Aanmegapalan by Kungumam publication

ஆனமிகம ரூ. 20 (தமிழ்நாடு, புதுச்சேரி) ரூ. 25 (மற்ற மாநிலங்களில்)

ஏப்ரல் 1-15 2018

மஞ்சள் தூள் மற்றும் குங்குமம்

வழங்கும்

பலன்

விளம்பி

பஞ்சாங்கம்

இலவசம்

தினகரன் குழுமத்திலிருந்து மாதம் இருமுறை வெளியாகும் ெதய்வீக இதழ்

விளம்பி பக்தி ஸ்பெஷல்  அகத்தியர் சன்மார்க்க சங்கம் துறையூர் வழங்கும் இணைப்பு

ÝùIèñ

தினகரன் குழுமத்திலிருந்து மாதம் இருமுறை வெளியாகும் தெய்வீக இதழ்

கல் பப்ளிகேஷன்ஸ் (பி) லிமிடெட்டிற்காக சென்னை-600 096, பெருங்குடி, நேரு நகர், முதல் பிரதான சாலை, பிளாட் எண்.170, எண்.10, தினகரன் அச்சகத்தில் அச்சிட்டு 229, கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004. என்ற முகவரியிலிருந்து வெளியிடுபவர் மற்றும்

ஆசிரியர்

ஆர்.எம்.ஆர்.ரமேஷ் ப�ொறுப்பாசிரியர்

பிரபுசங்கர் ஆசிரியர் குழு

கிருஷ்ணா, ந.பரணிகுமார் சீஃப் டிசைனர்

பிவி

Printed and published by R.M.R.Ramesh, on behalf of Kal Publications Pvt. Ltd. and printed at Dinakaran Press, Plot No.170, No.10, First Main Road, Nehru Nagar, Perungudi, Chennai-600 096 and published at 229, Kutchery Road, Mylapore, Chennai-600 004. Editor: R.M.R.Ramesh RNI Regn. No. TNTAM/2012/53345 வாசகர்கள் தங்கள் ஆல�ோசனைகள், விமர்சனங்கள், படைப்புகள், புகைப்படங்கள், ஓவியங்கள் அனைத்தையும் அனுப்ப வேண்டிய ஆசிரியர் பிரிவு முகவரி:

ஆன்மிகம் பலன்

229, கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004. த�ொலைபேசி: 044-4220 9191 மின்னஞ்சல்: palanmagazine@gmail.com விளம்பரங்களுக்கு: மு.நடேசன்

ப�ொது மேலாளர் (விளம்பரம்) ம�ொபைல்: 98409 51122 த�ொலைபேசி: 4467 6767 Extn 13234. மின்னஞ்சல்: advts@kungumam.co.in

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

வணக்கம்

நலந்தானே!

சமுதாயத்துக்கு நன்றிக்கடன் செலுத்துவ�ோம்!

தா

ன, தர்ம உணர்–வு–கள் உள்–ளத்–தி–லி–ருந்து வர– வேண்–டி–யவை. மனசு அனு–ம–தித்–தால்–தான், மணி–பர்ஸ் திறக்–கும். ஒரு–வ–ரு–டைய தேவை–க–ளை–யும் மீறி, வச–தி–க–ளை–யும் மீறி, இறை–வன் அவ–ருக்–குக் கூடு–தல் வரு–மா–னம் அளிக்–கி–றார் என்–றால், அந்த உப–ரித் த�ொகை அல்–லது ப�ொருள், குறைந்–த–பட்ச – ண்–டும் வச–திகூ – ட இல்–லா–தா–ருக்–குக் க�ொடுக்–கப்–ப–டவே என்–ப–தற்–கா–கவே. என்ன கார–ணத்–தால�ோ ஒரு–வர் குறைந்–த–பட்ச வச–தி–க–ளு–டன் வாழ முடி–ய–வில்லை என்–றால், அந்த காரண, காரி–யத்தை ஆரா–யா–மல் அவ–ருக்கு முடிந்த அள–வுக்கு உதவ வேண்–டிய – து – த – ான் ப�ொருள் படைத்–த–வ–ரின் இலக்–க–ணம். ‘வறி–யார்க்கு ஒன்று ஈவதே ஈகை, மற்–றெல்–லாம் குறி–யெ–திர்ப்பை நீர துடைத்–து’ என்–கி–றார் திரு–வள்–ளு– வர். அதா–வது நியா–ய–மா–கத் தேவைப்–ப–டு–வ�ோ–ருக்கு உத–வு–வதுதான் உதவி, மற்–ற–வ–ருக்–குச் செய்–யும் உத– வி–யெல்–லாம் ஏத�ோ பிரதி உத–வியை எதிர்–பார்த்–துச் செய்–வ–து–தான் என்–கி–றார் அவர். இன்–னும் ஆழ–மாக சிந்–தித்–த�ோ–மா–னால், பிரதி உதவி செய்ய இய–லா–மல் இருப்–ப–வர்–க–ளுக்கு உத–வு–வ–து–தான் சரி–யான உதவி. சேர்த்–து–வைத்த பணத்–தை–யும், ப�ொருட்–க–ளை– யும் தினம் தினம் அழகு பார்த்து மகிழ்ந்–தி–ருப்–ப�ோர் சிலர். அதையே தேவைப்–பட்–ட�ோ–ருக்கு அவர் வழங்– கு–வா–ரா–னால் அந்த மகிழ்ச்சி பலர் உள்–ளத்–தி–லும், முகத்–தி–லும் மல–ரும். இந்த நிறைவு, இந்த மகிழ்ச்சி, தான–ம–ளித்–த–வ–ரின் நல்–வாழ்–வுக்கு ஆசி–கூ–றும். ஆமாம், தர்ம சிந்– த – ன ை– யு ள்ள அத்– த – கை ய அன்–பர்–கள் பெரும்–பா–லும் தம் உடல்–ந–லத்–துக்–காக செலவு செய்ய வேண்–டா–தவ – ர்–கள – ா–கவே இருப்–பார்–கள்! ஆனால் ப�ொது–வாக, யாருக்–கும், எதை–யும் அளிக்–கா– மல், தனக்–குள்–ளேயே வைத்–துப் பூட்–டிக்–க�ொள்–பவ – ர்–கள் ஆர�ோக்–கிய சீர்–கேட்–டை–யும் கூடவே பூட்டி வைத்–துக் க�ொண்–டி–ருக்–கி–றார்–கள் என்–று–தான் அர்த்–தம். இப்–படி தர்ம சிந்–தனை மன–தில் எழ, இறை–வன் அருள் அவ–சிய – ம் வேண்–டியி – ரு – க்–கிற – து. ‘உனக்கு நான் க�ொடுத்–தி–ருப்–பது, உனக்–காக மட்–டு–மல்ல, உன்னை வளர்த்த சமு–தா–யத்–துக்கு நீ திருப்பி க�ொடுப்–ப–தற்– கா– க த்– த ான்’ என்று இறை– வ ன் யாருக்– கெ ல்– ல ாம் உணர்த்–து–கி–றார�ோ, அவர்–க–ளெல்–லாம் அந்த சிந்–த– னை–யில் தெளி–வாக இருக்–கிற – ார்–கள், தன்னை வளர்த்த சமு–தா–யத்–துக்கு நன்–றிக் கடன் செலுத்–து–கி–றார்–கள். ய�ோசித்–துப் பாருங்–கள், கஞ்–சத்–தன – ம – ாக, கரு–மிய – ா– கவே வாழ்ந்–து–விட்டு, பணக்–கா–ர–னாக சாவ–தில் என்ன பெருமை இருக்–கி–றது?

(ªð£ÁŠ-ð£-C-K-ò˜)

பழநி த�ொடர்ச்சி

N.கணேஷ்–ராஜ், கதிர்–செந்–தி–ல–ரசு V.சங்–கர் சபரி.

பழம் நீயப்பா, ஞானப்பழம்

ந

நீயப்பா..!

வ–ரங்க மண்–ட–பத்–தின் மேற்–கூ–ரை–யில் 12 ராசி–க–ளும், 27 நட்–சத்–தி–ரங்–க–ளும் செதுக்–கப் –பட்–டுள்–ளன. அதற்–குத் தகுந்–தாற்–ப�ோல் 12 உட்–பு–றத் தூண்–கள் அந்–தந்த ராசிக்கு உரிய கட–வு–ளர் உரு–வங்–களை – த் தாங்கி கம்–பீ–ர–மாக நிற்–கின்–றன. ஒவ்–வ�ொரு தூணி–லும் ஒரு புரா–ணக் காட்சி சித்–தி–ரிக்–கப்–பட்–டுள்–ளது. மேஷ ராசித் தூணில் ரிஷ–பக் காளை வாக–னத்–தில் அமர்ந்து எதிர் தூணில் உக்–கி–ர–மாய்க் காட்சி தரும் நர–சிம்–மரை சாந்–தப்–ப–டுத்–து–கி–றார். சற்று தள்ளி உள்ள மிதுன ராசித் தூணில் இந்த ராசிக்கு உரிய ரதி–யும், மன்–ம–த–னும் கரும்பு வில்–ல�ோடு காட்–சி–ய–ளிக்–கின்–ற–னர். கடக ராசிக்–கா–ர–ரா–கிய முரு–கக்–க–ட–வுள் க�ோவ–ணத்–து–டன் தண்டு ஊன்றி நிற்–கும் காட்சி மனதை அள்–ளு–கி–றது. இத்–தூ–ணில் மேற்–குப் பக்–கம் அர்த்–த–நாரீஸ்–வ–ர–ரும், கிழக்–குப் பக்–கம் –யு–டன் முரு–கன் அடி–யா–ரும் உள்–ள–னர். கையில் உள்ள பூக்–கூடை அப்–ப–டியே பனை பூக்–கூடை – ஓலை–யால் செய்–யப்–பட்–டது ப�ோல அப்–படி ஒரு நேர்த்தி! சிம்ம ராசித் தூணில் பத்–தி–ர–கா–ளி–யம்–மன் குனிந்–த–படி காட்–சி–ய–ளிக்–கின்–றாள். அதற்கு நேர் எதி–ரில் மகர ராசித் தூணில் சிவ–தாண்–ட–வக் காட்சி அரு–மை–யாய் செதுக்–கப்–பட்–டுள்–ளது. துலாம் தூணில் தேர் பூட்–டிய ரதத்–தில் சூரி–யன் விரை–கி–றார். சூரி–ய–னின் முழு உரு–வ–மும் 6 அடி உய–ரத்–தில் கலை நுணுக்–கத்–து–டன் வடிக்–கப்–பட்–டுள்–ளது. கன்னி ராசித் தூணில் வாமன அவ–தா–ரக் காட்–சி–யும், விருச்–சிக ராசித் தூணில் குதிரை பூட்–டிய தேரில் சந்–தி–ரன் ஏறிச் செல்–லும் காட்–சி–யும் இடம் பெற்–றுள்–ளன.

நட–ரா–ஜ–ரும், மீனாட்–சி–யம்–மை–யும் மகர ராசித் தூணில் அருட்பா–லிக்–கி–றார்–கள். நட–ரா–ஜர் பாதத்– திற்கு கீழ் பேய் உரு–வம் க�ொண்ட காரைக்–கால் அம்–மை–யார்! கும்ப ராசித் தூணில் சுப்–பி–ர–ம–ணி–யர், வள்ளி, தெய்–வானை உரு–வங்–கள். கூடவே ‘இரண்–டில் ஒன்–றா–ன–வ–ரின்’ (அர்த்–தநாரீஸ்–வர்) வடி–வம். வெளிப்–பி–ரா–கார நுழை–வா–யி–ல–ருகே உள்ள தூணில் மீனாட்–சி–யம்மை திரு–ம–ண–மும், அதை அகத்–தி–யர் பார்ப்–பது ப�ோன்–றும் காட்சி! 30 அடி– உ–ய–ரத்–தில் ஆறு தூண்–கள்! த�ொடர்ந்து அர–சர்–கள் புலி வேட்–டை–யா–டிய காட்சி, சனி–பக – வ – ான் காக்கை வாக–னத்–தில் அமர்ந்– தி–ருப்–பது, சிவ–பெ–ரு–மா–னின் அடி–யை–யும், முடி– யை–யும் காண பன்–றி–யா–க–வும், அன்–ன–மா–க–வும்

திரு–மா–லும், பிரம்–ம–னும் சென்ற காட்சி, திரு–மா– லின் அவ–தார காட்–சிக – ள் என்று புராணக் கதை–கள் பல காட்–சிப்–ப–டுத்–தப்–பட்–டுள்–ளன. சில இடங்–க–ளில் உற–வு–நிலை சிற்–பங்–கள், காட்–டுப் பூனை அன்–னப்–ப–ற–வையை வேட்–டை–யா– டிய காட்சி என்று நவ–ரங்க மண்–ட–பம் முழு–வ–தும் நவ–ர–சங்–களை அள்–ளித் தெளித்–துள்–ளது. ‘‘அவ–தார– ங்–களை – யு – ம், வர–லா–றுக – ளை – யு – ம்–தான் பார்க்க வேண்–டுமா, எங்–க–ளைப் பற்றி பிற்–கால – யி – ன – ர் தெரிந்து க�ொள்–ளக் கூடாதா?’’ என்று சந்–ததி அர–சி–கள் சிணுங்கி இருப்–பார்–கள் ப�ோலி–ருக்–கி– றது, அர–சர் அதற்–கும் அனு–மதி அளித்–தி–ருக்–கி– றார் - அர்த்த மண்–டப முன்–பு–றத் தூண்–க–ளின் பல இடங்–க–ளில் அர–சி–கள் புன்–ன–கைக்–கி–றார்– கள், முறைக்–கி–றார்–கள், வெட்–கப்–ப–டு–கி–றார்–கள்,

தூண்–களி – ன் மேல் யாளிகள் செதுக்–கப்–பட்டு, அவை மேற்–கூ–ரை–யைத் தாங்–கிக் க�ொண்–டி–ருக்–கின்–றன. சட்–டென்று கடந்து விடா–மல் சற்று உற்று ந�ோக்–கி–னால் மயி–லின் த�ோகை, அன்–னப்–ப–ற– வை–யின் மெல்–லிய தூவி, நட–னப் பெண்–க–ளின் மெல்– லி ய உடை– க ள், பறக்– கு ம் முடிக்– க ற்றை ப�ோன்–ற–வற்–றில் அத்–தனை கலை நேர்த்–தியை உண–ர–மு–டி–யும். ஆனால், இப்–ப–கு–திக்கு வரு–ப– வர்– க ள் பல– ரு ம் எண்– ணெ ய், விபூதி ப�ோன்ற பூஜைப்–ப�ொ–ருட்–களை தட–விவி – ட்–டுச் சென்று விடு– – ன் கலை–நய – ம் கின்–றன – ர். இத–னால் பல சிலை–களி மங்–கிப் ப�ோய் கிடக்–கிற – து. இந்த அரிய வர–லாற்று கலைக்–கூ–டத்–தில் பல சிலை–கள் சிதைந்–தும், சில சிதைக்–கப்–பட்–டும் உள்–ளன. இவற்றை முறை–யாக பரா–ம–ரிக்க வேண்–டும் என்று சிற்ப ஆர்–வ–லர்–கள் வேண்–டு–க�ோள் விடுத்–துள்–ளனர். யி–லைவி – ட்டு வெளி–யேறு – கை – யி – ல் கிழக்–குப் பக்–கமா – ய் சின்–னதா – ய் ஒரு குன்று இருப்–பது தெரி–கி–றது. அது என்ன? தென் கயி–லா–யத்–திலி – ரு – ந்து அகத்–திய – ர் உத்–தர– – வுப்–படி, இடும்–பன் சக்–திகி – ரி- சிவ–கிரி ஆகிய இரு–ம– லை–களை த�ோள்–சு–மை–யாக சுமந்து க�ொண்–டு –வந்–தான். இந்த இடத்–திற்கு வரும்–ப�ோது த�ோள்– வலி ஏற்–பட, மலை–களை இறக்–கி–வைத்–து–விட்டு ஓய்–வெ–டுத்–தான். இதைப் பார்த்த பால–கு–மா–ரன், சக்– தி – கி ரி மலை– யி ல் அமர்ந்து க�ொண்– ட ார். ஓய்–விற்–குப்–பின் கிளம்ப எண்–ணிய இடும்–பன் மலை–க–ளைத் தூக்–கும்–ப�ோது ஒரு–பு–றம் மட்–டும் கன–மாக இருந்–தது. திடுக்–கிட்–டுப் பார்க்க அதில் பால–கன் ஒரு–வன் அமர்ந்–தி–ருப்–பது தெரிந்–தது. இடும்–பன் சீற்–றம் க�ொண்–டான். வாக்–கு–வா–தத்– தைத் த�ொடர்ந்து இடும்–ப–னுக்–கும், பால–மு–ரு–க– னுக்–கு–மி–டையே சண்டை மூண்–டது. இடும்–பன் வத–மா–னான். உயிர் ப�ோகும் நேரத்–தில், அந்த பாலன் முரு– க னே என்– று – ண ர்ந்த இடும்– ப ன்,

க�ோ தலை–யில் உடை–நுனி ப�ோர்த்தி ஒரு–பக்–க–மாய் பார்க்–கி–றார்–கள்... அடுத்–த–தாக அர்த்த மண்–ட–பம் எனப்–ப–டும் உள்–மண்ட – ப – த்–திற்–குச் செல்–லல – ாம். 12 அடி உய–ரத்– தில் 84 தூண்–களி – ல் பல நுண்–ணிய இயற்கை காட்– சி–கள், ஒரே கல்–லில் மயில், யானை, குதி–ரை–கள் என்று நேர்த்–தி–யாக நின்–றுக� – ொண்–டி–ருக்–கின்–றன. ப�ொது– வ ாக ஒவ்– வ� ொரு சிற்– ப – மு ம் வெவ்– வேறு புரா– ண ச் செய்– தி – யை க் கூறு– வ – தா – க வே வடி–வம – ைக்–கப்–பட்–டுள்–ளது. 12 அடி உய–ரமு – டை – ய

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

‘‘முருகா, உனக்–குப் பாது–காப்–பாக உன் மலை–ய– ருகே நானும் இருப்–பேன். என்–னைக் கடந்தே பக்– தர்–கள் உன்னை வந்து தரி–சிக்க வேண்–டும்,’’ என்று கேட்–டுக்–க�ொள்ள, அப்–ப–டியே ஆகட்–டும் என்று அருட்பா–லித்–தார் முரு–கன். அத–னால்–தான் பழநி – சென்று வரும் பக்–தர்–கள் முத–லில் இடும்–பமலை இடும்–பனை தரி–சித்து விட்டு பின்பு பழநி மலைக்கு வரு–கின்–ற–னர். இருப்–பி–னும் நேர–மின்மை, உடல்– நிலை கார–ணங்–களா – ல் இடும்–பம – லையை – பல–ரும் தூர நின்றே வணங்–கி–விட்டு முரு–க–ம–லைக்–குச் சென்று விடு–கின்–ற–னர். இடும்–பன் மலைப்–பகு – தி – யி – ல் இடும்–பன், கடம்– பன் ஆகி–ய�ோரு – ட – ன் க�ோபா–லகி – ரு – ஷ்–ணன் வடக்கு ந�ோக்கி அருட்–பா–லிக்–கி–றார். உட்–பி–ரா–கா–ரத்–தில் விநா– ய – க ர், ஈஸ்– வ – ர ர், முரு– க ன், மகா– ல ட்– சு மி, நவகி–ர–கங்–கள் ஆகிய தெய்–வங்–கள் உள்–ளனர். பிர–த�ோஷ நாட்–களி – ல் பிர–மாண்ட – மா – ன முறை–யில் விசேஷ பூஜை–கள் இங்கு நடை–பெ–று–கின்–றன. இடும்–ப–னுக்கு, மலை–ய–டி–வா–ரப் பகு–தி–யில், கேரள பக்–தர்–கள் பாரம்–ப–ரிய உடை அணிந்து மது, சேவல், மலர்–கள், பழங்–கள் காவி–உடை – கி – ன்–றன – ர். இடும்–பன் மலை–யில் படைத்து வழி–படு சந்–நதி முன்–பாக பிர–மாண்–ட–மாக வீற்–றி–ருக்–கும் கருப்–பண – ச – ா–மிக்கு வாரம்–த�ோ–றும் வெள்–ளிய – ன்று விசேஷ பூஜை–கள் நடை–பெ–று–கின்–றன. சேலம், நாமக்–க ல், புதுக்–க�ோட்டை , திருச்சி, மதுரை, சென்னை என்று அனைத்–துப் பகு–திக – ளி – லி – ரு – ந்–தும் பக்–தர்–கள் வரு–கின்–ற–னர்.

பி ல் லி , சூ னி – ய ம் ம ற் – று ம் ம ன – ந – ல ம் பாதிக்–கப்–பட்–ட–வர்–கள் இங்கு வந்து விரை–வாக குண–ம–டை–கி–றார்–கள். மலை–மீ–துள்ள இடும்–பன் சிலை, 16 அடி உய–ரம். இவ–ரைத் தரி–சித்–தால் இருள் நீங்–கும் என்–பது ஐதீ–கம். இடும்–பன் குளக்– கரை முன்பு பக்–தர்–கள் தங்–கு–மி–டங்–க–ளும், பின்– பு–றம் முடி காணிக்கை மண்–ட–ப–மும் உள்–ளன. பெண்– க ள் உடை– மா ற்– று ம் அறை– க ள், நவீன கழிப்–பறை, சமை–யல் செய்ய வசதி ஆகி–ய–ன–வும் உண்டு.

ப

இரு–பது ஆண்–டுக்கு இல–வச தரி–ச–னம்!

ழநி க�ோயி–லுக்கு ரூ.1 க�ோடி மற்–றும் அதற்கு மேல் நன்–க�ொடை வழங்–கு–வ�ோர்க்கு பிளாட்– டி–னம் அட்டை வழங்–கப்–ப–டு–கி–றது. இப்–பி–ளாட்–டி– னம் அட்டை மூலம் நன்–க�ொ–டை–யா–ளர்–க–ளின்

ÿ °¼ ó£è«õ‰Fó£ò ïñý

ÿ Müò£ ®ó£õ™ ê˜iv 18, ÝKºˆ¶ Ýê£K ªî¼, F¼õ™L‚«èE, ªê¡¬ù&600 005.

«ð£¡: 044-2844 2850 / 2844 4538. vî£ðè˜: V. ²Šð£ó£š

ªê™: 94440 19151.

Email: srivijayatravels@yahoo.com

Þšõ¼ì Ç˜ ¹«ó£Aó£‹

àK¬ñò£÷˜: S. ðˆK

13.4.2018

4 ï£†èœ ªè£‡ì ñ‰Fó£ôò ò£ˆF¬ó ªï™Ö˜, ÿ ¬êô‹, ñ‰Fó£ôò‹, ñè£ï‰F, Ü«ý£Hô‹ (2x2) ¹v«ð‚ ðv è†ìí‹ Ïð£Œ. 6000/&

2.5.2018

12 ï£†èœ ªè£‡ì è£C ò£ˆF¬ó ÌK, ¹õ«ùvõ˜, «è£ù£ó‚, è£C, èò£, Üôè£ð£ˆ, Ü«ò£ˆFò£, ¬ï‹ñê£ó‡ò‹ ÝAò¬õ, è†ìí‹ Ïð£Œ 14500/&

15.5.2018

14 ï£†èœ ªè£‡ì ðˆKï£ˆ ò£ˆF¬ó ªì™L, ðˆKï£ˆ, «èî£˜ï£ˆ, ýKˆ¶õ£˜, KS«èw, Ý‚ó£, ñ¶ó£, ÝAòù è†ìí‹ Ïð£Œ 16,800/&

15.5.2018

4 ï£†èœ ªè£‡ì ñ‰Fó£ôò ò£ˆF¬ó ªï™Ö˜, ÿ¬êô‹, ñ‰Fó£ôò‹, ñè£ï‰F, Ü«ý£Hô‹ (2x2) ¹v«ð‚ ðv è†ìí‹ Ïð£Œ 6000/&

20.5.2018

14 ï£†èœ ªè£‡ì ðˆKï£ˆ ò£ˆF¬ó ªì™L, ðˆKï£ˆ, «èî£˜ï£ˆ, ýKˆ¶õ£˜, KS«èw, Ý‚ó£, ñ¶ó£, H¼‰î£õ¡ ÝAòù è†ìí‹ Ïð£Œ 16,800/&

15.6.2018

12 ï£†èœ ªè£‡ì è£C ò£ˆF¬ó ÌK, ¹õ«ùvõ˜, «è£ù£ó‚, è£C, èò£, Üôè£ð£ˆ, Ü«ò£ˆFò£, ¬ï‹ñê£ó‡ò‹ ÝAò¬õ , è†ìí‹ Ïð£Œ 14500/&

2.7.2018

8 ï£†èœ ªè£‡ì è£C, èò£, Üôè£ð£ˆ, Hóò£¬è, F¼«õEêƒèñ‹ ÝAòù, ïð˜ å¼õ¼‚° è†ìí‹ Ïð£Œ. 10,000/&

10.7.2018

14 ï£†èœ ªè£‡ì ñý£ó£w®ó£ ò£ˆF¬ó ð£‹«ð, ï£C‚, ð…êõ®, å÷‡ì£ï£èï£î‹, FKò‹ð«èvõ˜, Só®, êQCƒèù£Š¹˜ , â™«ô£ó£°¬è ð‡ìg¹˜ ðóO ¬õˆFòï£î‹ ¬èè£†® ñè£ó£ü£ dñ£êƒè˜ àxüJ¡ ñè£è£«÷võ˜ æƒè£«óvõ˜ °v«ùvõ˜ 8 Üwì èíðFèœ ÝAò¬õ è†ìí‹ Ïð£Œ 16800/&

19.7.2018

5 ï£†èœ ªè£‡ì «ê£öï£´ 40 ¬õvíõ Fšò«èîƒèœ, è†ìí‹ Ïð£Œ 6500/&

20.7.2018

4 ï£†èœ ªè£‡ì ñ‰Fó£ôò ò£ˆF¬ó ªï™Ö˜, ÿ ¬êô‹, ñ‰Fó£ôò‹, ñè£ï‰F, Ü«ý£Hô‹ (2x2) ¹v«ð‚ ðv è†ìí‹ Ïð£Œ. 6000/&

25.7.2018

10 ï£†èœ ªè£‡ì Ý‰FóHó«îê ò£ˆF¬ó Müòõ£ì£, ñƒè÷AK, ¶õ£óè£, F¼ñ¬ô, ðˆó£üô‹, ÿÃ˜ñ‹, C‹ñ£êô‹, Ü‡í£õó‹, õ£ìŠðœO, ñ†ìŠðœO, «õî£ˆFK, ÿ¬êô‹, ñè£ï‰F, 9 ïõïóC‹ñ˜èœ, Ü«ý£Hô‹ (2X2) ¹v«ð‚ ðv è†ìí‹ Ïð£Œ. 12,000/&

°PŠ¹: ò£ˆF¬óJ™ èô‰¶ ªè£œðõ˜èœ ªðò˜, õò¶ì¡ º¡ ðF¾ ªêŒ¶ ªè£œ÷¾‹. è£¬ô ®ð¡, è£H, 2 «õ¬÷ ê£Šð£´ îƒ°‹ ÞìõêF á˜ ²ŸPŠ ð£˜‚°‹ ªêô¾ è‹ªðQ‚° à†ð†ì¶.

குடும்– ப த்– தி – ன ர் தமி– ழ – க த்– தி ன் அனைத்– து த் திருக்–க�ோ–யில்–க–ளி–லும் 10 நபர்–க–ளுக்கு மிகா–மல் 20 வரு–டங்–க–ளுக்கு சிறப்பு தரி–ச–னம் செய்ய முன்– னு–ரிமை வழங்–கப்–படு – ம். இதே–ப�ோல் அன்–னதா – ன – த் திட்–டத்–திற்கு குறைந்–த–பட்–சம் ரூ.7 லட்–சம் நன்– க�ொடை வழங்–கி–னால் வைர அட்டை வழங்–கப்–ப– டும். இந்த வைர அட்டை மூலம் தமி–ழ–கத்–தின் அனைத்து திருக்–க�ோ–யில்–க–ளி–லும் நன்–க�ொ–டை– யா–ளர் குடும்–பத்–தி–னர் 7 நபர்–க–ளுக்கு மிகா–மல் 20 ஆண்– டு – க – ளு க்கு சுவாமி தரி– ச – ன ம் செய்ய முன்–னு–ரிமை வழங்–கப்–ப–டு–கி–றது. க்–தர்–கள் மலைக்–க�ோ–யில் மற்–றும் திரு–ஆ–வி– னன்–குடி க�ோயில்–களு – க்கு செல்–வத – �ோடு, பழநி பெரி–ய–நா–யகி அம்–மன் க�ோயி–லுக்–கும் செல்–வது

ப

கூடு–தல் ஆன்–மிக அனு–ப–வ–மா–கும். கிழக்கு ரத வீதி–யில் அமைந்–துள்ள இக்–க�ோ–யில் வர–லாற்று சிறப்–பு–மிக்–கது. 16ம் நூற்–றாண்–டில் பல்–வேறு கால கட்–டங்–க–ளில் நாயக்க மன்–னர்–களா – ல் புன–ரம – ைக்–கப்–பட்டு, ‘ஊர்க்– க�ோ–யில்’, ‘யானைக்–க�ோ–யில்’, ‘பெரி–ய–நா–யகி அம்–மன் க�ோயில்’ என பல்–வேறு பெயர்–க–ளில் இக்–க�ோ–யில் அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றது. இங்–குள்ள சிற்–பங்–கள், காண்–ப�ோரை பர–வச – ம – டை – ய – ச் செய்து தமி–ழர்–க–ளின் கலை மேன்–மையை உல–குக்கு உணர்த்– து – வ – தா ய் உள்– ள ன. இந்– த ச் சிற்– ப ங்– கள் இது– வ ரை உலக கவ– ன த்– தி ற்கு வரா– ம ல் குடத்–திலி – ட்ட விளக்–காய் இருப்–பது வேத–னைதா – ன்.

ப

பேருந்து வசதி

ழநி கிழக்கு கிரி–வீதி – யி – ல் திருக்–க�ோயி – ல் நிர்–வா– கம் சார்–பில், 6 ஏக்–கர் நிலப்–ப–ரப்–பில் கான்–கி–ரீட் தளத்–து–டன் பேருந்து நிலை–யம் அமைக்–கப்–பட்– டுள்–ளது. இங்கு ஆண்–களு – க்கு 10, பெண்–களு – க்கு 10 என்று நிரந்–தர கழிப்–பறை – க – ள் மற்–றும் குளி–யல – – றை–கள் அமைக்–கப்–பட்–டுள்–ளன. மேற்கு கிரி–வீ–தி– யில், க�ோயில் நிர்–வா–கத்–தால் சுற்–றுலா வாகன நிறுத்–துமி – ட – ம் நிரந்–தர– மா – க அமைக்–கப்–பட்–டுள்–ளது. திரு–விழ – ாக்–கா–லங்–களி – ல் பழநி வரும் பக்–தர்–களி – ன் – த – ற்–காக ஆண்–கள் கலைக்– வாக–னங்–கள் நிறுத்–துவ கல்–லூரி மைதா–னம், க�ோசாலா வளா–கம், கிரி–வீதி சுற்–றுல – ாப் பேருந்–துநி – லை – ய – ம் ஆகிய இடங்–களி – ல் இடம் ஒதுக்–கப்–ப–டு–கி–றது.

நட–மா–டும் கழிப்–பிட வசதி

க�ோயில் நிர்–வா–கத்–தின் சார்–பில், இரண்டு நட–மா–டும் கழிப்–பிட வாக–னங்–கள் கிரி–வீ–தி–யி–லும்,

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

மூன்–றா–வத – ாக பெரி–யந – ா–யகி – ய – ம்–மன் திருக்–க�ோ–யில் அரு–கி–லும் நிறுத்–தப்–பட்–டுள்–ளன.

ப

முடி–கா–ணிக்கை

ழ–நி–யில் முடி காணிக்கை செலுத்–து–வ–தற்–காக தேவர்–சிலை அரு–கில், சர–வ–ணப்–ப�ொய்கை, பாலா–ஜி–ப–வன் ரவுண்–டானா, க�ோயில் தலைமை அலு–வ–ல–கம் அரு–கில், பாத–வி–நா–ய–கர் க�ோயில் அரு–கில், வின்ச் நிலை–யம், ஷண்–முக நதிக்–கரை ஆகிய 7 இடங்–க–ளில் வசதி செய்–யப்–பட்–டுள்–ளது. குறை, ஆல�ோ–சனை குறித்த விப–ரங்–களை – த் தெரி– விக்க இங்கு புகார் பெட்டி வைக்–கப்–பட்–டுள்–ளது. இதன்–மூல – ம் தக–வல்–களை – – ாம். தற்– த் தெரி–விக்–கல – ந்த முடி–கா–ணிக்கை மண்–டப – ம் ப�ோது ஒருங்–கிணை தயா–ராகி வரு–கி–றது.

அ

அர்ச்–ச–க–ராக ஆர்–வமா?

ருள்– மி கு தண்– ட ா– யு – த – ப ாணி சுவாமி திருக்– க�ோ–யில் சார்–பில் சைவ அர்ச்–ச–கர் பயிற்சி நிலை–யம் ஒன்று உள்–ளது. இங்கு அனைத்து சாதி–யின – ரு – ம் சேர்ந்து அர்ச்–சக – ர் பயிற்சி பெற–லாம். ஓராண்டு இள–நிலை சைவ அர்ச்–ச–கர் சான்–றி–தழ் பயிற்–சி–யில், தற்–ப�ோது 40 மாண–வர்–கள் பயின்று வரு–கின்–ற–னர். ப�ொதுத்–த–மிழ், திரு–மு–றை–கள், சைவ ஆக–மங்–கள், கிரந்த ஸ்லோ–கங்–கள், சமஸ்– கி–ருத – ம், வேதங்–கள், ஜ�ோதி–டம் ப�ோன்ற பாடங்–கள் முறை–யா–கக் கற்–றுத் தரப்–ப–டு–கின்–றன. இம்– ம ா– ண – வ ர்– க – ளு க்கு உணவு, உடை, தங்–குமி – ட – ம் மாதந்–த�ோறு – ம் உத–வித்–த�ொகை – ய – ாக

ரூ.500ம் தமி–ழக அர–சால் வழங்–கப்–ப–டு–கி–றது. தலை–மை–யா–சி–ரி–யர், ஆகம ஆசி–ரி–யர் ஒரு–வர், காப்– ப ா– ள ர், காவ– ல ர், சமை– ய ல்– க ா– ர ர் ஆகிய பணி–யா–ளர்–க–ள�ோடு அர்ச்–ச–கர் நிலை–யம் செயல்– பட்டு வரு–கி–றது.

அ

இல–வச திரு–மண திட்–டம்

ப

தேவஸ்–தான தங்–கும் விடு–தி–கள்

ருள்– மி கு தண்– ட ா– யு – த – ப ாணி சுவாமி திருக்– க�ோ–யில் இந்து சமய அற–நி–லைய ஆட்–சித்– து–றை–யின் நலத்–திட்–டங்–க–ளில் இல–வச திரு–மண திட்–ட–மும் ஒன்று. இத்–திட்–டத்–தின் கீழ் தகு–தி–யான இந்து மண–மக்–கள் திரு–ம–ணம் செய்து க�ொள்–ள– லாம். விருப்–ப–முள்ள மண–மக்–க–ளின் பெற்–ற�ோர் இதற்கு விண்–ணப்–பிக்–க–லாம். மண–ம–கன் 21 வய– தும், மண–மக – ள் 18 வய–தும் நிரம்–பிய – வ – ர– ாக இருக்க – க்கு முதல் திரு–மண – ம – ாக வேண்–டும். மண–மக்–களு – ள் அவ–சிய – ம். இருக்க வேண்–டும். இதற்கு சான்–றுக வரு–மா–னச் சான்–றி–தழ் இணைக்க வேண்–டும். விண்–ணப்–பங்–களை திருக்–க�ோ–யில் அலு–வல – – கத்–தி–லும், அருள்–மிகு திரு–வா–வி–னன்–குடி திருக்– க�ோ–யி–லும் பெற்–றுக் க�ொள்–ள–லாம். மேலும் விப– ரங்–க–ளுக்கு க�ோயில் நிர்–வா–கத்தை நேர–டி–யாக த�ொடர்பு க�ொள்–ள–லாம்.

ழ–நிக்கு வரும் லட்–சக்–க–ணக்–கான பக்–தர்–கள் குறைந்த வாட–கை–யில் தங்கி ஓய்–வெ–டுக்க தேவஸ்–தா–னம் சார்–பில் ஏரா–ள–மான விடு–தி–கள் கட்–டப்–பட்–டுள்–ளன.

பழநி அடி–வா–ரம் பூங்கா ர�ோடு பாளை–யம் பகு–தி–யில் இந்த விடு–தி–கள் அமைந்–துள்–ளது. ‘தண்–டப – ாணி தங்–கும் விடு–தி’ வளா–கத்–தில் முரு–க– னின் பல்–வேறு பெயர்–க–ளில் இந்த விடு–தி–கள் அமைக்–கப்–பட்–டுள்–ளன. இதற்–கான தற்–ப�ோதை – ய கட்–ட–ணம் முத–லான விப–ரங்–கள்:

விடுதி பெயர் அறை–கள் எண்–ணிக்கை வாடகை

கார்த்–தி–கே–யன்

ரூ.300

கந்–தன்–இல்–லம்

12(ஏசி)

ரூ.1000

கந்–தன்–இல்–லம்

ரூ.300

கதிர்–வே–லன்

4(ஏசி)

ரூ.1,500

குகன்–இல்–லம்

10(ஏசி)

ரூ.2000

வள்ளி, தெய்–வானை

2(ஏசி)

ரூ.2,000

ராஜ–அ–லங்–கா–ரம் பேமிலி ரூம்

(ஏசி) 1

ரூ.2,500

கடம்–பன்–இல்–லம் 4(ஏசி) ரூ.1000 தவிர, சின்– ன க்– கு – ம ா– ர ர் விடுதி, வேல– வ ன் விடுதி, இடும்–பன் குடில்–களி – லு – ம் அறை–கள் கிடைக்– கும். தற்–ப�ோது அறை–களை முன்–ப–திவு செய்ய ஆன்–லைன் வச–தி–யும் ஏற்–ப–டுத்–தப்–பட்–டுள்–ளது.

நட–மா–டும் ஏ.டி.எம் மையங்–கள்

ப

ழ–நி–யில் ஏறத்–தாழ அனைத்து வங்–கி–க–ளுக்–கு– மான ஏ.டி.எம். மையங்–கள் பல பகு–திக – ளி – லு – ம், க�ோயி–லைச் சுற்–றி–லும் அமைந்–துள்–ளன. விழா, கூட்ட நேரங்–க–ளில், நட–மா–டும் ஏடி–எம் மையங்– களை பல வங்–கி–கள் இயக்கி வரு–கின்–றன. இத– னால் பக்–தர்–கள் அலைச்–ச–லின்றி தேவை–யான பணத்தை எடுத்–துக் க�ொள்ள முடி–கி–றது.

ஒ

பழ–நியை அடைய எத்–தனை தூரம்?

ட்–டன்–சத்–திர– ம் - 28 கி.மீ., திண்–டுக்–கல் - 56 கி.மீ., மதுரை - 119 கி.மீ., க�ொடைக்–கா–னல் - 66 கி.மீ.,

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

தாரா–பு–ரம் - 34 கி.மீ., உடு–ம–லைப்–பேட்டை - 32 கி.மீ., ப�ொள்–ளாச்சி - 62 கி.மீ., க�ோயம்–புத்–தூர் - 105 கி.மீ., திருப்–பூர் - 98 கி.மீ., ஈர�ோடு - 118 கி.மீ., சென்னை - 472 கி.மீ.

தி

இலக்–கி–யங்–க–ளில் பழநி

ருப்– பு – க ழ், திரு– மு – ரு – க ாற்– று ப்– படை , அக– ந ா– னூறு, பழநி ஸ்தல புரா–ணம், பழநி முரு–கன் பிள்– ளை த்– த – மி ழ், பழ– நி – ய ாண்– ட – வ ர் மயில்– வி டு தூது, பழநி திரு–வா–யிர– ம், பழநி தண்–டா–யுத – ப – ாணி பாமாலை ப�ோன்ற இலக்–கி–யங்–கள் பழநி நக–ரின் சிறப்–புக்–களை – யு – ம், பழநி முரு–கன் வடி–வத்–தையு – ம் சிறப்–பிக்–கின்–றன. ழநி முரு–கன் க�ோயில் நிர்–வா–கத்–தின – ர் ப�ொறுப்– பில் 38 உப–க�ோ–யில்–கள் உள்–ளன. பழநி க�ோயி–லின் வர–லாறு பால–சுப்–பிர– ம – ணி – ய கவி–ரா–யர் என்–பவ – ர– ால் 1628ல் எழு–தப்–பட்–டது. இந்த புத்–த–கம் 23 அத்–தி–யா–யங்–க–ளைக் க�ொண்–டது. வாழ்–வின் நெறி–முறை – க – ளை ப�ோகர் 7 ஆயி–ரம், ப�ோகர் எழு–நூற்–றுத்–த�ொகு – தி, ப�ோகர் ஜன–னச – ா–க– ரம், ய�ோகம் ப�ோன்ற நூல்–க–ளில் மருத்–து–வம், வாழ்–வின் நெறி–முறை – –கள் குறித்து தெளி–வா–கக் கூறி–யுள்–ளார். த�ொலைத்– த�ொ – ட ர்– பு க்கு: இணை ஆணை– யர் 04545-242236 என்ற எண்–ணிற்கு த�ொடர்பு க�ொள்–ள–லாம். www.palanimurugantemple.tnhrce.in. என்ற இணை–ய–த–ளம், மற்–றும் palanimurugan@tnhrce. org என்ற இமெ– யி ல் மூல– ம ா– க – வு ம் த�ொடர்பு க�ொள்–ள–லாம். பழநி என்–றாலே முருக பக்–தர்–க–ளின் மனம் ஆர்ப்–ப–ரிக்–கும். அந்–த–ள–விற்கு அருள் ப�ொங்–கும் திருத்– த – ல ம் இது. எத்– து – ய – ரு ம் பழநி வந்– த ால் பஞ்–சாய் பறந்–து–வி–டும். அதை லட்–சக்–க–ணக்–கா– ன�ோர் அனு–ப–வ–பூர்–வ–மாக உணர்ந்–துள்–ள–னர். நீங்–களு – ம் ஒரு–முறை பழநி சென்று வாருங்–கள். ஊழ்–வினை அகன்று, துன்–பங்–கள் நீங்கி, உங்–கள் வாழ்–வில் மகிழ்ச்சி என்–றென்–றும் ப�ொங்–கும்.

ப

கங்கையில் கரையும் அசுத்தங்கள்

என்னவாகின்றன?

ந ஹி ஞானேன ஸத்–ரு–சம் பவித்–ர–மிஹ வித்–யதே தத்ஸ்–வ–யம் ய�ோக–ஸம்–ஸித்த காலே–னாத்–மனி விந்–ததி (4:38) ‘‘ஞானம்–தான் மிக–வும் உயர்ந்–தது, பரி–சுத்–த–மா–னது. அதற்கு ஒப்–புமை கூற எது–வு–மே–யில்லை. அத–னால் பிற எல்–லா–மும்–தான் தூய்–மை–யா–குமே தவிர, அதை எத–னா–லும் மாசு–ப–டுத்த இய–லாது.’’ அப்–ப–ழுக்–கற்–ற–தும், மிக–வும் சிறந்–த–து–மான ஞானத்தை, முறை–யா–கக் கர்–ம–ய�ோ–கம் செய்–ப–வ–னால் அடைய முடி–யும். அவன் எப்–ப�ோ–துமே விழித்– தெ–ழுந்–த–வன் ப�ோன்–ற–வன். உறக்–கம�ோ, உறக்–கத்–தில் ஒரு–வன் காணும் கனவ�ோ, அவன் தூங்–கி–யெ–ழுந்–த–தும் எப்–படி ஒன்–று–மில்–லா–மல் ப�ோகி– றத�ோ, அது–ப�ோன்ற ஒரு தெளிவை, ஞானத்தை, தூங்–கி–யெ–ழுந்–த–ப�ோது மட்–டு–மல்–லா–மல் நாள்–பூ–ரா–வும், எந்–நே–ர–மும், ஏன் அந்–தத் தூக்–கத்–தி–லும்–கூட க�ொண்–டிரு – ப்–பவ – ன், கர்–மய�ோ – க – த்தை முறை–யா–கச் செய்–பவ – ன – ாக இருப்–பான். பிற அனைத்–தை–யும் பரி–சுத்–த–மாக்–கு–வ–த�ோடு, அவற்றை ஆர�ோக்–கி–ய– மா–கவு – ம் ஆக்–கும் வல்–லமை ஞானத்– து க்கு உண்டு சூரி–யப் பிர–கா–சம்–ப�ோல. ஞ ா ன – ம – ட ை ந் – த – வ ன் ந�ோயு– ற – வு ம் மாட்– ட ான். பு ல ன் – க ள் இ ரு ந் – து ம் இல்– ல ா– த – து – ப�ோல அவன் இயங்– கு – வ – த ால், அவை எ ந்த இ ச் – சை க் – கு ம்

ஆட்–ப–டு–வ–தில்லை, அத–னால் அந்த இச்சை அவ– னுள் எந்த ந�ோயை–யும் உரு–வாக்–கு–வ–தில்லை. ந�ோய் என்–பது உடல் பிணி மட்–டு–மல்ல, உள்–ளப் பிணி–யும்–கூட. அத–னா–லேயே அவன் எதி–லும் ஆசை க�ொள்–வ–து–மில்லை, ஏமாற்–ற–மட – ை–வ–தும் இல்லை.ப�ொறாமை இல்லை, அவ–தூறு இல்லை, பகை இல்லை, வன்–மம் இல்லை; அதே–ப�ோல சந்– த�ோ – ஷ – மி ல்லை, குதூ– க – லி த்– த ல் இல்லை, இன்–பக் கிளர்ச்சி இல்லை, களி–யாட்–ட–மில்லை. நிர்ச்–ச–ல–னம்–தான் அவ–னு–டைய மன�ோ–நிலை. அத–னா–லேயே அவன் முகத்–தில் சாந்–தம் பூத்– தி–ருக்–கி–றது. அதுவே அவ–னி–டம் நல்–லெண்–ணம் க�ொண்–ட�ோர் நெருங்–கு–வ–தற்–கும், துர் எண்–ணம் க�ொண்–ட�ோர் வில–கு–வ–தற்–கும் ஏது–வா–கி–றது. கங்கை நதி, தன்–னி–டம் சேரும் அசுத்–தங் க – ளை – யு – ம் தூய்–மைப்–படு – த்–துகி – ற – து. அதா–வது அவற்– றைத் தன்–னுள் கரைத்–துக்–க�ொண்டு, அதே–ச–ம– யம் தான் அசுத்–தப்–ப–டா–ம–லும் திகழ்–கி–றது.அந்த அசுத்–தங்–கள் எங்கே ப�ோகின்–றன? ஆவி–யா–கி– வி–டு–கின்–ற–னவா? கரைந்து உருத்–தெ–ரி–யா–மல் ப�ோய்– வி – டு – கி ன்– ற – ன வா? அப்– ப – டி யே கரைந்– த ா– லும் அசுத்–தங்–க–ளின் துர்–நாற்–றம், கசடு ப�ோன்ற கூறு–கள் எங்கே ப�ோய்–விட்–டன? அது–தான் கங்–கை–யின் சிறப்பு. பிற சேர்க்–கை– க–ளால் தான் அசுத்–தம – ா–கா–தத�ோ – டு, அவற்–றையு – ம் சுத்–த–மாக்–கும் அற்–புத சிறப்பு. இத்–த–கை–ய–வன்– தான் ஞானி. துர்–புத்தி க�ொண்ட யாரும் அவனை நெருங்–கி–னா–லும், அவர்–கள் தம் உரு இழந்–து– வி–டு–வார்–கள், அதா–வது தன்மை மாறி–வி–டு–வார்– கள். அந்த அள–வுக்கு ஞானி அவர்–களை – ப் புடம் ப�ோட்–டு–வி–டு–வான், வெகு இயல்–பா–கவே!

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

ஞானி–யின் நட–வ–டிக்–கை–கள் சமு–தாய அலட்– சி–ய–மா–கத் த�ோன்–ற–லாம். ஆனால் உணர்ச்–சி –வச – ப்–ப–டு–த–லால் சமு–தா–யத்–துக்கு நலன் ஏற்–ப–டும் என்று அவன் நம்–பு–வ–தில்லை. அத–னா–லேயே அவன் அமை–தி–யாக இருக்–கி–றான். சாலைப் ப�ோக்–கு–வ–ரத்–தில் திடீ–ரென்று ஒரு நெருக்–கடி த�ோன்–று–கி–றது. அரை கில�ோ மீட்–டர் முன்–னால் ஏத�ோ கார–ணத்–தால் ஏற்–பட்–டி–ருக்–கக்– கூ–டிய தடங்–கல – ால், சங்–கிலி – த் த�ொடர் சம்–பவ – ம – ாக அடுத்–த–டுத்–துப் பல வாக–னங்–கள் சிறி–தும் முன்– னே–றிச் செல்ல முடி–யா–த–படி முடங்–கி–வி–டு–கின்– றன. கார–ணம் என்–ன–வென்று தெரி–யா–த–தா–லும், அந்–தக் கார–ணத்தை அறிந்–து–க�ொண்டு அதை நிவர்த்தி செய்து ப�ோக்–கு–வ–ரத்–தை–யும் சீர்–செய்ய இய–லா–த–தா–லும், பல வாக–னங்–கள் பெருத்த ஒலி எழுப்–பிக்–க�ொண்டு தம் ப�ொறு–மை–யின்–மை–யைக் காட்–டிக்–க�ொள்–கின்–றன. இப்–படி ஒலி எழுப்–புவ – த – ால் பிரச்னை தீர்ந்–துவி – ட – ப் ப�ோவ–தில்லை என்–பத�ோ – டு, அது தனக்–கும் கூடு–தல் மன உளைச்–ச–லை–யும், முன்னே நிற்– க க்– கூ – டி ய வாகன ஓட்– டி – க – ளு க்கு எரிச்–ச–லை–யும்–தான் உரு–வாக்–கு–கின்–றன. இது–ப�ோன்ற ப�ோக்–கு–வ–ரத்து நெருக்–க–டி–யில் சிக்–கிய ஒரு வாக–னத்–தில் ஒரு–வர் எந்த பாதிப்–புக்– கும் ஆளா–கா–மல், அமை–திய – ாக ஒரு புத்–தக – த்–தைப் படித்–துக்–க�ொண்–டி–ருந்–தார். உடன் பய–ணித்–த–வர் –க–ளுக்கு வியப்பு மற்–றும் அவர் மீது க�ோபம். சூழ்–நி–லையை உண–ரா–மல், சற்–றும் எந்த வினை– யை–யும் ஆற்–றா–மல், க�ொஞ்–சம்–கூட – க் கலங்–கா–மல்

பிரபுசங்கர்

வெகு சுவா–தீ–ன–மா–கப் புத்–த–கம் படித்–துக்–க�ொண்– டி–ருக்–கி–றாரே என்று க�ோபம். சிக்–க–லா–கிப்–ப�ோன ப�ோக்–கு –வ–ர த்தை தம் கூக்– கு – ர –ல ா– லு ம், கண்– ட – னங்–க–ளா–லும் மேலும் குழப்–பிக்–க�ொண்–டி–ருந்த அவர்– க ளை, இவர் அமை– தி – ய ாக இருப்– ப து எரிச்–சல – ட – ை–யவை – த்–தது.‘இப்–படி – ப் ப�ொறுப்–பில்–லா– மல் இருக்–கிற – ாரே!’ என்று மன–துள் கறு–வின – ார்–கள். அவ–ரி–டம், ‘‘ஏன் க�ொஞ்–ச–மும் சல–ன–மின்றி இருக்–கி–றீர்–கள்? இந்–தப் ப�ோக்–கு–வ–ரத்து நெருக்–க– டி–யால் நீங்–கள் பாதிக்–கப்–பட – –வில்–லையா?’ என்று கடு–மை–யான குர–லில் கேட்–டார்–கள். ‘‘இல்லை. ஏனென்– ற ால் இது எனக்கு மட்–டு–மான தனி பாதிப்பு இல்–லையே!’’ என்று அமை–தி–யாக பதி–ல–ளித்–தார் அவர். சுற்றி நின்–ற–வர்–க–ளுக்–குக் குழப்–பம்.யாரா–வது முயற்சி செய்–யட்–டும், அந்த முயற்–சி–யால் பாதை சீரா–னால், அதன்–பி–றகு பய–ணத்–தைத் த�ொட–ர– லாம்.அது–வரை ஏன் சிர–மப்–ப–ட–வேண்–டும் என்ற சுய–ந–ல–மி–யாக இருக்–கி–றாரே என்று ஆத்–தி–ரம். ‘‘நீங்–க–ளும்–தானே இந்த நெருக்–க–டி–யில் சிக்– கி–யி–ருக்–கி–றீர்–கள்? உங்–கள் பங்–குக்கு ஏதே–னும் முயற்–சிக்–கக்–கூ–டாதா?’’ ‘‘வெறுமே கத்–து–வ–தா–லும், எரிச்–ச–ல–டை–வ–தா– லும், இது–வரை நீங்–கள் இந்–தப் ப�ோக்–கு–வ–ரத்–துச் சிக்–க–லைத் தீர்க்க எந்–த–வ–கை–யில் உத–வி–விட்– டீர்–கள்? உங்–க–ளுக்கு முன்–னால் சுமார் அரை கில�ோ மீட்–டர் த�ொலை–வுக்கு ஏற்–பட்–டி–ருக்–கும் ப�ோக்– கு – வ – ர த்– து த் தடையை அதன் ஆரம்– ப த்– தில் இருப்–ப–வ–ரால் மட்–டும்–தானே விலக்க முடி– யும்? அல்–லது நீங்–க–ளெல்–லாம் அங்கே ப�ோய் ஏதே–னும் ய�ோசனை ச�ொல்–கி–றீர்–களா, தடை நீக்–கு–கி–றீர்–களா?’’ அவர்–கள் பதில் ச�ொல்–லத் தெரி–யா–மல் தயங்கி நின்–றார்–கள்.‘‘இந்த நிர்க்–க–தி–யில், இந்–தப் பகு–தி– யில் இருக்–கும் நாம் என்–ன–தான் செய்ய முடி–யும். யார�ோ எங்கோ செய்த தவ–றுக்கு நாம் பாதிக்–கப்– பட்–டி–ருப்–பது உண்–மை–தான். ஆனால் அதற்–காக நாம் ஏன் நமக்கே க�ோபம் என்ற தண்–டனை – யை – க் க�ொடுத்– து க்– க�ொ ள்– ள – வே ண்– டு ம்?அமை– தி – ய ாக இருங்–கள். முன் பகு–தியி – ல் உள்–ளவ – ர்–களு – ம் அவ–ர– வர் பணி–களை கவ–னிக்–கப் ப�ோக–வேண்–டி–ய–வர்– கள்–தான். ஆகவே அவர்–கள் விரை–வில் ஒரு தீர்வு காண்–பார்–கள். அது–வரை அவ்–வாறு தீர்வு கிட்ட நாம் இறை–வனை பிரார்த்–திப்–ப�ோம். நம் பிரார்த்–த– னை–யால் இறை–வன் கருணை அவர்–களை எட்டி, யாருக்–கும் எந்த பாத–க–மும் இல்–லா–மல் தீர்வு காண உத்–திக – ளை வழங்–கும்,’’ என்று அவர்–களை ஆறு–தல்–ப–டுத்–தி–னார் அவர். எந்–தச் சூழ்–நி–லை–யி–லும் பதட்–டப்–ப–டா–ம–லி–ருக்– கும் அரிய குணம் க�ொண்–ட–வன்–தான் ஞானி. அவன், தான் பரி– சு த்– த – ம ாக இருப்– ப – த�ோ டு, பிற–ரை–யும் பரி–சுத்–த–வான்–க–ளாக்–கி–வி–டு–கி–றான். ச்ரத்–தா–வான்–ல–பதே ஞானம் தத்–பர ஸம்–ய– தேந்த்ரிய ஞானம் லப்த்வா பராம் சாந்–தி–ம–சி–ரே–ணா–தி–கச்– சதி (4:39)

ஓம்! ஆதி சிவ சித்தரான சிவனடிகள் ப�ாற்றி ஓம்! ஆதி மா சக்தியான உமமயம்மம அடிகள் ப�ாற்றி ஓம்! நபமா  ஆதி கிருஷ்ண �ா்தம் நமஹ!

Í¬÷Š ¹ŸÁ«ï£Œ, ñ£˜ðè‚ è†®èœ, è‡ ð£˜¬õJ¡¬ñ, ïó‹¹ ñ‡ìô ð£FŠ¹èœ, â½‹¹ «îŒñ£ù‹, õJŸÁ õL(Üšê˜), º¶¬ñ î÷˜„C c‚°î™, Í†´ õL, Þ´Š¹ õL, ¬è Mó™èœ ºì‚è‹, b˜‚è º®ò£î î¬ôõL, º¶° î‡´õL, ºì‚°õ£î‹, Þ¼îò «ï£Œèœ, CÁcóè‚ «è£÷£Áèœ ïó‹¹ ²¼œ(Vericose).

ஆதிமா சக்தி, ஆதிமா சிவம், ஆதி  கிருஷ்ணரின் சிததுக்கள் மூலம் �ரிபூர்ண கு்ணமாவது உறுதி!

‘‘தன் புலன்–களை முற்–றிலு – ம் அடக்கி, அமை– தி–யாக, மிகுந்த சிரத்–தையு – ன் கர்–மாக்–களை இயற்– – ட று–பவ – ன் ஞானி–யா–கிற – ான். இவ்–வாறு ஞானத்–தைப் பெற்ற அக்–க–ணமே அவன் பரம ப்ராப்–தி–யான சாந்–தியை அடை–கி–றான்.’’ புல–ன–டக்–கம் என்–றால் என்ன? புலன்–க–ளின் இயல்–புக்கு எதி–ராக நடந்து க�ொள்–வதா? அது சாத்–தி–யமா? புலன்–க–ளுக்கு எதி–ராக, புறம்–பாக, அவற்றை முற்–றி–லும் புறக்–க–ணித்து வாழ இய– லுமா? ஆகவே புல– ன – ட க்– க ம் என்– ப து புலன்– களை முழு–மை–யாக அறி–வது, அவற்–றின் ஈர்ப்– பு–க–ளுக்–கு–ரிய ப�ொருட்–கள்–மேல் நாம் ஆர்–வம் காட்–டா–தி–ருப்–ப–து–தான். அம–ரர் தென்–கச்சி சுவா–மி–நா–தன் புல–ன–டக்– கம் பற்றி மிக அழ–காக ஒரு கதை ச�ொன்–னார்: ஒரு துறவி தியா–னத்–தில் ஆழ்ந்–தி–ருந்–தார். அந்த வழி–யாக ஒரு குறிப்–பிட்ட நேரத்–தில் ஒரு பெண் கடந்து செல்–வாள். கண்–களை மூடி, தன் மனதை – ைய ஒரு–நி–லைப்–ப–டுத்த முயன்ற துறவி, அவ–ளுட கால் க�ொலுசு சத்–தம் கேட்டு சற்றே சல–னமு – ற்–றார். தன்–னு–டைய இந்த பல–வீ–னத்தை, தன் க�ோபத்– தால் மறைக்க முயன்–றார். உடனே கண் திறந்து பார்த்து, ‘‘ஏ, பெண்ணே! நான் ஆழ்ந்த நிஷ்– டை–யில் ஆழ்ந்–தி–ருக்–கி–றேன், நீ உன் க�ொலுசு – ாயே!’’ சத்–தத்–தால் அதற்கு பங்–கம் விளை–விக்–கிற என்று அவ–ளிட – ம் சினந்–தார். உடனே அந்–தப் பெண் பத–றிப்–ப�ோய் அப்– – ளை – க் கழற்றி, சுமந்து ப�ோதே தன் கால் க�ொலு–சுக வந்த கூடைக்–குள் ப�ோட்–டுக்–க�ொண்–டாள். ‘ம்ம்ம்–… ’ என்று கர்– வத்– து –டன் முன– கி – ன ார் துறவி. அந்–தப் பெண் அங்–கி–ருந்து சென்–றாள். மறு–நாள் அதே–நேர– த்–தில் அவள் வந்–தப�ோ – து, துற–வியை அவள் சூடி–யி–ருந்த மல்–லிகை மலர் ஈர்த்–தது. இன்–றும் அவர் நிஷ்டை கலைந்–தது. இன்– றும் அவர் க�ோபப்–பட்–டார்.‘‘இந்தா, பெண்ணே, நீ மறு–படி என் நிஷ்–டையை பாதிக்–கி–றாய். நீ சூடி–யி–ருக்–கும் மல்–லிகை மல–ரின் வாசத்தை என்–னால் சகித்–துக்– க�ொள்ள முடி– ய – வி ல்லை,’’ என்–றார். இன்–றும் அந்–தப் பெண் உடனே தன் தலை– யி – லி – ரு ந் து ம ல் – லி – கை ச் சரத்– தை க் கழற்றி தூர எறிந்–தாள். ‘ம்ம்ம்….’ என்று கர்– வத்– து – ட ன் முன– கி – ன ார் துறவி. அந்–தப் பெண் அங்– கி–ருந்து சென்–றாள். அடுத்த நாள் துறவி தியா– னத்–தில் ஆழ்ந்–தி–ருந்–தார். அந்த நேர– மு ம் வந்– த து. ஆனால் எந்த பாதிப்–பும் இல்லை. கண் திறந்து பார்க்–க– வும் அவ–ரு–டைய தன்–மா–னம் இடம் க�ொடுக்–க– வில்லை.க�ொலுசு சத்–தம் இல்லை, மல்–லிகை மணம் இல்லை. ஆனா–லு ம், ‘அந்–தப் பெண்

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

இந்–நேர– ம் இந்த வழி–யாக நடந்து சென்–றிரு – ப்–பாள்’ என்று நினைத்–துக்–க�ொண்–டார்! ஆக புல–னட – க்–கம் என்–பது க�ொலுசு சத்–தத்–தை– யும் சரி, மல்–லிகை வாசத்–தை–யும் சரி, உணர்ந்– தா–லும் அதைப் ப�ொருட்–ப–டுத்–தா–மல் இருப்–பது. இத–னால் க�ொலுசு சிணுங்–கின – ா–லும் அதன் ஓசை காது–க–ளில் விழாது, மல்–லிகை மணத்–தா–லும் அதன் வாசனை நாசியை எட்–டாது! ந்த காலத்–தில் குரு–குல – க் கல்வி முறை–யில் மாண–வர்–கள் குரு–வுட – ன் அவ–ரது ஆசி–ரம – த்– தி–லேயே தங்கி பாடம் பயின்–றார்–கள்.பாட நேரம் தவிர மற்ற நேரங்–க–ளில் அந்த மாண–வர்–கள் குரு– வு க்– கு த் தேவை– ய ான பணி– வி – ட ை– க – ளை ச் செய்– த ார்– க ள். குரு– வி – னு – ட ைய ஆடை– க – ளை த் துவைத்–துக் க�ொடுத்–தல், ஆசி–ரம – த்–தைப் பெருக்கி, துடைத்து சுத்–தம் செய்–தல், சமை–யல் செய்–தல், பாத்–திர– ங்–களை – க் கழுவி வைத்–தல் ப�ோன்ற ஆசி–ர– மத்து வேலை–கள் மட்–டு–மல்–லா–மல், காட்–டிற்–குச் சென்று அன்–றாட உண–வுக்–குத் தேவை–யான காய்–கறி, கனி–க–ளைப் பறித்து வரு–தல், க�ொடிய விலங்கு அல்–லது அந்–நி–ய–ரிட – –மி–ருந்து ஆசி–ர–மத்– – ய – ம – ாக ஓய்வு தைப் பாது–காத்–தல் என்று அனா–வசி – டி, குரு, அவர்–களை வேலை க�ொள்ள முடி–யா–தப வாங்–கி–வந்–தார். அவ– ரு க்– கு த் தெரி– யு ம், அனா– வ – சி ய ஓய்வு மாண– வ ர்– க – ளு – ட ைய வக்– கி ர உணர்– வு – க – ளை த் தூண்–டி–வி–டும் என்று. அந்–தச் சூழ்–நி–லை–யும் ஒரு–ச–ம–யம் வந்–தது. மாண–வர்–க–ளில் சிலர் இவ்–வாறு ‘எடு–பி–டி’ வேலை– க– ளை ச் செய்– வ – தி ல் வெறுப்– பு ற்– ற ார்– க ள்.‘நாம் மாண–வர்–கள், வேலைக்–கா–ரர்–கள் அல்–ல’ என்ற அகம்–பா–வம் அவர்–களி – ட – ம் விழித்–துக்–க�ொண்–டது. குரு–விட – ம், ‘‘யாரா–வது பெண்–மணி – யை வேலைக்கு அமர்த்–திக்–க�ொள்–ளல – ாம். அவள் செய்–யவே – ண்–டிய வேலை–யெல்–லாம் நாங்–கள் செய்–ய–வேண்–டி–யி– ருக்–கி–றது!’’ என்று வெளிப்–ப–டை–யா–கவே முறை–யிட்–டார்–கள். குரு அமை–தி–யா–கச் ச�ொன்– னார்: ‘‘அதெல்–லாம் சரிப்–பட்டு வராது. வேலைக்–காக அமர்த்– தப்–ப–டும் பெண், உங்–கள் மன–நி–லை–யைப் பெரி–தும் ப ா தி த் – து – வி – ட க் – கூ – டு ம் . அத–னால் வேண்–டாம்.’’ ‘ ‘ இ ள ம் பெ ண் – ணாக ஏன் வேலைக்கு வைக்–க–வேண்–டும்? வயது மு தி ர்ந்த பெண்ணை நிய– மி க்– க – ல ாமே!’’ என்று மாண– வ ர்– க ள் த�ொடர்ந்து வாதிட்–டார்–கள். அ வ ர் – க – ளு க் கு அ வ ர் – க – ளு – ட ை ய நி லையை உ ண ர்த்த தீர்– ம ா– னி த்– த ார் குரு. ஒரு– ந ாள் அவர்– அ வர்– க ள் ச ம ை த் து வை த் – தி – ரு ந்த உ ண – வு ப் ப�ொருட்– க – ளி ல் அவர்– க – ள – றி – ய ா– ம ல் நிறைய

அ

காரத்–தைச் சேர்த்–தார். சக மாண–வ–ரால் பரி–மா–றப்–பட்ட உணவை உண்–ணத் த�ொடங்–கிய மாண–வர்–கள், அதி–லிரு – ந்த காரம் கார–ண –ம ா–கக் கதற ஆரம்– பித்– த ார்– க ள். நாக்கு, வாய், மூக்கு, கண் எல்–லாமே எரிந்–தன! குரு–வின் முன்–னேற்–பாட்–டின்–படி அவர்–க–ள–ருகே குடி–நீர் வைக்–கப்–ப–ட–வில்லை. பாதி சாப்–பிட்–டுக் க�ொண்–டிரு – ந்–தப�ோதே – எழுந்–துவி – ட்ட மாண–வர்–கள் தண்–ணீ–ரைத் தேடி ஓடி–னார்–கள். வெளியே ஒரு த�ொட்–டி–யில் நீர் நிரப்–பப்–பட்–டி–ருந்–தது. உடனே அத– ன – ரு கே ஓடிய அவர்– க ள் அரு– கி – லி – ரு ந்த குவ–ளை–யால் ம�ொண்டு அந்த நீரைக் குடித்–தார்– கள்.காரம் க�ொஞ்–சம் மட்–டுப்–பட்–டது ப�ோலி–ருந்–தது. சற்றே ஆறு–த–ல–டைந்–தார்–கள். அவர்–க–ளி–டம் குரு வந்–தார்.‘‘என்ன, உணவு ர�ொம்– ப – வு ம் கார– ம ாக இருந்– த த�ோ?’’ என்று கேட்–டார். ‘‘ஆமாம்,’’ என்–றார்–கள் மாண–வர்–கள். ‘‘அந்–தக் காரம் தீர இந்–தத் தண்–ணீ–ரையா குடித்–தீர்–கள்?’’ ‘‘ஆமாம், ஏன்?’’ ‘‘அடடா, இது சாணம் கரைத்த நீரல்–லவா? ஆசி– ர ம சுவர்– க – ளி ல் பூச்சி வரா– ம – லி – ரு க்– க ப் பூசு–வ–தற்–காக வைத்–தி–ருந்–தேனே!’’ மாண– வ ர்– க ள் அரு– வெ றுப்– பு – ட ன் ஒரு– வ ரை ஒரு–வர் பார்த்–துக் க�ொண்–டார்–கள். ‘‘வய– த ா– ன பெண்– ம – ணி – ய ாக இருந்– த ா– லு ம்

பர– வ ா– யி ல்லை, ஒரு வேலை க் – க ா – ரி யை நிய– மி க்க வேண்– டு ம் என்–று–தான் இப்–ப�ோது நீங்– க ள் கேட்– பீ ர்– க ள். ஆ ன ா ல் அ வ ளை ஒரு பெண்– ண ாக மட்– டும் பார்த்து உங்– க ள் மனதை நீங்– க ள் அலை– ய – வி – டு – வீ ர் – க ள் , அ வ ளை அடை–ய–வும் முற்–ப–டு–வீர்–கள். ஆகவே, இந்த விஷப் பரீட்சை வேண்–டாம். அந்த உண–வில் காரத்தை நீங்–கள் உண–ரா–மல் சாப்– பி ட்– டி – ரு ந்– தீ ர்– க – ள ா– ன ால், அத– ன ால் எரிச்– ச – ல – ட ை– ய ா– ம ல் இருந்–தீர்–க–ளா–னால், நீங்–கள் பக்–கு– வப்–பட்–ட–வர்–கள், உங்–க–ளுக்–காக வேலைக்–கா–ரியை அமர்த்–துவ – தி – ல் ஆபத்–தில்லை என்று நான் புரிந்–து– க�ொண்–டி–ருந்–தி–ருப்–பேன். அப்–படி இல்– ல ா– த – த ால், அவ– ர – வ ர், அவ– ர – வர் பணி–களை வழக்–கம்–ப�ோல செய்–து– க�ொண்–டி–ருங்–கள்,’’ என்று அவர்–க–ளுக்கு அறி–வு–றுத்–தி–னார் குரு.

(த�ொட–ரும்)

விளம்பிபுதஆ்தாண்ண்டுடு தமிழ் ழ்த்துகள் நல்வா

விஷ்–ணு–தா–சன்

விளக்கேந்தி வருக விளம்பி ஆண்டே! நீண்–ட–தூய நில–ம–தில் வகை–யாய் கரும்பு நிகர் கிணற்–று–நீர் பாய்ச்சி பாகாய் திரண்ட சேற்–றில் புதைந்து வான்–பார்த்து சிரிக்–கும் இளம்–நாற்று வளை–ய�ோசை தாலாட்–டில் வளர்ந்து பச்–சை–சேலை உடுத்தி நாணி நிற்–கும் பரு–வம் பூத்த பயிர் பெண்–ணுக்கு பாது–காப்–பாய் வருக தமிழ் புத்–தாண்டே! உயர்ந்து நிற்–கும் பனை–ம–ரம் கைகாட்–டும்! நெடுக வளர்ந்த தென்னை தலை–யசை – க்–கும்! படர்ந்த வேர்–பலா தேன்–சுவை கூட்–டும்! அடர்ந்த மாம–ரம் கனி–கள் சேர்க்–கும்! வாழ்வு வள–மென வாழை சிரிக்–கும்! வஞ்–ச–னை–யின்றி வாழும் விவ–சாயி நெஞ்–சக்–க–ரை–ய�ோ–ரம் நிம்–மதி பூத்–திட விளக்–கேந்தி வருக விளம்பி ஆண்டே! தெரி–யா–மல் த�ொட்டு விட்–டால் தேள் க�ொட்–டு–வது இயற்–கையே! தேடி வந்து க�ொட்–டும் பழக்–கம் மனி–த–ருக்கு மட்–டுமே! மன–ந�ோ–யால் மனி–த–இ–னம் காணும் பாதிப்–புக்கு மருந்–தாக வரு–வாய்! அண்–டை–வீடு பார்த்து அக–லக்–கால் வைக்–கும் அறி–யாமை அகற்–றி–டு–வாய்! காலத்தே வானம் கண் திறந்து காடும், நாடும் செழிக்க மழை தருக! கட–லிலே காற்–ற–ழுத்–தம் நக–ரத்–தில் கரை–க–டந்து வீடும், ப�ொரு–ளும் இழந்து மக்–கள் ஓல–மி–டும் அபா–யம் அணு–காது காத்–திடு காலமே! இன்–னும் ஆற–வில்லை கடந்–தாண்டு புயல் துன்–பத்–தில் நாங்–கள் பட்ட காயமே! தறி–யெல்–லாம் மீண்–டும் இசை–பாட, நெச–வா–ளர் வாழ்வு வளம் காண, முடங்–கிய சிறு–த�ொ–ழில் புத்–து–யிர் பெற்று புதுப்–பு–ன–லாய் மன–தில் மகிழ்ச்சி ப�ொங்க, மாசற்ற ப�ொன்–னின் மதிப்பு குறைந்து மனங்–கள் ப�ொன்–னாய், நிதி–யாய் குவிந்து

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

மக்–கள் வாழ்வு ஆனந்–த–ரா–கம் பாடிட, மறுப்பு ச�ொல்–லாது வருக புது ஆண்டே! குளி–ரில் குயில் நடுங்–காது குர–லெ–டுத்து இனி–ய–கீ–தம் இசைக்க, க�ோடை–யில் அக்னி க�ோபம் தாக்கி காடு–வ–ளம் அழி–யாது காக்க, மேடை–யில் அலங்–கார ம�ொழி பேசி–விட்டு வாடை–காற்று பட்–ட–தும் விழி–பி–துங்–கும் இடர்–நிலை – –மாறி தன்–னாட்சி த�ோன்ற, இன்–பங்–கள் சூழ வருக புத்–தாண்டே! வீரம் வெல்க, விளம்பி வருக! நிரு–தர் வீழ்க, நீதி வாழ்க! க�ோடை சுடுக, மழை பெய்க! குளிர் வாட்ட பனி ப�ொழிக! ஆசை உருகி, அமைதி பெருக! வருக, வருக, தமிழ் புத்–தாண்டே!

உடலின் வலியை மனம் ஏற்காது!

ல நாட்–க–ளுக்கு முன் ஊட–கங்–க–ளில் வெளி–யி– சி டப்–பட்ட இரு காட்–சிக – ள்: முத–லா–வது, காட்–டில் இருந்து மனி–தர் வசிக்–கும் பகு–திக்–குள் புகுந்த

மத யானை–யு–டன் புகைப்–ப–டம் (செல்ஃபி) எடுத்– துக் க�ொள்ள முயன்ற ஒரு–வரை அந்த யானை க�ொன்று விட்–டது. அடுத்து, ஏரா–ளம – ான க�ொடிய விலங்–குக – ளை – ப் பரா–ம–ரித்து வரும் மிருக காட்–சி–சா–லை–யில், தடுப்– புச் சுவ–ரைத் தாண்–டிக் குதித்து, சிங்க குகையை ந�ோக்கி ஒரு–வர் ஓடி–னார். நல்ல வேளை! சிங்– கம் ஏத�ோ ஓய்–வில் இருந்து விட்–டது ப�ோலும். அதற்–குள் சிலர் உள்ளே குதித்து, குகையை ந�ோக்கி ஓடிய அவரை இழுத்து வந்து காப்–பாற்றி விட்–டார்–கள். இந்த இரு நிகழ்–வு–க–ளில், யானை வழி மாறி வந்–தது. அதை நெருங்–கி–ய–வர் கதை முடிந்–தது. சிங்–கம் அது பாட்–டுக்கு இருந்–தது. அதன் இருப்– பி–டத்தை ந�ோக்கி ஓடி–யவர – ை, சிலர் காப்–பாற்றி விட்–டார்–கள். இந்த இரு– வ – ரி ல், நாம் யார்? திரு– மூ – ல ர் ச�ொல்–கி–றார்: அஞ்–சுள சிங்–கம் அட–வி–யில் வாழ்–வன அஞ்–சும் ப�ோய் மேய்ந்–த–தும் அஞ்–ச–கமே புகும் அஞ்–சின் உகி–ரும் எயி–னும் அறுத்–திட்–டால் எஞ்–சாது இறை–வனை எய்–த–லும் ஆமே (திரு–மந்–தி–ரம் - 2026) கருத்து: ஐந்து சிங்–கங்–கள் காட்–டில் வாழ்– கின்– றன . அவை தம் விருப்– ப ப்– ப டி வெளியே ப�ோய், இரை புசித்–து–விட்டு, தம் இருப்–பி–டத்–திற்– குத் திரும்–பி–வி–டும். அந்த ஐந்து சிங்–கங்–க–ளின் நகங்–களை – யு – ம், பற்–களை – யு – ம் அறுத்து எறிந்–துவி – ட்– டால், எந்–தத் தடை–யும் இல்–லா–மல் இறை–வ–னின் – ாம். அதா–வது ‘இரை மேய்ப்–ப– அருளை அடை–யல வரை விட்டு, இறை–ய–ருளை – ப் பெறு!’ என்–கி–றார் திரு–மூ–லர். மிரு–கங்–கள் உண்–பது - இரை, மனி–தர்–கள் உண்–பது - உணவு. நாம் இரை எடுத்– து க் க�ொண்– டி – ரு க்– கி – ற�ோ – மாம். அதா–வது, விலங்–காக இருக்–கி–ற�ோ–மாம். மனி– த ர்– க – ளை ப் பல– வி – த – ம ான விலங்– கு – க – ள ா– கப் பலர் ச�ொல்–லி–யி–ருந்–தா–லும், இப்–பா–ட–லில் சிங்– க – ம ா– க ச் ச�ொல்– லி – யி – ரு க்– கி – ற ார் திரு–மூ–லர் என்று சந்–த�ோ–ஷப்–ப–ட–லாம்! திரு–மூ–லர் ச�ொல்–லி–யி–ருக்–கும் ஐந்து சிங்– க ங்– க ள் எவை என்– ப து புரிந்– தி – ரு க்– குமே! ஆம்! நம்– மி – ட ம் உள்ள கண், காது, மூக்கு, நாக்கு, மெய் (உடம்பு) என்–ப–வையே! இப்–பா–ட–லில் அடவி, சிங்–கங்–கள், சிங்– கங்–கள் வேட்–டைக்–குப் ப�ோய்த் திரும்–பு– வது, நகங்–களை – யு – ம் பற்–களை – யு – ம் அறுத்து எறி– வ து ஆகி– ய வை ப�ொருள் ப�ொதிந்த அருஞ்–ச�ொற்–கள். அடவி -

வனம் என்ற ச�ொல் மரம், செடி, க�ொடி–க–ளு– டன், அடர்ந்து, அழ–காக இருப்–பதை – க் குறிக்–கும். காடு என்ற ச�ொல், பெரும் பெரும் மரங்–கள், செடி க�ொடி–கள் ஆகி–ய–வை வரை–மு–றையே இல்–லாது – ாக) மிரு–கங்–களை – யு – ம் உள்–ளட – க்–கிய – – (ஒழுங்–கீன – ம தாக இருக்–கும். அடவி என்–பது இரண்–டும் கலந்–தது. அடர்ந்து பரந்து விரிந்து இருக்– கு ம். ஆனால், வரன்– மு– றையே இருக்– க ாது. குகை– க – ளு ம் சிறு சிறு மலை–க–ளும் நிறைந்து இருக்–கும். இப்–ப�ோது புரிந்–தி–ருக்–குமே திரு–மூ–லர் ஏன் நமது உடம்பை ‘அட– வி ’ என்ற ச�ொல்– ல ால் குறித்–தார் என்று. நமது உடம்பு ஒழுங்– க ாக அமைந்– த – தை ப் ப�ோல இருக்–கி–றது. ஆனால் உட–லில் உள்ளே ரத்–தம், சதை, நரம்பு எனப் பல–வும் அடர்ந்து பரந்து விரிந்து இருக்–கின்–றன. வ ெ ளி – யி ல�ோ க ண் , க ா து மு த – ல ா ன – க – ளு – ம் உள்–ளன. அவற்–றைச் சிங்–கங்–கள் ஐம்–ப�ொறி எனச் ச�ொல்–லும் நயம், அழகு! ஒரு சிங்– க ம் இருந்– த ாலே, கேட்க வேண்– டாம். அது எப்–ப�ோது வெளி வரும�ோ? என்ன செய்–யும�ோ? என்ற நிலை உண்–டா–கும். ஐந்து சிங்–கங்–கள் இருந்து விட்–டால்...? நமது கண், காது முத–லான ஐந்து இந்– தி – ரி – ய ங்– க – ளு ம் ப�ொது– வ ாக ெபாறி– கள்-புலன்–கள் எனப்–ப–டும். கார–ணம்? அவை அறி–வ�ோடு செயல்–ப–டும்–ப�ோது புலன்–கள் என–வும், அறி–வற்ற செயல்–க– ளில் ஈடு–ப–டும்–ப�ோது ப�ொறி–கள் என–வும் அழைக்–கப்–ப–டும். சிங்–கங்–கள் எப்–படி – க் குகையை விட்டு வெளியே ப�ோய், மனம் ப�ோன ப�ோக்–கில் வேட்–டை–யாடி விட்டு, மறு–ப–டி–யும் குகைக்–குத் திரும்–பு– கின்–ற–னவ�ோ, அது–ப�ோல நமது ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

ஐம்–பு–லன்–க–ளும் வெளியே பல விவ–கா–ரங்–க–ளில் ப�ோய் மேய்ந்–து–விட்டு, மறு–ப–டி–யும் உடம்–பிற்–குள்– ளேயே வந்து நிலை–பெ–றும். மறு–ப–டி–யும் அவை எப்–ப�ோது வெளியே ப�ோய் என்ன செய்–யும் என்–பது நமக்–குத் தெரி–யாது. சிங்–கம் வேட்–டைக்–குப் ப�ோய் திரும்–பி–னால், அது தங்–கியி – ரு – க்–கும் குகை–யைத் தேடி, வேட்–டைக்– கா–ரர்–கள் வரு–வர். குகை–யில் சிங்–கம் இருந்–தால், அதன் கதை முடிந்–தது. ஒரு–வேளை குகை–யில் சிங்–கம் இல்–லை–யென்–றால், குகையே அழிக்–கப்– பட்டு விடும். அது ப�ோல நமது ப�ொறிபுலன்–களி – ல் செய்–கைக – ள – ால், அவை இடம் பெற்ற நமது உடம்பு அழிக்–கப்–பட்டு விடும். இதில் இருந்து தப்ப என்ன வழி? திரு–மூ–லர் ச�ொல்–கி–றார். அதற்கு உதா– ர – ண ம்– த ான் சிங்–கங்–கள். சிங்–கம் வேட்–டை– யா–டப் பெரி–தும் உறு–து–ணை– யாக இருப்–பது அதன் நகங்–க– ளும் பற்–க–ளுமே, அவற்றை நீக்கி விட்–டால், சிங்–கத்–தின் வேட்டை கட்–டுப்–படு – த்–தப்–பட்டு விடும். அது–ப�ோல நமது ஐம்–புல – ன்– க–ளை–யும் அவை தவ–றான செயல்–க–ளில் ஈடு–பட எண்–ணும் ப�ோதே, அவற்–றி–லி–ருந்து மீண்டு நாம் திரும்ப வேண்–டுமே தவிர, அவற்–றின் ப�ோக்–கி– லேயே ப�ோய்க் க�ொண்–டி–ருந்–தால், நாம் ப�ோய்ச் சேர்ந்து விடு–வ�ோம். இருப்–ப�ோம், உயி–ர�ோடு, நாம் எதிர்–பார்த்த நல்– லவை யாவும் கிடைக்–கும். ஆனால் அவற்றை நம்– மால் அனு–ப–விக்க முடி–யாது. அத–னால் ஓர–ள–விற்– கா–வது உடல் நல்ல நிலை–யில் இருக்–கும்–ப�ோதே, மனதை நல்–வ–ழி–யில் திருப்பி இறை–ய–ரு–ளைப் பெற முயல வேண்–டும் என்–பதே திரு–மூ–ல–ரின் உப–தே–சம். இவ்–வாறு ச�ொன்ன திரு–மூ–லர், அடுத்த பாட– லில் தேரில் ஏறிப் ப�ோகச் ச�ொல்–கி–றார். அப்–பா–ட– லில் அவர் ‘தேர்! தேர்!’ என நான்கு வகை–யான தேர்–களை – க் கூறி–னா–லும் ‘தேர்ச்சி பெறு! தேர்ச்சி பெறு!’ என நான்கு திக்–கு–க–ளி–லி–ருந்–தும் கூறு–வ– தைப் ப�ோலவே இருக்–கி–றது. காயத் தேர் ஏறி மனப்–பா–கன் கை கூட்ட மாயத் தேர் ஏறி மயங்–கும் அவை உணர் நேயத் தேர் ஏறி நிம–லன் அருள்–பெற்–றால் ஆயத் தேர் ஏறி அவன் இவன் ஆமே (திரு–மந்–தி–ரம் - 1651) கருத்து: உடம்பு எனும் தேரில் மனம் என்–னும் தேர�ோட்டி கூட்–டு–விக்–கி–றான். அதன் கார–ண–மாக உலக இன்–பங்–கள் என்–னும் மாயத்–தே–ரில் ஏறி, அதி–லி–ருந்து இறங்–கும் எண்–ணமே இல்–லா–மல் இருக்–கின்–றன ஆன்–மாக்–கள். அதை விடுத்து அவ்– வான்–மாக்–கள் அன்–புத் தேரில் ஏறி, சிவ–னரு – ளை – ப் பெற்–றால் சிவ–ன–டி–யார்–க–ளு–டன் சேர்ந்து தெய்வ நிலையை அடை–ய–லாம்.

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

உடம்–பைத் தேரா–க–வும், மன–தைத் தேர்ப் பாக–னா–க–வும் கூறும் அற்–பு–தப் பாடல் இது. முதல் இரண்டு வரி– க ள் ஓர் அற்– பு – த – ம ான கூட்–ட–ணி–யைச் ச�ொல்–கின்–றன. அடுத்த இரு வரி– கள், நமக்–குத் தேவை–யான இரு தக–வல்–க–ளைத் தரு–கின்–றன. முத–லா–வத – ாக உடம்–பைத் தேராக உரு–வக – ப்–ப– டுத்–துகி – ற – து பாடல். தேர் எப்–படி ஒவ்–வ�ோர் இட–மாக, மாறி மாறிப் ப�ோகின்–றத�ோ அது ப�ோல, உடம்–பும் பால பரு–வம், இளைய பரு–வம், நடுத்–த–ரப் பரு– வம், வய�ோ–தி–கப் பரு–வம் என ஒவ்–வ�ொன்–றாக மாறி மாறிப் ப�ோகும். தேரில் சக்– க – ர ங்– க ள், அவற்றை இணைக்– கு ம் கீழ்ப்–ப–குதி, பீடம், அதற்கு மேல் கூரை எனப் பல பகு–தி– கள் உண்டு. அதே ப�ோலத்– தான் உடம்– பு ம். எலும்பு, ரத்–தம், சதை, நரம்பு எனப் ப ல – வு ம் இ ணை ந் – த தே உடம்பு. தேர�ோட்டி, தேரைப் ப�ொறுப்–பா–கச் செலுத்–தா– விட்–டால், அது சுக்கு நூறா– கச் சிதைந்து ப�ோய் விடும். உடம்–புக்–கும் அதே நிலை– தான்! மனம் எனும் தேர�ோட்டி, உடம்பு எனும் தேரை ஒழுங்–கா–கச் செலுத்–தா–விட்–டால், உடம்பு சிதைந்து ப�ோய் விடும். தேர் - உடம்பு, மனது - தேர�ோட்டி. மன–தைத் தேர�ோட்–டி–யாக நாம் க�ொண்–டா–லும், திரு–மூ–லர் மன–தைப் ‘பாகன்’ என்றே கூறு–கி–றார். தேர�ோட்டி கார�ோட்டி எனப் பல ‘ஓட்–டி’– க – ளை – ச் ச�ொன்–னா–லும், யாரும் ‘யானை ஓட்–டி’ எனக் கூறு–வ–தில்லை, பாகன் என்–று–தான் கூறு–வ�ோம். மற்ற வாக–னங்–களை ஓட்–டக் கூடி–யவ – ர்–களு – க்கு, அதைச் செலுத்–தத் தெரிந்–தி–ருந்–தால் ப�ோதும். ஆனால், யானை–யைச் செலுத்–தக்–கூ–டிய பாக– னுக்கு, யானை– யி ன் நட– வ – டி க்– கை – க ள் நன்– ற ா– கத் தெரிந்–தி–ருக்க வேண்–டும். எந்த நேரத்–தில் யானைக்கு ‘மதம்’ பிடிக்–கும், அதை எவ்–வாறு கட்–டுப்–படு – த்த வேண்–டும், என்–பவ – ற்–றையெ – ல்–லாம் பாகன் தெரிந்து வைத்–தி–ருக்க வேண்–டும். இல்–லா–விட்–டால், பல ஆட்–கள் பல நாட்–கள் சேர்ந்து செய்–தா–லும், உரு–வாக்க முடி–யாத அள– விற்–குச் சேதங்–கள் உண்–டாகி விடும். அதே பாகன், யானை– யி ன் ப�ோக்– கை த் தெரிந்– து – க�ொ ண்டு, மெள்ள மெள்ள அதைத் தன் வசப்–படு – த்தி வைத்– தால், கடி–ன–மான வேலை–கள் பற்–ப–ல–வற்–றை–யும் அந்த யானை செய்து விடும். இதை மன–தில் பதிய வைத்–துக் க�ொண்டு திரு–மூ–ல–ரி–டம் ப�ோக–லாம்! திரு–மூ–லர் மன–தைப் ‘பாகன்’ எனக் கூறு–கி– றார். பாகன் ச�ொன்–ன–ப–டி–தான் யானை கேட்க வேண்–டுமே தவிர, யானை ச�ொன்–னப – டி – ப் பாகன் கேட்–கக்–கூ–டாது. கேட்–டால் யானை மட்–டு–மல்ல, அத்–து–டன் சேர்ந்து பாக–னும் ப�ோய் விடு–வார்.

அது–ப�ோல, மனம் காட்–டும் நல்–வ–ழி–யில்–தான் உடம்பு செயல்–பட வேண்–டுமே தவிர, உடம்பு கேட்–கும் வழி–யில் மனம் செயல்–பட ஆரம்–பித்–தால் கதை முடிந்து விடும். ‘மனம் ப�ோன ப�ோக்–கெல்– லாம் ப�ோக வேண்–டாம்’ என்று ஒளவை ச�ொன்–னது இதைத்–தான். ஆனால், பிரச்னை எங்கு முளைக்– கி – ற து என்– ற ால், சரி– யி ல்– ல ாத கூட்– ட – ணி – யி ல்– த ான் ஆரம்–பிக்–கின்–றது. உடம்–பும் மன–மும் சேர்ந்து கூட்–ட–ணி–யா–கச் செயல்–ப–டு–கின்–றன என்று பார்த்–த�ோ–மல்–லவா? அக்–கூட்–டணி – யி – ல் இரண்–டும் ஒன்–றாக இணைந்து செயல்–பட்–டா–லும், அந்த இரண்–டில் மிக–வும் பலம் வாய்ந்–தது உடம்–பு–தான். மனம் ஒவ்– வ �ொன்– றி – லு ம் இருக்– க க்– கூ – டி ய இன்ப துன்–பங்–களை அறி–வித்–தா–லும், கூட்–டணி தர்–மத்தை அனு–ச–ரித்து, உடம்பு என்ன ச�ொல்–கி– றத�ோ, அதையே மனம் கேட்–கும். இன்–பங்–களை அனு–பவி – ப்–பத – ற்–கா–கப் பல வழி–வகை க – – ளை மனம் ச�ொல்–லும். அதன்–ப–டியே செயல்–பட்டு உடம்–பும் எல்–லா–வித – ம – ான இன்–பங்–களை – யு – ம் அனு–பவி – க்–கும். ஆனால், அதன் பல–னா–கத் துன்–பம் விளை–யும் ப�ோத�ோ, கூட்–டணி தர்–மத்–தை–யும் மீறி, மனம் கற்–புக்–க–ர–ச–னாக மாறி, நமக்கு, அதா–வது உடம்– பிற்கு அறி–வு–ரை–யும், அற–வுர – ை–யும் கூறும். ‘நான் அப்–ப�ோதே ச�ொன்–னேன். நீதான் கேட்–கா–மல் – ாய்’ என அலைந்–தாய். இப்–ப�ோது கஷ்–டப்–ப–டு–கிற ஒதுங்கி நின்று பேசும்.

ந�ோயால் வலி கண்டு உடம்பு துடிக்–கும்–ப�ோது மனம் என்–பது சாட்சி மாத்–திர– ம – ா–கவே இருக்–குமே தவிர, எந்த விதத்–தி–லும் உடம்–பின் வலியை அது ஏற்–காது. இதி–லி–ருந்து விடு–பட, விடு–பட்டு ஆனந்–தம் அடைய என்ன வழி? பாட–லின் பிற்–பகு – தி விளக்–கம் ச�ொல்–கி–றது. ‘‘அன்– பை க் கைக்– க�ொ ள்! தெய்வ அருள் கிடைக்–கும். ஈசன் அடி–யார்–கள் உறவு கிடைக்– கும். தெய்–வீக நிலை கிட்–டும்–’’ எனக் கூறி பாடல் நிறைவு பெறு–கிற – து. ஆம், அன்–பும் அடி–யார்–கள் உற–வுமே அமை–தி– யைத் தரும்; ஆனந்–தத்தை அரு–ளும். திரு–மூ–லர் இவ்–வாறு பாடம் நடத்–திய இதே தக–வலை அபி–ராமி பட்–டர் அரு–ளிய அபி–ராமி அம்–மைப் பதி–க–மும் கூறு–கிற – து. ‘கலை–யாத கல்–வியு – ம்’ எனும் பாட–லில் பதி–னாறு பேறு–க–ளை–யும் விவ–ரித்த அபி–ராமி பட்– டர், பாடலை நிறைவு செய்–யும்–ப�ோது ‘‘துய்ய நின் பாதத்–தில் அன்–பும் உதவி ‘பெரிய த�ொண்–டர�ொ – டு – ’ கூட்டு கண்–டாய்–’’ என நிறைவு செய்–கி–றார். அதா–வது ‘நல்–லவ – ர்–கள் த�ொடர்பே - நலன்–கள் அனைத்–தும் அரு–ளும்’ என்–பதே அப்–ப–தி–கத்–தின் ப�ொருள். திரு– மூ – ல ர் ப�ோன வழி– யி லே தான் அபி–ராமி பட்–ட–ரும் ப�ோயி–ருக்–கி–றார். நல்– ல – வ ர்– க ள் த�ொடர்பை விரும்– பு – வ�ோ ம், நல்–லவை நம் பக்–கம் திரும்–பும். (மந்–தி–ரம் ஒலிக்–கும்)

குளிரடைந்த செம்பரிதிதான் தண் நிலவ�ோ!

வள்–ளுவ – ர் மதி உடை–யவ – ர். அதா–வது. புத்தி திரு–உடை– ய–வர். இல்–லா–விட்–டால் 1330 குறட்–பாக்–

களை, படிப்–பவ – ர – ெல்–லாம் வியக்–கும்–படி அவ–ரால் எழு–தி–யி–ருக்க முடி–யுமா? அவர் எழு–திய திருக்–கு–ற–ளும் மதி உடை–ய– தாக இருக்–கி–றது! மதி என்–றால் நிலவு என்–றும் தமி– ழி ல் ஒரு ப�ொருள் உண்டே? திருக்– கு – ற – ளில் பல இடங்– க – ளி ல் நிலவு பற்– றி ய செய்தி வரு–கிற – து. நிலவை எல்லா இடங்–களி – லு – ம் ‘மதி ’என்றே குறிப்–பி–டு–கி–றார் வள்–ளு–வர். `நிறை–நீர நீர–வர் கேண்மை பிறை–ம–திப் பின்–னீ–ரப் பேதை–யர் நட்–பு’ (குறள் எண் 782) அறி–வு–டை–ய–வ–ரின் நட்பு வளர்–பி–றை–ப�ோல் நாள்–த�ோ–றும் வளர்ந்–து–வ–ரக் கூடி–யது. அறி–வில்– லா– த – வ – ரி ன் நட்போ தேய்– பி றை ப�ோல் ஒவ்– வ�ொ–ரு–நா–ளும் தேயக் கூடி–யது. எனவே அறி–வு–டை–ய�ோ–ரைத் தேடி நண்–ப–ராக்–கிக் க�ொள்–ளுங்–கள் என வலி–யு–றுத்–து–கி–றது வள்–ளு–வம். நல்–ல–வர்–க–ளின் நட்பு நுனிக்–க– ரும்–பி–லி–ருந்து அடிக் கரும்–பு–வரை தின்–ப–து–ப�ோல் இனிக்–கும் என்–றும், கெட்– ட – வ – ரி ன் நட்போ அடிக்– க – ரு ம்– பி– லி – ரு ந்து நுனிக்– க – ரு ம்பு வரை தின்–ப–தைப் ப�ோல் ப�ோகப் ப�ோகத் தித்– தி ப்பு குறை– யு ம் என்– று ம் ஒரு

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

பழைய செய்–யுள் ச�ொல்–கிற – து. வள்–ளுவ – ர் நிலவை வைத்–துச் ச�ொன்–னதை இந்–தச் செய்–யுள் கரும்பை உவ–மை–யா–கக் க�ொண்டு புலப்–ப–டுத்–து–கி–றது. `கருத்– து – ண ர்ந்து கற்– ற – றி ந்– த ார் கேண்மை எஞ்–ஞான்–றும் குருத்–திற் கரும்–பு–தின் றற்றே - குருத்–திற்கு எதிர்–செ–லத் தின்–றன்ன தகைத்–தர�ோ என்–றும் மது–ரம் இலா–ளர் த�ொடர்–பு’ உயர்–குடி – ப் பிறந்–த�ோர் குற்–றம் செய்–யல – ா–காது என்–கி–றது வள்–ளு–வம். `குடிப்–பிற – ந்–தார் கண்–வி–ளங்–கும் குற்–றம் விசும்–பின் மதிக்–கண் மறுப்–ப�ோல் உயர்ந்து.’ (குறள் எண் 957) உயர்–கு–டி–யில் பிறந்–த�ோ–ரின் குற்–ற–மா–னது வானில் த�ோன்–றும் நில–வில் உள்ள களங்–கம்– ப�ோல் பல–ர–றி–யத் த�ோன்–று–மாம். உயர்– கு–டி–யில் பிறந்–த�ோர் குடிப்–பெ–ரு–மை– யைக் கெடுத்–துவி – ட – ல – ா–காது என்–றும், குற்–றம – ற்–றவ – ர்–கள – ாய் வாழ வேண்–டும் என்–றும் உல–கம் எதிர்–பார்க்–கி–றது. இன்–ற–ள–வும் இது உண்–மை–தானே? `அந்–தக் குடும்–பத்–துப் பிள்–ளையா அப்–ப–டிச் செய்–தான்?’ என்–று–தானே இப்–ப�ோ–தும் மக்–கள் பேசிக் க�ொள்– கின்–ற–னர்? 80 தி ரு க் – கு – ற – ளி ல் அ ற த் – து ப்

பாலி–லும் ப�ொருட்–பா–லிலு – ம் உள்–ளதை விட மூன்– றா–வ–தாக அமைந்–துள்ள காமத்–துப் பாலில், மதி நிறைய உலா வரு–கி–றது! காத–லர்–க–ளின் காதல் உணர்வை நிலவு தானே ஊக்–கு–விக்–கி–றது? நில– வில்–லா–மல் காதலா? `அறு–வாய் நிறைந்த அவிர்–ம–திக்–குப் ப�ோல மறு–வுண்டோ மாதர் முகத்து?’ (குறள் எண் 1117) - என்று கேட்–கி–றான் ஒரு தலை–வன். நில– வில் மரு உண்–டாம். ஆனால், அவன் காத–லி– யின் முகத்–தில் அந்த மரு–கூட – க் கிடை–யா–தாம். மாசு–மறு – வ – ற்ற தன்–மையி – ல் நிலவை விட–வும் அவள் முகம் கூடு–தல் அழகு என்று பெரு–மைப்–பட்–டுக் க�ொள்–கி–றான் அவன். அவ–ர–வர் காதலி அவ–ர–வர் கண்–ணுக்–குத் தனி அழ–கு–தான். வெண்–ணி–லவு எத்–தனை உய–ரத்–தில் இருந்–தா–லும் தன் காத–லி– யைப் ப�ோல உயர்ந்–தத – ாக அது இருக்க முடி–யாது என ஒரு காத–லன் எண்–ணு–வது இயல்–பு–தான். `மாதர் முகம்–ப�ோல் ஒளி–விட வல்–லை–யேல் காதலை வாழி மதி’ (குறள் எண் 1118) `நிலவே! நீயும் என் காதலி முகம் ப�ோல் ஒளி–வி–டு–வா–யா–னால் என் காத–லுக்கு உரி–ய–தா– வாய்!’ என்–கி–றான் ஒரு தலை–வன். நிலவை விட ஒளி–வீ–சும் முகம் தன் காத–லி–யு–டை–யது என்–கிற பெருமை அவ–னுக்கு. `விடா–அது சென்–றா–ரைக் கண்–ணி–னால் காணப் படா–அதி வாழி மதி’ (குறள் எண் 1210) `பிரி– ய ா– ம ல் இருந்து இறு– தி – யி ல் பிரிந்து சென்–று–விட்–டார் என் காத–லர். அவரை மீண்–டும் என் கண்–ணால் காணும்–வரை நீ மறை–யா–மல் இருப்–பா–யாக!’ என நிலவை வேண்–டு–கி–றாள், இர–வில் தலை–வன் நினைவு வந்து கண்–விழி – த்–துக் காத்–தி–ருக்–கும் ஒரு தலைவி. `மதி–யும் மடந்தை முக–னும் அறியா பதி–யில் கலங்–கிய மீன்’ (குறள் எண் 1116) வானி–லிரு – க்–கும் விண்–மீன்–களு – க்கு ஒரு பெரிய சிக்–கல் வந்–து–விட்–ட–தாம். எது நிலவு எது என் தலைவி முகம் என அறி–யா–மல் விண்–மீன்–கள் கலங்–கு –கின்–றன என்று தன் காத– லி– யி ன் முக எழி–லைப் புகழ்ந்து கூறு–கி–றான் தலை–வன்.

திருப்பூர்

கிருஷ்ணன் `கண்–டது மன்–னும் ஒரு–நாள் அலர்–மன்–னும் திங்–க–ளைப் பாம்–பு–க�ொண் டற்–று’ (குறள் எண் 1146) தலை–விக்கு ஆச்–சரி – ய – ம். அவள் காத–லனை – க் கண்–டது ஒரே ஒரு–நாள்–தான். அந்த ஒரு பார்– வை–யில் காதல் க�ொண்டு பிரி–வாற்–றா–மை–யால் இன்–ற–ள–வும் பசலை படர்ந்து வாடிக் க�ொண்–டி– ருக்–கிற – ாள். ஆனால், அவள் க�ொண்ட காத–லைப் பற்றி ஊரெங்–கும் பேச்–சாகி விட்–டது. எப்–படி இந்–தச் செய்தி பர–வி–யது? நிலவை ராகு, கேது ஆகிய பாம்–பு–கள் விழுங்–கும் என்–கி–றார்–களே? அப்–படி திங்–க–ளைப் பாம்பு விழுங்–கிய செய்தி விறு–வி–று– வென்று பர–வுவ – தை – ப் ப�ோல் அல்–லவா என் காதல் பற்–றிய செய்தி (அலர்) எங்–கும் பர–வி–விட்–டது என ஆதங்–கப்–ப–டு–கி–றாள் அவள். `மல–ரன்ன கண்–ணாள் முக–ம�ொத்தி யாயின் பலர்–கா–ணத் த�ோன்–றல் மதி’ (குறள் எண் 1119) `மலர்–ப�ோன்ற கண்ணை உடை–ய–வள் என் காதலி. அவ–ளு–டைய முகத்–தைப் ப�ோன்று நீ இருப்– ப – த ா– க க் கரு– து – கி – ற ாயா நிலவே? அப்– ப – டி– ய ா– ன ால் எல்– ல�ோ – ரு ம் பார்க்– கு ம்– ப – டி – ய ா– க த் த�ோன்–றாதே,’ என்–கி–றான் தலை–வன். தலைவி தனக்கு மட்–டுமே உரி–மை–யா–ன–வள் என்–ப–தைப் பெரு–மி–தத்–த�ோடு நில–வி–டம் கூறு–கி–றான். வள்–ளு–வ–ரைக் கவர்ந்த நிலவு தமிழ் இலக்–கி– யத்–தில் இன்–னும் எத்–த–னைய�ோ கவி–ஞர்–க–ளைக் கவர்ந்–திரு – க்–கிற – து. தமி–ழின் எல்–லாக் காப்–பிய – ங்–க– ளி–லும் நிலவு பற்–றிய வர்–ணனை உண்டு. ஒரு காப்–பி–யத்–தில் நில–வைப் பற்–றி–யும், சூரி–ய–னைப் பற்–றியு – ம் வர்–ணனை கட்–டா–யம் இருந்–தாக வேண்– டும் என இலக்–க–ணமே வகுத்–துள்–ளது தண்–டி–ய– லங்–கா–ரம். `பெருங்–காப்–பிய நிலை பேசும்–காலை வ ா ழ் த் து வ ண க் – க ம் வ ரு ம் – ப�ொ – ரு ள்

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

இவற்–றி–ன�ொன்று ஏற்–பு–டைத் தாகி முன்–வ–ர–வி–யன்று நாற்–ப�ொ–ருள் உரைக்–கும் நடை–நெ–றித்–தாகி தன்–னே–ரில்–லாத் தலை–வனை உடைத்–தாய் – ர் பரு–வம் மலை–க–டல் நாடு வள–நக `இரு–சுட – ர்த் த�ோற்–றம்` என்–றினை – ய – ன புனைந்து....... நெருங்–கிய சுவை–யும் பாவ–மும் விரும்–பக் கற்–ற�ோர் புனை–யும் பெற்–றிய தென்ப!’ - என வரும் காப்–பி–யம் பற்–றிய இலக்–க–ணத்– தைப் பேசும் வரி–க–ளில் இரு–சு–டர்த் த�ோற்–றம் என்–பது சூரி–யன், சந்–திர– ன் ஆகிய இரு சுடர்–கள – ைப் பற்–றிய வர்–ணனை – –க–ளையே. `திங்–க–ளைப் ப�ோற்–று–தும் திங்–க–ளைப் ப�ோற்–று–தும் க�ொங்–க–லர் தார்ச்–சென்–னிக் குளிர்–வெண் குடை– ப�ோல் இவ் அங்–கண் உல–க–ளித்த லான்!’ - என நில–வைத் த�ொடக்–கத்–திலேயே – ப�ோற்–றுகி – – றார் சிலப்–பதி – க – ா–ரக் காப்–பிய ஆசி–ரிய – ர் இளங்கோ அடி–கள். `அற்–றைத் திங்–கள் அவ்–வெண்–ணி–ல–வில் எந்–தை–யும் உடை–யேம் எம் குன்–றும் பிறர்–க�ொ–ளார் இற்–றைத் திங்–கள் இவ்–வெண்–ணி–ல–வில் வென்–றெறி முர–சின் வேந்–தர்–எம் குன்–றும் க�ொண்–டார் யாம் எந்–தை–யும் இலமே!’ - எனப் பாரி–ம–க–ளிர் பாடிய சங்–கப் பாட–லி–லும் நில–வுத – ான் பேசப்–படு – கி – ற – து. `அன்று இதே நில–வில் தந்தை இருந்–தார், எம் குன்–றும் எங்–களு – ட – ை–யத – ாக இருந்–தது. இன்று இந்த நில–வில் பகை–வேந்–தர்–கள் எம் குன்றை எடுத்–துக் க�ொண்–டு–விட்–டார்–கள்.

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

எங்–கள் தந்–தை–யும் இல்–லையே,’ என அவர்–கள் பாடிய கழி–விர– க்–கப் பாடல் அது. அதில் த�ோன்–று– வது அவ–லச் சுவை. ஈடு–பட்–டுப் படிப்–ப–வர்–க–ளின் விழி–க–ளில் கண்–ணீர் ச�ொரிய வைக்–கும் பாடல். `அன்–ற�ொரு – ந – ாள் அதே நில–வில் அவ–ரிரு – ந்–தார் என் அருகே! நான் அடைக்–க–லம் தந்–தேன் என் அழகை நீ அறி–வாயே வெண்–ணி–லவே!’ என `நாட�ோ–டி’ திரைப்–பட – த்–தில் கண்–ணத – ா–சன் சங்–கப் பாடல் கற்–ப–னையை எடுத்–தாள்–கி–றார். ஆனால், யை – க் காத–லுக்–குப் பயன்–படு – த்–து– அந்–தக் கற்–பனை – கி–றார். தன் காத–லனு – –டன் இணைந்த அந்த நிலவு ப�ொழி–யும் நாளைத் தலைவி நினை–வு–கூர்–வ–தாக அமைந்–துள்–ளது கவி–யர– –ச–ரின் பாடல். `நீல–வான் ஆடைக்–குள் உடல் மறைத்தே நில–வென்று காட்–டுகி – ன்–றாய் ஒளி–முக – த்தை! க�ோல–மு–ழு–தும் காட்–டி–விட்–டால் காதல் க�ொள்–ளை–யிலே இவ்–வு–ல–கம் சாம�ோ? வானச் ச�ோலை–த–னில் பூத்த தனிப் பூவ�ோ? நீதான் ச�ொக்–க–வெள்–ளிப் பாற்–கு–டம�ோ? அமுத ஊற்றோ? காலை வந்த செம்–ப–ரிதி, கட–லில் மூழ்–கிக் கனல்–மா–றிக் குளி–ர–டைந்த ஒளிப் பிழம்போ?’ - என்ற பார–தித – ா–சன் பாட–லில்–தான் நில–வைப் பற்றி எத்–தனை எத்–தனை சுக–மான கற்–பனை – க – ள்! நிலவு வானச் ச�ோலை–யில் பூத்த பூவா? இல்லை வெள்–ளிக் குடமா? பார–தி–தா–ச–னுக்–குப் பெரும்–பு– கழ் சேர்த்த இப்–பா–டல், எல்–லாத் தமி–ழன்–பர்–கள் நெஞ்–சி–லும் நில–வு– ப�ோல் நிரந்–த–ர–மாய் நிலவி

நிலை–க�ொண்டு விட்–டது. பு க ழ் – பெற்ற கு றி ஞ் சி மலர் நாவ–லில் அதன் ஆசி– ரி–யர் தீபம் நா.பார்த்–த–சா–ரதி ஒரு கவிதை எழு–தி–யுள்–ளார். அதன் கதா–நா–ய–கன் அர–விந்– தன், கதா–நா–யகி பூர–ணியை – ப் பற்–றித் தீட்–டி–யுள்ள ச�ொற்–சித்– தி– ர – ம ாக இடம்– பெ ற்– று ள்– ள து அந்–தக் கவிதை. `நில–வைப் பி டி த் – து ச் சி று க றை – க ள் துடைத்– து க் குறு– மு – று – வ ல் பதித்த முகம்’ எனத் த�ொடங்– கும் அந்– த க் கவி– தை – யி ல் நில–வைக் கையால் பிடித்து, அதன் கறை–கள் ப�ோகும்–படி நன்–றா–கத் துடைத்து அதில் குறு முறு–வ–லை–யும் பதித்–துச் செய்த முகம் என்–ப–தான பூர– ணி– யி ன் எழி– லை ப் பற்– றி ய கற்– ப னை, வாச– க ர்– க ளை நினைத்து நினைத்து மகி–ழச் செய்–யும். சிவ–பெ–ரு–மான் தன் சடை– மு–டியி – ல் பிறை நில–வைச் சூடி– யி – ரு ப்– ப – த ா– க ச் ச�ொல்– கி ன்– ற ன நம் புரா– ண ங்– கள். `பித்தா பி றை – சூ டி பெரு–மானே அ ரு – ள ா – ளா’ என்று சி வ – னை ப் ப�ோ ற் – று – கி – றது சுந்– த – ர ர் பாடிய தேவா–ரப் பாடல். நி ல வு எ ப் – ப�ோ– து ம் அமு– த த்– தை ப் ப�ொழிந்–து –க�ொண்டே இருக்– கி–றது என்று ச�ொல்–வ–துண்டு. அந்த நம்–பிக்–கையை மைய– மாக்கி தமிழ்த் தாத்–தா–வி ன் ஆசி–ரிய – ப் பெரு–மக – ன – ான மகா– வித்–வான் மீனாட்சி சுந்–த–ரம்– பிள்ளை, சிவ–னைப் பற்–றிய ஓர் அரு–மைய – ான கற்–பனை – யை – த் தாம் எழு–திய ஒரு தல–புர– ா–ணத்– தில் அமைத்–தி–ருக்–கி–றார். சிவ–பெ–ரு–மான் தாம் வசிக்– கும் இட– ம ான சுட– லை – யி ல் உள்ள சுட–லைப் ப�ொடி–யையே திரு–நீ–றாக்கி நெற்–றி–யில் இட்– டுக்–க�ொள்–கி–றார். அப்–படி இட்– டுக் க�ொள்–ளும்–ப�ோது, அந்–தத்

திரு–நீற்–றின் எஞ்–சிய துகள் அவர் கழுத்–திலி – ரு – ந்த பாம்–பின் கண்–ணில் விழு–கி–றது. அத–னால் பாம்பு சீறு–கி–றது. பாம்பு ஏன் சீறு–கி–றது என்–ற– றி–யா–மல் சிவ–னின் நெற்–றிக்–கண் லேசாய்த் திறந்து பார்க்–கி–றது. நெற்–றிக் கண்–ணிலி – ரு – ந்து உஷ்–ணம் புறப்–படு – கி – ற – து. அந்த விழிச்–சூடு சிவ–பெரு – ம – ான் தலை–யில் சூடி–யுள்ள நில–வின் மேலும் படு–கிற – து. சூடு – ால் பிறை நிலவு உருகி அமு–தத்–தைப் ப�ொழி–கிற தன்–மேல் பட்–டத – து. சிவன் புலித்–த�ோலை இடுப்–பில் அணிந்–தி–ருப்–ப–வன். `ப�ொன்–னார் மேனி–யனே புலித்–த�ோலை அரைக்–க–சைத்து மின்–னார் செஞ்–சடை மேல் மிளிர் க�ொன்றை அணிந்–த–வனே! மன்னே மாம–ணியே மழ–பா–டி–யுள் மாணிக்–கமே அன்னே நின்–னை–யல்–லால் வேறு யாரை நினைக்–கேனே?’ - என்–ப–தல்–லவா மழ–பா–டி–யுள் உறை–யும் சிவ–னைப் பற்–றிய சுந்–தர– –ரின் தேவா–ரப் பாடல்! பிறை நிலவு ப�ொழிந்த அமு–தம் சிவன் இடுப்–பில் கட்–டி–யி–ருந்த புலித்–த�ோல் மேல் விழு–கி–றது. அமு–தம் பட்–டால் உயிர் இல்–லா–த–வை–கூட உயிர்–பெ–றுமே! புலித்–த�ோல் உடனே உயிர்–பெற்று நிஜப் புலி–யாகி விடு–கிற – து! அந்த – ம – ா–னின் வாக–னம – ான காளை–மாடு நிஜப் புலி–யைப் பார்த்து சிவ–பெரு மிரள்–கி–றது என்–கி–றார் மீனாட்சி சுந்–த–ரம் பிள்ளை! பக்தி இலக்–கி– யத்–தில் தான் என்–னென்ன அழ–க–ழ–கான கற்–ப–னை–கள்! படிக்–கப் படிக்க எத்–தனை சுவை! பெண்–க–ளின் முகத்தை நில–வுக்கு ஒப்–பி–டு–வது ப�ோல பெண்–க– ளின் நெற்–றியை – ப் பிறை நில–வுக்கு உவ–மைய – ா–கச் ச�ொல்–லும் மர–பும் தமி–ழில் இருக்–கி–றது. `மான்–என அவ–ளைச் ச�ொன்–னால் மரு–ளு–தல் அவ–ளுக்–கில்லை மீன்–விழி உடை–யாள் என்–றால் மீனிலே கருமை இல்லை தேன்–ம�ொ–ழிக் குவமை ச�ொன்–னால் தெவிட்–டு–தல் தேனுக் குண்–டு\\ கூன்–பிறை நெற்றி என்–றால் குறை–மு–கம் இருண்டு ப�ோகும்!’ - என நாமக்–கல் ராம–லிங்–கம் பிள்ளை பெண்– ணி ன் அழகை வர்– ணி க்– கு ம்– ப�ோ து அவள் நெற்–றி–யைப் பிறைச் சந்–தி–ர–னு–டன் உவ–மிக்–கி–றார். `இரு மலர்–கள்’ திரைப்–ப–டத்–தில் கண்–ண– தா– ச ன் எழு– தி ய `மாத– வி ப் ப�ொன்– ம – யி – ல ாள்’ என்ற காலத்தை வென்ற பாட–லில், தலை–வி–யின் நெற்–றி–யைக் `கூனல் பிறை நெற்–றி’ எனப் புகழ்–கி–றான் தலை–வன். `வானில் விழும் வில்–ப�ோல் புரு–வம் க�ொண்–டாள் இளம் வய–துடை – –யாள் இனிய பரு–வம் கண்–டாள். கூனல் பிறை நெற்–றி–யில் குழ–லாட - க�ொஞ்–சும் குளிர்–முக – த்–தில் நில–வின் நிழல் ஆட...’ - எனப் பாடல் வளர்–கி–றது. `தங்–க–மலை ரக–சி–யம்’ திரைப்–பட – த்–தில் கவி–ஞர் கு.மா. பால– சுப்–பி–ர–ம–ணி–யம் `அமு–தைப் ப�ொழி–யும் நிலவே நீ அரு–கில் வரா–த– தேன�ோ?’ என நில–வி–டம் வின–வு–கி–றார். நில–வி–டம் வின–வு–வ–து–ப�ோல் நில–வைப் ப�ோன்ற முக–மு–டைய காத–லி–யி–ட–மும் மறை–மு–க–மாக வினவி விடு–கி–றார். நிலவு ஆகா–யத்–திலி – ரு – ந்து பூமி–யைப் பார்த்–துக் க�ொண்–டிரு – க்–கிற – து. வாழ்–வின் இன்ப துன்–பங்–கள் அனைத்–திற்–கும் வெண்–ணில – வு மெளன சாட்–சி–யாக நிற்–கி–றது. அத–னால்–தான் திரு–வள்–ளு–வர் த�ொடங்கி இன்–றைய திரைப்–பா–ட–லா–சி–ரி–யர்–கள் வரை கவி–ஞர்–கள் ஒரு–ப�ோ–தும் நிலவை மறப்–ப–தில்லை.

(குறள் உரைக்–கும்) ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

ÝùIèñ தினகரன் குழுமத்திலிருந்து வெளியாகும் தெய்வீக மாதம் இருமுறை இதழ்

ðô¡

சந்தா விவரம்

அஞ்சல் வழியாக வருட சந்தா - 720/சந்தா த�ொகையை KAL PUBLICATIONS, PVT. LTD என்ற பெயருக்கு டிமாண்ட் டிராஃப்ட் எடுத்தோ அல்லது மணியார்டர் மூலமாவ�ோ கீழ்க்காணும் முகவரிக்கு அனுப்பி வைக்கவும்: மேலாளர்-விற்பனை (MANAGER, SALES),

ஆன்மிகம் பலன்,

எண்: 229 கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004. Ph: 044-4220 9191 Extn: 21120. ம�ொபைல்: 95661 98016



டிமாண்ட் டிராஃப்டை, கீழ்க்காணும் கூப்பனைப் பூர்த்தி செய்து இணைத்து அனுப்பவும். சந்தா த�ொகை கிடைத்ததும் தகவல் தெரிவித்தபின் பிரதியை அனுப்பி வைக்க ஏற்பாடு செய்யப்படும்.

ÝùIèñ

பலன்

பெயர்:________________________________________தேதி:_______________________ முகவரி:__________________________________________________________________ _______________________________________________________________________ ________________________________________________________________________ த�ொலைபேசி எண்:_____________________________ம�ொபைல்:_____________________ இ.மெயில்:________________________________________________________________ __________________(ரூபாய்__________________________________________மட்டும்) _______________________________________________________வங்கியில் எடுக்கப்பட்ட



_______________________________எண்ணுள்ள டி.டி இணைக்கப்பட்டுள்ளது. ஆன்மிகம் பலன் மாதம் இருமுறை இதழை ஏஜென்ட் மூலமாக / அஞ்சல் வழியாக ஒரு வருடத்திற்கு அனுப்பி வைக்குமாறு கேட்டுக் க�ொள்கிறேன். ____________________ கைய�ொப்பம்

ðƒ°Q&18

CˆF¬ó&1

ë£JÁ

êQ

ªõœO

Mò£ö¡

¹î¡

ªêšõ£Œ

Fƒèœ

ë£JÁ

êQ

ªõœO

Mò£ö¡

¹î¡

ªêšõ£Œ

Fƒèœ

ë£JÁ

ÝƒAô îI› Aö¬ñ «îF «îF

ê¶˜ˆîC è£¬ô 8.42 ñE õ¬ó

Fó«ò£îC è£¬ô 8.41 ñE õ¬ó

¶õ£îC è£¬ô 8.15 ñE õ¬ó

ãè£îC è£¬ô 7.20 ñE õ¬ó

îêI è£¬ô 6.02 ñE õ¬ó

îêI ï£œ º¿õ¶‹

ïõI ÜFè£¬ô 5.31 ñE õ¬ó

ÜwìI Þó¾ 2.22 ñE õ¬ó

êŠîI Þó¾ 12.15 ñE õ¬ó

êw® Þó¾ 10.17 ñE õ¬ó

ð…êI Þó¾ 8.31 ñE õ¬ó

ê¶˜ˆF Þó¾ 7.08 ñE õ¬ó

F¼F¬ò Þó¾ 6.13 ñE õ¬ó

¶MF¬ò ñ£¬ô 5.44 ñE õ¬ó

Hóî¬ñ ñ£¬ô 5.43 ñE õ¬ó

Cˆî 29.34 H¡¹ ÜI˜î

Cˆî 60.00 ï£N¬è

ñóí 7.12 H¡¹ ÜI˜î

Cˆî 60.00 ï£N¬è

Cˆî 3.45 H¡¹ ñóí

Cˆî 1.23 H¡¹ ÜI˜î

ÜI˜î 0.31 H¡¹ Cˆî

«ò£è‹

Cˆî 55.41 H¡¹ ñóí

Cˆî 60.00 ï£N¬è

ñóí 50.58 H¡¹ Cˆî

ñóí 48.54 H¡¹ Cˆî

Cˆî 60.00 ï£N¬è

«óõF ÜFè£¬ô 4.23 ñE õ¬ó ÜI˜î 55.57 H¡¹ Cˆî

àˆFó†ì£F ÜFè£¬ô 4.16 ñE õ¬ó

Ìó†ì£F H¡Qó¾ 3.33 ñE õ¬ó

êîò‹ Þó¾ 2.24 ñE õ¬ó

ÜM†ì‹ Þó¾ 1.34 ñE õ¬ó

F¼«õ£í‹ Þó¾ 10.43 ñE õ¬ó

àˆFó£ì‹ Þó¾ 8.25 ñE õ¬ó ñóí 36.03 H¡¹ ÜI˜î

Ìó£ì‹ ñ£¬ô 5.50 ñE õ¬ó

Íô‹ ðè™ 3.20 ñE õ¬ó

«è†¬ì ðè™ 12.53 ñE õ¬ó

ÜÂû‹ ðè™ 10.42 ñE õ¬ó

Mê£è‹ è£¬ô 8.23 ñE õ¬ó

²õ£F è£¬ô 7.30 ñE õ¬ó

CˆF¬ó è£¬ô 6.33 ñE õ¬ó

Üvî‹ è£¬ô 6.12 ñE õ¬ó

ï†êˆFó‹

F¼«õ£í Móî‹. ªð¼ƒ°÷‹ ñ£ò‚Ãˆî˜ «è£J™ ªè£®«òŸø‹.

êƒèó¡«è£J™ êƒèóï£ó£òí˜ «è£J™ ºî™ Íõ˜ Mö£ Ýó‹ð‹.

êñò¹ó‹ ñ£Kò‹ñ¡ Mö£. å¿¬èñƒèô‹ ñ£Kò‹ñ¡ «î˜. ¬ðóõ˜ õNðì ï¡Á.

àôè ²è£î£ó ï£œ. î£òñƒèô‹ ºˆ¶ñ£Kò‹ñ¡ ð£™°ì‹&ðõQ.

èKõô‹ õ‰î ï™Ö˜ ð£™ õ‡íï£î˜ åŠð¬ù Ü‹ñ¡ è£¬÷ õ£èù‹.

ÿõó£ý ªüò‰F. °Ÿø£ô‹ ð£ðï£ê‹, «è£M™ð†® ÝAò CõvîôƒèO™ Mö£.

F¼ªõœ÷¬ø ²«õî£ˆFKï£î˜ ðõQ. î£òñƒèô‹ ºˆ¶ñ£Kò‹ñ¡ F¼iF àô£.

ªî¡F¼Š«ð¬ó ñèó ªï´ƒ°¬ö‚è£î˜ «è£J™ è¼ì «ê¬õ.

àŠHLòŠð¡ ÿQõ£êŠªð¼ñ£œ Mö£ Ýó‹ð‹. è£¬ó‚è£™ Ü‹¬ñò£˜ °¼Ì¬ü.

ñ¡ù£˜°® ó£ü«è£ð£ô²õ£I M¬ìò£ŸÁ Mö£. F¼Šðóƒ°¡ø‹ º¼è˜ ð†ì£H«ûè‹.

M«êû °PŠ¹èœ

C‹ñ‹

èìè‹&C‹ñ‹

èìè‹

ê˜õ Üñ£õ£¬ê. H¶˜î˜Šðí ï£œ. Ü¡ùî£ù‹ ªêŒò Ü¬ùˆ¶ ªêò™èÀ‹ ªüòñ£°‹.

îI›Š¹ˆî£‡´ Fù‹. CˆF¬ó Mû§, ñ£î Cõó£ˆFK, ð¬ùò¹ó‹ Cõ¡ îôˆF™ 7 ï£œ ÅKò åO îKêù‹.

Hó«î£û‹. êèô Cõ£ôòƒèO½‹ ñ£¬ô Hó«î£û Mö£. F¼Š«ð£Ï˜ ð®ˆF¼Mö£.

ê˜õ ãè£îC. ÿóƒè‹ ªð¼ñ£œ Üôƒè£óˆ F¼ñ…êù‹. °¼õ£ÎóŠð¡ õNð£´ ï¡Á.

I¶ù‹&èìè‹ àŠHLòŠð¡ «è£J™ YQõ£êŠªð¼ñ£œ êŠî£õ˜í‹.

I¶ù‹

Kûð‹

«ñû‹&Kûð‹

«ñû‹

eù‹

°‹ð‹&eù‹

ê‰Fó£wìñ‹

கணித்தவர்: ‘ஜ�ோதிட மணி’ வசந்தா சுரேஷ்குமார்

ஏப்ரல் மாதம் 1-15 (பங்குனி - சித்திரை) பஞ்சாங்க குறிப்புகள்

விளம்பி வருட நட்சத்திரப் பலன்கள்

எ

அஸ்–வினி

ப்– ப �ோ– து ம் சுறு– சு – று ப்– பா க செய– ல ாற்– று ம் அஸ்–வினி நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, இந்த புத்– தா ண்– டி ல் நிதா– ன – ம ாக எந்த முடி– வ ை– யு ம் எடுப்–பீர்–கள். பண–வர– த்து மன–மகி – ழ்ச்–சியை தரும். நீண்ட நாட்–களா – க இருந்த பிரச்னை குறை–யும். மறை–முக எதிர்ப்–புக – ள் நீங்–கும். எந்த ஒரு காரி–யமு – ம் சாத–கம – ாக முடி–யும். விருப்–ப– மா–ன–வர்–க–ளு–டன் சந்–திப்பு ஏற்–ப–டும். நட்–சத்–ரா–திப – தி கேதுவின் சஞ்–சார– த்–தால் வாக்கு வன்–மை–யால் நன்மை கிட்–டும். ந�ோய்– நீ ங்கி, உடல் ஆர�ோக்– கி – ய ம் உண்–டா–கும். த�ொழில், வியா–பார– ம் திட்–டமி – ட்–டப – டி சிறப்–பாக நடக்–கும். பழைய பாக்–கி–கள் வசூ–லா–கும். எதிர்–பார்த்த நிதி உதவி கிடைக்–கும். அர–சாங்–கம் மூலம் நடக்க வேண்–டிய காரி–யங்–க–ளில் சாத–க–மான நிலை காணப்–ப–டும். உத்–திய� – ோ–கத்–தில் இருப்–ப– வர்–க–ளுக்கு வேலை, பளு, வீண் அலைச்–சல் குறை–யும். எதிர்–பார்த்த அதி–கா–ரம், அந்–தஸ்து கிடைக்–கும். சாமர்த்–தி–ய–மான பேச்–சால் எல்–லா– வற்–றை–யும் சமா–ளிப்–பீர்–கள். குடும்–பத்–தில் நிம்–மதி உண்–டாகு – ம். கண–வன்,

பரணி

எ

த்–தனை இடை–யூறு – க – ள் வந்–தாலு – ம் எதிர்த்து நின்று காரிய வெற்றி காணும் பரணி நட்–சத்– திர அன்–பர்–களே, இந்த புத்–தாண்–டில் எந்த ஒரு காரி–யத்–திலு – ம் சரி–யான முடி–வுக்கு வர–முடி – ய – ா–மல் இருந்த தடு–ம ாற்–றம் நீங்– கு ம். மற்– ற –வ ர்– க – ளி ன் கருத்–து–களை ஏற்–றுக் க�ொள்ள முடி–யாத நிலை உண்–டாகி அவர்–க–ளு–டன் பகை ஏற்–ப–ட–லாம். ஆனால், சாமர்த்– தி–ய–மாக எதை–யும் சமா–ளிக்–கும் துணிச்–சல் வரும். பண–வ–ரத்து திருப்தி தரும். எதிர்ப்– பு – க ள் குறை–யும். த�ொழில், வியா– பா – ர த்– தி ல் இருந்த ப�ோட்–டி–கள் குறை–யும். புதிய ஆர்– ட ர்– க ள் பெறு– வ – தி ல் தடு–மாற்–றம் உண்–டா–கும். எந்த வேலையை முத–லில் கவ–னிப்–பது என்று குழப்–பம் வரும். உத்–திய� – ோ–கத்–தில் இருப்–ப– வர்–கள் டென்–ஷனு – ட – ன் காணப்–படு – வா – ர்–கள். நீண்ட நாட்–களா – க இருந்து வந்த மனக்–கிலே – –சங்–க–ளில் தெளி–வான நிலை ஏற்–ப–டும். குடும்–பத்–தா–ரின் செய்–கை–கள் உங்–க–ளது க�ோபத்தை தூண்–டுவ – –தாக இருக்–கும். கண–வன், மனை–விக்–கி–டையே கருத்து வேற்–றுமை ஏற்–ப– டும். சிற்–றின்ப சுகம் குறை–யும். பிள்–ளை–க–ளு–டன்

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

மனை–விக்–கி–டை–யில் நெருக்–கம் அதி–க–ரிக்–கும். வீட்–டிற்குத் தேவை–யான ப�ொருட்–களை வாங்–குவீ – ர்– கள். பிள்–ளை–கள் மூலம் மன–ம–கிழ்ச்சி ஏற்–ப–டும். அதே–நே–ரத்–தில் அவர்–க–ளால் செல–வும் வரும். கலைத்– து – ற ை– யி – ன – ரு க்கு கடன் விவ– க ா– ர ங்– கள் கட்–டுக்–குள் இருக்–கும். புதிய ஆர்–டர்–க–ளுக்– கான முயற்–சி–கள் சாத–க–மான பலனைத் தரும். வீண் அலைச்–சலை சந்–திக்க வேண்டி இருக்–கும். அர–சி–ய–லில் உள்–ள–வர்–கள் க�ோப– மாகப் பேசு–வதை தவிர்ப்–பது நல்–லது. மேல்– ம ட்– ட த்– தி ல் உள்– ள – வ ர்– க – ளு – ட ன் வாக்–கு–வா–தங்–கள் ஏற்–ப–ட–லாம். கவ–னம் தேவை. பெண்– க – ளு க்கு முயற்– சி – க – ளி ல் இருந்த முட்– டு – க ட்– டை – க ள் அக– லு ம். எடுத்த காரி–யத்தை சிறப்–பாக செய்து முடிப்–பீர்–கள். கையில் காசு புர–ளும். மாண– வ ர்– க – ளு க்கு கல்வி பற்– றி ய பயம் நீங்–கும். எதிர்–கா–லம் பற்–றிய திட்–டம் த�ோன்– றும். ஆசி–ரி–யர்–க–ளின் உதவி கிடைக்–கும். +: பண–வ–ரத்து திருப்தி தரும். -: எதி–லும் அவ–ச–ரம் வேண்–டாம். பரி–கா–ரம்: ந–ர–சிம்–மரை தீபம் ஏற்றி தரி–சித்–து– வர கடன் பிரச்னை குறை–யும். வீண் அலைச்–சல், மன�ோ–ப–யம் குறை–யும். அனு–ச–ரித்துச் செல்–வது நல்–லது. வாக–னங்–க–ளில் செல்–லும் ப�ோதும், பய–ணங்–க–ளின் ப�ோதும் கூடு– தல் கவ–னம் தேவை. நண்–பர்–கள், உற–வி–னர்–க–ளி– டம் சிறு மனத்–தாங்–கல்–கள் வர–லாம். கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு கடன் விவ–கா–ரங்–கள் கட்–டுக்–குள் இருக்–கும். புதிய ஆர்–டர்–க–ளுக்–கான முயற்–சி–கள் சாத–க–மான பலனைத் தரும். வீண் அலைச்–சலை சந்–திக்க வேண்–டி–யி–ருக்–கும். அர– சி – ய – லி ல் உள்– ள – வ ர்– க ள் உணர்ச்–சி–வ–சப்–ப–டா–மல் இருப்– பது நல்–லது. மேல்–மட்–டத்–தில் உள்–ள–வர்–க–ளி–டம் எதிர்–வா–தம் செய்–யா–தீர்–கள். பெண்–கள் எந்த இக்–கட்–டான சூழ்–நி–லை–யை–யும் மன–உ–று–தி–யு– டன் சமா–ளித்து வெற்றி காண்–பீர்– கள். எதிர்ப்–பு–கள் நீங்–கும். மாண– வ ர்– க – ளு க்கு கல்வி பற்–றிய கவலை ஏற்–ப–டும். டென்– ஷனை குறைத்து பாடங்–க–ளில் கவ–னம் செலுத்தி படிப்–பது நல்–லது. +: துணிச்–சல் அதி–க–ரிக்–கும். -: நண்–பர்–கள், உற–வின – ர்–களி – ட – ம் பேசும்–ப�ோது கவ–னம் தேவை. பரி–கா–ரம்: ரங்–கந – ா–தரை தரி–சித்–துவ – ர பாவங்– கள் நீங்– கு ம். வாழ்க்– கை – யி ல் முன்– னே ற்– ற ம் காணப்–ப–டும்.

பெருங்குளம்

வா

ராமகிருஷ்ண ஜ�ோஸ்யர்

கார்த்–திகை

ழ்க்–கையி – ல் முன்–னேற்–றம – டை – ய வேண்– டும் என்ற எண்–ணத்–தில் கடு–மை–யாக உழைக்–கும் கார்த்–திகை நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, இந்–தப் புத்–தாண்–டில் மற்–ற–வர்–க–ளு–டன் பகை ஏற்– ப–ட–லாம். முடங்–கிக் கிடந்த காரி–யங்–கள் அனைத்– தும் வேகம் பிடிக்–கும். நெருக்–க–டி–யான நேரத்–தில் உற–வி–னர்–கள், நண்–பர்–கள் உங்–களு – க்கு கை க�ொடுப்–பார்–கள். மன– தில் இருந்–து–வந்த சஞ்–ச–லம் மாறும். தர்– ம – சி ந்– தனை உண்– டா – கு ம். பண– நெ– ரு க்– க டி குறை– யு ம். எதிர்– பார்த ்த உத–வி–கள் கிடைக்–கும். த�ொழில், வியா–பார– ம் சீராக நடக்–கும். பழைய பாக்–கி–கள் வசூல் செய்–வ–தில் வேகம் இருக்– கு ம். புதிய ஆர்– ட ர்– க ள் கிடைப்–பதி – ல் ஏற்–பட்ட சிக்–கல்–கள் தீரும். உத்–தி–ய�ோ–கத்–தில் இருப்–ப–வர்–க–ளுக்கு எதிர்–பார்த்த பதவி உயர்வு கிடைக்–க–லாம். சக ஊழி– ய ர்– க – ளி ன் ஒத்– து – ழ ைப்– பா ல் பணி– க ளை சிறப்–பாக செய்து முடிப்–பீர்–கள். குடும்–பத்–தில் இருந்த பிரச்–னை–கள் தீரும். கண–வன்- மனை–விக்–கி–டையே இருந்த குழப்–பங்– கள் நீங்–கும். பிள்–ளை–கள் கல்–வி–யில் அக்–கறை

ர�ோகிணி

வே

க–மாக செயல்–ப–டும் குணம் க�ொண்ட ர�ோகிணி நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, இந்த புத்–தாண்–டில் நிலு–வை–யில் இருந்த பணம் வந்து சேரும். நீண்ட நாட்–க–ளாக வாங்க திட்–ட–மிட்ட வாக–னம், ச�ொத்து மற்–றும் வீட்–டிற்குத் தேவை– யான ப�ொருட்–களை வாங்–கு–வ–தில் ஆர்–வம் காட்– டு–வீர்–கள். பய–ணங்–கள் சாத–க–மான பலன் தரும். எதிர்–பார– ாத அதிர்ஷ்–டமு – ம் கிடைக்–கல – ாம். உடல் ஆர�ோக்–யம் உண்–டா–கும். தெய்வ பக்தி அதி–க– ரிக்–கும். த�ொழில், வியா–பார– ம் சிறப்–பாக நடக்– கும். பழைய பாக்–கி–கள் வசூ–லா–கும். எதிர்– பார்த ்த கட– னு – த வி கிடைக்– கு ம். வியா–பார– த்தை விரி–வுப – டு – த்த முயற்–சிக – ள் மேற்–க�ொள்–வீர்–கள். உத்–தி–ய�ோ–கத்–தில் இருப்–பவ – ர்–கள் வேலை–ப்பளு குறைந்து மன மகிழ்ச்–சி–ய–டை–வார்–கள். மேல–தி– கா–ரி–க–ளின் உத–வி–யும், ஆல�ோ–ச–னை– யும் கிடைக்–கும். புதிய வேலைக்–கான முயற்– சி – க – ளி ல் சாத– க – ம ான ப�ோக்கு காணப்–ப–டும். குடும்–பத்–தில் இத–மான சூழ்–நிலை காணப் – ப – டு ம். உற– வி – ன ர்– க ள் வரு– கை – யு ம், அத– ன ால்

காண்– பி ப்பா– ர் – க ள். நண்– ப ர்– க ள் உற– வி – ன ர்– க ள் உங்–க–ளுக்கு ஆத–ர–வாக இருப்–பார்–கள். கலைத்–துற – ை–யின – ரு – க்கு கடன் விவ–கா–ரங்–கள் கட்–டுக்–குள் இருக்–கும். புதிய ஆர்–டர்–க–ளுக்–கான முயற்– சி – க ள் சாத– க – ம ான பலன் தரும். வீண் அலைச்–சலை சந்–திக்க வேண்–டி–யி–ருக்–கும். அர–சி–ய–லில் உள்–ள–வர்–கள் டென்– ஷ ன் பட க் – கூ – டி ய சூ ழ் – நி – லை – க ள் வர– ல ாம். நிதா– ன – ம ாக இருத்– த ல் வேண்–டும். மேல்–மட்–டத்–தில் உள்–ளவ – ர்– களை அனு–ச–ரித்–துப் ப�ோவது நல்–லது. பெண்–க–ளுக்கு பணத்–தேவை பூர்த்– தி–யா–கும். நெருக்–க–டி–யான நேரத்–தில் எதிர்– பார்த ்த உதவி கிடைப்– ப – தி ல் தாம–தம் ஏற்–ப–டும். ம ா ண – வ ர் – க – ள் பாட ங் – க ளை படிப்– ப – தி ல் ஆர்– வ ம் காட்– டு – வீ ர்– க ள். சக மாண– வ ர்– க – ளி ன் ஒத்– து – ழ ைப்பு மன–தி–ருப்–தியை தரும். +: பண–நெ–ருக்–கடி தீரும். -: பிடி–வா–தத்தை தளர்த்த வேண்–டும். பரி–கா–ரம்: சனிக்–கி–ழ–மை–யில் துர்க்கை அம்– மனை தரி–ச–னம் செய்து தீபம் ஏற்–றி–வர காரியத் தடை–கள் நீங்–கும். த�ொழில், வியா–பார– ம் சிறக்–கும். நன்–மை–யும் இருக்–கும். கண–வன், மனை–விக்–கி– டை–யில் நெருக்–கம் அதி–கரி – க்–கும். பிள்–ளைக – ளி – ன் அறி–வுத்–திற – ன் அதி–கரி – க்–கும். ஆனால் அவர்–கள – து உடல்–ந–லத்–தில் கவ–னம் தேவை. கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு மனத்–து–ணிவு அதி–க– ரிக்–கும். பண–வ–ரத்து எதிர்–பார்த்–த–படி திருப்–தி–க–ர– மாக இருக்–கும். காரிய வெற்–றிக்குத் தேவை–யான உத–வி–கள் கிடைக்–கும். அர– சி – ய – லி ல் இருப்– ப – வ ர்– க ள் இட– ம ாற்– ற ம், பதவி இறக்–கம் ஆகி–ய–வற்றை சந்–திக்க வேண்டி இருக்–கும். இருப்–பி–னும் நற்–பெ–யர் கிடைக்–கும். பெண்– க – ளு க்கு பய– ண ங்– க – ளி ன் மூலம் நன்மை உண்–டா–கும். முயற்– சி–கள் நல்ல பலன் தரும். பண–வ–ரத்து திருப்தி தரும். மாண– வ ர்– க ள் கல்– வி – யி ல் முன்– னேற்–றம் காணப்–ப–டும். கஷ்–ட–மாகத் த�ோன்–றிய பாடங்–களை எளி–தாக படித்து முடிப்–பீர்–கள். +: மன– தி ல் இத– ம ான சூழ்– நி லை இருக்–கும். -: முயற்–சி–கள் அதி–க–ரிக்–கும். பரி–கா–ரம்: முரு–கனை வணங்–கிவ – ர எல்லா நன்– மை–க–ளும் உண்–டா–கும். தேவை–யான நேரத்–தில் எதிர்–பார்த்த உதவி கிடைக்–கும். ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

விளம்பி வருட நட்சத்திரப் பலன்கள்

ம

மிரு–க–சீ–ரி–ஷம்

வகை–யில் பகை வர–லாம். ஆகவே அவர்–க–ளுக்– காக விட்–டுக் க�ொடுத்து வாழ்–தல் நலம். அர–சி–ய–லில் உள்–ள–வர்–க–ளுக்கு மதிப்பு உய– ரும். ப�ோட்–டி–களை சமா–ளிப்–பீர்–கள். எதிர்–பா–ராத பதவி கிடைக்–கும். உங்–கள் த�ொண்–டர்–கள் உங்–க– ளுக்–காக உழைப்–பார்–கள். எந்த சவா–லையு – ம் தைரி– – ட யம் மற்–றும் தன்–னம்–பிக்–கையு – ன் சமா–ளியு – ங்–கள். எதி–ரி–க–ளின் த�ொல்லை அதி–க–மாக இருக்–கும். கலைத்–து–றையை சார்ந்–த–வர்–க–ளுக்கு தங்–க– ளது முழுத்–தி–ற–மை–க–ளை–யும் காட்–டி– னால் மட்–டுமே வாய்ப்–புக – ள் அதி–கம – ா–கக் கிடைக்–கும். அடிக்–கடி வெளி–யூர் பய– ணங்–கள் வந்–து–சே–ரும். ஒரே நேரத்–தில் பல–வித – ம – ான வாய்ப்–புக – ள் வந்து சேரும்– ப�ோது தகுந்த ஆல�ோ– ச – னை – க ளை மேற்–க�ொண்டு முடி–வு–களை எடுப்–பது நல்–லது. பெண்–க–ளுக்கு வீண்–க–வ–லை–கள், எதிர்–பா–ராத அலைச்–சல் ஏற்–ப–ட–லாம். எதை–யும் திட்–டமி – ட்டு செய்–வது நன்மை தரும். மாண– வ ர்– க – ளு க்கு கல்வி பற்– றி ய பயம் ஏற்–பட்டு நீங்–கும். தெளி–வாக பாடங்–களை படிப்–பது நல்–லது. +: நல்ல வாய்ப்–பு–கள் கிடைக்–கும். – ம் ஏற்–பட – ல – ாம். -: மன–தில் தேவை–யற்ற சஞ்–சல பரி–கா–ரம்: விநா–யகப் பெரு–மானை தேங்– காய் உடைத்து தீபம் ஏற்றி வணங்கி வர வீண் அலைச்–சல் குறை–யும். காரியத் தடை நீங்–கும். கல்வி அறிவு அதி–க–ரிக்–கும்.

திரு–வா–திரை

பெறு–வ–தற்கு ஏது–வான சூழ்–நிலை உண்–டா–கும். இத–னால் பாராட்–டு–க–ளும், க�ௌர–வ–மும் கிடைக்– கும். மற்– ற – ப டி புதிய வாய்ப்– பு – க ள் தடங்– க ல் இல்–லா–மல் வந்–து–க�ொண்–டி–ருக்–கும். ரசி–கர்–க–ளின் ஆத–ர–வு–டன் சில பய–ணங்–க–ளைச் செய்–வீர்–கள். அர– சி – ய – லி ல் உள்– ள – வ ர்– க – ளு க்கு மதிப்பு உய–ரும். ப�ோட்–டிக – ளை சமா–ளிப்–பீர்–கள். எதிர்–பார– ா–த– வ–கை–யில் உயர் பத–வி–யும், ப�ொறுப்–பும் கிடைக்– கும். உங்–கள் த�ொண்–டர்–கள் உங்–க–ளுக்–காக உழைப்–பார்–கள். எந்த சவா–லை–யும் தைரி–யம் மற்–றும் தன்–னம்–பிக்–கை–யு–டன் சமா–ளி–யுங்–கள். எதி–ரி–க–ளின் த�ொல்லை அதி–க–மாக இருக்–கும். பெண்–கள் விருப்–பம் இல்–லா–மல் பய–ணம் செல்ல நேரி–டல – ாம். வீண் மன சங்–க–டத்–திற்கு ஆளா–க–லாம். எதி–லும் கவ–னம் தேவை. மாண–வர்–க–ளுக்கு விளை–யாட்–டில் ஆர்–வம் அதி–க–ரிக்–கும். பாடங்–கள் எளி– மை–யாக த�ோன்–றி–னா–லும் கவ–ன–மாக படிப்–பது அவ–சி–யம். +: உழைப்– பி ற்கு ஏற்ற ஊதி– ய ம் கிடைக்–கும். -: வலியச் சென்று உத– வு – வதை தவிர்க்–க–வும். பரி–கா–ரம்: சனிக்–கிழ – மை – யி – ல் சனி–பக – வா – னு – க்கு எள் சாதத்தை நைவேத்–யம் செய்து காகத்–திற்கு வைக்க, பிணி–கள் நீங்–கும். காரியத்தடை, எதிர்ப்– பு– க ள் அக– லு ம். உழைப்– பு க்கு ஏற்ற ஊதி– ய ம் கிடைக்–கும்.

ற்–றவ – ர்–களி – ட – மி – ரு – ந்து தக–வல்–களை – த் தெரிந்து க�ொள்–ளும் திறமை க�ொண்ட மிரு–க–சீ–ரிஷ நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, இந்த புத்–தாண்–டில் குறிக்– க�ோ–ளற்ற பய–ணங்–கள், அதன் மூலம் அலைச்– சல், உடல்–ந–லக் கேடு ப�ோன்–றவை ஏற்–ப–ட–லாம். எனவே திட்–ட–மிட்டு எதை–யும் செய்–வது நல்–லது. மன–தில் வீண்–க–வ–லை–கள் உண்–டா–கக்–கூ–டும். அடுத்–த–வரை நம்பி எதை–யும் ஒப்–ப–டைப்–ப–தைத் தவிர்ப்–பது நல்–லது. சுபச்–செ–ல–வு–கள் ஏற்–ப–டும். த�ொழில், வியா–பார– ம் திட்–டமி – ட்–டப – டி நடந்–தாலு – ம் சற்று நிதா–னம – ாக இருக்–கும். சரக்–கு–களை வாடிக்–கை–யா–ளர்–க–ளுக்கு அனுப்–பு–வ–தில் தாம–தம் ஏற்–ப–ட–லாம். ப�ோட்–டி–கள் தலை–தூக்–கும். உங்–க–ளின் நற்–பெ–ய–ருக்கு பங்–கம் வர–லாம். தைரி– யத்தை மட்–டும் எப்–ப�ோ–துமே இழக்–கக் கூடாது. உத்–திய� – ோ–கத்–தில் இருப்–ப–வர்– கள் கூடு– த – ல ான வேலைப்– ப – ளு – வா ல் உடல் ச�ோர்–வ–டை–வார்–கள். திட்–ட–மிட்டு எதை– யு ம் செய்– யு ங்– க ள். எதி– லு ம் கவ– ன – ம ாக செயல்–ப–டுங்–கள். குடும்– ப த்– தி ல் இறுக்– க – ம ான சூழ்– நி லை காணப்–ப–டும். மன–தில் இருப்–பதை வெளி–யில் ச�ொல்– ல ா– ம ல் செய்– கை – யி ல் காட்– டு – வா ர்– க ள். கண–வன், மனை–விக்–கி–டை–யில் இணக்–க–மான ப�ோக்கு காண்– ப து சிர– ம ம். சக�ோ– த – ர ர்– க ள்

ருந்–தி–னரை உப–ச–ரிப்–ப–தில் மகிழ்ச்–சி–ய–டை– வி யும் திரு–வா–திரை நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, இந்–தப் புத்–தாண்–டில் வீண் செல–வு–கள் ஏற்–ப–டும்.

எடுத்த காரி–யத்தை செய்து முடிப்–ப–தில் தாம–தம் – ம். க�ொடுத்த வாக்–கைக் காப்–பாற்ற பாடு–பட ஏற்–படு வேண்டி இருக்–கும். மற்–ற–வர்–க–ளின் பிரச்–னை– க–ளுக்கு வலிய சென்று உத–வி–கள் செய்–வதை தவிர்ப்–பது நல்–லது. விருப்–பம் இல்–லாத இட–மாற்– றம் உண்–டா–க–லாம். த�ொழில், வியா–பா–ரம் முன்– னேற்–றம் காண மிக–வும் கடு–மை–யாக உழைக்க வேண்–டி–யி–ருக்–கும். பார்ட்–னர்–க–ளு–டன் அனு–ச–ரித்துச் செல்–வது நல்–லது. திட்–ட– மிட்டு எதை–யும் செய்–யுங்–கள். எதி–லும் கவ–னம – ாக செயல்–படு – ங்–கள். உத்–திய� – ோ– கத்–தில் இருப்–ப–வர்–கள் எதிர்–பார்த்–த–படி – த்–திற்கு பணி–கள் முடி–யா–மல் மன–சங்–கட ஆளாக நேரி–டும். உழைப்பை அதி–க– ரிக்– க – வே ண்– டி ய அவ– சி – ய ம் ஏற்– ப – டு ம். குடும்–பத்–தில் இருப்–பவ – ர்–களி – ன் தேவை–க– ளைப் பூர்த்தி செய்ய பாடு–ப–டு–வீர்–கள். கண–வன், மனை–விக்–கி–டையே வெளி– யில் ச�ொல்ல முடி–யாத மனக்–கு–றை–கள் வர–லாம். பிள்–ளை–கள் கல்வி மற்–றும் அவர்–கள் எதிர்–கா–லம் பற்–றிய கவலை ஏற்–பட்டு நீங்–கும். கலைத்–து–றை–யி–னர் துறை நுணுக்–கங்–களை அறிந்து வைத்– து க்– க�ொ ள்– வீ ர்– க ள். அவற்றை தகுந்த சம–யத்–தில் உப–ய�ோ–கித்–தால் வெற்றி

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

விளம்பி வருட நட்சத்திரப் பலன்கள்

அ

புனர்–பூ–சம்

நடந்து க�ொள்–வது நல்–லது. எந்த முடி–வை–யும் அவ–ச–ரப்–ப–டா–மல் நிதா–ன–மாக எடுக்க வேண்–டும். அர–சி–யல் மற்–றும் ப�ொது வாழ்–வில் இருப்–ப– வர்–க–ளுக்கு தாங்–கள் நினைத்–ததை சாதித்–துக் க�ொள்ள தகுந்த கால–கட்–டம் இது. நீங்–கள் இழந்த பதவி, நற்–பெ–யர் மீண்–டும் கிடைக்–கும். சமு–தா– யப் பணி செய்து மக்–க–ளி–டம் விழிப்–பு–ணர்வை ஏற்–ப–டுத்–து–வீர்–கள். இத–னால் கட்சி மேலி–டத்–தின் பாராட்டு கிடைக்–கும். த�ொண்–டர்–கள் உங்–கள் ச�ொல் கேட்டு நடப்–பார்–கள். ஒப்–ப–னை–யா–ளர்–கள், ஆடை வடி–வ– மைப்–பா–ளர்–கள், பாடல் சம்–பந்–தப்–பட்–ட– வர்–கள், நட–னக் கலை–ஞர்–கள் ப�ோன்ற கலைத் துறை– க – ளி ல் உள்– ள – வ ர்– க ள் நல்ல முன்–னேற்–றம் காண–லாம். நீங்–கள் முயற்சி எடுத்து செய்–யும் அனைத்து காரி–யங்–க–ளும் வெற்றி பெறும் நல்ல கால–மாக இது அமை–யும். பெண்–கள் – எடுத்த காரி–யத்தை வெற்– றி–க–ர–மாக செய்து முடிக்க கூடு–த–லாக உழைக்க வேண்டி இருக்–கும். மாண–வர்–க–ள் சக மாண–வர்–க–ளி–டம் அனு–ச–ரித்துச் செல்–வது நல்–லது. கவ–னத்தை சித–ற–வி–டா–மல் படிப்–பது அவ–சி–யம். +: எதிர்–பா–ராத திருப்–பம் ஏற்–ப–டும். -: வியா–பா–ரம் மந்–த–மாக இருக்–கும். பரி–கா–ரம்: தேவா–ரம், திரு–வா–ச–கம் படித்து சிவபெருமானை வணங்–குவ – து நன்–மையை தரும். தடை–பட்ட காரி–யம் தடை–நீங்கி நடக்–கும்.

பூசம்

அர–சி–ய–லில் உள்–ள–வர்–களும், ப�ொது–வாழ்க்– – ர்–களு – ம் மிக–வும் சிறப்–பான பலன்– கை–யில் உள்–ளவ க–ளைக் காண்–பர். அர–சி–டம் இருந்து சலு–கை–கள் கிடைக்–கும். உயர்–ப–த–வி–கள் கிடைக்–கும். அதே வேளை–யில் அதி–கம – ாக உழைக்க வேண்–டிய – தி – ரு – க்– கும். நீங்–கள் மற்–ற–வர்–க–ளி–டம் காட்–டும் அன்–பும், அர–வணை – ப்–பும் உங்–களி – ன் ப�ொது வாழ்க்–கைக்கு உறு–துணை – –யா–கவே இருக்–கும். கலைத்–து –றையைச் சார்ந்–த–வர்–கள் சிறந்த நிலைக்கு வர–லாம். வேலை விஷ–யம – ாக பய–ணம் மேற்–க�ொள்ள வேண்–டி–யி–ரு க்–கும். அதி–க–ம ாக உழைக்க வேண்–டி–யி–ருக்–கும். வாய்ப்–பு–கள் வந்து குவி–யும். எந்த ஒரு வாய்ப்–பை–யும் நிரா–க–ரிக்க வேண்–டாம். பத்–தி–ரி–கை–துறை சார்ந்த நண்–பர்–க– ளுக்கு நல்ல ஏற்–றம் இருக்–கும். பெண்–களு – க்கு உங்–கள – து செயல்–க– ளில் மற்–ற–வர் குறை காண நேர–லாம். தெய்வ பக்தி அதி–க–ரிக்–கும். பய–ணம் செல்ல நேர–லாம். – செயல் திறமை அதி–க– மாண–வர்–கள் ரிக்–கும். கல்–வி–யில் வெற்றி பெறு–வதை குறிக்–க�ோ–ளாகக் க�ொண்டுச் செயல்–ப– டு–வீர்–கள். +: பண–வ–ரத்து கூடும். -: உங்–கள் செய–லில் மற்–ற–வர்–கள் குறை காண–லாம். பரி–கா–ரம்: மாரி–யம்–மனை தீபம் ஏற்றி வணங்க எல்லா பிரச்– னை – க – ளு ம் தீரும். குடும்– ப த்– தி ல் அமைதி ஏற்–ப–டும். காரிய தடங்–கல்கள் நீங்–கும்.

தி–கார த�ோர–ணையு – ம், கம்–பீர– ம – ான த�ோற்–ற– மும் உடைய புனர்–பூச நட்–சத்–திர அன்–பர்– களே, இந்த புத்–தாண்–டில் பண–வ–ரத்து திருப்தி தரும். எதிர்–பா–ராத திருப்–பம் உண்–டா–கும். சிந்– தித்து செயல்–படு – வ – து காரிய வெற்–றிக்கு உத–வும். பய–ணங்–க–ளின் ப�ோதும், வாக–னங்–களை ஓட்டிச் செல்–லும்–ப�ோ–தும் எச்–ச–ரிக்–கை–யாக இருப்–பது நல்–லது. புதிய நபர்–க–ளின் அறி–மு–கம் கிடைக்–கும். அவர்–க–ளி–டம் கவ–ன–மா–கப் பழ–கு–வது நல்–லது. த�ொழில், வியா– பா – ர ம் மந்– த – ம ாக காணப்–பட்–டாலு – ம் வரு–மா–னம் வழக்–கம் ப�ோல் இருக்–கும். வாடிக்–கை–யா–ளர்–க– ளி–டம் அனு–ச–ரித்து நிதா–ன–மாக நடந்து க�ொள்–வது வியா–பா–ரம் நன்கு நடக்க உத–வும். வீண் கவ–லை–களை விடுத்து உங்–கள் கட–மை–களை சரி–யா–கச் செய்– யுங்–கள். உத்–திய� – ோ–கத்–தில் இருப்–ப–வர்– கள் திட்–ட–மிட்டு செய்–யும் காரி–யங்–கள் நல்ல பலன் தரும். உங்–க–ளின் எண்– ணங்–கள் ஒவ்–வ�ொன்–றாக நிறை–வே–றும். நீங்–கள் இது–வரை பட்ட கஷ்–டங்–கள் விலகி நன்–மையே நடக்–கும். குடும்–பத்–தில் கண–வன், மனை–விக்–கி–டையே கருத்து வேற்–றுமை ஏற்–ப–ட–லாம். உற–வி–னர்–க–ளு– டன் அனு–சரி – த்துச் செல்–வது – ம், வாக்–குவா – தத்தை – தவிர்ப்–ப–தும் நல்–லது. பிள்–ளை–க–ளி–டம் அன்–பாக

பா

ர்த்–தால் பசு பாய்ந்–தால் புலி என்–ப–தற்– – ம் முன்– கேற்ப சாது–வாக காணப்–பட்–டாலு க�ோ–பம் அதி–க–மா–கக் க�ொண்–டி–ருக்–கும் பூச நட்– சத்–திர அன்–பர்–களே, இந்த புத்–தாண்–டில் எடுத்த காரி–யத்தை செய்து முடிப்–ப–தில் இழு–ப–றி–யான நிலை காணப்–படு – ம். சாதா–ரண – ம – ாக பேசி–னா–லும் மற்–ற–வர்–கள் அதில் குறை காண்–பார்–கள். வாக– னங்–க–ளில் செல்–லும்–ப�ோ–தும், ஆயு–தங்–களைக் கையா–ளும்–ப�ோ–தும் கவ–னம் அவ–சி–யம். எண்– ணி–யதை செய்து முடிக்க முடி–யா–மல் தடங்–கல் உண்–டா–கும். பண–வ–ரத்து கூடும். த�ொழில், வியா–பார– த்–தில் சிக்–கல்–கள் தீர பாடு–படு – வீ – ர்–கள். புதிய ஆர்–டர் பிடிக்க அதி–கம் அலை–ய–வேண்டி இருக்–கும். உங்–க –ளுக்கு நற்–பெ –யர் கிடைக்– கு ம். – க்–கல – ாம். உத்– மருத்–துவச் செலவு அதி–கரி தி–ய�ோ–கத்–தில் இருப்–ப–வர்–கள் அதி–கம் உழைக்க வேண்டி இருக்–கும். செயல் திறன் அதி– க – ரி க்– கு ம். பணப்– பு – ழ க்– கம் அதி–க–மாக இருக்–கும். குடும்– ப த்– தி ல் இருப்– ப – வ ர்– க ளை அனு– ச – ரி த்துச் செல்– வ து நல்– ல து. கண–வன், மனை–விக்–கி–டையே இடை– வெளி குறைய மனம் விட்டுப் பேசு–வது நல்–லது. பிள்–ளை–கள் எதிர்–க ால நல–னுக்–க ாக பாடு–பட வேண்டி இருக்–கும்.

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

விளம்பி வருட நட்சத்திரப் பலன்கள்

எ

ஆயில்–யம்

தை எப்–படிச் செய்ய வேண்–டும் என்–பதை நன்கு உணர்ந்த ஆயில்ய நட்–சத்–திர அன்– பர்–களே, இந்த புத்–தாண்–டில் பண–வ–ரவு அதி–க– மா– கு ம். வீண்– ச ெ– ல வு உண்– டா – கு ம். சேமிக்க வேண்–டும் என்ற எண்–ணம் இருந்–தா–லும் அதை செய்ய முடி–யாத சூழ்–நிலை வரும். எதி–லும் ஈடு–ப–டா–மல் ஒதுங்கி சென்–றா– லும் மற்–ற–வர்–கள் விடா–மல் வம்– புக்கு இழுப்–பார்–கள். எனவே கவ–ன–மாக இருப்–பது நல்–லது. நீண்ட நாட்–களா – க இழு–ப–றி–யாக இருந்த சில காரி–யங்–கள் நடந்து முடி–யும். த�ொழில், வியா– பா – ர த்– தி ல் லாபம் கூடும். புதிய ஆர்–டர்–கள் எதிர்– பா ர்த்– த – ப டி கிடைக்– கு ம். வாக்கு வன்– மை – ய ால் வாடிக்– கை–யா–ளர்–களை தக்க வைத்–துக் க�ொள்–வீர்–கள். உத்– தி – ய� ோ– க த்– தி ல் இருப்–ப –வ ர் க – ளு – க்கு நீண்ட நாட்–களா – க தள்–ளிப் ப�ோன பதவி உயர்வு, வர வேண்–டிய பணம் வந்து சேர–லாம். காத்–தி–ருந்து கட–மை–களை சரி–யாக செய்–ப–வர்– க–ளுக்கு வெற்–றிக்–கனி கிடைக்–கும். குடும்–பத்–தில் சுமு–க–மான சூழ்–நிலை காணப்– ப–டும். கண–வன், மனைவி இரு–வ–ரும் சேர்ந்து

மகம்

அ

மை–தியு – ம், கரு–ணையு – ம் க�ொண்ட மக நட்– சத்–திர அன்–பர்–களே, இந்த புத்–தாண்–டில் வீண் செல–வு–கள் உண்–டா–கும். மற்–ற–வர்–க–ளால் மன–கஷ்–டம் ஏற்–ப–டும். அடுத்–த–வர்–கள் கட–னுக்கு ப�ொறுப்–பேற்–கா–மல் இருப்–பது நல்–லது. எந்த ஒரு காரி–யமு – ம் மந்–தம – ாக நடக்–கும். எதிர்ப்–பு–களை சமா–ளிக்க வேண்டி இருக்–கும். த�ொழில், வியா– பா – ர ம் எதிர்– பார்த்த அளவு லாபம் வரா–விட்–டா– லும், சுமா–ராக வரும். ஆனால் புதிய ஆர்–டர்–கள் வந்து சேரும். த�ொழில் த�ொடர்–பான செலவு கூடும். உத்–தி– ய�ோ–கத்–தில் இருப்–ப–வர்–கள் சிறிய – ாக உழைக்க வேலைக்–கும் கூடு–தல வேண்டி இருக்–கும். குடும்–பத்–தில் இருப்–ப–வர்–க–ளு– டன் அனு–சரி – த்து செல்–வது நல்–லது. அவர்–க–ளின் நல–னுக்–காக செலவு செய்ய வேண்டி இருக்–கும். கண– வன், மனை–விக்–கி–டை–யில் திடீர் இடை–வெளி ஏற்–ப–ட–லாம். பிள்–ளை–கள் அறிவுத் திறன் கண்டு ஆனந்–தப்–ப–டு–வீர்–கள். அவர்–க–ளுக்–காக செலவு செய்–ய–வும் நேரி–டும்.

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

எடுக்–கும் முடி–வு–கள் நல்ல பலன்களைத் தரு–வ– தாக இருக்–கும். பிள்–ளை–கள் மூலம் பெருமை கிடைக்–கும். கலைத்–து–றை–யி–ன–ரில் டெக்–னிக்–கல் துறை– யில் சார்ந்–த–வர்–கள் மேன்மை அடை–வர். பிற நாடு–க–ளுக்கு சென்று பணி–யாற்ற வாய்ப்பு இருக்– கி–றது. புகழ் பாராட்டு கிடைக்–கவி – ல்–லையே என்று வருத்–தப்–பட வேண்–டாம். அர– சி – ய ல், ப�ொது வாழ்– வி ல் இருப்– ப – வ ர்– க – ளுக்கு நல்ல நிலை கிடைக்–கும். மற்–ற–வர்–க–ளி–டத்–தில் மதிப்பு மரி– யாதை கிடைக்–கும். நம்–பிக்–கை– யா–ன–வர்–க–ளி–டம் மட்–டும் பணத்– தைக் க�ொடுப்– ப து நல்– ல து. உயர்–ப–த–வி–களை எதிர்–பார்த்து காத்–தி–ருப்–ப–வர்–க–ளுக்கு நல்ல நிலை வந்து சேரும். பெண்–க–ளுக்கு பண–வ–ரத்து திருப்தி தரும் விதத்–தில் இருக்– கும். இழு–ப–றி–யாக இருந்த காரி– யங்–கள் சாத–க–மாக முடி–யும். மாண–வர்–கள்– சாமர்த்–திய – ம – ான பேச்–சின் மூலம் மற்–ற–வர் மன–தில் இடம் பிடிப்–பீர்–கள். +: லாபம் அதி–க–ரிக்–கும். -: வீண் செலவு எற்–ப–டும். பரி– க ா– ர ம்: விநா– ய – க – ரு க்கு அறு– க ம்– பு ல் சமர்ப்–பித்து வணங்க குடும்–பத்–தில் ஒற்–றுமை உண்–டா–கும். மன–ம–கிழ்ச்சி ஏற்–ப–டும். கலைத்–து–றை–யி–ன–ர் வாக–னங்–களை ஓட்டிச் செல்–லும்–ப�ோது கவ–னம் தேவை. தங்–கள் உடை– மை–களை கவ–ன–மாக பாது–காத்–துக் க�ொள்–வது அவ–சி–யம். தனி–மை–யாக இருக்க நினைப்–பீர்–கள். அர–சிய – ல் மற்–றும் ப�ொது வாழ்–வில் இருப்–பவ – ர்– – த்துச் செல்–வது நல்–லது. கள் மேலி–டத்தை அனு–சரி பழைய பாக்–கி–களை வசூல் செய்–வ–தில் வேகம் காட்–டு–வீர்–கள். எடுத்த வேலையை ச ெ ய் து மு டி ப் – ப – த ற் – கு ள் ப ல தடங்–கல்–கள் உண்–டா–கும். பெண்– க – ளு க்கு எதிர்– பா – ர ாத செல– வு – க ள் உண்– டா – கு ம். காரி– ய – தா– ம – த ம் ஏற்– ப – டு ம். வீண்– க – வலை இருக்–கும். மாண–வர்–க–ள் கூடு–தல் மதிப்– பெண் பெற மிக– வு ம் கவ– ன – ம ாக படிக்க வேண்டி இருக்–கும். + : பு தி ய ஒ ப் – பந் – த ங் – க ள் கையெ–ழுத்–தா–கும். -: எதிர்– பா – ர ாத செல– வு – க ள் உண்–டா–கும். பரி–கா–ரம்: வரா–ஹப் பெரு–மாளை தரி–சித்து வணங்க எல்லா நன்–மை–க–ளும் உண்–டா–கும். திரு– ம – ண ம் ஆகா– த – வ ர்– க – ளு க்கு விரை– வி ல் திரு–ம–ணம் கைகூடும்.

விளம்பி வருட நட்சத்திரப் பலன்கள் பூரம்

அ

ஞ்சா நெஞ்–ச–மும், கம்–பீ–ர–மான பேச்–சும் உடைய பூர நட்– ச த்– தி ர அன்– ப ர்– க ளே, இந்–தப் புத்–தாண்–டில் வீட்டை விட்டு வெளி–யில் தங்க நேரி–டும். களைப்பு, பித்–த–ந�ோய் உண்– டா–க–லாம். வீண் கவலை இருக்–கும். மற்–ற–வர்–கள் விவ– க ா– ர ங்– க – ளி ல் தலை– யி – டு – வதை தவிர்ப்– ப து நல்–லது. வெளி–வட்–டார த் த�ொடர்–புக – ளி – ல் கவ–னம் தேவை. த�ொழில், வியா–பா–ரம் த�ொடர்–பான அலைச்–சல் அதி–க–ரிக்–கும். வாடிக்–கை– யா–ளர்–களை அனு–ச–ரித்துச் செல்–வது நல்–லது. பழைய பாக்–கி–களை வசூல் செய்–வதி – ல் வேகம் காட்–டுவீ – ர்–கள். உத்–தி– – ர்–கள் கடு–மைய – ாக ய�ோ–கத்–தில் இருப்–பவ உழைக்க வேண்டி இருக்–கும். எடுத்த வேலையை செய்து முடிப்–பத – ற்–குள் பல தடங்–கல்–கள் உண்–டா–கும். குடும்– ப த்– தி ல் இருப்– ப – வ ர்– க – ளா ல் – ல – ாம். கண–வன், மனை–விக்– டென்–ஷன் உண்–டாக கி–டை–யில் கருத்து வேற்–றுமை வரா–மல் இருக்க மனம் விட்டுப் பேசு–வது நல்–லது. பிள்–ளை–கள் நல–னில் கூடு–தல் கவ–னம் செலுத்–து–வது நல்–லது. எதி–லும் திருப்தி இல்–லா–தது ப�ோல் த�ோன்–றும். கலைத்– து – ற ையை சார்ந்– த – வ ர்– க – ளு க்கு

பா

உத்–தி–ரம்

ர்–வை–யா–லேயே மற்–ற–வர்–களை பணிய வைக்– கு ம் திறமை உடைய உத்– தி ர நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, இந்–தப் புத்–தாண்–டில் எதிர்ப்–பு–கள் வில–கும். பண–வ–ரத்து திருப்தி தரு–வ– தாக இருக்–கும். புதிய நபர்–க–ளின் அறி–மு–கம் உண்–டா–கும். வாக–னங்–களை ஓட்டிச் செல்–லும்– ப�ோது கவ–னம் தேவை. ப�ொருட்–களை கவ–னம – ாக பாது–காத்–துக் க�ொள்–வது அவ–சிய – ம். தனி–மைய – ாக இருக்க நினைப்–பீர்–கள். த�ொழில், வியா–பா–ரம் சுமா–ராக நடக்–கும். ஆர்–டர்–கள் கிடைத்–தாலு – ம் சரக்–குக – ள் அனுப்–புவ – து தாம–தம – ாக இருக்–கும். பழைய பாக்–கிக – ள் வசூல் ஆனா–லும் எதிர்–பார்த்–தப – டி இருப்– பது சிர–மம். த�ொழில்–வகை எதி–ரி–கள் கூட உங்–க–ளுட – ன் ஏற்–பட்ட பகைக்–காக வருத்–தம் க�ொள்–வர். உத்–திய� – ோ–கத்–தில் இருப்–பவ – ர்–கள் மிக–வும் கவ–னம – ாக பணி– களை மேற்–க�ொள்–வது நல்–லது. பதவி உயர்வு, நிலு–வை–யில் உள்ள பணம் வரு–வது தாம–தப்–ப–டும். குடும்–பத்–தில் ஏதே–னும் குழப்–பம் ஏற்– ப–டல – ாம். கண–வன்-மனை–விக்–கிடையே – கருத்து வேற்–றுமை வந்து நீங்–கும். உற– வி–னர்–க–ளி–டம் நிதா–ன–மா–கப் பேசு–வது நல்–லது. பிள்–ளை–களை அனு–ச–ரித்துச் செல்–வது நன்மை தரும். கலைத்– து – ற ை– யி – ன ர் திற– மையை நன்கு

68ம் பக்கம் பார்க்க

தங்–க–ளது முழுத்–தி–ற–மை–க–ளை–யும் காட்–டி–னால் மட்–டுமே வாய்ப்–பு–கள் அதி–க–மா–கக் கிடைக்–கும். அடிக்–கடி வெளி–யூர் பய–ணங்–கள் வந்து சேரும். ஒரே நேரத்–தில் பல–வி–த–மான வாய்ப்–பு–கள் வந்து சேரும்– ப �ோது தகுந்த ஆல�ோ– ச – னை – க ளை மேற்–க�ொண்டு முடி–வு–களை எடுப்–பது நல்–லது. அர–சிய – லி – ல் உள்–ளவ – ர்–களு – க்கு செல்–வாக்–கில் சிறிது சரிவு ஏற்–பட – ல – ாம். அதே வேளை–யில் பத–வி– யும், ப�ொறுப்–பும் வந்து சேரும். பணம் வந்த வழி தெரி–யா–மல் செல–வ–ழி–யும். வீண் அலைச்–ச–லும், வாக்–கு–வா–த–மும் அவ்–வப்–ப�ோது வாட்டி வதைக்–கும். பெண்– க – ள் எடுத்த காரி– ய த்தை செய்து முடிக்க அலைய வேண்டி இருக்–கும். க�ொடுக்–கல், வாங்–க–லில் கவ–னம் தேவை. மாண–வர்–கள் கல்–வி–யில் வெற்–றி– பெற கடு–மை–யாக உழைக்க வேண்டி இருக்–கும். +: தன்–னம்–பிக்கை அதி–க–ரிக்–கும். -: வெளி வட்–டாரத் த�ொடர்–பு–க–ளில் கவ–னம் தேவை. பரி–கா–ரம்: ஞாயிற்–றுக்–கி–ழமை ராகு காலத்– தில் சர–பேஸ்–வ–ரரை வணங்க காரியத் தடைகள் நீங்–கும். மன அமைதி கிடைக்–கும்.

வளர்த்–துக்–க�ொண்டு புதிய வாய்ப்–பு–க–ளை–யும், நிறைந்த ப�ொரு–ளா–தா–ரத்–தை–யும் பெற்று மகிழ்ச்– சி–யான வாழ்க்கை நடத்–து–வார்–கள். வேடிக்கை, விந�ோத, மாயா–ஜால நிகழ்ச்–சி–களை நடத்–தும் கலை– ஞ ர்– க ள் மிகுந்த வர– வே ற்– பு – ட ன் ரசி– க ர்– க – ளால் ப�ோற்–றப்–படு – வா – ர்–கள். இசைக்–கலை – ஞ – ர்–கள் பாராட்டு பெறு–வார்–கள். அர–சிய – ல்–வாதி – ள், அரசு அதி–கா–ரிக – ளி – ன் அனு– – க கூல செயல்–பாட்–டைத் தேவை–யான நேரத்–தில் தடை–யின்றிப் பெறு–வார்–கள். பிற–ருக்–கான நடத்தித் தர–வேண்–டிய பணி–கள் நடக்–கும். ஆன்–மிக எண்– ணங்–கள் செயல்–பா–டு–க–ளாக மன–தில் ஊற்–றெ– டுப்–ப–தால் தெய்–வ–கா–ரி–யங்–களை விருப்–பத்–து–டன் செய்–வீர்–கள். பெண்–கள் எதி–லும் கூடு–தல் கவ– னத்–து–டன் செயல்–ப–டு–வது நல்–லது. பய– ணங்–களி – ன் ப�ோது உட–மைக – ளை கவ–ன– மாகப் பார்த்–துக் க�ொள்–வது நல்–லது. மாண–வர்–க–ளுக்கு சக மாண–வர்–க–ளு– டன் இருந்த மன–வ–ருத்–தம் நீங்–கும். பாடங்–கள் படிப்–பதி – ல் இருந்த தடை–கள் நீங்கி ஆர்–வ–மாக படிப்–பீர்–கள். +: பாக்–கி–கள் வசூ–லா–கும். -: பணி–களை திட்–ட–மிட்டு செய்–வது நல்–லது. பரி–கா–ரம்: பிரத்–தி–யங்–கரா தேவியை அர்ச்– சனை செய்து வணங்–கி–வர எல்லா கஷ்–ட–மும் நீங்–கும். எதிர்ப்–பு–கள் அக–லும். ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

பிரசாதங்கள்

சந்–தி–ர–லேகா ராம–மூர்த்தி

சுரைக்–காய் பர்ஃபி என்–னென்ன தேவை? துரு–விய சுரைக்–காய் - 1 பெரிய கப், காய்ச்–சிய பால் - 1/2 கப், நெய் - 1/4 கப், சர்க்–கரை - 1 கப், பால் பவு–டர் - 1/2 கப், ஏலக்–காய்த்–தூள் - 1/4 டீஸ்–பூன், குங்–கும – ப்பூ - 1 சிட்–டிகை, துரு–விய க�ோவா - 1/2 கப், உடைத்த முந்–திரி, பாதாம், காய்ந்த திராட்சை - தேவைக்கு, அலங்–க–ரிக்க பிஸ்தா, வெள்–ளித்–தாள் - சிறிது. எப்–ப–டிச் செய்–வது? சுரைக்–காயை த�ோல் சீவி துரு–விக் க�ொள்–ள–வும். கடாயை சூடு செய்து சுரைக்–காய் துரு–வலை சேர்த்து தண்–ணீர் வற்–றும் வரை வதக்கி, பின் 2 டீஸ்–பூன் நெய் விட்டு மித–மான தீயில் வைத்து கைவி–டா–மல் 5 நிமி–டம் வதக்–க–வும். பின்பு சர்க்–கரை சேர்த்து வதக்கி, அது சுருண்டு வரும்–ப�ோது மீதி–யுள்ள நெய் சேர்த்து வதக்–க–வும். சுரைக்–காய் நன்கு வெந்து விடும். அப்–ப�ொ–ழுது பால், பால் பவு–டர், துரு–விய க�ோவா சேர்த்து கிளறி கடா–யில் கலவை ஒட்–டா–மல் நெய் பிரிந்து சுருண்டு வரும்–ப�ோது முந்–திரி, திராட்சை, பாதாம் சேர்த்து கிளறி, நெய் தட–விய தட்–டில் க�ொட்டி சமப்–ப–டுத்தி, அதன் மேல் பிஸ்தா தூவி ஆறி–ய–தும் வெள்–ளித்–தாள் க�ொண்டு அலங்–க–ரித்து துண்–டு–கள் ப�ோட்டு பரி–மா–ற–வும்.

மாங்–காய் பச்–சடி என்–னென்ன தேவை? நார் இல்–லாத முற்–றிய பெரிய கிளி–மூக்கு மாங்–காய் - 1, ப�ொடித்த வெல்–லம் - 3/4 கப், உப்பு - தேவைக்கு, மிள–காய்த்–தூள் - 2 டீஸ்–பூன், புதினா இலை–கள் - 10, சீர–கம் - 1/2 டீஸ்–பூன். எப்–ப–டிச் செய்–வது? புதினா, சீர–கம் இரண்–டையு – ம் லேசாக வறுத்து தூளாக அரைக்–கவு – ம். வெல்–லத்தை பாகு காய்ச்சி கெட்–டி–யான பதத்–திற்கு வந்–த–தும் இறக்கி ஆற–வைக்–க–வும். மாங்–காயை அடுப்–பின் மீது வைத்து சுட்டு எடுத்தோ அல்–லது இட்லி பாத்–திர– த்–தில் வைத்து ஆவி–யில் வேக–வைத்தோ எடுத்து த�ோல் நீக்கி விழுதை மட்–டும் எடுத்–துக் க�ொள்–ள–வும். பாத்–தி–ரத்–தில் விழுதை சேர்த்து மிள–காய்த்–தூள், உப்பு, புதினா, சீர–கத்–தூள் கலந்து வெல்–லப்–பாகு சேர்த்து இட்–லி– மாவு பதத்–திற்கு வந்–த–தும் காரா–பூந்தி தூவி மல்டி கலர் சாதத்–து–டன் பரி–மா–ற–வும்.

ஸ்ட்–ரா–பெர்ரி காலா–கண்ட் என்–னென்ன தேவை? ஸ்ட்–ரா–பெர்ரி பழம் - 6, ப�ொடித்த பாதாம், முந்–திரி, பிஸ்தா, வால்– நட் - அனைத்–தும் சேர்த்து 1/2 கப், துரு–விய பனீர், ப�ொடித்த க�ோவா, பால், சர்க்–கரை - தலா 1/2 கப், ஏலக்–காய்த்–தூள் - 1 சிட்–டிகை, தேவைப் – ட்–டால் ஸ்ட்–ரா–பெர்ரி சிரப் - 1 டீஸ்–பூன். ப எப்–ப–டிச் செய்–வது? ஸ்ட்–ரா–பெர்–ரியை விழு–தாக அரைத்–துக் க�ொள்–ள–வும். ஒரு நான்ஸ்– டிக் தவாவை மித–மான தீயில் வைத்து நெய் ஊற்றி, உடைத்த பருப்பு வகை–க–ளைச் சேர்த்து வறுத்து க�ொள்–ள–வும். பின்பு பனீரை சேர்த்து வதக்–க–வும். அது சுருண்டு வரும்–ப�ோது க�ோவா, பால் சேர்த்து கிளறி சர்க்–க–ரையை சேர்க்–க–வும். பின் ஸ்ட்–ரா–பெர்ரி விழுதை சேர்த்து கிளறி, அனைத்–தும் சேர்ந்து கலவை சுருண்டு வந்–த–தும் ஏலக்–காய்த்–தூள் கலந்து நெய் தட–விய தட்–டில் க�ொட்டி 4 மணி நேரம் ஆற–விட்டு பின் துண்–டு–கள் ப�ோட்டு பரி–மா–ற–வும். குறிப்பு: மேலும் அழ–காக இருக்க 1 ஸ்ட்–ரா–பெர்–ரியை ப�ொடியாகநறுக்கி சேர்க்–க–லாம்.

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

‘சித்–தி–ர’ அன்–னம்

என்–னென்ன தேவை? பாஸ்– ம தி அரிசி - 2 கப், உப்பு - தேவைக்கு, பச்– சை ப் பட்–டாணி - 1/2 கப், பெரிய கேரட் - 1, பீன்ஸ் - 6, க�ோஸ் - 1 துண்டு, குடை–மிள – கா – ய் - 1, பீட்–ரூட் - 1, ப�ொடித்த இஞ்சி - 1 டேபிள்ஸ்–பூன், கர–க–ரப்–பாக உடைத்த மிளகு - 1/2 டீஸ்–பூன், கரம் மசா–லாத்–தூள் - 1/2 டீஸ்–பூன், தாளிக்க நெய் - 2 டேபிள்ஸ்–பூன் + 2 டீஸ்–பூன், பாதாம், முந்–திரி, காய்ந்த திராட்சை - தலா 6-8, குங்–கு–மப்பூ - 1 சிட்–டிகை, கீறிய பச்–சை–மி–ள–காய் - 2, தேங்–காய்ப்–பால் - 1/2 கப்.

எப்–ப–டிச் செய்–வது? பாஸ்–மதி அரி–சியை ஊற–வைத்து சாத–மாக, உதிர் உதி–ராக வடித்–துக் க�ொள்–ள–வும். காய்–க–றி–களை விருப்–ப–மான வடி–வில் நறுக்கி க�ொள்–ள–வும். பீட்–ரூட்டை மெல்–லி–ய–தாக நீள–மாக துரு–விக் க�ொள்–ள–வும். அடி–க–ன–மான ஒரு பாத்–தி–ரத்–தில் நெய் ஊற்றி முந்–திரி, பாதாம், திராட்சை வதக்கி, இஞ்சி, பச்–சை– மி–ள–காய் சேர்த்து வதக்–க–வும். பின் பீட்–ரூட் தவிர மற்ற காய்–களை சேர்த்து வதக்கி, பாதி வெந்–த–தும் மித–மான தீயில் வைத்து உப்பு கலந்த 3/4 பாகம் சாதத்தை காய்–க–ளின் மேல் தூவி அதற்கு மேல் கரம் மசா–லாத்–தூள், மிள–குத்–தூள், தேங்–காய்ப்–பால் தெளித்து பச்–சைப் பட்–டா–ணியை பர–வ–லாக தூவி 2 டீஸ்–பூன் நெய் விட்டு அதற்கு மேல் மீதி–யுள்ள 1/4 பாகம் சாதத்தை பரப்பி, அதன் மீது பீட்–ரூட் துரு–வலை தூவி மூடி ப�ோட்டு, ஒரு தவா–வின் மேல் பாத்–தி–ரத்தை வைத்து இளஞ்–சூட்–டில் 10 நிமி–டம் வைத்து இறக்–க–வும். பின்பு மெது–வாக கிளறி பரி–மா–ற–வும். பல வண்–ணங்–க–ளில் இந்த சாதம் இருப்–பதா – ல், இது ‘சித்–தி–ர’ அன்–னம்!

பேரீச்–சம்–ப–ழம் பாய–சம்

என்–னென்ன தேவை? ப�ொடித்த பேரீச்–சம்–ப–ழம் - 1 கப், பால் - 1 லிட்–டர், கன்–டென்ஸ்டு மில்க் - 1/2 கப், நெய் - 2 டேபிள்ஸ்–பூன், உடைத்த முந்–திரி, காய்ந்த திராட்சை - தலா 1 டேபிள்ஸ்–பூன், ஏலக்–காய்த்–தூள் - 1/4 டீஸ்–பூன், ஜாதிக்–காய் - 1 சிட்–டிகை. எப்–ப–டிச் செய்–வது? ப�ொடித்த பேரீச்–சம்–ப–ழத்தை சூடான தண்–ணீ–ரில் ஊற–வைக்–க–வும். அடி– க – ன – ம ான பாத்– தி – ர த்– தி ல் பாலை ஊற்றி சுண்ட காய்ச்சி, பாதி– யாக வந்–த–தும் மித–மான தீயில் வைத்து பேரீச்–சம்–ப–ழத்தை சேர்த்து கைவி–டா–மல் கிள–றவு – ம். பாலு–டன் பழம் சேர்ந்து நன்கு வெந்–தது – ம் ஏலக்–காய்த்–தூள், ஜாதிக்–காய்த்–தூள், கன்–டென்ஸ்டு மில்க் கலந்து இறக்–க–வும். நெய்–யில் வறுத்த முந்–திரி, திராட்–சையை கலந்து சூடா–கவ�ோ அல்–லது ஜில்–லென்று குளி–ரவ – ைத்தோ பரி–மா–ற–வும். குறிப்பு: பேரீச்–சம்–ப–ழம், கன்–டென்ஸ்டு மில்க்–கின் இனிப்பே ப�ோது–மா–னது. தேவை–யா–னால் சர்க்–கரை சேர்க்–க–லாம்.

ஸ்பெ–ஷல் சந்–தி–ர–கலா

என்–னென்ன தேவை? மைதா - 2 கப், நெய் - 1/4 கப், சிறிது சூடான தண்–ணீர் - 1/2 கப். பூர–ணத்–திற்கு: பால் க�ோவா - 200 கிராம், நெய் - 1 டேபிள்ஸ்–பூன், ப�ொடித்த பாதாம், முந்–திரி, காய்ந்த திராட்சை, பிஸ்தா, வால்–நட் - தலா 1 டேபிள்ஸ்–பூன், சர்க்–கரை - 1/2 கப், ஏலக்–காய்த்–தூள் - சிறிது. பாகு செய்ய: சர்க்–கரை - 2 கப், தண்–ணீர் - 1½ கப், குங்–கு–மப்பூ - சிறிது. ப�ொரிக்க நெய் - தேவைக்கு, அலங்–க–ரிக்க பிஸ்தா - சிறிது. எப்–ப–டிச் செய்–வது? சர்க்–கரை, தண்–ணீர் சேர்த்து பாகு காய்ச்சி தேன் ப�ோன்ற பிசு–பி–சுப்–பான பதத்–திற்கு வந்–த–தும் இறக்கி குங்–கு–மப்பூ கலந்து வைக்–க–வும். பாத்–தி–ரத்–தில் மாவு, உருக்–கிய நெய் சேர்த்து மித–மான சூடான தண்–ணீரை தெளித்து பூரி மாவை– விட சற்று கெட்–டி–யாக பிசைந்து 10 நிமி–டம் மூடி வைக்–க–வும். கடா–யில் 1 டேபிள்ஸ்–பூன் நெய் விட்டு நட்ஸை வறுத்து, காய்ந்த திராட்–சையை வறுத்து பால்–க�ோவா சேர்த்து கிளறி சிறிது நிறம் மாறி–ய–தும் இறக்–க–வும். ஆறி–ய–தும் சர்க்–கரை, ஏலக்–காய்த்–தூள் சேர்த்து கலந்து வைக்–க–வும். மேல் மாவி–லி–ருந்து ஒரு சிறு உருண்டை எடுத்து பூரி–யாக திரட்டி நடு–வில் 1 டேபிள்ஸ்–பூன் பூர–ணத்தை வைத்து நிலா மாதிரி பாதி–யாக மடித்து ஓரங்–க–ளில் தண்–ணீர் த�ொட்டு ஒட்டி, ஓரத்–தில் அழுத்தி மூட–வும். கடா–யில் ப�ொரிக்க நெய்யை ஊற்றி சூடாக்கி மித–மான தீயில் வைத்து அதில் 2 சந்–தி–ர–க–லாவை ப�ோட்டு ப�ொன்–னி–ற–மாக ப�ொரித்–தெ–டுத்து, சூடான பாகில் ப�ோட்டு எடுக்–க–வும். பிஸ்–தா–வால் அலங்–க–ரித்து பரி–மா–ற–வும். படங்கள்: ஆர்.சந்திரசேகர் ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

ம

அனுபவம் தருகிற புத்தியை, அறிவு தருவதில்லை!

னைவி என்– று ம், மக்– க ள் என்– று ம், சுற்–றம் என்–றும் வளர்த்–துக் க�ொள்–வது – ம் ஒரு ப�ோகம். இதை விட்டு, ஓட முடிந்து விட்–டால், ய�ோகம். திரு–ம–ணம் செய்து க�ொள்–கி–ற–ப�ோது வாழ்த்– து – ர ைக்– கு ம் நண்– ப ர்– க ள், ‘இன்று ப�ோல் என்–றும் வாழ்–க’ என்று வாழ்த்–து– கி–றார்–கள். ஆ னா ல் , வ ாழ்க்கை அ ப் – ப – டி யா இருக்–கி–றது? முத–லிர– வி – ல் அனு–பவி – க்–கும் சந்–த�ோஷ – ம், முப்–பது இர–வுக – ளு – க்–குள் முடிந்து விடு–கிற – து. சண்–டை–யும் சமா–தா–ன–மு–மா–கவே மாறி மாறி இல்–வாழ்க்கை நடக்–கி–றது. சில சம–யங்–க–ளில் குதூ–க–லம் ஜ�ொலிக்– கி–றது; சில நேரங்–க–ளில் ‘ப�ோது–மடா சாமி’ என்று த�ோன்–று–கி–றது. பச்– சை க் குழந்– த ை– யை த் தூக்– கி க் க�ொஞ்–சும்–ப�ோது, உல–கம் இன்–ப–மாய்க் காட்–சி–ய–ளிக்–கி–றது. அதற்கு வயது வந்து, ஒரு வில்–லங்–கத்– தைக் க�ொண்டு வந்து பார்க்–கும்–ப�ோது, ‘கட–வுளே! என்னை ஏன் ச�ோதிக்–கி–றாய்?’ என்று அழத் த�ோன்–று–கி–றது. பாசத்தை வளர்த்–துக் க�ொண்டு, பிறகு பணம் இல்–லா–மல் தடு–மாறி, வறு–மை–யில் உழல நேர்ந்–தா–லும், ப�ோகம் ர�ோக–மாகி விடு–கி–றது. நல்ல வச– தி – ய �ோடு வாழும் ப�ோது அமை–கிற மனைவி ராட்–சசி – யா – க இருந்–தால், ப�ோகம் ர�ோக–மாகி விடு–கி–றது. பாலைக் குடிக்–கத் த�ொடங்–கும் ப�ோது பல்லி கிடப்– ப – த ைப் பார்த்– தா ல், வராத ந�ோயெல்– ல ாம் வந்து விட்– ட து ப�ோல் த�ோன்–றும். நல்ல மனைவி, நல்ல கண– வ ன், நல்ல குழந்–தை–கள் மிகக் குறை–வா–கவே அமை–கின்–றன. அப்– ப டி அமை– ய ப் பெற்– ற – வ ர்– க ள், பூர்–வத்–தில் புண்–ணிய – ம் செய்–த–வர்–கள். ஒரு பிள்ளை பிறந்–தும், உருப்–ப–டா–மற் ப�ோன பிள்–ளையா – க அது மாறி இருப்–பதை ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

நான் கண்–டி–ருக்–கிறே – ன். எங்– க ள் குடும்– ப த்– தி – லேயே , ‘பெற்ற ஒரு பிள்–ளையு – ம் உருப்–பட – வி – ல்–லையே – ’ என்று மாண்–ட– வர்–கள் சில–ருண்டு. ஒன்– ப து பிறந்து அவை உருப்– ப – டி – யா க வளர்–வ–தும் உண்டு. விதி என்–றும், கர்மா என்–றும், பூர்வ ஜென்ம வினை என்–றும் இந்–துக்–கள் ச�ொல்–வ–தில்–தான் எவ்–வ–ளவு அர்த்–தம் இருக்–கி–றது! ‘அவன் தலை–யெ–ழுத்–து’ ‘நடப்–பது நடந்–து–தான் தீரும்’ ‘நதி–யைத் தடுத்–தானா விதி–யைத் தடுக்க?’ ‘கட–வுள் என்ன நினைக்–கி–றான�ோ?’ ‘நம் கையில் என்ன இருக்–கி–றது?’ - இப்–ப–டி–யெல்–லாம் சில வழக்கு ம�ொழி–கள் உண்டு. ஆனால், இவற்றை அடிக்–கடி பயன்–ப–டுத்–து– கி–றவ – ன் கூடப் ப�ோக–வெறி – யி – ல் வில்–லங்–கங்–களி – ல் மாட்–டிக் க�ொள்–கி–றான். எவள�ோ ஒருத்–தியை – ச் சந்–தித்–தானா – ம்; இரு–பத்– தி–ரண்டு ஆண்–டு–கள் வளர்த்த தாய் தகப்–பனை மறந்து, அவள் பின்–னால் ஓடி–னா–னாம். இது ம�ோக வெறி மட்–டு–மல்ல; ப�ோக வெறி. இதி–லேயே இரவு பகல் விழுந்து, கை கால்–கள் விழுந்து, கண்–க–ளில் குழி விழுந்து, அவன் ர�ோகி–யா–கும் ப�ோது அவ–னுக்கு ஞானம் பிறக்–கும். அனு–ப–வம் தரு–கிற புத்–தியை, அறிவு தரு–வ–தில்லை. நான் சிறை–யில் இருந்த ப�ோது, அங்கே ஒரு க�ொலைக் கைதி. தன் மனை–வி–ய�ோடு த�ொடர்பு க�ொண்ட ஒரு– வ – ன ைக் க�ொலை செய்து விட்டு, அவன் சிறைச் –சா–லைக்கு வந்–தி–ருந்–தான். சிறை–யி–லும் அவன் ஒரே விஷ– யத்– த ையே திரும்– ப த் திரும்– ப ப் புலம்–பிக் க�ொண்–டி–ருந்–தான். ‘அவ– ளை – யு ம் க�ொல்– ல ா– ம ல் வந்து விட்–டேன்!’ என்–ப–து–தான் அது. அக–லிகையை – இந்–திர– ன் கெடுத்–தான். அது அவ–னது ப�ோக வெறி! தான் கெடுக்–கப்–பட்–ட–ப�ோது பாதி–யி–லேயே அவ–ளுக்–குத் தெரிந்–த–தாம். ‘தன்–ன�ோ–டி–ருப்–பது கண–வல்–ல’ என்று. ஆனா–லும் அந்–தப் ப�ோகத்தை அவள் ஒதுக்–கி–ட–வில்லை. அந்–தச் சுகத்–தில் ‘இது தவ–றா–ன–து’ என்–றும் கரு–த–வில்–லை–யாம். இத–னைத்–தான், ‘தக்–க–தன் றெண்ண ஓரான்’ என்–கி–றான் கம்–பன். ‘உடம்பு எடுத்–த–தன் பயன் அனு–ப–விப்–ப–து– தான்!’ என்று நானும் பல காலம் எண்–ணிய – து – ண்டு. அந்த ஆனந்–தத்–தைப் பற்றி நான் பாடாத பாட்டா? ஆனால், அதே உடம்பு படுக்–கை–யில் விழும்– ப�ோது கடந்து ப�ோன காலங்–களு – ம், நடந்து ப�ோன காரி–யங்–க–ளும் எவ்–வ–ளவு முட்–டாள் தன–மா–ன–வை– யா–கத் த�ோன்–று–கின்–றன? முன்– பெ ல்– ல ாம் ஒரு ஆற்– ற ங்– க – ர ை– யை க்

கண்–டா–லும், அழ–கான காட்–டைக் கண்–டா–லும், ‘இங்–கேயே ஒரு பந்–தல் ப�ோட்–டுக் க�ொண்டு சுக– மாக இருந்–து–வி–டக் கூடாதா?’ என்று கரு–து–வேன். நீல–மலை – –யின் குளிர்ந்த காற்று உடம்–பிலே படும்– ப �ோது, ‘அடடா! ச�ொர்க்– க மே!’ என்று கரு–து–வேன். எந்–தப் பெண் காதல் கடி–தம் எழு–தி–னா–லும், அவ–ளைக் க�ொஞ்ச நேரம் கற்–பனை செய்து பார்த்–துச் சந்–த�ோ–ஷப்–ப–டு–வேன். மலே–சி–யா–வில் சீனத்–துச் சிங்–கா–ரி–களை, தாய்– லாந்–திலு – ம் இந்–த�ோனே – ஷி – யா – வி – லு – ம் அந்–நாட்–டுக் கிளி–க–ளைப் பழைய காலத்து மகா–ரா–ஜாக்–க–ளின் பாணி–யில் சந்–தித்–தி–ருக்–கின்–றேன். கடந்து ப�ோன அந்– த க் காலங்– க – ளு க்– க ாக நான் வருத்–தப்–ப–ட–வும் இல்லை; வெட்–கப்–ப–ட–வும் இல்லை. ஆனால், ப�ோகத்–தில் ஆழ்ந்–தி–ருந்த அந்–தக் காலமே என்–னு–டைய ய�ோக கால–மாக இருந்– தி–ருக்–கு–மா–னால், ‘திருக்–கு–றள் புது உரை’யை எப்–ப�ோத�ோ முடித்–தி–ருப்–பேன். சி ல ப் – ப – தி – க ா – ர த் – து க் கு வி ள க்க உ ர ை எழு–தி–யி–ருப்–பேன். வட–ம�ொழி நூல்–கள் அனைத்– த ை – யு ம் த மி – ழி லே க � ொ ண் டு வந்–தி–ருப்–பேன். ஆனால், என் உடம்பு அப்–ப�ோ– தெல்–லாம் தன் தனித்–தன்–மையை – க் காட்–டிக் க�ொள்–ள–வில்லை. இப்– ப �ோது அது என்– ன ைப் பார்த்து முறைக்–கி–றது. நான் உல– க த்– த ைப் பற்– றி ச் சிந்–திப்–பதை விட உடம்–பைப் பற்றி சிந்–திப்–பது அதி–க–மாகி விட்–டது. ச�ொல்– ல ப்– ப �ோ– னா ல் நான்கு ஆண்– டு – க – ளு க்கு முன்பு இருந்– ததை விட, இப்–ப�ோது தான் உடம்பு நன்–றா–கவே இருக்–கி–றது. ஆனால், அப்– ப �ோ– தெ ல்– ல ாம் ந�ோய் த�ோன்–ற–வில்லை; இப்–ப�ோது த�ோன்–று–கி–றது. உடம்பு கட்–டுப்–பாட்–டுக்–குள் வந்–துவி – ட்ட நேரம் இது. ஆனால், கட்–டுப்–பா–டற்ற ப�ோக காலத்தை நினைக்– கு ம்– ப �ோது, மனது இன்– னு ம் கூட அதற்–காக ஏங்–கு–கி–றது. ப�ோகம், ய�ோகி–யைக் கூட விட்–ட–தில்லை. அவன் இங்கே இருந்–து–தான் அங்கே ஓடி– னான். ஆனா–லும் பத்–ர–கி–ரி–யா–ரின் பின்–னா–லேயே ஓடிய நாய் ப�ோல, அவ–னைத் துரத்–திக் க�ொண்டு ப�ோகம் ஓடு–கி–றது. திருக்–கா–ளத்–தி–யில் பட்–டி–னத்–தார் ஒரு வாச–லி– லும், பத்–ரகி – ரி – யா – ர் ஒரு வாச–லிலு – ம – ா–கப் பிச்–சைக்கு உட்–கார்ந்–தி–ருந்–தார்–க–ளாம். அப்–ப�ோது பட்–டி–னத்–தா–ரி–டமே வந்து ஒரு–வன் பிச்சை கேட்–டா–னாம். அவர், ‘‘அத�ோ, அந்த வாச–லில் ப�ோக பாக்–கி– யங்–கள�ோ – டு ஒரு மக–ராஜா உட்–கார்ந்–திரு – க்–கிற – ார்; அவ–ரி–டம் ப�ோ!’’ என்று அனுப்–பி–னா–ராம். அதைக் காதிலே கேட்டு விட்ட பத்–ர–கி–ரி–யார்

கவிஞர்

கண்ணதாசன்

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

ஓடி வந்து, ‘‘குருவே உங்– க – ளை ப்– ப �ோல் சந்– நி– யா – சி – யான என்னை ஏன் ‘மக– ரா – ஜா ’ என்று அழைக்–கி–றீர்–கள்?’’ என்று கேட்–டா–ராம். அதற்–குப் பட்–டின – த்–தார், ‘‘உனக்–குச் ச�ொந்–த– மாக ஒரு திரு–வ�ோடு இருக்–கிற – தே அப்பா! எனக்கு அது கூட இல்–லையே!’’ என்–றா–ராம். பட்– டி – ன த்– தா ர் கையிலே வாங்– கி த்– தா ன் சாப்–பி–டு–வார். சத்–தி–ரங்–க–ளில் சாப்–பி–டும்–ப�ோது, தரை சுத்–த– மாக இருந்–தால், தரையை நன்–றா–கக் கழுவி விட்டு அதில் ப�ோட்–டுத்–தான் சாப்–பி–டு–வார். எங்–கள் பக்–கத்–தில் ஒரு செட்–டியா – ர் நிலத்தை அட–மா–னம் வைத்–துக் க�ொண்டு, பணம் க�ொடுப்– பார். ஆனால், நிலச்– ச� ொந்– த – க ா– ர ன் பணம் திருப்–பிக் கட்–டா–த–வரை சந்–த�ோ–ஷப்–ப–டு–வார். கார– ண ம், அந்த நிலத்தை எப்– ப – டி – யா – வ து எடுத்–துக் க�ொள்ள வேண்–டும். அது–வும் முப்–ப�ோ–கம் விளை–கிற நில–மாக இருந்து விட்–டால், எப்–ப–டி–யும் அதைக் கைப்–பற்றி விடு–வார். அந்த மண்–ணா–சை–தான் என்ன க�ொஞ்–சமா, நஞ்–சமா? என் வீடு என் பங்–களா என் த�ோட்–டம் - என்று பெரு–மை–ய–டித்–துக் க�ொள்–கி–ற–வர்–கள் எத்–தனை பேர்? எனக்–க�ொரு நண்–ப–ருண்டு. அவர் வீட்–டுக்கு நான் எப்–ப�ோ–தா–வது சாப்–பி–டப் ப�ோவேன். முத–லில் பெரிய தஞ்–சாவூ – ர் தாட்–டிலை – ப் ப�ோடு– வார்–கள். ‘‘இலை இவ்–வ–ளவு பெரி–தாக இருக்–கி– றதே, எங்கே வாங்–கி–னீர்–கள்?’’ என்று கேட்–பேன். ‘‘வாங்– கு – வ தா? நம்– மு – டைய த�ோட்– ட த்– தி ல் இருந்து வந்–தது!’’ என்–பார். பிறகு சாதம் வைப்–பார்–கள். ‘‘அரிசி நன்–றாக இருக்–கி–றதே?’’ என்–பேன். ‘‘நம்–முடைய – பண்–ணை–யிலே விளைந்–தது!’’ என்–பார். நெய் ஊற்–று–வார்–கள். ‘‘நெய் வாசம் கம–க–ம–வென்று அடிக்–கி–றதே!’’ என்–பேன். ‘‘நம்–மி–டம் நாற்–பது சுவிட்–ஸர்–லாந்து மாடு–கள் உண்–டு–’’ என்–பார். ‘என் பண்ணை, என் மாடு’ என்று பேசு–வ–தில் அவ–ருக்கு அலா–திப் பிரி–யம். அவ–ரது த�ொழி–லையே செய்–யும் இன்–ன�ொரு நண்–ப–ரும் உண்டு. அவ–ரது வீட்–டுக்–குச் சாப்–பி–டப் ப�ோவேன். பாவம் அவர்; மிக–வும் நல்–ல–வர். அந்த நண்–பர – ைப் ப�ோல் ஐந்து மடங்கு சம்–பா– திப்–பவ – ர். பிள்ளை குட்டி இல்–லா–தவ – ர். குறிப்–பிட்ட அள–வுக்கு மேல் ச�ொத்து சேர்க்–கா–த–வர். காய்– க றி வாங்– கி ய கடை– யை – யு ம், அரிசி வாங்–கிய கடை–யை–யும் கூறு–வார். அவ–ரி–டம் பண்ணை இல்லை. பணம் நிறை– ய ச் சம்– பா – தி ப்– பரே தவிர, ச�ொத்–துச் சேர்க்–கும் ஆசை–யில்லை. இந்த மண்–ணா–சை–யைப் பற்றி ரஷ்ய ஞானி டால்ஸ்–டாய் ஒரு கதை எழு–தினா – ர்.

ஓர் அர–சன். அவ–னுக்கு வேடிக்–கை–யான ஒரு எண்–ணம் த�ோன்–றிற்று. ஒரு வள–மான பெரிய நிலத்–தைக் காட்டி, ‘இந்த நிலத்–தில் ஒரு–வன் எவ்–வ–ளவு தூரம் ஓடிச் சுற்றி வரு–கி–றான�ோ, அவ– னுக்கு அந்த இடம் முழு–வ–தும் ச�ொந்–தம்’ என்று அறி–வித்–தான். நி ல ஆ சை பி டி த்த ஒ ரு – வ ன் ஓ ட த் த�ொடங்–கி–னான். ஓட ஓட, ‘இன்–னும் க�ொஞ்–சம் ப�ோக–லாம்! இன்–னும் க�ொஞ்–சம் ப�ோக–லாம்!’ என்று த�ோன்–றிக் க�ொண்டே இருந்–தது. ஓ டி – னா ன் , ஓ டி – னா ன் , ஓ டி – னா ன் , ஓடிக்–க�ொண்டே இருந்–தான். கடை–சி–யில் மார–டைத்து செத்–தான். டால்ஸ்–டாய் கதையை, ‘‘இனி அவ–னுக்கு அதிக நிலம் தேவை இல்லை; ஆறடி நிலமே ப�ோதும்!’’ என்று முடித்–தார்! அனு–ப–விக்–கும் ஆசை யாரை விட்–டது? ‘வாழ்க்கை என்–றால் என்ன?’ என்று கேட்–ட– தற்கு ஒரு ஆங்–கில ஆசி–ரி–யன் ச�ொன்–னான்: ‘‘ஒன்று மாற்றி ஒன்ை–றப் பிடிக்க முயன்று, இறு–தி– யில் ஒன்–றையு – ம் பிடிக்–கா–மல் சாவ–தற்–குப் பெயரே வாழ்க்கை!’’ சந்–நியா – சி – யி – ன் க�ோவ–ணத்–தில் ஒட்–டிய அழுக்கு அவன் கூடவே ப�ோய்த்–தான் தீரு–கி–றது. கலை–வா–ணர் என்.எஸ்.கே. அவர்–கள் ச�ொன்ன கதை ஒன்று நினை–விற்கு வரு–கி–றது. ‘படித்த முட்–டாள்’ என்று ஒரு கதை எழு–துவ – த – ற்– காக, அவர் என்–னைப் பெங்–களூ – ரு – க்கு அழைத்–துச் சென்–றார். அப்–ப�ோது அவர் ச�ொன்ன கதைச் சுருக்–கம் இது: ஒரு ஏழைத் த�ோட்–டக்–கா–ரன். பாசம் என்ற ப�ோகத்–தில் மாட்–டிக் க�ொண்–டான். அவ–னுக்கு ஒரு மகன். அவ–னைப் பட்–ட–ணத்–தில் படிக்க வைத்–துப் பணம் அனுப்பி வந்–தான், த�ோட்–டக்–கா–ரன். பையன் பட்– ட – ண த்– தி ல் ஒரு பணக்– க ா– ர ப் பெண்–ணைக் காத–லிக்க ஆரம்–பித்–தான். ம க – ன ை ப் பார்க்க ஒ ரு ந ா ள் தந்தை பட்–ட–ணத்–துக்கு வந்–தான். அன்று அந்–தப் பணக்–கா–ரப் பெண்–ணுக்–குப் பிறந்த நாள். பையன் விருந்து க�ொடுத்–துக் க�ொண்– டி–ருந்–தான். அவன�ோ, ‘தான் பணக்–கா–ரன் மகன்’ என்று ச�ொல்–லிக் க�ொண்–டி–ருந்–தான். திடீ– ரெ ன்று ஏழைத் தகப்– ப – ன ைக் கண்– ட – தும், தன் குட்டு வெளிப்–பட்டு விடுமே என்று அவ–னுக்–குப் பயம் வந்து விடு–கி–றது. தகப்–பன�ோ பாசத்–த�ோடு மக–னைப் பார்த்து, ‘டேய் ராஜா!’ என்று கூப்–பிட்டு விடு–கி–றான். அந்–தப் பணக்–கா–ரப் பெண் உடனே ஆத்–தி– ரத்–த�ோடு, ‘‘யார் இவன்? உங்–க–ளைப் பார்த்து, ‘டேய்’ என்று கூப்–பி–டு–கி–றான்?’’ என்–றாள். பையன் அமை–தியா – க ‘இவன் எங்–கள் வீட்–டுத் த�ோட்–டக்–கா–ரன்!’ என்று கூறி விடு–கி–றான். மனம் ஒடிந்த தந்தை, கண்–ணீ–ர�ோடு கிரா– மத்– து க்– கு த் திரும்பி, முத– ல ா– ளி – யி ன் த�ோட்– டத்–தில் தென்னை மரங்–க–ளைப் பாது–காக்–கத் த�ொடங்–கு–கி–றான். ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

காத–லி–யாலே வஞ்–சிக்–கப்–பட்ட மகன், பசி, பட்–டி–னி–ய�ோடு ஒரு நாள் ஓடி–வந்து, ‘‘அப்பா! தண்–ணீர்! தண்–ணீர்!’’ என்று அழு–கி–றான். தகப்–பன் அவ–னுக்–குத் தண்–ணீர் தரா–மல், தென்னை மரத்–துக்கே ஊற்–று–கி–றான். ‘‘அட மகனே! உனக்கு ஊற்–றிய பாலுக்–குப் பரி– சா க நீ என் தலை– யி ல் அடித்து விட்– ட ாய். இந்–தத் தென்–னைக்கு எத்–த–னைய�ோ நாட்–கள் நான் தண்–ணீர் விட்–டி–ருக்–கி–றேன்; இது–வரை என் தலை–யில் விழுந்–த–தில்லை!’’ - இது–தான் அந்த வச–னம்.

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

அந்–தப் படம் எடுக்–கப்–ப–ட–வில்லை. அந்த வச–னத்–தைத்–தான் நான் பின்–னா–ளில், ‘‘தென்– ன ை– யை ப் பெத்தா இள– நீ ரு, பிள்– ளை–யப் பெத்தா கண்–ணீரு!’’ என்று பாட்–டாக எழு–தினே – ன். ப�ோகத்–தில் ஆசை–யுள்–ளவ – ன், கண்–ணீரு – க்–குத் தப்ப முடி–யாது. அது பாச–மா–கட்–டும்; காத–லா–கட்–டும்; இல்லை நால்–வகை ஆசை–க–ளிலே எந்த ஓர் ஆசை–யா– கட்–டும். அது மனி–தனை நதி–ய�ோட்–டத்–த�ோடு இழுத்–துக்

க�ொண்டே ப�ோகும். இறை–வன் உல–கத்தை எப்–படி – ப் படைத்–தான்? ப � ோ க த் – த ை – யு ம் எ வ் – வ – ள வு அ ழ – க ா க வைத்–தான்! குறிப்–பிட்ட அள–வுக்கு மேல் வய–லிலே தண்– ணீர் தேங்–கினா – ல், பயிர் அழுகி விடு–கி–றது. குறிப்–பிட்ட அள–வுக்கு மேல் காற்–ற–டித்–தால், அது புய–லாகி விடு–கி–றது. குறிப்–பிட்ட அள–வுக்கு மேல் மழை ப�ொழிந்– தால், அது வெள்– ள – ம ாகி ஊரை அழித்து விடு–கி–றது. நி க ழ் ச் – சி – க ள் த த் – து – வ ங் – க – ளி ல் உ ள்ள நியா–யங்–களையே – க�ொண்–டி–ருக்–கின்–றன. ஆனால், நிகழ்ந்த கதையே திரும்–பத் திரும்ப நிகழ்ந்து க�ொண்–டி–ருக்–கி–றது. நீதி–மன்–றங்–கள் நிரம்பி வழி–கின்–றன. அங்கே ஒரு ப�ோகி–கள் கூட்–டம். சிறைச்–சா–லை–யி–லும் அப்–ப–டியே. ஹ�ோட்–டல்–க–ளி–லும் அப்–ப–டியே. முறை–ய–றிந்து வாழ்–வ�ோர் எத்–தனை பேர்? எல்– ல ா– ரு ம் சங்– க – ரா ச்– சா – ரி – யா ர் ஆகி– வி ட முடி–யாது; எனக்–குத் தெரி–யும். ஆனால், தான் விளை–யாடு – வ – த – ற்கு ஒரு நியா–ய– மான வேலியை மட்–டும் ப�ோட்–டுக் க�ொள்–கி–ற–வர்– கள் எத்–தனை பேர்? வெறும் பிர– மை – யி – லு ம், மயக்– க த்– தி – லு ம் எல்–லா–ருமே உழ–லு–கி–ற�ோம். கற்– ப – க�ோ டி காலம் வாழப் ப�ோவ– தா – க க் கரு–து–கிற�ோ – ம். ஏ ழு தலை – மு – றை க் – கு ச் ச� ொ த் – து ச் சேர்க்–கிற�ோ – ம். ‘உடம்பு படுத்–தால் ஒரு துளி சாம்–ப–லுக்கு ம ரி – யாத ை இ ல் – லை ’ எ ன் – பத ை ம ற ந் து விடு–கிற�ோ – ம். அடுத்–தவ – ர் ச�ொத்தை அப–கரி – க்–கும் ப�ோகி–கள் அடுத்– த – வ ன் பெண்– ட ாட்– டி யை கடத்– தி க் க�ொண்டு ப�ோகும் ப�ோகி–கள் அந்– த ச் சந்– த�ோ – ஷ த்தை எத்– த னை நாள் அனு–ப–வித்–தார்–கள்? இறை– வ ன் அவர்– க ள் தங்– கி – யி – ரு க்– கு ம் வீட்–டி–லேயே ஒரு நீதி–மன்–றத்தை ஏற்–ப–டுத்–தித் தண்–டிக்–கி–றான். சரித்–தி–ரம் சுடு–கா–டா–கக் காட்–சி–ய–ளிக்–கிறது. உலகை வெல்–லப் புறப்–பட்ட அலெக்–சாண்–ட– ரின் எலும்–புக்–கூடு அத�ோ கிடக்–கி–றது. சீச–ரின் எலும்–பு–கூ–டக் கட–லில் மிதக்–கி–றது. பாதி உல–கத்தை வென்–று–விட்ட ஹிட்–ல–ரின் எலும்–புக்–கூட்டை உல–கம் தேடிக் க�ொண்–டி–ருக்– கி–றது. இதிலே மண்– ணென்ன , பெண்– ணென்ன , ப�ொன்–னென்ன? நான்– க ா– வ து ஆசை, புகழ் எனும் ஆசை என்–றேன். இது–வும் ஒரு வகை ப�ோகம். ‘எந்–தக் கல்–யாண வீட்–டி–லும் நாமே கல்–யாண மாப்– பி ள்– ளை – யா க இருக்க வேண்– டு ம்’ என்று பல–ருக்கு ஆசை. தன்–னைப் பற்–றியே பாடச் ச�ொல்–லிக் கேட்–பது தன்–னைப் பற்–றியே எழு–தச் ச�ொல்லி ரசிப்–பது -

‘கலை–யில் வல்–ல–வ–னும் நான்–தான்’ ‘கவி–தை–யில் வல்–ல–வ–னும் நான்–தான்’ ‘பத்–தி–ரிக்–கை–யில் ஆசி–ரி–ய–னும் நான்–தான்’ ‘ஊரில் உள்ள பெண்–க–ளுக்–கெல்–லாம் மாப்– பிள்–ளையு – ம் நான்–தான்’ என்று திட்–டம் தீட்–டுவ – து வீடெங்–கும் புகைப்–பட – ங்–களை – யு – ம், வாழ்த்–துப் பாடல்–க–ளை–யும் மாட்டி வைப்–பது – ல், ‘நான்–தான்’ என்று பேசு–வது மேடை–யேறி – னா மற்– ற – வ ர்– க – ளு க்– கு ப் புகழ் வரும்– ப � ோல் த�ோன்–றினா – ல் அதைத் தடுக்–கப் பார்ப்–பது - இவை–யெல்–லாம், தகுதி இல்–லா–மல் புகழை விரும்–பும் சில–ரது குணங்–கள். உ ண் – மை – யி லே த கு தி இ ரு ப் – ப – வ ன் , பூமா–லைக்கு ஆசைப்–பட மாட்–டான். காஞ்– சி ப் பெரி– ய – வ – ரி ன் காலில் விழு– கி ற மாதிரி, யாரும் ஒரு ஜனா–தி–ப–தி–யின் காலில் கூட விழு–வ–தில்லை. க ார – ண ம் , பு க – ழைய � ோ , இ க – ழைய � ோ கணிக்–காத பெரிய ஆத்மா, காஞ்–சிப் பெரி–ய–வர். ப�ோகங்–க–ளில் சிக்–காத புனி–தர் அவர். பக்தி மார்க்–கத்–திற்–கும், ஞான மார்க்–கத்–திற்–கும் பாலம் அவர். பக–வத் பாதா–ளுக்–கும், ராமா–னு–ஜ–ருக்–கும் இணைப்–புப் பாலம் அவர். துற–விக்கு வேந்–தன் துரும்பு. துறவி என்–ப–வன் யார்? அவன் ப�ோகங்–க–ளைத் துறந்–த–வன். ‘மத்–தி–யா –னம் என்ன சாப்–பி –ட –ல ாம்’ என்று காலை–யி–லேயே திட்–டம் தீட்–டா–த–வன். கைப்– பி டி அவ– லி – லு ம், அரை ஆழாக்– கு ப் பாலி– லு ம் ஆன்– ம ா– வை – யு ம், தேகத்– த ை– யு ம் பாது–காப்–ப–வன். அவன் பெண்– ணை த் த�ொட நேர்ந்– தா ல், பேப்–ப–ரைத் த�ொடு–வது ப�ோல் உணர்–கி–றான். ப�ொன்–னைத் த�ொட நேர்ந்–தால், கல்–லைத் த�ொடு–வது ப�ோல் த�ொடு–கி–றான். மண்–ணில் நடக்–கும்–ப�ோது, பக–வான் விரித்த நடை–பா–தை–யில் நடப்–ப–தா–கக் கரு–து–கி–றான். என் கடி–கா–ரம் எங்கே? என் பெட்டி எங்கே? - என்ற வார்த்–தை–களை அவன் உச்–சரி – ப்–பதே இல்லை. ‘ரஜ�ோ’ குணத்– து ப் ப�ோகி, ஆன்– ம ாவை அடி– ய �ோடு ஒழித்– து – வி ட்ட வெறும் தேக சுக லெள–கீ–க–வாதி. ப�ோகத்தை அறவே மறந்து விட்ட துறவி, கட– வு – ளையே தன் சேவைக்– கு ம் அழைக்– கு ம் ஞானி. ப�ோகம், முடி– வ ாக ர�ோகத்– தி ல் க�ொண்டு சேர்க்–கும். ய�ோகம், ஆரம்–பத்–தி–லேயே கைவ–ரப் பெற்– றால், அது ப�ோகத்–தை–யும், ர�ோகத்–தை–யும் தூக்–கி– யெ–றிந்து விட்–டுப் பக–வா–னிட – ம் க�ொண்டு ப�ோய்ச் சேர்க்–கும்.

(த�ொட–ரும்)

நன்றி: கண்–ண–தா–சன் பதிப்–ப–கம், சென்னை - 600 017. ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

புயல் த�ொடாத புண்ணிய தலம்!  16 ஏக்–கர் பரப்–ப–ள–வில், கிழக்கு-மேற்–காக 865 அடி, தெற்கு-வடக்–காக 657 அடி நீளத்–தில் மதில் சுவர்–கள – ைக் க�ொண்–டிரு – க்–கும் இக்–க�ோவி – லை ஆரம்–பக – ா–லத்–தில் தீர்த்–தப் பெரு–மைக – ளு – க்–குரி – ய – த – ாக மட்–டுமே மக்–கள் ப�ோற்றி வந்–துள்–ள–னர்; அப்–ப�ோது ஆல–ய–மாக உருப்–பெ–ற–வில்லை. ஏனென்–றால், இங்கே ஆல–யம் அமை–யு–மா–னால், தீர்த்த நீரா–லுக்கு அது தடை–யா–க–லாம் என்று மன்–னர்–கள் கரு–தி–யி–ருக்–கி–றார்–கள். பின்–னர் ஆட்சி புரிந்த சேது–ப–தி–கள் தீர்த்–தங்–களை மறைக்–கா–ம–லும், தீர்த்த நீரா–ட–லுக்கு பாதிப்பு வராத வகை–யி–லும் ஆல–யத்தை வடி–வ–மைத்து க�ோபு–ரங்–க–ளைக் கட்–டி–னர்.  ஆல–யத்–தின் முகப்–பில் இருக்–கும் அனு–ம–னின் திரு–மேனி வித்–தி–யா–ச–மா–னது - இடுப்பு வரை மட்–டுமே வெளி–யில் தெரி–கி–றது. முகம் பெரி–யத – ாய் வீங்கி சிவந்–தும், கண்–க–ளும், வாயும் சிறுத்து அமைந்–தி–ருக்–கின்–றன. சாதி–லிங்–கக் குழம்–பால் பூசப்–பட்–டி–ருக்–கும். அனு–ம–னின் இவ்–வ–டி–வத்தை விஸ்–வ–ரூப அம்–ச–மா–கக் குறிப்–பி–டு–கின்–ற–னர். இக்–க–ரு–வ–றைக்–குள் மழைக்–கா–லத்–தில் நீர் உயர்ந்–தும், மற்ற காலங்–க–ளில் நீர் இன்–றி–யும் இருக்–கி–றது.  ரா–மேஸ்–வர ஆலய மூன்–றாம் பிரா–கா–ரம் உல–கப்–பு–கழ் பெற்–றது. முத்–து–ரா–ம–லிங்க சேது–ப–தி–யால் கட்–டப்–பட்–டது. கி.பி.1740 ல் த�ொடங்கி முப்–பது ஆண்–டு–கள் இப்–பி–ரh–கா–ரம் கட்–டும் பணி நடை–பெற்– றது. கிழக்கு-மேற்–கில் 690 அடி–யும், வடக்கு-தெற்–கில் 435 அடி–யும் க�ொண்டு பிர–மாண்–ட–மாய் விளங்–கு–கி–றது. முக்–கிய சந்–ந–தி–க–ளைச் சுற்றி, கிழக்கு-மேற்–காக 117 அடி, வடக்கு-தெற்–காக 172 அடி நீளம் க�ொண்ட பிரா–கா–ரம் 17 அடி அக–லத்–தில் விசா–ல–மாக விளங்–கு–கி–றது. இந்த பிரா–கா–ரங்–களை உள்–ள–டக்–கிய மூன்–றாம் பிரா–கா–ரம் நான்–கா–யி–ரம் அடி சுற்–ற–ளவு க�ொண்–டது. இரு–பு–ற–மும் 23 அடி உய–ரம் க�ொண்ட தூண்–கள் கம்–பீ–ர–மாக நிற்–கின்–றன. தூண்–களை ஒட்டி சுமார் முப்–பது அடி அக–லம், ஐந்து அடி உய–ரத்–தில் நீண்ட திண்ணை அமைந்–தி–ருக்–கி–றது. ம�ொத்–தம் 1212 தூண்–கள், ஒரே நேர்–வ–ரி–சை–யில், ஒன்–றை–ய�ொன்று மறைக்–காத வகை–யில்! ஒவ்–வ�ொரு தூணி– லும் அழ–கிய சிற்ப வேலைப்–பா–டு–கள். உப்–புக் காற்–றால் தூண்–கள் பழு–து–பட ஆரம்–பித்–த–தால், ரசா–ய–னப் பூச்சு பூசி அவற்–றைப் பாது–காத்து வரு–கின்–ற–னர். அவற்–றில் இரண்டு தூண்–கள் மட்–டும் இன்–றும், பாரம்–ப–ரி–யத் த�ொன்மை மாறா–மல் பரா–ம–ரிக்–கப்–பட்டு வரு–வது குறிப்–பி–டத்–தக்–கது. உல–கி– லேயே மிக–நீண்ட நடை–பாதை (CORRIDORS) எனப் புகழ் பெற்–றது. 1973ம் ஆண்–டில் இச்–சுற்–றின் மேற்–குப்–பகு – தி – யி – ல் தீப்–பிடி – த்து மேல்–தள – ம் சேத–முற்–றது. இதன் பின்–னர் திருப்–பணி – க – ள் செய்–யப்–பட்டு 1975 ல் குட–மு–ழுக்கு நடை–பெற்–றது.  மூன்– ற ாம் திருச்– சு ற்– றி ல் வீற்– றி – ரு க்– கு ம் நட– ர ாஜ சந்– ந தி விமா– ன ம், நேபா– ள த்– தி ல் இருந்து வர– வ – ழை க்– க ப்– ப ட்– ட து. ரா– ம – ந ா– த – ரு க்கு அபி– ஷ ே– க ம் செய்த 1,25,000 ருத்– தி – ர ாட்– சங் – க – ள ால் அலங்–கரி – க்–கப்–பட்–டது. முன்–பகு – தி – யி – ல் நட–ரா–ஜர் சிவ–காமி அம்–மைய – ா–ர�ோடு வீற்–றிரு – க்க பின்–பகு – தி – யி – ல்

ராமேஸ்வரம்

13 இராமர் பாதம் ஆலயம்

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

இடுப்பளவில் அனுமன்

பதஞ்சலி அதிஷ்டானம்

மூன்றாம் பிராகாரம்

பதஞ்–சலி தனி சந்–நதி க�ொண்–டி–ருக்–கி–றார். பதி–னெண் சித்–தர்–க–ளில் பதஞ்–ச–லிக்கு உரிய தலம் ரா–மேஸ்–வ–ரம்!  பிரா–கா–ரங்–க–ளின் ம�ொத்த நீளம் 3850 அடி–யா– கும். கிழக்கு ராஜ க�ோபு–ரம் 126 அடி உய–ரம், 9 அடுக்கு, 9 கல–சங்–கள் க�ொண்–டது. மேற்கு ராஜ க�ோபு–ரம் 78 அடி உய–ரம், 5 அடுக்கு, 5 கல–சங்–கள் க�ொண்–டது. 1925, 1947 மற்– றும் 1975ல் இக்–க�ோ–யில் கும்–பா–பி–ஷே–கம் கண்–டி–ருக்–கி–றது. பன்–னி–ரண்டு ஆண்–டுக்கு ஒரு–முறை கும்–பா–பிஷ – ே–கம் நிகழ வேண்–டும் என்ற நியதி, ரா–மேஸ்–வ–ரம் ஆல–யத்–திற்கு ப�ொருந்–தா–மல் ப�ோன–தா–லேயே வட, தென் க�ோபு–ரங்–கள் ம�ொட்–டை–யாக இருப்–ப–தாய் ச�ொல்–லப்–ப–டு–வ–துண்டு. – ம் உள்–பட ம�ொத்–தம்  ஆல–யத்–தில் வெள்–ளிர– த 25 வாக–னங்–கள் உள்–ளன.  தனுஷ்– க �ோடி என்ற முழு ஊரே அழிந்து ப�ோகும் படி–யாக 1964 டிசம்–பர் 23 ல் அடித்த புய– ல ால் ரா– ம ேஸ்– வ – ர ம் நக– ர ம் சேத– ம – டைந்– த ா– லு ம் ரா– ம – ந ாத சுவாமி ஆல– ய ம் சேத–ம–டை–ய–வில்லை.  காசி யாத்–தி–ரையை முறை–யா–கத் த�ொடங்கி அதை நிறைவு செய்–யும்–வ–கை–யில் ரா–ம–நா–த– ருக்– கு ம், விசு– வ – ந ா– த – ரு க்– கு ம் அபி– ஷ ே– க ம் செய்ய, கங்கை தீர்த்–தத்–த�ோடு வரு–வ�ோரை மேள–தா–ளங்–கள் முழங்க, நடன மாதர்–கள் ஆடி–யப – டி மரி–யாதை தெரி–விக்க, பூர்ண கும்ப – டு வர–வேற்–கும் வழக்–கம் முன்பு மரி–யா–தைய�ோ இருந்–துள்–ளது. ஆனால் இன்று வட இந்–தி– யர்–கள் நாள்–த�ோ–றும் கங்கை தீர்த்–தத்–தைக் க�ொண்டு வரு–வ–தா–லும், கங்–கை–யி–லி–ருந்து க�ொண்டு வர–வேண்–டிய தீர்த்–தத்தை ஆல– யத்–திற்–குள்– ளேயே குப்–பி– க–ளில் அடைத்து விற்– ப னை செய்– வ – த ா– லு ம் அந்த வழக்– க ம் தற்–ப�ோது வழக்–க�ொ–ழிந்து ப�ோனது.  ரா–ம–ரின் பிர–திஷ்–டைக்–கான சிவ–லிங்–கத்தை சீதை இங்–குள்ள மண்–ணைக் க�ொண்டு செய்–த– தால், உழ–வுத் த�ொழி–லும், மண்–பாண்–டம் தயா–ரிப்பு ப�ோன்ற த�ொழி–லும் ரா–மேஸ்–வ–ரத்– தில் இல்லை. அதே–ப�ோல, ரா–ம–லிங்–கத்–தின் முகப்பை ப�ோலவே செக்–கின் முகப்–பும் இருப்–ப–தால் இங்கு செக்கு மூலம் எண்– ணெ ய் எ டு ப் – ப – தி ல்லை . இ த் – த� ொ – ழில்–க–ளைச் செய்–வது தெய்வ குற்–றமா – கவே – கரு–தப்–படு – கி – ற – து!

க�ோபி சர–ப�ோஜி

ருத்திராட்ச நடராஜர் சந்நதி

 பாரம்–பரி – ய – மாக – இக்–க�ோ–யிலி – ல் பூஜை–கள் செய்–ப– வர்–க–ளைத் தவிர ரா–ம–லிங்–கத்தை த�ொட்டு பூஜை செய்–யும் உரிமை  சிருங்–கேரி சன்–னி– தா–னம்,  காஞ்சி காம–க�ோடி பீடா–தி–ப–திக – ள், ரா–மபி – ர– ா–னின் குலத் த�ோன்–றல – ாக கரு–தப்–படு – ம் நேபாள மன்–னர் ஆகிய மூவ–ருக்கு மட்–டுமே உண்டு.  அந்–நிய – ப் படை–யெடு – ப்–புக – ளு – க்கு ஆல–யங்–கள் தப்–பி–ய–தில்லை என்–பது வர–லாறு. அதற்கு ரா–மேஸ்–வ–ரம் க�ோயி–லும் விதி–வி–லக்–கல்ல. டச்–சுக்–கா–ரர்–கள் இவ்–வா–ல–யத்–தைத் தாக்கி க�ொள்–ளை–யிட முயல்–வதை அறிந்த தாயு– – ர், தன் தவச்–சா–லையி – ல் இருந்து வெளி– மா–னவ யேறி இளை–ஞர்–க–ளை–யும், வீரர்–க–ளை–யும் திரட்டி படைத்–த–ள–ப–தி–யாய் மாறி அவர்–களை எதிர்த்–தார். மாலிக்–காபூ – ர் படை–யெடு – ப்–பையு – ம் இவ்–வா–ல–யம் எதிர் க�ொண்–டது.  a1935ம் ஆண்டு ஐந்– த ாம் ஜார் மன்– ன – ரி ன் முடி–சூட்டு வெள்ளி விழா ஆண்–டின்–ப�ோது ரா–மேஸ்–வ–ரம் க�ோயில் ஓவி–யத்–து–டன் கூடிய அஞ்–சல் தலை வெளி–யி–டப்–பட்–டது.  வைகாசி விசா–கத்–து–டன் முடி–யும் பத்து நாள் வசந்த விழா, சுக்– ல – ச ஷ்– டி – யி ல் த�ொடங்கி மூன்று நாள் நடை–பெ–றும் ஆனி–மாத ரா–ம– லிங்க பிர–திஷ்டை விழா, தேய்–பிறை அஷ்–டமி முதல் பதி–னேழு நாள் நடை–பெறு – ம் ஆடி மாத திருக்–கல்–யாண உற்–சவ விழா, பத்து நாட்–கள் நடை–பெறு – ம் புரட்–டாசி மாத நவ–ராத்–திரி விழா, – ம் கந்த சஷ்டி விழா, ஆறு நாட்–கள் நடை–பெறு பத்து நாட்–கள் நடை–பெ–றும் மார்–கழி மாத ஆருத்ரா தரி–சன விழா ப�ோன்–ற–வற்–ற�ோடு சித்–திரை பிறப்பு, பெரிய கார்த்–திகை, சங்–க– ராந்தி, தைப்–பூச தெப்–பம், வைகுந்த ஏகா–தசி, ரா–ம–ந–வமி, ஆடி அமா–வாசை, தை அமா– வாசை ப�ோன்ற விழாக்–க–ளும் க�ோயி–லில் க�ொண்–டா–டப்–ப–டு–கின்–றன. இன்– ற ைய வாகன வச– தி – க – ள ால் ரா– ம ேஸ்– வர யாத்– தி – ரையை ஒரே நாளில் முடித்– து – வி ட்– டுத் திரும்பி விட–மு–டி–யும். இருப்–பி–னும் சிறப்பு மிக்க ரா–மேஸ்–வர ஆலய விழாக்–க–ளில் ஏதா–வது ஒன்றை அங்கு தங்கி, கண்டு, ரசித்து அந்–நா–ளில் இறை–வனை தரி–சித்–தால் ராமர் மற்–றும் ஈச–னின் அரு–ளைப் பெற–லாம். எனவே இறை–ய–ருளை பரி–பூ–ர–ண–மா–கப் பெறும் வகை–யில் ரா–மேஸ்–வர யாத்–திரை பய–ணத்தை அமைத்–துக் க�ொள்–வது சிறப்–பா–கும்.

(யாத்திரை நிறைவு ெபறுகிறது) ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

‘க�ோபம், ஆசை ஒழித்து உன் திருவடி கூட முத்தி அருள்வாய்!’

வ

நட– ன ம் (கடல் அலை– க ள் வீசு– வ து ப�ோன்ற லி–வ–லம் மனத்–துணை நாத–ரை–யும் நட–னம்) செய்–கி–றார். ம ா ழ ை – ய � ொ ண் – க ண் – ணி – யை – யு ம் வேண்டி வலி–வ–லத்–தி–லி–ருந்து புறப்– கிழக்கு ந�ோக்–கிய ஐந்து நிலை ராஜ–க�ோ–புர– த்– பட்டு, நாகப்–பட்–டின – ம் ந�ோக்–கிப் பய–ணிக்–கிற�ோ – ம். தைத் தரி–சித்து உள்ளே செல்–கிற�ோ – ம். வாயி–லில் மற்–ற�ொரு கடற்–கர – ைத் திருத்–த–ல–மா–கிய நாகை, நாகா–ப–ர–ணப் பிள்–ளை–யார், தலை மேல் ஐந்து சென்– னை – யி – லி – ரு ந்து 334 கி.மீ. தலை நாகம் குடை விரித்து நிற்க, த�ொலை–விலு – ம், திரு–வா–ரூரி – லி – ரு – ந்து மிக அழ–காக காட்–சி–ய–ளிக்–கி–றார். 25 கி.மீ. த�ொலை–விலு – ம் அமைந்–துள்– இவர் விஸ்–வ–ரூப விநா–ய–கர் என்– ளது. கடலை ஒட்–டிய நிலப்–பகு – தி, பட்– றும் அழைக்–கப்–படு – கி – ற – ார். பலி–பீட – ம், டி–னம் எனப்–ப–டும். நாகர்–கள் எனும் சுதை–யா–லான பெரிய நந்தி உரு–வம் வகுப்–பி–னர் கடற்–க–ரையை ஒட்–டிக் இவற்றை அடுத்து உள்ளே செல்–கி– குடி– யே – றி ய தல– ம ா– த – ல ால் நாகப்– ற�ோம். முத–லில் தரி–சிப்–பது அதி–பத்த நாய–னா–ரின் திரு–வு–ரு–வம். தாமரை பட்–டின – ம் எனப்–பட்–டது. ஆதி–சேஷ – ன் மலர்– க – ள ா– ல ான பெரிய மாலை பூஜித்த திருத்– த – ல ம். குடந்– தை க் கார�ோ– ண ம், கச்– சி க் கார�ோ– ண ம் அவ–ருக்கு அணி–விக்–கப்–பட்–டி–ருந்– என்–பன ப�ோன்று இத்–தல – ம் நாகைக் தது. கார�ோ– ண ம் என்– ற – ழ ைக்– க ப்– ப – டு நாகை–யில் வாழ்ந்த அதி–பத்–தர் எனும் மீன–வர் சிறந்த சிவ–பக்–தர். –கி–றது. இங்கு புண்–ட–ரிக முனி–வ–ரின் தான் தின–மும் பிடிக்–கும் மீன்–களு – ள் தவத்தை மெச்–சிய சிவ–பெ–ரு–மான் சிறந்த மீன் ஒன்–றி–னைத் திரும்–பக் அவ– ர ைத் தன் திரு– மே – னி – ய �ோடு கட–லில் சிவ–னுக்–கென விட்டு விடு– அணைத்து முத்தி அளித்–தத – ால் இப்– வார். சிவ– ன ார் அவர் அன்– பை ச் பெ–யர் ஏற்–பட்–டது. காயம் = உடல், ச�ோதிக்க எண்–ணின – ார். த�ொடர்ந்து ஆர�ோ–க–ணம் = சேர்த்–த–ணைப்–பது, ஒரு மீன் மட்–டுமே சில நாட்– க ள் ஒரே காயா–ர�ோ–க–ணம் என்–பது சுருங்கி அதிபத்த நாயனார் தான் வலை–யில் சிக்–கி–யது. அதை– கார�ோ–ணம் என்–றா–னது. யும் சிவ–பெ–ரு–மா–னுக்–கென நீரில் விட்டு வந்–தார். நாகை இறை–வன் காயா–ர�ோ–க–ணர், இறைவி ஒரு– ந ாள் விலை மதிப்– ப ற்ற நவ– ம – ணி – க ள் – ாட்சி. காஞ்சி காமாட்சி, காசி விசா–லாட்சி நீலா–யத பதிக்–கப் பெற்ற ப�ொன் மீன் ஒன்று அதி–பத்–தர் வரி– சை – யி ல் நாகை நீலா– ய – த ாட்சி பெருமை வலை–யில் சிக்–கி–யது. அதை–யும் அதி–பத்–தர் சிவ– வாய்ந்–த–வள். 64 சக்தி பீடங்–க–ளுள் நாகை–யும் னுக்–கு–ரி–யது என்று கட–லில் விட்டு விட்–டார். இவர் ஒன்று. சப்– த – வி – ட ங்– க த் தலங்– க – ளு ள் ஒன்– ற ான இத்–த–லத்–தில் இறை–வன் தியா–க–ரா–ஜர் ச�ோமாஸ்– கந்த வடி–வத்–தில் சுந்–த–ர–வி–டங்–கர் எனும் பெயர் க�ொண்டு விளங்–குகி – ற – ார். இங்கு பாரா–வார தரங்க

காயார�ோகணேஸ்வரர் ஆலயம்

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

மூலவர் காயார�ோகணர் பக்–தியை மெச்–சிய இறை–வன் ரிஷ–பா–ரூ–ட–ரா–கக் காட்சி அளித்து அறு–பத்து மூவ–ருள் ஒரு–வ–ரா–கச் சிவப்–பேறு கிட்–டச் செய்–தார். அதி–பத்–தர், பட–வர் எனும் பர–தவ – ர் குலத்–தில் பிறந்–தவ – ர். பின்–னா–ளில், சிவன் பட–வர் எனப்–பட்–டார். அதுவே பிறகு ‘செம்– ப–ட–வர்’ என்–றா–யிற்று. இந்–நி–கழ்ச்சி, இன்–ற–ள–வும் கடற்–க–ரை–யில் ஆவணி ஆயில்–யத்–தன்று ஐதீக விழா–வா–கக் க�ொண்–டா–டப்–ப–டு–கி–றது. தாரா–சு–ரம் ஐரா–வதே – ஸ்–வ–ரர் க�ோயி–லில் இவ்–வர– ல – ாறு சிற்–பக் காட்–சி–யாக அமைக்–கப்–பட்–டுள்–ளது. அதி–பத்த நாய–னார் நினை–வாக, மீன–வர் குலத்–தில் இறக்–கும் எவ–ருக்–கும் க�ோயில் வெளி வாயி–லில் க�ோயில் சார்–பாக இறை–வனு – க்கு அணி–விக்–கப்–பட்ட மாலை– யும் வஸ்–தி–ர–மும் சாத்–தப்–பட்டு மரி–யாதை செய்த பின்–னரே உடல் எடுத்–துச் செல்–லப்–ப–டு–கி–றது. க�ோயி– லி ல் நுழைந்து வலப்– பு – ற ம் திரும்பி, பழநி ஆண்– ட – வ ர், இடும்– பன் சந்–நிதி–க–ளைத் தரி–சிக்–கி–ற�ோம். ‘‘பர–கிரி உலாவு செந்தி மலை–யி–னு– டனே இடும்–பன் பழ–நித – னி – லே இருந்த கும–ரேசா, பதி–கள் பல ஆயி–ரங்–கள் மலை–கள் வெகு–க�ோடி நின்ற பதம் அடி–யர் காண வந்த கதிர் காமா’’ என்ற திருப்–புக – ழ் வரி–கள் நினை–வுக்கு வரு–கின்–றன. அருகே அழ–கணி – ச் சித்–தரி – ன் ஜீவ–சம – ாதி உள்– ளது. இவர் தேவி சந்–நதி–யில் பல–வாறு அரற்–றிய வண்–ணம் அழு– கை ச் சுவை நிறைந்த பாடல் –களை – ப் பாடி வந்–த–தால் அழு–கு–ணிச் சித்–தர் என்– றும், அவர் பாட–லில் இருந்த கவிதை நயத்தை

சித்ரா மூர்த்தி

அம்மன் நீலாயதாட்சி மன–திற் க�ொண்டு அழ–க–ணிச் சித்–தர் என்–றும் அழைக்–கப்–பட்–டார்! அவ–ரது பின்–வ–ரும் பாடல் மிகப் பிர–சித்தி பெற்–றது: ‘‘ஊற்–றைச் சட–ல–மடி உப்–பி–ருந்த பாண்–டம – டி மாற்–றிப் பிறக்க மருந்–தெ–னக்–குக் கிட்–டுதி – ல்லை மாற்–றிப் பிறக்க மருந்–தெ–னக்–குக் கிட்–டுமென்றால் – ஊற்–றைச் சட–லம் விட்டே என் கண்–ணம்மா, உன் பாதம் சேரேன�ோ?’’ – ா–ருக்கு முன்–னால் ‘கண்–ணம்–மா’ என (பார–திய விளித்–துப் பாடி–ய–வர் இவர் ஒரு–வரே!) திருச்–சுற்–றில் வல்–லப கண–பதி, அக�ோர வீர– பத்–தி–ரர், ஆத்–ம–லிங்–கம் சந்–ந–தி–கள் உள்–ளன. – ண – ர் பெரிய பாணத்– உள்ளே மூல–வர் காயா–ர�ோக து–டன் காட்சி அளிக்–கி–றார். பின்–பு–றம், தனி மாடத்–தில் இறை–வன்-இறைவி திருக்–க�ோ– லம் உள்–ளது. மூல–வர் சந்–நதிக்–க–ரு–கில் சுந்–த–ர–வி–டங்–க–ரான தியா–க–ரா–ஜர் குடி– க�ொண்–டுள்–ளதை – க் கண்டு மகி–ழல – ாம். திரு–வா–ரூர் ப�ோலவே இங்–கும் அவர் எதிரே சுந்– த – ர ர், பரவை நாச்– சி – ய ார் இரு–வர – ை–யும் காண–லாம். கரு– வ – றை க் க�ோட்– ட த்– தி ல் தட்– சி – ணா–மூர்த்தி, லிங்–க�ோத்–ப–வர், பிரம்–மன், துர்க்கை, அர்த்–த–நா–ரீஸ்–வ–ரர், பிட்–சா–ட–னர் சந்–ந–தி–கள் அணி–வ–குக்–கின்–றன. மூல–வர் கரு–வ– றைக்–கும், தியா–கர– ா–ஜர் சந்–நதி – க்–கும் இடைப்–பட்ட மிகக் குறு–க–லான இடத்–தில் பெரிய கம்–பீ–ர–மான தட்– சி – ண ா– மூ ர்த்தி எழில்– மி கு திரு– வு – ரு – வை க் காண–லாம். (பிரா–கா– ரத்–தில் வேக–ம ாக வலம் வரும்– ப�ோ து இவ– ர ைத் தரி– சி க்– க ா– ம ல் வந்து விட வாய்ப்பு உள்–ளது. கட்–டா–யம் தரி–சிக்க வேண்– டிய, பக்தி பர–வ–ச–மூட்–டும் அழ–கிய உரு–வம் இது)

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

முருகன் இவரை வணங்கி, வந்த வழியே பின்–னால் சென்று திரும்ப, இடப்–பு–றம் வள்ளி-தெய்–வா–னை–யு–டன் காட்சி அளிக்–கும் சுப்–ரம – ணி – ய சுவா–மியை – த் தரி–சிக்– கி–ற�ோம். நாகை–யில் அரு–ண–கி–ரிய – ார் பாடி–யுள்ள மூன்று திருப்–புக – ழ்ப் பாக்–களை இங்கு பார்ப்–ப�ோம். ‘‘ஓல–மிட்–டி–ரைத்–தெ–ழுந்த வேலை வட்–ட–மிட்ட இந்த ஊர் முகில் தருக்–க–ள�ொன்–றும் அவ–ரா–ரென்று ஊம–ரைப் பிர–சித்–த–ரென்று மூட–ரைச் சமர்த்–த– ரென்–றும் ஊன–ரைப் பிர–புக்–களெ – ன்–றும் அறி–யா–மல் க�ோல முத்–த–மிழ் ப்ர–பந்த மால–ருக்கு உரைத்து அநந்த க�ோடி இச்சை செப்பி வம்–பில் உழல்–நா–யேன் க�ோப–முற்று மற்–றும் அந்த ம�ோக–மற்று உனைப் பணிந்து கூடு–தற்கு முத்தி என்று தரு–வா–யே–’’ (வேலை = கடல்) (ஓல– மி ட்– டி – ர ைத்– தெ – ழு ந்த வேலை: தான் ப�ொருள் வேண்டி ஓல–மிட்–டுத் தன–வந்–தர்–க–ளி– டம் செல்–வ–தால், கட–லும் ஏத�ோ வேண்–டித்–தான் ஒரு–வ–ரி–டம் முறை–யி–டு–வ–து–ப�ோல, வந்து வந்து அவர் பாதங்–க–ளைத் த�ொட்–டுச் செல்–வ–தா–கத் தனக்–குத் த�ோன்–று–கி–றது என்–கி–றார் ப�ோலும்! அல்–லது தன்–னுள் வந்து தஞ்–சம – டை – ந்து கிடக்–கும் சூர–பத்–ம–னா–கிய மாம–ரத்தை அழிக்க முரு–க–னது வேல் வந்து க�ொண்–டி–ருக்–கி–றதே என்று கடல் அல–றுகி – ற – த�ோ? அல்–லது உக்ர பாண்–டிய – ன் கடல் வற்–றும்–படி வேலைச் செலுத்–தியதை – நினைத்–துக் கடல் ஓல–மிடு – கி – ற – த�ோ என்–றெல்–லாம் நினைத்–தார் ப�ோலும்!) ஓல– மி – டு ம் கடல் சூழ்ந்த இந்த பூமி– யி ல் மேகம் ப�ோலக் கைம்–மாறு கரு–தா–த–வர்–க–ளும், கற்–பக விருட்–சம் ப�ோன்று கேட்–ட–த–னைத்–தை–யும் க�ொடுப்–ப–வர்–க–ளும் யாருள்–ள–னர் என்று தேடிப் ப�ோகி–றேன்; பேச வரா–த–வர்–களை – –யும், முட்–டாள் –க–ளை–யும், குற்–றம் குறை உள்–ள–வர்–க–ளை–யும், பிர–புக்–கள் என்று புகழ்–கின்–றேன்; என்–னு–டைய

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

அழகணி சித்தர் அதிஷ்டானம் அறி–வீ–னத்–தால் அழ–கிய முத்–த–மிழ் நூல்–களை – ல் ஆசை க�ொண்–டவ – ர்–களி – – உல–கா–யத விஷ–யங்–களி – த் டம் க�ொண்டு ப�ோய் எண்–ணற்ற விருப்–பங்–களை தெரி–வித்து வீணே திரி–கின்–றேன்; இத்–த–கைய நான் க�ோபம் என்–பதை ஒழித்து, பின்–னர் ஆசை என்–ப–தை–யும் ஒழித்து உன்–னைப் பணிந்து உன் திரு–வ–டி–க–ளில் வந்து கூடு–வ–தற்கு முத்தி என்று தந்–த–ருள்–வாய்! ‘‘வாலை துர்க்கை சத்தி அம்–பி–ல�ோ–க–கத்–தர் பித்–தர்–பங்–கில் மாது பெற்–றெ–டுத்–து–கந்த சிறி–ய�ோ–னே–’’ சக்தி பீடங்–க–ளுள் நாகை–யும் ஒன்–றா–ன–தால் அம்–பிகையை – ‘‘என்–றும் இளை–யாள், துர்க்கை, சக்தி, அம்–பிகை, உலக கர்த்–தா–வா–கிய பித்–தர– ாம் சிவ–னது இடப்–பா–கத்–திலு – ள்ள தேவி பெற்–றெடு – த்து மகிழ்ந்த சிறி–ய�ோனே!’’ என்று அன்–னையி – ன் பெரு– மை–யைச் ச�ொல்லி முரு–கனை – ப் ப�ோற்–று–கி–றார். ‘‘வாரி ப�ொட்–டெ–ழுக்–ர–வுஞ்–சம் வீழ நெட்–ட–யில் துரந்த வாகை மற்–புய ப்ர–சண்ட மயில்–வீ–ரா–’’ கடல் வற்–றிப் ப�ோக–வும், கிரெ–ளஞ்–ச–கிரி தூள்– ப–ட–வும் நெடிய வேலைச் செலுத்–திய, மற்–ப�ோ– ருக்–குத் தக்–க–தான வலிமை வாய்ந்த புயங்–களை உடைய மயில் வீரனே! (‘‘வரை–புக, நிரு–தர்–மு–டி– பக, மக–ரம – க�ோ – த – தி தீயின் வாயின் மறுக, விதிர்த்து அயில் வென்றி தங்கு துங்க வேலைப் புனைந்–தன – ’– ’ என்று புய வகுப்–பில் பாடு–கி–றார்) ‘‘ஞால வட்–ட–முற்ற உண்டு நாக மெத்–தை–யில் துயின்ற நார–ணற்–க–ருள் சுரந்த மரு–க�ோனே நாலு திக்–கும் வெற்றி க�ொண்ட சூர–பத்–ம–னைக் களைந்த நாகப்–பட்–டி–னத்–த–மர்ந்த பெரு–மா–ளே–’’ தெரு–வில் மற்ற குழந்–தை–கள் ப�ோல் தான் மண் தின்–ற–தைக் கண்ட யச�ோ–தை–யி–டம் தன் வாயைத் திறந்து தம்– மு ள் அடங்– கி ய அண்– ட – ச–ரா–ச–ரங்–களை – –யும் கண்–ணம் காட்–டி–னான் என்–ப– தால் ‘‘ஞால வட்–ட–முற்ற உண்–டு–’’ என்–கி–றார்.

தல தீர்த்தம் தலை–களை அறுத்–துத் தள்ளி குடைக்–கூத்து ஆடிய ஆதி– சே – ஷ – ன ா– கி ய பாம்பு மெத்– தை – யி ல் வேலா! உறங்–கிய நார–ண–னுக்கு அருள்–பா–லித்த மரு– நர–சிம்ம அவ–தா–ரம் எடுத்து கடு–மை–யும் பல– கனே! நான்கு திசை–க–ளி–லும் வெற்றி க�ொண்டு மும் உள்ள இர–ணி–யா–சு–ரனை நடுங்க வைத்து சூர–பத்–மனை அடக்கி ஒடுக்–கிய பெரு–மாளே! வீர குடை நட–னம் புரிந்–த–வரே! இலங்–கை–யில் நாகப்–பட்–டி–னத்–தில் அமர்ந்–தி–ருப்–ப–வனே! அடம் வாய்ந்த ராவ–ணன் சுற்–றத்–த�ோடு மடிய, நார– ண ற்– க – ரு ள் சுரந்த மரு– க ன்: முரு– க ப்– க�ோதண்–டம் எனும் வில்–லைக் க�ொண்ட கரத்தை பெ–ரு–மான் ஞான–சம்–பந்–த–ராக அவ–த–ரித்–த–ப�ோது உடை–ய–வ–ரா–கிய திரு–மால் பெற்–றெ–டுத்த ஆதி– சிவ–சா–ரூ–பம் வேண்டி கச்–சித்–தி–ரு–மேற்–ற–ளி–யில் ஞா–ன–சக்–தி–யின் அவ–தா–ர–மான அமுத உரு–வ– தவம் செய்து க�ொண்– டி – ரு க்க திரு– ம ா– லு க்– கு த் மான என் ஒப்–பற்ற தாய், தெய்–வப் பெண்–ணா–கிய தன் தந்–தையி – ன் ச�ொற்–படி – ச் சிவ–சா–ரூப – ம் அளித்த வள்–ளியை மணந்–த–வனே! நாகப்–பட்–டி–னத்–தில் வர–லாறு குறிப்–பிட – ப்–படு – கி – ற – து. (காஞ்–சிப் புரா–ணம் அமர்ந்–தி–ருக்–கும் சிவ–னார் புக–ழும் தம்–பி–ரானே!’’ - திரு–மேற்–ற–ளிப் பட–லம்) என்–பது ப�ொருள். இனி இரண்–டா–வது திருப்–புக – ழ – ைப் பார்ப்–ப�ோம். ‘விழு தாதெ–னவ – ே’ எனத் துவங்–கும் மூன்–றாம் இதில் முரு–கன் குடைக்–கூத்து அடிய விவ–ரம் திருப்–பு–க–ழில், ‘‘முருகா எனக்கு என்று விருப்பு தரப்–பட்–டுள்–ளது. வெறுப்பு ஏது–மில்லை; எனக்கு எதைக் க�ொடுக்க ‘‘வீர வெண்–டைய முழங்க வரி சங்கு முர வேண்– டு – மெ ன்று நீ நினைக்– கி – ற ாய�ோ அதை ச�ோடு ப�ொன்–பறை ததும்ப விதி–யும் சுர–ரும் வேத விஞ்–சைய – ரு – ட – ன் குமுற வெந்து கவ–டர்ந்த மட்– டு மே தந்– த ால் ப�ோதும் என்ற உய– ரி ய சூரன் வீற–டங்க முகி–லும் கமற நஞ்–சுடை – ய வேண்–டு–தலை முன் வைக்–கி–றார். ஆயி–ரம் பகடு க�ொண்ட உர–கன் குவ–டுமே ‘‘விழு தாதெ–னவே கரு–தா–து–டலை க�ொளுந்த பல சிரந்–தனை எறிந்து நட–னம் வினை சேர்–வ–துவே புரி–தாக க�ொள்–வேலா விரு–தா–வி–னிலே உல–கா–யத, நார–சிங்க வடி–வங்–க�ொடு ப்ர–சண்ட இரணி மேலிடவே மட–வார் மய–லாலே ய�ோன் நடுங்க நட–னம் செய்து இலங்கை வலி அழுதா கெடவே அவ–மா–கிட, ராவ–ணன் குல–ம–டங்க சிலை க�ொண்ட கரர் நாளடைவே கழி–யாது உனை–ஓதி தந்–த–மூல அலர்–தாள் அடி–யேன் உற–வாய் மருவ ஓர் ஞான மங்கை அமு–தஞ்–ச�ொ–ருபி என்–றன் ஒரு அழியா வரமே தரு–வாயே தாய–ணங்கு குற–மங்–கையை மணந்த புய த�ொழு–தார் வினை வேர–டி–ய�ோ–ட–றவே நாகை– ய ம்– ப தி அமர்ந்– து – வ – ள ர் நம்– ப ர் புகழ் துகள்–தீர் பரமே தரு–தேவா சுரர் பூப–தியே கரு–ணா–ல–யனே தம்–பி–ரா–னே–’’ சுகிர்தா அடி–யார் பெரு–வாழ்வே வீர–வெண்–டைய – ம் ஒலிக்க, வரி–சைய – ாக சங்கு, எழு–தா–மறை மா முடிவே! வடி–வேல் முரசு அழ–கிய பறை ஆகிய வாத்–திய – ங்–கள் பெரிய இறைவா எனை–யா–ளு–டை–ய�ோனே! ஒலி எழுப்ப, பிரம்–ம–னும், தேவர்–க–ளும், வேதம் இறைவா எதுதா அதுதா, தனையே வல்ல வித்–யா–தர– –ரும் சேர்ந்து அஞ்–ச–லிட, ெவந்து இணை நாகை–யில் வாழ் பெரு–மாளே!’’ அழிய, நெருங்கி வந்த சூர–னு–டைய க�ொழுப்பு அடங்க மேகங்–க–ளும் சூடேறி வெந்து ப�ோக, (உலா த�ொட–ரும்) விஷ–முள்ள, ஆயி–ரம் யானை பலம் படைத்த சேட–னின் தலை உச்சி வேக, அசு–ரர்–க–ளின் பல ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

அனந்தனுக்கு

1000 நாமங்கள்!

உப்பிலியப்பன் க�ோவில் ஒப்பிலியப்பன் அவ–ரது மனைவி, “ஸ்வாமி! ஒரு நிமி–டம்!” என்று 36. ஈச்–வ–ராய நம: (Eswaraaya namaha) அவரை உள்ளே அழைத்–தாள். சாந்– தீ – ப னி என்ற குரு– வி – ட ம் கல்வி கற்ற அறைக்–குள் வந்த அவ–ரிட – ம், “குரு–தக்ஷிணை கண்–ண–பி–ரான், அறு–பத்து நான்கே நாட்–க–ளில் வேண்– ட ாம் என்று ச�ொல்லி விடா–தீர்–கள்! இந்–தப் ஆய கலை–கள் அறு–பத்து நான்–கி–னை–யும் கற்று பல–ரா–ம–னும் கண்–ண–னும் அறு–பத்து நான்கே முடித்–தான். குரு–கு–ல–வா–சத்–தைப் பூர்த்–தி–செய்து நாட்–க–ளில் அறு–பத்து நான்கு கலை–க–ளை–யும் க�ொண்டு கிளம்–பும்–ப�ோது, குரு–நா–தரி – ட – ம், “உங்–க– கற்–றி–ருக்–கி–றார்–கள். எனவே இவர்–கள் அசாத்– ளைக் குரு–வாக அடைந்–ததை என் பாக்–கிய – ம – ா–கக் தி–ய–மான செயல்–களை – –யும் சாதிக்–கும் வல்–லமை . அடி–யேன் உங்–களு – க்–குக் குரு–தக்ஷி– கரு–துகி – றேன் – ப�ொருந்–தி–ய–வர்–கள். எனவே இறந்து ப�ோன நம் ணை–யாக என்ன தர வேண்–டும்?” என்று கேட்–டான். குழந்–தையை மீட்–டுத் தரு–மாறு அவர்–க–ளி–டம் “கண்ணா! உன்–னைப் ப�ோன்ற ஒரு மாண–வன் கேளுங்–கள்!” என்–றாள். கிடைக்க நானல்–லவ�ோ புண்–ணிய – ம் செய்–திரு – க்க அதைக் கண்–ண–னால் செய்ய இய–லும�ோ வேண்–டும்? நீயும் பல–ரா–ம–னும் மாண–வர்–க–ளா–கக் இய– ல ாத�ோ என்ற ஐயத்– து – ட ன் வெளியே கிடைத்–ததே எனக்–குப் பெரிய தக்ஷிணை!” என்று வந்த சாந்– தீ – ப னி, “கண்ணா! பன்– னி – ர ண்டு சாந்–தீ–பனி பதி–ல–ளித்–துக் க�ொண்–டி–ருக்–கை–யில்

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

வரு–டங்–களுக்கு முன், நான் என் குடும்–பத்–த�ோடு கட–லில் குளிக்–கச் சென்–றிரு – ந்–தப�ோ – து, என்–னுடை – ய ஒரே மகன் கடல் அலை–க–ளால் அடித்–துச் செல்– லப்–பட்டு உயி–ரி–ழந்–தான். அவனை உன்–னால் மீட்–டுத்–தர முடி–யுமா?” என்று கேட்–டார். “உங்–க–ளுக்–காக இதைக் கூடச் செய்–ய–மாட்– டேனா? உங்–கள் மக–னுட – ன் திரும்பி வரு–கிறேன் – !” என்று ச�ொல்–லி–விட்–டுக் கண்–ணன் புறப்–பட்–டான். கடல் அர–ச–னி–டம் அந்–தச் சிறு–வ–னைப் பற்–றிக் – ப�ோ – து, “பஞ்–சஜ – னன் – என்ற ஓர் கண்–ணன் வின–விய அசு–ரன் கட–லுக்–குள் இருக்–கி–றான். அவன்–தான் அந்–தச் சிறு–வனை விழுங்–கி–யி–ருப்–பான்!” என்று கைகாட்–டி–னான் கட–ல–ர–சன். உடனே பஞ்–ச–ஜ–ன–ன�ோடு யுத்–தம் செய்து அவனை வீழ்த்–தி–னான் கண்–ணன். பஞ்–ச–ஜ–ன– னின் எலும்–புக – ள – ால் உரு–வா–னது – த – ான் கண்–ணன் கையில் ஏந்–தியி – ரு – க்–கும் ‘பாஞ்–சஜ – ன்–யம்’ என்–னும் சங்கு. அவ–னது வயிற்–றுக்–குள் கண்–ணன் தேடி– னான். ஆனால் சாந்–தீ–ப–னி–யின் மகன் அவன் வயிற்–றில் இல்லை. அடுத்து வரு– ண – னி – ட ம் சென்ற கண்– ண ன் சாந்–தீப – னி – யி – ன் மக–னைக் குறித்து வினவ, “அந்–தச் சிறு–வன் யம–ல�ோ–கத்–தில் இருக்–கி–றான்!” என்–றார் வருண பக–வான். – த்–துக்–குச் சென்–றான் கண்–ணபி யம–ல�ோக – ர– ான். தன் பாஞ்–சஜ – ன்–யத்தை எடுத்–துக் கண்–ணன் சங்–க– நா–தம் செய்–த–வு–டன், யமன் கண்–ண–னின் திரு–வ– டி–க–ளில் வந்து விழுந்–தான். “என்–னைத் தேடி நீங்–கள் வர–வேண்–டுமா? அழைத்–திரு – ந்–தால் நானே வந்–தி–ருப்–பேனே!” என்–றான். தன் குரு–வின் மக–னைக் குறித்–துக் கண்–ணன் வினவ, “இங்கு தான் இருக்– கி – ற ான்!” என்று ச�ொன்ன யமன், அவ– ன ைக் கண்– ண – னி – ட ம் ஒப்–ப–டைத்–தான். அந்–தச் சிறு–வ–னைச் சாந்–தீ–ப– னி–யி–டம் அழைத்து வந்து குரு–தக்ஷி–ணை–யா–கச் சமர்ப்–பித்–தான் கண்–ண–பி–ரான். இந்–தச் சரித்–திர– த்–தைத் திரு–மங்–கைய – ாழ்–வார், “முந்–து–நூ–லும் முப்–பு–ரி–நூ–லும் முன்–னீந்த அந்– த – ண ா– ள ன் பிள்– ளையை அஞ்– ஞ ான்று அளித்–தா–னூர் ப�ொந்–தில்–வா–ழும் பிள்–ளைக்–கா–கிப் புரை–ய�ோடி நந்–து–வா–ரும் பைம்–பு–னல் வாவி நறை–யூரே.” - என்று பாடி–யுள்–ளார். எம்–பெரு – ம – ான் மனி–தன – ாக அவ–தரி – த்த ப�ோதும், பிற மனி–தர்–க–ளைப் ப�ோலக் கால–தேச வர்த்–த– மா–னங்–க–ளுக்–குக் கட்–டுப்–ப–டா–த–வ–னாக, அனைத்–தி–லும் ஆளுமை செலுத்–தக் கூடிய ஈஸ்வ–ரன – ாக விளங்–குகி – ற – ான் என்– பதை இந்–தச் சரி–தத்–தின் மூலம் அறி–கி– ற�ோம். என–வேத – ான் இறந்த சிறு–வன – ைக்– கூட அவ–னால் மீட்டு வர–மு–டி–கிற – து. மனி–த–னாய் அவ–த–ரிக்–கும் காலத்–தி– லும் இயற்–கை–யா–கத் தனக்கு உள்ள ஆளு– மை – ய�ோ டு ஈஸ்– வ – ர – ன ாக விளங்–கு–வ–தால் ‘ஈஸ்–வர:’ என்று அவ– னு க்– கு ப் பெயர். அதுவே டாக்டர்:

விஷ்ணு ஸஹஸ்–ரந – ா–மத்–தின் 36-வது திரு–நா–மம். “ஈஸ்–வர– ாய நமஹ:” என்று தின–மும் ச�ொல்லி வரும் அன்– ப ர்– க ள் ஆளு– மை த் திற– ன�ோ – டு ம், தலை–மைப் பண்–பு–கள�ோ – –டும் விளங்–கு–வார்–கள். 37. ஸ்வ–யம்–பவே நம: (Swayambhavey namaha) கண்– ண ன் துவா– ர – கையை ஆண்டு வந்த காலம். ஒரு மாலை அரண்– ம – ன ை– யி ல் கண்– ணன் அர்–ஜு–ன–ன�ோடு உரை–யா–டிக் க�ொண்–டி– ருக்–கை–யில், அந்–த–ணர் ஒரு–வர் வேகத்–த�ோ–டும், க�ோபத்–த�ோடு – ம் அரண்–மன – ைக்–குள் நுழைந்–தார். “கண்ணா! இது–தான் நீ ஆட்–சிபு – ரி – யு – ம் லக்ஷ–ணமா? உன் பிர–ஜைக – ளை – ப் பற்றி உனக்–குக் கவ–லையே இல்–லையா?” என்று கேட்–டார். அரு– கி ல் இருந்த அர்– ஜ ு– னன் மலைத்– து ப் ப�ோனான். “அந்–த–ணரே! உங்–க–ளுக்கு என்ன பிரச்னை?” என்று கேட்–டான். “என் குழந்–தை–கள்

திருக்கண்ணபுரம் ச�ௌரிராஜப் பெருமாள் பிறந்–த–வு–ட–னேயே காணா–மல் ப�ோய்–வி–டு–கி–றார்– கள். இது– வ ரை ஐந்து பிள்– ளை – க ள் எனக்– கு ப் பிறந்–தார்–கள். ஒவ்–வ�ொ–ரு–வ–ரும் பிறந்த அடுத்த ந�ொடியே காணா–மல் ப�ோய்–விட்–டார்–கள். ஆனால், அர–ச–னான கண்–ணன் நாட்–டில் நடக்–கும் இச்–சம்–ப–வத்–தைப் பற்–றிக் கவலை க�ொள்– ளா–மல் உன்–னு–டன் கதை பேசிக்–க�ொண்– டி–ருக்–கி–றான்!” என்–றார் அந்த அந்–த–ணர். “நீங்–கள் இதைப் பற்–றிக் கண்–ணனி – ட – ம் முறை–யிட்–டீர்–களா?” என்று அந்–த–ண–ரை– யும், கண்–ண–னை–யும் பார்த்து கேட்–டான் அர்–ஜு–னன். “ஒவ்–வ�ொரு முறை குழந்தை மறைந்– த – ப�ோ – து ம் கண்– ண – னி – ட ம் வந்து முறை–யிட்–டேன். அடுத்த முறை காணா– ம ல் ப�ோகாது என்று

உ.வே.வெங்கடேஷ்

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

அவ–னும் ஒவ்–வ�ொரு முறை–யும் உறு–தி–ய–ளித்–துக் க�ொண்டே இருந்–தான். ஆனால், குழந்–தை–கள் காணா–மல் ப�ோய்க்–க�ொண்டே இருக்–கின்–றன!” என்–றார். கண்–ணன் மெல்ல சிரித்–தப – டி பேசா–மல் இருந்– தான். உரு–கிப்–ப�ோன அர்–ஜு–னன�ோ, “அடுத்–த– முறை உங்–கள் மனைவி பிர–ச–விப்–ப–தற்கு முன் என்–னி–டம் ச�ொல்–லுங்–கள். உங்–க–ளது ஆறா–வது குழந்– தை – யை க் காப்– ப ாற்ற வேண்– டி – ய து என் ப�ொறுப்பு!” என்–றான். மகிழ்ச்–சியு – ட – ன் அங்–கிரு – ந்து அந்–த–ணர் புறப்–பட்–டார். மாதங்–கள் கடந்–தன. அந்–த–ண–ரின் மனை–விக்– குப் பிர–சவ வலி ஏற்–பட்டு விட்–டது என்ற செய்–தி– யைக் கேட்ட அர்–ஜு–னன், அவ–ரது இல்–லத்–துக்கு விரைந்–தான். தன்–னு–டைய பாணங்–க–ளால் அவர் வீட்–டைச் சுற்றி ஒரு க�ோட்–டை–யையே எழுப்–பி– னான். “என் அம்–புக் க�ோட்–டை–யைத் தாண்–டிக் குழந்–தையை யார் தூக்–கிச் செல்–கிற – ார்–கள் என்று பார்க்–கி–றேன்!” என்று பெரு–மி–தத்–து–டன் ச�ொன்– னான் அர்–ஜு–னன். குழந்தை பிறந்–தது. அந்–தண – ர் ஆசை– யு – ட ன் குழந்– தை – யை க் கையில் ஏந்– த ப் ப�ோனார். ஆனால், குழந்தை மறைந்–து–விட்–டது. “உன்னை நம்–பி–ய–தற்–குக் கண்–ண–னையே நம்பி இருக்–க–லாம் ப�ோலி–ருக்–கி–றதே!” என்று விரக்– தி – யு – ட ன் அந்– த – ண ர் புலம்– பி – ன ார். த�ோல்– வி–யால் மனம் கலங்–கிய அர்–ஜு–னன் உயிரை மாய்த்– து க் க�ொள்– வ – தென முடி– வெ – டு த்– த ான். அப்–ப�ோது குறுக்–கிட்ட கண்–ணன், “அர்–ஜுனா! அவ–ச–ரப்–ப–டாதே!” என்று ச�ொல்லி, அவ–னை–யும் அந்த அந்–த–ணரை – –யும் தன் தேரில் அழைத்–துக் க�ொண்டு புறப்–பட்–டான். கண்–ணன் தன் சக்–ரா–யுத – த்தை தேருக்கு முன் செலுத்த, அந்–தச் சக்–கர– த்–தின் ஒளி–யில் தேர�ோட்டி தேரை ஓட்–டிச் சென்–றான். தாங்–கள் எங்கே செல்–கி– ற�ோம் என்று அந்–தண – ரு – க்–கும், அர்–ஜு–னனு – க்–கும் புரி–யவி – ல்லை. “நாம் வைகுந்–தத்தை நெருங்–கிவி – ட்– ட�ோம்!” என்–றான் கண்–ணன். வைகுந்த வாச–லில் தேர் நின்–றது. இரு–வரை – யு – ம் அழைத்–துக் க�ொண்டு கண்–ணன் உள்ளே சென்–றான். கண்–ண–னைப் ப�ோலவே உரு–வ–முள்ள ஒரு–வரை அங்கே அவர்–கள் கண்– டார்– க ள். அவர்– த ான் திரு– ம ால் எனப் புரிந்து க�ொண்–டார்–கள். அவர் ஆதி–சேஷ – ன் மேல் அமர்ந்– தி–ருந்–தார். அவ–ருக்கு அரு–கில் தேவி, பூதேவி, நீளா– தே வி அமர்ந்– தி – ரு ந்– த ார்– க ள். “கண்ணா! வருக! வருக!” என வர–வேற்–றாள் தேவி. “நீ தேடி வந்த குழந்–தை–கள் இங்கே தான் இருக்–கி– றார்–கள்!” என்று புன்–ன–கை–யு–டன் தெரி–வித்–தாள். “நீ மனி–தன – ைப் ப�ோல அவ–தரி – த்–தா–லும், உன் திரு–மேனி சாதா–ரண மனித உடல்–களை – ப் ப�ோலப் பஞ்ச இந்–திரி – ய – ங்–கள – ால் ஆக்–கப்–பட்–டத – ல்ல, பஞ்ச சக்–தி–க–ளால் ஆக்–கப்–பட்ட திவ்ய திரு–மேனி என்– பதை பூதே–விக்–கும் நீளா–தேவி – க்–கும் காட்–டவி – ழ – ைந்– தேன். உன்னை இங்கே வர–வ–ழைத்து அதைக் காட்– ட வே அந்த அந்– த – ண – ரி ன் பிள்– ளை – க ளை இங்கே க�ொண்–டு–வந்து ஒளித்–து–வைத்–தேன்!”

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

என்–றாள் மகா–லட்–சுமி. “இனி–மேல் இப்–படி எல்–லாம் விளை–யா–டா–தீர்– கள்!” என்று சிரித்–த–ப–டியே அந்த தேவி–ய–ரி–டம் கண்– ண ன் ச�ொல்– லி – வி ட்டு அந்– த – ண – ரி ன் ஆறு பிள்–ளை–க–ளை–யும் அவ–ரி–டம் ஒப்–ப–டைத்–தான். இச்–சம்–ப–வத்தை நம்–மாழ்–வார், “இட–ரின்–றியே ஒரு–நாள் ஒரு–ப�ோழ்–தில் எல்லா உல–கும் கழி–யப் படர்ப்–பு–கழ்ப் பார்த்–த–னும் வைதி–க–னும் உட– னே–றத் திண்–தேர்க் கட–விச் சுட–ர�ொளி – ய – ாய் நின்ற தன்–னுடை – ச் ச�ோதி–யில் வைதி–கன் பிள்–ளை–களை உட–ல�ொ–டும் க�ொண்டு க�ொடுத்–த–வ–னைப் பற்றி ஒன்–றும் துய–ரி–ல–னே” - என்று திரு–வாய்–ம�ொ–ழி–யில் பாடி–யுள்–ளார். இந்–தச் சரித்–தி–ரத்–தில் மகா–லட்–சுமி ச�ொன்– னாற்– ப�ோ ல், மனித உட– ல ைப் ப�ோலல்– ல ாத திவ்ய மங்–க–ளத் திரு–மே–னி–யைத் தனது விருப்– பப்– ப டி தானே எம்– பெ – ரு – ம ான் உரு– வ ாக்– கி – க் க�ொண்–டத – ால், அவன் ‘ஸ்வ–யம்பூ:’ என்று அழைக்– கப்–ப–டு–கி–றான். அதுவே ஸஹஸ்–ர–நா–மத்–தின் 37வது திரு–நா–மம்.“ஸ்வ–யம்–புவே நமஹ:” என்று தின–மும் ஜபம் செய்–ப–வர்–கள் குன்–றாத இள–மை– ய�ோ–டும் ஆர�ோக்–கி–யத்–த�ோ–டும் திகழ்–வார்–கள். 38. சம்–பவே நம: (Shambavey namaha) திரு–வ–ரங்–கத்–தில் பிள்ளை உறங்–கா–வில்லி என்ற அர– ச ாங்க மெய்க்– க ாப்– ப ா– ள ர் வாழ்ந்து வந்–த ார். உறங்–கா–ம ல் வில் பிடித்–து க் காவல் காக்–கக்–கூ–டி–ய–வர் என்–ப–தால் அவர் ‘உறங்–கா– வில்லி.’ தன் மனைவி ப�ொன்–னாச்–சி–யார் எங்கு சென்– ற ா– லு ம், அவ– ளு க்– கு க் குடை பிடித்– த – ப டி

ஆழ்வார் திருநகரி ப�ொலிந்து நின்ற பிரான்

உறங்–கா–வில்–லி–யும் உடன் செல்–வார். அதைப் பார்த்து ஊர் மக்–கள் கேலி செய்–தப�ோ – து – ம் அதைப் ப�ொருட்– ப – டு த்– த ா– ம ல் த�ொடர்ந்து அவ்– வ ாறே செய்–து–வந்–தார் உறங்–கா–வில்லி. ஒ ரு – ந ா ள் இ தை க் க ண்ட ர ா ம ா – நு – ஜ ர் உறங்–கா–வில்–லியை அழைத்–து–வ–ரச் ச�ொன்–னார். “ஏன் இப்–படி நடந்–து–க�ொள்–கி–றாய்?” என்று கேட்– டார். “என் மனை–வியி – ன் கண்–கள் பேர–ழகு க�ொண்– டவை. அந்–தக் கண்–ண–ழ–குக்கு நான் மயங்கி விட்–டேன். வெயில் பட்டு அவ–ளது மேனி கருத்–து– – ற்–கா–கக் குடை–பிடி – க்–கிறேன் – !” வி–டக் கூடாது என்–பத என்–றார் உறங்–கா–வில்லி. “இதை–விட அழ–கான கண்–களை – க் காட்–டின – ால் அதற்–கும் அடிமை செய்–வாயா?” என்று கேட்–டார் ராமா–நு–ஜர். ஒப்–புக்–க�ொண்–டார் உறங்–கா–வில்லி. திரு–வர– ங்–கம் பெரிய க�ோயி–லுக்கு அவரை அழைத்– துச் சென்று அரங்–க–னின் திருக்–கண்–க–ளைக் காட்– டி–னார் ராமா–நு–ஜர். ‘கரி–ய–வா–கிப் புடை–ப–டர்ந்து மிளிர்ந்து செவ்–வரி ஓடி நீண்ட அப்–பெ–ரி–ய–வா–ய’ கண்–களை – க் கண்ட உறங்–கா–வில்லி அக–ம–கிழ்ந்– தார். அந்த நிமி–டம் முதல் அரங்–க–னுக்–கும் ராமா– நு–ஜ–ருக்–கும் அடி–மை–யா–னார், பிள்ளை உறங்– கா–வில்லி தாசர் என்று பெயர்–பெற்–றார். அவ–ரது மனைவி ப�ொன்– ன ாச்– சி – ய ா– ரு ம் அரங்– க – னு க்கு அடி–ய–வ–ளா–னாள். ர ா ம ா – நு – ஜ ர் உ ற ங் – க ா – வி ல் – லி – யி – ட – மு ம் ப�ொன்– ன ாச்– சி – ய ா– ரி – ட – மு ம் மிகுந்த அன்– ப�ோ டு இருந்– த ார். இத– ன ைக் கண்ட மற்ற சீடர்– க ள், தாழ்த்–தப்–பட்ட குலத்–தைச் சேர்ந்த ஒரு–வ–னுக்கு ராமா–நுஜ – ர் அதிக முக்–கிய – த்–துவ – ம் தரு–வதை எண்– ணிப் ப�ொறாமை க�ொண்–டார்–கள். அவர்–க–ளின் – ர், அவர்–களு – க்– எண்–ணத்தை உணர்ந்த ராமா–நுஜ குத் தக்க பாடம் புகட்ட எண்–ணின – ார். அத–னால் தன் சீடர்–களி – ல் இரு–வரை அழைத்து, மற்ற சீடர்–கள் உலர்த்–தி–யி–ருந்த வேஷ்–டி–க–ளைச் சிறிது கிழித்து எடுத்து வரு– ம ாறு கூறி– ன ார். அவ்–வாறே அவர்–க–ளும் செய்து விட்–டன – ர். தங்–க– ளது வேஷ்–டிக – ள் கிழிந்–திரு – ப்–பதை – க் கண்ட அந்–தச் சீடர்–கள் கத்–திக் கூச்–ச–லிட்–ட–னர். தகாத வார்த்–தை– க–ளால் திரு–டனை வசை–பா–டி–னர். அன்று ராமா–னு–ஜர் பிள்ளை உறங்–கா–வில்லி தாசரை, இரவு வெகு–நேர– ம் வரை தன்–னுட – னேயே – வைத்– து க்– க�ொ ண்– டி – ரு ந்– த ார். அந்த நேரத்– தி ல் தமது சீடர்–க–ளுள் இரு–வரை உறங்–கா–வில்–லி–யின் இல்–லத்–திற்கு அனுப்பி, அவ–ரது மனை–வி–யின் நகை– க – ளை த் திரு– டி க் க�ொண்டு வரு– ம ாறு கூறி–னார். அவர்–கள் இரு–வ–ரும் அங்கு சென்–ற–ப�ோது உறங்–கா–வில்–லி–யின் மனைவி ப�ொன்–னாச்–சி–யார் ஒருக்–க–ளித்–துப் படுத்து உறங்–கிக்–க�ொண்–டி–ருந்– தாள். சீடர்–கள் இரு–வ–ரும் அவ–ளது ஒரு பக்–கத்து காது, மூக்கு, கைக–ளில் இருந்த நகை–களை மெது–வாக உரு–வி–னார்–கள். அப்– ப�ோ து ப�ொன்– ன ாச்– சி – ய ார் விழித்– து க் க�ொண்–டாள். வந்–தி–ருப்–ப–வர்–கள் வைண–வர்–க– ளுக்–கு–ரிய அடை–யா–ளங்–க–ள�ோடு இருப்–ப–தைக்

கண்டாள். “பாவம், திரு– ம ால் அடி– ய ார்– க ள்! இல்லாமை கார– ண – ம ா– க வே திரு– டு – கி – ற ார்– க ள் ப�ோலும்!” என்று நினைத்து மறு–பக்–கத்–தில் இருக்– கும் நகை–களை – யு – ம் திரு–டிக்–க�ொள்–ளட்–டுமே என்று மறு–பக்–கம் திரும்ப முயன்–றாள். அவள் விழித்– து க்– க�ொ ண்– ட ாள�ோ என்று அஞ்–சிய சீடர்–கள் துள்–ளிக் குதித்து ஓடி வந்–து– விட்–ட–னர். ராமா–னு–ஜ–ரு–டன் இருந்த உறங்–கா– வில்லி அதற்–குப்–பின் வீடு திரும்–பி–னார். நடந்த கதை–யைப் ப�ொன்–னாச்–சி–யா–ரி–ட–மி–ருந்து அறிந்த உறங்–கா–வில்லி வருத்–தம – டை – ந்–தார். “கட்–டைப�ோ – ல் அசை–யா–மல் படுத்–தி–ருந்–தா–யா–னால், அவர்–களே உன்–னைப் புரட்–டிப் ப�ோட்–டு–ம–று–பக்–கம் உள்ள நகை–க–ளை–யும் எடுத்–துக்–க�ொண்–டி–ருப்–பார்–களே! திரு– ம ால் அடி– ய ார்– க – ளு க்– கு ப் பாதி நகை– க ள் கிடைக்–கா–த–படி செய்–து–விட்–டாயே!” என்று குறை கூறி–னார் உறங்–கா–வில்லி. மறு–நாள் காலை உறங்–கா–வில்லி ராமா–னுஜ – ரி – – டம், ப�ொன்–னாச்–சிய – ார் புரண்டு படுத்து திரு–மால் அடி–யார்–க–ளைப் பய–மு–றுத்–தி–விட்–ட–தா–கக் கூறி அவ–ளுக்–குத் தக்க தண்–டனை அளிக்க வேண்–டும் என்–றும் கேட்–டுக்–க�ொண்–டார். ராமா–நு–ஜர் அந்த இரண்டு சீடர்–க–ளை –யும் அழைத்து நகை–களை எடுத்து வரச்–ச�ொன்–னார். இது தாம் நடத்– தி ய நாட– க மே என்று கூறிய ராமா–நு–ஜர், “உங்–கள் வேஷ்–டி–க–ளின் ஓரத்–தைக் கிழித்–தத – ற்கே கூச்–சலி – ட்–டீர்–களே, ஆனால் ,உறங்– கா–வில்லி-ப�ொன்–னாச்–சி–யா–ரின் உயர்ந்த பண்– பைப் பார்த்–தீர்–களா? உறங்–கா–வில்–லி–யின் பெரு– மையை இனி–யா–வது உண–ருங்–கள்!” என்று மற்ற சிஷ்–யர்–க–ளி–டம் கூறி–னார். “மெய்க்–காப்–பா–ள–னாக இருந்–த–வர் எப்–படி இவ்–வ–ளவு பெரிய பக்–த–ரா–னார்?” என்று மற்ற சீடர்–கள் கேட்க, “ஆன்–மிக ஆனந்–தத்–துக்கு ‘சம்’ என்று பெயர். அந்த உண்–மை–யான ஆனந்–தத்– தைத் தரு–ப–வ–னான அரங்–கன் ‘சம்பு:’ என்–ற–ழைக்– கப்–ப–டு–கி–றான். தன் அழ–கா–லும் குணங்–க–ளா–லும் அத்–த–கைய உயர்ந்த ஆனந்–தத்தை அரங்–கன் இவ–ருக்–குத் தந்–து–விட்–ட–மை–யால்–தான், சிற்–றின்– பங்–க–ளி–லுள்ள ஆசையை விட்டு, அந்த அரங்–க– னைக் கண்ட கண்–கள – ால் மற்–ற�ொன்றை – க் காணா– மல் அவ–னுக்கே த�ொண்டு செய்து வரு–கி–றார் உறங்–கா–வில்லி!” என்று பதி–லளி – த்–தார் ராமா–நுஜ – ர். இவ்–வாறு தன் அழ–கா–லும் குணங்–க–ளா–லும் அடி–யார்–களு – க்கு ஆனந்–தம் தரும் எம்–பெரு – ம – ான் ‘சம்பு:’ என்–றழ – ைக்–கப்–படு – கி – ற – ான். அதுவே விஷ்ணு ஸஹஸ்–ர–நா–மத்–தின் 38-வது திரு–நா–மம். “சம்– பவே நமஹ:” என்று தின–மும் ச�ொல்லி வந்–தால், நமக்–கும் நீங்–காத ஆனந்–தம் வாழ்–வில் கிட்–டும். 39. ஆதித்–யாய நம: (Aadhithyaaya namaha) பன்–னி–ரண்டு ஆண்–டு–கால வன–வா–சத்தை முடித்த பாண்–ட–வர்–கள், அடுத்த ஒரு வரு–டம் மறைந்து வாழ்ந்து அஞ்– ஞ ாத வாசத்– தை ப் பூர்த்தி செய்–வ–தற்–காக மத்ஸ்ய தேசத்–துக்–குச் சென்– ற ார்– க ள். அங்கே விராட மன்– ன – னி ன் ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

நாகப்பட்டினம் ச�ௌந்தர்ராஜப் பெருமாள் அரண்–மன – ை–யில் கங்–கன் என்ற சந்–நிய – ா–சிய – ாக தர்– ம–ரா–ஜனு – ம், வல்லா–ளன் என்ற சமை–யல் கலை–ஞ– னாக பீம–சேன – னு – ம், விராட இள–வர– சி – க்கு நாட்–டிய – ம் ச�ொல்–லித் தரும் பிரு–கன்–னளை என்ற திரு–நங்–கை– யாக அர்–ஜு–ன–னும், குதிரை பரா–ம–ரிக்–கும் கிரந்– தி–கன – ாக நகு–லனு – ம், அரண்–மன – ைப் பசுக்–களை – ப் பரா–ம–ரிக்–கும் தந்–தி–ரி–பா–ல–னாக சகா–தே–வ–னும், அரசி சுதேஷ்–ணைக்–குச் சிகை–ய–லங்–கா–ரம் செய்– யும் பணிப்–பெண் சைரந்–தி–ரி–யாக திர�ௌ–ப–தி–யும் வேட–மிட்–டுக் க�ொண்டு வாழ்ந்–தார்–கள். அரசி சுதேஷ்–ணையி – ன் சக�ோ–தர– ன – ான கீச–கன், சைரந்–திரி (திர�ௌ–பதி)யின் அழ–கில் மயங்கி அவளை அடைய வேண்–டுமென – விரும்–பின – ான். தன் ஆசையை சுதேஷ்–ணையி – ட – ம் தெரி–வித்–தான். “நீ இது–வரை இருந்த பணிப்–பெண்–களி – ட – ம் நடந்து க�ொண்–டது ப�ோல சைரந்–திரி – யி – ட – ம் நடந்து க�ொள்– ளாதே! அவள் தனக்கு ஐந்து கந்–தர்–வர்–க–ளு–டன் திரு– ம – ண ம் ஆகி– யி – ரு ப்– ப – த ா– க ச் ச�ொல்– கி – ற ாள். யாரே–னும் காமத்–த�ோடு அவளை நெருங்–கின – ால், அவர்– க ளை அந்– த க் கந்– த ர்– வ ர்– க ள் க�ொன்று விடு–வார்–க–ளாம்!” என்று எச்–ச–ரித்–தாள். ஆனால் சைரந்–திரி – யி – ன் அழ–கின – ால் உண்–டான மயக்–கத்–தால் சுதேஷ்–ணை–யின் வார்த்–தை–களை அலட்–சி–யப்–ப–டுத்–தின – ான் கீச–கன். ஒரு மாலைப் ப�ொழு–தில் த�ோட்–டத்–தில் சைரந்–திரி – யை – ச் சந்–தித்த கீச–கன், ராவ–ணன் சீதை–யி–டம் தன் காமத்–தைத் தெரி–வித்–தது ப�ோலத் தன் விருப்–பத்–தைச் ச�ொன்– னான். “உன் கந்–தர்–வக் கண–வர்–க–ளால் என்னை ஒன்–றும் செய்ய முடி–யாது. என் த�ோள்–வ–லிமை

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

பெரி–யது!” என்–றும் கூறி–னான். அவ–னது பேச்–சா–லும் நடத்–தைய – ா–லும் அஞ்சிய சைரந்– தி ரி, சுதேஷ்– ணை – யி – ட ம் அடைக்– க – ல ம் புகுந்– த ாள். கீச– க – னு க்கு அறி– வு ரை கூறும்– ப டி வேண்–டி–னாள். சுதேஷ்–ணை–யும் கீச–கனை அழைத்து சைரந்– தி–ரி–யின் கந்–தர்–வக் கண–வர்–க–ளால் அவ–னுக்கு ஆபத்து ஏற்–ப–ட–லாம் என்று அச்–சு–றுத்–தி–னாள். ஆனால் கீச–கன�ோ, “என் பலத்–தால்–தான் உன் கண–வனே மன்–னர் பத–வி–யில் உள்–ளார். என் திட்–டத்–துக்கு நீ ஒத்–து–ழைக்–கா–விட்–டால், உன் கண–வனை மன்–னர் பத–வி–யில் இருந்தே இறக்–கி– வி–டுவேன் – !” என்று மிரட்–டி–னான். – க்கு அஞ்–சிய சுதேஷ்ணை கீச–க– அந்த மிரட்–டலு னின் திட்–டத்–துக்கு ஒத்–துழ – ைப்–பத – ா–கக் கூறி–னாள். அடுத்– த – ந ாள் சைரந்– தி ரி கையில் கீச– க ன் அருந்–து–வ–தற்–கான பானங்–க–ளைக் க�ொடுத்து அவ–னது அறைக்–குச் சென்று க�ொடுக்–கச்–ச�ொன்– னாள் சுதேஷ்ணை. ப�ோக மறுத்–தாள் சைரந்–திரி. “எஜ–மா–னி–யின் உத்–த–ர–வைப் பணிப்–பெண் அப்–ப– டியே நிறை–வேற்ற வேண்–டும், செல்!” என்று ஆணை–யிட்–டாள். பயத்–தால் நடுங்–கி–ய–ப–டியே அவ–னது அறையை அடைந்–தாள். காத்–தி–ருந்த புலி, மானின் மேல் பாய்ந்–தது. தங்–கக் கிண்–ணம் கீழே விழுந்–தது. சைரந்–திரி தன் மானத்–தைக் காத்–துக் க�ொள்–வ– தற்–காக அறையை விட்டு வேக–மாக ஓடி–னாள். தன் அழகு தனக்கு இப்–ப–டிப்–ப ட்ட ஆபத்தை விளை–வித்–துவி – ட்–டதே எனத் தன் அழ–கைத் தானே பழித்–தாள். காப்–பார் யார் இனி என்று ஏங்–கிய அவ–ளுக்கு ராஜ–சூய யாகம் செய்–தப�ோ – து வியா–சர் ச�ொன்ன வார்த்–தை–கள் காதில் ஒலித்–தன: “நல்– ல�ோ–ரைக் காப்–ப–தற்–கா–க–வும், தீய�ோரை அழிப்–ப– தற்–கா–க–வும், தர்–மத்தை நிலை–நாட்–டு–வ–தற்–கா–க– வும் யுகந்–த�ோ–றும் அவ–த–ரிக்–கும் எம்–பெ–ரு–மான் சூரிய மண்–ட–லத்–தின் நடு–வில் ப�ொன்–னி–ற–மான திரு–மே–னி–ய�ோடு எழுந்–த–ரு–ளி–யி–ருக்–கி–றான்!” ஓடிக் க�ொண்டே “ஆதித்–தியா!” என்று சூரிய மண்–ட–லத்–தின் மத்–தி–யி–லுள்ள எம்–பெ–ரு–மானை அழைத்–தாள் சைரந்–திரி. அவள் குர–லுக்கு எம்–பெ– ரு–மா–னும் செவி சாய்த்–தான். அதன் விளை–வாக அவ–ளைத் துரத்–திக் க�ொண்டு வந்த கீச–கன், கால்–கள் பிரண்டு தடுக்–கிக் கீழே விழுந்–தான். அதற்– கு – மே ல் அவ– ன ால் எழுந்து ஓட– மு – டி – ய – வில்லை. சைரந்–திரி விரா–ட–னின் அர–ச–வையை நெருங்–கி–விட்–ட–தால், அவ்–வி–டத்–தில் அவ–ளி–டம் முறை–கே–டாக நடப்–பது தனக்கு அவப்–பெ–யரை விளை–விக்–கும் என்–றும் உணர்ந்து க�ொண்–டான். கால்–களை ந�ொண்–டி–ய–ப–டியே திரும்–பிச் சென்–று– விட்–டான். அதற்–குப்–பின் வல்–லா–ளன் (பீமன்) பெண் வேட–மிட்–டுக்–க�ொண்டு கீச–க–னின் அரண்–மன – ைக் கட்– டி – லி ல் படுத்– தி – ரு ந்– த ான். அது சைரந்– தி ரி என எண்ணி ஆசை–யு–டன் சென்று அணைத்த கீச–க–னின் கைகால்–களை முறித்து வல்–லா–ளன் வதைத்–தான்.

ஆபத்–தில் திர�ௌ–ப–தியை – க் காத்–தது ப�ோல, உல–கில் துன்–பத்–தால் வாடும் அடி–ய–வர்–கள் ஒவ்– வ�ொ–ரு–வரை – –யும் காப்–ப–தற்–காக சூரிய மண்–டல – த்– தின் மத்–தியி – ல் நாரா–யண – ன் எழுந்–தரு – ளி – யு – ள்–ளான். தின–மும் சந்–திய – ா–வந்–தன – ம் செய்–யும் ப�ோது “த்யே– யஸ் ஸதா ஸவித்ரு மண்–டஸ மத்–ய–வர்த்தி நாரா– யண:” என்று இந்த எம்–பெ–ரு–மானை தியா–னிக்– கச் ச�ொல்–கி–றது வேதம். ஆதித்–தி–ய–னுக்–குள்ளே (சூரி–யனு – க்–குள்ளே) எழுந்–தரு – ளி – யி – ரு – ப்–பத – ால் அவ்– வெம்–பெ–ரு–மான் ‘ஆதித்ய:’ என்று அழைக்–கப்–ப– டு–கி–றான். “ஆதித்–யாய நமஹ:” என்று தின–மும் ச�ொல்லி வரும் அடி–யார்–களை ஆபத்–தி–லி–ருந்து அவன் காத்–த–ருள்–வான். 40. புஷ்–க–ராக்ஷாய நம (Pushkaraakshaaya namaha) யச�ோதை தின–மும் கண்–ணன – ைக் கெஞ்–சிக் கூத்–தாடி அழைத்–து–வந்து நீராட்டி, அதன்–பின் குழல்–வா–ரிப் பூச்–சூட்டி உண–வூட்டி விட்டு, வீட்–டு– வே–லை–க–ளைச் செய்–யப்–ப�ோ–வாள். அது–வரை அமை–தி–யாக இருக்–கும் கண்–ணன், யச�ோதை வீட்டு வேலை–க–ளைப் பார்க்–கச் சென்–ற–வு–டன், லீலை–கள் புரிய வெளியே கிளம்–பி–வி–டு–வான். ஊரார் வீட்– டி – லெ ல்– ல ாம் புகுந்து வெண்– – து – ம், பானை–களை உடைப்–ப– ணெயை விழுங்–குவ தும், பட்– ச – ண ங்– க ளை உண்– ப – து ம், காய்ச்– சி ய பாலைச் சாய்த்–துப் பரு–குவ – து – ம், சிறு–பெண்–களி – ன் கைக–ளிலு – ள்ள வளை–யல்–களை – க் கழற்றி அதைக்– க�ொண்டு நாவல் பழங்–கள் வாங்–கு–வ–து–மா–கப் பலப்–பல சேஷ்–டை–கள் செய்–வான். இத–னால் எரிச்–சல் அடைந்த க�ோகி–ல–வாணி என்–னும் பெண் யச�ோ–தை–யி–டம் வந்து கண்–ண– னைப் பற்றி முறை–யிட்–டாள். “யச�ோதா! உன் மகன் – ய – த்–தைத் தாங்க முடி–யவி – ல்லை. செய்–யும் அட்–டூழி நேற்று மாலை உள்–புற – –மா–கப் பூட்–டி–யி–ருந்த என் வீட்–டுக்–குள் நுழைந்–து–விட்–டான். சாவிக்–க�ொத்து என்–னி–டம் இருக்க, அவன் எப்–படி நுழைந்–தான்

என்று இப்–ப�ோ–து–வரை எனக்–குப் புரி–ய–வில்லை. வெண்–ணெயை விழுங்கி, பானையைக் கல்–லில் ப�ோட்டு உடைத்து, அது உடை–யும் ஓசை–யைக் கேட்–டுக் கைதட்–டிக் கூத்–தா–டி–னான். திருட்–டுக் கலை–யில் வல்–ல–வ–னான அவ–னைப் பிடிக்–கப் ப�ோனேன். அவ–னது தாம–ரைக் கண்–க–ளால் என்– னைப் பார்த்–தான். நான் அப்–ப–டியே உறைந்–து– – ட்–டேன். என் வீட்டை விட்டு அவன் ப�ோய் நின்–றுவி வெளியே செல்–லும்–வரை என்–னால் அசை–யக்–கூட முடி–ய–வில்லை. புண்–பட்ட இடத்–தில் புளி–யைக் கரைத்து ஊற்–று–வது ப�ோல ஊரா–ரைப் படுத்– தும் இந்த அண்–ணல் கண்–ணனை வீட்–டுக்–குள் அடைத்து வை! வெளியே விடாதே!” என்–றாள். இச்– ச ம்– ப – வ த்– தை ப் பெரி– ய ாழ்– வ ார், திரு– ம�ொ–ழி–யில் (2-9-1) “வெண்–ணெய் விழுங்கி வெறுங்–க–லத்தை வெற்–பிடை இட்டு அதன் ஓசை கேட்–கும் கண்–ண–பி–ரான் கற்ற கல்–வி–த–னைக் காக்–க–கில்–ல�ோம் உன் மக–னைக் காவாய் புண்–ணில் புளிப்–பெய்–தால் ஒக்–கும் தீமை புரை–பு–ரை–யால் இவை செய்–ய–வல்ல – –னைப் பெற்ற அண்–ணல் கண்–ணான் ஓர்–மக அச�ோதை நங்–காய்! உன்–மக – னைக் – கூவாய்.” -என்று விவ–ரிக்–கி–றார். இப்–பா–சுர– த்–தில் ‘அண்–ணல் கண்–ணன்’ என்று கண்–ணனை அந்–தப் பெண் குறிப்–பி–டு–வ–தா–கப் பெரி– ய ாழ்– வ ார் பாடி– யு ள்– ள ாரே, அது என்ன அண்–ணல் கண்–ணன்? அண்–ணல் என்–றால் தலை–வ–னாக இருந்து அனை–வர் மீதும் ஆளுமை செலுத்–துப – வ – ன் என்று ப�ொருள். அந்த அதி–கார த�ொனி–யும், ஆளு–மையு – ம் எப்–ப�ோ–தும் அவன் தாம–ரைக் கண்–க–ளில் தெரி–வ– தால் அண்–ணல் கண்–ணன் என்று அவ–னைக் குறிப்–பி–டு–கி–றார் ஆழ்–வார். அத்–த–கைய ஆளுமை நிறைந்த அண்–ணல் கண்–க–ளால் க�ோகி–ல–வா–ணி– யைக் கண்–ணன் பார்த்–த–தால்–தான் திகைத்–துப்– ப�ோய் அசை–யா–மல் நின்று விட்–டாள். லட்–சு–ம–ணன் சூர்ப்–ப–ண–கை–யின் காதை–யும் மூக்– கை – யு ம் அறுத்– த ானே, அவன் அறுக்– கு ம்– வரை சூர்ப்–ப–ணகை ஏன் அமை–தி–யாக இருந்– தாள்? ஏன் அவள் தடுக்–க–வில்லை அல்–லது ஏன் தப்பி ஓட–வில்லை? ஏனென்–றால், ராம–பி–ரான் தனது ஆளுமை நிறைந்த தாம–ரைக் கண்–கள – ால் அவ–ளைப் பார்த்–தான். அத–னால் அசை–யாது மலைத்–துப் ப�ோய் நின்–றாள் சூர்ப்–பண – கை. அந்த நேரத்–தில் லட்–சு–ம–ணன் அவ–ளது காதை–யும் மூக்– கை–யும் அறுத்–து–விட்–டான். – – இத்–தகை – ய ஆளுமை செலுத்–தும் அசா–தா–ரண மான தாம–ரைக் கண்–களை உடைய ‘அண்–ணல் கண்–ணன – ா–க’ விளங்–குவ – த – ால் எம்–பெரு – ம – ா–னுக்கு ‘புஷ்–கர– ாக்ஷ:’ என்று திரு–நா–மம். அதுவே ஸஹஸ்–ர– நா–மத்–தின் 40-வது திரு–நா–மம். “புஷ்–க–ராக்ஷாய நமஹ:” என்று தின–மும் ச�ொல்லி வந்–தால், அவ– னது தாம–ரைக் கண்–க–ளின் ந�ோக்–குக்கு நாமும் இலக்–கா–க–லாம்.

(த�ொடர்ந்து நாமம் ச�ொல்–வ�ோம்)

நாச்சியார் க�ோவில் திருநிறையூர் நம்பி

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

திருவாடுதுறை ஓரி–டத்–தில் மறைத்து வைத்–து– விட்டு கூடு–விட்டு கூடு பாயும் பர–கா–யப் பிர–வேச சித்–துப்–படி இறந்– து – ப ட்ட மூல– னின் உட– லிற் புகுந்–தார். பசுக்–க–ள�ோடு சாத்– த – னூ ர் சென்– றா ர். மூல– னின் மனைவி அவர்–தம் தன் கண–வர் என நினைத்து நெருங்– கி–ய–ப�ோது வில–கியே இருந்து கடை– சி – யி ல் அங்– கு ள்ள மட– ம�ொன்–றில் புகுந்து சிவ–ய�ோ– கத்–தில் அமர்ந்–தார். பின்பு தம் உடலை மறைத்த இடத்–தில் சென்று தேடி–ய–ப�ோது அங்கு அது காணா–தது கண்டு ஈச– னின் கரு– ணை த் திறத்தை உணர்ந்–தார். திரு–மூல – ர் என்ற திரு–நா–மத்–த�ோடு திரு–வா–வ–டு– துறை க�ோயி–லின் மேற்–பால் உள்ள அரச மரத்– த – டி – யி ல் அமர்ந்து பல–கா–லம் முயன்று தி ரு – ம ந் – தி – ர த்தை அரு–ளி–னார் இது சேக்–கி– ழார் பெரு– ம ா ன் கூறி–யுள்ள தி ரு – மூ – ல – ரின் வர–லாறு. ப ன் – னி ரு திரு– மு – றை – க ள்

ஆனந்த வாழ்வருள்வார் ஆடுதுறை அண்ணல்!

த �ொண்– ட த் த�ொகை பாடிய சுந்– த – ர – மூ ர்த்தி சுவா– மி – க ள் திருத்– அப்–ப–னு–வ–லில், ‘நம்–பி–ரான் திரு–மூ–லன் அடி–யார்க்–கும் அடி–யேன்’

என்று திரு–மூ–ல–ரைத் துதித்–துப் ப�ோற்–றி–யுள்–ளார். திருத்–த�ொண்–டத் த�ொகையை விரி–நூல – ா–கப் பாடிய சேக்–கிழ – ார் பெரு–மான், திரு–மூல – ரி – ன் வர–லாற்றை அந்–நூ–லில் விரி–வுற எடுத்–து–ரைத்–துள்–ளார். திருக்–கயி – லை – ல் திகழ்ந்த திரு–நந்தி தேவ–ரின் திரு–வரு – யி – ள் பெற்ற மாண–வர்–களு – ள் ஒரு–வர– ாய் அணிமா முத–லிய எட்டு வகை சித்–துக – ளு – ம் கைவ–ரப் பெற்ற சிவ–ய�ோ–கி–யார் ஒரு–வர், அகத்–திய முனி–வர்–பால் க�ொண்ட ஈர்ப்–பின – ால் அவ–ரைத் தரி–சிக்க ப�ொதிய மலையை ந�ோக்–கிச் சென்–றார். வழி–யில் பல்–வேறு தலங்–க–ளைத் தரி–சித்த அத்–த–வ–சீ–லர் தில்லை சென்று திரு–ந–டனங்–கண்டு மகிழ்ந்–தார். பின்பு காவி–ரி–யில் நீராடி அதன் தென்–கரை வந்–த–டைந்–தார். உமை–யம்மை பசு–விற்–குக் கன்–றா–கப் பிறந்து இறை–வனை வழி–பாடு செய்து, பின் தேவி–யாக சிவ–னு–டன் அருள்–பு–ரி–யும் திரு–வா–வ–டு–துறை வந்து, அத்–த–லத்தை விட்–டுப் பிரிய மன–மின்றி அங்–கேயே தங்–கியி – ரு – ந்–தார். ஒரு–நாள் அப்–பதி அருகே பசுக்–கள் கூட்–டம் கதறி அழு–வ–தைக் கண்–டார். அந்–த–ணர்–கள் வாழும் சாத்–த–னூ–ரிலே ஆயர்–கு–டி–யில் பிறந்த மூலன் என்–பான் அப்–ப–சுக்–களை மேய்க்க வந்த இடத்–தில் இறந்–தது கண்டு அப்–ப–சுக்–கள் கத–று–கின்–றன என்–ப–தைக் கண்–டார். பசுக்–க– ளின் துய–ரம் தீர்க்க விரும்–பிய அத்–த–வ–சீ–லர் தம்–மு–டைய உடலை

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

முசுகுந்தன்

சந்திரசேகரர் வரி–சை–யில் பத்–தாம் திரு–முறை – –யா–கப் ப�ோற்–றப்– பெ–றும் திரு–மூ–ல–ரின் திரு–மந்–தி–ரம் ஒன்–பது தந்–தி– ரங்–க–ளா–கப் பகுக்–கப்–பெற்று மூவா–யி–ரத்து நாற்– பத்–தேழு பாடல்–க–ளைக் க�ொண்டு திகழ்–கி–றது. இப்–பு–னித நூல் மலர்ந்த திருப்–பதி திரு–வா–வ–டு– து–றை–யா–கும். கும்–ப–க�ோ–ணம்-மயி–லா–டு–துறை நெடுஞ்–சா– லை–யில், நர–சிங்–கம்–பேட்–டையை அடுத்து பிரி–யும் சாலை–யில் சென்–றால் திரு–வா–வ–டு–துறை திருக்– க�ோ–யி–லை–யும், அரு–க–மைந்த திரு–வா–வ–டு–துறை – ம் அடை–யல – ாம். அதே சாலை–யில் திரு–மட – த்–தையு உள்ள தென் திரு–வ ா– ல ங்– கா டு எனும் ஊரின் வழி–யும் ஆவ–டுத – ண்–துறை எனப்–பெ–றும் சிவா–ல– யத்–திற்–கும் செல்–லல – ாம். மூவர் முத–லிக – ள – ான திரு– ஞா–னச – ம்–பந்–தர், திரு–நா–வுக்–கர– ச – ர், சுந்–தர– ர் ஆகிய சைவ சமய குர–வர்–தம் பாடல் பெற்ற பதி இது. திரு–ஞா–ன–சம்–பந்–தர் தன் தந்–தை–யின் வேள்– விக்–காக ஆவ–டு–தண்–துறை அரனை வேண்ட, பெரு–மான் அரு–ளால் சிவ–க–ணங்–கள் உல–வாக்– கிழி எனும் ப�ொற்–கா–சு–கள் அடங்–கிய சிறு–பையை இத்–த–லத்து பலி–பீ–டத்–தின் மீது வைக்க காழிப்–பிள்– ளை–யார் எடுத்து தந்–தைக்கு உத–விய பெரு–மை– யு–டை–ய–தும் இப்–ப–தி–யா–கும். சுந்–த–ரர் தம் உடற்–பிணி நீங்க பிரார்த்–தித்– துப் பாடிய சிறப்–பு–டைய தல–மும் இதுவே. தேவர்– க ள் படர் அரசு என்ற விரிந்த அர–சம – ர– ம – ா–கத் திகழ, அதன்–கீழ் பெரு–மான் எழுந்–தரு – ளி – ய

முதுமுனைவர் குடவாயில்

பாலசுப்ரமணியன்

கற்றளிப் பிச்சன் சிறப்–புடை – ய பதி–யும் ஆகும். திரு–மா–ளி–கைத் தேவர் பல அற்–பு–தங்–களை நிகழ்த்–திய தல–மும் இது–வா–கும். தேமான் பெரு–மாள் விக்–கி–ர–ம–பாண்–டி–யன் ப�ோன்– ற�ோ ர் அருள்– பெ ற்– ற – து ம் ஆவ– டு – த ண் துறையே. முசு–குந்த சக்–க–ர–வர்த்–திக்கு ஈசன் மகப்–பேறு அருளி இத்–த–லத்–தில் திரு–வா–ரூர் காட்–சி–யைக் காட்–டி–ய–தா–கத் தல–பு–ரா–ணம் உரைக்–கின்–றது. தரும தேவதை இட–ப–மாக ஈச–னைத்–தாங்–கும் பேறு பெற்ற தலம் இது–வா–கும். திரு–மூ–லர், திரு–மா–ளி–கைத் தேவர் ஆகி–ய�ோ– ரின் அதிட்–டா–னங்–கள் இங்–கு–தான் திகழ்–கின்–றன. க�ோமுக்தி நகர், அர–ச–வ–னம், க�ோகழி, சிவ– பு–ரம், முக்தி க்ஷேத்–தி–ரம், பிரம்–ம–பு–ரம், அகத்– தி–ய–பு–ரம், தரும நகர், கஜா–ரண்–யம், நந்தி நகர், நவ–க�ோடி சித்–தி–பு–ரம் என்–பவை இத்–த–லத்–தின் பெயர்–க–ளா–கும். இறை–வனு – க்கு க�ோமுத்–தீஸ்–வர– ர் மற்–றும் மாசி– லா–ம–ணீஸ்–வ–ரர் என்–றும், இறை–விக்கு ஒப்–பிலா முலை–யம்மை மற்–றும் அதுல்ய குஜாம்–பிகை என்–றும் திரு–நா–மங்–கள். இத்–த–லத்து இட–ப–தே–வர் திரு–வு–ரு–வம் மிகப்–பெ–ரி–யது என்–ப–த�ோடு தரும நந்தி என–வும் அவர் அழைக்–கப்–பெ–று–கின்–றார். தல–மர– ம – ாக படர் அரசு (அரச மரம்) திகழ்–கின்–றது. மிகத்–த�ொன்–மை–யான இத்–த–லத்து திருக்–க�ோ– யி–லைப் பராந்–தக ச�ோழன் காலத்–தில் கற்–ற–ளிப் பிச்–சன் என்–பா–ரு–டன் பலர் இணைந்து கற்–க�ோ–யி– லாக எடுப்–பித்–த–னர் என்–பதை விமான சுவ–ரில் உள்ள கல்– வெ ட்– டு – க ள் எடுத்– து க்– கூ – று – வ – த �ோடு அரு–கி–லேயே அவர்–க–ளு–டைய உரு–வச்–சிற்–பங்– கள் காணப்– பெ – று – கி ன்– ற ன. இது ஒரு அரிய ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

பலிபீடம்

சண்டி

அடியார்

காட்–சி–யா–கும். கற்–ற–ளிப் பிச்–சன், இளைய திரு– ராஜ–ரா–ஜச�ோ – –ழ–னின் தமக்–கை–யான ஆழ்–வார் நா–வுக்–க–ரை–யர், அம்–ப–ல–வன் திரு–வி–ச–லூ–ரான், ப–ராந்–த–கன் குந்–த–வை–யார் இன்–னம்–பர் நாட்டு எழு–வன் சந்–தி–ரா–தித்–தன் - அவ–னு–டைய பணி–ம– பழைய வான–வன் மாதவி, சதுர்–வேதி மங்–கல – த்து கள், நக்–கன் வண்–ணாத்–த–டி–கள், திரு–ந–றை–யூர் சபை–ய�ோ–ரி–ட–மி–ருந்து ஒரு குறிப்–பிட்ட நிலத்–தை– நாட்டு சிற்–றாடி எனும் ஊரி–னன், தாமன் அம்–ப–ல– யும், வீடு ஒன்– றி – னை – யு ம் விலை க�ொடுத்து வன் என்–ப–வர்–க–ளின் திரு–வு–ரு–வச் சிற்–பங்–க–ள�ோடு வாங்கி ஸ்வர்–ணன் அரை–யன் சந்–தி–ர–சே–க–ரன் எனும் உத்–தம ச�ோழ அச–லன் என்–பா–னுக்–கும் பராந்–தக ச�ோழ–னின் சிற்–பத்–தை–யும் இங்கு நாம் அவன் தலை–மு–றை–யி–ன–ருக்–கும் அக்–கி–ரா–மத்து காண முடி–கி–றது. வைத்–திய பணிக்–காக அளித்–தது பற்றி இவ்–வா–ல– நூறுக்–கும் மேற்–பட்ட கல்–வெட்–டுச் சாச–னங்–கள் யத்து கல்–வெட்–ட�ொன்று விரி–வுற எடுத்–து–ரைக்– இவ்–வா–ல–யத்–தில் இடம் பெற்–றுள்–ளன. முதற்– கின்–றது. ஒரு ஊரின் மருத்–து–வப் பணிக்–காக ஒரு ப–ராந்–தக ச�ோழன் காலந்–த�ொ–டங்கி ச�ோழ நாட்டை பேர–ரசி க�ொடுத்த க�ொடை–யை–யும் இங்கு நாம் ஆட்–சிபு – ரி – ந்த பல மன்–னர்–களு – டை – ய காலத்து நிகழ்– வு–கள் இவ்–வா–ல–யம் முழு–தும் ப�ொறிக்–கப்–பெற்று காண்–கி–ற�ோம். காட்சி நல்–கு–கின்–றன. அது–ப�ோன்றே முற்–கா–லச் ஆல–யங்–கள், வழி–பாட்–டுத் தலங்–க–ளாக மட்– ச�ோழர்–கால – ப் பாணி–யில் த�ொடங்கி பல்–வேறு கால– டும் திக– ழ ா– ம ல் கவின் கலை– களை வளர்த்த கட்–டங்–களி – ல் வடிக்–கப்–பெற்ற கற்–சிற்–பங்–களு – ம், இடங்–க–ளா–க–வும் திகழ்ந்–த–மையை திரு–வா–வ– செப்–புத் திரு–மே–னி–க–ளும் இவ்–வா–ல–யத்து டு– து றை ஆல– ய த்– து க் கல்– வெ ட்– டு – க ள் ப�ொக்–கி–ஷங்–க–ளா–கும். நமக்கு எடுத்– து க்– கூ – று – கி ன்– ற ன. இவ்– ச�ோழ மண்–டல – த்து திரை–மூர் நாட்டு வா– ல – ய த்தை கற்– க�ோ – யி – ல ாக எடுத்த சாத்–த–னூ–ருக்கு உரி–ய–தாக திரு–வா–வ–டு– சிற்–றா–னைச்–சூர் எனும் ஊரி–ன–னான துறை ஆல–யம் திகழ்ந்–தது என்–பதை கற்–றளி – ப் பிச்–சன் இவ்–வா–லய – த்து இசைக் கல்– வெ ட்– டு – க ள் கூறி நிற்– கி ன்– ற ன. கலை–ஞர்–க–ளின் ஜீவி–தத்–திற்கு நிலம் திரு–வா–டு–துறை தேவர், திரு–வா–வ–டு– அளித்–தான் என்–பதை ஒரு சாச–னம் துறை ஆழ்–வார், திரு–வா–டு–துறை கூறு–கின்–றது. மகா–தே–வர் என இறை–வ–னின் வீர– ம ாங்– கு – டி – யை ச் சார்ந்த பெய–ரும், திருக்–காட்டு க�ோட்–ட– தா ய ன் – க ண் – ட ன் எ ன் – ப ா ன் மு–டைய பெரிய நாச்–சிய – ார் என சிறு–புலி – யூ – ரி – லு – ம், சிற்–றானை – ச்–சூரி – லு – ம் அம்–பிக – ை–யின் பெய–ரும் கல்–லெ– நிலங்–கள் வாங்கி இவ்–வா–ல–யத்–தில் ழுத்–து–க–ளில் குறிக்–கப்–பெற்–றுள்– நாளும் தேவா–ரம் பாடும் இரு–வர்க்–கும், ளன. ஆல–யம் திக–ழும் ஊரான த�ோட்–டத்–தில் பணி–பு–ரி–யும் இரண்டு சாத்–தனூ – ர், அப–யாஸ்–ரய சதுர்–வேதி ஆட்–களு – க்–கும், பூக்–கள் பறித்து பூமா– மங்– க – ல ம் என்ற அழைக்– க ப்– லை–கள் த�ொடுக்–கும் இரண்டு பெண்–க–ளுக்–கும், க�ோயி–லில் பெற்–றி–ருந்–தி–ருக்–கிற – து. சாமுண்டி

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

பைரவர்

பராந்தக ச�ோழன்

பார்வதி பசுவாக பூஜித்தல் நிக–ழும் சிறப்பு வழி–பா–டு–க–ளுக்–கும் அளித்–தான் என்– பதை ஒரு சாச–னம் சுட்–டு–கின்–றது. ஆலய ஊழி–யர்– களை அற–வுள்–ளம் க�ொண்–ட�ோர் காப்–பாற்–றிய மரபு நம் திருக்–க�ோயி – ல்–களி – ல் திகழ்ந்–தமையை – இச்–சாச – ன – ங்–கள் மூலம் அறி–கி–ற�ோம். திரு–வா–வ–டு–துறை ஆல–யத்–தில் ச�ோழப் பேர–ர–சர்–கள் காலத்– தி ல் நானா– வி த நட்ட சாலை (பல– வ – க ை– ய ான ஆடல்–கள் நிக–ழும் இடம்), நாடக சாலை, சதிர்–சாலை என்ற மண்–ட–பங்–கள் திகழ்ந்து அங்கு பல– வ – க ை– யான நாட்–டிய – ங்–களு – ம், நாட–கங்–களு – ம் நிகழ்ந்–துள்–ளன. கூத்–துக – ள் நிகழ சாக்கை காணி அளிக்–கப்–பெற்–றமையை – சாச–னங்–கள் வாயி–லாக அறிய முடி–கி–றது. இவ்–வா–ல–யத்–தில் அறச்– சாலை ஒன்று திகழ்ந்து ஆல–யத்–திற்கு வரு–வ�ோர்க்கு அன்– ன – மி ட்– ட தை ச�ோழர்– கா ல கல்– வெ ட்– ட� ொன்று எடுத்–துக்–கூ–று–கின்–றது. ராஜ– ர ாஜ ச�ோழன் காலத்– து ம் ராஜேந்– தி ர ச�ோழன் காலத்– து ம் அனைத்து ஊர்– க – ளி ன்

சுந்தரர்

நிலங்– க – ளு ம் துல்– லி – ய – ம ாக அளிக்– க ப்– பெ ற்று ஆவ– ண ப்– ப– டு த்– த ப் பெற்– ற ன. அதன் நினை– வ ாக இவ்– வ ா– ல – ய த்து மண்–டப – ம் ஒன்–றினு – க்கு ‘உல–க– ளந்–தான்’ என்ற பெயர் இடப்– பெற்–றி–ருந்–தது என்–ப–தை–யும், நில அளவு க�ோல் ஒன்–றுக்கு ‘மாளி– க ைக்– க�ோ ல்’ என்ற பெயர் திகழ்ந்–தது என்–ப–தை– யும் கங்கை க�ொண்ட ராஜேந்– திர ச�ோழ– னி ன் கல்– வெ ட்டு குறிப்–பி–டு–கின்–றது. ஒவ்–வ�ொரு நாளும் மூன்–று– வேளை பூசை– க – ளி ன்– ப�ோ து ஒவ்–வ�ொரு குடம் காவிரி நீர் க�ொண்–டுவ – ந்து இறை–வனு – க்கு அபி–டே–கம் செய்ய வேண்–டும் என்–ப–தற்–கும், உத்–த–ரா–யண சங்– க – ர ாந்தி அன்று (தைப்– ப�ொங்–கல் நாளன்று) திரு–வா– வ–டுது – றை மகா–தேவ – ரை நூற்று எட்டு குடங்– க – ளி ல் எடுத்– து – வ–ரப்–பெற்ற காவிரி நீரால் திரு– மஞ்–ச–னம் செய்ய வேண்–டும் என்–ப–தற்–கும் பலர் க�ொடை– கள் நல்–கி–யுள்–ள–னர். கங்கை க�ொண்ட ச�ோழ– பு – ர த்– தி ல் திகழ்ந்த கைக்–க�ோ–ளப்–படை சார்ந்–த–வர்–க–ளின் குடும்–பங்–க– ளுக்கு வீர–ப�ோக – ம – ாக (ப�ோரில் வென்–றமை – க்கு நிரந்–தர ஊதி–ய– மாக) குல�ோத்–து ங்க ச�ோழ– நல்–லூர் என்ற கிரா–மத்–தையே அளித்த வர–லாறு ஒரு கல்–வெட்– டில் குறிக்–கப்–பெற்–றுள்–ளது. திரு–வா–வடு – து – றை சிவா–ல– யம் ஒரு வர–லாற்–றுப்–பெட்–ட– கம் என்–ப–தில் ஐய–மே–தும் இல்லை. ம ஞ் – சன ே ம ணி – யு ம் ஆனாய் மர–க–தத் திர–ளும் ஆனாய் நெஞ்–சுளே புகுந்து நின்று நினை–தரு நிகழ்–வின் ஆனே துஞ்–சும் ப�ோது ஆக வந்து துணை எனக்–கு–ஆகி நின்று அஞ்– ச ல் என்று அருள வே ண் – டு ம் ஆ வ – டு – து றை உளானே.’’ - என்ற அப்– ப ர் பெரு– மான் பாட–லா–லேயே நாமும் ப�ோ ற் றி ஆ வ – டு – து றை அ ண் – ண – லி ன் அ ரு ள் பெற்று உய்–வ�ோ–மாக.

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

வராஹர் சா வளமான வாழ்வருளும்

‘

துக்–களை ரட்–சிப்–பத – ற்–கும், தர்–மத்தை நிலை நாட்–ட–வும் நான் யுகந்–த�ோ–றும் அவ–தரி – க்–கிற – ேன்’ என்று பக–வான் வாக்– கு–றுதி அளித்–துள்–ளார். இவ்–வாறு அவர் வாக்–களி – த்– தது, தனது வராஹ அவ–தா–ரத்–தின்–ப�ோ–து–தான்.

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

ஹிரண்–ய–க–சி–பு–வின் சக�ோ–த–ர–னான இரண்– யாக்ஷன், தன் வலி–மை–யால் பூமி–யைப் பாயாக சுருட்டி எடுத்–துக்–க�ொண்டு கட–லில் மூழ்–கிச் சென்–று– விட்–டான். தேவர்–க–ளும், முனி–வர்–க–ளும் வேண்– டிக்–க�ொள்ள, திரு–மால் பன்–றி–யாக (வரா–ஹம்)

05-04-2018 - வராக ஜெயந்தி உரு–வெ–டுத்து கட–லினு – ள் புகுந்து, அவ்–வசு – ர– ன – ைத் தன் இரு க�ோரைப்–பற்–க–ளால் குத்–திக் க�ொன்று, பூமி– ய ைத் தன் க�ோரைப்– ப ற்– க – ளி ன் இடையே சுமந்–து–க�ொண்டு மீட்–டு–வந்–தார் என்–கி–றது வராஹ அவ–தார வர–லாறு. இத– ன ையே பூமிப்– பி – ர ாட்டி ஆண்– ட ா– ள ாக அவ–த–ரித்த ப�ோது நன்–றி–யு–டன் நினைவு கூர்ந்து தன் பாட–லில், ‘‘பாசி தூர்த்–துக் கிடந்த பார்–ம–கற்கு பண்– ட�ொ–ரு–நாள் மாசு– ட ம்– பி ல் நீர் வாரா மான– மி ல்– ல ாப் பன்றியாய்–’’ - என்று ப�ோற்–று–கி–றாள். விலங்–கி–னங்–க–ளி–லேயே மிக–வும் அசுத்–த–மா– னது பன்றி. சேற்–றிலே மிதந்து க�ொண்–டும், பூமி– யில் கிடைக்–கும் க�ோரைக்–கிழ – ங்கு ப�ோன்–றவற்றை – உண–வா–கக் க�ொண்டு வாழ்–வது. தன் ப�ொருட்டு அத்–தகைய – கீழ்த்–தன்மை க�ொண்ட விலங்–கா–கவே தான் மாறி, தன்–னைக் காப்–பாற்–றிய – து பற்றி தன் பாசு–ரத்–தில் ஆண்–டாள் நன்றி கூறு–கி–றாள். இந்த அவ–தார காலத்–தில்–தான் பூமிப்–பி–ராட்– டிக்–கும், அவள் மூல–மாக உல–கத்–த�ோ–ருக்–கும் வாக்–களி – க்–கிற – ார் பரந்–தா–மன்: எந்த மனி–தன் மனம் அசை–யா–மல் நிலைத்–தி–ருக்–கும்–ப�ோ–தும், உடல் ஏது–மின்–றிரு – க்–கும்–ப�ோ–தும், வாதம்-பித்–தம்-சிலேத்– து–மம் என்ற தாதுக்–கள் மூன்–றும் ஒரே அள–வாய் இருக்–கும்–ப�ோ–தும் பிறப்பு-இறப்பு இல்–லா–த–வ– னா–கிய என்னை நினைக்–கி–றான�ோ, அங்–ஙன – ம் நினைத்த பிறகு, மர–ண–ம–டை–யும் சம–யத்–தில் மரம், கல் என்–றி–வற்–ற�ோடு என்னை நினைக்க முடி–யா–த–வ–னாய் இருக்–கின்–றான�ோ, அந்த சம– யத்–தில், நான் மேலெல்–லை–யா–கிய எனது திரு– வடி நிலை–யான ம�ோட்ச சாம்–ராஜ்ய பலனை அவ–னுக்கு அளிக்–கிறே – ன். பூமிப்–பி–ராட்டி வரா–ஹப் பெரு–மா–னி–டம் உல– க�ோர் அனை–வ–ரும் மிக–வும் எளி–தாக திரு–மாலை அடைய வழி ச�ொல்ல வேண்–டி–ய–ப�ோது அளித்த வாக்–கு–றுதி இது. பூமிப்–பி–ராட்–டி–யின் தாயுள்–ளத்– தை–யும், எம்–பெ–ரு–மா–னின் தயாள குணத்–தை–யும் இதி–லி–ருந்து அறி–ய–லாம். வாக்–கு–றுதி, அதைக் காப்–பாற்–றுவ – து என்–பதை ந�ோக்–கும்–ப�ோது வரா– ஹத்–தின் வாக்–கு–று–தியே மேலா–னது என்–றும், அதுவே நம்–பத்–த–குந்–தது என்–றும் பரா–சர பட்–டர் அரு–ளிச் செய்–துள்–ளார். ம சங்–கீர்த்–த–னத்–தால் தன்–னைப் பாடி உகப்–பித்த நம்–பா–டுவா – ன், கைசி–கம் என்ற பண்–ணின் பல–னைக் க�ொடுத்து, ஸ�ோம சர்மா என்ற அந்–த–ண–னுக்கு சாப விம�ோ–ச–னம் ஏற்–பட்ட சரி–தையை வரா–ஹப் பெரு–மான் பூமிப்–பி–ராட்–டிக்– குக் கூறி, நாம சங்–கீர்த்–த–னத்–தின் மேன்–மையை விளக்–கி–னார். இதனை க�ோதா– பி – ர ாட்– டி – யு ம், ‘‘தேசு– டைய தேவர் திரு–வ–ரங்–கச் செல்–வ–னார் பேசி–யி–ருப்–ப–ன– கள் பேர்க்–க–வும் பேரா–வே–’’ என்று நாச்–சி–யார் திரு–ம�ொ–ழி–யில் குறிப்–பிட்–டுள்–ளாள். இ ப் – ப – டி ப் – ப ட்ட வ ர ா ஹ பெ ரு – ம ா ன்

நா

பூமிப்–பி–ராட்–டிக்கு மட்–டுமே – –யல்–லா–மல், ஆழ்–வார்– கள் அனை–வரு – க்குமே ஞானத்தை அரு–ளிய – வ – ன். நம்–மாழ்–வார், ‘‘ஏனத்–து–ரு–வாய் இடந்த ஞானப்–பி– ரானை யல்–லால் இல்லை நான் கண்–டது நல்–லது – – வே–’’ என்று வராஹ பெரு–மானை ஞானப்–பி–ரான் என்றே ப�ோற்–று–கி–றார். திரு– ம ங்– கை – யா ழ்– வா ர் ‘‘பன்– றி – யா ய் அன்று பார–சும் கீண்ட பாழி–யான் ஆழி–யானே அருளே நன்று நானுய்–யக் கண்டு க�ொண்–டேன்–’’ என்று வரா–ஹப் பெரு–மான் அரு–ளால் தான் ஞானம் பெற்–ற–தாய்க் கூறு–கி–றார். பெரி–யாழ்–வாரு – ம் ‘‘எயிற்–றிடை மண் க�ொண்ட எந்தை இராப்–பக – ல் ஒது–வித்து என்–னைப் பயிற்–றிப் பணி செய்–யக் க�ொண்–டான்–’’ என்–கி–றார். ஞானப்–பி–ரான் அரு–ளி–னால் ஆழ்–வார்–க–ளின் பாடல்–க–ளும் ஞானத்–த–மி–ழில் அமைந்–தன. பூதத்– தாழ்–வார் தன் பாட–லைத் த�ொடங்–கும் ப�ோதே ‘‘ஞானச்–சு–டர் விளக்கு ஏற்–றி–னேன் நார–ணற்கு

ஞானத்–தமி – ழ் புரிந்த நான்’’ என்று ஆரம்–பிக்–கிற – ார். வரா–ஹப் பெரு–மானை வணங்–கு–ப–வர்–கள், அவ–னின் திரு–மே–னியை தரி–சிக்–கப் பெறு–வர். பூதத்–தார் மேலும் த�ொடர்–கை–யில் ஞானப்–பி–ரான் அரு–ளால் ‘அவ–னைக் கண்டு ஞானத்–த–மிழ் அரு– ளிச் செய்–த–வர் யானே இருந்–த–மிழ் நன்–மாலை இணை–ய–டிக்கே ச�ொன்–னேன் பெருந்–த–மி–ழன் நல்–லேன் பெரி–து’ (சிறந்த தமிழ் ம�ொழி–யில் ச�ொல் மாலை–கள் விண்–ணப்–பித்து பெரிய தமிழ் கலை– யில் வல்–ல–வ–னாய் உனக்–கும் மிக நல்–ல–வ–னாய் ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

இருப்–பவ – ன் அடி–யேன் ஒரு–வனே) என்று கூறிக் க�ொள்–கி–றார். இந்த பூதத்–தாழ்–வாரை, ‘ஞானப்–பி– ரானை தம் நெஞ்–சில் க�ொண்ட கடல்–மல்–லையி – ல் அவ–த–ரித்த பூதத்–தாழ்–வாரே தம் தலை–வர்’ என்று ப�ோற்–று–கி–றார் திரு–மங்–கை–யாழ்–வார். இத்–த–கைய பெரு–மை–க–ளைத் தன்–னி–டத்தே க�ொண்ட வரா–ஹப் பெரு–மா–னுக்கு நாடெங்–கும் பல திருக்–க�ோ–யில்–கள் அமைந்–துள்–ளன. வரா– ஹப் பெரு–மா–னின் வழி–பாடு த�ொன்–மை–யா–னது. முஷ்–ணம் தஞ்–சா–வூர் மாம–ணிக் க�ோயில், திரு– வி–டந்தை, திருக்–க–டல்–மல்லை, வில்–லிப்–புத்– தூர், திரு–வேங்–க–டம், திருக்–கு–றுங்–குடி ப�ோன்ற தலங்–க–ளில் இந்–தப் பெரு–மையை உண–ர–லாம். காஞ்சி காமாட்–சி–யம்–மன் திருக்–க�ோ–யி–லில் காட்–சி–ய–ளிக்–கும் கள்–ள–ழ–க–ரை–யும் ஆதி–வ–ரா–ஹப் பெரு–மான் என்றே திரு–மங்–கை–யாழ்–வார் குறிப்–பி– டு–கி–றார்: ‘நெடு–வி–சும் பண–வும் பன்–றியா – ய் அன்று பாசு–ரம் கீண்ட பாழி–யான்.’ ப�ொய்–கை–யாழ்–வார், த்ரி–விக்–க–ரம அவ–தா–ரத்– தில் நீ உலகை அளக்–கும்–ப�ோது பூவு–ல–க–மா–னது உன்–னுடைய – திரு–வடி – ய – ள – வே இருந்–தது. ஆனால் அதே பூவு–ல–கம் வரா–ஹப் பெரு–மா–னாய் வந்–த– ப�ோது உன் இரண்டு க�ோரைப் பற்–களு – க்–கிடை – யி – ல் சிக்–கு–ம–ள–விற்–குச் சிறி–ய–தாய் அமைந்–தி–ருந்–தது, என்னே உன் திரு–மேனி, என்னே பெருமை,’ எனப் ப�ோற்–று–கி–றார். முஷ்–ணத்–தில் சிறு உரு–வாய் இரண்டு திருக்–கர– ங்–களை – யு – ம் இடுப்–பில் வைத்–துக் க�ொண்டு காட்–சி–ய–ளிக்–கி–றார். வரா–ஹப் பெரு–மா–னின் திரு– வு–ரு–வம் வராஹ நர–சிம்–ம–மாக ஆந்–திர மாநி–லம் சிம்–மா–சல – த்–தில் அமைந்–துள்–ளது. பஞ்–சமு – க ஹனு– மா–னின் ஐந்து முகங்–க–ளில் ஒன்று வரா–ஹம். வரா–ஹப் பெரு–மானே திரு–வி–டந்–தை–யில் அகி–ல– வல்லி சமேத ஆதி–வர– ா–ஹனா – ய் இடப் பக்–கத்–திலே லக்ஷ்–மியை அணைத்–த–வாறு காட்–சி–ய–ளித்–துக் க�ொண்–டி–ருக்க, திருக்–க–டல்–மல்லை என்ற திவ்–ய– தே–சத்–தில் பல்–லவ – ர் கால குட–வ–ரைக் க�ோயி–லில் ஆதி–வர– ா–ஹப் பெரு–மான் தன் வலப்–பக்–கத்–தில் லக்ஷ்–மி யை அணைத்–த– வாறு காட்–சி– ய–ளிப்–பது வேறு எங்–கும் காணக் கிடைக்–காத அமைப்பு. வரா– ஹப் பெரு–மான் தம் வலத்–த�ொடை – யி – ல் லஷ்–மியை தாங்–கிட அவர் வலத் திரு–வடி – யி – ன் கீழ் ஆதி–சே–ஷன் தம்–பதி சமே–த–ராய்க் காட்–சிய – –ளிக்–கி–றார். இப்– பெ – ரு – ம ான் திருக்– க �ோ– யி ல் திரு– வ – ல –

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

வெந்தை என அழைக்– க ப்– ப – டு – கி – ற து. இங்கு பெரு–மான் இவ்–வாறு காட்–சி–ய–ளிப்–ப–தற்கு ஒரு வர–லாற்–றுப் பின்–ன–ணி–யும் உண்டு. முத–லாழ்– வார்–க–ளில் இரண்–டா–வ–தான பூதத்–தாழ்–வா–ரின் அவ–தா–ரத் தல–மன இத்–த–லத்–தில் அருள்–மிகு தல சய–னத்–து–றை–வார் நில–மங்–கைத் தாயா–ரு–டன் பிர– தான க�ோயி–லில் காட்–சிய – ளி – க்க திரு–வல – வ – ெந்–தைப் பெரு–மா–னின் சந்–நதி பழைய கலங்–கரை விளக்–கம் அருகே குட–வரை – க் க�ோயி–லாக அமைந்–துள்–ளது. – ஹரி–சே–கர மகா–ராஜா தம் பல்–லவ அர–சனான குல–தெய்–வம – ான திரு–விட – ந்–தையி – ல் ஆதி–வர– ா–ஹப் பெரு–மான் மீது அப–ரி–மி–த–மான பக்தி க�ொண்டு தின–மும் கடல் மல்–லை–யி–லி–ருந்து திரு–வி–டந்தை வந்து பெரு–மானை தரி–சித்து கடல்–மல்லை திரும்பி தம் அரண்–மன – ை–யில் நான்–கா–யிர– ம் பக்–தர்–களு – க்கு அன்–ன–தா–னம் செய்த பிறகே தாம் உண–வ–ருந்–து– வதை வழக்–கம – ா–கக் க�ொண்–டிரு – ந்–தான். ஒரு நாள் திரு–கட – ல்–மல்–லைக்–குச் செல்–வத – ற்கு முன்–பா–கவே அர–சன் முன் ஒரு வய�ோ–திக அந்–த–ண–ரா–க–வும் ஒரு சிறு–மி–யு–டன் த�ோன்றி தமக்கு பசி–யாக உள்– ளது என்று கூற, அர–சன் தன் குல–தெய்–வ–மான திரு– வி – ட ந்– தை ப் பெரு– ம ானை மான– சீ – க – ம ா– க ப் பிரார்த்–தனை செய்து அம்–மு–தி–ய–வ–ரையே வரா– ஹப் பெரு–மா–னா–க–வும், சிறு–மியை பூமிப்–பி–ராட்–டி– யா–க–வும் நினைத்து உண–வ–ளித்–தான். அத–னால் மன–மகி – ழ்ந்த பெரு–மான் பூமிப்–பிர– ாட்–டியு – ட – ன் அர–ச– னுக்கு அங்–கேயே காட்–சி–ய–ளித்–தான் என்–கி–றது வர–லாறு. இந்த சந்–நதி 1200 வரு–டங்–களு – க்கு மேல் பழ–மையா – ன – து. பல்–லவ – ர்–கள – ால் அமைக்–கப்–பட்ட இக்–குட – க் க�ோயி–லில் பெரு–மான் திரு–வடி கீழ் – வ – ரை ஆதி–சே–ஷன் தன் பத்–தினி – யு – ட – ன் காட்–சிய – ளி – க்–கிற – ார். – ம எம்–பெரு – ா–னுக்கு வலப்–புற – த்–தில் காமம் என்ற கஜ–லட்–சுமி – ய – ை–யும், கங்–கா–தர– ன் என்ற ஈஸ்–வர– னு – ம் இடப்–பு–றத்–தில் பிரம்ம காமம் என்ற விஷ்ணு துர்–கை–யும், சதுர்–முக பிரம்–மா–வும் உள்–ள–னர். பல்–லவ மன்–னர்–களி – ல் ஒரு–வர– ான ஹரி–சே–கர மகா– ராஜா தெற்கு ந�ோக்–கியு – ம், எதி–ரில் வடக்கு ந�ோக்கி மகேந்–திர பல்–ல–வ–னும் காட்–சி–ய–ளிக்–கி–றார்–கள். – ம் தவி–ரவு – ம் உத்–ஸவ மூர்த்–தியு – ம், சக்–கர– த்–தாழ்–வாரு காட்–சிய – ளி – க்–கிற – ார்–கள். திரு–மங்–கையா – ழ்–வார் இப்– பெ–ரும – ானை ஞானப்–பிர– ான் என்று ப�ோற்–றுகி – ற – ார். இப்–படி இத்–தல – த்–தில் மட்–டுமே வரா–ஹப் பெரு– மான் வலப்–பு–றத்–தில் லட்–சு–மியை தாங்–கி–ய–படி வித்–தி–யா–ச–மான க�ோலத்–தில் காட்–சிய – –ளிக்–கி–றார். பல ஆண்–டு–க–ளுக்–குப் பின் சமீ–பத்–தில் இங்கு எழுந்–த–ரு–ளி–யி–ருக்–கும் பெரு–மான் சந்–ந–திக்–கும் புன–ர–மைப்பு செய்து மகா சம்–ர�ோக்ஷ–ணம் நடை– பெற்–றது. இந்த ஆதி–வ–ரா–ஹப் பெரு–மானை தரி– சித்–தால் கல்வி வள–ரும், ஞானம் வள–ரும், பூமி சம்–பந்–தப்–பட்ட வழக்–குக – ளி – ல் வெற்–றிய – டை – ய – ல – ாம். சர்ப்ப த�ோஷங்–கள் நீங்–கும். தடைப்–பட்ட திரு–ம– ணம் விரை–வில் நிறை–வே–றும். நன்–மக்–கட்–பேறு அமை–யும். அன்–பர்–கள் அனை–வரு – ம் பெரு–மானை தரி–சித்து பலன் பெறு–வ�ோ–மாக.

- எம்.என். நிவாசன்

ஆத்ம, வித்யா, சிவ தத்துவங்கள் என்றால் என்ன? (11ம் பாடல் விளக்–கங்–கள் த�ொடர்ச்சி...) ‘ஆனந்–தம்’ என்ற வார்த்–தை–யால் இறை–வன் அரு–ளி–னாலே வணங்–கு–ப–வ–ருக்கு கிடைக்–கும் முக்–தியி – ல் ஏற்–படு – ம் ஒரு–வித இன்ப உணர்–வா–கும். இதையே ‘ஆனந்–தம் பிரம்–மேதி ஜானா–தி’ என்–கி– றது வேதம். ‘ஆனந்–தம்’ இறை–வன – ாக அறி–யப்–பட வேண்–டிய – து. இது மானு–டத்–தால் முயன்று பெறு–வ– தல்ல, ஆன்ம அனு–ப–வத்–தால் பெறு–வ–தல்ல, உமை–யம்–மை–யின் அரு–ளால் மட்–டுமே அனு–ப– விக்க முடி–யும். அத–னால்–தான் ‘ஆனந்–த–மாய்’ என்–கிற – ார் அபி–ராமி பட்–டர். இந்த ஆனந்–தம், இறை–விய – ா–னவ – ள் ஆன்–மாக்– க–ளுக்கு உள்ளே செல்–லும்–ப�ோது ஏற்–ப–டு–கி–றது. இதை ஆகம நெறி–கள் ‘சக்–தினி பாதம்’ என்று கூறும். இதற்கு ஆன்–மா–வில் பதி–யும் அருள் சக்தி என்–பது ப�ொருள். ‘என் அறி–வாய்’ அறி–வா–னது, பார்ப்–ப–வ–ருட – ைய புலன் (அதன் திறன்), பார்க்–கப்–ப–டு–கிற ப�ொருள், பார்ப்–ப–வ–னுக்– கும், பார்க்–கப்–ப–டு–கிற ப�ொரு–ளுக்–கும் உண்–டான உறவு, காலம், செயல், பெறும் அனு–பவ – ம் ஆகிய ஆறை–யும் சார்ந்து மனி–த–னின் அறிவு ஒவ்–வ�ொ–ரு– வ–ருக்–கும் மாறு–ப–டும். அந்த மாறு–பாட்டை ‘என் அறி–வாய்’ என்ற வார்த்–தை–க–ளால் விளக்–கு–கி– றார். புலன்–கள் நன்–றாக இருந்து ஒரு ப�ொருளை உண–ர–வேண்–டும். பார்ப்– ப�ோ – னு க்– கு ம் பார்க்– க ப்– ப – டு – கி ன்ற ப�ொரு–ளுக்–கும் உண்–டான உறவு (ந�ோக்–கம்) ஒரு ஐஸ்– கி – ரீ ம் கடை– யி ல் கடைக்– க ா– ர ர், குழந்தை, தாய், தந்தை இவர்–கள் நால்–வ–ரும் ஒரே ப�ொருளை பார்க்– கி ன்– ற ார்– க ள். கடைக் க – ா–ரர் விற்–கும் ப�ொரு–ளின் லாபத்தை பார்க்–கிற – ார். குழந்தை ஐஸ்–கி–ரீ–மின் சுவை–யைப் பார்க்–கி–றது. தாய், அந்த குழந்தை ஐஸ்–கி–ரீம் உண்–ப–த–னால் ஏற்–ப–டும் த�ொல்–லையை (சளி, ஜுரம்) ப�ோன்–ற– வற்–றைப் பார்க்–கிற – ார். தந்தை அதன் விலை–யைப் பார்க்–கிற – ார். ஒரே ஐஸ்–கிரீ– ம் பார்க்–கும் மனி–தர்–களை ப�ொருத்து மாறு–படு – கி – – றது என்–பதை உணர்க. ஒரு ப�ொரு–ள�ோடு அறி–பு–லன்– கள் த�ொடர்பு க�ொள்–கிற காலம் சார்ந்து ஏற்–ப–டும் மாற்–றத்தை ஒரு உதா– ர – ண ம் மூலம் விளக்– க – ல ாம். முத– லி ல் சைக்– கி ள் கற்– ப – வ ர் கீழே விழு– வ – து – ம ாய் இடுப்பை வளைப்– ப – து – ம ாய் இருப்–பார். அதே சைக்–கிளை இயக்–கு–வது இரண்டு ஆண்டு என்று காலத்–தின் த�ொடர்பு

அதி–கம – ா–கும்–ப�ோது தடு–மாற்–றம் இல்–லா–மல் தெளி– வாக ஓட்–டு–வார். அனு–ப–வம் சார்ந்–தும் அறிவு மாறு–ப–டு–கி–றது. செயல் - பூனை– ய ா– ன து தன் குட்– டி யை வாயால் கடித்து காக்–கி–றது. அதே பூனை–யா–னது எலியை கடித்–துக் க�ொல்–கி–றது. உடன்–பாட்–ட–றிவு, எதிர்–பாட்–ட–றிவு. பெறும் அனு–ப–வம் - பூனையை எதி–ரி–யாக அறி–கி–றது எலி. எலியை உண–வாக அறி–கி–றது பூனை. இவற்–றி–லி–ருந்து முற்–றி–லும் வேறா–னது ஏழாம் அறிவு. இறைவி அருளி அத– ன ால் அபி–ராமி பட்–டர் அறிந்த அறிவு. இரண்–டை–யும் பட்–டர் தெளி–வாக குறிப்–பி–டு–கி–றார்: ‘அறி–வ�ொன்–றி– லேன்’ (பாடல் - 81), ‘அறி–வி–ழந்–து’ (பாடல் - 94) இவ்–வாறு குறிப்–பிட்–ட–வர், ‘தெரி–கின்ற ஞானம் திகழ்–கின்–ற–தென்ன திரு–வு–ள–ம�ோ’ (பாடல் - 19) என்–றத – ால், இறைவி அரு–ளும் முன் அபி–ரா–மிப – ட்–ட– ருக்கு இருந்த அறி–விற்–கும், இறைவி அரு–ளிய பின் அவ– ரு க்கு இருந்த அறி– வி ற்– கும் மிகுந்த வேறு–பாடு உள்–ளது. அதையே, இறை உணர்த்தி தான் அறிந்–த–தையே ‘என் அறி–வாய்’ என்–கி–றார். ‘நிறைந்த அமு–த–மும் ஆய்’ -

அமு–தம் என்–பது தேவர்–க–ளும், அசு–ரர்–க–ளும் இணைந்து மந்–தார மலையை மத்–தா–க–வும், வாசுகி என்ற பாம்பை கயி– றா– க – வு ம், மகா– வி ஷ்ணு மலையை தாங்– கு– கி ற ஆமை– ய ா– க – வு ம் இருந்து கடைய, ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

வெளிப்–பட்ட அமு–தத்தை, ஒரு குடத்–தில் வைத்து அதை குடிப்–ப–தற்–காக முயற்சி செய்–யும் காலத்– தில், விநா–யக – ர் அந்த குடத்–திலி – ரு – ந்த அமு–தத்தை சிவ– ப ெ– ரு – ம ா– ன ா– க க் கருதி வணங்– கு ம்– ப�ோ து, அமுத குடம் சிவ–மா–கவு – ம், அதில் நிறைந்–திரு – க்–கும் அமு–தம் உமை–யம்–மை–யா–க–வும் மாறி விநா–ய–க– ருக்கு அருள்–பு–ரிந்–த–னர். யாருக்–கும் தெரி–யா–மல் அமு–தக் குடத்–தில் இறை–வனை வழி–பட்–ட–தால் கண–ப–திக்கு ச�ோர–க–ண–பதி என்று பெயர். இந்–தப் புராண குறிப்–பையே ‘நிறைந்த அமு–த– மு–மாய்’ என்று குடத்–தில் நிறைந்–திரு – ந்த அபி–ரா–ம– வல்–லி–யா–கப் பாடு–கிற – ார். அமு–தம் என்–பது சந்–தி–ர–னின் ஒளி–யை–யும் குறிக்–கும். அத–னா–லேயே சந்–தி–ர–னுக்கு அமிர்– தே–சன் என்று பெயர். சந்–தி–ரனை வர–வ–ழைக்–கும் ந�ோக்–கத்–தி–லி–ருக்–கின்ற பட்–டர், அதன் நடு–வில் அமு– த – ம ாய் இருக்– கி ன்ற உமை– ய ம்– மையை வணங்–கு–கின்–றார். ஆக–மங்–கள் உமை–யம்–மையை அரு–வா–கவு – ம், உரு–வா–க–வும், அரு–உ–ரு–வா–க–வும் வணங்–கு–கின்– றன. உரு–வாக மூலஸ்–தா–னத்–தி–லுள்ள அபி–ராமி அம்–மையி – ன் திரு–வுரு – வ – ம், அரு–உரு – வ – ாக அர்த்–த– மேரு, மகா–மேரு என்–பன உமை–யம்–மையை வணங்–கக்–கூ–டிய வடி–வங்–க–ளா–கும். அரு–வம் என்–பது ரக–சிய – ம் என்–கின்ற பெய–ரில் சபை–யி–லும், வணங்–கு–ப–வர் இத–யத்–தி–லும் விளங்– கு–வது. இப்–படி வணங்–கு–வது என்–பது அரு–வ–மாய் ம�ோட்–சத்–தை–யும், உரு–வ–மாய் வாழ்–வி–யல் பயன்– பா–டு–க–ளை–யும், அரு–உ–ரு–வ–மாய் இறை–வி–யைப் பற்–றிய உண்மை அறி–வை–யும் (ஞானத்–தை–யும்) தர–வல்–லது. அந்த வகை– யி ல் ‘வான் அந்– த – ம ான வடி– வு– ட ை– ய ார்’ என்ற ச�ொற்– ற�ொ – ட ர், சாத்– தி – ர ம் சார்ந்து தக– ர ா– க ா– ச ம் எனப்– ப – டு ம். மனி– த – னி ன் உள்–ளி–ருக்–கும் வான்–வெ–ளி–யைச் ச�ொல்–கி–றது.

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

மனி–த–னுக்கு உள்–ளுக்கு புறம்–பே–யும் விளங்–கித் த�ோன்–று–வது சிதா–கா–சம்; மனி–த–னின் வெளி–யில் எல்–லா–வற்–றிற்–கும் அப்–பாற்–பட்டு எல்–லா–வற்–றை– யும் தனக்–குள்–ளேயே க�ொண்–ட–தாக உள்–ளது மகா–கா–சம். அந்த வகை–யில் வானந்–தம – ான வடிவு என்–பது தக–ரா–கா–சம் - உணர்வு வெளி. சிதா–கா–சம் - அறிவு வெளி, மகா–கா–சம் - (இடம் + வெளி) = இடை–வெளி எனப்–ப–டு–கி–றது. இவை ஒன்–றை–விட ஒன்று உயர்–வா–ன–தும், மானு–டர்–க–ளுக்கு வெவ்–வேறு பலன்–க–ளை–யும் அளிக்–க–வல்–லது. இந்த மூன்று ஆகா– ச ங்– க – ளை – யு ம் தமிழ்– ப–டுத்தி ‘வானந்–தம – ான வடி–வு’ என்று நுட்–பம – ாக அறி–வித்–தி–ருப்–பது அபி–ராமி பட்–ட–ருக்கே உரிய தனித்–தன்–மை–யா–கும். இந்த ஒரு பாட–லில் மட்–டு–மன்றி இந்த வெளி– க–ளின் வித்–யா–சத்தை மிகத் தெளி–வா–கக் குறிப்– பி–டு–கி–றார்: ‘எண்–ணில் ஒன்–று–மில்லா வெளி–யே’ (பாடல் - 17); ‘தக–ரா–சா–சம் கக–ன–மும், வானும், புவ–ன–மும் காண’ (பாடல் - 65); ‘மகா–கா–சம் மதி– வா–ன–வர் தம்’ (பாடல் - 15) என்ற வரி–கள் மேலும் உறுதி செய்–கின்–றன. வேதாந்– த த்– தி ன் முடி– வ ாக, விளக்– க – ம ாக, தத்–துவ – ம – ாக, அனு–பவ – ம – ாக, தெளி–வாக, சத்–யம – ாக இருப்–பது உமை–யம்–மை–யின் திரு–வ–டி–யே–யாம். ‘தான் அந்–த–மான சர–ணா–விந்–தம்’ என்–ப–த– னால் வேதாந்–தத்–திற்கு தான் என்ற திரு–வ–டியே அந்–தம – ாக இருக்–கிற – து என்று உமை–யம்–மையி – ன் – ற – ார். திரு–வடி – ச் சிறப்பை நமக்கு விளக்–கிக் காட்–டுகி ‘சர–ணா–ர–விந்–தம்’ என்ற வார்த்–தை–யால் சர–ணம் என்–பது மறை–முக – ம – ாக அனைத்து உயிர்–களு – க்–கும் புக–லிட – ம – ாக (சர–ணா–லய – ம – ாக) திகழ்–வத – ன – ா–லேயே அவ–ளது திரு–வடி சர–ணம் என்று குறிப்–பிட்–டார். அர–விந்–தம் என்ற ச�ொல்–லா–னது, அரதி + விந்–ததி = அர–விந்–தம் - மகிழ்ச்–சி–யின்–மையை ப�ோக்கி அறிவை அடை–விப்–பது. ‘சர–ணா–ர–விந்–தம்’ என்–றால் ஆன்–மாக்–க–ளின் துன்– ப த்– த ைப் ப�ோக்கி இன்– ப த்– த ைத் தரும் உறை–வி–ட–மாய் விளங்–கு–வது உமை–யம்–மை–யின் திரு–வ–டித் தாம–ரை–யாம். அர– வி ந்– த ம் என்– ப – த ற்கு தாமரை என்– ப து ப�ொருள். வடி–வா–லும், நிறத்–தா–லும் மற்–றும் தேன் நிறைந்த தன்–மை–யா–லும் ஆன்–மாக்–கள் எனும் வண்–டு–கள் அருள் என்–னும் தேனை விரும்பி அவள் திரு– வ – டி – யையே சுற்– றி த் திரி– வ – த – ன ால் ‘சர–ணா–ர–விந்–தம்.’ ‘தவ–ள–நி–றக் கானந்–தம் ஆட–ரங்–காம் எம்–பி–ரான் முடிக் கண்–ணி–ய–தே’ தவள நிறம் - என்–ப–தற்கு வெண்மை என்று ப�ொருள். கானம் என்ற ச�ொல்– லி ற்கு வேதத்– தின் இசை என்று ப�ொருள் கூறு–கி–றது மதுரை தமிழ் பேர–கா–ராதி. ஆட–ரங்–கம் என்–பது இசையை வெளிப்–ப–டுத்–து–கிற மேடை. முடிக்–கண்ணி என்– பது இறை–வ–னு–டைய திரு–மு–டியை அலங்–க–ரிக்க

உத–வும் மலர்–களி – ல் ஒன்று. இவை எல்–லா–வற்–றை– யும் இணைத்து ‘தவள நிறக் கானந்–தம் ஆட–ரங்– காம் எம்–பி–ரான் முடிக் கண்–ணி–யதே – ’ என்–கி–றார். இறை–வனி – ன் தூய்–மைய – ான புகழை, சபை–யில் வேத–மா–கிற இசையை முழங்–கு–வ–தன் மூல–மாக எம்–பி–ரா–னா–கிய இறை–வ–னுக்கு அர்ப்–ப–ணிக்–கப்– ப–டும் மந்–திர புஷ்–பம் என்ற மல–ராக உமை–யம்– மையே திகழ்–கிற – ார் என்–கி–றார் அபி–ராமி பட்–டர். அறி– வி ப்– ப – வ – ள ா– க – வு ம், அறி– கி ன்ற ப�ொரு– ளா–க–வும், அடைய விரும்–பு–கின்ற அரு–ளா–க–வும், அதை அடை–விக்–கும் சாத–ன–மா–க–வும், இவை அனைத்–தா–லும் பெறு–கின்ற அனு–ப–வ–மா–க–வும் உமை–யம்–மையே விளங்–கு–கி–றார். வேதத்–தைப் பயி–லும் வல்–லு–நர்–கள் அதைப் பிற–ருக்கு உணர்த்–து–வ–தற்கு பயன்–ப–டுத்–தும் இடம், அரங்–கம். இந்த இடத்தை சபா என்–பர். அந்த சபை–யின் வழி அந்–த–ணர்–கள் பலர் சேர்ந்து தமக்– குள் ஒத்து செய்–யும் கருத்–துத் தீர்–மா–னமே இறுதி முடி–வா–கும். சம–யத் த�ொடர்–பான கருத்–து–களை உறு–தி–பட காரண காரிய அடிப்–பட – ை–யில் விவா–தித்து ஐயம், திரி–புற ச�ொல்–லும் சபைக்கு சமிதி என்று பெயர். அத்– த – கை ய குழு– வி ன் உத– வி – ய�ோ டு தான் சமய உண்–மையை நிறுவ முடி– யும். தனிப்–பட்ட மனி–த–னின் கருத்–து–கள் ஏற்–கப்–பட மாட்–டாது. அவர் வாழ்ந்த காலத்–தில் சர–ப�ோஜி மன்–னர் முன்–னிலை – யி – ல் கூடிய அந்–தண – க் குழு–வின் அனு–மதி – யு – டன் – அபி–ரா–மிப – ட்–டர் தன் கருத்தை உறுதி செய்–வத – ற்கு, ‘நான் எழு–திய பாட–லின் கருத்து உண்–மை–யா– யின் இந்த ஓலைச் சுவடி தீயி–லிட்–டும் கரு– க ா– ம ல் இருக்– கு ம். அபி– ர ா– மி – த ான் இதற்கு கார–ணம் என்–பது உண்–மை–யா–னால் அமா–வா–சை–யான இன்று நிலவு வரும்,’ என்று உறு–தி–யா–கச் ச�ொன்–னார். அவர் வாழ்ந்த காலத்–தில் சமய உண்–மையை நிறு– வு – வ – த ற்கு இப்– ப டி ஒரு முறை இருந்– த து என்–பதை இப்–பா–டலி – ன் வரி–யில் விளக்–கியு – ள்–ளார். கண்–ணி–யது உன்–பு–கழ் கற்–பது உன் நாமம் கசிந்–து–பத்தி பண்–ணி–யது உன் இரு பாதாம் புயத்–தில் பகல் இரவா நண்–ணி–யது உன்னை நயந்–த�ோர் அவை–யத்து நான் முன் செய்த புண்–ணி–யம் ஏது என் அம்–மே–புவி ஏழை–யும் பூத்–த–வளே. (பாடல் - 12) அபி–ராமி அந்–தா–தி–யில் ஆதி–மு–தல் அந்–தம்– வரை வலி–யு–றுத்–தப்–ப–டு–வது வித்யா உபா–ச– னையே. உபா– ச – னை – யை ப் ப�ொறுத்– த – வ ரை குரு, மந்–தி–ரம், பூஜை அதற்–கான காலம் அதை செய்–யும் முறை, முறை தவ–று–வ–தால் ஏற்–ப–டும் தீங்கு, அதை சரி செய்–துக�ொள்ள – செய்ய வேண்– டி–யது, வளர்ச்சி, பயன் இவை அனைத்–தை–யும்

முனை–வர்

பா.இரா–ஜ–சே–கர சிவாச்–சா–ரி–யார் – க் கல்–விய – ா–கவு – ம், செயல்– அரு–கிரு – ந்து வாய்–ம�ொழி மு–றைக் கல்–வி–யா–க–வும் பயில்–கி–றார்–கள். இது தேவதை சார்ந்து அமை–யும். அந்த வகை–யில் உமை–யம்மை சார்ந்து இப்–பா–டலை பதிவு செய்– கி–றார். உபா–ச–னையை விட்ட குறை த�ொட்ட குறை என்று வழக்–கில் கூறும் வார்த்–தை–யையே இப்–பா–டல் விளக்–கு–கி–றது.

‘கண்–ணி–ய–து’ இதற்கு மதிப்–பிற்–கு–ரி–யது மற்–றும் செய்–யு–ளின் ஒரு பகுதி என்று ப�ொருள். உமை–யம்–மையை வழி–ப–டு–வ�ோர் மதிப்–பிற்– கு–ரி–ய–தாக கரு–தும் அம்–மை–யின் புகழை ச�ொல்– – ா–கும். கண்–ணிய – து என்ற லிக்–க�ொண்டே இருப்–பத ச�ொல், வட–ம�ொ–ழி–யில் பாரா–ய–ணம் செய்–வது என்ற ப�ொரு–ளைத் தரும். பாரா–ய–ணம் என்–பது ஒரு வழி–பாட்டு கலைச்– ச�ொல். மந்–தி–ரத்தை குரு மூல–மாக உப–தே–சம் பெற்று, அதை ஜெபித்து வரு–ப–வர்–கள், அந்த மந்–தி–ரத்–திற்–கு–ரிய தேவதை தன் புலன்–க–ளுக்–குப் புலப்–ப–டு–வ–தற்–காக பூஜை, ஹ�ோமம், தியா–னம், ஜபம் ப�ோன்ற சில– வ ற்– றை ச் செய்– வ ர். அவ்– வகை செயல்–க–ளுள் ஒரு குறிப்–பிட்ட பகு–தியை புரா–ணத்–தில�ோ அல்–லது வேதத்–தில�ோ உள்–ளதை மட்–டும் தினந்– த�ோ–றும் ச�ொல்–வர். இது உபா– சனை செய்–யும் தேவ–தை–யையு – ம் மந்–திர– த்–தை–யும், சம–யத்–தை–யும் சார்ந்து மாறு–ப–டும். உதா– ர – ண – ம ாக அஷ்– ட ாட்– ச – ர ம், விஷ்ணு ஸஹஸ்– ர – ந ா– ம ம், புருஷ சூக்– த ம், (மிஸ்– ர – சை – வம் எனப்–ப–டும் வைஷ்–ண–வம்) வைதீக சைவம் ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

சார்ந்து, பஞ்– ச ாட்– ச – ர ம், சிவ ஸஹஸ்– ர – ந ா– ம ம், ருத்–ரம் என்ற வேத பகு–தி–யை–யும், புரா–ணத்– தில் உள்ள ஓர் பகு–தி–யை–யும் ச�ொல்–வ–து–ப�ோல் உமை–யம்–மையை வழி–ப–டு–வ�ோர் ச�ோடாக்ஷரி, ஸஹஸ்–ர–நா–மம், தேவி மஹாத்–மி–யம் ப�ோன்–ற– வற்றை தினந்–த�ோ–றும் ச�ொல்–லு–வர். ‘ க ண் – ணி – ய து உ ன் – பு – க ழ் ’ எ ன் – ற – த ா ல் வட– ம�ொ – ழி – யி ல் ச�ொல்– ல ப்– ப ட்– டி – ரு க்– கி ற தேவி மஹாத்–மிய – ம் என்–னும் புரா–ணத்தை தினந்–த�ோறு – ம் ஒவ்–வ�ொரு பகு–திய – ா–கப் பிரித்து அதி–லுள்ள பாடல்– களை வாசித்து இறை–வி–ய–ருள் பெற முயல்–வர். அதையே இந்த ச�ொல்–லால் குறிப்–பி–டு–கின்–றார். உமை–யம்–மை–யின் வழி–பாட்டு நெறி–கள் பத்– திற்கு மேற்– ப ட்டு இருப்– ப – த ால் ஒரு– சி ல தேவி வடி–வங்–களை வழி–ப–டு–வ–தற்கு, தேவி பாக–வ–தம், தேவி பராக்–கி–ரம – ம் ப�ோன்ற நூல்–க–ளை–யும் மேற்– கண்ட முறை–யில் பகு–தி–யாக பிரித்து வாசிப்–பர். மீண்– டு ம் மீண்– டு ம் ஜபம் செய்– வ – த ற்கு ஆவர்த்தி என்று பெயர். மீண்– டு ம் மீண்– டு ம் வேதப்– ப – கு – தி – யை ச் ச�ொல்–வ–தற்கு அத்–ய–ய–னம் என்று பெயர். மீண்– டு ம் மீண்– டு ம் இதி– க ா– ச ம் மற்– று ம் புரா–ணப் பகு–தியை ச�ொல்–வ–தற்கு பாரா–ய–ணம் என்று பெயர். தமிழ் சார்ந்து ஒரு திரு–மு–றையை முழு–வ–தும் ச�ொல்–வ–தற்கு முற்–ற�ோ–தல் என்று பெயர். – ா–கக் குறிக்க, மேற்–கண்ட வேறு–பாட்டை நுட்–பம ஜபம் செய்–யும் ஆவர்த்–தியை, ‘மண்–ணிய – து உன்– திரு மந்–தி–ரம்’ (பாடல் - 6); வேதப் பகு–தியை அத்–யய – ன – ம் செய்–வதை, ‘வேதம் ச�ொன்–ன’ (பாடல் - 79); திரு–முறை முழு–வ–தும் முற்–ற�ோத ‘பண்–ண– ளிக்–கும் ச�ொற்’ (பாடல் - 15); இதி–கா–சம் மற்–றும் புரா–ணத்தை பாரா–யண – ம் செய்–வதை, ‘கண்–ணிய – ம் உன் புகழ்’ என்று குறிப்–பி–டு–கி–றார். சக்–தியை ப�ொறுத்–தவ – ரை, தமி–ழில் ச�ொல்–லப்– ப–டுகி – ற திரு–முறை – யை – ப் ப�ோலவே, க�ொட்டு எனும் இசை–யு–டன் பாடும் வர்–ண–னைப் பாடல்–களை, ‘கண்–ணிய – து உன் புகழ்’ என்று குறிக்–கிற – ார். சாக்த ஆக–மங்–க–ளில் கண்–டி–யம் என்று ச�ொல்–லக்–கூ–டிய

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

பகு–தி–யை–யும் ‘கண்–ணி–யது உன் புகழ்’ என்று குறிப்–பி–ட–லாம். ‘கண்–டி–யம்’ என்–பது அர–சர், துறவி, உமை– யம்–மை–யின் திரு–மேனி புறப்–பாடு இவற்–றிற்கு முன்பு இவர்–க–ளைப் பற்–றிய புகழை ஒரு சிறு குறிப்–பு–ரை–யாக அறி–விப்பு செய்–வ–தா–கும். இவை அனைத்–தை–யும் ‘கண்–ணி–யது உன் புகழ்’ என்ற ச�ொற்–ற�ொ–டர் குறிக்–கும். ‘கற்–பது உன் நாமம்’ உமை–யம்–மையை உபா–சிப்–ப–வர்–கள், பூஜை– யின்–ப�ோது லலிதா ஸஹஸ்–ரந – ா–மத்தை ஒரு–முறை தின–சரி படிக்க வேண்–டும். அப்–படி படிப்–ப–தையே ‘கற்–பது உன் நாமம்’ என்–கி–றார். தேவ– த ையை உபா– சி ப்– ப – வ ர்– க ள் மூன்– ற ாக பிரித்து இறை–வியை உணர்ந்–து–க�ொள்ள முயல்– வர்: 1. இறை–வி–யின் வடி–வம் (ஆத்ம தத்–து–வம்), 2. இறை–வி–யின் மன–ந–லம் (வித்யா தத்–து–வம்), 3. இறை–வி–யின் உண்மை இயல்பு (சிவ தத்–து–வம்) இப்– ப டி பிரித்– து – ண ர்ந்– த ால் தெளி– வ ாக தேவ–தை–யைப் புரிந்–துக�ொள்ள – முடி–யும். நாம் முன்–பின் அறி–யாத ஒரு–வரை சந்–திக்–கச் செல்–கி –ற�ோ ம் என்–றால், அச்–செ–ய–லுக்கு முக– வரி மற்–றும் த�ொலை–பேசி எண் ப�ோன்–றவை ஆத்ம தத்–து–வம். அவ–ரைப் பற்–றிய அனைத்து தக–வல்–க–ளும் சிவ தத்–து–வம். இந்த வகை–யில் லலிதா ஸஹஸ்–ர–நா–மம் என்–பது உமை–யம்–மை– யின் புகைப்–பட – த்–தைப் ப�ோன்–றது. லலிதா ஸஹஸ்– ர – ந ா– ம – ம ா– ன து உமை– ய ம்– மையை குறித்து பஞ்–ச–த–ஷாக்––‌ஷரி என்ற மந்–தி– ரத்தை ஜபம் செய்–ப–வர்–கள் ச�ொல்ல வேண்–டிய த�ோத்– தி – ர – ம ா– கு ம். இதையே ‘மத்– ப ஞ்– ச – த சா க்ஷர்யா மஹிமா வர்–ணி–தஸ்–த–தா’ என்ற ச�ொற்– ற�ொ–டர் மூலம் நாம் அறிய முடி–கி–றது. ஒரு தேவ–தைக்–கு–ரிய ஸஹஸ்–ர–நா–மத்–தைக் க�ொண்டு அந்த தேவ–தை–யின் உரு–வத்–தை–யும், அதை வணங்–கு–வ–தால் ஏற்–ப–டும் பல–னை–யும் நாம் உணர்ந்–து–க�ொள்ள முடி–யும். அதா–வது மந்– தி–ரத்–தைக் க�ொண்–டும், நாமத்–தைக் க�ொண்–டும், புக–ழைக் க�ொண்–டும் தேவ–தையை, உபா–சிப்–பவ – ன் மட்–டுமே தெளி–வாக உணர்ந்–துக�ொள்ள – முடி–யும். ‘கற்–பது உன் நாமம்’ என்–பத – ன – ால் நேர–டிய – ாக மந்–தி–ரத்தை ச�ொல்–லா–மல் நாமா–வளி க�ொண்டு கூறு–கிற – ார். அப்–படி மறைத்–துச் ச�ொல்–வது மந்–திர மரபு. இது–ப�ோன்று மூல–மந்–திர திரி–சதி, பாலா ஸ்த–வம் ப�ோன்ற ஸ்தோத்–தி–ரங்–கள், மூல–மந்– திர எழுத்–து–களை முதன்–மை–யா–கக் க�ொண்டு அனை–வ–ரும் அறி–யும் வண்–ணம், அதே சம–யம், குரு– வி ன் உத– வி – யி ன்றி அதை தெளி– வ ா– க ப் புரிந்–து–க�ொள்ள முடி–யாது - விடு–கதை ப�ோல. உமை–யம்–மை–யின் நாம–மா–னது, 1. அஷ்ட உத்–த–ரம் (8), 2. அஷ்–ட�ோத்–தர சதம் (108), 3. திரி சதி (300), 4. ஸஹஸ்–ர–நா–மம் (1000) என்று உள்–ளது. கற்–பது உன்–நா–மம் என்–ற–தால் இவை அனைத்–தை–யுமே குறித்–துள்–ளார். உபா– ச – க ர்– க ள் அவ– ர – வ ர் நிலை– யி – லி – ரு ந்து

உபா–ச–னைப்–படி நிலை வளர்ச்சி சார்ந்து மேற்– கண்– ட – வ ற்றை புரிந்– து – க�ொ ள்– வ ர். ‘ஆத்– த ாளை எங்–கள் அபி–ராம வல்–லி–யை’ (பாடல் - 101) என்–ப– தால் இறை– வி – யி ன் உரு– வ த்– த ைத் தெளி– வ ாக குறிப்–பி–டு–கி–றார். ‘கரு–ணாம் புய–மும் அல்–லால் கண்–டி–லேன்’ (பாடல்-58) என்று இறை–வி–யின் – கி – ற – ார். ‘நின்னை உள்ள உளப்–பாங்கை குறிப்–பிடு வண்–ணம் பேயேன் அறி–யும் அறிவு தந்–தாய்’ (பாடல் - 61) - இறை–வி–யின் அரு–ளால் பெற்ற – த்–தை–யுமே தனி–யாக ஞானம் என்ற மூன்று தத்–துவ விளக்–கி–யுள்–ளார். ‘கற்–பது உன் நாமம்’ என்–ப–தால் சகஸ்–ர–நா– மத்– த ை– யு ம், ‘மன்– னி – ய து உன் திரு மந்– தி – ர ம்’ என்–ப–தால் மந்–தி–ரத்–தை–யும், ‘கண்–ணி–யது உன் புகழ்’ என்–ப–த–னால் தேவி மஹாத்–மி–யத்–தை–யும், வித்யா உபா–சக – ர்–கள் ச�ொல்ல வேண்–டிய – வ – ற்றை வரி–சை–யா–கக் குறிப்–பிட்–டுள்–ளார். ‘கசிந்து பத்தி பண்–ணி–ய–து’ உள்–ளத்–த�ோடு த�ொடர்–புட – ைய அன்பை குறிக்– கும் ச�ொற்–க–ளுள் பத்–தி–யும் ஒன்று. உல–கி–ய–லில் சக�ோ–த–ரன் சக�ோ–த–ரி–மேல் வைக்–கும் அன்–பிற்கு பாசம் என்று பெயர். சீடன் குரு மீதும், தெய்–வத்– தின் மீதும் வைக்–கும் அன்–பிற்கு பத்தி என்று ப�ொருள். ‘கசிந்–து’ என்ற ச�ொல்–லால் இயல்–பி–லி–ருந்து சற்று மேன்–மைய – ான தன்–னிக – ர– ற்ற தன்–மையை – க் குறிப்–பி–டு–கி–றார். அந்த வகை–யில் இறை–வ–னி–டத்து மிகுந்த பக்தி க�ொண்–ட–தாக கண்–ணப்–பர் ப�ோன்–ற–வ–ரின் அன்–பைக் குறிப்–பிட – –லாம். அத்–த–கைய உயர்ந்த நிலை– யி – ல ான அன்பை ‘கசிந்து பத்– தி ’ என்ற வார்த்–தை–யால் குறிப்–பி–டு–கின்–றார். விரும்–பித் த�ொழும் அடி–யார் விழி–நீர் மல்கி மெய்ப்–பு–ள–கம் அ ரு ம் – பி த் த து ம் – பி ய ஆ ன ந் – த – ம ா கி

அறி–விழந் – து சுரும்– பி ற்– க – ளி த்து ம�ொழி– த டு மாறி– மு ன் ச�ொன்ன எல்–லாம் தரும் பித்–தர் ஆவ–ரென்–றால் அபி–ராமி சம–யம் நன்றே (பாடல் - 94) - இந்–தப் பாடல் பக்தி என்ற உள்–ளு–ணர்–வின் பிற–வி–ளை–வு–க–ளைச் ச�ொல்–வதை அறி–ய–லாம். பக்–தி–யில் பல்–வேறு வகை–க–ளைப் பற்றி பக்தி சூத்– தி – ர ம் குறிப்– பி – டு – கி – ற து: இறை– வ ன் புகழை அனு–ப–வித்–துக் கூறு–தல், இறை–வன் புகழை பிறர் கூற மகிழ்ந்து கேட்–டல், இறை–வனை வணங்– கும் அடி– ய ாரை இறை– வ ன்– ப�ோ – லவே மதித்து ப�ோற்–றுதல், இறை–திரு உரு–வங்–களை ஆல–யம் சென்று தரி–சித்–தல். இந்த வகை–களு – ள் ஒன்–றான குரு–விட – ம் உப–தே– சம் பெற்று அவர் ச�ொல்–லும் வழி–யில் இறைத்–திரு உரு–வங்–களை வீட்–டில் வைத்–துப் ப�ோற்–று–தல் என்ற, பக்– தி – யி ன் வகை– ய ான பூஜித்– த – லையே ‘பத்தி பண்–ணி–யது உன் இரு பாதாம் புயத்–தில்–’ என்ற வரி–யால் குறிப்–பி–டு–கின்–றார். ‘உன் இரு பாதாம் புயத்–தில்’ இச்– ச�ொ ற்– ற�ொ – ட – ரி ல் இறை– வி – யி – னு – ட ைய பாத– க – ம – ல ங்– க ளை குறிப்– பி ட்– ட ார். பாதம் என்– றால் இரண்டு என்–று–தானே ப�ொருள்? அதில் ‘இரு’ என்ற ச�ொல்லை ஏன் சிறப்–பாக குறிப்–பிட வேண்–டும்? அர்–தந – ா–ரீய – ாக உமை–யம்–மையை வழி–பட்–டால் அதில் ஒரு பாதம் சக்–தியி – னு – ட – ை–யது – ம், ஒரு பாதம் சிவ–னு–டை–ய–து–மா–கும். அதைத்–தான் ‘உன் இரு பாதாம் புயத்–தில்’ என்–கி–றார். ‘உமை– யு ம் உமை– ய�ொ ரு பாக– ரு ம் ஏக உரு–வில்’ (பாடல் - 31) உமை–ய�ொரு பாகம்-திருச்–செங்–க�ோட்–டில் எழுந்–த–ரு–ளி–யுள்ள அர்த்–த–நாரி.

(த�ொடரும்) ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

ஜெய–வண்–ணன்

சி

ல நூறு ஆண்– டு – க – ளு க்கு முன் காட்– டு ப் பகு–தி–யாக இருந்த பூமி, இனாம்–பு–லி–யூர். ராமா–யண – த் த�ொடர்பு இருந்–தத�ோ என்–னவ�ோ இதனை சபரி வனம் என்–றும் அழைத்–திரு – க்–கிற – ார்– கள். கிராம மக்–கள் விறகு ப�ொறுக்–க–வும், ஆடு – ம் வரு–வது உண்டு. காலை–யில் வந்து மேய்க்–கவு மாலை–யில் வீடு திரும்–புவ – ார்–கள். அங்கே பசு–மை–யான புதர் ஒன்று இருந்–தது. ஆடு–க–ளும் மாடு–க–ளும் அந்–தப் புதர் அருகே செல்–லும். ஆனால், அங்–குள்ள புற்–களை மேயா– ம ல் திரும்– பி – வி – டு ம். ஒரு– சி ல நேரங்–களி – ல் அந்–தப் புதர் அருகே செல்– லும் அவை, மிரண்–டுப�ோ – ய் திரும்ப ஓடி–வ–ரும். இக்–காட்–சி–யைக் காணும் மாடு மேய்க்–கும் சிறு–வர்–க–ளுக்கு எது– வு ம் புரி– ய – வி ல்லை. ஒரு– நாள் அந்–தப் புத–ர–ருகே என்–ன–தான் இருக்–கி–றது என்று பார்க்க அவர்–கள் அத–னரு – கே சென்–றன – ர். ஆரம்–பத்–தில் எது–வும் தெரி–யவி – ல்லை. பின் புதரை விலக்–கிப் பார்த்–தார்–கள். அங்கே ஒரு அம்– ம ன் சிலை– யை க் கண்– ட – ன ர். ஆடு, மாடு– க ள் இச்– சி – லை – யை ப் பார்த்–து–தான் மிரள்–கின்–றன என்–ப–தைப் புரிந்–து– க�ொண்டு, ஊருக்–குள் வந்து நடந்–ததை – க் கூறி–னர்.

ஊர் மக்–கள் வந்து பார்த்–த–னர். ஒன்–று–கூ–டிப் பேசி–னர். அந்–தச் சிலையை பிர–திஷ்டை செய்து ஒரு க�ோயில் கட்–டு–வது என முடிவு செய்–த–னர். உடனே கூரை வேய்ந்து அம்–மனை க�ொலு–விரு – த்– தி–னர். சபரி வனத்–தில் கிடைத்த அந்த அம்–மனை, ரா–மன் அருள்–பெற்ற சப–ரிய – ா–கவே கருதி அருள்– மிகு சப–ரிவ – ன மாரி–யம்–மன் என்று ப�ோற்–றின – ார்–கள். ஊர் மக்–க–ளின் க�ோரிக்–கை–களை அம்–மன் நிறை–வேற்–றி–னாள். அன்–னை–யின் சக்தி புரி–யத் த�ொடங்–கி–யது. இத–னா–லேயே சப–ரிவ – ர அம்–மன் என்–றும் காலப்–ப�ோக்– கில் சப–ரி–வார அம்–ம–னும் ஆனாள் இந்த அம்–பிகை. ஓலைக்–கூரை – ய – ாக இருந்த ஆல–யம் இன்று கற்–றளி ஆல–ய–மா–கக் காட்சி தரு–கி–றது. க�ோயில் கிழக்–குதி – சை ந�ோக்கி அமைந்–துள்–ளது. முகப்–பில் பலி பீடம். ஆலய முகப்பை அடுத்து மகா மண்–ட–பம். மகா–மண்–ட–பத்– தின் இட–துபு – ற – ம் கருப்–பண்–ணச – ாமி சந்– ந தி. நிறைய சூலங்– க – ளு – ட ன் அவர் அருள்–பா–லிக்–கி–றார். அர்த்–த–மண்–டப நுழை–வா–யி– லில் இரு–பு–றங்களிலும் துவா–ர–பா–ல–கி–க–ளின் சுதை வடி– வங் – க ள். கரு– வ – றை – யி ல் அன்னை

ம் ளு ரு ம ர வ வேண்டிய ! ன் ம்ம அ ர ா சபரிவ

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

திருச்சி - இனாம்புலியூர்

கருப்பண்ணசாமி சப–ரிவ – ார மாரி–யம்–மன் அமர்ந்த திருக்–க�ோ–லத்–தில் அருள்–பா–லிக்–கி–றாள். அன்– ன ைக்கு சூடம் ஏற்றி தீபா– ர ா– த னை காட்–டுவ – து கிடை–யாது, விளக்கு தீபம் தான். ஆங்– கில, தமிழ் மாதப் பிறப்பு, ஆடி–மாத வெள்–ளிக் கிழ–மைக – ள், ப�ௌர்–ணமி, அமா–வாசை நாட்–களி – ல் அன்–னைக்கு சிறப்பு அபி–ஷேக ஆரா–த–னை–கள் நடை–பெ–றும். சிவ–ராத்–தி–ரி–யின்–ப�ோது அபி–ஷே–கம் முடிந்து பக்– தர் – க – ளு க்கு தட்– டை ப்– ப – யி று சுண்– ட ல் விநி–ய�ோ–கம் செய்–வார்–கள். சித்–திரை மாதம் மூன்று நாட்–கள் திரு–விழா க�ோலா–க–ல–மாக நடை–பெ–றும். சுற்–றி–லும் உள்ள கிராம மக்–கள் ஆயி–ரக்–க–ணக்–கில் இந்–நாட்–க–ளில் ஆல–யத்–திற்கு வந்து அம்–மனை தரி–சிக்–கிற – ார்–கள். அன்–னைக்கு காப்பு கட்–டு–த–லு–டன் விழா த�ொடங்– கும். காப்பு கட்–டிய 14ம் நாள் த�ொடங்கி 3 நாட்–கள் மிக விம–ரி–சை–யாக இந்த விழா நடை–பெ–றும். இரண்–டாம் நாள் அன்–னைக்கு ப�ொங்–கல், மாவி– ள க்கு படைப்– ப ார்– க ள். பின் பால்– கு – ட ம், அலகு, கர–கம் பாலித்–தல் என ஆல–யம் ந�ோக்கி திரண்டு வரும் பக்–தர்க – ள் கூட்–டம் தீக்–குழி மிதிக்க, சூழ்ந்–தி–ருக்–கும் பக்–தர்–கள் பக்–திப் பர–வ–ச–ம–டை– வார்– க ள். பல நூறு– பேர் பங்கு பெறும் இந்த வைப–வத்–தில் பல–ருக்கு அம்–மன் அருள் வரு–வ– துண்டு. அன்று அன்னை முத்–துப் பல்–லக்–கில் வாண வேடிக்–கை–யு–டன் திரு–வீ–தி–யுலா வரு–வாள். மூன்–றாம் நாள், அம்–மன் திரு–வீதி உலா முடிந்த பிறகு, மஞ்–சள் நீராட்டு விழா–வுட – ன் விழா இனிதே நிறைவு பெறும். ஆல–யத்–தின் வல–து–பு–றம் பல–நூறு ஆண்–டு– க–ளைக் கடந்த, பிர–மாண்–ட–மா–கக் காட்–சி–த–ரும் ஆல–ம–ரங்–கள் இரண்டு உள்–ளன. ஆல–யத்–தின்

தல விருட்சம்-ஆலமரம் இடது புறம் அரச மரம் உள்–ளது. குழந்–தைப் பேறு வேண்–டும் சுமங்–க–லி–கள் இந்த மரத்–தில் த�ொட்–டில் கட்–டிச் செல்–கின்–ற–னர். தடை நீங்கி விரைந்து திரு–ம–ணம் நடக்–க– வும், குழந்தைப் பேறு வேண்–டி–யும், பெண்–கள் அன்–னை–யி–டம் மனம் உருகி வேண்–டிக்–க�ொள்ள அவர்–கள் பிரார்த்–தனை பலிக்–கிற – து. மனம் நிறை– யும் அவர்–கள், அன்–னை–யின் சந்–நதிக்கு வந்து, மாவி–ளக்–கேற்றி, அபி–ஷே–கம் செய்து, புடவை சாத்தி நன்–றி–யினை கண்–ணீர் மல்க தெரி–வித்–துக் க�ொள்–கின்–ற–னர். குழந்–தைக்கு காது குத்–து–தல் ப�ோன்ற சுப நிகழ்ச்–சிக – ளை – யு – ம் அன்–னை–யின் சந்–நதி – யி – லேயே – நடத்–து–கின்–ற–னர். ஆல–யத்–தின் இட–து–பு–றம் விநா–ய–கர் சந்–நதி உள்–ளது. அடுத்–துள்–ளது, அம்மா மண்–ட–பம். – ர்–கள், துணை–யுட – ன் இந்த அம்மை ந�ோய் கண்–டவ மண்–ட–பத்–துக்கு வந்து சில நாட்–கள் தங்–கு–கின்–ற– னர். தின–சரி அன்–னை–யின் தீர்த்–தம் அவர்–க– ளுக்–குத் தரப்–ப–டு–கி–றது. அவர்–கள் படிப்–ப–டி–யாக குண–மா–கி–றார்–கள். முற்–றி–லும் குண–மா–ன–தும் அம்–மனை தரி–சித்–து–விட்டு மகிழ்–வ�ோடு இல்–லம் திரும்–பு–கின்–றனர் – . சத்– தி – ர ம் பேருந்து நிலை– ய த்– தி – லி – ரு ந்து நெய்–த–லூர் காலனி செல்–லும் நக–ரப் பேருந்–தில் பய–ணித்து புலி–யூர் நிறுத்–தத்–தில் இறங்கி ஒரு கி.மீ. தெலைவு நடந்து சென்று ஆல–யத்தை அடை–ய–லாம். தின–சரி இரண்டு கால பூஜை–கள் உண்டு. காலை 6 முதல் 8 மணி– வ – ரை – யி – லு ம் மாலை 5 முதல் இரவு 8 மணி– வ – ரை – யி – லு ம் ஆல– ய ம் திறந்–தி–ருக்–கும். ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

33ம் பக்க த�ொடர்ச்சி விளம்பி ஹஸ்–தம்

எ

ந்த இக்–கட்–டான நிலை–யை–யும் சமா–ளிக்– கும் திறமை உடைய ஹஸ்த நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, இந்த புத்–தாண்–டில் ஆக்–கபூ – ர்–வம – ான ய�ோச–னை–கள் த�ோன்–றி–னா–லும் அதை செயல் –ப–டுத்–து–வ–தில் தாம–தம் உண்–டா–கும். பேச்சை கட்–டுப்–ப–டுத்–திக் க�ொள்–வது நல்–லது. மற்–ற–வர்–க–ளு–டன் கருத்து வேற்–றுமை ஏற்– ப – ட ா– ம ல் கவ– ன – ம ாக இருப்– ப து நல்–லது. த�ொழில், வியா– ப ா– ர ம் மந்– த – ம ாக காணப்–பட்–டா–லும் பழைய பாக்–கி–களை வசூல் செய்–வ–தில் வேகம் காட்–டு–வீர்– கள். ஆர்–டர் த�ொடர்–பான காரி–யங்–களி – ல் தாம–தம் இருக்–கும். உத்–திய�ோ – –கத்–தில் இருப்–ப–வர்–க–ளுக்கு வீண் அலைச்–சல் வேலைப்–பளு இருக்–கும். சக ஊழி–யர்– கள், மேல் அதி–கா–ரிக – ளை அனு–சரி – த்துச் செல்–வது நல்–லது. குடும்– ப த்– தி ல் இருப்– ப – வ ர்– க – ளு – ட ன் வாக்– கு – வா– தத்தை த் தவிர்ப்– ப து நல்– ல து. கண– வ ன், மனைவி ஒரு– வ – ரு க்– க�ொ – ரு – வ ர் அனு– ச – ரி த்துப் ப�ோவது நன்மை தரும். பிள்–ளை–க–ளின் நல–னில் அக்–கறை தேவை. குடும்–பத்–தின – ர் தகுந்த முறை–யில்

சித்–திரை

த–ன–மான காரி–யங்–க–ளில் ஈடு–பாடு உடைய நூசித்– திரை நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, இந்த புத்– த ாண்– டி ல் எந்த காரி– ய த்– தை – யு ம் செய்து முடிப்–ப–தில் தாம–தம் ஏற்–ப–டும். பகை–வர்–க–ளால் ஏற்–படு – ம் சிறு த�ொல்–லை–களை சமா–ளிக்க வேண்டி இருக்–கும். புதிய நண்–பர்–க–ளு–டன் பழ–கும்–ப�ோது கவ–னம் தேவை. த�ொழில், வியா–பா–ரம் நிதா–ன–மாக நடக்–கும். கடன் விவ– க ா– ர ங்– க ள் கட்– டு க்– கு ள் இருக்– கு ம். புதிய ஆர்–டர்–களு – க்–கான முயற்–சிக – ள் சாத–கம – ான பலன் தரும். உத்–திய�ோ – –கத்–தில் இருப்–ப–வர்–கள் வீண் அலைச்–சலை சந்–திக்க வேண்டி இருக்–கும். அலு–வல – கப் பணி–கள் மூலம் டென்–ஷன் உண்–டா–கும். கவ–ன–மாகப் பேசு–வது நல்–லது. குடும்–பத்–தில் இருப்–ப–வர்–க–ளு–டன் க�ோப–மாகப் பேசு–வதைத் தவிர்ப்–பது நல்–லது. கண–வன், மனை–விக்–கிடை – யி – ல் வாக்–கு–வா–தங்–கள் ஏற்–ப–டல – ாம். கவ–னம் தேவை. அக்– க ம் பக்– க த்– தி – ன – ரு – ட ன் சில்–லறை சண்–டை–கள் ஏற்–ப–டக்–கூ–டிய சூழ்–நிலை வர–லாம். க�ோயில் சார்ந்த திருப்–ப–ணி–க–ளில் முழு ஈடு–பாட்–டு–டன் கலந்து க�ொண்டு தெய்வ அரு–ளைப் பெறு–வீர்–கள். கலைத்– து – றை – யி – ன ர் த�ொழில் வாய்ப்– பு – கள் பெற்று, வரு– ம ா– ன ம் அதி– க – ரி த்து வீடு,

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

வருட நட்சத்திரப் பலன்கள் ஆத–ரவு தந்து உறு–து–ணை–யாக இருப்–பார்–கள். கலைத்–து–றை–யி–னர் கடன் வாங்கி செல–வ– ழிக்–கும் நிலை உண்–டா–கும். த�ொழில் ரீதி–யாக உங்–களை புறந்–தள்ள நட்–பு–டன் பழ–கி–ய–வர்–களே முயற்சி செய்–வார்–கள். கடின உழைப்பை செயல்– ப–டுத்–தி–னால் மட்–டுமே முன்–னேற முடி–யும். அர–சி–யல்–வா–தி–கள் ப�ொது–மக்–க–ளுக்கு செய்–ய– வேண்–டிய பணி–கள் நிறை–யவே காத்–தி–ருக்–கின்– றன. ஏற்–க–னவே இருக்–கும் நல்ல பெயரை தற்– காத்–துக் க�ொள்–வ–தற்கு இந்த கால–கட்– டம் மிக–வும் உத–வி–க–ர–மாய் இருக்–கும். அர– சு க்கு ச�ொந்– த – ம ான இடங்– க ளை சட்ட விர�ோ– த – ம ாக கைய– க ப்– ப – டு த்தி பல–கா–லம் பயன்–பெற்–ற–வர்–கள் அர–சின் நட–வ–டிக்–கை–களை எதிர்–க�ொள்–வர். பெண்–கள் – வீண் பேச்சை குறைப்–பது நல்–லது. எடுத்த காரி–யங்–களை செய்து முடிப்–ப–தில் தாம–தம் உண்–டா–க–லாம். மாண–வர்–க–ள் அடுத்–த–வர்–க–ளுக்கு உத–விக – ள் செய்–வதி – ல் கவ–னம் தேவை. ப ா ட ங் – க ளை ப டி ப் – ப – தி ல் தீ வி – ர ம் காட்–டு–வீர்–கள். +: வழக்–கு–க–ளில் ஏற்–றம் கிடைக்–கும். -: பேச்–சில் நிதா–னம் தேவை. பரி– க ா– ர ம்: ந– ர – ஸி ம்– ம ரை வணங்கி வர முன்–ஜென்ம பாவம் நீங்–கும். திரு–ம–ண–மா–கா–த– வர்–க–ளுக்கு திரு–ம–ணம் கைகூ–டும். மனை வாங்–கும் ய�ோகம் பெறு–வார்–கள். சினிமா, சின்– ன த்– தி ரை, நாட– க ம், விளம்– ப ர மாட– லி ங் ப�ோன்ற துறை–க–ளில் பணி–பு–ரி–யும் கலை–ஞர்–கள் தங்–களு – க்–குத் தேவை–யான ஆடம்–பர விஷ–யங்–கள் ப�ோன்–ற–வற்–றில் கவ–னம் செலுத்–தா–மல் உழைப்– பிற்–கேற்ற ஊதி–யத்தை பெறு–தில் கண்–ணும் கருத்– து–மாக செயல்–ப–டு–வர். அர– சி – ய ல்– வ ா– தி – க – ள் மக்– க – ளு க்கு தேவை– யா–ன–வற்றை பெற்–றுத்–தர எடுக்–கும் முயற்–சி–க– ள�ோடு தங்– க ள் வாழ்க்– கை க்கு தேவை– ய ான சுக சவு–க–ரி–யங்–க–ளைப் பெற, வேண்–டிய ஏற்–பா– டு– க – ளை – யு ம் செயல்– ப – டு த்– து – வீ ர்– க ள். உங்– க ள் க�ோரிக்–கை–கள் முக்–கி–ய–மா–ன–தா–கக் கரு–தப்–பட்டு உட–ன–டி–யாக நிறை–வேற்றி தரப்–ப–டும். பெ ண் – க ள் அ டு த் – த – வ ர் – க – ளி ன் பிரச்–னைக – ளி – ல் தலை–யிடு – வ – தை தவிர்ப்– பது நல்–லது. தெய்–வப – க்தி அதி–கரி – க்–கும். மாண– வ ர்– க – ளு க்கு கல்– வி யைப் பற்றி டென்– ஷ ன் ஏற்– ப ட்டு நீங்– கு ம். பாடங்–களை ஒரு–மு–றைக்கு இரு–முறை படித்துப் புரிந்து க�ொள்–வது நல்–லது. +: கடன்– க ளை தீர்ப்– ப – த ற்கு வழி பிறக்–கும். -: அடுத்–த–வர்–கள் பிரச்–னை–களை தீர்ப்–பது நல்–லது. ப ரி – க ா – ர ம் : மு ரு – க னை வ ண ங் – கி – வ ர மன�ோ–தைரி – ய – ம் கூடும். பண–க்கஷ்–டம் குறை–யும். குடும்–பத்–தில் சுபிட்–சம் ஏற்–ப–டும்.

விளம்பி வருட நட்சத்திரப் பலன்கள்

அ

சுவாதி

ஒப்–பந்–தங்–கள் கிடைக்–கப்–பெற்று குறித்த காலத்– தில் சிறப்–பாக வேலை செய்து புக–ழும் பண–மும் பெறு–வார்–கள். அர– சி – ய ல்– வ ா– தி – க ள் மக்– க – ளு க்– க ாக சேவை செய்–வ–தில் சில–கா–லம் மந்–த–மாக செயல்பட்டு வந்–வர்–கள், இனி எதிர்–கால கன–வு–களை மன– தில் சுமந்து புதிய உத்–வே–கத்–து–டன் பணி–யாற்– று–வார்–கள். ஆன்–மிக எண்–ணங்–க–ளும் நாத்–திக செயல்– ப ா– டு – க – ளு ம் உள்– ள – வ ர்– க – ள ாக நடந்து வந்–த–வர்–க–ளும்–கூட தெய்–வீ–கப் பணி– க–ளில் நேர–டிய – ா–கவு – ம், பின்–புல – ம – ா–கவு – ம் இருந்து செயல்–ப–டு–வார்–கள். பெண்–களு – க்கு மனத்–துணி – வு அதி–க– ரிக்–கும். பண–வ–ரத்து எதிர்–பார்த்–த–படி திருப்– தி – க – ர – ம ாக இருக்– கு ம். காரிய வெற்–றிக்கு தேவை–யான உத–வி–கள் கிடைக்–கும். மாண– வ ர்– க – ள் கூடு– த ல் கவ– ன ம் செலுத்தி பாடங்–களைப் படிப்–பது நல்– லது. விளை– ய ாட்டுப் ப�ோட்– டி – க – ளி ல் பங்–கேற்–கும் ப�ோது கவ–னம் தேவை. +: பண–வ–ரத்து நன்–றாக இருக்–கும். -: வாக–னங்–களை இயக்–கும்–ப�ோது கவ–னம் தேவை. பரி–கா–ரம்: ஐயப்–பனை வணங்–கி–வர எல்லா பிரச்– னை – க – ளி – லு ம் நல்ல தீர்வு கிடைக்– கு ம். கஷ்–டங்–கள் நீங்–கும்.

விசா–கம்

சினிமா, நாட–கம், சின்–னத்–திரை, ஆடல் பாடல் ப�ோன்–ற–வற்–றில் ஈடு–பாடு உள்ள கலை–ஞர்–கள் தங்–கள் த�ொழி–லில் மிகுந்த அக்–கறை – யு – ட – ன் செயல்– பட்டு நிறை–வான ப�ொரு–ளா–தா–ர–மும் அதி–க–மான புக–ழும் பெறு–வார்–கள். அர–சி–யல்–வா–தி–கள் எதி–ரி–க–ளின் சூழ்ச்–சி–யால் அவப்– பெ – ய ர் பெற்– ற ா– லு ம், அவர்– க – ள து பலம் குறை–வ–தா–லும், உங்–க–ளது நற்–செ–யல்–க–ளா–லும் உயர்–வைப் பெற்று புகழ் பெறு–வீர்–கள் அர–சி–ய– லு–டன் இணைந்த வகை–யில் தங்–க–ளது த�ொழில் வாய்ப்பை பயன்–ப–டுத்–து–ப–வர்–கள் அரசு சார்ந்த அதி– க ா– ரி – க – ளி – ட ம் அனு– ச – ர – ணை – யு – ட ன் நடந்– து – க�ொண்டு ஏற்–றம் பெறு–வார்–கள்.

டக்–கத்–த�ோடு – ம், அன்–புட – னு – ம் பழ–கும் சுவாதி நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, இந்த மாதம் தைரி– ய–மாக எந்த காரி–யத்–தையு – ம் செய்து முடிப்–பீர்–கள். சக�ோ–தர– ர்–கள் மூலம் நன்மை உண்–டா–கும். பண–வ– ரத்து எதிர்–பார்த்–த–படி இருக்–கும். வாக–னங்–களை ஓட்டிச் செல்–லும்–ப�ோது கவ–னம் தேவை. த�ொழில், வியா–பா–ரம் த�ொடர்–பான விவ–கா– ரங்–க–ளில் தாம–தம் ஏற்–ப–ட–லாம். புதிய ஆர்– ட ர்– க ள் கிடைப்– ப – த ற்கு அலைய வேண்டி இருக்–கும். உத்–தி–ய�ோ–கத்–தில் இருப்–பவ – ர்–கள் இட–மாற்–றம், பதவி இறக்– கம் ஆகி–ய–வற்றை சந்–திக்க வேண்டி இருக்–கும். குடும்–பத்–தில் இருப்–ப– வர்– க– ளு –டன் மனஸ்–தா–பம் ஏற்–பட்டு நீங்–கும். கண– வன், மனை–விக்–கி–டையே சுமுக உறவு இருக்க, விட்டுக் க�ொடுத்துச் செல்– வது நல்–லது. பிள்–ளை–கள் கல்–வி–யில் அக்–கறை காட்–டு–வீர்–கள். சினிமா, நாட–கம், டிவி ஆகி–யவ – ற்–றில் நடிப்புத் த�ொழிலை மேற்–க�ொண்டு உள்ள கலை–ஞர்–கள் தங்–கள் திற–மையை நன்கு பயன்–படு – த்தி ரசி–கர்–களி – – டம் புகழ் பெறு–வது – ட – ன் ப�ொரு–ளா–தார வகை–யிலு – ம் நிறைந்த முன்–னேற்–றம் பெறு–வார்–கள். சிற்–பங்– களை வடி–வ–மைக்–கும் த�ொழில் கலை–ஞர்–கள் புதிய க�ோயில்–கள் நிர்–மா–ணப் பணி–க–ளில் புதிய

கு

டும்–பத்–தில் அக்–கறை காட்–டும் விசாக நட்– சத்–திர அன்–பர்–களே, இந்த புத்–தாண்–டில் கிரக சூழ்–நிலை உங்–களு – க்கு நல்ல பலனை அள்– ளித்–த–ரும் நிலை–யில் இருக்–கி–றது. நீண்ட நாட்–க– ளாக இருந்து வந்த உடல் உபாதை மறை–யும். வாக–னத்–தில் செல்–லும்–ப�ோது எச்–சரி – க்கை தேவை. தாயின் உடல்–நி–லை–யில் கவ–னம் அவ–சி–யம். திட்–ட–மிட்–ட–படி காரி–யங்–களை செய்ய முடி–யா–மல் தடங்– க ல்– க ள் ஏற்– ப – ட – ல ாம். எனவே எந்த ஒரு வேலையை செய்–வ–தாய் இருந்–தா–லும் தகுந்த முன்–னேற்–பா–டு–கள் தேவை. த�ொழில், வியா– ப ா– ர த்– தி ல் பண– வ–ரத்து இருக்–கும். பாக்–கி–கள் வசூ–லா– கும். புதிய ஆர்–டர்–கள் கிடைக்–கும். உத்– தி–ய�ோக – த்–தில் இருப்–பவ – ர்–கள் கூடு–தல – ாக உழைக்க வேண்டி இருக்–கும். உழைப்– புக்கு ஏற்ற பலன் தாம–த–மாக கிடைக்– கும். சக ஊழி–யர்–க–ளி–டம் அனு–ச–ரித்துச் செல்–வது நல்–லது. குடும்–பத்–தில் இத–மான சூழ்–நிலை காணப்–ப–டும். உற–வி–னர்–கள் வருகை இருக்–கும். கண–வன்-மனை–விக்–கிடையே – ஒரு–வ–ருக்–க�ொ–ரு–வர் விட்–டுக் க�ொடுத்து ச்செல்–வது நல்–லது. பிள்–ளை–க–ளின் முன்–னேற்– றத்–தில் கூடு–தல் கவ–னம் செலுத்–து–வீர்–கள். புதிய நபர்–க–ளின் அறி–மு–கம் கிடைக்–கும்.

பெண்–க–ளுக்கு திடீர் செலவு உண்– டா–கல – ாம். காரி–யங்–களி – ல் தடை, தாம–தம் ஏற்–ப–ட–லாம் கவ–னம் தேவை. மாண–வர்–கள் மிக–வும் கவ–ன–மாக பாடங்–களை படிப்–பது முன்–னேற்–றத்– திற்கு உத–வும். +: பண–வ–ரத்து நன்–றாக இருக்–கும். – ல் -: எடுத்துக் க�ொண்ட காரி–யங்–களி கவ–னம் தேவை. பரி–கா–ரம்: நவ–கி–ர–கங்களில் சூரி–ய– னுக்கு க�ோது–மையை கட்டி நெய் தீபம் ஏற்றி வழி–பட செல்–வம் சேரும். கல்–வியி – ல் வெற்றி கிடைக்–கும். ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

விளம்பி வருட நட்சத்திரப் பலன்கள்

எ

அனு–ஷம்

ந்த காரி–யம் செய்–தா–லும் அதில் முன்–னேற்– றம் காண வேண்–டும் என்ற ஆர்–வம் உடைய அனுஷ நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, இந்த புத்–தாண்– டில் வீணாக மனதை உறுத்–திக் க�ொண்–டி–ருந்த கவலை நீங்–கும். எவ்–வள – வு திற–மையு – ட – ன் செயல்– பட்–டா–லும் காரிய தடங்–கல் ஏற்–ப–டும். அடுத்–த– வ– ரு க்கு உத– வி – க ள் செய்– யு ம்– ப�ோ து கவ– ன ம் தேவை. பய–ணத்–தின – ால் வீண் செல–வும், அலைச்–ச–லும் உண்–டா–கும். த�ொழில், வியா– ப ா– ர ம் த�ொடர்– பான காரி– ய ங்– க – ளி ல் இழு– ப – றி – ய ான நிலை காணப்–ப–டும். புதிய ஆர்–டர்–கள் த�ொடர்–பாக அலை–யும்–படி இருந்–தா–லும் முடி– வு சாத– க – ம ாக இருக்கும். பண– வ–ரத்து திருப்தி தரும். உத்–திய�ோ – க – த்–தில் இருப்–பவ – ர்–கள் அலு–வல – க – ம் த�ொடர்–பான பணி–களி – ல் முழு–மூச்–சுட – ன் செயல்–பட்டு முன்–னேற்–றம் காண்–பார்–கள். பய–ணங்–க– ளின்–ப�ோது உட–மை–களை கவ–ன–மாக பாது–காப்–பாக வைப்–பது நல்–லது. குடும்–பத்–தில் இருந்த பிரச்–னை–கள் நீங்–கும். கண–வன், மனை–விக்–கிடையே – இருந்த மன–வரு – த்– தங்கள் நீங்–கும். குழந்–தை–க–ளின் எதிர்–கா–லத்–திற்– கான திட்–டங்–களை செயல்–படு – த்–துவீ – ர்–கள். புதி–தாக வீடு, மனை வாங்–கு–வ–தற்–கான வேலை–க–ளைத் த�ொடங்–கு–வீர்–கள்.

எ

கேட்டை

த்–தனை தடை–வந்–தா–லும் எடுத்த காரி–யத்தை செய்து முடிப்–ப–தில் பின்–வாங்–காத கேட்டை நட்– ச த்– தி ர அன்– ப ர்– க ளே, இந்த புத்– த ாண்– டி ல் எல்–லா–வகை – யி – லு – ம் நல்–லதே நடக்–கும். பண–வர– த்து அதி–க–ரிக்–கும். எதிர்ப்–பு–கள் வில–கும். நண்–பர்–கள் மூலம் உத–வி–கள் கிடைக்–கும். விரும்–பிய காரி– யங்–களை செய்து சாத–க–மான பலன் கிடைக்கப் பெறு– வீ ர்– க ள். புதிய நபர்– க – ளி ன் அறி– மு – க ம் கிடைக்–கும். த�ொழில், வியா–பா–ரம் த�ொடர்–பான காரி–யங்– கள் சாத–க–மாக நடந்து முடி–யும். வியா– பார ப�ோட்– டி – க ள் குறை– யு ம். பழைய பாக்–கி–கள் வசூ–லா–கும். த�ொழில் விரி– வாக்– க த்– தி ற்குத் தேவை– ய ான பண உத–வி–கள் கிடைக்–கும். உத்–தி–ய�ோ–கத்– தில் இருப்–ப–வர்–கள் மேலதி–கா–ரி–க–ளின் ஆத–ரவு கிடைக்கப் பெறு–வார்–கள். பணி – ாக வெளி–நாடு செல்ல வேண்டி நிமித்–தம வரும். குடும்–பத்–தில் சுப–கா–ரி–யங்–கள் நடக்– கும். கண– வ ன், மனை– வி க்– கி – டையே அன்பு அதி– க – ரி க்– கு ம். பிள்– ளை – க ள் உங்–கள் ச�ொல்–படி நடப்–பது மன–துக்கு திருப்தி தரும். உற–வின – ர்–கள், நண்–பர்–கள் மூலம் நன்மை நடக்–கும்.

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

அர–சி–ய–லில் உள்–ள–வர்–க–ளுக்கு அலைச்–சல் அதி–க–மாக இருக்–கும். எந்த வேலை–யா–னா–லும் நீங்–களே நேரி–டை–யாக செயல்–ப–டு–வது நல்–லது. புதிய பதவி கிடைக்–கும். அறி–மு–கம் இல்–லா–த– வர்–க–ளி–டம் வரவு, செலவு வைத்–துக் க�ொள்ள வேண்–டாம். பழைய பாக்கி வசூல் ஆகும். நீங்–கள் எதிர்–பார்த்த உத–வி–கள் வந்து சேரும். கலைத்–துறை – –யி–னர், உங்–க–ளு–டைய வேலை– களை பிற– ரி – ட ம் ஒப்– ப – டைக்க வேண்– ட ாம். மனி–தர்–களை இனம் கண்டு க�ொள்–வீர்– கள். உங்–கள் பணி–க–ளைச் சரி–யா–கச் செய்து முடிப்–பீர்–கள். அதே–நே–ரம் சில சம–யங்–க–ளில் கார–ண–மில்–லா–மல் மன– தில் தைரி–யம் குறை–யும். பண–வர– வு – க்–குக் குறைவு ஏற்–பட – ாது. உங்–களி – ன் தன்–னம்– பிக்கை உய–ரும். பெண்–கள் மற்–ற–வர்–க–ளின் ப�ொறுப்– பு–களை ஏற்–பதைத் தவிர்ப்–பது நல்–லது. வீண் அலைச்–சல் உண்–டா–க–லாம். மாண–வர்–கள் பாடங்–களை படிப்–ப– தில் முழு– மூ ச்– சு – ட ன் ஈடு– ப – டு – வீ ர்– க ள். உங்–க–ளது ப�ொருட்–க–ளின் மீது கூடு–தல் கவ–னம் இருப்–பது நல்–லது. +: கவ–லை–கள் அக–லும். -: உடை–மை–க–ளில் கவ–னம் தேவை. பரி–கா–ரம்: மஹா–லக்ஷ்–மிக்கு தேங்–காய் தீபம் ஏற்றி வழி–படு – வ – து காரியத் தடை–களை ப�ோக்–கும். நன்மைகள் கிடைக்–கும். அர– சி – ய – லி ல் உள்– ள – வ ர்– க – ளு க்கு மதிப்பு உய–ரும். ப�ோட்–டி–களை சமா–ளிப்–பீர்–கள். உங்–க– ளுக்கு எதிர்–பார்க்–காத பதவி கிடைக்–கும். உங்–கள் த�ொண்–டர்–கள் உங்–க–ளுக்–காக உழைப்–பார்–கள். எந்த சவா–லை–யும் தைரி–யம் மற்–றும் தன்–னம்–பிக்– கை–யுட – ன் சமா–ளியு – ங்–கள். எதி–ரிக – ளி – ன் த�ொல்லை அதி– க – ம ாக இருக்– கு ம். திட்– ட – மி ட்டு எதை– யு ம் செய்–யுங்–கள். எதி–லும் கவ–னம – ாக செயல்–படு – ங்–கள். கலை–ஞர்–க–ளில், விளம்–ப–ரத்–துறை, திரைத்– துறை டெக்–னிக்–கல் மற்–றும் சின்–னத்–திரை சம்– பந்–தப்–பட்ட துறை–க–ளில் பணி–பு–ரி–ப–வர்–கள் சீரான பல– னை க் காண்– ப ார்– க ள். ஆனா– லு ம் இரவு பகல் பாரா–மல் அதி–க–மான உழைப்பு தேவைப்–ப–டும். வரவு அதி–க–மாக இருக்– கும். சிக்–க–ன–மாக செல–வ–ழிக்–க–வும். பெண்–க–ளுக்கு பண–வ–ரத்து எதிர்– – டி இருக்–கும். எடுத்த காரி–யங்–க– பார்த்–தப ளில் சாத–க–மான பலன் கிடைக்–கும். ம ா ண – வ ர் – க – ளு க் கு க ல் – வி – யி ல் எதிர்– ப ார்த்த உயர்வு கிடைக்– கு ம். உற்–சா–க–மாக காணப்–ப–டு–வீர்–கள். +: ப�ோட்–டி–கள் குறை–யும். -: சுப–கா–ரி–யங்–க–ளில் சுணக்க நிலை ஏற்–ப–ட–லாம். பரி– க ா– ர ம்: விநா– ய – க – ரு க்கு நெய்– தீ – ப ம் ஏ ற்றி வ ண ங்– கி – வ ர க ஷ்– ட ங்– க ள் நீ ங்– கு ம் . ஆர�ோக்–கி–யம் உண்–டா–கும்.

விளம்பி வருட நட்சத்திரப் பலன்கள்

எ

மூலம்

ந்த நேரத்–திலு – ம் தகுதி குறை–யா–மல் செயல்– ப–டும் மூல நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, இந்த புத்–தாண்–டில் பேச்–சின் இனி–மை–யால் காரி–யம் கைகூ–டும். எதிர்–பார்த்த உத–வி–கள் கிடைக்–கும். நீங்–கள் முயற்சி எடுத்து செய்–யும் அனைத்து காரி–யங்–க–ளும் வெற்றி பெறும் நல்ல கால–மாக இது அமை–யும். த�ொழில், வியா–பா–ரம் திருப்–தி–யாக நடக்– கு ம். எதிர்– ப ார்த்த பண உதவி கிடைக்– கு ம். வாடிக்– கை – ய ா– ள ர்– க ளை அனு–ச–ரித்துச் செல்–வது நல்–லது. உத்– தி–ய�ோக – த்–தில் இருப்–பவ – ர்–கள் அலு–வல – க வேலை–யாக அலைய வேண்டி இருக்– கும். புதிய ப�ொறுப்– பு – க ள் சில– ரு க்கு கிடைக்– க – ல ாம். வெளி– ந ாடு செல்ல முயற்– சி ப்– ப – வ ர்– க – ளு க்கு அனு– கூ – ல ம் கிடைக்–கும். குடும்–பத்–தில் சக–ஜ–நிலை காணப் – ப – டு ம். உற– வி – ன ர்– க ள் மூலம் நல்ல தக–வல் வந்–து–சே–ரும். கண–வன் -மனை–விக்–கி– டையே இருந்த இடை–வெளி குறை–யும். குடும்– பத்–தின – ரு – ட – ன் ஆன்–மிக பய–ணம் செல்–லும் நிலை உரு–வா–கும். மற்–ற–வர்–கள், ஆல�ோ–சனை கேட்டு உங்–களை நாடி வரு–வார்–கள். உங்–கள் குடும்– பத்தை விட்டுப் பிரிந்து சென்–ற–வர்–கள் மீண்–டும் வந்து சேரு–வார்–கள்.

எ

பூரா–டம்

ந்த ஒரு விஷ–யத்–தி–லும் அவ–ச–ரம் காட்–டி– னா– லு ம் அதே– நே – ர த்– தி ல் அதில் உள்ள நன்மை தீமை–கள் பற்றி ஆல�ோ–சித்து முடிவு எடுக்–கும் பூராட நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, இந்த புத்–தாண்–டில் வீடு, மனை, வாக–னம் சம்–பந்–தம – ான காரி–யங்–க–ளில் எதிர்–பார்த்த பலன்–கள் கிட்–டும். நட்–சத்–தி–ரா–தி–பதி சனி–யின் சார சஞ்–சா–ரத்–தால் மன–ம–கி–ழும்–ப–டிய – ாக எல்–லாம் நடந்து முடி–யும். த�ொழில், வியா–பா–ரம் நன்–றாக இருக்–கும். பழைய பாக்–கி–கள் வசூ–லா–வ–தில் வேகம் இருக்– கும். க�ொடுக்–கல், வாங்–க–லில் இருந்த சுணக்க நிலை மாறும். பண–வ–ரத்து இருக்–கும். உத்–தி–ய�ோ–கத்–தில் இருப்–ப–வர்–க–ளுக்கு அலு– வ – ல – க ம் த�ொடர்– ப ான பய– ண ம் செல்ல வேண்டி இருக்–க–லாம். உங்–க– ளுக்கு நற்–பெ–யர் கிடைப்–ப–தில் எந்த இடை–யூ–றும் இருக்–காது. குடும்–பத்–தில் இருந்–து–வந்த மனம் ந�ோகும்–படி – ய – ான சூழ்–நில – ை–கள் மாறும். ஆனா–லும் அனைத்து விஷ–யங்–களி – லு – ம் நீங்–கள், அனு–சரி – த்துச் செல்–வது நல்–லது. கண–வன்- மனை–விக்–கி–டையே எதிர் –பா–ராத மன–வ–ருத்–தம் ஏற்–பட்டு நீங்–கும். பிள்–ளைக – ள் பற்–றிய கவலை உண்–டா–கும். நிதா–ன– மாக செய்–யும் செயல்–கள் வெற்–றியை தரும். அர–சி–யல், சமூக ப�ொறுப்–பில் உள்–ள–வர்–கள்

அர– சி – ய – லி ல் இருப்– ப – வ ர்– க – ளு க்கு தாங்– க ள் நினைத்–ததை சாதித்–துக் க�ொள்ள தகுந்த கால– கட்–டம் இது. நீங்–கள் இழந்த பதவி, நற்–பெ–யர் ப�ோன்றவை மீண்–டும் கிடைக்–கும். எந்த முடி–வையு – ம் அவ– ச – ர ப்– ப – ட ா– ம ல் நிதா– ன – ம ாக எடுக்க வேண்– டும். சில வேண்–டாத பிரச்–னை–கள் உங்–க–ளைத் தேடி வர– ல ாம். அது ப�ோன்று வரு– வ – த ற்கு வாய்ப்–பு–க–ளைக் க�ொடுக்–கா–தீர்–கள். ஒப்–ப–னை–யா–ளர்–கள், ஆடை வடி–வ–மைப்–பா– ளர்–கள், பாடல் சம்–பந்–தப்–பட்–ட–வர்–கள், நட–னம் ப�ோன்ற துறை–க–ளில் உள்ள கலை– ஞ ர்– க ள் நல்ல முன்– னே ற்– ற ம் காண–லாம். நீங்–கள் இது–வரை பட்ட கஷ்–டங்–கள் விலகி நன்–மையே நடக்–கும். வீண் கவ–லை–களை விடுத்து உங்–கள் கட–மை–களை சரி–யா–கச் செய்–யுங்–கள். பெண்–களு – க்கு எதிர்–பார்த்த உத–வி– கள் கிடைக்–கும். கூடு–தல் கவ–னத்–துட – ன் செய்–யும் காரி–யங்–கள் சாத–கம – ான பலன் தரும். மாண–வர்–கள் மற்–றவ – ர்–களை அனு–ச– ரித்துச் செல்–வது நல்–லது. கல்–வி–யில் திருப்தி உண்–டா–கும். +: புதிய ப�ொறுப்–பு–கள் கிடைக்–கும். -: ச�ொத்து சார்ந்த விஷ–யங்–க–ளில் கவ–னம் தேவை. பரி–கா–ரம்: அம்–பா–ளுக்கு முல்லை மலரை சமர்ப்பித்து வணங்–கி–வர எல்லா நன்–மை–க–ளும் உண்–டா–கும். சுய–நல – ம் பாரா–மல் உழைக்க வேண்–டிய – தி – ரு – க்–கும். அத–னால் உழைப்–பிற்கு ஏற்ற பலன்–கள் வந்து சேரும். பத– வி – ய ைய�ோ, பணத்– தைய�ோ எதிர்– பா–ரா–மல் உங்–க–ளால் முடிந்த அள–விற்கு பிற– ருக்கு நன்மை செய்–யுங்–கள். நீங்–கள் எடுக்–கும் காரி–யங்–களி – ல் அவ்–வப்–ப�ோது தடை–கள் வந்–தா–லும் கவலை க�ொள்–ளா–தீர்–கள். கலைத்–து–றை–யில் நட–னம் மற்–றும் சண்–டைப் பயிற்–சி–யா–ளர்–கள் சிறந்த நிலைக்கு வர–லாம். வேலை விஷ–யம – ாக பய–ணம் மேற்–க�ொள்ள வேண்– – –ருக்–கும். அதி–கம – – டி–யதி – ாக உழைக்க வேண்–டிய – தி ருக்–கும். வாய்ப்–பு–கள் வந்து குவி–யும். எந்த ஒரு வாய்ப்–பை–யும் நிரா–க–ரிக்க வேண்–டாம். பணப்–பு– ழக்–கம் அதி–க–மாக இருக்–கும். பெண்– க ள் எடுத்த காரி– யத்தை வெற்–றி–க–ர–மாக செய்து முடிப்–பீர்–கள். க�ொடுக்– க ல், வாங்– க – லி ல் கவ– ன ம் தேவை. மாண–வர்–க–ளுக்கு கல்வி பற்–றிய கவலை குறை–யும். அதிக மதிப்–பெண் எடுக்க ஆர்–வ–மாக படிப்–பீர்–கள். +: பண– வ – ர – வி ல் இருந்து வந்த சுணக்க நிலை மாறும். -: வாக–னங்–க–ளில் செல்–லும் ப�ோது கவ–னம் தேவை. பரி–கா–ரம்: திருப்–புக – ழ் பாரா–யண – ம் செய்து வர கந்–தன் அரு–ளால் கண்–ட–பிணி நீங்–கும். குடும்ப கஷ்–டங்கள் தீரும். ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

விளம்பி வருட நட்சத்திரப் பலன்கள் உத்–தி–ரா–டம்

ச–லாக காரி–யங்–க–ளில் ஈடு–ப–டும், அதே துணிச்– நேரத்–தில் நியா–யம – ா–கவு – ம், நேர்–மைய – ா–கவு – ம்

அதனை செய்து முடிக்–கும் குண–மு–டைய உத்– தி–ராட நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, இந்த புத்–தாண்– டில் வாழ்க்–கை–யில் நல்ல திருப்–பம் ஏற்–ப–டும். பய–ணங்–கள் மூலம் லாபம் கிடைக்–கும். மன–தில் மகிழ்ச்சி ஏற்–படு – ம்–படி – ய – ான காரி–யங்–கள் நடக்–கும். ஆன்–மி–கத்–தில் நாட்–டம் உண்–டா–கும். மன�ோ தைரி–யம் அதி–க–ரிக்–கும். புத்தி தெளிவு உண்–டா–கும். த�ொழில், வியா–பா–ரம் திருப்–தி–க–ர– மாக நடக்–கும். த�ொழில் த�ொடர்–பான விஷ–யங்–கள் அனு–கூ–ல–மாக நடக்–கும். உத்–தி–ய�ோ–கத்–தில் இருப்–ப–வர்–கள் முன்– னேற்–றம் காண்–பார்–கள். சில–ருக்கு எதிர்– பார்த்த பதவி உயர்வு கிடைக்–கும். – ம – ான நிலை குடும்–பத்–தில் சந்–த�ோஷ காணப்– ப – டு ம். கண– வ ன், மனை– வி க்– கி–டையே இருந்த கருத்து வேற்–றுமை நீங்– கு ம். உற– வி – ன ர்– க ள் மூலம் எதிர்– ப ார்த்த உத– வி – க ள் கிடைக்– கு ம். பிள்– ளை – க ள் மனம் மகி–ழும்–படி தேவை–யான ப�ொருட்–களை வாங்கி க�ொடுப்–பீர்–கள். விருப்–பங்–கள் கைகூ–டும். அக்– கம் பக்–கத்–தி–ன–ரு–டன் அனு–ச–ரித்துச் செல்–வது நன்மை தரும். அர–சி–யல் மற்–றும் ப�ொது வாழ்க்–கை–யில்

எ

திரு–வ�ோ–ணம்

ந்த ஒரு வேலை–யை–யும் மிக–வும் ப�ொறு–மை– யா–கவு – ம், ப�ொறுப்–புட – னு – ம் செய்து முடிக்–கும் திரு–வ�ோண நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, இந்த புத்– தாண்–டில் முக்–கிய நபர்–களி – ன் உதவி கிடைக்–கும். எதிர்–பார்த்த நல்ல தக–வல்–கள் வரும். விருப்– பங்–கள் கைகூ–டும். நண்–பர்–கள் மத்–தி–யில் மரி–யா– தை–யும், அந்–தஸ்–தும் உய–ரும். மற்–ற–வர்–க–ளி–டம் பேசும்–ப�ோது க�ோபத்தைக் குறைத்து பேசு–வது நல்–லது. பண–வ–ரத்து இருக்–கும். த�ொழில், வியா– ப ா– ர த்– தி ல் முன்– னே ற்– ற ம் காணப்–படு – ம். அர–சாங்–கம் மூலம் நடக்க வேண்–டிய காரி–யங்–க–ளில் சாத–க–மான நிலை காணப்–ப–டும். எதிர்–பார்த்த பண உதவி கிடைக்–கும். உத்–தி–ய�ோ–கத்–தில் இருப்–ப–வர்–கள் தன்–னம்–பிக்–கை–யு–டன் செயல்– ப ட்டு வெற்றி பெறு– வ ார்– க ள். மேலதி–கா–ரி–கள் ஆத–ர–வும் கிடைக்–கும். குடும்–பத்–தில் குதூ–க–ல–மான சூழ்– நிலை காணப்–ப–டும். கண–வன், மனை– விக்– கி – டையே மகிழ்ச்சி கூடும். உங்– கள் ச�ொல்– ப டி பிள்– ளை – க ள் நடந்து க�ொள்–வது மன–துக்கு இத–ம–ளிக்–கும். பிரிந்து சென்–ற–வர்–கள் மீண்–டும் உங்–களை நாடி வரு–வார்–கள்.

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

உள்–ளவ – ர்–களு – க்கு, நீங்–கள் உழைத்த அள–வுக்கு, எதிர்–பார்த்த அள–விற்கு பத–வி–கள் கிடைக்–கா–மல் ப�ோக–லாம். ப�ொறு–மை–யாக உங்–கள் கட–மை– க–ளைச் சரி–யாக செய்–ய–வும். உடன் பணி–பு–ரிவ�ோ – – ரால் மிகுந்த நன்–மைக – ள் உண்–டா–கும். உங்–களி – ன் மன–தி–ட–மும் நன்–றாக இருந்–தால்–தான் அர–சி–யல் சூழ்–நி–லை–யும் சிறப்–பாக இருக்–கும். கலைத்–துறை – யி – ன – ரு – க்கு வேலைப்–பளு அதி–க– ரிக்–கும். ஆனா–லும் வாய்ப்–பு–கள் வந்து குவி– யு ம். ஆரம்– ப – ர ச் செலவுகளை குறைக்–க–வும். அவ்–வப்–ப�ோது ஒரு–வித ச�ோர்வு ஏற்– ப – ட – ல ாம். அதை தகுந்த நபர்–க–ளி–டம் ச�ொல்லி, திட்–ட–மிட்டு சரி– செய்–யவு – ம். எந்–தப் பிரச்–னைய – ா–னா–லும் ப�ொறு–மையு – ட – னு – ம், முன்–னெச்ச – ரி – க்கை நட–வ–டிக்–கை–யு–ட–னும் செயல்–ப–டுங்–கள். பெண்–க–ளுக்கு மனம் மகி–ழும்–ப–டி– யான காரி–யங்–கள் நடக்–கும். ஆன்–மிக நாட்–டம் ஏற்–ப–டும். மாண–வர்–கள் கல்–வியி – ல் முன்–னேற்– றம் காண்–பீர்–கள். நண்–பர்–கள் மத்–தி–யில் மதிப்பு கூடும். +: குடும்–பத்–தில் சந்–த�ோ–ஷம் அதி–க–ரிக்–கும். -: எடுக்–கும் முடி–வு–க–ளுக்கு ஆல�ோ–ச–னை–கள் அவ–சி–யம். பரி–கா–ரம்: மகா–லட்–சு–மியை வணங்க கடன் பிரச்னை தீரும். மன நிம்–மதி கிடைக்–கும். அர–சிய – லி – ல் உள்–ளவ – ர்–கள் பின்–தங்–கிய நிலை– யில் இருந்து மீண்டு முன்–னேற்–றப் பாதை–யில் அடி–யெ–டுத்து வைக்–கப் ப�ோகி–றீர்–கள். தீய�ோர் சேர்க்–கை–யால் அவ–திப்–பட்–ட–வர்–கள் அவர்–கள் பிடி–யில் இருந்து விடு–ப–டு–வீர்–கள். ப�ொரு–ளா–தார – ா– வளம் சிறப்–பாக இருக்–கும். தேவை–கள் பூர்த்–திய கும். உங்–க–ளின் மீதான அவப்–பெ–யர் மறைந்து செல்–வாக்கு அதி–க–ரிக்–கும். கலைத்–துறையை சார்ந்–த–வர்–க–ளுக்கு சிறப்– பான முன்–னேற்–றம் உண்டு. இசைத் துறை–களைச் – சார்ந்–தவ – ர்–களு – க்கு ப�ொன்–னான வாய்ப்–புக – ள் வந்து சேரும். வேலை நிமித்–த–மாக அடிக்–கடி வெளி–யூ– ருக்–கும் வெளி–நாட்–டிற்–கும் செல்ல வேண்–டிவ – ரு – ம். உங்–க–ளது உட–மை–களை கவ–ன–மு–டன் பார்த்–துக் க�ொள்–ள–வும். பணம் மற்–றும் புதிய நண்–பர்–கள் சேர்க்கை கிடைக்–கும். பெண்–க–ள் நிதா–ன–மாகப் பேசு–வது நன்மை தரும். பண–வ–ரத்து திருப்தி தரும். எதிர்–பார்த்த தக–வல்–கள் வரும். மாண– வ ர்– க ள் சக மாண– வ ர்– க – ளு – டன் பழ–கும்–ப�ோது கவ–னம் தேவை. பாடங்–கள் எளி–மை–யாக த�ோன்–றும். +: தன்–னம்–பிக்கை அதி–க–ரிக்–கும். -: பேச்–சில் அவ–ச–ரம் கூடாது. பரி–கா–ரம்: சிவ–னுக்கு பால–பி–ஷே–கம் செய்து வணங்க கஷ்–டங்–கள் தீரும். குடும்–பத்–தில் மகிழ்ச்சி உண்–டா–கும்.

விளம்பி வருட நட்சத்திரப் பலன்கள்

உ

அவிட்–டம்

ங்– க – ள து பணி– க ளை அடுத்– த – வ – ரி – ட ம் ஒப்–படை – க்–கா–மல் நேரி–டைய – ாக செய்–யும் குண–மு–டைய அவிட்ட நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, இந்த புத்–தாண்–டில் எல்–லா–வ–கை–யி–லும் நன்மை உண்–டா–கும். அடுத்–த–வர்–க–ளுக்கு உத–வு–வ–தில் ஆர்–வம் காட்–டுவீ – ர்–கள். ந�ோய்–நீங்கி உடல் ஆர�ோக்– – த்–தா–ரால் கி–யம் உண்–டா–கும். எதிர்–பா–லின செலவு ஏற்–படு – ம். க�ோபத்–தால் சில்–லறை சண்–டை–கள் ஏற்–ப–ட–லாம். பண–வ–ரத்து கூடும். காரிய அனு–கூல – ம் உண்–டா–கும். த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் இருந்த மந்த நிலை மாறும். விற்–பனை அதி–க– ரிக்–கும். பழைய பாக்–கிக – ள் வசூ–லா–வதி – ல் வேகம் காணப்–படு – ம். உத்–திய�ோ – க – த்–தில் இருப்–ப–வர்–கள் புத்தி சாதூ–ரி–யத்–தால் வேலை– க ளை திற– மை – ய ாக செய்து முடித்து பாராட்டு பெறு–வீர்–கள். பதவி உயர்வு கிடைக்–க–லாம். குடும்–பத்–தில் நிம்–மதி காணப்–ப–டும். விருந்து நிகழ்ச்– சி – யி ல் குடும்– ப த்– தி – ன – ரு – ட ன் கலந்து க�ொண்டு மகிழ்ச்சி அடை– வீ ர்– க ள். கண– வ ன், மனை–விக்–கிடையே – இருந்த கருத்து வேற்–றுமை நீங்–கும். குழந்–தைக – ளி – ன் செயல்–கள – ால் பெருமை அடை–வீர்–கள்.

அ

ஸத–யம்

டுத்–த–வர் செய்–யும் இடை–யூ–று–க–ளை–யும் உங்–க–ளுக்கு சாத–க–மாக பயன்–ப–டுத்–தும் சாமர்த்–திய – ம் உடைய சதய நட்–சத்–திர அன்–பர்– களே, இந்த புத்–தாண்–டில் எடுத்த காரி–யத்தை எப்–படி – யு – ம் செய்து முடித்து விடு–வீர்–கள். சுப செல– வு–கள் ஏற்–ப–டும். வேலை கார–ண–மாக வீட்டை விட்டு வெளி–யில் தங்க நேர–லாம். திட்–டமி – டு – வ – தி – ல் பின்–னடை – வு ஏற்–படு – ம். பண–வர– வு எதிர்–பார்த்–தப – டி இருக்–கும். பெரி–ய�ோர் நேசம் கிடைக்–கும். வாகன ய�ோகம் உண்–டா–கும். த�ொழில், வியா–பா–ரம் வாக்–கு–வன்– மை–யால் சிறப்–பாக நடக்–கும். பழைய பாக்– கி – க ள் வசூ– ல ா– க – ல ாம். புதிய வாடிக்–கை–யா–ளர்–கள் கிடைப்–பார்–கள். உத்– தி – ய�ோ – க ஸ்– த ர்– க ள் புத்தி சாதூ– ரி – யத்–தால் மேல் அதி–கா–ரி–கள் க�ொடுத்த வேலையை சிறப்–பாக செய்து முடிப்– பார்–கள். உத்–தி–ய�ோ–கம் த�ொடர்–பான பய–ணங்–கள் செல்ல நேர–லாம். குடும்– ப த்– தி ல் இருந்த குழப்– ப ம் நீங்–கும். கண–வன், மனை–விக்–கி–டையே இருந்த மன–வ–ருத்–தங்கள் நீங்–கும். பிள்–ளை–க– ளுக்கு தேவை– ய ான ப�ொருட்– க ளை வாங்கி க�ொடுப்–பீர்–கள்.

அர–சிய – ல், ப�ொது வாழ்–வில் உள்–ளவ – ர்–களு – க்கு செல்–வாக்–கில் சிறிது சரிவு ஏற்–ப–ட–லாம். அதே – ம், ப�ொறுப்–பும் வந்து சேரும். வேளை–யில் பத–வியு பணம் வந்த வழி தெரி–யா–மல் செல–வழி – யு – ம். வீண் அலைச்–ச–லும், வாக்–கு–வா–த–மும் அவ்–வப்–ப�ோது வாட்டி வதைக்–கும். கலைத்–து–றையை சார்ந்–த–வர்–க–ளுக்கு தங்–க– ளது முழுத்–திற – மை – க – ளை – யு – ம் காட்–டின – ால் மட்–டுமே வாய்ப்–பு–கள் அதி–க–மா–கக் கிடைக்–கும். அடிக்–கடி வெளி–யூர் பய–ணங்–கள் வந்து சேரும். ஒரே நேரத்–தில் பல–வி–த–மான வாய்ப்–புக – ள் வந்து சேரும்–ப�ோது தகுந்த ஆல�ோ– ச – னை – க ளை மேற்– க�ொ ண்டு முடி–வு–களை எடுப்–பது நல்–லது. பெண்– க ள், உதவி கேட்டு உங்– களை நாடி வரு–ப–வர்–க–ளுக்கு தேவை– யான உத– வி – க ளை செய்– வீ ர்– க ள். திடீர் செலவு உண்–டா–க–லாம். மாண– வ ர்– க ள், சக– ம ா– ண – வ ர்– க – ளு – டன் கவ–ன–மாகப் பழ–கு–வது நல்–லது. கல்–வி–யில் அதிக கவ–னம் தேவை. +: பண–வ–ரத்து அதி–க–ரிக்–கும். -: க�ோபத்–தால் பிரச்––னை–கள் வர–லாம். பரி–கா–ரம்: தின–மும் முரு–கனை கந்த சஷ்டி கவ–சம் ச�ொல்லி வணங்க பிரச்–னைக – ள் குறை–யும். காரிய வெற்றி உண்–டா–கும். அர– சி – ய ல்– வ ா– தி – க ள், தாங்– க ள் சார்ந்– து ள்ள கட்–சி–யின் த�ொண்–டர்–க–ளுக்–கும், நெருங்–கி–ய–வர்– க–ளுக்–கும் மிகப்–பெ–ரிய உத–வி–க–ளைச் செய்து பாராட்–டுக – ளை – ப் பெறு–வீர்–கள். உங்–கள் க�ௌர–வம் உய– ரும். சமு–தா–யத்–தில் அந்– தஸ்து உண்–ட ா– – ள் உங்–களை வெற்–றிப் கும். உங்–களி – ன் முயற்–சிக –பா–தைக்கு அழைத்–துச் செல்–லும். கலைத்–து–றை–யி–னர் படிப்–ப–டி–யான வளர்ச்–சி– யைக் காண்–பீர்–கள். வரு–மா–னம் நன்–றாக இருப்–ப– தால் ரசி–கர்–க–ளுக்–கா–கச் செலவு செய்–வீர்–கள். சக கலை–ஞர்–க–ளால் நன்மை அடை–வீர்–கள். புதிய வாக–னங்–களை வாங்–கும் வாய்ப்–பும் கிடைக்–கும். பெண்– க – ளு க்கு காரி– ய ங்– க – ளி ல் இருந்த பின்– ன – டை வு நீங்– கு ம். எதிர்– பார்த்த பண–வ–ரவு இருக்–கும். மாண–வர்–க–ளின் புத்–தி–சா–தூ–ரி–யம் வெளிப்– ப – டு ம். கல்– வி – யி ல் இருந்த த�ொய்வு நீங்–கும். +: குடும்– ப த்– தி ல் இருந்து வந்த குழப்–பம் அக–லும். -: எதிர்–பா–ராத வெளி–யூர் பய–ணம் ஏற்–ப–ட–லாம். பரி–கா–ரம்: அம்–ம–னுக்கு அர–ளிப்பூ ச ம ர் ப் பி த் து அ ர் ச் – ச னை ச ெ ய் து வணங்க எல்லா காரி– ய ங்– க – ளு ம் கைகூ– டு ம். எதிர்ப்–பு–கள் நீங்–கும்.

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

விளம்பி வருட நட்சத்திரப் பலன்கள் பூரட்–டாதி

டைத்த வாய்ப்பை தவ– ற – வி – ட ா– ம ல் சாத– க – கி மாக பயன்–ப–டுத்–திக் க�ொள்–ளும் திறமை உடைய பூரட்–டாதி நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, இந்த

புத்–தாண்டு உங்–களு – க்கு சாத–கம – ான அமைப்–பைக் காட்–டு–கி–றது. வழக்கு சம்–பந்–த–மான விஷ–யங்–க– ளில் சாத–க–மான பலன் கிடைக்–கும். பய–ணங்–கள் செல்ல நேரி–ட–லாம். மன–தி–ருப்–தி–யு–டன் செய–லாற்– று–வீர்–கள். புத்–திச – ா–தூரி – ய – ம் மூலம் காரிய வெற்றி கிடைக்–கும். க�ொடுத்த வாக்கை நிறை–வேற்–று–வ–தன் மூலம் மற்–ற–வர்–க–ளி– டம் மதிப்பு கூடும் பாராட்டு கிடைக்–கும். உடல்–ச�ோர்வு உண்–டா–கும். த�ொழில், வியா–பா–ரம் முன்–னேற்–றம் காண புதிய திட்–டங்–களை தீட்–டுவீ – ர்–கள். புதிய ஆர்– ட ர்– க ள் கிடைக்கக் கூடிய சூழ்– நி லை காணப்– ப – டு ம். கடி– ன – ம ாக உழைத்து, உங்–கள் முழுத் திற–மை– யை–யும் வெளிக்–க�ொண – ர்–வீர்–கள். உத்–தி– – ர்–கள் உற்–சா–கம – ாக ய�ோ–கத்–தில் இருப்–பவ செயல்–பட்டு வேலை–களை உட–னுக்–குட – ன் செய்து முடிப்–பார்–கள். புதிய பதவி அல்–லது ப�ொறுப்–புக – ள் கிடைக்–கும். குடும்–பத்–தில் கண–வன், மனை–விக்–கி–டையே – க்–கும். குடும்–பத்–துட – ன் விருந்து, நெருக்–கம் அதி–கரி கேளிக்கை நிகழ்ச்–சி–க–ளில் கலந்து க�ொள்–ளும் சூழ்–நிலை வரும். குழந்–தை–கள் உற்–சா–க–மாக

உத்–தி–ரட்–டாதி

ரச்– னை – க ள் மற்– று ம் விவ– க ா– ர ங்– க – ளி ல் தீர பி ஆல�ோ–ச–னை–களைச் செய்து பக்–கு–வ–மான அணு–குமு – றை – ய – ால் வெற்றி காணும் உத்–திர– ட்–டாதி

நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, இந்த புத்–தாண்–டில் நல்ல ய�ோக–மான பலன்–க–ளைப் பெறப்–ப�ோ–கி–றீர்–கள். பண– வ – ர த்து அதி– க – ரி க்– கு ம். மன– தி ல் ஏதா– வ து ஒரு கவலை உண்–டா–கும். ச�ொத்–து–கள் சம்–பந்–த–மான காரிய அனு–கூ–லம் ஏற்–ப– டும். நண்–பர்–கள் மூலம் எதிர்–பார்த்த உதவி கிடைக்–கக் கூடும். புதிய நபர்–க– ளின் நட்பு கிடைக்–கும். த�ொழில், வியா–பா–ரம் த�ொடர்–பான விஷ–யங்–கள் சாத–க–மாக நடக்–கும். நய–மாக பேசு–வ–தன் மூலம் வாடிக்–கை– யா–ளர்–கள் எண்–ணிக்கை அதி–கரி – க்–கும். உத்–திய�ோ – க – த்–தில் இருப்–பவ – ர்–கள் கவ–ன– மாக செயல்–ப–டு–வது நல்–லது. வேலை பார்க்– கு ம் இடத்– தி ல் ப�ொருட்– க ளை கவ–ன–மாக பாது–காப்–பாக வைப்–பது நல்–லது. குடும்–பத்–தில் இருந்த பிரச்–னை–கள் நீங்–கும். வீட்–டிற்கு தேவை–யான ப�ொருட்–களை வாங்கி மகிழ்– வீ ர்– க ள். கண– வ ன், மனை– வி க்– கி – டையே உறவு பலப்–ப–டும். பிள்–ளை–கள் மகிழ்ச்–சி–ய–டைய தேவை–யா–ன–வற்றை செய்–வீர்–கள்.

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

காணப்–படு – வ – ார்–கள். பய–ணங்–கள – ால் நன்–மைக – ள் உண்–டா–கும். – ள், மேலி–டத்–தின் ஆத–ரவை – ப் அர–சிய – ல்–வா–திக – – பெறு–வீர்–கள். ஆனால் அதன் முழுப் பலன்–களை யும் அனு–ப–விக்க இய–லாத அள–விற்கு மற்–ற–வர் –க–ளால் சிறு குறுக்–கீ–டு–க–ளும் த�ோன்–றும். எனி– னும் மனம் தள–ரா–மல் எதி–ரி–க–ளைச் சமா–ளிப்–பீர்– கள். கடி–ன–மான வேலை–க–ளை–யும் சிறப்–பா–கச் செய்து முடிப்–பீர்–கள். புதிய ப�ொறுப்–பு–க–ளை–யும் பெறு–வீர்–கள். கலைத்– து – றை – யி – ன – ரு க்கு புதிய ஒப்–பந்–தங்–கள் கிடைக்–கும். உங்–க–ளின் முயற்– சி – க ள் அனைத்– து ம் வெற்– றி ப் பாதை–யில் செல்–லும். புதிய நட்–புக – ள – ால் நல்ல வாய்ப்–புக – ளை – ப் பெறு–வீர்–கள். சக கலை–ஞர்–க–ளும், ரசி–கர்–க–ளும் உங்–க– ளுக்கு நிறை–வான ஆத–ரவு தரு–வார்–கள். பெண்–கள் மன–தி–ருப்–தி–யு–டன் காரி– யங்–களை செய்து சாத–க–மான பலன் பெறு–வீர்–கள். பய–ணம் செல்ல நேர–லாம். ம ா ண – வ ர் – க ள் ப ா ட ங் – க ளை கவ– ன – ம ாக படித்து கூடு– த ல் மதிப்– பெ ண் பெறு–வீர்–கள். ப�ொறுப்–பு–கள் அதி–க–ரிக்–கும். +: பய–ணங்–கள் மூலம் வெற்றி. -: உடல்–நி–லை–யில் கவ–னம் தேவை. பரி–கா–ரம்: சிவ–னுக்கு வில்வ தளங்களால் அர்ச்–சனை செய்து வணங்க திரு–மணத் தடை நீங்–கும். குடும்–பத்–தில் சுபிட்–சம் உண்–டா–கும். அர–சி–ய–லில் உள்–ள–வர்–கள் பண–வ–ரவு காண்– பார்–கள். ஆனால் பதவி கிடைப்–ப–தில் தாம–தம் ஆகும். சுய–ந–லம் விடுத்து ப�ொது–ந–லம் கருதி பாடு–பட – வு – ம். நீங்–கள் எதிர்–பார்த்த பலன்–கள் நடக்– கத் துவங்–கும். உங்–கள் ப�ொதுப்–பணி – யி – ல் ஏற்–பட்டு வந்த தடை–கள் மற்–றும் த�ோல்–வி–கள் இருக்–காது. சிலர் க�ௌர–வப் பதவி கிடைக்–கப் பெறு–வர். கலைத்– து – றை – யி – ன – ரு க்கு நீண்ட கால– ம ாக கண்ட கனவு பலிக்– கு ம். ஆடம்– ப – ர ப் ப�ொருட்–க–ளைச் சேர்ப்–பீர்–கள். புதிய – ல் கையெ–ழுத்–திடு – வீ – ர்–கள். ஒப்–பந்–தங்–களி பெண்–க–ளுக்கு காரிய அனு–கூ–லம் உண்–டா–கும். மன–தில் ஏதா–வது கவலை இருந்து வரும். மாண–வர்–க–ளுக்கு வீண் அலைச்– சல் ஏற்–ப–ட–லாம். பாடங்–க–ளில் கவ–னம் செலுத்–து–வது குறையக் கூடும். நன்கு படிப்–பது நல்–லது. பெற்–ற�ோர் ஆத–ரவு பெரு–கும். + : ச �ொன்ன ச �ொல்லை காப்–பாற்–று–வது. -: ப�ொருட்–கள் மீது கவ–னம் செலுத்–து–வது நல்–லது. பரி–கா–ரம்: வெள்–ளிக்–கி–ழ–மை–யில் நவகி–ர–கத்– தில் சுக்–கி–ர–னுக்கு தீபம் ஏற்றி அர்ச்–சனை செய்ய செல்–வம் சேரும். மன–தில் மகிழ்ச்சி உண்–டா–கும்.

விளம்பி வருட நட்சத்திரப் பலன்கள் ரேவதி

உழைப்–பும், அதிக முயற்–சி–க–ளு–டன் காரி– தீவிர யங்–க–ளில் ஈடு–ப–டும் ரேவதி நட்–சத்–திர அன்–

பர்–களே, இந்த புத்–தாண்–டில் நல்ல பலன்–களை பெறப் ப�ோகி–றீர்–கள். மனம் மகி–ழும் சம்–பவ – ங்–கள் நடக்–கும். மன–க்க–வலை குறை–யும். எல்–லா–வ–கை– யி–லும் சாத–க–மான பலன் கிடைக்கப் பெறு–வீர்– கள். திடீர் செலவு உண்–டா–க–லாம். திட்–ட–மிட்–ட– படி செல்ல முடி–யா–மல் பய–ணத்–தில் தடங்–கல்கள் ஏற்–ப–டல – ாம். த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் கூடு–தல் லாபம் கிடைக்–கும் என்ற தன்–னம்–பிக்கை ஏற்–ப–டும். சரக்–கு–களை வாடிக்–கை–யா– ளர்–க–ளுக்கு அனுப்–பும் ப�ோது கவ–னம் தேவை. உத்– தி – ய�ோ – க த்– தி ல் இருப்– ப – வர்–கள் வீண் அலைச்–சலை சந்–திக்க வேண்டி வரும். அலு– வ – ல க வேலை– கள் உடனே முடி–யா–மல் இழு–ப–றி–யாக இருக்– கு ம். நல்ல பெயர் கிடைக்– க ப் பெறு–வீர்–கள். குடும்–பத்–தில் வெளி–நப – ர்–கள – ால் ஏதா–வது குழப்– பம் ஏற்–பட – ல – ாம். ச�ொந்த விஷ–யங்–களு – க்கு அடுத்–த– வர் ஆல�ோ–ச–னை–களை கேட்–பதைத் தவிர்ப்–பது நல்–லது. கண–வன், மனைவி ஒரு–வ–ருக்–க�ொ–ரு–வர் மனம் விட்டு பேசு– வ – த ன் மூலம் இடை– வெ ளி குறை–யும். பிள்–ளை–கள் நல–னுக்–காக செல–வு–கள்

செய்ய வேண்டி இருக்–கும். அர–சி–யல்–வா–தி–கள், த�ொண்–டர்–க–ளின் தேவை– களை முழு–மை–யா–கப் பூர்த்தி செய்–வீர்–கள். உங்– கள் முயற்–சிக – ள் அனைத்–தும் வெற்–றிப் பாதையை ந�ோக்–கிச் செல்–லும். கட்–சித் தலை–மையி – ட – ம் நல்ல பெயர் வாங்– கு – வீ ர்– க ள். சமூ– க த்– தி ல் உங்– க ள் அந்–தஸ்து உய–ரும். கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு புதிய வாய்ப்–பு–கள் தேடி வரும். அவற்– றி ல் உங்– க ள் திற–மையை வெளிப்–படு – த்தி ரசி–கர்–களி – ன் ஏக�ோ–பித்த ஆத–ர–வைப் பெறு–வீர்–கள். உங்–கள் செல்–வாக்கு உய–ரும். பண வரவு அம�ோ–க–மாக இருக்–கும். புதிய வாக–னம் வாங்–கு–வீர்–கள். பெண்–கள் எதி–லும் கூடு–தல் கவ–னம் செலுத்–து–வது நல்–லது. எதிர்–பா–ரா–மல் பய–ணத்–தில் தடங்–கல் ஏற்–ப–ட–லாம். மாண–வர்–கள் கல்–வியி – ல் மேன்மை – ன் படிப்–பது அடைய கூடு–தல் கவ–னத்–துட அவ–சி–யம். +: நல்ல பெயர் கிட்–டும். -: குடும்– ப த்– தி ல் முடி– வெ – டு க்– கு ம் ப�ோது கவ–னம் தேவை பரி–கா–ரம்: செவ்–வாய்க்–கி–ழ–மை–யில் விநா–ய–க– ருக்கு அர்ச்–சனை செய்து தீபம் ஏற்றி வணங்–குவ – து வாழ்–வில் முன்–னேற்–றத்தை தரும்.

ÝùIèñ ரூ. 20 (தமிழ்நாடு, புதுச்சேரி) ரூ. 25 (மற்ற மாநிலங்களில்)

பலன்

உங்கள் அபிமான

குழுமத்திலிருந்து மாதம் இருமுறை வெளியாகும் தெய்வீக இதழ்

அடுத்த இதழிலிருந்து…

தின–க–ரன் ஆன்–மிக மல–ரில் ‘வாழ்–வாங்கு வாழ–லாம், வா’ கட்–டு–ரைத் த�ொடரை எழு–தி பல்–லா–யி–ரக்–க–ணக்–கான வாச–கர்–கள – ைக் கவர்ந்த

திருப்–புக – ழ்த்–தி–ல–கம் மதி–வண்–ணன்

உங்–கள் ஆன்–மி–கம் மாத–மி–ரு–முறை இத–ழில் த�ொடங்–க–வி–ருக்–கும் புதிய த�ொடர்:

‘இறைச்–சுவை இனிக்–கும் இலக்–கி–யத் தேன்!’

உங்–கள் பிர–திக்கு ச�ொல்லி வைத்–து–விட்–டீர்–களா? ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

சாந்த நாயகி

கா

விரி தென்–க–ரைத் தலங்–க–ளுள் 72-வது தல–மாக விளங்–கு–வது திருக்–க�ொண்–டீச்–ச– ரம் என்ற த�ொன்–மைப் பெயர் க�ொண்ட திருக்– கண்–டீஸ்–வர– ம். திரு–நா–வுக்–கர– ச – ர் தமது உழ–வா–ரப் படை–யு–டன் இங்கு வந்து ஈச–னைத் த�ொழுது, ‘‘இறைவா! சேல் க�ொண்டை மீன்–கள் உலா–வும் வயல்–களை வேலி–யாக உடைய திருக்–கண்–டீச்–சர

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

பெரு–மானே! சிறு–வ–னாக இருந்து கழித்த காலத்– தும், காளை–யாய் மக–ளி–ரைச் சேர்ந்து களித்த காலத்–தும், உடல் மெலிந்து மூப்–பும் அடைந்து க�ோல் ஊன்றி நடந்த காலத்–தும், உயிர் துணை– யாக வரும் உம்– மை க் குறி– ய ா– க க் க�ொள்– ள ா– மல் மட–மை–யால் கெட்–டேனே!’’ என்று புலம்பி வருந்–து–கி–றார்: பால–னாய்க் கழித்த நாளும் பனி–ம–லர்க் க�ோதை–மார் தம் மேல–னாய்க் கழித்த நாளும் மெலி–வ�ொடு மூப்பு வந்து க�ோல–னாய்க் கழித்த நாளும் குறிக்–க�ோள் இலாது கெட்–டேன் சேல் உலாம் பழ–ன–வே–லித் திருக்–க�ொண்–டீச் சரத்–து–ளானே! திருக்–க�ொண்–டீஸ்–வர– ம் க�ோயிலின் இறை–வன், பசு–பதி நாதர்; இறைவி, சாந்த நாயகி. இது காம–தேனு வழி–பட்ட தலம். பார்–வதி பசு வடி–வம் க�ொண்டு ஈச–னைத் தேடி–யப – டி இவ்–வி–டம் வந்–தப�ோ – து, க�ொம்–பின – ால் பூமி–யைக் கீறவே, பூமி– யில் இருந்த சிவ–லிங்–கத்–தின் தலை–யில் க�ொம்பு பட்டு, உதி–ரம் பீறிட்–டது. அது–கண்டு, பார்–வதி பயந்து, பசு–வா–கிய தன் மடி–யி–லி–ருந்து பாலை சிவ–லிங்–கத்–தின் முடி–மீது ச�ொரிந்து, காயத்தை ஆற்றி, வழி–பட்–டா–ராம். அதன் அடை– ய ா– ள – ம ாக இவ்– வ ா– ல – ய த்து சிவ– லி ங்க பாணத்– தி ன் மீது பசு– வி ன் க�ொம்பு பதிந்த வடு இருக்–கி–றது. க�ோயி–லைச் சுற்றி அகழி இருக்–கிற – து. இதுவே இத்–தல – த் தீர்த்–தம். பெயர், க்ஷீர (பால்) புஷ்–கர– ணி. க�ோயில், முடி–க�ொண்–டான் ஆற்–றின் தென்– க–ரை–யில் அமைந்–துள்–ளது. கிழக்கு ந�ோக்–கிய சந்–நதி. மூன்று பக்–கமு – ம் அக–ழிய – ால் சூழப்–பட்ட அரிய ஆல–யம். தீர்த்–தக் கரை–யில் விநா–ய– கர் க�ொலு–வி–ருக்–கி–றார். க�ோயிலிள் முதல் வாயி– லில் ராஜ–க�ோ–பு–ரம் இல்லை. கட்– டை க் க�ோபு– ர த்– தை க் கடந்து உள்ளே சென்–றால், அங்கே நாயக்–கர் மண்–ட–ப– மும், முக மண்– ட – ப – மு ம் இணைந்–துள்–ளன. நாயக்–கர் உரு–வச் சிலை–கள் மண்–டப – த்– துள் உள்–ளன. க ன் னி மூ லை – யி ல் விநா–ய–க–ரும், மேற்கே முரு– க– னு ம், வாயு மூலை– யி ல்

 திருக்கண்டீஸ்வரம்

தீட்– ட ப்– ப ட்டு, அதற்– கு – ரி ய விவ– ர – மு ம் எழு– த ப் மகா–லட்–சு–மி–யும் அருட்பா–லிக்–கின்–ற–னர். வடக்–குப் பிரா–கா–ரத்–தில் சண்–டேஸ்வ – ர– ர் சந்–நதி –பட்–டுள்–ளது. உள்–ளது. கிழக்கே சூரிய, சந்–திர, பைர–வர் எழுந்–த– வரு–கிற பக்–தர்–கள், யாத்–ரீ–கர்–கள் க�ோயில் பற்–றிய புரா–ணத்தை இத–னால் ரு–ளியு – ள்–ளன – ர். முன் மண்–டப – த்– எளி– தி ல் தெரிந்து க�ொள்– ள தில் அம்–பாள் சந்–நதி தெற்கு ந�ோக்–கி–யுள்–ளது. –மு–டி–கிற – து. இங்–குள்ள ஜுர–ஹ–ரே–சு–ரர் குருக்– க ள் வீடு, க�ோயில் சிற்–ப–மும், அம்–பிகை பசு உரு– வாச– லி – லேயே இருப்– ப – த ால், வாக பூஜித்த ஐதீ–கச் சிற்–ப–மும் அவர் உத–வி–யு–டன், வெளி–யூ– தரி–சிக்–கத்–தக்–கவை. ரி– லி – ரு ந்து வரும் பக்– த ர்– க ள் சுவாமி சந்–நதி–யில் உள்ள எப்–ப�ோது வேண்–டு–மா–னா–லும் துவார விநா–ய–கரை தர–சித்த ஈச– ன ை– யு ம், அம்– ப ா– ளை – யு ம் பி ன் – ன ர் , க ரு – வ – றையை தரி–சிக்–க–லாம். கி ரு ஷ் – ண – தே – வ – ர ா – ய ர் ந�ோக்–கிச் செல்–ல–லாம். காலத்து கல்–வெட்டு ஒன்று இவ்– மூல–வர், சுயம்பு மூர்த்தி! வா–ல–யத்–துள் உள்–ளது. அது, தரை மட்–டத்–தி–லி–ருந்து அரை கிருஷ்–ணதே – வ – ர– ா–யர் உத–யகி – ரி அடி உய–ரமே சிவ–லிங்–கம் உள்– க�ோட்–டை–யைக் கைப்–பற்–றி–ய– ளது. இவ–ரைத்–தான் அப்–ப–ர–டி– தை– யு ம், அக்– க�ோ ட்– டை – யி ல் கள் ப�ோற்–றிப் பாடி–யுள்–ளார். இருந்த திரு– ம லை ராகுத்– த – ஒரே பிரா–கா–ரம்–தான் என்– ரா–யர – ைச் சிறை பிடித்–ததை – யு – ம் றா–லும் அழ–கும், தூய்–மை–யும் குறிக்–கி–றது. ஒளி–ரத் திகழ்–கி–றது க�ோயில். பசுபதி நாதர் இத்–த–லத்து ஈசன் பசு–ப–தி அமைதி, தவ–ழும், ச�ோலை சூழ்ந்த சின்–னஞ்–சிறு கிரா–மம் இந்–தத் திருக்–கண்– –நா–தரை இத்–தனை நாள் தரி–சிக்–கா–மல் இருந்து டீஸ்–வ–ரம். அந்த அமைதி க�ோயி–லுக்–குள்–ளும் விட்–டதை எண்ணி திரு–நா–வுக்–க–ர–ச–ரைப் ப�ோல் நில–வும்–தானே! நாமும் வருத்–தப்–ப–டா–ம–லி–ருக்க, வாய்ப்பு கிடைக்– க�ோயில் முன் மண்– டப மேற்– கூ – ர ை– யி ல் கும்–ப�ோது ஒரு–முறை இத்–த–லத்–துக்–குச் சென்று க�ோயில் தல–புர– ா–ணக் காட்–சிக – ள் ஓவி–யங்–கள – ா–கத் தரி–சித்து வர–லாமே!

- ஆர்.சி.சம்–பத் ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

என்ன ச�ொல்கிறது, என் ஜாதகம்?

கந்தனின் அருளிருக்க கவலை எதற்கு?

ஐந்து வரு–டங்–கள – ாக பதட்–டம், பயம், நிம்–மதி – – யின்மை, தூக்–க–மின்மை ஆகி–ய–வற்–றால் மிக–வும் துன்–பப்–பட்–டுக் க�ொண்–டி–ருக்–கி–றேன். என் வயது 73. எனது கட– மை – க – ளி ல் பல– வற்றை செய்ய முடி–யவி – ல்லை. ச�ொத்–துக்–களை என்–னால் பரா–ம–ரிக்க இய–ல–வில்லை. எனது இறு–திக்–கா–லம் எவ்–வாறு அமை–யும்?

- சேஷப்–பிள்ளை, விழுப்–பு–ரம் மாவட்–டம். ‘பர–ணி–யில் பிறந்–தார் தரணி ஆள்–வார்’ என்ற கூற்–றுக்கு ஏற்ப தரணி ஆளும் திற–னைக் க�ொண்–டி– ருக்–கும் நீங்–கள் எதைக் கண்–டும் அஞ்ச வேண்–டிய அவ–சிய – ம் இல்லை. பரணி நட்–சத்–திர– ம், மேஷ ராசி, விருச்–சிக லக்–னத்–தில் பிறந்–தி–ருக்–கும் உங்–கள் ஜாத–கத்–தில் ஜென்ம லக்–னா–திப – தி செவ்–வாய், கிர– ஹங்–களி – ன் தலை–வன – ான சூரி–யனு – ட – ன் இணைந்து ஜென்ம லக்–னத்–திலேயே – அமர்ந்–தி–ருப்–பது உங்– – ைக் கூட்–டுகி – ற – து. தற்–ப�ோது உங்–கள் கள் பலத்–தின ஜாத–கத்–தில் சனி தசை–யில் சனி புக்தி நடந்து வரு–கி–றது. தசா–நா–தன் சனி பக–வான் வக்–கி–ரம் பெற்று எட்–டாம் வீட்–டில் ராகு–வு–டன் இணைந்து சஞ்–சரி – ப்–பத – ால் உங்–கள் மன–தில் எதிர்–மறை – ய – ான எண்–ணங்–கள் உரு–வா–கிக் க�ொண்–டிரு – க்–கின்–றன. நாம் செய்–கின்ற காரி–யம் தவ–றா–கப் ப�ோய்–விடு – ம�ோ என்ற எண்–ண–மும், நமக்கு யாரும் துணை–யாக இருக்–க–மாட்–டார்–கள் என்–கிற அவ–நம்–பிக்–கை–யும் உங்–களை வாட்–டிக் க�ொண்–டிரு – க்–கிற – து. எந்த ஒரு இக்–கட்–டான சூழ–லி–லும் உங்–க–ளு–டைய ராசிக்– கும், லக்–னத்–திற்–கும் அதி–ப–தி–யான செவ்–வாய் உங்–க–ளைக் காப்–பாற்–று–வார். நீங்–கள் செய்–கின்ற செயல் த�ோல்–வி–யில் முடிந்–தால்–தான் என்ன? இந்த வய–தில் நீங்–கள் யாருக்கு பதில் ச�ொல்ல வேண்–டும்? யாரை–யும் சார்ந்து நீங்–கள் இல்லை எனும்–ப�ோது யாரைக் கண்டு பயப்–பட வேண்–டும்? நானே ராஜா, நானே மந்–திரி என்ற எண்–ணத்–தினை

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

வளர்த்–துக் க�ொள்–ளுங்–கள். நவ–கி–ர–ஹங்–க–ளில் – ைப் பெற்–றிரு – க்–கும் நீங்–கள் செவ்–வா–யின் பலத்–தின செவ்– வ ாய்க்கு உரிய தேவ– தை – ய ான முரு– க ப்– பெ–ரும – ா–னின் பரி–பூ–ரண அரு–ளி–னைப் பெற்–றி–ருக்– கி–றீர்–கள். மன–தில் பய–மும், அத–னால் பதட்–ட–மும் உண்–டா–கும் ப�ோது ‘முருகா, முரு–கா’ என்று உச்–ச–ரி–யுங்–கள். ‘காக்க காக்க கன–க–வேல் காக்–க’ என்ற வரியை மன–தாற ச�ொல்–லுங்–கள். பய–மும், பதட்–ட–மும் காணா–மல் ப�ோகும். சம்–பந்–தி–கள் உட்–பட உற–வின – ர்–கள் யாருக்–கும் நீங்–கள் பயப்–பட வேண்–டிய அவ–சிய – மி – ல்லை. உங்–கள் ஜாத–கப்–படி உங்–கள் பிள்–ளை–க–ளின் வாழ்க்கை சிறப்–பா–ன– தா–கவே அமை–யும். அவர்–க–ளைப் பற்றி நீங்–கள் அநா–வ–சி–ய–மா–கக் கவ–லைப்–பட வேண்–டி–ய–தும் இல்லை. தவ–றா–மல் மாதந்–த�ோ–றும் கிருத்–திகை நாளில் சங்–க–ரா–பு–ரத்தை அடுத்த ராவுத்–த–நல்–லூர் சக்–திம – லை – க்–குச் சென்று அங்கே அருள்–பா–லிக்–கும் சுப்–ர–ம–ணிய ஸ்வா–மி–யின் கண்–களை நேருக்கு நேராக தரி– சி – யு ங்– க ள். முரு– க ப்– பெ – ரு – ம ா– னி ன் கண்–க–ளில் இருந்து வெளிப்–ப–டும் சக்தி உங்–க– ளுக்– கு ள் ஊடு– ரு – வு – வ தை அனு– ப – வ – பூ ர்– வ – ம ாக உணர்–வீர்–கள். இறு–திக்–கா–லத்–தினை எந்–த–வி–த– மான பதட்–ட–மும், பய–மு–மின்றி நிம்–ம–தி–யா–கக் – ன் அருள் கூடவே இருக்–கும்– கழிப்–பீர்–கள். கந்–தனி ப�ோது கவலை எதற்கு? அந்–தி–மக்–கா–லம் வரை நல–மு–டன் வாழ்–வீர்–கள்.

என் மக–னுக்கு வெளி–நாட்டு வேலை–வாய்ப்பு கிடைக்–குமா? படிப்பு முடித்து மூன்று வரு– டங்–கள் ஆகி–யும் நிலை–யான வேலை அமை– ய– வி ல்லை. அவனை வெளி– ந ாடு அனுப்ப தயார் செய்–தும் ஒவ்–வ�ொரு முறை–யும் தள்–ளிப் ப�ோகி–றது. அவ–னது வேலை–வாய்ப்பு மற்–றும் திரு–ம–ணம் குறித்து ச�ொல்–லுங்–கள்.

- செல்வி, பட்–டுக்–க�ோட்டை. ஆயில்–யம் நட்–சத்–தி–ரம், கடக ராசி, மீன லக்– னத்–தில் பிறந்–துள்ள உங்–கள் மக–னின் ஜாத–கத்–தில் உத்–ய�ோக ஸ்தா–னம் வலி–மை–யா–கவே உள்–ளது. தற்–ப�ோது அவ–ரு–டைய ஜாத–கக் கணக்–கின்–படி சுக்–கிர தசை–யில் ராகு புக்தி நடக்–கி–றது. ராகு, சுக்– கி–ரன் இரு–வரு – ம் ஒன்–பத – ாம் இடத்–தில் இணைந்–தி– ருப்–பத – ால் அந்–நிய தேசப் பிர–யா–ணம் சாத்–திய – மே. அவ–ரு–டைய ஜாத–கத்–தில் உத்–ய�ோக ஸ்தா–னத்– திற்கு அதி–பதி குரு ஏழாம் வீட்–டில் அமர்ந்–தி– ருப்–பது – ம், உத்–ய�ோக ஸ்தா–னம் செவ்–வா–யின் பார்– வை–யைப் பெற்–றி–ருப்–ப–தும் பல–மான நிலையே. இவ–ருக்கு முன்–ன–தாக வெளி– நாடு சென்று வேலை பார்த்–துக்

சுப சங்கரன்

க�ொண்–டிரு – க்–கும் நண்–பர் ஒரு–வர் மூல–மாக இவர் தனக்–கான வாய்ப்–பின – ைப் பெறு–வார். மேற்–கத்–திய நாடு–களை விடுத்து சிங்–கப்–பூர், மலே–சியா ப�ோன்ற கிழக்–கத்–திய நாடு–க–ளில் வேலைக்கு முயற்–சிக்– கச் ச�ொல்–லுங்–கள். அங்கு வேலை பார்த்–துக் க�ொண்–டி–ருக்–கும் நண்–பர்–களை அடை–யா–ளம் கண்டு அவர்–கள் மூல–மாக முயற்–சிக்–கச் ச�ொல்– லுங்–கள். ஆயில்–யம் நட்–சத்–தி–ரத்–தில் பிறந்–தி–ருந்– தா–லும் இவ–ருடை – ய ஜாத–கத்–தில் எந்த த�ோஷ–மும் – ய திரு–ம–ணம் இல்லை. 29வது வய–தில் இவ–ருடை நல்–ல–ப–டி–யாக நடந்–தே–றும். திரு–ம–ணத்–திற்–குப் பின் உத்–ய�ோ–கம் மேலும் உயர்–வ–டை–யும். வெள்– ளிக்–கி–ழ–மை–த�ோ–றும் ராகு–கா–லத்–தில், அரு–கில் உள்ள அம்–மன் க�ோயி–லில் விளக்–கேற்றி வைத்து ராகு–கால பூஜை–யில் கலந்–து–க�ொண்டு மன–தாற வேண்–டிக்–க�ொள்–ளுங்–கள். சுக–மான எதிர்–கா–லம் அவ–ருக்–கா–கக் காத்–தி–ருக்–கி–றது.

என் தம்–பிக்கு அடிக்–கடி உடம்–பிற்கு சுக– மில்–லா–மல் ப�ோகி–றது. நெஞ்–சு–வலி வேறு இருக்–கிற – து. தம்–பியி – ன் ஜாத–கம் எப்–படி உள்–ளது? ஒரு நல்ல வழி ச�ொல்–லவு – ம். அவன் எதிர்–கா–லம் எப்–படி இருக்–கி–றது? - ஜெயந்தி, பெங்–க–ளூரு. 47 வய–தா–கும் உங்–கள் தம்–பியி – ன் ஜாத–கத்தை ஆராய்ந்– த – தி ல் அவ– ரு – டை ய உடல்– நி – லை – யி ல் நீங்–கள் அதிக கவ–னம் க�ொள்ள வேண்–டி–ய–தன் அவ–சி–யம் புரி–கி–றது. பூரட்–டாதி நட்–சத்–தி–ரம், கும்ப ராசி, கன்னி லக்–னத்–தில் பிறந்–தி–ருக்–கும் அவ–ரு– டைய ஜாத–கத்–தில் ஜென்ம லக்–னா–தி–பதி புதன்

எட்–டாம் வீட்–டில் அமர்ந்–திரு – க்–கிற – ார். லக்–னா–திப – தி புத–ன�ோடு ஆயுள்–கா–ர–கன் சனி–யும், சுகா–தி–பதி சுக்–கிர– னு – ம் இணைந்–துள்–ளன – ர். எட்–டாம் வீடு என்– பது ஆயுள் ஸ்தா–னத்–தைக் குறிக்–கும். தற்–ப�ோது நடந்து வரும் கேது தசை முடிந்து சுக்–கிர தசை துவங்–கும்–ப�ோது, அதா–வது அவ–ரு–டைய 52வது வயது துவங்–கும்–ப�ோது நீங்–கள் அவ–ருடை – ய உடல்– நி–லை–யில் கூடு–தல் கவ–னம் செலுத்த வேண்–டி–யி– ருக்–கும். ஐந்–தாம் வீட்–டில் இணைந்–திரு – க்–கும் செவ்– வா–யும், ராகு–வும் அதி–க–மாக உணர்ச்–சி–வசப்–ப–டக் கூடிய தன்–மையை – த் தரு–வார்–கள். டென்–ஷன – ைக் குறைத்–துக் க�ொண்–டாலே உடல் ஆர�ோக்–யம் மேம்–ப–டும். ரத்த அழுத்–தப் பரி–ச�ோ–த–னையை அவ்–வப்–ப�ோது செய்–துக – �ொண்டு உடல்–நிலையை – பரா–ம–ரிக்க வேண்–டி–யது அவ–சி–யம். முடிந்–தால் வீட்–டுப் புர�ோ–ஹி–த–ரின் ஆல�ோ–ச–னை–யின் பேரில் ம்ருத்–யுஞ்–ஜய ஹ�ோமம் செய்–துக – �ொள்–ளச் ச�ொல்– லுங்–கள். தின–சரி காலை, மாலை இரு வேளை–யும் வீட்–டுப் பூஜை–ய–றை–யில் கீழ்–க்கா–ணும் ஸ்லோ– கத்–தைச் ச�ொல்லி பர–மேஸ்–வ–ரனை வணங்கி வாருங்–கள், நன்மை உண்–டா–கும். “ம்ருத்–யுஞ்–ஜய – ாய ருத்–ராய நீல–கண்ட்–டாய சம்–பவே அம்–ருத – ே–ஸாய சர்–வாய மஹா–தே–வாய தே நமஹ”

எனக்கு இன்– னு ம் வேலை கிடைக்– க – வில்லை. கல்– ய ா– ண ம் ஆகி 12 வரு– ட ம் ஆகி–விட்–டது. ஆறாம் வகுப்பு படிக்–கும் பெண் இருக்–கி–றாள். என் தாயாரை நான் வைத்–துக் ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

காப்–பாற்–றுவே – னா? என் அக்–கா–விற்கு இரண்டு கால்–கள் ஊனம். இவ–ருக்கு என்–னால் உதவி செய்ய முடி–யுமா? எதிர்–கா–லம் எப்–படி இருக்–கும்?

- வாசு–தே–வன், ஈர�ோடு. நாற்–பத்–தைந்து வய–தா–கியு – ம் இன்–னும் வேலை – ல்லை என்று ஆதங்–கத்–துட – ன் குறிப்–பிட்– கிடைக்–கவி டுள்–ளீர்–கள். நினைத்த வேலை கிடைக்–கவி – ல்லை என்–றா–லும் கிடைத்த வேலை–யைச் செய்ய வேண்– டாமா? உங்–கள் ஜாத–கத்–தில் த�ொழி–லைப் பற்–றிச் ச�ொல்–லும் ஜீவன ஸ்தா–னம் வலி–மை–யா–கத்–தான் உள்–ளது. அனு–ஷம் நட்–சத்–தி–ரம், விருச்–சிக ராசி, மேஷ லக்–னத்–தில் பிறந்–தி–ருக்–கும் உங்–கள் ஜாத– கத்–தில் 10ம் வீட்–டில் சூரி–யன், புதன், குரு ஆகிய கிர–ஹங்–கள் இணைந்–துள்–ளன. அரசு உத்–ய�ோ– கத்தை எதிர்–பார்த்து அநா–வ–சி–யம – ாக காலத்தை கடத்–தி–யுள்–ளீர்–கள். வலி–மை–யான ஜீவன ஸ்தான அமைப்–பி–னைக் க�ொண்–டி–ருக்–கும் நீங்–கள் ஏதே– னும் ஒரு சுய–த�ொழி – லை செய்ய முடி–யும். தாயாரை வைத்–துக் காப்–பாற்–ற–வேண்–டும், மாற்–றுத் திற–னா– ளி–யான தமக்–கைக்கு உதவி செய்ய வேண்–டும் என்ற எண்–ணம் மட்–டும் இருந்–தால் ப�ோதுமா? அதற்–கான முயற்–சி–யில் இறங்க வேண்–டாமா? தற்–ப�ோ–தைய சூழ–லில் உங்–கள் ஜாத–கக் கணக்– கின்–படி சுக்–கிர தசை–யில் சந்–திர புக்தி நடந்து வரு–கிற – து. உங்–கள் தந்–தைய – ார் என்ன உத்–ய�ோக – த்– தைச் செய்–தார�ோ அல்–லது உங்–கள் பரம்–பரை – யி – ல் என்ன த�ொழில் த�ொடர்ந்து வரு–கிற – த�ோ, அதனை எடுத்– து க் க�ொள்– ளு ங்– க ள். அத்– த�ொ – ழி – லையே நீங்–கள் இன்–னும் விரி–வா–கச் செய்ய இய–லும். அடுத்–த–வ–ருக்–குக் கீழே கைகட்டி பணி செய்ய வேண்–டிய நிலை–யினை மறந்து ச�ொந்–த–மாக த�ொழில் செய்ய முயற்–சி–யுங்–கள். உங்–க–ளுக்கு முன்–னால் பல–பேர் கைகட்டி வேலை செய்–யத் தயா–ராக இருப்–பார்–கள். ஏழரை சனி நடக்–கி–றது, 12ல் குரு இருக்–கிற – து என்று எப்–ப�ோது – ம் ஏத�ோ ஒரு கார–ணத்–தைச் ச�ொல்லி, நல்ல வாய்ப்–பு–க–ளைத்

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

தட்–டிக் கழிப்–ப–தில் அர்த்–தம் இல்லை. நீங்–கள் உழைக்–கத் தய–ாராக இருந்–தால் உங்–க–ளுக்கு உதவி செய்ய கிர–ஹங்–களு – ம் தயா–ராக உள்–ளன. ஜீவன ஸ்தா–னா–திப – தி சனி வக்ர கதி–யில் அமர்ந்–தி– ருந்–தா–லும் தன ஸ்தா–னத்–தில் உள்–ளார். உங்–கள் பேச்–சுத்–தி–ற–மை–யின் மூலம் நீங்–கள் வெற்–றி–பெற இய–லும். நேரம் வரும் என்று காத்–தி–ருக்–கா–மல் இன்றே முயற்–சி–யில் இறங்–குங்–கள். சுப்–ர–ம–ணிய ஸ்வா– மி யை வழி– ப ட்டு உங்– க ள் பணி– யை த் துவக்–குங்–கள். வாழ்–வில் வெற்றி பெறு–வீர்–கள்.

உயர்ந்த நிலை–யில் இருந்த என் தகப்–பன – ார் எங்–க–ளு–டைய சிறு வய–தி–லேயே ச�ொத்–து– க–ளையு – ம், ப�ொருள்–களை – யு – ம் அழித்–துவி – ட்–டார். சாப்–பாட்–டிற்கே வழி–யில்–லா–மல் அடுத்–த–வரை எதிர்–பார்த்து பல–பேரி – ட– ம் ஏச்–சும், பேச்–சும் வாங்கி, செய்–யக்–கூட– ாத செயல்–களை செய்து அன்–றா–டம் சாப்–பிட்–ட�ோம். பத்–தாம் வகுப்பு படிக்–கும் என் மகள் நல்ல நிலையை அடை– வ ாரா? என் குடும்–பத்–தார்க்கு என்–னால் என்ன பயன்?

- சிவ–பா–லன், மதுரை மாவட்–டம். செய்த தவறை நினைத்து வருந்–தி–னாலே இறை–வன் அதனை மன்–னித்து விடு–வார். உண்– மை–யான பக்தி இருந்–தால் கள்–வர்–க–ளுக்–கும் பெரு–மாள் அருள் செய்–வார். என்–ப–தனை கள்–ள– ழ–க–ரின் கதை–கள் மூல–மாக அறிந்–தி–ருப்–பீர்–கள். நீங்–கள் அறிந்–தும், அறி–யா–ம–லும் செய்–யக்–கூ–டாத செயல்–களை வேறு–வழி – யி – ன்றி செய்–தத – ா–கக் குறிப்– பிட்–டுள்–ளீர்–கள். அது–வும் குடும்–பத்தை காப்–பாற்ற வேண்டி என்று எழு–தி–யி–ருக்–கி–றீர்–கள். அவை எல்– லா–வற்–றிற்–கும் இந்த ஜென்–மத்–தி–லேயே நீங்–கள் பிரா–யச்–சித்–தம் செய்ய இய–லும். மிரு–க–சீ–ரி–ஷம் நட்–சத்–தி–ரம், ரிஷப ராசி, மிதுன லக்–னத்–தில் பிறந்– துள்ள உங்– க ள் ஜாத– கத்தை ஆரா– யு ம்– ப�ோ து ஜென்ம லக்– ன த்– தி – லேயே சூரி– ய ன், புத– னி ன் இணை–வும், இரண்–டாம் வீட்–டில் உச்ச பலம் பெற்ற குரு–வும் வலி–மை–யாக அமர்ந்–தி–ருக்–கி–றார்–கள்.

புத்–திச – ா–துர்–யமு – ம், வாக்–குவ – ன்– மை–யும் க�ொண்–டி–ருக்–கும் நீங்– கள் அதனை சரி–யான வழி–யில் பயன்– ப – டு த்– து ங்– க ள். அர– சி – யல்– வ ா– தி – க – ளு – ட ன் த�ொடர்பு ஏற்– ப – டு த்– தி க் க�ொள்– ள – ல ாம். அர–சி–ய–லுக்–காக நீங்–கள் அதி– கம் செல–வ–ழிக்–கா–மல் உங்–க– ளு–டைய பேச்–சுத்–தி–ற–மையை நம்பி செயல்–ப–டுங்–கள். உங்– கள் ஜாதக பலத்– தி ன்– ப டி அர– சி – ய ல் தலை– வ ர்– க – ளி ன் ஆத–ரவு உங்–க–ளுக்கு எளி–தா– கக் கிடைக்– கு ம். அத– ன ைக் க�ொண்டு ப�ொது–மக்–க–ளுக்கு உங்–க–ளால் இயன்ற உத–விக – – ளைச் செய்து வாருங்– க ள். நான்கு பேரின் வாழ்த்து உங்– கள் குடும்–பத்தை வாழ–வைக்–கும். உங்–களு – டை – ய ஜாத–கக் கணக்–கின்–படி தற்–ப�ோது சனி தசை–யில் செவ்–வாய் புக்தி நடந்து வரு–கி–றது. சனி பக–வான் உங்– க ள் ஜாத– க த்– தி ல் த�ொழிற் ஸ்தா– ன த்– தி ல் அமர்ந்–துள்–ளார். இந்த நேரத்–தில் உங்–களு – –டைய சம்–பாத்–தி–யத்தை பெருக்–கிக் க�ொள்ள இய–லும். நன்–றாக சம்–பா–திக்–கும் ப�ொழுது குல–தெய்–வத்– திற்கு ஒன்–றுக்கு பத்–தாக ப�ொருட்–களை வாங்–கித் தாருங்–கள். அடிப்–படை – –யில் உங்–க–ளு–டைய ஜாத– கம் கட–னில் மூழ்–கித் தத்–தளி – க்–கக் கூடிய சூழ–லில் இல்லை. அஷ்–ட–மத்–துச் சனி என்ற சிர–ம–மான சூழல் தற்–ப�ோது நில–வி–னா–லும், புத்–தி–கூர்மை மிக்க உங்–கள – ால் எந்த ஒரு கஷ்–டத்–தையு – ம் லாவ–க– மாக சமா–ளிக்க இய–லும். பத்–தாம் வகுப்பு படிக்–கும் உங்–கள் பெண்–ணிற்கு சிறப்–பான எதிர்–கா–லத்தை உரு–வாக்–கித் தர வேண்–டிய கடமை உங்–களு – க்கு உள்–ளது. செய்த தவ–றுகள – ை நினைத்து வருந்–திக் க�ொண்டே காலத்–தைக் கழிப்–பதை – வி – ட அதற்–கான பிரா–யச்–சித்–தம் என்ன என்–பதை – யு – ம், இனி செய்ய வேண்– டி – ய து என்ன என்– ப – தை – யு ம் உணர்ந்து செயல்–ப–டுங்–கள். 50 வய–தைக் கடந்த நிலை–யில் என்–னால் என்ன செய்ய இய–லும் என்று எண்–ணா– மல், சுறு–சு–றுப்–பு–டன் செயல்–ப–டுங்–கள். உங்–கள் ஜாதக பலத்–தின்–படி 74 வயது வரை உங்–க–ளால்

தம் பிரச்–னை–க–ளுக்–குத் தீர்வு காண விரும்–பும் வாச–கர்–கள் தங்–களு – டை – ய ஜாதக நக–லு–டன் தங்–கள் பிரச்–னை–யைத் தெளி– வாக எழுதி அனுப்–ப–லாம். கீழ்க்–கா–ணும் முக–வ–ரிக்கு அவ்–வாறு அனுப்பி வைக்–கும் உங்–க–ளுக்கு இப்–ப�ோதே, வண்–ண–ம–ய– மான, வள–மான வாழ்க்–கைக்கு வாழ்த்து தெரி–விக்–கி–ற�ோம்.

என்ன ச�ொல்–கி–றது, என் ஜாத–கம்?

ஆன்–மி–கம், தபால் பை எண். 2908, மயி–லாப்–பூர், சென்னை - 600 004

நன்–றாக சம்–பா–திக்க இய–லும். உங்–க–ளு–டைய திற– மையை வெளிப்– ப – டு த்– து – வ – த ற்– க ான நேரம் துவங்கி உள்–ளது. நேரத்–தி–னைப் பயன்–ப–டுத்– திக் க�ொண்டு செயல்–ப–டுங்–கள். உங்–க–ளு–டைய புத்–தி–கூர்–மை–யும், ச�ொல்–வன்–மை–யும் மற்–ற–வர்– களை எந்த பாதிப்–பும் ஏற்–படு – த்–திவி – ட – ா–தப – டி இருக்– கட்–டும். தெய்–வத்தை நம்பி செய–லில் இறங்–குங்– கள். ஒவ்–வ�ொரு செவ்–வாய்க்–கிழ – மை நாளன்–றும், திருப்–ப–ரங்–குன்–றம் சென்று முரு–கப்–பெ–ரு–மானை வழி–பட்டு வரு–வதை வழக்–க–மா–கக் க�ொள்–ளுங்– கள். சனிக்–கி–ழமை த�ோறும் ஆத–ர–வற்ற மாற்–றுத் திற–னாளி ஒரு–வ–ருக்கு அன்–ன–தா–னம் செய்து வாருங்–கள். உங்–கள் வாழ்க்–கையி – ல் முன்–னேற்–றத்– – ளி – ல் ஏறத் துவங்–கிவி – ட்–டீர்–கள். திற்–கான படிக்–கட்–டுக வள–மான எதிர்–கா–லத்தை நிச்–ச–யம் காண்–பீர்–கள்.

எனக்கு ஜாத–கம் எழுதி வைக்–க–வில்லை. இப்–ப�ோது என் வயது 69. பிறந்த தேதி, நேரம் குறிப்–பிட்–டுள்–ளேன். என்–னு–டைய நட்– சத்–தி–ரம், ராசி, லக்–னம் ஆகி–ய–வற்–ற�ோடு நான் வணங்க வேண்–டிய தெய்–வம், அதிர்ஷ்–டக்–கல், நிறம், அதிர்ஷ்–ட–மான நாள் ஆகி–ய–வற்–றைத் தெரி–யப்–ப–டுத்–துங்–கள்.

- ராஜேந்–தி–ரன், வீர–பத்–திர நகர். நீங்–கள் குறிப்–பிட்–டுள்ள பிறந்த தேதி, நேரத்தை வைத்து ஜாத–கம் கணித்–துப் பார்த்–ததி – ல் புனர்–பூச – ம் நட்–சத்–தி–ரம் முதல் பாதம், மிதுன ராசி, மேஷ லக்–னத்–தில் பிறந்–துள்–ளீர்–கள் என்–பது தெளி–வா– கி–றது. உங்–க–ளு–டைய ஜாத–கக் கணக்–கின்–படி தற்–ப�ோது 02.04.2021 வரை சுக்–கிர தசை–யில் குரு புக்தி நடந்து வரு–கி–றது. சுக்–கிர தசை–யில் குரு புக்தி என்–பது நல்ல நேரமே. குடும்–பத்–தில் சுப– நி – கழ் ச்– சி – க ள் நடை– பெ – று – வ – த ற்– க ான நேரம் இது. உங்–களு – க்கு அதிர்ஷ்–டம – ான நிறம் மஞ்–சள். அதிர்ஷ்–டக்–கல் கனக புஷ்–பர– ா–கம். அதிர்ஷ்–டம – ான நாட்–கள் வியா–ழன், வெள்ளி, ஞாயிறு. நீங்–கள் வணங்க வேண்–டிய தெய்–வம் ஞான தக்ஷி–ணா– மூர்த்தி. உங்–க–ளு–டைய ஜாத–கம் அடிப்–ப–டை–யில் – ரை எந்த சிர–மும் நல்ல ஜாத–கமே. ஆயுள் உள்–ளவ இன்றி வாழ்–வீர்–கள். ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

ஆந்திரா-சடலவாடா

கருடனைக் கண்ட பிறகே

கல்யாணம்!

திர மாநி–லம், பிர–கா–சம் மாவட்–டத்–தில் ஆந்–உள்ள சட–ல–வாடா, கிழக்–

குத் த�ொடர்ச்சி மலை–யின் ஒரு பகு–தி–யான நல்–ல–ம–லைத் த�ொட– ரில் உற்– ப த்– தி – ய ா– கு ம் குண்ட்– லக்–கம்மா ஆற்–றின் கரை–யில் அமைந்–துள்ள ஓர் அழ–கிய சிறிய கிரா–மம். அக்–கா–லத்–தில் வேதங்–க– ளை–யும், வேத அங்–கங்–க–ளை– யும் கற்–றுத் தரும் சதுர் வேத– பா–ட–சாலா என்ற பிர–ப–ல–மான வேத பாட–சாலை இத்–த–லத்–தில் இயங்கி வந்–துள்–ளது. அப்–பெ– யரே மருவி, சட–ல–வாடா என்று ஆன–தாக தல–புர– ா–ணம் தெரி–விக்– உற்சவ கி–றது. மேலும் சீதா–பிர– ாட்–டியை – த் தேடி–வந்த ராம–பிர– ான் இத்–தல – த்–தில் வைத்–துத – ான் வானர வீரர்–களை நான்கு குழுக்–கள – ா–கப் பிரித்து நான்கு திசை–க–ளுக்கு அனுப்பி வைத்–தா–ராம். அத–னா–லேயே இந்த இடத்–திற்கு சதுர் வாடிகா என்ற பெயர் ஏற்–பட்டு, பின்–னர் அதுவே சட–லவ – ாடா என்று மரு–வி–யத – ா–க–வும் ச�ொல்–கி–றார்–கள். இந்த சட–ல–வா–டா–வில் அமைந்–துள்ள சீதா லட்–சும – ண – ர் - அனு–மன் சமேத ர–குந – ா–யக ஸ்வாமி ஆல–யம் ஆயி–ரம் ஆண்–டு–கள் பழ–மை–யா–னது. புர�ோ–லய வேம ரெட்டி என்–பவ – ர் டெல்லி சுல்–தான் ஆட்–சியை அகற்–றி–விட்டு ரெட்டி சமஸ்–தான ஆட்– சியை நிறுவி இப்–பகு – தி – யை ஆண்டு வந்–தார். இந்த ரெட்டி அர–சுப் பரம்–பரை 1325 முதல் 1448 வரை சுமார் 100 ஆண்–டு–கள் ஆந்–தி–ரா–வின் கடற்–கரை – – – ப் பகு–தியை ஆண்டு வந்–தது. ய�ோர மற்–றும் மத்–திய இந்த ரெட்டி மன்–னர்–களே ர–கு–நா–யக ஸ்வாமி ஆல–யத்தை நன்கு பரா–ம–ரித்து உற்–ச–வங்–களை நடத்தி வந்–துள்–ள–னர். ஆல–யத்– திற்கு அவர்– க ள் செய்– து ள்ள திருப்– ப – ணி – க ள் நிவந்– த ங்– க ள் பற்–றிய கல்–வெட்–டு–கள் இங்கு உள்–ளன. பின்–னாட்–களி – ல் முறை–யான பரா–மரி – ப்–பும், வரு–வா–யும் இன்றி, ர–கு–நா–ய–கஸ்–வாமி ஆல–யம் பழு–து–பட்டு தன் ப�ொலி–வினை இழந்– த து. மீண்– டு ம் இதைப் புதுப்– பி த்து உற்– ச – வ ங்– க ளை முறை–யாக நடத்–து–வ–தற்–கான முயற்– சி – க ள் மேற்– க�ொள் – ள ப்– பட்–டன. செல்–வந்–தர்–க–ளும் பக்– தர்–க–ளும் இணைந்து பெரும்

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

ப�ொருட்–செ–ல–வில் பழு–து–பட்–டி–ருந்த முக மண்–ட– பம், மஹா–மண்–டப – ம், கரு–வறை ப�ோன்–ற–வற்றை செப்–ப–னிட்–ட– தை–ய–டுத்து தற்–ப�ோது புதுப் ப�ொலி–வு–டன் இந்த ஆல–யம் திகழ்– கி – ற து. இந்த ஆல– ய ப் பரா–ம–ரிப்–பிற்–காக நிவந்–த–மாக விடப்–பட்ட ச�ொத்–துக – ள் பற்–றிய கல்– வெ ட்– டு – க ள் திருப்– ப – ணி – க–ளின் ப�ோது கண்–டெ–டுக்–கப்– பட்–டன. ஒ ரு க ா ல த் – தி ல் மு க் – கிய வைணவ கேந்– தி – ர – ம ாக திகழ்ந்த இந்த ஆல–யத்–தில் உள்ள பழ–மை–யான சக்–க–ரத்– மூர்த்திகள் தாழ்–வார் மற்–றும் நம்–மாழ்–வார், ஆண்–டாள் விக்––ர–கங்–கள் மீண்–டும் பிர–திஷ்டை செய்–யப்–பட்–டுள்–ளன. மேலும் தெலுங்கு கன்–னட – ம் மற்–றும் கிரந்த எழுத்–து–க–ளில் வெட்–டப்–பட்–டுள்ள கல்–வெட்–டு–கள் இந்த ஊரில் நில–விய சமு–தாய கலா–சார வாழ்க்கை பற்றி விரி–வாக கூறு–கின்–றன. சட–ல–வாடா ர–கு–நா–ய–கஸ்–வாமி ஆல–யத்–திற்– கென்று சில சிறப்–பு–கள் உள்–ளன. இங்கு ராம –பி–ரான் தென்–திசை ந�ோக்கி அருள்–பா–லிக்–கி–றார். பிற ராமர் ஆல–யங்–களி – ல்  ராம–நவ – மி – யை – ய�ொ – ட்டி பிரம்–ம�ோற்–ச–வம் நடை–பெ–று–வ–த�ோடு, ராம–ந–வமி நாளில் சீதா ராம திருக்–கல்–யா–ணம் நடப்–பது மர–பாக உள்–ளது. ஆனால், இங்கோ ரா–மந – வ – மி முடிந்த பின்–னர், அடுத்து வரும் கிருஷ்ண பட்– சத்–தின் இரண்–டா–வது நாளான த்வி–தியை நாளில் திருக்–கல்–யாண உற்–ச–வம் நடை–பெ–று–கிற – து. ஆலய நுழை–வா–யிலை ஏழு கல–சங்–க–ளு–டன் கூடிய ஐந்து நிலை ராஜ–க�ோ–பு–ரம் அலங்–க–ரிக்க, நுழை–வா–யி–லைத் த�ொடர்ந்து பலி–பீ–டம், க�ொடி–ம–ரம், கரு–டன் சந்–நதி, முக மண்–டப – ம் அடுத்து மஹா–மண்–டப – ம், கரு–வறை என அமைந்– து ள்– ள ன. கரு– வ – றை – யில் ராம–பி–ரான் ர–கு–நா–யக ஸ்வாமி என்ற திரு–நா–மத்–தில் தென் திசை ந�ோக்கி நின்ற திருக்–க�ோல – த்–தில் அருள்–பா–லிக்– கி–றார். அவ–ரது வலப்–பு–றம் சீதா தேவி–யும் இடப்–பு–றம் இலக்–கு– வ–னும் உள்–ள–னர். ப�ொது–வாக ஆல–யங்–களி – ன் குட– மு – ழு க்கு நாட்– க – ளி – லு ம், சப– ரி – ம லை ஐயப்– ப ன் ஆலய

அனுமன்

 ரகுநாயக ஸ்வாமி ஆலய மூலவர் திரு–வா–பர– ண – ப் பெட்டி எடுத்து வரப்–படு – ம்–ப�ோ–தும் கரு–டன் வட்–டமி – டு – வ – தை நாம் கேள்–விப்–படு – கி – ற – �ோம். இதை கட–வு–ளின் அருள் என்றே பக்–தர்–கள் நம்– பு–கின்–ற–னர். இந்–தச் சட–ல–வாடா ஆல–யத்–தில் ஒன்–றல்ல, இரண்–டல்ல 225 ஆண்–டுக – ள – ாக ராம நவமி உற்– ச வ திருக்– க ல்– ய ா– ண த்– தி ன் ப�ோது வானத்–தில் வட்–ட–மி–டு–கி–றது. ஒவ்–வ�ோர் ஆண்–டும் சைத்ர பகுள துவி–தியை நாளன்று (இவ்–வாண்டு 02.04.2018 திங்–கட் கிழமை) சீதா–ராம கல்–யாண மஹ�ோற்ச–வத்–தை–ய�ொட்டி நடை–பெ–றும் திருக்–கல்–யா–ணத்–தின்–ப�ோது கரு–டன் வானத்–தில் வலம் வரு–வத – ைக் காணும் அர்ச்–சக – ர் கரு–ட–னுக்கு தீபா–ரா–தனை காண்–பித்த பின்–னரே திரு–மண வைப–வங்–களை – – ற – ார். கூடி–யி– த் துவக்–குகி ருக்–கும் ஆயி–ரக்–கண – க்–கான மக்–கள் ஆர்–வத்–த�ோடு கருட தரி–சன – த்–திற்–காக வானத்தை ந�ோக்கி ப�ொறு– மை–யா–கக் காத்–தி–ருப்–ப–தும், சரி–யான நேரத்–தில் கரு–டன் திடீ–ரென்று த�ோன்றி வட்–ட–மி–டு–வ–தும், மெய்–சி–லிர்க்க வைக்–கும் அனு–ப–வங்–க–ளா–கும். தமிழ்–நாடு செங்–கல்–பட்டு மாவட்–டத்–தில் உள்ள திருக்–க–ழுக்–குன்–றத்–தில் சிவ–பெ–ரு–மான், வேத– கி–ரீஸ்–வ–ர–ராக எழுந்–த–ரு–ளி–யி–ருக்–கும் தலத்–தில் வேதங்–களே மலை–யாக இருப்–ப–தாக ஐதீ–கம். இறை–வனை தரி–சிக்–கும் ப�ொருட்டு இந்த ஆல–யத்– திற்கு அன்–றா–டம் கழு–கு–கள் உரு–வத்–தில் பூஷா, விதாதா என்ற இரு முனி–வர்–கள் வருகை தந்து பாறை–யில் அமர்ந்து அர்ச்–ச–கர் கையி–லி–ருந்து பிர–சா–தத்தை உண்டு சென்ற நிகழ்வு பல–ருக்–கும் நினை–விரு – க்–கல – ாம். அந்த முனி–வர்–களு – க்கு முக்தி கிடைத்–துவி – ட்–டத – ால் 1990க்குப் பின்–னர் கழு–குக – ள் வரு–வ–தில்லை என்று கூறப்–ப–டு–கிற – து. சட–ல–வாடா கிரா– ம த்– தி ற்கு சீதா– ர ாம திருக்– க ல்– ய ா– ண த்தை தரி–சிக்க த�ொடர்ந்து கரு–டன் வந்து க�ொண்–டி–ருக்– கும் அதி–ச–யத்–தைக் காணும் ப�ோது திருக்–க–ழுக்– குன்ற கழு–கு–க–ளின் வருகை நம் நினை–வுக்கு வரு–கிற – து. பிர–கா–சம் மாவட்–டத் தலை–ந–க–ரான ஓங்–க�ோ– லி–லி–ருந்து ஓங்–க�ோல்-சிராலா சாலை–யில் 18 கி.மீ. த�ொலை–வில் சட–ல–வாடா கிரா–மம் அமைந்– துள்–ளது. பக்–தர்–களி – ன் தரி–சன – த்–திற்–காக தின–மும் காலை 6 முதல் இரவு 8 மணி–வரை ஆல–யம் திறந்து வைக்–கப்–ப–டு–கிற – து. - விஜ–ய–லட்–சுமி சுப்–பி–ர–ம–ணி–யம்

திருக்கல்யாண கூட்டம்

ஆலயமும் பக்தர்கள் கூட்டமும்

மக்கள் கூட்டம்

ஆலய விமானம்

வானத்தில் பறக்கும் கருடன் ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

எவன் காரி–யம் செய்–ய– வல்–ல–வன�ோ அவன்–தான் தலை–வன்!

‘‘அ

ர–ச–கு–மா–ர–னாநீ. க்ஷத்–தி–ரி–யனா. என்ன இப்–படி பயப்–ப–டு–கி–றாய். இறந்து ப�ோவ–தற்–குத்–தா–னே– பி–றந்–தி–ருக்–கிற�ோ – ம். எங்கு இறந்–தால் என்ன, எப்–படி இறந்–தால் என்ன, ப�ோரிட்டு இறப்–பது என்–ப–து– பெ–ரிய விஷ–யம் அல்–லவா. அது வீர ச�ொர்க்–கத்–திற்கு அனுப்–பும் அல்–லவா. அதைச் ச�ொல்–லித் தர–வே–யில்–லையா.ஏன் வலிக்–கும், உயி–ரி–ழப்–புக்–கும்– ப–யப்–ப–டு–கி–றாய். எழுந்–திரு. எழுந்–திரு. உத்–தரா ப�ோர் செய்’’ என்று அவனை தூண்–டி–னான். ஆனால், உத்–த–ரன் கேட்–க–வில்லை. அர்–ஜு–னன் பளீர் என்று அடித்து உலுக்–கி–னான். அப்–ப�ொ–ழு–தும் அசை–ய–வில்லை. மறு–ப–டி–யும் கைஓங்–கிய ப�ோது உத்–த–ரன் வலி தாங்–கா–து– தேரை விட்டு கீழ் இறங்கி ஓடி–னான். அர்–ஜு–னன் அவனை துரத்–திக் க�ொண்டு தன்–னு–டைய புடவை பறக்க அவன் பின்னே ஓடி–னான். ஓடிப்–ப�ோய் அவன் தலை–மு–டியை க�ொத்–தா–க

பி – டி – த்–தான். தூரத்–திலி – ரு – ந்து பீஷ்–மர் இந்–தக் காட்–சியை பார்த்–தார். யார�ோ ஒரு பெண் பிள்–ளை– பு–டவை பறக்க ஓடி, ஒரு இள–வ–ர– சன்– ப �ோல இருப்– ப – வ ன் தலை– மு – டி யை பிடித்து தேருக்கு இழுத்து வரு– வ–த ைப் பார்த்து மெல்ல சிரித்–தார். இன்–னும் உற்– றுப் பார்த்–தார். அது பெண் பிள்ளை அல்ல. ஆண். அந்த நடை உடை, உய–ரம், அக–ல– மெல்–லாம்– அர்–ஜு–னனை ஒத்–தி–ருக்–கி–றது. அது அர்–ஜு–னணு – டைய நடை. அவன் தான் இப்–படி சற்று கால் அகட்டி கம்–பீ–ர–மாக பெரிய அடி–கள் எடுத்–துவை – த்து நடப்–பான். அவன் முழங்– க ால்– க ள் வலு– வு ள்– ளவை . அவன் தேரில் ஏறு–கி–ற–ப�ோது முழங்–கால்– கள்–ம–டிப்பு மிக அழ–காக இருக்–கும். ஒரு கால் தேரில் ஊன்– றி ய பிறகு மறு– க ால் வீசும். அந்த வீச்–சு– அந்–தக் காலில் இருந்– தது. தூக்கி பந்து ப�ோல் அந்த இள–வ–ர– சன் ப�ோடப்–பட்–டான். அது அர்–ஜு–னன். ஒவ்–வ�ொரு அசை–வும் அர்–ஜு–னனை ஞாப– கப்–படு – த்–துகி – ற – து. ஆனால், த�ோன்–றக்–கூடி – ய நேரமா இது என்–று– சிந்–தித்–தார். துரி–ய�ோ–த–ன–னும் பார்த்–தான். கர்–ண–னி– டம் பர–ப–ரத்–தான்.‘‘நான் பார்த்–து–விட்–டேன். அது அர்–ஜு–னன். இன்–னும் பதி–மூன்–றாம் வரு– ட ம் முடி– ய – வி ல்லை. அர்– ஜ ு– ன ன் வெளிப்–பட்–டு–விட்–டான். அது அர்–ஜு–னன். அது அர்–ஜு–னன். பெண் பிள்–ளை–யல்–ல–’’

என்று கூவி–னான். கர்–ணனு – க்–குத் தெரி–யவி – ல்லை. ஆமாம் என்றோ, இல்லை என்றோ ச�ொல்ல முடி–யவி – ல்லை. மற்–றவ – ர்–களு – ம் சந்–தேக – ம – ாக பார்த்– தார்–க–ளே–த–விர, அது அர்–ஜு–னன்–தான் என்–று தெரி–ய–வில்லை. வெறுமே துரி–ய�ோ–த–னன் கத்–திக் க�ொண்–டிரு – ந்–தான். பீஷ்–மர் ஆமாம் என்று புரிந்து அமை– தி – ய ாக இருந்– த ார். இல்லை சரி என்று ச�ொல்–லாது நடு–நிலை காத்–தார். அஸ்–வத்–தா–மன் துரி–ய�ோ–த–னனை கேலி–செய்–தான். ‘‘உனக்கு நாட்–கள்– நெ–ருங்க யாரைப் பார்த்– தா–லும் அர்–ஜு–ன–னா–கத் தெரி–கி–றது. ஒரு பெண் பிள்ளை ஒரு இள–வ–ர–சனை துரத்–திக்–க�ொண்டு மறு–படி தேரில் ப�ோடு–கி–றாள். அவ–ளைப் ப�ோய் அர்–ஜு–னன் என்–கி–றா–யே–’’ என்று ச�ொன்–னான். மற்–ற–வர்–கள் சிரித்–தார்–கள். துரி– ய�ோ–த–ன–னுக்கு க�ோபம் வந்–தது. வேற�ொரு சம–யத்–தில் அஸ்–வத்– தா–மனை அடித்து ந�ொறுக்க வேண்–டும்–என்று மன–தில் நினைத்–துக் க�ொண்–டான். கூர்–மை–யாக பார்த்–தான். தேர் அந்த இடத்தை விட்–டு– ந–கர்ந்– தது. பசுக் கூட்–டம் –மேற்–க�ொண்டு த�ொடர்ந்து வடக்கே ப�ோயிற்று. தேரை வேக–மா–கத் திருப்பி காடு–க–ளுடே ப�ோய் ஒரு–ஷமி மரத்–த–டி–யில் அர்– ஜு–னன் நிறுத்–தி–னான். உத்–த–ரனை கீழ் இறங்–கச் ச�ொன்–னான்.

‘‘நீ ஒரு க்ஷத்–தி–ரி–யன். ஒரு இள–வ–ர–சன். ஒரு தேசத்தை பாது–காக்க வேண்–டிய – வ – ன். மிகச் சிறந்த அர–சனு – க்–கு மை – ந்–தன – ாக பிறந்–தவ – ன். மர–ணத்தை கண்டு பயப்–படு – கி – ற – ாய். எதற்கு என்று கேட்–கிற – ாய். துன்–பத்–தைக்–கண்டு பயப்–ப–டு–கி–றாய். சுக–மாக பெண்–க–ளுக்கு நடுவே வர்–ணத் துணி–க–ள�ோடு உட்–கார்ந்து க�ொண்–டி–ருக்–கி–ற– ஆ–ணாக இருக்–கி– றாய். நீ எது ச�ொன்–னா–லும் சிரிப்–ப–தற்–கும், கை தட்–டுவ – த – ற்–கும் ஒரு கூட்–டம்– இ–ருப்–பத – ால் உன்னை தலை–வன் என்று நினைத்–துக் க�ொண்–டிரு – க்–கிற – ாய். உண்–மை–யில் தலை–வன் எவன்–கா–ரி–யம் செய்ய வல்–ல–வன�ோ அவன்–தான். உன்–னால் ஒன்–றும் செய்ய முடி–ய–வில்லை. அழத்–தான் முடி–கி–றது. அழு–கையை நிறுத்–து’– ’ என்று அதட்–டின – ான். அந்த ஷமி மரத்–தில் ஏறச் ச�ொன்–னான்.‘‘அது பிணம் த�ொங்–கும் மரம்–என்று கேள்–விப்–பட்– .’’ ‘‘ஆமாம் பிணம்–தான் டி–ருக்–கிறேன் – த�ொங்–குகி – ற – து.என்ன இப்–ப�ொ–ழுது. ஏறு.’’ ‘‘நான் ஒரு க்ஷத்–திரி – ய – ன். இம்–மா– திரி செயல்–கள் செய்ய முடி–யாது.’’ ‘‘பிரம்– ப ால்– அ – டி ப்– ப ேன். ஏறு’’ என்று சவுக்கை ச�ொடுக்க, அவன் தாவி மரத்–தில் ஏறி–னான். வேக–மாக ஏறி–னான். அங்கு இன்–ன�ொரு சவம் த�ொங்– கிக் க�ொண்– டி – ரு ந்– த து.‘‘ஐய்யோ, இன்–ன�ொ–ரு–ச–வம் இருக்–கி–றது.’’ ‘‘அதை–அ–விழ்–’–’– ‘ – ‘ – அ து ச வ ம் . எ ப் – ப – டி த் த�ொடு–வது?’’ ‘‘அது சவ–மில்–லைய – டா சவமே, இறக்கு.’’என்று உரக்க கத்–தி–னான். அந்த சுருக்கு அவிழ்க்–கப்– பட்–டு–க–யிற்–றில் த�ொங்–கிய சவம் ப�ோன்ற அந்த மூட்டை கீழே இறக்–கப்–பட்–டது. மிகுந்த அரு–வ– ருப்–பு–டன்– அந்த மூட்–டை–யின் மேலுள்ள இலை– கள் பிரிக்–கப்–பட்–டன. துணி அகற்–றப்–பட்–டது. பை உரு–வப்–பட்–டது. உள்–ளுக்–குள்–ளே–அற்–பு–த–மான, தங்–கம – ய – ம – ான விற்–களு – ம், அம்–பற – ாத் துணி–களு – ம், அஸ்–தி–ரங்–க–ளும், வாட்–க–ளும் இருந்–தன. ‘‘பிணம் என்–றுநி – னை – த்–தேனே. ஆயு–தங்–கள – ல்– லவா இருக்–கின்–றன. இது யாரு–டைய ஆயு–தம்.’’ ‘‘இத�ோ இந்த பெரிய வில் இதற்–கு– காண்–டீப – ம் என்று பெயர். இது அர்–ஜு–ன–னுக்–குச் ச�ொந்–தம்.’’ அர்–ஜு–னன் அந்த வில்லை தட–வி– நெற்–றி–யில் வைத்–துக் க�ொண்டு முது–கில் முத்–த–மிட்–டான். வளைத்து நாண் ஏற்றி ரீங்–கா–ரம்– செய்–தான். காடு அதிர்ந்–தது. த�ொலை–தூர– த்–திலு – ள்ள பசுக்–களு – க்கு கேட்– ட து. பசுக்– க – ளி ன் சப்– த த்– த ால்– க�ௌ– ர – வ ர் –க–ளுக்கு கேட்–க–வில்லை. ‘‘இது பீம– னு – ட ை– ய – வி ல். இது தரு– ம – பு த்– தி – ரர் வில். இந்த கத்தி நகு–ல–னு–டை–யது. அந்த வில்–லும், கத்–தி–யும் சகா–தே–வ–னு–டை–யது. இந்த கத்–தி–கள் அர்–ஜு–ன–னு–டை–யவை என்–றெல்–லாம் பிரித்து காட்–டி–னான். சுருட்டி வைத்–தி–ருந்–த– க–வ– சங்–களை விரித்–தான். ஒன்றை எடுத்து உதறி

நெஞ்–சில் வைத்து இறுக்கி அணிந்து க�ொண்–டான். தன்–னு–டைய வில்–லை–யும், அம்–பறாத் தூணி–யை– யும் எடுத்–துக் க�ொண்டு மற்–ற–வை–களை சுருட்–டச் ச�ொன்–னான். இறுக்க கட்–டி–னான். மறு–ப–டி–யும் கயிறு மேலே ப�ோட்டு வேக–மாக உயர்த்தி அந்த இடத்–திலே நிற்க வைத்–தான். சுருக்–கிட்டு அந்த – ான். மூட்–டை–கீழே விழாது மரத்–த�ோடே இறுக்–கின கையு–றை–களை அணிந்து க�ொண்–டான். இடுப்பு உடையை உத–றி–ம–டித்து தலைப்–பாகை கட்–டிக் க�ொண்–டான். வில்லை உயர்த்தி அம்பை எடுத்து வைத்து மறு–ப–டி–யும் குறி பார்த்–தான். அந்த அம்– பை–அம்–ப–றாத்–தூ–ணி–யில் வைத்–தான்.‘‘அர்–ஜு–ன– னு–டை–ய–து –என்–கி–றாய். இவ்–வ–ளவு சாதா–ர–ண–மாக எடுக்–கி–றா–யே–.’–’– ‘–‘ந – ான் அவ–ருட – ை–யச – ா–ரதி அல்–லவா. எனக்–குத் தெரி– ய ாதா. அவர் எங்கே என்ன செய்– தி – ரு ப்– ப ார் என்– று ” என்று ச�ொல்ல, உத்–தர– னு – க்கு நம்–புவ – த – ைத் தவிர வேறு வழி–யில்லை. இவ்–வள – வு பெரிய அதி–சய – த்தை அவன் அருகே பார்த்–த–தில்லை. அவன் வய–துக்கு இது அதி–கம். அவன் புத்–திக்கு இது பெரிய விஷ–யம். அத–னால் அதி–க– மான திகைப்–ப�ோ–டு –பி–ருன்கநனை– யை– யு ம், அந்த மூட்– ட ை– யை – யு ம் பார்த்–துக் க�ொண்–டி–ருந்–தான். அந்த வில்லை தட– வி க்– க�ொ – டுத்– த ான். கண்– க – ளி ல் – ஒ ற்– றி க் க�ொண்–டான். ‘ ‘ அ ர் – ஜ ு – ன – னை – த�ொ ட் – ட து ப�ோலவே இருக்– கி – ற து. உனக்கு அப்–படி இருக்–கி–ற–தா–’’ என்று பிருன்–கநளை மீது – த்–தான் கை வைத்–தான்.‘‘ஆமாம் எனக்–கும்–அப்–படி த�ோன்–றுகி – ற – து. ஒரு உயிரை த�ொட்–டது ப�ோலவே – ா–கவே – எ – ன – க்–குப்–பட – – இருக்–கிற – து. இது ஒரு ஆயு–தம வில்லை.’’ என்று ச�ொல்ல, எல்–லாம் புரிந்–தது ப�ோல உத்–த–ரன் சிரித்–தான். ‘ ‘ இ ப் – ப �ோ – து – எ ன ்ன செ ய் – ய ப் ப�ோகி–றாய்?’’ ‘‘எனக்கு நீதேர் ஓட்–டு–’–’ – ‘ – ‘ – அ – டே ய், நான் அர– ச – கு – ம ா– ர ன். நீதான் தேர�ோட்ட வேண்–டும். நீ பிருன்–கநளை. ஆணும் இல்–லாத பெண்–ணும் இல்–லாத பிறவி. உனக்–கு– நான் தேர�ோட்ட வேண்–டுமா?’’ ‘‘நீ ஜெயிக்க வேண்– டு ம் என்– ற ால்– நீ – த ான் தேர�ோட்ட வேண்–டும். இல்–லை–யெ–னில் நானே தேர�ோட்டி நானே யுத்–த ம் செய்வே.’’‘‘யுத்–த ம் செய்–யப் ப�ோகி–றாயா?’’ ‘‘ஆமாம். பசுக்–க–ளை– மீட்க வேண்–டா–மா–’–’– ‘–‘ப – சு – க்–களை மீட்–கத்–தான் வேண்–டும். ஆனால், உன்–னால் யுத்–தம் செய்ய முடி–யுமா?’’ ‘‘வந்து பாரேன். முடி–யுமா என்று. அர்–ஜு–னன் ஆயு–தங்–கள் இருக்–கும் ப�ொழுது யார் அதை எடுத்து சரம் த�ொடுத்–தா–லும் –ஜெ–யிக்–கத்–தான் ப�ோகி–றார்–கள். வேண்–டு–மென்–றால் நீ யுத்–தம் செய்–கி–றாயா?’’ ‘ ‘ இ ல்லை இ ல்லை . ந ா ன் யு த் – த ம் –

ð£ô-°-ñ£-ó¡

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

செய்–வத – ற்–கில்லை. நீயே செய்.’’ என்று ச�ொல்லி, அவன் தேரில் சார–தி–யின் இடத்–தில் அமர்ந்து க�ொண்–டான். அர்–ஜு–னன் கண் மூடி அஸ்–தி–ரங்–க– ளை–ஜெபி – த்–தான். வில்லை நெஞ்–ச�ோடு அணைத்– துக் க�ொண்–டான். கிருஷ்–ணனை நினைத்–துக் க�ொண்–டான். தன்–குல தெய்–வத்தை மகா காளியை வணங்–கின – ான். நான்கு திசை தேவ–தை–களு – க்–கும் வணக்–கம் ச�ொன்–னான். இது–வரை காப்–பாற்–றிக் க�ொடுத்த அந்த ஷமி மரத்தை அன்–ப�ோடு தட–விக் க�ொடுத்–தான். இன்–னும் சில–நாட்–க–ளில் நாங்–கள் வெளிப்–பட்டு விடு–வ�ோம். அது–வரை மற்ற ஆயு– தங்–களை காப்–பாற்றி வைத்–தி–ரு–என்று அதை அணைத்–துக் க�ொண்டு வேண்–டின – ான். ஷமி மரம் இலை–களை ப�ொழிந்–தது. ஒரே தாவ–லில் அர்–ஜு– னன் தேரின்–மீது ஏறிக் க�ொண்–டான். தேருக்–கும், குதி–ரைக்–கும் அதிர்ச்–சியே இல்லை. அவன் ஏறிய விதம்–பல நாள், பல முறை–கள் தேரில் ஏறிய வேகம் தெரிந்–தது. மறு–படி – – – யு – ம் வேக–மாக துரி–ய�ோத னன்–படையை ந�ோக்கி ப�ோயிற்று. வளைந்து காடு–கள் தாண்டி பசு மந்–தையை மறித்து நின்–றது. ‘‘மறு–படி – யு – ம் வந்து விட்–டான் அ – ந்த புட–வைக்–கா– ரன்.’’ என்று துரி–ய�ோ–த–னன் கத்–தி–னான். கர்–ணன் கூர்–மை–யா–கப் பார்த்–தான். ‘‘இந்–த–முறை புட–வைக்–கா–ரன் தேரில் நின்–றி– ருக்–கி–றான். அவன்–கை–யில் வில் இருக்–கி–றது. தேரை ஓட்–டு–ப–வன்–தான் இள–வ–ர–சன். இடம் மாறி– யி–ருக்–கி–றார்–கள். என்ன கூத்து இது? எப்–படி ஒரு தேர்–பா–கன் வில்லை வளைத்–துக் க�ொண்டு நிற்– பான். இவன் தேர�ோட்–டி–யா–க–அல்–லவா வந்–தான். துரத்தி அல்–லவா பிடித்–தான். இப்–ப�ொ–ழுது துரத்தி பிடிக்–கப்–பட்–டவ – ன் தேர�ோட்–டுகி – ற – ான். துரத்–திய – வ – ன் தேரில் ஆயு–தத்–த�ோடு இருக்–கி–றான். யார் அது?’’

‘‘அர்– ஜ ு– ன ன்.’’த�ொண்டை கிழிய உரத்த குர–லில்– து–ரி–ய�ோ–த–னன் கத்–தி–னான். ஆம் என்று யாரும் ச�ொல்–ல–வில்லை. ‘‘ஒரு–வனை நெருங்–கி–அ–தட்டி நீ அர்–ஜு–னன் தானே என்று ச�ொல்லி, அதற்–குப் பிறகு அவனை அர்–ஜு–னன் என்று நாலு பேர் பார்க்க கண்–டுபி – டி – த்– தால்–தான் கண்–டு–பி–டித்–தது. த�ொலை–வில்–நின்று பனை மரத்–தை–யும், தென்னை மரத்–தை–யும் அர்– ஜு–னன் அர்–ஜு–னன் என்று ச�ொன்–னால் அது வேலைக்–கா–காது.’’என்று அஸ்–வத்–தா–மன் உரத்து ச�ொல்ல, துரி–ய�ோ–த–னன் பல் கடித்–தான். தன் குதி– ரையை வேக– ம ாக செலுத்– தி – ன ான். சார– தியை அந்த தேர் ந�ோக்கி செலுத்–தச் செய்–தான். அர்–ஜு–னன் பின் த�ொடர்ந்–தான். ப�ோகும்–ப�ோதே அவர்–கள் வில்–லை–யும், அம்–பை–யும் தயா–ராக வைத்–துக் க�ொண்–டார்–கள். ஆனால், நெருங்–குவ – த – ற்–குமு – ன்பு பல சரங்–கள் அவர்–கள் மீது பாய்ந்து வந்–தன. தேரில் அடி– பட்–டன. க�ொடியை அடித்து வீழ்த்–தின. தேரின் தூண்–களை பெயர்த்–தன. ஒரு பக்க சக்–க–ரத்தை அடித்–தன. தேர�ோட்–டி–யின் மீது அம்பு தைத்–தது. துர�ோ– ண – ரு ம்,பீஷ்– ம – ரு ம் பக்க– வ ாட்– டி – லி – ரு ந்து தேரை வேக–மாக விரட்–டிக் க�ொண்டு முன் பக்–கம் வந்–தார்–கள். அவர்–கள்– வ–ருவ – த – ற்–குள் துரி–ய�ோத – ன– னின் தேர் நாச–மா–யிற்று. கர்–ணனை நக–ர–வ�ொட்– டாது அர்–ஜு–னன் அடித்–தான்.அவன் அம்பு விடும் வேகத்–தைப் பார்த்து உத்–த–ரன் திகைத்–தான். யார் நீ யார் நீ என்று கத–றி–னான். ஆனால் அந்த கேள்– வி க்கு அர்– ஜ ு– ன ன் என்ற பிருங்– க நளை – ல்லை. அவன் துரி–ய�ோத – ன – னை – பதில் ச�ொல்–லவி – து – ள ைக்– கு ம் ந�ோக்– க த்– தி – லேயே இருந்– த ான். துரி– ய�ோ – த – ன – னு – ட ைய தேர் முட– ம ா– யி ற்று. ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

குதி–ரை–கள் அறுந்–து–நா–லா–பு–றங்களிலும் ஓடின. தேர�ோட்டி உருண்டு விழுந்–தான். துரி–ய�ோ–த– னன் தேரில் அமர்ந்–த–படி என்ன செய்–வது என்– றுத் தெரி–யா–மல் இருக்க, கர்–ணன் வேக–மா–க– ப�ோ– ரி ட்– ட ான். கர்– ண – னு க்– கு ம் அடி விழுந்– த து. பீஷ்–மர் எதிர்க்க ஆரம்–பித்–தார். பீஷ்–மரை மிகுந்த க�ோபத்–த�ோடு அர்–ஜு–னன் நன்கு பழி வாங்–கின – ான். துர�ோ–ணர் மீது மட்–டுமே அமை–திய – ாக அடி–பட – ாத அம்–புக – ளை விட்–டான். அஸ்–வத்–தா–மன்–மீது அம்பு க�ொஞ்–சி–யது. கிரு–பரை சுற்றி வந்து வணங்–கி– யது. எல்–ல�ோ–ருக்–கும் தெரிந்து விட்– டது. இது அர்–ஜு–னன்–தான். இந்த வித்தை அர்–ஜு–னன் தான் செய்ய முடி–யும். பீஷ்–மரு – க்கு மட்–டும்–அடி விழுந்து க�ொண்–டிரு – க்–கிற – து. எத–னால்? அவன் பீஷ்–மர் மீது க�ோப–மாக இருக்–கிற – ந்–தது. அவன் – ான் என்–றுதெ – ரி க�ோபம் கண்டு பீஷ்–மர் சந்–த�ோ–ஷப்–பட்–டார். வா – ைய வீரத்–தைப்–பார் என்று மகனே வா. என்–னுட ச�ொல்லி, பல் கடித்து க�ோப–மாகி அவனை வேக– மா–கத் தாக்–கி–னார். அவர் அம்–பு–கள் வீணா–கிப்– ப�ோ–யின. அவர் வில் மீது அடி விழுந்–தது. அவர் தேர்ப் பாகன் மீது அம்பு தைத்–தது. அவன் இறங்கி – ள் தாறு–மா–றா–கஓ ஓடி–னான். குதி–ரைக – டி – ன. அடித்து துன்–பு–றுத்த திசை–மா–றின. வேறு பக்–கம் அவரை இழுத்– து க் க�ொண்டு ஓடின. அவன்– ஓ – டு – கி ன்ற தேரின் க�ொடியை அறுத்–தான். பீஷ்–மரை – ப் பார்த்து வணக்–கம் ச�ொல்லி ஒரு அம்பு விட்–டான். பீஷ்–மரி – ன் கட்டை விர–லுக்கு அருகே அம்பு குத்தி நின்–றது. மிகப் பெரிய வீரன்–தான் இப்–படி – வ – ண – க்–கம் ச�ொல்ல முடி–யும். அது அர்–ஜு–னன். அவ–ருக்கு தெள்–ளத் தெளி–வாக தெரிந்து விட்–டது. ஆனால் இந்த நாள் சரியா.துரி–ய�ோத – ன – ன் நிர்–கதி – ய – ாக நிற்–கின்–றப – �ோது உத–விக்கு கர்–ணன் ப�ோக, கர்–ணன் துரி–ய�ோத – ன – ன் சுற்றி நக–ரவே முடி–ய–வில்லை. உள்ளே நக–ரும்– ப�ோ–தெல்–லாம் அவன் குதி–ரை–யும், தேரும் அடி வாங்–கி–யது. அவன் மீது விழு–கின்ற சரங்–களை அவன்–த–டுக்க வேண்–டி–யி–ருந்–தது. அந்த சரங்–கள் வானத்தை மூடிக் க�ொண்டு ஒன்–றாக அவன் தேரில் இறங்–கின.தேர் முழு–வது – ம் பாணங்–கள – ால் நிரம்–பின. தேரை உலுக்கி பாணத்தை ஒதுக்கி விட்டு அவன் வெறி க�ொண்–ட–படி விலகி ஓட்–டி–னான். பிறகு கர்– ண ன் வேக– ம ாக வந்– த ான். விழுந்த அஸ்– தி – ர ங்– க ளை எடுத்– த ான். மந்– தி – ர ங்– க ள்

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

ஜெபித்–தான். பிருன்–கநளை ந�ோக்கி விட அந்–த– அஸ்–தி–ரங்–கள் சீறி எழ, உத்–த–ரன் பயந்–தான். ஆனால், குதி–ரை–க–ளுக்கு உத்–த–ர–வு–க�ொ–டுத்– துக் க�ொண்டே பிருன்– க நளை குதி– ரை – க ளை செலுத்– தி – ன ான். வந்– தி – ரு ந்– த – அ ஸ்– தி – ர ங்– க ளை உடைத்து எரித்–தாள். மறு–ப–டி–யும் அஸ்–தி–ரத்–தில் கர்–ணன் கை வைக்க, அவன் வில்–லை–உ–டைத்– தாள். கடு–மைய – ாக காயப்–படு – த்–தின – ாள்.பீஷ்–மர் பத– றி–னார். துர�ோ–ணர் பின்–ன–டைந்–தார். அஸ்–வத்–தா– மன் சண்–டை–யிட மன–மில்–லாது அர்–ஜு–னன்–தான் என்று தெரிந்த பிறகு, என்ன அற்–பு–தம் என்ன அற்–பு–தம் இவ–னுக்கு இணை–யான வில் வீரன்– யா–ருமே இல்–லையே என்று அவனை நெஞ்–சில் க�ொண்–டாடி யுத்–தம் செய்–த–தால் அவன் யுத்–தம் வீணா–க– இ–ருந்–தது. எவன் தனு–சின – ால் ஜெயிக்–கமு – – டி–யா–த–வன�ோ அவ–னுக்கு எதி–ராக யுத்–தம் செய்து க�ொண்–டி–ருக்–கி–ற�ோம்–என்று கிரு–ப–ருக்–குத் தெரிந்– தது. தன்–னு–டைய வித்–தையை அர்–ஜு–ன–னுக்கு காட்–டத் துவங்–கி–னார். அர்–ஜு–னனை திணற அடித்–தார். அவன் தேரை பாணங்–கள – ால் மூடி–னார். அவனை விலக்க வைத்– தார். ஓய்–வெடு – க்–கவை – த்–தார். இன்–னும் சற்று விலகி ஓடும்–படி செய்–தார். இப்–ப�ொ–ழுது அர்–ஜு–னன் க�ோப–மா–னான். கிரு–பரை ந�ோக்கி தன் பாணங்– களை செலுத்–தி–னான். வணக்–கம் செலுத்–திய பாணங்–கள் இப்–ப�ொ–ழுது அவ–ரைந�ோ – க்கி வந்–தன. உடம்–பில் தைத்–தன. தேரை உடைத்–தன. குதி–ரை–களை க�ொன்–றன. தேர் பாகன் தலை சீவிப் ப�ோயிற்று. கிரு–பர்–இற – ங்கி வேறு ஒரு தேரில் ஏறிக் க�ொண்–டார். முற்–பக – லி – ல் ஆரம்–பித்த யுத்–தம்–மூன்று நாளில் முடி–வுக்கு வந்–தது. துரி–ய�ோத – ன – ன் படை–கள் சிதறி ஓடின. வேறு பக்–கம் ப�ோய்–நின்று க�ொண்–டன. பசுக்–களை வளைத்து அவர்–களி – ட – மி – ரு – ந்து அர்–ஜு– னன் மீட்–டான். வேறு பக்–கம் –ப–சுக்–களை அனுப்– பி–னான். பசுக்–கள் தப்–பித்–த�ோம் பிழைத்–த�ோம் என்று வேறு பக்–கம் ப�ோயின. உத்– த – ர ன்– கு – ர லை அடை– ய ா– ள ம் தெரிந்து க�ொண்–டன. உத்–தர– னு – ம் வாய் திறந்து கத்தி அவை– களை விரட்ட, அவை–விர– ாட தேசம் ந�ோக்கி ஓடின. அர்–ஜு–னன் கர்–ணனை அடித்து விரட்–டி–னான். கர்– ண ன்--- சாரதி கர்– ண ன் ரத்– த ம் ஒழுக நிற்–ப–தைப் பார்த்–து–ப�ோ–ரி–லி–ருந்து விலகி ஓட்–டி– னான். வெளி–யே–றி–னான் கர்–ணன் வெளி–யே–று–வ– தை–கண்டு துரி–ய�ோ–த–னன் பின் த�ொடர்ந்–தான். மற்–ற–வர்–க–ளும் கலைந்–தார்–கள். துரி–ய�ோ–த–னன் படை கடு–மை–யாக தண்–டிக்–கப்–பட்–டு– ப–சுக்–களை விட்–டு–விட்டு வடக்கே அம்பு விடாத இடத்–தில் ப�ோய் நகர்ந்து நின்று க�ொண்–டது. மிகப் பெரிய இரைச்–சல�ோ – டு அர்–ஜு–னன் சுற்றி சுற்றி வந்–தான். அவன் அருகே வரும்–ப�ோது அது–அர்–ஜு–னன் என்று எல்– ல�ோ – ரு க்– கு ம் தெரிந்து ப�ோயிற்று. அப்–ப�ோது விராட தேசத்–தில் விரா–ட–மன்–னர்–கீழ் இறங்–கி–னார். கன்–னி–கை–யர்–கள் அவரை வர–வேற்– றார்–கள். நடன மாதர்–கள் அவர் பாதம்–ப–ணிந்– தார்–கள். பூமாலை சாத்–தி–னார்–கள். மேலே பூ

ப�ொழிந்–தார்–கள். நெற்–றித் தில–கமி – ட்–டார்–கள்.அவ–ரு– டைய அர–சிக – ள்–வந்து நின்று வணங்கி நின்–றார்–கள். கண–வ–னுக்கு தில–க–மிட்–டார்–கள். நெற்றி முழு–வ– தும் செந்–நி–ற–தி–ர–வத்–தால் தட–வப்–பட்டு யுத்–தத்–தில் மிகப் பெரிய வெற்–றியை சம்–பா–தித்–த–வன் ப�ோல அலட்–ட–லா–க– தே–ரி–லி–ருந்து விராட மன்–னன் கீழ் இறங்–கி–னான். பெண்– க ள் கைவாகு க�ொடுத்து அவனை படி–யில்–ஏற்–றி–னார்–கள்.‘‘கங்–கரே,குளித்து விட்டு வாரும். என் மகன் தனி ஒரு–வ–னாக ப�ோர் செய்ய ப�ோயி–ருக்–கி–றான். வடக்கே பசுக்–கள – ை–து–ரி–ய�ோ–த– னன் கவர, என்–னுட – ைய வீர மகன் அங்கு உட–னடி – – யாக கிளம்பி ப�ோயி–ருக்–கிற – ான். யார�ோ பிருன்–கந– ளை–தேர் ஓட்–டு–கி–றா–ளாம். இவன் ப�ோதும் என்று ச�ொல்லி விட்–டான். அவன் மிகப் பெரிய வீரன் தெரி–யுமா.’’என்று ச�ொல்ல, ‘‘ஆமாம். உங்–கள்–பிள்ளை வேறு எப்–படி இருப்– பான். மிகப் பெரிய வீரன்–தான். ஆனால், பிருன்– கநளை இருக்–கும்–வரை- உங்–கள் பிள்–ளைக்கு எந்த ஆபத்–தும் இல்லை.’’‘‘அது சரி.உத்–த–ரன் நன்–றாக சண்–டை–யிடு – கி – ற – வ – ன்.’’‘‘ஆமாம். உங்–கள் பிள்–ளை–யா–யிற்றே.ச�ொல்–லிக் க�ொடுத்–தி–ருப்–பீர்– கள். ஆனால், பிருன்–கநளை மிகுந்த பல–சாலி. சாமார்த்–திய – மு – ள்–ளவ – ள். அவள் இருந்த யுத்–தத்–தில் த�ோற்–றது என்ற சரித்–தி–ர–மே–இல்லை.’’கங்–கன் குளித்–து–விட்டு வந்–தார். அர–ச–னும் வாச–னை–யாக வந்து சேர்ந்–தார்.‘‘நான் மிக–சந்–த�ோ–ஷ–மாக இருக்– கி–றேன். யார் என்ன கேட்–டா–லும் க�ொடுக்–கும்–ப–டி– யான இடத்–தில் இருக்–கிறேன் – .என்–னுட – ைய வலது கை சூதா–டும், இடது கை ஏதே–னும் வாரி வழங்–கிக் க�ொண்–டி–ருக்–கும். அந்–த–ணர்–களை வரச் ச�ொல். சூதாட்ட பலகை விரி. கங்கா, உட்–கார். பாய்ச்– சி–கை–எ–டுத்–துக் க�ொள். ச�ொல். தாயம் என்று ச�ொல்.’’அவர்–கள் எதி–ரும் புதி–ரும – ா–க உ – ட்–கார்ந்து க�ொண்டு பக–டைக்–காயை உருட்–டின – ார்–கள். காய்– கள் நகர்ந்–தன. வெற்–றிக்–கும், வெட்–டுப்–பட்–டத – ற்–கும் அவன் பெரி–தாக சிரித்–தான்.‘‘என் மகன் சென்– றி–ருக்–கி–றான்–ஐயா. யுத்–தத்–திற்கு என் பிள்ளை சென்–றி–ருக்–கி–றான். எவ்–வ–ளவு சந்–த�ோ–ஷ–மாக இருக்–கிறேன் தெரி–யுமா.அவன் வெறுமே தண்– டப்–பிள்–ளை–யாக வள–ருகி – ற – ான�ோ, பெண் ப�ோகத்– தில் இருக்–கி–றான�ோ என்–றெல்–லாம் பயந்–தேன். சற்–றும் பயப்–ப–டாது தனி ஒரு–வ–னாக ப�ோயி–ருக்– கி–றான்.’’‘‘அரசே, செய்தி வந்–த–து–’–’– ‘–‘–என்ன?’’ ‘‘துச்– ச ா– த – ன ன் அடி– ப ட்டு விட்– ட ான்.அவன் குதி–ரை–கள் விழுந்து விட்–டன. உங்–கள் பிள்ளை ஜெயித்து விட்–டார்.’’ ‘‘அப்–படி ச�ொல் செய்–தியை. இந்–தா–வாங்–கிக் க�ொள்’’–ப�ொற்–கிழி தூக்கி ப�ோடப்–பட்–டது.‘‘கங்கா, ஒரு எண்–ணிக்–கைச் ச�ொல்.’’ கங்–கன் எண்–ணிக்–கையை ச�ொன்–னார்.அர–சன் பாய்ச்–சி–கையை உருட்–டி–னான். வெற்றி பெற்– றான். எகிறி குதித்–தான்.‘‘என் பிள்–ளை–ஜெ–யித்– தான். நானும் ஜெயித்து விட்–டேன். நானும் படை எடுத்து திரி–கர்த மன்–னன் சுசர்–ம–னை–அ–டித்து

வீழ்த்–தினேன் – . இத�ோ என் பிள்ளை துச்–சா–தன – னை துரத்–தி–யி–ருக்–கி–றான். அடித்து வந்–தி–ருக்–கி–றான். அடுத்–தது யார்? என்ன அங்கே?’’ ‘‘அரசே, துரி–ய�ோ–த–னன் வீழ்ந்–தான்.அவன் தேர் துண்–டா–யிற்று.’’‘‘அப்–ப–டியா. துரி–ய�ோ–த–னன் தேர்–துண்–டா–யிற்றா. என் மக–னாலா, கங்கா, என்ன இது ஆச்–ச–ரி–ய–மாக இல்லை?’’ ‘‘உடன் பிருன்– க ந– ள ை– ப �ோ– யி – ரு க்– கி – ற ாள் அல்– ல வா, அத– ன ால் எந்– த க் கவ– லை – யு ம் வேண்–டாம்.’’ ‘‘இல்லை. உடைத்–த–து –உத்–த–ரன்–’–’– ‘–‘–இ–ருக்–கும். உத்–த–ரன் தான் உடைத்–தி–ருப்– பான். ஆனால் தேர�ோட்– டி – ய து பிருன்கநளை அல்–லவா, அத–னால் அங்கு நல்–ல–ப–டி–யாக ப�ோர் நடந்–தி–ருக்–கும்.’ ’‘‘நீ ச�ொல்–வ–தும்–சரி. அடுத்–தது யார் வரு–கி– றார்–கள் குதி–ரை–யில். வரச் ச�ொல். அது–வரை ஆடு–வ�ோம்–’–’–அ–ர–சன் ஆடி–னான். கங்–க–னும் காய் –உ–ருட்–டி–னார். த�ொலை–விலே குதி–ரை–யி–லி–ருந்து இறங்கி ஓடி– வ ந்– த – வ ன் வந்து நின்– ற ான்.‘‘கர்– ணன் வதை–பட்–டான். ப�ோரி–லி–ருந்–து– ஒ–துங்–கிக் க�ொண்–டான்.’ ’‘‘அடேங்– க ப்பா. கர்– ண – னையே வதைத்– த – வன்–என் மகன் உத–ய–கு–மா–ரன். வாழ்க வாழ்க. எல்–ல�ோ–ருக்–கும் தானம் க�ொடுங்–கள். அந்–த–ணர்– களை அழைத்–து–தா–னம் க�ொடுங்–கள். அத்–தனை மக்–க–ளுக்–கும் தானம் க�ொடுங்–கள். விராட தேசம் மிகப் பெரிய க�ொண்–டாட்–டத்–தை– ந–டத்–தட்–டும். என் மகன் ஜெயித்–திரு – க்–கிற – ான் கங்கா.’’‘‘ஆமாம். பிருன்–கந–ளை– இ–ருக்க ஜெயிக்க முடி–யா–த–வர் உண்டோ.’’ ‘‘ஐயா, பீஷ்–ம–ரும்,துர�ோ–ண–ரும் பின்–ன–டைந்– தார்–கள். கிரு–பரை உங்–கள் மகன் ஒன்–றும் செய்–ய– வில்–லை–’–’–‘–‘–அ–டடா, கிரு–ப–ரை–ஒன்–றும் செய்–யக் கூடாது. துர�ோ–ணரை என்ன செய்–தான்–’’– ‘– ‘– து – ர�ோ – ண – – ரை–பய – மு – று – த்–தின – ார். பீஷ்–மர�ோ – டு கடும் சண்–டை–’’– ‘– ‘– – ப�ோட வேண்–டும – ல்–லவா.மேலும் என்–னஆ – யி – ற்று?’ ’‘‘பீஷ்–மர்–மெல்ல பின்–னட – ைந்து க�ொண்–டிரு – க்–கி– றார். அவர் கை தாழ்ந்து க�ொண்–டிரு – க்–கிற – து. க�ோப– மில்–லா–மல்– உங்–கள் மகன் யுத்–தம் செய்து க�ொண்– டி–ருக்–கிற – ார்.’’ ‘‘அப்–படி – யா.அப்–படி – யா. பீஷ்–மரு – க்கு எதி–ரா–கவா. அவர் பெரிய மனி–தர– ா–யிற்றே.--- பார்த்– தாயா, எப்–பேர்–பட்ட மனி–தரை நான் புதல்–வ–னா–க– பெற்–றி–ருக்–கி–றேன்.–’–’– ‘–‘–நீங்–கள்–மி–கச் சிறந்த வீரனை புதல்–வ–னாக பெற்– றி – ரு க்– கி – றீ ர்– க ள். ஆனால், உடன் பிருன்– கநளை இருப்–ப–தால்– பீஷ்–ம–ரென்ன, இந்–தி–ரனே வந்–தா–லும் ஜெயிக்க முடி–யா–து.–’–’– ‘–‘–நான் என்–ம–க–னைப் பற்றி ச�ொல்–கி–றேன். நீ பிருன்கநளை பற்–றியே பேசிக் க�ொண்–டி–ருக்–கி– றாய். இது அடா–த–பேச்–சு.–’–’– ‘–‘–அப்–ப–டி–யல்ல.யார் சார–தி–யாக இருக்–கி–றார்–கள�ோ. அவர்–கள் யுத்–தத்– தில் முக்–கி–ய–மல்–லவா.’’ ‘‘இல்–லையென் – று ச�ொல்–லவி – ல்லை.ஆனால், ஜெயித்–தது உத்–த–ரன்.’’

(த�ொட–ரும்) ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

க�ோயில் உண்டியலில் காணிக்கை செலுத்தாமல் சாமி மட்டும் கும்பிட்டுவிட்டு வரலாமா? -அயன்–பு–ரம் த. சத்–தி–ய–நா–ரா–ய–ணன் வ–னுக்கு தேவை உண்–மை–யான பக்தி இறை– மட்–டுமே. நீங்–கள் உண்–டிய – லி – ல் காணிக்கை

செலுத்–து–கி–றீர்–களா, இல்–லையா என்–பது முக்– கி–ய–மில்லை. உங்–க–ளு–டைய பக்–தி–யும், இறை–வ– னின் பால் நீங்–கள் க�ொண்–டுள்ள ஈடு–பா–டும் மட்– டுமே இறை–வ–னின் அரு–ளைப் பெற்–றுத் தரும். க�ோயில் உண்–டிய – லி – ல் காணிக்கை செலுத்–தா–மல் கட–வுளை வணங்–குவ – தி – ல் எந்–தத் தவ–றும் இல்லை. அதே–நே–ரத்–தில் உண்–டிய – லி – ல் காணிக்கை செலுத்– து–வ–தன் மூலம் தங்–கள் பாரம் குறைந்–த–தாக நிம்–ம–திப் பெரு–மூச்சு விடு–ப–வர்–க–ளும் உண்டு. வசதி படைத்–த–வர்–கள் ஆல–யத் திருப்–ப–ணிக்–காக உண்– டி – ய – லி ல் காணிக்– கையை செலுத்– து – வ து நல்–லது. ஆல–யத்–திற்கு வரு–பவ – ர்–கள் எல்–ல�ோரு – ம் உண்–டி–ய–லில் கட்–டா–யம் காணிக்கை செலுத்த வேண்–டும் என்று அவ–சி–யம் இல்லை.

பஞ்–ச–பாத்–தி–ரம் - உத்–த–ரணி என்ற பெயர் எப்–படி ?வந்– தது? - கிருஷ்–ண–மூர்த்தி, கத்–தார்.

உத்–த–ரணி அல்ல, அதனை ருத்–ரணி என்று ச�ொல்–ல–வேண்–டும். பஞ்ச என்–றால் ஐந்து என்று மட்–டுமல்ல – , அக–லம – ான என்ற ப�ொரு–ளும் உண்டு. பஞ்ச பாத்–திர– ம் என்–றால் ‘வாய் அகன்ற பாத்–திர– ம்’ என்று ப�ொருள். நீங்–கள் நினைப்–பது ப�ோல் ஐந்து பாத்–திர– ங்–கள�ோ அல்–லது ஐந்து வித–மான உல�ோ– கங்–க–ளின் கல–வைய�ோ அல்ல. அதே–ப�ோல அத– னு – ட ன் இணை– ய ாக இருக்– கு ம் சின்– ன ஞ்– சி று கரண்– டி க்கு ருத்– ர ணி என்று பெயர். ருத்–ர–னின் அணி–க–ல– னான பாம்–பின் உரு–வினை – க் க�ொண்டு வடி–வ–மைக்–கப்–பட்–டி–ருக்–கும். பாற்–க–டலை பாம்–பைக் கயி–றா–கக் க�ொண்டு கடைந்–து–தானே அமிர்–தத்தை எடுத்–தார்–கள்! அது–ப�ோல பஞ்–ச– பாத்–திர– த்–தில் உள்ள தீர்த்–தத்தை எடுக்–கும்–ப�ோது அது அமிர்–தம – ாக வேண்–டும் என்–பத – ால் பாம்–பின் உரு–வில் அதனை வடி–வ–மைத்–தார்–கள். பஞ்–ச– பாத்–தி–ரம்-ருத்–ரணி என்–பதே சரி. இறை–வனை முறைப்–படி பூஜை செய்து வழி–ப–டும்–ப�ோது, முத– லில் அந்த தெய்–வத்–தின் பெய–ரைச் ச�ொல்லி தியா–னிப்–பார்–கள். உதா– ர – ணத்– தி ற்கு பிள்–ளை – யார் பூஜை செய்–யும்–ப�ோது ‘விநா–ய–காய நமஹ:

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

த்யா– ய ா– மி ’ (விநா– ய – க ப்– பெ – ரு – ம ானே உம்மை தியா–னிக்–கிறே – ன்), ‘ஆவா–ஹய – ா–மி’ (ஆவா–ஹன – ம் செய்–கி–றேன்), ‘ஆஸ–னம் சமர்ப்–ப–யா–மி’ (உட்–கா– ரு–வத – ற்கு ஆச–னம் அளிக்–கிறே – ன்) என்று ச�ொல்லி அழைப்–பார்–கள். விநா–ய–கப் பெரு–மான் வந்து ஆச–னத்–தில் அமர்ந்–துவி – ட்–டத – ாக எண்ணி அடுத்து, பஞ்ச உப–சா–ரம் என்ற பூஜை–க–ளைச் செய்–வார்– கள். அதா–வது ஒரு விருந்–தி–னர் நம் வீட்–டிற்–குள் வந்–தவு – ட – ன் அவர்–களை ‘வாரு–ங்கள், வாருங்–கள்’ என்று வர–வேற்று, ‘உட்–கா–ருங்–கள், தண்–ணீர் குடி–யுங்–கள்,’ என்று முத–லில் உப–சா– ரம் செய்–வ�ோம் அல்–லவா, அதே ப�ோல இறை–வன் நம் வீட்–டிற்–குள் வந்–த–வு–டன் அவ–ருக்கு பாத–பூஜை செய்– யு ம் வித– ம ாக ‘பாதய�ோ: பாத்– ய ம் சமர்ப்–ப–யா–மி’ (உம்–மு–டைய பாதத்–தில் தீர்த்–தம் விட்டு அலம்–பு–கி–றேன்), ‘ஹஸ்–தய�ோ: அர்க்–யம் சமர்ப்–பய – ா–மி’ (கைகளை அலம்–பிக்–க�ொள்ள தீர்த்– தம் விடு–கி–றேன்), ‘முகே ஆச–ம–னீ–யம் சமர்ப்–ப–யா– மி’ (முகம் வாய் அலம்ப தீர்த்–தம் தரு–கி–றேன்), ‘சுத்– த �ோ– த க ஸ்நா– ன ம் சமர்ப்– ப – ய ா– மி ’ (நீராட சுத்–த–மான தண்–ணீரை விடு–கி–றேன்), ‘ஸ்நான அனந்–தர– ம் ஆச–மனீ – ய – ம் சமர்ப்–பய – ா–மி’ (இறு–திய – ாக மீண்–டும் ஜலம் விடு–கி–றேன்) என்று ஐந்து முறை ருத்–ரணி – யி – ன – ால் தீர்த்–தம் விடு–வார்–கள். இந்த ஐந்து வித–மான பஞ்ச உப–சா–ரத்–தி–னைச் செய்–வ–தற்கு

துணை–யாக இந்த பாத்–தி–ரம் பயன்–ப–டு–வ–தால் ஐந்து என்ற அர்த்–தத்–த�ோடு இதனை பஞ்–ச– பாத்–திர– ம் என்று அழைப்–பத – ா–க– வும் க�ொள்–ள–லாம்.

அமா– வ ா– ச ை– யி ல் குழந்தை ?ஆகாதா? பிறந்– த ால் குடும்– ப த்– தி ற்கு

- ப.த.தங்–க–வேலு, பண்–ருட்டி. இது முற்–றி–லும் தவ–றான கருத்து. தை அமா– வ ாசை நாளில் உங்– க ள் நண்– ப – ரி ன் இல்–லத்–தில் குழந்தை பிறந்– தி– ரு ப்– ப – த ா– க – வு ம், அத– ன ால் கு டு ம் – ப மே வ ரு த் – த த் – தி ல் இருப்–ப–தா–க–வும் உங்–கள் கடி– தத்–தில் குறிப்–பிட்–டுள்–ளீர்–கள். அமா–வாசை நாளில் குழந்தை பிறப்– ப – த ால் குடும்– ப த்– தி ற்கு ஆ க ா து எ ன ்ற க ரு த் – தி ல் உண்மை இல்லை. பிறப்–பும், இறப்–பும் நம் கையில் இல்லை. இறை–வனி – ன் எண்–ணப்–படி – யே – து. இந்த உல–கம் இயங்–கு–கிற நமக்கு எது நன்– மைய�ோ , அதைத்–தான் இறை–வன் தந்–து– க�ொண்–டி–ருக்–கி–றார் என்ற நம்– பிக்கை நமக்கு வேண்– டு ம். எல்–லாம் அவன் செயல் என்று இருந்–துவி – ட்–டால் கவ–லைப்–பட வேண்– டி – ய – தி ல்லை. ஆஞ்– ச –நே–யர் அவ–த–ரித்–தது அமா–வா– சை–யில், கிருஷ்–ணர் பிறந்–தது அஷ்–ட–மி–யில், ராமர் பிறந்–தது நவ– மி – யி ல் என்று உங்– க ள் நண்–ப–ருக்கு எடுத்–துச் ச�ொல்– லுங்–கள். அமா–வாசை நாளில் பிறந்த குழந்–தையி – ன் ஜாத–கத்– தில் சூரி– ய – னு ம், சந்– தி – ர – னு ம் ஒரே வீட்–டில் அமர்ந்–தி–ருப்–பர். லக்ன பாவத்–தி–லி–ருந்து சூரி–ய– னும், சந்–தி–ர–னும் இணைந்–தி– ருக்–கின்ற பாவ–கத்–தின் தன்– மை– யை ப் ப�ொறுத்து பலன் மாறு–ப–டும். அது நற்–பல – –னைத் தரு–வ–தா–க–வும் இருக்–க–லாம். பிறந்து சில நாட்–களே ஆன ப ச் – சி – ள ம் கு ழந் – தை க் கு

ஜாத–கம் பார்ப்–பது தவறு. மேலும் ஒரு குழந்தை பிறந்த நேரத்–தின – ால் குடும்–பத்–தில் உள்–ள–வர்–க–ளுக்கு எந்த பாதிப்–பும் உண்–டா–காது. அவ–ர–வர் ஜாதக பலனே அவ–ர–வ–ருக்கு உரிய பல–னைத் தரும். அமா–வா–சையி – ல் குழந்தை பிறந்–தால் குடும்–பத்–திற்கு ஆகாது என்று ச�ொல்–வது முற்–றி–லும் மூட–நம்–பிக்–கையே.

உரிய பாகத்–தைப் பிரித்து தரா–மல் தானே முழு–ச�ொத்–தையு – ம் அனு–பவி – க்– ?அதற்–கும் சக�ோ–த–ர–னுக்கு பங்–காளி துர�ோ–கம் என்ற பாவம் வந்து சேருமா? கு–ரிய தண்–டனை என்ன?

- ய�ோகேஷ்–வ–ரன் பிரபு, அரி–ய–லூர். ச�ொத்து சம்–பா–தித்–த–வர் முறை–யாக உயில் எழுதி வைத்து, அந்த உயி–லில் குறிப்–பிட்–டுள்–ள–வாறு ச�ொத்–தினை அனு–ப–வித்து வந்–தால் அதில் எந்த குற்–ற–மும் வந்து சேராது. உதா–ர–ணத்–திற்கு ஒரு வீட்–டில் மூன்று பிள்–ளை–கள் இருக்–கி–றார்–கள் என்று வைத்–துக் க�ொள்–வ�ோம். ச�ொத்–தினை சம்–பா–தித்த தந்–தை–யா–ன–வர் மூன்று பிள்– ளை – க – ளி ன் குணங்– க ள், அவ– ர – வ – ரி ன் தனித்– தி – றமை , சம்– ப ா– திக்–கும் ய�ோக்–யதை ஆகிய விஷ–யங்–களை கருத்–தில் க�ொண்டு உயில் எழுதி வைத்–தி–ருப்–பார். கைநி–றைய சம்–பா–திக்–கும் மூத்த பிள்–ளைக்கு குறை–வான பாகத்தை உயில் எழுதி வைக்க–லாம். இரண்–டா–வது பிள்ளை நற்–கு–ணங்–கள் ப�ொருந்–தி–ய–வ–னாக இருந்– தா–லும், அவ–னுக்கு நல்ல வேலை கிடைக்–க–வில்லை, ஆனால் ச�ொத்தை முறை–யா–கப் பரா–ம–ரிப்–பான் என்ற நம்–பிக்கை உள்ள பட்–சத்–தில் கூடு–தல் பாகத்–தினை அந்–தப் பிள்–ளை–யின் பெய–ரில் எழுதி வைக்–க–லாம். ஊதா–ரித்–த–ன–மாக மூன்–றா–வது பிள்ளை செலவு செய்–வதை – க் கண்–கூட – ா–கக் காணு–கின்ற தகப்–பன், இந்த பிள்–ளைக்கு ச�ொத்து எழுதி வைப்–ப–தால் எந்த நன்–மை–யும் இல்லை, ச�ொத்தை வீணாக அழிப்–ப–த�ோடு இவ–னும் அழிந்–து–வி–டு–வான் என்று எண்ணி அவன் பெய–ரில் எந்த பாக–மும் எழு–தி–வைக்–கா–ம–லும் இருக்–க–லாம். அதில் எந்–தத் தவ–றும் இல்லை. தர்–ம–சாஸ்–தி–ரத்–தின் படி–யும், அர– சாங்க சட்–டப்–ப–டி–யும் ச�ொத்–தினை சம்–பா–தித்–த–வ–ருக்கு உயில் எழுதி வைக்–கும் உரிமை உண்டு. அந்த உயி–லில் கண்–ட–வாறே அவ–ர–வர் ச�ொத்–தினை அனு–ப–விக்க வேண்–டும். உயில் எழு–தா–மல் தகப்–பன் இறந்–து–வி–டும் பட்–சத்–தில், அந்–தச் ச�ொத்–தினை வாரி–சு–கள் யாவ–ரும் சரி–ச–ம–மா–கப் பங்–கிட்–டுக் க�ொள்–வதே நியா–ய–மா–னது. இதில் விட்–டுக்–க�ொ–டுத்–துச் செல்–வது என்–பது அவ–ரவ – ர் தனிப்–பட்ட விருப்–பம். ஆனால், ஒரு–வ–ருக்கு உரிய பாகத்தை மற்–றவ – ர் ஏமாற்றி எடுத்–துக் க�ொள்–ளும் பட்– சத்–தில் அது துர�ோ–கமே. அந்த துர�ோ–கத்–திற்கு உரிய தண்–ட–னையை யாராக இருந்–தா–லும் தனது அந்–திம காலத்–திற்–குள் அனு–ப–விப்–பார்–கள். கை நிறைய காசு ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

இருந்– து ம், வேளைக்கு சாப்– பி ட இய– ல ா– ம ல், நினைத்–ததை அடைய இய–லா–மல் மன வருத்– தத்–திற்கு ஆளா–வார்–கள். இது பங்–கா–ளிக – ளு – க்–குள் மட்–டும – ல்ல, பிறர் ச�ொத்–தினை அப–கரி – த்து வாழும் அனை–வ–ருக்–குமே ப�ொருந்–தும்.

சிவா–ல–யத்–தில் நந்–தி–யின் பின்–பு–றம் க�ொடி–ம–ரம், பலி–பீ–டம் அமைப்–ப–தற்–கான தாத்–ப–ரி–யம் என்ன? - ச�ோலை–மலை, சேலம். நந்–தி–யம்–பெ–ரு–மா–னுக்–கும், எம்–பெ–ரு–மா–னுக்– கும் இடை– யி ல் எந்– த க் குறுக்– கீ – டு ம் இருக்– க க் கூடாது. வாயில்–காப்–ப�ோ–னாக பணி–யாற்–றி–னா– லும், சதா சர்வ கால–மும் எம்–பெ–ரு–மானை தனது சிந்–த–னை–யில் க�ொண்டு தியா–னித்–துக் க�ொண்–டி– ருப்–ப–வர் நந்தி. அத–னால்–தான் அவர் எப்–ப�ோ–தும் இறை–வனை தரி–சித்–துக் க�ொண்–டிரு – க்–கும் வரத்–தி– னைப் பெற்–றி–ருக்–கி–றார். சிவா–ல–யத்–திற்–குள் நாம் செல்–லும்–ப�ோது கூட நந்–தி–யின் பக்–க–வாட்–டில் நின்று தியா–னித்து உள்ளே செல்ல அவ–ரி–டம் அனு–மதி பெற்–றுச் செல்ல வேண்–டும். இறை–வ– னின் சந்–ந–தி–யில் நின்று வழி–ப–டும்–ப�ோ–தும் இரு– பு–ற–ங்களிலும் பக்–க–வாட்–டில் நின்–று–தான் வழி–பட வேண்–டுமே தவிர, நந்–திக்கு மறைக்–கும் வித–மாக குறுக்–கில் நின்று தரி–ச–னம் செய்–யக் கூடாது. எக்– – க்–கும் கா–ரண – ம் க�ொண்–டும் நந்–திக்–கும், ஈஸ்–வர– னு இடை–யில் குறுக்–கீடு எது–வும் இருக்–கக் கூடாது என்ற கார–ணத்–தி–னால் சிவா–ல–யங்–க–ளில் நந்–தி– யின் பின்–பு–றத்–தில் க�ொடி–ம–ரத்–தி–னை–யும், பலி பீடத்–தின – ை–யும் அமைத்–தி–ருக்–கி–றார்–கள்.

கர்மா என்– ப தை அவ– ர – வ ர்– க ள் அனு– ப – வி த்– து த்– ?ஜ�ோதி– தான் ஆக–வேண்–டும் என்று அனு–ப–வம் முதிர்ந்த டர்–கள் கூறு–வது ஏற்–பு–டை–ய–து–தானா?

- எஸ்.எஸ்.வாசன், தென்–எ–லப்–பாக்–கம். ஏற்–பு–டை–யதே. கர்–மாவை அவ–ர–வர் அனு–ப– வித்–துத்–தான் ஆக வேண்–டும் என்–ப–தில் எந்த

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

மாற்– று க் கருத்– து ம் இல்லை. அத– ன ால்– த ான் ஜாத– க ம் எழு– து ம் ப�ோது “ஜனனீ ஜென்ம ச�ௌக்–யா–னாம், வர்த்–தனீ குல சம்–பத – ாம், பதவீ பூர்வ புண்–யா–னாம் லிக்–யதே ஜென்ம பத்–ரி–கா” என்று எழு–தி–யி–ருப்–பார்–கள். பூர்வ ஜென்ம பாவ - புண்–ணி–யத்–தின் அடிப்–ப–டை–யில்–தான் இந்த ஜென்–மா–விற்–கான பலன் அமை–யும் என்–பதை தெளி–வா–கக் குறிப்–பிட்–டிரு – ப்–பார்–கள். “ஊழ்–வினை உறுத்து வந்து ஊட்–டும்” என்–பதே ஐம்–பெ–ருங்– – ான சிலப்–பதி – க – ா–ரம் காப்–பிய – ங்–களு – ள் முதன்–மைய வலி–யு–றுத்–தும் கருத்து. வினை விதைத்–த–வன் வினை அறுப்–பான் என்–பதை நம் முன்–ன�ோர்–கள் பல–ரும் தங்–கள் அனு–ப–வத்–தின் வாயி–லாக வலி–யு– றுத்–திச் ச�ொல்–லி–யி–ருக்–கிற – ார்–கள். ஆக, அவ–ர–வர் செய்த கர்–மா–விற்கு உரிய பலனை அவ–ர–வர் அனு–பவி – த்–துத்–தான் ஆக வேண்–டும் என்ற கருத்து முற்–றி–லும் சரி–யா–னதே.

அட்–சய திரு–தியை நாளில் நகை வாங்க வேண்–டும், ?வேண்– இய–லா–த–வர்–கள் குண்–டு–மணி தங்–க–மா–வது வாங்க டும் என்று ஒரு சிலர் ச�ொல்–கி–றார்–கள். ஒரு

சிலர் அன்–ன–தா–னம் செய்ய வேண்–டும் என்–கி–றார்–கள். ப�ொருள் வீட்–டிற்–குள் வரு–வது நல்–லதா? அல்–லது செலவு செய்து அன்–ன–தா–னம் செய்ய வேண்–டுமா? எது சரி? - எஸ்.அன்–ன–பூ–ரணி, திருச்சி. அன்– ன – த ா– ன ம் செய்– வ தை செலவு என்று ச�ொல்ல முடி– ய ாது. தானத்– தை ப் பெறு– ப – வ ன் ப�ோதும், ப�ோதும் என்று ச�ொல்–வது அன்–னத – ா–னத்– தில் மட்–டுமே. மற்ற எந்த ப�ொருளை தான–மா–கப் பெற்–றா–லும் இன்–னும் க�ொஞ்–சம் தந்–திரு – க்–கல – ாம் என்றே எண்–ணு–வான். அன்–ன–தா–னத்–தின் ப�ோது மட்–டுமே வயிறு நிறைந்–துவி – ட்–டது, ப�ோதும் என்று திருப்தி அடை–வான். இத்–தனை சிறப்பு வாய்ந்த அன்–ன–தா–னத்–தைச் செய்–வது என்–பது செல–வுக் கணக்–கில் சேராது. மாறாக கிடைத்–தற்–கரி – ய புண்– ணி–யம் என்ற வர–வுக்–க– ணக்–கில் சேரும். அட்– சய திரு–தியை நாளுக்–கும் மகா–பா–ர–தத்–திற்–கும் த�ொடர்பு உண்டு. பாண்–ட–வர்–கள் வன–வா–சம் செய்–யும் காலத்–தில் உண–விற்கு மிக–வும் சிர–மப்– பட்–டார்–கள். கான–கத்–தில் தங்–களை – க் காண–வரு – ம் முனி–வர்–க–ளுக்–கும், ரிஷி–க–ளுக்–கும் விருந்–த�ோம்– பல் விதி–யின்–படி உண–வ–ளிக்க வேண்–டும் அல்– லவா? உணவு சமைக்க என்ன செய்–வது என்று மனம் கலங்–கிய திர�ௌ–பதி சூரிய பக–வானை நினைத்து வழி–பட்–டாள். சித்–திரை மாதத்–தில் வரும் வளர்–பிறை திரு–தியை நாளில் அள்ள அள்–ளக் குறை–யாத அட்–சய பாத்–தி–ரத்தை திர�ௌ–ப–திக்கு வழங்கி ஆசிர்–வ–தித்–தார் சூரிய பக–வான். க்ஷயம் என்–றால் குறை என்று ப�ொருள். அக்ஷ–யம் என்– றால் என்–றும் குறை–வில்–லாத என்ற அர்த்–தத்– தில் இந்த நாளிற்கு அக்ஷய திரு–தியை என்–றும்,

சூரி–யன் அளித்த அந்த பாத்–தி–ரத்–திற்கு அக்ஷய பாத்–தி–ரம் என்–றும் பெயர் வந்–தது. அந்த நாளில் எது செய்–தா–லும் அந்த செய–லா–னது மீண்–டும், மீண்–டும் த�ொடர்ந்து க�ொண்–டி–ருக்–கும், தங்–கம் வாங்–கின – ால் த�ொடர்ந்து தங்–கம் வாங்–கிக் க�ொண்– டி–ருப்–ப�ோம் என்–ப–தற்–காக அட்–சய திரு–தி யை நாளில் ஏழை, பணக்–கா–ரன் என யாராக இருந்– தா–லும் சரி, தங்–க–ளால் இயன்–ற–வகை – –யில் குண்– டு–மணி தங்–கம – ா–வது வாங்–கிவி – ட வேண்–டும் என்று பெரி–ய–வர்–கள் ச�ொல்லி வைத்–தார்–கள். ஆனால், ஒரு விஷ– ய த்தை முக்– கி – ய – ம ாக கவ–னத்–தில் க�ொள்ள வேண்–டும். தங்–க–ளி–டம் இருக்–கும் பணத்–தைக் க�ொண்–டு–தான் தங்–கம் வாங்க வேண்–டுமே தவிர, கடன் வாங்–கிச் செய்– யக் கூடாது. அட்–சய திரு–தியை நாளில் கடன் வாங்கி தங்–கம் வாங்–கி–னீர்–கள் என்–றால் மீண்–டும் மீண்–டும் கடன் வாங்–கிக் க�ொண்டே இருப்–பீர்–கள் என்–பதை நினை–வில் க�ொள்–ளுங்–கள். அதே–ப�ோல் தங்–களி – ட – ம் இருக்–கும் ப�ொரு–ளைக் க�ொண்–டுத – ான் அன்–ன–தா–னம் செய்ய வேண்–டுமே தவிர, கடன் வாங்–கிச் செய்–யக் கூடாது. ஜ�ோதிட ரீதி–யாக ஆராய்ந்–தால் நவக்–ர–ஹங்–க– ளில் தந்–தைக்–குரி – ய கிர–ஹம – ா–ன சூரி–யனு – ம், தாய்க்– கு–ரிய கிர–ஹ–மான சந்–தி–ர–னும் ஒரே நேரத்–தில், உச்ச பலத்–து–டன் சஞ்–ச–ரிக்–கும் காலமே அட்–சய

திரு–தியை நாள். அதா–வது, சூரி–யன் தனது உச்ச ராசி–யான மேஷத்–தி–லும், சந்–தி–ரன் தனது உச்ச ராசி–யான ரிஷ–பத்–தி–லும் அமர்ந்–தி–ருக்–கும் நாள். அதா–வது தாய்-தந்தை இரு–வ–ரும் உச்ச பலத்–து– டன் அமர்ந்–திரு – க்–கும் நாள். இந்த உலகை ஆளும் தாய்-தந்–தை–ய–ரா–கிய பார்–வ–தி–யும் பர–மேஸ்–வ–ர– னும் பூர–ண–மான சந்–த�ோ–ஷத்–து–டன் விளங்–கும் நாள். இந்த நாளில் நாம் எந்த வரம் கேட்–டா–லும் குறை–வில்–லா–மல் கிடைக்–கும் அல்–லவா? இந்த நன்–னா–ளில் நகை–கள் வாங்கி சேர்த்து வைப்–பது மட்–டும் நம் கட–மை–யல்ல. திர�ௌ–ப–திக்கு சூரிய பக–வான் அட்–சய பாத்–திர– த்தை வழங்–கிய – து அவர்– கள் சாப்–பி–டு–வ–தற்–காக மட்–டும் அல்ல. அர–சர்–க– ளாக வாழ்ந்த அவர்–கள் காட்–டில் வசிக்–கும்–ப�ோது – ம் தங்–கள – ால் இயன்ற அன்–னத – ா–னம் செய்ய வேண்– டும் என்–ப–தற்–கா–க–வும்–தான். அட்–சய திரு–தியை நாளின் இந்த உண்–மை–யான அர்த்–தத்–தி–னைப்

புரிந்து க�ொண்டு அந்த நாளில் ஆத–ரவ – ற்ற முதி–ய– வர்–கள், குழந்–தை–கள், மாற்–றுத் திற–னா–ளி–கள் ஆகி–ய�ோர்க்கு நம்–மால் இயன்ற அன்–ன–தா–னத்– தை–யும், ப�ொரு–ளுத – வி – யை – யு – ம் செய்–த�ோ–மேய – ா–கில் நம்–மிட – மு – ம் அள்ள அள்–ளக் குறை–யாத செல்–வம் – ல் எவ்–வித ஐய–மும் இல்லை. வந்து சேரும் என்–பதி கிடைத்–தற்–க–ரிய இந்த நாளில் இவ்–வு–ல–கில் வாழ ப�ொருட்–செல்–வத்–தி–னைச் சேர்ப்–ப�ோம், நம்–மால் இயன்ற அன்–ன–தா–னம் செய்து அவ்–வு–ல–கத்–திற்– கான அருட்–செல்–வத்–தை–யும் சேர்ப்–ப�ோம்.

மச்–சா–ரி–கள் ஒரு முடி பூணூ–லும், கிர–ஹஸ்– ?இழந்–பிரம்– தர்–கள் இரண்–டும் அணி–கி–றார்–கள். மனை–வியை த–வர் ஒரு பூணூலை நீக்க வேண்–டுமே.. ஏன்

அப்–படி செய்–வ–தில்லை? - கே.ஆர்.எஸ்.சம்–பத், திருச்சி. ஒரு பிரம்–மச்–சாரி க்ரு–ஹஸ்–தாச்–ர–மத்–திற்–குள் நுழை–யும்–ப�ோது இரண்–டா–வது பூணூலை அணி– கி–றான். ‘க்ரு–ஹஸ்–தாச்–ரம ய�ோக்–யதா சித்–யர்த்–தம் த்வீ–திய யக்–ஞ�ோ–ப–வீத தார–ணம் கரிஷ்–யே’ என்று ச�ொல்லி அணிந்து க�ொள்–வார்–கள். விவா–ஹம் ஆன–வுட – ன் அவன் குடும்–பஸ்–தன் ஆகி–விடு – கி – ற – ான். அவன் மனை–வியை இழந்–து–வி–டும் பட்–சத்–தில் அவனை பிரம்–மச்–சாரி என்று எவ்–வாறு ச�ொல்ல முடி–யும்? திரு–மண – ம் ஆகாத பெண்ணை செல்வி என்று அழைப்–பார்–கள். திரு–ம–ணம் ஆன–வு–டன் திரு–மதி என்று ச�ொல்–வார்–கள். திரு–ம–ணம் ஆன ஒரு பெண் தன் கண–வனை இழக்க நேரிட்–டால் அவரை மீண்– டு ம் செல்வி என்று அழைப்– ப – தில்லை. இது ஒரு வழிப்–பாதை. பிரம்–மச்–ச–ரி–யத்– தில் இருந்து க்ரு–ஹஸ்–தாச்–ரம – த்–திற்–குள் நுழைந்த ஒரு–வன் மீண்–டும் பிரம்–மச்–சரி – ய – த்–திற்–குள் செல்ல இய–லாது. வானப்–ரஸ்–தம் என்ற நிலைக்–குள்–தான் நுழைய இய–லும். அதா–வது, குடும்–பத்–தில் இருந்– து–க�ொண்டே ஆசா–பா–சங்–களை – த் துறந்து வாழும் நிலை. மூன்–றா–வது பூணூல் என்–பது திரு–திய வஸ்– தி–ரத்–திற்கு மாற்–றாக அணிந்து க�ொள்–வது. நீங்–கள் குறிப்–பிட்–டுள்–ளது ப�ோல் சந்–யா–சி–கள் அணி–வது அல்ல. சந்–யாசி, அனைத்–தை–யும் துறந்–த–வர். சந்–யா–சிக – ள் பூணூல் அணி–வதி – ல்லை. க்ரு–ஹஸ்–த– னாக மாறிய ஒரு–வ–னால் மீண்–டும் பிரம்–மச்–ச–ரி– யத்–திற்–குள் செல்ல இய–லாது என்–ப–தால் அவன் மனை–வியை இழந்த ப�ோதி–லும் இரண்டு அல்–லது மூன்று முடி க�ொண்ட பூணூல்– த ான் அணிய வேண்–டும். இதில் எந்த சந்–தே–க–மும் இல்லை. ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

சென்னை - முகப்பேர்

நல்லன எல்லாம் தரும் நாராயண மந்திரம்!

அ

ந்–தத் தாமரை மலர் முகத்–தை– விட்டு விழி செலுத்–திய பார்வை வண்–டு–கள் விலக மன–மின்றி தவிக்– கின்–றன. அன்னை கன–கது – ர்க்கா அழ– கின் ம�ொத்த உரு–வம – ாக கரு–ணைக் கண்–க–ளு–டன் அருள் பாலிக்–கி–றாள். எட்–டரை அடி உயர கம்–பீ–ரம், பத்து கரங்–க–ளின் அர–வ–ணைக்–கும் பரிவு, நேர்–பார்–வை–யின் துய–ரம் ப�ோக்–கும் ஆறு– த ல்... துர்க்கை அனைத்– து ச் செல்–வங்–க–ளை–யும் அள்ளி வழங்க ஆர்– வ த்– து – ட ன் காத்– தி – ரு க்– கி – ற ாள். கன– க – து ர்க்கை என்– ற – து ம் ஆந்– தி ர மாநில விஜ– ய – வ ா– ட ா– த ான் நினை– வுக்கு வரும். ஆனால் தமிழ்–நாட்– டி–லும், சென்னை நகர எல்–லை–ய– – ற – ாள் ருகே அமைந்து ஆசி வழங்–குகி அன்னை. தெற்கு ந�ோக்–கிய ராஜ–க�ோ–புர வாசல் வழி–யாக உள்ளே சென்–றால், நேர் எதிரே ஐயப்–பன் சந்–ந–தியை தரி–சிக்–க–லாம். சுமார் பதி–னைந்து வரு–டங்–களு – க்கு முன்–னர் இந்த இடம் ஐயப்– ப ன் க�ோயி– லு க்– க ா– க த்– த ான் தேர்வு செய்–யப்– பட்– டது. ஆனால், அதற்–காக முயற்–சித்த ஜெய–பால் சுவா–மி–க–ளுக்கோ இறை உத்–த–ரவு வேறு– ம ா– தி – ரி – ய ாக வந்– த து. அது, அங்கே அம்– பி கை மூல– வ – ர ாக க�ோயில் க�ொள்ள விரும்–பு–கி–றாள் என்–ப–து–தான். அதன்–படி இங்கே பிர–தான தெய்– வ–மாக கன–க–துர்க்கை பிர–திஷ்டை செய்–யப்–பட்–டிரு – க்–கிற – ாள். க�ோயிலை சம்–பி–ர–தா–ய–மாக வலம் வரும்–ப�ோது இடது பக்–கத்–தில் வலம்–புரி ஜ�ோதி– வி–நா–ய–கர் அருட்–காட்சி வழங்–கு–கி– றார். அவ–ருக்கு அருகே, சன–காதி முனி–வர்–க–ளு–டன் தட்–சி–ணா–மூர்த்தி. அவ–ருக்–குப் பக்–கத்–தில் புவ–னேஸ்– வரி. அரு–கிலேயே – மகா–லட்–சுமி, தனி சந்–ந–தி–யில் திருப்–பதி பத்–மா–வ–தியை நினை–வுப – டு – த்–துவ – து – ப�ோ – ல க�ொலு–வீற்– றி–ருக்–கி–றாள். வடக்கு பார்த்த சந்– ந – தி – யி ல் சரஸ்–வ தி தேவி. பள்ளி, கல்–லூரி துவங்–கும் சம–யத்–தி–லும், பரீட்சை

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

அன்னை கனகதுர்க்கா

சரஸ்வதி தேவி

லட்சுமி குபேரர்

காலங்–க–ளி–லும் இந்த சந்–நதி நூற்– றுக்– க – ண க்– க ான மாண– வ ர்– க – ள ால் சூழப்–பெ–றும். அவர்–கள் தாங்–கள் க�ொண்– டு – வ – ரு ம் பேனா ப�ோன்ற எழு–து–ப�ொ–ருட்–களை கலை–ம–கள் முன்– ன ால் சமர்ப்– பி த்து, ஆசி பெற்று எடுத்–துச் செல்–கி–றார்–கள். ஏழை மாண–வர்–க–ளுக்கு க�ோயில் நிர்–வா–கமே தம் செல–வில் அப்–ப�ொ– – யி – ன் ஆசி–யுட – ன் ருட்–களை சரஸ்–வதி வழங்கி வரு–கி–றது. வள்ளி-தேவ–சேனா சமேத சுப்– பி–ர–ம–ணி–யர், தனி சந்–ந–தி–யில் அரு– ளாசி வழங்–கு–கி–றார். அடுத்–த–டுத்து ஸ்வர்–ண–பை–ர–வர், நவ–கிர– க சந்–ந–தி– கள். சற்றே உள்–ளட – ங்கி அழகு மிளிர ஒளிர்–கிற – ாள் நாகாத்–தம்–மன். அவ–ளு– டைய தலை–மீது குடை–பி–டித்–தி–ருக்– கும் பஞ்– ச – மு க நாகத்– து க்– கு – த ான் எத்–தனை பெருமை! அன்–னை–யும் பஞ்–ச–முக நாகாத்–தம்–மன் என்றே அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றாள். அடுத்–த– தாக லட்–சுமி குபே–ரரை தரி–சிக்–க– லாம். மச்ச (மீன்) பீடத்–தில் இவர் வீற்–றி–ருக்–கி–றார். பக்–கத்–தில் மகா–பீ– டம் ஆன்–மி–கப் பூர–ணத்–து–வத்தை உள்–ளட – க்கி எளி–மைய – ாக அமைந்–தி– ருக்–கிற – து. இந்த பீடத்–திற்கு தின–மும் இரண்டு மணி–நே–ரம் ஆழ்ந்த பூஜை நடத்–தப்–ப–டு–கி–றது. விருப்–ப–முள்ள பக்–தர்–கள், இந்த மகா–பீ–டத்–துக்கு, பூஜை மந்–தி–ரங்–கள் பின்–ன–ணி–யில் ஒலிக்க, தாமே மலர்–க–ளால் நேர–டி– யாக அர்ச்–சனை செய்–ய–லாம். ஆல– ய த்– தி ன் தல– வி – ரு ட்– ச ம், இணைந்து நிற்–கும் அர–சும், வேம்– பும். இதன் கீழே நாகர் சிலை–கள் பதிக்–கப்–பட்–டுள்–ளன. பக்–கத்–தில் நான்–க–டிக்கு நான்– கடி அள–வில் ஒரு பரப்பு தனித்–துத் தெரி– யு ம்– ப டி சிமென்ட்– ட ால் பூசி மூடப்–பட்–டி–ருக்–கி–றது. இது சுமார் 15 அடி ஆழ–முள்ள நீர்த்–த�ொட்டி. இதில் ஜல– து ர்க்கை எந்– ந ே– ர – மு ம் நீரில் மூழ்–கி–யி–ருக்–கி–றாள். வரு–டத்–துக்கு ஒரு–நாள், சித்ரா ப�ௌர்–ணமி தினத்– தன்று சிமென்ட் மூடியை உடைத்து

ஜல–துர்க்–கையை வெளியே எடுத்து அங்–கு– சம், கத்தி, கேட–யம், ஜப– மகா மண்–டப – த்–தில் க�ொலு–விரு – த்–துகி – – மாலை, ஓலைச்–சுவ – டி ஆகி–யவற்றை – எட்டு கரங்–கள் தாங்–கியி றார்–கள். அன்று முழு–வது – ம் பல்–வேறு – ரு – க்க, அப–ய– பூஜை–கள் மேற்–க�ொள்–ளப்–ப–டு–கின்– &–வர– த ஹஸ்–தங்–களு – ட – ன் அன்னை றன. பல–வ–கைப்–பட்ட பிர–சா–தங்–கள் உல–குக்கே அருள்–பா–லிக்–கி–றாள். அந்த அறை நிறை–யும் அள–வுக்கு இந்த அன்–னைக்கு பக்–தர்–கள் தம் கையா–லேயே பால–பிஷ அன்–னைக்கு நிவே–த–னம் செய்–யப்– – ே–கம் செய்–ய– பட்டு, பிறகு அவை அனைத்– து ம் லாம் & ஆடி மாதம் பூர நட்–சத்–திர வந்–தி–ருக்–கும் பக்–தர்–க–ளுக்கு விநி– நாளன்று மட்–டும். ஒவ்–வ�ொரு வரு–ட– ய�ோ– கி க்– க ப்– ப – டு– கி ன்– ற ன. மறு– ந ாள் மும் அன்–றைய தினம், க�ோயிலை அதி–காலை பிரம்ம முகூர்த்த நேரத்– ந�ோக்கி சாரி சாரி–யாக பக்–தர்–கள் தில் (3 மணிக்கு) மீண்–டும் ஜல–துர்க்– பால் குடம் சுமந்து வரும் காட்சி கையை பாதாள கங்கை எனப்–ப–டும் பிர–மிக்க வைக்–கும். புரட்–டாசி மாத நீர்த்– த�ொ ட்– டி க்– கு ள் நிலை– நி – று த்தி, முதல் சனிக்–கி–ழமை அன்று அன்– மீண்– டு ம் மேலே சிமென்ட்– ட ால் னைக்கு திருப்–பதி வெங்–க–டா–ச–ல–ப– மஹாலட்சுமியுடன் தளம் ப�ோட்–டு–வி–டு–கி–றார்–கள். இந்த தி–யாக அலங்–கா–ரம் செய்–கிற – ார்–கள். சத்யநாராயணர் – –தில்லை என்–பது – யே பெரு–மாள்! கங்–கை–யும் வற்–றுவ அச்சு அசல் அப்–படி குறிப்–பிட – த்–தக்–கது. வரு–டத்–துக்கு ஒரு– திரு–ம–லை–யில்–தான் நிற்–கி–ற�ோம�ோ நாள் என்ற இந்த தரி–சன வாய்ப்–பைத் என்ற பிர–மிப்–பைத் தவிர்க்க முடி–யா– தவ–ற–விட்–ட–வர்–கள், தளத்–தில் உள்ள தது உண்மை. இந்த அன்–னைக்கு துவா–ரம் வழி–யாக காசு தட்–சணை முன்–னால் வந்து நின்–றாலே ப�ோதும். செலுத்தி மான–சீ–க–மாக வேண்–டிக்– எந்த வேண்–டு–த–லை–யும் நினைத்– க�ொள்–கி–றார்–கள். துக் க�ொள்ள வேண்– ட ாம்; எந்த க�ோரிக்– கை – யை – யு ம் முன்– வைக்க அரு– கி – லேயே சப்த கன்– னி – ய ர் வேண்–டாம். ‘தாயே நீயே துணை’ அழ– கு ற க�ொலு– வி – ரு க்– கி – ற ார்– க ள். மகா–மண்–ட–பத்–தில் வீர சர–பேஸ்–வ–ரர் என்று நம்மை அவள் பாதங்–க–ளில் தரி–ச–னம் தரு–கி–றார். பிரத்–யங்–க–ரா– அர்ப்–பணி – த்–துவி – ட்–டால் ப�ோதும், நம் வுக்–கும் தனி சந்–நதி உள்–ளது. இந்த நிறை&–குறை – க – ள் எல்–லா–வற்–றையு – ம் அன்– னை க்கு முன்– ன ா– லி – ரு க்– கு ம் அன்–னையே பார்த்–துக்–க�ொள்–வாள். ஹ�ோம குண்–டம் ஒவ்–வ�ொரு அமா– அ ன் – னை க் கு வ ல து ப க்க வாசை அன்–றும் இரண்டு மூட்டை சந்–ந–தி–யில் சத்–ய–நா–ரா–ய–ணர் மகா– மிள–காயை ஆஹு–தி–யா–கப் பெற்று லட்– சு – மி – யு – ட ன் எழுந்– த – ரு – ளி – யி – ரு க்– சிறி–தும் நெடி–யில்–லாத பேர–ருளை கி–றார். ப�ௌர்–ணமி தினங்–க–ளில் குபேர பீடம் அன்னை பிரத்–யங்–கரா சார்–பில் பக்–தர்–க–ளுக்கு இவர் முன் சத்–ய–நா–ரா–யண பூஜை விம–ரி–சை–யாக வாரி வழங்–கு–கி–றது. நடை–பெ–று–கி–றது. இப்– ப�ோ து க�ோயி– லி ன் பிர– த ான தெய்– வ – இந்த ஆல–யத்–தின் இன்–ன�ொரு சிறப்பு அம்– மான கன–க–துர்க்–கையை கண்–கு–ளிர தரி–சிக்–க– சம் - வை–குந்–தம். ஆமாம், முதல் மாடி–யில், லாம். பத்–துக் கரங்–கள். சங்கு, சக்–க–ரம், பாசம், வைகுந்–தமே உரு–வா–கி–யி–ருக்–கி–றது. படி–க–ளே–றிப்

வைகுண்டத்தில் ரங்கநாதர்

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

திருப்பதி பெருமாளாக அலங்காரம் ப�ோகும்–ப�ோது பாற்–க–ட–லின் அலை–ய�ோசை கேட்– கும் பிரமை! இங்கு எல்–லாமே பிர–மாண்–டம்–தான். துவா–ர–பா–ல–கர்–கள், ஆஞ்–ச–நே–யர், கரு–டாழ்–வார் எல்–ல�ோ–ருமே நெடி–து–யர்ந்து நிற்–கி–றார்–கள். பக்க சுவர்–க–ளில் அஷ்–ட–லட்–சு–மி–கள், குரு–வா–யூர– ப்–பன், உப்–பிலி – ய – ப்–பன், திரி–விக்–கிர– ம அவ–தா–ரம் எல்–லாம் சுதை சிற்–பங்–க–ளா–கத் திகழ்–கின்–றன. லட்–சுமி நர– சிம்–ம–ரும், லட்–சுமி ஹயக்–ரீவ – –ரும் தனித்–தனி சந்–ந– தி–யில் க�ொலு–வி–ருக்–கி–றார்–கள். புத்–தி–ர–கா–மேஷ்டி – ே–கம் வரை–யில – ான யாகம் முதல் ராமர் பட்–டா–பிஷ ராமா–யண காட்–சி–கள், தசா–வ–தா–ரக் கதை–கள் எல்–லா–மும் ஓவி–யங்–க–ளாக ஒளிர்–கின்–றன. இந்த வைகுந்–தத்–தின் மூல–வர் ரங்–க–நா–தர். ஒன்–ப–தடி நீளம், ஐந்–தடி உய–ர–மும் க�ொண்ட ஒரே கல்–லா–லான சய–ன–க�ோல மூர்த்தி. இவர் க�ோயில் நிர்–வா–கம் அல்–லது ஒரு–சி–லர– து முயற்–சி– – ன் யால் மட்–டும் அல்–லா–மல், அனைத்து பக்–தர்–களி ஒத்–து–ழைப்–பா–லும்–தான் பிர–திஷ்டை செய்–யப்–பட்– டி–ருக்–கி–றார். ஆமாம், பக்–தர்–கள் தாம் கைப்–பட அஷ்–டாட்–சர மந்–தி–ரம் எழு–திய ஒரு லட்–சம் செப்– புத் தக–டு–களை பீடத்–தில் பதித்து அதன்–மேல் ஒய்–யா–ரம – ாக ஆர�ோ–கணி – த்–திரு – க்–கிற – ார் அரங்–கன். கன–க–துர்க்கா ஆல–யம், சென்னை மேற்கு முகப்–பேரி – ல் ‘வாவின்’ வளா–கத்–தின் அருகே சுமார் ஒரு கி.மீ த�ொலை–வில் உள்–ளது. குபேரன், மகாலட்சுமிக்கு அருளும் - சுப–ஹேமா ஐஸ்வர்யேஸ்வரர் ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

மகானகளின மகத்துவ வரலாறு u225

சாயி

விவைாத தகயக்வாட் பரவசே ந்ையில் ஷீரடி பாபாவின் அற்புத வரலாறு

u125

ரமணர் ஆயிரம் ்பா.சு.ரமணன

ேகரிஷியின் சிலிர்க்க ்வக்கும் ஆன்மிக வரலாறு சு்வயான சேம்பவஙகளின் சதாகுபபாக...

 அரவிந்த u150 அன்்னை எஸ்.ஆர.தசேந்தில்குமார அன்–்ன–யின் அரு–்ளப சபறும் மு்ற–யும் அன்–்ன்ய வைஙகும் ேந்–தி–ரங–களும் இதில் உள–ளன. இந்–நூல் உங–கள வீடடில் இருப–பது  அன்–்ன–யின் அரு–மள!

u140 மத் பாமபன் சுவாமிகள் புனித சேரிதம் எஸ்.ஆர. தசேந்தில்குமார

முருகப சபருோனின் கருவியாக இந்த ேண்ணில் உதித்த ேகானின் வரலாறு.

அருட்பருஞயஜாதி வளளலாரின் வாழ்வும் வாக்கும்

்பா.சு.ரமணன

u100

பசி மநாய் மபாக்கி பக்தி்ய வளர்த்த பரவசே ேகான் வளளலாரின் வாழ்வும் வாக்கும்

யயாகி ராம்சுரத்குமார் வாழ்க்்கயும் உபமதசேமும்

்பா.சு.ரமணன

u150

கங்கநதித் தீரத்தில் பிறந்து அரு்ையில் ஒளிர்ந்த அற்புத ஞானியின் புனித சேரிதம்

அயயா ்ைகுண்டர் தவ.நீலகணடன சதன் தமிழகத்தின் ேறுேலர்சசிக்கு வித்திடை ேகானின் புனித சேரிதம்

u80

புத்தக விற்பனையாளரகள் / முகவரகளிடமிருந்து ஆரடரகள் வரவவறகப்படுகின்றை. த்தாடரபுக்கு: 7299027361 பிரதிகளுக்கு: சூரியன் பதிபபகம், 229, கசவசேரி வராடு, மயிலாபபூர, தசேனனை- 4. வ்பான: 044 42209191 Extn: 21125 | Email: kalbooks@dinakaran.com

பிரதிகளுக்கு : தசேனனை: 7299027361 வகானவ: 9840981884 வசேலம்: 9840961944 மதுனர: 9940102427 திருசசி: 9364646404 தெல்னல: 7598032797 வவலூர: 9840932768 புதுசவசேரி: 7299027316 ொகரவகாவில்: 8940061978 த்பஙகளூரு: 9945578642 மும்ன்ப: 9769219611 தடல்லி: 9871665961

திைகரன அலுவலகஙகளிலும், உஙகள் ்பகுதியில் உள்ள திைகரன மறறும் குஙகுமம் முகவரகளிடமும், நியூஸ் மாரட் புத்தகக் கனடகளிலும் கினடக்கும் புத்தகஙகளைப் பதிவுத ்தபால் / கூரியர் மூலம் பபற, புத்தக விளலயுடன் ஒரு புத்தகம் என்றால் ரூ.20ம், கூடு்தல் புத்தகம் ஒவபவான்றுக்கும் ரூ.10ம் சேர்தது KAL Publications என்ற பபயருக்கு டிமாண்ட் டிராஃப்ட் அல்லது மணியார்டர் வாயிலாக மேலாளர், சூரியன் பதிபபகம், தினகரன், 229, கசமசேரி மராடு, ேயிலாபபூர், சசேன்்ன 600004. என்ற முகவரிக்கு அனுப்பவும்.

இபவ்பாது ஆனனலனிலும் வாஙகலாம் www.suriyanpathipagam.com

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

உள்ள(த்)தைச் ச�ொல்கிற�ோம்

வர்ணிக்க வார்த்தைகளே இல்லை! உ த்– ர – க�ோ ச

மங்கை பெயர்க் கார– ண ம். உல–கின் முதல் க�ோயில், மாணிக்–க–வா–ச–க–ரின் தைரி–யம், லிங்க வடி–வம், முழு மர–கத நட–ரா– ஜர் உரு–வம், ஆருத்ரா தரி–சன நாளின் சிறப்பு எல்–லாம் ‘ராமேஸ்–வர– ம் யாத்–திர – ை’ த�ொடர் மூலம் அறிந்–த�ோம். நன்றி. - A.T.சுந்–த–ரம், சென்–னி–மலை.

அ

னந்–தனு – க்கு 1000 நாமங்–கள் த�ொடர் கட்–டுர – ை– யில் திருச்–சிறு – பு – லி – யூ – ர் கிருபா சமுத்–திர பெரு–மாள், திருச்–சேறை சார–நா–தப் பெரு–மாள், திருத்–த–லச்– ண – ம் சங்–காடு நாண்–மதி – ய – ப் பெரு–மாள், கும்–பக�ோ – சார்ங்–க–பாணி பெரு–மாள், திருக்–க–டை–யூர் ஹர– சாப விம�ோ–சன பெரு–மாள் ஆகி–ய�ோரை வாச–கர்– கள் தரி–சித்து பய–ன–டை–யச் செய்த தங்–க–ளுக்கு உள–மார்ந்த பாராட்–டு–கள். - கே.சிவக்–கு–மார், சீர்–காழி-609 110.

‘பழம் நீயப்பா... ஞானப்–ப–ழம் நீயப்பா...’ என்ற

‘பக–வத் கீதை’ உரை எளிய நடை–யில், அனை–

வ–ரும் நன்கு புரிந்–துக – �ொள்–ளும்–படி அமைந்–திரு – ப்– பது பாராட்–டுக்–குரி – ய – து. ஞானி என்–பவ – ர் பற்–றற்–றவ – ர் என்–பதை கண்–ணா–டிக்கு ஒப்–பிட்டு கூறி–யி–ருந்–தது அருமை. - எம்.ல�ோக–நா–தன்.எம்.ஏ.,பி.எட்., சிக–ரல – ப்–பள்ளி- 635104.

ஆ ன்–மி–கம்

இதழ் முழு– வ – து ம் மிகச்– சி – ற ப்பு. அறிந்த விஷ–யங்–கள் எனி–னும் அவற்றை படைப்– பா– ள ர்– க ள் சுவை– ப ட எடுத்– தி – ய ம்– பி ய விதம், பழனி மலை பற்–றிய அரு–மை–யான தக–வல்–கள், கண்–ணதா – ச – னி – ன் அர்த்–தமு – ள்ள இந்–தும – த – ம் என்று எல்லா பகு–தி–க–ளுமே அற்–புத – ம். ஆன்–மி–கத்–தின் அடை–யா–ளமே ஆன்–மி–கம் பலன் இதழ் என்–பது நூற்–றுக்கு நூறு உண்மை. - சேலம் சுபா, அங்–கம்–மாள் காலனி, சேலம்.

‘ப

ரந்– தா – ம – னு க்கு உத– வி ய பற– வை – க ள்’ கட்–டுரை மூலம் திருப்–புட்–குழி, புள்–ளம் பூதங்–குடி திவ்–ய–தே–சங்–க–ளின் அருமை பெரு–மை–க–ளைத் தெரிந்–து–க�ொள்ள முடிந்–தது. - இரா.வளை–யா–பதி, த�ோட்–டக்–கு–றிச்சி.

‘எங்கே, எப்–படி, என்ன?’ - பழநி செய்–திக் கதம்–

பம், அறி–யாத பல தக–வல்–களை – த் தந்–தது. க�ொடு– முடி சிக–ரம் நல்ல விளக்–கம். பஞ்–சா–மிர்–தத்–தின் சுவை–யும், திரு–நீறு மகி–மை–யும் க�ொண்டு இந்த இதழ் மணத்–தது. - ஆ.தாயு–மா–ன–சுந்–த–ரம், வெள்–ள�ோடு.

ðô¡

1-15 ஏப்ரல் 2018

இனிய பாட–லின் தலைப்–பில் பழநி திருக்–க�ோயி – ல் பற்–றிய முழு– மை–யான செய்–தி–க–ளைத் திரட்டி த�ொகுத்து அளித்த கட்–டுரை, மலைப்–பில் ஆழ்த்தி விட்–டது! - அயன்–பு–ரம் த.சத்–தி–ய–நா–ரா–ய–ணன், பட்டா–பி–ராம்.

‘க

ல்–வெட்டு ச�ொல்–லும் க�ோயில் கதை–கள்,’ சென்ற இத–ழில், ‘தலைக்–க�ோ–லி’ எனும் விரு–து – பெற்ற ஆடல் மக– ளி ர், ஆடல் வல்– லா – னு க்கு அரும்–பணி செய்த விப–ரங்–களை அறி–யவை – த்–தது. உயி–ரைப் பணை–யம் வைத்–துத் திருக்–க�ோ–யில் க�ோபு–ரத்–தைக் காத்த மருது சக�ோ–தர– ர்–களி – ன் பக்–திப் பெருக்கை வர்–ணிக்க வார்த்–தை–கள் இல்லை. - முனை–வர். இராம.கண்–ணன், திரு–நெல்–வேலி.



ராம–நவ – மி – யை – ய� – ொட்டி வெளி–வந்த ஆன்–மிக – ம் அட்டை படம் ‘கிளி’–யாய் க�ொஞ்–சி–யது. ஜகம் புக–ழும் புண்–ணிய கதை–யாக மகான் நாரா–யண பட்–டத்–திரி – யி – ன் நாரா–யணீ – ய – ம் தச–கங்–களி – ல் ராமா–வ– தார ‘களி’–யாய் சுவைத்–தது. ப�ொறுப்–பா–சி–ரி–ய–ரின் தலை–யங்–கம், ‘இறை–வன் விதித்த சஸ்–பென்ஸ்’ வாழ்–வின் ‘ஒளி’–யாய் பிர–கா–சித்–தது. -‘காவிரி புனி–தர்’ ஒக்–கூர் தள–வாய் இரா.நாரா–ய–ண–சாமி, சிவ–கங்கை.

‘அனந்–த–னுக்கு 1000 நாமங்–கள்’ மிக–வும் சுவை–

யாக உள்–ளது. நாமங்–க–ளுக்–கான ப�ொருளை புராண, வர–லாற்று கதை–கள் மூலம் டாக்–டர் வெங்–க– டேஷ் விளக்–கு–வது படிக்க படிக்க பர–வ–ச–ம–டைய வைக்–கிற – து. குரு–வா–யூர– ப்–பனி – ட – ம் ராம–கா–தையை விளக்–கும் வித–மாக ஜகம் புக–ழும் புண்–ணிய கதை என்ற கட்–டுர – ை–யும், அதற்–கான படங்–களு – ம் மிக–வும் அரு–மை–யாக இருந்–தது. - ப.த.தங்–க–வேலு, பண்–ருட்டி-607106.

RNI Regn. No. TNTAM/2012/53345

100