόλου τα αντικείμενα που χρn σιμοποιούσαν. Το Παράρτnμα. λοιπόν. λειτουργεί ως έναν βαθμό και σαν αρχαιολογικός οδnγός. Οι ιστορίες από τnν αρχαιότnτα είναι ατελείωτες. Και υπάρχουν ακόμn πολλοί μικροί nρωες που θέλουν κι αυτοί να ακουστούν. Ραντεβού λοιπόν στnν επόμενn Αρχαιόπολn ! Μέχρι τότε, καλn ανάγνωσn! ΓΙΩΤΑ ΠΑΝΤΟΥ Δρ Αρχαιολογίας - Ξεναγός
8
1. Όρκος φιλίας
Πάνε τρεις μέρες τώρα που n Αρπίνα παίρνει στα κρυφά τn λίθινn σφραγίδα του πατέρα τnς και τρέχει να συναντnσει τους φίλους τnς δίπλα στο ρέμα. Όλοι μαζί φτιάχνουν λάσπn και n Αρπίνα πιέζει τn σφραγίδα στον μαλακό πnλό. ώστε το σχέδιό τnς να αποτυπωθεί πάνω του. Από όλα τα παιδιά. μόνο εκείνn φέρνει στο παιχνίδι πραγματικn σφραγίδα. Ο Σάμινθος έχει μια παλιά από πnλό που το σχέδιό τnς έχει φθαρεί. ο Πελασγός μια λίθινn σπασμένn και κάποια άλλα παιδιά φέρνουν βότσαλα στα οποία έχουν πρόχειρα χαρά ξει γραμμές. Παίζουν ότι τάχα πουλούν n αγοράζουν κάτι και σφραγίζουν τα αγαθά. συνnθως μικρά αντικείμενα που φτιά χνουν οι ίδιοι από πnλό. πιάτα. κουκλάκια. καρβέλια ψωμί και άλλα. Για αύριο. όμως. έχουν κανονίσει να κάνουν κάτι διαφορετικό. Με τn σφραγίδα τnς Αρπίνας -του πατέρα τnς δnλαδn- θα σφραγίσουν μια συμφωνία. πως ο Πελασγός και ο Λίνος. δύο από τα μεγαλύτερα παιδιά του χωριού. θα μεί νουν για πάντα φίλοι. Σπάνια τα μεγαλύτερα αγόρια έπαιζαν με τnν Αρπίνα. Όμως τώρα. με τnν αλnθινn σφραγίδα τnς. όλα τα παιδιά εί χαν γίνει ξαφνικά φίλοι τnς. «Λίνο. είσαι έτοιμος για αύριο;» φώναξε n Αρπίνα. καθώς επέστρεφαν σπίτι μετά το παιχνίδι. «Σσσσς. μn φωνάζεις. Αρπίνα. Θα μας ακούσουν όλοι...» 11
2. Οι κλέφτες τnς πορφύρας
Το καλοκαίρι nρθε επιτέλους. Η θάλασσα είναι nσuxn και ζεστn. και n εποχn που τα κορίτσια θα βουτnξουν στα ρnχά νερά για πορφύρες έφτασε. Η Λέσχα ακόμn θυμάται τnν πρώτn μέρα που αυτn και n αδελφn τnς. n Ιθαία. έμαθαν να κολυμπούν και να μαζεύουν πορφύρες. Τις είχε πάρει ο πατέρας τους στο εργαστnριο. πάνω στον λόφο. για να τους δείξει πρώτα ένα κύπελλο. «Βλέπεις αυτό το όμορφο κύπελλο. Ιθαία; Τι διακρίνεις επάνω του ζωγραφισμένο;» «Κάτι σαν αγκαθωτό έντομο με μακριά ουρά!» είπε n Ιθαία. «Εσύ. Λέσχα. τι βλέπεις;» «'Εναν σκαντζόχοιρο;» «Δεν είναι έντομο. Ιθαία!» είπε γελώντας τρυφερά ο πα τέρας. «Ούτε σκαντζόχοιρος είναι. μικρn μου Λέσχα. Είναι κοχυλάκι. Ζει στn θάλασσα. Με αυτό βάφω τα υφάσματα που δίνω στους ξένους εμπόρους. Λέγεται πορφύρα. Και εσείς τώρα. κορίτσια. που ξέρετε πώς περίπου είναι μια πορφύρα. αν θέλετε. μπορείτε να με βοnθnσετε». «Οοο! Τι να κάνουμε δnλαδn;» «Τα κοχυλάκια αυτά ζουν στα λιμάνια κοντά σε βραχώδn μέρn. Τι λέτε; Μπορείτε να τα μαζεύετε;» «Μα πώς;» απόρnσε n Λέσχα. 17
Εικόνα 3. Η πnλινn πινακίδα του Τερθέα
31
5. Ο Κύκνος δεν μένει πια εδώ
Ο Τιμοσθένnς προετοιμαζόταν από πολύ μικρός για τους Παναθnναϊκούς αγώνες. Γεννnμένος και μεγαλωμένος στnν Αθnνα. περίμενε πώς και πώς τn στιγμn που θα συμμετείχε στn μεγάλn γιορτn για τn θεά Αθnνά. Όταν. όμως. έγινε δέκα ετών. το σπίτι τους στnν Αθnνα πλnμμύρισε από τα νερά του Ηριδανού και έχασαν όλα τα υπάρχοντά τους. Τότε. ο πατέρας του. ο Παγασαίος. αποφάσισε να γυρίσουν στnν πατρίδα του. τn Θεσσαλία. Εγκαταστάθnκαν. λοιπόν. σε μια μικρn πόλn που προστατευόταν από πέντε κυκλικά τείχn και είχε θέα το ιερό βουνό των Κενταύρων. Όσο ζούσαν ακόμn στnν Αθnνα. ο πατέρας του Τιμοσθένn τού έλεγε πολλές ιστορίες για αυτnν τn μικρn πόλn. Του έλεγε για το λιμάνι τnς και τους επικίνδυνους πειρατές. και για τον Κύκνο. τον φοβερό πολεμιστn που έκλεβε τους προ σκυνnτές του ναού του Απόλλωνα και έφτιαχνε πυραμίδες με τα αφιερώματά τους. Ο μικρός Τιμοσθένnς τρόμαζε με αυτn τnν ιστορία και φοβόταν πώς αν ποτέ επισκεπτόταν τnν πατρίδα του πατέρα του. ο Κύκνος θα τον κυνnγούσε και θα του έπαιρνε τα παιχνίδια του. Δεν έγινε όμως έτσι. και άλλω στε. ο Τιμοσθένnς έτρεχε τόσο γρnγορα που ούτε ο Κύκνος. ούτε κανένας άλλος θα μπορούσαν να τον φτάσουν. Τον πρώτο καιρό, ο Τιμοσθένnς δεν περνούσε καλά στn μικρn πόλn με τα πενταπλά τείχn. Του έλειπαν οι φίλοι του
39
6. Καινούριο ξεκίνnμα
Μόλις ξnμέρωσε n μεγάλn μέρα που ο Βορέας θα άφnνε για πάντα τn μικρn του πόλn. Σε λίγο. θα έμπαινε σε μια βάρκα με τnν οικογένειά του, και θα περνούσαν όλοι μαζί απέναντι. στn μεγάλn πόλn του βασιλιά Δnμnτρίου. Εκεί. θα έχτιζαν το νέο τους σπίτι και πατρίδα τους θα γινόταν n Δnμnτριάδα. «Μαμά». ρώτnσε ο Βορέας. «θα μείνει κανείς εδώ n όλοι πρέπει να φύγουν;» «'Ολοι θα φύγουν. Βορέα. Είναι νόμος. Ο βασιλιάς Δnμn τριος από τn Μακεδονία ίδρυσε μια καινούρια πόλn για εμάς. Το μόνο που μας ζnτάει είναι να τnν κατοικnσουμε. Θα δεις. θα σου αρέσει. Η Δnμnτριάδα έχει nδn χιλιάδες κατοίκους που συγκεντρώθnκαν εκεί όχι μόνο από τις γειτονικές πό λεις. σαν τn δικn μας, αλλά και από μακριά. Εμείς είμαστε από τους τελευταίους του τόπου μας που μετακομίζουμε». «Μα. και n δικn μας πόλn ιδρύθnκε από βασιλιά. και μάλι στα από τον Φίλιππο. τον πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Δεν θα θύμωνε ο βασιλιάς Φίλιππος, αν nξερε ότι τnν εγκα ταλείπουμε;» «Βορέα. βλέπεις αυτό δεν το αποφασίζουμε εμείς. Ο βα σιλιάς Δnμnτριος. ο διάδοχος του Μεγάλου Αλεξάνδρου. είχε άλλα σχέδια, και εμείς δεν μένει παρά να υπακούσουμε. Θέλnσε να ιδρύσει μια καινούρια πρωτεύουσα. μια μεγαλού45
Εικον , α 6 Το άθυρμα του Βορέα
49
9. Ταξίδι στο Ασκλnπιείο
«Μnτέρα. τι είναι αυτn n πέτρα με τα χαραγμένα αφτιά;» Ο Αίολος κρατούσε στα χέρια του μια τετράγωνn πλάκα από λευκό μάρμαρο που στο κέντρο τnς nταν σκαλισμένο το περίγραμμα από δυο ανθρώπινα αντικρυστά αφτιά. Tnv έδειχνε απορnμένος στn μnτέρα του. που σκυμμένn πάνω από τον πάγκο τnς κουζίνας ανακάτευε δυνατά σουσάμι με μέλι. «Αίολε. πού το βρnκες αυτό; Δώσ' το μου. σε παρακαλώ!» «Τι είναι. μαμά; Τι θα το κάνεις αυτό;» «Πρόσεχε. μn σου πέσει! Ο πατέρας σου θα θυμώσει, εάν σε δει να το κρατάς έτσι. Δεν μου είπες πού το βρnκες...» «'Ήταν στnν αυλn. ακουμπισμένο στον τοίχο. Γιατί δεν μου λες τι είναι;» «Είναι ένα αφιέρωμα για τον θεό Ασκλnπιό. Ο παππούς σου θα πάει στο Ασκλnπιείο και θα το αφnσει στον ναό». «Γιατί θα πάει στο Ασκλnπιείο; Είναι άρρωστος;» «Ναι. Αίολε. είναι λίγο άρρωστος ο παππούς. Εδώ και λί γες μέρες το αφτί του βουίζει συνέχεια δυνατά. Ο γιατρός εδώ δεν μπόρεσε να τον βοnθnσει. Ελπίζουμε ότι με τn βοn θεια του θεού Ασκλnπιού θα μπορέσει να γίνει καλά. Ο πατέ ρας σου θα πάει μαζί του. Θα λείψουν για πέντε - έξι μέρες». «Πέντε - έξι μέρες; Γιατί τόσες πολλές;» «Το Ασκλnπιείο είναι στnν Τρίκκn. Αίολε. Χρειάζονται δυο 67
Εικόνα 10. Το ψωμάκι του παππού
78
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
1. Όρκος φιλίας
Η Αρπίνα έζnσε γύρω στο 4300 π.Χ. σε ένα μικρό χωριό με 200-300 κατοίκους. Το χωριό αυτό σnμερα βρίσκεται πέντε χιλιόμετρα δυτικά του λιμανιού του Βόλου. Tnv εποχn όμως που ζούσε n Αρπίνα nταν σχεδόν παραθαλάσσιο. Οι αρχαιο λόγοι το αποκάλυψαν πριν από 100 περίπου χρόνια. και δι απίστωσαν ότι τα σπίτια είχαν κτιστεί ανάμεσα σε έξι οβάλ λίθινους περιβόλους. Στο κέντρο του χωριού υπnρχε ένας μεγάλος ανοικτός χώρος σαν πλατεία. Εκτός από κεραμικά αγγεία. εργαλεία και κοσμnματα. οι αρχαιολόγοι βρnκαν στο αρχαίο χωριό και σφραγίδες. όπως αυτn που είχε n Αρπίνα. Δεν γνωρίζουμε αν όλοι οι κάτοικοι είχαν ο καθένας ξεχωριστά τn δικn του σφραγίδα. αλλά σε κάθε σπίτι n οικογένεια μάλλον θα υπnρχε μια. Κάθε σφρα γίδα. είτε πnλινn είτε λίθινn. είχε σκαλισμένο πάνω τnς ένα διαφορετικό μοτίβο. Οι άνθρωποι τις χρnσιμοποιούσαν για να δnλώσουν ιδιοκτnσία n απλά για να διακοσμίσουν μια επιφάνεια. Οι σφραγίδες πιέζονταν σε μαλακά υλικά (π.χ. υγρός πnλός. ζύμn) ώστε το μοτίβο τους να αποτυπωθεί στnν επιφάνεια n σε χρωστικές ουσίες και κατόπιν σε υφάσματα και δέρματα για τn διακόσμnσn τους. Ακόμn. είναι πιθανό ότι. αφού τις πυράκτωναν. τις πίεζαν στο δέρμα των ζώων (π.χ. στα αφτιά των αγελάδων) n και στο δέρμα των ίδιων των ανθρώπων ως μια πρώιμn μορφn τατουάζ (δερματοστιξία). 79
4. Δώρα γόμου
Η Ηπιόνn παντρεύτnκε το 380 π.Χ. στnν Ιωλκό. Tnv παραμο ν11 του γάμου τnς άφnσε τα παιδικά τnς παιχνίδια στον ναό τnς Άρτεμnς Ιωλκίας. τμ11ματα του οποίου έχουν βρεθεί στο Ιστορικό Κέντρο του Βόλου (στον λόφο των Παλιών). όπως και νομίσματα με παραστάσεις τnς θεάς. Tnv εποχ11 που ζούσε n Ηπιόνn. ο γάμος 11ταν το αποτέ λεσμα μιας συμφωνίας μεταξύ του πατέρα τnς νύφnς και του γαμπρού. Τέτοιες συζnτ11σεις γίνονταν συν11θως στον ανδρώνα. τnν επίσnμn τραπεζαρία του σπιτιού. Ο ανδρώνας 11ταν ένα τετράγωνο σχεδόν δωμάτιο με δάπεδο διακοσμn μένο με ψnφιδωτά. Κατά μ11κος των τοίχων του δωματίου υπ11ρχαν ανάκλιντρα (κρεβάτια). όπου οι καλεσμένοι κάθο νταν. έτρωγαν. έπιναν και συζnτούσαν. Οι γυναίκες του σπι τιού δεν επιτρεπόταν να συχνάζουν στον ανδρώνα. Η Ηπιόνn. που αγαπούσε τnν ψnφιδωτ11 του διακόσμnσn. έμπαινε κρυ φά στο δωμάτιο τα πρωινά. όταν 11ταν άδειο από κόσμο. Η τελετ11 του γάμου διαρκούσε τρεις nμέρες. Tnv πρώτn μέρα (προαύλια) n νύφn άφnνε τα παιδικά τnς παιχνίδια στον ναό τnς Άρτεμnς. Αυτ11 n κίνnσn συμβόλιζε τnν ενnλικίωσn του κοριτσιού και το ξεκίνnμα τnς νέας τnς ζω11ς ως συζύ γου. Κάποιες φορές θα 11ταν δύσκολο για τα κορίτσια να απο χωριστούν τα αγαπnμένα τους παιχνίδια. Η δεύτερn μέρα τnς γαμ11λιας τελετ11ς (γάμος) άρχιζε με το νυφικό λουτρό. δnλαδ11 το μπάνιο τnς νύφnς με νερό που είχε μεταφερθεί σε ειδικά αγγεία. τις λουτροφόρους. Κατόπιν. n νύφn φορούσε το νυφικό φόρεμα. το πέπλο. πάνινα κεντnτά παπούτσια (νυμφίδες) και τα κοσμ11ματά τnς. Τα μαλλιά τnς τα διακοσμούσε με ένα στεφάνι από φυτά. συν11θως μυρτιά 11 σπαράγγια. Το νυφικό φόρεμα 11ταν μοβ 11 πολύχρωμο. Όταν n νύφn 11ταν έτοιμn. ακολουθούσε 84
10. Η ταβέρνα της Αριστώς
Ο γιος τnς Αριστώς επέστρεψε στn Δnμnτριάδα το 270 μ.Χ.. τnν εποχn που ρωμαίος αυτοκράτορας nταν ο Αυρnλιανός. Εκείνα τα χρόνια οι άνθρωποι έτρωγαν συχνά έξω σε ταβέρ νες. που σέρβιραν φαγnτό και κρασί. n σε μικρά ταχυφαγεία που τα ονόμαζαν θερμοπώλια. εκεί δnλαδn που πωλείται ζε στό φαγnτό. Στις μεγαλουπόλεις τnς εποχnς. πολλοί άνθρω ποι έμεναν σε μικρά διαμερίσματα που δεν είχαν κουζίνα και έτσι αναγκαστικά αγόραζαν το φαγnτό τους έτοιμο. Μετά τnν καταστροφn τnς ταβέρνας τnς από πυρκαγιά. n Αριστώ διατnρούσε έναν χώρο που nταν συνδυασμός θερμοπωλίου. ταβέρνας και φούρνου. Οι περισσότεροι άνθρωποι τότε. όπως και σnμερα. αγόραζαν παρά έψnναν το δικό τους ψωμί. Όταν n Πομπnία καταστράφnκε από τnν έκρnξn του Βεζούβιου (79 μ.Χ.). σε πολλά αρτοποιεία τnς πόλnς ψnνονταν εκείνn τn στιγμn καρβέλια από ψωμί. Οι αρχαιολόγοι μπόρεσαν να ανασυνθέσουν το σχnμα τους. που αποδείχτnκε ότι nταν κυκλικό και χαραγμένο σε οκτώ τριγωνικά κομμάτια. Τέτοια nταν και τα ψωμάκια που έφτια χνε και πουλούσε n Αριστώ και ο Αυρnλιος. Στn Δnμnτριάδα βρέθnκε πριν από 20 περίπου χρόνια n κουζίνα μιας ταβέρνας, που είχε καεί από φωτιά, σαν κι αυτn τnς Αριστώς. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους. λειτουργούσε γύρω στα μέσα του 3ου αιώνα μ.Χ. και αποτελούνταν από δυο αρκετά μεγάλα δωμάτια. τα οποία είχαν μέσα όλον τον μαγειρι κό εξοπλισμό. Αμφορείς με λάδι και κρασί, ταψιά, χύτρες, ποτn ρια σερβιρίσματος. πιάτα. εστίες μαγειρέματος. όλα βρέθnκαν στn θέσn τους και μεταφέρθnκαν στο Αρχαιολογικό Μουσείο Βόλου. όπου στnθnκε n αναπαράστασn αυτnς τnς «επαγγελ ματικnς» κουζίνας. Πρόκειται για ένα από τα πιο εντυπωσιακά εκθέματα του μουσείου που μπορείτε να δείτε σnμερα.
95
Eκδόσεις Κοντύλι Ο Βόλος δεν είναι ένα συνηθισμένο λιμάνι. Είναι ένα λιμάνι που είδε να έρχονται και να φεύγουν ήρωες, θεοί, βασιλιάδες, έμποροι, μάγισσες. Ούτε το Πήλιο είναι απλά ένα όμορφο βουνό. Είναι ένα βουνό φορτωμένο ιστορίες. Αυτές τις ιστορίες ζωντανεύουν οι μικροί ήρωες στην «Αρχαιόπολη: Βόλος-Πήλιο. Μικρές ιστορίες εμπνευσμένες από την αρχαιότητα». Με ποιον τρόπο θα σφραγίσει η Αρπίνα τη συμφωνία φιλίας του Λίνου με τον Πελασγό; Ποιος έκλεψε τις πορφύρες που μάζευαν όλο το πρωινό η Λέσχα και η Ιθαία; Γιατί ο ουρανός γέμισε ξαφνικά μαύρο καπνό και πού να βρίσκονται τώρα η Τάρασα και ο Λύκιος; Θα γυρίσει νικητής ο Τιμοσθένης από τους Παναθηναϊκούς αγώνες και γιατί φοβάται τον Κύκνο; Θα γίνει τελικά ο γάμος της Ηπιόνης ή προτιμά να κρατήσει τα παιδικά της παιχνίδια; Θα αρέσει στον μικρό Βορέα η καινούρια πόλη στην οποία με εντολή του βασιλιά αναγκάζεται να μετακομίσει η οικογένειά του και τι θα απογίνουν οι «παλιοί» θεοί; Γιατί την πιο ζεστή μέρα του καλοκαιριού μια ομάδα αγοριών φορώντας βαριά δέρματα ζώων αποφασίζει να ανέβει στην κορυφή του Πηλίου για να επισκεφτεί τον ναό του Δία Ακραίου; Βρήκε ποτέ κανείς τον θησαυρό που έκρυψε ο Θεότιμος λίγες ώρες προτού ο στόλος του Μιθριδάτη επιτεθεί στην πόλη; Τι είναι, τέλος πάντων, αυτή η πέτρα με τα χαραγμένα αφτιά και τι έδωσε η φαρμακίδα μάγισσα στον παππού του Αιόλου λίγο πριν φύγει για το Ασκληπιείο; Ποιοι είναι αυτοί οι άγνωστοι που μπήκαν στην ταβέρνα της Αριστώς και γιατί ο άντρας της ο Αυρήλιος κάνει «ντελίβερι» με το γαϊδουράκι του; Δέκα αυτοτελείς ιστορίες που διαδραματίζονται από τα νεολιθικά μέχρι τα ρωμαϊκά χρόνια στον Βόλο και το Πήλιο και έχουν ως ήρωες κυρίως παιδιά. Στο Παράρτημα επεξηγούνται σύντομα και με απλό τρόπο κάποια από τα αρχαιολογικά στοιχεία της κάθε ιστορίας.