Aanmegapalan

ஆனமிகம ரூ. 20 (தமிழ்நாடு, புதுச்சேரி) ரூ. 25 (மற்ற மாநிலங்களில்)

மார்ச் 16-31, 2018

பலன்

தினகரன் குழுமத்திலிருந்து மாதம் இருமுறை வெளியாகும் ெதய்வீக இதழ்

‘ராம ராம’ பக்தி ஸ்பெஷல்

 அகத்தியர் சன்மார்க்க சங்கம் துறையூர் வழங்கும் இணைப்பு

1

2

ÝùIèñ

வணக்கம்

கல் பப்ளிகேஷன்ஸ் (பி) லிமிடெட்டிற்காக சென்னை-600 096, பெருங்குடி, நேரு நகர், முதல் பிரதான சாலை, பிளாட் எண்.170, எண்.10, தினகரன் அச்சகத்தில் அச்சிட்டு 229, கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004. என்ற முகவரியிலிருந்து வெளியிடுபவர் மற்றும்

ம

தினகரன் குழுமத்திலிருந்து மாதம் இருமுறை வெளியாகும் தெய்வீக இதழ்

ஆசிரியர்

ஆர்.எம்.ஆர்.ரமேஷ் ப�ொறுப்பாசிரியர்

பிரபுசங்கர் ஆசிரியர் குழு

கிருஷ்ணா, ந.பரணிகுமார் சீஃப் டிசைனர்

பிவி

Printed and published by R.M.R.Ramesh, on behalf of Kal Publications Pvt. Ltd. and printed at Dinakaran Press, Plot No.170, No.10, First Main Road, Nehru Nagar, Perungudi, Chennai-600 096 and published at 229, Kutchery Road, Mylapore, Chennai-600 004.

Editor: R.M.R.Ramesh RNI Regn. No. TNTAM/2012/53345 வாசகர்கள் தங்கள் ஆல�ோசனைகள், விமர்சனங்கள், படைப்புகள், புகைப்படங்கள், ஓவியங்கள் அனைத்தையும் அனுப்ப வேண்டிய ஆசிரியர் பிரிவு முகவரி:

ஆன்மிகம் பலன்

229, கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004. த�ொலைபேசி: 044-4220 9191 மின்னஞ்சல்: palanmagazine@gmail.com விளம்பரங்களுக்கு: மு.நடேசன்

ப�ொது மேலாளர் (விளம்பரம்) ம�ொபைல்: 98409 51122 த�ொலைபேசி: 4467 6767 Extn 13234. மின்னஞ்சல்: advts@kungumam.co.in

4

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

நலந்தானே!

இறைவன் விதித்திருக்கும் சஸ்பென்ஸ்!

ர–ணம் என்–னும் இலக்கை அடை–யும் வாழ்க்கை ஓட்–டப் பந்–தய – த்–தில், யாரும் யாரை–யும் முந்–திச் செல்ல விரும்–பு–வ–தில்லை என்–ப–து–தான் யதார்த்–தம். ஒவ்–வ�ொ–ரு–வ–ருக்–கும் தனித்–த–னியே ஒரு ஓடு–பாதை. ஆனால், ஒவ்–வ�ொரு – வ – ரு – க்–கும – ான பூர–ணம – ான இலக்கு என்–னவ�ோ ஒன்–று–தான். அதே–ச–ம–யம், வாழ்க்–கை– யில் சுவா–ரஸ்–யமே, எப்–ப�ோது அது நிக–ழும் என்று தெரி–யா–தி–ருப்–ப–து–தான்! கட–வுள் இவ்–வாறு விதித்–தி–ருப்–பது நம்–மு–டைய ஆற்–றலை நாம் வெளிப்–ப–டுத்–து–வ–தற்–கா–கத்–தான். நம் வாழ்க்– கை – யி ல் இப்– ப டி ஒரு சஸ்– பெ ன்ஸை வைத்–து–விட்டு, கூடவே ஒரு–நா–ளைக்கு 86400 விநா–டி– க– ளை – யு ம் நமக்கு அவர் அளித்– தி – ரு ப்– ப – தி ல்– த ான் அவ–ருட – ையை கருணை ஒளிர்–கி–றது. அதா–வது, அந்த ஒவ்–வ�ொரு விநா–டி–யை–யும் நாம் ஆக்–கபூ – ர்–வம – ா–னத – ாக செல–வழி – த்–துக்–க�ொள்ள வேண்– டும் என்–பது பக–வா–னின் தீர்–மா–னம். நன்கு அனு–ப– வித்து உண்–ப–தற்–கா–க–வும், பணி–யில் ஈடு–ப–டு–வ–தற்– கா–கவு – ம், தூங்–குவ – த – ற்–கா–கவு – ம் அவர் அளித்–திரு – க்–கும் கால ப�ொக்–கி–ஷம் இது. இறை–வன் அளித்–தி–ருக்–கும் அத்–தனை விநா–டி –க–ளில் எப்–ப�ோது வேண்–டு–மா–னா–லும் மர–ணம் நிக–ழ– லாம். ஆகவே அது–வரை, வாழும் ஒவ்–வ�ொரு விநா– டிக்–கும் மதிப்–ப–ளிக்–கும்–வ–கை–யில் நம் எண்–ணத்தை, பேச்சை, செய–லாக்–கத்தை நாம் நெறிப்–ப–டுத்–திக் க�ொள்–ள–வேண்–டும். இறை–வன் நிர்–ண–யித்த அந்த காலத்–திற்–குள், அவர் அளித்–தி–ருக்–கும் ஒவ்–வ�ொரு மணித்–து–ளி–யை– யும் வாழ்க்கை முன்–னேற்–றத்–துக்–காக, நாம் முறை– யா–கப் பயன்–ப–டுத்–திக்–க�ொள்–ள–வேண்–டும். ஆனால் – ல் முன்–னேற்ற – ம் என்–பது அவ–ரவ – ரு – ட – ைய ,வாழ்க்–கையி மன–நிலை, கிடைக்–கும் வாய்ப்–பு–க–ளைப் ப�ொறுத்–து– தான் அமை–யும். இது–தான் நம் உடல் மற்–றும் மன வளர்ச்–சிக்–கான அர்த்–தமு – ம்–கூட. அந்த முன்–னேற்ற – ம் – ய எத்–தகை – த – ாக இருத்–தல் வேண்–டும் என்–பது, அவ–ரவ – ர் மன ஓட்–டத்–துக்கு ஏற்ப அமை–வ–தில்–தான் வாழ்க்–கை– யின் தரம் நிர்–ண–ய–மா–கி–றது. நமக்–குக் கண்–கூ–டாக இறை–வன் அளித்–தி–ருக்– கும் கால ப�ொக்–கி–ஷத்தை முறை–யா–கக் கையா–ளு– வ�ோம். இதற்–கும் அவர் துணை–யையே நாடு–வ�ோம். அவர் அளித்–தி–ருக்–கும் மணித்–து–ளி–க–ளில் சில–வற்றை அவ– ரு க்கு நன்றி ச�ொல்– வ – த ற்– க ா– க ச் செல– வி – டு – வ�ோம். அனைத்து மணித்–து–ளி–க–ளுமே நிச்–ச–ய–மாக, ஆக்–க–பூர்–வ–மா–ன–தாக அமைந்து பலன் தரும். அவர் விதித்–தி–ருக்–கும் சஸ்–பென்ஸ், அதற்–கான தூண்–டு–க�ோ–லாக அமை–யும்.

(ªð£ÁŠ-ð£-C-K-ò˜)

N.கணேஷ்–ராஜ், கதிர்–செந்–தி–ல–ரசு V.சங்–கர் சபரி.

பழம் நீயப்பா, ஞானப்பழம்

நீயப்பா..!

நா

ம் பல க�ோயில்– க ளை தரி– சி த்– தி – ரு க்– கி– ற �ோம். வீடு திரும்பி, நம் அனு– ப – வங்– க ளை பிற– ரி – ட ம் பகிர்ந்– து – க �ொள்– ளும்–ப�ோது, ஏற்–கெ–னவே அதே க�ோயி–லுக்–குப் ப�ோய்– வ ந்– த – வ ர், ‘அந்– த க் க�ோயி– லி ல் அதைப் பார்த்–தாயா, இதைப் பார்த்–தாயா..?’ என்று கேட்– கும்–ப�ோது பார்த்–திரு – ந்–தால் மகிழ்ச்–சியு – ம், பார்க்–கத் தவ–றி–யி–ருந்–தால் ஏக்–க–மும் க�ொள்–கி–ற�ோம். இந்த ஏக்–கத்–தைப் ப�ோக்–கும்–வ–கை–யில் உங்– – ம் இதழ் பிர–பல – ம – ான க�ோயில்–களி – ன் கள் ஆன்–மிக தெரிந்த விவ–ரங்–க–ளை–யும், இது–வரை தெரி–யாத தக–வல்–கள – ை–யும் உங்–களு – க்கு வழங்–கப்–ப�ோ–கிற – து.

அந்–த–வ–கை–யில் இந்த இத–ழில்: பழநி.

தமிழ்க்–க–ட–வுள் முரு–க–னின் அறு–படை வீடு–க– ளில் மூன்–றாம் படை வீடு, பழநி தண்–டா–யுத – ப – ாணி சுவாமி க�ோயில். பால–கனி – ன் க�ோபம் கார–ணம – ாக உருப்–பெற்ற இத்–த–லத்–தின் மகிமை ச�ொல்–லில் அடங்–கா–தது.

அந்–தத் தல–வ–ர–லாறு ப�ொது–வாக அனை–வ–ரும் அறிந்–ததே. தனக்–குப் பழம் கிடைக்–காத க�ோபத்– தில் முரு– க ன் கயி– லை – யை – வி ட்டு வந்– த – ம ர்ந்த தல–மல்–லவா பழநி! சான்–ற�ோர் பல–ரும் அவ–ரின் சினம் நீக்க முயன்– றும் முடி–யா–துப� – ோ–கவே, பெற்–ற�ோரே இத்–தல – த்–தில் பிர–சன்–ன–மாகி ‘‘முருகா, நீயே ஒரு ஞானப்–ப– ழம்–தானே! பழம் நீயே’’ என்று அன்–ப�ொ–ழுக கேட்க, முரு–க–னின் மனம் உரு–கி–யது. பழம்நீ என்ற ஒற்–றைச் ச�ொல்–லில் முரு–க–னின் சினந்–த– ணிந்த இத்–த–லமே பின்பு பழநி என்று மரு–வி–யது. வழக்–க–மான க�ோவி–லாக இல்–லா–மல், பல்–வேறு சிறப்–பம்–சங்–கள் இங்கு நிறைந்து கிடக்–கின்–றன. மலை, படிக்–கட்–டுப்–பாதை, யானைப்–பாதை, விண்– வ–ழியே செல்ல ர�ோப்–கார், குழு–வாய் அமர்ந்து பய– ணி க்க மென்– வேக ரயில் (வின்ச்) என்று நம்மை முரு–கனை ந�ோக்கி அழைத்–துச் செல்–லும் பாதை–கள் பல. அத–னால் இத்–தல – ம் வயது வரம்–பின்றி

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

5

எந்–திர சக்–க–ரங்–கள் இன்–றும் சுவாமி வழி–பாட்–டில் உள்–ளது குறிப்–பி–டத்–தக்–கது. ப்–ப�ோது மலைக்–குச் செல்–லும் பாதை–கள் குறித்–துப் பார்ப்–ப�ோம்.

இ

அனை–வ–ரை–யும் உற்–சா–கப்–ப–டுத்–து–கி–றது. ழநி தண்–டா–யு–த–பாணி சுவாமி க�ோயில், 9ம் நூற்–றாண்–டில் உரு–வா–ன–தாக வர–லாறு கூறு– கி–றது. சேர–மான் பெரு–மான் எனும் மன்–ன–னால் – ன் மூல–வர் சிலை ப�ோகர் கட்–டப்–பட்ட இக்–க�ோ–யிலி எனும் சித்–த–ரால் நவ–பா–ஷா–ணத்–தால் உரு–வாக்– கப்–பட்–டது - எங்–கும் இல்–லாத சிறப்பு இது. இது வீரம், பூரம், ரசம், ஜதி–லிங்–கம், கண்–டக – ம், கவுரி பாசா–ணம், வெள்ளை பாசா–ணம், மிரு–தர்–சிங், சில–சட் ஆகிய வீரிய பாஷா–ணங்–க–ளின் கல–வை– யா–கும். நவ–பா–ஷா–ணத்–தால் உரு–வாக்–கப்–பட்ட மூல–வர் சிலை–யில் அபி–ஷே–கம் செய்–யப்–ப–டும் ப�ொருட்–களை - பிர–சா–தங்–களை - உண்–டால் தீராத ந�ோய்–க–ளும் தீரும் என்–பது ஆண்–டாண்–டு– கா–ல–மாக நில–வி–வ–ரும் நம்–பிக்கை. அத–னால்–தான் மூல–வரை உரு–வாக்–கிய ப�ோக– ரும் இன்–ற–ள–வும் பேசப்–ப–டு–கி–றார். இந்த தண்–டா– யு–த–பாணி சிலை இர–வில் வியர்க்–கும் தன்மை உடை–யது. இந்த வியர்வை துளி–யில் அறி–விய – லே வியக்–கும்–வண்–ணம் மருத்–து–வத்–தன்மை க�ொண்– டது. இராக்–கால பூஜை–யின் ப�ோது, சிலைக்கு சந்–த–னம் பூசப்–ப–டும். பின்பு அடி–யில் பாத்–தி–ரம் ஒன்று வைக்–கப்–படு – ம். மறு–நாள் காலை அந்த சந்–த– னம் கலைக்–கப்–ப–டும்–ப�ோது, வியர்–வைத்–து–ளி–கள் பாத்–திர– த்–தில் வழிந்து நிற்–கும். சந்–தன – மு – ம் பச்சை நிற–மாக மாறி இருக்–கும். வியர்வை, கவு–பீன தீர்த்– தம் எனப்–ப–டும். சந்–த–ன–மும், கவு–பீன தீர்த்–த–மும் அரு–ம–ருந்–தாக கரு–தப்–ப–டு–கின்–றன. இன்–றும் ப�ோகர்-புலிப்–பாணி பரம்–பரை – –யில் வந்–தவ – ர்–கள் க�ோயில் நிர்–வா–கத்–தின் உத–விய� – ோடு இந்த இடத்தை பரா–மரி – த்து வரு–கின்–றன – ர். ப�ோகர் வழி–பட்ட புவ–னேஸ்–வரி அம்–மன், மர–க–த–லிங்–கம்,

ப

6

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

படிப்–பாதை

பழநி முரு–கனை தரி–சிக்க ஆண்–டு–த�ோ–றும் லட்–சக்–கண – க்–கான பக்–தர்–கள் வரு–கின்–றன – ர். பழங்– கால மலைக் காட்–டுப் பாதை இப்–ப�ோது இல்லை. பக்–தர்–களி – ன் சிர–மத்–தைக் குறைக்க 1939ல் முதன் முத–லில் படிப்–பாதை அமைக்–கப்–பட்–டது - 691 படி– கள். முதி–ய–வர்–கள் மற்–றும் மாற்–றத்–தி–ற–னா–ளி–கள் ‘ட�ோலி’ மூலம் மேலே செல்–கின்–ற–னர். படிப்–பா–தையை மலை–ய–டி–வா–ரத்–தில் உள்ள பாத–வி–நா–யக – ர் க�ோயில் வழி–பாட்–டு–டன் துவங்க வேண்–டும். உடன் ப�ொருட்–கள் ஏதா–வது இருந்– தால் அவற்–றைத் தூக்–கிக் க�ொண்டு மலை–யேற – த் – பாது–காப்பு அறை தேவை–யில்லை. அரு–கிலேயே வசதி உள்–ளது. காலை 5.30 மணி முதல் இரவு 9 மணி–வரை செயல்–ப–டும். ரூ.5 முதல் ரூ.10வரை கட்–ட–ணம் செலுத்தி சுமையை இங்கு வைத்–து– விட்டு கைவீ–சி–ய–படி ஹாயாக மலை–யே–ற–லாம். மலைப்– ப ா– தை – யி ன் துவக்– க த்– தி ல் உள்ள மண்–ட–பத்–தில் அனு–மார், கரு–டாழ்–வார், ராகு, கேது, கண்–ணப்ப நாய–னார், பாரி–ஜாத மலர், சிவ–லிங்–கம் உட்–பட பல்–வேறு சிற்–பங்–கள் கலை– வே–லைப்–பாட்–டு–டன் செதுக்–கப்–பட்–டுள்–ள–தைக் காண–லாம். படிப்–பாதை வழி–யில் மயில் மண்–ட– பம், வள்–ளி–யம்மை சந்நதி மற்–றும் இளைப்–பாற மண்–ட–பங்–க–ளும் உள்–ளன. படிப்–பா–தையி – ல் கன்–னிம – ார் க�ோயில், நர்த்–தன விநா–யக – ர், சித்தி விநா–யக – ர், அனுக்–கிய விநா–யக – ர், இடும்–பர் க�ோயில், வையா–புரி சுவாமி சந்–நதி, மயில் வேலா–யுத சுவாமி ஆல–யம், குரா–வ–டி–வே– லன் க�ோயில், சர்ப்ப விநா–ய–கர் என சந்–நதி–கள் உள்–ளன. திட–கார்த்–த–மாக உள்–ள–வர்–கள் மலை– யேற இந்–தப் பாதையை தேர்வு செய்–ய–லாம். இருப்–பினு – ம் நேர்–குத்–தாய் அமைந்–துள்ள படி–கள் சிர–மத்தை ஏற்–ப–டுத்–து–வ–தால் இறங்–கும்–ப�ோது மட்– டு ம் இப்– ப ா– தையை பயன்– ப – டு த்– து – வ து உகந்–தது.

யானைக்கு தனிப்–பாதை

திரு–வி–ழாக்–கா–லங்–க–ளில் யானை–கள் சுல–ப– மாக மலை–யே–று–வ–தற்கு படிப்–பா–தைக்கு அரு–கி– லேயே படிக்–கட்–டுக்–கள் இல்–லா–மல் சாய்–த–ள–மா– கவே ஒரு பாதை அமைக்–கப்–பட்–டது. இப்–பாதை நாள– டை – வி ல் யானைப்– ப ாதை என்றே பெயர் பெற்–றது. தமி–ழ–கத்–தில் உள்ள க�ோயில்–க–ளில் யானைக்–கென்று ஒரு பாதை அமைக்–கப்–பட்–டது பழநி மலைக்–க�ோ–யி–லில் தான். யானைப்–பாதை, காவல்–தெய்–வ–மான 18ம் படி கருப்–ப–ண–சு–வாமி – ல் க�ோயி–லில் இருந்து துவங்–குகி – ற – து. இப்–பா–தையி பழநி தல–வர– ல – ாற்றை விளக்–கும் சுதை–சிற்–பங்–கள் உள்–ளன. வள்–ளி–யம்–மன் சுனை என்ற வற்–றாத நீர்–சு–னை–யும் உள்–ளது. படி–க–ளாக இல்–லா–மல் சாய்–தள அமைப்–பா–ன–தால் பக்–தர்–கள் பல–ரும்

இதிலே செல்–கின்–ற–னர்.

வின்ச் (இழுவை ரயில்)

நடக்க முடி–யா–த–வர்–க–ளுக்–காக இருக்–கவே இருக்–கி–றது வின்ச் பாதை. இதன் மூலம் 7 நிமி– டங்–க–ளில் மலை உச்–சியை அடை–ய–லாம். 1965ம் ஆண்–டில் ஜப்–பான் ஹிட்–டாச்சி கம்–பெனி – யி – ன் அதி– த�ொ–ழில்–நுட்ப வச–திக – ளு – ட – ன் முதல் இழுவை ரயில் துவங்–கப்–பட்–டது. பின்பு இரண்–டா–வது இழுவை ரயில் 1982ல் மும்பை ஹான்–ஹார்ட் நிறு–வ–னத்– தா–ரா–லும், 3வது ரயில் 1988ல் சென்னை கிரீஸ் நிறு–வ–னத்–தா–ரா–லும் அமைக்–கப்–பட்–டன. தின–மும் சுமார் மூவா–யி–ரம் பக்–தர்–கள் பய–ணிக்–கின்–ற–னர். சிறப்–புக் கட்–ட–ணம் ரூ.25, சாதா–ரண கட்–ட–ணம் ரூ.10. காலை 5.30 மணிக்கு துவங்கி இரவு 10 மணி வரை இந்த ரயில் செயல்–ப–டு–கி–றது. விழாக்– கா–லங்–க–ளில் அதி–காலை 3.30 முதல் இரவு 10.30 மணி வரை!

ர�ோப்–கார் (கம்–பி–வட ஊர்தி)

இது சமீ–பத்–திய முன்–னேற்–றம். ச�ொகு–சான – து – ம் கூட. மூன்று நிமி–டத்–தில் அடி–வா–ரத்–தில் இருந்து மலை உச்– சி க்– கு ம், மலை– யி – லி – ரு ந்து அடி– வ ா– ரத்–திற்கு வந்–து–விட முடி–யும். ர�ோப்–கா–ரின் ஒரு பெட்–டிக்கு 4 பேர் வீதம் 16 பேர் பய–ணிக்–க–லாம். இந்த கம்–பிவ – ட ஊர்தி, 2004, நவம்–பர் 3ம் தேதி துவங்–கப்–பட்–டது. சாதா–ரண நாட்–க–ளில் இதில் பய–ணித்–தால் அரை மணி–நே–ரத்–தில் சுவாமி தரி–ச– னமே முடித்து வந்து விட–லாம்! காலை 7 மணி

முதல் பகல் 1.30 மணி–வரை, பின்பு 2.30 மணி முதல் இரவு 9 மணி–வரை இந்த வசதி உண்டு. சிறப்பு கட்–ட–ணம், ரூ.50, சாதா–ரண கட்–ட–ணம் ரூ.15. தற்–ப�ோது ரூ.70 க�ோடி மதிப்–பீட்–டில் 2வது ர�ோப்–கார் அமைக்–கும் பணி நடந்து வரு–கி–றது. புர வாயி–லுக்கு உள்ளே நாயக்–கர் மண்–ட– பத்–தில் சுப்–பி–ர–ம–ணிய விநா–யக – ர், நக்–கீ–ரர், அரு–ண–கி–ரி–நா–தர் சந்–நதி–கள் உள்–ளன. அடுத்து, வைசி–யர் மண்–ட–பத்–தைக் கடந்–த–வு–டன் ஐந்து நிலை மாடங்–கள் ப�ொருந்–திய ராஜ–க�ோ–புர வாயில் உள்–ளது. இதன் பின்னே 12 கல்–தூண்–கள் தாங்– கிய வேலைப்–பாடு நிறைந்த பார–வேல் மண்–ட–ப– மும், நவ–ரங்க மண்–ட–ப–மும் உள்–ளன. வாத்–திய மண்–ட–பத்–திற்கு எதிரே மலைக்–க�ொ–ழுந்–தீஸ்–வ– ரர் க�ோயி–லின் முன்–புற தூண்–கள், ரதங்–க–ளின் வடி–வில் செதுக்–கப்–பட்–டுள்–ளன. பழ–நி–யின் ‘க�ொடு–முடி சிக–ரம்’ என்று இப்– ப– கு – தி யை கூறு–வ ர். இதன் வழி–ய ாக உள்ளே

க�ோ

நுழைந்–தால், மகா–மண்–டப – த்தை அடை–யல – ாம். இத– னை–யடு – த்த அர்த்த மண்–டப – த்–தின் இடது பக்க கல்– மேடை மீது நட–ரா–ஜர், சிவ–காமி – ய – ம்மை திரு–வுரு – வ – ங்– களை தரி–சிக்–கல – ாம். த�ொடர்ந்து பழ–நிய – ாண்–டவ – ர் பள்–ளிய – றை, சண்–முக – ந – ா–தர் சந்நதி, திரு–வுலா செல்– லும் சின்–னக்–கு–மா–ரர் சந்–நிதி ஆகி–யன உள்–ளன. இதற்கு அரு–கில் மூல–வர– ான நவ–பா–ஷா–ணத்–தால் ஆன முரு–க–னின் கரு–வறை. இது சதுர வடி–வில், சுற்–றி–லும் நீரா–ழிப்–பத்–தி–யுடன் அமைந்–துள்–ளது. கரு–வறை பின்–புற சுவ–ரில் அதிஷ்–டா–னத்–திலி – ரு – ந்து மேற்–ப–குதி வரை ஏழு கல்–வெட்–டுக – ள் ப�ொறிக்–கப்– – ம – ான் பட்–டுள்–ளன. கரு–வறை – யி – னு – ள் முரு–கப்–பெரு நின்ற க�ோலத்–தில் எழுந்–த–ரு–ளி–யுள்–ளார். திருக்– க �ோ– யி – லி ல் தின– மு ம் அதி– காலை 6 மணிக்கு விஸ்–வ–ரூப தரி–ச–ன–மும், த�ொடர்ந்து 6 கால பூஜை–க–ளும் நடை–பெ–று–கின்–றன. பூஜை–க– ளுக்கு சிறப்–புக் கட்–ட–ணம் ரூ.150. தைப்–பூ–சம் உள்–ளிட்ட திரு–வி–ழாக்–கா–லங்–க–ளில் கட்–ட–ணம் இரு மடங்–கா–கும்.

விஸ்–வ–ரூப தரி–சன – ம்

காலை 6 மணிக்கு நடை–பெ–றும் பூஜை இது. துவார விநா–ய–கர் தீபா–ரா–த–னை–யும், பள்–ளி–யறை தீபா–ரா–தனை – யு – ம் முடிந்த பின்–னர் உள்–ளிரு – க்–கும் பழ–நி–யாண்–ட–வ–ருக்கு தீபா–ரா–தனை செய்–யப்–ப– டும். முரு–கன் சிலை–யில் சாத்–தப்–பட்ட ராக்–கால சந்–தன – மு – ம், க�ோவ–ணத் தீர்த்–தமு – ம் பக்–தர்–களு – க்கு பிர–சா–த–மாக வழங்–கப்–ப–டு–கி–றது. விஸ்–வ–ரூப வழி– பாட்–டின்–ப�ோது முரு–க–னுக்கு திருப்–பள்ளி எழுச்சி பாடல்–களை க�ோயில் ஓது–வார்–கள் பாடு–வர். இதைத் த�ொடர்ந்த ஆறு–கால பூஜை–க–ளில்

8

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

முத–லா–வது, விளா–பூஜை: முரு–கனு – க்கு காலை 6.40 மணிக்கு செய்–யப்–ப–டும் – ளை பூஜை இது. ஆத்–மார்த்த மூர்த்–திக பழ–நி–யாண்–ட–வர் திரு–முன்பு வைத்து புனி– த ச்– ச �ொல் ம�ொழிந்து நான்கு திசை– க – ளி – லு ம் புனி– த – நீ ர் தெளித்து பின்பு அர்த்– த – ம ண்– ட – ப த்– தி – லு ள்ள – ரு – க்கு அபி–ஷேக – ம், ச�ொர்க்க விநா–யக அலங்–கார– ம் செய்த பின்பு ஆத்–மார்த்த மூர்த்தி மற்–றும் முரு–க–னுக்கு பூஜை செய்–யப்–ப–டும். கரு–வ–றை–யின் இடது பக்–கத்–தில் ஸ்ப–டி–க–லிங்க வடி–வில் ஈஸ்–வ–ர–னும், அம்–பிகை – –யும், சாளக்–கி–ரா–ம–மும் ஒரு பேழை– யி ல் வைக்– க ப்– ப ட்– டு ள்– ள ன. விளா–பூ–ஜை–யின்–ப�ோது, ஆண்–ட–வர் ஆத்–மார்த்த மூர்த்–திய – ாகி ஈஸ்–வர– னை பூஜித்து வழி–ப–டு–வ–தாக ஐதீ–கம். அத– னால்–தான் அபி–ஷே–கங்–கள் முத–லில் ஆத்– ம ார்த்த மூர்த்– தி க்– கு ம், பின் முரு–க–னுக்–கும் செய்–யப்–ப–டு–கின்–றன. ஏனைய காலங்–க–ளில் ஆத்–மார்த்த அபி–ஷே–கம் இல்லை. இப்–பூ–ஜை–யின்– – க்கு காவி–யுடை – ய� – ோடு ப�ோது முரு–கனு வைதீ–கக் க�ோலத்–தில் அலங்–கா–ரம் செய்– ய ப்– ப – டு ம். க�ோயில் ஓது– வ ார்– கள் விளா– பூ – ஜை – யி ன்– ப� ோது பஞ்– ச – பு–ரா–ணங்–கள் பாடு–கின்–ற–னர். அடுத்– த து சிறு– கா ல சந்தி பூஜை, காலை 8 மணிக்கு நடை–பெறு – ம். முரு–கனு – க்கு அபி–ஷேக, அலங்–கார அர்ச்–சனை – க்–குப் பின், நைவேத்–திய – ம், ஏக தீபா–ரா–தனை காட்டி பக்–தர்–க–ளுக்கு பிர–சா–தம் வழங்–கப்–படு – ம். சிறு–கால – ச – ந்தி பூஜை–யில் குழந்தை வடி– வி ல் முரு– க – னு க்கு அலங்– கா – ர ம் செய்– ய ப்– ப–டு–கின்–றது. மூன்– றா – வ து, கால– ச ந்தி பூஜை, காலை 9 மணிக்கு. முரு–க–னுக்கு அபி–ஷே–கம், அலங்– கா– ர ம் அர்ச்– ச – னை க்– கு ப்– பி ன் நைவேத்– தி – ய ம், ஏக தீபா– ர ா– த னை காட்டி பக்– த ர்– க – ளு க்கு பிர– சா– த ம் வழங்– க ப்– ப – டு ம். குழந்தை வடி– வி ல் பழ–நி–யாண்–ட–வ–ருக்கு அலங்–கா–ரம் செய்–யப்–ப–டு– கி–றது. நான்– கா – வ து உச்– சி – கா ல பூஜை, பகல்

12 மணிக்கு. முரு–கனு – க்கு அபி–ஷேக – ம், அலங்–கா– ரம், அர்ச்–சனை – க்கு பின், தளிகை நைவேத்–திய – ம் செய்து 16 வகை–யான தீபா–ரா–த–னை–யும், சிறப்பு ப�ோற்–று–தல்–க–ளும் செய்–யப்–பட்டு பக்–தர்–க–ளுக்கு பிர–சா–தம் வழங்–கப்–ப–டும். (அலங்–கார தீபம், நட்– சத்–திர தீபம், 5 முக தீபம், கைலாச தீபம், பாம்பு வடிவ தீபம், மயில் தீபம், சேவல் தீபம், யானை தீபம், ஆடு வடிவ தீபம், புரு–ஷா–மிரு – க தீபம், பூரண

கும்ப தீபம், 4 முக தீபம், 3 முக தீபம், 2 முக தீபம், ஈசான தீபம், கற்–பக தீபம் ஆகி–ய–வையே 16வகை தீபங்–கள்)

இந்த உச்–சி–கால பூஜை–யில் முரு–க–னுக்கு கிரீ–டத்–துட – ன், வைதீக அலங்–கார– ம் செய்–யப்–படு – ம். சிறப்பு ப�ோற்–று–தல்–க–ளாக குடை, வெண்–சா–ம–ரம், கண்–ணாடி, சேவற்–க�ொடி, விசிறி, ஆல–வட்–டம் முத–லி–யவை முரு–க–னுக்–குக் காட்–டப்–ப–டு–கின்–றன. இத்–த–ரு–ணத்–தில் தேவா–ரம் பாடப்–ப–டும். ஐந்– த ா– வ து சாய– ர ட்சை பூஜை, மாலை 5.30 மணிக்கு. முரு–கனு – க்கு அபி–ஷேக, அலங்–கார, அர்ச்–ச–னைக்கு பின் 16 வகை தீபா–ரா–த–னை–யும், சிறப்பு ப�ோற்–றுத – ல்–களு – ம் நடை–பெறு – ம். சாய–ரட்–சை– யில் முரு–கனு – க்கு ராஜ அலங்–கார– ம் செய்–யப்–படு – ம். ஆறா–வது, ராக்–கால பூஜை, இரவு 8 மணிக்கு.

– க்கு பின் நைவேத்– அபி–ஷேக அலங்–கார அர்ச்–சனை தி–யம் செய்து ஏக தீபா–ரா–தனை நடை–பெ–றும். பின், பக்–தர்–க–ளுக்கு பிர–சா–தம் வழங்–கப்–ப–டும். ராக்– கா ல பூஜை– யி ல் முரு– க – னு க்கு விருத்– த ன் – ம். தூய–சந்–தன – ம் வடி–வில் அலங்–கார– ம் செய்–யப்–படு முரு–கன் சிலை–யில் பூசப்–ப–டும். இந்த சந்–த–னம் மறு–நாள் காலை–யில் விஸ்–வ–ரூப தரி–ச–னத்–தின் ப�ோது பக்–தர்–களு – க்கு பிர–சாத – ம – ாக வழங்–கப்–படு – ம். தீபா–ரா–த–னைக்கு பின் சாமியை பள்–ளி–ய–றைக்கு எழுந்–த–ரு–ளச் செய்–வர். ங்–கள், வெள்ளி நாட்–க–ளில் உள்–தி–ருச்–சுற்–றில் தங்– க ப் பல்– ல க்– கி – லு ம், ஏனைய நாட்– க – ளி ல் நீரா–ழிப்–பத்–தி–யில் வெள்–ளிப் பல்–லக்–கி–லும் முரு– கன் எழுந்–த–ரு–ளு–வார். முரு–கன் பள்–ளி–ய–றைக்கு ப�ோகும் முன் க�ோயில் அன்–றாட வரவு-செலவு

தி

கணக்கு அவ–ருக்கு படித்–துக் காண்–பிக்–கப்–ப–டும். முரு– க – னு க்– கு ப் பல்– வே று அலங்– கா – ர ம் செய்–யப்–பட்–டா–லும் ஆண்டி க�ோலத்–தைப் பார்த்– தால் நாமும் ஆண்–டி–யா–வ�ோம் என்ற கருத்து பக்–தர்–கள் மத்–தி–யில் நில–வு–கிற – து. வாழ்க்–கை–யில் ஏற்ற, தாழ்–வுக – ள் சக–ஜம் என்–பதை உணர்த்–தவு – ம், சுவா–மியி – ன் வர–லாற்–றைக் காட்–டவு – மே இந்த அலங்– கா–ரம் செய்–யப்–படு – கி – ற – து. இருப்–பினு – ம் பக்–தர்–களி – ன் நிலையை அறிந்து க�ோயில் நிர்–வா–கம் இந்த அலங்–கார– த்தை பக்–தர்–கள் பார்க்–காத அள–விற்கு ‘சம்–பி–ர–தா–யத்–திற்–கா–க’ சில நிமி–டங்–கள் செய்து விட்டு பிறகு வேறு அலங்–கா–ரத்–திற்கு மாற்றி விடு– கின்–ற–னர். வழி–பாடு முடிந்து வெளியே வந்–த–தும் தங்க விமா–னத்–தைத் தரி–சிக்–க–லாம். இந்–தக் கரு– வறை விமா–னம், ஏக–தள மூல விமா–னம் ஆகும். ப�ொன்–னால் வேயப்–பட்–டது. ரு–நீறு சிவச்–சின்–னங்–க–ளுள் ஒன்–றா–கும். சிவ– னைச் சுட–லைப்–ப�ொடி பூசிய இறை–வ–னா–கப் ப�ோற்–று–வது சைவ மரபு. இதில் நிலை–யாமை தத்–து–வம் உட்–கி–டை–யாக ப�ொதிந்–துள்–ளது. திரு– நீற்றை வெண்–ணீறு என்–றும், திரு–வெண்–ணீறு என்–றும் கூறு–வர். திரு–முரு – கனை – சிவ–பெரு – ம – ா–னின் மறு–வ–டி–வம் என்–பர். எனவே, சிவ–சின்–ன–மா–கிய திரு–நீறு முரு–க–னுக்–கும் உரித்–தா–யிற்று. திரு– நீ று, வட– ம�ொ – ழி – யி ல் விபூதி, பஸ்– ப ம்

தி

என்–றும் வழங்–கப்–ப–டு–கி–றது. தலை–யில் உள்ள துர்–நீரை எடுத்து, கபா–லத்தை தூய்மை செய்–வத – ா– லும் திரு–நீறு என்று பெயர் பெற்–ற–தாக மருத்–துவ உல–கம் கரு–து–கி–றது. சாண–மும், க�ோம–ய–மும் கிரி–மி–நா–சி–னி–கள் ஆகும். இதன் கார–ண–மா–கவே பசுஞ்–சா–ணத்–தில் திரு–நீறு தயா–ரிக்–கி–றார்–கள். இத்–தி–ரு–நீ–றில் மணம் தரும் மலர்–கள், இதழ்– கள், வேர்–கள், தைலங்–கள் சேர்க்–கப்–படு – கி – ன்–றன. பழநி முரு–கனு – க்கு தற்–ப�ோது பிரத்–யேக – ம – ாக பசுஞ்– சா–ணத்–தில் இருந்து விபூதி தயா–ரிக்–கப்–பட்டு, அபி–ஷே–கம் செய்–யப்–ப–டு–கி–றது. பழநி அடி–வார பகு–தி–யில் ஏரா–ள–மான விபூதி விற்– ப னை கடை– க ள் உள்– ள ன. தமி– ழ – க த்– தி ல் உள்ள பல்–வேறு க�ோயில்–க–ளுக்–கும், வெளி–மா–நி– லங்–கள் மற்–றும் வெளி–நா–டு–க–ளில் உள்ள க�ோயி– லுக்–கும் பழ–நி–யில் இருந்–து–தான் விபூதி அனுப்பி வைக்–கப்–ப–டு–கி–றது. ரி–சன – ம் முடிந்து வெளி–யேறு – ம் பாதை–யின் வலது பக்–கத்–தில், ப�ோகர் வழி–பட்ட மர–கத – லி – ங்–கத்தை தரி–சிக்–க–லாம். இந்த லிங்–கத்–திற்–குக் காலை 5 மணிக்கு நித்–ய–படி அபி–ஷே–க–மும், திரு–வி–ழாக்– கா–லங்–க–ளில் அதி–காலை 3 மணிக்கு அபி–ஷே–க– மும், பவுர்–ணமி அன்று சிறப்பு அபி–ஷே–க–மும் நடை–பெ–று–கின்–றன. மர–க–த–லிங்–கத்–திற்கு மாவுப்–ப�ொடி, மஞ்–சள்– ப�ொடி, திர–வி–யப்–ப�ொடி, வில்–வப்–ப�ொடி, கத்–த–ரி– மஞ்–சள், கூழாங்–கிழ – ங்கு, அறு–கம்–புல்–ப�ொடி, நெல்– லிப்–ப�ொடி, பஞ்–சாமி – ர்–தம், சர்க்–கரை, தேன், பால், பன்–னீர், இள–நீர், உடற்–பிணி – க – ள் நீங்–கும் பழ–வகை – – கள், விபூதி, சந்–த–னம், எலு–மிச்–சைச்–சாறு என்று 16 ப�ொருட்–களா – ல் அபி–ஷேக – ம் செய்–யப்–படு – கி – ற – து. மர–கத – லி – ங்–கத்–திற்கு மேல்–பகு – தி – யி – ல் ப�ோக–ரின் இஷ்–ட–தே–வதை பு–வ–னேஸ்–வரி அம்–ம–னும், லிங்– கத்–திற்கு இட–துபு – ற – ம் தண்–டா–யுத – ப – ாணி சுவா–மியு – ம், வல–துபு – ர– ம் சுப்–பிர– ம – ணி – ய – ரு – ம், கீழே எந்–திர– த் தக–டுக – – ளும் அத–னரு – கே அக�ோ–ரவீ – ர– ப – த்–திர– ர், நவ–துர்க்கை, மகா–மேல் பிச்–சை–யாண்–ட–வர் மற்–றும் வலம்–பு–ரிச் சங்–கும் அமைந்–துள்–ளன. ப�ோக–ரின் சீட–ரா–கிய புலிப்–பா–ணி–யின் வாரி–சுக – ள் இன்–ற–ள–வும் ப�ோகர் சந்–ந–தியை பூஜித்து வரு–கின்–ற–னர். முரு–கனை வடி–வமை – த்து வழி–பாடு செய்த ப�ோக–ரையு – ம் இங்கு வழி–ப–ட–லாம். த�ொடர்ந்து விநா–ய–கர் உள்–ளிட்ட தெய்–வங்–க–ளை–யும் வணங்கி வெளியே வர–லாம். மி–ழக அர–சின் அன்–ன–தான திட்–டம் (100 நபர்–க– ளுக்கு) இத்–தி–ருக்–க�ோ–யி–லில், 2002, பிப்–ர–வரி 23ம் தேதி துவங்–கப்–பட்–டது. விருப்–பப்–படு – ப – வ – ர்–கள் அன்–ன–தா–னத்–திட்ட கட்–டளை முத–லீ–டாக ரூ.20 ஆயி–ரம் மற்–றும் முத–லாம் ஆண்டு அன்–ன–தான செல–வுத் த�ொகை–யாக ரூ.2 ஆயி–ரம் என ம�ொத்–தம் ரூ.22 ஆயி–ரம் செலுத்தி இத்–திட்–டத்–தில் பங்கு க�ொள்–ள–லாம். தங்–க–ளு–டைய பிறந்–த–நாள், திரு–மண நாள், குடும்ப உறுப்–பி–னர்–கள், பிறந்–த–நாள் ப�ோன்ற முக்–கிய நாட்–களி – லு – ம் மற்–றும் அவ–ரவ – ர் விரும்–பும் நாட்–களி – லு – ம் அன்–னத – ா–னம் செய்–யல – ாம். தற்–ப�ோது

த

த

10

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

மலைக்–க�ோ–யி–லில் காலை 8 முதல் இரவு 10 மணி–வரை அறு–சுவை உணவு நாள் முழு–வ–தும் த�ொடர்ந்து வழங்–கப்–ப–டு–கி–றது. து–வாக க�ோயி–லின் திசை முக்–கி–ய–மா–ன– தா– க க் கரு– த ப்– ப – டு ம். அக்– க ா– ல த்– தி ல் குட–வறை க�ோயில்–கள் அனைத்து திசை–களை ந�ோக்–கி–யும் அமைக்–கப்–பட்–டி–ருக்–கும். கார–ணம், ஆக–மவி – க – ள் பின்–பற்–றப்–பட – ா–தது – த – ான். மலை–மீது – தி – ால், துவக்க காலத்–தில் இக்–க�ோ–யில் கட்–டப்–பட்–டத இக்–க�ோ–யி–லின் அமைப்பு மேற்–கு–திசை ந�ோக்கி அமைந்–துள்–ளது. இக்–க�ோ–யில் சேர மன்–னன் காலத்–தில் கட்–டப்–பட்–ட–தாக புரா–ணங்–கள் தெரி– விக்–கின்–றன. மலை–மீ–துள்ள முரு–கன் மேற்கு ந�ோக்கி, அதா–வது, கேர–ளம் ந�ோக்கி உள்–ளார். இத–னால் முரு–கப்–பெ–ரு–மான் தங்–கள் நாட்டை பார்ப்–ப–தால், கேரள மாநில மக்–கள் அதி–க–ளவு பழநி க�ோயி–லுக்கு வரு–கின்–ற–னர். பல கேரள மக்–கள் தங்–க–ளின் இஷ்ட தெய்–வ–மா–கவ்ஏ பழநி முரு–கனை வழி–பட்டு வரு–கின்–ற–னர். ன்–ன–தா–னம் பெற்–றுக்–க�ொண்டு, வெளிப்–ப–கு– தி–யில் நின்–ற–படி நக–ரத்–தை–யும், வயல்–வெ– ளி–களை – –யும் ரசிக்–க–லாம். சிலு–சி–லுக்–கும் காற்று, இத–மான பசுமை வெளி–கள் என்று இந்த இயற்கை வளம் நமக்–குள் ரம்–யம் ஊட்–டும். தமி–ழ–கத்–தின் தலை–ந–க–ரான சென்–னை–யில் இருந்து 472 கி.மீ. த�ொலை–வில் பழநி அமைந்–துள்– ளது. பழநி மலைக்–க�ோ–யில் கடல் மட்–டத்–திலி – ரு – ந்து

ப�ொ

அ

1068 அடி உய–ரத்–தில் அமைந்–துள்–ளது. 19 கி.மீ. நீள–முள்ள சண்–முகா நதி பக்–தர்–கள் நீரா–டும்

புனித ஆறு–க–ளில் ஒன்று. மலைக்–க�ோ–யி–லின் உய–ரம் 160 மீட்–டர். பழநி மலை–யில் அரிய வகை மூலி–கை–கள், சந்–தன மரம் மற்–றும் கடம்ப மரங்–கள் அதி–க–ளவு உள்–ளன. அடி–வா–ரத்–தில் சுமார் மூன்று கி.மீ. தூரத்– திற்கு பசுஞ்–ச�ோ–லை–கள் நிறைந்த அழ–கிய கிரி பிர–ாகா–ரங்–கள் உண்டு. இந்த இரு–புற – மு – ம் கடம்பு, வேம்பு முத–லிய பல–வகை மரங்–கள் உள்–ளன. கிரி–வீ–தியை – ச் சுற்றி பல மடா–ல–யங்–கள் உள்–ளன. பழநி மலை–யைச் சுற்றி பல்–வேறு ஆல–யங்–கள் உள்–ளன. பஞ்–சமு – க விநா–யக – ர், மது–ரைவீ – ர சுவாமி, சன்–னா–சிய – ப்–பன், அழ–குந – ாச்–சிய – ம்–மன், மகி–ஷா–சுர– – மர்த்–தினி, வீர–துர்க்கை அம்–மன், வன–துர்க்–கை– யம்–மன் ஆகி–ய�ோர் க�ோயில் க�ொண்–டுள்–ள–னர். கிரி– வ – ல ம் வரு– ப – வ ர்– க ள் இந்த க�ோயில்– க – ளி ல் வழி–பாடு செய்–வது வழக்–கம். னம் க�ொண்ட முரு– க ன் மயி– லு – ட ன் வந்து இறங்–கிய இடம் திரு–ஆ–வி–னன்–குடி. முந்–தைய காலங்–க–ளில் பழநி, திரு–ஆ–வி–னன்–குடி என்றே அழைக்–கப்–பட்–டது. ஆவி–னன்–குடி என்–னும் பெயர், பின்–னர் திரு–வா– வி–னன்–குடி என்று மரு–விய – து. திரு+ஆ+இனன்+கு+டி என்று பிரித்–துப் ப�ொருள் கூறு–வர். ‘திரு’ என்–றால் லக்–குமி, ‘ஆ’ என்–றால் காம–தேனு இனன் என்–றால் சூரி–யன், ‘கு’ என்–றால் பூமி, ‘டி’ என்–றால் அக்–கினி என்று ப�ொரு–ளா–கும். மயில் நின்ற இந்த இடத்–தில் அமைந்த ஆல– யத்– தி ல்– த ான் முரு– க ன் மயில்– மே ல் அமர்ந்து குழந்தை வேலா–யுத சுவா–மி–யாய் காட்–சி–ய–ளிக்– கி–றார். ஆனால் மலை–மீது உள்ள சிவ–மைந்–தன்

சி

வாக–ன–மின்றி தனி–யா–கவே அருள் பாலிக்–கி–றார். கேர– ள ம் உள்– ளி ட்ட பல பக்– த ர்– க ள் திரு– ஆ–வி–னன்–குடி தரி–ச–னம் முடித்–த–பின்பே மலைக்– குச் செல்– வ தை வழக்– க – ம ா– க க் க�ொண்– டு ள்– ள – னர். நக்– கீ – ர ர் ப�ோற்– றி ப் பாடிய திருத்– த – ல ம், திரு–வா–வி–னன்–குடி. பழநி திருத்– த – ல த்– தி ல் திரு– வ ா– வி – ன ன்– கு டி க�ோயிலும், மலைக்–க�ோ–யிலும் புகழ்–பெற்–றவை. தேவர்–களு – ம், சித்–தர்–களு – ம் தங்–கிப் புனி–தம் பெற்ற திருக்–க�ோ–யில்–கள் இவை. பழநி க�ோயி–லில் நடை– பெ–றும் முதன்மை திரு–விழ – ா–வான பங்–குனி உத்–தி– ரத்–திற்கு திரு–ஆவி – ன – ன்–குடி – யி – ல்–தான் க�ொடி–யேற்ற நிகழ்ச்சி நடை–பெ–றும். வெள்–ளி–ரத புறப்–பா–டும் திரு– ஆ – வி – ன ன்– கு டி க�ோயி– லி ல் இருந்– து – த ான் நடை–பெ–றும்.

ஆ

ண்டு முழு–வது – மே பக்–தர்–கள் கூட்–டம் இருந்து க�ொண்டே இருக்–கும். சாதா–ரண நாட்–க–ளில் 40 ஆயி–ரத்–திற்–கும் அதி–க– மான பக்–தர்–க–ளும், திரு– வி – ழ ாக்– க ா– ல ங்– க – ளி ல் லட்– ச க்– க – ண க்– க ான பக்–தர்–க–ளும் வரு–வது வழக்–கம். சனி, ஞாயிறு மற்– று ம் கார்த்– தி கை நாட்– க – ளி ல் பக்– த ர்– க ள் எண்–ணிக்கை அதி–க–ரிக்–கும். தவிர, தைப்–பூச – ம், பங்–குனி உத்–திர– ம், வைகாசி விசா–கம், நவ–ராத்–திரி, கந்–தச – ஷ்டி ப�ோன்ற விழாக்– கா–லங்–க–ளில் அள–வுக்–க–தி–கமான பக்–தர்–கள் வரு– வர். இந்–நாட்–க–ளில் க�ோயில் நிர்–வா–கம் சார்–பில் பக்–திச் ச�ொற்–ப�ொ–ழிவு, இன்–னிசை, பர–த–நாட்–டி– யம், நாட்–டுப்–புற நட–னம், பட்–டி–மன்–றம் உள்–ளிட்ட கலை–நி–கழ்ச்–சி–கள் நடத்–தப்–ப–டும். த்– த – ல த்– தி ன் பிர– சி த்தி பெற்ற, பிர– ம ாண்ட திரு–விழா என்–றால் அது, தைப்–பூ–சமே. தை மாதம், பூச நட்–சத்–தி–ரத்–த�ோடு நிறைந்த முழு– மதி கூடும் மங்–கள நாளில் பழ–நி–யாண்–ட–வ–ருக்கு க�ொண்–டா–டப்–ப–டு–கி–றது, தைப்–பூ–சத் திரு–விழா. இந்–நாள், அன்னை உமா–தே–வி–யா–ரி–டம் தார– கன் என்ற அரக்–கனை அழிப்–ப–தற்கு முரு–கப்– பெ–ரு–மான், வெற்–றி–வேல் வாங்–கிய தின–மா–கும். அரக்–கனை அழித்து உலக உயி–ரி–னங்–களை துன்– ப த்– தி ல் இருந்து மீட்– ட து தை மாதப் பூச நட்–சத்–திர தினத்–தில்–தான். இத–னைப் ப�ோற்–றும் வகை–யில் தைப்–பூச விழா ஆண்–டு–த�ோ–றும் நடை– பெற்று வரு– கி – ற து. பழ– நி – யி ன் ஊர்க்– க �ோ– யி ல் – ம் அருள்–மிகு பெரி–யந – ா–யகி என்று அழைக்–கப்–படு அம்– ம ன் க�ோயி– லி ல் க�ொடி– யே ற்– ற த்– து – ட ன் த�ொடங்கி, பத்து நாட்–கள் வெகு சிறப்–பாக இத்– தி–ரு–விழா நடை–பெ–றும். தைப்–பூச முரு–கனை காண, 15 லட்–சத்–திற்–கும் அதி–க–மான பக்–தர்–கள் தங்–க–ளின் நேர்த்–திக் கட–னான காணிக்–கை–யைச் சுமந்து, பாத–யாத்–தி–ரை–யாய் பழ–நியை ந�ோக்கி வரு–வது வழக்–கம். ஆம், பாத–யாத்–தி–ரை–தான் இந்–த–வி–ழா–வின் முக்–கி–ய–மான அம்–சம். ல நூறு கி.மீ. தூரம் பனி, வெயில் ப�ொருட் ப – டு – த்–தாது குடும்–பத்–துட – ன் இரவு, பக–லாக பாத– யாத்–தி–ரை–யா–கவே பல பக்–தர்–கள் பழநி ந�ோக்கி வரு–கின்–ற–னர்.

இ

ப 12

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

தைப்–பூச முரு–க–னைக் காண பக்–தர்–கள் காவி– யுடை அணிந்து, விர–தம் இருந்து இப்–பு–னித பய– ணத்தை மேற்–க�ொள்–வர். குறிப்–பாக காரைக்–கு–டி– யைச் சுற்–றியு – ள்ள செட்–டிந – ாட்–டு பக்–தர்–கள் கூட்–டம் கூட்–ட–மாக ஆறு–முக – க் காவடி சுமந்து வந்து காணிக்கை செலுத்தி வழி–பட்– டுச் செல்–கின்–ற–னர். தை மாதம் பிறந்–தால், பழநி நக–ரில் ‘முருகா, முருகா, அர�ோ– கரா அர�ோ–க–ரா’ என்ற முழக்– கம்–தான் அதி–க–ளவு கேட்–கும். ஆட்–டம், பாட்–டம் மிகு–தி–யாக இருக்– கு ம். பழ– நி – யை ச் சுற்– றி – யுள்ள மண்–டப – ங்–களி – ல், கிரி–வீதி – – யில் மற்–றும் சண்–முக – ா–நதி – யி – ல் பக்–தர்–க–ளின் காவடி ஆட்–டம் ஜ�ொலிக்–கும். நத்–தம், மதுரை, திண்–டுக்– கல், திருச்சி, ஜெயங்–க�ொண்–டம் ப�ோன்ற நக–ரங்–க–ளில் இருந்து பக்–தர்–கள் சேவல் காவடி, மயிற்– கா–வடி, வேல்–கா–வடி, ஆறு–முக – க் காவடி சுமந்து வரு–கின்–ற–னர். ப ா த – ய ா த் – தி – ரை – ய ா ல் தங்–க–ளின் பாவ வினை–கள் நீங்–கு–கின்–றன என்– றும் வழி–நெ–டுக முரு–கன் தங்–க–ளு–டன் நடந்து வரு– வ – த ா– க – வு ம் பக்– த ர்– க ள் நம்– பு – கி ன்– ற – ன ர்.

150 ஆண்–டு–க–ளுக்–கும் மேலாக இந்த நேர்த்–தி–க் க–டன் வழி–பாடு த�ொடர்ந்துக் க�ொண்–டிரு – க்–கிற – து! தமிழ்– ந ாட்– டி ன் பல்– வே று மாவட்– ட ங்– க – ளி ல் இருந்–தும், கேர–ளம், ஆந்–திரா, கர்–நா–டகா மாநி–லங்–க–ளி–லி–ருந்– தும் பக்–தர்–கள் விர–தம் இருந்து தைப்–பூச முரு–க–னைக் காண வரு–கின்–ற–னர். ப ழ நி வ ழி – ப ா ட் – டி ல் க ா வ டி மு க் – கி ய இ ட ம் பெற்–றுள்–ளது. ஆரம்–பத்–தில் வச– தி–யற்ற மலைப்–பா–தையி – ல் ஒரு தண்–டின் இரு–பு–ற–மும் சுவா–மிக்– குத் தேவை–யான ப�ொருட்–களை த�ோளில் சுமந்–தப – டி சென்–றன – ர். அதன் நீட்–சி–யாக இன்–றைக்கு காவடி வழி– ப ா– டு – க ள் சிறப்– பு – பெற்–றுள்–ளது. காவடி வழி– ப ாடு மற்ற க�ோயில்– க – ளி ல் விட இங்கு அதி–கம். தைப்–பூச விழா–வில் முருக பக்– த ர்– க ள் பல்– வே று வகை– ய ான காவ– டி – க – ளை ச் சுமந்து வரு–கின்–ற–னர்: 1. மயில்– த�ோ–கைக் காவடி, 2. தீர்த்–தக் காவடி, 3. அல–குக் காவடி, 4. பற–வைக் காவடி, 5. சுரைக்– க ாய்க் காவடி, 6. தானி– ய க் காவடி, 7. இள– நீ ர்க் காவடி, 8. த�ொட்– டி ல் காவடி,

9. கரும்–புக் காவடி, 10. பால் காவடி, 11. பஞ்–சா– மிர்–தக் காவடி, 12. பன்–னீர்க் காவடி, 13. பூக்–கா– வடி, 14. சர்க்–கரை – க் காவடி, 15. மலர்க் காவடி, 16. காகி–தப்–பூக் காவடி, 17. அலங்–கா–ரக் காவடி, 18. கூடைக் காவடி, 19. செருப்– பு க் காவடி, 2 0 . வி பூ – தி க் க ா வ டி , 2 1 . வே ல் க ா வ டி , 22. வெள்–ளிக் காவடி, 23. செடில் காவடி, 24. தாளக் காவடி, 25. தாழம்–பூக் காவடி, 26. தயிர்க் காவடி, 27. மச்–சக் காவடி, 28. சர்ப்–பக் காவடி, 29. அக்–கி– னிக் காவடி, 30. தேர்க் காவடி, 31. சேவல் காவடி, 32. இர–தக் காவடி. இவற்–றில் அல–குக் காவடி சிறப்–பி–டம் பெற்– றுள்–ளது. பல மண்–டல – ங்–கள் விர–தமி – ரு – ந்து உடல் முழு–வ–தும் சிறிய வேல்–களை குத்–திக் க�ொண்டு பாத–யாத்–திரை – ய – ாய் வரு–வர். திருப்–பத்–தூர், காரைக்– குடி, திண்–டுக்–கல், நத்–தம், தேவ–க�ோட்டை பகு–திக – – ளி–லி–ருந்து ஏரா–ள–மான பக்–தர்–கள் அலகு குத்தி – ன் செலுத்–துகி – ற – ார்–கள். முரு–கனு – க்கு நேர்த்–திக்–கட உதடு, கன்–னத்–தில் வெள்ளி அல்–லது செம்–பின – ால் செய்த சிறிய கம்பி ப�ோன்ற வேலி–னைக் குத்–திக் க�ொள்–கின்–ற–னர். 22 அடி நீள–முள்ள அல–குக் காவ–டி–களை – ச் சுமந்து வரு–ப–வர்–க–ளும் உண்டு. பக்–தர்–கள் தங்–கள் உடல் முழு–வ–தும் சந்–த–னம், திரு–நீறு பூசி முது–கில் அலகு குத்தி, தேர் இழுத்து வரு–கின்–ற–னர். வாய்–பே–சாத குழந்–தை–கள் பேச–வும், உடல் ஊனம் வில–க–வும் அல–குக் காவடி எடுத்து வரப் –ப–டு–கி–றது. ஆண் வாரிசு, செவ்–வாய் த�ோஷம் நீங்– கு – த ல், தடை– ப ட்ட திரு– ம – ண ம் நடை– பெ ற, கடன்–த�ொல்லை, தீராத ந�ோய் தீர, ஊழ்–வினை நீங்க, த�ொழில் லாபம், ஆயுள், ஆனந்–தம் பெருக என்று ஒவ்–வ�ொ–ரு–வ–ரும் தங்–க–ளின் நீண்–ட–நாள் பிரச்–னை–தீர இவ்–வகை நேர்த்–திக் கடன்–களை செலுத்–து–கின்–ற–னர். வேண்– டு – த ல்– க ள் நிறை– வே றி விடு– வ – த ால் ஒவ்–வ�ொரு ஆண்–டும் பக்–தர்–கள் எண்–ணிக்கை பழ–நிக்கு அதி–க–ரித்–துக் க�ொண்டே செல்–கி–றது. குறிப்–பாக பாத–யாத்–திரை மகிமை ஒவ்–வ�ொரு வீட்– டி – லு ம் எதி– ர�ொ – லி ப்– ப – த ால் லட்– ச க்– க – ண க்– கான குடும்–பங்–கள் பரம்–பரை, பரம்–ப–ரை–யா–கப் பாத யாத்–திரை மேற்–க�ொண்–டி–ருக்–கின்–ற–னர்.

14

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

ப

ழநி தைப்–பூச திரு–வி–ழா–விற்கு வருகை தரும் பிர–சித்தி பெற்ற காவடி குழுக்–க–ளில், சேலம் மாவட்–டம், எடப்–பாடி ப–ருவ – த ராஜ–குல தைப்–பூச காவ–டிக – ள் ஒன்று. 350 ஆண்–டுக – ளு – க்–கும் மேலாக பரு–வத ராஜ–குல காவடி குழு–வி–னர் பழநி க�ோயி– லுக்கு வந்து க�ொண்–டிரு – க்–கின்–றன – ர். இக்–குழு – வி – ன – – ருக்கு மட்–டுமே இரவு பழநி மலைக்–க�ோ–யி–லில் தங்கி வழி–பாடு நடத்த அனு–மதி வழங்–கப்–படு – கி – ற – து. இக்–குழு – வி – ன – ர் தைப்–பூச – ம் முடிந்த பின்–னரே பழநி க�ோயிலை வந்–த–டை–வர். ஒரு–நாள் முழு–வ–தும் மலைக்–க�ோ–யிலி – ல் தங்கி பஞ்–சா–மிர்–தம் தயா–ரித்து முரு–கனு – க்கு படைத்து வழி–பாடு நடத்–துவ – ர். பின், அப்–பஞ்–சா–மிர்–தத்தை காவ–டிக்–குழு – வி – ன – ர் பகிர்ந்து க�ொள்–வர். ரச்–னை–கள் தீர்ந்து பெரு–ம–கிழ்வு க�ொண்ட பக்–தர்–கள், பல்–வேறு காணிக்–கைக – ளை செலுத்– து–கின்–றன – ர். உண்–டிய – லி – ல் நாண–யங்–கள், பணம், தங்– க க்– க ாசு, ஆப– ர – ண ங்– க ள், காச�ோ– ல ை– க ள், வெள்– ளி க்– க ா– சு – க ள், வெள்ளி-தங்க வேல்– க ள், ம�ோதி–ரங்–கள், கடி–கா–ரங்–கள், வெளி–நாட்டு பணம் என்று சமர்ப்–பிக்–கி–றார்–கள். வேறு சிலர், தங்–கள் ஊரில் இருந்து பாத–யாத்–திரை – ய – ாய் வந்து சேவல், புறா ப�ோன்ற பற–வை–க–ளைக் காணிக்–கை–யாக செலுத்–து–கின்–ற–னர். தங்–கள் நிலங்–க–ளில் விளை– யும் நெல், கம்பு, ச�ோளம், மிள–காய், பருப்பு, உளுந்து, தினை, மஞ்–சள், மக்–காச்–ச�ோள – ம் உள்– ளிட்ட பல்–வேறு தானி–யங்–களி – ல் குறிப்–பிட்ட அளவு காணிக்கை தரு–கின்–ற–னர். பசு, எருது உள்–ளிட்ட விலங்–கு–க–ளை–யும் அளிக்–கி–றார்–கள். இன்–னும் சிலர் நிழல் தரும் மண்–ட–பங்–கள், படி–களை பக்–தர்–கள் வச–திக்–காக அமைத்–துத் தரு–கி–றார்–கள். த–யாத்–திரை வரும் லட்–சக்–கண – க்–கான பக்–தர்– க–ளுக்கு வழி–நெ–டு–கி–லும் உள்ள பல ஊர்–க– ளில் அன்–ன–தா–னம், தண்–ணீர் பாக்–கெட், பிஸ்– கெட், பால், நெல்–லிக்–காய், சாக்–லேட், அமர்–வ– தற்கு சேர் வழங்–கு–தல், கால்–வலி நீங்க மசாஜ், குளிக்க வசதி ஏற்–ப–டுத்–து–தல் என்று பல்–வேறு சேவை–களை செய்து வரு–கின்–றன – ர். பக்–தர்–களு – க்– குச் செய்–யும் சேவை முரு–கனு – க்கு சென்–றடை – யு – ம் என்–பத – ால், இவ்–வாறு வழி–நெடு – கி – லு – ம் பாத–யாத்–திரை

பி

பா

பக்–தர்–களு – க்கு சேவை செய்–வ�ோரி – ன் எண்–ணிக்கை ஆண்–டுக்கு ஆண்டு அதி–க–ரித்–துக் க�ொண்டே செல்–கி–றது. ழந்–தைப் பேறு இல்–லாத தம்–ப–தி–யர் பழநி முரு–க–னுக்கு விர–தம் இருந்து, ஒவ்–வ�ொரு மாத–மும் கார்த்–திகை நாளில் பழநி முரு–கனை வழி– பட்–டுச் செல்–கின்–றன – ர். ஆண்–களு – ம், பெண்–களு – ம் அமா–வாசை, பவுர்–ணமி தினங்–களி – ல் விர–தமி – ரு – ந்து வழி–பாடு செய்–யும் பழக்–க–மும் உண்டு. சித்–திரை மாதம் நடை–பெ–றும் அக்னி நட்–சத்– திர விழா–வில் பழநி மலை–யைச் சுற்றி கிரி–வ–லம் வரு–கின்–ற–னர். குழந்தை வரம் வேண்டி சிலர் பழநி மலைக்–க�ோ–யி–லில் அங்–கப்–பி–ர–தட்–ச–ணம் செய்–கின்–ற–னர்.

கு

ப

தங்–க–ர–தம்

ழநி க�ோயி–லில் நாள்–த�ோ–றும் இரவு 7 மணிக்கு தங்–க–ரத உலா நடை–பெ–றும். பக்–தர்–கள் தங்–க ர– த – ம் இழுக்க ரூ.2 ஆயி–ரம் கட்–டண – ம – ாக செலுத்த வேண்–டும். ஆன்–லை–னி–லும் முன்–ப–திவு செய்–ய– லாம். தங்– க – ர – த ம் இழுக்– கு ம் பக்– த ர்– க – ளு க்கு பிர–சா–த–மாக பரி–வட்–டம், மாலை அணி–விக்–கப்– பட்டு பாத்–திர– ம், பஞ்–சா–மிர்–தம், சர்க்–கரைப் ப�ொங்– கல், தேங்–காய், பழம் முத–லிய பிர–சா–தங்–கள் வழங்–கப்–ப–டும். ழ–நி–யின் மற்–று–ம�ொரு சிறப்பு, பஞ்–சா–மிர்–தம். திருப்–பதி என்–றது – ம் லட்டு நினை–விற்கு வரு–வது ப�ோல பழநி என்–ற–தும் பஞ்–சா–மிர்–தம்–தான் நினை–

ப

விற்கு வரும். ப�ோகர், தான் உரு–வாக்–கிய நவ–பா– ஷா–ணத்–தால் ஆன முரு–கன் சிலைக்கு தின–மும் பஞ்–சா–மிர்–தத்–தால் அபி–ஷே–கம் செய்து, அதனை உண்டு வந்–த–தாக இன்–ற–ள–வும் நம்–பப்–ப–டு–கி–றது. முரு–கன் சிலைக்கு அபி–ஷே–கம் செய்–யப்–ப–டும் பஞ்–சா–மிர்–தத்தை உண்–டால் தீராத ந�ோய்–கள் தீரு–மென கூறப்–ப–டு–கி–றது. மலை– வ ா– ழை ப்– ப – ழ ம், கற்– க ண்டு, நெய், தேன், கரும்–புச்–சர்க்–கரை, ஏலக்–காய், முந்–திரி ஆகி–யவ – ற்–றால் பஞ்–சா–மிர்–தம் தயா–ரிக்–கப்–படு – கி – ற – து. தற்–ப�ோது க�ோயில் நிர்–வா–கம் சார்–பில் பக்–தர்–க– ளுக்கு சாய–ரட்சை பூஜைக்–குப் பின் பஞ்–சா–மிர்–தம் பிர–சா–தம – ாக வழங்–கப்–படு – கி – ற – து. பல்–வேறு அள–வுக – –

ளில், விலை–க–ளில் இந்த பஞ்–சா–மிர்–தம் க�ோயில் நிர்–வா–கம் மற்–றும் தனி–யார் மூல–மும் விற்–பனை செய்–யப்–ப–டு–கி–றது. ண்–முக நதி, பழநி மலைக்–க�ோ–யிலி – லி – ரு – ந்து வட– மேற்கு திசை–யில், 6 கி.மீ. தூரத்–தில் க�ோவை செல்–லும் வழி–யில் அமைந்–துள்–ளது. ஆறு–மு–க– னைக் குறிக்–கும்–வ–கையி – ல் மேற்–கும – ைத் த�ொட– – ல ரில் அமைந்–துள்ள பாலாறு, ப�ொருந்–தல – ாறு, வரட்– டாறு, பச்–சைய – ாறு, கானாறு, கல்–லாறு ஆகிய ஆறு நதி–க–ளின் முழு வடி–வமே சண்–முக நதி என்–பர். மூலிகை கலந்–து–வ–ரும் இந்த நதி–யில் நீராடி முரு– கனை வழி–பட்–டால் உடல்–ந�ோய், மன–ந�ோய் நீங்– கும், முக்தி கிடைக்–கும் என்–கிற – ார்–கள். இடும்–பன் குளம், சர–வ–ணப் ப�ொய்கை, ப�ோன்ற புண்–ணிய தீர்த்–தங்–க–ளும் பழ–நி–யில் உண்டு. இவற்–றில் நீரா– டு–வ–தற்கு வச–தி–யாக க�ோயில் நிர்–வா–கம் சார்–பில் ஷவர் பாத் வசதி ஏற்–பாடு செய்–யப்–பட்–டுள்–ளது. தவிர, வரட்–டாறு, வையா–புரி – க்–குள – ம், வள்–ளிசு – னை, பிரம்ம தீர்த்– த ம் ஆகி– ய – வை – யு ம் புண்– ணி – ய – நீ ர் எடுத்து வரும் நீர்–நில – ை–க–ளாக உள்–ளன.

ச

அயன்–மி–ராஸ் பண்–டா–ரங்–கள் என்–ப–வர் யார்?

ப

ழநி முரு–க–னுக்கு நடை–பெ–றும் 6 கால பூஜை– க– ளு க்கு, மலைக்– க �ோ– யி ல் அடி– வ ா– ர த்– தி ல் உள்ள வரட்–டாற்–றில் இருந்து தீர்த்–தம் எடுத்து வரும் உரிமை, பழ–நி–யைச் சேர்ந்த 64 அயன்–மி– ராஸ் பண்–டா–ரங்–க–ளுக்கு வழங்–கப்–பட்–டுள்–ளது. தற்–ப�ோது அவர்–க–ளின் வாரி–சு–கள் இப்–ப–ணியை செய்து வரு–கின்–ற–னர். இவர்–கள் தீர்த்–தம் எடுத்– து–வர ர�ோப்–கார் அருகே தனி–யாக திரு–மஞ்–சன பாதை அமைக்–கப்–பட்–டுள்–ளது. 6 கால பூஜைக்கு தற்–ப�ோ–தும் இவர்–கள் சுழற்சி முறை–யில் தீர்த்–தம் எடுத்து வந்து க�ொண்–டி–ருக்–கின்–ற–னர். மு 500ல் இருந்தே இம்– ம – ல ை– யை ச் சுற்றி உள்ள பகு–தி–க–ளில் மக்–கள் வாழ்ந்–த–தற்–கான தட–யங்–கள் கிடைத்–துள்–ளன. சங்–க–கால இலக்–கி– யங்–க–ளில் பழ–நியை பற்–றி–யும், பழ–நியை ஆண்ட மன்–னர்–க–ளைப் பற்–றி–யும் குறிப்–பு–கள் உள்–ளன. இந்த ஊரின் பழ–மை–யான பெயர் ப�ொதினி. இப்–பகு – தி – யை ஆவி–யர்–குடி – யை – ச் சேர்ந்த வேள்

கி

16

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

ஆவிக்–க�ோப்–பெ–ரும்–பே–கன் என்ற மன்–னர் ஆட்சி செய்–துள்–ளார். அத–னால் ஆவி–நாடு என்–றும், பின்–னா–ளில் வைகா–வூர் நாடு என்–றும் இப்–ப–குதி அழைக்–கப்–பட்–டி–ருக்–கி–றது. இன்–றும் பழ–நி–யின் நடுவே உள்ள குளம் வையா–புரி – க்–குள – ம் எனப்–படு – – கி–றது. இந்த மலைக்–க�ோ–யில், பிற்–கால பாண்–டிய மன்–னர்–க–ளின் கட்–டு–மான வகை–யைச் சேர்ந்–தது. கிபி 9ம் நூற்– ற ாண்– டி ல் சேர மன்– ன ர்– க ள் க�ோயில் திருப்–பணி – க – ளை – த் துவக்–கின – ர். க�ோயில் கரு–வறை வட–பு–றச் சுவ–ரில் உள்ள சடை–ய–வர்– மன் வீர–பாண்–டி–யன் கல்–வெட்டு மூலம் கிபி 13ம் நூற்–றாண்–டில் கட்–டப்–பட்–டி–ருக்–க–லாம் என்று கரு– தப்–ப–டு–கி–றது. கரு–வறை சுவர்–க–ளில் உள்ள 4 கல்–வெட்–டுக்–க–ளில் ஒன்று (கிபி 1520) கிருஷ்ண தேவ–ரா–யர் காலத்தை சார்ந்–தது. இந்–தக் கல்–வெட்– டில் தான் ப–ழ–நி–மலை வேலா–யு–த–சாமி எனப் பெயர் இடம் பெற்–றுள்–ளது. மற்–றவை, மூல–வரை இளைய நயி–னார் (சிவ–பெ–ரு–மா–னின் இளைய மகன்) என்றே குறிப்–பி–டு–கின்–றன. விஜ–ய–ந–கர மன்–னர் மல்–லி–கார்–ஜு–னர் காலத்–தில் (கிபி 1446) அவ–ரது பிர–தி–நி–தி–யான அன்–ன–ம–ராய உடை–யார் என்–பவ – ர் இந்த பகு–திக்கு நிர்–வா–கிய – ாக இருந்–துள்– ளார். அந்–தக் காலத்–தில் 3 சந்–தி–கால பூஜைக்–கும் திரு–வ–முது, நந்தா விளக்கு, திரு–மாலை, திரு– மஞ்–ச–னம் சாத்–து–வ–தற்–கான செல–வு–க–ளுக்–காக இர–விம – ங்–கல – ம் என்ற ஊர் நன்–க�ொடை – ய – ாக வழங்– கப்–பட்–டி–ருக்–கி–றது. இந்த இர–வி–மங்–க–லத்–தில் கிபி 9ம் நூற்–றாண்–டைச் சேர்ந்த முற்–கா–லப் பாண்–டிய – ர் கால பாடல் ப�ொறிக்–கப்–பட்ட கல்–வெட்டு ஒன்று கண்–டு–பி–டிக்–கப்–பட்டு, அந்த கல்–வெட்டு பழநி அருங்–காட்–சி–ய–கத்–தில் வைக்–கப்–பட்–டுள்–ளது. ழநி மலைக்–க�ோ–யி–லில் அழ–கிய சிற்–பங்–கள் நிறைய உள்–ளன - தவக்–க�ோ–லத்–தில் இருக்–கும் சித்–தர்–கள், நவ–வீர– ர்–கள், கிளி, மயில், மான், துவார பால–கர்–கள். பார–வேல் மண்–ட–பம் மற்–றும் அர்த்த மண்–ட–பங்–க–ளில் வண்ண ஓவி–யங்–கள் அதி–கம் இடம்–பெற்–றுள்–ளன. இப்–ப–கு–தியை ஆட்சி செய்த பாளை–யக்–கா–ரர்– கள் மற்–றும் அவ–ரது மனை–வி–யர் சிலை–க–ளும் உள்–ளன. மண்–டப மேற்–கூ–ரை–க–ளில் வரை–யப்–

ப

பட்–டுள்ள க�ொடுங்–கய் வடிவ ஓவி–யங்–கள் சிற்–பி–க– ளின் திற–மைக்கு சிறந்த எடுத்–துக்–காட்டு. பாத–வி– நா–ய–கர் க�ோயிலை அடுத்–துள்ள மண்–ட–பத்–தில் பைர–வர், பத்–ர–காளி, காளத்–தி–நா–த–ருக்கு தன் கண்ணை எடுத்து லிங்– க த்– தி ல் அப்– பு ம் கண்– ணப்–ப–நா–ய–னார், தேவ–சே–நா–தேவி திரு–ம–ணம், சூர–சம்–ஹார சுப்–பி–ர–ம–ணி–யன், வீர–பா–குத்–தே–வர் ஆகி–ய�ோர் திரு–வுரு – வ – ங்–கள் அழ–கிய சிற்–பங்–கள – ாக வடி–வ–மைக்–கப்–பட்–டுள்–ளன. ப ழ நி க �ோ யி – லி ல் உ ள்ள சி ற் – ப ங் – க ள் அற்–பு–த–மா–னவை. சிற்–பக்–க–லை–யின் மேன்–மை–

யைப் பறை–சாற்–றும் வித–மாக அமைந்–துள்–ள–து– தான் நவ–ரங்க மண்–ட–பம். முன் மண்–ட–பம் என்– றும் இத–னைக் கூறு–வர். இதில் 12 ராசி–க–ளுக்கு 12 கலை–நுட்ப தூண்–கள் ஒரே கல்–லில் அமைக்– கப்–பட்–டுள்–ளன. அதை சுற்–றி–லும் 27 நட்–சத்–தி–ரங்– களை குறிக்–கும்–வ–கை–யில் 27 தூண்–கள் மண்–ட– பத்–தின் மேற்–கூ–ரை–யைத் தாங்கி நிற்–கின்–றன. முற்–றிலு – ம் கருங்–கல்–லில் வடி–வம – ைக்–கப்–பட்–டுள்–ளது இம்–மண்–ட–பம். (மேலும் விவரங்கள் அடுத்த இதழில்...)

எம். என்.னிவா–ஸன்

செய்யாறு-க�ொடநகர்

ஸம்பாதி ராமர் மூலவர்

பரந்தாமனுக்கு

உதவிய பறவைகள்! தி ரு–மால் அனைத்–தை–யும், அனை–வ–ரை–யும் காப்–பவ – ர். ஆனா–லும், அவ–ருக்–கும் தன்–னால் காக்– க ப்– ப – டு – ப – வ ர்– க – ளி ன் உதவி தேவைப்– பட்–டி–ருக்–கி–றது! ஆமாம், மனி–தர்–க–ளைத் தவிர பற–வை–யி–னங்–கள், விலங்–கி–னங்–க–ளும் பக–வா– னுக்கு பல சந்–தர்ப்–பங்–க–ளில் உதவி புரிந்து அல்– லது கைங்–கர்–யங்–கள் செய்து பக–வா–னா–லும், பல–ரா–லும் பாராட்–டுப் பெற்–றுள்–ளன.

– ய வாக–னம – ா–கவு – ம், ப�ொது–வாக திரு–மா–லுக்–குரி க�ொடி–யா–கவு – ம் விளங்–குப – வ – ர் கரு–டப – க – வ – ான். இவர் நித்ய சூரி–க–ளில் இரண்–டா–வது இடத்தை வகிப்–ப– வர். ‘அனந்த, கருட, விஸ்–வக்––ஸ ‌ ேன, பராங்–குச, பர–கால, யாமுன, யதி–வர– …

– ’ என்ற ஸ்லோ–கத்–தின் மூலம் இதை அறி–ய–லாம். திரு– ம ா– லி ன் கரு– ட – சே – வை க் காட்– சி யை பெரி–யாழ்–வார் ப�ோற்–றும்–ப�ோது, ‘‘பரவை ஏறு பரம்–புரு – டா நீ என்னை கைக் க�ொண்ட பின் பிறவி என்–னும் கட–லும் வற்–றி–’’ என்–கி–றார். இனி–ய�ொரு – ார். பிறவி என்–பதே இல்–லா–மல் ப�ோகி–றது என்–கிற

ஆழ்வார், ஆசார்யார்கள்

18

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

கரு–டசே – வை யி – க – வ – ான் நமக்கு ஆசா–ரிய – – – – ல், கரு–டப னாக விளங்–கு–வ–தாக ஆழ்–வார், ஆசார்–யர்–க–ளின் ஏக�ோ–பித்த கருத்து. தன் திருத்–த�ோள்–க–ளிலே திரு–மாலை ஏந்தி நமக்–கெல்–லாம் ‘‘இவன்–தான் – ன்–’’ என்று காட்–டிக் க�ொடுக்–கின்–றான். ராமா–ய– ரட்–சக ணத்–திலு – ம் யுத்த காண்–டத்–தில் நாகாஸ்–திர– ம் ஏவப்– பட்–ட–ப�ோது கரு–ட–ப–க–வான் த�ோன்றி ராம–னுக்கு காட்–சிதர – வானர ஸைன்–யம் அனைத்–தும் மயக்–கம் தெளிந்து மீண்–டும் ப�ோர் புரிய ஆரம்–பித்–தன. அதற்கு முன்–ன–தாக வன–வா–ஸத்–தில் ராம–பி–ரான் வனத்–தில் கண்ட மானை (மாய–மான்), சீதை–யின் விருப்–பத்–துக்–கா–கப் பிடித்–துவ – ர– த் துரத்–திச் சென்ற ப�ோது, ராவ–ணன் சீதா–பி–ராட்–டியை கப–ட–மாக கவர்ந்து சென்–றான். அப்–ப�ோது ஜடாயு என்ற கழு–க–ர–சன் ராவ–ண–னி–ட–மி–ருந்து சீதா–பி–ராட்–டியை மீட்–ப–தற்–கா–கப் ப�ோரா–டி–னான். ராவ–ணன் ஜடா–யு– வின் சிற–கு–களை வெட்–டி–யெ–றிய, ஜடாயு நிலை– கு–லைந்து குற்–று–யி–றும் குலை–யு–ரு–மாய் தரை–யில் விழுந்–தார். சீதை–யைத் தேடி ராம-லஷ்–மண – ர்கள் வந்–த–ப�ோது அவர்–க–ளி–டம் ரா–வ–ணன் சீதை–யைக் கவர்ந்து சென்ற விவ–ரத்–தைக் கூறி, உயி–ரி–ழந்– தார். மனம் நெகிழ்ந்த ராம–பி–ரான், ஜடா–யுக்–குரி – ய ஈமக் கிரி–யை–க–ளைச் செய்து வைகுந்த வாழ்–வ– ளித்–தான். இச்–சம்–ப–வமே காஞ்–சி–ய–ரு–கில் உள்ள திருப்–புட்–குழி மற்–றும் கும்–பக�ோ – ண – ம் அரு–கிலு – ள்ள புள்– ள – பூ – த ங்– கு டி (புள் என்– ற ால் பறவை) இரு திவ்–ய–தே–சங்–க–ளுக்–கும் தல–பு–ரா–ண–மாக

ஸம்பாதி ராமர் அலங்காரத்தில் அமைந்–தி–ருக்–கி–றது. மேற்–க�ொள்ள–லாம்–’’ என்று கூறி ஆறு–தல்–ப–டுத்–தி– அதே ப�ோன்று ராம– பி – ர ான் சுக்– ரீ – வ – னு – ட ன் னான். இதைத் த�ொடர்ந்து அனு–மன், கட–லைக் கடந்து இலங்– கைய ை அடைந்து சீதை– ய ைக் நட்பு க�ொண்டு சீதையை மீட்க, வானர சைனி– யங்–களை தெற்கு ந�ோக்கி அனுப்–பி–னார். பல கண்–டான். இடங்–க–ளில் சுற்றித் திரிந்–தும், விந்–திய மலைச்– இவ்– வ ாறு ராம கைங்– க ர்– ய த்– தி ல் ஈடு– பட்ட சா– ர ல் பக்– க ம்– வ ரை வந்– து ம், வான– ர ங்– க – ளா ல் ஸம்–பா–தி–யு–டன் ராமர் க�ோயில்–க�ொண்–டுள்–ளார். சீதை–யின் இருப்–பி–டத்தை அறி–ய–மு–டி–ய–வில்லை. செய்–யாறு அரு–கில் (பஜார் அரு–கில்) க�ொட–ந–க– இப்–படி – யே திரும்–பிச் சென்–றால் சுக்ரீ–வன் மற்–றும் ரில், ‘ஸீதா–லஷ்–மண ஹனு–மத் ஸமேத ஸம்–பாதி ராம, லட்–சு–ம–ண–ரின் க�ோபத்–திற்கு ஆளா–வ�ோமே விஜய க�ோதண்–ட–ரா–மர்’ ஆல–யம், பாஞ்–ச–ராத்ர என்று நினைத்து அனு–மன், ஜாம்–ப– ஆகம அடிப்–ப–டை–யில் நிறு–வப்–பட்–டி– வான், அங்–க–தன் முத–லா–ன�ோர் அங்– ருக்– கி – ற து. சுமார் 350 ஆண்– டு – க ள் கேயே சிறிது காலம் தங்–கி–யி–ருக்க புரா–த–ன–மா–னது. கந்–தாடை ஸம்–பாதி முடி–வெ–டுத்–த–னர். அச்–ச–ம–யம், ராம நர–சிம்–மாச்–சா–ரி–யார், இக்–க�ோ–யி–லில் ஸ்தா–ப–க–ரா–கத் திகழ்ந்–தார். பி – ர– ான் அய�ோத்–தியி – லி – ரு – ந்து புறப்–பட்டு ஸம்– பா தி வம்– ச த்– தை ச் சார்ந்– த – சுக்–ரீ–வனை – ச் சந்–தித்–த–து–வரை நடந்த வர்– க – ளா ல் இக்– க �ோ– யி ல் நிர்– வ – கி க்– சம்–பவ – ங்–கள – ைப் பற்றி தமக்–குள் பேசிக்– கப்–ப–டு–கி–றது. இங்–குள்ள ஸம்–பா–திக் க�ொண்–டி–ருந்–தார்–கள். குளக்–க–ரை–யில் நான்கு கிண–று–கள் அங்– கி – ரு ந்த குகை– யி ல் வசித்து அமைந்– து ள்– ள ன. நித்ய பூஜை– க – வந்த ஸம்–பாதி இவற்–றைக் கேட்டு, ளும் ராம நவமி வைப–வங்–க–ளும் தனது தம்பி ஜடாயு மரித்– த – தை த் விசே–ஷ–மாக க�ொண்–டா–டப்–ப–டு–கின்– தெரிந்– து – க �ொண்– ட ான். மெது– வ ாக றன. குளக்– க – ரை – யி ன் மேற்– கி ல் பறந்து அவர்–க–ளி–டம் வந்து தன்னை அறி– மு – க ப்– ப – டு த்– தி க் க�ொண்– ட ான். பாது–கா–ஸே–வக ‘வீர ஆஞ்–ச–நே–யர்’ பி ற கு ஜ ட ா – யு – வு க் – கு ச் செ ய ்ய திருக்–க�ோ–யில் திகழ்–கி–றது. ஸம்பாதி வேண்– டி ய தர்ப்– ப – ண ம் முத– ல ான திருக்–க�ோ–யில் விமா–னம் அழ–கிய கர்– மா க்– க – ள ைச் செய்– தா ன். அனு– ம ன் முத– வேலைப்–பாடு – க – ளு – ட – ன் கூடிய ‘ஸார–கர– ’ விமா–னம் லா–ன–வர்–க–ளின் ஏக்–கத்–தைப் புரிந்து க�ொண்டு என்று அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றது. தனது கூர்–மை–யான பார்–வை–யால் சீதா–பி–ராட்டி  ஸீதா லக்ஷ்–மண, ஹனு–மத் ஸமேத விஜ–ய– ராவ– ண – ன ால் அப– க – ரி க்– க ப்– ப ட்– டி – ரு ப்– ப – தை க் க�ோ–தண்–டர– ா–மர், ஸம்–பாதி ஆகி–ய�ோர் மூல–வர– ாக அருள்–பா–லிக்–கி–றார்–கள். உற்ஸவ மூர்த்–திக – –ளாக கண்டான். ‘இலங்–கையி – ல் தேவி சிறைப்–பட்–டிரு – க்–கி– லஷ்மி நர–ஸிம்–மர், லஷ்மி ஹயக்–ரீ–வர், லஷ்மி றாள். அந்த மாத–ரசி – யை என் கண்–களா – ல் பார்க்க முடி–கிற – து. நீங்–கள் இலங்–கைக்கு சென்–றால் சீதை– வரா– ஹ ர் மற்– று ம் நம்– மா ழ்– வ ார், ராமா– னு – ஜ ர், யைக் காண– ல ாம். எனக்கு நூறு ய�ோஜனை ஸ்வாமி தேசி–கன் ஆகி–ய�ோர் திகழ்–கி–றார்–கள். தூரம் தள்ளி இருப்–ப–தை–யும் பார்ப்–ப–தற்–கு–ரிய காஞ்சி க்ஷேத்– தி – ர த்– தி ல் அமைந்– து ள்ள சக்–தியை பக–வான் அரு–ளி–யுள்–ள–தால் என்னை வைகுண்– ட – ந ா– த ப் பெரு– மா ள் சந்– ந தி– யி ன் நம்பி நீங்– க ள் சீதையை தேடும் முயற்– சி யை அபி–மா–னத் திருத்–த–லம் இது. ðô¡

19

16-31 மார்ச் 2018

தி

ருக்– க – யி – ல ா– ய த்– தி ல் சிவ– ப ெ– ரு – ம ான் தன் துணைவி பார்–வ–தி–தே–வி–யி–டம் தான் ஏற்–க– னவே கற்–றுக் க�ொடுத்–தி–ருந்த வேத–மந்–தி–ரத்– தைச் ச�ொல்–லும்–படி கேட்க, தேவி–யால் ச�ொல்ல இய–ல–வில்லை. கார–ணம், அதை அவர் மறந்து விட்–டார். இத–னால் க�ோபம் க�ொண்ட சிவ–பெ–ரு– மான் பூல�ோ–கத்–திற்–குச் சென்று வேதி–யர் ஒரு–வ– ரின் மக–ளாக பிறந்து வேதங்–களை பல–முறை பயின்–று–வர பார்–வ–தி–தே–விக்கு சாப–மிட்–டார்.

– த – ே–வியை, ரா–ஜம – ா–ணிக்க சாபம் பெற்ற பார்–வதி சதுர்–வே–த–பு–ரம் என்ற ஊரில் முறைப்–படி வேதம் பயின்ற, குழந்தை வரம் வேண்டி நீண்–ட–கா–லம் தன்னை நினைத்து தவ–மி–ருந்து வரும் வேதி–யர் ஒரு–வ–ருக்கு மக–ளாக பிறக்–கச் செய்–தார். பூண் முலை–யாள் என்ற பெய–ர�ோடு வேத–மந்–திர– ங்–களை – த – ேவி பருவ வயதை கற்று வளர்ந்து வந்த பார்–வதி அடைந்–த–தும், சிவ–பெ–ரு–மான் வேதி–யர் உரு–வில்

வந்து அவரை மணந்–தார். அங்–கிரு – ந்து மீண்–டும் திருக்–கயி – ல – ாய மலைக்கு அழைத்து வந்து வேத–மந்–தி–ரங்–களை ச�ொல்–லச் ச�ொன்–னார். அவ–ரும் வேத–மந்–திர– ங்–களை ச�ொல்ல அதற்–கான ப�ொருளை சிவ–பெ–ரு–மான் விளக்– கி–னார். தேவி–யைத் தன் துணை–யாக திரும்பப் பெற்று அவ–ருக்கு வேத மறை–ப�ொ–ருளை சிவ– பெ–ரு–மான் உணர்த்–தி–ய–தால் இத்–த–லம் ‘உத்–த–ர– க�ோச மங்–கை’ எனப் பெயர் பெற்–றது. (க�ோசம் - வேதம்; உத்–த–ரம் - திரும்ப பெறும் விடை; மங்கை - பார்–வதி). ஆதி–சி–தம்–ப–ரம், மங்–க–ள–புரி, தட்–சிண காசி, சதுர்–வேத புரி என்ற பெயர்–களி – லு – ம் அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றது. ரா–வ–ணன் அர–சாண்ட காலத்–தில், ரா–மேஸ்–வ– ரம் த�ோன்–று–வ–தற்கு முன் உரு–வான இக்–க�ோ– யிலே உல–கின் முதல் க�ோயில் என்–றும், பூல�ோக கைலா–யம் என்–றும் சிறப்–பித்துக் கூறப்–படு–கி–றது.

12 ராமேஸ்வரம்

்ட ட ொ � க ‘மத்தளம் ’ ம் ரு தி உ மரகதம்

? ்ன ன எ ல் றா ் ன எ

ஆதிசிதம்பர நடராஜர் சந்நதி, க�ொடிமரம், நந்தி ச�ொல் உரு–வா–னது. இச்–சிலை ஆண்டு முழு–வது – ம் ‘மண் முந்–திய�ோ – …. இல்–லை… மங்கை முந்–திய�ோ – ’ சந்– த ன – த்– த ால் கவ– ச ம் ப�ோல பூசி வைக்– க ப்– பட் டு என்று இப்–ப–கு–தி–யில் நில–வும் வழக்–குச் ச�ொல் வரு– ட த்– தி ற்கு ஒரு– மு றை ஆருத்ரா தரி– ச ன – ம் அன்று இதை உறு–திப்–ப–டுத்–தும். மட்–டும் சந்–த–ன–க்காப்பு களை–யப்–பட்டு நட–ரா–ஜர் 120 அடி உய–ரம் உள்ள ஏழு நிலை க�ோபு–ரமு – ம் சிலை பக்–தர்–களி – ன் தரி–சன – த்–திற்–காக வைக்–கப்–படு – – அடுத்து 64 அடி உயர ஐந்து நிலை க�ோபு–ர–மும் கி– ற து. மர– க த – ச் சிலை– யி ன் மீது பூசப்– பட் டி – ரு – க்– கு ம் க�ொண்டு விளங்–கும் இவ்–வா–ல–யம் ஏழு ஏக்–கர் சந்–த–னம் மருத்–துவ குணம் உடை–யது. பரப்–ப–ள–வில் அமைந்–துள்–ளது. இங்கு நட–ராஜப் நவ– கி – ர – க ங்– க – ளி ல் சனீஸ்– வ – ர ர் மட்– டு மே பெரு– ம ா– னு க்கு ஆதி சிதம்– ப – ர ம் என்ற தனிக் காட்– சிய – ளி – ப்–பது இத்–தல – த்–தின் மற்–ற�ொரு சிறப்–பம்–ச– –க�ோ–யில் உள்–ளது. இத்–த–லத்–தில் மட்–டும்–தான் மா– கு ம். தவிர, இத்– த –லத்–தில் உள்ள இலந்தை மூல–வ–ராக நட–ரா–ஜர் க�ோவில் க�ொண்–டுள்–ளார். மரம் ஆயி– ர க்– க – ண க்– க ான ஆண்–டு–க–ளாக இருப்–ப– மூல–வர் மங்–க–ள–நா–தர் என்று ப�ோற்–றப்–ப–டு–கி–றார். தாக கூறப்–ப–டு–கி–றது. இறை–வன் சுயம்–பு–வாக இம்– மண்–ட�ோ–தரி உல–கி–லேயே சிறந்த சிவ–பக்– ம–ரத்–தடி – யி – ல் த�ோன்–றிய – த – ா–கவு – ம், மாணிக்–கவ – ா–சக – ர் தனை மட்–டுமே திரு–மண – ம் செய்–வேன் எனக் கூறி இம்–ம–ரத்–த–டி–யில்–தான் அமர்ந்–தி–ருந்–தார் என்–றும், சிவ–பெ–ரு–மானை வேண்டி தியா–னம் செய்–தாள்.

– ா–சர், பரா–சர– ர் ஆகி–ய�ோர் இம்–மர– த்–தடி – யி – ல் வேத–விய அவ–ளுக்கு காட்–சித – ர முடி–வுசெய்த – சிவ–பெ–ரும – ான், அமர்ந்து தவம் த த – ா– க வு – ம், ச லி மற்– றும் செய்– பதஞ்– தான் பாது–காத்து வந்த வேத ஆகம நூல் ஒன்றை வியாக்–கி–ரபாதர் இம்–ம–ரத்–த–டி–யில் நிஷ்–டை–யில் – ாக வைத்–திரு – க்– முனி–வர்–களி – ட – ம் க�ொடுத்து பத்–திர– ம இருந்–தத – ா–கவு – ம் தலச்–சிற – ப்பு கூறு–கிற – து. இம்–மர– த்– கச் ச�ொல்–லி–விட்–டுச் சென்–றார். மண்–ட�ோ–த–ரி–யின் தின் அரு–கி–லுள்ள லிங்–கத்–தின் மீது வரி–சைக்கு முன் குழந்தை வடி–வில் காட்சி தந்த சிவ–பெ–ரு– ஐம்–பது வீதம் இரு–பது வரி–சை–க–ளில் ஆயி–ரம் மானை அடை–யா–ளம் கண்டு க�ொண்ட ரா–வண – ன் லிங்–கங்–கள் ப�ொறிக்–கப்–பட்–டுள்–ளன. சிவனைத் த�ொட அவனை ச�ோத–னைக்–குள்–ளாக்க அறை–யில் ஆடிய பதஞ்–ச–லிக்–கும், வியாக்– நினைத்த இறை–வன் அக்–னி–யாய் மாறி–ய–தால் ப ா–த–ருக்–கும், காரைக்–கால் அம்–மை–யா–ருக்– கி– ர – உல–கில் அனைத்–தும் தீப்–பற்றி எரிந்–தது. முனி– கும் நட–ரா–ஜர் இங்–கு–தான் முத–லில் காட்சி தந்து, வர்–க–ளி–டம் பாது–காப்–பாக சிவ–பெ–ரு–மான் வைத்–தி– அதன்–பி–றகே சிதம்–ப–ரம் சென்று அனை–வ–ரும் ருக்–கச் ச�ொல்–லி–யி–ருந்த வேத ஆகம நூலுக்–கும் காணு– ம ாறு ஆடி– ன ார். இதற்கு ஆதா– ர – ம ாக ஆபத்து வந்–த–தால் பயந்து ப�ோன முனி–வர்–கள் ஆரம்–ப–கா–லத்–தில் உத்–த–ர–க�ோ–ச–மங்–கைக்–கும், தீர்த்–தத்–தில் குதித்து இறந்–த–னர். ஆனால், அங்– சிதம்– ப – ர த்– தி ற்– கு ம் இடை– யி ல் சுரங்– க ப்– ப ாதை கி–ருந்த மாணிக்–க–வா–ச–கர் மட்–டும் தைரி–ய–மாக இருந்– த–தை–யும் காலப்–ப�ோக்–கில் பரா–ம–ரிப்–பின்றி நின்று அந்த நூலை காப்–பாற்–றி–னார். அதன்–பின் மண– ல ால் அப்–பாதை அடை–பட்டு விட்–ட–தை–யும் இறை–வன் ரா–வ–ண–னுக்–கும், மண்–ட�ோ–த–ரிக்–கும் எடுத்–துக்–காட்–டு–கின்–ற–னர். திரு–மண – ம் நடக்க அருள்–பா–ளித்–தார். ஆக–மநூ – லை வரு–டம் முழு–வது – ம் வற்–றாத, உப்–புக் கரிக்–கும் காத்து நின்ற மாணிக்–க–வா–ச–க–ருக்கு ஒரு லிங்க நீரை உடைய தெப்– ப க்– கு – ள த்– தை க் க�ொண்ட வடி–வத்தை க�ொடுத்–தரு – ளி – ன – ார். மற்ற தலங்–களி – ல் இக்–க�ோயி – ல் குளத்–தில் உள்ள மீன்–கள் கடல்–வாழ் மாணிக்–க–வா–ச–க–ரின் திரு–மேனி துறவு நிலை–யில் மீன் வகை– களை – ச் சேர்ந்–தவை. கடல்–நீர– ால் சூழப்– வடி–வ–மைக்–கப்–பட்–டி–ருக்–கும். இங்–கு–மட்–டும் தனிச் டி ரு – ந்த இத்– த ல – ம் கடல்–நீர் உள்–வாங்கி சென்ற பட்– சந்–ந–தி–யில் லிங்க வடி–வில் காட்சி தரு–கி–றார். பின் இன்– றை ய நிலையை அடைந்–தி–ருக்–கி–றது. இத்–தல – ம் பற்றி ஒன்–பது பாடல்–களை – ப் பாடி–யுள்ள இக்–க�ோ–யி–லின் நுழை–வா–யி–லில் அமைக்–கப்– மாணிக்– க – வ ா– ச – க ர் ‘அழ– க – ம ர் மண்– ட�ோ – த – ரி க்கு பட்–டுள்ள இரண்டு யாளி சிலை–க–ளின் திறந்த பேர– ரு ள் அளித்த பிரான்’ என்று சிவ– னை ப் வாய்க்–குள் பந்து ப�ோன்ற கல் உருண்டை ஒன்று பாடு–கி–றார். சுழ–லும் வகை–யில் அமைக்–கப்–பட்–டுள்–ளது, இன்– உல–கி–லேயே முழு மர–க–தத்–தா–லான நட–ரா– றும் தமி–ழர்–க–ளின் சிற்–பக்–க–லைக்கு சான்–றா–கத் ஜர் திரு–வு–ரு–வம் இங்கு மட்–டுமே அமைந்–துள்– திகழ்–கி–றது. இங்கு நடை–பெ–றும் மார்–கழி திரு–வா– ளது. இதை வடி–வ–மைத்–த–வர் ஷண்–முக வடி–வே– திரைத் திரு–விழா, சித்–திரைத் திரு–விழா இரண்–டும் லர். திரு–வா–சி–யு–டன் சேர்த்து ஏழடி உய–ரத்–தில் மிக–வும் புகழ்–பெற்–றவை. அமைந்–துள்ள இம்–ம–ர–க–தச் மாணிக்–கவ – ா–சக – ர– ால் பாடப்–பெற்–றது – ம், பிருகு சிலை மிக–வும் மென்–மை–யா– முனி–வர், கங்கை, சாண்–டி–லி–யர், அக்னி ஆகி– னது. சாதா–ரண ஒலி அலை–க– ய�ோர் வணங்கி பேறு பெற்–றது – ம – ான இத்–தல – த்–தில் ளால் கூட உதிர்ந்து விழும் உள்ள நட– ர ா– ஜ ரை வணங்– கு வ – த – �ோடு ரா– ம ேஸ்– வர த ன்மை க�ொண் – ட – த ா ல் ,

தல விருட்சம் - இலந்தை மரம்

‘மத்–த–ளம் க�ொட்ட மர–க–தம் உதி–ரும்,’ என்–னும் வழக்–குச்

க�ோபி சர–ப�ோஜி

யாத்–திரை நிறைவு பெறு–கி–றது. (மேலும் சில உபரி செய்–தி–கள் அடுத்த இத–ழில்) ðô¡

21

16-31 மார்ச் 2018

என்ன ச�ொல்கிறது, என் ஜாதகம்?

வாழ்வில் மகிழ்ச்சிக்குக் குறைவிருக்காது!

?

என்–னு–டைய மக–னுக்–குத் திரு–ம–ண–மாகி ஏழு ஆண்–டு–கள் ஆகின்–றன. ஒரு குழந்–தை– யும் உண்டு. ஆனால் அவன், சந்–த�ோ–ஷ–மாக இருந்து நான் பார்த்–ததே இல்லை. கண–வன்மனைவி இரு–வ–ருக்–குள்–ளும் அடிக்–கடி மனஸ்– தா–பம் உண்–டா–கி–றது. அவர்–க–ளின் ஜாத–கத்–தில் த�ோஷம் ஏதே–னும் உள்–ளதா? இருந்–தால் அதற்– கான பரி–கா–ரத்–தைத் தெரி–விக்–க–வும்.

- கிருஷ்–ண–மூர்த்தி, சென்னை. ‘அன்– பு ம் அற– னு ம் உடைத்– த ா– யி ன் இல்– வாழ்க்கை பண்– பும் பய– னும் அது’ என்– கி – ற ார் திரு–வள்–ளு–வர். பரஸ்–ப–ரம் ஒரு–வர் மீது ஒரு–வர் க�ொள்–ளும் அன்–பும், அக்–க–றை–யும்–தான் தாம்–பத்– திய வாழ்க்–கையி – ன் ஆணி–வேர். பூசம் நட்–சத்–திர– ம், கடக ராசி, கும்ப லக்–னத்–தில் பிறந்–துள்ள உங்–கள் மரு–மக – ளி – ன் ஜாத–கத்–தின்–படி தற்–ப�ோது கேது தசை– யில் கேது–புக்தி நடந்து வரு–கி–றது. அவ–ரு–டைய ஜாத–கத்–தின்–படி திரு–மண நாள் முதல் இது–நாள் வரை புதன் தசை நடந்து வந்–தி–ருக்–கி–றது. புதன் திரு–மண வாழ்–வி–னைக் குறிக்–கும் ஏழாம் பாவ– கத்–தில் அமர்ந்–துள்–ளார். மேலும் புதன்–கி–ர–ஹம் காத–லைப் பற்–றிச் ச�ொல்–லும் ஐந்–தாம் வீட்–டிற்–கும் அதி–பதி என்–ப–தால், அவர் தனது கண–வரை மிக– வும் நேசிப்–ப–வ–ரா–கவே உள்–ளார். ஏழாம் வீட்–டில் அமர்ந்–திரு – க்–கும் சுக்–கிர– னு – ம் கண–வர் மீதான அன்– பி–னையு – ம், அவ–ரிட – மி – ரு – ந்து அதி–கம் எதிர்–பார்க்–கும் குணத்–தை–யும் தரு–கி–றார். சுவாதி நட்–சத்–தி–ரம், துலாம் ராசி, சிம்ம லக்–னத்–தில் பிறந்–துள்ள உங்– கள் பிள்–ளை–யின் ஜாத–கத்–தில் குடும்ப ஸ்தா–னம் வலுப்–பெற்று உள்–ளது. மனைவி ஸ்தா–னத்–திற்கு அதி–ப–தி–யா–கிய சனி, குரு மற்–றும் சுக்–கி–ர–னின் இணை–வி–னைப் பெற்று குடும்ப ஸ்தா–னத்–தில் அமர்ந்–தி–ருப்–பது நல்ல நிலையே. எனி–னும் இவ– ரது லக்–னா–தி–பதி சூரி–யன் மூன்–றில் நீசம் பெற்– றி–ருப்–ப–தும், சந்–தி–ர–னும் செவ்–வா–யும் மூன்–றில்

22

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

இணைந்–தி–ருப்–ப–தும் த�ோஷத்–தைத் தந்–தி–ருக்–கி– றது. வெளி–யில் தன்–னம்–பிக்கை நிறைந்–தவ – ர– ா–கத் தன்–னைக் காட்–டிக் க�ொள்–ளும் உங்–கள் மகன் முக்–கிய – ம – ான நேரங்–களி – ல் மனம் தளர்ந்து ப�ோகி– றார். மன சஞ்–சல – த்–தின் கார–ணம – ாக தெளி–வின்றி காணப்–ப–டு–கி–றார். எந்த ஒரு விஷ–யத்–தை–யும் உங்– க ள் மகன் அடுத்– த – வ ர் மனம் க�ோணாத வகை–யில் வெளிப்–ப–டுத்த வேண்–டும். தைரி–யம் மற்–றும் வீரிய ஸ்தா–னத்–தில் லக்–னா–திப – தி சூரி–யன் வலு–வி–ழப்–ப–தால், தான் எங்கே தாழ்ந்து ப�ோய்– வி–டு–வ�ோம�ோ என்ற வீணான சந்–தே–கம் இவரை க�ோபப்–ப–டு–ப–வ–ராக நடந்–து–க�ொள்ள வைக்–கி–றது. இவ–ரது மனைவி இவ–ரைப் பற்றி நன்–றா–கப் புரிந்து வைத்–தி–ருக்–கி–றார் என்–ப–தில் எந்த சந்–தே–க–மும் இல்லை. உங்–கள் பிள்–ளை–தான் தனது மனை– வி–யைப் பற்றி சரி–யாக இன்–னும் புரிந்து க�ொள்–ள– வில்லை. தம்–பதி – ய – ரு – க்–குள் தனிப்–பட்ட முறை–யில் க�ௌர–வம் ஏதும் பார்க்–கக்–கூ–டாது என்–பதை உங்– கள் மக–னுக்–குச் ச�ொல்–லிப் புரிய வையுங்–கள். தனது மனை–வியி – ட – ம் ஆத–ரவ – ான வார்த்–தைகளை – வெளிப்–ப–டுத்–து–வ–த�ோடு அவ–ரது தேவை–களை நிறை– வ ேற்– ற – வு ம் ச�ொல்– லு ங்– க ள். அவர்– க ள் இரு–வ –ரு ம் தனி–மை –யில் இருக்–கும் நேரத்தை அதி–கப்–படு – த்–திக் க�ொண்–டாலே ப�ோதும். அடுத்த வாரம் முதலே அதா–வது 22.03.2018 முதலே நல்ல நேரம் இரு–வ–ரின் ஜாத–கத்–தி–லும் துவங்–கு–வ–தால் மகிழ்ச்–சி–யுட – ன் வாழ ஆரம்–பிப்–பார்–கள். தின–மும் காலை–யில் உங்–கள் மகனை சூரிய நமஸ்–கா–ரம் செய்–யச் ச�ொல்–லுங்–கள். ஞாயிறு த�ோறும் தம்–ப– தி–யர– ாக அரு–கில் உள்ள சிவா–லய – த்–திற்–குச் சென்று வணங்கி வரு–வதை வழக்–க–மாக்–கிக் க�ொள்ள அறி–வு–றுத்–துங்–கள். உங்–கள் மகன் க�ொஞ்–சம் ஒத்–து–ழைத்–தால் ப�ோதும், உங்–கள் மரு–ம–கள் அவரை தன்–வ–ழிக்–குக் க�ொண்டு வந்–து–வி–டு–வார். கடக ராசி–யில் பிறந்த உங்–கள் மரு–மக – ள் திட்–டமி – ட்– டுச் செயல்–படு – வ – தி – ல் வல்–லவ – ர். உங்–கள் மக–னும் தனது மனை–வி–யின் ச�ொல்–பேச்–சைக் கேட்–ப–தில் எந்–தத் தவ–றும் இல்லை. மனைவி ச�ொல்லே மந்–தி–ரம் என்று வாழ்ந்–தா–ரே–யா–னால் அவ–ரது வாழ்–வில் மகிழ்ச்–சிக்–குக் குறை–வி–ருக்–காது.

?

எழுத்–துத் துறை–யில் முன்–னேற்–றம் கண்டு திருப்–தி–யாய் ஊதி–யம் பெறு–வது எப்–ப�ோது?

- க�ௌரி–பாய், ப�ொன்–னேரி.

69வது வய–தி–லும் எழுத்–துத்–து–றை–யில் முன்– னேற்–றம் காண வேண்–டும் என்ற எண்–ணத்–தி– னைக் க�ொண்–டி–ருக்–கும் உங்–களை எவ்–வ–ளவு பாராட்–டின – ா–லும் தகும். கலை–வா–ணியி – ன் கடாட்–சம் நிறைந்–தி–ருக்–கும் இடத்–தில் செல்–வம் குறிப்–பிட்ட அள–விற்கு மட்–டுமே சேரும். பண்–டைய வர–லாற்று காலத்–தைச் சேர்ந்த புல–வர்–கள் முதல் இக்–கா–லத்– திய கவி–ஞர்–கள், எழுத்–தா–ளர்–கள் வரை இந்த விதி – க்–கும் ப�ொருந்–தும். எழுத்–துத்–துறை – யி – ல் எல்–ல�ோரு சாதிப்–ப–வர்–கள் அதனை வியா–பா–ரம் ஆக்–கு–வ– தில்லை. அனு–ஷம் நட்–சத்–தி–ரம், விருச்–சிக ராசி, தனுசு லக்–னத்–தில் (விருச்–சிக லக்–னம் என்று தவ–றா– – க்–கும் உங்–கள் கக் குறிப்–பிட்–டுள்–ளீர்–கள்) பிறந்–திரு ஜாத–கத்–தில் ஜென்ம லக்–னத்–திலேயே – சூரி–யனு – ம், புத–னும் இணைந்–திரு – ப்–பத – ால் எழுத்–துத்–துறை – யி – ல் – ன – ான புதன், நிச்–சய – ம் சாதிப்–பீர்–கள். வித்–யா–கா–ரக ஜென்ம லக்–னத்–தில் அமர்ந்–தி–ருப்–பது ஒரு எழுத்– தா–ளரு – க்கு கூடு–தல் பலம் சேர்க்–கும். வாக்கு ஸ்தா– னத்–தில் ஜென்ம லக்–னா–திப – தி குரு பக–வான் நீசம் பெற்–றி–ருந்–தா–லும், சுக்–கி–ர–ன�ோடு இணைந்–துள்– – ய – ாக பேசும் ளார். ப�ொது–வாக நீங்–கள் நகைச்–சுவை விஷ–யங்–களை எழு–தி–வந்–தாலே ப�ோதும். எளி– மை–யான வார்த்–தை–களே வாச–கர்–க–ளின் மனங்–க– ளைக் கவ–ரும். உங்–கள் ஜாத–கப்–படி அதற்–கான வலிமை உங்–க–ளி–டம் உள்–ளது. புதி–தாக எதைப் பற்–றி–யும் ஆராய்ச்சி செய்–யா–மல், சாதா–ர–ண–மாக நடை–முறை வாழ்க்–கை–யில் நாம் சந்–தித்து வரு– கின்ற விஷ– ய ங்– க – ளை ப் பற்றி ஒரு சாமா– னி ய மனி–தனி – ன் பார்–வையி – ல் நகைச்–சுவை – ய – ாக எழுதி வாருங்–கள். மிகச் சிறந்த எழுத்–தா–ளர– ாக உரு–வெ– டுப்–பீர்–கள். அதே நேரத்–தில் அதில் கிடைக்–கும் ஊதி–யத்–தினை விட நற்–பெய – ரை மட்–டும் கருத்–தில் க�ொள்–ளுங்–கள். நீங்–கள் சம்–பா–தித்–துச் சேர்த்து வைக்க வேண்–டி–ய–தும் அதே நற்–பெ–ய–ரைத்–தான், அதுவே நிரந்–த–ர–மா–னது என்ற உண்–மை–யைப்

சுப சங்கரன் புரிந்–து–க�ொள்–ளுங்–கள். ஆதா– யம் எதிர்–பா–ரா–மல் எழுதி வந்– தாலே ஊதி–யம் தானாக வந்து சேரும். புதன்–கிழ – மை த�ோறும் சரஸ்–வதி தேவியை வணங்கி வாருங்–கள். உங்–களு – க்–கான எழுத்–துல – க வாசல் திறந்தே உள்–ளது.

?

சி.ஏ., படிக்–கும் என் மகன் இன்–டர்–வரை பாஸ் செய்–தான். பைனல் எக்–ஸா–முக்கு முயன்–றும் முடி–யவி – ல்லை. கவ–னம் சுய–த�ொ–ழில் செய்–வதி – ல் சென்–றது. அது–வும் ஆரம்–பப் பணி–க–ளிலேயே – முடி–யா–மல் ப�ோனது. தற்–ச–ம–யம் புகழ் பெற்ற ஆடிட் கம்–பெ–னி–யில் வேலை–யில் உள்–ளான். இவன் எப்–ப�ோது பைனல் முடிப்–பான், வேலை– யில் இருப்–பானா, சுய–த�ொ–ழில் செய்–வானா, இவ–னது எதிர்–கா–லம் எவ்–வாறு உள்–ளது?

- வீர–ரா–க–வன், க�ோயம்–புத்–தூர். உங்– க ள் மக– னி ன் ஜாத– க த்– தி ல் ஜென்ம லக்–னத்–தில் அமர்ந்–தி–ருக்–கும் கேது ஸ்தி–ர–மற்ற மன–நிலை – யை – த் தந்–துக – �ொண்–டிரு – ப்–பார். மன–தில் ஏத�ோ ஒரு குழப்–பம் சதா இடம்–பிடி – க்–கும். உத்–திர– ம் நட்–சத்–தி–ரம், கன்னி ராசி, மிதுன லக்–னத்–தில் பிறந்–துள்ள அவ–ரது ஜாத–கத்–தின்–படி தற்–ப�ோது ராகு தசை–யில் சனி புக்தி நடந்து வரு–கி–றது. வித்–யாஸ்–தா–னத்–தில் சூரி–யன், சந்–தி–ரன், செவ்– வாய், புதன் என வரி–சை–யாக நான்கு கிர–ஹங்– கள் இணைந்–திரு – ப்–பது கல்–வியி – ல் உயர்–வினை – த் தரும். எனி–னும் உத்–ய�ோ–கத்–தைப் பற்–றிச் ச�ொல்– லும் ஜீவன ஸ்தா–னத்–தின் அதி–பதி குரு, மூன்–றில் அமர்ந்–தி–ருப்–ப–தால் அவர் தன் சுய–மு–யற்–சி–யால்– தான் முன்–னேற வேண்–டுமே தவிர, அதிர்ஷ்–டம் என்–பது கிடை–யாது. தற்–ப�ோதை – ய சூழ–லில் இவர் ச�ொந்– த – ம ாக த�ொழில் செய்– வ து நல்– ல – த ல்ல. ஏனென்–றால், இப்–ப�ோது இவர், அடுத்–தவ – ர்–களை சார்ந்–தி–ருக்க வேண்–டிய கட்–டா–யத்–தில் உள்–ளார். தற்– ப�ோ து வேலை செய்– து – க �ொண்– டி – ரு க்– கு ம் கம்–பெ–னி–யி–லேயே த�ொடர்ந்து பணி–யாற்றி வரச் ச�ொல்–லுங்–கள். 16.07.2019ற்குப் பின் படிப்பை முடிப்–பார். 37வது வய–து–வரை அடுத்–த–வர்–க–ளுக்– குக் கீழ் பணி–பு–ரிந்து வரு–வதே நல்–லது. 38வது வய–தில் ச�ொந்–த–மாக ஆடிட்–டிங் நிறு–வ–னத்–தைத் துவக்க இய–லும். இவ–ரு–டைய 32வது வய–தில் திரு–ம–ணத்–திற்–கான ய�ோகம் கூடி வரு–கி–றது. வரு– கின்ற மனை–வி–யும் இவ–ரது உத்–ய�ோ–கத்–திற்கு துணை–பு–ரி–வார். ம�ொத்–தத்–தில் அதிர்ஷ்–டத்தை நம்–பா–மல், தன் முயற்–சிய – ால் முன்–னேற வேண்–டிய அம்–சமே அவ–ரது ஜாத–கத்–தில் நிறைந்–துள்–ளது. அவ்–வப்–ப�ோது மன–தில் த�ோன்–றும் சஞ்–சல – த்–தைப் ப�ோக்க தின–மும் ஹனு–மான் சாலீஸா படித்து வரச் ச�ொல்–லுங்–கள். புதன்–கி–ழமை த�ோறும் மாலை வேளை–யில் அரு–கில் உள்ள ஆஞ்–சநே – –யர் ஆல– யத்–திற்–குச் சென்று நெய் விளக்–கேற்றி வைத்து வழி– ப ட்டு வரு– வ – து ம் நல்– ல து. தயக்– க த்– தை த் ðô¡

23

16-31 மார்ச் 2018

தவிர்த்–தால் சாதிக்க இய–லும் என்–பதையே – அவ–ரது ஜாத–கம் எடுத்–துச் ச�ொல்–கி–றது.

?

என் மக–னின் ஜாத–கம் அனுப்–பி–யுள்–ளேன். அவ–னுக்–குத் திரு–மண – ம் எப்–ப�ோது நடக்–கும்? திரு–ம–ணம் ஆன பிறகு ஆயுள் முழு–வ–தும் தம்–ப–தி–யர் ஒற்–று–மை–யாக இருப்–பார்–களா?

- வஸந்தா சேஷாத்ரி, மும்பை.

43 முடிந்து 44வது வயது நடந்–து–க�ொண்–டி–ருக்– கும் பிள்–ளைக்கு திரு–ம–ணம் எப்–ப�ோது நடக்–கும் என்று கேட்–டுள்–ளீர்–கள். 2014ம் ஆண்–டில் கூடி வந்த திரு–மண வாய்ப்–பி–னைத் தவிர்த்–த–தால் தற்– ப�ோ து தவிக்க வேண்டி உள்– ள து. கேட்டை நட்– ச த்– தி – ரம், விருச்–சிக ராசி, விருச்–சிக லக்–னத்–தில் பிறந்–துள்ள உங்– கள் பிள்–ளை–யின் ஜாத–கப்–படி தற்– ப�ோ து சூரிய தசை– யி ல் குரு புக்தி நடந்து வரு–கி–றது. கார்த்–திகை மாத அமா–வாசை என்–பத�ோ – டு, சூரிய கிர–ஹ–ணத்– திற்கு உரிய கிரஹ அமைப்பு நில– வு ம் நேரத்– தி ல் உங்– க ள் பிள்ளை பிறந்– தி – ரு க்– கி – ற ார். ஜென்ம லக்–னத்–தில் சூரி–யன், சந்– தி – ர ன், செவ்– வ ாய், புதன், ராகு என ஐந்து கிர–ஹங்–க–ளின் இணை–வினை – ப் பெற்–றிரு – க்–கும் உங்– க ள் மக– னி ன் ஜாத– க ம் விப–ரீ த ராஜ–ய�ோக அம்– சத்– தி – னைக் க�ொண்–டது. அதிக பட்–சம – ாக 29.06.2018ற்குள் இவ–ரது திரு–ம–ணத்தை நடத்–தி–விட வேண்–டும். தவ–றும் பட்–சத்–தில் அவர் தனது வாழ்–வினை மற்–ற– வர்–களு – க்–காக அர்ப்–பணி – க்க வேண்–டிய சூழ–லுக்கு ஆளா–வார். ப�ொது–ஜன சேவை–யும், அர–சி–ய–லும் இவ–ருக்கு கைக�ொ–டுக்–கும். மக்–கள் சேவையே, மகே–சன் சேவை என்ற எண்–ணத்–த�ோடு, இய–லா–த– வர்–க–ளுக்கு த�ொண்டு செய்–வ–தன் மூலம் தனது வாழ்–வின் அர்த்–தத்தை இவர் காண இய–லும். உங்–க–ளு–டைய உடல்–நி–லை–யைப் பற்றி கேட்– டுள்–ளீர்–கள். உங்–கள் பிள்–ளையி – ன் ஜாத–கத்–தைக் க�ொண்டு உங்–கள் உடல்–நிலை எப்–ப�ோது சீர–டை– யும் என்று கணித்–துக் கூற இய–லாது. அவ–ர–வர் ஜாத–கம்–தான் அவ–ர–வ–ரு–டைய உடல்–நி–லை–யைத் தீர்–மா–னிக்–கும். நீங்–கள் வசிக்–கும் பகு–தி–யிலேயே – இவரை விரும்–பும் பெண்ணை ஜாதி, மத பேதம் ஏதும் பாரா–மல் திரு–ம–ணம் செய்து வையுங்–கள். ஜூன் மாத இறு–திக்–குள் அவ–ரது திரு–மண – ம் நடக்க வேண்–டும் என்–பதை நினை–வில் க�ொள்–ளுங்–கள். வெள்–ளிக்–கி–ழமை த�ோறும் வீட்–டில் மஹா–லக்ஷ்மி அஷ்–ட–கம் படித்து வாருங்–கள். மகா–லக்ஷ்–மி–யின் அரு–ளால் மங்–கள இசை வீட்–டில் ஒலிக்–கட்–டும்.

?

என் மகள் எப்–ப�ோது பார்த்–தா–லும் க�ோப–மாக பேசு–கி–றாள். அவள் சாந்–த–மா–கப் பேச நல்ல வழி காட்–டுங்–கள்.

- ச�ொக்–க–லிங்–கம், புதுச்–சேரி.

24

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

16 வய–தில் சரா–ச–ரி–யாக ஒரு பெண் எவ்–வாறு நடந்–து–க�ொள்–வார�ோ, அப்–ப–டித்–தான் உங்–கள் மக–ளும் நடந்து க�ொள்–கி–றார். இதில் நீங்–கள் கவ–லைப்–படு – வ – த – ற்கு ஒன்–றும் இல்லை. ர�ோகிணி நட்–சத்–தி–ரம், ரிஷப ராசி, சிம்ம லக்–னத்–தில் பிறந்– துள்ள உங்–கள் மகள் எல்–லா–வற்–றையு – ம் எளி–தில் அடைய வேண்–டும் என்று ஆசைப்–ப–டு–வார். அவ– ரது ஆசை நிறை–வே–றாத பட்–சத்–தில் அது க�ோப– மாக வெளிப்–ப–டு–கி–றது. அவ–ரு–டைய ஜாத–கத்–தில் குரு, சனி இரண்டு கிர–ஹங்–க– ளும் வக்ர கதி–யில் அமர்ந்–துள்– ளார்– க ள். மேலும் தற்– ப�ோ து அவ–ருட – ைய ஜாத–கக் கணக்–கின்– படி ராகு தசை–யில் சனி–புக்தி நடந்து வரு–கிற – து. நினைத்–ததை நடத்தி முடிக்க வேண்–டும் என்ற வேகம் அவ–ரி–டம் நிறைந்–தி–ருக்– கும். அவ–ரு–டைய எண்ண ஓட்– டத்– தி – னை ப் புரிந்– து – க �ொண்டு நல்–லவை-தீயவை பற்றி நிதா–ன– மாக எடுத்–துச் ச�ொல்–லிப் புரிய வைக்க வேண்–டும். தான் செய்– வது சரியே என்ற தன்–னம்–பிக்– கை–யில் அவ–ரு–டைய பேச்–சில் கறார்–தன்மை வெளிப்–படு – கி – ற – து. அத–னைத் தவறு என்று ச�ொல்– ல–மு–டி–யாது. எனி–னும் அடுத்–த– வர் மனம் க�ோணா–மல் பேச – வ ேண்– டி – ய – த ன் அவ– சி – ய த்தை பெற்–ற�ோ –ரா–கிய நீங்– கள்–தான் ச�ொல்–லிப் புரிய வைக்க வேண்–டும். 13.07.2018 முதல் நேரம் மாறு–வ–தால் அவ–ரு–டைய நட–வ– டிக்– கை – யி ல் பக்– கு – வ த் தன்– மை – யைக் காணத் துவங்–குவீ – ர்–கள். அவ–ரைக் கட்–டுப்–படு – த்தி வைக்க எண்– ண ா– ம ல், அவ– ரு – ட ைய எண்– ண த்– தை ப்

புரிந்து க�ொண்டு அவ– ரு க்கு பக்– க – ப – ல – ம ாய்த் துணை நின்–றீர்–க–ளே–யா–னால் வாழ்–வில் அவர் வெற்றி பெறு– வ ார். நினைத்– த தை சாதிக்– கு ம் திறன் க�ொண்ட அவ–ருக்கு வள–மான எதிர்–கா–லம் காத்–தி–ருக்–கி–றது. அவ–ரைப் பற்றி அநா–வ–சி–ய–மாய் பயம் க�ொள்–ளத் தேவை–யில்லை.

?

பெண் வயிற்–றுப் பேர–னின் ஜாத–கம் இணைத்– துள்–ளேன். க�ொஞ்–சம் சுறு–சு–றுப்–புட– ன் இருப்– பான். சேட்–டை–கள் அதி–கம். இவ–னைப் பற்–றிய கவ–லை–தான் என் பெண்–ணிற்கு. தற்–ச–ம–யம் இவ–னுக்கு என்ன தசா–புக்தி நடக்–கி–றது? என்ன பரி–கா–ரம் செய்ய வேண்–டும்?

- க�ௌசி–கன் வெங்–கட்–ரா–மன், சென்னை. மூன்–றாம் வகுப்பு படித்து வரும் உங்–க ள் பேர– னி ன் ஜாத– க ம் மிக நன்– ற ாக உள்– ள து. பூசம் நட்–சத்–தி–ரம், கடக ராசி, சிம்ம லக்–னத்–தில்

தம் பிரச்–னை–க–ளுக்–குத் தீர்வு காண விரும்–பும் வாச–கர்–கள் தங்–களு – ட – ைய ஜாதக நக–லு–டன் தங்–கள் பிரச்–னை–யைத் தெளி– வாக எழுதி அனுப்–ப–லாம். கீழ்க்–கா–ணும் முக–வ–ரிக்கு அவ்–வாறு அனுப்பி வைக்–கும் உங்–க–ளுக்கு இப்–ப�ோதே, வண்–ண–ம–ய– மான, வள–மான வாழ்க்–கைக்கு வாழ்த்து தெரி–விக்–கி–ற�ோம்.

என்ன ச�ொல்–கி–றது, என் ஜாத–கம்?

ஆன்–மி–கம், தபால் பை எண். 2908, மயி–லாப்–பூர், சென்னை - 600 004

பிறந்–துள்ள அவ–ரு–டைய ஜாத–கத்–தில் கிர–ஹங்–க– ளின் சஞ்–சா–ரம் வெகு சிறப்–பாக அமைந்–துள்–ளது. ஜென்ம லக்–னத்–தில் உள்ள செவ்–வாய் அவரை எப்–ப�ோ–தும் சுறு–சு–றுப்–பாக இயங்–கச் செய்–வார்.

11ம் இடத்–தில் உள்ள கேது பெரி–ய–வர்–க–ளி–டம் மரி–யா–தையு – ட – ன் நடந்து க�ொள்ள கற்–றுத் தரு–வார். லக்–னா–தி–பதி சூரி–யன், லாபா–தி–பதி புத–னு–டன் இணைந்து 10ம் இட–மா–கிய ஜீவன ஸ்தா–னத்– தில் அமர்ந்– தி – ரு ப்– ப து இவரை மிக உயர்ந்த அர–சுப்–ப–ணி–யில் அமர்த்–தும். சிறு–பிள்–ளை–யாக இருந்–தா–லும் எந்த ஒரு செய–லை–யும் திட்–ட–மிட்– டுச் செயல்–ப–டும் திற–னைக் க�ொண்–டி–ருக்–கி–றார். நம் கண்–க–ளுக்கு அவர் பட–ப–டப்–பு–டன் செயல்– ப–டு–வ–தா–கத் த�ோன்–று–கி–றதே தவிர, அவ–ரு–டைய செய– லி ல் எந்– த – வி தத் தவ– று ம் உண்– ட ா– க ாது. தற்–ப�ோ–தைய சூழ–லில் இவ–ரு–டைய ஜாத–கப்–படி சனி தசை–யில் சுக்–கிர புக்தி நடந்து வரு–கி–றது. இந்த தசா–புக்–திக்கு என்று சிறப்–புப் பரி–கா–ரம் ஏதும் அவ–சிய – மி – ல்லை. வட–இந்–திய – ா–வில் இருந்து அவர்–கள் இங்கு வரும் சம–யத்–தில் திரு–மலை திருப்–ப–திக்கு அழைத்–துச் சென்று நி–வா–ஸப் பெரு–மாளை சேவிப்–ப–து–டன், திருச்–சா–னூ–ருக்– கும் பேரனை அழைத்–துச் சென்று தாயா–ரை–யும் சேவிக்–கச் செய்–யுங்–கள். பெரு–மாள்-தாயா–ரின் திரு– வ – ரு – ள ால் உங்– க ள் பேரன் எந்– த க் குறை– யு–மின்றி நல–மு–டன் வாழ்–வார். அவ–ரைப் பற்றி கவ–லைப்–பட அவ–சி–ய–மில்லை என்று உங்–கள் பெண்–ணி–டம் எடுத்–துச் ச�ொல்–லுங்–கள். பேர–னின் பெயர் ச�ொல்– லி ப் பெரு– மை ப்– ப – டு ம் ய�ோகம் உங்–களை வந்து சேரும். ðô¡

25

16-31 மார்ச் 2018

மகானகளின மகத்துவ வரலாறு u225

சாயி

விவைாத தகயக்வாட் பரவசே ந்ையில் ஷீரடி பாபாவின் அற்புத வரலாறு

u125

ரமணர் ஆயிரம் ்பா.சு.ரமணன

ேகரிஷியின் சிலிர்க்க ்வக்கும் ஆன்மிக வரலாறு சு்வயான சேம்பவஙகளின் சதாகுபபாக...

 அரவிந்த u150 அன்​்னை எஸ்.ஆர.தசேந்தில்குமார அன்–்ன–யின் அரு–்ளப சபறும் மு்ற–யும் அன்–்ன்ய வைஙகும் ேந்–தி–ரங–களும் இதில் உள–ளன. இந்–நூல் உங–கள வீடடில் இருப–பது  அன்–்ன–யின் அரு–மள!

u140 மத் பாமபன் சுவாமிகள் புனித சேரிதம் எஸ்.ஆர. தசேந்தில்குமார

முருகப சபருோனின் கருவியாக இந்த ேண்ணில் உதித்த ேகானின் வரலாறு.

அருட்பருஞயஜாதி வளளலாரின் வாழ்வும் வாக்கும்

்பா.சு.ரமணன

u100

பசி மநாய் மபாக்கி பக்தி்ய வளர்த்த பரவசே ேகான் வளளலாரின் வாழ்வும் வாக்கும்

யயாகி ராம்சுரத்குமார் வாழ்க்​்கயும் உபமதசேமும்

்பா.சு.ரமணன

u150

கங்கநதித் தீரத்தில் பிறந்து அரு்ையில் ஒளிர்ந்த அற்புத ஞானியின் புனித சேரிதம்

அயயா ்ைகுண்டர் தவ.நீலகணடன சதன் தமிழகத்தின் ேறுேலர்சசிக்கு வித்திடை ேகானின் புனித சேரிதம்

u80

புத்தக விற்பனையாளரகள் / முகவரகளிடமிருந்து ஆரடரகள் வரவவறகப்படுகின்றை. த்தாடரபுக்கு: 7299027361 பிரதிகளுக்கு: சூரியன் பதிபபகம், 229, கசவசேரி வராடு, மயிலாபபூர, தசேனனை- 4. வ்பான: 044 42209191 Extn: 21125 | Email: kalbooks@dinakaran.com

பிரதிகளுக்கு : தசேனனை: 7299027361 வகானவ: 9840981884 வசேலம்: 9840961944 மதுனர: 9940102427 திருசசி: 9364646404 தெல்னல: 7598032797 வவலூர: 9840932768 புதுசவசேரி: 7299027316 ொகரவகாவில்: 8940061978 த்பஙகளூரு: 9945578642 மும்ன்ப: 9769219611 தடல்லி: 9871665961

திைகரன அலுவலகஙகளிலும், உஙகள் ்பகுதியில் உள்ள திைகரன மறறும் குஙகுமம் முகவரகளிடமும், நியூஸ் மாரட் புத்தகக் கனடகளிலும் கினடக்கும் புத்தகஙகளைப் பதிவுத ்தபால் / கூரியர் மூலம் பபற, புத்தக விளலயுடன் ஒரு புத்தகம் என்றால் ரூ.20ம், கூடு்தல் புத்தகம் ஒவபவான்றுக்கும் ரூ.10ம் சேர்தது KAL Publications என்ற பபயருக்கு டிமாண்ட் டிராஃப்ட் அல்லது மணியார்டர் வாயிலாக மேலாளர், சூரியன் பதிபபகம், தினகரன், 229, கசமசேரி மராடு, ேயிலாபபூர், சசேன்​்ன 600004. என்ற முகவரிக்கு அனுப்பவும்.

இபவ்பாது ஆனனலனிலும் வாஙகலாம் www.suriyanpathipagam.com

26

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

அழியா முத்தி ஆனந்தமே, அபிராமி! அ

பி–ராமி அந்–தா–தியி – ன் 10ம் பாட–லுக்–கான விளக்–கங்– கள் த�ொடர்–கின்–றன: ‘உமை– ய ே’ உமா என்– கின்ற ச�ொல்–லில், உ+ம்+ஆ என்ற மூன்று எழுத்–துக – ள் உள்– ளன. பிர–ண–வ–மா–கிய ஓம்–கா– ரத்–தி–லும் அ, உ, ம (அகர, உகர, மகர) மூன்–றும் உள்– ளன. இதற்கு வர்ண வித்தை என்–பது பெயர். ம ந் – தி – ர ங் – க ளை எ ல் – ல�ோ– ரு ம் அறிய விளக்– கி ச் ச�ொல்–ல க்–கூ –டாது என்–கி –ற து சாஸ்–தி–ரம். அதே–ச–ம–யத்–தில் இறை– ய – ரு – ளு ம் தன்– ன ம்– பி க்– கை– யு ம், விடா– மு – ய ற்– சி – யு ம், உடை–ய–வர்–க–ளுக்கு உணர்த்– து–வத – ற்–காக, சாஸ்–திர– த்–தில் மந்– தி–ரங்–கள் மறைத்து வேறு–வி–த– மாய் உரைக்–கப்–ப–டு–கின்–றன. அவ்– வ – கை – யி – லே – த ான் இந்த ‘உமை–யே’ என்ற ச�ொல்–லும், இந்–தப் பாட–லில் அமைக்–கப்–பட்– டுள்–ளது. இது மறை–மு–க–மாக பிரம்ம வித்தை எனப்– ப – டு ம் ஒரு சக்–தியை பற்–றிய மந்–தி– ரத்தை குறிக்– கி – ற து. அதை மந்–திர சாஸ்–தி–ரம் அறிந்–த–வர் மட்–டுமே உப–தேச வழி–யில் அறிந்–துக�ொள்ள – முயல வேண்– டும். இந்த ச�ொல்–லா–னது தற்– கா–லத்–தில் பாஸ்–வேர்டு (ரக–சிய குறி–யீடு) என்–பதை – ப்–ப�ோல் என உணர்க. இது–ப�ோல் மந்–தி–ரத்– தின் எழுத்–து–களை ப ய ன் – ப – டு த் தி ஸ்லோ – க ங் – க – ளை–யும், நாமா– வ–ளி–க–ளை–யும் அ ம ை த் – து ள் – ளார் பட்–டர். இதை லலிதா மூல–மந்–திர த்ரி–சதி உறுதி செய்–கி–றது:

தாம் - பார்–வ–தித்–யபி ஜனேன நாம்ந பந்–து–பி–ரி–யாம் பந்து ஜன�ோ ஜுஹாவ உமேதி மாத்ரா தபசா நிஷிக்தா பஸ்–சாத் உமாக்–யாம் சுமு–நீ–ஜ–காம - என்ற குமார சம்–ப–வத்–தின் முதல் சர்க்–கத்–தில் 26வது ஸ்லோ– கத்–தில் உமா என்ற பெயரை பற்றி சிறப்–பாக காளி–தா–சரு – ம் குறிப்–பிட்– டுள்–ளார். அதன் ப�ொரு–ளா–வது: உற–வின – ர்க்கு பிரி–யம – ான அவளை, குலம் கார–ண–மாக வந்த பெய–ரி–னால், பார்–வதி என அழைத்–த–னர். பிறகு குழந்–தைப் பரு–வத்–தில் தவம் வேண்–டாம் என்று கூறி தாயி–னால் தவத்–தி–னின்–றும், தடுக்–கப்–பட்–ட–வ–ளாக அழ–கிய முக–முடைய – அவள் உமா என்ற பெயரை அடைந்–தாள். இக்–க–ருத்–தின்–படி உமா என்ற ச�ொல்–லிற்கு ‘உ’ என்–றால் தவம், ‘ம’ என்–றால் தடுக்–கப்–பட்–ட–வள். இப்–படி தவத்தை தடுத்து இல்–லற நலனை வழங்–கு–வ–தற்கு இந்–தப் பெயரை சாஸ்–தி–ரங்–கள் பரிந்–து–ரைக்–கி–றது. ‘உமா’ என்–பது வட–ச�ொல். அதன் தமி–ழாக்–கம், ‘உமை’ என்–ப– தா–கும். ‘ஏ’ என்–பது விளி - வேற்–றுமை யக–ரம் என்–பது உடன்–படு. மெய் உமையே என்று செய்–யு–ளில் அமைந்–துள்–ளது. ‘இமை–யத்து அன்–றும் பிறந்–த–வள – ே’ உமை–யம்–மை–யா–ன–வள் பல்–வேறு பிற–வி–களை எடுத்–துள்–ளாள். அவள் எந்த குலத்–தில் பிறக்–கின்–றாள�ோ அந்த குலம் செழித்து வள–ரும். உலக நன்–மைக்–கா–க– வும் ஆன்–மாக்–களை உய்–விக்–கவு – ம், பல்–வேறு பிற–வியை எடுக்–கின்–றாள். இம–வா–னுக்கு மக–ளாக பிறந்–தது ஒரு அவ–தா–ர– மா–கும். அந்த அவ–தா–ரத்–தில் கீழ்– க்கா–ணும் பெயர்–க–ளைப் பெறு–கின்–றாள். இந்த பெயர்–களை அபி–ராமி பட்–டர் நிறைய இடங்–க–ளில் குறிப்–பிட்–டுள்–ளார்: கைலா–ய–ருக்கு அன்று இம–வான் அளித்த கணங்–குை–ழயே (பாடல் - 99)

16

ðô¡

27

16-31 மார்ச் 2018

மலை மகள் என்–பது நம் மிகையே (பாடல்-93) இம–வான் பெற்ற க�ோம–ளமே - 95 இம–யத்து ‘அன்–று’ பிறந்–த–வளே என்று குறிப்– பி–டா–மல் அன்–றும் பிறந்–த–வளே என்று குறிப்–பி– டு–வ–தற்கு கார–ணம் என்ன? பல்–வேறு பிற–வியை எடுத்–த–த–னால் அன்–றும் பிறந்–த–வளே என்–கி–றார். தட்–சனின் புதல்–வி–யாக - தாட்–சா–யணி, மதங்–க முனி–வ–ரின் மக–ளாக - மாதங்கி, மீனவ குலத்–தில் - ச�ொக்–க–லிங்க பெரு–மா–னால் பர–தவ மக–ளா– கப் பிறக்க சபிக்–கப்–பட்டு பின் சாப விம�ோ–ச– னம் கிடைக்–கப் பெற்–றாள் என்–கி–றது உத்–திர க�ோச மங்கை வர–லாறு. பாண்–டிய மன்–ன–னுக்கு மக–ளா–கப் பிறந்த வர–லாற்றை ச�ொல்–வது - மதுரை புரா–ணம். மதங்க முனி–வ–ருக்கு மக–ளாக பிறந்து சிவ–பெ–ரு–மானை மணந்–தாள் என்–கி–றது திரு–நாங்–கூர் ஊரி–லுள்ள மதங்–கீஸ்–வர் ஆலய தல–வ–ர–லாறு. அதையே அபி– ர ாமி பட்– ட – ரு ம், ‘மதங்– க ர் குல பெண்–க–ளில் த�ோன்–றிய எம்–பெ–ரு–மாட்–டி’ (பாடல் - 70) என்–கி–றார். குமார சம்–ப–வத்–தில் காளி–தா–சர் தாட்–சா–ய– ணி–யாக பிறந்–ததை குறிப்–பி–டு–கி–றார்: ‘தட்–ஷஸ்ய கன்யா பவ பூர்வ பத்–தி–னி’. தக்ஷ–ரு–டைய பெண்– ணும், சிவ–பி–ரா–னது முதல் மனை–வி–யும் பதி–வி–ர– தை–யு–மான ஸதி, தந்தை இழைத்த அவ–மா–னத்– தி–னால் தூண்–டப்–பட்டு ய�ோகாக்–னியி – ல் சரீ–ரத்தை விட்–டவ – ள – ாக பிறப்–பத – ற்–காக அந்த ஹிம–வா–னுடைய – மனை–வியை (மேனையை) அடைந்–தாள். மானுட த�ோற்–றத்–தில் அல்–லா–மல் உமை–யம்– மை–யா–ன–வள், மயி–லாக, (மாயூ–ரம், மயி–லாப்– பூர்-சென்னை) ‘மயி– ல ாய் இருக்– கு ம்’ (பாடல் - 99), பசு–வாக, (திரு ஆ அடு–துரை) இருந்து

28

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

வணங்–கி–யி–ருக்–கின்–றாள். இது அத்–து– னை–யும் – ளே என்–ப– மன–தில் க�ொண்டே ‘அன்–றும்’ பிறந்–தவ தில் ‘ம்’ என்ற எழுத்–தால் அவ–ளது பல்–வேறு பிறப்–பு–களை – –யும் குறிப்–பிட்–டுள்–ளார். அபி– ர ாமி அந்– த ா– தி – யி ல் உள்ள ஒரு எழுத்–து–கூட பல்–வேறு தக–வல்–க–ளைச் ச�ொல்–லும் வல்–லமை உடை–யது என்–பதை அன்–றும் என்–பதி – ல் உள்ள மகர ஒற்–றிற்கே (ம்) இவ்–வள – வு ப�ொரு–ளும் அமைந்–துள்–ளது. இறை–ய–ருளே. ‘அழியா முத்தி ஆனந்–த–மே’ இந்த வரிக்கு ப�ொருள் ச�ொல்–வ–தற்–கு–முன் கீழ்க்–கா–ணும் கருத்–தைப் புரிந்–து–க�ொள்–ள–லாம். ஒவ்–வ�ொரு சம–ய–மும் தனக்–கான தத்–து–வக் கருத்–துக – ளை – க் க�ொண்–டுள்–ளது. தத்–துவ – ம் என்–பது ப�ொது–வில் உல–கம். உயிர், இறை–வன். இவற்–றில் இடையே உள்ள உறவு. இவற்றை கார–ண–கா–ரிய அடிப்–ப–டை–யில் விளக்கி, தான் கூறும் கருத்தை அதை கேட்– ப�ோ – ரு க்கு அனு– ப வ சாத்– தி – ய ப்– ப–டுத்–து–வ–தற்கு முயல்–வ–தா–கும். அந்த வகை–யில் முக்தி க�ோட்–பாடு என்–பது பெரும்–பா–லான சம–யங்–க–ளில் தனித்து விளக்–கப் ப – டு – கி – ற – து. ‘சாக்–தம்’ என்–பது உமை–யம்–மை–யையே முழு–மு–தற் ப�ொரு–ளா–கக் க�ொண்டு வழி–ப–டும் உயிர்–கள் (பக்–தர்–கள்) இறு–தியி – ல் என்ன நிலையை – ார்–கள் என்–பதை இவ்–வரி விளக்–குகி – ற – து. அடை–கிற பிற சமய முக்தி க�ோட்–பா–டு–களை முத–லில் கண்டு பிறகு அபி–ராமி பட்–டர் கூறும் முக்–தியை அறி–வ�ோம். அப்–படி அறி–வது என்–பது உமை– யம்மை வழி– ப ாட்– டி ல் முக்தி க�ோட்– ப ாட்– டி ன் தனித்– த ன்– ம ையை நாம் தெளி– வ ா– க ப் புரிந்– து –க�ொள்–வ–தற்கு துணை–யாக அமை–யும். வாழும்–ப�ோது ஏற்–ப–டும் இன்ப துன்ப அனு–ப– வம்–தான் ச�ொர்க்–கம், நர–கம் என்–கி–றது ல�ோகா–ய– தம் என்–னும் சம–யம்; இறந்–த–பின் ஆன்மா என்று ஒன்று இல்லை என்–கி–றது அனாத்–ம–வா–தம் என்– னும் சம–யம்; ஆன்–மாக்–கள் பல. அவை, தாம் செய்–யும் தீவினை, நல்–வி–னைக்கு ஏற்ப இறந்–த– பின் துன்–பம், இன்–பத்தை அடை–யும் என்–கி–றது சைவம். இதற்கு பகு–வாத்ம வாதம் என்று பெயர். ஆன்மா ஒன்–றே–தான் அது மாயை–யால் பல–வா–க– வும், ஞானத்–தால் ஒன்–றா–க–வும் த�ோன்–று–கி–றது. மாயை–யாக த�ோன்–றும்–ப�ோது அழி–யாத துன்–பத்– தை–யும், ஞான–மாக த�ோன்–றும்–ப�ோது, அழி–யாத இன்–பத்–தை–யும் அடை–யும் என்–கி–றது சாக்–தம். இதற்கு ஏகாத்ம வாதம் என்று பெயர். இதையே அபி–ராமி பட்–டர், ‘ஒன்–றே’ (பாடல்30) - ஞான–மாக இருக்–கும்–ப�ோது; ‘பல உரு–வே’ (பாடல்-30) - மாயை–யாக இருக்–கும்–ப�ோது; ‘பாழ் நர–குக்–குழி – க்கே அழுந்–தும்’ (பாடல் - 79) - மாயை– யாக இருக்–கும்–ப�ோது; ‘அழியா முக்தி ஆனந்–த– மே’ (பாடல் -10) என்–கி–றார். இவ்–வ–ரி–கள் சாக்த சம–யத்–தின் முக்–திக் க�ோட்–பாட்டை விளக்–குகி – ற – து. ஆனந்– த – ம ாய், என் அறி– வ ால் நிறைந்த அமு–த–மு–மாய் வான் அந்–த–மான வடி–வு–டை–யாள், மறை

நான்–கி–னுக்–கும் தானந்–த–மான சர–ணார விந்–தம் தவ–ள–நி–றக் கானந் தம் ஆட–ரங்–காம் எம்–பிர– ான் முடிக் கண்–ணி–யதே பாடல் - 11 ஒவ்–வ�ொரு உயி–ரி–ன–மும் தனக்–கான துன்– பத்தை விளக்–கிக் க�ொள்–வ–தில் முயற்–சி–யு–டை–ய– தாய் உள்–ளது. அதற்–கான ஆற்–றலை – –யும் இயற்– கை–யி–லேயே அது பெற்–றுள்–ளது. அத்–த–கைய ஆற்– ற ல்– க – ளு ள் ஒன்– று – த ான் அறிவு. அறி– வி ன் உத–வி–யு–டன் துன்–பத்–தைப் ப�ோக்–கிக் க�ொள்ள முயல்–கி–றது, ஆன்ம சமூ–கம். வேதி–யர்–க–ளால் ஓதப்– ப – டு – கி ற வேத– ம ா– ன து, துன்– ப த்– தை ப் ப�ோக்–கு–கின்ற வழி–களை விளக்கி அறி–விக்–கி–றது. வேதத்–தின் விழுப்–ப�ொ–ருளை விளக்–கு–வது சமிதி என்–னும் ஒரு குழு (அறி–ஞர் பேரவை). அந்–தக் குழு–வில் எடுக்–கும் முடி–வா–னது இறு–திய – ாய் அமை–கி–றது. சமய உண்–மை–களை அறி–விப்–ப– தற்கு மட்–டுமே அக்–குழு அமைக்–கப்–பட்–டுள்–ளது. இதையே மாணிக்–க–வா–ச–கர், ‘பட்–டி–மண்–ட–பம் ஏற்– றினை ஏற்–றி–னை’ (திரு–வா–ச–கம், திருச்–ச–த–கம், கைமாறு க�ொடுத்–தல்) என்–பார். அபி– ர ாமி அம்– ம ை– யி ன் அருளை உறுதி செய்ய, தான் சிறந்த சம– ய – வ ாதி என்– ப தை நிரூ– பி க்க, சபை– யி ல் அன்– ற ா– ட ம் சர– ப�ோ ஜி மன்–ன–ரின் முன்–னிலை – –யில் அபி–ராமி பட்–ட–ருக்கு

முனை–வர்

பா.இரா–ஜ–சே–கர சிவாச்–சா–ரி–யார் அளிக்–கப்–பட்ட வாய்ப்–பைக் க�ொண்டு அபி–ராமி அந்–தாதி உரு–வான சூழலை மிக அற்–பு–த–மாக விளக்–கிக் காட்–டு–கி–றது இப்–பா–டல். நெருப்–பின் மூலம் அவ–ரின் ஓலைச்–சு–வடி எரி–யா–மல் இருந்–த– தும், அபி–ராமி அம்–மை–யின் அரு–ளால் அமா– வா–சை–யின் வந்த நில–வின் மூல–மா–க–வும் உறுதி செய்–யப்–பட்–டது. ‘ஆனந்–த–மாய்’ ஆனந்–த–மா–னது உலக உயிர்–க–ளால் ஐந்து வகை–க–ளா–கப் பிரித்து அனு–ப–விக்–கப்–ப–டு–கி–றது: உடல் சார்ந்து, உள்–ளம் சார்ந்து, அறிவு சார்ந்து, ஆன்மா சார்ந்து, இறை சார்ந்து. இச்–ச�ொல்லை ஐந்து வகை–யாக பிரித்து புரிந்து க�ொள்ள வேண்–டும்.

1. உட– லு க்கு உணவு, இசை, வாசனை, மெய்–யின்–பம், காட்சி இவற்றை களிப்பு என்ற வார்த்–தைய – ால் குறிப்–பிடு – கி – ன்–றார்–கள். ‘களிக்–கும் களியே...’ (பாடல் - 23) 2. உள்–ளத்–துக்–குள் ஏற்–ப–டும் காதல் என்ற

விரைவில்…

தின–க–ரன் ஆன்–மிக மல–ரில் ‘வாழ்–வாங்கு வாழ–லாம், வா’ கட்–டு–ரைத் த�ொடர் எழுதி பல்–லா–யி–ரக்–க–ணக்–கான வாச–கர்–க–ளைக் கவர்ந்த திருப்–பு–கழ்த்–தி–ல–கம் மதி–வண்–ணன்

உங்–கள்

ÝùIèñ இத–ழில்

த�ொடங்–க–வி–ருக்–கும் புதிய த�ொடர்:

‘இறைச்–சுவை இனிக்–கும் இலக்–கி–யத் தேன்!’ உங்–கள் பிர–திக்கு முன்–கூட்–டியே ச�ொல்லி வைத்–து–வி–டுங்–கள்

ðô¡

29

16-31 மார்ச் 2018

உணர்–வால் த�ோன்–றும் மகிழ்ச்–சியை 2 வகை என்ற ச�ொல்–லால் குறிப்–பி–டு–கின்–றார். இதையே நகை, அழுகை, இளி–வ–ரல், மருட்கை, அச்–சம், பெரு–மி–தம், வெகுளி, உவகை - மெய்–பாடு என்– கி–றது த�ொல்–காப்–பி–யம் (ப�ொரு–ள–தி–கா–ரம் - மெய்– பாட்–டிய – ல் - சூத்–தி–ரம் - 3) 3. அறி–வி–னால் ஏற்–ப–டும் அமைதி, தெளிவு, இது ப�ோன்ற அறி–வுண – ர்வை இன்–பம் என்ற ச�ொல்– லால் குறிப்–பி–டு–கின்–றார். ‘இன்–பம் விழை–யான் வினை–வி–ழை–யான்’ என்–கி–றார் திரு–வள்–ளு–வர்.

4. ஆன்மா மர–ணம் பிறவி என்ற இரு துன்– பங்–க–ளி–லி–ருந்து விடு–தலை பெறும்–ப�ோது ஏற்–ப– டும் அனு–ப–வத்தை இனிது என்ற ச�ொல்–லால் குறிப்–பி–டு–கி–றார்–கள். உமை–யம்மை வழி–பாட்டை ப�ொறுத்– த – வ ரை வழி– ப ாடு செய்– வ – த ற்கு முன் இறை–வன், உல–கம், உயிர் இவை மூன்–றிற்–கும் உண்–டான த�ொடர்–பினை நன்கு அறிந்–தி–ருக்க வேண்– டு ம் என்– கி ன்– ற ன ஆக– ம ங்– க ள். இந்– த ப் பாடலை ப�ொறுத்–தவ – ரை உயி–ரைப் பற்–றிய உண்– மையை நாம் அறிந்து க�ொண்–டா–லன்றி அது பெறும் ஆனந்–தத்தை பற்றி அறிந்து க�ொள்ள முடி–யாது. உடல் ஆனந்–தம் - களித்–தல்; உள்ள ஆனந்– தம் - உவகை; அறி–வா–னந்–தம் - இன்–பம். இதில் உடல், உள்–ளம், அறிவு என்–பது வாழும்–ப�ோதே நம் அனு–ப–வத்–தி–னால் எளி–தில் புரிந்து க�ொள்ள முடி–யும். ஆன்ம ஆனந்–தம – ா–னது அவ்–வாறு அல்ல. அதை பற்றி சாத்–திர– ங்–கள் என்ன கூறி–யிரு – க்–கின்–ற– னவ�ோ அதை க�ொண்–டு–தான் அறிய முற்–பட வேண்–டும் என்–கி–றது ஆக–மம். அந்–த–வ–கை–யில் முத–லில் உயி–ரின் இலக்–கண – ம் என்ன, அது படும் துன்–பம் என்ன, அது க�ொள்–ளும் ஆனந்–தம் என்ன என்–பதை பற்–றிக் காண்–ப�ோம். உயி–ரின் இலக்–க–ணம் (ஆக–மம் சார்ந்து): பிறப்–ப–தற்கு முன்–னும், இறந்–த–தற்கு பின்–னும் உள்ள நிலை–யில் உடல் தாங்–கிய எல்லா உயி– ரி–னங்–களு – ம், தாம் என்–னவ – ாக இருக்–கின்–றன – வ�ோ அதையே ‘உயிர்’ என்ற வார்த்–தைய – ால் குறிப்–பிடு – – கி–றார். இந்த இடைப்–பட்ட நிலையை இறை–யரு – ள் உத–வி–யில்–லாது யாரும் அனு–ப–வத்–தில் உணர முடி– ய ாது. இதை அபி– ர ா– மி – ப ட்டர் ‘என் ஆவி’ (பாடல் - 7) என்–றும், ‘மர–ணம் பிறவி ரண்–டும் எய்– தார்’ (பாடல் - 51) என்–றும் குறிக்–கிற – ார். அதா–வது, அபி–ரா–மிப – ட்–டர் வழி–யில் ஆன்–மாக்–கள் தனக்–கான உட–லி–னுள் வரு–வதை பிறப்பு என்–றும், உடலை விட்டு வெளி–யில் செல்–வதை மர–ணம் என்–றும் க�ொள்–ள–லாம். இந்த உயி–ரா–னது பல்–வேறு உடலை எடுத்–துக் க�ொள்–ளும். இதையே மாணிக்–க–வா–ச–க–ரும், ‘புல்–லா–கிப் பூடாய்ப் புழு–வாய் மர–மா–கிப் பல் மிருக மாகிப் பற–வை–யாய்ப் பாம்–பா–கிக் கல்–லாய் மனி–த–ராய்ப் பேயாய்க் கணங்–க– ளாய் வல்ல சுர–ராகி முனி–வ–ராய்த் தேவ–ராய்ச் செல்–லா நின்–ற–வித தாவர சங்–கம – த்து ஏ ல் – ல ா ப் பி ற ப் – பு ம் பி ற ந் – தி – ளைத்தே

30

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

னெம்–பெ–ரு–மான்’ என்–கி–றார். இந்த அறி–வைப் பெறவே உட–ல�ோடு உயிர் வந்து ஒன்–று–கி–றது. அந்த அறி–வா–னது ஆன்–மாக்– க–ளுக்கு பிற–வித�ோ – று – ம் வளர்–கிற – து. த�ொல்–காப்–பி– யம் (ப�ொரு–ளதி – க – ா–ரம் மர–பிய – ல்), ‘புல்–லும் மர–னும் ஒர–றி–வி–னவே, நந்–தும் மூர–ளும் ஈர–றி–வி–னவே, சித–லும் எறும்–பும் மூவ–றி–வி–னவே, நண்–டும் தும்– பி–யும் நான்–க–றி–வி–னவே, மாவும் புள்–ளும் ஐந்தறி வினவே, மக்–கள் தாமே ஆறறி வுயி–ரே’ என்–கிற – து. இந்த அறி–வுக்குத் தடை–யாக இருப்–பது துன்–பம் என்–றும், அறி–வுக்கு உற–வாக இருந்து வளர்ப்–பது இனி–யது என்–றும் கரு–தப்–ப–டு–கி–றது. ஆன்–மா–விற்கு உற–வாக இருந்து இன்–பத்தை தரு– வ து அறி– வே – ய ா– கு ம். அது பிற– வி – த�ோ – று ம் அறி–யும் ஆற்–றலை அடை–கி–றது. ‘ஒன்–றறி வதுவே உற்–றறி வதுவே (சூடு, குளிர்) இறண்–ட–றி–வ–துவே அத–ன�ொடு நாவே (சுவை அறி–வது) மூன்– ற – றி – வ – து வே அவற்– ற�ொ ரு மூக்கே (வாசனை) நான்–க–றி–வ–துவே அவற்–ற�ொடு கண்ணே (வடி– வம், வண்–ணம்) ஐந்–தறி – வ – து – வே அவற்–ற�ொடு செவியே (ஓசை) ஆறறி வதுவே அவற்–ற�ோடு மனனே (உணர்வு) நேரி–தின் உணர்ந்–த�ோர் நெறிப்–ப–டுத்–தி–ன–ரே’ இதி– லி – ரு ந்து ஆன்– ம ா– வ ா– ன து இயல்– ப ாக கண்டு, கேட்டு, த�ொட்டு, உற்று உண–ரும் இயல்பு இல்–லா–தது, எந்–தவி – த – ம – ான இன்–பத்–தையு – ம் அனு–ப– விக்க இய–லா–த–தாய் இருக்–கி–றது. அப்–படி இய– லாத ஆன்–மா–வா–னது உட–லெ–டுத்து நீக்–கு–வ–தால் அந்த அறி–வையு – ம் அத–னால் ஏற்–படு – கி – ன்ற அனு–ப– வத்–தை–யும் பெற முயல்–கி–றது. அப்–படி பிறவி

எடுப்–பத – ன – ால் ஜனன அவஸ்–தையு – ம், இறப்–பத – ால் மரண அவஸ்–தை–யை–யும், வாழும் ப�ோது சுக துக்க அவஸ்–தை–யை–யும் பெறு–கி–றது. ஜனன அவஸ்தை என்–றால் என்ன? ஒவ்–வ�ொரு ஆன்–மா–வும், ஒரு உடலை தேர்ந்து தாயின் கர்ப்–பத்–திற்–குள் தன் உடலை அமைத்–துக் க�ொள்ள முய–லும். அப்–படி அமைத்–துக் க�ொள்ள முயல்– கி – ற – ப�ோ து சில துன்– ப த்தை அடை– யு ம். அதையே கருப்பை ஊறு என்– பர். இச்–ச �ொல்– லிற்கு கருப்–பை–யிலே ஆன்மா அடை–கின்ற துன்– பங்–கள் பத்து வித–மா–கும். அதை பத்து மாதம் வளர்–வ–தா–கக் கூறு–கின்–றார்–கள். கரு–விலே துன்–ப–மி–ருப்–பதை உணர்த்–தவே துர்–வா–சம் என்று கூறு–வர். தூய்–மை–யான ஒரு–வன் மலக்–கு–ழி–யி–லி–ருந்து உண–வ–ருந்–து–வதை ப�ோல மிகுந்த துன்–பத்தை தரும். இதை உணர்த்த ஒரு புரா–ணத் தக–வலை பார்ப்–ப�ோம். ருத்–தி–ரன் தனக்கு மக–னாய் பிறக்க வேண்– டும் என்ற ஒரு–முறை தவம் இயற்–றி–னாள் அனு– சுயா. உடனே ருத்–தி–ரன் தேவியை ‘கர்ப்–ப–வா– சத்–திற்கு என்னை இழுக்–காதே. அது துர்–வா–சம் (வசிப்–ப–தற்கு ஏற்ற இட–மல்ல)’ என்–றார். ஆனால், அனு–சுயா வலி–யுறு – த்–தவே, ஜடா–தா–ரி– யாய் அக்–கம – ாலை மிளி–ரும் திரு–மேனி – யு – ட – ன் புனித நீற்–ற�ொளி திக–ழும் நெற்–றி–யி–ன–ராய், ‘தாயே நான் உன் மகன்’ என்று கூறிக் க�ொண்டு அவள் எதி–ரில் நின்–றார் ருத்–தி–ரன். துர்–வா–சம் என்று ச�ொல்லி அனு–சு–யை–யின் எதி–ரில் வந்–த–தால் அவ–ருக்கு துர்–வா–சர் என்று பெய–ரா–யிற்று. இந்த வர–லாறு சனத்–கு–மார சம்–ஹி–தை–யில் உள்–ளது. இந்த துர்–வா–சர் உமை–யம்மை வழி– பாட்– டி ன் மிக சிறந்த குரு– வ ா– வ ார். இதையே அபி–ரா–மி–பட்–டர், ‘குட–ரும் க�ொழு–வும் குரு–தி–யும் த�ோயும் குரம்–பையி – லே – ’ (பாடல் - 48) என்று ஜனன அவஸ்–தையை தெளி–வா–கக் குறிப்–பி–டு–கின்–றார். ம ர ண அ வ ஸ்தை என்– ப து உடல் உயிரை விட்டு வெளி–யில் செல்–லும்– ப�ோது ஏற்–ப–டும் சில துன்ப உணர்–வு–கள். மர–ணத்–தின் சில விளை– வு–களை இனி காண்–ப�ோம். பஞ்ச பூதத்–தின் அம்–ச–மான ஆகா–யத்தை தவிர பூமி–யின் தன்மை க�ொண்ட உணவு செல்– ல ாது. நீரின் பண்பு க�ொண்ட இரத்–தம் உறைந்து விடும். வாயு–வின் அம்–சம – ான மூச்சு வெளி– ய ேறி விடும். தேயு–வின் அம்–சம – ான உடல் குளிர்ந்து விடும். இதையே பட்–டின – த்–தார், ‘பூதமு நாலு சுவா–சமு நின்று நெஞ்– சு – த டு மாறி வரு நேர–மே’ என்–கி–றார்.

இத்–த–கைய மாற்–றம் உட–லில் நிக–ழும்–ப�ோது ஆன்– ம ா– வி ற்கு ஏற்– ப – டு ம் துன்ப உணர்வே இறப்–பி–டர் எனப்–ப–டு–கி–றது. இந்த பிறப்பு இறப்பு என்–கின்ற துன்–பம் நீக்–கிக் க�ொண்ட நிலை–யில் ஆன்மா அடை–கிற ஆனந்– தத்தை தான் இனிது என்–கின்ற வார்த்–தை–யால் குறிப்–பி–டு–கி–ற�ோம். இதை ஆக–மங்–கள் ஆத்ம ஞானம் என்–கின்– றன. இது தன்னை உடல், உள்–ளம், அறிவு என்று கரு–து–வ�ோ–ருக்கு ஏற்–ப–டாது. தன்னை ஆன்மா என்று அனு–பவ – த்–தில் உணர்–பவ – ர் மட்–டுமே ‘இனிது இனிது ஏகாந்–தம் இனி–து’ என்ற ஒள–வை–யா–ரின் உணர்–வைப் பெற–மு–டி–யும். அபி–ரா–மி–பட்–டர் இந்த உணர்வை பெற்–ற–வர். தன்னை உட–லாக அவர் உண–ரவி – ல்லை என்–பதை ‘குட–ரும் க�ொழு–வும் குரு–தி–யும் த�ோயும் குரம்–பை– யி–லே’ (பாடல் - 48) என்–ப–தி–லி–ருந்–தும், தன்னை உள்– ள – ம ாக அவர் உண– ர – வி ல்லை என்– ப தை ‘இழ–வுற்ற நின்ற நெஞ்சே இரங்–கேல் உனக்கு என் குறை–யே’ (பாடல் - 71) என்–ப–தி–லி–ருந்–தும், தன்னை அறி–வா–க–வும் அவர் நினைக்–க–வில்லை என்–பதை ‘அறி–வ�ொன்–றிலே – ன்’ (பாடல் - 81) மற்– றும் ‘அறி–விழு – ந்–து’ (பாடல் - 94) என்–பதி – லி – ரு – ந்–தும் அறி–ய–லாம். தன்னை அவர் ஆன்–மா–வா–கவே உணர்–கிற – ார் என்–பதை ‘ததி–யுறு மத்–தில் சுழ–லும் என் ஆவி’ (பாடல் - 7) என்–ப–தி–லி–ருந்–தும், ஆன்–மா–வா–னது தான் இழைத்த வினை–யின் வழியே வேறு ஒரு கூட்டை (ஒரு பிறப்பை) அடைய முற்–படு – ம்–ப�ோது தான் இப்–ப�ோது இருக்–கும் உடலை விட்டு வெளியே செல்ல (இறக்க) முயற்–சிக்–கும் என்–பதை ‘குரம்பை அடித்–துக் குடி புக்க ஆவி வெங்–கூற்–றுக்கு இட்ட வரம்பை அடுத்து மறு–கும் அப்–ப�ோ–து’ (பாடல் - 49) என்–ப–தி–லி–ருந்–தும் அறி–ய–மு–டி–கி–றது. இதை குரு–வரு – ள – ா–லும், திரு–வரு – ள – ா– ளும் அனு–ப–வத்–தில் உணர முடி–யும். நேர–டி–யாக எந்த ஆன்– மா–வு ம் தன் முயற்–சி– யால் உணர முடி–யாது.

– ன் ‘உணர்ந்த உணர்–தலி மாயா இயந்–திர தனு–வினு – ள் ஆன்–மா’ என்–கி–றது சைவ சித்–தாந்–தம். ஆன்–மா–வாக இருந்–தால்–தான் பிறப்–பை– யும், இறப்– பை – யு ம் துன்– ப – மென்று உணர முடி–யும். தான் உட– ல ா– க வ�ோ, உள்– ள – ம ா– க வ�ோ, அறி– வ ா– கவ�ோ இருந்–தால் உணர முடி–யாது. ஆன்மா பிறப்பு, இறப்பை துன்– ப ம் என்று உண–ரும்–ப�ோ–து–தான் ஆத்– மா– ன ந்– த ம் என்ற இனிது என்ற இன்–பத்தை உணர முடி–யும்.

(த�ொட–ரும்) ðô¡

31

16-31 மார்ச் 2018

அபி சேதஸி பாபேப்ய ஸர்–வேப்ய பாபக்– ருத்–தம ஸர்–வம் ஞானப்–ல–வே–னைவ வ்ரு–ஜின ஸந்த்– ரிஷ்–யஸி (4:36) ‘‘பாபி– க – ளி – லேயே நீ மகா– ப ா– பி – ய ா– க வே இருந்–தா–லும், உன்–னால் அந்–தப் பாபங்–க–ளை–

32

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

யெல்– ல ாம் ஞானத் தெப்– ப ம் மூல– ம ா– க வே கடந்–து–விட முடி–யும்.’’ தெரிந்து செய்– த ல், தெரி– ய ா– ம ல் செய்– த ல் என்ற வகை– க – ளி ல் நாம் பாப மூட்– டை – க – ளி ன் பாரத்தை ஏற்–றிக்–க�ொண்–டி–ருக்–கி–ற�ோம். தெரிந்து செய்–தல் குற்–ற–மா–க–வும், தெரி–யா–மல் செய்–தல்

ஆறு– த – லு க்– கு ட்– ப ட்– ட – த ா– க – வு ம் நாமே சட்– ட ம் வகுத்–துக்–க�ொள்–கிற�ோ – ம். கல்–விச்–சா–லையி – ல் கிட்–டும் பாட அறி–வைவி – ட, வாழ்க்–கை–யில் பட்ட அறிவு அதி–கப் படிப்–பி–னை– யைத் தரும் என்–பார்–கள். அனு–ப–வத்–தால் கிட்– டும் அறிவு வலி மிகுந்–தி–ருப்–ப–தா–லேயே இந்–தப் படிப்–பினை நம்மை நேராக்–கும். ஒரு கட்–டத்–தில் நம் தவ–றுக – ளை உணர்ந்து நம்– மைத் திருத்–திக்–க�ொள்–ளும் முயற்–சி–தான் நமக்கு ஞானத்தை ஊட்–டும். ‘குற்–றம் புரிந்–த–வன் வாழ்க்– கை–யில் நிம்–மதி க�ொள்–வதே – து?’ என்ற ச�ொற்–ற�ொ– டர் த�ொடர்ந்து மன–சாட்சி உறுத்–து–வ–தைத்–தான் குறிப்–பி–டு–கி–றது. இந்த உறுத்–தல் ஞானத்–துக்கு வழி–காட்–டும். சிறைச்–சா–லை–யும் அதற்–கா–கத்–தான் இருக்–கி– றது. அங்கே தனி–மை–யில் தான் செய்த பாபங்– களை நினைத்து, நினைத்– து ப் பார்த்து இனி எந்–தச் சூழ–லிலு – ம், எந்த நிர்ப்–பந்–தத்–திலு – ம், எந்–தப் பாபத்–தை–யும் செய்–யக்–கூ–டாது என்ற மன–வு–றுதி ஏற்–ப–டு–கிற – து என்–றால் அதுவே ஞானம் பெறும் வழி. ‘நடந்–த–தெல்–லாம் நடந்–த–தா–கவே இருக்–கட்– டும்,’ அதை ப�ோஸ்ட்–மார்–டம் செய்–ய–வேண்–டாம், செய்–தா–லும் எந்–தப் பய–னும் இல்லை, செய்–யப்– பட்ட அந்–தச் செயலை இனி–யும் திருத்த முடி–யாது, அத–னால் பாதிக்–கப்–பட்–டவ – ர்–களி – ன் அப்–ப�ோதைய –

64 ஆனால், ஒரு ஞானி– யி ன் செயல், பாப தன்–மை–யி–லி–ருந்–துப் பெரி–தும் வில–கி–யி–ருக்–கி–றது. அவ–னுடைய – எந்–தச் செய–லும் யாரை–யும் பாதிப்–ப– தில்லை. அது தன்–னையே பாதிப்–ப–தா–னா–லும் அவன் அதைப் ப�ொருட்–ப–டுத்–து–வ–தில்லை. இத–னால்–தான் உன் பாபங்–க–ளி–லி–ருந்து நீ கரை–யேற உனக்கு ஞானத் தெப்–பம் அவ–சி–யம் என்று அறி–வு–றுத்–து–கி–றார் கிருஷ்–ணன். ஏனென்– றால், ஞான–மில்–லா–த–வர்–கள் தம் கர்–மங்–களை முறை–தவ – றி செய்–துவி – ட்டு அதை பாபங்–கள – ாக்–கிக் க�ொள்–கி–றார்–கள். ஞானி–யர�ோ, அதே–ப�ோன்ற கர்–மத்தை முறை–யா–கச் செய்து அதைப் புண்–ணிய – – மாக்–கிவி – டு – கி – ற – ார்–கள். அது–மட்–டும – ல்ல, அந்த கர்ம பந்–தத்–திலி – ரு – ந்–தும் அவர் விடு–பட்டு நிற்–கிற – ார்–கள். ஞானம் கிட்–டு–வ–தற்–கா–கப் ப�ொறு–மை–யா–கக் காத்–தி–ருக்–க–வேண்–டிய அவ–சி–ய–மில்லை. எப்–ப�ோ– தும், எந்த வய–தி–லும் அதை அடை–ய–மு–டி–யும்.

பாட அறிவைவிட பட்ட அறிவு,

அதிகப் படிப்பினையைத் தரும்! வலி–யையு – ம், நஷ்–டத்–தையு – ம் சரி செய்ய முடி–யாது, ஈடுகட்ட முடி–யா–து–தான். ஆனால், அதே செயல் மீண்–டும் நிக–ழா–மல் பார்த்–துக்–க�ொள்ள முடி–யும். இது–தான் ஞானம்! அதா–வது, தெளி–வடை – வ – து. எது சரி, எது தவறு என்ற உண்மை புரி–ப–டுவ – து. எந்–தப் புண்–ணி–யம் செய்–தால், பாவம் செய்–த– தால் உண்–டான நஷ்–டத்தை சரி செய்ய முடி–யும் என்–றும் சிந்–திக்–கத் த�ொடங்–கு–கி–ற�ோம். அதா–வது ,பிரா–ய–சித்–தம் தேடு–கி–ற�ோம். இப்–படி சிர–மப்–ப–டு–வ– தற்கு பதி–லாக அந்–தப் பாவத்–தையே செய்–யா–தி– ருந்–தி–ருக்–க–லாம். முடி–வ–தில்லை. உணர்–வு–பூர்–வ– மாக வாழ்க்–கையை அமைத்–துக்–க�ொண்ட பிறகு பாபங்–கள் செய்–வ–தைத் தவிர்க்க முடி–வ–தில்லை. உயிர் வாழ்–த–லுக்–கா–கவே செய்–ய–வேண்–டிய ஒரு செய–லா–கப் பாபம் அமைந்–து–வி–டு–வது, தவிர்க்க முடி–யா–த–தாகி விடு–கிற – து.

பிரபுசங்கர்

திரு–ஞா–ன–சம்–பந்–த–ருக்கு மூன்று வய–தி–லேயே அது கிட்–டிய – து; திரு–நா–வுக்–கர– ச – ரு – க்கு சற்று முதிய வய–தில்–தான் கிட்–டிய – து. அந்த ஞானமே அவ்–விரு – – ரை வ – யு – ம் இணைத்–தது, வயது வித்–திய – ா–சம் பாராது நட்–பாக்–கி–யது. பாபத்–தி–லேயே புண்–ணி–ய–மும் அடங்–கி–யி–ருக்– கி–றது. இது என்ன விந்தை? ஆமாம், ஒரு கர்மா செயல்–ப–டுத்–தப்–ப–டும்–ப�ோது அதன் பக்க விளை– வு–கள் மற்–றும் பின்–விள – ை–வு–க–ளைப் ப�ொறுத்தே அது பாப காரி–யமா அல்–லது புண்–ணிய காரி–யமா என்று ந�ோக்–கப்–ப–டு–கி–றது. ‘ப�ொய்ம்–மை–யும் வாய்– மை–யிட – த்த புரை–தீர்ந்த நன்மை பயக்–கும் எனின்’ என்று திருக்–கு–றள் ச�ொல்–வ–து–ப�ோல, சில புண்– ணிய ந�ோக்–கங்–க–ளுக்கு பாப கர்–மாக்–கள் வழி க�ோலு–வ–து–முண்டு. ஆனால், ப�ொது–வாக பாவம் என்–பது இருள் ப�ோன்–றது. அது விலக, இரவு முடிந்து பகல் விடி– யட்–டும் என்று காத்–தி–ருத்–தல் தேவை–யில்–லா–தது. ஒரு சிறு ஒளி அந்த இருட்டை விரட்–டி–வி–டும். இருட்டு பாப– மெ ன்– ற ால், ஒளி– த ான் ஞானம். ðô¡

33

16-31 மார்ச் 2018

ஒளி த�ோன்–றி–விட்–டால், விலக மாட்–டேன் என்று இரு–ளால் அடம்–பி–டிக்க முடி–யாது. பல–ருக்–கும் ஒளியை ஏற்–றத் தயக்–கம், ச�ோம்–பே–றித்–த–னம் அல்–லது இருட்–டின் மாய சுகத்–தில் ப�ோலி–யாக மேற்–க�ொள்–ளும் ஆனந்–தம்! பாப– மு ம், புண்– ணி – ய – மு ம் வாழ்க்– கை – யி ன் யதார்த்–தங்–க–ளாகி விட்–டன. பாபத்–தால் நிம்–ம–தி– யின்மை, புண்–ணி–யத்–தால் நிம்–மதி என்ற அனு–ப– வார்த்–த–மான உண்மை புரிந்–தா–லும் பாப–மும், புண்– ணி – ய – மு ம் த�ொடர்ந்து இருந்– து – க�ொ ண்– டு – தான் இருக்–கின்–றன. இந்–நி–லை–யில் புண்–ணிய – ம் செய்–பவ – ர்–கள – ை–விட, பாபம் செய்–பவ – ர்–கள – ா–லேயே ஞானம், அதிக அள–வில் தேடப்–ப–டு–கி–றது! யதை–தாம்ஸி சமித்தோ அக்–னிர் பஸ்–ம–ஸாத்– கு–ருதே அர்–ஜுன ஞானாக்னி ஸர்–வக – ர்–மாணி பஸ்–மஸ – ாத்–குரு – தே ததா (4:37) ‘‘அர்–ஜுனா, க�ொழுந்து விட்–டெ–ரி–யும் தீயா– னது அத– னு ள் இடப்– ப ட்ட அல்– ல து தன்னை

34

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

அண்–டியி – ரு – க்–கும் எந்–தப் ப�ொரு–ளை–யும் சாம்–பல – ாக்–கி– வி– டு – வ து ப�ோல, ஞானத்– தீ – ய ா– ன து எல்லா கர்–மாக்–க–ளை–யும் ப�ொசுக்–கி–வி–டு–கி–றது.’’ பாபம், புண்–ணி–யம் இரண்–டுமே கன–வைப் ப�ோன்– ற – வை – த ான். தூக்– க த்– தி ல் கனவு காண்– கி– ற�ோ ம். அந்– த க் கன– வி ன் வீரி– ய த்– து க்– கேற்ப ஊளை–யிட – வ�ோ அல்–லது கத்–தவ�ோ செய்–கிற�ோ – ம். பக்–கத்–தில் படுத்–திரு – ப்–பவ – ர் தம் தூக்–கம் கலைந்து நம்மை உலுக்கி எழுப்–பும்–ப�ோது நாம் பிர–மிக்–கி– ற�ோம். திடுக்–கிட்டு சுய நினை–வுக்கு வரு–கிற�ோ – ம். கன– வி ன் கார– ண – ம ாக நம் உடல் வியர்த்– து ம் ப�ோயி–ருக்–கி–றது. கன–வால் ப�ோட்ட கத்–த–லால் த�ொண்–டை–யும் வறண்–டி–ருக்–கி–றது. ஆனால், உடனே கனவு கலைந்–து –வி–டு –கி – றது, நம் நினை–வி–லி–ருந்–தும் மறைந்–து–வி–டு–கி–றது. சில–சம – ய – ங்–களி – ல் வெகு–வாக முயற்–சித்–தும் கண்ட கனவு, நினை–வுக்கு வர–மாட்–டேனெ – ன்–கிற – து! கனவு என்–பது பாப அல்–லது புண்–ணிய கர்–மா–வாக வைத்– துக்–க�ொள்–வ�ோ–மா–னால், சுய–நி–லைக்கு வரு–வது ஞானம் அடை–வ–தற்கு ஒப்–பி–ட–லாம். எவ்–வள – வு பெரிய பாவி–யா–னா–லும், எல்–ல�ோரை – – யும் விஞ்–சிய பாவியே ஆனா–லும், ஞானம் என்ற ஒளிக்–கீற்று நம்–மு–டைய எல்லா பாவங்–க–ளை–யும் கலைந்– து – ப�ோ – கு ம் கன– வைப் – ப�ோ ல மறைந்– து – ப�ோக வைத்–து–வி–டு–கி–றது. காலை புல–ரும்–ப�ோது இரவு முடிந்–துவி – டு – கி – ற – து. தூக்–கம் கலை–யும்–ப�ோது கன– வு – க – ளு ம் காணா– ம ல் ப�ோய்– வி – டு – கி ன்– ற ன. விழித்–துக்–க�ொள்–ளும் எந்த மனி–த–ருக்–கும் கன– வு–க–ளு–ட–னான த�ொடர்பு முற்–றி–லும் அறு–பட்–டுப் ப�ோய்–வி–டு–கி–றது. இருள் சூழ்ந்த ஒரு பாதை–யில் ப�ோக–வேண்–டி– யி–ருக்–கிற – து. வானில் சந்–திர ஒளிய�ோ, பாதை–யில் விளக்–குக் கம்–பம�ோ இல்லை. இருளை நினைத்– தால் பய–மாக இருக்–கிற – து. இருள் வில–கிவி – ட்–டால் பயம் ப�ோய்–விடு – ம் என்று த�ோன்–றுகி – ற – து. உடனே ஒரு டார்ச் லைட்டை எடுத்–துச் செல்–கி–ற�ோம். அதன் விசை–யைத் தட்–டு–கி–ற�ோம். ஒளி முன்னே பாய்–கிற – து, இருள் வில–குகி – ற – து, பாதை தெரி–கிற – து, நம் பய–மும் நீங்–கு–கி–றது. டார்ச் லைட் நம் பயத்–தைப் ப�ோக்–குவ – தி – ல்லை, அது இரு–ளைத்–தான் ப�ோக்–கு–கி–றது. அத–னால் பயண முடி–வில், முற்–றி–லு–மாக வெளிச்–சத்–துக்கு வந்– து – வி ட்ட பிறகு, நம் மன– தி – லி – ரு ந்து பயம் முற்–றிலு – ம் நீங்–கிவி – டு – வ – த�ோ – டு, இனி நமக்கு டார்ச் லைட்–டின் தேவை–யும் ஏற்–ப–டாது. எல்லா கர்–மாக்–கள – ை–யும் ஞானாக்னி ப�ொசுக்–கி– வி– டு – கி – ற து என்று கிருஷ்– ண ன் கூறு– கி – ற ார். ஞானாக்னி என்று அவர் குறிப்–பி–டு–வது, நான், எனது என்ற அகங்–கா–ர–மற்ற தெளிவு நிலையை.

– மே பரந்–தா–மனு – க்கு அர்ப்–பணி – த்–து– அனைத்–தையு வி–டும் பேரா–னந்த நிலையை. ஞானியை ஒரு கண்–ணா–டிக்கு ஒப்–பி–ட–லாம். அதில் முகம் பார்க்–க–லாம். பிம்–பம் தெரி–யும். அதன் முன்–னி–லி–ருந்து வில–கி–விட்–டால், பிம்–ப– மும் மறைந்–து–வி–டும். கண்–ணா–டிக்கு அந்த பிம்– பத்தை அப்–ப–டியே பிடித்து வைத்–துக்–க�ொள்ள

வேண்–டும் என்ற எண்–ணம் கிடை–யாது. தனக்கு எதிர்ப்–ப–டுவதை – பிம்–பித்–துக் காட்–டுவ – –து–தான் அத– னு–டைய கர்மா. எதிர்ப்–ப–டா–விட்–டால் இல்லை. பிர–தி–ப–லிக்–கத் தெரிந்த தன் குணத்–தால் அது கர்–வப்–படு – வ – து – மி – ல்லை; அப்–படி பிர–திப – லி – க்க எதிரே ஒன்–றும் எதிர்ப்–பட – ா–விட்–டால் அதற்–காக கவ–லைப்– ப–டுவ – –து–மில்லை. மாறாக அப்–படி கண்–ணாடி முன் நிற்–ப–வர்– தான் தன் அழ–கைத் தானே ரசித்–துக்–க�ொண்–டும், வியந்–து–க�ொண்–டும் இருப்–பார். தன் முகத்–தில் மேலும் சில திருத்–தங்–களை அந்–தக் கண்–ணா– டி–யின் உத–வி–யு–டன் செய்–து–க�ொண்டு தன்னை மே லு ம் அ ழ – க ா க் – கி க் – க�ொ ள் – வ ா ர் . இ தி ல் பெரு– மை ப்– ப – டு – வ ார், கர்– வ ப்– ப – டு – வ ார். அதே அழ–கற்–ற–வர் எதிர்–பட்–டால் கண்–ணாடி அவரை அழ– க ா– க க் காட்– ட ாது. ‘உள்– ள து உள்– ள – ப – டி ’ என்–ப–து–தான் அதன் இலக்–க–ணம். தன்னை அழ– கா–கக் காட்–ட–வில்–லையே என்று அழ–கற்–ற–வர் வருத்–தப்–பட முடி–யாது. வேண்–டு–மா–னால் தன் தகு–தி–யின்–மை–யால் தன்–மீது தானே வெறுப்–புற்று அந்–தக் கண்–ணா–டியை உடைத்–துப் ப�ோட–லாம். அவ்–வ–ள–வு–தான். அஞ்–ஞா–னிக – ளை கேம–ரா–வினு – ள் உள்ள ஃபிலி– மு–டன் ஒப்–பி–ட–லாம். கேமரா–வின் லென்ஸ் காட்–சி– யைப் பார்க்–கி–றது. அந்–தக் காட்–சியை அப்–ப–டியே ஏற்–றுக்–க�ொள்–கி–றது. பிறகு அதை உள்–வாங்கி தனக்–குப் பின்–னா–லுள்ள ஃபிலி–முக்கு அனுப்–பு– கி–றது. அந்–தக் காட்–சியை ஃபிலிம் சிக்–கெ–னப் பிடித்–துக்–க�ொள்–கி–றது. தன்–னி–லி–ருந்து அந்–தக் காட்– சி யை நீக்– க வே முடி– ய ா– த – ப டி தன்– ன�ோ டு பதிப்–பித்–துக்–க�ொண்டு விடு–கி–றது. அந்–நா–ளைய கேமராக்–க–ளில் நெக–டிவ், பிறகு பாஸி–டிவ் என்று இரு நடை–மு–றை–க–ளில் காட்–சி–யைப் பிரதி எடுத்– துக்–க�ொண்–டி–ருந்–தார்–கள். இப்–ப�ோது எல்–லாமே டிஜி–டல். நெக–டிவ், பாஸி–டிவ் என்ற பேச்–சுக்கே இட–மில்லை. ‘உள்–ளது உள்–ள–படி.’ அப்–ப–டியே அந்–தக் காட்–சியை, கார்–டி–லி–ருந்து அப்–ப�ோதே கணினி மென்– ப�ொ – ரு – ளு க்– கு ப் பரி– ம ாற்– ற ம் செய்–து–விட முடி–யும்! ‘கண்–டதே காட்சி, க�ொண்– டதே க�ோலம்’ என்– ப – து – ப�ோல , இந்த ஃபிலிம் (அல்–லது டிஜி–டல் கார்டு) முழு–வ–து–மாக ஈர்த்–துக் க�ொண்–டு–வி–டுவ – –து–ப�ோல, அஞ்–ஞா–னி–கள் பற்றை விலக்–கா–மல், விலக்க முடி–யா–மல் இருக்–கிற – ார்–கள். கேமரா ஃபிலிம் காட்– சி – மீ து பற்– று – வை த்து அதனை அப்–ப–டியே தன்–னுள் ஈர்த்–துக்–க�ொள் –கி–றது. இப்–ப�ோது அத–னி–ட–மி–ருந்து அந்–தக் காட்–சி– யைப் பிரிக்க முடி–யாது. ஃபிலிமே அழிந்–தால்–தான் காட்– சி – யு ம் அழி– யு ம். அப்– ப டி அஞ்– ஞ ா– ன த்தை மேற்–க�ொண்–டவ – னி – ன் அவல நிலை–யும் இது–தான். அஞ்–ஞா–னத்–தில் எங்கே தவறு ஆரம்–பிக்–கி– றது என்–றால், இயல்–பையே தன் சாத–னை–யா–கக் கரு–திக்–க�ொள்–ளும்–ப�ோ–து–தான். சுவா–சிப்–பதை தன் சாத–னைய – ாக ஒரு அஞ்–ஞானி கரு–திக்–க�ொள்– வான்! சுவா–சிப்–பது என்–பது இயல்பு. யாரா–லுமே கட்–டுப்–ப–டுத்த முடி–யாத, திசை திருப்ப முடி–யாத இயல்பு. அது தானாக நிகழ்ந்–து–க�ொண்–டு–தான்

இருக்–கும். ஆண்– ட ாண்டு கால– ம ாக எத்– த – னைய�ோ ஆராய்ச்–சி–கள், கண்–டு–பி–டிப்–பு–கள், மாற்று உத்–தி– கள்… ஆனால், சுவா–சம், எந்த ஆராய்ச்–சிக்–கும் உட்– ப – ட ாத, உட்– ப – ட – வ ேண்– ட ாத, நிரந்– த – ர – ம ான மனி–தத் தேவை. இந்த ஒரு யதார்த்த உதா–ரண – ம் மூல–மாக இறை–வன் தன் இருப்பை உணர்த்–திக்– க�ொண்டே இருக்–கி–றான். இதைப் புரிந்–து–க�ொள்– ளாத அஞ்–ஞா–னி–தான், ‘நான்’–என்–றும், ‘என–து’ என்–றும் அகம்–பா–வம் க�ொள்–கி–றான். ஒரு ஞானிக்–குள் அக்னி கனன்–று–க�ொண்–டே– யி–ருக்–கும். அது சுயத்தை நெருங்–கவி – ட – ாது, நெருங்– கி–னா–லும் எரித்–து–வி–டும். ‘இந்த ஞானாக்–னிக்கு உன் கர்–மாக்–கள் அனைத்–தை–யும் இரை–யாக்– கி–விடு. அதா–வது, எனக்கே அர்ப்–ப–ணித்–து–விடு,’ என்று அறி–வு–றுத்–து–கி–றார் கிருஷ்–ணன்.

(த�ொட–ரும்) ðô¡

35

16-31 மார்ச் 2018

விளம்பி வருட ராசி பலன்கள்

இ

றை–வன் அரு–ளா–லும் பரம சைதன்–யம – ான கிரு–பைய – ா–லும் புத்–த�ொளி தரும் விளம்பி வரு–ஷம் 14 ஏப்–ரல் 2018 அன்–றைய தினம் – து. இந்த புத்–தாண்–டில் நம்–முட – ைய வாழ்– பிறக்–கிற வில் மாற்–றமும் ஏற்–றமு – ம் வரு–வத – ற்–கும் - இயற்கை சீற்–றங்–கள் ஏற்–பட – ா–மல் இருக்–கவு – ம் - நல்ல மழை ப�ொழி–ய–வும் - அனைத்து ஜீவ ராசி–க–ளுக்–கும் நல்ல ஆர�ோக்–கி–யம் ஏற்–ப–ட–வும் - விவ–சா–யம் செழிக்–க–வும் நாம் இறை–வனை வணங்–கு–வ�ோம். இந்த தமிழ் புத்–தாண்டு சனி–யின் நட்சத்தி–ர–மான உத்–தி–ரட்–டாதி நட்சத்திரத்–தில் பிறக்–கி–றது. நிக–ழும் மங்–கள – க – ர– ம – ான ஸ்வஸ்–தி வி–ளம்பி வரு–ஷம் உத்–த–ரா–ய–ணம் வஸந்–த–ருது சித்–திரை மாதம் 01ம் தேதி இதற்–குச் சரி–யான ஆங்–கி–லம்

36

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

14 ஏப்–ரல் 2018 அன்–றைய தினம் தின–சுத்தி அறி–வது சனிக்–கிழமை – கிருஷ்ண திர–ய�ோத – சி – யு – ம் - உத்–திர– ட்– டாதி நட்சத்திர–மும் - மாஹேந்–திர நாம–ய�ோக – மு – ம் - வணிஜை கர–ண–மும் - மீன ராசி–யில் - சிம்ம நவாம்ச சந்–திர அம்–சத்–தில் - மேஷ லக்–னத்–தில் சிம்ம நவாம்–சமு – ம் கூடிய சுப–ய�ோக சுப–தின – த்–தில் உத–யாதி நாழிகை 2.18க்கு - காலை 7.02க்கு தமிழ் புத்–தாண்டு பிறக்–கி–றது. திசா இருப்பு சனி திசை 16 வரு–ஷம் 6 மாதம் 8 நாட்–கள். புத்–தாண்–டின் கிரக நிலை–க–ளைப் பார்க்–கும் ப�ோது உலா–வரு – ம் நவ–கிர– க – ங்–களு – ம் சார பலத்–தின் அடிப்–ப–டை–யில் உல–கத்–தி–லி–ருக்–கும் அனைத்து ஜீவ–ரா–சி–க–ளுக்–கும் நல்ல பலன்–கள் கிடைக்–கும் வழி–யில் அமைந்–தி–ருக்–கி–றது. தமிழ் புத்–தாண்டு

பெருங்குளம்

ராமகிருஷ்ண ஜ�ோஸ்யர்

சர நெருப்பு லக்–ன–மான மேஷ லக்–னத்–தில் பிறக்– கி–றது. லக்–னா–திப – தி செவ்–வாய் பாக்–கிய ஸ்தா–னத்– தில் நட்பு வீடான குரு வீட்–டில் சஞ்–சா–ரம் பெற்–றி– ருக்–கிற – ார். மீன ராசி உத்–தி–ரட்–டாதி நக்ஷத்–ரத்–தில் ஆண்டு பிறக்–கி–றது. ஆண்–டின் த�ொடக்–கத்–தில் லக்–னா–திப – தி பாக்–கிய – ஸ்–தா–னத்–தில் சஞ்–சரி – ப்–பது – ம் - பஞ்–சம பூர்வ புண்–ணிய ஸ்தா–னா–தி–பதி லக்–னத்– தி–லேயே உச்–சம – ாக இருப்–பது – ம் - பாக்–கிய – ா–திப – தி குரு லக்–னத்–தைப் பார்ப்–ப–தும் மிக நல்ல ய�ோக அமைப்–பா–கும்.

விளம்பி வருஷ வெண்பா:

விளம்பி வரு–டம் விளைவு க�ொஞ்ச மாரி அளந்து ப�ொழி–யும் அர–சர் களங்–க–மு–டன் ந�ோவான் மெலி– வ ரே ந�ோக்– க – ரி – த ா– கு ங் க�ொடுமை ஆவா புக–ல–வரி தாம்.

விளம்பி வருஷ நவ–நா–ய–கர்–க–ளும், பலன்–க–ளும்: ராஜா

சூரி–யன் பலன்

குதி–ரை– களுக்–க–தி–பதி

மந்–திரி

சனி பலன்

யானை– களுக்–க–தி–பதி

சுக்–கி–ரன் பலன்

பக்ஷிக்–க–ளுக்–க– தி–பதி

ஸஸ்–யா–தி– பதி

செவ்–வாய் பலன்

பிர–ஜை–க– ளுக்–க–திப – தி

ஸேனா–தி–பதி

சுக்–கி–ரன் பலன்

பசுக்–க–ளுக்–க– தி–பதி

ரஸா–தி–பதி

குரு பலன்

ஸர்ப்–பங்–க– ளுக்–க–திப – தி

தான்–யா–தி– பதி

சூரி–யன் பலன்

ஒட்–டகங்–க– ளுக்–க–தி–பதி

மேகா–தி–பதி

சுக்–கி–ரன் பலன்

விருட்சங் க–ளுக்–க–தி–பதி

நீர–ஸா–தி–பதி

சந்–தி–ரன் பலன்

கிர–ஹங்–க– ளுக்–க–திப – தி

அர்–கா–தி–பதி

வரு–டம் பிறக்–கும் ப�ோது கிர–கங்–க–ளு–டைய பாத–சா–ரங்–கள் லக்–னம்

பரணி 1ல்

சுக்–கி–ரன் சாரம்

சூரி–யன்

அஸ்–வினி 1ல்

கேது சாரம்

சந்–தி–ரன்

உத்–தி–ரட்– டாதி 1ல்

சனி சாரம்

செவ்–வாய்

பூரா–டம் 3ல்

சுக்–கிர சாரம்

புதன்

உத்–தி–ரட்– டாதி 1ல்

சனி சாரம்

குரு

விசா–கம் 3ல்

சுய சாரம்

சுக்–கி–ரன்

பரணி 3ல்

சுய சாரம்

சனி

மூலம் 3ல்

கேது சாரம்

ராகு

பூசம் 4ல்

சனி சாரம்

கேது

திரு–வ�ோ– ணம் 2ல்

சந்–தி–ரன் சாரம்

ப�ொது பலன்–கள்:

வெளி–நாட்–டி–லி–ருந்து வரு–வாய் அதி–க–ரிக்–கும். முத–லீ–டு–கள் அதி–க–ரிப்–ப–த�ோடு மட்–டு–மல்–லா–மல் த�ொழில் வளர்ச்சி பெறும். முக்–கிய பத–வி–க–ளில் இருப்–ப–வர்–கள் நாடு முன்–னேற்–ற–ம–டைய பாடு–ப– டு–வார்–கள். உள்–நாட்–டில் வேலை வாய்ப்பு பெரு– கும். புதிய நவீன ஏவு–க–ணைகள் ராணு–வத்–தில் சேர்க்–கப்–படு – ம். புதிய வகை விமா–னங்–கள், ப�ோர்க் கரு–விக – ள் ராணு–வத்–திற்கு பலம் சேர்க்–கும். பலம் வாய்ந்த நாடு–க–ளில் நமது நாட்–டிற்–கும் தனித்– – ம். மழை–யின் அளவு ஓர–ளவு இருக்– தன்மை ஏற்–படு கும். ஆறு, குளம், கண்–மாய், அணை–கள் நிரம்–பும். விவ–சா–யம் செழிக்–கும். உரம், பூச்–சிக்–க�ொல்லி மருந்–து–க–ளில் விலை ஏறும். உணவு உற்–பத்தி அதி–கரி – ப்–பது – ட – ன் ஏற்–றும – தி வளம் பெறும். கல்–வித்– து–றை–யில் சீர்–திரு – த்–தம் ஏற்–படு – ம். கல்–வியி – ன் தரம் மேம்–படு – ம். மாணவ மணி–களி – ன் தேர்ச்சி விகி–தம் அதி–க–ரிக்–கும். விளை–யாட்–டில் நமது நாட்–டினை சார்ந்–தவ – ர்–கள் சாத–னைக – ள் பெறு–வார்–கள். அமெ– ரிக்கா, ரஷ்யா, பாகிஸ்–தான், ஆப்–கா–னிஸ்–தான், ஈரான், ஈராக், இந்–த�ோனே – ஷி – ய – ா–ஆகி – ய நாடு–களி – ல் பூமி அதி–ரும்.

கிரக மாற்–றங்–கள்: விளம்பி வரு–ஷம் புரட்–டாசி மாதம் - 18ம் தேதி - 04.10.2018 - வியா–ழக்–கி–ழமை - இரவு 10.05க்கு குரு பக–வான் - துலா ராசி–யி–லி–ருந்து விருச்–சிக ராசிக்கு மாறு–கி–றார். விளம்பி வரு–ஷம் மாசி மாதம் - 01ம் தேதி 13.02.2019 - புதன்–கிழமை – - பகல் 02.02க்கு ராகு பக–வான் - கடக ராசி–யி–லி–ருந்து மிதுன ராசிக்கு மாறு–கி–றார். விளம்பி வரு–ஷம் மாசி மாதம் - 01ம் தேதி 13.02.2019 - புதன்–கி–ழமை - பகல் 02.02க்கு கேது பக–வான் - மகர ராசி–யி–லி–ருந்து தனுசு ராசிக்கு மாறு–கி–றார். ðô¡

37

16-31 மார்ச் 2018

விளம்பி வருட ராசி பலன்கள் மேஷம்: இந்த புது வருட த�ொடக்– கத்– தி ல் சுக ஸ்தா– ன த்– தி ல் ராகு களத்–திர ஸ்தா–னத்–தில் குரு - பாக்– கிய ஸ்தா–னத்–தில் சனி - த�ொழில் ஸ்தா–னத்–தில் கேது என கிர–கங்–கள் அமைந்–தி–ருக்–கின்–றன. செவ்– வ ாய் பக– வ ானை ராசி– ந ா– த – ன ா– க க் க�ொண்டு முரு–க–னின் அருள் பெற்ற மேஷ ராசி அன்–பர்–களே, நீங்–கள் அர–சி–டம் இருந்து வெகு– மா–னம் பெறு–ப–வர்–கள். உங்–க–ளைச் சுற்றி அதிக மக்–கள் இருக்க வேண்–டும் என்று விரும்–புப – வ – ர்–கள். தைரி–ய–மா–ன–வர்–கள். சற்று முன்–க�ோ–பக்–கா–ர–ரும் கூட. சாமர்த்–திய சாலி. உடன் இருப்–ப–வர்–களை அனு–ச–ரித்து நடப்–ப–வர்–கள். இந்த ஆண்டு நீங்–கள் ப�ொரு–ளா–தா–ரத்–தில் வளர்ச்சி உண்–டா–கக் காண்–பீர்–கள். தெய்வ வழி– பாட்–டில் நாட்–டம் அதி–க–ரிக்–கும். தள்ளி வைத்–தி– ருந்த காரி–யங்–களை – ச் செய்–யத் த�ொடங்–குவீ – ர்–கள்.

– ட – ன் இணக்–கம – ான உறவு உண்–டா–கத் பெற்–ற�ோரு த�ொடங்–கும். உங்–க–ளு–டைய தெளி–வான எண்– ணங்–க–ளால் குடும்–பத்–தில் உங்–க–ளின் மதிப்பு மரி–யாதை உய–ரும். பெரி–ய�ோர்–க–ளின் த�ொடர்பு உண்–டாகி உங்–கள் வாழ்க்–கைத் தரம் உய–ரும். நெடு–நா–ளாக உங்–களை வாட்டி வதைத்த உட– லு–பா–தை–க–ளி–லி–ருந்து விடு–ப–டு–வீர்–கள். வெளி–யூர் - வெளி–நாட்–டி–லி–ருந்து நல்ல செய்–தி–கள் உங்– – ை–யும். லாப–கர– ம – ான முத–லீடு – க – ளை – ச் களை வந்–தட செய்து உபரி வரு–மா–னம் நிரந்–த–ர–மாக வர வழி வகுத்–துக் க�ொள்–வீர்–கள். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–கள் உய–ர–தி–கா–ரி–க–ளின் ஆத–ரவை உறு–து–ணை–யா–கக் க�ொண்டு உங்–கள் பெரும்–பா–லான விருப்–பங்– களை நிறை–வேற்–றிக் க�ொள்–வீர்–கள். சக பணி– யா–ளர்–க–ளின் ப�ொறா–மைப் பார்வை உங்–க–ளைத் துரத்–திக் க�ொண்டே இருக்–கும். உங்–கள் அன்–றா– டப் பணி–க–ளில் சிறு குறை–யும் நேரா–மல் மிகுந்த அக்–கறை செலுத்தி வரு–வதே மிக அவ–சி–யம். எதிர்–பார்த்–தி–ருந்த பதவி உயர்வு, இட–மாற்–றம் ப�ோன்–றவை கிடைக்–கும். ப�ொரு–ளா–தார நிலை– யில் பற்–றாக்–குறை நேர இட–மில்லை. சிக்–கன நட–வ–டிக்–கை–க–ளின் மூலம் ஓர–ளவு சேமிப்–பில் கவ–னம் செலுத்–து–வது நல்–லது. வியா–பா–ரிக – ள் கடன் விஷ–யத்–தில் கவ–ன–மாக இருந்–தால் மன–நிற – ை–விற்கு குறை–விர– ாது. வியா–பா– ரம் லாப–கர– ம – ா–கவே நடை–பெற்று வரும். நாளுக்–கு– நாள் வாடிக்– கை – ய ா– ள ர்– க – ளி ன் நன்– ம – தி ப்– பை ப் பெற்று வியா–பா–ரத்–திலு – ம் வளர்ச்–சியை – க் காண்–பது அவ–சி–ய–மா–கும். அதே நேரத்–தில் அவர்–க–ளைத்– தி–ருப்–தி–ய–டை–யச் செய்–யும் வகை–யில் தர–மான ப�ொருட்–க–ளைக் க�ொள்–மு–தல் செய்து வைப்–பது வியா– ப ா– ர த்தை பெருக்க உத– வு ம். த�ொழில் வளர்ச்–சி–யும் வரு–மா–ன–மும் சீராக இருந்து வரும் என்–றா–லும் செல–வு–களை கட்–டுப்–ப–டுத்–து–வ–தன் மூலம் கடன் வாங்–கும் அவ–சி–யம் ஏற்–ப–டா–மல் தவிர்க்–கல – ாம். ஒழுங்–கா–கத் திட்–டமி – ட்டு முறைப்–படி செயல்–படு – வ – த – ன் மூலம் த�ொழி–லில் படிப்–படி – ய – ாக முன்–னேற்–றப் ப�ோக்–கைக் காண–லாம்.

38

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு இடைத்–த–ர–கர்–கள் ப�ோன்–ற–வர்–க–ளின் ஒத்–து–ழைப்பை எதிர்–பா–ரா–மல் நீங்–கள் நேர–டிய – ா–கவே முயற்சி செய்து வரு–வத – ன் மூலம் புதிய வாய்ப்–பு–கள் சில–வற்–றைப் பெற்று மகிழ இட–முண்டு. பின்–னணி இசைக் கலை–ஞர்– கள், பாட–லா–சி–ரி–யர்–கள், நட–னக் கலை–ஞர்–கள் ப�ோன்–ற�ோர் கூடு–த–லான வாய்ப்–பு–க–ளைப் பெற முடி–யும். வெளி–யூர்ப் பய–ணங்–களை அடிக்–கடி மேற்– க�ொள்ள நேரும். சக கலை– ஞ ர்– க – ளி – ட ம் சுமு–க–மாக நடந்து க�ொள்–வ–தன் மூலம் உங்–கள் நற்–பெ–ய–ரைக் காப்–பாற்–றிக் க�ொள்ள முடி–யும். மாண–வர்–க–ளுக்கு: நீங்–கள் முயற்–சித்–தால் கல்–வி–யில் நாளுக்கு நாள் முன்–னேற்–றம் காண முடி–யும். தேர்–வில் அதிக மதிப்–பெண்–க–ளைப் பெற்று உயர்–வ–குப்–பு–க–ளுக்–குச் செல்–லக் கூடும்.

– ந்த சில பகு–திக – ளு – க்– இடை–யில் நிறுத்தி வைத்–திரு கான தேர்–வு–க–ளை–யும் இப்–ப�ோது எழுதி நிறைவு செய்–வீர்– கள். சிலர் உயர்– க ல்–வி– கற்–ப–த ற்–க ாக வெளி–நா–டுக – ளு – க்–குச் செல்–லவு – ம் முயன்று வெற்றி பெறு–வீர்–கள். ஞாபக மறதி, உடல்–ச�ோர்வு சில நேரங்–க–ளில் ஏற்–ப–டக் கூடு–மா–யி–னும், அதற்கு இடங்–க�ொடு – ாப் – க்–கா–மல் இருப்–பது நல்–லது. சுற்–றுல பய–ணங்–கள் என எங்–கா–வது செல்ல நேரும்–ப�ோது குளங்–க–ளில் குளிப்–பதை தவிர்ப்–பது நல்–லது. அர–சி–யல்–வா–தி–க–ளுக்கு சில ச�ோத–னை–கள் நேர இட–முண்டு என்–றா–லும் நீங்–கள் உறு–தி–யான மனத்–துட – ன் இருந்து ப�ொறுமை காத்து வரு–வத – ன்– மூ–லம் தலை–மை–யின் பேரன்–பை–யும், நன்–ம–திப்– பை–யும் பெறு–வீர்–கள். மனதை அலை–பா–ய–விட்டு மற்–றவ – ர்–களி – ன் ஆசை வார்த்–தைக – ளு – க்கு மயங்கி நிலை தடு–மா–றுவ – து எதிர்–கா–லத்–தில் துன்–பம் தரும் என்–பதை நீங்–கள் புரிந்து க�ொண்டு நடப்–பது அவ–சி–யம். பெண்–க–ளைப் ப�ொறுத்–த–வரை வேலைக்–குச் செல்–பவ – ர்–கள் – எதி–ர்பார– ாத நன்–மைக – ளை – ப் பெறக் கூடும். தள்–ளிப்–ப�ோய் வந்த திரு–மண – ம் திடீ–ரென்று முடி–வாகி திரு–மண வாய்ப்–பைச் சிலர் பெறக்– கூ–டும். உடல்–நல – த்–தில் சிறு–சிறு உபா–தைக – ள் அடிக்– கடி ஏற்–ப–டக்–கூ–டிய நிலை உள்–ள–தால் கவ–ன–மாக இருந்து வரு–வது நல்–லது. க�ோபத்–தைக் கட்–டுப்– ப–டுத்–திக் க�ொள்–வ–தன் மூலம் குடும்–பத்–தில் சில சங்–கட – ங்–களை – த் தவிர்க்–கல – ாம். வேலை நிமித்–தம் குடும்–பத்தை விட்–டுப் பிரிந்–தி–ருந்த தம்–பதி இப்– ப�ோது சேர்ந்து வாழச் சந்–தர்ப்–பம் உரு–வா–கும். பரி–கா–ரம்: செவ்–வாய்–கிழமை த�ோறும் முரு–கனை – தரி–சித்து வணங்க எல்லா துன்–பங்–களு – ம் நீங்–கும். குடும்–பத்–தில் மகிழ்ச்சி கூடும். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 1, 3, 9. அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: ஞாயிறு - செவ்–வாய் வியா–ழன். திசை–கள்: கிழக்கு, வடக்கு. நிறங்–கள்: சிவப்பு, மஞ்–சள். ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–தி–ரம்: “ஓம் சர–வ–ண–ப–வ” என்ற மந்–திர– த்தை தின–மும் 6 முறை ச�ொல்–லவு – ம்.

14.04.2018 முதல் 13.04.2019 வரை ரிஷ–பம்: இந்த புது வருட த�ொடக்–

கத்–தில் தைரிய வீரிய ஸ்தா–னத்–தில் ராகு - ரண ருண ர�ோக ஸ்தா–னத்–தில் குரு - அஷ்–டம ஸ்தா–னத்–தில் சனி - பாக்–கிய ஸ்தா–னத்–தில் கேது என கிர–கங்–கள் அமைந்–தி–ருக்–கின்–றன. சுக்–கி–ரனை ராசி–நா–த–னா–கக் க�ொண்டு மஹா லட்–சு–மி–யின் அருள் பெற்ற ரிஷப ராசி அன்–பர்– களே, நீங்–கள் உண்மை உள்–ளம் க�ொண்–ட–வர்– கள். உங்–கள் சம–ய�ோ–ஜித புத்–தி–யால் பல காரி– யங்–களை நடத்–திக் க�ொள்–பவ – ர்–கள். ஆடம்–பர– ம – ாக வாழ நினைப்–ப–வர்–கள். சுப காரி–யங்–கள் உங்–கள் தலை–யீட்–டால் மிகச் சிறப்–பாக நடந்து முடி–யும். ஒரு–வ–ரின் முகத்–தைப் பார்த்து அவர் ச�ொல்–வது உண்–மையா ப�ொய்யா என்–பதை உங்–க–ளால் கிர–கிக்க முடி–யும். இந்த ஆண்டு சில–ருக்கு புதிய வீடு–க–ளுக்கு மாறும் சூழ்–நிலை உண்–டா–கும். பண–வர– வு – ம் திருப்– தி–க–ர–மான நிலை–யி–லேயே இருக்– கு ம். உங்– க– ளின் திற–மை–களை வெளிப்–ப–டுத்த வாய்ப்–பு–கள் கிடைக்–கும். உங்–க–ளின் ஆழ்ந்த நுண்–ண–றிவை அனை–வ–ரும் பாராட்–டு–வார்–கள். உங்–கள் அதி– கா–ர–மும், பத–வி–யும் உங்–க–ளைப் பலப்–ப–டுத்–தும். உங்–கள் மதிப்பும் மரி–யா–தை–யும் உய–ரும். செய்– த�ொ–ழிலி – ல் புதிய மாற்–றங்–களை – ப் புகுத்–துவீ – ர்–கள். புதிய கடன்–க–ளும் கிடைக்–கும். சிந்–த–னை–யில் தெளி–வும் செய–லில் வீர்–ய–மும் பெற்று உங்–க–ளது செயல்–களை நேர்த்–திய – ா–கச் செய்து முடிப்–பீர்–கள். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–கள் உங்–கள் அலு–வல – –கம் த�ொடர்– ப ான விஷ– ய ங்– க – ளி ல் முழு– மை – ய ான திருப்–தி–யைக் காண்–பீர்–கள். எதிர்–பார்த்த இட– மாற்–றங்–கள், பதவி உயர்–வு–கள் ப�ோன்–ற–வற்றை எளி–தா–கப் பெற்று மகிழ்–வீர்–கள். சக பணி–யா–ளர்–க– ளின் ஒத்–து–ழைப்–பும் உயர் அதி–கா–ரிக – –ளின் ஆத–ர– வும் கிடைக்–கப்–பெற்று மிகுந்த உற்–சா–கத்–து–டன் செயல்–ப–டு–வீர்–கள். மறை–முக வரு–மா–னங்–க–ளின் கார–ணம – ாக உங்–கள் வங்–கிக் கணக்–கில் சேமிப்பு – ன் அலு–வ–ல–கத்–தில் உங்–கள் பெரு–கும் என்–ப–துட செல்–வாக்–கும் நாளும் உயர்ந்து வரும். வியா–பா–ரி–க–ள் முழு–ம–ன–நி–றை–வைப் பெறக்– கூ–டிய வகை–யில் லாபம் கணி–ச–மான அள–வுக்கு உய–ரும். இருப்–பினு – ம் வியா–பார ஸ்த–லத்–தில் உங்– கள் நேர–டிப் பார்வை இருந்து வரு–வது அவ–சிய – ம். கூடுமா–னவ – ரை வாடிக்–கைய – ா–ளர்–களை – த் திருப்தி செய்–வ–தில் உங்–கள் கவ–னம் இருக்க வேண்–டும். இல்–லையெ – னி – ல் ப�ோட்–டிய – ா–ளர்–களி – ன் பக்–கம் உங்– கள் வாடிக்–கைய – ா–ளர்–களி – ன் பார்வை திரும்–பிவி – ட இட–முண்டு. எனவே தர–மான ப�ொருட்க–ளைக் க�ொள்–மு–தல் செய்–வ–தில் நீங்–கள் முழுக் கவ–னத்– தை–யும் செலுத்–து–வது அவ–சி–யம். கலைத்–து–றை– யி–னரு – க்கு புதிய வாய்ப்–புக – ள் எளி–தில் கிடைக்–கக் கூடிய கால–கட்–டம் என்–ப–தால் நீங்–கள் பெரும் – மி – ல்–லா–மலேயே – முயற்சி செய்ய வேண்–டிய அவ–சிய வாய்ப்–புக – ள் தேடி வரும் என்–றா–லும் சக கலை–ஞர்–க– ளின் ப�ோட்–டியு – ம் கடு–மைய – ா–கவே இருக்–கக் – கூ–டும். புதிய ஒப்–பந்–தங்–களி – ல் கையெ–ழுத்–திடு – ம் ப�ோதும்

– க்–கையு – ட – ன் முழு–மைய – ா–கப் படித்–துப் மிகுந்த எச்–சரி பார்த்து கையெ–ழுத்–தி–டு–வது நல்–லது. உங்–கள் புக–ழும் ப�ொரு–ளா–தார அந்–தஸ்–தும் உய–ரக்–கூடி – ய வாய்ப்–புண்டு. எல்–ல�ோரி – ட – மு – – ம் அனு–சர– ணை ய – ா–க– வும் சுமூ–க–மா–க–வும் நடந்து க�ொள்–வதன் மூலம் உங்–க–ளுக்–கு–ரிய வாய்ப்–பு–க–ளில் சில, பிற கலை– ஞர்–க–ளுக்–குக் கை நழு–விப் ப�ோகா–மல் காத்–துக்– க�ொள்ள முடி–யும் என்–பது உங்–கள் கவ–னத்–தில் இருந்து வரு–வது அவ–சி–யம். மாண– வ ர்– க – ள் படிப்– பி ல் மட்– டு – மி ல்– ல ா– ம ல் விளை–யாட்–டுப் ப�ோட்–டி–கள் ப�ோன்ற பிற துறை–க– ளி–லும் நீங்–கள் உங்–கள் திற–மை–களை வெளிப்–ப– டுத்தி பல–ரின் பாராட்–டு–க–ளை–யும் பெறு–வீர்–கள். சிலர் வெளி–நா–டுக – ளு – க்–குச் சென்று கல்வி பயி–லும் வாய்ப்–பைப் பெறக்–கூ–டிய நிலை உண்டு. அரசு வழங்–கும் கல்–விச் சலு–கை–கள் ப�ோன்–ற–வற்–றைப் பெற்று மகிழ்–வீர்–கள். அர–சி–யல்–வா–தி–கள் தன்–ன–ல–மற்ற உண்–மை– யான த�ொண்–டின் கார–ண–மாக தலை–மை–யின் பாராட்–டு–க–ளை–யும் நன்–ம–திப்–பை–யும் பெறு–வீர்– கள். உங்–கள் மன உறு–தி–யும், விசு–வா–ச–மும் உங்– க – ளு க்– கு ப் ப�ொறுப்– ப ான பத– வி – க – ளை – யு ம் பெற்–றுத்–த–ரும். இதன் கார–ண–மாக உங்–கள் – ம் உயர்த்–திக் க�ொள்– ப�ொரு–ளா–தார அந்–தஸ்–தையு வது சாத்–தி–ய–மா–கும். தலைமை மட்–டு–மல்–லா–மல் த�ொண்–டர்–களு – ம் உங்–களை மிக–வும் மதிப்–பார்–கள் என்–ப–தால் நாளுக்கு நாள் உங்–கள் செல்–வாக்கு உய–ரக் காண்–பீர்–கள். உங்–கள் மன உறு–தியை – த் த�ொடர்ந்து கடைப்–பி–டிக்க வேண்–டி–யது உங்–கள் ப�ொறுப்பு என்–ப–தை–யும் நீங்–கள் மறந்–து–வி–டக் கூடாது. வேலை–யின் நிமித்–தம் வெவ்–வேறு ஊர்–களி – ல் இருந்–த பெண்–கள் இப்–ப�ோது சேர்ந்து வாழும் – ம் தள்–ளிப்–ப�ோய் நிலைமை உரு–வா–கும். திரு–மண வந்த சில–ருக்கு இப்–ப�ோது திரு–மண ய�ோகம் கிட்–டும். சில–ருக்கு மனம் விரும்–பி–ய–வ–ரையே மாலை–யிட்டு மணம் முடிக்–கும் வாய்ப்பு அமை– யும். ஆடை, ஆப–ர–ணச் சேர்க்கை உண்–டா–கும். திரு–ம–ணம் ப�ோன்ற உற–வி–னர் வீட்டு சுப–நி–கழ்ச்– – ல் கலந்து மகி–ழும் வாய்ப்பு உண்டு. புத்–திர சி–களி வழி–யில் மகிழ்ச்–சி–ய–டை–யும் வகை–யில் நிகழ்ச்– சி–கள் நடை–பெ–றும். மறை–மு–கச் சேமிப்–பு–கள் மன–நி–றைவு தரும். பரி–கா–ரம்: வெள்–ளிக்–கி–ழமை த�ோறும் அரு–கி–லி– ருக்–கும் பெரு–மாள் க�ோவி–லுக்–குச் சென்று 11 முறை வலம் வர–வும். பணப் பிரச்–னை நீங்–கும். உற–வின – ர் மற்–றும் நண்–பர்–களு – ட – ன் இருந்து வந்த கருத்து வேற்–றுமை மறை–யும். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 2, 6, 9. அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள் - வெள்ளி. திசை–கள்: மேற்கு, வட–மேற்கு. நிறங்–ம்: வெள்ளை. ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–தி–ரம்: “ஓம் ம–ஹா– லக்ஷ்ம்யை நம–ஹ” என்ற மந்–தி–ரத்தை தின–மும் 9 முறை ச�ொல்–ல–வும். ðô¡

39

16-31 மார்ச் 2018

விளம்பி வருட ராசி பலன்கள் மிது–னம்: இந்த புது வருட த�ொடக்–

கத்–தில் தன வாக்கு குடும்ப ஸ்தா–னத்– தில் ராகு - பஞ்–சம பூர்வ புண்–ணிய ஸ்தா–னத்–தில் குரு - களத்–திர ஸ்தா– னத்–தில் சனி - அஷ்–டம ஸ்தா–னத்–தில் கேது என கிர–கங்–கள் அமைந்–தி–ருக்–கின்–றன. புதன் பக–வானை ராசி–நா–த–னா–கக் க�ொண்டு பெரு–மா–ளின் அரு–ளி–னைப் பெற்ற மிதுன ராசி அன்–பர்–களே, உங்–கள் உத–விய – ால் பல சுப–கா–ரிய – ங்– கள் நடக்–கும். உங்–கள் இனி–மை–யான பேச்–சால் அனை–வரை – யு – ம் கவ–ருவீ – ர்கள். உங்–களை – ச் சுற்றி பெண்–கள் கூட்–டம் இருந்து க�ொண்டே இருக்–கும். அதிக புகழ் உடை–ய–வர்–கள். உங்–க–ளிட – ம் பேசி யாரா–லும் வெல்ல முடி–யாது. பண விஷ–யத்–தில் மிகுந்த கவ–ன–மு–டன் செயல்–ப–டு–ப–வர்–கள். இந்த ஆண்டு உழைப்பு கூடி–னா–லும் அவற்– றுக்கு இரட்–டிப்–பான வரு–மா–னம் கிடைக்–கும். புதிய வண்டி வாக– ன ங்– களை வாங்– கு – வீ ர்– க ள். எடுத்த காரி–யங்–களி – ல் வெற்றி பெறு–வீர்–கள். உடல் ஆர�ோக்–கி–யம் சிறப்–பாக இருக்–கும். கூட்–டா–ளி–க– ளும் நண்– ப ர்– க – ளு ம் உங்– க – ளு க்– கு ப் பாது–க ாப்– பாக இருப்–பார்–கள். உங்–க–ளைச் சார்ந்–தி–ருப்–ப– வர்–க–ளை–யும் உயர்த்தி விடு–வீர்–கள். அதே–நே–ரம் எவ–ருக்–கும் அவர்–கள் கேட்–கா–மல் அறி–வு–ரை–கள் கூற வேண்–டாம். வாழ்க்கை சலிப்பு தட்–டி–விட்–டது என்–றி–ருந்–த–வர்–க–ளுக்கு அது மாறி நம்–பி க்கை துளிர்–வி–டும். வெளி–நா–டுக – –ளுக்கு உத்–தி–ய�ோ–கம், கல்வி ஆகி–ய–வற்–றிற்–கா–கப் பய–ணம் செய்ய நேரி– டும். அத�ோடு சமூ–கத்–தின் மேல்–தட்டு மக்–க–ளின் நட்பு கிடைக்–கும். கடி–ன–மான வேலை–க–ளை–யும் சரி– ய ாக முடித்து உங்– க – ளி ன் திற– மை – களை வெளிப்–ப–டுத்–து–வீர்–கள். உத்––ய�ோ–கஸ்–தர்–களுக்கு பணி–க–ளில் கவ–னக் குறைவு கூடாது. சக பணி–யா–ளர்–கள் உங்–கள் மீது புகார் எழுப்–பத் தயா–ரா–யி–ருப்–பார்–கள். மறை–முக வரு–மா–னங்–க–ளில் அதிக எச்–ச–ரிக்கை தேவை. நீங்–கள் எதிர்–பார்த்த–படி சில–ருக்கு இட–மாற்–றங்– கள் கிடைக்–கக் கூடு–மா–யி–னும் உங்–க–ளுக்–குத் திருப்–தி–தர முடி–யா–த–படி கடு–மை–யான வேலைப் பளு நிறைந்–த–தாக இருக்–கக் கூடும். உயர் அதி– கா–ரி–க–ளின் நன்–ம–திப்–பைப் பெறக்–கூ–டிய வகை–யி– லும், புகார் எழ வாய்ப்–பில்–லாத நிலை–யி–லும் உங்– க ள் பணி– க – ளி ல் மிகுந்த அக்– க – ற ை– யு – ட ன் இருந்து வரு–வது அவ–சி–யம். சக பணி–யா–ளர்–க–ளி– டம் பணி–வா–கவு – ம் சுமு–கம – ா–கவு – ம் பழகி வரு–வத – ன் மூலம் பெரும்–பா–லான சங்–கட – ங்–களை – த் தவிர்க்–க– லாம். உடல் நலத்–தி–லும் கவ–னம் செலுத்–து–வது அவ–சி–யம். வியா–பா–ரி–க–ளுக்கு ஃஎதி–ரி–கள் உங்–க–ளுக்–குப் ப�ோட்–டி–யா–க கடு–மை–யாக இயங்–கக் கூடும் என்–ப– தால் உங்–கள் வாடிக்–கை–யா–ளர்–க–ளைக் கவ–ரும் வகை–யில் நீங்–கள் புது–மைய – ாக ஏதே–னும் சலு–கை– களை அறி–வித்து அவர்–களை உங்–கள் பக்–கமே தக்க வைத்–துக் க�ொள்–வ–தன் மூலம் வியா–பா–ரத்– தில் பெரும் பாதிப்பு ஏற்–பட – ா–மல் குறைந்–த–பட்ச லாபத்–துட – ன் நடை–பெற்று வர வழி–வ–குக்–க–லாம்.

40

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

வேலை–யாட்–க–ளின் நட–வ–டிக்–கை–க–ளைக் கண்–கா– ணித்து வரு–வத – ன் மூலம் விர–யங்–களை – த் தவிர்க்–க– லாம். வாடிக்–கை–யா–ளர்–க–ளி–டம் அதிக அள–வில் கடன் நிலுவை இல்–லா–மல் பார்த்–துக் க�ொள்–வது – ம் அவ–சி–யம். கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு புதிய வாய்ப்–பு–கள் அமை–வ–தற்–கு–ரிய நிலை சாத–க–மாக இல்லை என்–றா–லும் கடு–மைய – ாக உங்–கள் முயற்–சிக – ளை – த் த�ொடர்–வது அவ–சி–யம். உங்–கள் வச–தி–க–ளில் பெரும்–குறை ஏற்–ப–டா–மல் பார்த்–துக் க�ொள்–ளும் பெறக்–கூடு அள–வில் சில வாய்ப்–புகளை – – ம். எல்–லா– ரி–ட–மும் இனி–மை–யா–கப் பேசி பழ–குங்–கள். இசை, நட–னக் கலை–ஞர்–கள், பாட–லா–சிரி – ய – ர்–கள் ப�ோன்ற பிரி–வி–னர் கூடு–தல் வாய்ப்–பு–க–ளைப் பெறக்–கூ–டும். வெளி–யூர்ப் பய–ணங்–களை மேற்–க�ொள்–ளும் ப�ோது மிகுந்த நிதா–ன–மா–க–வும், சிக்–க–ன–மா–க–வும் நடந்து – ம். புதிய வாய்ப்–புக – ள் கிட்–டும். க�ொள்–வது அவ–சிய அதன் மூலம் நற்–பெ–யர் கிட்–டும். மாண– வ ர்– க ள் விளை– ய ாட்டை குறைத்– து க் க�ொண்டு கல்– வி – யி ல் கவ– ன ம் செலுத்– து – வ து நல்–லது. சிலர் படிப்பை நிறுத்தி விட்டு உத்–தி– ய�ோக வாய்ப்–பு–க–ளைப் பெற–வும் முய–லக் கூடும். விளை–யா–டும் ப�ோதும், வாக–னங்–களி – ல் செல்லும் ப�ோதும் கவ–னம் தேவை. முயற்–சிக்–கேற்–ற–வாறு மதிப்–பெண்–க–ளைப் பெறு–வர். பெற்–ற�ோர்–க–ளின் ஆத–ர–வும் நண்–பர்–க–ளின் உத–வி–யும் கிடைக்–கும். ஆன்–மி–கத்–தி–லும் விளை–யாட்–டி–லும் நேர்த்–தி–யாக ஈடு–ப–டு–வீர்–கள். படிப்–பிற்–காக ப�ோதிய பயிற்–சி–க– ளைத் தவ–றா–மல் செய்–வீர்–கள். அர–சி–யல்–வா–தி–கள் எதி–லும் எப்–ப�ோ–தும் எச்–ச– ரிக்–கை–யாக செயல்–பட வேண்–டிய ஆண்–டாக – து. சமூ–கத்–தில் அந்–தஸ்–தான பத–விக – ள் அமை–கிற கிடைத்–தா–லும் எதி–ரிக – ளி – ன் கை ஓங்–கியே காணப்–ப– டும். கட்–சி–யில் உங்–கள் மீது கண்–டன – த்–தீர்–மா–னம் நிறை–வேற்–றப்–ப–ட–லாம். வாயைக் க�ொடுத்து விவ– கா–ரத்–தில் மாட்–டிக்–க�ொள்ள வேண்–டாம். அதே நேரம் பய–ணங்–க–ளில் வெற்–றி–ய–டை–வீர்–கள். பெண்–களு – க்கு எதி–லும் ப�ொறு–மையு – ம், நிதா–ன– மும் தேவை. குடும்–பத்–தில் சிறு–சிறு பிரச்–சனை – க – ள் த�ோன்றி மறை–யும். உடல் நலத்–தில் அக்–கறை தேவை. கரு–வுற்ற பெண்–களு – க்கு கவ–னம் தேவை. க�ோபத்–தைக் குறைத்–துக் க�ொள்–வது – ம் நன்–மைக – – ளுக்கு வழி–வகு – க்–கும். யாரி–டமு – ம் தேவை–யில்–லாத பேச்–சுகளை பேச வேண்–டாம்.

– பரி–கா–ரம்: புதன்–கிழமை – த�ோறும் அரு–கிலி – ரு – க்–கும் பெரு–மாள் க�ோவி–லுக்–குச் சென்று துள–சியை அர்ப்–ப–ணித்து 6 முறை வலம் வர–வும். குடும்–பத்– தில் மகிழ்ச்சி அதி–க–ரிக்–கும். தாய் தந்–தை–ய–ரின் உடல்–ந–லம் சிறக்–கும். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 2, 5, 6. அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள் - புதன். திசை–கள்: வடக்கு, தென்–மேற்கு. நிறங்–கள்: வெள்ளை, பச்சை. ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–திர– ம்: “ஓம் நம�ோ நாரா–ய– ணா–ய” என்ற மந்–தி–ரத்தை தின–மும் 11 முறை ச�ொல்–ல–வும்.

14.04.2018 முதல் 13.04.2019 வரை கட–கம்: இந்த புது வருட த�ொடக்– கத்–தில் ராசி–யில் ராகு - சுக ஸ்தா– னத்–தில் குரு - ரண ருண ர�ோக ஸ்தா– ன த்– தி ல் சனி - களத்– தி ர ஸ்தா–னத்–தில் கேது என கிர–கங்–கள் அமைந்–தி–ருக்–கின்–றன. சந்–திர– னை ராசி–நா–தன – ா–கக் க�ொண்டு, அம்–பா– ளின் அரு–ளைப் பெற்ற கடக ராசி அன்–பர்–களே, நீங்–கள் செல்–வாக்கு மிகுந்–த–வர்–கள். சந்–த�ோ–ஷ– மான திரு–மண வாழ்க்கை கிடைக்–கப்–பெற்–ற–வர்– கள். அனை–வ–ரை–யும் சம–மாக நடத்–து–வீர்–கள். குரு–வின் மீது அதீத மரி–யாதை உடை–யவ – ர்–கள – ாக இருப்–பீர்–கள். உண்–மைய – ாக அனை–வரு – ம் நடந்து க�ொள்ள வேண்–டும் என்று எதிர்–பார்ப்–பீர்–கள். உங்–கள் வாழ்க்–கைத் துணை உங்–களு – க்கு மிகுந்த உத–வி–யாக இருப்–பார். இந்த ஆண்டு காரி–யங்–க–ளை தைரி–ய–மா–கச் செய்து முடிப்–பீர்–கள். மேலும் உங்–கள் எண்–ணங்– களை தைரி–யம – ாக வெளிப்–படு – த்–துவீ – ர்–கள். அவ–சிய – – மற்ற செல–வுக – ளை – க் கட்–டுப்–படு – த்தி சேமிப்–புகளை – உயர்த்–திக் க�ொள்–வீர்–கள். தன்–னம்–பிக்–கை–யு–டன் காரி–ய–மாற்–று–வீர்–கள். சிறு துரும்–பும் பல் குத்த உத–வும் என்–கிற பழ–ம�ொ–ழிக்–கேற்ப அனை–வ– ரி– ட–மும் பக்–கு –வ–ம ா– கப் பேசிப் பழகி உங்– கள் காரி–யங்–க–ளைச் சாதித்–துக் க�ொள்–ள–வும். உத்–திய�ோ – கஸ் – த – ர்–களு – க்கு: அலு–வல – க – ப் ப�ோக்– கில் உங்–களு – ர– ம – ான பலன்–கள் – க்கு மிகத் திருப்–திக ஏற்–பட வாய்–பில்லை என்–றா–லும் பெரும் சங்–க– டங்–கள் எது–வும் ஏற்–பட்–டு–வி–ட–வும் வாய்ப்–பில்லை என்ற அள–வில் ஆறு–த–ல–டை–யலாம். உங்–கள் பணி– க – ளி ல் நீங்– க ள் மிகுந்த அக்– க – ற ை– யு – ட ன் செயல்–பட்டு வரு–வது அவ–சி–யம். அரசு பணி–யில் இருப்–பவ – ர்–களு – க்கு பெரும் சிக்–கல்–கள் இரா–தென்ற நிலை–யில் தனி–யார் துறை–யில் பணி–புரி – ப–வர்–களு – க்– குப் பிரச்–னை–கள் அவ்–வப்–ப�ோது ஏற்–பட்டு பிறகு நிவர்த்–தி–யா–கும். வியா–பா–ரி–க–ளுக்கு: வாடிக்–கை–யா–ளர்–க–ளின் த�ொடர்ச்–சி–யான ஆத–ரவு உங்–க–ளுக்கு இருந்து வரும் வகை–யில் நீங்–கள் செயல்–ப–டு–வது முதல் தேவை–யா–கும். க�ொள்–மு–தல் செய்–யும் ப�ோது தர–மான ப�ொருட்களை மட்–டுமே க�ொள்–மு–தல் செய்–வது மிக அவ–சி–யம். அதே ப�ோல தேவைக்– கேற்ப அவ்–வப்–ப�ோது வாங்–கிக் க�ொள்–வதே சிறப்– பா–கும். ஒரே நேரத்–தில் ம�ொத்–த–மாக வாங்க வேண்–டு–மென்–ப–தற்–காக வாங்கி அதிக அள–வில் ப�ொருட்களை இருப்பு வைப்–பதை – த் தவிர்ப்–பத – ன் மூலம் பெரும் விர–யங்–களை – த் தவிர்த்து விட–லாம். உங்–கள் நேரடி கவ–ன–மும் அடிக்–கடி இருந்து வரு–வது நல்–லது. கலைத்– து – ற ை– யி – ன – ரு க்கு: த�ொடர்ச்– சி – ய ான முயற்–சி–க–ளால் மட்–டுமே புதிய வாய்ப்–பு–க–ளைப் பெற முடி–யும் என்ற நிலை–யுள்–ள–தால் நீங்–கள் ச�ோர்–வுக்கு இடம் தரா–ம–லும், மற்–ற–வர்–களை நம்– பா–மலு – ம் நீங்–களே நேரி–டை–யா–கப் பார்க்–கவே – ண்– டி–யவ – ர்–களை பார்த்து பேசு–வது தான் உங்–களு – க்கு

வெற்றி தரக்–கூ–டும். சக கலை–ஞர்–க–ளைப் பகைத்– துக் க�ொள்–ளா–மல் சுமுக–மா–கப் பழகி வரு–வ–தும் அவ–சி–யம். நட–னம், ஸ்டண்ட் ப�ோன்ற துறைக் கலை–ஞர்–கள் கூடு–தல் வாய்ப்–பைப் பெறக்–கூ–டும். வெளி–யூர்ப் பய–ணங்–களி – ன் ப�ோது கவ–னம் தேவை. புதிய படங்–க–ளுக்–கான வாய்ப்–பு–கள் சில–ருக்–குக் கிடைக்–கக்–கூ–டும். மாண– வ ர்– க – ளு க்கு: விளை– ய ாட்டு ப�ோன்ற துறை–க–ளில் ஆர்–வம் இருக்–கு–மா–யி–னும் படிப்–பில் அதிக அக்–கறை செலுத்–துவ – து அவ–சிய – ம். மின்–ன– ணுத்–துறை கல்–வியி – ல் சிலர் வாய்ப்பு பெறக்–கூடு – ம். ஜாத–கப்–படி தசா–புக்தி பலன்–கள் பல–மாக அமை– யப் பெற்–ற–வர்–கள் மட்–டுமே உயர்–கல்–விக்–காக – ளு – க்–குச் செல்–லும் வாய்ப்–பைப் பெறு– வெளி–நா–டுக வது சாத்–தி–ய–மா–கும். சிலர் குடும்–பத்தை விட்–டுப் பிரிந்து சென்று ஹாஸ்–டல்–கள் ப�ோன்–ற–வற்–றில் தங்–கிப் படிக்க நேர–லாம். அத்–த–கை–ய–வர்–கள் படிப்–புக்கு மட்–டுமே முக்–கி–யத்–து–வம் க�ொடுப்–பது நல்–லது. அர–சின் கல்–விச் சலு–கைக – ள் கிடைப்–பதி – ல் கூட சிர–மங்–கள் ஏற்–பட – க்–கூடு – ம். சிலர் மேற்–படி – ப்பை த�ொடர முடி–யா–மல் வாய்ப்–பு–க–ளைத் தேட–வும் முயல்–வீர்–கள். அர–சிய – ல்–வா–திக – ளு – க்கு: தரப்–பட்–டுள்ள ப�ொறுப்– பு–க–ளைத் திறம் பட நிறை–வேற்றி தலை–மை– யின் பாராட்–டு–க–ளைப்–பெ–று–வது இப்–ப�ோ–தைய நிலை–யில் மிகக் கடி–ன–மான இருக்–கக்–கூ–டும். இருப்–பினும் மாற்–றும் முகாம்–க–ளுக்–குத் தாவும் எண்–ணங்–க–ளுக்கு இடம் க�ொடுக்–கா–மல் உறு–தி– யான விசு–வா–சத்–துட – ன் இருந்து வரு–வதே எதிர்–கால நன்–மை–க–ளுக்கு வழி வகுக்–கும். ப�ொறு–மை–யாக இருந்து உங்–கள் பணி–க–ளைப் பழு–தில்–லா–மல் செய்து தலை–மை–யின் நன்–ம–திப்–பை–யும் த�ொண்– டர்–க–ளின் ஆத–ர–வை–யும் பெறு–வ–தற்கு கடி–ன–மான உழைப்பு தேவை என்–ப–தைப் புரிந்து க�ொண்டு செயல்–ப–டு–வது நல்–லது. பெண்–களு – க்கு இது–வரை பல கார–ணங்–கள – ால் தள்–ளிப்–ப�ோய் வந்த சில–ரது திரு–ம–ணம் நிறை– வேற வாய்ப்–புண்டு. மறை–முக சேமிப்–பு–க–ளில் ஓர–ளவு பணம் சேரும் என்–பத – ா–லும் அது உங்–கள் கண–வ–ரின் பணத்–தட்–டு–ப்பாட்டை நீக்–கும் வகை– யில் அவ–ருக்–குத் தக்க சம–யத்–தில் பயன்–ப–டக்–கூ– டிய வகை–யில் அவ–ருக்கு அமை–யும். பூர்–வீ–கச் ச�ொத்து மூலம் சில–ருக்கு தன–வர– வு ஏற்–பட – க்–கூடு – ம். வேலை–க–ளின்– கா–ர–ண–மாக பிரிந்–தி–ருந்த தம்–பதி சேர்ந்து வாழும்– வாய்ப்பு சில–ருக்கு ஏற்–பட – க்–கூடு – ம். பரி–கா–ரம்: துர்க்கை அம்–மன் வழி–பாடு எல்லா துன்–பங்–க–ளை–யும் ப�ோக்–கும். எதிர்–பார்த்த காரிய வெற்றி உண்–டா–கும். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 2, 3, 7. அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள் - வியா–ழன். திசை–கள்: மேற்கு, வட–மேற்கு. நிறங்–கள்: வெள்ளை, நீலம். ச�ொல்ல வேண்– டி ய மந்– தி – ர ம்: “ஓம் கர்ப்– பாயை நம” என்ற மந்–தி–ரத்தை தின–மும் 6 முறை ச�ொல்–ல–வும். ðô¡

41

16-31 மார்ச் 2018

விளம்பி வருட ராசி பலன்கள் சிம்–மம்: இந்த புது வருட த�ொடக்–

கத்–தில் தைரிய வீரிய ஸ்தா–னத்–தில் குரு - பஞ்– ச ம பூர்வ புண்– ணி ய ஸ்தா– ன த்– தி ல் சனி - ரண ருண ர�ோக ஸ்தா–னத்–தில் கேது - அயன சயன ப�ோக ஸ்தா–னத்–தில் ராகு என கிர–கங்–கள் அமைந்–தி–ருக்–கின்–றன. சூரி–யனை ராசி–நா–த–னா–கக் க�ொண்டு, சிவ பெரு–மா–னின் அருள் பெற்ற சிம்ம ராசி அன–்பர்– களே, நீங்கள் கம்–பீ–ர–மான த�ோற்–றம் உடை–ய–வர்– கள். சுவை–யான உண–வினைத் தேடி உண்–பீர்–கள். தைரி–ய–மா–ன–வர். ப�ொருள் சேர்க்கை அதி–கம் உடை–ய–வர். அடுத்–த–வர்–களை தட்–டிக்–க�ொ–டுத்து வேலை வாங்–குவ – தி – ல் திறமை மிக்–கவ – ர். அனைத்– தை–யும் கற்–றுத் தெரிந்து க�ொள்ள வேண்–டும் – ர்–கள். மக்–களை உங்–கள் பக்–கம் என்று நினைப்–பவ க�ொண்டு வரு–வ–தில் மிக வல்–ல–வர். இந்த ஆண்– டி ல் குடும்– ப த்– தி ல் மகிழ்ச்சி ப�ொங்–கும். பணம் எதிர்–பார்த்த அள–வுக்கு வந்து க�ொண்–டி–ருக்–கும். உங்–க–ளின் முயற்–சி–க–ளைச் செம்–மைப்–ப–டுத்தி காரி–யங்–களை ஆற்றி வெற்றி – லு – ம் ஈடு–ப– பெறு–வீர்–கள். புதிய சேமிப்–புத் திட்–டங்–களி – ம் டு–வீர்–கள். சிலர் புதிய வீடு வாங்கி கிர–கப் பிர–வேச செய்–வார்–கள். உங்–க–ளின் அசாத்–திய துணிச்–ச– லால் செயற்–க–ரிய சாத–னை–க–ளைச் செய்–வீர்–கள். மறக்க முடி–யாத விதத்–தில் அரசு வழி–யில் சில – ள் கிடைக்–கும். முக்–கிய – ம – ா–னவ – ர்–களு – ட – ன் சலு–கைக பேசும்–ப�ோது உங்–கள் அறி–வாற்–றலை வெளிப்–ப– டுத்–தும் வாய்ப்–பு–கள் உண்–டா–கும். க�ொடுத்த வாக்கை எப்–பா–டு–பட்–டா–வது காப்–பாற்றி விடு–வீர்– கள். மேலும் உங்–க–ளிட – ம் மற்–ற–வர்–கள் ச�ொன்ன ரக–சிய – ங்–களை – யு – ம் காப்–பாற்–றுவீ – ர்–கள். உத்–திய�ோ – – – டு, கஸ்–தர்–கள் உயர் அதி–கா–ரி–க–ளின் ஆத–ரவ�ோ எதிர்–பார்த்த இட–மாற்–றம், பதவி உயர்வு ப�ோன்ற நற்–ப–லன்–களை எளி–தில் பெற்று மகிழ்–வீர்–கள். மன–நி–றைவு பெறும் வகை–யில் மறை–முக வரு– மா–னங்–கள் பெரு–கும். சிலர் வேலை–யில் இருந்து க�ொண்டே த�ொழில் ஒன்–றைத் த�ொடங்கி உபரி வரு–மா–னத்–துக்கு வகை செய்து க�ொள்–வீர்–கள். ச�ொந்த வீடு இல்–லா–மல் இது–வரை இருந்த சிலர் ச�ொந்த வீடு அரசு குடி–யிரு – ப்பு ப�ோன்ற ஏதே–னும் வச–தி–க–ளைப் பெற்று மகி–ழக்–கூ–டும். வியா–பா–ரி–க–ளுக்கு: வாடிக்–கை–யா–ளர்–க–ளின் ஆத–ரவு த�ொடர்ந்து நல்–ல–மு–றை–யில் இருந்து வரும். நீங்–கள் தர–மான ப�ொருட்–களை விநி–ய�ோக – ம் செய்து வரு–வத – ன் கார–ணம – ாக புதிய வாடிக்–கைய – ா– ளர்–க–ளும் உங்–களை நாடி வரு–வார்–கள். நீங்–கள் வியா–பார ஸ்த–லத்தை விரி–வு–ப–டுத்–த–வும், வேறு புதிய இடத்–திற்கு மாற்–ற–வும் அல்–லது கிளை–க– ளைத் திறக்–க–வும் முயற்சி செய்து வாடிக்–கை–யா– ளர்–க–ளுக்கு விநி–ய�ோ–கம் செய்து அதிக அள–வில் இருப்பு வைக்–கா–மல் இருந்–தால், உங்–க–ளுக்கு நஷ்–டம் ஏற்–பட வாய்ப்–பே–யில்–லா–மல், முழு–மன நிறைவு கிட்– டு ம் வகை– யி ல் திருப்– தி – க – ர – ம ான ஆதா–யம் கிடைத்து வரு–வ–தில் தடையே இராது. மனை–வி–யின் பெய–ரில் ச�ொந்த வீடு வாங்–கும்

42

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

அமைப்–புண்டு. கலைத்–து–றை–யி–னர்: வாய்ப்–பு–க–ளைத் தேடி நீங்–கள் பல–ரைச் சந்–திக்–கச் சென்ற நிலை மாறி வாய்ப்பு தரும் ந�ோக்–கில் பல முன்–னணி நிறு–வ– னங்–கள் தாமே உங்–க–ளைத் தேடி வந்து வாய்ப்பு க�ொடுக்–கும் நிலை உண்டு. உங்–கள் திற–மைக – ள் முழு–வதை – –யும் வெளிப்–ப–டுத்தி ரசி–கர்–க–ளின் அபி– மா–னத்–தை–யும் ஆத–ர–வை–யும் பெரு–வா–ரி–யா–கப் பெறு–வீர்–கள். உங்–கள் பெரு–மை–யும், புக–ழும் நாடெங்–கும் நன்கு பர–வும். மாண–வர்–கள் கல்–வியி – ல் அதிக மதிப்–பெண்–கள் பெற்று, ஆசி–ரி–யர்–க–ளின் பாராட்–டுக – ளை – ப் பெறு–வீர்–கள். கல்–விச் சலு–கைக – ள் பெறக்–கூ–டிய வாய்ப்பு உண்டு. விளை–யாட்டு, ப�ோட்–டிக – ள் ப�ோன்–றவ – ற்–றிலு – ம் பரி–சுக – ளை – ப் பெற்று மகிழ்–வீர்–கள். அயல் நாட்–டுப் பயண வாய்ப்–பு – –ளும், உயர் படிப்–புக்–காக வெளி–நா–டு–க–ளுக்–கும் க செல்–லக் கூடும். படிப்பு முடி–வ–டை–வ–தற்கு முன்– னரே சில–ருக்கு வேலை வாய்ப்பு முன்–வர– க்–கூடு – ம். அர–சி–யல்–வா–தி–க–ளின் தன்–ன–ல–மற்ற த�ொண்– டுக்–குப் பாராட்–டு–கள் குவி–யும். தலை–மை–யின் நன்–மதி – ப்–பையு – ம் த�ொண்–டர்–களி – ன் பெரும் ஆத–ர– வை–யும் பெற்–றுள்ள உங்–களு – க்கு ச�ொல்–வாக்–கும் உங்–களுக்–குத் தனி மரி–யா–தை–யைப் பெற்–றுத் தரும். ப�ொறுப்–பா–ன பத–வி–கள் உங்–க–ளைத் தேடி வரும் உங்–கள் ப�ொரு–ளா–தார நிலை–யும் நல்ல முறை–யில் வளர்ச்–சிய – –டை–யும். வங்–கிக்–கண – க்–கில் சேமிப்பு பெரு–கும். வீடு, மனை, வண்டி, வாகன வச– தி – க – ளை க் குறை– வ – ற ப்– பெ ற்– று க் களிப்– பி ல் திளைப்–பீர்–கள். பெண்– க – ள் வீட்– டு க்– கு த் தேவை– ய ான நவ நாக–ரி–கப் ப�ொருட்களை வாங்கி வீட்டை அழ–கு –ப–டுத்–து–வீர்–கள். புத்–திர வழி–யில் மகிழ்ச்–சி–த–ரும் நிகழ்ச்–சி–கள் நடை–பெற இட–முண்டு. குடும்–பத்– தின் முன்–னேற்–றத்–திற்–கா–க–வும் நிம்–ம–திக்–கா–க–வும் பெரு–ம–ள–வில் பாடு–ப–டும் உங்–கள் மீது அனை–வ– ருமே அன்பு செலுத்த முன்–வ–ரு–வார்–கள். குடும்ப பிரச்–னை–கள் வெளி–யில் தெரி–யா–மல் எதை–யுமே பக்–கு–வ–மாக சமா–ளிப்–பீர்–கள். ஆடை, ஆப–ர–ணச் சேர்க்கை, உற–வின – ர் வருகை எல்–லாமே உங்–கள் மகிழ்ச்–சி–யைப் பெருக்–கும் வகை–யில் அமை–யும். சிலர் மனம்–ப�ோல மாங்–கல்–யம் அமை–யப் பெரு– வீர்–கள். உங்–கள் பிறந்–த –வீட்டு வகை–யி–லான உறவு உங்–கள் கண–வ–ருக்கு பெரி–தும் துணை– யா–யி–ருக்–கும். பரி– க ா– ர ம்: ஞாயிற்– று க்– கி – ழ – மை – யி ல் சிவன் க�ோவிலை 11 முறை வலம் வர–வும். பிர–த�ோஷ காலத்–தில் நந்–தீஸ்–வ–ரரை வணங்–கு–வ–தும் வாழ்க்– கை–யில் முன்–னேற்–றத்தை தரும். சமூ–கத்–தில் அந்–தஸ்து அதி–கா–ரம் கிடைக்க பெறும். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 1, 3, 5, 9. அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: ஞாயிறு - செவ்–வாய் வியா–ழன். திசை–கள்: கிழக்கு, தென்–கி–ழக்கு. நிறங்–கள்: வெள்ளை, சிவப்பு. ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–தி–ரம்: “ஓம் நம–சி–வ–ய” என்ற மந்–திர– த்தை தின–மும் 9 முறை ச�ொல்–லவு – ம்.

தொடர்ச்சி 60ம் பக்கம்

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

êQ

ªõœO

Mò£ö¡

¹î¡

ªêšõ£Œ

Fƒèœ

ë£JÁ

êQ

ªõœO

Mò£ö¡

¹î¡

ªêšõ£Œ

Fƒèœ

ë£JÁ

êQ

ðƒ°Q&2 ªõœO

16

݃Aô îI› Aö¬ñ «îF «îF êîò‹ Þó¾ 6.44 ñE õ¬ó

ï†êˆFó‹

ªð÷˜íI Þó¾ 6.19 ñE õ¬ó

궘ˆîC Þó¾ 7.16 ñE õ¬ó

Fó«ò£îC Þó¾ 8.43 ñE õ¬ó

¶õ£îC Þó¾ 10.26 ñE õ¬ó

ãè£îC Þó¾ 12.25 ñE õ¬ó

îêI Þó¾ 2.37 ñE õ¬ó

ÜwìI 裬ô 7.22 ñE õ¬ó ïõI ÜF裬ô 3.39 ñE õ¬ó

êŠîI 裬ô 8.45 ñE õ¬ó

êw® ðè™ 11.55 ñE õ¬ó

ð…êI ðè™ 1.58 ñE õ¬ó

궘ˆF ðè™ 3.43 ñE õ¬ó

F¼F¬ò ñ£¬ô 5.09 ñE õ¬ó

¶MF¬ò Þó¾ 6.11 ñE õ¬ó

Hóî¬ñ Þó¾ 6.45 ñE õ¬ó

ñóí 34.26 H¡¹ Cˆî

Cˆî 60.00 ï£N¬è

«ò£è‹

Cˆî 60.00 ï£N¬è ÜI˜î 34.23 H¡¹ Cˆî Cˆî 60.00 ï£N¬è

ÝJ™ò‹ 裬ô 8.33 ñE õ¬ó ñè‹ è£¬ô 7.45 ñE õ¬ó Ìó‹ 裬ô 6.50 ñE õ¬ó

àˆFó‹ 裬ô 6.17 ñE õ¬ó ñóí 60.00 ï£N¬è

Cˆî 60.00 ï£N¬è

Ìê‹ è£¬ô 10.22 ñE õ¬ó

ÜI˜î 14.32 H¡¹ Cˆî

ó£ñ ïõI. F¼Š¹™ô£E ÝFªüè‰ï£î˜ è¼ì «ê¬õ. ó£ñ¬ó õíƒè ï¡Á.

ê‰î£ù êŠîI. Ü«ê£è£wìI. ¶˜‚¬è õNð£´. ó£ñAK ïóCƒè˜ F¼iF àô£.

êw® Móî‹. 装C¹ó‹ ã裋ð«óvõó˜ ðõQ.

A¼ˆF¬è Móî‹. õê‰î ð…êI. ñJ¬ô èð£hvõó˜ «è£J™ ðƒ°Q Mö£ ªè£®«òŸø‹.

궘ˆF ê‚F èíðF Móî‹. ªï™¬ô ªï™¬ôòŠð˜ «è£J™ ðƒ°Q Mö£.

ªê÷ð£‚Aò è¾K Móî‹. °«ïK õ£ùñ£ñ¬ô ªð¼ñ£œ Mö£ Ýó‹ð‹.

°‹ð‹

ñèó‹

ñèó‹

î²&ñèó‹

î²

ªð÷˜íI Móî‹. ÿM™L¹ˆÉ˜ á…ê™ Mö£.

²ð. ¹Qî ªõœO. ê¾ð£‚ò è¾K Móî‹. àˆîñ ñ¡õ£F.

Hó«î£û‹. ñîùˆFó«ò£îC. F¼„²N F¼«ñQ ï£î˜ «î˜. ñý£i˜ ªüò‰F.

õ£ñùˆ¶õ£îC. ÿM™L¹ˆÉ˜ ݇죜 óƒèñ¡ù£˜ ¹øŠð£´. ðöG º¼è˜ îƒèˆ«î˜.

ê˜õ ãè£îC Móî‹. °¼õ£ÎóŠð¬ù îKC‚è, 装C ã裋ðóï£î˜ F¼ˆ«î˜ ðõQ.

M¼„Cè‹&î² ²ð. î˜ñó£ü£ îêI. ñ¶¬ó Hóê¡ù ªõƒè«ìêŠ ªð¼ñ£œ ªõ‡ªíŒ î£N àŸêõ‹.

M¼„Cè‹

F¼õ£F¬ó ðè™ 1.34 ñE õ¬ó Cˆî 60.00 ï£N¬è

¶ô£‹ M¼„Cè‹

ñóí 26.44 H¡¹ Cˆî

¶ô£‹

è¡Q

è¡Q

Cˆî 60.00 ï£N¬è

¹ù˜Ìê‹ ðè™ 11.49 ñE õ¬ó

ªî½ƒ° õ¼ìŠHøŠ¹. ñ¡ù£˜°® ó£ü«è£ð£ô ²õ£I ¬õóº® «ê¬õ.

C‹ñ‹&è¡Q ²ð. ñ¶¬ó Hóê¡ù ªõƒè«ìꊪð¼ñ£œ Mö£ Ýó‹ð‹. ê‰Fó îKêù‹.

C‹ñ‹

«ó£AE ñ£¬ô 4.42 ñE õ¬ó

ñóí 60.00 ï£N¬è

Cˆî 32.54 H¡¹ ÜI˜î

Cˆî 60.00 ï£N¬è

Cˆî 60.00 ï£N¬è

«ð£î£òí Üñ£õ£¬ê. F¼M¬ìñ¼É˜ H¼èˆ °ê£‹H¬è ¹øŠð£´.

M«êû °PŠ¹èœ

èìè‹&C‹ñ‹ ê˜õ Üñ£õ£¬ê. H¶˜ ðí . ãó™ ܼí£êô ²õ£Ièœ F¼Mö£.

èìè‹

ê‰Fó£wìñ‹

I¼èYKì‹ ðè™ 3.11 ñE õ¬ó

A¼ˆF¬è Þó¾ 6.06 ñE õ¬ó

ðóE Þó¾ 7.10 ñE õ¬ó

ܲMQ Þó¾ 8.00 ñE õ¬ó

«óõF Þó¾ 8.21 ñE õ¬ó

àˆFó†ì£F Þó¾ 8.17 ñE õ¬ó ÜI˜î 60.00 ï£N¬è

Üñ£õ£¬ê Þó¾ 6.53 ñE õ¬ó Ìó†ì£F Þó¾ 7.46 ñE õ¬ó

궘ˆîC Þó¾ 6.24 ñE õ¬ó

FF

கணித்தவர்: ‘ஜ�ோதிட மணி’ வசந்தா சுரேஷ்குமார்

மார்ச் மாதம் 16-31 (பங்குனி) பஞ்சாங்க குறிப்புகள்

வேதாரண்யம் க�ோவில்

கயிலைநாதன்

அருள் பெற்ற கருங்குருவி!

த–வ–னம் எனப்–ப–டும் வேதா–ரண்–யத்–தில் வே வீற்–றி–ருக்–கும் சிவ–பெ–ரு–மான் தந்–த–ரு–ளிய குழந்–தை–யாம் முரு–கனை ந�ோக்கி இவ்–வாறு

கூறு–கி–றார் அரு–ண–கி–ரி–யார், ‘‘என்–னைச் சூழ்ந்– துள்ள வினை கார–ண–மாக வரு–கின்ற துன்–பம், நீண்ட வியா–தி–கள், அளவு கடந்த காமம், களவு, வஞ்–சனை இவற்றை மனத்–தில் நினைவு க�ொண்– டி–ருந்–தால் எனக்கு உற்ற துணை ஏது உண்டு? (எது– வு – மி ல்லை) ஏழை– ய ா– கி ய நான் இத்– த கு துக்–கங்–க–ளு – டன் நாள்–த�ோ – றும் அலைச்– ச– லு – று– வேன�ோ? இக்–குற்–றங்–களை நீக்கி உனது செம்–மை– – க – –ளைச் சிந்–திக்–கும் எண்–ணத்–தைத் யான திரு–வடி தந்–த–ரு–ள்–வா–யாக!’’ அரு– கி – லி – ரு க்– கு ம் இலங்– கை – யை ப் பற்றி அறி–யும்–ப�ோது அரு–ண–கி–ரி–யா–ருக்கு சேது–பந்–தன நிகழ்ச்சி நினை–வுக்கு வரு–கிற – து ப�ோலும்! ‘‘சமுத்– தி–ரத்தை அணை–யா–ல–டைத்து, ஏழு நாளிலே, இலங்–கையை, தமது ஆண்–மை–யைச் செலுத்தி கைக்–க�ொண்ட புயல் வண்–ணனி – ன் மரு–மக – னே!’’ என்று விளிக்–கிற – ார். ‘‘யானை முகத்தை உடைய கண–பதி – யி – ன் தம்பி என்று கூறப்–படு – ம் அழ–கிய முரு–கனே!’’ என்–றும் கூறி மகிழ்–கி–றார். இத்– த – ல த்– தி ல் பாடிய மற்– ற�ொ ரு பாட–லி–லும் ராமா–ய–ணக் குறிப்–பு–கள் தரப்–பட்–டுள்–ளன: ‘‘பாலை–வ–னத்–தில் நடந்து நீல அரக்–கியை வென்று பார மலைக்–குள் அகன்று கணை–யால் ஏழ் பார மரத்–தி–ரள் மங்க வாலி உரத்தை இடந்து பால்–வரு – ண – த் தலை–வன் ச�ொல் வழி–யாலே

44

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

வேலை அடைத்து வரங்–கள் சாடி அரக்–கர் இலங்கை வீட–ணரு – க்–கரு – ள் க�ொண்–டல் மரு–க�ோனே! மேவு திருத்–தணி செந்–தில் நீள் பழ–நிக்–குள் உகந்து வேத வனத்–தி–ல–மர்ந்த பெரு–மா–ளே–’’ ‘‘விஸ்–வா–மித்–தி–ர–ரு–டன் சென்று அங்–க–நாடு கடந்து ஒரு பாலை–வ–னம் கண்டு, அங்கு அவர் உப–தே–சித்த பலை, அதி–பலை எனும் மந்–தி–ரங்–க– – ம் கடந்து, தாட–கையை ளைப் பெற்று பாலை–வன வதைத்து...’’ என்–கி–றது அபி–தான சிந்–தா–மணி. இதையே ‘‘பாலை–வ–னத்–தில் நடந்து நீல அரக்– கியை வென்–று’– ’ என்று பாடு–கிற – ார் அரு–ணகி – ரி – ய – ார். பின் பெரிய மலை–யாம் சித்–ரகூ – ட – த்–தினி – ன்று நீங்கி அப்–பால் சென்–றான் ராமன். அம்பு க�ொண்டு ஏழு மரா–ம–ரங்–களை வீழ்த்–தி–னான்; வாலி–யி–னு– டைய மார்–பைப் பிளந்–தான்; தன்–னிட – த்–தில் அஞ்சி ஓடி–வந்த வரு–ண–ரா–ஜன் ச�ொன்ன வழி–யின்–படி சமுத்– தி – ர த்தை அணை– க ட்டி அடைத்– த ான்; அரக்–கர் வாழ்ந்–தி–ருந்த சூழல்–களை அழித்– தான். இவற்– றை – யெ ல்– ல ாம் நிகழ்த்தி இறு–தி–யில் இலங்கை அர–சாட்–சியை விபீ– ஷ–ணரு – க்கு உவந்–தளி – த்த மேக–நிற – த்–துத் – ார். திரு–மால் மரு–கனே!’’ என்று பாடு–கிற திருத்–த–ணி–யில் ‘‘க�ொங்–கில் ஏரி தரு பழ–நி–யில் அறு–முக, செந்–தில் காவல, தணி–கை–யில் இணை–யி–லி–’’ என்று பாடி– யது ப�ோன்று, இங்–கும் ‘‘விருப்–ப–முள்ள திருத்–தணி, செந்–தில், பெரிய பழநி ஆகிய

50

சித்ரா மூர்த்தி

மூன்று தலங்–க–ளி–லும் உள மகிழ்ச்–சி–ய�ோடு வீற்– றி– ரு ந்து, வேதா– ர ண்– ய த்– தி – லு ம் விருப்– ப – மு – ட ன் அமர்ந்–த–ரு–ளும் பெரு–மா–ளே–’’ என்–கி–றார். ‘‘வால ரவிக்–கி–ர–ணங்–க–ளா–மென உற்ற பதங்– கள் மாயை த�ொலைத்– தி ட உன்– ற ன் அருள்– தா– ர ாய்– ’ ’ என்ற பிரார்த்– த – னை – யை – யு ம் முன் வைக்–கி–றார். ‘இளஞ்–சூ–ரி–ய–னு–டைய கிர–ணங்–கள் என்று ச�ொல்–லும்–ப–டி–யான ஒளி க�ொண்டு விளங்– கும் உனது திரு–வ–டி–கள், என்–னு–டைய மயக்க அறி–வைத் த�ொலைக்–கும்–படி உனது திரு–வ–ரு– ளைத் தந்–த–ரு–ளுக.’ ‘நூலி–னை’ எனத் துவங்–கும் மற்–ற�ொரு வேதா– ரண்–யப் பாட–லிலு – ம் ராமா–யண – க் குறிப்பு வரு–கிற – து. ‘‘வால இளம்–பிறை தும்பை ஆறு கடுக்கை கரந்தை வாசு–கி–யைப் புனை நம்–பர் தரு–சேயே மாவ–லியை – ச் சிறை மண்ட ஓரடி ஒட்டி அளந்து வாளி பரப்பி இலங்கை அர–சா–ன�ோன் மேல் முடி பத்–தும் அரிந்து த�ோள் இரு–பத்– தும் அரிந்து வீர–மி–குத்த முகுந்–தன் மரு–க�ோனே மேவு திருத்–தணி செந்–தில் நீள் பழ–நிக்–குள் உகந்து வேத வனத்–தில் அமர்ந்த பெரு–மா–ளே–’’ ‘‘பால இளம்– பி றை, தும்பை, கங்கை, க�ொன்றை, திரு–நீற்–றுப் பச்சை, பாம்பு இவை–ய– ணிந்த சிவ–னார் மைந்–தனே! மகா–ப–லிச் சக்–ர– வர்த்தி பாதா–ளச் சிறை–யில் ஒடுங்க, தமது ஒப்– பந்– த த்– தி ன்– ப டி ஒரு அடி அளந்– து ம், அம்– பு க் கூட்– ட ங்– க – ளை ச் செலுத்தி ராவ– ண – னி ன் பத்து முடி–க–ளை–யும் அறுத்து, இரு–பது த�ோள்–க–ளை– யும் வெட்–டித் தள்–ளிய அதி–வீ–ர–னான திரு–மா–லின் மரு–கனே! ஆசை–யுள்ள திருத்–தணி, செந்–தில், பெரிய பழநி எனும் தலங்–க–ளில் அன்பு க�ொண்டு வேதா–ரண்–யத்–தில் வீற்–றி–ருக்–கும் பெரு–மாளே!’’ தனது ஆசா–ரங்–க–ள–னைத்–தை–யும் ஒழித்–து– விட்டு ம�ோகத்–தில் அழுந்தி, அதன் கார–ண–மாக தேர்ந்து அடை–யத் தக்க தவ–நி–லையை இழந்து அலைச்– ச ல் உறா– த – ப – டி த் தன்– னை க் காக்க வேண்–டும் என்–றும் வேண்–டு–கி–றார். பசி–யால் வாடிய எலி ஒன்று இத்–தல – க் க�ோயில்

கரு–வ–றை–யில் அணை–யும் தரு–வா–யில் இருந்த விளக்–கி–லி–ருந்த எண்–ணெ–யைக் குடிக்க முயன்– றது. அதன் மூக்–கின் நுனி–பட்–டுத் திரி தூண்–டப்–பட்ட விளக்கு சுடர் விட்–டுப் பிர–கா–சித்–தது. இத–னால் எலி அடுத்த பிற–வி–யில் மாவ–லி–யாய்ப் பிறந்து, திரு–மா–லின் பாதத்–தால் அழுத்–தப்–பட்டு, பாதாள உல–கிற்கு அர–ச–னாக்–கப்–பட்–டது! என–வே–தான் வேதா–ரண்–யப் பாட–லில் மாவ–லி–யைப் பற்–றிய குறிப்பை வைத்–தார் ப�ோலும்! (‘‘மாவ–லி–யைச் சிறை மண்ட ஓரடி ஒட்டி அளந்து...’’) மற்–றும�ொ – ரு வேதா–ரண்–யப் பாட–லில் அகத்–திய – – ருக்கு சிவ–பெ–ரும – ான் அரு–ளிய திரு–மண – க்–க�ோல – ம் பற்–றிக் குறிப்–பி–டு–கி–றார். துர–தி–ருஷ்–ட–வ–ச–மாக இப்– பா–டல் முழு–வது – ம – ாக நமக்–குக் கிடைக்–கவி – ல்லை. தணி–கை–ம–ணி–யின் விடா–மு–யற்–சி–யால் கிடைத்த ஒரு பகு–தியை இங்கு காண்–ப�ோம்: ‘‘காத–லு–டைத்–தாகி அன்று ஆர–ணி–யத்தே நடந்து கான–வர் ப�ொற்–பாவை க�ொங்கை அணை– வ�ோனே க�ோதில் தமிழ்க்–கான கும்ப மாமு–னி–வற்கா மணஞ்–செய் க�ோல–ம–ளித்–தா–ளும் உம்–பர் முரு–க�ோனே க�ோக–ன–கத்–தான் வணங்கி... க�ோடி மறைக் காட–மர்ந்த பெரு–மா–ளே–’’ ‘‘அன்–புடை – –ய–வ–னாகி, பண்டு, வள்–ளி–ம–லைக் காடு–க–ளில் நடந்து, வேடர் மக–ளான வள்–ளி–யின் தனங்–களை அணைந்–த–வனே! மாசற்ற தமிழ் ம�ொழி–யில் பற்று க�ொண்ட கும்ப முநி–வ–னுக்கு (அகத்–தி–ய–ருக்கு) தன் திரு–ம–ணக் க�ோலத்–தைக் காட்–டி–ய–ரு–ளிய சிவ–னா–ரது குழந்–தையே! (படைக்– கும் ஆற்– ற லை இழந்த) ப�ொன்– னி – ற – மு – டை ய பிரம்–மன் (க�ோக–ன–கத்–தான்) பூஜித்–துப் பேறு பெற்ற வேதா–ரண்–யத்–தில் அமர்ந்த பெரு–மாளே! ( க�ோ டி ந க ரை அ டு த் – த – மை ந் – து ள ்ள திரு–ம–றைக்–காட்–டில் வீற்–றி–ருப்–ப–வனே!) திருப்– பு – க – ழ ால் முரு– க – னை த் துதித்த பின் ஜுர– ஹ – ரே ஸ்– வ – ர ர், சனி– ப – க – வ ான், கஜ– ல ட்– சு மி, கையில் வீணை– யி ன்றி விளங்– கு ம் சரஸ்– வ தி, சண்–டிகே – ஸ்–வர– ர், நட–ரா–ஜர் ஆகி–ய�ோரை வணங்–கிச் செ ல் – கி – ற�ோ ம் . இ ங் கு தெ ற் கு ந � ோ க் கி

வலிவலம் க�ோயில்

ðô¡

45

16-31 மார்ச் 2018

வேதாரண்யம் வேதாரண்யேஸ்வரர்

வேதாரண்யம் மாழைய�ொண்கண்ணி

வலிவலம் முருகன் எழுந்–த–ரு–ளி–யுள்ள துர்க்கை மிக–வும் பிர–சித்தி பெற்–ற–வள். க�ோளி–லித் தலங்–க–ளுள் ஒன்–றான இங்–கும் நவகி–ர–ஹங்–கள் நேர்–க�ோட்–டில் நிற்–கின்– றன. பள்–ளி–ய–றையை அடுத்து பைர–வர், சூரி–யர், சந்–தி–ரர் உள்–ள–னர். வெளித் திருச்–சுற்–றில் அன்னை வேத–நா–ய– கி–யைத் தரி–சிக்–கிற�ோ – ம். ஒரு ப�ோட்–டி–யின்–ப�ோது அன்–னையி – ன் குரல் வீணை–யின் நாதத்–தைக் காட்– டி–லும் இனி–மை–யாக இருந்–த–தால், அன்–னைக்கு ‘யாழைப் பழித்த ம�ொழி–யாள்’ என்ற பெயர் ஏற்– பட்–டது என்–பர். என–வே–தான் இங்கு கலை–ம–கள் கையில் வீணை இல்லை. சுந்–தர– ர் இவ்–வம்–மையை ‘‘யாழைப் பழித்த ம�ொழி–யன்ன மங்–கை–’’ என்று குறிப்–பிட்–டுள்–ளார். அம்–பிகை சந்–நதி – க்கு எதிரே தல–விரு – ட்–சம – ான வன்னி மரம் உள்–ளது. இதன் கீழ் விஸ்–வா–மித்–திர– ர் பூஜை செய்–த–தா–கக் கரு–தப்–ப–டு–கி–றது. யாழ்ப்– ப ா– ண த்து நல்– லூ ர் சின்– ன த்– த ம்– பி ப் புல–வர் இத்–த–லத்–துப் பெரு–மான் மீது அந்–தாதி பாடி–யுள்–ளார். அடுத்–த–தாக நாம் செல்–ல–வி–ருக்–கும் திருத்–த– லம் வலி–வ–லம். காவி–ரித் தென்–க–ரைத் தலங்–க– ளுள் ஒன்–றான இது, திரு–வா–ரூர், நாகப்–பட்–டி–னம் சாலை–யில் கீவ–ளூர் சென்று அங்–கிரு – ந்து தெற்கே

46

வேதாரண்யம் வீணையில்லா சரஸ்வதி

வலிவலம் மனத்துணை நாதர் 10 கி.மீ. செல்ல வேண்– டு ம். திரு– வ ா– ரூ – ரி – லி – ருந்து நேரி–டை–யா–க–வும் செல்–ல–லாம். (10 கி.மீ. த�ொலைவு) வலி–யன் குருவி வழி–பட்ட தலங்–களு – ள் ஒன்று. (மற்–ற�ொன்று சென்னை அரு–கி–லுள்ள திரு–வ–லி–தா–யம்) கருங்–கு–ருவி ஒன்று மதுரை அரு–கில் வசித்து வந்–தது. ஒரு–நாள் சிவ–னடி – ய – ார் ஒரு–வர் மது–ரைக்–குச் சென்று ப�ொற்–றா–ம–ரைக் குளத்–தின் நீர் உட–லில் பட்–டாலே பிற–விப் பிணி தீரும் என்று சீடர்–க–ளி– டம் கூறு–வ–தைக் கேட்–டது. உடனே அது மதுரை சென்று குளத்து நீர் உட–லில் படும்–படி – ய – ாக உரசி விட்டு மீனாட்சி க�ோயில் சந்–நதி உத்–த–ரத்–தில் அமர்ந்து தெய்வ தரி–ச–னம் செய்–தது. குரு–வி–யின் முற்–பிற – ப்பை உணர்ந்த இறை–வன் அதற்கு ஆயுள் விருத்தி ஏற்–ப–ட–வும், பிற–வித் துன்–பம் நீங்–க–வும் மிருத்–யுஞ்–ஞய மந்–திர– த்தை உப–தேசி – த்–தார். தான் ஒரு பலம் மிக்க குரு–வி–யா–க–வும், மற்ற பற–வை– களை விரட்–டும் ஆற்–றல் பெற்ற பற–வை–யா–க–வும் ஆக வேண்டி இறை–வ–னைத் த�ொடர்ந்து பிரார்த்– தித்த குரு–விக்கு ‘வலி–யன்’ என்ற பெய–ரை–யும் அளித்து த்ர–யம்–பக மந்–தி–ரத்–தை–யும் உப–தே–சித்– தார் இறை–வன். தான் கற்ற மந்–தி–ரங்–களை சதா ஒலித்த வண்–ணம் வலி–யன் குரு–வி–யும் வாழ்ந்து இறை–வ–னடி சேர்ந்–தது.

அரத்த மாமணி அணி கழ–லிணை த�ொழ வலி–வ–லம் க�ோயில் இறை–வன் இரு–தய கமல அருள்–தா–ராய்–’’ நாதே–ஸ்வ–ரர் மற்–றும் மனத்–து–ணை–நா–தர் என்– நறு–ம–ல–ரில் வீற்–றி–ருக்–கும் பிர–ம்மன் விதித்த, றும், இறைவி, அங்–க–யற்–கண்ணி, மத்ஸ்–யா–ய– – ட – ன் கூடிய செயல்– துக்–கம் தரு–வத – ான வினை–களு தாட்சி மற்– று ம் வாளை– ய ங்– க ண்ணி என்– று ம் களை ஒழிக்–கவு – ம், திரு–நீறி – ட – வு – ம், ‘ஹர–ஹர– ’ என்று அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றார்–கள். வாய் விட்டு உரைக்–க–வும் என் மனம் ப�ொருந்– சுந்– த – ர ர், அன்– னையை ‘மாழை– ய�ொ ண் தாத�ோ? உற–வி–னர், மனைவி, சக�ோ–த–ரி–கள், சுற்– கண்–ணி’ என்–கி–றார். றத்–தார், செல்–வம் இவற்–று–டன் கூடிய இல்–வாழ்க்– க�ோச்– செ ங்– க ட்– ச�ோ – ழ ன் கட்– டி ய மாடக் கையை நிலை–யா–ன–தென்று நம்–பும் அச–டன், – க�ோ –யில்–க–ளுள் ஒன்று இது. சுவாமி, கட்–டு–மலை வறி–ஞன் ஆகிய எனது வீண் வாழ்க்கை ஒழி–யும்– மேல் கிழக்கு ந�ோக்–கிக் குடி–க�ொண்–டுள்–ளார். படி, உன் அடி–யா–ர�ோடு கூடி, நறு–மல – ர் க�ொண்டு முறைப்–ப–டித் தேவா–ரம் ஓது–ப–வர்–கள் சம்–பந்–தப் வழி–ப–டச் செய்து, உயர்–க–தி–யைப் பெறும்–ப–டி– பெரு–மா–னின் வலி–வ–லப் பாட–லையே முத–லில் யா–க–வும், மயில் மீது விளங்–கும் சிவந்த ரத்ன பாடு–வர். மணி–கள் ப�ொருந்–திய வீரக்–க–ழல்–கள் அணிந்த ‘‘பிடி–ய–தன் உரு உமை க�ொள மிகு கரி–யது இரு கழல்–க–ளைத் த�ொழும்–ப–டி–யா–க–வும் உனது வடி க�ொடு தன–தடி வழி–ப–டும் அவ–ரி–டர் த் தந்–த–ருள்–வா–யாக! திரு–வ–ருளை – கடி கண–பதி வர அரு–ளி–னன் மிகு க�ொடை ‘‘எடுத்த வேல் பிழை புகல் அரி–தென எதிர் வடி–வின – ம் உறை இறை–யே’– ’ – ர் பயில் வலி–வல விடுத்து ராவ– ண ன் மணி– -இது, வலி–வ–லம் வலம்–புரி முடி துணி–பட விநா–யக – ர் மீது பாடப்–பட்ட பாடல். எதிர்த்–தும் ஓர் கணை விடல் 85 அடி உய–ர–முள்ள ராஜ– தெரி கர–த–லன் மரு–க�ோனே க�ோ–பு–ரத்–தைக் கடந்து உள்ளே எருக்கு மாலிகை, குவ–ளை– செல்– கி – ற�ோ ம். முகப்பு வாயி– யின் நறு–மல – ர் லில் சதா– சி வ குடும்– ப த்– தி – ன – கடுக்கை மாலிகை, பகி–ரதி ரின் சுதைச் சிற்– ப ங்– க – ளை த் சிறு பிறை தரி– சி க்– கி – ற�ோ ம். முன் மண்– ட – எலுப்பு மாலிகை புனை பத்–தி–லுள்ள க�ொடி–ம–ரம், பலி– சடி–லவ – ன் அருள் புதல்–வ�ோனே பீ–டம், நந்தி மண்–ட–பம் கடந்து வடுத்த மாவென நிலை– உள்ளே சென்–றால் படி–கள் ஏறிச் பெறு நிரு–தனை சென்று மனத்–து–ணை–நா–த–ரை– அடக்க ஏழ்–க–டல் எழு–வரை யும் தெற்கு ந�ோக்–கிய அம்–பிகை துக–ளெழ மாழை–ய�ொண்–கண்–ணி–யை–யும் வடித்த வேல் விடு கர–தல தரி– சி க்– க – ல ாம். பிரா– க ா– ர த்– தி ல் ம்ரு–க–மத புய–வேளே வலம்– பு ரி விநா– ய – க ர், சுப்– ர – ம – வனத்–தில் வாழ் குற–ம–கள் ணி–யர், லட்–சுமி, காசி விஸ்–வ– முலை முழு–கிய ந ா – த ர் , ந வ – கி – ர – க ங் – க ள் , வலிவலம் கடப்ப மாலிகை அணி புய! அறு– ப த்து மூவர், ஈசா– னி ய அங்கயற்கண்ணி அம–ரர்–கள் மூலை– யி ல் பிடாரி ஆகி– ய�ோ – மதித்த சேவக வலி–வல நக– ரைத் தரி– சி க்– க – ல ாம். இங்கு ருறை பெரு–மாளே!’’ திரு–மால் ஏக–சக்ர நாரா–ய–ணர் ப�ொருள்: உன் வேலுக்–குக் குறி தவ–று–தல் என்று அழைக்– க ப்– ப – டு – வ – த ால் இத்– த – ல த்– தி ற்கு இல்லை என்–பது ப�ோலவே ராவ–ணன – து ரத்ன முடி– ஏக–சக்–ர–பு–ரம் என்ற பெய–ரும் உண்டு. தல–ம–ரம் கள் சித–றும்–படி ஓரம்–பைச் செலுத்–திய திரு–மால் புன்–னை–யா–கும். மரு–கனே! வெள்–ளெ–ருக்கு, குவளை, க�ொன்றை சிவ–சந்–ந–தி–யின் இடப்–பு–றம் குடி–க�ொண்–டி–ருக்– இவற்–றின் மாலை–க–ள�ோடு கங்கை, இளம்–பிறை, கும் முரு–கப்–பெ–ரும – ானை வணங்கி, தலத்–திற்–குரி – ய எலும்பு மாலை இலை அணிந்த சிவ–பி–ரா–னின் திருப்–பு–கழ்ப் பாட–லைச் சமர்ப்–பிக்–கி–ற�ோம்: மைந்–தனே! பிஞ்சு மாவ–டுக்–கள் நிறைந்த மாம–ர– ‘‘நறு–மல – ர் அயன் விதித்த த�ோதக வினை–யுறு மா–கத் த�ோன்–றிய சூரனை அடக்–க–வும், எழு–க–டல் தக–வது வற்–ற–வும், எழு–கிரி தூளா–க–வும் வேலைச் செலுத்– துறக்க நீறிட அர–க–ர–வென உளம் அமை– திய கரங்–களை உடை–யவ – னே! கஸ்–தூரி அணிந்த யாதே புயங்–களை உடைய வேளே! அடுத்த பேர், மனை, துணை–வி–யர், தமர், காட்–டில் வாழ் வள்–ளி–யின் தனங்–க–ளைத் தழு– ப�ொருள் விய கடப்–பம – ாலை அணிந்த புயங்–களை உடை–ய– பெருத்த வாழ்–விது சத–மென மகிழ்–வு–றும் வனே! தேவர்–கள் மதிக்–கும் வீரனே! வலி–வ–லம் அசட்– ட ன் ஆது– ல ன் அவ– ம து தவிர நின் எனும் தலத்–தில் வீற்–றி–ருக்–கும் பெரு–மாளே! அடி–யா–ர�ோடு அமர்த்தி மாம–லர் க�ொடு வழி–பட எனை இருத்–தியே பர–கதி பெற மயில் மிசை (உலா த�ொட–ரும்) ðô¡

47

16-31 மார்ச் 2018

அனந்தனுக்கு

1000 நாமங்கள்!

31. ஸம்–ப–வாய நம: (Sambhavaaya namaha) ஹைத–ரா–பாத், செகந்–தர– ா–பாத் நக–ரங்–களு – க்கு நீர் ஆதா–ர–மாக இருக்–கும் ஒஸ்–மான் சாகர் ஏரிக் கரை–யில் அழ–கிய ச�ோலை–கள் நிறைந்த ‘சிலுக்– கூர்’ என்–னும் கிரா–மம் அமைந்–துள்–ளது. திராட்– சைத் த�ோட்–டங்–க–ளுக்–குப் பெயர் பெற்ற ஊராக அது விளங்–கு–கிற – து. பல்–லாண்–டு–க–ளுக்கு முன் அவ்–வூ–ரில் ஒரு விவ–சாயி வாழ்ந்து வந்–தார். அவர் திரு–வேங்–க–ட– மு–டைய – ா–னின் பரம பக்–தர். வயலை உழும்–ப�ோது “ஏழு– ம – ல ை– ய ானே!” என்– று ம், வய– லி ல் நெல் விதைக்–கும் ப�ோது “க�ோவிந்தா!” என்–றும், களை– யெ–டுக்–கையி – ல் “பாலாஜி!” என்–றும் நீர்ப்–பாய்ச்–சும் ப�ோது “வேங்–க–டேச்–வரா!” என்–றும் திரு–மா–லின் திரு–நா–மங்–க–ளைச் ச�ொல்–லிக் க�ொண்டே விவ– சா–யம் செய்–தார். ஒவ்–வ�ொரு ஆண்–டும் தன் வய– – த் லில் விளை–யும் தானி–யங்–க–ளில் ஒரு பகு–தியை தி ரு – ம – ல ை – ய ப் – ப – னு க் – கு ச் ச ம ர் ப் – பி ப் – ப தை வழக்–க–மா–கக் க�ொண்–டி–ருந்–தார்.

திருச்சிறுபுலியூர் கிருபாசமுத்திர பெருமாள்

48

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

வரு–டங்–கள் பல கடந்–தன. அவ–ரது முது–மை– ய�ோடு சேர்ந்து அவ–ரது பக்–தி–யும் அதி–க–ரித்–தது. அறு– வ – டை க் காலம் நெருங்– கி – ய து. ஊன்– று – க�ோ–லு–டன் சென்று நன்கு விளைந்–தி–ருந்த தன் வய–லைப் பார்–வை–யிட்–டார். “இந்த வருட அறு– வடை முடிந்–த–தும் முன்–பு–ப�ோல ஏழு–ம–லை–யா– னுக்கு வந்து காணிக்கை செலுத்த முடி–யாது ப�ோலி–ருக்–கி–றதே! என் நடை தளர்ந்து விட்–டதே! என் உடல் ச�ோர்ந்து விட்– ட தே! நான் என்ன செய்– வே ன்?” என்று அழுது புலம்– பி – ன ார். “என் அப்–பன் ஏழு–ம–லை–யான் தேவி, பூதே–வி– யு–டன் திருக்–கல்–யா–ணம் கண்–ட–ரு–ளும் அந்–தக் காட்–சி–யைக் காணா–மல் என்–னால் எப்–படி உயிர்– வாழ முடி–யும்?” என்று ஏங்–கி–னார். இப்–படி ஏக்–கத்–த�ோ–டும் கண்–ணீ–ர�ோ–டும் பல நாட்–கள் உண–வும் உறக்–கமு – ம் இன்–றித் தவித்–தார். அத–னால் அவ–ரது உடல்–நிலை மேலும் ம�ோசம் அடைந்–தது. ஒரு–நாள் காலை, “குழந்–தாய், எழுந்–திரு!” என்ற ஒரு ஒலி–யைக் கேட்–டார். கண்–வி–ழித்–துப் பார்த்– த ால் ஒளி– மி க்க உரு– வ ம் ஒன்று அவர் முன்னே நின்–றுக�ொ – ண்–டிரு – ந்–தது. வந்–திரு – ப்–பவ – ன் திரு–வேங்–கட – மு – டை – ய – ானே என்று அவர் உணர்ந்து க�ொண்–டார். “நீ எதற்–காக என்–னைத் தேடி வர வேண்–டும்? நான் உன்–னைத் தேடி வந்–து–விட்–டேன். உன் வய–லுக்கு அரு–கா–மை–யில் உள்ள சிவ–லிங்–கத்– துக்–குப் பக்–கத்–தில் ஒரு பாம்பு புற்று உள்–ளது. அந்–தப் புற்–றுக்–குள் நான் தேவி பூதே–வி–யு–டன் சேர்ந்து ஒரே விக்–கி–ர–கத்–தில் எழுந்–த–ரு–ளி–யுள்– ளேன். என்னை வெளியே எடுத்து எனக்– கு க் க�ோயில் அமைத்து நீ தின– மு ம் தரி– ச – ன ம் செய்–ய–லாம்!” என்–றான் எம்–பெ–ரு–மான்.

உடனே எழுந்–த�ோ–டிய அந்த விவ–சாயி, ஊர்– மக்–களை – யு – ம் அழைத்–துக் க�ொண்டு அந்–தப் புற்று இருக்–கும் இடத்–துக்–குச் சென்–றார். கடப்–பா–றை– யால் அந்–தப் புற்–றைத் தகர்த்–தப�ோ – து, புற்–றுக்–குள்– ளி–ருந்து ரத்–தம் பெருகி வரு–வதை – க் கண்–டார்–கள்.

– க்–கும் பெரு–மாள்–மேல் பட்–ட– கடப்–பாறை உள்–ளிரு தால் ரத்–தம் வரு–கி–றது என உணர்ந்த அவர்–கள், பெரு–மா–ளைச் சாந்–தப் படுத்–தப் புற்–றுக்–குள் பால் ஊற்–றி–னார்–கள்.

– ந்து திரு–மல – ை–யப்–ப– அப்–ப�ோது புற்–றுக்–குள்–ளிரு னின் விக்–கி–ர–கம் அவர்–க–ளுக்–குக் கிடைத்–தது. அவன் திரு–வ–டி–வா–ரத்–தில் தேவி, பூதே–வி–யும் எழுந்–தரு – ளி – யி – ரு – ந்–தார்–கள். அவ–னுக்கு அங்–கேயே ஒரு க�ோயில் கட்–டிப் பிர–திஷ்டை செய்–தார்–கள். இன்–றும் தெலங்–கானா ரெங்–க–ரெட்டி மாவட்–டத்– தி–லுள்ள சிலுக்–கூ–ரில் அந்த பாலாஜி க�ோயில் உள்–ளது. இப்–ப�ோது அந்–தப் பெரு–மாள் ‘விஸா பாலா–ஜி’ என்று பெயர் பெற்று விளங்–கு–கி–றார். ஏனெ–னில் அவரை வந்து தரி–சிக்–கும் அடி–யார்–களு – க்கு விரை– வில் வெளி–நாட்–டில் வேலை கிடைத்து விடு–கி–ற– தாம். அத–னால் விஸா பெற்–றுத் தரும் விஸா பாலாஜி என்று அன்–பர்–கள் அவரை அன்–பு–டன் அழைக்–கி–றார்–கள். திரேதா யுகத்– தி ல் ராம– ன ா– க – வு ம், துவா– ப ர யுகத்– தி ல் கண்– ண – ன ா– க – வு ம் வந்த இறை– வ ன், கலி–யுக – த்–தில் பாலா–ஜிய – ாக வந்து அடி–யார்–களை – க் காக்–கி–றான். இவ்–வாறு யுகம்–த�ோ–றும் தன் அடி– யார்–களு – க்கு அருள்–புரி – வ – த – ற்–காக வெவ்–வேறு வடி– வங்–க–ளில் எம்–பெ–ரு–மான் அவ–த–ரிப்–ப–தால் அவன் ‘ஸம்–பவ:’ என்–ற–ழைக்–கப்–ப–டு–கி–றான். அதுவே ஸஹஸ்–ர–நா–மத்–தின் 31-வது திரு–நா–மம். “ஸம்–ப–வாய நம:” என்று தின–மும் ச�ொல்லி வ ரு – ப – வ ர் – க – ளி ன் மே ல் சி லு க் – கூ ர் வி ஸ ா பாலாஜி பெரு–மாள் தன் அருள்–பார்–வை–யைச் செலுத்–து–வார்.

32. பாவ–நாய நம: (Bhaavanaaya namaha) சேனா நாவி–தர் என்ற முடி–தி–ருத்–தும் த�ொழி– லாளி, அவந்தி எனும் ஊரில் வாழ்ந்து வந்–தார். அவர் பாண்–டு–ரங்–க–னின் தீவிர பக்–தர். ஒரு–நாள் மாலை அவ–ரது இல்–லத்–துக்கு அரண்–ம–னை–யில் இருந்து சில காவ–லா–ளி–கள் வந்–தார்–கள். “மன்–ன– ருக்கு நாளை காலை முடி திருத்–த–வேண்–டும்! சரி– ய ாக எட்டு மணிக்கு வந்– து – வி டு!” என்று ச�ொல்–லி–விட்–டுச் சென்–றார்–கள். அடுத்–த–நாள் அதி–காலை நீராடி விட்– டுத் தன் இஷ்–ட–தெய்–வ–மான பாண்–டு– ரங்–கனை – த் தியா–னிக்–கத் த�ொடங்–கின – ார் சேனா. தியா–னத்–தில் ஈடு–பட்ட அவர், மன்–ன–ரின் அழைப்பு உத்–த–ரவை மறந்– து–விட்–டார். சேனா–வின் வர–வுக்–கா–கக் காத்–திரு – ந்த மன்–ன–ருக்–குக் க�ோபம் வந்து விட்–டது. “எட்டு மணிக்கு வரச் ச�ொன்– னால் ஏழரை மணிக்கே வந்து டாக்டர்:

திருச்சேறை சாரநாதப் பெருமாள் அவன் எனக்–கா–கக் காத்–தி–ருக்க வேண்–டாமா? முடி–தி–ருத்–து–ப–வ–னுக்–காக மன்–னன் காத்–தி–ருக்க முடி–யுமா?” என்று கேட்–டார். காவ–லா–ளிக – ள் சேனா–வின் வீட்–டுக்கு விரைந்–த– னர். சேனா–வின் மனை–விக்–குத் தன் கண–வ–னின் தியா–னத்–தைக் கலைக்க மன–மில்லை. அத–னால் காவ– ல ா– ளி – க – ளி – ட ம், “அவர் வீட்– டி ல் இல்லை. அவர் வந்–த–தும் நான் அரண்–ம–னைக்கு அனுப்பி வைக்–கி–றேன்!” என்று கூறி–னாள். காவ–லா–ளிக – ள் சேனா–வின் உற–வின – ர– ான கூனா நாவி–தரை அழைத்–துக் க�ொண்டு அரண்–ம–னைக்– குச் சென்–றார்–கள். மன்–ன–ரி–டம், “சேனா–வைக் காண–வில்லை. எங்கு சென்–றி–ருக்–கி–றான் என்– றும் அவன் மனை–விக்–குத் தெரி–ய–வில்லை. அவ– னுக்–குப் பதி–லாக இந்–தக் கூனாவை அழைத்து வந்– தி – ரு க்– கி – ற�ோ ம். இவ– னு ம் நன்– ற ாக முடி திருத்–து–வான்!” என்–றார்–கள். மன்–னனி – ன் க�ோபம் அதி–கரி – த்–தது. “அந்– தச் சேனா–வுக்கு அப்–படி என்ன அலட்–சிய – ம்? மன்–னன் ச�ொல்லி அனுப்–பி–யும் அவன் வர–வில்லை. முத–லில் அந்–தச் சேனா–வின் தலையை வெட்– டு – கி – றே ன்! அதற்– கு ப்– பின் இந்–தக் கூனா–வி–டம் முடி திருத்–திக் க�ொள்– வ தா வேண்– ட ாமா என முடிவு செய்–கி–றேன்!” என்–றான் மன்–னன். அடுத்த ந�ொடி, தன் பெட்–டியு – ட – ன் சேனா அரண்–ம–னைக்–குள் வரு–வ–தைக் கண்–டான் மன்–னன். “மன்னா!

உ.வே.வெங்கடேஷ்

ðô¡

49

16-31 மார்ச் 2018

என்னை மன்–னித்து விடுங்–கள்!” என்று மன்–ன–னி– டம் வந்து பணிந்–தார் சேனா. “சரி, சரி, விரை–வா–கப் பணியை முடி!” என்–றான் மன்–னன். சேனா– ந ா– வி – த ர் மன்– ன – னி ன் முகத்– தி ல் நீர்–மத்–தைப் பூசி–னார். அந்த நீர்–மத்–தின் வாசனை மன்–னனை மெய்–சி–லிர்க்க வைத்–தது. சேனா தன் கைக–ளால் மன்–னனி – ன் முகத்–தைத் த�ொட்–டப�ோ – து மன்–ன–னுக்கு ஒரு தெய்–வீக ஆனந்–தம் ஏற்–பட்– டது. எதிரே வைத்–தி–ருந்த நீர்ப் பாத்–தி–ரத்–தில் ஒரு அழ–கிய சிறு–வ–னின் முகத்–தைக் கண்–டான் மன்– னன். அந்–தச் சிறு–வன் கரு–நீல வண்–ணம் க�ொண்– ட–வன – ாக, கையில் புல்–லாங்–குழ – ல�ோ – டு, இடை–யில் பட்–டுப் பீதாம்–ப–ரம் அணிந்–தி–ருந்–தான். இக்–காட்– சி– யை க் கண்ட மன்– ன – னு க்– கு த் தான் வானில் பறப்–பது ப�ோலத் த�ோன்–றி–யது. பணி முடித்–த–தும் சேனாவை ஆரத் தழு–விக் க�ொண்–டான் மன்–னன். அவனை அனுப்–பவே மன–மில்–லா–மல் ஐந்து ப�ொற்–கா–சு–க–ளைத் தந்து பிரி–யா–விடை க�ொடுத்து அனுப்–பி–வைத்–தான். சிறிது நேரத்–தில் சேனா அரண்–ம–னைக்கு ஓடி வந்–தார். மன்–ன–னின் கால்–க–ளில் விழுந்து, “மன்னா! என்னை மன்–னித்து விடுங்–கள்...” என்று புலம்–பத் த�ொடங்–கிய – வ – ர், மன்–னனி – ன் முகம் முழு– மை–யாக முடி–நீக்–கப்–பட்–டி–ருப்–ப–தைக் கண்–டார். “எனக்–குப் பதில் வேறு யாரா–வது வந்–தார்–களா?” என்று கேட்–டார். “என்ன ச�ொல்–கி–றாய்? நீதானே மிக–வும் சிறப்– பான முறை–யில் எனக்கு ஒப்–பனை செய்–தாய். உனக்–குத் தந்த ஐந்து ப�ொற்–கா–சு–கள் ப�ோதாது. மேலும் ஐந்து ப�ொற்– க ா– சு – க ள் தர– ல ாம் எனச் சிந்–தித்–துக் க�ொண்–டி–ருந்–தேன். அதற்–குள் நீயே வந்–துவி – ட்–டாய்!” என்று ஆசை–யுட – ன் ச�ொன்–னான் மன்–னன். நடந்–தது என்–னவெ – ன்று சேனா–வுக்கு விளங்–கி– விட்– ட து. இறை– வ – னி ன் கரு– ணையை எண்ணி ஆனந்–தக் கண்–ணீர் சிந்–தி–னார். பாண்–டு–ரங்–கனே சேனா நாவி–தரி – ன் வடி–வில் வந்து தன் முகத்–தைப் ப�ொலிய வைத்–துள்–ளான் என மன்–ன–னும் புரிந்து க�ொண்–டான். பூரிப்–படை – ந்–தான். தன் பக்–த–னின் தியா–னம் கலை–யா–தி–ருக்க, தானே அந்த பக்–த–னின் வடி–வில் த�ோன்–றி–னான் எம்–பெ–ரு–மான். இவ்–வாறு தன் அடி–யார்–க–ளுக்கு நேரும் துன்–பங்–களி – லி – ரு – ந்து அவர்–களை – க் காக்–கப் பல வடி–வங்–கள் எடுத்–துக் க�ொண்டு வரு–வ–தால் ‘பாவ:’ என்–ற–ழைக்–கப்–ப–டு–கி–றான் எம்–பெ–ரு–மான். அதுவே விஷ்ணு ஸஹஸ்–ர–நா–மத்–தின் 32-வது திரு–நா–மம். “பாவாய நம:” என்று தின– மு ம் ச�ொல்லி வந்–தால், ஏத�ோ ஒரு வடி–வில் வந்து நம்–மை–யும் இறை–வன் காத்–த–ருள்–வான்.

33. பர்த்ரே நம: (Bharthre namaha) ஏக–நா–தர் என்–னும் மகான் பைத்–தா–னிபு – ர– ம் என்– னும் ஊரில் வாழ்ந்து வந்–தார். அவ–ருக்கு நீண்ட நாட்–கள – ாக ஒரு சீடன் த�ொண்டு செய்து வந்–தான். ஒரு–நாள் ஏக–நா–தர், தன் சீட–னான கண்–டிய – னு – ட – ன்

50

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

திருத்தலச்சங்காடு நாண்மதியப் பெருமாள் சேர்ந்து தன் தந்– தை – யி ன் சிராத்– த த்– து க்– க ான ஏற்–பா–டு–களை செய்து க�ொண்–டி–ருந்–தார். அன்று சிராத்– த த்– தி ல் உண்ண வரும் அந்–த–ணர்–க–ளுக்–காக ஒரு பலாப்–ப–ழம் வாங்–கி–வ– ரும்–படி சாம்–பன் என்–பவ – ரி – ட – ம் ச�ொல்–லியி – ரு – ந்–தார் ஏக–நா–தர். வெகு–நேர– ம – ா–கியு – ம் சாம்–பன் வரா–தத – ால், அவ–னு–டைய வீட்–டுக்கே சென்–றார் ஏக–நா–தர். சாம்–ப–னின் வீட்–டில் அவ–ரது குழந்–தை–கள், “அப்பா! அந்த அந்–த–ண–ரின் வீட்–ட–ருகே நாங்– கள் சென்று முகர்ந்து பார்த்– த�ோ ம். உள்ளே சமைக்–கப்–ப–டும் உண–வு–கள் அவ்–வ–ளவு நறு–ம– ணம் வீசு–கின்–றன. அந்த உண–வை–யெல்–லாம் சுவைக்க வேண்–டும் என்று ஆசை–யாக உள்–ளது!” என்று அடம்–பிடி – த்–துக் க�ொண்–டிரு – ந்–தார்–கள். “நாம் அதை உண்ண முடி–யா–தப்பா! அவர்–கள் தான் உண்–பார்–கள்!” என்–றார் சாம்–பன். ஏக–நா–தரி – ன் கண்–கள் கலங்–கின. வறு–மையி – ன் வாட்–டம் த�ோய்ந்த அந்த பிஞ்–சுக் குழந்–தைக – ளி – ன் முகங்–க–ளைக் கண்ட அவர், “சாம்–ப–னின் குழந்– தை–கள் ஏற்–கெனவே – உணவை முகர்ந்து பார்த்–து– விட்– ட – த ா– க ச் ச�ொல்– கி – ற ார்– க ள். பிறர் முகர்ந்த உண– வை ப் பித்– ரு க்– க – ளு க்கு அர்ப்– ப – ணி க்– க க் கூடாது. அந்த உணவை இந்த சாம்–ப–னுக்–கும் அவன் குழந்– தை – க – ளு க்– கு ம் வழங்– கி – வி ட்– ட ால், அவர்–கள் உண்–ப–தை–யா–வது கண்–ணா–ரக் கண்டு மகி–ழல – ாமே!” என்–றெண்–ணின – ார். அத–னால் தன் சீடன் கண்–டிய – னை அழைத்து அது–வரை சமைத்த உண– வை – யெ ல்– ல ாம் சாம்– ப – னு க்– கு ம் அவன் பிள்–ளை–க–ளுக்–கும் வழங்–கச் ச�ொல்–லி–விட்–டார். அந்– த க் குழந்– தை – க ள் உண்– ப – தை க் கண்ட ஏக– ந ா– த – ரு க்– கு ப் பாண்– டு – ர ங்– க னே உண்– ப து ப�ோன்ற எண்–ணம் ஏற்–பட்–டது. பீம– ந – தி – யி ல் நீரா– டி – வி ட்டு, மீண்– டு ம் சீட– ரு – டன் உண–வு–க–ளைச் சமைக்–கத் த�ொடங்–கி–னார் ஏக–நா–தர். ஏற்–பா–டு–கள் பூர்த்–தி–யா–ன–வு–டன், அந்–த– ணர்– க ளை வீட்– டு க்கு வரு– ம ாறு அழைத்– த ார். ஆனால் அவர்–கள�ோ, “பித்–ருக்–களு – க்–கா–கச் சமைக்– கப்–பட்ட உண–வைத் தாழ்த்–தப்–பட்ட குலத்–தைச் சேர்ந்– த – வ ர்– க – ளு க்– கு த் தந்– து – வி ட்– ட ாய்! எனவே உன் வீட்–டில் இனி நாங்–கள் உணவு உண்ண மாட்–ட�ோம்!” என்று ச�ொல்லி ஏக–நா–தரை ஊரை விட்–டுத் தள்–ளி–வைத்–தார்–கள். ஏக–நா–தர் செய்–வ–த–றி–யா–மல் திகைத்–த–ப�ோது கண்–டி–யன், “நம் பாண்–டு–ரங்–கன் இருக்க என்ன பயம்?” என்–றான். பாண்–டு–ரங்–கனை ஏக–நா–தர் தியா–னித்–தார். அடுத்–த– ந�ொடி, பாண்–டு–ரங்–கன் கரு– ட – னை – யு ம் அநு– ம – னை – யு ம் அழைத்– து க்

க�ொண்டு ஏக–நா–தரி – ன் வீட்–டுக்–குள் வந்–துவி – ட்–டான். மூவ–ரும் உணவு உண்–டார்–கள். சிராத்–தம் வெகு சிறப்–பாக நிறை–வ–டைந்–தது. ஆனா–லும் ஊரி–லுள்ள அந்–த–ணர்–கள் ஏக–நா– தரை ஊரை–விட்–டுத் தள்–ளியே வைத்–திரு – ந்–தார்–கள்.

– ல் நீரா–டின – ால் தான் “நீ காசிக்–குப் ப�ோய் கங்–கையி உன்னை ஊருக்– கு ள் சேர்ப்– ப�ோ ம்!” என்– ற ார்– கள். அவ்–வந்–த–ணர்–க–ளை–யும் கண்–டி–ய–னை–யும் அழைத்–துக் க�ொண்டு காசி–யாத்–திரை புறப்–பட்–டார் ஏக–நா–தர். கங்–கை–யில் நீரா–டு–வ–தற்–காக அவர் இறங்–கிய ப�ோது ஒரு–வர் எதிரே வந்து, “ஸ்வாமி! நீங்–கள் தான் ஏக–நா–தரா?” என்று கேட்–டார். “ஆம்!” என்– றார் ஏக–நா–தர். “நான் த�ொழு–ந�ோ–யால் பாதிக்–கப்– பட்–டுள்–ளேன். இந்த ந�ோயி–லி–ருந்து என்–னைக் காக்–கவே – ண்–டும் என்று பாண்–டுர– ங்–கனி – ட – ம் வேண்– டி–னேன். ஏக–நா–தர் என்ற பெரிய மகான் பைத்–தா–னி– பு–ரத்–தி–லி–ருந்து காசிக்கு வரு–வார். அவர் தாழ்த்– தப்–பட்ட குலத்–தைச் சேர்ந்த குழந்–தை–க–ளுக்கு உண–வ–ளித்து அத–னால் பெரும் புண்–ணி–யத்தை ஈட்–டியு – ள்–ளார். அந்–தப் புண்–ணிய – த்–திலி – ரு – ந்து கால் பகு– தி யை நீ பெற்– ற ாலே உன் த�ொழு– ந�ோ ய் தீர்ந்– து – வி – டு ம் என்று இறை– வ ன் ச�ொன்– ன ான். அந்–தப் புண்–ணிய – த்–தின் கால் பகு–தியை எனக்–குத் தரு–வீர்–களா?” என்று வேண்–டின – ார். “நான் செய்–த–தைப் பாவம் என்று என்–ன�ோடு இருப்–பவ – ர்–கள் எண்–ணிக் க�ொண்–டிரு – க்–கிற – ார்–கள். அது புண்–ணிய – ம் என்று அவர்–களி – ன் காதில் விழும்– படி நீ ச�ொன்–ன–தற்கு நன்றி. கால்–ப–குதி என்ன? முழு புண்–ணிய – த்–தையு – ம் உனக்கே தரு–கிறே – ன்!” என்று ச�ொல்லி அவ–ரி–டம் ஏக–நா–தர் வழங்–கவே அவ– ர து த�ொழு– ந�ோ ய் குண– ம ா– ன து. இதைக் கண்ட ஊர்ப் பெரி–யவ – ர்–கள் குற்ற உணர்ச்–சியு – ட – ன் வெட்–கித் தலை–கு–னிந்–த–னர். வரு–டங்–கள் பல கடந்–தன. பண்–டரி – பு – ர– த்–திலு – ள்ள – யி – ல் தேஜஸ் குறைந்–து பாண்–டுர– ங்–கனி – ன் திரு–மேனி –க�ொண்டே வரு–வதை ஒரு பண்–டி–தர் கண்–டார். அதன் கார–ணத்தை அறிய விரும்–பிப் பண்–ட–ரி– பு–ரத்–தில் உண்–ணா–வி–ர–தம் மேற்–க�ொண்–டார். உண்– ண ா– வி – ர – த ம் இருந்– த – வ – ரி ன் கன– வி ல் த�ோன்–றிய ருக்–மிணி தேவி, “பண்–டித – ரே! பாண்–டு– ரங்–கன் இப்–ப�ோது இங்கே இல்லை. அவ–ரது விக்– கி–ர–கம் மட்–டும்–தான் உள்–ளது. அவர் பைத்–தா–னி –பு–ரத்–தில் உள்ள ஏக–நா–த–ரின் வீட்–டில் அவ–ரது சீட– னாக உள்–ளார். அத–னால்–தான் க�ோயி–லி–லுள்ள அவர் திரு–மே–னி–யில் தேஜஸ் குறைந்–து–விட்–டது. எப்–படி – ய – ா–வது இறை–வனை மீண்–டும் க�ோயி–லுக்கு அழைத்து வாருங்–கள்!” என்–றாள். ஏக–நா–தரி – ன் இல்–லத்–துக்–குச் சென்ற பண்–டித – ர், அந்–தச் கண்–டி–ய–னைக் கண்–ட–றிந்து அவன் கால் –க–ளில் விழுந்து, “பாண்–டு–ரங்கா! ப�ோதும் உன் நாட–கம்! தய–வு–செய்து க�ோயி–லுக்கு வந்–து–விடு!” என்று மன்–றா–டின – ார். உடனே கண்–டிய – ன் ஏக–நா–த– ரின் பூஜை–ய–றைக்–குள் ஓடிப்–ப�ோய் மறைந்–தான். பண்–டரி – பு – ர– க் க�ோயிலி–லுள்ள தன் திரு–மேனி – ய�ோ – டு ஐக்–கி–ய–மா–னான்.

தன்னை விட்–டுப் பிரிந்–தி–ருக்க முடி–யா–மல், க�ோயி– ல ையே விட்– டு – வி ட்– டு ச் சீட– ன ாக வந்து தன்– ன�ோ டு இறை– வ ன் உற– வ ா– டி த் தனக்– கு ப் பணி–வி–டை–க–ளும் செய்–ததை எண்ணி எண்ணி மகிழ்ந்–தார் ஏக–நா–தர். இவ்–வாறு தன் அடி–யார்–க–ளுக்கு வசப்–பட்டு, காந்– த த்– து – ட ன் இரும்பு ஒட்– டி க் க�ொள்– வ து ப�ோல அடி–யார்–களை விட்–டுப் பிரி–யா–தி–ருக்–கும் எம்– பெ – ரு – ம ான் ‘பர்– த ா’ என்று அழைக்– க ப்– ப – டு – கி–றான். அதுவே விஷ்ணு ஸஹஸ்–ர–நா–மத்–தின் 33-வது திரு–நா–மம். “பர்த்ரே நம:” என்று தின– மு ம் ச�ொல்லி வரு– ப – வ ர்– க ளை இறை– வ ன் என்– று ம் விட்– டு ப் பிரி–யவே மாட்–டான்.

34. ப்ர–ப–வாய நம: (Prabhavaaya namaha) தன் ஒன்–று–விட்ட சக�ோ–த–ரி–யான தேவ–கி–மீது அள–வு–க–டந்த அன்பு வைத்–தி–ருந்–தான் கம்–சன். அவ–ளுக்கு வசு–தே–வ–ரு–டன் திரு–ம–ணம் நடத்–தி– வைத்து, அவர்–க–ளைத் தேரில் அம–ர–வைத்–துத் தானே தேரை ஓட்–டி–னான். அப்–ப�ோது வானி–லி–ருந்து, “ஏ முட்–டாளே!” என்று ஓர் அச– ரீ ரி ஒலித்– த து. “யார் என்னை அழைத்–தது?” என்று மேலே பார்த்–தான் கம்–சன். “நீ யாருக்–குத் தேர�ோட்–டிக் க�ொண்–டிரு – க்–கிற – ாய�ோ அவ–ளுக்–குப் பிறக்–கப்–ப�ோகி – ன்ற எட்–டா–வது மகன்– தான் உனக்கு யமன்!” என்–றது அச–ரீரி. அதிர்ந்து ப�ோன கம்–சன், தேவ–கி–யின் கூந்–த–லைப் பிடித்து இழுத்து அவளை வெட்–டப்–ப�ோ–னான். அப்–ப�ோது வசு–தே–வர் அவ–னைத் தடுத்–தார். “எங்–க–ளுக்–குப் பிறக்–கப்–ப�ோ–கும் குழந்–தை–யால் தானே உனக்கு ஆபத்து என்–கி–றது இந்த அச–ரீரி. இந்–தப் பெண்–ணால் உனக்கு எந்த ஆபத்–தும் வரப்–ப�ோ–வ–தில்–லையே. தய–வு–செய்து இவளை விட்–டு–விடு! எங்–க–ளுக்–குப் பிறக்–கும் அனைத்–துக் குழந்–தை–க–ளை–யும் உன்–னி–டமே ஒப்–ப–டைத்து விடு–கி–றேன்!” என்–றார். “சரி! குழந்–தை–களை என்–னி–டம் ஒப்–ப–டைத்–து– விடு!” என்ற கம்–சன், “ஊர்–வ–லம் த�ொட–ரட்–டும்!” என்–றான். புது–ம–ணத் தம்–ப–தி–களை ஒரு புதிய அரண்–ம–னை–யில் தங்–க–வைத்–தான். ஒரு வரு–டம் கழித்து முதல் குழந்தை பிறந்– தது. அதை வசு–தே–வர் கம்–ச–னி–டம் ஒப்–படைத்த – ப�ோது, “இந்–தக் குழந்–தை–யால் எனக்கு ஆபத்து இல்–லையே! எட்–டா–வது குழந்தை பிறக்–கும்–ப�ோது பார்த்–துக் க�ொள்–ள–லாம்!” என்–றான். ஆனால், நார–தர் அங்கே வந்து, “கம்சா! அச–ரீரி உன்னை முட்– ட ாள் என்று கூறி– ய து சரி– த ான். அது எட்–டா–வது குழந்தை என்று ச�ொன்–னது. ஆனால், முத–லி–லி–ருந்து எட்–டா–வது குழந்–தையா அல்–லது கடை–சி–யி–லி–ருந்து எட்–டா–வது குழந்–தையா என்று ச�ொல்–ல–வில்–லையே. அத–னால் எல்–லாக் குழந்– தை–களை – யு – ம் க�ொல்–வது தான் உனக்கு நல்–லது!” என்–றார். அந்–தக் குழந்–தையை – க் க�ொன்ற கம்–சன், வசு–தே–வர்-தேவ–கி–யைச் சிறை–யி–ல–டைத்–தான். சி ற ை – யி ல் பி றந்த அ டு த்த ஐ ந் து ðô¡

51

16-31 மார்ச் 2018

குழந்–தை–க–ளை–யும் க�ொன்–றான் கம்–சன். தேவ– கி–யின் வயிற்–றி–லி–ருந்த ஏழா–வது குழந்–தையை எம்–பெரு – ம – ா–னின் உத்–தர– வு – ப்–படி துர்–கா–தேவி க�ோகு– லத்–தி–லுள்ள வசு–தே–வ–ரின் மற்–ற�ொரு மனை–வி– யான ர�ோகி–ணி–யின் கர்ப்–பத்–துக்கு மாற்–றி–னாள். அந்–தக் குழந்தை தான் பல–ரா–மன். தேவகி எட்–டா–வது முறை–யா–கக் கரு–வுற்–றாள். திரு–மாலே அவ–ளது கர்ப்–பத்–துக்–குள் நுழைந்–தார். தன்–னைக் க�ொல்–ப–வன் பிறக்–கப்–ப�ோ–கி–றான் என உணர்ந்–து –க�ொண்ட கம்– சன் சிறைக்– க ா– வலை மேலும் கடு–மை–யாக்–கி–னான். ஆவணி மாதம் கிருஷ்ண பட்ச அஷ்– ட மி திதி–யில் ர�ோகிணி நட்–சத்–தி–ரத்–தில் நள்–ளி–ர–வில் வானில் பிரம்மா, சிவன், விநா–ய–கர், முரு–கன், இந்–தி–ரன் உள்–ளிட்ட தேவர்–கள் த�ோன்றி தேவ–கி– யைப் ப�ோற்–றின – ார்–கள். தேவ–கியி – ன் கரு–விலி – ரு – ந்து ஓர் ஆண் குழந்தை பிறந்–தது. குழந்தை நான்கு திருக்– க – ர ங்– க – ள�ோ – டு ம், சங்கு-சக்–கர– த்–த�ோடு – ம், திரு–மார்–பில் மகா–லட்–சுமி – – ய�ோ –டும், உந்–தித்–தா–ம–ரை–யில் பிரம்–மா–வ�ோ–டும், இடை–யில் பட்–டுப்–பீ–தாம்–ப–ரத்–த�ோ–டும், திரு–வ–டி –க–ளில் தங்–கப் பாது–கை–கள�ோ – –டும் விளங்–கி–யது. அது பிறந்த அடுத்த ந�ொடி, வசு–தே–வர்-தேவகி கையி–லி–ருந்த விலங்–கு–கள் எல்–லாம் அறுந்து கீழே விழுந்–தன. தேவகி, “நீ ஏன் சாதா–ரண குழந்–தை–க–ளைப் ப�ோல இரு கைக–ளு–டன் பிறக்–கா–மல் நான்கு – ன் பிறந்–தாய்? கம்–சன் இதைக்–க�ொண்டே கைக–ளுட நீ நாரா–ய–ணனே என்று எளி–தில் கண்–டு–பி–டித்து விடு–வானே!” என்று பயத்–து–டன் கேட்–டாள். உடனே தன்– னு – டை ய கூடு– த ல் இரண்டு கைகளை மறைத்–து–விட்டு இரண்டு கைக–ளுக்கு மாறி–யது அக்–கு–ழந்தை. வசு– தே – வ ர் குழந்– தையை ஒரு கூடை– யி ல் வை த் – து க் க�ோ கு – ல த் – து க் கு அ ழை த் – து ச் சென்–றார். அப்–ப�ோது சிறைக்–கத – வு தானே திறந்–தது.

யமு–னா–நதி தானே வழி–விட்–டது. இப்–ப–டிக் கண்–ண–பி–ரா–னு–டைய அவ–தா–ரமே மிக–வும் சிறப்–பா–னது. வேறெந்–தக் குழந்–தை–யின் தாயை–யா–வது தேவர்–கள் துதி–செய்–த–துண்டா? வேறெந்–தக் குழந்–தை–யா–வது தெய்–வத்–துக்–கு–ரிய லட்–ச–ணங்–க–ளு–டன் பிறந்–த–துண்டா? வேறெந்–தக் குழந்–தை–யா–வது பிறந்–த–வு–ட–னேயே பெற்–ற�ோர்– க–ளின் விலங்–கு–களை அறுத்–த–துண்டா? வேறெந்– தக் குழந்–தை–யா–வது தன் தந்–தை–யைத் தண்–ணீ– ரின்–மேல் நடக்க வைத்–த–துண்டா? கண்–ண–னின் அவ– த ா– ர த்– து க்கு மட்– டு ம் ஏன் இத்– த – னை ச் சிறப்–பு–கள்? ஏனெ–னில் நாமெல்–லாம் கர்–ம–வி–னை–யால் பிறக்–கி–ற�ோம். அவன�ோ கரு–ணை–யால் அவ–த– ரிக்–கி–றான். நம் உடல் ஐம்–பூ–தங்–க–ளால் ஆனது. அவ–னது திரு–மேனி – ய�ோ சுத்–தச – த்–துவ – ம – ய – ம – ா–னது. இவ்–வாறு எம்–பெரு – ம – ான் பிறப்–பத – ன் உயர்த்–தியை எண்ணி நம்–மாழ்–வார் திரு–வாய்–ம�ொழி – யி – ல் “பிறந்–த– வா–றும் வளர்ந்–தவ – ா–றும்...” என்று பாடத் த�ொடங்கி அப்–ப–டியே மூர்ச்–சை–யா–கிக் கீழே விழுந்–தார். மூர்ச்சை தெளிந்து எழு– வ – த ற்கு ஆறு மாதங்– கள் ஆயின. ஆறு மாதங்–க–ளுக்–குப்–பின் எழுந்து மீண்–டும் கண்–ண–னின் லீலை–களை – ப் பாடி–னார். எனவே பிற மனி–தர்–கள், தேவர்–கள் முத–லி– ய�ோ–ரைக் காட்–டிலு – ம் வேறு–பட்–டத – ான, சிறப்–பான, உயர்ந்– த – த ான பிறப்பை எம்– பெ – ரு – ம ான் தன் கரு–ணைய – ால் எடுப்–பத – ால் அவன் ‘ப்ர–பவ:’ என்று அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றான். அத–னால் தான் 60 வரு– டங்–க–ளில் முதல் வரு–டத்–துக்கு ‘ப்ர–ப–வ’ என்று நம் முன்–ன�ோர்–கள் பெயர் சூட்–டியு – ள்–ளார்–கள். ‘ப்ர–பவ – ’ என்–றால் உயர்ந்த பிறப்பு என்று ப�ொருள். அதுவே ஸஹஸ்–ர–நா–மத்–தின் 34-வது திரு–நா–மம். “ப்ர–ப–வாய நம:” என்று தின–மும் ச�ொல்லி வந்–தால், நம்–மை–யும் வாழ்–வில் எம்–பெ–ரு–மான் உயர்த்–து–வான்.

கும்பக�ோணம் சார்ங்கபாணி பெருமாள்

52

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

35. ப்ர–பவே நம: (Prabhave namaha) வசு–தேவ – ரி – ன் சக�ோ–தரி – ய – ான ச்ரு–தச்–ரவா, சேதி– தே–சத்து மன்–னன் தர்–ம–க�ோ–ஷனை மணந்–தாள். அவர்–க–ளுக்கு மக–னா–கப் பிறந்–தான் சிசு–பா–லன். சன–கா–தி–மு–னி–வ–ரின் சாபத்–தால் வைகுந்–தத்– தின் வாயில் காப்– ப ா– ள ர்– க – ள ான ஜய-விஜ– ய ர்– களே ஹிரண்– ய – க – சி பு-ஹிரண்– ய ாக்ஷ– ன ா– க – வு ம், ராவ– ண ன்-கும்– ப – க ர்– ண – ன ா– க – வு ம், சிசு– ப ா– ல ன் -தந்–த–வக்–ரன – ா–க–வும் பிறந்–தார்–கள். இதி ல் சி சு – பா – ல – னி ன் பிறப்பு அ தி – ச – ய –மா–னது. பிறக்–கும்–ப�ோதே நான்கு கைக–ள�ோ–டும் மூன்று கண்–க–ள�ோ–டும் பிறந்–தான். திரு–மால்சிவன் இரு–வ–ரின் ஒருங்–கி–ணைந்த அம்–ச–மா–கத் தனக்–குக் குழந்தை பிறந்–தி–ருப்–ப–தைக் கண்டு மகிழ்ந்–தாள் ச்ரு–தச்–ரவா. அச்–ச–ம–யம் வானில் ஓர் அச–ரீரி ஒலித்–தது: “யார் இந்–தக் குழந்–தை–யைத் தூக்–கும்–ப�ோது, இக்–கு–ழந்–தை–யின் கூடு–தல் இரு கைக–ளும், மூன்–றா–வது கண்–ணும் மறை–கின்–ற– னவ�ோ, அவ–ரால் தான் இக்–குழ – ந்–தைக்கு மர–ணம் ஏற்–ப–டும்!” இதைக் கேள்–வி–யுற்ற அனை–வ–ருமே அந்–தக் குழந்–தையை நெருங்க அஞ்–சி–னார்–கள். கண்–ணனு – ம், பல–ரா–மனு – ம் தங்–களி – ன் அத்தை – து, கண்–ணன் ச்ரு–தச்–ரவ – ா–வைக் காணச்–சென்–றப�ோ “அத்–தானே!” என்–ற–படி ஆசை–யு–டன் சிசு–பா–ல– னைத் தூக்–கிக் க�ொஞ்–சி–னான். சிசு–பா– ல–னின் கூடு–தல் இரண்டு கைக–ளும் மூன்–றா–வது கண்–ணும் மறைந்–து–விட்–டன. “ஐய�ோ!” என்–றாள் ச்ரு–தச்– ரவா. “கண்ணா! என் மகனை நீயா க�ொல்–லப்– ப�ோ–கிற – ாய்?” என்று கேட்–டாள். “அவன் ஒழுங்–காக இருந்–தால் நான் ஏன் க�ொல்–லப் ப�ோகி–றேன்? தவறு செய்–தால் க�ொல்–லு–வேன். அதி–லும் உங்–க– ளுக்–காக ஒரு சலுகை தரு–கிறே – ன். ஒரு நாளைக்கு அவன் த�ொண்–ணுற்–ற�ொன்–பது தவ–று–கள் வரை செய்–ய–லாம். உங்–க–ளுக்–காக நான் அவற்–றைப் ப�ொறுத்–துக் க�ொள்–கிறே – ன்!” என்–றான் கண்–ணன். சிசு–பா–லன் கிருஷ்ண துவே–ஷி–யாக வளர்ந்– தான். தின–மும் கண்–ணனை – க் கீழ்மை வச–வுக – ள – ால் ஏசி–னான். ஆனால், வச–வுக – ளி – ன் எண்–ணிக்கை ஒரு– நா–ளைக்–குத் த�ொண்–ணூற்–ற�ொன்–பது முறைக்கு மேல் ப�ோகா–மல் பார்த்–துக் க�ொள்–வான். பாண்–டவ – ர்–கள் ராஜ–சூய யாகம் செய்–தப�ோ – து, கண்–ணனு – க்கு முதல்–பூஜை செய்–தார்–கள். அதைக் கண்ட சிசு–பா–ல–னுக்–குக் க�ோபம் தலைக்–கு–மேல் ஏறி–யது. நூறா–வது தவறு செய்–தால் கண்–ணன் தன்– னைக் க�ொல்–வான் என்–பதை – க் கூட ஆத்–திர– த்–தில் மறந்–துப�ோ – ய்ச் சுடு–ச�ொற்–கள – ால் கண்–ணனை ஏசத் த�ொடங்–கின – ான். அங்–கிரு – ந்–தவ – ர்–கள் எல்–ல�ோரு – ம் க�ொதித்–துப் ப�ோனார்–கள். ஆனால், கண்–ணன் சிரித்–தப – டி – யே சிசு–பா–லன் எத்–தனை முறை தன்னை ஏசு–கி–றான் என்று கணக்–கிட்–டுக்–க�ொண்டே இருந்– தான். எண்–ணிக்கை நூறைத் தாண்–டி–விட்–டது. உடனே கண்– ண ன் எழுந்து, “பெரி– ய�ோ ர்– களே! நான் நர–கா–சு–ர–னு–டன் ப�ோரி–டச் சென்–ற– ப�ோது, என் பாட்–டன – ார் உக்–கிர– ச – ே–னரை – ச் சிறைப் பி – டி – த்து வைத்–தவ – ன் இந்த சிசு–பா–லன். என் தந்தை வசு– தே – வ ர் அசு– வ – மே த யாகம் செய்– த – ப�ோ து,

திருக்கண்டியூர் ஹரசாப விம�ோசன பெருமாள்

குதி–ரையை மறைத்–து–வைத்–தான். தன் ச�ொந்த மாம– ன ான பப்– ரு – வி ன் மனை– வி – யி – ட மே தவ– றாக நடக்க முயன்–றான். என்–னைக் காத–லித்த ருக்–மிணி – யை – ப் பல–வந்–தம – ா–கத் திரு–மண – ம் செய்ய எண்–ணி–னான். ஆனால், நான் இவன் தாய்க்–குக் க�ொடுத்த வாக்–கைக் காப்–பாற்–று–வ–தற்–காக இத்–த– னைத் தவ–றுக – ளை – யு – ம் ப�ொறுத்–துக்–க�ொண்–டேன். இப்–ப�ோது சிசு–பா–லனே தன் முடி–வைத் தேடிக்– க�ொண்டு விட்–டான். இன்று நூறு–முற – ைக்கு மேல் என்னை அவ–மா–னப் படுத்–திவி – ட்–டான். இவன் இனி புறப்–ப–ட–லாம்!” என்–றான். தன் சக்–கர– ா–யுத – த்தை அவன் மேல் ஏவி–னான். அது சிசு– ப ா– ல – னி ன் கழுத்தை அறுத்– த து. சிசு– பா–ல–னின் உடல் கீழே விழுந்–தது. அதி–லி–ருந்து ஒரு ஒளிப்–பந்து புறப்–பட்டு வந்து கண்–ண–னின் தி ரு – வ – டி – க ளை அ டை ந் – த து . சி சு – ப ா – ல ன் வைகுந்–தத்தை அடைந்–து–விட்–டான். இத்–தனை பாபங்–கள் செய்த சிசு–பா–லன் எப்–படி முக்–தி–யடை – ந்–தான்? ஜய-விஜ– ய ர் மூன்று பிற– வி – க ள் முடிந்– த – பின் வைகுந்–தத்–துக்கு மீள வேண்–டும் என்று ஏற்–கெ–னவே எம்–பெ–ரு–மான் விதித்–தி–ருந்–தான். அதை நிறை– வேற் – று – வ – த ற்– க ாக சிசு– ப ா– ல – னு க்– குக் கண்– ண ன் முக்– தி யை அளித்– து – வி ட்– ட ான். அனைத்–து–ல–குக்–கும் இறை–வ–னான கண்–ண–னுக்– குத் தான் விரும்–பும்–ப�ோது தான் ப�ோட்ட சட்–டங்– களை மீறு–வ–தற்–கும் உரி–மை–யுண்டு. மனி–தன – ாக அவன் அவ–த–ரித்–தா–லும், தனது இயற்–கை–யான சக்–திக – ள�ோ – டு தான் இருக்–கிற – ான். எனவே அந்–தச் சக்–திய – ால் சிசு–பா–லன் பாபங்–கள் செய்–திரு – ந்–தா–லும் கண்–ணனே விதி–களை மீறி அந்–தப் பாவிக்–கும் முக்–தி–ய–ளித்–தான். நினைத்த நேரத்–தில் நினைத்த செய–லைச் செய்–வ–தால் எம்–பெ–ரு–மா–னுக்கு ‘ப்ரபு:’ என்ற திரு– நா–மம் ஏற்–பட்–டுள்–ளது. அதுவே ஸஹஸ்–ர–நா–மத்– தின் 35-வது திரு–நா–மம். ‘ப்ரபு:’ என்–றால் அறம், ப�ொருள், இன்–பம், வீடு என அனைத்–தை–யும் நினைத்த நேரத்–தில் அரு–ள–வல்–ல–வன் என்று ப�ொருள். “ப்ர– ப வே நம:” என்று தின– மு ம் ச�ொல்லி வந்–தால் சரி–யான நேரத்–தில் நமக்–குத் தேவை– யா–னதை எம்–பெ–ரு–மான் அரு–ளு–வான்.

(த�ொடர்ந்து நாமம் ச�ொல்–வ�ோம்) ðô¡

53

16-31 மார்ச் 2018

இரு க�ோபுரங்கள்

காளையார் க�ோயில்

தான் கட்டிய க�ோபுரம் காக்க தன்னுயிர் க�ொடுத்த மருதுபாண்டியர்!

வத்–த–லங்–கள் (தேவா–ரத் தலங்–கள்) உள்ள சி திரு–வூர்–க–ளில் ஒரு சிலவே ஈரா–யி–ரம் ஆண்டு வர–லாற்–றுத் தடங்–க–ளைச் சுமந்–தவை – –யாய் உள்–

அவற்–றைச் சுற்–றித் திக–ழும் காவற்–காடு இவை கடந்து தன் கானப்–பேர் எனும் ஊரை யாரும் கைப்–பற்ற முடி–யாது என்று சூளு–ரைத்–த–ப�ோது ளன. அத்–தகு பெரு–மை–மிகு ஊர்–க–ளில் ஒன்றே பாண்–டி–யப் பேர–ர–சன் உக்–கி–ரப் பெரு–வ–ழுதி தன் சிவ–கங்கை மாவட்–டத்து காளை–யார் க�ோயி–லா–கும். பலத்–தால் இவ்–வூ–ரி–னைக் கைப்–பற்–றி–னான் என்– பதே அக–நா–னூறு கூறும் செய்–தி–யா– காளை– ய ார் க�ோயில் என்ற பெயர் ஐநூறு ஆண்–டுக – ள – ா–கத்–தான் கும். இத–னால் அவனை காணப்–பே– வழக்–கில் இருக்–கின்–றது என்–பத ரெ–யில் கடந்த உக்–கிர– ப்–பெ–ருவ – னை – ழு – தி இவ்–வூர் சிவா–லய – த்து கல்–வெட்–டுக – ள் எனக் குறிப்–பிட்–ட–னர். அத்–த–கைய எடுத்–து க் கூறு–கி ன்–ற ன. ஆனால், பழம் சிறப்–புடை – ய ஊரே காளை–யார் இரண்– ட ா– யி – ர ம் ஆண்– டு – க – ளு க்கு க�ோயி–லா–கும். முன்பு இவ்– வூ ர் கானப்– பே ர்– எ – யி ல் சிவ–கங்கை மாவட்–டத்–தில் திக– என்ற பெய–ரால் அழைக்–கப்–பெற்– ழும் இவ்– வூ – ரி னை காரைக்– கு டி, றது என்–ப–தனை சங்–கத்–த–மிழ் நூல் திருப்–பத்–தூர், மானா–மது – ரை ப�ோன்ற ஊர்– க – ளி – லி – ரு ந்து நெடுஞ்– ச ாலை புற–நா–னூற்–றில் ஐயூர் மூலங்–கி–ழார் வழி அடை–ய–லாம். தக்ஷி–ண–கா–ளி– என்– ப ார் தாம் யாத்த பாட– லி ல் குறிப்–பிட்–டுள்–ளார். எயில் என்–பது பு–ரம், ச�ோதி–வ–னம், மந்–தா–ர–வ–னம், மதி–லைக் குறிப்–பிடு – ம் ச�ொல்–லா–கும். ம�ோக்ஷப்–பி–ர–தம், அகத்–திய சேஷத்– கானப்–பேர் என்–பது ஊரின் பெய– ரம், காந்– த ா– ர ம், தவ– சி த்– தி – க – ர ம், ரா–கும். அவ்–வூ–ரின் தலை–வ–னா–கத் தேவ–தா–ரு–வ–னம், பூல�ோக கைலா– – ார்–பன் என்–பான் திகழ்ந்த வேங்–கைம சம், மகா–கா–ள–பு–ரம் என்ற பெயர்–க– பாது– க ாப்– பு – மி க்க மதில் அரண், ளில் புரா– ண ங்– க ள் காளை– ய ார் கிழவன் சேதுபதி நீ ர் சூ ழ்ந்த அ க ழி அ ர ண் , க�ோ யி – லை க் கு றி க் – கி ன் – ற ன .

54

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

தேவா–ரப்–பா–டல்–கள், திருக்–கண்–ணப்–பர் திரு–மற – ம், முதுமுனைவர் சிவ–பெ–ரு–மான் அந்–தாதி, பர–ண–தே–வ–நா–ய–னார் அந்–தாதி, திரு–வி–ளை–யா–டற்–பு–ரா–ணம் ப�ோன்ற நூல்–க–ளி–லும், பதி–னான்–காம் நூற்–றாண்டு வரை இவ்–வூர் சிவா–ல–யத்–தில் ப�ொறிக்–கப் பெற்–றுள்ள மரபு கட்–டிடக்–கலை நுட்–பங்–களை பழங்–கல்–வெட்–டுக்–க–ளி–லும் இவ்–வூர் திருக்–கா–னப்– இங்கு காண முடி–கின்–றது. இறு–தி– பேர் என்றே குறிக்–கப் பெற்–றுள்–ளன. யாக நக– ர த்– த ார் திருப்– ப – ணி – க – ள ா– கிழக்–குத் திரு–மதி – லி – ல் ஒன்–பது நிலை–களு – ட – ன் லும் இவ்–வா–ல–யம் ப�ொலிவு பெற்று ஒரு பெரிய க�ோபு–ரமு – ம், ஐந்து நிலை–களு – ட – ன் ஒரு காணப்–பெ–று–கின்–றது. சிறிய க�ோபு–ர–மும் இணை–யா–கத் திகழ்–கின்–றன. கிழக்கு ஐந்து நிலை க�ோபு–ர–வா–யில் வழியே பெரு–ம–தி–லு–டன் அமைந்த இக்–க�ோ–யில் வளா– உள்ளே நுழை– யு ம் வழி– யி ல் இரா– ம – ந ா– த – பு – ர ம் கத்–தி–னுள் கிழக்கு ந�ோக்–கி–ய–வாறு மூன்று சிவன் மன்– ன ர் கிழ– வ ன் சேது– ப – தி – யி ன் திரு– வு – ரு வ சந்–ந–தி–க–ளும், தெற்கு ந�ோக்–கி–ய–வாறே மூன்று சிலை–யும், சின்ன மருது - பெரிய மருது என்ற அம்–மன் சந்–நதி – க – ளு – ம் அமைந்–துள்–ளன. இவ்–வா–ல– மரு–து–பாண்–டி–யர் திரு–வு–ருவ சிலை–க–ளும் இவ்– யங்–களி – ல் முறையே காளீஸ்–வர– ர்-ச�ொர்–ணவ – ல்லி, வா– ல – ய த்து ஈசனை வணங்– கு ம் க�ோலத்– தி ல் ச�ோமே–சர்-செளந்–தர– ந – ா–யகி, சுந்–தரே – ச – ர்-மீனாட்சி காணப்–பெ–று–கின்–றன. கிழக்கு சிறிய க�ோபு–ரம் ஆகிய தெய்–வத் திரு–மே–னி–கள் இடம் பெற்–றுள்– பாண்– டி ய மன்– ன ன் வர– கு – ண – ப ாண்– டி – ய – ன ால் ளன. க�ோயி–லுக்கு தென்–பு–றம் யானை–மடு எனும் (கி.பி. 1251-1261) கட்–டப்–பெற்–றத – ா–கும். கஜ–புஷ்–க–ர–ணி–யும், இவ்–வூ–ரில் சிவ– ஒன்– ப து நிலை பெரிய க�ோபு– ர ம், கங்கை, காளி தீர்த்–தம், விஷ்ணு மருது பாண்–டி–யர்–க–ளால் எடுக்–கப் தீர்த்–தம், சரஸ்–வதி தீர்த்–தம், கெளரி பெற்–றத – ா–கும். கிழக்கு க�ோபுர நிலை– தீர்த்–தம், ருத்ர தீர்த்–தம், லட்–சுமி யில் மரு–து–பாண்–டி–யர்–க–ளின் திரு–வு– தீர்த்–தம், சுதர்–சன தீர்த்–தம் எனும் நீர்– ரு– வ ங்– க ள் காணப்– ப ெ– று – வ – த �ோடு நி–லை–க–ளும் திகழ்–கின்–றன. க�ோயி– அழ–கிய அன்–னப்–பற – வை – க – ள – ால் உரு– லுக்–குக் கிழக்–காக மரு–துப – ாண்–டிய – ர் வான க�ொடிக்–கரு – க்கு வேலைப்–பாடு தம் சமா–தி–கள் அமைந்–துள்–ளன. காணப்–பெ–று–கின்–றது. திரு–ஞா–ன–சம்–பந்–த–ரும், சுந்–த–ர–ரும் ஒன்–பது நிலை கிழக்–குக் க�ோபு–ரத்– இத்– த – ல த்– தை ப் ப�ோற்றி பதி– க ம் தின் மேலே–றிப் பார்த்–தால் மது–ரைக் பாடி–யுள்–ள–னர். க�ோபு–ரம் தெரி–யும் என்–பர். ‘‘மது–ரைக் க�ோயி–லி–னுள் தென்–பு–றம் திக– – ாண்– க�ோபு–ரம் தெரி–யக் கட்–டிய மரு–துப ழும் ச�ோமே– ச ர் சந்– ந திக்கு நேர் டி–யன் வாராண்–டி–’’ எனும் கும்–மிப் கி – ழ – க்–காக அமைந்த முன் மண்–டப – ப் பாட்டு இவ்– வ ட்– ட ா– ர த்– தி ல் வழங்கி பகு–தியி – ல் கூப்–பிய கரங்–களு – ட – ன் திக– வரு–கின்–றது. ழும் சிவ–கங்கை சீமை–யின் இரண்– மேலும், லிங்கோத்பவர் டா–வது மன்–னர் முத்–து–வ–டு–க–நாத ‘‘கரு–ம–லை–யிலே கல்–லெ–டுத்து பெரிய உடை–யாத்–தே–வ–ரின் திரு–வு– காளை–யார் க�ோயில் உண்டு ரு–வச்–சிலை இடம் பெற்–றுள்–ளது. பண்ணி இவர் 1750 முதல் 1772 வரை இரு–பத்–தி–ரண்டு மது–ரைக் க�ோபு–ரம் தெரி–யக் கட்–டிய ஆண்–டுக – ள் ஆட்சி புரிந்–தவ – ர். வெள்–ளை–யர்–களை மருது வார–தைப் பாருங்–க–டி–’’ எதிர்த்து முதல் சுதந்–திர முழக்–கம் செய்–த–வர்.

- ப�ோன்ற குறிப்–பு–க–ளும் பழம் பாடல்–க–ளில் காளை–யார் க�ோயி–லில் நிகழ்ந்த ப�ோரின்–ப�ோது காணப்–பெ–று–கின்–றன. வெள்–ளை–யர்–கள் மறைந்து நின்று கையெறி குண்– க�ோயில் முன் மண்–ட–பத்தை இவர்–கள் எடுப்– டு–களை வீசி–யதி – ல் இவர் வீர மர–ணம் அடைந்–தார். பித்–த–த�ோடு பெரி–ய–த�ொரு திருத்–தே–ரி–னை–யும் இவ்–வு–ரு–வச் சிலைக்கு சற்று மேற்–காக மிகப் செய்–த–ளித்–த–னர். க�ோயில் பரா–ம–ரிப்–புக்–காக நாற்– பிர–மாண்–ட–மான ஸஹஸ்–ர–லிங்–கம் எனப்–பெ–றும் பது கிரா–மங்–க–ளை–யும், இரண்டு லட்–சம் ரூபாய் ஆயி–ரத்–தெட்டு சிறிய லிங்க உரு–வங்–கள், ஒரே மதிப்–புடை – ய நகை–கள – ை–யும் இக்–க�ோயி – லு – க்–கென லிங்க பாணத்–தி–லேயே திக–ழும் லிங்–கத் திரு– அளித்– து ள்– ள – ன ர். கி.பி. 1789லிருந்து 1794ம் மேனி உயர்ந்த மேடை–யாக அமைந்த சந்–நதி – யி – ல் ஆண்–டுக்–குள் அவர்–கள் தம் காளை–யார் க�ோயில் ப�ொலி–கி–றது. திருச்–சுற்–றில் பரி–வா–ரா–ல–யங்–கள் பணி–கள் நிறை–வ–டைந்–துள்–ளன. அமைந்–துள்–ளன. பாண்–டி–யர்–கால சப்–த–மா–தர், மருது பாண்– டி – ய – ரை க் கைது செய்ய முடி– க�ோஷ்–ட–மூர்த்–தி–கள், ச�ோமாஸ்–கந்–தர் ப�ோன்ற வெ–டுத்த ஆங்–கி–லேய அதி–காரி அக்–னியு என்– செப்–புத் திரு–மே–னி–கள் கலை அழ–கு–டன் காட்சி பான் அவர்– க ள் வந்து சர– ண – டை – ய ா– வி ட்– ட ால் நல்–குகி – ன்–றன. பாண்–டிய – ர் கால கட்–டும – ா–னங்–கள், அவர்–கள் கட்–டிய பெருங்–க�ோ–பு–ரத்தை பீரங்கி ரா–மந – ா–தபு – ர– ம் சேது–பதி – க – ள், சிவ–கங்கை சமஸ்–தான க�ொண்டு தகர்ப்–ப–தாக அறி–விப்பு செய்–தான். மன்–னர்–கள், மருது பாண்–டி–யர் என வர–லாற்–றுக்– காட்–டில் மறைந்–தி–ருந்த மருது சக�ோ–த–ரர்–கள் கால அர–சர்–கள் கால கட்–டு–மா–னங்–கள் என பல

குடவாயில்

பாலசுப்ரமணியன்

ðô¡

55

16-31 மார்ச் 2018

சப்தமாதர்

க�ோபு–ரத்தை காப்–பதி – ல் தங்–கள் உயிர் ப�ோவ–தைப் பற்றி சிறி–தும் கவலை க�ொள்–ளா–மல் சர–ணடை – ந்து ஆங்–கி–லே–ய–ரின் வெறிச் செய–லி–லி–ருந்து க�ோபு– ரத்–தைக் காப்–ப ாற்– றி– ன ர். சர– ண–டைந்த மருது பாண்–டி–யரை திருப்–பத்–தூர் க�ொண்டு சென்று தூக்–கி–லிட்–ட–னர். அவர்–களை தூக்–கி–லி–டும்–ப�ோது உங்–கள் கடைசி ஆசை என்ன என ஆங்–கிலே – ய – ர் கேட்–ட–னர். அதற்கு தங்–கள் உடல்–களை காளை– யார் க�ோயில் முன்பு அடக்–கம் செய்ய கேட்–டுக் க�ொண்–ட–னர். அவர்–கள் கடைசி விருப்–பப்–ப–டியே மக்–கள் க�ோயி–லுக்–குக் கிழக்–காக தெரு–வின் கடை– சி–யில் அவர்–க–ளுக்கு சமாதி அமைத்–துள்–ள–னர். மருது பாண்–டி–யர் காத்த க�ோபு–ரத்–தின் வர–லாறு நம் நெஞ்–சத்தை உலுக்–கும் ஒன்–றா–கும். இவ்–வா–ல–யத்–தில் பாண்–டிய மன்–னர்–க–ளின் சில சாச–னங்–க–ளும் பின் வந்த மன்–னர்–கள் கால சாச–னங்–களு – ம் இடம் பெற்–றுள்–ளன. சுந்–தர பாண்– டி–ய–னின் கல்–வெட்–டில் இவ்–வா–ல–யத்து இறை–வன் பெயர் கானப்–பே–ரு–டைய நாய–னார் எனக் குறிக்– கப்–பெற்–றுள்–ளது. 16ம் நூற்–றாண்–டைச் சார்ந்த கல்–வெட்–ட�ொன்–றில் இறை–வன் பெயர் கானப்–பே– ரு–டைய நாய–னார் காளை–யார் ச�ோமநா–தர் எனக் குறிக்–கப் பெற்–றுள்–ளது. பாண்–டிய மன்–ன–னின் குரு–வா–கத் திகழ்ந்த தபஸ்வி ச�ோம–நா–தர் எனும் அக�ோர சிவ–ருக்கு இவ்–வூரி – ல் குரு தட்–சிணை – ய – ாக நிலம் அளிக்–கப்–பெற்ற செய்தி காணப்–பெ–று–கின்– றது. அவர் இவ்–வா–ல–யத்து அம்–மன் க�ோயிலை எடுப்– பி த்– த ார் என்– பதை ஒரு சாச– ன ம் மூலம் அறி–ய–லாம். இவரே அவ்–வா–ல–யத்–திற்கு உற்–சவ

56

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

திரு– மே – னி – ய ாக, திரு– வீ தி நாச்– சி – ய ார் செப்– பு த் திரு–மே–னியை அளித்–த–தும் குறிக்–கப் பெற்–றுள்– ளது. பதி–னா–றாம் நூற்–றாண்–டுக்–குப் பின்பு காணப்– பெ–றும் சாச–னங்–க–ளில் கானப்–பேர் எனும் ஊரின் பெயர் மறைந்து காளை– ய ார் க�ோயில் என்ற பெயரே நிலை–பெற்று காணப் பெறு–கின்–றன. நாச்– சி–யார் தண்–மென்–முலை – –யாள், ஆளு–டைய நாச்– சி–யார் ப�ோன்ற அம்–மன் பெயர் பற்–றிய குறிப்–பு–க– ளும், செல்–லப்–பிள்–ளை–யார், அரி–ய–பிள்–ளை–யார், சக்தி விநா–யக பிள்–ளை–யார் ப�ோன்ற கண–ப–திப் பெரு–மான் பற்–றிய குறிப்–பு–க–ளும் உள்–ளன. பதி–மூன்–றாம் நூற்–றாண்–டைச் சார்ந்த பாண்–டி– யர் கல்–வெட்–டுச் சாச–னங்–க–ளில் கைய�ொப்–ப–மிட்– டுள்ள அனை–வ–ரும் தேவர்–க–ளா–கவே காணப்–பெ– று–கின்–றன – ர். ரா–ஜசி – ங்க தேவர், ச�ோழ–கங்க தேவர், அதி–கை–சிங்க தேவர், ஈழங்–க�ொண்ட பாண்–டிய தேவர் ப�ோன்ற பல–ரு–டைய பெயர்–க–ளைக் காண முடி–கின்–றது. ச�ோழர் தம் ஆட்–சிக் காலத்–திலு – ம், பாண்–டிய – ர்– கள் ஆட்–சிக் காலத்–தி–லும் கற்–றுத்–துறை ப�ோகிய நாட்–டிய நங்–கை–க–ளுக்கு மிக உய–ரிய விரு–தாக ‘‘தலைக்–க�ோ–லி–’’ எனும் விருதை அளிப்–பது மரபு. தலைக்–க�ோலி விருது பெற்–ற�ோரை திருக்–க�ோ–யி– லில் ஆடற் பணி புரிய நிய–மித்–தன – ர். இவ்–வா–லய – த்– திற்கு ஆடற் பணி–பு–ரி–வ–தற்–காக நக்–கன் செய்–யா– ளான காலிங்–கர– ாய தலைக்–க�ோலி என்–பவ – ளு – க்கு நிலம் அளிப்–ப–தற்–காக திருக்–கா–னப்–பேர் ஊரார் நக்–கன் நாச்–சி–யா–ரான தனி ஆணை–யிட்ட பெரு– மாள் தலைக்– க�ோ லி என்ற மற்– ற�ொ ரு ஆடல்

ச�ோமாஸ்கந்தர் நங்– கை – யி – ட – மி – ரு ந்து விலை க�ொடுத்து நிலம் வாங்கி அந்–நி– லத்–தில் சீர்–கெட்–டி–ருந்த குளங்– களை திருத்தி பாழ் நிலங்– களை விளை– நி – ல ங்– க – ள ாக மாற்றி, சில வரி விலக்–குக – ளை அளித்து, வழங்–கி–யுள்–ள–னர். அந்– நி – ல ம் ‘‘சுந்– த – ர – ப ாண்– டி–யன் க�ோல்’’ என்ற அள–வு– க�ோ–லால் அளக்–கப் பெற்–றது என்–ப–தை–யும், நிலம் இருந்த ஊருக்கு வீர–பாண்–டிய – ந – ல்–லூர் எனும் பெய–ரிட்டு அளித்–த–தை– யும் கூறு–கின்–றது. அந்–நி–லம் பெற்ற நாட்–டிய அணங்–கான அ த் – த – லை க் – க�ோ லி , த ன் நிலத்– தி – லி – ரு ந்து மாவுக்கு இத்– த னை கலம் நெல்– லு ம், காசும் க�ோயி–லுக்கு க�ொடுக்க வேண்–டும் என்–ப–தை–யும் விவ– ரிக்–கின்–றது. திருக்–கா–னப்–பே– ரில் உள்ள நிலங்–களி – ல் பனை, மா, இலும்பை, புங்–கம், புளி, அவிரை, க�ொளுஞ்சி, வேம்பு, அத்தி என்ற மரங்– க – ளி ன் பெயர்– க ள் குறிக்– க ப்– ப ெற்று அ வை வ ன ம ர ங் – க – ள ா க காப்– ப ாற்– ற ப்– ப ட வேண்– டு ம் என்ற குறிப்–பு–களை பல கல்– வெட்–டுச் சாச–னங்–கள் எடுத்–துக் கூறு–கின்–றன. க ா ள ை – ய ா ர் க�ோ யி ல் செல்–வ�ோர் கானப்–பே–ரு–டைய ஈசனை வணங்– கி ய பின்பு கிழக்கு பெரிய ரா–ஜக�ோ – –பு–ரத்– துக்கு முன்பு வந்து நின்று அண்– ண ாந்து பாருங்– க ள். க�ோபு–ரத்–தின் உய–ரம், மரு–து–

வரகுண பாண்டியன்

சமாதியில் மருது

மருது பாண்டியர்

ஸஹஸ்ரலிங்கம் பாண்–டி–யர் தம் மாட்–சி–மையை நமக்கு உணர்த்–தும். தெருக்–க�ோ–டி– யில் உள்ள சமா–திக்–குச் சென்று க�ோபு–ரம் காக்க உயிர் துறந்த அத்–தி–யா–கி–க–ளுக்கு அஞ்–சலி செலுத்–துங்–கள். ðô¡

57

16-31 மார்ச் 2018

அடியவர் துன்பம் தீர்ப்பது உன் கடமையல்லவா!

இப்–படி – ப்–பட்–டவ கருத்–தனே கரு–தார்–பு–ரம் மூன்–றெய்த – ர்–களு – க்–குத்–தான் திரு–ஞா–னச – ம்–பந்– ஒருத்–தனே! உமை–யா–ள�ொரு கூறனே! தர் மிகப் பெரிய ஆறு–த–லை–யும் தேடு–த–லை–யும் திருத்–தனே! திரு–ஆ–ரு–ரெந்–தீ–வண்ண தரு–கி–றார். எங்–க–ளுக்கு அஞ்–சேல் என்று உன்– அருத்த என்–னெனை அஞ்–சல் என்–னா–ததே! னைத் தவிர யார் உரத்த குர–லில் உணர்த்த - திரு– ஞ ா– ன – ச ம்– ப ந்– த – ரு – ட ைய தேன் தமிழ் – ார், முடி–யும் என்று கேட்டு சர–ணா–கதி அடை–கிற ஆரு–ரில் உறை–யும் சிவ–பெ–ரு–மா–னி–டம். தேவா–ரப் பாடல் இது! நாம் ஏத�ோத�ோ ப�ொருட்–க–ளு–டன் சம்–பந்–தம் ‘நம் மன–திற்–குள் நின்ற கருத்–தா–னவ – னே, மாற்– வைத்–திரு – க்–கிற�ோ – ம். மண்–ணாசை, ப�ொன்–னாசை, றா–ரது முப்–பு–ரத்தை எரித்–த–வனே, உமை–ய�ொரு பெண்–ணாசை என்று நிலை–யில்–லா–த–வற்–று–டன் பாகனே, திரு–வா–ரூரி – ல் எழுந்–தரு – ளி – யி – ரு – க்–கும் சுடர் – – நிலை–யான உறவு வைத்–துக் க�ொள்ள ஆசைப்–படு வடி–வி–னனே, அஞ்–சேல் என்று எனக்கு அருள் கி–ற�ோம். ஆனால், திரு–ஞா–னச – ம்–பந்–தர�ோ, ஞானத்– செய்க,’ என்–கி–றார் நெகிழ்–வு–டன் ஞான–சம்–பந்–தப்– து–ட–னும் விவே–கத்–து–ட–னும் சம்–பந்–தம் வைத்–துக் பெ–ரு–மான்! திரு–வா–ரூ–ரில் அமர்ந்து உறை–யும் க�ொண்–டி–ருந்–த–த–னால்–தான் அவரை ஞான–சம்– ஈச–னைப் பக்–திப் பர–வத்–து–டன் பாடா–த–வர்–கள் பந்–தர் என்று இந்த உல–கம் க�ொண்–டாடி உண்டா? ‘ஆருர் அமர்ந்த அரசே ப�ோற்–றி’ மகிழ்–கி–றது. கை கூப்–பித் த�ொழு–கிற – து! என்று புக–ழப்–ப–டு–வர்–தானே இந்த ஈடு இன்–றைய வாழ்க்–கை ச் சூழ–லில் இணை–யற்ற இறை–வன்! நமக்கு எல்–லாம் கிடைக்–கி–றது. எல்– நாம் வாழ்க்–கை–யில் எது எதற்கோ லாம் இருந்–தா–லும் எதைய�ோ இழக்– ஆசைப்–பட்டு, அல்–லல்–பட்டு தவித்து கக் கூடா–த–வற்றை இழந்து தவிப்–பது வரு– கி – ற�ோ ம். மன– நி ம்– ம தி என்– ப து ப�ோல் மனம் கிடந்து அலை–கிற – து. இந்த பெ ரு ம் – ப ா – ல�ோ ர் வ ா ழ் க் – கை – யி ல் 38 மன–தைக் கட்–டுப்–ப–டுத்தி ஒரு நிலை–யில் கேள்–விக்–கு–றி–யாகி விட்–டது. வைப்–பது – த – ான் மிகப்–பெரி – ய சவா–லாக இருக்– மாறி வரு–கிற ப�ொரு–ளா–தா–ரச் சூழ–லில் கி–றது! கால–மாற்–றங்–கள் மனி–தனி – ன் சிந்–தனையை – வேக– ம ான வாழ்க்– கை ப் பய– ண ம் என்ற ஓட்– கதி– க – ல க்– க ம் செய்– கி ன்– ற ன. அரசு வங்– கி – யி ல் டத்–தில் எங்–கா–வது தங்கி, தேங்–கி–வி–டு–வ�ோம�ோ க�ோடிக்–க–ணக்–கில் கடன் பெற்–ற–வர்–கள், வெகு என்– கி ற பயத்– தி ல் தத்– த – ளி த்து வரு– கி – ற�ோ ம்.

மன இருள் அகற்றும் ஞானஒளி

58

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

எளி–தாக வெளி–நாட்–டுக்கு தப்பி ஓடி விடு–கிற – ார்–கள். இதே அரசு வங்–கி–யில் விவ–சா–யத்–திற்–கும், வெள்– ளா–மைக்–கும் வெறும் ஆயி–ரக்–க–ணக்–கில் கடன் வாங்கி, கட்ட முடி–யா–மல் திண–றும் கிரா–மத்து விவ–சா–யினு – டை – ய டிராக்–டரை பறி–முத – ல் செய்–யும் அவ–லத்–தை–யும் இங்கே நாம் பார்க்–கி–ற�ோம். இன்–றைய சமூக அமைப்–பில் க�ொஞ்–ச–மாக ஏமாற்–றுகி – ற – வ – ன் பிடி–படு – கி – ற – ான். அதி–கம – ாக ஏமாற்– று–கி–ற– வன் தப்பி ஓட்–டம் பிடிக்–கி–ற ான். தகுதி, தரா–த–ரம் எல்–லாம் கேள்–விக்–கு–றி–யாகி பல காலம் ஆகி விட்–டது! ஆசை–யும் பேரா–சை–யும் பல மனி–தரை மிருக நிலைக்கு க�ொண்டு வந்து விட்–டன. சாதா–ரண – ம – ாக திரு–மண வீடு–க–ளில் சாப்–பி–டப் ப�ோகும்–ப�ோத�ோ, பேருந்–தில் பய–ணம் செய்–யும் ப�ோத�ோ சிலர், வரி–சை–யாக பக்–கத்து பக்–கத்து இருக்–கை–களை, சினிமா தியேட்–ட–ரில் முன்–ப–திவு செய்–வ–தைப் ப�ோல பிடித்து வைப்–பார்–கள். அந்த நபர் வரு–கி– றார�ோ இல்–லைய�ோ இவர்–கள – ா–கவே பிடித்து வைத்– துக் க�ொண்டு அங்கே நின்–ற–படி எந்த இருக்கை காலி–யா–கும் என்று காத்–துக் க�ொண்– டி – ரு ப்– ப – வ ர்– க – ளு க்– கும் க�ொடுக்க மாட்–டார்–கள். இன்–றள – வு – ம் நாம் பார்த்–துக் க�ொண்– டி – ரு க்– கி ற காட்சி இது. இந்த மன– நி லை நல்ல சூழ்–நி–லையை உரு– வாக்–குமா என்ன? தி ரு – மூ – ல – ரி ன்

ஆழ்–வார்க்–க–டி–யான்

மை.பா.நாரா–ய–ணன்

திரு–மந்–திர– ம் அற்–புத – ம – ான சிந்–தனையை – நமக்–குத் தரு–கி–றது: ‘‘ஆர்க்–கும் இடு–மின் அவ–நி–வர் என்–னன்–மின் பார்த்– தி – ரு ந்து உண்– மி ன் பழம்– ப �ொ– ரு ள் ப�ோற்–றன்–மின் வே ட் – க ை – யு – ட ை – யீ ர் வி ர ை ந் – த � ொ ல ்லை உண்–ணன்–மின் காக்கை கரைந்–துண்–ணும் காலம் அறி–மி–ன�ோ–’’ ‘‘எல்–ல�ோர்க்–கும் க�ொடுங்–கள் அவர் இவர் என வேறு– ப ாடு பார்க்க வேண்– ட ாம்! நம்மை நாடி வரும் விருந்–தி–னர் யாராக இருந்–தா–லும் – த்து, அவ–ருக்கு சாப்–பாடு நன்கு வர–வேற்று உப–சரி ப�ோட்ட பிறகு நீங்–கள் சாப்–பி–டுங்–கள். தேவை–யா– னதை தேவைப்–ப–டு–கி–ற–வர்–க–ளுக்கு க�ொடுத்து மகி–ழுங்–கள். அதை–விட்டு பரம்–ப–ரைச் ச�ொத்து என பாது–காத்து வைத்து யாருக்–கும் உப–ய�ோ– கம் இல்–லா–மல் செய்து விடா–தீர்–கள். யாருக்–கும் தரா–மல் அவ–சர– ம் அவ–ச – ர–மாக சாப்–பிட்டு முடித்து விடா–தீர்–கள்! காக்–கை–யைப் பாருங்–கள். அவை தன் இனத்– தைச் சேர்ந்த காக்–கை–களை அழைத்து, கூடி உண்டு மகிழ்–கி–றதே அதைப் பார்த்–தா–வது நாம் மனம் திருந்த வேண்–டாமா?’’ பச்–சைக் குழந்–தைக்–குச் ச�ொல்–லித்–த–ரு–வ–து– ப�ோல பாடம் நடத்–து–கி–றார் திரு–மூ–லர். எல்–லாம் படிக்க, கேட்க, நன்– ற ா– க த்– த ான் இருக்– கி – ற து. செயல்–ப–டுத்த வேண்–டுமே! இந்த நல்ல சிந்–த– னை–யைத் தரு–வ–தற்கு ஈச–னின் அரு–ளைப்–பெற முன்–வர வேண்–டும். நம்–மைப் படைத்து, காத்து, அருள்–பா–லிப்–ப–வன் அவன்–தானே! நாம் கேட்டு அவன் எதைக் க�ொடுக்–கா–மல் இருக்–கிற – ான்? சுந்–தர– மூ – ர்த்தி சுவா–மிக – ள் தேவா–ரத்– தில், ‘‘த�ொழு–வார் அவர் துயர் ஆயின தீர்த்–தல் உன் த�ொழி–லே–’’ என்–கி–றார். உன்னை வழி–ப– டும் அடி–ய–வர்–க–ளின் துன்–பங்–க–ளைத் தீர்த்–த–ரு– ளு–தல் உன் கடமை அல்–லவா என்று ஈச–னி–டம் நெக்–கு–று–கி–றார். நம்–பிக்–கை–யும், மன உறு–தி–யும் இருந்–த–தால்– தான் இப்– ப டி அவர்– க – ள ால் ஆத்– ம ார்த்– த – ம ாக வேண்–டிக்–க�ொள்ள முடி–கிற – து! அது–வும் காலத்தை தாண்–டிய, என்–றைக்–கும் நம் சிந்–தனையை – சீர்த்–தி– ருத்–தக்–கூ–டிய இனிய கருத்–து–கள் அடங்–கிய இந்த தங்–கப் புதை–யலை நமக்கு தந்–திரு – க்–கிற – ார்–கள். பக்– தர்–கள் உன்–னி–டம் வேண்–டு–வது அவர்–க–ளு–டைய கடமை, அவர்–கள் கேட்–ப–தைத் தரு–வது உன்–னு– டைய கடமை என்று அந்–தப் பர–மாத்மா–விற்–கும், இந்த ஜீவாத்–மா–விற்–கும் இடையே மிகப்–பெ–ரிய பாலத்தை சுந்–த–ரர், திரு–மூ–லர் ப�ோன்–ற–வர்–க–ளின் தீர்க்–கம – ான சிந்–தனை – க – ள – ால்–தான் வார்த்–தெடு – க்க முடி–யும்! நி லை – யில்– ல ா த உ ல– கத் – தில் அ ன் – பு ம் அரு–ளும்–தான் நிலை–யா–னது. அதை நாடித் தேடி நாம் பெற்– ற ாலே நம் மனத்–தில் உள்ள இருள் அகன்று ஒளி–ம–யம – ான சுடர் பிர–கா–சிக்–கும், வாழ்–வின் அர்த்–தம் புரி–யும். (த�ொட–ரும்) ðô¡

59

16-31 மார்ச் 2018

42ம் பக்க த�ொடர்ச்சி

விளம்பி வருட ராசி பலன்கள்

கன்னி: இந்த புது வருட த�ொடக்–

கத்–தில் தன வாக்கு குடும்ப ஸ்தா–னத்– தில் குரு - சுக ஸ்தா–னத்–தில் சனி பஞ்–சம பூர்வ புண்–ணிய ஸ்தா–னத்–தில் கேது - லாப ஸ்தா–னத்–தில் ராகு என கிர–கங்–கள் அமைந்–தி–ருக்–கின்–றன. புதன் பக–வானை ராசி–நா–த–னா–கக் க�ொண்டு, பெரு–மா–ளின் அருள் பெற்ற கன்னி ராசி அன்– பர்–களே, பெருந்–தன்–மை–யும் மற்–ற–வர்–க–ளுக்கு இயன்ற அள– வி – லெ ல்– ல ாம் உதவ வேண்– டு ம் என்ற பேருள்– ளம் க�ொண்– ட – வ ர்– க ள். உங்– க ள் பெருந்–தன்–மைக்–கும் க�ௌர–வத்–திற்–கும் குறை ஏற்–பட – ா–மல் கவ–னித்–துக் க�ொள்–வீர்–கள். க�ொடுத்த வாக்–கைக் காப்–பாற்ற மிக–வும் நாண–யம – ாக நடந்து க�ொள்– வீ ர்– க ள். தெய்வ பக்– தி – யி – லு ம், தெய்வ பலத்–தி–லும் சிறந்து விளங்–கு–வீர்–கள். இந்த ஆண்– டி ல் குடும்– ப த்– தி ல் பிள்ளை இல்–லா–த�ோ–ருக்–குப் புத்–திர பாக்–கி–ய–மும், மற்–ற– வர்–க–ளுக்கு பேரக் குழந்தை பாக்–கி–ய–மும் உண்– டா–கும். குடும்–பத்–தி–லும் வெளி–யி–லும் உங்–கள் செல்–வாக்கு உய–ரும். பாகப்–பி–ரி–வினை ப�ோன்–ற– வை–க–ளும் சுமு–க–மாக முடி–யும். வரு–மா–னம் சிறப்– பாக அமை–யும். மன–தி–லி–ருந்த அழுத்–தங்–கள் வில–கித் தெளி–வான சிந்–த–னை–யில் இருப்–பீர்–கள். வண்டி வாக–னம் வாங்–கும் ய�ோக–மும் உண்–டா–கும். சமூ–கத்–தில் உயர்ந்–த�ோ–ரின் நட்–பும் ஆத–ர–வும் கிடைக்–கும். அனு–ப–வத்–தின் மூலம் நிரந்–த–ர–மான முடிவை எடுப்–பீர்–கள். ஆன்–மிகத்–தி–லும், தர்ம காரி–யங்–க–ளி–லும் ஈடு–பாடு அதி–க–ரிக்–கும். உங்–க– ளின் திற–மை–யால் புதிய நுட்–பங்–க–ளைப் புரிந்து க�ொள்– வீ ர்– க ள். உங்– க – ளி ன் தர்க்க ஞான– மு ம் வெளிப்–படு – ம். பிள்–ளைக – ளி – ன் வழி–யில் முன்–னேற்– றம் உண்–டா–கும். உற்–றார் உற–வி–னர்–க–ளு–டன் மகிழ்ச்–சி–யா–கப் ப�ொழுது ப�ோக்–கு–வீர்–கள். அதே நேரம், கவ–னம் சித–றா–மல் உழைக்–கா–விட்–டால் சரி–யான இலக்–கைக் குறித்த நேரத்–தில் அடைய முடி–யா–மல் ப�ோக–லாம். உங்–களு – க்–குக் கீழ் வேலை செய்–ப–வர்–க–ளின் தேவை–க–ளை–யும் சரி–யாக பூர்த்– திச் செய்–யுங்–கள். அத�ோடு எவ–ருக்–கும் வாக்–குக் க�ொடுக்–கா–ம–லும், முன்–ஜா–மீன் ப�ோடா–ம–லும், உங்–கள் பெய–ரில் கடன் வாங்–கிக் க�ொடுக்–கா–மலு – ம் இருந்–தால் நஷ்–டங்–க–ளில் இருந்து தப்–பிக்–க–லாம். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–கள் உயர் அதி–கா–ரி–க–ளின் நன்–ம–திப்–பைப் பெற சற்று அதி–கம் உழைக்க வேண்டி இருக்–கும். சக பணி–யா–ளர்–க–ளி–டம் சுமு– க–மாக பழ–கு–வீர்–கள். எதிர்–பா–ராத இட–மாற்–றம் உண்டு. பதவி உயர்வு சிறு தாம–தத்–திற்–குப் பிறகு கிடைக்–கும். ப�ொரு–ளா–தார நிலை முன்–னே–றும். உங்–கள் பணி–க–ளில் தைரி–ய–மா–க–வும், ப�ொறு–மை– யா–கவு – ம் செயல்–பட்டு நன்–மதி – ப்–பைப் பெறு–வீர்–கள். உங்–கள் மேல் எவ்–வித புகா–ரும் எழா–மல் பார்த்–துக் க�ொள்–வது அவ–சி–யம்.

– க – ளு – க்கு வியா–பார– த்–தில் நல்ல லாபம் வியா–பாரி இருக்–கும். வாடிக்–கைய – ா–ளர்க – ளி – ன் தேவைக்–காக புதிய முயற்–சி–க–ளில் ஈடு–ப–டு–வீர்–கள். வெளி–யில்

60

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

உள்ள கடன் த�ொகை–கள் வசூ–லா–கும். க�ொள்– மு–த–லில் கவ–னம் தேவை. ஒன்–றுக்கு இரண்டு முறை விசா–ரித்து க�ொள்–மு–த–லில் ஈடு–ப–ட–வும். தர–மான ப�ொருட்–க–ளைப் பெறு–வ–தில் அக்–கறை காட்– டு – வ து சிறந்– த து. உங்– க – ளி ன் செயல்– க ள் சரா–ச–ரி–யான வெற்–றி–யைக் க�ொடுக்–கும். வாடிக்– கை– ய ா– ளர் – க – ளை க் கவர்– வ – தற் – க ாக கடையை அழகு படுத்–து–வீர்–கள். சீரான வரு–மா–னத்–தால் பழைய கடன்– க ளை அடைத்– து – வி – டு – வீ ர்– க ள். கூட்–டா–ளி–க–ளி–டம் எச்–ச–ரிக்–கைத் தேவை. கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்குப் பல முயற்–சிக்–குப் பிறகு புதிய வாய்ப்–புக – ள் உங்–களை – த் தேடி வரும். சக கலை–ஞர்–க–ளின் ப�ோட்டி உங்–கள் வாய்ப்–பு –க–ளுக்கு சவா–லாக இருக்–கும். எனி–னும் உங்–கள் முயற்–சி–யால் உங்–க–ளுக்கே வெற்றி கிடைக்–கும். சில வாய்ப்–புக – ள் உங்–கள் பெயரை பிர–பல – ப்–படு – த்– தும். நிலு–வை–யில் இருந்த பணம் வசூ–லா–கும். கவலை வேண்–டாம். கிடைக்–கும் வாய்ப்–புக – ளை – ப் பயன்–ப–டுத்–திக் க�ொள்–ளுங்–கள். மாண– வ ர்– க ள் படிப்– பி ற்கு முக்– கி – ய த்– து – வ ம் க�ொடுப்–பது நல்–லது. சிறு உடல் உபா–தை–கள் வர–லாம். கவ–னமு – ட – ன் இருந்–தால் அதைத் தவிர்க்–க– லாம். ய�ோகா ப�ோன்ற பயிற்– சி – க – ளி ன் மூலம் ஞாப–கத் திறனை பெருக்–கிக் க�ொண்டு கல்–வியி – ல் கவ–னம் செலுத்–துவ – து நல்–லது. உயர் கல்–விக்–காக வெளி–நாடு செல்–லும் முயற்–சி–கள் சில தடங்–கல்–க– ளுக்–குப் பிறகு நிறை–வே–றும். அர–சி–யல்–வா–தி–க–ளுக்கு தேவை–யற்ற வீண் ச�ோத–னை–கள் வர–லாம். உங்–க–ளைப் பாராட்–டி–ய– வர்–களே இப்–ப�ோது தரக்–கு–றை–வாக பேச–லாம். மாற்று முகாம்–களை சேர்ந்–த–வர்–கள் உங்–களை நாடி வரு–வார்–கள். எந்த சூழ்–நி–லை–யி–லும் மன உறு–தியை விட்–டுக் க�ொடுக்–கா–மல் இருப்–பது சிறந்–தது. எதிர்–பார்த்த பதவி கிடைக்–கும். அதன் மூலம் பெரு–மை–யும் கிட்–டும். எடுத்த பணி–களை குறை–வின்–றிச் செய்து வாருங்–கள். பெண்–களு – க்கு அவ்–வப்–ப�ொது கருத்து வேறு–பா– டு–கள் ஏற்–பட – ல – ாம். விட்–டுக் க�ொடுத்துச் செல்–வது நல்–லது. உங்–கள் விஷ–யத்–தில் மூன்–றா–வது நபர் தலை–யீடு இருக்–கா–மல் பார்த்–துக் க�ொள்–ள–வும். உடல் சூழ்–நி லை கார–ண–ம ாக அதிக செலவு செய்ய நேர–லாம். சுப நிகழ்ச்–சிக – ளி – ல் இருந்து வந்த தடை–கள் அக–லும். புதி–யதா – க வாகன சேர்க்கை இருக்–கும். ச�ொந்த மனை–யில் குடி–யேறு – ம் நீண்ட நாட்–கள் கனவு நிறை–வே–றும். பரி–கா–ரம்: அரு–கிலி – ரு – க்–கும் ஐயப்–பன் ஆல–யத்– திற்கு சென்று தரிப்–பது பாவங்–களை ப�ோக்–கும். சிக்–க–லான பிரச்–னை–கள் தீரும். கடன் பிரச்னை கட்–டுப்–பாட்–டிற்–குள் இருக்–கும். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 2, 5, 6, 9. அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: புதன், வெள்ளி. திசை–கள்: தெற்கு, தென்–மேற்கு. நிறங்–கள்: பச்சை, வெளிர் நீலம். ச�ொல்ல வேண்– டி ய மந்– தி – ர ம்: “ஓம் சாஸ்– தாய நம” என்ற மந்–தி–ரத்தை தின–மும் 5 முறை ச�ொல்–ல–வும்.

14.04.2018 முதல் 13.04.2019 வரை துலாம்: இந்த புது வருட த�ொடக்–

கத்–தில் ராசி–யில் குரு - தைரிய வீரிய ஸ்தா–னத்–தில் சனி - சுக ஸ்தா–னத்– தில் கேது - த�ொழில் ஸ்தா– ன த்– தில் ராகு என கிர–கங்–கள் அமைந்– தி–ருக்–கின்–றன. சுக்–கி–ரனை ராசி–நா–த–னா–கக் க�ொண்டு மஹா– லட்–சு–மி–யின் அருள் பெற்ற துலா ராசி அன்–பர்– களே, நீங்–கள் தியாக மனப்–பான்மை க�ொண்–டவ – ர்– – ம் அறி–வுத் திற–னும் கள். இயல்–பாக செய–லாற்–றலு க�ொண்– ட – வ ர்– க – ளா க இருப்– பீ ர்– க ள். தனிப்– பட்ட திற– ம ை– க ள் க�ொண்ட நீங்– க ள் எப்– ப�ோ – து மே யாரை–யா–வது சார்ந்து இருப்–பீர்–கள். உங்–கள் தகு–திக்–கேற்ற நபர்–களி – ட – ம் மட்–டும் த�ொடர்பு வைத்– தி–ருந்–தால் உங்–க–ளுக்கு வெற்றி தேடி வரும். எந்த முடிவு எடுப்–ப–தாக இருந்–தா–லும் அதி–க–மாக சிந்–தித்து செயல்–ப–டு–வது சிறந்–தது. இந்த ஆண்–டில் குடும்–பத்–தில் சுப–நி–கழ்ச்–சி– கள் நடக்–கும். சுபச்–செ–ல–வு–கள் உண்–டா–கும். பல வகை–யிலு – ம் முயன்று வரு–மா–னத்தை ஈட்–டுவீ – ர்–கள். குடும்–பத்–தி–ன–ரு–டன் விட்–டுக் க�ொடுத்து நடந்து க�ொள்–வீர்–கள். சிலர் ச�ொந்த வீடு வாங்–குவ – ார்–கள். உங்–கள் ப�ொறுப்–பு–களை எவ்–வ–ளவு விரை–வில் முடிக்க முடி–யும�ோ அவ்–வள – வு விரை–வில் முடித்து விடு–வீர்–கள். தெய்–வீக காரி–யங்–க–ளில் ஈடு–பாடு க�ொள்– வீ ர்– க ள். பய– ண ங்– க ள் மேற்– க� ொண்டு – ப் பெறு–வீர்–கள். உங்–க–ளைத் புதிய வாய்ப்–பு–களை தேடி நல்–ல செய்–தி–கள் வந்–து க�ொண்–டி–ருக்–கும். அர–சாங்–கத்–திலி – ரு – ந்து வந்து க�ொண்–டிரு – ந்த கெடு– பி– டி – க – ளு ம் குறை– யு ம். சமு– தா – ய த்– தி ல் உயர்ந்– த�ோரை நாடிச் சென்று அவர்–க–ளின் ஆல�ோ–ச– னை–களா – ர்–கள். கடி–னம – ல் பய–னடை – வீ – ான செயல்–க– ளைச் செய்து முடிக்க உங்–கள் உட–லா–ர�ோக்–கிய – ம் ஒத்–துழை – க்–கும். முற்–கா–லத்–தில் வாங்–கி–ய ச�ொத்– துக்–களை விற்று முறை–யா–கத் த�ொடர் வரு–மா–னம் ஈட்–டும் முத–லீ–டு–களை – ச் செய்–வீர்–கள். உத்–திய�ோ – க – ஸ்–தர்க – ளு – க்கு: நீங்–கள் விரும்–பும் இட–மாற்–றம் கிடைக்–கும். ஆனால் மேலி–டத்–துட – ன் சிறிது இணக்–கம – ாகச் செல்–வது நல்–லது. சக ஊழி– யர்–கள் உங்–க–ளுக்கு ஆத–ர–வாக இருப்–பார்–கள். உங்–கள் மீது மற்–ற–வர்–கள் வீண் குற்–றச்–சாட்டு சுமத்த நேர–லாம். கவ–னம் தேவை. குடும்–பத்தை விட்டு சிறிது காலம் பிரிந்–தி–ருக்க வேண்–டிய சூழ்– நிலை ஏற்–பட – ல – ாம். பணி–களி – ன் நிமித்–தம – ாக அடிக்– கடி பிர–யா–ணங்–கள் ஏற்–ப–டும். நீங்–கள் செய்–யும் பணி–க–ளின் மீது அதிக கவ–னம் செலுத்–து–வது நல்–லது. உங்–க–ளி–டம் இருக்–கும் ஆவ–ணங்–களை சரி–யான முறை–யில் பாது–காத்–துக் க�ொள்–வது அவ–சி–யம். மறை–முக எதிர்ப்–பு–க–ளைச் சமா–ளிக்க எந்த சூழ்–நிலை – யி – லு – ம் நியா–யத்–தின் பக்–கம் நிற்–பது நன்மை தரும். த�ொழில் துறை–யி–ன–ருக்கு சக ப�ோட்–டி–யா–ளர்– கள் மூலம் தேவை–யற்ற வீண் மன உளைச்–சல் – ல ஏற்–பட – ாம். உங்–களி – ட – ம் வேலை பார்க்–கும் த�ொழி– லா–ளர்க – ளி – ட – ம் கனி–வான உறவை கடை–ப்பி–டிப்–பது

நல்– ல து. அதிக வரு– ம ா– ன ம் பெற அதி– க – ம ாக உழைக்க வேண்–டி–ய–தி–ருக்–கும். பங்–கு–தா–ரர்–க–ளி– டம் விட்–டுக் க�ொடுத்து செல்–வது நல்–லது. உப த�ொழிலை ஆரம்–பிக்க தரு–ணங்–கள் ஏற்–ப–டும். எந்த ய�ோச–னை–யை–யும் சரி–யான ஆல�ோ–ச–கர்– க–ளி–டம் கலந்–து–ரை–யாடி முடி–வெ–டுங்–கள். கலைத்– து – றை – யி – ன – ரு க்கு: உங்– க – ளு க்– கு க் கிடைக்–கும் சிறு வாய்ப்–பு–க–ளைக் கூட வீணாக்– கா–மல் பயன்–ப–டுத்–து–வது நல்–லது. உங்–கள் திற– மை–களை வெளிக்–க�ொண்டுவர சிறந்த கால–கட்–டம் இது–வா–கும். பாராட்டு புகழ் விருது உங்–க–ளைத் தேடி வரும். பாட–லா–சி–ரி–யர் - பின்–னணி இசைக்–க– லை–ஞர்–கள் - நடன வல்–லு–னர்–கள் ஆகி–ய�ோ–ருக்– கும் ஜூன் மாதத்–திற்–குப் பிறகு ப�ொன்–னான கால–கட்–ட–மாக இருக்–கும். சக கலை–ஞர்–க–ளி–டம் சுமு–கம – ாக நடந்து க�ொள்–வது சிறந்–தது. வெளி–யூர் பய–ணங்–களி – ன் ப�ோது உடை–மை–களை சிறிது அக்– கறை எடுத்து கவ–ன–மாக பார்த்–துக் க�ொள்–ள–வும். மாண– வ ,– ம – ணி – க – ளு க்கு கல்– வி – யி ல் சிறிது ஆர்–வ–க்கு–றைவு ஏற்–ப–ட–லாம். மனதை நிலை–யாக்– கிக் க�ொள்–ள–வும். உடல் உபா–தை–கள் மூலம் சில தடை– க ள் ஏற்– ப – ட – ல ாம். உடல்– ந – ல த்– தை ப் பேணு–வ–தில் அதிக சிரத்தை அவ–சி–யம். விளை– யாட்–டில் சாத–னை–களை படைப்–பீர்–கள். அதிக மதிப்–பெண்–கள் எடுப்–பதற் – கு அதி–கம – ான முயற்சி தேவை. அர–சி–யல் துறை–யி–ன–ருக்கு உங்–கள் மீது தலைமை அதி–க–மான நம்–பிக்கை க�ொள்–ளும். உங்– க ள் நண்– பர் – க ளே உங்– க – ளு க்கு எதி– ர ாக செயல்–ப–ட–லாம். ஆனா–லும் புரிந்து க�ொண்டு செயல்–ப–டு–வது நன்மை தரும். உங்–க–ளு–டைய விசு–வா–சத்–திற்கு மேலி–டம் உங்–க–ளுக்கு சரி–யான பத–விக – ளை அளிப்–பார்க – ள். சில–ருக்கு சுழல் விளக்– கில் பய–ணம் செய்–வதற் – க – ான வாய்ப்–புக – ள் கிட்–டும். அதே வேளை–யில் மன உறு–தியை வளர்த்–துக் க�ொள்–வது நல்–லது. பெண்– க – ளு க்கு குடும்– ப த்– தி ல் கல– க – ல ப்பு அதி–க–ரிக்–கும். அனை–வ–ரி–ட–மும் கனி–வாக நடந்து க�ொள்–வது சிறந்–தது. நெருக்–க–டி–யான நேரத்–தில் பக்–கு–வத்–தை–யும், ப�ொறு–மை–யை–யும் கடை–பி–டிப்– பது சிறந்–தது. குடும்–பத்–தில் அனை–வ–ரி–ட–மும் ஏற்–ப–டும் சிக்–க–லான வாக்–கு–வா–தங்–க–ளில் விட்–டுக் க�ொடுத்து ப�ோவது நன்மை அளிக்–கும். தேவை– யற்ற க�ோபத்தை விட்–டுத் தள்–ளுங்–கள். அக்–கம்– பக்–கத்–தி–ன–ரு–டன் அள–வ�ோடு நட்பு வைத்–துக் க�ொள்–வது நல்–லது. கரு–வுற்–றி–ருக்–கும் பெண்–கள் நிதா–ன–மாக இருப்–பது அவ–சி–யம். பரி–கா–ரம்: குல தெய்–வத்தை தின–மும் வணங்கி வர எல்லா நன்–மை–க–ளும் உண்–டா–கும். எதிர்–பார்த்த காரிய வெற்றி கிடைக்–கும். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 2, 6, 7, 9. அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள் - வெள்ளி. திசை–கள்: மேற்கு, தென்–மேற்கு. நிறங்–கள்: வெள்ளை, சிவப்பு. ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–தி–ரம்: “ஓம் ம–ஹா– லக்ஷ்–ம்யை நம” என்ற மந்–தி–ரத்தை தின–மும் 15 முறை ச�ொல்–ல–வும். ðô¡

61

16-31 மார்ச் 2018

விளம்பி வருட ராசி பலன்கள் விருச்– சி – க ம்: இந்த புது வருட த�ொடக்–கத்–தில் தன வாக்கு குடும்ப ஸ்தா–னத்–தில் சனி - தைரிய வீரிய ஸ்தா– ன த்– தி ல் கேது - பாக்– கி ய ஸ்தா–னத்–தில் ராகு - அயன சயன ப�ோக ஸ்தா– ன த்– தி ல் குரு என கிர– க ங்– க ள் அமைந்–தி–ருக்–கின்–றன. செவ்–வாயை ராசி–நா–த–னா–கக் க�ொண்டு, முரு– கப் பெரு–மா–னின் அருள் பெற்ற விருச்–சிக ராசி அன்–பர்–களே, நீங்–கள் எதி–லும் முன்–னனி பெற்று விளங்–கு–வீர்–கள். வார்த்–தைப் பிர–ய�ோ–கங்–க–ளில் கவ–னம் தேவை. மற்–ற–வர்–க–ளுக்–கான பணி–களை முன் நின்று நடத்–து–வீர்–கள். இந்த ஆண்–டில் உங்–களு – க்கு உதவி செய்–திட பல–ரும் முன் வரு–வார்–கள். மனதை அரித்–துக் க�ொண்–டி–ருந்த பிரச்–னை–க–ளுக்கு நல்ல தீர்வு தெரி–யும். செய்–த�ொ–ழி–லில் சிறிது தேக்–க–நிலை இருந்–தா–லும் வரு–மா–னத்–திற்–குக் குறைவு வராது. புதிய முயற்–சி–க–ளும் ஓர–ள–வுக்–குக் கை க�ொடுக்– கும். உங்–கள் செயல்–க–ளுக்–குப் புதிய அங்–கீ–கா– ரம் கிடைக்–கும். திரு–ம–ணப் பிரச்னை, குடும்–பப் பிரச்னை ஏற்–பட்–டா–லும் முடிவு சாத–க–மாக இருக்– கும். மற்–ற–படி வெளி–யூ–ரில் இருந்து மன–திற்கு நம்–பிக்கை ஊட்–டும் செய்–தி–கள் வந்து சேரும். மேலும் பழைய கடன் பாக்– கி – க – ளு ம் வசூ– ல ா– கும். புதுப்–பு–துப் பிரச்–னை–க–ளுக்கு நூத–ன–மா–கக் சிந்– தி த்து முடிவு காண்– பீ ர்– க ள். அதே நேரம், குடும்–பப் பிரச்–னைக – ளி – ல் மூன்–றாம் மனி–தர்க – ளி – ன் தலை–யீடு இல்–லா–மல் பார்த்–துக் க�ொள்–ள–வும். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–க–ளுக்கு நீண்–ட–கா–ல–மாக – ந்த பதவி உயர்வு கிடைக்–கப் பெறு– எதிர்–பார்த்–திரு வீர்–கள். இது–வரை குடும்–பத்தை விட்டு பிரிந்து இருந்த சிலர் இப்–ப�ோது குடும்–பத்–து–டன் சேரும் வாய்ப்பு கிடைக்–கும். சக பணி–யா–ளர்–க–ளின் நட்– பு–றவு உங்–கள் பணி–க–ளைக் குறைக்–கும். ப�ொரு– ளா–தார உயர்வு இருக்–கும். எனி–னும் க�ொடுக்–கல் வாங்–க–லில் கவ–னம் தேவை. சக ஊழி–யர்–க–ளி–டம் ஒற்–றும – ை–யா–கப் பழ–கவு – ம். மேல–திக – ா–ரிக – ளா – ல் சிறு உபத்–தி–ர–வங்–கள் இருப்–பி–னும் அத–னால் பெரிய பாதிப்பு ஏதும் ஏற்–ப–டாது. வேலைப்–பளு கூடி–னா– லும் தேவைக்–கேற்ப சக ஊழி–யர்–கள் உத–வு–வர்.

– க – ளு – க்கு: கடின முயற்–சிய – ால் வாடிக்– வியா–பாரி கை–யா–ளர்க – ளி – ன் ஆத–ரவு கிடைக்–கப் பெறு–வீர்–கள். புதிய கிளை–கள் திறப்–ப–தற்–கான வாய்ப்பு உண்– டா–கும். ஜவுளி வியா–பாரி – க – ள் கூடு–தல் லாபத்–தைப் பெறு–வார்–கள். வசூல் செய்–வதி – ல் சிறிது கவ–னத்–து– டன் இருப்–பது அவ–சிய – ம். படிப்–படி – ய – ான வளர்ச்சி நிலை உங்–கள் த�ொழி–லில் உண்டு. வேலை– யாட்–களா – ல் சிறு சிறு பிரச்–னை–கள் காணப்–ப–டும். எனி–னும் சமா–ளித்து விடு–வீர்–கள். தேவை–யான பணம் கிடைக்–கும். எனவே கடன் பெறு–வதை தவிர்ப்–பது நல்–லது. குடும்–பத்–தி–ன–ரின் தேவை– க–ளைப் பூர்த்–தி–செய்து திருப்தி காண்–பீர்–கள். கலைத்– து – றை – யி – ன – ரு க்கு புதிய வாய்ப்– பு– க ள் கிடைக்– கு ம். ப�ொரு– ளா – தா ர நிலை

62

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

உயர்–வ–தற்–கான வாய்ப்–பு–கள் கிடைக்–கப் பெறு– வீர்–கள். சக கலை–ஞர்–க–ளி–டம் பகைமை இன்றி சுமுக–மா–கப் பழகி வரு–வது அவ–சி–யம். சில–ருக்கு விரு–து–கள் கிடைக்–கும் வாய்ப்பு உண்டு. சேமிப் – பு – க – ளி ல் கவ– ன ம் செலுத்– து – வீ ர்– க ள். வெளி– யூ ர் பய–ணம் சென்று வர நேரி–டும். நீங்–கள் முயற்சி – ன் மூலம் பிர–பல – ா–னவ – ர்–களு – ட – ன் வேலை செய்–வத – ம செய்ய வாய்ப்பு கிடைக்–கும். அதில் பண வரவை எதிர்–பார்க்க வேண்–டாம். நல்ல அனு–பவ அறிவு கிடைக்–கும். அது பின்–னா–ளில் உங்–கள் ப�ொரு– ளா– தா ர முன்– னேற் – ற த்– தி ற்கு மிக உத– வி – ய ாக இருக்–கும். மாண–வர்–களு – க்கு படிப்–பார்வ – ம் நாளுக்கு நாள் முன்–னேற்ற – ம – டை – யு – ம். கல்வி நிலை–யங்–களி – ல் சக மாண–வர்–க–ளி–டம் சண்–டை–யி–டு–வதை தவிர்ப்–பது நலம். விளை–யாட்டு மற்–றும் பிற விஷ–யங்–க–ளில் உங்–கள் திற–மையை வெளிப்–ப–டுத்தி பாராட்–டு–க– ளைப் பெறு–வீர்–கள். மாநில அள–வி–லும் நீங்–கள் விளை–யாட்–டில் சிறந்து விளங்க வாய்ப்பு உள்– – த்–திற்–குத் தேவை–யான ளது. உங்–கள் முன்–னேற்ற அனைத்து வழி–க–ளை–யும் நீங்–கள் தேடிச் செல்ல வேண்–டும். விடாது முயன்–றால் உங்–கள் வாழ்க்– – ம – ான ஆண்–டாக இது இருக்–கும். கை–யில் முக்–கிய அர–சி–யல்–வா–தி–கள் ப�ொறுப்–பான பணி–க–ளுக்– காக தலை–மை–யின் பாராட்–டுக – ளை – ப் பெறு–வீர்–கள். மேலும் அவர்–க–ளின் தனிப்–பட்ட அபி–மா–னத்–தை– யும் பெற்று மகிழ்–வீர்–கள். உங்–கள் வளர்ச்–சியை – க் கண்டு உங்–க–ளு–டன் உள்ள சிலரே ப�ொறா–மைப் படு–வார்–கள். புதிய முயற்–சி–க–ளில் திட்–ட–மிட்–டுச் செய்–தால் வெற்றி உண்டு. த�ொகுதி மக்–களை சந்–திப்–பத – ன் மூலம் உங்–கள் செல்–வாக்கு உய–ரும்.

– தி – க – ளை – க் காப்–பாற்ற – ப் பாடு–படு – – க�ொடுத்த வாக்–குறு வீர்–கள். அதற்–கான உத–விக – ள் மேலி–டத்–திலி – ரு – ந்து உங்–க–ளுக்கு கிடைக்–கும். பெண்–க–ளுக்கு: குடும்ப முன்–னேற்–றத்–தில் உங்– க ள் சாமர்த்– தி – ய – ம ான ப�ோக்கு பெரி– து ம் பயன்–படு – ம். தாம–தம – ாகி வந்த சில–ரின் திரு–மண – ம் இப்–ப�ோது முடி–யும். மனம்–ப�ோல் மாங்–கல்–யம் கிடைக்–கப் பெறு–வீர்–கள். ஆன்–மி–கப் பய–ணம் மேற்–க�ொள்–வீர்–கள். ஆடை ஆப–ர–ணச் சேர்க்கை உண்டு. அக்–கம்–பக்–கத்–தா–ரி–டம் தேவை–யில்–லா–த– வற்–றைப் பற்றி ஆல�ோ–சிப்–பதை தவிர்க்–க–வும். உங்–கள் மன–தில் பட்–டதை செய–லில் காட்–டுங்–கள். தேவை–யற்ற பேச்–சுக்–கள் உங்–களை பிரச்–னை– களை உண்–டாக்–கும். பரி– க ா– ர ம்: துர்க்கை அம்– ம னை செவ்– வ ாய்க் –கி–ழ–மை–க–ளில் பூஜை செய்து வழி–பட எதிர்ப்–பு–கள் நீங்–கும். தைரி–யம் கூடும். பண–வ–ரத்து திருப்தி தரும். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 1, 3, 7, 9. அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: செவ்–வாய் - வியா–ழன். திசை–கள்: வடக்கு, வட–கி–ழக்கு. நிறங்–கள்: வெள்ளை, சிவப்பு. ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–தி–ரம்: “ஓம் தும் துர்க்– காயை நமஹ” என்ற மந்– தி – ர த்தை தின– மு ம் 9 முறை ச�ொல்–ல–வும்.

14.04.2018 முதல் 13.04.2019 வரை தனுசு: இந்த புது வருட த�ொடக்–

கத்–தில் ராசி–யில் சனி - தன வாக்கு குடும்ப ஸ்தா–னத்–தில் கேது - அஷ்– டம ஸ்தா– ன த்– தி ல் ராகு - லாப ஸ்தா–னத்–தில் குரு என கிர–கங்–கள் அமைந்–தி–ருக்–கின்–றன. குரு பக–வானை ராசி–நா–த–னா–கக் க�ொண்டு, சித்–த–ர்க–ளின் அருள் பெற்ற தனுசு ராசி அன்– பர்–களே, தன்–னு–டைய ச�ொந்த காலில் நின்று சாதனை புரிய வேண்–டும் என்ற ந�ோக்–கத்–து–டன் செயல்–ப–டு–வீர்–கள். நீங்–கள் பிற–ரி–டம் கை கட்டி சேவை செய்ய விரும்–பா–த–வர்–கள். மன–திற்–குள் எவ்–வ–ளவு ச�ோகம் இருந்–தா–லும் வெளிக்–காட்–டிக் க�ொள்ள மாட்–டீர்–கள். இந்த ஆண்–டில் முக்–கிய திருப்–பங்–க–ளைக் காணப்–ப�ோ–கி–றீர்–கள். திட்–ட–மி–டாது செய்–யும் காரி– யங்–க–ளில் கூட வெற்றி பெறு–வீர்–கள். தாய் வழி ஆத–ரவு பெரு–கும். இல்–லத்–திற்–குத் தேவை–யான விலை–யு–யர்ந்த ப�ொருட்–களை வாங்–கு–வீர்–கள். வம்பு வழக்– கு – க – ளி – லு ம் வெற்றி கிடைக்– கு ம். வாழ்க்–கை–யில் வளர்ச்சி உண்–டா–கத் த�ொடங்– கும். திடீ–ரென்று வெளி–நா–டுக – ளு – க்–குப் பய–ணப்–பட விசா கிடைக்–கும். இதன் மூலம் புதிய வாய்ப்–பு–க– ளை–யும் பெறு–வீர்–கள். ப�ொது வாழ்–வில் ஈடு–பட்–டி– ருப்–ப–வர்–க–ளுக்கு புக–ழும் செல்–வாக்–கும் கூடும். பிள்–ளை–க–ளின் நல–னில் அதிக அக்–கறை காட்– டி–னால் குதூ–க–லங்–கள் அதி–கம் சந்–திப்–பீர்–கள். புதி– ய – வ ர்– க ள் நட்பு கிடைத்து அவர்– க – ளி ன் ஒத்–து–ழைப்–பும் கிடைக்–கும். உங்–க–ளின் நம்–பிக்– – ளு – ம் கை–கள் வீண் ப�ோகாது. ச�ொத்–துப் பிரச்–னைக சுமு–க–மாக முடி–யும். புதிய கல்வி கற்–ப–தற்–கான வாய்ப்–பு–க–ளும் தேடி–வ–ரும். அதே நேரம் திரும்– பத் திரும்–பச் செலவு வைக்–கும் வாக–னங்–களை மாற்றி விட–வும். மறை–முக – ப் பகையை பாராட்–டும் – ல் காட்–டிக் க�ொடுக்–கப்–ப–டும் பழைய நண்–பர்–களா நிலை ஏற்–பட வாய்ப்–புள்–ளதா – ல் எவ–ரிட – மு – ம் மனம் விட்–டுப் பேச வேண்–டாம். உத்–திய�ோ – க – ஸ்–தர்க – ள் சிறப்–பான பலன்–களை – ப் பெற ப�ோகி–றீர்–கள். உங்–கள் பணி–க–ளில் அதிக சிரத்–தை–யும் முயற்–சி–யும் தேவை. யாரும் உங்– களை குறை கூறாத அள–விற்கு நேரத்தை கடை– பி–டிப்–பது நல்–லது. சக ஊழி–யர்–களி – ன் ஒத்–துழை – ப்பு கிடைக்–கும். மேலி–டம் உங்–க–ளி–டம் கனி–வான உற–வினை க�ொள்–ளும். அறி–முக – மி – ல்–லாத நபர்–க– ளி–டம் எச்–சரி – க்–கைய – ாக இருப்–பது நல்–லது. வேலை நிமித்–தம – ாக வெளி–யூர் பிர–யா–ணங்–கள் ஏற்–பட – ல – ாம். பதவி உயர்வு, இட–மாற்–றம் த�ொடர்–பாக எடுக்–கும் முயற்–சி–கள் வெற்றி தரும். வியா–பாரி – க – ளு – க்கு குறைந்–தபட்ச – லாபம் உறு– தி–யா–கக் கிடைக்–கும். ப�ோட்–டி–கள் அதி–க–மாக இருந்–தாலு – ம் வாடிக்–கைய – ா–ளர்க – ளி – ன் ஆத–ரவ – ால் உங்–க–ளுக்கு கிடைக்க வேண்–டி–யது கிடைத்தே தீரும். உங்–கள் பணி–யா–ளர்–க–ளைத் த�ொடர்ந்து கண்– க ா– ணி ப்– ப து நன்மை தரும். யாரி– ட – மு ம் அனு– ச – ர – ணை – ய ான உற– வை க் கையாள்– வ து நல்–லது. கூட்டு வியா–பா–ரங்–க–ளில் கணக்–கினை

சரி–யாக வைத்–துக் க�ொள்–வது நன்மை தரும். அரசு வகை–யில் சில பிரச்–னை–கள் வர–லாம். கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு புதிய வாய்ப்–பு–கள் க�ொட்–டும். அதன் மூலம் உங்–கள – து ப�ொரு–ளாதா – ர நிலை உய–ரும். வசதி வாய்ப்–புக – ள் அதி–கரி – க்–கும். சக கலைஞர்–க–ளி–டம் சுமு–க–மாக பழ–கு–வது நல்– லது. புதிய ஒப்–பந்–தங்–க–ளில் கையெ–ழுத்–தி–டும் ப�ோது ஆவ–ணங்–களை சரி–யாக படித்து பார்ப்–பது நல்–லது. வெளி–யூர் பய–ணம் செல்–லும் சரி–யான முன்–னேற்பா – டு – க – ளை செய்து க�ொள்–வது நல்–லது. மாண–வர்–க–ளுக்கு படிப்–பில் ஆர்–வம் குறை–ய– லாம். நேர்– ம றை எண்– ண ங்– க ளை வளர்த்– து க் க�ொள்–வது நல்–லது. விளை–யாட்–டில் ஈடு–ப–டும் ப�ோது கவ–ன–மாக இருப்–பது நல்–லது. தேவை– யற்ற அலைச்–சல்–களை குறைத்–துக் க�ொள்–வது நன்மை தரும். உயர்–கல்–விக்–காக குடும்–பத்தை விட்டு பிரிந்து வெளி– ந ாடு செல்ல வேண்– டி ய சூழ்–நி–லை–கள் வர–லாம். வீட்–டை–விட்டு வெளி–யில் தங்கி படிப்–பவ – ர்–கள் உங்–கள் மன எண்–ணங்–களை சிதற விடா–மல் பார்த்–துக் க�ொள்–வது அவ–சி–யம். தேவை–யில்–லாத பிரச்–னை – க – ளி – ல் மாட்–டிக்–க�ொள்ள அதிக வாய்ப்பு இருக்–கி–றது, அர–சிய – ல்–துறை – யி – ன – ரு – க்கு எதிர்–பார– ாத இடங்–க– ளி–லி–ருந்து விரும்–பிய உத–வி–கள் கிடைக்–கும். மன–உற்–சா–கத்–துட – ன் கட்சி பிர–சா–ரங்–களி – ல் பங்–கேற்– பீர்–கள். வழக்–கு–க–ளும் முடி–வுக்கு வரும். மேலும் அதி–கா–ரம் மிக்க பத–வி–க–ளும் உங்–க–ளைத் தேடி வரும். வெற்றி தரும்–படி – ய – ான பய–ணங்–களை மேற்– க�ொள்–வர். த�ொண்–டர்–களு – ம் உங்–கள் மன–மறி – ந்து நடந்து க�ொள்–வர். ஓர–ளவு பிடி–வா–த–கு–ணம் என்ற உங்–கள் பல–வீ–னத்–தைக் கைவிட்–டீர்–க–ளா–னால், உங்–க–ளுக்கு எதி–ரி–களே இல்லை என்–னும் அள– வுக்கு எல்–ல�ோ–ரை–யும் உங்–கள் வசம் ஈர்த்–துக் க�ொள்–வீர்–கள். பெண்–மணி – க – ளு – க்கு அனைத்து காரி–யங்–களு – ம் சுமு–க–மாக முடி–வ–டை–யும். குடும்–பத்–தா–ரின் நல்– லெண்–ணங்–க–ளுக்–குப் பாத்–தி–ர–மா–வீர்–கள். கண–வ– ரி–டம் நல்ல உறவு அமை–யும். ஆன்–மி–கத்–தி–லும் நாட்–டம் அதி–க–ரிக்–கும். புதிய ஆல–யங்–க–ளுக்கு சென்று வரு–வர். ப�ொரு–ளா–தா–ரம் நன்–றாக இருக்– கும். கடன் த�ொல்–லை–கள் ஏற்–ப–டாது. கடி–ன–மாக உழைத்து வாழ்க்– கை த்– த – ர த்தை உயர்த்– தி க் க�ொள்–வீர்–கள். உடன்–பிற – ந்–த�ோரி – ன் உத–விக – ளா – ல் முன்–னே–று–வீர்–கள். பரி–கா–ரம்: ராகு–கே–து–வுக்கு பரி–கார பூஜை செய்–வ– தும் சனி பக–வா–னுக்கு நல்–லெண்ணெய் தீபம் ஏற்றி வழி–படு – வ – து – ம் கஷ்–டங்–களை ப�ோக்கி மன–தில் நிம்–ம–தியை தரும். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 1, 3, 9. அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: ஞாயிறு - செவ்–வாய் வியா–ழன். திசை–கள்: கிழக்கு, வட–கி–ழக்கு. நிறங்–கள்: மஞ்–சள், வெள்ளை. ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–தி–ரம்: “ஓம் சத்–கு–ருவே நமஹ” என்ற மந்–தி–ரத்தை தின–மும் 12 முறை ச�ொல்–ல–வும். ðô¡

63

16-31 மார்ச் 2018

விளம்பி வருட ராசி பலன்கள் மக–ரம்: இந்த புது வருட த�ொடக்–

கத்–தில் ராசி–யில் கேது - களத்–திர ஸ்தா–னத்–தில் ராகு - த�ொழில் ஸ்தா– னத்–தில் குரு - அயன சயன ப�ோக ஸ்தா–னத்–தில் சனி என கிர–கங்–கள் அமைந்–தி–ருக்–கின்–றன. சனி–ப–க–வானை ராசி–நா–த–னா–கக் க�ொண்டு, சனீஸ்–வ–ர–னின் அருள் பெற்ற மகர ராசி அன்– பர்–களே, கல்–வி–மான் என்று பல–ரா–லும் பாராட்– டப்–ப–டும் அள–வுக்கு உங்–க–ளி–டம் சிறப்–பான அறி– வாற்–றல் மட்–டு–மல்–லா–மல், கற்–ப–னைத் திற–னும் அப–ரி–மி–த–மாக அமைந்–தி–ருக்–கும். இளம் வய–தில் எப்–படி – யி – ரு – ப்–பினு – ம் உங்–கள் அய–ராத உழைப்–பால் நாளும் படிப்–ப–டி–யாக முன்–னேறி வாழ்–வில் ஓர் உயர்–வான உன்–னத நிலையை எட்–டிப்–பி–டித்–துச் சாத–னை–யா–ள–ரா–கத் திகழ்–வீர்–கள். இந்த ஆண்–டில் அனைத்து விஷ–யங்–களி – லு – ம் – ர்–கள் உங்– வெற்றி பெறு–வீர்–கள். உற்–றார் உற–வின கள் உயர்–வைக்–கண்டு ஆச்–ச–ரி–யப்–ப–டு–வார்–கள். க�ொக்–குக்கு ஒன்றே மதி என்–கிற ரீதி–யில் உங்– கள் குறிக்–க�ோளை ந�ோக்கி பய–ணப்–ப–டு–வீர்–கள். வரு–மா–னம் சீராக வந்து க�ொண்–டிரு – ந்–தாலு – ம் சில விர–யங்–க–ளும் ஏற்–பட்–டுக்–க�ொண்டே இருக்–கும். அத�ோடு பிள்–ளை–க–ளின் நல–னுக்–கா–க–வும் சிறிது செலவு செய்ய நேரி–டும். சமூ–கத்–தில் உங்–கள் பெயர் க�ௌர–வம் கூடும். இழப்–பு–களை ஈடு செய்– யும் அள–வுக்கு புதிய புதிய வாய்ப்–பு–க–ளும் தேடி வந்து க�ொண்–டி–ருக்–கும். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–க–ளுக்கு: உங்–கள் நீண்–ட– – ல்–லாம் எளி–தாக – க் கிடைக்–கப் கால விருப்–பங்–களெ – டை – வீ பெற்று உட–லும் உள்–ளமு – ம் உற்–சா–கம – ர்–கள். உயர் அதி–கா–ரி–க–ளின் முழு–மை–யான ஆத–ரவு உங்–க–ளுக்–குக் கிடைக்–கு–மா–த–லால் மறை–முக வரு–மா–னங்–கள் ப�ோன்ற தனிப்–பட்ட சலு–கை–கள் உங்–கள் ப�ொரு–ளா–தார நிலை–யைப் பெரு–ம–ள– வில் உயர்த்தி விடும். வேலை தேடி அலைந்து வந்த சிலர் இப்–ப�ோது நல்–ல–த�ொரு வேலை–யில் அமர்ந்து விடு–வீர்–கள். வியா–பா–ரி–க–ளுக்கு நாளுக்–கு–நாள் வாடிக்–கை– யா–ளர்–க–ளின் ஆத–ரவு பெருகி வரு–வ–தன் மூலம் – ம – ான ப�ோக்–கும், திருப்– வியா–பார– த்–தில் முன்–னேற்ற தி–க–ர–மான லாப–மும் உண்–டா–கும். ப�ொரு–ளா–தார நிலை–யில் உண்–டா–கும் முன்–னேற்ற – த்–தின் கார–ண– மாக சேமிப்–புக – ளி – லு – ம் அசையா ச�ொத்–துக – ளி – லு – ம் முத– லீ டு செய்– வீ ர்– க ள். வண்டி, வாகன வச– தி – க–ளை–யும் அமைத்–துக் க�ொள்–வீர்–கள். தர–மான ப�ொருட்க– ளை க் க�ொள்– மு – த ல் செய்– வ – தி – லு ம், வாடிக்–கை–யா–ளர்–க–ளைத் திருப்தி செய்–வ–தி–லும் உங்–கள் நேரடி கவ–னத்–தைச் செலுத்–து–வது நல்– லது. அதி–க–மான அள–வில் எந்–தப் ப�ொரு–ளை– யும் இருப்பு வைக்–கா–மல் இருப்–பது விர–யங்–கள் ஏற்–ப–டா–மல் தவிர்க்க உத–வும். கலைத்–துறை – –யி–ன–ருக்கு புதிய புதிய வாய்ப்– பு–கள் பெரு–ம–ள–வில் தேடி வரும். வாய்ப்பு தேடி நீங்–கள் பெரு–ம–ள–வில் அலைந்த நிலை–மாறி,

64

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

உங்–க–ளைத் தேடி பலர் வரும் நிலை ஏற்–ப–டும். அதற்–கேற்ற முறை–யில் உங்–கள் தகு–தி–க–ளைத் தக்க வைத்–துக் க�ொள்ள வேண்–டி–யது உங்–கள் ப�ொறுப்பு. ச�ோர்– வி ன்றி உழைத்து உங்– க ள் திற–மை–களை முழு–மை–யாக வெளிப்–ப–டுத்–துங்– கள். இத–னால் அனை–வ–ரின் நன்–ம–திப்–பை–யும், பாராட்–டு–க–ளை–யும் பெறு–வீர்–கள். மாண–வ ர்–க–ள் கல்–வித்–து – றை –யில் சாதனை படைத்–த–வர்–க–ளா–கச் சிறப்–பி–டம் பெற்று விளங்–கு– வீர்–கள். அரசு மற்–றும் ப�ொது சமூ–கந – ல அமைப்–பு– கள் வழங்–கும் கல்–விச் சலு–கைக – ள் உங்–களு – க்–குக் கிடைத்து பெரு–மை–யும் புக–ழும் அடை–வீர்–கள். பெற்–ற�ோர் ஆசி–ரி–யர்–க–ளின் பாராட்–டு–க–ளை–யும் பெற்று மகிழ்–வீர்–கள். அறி–வி–யல், மருத்–து–வம் ப�ோன்ற துறை–யில் பயில்–வ�ோர் கூடு–தல் முன்–னேற்– றத்–தைக் காண்–பீர்–கள். உயர்–கல்வி பெற வெளி– நா–டு–க–ளுக்–குச் செல்–லும் விருப்–பம் நிறை–வேறி மகி–ழவு – ம் சில–ருக்கு வாய்ப்–புண்டு. சிலர் படித்–துக் க�ொண்–டி–ருக்–கும் ப�ோதே வேலை வாய்ப்–பைப் பெறக்–கூ–டிய நிலை–யை–யும் அடை–வீர்–கள்.

– ளு – க்கு: உங்–கள் செல்–வாக்கு அர–சிய – ல்–வா–திக நாளுக்–கு–நாள் பெருகி வரும் உங்–கள் தன்–ன–ல– – ன் தன்–மை–களை – ப் புரிந்து க�ொண்டு மற்ற பணி–களி உங்–க–ளுக்–குச் சிறப்–பான பத–வி–களை அளிக்–கத் – ம். தலைமை மட்–டும – ல்–லா– தலைமை முன்–வர– க்–கூடு – ம் உங்–களை மிக–வும் மதித்–துப் மல் த�ொண்–டர்–களு ப�ோற்–றிப் பாராட்–டு–வார்–கள். ப�ொரு–ளா–தார வசதி நல்ல முறை–யில் மேம்–ப–டும் என்ற கார–ணத்–தால் வாழ்க்–கை–யில் அத்–தி–யா–வ–சி–யத் தேவை–களை – ப் – ட – மு – ம் உங்–க– பெற்று மகிழ்–வீர்–கள். ப�ொது மக்–களி ளுக்கு பெரு–ம–திப்பு இருந்து வரும் என்–ப–தால் பல–ரின் அன்–புத் த�ொல்–லைகளுக்–கும் நீங்–கள் ஆளாக நேரும்.

– குடும்ப நிர்–வா–கத்–தில் பிரச்–னைக – ள் பெண்–கள் எது–வும் எழாத வண்–ணம் மிக நல்ல முறை–யில் நடத்–திச் செல்–வீர்–கள். சிலர் விரும்–பிய – வ – ர்–களையே – மணந்து க�ொள்–ளும் இனிய வாய்ப்–பைப் பெறு– வீர்–கள். மண–மான பெண்–க–ளில் சிலர் இப்–ப�ோது மகப்–பேறு பாக்–யத்–தைப் பெற்று மகிழ்–வீர்–கள். மக–ளின் அமைப்–பு–க–ளில் ப�ொறுப்–பா–ன–தும் பெரு– மைக்–கு–ரி–ய–து–மான பத–வி–க–ளைச் சிலர் பெறு–வீர்– கள். சேமிப்–பு–கள் பெருகி மன–ம–கிழ்ச்–சி–ய–டை– வீர்– க ள் என்– ற ா– லு ம் அதை நம்– ப – க – ம ற்ற சீட்டு கம்–பெனி – க – ளி – ல் க�ொடுத்து ஏமா–றா–மல் முறை–யாக வங்–கி–க–ளில் சேமிப்–பது மிக அவ–சி–யம். பரி–கா–ரம்: பைர–வ–ருக்கு மிளகு தீபம் ஏற்றி அர்ச்– சனை செய்து வணங்க வாழ்க்–கையி – ல் முன்–னேற்– றம் உண்–டா–கும். மன–தில் தைரி–யம் அதி–கரி – க்–கும். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 2, 6, 9. அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள் - புதன் - வெள்ளி. திசை–கள்: தெற்கு, வட–கி–ழக்கு. நிறங்–கள்: வெள்ளை, நீலம். ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–தி–ரம்: “ஓம் கம் கண–ப– தயே நமஹ” என்ற மந்–திர– த்தை தின–மும் 9 முறை ச�ொல்–ல–வும்.

14.04.2018 முதல் 13.04.2019 வரை கு ம் – ப ம் : இந்த புது வருட

த�ொடக்–கத்–தில் ரண ருண ர�ோக ஸ்தா– ன த்– தி ல் ராகு - பாக்– கி ய ஸ்தா–னத்–தில் குரு - லாப ஸ்தா– னத்–தில் சனி - அயன சயன ப�ோக ஸ்தா–னத்–தில் கேது என கிர–கங்–கள் அமைந்–தி–ருக்–கின்–றன. சனி–ப–க–வானை ராசி–நா–த–னா–கக் க�ொண்டு, சனீஸ்–வ–ர–னின் அருள் பெற்ற கும்ப ராசி அன்– பர்–களே, பூர்–வீ–கச் ச�ொத்து என்று பிறர் பலத்தை நம்–பா–மல் உங்–கள் ச�ொந்த பலத்தை மட்–டுமே உறு–தி–யா–னது என நம்பி, தள–ராத தன்–னம்–பிக்– கை–யு–டன் அய–ரா–மல் உழைத்து சாத–னை–யா–ளர் என்ற பெய– ரை ப் பெறக்– கூ – டி ய செய– ல ாற்– ற ல் படைத்–த–வர் நீங்–கள். உங்–கள் இரக்க சுபா–வத்– தின் கார–ண–மாக சிலர் பயன்–பெ–றக்–கூ–டு–மா–யின் சிலர் அதையே உங்–கள் பல–வீ–ன–மா–கக் கருதி உங்–களை ஏமாற்–ற–வும் முற்–ப–டு–வார்–கள். அதன் கார–ண–மாக நீங்–கள் மன–வ–ருத்–த–ம–டை–வீர்–கள். சரி–யா–ன–படி ஆட்–க–ளைப் புரிந்து க�ொள்–வ–தன் மூலம் இக்–குறை – யை – ப் ப�ோக்–கிக் க�ொள்–ளுங்–கள். இந்த ஆண்டு உங்–கள் காரி–யங்–களி – ல் கூடு–தல் அக்–கறை காட்–டுவீ – ர்–கள். சந்–தேக – த்–துக்கு இட–மான விஷ–யங்–களை ஒன்–றுக்கு இரண்டு முறை செயல் –ப–டுத்–து–வீர்–கள். செய்–த�ொ–ழிலை விரி–வு–ப–டுத்த சிறிது கடன் வாங்–க–வும் நேர–லாம். உங்–கள் பேச்– – ல், சைத் திரித்து புரிந்–துக் க�ொள்ள வாய்ப்–புள்–ளதா வெளி–யில் பேசும்–ப�ோது வார்த்–தைக – ளை அளந்து பேச–வும். நெடு–நா–ளாக விற்–பனை ஆகா–மல் இருந்த ச�ொத்– து க்– க ள் சிறிய தாம– த த்– து க்– கு ப் பிறகே விற்–பனை – ய – ா–கும். உட–லா–ர�ோக்–கிய – த்–திலு – ம் சிறு சிறு த�ொல்–லை–கள் வந்–தா–லும், மருத்–து–வச் சிகிச்–சை–யால் அனைத்–தும் சரி–யா–கி–வி–டும். சில நேரங்–க–ளில் ஒரு கடனை அடைக்க மற்–ற�ொரு கடன் வாங்க வாய்ப்பு இருப்–ப–தால் அவ–சி–ய–மற்ற ப�ொருட்–களை வாங்க வேண்–டாம். வழக்–குக – ளி – லு – ம் தீர்ப்பு வர தாம–தம – ா–கும். தேவை–யற்ற வாய்–தாக்–க– ளும் உங்–களை வருத்–த–ம–டை–யவே செய்–யும். வாழ்க்–கை–யில் நல்–லது எது கெட்–டது எது என்– பதை அறிந்து க�ொள்–வீர்–கள். மற்–ற–படி சக�ோ–தர சக�ோ–த–ரி–க–ளி–டம் உள்–ளன்–ப�ோடு பழகி அவர்–க– ளின் ஆத–ர–வைத் தக்க வைத்–துக் க�ொள்–வீர்–கள். ஆர–வா–ர–மில்–லா–மல் சமூ–கத்–திற்கு நன்மை தரும் நல்ல காரி–யங்–க–ளைச் செய்–யும் கால–கட்–ட–மாக இது அமை–கி–றது. உத்–திய�ோ – –கஸ்–தர்–கள் எவ்–வ–ள–வு–தான் முயன்– றா–லும் உங்–கள் முயற்–சி–க–ளில் தடங்–கல், தாம– தங்–க–ளைத் தவிர்க்க முடி–யாது. உங்–கள் உயர் அதி–கா–ரி–க–ளின் கண்–ட–னங்–க–ளுக்கு ஆளா–கா–மல் தப்ப, உங்–கள் பணி–களி – ல் கண்–ணும் கருத்–தும – ாக இருந்து வர வேண்–டும். உங்–கள் வசம் உள்ள ஆவ–ணங்–க–ளைப் பத்–தி–ர–மா–கப் பாது–காத்து வர வேண்–டி–ய–தும் அவ–சி–யம். சக பணி–யா–ளர்–க–ளா– லும், த�ொல்–லைக – ள் ஏற்–பட – க்–கூடி – ய நிலை உள்–ள– தால் அவர்–களி – ட – மு – ம் பணி–வா–கவு – ம் சுமுக–மா–கவு – ம்

நடந்து க�ொள்ள வேண்–டும். குடும்–பத்–தில் சிறு சச்–சர– வு – க – ள் த�ோன்–றும் ப�ோதும் உங்–கள் க�ோபத்– தைக் கட்–டுப்–ப–டுத்–திக் க�ொண்டு ப�ொறு–மை–யாய் இருப்–பது அவ–சி–யம், வியா–பா–ரி–க–ளுக்கு எதிர்–பார்த்த லாபம் இருக்– காது. எனவே சிக்– க – ன த்– தை க் கடை– பி – டி ப்– ப து நன்மை தரும். கடன் வாங்–கு–வதை தவிர்ப்–பது நல்–லது. வேலை–யாட்–க–ளி–டம் அனு–ச–ரை – ண–யாக நடந்து க�ொள்– வ – த ன் மூலம் நஷ்– ட ங்– க – ளை த் தவிர்த்து ப�ொரு– ளா – தா ர நெருக்– க டி வரா– ம ல் காக்–க–லாம். கூட்–டுத் த�ொழில் புரி–ப–வர்–க–ளுக்கு கூட்–டா–ளி–க–ளு–டன் மனக் கசப்பு நேர வாய்ப்–பி– ருப்–ப–தால் கவ–னம் தேவை. கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு முயற்சி செய்–தால் பல புதிய வாய்ப்–பு–க–ளைப் பெற–லாம். உங்–க– ளால் நேர–டி–யாக செய்து முடிக்–கக்–கூ–டி–ய–வற்றை நீங்–களா – –கவே செய்–வது எதிர்–கால குழப்–பத்–தி–லி– ருந்து உங்–க–ளைக் காப்–பாற்–றும். ப�ொரு–ளா–தார நிலை சுமா–ராக இருக்–கும். உங்–கள் பெய–ருக்–குப் பெருமை சேர்க்–கும் வகை–யி–லான செயல்–க–ளில் ஈடு–ப–டு–வீர்–கள். மாண–வர்–கள் ஒரு–முறை – க்–குப் பல–முறை பாடங்– களை படிக்க வேண்–டிய சூழ்–நிலை உரு–வா–கும். விளை– ய ாட்– டு – க – ளி ல் கவ– ன த்– தை க் குறைத்து, பாடங்–களி – ல் கவ–னத்–தைச் செலுத்–துவ – த – ன் மூலம் படிப்–பில் மேன்மை நிலை அடை–ய–லாம். நினை– வாற்–றலை அதி–கப்–படு – த்–துவ – தற் – க – ான பயிற்–சிக – ளி – ல் ஈடு–பட்–டால் வெற்றி நிச்–ச–யம். அர–சி–யல்–வா–தி–க–ளுக்கு பணி–க–ளில் கவ–னம் செலுத்–துவ – து நன்மை தரும். மேலி–டத்–தில் உங்–க– ளைப் பற்றி அவ–தூறு கூறு–ப–வர்–கள் உங்–க–ளு– டனே இருப்–பார்–கள். எச்–ச–ரிக்–கை–யு–டன் நடந்து க�ொள்–ளுங்–கள். தலைமை உங்–க–ளைப் புரிந்து க�ொண்டு உங்–க–ளுக்கு ப�ொறுப்–பான பத–வியை – – – ர உத–வியை – யு – ம் செய்–வார்–கள். யும், ப�ொரு–ளாதா பெண்–களு – க்கு குடும்–பத்–தில் சிறு குழப்–பங்–கள் ஏற்–பட்–டா–லும் அவை தானா–கவே நிவர்த்–தி–யா–கி– வி–டும். க�ோபத்–தைக் குறைப்–ப–தன் மூலம் சிக்– கல்–கள் தீரும். வேலைக்–குப் ப�ோகும் பெண்–கள் சரி–யான நேரத்–தைக் கடை–பி–டிப்–பது அவ–சி–யம். உங்–கள் ர–கசி – ய – ங்–களை எவ–ரையு – ம் நம்பி வெளிப் –ப–டுத்–தா–ம–லி–ருப்–பது நன்மை தரும். பரி–கா–ரம்: பக–வத்–கீதை படித்து கி–ருஷ்–ணனை வணங்கி வர எல்லா பிரச்––னை–க–ளும் தீரும். மன மகிழ்ச்சி உண்–டா–கும். வீட்–டில் தின–மும் 4 ஒரு முக மண் அகல் விளக்கு இலுப்பை எண்ணை விட்டு ஏற்–ற–வும். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 1, 4, 6, 9. அதிர்ஷ்ட கிழ– ம ை– க ள்: ஞாயிறு - புதன் வியா–ழன். திசை–கள்: மேற்கு, வட–மேற்கு. நிறங்–கள்: நீலம், பச்சை, வெள்ளை. ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–தி–ரம்: “ஓம் ப்ராம் ப்ரீம் ப்ரௌம் ஷம் சனைச்–ச–ராய நம–ஹ” என்ற மந்–தி– ரத்தை தின–மும் 11 முறை ச�ொல்லவும். ðô¡

65

16-31 மார்ச் 2018

விளம்பி வருட ராசி பலன்கள் மீனம்: இந்த புது வருட த�ொடக்–

கத்– தி ல் பஞ்– சம பூர்வ புண்– ணிய ஸ்தா–னத்–தில் ராகு - அஷ்–டம ஸ்தா– னத்–தில் குரு - த�ொழில் ஸ்தா–னத்– தில் சனி - லாப ஸ்தா–னத்–தில் கேது என கிர–கங்–கள் அமைந்–தி–ருக்–கின்–றன. குரு–ப–க–வானை ராசி–நா–த–னா–கக் க�ொண்டு, சித்–தர்–க–ளின் அருள் பெற்ற மீன ராசி அன்–பர்– களே, எப்–ப�ோ–தும் இன்–மு–கத்–து–ட–னும், இனிய பேச்–சு–ட–னும் இருக்–கும் நீங்–கள் எல்–ல�ோ–ரி–ட–மும் பழகி எல்–ல�ோ–ரை–யும் உங்–கள் பால் ஈர்த்–துக் க�ொள்–வீர்–கள். ஆடம்–ப–ர–மா–க–வும், மிடுக்–கா–க–வும் உடை–யணி – வீ – ர்–கள். கவர்ச்–சிய – ா–கவு – ம், கம்–பீர– ம – ா–க– வும் காணப்–படு – வீ – ர்–கள். நண்–பர்க – ளி – ன் ஒத்–துழை – ப்– பும், உத–வி–க–ளும் எப்–ப�ோ–தும் உங்–க–ளுக்–குக் கிடைக்–கும். ஆனால், அந்த அள–வுக்கு நீங்–கள் மற்–றவ – ர்–களு – க்கு உத–வுவ – து கடி–னம்–தான். எதிர்–பா– லி–னத்–த–வ–ரி–டம் கவ–ன–மாக இருப்–பது அவ–சி–யம். பிடி–வா–தத்தை தளர்த்–திக் க�ொள்–வ–தன் மூலம் உங்–கள் அனைத்து முயற்–சிக – ளு – ம் வெற்றி பெறும். இந்த ஆண்–டில் நண்–பர்க – ள் ஓடி வந்து உதவி செய்–வார்–கள். செய்–த�ொ–ழி–லில் அதிர்ஷ்ட வாய்ப்– பு–கள் தேடி வரும். ப�ொரு–ளா–தா–ரம் சிறப்–பாக அமை–யும். பங்கு வர்த்–தக – த்–திலு – ம் லாபம் கிடைக்– கும். விரக்தி மனப்–பான்–மையை விட்–ட�ொ–ழித்து விட்டு நம்–பிக்கை சின்–னம – ா–கக் காட்–சிய – ளி – ப்–பீர்–கள். மகிழ்ச்–சி–யா–க–வும் சுறு–சு–றுப்–பா–க–வும் உழைப்–பீர்– கள். ஆலய திருப்–ப–ணி–க–ளுக்கு செலவு செய்து – ர்–கள். மன–திலு – ம் வைராக்–கிய – ம் கூடும். புக–ழடை – வீ புதிய சேமிப்–புத் திட்–டங்–களி – ல் சேர்–வீர்–கள். வெளி– யூர் வெளி–நாட்–டி–லி–ருந்து நல்ல தக–வல் வந்து சேரும். இல்–லத்–தில் திரு–ம–ணம் ப�ோன்ற சுப நிகழ்ச்–சிக – ள் நடக்–கும். சுய–நல – மி – ல்–லா–மல் அனை– வ–ருக்–கும் உதவி செய்–வீர்–கள். மன–திற்–கி–னிய சமூக விழாக்–க–ளில் கலந்து க�ொள்–வீர்–கள். மற்–ற– வர்–கள் உங்–களை பாராட்–டும் வகை–யில் நடந்து க�ொள்–வீர்–கள். பய–ணங்–கள் செய்து அதன்–மூல – ம் நன்–மை–கள் பெறு–வீர்–கள். எதிர்–ம–றை–யான எண்– ணங்–கள் மறைந்து நேர்மறையாக சிந்–திக்–கத் த�ொடங்–குவீ – ர்–கள். புது வீடு கட்டி கிர–கப் பிர–வேச – ம் செய்–வீர்–கள். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–கள் உயர் அதி–கா–ரி–க–ளின் நன்–மதி – ப்–பைப் பெறு–வீர்–கள். சக–பணி – ய – ா–ளர்க – ளி – ன் ஒத்–துழை – ப்பு கிடைக்–கப் பெறு–வீர்–கள். எதிர்–பார– ாத வரு–மா–னம் மன–திற்கு மகிழ்ச்–சியை ஏற்–படு – த்–தும். வேலை நிமித்–த–மாக வெளி–யூர்–க–ளில் தங்–கி–யி– ருந்–த–வர்–கள் குடும்–பத்–து–டன் சேரும் வாய்ப்பு கிடைக்–கும். புத்–தி–ரப் பேறு, வண்டி, வாக–னம் – ல் ப�ோன்ற சுப நிகழ்ச்–சிக – ள் குடும்–பத்–தில் வாங்–குத நடை–பெறு – ம். பணப்–புழ – க்–கம் தேவைக்கு அதி–கம – ா– கவே இருக்–கும். உங்–கள் செல்–வாக்கு உய–ரும். பணி–க–ளில் அக்–க–றை–யு–ட–னும், கவ–ன–மு–ட–னும் செயல்–ப–டு–வது அவ–சி–யம். வியா–பா–ரி–க–ளுக்கு வியா–பா–ரத்–தில் சிறப்–பான

66

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

– ம் காணப்–படு – ம். ப�ோட்–டிய – ா–ளர்க – ளா – ல் முன்–னேற்ற உங்–கள் வாடிக்–கை–யா–ளர்–க–ளைத் தங்–கள் வசம் ஈர்க்க முடி–யாது. அதே–ப�ோல் நீங்–க–ளும் வாடிக்– கை–யா–ளர்க – ளை – த் திருப்–திப்–படு – த்–துவ – தி – ல் கவ–னம் செலுத்த வேண்–டும். அள–வுக்கு அதி–கம – ான க�ொள்– மு–தல் செய்–யும் ப�ோது கவ–ன–மு–டன் இருப்–பது அவ–சி–யம். கடன் த�ொகையை நிலு–வை–யில் விடு– வது சிர–மத்தை ஏற்–ப–டுத்–தும். கவ–னம் தேவை. கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு புதிய வாய்ப்–பு–கள் கிடைக்– கு ம். ப�ொரு– ளா – தா ர நிலை– யி ல் முன்– னேற்– ற ம் காணப்– ப – டு ம். உங்– க ள் வாழ்க்கை வச–தி–களை – ப் பெருக்–கிக் க�ொள்–வீர்–கள். வண்டி, வாகன வச–தி–கள் அமை–யக்–கூ–டும். விரு–து–க–ளும், – ளு – ம் கிடைக்–கப்–பெறு – வீ – ர்–கள். கிடைத்த பாராட்–டுக வாய்ப்–பைப் பயன்–படு – த்–திக் க�ொள்–வது அவ–சிய – ம். நேரத்–திற்கு வேலை–களை முடித்–துக்–க�ொ–டுத்து நற்– பெ–யர் எடுப்–பீர்–கள். சக கலை–ஞர்–களி – ட – ம் பகைமை ஏற்–ப–டுத்–து–வ–தைத் தவிர்க்–க–வும். மாண–வர்–களு – க்கு படிப்–பில் ஆர்–வம் அதி–கரி – க்– கும். அதன்–மூ–லம் நன்–ம–திப்–பைப் பெறு–வீர்–கள். பெற்–ற�ோர் ஆசி–ரி–யர் மட்–டு–மின்றி அனை–வ–ரும் பாராட்–டும் அள–விற்கு நீங்–கள் நடந்து க�ொள்– வீர்–கள். சில–ருக்கு வேலை வாய்ப்–பும் படிக்–கும் ப�ோதே அமை–யும். உயர்–கல்–விக்–காக சிலர் வெளி– நாடு செல்–லும் வாய்ப்–பைப் பெறு–வீர்–கள். அர–சி–யல்–வா–தி–க–ளுக்கு பல–ரும் ப�ொறா–மைப்– ப–டும் அள–விற்கு உங்–கள் வளர்ச்சி இருக்–கும். மேலி–டத்–தி–லி–ருந்து முழு ஆத–ர–வும் கிடைக்–கப்– பெ–று–வீர்–கள். உங்–கள் ச�ொல்–லுக்கு தனிப்–பட்ட மரி–யாதை கிடைக்–கும். ப�ொரு–ளா–தார நிலை–யி– லும் திருப்–திக – ர– ம – ான முன்–னேற்ற – ம் காணப்–படு – ம். குடும்– ப த்– தி – ன – ரி ன் தேவை– க ளை நிறை– வேற் றி அவர்–களை மகிழ்ச்–சி–ய–டைய வைப்–பீர்–கள். மற்–ற– வர்–களி – ன் பிரச்–னைக – ளி – ல் தலை–யிட – ா–மல் உங்–கள் பணி–க–ளில் கவ–னம் செலுத்–து–வது அவ–சி–யம். பெண்–களு – க்கு குடும்–பத்–தில் குதூ–கல – ம் நிரம்– – ம். குடும்–பத்–தின – ரி – ன் அன்–பையு – ம், பிக் காணப்–படு நன்–ம–திப்–பை–யும் குறை–வ–ரப் பெற்று மகிழ்ச்சி அடை–வீர்–கள். வேலைக்–குப் ப�ோகும் பெண்–கள் – வீ ஊதிய உயர்வு கிடைக்–கப்–பெறு – ர்–கள். சில–ருக்கு திடீர் திரு–மண வாய்ப்–பும் கிடைக்–கப் பெறும். புத்–திர– ப்–பேறு – ம் கிடைக்–கப் பெறு–வீர்–கள். மறை–முக சேமிப்–பு–கள் தக்க நேரத்–தில் உத–வும். ஆடை, ஆப–ர–ணச் சேர்க்கை உண்டு. பரி–கா–ரம்: சஷ்டி த�ோறும் முரு–க–னுக்கு பாலபி– ஷே–கம் செய்–வது நன்மை தரும். துன்–பங்–க–ளில் இருந்து விடு–ப–ட–லாம். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 2, 6, 9. அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: ஞாயிறு - வியா–ழன் வெள்ளி. திசை–கள்: வடக்கு, வட–கி–ழக்கு. நிறங்–கள்: வெள்ளை, மஞ்–சள். ச�ொல்–ல–வேண்–டிய மந்–தி–ரம்: “ஓம் ஷம் ஷண்– மு–காய நமஹ:” என்ற மந்–தி–ர த்தை தின–மு ம் 15 முறை ச�ொல்–ல–வும்.

ÝùIèñ தினகரன் குழுமத்திலிருந்து வெளியாகும் தெய்வீக மாதம் இருமுறை இதழ்

ðô¡

சந்தா விவரம்

அஞ்சல் வழியாக வருட சந்தா - 720/சந்தா த�ொகையை KAL PUBLICATIONS, PVT. LTD என்ற பெயருக்கு டிமாண்ட் டிராஃப்ட் எடுத்தோ அல்லது மணியார்டர் மூலமாவ�ோ கீழ்க்காணும் முகவரிக்கு அனுப்பி வைக்கவும்: மேலாளர்-விற்பனை (MANAGER, SALES),

ஆன்மிகம் பலன்,

எண்: 229 கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004.

Ph: 044-4220 9191 Extn: 21120. ம�ொபைல்: 95661 98016

ÝùIèñ

பலன்

பெயர்:________________________________________தேதி:_______________________ முகவரி:__________________________________________________________________ _______________________________________________________________________ ________________________________________________________________________ த�ொலைபேசி எண்:_____________________________ம�ொபைல்:_____________________ இ.மெயில்:________________________________________________________________ __________________(ரூபாய்__________________________________________மட்டும்) _______________________________________________________வங்கியில் எடுக்கப்பட்ட _______________________________எண்ணுள்ள டி.டி இணைக்கப்பட்டுள்ளது. ஆன்மிகம் பலன் மாதம் இருமுறை இதழை ஏஜென்ட் மூலமாக / அஞ்சல் வழியாக ஒரு வருடத்திற்கு அனுப்பி வைக்குமாறு கேட்டுக் க�ொள்கிறேன்.





டிமாண்ட் டிராஃப்டை, கீழ்க்காணும் கூப்பனைப் பூர்த்தி செய்து இணைத்து அனுப்பவும். சந்தா த�ொகை கிடைத்ததும் தகவல் தெரிவித்தபின் பிரதியை அனுப்பி வைக்க ஏற்பாடு செய்யப்படும்.

____________________ கைய�ொப்பம்

67

68

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

ஆ

த�ோல்விக்கு தூக்கமே காரணம்!

சை இருக்– கி – ற து; அனு– ப – வி க்– கு ம் எண்–ணம் எல்–லா–ருக்–கும் இருக்–கிற – து. எதை அனு–ப–விப்–பது என்–ப–திலே பேதம் இருந்–தா–லும், ஒவ்–வ�ொ–ருவ – ரு – க்–கும் ஏத�ோ ஒன்–றின் மீது நாட்–டம் இருக்–கி–றது. தஞ்–சா–வூ–ரிலே நிலம் வாங்–க–லாமா? ஆற்க்– க ாட்– டு ப் பக்– க ம் வள– ம ான நிலம் கிடைக்–குமா?

- என்று அலை–கி–றார்–கள் பலர். ‘இந்த நாட்டை ஆள மாட்–ட�ோமா; அந்த நாட்டை ஆள–மாட்–ட�ோமா?’ என்று தவிக்–கி–றார்– கள் சிலர்.

- இவை மண்–ணாசை. எந்–தப் பெண்–ணைப் பார்த்–தா–லும், ‘இவள் தனக்–குக் கிடைக்க மாட்–டாளா?’ என்ற எண்–ணம் சில–ரது பிட–ரி–யில் வந்து உட்–கா–ரு–கி–றது.

- இது பெண்–ணாசை.

53

ðô¡

69

16-31 மார்ச் 2018

லட்– ச க்– க – ண க்– கி ல் பணம் இருந்– த ா– லு ம், ‘இன்–னும் ஒரு பத்து ரூபாய் கிடைக்–கும்’ என்–றால், சில மனி–தர்–கள் எந்த வேலை–யை–யும் செய்–யத் துணிந்து விடு–கி–றார்–கள்.

- இது ப�ொன்–னாசை. எந்த மேடை–யில் த�ோன்–றி–னா–லும், ‘எல்லா மாலை–யும் தனக்கே விழ வேண்–டும்,’ என்று சில மனி–தர்–கள் துடி–யாய்த் துடிக்–கி–றார்–கள்.

- இது புக–ழாசை. ஆசையை மூன்–றா–கத்–தான் வகுத்–தார்–கள் நம்–மு–டைய ஞானி–கள்; காலம் அதை நான்–காக ஆக்கி இருக்–கி–றது. குழந்தை பிறக்– கு ம்– ப�ோ து, அதற்கு எந்த ஆசை–யும் இல்லை. அது தாயை அடை–யா–ளம் கண்டு க�ொள்–ளவே பல நாட்–க–ளா–கின்–றன. முத–லில் அதற்–குப் பசி மட்–டும் எடுக்–கி–றது. நாள் ஆக ஆகப் பாசம்–தான் உரு–வா–கி–றது. பிறகு ர�ொட்டி, மிட்–டாய் மீது ஆசை வரு–கிற – து. த�ொடர்ந்து ப�ொம்– மை – க ள் மீது ஆசை வரு–கி–றது. பிறகு விளை–யாட்–டிலே ஆசை. பிற–ருக்கு ஆபத்–தில்–லாத இந்த ஆசை– க ள், இரு– ப து வய– த�ோ டு முடிந்து விடு–கின்–றன. அங்– கி – ரு ந்து பெண்– ண ாசை ஆரம்–ப–மா–கி–றது. பெண் கிடைத்து விட்– ட ால், ப�ொன்–னாசை த�ொடங்–கு–கி–றது. பிள்–ளை–கள் இரண்டு பிறந்து விட்–டால், மண்–ணாசை வளர்ந்து விடு–கி–றது. ஆனால், எந்– த க் காலத்– தி – லும், புக–ழாசை என்–பது இருந்து க�ொண்டே இருக்–கி–றது. ஒன்– றை த் த�ொடர்ந்து ஒன்று என்று வளர்ந்து வரும் ஆசை– க – ளில் விழுந்து, விழுந்து மனி– தன் கரை–யேற முடி–யா–மல் தவிக்–கி–றான். ‘ப�ோதுமே இந்த வாழ்–வு’ என்று ஒரு நாள் அவ–னுக்–குத் த�ோன்–று–கி–றது. அற்–புத – ம – ான சாப்–பா–டும், அடுத்–த�ொரு பெண்– ணும் அவ–னுக்–குக் கிடைத்து விட்–டால், ‘இந்–தச் சுகத்தை விட்டு விடு–வ–தா’ என்ற நினைப்பு வந்து விடு–கி–றது. கீதை– யி ல் ச�ொல்– ல ப்– ப – டு – கி ன்ற சத்– து வ, ரஜ�ோ, தம�ோ என்ற மூன்று குணங்–க–ளிலே இது நடுக்–கு–ணம். ரஜ�ோ குணம் படைத்த ஒரு–வன், இவ்–வ–ளவு ஆசை–க–ளி–லும் மூழ்–கித் திளைக்–கி–றான். இவ–னைத்–தான் ‘ராஜா’ என்–கி–ற�ோம். இந்த ராஜாக்–கள் திடீ–ரென்று ‘தம�ோ’ என்–னும் தாமஸ குணத்–தில் தள்–ளப்–ப–டு–கி–றார்–கள். சிலர் சாத்–விக குணத்–துக்–குத் தங்–க–ளைப் பக்–குவ – ப்–ப–டுத்–திக் க�ொள்–வார்–கள். ஆனால், பெரும்–பா–லும், ரஜ�ோ தம�ோ–வுக்–கும்,

தம�ோ ரஜ�ோ–வுக்–கும் தள்–ளப்–ப–டு–வது வழக்–கம். உல– க த்– தி ல் ஆனந்– த – ம ாக அனு– ப – வி த்த ப�ோகி–களி – ன் வர–லாற்றை முத–லில் கவ–னிப்–ப�ோம். பு க ழ் பெற்ற ர�ோ ம ா – பு – ரி ய ை நீ ங் – க ள் அறி–வீர்–கள். ஆ டை உ டு த்த நே ர – மி ல் – ல ா – ம ல் அனு–ப–வித்–தார்–கள் அந்–நாட்டு மன்–னர்–கள். மன்–னர்–கள் மட்–டுமா? மகா–ரா–ணி–கள் கதை என்ன? ஆட–வர்–கள் புதுப்–புது பெண்–க–ளுக்கு ஆள் அனுப்–பு–வது ப�ோல், புதுப்–புது ஆட–வர்–க–ளுக்கு ஆள் அனுப்–பி–ய–வர்–கள் அந்–நாட்–டுப் பெண்–கள். பாலு– ண ர்ச்சி வரை– மு றை இல்– ல ா– ம ல் ப�ோயி–ருந்த மண்–ட–லங்–க–ளிலே அது–வும் ஒன்று. உணவு முறை–யிலே இன்–னின்ன ப�ொருட்–க– ளைத் தான் சாப்–பி–ட–லாம் என்ற விவஸ்–தை–யும் அங்கே இருந்–த–தில்லை. க�ோழி இறைச்–சியி – லி – ரு – ந்து, குதிரை இறைச்சி வரை உண்டு தீர்ப்– ப தே உற்– ச ா– க ம் என்று கரு–தப்–பட்–டது. இது உஷ்–ணம்; இது சீத–ளம்; இது வாயு என்– றெல்–லாம் பார்த்து உயிரை விடு–கி– ற�ோமே நாம், இவற்–றில் எதை–யுமே பாராத பூமி அது. நமக்கோ திரு–மூ–ல–ரின் ‘திரு–மந்– தி–ரம்’ உடம்–பைப் பற்–றிப் பேசு–கிற – து. சித்–தர் பாடல்–கள் உடம்–பைப் பற்–றிப் பேசு–கின்–றன. இந்து வேதங்–கள் அள–வ–றிந்து செயல்–ப–டு–வ–தைக் குறிக்–கின்–றன. பற்–றற்ற வாழ்க்–கை–யையே ஒவ்– வ�ொன்–றும் எடுத்து விளக்–குகி – ன்–றன. ஆனா– லு ம் கூட, நம்– மு – டைய மூதா–தை–யர்–க–ளும் நாமும் ர�ோமா– னி–யர்–களு – க்–குச் சளைத்–தவ – ர்–கள – ாக இல்லை. கரி– க ாற்– ச�ோ – ழ ன் ஒரு பெரிய ஆட்–டுத் த�ொடை–யைத் தின்று விட்டு, குத்–தீட்–டி–யால் பல் குத்–து–வா–னாம்! ச�ோழன் என்ன ச�ோழன்! நவீன ச�ோழர்–கள் அரைக் க�ோழி–யைக் கையிலே தூக்–கிக் க�ொண்டு கடித்து இழுப்–ப–தைப் பார்த்–தால், ‘இது என்ன பல்லா, பாறையா?’ என்று கேட்–கத் த�ோன்–றும். இந்–துக் குடும்–பங்–க–ளில் உணவு முறை–யில் ஒரு ஆர�ோக்–கி–யம் உண்டு. சூடான பதார்த்– த த்– தி ல் குளிர்ச்– சி – ய ான ப�ொரு–ளைப் ப�ோடக்–கூ–டாது. சூட்–டுக்–குச் சூடு–தான் குளிர்ச்சி. கழுத்து வரை தண்–ணீ–ரில் குளித்–தால், உடம்– பில் இருக்–கிற உஷ்–ண–மும் சிர–சுக்கு ஏறு–கி–றது. உடம்பு முழுக்–கக் குளித்த பிறகு தலையை நனைத்– த ால் ம�ொத்த உஷ்– ண – மு ம் விலகி விடு–கி–றது. எனக்–கி–ருக்–கும் ஒரே க�ோளாறு - உஷ்–ணக் க�ோளாறு. நவீன டாக்–டர்–கள். ‘அப்–ப–டிப்–பட்ட க�ோளாறே

கவிஞர்

கண்ணதாசன்

70

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

உல–கத்–தில் இல்–லை’ என்று வாதிக்–கி–றார்–கள். இதை–விட மடத்–த–னம் வேறு இருக்க முடி–யாது. க�ொளுத்–தும் வெயி–லில் இரு–நூறு மைல் தூர பய–ணம் செய்து விட்டு, அந்த அலுப்–பில் எட்–டுக் குவளை தண்–ணீர் குடிக்–கி–ற�ோம்; ஒரு துளி நீர் கூட வெளியே வரு–வ–தில்லை. அதே நேரத்–தில் உடம்–பில் ஏறி–யுள்ள உஷ்– ணத்–தின் மீது மற்–ற�ொரு உஷ்–ணம் படட்–டும்; அதா–வது வயிற்–றுக்–குள்ளே ஒரு குவளை வெந்– நீரை ஊற்– றி ப் பாருங்– க ள். சூட்– டு க்– கு ச் சூடு, குளிர்ச்–சி–யா–கி சிறு–நீர் பிரி–யத் த�ொடங்–கும். இ ந்த ம ரு த் – து வ மு றை – க ள் ந ம க் கு இரண்–டா–யிர– ம் ஆண்–டுக – ா–லம – ா–கவே உள்–ளவை. இவை இருக்–கின்–றன என்ற தைரி–யத்–தால்–தான் நம்–முடைய – மூதா–தை–யர் வாழ்க்–கைய – ைச் சுக–மாக அனு–ப–வித்–தார்–கள். ஆ ன ா ல் , பெ ரு ம் – ப ா – ல �ோ ர் அ ள ந் து அனு–ப–வித்–தார்–கள். இ ப் – ப�ோ து சி ல பே ர் ச�ொ ல் – வ – த ை க் கேட்–கிறே – ன். ‘என் பாட்– டி க்கு நூற்று மூன்று வயது!’ என்–கி–றார் ஒரு–வர். ‘என் அப்–பா–வுக்கு நூறு வயது!’ என்–கி–றார் ஒரு–வர். ‘எனக்கு எண்–பத்–தி–ரண்டு வய–தா–கி–றது; இன்– னும் ஒரு மாத்–திரை கூடச் சாப்–பிட்–ட–தில்–லை’ என்–கி–றார் இன்–ன�ொ–ரு–வர். நாக–ரி–கம் மிகுந்த நம்–முள் சிலர�ோ, ஐம்–பது வய–தில் ஒரு மருந்து அல–மா–ரிய – ையே தூக்–கிக் க�ொண்டு அலை–கிற�ோ – ம். கார– ண ம், ப�ோகத்தை அனு– ப – வி க்– கு ம் முறை–யி–லுள்ள பேதமே. ‘மாதர் ப�ோகம் மாதம் இரு–மு–றை’ என்–பது கிரா–மத்–துப் பழ–ம�ொழி. கண–வ–னும் மனை–வி–யும் தாங்–கள் கலந்த தேதியை நினை– வி ல் வைத்– து க் க�ொண்டே இருப்–பார்–கள். பச்–சை–யாக ஒரு பழ–ம�ொழி உண்டு. ‘விந்து விட்–ட–வன் ந�ொந்து கெட்–டான்’ என்று. ‘பதி– ன ான்கு நாள் சேமிப்பு. பதி– னை ந்– தா– வ து நாள் செல– வு ’ என்– றி – ரு ந்த கார– ண த்– த ா ல் , அ வ ர் – க ள் இ ர – வும் நன்–றாக இருந்–தது, உற– வும் நன்–றாக இருந்–தது, உட–லும் நன்–றாக இருந்– தது. ம ரு த் – து வ வச தி மி க க் கு றை – வ ா க இருந்த காலங்–க–ளில், மருத்– து – வ ம் இல்– லா–ம–லேயே நம்–மு– டைய மூதா– த ை– ய ர் ந ன் – ற ா க வாழ்ந்–தார்–கள். தங்– க ள் செய– லால் அவர்–கள்

ந�ோய் தேடிக் க�ொண்–டது இல்லை. கர்ம வினை–யால�ோ, கட–வு–ளின் தண்–ட–னை– யால�ோ மருத்–து–வத்–தால் தீர்க்க முடி–யாத ந�ோய்– கள் சில–ருக்–குத் த�ோன்றி இருக்–கின்–றன. தாமாக ந�ோய் தேடிக் க�ொண்– ட – வ ர்– க ள், மருந்–தில்–லா–மல் செத்–தத – ை–யும் நான் அறி–வேன். எனக்–குத் தெரிந்த இரண்டு இளை–ஞர்–கள் அடிக்–கடி தாசி வீடு செல்–வார்–கள். அவர்–க–ளுக்கு ‘மேக ந�ோய்–கள்’ த�ோன்–றின. நவீன மருத்–து–வத்–தில் அந்த ந�ோய்–க–ளெல்– லாம் இல்–லா–ம–லேயே இன்று ஒழிந்து விட்–டன. அரை–யாப்பு, வெட்டை, கிரந்–திப் புண் எனும் ந�ோய்–களே அவை. அதில் அவர்–கள் பட்–ட–பாடு, அப்–பப்பா! மகா–கவி பாரதி பாடி–னானே, ‘தாளம் படும�ோ தறி–ப–டு–ம�ோ’ என்று, அந்–தப்–பாடு! ஒரு–வர் பதி–னைந்து ஆண்–டு–க–ளுக்கு முன்பு சென்னை நகர விடு–தி–யில் கால–மா–னார், இன்– ன�ொ–ருவ – ர் க�ோவை–யில் வேலை பார்த்த இடத்–தில் கால–மா–னார். முப்–பது வய–தைத் தாண்–டா–மல – ேயே இரு–வ–ரும் கால–மாகி விட்–டார்–கள். பசிக்–கி–றது. உண்–கி–ற�ோம், அதில் நிதா–ன– மில்லை. வெறி பிடிக்– கி – ற து, மாதர் ப�ோகத்– தி ற்கு அலை–கி–ற�ோம், அதி–லும் நிதா–ன–மில்லை. ஒரு இந்–துவி – ன் பாட்–டன் அற்–புத – ம – ான, ஆனால் ஆபத்–தில்–லாத சாப்–பாட்–டைச் சாப்–பிட்–டான்; மலை– யே–றிச் சாமி கும்–பிட்டு அதை ஜீர–ணித்–தான்; குளத்– தில் விழுந்து நீராடி உஷ்–ணத்–தைப் ப�ோக்–கின – ான்; மாதம் இரு–முறை மனை–வி–ய�ோடு உட–லு–றவு க�ொண்டு உடம்–பைப் பேணி–னான். ப�ோகம் வரை–முறை இல்–லா–மல் ப�ோனால், ர�ோகம் வாச–லில் காத்–தி–ருக்–கும். ய�ோகி வேமனா வரை– மு றை இல்– ல ா– ம ல் வாழ்ந்–தார்; ஆனால் அதன் பின் ய�ோகி ஆனார். பட்–டி–னத்–தார் கதை–யை–யும், பாரதி அப்–ப–டித்– தான் ச�ொல்–கி–றான். ‘அள–வுக்கு மீறி–னால் அமு–தமு – ம் விஷ–மா–கும்’ என்–பார்–கள். அள–வுக்கு மீறி அனு–ப–வித்த அமெ–ரிக்–கன், ஹிப்பி ஆனான்; இந்–தி–யன் சந்–நி–யாசி ஆனான். உல– க த்– தி ன் ஒரு பகு– தி – ய ையே ஆண்டு க�ொண்–டி–ருந்த பிரெஞ்சு நாடு, ப�ோகத்–தி–லேயே மூழ்கி அழிந்–தது. சாப்–பி–டு–கி–ற–வன் உழைக்க வேண்–டும்; அவ– னும் உடல் உறவை அள– வ �ோ– டு– த ான் வைத்– து க் க�ொள்ள வேண்–டும். ந ம து ந ா ட் – டி ல் சி ல உழைப்–பா–ளி–கள் சாப்–பி–டும்– ப�ோது பார்த்–தி–ருக்–கி–றேன். மலை மாதி–ரி சாதத்–தைக் கு வி த் து , ந டு – வி ல ே ஒ ரு குளம் வெட்டி, ஒரு குடம் சாம்–பாரை ஊற்றி உண்–பார்– கள். அவர்–க–ளில் சில–ருக்கு ðô¡

71

16-31 மார்ச் 2018

உடம்பு கனமாக இருக்–கும். த�ொந்தி பெரி–தாக இருக்–கும். ஆனால் ஒரு மலை–யையே தூக்–கு– வார்–கள். நமக்கு விழும் த�ொந்தி பய–னில்–லாத சதை. நாம் சாப்–பி–டும் சாப்–பாடு வெறும் வாய–ளவு

ப�ோகம். ஆனால், த�ொழி– ல ா– ளி – யி ன் அதிக அள– வு சாப்–பாடு, அவன் உழைக்–கின்ற உழைப்–புக்–குத் தேவை–யா–னது. அவன் அறுத்–துத் தரும் நெல்லை அனு–பவி – க்– கி–றான் நிலச்–சுவ – ான்–தார். அந்த அறு–வ–டைக்–கும் ‘ப�ோகி’ என்–றுத – ான் பெயர், அனு–பவி – ப்–பவ – னு – க்–கும் ‘ப�ோகி’ என்–றுத – ான் பெயர். ப�ோகத்–தில் இன்–ன�ொரு ப�ோகம் உண்டு. அது–தான் தூக்–கம்! நன்– ற ா– க த் தூங்– கு – கி – ற – வ – னை ப் பார்த்து ‘சுக–ப�ோகி அப்–பா’ என்–பார்–கள். மாதர் ப�ோகத்–தால் வியாதி வாங்–கி–ய–வர்–கள் எது–வும் செய்ய முடி–யா–மல், ரயி–லைத் தவற விட்ட பிர–யா–ணி–க–ளாக ஆகி விடு–வது உண்டு. சூரி– ய�ோ – த – ய த்– த ையே பார்த்– த – றி – ய ாத பல குடி–கா–ரர்–களை நான் பார்த்–தி–ருக்–கிறே – ன். ஒரு நடி– க ர். அவர் சமீ– ப த்– தி ல் கால– ம ாகி விட்–டார். அவர் எங்– க ள் ராணு– வ தள சுற்– று ப் பய–ணத்–தின் ப�ோது எங்–க–ள�ோடு வந்–தி–ருந்–தார். ஒரு விமான தளத்– தி ல் இருந்து அதி– காலை ஆறு மணிக்கு விமா– ன ம் புறப்– ப ட வேண்– டி – யி – ரு ந்– த து. அவ– ரை க் கஷ்– ட ப்– ப ட்டு

72

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

எழுப்–பி–ன�ோம். எழுந்–த–வர் அன்–றைக்–குத்–தான் சூரி–ய�ோ–த–யத்–தைப் பார்த்–தார். ‘ஆகா, சூரி– ய�ோ – த – ய ம் எவ்– வ – ள வு அழகா இருக்–கி–றது!’ என்று அதையே அவர் ரசித்–துக் க�ொண்–டி–ருந்–தார். நான் தூக்–கத்–தில் மன்–னன். பாழுங்–காட்–டில் துண்டை விரித்–துப் படுத்–தால் கூட, நான் சுக–மா–கத் தூங்கி விடு–வேன். அத–னால் நான் இழந்–தது க�ொஞ்–சமா? கேலிக்கு ஆளா–னது க�ொஞ்–சமா? இர–வில் சாப்–பிட்டு விட்–டுக் காரில் ஏறிப் படுத்– தால், காலை–யில் திருச்சி வரும்–ப�ோது தான் விழிப்–பேன். அதிலே சிந்–த–னைக்–கும் லாபம் இருப்–பதே தவிர, வந்த லாபம் ப�ோக–வும் செய்–தது. ‘கும்–ப–கர்–ணன் மட்–டும் தூக்–கத்–தைக் குறைத்– துக் க�ொண்–டிரு – ந்–தால், ராம–னுடைய – சைன்–யம் சேதுக்–கட – லை – த் தாண்டி இருக்–காது!’ என்–பார்–கள். இர– வு ம், பக– லு ம் தூங்– க ா– ம ல் விழித்– து க் க�ொண்டே நம்–மைக் காவல் காக்–கி–றாள் மதுரை ‘மீனாட்–சி’.

– ற்– ‘‘அவ–ளுக்கு ‘மீனாட்–சி’ என்று பெயர் வந்–தத குக் கார–ணமே அது–தான்–’’ என்–கி–றார் வாரி–யார் சுவா–மி–கள். மீன் ப�ோல் விழித்– தி – ரு ந்து அவள் ஆட்சி செய்–வ–தால் அவள் மீனாட்சி. இதை எனது குரு–நா–தர் வாரி–யார் சுவா–மி–கள் ச�ொல்–லும்–ப�ோது அழ–கா–கச் ச�ொல்–லு–வார். ‘ஓடும் ரயி–லில் இரண்–டா–யி–ரம் பேர் தூங்–கு–கி– – க்– ற�ோம். இஞ்–சின் டிரை–வர் விழித்–துக் க�ொண்–டிரு கி–றார். அவ–ரும் தூங்கி விட்–டால் இரண்–டா–யி–ரம் பேரும் என்ன ஆவது?’ என்று கேட்–பார். ‘நல்ல ப�ொழு–தை–யெல்–லாம் தூங்–கிக் கெடுத்–த– வர்–கள் நாட்–டைக் கெடுத்–தது – ட – ன் தாமும் கெட்–டார்’ என்று தம்பி கல்–யா–ண–சுந்–த–ரம் பாடி இருக்–கி–றார். தூக்–கம் ஒரு–வகை லயம், ஒரு வகைச் சுகம், ஈடு இணை–யில்–லாத ப�ோகம்! நல்ல தூக்–கம் ஒரு–வ–னுக்கு வரு–வது, அவன் செய்த தவம், அவன் பெற்ற வரம்! ஆனால், கட–மைக – ளை மறக்–கடி – க்–கும் தூக்–கம் ப�ோக–மல்ல - ர�ோகம். காலை ஆறு மணிக்–குத் திரு–ம–ணம்; மாப்– பிள்ளை ஏழு மணிக்கு எழுந்–தி–ருத்–தால், நேரம் காத்–தி–ருக்–குமா? ஆகவே, எந்–தப் ப�ோக–மும் அள–வுக்–கு–ரி–யது. ஒ ரு கு றி ப் – பி ட்ட வய து வரை – யி ல் , குழந்–தைக்–குத் தூக்–கம் தான் வளர்ச்சி. அந்த வய– து க்– கு ப் பின், விழிப்– பு த்– த ான் வளர்ச்சி. நன்– ற ாக வளர்ந்து, காக்க வேண்– டி – ய – வ ர்– க– ளை க் காத்து, சேர்க்க வேண்– டி – ய – வ ற்– றை ச் சேர்த்த பிற்–பாடு தூக்–கம் ஒரு ய�ோகம். காக்க வேண்–டிய காலத்–தில் தூங்–கு– வதே ர�ோகம். ஆனால், துர்–பாக்–கிய வச–மா–கத் தள்–ளா–டும் வய– தி ல் எல்– ல ாக் கட– மை – க – ளை – யு ம் முடித்து

விட்–டுத் தூங்–கப் ப�ோகி–றவ – னு – க்–குத் தூக்–கம் வராது. ஒரு குறிப்–பிட்ட வய–துக்கு மேல், தூக்–கம் குறை–யத் த�ொடங்–கும். ‘ஐய�ோ, தூங்க முடி–ய–வில்–லை–யே’ என்று கவ–லைப்–பட்–டுப் பய–னில்லை. ‘சுக–ப�ோ–கத்தை அனு–ப–விக்க வேண்–டிய வய– தில் அனு–ப–வித்–துத் தீர்த்து விட்–ட�ோம்’ என்று ஆறு–த–லடை – –வ–தைத் தவிர வேறு வழி–யில்லை. திரு–டர் பயம் மிகுந்த இடத்–தில், விழுந்து விழுந்து தூங்–கி–னால் நஷ்–டம். ஆபத்–தான நேரங்–களி – ல், தூக்–கத்தை அறவே விலக்கா விட்–டால் கஷ்–டம். தவ–றின – ால், ஒரு ப�ோகம் பல ர�ோகங்–களு – க்–குக் கார–ண–மாகி விடும். ஒரு நாளைக்கு இரண்டு மணி நேரம் தான் தூங்–குவ – ான் அடால்ப் ஹிட்–லர். அது அவ–னுக்–குப் ப�ோது–மா–னதா–கவே இருந்–தது; மள–ம–ள–வென்று வெற்–றி–யை–யும் தேடித் தந்–தது. ஒரு நாள் அவன் நிம்– ம – தி – ய ா– க த் தூங்க விரும்பி, இரண்டு மாத்–தி–ரை–க–ளை–யும் ப�ோட்–டுக் க�ொண்டு தூங்–கி–னான். அன்–றைக்–குத் தான் ‘நார்–மண்–டி’ முற்–றுகை நடந்–தது. ஐஸன்– ஹ �ோ– வ – ரு ம், சர்ச்– சி – லு ம் ஆயி– ர க் –க–ணக்–கான கப்–பல்–களை – ப் பிரெஞ்சு நாட்டு ‘நார்– மண்–டி–’க் கடற்–கரை – க்கு அனுப்பி வெற்றி பெற்று விட்–டார்–கள். ஹிட்– ல – ரி ன் த�ோல்– வி க்கு அமெ– ரி க்– க ா– வி ன் அணு–குண்டா கார–ணம்? இல்லை, அவ–னு–டைய தூக்–கமே கார–ணம்! ஆகவே, அனு– ப – வ த்– தி ன் கார– ண – ம ா– க ச் ச�ொல்–கி–றேன்; அனு–பவி – ப்–பதை அள–வ�ோடு அனு–பவி – யு – ங்–கள். உண்–ப–தில் நிதா–னம் உட–லு–ற–வில் நிதா–னம் உறங்–குவ – –தில் நிதா–னம் தீயன பழ–கா–மல் இருத்–தல் அள–வான வாழ்க்–கை–யி–லேயே அதி–க–மாக உற்–சா–கத்–தைக் காணு–தல் - இப்–படி வாழ்ந்–தால், இறை–வன் ஒத்–துழை – ப்–பான். பூர்வ ஜென்ம பாவம�ோ, வினைய�ோ, ஒரு புற்று ந�ோயைய�ோ, குடல் ந�ோயைய�ோ க�ொண்டு வந்–தால் அது கர்மா. மற்ற ந�ோய்– க ளை நாமே வர– வ – ழை த்– து க் க�ொண்–டால், அது மடமை. இதை மற்– ற – வ ர்– க ள் ச�ொல்ல முடி– ய ாது; நான் ச�ொல்–ல–லாம். அள–வில்–லாத வாழ்க்கை வாழ்ந்து, அந்த வாழ்க்–கை–யி–லேயே கண்–களை மூடி விட எண்– ணி–னேன். ஆனால், நிதா–னம – ாக அந்த அனு–பவ – ங்–களை – ச் சிந்–தித்–துப் பார்க்–கும் நேரங்–களை இறை–வன் எனக்–க–ளித்–தி–ருக்–கி–றான். ப�ோகத்–தில் வைக்–கின்ற பற்று, வரை–முறை – – யைத் தாண்–டி–னால், ர�ோகம் காத்–தி–ருக்–கி–றது. ர�ோ கி – ய ா – கி த் – த ா ன் நீ ங் – க ள் ய�ோ கி

ஆக வேண்–டுமா? இ ன் – ன�ொ ரு வகை – ய ா க ப�ோ க ம் உண்டு. அதன் பெயர், ஆடை, அணி–மணி ப�ோகம். ஒரு–வன் ப�ோகி ஆன–தும், முழுக்–கத் துறந்து விடு–வது இவற்–றைத்–தான். ஆனால், ர�ோகி–யாக, ரஜ�ோ–வாக இருக்–கும் ப�ோது முழுக்க ஆசை வைப்–பது இவற்–றில்–தான். உல–கத்–தில் இருந்த மகா மேதை–கள் எல்–லாம் முத–லில் நீக்–கிய பற்று, ஆசை, அணி–ம–ணி–கள் பற்று ஒன்றே. கண்–கண்ட உதா–ர–ணம் காந்–திஜி. ‘ஆயி–ரம் ரூபாய்க்கு ‘சூட்’ தைத்–தால்–தான் அழ– காக இருக்–கும்’ என்று நினைக்–கிற�ோ – ம். ஆனால், அந்த ஆயி–ரம் ரூபா–யில் ஐந்து குடும்–பங்–கள் ஒரு மாதம் வாழும் என்–பதை மறந்து விடு–கி–ற�ோம். துல்–லிய – ம – ான கதர் அல்–லது கைத்–தறி வேட்டி சட்டை ப�ோதாதா, ஒரு இந்–து–வுக்கு? காஞ்– சி ப் பெரி– ய – வ ர்– க – ளு ம், இதைக் கடு–மை–யா–கக் கண்–டித்–தி–ருக்–கி–றார்–கள். முன்– பெ ல்– ல ாம் கைக்– க – டி – க ா– ர த்– து க்– கு த் தங்–கச் சங்–கிலி ப�ோட ஆசைப்–படு – வே – ன். ஆனால் இப்–ப�ொ–ழுத�ோ, த�ோல் வாரே ப�ோதும் என்று த�ோன்–று–கி–றது. காலுக்–குச் செருப்பு, காலைக் காக்–கவா, பிறர் பார்க்–கவா? அதில் எதற்–குக் கண்–ணாடி? எனக்–குப் புரி–ய–வில்லை! ஒன்– ப து ஆண்– டு – க – ளு க்கு முன் என்– னை ப் பார்க்க ஒரு பெண் வந்–தாள். மிக–வும் வச–தி–யான குடும்–பத்–துப் பெண். அவள் அணிந்–திரு – ந்த சேலை– யும், ரவிக்–கையு – ம் ம�ொத்–தம் ஐம்–பது ரூபாய்–தான் இருக்–கும். அதில் அவள் ஜ�ொலித்த ஜ�ொலிப்பு என் கண்–களை விட்டு நீங்–க–வே–யில்லை. இ ந்த ப�ோக ங்– க ள் ஒ ரு க ட்– ட த்– த�ோ டு முடி–வ–டைந்து விடு–கின்–றன. இவற்றை அனு–பவி – க்க முடி–யாத நிலை வரும்– ப�ோதே, தத்–து–வங்–கள் புரி–கின்–றன. எழு–பது வய–தில் எதை நீங்–கள் நேசிப்–பீர்–கள்? அமைதி! அமைதி! அமைதி! அதை இரு– ப து வய– தி – ல ேயே நேசிக்– க த் த�ொடங்–கின – ால் உங்–கள் ப�ோகத்–துக்கு ஓர் அளவு வந்து விடும். காஞ்–சிப் பெரி–ய–வர்–களை நினை–யுங்–கள். பர–ம–ஹம்–சரை நினை–யுங்–கள். விவே–கா–னந்–தரை நினை–யுங்–கள். அளந்து வாழ்–வ–தன் மூலம் ஆர�ோக்–கி–யத்– தைக் காப்–பாற்–றிக் க�ொண்–டி–ருக்–கும் வாரி–யார் சுவா–மி–களை நினை–யுங்–கள். ஏன்? அள–வுக்கு மேல் அனு–ப–வித்–தால் என்ன என்று த�ோன்–று–கி–றதா? க�ொஞ்–சம் என்–னைப் பாருங்–கள்.

(த�ொட–ரும்) நன்றி: கண்–ண–தா–சன் பதிப்–ப–கம், சென்னை - 600 017. ðô¡

73

16-31 மார்ச் 2018

ஜகம் புகழும் புண்ணிய கதை ! ம கான் நாரா–யண பட்–டத்–திரி இயற்–றிய அற்–புத நூல் மந் நாரா–ய–ணீ–யம். தன் முன்னே விக்–ர–க–மா–கப் ப�ொலிந்து நிற்– கும் குரு–வா–யூர– ப்–பனி – ட – ம், மஹா–விஷ்–ணுவி – ன் லீலா– வி–ந�ோத – ங்–கள – ைக் சமஸ்–கிரு – த ஸ்லோ–கங்–கள – ா–க கூற, அவற்றை குரு–வா–யூர– ப்–பன் புன்–முறு – வ – லு – ட – ன் ஆம�ோ–திப்–ப–தாக அவர் அனு–ப–வித்–தி–ருக்–கி–றார். அவ்–வாறு அவர் இயற்–றிய 100 தச–கங்–க–ளில் இரண்–டில் ராமா–வ–தா–ரத்தை நெக்–கு–ருக வர்–ணித்– தி–ருக்–கிற – ார். இந்த ராம–நவ – மி நன்–னா–ளில் அந்–தப் பாடல்–க–ளின் தமி–ழாக்–கத்தை கீழே காண–லாம். இத– னை ப் பாரா– ய – ண ம் செய்து ரா– ம – னை த் த�ொழு–வ�ோம், நாளெல்–லாம் நலம் பெறு–வ�ோம்.

முனி–வ–ரின் சிறப்–பான யாகத்தை அசு–ரர்–க–ளி–ட–மி– ருந்து காப்–பாற்–றுவ – த – ற்–கா–கச் சென்–றாய் அல்–லவா? வழி–யில் நடந்த களைப்–பா–னது, விஸ்–வா–மித்–தி–ரர் உனக்கு உப–தே–சித்த பலா மற்–றும் அதி–பலா மந்–தி–ரங்–கள் மூலம் தீர்ந்–தது. மனி–தர்–க–ளைக் காப்–ப–தற்–காக விஸ்–வா–மித்–தி–ர–ரின் கட்–ட–ளைக்கு உட்–பட்டு தாடகை என்ற அரக்–கியை உனது அம்–பு–க–ளால் வீழ்த்–தி–னாய். இத–னால் மகிழ்ந்த அந்த முனி–வ–ரின் மூல–மாக பல–வி–த–மான அஸ்– தி–ரங்–க–ளைப் பெற்–றாய். பின்–னர் முனி–வர்–க–ளின் இருப்–பிட – ம – ான ஸித்–தாஸ்–ரம – ம் என்ற இடத்–திற்–குச் சென்–றாய்.

தசகம் -34

1. குரு–வா–யூர– ப்பா! ராவ–ணனை அழிக்–கும்–படி உன்–னைத் தேவர்–கள் வேண்டி நின்–றன – ர். க�ோசல நாட்–டில் ரிஷ்–யசி – ரு – ங்–கர் என்ற முனி–வர் தச–ரத – ரி – ன் வேண்–டுக�ோ – ளு – க்–கிண – ங்க புத்–ரக – ா–மேஷ்டி யாகத்– தைச் செய்–தார். அங்கு உதித்த உன்–ன–த–மான பாய–ஸத்தை தச–ர–த–ரி–டம் க�ொடுத்–தார். அதனை உட்– க�ொண்ட தச– ர – த – னி ன் மனைவி மூன்று பேரும் கர்ப்–ப–முற்–ற–னர். அங்கு லக்ஷ்–ம–ணன், பர–தன், சத்–ருக்–னன் ஆகி–ய�ோரு – ட – ன் நீ ராம–னா–கப் பிறந்–தாய் அல்–லவா?

2. குரு–வா–யூ–ரப்–பனே! உனது தந்–தை–யான தச–ர–த–னின் ச�ொல்–லுக்–குக் கட்–டுப்–பட்டு க�ோதண்– டம் எனும் வில்லை ஏந்–தி–ய–படி, லட்–சு–ம–ணன் உன்– னை த் த�ொடர்ந்து வர, விஸ்– வ ா– மி த்ர

74

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

3. குரு–வா–யூ–ரப்பா! அங்கு நடந்த யாகத்–தின் த�ொடக்–கத்–தில் உனது அம்–புக – ள – ால் மாரீ–சன் என்ற அரக்–கனை விரட்–டி–னாய். அவ–னு–டன் இருந்த அசு–ரர்–க–ளைக் க�ொன்–றாய். நீ நடந்து சென்ற வழி–யில் அகல்–யையை உனது பாத துளி–க–ளால் புனி–த–மாக்–கி–னாய். அதன் பின்–னர் விதேஹ ராஜ– னான ஜன–கனி – ன் அரண்–மனையை – அடைந்–தாய். அங்–கிரு – ந்த சிவ–னின் வில்லை முறித்து பூமா–தேவி – –யின் மக–ளான மஹா–லக்ஷ்–மி–யா–கிய சீதையை மனை–விய – ாக அடைந்–தாய். பின்–னர் நீயும் உனது சக�ோ–த–ரர்–க–ளும் மனை–வி–யர்–க–ளு–டன் க�ோசல நாட்–டிற்–குப் புறப்–பட்–டீர்–கள் அல்–லவா?

4. கிருஷ்ணா! குரு–வா–யூ–ரப்பா! நீ செல்–லும் ப�ோது உன்–னைக் க�ோபத்–து–டன் ப்ருகு குலத்– திற்–குத் தில–கம் என்று கூறப்–ப–டும் பர–சு–ரா–மர் வழி–ம–றித்–தார். அப்–ப�ோது, உன்–னு–டைய ஒளி– யால் மயங்கி தன்–னு–டைய ஒளி–யை–யும் உனக்கு அளித்–துச் சென்–றார். அதன் பின்–னர் நீ அய�ோத்தி சென்–றாய். பார்ப்–ப–வர்–கள் மன–தைக் கவ–ரும் அழ–குடை – –ய–வனே! அய�ோத்–தி–யில் நீ சீதை–யு–டன் சுக–மாக வாழ்ந்து வந்–தாய். ஒரு–முறை உனது தம்பி பர–தன், சத்–ருக்–ன–ன�ோடு சேர்ந்து தனது மாம–னார் வீட்–டிற்–குச் சென்–றான். அந்த நேரத்–தில் உனது தந்தை உனக்கு மகு–டம் சூட்டி, பட்–டா–பி– ஷே–கம் செய்ய முயன்ற முயற்சி, கைகே–யி–யால் தடுக்–கப்–பட்–ட–தல்–லவா?

5. குரு–வா–யூ–ரப்பா! உனது தந்–தை–யின் கட்–ட– – ப – டி, உனது மனை– ளைக்கு ஏற்ப வில்லை ஏந்–திய வி–யு–ட–னும், தம்–பி–யு–ட–னும் காட்–டிற்–குப் புறப்–ப–டத் தயா–ரா–னாய். உன்–னுட – ன் காட்–டிற்கு வர விரும்–பிய உனது நாட்டு மக்–க–ளைத் தடுத்து நிறுத்–தி–னாய். பின்–னர் குக–னின் இருப்–பி–டத்தை அடைந்–தாய். அங்கு ஜடை, மர–வுரி ஆகி–ய–வற்றை தரித்–தாய். பின்–னர் பட–கில் கங்–கை–யைக் கடந்து சென்–றாய். வழி–யில் இருந்த பரத்–வாஜ முனி–வ–ரின் ஆசி–ர–மத்– திற்–குச் சென்று அவரை வணங்கி, அவ–ரு–டைய ச�ொல்லை மதித்து, சிறப்– பான மலை– ய ா– கி ய சித்–ர–கூட மலை–யில் வசித்–தாய்.

6. குரு–வா–யூ–ரப்பா! உனது தந்தை புத்–தி–ர– ச�ோ–கம் தாங்–கா–மல் மர–ண–ம–டைந்–தார் என்ற செய்–தியை பர–தன் மூல–மா–கக் கேட்டு மிகுந்த வேத–னை–யடை – ந்–தாய். தந்–தைக்–குச் செய்–யவே – ண்– டிய தர்ப்–ப–ணா–தி–க–ளைச் செய்–தாய். பர–த–னி–டம் உனது பாது–கைக – ள – ை–யும், ராஜ்–யத்–தையு – ம் அளித்– தாய். பின்–னர் அத்ரி முனி–வரி – ன் ஆஸ்–ரம – ம் சென்று வணங்–கினா – ய். அதன்–பிற – கு, மிக–வும் பெரி–யத – ான தண்–ட–கா–ரண்–யம் என்ற காட்டை அடைந்–தாய். அங்கு வசித்து வந்த விரா–தன் என்ற பெரிய வடி–வம் க�ொண்ட அசு–ரனை அழித்–தாய். பின்–னர் சர–பங்க முனி–வ–ரின் ஆஸ்–ர–மத்–திற்–குச் சென்று அவ–ருக்கு ம�ோட்–ச–ம–ளித்–தாய்.

7. குரு–வா–யூர– ப்–பனே! முனி–வர்–களி – ன் நன்–மை– களை முன்–னிட்டு அனைத்து அசு–ரர்–க–ளை–யும் அழிப்–ப–தாக உறுதி பூண்–டாய். அகத்–திய முனி–வ– ரைக் கண்–டாய். அவர் மூல–மாக விஷ்–ணு–வின் சிறந்த வில்–லும், ப்ரஹ்–மாஸ்–தி–ர–மும் கிடைக்–கப் – ந்து புறப்–பட்–டுச்–செல்–லும் வழி– பெற்–றாய். அங்–கிரு யில் உனது தந்–தையி – ன் நண்–பர– ான ஜடா–யுவைப் – பார்த்து மகிழ்ந்–தாய். பின்–னர் க�ோதா–வரி நதி–யின் கரை–யில் உள்ள பஞ்–சவ – டி என்ற இடத்–தில் உனது மனை–வி–யு–டன் இன்–ப–மாக வாழ்ந்–தாய்.

8. குரு–வா–யூ–ரப்–பனே! உன்–னி–டம் காமம் க�ொண்டு சூர்ப்–ப–ணகை என்ற அரக்கி உனக்கு அரு–கா–மை–யில் வந்–தாள். அவ–ளு–டைய வேண்–டு– க�ோளை ஏற்– கா – ம ல் அவளை லட்– சு – ம – ண – னி – டம் அனுப்–பி–னாய். மிக–வும் க�ோபம் க�ொண்ட ðô¡

75

16-31 மார்ச் 2018

லட்–சு–மண – ன் அவள் மூக்கை அறுக்க, அத–னால் மிகுந்த சினம் க�ொண்–டாள். அவ–ளது நிலை–மை– யைக் கண்டு ப�ொறுக்–கா–மல், கரன், தூஷ–ணன், த்ரி–சி–ரஸ் ப�ோன்–ற–வர்–க–ளும் மேலும் பதி–னா–யி–ரத்– திற்கு மேற்–பட்ட அசு–ரர்–க–ளும் உன்னை ந�ோக்கி வந்–தன – ர். அவர்–களை உனது மங்–காத வீரத்–தால் ஒரே நேரத்–தில் க�ொன்–றாய்.

தச–கம் 35 1. கிருஷ்ணா! குரு–வா–யூ–ரப்பா! அதன் பின்– னர் அனு–மன் மூல–மாக சுக்–ரீ–வ–னின் நட்–பைப் பெற்–றாய். தந்–துபி என்ற அசு–ர–னின் உடலை உனது கால் கட்டை விர–லால் மட்–டுமே உய–ர–மா– கத் தூக்கி, எறிந்து வெகு–தூர– ம் சென்று விழும்–படி செய்–தாய். ஒரே அம்–பி–னால் ஏழு மரங்–களை வீழ்த்–தினா – ய். மிக அதி–கம – ான வலிமை உடை–யவ – – னும், சுக்–ரீவ – ன – ைக் க�ொல்ல எண்–ணிய – வ – னு – ம – ா–கிய வாலி–யைத் தந்–திர– ம – ா–கக் க�ொன்–றாய். சீதை–யைப் பிரிந்த துக்–கம் தாள முடி–யா–மல் நீ மதங்க முனி–வ– ரின் ஆஸ்–ரம – த்–தில் மழைக்–கால – த்–தைக் கழித்–தாய் அல்–லவா?

9. குரு–வா–யூ–ரப்–பனே! தனது சக�ோ–த–ரி–யான சூர்ப்–பண – கை – யி – ன் ச�ொற்–கள – ைக் கேட்ட ராவ–ணன் க�ோபம் க�ொண்–டான். அவ–னது தூண்–டு–த–லால் மாரீ–சன் மாய–மா–னாக வந்–தான். தாமரை மலர் ப�ோன்ற அழ– கி ய கண்– கள ை உடைய சீதை அதனை விரும்–பி–னாள். நீ அதனை த�ொடர்ந்து சென்று அம்–பு–க–ளால் க�ொன்–றாய். அப்–ப�ோது அந்த மாரீ–சன் மாயக்–கு–ரல் எழுப்–பி–னான். அத– னைக்–கேட்டு பயந்த சீதை உனது தம்–பி–யான லட்–சு–ம–ணனை உன்–னி–டம் அனுப்–பி–னாள். அப்– ப�ோது அந்த சீதையை ராவ–ணன் அப–க–ரித்–தான். இத–னால் நீ வெளி–யில் துன்–பம் க�ொண்ட ப�ோதி– லும், மன–தில் ராவண–னைக் க�ொல்ல உபா–யம் கிடைத்–தது என்று மகிழ்ந்–தாய் அல்–லவா?

10. கிருஷ்ணா! குரு–வா–யூ–ரப்பா! உனது மனை–வியை – த் தேடிச்–செல்–லும் வழி–யில் ஜடா–யு– வைக் கண்–டாய். ஜடாயு உன்–னி–டம், ‘‘ராவ–ணன் என்–னைத் தாக்–கி–விட்டு உனது மனை–வி–யைத் தூக்–கிச் சென்–றான்–’’ என்று கூறி–னார். அதன் பின்–னர் அவர் இறந்–தார். நண்–பனான – ஜடா–யுவி – ற்கு வேண்–டிய ஈமக்–கி–ரி–யை–களை நீ செய்–தாய். வழி– யில் உன்னை மறித்த கபந்–தனை அழித்–தாய். பம்–பை–யின் நதிக்–கரை – –யில் சப–ரி–யைக் கண்–டாய். அதன் பின்–னர் அனு–ம–னை சந்–தித்–தாய். மிக–வும் மகிழ்வு க�ொண்–டாய். இத்–தனை செயல்–க–ளைப் புரிந்–த–வனே! என்–னைக் காக்க வேண்–டும்.

76

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

2. குரு–வா–யூ–ரப்–பனே! அதன் பின்–னர் உன் தம்பி லட்–சு–ம–ணனின் ச�ொற்–க–ளுக்–கி–ணங்க, அச்– சத்–துட – ன் உன்–னிட – ம் சுக்–ரீவ – ன் வந்–தான். அவ–னது படை– கள் உனது துணை–வி–ய ான சீதை– யைத் தேடு–வ–தற்–காக அணி–யாக நின்–றன. இத–னைக் கண்ட நீ மிகுந்த மகிழ்வு க�ொண்–டாய். அதன் பின்– னர் அனு–ம–னின் கைக–ளில் உனது ம�ோதி–ரத்–தை– யும் செய்–தி–யை–யும் அளித்–தாய். உடனே, வான–ர –வீ–ரர்–கள் அனைத்–துத் திசை–க–ளி–லும் அனைத்து வழி–களி – லு – ம் உனது பிரி–யம – ான சீதை–யைத் தேடிச் சென்–ற–னர்.

3. குரு–வா–யூ–ரப்–பனே! உனது சரி–தத்–தைக்

கேட்–டவு – ட – ன் ஸம்–பாதி – க்கு சிற–குக – ள் முளைத்–தன. அவர் சற்றே மேலே பறந்–தார். அங்–கிரு – ந்து சீதை– – ய ச�ொற்–கள – ைக் கேட்ட யைக் கண்–டார். அவ–ருடை அனு–மனு – ம் கட–லைத் தாண்–டிச் சென்–றார். அங்கு இருந்த இலங்–கை–யின் நடு–வில் ஜன–க–னின் மக– ளான சீதை–யைக் கண்–டான். உனது ம�ோதி–ரத்தை சீதை–யி–டம் அளித்–தான். அச�ோ–க–வ–னத்–தையே அழித்–தான். தடுக்க வந்த அட்–ச–ய–கு–மா–ர–னைக் – த் த�ொடுத்த) ப்ரம்– க�ொன்–றான். பின்–னர்(இந்–திர– ஜி மாஸ்–திர– த்–திற்–குக் கட்–டுப்–பட்–டான். ராவ–ணன – ை–யும் கண்–டான். இலங்–கையை எரித்–தான். பின்–னர் விரை–வாக உன்–னி–டம் வந்து (சீதை அளித்த) சூளா–ம–ணி–யைக் க�ொடுத்–தான் அல்–லவா?

4. குரு– வ ா– யூ – ர ப்பா! சுக்– ரீ – வ ன், அங்– க – த ன்

ப�ோன்ற பலம் மிகுந்த வானர வீரர்–க–ளு–டன் நீ, வான–ரக் கூட்–டம் முழு–வ–து–மாக ஆக்–ர–மித்–த–வாறு நின்–றி–ருந்த இடத்–துக்கு வந்–தாய். அந்த சமுத்– தி–ரத்–தின் கரை–யில் ராவ–ண–னின் தம்–பி–யா–கிய விபீ–ஷண – ன் உன்–னிட – ம் தஞ்–சம் புகுந்–தான். அவன் உன்–னி–டம் எதி–ரி–க–ளைப் பற்றி விரி–வா–கக் கூறி– னான். உன்–னு–டைய தாழ்–மை–யான வேண்–டு– க�ோ–ளைக் கேட்–டும் சமுத்–திர– ர– ா–ஜன் அமை–தியு – ட – ன் இருக்–கவே நீ க�ோபம் க�ொண்டு ஆக்–னேய – ாஸ்த்–தி– ரத்தை விடத் தயா–ரா–னாய். உடனே பயந்–துப – �ோன சமுத்–தி–ர–ரா–ஜன் உன்–னி–டம் வந்–தான். அவன் கூறி–ய–படி கட–லின் நடுவே வழியை அமைத்–தாய்.

அணை–யைக் கட்–டி–னாய். அதன்–மூ–லம் இலங்– கையை அடைந்–தாய். அங்கு சென்று, பற்–கள், நகங்–கள், மலை–கள், கற்–கள் ப�ோன்–ற–வற்றை மட்–டுமே ஆயு–தங்–களா – க – க் க�ொண்–டிரு – ந்த உனது படை–களி – ன் உத–விய – ால் அசு–ரர்–களை அழித்–தாய். உனது தம்–பியு – ட – ன் இணைந்து சிறந்த முறை–யில் ப�ோர் புரிந்–தாய். அப்–ப�ோது இந்–திர– ஜி – த் த�ொடுத்த நாகாஸ்–தி–ரத்–தால் கட்–டப்–பட்–டாய். பின்–னர் கரு–ட– னின் இறக்கை சிற–கு–க–ளின் காற்று உன் மீது படவே மீண்–டும் எழுந்–தாய்.

6. குரு–வா–யூ–ரப்பா! சக்தி ஆயு–தம் தாக்–கி–ய– தால் லட்–சு–ம– ணன் மயக்–கம் அடைந்து வீழ்ந்– தான். உடனே அனு–ம–னால் க�ொண்டு வரப்–பட்ட ஸஞ்–ஜீ–வினீ என்ற மலை–யில் உள்ள மூலி–கை– யால் மயக்–கம் தெளிந்–தான். தனது மாய வித்– தை–களா – ல் கர்–வம் க�ொண்–டிரு – ந்த இந்–திர– ஜி – த்தை லட்–சு–ம–ணன் வீழ்த்–தி–னான். நீ அந்–தப் ப�ோரில் உண்–டான மாயை–கள் மூலம் கலக்–கம் அடைந்– தாய். ஆயி–னும் விபீ–ஷ–ண–னின் வார்த்–தை–கள் மூலம் உனது மனக்–கவ – லை நீங்–கிய – து. அப்–ப�ோது அந்–தப் பூமியே அதிர்ந்து நடுக்–கம் க�ொள்–ளும்–ப– டி–யும், அனைத்–துப் படை–க–ளை–யும் உண்–ப–வ–னு– மா–கிய கும்–ப–கர்–ணன் உன்னை ந�ோக்கி வந்த ப�ோது நீ அவ–னைக் க�ொன்–றாய்.

5. குரு–வா–யூ–ரப்பா! அனைத்து வான–ரங்–க– ளும் பல திசை– க – ளி – லி – ரு ந்– து ம் மலை– க – ள ைக் குவி–யல்–க–ளா–கக் க�ொண்டு வந்–தன – ர். அத–னால் ðô¡

77

16-31 மார்ச் 2018

க�ொன்–றான். சம்–பூ–கன் என்–ப–வன் தகாத காரி–யம் செய்ய முயன்–ற–ப�ோது நீ அவ–னைக் க�ொன்–றாய். வால்–மீகி முனி–வரி – ன் ஆஸ்–ரம – த்–தில் வசித்து வந்த – ைப் பெற்–றாள் அல்–லவா? சீதை இரண்டு மகன்–கள

7. குரு–வா–யூ–ரப்பா! இந்–தி–ரன் உனக்–குத் தேரை–யும் கவ–சத்–தையு – ம் அளித்–தான். அவற்றை ஏற்ற நீ ராவ–ண–னு–டன் யுத்–தம் செய்–தாய். அப்– ப�ோது ப்ரஹ்–மாஸ்த்–தி–ரம் மூலம் அவ–னது பத்து தலை–க–ளை–யும் வெட்–டினா – ய். அக்–கி–னிப் பிர–வே– சம் செய்த பரி–சுத்–த–மான உனது மனை–வி–யான சீதையை ஏற்–றாய். தேவர்–க–ளின் உத–வி–யால், உயிர் நீத்த அனைத்து வான–ரக் கூட்–டமு – ம் உயிர் – ட – னு – ம், இலங்–கையி – ன் அதி–ப– பெற்–றது. அவர்–களு தி–யா–கிய விபீ–ஷ–ண–ன�ோ–டும், லட்–சு–ம–ண–ன�ோ–டும் புஷ்–பக விமா–னம் ஏறிய நீ உனது நக–ர–மான அய�ோத்–திக்–குச் சென்–றாய்.

9. கிருஷ்ணா! குரு– வ ா– யூ – ர ப்பா! யாக– சா–லைக்கு வந்த உனது இரண்டு மகன்–க–ளும், வால்–மீகி முனி–வ–ரின் கட்–ட–ளையை ஏற்று ராமா–ய– ணத்தை மிக இனி–மை–யா–கப் பாடி–னார்–கள். நீ சீதையை ஏற்க சம்–மதி – த்–தாய். ஆனால், அப்–ப�ோது சீதை இந்–தப் பூமி–யி–னுள் சென்று மறைந்–தாள். நீயும் யம–தர்–ம–ரா–ஜனா – ல் வைகுண்–டம் செல்–லும்– படி வேண்–ட ப்–ப ட்–டாய். ஒரு கார– ணத்–திற்–காக நீயே உன் தம்பி லட்–சு–ம–ண–னைத் துறந்து அவ– னு–டைய இறப்–பிற்–குக் கார–ண–மா–னாய். பின்–னர் உனது சுற்–றத்–தா–ரு–டன் (அவர்–கள் சரயு நதி–யில் மூழ்–கி–னர்) உனது இருப்–பி–ட–மான வைகுண்–டம் சென்–ற–டைந்–தாய்.

8. குரு– வ ா– யூ – ர ப்– பனே ! உன்– னு – டை ய பட்–டா–பி–ஷே–கம் மிக–வும் திவ்–ய–மாக நடந்–தது. அத–னால் மகிழ்–வுற்ற நீ, பல வரு–டங்–கள் சுக– மாக வாழ்ந்–தாய். சீதை–யைக் குறித்து, படிப்–ப–றி– வில்–லாத குடி–ம–கன் ஒரு–வன் கூறிய பாவ–மான பேச்– சை க்– கே ட்டு, கர்ப்– ப – ம ாக இருந்த அவ– ளைத் துறந்–தாய். சிவ, சிவா! இது என்ன கஷ்– டம்! சத்–ருக்–னன், லவ–ணன் என்ற அசு–ர–னைக்

10. கிருஷ்ணா! குரு–வா–யூ–ரப்பா! உனது இந்த மனித அவ–தா–ரம் பல படிப்–பி–னை–க–ளைக் கூறு–வ–தற்கே ஆகும். அவை–யா–வன: அன்–பா–ன– வர்– க – ள ைப் பிரிந்– த ால் துக்– க ம் உண்– ட ா– கு ம். காம– மு ம், தர்– ம – மு ம் அதி– க – ரி த்– த ால் தியா– க த்– தில் க�ொண்டு சேர்த்– து – வி – டு ம். சக்– க – ர த்– தை க் கையில் க�ொண்–ட–வனே! பரி–சுத்த வடி–வி–னனே! மாறு– த ல்– க – ள ற்– ற – வ னே! எனது வியா– தி – கள ை நீ தீர்த்–த–ருள வேண்–டும்.

78

த�ொகுப்பு: ந. பர–ணிகு – ம – ார் ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

விஷ்–ணு–தா–சன்

ப�ொறுமையால் பெருமை வென்ற ரகுராமன்! கம்–பன் ச�ொல்–ல�ோ–வி–யம் ராமன் காவிய எழுத்–த�ோ–வி–யம் சீதை மிதிலை நக–ரத்து மாடப்–பு–றா–வின் மதி–ஒளி வென்ற முகத்தை விதி–வ–சம் கண்–ட–னன் நாய–கன்! விழி–தீ–பத்–தால் விழி தீப–மேற்றி காதல் தீபம் ஒளிர்ந்–தது- அன்று காதல் மண்–ணில் உயிர்த்–தது. மான வேலிக்கு மாலை–யிட்டு மல–ர–வன் பாதம் சர–ண–டைந்த சீதை காவ–லன் அணி–து–றந்து காவி தரித்து கான–கம் ஏகி–னான்; காதலி பின்–த�ொ–டர்ந்–தாள். கன–க–ம–யிலை கண்ட புள்ளி மான்–கள் அழ–கில் த�ோற்–ற�ோ–மென ஓடி ஒளிந்–தன கண்–மான், கலை–மான், மட–மான் கண்டு மயங்–கி–னள் ப�ொன்–மான், ப�ொய்–மான் – –ரு–வீர் எம்–மான் என்–றாள் அம்–மான் க�ொண்–டுவ இள–மான் பேச்–சில் பெரு–மான் பேதை–யுற்–றான் ஒளி–மான் நீயி–ருக்க நிழல்–மான் எதற்கு என்–றான் தனி–மான் நானும் விளை–யாட வேணும் என்–றாள் க�ோமான் துரத்தி செல்ல குல–மான் காத்–திரு – ந்–தாள் அசு– ர – ம ான் அந்– த க் கவ– ரி – ம ானை கடத்திச் சென்–றான் மனம் நேரா–னவ – ள் சிறை–பட்–டாள் அச�ோ–க–வ–னம் மங்–கை–பி–ரி–வால் ராமன் மனம் ச�ோக–வ–னம்

வாலியை மறைந்து க�ொன்–றான் என்–ற�ொரு குறை ராம–னுக்–குண்டு மனை–வியை பிரிந்து உயிர்–பா–தி–யா–னான் மனம் கூடா–னான்; சுக்–ரீ–வன் சகியை தன–தாக்கி க�ொண்ட வாலி - குணா–ளன் நேர் நிற்க தகு–தி–யி–ழந்–தான்- ஆகை–யால் மறைந்து நின்று அம்–பெய்த - வாலி மண்–ணில் வீழ கண்–முன் விரிந்–தான் ராமன் க�ொதிக்–கும் ஊர் உலையை தணிக்க க�ோதையை தீயி–லி–றக்–கி–னான் ராமன் தீ தீண்–டாத தீம்–ப–ழம் சீதை! சீலத்–தில் சீறும் பாம்–புக்கு நிகர் என்–று–ரைத்–தான் ஆட்சி நிர்–வா–கத்–தில் அய�ோத்தி ராமன் மாட்சி, மாண்–பில் க�ோசலை ராமன் வீரத்–தில், பரி–வில் தச–ரத ராமன் ஆழ்ந்த அன்–பில் ஜானகி ராமன் கம்–ப–னாக எனை பாவித்து தந்–தேன் சடை–யப்–பவ – ள்–ளல் கரம் காணிக்கை முத்–தம் கம்–ப–னாக நானும் மாறி தந்–தேன் ப�ொன்–ஏரி பூத்த ரங்–க–நா–தன் வழி த�ோன்–றல் கருணை வான்–கைக்கு முத்–தம் ராம–னெ–னும் பாத்–தி–ரப் படைப்பை தமிழ்–கா–வி–யம் இது–வரை கண்–ட–தில்லை-நாம் ராமன் வழி நடப்–பதே கம்–ப–னுக்கு கைமாறு! ðô¡

79

16-31 மார்ச் 2018

பிரசாதங்கள்

சந்–தி–ர–லேகா ராம–மூர்த்தி

டிரை ப்ரூட்ஸ் அண்ட் நட்ஸ் கஸ்–டர்டு என்–னென்ன தேவை? பால் - 1/2 லிட்–டர், கஸ்–டர்டு பவு–டர் - 1½ டேபிள் ஸ்பூன், காய்ந்த திராட்சை, காய்ந்த பேரீச்சை - 1/2 கப், கன்–டென்ஸ்டு மில்க் - 1/2 கப், பாதாம், பிஸ்தா ஃபிளேக்ஸ் (சீவல்) - தலா 1 டேபிள் ஸ்பூன், வாழைப்–ப– ழம் - 1, ஆப்–பிள் - 1, மாதுளை முத்–துக்–கள் - 1/4 கப், பைனாப்–பிள் - 1 துண்டு, மாம்–ப–ழம் - 1, கறுப்பு திராட்சை, பச்சை திராட்சை - தலா 6, குங்–கு–மப்பூ - சிறிது பால்-சிறிதளவு. எப்–ப–டிச் செய்–வது? அனைத்து பழங்–களை – யு – ம் துண்–டுக – ளா – க நறுக்–கிக் க�ொள்–ளவு – ம். பாத்–திர– த்– தில் பால், கஸ்–டர்டு பவு–டர் சேர்த்து கரைத்து, அடுப்–பில் வைத்து கைவி–டா–மல் கட்டி தட்–டா–மல் கிள–ற–வும். கெட்–டி–யாக வந்–த–தும் கன்–டென்ஸ்டு மில்க் கலக்–க–வும். கெட்–டி–யாக கூழ் பதத்–திற்கு வந்–தது – ம் இறக்கி ஆற–வைத்து, ஃப்ரிட்–ஜில் வைத்து, பழங்–கள் கலந்து, குங்–கும – ப்பூவை சிறிது பாலில் கரைத்து சேர்க்–க–வும். மேலே பாதாம், பிஸ்தா ஃபிளேக்ஸ், டிரை ஃப்ரூட்ஸ் தூவி பரி–மா–ற–வும். விரும்–பி–னால் சிறு சிறு குல�ோப்–ஜா–மூன் அல்–லது ரச–குல்லா சேர்த்து பரி–மா–ற–லாம்.

வேர்க்–க–டலை ஒப்–பட் என்–னென்ன தேவை? க�ோதுமை மாவு - 2 கப், வேர்க்–க–டலை - 1 கப், ப�ொடித்த வெல்–லம் - 1 கப், எள் - 1 டேபிள் ஸ்பூன், நெய் - 1/2 கப், ஏலக்–காய்த்–தூள் - 1/2 டீஸ்–பூன். எப்–ப–டிச் செய்–வது? வேர்க்–க–ட–லையை வறுத்து த�ோல் நீக்கி கர–க–ரப்–பாக ப�ொடித்–துக் க�ொள்–ள–வும். எள்–ளை–யும் வறுத்து ப�ொடிக்–க–வும். வேர்க்–க–டலை, எள், ஏலக்–காய்த்–தூள் ப�ோன்றவற்றை வெல்–லம் சேர்த்து கலந்து க�ொள்–ளவு – ம். பாத்–தி–ரத்–தில் க�ோதுமை மாவு, 1 டீஸ்–பூன் நெய், 1 சிட்–டிகை உப்பு கலந்து, தேவை–யான அளவு தண்–ணீர் ஊற்றி சப்–பாத்தி மாவு பதத்–திற்கு பிசைந்து மேலே சிறிது நெய் தடவி 10 நிமி–டம் மூடி வைக்–கவு – ம். மாவி–லிரு – ந்து பூரி அள–விற்கு மாவு எடுத்து ச�ொப்பு ப�ோல் செய்து, நடு–வில் 2 டீஸ்–பூன் பூர–ணக் கலவை வைத்து, மாவை இழுத்து மூடி மெது–வாக தேய்த்து சூடான தவா–வில் சிறிது நெய் விட்டு இரண்டு பக்–க–மும் வெந்–த–தும் எடுத்து பரி–மா–ற–வும்.

மினி கை முறுக்கு என்–னென்ன தேவை? பச்–ச–ரிசி - 2 கப், உளுத்–தம்–ப–ருப்பு - 1/2 கப், கறுப்பு அல்–லது வெள்ளை எள் - 1 டீஸ்பூன், சீர–கம் - 1/2 டீஸ்பூன், உப்பு, ப�ொரிக்க எண்–ணெய் தேவைக்கு, வெண்–ணெய் - 25 கிராம். எப்–ப–டிச் செய்–வது? அரி–சியை நன்கு களைந்து ஊற–வைத்து நிழ–லில் உலர்த்தி, மிஷி–னில் அரைத்து சலித்–துக் க�ொள்–ள–வும். உளுத்–தம்–ப–ருப்பை மித–மான தீயில் வைத்து சிவக்க வறுத்–தெடு – த்து ஆறி–யது – ம் அரைத்து சலித்–துக் க�ொள்–ளவு – ம். பாத்–திர– த்–தில் அரிசி மாவு, உளுத்–தம் மாவு, சீர–கம், எள் கலந்து வெண்–ணெய், உப்பை தண்–ணீ–ரில் கரைத்து மாவில் தெளித்து சேர்த்து முறுக்கு மாவு பதத்–திற்கு கெட்–டியா – க பிசைந்து க�ொள்–ளவு – ம். பிசைந்த மாவி–லிரு – ந்து க�ோலி அளவு உருண்டை எடுத்து கைமு–றுக்கு சுற்–ற–வும் அல்–லது மாவு கட்–டை–யில் நீள–மாக விரல் ப�ோல் தேய்த்து இரண்டு முறுக்கு முறுக்கி இரு–மு–னை–களை – –யும் ஒட்டி விட–வும். எண்–ணெயை சூடாக்கி மித–மான தீயில் வைத்து, முறுக்–கு–களை ப�ொரித்–தெ–டுத்து எண்–ணெயை வடித்தெடுத்து பரி–மா–ற–வும்.

80

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

கறுப்பு உளுந்து வடை என்–னென்ன தேவை? வெள்ளை உளுந்து - 1/2 கப், கறுப்பு உளுந்து - 1/2 கப், உப்பு, ப�ொரிக்க எண்–ணெய் - தேவைக்கு, மிளகு, சீர–கம் - தலா 1/2 டீஸ்–பூன். எப்–ப–டிச் செய்–வது? இரண்டு உளுந்–தை–யும் கழுவி 20 நிமி–டம் ஊற–வைத்து தண்–ணீரை வடித்து கெட்–டி–யாக கர–க–ரப்–பாக அரைக்–க–வும். இத்–து–டன் கர–க–ரப்–பாக ப�ொடித்த மிளகு, சீர–கம், உப்பு, சூடான எண்–ணெய் 1 டேபிள்ஸ்–பூன் சேர்த்து கலந்து உருண்–டைக – ளா – க உருட்டி ஈரத்–துணி அல்–லது இலை–யின் மேல் வடை–க–ளாக தட்டி மத்–தி–யில் ஓட்டை ப�ோட்டு சூடான எண்–ணெ–யில் ப�ொன்–னி–ற–மாக ப�ொரித்–தெ–டுத்து பரி–மா–ற–வும்.

சுக்–கிடி என்–னென்ன தேவை? பதப்–ப–டுத்–திய அரிசி மாவு - 1 கப், வெல்–லம் - 3/4 கப், சூடான பால் - 2 கப், ெநய் - 1/2 கப், முந்–திரி, திராட்சை - தலா 1 டேபிள் ஸ்பூன், ஏலக்–காய்த் தூள் - 1/4 டீஸ்பூன், சுக்–குத் தூள் - 1 சிட்–டிகை. எப்–ப–டிச் செய்–வது? வெல்–லத்–து–டன் தண்–ணீர் சேர்த்து க�ொதிக்–க–வைத்து பாகு பதத்–திற்கு கெட்–டி–யாக காய்ச்சி தேன் ப�ோல் வந்–த–தும் இறக்–க–வும். அடி கன–மான பாத்–தி–ரத்–தில் பச்–ச–ரிசி மாவை பாலு–டன் கரைத்து ஊற்றி, கைவி–டா–மல் கிளறி க�ொதிக்க விட–வும். மாவு பாலு–டன் வெந்து வந்–த–தும் பாதி நெய்யை சேர்க்–க–வும். மீதி நெய்–யில் முந்–திரி, திராட்–சையை வறுத்து அதை–யும் மாவு கல–வை–யில் க�ொட்டி இறக்–க–வும். ஏலக்–காய்த்–தூள், சுக்–குத்–தூள் கலந்து சிறிது ஆறி–ய–தும் வெல்–லப்–பாகை கலந்து சிறு சிறு கிண்–ணத்–தில் ஊற்றி பரி–மா–ற–வும். குறிப்பு: நெய் தட–விய தட்–டில் ஊற்றி ஆறி–ய–தும் துண்–டு–கள் ப�ோட்–டும் பரி–மா–ற–லாம். ரவை, சிறு–தா–னிய மாவு, க�ோதுமை மாவு, சம்பா ரவை–யி–லும் செய்–ய–லாம்.

குங்–கு–மப்பூ முந்–திரி புலாவ் என்–னென்ன தேவை? முந்–திரி - 50 கிராம், பாஸ்–மதி அரிசி - 1 ஆழாக்கு, குங்–கு–மப்பூ - 1 சிட்–டிகை, பால் - 1/4 கப், மிளகு - 10, காய்ந்த திராட்சை - 20, பிரிஞ்சி இலை - 1, சர்க்–கரை - 1/2 டீஸ்–பூன், உப்பு - தேவைக்கு, பட்டை, லவங்–கம், ஏலக்–காய் - தலா 2, நெய் - 2 டேபிள் ஸ்–பூன். எப்–ப–டிச் செய்–வது? அரி–சியை கழுவி 10 நிமி–டம் ஊற–வைக்க – வு – ம். 1/4 கப் பாலில் குங்–கும – ப்– பூவை ஊற–வைக்–க–வும். குக்–க–ரில் நெய் விட்டு முந்–தி–ரியை வறுத்து பாதியை எடுத்து தனி–யாக வைத்து க�ொள்–ளவு – ம். இத்–துட – ன் பட்டை, லவங்–கம், ஏலக்–காய், திராட்சை, பிரிஞ்சி இலை சேர்த்து வதக்–க–வும். மிளகு சேர்த்து வதக்கி, ஊறிய அரி–சியை வடித்து ப�ோட்டு சிறிது நேரம் வதக்–க–வும். பிறகு 1½ கப் சூடான தண்–ணீர், சர்க்–கரை, உப்பு சேர்த்து குக்–கரை மூடி மித–மான தீயில் வைத்து வேக–விட்டு 2 விசில் வந்–த–தும் அடுப்பை அணைக்–க– வும். விசில் அடங்–கி–ய–தும் திறந்து மேலே 1 டீஸ்பூன் நெய், வறுத்த முந்–திரி, குங்–கு–மப்பூ பால் சேர்த்து கிளறி பரி–மா–ற–வும். குறிப்பு: ஒரு பெரிய வெங்–கா–யத்தை நறுக்கி தனி–யாக நெய்–யில் வறுத்து புலாவ் மீது அலங்–கரி – க்–கல – ாம். படங்கள்:

ஆர்.சந்திரசேகர் ðô¡

81

16-31 மார்ச் 2018

பக். 82-85

உள்–ளத்தை உள்–ள–வாறு ஆராய்ந்த வள்–ளு–வர்! தி ருக்– கு – ற – ளு க்கு இணை– ய ான நீதி– நூ ல் உல–கில் வேறே–தும் இல்லை. நீதி நூலைச் சமய நூலாக்– க ா– ம ல் ப�ொது நூலாக்– கி ய பெருமை வள்–ளுவ – ரு – ட – ை–யது. இத்–தகை – ய பெருஞ்– சா–தனையை – வள்–ளுவ – ர் நிகழ்த்–தக் கார–ணம், அடிப்–பட – ை–யில் ஓர் உள–விய – ல் நிபு–ணர– ாக அவர் விளங்– கி – யி – ரு க்– கி – ற ார் என்– ப – து – தான். வள்–ளு–வத்–தைப் பயி–லப் பயில அவ–ரது உள–வி–யல் சிந்–த–னை–கள் நம் மனத்தை ஈர்த்–துப் பண்–ப–டுத்–து– கின்–றன. உள்– ள த்தை உள்– ள து உள்– ள – வாறு அவர் ஆராய்ந்– தி – ரு க்– கி – ற ார். மற்ற விஷ– ய ங்– க ளை ஆராய்– வ து

82

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

எளிது. ஒரு செய்–தியை உள்–ளத்–தில் வாங்–கிக் க�ொண்டு உள்–ளம் ச�ொல்–லும் கருத்–து–களை எடை–ப�ோட்டு அச்–செய்–தியை ஆராய்ந்–துவி – ட – ல – ாம். ஆனால், உள்– ள த்– தையே ஆராய வேண்– டு – மா–னால், அது மிகக் கடி–னம்! ஏனென்–றால் உள்–ளத்தை உள்–ளத்–தா–லேயே தான் ஆராய வேண்–டி–யி–ரு க்–கி –ற து. உள்– ளத்தை ஆராய உள்–ளத்–தைத் தவிர வேறு வழி–யில்லை. இந்–தக் கடி–ன– மான பணி–யில் ஈடு–பட்டு வள்–ளு–வர் மாபெ– ரு ம் வெற்றி அடைந்– தி – ரு க்– கி–றார். உள்–ளத்தை உள்–ளம், மனம், நெஞ்–சம், அகம் என்று பல்–வேறு 79

ச�ொற்–க–ளால் குறிக்–கி–றார் வள்–ளு–வர். `உள்–ளத்–தால் ப�ொய்–யாது ஒழு–கின்’, ‘மனத்– துக்–கண் மாசி–லன் ஆதல்’, ‘தன் நெஞ்சு அறி– வது ப�ொய்–யற்–க’, ‘அகந்–தூய்மை வாய்–மை–யால் காணப் படும்’ஆகிய இடங்–க–ளில் உள்–ளம் என்ற ப�ொரு–ளில – ேயே இச்–ச�ொற்–கள் இடம்–பெறு – கி – ன்–றன. `சின–ம–டக்–கக் கற்–றா–லும் சித்–தி–யெ–லாம் பெற்–றா–லும் மன–ம–டக்–கக் கல்–லார்க்கு வாய்–ஏன் பரா–ப–ரமே!’

- என்று கேட்–கி–றார் தாயு–மா–ன–வர். மனத்தை அடக்–கு–வதை விடப் பெரிய சாதனை வேறே–தும் இல்லை என்–பது தாயு–மா–ன–வர் கருத்து. `மனத்–துக்–கண் மாசி–லன் ஆதல் அனைத்–த–றன் ஆகுல நீர பிற’ (குறள் எண் 34) - என்–கி–றது வள்–ளு–வம். அறம் என்–ப–து–தான் என்ன? அன்–ன–தா–னமா? ஏழை–களு – க்–கான கல்வி உத–வியா? பிற நற்–செ–யல்– களா? இருக்–கல – ாம். ஆனால் அவற்–றில் ஆடம்–பர– ம் வர வாய்ப்–பிரு – க்–கிற – து. உள்–ளத்–தில் மாசற்–றவ – ர்–க– – து. அனைத்து ளாக இருந்–தால், அதுவே சிறப்–பான அறங்–க–ளுக்–கும் அது–தான் அடிப்–படை. எனவே மனத்தை குற்–ற–மில்–லா–த–தாக வைத்–துக் க�ொள்– ளுங்–கள் என்–கி–றார் வள்–ளு–வர். நண்–பர– ால் ஒரு தாசி இல்–லத்–திற்–குச் செல்–லும் நிலை நேர்–கி–றது காந்–திக்கு. தப்பி ஓடி வந்–து–வி–டு– கி–றார். எந்–தத் தீய செய–லும் நடை–பெ–ற–வில்லை என்ற ப�ோதி– லு ம் சத்– தி ய ச�ோதனை நூலில் காந்தி என்ன எழு–து–கி–றார் தெரி–யுமா? அப்–படி ஓர் எண்–ணம் மனத்–தில் த�ோன்–றி–னா–லேயே அந்– தப் பாவச் செயல் நிகழ்ந்–த–தா–கத்–தான் ப�ொருள், மனத்–தள – வி – ல் அது நிகழ்ந்–துவி – ட்–டதே எனக் காந்தி தன்–மீதே கழி–வி–ரக்–கம் க�ொள்–கி–றார். மனத்– துக்– க ண் மாசில்– ல ா– த – வ – ன ாக இருக்க வேண்–டும் என்ற வள்–ளு–வ–ரின் லட்–சி– யம்–தான் காந்–தியி – ன் லட்–சிய – ம – ா–கவு – ம் இருந்–தி–ருக்–கி–றது. அந்–தப் பண்– பில் அவர் முன்–னேற முன்–னேற வெறும் காந்தி, மகாத்மா காந்தி ஆவதை வர–லாறு ச�ொல்–கிற – து. உள்–ளத்–தில் தீய எண்–ணம் ஏதும் வரா– ம ல் தற்– க ாத்– து க் க�ொள்ள வேண்– டு ம். தீய எண்–ணங்–க–ளில் மிக ம�ோச– ம ா – ன து எ து தெ ரி – யு ம ா ? ப�ொறாமை! அடுத்– த – வ ர்– மேல் க�ொள்– ளு ம் ப�ொறா– மை – ய ா ல் ந ம் உ ள் – ள ம் பாழ்–ப–டு–கி–றது. ப�ொறா–மைத் தீ, நெஞ்–சைச் சுட்–டுப் ப�ொசுக்– கி–வி–டும். நம்மை நிம்–ம–தி–யாக வாழ–வி–டாது. அ வ – ர – வ ர் வி னை ப் – ப – யனை அவ– ர – வ ர் அனு– ப – வி க்– கி– ற ார்– க ள். அவ– ர – வ ர் இ ன்ப துன்– ப ங்– க ள் இப்– பி – ற – வி ச் செயல்– க–ளா–லும் முற்–பி–ற–விச் செயல்–க–ளா– லும் அவ– ர – வ ர்க்கு அமை– கி ன்– ற ன.

திருப்பூர்

கிருஷ்ணன் நம் வினைப்–ப–யன் எதுவ�ோ அதுவே நமக்–குக் கிட்–டும் என்று ஆறு–தல் க�ொண்–டால் நம்–மை–விட உயர்ந்–தி–ருப்–ப–வர்–க–ளைக் கண்டு ப�ொறாமை த�ோன்–றாது. நம் வாழ்–வும் நிம்–ம–தி–ய–டை–யும். `ஒழுக்–கா–றக் க�ொள்க ஒரு–வன் தன் நெஞ்–சத்து அழுக்கா றிலாத இயல்–பு’ (குறள் எண் 161) ப�ொறாமை இல்–லாத இயல்–பைக் கைக்–க�ொள்– ப–வன் நிம்–ம–தி–யை–யும் சாந்–தி–யை–யும் எப்–ப�ோ–தும் அனு–ப–விக்–கி–றான். அத–னால்–தான் வேதாத்ரி மக–ரிஷி ‘வாழ்க வள– மு–டன்’ என்று ச�ொல்–லச் ச�ொன்–னார். மனத்–தில் ஒரு சிறி–தும் ப�ொறாமை இல்–லா–தவ – ர்–களே அடுத்–தவ – ர்– களை மன–மாற `வாழ்க வள–முட – ன்!’ என வாழ்த்த முடி–யும். நம்–மைவி – ட அவர்–களு – க்கு வளம் சேர்ந்–து– வி–டுமே என்ற எண்–ணம் இருக்–கும – ா–னால் அடுத்–த– வரை வாழ்த்த எப்–படி மனம் வரும்? `உள்–ளத்–தால் உள்–ள–லும் தீதே பிறர்–ப�ொ–ரு–ளைக் கள்–ளத்–தால் கள்–வேம் எனல்!’ (குறள் எண் 282) ஆசை என்–பது மனத்–தில் த�ோன்–றும் ஒரு மாசு. ஆசை எழா–மல் மனத்–தைப் பாது–காத்–துக் க�ொள்ள வேண்–டும். பிறர் ப�ொரு–ளைக் கைப்–பற்–றுவ�ோ – ம் என மனத்–தில் ஒரு–கண – ம் எண்–ணம் எழுந்–தா–லும் அது மாபெ–ரும் தவறு. நாம் வெறுமே நினைக்– கத்–தானே செய்–த�ோம், அவர்–க–ளின் ப�ொருளை நாம் ஒன்–றும் எடுத்–துக் க�ொள்–ள–வில்–லையே என எண்–ணுவ – து பிசகு. அந்த நினைப்பே பாவ–மா–ன–து–தான். `உள்–ளிய எல்–லாம் உட–னெய்–தும் உள்– ளத்–தால் உள்–ளான் வெகுளி எனின்’(குறள் எண் 309) மனத்–தி–லி–ருந்து சினத்தை ஒரு–வன் முற்–றாக நீக்–கிவி – ட்–டால் அவன் நினைத்த அனைத்–தும் உடனே அவ–னுக்–குக் கிடைக்– கும். மனம் சக்தி உடை– ய – தாக இருந்–தால் அது, தான் நினைத்த அனைத்– தை – யு ம் க�ொண்டு தரு– கி – ற து. அது ப ல – வீ – ன ப் – ப ட் – டி – ரு ந் – த ா ல் நினைத்த காரி–யம் கைகூ–டா– மல் ப�ோகி–றது. மனத்தை பல–வீ–னப்–ப–டுத்– தும் உணர்–வு–க–ளில் தலை–யா– யது சினம்–தான். இன்–றைய நவீன உள–வி–ய–லா–ளர்–க–ளும் க�ோபம் மனித மனத்–தைப் பெரி–தும் பல– வீ–னப்–ப–டுத்–தி– வி–டு–கி–றது என்–பதை ஒப்–புக் க�ொள்–கி–றார்–கள். வ சி ஷ் – ட ர் ப � ோ ல எ ளி – த ா க ðô¡

83

16-31 மார்ச் 2018

‘பிரம்ம ரிஷி’ நிலையை விஸ்–வா–மித்–திர– ர– ால் அடைய முடி–ய–வில்லை. இரு–வ–ரும் முனி–வர்–கள்–தான். த�ொடக்–கத்–தில் அர–ச–னாக இருந்–தா–லும் விஸ்–வா– மித்–திர– ர் பின்–னர் தவம் செய்து முனி–வர– ா–னார் என்– பது உண்–மைத – ான். ஆனா–லும் வசிஷ்–டர் அடைந்த நிலையை விஸ்–வா–மித்–திர– ர் அடைய நெடுங்–கா–லம் தேவைப்–பட்–டதே, ஏன்? வசிஷ்–டர் சின–மில்–லா–த– வ–ராக இருந்–தார். விஸ்–வா–மித்–தி–ரர் கடும் சீற்–றம் க�ொண்–ட–வ–ராக விளங்–கி–னார். அவர் ஒவ்–வ�ொரு முறை சினந்து யாரை–யே–னும் சபிக்–கும்–ப�ோ–தும் அவ–ரது தவச் சக்தி வீணா–யிற்று. மீண்–டும் த�ொடக்– கத்–தி–லி–ருந்து தவம் இயற்றி முன்–னர் அடைந்த தவ–நி–லையை அவர் அடைய வேண்–டி–யி–ருந்–தது. அத–னா–லேயே பிரம்–ம–ரிஷி ஆவ–தற்கு அவ–ருக்கு நெடுங்–கா–லம் பிடித்–தது. சினம் இல்–லா–தி–ருந்– தால் அவர் தாம் நினைத்– த – தை ச் சீக்– கி – ர மே அடைந்–தி–ருப்–பார் என்–ப–தைத்தானே வள்–ளு–வம் ச�ொல்–கி–றது? காமம் க�ோபம் இரண்–டும் ஒட்–டிப் பிறந்த – ள். ஒன்–றிரு – க்–கும் இடத்–தில் இரட்–டைக் குழந்–தைக இன்–ன�ொன்–றும் கட்–டா–யம் இருக்–கும். விஸ்–வா–மித்– தி–ர–ரி–டம் க�ோபம் இருந்–தது. அத–னா–லேயே காம உணர்–வும் இருந்–தது. மேன–கை–யி–டம் காமம் க�ொண்டு தவத்தை நிறுத்தி இல்–வாழ்வு நடத்தி சகுந்–தலை – யை – ப் பெற்ற பின்–னர்–தான் அவர் உள்– ளத்–தில் விழிப்பு வந்–தது. பிற–கு–தான் காமத்தை முற்–றிலு – ம் நீக்–கிய – வ – ர– ாய் அவர் மீண்–டும் தவத்–தில் ஈடு–ப–ட–லா–னார். வசிஷ்–டரே பாராட்–டும் வகை–யில் பிரம்–ம–ரிஷி பட்–டத்–தை–யும்அடைந்–தார். உள்–ளத்–தில் அன்–பைத் தேக்கி இனிய ச�ொற்– களை ஒரு– வ ன் பேசு– வ ான் என்– ற ால் அதுவே சிறந்த அறம்–தான். `முகத்–தான் அமர்ந்–தி–னிது ந�ோக்–கின் அகத்–தா–னாம் இன்சொ லினதே அறம்’ (குறள் எண் 93) அகத்– தி ல் அன்– பி – ரு ந்– த ால் வாயில் இன்– ச�ொல் பிறக்–கும். அவ்–வி–தம் உள்–ளத்–தில் அன்– ப�ோடு இனிய ச�ொற்–க–ளைப் பேசு–வ�ோ–மா–னால் அதை–வி–டப் பெரிய அறம் வேறில்லை. `யாவர்க்–கு–மாம் இறை–வற்–க�ொரு பச்–சிலை யாவர்க்–கு–மாம் பசு–வுக்–க�ொரு வாயுறை யாவர்க்–கு–மாம் உண்–ணும்–ப�ோது ஒரு கைப்–பிடி யாவர்க்–கு–மாம் பிறர்க்கு இன்–னுரை தானே!’

- என இன்–ச�ொல் பேசு–வதே முக்–கிய அறம் எனத் திரு–மூ–லர் எழு–திய திரு–மந்–தி–ர–மும் வலி–யு– றுத்–துகி – ற – து. கனி–யிரு – க்–கும்–ப�ோது காயை உண்–பது மாதிரி ஏன் இனிய ச�ொற்–கள் இருக்–கும்–ப�ோது கடு–மை–யா–கப் பேச வேண்–டும் எனக் கேட்–கி–றார் வள்–ளு–வர். உள–வி–ய–லின் உச்–ச–க்கட்–ட–மான ஒரு நிலை– யை–யும் வள்–ளுவ – ர் கூறத் தவ–றவி – ல்லை. உள்–ளத்– தில் ப�ொய்மை இல்–லா–தி–ருந்–தால் அதை–வி–டப் பெரிய சாதனை வேறில்லை. அப்–படி யார் இருக்– கி–றார�ோ அவர், உல–கில் உள்ள எல்–ல�ோ–ரின் உள்–ளத்–தி–லும் இருப்–பார் என்–கி–றது வள்–ளு–வம். ‘உள்–ளத்–தால் ப�ொய்யா த�ொழு–கின் உல–கத்–தார் உள்–ளத்–துள் எல்–லாம் உளன்’ (குறள் எண் 294)

84

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

உள்–ளம், ப�ொய்–யாமை என்–கிற குண–ந–ல– னைப் பெற்–றிரு – க்–கும – ா–னால் அவன் மாசற்ற மனம் படைத்– த – வ ன் ஆகி– ற ான். அவனை உல– க மே உள்–ளத்–தில் வைத்–துக் க�ொண்–டா–டும். அரிச்–சந்–திர– னை இன்–றள – வு – ம் உல–கம் க�ொண்– – க்–கிற – து. எத்–தனை இன்–னல்–கள் டா–டிக் க�ொண்–டிரு வந்–தா–லும் ப�ொய்யே ச�ொல்–லாத அவன் பண்பு நலன், கால–மான பின்–னும் அவனை நம் நினை– வில் நிறுத்–தியி – ரு – க்–கிற – து. ப�ொய்யே ச�ொல்–லம – ாட்– டேன் என்று எவ–னே–னும் ச�ொன்–னால் நீயென்ன பெரிய அரிச்–சந்–திர– னா என்–கிற�ோ – ம். அவன் அரிச்– சந்–தி–ரன் வீட்–டுக்–குப் பக்–கத்து வீட்–டுக்–கா–ர–னப்பா என்று கிண்–டல் செய்–கி–ற�ோம். அரிச்–சந்–தி–ரனை உல–கம் த�ொடர்ந்து நினை–வில் க�ொண்–டிரு – ப்–பத – ன் அடை–யா–ளங்–கள்–தான் இந்த வழக்–கு–கள். உள்– ளத்–தால் ப�ொய்–யாது ஒழு–கிய – த – ால் அரிச்–சந்–திர– ன் உல–கத்–தார் உள்–ளத்–துள் எல்–லாம் உளன் என்று நம்–மால் புரிந்–து–க�ொள்ள முடி–கி–றது. `மனத்–த�ொடு வாய்மை ம�ொழி–யின் தவத்–த�ொடு தானஞ்–செய் வாரின் தலை’ (குறள் எண் 295) உதட்–டள – வி – ல் அல்–லா–மல் உள–மாற வாய்மை பேசு–கிற – வ – ர்–கள் தவம் செய்–வா–ரைவி – ட – வு – ம் தானங்– கள் செய்–வா–ரை–வி–ட–வும் உயர்ந்–த–வர்–கள் ஆவார்– கள். வாய்மை என்–பது உதடு சம்–பந்–தப்–பட்–டது அல்ல, உள்–ளம் சம்–பந்–தப் பட்–டது. அத–னால்–தான் மகா–கவி பார–தி–யார் உள்–ளத்–தில் உண்மை ஒளி உண்–டா–யின் வாக்–கினி – லே ஒளி–யுண்–டா–கும் எனக் குறிப்–பிட்–டி–ருக்–கி–றார். வாக்–கில் ஒளியை உண்– டாக்–கு–வது உள்–ளத்–தின் உண்–மையே அன்றி வேறல்ல. `தன்–னெஞ் சறி–வது ப�ொய்–யற்க ப�ொய்த்–த–பின் தன்–னெஞ்சே தன்–னைச் சுடும்!’ (குறள் எண் 293) ஒரு–வன் தன் நெஞ்–ச–றி–வ–தா–கிய ஒன்–றைக் குறித்–துப் ப�ொய் ச�ொல்–லக்–கூ–டாது. அப்–ப–டிப் ப�ொய் ச�ொன்–னால் அந்த நினைவு அடிக்–க–டித் த�ோன்றி, தன் நெஞ்சே தன்னை வருத்–தும். `உள்–ளற்க உள்–ளம் சிறு–குவ க�ொள்–ளற்க அல்–லற்–கண் ஆற்–ற–றுப்–பார் நட்–பு’ (குறள் எண் 798) ஊக்–கம் குறை–வ–தற்–குக் கார–ண–மான செயல்– களை மனத்–தால் எண்–ணா–மல் இருக்க வேண்–டும். அது–ப�ோல் துன்–பம் வரு–கின்–ற–ப�ோது கைவி–டு–ப– வர்–களி – ன் நட்–பைக் க�ொள்–ளா–தி–ருக்க வேண்–டும். வாழ்க்–கையி – ல் முன்–னேற்–றம் அடைய வேண்–டு– மா–னால் உள்–ளத்–தில் ஊக்–கம் இருக்க வேண்– டி– ய து மிக முக்– கி – ய – ம ா– ன – த ா– கு ம். ‘ஆக்– க ம் அதர்–வி–னாய்ச் செல்–லும் அசை–விலா ஊக்–கம் உடை–யான் உழை’ என்–கிற – து இன்–ன�ொரு குறள். ஊக்–கம் தராத நினை–வு–களை எண்ண வேண்– டாம் என ஓர் உள–வி–யல் விதியை வகுக்–கி–றார் வள்–ளு–வர். `வினைத் திட்–பம் என்ப த�ொரு–வன் மனத்–திட்–பம் மற்–றைய எல்–லாம் பிற’ (குறள் எண் 661) ஒரு த�ொழி– லி ல் உறு– தி – ய ாக நிலைத்– த ல் என்–பது மனத்–தின் உறு–தி–யைப் ப�ொறுத்–ததே. எனவே த�ொழி– லி ல் மேம்– ப ட விரும்– பு – வ�ோ ர் மனத்தை உறு– தி – ய ாய் வைத்– து க் க�ொள்ள

வேண்–டிய – து அவ–சிய – ம். மற்–றவை எல்–லாம் அதற்கு அடுத்த நிலை–யில் உள்–ள–வையே. `உள்–ளம் இலா–த–வர் எய்–தார் உல–கத்து வள்–ளிய – ம் என்–னும் செருக்–கு’ (குறள் எண் 598) உள்–ளத்–தில் ஊக்–கம் இல்–லா–தவ – ர், நாம் வலி–ய– வர்–கள்–தாம் என்–றெண்ணி அடை–யும் மகிழ்ச்–சியை அடைய மாட்–டார். `புறத்–து–றுப் பெல்–லாம் எவன் செய்–யும் யாக்கை அகத்–து–றுப்பு அன்பி லவர்க்–கு’ (குறள் எண் 79) உள்–ளத்–தில் அன்பு இல்–லைய – ா–னால் புறத்தே உள்ள மற்ற உறுப்–புக்–க – ள ால் என்ன பயன்? அன்பே வாழ்–வின் அச்–சாணி. `அன்–ப–கத்–தில்லா உயிர் வாழ்க்கை வன்–பாற்–கண் வற்–றல் மரந்–த–ளிர்த் தற்று!’ (குறள் எண் 78) உள்– ள த்– தி ல் அன்பு இல்– ல ா– ம ல் வாழும் வாழ்க்கை பாலை நிலத்– தி ல் வற்– றி ய மரம் தளிர்ப்–ப–தைப் ப�ோல் பய–னில்–லா–தது ஆகும். `கெடு–வல்–யான் என்–ப–த–றிக தன் நெஞ்–சம் நடு–வ�ொ–ரீஇ அல்ல செயின்’ (குறள் எண் 116) தன் நெஞ்–சம் நடு–வு–நி–லைமை நீங்–கித் தவறு செய்–யு–மா–யின் தான் கெடப் ப�ோகி–றேன் என்று ஒரு–வன் புரிந்–து–க�ொள்ள வேண்–டும். `கேடும் பெருக்–க–மும் இல்–லல்ல நெஞ்–சத்–துக் க�ோடாமை சான்–ற�ோர்க் கணி’ (குறள் எண் 115) உயர்–வும் தாழ்–வும் வாழ்–வில் வந்தே தீரும். எனவே எப்– ப �ோ– து ம் நெஞ்சை நடு– நி – லை – ய�ோடு வைத்– து க் க�ொள்– வ தே சான்– ற�ோ ர்க்கு

அணி சேர்ப்–ப–தா–கும். `வஞ்ச மனத்–தான் படிற்–ற�ொ–ழுக்–கம் பூதங்–கள் ஐந்–தும் அகத்தே நகும்’ (குறள் எண் 271) வஞ்ச மனத்தை உடை– ய – வ – ன து ப�ொய்– ய�ொ–ழுக்–கத்தை அவன் உட–லில் கலந்–துள்ள பஞ்ச பூதங்–க–ளும் கண்டு நகைக்–கும். மனத்–தைப் பற்–றிப் பல்–வேறு ஆய்–வு–களை மேற்–க�ொண்டு உள–விய – ல் ரீதி–யாக வாழ்–விய – லை விளக்–கிய வள்–ளு–வர் ஒன்றை அறிந்–தி–ருக்–கி–றார். எவ்–வ–ள–வு–தான் மனத்–தைச் செம்–மைப் படுத்–தி– னா–லும் மனி–தரை அவ்–வப்–ப�ோது கவ–லை–கள் வாட்–டத்–தான் செய்–யும். அந்–தக் கவ–லை–க–ளைக் களைய வழி என்ன? அதை– யு ம் ஆராய்ந்து தெரி–விக்–கி–றார். `தனக்–கு–வமை இல்–லா–தான் தாள் சேர்ந்–தார்க்

கல்லால் மனக்–க–வலை மாற்ற லரி–து’ தனக்– கு – வ மை இல்– ல ாத இறை– வ – னி ன் அடி–யிணை – க – ளை – ப் பற்–றிக் க�ொள்–வது – த – ான் மனத்– தில் த�ோன்–றும் கவ–லை–க–ளைக் களை–யும் உபா– யம் என்–ப–தை–யும் வள்–ளு–வரே தெரி–விக்–கி–றார். வள்–ளுவ – ர் ச�ொன்ன உள–விய – ல் கருத்–துக – ளி – ன்– படி வாழ்வை அமைத்–துக் க�ொள்–வ�ோம். அதே வள்–ளு–வர் ச�ொன்–ன–படி, இறை–வன் தாளைப் பற்– றி க் க�ொண்டு மனக் கவ– லை – க – ளை க் களை–வ�ோம்.

(குறள் உரைக்–கும்) ðô¡

85

16-31 மார்ச் 2018

நல்லவர்களைக்

காப்பாற்ற

வி

கடவுள் துணை வரும்!

ராட மன்– ன ர் தன் படை ஜெயித்– து க் க�ொண்–டி–ருப்–பதை உணர்ந்து அவ–ரும் உற்–சா–க–மாகி தன் ப�ோர் திற–மை–யைக் காட்–டி–னார். சுதர்–மா–வின் படை–களை ஊடு–ரு–விப் ப�ோனார். அவர் முன்னே ப�ோவ–தால் அவ–ரு– டைய படை, பின்னே அடர்த்–தி–யாக சுதர்–மா–வின் படையை கிழித்–துக் க�ொண்டு ப�ோயிற்று. தரு–ம– ரு–டைய தைரி–யம் அவர்–க–ளுக்கு உற்–சா–கத்தை க�ொடுத்–தது. சுதர்–மாவை நெருங்கி மிகக் கடு– மை–யான பாணங்–க–ளால் அவனை தாக்–கி–னார். அவன் அடி–தாங்–கா–மல் விராட மன்–னனை கூரிய அம்–புக – ள – ால் துளைத்–தான். விராட மன்–னர் ரத்–தம் வழிய நின்–றார். அப்–ப�ோது இருட்–டத் துவங்–கிய – து. ப�ோரி–னால் ஏற்–பட்ட தூசால் இன்–னும் இருட்டு அதி–க–மா–கி–யது. கலைந்து கிடந்த சேனையை மறு–ப–டி–யும் தரு–மர் ஒழுங்–கு–ப–டுத்–தி–னார். எப்–படி தாக்–க–வேண்–டும் என்று ப�ோரை நிறுத்–தி–விட்–டு– அ–வர்–க–ளுக்கு உப–தே–சம் செய்–தார். யார் யார் எந்–தெந்த வகை–யில் நகர வேண்–டும், என்–ன–வி–த– மான சப்–தத்–திற்கு கட்–டுப்–பட வேண்–டும் என்று எக்–கா–ளம் ஊதி காண்–பித்–தார். அப்–ப�ோது சந்–தி–ரன் உதித்து ப�ோர்–க–ளத்–தில் வெளிச்–சம் பர–வி–யது. விராட மன்–னன் அல்–லாது வேறு யார�ோ கட்–டள – ை–யிட விராட தேசத்து படை– கள் ஒன்–றா–வது – ம், வியூ–கம் வகுப்–பதை – யு – ம் கண்டு சுதர்மா க�ோப–முற்–றான். மன்–னனை மடக்கி விட்– டால் ம�ொத்–த–மும் அடங்–கும் என்று தன்–னு–டைய தள–பதி – கள – ை ஒன்று சேர்த்து மிக வேக–மாக விராட மன்–னனை ந�ோக்–கித் தாக்–கி–னான். கதை–யால் அவர் தேரை அடித்து உடைத்–தான். குதி–ரைகள – ை அவிழ்த்து துரத்–தி–னான். சார–தியை க�ொன்–றான். சுற்–றி–யுள்ள படை வீரர்–களை கடு–மை–யாக தாக்–கி– னான். விராட மன்–ன–னின் தலை–மு–டியை தூக்கி

86

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

தன்–னு–டைய தேரிலே வைத்–துக் க�ொண்டு வெகு வேக–மாக அந்த இடத்தை விட்டு அகன்–றான். விராட மன்–னன் கைது செய்–யப்–பட்டு சுதர்மா அப–க–ரித்–துக் க�ொண்டு ப�ோகி–றான் என்–பதை தரு–ம–புத்–தி–ர–ருக்கு ச�ொல்–லப்–பட்–டது. தரு–மபு – த்–திர– ர் பீமனை ந�ோக்கி, ‘‘எப்–படி – ய – ா–வது விராட மன்–னனை காப்–பாற்று அவரை விட்டு விடாதே. அவர் பகை–வ–ரி–டம் சிக்–கிக் க�ொண்–டார் என்–பது தெரிந்–தால், நம் படை வீரர்–கள் பலம் இழப்–பார்–கள். சுதர்–மாவை அடித்து ந�ொறுக்–கு–’’ என்–று–ஆ–வே–ச–மா–கக் கத்–தி–னார். அவர் குர–லில் தெரிந்த ஆவே–சத்–தைக் கண்டு பீமன் வியந்–தான். மிக வேக–மாக குதி–ரையி – ல் ஏறி சுதர்–மா–வின் தேரை நெருங்–கி–னான். தாவி ஏறி சுதர்–மாவை எட்டி உதைத்–தான். தேர் ந�ொண்–டத் துவங்–கி–யது. அவன் தேரி–லி–ருந்து இறங்கி, ஒரு பெரிய மரத்தை பிடுங்க எத்–தனி – த்–தப – �ோது, ‘வேண்– டாம் நில்’ என்று தரு–ம–புத்–தி–ரர் கூச்–ச–லிட்–டார். ‘அதை இப்–ப�ோது செய்–யாதே. உன்னை வெளிக்– காட்–டாதே, வேறு ஆயு–தம் எடுத்–துக் க�ொள்,’ என்று ச�ொல்ல, பீமன் நிதா–ன–மா–னான். நகு–ல–னும், சகா–தே–வ–னும் தேர் க�ொண்டு வர, பீமன் அதில் ஏறிக் க�ொண்–டான். நகுல, சகா–தேவ – ர் தேரின் பக்–கவ – ாட்–டில் நின்–று–க�ொள்ள, நடு–வி–லி–ருந்–த–படி மிக வேக–மாக அந்–தத் தேரை சுதர்–மாவை ந�ோக்கி நகர்த்–தின – ான். ஒரு வில்லை எடுத்–துக் க�ொண்டு இடை–ய–றாது அம்பு மழை ப�ொழிந்–தான். எதி–ரிக – ள் த�ோற்–றுவி – ட்–டார்–கள் என்று நினைத்த சுதர்மா மறு–ப–டி–யும் கூச்–ச–லிட்டு வீரர்– களை ஒன்று சேர்த்–தான். பீம–னும், நகு–ல–னும், சகா–தே–வ–னும் சுதர்–மாவை ந�ோக்கி ப�ோவ–தைப் பார்த்து மத்ஸ்ய வீரர்–கள் எல்லா பக்–கத்–தி–லி– ருந்–தும் அந்–தத் தேரை தாக்–கி–னார்–கள். தங்–கள்

82

அர–சரை மீட்க ப�ோர் வீரர்–கள் உற்–சா–க–ம–டை–வ–தைக் கண்டு அவர்–க–ளும் வேக–மா–னார்–கள். தெற்–கத்–தில் இருந்த படை மத்ஸ்ய வீரர்–க–ளால் கடு–மை–யாக அடி–பட்–டது. நான்கு பக்–கத்– தி–லி–ருந்–தும் சுதர்மா கடு–மை–யாக தாக்–கப்–பட்–டான். அவன் குதி–ரை–கள் க�ொல்–லப்–பட்–டன. சார–தியை எட்டி உதைத்து விரட்–டி–னான். சுற்றி இருந்த படை–வீ–ரர்–கள் சிதறி ஓடி–னார்–கள். தேர் இன்றி சுதர்மா தரை–யில் நின்–றான். சுதர்மா தரை–யில் நின்று தவிப்–பதை கண்டு அவன் துணைக்கு சில தள–ப–திக – ள் வந்–தார்–கள். அவர்–க–ளும் அடி–பட்–டார்–கள். விராட மன்–னன் தேரி–லி–ருந்து குதித்து பீம–னு–டைய தேரில் ஏறிக் க�ொண்–டார். த்ரிக்–காத் ராஜ–ரான சுதர்மா ப�ோர் களத்தை விட்டு ஓடத் துவங்–கி–னான். ஓடு–கின்ற சுதர்–மாவை பீம–சே–னன் துரத்–திக் க�ொண்டு ஓடி–னான். ‘‘நில். எங்கே ஓடு–கி–றாய்? உன் வீரத்–தைக் காட்டு. எதற்கு பயப்–படு – கி – ற – ாய்–’’ என்–றெல்–லாம் கேலி செய்–தவ – ாறு பின்–த�ொட – ர்ந்– தான். மான்–மீது சிங்–கம் விழு–வது ப�ோல எகிறி அவன்–மீது பீமன் விழுந்–தான். தரை–ய�ோடு தரை–யாக நசுக்–கி–னான். கேசத்–தைப் பற்றி சுழற்–றின – ான். தூக்கி பூமி–யில் அடித்–தான். முழங்–கா–லால் முகத்–தில் இடித்து நசுக்–கின – ான். மாறி–மாறி முகத்–தில் அடித்–தான். நெஞ்–சி–லும், முது–கி–லும் குத்–தி–னான். நசுங்கி ரத்த விளா–றா–க– – ட – ம் இழுத்து வந்–தான். பய–மும், இ–ருக்–கின்ற சுதர்–மாவை தரு–மரி தள்–ளாட்–டமு – ம – ாக உடம்பு முழு–வது – ம் ரத்–தமு – ம – ாக சுதர்மா பீமன் கையில் சிக்–கிக் க�ொண்–ட–ப�ோது பீமன் உரக்–கச் ச�ொன்–னான். ‘‘முட்–டாளே, நீ உயிர் பிழைக்க வேண்–டு–மென்–றால் ஒரே ஒரு நிபந்–தனை. நான் விராட மன்–ன–னுக்கு அடிமை என்று

ச�ொல். விட்டு விடு–கி–ற�ோம்” என்று உலுக்–கி–னான். தரு–ம–புத்–தி–ரர் எதிரே நிறுத்–தி–னான். ‘‘பீமா, ஒன்–றும் செய்–யாதே. இவன் நமக்கு எதிரி அல்ல. வெறும் வீண் ஜம்– ப த்– தி ல் இங்கு வந்து மாட்– டி க் க�ொண்டு அடி–ப–டு–கி–றான். நீ விராட மன்–ன–னுக்கு அடி–மை–தான். ஆனா– லும் நீ விடு–விக்–கப்–பட்–டாய், ப�ோ. இனி ப�ோருக்–கெல்–லாம் வரா–தே–’’ என்று ச�ொல்ல, பீமன் அவன் கழுத்தை பிடித்து நெட்–டித் தள்–ளி–னான். அந்த யுத்த பூமி– யி ல் உடம்– பெ ல்– ல ாம் தேய்த்–த–வாறு சுதர்மா விழுந்து ஒரு தேர் சக்–க–ரத்–தில் முட்–டிக் க�ொண்டு மயக்–க–ம–டைந்–தான். தரு–ம–புத்–தி–ரர் வெறி–ய�ோடு கத்–தி– னார். ‘‘ப�ோய் ச�ொல்–லுங்–கள். விராட மன்–னர் ப�ோரில் ஜெயித்து விட்–டார் என்று ச�ொல்–லுங்–கள். எதிர்த்து வந்த சுதர்–மாவை அடித்து உதைத்து புறம்– தள்ளி விட்–டார் என்று ச�ொல்–லுங்–கள். சுதர்மா த�ோற்று ஓடி மயக்–கம – ட – ைந்து விட்– ட ான் என்று ச�ொல்– லு ங்– க ள். அரண்– ம – னைய ை அலங்– க – ரி க்– க ச் ச�ொல்–லுங்–கள். தீபங்–களை ஏற்–றச் ச�ொல்–லுங்–கள். மங்–க–ளப் ப�ொருட்–க– ள�ோடு கன்– னி – கை – க ள் வரட்– டு ம். வேதங்– க ள் முழங்– க ட்– டு ம். ஆடல் பாடல்–கள் நடக்–கட்–டும். மன்–ன–ருக்கு மகத்–தான வர–வேற்பு கிடைக்க வேண்– டும்–’’ என்–று– அ–தி–கா–ரி–க–ளைப் பார்த்து கூச்–ச–லிட்–டார். அதி– க ா– ரி – க – ளு ம், தள– ப – தி – க – ளு ம் வெகு விரை– வ ாக ப�ோர்– க – ள த்– தி – லி – ருந்து குதி–ரையை திருப்–பிக் க�ொண்டு விராட தேசம் ந�ோக்கி ஓடி–னார்–கள். மிகப்– பெ – ரி ய சிரிப்– பு – ட ன் தேரில் சாய்ந்–த–படி யுதிஷ்–டர் அருகே வீற்– றி–ருக்க, விராட மன்–னர் நிதா–ன–மாய் ஊருக்–குத் திரும்–பி–னார். வழி–நெ–டுக இருக்–கின்ற வீரர்–கள – ைப் பார்த்து கை அசைத்–தான். அவர்–களை த�ொட்–டுத் தட–வி–னான். ‘‘நீங்–கள் இல்–லா–விட்–டால் இந்–தப் ðô¡

87

16-31 மார்ச் 2018

என்–பது தெளி–வாக புரிந்து அரு–கிலே இருக்–கின்ற யுதிஷ்–ட–ருக்கு தன்னை மீறி நன்றி ச�ொன்–னார். மனி–தர்–க–ளுக்கு சில சம–யம் அவர்–க–ளை–யும் அறி– யா–மல் நல்ல குணங்–கள் வெளி–வந்து விடு–கின்–றன. பசுக்–களை துரத்–திக் க�ொண்டு வெகு–த�ொ– லைவு ப�ோய் விட்ட சுதர்– ம ா– வை த் துரத்– தி க் க�ொண்டு ப�ோன–ப–டி–யால் விராட தேசம், ஒரு– நாள் த�ொலை–வில் இருந்–தது. ப�ோரில் படை– கள் ச�ோர்ந்து ப�ோயி–ருந்–த–தால் அதி–கம் விரட்– டா–மல் நிதா–ன–மாக, அவர்–கள் ஊர் திரும்–பிக் க�ொண்–டி–ருந்–தார்–கள். தர்மா மீது கர்–ணனு – க்கு நம்–பிக்கை இல்லை. ‘‘இவன் வாய்ச்–சா–ட–கன். முன்னே ப�ோகி– றான் என்–ப–தால் சரி என்று விட்–டு–விட்–டேன். நாம் விராட தேசத்தை தாக்க வேண்–டும். இவன் தெற்– கே–யி–ருந்து தாக்–கி–யி–ருக்–கி–றான். நாம் வடக்கே ப�ோவ�ோம். சுசர்–மனை ந�ோக்கி விராட தேசத்து அர–சன் தன் படை–க–ளு–டன் ப�ோயி–ருக்–கி–றான். விராட தேசத்து க�ோட்–டை–யும், அரண்–ம–னை–யும் படை–கள – ற்று இருக்–கின்–றன. இந்த நேரம் வடக்கே ப�ோய் அவர்– க – ளு – ட ைய பசுக்– கள ை கவர்ந்து வரு– வ�ோ ம்– ’ ’ என்று ச�ொல்ல, துரி– ய�ோ – த – ன ன் சம்–ம–தித்–தான். துர�ோ–ணர், கிரு–பர், பீஷ்–மர், அஸ்–வ–தா–மன், சல்–லி–யன், துச்–ச ா–த –னன், துரி– ய�ோ–த –ன– ன�ோடு பெரும் படை கிளம்பி விராட தேசத்–தின் வடக்– கே– யி – ரு ந்து உள்ளே நுழைந்– த து. ஊருக்கு வெளியே மேய்ந்து க�ொண்–டி–ருந்த பசுக்–களை அவர்–க–ளு–டைய தேர்–கள் வளைத்–துக் க�ொண்– டன. இன்–னும் வடக்கே நகர்த்–தின. இடை–யர்–கள் கைக–ளால் ப�ோராடி பார்த்–தார்–கள். தடி–க–ளும், கைக–ளும் வெட்–டப்–பட்–டன. சவுக்–கால் விளா–றப்– பட்–டார்–கள். தலை–யில் அடிக்–கப்–பட்–டார்–கள். க�ொத்– தாக பிடித்து தூக்–கி–சேற்–றில் ப�ோடப்–பட்–டார்–கள். அல்–லது தேரின் பின்–பு–றம் கட்டி தர–த–ர–வென்று இழுத்து வரப்–பட்–டார்–கள். மீத–முள்ள இடை–யர்–கள் பயந்து ஓட–வேண்–டும் என்–பது ப�ோல சித்–ர–வதை செய்–தார்–கள். அவர்–கள் நினைத்–த–ப–டியே சில இடை–யர்–களை துன்–பு–றுத்த பல இடை–யர்–கள் பின்–வாங்–கின – ார்–கள். தலை–தெறி – க்க காட்–டுக்–குள் ஓடி–னார்–கள். ஒரு– வ ன் தேர் ஏறி அரண்– ம னை ந�ோக்கி ஓடி–னான். அரண்–ம–னை–யில் மன்–னர் இல்–லை– யென்று தெரி–யும். ஆனால், யாரி–டம் ச�ொல்–வது என்று அவஸ்– தை ப்– ப ட்– டு க் க�ொண்டே விராட தேசத்து அரண்– ம – னைய ை நெருங்– கி – ன ான். உள்ளே ஓடி–னான். யார் இருக்–கி–றார்–கள் என்று கேட்–டான். விராட மன்–ன–னின் மகன் உத்–த–ரன் என்று ச�ொன்–னார்–கள். ஆள் இல்–லாத அரண்– ம–னையி – ல் கவ–லை–யாக படி–யேறி உத்–தர– ன் முன்பு நெடுக விழுந்–தான். எழுந்–தான். கை கூப்–பின – ான். உத்–த–ர–னைச் சுற்றி கன்–னிப்–பெண்–கள் அவ– ன�ோடு சந்–த�ோ–ஷ–மாக பேசிக் க�ொண்–டி–ருந்–தார்– கள். அவ–னைச் சீண்–டி–யும், அவ–னால் சீண்–டப்– பட்– டு ம் கிடந்– த ார்– க ள். ஒரு அர– ச – னை ப்– ப �ோல ஆச–னத்–தில் உட்–கார்ந்து இருந்–த–வன், எதிரே

சு

ப�ோரில் நான் ஜெயித்–தி–ருக்க முடி–யாது,’’ என்று யுதிஷ்–டரை – ப் பார்த்து குழை–யும் குர–லில் பேசி–னார். ‘‘அற்–புத – ம – ாக சண்டை ப�ோட்–டீர்–கள். உங்–கள் ஆற்–றல் அதி–சய – –மாக இருக்–கி–றது. வெறும் சூது விளை–யா–டு–ப–வரா நீங்–கள்? இல்லை, பரம்–பரை ப�ோர் வீரர். யார் அந்த பல்–ல–வன்?’’ ‘‘சமை–யற்–கா–ரன்.’’ ‘‘அடே–யப்பா... அவ–னால்–தான் இந்த ப�ோர் ஜெயித்–தது. அவன்–தான் என்னை பல இடங்–களி – ல் காப்–பாற்–றின – ான். அவன்–தான் சுதர்–மாவை அடித்து ந�ொறுக்–கி–னான். அவன் அடி–யில் எத்–தனை பேர் விழுந்–தார்–கள். எவ்–வ–ளவு பலம். எத்–தனை ஆக்– ர�ோ–ஷம். அவன் தேரை மிதித்து உடைக்–கி–றான் என்–றால் அந்த உடம்–பில் என்ன பலம் இருக்– கும். அவன் அறைந்–தால் யானை–கள் சுருண்டு விழு–கின்–றன. எங்கு அடிக்க வேண்–டுமெ – ன்–றும் அவ–னுக்–குத் தெரி–கி–றது. நகுல, சகா–தே–வ–ரும் எதி–ரிகள – ை வேக–மாக துரத்–தின – ார்–கள். உங்–களு – க்– கெல்–லாம் நான் மிகுந்த நன்றி ச�ொல்–கி–றேன். உங்– க – ளு க்கு என் அரண்– ம – னை – யி ல் இனி வேலை இல்லை. நீங்–கள் இஷ்–டம்–ப�ோல சஞ்–ச– ரிக்–கல – ாம். உங்–களு – க்கு என்ன வேலை பிடித்–திரு – க்– கி–றத�ோ அதை எடுத்–துக் க�ொள்–ளல – ாம். அல்–லது எது–வும் செய்–யா–தும் இருக்–க–லாம். உங்–க–ளுக்கு வேண்–டிய துணி–ம–ணி–க–ளும், ப�ொற்–கா–சு–க–ளும், நவ–ரத்–தின – ங்–களு – ம், ச�ொகு–சான மாளி–கைக – ளு – ம், வேலைக்–கா–ரர்–க–ளும், பசுக்–க–ளும், எரு–துக – –ளும், குதி–ரை–க–ளும், யானை–க–ளும் நான் பங்–கிட்–டுத் தரு–கிறே – ன். என் தேசத்தை நீங்–கள் காவல் காத்து ரட்–சிக்க வேண்–டும்–’’ என்று யுதிஷ்–டரை ந�ோக்கி கை கூப்–பி–னார். ஜெயித்த அந்த நேரம் மனம் உறுத்தி, இந்த வெற்றி தன்–னால் ஆனது அல்ல

88

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

யாத–வன் வந்து விழுந்–த–தும் அவர்–க–ளெல்–லாம் பயந்து எழுந்– தி – ரு ந்– த ார்– க ள். அவர்– க ள் பயம் உத்–த–ர–னுக்கு அதிக கம்–பீ–ரத்தை க�ொடுத்–தது. ‘‘எதற்கு பயம். என்ன ஆயிற்று உனக்கு. எழுந்– திரு. எது–குறி – த்–தும் பத–றாதே. நான் இருக்–கிறே – ன். என்ன விஷ–யம் ச�ொல்.’’ என்று மிக ஆதூ–ர–மாக் கேட்–டான். அவ–னைச் சுற்–றி–யுள்ள பெண்–கள் இந்–தப் பேச்–சுக்கு கண் ச�ொரு–கின – ார்–கள். எப்–பேர்– பட்ட புரு–ஷன் என்று ஒரு–வ–ருக்–க�ொ–ரு–வர் பேசிக்– க�ொண்–டார்–கள். உத்–த–ர–னுக்கு அது புரிந்–தது. ‘‘உங்–களு – ட – ைய பசுக்–கள – ை–யெல்–லாம் க�ௌர– வர்–கள் எடுத்–துக்–க�ொண்டு ப�ோகி–றார்–கள். ம�ொத்–த– மாக வளைத்து விட்–டார்–கள். எங்–களை அடித்து துவைத்–தார்–கள். பலரை தேரில் கட்டி இழுத்–தார்– கள். சிலரை சேற்–றில் தள்–ளி–னார்–கள். சவுக்–கால் விளா–றி–னார்–கள். ஆனால் பசுக்–கள் ம�ொத்–த–மும் – ட – ையே ப�ோய்–விட்–டன. அவர்–கள் வடக்கே அவர்–களி நகர்ந்து க�ொண்–டிரு – க்–கிற – ார்–கள். நமது பசுக்–களை நாம் மீட்க வேண்–டும். அரண்–மனை – –யில் அர–சர் இருப்–பார் என்று நினைத்து வந்–தேன். நீங்–கள்– தான் இருக்–கி–றீர்–கள். உங்–க–ளைப் பற்றி உங்–கள் தந்–தைய – ார் பெரி–தும் ச�ொல்– லி – யி – ரு க்– கி – ற ார். எனக்– கு ப் – ர் இள–வர– ச – ன் பிறகு ஆளப் ப�ோகி–றவ உத்–த–ரன்–தான் என்று ச�ொல்–லி–யி– ருக்–கி–றார். பல–ரும் உங்–களை நம்– பி–யிரு – க்–கிற – ார்–கள். படை தள–பதி – க – ள் உங்–களை வணங்–குகி – ற – ார்–கள். இது உங்–கள் வீரத்தை காட்ட வேண்–டிய சம–யம். க�ௌர–வர்–களை அடித்து உதைத்து நம் பசுக்–களை நீங்–கள் மீட்டே ஆக– வே ண்– டு ம். உடனே கிளம்–புங்–கள். நீங்–கள் ப�ோருக்கு தயா–ராக வேண்–டிய நேரம் இது’’ என்று அவ–ச–ரப்–ப–டுத்–தி–னான். ‘‘கவ–லைப்–ப–டாதே. யாத–வனே, நான் இருக்–கிறே – ன். க�ௌர–வர்–களை அடித்து ந�ொறுக்–குவே – ன். நான் யுத்–தம் புரிந்து நீ பார்த்–ததில்லை அல்–லவா. நிச்–சய – ம் பார்ப்–பாய். இதற்கு முன் யுத்–தம் நடந்–தி–ருக்–கி–றது. எனக்கு நல்ல சாரதி ஒரு–வன் கிடைத்–தான். அந்த யுத்–தத்– தில் அற்–பு–த–மாக நான் ஜெயித்–தேன். இப்–ப�ோது எனக்கு சாரதி இல்லை. ஒரு நல்ல சாரதி கிடைத்– தால் க�ௌர–வர்–களை கதற கதற அடிப்–பேன். பீஷ்–மரு – க்கு நான் யார் என்று தெரிய வைப்–பேன்–’’ என்று உரத்த குர– லி ல் ச�ொல்ல, சுற்– றி – யு ள்ள பெண்–க–ளெல்–லாம் வாய் ப�ொத்–திக் க�ொண்டு வியப்– ப �ோடு பார்த்– த ார்– க ள். இது நடக்– கு மா, பீஷ்– ம ரை எதிர்ப்– ப ாரா இவர், என்– றெ ல்– ல ாம் தங்–க–ளுக்–குள் கிசு–கி–சுத்–துக் க�ொண்–டார்–கள். ‘‘இப்–ப�ோதே கிளம்–பு–கி–றேன். எங்கே, கவ– சம் எங்கே?’’ என்று ச�ொல்ல, அந்–தப் பெண்– க–ளுக்கு சற்–றுத் த�ொலை–வில் அமர்ந்–தி–ருந்த பிருங்–க–ளைக்கு உத்–த–ர–னு–டைய வீரா–வேச வச– னங்– க ள் காதில் விழுந்– த ன. அவனை நன்கு அறிந்து, த�ொலை–வி–லி–ருந்து அவ–னைப் பார்த்து

திர�ௌ–ப–தி–யும் மெல்ல சிரித்–தாள். ‘‘யாத–வனே, ஒரு சாரதி மட்–டும் இருந்–தால், ஒரு சாரதி மட்–டும் இருந்–தால்–என் வீரத்தை இந்த உல–கம் பார்க்–கும். சாரதி இல்–லாது ஒரு–வன் யுத்த களத்–தில் எது–வும் செய்ய முடி–யாது. ஒரு ம�ோச–மான சாரதி தவ–றான இடத்–திற்கு அழைத்– துப் ப�ோய்–வி–டு–வான். ஒரு நல்ல சார–தி–தான் எப்– ப�ொ–ழுது இடை–வெளி விட–வேண்–டும் என்றோ, றோ தெரிந்து எப்–ப�ொழு – து நெருங்க வேண்–டுமென் – க�ொள்–வ ான். என் சாரதி செத்–து ப் ப�ோய்–விட்– டான். இல்–லை–யெனி – ல் நான் இந்–நேர– ம் க�ோட்டை வாசலை தாண்–டியி – ரு – ப்–பேன். சே... ஒரு சாரதி....’’ என்று அதி–கப்–ப–டி–யாக நடிக்–கத் துவங்–கி–னான். பிருங்–களை என்–கிற அர்–ஜு–னன் எழுந்து உட்– கார்ந்து க�ொண்–டான். சேலையை சரி–செய்து க�ொண்–டான். விரல்–க–ளால் யாரும் அறி–யா–மல் சமிஞ்ஞை செய்து திர�ௌ–ப–தியை அருகே வர–வ– ழைத்–தான். எல்–ல�ோ–ருக்–கும் குடிப்–ப–தற்கு நீர் க�ொடுப்–பது ப�ோல சைந்–த–ரி–யான திர�ௌ–பதி மெல்ல அர்–ஜு–ன–னி–டம் வந்–தாள். ‘பிருங்–களை நல்ல சாரதி, அர்–ஜு–ன–னுக்கு தேர் ஓட்– டி – ய – வ ள் என்று ச�ொல். நம்பி ப�ோருக்கு இறங்–கல – ாம், நான் பார்த்– தி–ருக்–கி–றேன் என்று ச�ொல்’ என்று மெல்–லிய குர–லில் ச�ொல்ல, சைந்–த– ரி–யான திர�ௌ–பதி உத்–த–ர–னுக்கு அருகே ப�ோனாள். அவள் மாலினி என்று அறி–யப்–பட்–டி–ருந்–தாள். ‘‘என்ன வேண்–டும் மாலினி?’’ மிக கம்–பீர– ம – ாக உத்–தர– ன் விசா–ரித்–தான். ‘‘உங்–க–ளுக்கு நல்ல தேர�ோட்டி கிடைத்து விட்–டார்.’’ ‘‘அப்–ப–டியா, யாரது?’’ ‘‘பிருங்–க–ளை–’’ ‘‘பிருங்–க–ளையா, நட–னம் அல்– லவா ச�ொல்–லிக – �ொ–டுக்–கி–றாள்–’’ ‘‘இல்லை. அவர் அர்–ஜு–ன–னின் தேர�ோட்டி. பல யுத்–தங்–க–ளுக்கு அர்–ஜு–ன–னுக்கு தேர�ோட்–டி–யி–ருக்–கி–றார். அர்–ஜு–னன் வன–வா–சம் ப�ோன–தால் எங்கு ப�ோவது என்–றுத் தெரி–யா–மல் இங்கு வந்து பெண்–க–ளுக்கு நட–னம் ச�ொல்–லிக் க�ொடுத்–துக் க�ொண்–டிரு – க்–கிற – ார். தையல் வேலை– யும், பூவே–லை–யும் செய்து க�ொண்–டி–ருக்–கி–றார். உண்–மை–யில் அவர் பல ப�ோர் களம் கண்–ட–வர்–’’ ‘‘நான் நினைத்–தேன்.’’ உத்–த–ரன் த�ொடை தட்–டி–னான். எது–வும் கேட்–ட–பி–றகு நான் நினைத்– தேன் என்று ச�ொல்–வது தந்–தி–ர–சா–லி–க–ளின் வழக்– கம். பேச்சை நீட்டி முழக்–கு–கி–ற–வர்–கள் தங்–களை புத்–திச – ா–லிக – ள – ாக காட்–டிக் க�ொள்ள ச�ொல்–லுகி – ன்ற வச–னம் அது. ‘இந்த உய–ரம், இந்த அக–லம் ஒரு பெண்–ணுக்–கும் இருக்–காதே. எப்–படி பெண் தன்–மை’ என்று ய�ோசித்–தான். அது வலிந்து பெற்ற பெண்–மை–யா–கத்–தான் இருக்– கி – ற து. உண்– மை – யி ல் அது ஆணின் உடம்பு. பிருங்–கள – ையை வரச்–ச�ொல் என்று கட்–ட– ளை–யிட்–டான். பிருங்–களை என்ற அர்–ஜு–னன்

ð£ô-°-ñ£-ó¡

ðô¡

89

16-31 மார்ச் 2018

நாணி க�ோணிக் க�ொண்டு ஒரு பெண்–ணைப் ப�ோல உத்–த–ரன் எதிரே வந்து நின்–றான். பயந்–த– வன் ப�ோல் நடித்–தான். கல–வ–ர–மா–ன–வன்–ப�ோல் கால் தடு–மா–றி–னான். பெண்–கள் சிரித்–தார்–கள். இத்–தனை உய–ரம், ஆனால், எத்–தனை பயம் என்–றெல்–லாம் பேசிக் க�ொண்–டார்–கள். ‘‘அர்–ஜு–ன–னுக்கு தேர் ஓட்–டி–ய–தா–கக் கேள்– விப்–பட்–டேன். உண்–மையா? நீ சார–தி–யா–’’ என்று கேட்ட உத்–த–ரன், த�ொடர்ந்து, ‘‘நான் யார் என்று உனக்–குத் தெரி–யாது. என்– னு–டைய வீரம் ச�ொற்–க–ளுக்கு அப்–பால் உள்–ளது. அர்–ஜு–னன் ப�ோர் செய்–வதை பார்த்–தி–ருப்–பாய். இந்த உத்–த–ரன் அர்–ஜு–ன–னுக்கு இணை–யாக ஏன் அவ–னை–விட திற–மை–யாக இந்த க�ௌர–வர்–க– ள�ோடு ப�ோரி–டு–வதை நீ பார்க்–கப் ப�ோகி–றாய்,’’ என்–றான். அர்– ஜ ு– ன ன் திகைத்– த ான். அங்– கி – ரு ந்– த – ப டி திர�ௌ–ப–தி–யைப் பார்த்–தான். திர�ௌ–பதி வாயை ப�ொத்–திக் க�ொண்டு அடக்க முடி–யாத சிரிப்–ப�ோடு முகம் திருப்–பிக் க�ொண்–டாள். ‘‘நீ தேர் ஓட்–டிய அர்–ஜு–னன் ஒரு மகா வீரன். பஞ்ச பாண்–ட–வர்–க–ளில் ஒரு–வன். அவன் வன– வா–சம் ப�ோனது எனக்கு துக்–கம் அளிக்–கி–றது. அந்த துக்–கம் உனக்–கும் இருக்–கும். ஆனால். கவ–லைப்–ப–டாதே. இத�ோ உனக்கு இன்–ன�ொரு அர்–ஜு–னன் கிடைத்து விட்–டான்–’’ என்று ச�ொல்ல, அவன் கர்–வத்தை விட அந்த இள–வர– ச – ன் தன் மேல் க�ொண்–டிரு – ம், பஞ்–சப – ந்த அன்–பையு – ாண்–டவ – ர்–கள் மீது க�ொண்–டி–ருந்த பிரே–மை–யை–யும் பார்த்து அர்–ஜு–னன் உத்–தர– னை ந�ோக்கி கை கூப்–பின – ான். திர�ௌ–பதி கண் கலங்–கி–னாள். ‘‘எப்–பேர்–பட்ட வீரன். எவ்–வள – வு பெரிய வீரர்–க– ளை–யெல்–லாம் கதற அடித்–த–வன். இடை–ய–றாது ப�ோர் செய்ய வல்–ல–வன். தேவர்–க–ளும் அஞ்சி நடுங்–குகி – ன்ற ப�ோர் வீரன். பல அஸ்–திர– ங்–களு – க்கு ச�ொந்–தக்–கா–ரன். துர�ோ–ணாச்–சா–ரி–யா–ரின் தலை– மைச் சீடன். கிருஷ்–ணனி – ன் மிக நெருங்–கிய நண்– – ன். பல பெண்–கள் பன். பல பெண்–களை நேசித்–தவ நேசிக்க கார–ண–மாக இருந்–த–வன். அப்–பேர்–பட்ட வீரனை, ஆண் அழ–கனை, ச�ௌந்–தர்–ய–மான ச�ொரூ–பனை ஒரு பெண் ப�ோல சபை–யில் நிற்க வைத்து ‘‘ஹே கிருஷ்ணா, இது என்ன விளை– யாட்டு. அவன் எதிரே இன்–ன�ொ–ரு–வன் தன்னை அர்–ஜு–னன் என்று ச�ொல்–லிக் க�ொள்–கி–றானே, இதைக் கேட்டு அவர் என்–னைப் பார்க்–கி–றாரே, எத்–தனை ம�ோச–மான விளை–யாட்டு. கிருஷ்ணா, இன்– னு ம் எத்– த னை நாள். என்– ன – வெ ல்– ல ாம் இவர்–கள் அனு–ப–விக்க வேண்–டும�ோ அத்–தனை அவ–மா–னங்–க–ளை–யும், வேத–னை–க–ளை–யும் இவர்– கள் அனு–ப–வித்து விட்–டார்–கள். இதற்கு மேலும் த�ொந்–த–ரவு செய்–வாயா. கிருஷ்ணா காப்–பாற்று. கிருஷ்ணா காப்–பாற்று.’’ அவள் உள்–ளுக்–குள்ளே கை கூப்பி கெஞ்–சி–னாள். நல்–லவ – ர்–களு – க்கு ச�ோதனை வரும். காப்–பாற்ற கட–வுள் துணை–யும் வரும். இது–தான் அவர்–கள் வாழ்க்–கை–யின் முழு அர்த்–தம். வேத–னை–யும்,

90

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

ச�ோத–னை–யும் அற்று இருப்–ப–வன் வெறும் உலர் மரம். தரு–ம–ரின் வழி–காட்–ட–லால், வளர்ப்–பால் அர்–ஜு–னன் இந்த வேத–னையை மிக அழ–காக எடுத்–துக் க�ொண்–டான். அவ்–வப்–ப�ோது உள்ளே வருத்–தம் த�ோன்–றி–னா–லும் பிற்–பாடு மிக நல்ல – ற்கு இது கார–ணம் என்று புரிந்து நலன்–கள் வரு–வத க�ொண்–டான். இது தன்–னு–டைய வேலை அல்ல. கிருஷ்–ண– னு–டைய லீலை. தான் தயா–ரிக்–கப்–பட்–டுக் க�ொண்– டி–ருக்–கிற�ோ – ம். தன்னை கிருஷ்–ணர் க�ோப–மூட்–டிக் க�ொண்–டி–ருக்–கி–றார். தனக்கு ர�ௌத்–ரம் வரு–வ– தற்–காக சில வேத–னை–களை ச�ொல்–லி–யி–ருக்–கி– றார். க�ௌர–வர்–க–ளின் அழி–வு–தான் முக்–கி–யம். அது மனித குலத்–திற்கு உண்–டான நிவா–ர–ணம். க்ஷத்–தி–ரி–யர்–களை, க்ஷத்–தி–ரி–யர்–களை வைத்தே வேர–ருக்–கின்ற வித்தை. இதை பரம்–ப�ொ–ரு–ளின் அம்–ச–மான கிருஷ்–ணர் பூமிக்கு வந்து செய்–யத் துவங்கி விட்–டார். இதைத்–தான் பல–முறை யுதிஷ்– டர் மிக சூச–க–மா–கச் ச�ொல்–கி–றார். அந்த பரம்– ப�ொ–ருள – ான கிருஷ்–ணர் அரு–கில் இருக்–கும்–ப�ொ– ழுது மனம் வேறு நிலைக்–குப் ப�ோய் விடு–கி–றது. இன்–னும் என்ன செய்ய வேண்–டும் ச�ொல். இன்–னும் எவ்–வள – வு தாழ வேண்–டும் ச�ொல். அத்–த– னை–யும் செய்–கி–றேன். இதற்–கெல்–லாம் அர்த்–தம் இருக்–கிற – தெ – ன்று நீ நினைக்–கிற – ாய் அல்–லவா, அது ப�ோதும். இப்–படி இருப்–ப–தற்கு நீ சாட்–சி–யல்–லவா, அது ப�ோதும். இப்–படி இரேன் என்று நீ ச�ொன்–னா– யல்–லவா, அது ப�ோதும். நான் ஆண். பெண்–களை காத–லிக்–கி–ற–வன். மிக–வும் விரும்–பு–கி–ற–வன். அங்– கம் அங்–க–மாய் ரசிக்–கி–ற–வன். ஆனால், அந்–தப் பெண்–களை அறி–வாயா. அந்–தப் பெண் யாரென்று உனக்–குத் தெரி–யுமா. அவள் நடப்–பது – ம், நிற்–பது – ம், பின்–னலி – டு – வ – து – ம், நெற்–றிக்கு இடு–வது – ம், உதட்–டுச் சாய–மும், உறங்–கு–வ–தும், விழிப்–ப–தும் எப்–படி என்–பதை தெரிந்து க�ொள்–ளேன். பெண்–க–ள�ோடு நெருங்–கிப் பழ–கி–னால்–தானே, பெண்–க–ள�ோடு பெண்–க–ளாய் இருந்–தால்–தானே உனக்கு பெண்– க–ளைப் பற்றி புரி–யும் என்று எனக்கு ச�ொல்–லா–மல் ச�ொல்–லி–யி–ருக்–கி–றது. அப்–ப�ொ–ழுது என்–னு–டைய பெண் ம�ோகம் ஒரு விவே– க த்– தி ற்கு வரு– ம ல்– லவா. ஒரு விவ–ரம் இருக்–கு–மல்–லவா என்–றும் அர்–ஜு–ன–னுக்–குப் புரிந்–தது. அவன் அமை–தி–யாக நின்–றி–ருந்–தான். ‘‘எங்கே உன்– னு – ட ைய கைகளை காட்டு. அர்– ஜ ு– ன – னு க்கு தேர் ஓட்– டி – யி – ரு க்– கி – ற ா– யே – ’ ’ என்று ச�ொல்ல, பிருங்– கள ை தன் கைகளை காண்–பித்–தாள். அலங்–கா–ர–மாய் இட்–டுக் க�ொண்ட சாயங்–க– ளுக்கு நடுவே தடித்து காய்ப்–புக – ள் காய்த்த இடங்– கள் தெரிந்–தன. கட்டை விர–லுக்கு நேர் பக்–கம் கடி–வா–ளத்தை இழுத்து இழுத்து பெருத்த தடி–மன் உண்–டா–கி–யி–ருந்–தது. விரல்–கள் எல்–லா–வற்–றி–லும் தழும்பு இருந்–தது. முன் கை வரை–யில் வெட்– டுத் தழும்–பும், அம்பு குத்–திய தழும்–பும், கவ–சம் அழுந்–திய தழும்–பும், கையால் கதையை தடுத்த தழும்–பும் இருந்–தன. இது ப�ோர் செய்த உடம்பு.

உத்–த–ர–னுக்கு புரிந்து ப�ோயிற்று. தன்–னை–விட இரண்டு பிடி உய–ர–மாக இருக்–கின்ற அர்–ஜு–னன் த�ோள்–மீது கைவைத்–தான். ஆயி–னும் நான் அர–ச– கு–மா–ரன் தானே என்ற அலட்–ட–லில் பேசத் துவங்– கி–னான். ‘‘அர்–ஜு–ன–னுக்கு தேர�ோட்டி என்–ப–தால் நான் உன்னை என் தேர�ோட்–டி–யாக வைத்–துக் க�ொள்ள சம்–ம–திக்–கி–றேன். என் திற–மையை நீ நேரில் காணப் ப�ோகி–றாய். யாரங்கே? இவ–னுக்கு கவ–சம் க�ொடுங்–கள்–’’ என்–றுச் ச�ொல்ல, அவ–னுக்கு கவ–சம் க�ொடுக்–கப்–பட்–டது. தூரத்–தில் இருந்த திர�ௌ–பதி – யை குறும்–ப�ோடு அர்–ஜு–னன் பார்த்–தான். திர�ௌ–பதி கண்–ணால் என்ன என்று வின–வி–னாள். கவ–சத்தை எப்–படி ப�ோட்–டுக் க�ொள்–வது என்–றுத் தெரி–யா–மல் தலை– கீ–ழா–க–வும், நேரா–க–வும், பிறகு முதுகு பக்–க–மும் மாட்–டிக் க�ொண்–டான். பெண்–கள் வாய் விட்டு சிரித்–தார்–கள். உத்–த–ரன் பெரி–தாக நகைத்–தான். அவ–னி–ட–மி–ருந்து கவ–சத்தை பிடுங்கி மார்–பில் வைத்து அவனே முது–கில் கட்–டி–னான். தானும் கவ–சம் அணிந்து க�ொண்–டான். ‘‘ப�ோ, ப�ோய் நல்ல தேராக எடுத்–துக் க�ொண்டு வா. நல்ல குதி–ரை– க–ளில் பூட்டு. அவற்றை உன் வசப்–படு – த்–து’– ’ என்று ச�ொல்லி பிருங்–க–ளையை அனுப்பி வைத்–தான். பிருங்–களை மெல்ல நடந்து பின்–ன–டங்கி பிறகு துள்–ளிக் க�ொண்டு நடக்க, பெண் என்–கிற தன்மை மெல்ல மெல்ல உதிர்ந்து ஆண் என்ற ஓட்–டம் வந்–தது. அர்–ஜு–னன் குதிரை லாயம் ந�ோக்கி ஓடு–வதை கண்–க�ொட்–டா–மல் திர�ௌ–பதி பார்த்– துக் க�ொண்–டி–ருந்–தாள். பெண் தன்மை இழந்து ஆண் தன்–மைக்–குத் தாவிய அந்–தப் புரு–ஷனை காத–லு–டன் ந�ோக்–கினா – ள். ‘ கி ரு ஷ ்ணா , இ ந்த பா ட் – டி – லி – ரு ந் – து ம் , நட–னத்–தி–லி–ருந்–தும், தையல் வேலை–யி–லி–ருந்– தும், பூ த�ொடுப்–பதி – லி – ரு – ந்–தும் அவரை விடு–வித்து ப�ோருக்கு அனுப்–பி–யி–ருக்–கி–றாய். அவ–ரு–டைய இயல்–புக்கு திருப்–பி–யி–ருக்–கிறா – ய். உனக்கு வந்–த– னம். உனக்கு வந்–த–னம்’ என்று கிருஷ்–ண–னின் காலை தழுவி கண்–க–ளில் ஒற்–றிக் க�ொண்–டாள். மான–சீ–க–மாய் நமஸ்–க–ரித்–தாள். க�ோட்–டையை விட்டு தேர் வெளியே ப�ோயிற்று. அர்– ஜ ு– ன ன் வேகத்– தி ற்கு உத்– த – ர – னா ல் நிற்க முடி–ய–வில்லை. க�ொஞ்–சம் மெல்ல ஓட்டு என்று எரிச்–ச–லில் கத்–தி–னான். ‘‘ப�ோர்–க–ளம் ந�ோக்–கிப் ப�ோகி–ற�ோம். நம் பசுக்–கள் கள–வாட – ப்–படு – கி – ன்–றன. எப்–படி மெல்ல ப�ோக முடி–யும். நாம் வீதி உலா ப�ோக–வில்–லை–’’ என்று ச�ொல்லி, இன்–னும் விரட்– டி–னான். வேறு வழி–யில்–லா–மல் தேரின் தூணை உத்–த–ரன் இறுக கட்–டிக் க�ொண்–டான். அவன் வில் அவன் ஆச–னத்–தில் சாய்க்–கப்–பட்–டி–ருந்–தது. த�ொலை–வில் பசுக்–கூட்–டம் தெரிந்–தது. பசுக்– கூட்– ட ம் முன்னே கர்– ண ன் ப�ோக, பின்னே துரி–ய�ோ–தன – ன் ப�ோக, இட–தும், வல–தும் பீஷ்–மரு – ம், துர�ோ–ண–ரும் ப�ோக, அதற்–குப் பின்னே துரி–ய�ோ– த–னனி – ன் பெரும்–படை வளைந்து அரைச் சந்–திர– ன் ரூபத்–தில் பசுக்–க–ளுக்கு காவ–லாக ப�ோயிற்று. முன்– னே – ப �ோய் தடுத்து நிறுத்த வேண்– டு ம்.

வேக–மாக தேரை செலுத்தி அந்–தக் கூட்–டத்தை வேறு வழி–யில் தாண்டி முன்னே ப�ோய் நிறுத்– தி–னான். பசுக்–கூட்–டம் நின்–றது. கர்–ண–னும், துரி– ய�ோ–த–ன–னும் நின்–றார்–கள். தேரின் தூணைக் கட்–டி–யி–ருந்த உத்–த–ரன் அதை விட–வே–யில்லை. ‘‘தவறு செய்து விட்–டேன் பிருங்–களை. அங்கே பெண்– க – ளு க்கு நடுவே வீரா– வே – ச – ம ாக பேசி விட்–டேன். உண்–மை–யில் இந்–தப் படையை என் ஒரு–வ–னால் எப்–படி சமா–ளிக்க முடி–யும். ப�ோர் வீரர்–கள் யாருமே இல்லை. ம�ொத்த படை–யும் என் தகப்–ப–னார் அழைத்–துக் க�ொண்டு ப�ோய் விட்– ட ார். க�ோட்– டை க்கு காவல்– கூ ட இல்லை. பெண்– க ள்– த ான் வாளை இடுப்– பி ல் வைத்– து க் க�ொண்டு வாசற்–க–தவை திறந்து மூடு–கி–றார்–கள். என்னை அரி–ய–ணை–யில் உட்–கார வைத்–து–விட்டு ப�ோய் விட்–டார். நான் வெறும் அலங்–கா–ரத்–திற்கு உட்–கார்ந்–தி–ருக்–கி–றேனே தவிர, நான் ஒன்–றும் பெரிய ப�ோர் வீரன் இல்லை. பீஷ்– ம – ரை – யு ம், துர�ோ–ண–ரை–யும், கர்–ண–னை–யும் எதிர்க்–கின்ற அள–வுக்கு எனக்கு வலிவு இல்–லவே இல்லை. தேரை திருப்பு. ப�ோக–லாம். என்–னால் இந்த யுத்– தத்–திற்கு வர முடி–யாது. பசுக்–கள்–தானே. அறு– பத்–தி–நா–லா–யி–ரம் தானே. ப�ோனால் ப�ோகட்–டும். மற்–ற–ப–டிக்கு ஏதே–னும் செய்து க�ொள்–ள–லாம். துரி–ய�ோ–த–னா–தி–களை எதிர்ப்–பது கடி–னம். நான் ப�ோருக்கு ப�ோக மாட்–டேன்–’’ என்று ச�ொல்லி, அழுந்த அமர்ந்து க�ொண்–டான். வில் காலின் கீழ் இருந்–தது.

(த�ொட–ரும்) ðô¡

91

16-31 மார்ச் 2018

தமிழ் ஆண்டுகளுக்கு

ஏன் வடம�ொழிப் பெயர்கள்?

கர்ப்–பிணி – ப் பெண்–கள் தெரிந்தோ, தெரி–யா–மல�ோ ?குழந்–கிர– ஹ – ண த்தை பார்க்க நேரிட்– ட ால், பிறக்– கு ம் தைக்கு குறை–பாடு உண்–டா–கி–றது. இது விஞ்–

ஞா–னத்–தின் அடிப்–ப–டை–யில் உண்–டா–கி–றதா அல்–லது சாஸ்–திர ரீதி–யாக உண்–டா–கிற – தா? வெளி–நாடு – க – ளி – லு – ம் இப்–ப–டித்–தான் நிகழ்–கி–றதா?

- சி.எம்.வைத்–தி–ய–நா–தன், முக–லிவ – ாக்–கம். சாஸ்–தி–ரம் என்–பதே விஞ்–ஞா–னத்தை மக்–க– ளி–டம் எளிய முறை–யில் எடுத்–துச் சொல்லும் உப–க–ர–ணம்–தான். சாஸ்–தி–ரம் என்ற பெய–ரில் நம் முன்–ன�ோர்–கள் ச�ொல்லி வைத்த விதி–முற – ை–கள் ஒவ்–வ�ொன்–றின் பின்–ன– ணி–யி–லும் ஒரு அறி–வி–யல் உண்மை ஒளிந்–திரு – க்–கும். கிர–ஹண காலத்–தில் வெளிப்–ப–டும் அல்ட்ரா வய–லட் கதிர்–கள் கர்ப்–பிணி – ப் பெண்–ணின் வயிற்–றிலு – ள்ள கரு–வினை பாதிக்–கி–றது என்–பது உண்–மையே. அது மட்–டு– மல்ல, கிர–ஹண காலத்–தில் பிறக்–கின்ற குழந்– தை–க–ளின் வாழ்–வும் குழப்–பம் நிறைந்–த–தா–கவே அமைந்–துள்–ளது. தீர்க்க முடி–யாத பிரச்–னைக – ளை

92

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

– ர்–களி – ன் ஜாத–கங்–களை ஆரா–யும்–ப�ோது, உடை–யவ கிர–ஹண காலத்–தின் வீரி–யத்–தைப் புரிந்–துக�ொள – ்ள இய–லும். சந்–திர– னை பூமி–யின் நிழல் மறைக்–கிற – து, சூரி–யனை சந்–தி–ர–னின் நிழல் மறைக்–கி–றது என்று நாம் கிர–ஹண – த்–திற்கு அறி–விய – ல் விளக்–கம் அளித்– தா–லும், கிர–ஹண காலத்–தில் ராகு-கேது எனும் புள்–ளி–கள் சூரிய-சந்–தி–ர–ன�ோடு ஒரே நேர்–க�ோட்– டில் இணை–யும் ஒற்–று–மையை பஞ்–சாங்–கத்–தின் உதவி க�ொண்டு, அன்–றைய தினத்– தின் கிரஹ சஞ்–சார நிலை–யின் அடிப்–ப–டை–யில் அறிய முடி–கி– றது. ராகு-கேது நிச்– ச – ய – ம ாக பாதிப்–பி–னைத் தரு–வார்–கள் என்–கி–றது ஜ�ோதிட சாஸ்–தி–ரம். அல்ட்ரா வய–லட் கதிர்– கள் கிர–ஹண காலத்–தில் வெளிப்–ப–டும் என்–கி–றது விஞ்–ஞா–னம். எப்–படி இருந்–தா–லும் அந்த நேரம் பாதிப்–பினைத் – தரும் நேரமே என்ற உண்மை இரு தரப்–பி–லும் ஏற்–றுக் க�ொள்–ளப்–பட்–டுள்–ளது. இந்த பாதிப்–பிற்கு உள்–நாடு, வெளி–நாடு என்ற பேதம் ஏதும் கிடை– ய ாது. எங்– கெ ல்– ல ாம் கிர– ஹ – ண ம்

தெரி–கிற – த�ோ அங்–கெல்–லாம் கிர–ஹண – த்–திற்–கான பாதிப்பு நிச்–ச–யம் இருக்–கத்–தான் செய்–யும்.

ஆண்–டுக – ளி – ன் அறு–பது பெயர்–களு – ம் தமி–ழில் ?தமிழ் இல்–லா–மல் வட–ம�ொ–ழி–யில் உள்–ள–னவே, ஏன்?

- ப.த.தங்–க–வேலு, பண்–ருட்டி.

பிர–பவ, விபவ, சுக்–கில என்று ஆரம்–பித்து, அஷய வரை வரு–கின்ற அறு–பது ஆண்–டு–க–ளும் தமிழ் வரு–டங்–கள் அல்ல; இந்–திய வரு–டங்–கள்.

– ன் பெயர்– தமிழ்–நாட்–டில் மட்–டும் இந்த வரு–டங்–களி களை உப–ய�ோ–கிப்–ப–தில்லை. இந்–தி–யத் திரு–நாட்– டில் உள்ள அனை–வ–ருக்–கும் ப�ொது–வா–னதே இந்த வரு–டங்–கள். தற்–ப�ோது நடந்து வரு–கின்ற (தமிழ்) வரு–டம் என்–பது வட–இந்–தி–யா–வில் ஒன்– றா–க–வும், தென்–இந்–தி–யா–வில் வேற�ொன்–றா–க–வும் இருக்–கும். ஆனால் வரு–டங்–க–ளின் பெயர்–கள் எல்–லாம் ஒன்–றுத – ான். இந்த அறு–பது வரு–டங்–களு – ம் – யி – ல் உள்ள வரு–டங்–களி – ன் பெயர்–களே வட–ம�ொழி ஆகும். கால நிர்–ண–யத்–தைக் குறிப்–பி–டும் வான– வி–யல் சார்ந்த நூல்–கள் எது–வும் தமி–ழ–கத்–தில் இயற்– ற ப்– ப – ட – வி ல்லை. வட– ம�ொ ழி நூல்– க – ளி ன் ம�ொழி–பெ–யர்ப்பு நூல்–கள்–தான் தமி–ழில் உள்– ளன. வட– ம�ொ – ழி – யி ன் அடிப்– ப – டை – யி ல் உள்ள வரு–டங்–க–ளின் பெயர்–களைத் – –தான் நாம் தமி–ழில் தத்து எடுத்–துக்–க�ொண்–டுள்–ள�ோம்.

வேண்–டும்? ?யாரை நாம் கட–வு–ளாக நினைக்க - டி.என்.ரங்–க–நா–தன், திரு–வா–னைக்–கா–வல்.

‘அன்–னை–யும் பிதா–வும் முன்–னறி தெய்–வம்’, ‘எழுத்–தறி – வி – த்–தவ – ன் இறை–வன் ஆவான்’ என்–றெல்– லாம் படித்–தி–ருக்–கி–ற�ோமே! பெற்–ற–வர்–க–ளை–யும், கல்வி கற்–றுக் க�ொடுக்–கும் ஆசி–ரிய – ரை – யு – ம் தெய்–வ– மாக மதிக்க வேண்–டும் என்–கி–றது சாஸ்–தி–ரம். மாதா, பிதா, குரு இவர்–களை நாம் கட–வுள – ாக எண்ணி வணங்–கி–னாலே தெய்–வத்–தின் அருள் நம்–மி–டம் வந்து சேரும் என்–ப–தில் எந்த ஐய–மும் இல்லை.

ஒரு– வ ர் விபத்– தி–ன ால�ோ, தற்– ?க�ொ– லை – யி – ன ால�ோ இறக்க

நேரிட்–டால் அதை அகால மர–ணம் என்–கி–ற�ோம். அப்–ப–டி–யா–னால் அவ–ரின் ஆன்மா என்ன ஆகி–றது?

- க�ோவிந்–த–ரா–ஜன், குடி–யாத்–தம். அலைந்–து–க�ொண்–டு–தான் இருக்–கும். விபத்–தி– னால�ோ, தற்–க�ொ–லை–யி–னால�ோ ஒரு–வர் இறக்க நேரிட்–டால் சாதா–ரண – ம – ாக எல்–ல�ோரு – க்–கும் செய்–வ– தைப்–ப�ோல் கர்–மா–வினை செய்து முடிக்க இய– லாது. இப்–படி இறந்–த–வ–ரின் உடலை மந்–தி–ரம் ஏது–மின்றி வெறு–மனே எரித்–து–விட்டு அஸ்–தியை தனி–யாக ஒரு பானை–யில் இட்டு, வீட்–டுத் த�ோட்– டம் அல்–லது ச�ொந்த நிலத்–தின் மூலை–யில் ஒரு பள்–ளம் எடுத்து பானையை புதைத்து வைக்க வேண்–டு ம். ஆறு–ம ாத காலம் கழித்து குழி–யி– லி–ருந்து பானையை வெளி–யில் எடுத்து அந்த அஸ்– தி–யைக் க�ொண்டு தர்ப்பை சம்ஸ்–கா–ரம் என்ற கிரி–யை–யைச் செய்ய வேண்–டும். அதா–வது தர்ப்–பைப் புல்–லில் ப�ொம்மை ப�ோல் செய்து அந்த ப�ொம்–மை–யில் இறந்–த–வ–ரின் பெய–ரைச் ச�ொல்லி ஆவா– ஹ – ண ம் செய்து அந்த ப�ொம்– மையை பிர–தே–மாக பாவித்து அந்–திம சம்ஸ்–கா–ரங்–களு – க்கு உரிய மந்–தி–ரங்–க–ளு–டன் எரித்து, எடுத்து வைத்த அஸ்–தியை அத–ன�ோடு சேர்த்து பால் தெளித்து முறை–யான மந்–தி–ரங்–க–ளு–டன் நதி அல்–லது கடல் ப�ோன்ற தீர்த்–தங்–களி – ல் கரைக்க வேண்–டும். அந்த நாளையே அவர் இறந்த நாளா–கக் கணக்–கில் க�ொண்டு முறை–யாக தசா–ஹம் முத–லான கர்–மாக்– க–ளைச் செய்ய வேண்–டும். இதில் நாரா–ய–ண–பலி என்ற முக்–கிய – ம – ான நிகழ்–வும் உண்டு. நாரா–யண – – பலி என்ற அந்த கிரி–யையை – ச் செய்–தால் மட்–டுமே இவ்–வாறு இறந்த ஆத்மா பித்ரு ல�ோகத்–தைச் சென்–ற–டை–யும். நாரா–ய–ண–ப–லி–யைச் செய்–யா–மல் மற்ற கிரி–யை–களை மட்–டும் செய்–தால் விபத்–தி– னால�ோ, தற்–க�ொலை மற்–றும் க�ொலை–யின – ால�ோ இறந்த அந்த மனி–த–னின் ஆத்மா பித்–ரு–ல�ோ–கத்– திற்–குச் செல்–லா–மல் அலைந்–து–க�ொண்–டு–தான் இருக்–கும். இவ்– வாறு செயற்–கை–யாக அகால மர–ணம் அடை–பவ – ர்–களு – க்கு உரிய கர்–மாக்–களை முறை– ய ா– க ச் செய்– ய ா– ம ல் விட்– ட ால் அந்– த ப் பரம்–பரை – –யில் பல பிரச்–னை–கள் வந்து சேர்–வது கண்–கூடு. ப – ட ங்– க – ளி – லு ம், நெடுந்– த�ொ – ட ர்– க – ளி – லு ம் ?இறை–திரைப்– கற்–பனை காட்–சிக – ளி – ல் இடம்–பெ–றுவ – து ப�ோல்–தான் வ–னின் முகம் இருக்–குமா?

- இரா.வைர–முத்து, இரா–ய–பு–ரம். இறை–வனை நம்–மில் ஒரு–வ–னாக நாம் கற்– பனை செய்து பார்க்–கி–ற�ோம். நமது வாழ்க்கை முறை–ய�ோடு இறை–வ–னை–யும் த�ொடர்–பு–ப–டுத்–திப் பார்க்–கின்ற எண்–ணம் நமக்–குள் வேரூன்–றிவி – ட்–டது. தென்–னிந்–திய – ா–வில் கண்–ணனை கார்–மேக – வண் – ண – – னா–கக் காண்–கிற – ார்–கள். வட இந்–திய – ர்–கள் கண்–ண– னுக்–கும், ராம–னுக்–கும் ப�ொன்–னிற மேனியை உரு–வம – ா–கத் தரு–கிற – ார்–கள். அவ–ரவ – ரு – க்கு பிடித்த வடி–வில் அவ–ரவ – ர் இறை–வனை – க் காண்–கிற – ார்–கள். உண்–மை–யில் இறை–வன் உல–கில் வாழு–கின்ற எல்லா ஜீவ–ரா–சி–க–ளுக்–குள்–ளும் இருக்–கி–றார். கலி– யு–கத்–தில் அவ–ரைக் கண்–ணால் காண இய–லாது, ðô¡

93

16-31 மார்ச் 2018

கல்– வி – யைத் தரு– வ து சரஸ்– வ தி என்– று ம், செல்– வத் – தைத் தரு– வ து லட்– சு மி என்– று ம், வீரத்– தைத் தரு– வ து சக்தி என்– று ம் முப்–பெ–ருந்–தே–வி–ய–ருக்கு என த�ொழில்–களை நிர்–ணயி – த்து வைத்–திரு – க்–கிற�ோ – ம். பிரம்–மா–விற்கு படைத்–தல், விஷ்–ணு–விற்கு காத்–தல், ருத்–ர–னுக்கு அழித்–தல் என்று மூன்று த�ொழில்–களை வைத்–தி– – ரு – க்–கும் மூன்று ருப்–பது ப�ோல முப்–பெரு – ந்–தே–விய வித–மான செயல்–களை – ப் பிரித்து வைத்–தி–ருக்–கி– – றார்–கள். இவற்–றில் செல்–வத்தைத் தரு–வது லட்–சுமி என்–ப–தால் செல்–வத்–தின் அடை–யா–ளங்–க–ளான பசு–மாடு, ப�ொன், காசு, பணம் ஆகி–ய–வற்றை லட்–சுமி என்று அழைக்–கி–ற�ோம். அனு–பவி – த்து உண–ரத்–தான் இய–லும் என்–கிற – ார்–கள் பெரி–ய�ோர்–கள்.

சி–க–ளில் ஒற்றை இலக்–க–மாக ம�ொய்ப்– ?சுப–ப–ணநிம்–கழ்ச்–வைப்– பது ஏன்?

-‘தமிழ்–வி–ரும்–பி’ ப�ொன்.மாயாண்டி,

சென்னை-13. ஒற்– ற ைப்– ப டை எண்– க ளை வள– ரு ம் எண்– க – ள ா– க – வு ம், இரட்– டை ப்– ப டை எண்– க ளை வளர்ச்சி நின்–று–விட்ட எண்–க–ளா–க–வும் நம்–ம–வர்– கள் நம்–புகி – ற – ார்–கள். உதா–ரண – த்–திற்கு 100 ரூபாய் ம�ொய்ப்–ப–ணம் வைக்–கும்–ப�ோது இறு–தி–யில் வரு– கின்ற பூஜ்–யம் என்ற எண் ஆனது வளர்ச்–சி–யைத் தராது என்–றும், ஒரு ரூபாய் சேர்த்து 101 என்று ம�ொய்ப்–ப–ணம் வைக்–கும் ப�ோது ஒன்–றாம் எண் வளர்ச்–சி–யைத் தரத்–து–வங்–கும் என்–ப–தும் நமது நம்–பிக்கை. இந்த நம்–பிக்கை ம�ொய்ப்–ப–ணத்–தில் மட்–டும – ல்ல, வீடு வாங்க அட்–வான்ஸ் க�ொடுப்–பது, புர�ோ–கித – ரு – க்கு தக்ஷிணை க�ொடுப்–பது என்று பல நடை–மு–றை–க–ளி–லும் பின்–பற்–றப்–ப–டு–கி–றது.

மன வேத–னை–யு–டன் ஆல–யத்–தில் அமர்ந்து ?பின்நான் இருந்–தேன். பூஜை முடிந்து எல்–ல�ோ–ரும் சென்ற துர்க்–கையி – ன் கழுத்–திலி – ரு – ந்து மாலை விழுந்–தது.

வய–லூர் முரு–கன் க�ோவி–லுக்–குச் சென்–றப� – ோ–தும் ஆதி– நா–யகி கழுத்–தில் இருந்து செவ்–வந்–திபூ விழுந்–தது. இதன் ப�ொருள் என்ன?

- வாசுகி, திருச்சி. உங்– க – ளு – டை ய பிரார்த்– தனை விரை– வி ல் நிறை–வே–றி–வி–டும் என்–ப–தற்–கான சமிக்–ஞை–யா– கத்–தான் அதனை எடுத்–துக்–க�ொள்ள வேண்–டும். நீங்–கள் மிக–வும் மன–வேத – னை – யு – ட – ன் ஆல–யத்–தில் அமர்ந்து இருந்–த–தா–கக் குறிப்–பிட்–டுள்–ளீர்–கள். உங்–கள் மன–வே–த–னைக்–கான கார–ணம் என்ன என்–பது உங்–க–ளுக்–குத் தெரி–யும். அந்–தக் ‘‘குறை விரை–வில் நீங்கி உன்–னு–டைய வேதனை காணா– மல் ப�ோகும், நீ கவ–லைப்–ப–டாதே, நான் உன் அரு–கில் இருக்–கிறே – ன், தைரி–யம – ாக இரு,” என்று அம்–பாள் உங்–க–ளுக்–குச் ச�ொல்–வ–தா–கத்–தான் நீங்–கள் எடுத்–துக்–க�ொள்ள வேண்–டும். அநா–வசி – ய பயம் தேவை–யில்லை.

‘லட்–சு–மி’ என்று ச�ொல்–வது ஏன்? ோடு சேர்த்து இறை–வன் பெயரை ?பணத்தை-அயன்– பு–ரம் த.சத்–தி–ய–நா–ரா–ய–ணன். ?நே–ரபிர–எந்–மு– ணநம்ே–பிர–ரவ–முமந்–ணம்திவகூறிர– மந்–த்–த�வரு– கி–றேன். இவ்–வாறு நான் எந்– திர– த்தை உச்–சரி – க்–கலா – மா? அல்–

,

94

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

லது ஆச–னம் ப�ோட்டு அமர்ந்–துதா – ன் கூற வேண்–டுமா?

- கணேஷ், திசை–யன்–விளை. குரு–நா–த–ரி–ட–மி–ருந்து முறை–யாக உப–தே–சம் பெற்ற மந்–திர– ம் என்–றால் குரு–நா–தரி – ன் வழி–காட்–டு– த–லின்–ப–டியே ஜபம் செய்ய வேண்–டும். ஆச–னம் ப�ோட்டு அமர்ந்து கண்–களை மூடி தியா–னித்து முத–லில் மான–சீ–க–மாக குரு–நா–தரை வணங்–கி– விட்–டுத்–தான் ஜபம் செய்–யத் துவங்க வேண்–டும். இது–ப�ோன்ற சக்தி வாய்ந்த மந்–தி–ரங்–களை ஆச– னம் ப�ோட்டு அமர்ந்து கண்–களை மூடி ஜபிப்–பதே பலன் தரும். கவ–னத்தை வேறு எங்கோ வைத்–துக் க�ொண்டு உத– டு – க ள் மாத்– தி – ர ம் மந்– தி – ர த்தை ஜபிப்–பதி – ல் பலன் இல்லை. ஸ்லோ–கங்–கள் என்–பது வேறு, மந்–தி–ரம் என்–பது வேறு, அதி–லும் பிர–ணவ மந்–திர– ம் என்–பது ஓம்–கா–ரத்–தைக் குறிக்–கும். அகார, உகார, மகா–ரத்–தின் இணை–வான ஓம்–கா–ரத்–தின் உண்–மை–யான ப�ொருளை உணர்ந்–து–க�ொண்டு ஜபிப்–பவ – ர்–கள், ஆச–னத்–தில் முறை–யாக அமர்ந்–து– தான் ஜபம் செய்–வார்–கள். உங்–கள் குரு–நா–த–ரின் வழி–காட்–டு–த–லின்–படி நடந்–து–க�ொள்–ளுங்–கள்.

தெலுங்கானா - ஜீடிக்கல்

குழிக்குள்ளிருந்து

பீறிட்ட கங்கை! பூ

ர்–ணா–வ–தா–ர–மா–கப் ப�ோற்–றப்–ப–டும் ராம அவ–தா–ரத்–திற்–கு–ரிய ஆல–யங்–கள் இந்–தியா முழு–வ–தும் ஏரா–ள–மாக உள்–ளன. இவற்– றில் உத்–த–ரப் பிர–தே–சத்–தில உள்ள அய�ோத்யா, ஆந்–திர மாநி– லம் வ�ொண்–டி–மிட்ட, தெலங்–கானா மாநில பத்–ரா–ச–லம், தமிழ்–நாடு கும்–ப–க�ோ–ணம் ப�ோன்ற தலங்–க–ளில் உள்ள ரா–மர் ஆல–யங்–கள் மிகப்–பி–ர–ப–ல–மா–னவை. தெலங்–கானா மாநி–லத்–தில் பத்–ரா–ச–லம் ப�ோன்றே, அங்–குள்ள மற்–ற�ொரு பிர–பல – ம – ான ராம–லா–யம், ஜீடிக்–கல் என்ற இடத்–தில் அமைந்–துள்ள வீராச்–சல ரா–மச்–சந்–தி–ரஸ்–வாமி ஆல–ய–மா–கும். திரே–தா–யு–கத்–தில் ராம–பி–ரான் தன் வன–வாச காலத்–தின் ப�ோது ப�ொன் மானாக வந்த மாரீ–சனை வதம் செய்த தலம் இது. இறக்–கும் தரு–வா–யில் இருந்த மாரீ–ச–னின் தாகம் தீர்க்க கங்–கைக்கு நிக–ரான ஒரு தீர்த்த குண்–டத்தை ரா–மன் இங்–கு–தான் உரு–வாக்–கி–னார். வீரா என்ற முனி–வ–ருக்கு காட்சி தந்து அவர் பெய–ரால் வீராச்–சல ரா–மச்–சந்–தி–ரஸ்–வாமி என்ற திரு–நா–மத்–தில் இங்கே எழுந்–த–ரு–ளி–யி– ருக்–கி–றார். ஓராண்–டில் இரண்டு முறை திருக்–கல்–யாண உத்–ச–வம் நடை–பெ–று–வது இத்–த–லத்–தின் தனிச்–சி–றப்பு. ராம–பி–ரான் தன் வன–வா–சத்–தின்–ப�ோது பரத்–வாஜ முனி–வ–ரின் அறி–வு–ரைக்–கேற்ப சித்–ர–கூ–டத்–தில் மலை–ய–வதி ஆற்–றின் கரை–யில் ஆசி–ர–மம் அமைத்–துத் தங்–கி–யி–ருந்–தார். அப்–ப�ோது மாரீ–சன் என்ற – ன் ஆணைக்–கேற்ப ப�ொன்–மா–னாக சீதா–தேவி – யி – ன் அசு–ரன் ராவ–ணனி முன் த�ோன்–றி–ய–தும், ராம–பி–ரா–னால் துரத்–தப்–பட்டு வதம் செய்–யப்– பட்–டது – ம், அந்த சம–யத்–தில் ராவ–ணன் சீதாப்–பிர– ாட்–டியை அப–கரி – த்–துச் சென்–ற–தும் ராமா–ய–ணச் சம்–ப–வங்–கள். மாரீ–சனை ராம–பி–ரான் வதம்–செய்த இந்–தப் பகு–தியே ஜீடிக்–கல் என்று தல–பு–ரா–ணம் தெரி–விக்–கி–றது. ராம–பி–ரான் ப�ொன்–மா–னைத் துரத்–திச்–சென்று வீழ்த்–திய இந்த இடம் ‘லேடி பண்–டா’ (தெலுங்கு ம�ொழி–யில் லேடி என்–பது மானை–யும், பண்டா என்–பது பாறை–யையு – ம் குறிக்–கும்) என்று அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றது. மாரீ–ச–னும், சுபா–ஹு–வும் தாடகை என்ற அரக்–கி–யின் புதல்–வர்– கள். வைகுண்–டத்–தின் வாயிற்–காப்–பா–ளர்–க–ளான ஜய-விஜ–ய–ரி–டம் முற்–பி–றப்–பில் சித்–திர ரதன் என்ற பெய–ரில் பணி செய்து வந்த

மாரீ–சன் ஒரு தவறு செய்ய, மஹா–விஷ்–ணு–வால் பூமி–யில் அர– சு – ர – ன ா– க ப் பிறக்– கு – ம ாறு சபிக்–கப்–பட்–டான். இங்கு ராம– பி–ரா–னால் சாப விம�ோ–ச–னம் பெற்–றான். இறக்–கும் தரு–வா– யில் இருந்த மாரீ–ச–னி–டம் அவ– னது கடைசி விருப்– பத்தை கேட்–ட–ப�ோது அவன் அவ–ரது பாத தீர்த்– த த்தை தனக்கு அனுக்–ர–ஹிக்–கு–மாறு கேட்–டுக்– க�ொண்– ட ான். ராம– ரு ம் தன் கால் கட்டை விர–லால் மாரீ–சன் படுத்–தி–ருந்த பாறை–யின் மீது அழுத்–தி–னார். அத–னால் ஏற்– – ரு – ந்து பட்ட ஒரு சிறிய குழி–யிலி உடனே கங்கை பெரு–கி–யது. உத்–தர கங்கை என்ற அந்–தப் புனித நீரை அருந்தி மாரீ–சன் நற்–கதி அடைந்–தான். சிறந்த ராம பக்– த – ர ான வீரா என்று அழைக்–கப்–பட்ட வீரா முனி–வர் இப்–ப–கு–தி–யில், ஒரு சிறிய ராம விக்–கி–ர–கத்தை வைத்– து ப் பூஜித்து வந்– த ார். அவ–ரு–டைய பக்–தியை மெச்– சிய ராம–பி–ரான், அந்த விக்–கி–ர– கத்–தில் தன் சான்–னித்–திய – த்தை செலுத்– தி – ய – த�ோ டு, முனி– வ ர் கேட் – டு க் க�ொ ண் – ட – த ற் – கி – ணங்க தன் பாது–கைக – ளை – யு – ம்

அனுமன்

ðô¡

95

16-31 மார்ச் 2018

அவ– ரி – ட ம் தந்– த ார். கூடவே தல–யாத்–திரை மேற்–க�ொண்– அங்கு ஒரு புனித குண்–டத்– டார்–கள். அப்–ப�ோது இத்–த–லத்– தை– யு ம் ஏற்– ப – டு த்தி, அந்த தில் பாறை–யில் இருந்த குண்– புனித குண்– ட த்– தி ல் தினந்– டத்–தில் புனித நீராடி ராமரை த�ோ–றும் புனித நீராடி, தன் வழி–பட, அவ–ர–ரு–ளால் அவர்– பாது– கை – க ளை வழி– பட் டு, கள் கருமை நிறம் மறைந்து கலி– யு – க ம் முடி– யு ம்– ப �ோது மீண்–டு ம் பழைய ப�ொலி–வி– வ ை கு ண் – ட ம் ஏ கு – ம ா – று ம் – ர– ாம். பெரி–தும் னைப் பெற்–றன கூறி– ன ா– ர ாம். அந்த சிறந்த மகிழ்ந்த அவர்–கள் அங்கு ராம–பக்–த–ரின் நினை–வா–கவே ஆல– ய ம் கட்ட முனைந்– த – இத்–த–லத்–தில் எழுந்–த–ரு–ளி–யி– ப�ோது, ராம–பி–ரான் அவர்–கள் ருக்–கும் ராம–பி–ரா–னுக்கு ‘வீரா– கன– வி ல் த�ோன்றி, தனக்கு சல ரா–மச்–சந்–தி–ரஸ்–வா–மி’ ஆல–யம் வேண்–டாம் என்–றும், என்ற திரு–நா–மம் ஏற்–பட்–டது. இங்–குள்ள குண்–டத்–தில் நீராடி பத்–ர–ன் மற்–றும் வீரா என்ற தன்னை வணங்–கின – ாலே பக்– இரண்டு ராம–பக்–தர்–கள் தவம் தர்–களி – ன் பாவங்–கள் வில–கும் செய்ய ராம–பி–ரான் அவர்–கள் சுயம்பு ராமர், மீசையுடன் என்–றும் கூறி–னா–ராம். அவர்–க– இரு–வரு – க்–கும் ஒரே நேரத்–தில் ளது நினை– வ ாக இந்– த க் பிரத்–யட்–ச–மாகி அருள்–பு– குண்– ட ம் ஜீடி குண்– ட ம் ரிந்–தார் என்–றும் அவர்–கள் எனப்– பட் – ட – த�ோ டு, இத் நினை–வா–கவே பத்–ரா–சல – ம் – த – ல த்– தி ற்– கு ம் ஜீடிக்– க ல் மற்–றும் வீராச்–ச–லம் என்ற என்ற பெயர் ஏற்–பட்–ட–தா– இந்த புனி–தத் தலங்–கள் கக் கூறப்–ப–டு–கி–றது. ஒரு அழைக்– க ப்– ப – டு – கி ன்– ற ன காலத்–தில் இப்–ப–கு–தி–யில் எ ன் – று ம் ச�ொ ல் – ல ப் – ஜீடி மரங்–கள் நிறைந்–திரு – ந்– ப–டு–கி–றது. த–தா–லும் ஜீடிக்–கல் என்ற ஜீடிக்– க ல் பகு– தி யை பெயர் ஏற்–பட்டி – ரு – க்–கல – ாம். ஆண்டு வந்த சந்–தி–ர–குப்– வண்–ணம் தீட்–டப்–பட்ட தன் என்ற மன்– ன – ரி ன் மூன்று நிலை க�ொண்ட அரண்– ம – னை – யி ல் அவ– சி றி ய ர ா ஜ – க�ோ – பு – ர ம் , ரது உற–வின – ர்–கள – ான ஒரு பலி–பீ–டம், 45 அடி உயர இளை–ஞனு – ம், பெண்–ணும் க�ொடி–ம–ரத்தை அடுத்து வளர்ந்து வந்–த–னர். அந்த கரு–வ–றையை ந�ோக்–கிய  வீராச்சல மன்–னன் மீது காஷ்–மீர் அனு– ம ன் சந்– ந தி– ய�ோ டு ராமர் வெள்ளிக் கவசத்தில் மன்–ன–னான பீம–சே–னன் இந்த ஆல–யம் அமைந்– படை– யெ – டு த்து வந்– த – துள்–ளது. க�ொடி–மர– த்–திற்கு ப�ோது, சந்– தி – ர – கு ப்– த ன் தென்– பு – ற ம் கைகூப்– பி ய இறந்– து – ப �ோக, பீம– சே – தாச ஆஞ்– ச – நே – ய ர் மற்– னன் அந்–தப் பெண்ணை றும் கையை உயர்த்–திய தன் நாட்–டிற்கு அழைத்–து பிர– ச ன்ன ஆஞ்– ச – நே – ய ர் க�ொ ண் டு த ன் ம க ள் விக்–கி–ர–கங்–கள் உள்–ளன. ப�ோல வளர்த்து வந்–தான். கரு–வறை எதி–ரில் உள்ள அந்த இளை–ஞனை சந்– அனு– ம ன் சந்– ந தி– யி ன் தி–ர–குப்–த–னின் அமைச்–சர்– வெளியே, க�ோரிக்–கைக – ள் கள் கண்– டு – பி – டி த்து ஓர் நிறை–வேற வேண்டி பக்–தர்– ராமர் மூலவரும், உற்சவரும் அர–ச–குமார–னாக ப�ோற்றி கள் செந்–நி–றத் துணி–யில் வளர்த்து வந்–தன – ர். பீம–சே– தேங்–காய் வைத்து கட்–டு– னன் அந்–தப் பெண்–ணிற்கு கின்–ற–னர். இதை முடுபு நடத்–திய சுயம்–வ–ரத்–தில் கலந்து க�ொள்–வ–தற்கு கட்–டு–தல் என்–கின்–ற–னர். க�ோரிக்கை இறை–ய–ரு– வந்–தி–ருந்த அவனை தன் சக�ோ–த–ரன் என்று அறி– ளால் நிறை–வேறி – ய – வு – டன் – அதை எடுத்து விடு–கின்–ற– யா–மலே மாலை–யிட, இப்–பா–வத்–தின – ால் அவர்–கள் னர். ஆலய வளா–கத்–தில் நவ–கிர– க சந்–நதி–யும், ஒரே இரு–வ–ரும் தங்–க–ளு–டைய ப�ொலி–வினை இழந்து கல்–லில் வடிக்–கப்–பட்ட ஆழ்–வார்–கள் சந்–ந–தி–யும் முந்–தி–ரி–யின் த�ோல் ப�ோன்று (தெலுங்கு ம�ொழி– உள்–ளன. யில் ஜீடி என்–றால் முந்–திரி) கருமை நிறம் க�ொண்–ட– வீரா முனி–வ–ருக்கு ராம–பி–ரான் ஓர் அகன்ற வர்–கள – ா–யின – ர். முனி–வர்–களி – ன் அறி–வுரை – க்–கேற்ப பாறை– யி ன்– மீ து அமைத்– து க் க�ொடுத்த குண்– அவர்–கள் பாவ நிவா–ர–ணம் பெறும் ப�ொருட்டு, டத்தை மைய–மா–கக் க�ொண்டு அதைச் சுற்றி

96

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

மூலவர், உற்சவருக்கு முன்னால் குண்டம் சுவர்– க ள் எழுப்பி விசா– ல – ம ான கரு– வ றையை அமைத்–துள்–ளார்–கள். கரு–வறை நுழை–வா–யி–லில் துவா–ரப – ா–லர்–கள் உள்–ளன – ர். க்ஷீர குண்–டம் என்று அழைக்–கப்–ப–டும் நாற்–பது அடி ஆழ–மான இந்–தக் குண்–டத்–தின் அடி–யில் ராம–பா–து–கை–கள் வைக்– கப்–பட்–டுள்–ளன. ராம–பி–ரா–னின் திரு–மஞ்–ச–னத்–திற்– காக இந்–தத் தண்–ணீரே பயன்–ப–டுத்–தப்–ப–டு–கி–றது. காலங்–கா–ல–மாக இந்–தக் குளத்–தின் நீர் மட்–டம் கூடு–வது – மி – ல்லை குறை–வது – மி – ல்லை என்–பது ஒரு சிறப்–பா–கும். ஆல–யத்–திற்கு அரு–கில் உள்ள படர்ந்த பாறை– யில் ஏற்–பட்–டுள்ள சிறிய பள்–ளங்–கள் ப�ொன்–மா– னாக வந்த மாரீ–சனி – ன் குளம்–புக – ள – ால் ஏற்–பட்ட – வை என்று பக்–தர்–கள் நம்–பு–கின்–ற–னர். இவற்றை பக்– தர்–கள் அடை–யா–ளம் கண்டு க�ொள்ள, சுற்–றி–லும் வெள்–ளை–நி–றக் க�ோடு–கள் வரை–யப்–பட்–டுள்–ளன. ஒரு குழி எப்–ப�ோ–தும் நீரின்றி காய்ந்து காணப்–பட்– டா–லும், பக்–தர்–கள் ஒரு கைக்–குட்–டையை அந்–தக் குழி–யில் வைத்து அழுத்தி எடுக்க அது ஈர–மாக மாறு–கி–றது! இதன் அரு–கில் ம�ோட்ச குண்–டம் என்ற மற்– ற�ொ ரு திருக்– கு – ள ம் உள்– ள து. ராம –பி–ரான் மாரீச வதம் முடித்த பின்–னர் தன்–னுடை – ய வில்லை இந்–தக் குண்–டத்–தில் சுத்–தம் செய்–தார். இங்–கிரு – ந்து சற்–றுத் த�ொலை–வில் ஒரு பாறை–யின் மீது ராமேஷ்–வர் என்ற பெய–ரில் முக மண்–டப – மு – ம், சாட்சி கண–ப–தி–ய�ோடு சிவா–ல–ய–மும் உள்–ளன. இங்–கும் சிவ–பெ–ரு–மா–னுக்கு முன்–பாக குண்–டம் ஒன்று இருப்–பது குறிப்–பிட – த்–தக்–கது. அக்–கா–லத்–தில் இந்த ஜீடிக்–கல் தலத்–தில் ஒரு பிர–ப–ல–மான வேத–பா–ட–சாலை இருந்–தி–ருக்–கி–றது. இத்–த–லம் பத்–ரா–ச–லம் ஆல–யத்–தைக் காட்–டி–லும் பிர–பல – ம – ா–னத – ா–கத் திகழ்ந்த அக்–கா–லத்–தில் இந்த ஜீடிக்–கல் கிரா–மத்–தைச் சுற்–றி–லும், லிங்–காலா கன்–பூர் வட்–டத்–தில் 170 ஏக்–க–ரும், குண்–டூர் மாவட்– டத்–தில் 12 ஏக்–கர் விளை நிலங்–களு – ம், இந்த ஆல– யத்–திற்கு நிவந்–தம – ாக அளிக்–கப்–பட்ட – ன என்–பதை இங்–குள்ள சாச–னங்–கள் மூலம் அறி–கிற�ோ – ம். ஆல– யம் மிக–வும் செழிப்–பாக இருந்–த–ப�ோது ஐம்–பது அர்ச்–சர்–கர்–கள் பணி–யாற்–றி–ய–தா–க–வும், தற்–ப�ோது ஒரு–வர் மட்–டுமே உள்–ளார் என–வும் கூறு–கின்–றன – ர். ஒரு– க ா– ல த்– தி ல் இந்த ஆல– ய த்– தி – லி – ரு ந்து யாத– கி ரி குட்ட லட்– சு மி நர– சி ம்– ம ர் ஆல– ய த்– திற்கு நிதி உதவி செய்–யப்–பட்–ட–தாம். 170 ஏக்–கர்

விளை நிலங்–கள�ோ – டு செல்–வச் செழிப்–பாக இருந்த ஆல–யம், பின்–னாட்–களி – ல் நிலங்–களி – லி – ரு – ந்து வரு– மா–னமி – ன்றி மிக–வும் நலிந்து ப�ோய், ஆல–யத்–தின் வரு–மா–ன–மும் பெரி–தும் குறைந்–து–விட்–டது. சமீப ஆண்–டு–க–ளில் வெளி–நாடு வாழ் இந்–தி–யர்–க–ளின் – டு திருப்–பணி – க – ள் மேற்–க�ொள்– ப�ொருள் உத–விய�ோ ளப்–பட்டு ஜீடிக்–கல் ராமச்–சந்–தி–ரஸ்–வாமி ஆல–யம் மீண்–டும் புதிய ப�ொலி–வினை – ப் பெற்–றி–ருப்–ப–தும், க�ோயி–லுக்–கான வரு–மா–னமு – ம் பல–மட – ங்கு உயர்ந்– தி–ருப்–ப–தும் இந்த ராம–பி–ரா–னின் அருளே என்று பக்–தர்–கள் நெகிழ்–கி–றார்–கள். ப�ொது– வ ாக ராம– பி – ர ான் ஆல– ய ங்– க – ளி ல், ராம–நவ – மி உற்–சவ – த்–தின் ப�ோது, ராம–நவ – மி அன்று மட்–டுமே சீதா-ராம திருக்–கல்–யா–ணம் க�ொண்– டாப்–படு – வ – து வழக்–கம். ஆனால் இந்த ஆல–யத்–தில், ரா–மந – வ – மி அன்–றும், அடுத்து கார்த்–திகை மாத ப�ௌர்–ண–மிக்–கும் அமா–வா–சைக்–கும் இடை–யில் வரும் புனர்–பூச நட்–சத்–தி–ரத்–தன்–றும் இரு–முறை திருக்–கல்–யா–ணம் சிறப்–பா–கக் க�ொண்–டாப்–ப–டு– கி–றது. இந்த வைப–வத்–தில் ஆயி–ரக்–க–ணக்–கான பக்–தர்–கள் கூடு–கின்–ற–னர். இவ்–வாண்டு, 25.3.2018 ஞாயிறு அன்–றும் அதே–ப�ோல பக்–தர்–கள் குழு–ம– வி–ருக்–கி–றார்–கள்.

பாறையில் நீர் ஊறும் குழி இந்–தத் திருக்–கல்–யாண உற்–ச–வத்–திற்–காக தலம்–ப–ராலு என்ற மங்–கள அட்–சதை தயா–ரிக்–கப்– ப–டும் அதே–நே–ரத்–தில் ஆலய மடப்–பள்–ளி–யில் உள்ள அரிசி எல்–லா–மும் மஞ்–சள் நிற மங்–கள அட்– ச – தை – ய ாக மாறி– வி – டு – வ – த ாக வியப்– பு – டன் கூறு–கின்–ற–னர். புது வாக–னத்–துக்–கான பூஜை, அட்–ச–ராப்–யா– சம், முடி–கா–ணிக்கை, அன்–ன–பி–ரா–ச–னம் ப�ோன்ற சடங்– கு – க ளை இந்த ஆல– ய த்– தி ல் பக்– த ர்– க ள் மேற்–க�ொள்–கி–றார்–கள். தெலுங்–கானா மாநி–லத் தலை–நக – ர– ான ஹைத– ரா–பாத்–திலி – ரு – ந்து 145 கி.மீ. த�ொலை–விலு – ம், மாவட்– டத் தலை–ந–க–ரான வரங்–கல்–லி–லி–ருந்து 28 கி.மீ. த�ொலை–வி–லும் ஜீடிக்–கல் கிரா–மம் உள்–ளது. ஜீடிக்–கல் வீ–ரா–சல ராமச்–சந்–திர– ஸ்–வாமி ஆல–யம் காலை 6 முதல் 12மணி வரை–யி–லும், மாலை 4 முதல் இரவு 8 மணி வரை–யிலு – ம் திறந்–திரு – க்–கிற – து.

- விஜ–ய–லட்–சுமி சுப்–பி–ர–ம–ணி–யம் ðô¡

97

16-31 மார்ச் 2018

உள்ள(த்)தைச் ச�ொல்கிற�ோம்

நெஞ்சார்ந்த அஞ்சலி! செ ன்ற

இத– ழி ல் கவி– ஞ ர் கண்– ண – த ா– ச – னி ன் ‘அர்த்– த – மு ள்ள இந்– து – ம – த ம்’ கட்– டு ரை காஞ்சி ஜெயேந்–தி–ரர் மறை–வுக்கு செலுத்–தப்–பட்ட மிகச் சரி–யான இரங்–கல். இப்–படி ஒரு சம்–பவ – க் க�ோர்வை நிகழ்ந்–தது தற்–செய – ல – ா–கத்–தான் இருக்–கும் என்–றா– லும், காஞ்சி மகா–னின் மறை–வுக்கு கவி–ஞர் செலுத்– திய நெஞ்–சார்ந்த அஞ்–ச–லி–யா–கவே அமைந்–தது தெய்–வா–தீ–னம்–தான்!

- அரி–ம–ளம். இரா.தள–வாய் நாரா–ய–ண–சாமி, பெங்–க–ளூரு.

மகா விஷ்–ணு–வின் ஒவ்–வ�ொரு நாமத்–திற்–கும்

புராண சம்–ப–வங்–களை சான்று கூறி அந்த நாமத்– தின் பெயர்க் கார–ணத்தை விளக்–கும் விதம் அற்–பு– தம். சம்ஸ்க்–ரித – ப் பெயர்–கள – ா–னலு – ம் தமி–ழில் அதன் ப�ொரு–ளை–யும், அந்–தப் பெய–ருக்–குப் பின்–னணி நிகழ்ச்–சி–யை–யும் வர்–ணிப்–பது இது–வரை எந்–தப் பத்–தி–ரி–கை–யுமே செய்–யாத ஓர் ஆன்–மி–கப் புரட்சி!

- பாபு கிருஷ்–ண–ராஜ், க�ோவை.

‘யா

ர்–தான் அறி– வ ார் பிறப்– பின் மர்– ம த்தை?’ எனும் திரு–மூ–ல–ரின் திரு–மந்–திர ரக–சி–யம் கட்–டு–ரை– யில், ச�ொல்–லா–டல்–களு – ம் ‘மந்–திர– ’ விளக்–கங்–களு – ம் அருமை. மானஸ தீட்–சை–யில் குரு–நா–த–ரின் அரு– ளைப் பெற–லாம் என்று அறிந்து நெகிழ்ந்–தேன்.

- கே. ஆர். எஸ். சம்–பத், திருச்சி 6202017.

ம

னி–த–னின் இரு–ம–னங்–களை ப�ொறுப்–பா–சி–ரி– யர், காரண காரி–யங்–க–ள�ோடு விளக்–கி–யி–ருப்–பது, ஒவ்–வ�ொரு மனி–தனை – யு – ம் தன்னை மறு–பரி – சீ – ல – னை செய்ய உத–வு–கிற – து.

- ஆர்.கே.லிங்–கே–சன். மேல–கி–ருஷ்–ணன்–பு–தூர்.

அனைத்–துல– க மக்–களு – ம் ஆனந்–தம – ாக வாழ்ந்–திட

மிக–வும் அவ–சி–ய–மா–னது செல்–வம். அது த�ொடர்– – வி பான மகா–லட்–சுமி மற்–றும் காம–தேனு – ன் வண்ண அட்–டைப்–ப–டத்–து–டன் செல்–வக் கட்–டு–ரை–களை வாச–கர்–க–ளின் பயன்–பாட்–டிற்–காக வெளி–யிட்டு உத–வி–ய–மைக்கு நன்றி, வாழ்த்–து–கள்.

- பா.மூர்த்தி, பெங்–க–ளூரு.

செ

ல்–வம் க�ொழிக்க வைக்–கும் குபேர தலங்–க– ளின் சிறப்–பு–க–ளைப் படித்து மன–ம–கிழ்ந்–தேன். மேலும், சம்– ப ந்– த ப்– ப ட்ட ஆல– ய ங்– க – ளு க்கு அரு–கி–லுள்–ள–வர்–கள் சென்று குபேர பக–வா–னின் அரு–ளிற்–குப் பாத்–திர– ம – ா–கிட வழி–காட்–டிய – ா–யிரு – ந்–தன அக்–கட்–டு–ரை–கள்.

- இரா.வளை–யா–பதி. த�ோட்–டக்–கு–றிச்சி.

- கே.சிவ–கு–மார், சீர்–காழி.

அ

ந்த மெல்– லி – ய க்– க�ோ டு தலை– ய ங்– க த்– தி ல் தன்– ன ம்– பி க்– கை – ய ா– ள – ரி ன் மனி– த ா– பி – ம ா– ன த்– தை– யு ம், அகங்– க ா– ர க்– க ா– ர – ரி ன் குரூ– ர த்– தை – யு ம்

98

ðô¡

16-31 மார்ச் 2018

தெ ளி – வ ா க் – கி – யுள்ள ப�ொறுப்– ப ா– சி– ரி – ய ர், கீழி– ற ங்கி வந்து இறை–வனை வே ண் – டி – ன ா ல் தன்–னம்–பிக்–கை–யா–ள–ரைப் ப�ோல் நிதா–னத்–தைப் பெற்–று–வி–ட–மு–டி–யும் என்று தெளி–வு–ப–டுத்–தி–யதை எவ்–வ–ளவு பாராட்–டி–னா–லும் தகும்.

- எஸ்.எஸ்.வாசன், தென் எலப்–பாக்–கம்.

ச ங்–க–நிதி,

பத்– ம – நி தி ப�ோன்ற நவ– நி – தி – க – ளி ன் தலை– வ ன் இந்– தி – ரன் . அத்– த – கைய குபே– ரன் க�ோயில் க�ொண்டு அருள்–பா–லிக்–கும் பல்–வேறு திருத்–த–லங்–க–ளின் மகி–மையை ஆன்–மி–கம் இதழ் விலா–வா–ரி–யா–கத் த�ொகுத்–துக் க�ொடுத்–தி–ருந்–தது அரு–மை–யி–லும் அருமை.

- முனை–வர்.இராம.கண்–ணன், திரு–நெல்–வேலி.

எ

ம–ன�ோடு வாதாடி தன் மணா–ளன் சத்–யவ – ானை, சாவித்ரி மீட்ட அற்–பு–தத்–தைக் க�ொண்–டா–டும் கார– டை–யான் ந�ோன்–பின் மாண்–பினை உணர்த்தி, மண–வாழ்க்–கை–யில் மகிழ்ச்–சி–யும், இணக்–க–மும் அரு–ளும் ஒடிஷா மாநி–லம் கேதா–ரேஸ்வரர் ஆல– யத்–தின் இறைவி கேதா–ர–கெ–ள–ரி–யின் மகத்–து–வங்– களை உணர்த்–திய கட்–டுரை, படித்–துப் படித்து இன்–பு–ற–வைக்–கும் இறை அனு–ப–வம்.

- அயன்–பு–ரம், த,சத்–தி–ய–நா–ரா–ய–ணன்.

து

ர்க்கை கையில் கிளி எனும் கூகூர் ஆலய மகி–மையை தற்–ப�ோது – த – ான் அறிந்து க�ொண்–டேன்.

1000 நாமங்–கள் த�ொட–ரில் ஒவ்–வ�ொரு நாமத்– திற்–கும் ஆசி–ரி–யர் தரும் விளக்–கம் பிர–மா–தம். எளிய நடை–யில் எளிய உச்–ச–ரிப்–பில் குபே–ரன் துதி! இது–ப�ோன்று அரிய விஷ–யங்–களை சேக–ரிக்– கும் உங்–கள் பிர–யத்–த–னம் கண்டு வியக்–கி–றேன், பாராட்–டு–கி–றேன்.

- சிம்–ம–வா–கினி, வியா–சர் நகர்.

திரு–ஞான சம்–பந்–தர– ால் பாடல் பெற்ற திரு–முக்–

கீச்–ச–ரம் என்ற தலத்–தைப் பற்றி ஆராய்ந்து தக்க விளக்–கங்–க–ளு–டன் தந்–தி–ருப்–பது மிக–வும் மகிழ்ச்– சி–ய–ளிக்–கி–றது. மூவேந்–தர்–க–ளும் க�ோழி–மா–ந–க–ரில் கூடி மகிழ்ந்–தி–ருந்–த–னர் என்–ப–தனை சதுர வடிவ செப்–புக் காசில் உள்ள சின்–னங்–கள் தெரி–விக்– கின்–றன என்–பதை அறிந்து உள்–ளம் பூரித்–தது.

- சிவ.மீ. ஞான–சம்–பந்–தன், சென்னை.

அ ரு – ண – கி ரி

உ ல ா க ட் – டு ர ை அ ற் – பு – த ம் . அந்–நா–ளில் அரு–ண–கி–ரி–யா–ரு–ட–னேயே சென்று அந்– த ந்த க�ோயில்– க ளை தரி– சி த்– த து ப�ோன்ற அனு–ப–வத்–தைத் தரு–கி–றது இத்–த�ொ–டர்.

- ஆ.தாயு–மா–ன–சுந்–த–ரம், ராக்–கம்பா–ளை–யம்.

31.05.2018

99

RNI Regn. No. TNTAM/2012/53345

100