ஆனமிகம நவம்பர் 1-15, 2017
ரூ. 20 (தமிழ்நாடு, புதுச்சேரி) ரூ. 25 (மற்ற மாநிலங்களில்)
தினகரன் குழுமத்திலிருந்து மாதம் இருமுறை வெளியாகும் ெதய்வீக இதழ்
அகத்தியர் சன்மார்க்க சங்கம் துறையூர் வழங்கும் இணைப்பு
பலன்
சனிப் பெயர்ச்சி ராசி பலன்கள்
அன்னபூரணி பக்தி ஸ்பெஷல்
1
2
ராமஜெயம் 18-01-2018 19-01-2018 28-01-2018 01-02-2018 11-02-2018 11-02-2018 18-02-2018 28-02-2018 07-03-2018 11-04-2018 19-03-2018 19-03-2018 30-03-2018 02-04-2018 25-04-2018 03-05-2018
17-05-2018
17-05-2018
}
வடமாநில புனித யாத்திரை 47
ஆண்டுகளுக்கு ரேலபான அனு்வம்
இது 8 நாட்கள் 64 திவய ்ெ்ங்கள், ்்ாைநாடு, தொண்ழடை நாடு, நடுநாடு-நபர கடடணம் ரூ.10,500/இது 10 நாட்கள் த்காண்டை ஆந்திர பிர்ெஷ் யாத்திழர. - கடடணம் ரூ.12,700/இது 8 நாட்கள் த்காண்டை ்்கரள திவய ்ெ்ங்கள் 13 பாண்டிய நாடடு திவய ்ெ்ங்கள் 18 ேறறும் ்ல இடஙகள் - ந்ர ஒருவருக்கு கடடணம் ரூ.10,750/இது 10 நாட்கள் த்காண்டை ்கரநாடை்க யாத்திழர. ஒருவருக்கு கடடணம் ரூ.12,500/இது 8 நாட்கள் த்காண்டை 5 ்�ாதிரலிங்கம் ைற்றும் ப்ல இடைங்கள். கடடணம் ரூ.10,400/இது 11 நாட்கள் த்காண்டை 7 ்�ாதிரலிங்கம் ைற்றும் ப்ல இடைங்கள். கடடணம் ரூ.13,500/இது 15 நாட்கள் த்காண்டை பஞ் துவாரழ்க யாத்திழர. இத்துடன புஸகே தீரத்தம் கடல் உள்வபாஙகும் ்பாண்டவரகள் வழி்டட சிவஸதலம். -ந்ர ஒருவருக்கு கடடணம் ரூ.17,600/இது 8 நாட்கள் த்காண்டை ை்்லசியா - சிங்கபபூர சுற்று்லா -ந்ர ஒருவருக்கு கடடணம் ரூ.64,000/இது 13 நாட்கள் த்காண்டைது. பூரி செகனனபாத், ரகபானபாேக், புவரனஸவர, சகபால்கத்தபா, சகௌஹபாத்தி.ரேகபாலயபா, சில்லபாங, சிேபுஞ்சி, சிக்கிம், டபாரஜிலிங -ந்ர ஒருவருக்கு கடடணம் ரூ.17,200/இது 19 நாட்கள் த்காண்டை உபனயா் யாத்திழர ஆக்ேபா, ேதுேபா, ரகபாகுலம், நியூசடல்லி, ஹரித்துவபார, ரிஷிரகஷம், ளநமிெபாேண்யம், அரயபாத்தியபா, அலகபா்பாத், சித்ேகூடம், கயபா, புத்தகயபா, கபாசி, ெபாேநபாத். - ந்ர ஒருவருக்கு கடடணம் ரூ.16,500/இது 12 நாட்கள் த்காண்டை உபனயா் யாத்திழர ஆக்ேபா, ேதுேபா, ரகபாகுலம், நியூசடல்லி, ஹரித்துவபார, ரிஷிரகஷம். - ந்ர ஒருவருக்கு கடடணம் ரூ.10,500/இது 9 நாட்கள் த்காண்டைது. பிரயாழ்க, சித்ரகூடைம், ்கயா, புத்ெ்கயா, ்காசி, ்ாரநாத். - ந்ர ஒருவருக்கு கடடணம் ரூ.10,000/இது 15 நாட்கள் த்காண்டை யாத்திழர. ்காசி, ்ாரநாத், ்்காரகபூர, ்்்னாலி, ்காடைாண்டு, ்பாகரா, முகதிநாத், ை்ன்காை்னா அம்ைன ்்காயில, �்னகபூர, ெனுஷாொம், லும்பினி - ந்ர ஒருவருக்கு கடடணம் ரூ.17,700/இது 7 நாட்கள் த்காண்டை ொய்லாந்து, ்கம்்பாடியா சுற்று்லா - ந்ர ஒருவருக்கு கடடணம் ரூ.65,000/இது 17 நாட்கள் த்காண்டை யாத்திழர. அலகபா்பாத், கயபா, புத்தகயபா, கபாசி, ெபாேநபாத், ஹரித்துவபார, ரிஷிரகஷம், நியூசடல்லி, ரகதபாரநபாத், ்த்ரிநபாத், ரதவபிேயபாளக, ரெபாஷிேடம், ஆக்ேபா, ேதுேபாபிருநதபாவன, ரகபாகுலம் - ந்ர ஒருவருக்கு கடடணம் ரூ.19,750/இது 17 நாட்கள் த்காண்டை ்ாரொம் யாத்திழர. ஹரித்துவபார, ரிஷிரகஷம், ரகதபாரநபாத், ்த்ரிநபாத், ஆதி்த்ரி, விெபால்்த்ரி, ரயபாக்த்ரி, த்யபான ்த்ரி, த்ரியுகி நபாேபாயண், கஙரகபாத்ரி, யமுரனபாத்ரி, ரதவபேயபாளக, ரெபாஷிேடம், நியூசடல்லி, ஆக்ேபா, ேதுேபாபிருநதபாவன, ரகபாகுலம் - ந்ர ஒருவருக்கு கடடணம் ரூ. 20,500/இது 12 நாட்கள் த்காண்டைது. ஹரித்துவார, ரிஷி்்கஷம், ்்கொரநாத், பத்ரிநாத், ்ெவபரயாழ்க, ்�ாஷிைடைம், ஆகரா, ைதுரா, ்்காகு்லம், நியூதடைலலி. - ந்ர ஒருவருக்கு கடடணம் ரூ. 16,000/2018 ஆம் ஆண்டு யாத்திழர விபரங்கழள தொழ்ல்பசியில தெரியபபடுத்தி்னால அனுபபி ழவப்பாம்
ஒரே குரூப்பாக வரு்வரகள் நீஙகள் விரும்பும் இடஙகளை ஏற்பாடு செய்து தருகினரறபாம். ஆங்ாஙகு தஙகும் வசதி்ள், ஊர்சுற்றிப் பார்்க் பஸ் ்ட்டணம், தூஙகும் வசதி ஜ்ாண்ட இரண்டாம் வகுப்பு ரயில் ்ட்டணம், க்ததர்்நத ஜதன்னி்நதிய பிராம்மணர்்கை்க ஜ்ாணடு ்ாகை - ்ாபி, டிபன்; மதியம், இரவு உணவளிப்பது்டன் இஙகு குறிப்பிட்ட அகைத்துச் ஜசைவு்ளும் எங்கைச் தசர்்நதகவ. எ்நத யாத்திகர்ளில் ்ை்நது ஜ்ாள்வதாைாலும் குகை்நதபடசம் 125 நாட்ளு்ககு முன் முன்பதிவு ஜசய்து ஜ்ாள்வது நைம்.
ரேலும் விவேஙகளுக்கு:-
விஜயலட்சுமி டிைாவல் சர்வீஸ் பழைய எண் 55/3, புதிய எண்.12, சிங்கராச்ாரி தெரு, (நல்ல ெம்பி தெரு ்கார்னர), திருவலலிக்்கணி, த்னழ்ன - 5. Cell: 9444887134 / 28440144. உரிழையாளர : S. E-mail: sreevijayalakshmitravels@gmail.com, www.sreevijayalakshmitravels.com
ஜஜயைாமன்
ÝùIèñ
தினகரன் குழுமத்திலிருந்து மாதம் இருமுறை வெளியாகும் தெய்வீக இதழ்
கல் பப்ளிகேஷன்ஸ் (பி) லிமிடெட்டிற்காக சென்னை-600 096, பெருங்குடி, நேரு நகர், முதல் பிரதான சாலை, பிளாட் எண்.170, எண்.10, தினகரன் அச்சகத்தில் அச்சிட்டு 229, கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004. என்ற முகவரியிலிருந்து வெளியிடுபவர் மற்றும்
ஆசிரியர்
ஆர்.எம்.ஆர்.ரமேஷ் ப�ொறுப்பாசிரியர்
பிரபுசங்கர் ஆசிரியர் குழு
கிருஷ்ணா, ந.பரணிகுமார் சீஃப் டிசைனர்
பிவி
Printed and published by R.M.R.Ramesh, on behalf of Kal Publications Pvt. Ltd. and printed at Dinakaran Press, Plot No.170, No.10, First Main Road, Nehru Nagar, Perungudi, Chennai-600 096 and published at 229, Kutchery Road, Mylapore, Chennai-600 004. Editor: R.M.R.Ramesh RNI Regn. No. TNTAM/2012/53345 வாசகர்கள் தங்கள் ஆல�ோசனைகள், விமர்சனங்கள், படைப்புகள், புகைப்படங்கள், ஓவியங்கள் அனைத்தையும் அனுப்ப வேண்டிய ஆசிரியர் பிரிவு முகவரி:
ஆன்மிகம் பலன்
229, கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004. த�ொலைபேசி: 044-4220 9191 மின்னஞ்சல்: palanmagazine@gmail.com விளம்பரங்களுக்கு: மு.நடேசன்
ப�ொது மேலாளர் (விளம்பரம்) ம�ொபைல்: 98409 51122 த�ொலைபேசி: 4467 6767 Extn 13234. மின்னஞ்சல்: advts@kungumam.co.in
4
வணக்கம்
இ
நலந்தானே!
ப�ோதி மரம்!
யற்கை மிக–வும் அற்–பு–த–மா–னது. அதன் அழ–குத் தன்–மை–க–ளில் ஒன்–றான பசுமை, நம் மன–தைக் குளி–ர–வைக்–கி–றது. த�ோட்–டம், வயல், த�ோப்பு, காடு என்று ப�ோக–வேண்–டாம், சாலை–ய�ோர மரங்–களை – ப் பார்த்–தாலே ப�ோதும், நம் மன–தில் பசுமை படர்–கி–றது. நமக்–குப் பிரா–ண–வாயு தரு–கி–றது, நிழல் தரு–கி–றது, குளிர்ச்சி தரு–கிற – து, பூ-காய்-கனி தரு–கிற – து என்ற எல்லா – ளை – யு – ம் மீறி ஒரு மரம் நிகழ்த்–தும் அதி–சய – த்தை நன்–மைக நம்–மில் எத்–தனை பேர் கவ–னித்–தி–ருக்–கி–ற�ோம்? மழை– யி ல்லை, ஊரெங்– கு ம் வறட்சி, குடி– நீ ர் பற்– றாக்–குறை, விவ–சாய நிலங்–கள் நீருக்–காக ஏங்–கு–கின்– றன என்ற மனி–தக் குறை–க–ளை–யும் மீறி மரங்–கள் பல இப்–படி குறை–பட்–டுக்–க�ொள்–வதி – ல்லை என்–பது உண்மை. ஆமாம், குடி–நீ–ருக்–காக இரு–நூறு அடி, முன்–னூறு அடி என்று குடி–யிரு – ப்–புப் பகு–திக – ளி – ல் குழாய்க் கிண–றுக – ளை – ப் பதித்து நீரெ–டுத்து நாம் தாகம் தீர்த்–துக்–க�ொள்–கி–ற�ோம். அதே–ச–ம–யம், அதே பகு–தி–யில் சில மரங்–கள் ஓங்கி உயர்ந்து நிற்–கின்–றன, பசுமை மிளிர ஜ�ொலிக்–கின்–றன. நம் தேவைக்–கான த�ோண்–ட–லில் ஐம்–பது அடிக்–கும் கீழா–கத்–தான் தண்–ணீர் கிடைக்–கி–றது என்–பது அனு–பவ உண்மை. இந்த மரங்–க–ளின் வேர்–கள் அதி–க–பட்–சம் இரு–பது அடிக்–கும் கீழா–கப் ப�ோக வாய்ப்–பில்லை. தன் வேரால் நீரை உறிஞ்–சிக்–க�ொள்ள முடி–யாத ஆழத்–தில் நீர்–மட்–டம் இருக்–கும் நிலை–யில் இந்த மரங்–கள் எந்த ஆதா–ரத்–தில் உயிர்–வாழ்–கின்–றன? இந்த சாலை மரங்– க – ளு க்கு ஆரம்ப காலத்– தி ல் வேண்–டு–மா–னால் யாரா–வது நீர் வார்த்–தி–ருப்–பார்–களே தவிர, அதன் வளர்ச்–சி–யின்–ப�ோது யாரா–வது நீர் ஊற்–றி– யி–ருப்–பார்–களா அல்–லது உரம்–தான் இட்–டி–ருப்–பார்–களா? மரம் தானே தன்–னைக் காத்–துக்–க�ொள்–கி–றது. எப்–ப– டிய�ோ தன் வளர்ச்–சிக்–கான ஊட்–டத்–தைப் பெறு–கி–றது. உயர்–கி–றது. வேருக்–க–டி–யில் நீரில்–லாத ப�ோதும், பூமிக் –க–டி–யி–லும், தன்–னைச் சூழ்ந்–தி–ருக்–கும் காற்–றி–லி–ருந்–தும் கிடைக்–கக்–கூ–டிய ஈரப்–பசையை – வேர்–க–ளா–லும், தண்டுஇலை–க–ளால் ஈர்த்–துக்–க�ொள்–கி–றது. ஆனால், சுற்–றுச் சூழல் மாச–டைந்–தி–ருக்–கும்–ப�ோ–தும் அது பசு–மை–யாக வளர்ந்து நிற்–கி–றது. எப்–படி? இள– மை – யி ல் அதற்– கு க் கிடைத்– தி – ரு க்– க க்– கூ – டி ய ஊட்–டத்தை அது முறை–யா–கப் பயன்–ப–டுத்–திக்–க�ொண்–ட– தால்–தான்! தன் வளர்ச்–சிக்–காக மட்–டு–மின்றி, தன்–னால் சமு–தா–யம் பயன்–ப–ட–வேண்–டுமே என்ற ப�ொது ந�ோக்–கி– னா–லும் அது தனக்–குக் கிடைத்–தி–ருக்–கக்–கூ–டிய ச�ொற்ப ஆதா–ரங்–களை வைத்து வளர்–கி–றது, நிலைக்–கி–றது. பக்–தி–யும் இப்–ப–டிப்–பட்–ட–து–தான். சிறு–வ–ய–தி–லி–ருந்தே அல்–லது வாய்ப்பு கிடைக்–கும்–ப�ோதெ – ல்–லாம் மன–சுக்–குள் நீராக ஊற–வேண்–டிய பண்பு; இறை–வன் அருளை ஈர்த்– துக்–க�ொள்ள வேண்–டிய பண்பு. அந்த அரு–ளால் நமக்கு மட்–டு–மின்றி அனை–வ–ருக்–கும் நலம் விளை–யவே – ண்–டும் என்ற பிரார்த்–தனை பண்பு. நம் மன–தை–யும், வாழ்க்–கை–யை–யும் என்–றென்–றும் பசு–மை–யாக வைத்–தி–ருக்–கும் பண்பு!
(ªð£ÁŠ-ð£-C-K-ò˜) ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
அன்னாபிஷேகம் 03-11-2017
பஞ்சம் பசி ப�ோக்குவாய்
அன்னபூரணி அன்–னம் - அன்னை - அன்–ன–பூ–ரணி
த
மி– ழி ன் முதல் எழுத்– த ான ‘‘அ’’க– ர – மு ம் இறுதி எழுத்–தான ‘‘ன்’’ என்ற எழுத்–தும் சேர்ந்து உரு–வா–னது ‘‘அன்’’ என்ற வேர்ச் ச�ொல்–லா–கும். இந்த வேர்ச் ச�ொல்–லில் இருந்து பல ச�ொற்–கள் கிளைத்து எழுந்–துள்–ளன. அவற்–றுள் முதன்மை பெற்– றவை அன்னை, அன்– ன ம் என்– ப – ன – வ ா– கும். ‘‘அன்’’ என்ற அந்த வேர்ச்–ச�ொல்–லா–னது
6
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
வழி–யாக இருப்–பது மன–நி–றை–வைத் தரு–வது, மேலா–னது, உயர்ந்–தது மேன்–மைமி – க்–கது ப�ோன்ற பல ப�ொரு–க–ளைக் க�ொண்–டது. ‘‘அன்’’ என்ற வேர்ச்–ச�ொல்–லு–டன் ‘‘ஐ’’ என்ற சிறப்பு எழுத்து சேர்ந்து அன்னை என்–னும் ச�ொல் உரு–வா–னது. நமக்கு அறி–வை–யும் உண–வை–யும் ஊட்–டுப – வ – ளு – ம், இந்த உல–கிற்கு நாம் வரு–வத – ற்கு
பூசை.ச.அருணவசந்தன்
இ
ந்த மாதம் 11-11-2017 அன்று பைர–வாஷ்–டமி என்று பைர–வ–ருக்–கு–ரிய நாளாக வழி–ப–டப்–ப–டு–கி–றது. அதை–ய�ொட்டி, இந்த இத–ழில் பைர–வர் குறித்த அரிய தக–வல்–களை அங்–காங்கு க�ொடுத்–தி–ருக்–கி–ற�ோம். படித்–துப் பய–னடை – –யுங்–கள்.
ச ெ ட் –டி–நாடு என்று ச�ொல்–லப்–ப–டும் நக–ரத்–தார் சீமை–யில் அஷ்–ட– பை–ர– வர்–க–ளுக்–கான எட்டு தலங்–கள் உள்–ளன. இப்–ப–கு–தி–யில் உள்ள திருப்–பத்–தூர் க�ோயில் பைர–வரி – ன் சிரஸ்–தா–னம – ா–கவு – ம், வைர–வன்–பட்டி இதய ஸ்தா–னம – ா–கவு – ம் இலுப்–பைக்–குடி பாதஸ்–தா–ன–மா–க–வும் கூறப்–ப–டு–கி–றது. வழி–யாக இருப்–பவ – ளு – ம், நமக்கு மேலா–னவ – ளு – ம – ா– கிய தாய் அன்னை எனப்–ப–டு–கி–றாள். அன்–னை– யால் நாம் வள–ர–வும், வாழ–வும் இன்–பங்–க–ளைத் தேடிப் பெற–வும் ஊட்–டப்–ப–டு–வது அன்–ன–மா–கும். அது உடலை வளர்ப்–பத�ோ – டு அதில் உறை–யும் உயி–ரை–யும் வளர்க்–கி–றது. ‘‘அன்’’ என்ற ச�ொல்– ல�ோ டு ‘‘அம்’’ என்ற ச�ொல் இணைந்து அன்– ன ம் ஆகி– ய து. அது ச�ோற்றை (உணவை)க் குறிக்–கி–றது. நாம் நமது உடல் இயங்–கு–வ–தற்–கான சக்–தி–க–ளைப் பெற வழி–யாக இருப்–ப–தா–லும், உயி–ரைக் காக்–கும் மேலான ப�ொரு–ளாக இருப்–ப–தா–லும், உண்–ட– பின் மன–நி–றை–வைத் தரு–வ–தா–லும் உணவு அன்–னம் எனப்–ப–டு–கி–றது. உணவு உட–லுக்–குச் சக்தி தந்து உயி– ரைக் காப்–பது. அத–னால் ‘‘உண்டி க�ொடுத்–த�ோர் உயிர் க�ொடுத்–த�ோரே – ’– ’ என்–ற–னர் பெரி–ய�ோர்–கள். அன்–னம் என்ற ச�ொல் ச�ோற்–றைக் குறிப்–ப–து–டன், தூய வெண்–ணி–றம் க�ொண்ட பற–வையை – யு – ம் குறிக்–கிற – து. பற–வைக – ளி – ல் உயர்ந்–தத – ாக அன்–னம் இருக்–கிற – து. அதை அறிவு, ஞானம் ஆகி–ய–வற்–றின் குறி–யீ–டா–கக் க�ொள்– வர். அதை இலக்–கி–யங்–கள் ஞானப் – ப – றவை என்று ப�ோற்– று – கி ன்– ற ன. மனித குலம் வாழ்–விற்–குத் தேவை– யா–ன–வற்–றைப் பெற அறிவு செயல்– பட வேண்– டி – யு ள்– ள து. ‘‘அறிவை – ார் அற்–றம் காக்–கும் கரு–வி–’’ என்–கிற திரு–வள்–ளு–வர். உல–கி–லுள்ள ப�ொருட்–களை அடை–வ–தற்கு வழி–யாக இருப்–பது அறி–வா–கும். அது கண்–ணுக்–குப் புலப்–பட – ாத ஆயு–தம், அறி–ஞர்–கள் அறிவே ஆயு–தம் என்–பர். அறி–வா–னது உல–கிலு – ள்ள ப�ொருட்–களை அடைந்து உயிரை இன்–பம – –டை–யச் செய்–வ–தால் அத–னைக் குறிக்க, அன்–னப்–பற – வை – யை – க் க�ொண்– ட–னர். அறி–வுக் கட–வுள் ஏறி வரும் வாக–ன–மாக அன்–னம் இருக்–கிற – து. உட–லுக்–கும் உயி–ருக்–கும் தேவை–யான சக்– தி–க–ளைப் பெற உண–வைத் தந்து அதன் மூலம் மன மகிழ்ச்–சியை அரு–ளும் தேவி–யாக இருப்–பவ – ள் அன்னை பரா–சக்தி. அவள் உயிர்–க–ளுக்கு உண– வைத் தந்து காத்–த–ருள மேற்–க�ொண்ட க�ோலமே அன்–ன–பூ–ர–ணி–யா–கும். தேவை–யான உணவை உண்ட உடல் புத்–துண – ர்ச்சி பெறும்–ப�ோது உயிர் நிறைவை அடை–கி–றது. உண–வால் பெறப்–ப–டும் அந்த பூர–ணத்தை (நிறைவை) அரு–ளும் அன்னை
8
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
அன்–ன–பூ–ர–ணி–யா–வாள். அவளை அன்ன வாக– னத்–தில் பவனி வரு–ப–வ–ளா–கச் சித்–த–ரிக்–கின்–ற–னர். உடல் வளர உண–வை–யும், அதற்–குள் இருக்– கும் உயிர் வளர்ந்து மேன்மை பெற–வும் அரு–ளும் அன்–ன–பூ–ர–ணியை இங்கு அன்ன வாக–னத்–தில் கண்டு மகிழ்–கி–ற�ோம்.
அனந்–த–வல்–லி–யான அன்–ன–பூ–ர–ணி–யின் திரு–வு–ரு–வங்–கள்
உலக உயிர்–கள் வாழ்–வ–தற்கு ஆதா–ர–மான
உணவை வழங்– கு ம் பரா– ச க்தி அன்– ன – பூ – ர ணி எனப்–ப–டு–கி–றாள். உல–கின் மகா–ரா– ணி– ய ான அன்– ன – பூ – ர ணி அனேக ஆப–ர–ணங்–கள் அணிந்து மணி–முடி சூடி உயர்ந்த சிம்–மா–சன – த்–தில் வீற்–றி– ருக்–கின்–றாள். அவ–ளுக்கு இடப்–புற – ம் சரஸ்–வ–தி–யும், வலப்–பு–றம் மகா–லட்–சு– மி–யும் வீற்–றி–ருக்–கின்–ற–னர். அன்–ன–பூ– ரணி இடது கையில் உண–வுப் பாத்– தி–ரத்–தை–யும், வலது கையில் அதை எடுத்து அளிக்–கும் சட்–டு–வத்–தை–யும் (கரண்–டி–யை–யும்) ஏந்–தி–யுள்–ளாள். சிவ–பெரு – ம – ான் அவ–ளுக்கு வல–து – பு – ற ம் நின்று அவ– ளி – ட ம் பிச்சை ஏற்–கின்–றார். அவர் வலது கரத்–தில் சூலத்தை ஏந்தி நின்று இடது கரத்தை நீட்–டிப் பிச்–சை–யைப் பெறு–கின்–றார். அவர் இடது கரத்–தில் பிட்சா பாத்–தி–ர– மான கபா–லத்தை ஏந்–தி–யுள்–ள–னர். காசி–யில் அன்–ன–பூ–ர–ணி–யின் திரு–வு–ரு–வ–மும், சிவ– பெ– ரு – ம ா– னி ன் திரு– வு – ரு – வ – மு ம் வழி– ப ாட்– டி ல் உள்–ளன. ஆல–யங்–களி – ல் அமைக்–கப்–படு – ம்–ப�ோது அன்–ன– பூ–ரணி தனி–யா–கவே அமைக்–கப்–படு – கி – ற – ாள். அவள் பத்–மா–சன – ம் அல்–லது சுகா–சன – த்–தில் வீற்–றிரு – ப்–பவ – – ளா–கவே சித்–த–ரிக்–கப்–ப–டு–கி–றாள். ஓவி–யர்–கள் அன்–ன–பூ–ர–ணி–யின் திரு–வு–ரு–வங்–க– ளைக் காலங்–கள்ே–தா–றும் கலை நயம் த�ோன்ற அமைத்– து ள்– ள – ன ர். இத– ன ால் பல– வ – கை – ய ான அன்–ன–பூ–ரணி வடி–வங்–க–ளைப் பார–த–தே–சம் முழு– வ–தி–லும் பர–வ–லா–கக் காண–மு–டி–கி–றது. வட–நாட்– டுச் சக்தி க�ோயில்–கள் பெரும்–பா–லா–ன–வற்–றில் அன்–ன–பூ–ர–ணி–யின் ஓவி–யம் இடம் பெற்–றுள்–ளது. காலங்–கள்–த�ோ–றும் மக்–க–ளி–டையே வழங்கி வந்த ஆடை ஆப–ரண சிறப்–புக்–களை இந்த ஓவி–யங்–கள் தெரி–யப்–ப–டுத்–து–கின்–றன. அவ–ளது ஆடை ஆப–ர– ணங்–கள் அவளை மகா–ரா–ணி–யா–கக் காட்–டு–கின்– றன. அவ–ளுக்கு அரு–கில் நின்று அவள் இடும்
பிச்–சையை சிவ–பெ–ரும – ான் ஏற்–கின்–றார். இந்த ஓவி– ய ங்– க ள் சில– வ ற்– றி ல் அம்– பி கை அமர்ந்–த–வாறு உண–வி–டு–வ–தை–யும் சில–வற்–றில் எழுந்து நின்று உண–விடு – வ – தை – யு – ம் காண்–கிற�ோ – ம். அன்– ன – பூ – ர – ணி – யி ன் கரத்– தி – லு ள்ள அன்– ன – பாத்–தி–ர–மும் கரண்–டி–யும் கலை எழில்–மிக்–க–தாக இருக்–கின்–றன. வட–நாட்–டுப் பாணி–யில் அமைந்த இந்த ஓவி– ய ங்– க ள் பர– வ – ல ாக அன்– ப ர்– க – ள ால் ப�ோற்–றப்–ப–டு–கின்–றன.
அன்–னப்–ப–னும் அன்–ன–பூ–ர–ணி–யும்
அம்–பிகை அன்–ன–பூ–ர–ணி–யாக இருப்–ப–தைப்
ப�ோலவே சிவ–பெ–ரும – ான் அன்–னப்–ப–னாக இருக்– கி–றான். அவன் அன்–னத்–தின் வடி–வம – ா–வான். சிவ– – ானை அன்ன வடி–வில் வழி–படு – ம் விழாவே பெ–ரும ஐப்–ப–சிப் பெளர்–ணமி அன்–னா–பி–ஷேக விழா–வா– கும். இந்–நா–ளில் இறை–வன் மீது ச�ோற்–றைச் சாற்றி அதன் மீது வடை, அதி–ர– ச ம் ப�ோன்–ற – வற்றை – க – ள – ா–கச் செய்து இறை– அலங்–கா–ரம – ாக அணி–மணி வனை அன்ன வடி–வி–ன–னாக வழி–ப–டு–கின்–ற–னர். ஆழ்–வார் ‘‘உண்–ணும் ச�ோறும் பரு–கும் நீரும் கண்–ண–னே–’’ என்–றார். இறை–வன் அன்–னம – ாக இருக்–கிற – ான். அவ–னது அம்–ச–மான அன்–னத்தை உண்–ணும்–ப�ோது ஒரு நிறை–வும் புதி–ய–தெம்–பும் சக்–தி–யும் உண்–டா–கின்– றன. அப்–ப�ோது மனத்–திற்–கும் உட–லுக்–கும் நிறைவு உண்–டா–கி–றது. அந்த நிறைவை (பூர–ணத்தை) அருள்–ப–வ–ளாக சக்தி இருக்–கி–றாள்.
மல–ரா–கச் சிவ–னும், அதன் மண–மா–கச் சக்–தி– யும், மணி–யா–கச் சிவ–னும், அதன் ஒளி–யா–கச் சக்–தி– யும் இணைந்–திரு – ப்–பது ப�ோல அன்–னம – ாக (உண– வா–கச்) சிவ–னும் அத–னால் உண்–டா–கும் நிறை–வாக பரா–சக்–தி–யும் இருக்–கின்–ற–னர். இறை–வன் அன்– னப்–ப–னா–க–வும், இறைவி அன்–ன–பூ–ர–ணி–யா–க–வும் இணைந்தே இருக்– கி ன்– ற – ன ர். சிவ– பெ – ரு – ம ான் அன்–னப்–பன் என்ற பெய–ரில் அருள்–பா–லிப்–பது ப�ோலவே அவ–ரது ஆணையை ஏற்று அப்–ப–டியே நடத்– து ம் பைரவ மூர்த்– தி க்– கு ம் அன்– ன ப்– ப ன் என்–பது பெய–ரா–னது.
வை
ர–வன்–பட்டி க�ோயி–லைச் சார்ந்த நக–ரத்–தார்–கள் எழு–தத் த�ொடங்– கும் ப�ோது வைர–வ–சாமி சஹா–யம் என்று எழு–திய பின்–னரே விஷ–யத்–தைத் த�ொடர்ந்து எழு–தும் வழக்–கம் க�ொண்–டுள்–ள–னர்.
திருச்–ச�ோற்–றுத்–துறை அன்–ன–பூ–ர–ணி–
அன்ன விந�ோ–த–னும் - அன்–ன–பூ–ர–ணி–யும்
அ
ன்–ன–பூ–ர–ணி–தேவி பரா–சக்–தி–யின் அம்–ச– மாக இருந்–தா–லும், சிவா–ல–யங்–க–ளில் அவ–ளைச் சிவ–பெ–ரு–மா–னின் தேவி–யா–கத் தனிக்–க�ோ–யில் நாச்–சிய – ா–ராக வைத்து வழி–படு – ம் வழக்–கம் இல்லை. அவ–ளைத் தனித்–தெய்–வ–மா–கத் தனிக்–க�ோ–யில் வைத்து வழி–ப–டும் வழக்–கமே உள்–ளது. ச�ோறு–டைய நாடு என்று ப�ோற்–றப்–ப–டு–வ–தும், தென்–ன–கத்–தின் நெற்–க–ளஞ்–சி–ய–மாக இருப்–ப–து– மான ச�ோழ–நாட்–டில் சில ஊர்–க–ளில் சிவ–பெ–ரு– மா– னி ன் தனிக்– க�ோ – யி ல் நாச்– சி – ய ா– ரு க்கு அன்– ன– பூ – ர ணி என்ற பெயர் வழங்– கு – கி – ற து. இவள் அன்–ன–பாத்–தி–ரம் சட்–டு–வம் ஏந்–தி–யி–ருப்–ப–தில்லை. பிற ஆல–யங்–க–ளில் இருப்–பது ப�ோலவே நான்கு கரங்–க–ளு–டன் தாமரை, ஜெப–வ–டம், அபய, வரத முத்–தி–ரை–க–ளைத் தாங்–கி–யுள்–ளார். இவற்–றில் பெருமை பெற்–றது திருச்–ச�ோற்– றுத் துறை–யா–கும். திரு–வை–யா–றுக்கு அரு–கில் அமைந்–துள்ள திருச்–ச�ோற்–றுத்–துறை திரு–வை– யாற்று சப்–தஸ்–தா–னத் தலங்–க–ளில் ஒன்–றா–கும். இங்–குள்ள இறை–வ–னின் பெயர் த�ொலை–யாச் செல்–வர். இவ–ருக்–குச் ச�ோற்–றுத்–துறை அப்–பர் என்–ப–தும் பெய–ரா–கும். வட–ம�ொ–ழி–யில் இதனை ஓத– வ – ன னே– சு – வ – ர ர் என்று அழைக்– கி ன்– ற – ன ர். ஓத–னம் என்ற வட–ம�ொ–ழிச் ச�ொல்–லுக்–குச் ச�ோறு
10
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
அல்–லது உணவு என்–பது ப�ொருள். இத்–த–லத்– தில் எழுந்–தரு – ளி – யி – ரு – க்–கும் அம்–பிகை – யி – ன் பெயர் அன்–ன–பூ–ரணி என்–ப–தா–கும். இவள் இறை–வன் அளிக்–கும் ச�ோற்றை அன்– பர்–களு – க்கு அளித்து அவர்–கள – ைப் பூர–ணத்–துவ – ம் அடை– ய ச் செய்– கி – ற ாள். இவள் நாம் நினைக்– கும் வகை–யில் அன்ன பாத்–தி–ரம் கரண்–டி–யு–டன் அமர்ந்த க�ோலத்–தில் இல்லை. நான்கு கரங்களு– டன் நின்ற க�ோலத்–தி–லேயே காட்சி தரு–கி–றாள். இத்–த–லத்–தில் ஒரு சம–யம் வயல்–க–ளில் ஒன்று ச�ோறா–கவே விளைந்–த–தாம். அதை அப்–ப–டியே எடுத்து அன்–பர்–கள் அருந்தி மகிழ்ந்–தார்–க–ளாம். அந்த வய–லுக்கு அன்–னம் படைத்த வயல் என்–பது பெய–ரா–யிற்று. இங்கு வாழ்ந்து வந்த அரு–ளா–ளன் என்ற வேளா–ள–னுக்–குச் சிவ–பெ–ரு–மான் ஆணை– யின்– ப டி அம்– பி கை அட்– ச ய அன்– ன – ப ாத்– தி – ர ம் வழங்–கி–ய–தா–கக் கூறப்–ப–டு–கி–றது. மதுரை அடுத்த திரு–ஆப்–பனூ – ர் என்–னும் தலத்– தில் ஓரன்–பர் மணலை உலை–யிலி – ட்–டுச் சமைக்–கச் சிவ–பெரு – ம – ான் அந்த மண–லைச் ச�ோறாக்–கின – ார். அத–னால் அவ–ருக்கு அன்ன விந�ோ–தர் என்–பது பெய–ரா–யிற்று. கும்–பக�ோ – ண – ம் வட்–டத்–தில் அன்–னவ – ா–சல் என்– னும் ஊர் உள்–ளது. இங்–குள்ள சிவா–ல–யத்–தில் வீற்–றிரு – க்–கும் பெரு–மா–னுக்கு அன்–னபூ – ர– ணே – சு – வ – ர– ர் என்–பது பெய–ரா–கும். அன்னை அன்–ன–பூ–ரணி என்று அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றாள். கும்–ப–க�ோ–ணம் - நீலத்த நல்–லூர் சாலை–யில் உள்ள அரூ–ரில் தான்–த�ோன்–றீ–சு–வ–ரர் ஆல–யம் உள்–ளது. இங்கு எழுந்–தரு – ளி – யி – ரு – க்–கும் அம்–பிகை – – யின் பெயர் அன்–ன–பூ–ர–ணி–யா–கும். இவள் வடி–வம் பெரி–ய–தா–க–வும் அழ–கா–க–வும் இருக்–கி–றது.
குறை–யாத நிறை–யாத பாத்–தி–ரங்–கள் (அட்–சய பாத்–தி–ர–மும் - பிரம்ம கபா–ல–மும்) சிவ–பெரு – ம – ா–னின் கரத்–தில் பிரம்–மனி – ன் தலை– ய�ோ–டா–கிய பாத்–தி–ரம் இருக்–கி–றது. இத–னைப் பெரிய கபா–லம் என–வும் கூறு–வர். கபா–லத்தை ஏந்–து–வ–தால், சிவ–பெ–ரு–மா–னுக்–குக் கபாலி என்– பது பெய–ரா–னது. அந்–தக் கபா–லம் எப்–ப�ோ–தும் நிறை– வ – தி ல்லை. யார் எதைப் ப�ோட்– ட ா– லு ம் உடனே அத–ன�ோ டு ஒன்றி விடும். அத–னால் அது காலி–யா–கவே இருக்–கும். அது பலி–பாத்–தி–ரம் என–வும் அழைக்–கப்–படு – ம். புரா–ணங்–கள் திரு–மால் தனது நெற்–றியி – ல் இருந்து உதி–ரத்–தைப் பெரு–கச் செய்து அதை நிறைத்–தார் என்–றும், மகா–லட்–சுமி உண– வி ட்டு நிறைத்– த ாள் என்– று ம் கூறு– வ ர். ஆனா–லும், அது ஏது–மற்ற வற்–றல் கல–னா–கவே இருக்– கி – ற து. உணவு இருந்த ஈரப்– ப சை கூட
எடுத்து அன்–பர்–க–ளுக்கு வழங்–கு–கி–றாள். அதில் ஒரு சிறு பகு–தியை உண்–ட–துமே வயி–றும் மன– மும் நிறைந்து விடு–கின்–றன. எப்–ப�ோ–தும் வயிறு, மனம் ஆகி–ய–வற்றை நிறை–யச் செய்–ப–வ–ளாக இருக்–கும் அன்–னையை அன்–ன–பூ–ரணி என்று அழைக்–கி–ற�ோம். இப்–படி கண–வன் மனை–வி–யு–மாக இருக்–கும் இரு– வ – ரு ம் ஏந்– து ம் பாத்– தி – ர ங்– க ள் முரண்– ப ட்ட எதி–ரெ–தி–ரான குணங்–க–ளைக் க�ொண்–டி–ருப்–பது சிந்–தனை – க்கு விருந்–தாக இருக்–கின்–றது.
காசி யாத்–தி–ரை–யும், அன்–ன–பூ–ரணி பரி–ச–ளிப்–பும்
மு
இல்–லாது வற்–றிய கல–மாக இருக்–கி–ற–தாம். அவ–னது தேவி–யான அன்–ன–பூ–ரணி ஒரு பாத்– தி–ரத்தை ஏந்–தியு – ள்–ளாள். அது உண–வுப்–பாத்–திர– ம். அள்ள அள்–ளக் குறை–யா–தது. எடுக்க எடுக்–கத் த�ொடர்ந்து நிறை–வது. அவள் அந்–தப் பாத்–தி–ரத்– தில் இருந்து தங்–கக் கரண்–டி–யால் உணவை
ன்–னா–ளில் காசி யாத்–திரை மேற்–க�ொண்டு கங்–கை–யில் நீராடி காசி விசு–வ–நா–தரை – –யும், அங்– குள்ள அன்–னபூ – ர– ணி முத–லான தெய்–வங்–களை – யு – ம் தரி–சித்து மீள்–வது எளிது அல்ல. அப்–படி – ச் சென்று வரு–ப–வர்–கள் அங்–கி–ருந்து உல�ோ–கத்–தால் செய்– யப்–பட்ட சிறிய அள–வி–லான அன்–ன–பூ–ர–ணி–யின் திரு–வுரு – வ – ங்–களை வாங்கி வந்து அன்–பர்–களு – க்–கும் நண்–பர்–க–ளுக்–கும் அளிப்–பது வழக்–கம். அன்–பர்–கள் வாய் அகன்ற சிறிய பாத்–திர– த்–தில் அரி–சியை நிரப்பி, அதன் மீது தமக்கு அளிக்–கப்–ப– டும் அன்–னபூ – ர– ணி – யி – ன் திரு–வுரு – வ – த்தை வைத்–துப் பூஜை மாடத்–தில் நிலைப்–ப–டுத்–து–வது வழக்–கம். தின– மு ம் சமைக்– கு – ம்போது அன்– ன – பூ – ர ணி பாத்– தி – ர த்– தி ல் இருக்– கு ம் அரி– சி – யி ல் இருந்து ஓரிரு அரி–சி–க–ளை–யா–வது எடுத்–துச் சமை–யல் அரி–சி–யில் சேர்த்–துக் க�ொள்–வர். பூஜை மாடத்து
கு
ம்–ப–க�ோ–ணம் மகா–மக திருக்–கு–ளத்–தைச் சுற்றி 16 க�ோயில்–கள் உள்–ளன. (மகா லிங்–கங்–கள்). இவற்–றுள் 8வது லிங்–கத்–தின் பெயர் பைர–வேஸ்–வர– ர் லிங்–கம், 16வது லிங்–கத்–தின் பெயர் க்ஷேத்–திர பாலேஸ்–வ–ரர் லிங்–கம் ஆகும்.
அன்–ன–பூ–ரணி பாத்–தி–ரத்–தில் அரிசி குறைந்–த–தும் நல்– ல – ந ாள் பார்த்து அதில் அரி– சி யை நிரப்– பு – வர். அல்–லது வெள்–ளிக்–கி–ழ–மை–யில் அரி–சியை நிரப்–பு–வுது வழக்–கம். சில வீடு–க–ளில் ஒன்–றுக்– கும் மேலாக பல அன்–ன–பூ–ரணி சிலை–க–ளை–யும் வைத்–தி–ருக்–கின்–ற–னர். காசி–யின் முதன்–மைத் தெய்–வ–மா–கக் காசி விஸ்வ–நா–தர் இருந்–தா–லும், காசி–யின் மகா–ராணி அன்–னபூ – ர– ணி – யே ஆவாள். அவள் அரு–ளால் காசி– யில் வாழும் எவ–ரும் எந்த நாளி–லும் பட்–டி–னி–யாக இருந்–த–தில்லை. அத–னால் அவள் உரு–வத்–தைக் காசி நக–ரில் இருந்து வாங்கி வந்து அன்–பர்–களு – க்கு க�ொடுப்–பது வழக்–கம். அன்–பர்–களு – ம் காசி அன்–ன– பூ–ரணி – யே தம் வீட்–டுக்கு வந்–தத – ாக எண்ணி அதை பெற்–றுப் பூசை மாடத்–தில் வைத்து வழி–ப–டு–வது வழக்–கம். முன்–னா–ளில் பெரும்–பா–லான வீடு–க– ளில் கங்–கா–தீர்த்–த–மும், காசி அன்–ன–பூ–ர–ணி–யின் திரு–வு–ரு–வ–மும் பூசை–யில் இருந்து வந்–துள்–ளது.
காஞ்–சி–பு–ரம் காமாட்சி க�ோயி–லில் அன்–ன–பூ–ரணி
கா
ஞ்–சி–பு–ரம் காமாட்–சி–யம்–மன் க�ோயி–லின் முதற் பிரா–கா–ரத்–தில் அம்–பி–கைக்கு முன்–னால் உள்ள காயத்ரி மண்–ட–பத்–திற்–குச் செல்–லும் வழி– யில் அன்–ன–பூ–ர–ணி–யின் சந்–நதி அமைந்–துள்–ளது. இது தென்–கி–ழக்–குத் திசையை ந�ோக்–கி–ய–தா– கும். பண்–ட–கா–சு–ரன், பண்–டா–சு–ரன் ப�ோன்ற அசு– ரர்–களை வதம் செய்த பாவம் தீர, அம்–பி–கையே
12
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
அன்–ன–பூ–ர–ணி–யாக ஒரு கையில் அன்–ன–பாத்–தி–ர– மும், மறு–கையி – ல் சட்–டுவ – மு – ம் ஏந்தி, தர்–மபீ – ட – த்–தில் அமர்ந்து, 32 தர்–மங்–க–ளைச் செய்–ததை நினை– வூட்–டும் வகை–யில், இந்–தச் சந்–நதி அமைக்–கப்– பட்–டுள்–ளது. இந்–தச் சந்–நதி–யின் நேர்–பார்–வை–யில் உள்ள வாசல், தர்–மத் துவா–ரம் என்–றும், வல–து–பு–றத்–தில் உள்ள வாசல் பிட்சா துவா–ரம் என்–றும் அழைக்– கப்–ப–டு–கின்–றன. அன்–பர்–கள் தர்–மத் துவா–ரத்–தின் வழி–யாக அன்–ன–பூ–ர–ணியை வணங்கி வழி–பட்–ட– பின், பிட்சா துவா–ரத்–தின் வழி–யாக பவதி பிட்– சாம்– த ேஹி அன்– ன – பூ – ர ணி என்று அவ– ளி – ட ம் பிரார்த்–திக்க வேண்–டும். இந்த அம்– பி – கை க்கு தின– மு ம் வழி– ப ாடு நடத்–தப்–ப–டு–கி–றது. ஐப்–பசி, அமா–வாசை மாலை – வே – ளை – யி ல், பல– வி – த – ம ான நிவே– த – ன ங்– க ளை வைத்து சிறப்பு தீபா–ரா–த–னை–யும் நிவே–த–னங்–க– ளும் நடை–பெ–று–கின்–றன. ஐப்–பசி பெளர்–ண–மி–யன்று மாலை அன்–ன– பூ– ர – ணி க்கு அன்– ன ா– பி – ஷ ே– க ம் நடை– பெ – று – கி – றது. கார்த்–திகை பெளர்–ணமி நாளில் பஞ்–ச–தீ– பங்– க ள் ஏற்– ற ப்– ப ட்டு, அவற்– றி ல் ஒன்று இந்த அன்– ன – பூ – ர – ணி – யி ன் சந்– ந தி– யி – லு ம் வைக்– க ப்– ப–டு–கி–றது.
திரு–வீ–ழி–மி–ழலை அன்–ன–பூ–ரணி
தானம் செய்–வது– ம் தரு–மம் செய்–வது– ம் வாழ்–
வில் உயர்ந்த பலனை அளிக்– கி ன்– ற ன. அது பாவத்–தைப் ப�ோக்–கிப் புண்–ணி–யத்தை அளிக் –கி–றது. அனைத்து தலங்–க–ளுமே தானம், தரு–மம் தவம் ஆகி–யவ – ற்–றைச் செய்–வத – ற்கு உரிய தலங்–க– ளாக இருக்–கின்–றன, என்–றா–லும் சில தலங்–க– ளில் சில தரு–மங்–கள் ஒன்–றுக்–குப் பன்–ம–டங்–காக அளிக்–கின்–றன. இவ்–வ–கை–யில் அன்–ன–தா–னம் செய்–வ–தற்–கு–ரிய தலங்–க–ளில் ஒன்–றாக இருப்–பது திரு–வீழி – மி – ழ – லை – ய – ா–கும். இது அன்–னத்–தின் அன்–ன– பூ–ரணி க்ஷேத்–திர– ம – ாக இருக்–கிற – து. ச�ோழ–நாட்–டுப் பாடல் பெற்ற தலம். மேலும், திரு–மால் தவம் செய்து சக்–ரா–யு–தம் பெற்ற இட–மும – ா–கும். ஒரு சம–யம் திரு–மால், ததீசி என்ற முனி–வ–ரி–டம் ேகாபம் க�ொண்டு அவரை அழிக்க விரும்–பின – ார். தனது வலிய சக்–ரா–யுத – த்தை அவர் மீது ஏவி–னார். அந்–தச் சக்–ரா–யு–தம் முனி–வ– ரின் உடலை ம�ோதி வெட்ட முயன்–றது. முனி–வ– ரின் தேகம் வஜ்ர மய–மாக இருந்–த–தால், அந்–தச் சக்–க–ரம் கூர் மழுங்–கித் தேய்ந்து அழிந்–தது. திரு–மால், தனது வலி–மை–மிக்க சக்–ரா–யு–தம் அழிந்– த – த ால் பெரிய வருத்– த ம் அடைந்– த ார். திரு–மால் தனது சக்–க–ரத்தை இழந்து ப�ோனதை
அறிந்து அசு–ரர்–கள் அவர் மீது ப�ோர் த�ொடுத்–தன – ர். வலி–மை–மிக்க ஆயு–தம் கைவ–சம் இல்–லா–த–தால் திரு–மால் அவர்–க–ளுக்கு அஞ்சி ஓடி ஒளிய வேண்– டி–ய–தா–யிற்று. தேவர்–கள் அவ–ரது நிலை–யைக் கண்டு துன்–ப–ம–டைந்–த–னர். அவர்–கள் திரு–மா–லி–டம், ‘‘மது–சூ–தனா! சிவ– பெ–ரு–மான் ஜலந்–த–ரனை அழிப்–ப–தற்–காக ஒரு சக்–க–ரத்–தைத் த�ோற்–று–வித்–தார். அது அவனை அழித்த பின் அவ–ரது திரு–வ–டி–யில் பதிந்–தி–ருக்–கி– – ம – ானை ஆரா–தித்து அதைப் றது. நீங்–கள் சிவ–பெரு பெற்–றுக் க�ொள்–ளுங்–கள்–’’ என்–ற–னர். அவர்–க–ளது ய�ோச–னையி – ன்–படி திரு–மால் பூவு–லகி – ற்கு வந்–தார். வீழிச் செடி–கள் நிறைந்த வனம் ஒன்–றில் அழ–கிய சிவ–லிங்–கம் இருக்–கக் கண்–டார். அங்கு அவர் மன–தில் அமைதி குடி–க�ொண்–டது. அந்த இடம் சிவ–பூ–ஜைக்கு ஏற்ற இடம் என்று தீர்–மா–னித்–தார். – – அங்–கிரு – ந்த லிங்–கத்–தைத் த�ொழு–தார். வானத்–திலி ருந்து அழ–கிய பெரிய விமா–னம�ொன – ்றை எடுத்து வரச் செய்து அந்த லிங்–கத்–திற்கு ஆல–ய–மாக அமைத்–தார். விண்–ணி–லி–ருந்து க�ொண்டு வரப்– பட்–ட–தால் அதற்கு விண்–ணிழி விமா–னம் என்–பது பெய–ரா–யிற்று. திரு– ம ால் அந்த லிங்– க த்– தி ற்கு வீழி– ந ா– த ர் என்று பெயர் சூட்டி தின–மும் ஆயி–ரம் தாமரை மலர்–க–ளைக் க�ொண்டு அர்ச்–சித்து வந்–தார். சிவ–பெரு – ம – ான் அவ–ருடை – ய ஒப்–பற்ற பூசை–யால் பெரி–தும் மகிழ்ந்–தார். அவ–ருக்கு அருள்–பு–ரி–யத் திரு–வுள்–ளம் க�ொண்–டார். என்–றா–லும் அவ–ருடை – ய
பக்–தி–யின் மாண்பை வெளிப்–ப–டுத்–தும் வகை–யில் ஒரு திரு–வி–ளை–யா–டல் புரி–யக் கரு–தி–னார். அவர் பூசை செய்து வரும் வேளை– யி ல் பூசைக்கு வைத்– தி – ரு ந்த ஆயி– ர ம் மலர்– க – ளி ல் ஒன்றை மறை–யும்–ப–டிச் செய்–தார். அர்ச்–சனை செய்து க�ொண்டே வந்த திரு– ம ால் வழி– ப ாட்– டில் ஒரு மலர் குறை–வ–தைக் கண்–டார். வேறு பூவைப் பறித்து வர எழுந்–தால் பூசை–யில் குறைவு நேரி–டும் என்–ப–தால் தனது மலர் ப�ோன்ற கண்– ணைப் பெயர்த்து ஆயி–ர–மா–வது மல–ராக இட்டு அர்ச்–ச–னையை நிறைவு செய்–தார். சிவ–பெரு – ம – ான் சிவ–லிங்–கத்–திலி – ரு – ந்து வெளிப்– பட்டு அவ–ருக்–குக் காட்–சிய – ளி – த்–தார். திரு–மா–லுக்கு அழ–கிய கண்–களை அளித்–த–து–டன் அவ–ருக்–குத் தாம–ரைக் கண்–ணன் என்ற பெய–ரை–யும் சூட்– டி–னார். வட–ம�ொ–ழி–யில் அது பத்–மாக்ஷன் என வழங்–கு–கி–றது. பின்–னர் அவர் விரும்–பி–ய–ப–டியே தனது பாதத்– தில் பதிந்–திரு – ந்த சக்–ரா–யுத – த்தை எடுத்து அவ–ருக்– குத் தந்–தார். திரு–மால் அதைப் பெற்று மகிழ்ந்–தார். அன்று முதல் சிவ–பெ–ரு–மா–னுக்–குச் ‘‘சக்–ர–தா–னர்–’’ என்–பது பெய–ரா–யிற்று. அன்று முதல் வீழி–மிழ – லை வர–தான புரங்–க–ளில் ஒன்–றா–க–வும், மகி–மை–கள் பெற்ற தல–மா–க–வும் ஆனது. அத–னால் அனேக முனி–வர்–க–ளும், ரிஷி–க–ளும், பக்–தி–மான்–க–ளும் இங்கு வந்து தங்–கி சிவ–வ–ழி–பாடு செய்–த–னர். அப்– ப டி இங்கு வந்து தங்– கி ய முனி– வ ர்– க – ளில் கார்த்– தி – ய ா– ய – ன ர் என்– ப – வ – ரு ம் ஒரு– வ ர்.
பை
ர–வர் திகம்–பர– ர– ா–கத் திகழ்ந்த ப�ோதி–லும் அன்–பர்–களு – க்–குப் ப�ொன்– னை–யும் ப�ொரு–ளை–யும் அள்–ளித் தரு–ப–வர். பண்டை நாட்–க–ளில் அர–சர்–கள் ப�ொக்–கிஷ சாலை–க–ளில் பைர–வரை நிறு–விச் சிறப்–புப் பூஜை–கள் செய்து வழிப்–பட்–ட–னர். அத–னால் நிதிச் சாலை–யில் ப�ொன் குவிந்து க�ொண்–டே–யி–ருக்–கும் என்–பது நம்–பிக்–கை–யா–கும். அவர் ப�ொன்னை இழுத்– துத் தரு–ப–வர் என்–னும் ப�ொருள்–பட ‘‘ஸ்வர்ண ஆகர்–ஷண பைர–வர்–’’ என்று அழைக்–கப்–ப–டு–கின்–றார்.
இவ– ர து மனைவி சுமங்– க லை இவர்– க – ளு க்கு நெடு–நாட்–க–ளாக மகப்–பேறு வாய்க்–க–வில்லை. அவர்–கள் தமக்கு ஒரு பெண் பிறக்க வேண்– டும் என்–றும், அவ–ளைச் சிவ–பெ–ரு–மான் வந்து திரு–ம–ணம் செய்து க�ொள்ள வேண்–டுமெ – ன்–றும் விரும்–பி–னர். முனி–வர் பிள்–ளைபே – று வேண்–டிப் பிரார்த்–தித்து புத்–தி–ர–கா–மேஷ்டி வேள்–வி–யைச் செய்–தார். வேள்– வித் தீயின் நடு–வில் அம்–பிகை அன்–னபூ – ர– ணி – ய – ா–கத் த�ோன்–றி –னாள். அவளை முனி– வ – ரு ம் அவ– ர து மனை–வி–யும் வணங்–கி–னர். அவள், ‘‘காசி–யில் பஞ்–சம் ஏற்–பட்–டுள்–ளது. அதைத் தீர்க்க நான் அங்–கிரு – க்க வேண்–டியு – ள்–ளது. சில நாட்–களி – ல் அது தீர்ந்–த–தும் இங்கு வந்து உங்–க–ளுக்கு மக–ளா–கத் த�ோன்–று–வேன்.’’ என்று அம்–பிகை வர–ம–ளித்து விட்டு மறைந்–தாள். சில நாட்–கள் கழித்து பரா–சக்தி அன்–ன–பூ–ரணி தாம் வாக்–க–ளித்–த–ப–டியே அவர்–க–ளுக்கு மக–ளா– கத் த�ோன்–றி–னாள். அவ–ளுக்–குக் கார்த்–தி–யா–யினி என்று பெய–ரிட்டு அழைத்–த–னர். உரிய பரு–வத்– தில் சிவ– பெ–ரு–ம ான் வந்து அவளை மணந்து க�ொண்–டார். அதை நினை–வு–கூ–ரும் வகை–யில் ஆண்–டுத – �ோ–றும் சித்–திரை மாதம் திருக் கல்–யாண விழா நடை–பெ–று–கி–றது. திரு–வீழி – மி – ழ – லை – யி – ல் உள்ள விண்–ணிழி விமா– னம் என்–னும் பெயர் க�ொண்ட கரு–வ–றை–யில் திரு–மால் ஆயி–ரம் தாமரை மலர் க�ொண்டு ப�ோற்– றிய சிவ–பெ–ரு–மான் வீழி–நா–தர் என்ற பெய–ரு–டன் அழ–கி ய சிவ–லிங்– க – மாக எழுந்– த – ரு – ளி – யுள்– ள ார். அவ–ருக்–குப் பின்–பு–றம் ஏறத்–தாழ எட்–டடி உய–ரம் க�ொண்–டவ – ர– ா–கச் சிவ–பெரு – ம – ா–னும், ஆறடி உய–ரம் க�ொண்–டவ – ள – ாக திரு–மண – க்–க�ோல – த்–தில் அன்னை பரா–சக்–தி–யும் நிற்–கின்–ற–னர். இங்–குள்ள சிவ–பெ–ரு– – – மானை நித்த மண–வா–ளன் என்–றும், அம்–பிகை யைக் கார்த்–திய – ா–யினி என்–றும் அழைக்–கின்–றன – ர். கரு–வறை – யி – ன் உள்–ளேயே க�ோமு–கிக்கு அரு– கில் அன்–ன–பூ–ர–ணி–யின் வடி–வ–மும் இருக்–கி–றது. இதை வெளி–யில் இருந்து பார்க்க முடி–யாது. இங்கு பரா–சக்தி அன்–ன–பூ–ர–ணி–யா–கக் காட்–சி–ய– ளித்–தது – ட – ன், முனி–வர் தம்–பதி – க – ளு – க்கு மக–ளா–கவு – ம் வாழ்ந்து அருள் புரிந்–தி–ருக்–கி–றாள். அவ–ளைத் தேடி வந்து சிவ–பெ–ரு–மான் திரு–ம–ணம் புரிந்து க�ொண்–டி–ருக்–கின்–றார். இந்– த க் கார– ண ங்– க – ள ால் திரு– வீ – ழி – மி – ழ லை அன்–னபூ – ர– ணி – த் தல–மா–கவு – ம், கல்–யா–ணம் அரு–ளும் தல–மா–கவு – ம், கண்–ண�ொளி வழங்–கும் தல–மா–கவு – ம், உடல்–வ–லிமை தல–மா–க–வும் ப�ோற்–றப்–ப–டு–கி–றது. கரு– வ – றை – யி ல் சிவ– லி ங்– க த்– தி ற்கு அரு– கி ல்
14
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
அன்–னபூ – ர– ணி வீற்–றிரு – ப்–பது – ம் வேறெங்–கும் காண முடி–யா–த–தா–கும். இத்–த–லத்–தில் வழி–ப–டு–ப–வர்–க– ளுக்கு வாழ்–வில் எப்–ப�ோ–தும் வேண்–டி–ய–ப�ோது விரும்–பி–ய–வாறு உணவு கிடைக்–கும் என்–ப–தில் ஐய–மில்லை. இத்–த–லத்–திற்–குத் திரு–ஞா–ன–சம்–பந்–த–ரும், திரு– நா–வுக்–க–ரசு நாய–னா–ரும் வருகை புரிந்து சில நாட்–கள் தங்கி இருந்–தார்–கள். அப்–ப�ோது இப்–பகு – தி பஞ்–ச–கா–ல–மாக இருந்–தது. இறை–வன் அவர்–க– ளுக்கு நாள்–த�ோ–றும் படிக்–காசு வழங்–கி–னான். – ர்–களு – க்கு அதைக் க�ொண்டு அவர்–கள் தம் அடி–யவ அமு–தூட்–டி–னார். இப்–படி அடி–ய–வர்–கள் அன்–ன– தா–னம் செய்த தல–மா–க–வும் திரு–வீ–ழி–மி–ழலை விளங்–கி–யது. ஊரி–டும் பிச்சை க�ொள்–வத– ென்னே..? ன்று நாம் ஆத– ர – வ ற்– ற – வ ர்– க – ள ா– க – வு ம், உழைத்து வாழ இய– ல ாத, உடல்– கு – றை – வ ால் வாடு–ப–வர்–க–ளு–மாக இருக்–கும் எளிய மக்–க–ளுக்கு உண–வி–டு–த–லை–யும், சில்–ல–றைக் காசு–க–ளைப் போடு–வ–தை–யும் பிச்சை இடு–தல் என்–கிற�ோம் உண்மையில் பிச்சையிடுதல் என்பது உயர்ந்த ஞான– வ ான்– க – ளு க்கு உணவு இடு– த – லை க்
இ
குறிப்–பத – ா–கும். இப்–ப�ோது – ம் வேதாந்த மடங்–களி – ல் இருக்–கும் தத்–துவ ஞானி–க–ளுக்–கும், துற–வி–க–ளுக்– கும் உண–வி–டு–தலை பிச்சை இடு–தல் என்றே அழைக்–கி–ற�ோம். இத–னைப் பிட்–சா–வந்–த–னம் என்– பர். இதற்கு பிச்–சை–யிட்டு வந்–தித்–தல் (வணங்–கு– தல்) என்–பது ப�ொரு–ளா–கும். முன்–னா–ளில் தவ வாழ்க்கை மேற்–க�ொள்–பவ – ர்–க– ளும், தத்–து–வக் கல்வி பயி–லும் மாண–வர்–க–ளும் பிச்சை எடுத்து உண்–பதே வழக்–கம். இதற்–கான நெறி–மு–றை–கள் அனே–கம் இருக்–கின்–றன. இப்–படி பிச்சை ஏற்–கச் செல்–ப–வர்–கள், ‘‘பவதி பிட்–சாந்–தேஹி அன்–ன–பூ–ர–ணி–’’ என்று விளிப்–பது வழக்–கம். இதற்கு பிச்சை கேட்டு வந்–தி–ருக்–கி– றேன். பிச்சை இடு–வாய் அன்–ன–பூ–ரணி என்–பது ப�ொரு–ளா–கும். பிச்சை இட வரும் பெண் ஒரு தட்–டில் அன்– னத்–தை–யும் மறு–கை–யில் அதைப் ப�ோடும் கரண்– டி–யு–டன் வரும் க�ோலம் அன்–ன–பூ–ரணி வடிவை நினை– வூ ட்– டு – வ – த ாக இருப்– ப – த ா– லு ம், அவள் அளிக்–கும் ச�ோற்றை உண்–ப–தால் உட–லும் மன– மும் நிறைய வேண்–டும் என்–ப–தா–லும் அவளை அன்–ன–பூ–ர–ணி–யா–கவே ப�ோற்–று–வது வழக்–கம். ஊருக்–குப் படி–யள – ந்து உயிர்–களை வாழ வைப்– ப–வன் சிவ–பெ–ரு–மான். அந்–தச் சிவ–பெ–ரு–மானே திரு–வி–ளை–யா–டல் புரி–யக் கருதி பிட்–சா–ட–ன–ரா–கச் செல்–லு–கி–றான். அவ–னும் பிச்சை ஏற்–பவ – ர், வழக்–கப்–படி கூறும் ‘‘பவதி பிட்–சாந்–தே–ஹி–’’ அன்–ன–பூ–ரணி என்றே
கேட்–கி–றான். அன்–ன–பூ–ர–ணி–யைத் தன் இடப்–பா– கத்–தில் க�ொண்–டி–ருப்–ப–வ–னும் அவ–ளுக்கு அந்த தகு–தியை வழங்–கி–ய–வ–னு–மான அவனே இப்–ப–டிக் கேட்–பது வியப்–பாக இருக்–கி–ற–தல்–லவா? காஞ்–சி–பு–ரத்–திற்கு வந்த சுந்–த–ர–மூர்த்தி சுவா– மி–கள் கச்சி ஏகம்–பரை வழி–பட்–டார். பின்பு ஓண– காந்–தன்–தளி என்–னும் ஆல–யத்தை அடைந்து அங்கு வீற்–றி–ருக்–கும் பெரு–மா–னைப் ப�ோற்–றிப் பதி–கம் பாடி–னார். அங்கு அரு–ளிச் செய்த பதி–கத்–தில் சிவ–பெ– ரு–மா–னி–டம், ‘‘பெரு–மானே உமது மனை–வி–யான பரா–சக்தி யார் வந்து எதைக் கேட்–டா–லும் இல்லை என்–னாது வழங்–கும் காம–க�ோட்–டத்தை இவ்–வூ–ரி– லேயே அமைத்து அதில் அறப்–பெ–ருஞ்–செல்–வி– யாக வீற்–றிரு – ந்து அறம் செய்து க�ொண்–டிரு – க்–கின்– றாள். அப்–படி இருக்க, நீர�ோ ஊர்ப் பெண்–கள் – ல் அலைந்து பிச்சை இடும் பிச்–சைக்–காக வீதி–களி கேட்–டுத் திரி–கின்–றீர்–களே. அது மிக–வும் விந்–தை– யாக இருக்–கிற – து என்–கிற – ார்? அவர் ‘‘கச்–சிமூ – தூ – ர்க் காமக் க�ோட்–டம் உண்–டாக நீர் ஊரி–டும் பிச்சை க�ொள்–வ–தென்னே ஓண–காந்–தன் தளி–யு–ளீ– ரே–’’ என்று கேட்–கின்–றார். அன்னை காமாட்சி அன்–ன–பூ–ர–ணி–யாக இருக்– கச் சிவ–பெ–ரு–மான் ஊர–வர் இடும் பிச்–சைக்–காக பூத கணங்–க–ளு–டன் வீதி–க–ளில் ஆடி–யும் பாடி– யும் வீணை இசைத்–த–வா–றும் செல்–வது விந்தை தானே?
சி
தம்–ப–ரத்–தில் சிவ–பெ–ரு–மான் அந்–த–ரத்–த–ராக (வான் வடி–வி–ன–ராக) நட–மி–டும் ப�ொற்–க�ோ–யி–லின் உள்ளே எழுந்–த–ரு–ளி–யுள்ள பைர–வர். ஸ்வர்–ணா–கர்–ஷண பைர–வர் என்று அழைக்–கப்–ப–டு–கின்–றார். உலாத்–தி–ருமே – –னி–யாக உள்ள இப்– பெ–ரும – ான் திகம்–பர க�ோலத்–தில் நின்–றவ – ாறு காட்–சிய – ளி – க்–கின்–றார். மேற்–கர– ங்–களி – ல் டம–ரு–கம் பாசம் விளங்க கீழ்–க–ரங்–க–ளில் சூல–மும் கபா–ல–மும் உள்–ளன. தலை மீது ஜ்வா–லா–முடி உள்–ளது.
கிரா–மீய தெய்வ ஆல–யங்–க–ளில் அன்–ன–பூ–ரணி
அ
ன்–ன–பூ–ரணி என்–ற–தும் நமக்கு அன்னை பரா–சக்–தியே நினை–வுக்கு வரு–கி–றாள். இப்–ப�ோது நாம் ச�ொல்–லப்–ப�ோவ – து அன்–னையி – ன் அம்–சத்–தில் த�ோன்றி கிரா–மிய தெய்–வங்–க–ளாக வீற்–றி–ருந்து அருள்–பா–லிக்–கும் அன்–ன–பூ–ர–ணி–க–ளை–யா–கும். பெரும்–பா–லும் இவை காளி வடி–வங்–க–ளா–கவே இருக்–கின்–றன.
செப்–பறை அன்–ன–பூர– ணி நெல்லை மாவட்–டத்–தில் திரு–நெல்–வே–லி–யில் இருந்து ஏறத்–தாழ 10 கி.மீ. த�ொலை–வில் ரா–ஜ– வல்–லி–பு–ரம் என்–னும் ஊர் உள்–ளது. ஊருக்–குத் தெற்கே 2 கி.மீ. த�ொலை–வில் தாமி–ர–ப–ரணி ஆறு ஓடு–கி–றது. அங்கு ஆற்–றின் வட–க–ரை–யில் அழ–கிய கூத்– த ர் க�ோயில் என்– னு ம் பெரிய சிவா– ல – ய ம் உள்–ளது. இங்கு க�ோயி–லைச் சுற்றி செப்–பறை என்– னும் ஊர் இருந்–த–தா–க–வும், தாமி–ர–ப–ரணி ஆற்–றில் ஏற்–பட்ட பெரும் வெள்–ளப்–பெ–ருக்–கில் அவ்–வூரே அழிந்து விட்–ட–தா–க–வும் வர–லாறு கூறு–கி–றது. பின்– னா–ளில் ஆறை அழ–கப்ப முத–லி–யார் என்–னும் இப்–ப–கு–தி–யின் ஆட்–சி–யா–ளர் க�ோயிலை மட்–டும் முன்–பி–ருந்–த–ப–டியே புதுப்–பித்–துக் கட்–டி–ய–தா–கக் கூறு–கின்–ற–னர். இவ்–வூ–ரின் காவல்–தெய்–வ–மாக இருப்–ப–வள் அன்–னபூ – ர– ணி என்–னும் காளி தேவி ஆவாள். இவள் ஆல–யம் ராஜ–வல்–லி–பு–ரத்–தி–லி–ருந்து செப்–பறை அழ–கிய கூத்–தர் க�ோயி–லுக்–குச் செல்–லும் வழி– யில் உள்–ளது. வடக்கு ந�ோக்–கிய இக்–க�ோ–யி–லில் காளி–தே–வியே அன்–ன–பூ–ரணி என்–னும் பெய–ரில் வீற்–றி–ருக்–கி–றாள். பழ–னியி – ல் சாது–சா–மிக – ள் என்–பவ – ர் உடல் ஊன– முற்–ற–வர்–க–ளுக்–கும் சாதுக்–க–ளுக்–கும் நண்–ப–கல் உண–விட வேண்–டும் என்று விரும்–பி–னார்–கள். அப்–ப�ோது அத்–தல – த்–தில் மலை–யில் வீற்–றிரு – க்–கும் கிரா–ம–தே–வ–தை–யான அழகு நாச்–சி–யம்–மன், அவ– ரது அன்–ன–தான பணிக்–குத் தான் துணை–யி–ருப்–ப– தாக வாக்–களி – த்–தத – ாக அவ–ரது வர–லாறு கூறு–கிற – து. திரு–வெற்–றி–யூர் அன்–ன–பூ–ரணி ரா– ம – ந ா– த – பு – ர ம் மாவட்– ட ம், திரு– வ ா– ட ானை வட்–டத்–தில் திரு–வெற்–றி–யூர், த�ொண்–டி–யி–லி–ருந்து தென்–மேற்கே 7 கி.மீ. த�ொலை–வில் உள்–ளது. காளை–யார் க�ோயி–லுக்கு அரு–கிலு – ம் உள்ள தலம். இங்–குள்ள சிவன் க�ோயி–லில் எழுந்–த–ரு–ளி–யி– ருக்–கும் இறை–வன் வன்–மீ–க–நா–தர், பழம்–புற்–று–நா– தர் என–வும், இறைவி பாகம் பிரி–யாள் என்–றும் அழைக்– க ப்– ப – டு – கி ன்– ற – ன ர். தல– ம – ர ம் வில்– வ ம்.
16
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
திரு–மா–லுக்கு ஏற்–பட்ட ந�ோயை இத்–தல இறை– வனை வழி–பட்டு அவர் ப�ோக்–கிக் க�ொண்–டத – ா–கக் கூறப்–ப–டு–வ–தால், மக்–க–ளுக்–கும் வேண்–டு–தல் தல– மா–கத் திகழ்–கி–றது. மக்–கள் ஆடு, மாடு, க�ோழி ப�ோன்–ற–வற்–றைக் காணிக்–கை–யா–கச் செலுத்–து– கின்–றன – ர். சிவ–கங்கை சமஸ்–தா–னத்–துக்கு உட்–பட்ட க�ோயில். இவ்–வூரி – ல் கிராம தேவ–தைய – ாக வீற்–றிரு – க்–கும் அம்–ம–னுக்கு அன்–ன–பூ–ரணி என்–பது பெய–ரா–கும். இவள் அசு–ர–னைச் சம்–ஹ–ரித்து அன்–பர்–க–ளுக்கு அருள்–பு–ரிந்–த–வ–ளா–வாள். மண்– ணு – ல – கி ல் பல– ரை – யு ம் துன்– பு – று த்– தி க் க�ொடு–மை–கள் செய்து வந்த பண்–டா–சு–ரன் என்ற அசு–ரனை அழிக்க அன்னை பரா–சக்தி மண்–ணில் அவ–த–ரித்–தான். பண்–டா–சு–ரன் பல்–வேறு வடி–வங்–க– ளில் உரு– ம ாறி அன்– னையை ஏமாற்– றி – ன ான். உல–கைக் காக்–கும் அன்னை, அசு–ரன் உரு–மாறி வேடிக்கை காட்–டு–வ–தைப் பார்த்–துப் புன்–ன–கைத்– தாள். இறு–தியி – ல் அவ–னுக்கு அழிவு காலம் வந்–தது. அவனை அழிக்க உறுதி பூண்டு ப�ோரிட்டு அன்–ன– பூ–ரணி அம்–மன் வெற்றி பெற்–றாள். அன்னை வெற்றி பெற்ற இடமே வெற்–றி–யூர். அத–னால் இவ்–வூ–ருக்கு வெற்–றி–யூர் எனப் பெய–ரா–யிற்று. கானப் பேரெ–யில் கடந்த உக்–கிர– ப் பெரு–வழு – தி வேங்கை மார்–ப–ன�ோடு ப�ோரிட்டு வெற்றி பெற்ற இட–மும் இது–வே–யா–கும். அத–னா–லும் இவ்–வூ–ரின் பெயர் வெற்–றி–யூர் என வழங்–க–லா–யிற்று. இத– னை க் காளை– ய ார் க�ோயில் புரா– ண – மும், அன்–ன–பூ–ரணி அம்–மன் கும்–மிப் பாட்–டும் உறு–திப்–ப–டுத்–து–கின்–றன. மேல்– ம – லை – ய – னூ ர் அன்– ன – பூ – ர ணி மேல்– ம – லை–ய–னூர் அங்–காள பர–மேஸ்–வரி ஆல–யத்–தில் சிறிய சந்–நி–தி–யில் ஒரு பெண் தெய்–வம் நின்ற க�ோலத்–தில் இருக்–கி–றது. இத்தேவியை ஆயி–ரம் பேருக்கு அன்–னம் படைத்த அன்–ன–பூ–ரணி என்– கின்–ற–னர். ஒரு சம–யம் பெருந்–தி–ர–ளான மக்–கள் இங்கு குழு–மிய – ப�ோ – து உண–வின்–றித் தவித்–தன – ர். அப்–ப�ோது அங்–காள பர–மேஸ்–வரி ஒரு பெண்– ணா–கத் த�ோன்றி, அங்–கி–ருந்த அனை–வ–ருக்–கும் உணவு க�ொடுத்–தாள். பிறகு அவள் நிலை–யாக நின்–றாள். அன்–பர்–கள் அவ–ளுக்கு அங்கு நினைவு ஆல–யம் அமைத்–தன – ர். அதுவே ஆயி–ரம் பேருக்கு அன்–னம் படைத்–த–வள் ஆல–ய–மா–கத் திகழ்–கி–றது.
கேர–ளா–வில் அமைந்–துள்ள அன்–ன–பூர– ணி ஆலயங்–கள்
பர–சு–ராம க்ஷேத்–தி–ரம் என்று புரா–ணங்–கள்
ப�ோற்– று ம் கேர– ள ா– வி ல் அன்– ன – பூ – ர – ணி க்– கெ ன அமைந்த ஆல–யங்–கள் சில உள்–ளன. அவற்–றில்
மிக–வும் புகழ் பெற்–றது புதுக்–க�ோடு அன்–னபூ – ர– ணி க்ஷேத்–தி–ர–மா–கும். பாலக்–காடு மாவட்–டத்–தின் மேற்கு எல்–லையி – ல் அமைந்–தி–ருப்–பது புதுக்–க�ோடு என்–னும் ஊரா– கும். திருச்–சூ–ரின் எல்–லை–யும் இதற்கு அரு–கி–லி– ருக்–கி–றது. பாலக்–காட்–டை–யும், திருச்–சூ–ரை–யும் இணைக்–கும் தேசிய நெடுஞ்–சா–லை–யில் உள்ள வடக்– க ன்– சே ரி என்– னு ம் நக– ரி – லி – ரு ந்து 6 கி.மீ. த�ொலை–வில் இவ்–வூர் அமைந்–துள்–ளது. திருச்–சூ– ரி–லி–ருந்–தும், பாலக்–காட்–டி–லி–ருந்–தும் ஏறத்–தாழ 40 கி.மீ. த�ொலை–வில் புதுக்–க�ோடு அமைந்–துள்–ளது. மேற்–படி நக–ரங்–க–ளில் இருந்து நிறைய பேருந்து வச–தி–கள் இருக்–கின்–றன. பர–சு–ராம க்ஷேத்–தி–ர–மான கேர–ளா–வில் பர–சு– ரா–மர் மகா–தே–வ–ரான சிவா–ல–யங்–க–ளை–யும், மகா– விஷ்ணு ஆல–யங்–களை – –யும் அமைத்–த–து–டன் 108 பக–வதி ஆல–யங்–க–ளை–யும் அமைத்–தார். இதில் ஒன்–றா–கவு – ம், சிறப்பு மிக்–கத – ா–கவு – ம் இருப்–பது இந்த அன்–ன–பூ–ரணி ஆல–ய–மா–கும். பெரிய இரண்டு பிரா– க ா– ர ங்– க – ளு – ட ன் திக– ழு ம் இக்– க�ோ – யி – லி ன் தலை–வா–யில் கிழக்–கு–ந�ோக்கி இருந்–தா–லும் கரு– வறை மேற்கு ந�ோக்–கி–ய–வாறு அமைந்–துள்–ளது. கரு–வறை – –யில் நான்–கடி உய–ரம் க�ொண்–ட–வ–ளாக நாற்–க–ரங்–க–ளு–டன் பக–வதி இருக்–கி–றாள். மேற்–க– ரங்–க–ளில் சங்கு, சக்–க–ரம் ஏந்தி, முன் கரங்–க–ளில் அபய வரத முத்–தி–ரை–களை – த் தாங்–கி–யுள்–ளாள். (ப�ொது–வாக அன்–னபூ – ர– ணி வடி–வம் இரண்டு கரங்–க– – ம், ளு–டன் வலது கரத்–தில் பரி–மா–றும் கரண்–டி–யையு இடக்–க–ரத்–தில் உண–வுப் பாத்–தி–ரத்–தை–யும் ஏந்– தி–யவ – ள – ா–கவே அமைந்–திரு – க்–கும். கேர–ளா–விலு – ம், கர்–நா–ட–கத்–தி–லும் அமைந்–துள்ள பெரும்–பா–லான அன்–ன–பூ–ரணி வடி–வங்–கள் அப்–படி இல்–லா–மல் மேற்–க–ரங்–க–ளில் சங்கு, சக்–க–ரம் முன்–க–ரங்–க–ளில் அபய வரத முத்– தி – ரை – க – ளை த் தாங்கி நின்ற க�ோலத்–திலேயே – காட்சி தரு–கின்–ற–னர்.) இங்கு இவ– ளை ச் சாந்– த – து ர்க்கை என்– று ம் போற்–றுகி – ன்–றன – ர். இங்கு நவ–ராத்–திரி விழா பெருஞ்– சி–றப்–பு–டன் க�ொண்–டா–டப்–ப–டு–கி–றது. யானை–கள் மீது அன்–னபூ – ர– ணி ஊர்–வல – மு – ம் அன்–னபூ – ர– ணி – க்–குத் தேர�ோட்–ட–மும் நடத்–தப்–ப–டு–கி–றது. இத்–த–லத்–தில் அன்–னபூ – ர– ணி – க்–குச் செய்–யப்–படு – ம் சந்–தன – க் காப்பு தனிச் சிறப்–புமி – க்–கத – ா–கவு – ம் உள்–ளது. க�ோயி–லின் முதற்–பிர– ா–கா–ரத்–தின் நான்கு பக்–கங்–களி – லு – ம் மாடங்– கள் அமைந்–துள்–ளன. இவை வாதில் மாடம் என்று அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றது. முன்–னா–ளில் இங்கு அறி–ஞர்–கள் கூடி விவா–தித்– துக் கல்–வியை – ப் பெருக்–கின – ர். மாண–வர்–களு – க்–குப் பாடங்–க–ளைப் ப�ோதித்து வந்–துள்–ள–னர். (இந்–தப் பிரா–கா–ரத்–தில் கரு–வறை ந�ோக்–கி–ய–வாறு தங்–கக் க�ொடி–ம–ரம் அமைந்–துள்–ளது. நவ–ராத்–தி–ரி–யின் ப�ோது க�ொடி–யேற்றி விழா நடத்–தப்–ப–டு–கி–றது) இரண்–டா–வது பெரிய பிரா–கா–ரம் ஆனைப் பந்தி என்று அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றது. இதில் ஏரா–ள– மான ஆனை–கள் இருந்–த–தா–கக் கூறு–கின்–ற–னர். இப்–ப�ோது நவ–ராத்–தி–ரி–யின் ப�ோது இங்கு கலை விழாக்–கள் நடத்–தப்–படு – கி – ன்–றன. க�ோயி–லில் நாள்
கு
ழந்தை பாக்–கி–யம் இல்–லாத கண–வன் மனை–வி–யர் ஆறு தேய்–பிறை அஷ்–ட–மி–களில் பைர–வ–ருக்கு சிகப்பு அர–ளி–னால் பைரவ ஸஹஸ்–ர–நாம அர்ச்–சனை செய்–தால் விரை–வில் சந்–தான பாக்–கி–யம் கிடைக்–கும்.
வழி–பா–டு–கள் சிறப்–பாக நடை–பெ–று–கின்–றன. நாள்– த�ோ–றும் பக–லிலு – ம், மாலை–யிலு – ம் அன்–பர்–களு – க்கு அன்–ன–தா–னம் வழங்–கப்–ப–டு–கி–றது. இத்–த–லத்–தில் அம்–பி–கைக்கு நிவே–திக்–கப்–ப– டும் பாய–சம் மிக–வும் புகழ்–பெற்–ற–தா–கும். (இது இடிச்–சுட்டு பிழிஞ்–சின பாய–சம் என்று அழைக்– கப்–ப–டு–கி–றது) அன்–ன–பூ–ரணி ஆல–யத்–திற்கு வடக்–கில் மகா– தே–வர் (சிவன்) ஆல–யம் அமைந்–துள்–ளது. இந்த ஆல– ய த்– தி ல் சிவ– ர ாத்– தி – ரி – யி ன் ப�ோது பெரிய கலை விழாக்–க–ளும் அன்–ன–தா–ன–மும் சிறப்–பாக நடை–பெ–று–கின்–றன. இந்–தப் புதுக்–க�ோடு அன்னை அன்–ன–பூ–ர–ணி– யின் அரு–ளால் முழு–வது – ம் செழிப்–பாக வளத்–துட – ன் இருப்–ப–தா–கக் கூறு–கின்–ற–னர். க�ோயி–லின் நான்கு பக்–கங்–க–ளி–லும் பெரிய அறி–ஞர்–கள் வாழ்ந்த அக்–கிர– க – ா–ரங்–கள் இருக்–கின்– றன. இக்–க�ோயி – லை நடு–வில் மடம் தேவஸ்–தா–னம் நிர்–வா–கித்து வரு–கின்–றது. ஆதி–யில் இந்த அம்–பிகை குட்–ட–நாட்–டுக்கு அரு– கி – லு ள்ள துர்த்– த லா என்– னு – மி – ட த்– தி ல் இருந்– த – த ா– க – வு ம், அங்– கி – ரு ந்து இங்கு குடி– யே – றிய அந்–த–ணர்–க–ளால் இங்கு க�ொண்டு வந்து நிலைப்–படு – த்–திய – த – ா–கவு – ம் கூறு–கின்–றன – ர். தமி–ழக – ப் பிரா–மண – ர்–கள – ால் நித்–திய பூஜை–களு – ம் நவ–ராத்–தி– ரி–யின்–ப�ோது தந்–திரி – ம – ார்–கள – ால் சிறப்பு வழி–பா–டும் நடத்–தப்–ப–டு–கின்–றன.
18
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
செரு–குன்னு அன்–ன–பூ–ரணி க்ஷேத்–தி–ரம்
கே
ர– ள த்– தி – லு ள்ள புகழ் பெற்ற மற்– று – ம�ோர் அன்–ன–பூ–ரணி க்ஷேத்–தி–ரம் செரு–குன்னு அன்–ன–பூ–ரணி ஆல–ய–மா–கும். மக்–கள் இவ–ளைச் செரு–குன்–னி–லம்மா அன்–ன–பூ–ர–ணே–சு–வரி என்று அழைக்–கின்–ற–னர். இவள் தங்–கக் கரண்–டியை ஏந்–தி–யி–ருப்–ப–தா–கக் கூறு–கின்–ற–னர். கேர–ளா–வி– லுள்ள கண்–ணணூ – ர் மாவட்–டத்–தில் தாலிப்–பர– ம்பா என்–னு–மி–டத்–தில் இருந்து 15 கி.மீ. த�ொலை–வில் அமைந்த ஊர் செரு–குன்னு. ஊரி–லி–ருந்து 3 கி.மீ. த�ொலை–வி–லுள்ள சிறிய குன்–றின் மீது அன்–னபூ – ர– ணி ஆல–யம் அமைந்–துள்– ளது. ஆதி–யில் இந்–தக் குன்று ச�ோற்–று–ம–லை–யாக இருந்–த–தாம். ச�ோற்–றுக்–குன்று என்–பதே மருவி செரு–குன்று என்–றா–னது என்–கின்–ற–னர். சிறிய குன்று என்–பதை சிறு குன்று என்று அழைக்க அது செரு–குன்–றா–னது என்–றும் கூறு–கின்–ற–னர். க�ோயில் பசுமை படர்ந்து எழில் மிகுந்த சூழ– லில் அமைந்–துள்–ளது. இங்–குள்ள ஆல–யத்–தினை – க் கட்–டும் ப�ோது கற்–க–ளுக்கு நடு–வில் பிடிப்–புக்–காக அவ–ல�ோடு வெல்–லத்–தைக் கலந்து வைத்–துக் கட்–டிய – த – ாக நம்–புகி – ன்–றன – ர். க�ோயி–லுக்கு அரு–கில் ஏறத்–தாழ 2½ ஏக்–கர் பரப்–புள்ள பெரிய குளம் இருக்–கி–றது. இது எப்–ப�ோ–தும் வற்–று–வ–தில்லை என்–கின்–றன – ர். இங்கு நவ–ராத்–திரி தனிச் சிறப்–புட – ன் க�ொண்–டா–டப்–ப–டு–கி–றது.
அன்னதானத்தின்
அருமையை உணர்வோம்!
அ
ன்–னத்–தின் பெரு–மையை வேதம் முத–லாக அனைத்து நூல்–க–ளும் ப�ோற்றி விவ–ரிக்– கின்–றன. அப்–ப–டிப்–பட்ட அன்–னத்–தைப் பற்–றித் திரு–மூ–லர் ச�ொல்–வ–தைப் பார்க்–க–லாம். எட்–டுத் திசை–யும் இறை–வன் அடி–ய–வர்க்கு அட்ட அடி–சில் அமுது என்று எதிர் க�ொள்–வர் ஒட்டி ஒரு நிலம் ஆள்–ப–வர் அந்–நி–லம் விட்–டுக் கிடக்–கில் விருப்பு அறி–யாரே (திரு–மந்–திர– ம்-1884) கருத்து: திசை–கள் எட்–டி–லும் தென்– படும் அடி–யவ – ர்க்–குப் படைத்த உணவை, இறை– வ ன் ‘அமு– த ம்’ என்று, தானே விரும்பி வந்து எதிர் க�ொள்–வார். ஏன் என்– ற ால், பயிர் விளை– யு ம் கழ– னி யை உடை– ய�ோ ர், அதனை வீணே கிடக்– க – விட மாட்–டார்–கள். பயிர் செய்து பலன் – ார்–கள். அது அடை–யவே விரும்–புவ ப�ோல இறை– வ ன் அடி– ய ார்– க ள் தாங்–கள் உண்–பது, உட–லா–கிய நிலத்தை வீணே செத்–த�ொ–ழிய
விடாது அதன் உள்ளே இருக்–கின்ற உயிரை வளர்ப்–ப–தற்–கா–கவே என்–ப–தால், அந்த உணவை அமு–தம் என்று ஏற்று மகிழ்–வர். உணவு - இதைப் பற்–றித் தான் எவ்–வ–ளவு தக–வல்–கள், அறி–விப்–பு–கள், அறி–வு–றுத்–தல்–கள்! பிர–மிப்–பாக இருக்–கிற – து; பய–மா–கவு – ம் இருக்–கிற – து: 1. அன்–னத்தை இக–ழாதே! 2. அன்–னத்தை அவ–ம–திக்–காதே! 3. அன்–னத்தை ஏரா–ள–மாக உற்–பத்தி செய்! 4. அன்–னத்தை அடுத்–த–வர்க்–குக் க�ொடுத்து உண்! இ வையெல்லா ம் அ ன்னத்தை ப் ப ற் றி வேதங்–கள் ச�ொன்–னவை. அன்–னத்தை இக–ழாதே உண்ண உட்–கா–ரும்–ப�ோதே, ‘இந்த உணவு நமக்கு ஆர�ோக்–கி–யத்தை அளிக்–கட்–டும்’ என்ற எண்– ண த்– த�ோ டு உட்– க ார வேண்– டு ம். அதை விடுத்து, ‘எப்–பப் பாத்–தா–லும் இதே ச�ோறு, ரசம், குழம்பு. சே! வெரைட்–டியா செஞ்சு த�ொலைக்– கக் கூடாதா?’ எனச் ச�ொல்–லக்–கூ–டாது. இதை மற்–ற�ொரு வித–மா–கப் பார்த்–தால், ‘நமக்–குப் பிடித்– ததை நாம் உண்–கிற�ோ – ம். அடுத்–தவ – ர்க்–குப் பிடித்– ததை அவர்–கள் உண்–கி–றார்–கள்,’ என்று இருக்க வேண்–டுமே தவிர, அடுத்–த–வர்–கள் உண்–பதை இக–ழக்–கூ–டாது. அன்–னத்தை அவ–ம–திக்–காதே சிலர் தம் வீடுகளில் தட்– டி ல் ஏரா– ள – ம ான உண– வி – ரு க்க, அதன் மேலேயே கைக– ள ைக் கழுவி, அப்–படி – யே எழுந்–திரு – க்–கும் அவலத்தைக் காணலாம். நம்மைத் தேடிவரும் பெரிய மனி–தர்–களை அலட்–சி–யப்–ப–டுத்–து–வது தவறு. மறு–ப–டி–யும் அவர்– கள் நம் வீட்–டுப்–பக்–கம் வரமாட்–டார்–கள். அது–ப�ோல, அன்–னம் என்–பது மிக மிக முக்–கி–ய–மா–னது. எத்–த–னைய�ோ பேர் ஒரு– வேளை ச�ோற்–றுக்–குக்–கூட வழி இல்–லா–மல் இருக்–கும்–ப�ோது, நமக்கு இது கிடைத்– ததே என்று உண்ண வேண்–டுமே தவிர, உயிர் காக்–கும் அந்த உண–விலேயே – கை கழுவுவது மிகப் பெரும் பாவம். அவ– ம ா– ன ப்– ப – டு த்– த ப்– ப ட்ட முக்– கி – யஸ்–தர்–கள், மறு–ப–டி–யும் நம்மை நெருங்–கா–ததை – ப் ப�ோல, நம்–மால் அவ–மா–னப்–படு – த்–தப்–பட்ட உணவு, ðô¡
19
1-15 நவம்பர் 2017
தி
பெத்–திய, பெளத்த நூல்–க–ளில் 84 வகை பைர–வத் திரு–வு–ரு–வங்–க–ளும், தியான நெறி–க–ளும் கூறப்–ப–டு–கின்–றன. வஜ்–ர–யான நூல் வஜ்ர பைர–வரை – – யும் அவ–ரின் சக்–தி–யாம் வஜ்–ர–வா–ரா–கியை – –யும் குறிப்–பி–டு–கின்–றது.
மறு– ப – டி – யு ம் நம்மை நெருங்– க ா– மலே ப�ோய் விடக்–கூ–டும். ஆகவே எந்–த–வ�ொரு விதத்–தி–லும் அன்னத்தை அவ–மா–னப்–ப–டுத்–தக் கூடாது. – ய – ா–யினு – ம் சரி, அன்–னத்தை வீணாக்–கக் எப்–படி கூடாது. அன்–னத்தை ஏரா–ள–மாக உற்–பத்தி செய் மின்–சா–ரத்–தின் அவ–சி–யத்–தைச் ச�ொல்–லும்– ப�ோது, ‘தேவை–யில்–லா–தப�ோ – து மின் சாத–னங்–களை அணைத்து விடுங்–கள், வீணாக விளக்–கு–களை எரிய விடா–தீர்–கள், இதுவே மின் உற்–பத்–திக்–குச் சமம்’ எனும் அறி–விப்–பைப் பார்த்–தி–ருக்–க–லாம். உண–வில்–லா–மல் ஒருக்–கா–லும் வாழமுடியாது. அப்–படி – ப்–பட்ட உணவை நமக்–களி – க்–கும் விவசாயி– களுக்கு நாம் ஏதே–னும் பாராட்டு விழா நடத்–து– கி–ற�ோமா? ஆகை–யால் அன்–னத்தை ஏரா–ளம – ாக உற்–பத்தி செய் என்–பது, அதை உற்–பத்தி செய்–ப–வர்–களை ஆதரி என்ற ப�ொரு–ளை–யும் தரும். அன்–னத்தை அடுத்–த–வர்க்–குக் க�ொடுத்து உண் ‘உண்– ணு ம் ப�ோது ஒரு கைப்– பி – டி ’ என்று திரு–மூ–லர் ஏற்–க–னவே கூறி–யி–ருக்–கி–றார். ‘உண்டி க�ொடுத்– த�ோ ர் உயிர் க�ொடுத்– த�ோ – ரே ’ என மணி–மே–கலை காப்–பி–யம் கூறு–கி–றது. நம் வழி– பாட்டு முறை–கள் அனைத்–தி–லும், வழி–பாட்–டின் முடிவில் அன்–ன–தா–னத்தை விசே–ஷ–மா–கக் குறிப்– பி–டு–வார்–கள். ‘அன்–ன–தா–னப் பிர–புவே சர–ணம் ஐயப்–பா’ என்று இறை–வ–னை–யும் அன்–ன–தா–னப் பிர–பு–வா–க–வேப் ப�ோற்றி மகிழ்–கி–ற�ோம். இயன்–ற–வரை அடுத்–த–வர்க்–குக் க�ொடுத்து உண்–பது மிக–வும் சிறந்–தது. இவ்–வாறு க�ொடுப்–ப– தில் உள்ள உயர்– வை ப் பற்றி திரு– மூ – ல ர் விவ–ரிக்–கி–றார். பசி–யு–டன் வந்–த–வர்–க–ளுக்கு க�ொடுக்–கப்–ப–டும் உணவை, தெய்–வமே வந்து ‘ஆகா, இது அமு–தம்!’ என்று ஏற்–றுக் க�ொள்–கி–ற–தாம். அதா–வது, ஏழை– யர்க்–குப் படைக்–கப்–படு – ம் உணவு இறை–வனு – க்கே படைக்–கப்–பட்–ட–தா–கும்.
20
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
ஆனால் ‘அடி– ய ார்க்– கு ப் படைக்– க ப்– ப ட்ட – ாரே திரு–மூல – ர்? அடி–யார் உணவு’ என்று ச�ொல்–கிற என்ற ச�ொல்–லுக்கு, ‘இறை–வ–னின் அடி–யார்–கள்’ என்–பது மட்–டும் ப�ொருள் அல்ல; ச�ொல்–லா–லும் செய–லா–லும் யாரை–யும் அடிக்–கா–த–வர்–களே, யார் மன–தை–யும் புண்–ப–டுத்–தா–த–வர்–களே, திரு–மூ–லர் குறிப்–பி–டும் அடி–யார்–கள். அப்–ப–டிப்–பட்ட நல்–ல–வர்–க–ளுக்–குப் படைக்–கப்– பட்ட உணவு, ஆண்–ட–வ–னுக்கே படைக்–கப்–பட்–ட– தா–கும் என்–பது திரு–மூ–லர் கருத்து. உத்–த–ம–மான விவ–சாயி, நன்கு விளை–யும் தன் நிலத்தை ஒரு–ப�ோ–தும் தரி–சா–கப் ப�ோட்டு வைக்க மாட்–டார். அவர் தன் நிலத்தை நன்–றாக உழுது பயி–ரிட்டு, அடுத்–த–வர் பசி–யைத் தீர்த்து அவர்–க–ளை–யும் வாழ வைப்–பார். அது– ப�ோ ல, அடுத்– த – வ – ரு க்– கு க் க�ொடுத்து உண்–ப–வர்–கள், அதற்–கா–கவே தங்–கள் உட–லைப் பாது–காத்து வாழ்–வார்–கள். விவ–சாயி தன் நிலத்– தைப் பயன்–ப–டுத்தி அடுத்–த–வரை வாழ–வைப்–ப– தைப் ப�ோல, நல்–ல–வர்–க–ளும் ‘அடுத்–த–வர்க்கு அன்–ன–தா–னம் செய்து அவர்–களை வாழ வைப்–ப– தற்–கா–கவே தன் உடல் எனும் எண்–ணத்–து–டன் வாழ்–வார்–க–ளாம். தெய்வ அருள், தானே தேடி வந்து வாழ்–விப்– பதை இதி–காச, புரா–ணங்–கள் கதை கதை–யா–கச் – ற – ார் ச�ொல்–கின்–றன. அதைச் ச�ொல்லி வழி–காட்–டுகி திரு–மூ–லர்: பிச்–சை–யது ஏற்–றான் பிர–மன் தலை தன்–னில் பிச்–சை–யது ஏற்–றான் பிரி–யாள் அறம் செய்–யப் பிச்–சை–யது ஏற்–றான் பிர–மன் சிரம் காட்–டிப் பிச்–சை–யது ஏற்–றான் பிர–மன் பர–மா–கவே (திரு–மந்–தி–ரம் - 1887) இப்–பா–டல் அபூர்–வ–மா–னது. ப�ோன பாட–லில், அடுத்–தவ – ர்க்கு இடச்–ச�ொன்ன திரு–மூல – ர், இப்–பா–ட– லில் இறை–வனே பிச்சை கேட்–டுத் திரி–வ–தா–கச் ச�ொல்–கி–றார். கூடவே அதற்–கான கார–ணங்–க–ளை– யும் கூறு–கி–றார். பிச்சை எடுப்–பது இழி–வா–னது என, பற்–பல நூல்–கள் ச�ொல்–கின்–றன. இருந்–தா–லும் அதே நூல்– க – ளி ல், ‘கற்கை நன்றே கற்கை நன்றே; பிச்சை புகி–னும் கற்கை நன்–றே’ எனும் வாக்–கும் இடம் பெற்–றி–ருக்–கி–றது. இதற்கு ‘பிச்சை எடுத்–தா– வது படி’ என மேம்–ப�ோக்–கா–கச் ச�ொன்–னா–லும், மற்–ற�ோர் ஆழ்ந்த ப�ொரு–ளும் உண்டு. ‘கல்–விம – ான்–கள் என்–னத – ான் வறுமை (பிச்சை எடுத்து வாழும்) நிலை–யில் இருந்–தா–லும், அதைப் ப�ொருட்– ப – டு த்– த ாது அவர்– க – ளி – ட ம் ப�ோய்ப்– ப – டி ’ என்–பதே ஆழ்ந்த ப�ொருள்.
திருமூலர்் முதல் வரி–யில், பிரம்–மன் தலை–யில் சிவ–பெ–ரும – ான் பிச்சை ஏற்–றதையும், இரண்–டா–வது வரி–யில் சிவ–பெ–ரு–மான் அம்–பி–கை–யி–டம் பிச்சை ஏற்– ற – தை யும் ச�ொல்– கி றார். இந்த இரண்– டு ம் நமக்–குப் பற்–பல படிப்–பினை – –க–ளைச் ச�ொல்–லிக் க�ொடுக்–கின்–றன. த�ொடக்–கத்–தில் சிவ–பெ–ரு–மா–னுக்–கு, ‘பஞ்ச முகேஸ்–வ–ரன்’ எனும் பெய–ருக்கு ஏற்–ற–படி, ஐந்து முகங்–கள் இருந்–தன. பிரம்–மனுக்–கும் ஐந்து தலை– கள். பிரம்–மனு – க்கு, ‘சிவ–னுக்–கும் ஐந்து தலை–கள், எனக்–கும் ஐந்து தலை–கள். நான் எதற்–காக அவ– ருக்கு மரி–யாதை அளிக்க வேண்–டும்?’ என்ற எண்–ணம் த�ோன்–றி–யது. ஆகவே பிரம்–மா–வின் ஐந்–தா–வது தலை, ‘உனக்–கும் ஐந்து தலை; எனக்– வாதம் கும் ஐந்து தலை’ எனச் சிவ–பெ–ரும – ா–னிடமே – பேசி, வம்பு செய்–தது. அகம்–பா–வம் பிடித்த அந்த ஐந்–தா–வது தலையை சிவ–பெ–ரு–மான் அப்–ப–டியே கிள்ளி எடுத்–தார். கிள்–ளியெ – –டுத்த அந்–தப் பிரம்– மா–வின் கபா–லம் தன் கையில் ஒட்–டிக்–க�ொள்ள அதி–லேயே ஈசன் பிச்சை எடுத்–தார். இது கதை. இக்–கதை என்ன ச�ொல்ல வரு–கி–றது? கறுப்– ப ான நூலில் நெய்– ய ப்– ப ட்ட துணி கறுப்– ப ாக இருப்– ப – தை ப் ப�ோல, அகம்– ப ா– வ ம் பிடித்–துப் பேசிய பிரம்–மதே – வ – ர– ால் படைக்–கப்–பட்ட மனி–தர்–க–ளும் அகம்–பா–வத்–தால், ஆட்–க�ொள்–ளப்– பட்–டவ – ர்–கள – ா–கவே இருந்–தார்–கள். பிரம்–மதே – வ – ரி – ன் அகம்–பா–வம் பிடித்த அந்த ஐந்–தா–வது தலை
நீக்–கத்–திற்–குப் பிறகு, பிரம்–மா–வின் படைப்–பில் அகம்–பா–வம் அகன்–று–விட்–டது. ஆ ன ா ல் , மு ன் – ன ா ல் படைக்கப்ப ட ்ட ஜீவர்களின் அகம்–பா–வம் நீங்க வேண்–டாமா? அதற்–காக சிவ–பெ–ரு–மான் பிரம்ம கபா–லத்–தைக் க�ொண்டு, ‘ஆவ– ண ம் முத– ல ான தீய குணங்– களை இதில் இடுங்–கள்,’ எனச் ச�ொல்–லிப் பிச்சை எடுக்கி–றா–ராம். இத்–த–க–வலை, ‘இடு–பலி க�ொடு திரி இர–வ–லர்’ என அரு–ணகி – ரி – ந – ா–தர், தேவேந்–திர சங்க வகுப்–பில் விவ–ரிக்–கி–றார். அடுத்து, தன்–னு–ட–லில் பாதி க�ொண்டு பாகம் பிரி–யாள் எனும் திரு–நா–மம் பெற்ற அம்–பிகை, முப்–பத்–திர– ண்டு அறங்–கள – ைச் செய்–வத – ற்–கா–கவு – ம் சிவ–பெ–ரும – ான் பிச்சை எடுக்–கி–றா–ராம். அடுத்–தது நானே பரம்–ப�ொ–ருள் என ஆண–வம் க�ொண்–டிரு – ந்த பிரம்–ம–னின் தலை–யைக் கிள்ளி, அந்–தக் கபா–லத்– தில் பிச்சை எடுத்–தது, பரம்–ப�ொ–ருள் தன்–மையை நிரூ–பிக்–க–வும் எனச் ச�ொல்–லிப் பாடலை நிறைவு செய்–கி–றார் திரு–மூ–லர். திரு– மூ – ல ர் ச�ொன்– ன – ப டி, அன்– ன த்– தி ன் பெருமையை உணர்– வ �ோம். அடுத்– த – வ ர்க்கு இயன்– ற – வர ை அன்– ன ம் அளிப்– ப�ோ ம். நல்– ல – வர்க்கு உதவி அவர்–களை ஆத–ரிப்–ப�ோம். ஆட்–டிப் படைத்து அல்–லல் விளை–விக்–கும் தீய குணங்–களை இறை–ய–ரு–ளால் நீக்க முனை–வ�ோம்.
(மந்–தி–ரம் ஒலிக்–கும்)
பசி, பஞ்சம் நீக்குவாள்
காசி அன்னபூரணி!
ப
ரா– ச க்தி பல வடி– வ ங்– கள் க�ொண்டு பக்–தர்– க– ள ைக் காக்– கி – ற ாள். முப்– பெ – ரு ந்– த ே– வி – க – ள ாக துர்க்கா, லக்ஷ்மி, சரஸ்–வதி என உருக்–க�ொண்டு கல்வி, செல்– வ ம், வீரம் ஆகி– ய – வ ற ்றை ப க் – த ர் – க – ளு க் கு அருள்–கி–றாள். அது–ப�ோல எல்லா உயிர்–க–ளு க்–கு மே உண– வ – ளி த்து வறு– மை ப் பிணி–யிலி – ந்து காப்–பதையே – தன் கட–மை–யா–கக் கரு–தும் அம்– பி – கையே அன்– ன – பூ – ர – ணி–யாக அவ–த–ரித்து காசி மாந–கரி – ல் திரு–வரு – ள் புரிந்து வரு–கி–றாள். அன்–ன–பூ–ரணி காசி வந்த வர–லாறு என்ன?
22
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
ஜை
னத்–தில் (சம–ணம்) மிக விரி–வான பைரவ வழி–பாடு, த�ொண்–ணூற்– றாறு பைர–வக் க�ோலங்–க–ளு–டன் குறிப்–பி–டப்–பட்–டுள்–ளது. மிக விரி–வான உபா–சனா நெறி–கள – ால் உல–கின் பேராற்–றல்–களை – த் தன்–வ–யப்–ப–டுத்–தல் (Controlling of Universal forces) இதன் பய–னா–கும். திருத்– த�ொண்–டர் புரா–ணத்–தில், நாவுக்–க–ர–சர் நீற்–றறை இருப்பு (அனல்); நஞ்–சுண்–ணல் (பெள–தி–கப் ப�ொருள்–கள்); யானை (பூமி–யின் பெரு–வி–லங்–கு–கள்) இவற்–றினை வென்ற சாத–னையை ‘நம் சமய உபா–சனை – க – ள – ால் பெற்ற பலம்’ என சம–ணர்–கள் குறிப்–பி–டு–வத – ாக சேக்–கி–ழார் விளக்–கு–கி–றார்.
கந்–தம – கா புரா–ணத்–தில் உள்ள அரு–ணாச்–சல – த்–திலு – ம், மார்க்–கண்–டேய புரா–ணத்–தின் மகாத்–மிய துணை நூலான காமாட்சி விலா–சத்–திலு – ம் அன்–ன– பூ–ர–ணி–யின் வர–லாறு கூறப்–பட்–டுள்–ளது. தேவ–ரும் முனி–வரு – ம் எப்–ப�ோது – ம் தியா–னிக்–கும் கயி–லை–வா–சன், ஏகாந்–த–மாக தவத்–தில் ஆழ்ந்–தி– ருந்த சம–யம், பார்–வதி தேவி விளை–யாட்–டாக அவர் கண்–கள – ைப் ப�ொத்–தின – ாள். சூரிய, சந்–திர– ரை வலது, இடது கண்–க–ளா–க–வும், அக்–கி–னி–யையே நெற்–றிக் கண்–ணா–க–வும் க�ொண்–ட–வர் சிவ–பெ–ரு– மான். தேவி அவர் கண்–க–ளைப் ப�ொத்–தி–ய–தால் சூரிய, சந்–தி–ரர் தம் ஒளி–யி–ழந்–த–னர். அத–னால் உல–கம் இருண்–டது. அனைத்து உயிர்–க–ளும் பர–மேஸ்–வ–ரனை சர–ண–டைந்–த–னர். அவர் தன் அக்–கி–னி–ம–ய–மான நெற்–றிக்–கண்–ணைத் திறந்து உல–கிற்கு ஒளி–யைத் தந்–தார். இவை அனைத்–தும் – ால் பார்–வதி தேவி பயந்து கண–நேர– த்–தில் நடந்–தத உடனே தன் கைகளை ஈச–னின் கண்–களி – லி – ரு – ந்து எடுத்–தாள். கூடவே மனம் கலங்கி அவ–ரிட – ம் ‘‘நான் விளை–யாட்–டாக தங்–கள் கண்–களை ப�ொத்–திய – த – ால் ஏற்–பட்ட பாவம் நீங்க என்ன பிரா–யச்–சித்–தம் செய்ய வேண்–டும்?’’ எனக் கேட்–டாள். ‘‘நமக்கு இது கண்–ணி–மைக்–கும் நேரமே என்– றா–லும் உலக உயிர்–க–ளுக்கு அது எவ்–வ–ளவு காலம் என்று உனக்–குத் தெரி–யாதா தேவி? ஏன் இந்த குறும்–புத்–தன – ம்? ஆனா–லும் நீ உல–கிற்–கெல்– லாம் அன்னை. ஆகவே உன்னை ஒரு பாவ–மும் அணு–கா–து’– ’ என்–றார் ஈசன். அந்த வார்த்–தைக – ள – ால் சமா–தா–ன–ம–டை–யாத அம்–பிகை பூவு–ல–கில் தவம் – க்–குத் தன்–னால் ஏற்–பட்ட செய்து உலக உயிர்–களு துன்–பத்–துக்–குப் பிரா–யச்–சித்–தம் தேட முயன்–றாள். ஈச–னின் அனு–மதி பெற்று தென்–திசை ந�ோக்கி புறப்–பட்–டாள். அந்த சம–யம் காசி திருத்–த–லம் மழை–யின்றி, கடும் பஞ்–சம் பூண்–டி–ருந்–தது. மக்–கள் பசி–யி–னால் துடித்–தார்–கள். தேவி காசியை அடைந்து அங்கு அற்–பு–த–மான ஒரு திருக்–க�ோ–யிலை உரு–வாக்கி அன்–னபூ – ர– ணி எனும் பெய–ரில் நிலை–க�ொண்–டாள். அவள் திருக்–க–ரத்–தில் என்–றுமே வற்–றாத அட்–சய பாத்–திர– ம் எனும் அமு–தசு – ர– பி – யு – ம், ப�ொன்–னா–லான கரண்–டி–யும் இருந்–தன. அவள் உயிர்–க–ளுக்கு உணவு வழங்க ஆரம்–பித்–தாள். அத–னால் மக்–க– ளின் பசிப்–பிணி நீங்–கி–யது. மக்–கள் அன்–ன–பூ–ர– ணியை ப�ோற்– றி ப் புகழ்ந்– த – ன ர். அவள் புகழ் திக்–கெட்–டும் பர–வி–யது. காசி–யில் கடும்–பஞ்–சம் நில–வும் வேளை–யில் அன்–னபூ – ர– ணி தேவி அனை–வரு – க்–கும் உண–வளி – க்– கும் செய்–தியை அறிந்த மன்–னன், தேவி–யைச்
– ான். தன் வீரர்–களை ச�ோதனை செய்ய எண்–ணின அவ–ளிட – ம் அனுப்பி சிறி–தள – வு தானி–யம் கட–னா–கப் பெற்று வரப் பணித்–தான். அதன்–படி அம்–பி–கை– யி–டம் வந்த வீரர்–கள் மன்–ன–னின் ஆணை–யைத் தெரி–வித்–தார்–கள். அதற்கு தேவி, ‘‘நான் தானியங்– களைத் தர மாட்–டேன். வேண்–டு–மென்–றால் உங்– கள் மன்–னன் எப்–ப�ோது வேண்–டும – ா–னா–லும் இங்கு வந்து உண–வ–ருந்–திச் செல்–ல–லாம்–’’ என்–றாள். விவ–ரம் தெரிந்து க�ொண்ட மன்–ன–னும் அவன் அமைச்–ச–ரும் மாறு–வே–டம் பூண்டு அன்–ன–பூ–ரணி எழுந்–தரு – ளி – யி – ரு – ந்த திரு–மா–ளிகை – க்–குச் சென்–றன – ர். அங்கு ஆயி–ரக்–கண – க்–கான மக்–கள் உண–வரு – ந்–திக் க�ொண்–டிரு – ந்–தன – ர். மன்–னனு – ம் அமைச்–சரு – ம் மக்–க– – ாய் அமர்ந்து உண–வரு – ந்–தின – ார்–கள். ள�ோடு மக்–கள தேவி–யின் திருக்–க–ரத்–தில் உள்ள தங்–க–பாத்–தி–ரத்– தி–லி–ருந்து அள்ள அள்–ளக் குறை–யாத உணவு வந்து க�ொண்–டிரு – ந்–ததை – க் கண்ட மன்–னன், அவள் சாட்–சாத் பரா–சக்–தியே என்–பத – னை உணர்ந்–தான். தேவி–யின் திரு–வ–டி–க–ளைப் பணிந்–தான். ‘‘தாயே என் அரண்–ம–னைக்கு எழுந்–த–ருளி அடி–யேனை ஆட்–க�ொள்–ளவே – ண்–டும்–’’ என்று கண்–ணீர் மல்–கக் கத–றி–னான். அவன் பக்–திக்கு மெச்–சிய தேவி தன் சுய உரு– வத்தை அவ–னுக்–குக் காட்–டி–னாள். ‘‘நான் இங்கு தங்–கிய கார–ணத்–தால் இனி காசி–யில் பஞ்–சமே ஏற்–ப–டாது; அப்–படி ஏற்–பட்–டா–லும் நான் உடனே வந்து பஞ்–சத்–தைத் தீர்ப்–பேன். அத�ோடு நான் தவம் செய்–யும் ப�ொருட்டு தென்–திசை ப�ோக – ைக் கண்–ணும் கருத்–தும – ாய் வேண்–டும். நீ மக்–கள காப்–பா–யா–க–’’ என்–றாள். ‘‘அம்மா! தங்–கள் சாந்–நித்–யம் எப்–ப�ோ–தும் இங்கு நிலைத்–தரு – ள வேண்–டும்–’’ என்று வேண்–டிக் க�ொண்–டான் காசி மன்–னன். அதன்–படி தேவி தன் சாந்–நித்–யத்தை அங்கு நிறுவி தன் பக்–தர்–க–ளைக் காத்து அருள்–பு–ரிந்து வரு–கி–றாள். இதுவே தேவி அங்கு நிலை–க�ொண்–டத – ற்–கான ஆதி–கா–ரண – ம – ா–கக் கூறப்–ப–டு–கி–றது. கார்த்–யா–யன மக–ரிஷி, அம்–பி–கையே தனக்கு மக–ளா–கப் பிறக்க வேண்டி கடுந்–த–வம் புரிந்–தார். அவர் தவத்–தில் மகிழ்ந்த லலி–தா–தேவி அவ–ருக்கு மக– ள ா– க ப் பிறந்– த ாள். அந்– த க் குழந்– தை க்கு கார்த்–யா–யினி என பெய–ரிட்டு பாராட்டி சீராட்டி வளர்த்து வந்–தார், மக–ரிஷி. ஒரு–முறை காசி–யில் பஞ்–சம் ஏற்–பட்–ட–ப�ோது கார்த்–யா–யினி காசிக்–குச் சென்று அன்–ன–பூ–ர–ணி–யாக மாறி, காசி–யின் பஞ்– சத்தை நீக்கி, பின் காஞ்–சி–யில் காமாட்–சி–யம்–மன் சந்நதியின் பின்–பு–றம் நிலை–க�ொண்–ட–தா–க–வும் ஒரு வர– ல ாறு உள்– ள து. இந்த அன்– ன – பூ – ர ணி ðô¡
23
1-15 நவம்பர் 2017
ஐ
க்–கி–ய–வாத சைவ சம–யத்–த–வர்–கள் ‘ஆன்ம லிங்–கத் திரு–மே–னி–யா–ய– மர்ந்து அரு–ளும் பர–சி–வமே பரம் ப�ொருள்’ என வழி–ப–டு–வ–தால் வீர சைவர்–கள் என வழங்–கப்–ப–டு–வர். பைரவ, வீர–பத்–தி–ர–மூர்த்–தி–க–ளைக் குரு–நா–தர்–க–ளா–கக் க�ொள்–வர்.
தேவியை லலி–தை–யின் உபாங்க தேவதை என சாக்த உபாசகர்–கள் வழி–ப–டு–கின்–ற–னர். தி–சங்–கர– ர் ஒரு–முறை அன்–னபூ – ர– ணி – யி – ட – ம், உல– க�ோர் பசி ப�ோக்–கும – ாறு துதி செய்–தார். ‘நித்–யா– னந்–த–க–ரீ’ எனத் த�ொடங்–கும் அந்த துதி–யின் ஒவ்– வ�ொரு ஸ்லோ–கத்–தின் முடி–விலு – ம் ‘பிக்ஷாம்–தேஹி க்ரு–பா–வல – ம்–பன – க – ரி மாதான்–னபூ – ர்–ணேஸ்வரி’ என முடித்–தி–ருப்–பார். கரு–ணை–யின் வடி–வாக இருக்– கும் அன்–ன–பூ–ரணி தேவியே, எனக்கு பிட்–சை– யி– டு – வ ா– ய ாக என்– ப து அதன் ப�ொருள். அந்த அன்–னபூ – ர்–ணாஷ்–டக – த்–தின் கடைசி ஸ்லோ–கத்–தில் ஞானம், வைராக்–யம் இரண்–டை–யும் பிட்–சை–யாக அருள்–வா–யாக என்று கேட்டு அன்–ன–பூ–ர–ணி–யைப் பிரார்த்–தித்–துள்–ளார். மேலும், ‘மாதா ச பார்–வதீ தேவீ பிதா தேவ�ோ மஹேஸ்–வர: பாந்–தவா: சிவ– பக்–தாச்ச ஸ்வ–தேச�ோ புவ–னத்–ர–யம்’ என்–றும் கூறி– யுள்–ளார். தன் பசிக்–கான உணவை குழந்தை முத–லில் தாயி–டமே கேட்–கும். அம்–மா–விட – ம் கேட்க இய–லாத சூழ்–நி–லை–யில் அப்–பா–வி–டம் கேட்–கும். ஆதி–சங்–கர– ரு – ம் அவ்–வழி – யையே – பின்–பற்றி எனக்கு பார்–வதி – ய – ான நீயே அம்மா, ஈசனே அப்பா, சிவ–பக்– தர்–கள் எல்–லாம் உற–வி–னர்–கள், மூவு–ல–கங்–க–ளும் எனது வீடு என்ற ப�ொரு–ளில் இத்–து–தியை பாடி–யுள்–ளார். சி–யில் அரு–ளும் அன்–ன– பூ–ரணி தேவி தன் திருக்– கரங்–களி – ல் ஒரு கையில் உள்ள தங்– க ப் பாத்– தி – ர த்– தி ல் பால் ச�ோற்றை ஏந்–தி–யுள்–ளாள். உல– கி–லுள்ள ஜீவன்–க–ளின் பசி–யாற அவள் தன் மறு–கையி – ல் உள்ள தங்– க க்– க – ர ண்– டி – ய ால் அள்ளி அள்ளி அந்த பால்– ச�ோ ற்றை அனை–வரு – க்–கும் அளிக்–கிற – ாள். அந்த பால் ச�ோற்–ற�ோடு ஞானத்– தை–யும் சேர்த்–தளி – த்து நம் வயிற்– றுக்கு மட்–டும – ல்–லா–மல், ஆத்–மா– விற்–கும் உண–வி–டு–ப–வ–ளா–கத் துலங்–கு–கி–றாள். காசி விஸ்–வ–நா–தர் சந்–ந–திக்– குச் செல்–லும் வழி–யில் துண்டி விநா–யக – ரை தரி–சித்து பின் சற்று த�ொலை– வி ல் அன்– ன – பூ – ர ணி தேவி–யின் ஆல–யத்தை அடை–ய–லாம். அழ–கிய சித்–திர வேலைப்–பா–டு–க–ளு–டன் கூடிய நுழை–வா–யி– லின் வலது புறம் பாதா–ள–லிங்–க–மும், இடது புறம் சிறிய கிண–றும் உள்–ளன. மராட்–டிய – ர் கால கட்–டிட அமைப்–புட – ன் ஆல–யம் திகழ்–கிற – து. அதன் நடு–வில்
ஆ
கா
24
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
சந்–நதி – க்கு முன் அஷ்–டக�ோ – ண வடி–வில் அமைந்த மண்–ட–பத்தை பன்–னி–ரண்டு கற்–தூண்–கள் தாங்– கு–கின்–றன. கரு–வ–றை–யில் மூன்று வாயில்–கள் உள்–ளன. தென்–கிழ – க்கு ந�ோக்–கிய வாயி–லிலி – ரு – ந்து அன்–ன–பூ–ர–ணியை தரி–சிக்–க–லாம். மற்ற இரண்டு வாயில்–க–ளும் தர்–மத்–வா–ரம், பிக்ஷத்–வா–ரம் என அழைக்–கப்–ப–டு–கின்–றன. அதன் மூல–மாக பக்–தர்– கள் அன்–னை–யின் அரு–ளைப் பெறு–கின்–ற–னர். காசி– யி ல் தங்க அன்– ன – பூ – ர ணி தரி– ச – ன ம், தீபாவளிப் பண்–டிகையை – ஒட்–டிய மூன்று நாட்–கள் மட்–டுமே கிட்–டும். இரு–புற – மு – ம் தேவி-பூதே–விய – ர் வீற்–றி–ருக்க அரு–ளும் தேவி–யி–டம், பிட்–சாண்–டிக் க�ோலத்–தில் விஸ்–வ–நா–தப் பெரு–மான் பிட்சை கேட்–கும் அற்–பு–தத் திருக்–க�ோ–லத்–தைக் காண இரு கண்–கள் ப�ோதாது. சுத்த தங்–கத்–தால் ஆன அன்–னபூ – ர– ணி – யி – ன் திரு–வுரு – வ – ம் கண்–கள – ைக் கூசச்– செய்–யும் ஒளி–யு–டன் பிர–கா–சிக்–கும். இடக்–கரத்தில் தங்–கக்–கிண்–ணம் ஏந்தி வலக்–க–ரத்–தி–லுள்ள தங்க அகப்–பை–யால் ஈச–னுக்கு படி–ய–ளக்–கி–றாள் தேவி. அவள் அணிந்–தி–ருக்–கும் நவ–ரத்ன கிரீ–டம் மேல் தங்–கக் குடை அணி செய்–கிற – து. ச�ொர்ண புடவை பூண்டு, மார்–பி–லும் கழுத்–தி–லும் நவ–ரத்ன ஆப–ர– ணங்–கள் மின்ன, பத்–மா–ச–னத்– தில் அன்னை கம்– பீ – ர – ம ாக வீற்– றி – ரு க்– கி – ற ாள். ஒரு ஆள் உய–ரத்–தில் பிட்–சா–டன – ர் வெள்ளி விக்–ர–க–மாக திரு–வ�ோடு ஏந்தி அன்–னபூ – ர– ணி – யி – ட – ம் பிட்சை கேட்– கும் பாவ–னை–யில் அலங்–க–ரிக்– கப்–படு – கி – ற – ார். நாகா–பர– ண – த்தை அணிந்து இடுப்–பில் புலித்–த�ோ–லு– டன் ஒரு கையில் உடுக்–கையு – ம், மறு–கை–யில் பிரம்ம கபா–ல–மும் ஏந்–திய அவ–ரது அழகே அழகு. அங்கே தீபா–வ ளி சம–யத்–தில் இந்த அன்–ன–பூ–ரணி தேவி லட்– டுத் தேரில் பவனி வரு–கி–றாள். பிறகு அந்த லட்டை பக்–தர்–க– ளுக்கு பிர–சா–தம – ா–கத் தரு–கிற – ார்– கள். இந்த வைப–வம் மிக–வும் விம–ரி–சை–யாக நடக்–கி–றது. தலை–யில் ரத்–தின மகு–டம், உட–லெங்–கும் மணி–கள – ா–லான பல்–வேறு ஆப–ர–ணங்–கள், நவ–ரத்–தி–னங்–க–ளும் வைர, வைடூ– ரி ய, மர– க த, பவழ, க�ோமே– த க, புஷ்–ப–ராக, மாணிக்–கங்–கள் ஜ�ொலிக்–கும் ப�ொன் நகை– க – ள�ோ டு தேவி அருள்– பு – ரி – கி – ற ாள். இந்த அன்–ன–பூ–ரணி சந்–ந–திக்கு எதி–ரில் ஆதி–சங்–க–ர– ரால் ஸ்தா–பிக்–கப்–பட்ட சக்ர மேரு உள்–ளது.
வா
மம் (சாக்–தம்) பிரி–வி–ன–ரும் பைர–வ–ரை–யும் பைர–வியை – –யும் வணங்–குப – –வர்–கள்.
பூஜை–கள், லலிதா ஸஹஸ்–ர–நாம அர்ச்சனை மு த ல ா ன வை இ ந்த ம ே ரு வி ற் கு ம் செய்யப்படுகின்றன. ரள மாநி–லத்–தில் உள்ள செருக்–குன்–னம் எனும் ஊரில் புகழ்–பெற்ற அன்–ன–பூ–ரணி ஆல–யம் அமைந்–துள்–ளது. அங்கு அன்–னையை தரி–சிக்க வரும் பக்–தர்–கள் அனை–வ–ருக்–கும் சாப்– பாடு அளிப்–பார்–கள். இரவு வேளை–யில் ஆல–யத்– தின் அரு–கில் உள்ள மரத்–தில் ஒரு ச�ோற்று மூட்– டையை கட்டி விடு–வார்–கள். திரு–டர்–க–ளும் சமூக விர�ோ–திக – ளு – ம் அங்கே நட–மா–டின – ால் அவர்–களு – ம் பசி–யாற வேண்–டும் என்–பது தேவி–யின் விருப்–பம்! அப்–படி நல்–ல�ோர் அல்–லா–த–வர்–க–ளுக்–குக் கூட அரு–ளும் பரம கரு–ணா–மூர்த்தி, அன்–ன–பூ–ரணி. ஞ்–சிபு – ர– ம் காமாட்சி அம்–மன் ஆலய பிரா–கா– ரத்–தி–லும் காயத்ரி மண்–ட–பத்–திற்–குச் செல்– லும் வழி–யிலு – ம் தேவி அன்–னபூ – ர– ணி அருள்–கிற – ாள். ஐப்–பசி மாதம் இந்த அன்–னைக்கு அன்–னா–பிஷ – ே– கம் நடக்–கும். இவள் சந்–ந–தி–யில் தர்ம துவா–ரம், பிக்ஷத்–துவ – ா–ரம் எனும் இரு துவா–ரங்–கள் உள்–ளது விசே– ஷ ம். இந்த அன்– ன – பூ – ர – ணி யை வணங்கி பிக்ஷத்–துவ – ா–ரத்–தின் வழி–யாக ‘பவதி பிக்ஷாம்–தே–ஹி’ என கையேந்தி பிச்சை கேட்–டால் தேவி நம்மை எவ்–வித கஷ்–ட–மும் இல்–லா–மல் உண–வ–ளித்–துக்
கே
கா
காப்–பாள். இது லட்–சக்–க–ணக்–கான பக்–தர்–க–ளின் அனு–ப–வம். இந்த தேவியை வணங்கி பிற–ருக்கு நல்–லதை மட்–டுமே நினைத்து வாழ்ந்து வந்–தால் உல–கில் பஞ்–சம் எனும் ச�ொல்–லிற்கே இட–மில்லை. அனைத்து ஜீவ–ரா–சி–க–ளுக்–கும் உண–வ–ளிக்– கும் உரி–மையை அன்னை பார்–வ–திக்கு அளித்– தி–ருந்–தார் ஈசன். ஒரு சம–யம் திருக்–க–யிலை – –யில் ஈசன் பார்–வ–தி–ய�ோடு உரை–யா–டிக் க�ொண்–டி–ருந்– தார். அந்த சம–யம் ஈசன் பார்–வ–தி–யி–டம் ‘‘தேவி அனைத்து உயிர்–க–ளுக்–கும் உண–வ–ளித்து விட்– டாயா?’’ என கேட்–டார். அனை–வரு – க்–கும் அன்–னம் பாலித்து விட்–டேன் என்–றாள் தேவி. அப்–ப�ோது ஈசன் தன் இடுப்–பி–லி–ருந்த சிறு பாத்–தி–ர த்தை எடுத்து திறந்து பார்த்–தார். அதில் ஒரு எறும்பு இருந்–தது. அதன் வாயில் அரிசி ந�ொய் ஒட்–டிக் க�ொண்–டி–ருந்–தது! ‘‘தேவி நீ ஜீவ–ரா–சி–க–ளுக்கு உண–வளி – க்–கும் முன்னேயே அந்த எறும்பை இந்த – ளுக்–கும் பாத்–திர– த்–தில் வைத்–தேன். சகல ஜீவ–ரா–சிக நீ படி–யள – ந்–தது இதில் நிரூ–ப–ணம – ா–யிற்று,’’ எனக் கூறி தேவி–யைப் பாராட்டி ஆசிர்–வ–தித்–தார். அன்–னபூ – ர்–ணாஷ்–டக – ம், அன்–னபூ – ர்–ணா–பஞ்–சர– த்– – ால் அன்–னபூ – ர– ணி தேவியை னம் ப�ோன்ற துதி–கள ஆரா–தித்து அவள் திரு–வ–ருள் பெற–லாம். அர்–கா–பா–ம–ரு–ணாம் பராவ்–ரு–த–த–நூ–மா–நந்த பூர்–ணா–ந–நாம் முக்–தா–ஹார விபூ–ஷித – ாம் குச–ப–ரா–நம்–ராம் ஸகாஞ்–சீ–கு–ணாம் தேவீம் திவ்–ய–ர–ஸாந்ந பூர்–ண–கர காம்–ப�ோஜ தர்–வீ–க–ராம் த்யா–யேச் சங்–கர வல்–ல–பாம் த்ரி–ந–ய–நா–மம்– பாம் ப்ர–வ–லம்–பா–ல–காம் ப�ொதுப் ப�ொருள்: அன்–ன–பூ–ரணி அம்–பிகை உதய சூரி–யனை – ப் பழிக்–கும் செந்–நிற – த்–த�ோடு மந்– த–ஹா–ஸம் ததும்–பும் பூரண சந்–தி–ர–னைப் ப�ோன்ற திரு–மு–கத்–த�ோடு முக்–தா–ப–ர–ணங்–கள் அணிந்து பக்–தர்–களு – க்கு காட்–சிய – ளி – க்–கிற – ாள். அன்–னையி – ன் கைக–ளில் அம்–ரு–தம் ப�ோன்ற அன்–ன–பாத்–தி–ரம் பிர–கா–சிக்–கின்–றது. மந்–தி–ரம்: ‘ஓம் ஹ்ரீம் ம் க்லீம் ஓம் நம�ோ பக–வத்– யன்–ன–பூர்ணே மமா–பி–லிக்ஷித மன்–னம் தேஹி ஸ்வாஹா’ மேலே குறிப்–பிட்ட அன்–ன–பூர்ணா மந்–தி– ரத்தை குரு–மூ–லம் உப–தே–சம் பெற்று ச�ொல்லி வந்–தால், குறை–வற்ற அன்–னம், ஆர�ோக்–கி–யம், நீண்ட ஆயுள் ப�ோன்– ற – வ ற்– ற�ோ டு தேவி– யி ன் திரு– வ – ரு – ள ை– யு ம் பெற்– று த்– த – ரு ம் என்– ப – தி ல் ஐய–மில்லை. த�ொகுப்பு: ந.பர–ணி–கு–மார் ðô¡
25
1-15 நவம்பர் 2017
பிரசாதங்கள்
பி
சந்–தி–ர–லேகா ராம–மூர்த்தி
ஜமாயுங்கள், சிறுவர்களே! ள்–ளை–கள் பள்–ளிக்–கூ–டத்–தி–லி–ருந்து படிப்பு, விளை–யாட்டு, பிர–யா–ணம் என்று களைத்–து–தான் வரு–வார்–கள். அப்–ப�ோது அவர்–க–ளுக்–குப் பிடித்–த–மான, அதே–ச–ம–யம் அவர்–கள் உட–லுக்கு பலம் தரக்–கூ–டிய சில சிற்–றுண்டி வகை– களை அளிக்–க–லாம். வழக்–கம்–ப�ோல இவ்–வாறு தயா–ரிக்–கும் சிற்–றுண்–டி– களை பூஜை–ய–றை–யில் இறை–வ–னுக்கு நிவே–த–னம் செய்–து–விட்டு அப்–பு–றம் குழந்–தை–க–ளுக்–குக் க�ொடுத்–தால் அவர்–கள் உடல்–ந–லத்–துக்கு இறை–ய–ரு–ளும் கிட்–டும். சிறு–வர்–க–ளுக்–கான அத்–த–கைய சிற்–றுண்டி வகை–கள் சில இத�ோ:
த்ரி–பா–கம்
என்–னென்ன தேவை? கடலை மாவு - 1 கப், பால் - 2 கப், சர்க்–கரை அல்–லது வெல்–லம் - 1/2 கப், நெய் - 1/4 கப், முந்–திரி அல்–லது பாதாம் பவு–டர் - 1/2 கப். எப்–ப–டிச் செய்–வது? வெறும் கடா–யில் முந்–திரி அல்–லது பாதாமை வறுத்து ஆறி–ய–தும் ப�ொடித்–துக் க�ொள்–ளவு – ம். நான்ஸ்–டிக் தவா–வில் எண்–ணெய் இல்–லா–மல் கடலை மாவைக் க�ொட்டி வாசனை வரும்–வரை வறுத்–துக் க�ொள்–ளவு – ம். ஆறி–ய–தும் பால் சேர்த்து நன்கு கட்–டி–யில்–லா–மல் கலந்து மீண்–டும் அடுப்–பில் வைத்து கைவி–டா–மல் கிளறி, ப�ொடித்த முந்–தி–ரியை சேர்த்து கிள–ற–வும். அவை நன்கு சுருண்டு வரும்–ப�ோது சர்க்–கரை அல்–லது கெட்–டி–யான வெல்–லப்–பாகு, ஏலக்–காய்த்–தூள் சேர்க்–க–வும். பின் க�ொஞ்–சம் க�ொஞ்–ச–மாக நெய் சேர்த்–துக் கிள–ற–வும். இந்த கலவை அதி–கம் கெட்–டி–யாக இல்–லா–மல் அல்வா பதத்–திற்கு வந்–த–தும் இறக்கி, கைவி–டா–மல் கிளறி சூடாக சிறு சிறு கிண்–ணத்–தில் ப�ோட்டு அலங்–க–ரித்து பரி–மா–ற–வும். குறிப்பு: கடலை மாவிற்கு பதில் கேழ்–வ–ரகு மாவி–லும் செய்–யல – ாம்.
நட்ஸ் டிரைஃப்–ரூட்ஸ் லாலி–பாப் என்–னென்ன தேவை? பேரீச்–சம் பழம் - 200 கிராம், நெய் அல்–லது வெண்–ணெய் 1/4 கப், க�ோக்கோ பவு–டர் - 1½ டேபிள்ஸ்–பூன், வறுத்த வெள்–ளரி, பூசணி விதை - தலா 1 டீஸ்–பூன், வறுத்த ஆளி விதை, வறுத்து கர–க–ரப்–பாக ப�ொடித்த முந்–திரி, பாதாம் - தலா 1 டேபிள்ஸ்–பூன், தேன் - தேவைக்கு, லாலி–பாப் குச்–சி–கள் அல்–லது டூத் பிக் - தேவைக்கு. எப்–ப–டிச் செய்–வது? பேரீச்–சம்–ப–ழத்தை சிறு–சிறு துண்–டு–க–ளாக நறுக்கி 1/2 கப் சூடான தண்–ணீ–ரில் ஊற–வைத்து எடுத்–துக் க�ொள்–ள–வும். இத்–து–டன் தேன் சேர்த்து லேசாக மசிக்–க–வும். பின் க�ோக்கோ பவு–டர், வறுத்த விதை–கள், முந்–திரி, பாதாம் சேர்த்து நெய் அல்– லது வெண்–ணெயை உருக்கி சிறிது சூடாக ஊற்றி கலந்து, சிறு சிறு உருண்–டை–க–ளாக பிடித்து குச்–சி–க–ளில் ச�ொருகி பரி–மா–ற–வும். லாலி–பாப் பிடிக்–காத குழந்–தை–கள் உண்டா என்ன?
26
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
சாக்–லெட் என்–னென்ன தேவை? க�ோக்கோ பவு–டர் - 3 டேபிள்ஸ்–பூன், பால் பவு–டர் - 1/2 கப், ப�ொடித்த சர்க்–கரை - 1/2 கப், உப்பு இல்–லாத வெண்–ணெய் - 3 டேபிள்ஸ்–பூன், தண்–ணீர் - 1/4 கப், வெனிலா எசென்ஸ் - 6 துளி–கள். எப்–ப–டிச் செய்–வது? பால் பவு–ட–ரை–யும், க�ோக்கோ பவு–ட–ரை–யும் நன்கு சலித்–துக் க�ொள்–ள– வும். நான்ஸ்–டிக் தவா–வில் சர்க்–கரை, தண்–ணீர் சேர்த்து ஒரு கம்பி பாகு பதத்–திற்கு காய்ச்–சவு – ம். பாகு பதம் வந்–தது – ம் வெண்–ணெய் சேர்த்து கலக்–கவு – ம். இத்–து–டன் க�ொஞ்–சம் க�ொஞ்–ச–மாக சலித்த கல–வையை சேர்த்து மித–மான தீயில் 2 நிமி–டம் கிள–ற–வும். இது லேசாக கெட்–டி–யாக வந்–த–தும் நெய் தட–விய தட்–டில் க�ொட்டி பரப்பி ஆறி–ய–தும் துண்–டு–கள் ப�ோட்டு பரி–மா–ற–வும். குறிப்பு: விரும்–பின – ால் நறுக்–கிய பேரீச்சை, உடைத்த பாதாம், முந்–திரி – யை சேர்க்–கல – ாம். கல–வையை விருப்–ப–மான ம�ோல்டு மற்–றும் ஐஸ் டிரே–யி–லும் ஊற்றி ஃப்ரிட்–ஜில் 1 மணி நேரம் வைத்து எடுக்–க–லாம்.
டெக்–குவா என்–னென்ன தேவை? க�ோதுமை மாவு - 1½ கப், சர்க்–கரை - 3/4 கப், பல் பல்–லாக கீறிய தேங்–காய் - 1/4 கப், ப�ொடித்த திராட்சை, முந்–திரி - தலா 10, ரவை - 1/4 கப், ஏலக்–காய்த்–தூள் - 1 சிட்–டிகை, நெய் - 1/2 கப், ப�ொரிக்க எண்–ணெய் அல்–லது நெய் - தேவைக்கு. எப்–ப–டிச் செய்–வது? எண்–ணெயை தவிர மீதிப் ப�ொருட்–கள் அனைத்–தை–யும் அக–ல– மான பாத்–தி–ரத்–தில் க�ொட்டி கலக்–க–வும். இது ர�ொட்டி தூள் மாதிரி வரும்–ப�ொ–ழுது சிறிது தண்–ணீர் தெளித்து கெட்–டி–யான பூரி மாவு பதத்–திற்கு பிசைந்து 20 நிமி–டம் மூடி வைக்–க–வும். பின் மாவி–லி–ருந்து ஒரு பெரிய எலு–மிச்–சைப்–பழ அள–விற்கு எடுத்து, மெது–வாக உருட்டி 1/2 இன்ச் அள–வுக்கு கன–மாக, கையால் தட்–ட–வும் அல்–லது மெது–வாக வட்–ட–மாக தேய்த்து சுற்–றி–லும் முள் கரண்–டி–யால் ஓரங்–க–ளில் அழுத்தி வடி–வம் க�ொடுக்–க–வும் அல்–லது பூ அச்சை க�ொண்டு வடி–வம் செய்து, கடா–யில் எண்–ணெயை சூடு செய்து மித–மான தீயில் வைத்து வேகும்–வரை ப�ொரித்து எடுக்–க–வும். ஆறி–ய–தும் பரி–மா–ற–வும்.
சர்க்–கர – ை–வள்ளிக் கிழங்கு டிலைட் என்–னென்ன தேவை? பெரிய சர்க்–கர – ை–வள்–ளிக் கிழங்கு - 1, பெரிய முழு தேங்–காய் - 1, ப�ொடித்த வெல்–லம் - 1 கப், ஏலக்–காய்த்–தூள் - 1/4 டீஸ்–பூன், வறுத்த முந்–திரி - 10, நெய் - 1 டீஸ்–பூன். எப்–ப–டிச் செய்–வது? வெல்–லத்தை கரைத்து வடித்து பாகு காய்ச்சி க�ொள்–ள–வும். முந்–தி–ரியை நெய்–யில் வறுத்துக் க�ொள்–ள–வும். தேங்–கா–யைத் துருவி 1 கப் தண்–ணீர் சேர்த்து திக்–கான முதல் பால், பின் மீண்–டும் 1 கப் தண்–ணீர் சேர்த்து இரண்– டாம் பால் எடுத்–துக் க�ொள்–ள–வும். சர்க்–க–ரை–வள்–ளிக் கிழங்கை த�ோல் சீவி துரு–விக் க�ொள்–ள–வும். வாய–கன்ற, அடி கன–மான பாத்–திரத் – –தில் இரண்–டாம் பால், சர்க்–க–ரை–வள்–ளிக்–கி–ழங்கு துரு–வல் சேர்த்து மித–மான தீயில் நன்–றாக வேக–வி–ட–வும். நன்கு வெந்–த–தும் முதல் தேங்–காய்ப்–பால், வெல்–லப்–பாகு சேர்த்து கெட்–டி–யாக ஒரு க�ொதி வந்–த–தும் ஏலக்–காய்த்–தூள் கலந்து இறக்–க–வும். முந்–தி–ரி–யால் அலங்–க–ரித்து பரி–மா–ற–வும். குறிப்பு: வெல்–லத்–திற்கு பதில் சர்க்–கரை அல்–லது கருப்–பட்–டி–யும் சேர்க்–க–லாம்.
படங்கள்: ஆர். சந்திரசேகர்
ðô¡
27
1-15 நவம்பர் 2017
க�ொ
ங்கு மண்– ட – ல த்– தி ல் அனைத்து சிவா– ல – ய ங்– க – ளி – லு ம் பைர–வர் சிறப்–புட – ன் வழிப்–பட – ப்–படு – கி – ன்–றார் என்–றா–லும் (திருப்– பூரை அடுத்த) நல்–லூர் முத–லிய தலங்–க–ளில் வடு–க–மூர்த்தி வழி–பாட்–டு–டன் தனிச்–சி–றப்பு க�ொண்–ட–வ–ராய்ப் ப�ோற்–றப்–ப–டு–கின்–றார்.
தீவினையும் பிணியும் கெட்டொழியும்!
திருவிற்குடி வீரட்டானேஸ்வரர்
அ
ரு– ண – கி ரி உலா– வி ல் அடுத்– த – த ாக நாம் செல்–லவி – ரு – க்–கும் தலம், அட்ட வீரத் தலங்–க– ளுள் ஐந்–தா–வ–தான திரு–விற்–குடி. திரு–வா–ரூர் - நன்–னில – ம் பேருந்து சாலை– யில் 5 கி.மீ. சென்று, அறி–விப்–புப் பல– கை–யைக் கவ–னித்து, கிளைப் பாதை– யில் 1 கி.மீ செல்ல வேண்–டும். ஜலந்–த–ரா–சு–ரனை வதம் செய்த சிவ–பெ–ரு–மான் இங்கு வீரட்–டேஸ்– வ–ரர் எனும் பெய–ரில் சிவ–லிங்க வடி–வ–மாக எழுந்–த–ரு–ளி–யுள்–ளார். க�ோயி–லி–லுள்ள சபை ஒன்–றில் ஜலந்– த–ரவ – த மூர்த்–தி–யா–கக் காட்–சிய – ளி – ார். – க்–கிற சிவ–னார், தான் நிகழ்த்–திய எட்டு வீரட்–டச் செயல்– க–ளில் இந்த ஒன்–றில் மட்–டுமே எளிய அந்–த–ணக் க�ோலத்–தில் சென்–றார். ஜலந்–த–ரனை அறுத்த சக்–க–ரம் பூமி–யைப் பிளந்து பாதா–ளம் ந�ோக்–கிப் ப�ோக முற்–பட்ட – து. அத–னால் பூமி தேவி துன்–புற்று ஓல–மிட்–டாள். பெரு–மான் அந்–த–ணக் க�ோலத்தை விடுத்து, சக்–க–ரத்–தைக் கைக–ளில் ஏந்–தி–னார். பூமி–தேவி – க்கு அருள்–செய்–தார்; அதே க�ோலத்–தில் விற்–கு–டி–யில் விளங்–கு–கி–றார். ஜலந்–த–ர–னின் மனைவி பிருந்தை, இத்–த–லத்– தில் இறந்த கண–வனு – ட – ன் தீக்–குளி – த்–தாள். அவ–ளது சாம்–ப–லில் இருந்து உண்–டா–னதே துள–சிச்–செடி. எனவே, திரு–மால், சிவன் இரு–வரு – க்–குமே உகந்–த– தாக துள–சிச்–செடி கரு–தப்–படு – கி – ற – து. ஆல–யத்–தைச் சுற்–றிலு – ம் ஏரா–ளம – ான துள–சிச்–செ–டிக – ள் வளர்க்–கப்– பட்–டுள்–ளன. இத்–தல – ம் பிருந்தை மயா–னம் என்று
41
28
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
குறிப்–பி–டப்–ப–டு–கி–றது. க�ோயி–லி–ன–ருகே சங்கு தீர்த்–தம், சக்ர தீர்த்–தம் எனும் இரு தீர்த்–தங்–கள் உள்–ளன. இறை–வன் சந்–நதி மேற்கு ந�ோக்கி உள்–ளது. க�ோயி–லுள் நுழை–யும்–ப�ோதே மூல–வர் சந்–நதி–யைக் காண–லாம். ராஜ–க�ோ–பு–ரம் ஐந்து நிலை–களை உடை–யது. வெளிப் பிரா–கா–ரத்–தில் பிருந்–தைய – ைத் – ாக எழுப்–பிய இட–மும், திரு–மால் வழி–பட்ட துள–சிய சிவா–ல–ய–மும் உள்–ளன. க�ொடி–ம–ரத்–த–ரு–கில் ஏல– வார் குழலி அம்மை எனப்–ப–டும் பரி–ம–ள–நா–யகி வீற்–றி–ருக்–கி–றார். உள்ளே இடப்–பு–ற–மாக வலம் வரும் ப�ோது ஒரு முக–மும், நான்கு திருக்–க–ரங்–க– ளும் க�ொண்டு மயில் மீத–மர்ந்த க�ோலத்–தில் வள்ளி தெய்–வா–னை–யு–டன் குடி–க�ொண்–டி–ருக்–கும் சுப்–ர–ம–ணி–ய–ரைத் தரி–சிக்–கி–ற�ோம். ’தத்த னத்–த–னத னத்த னத்–த–னன தித்தி மித்–தி–மிதி மித்தி மித்–தி–மித தக்கு டுக்–குடு – டு டுக்கு டுக்–குடென – சங்கு பேரி சத்–த–முற்று கடல் திக்–கு–லக்–கி–ரி–கள் நெக்கு விட்டு முகி–லுக்கு சர்ப்–ப–முடி சக்கு முக்–கி–விட கட்க துட்ட சுரர் அங்–க– மாள வெற்–றியு – ற்ற கதிர் பத்–திர– த்தை அரு–ளிச் சுரர்க்கு அதி–ப–திப் பதத்தை உறு வித்–த–ளித்து மதி–பெற்ற தத்தை மணம் உண்ட வேலா வெட்–கிப் பிர–ம–னைப் பிடித்து முடி யைக் குலைத்து சிறை வைத்து முத்தா புகழ் விற்–கு–டிப் பதி–யில் இச்–சை–யுற்று மகிழ் தம்–பி– ரானே!’’ ‘‘குழி–யுற்ற அத்–தி–யென மங்–கு–வேன�ோ?’’ ப�ொருள்: தத்–த–னத்–தன... என்று சங்–கும், முர– சும் ஒலிக்க கட–லும் எண்–கி–ரி–க–ளும் நெகிழ, மேக இடி ஒலி–யைக் கேட்டு ஆதி–சே–ட–னது முடி–க–ளும், கண்–க–ளும் துன்–பம் உற, வாள் ஏந்–திய க�ொடிய அரக்–கர்–கள் மாள, வெற்றி ஒளி வேலா–யுத – த்–தைச் செலுத்–தி–ய–வனே! தேவர்–க–ளுக்–குத் தலை–மைப் பதவி அருள் செய்து, ஐரா–வ–தம் வளர்த்த கிளி– யா–கிய தேவ–சேனைய – ை மணம் செய்து க�ொண்ட வேல–வனே! பிர–மன் வெட்–கும்–ப–டி–யாக அவ–னது குடு–மித்– த–லையை அலை–வித்–துச் சிறை–யி–லிட்–ட–வனே! (‘‘இதன் ப�ொருள் கரு–தாய், சிட்டி செய்–வது இத்– தன்–மையத�ோ – எனச் செவ்–வேள் குட்–டின – ான் அயன்
தா
ரா–புர– த்–திற்கு அரு–கிலு – ள்ள தலம் குண்–டட – ம் ஆகும். இதில் வடு–கந – ா–தர் என்ற பைர–வ–ருக்–குத் தனி ஆல–யம் அமைந்–துள்–ளது. இம்–மண்–ட–லத்– தி–லுள்ள அநேக த�ோட்–டங்–க–ளில் பைர–வ–ரைக் காவல்–தெய்–வ–மாக அமைத்–தி–ருப்–ப–தை–யும் காண–லாம்.
வீரட்டானேஸ்வரர் உற்சவர் நான்கு மா முடி–க–ளும் குலுங்–க–’’ - கந்–த–பு–ரா–ணம். பிர–ண–வத்–தின் ப�ொருள் கூறத் தெரி–யாது பிர– மன் விழித்–த–ப�ோது முரு–கன் அவ–னைக் குட்–டிச் சிறை–யில் இட்–டான்). ஜீவன் முக்–தர்–கள் புகழ்ந்து கூறு–கின்ற திரு–விற்– கு–டிப் பதி–யில் விருப்–பமு – ற்று வாழ்–பவ – னே! (விலை– மா–தர் மயக்–கி ல் பட்டு) படு– கு – ழி– யி ல் விழுந்த யானை ப�ோல் மனம் குலைந்து நிற்–பேன�ோ? முரு–கனை வணங்கி வலம் வரும்–ப�ோது மஹா– லட்–சுமி, பைர–வர், நவ–கி–ர–கங்–கள், பிடாரி ஆகி– ய�ோ–ரைத் தரி–சிக்–கி–ற�ோம். ஞான தீர்த்–தம் எனும் கிணறு உள்–ளது. தூணி–லி–ருக்–கும் ஸர்–வ–ஸித்தி – ய – ரு – ம், தெற்கு முக–மாக நிற்–கும் பைர–வ– ஆஞ்–சநே ரும் நாம் தரி–சிக்க வேண்–டிய மூர்த்–தி–க–ளா–வர். ஜலந்–த–ர–வத மூர்த்–தி–யின் ஐம்–ப�ொன் திரு–மேனி, கண்டு மகிழ வேண்–டிய ஒன்–றா–கும். இவர் வலது உள்–ளங்–கையி – ல் சக்–கர– ம் ஏந்–தியு – ள்–ளார். ஏனைய கரங்–க–ளில் மான், மழு ஏந்தி ஒரு கையில் ஆயுத முத்–திரை தாங்–கியு – ள்–ளார். உக்–கிர– ாண அறை–யின் வாச–லில் சந்–தி–ரன் காட்–சி–ய–ளிக்–கி–றார். துவார பால– க ர்– க ளை வணங்கி, துவார
சித்ரா மூர்த்தி
கண–ப–தி–யை–யும் வணங்கி உள்ளே சென்–றால், கரு– வ – றை – ய ைக் காண– ல ாம். மூல– வ ர் சுயம்பு; சதுர ஆவு–டை–யார். இப்–பெ–ரு–மானை வணங்–கு– வ�ோர்க்–குத் தீவி–னையு – ம் பிணி–யும் கெட்–ட�ொழி – யு – ம் என்–கி–றார் ஞான–சம்–பந்–தர்: ‘‘பூதஞ் சேர்ந்–திசை பாட–லர் ஆட–லர் ப�ொலி–தர நல–மார்ந்த பாதஞ் சேரி–ணச் சிலம்–பி–னர் கலம் பெறு கட–லெழு விட–முண்–டார் வேதம் ஓதிய நாவு–டை–யா–னி–டம் விற்–குடி வீரட்–டம் சேரும் நெஞ்–சி–னர்க்கு அல்–ல–துண்டோ பிணி தீவினை கெடு–மா–றே–’’ (பூத கணங்–கள் ஒன்று சேர்ந்து இசை பாட–வும் ஆட–வும் ப�ொலிவு பெற்று விளங்–கும் திரு–வடி – க – ளி – ல் சிலம்–பணி – ந்த பெரு–மான், பாற்–கட – லி – ல் த�ோன்–றிய – ர்; வேதங்–கள் ஓதிய ஆல–கால விஷத்தை உண்–டவ திரு–நாவை உடைய அப்–பிர– ான் அமர்ந்–திரு – க்–கும் விற்–குடி வீரட்–டத்–தைச் சிந்–திக்–கும் அடி–யார்–க–ளுக்– கன்றி மற்–ற–வர்–க–ளுக்–குத் தீவி–னை–யும் பிணி–யும் கெட்–ட�ொ–ழி–யும் வழி ஏதும் உண்டோ?) கரு–வ–றைக் க�ோட்–டத்–தில் பிரம்மா, திரு–மால், தட்–சிண – ா–மூர்த்தி, நர்த்–தன விநா–யக – ர், ஆகி–ய�ோர் அருள்–கின்–ற–னர். சண்–டி–கேஸ்–வ–ரரை வணங்கி க�ோயி–லி–லி–ருந்து வெளியே வரு–கி–ற�ோம். அரு–ண–கி–ரி–யார் திருப்–பு–கழ் பாடிய மற்–ற�ொரு திருத்–த–லம் இன்று மது–ர–மா–ணிக்–கம் எனப்–ப–டும். ‘‘த்ரி–யம்–ப–க–பு–ரம்–’’ என்று தணி–கை–மணி டாக்–டர். வ.சு.செங்–கல்–வ–ரா–யப்–பிள்ளை அவர்–கள் குறிப்– பிட்– டு ள்– ள – தை ப் படித்– த – ப �ோது அங்கு செல்ல ஆவல் மேலி–டு–கி–றது. அன்–பர் வலை–யப்–பேட்டை திரு.கிருஷ்–ணன் அவர்–கள் வழி–காட்–டு–த–லின்–படி ஊரைத் தேடிக்–கண்டு பிடித்–த�ோம். திரு–வா–ரூ–ரி– லி–ருந்து 12 கி.மீ. த�ொலை–வில் உள்–ளது இந்–தத் தலம். கும்–ப–க�ோ–ணம்-திரு–வா–ரூர் சாலை–யில் ‘‘எண்– க ண்– ’ ’ எனும் தலத்– தி ற்கு எதிர்த்– தி – சை – யில் ஊருக்–குள் சென்று, வயல் வெளி–க–ளுடே பய– ணி த்து, இத்– த – ல த்தை அடைந்– த�ோ ம். (அரு–கி–லுள்ள மற்–ற�ொரு பிர–சித்தி பெற்ற ஊர் சேங்–கா–லி–பு–ரம்). மது–ர–மா–ணிக்–கத்–தில், அரு–ண–கி–ரி–யார் காலத்– தில் விளங்–கிய திருக்–க�ோ–யில், காலப் ப�ோக்–கில் எந்–தச் சுவ–டும் இல்–லா–மல் அழிந்து விட்–டது. சில ஆண்–டு–க–ளுக்கு முன், இறை–வன் அரு–ளால் முருக பக்–தர்–கள் சிலர் ஒன்று திரண்டு வயல் வெளி– யி – லேயே லிங்க மூர்த்– த த்– தை த் தேடிக்– கண்–டெடு – த்–தன – ர். ‘செள–பாக்–யகெ – ள – ரி உட–னுறை ðô¡
29
1-15 நவம்பர் 2017
மதுரமாணிக்கம் ஈசன் தேவர்–கள் த�ொழு–தற்–கு–ரிய பெரு–மாளே! த்ர–யம்–ப–கேஸ்–வ–ர–’–ருக்–குச் சிறு க�ோயில் எழுப்–பப்– (பெரு–கி–யுள்ள தனத்தை அப–க–ரிக்–கும் பல– பட்டு 2015ம் ஆண்டு கும்–பா–பிஷே – க – மு – ம் செய்–யப்– வித எண்–ணங்–களை உடை–ய–வர்–க–ளும், பிற–ரு– பட்–டது. இறை–வன், இறை–விய – ரை – யு – ம், விநா–யக – ர், டைய தனத்–தை–யும் தம–தென்று நினைப்–ப–வர்– முரு–கன், அரு–ணகி – ரி – ந – ா–தர், சண்–டிகே – ச – ர் ஆகி–ய�ோ– கள் ஆகிய ப�ொது–மக – ளி – ரி – ன் க�ோப ரை–யும் வணங்கி, திருப்–பு–கழை ம�ொழி–களி – ல் சிக்–கித் தவிக்–கும் என் அர்ப்–ப–ணிக்–கி–ற�ோம். செயல் இனி அற்–றுப் ப�ோக அருள்– ‘‘செரு நினைந்–தி–டும் சின–வலி அசு–ரர்–கள் வா–யாக!) உக–மு–டிந்–தி–டும்–படி எழு–ப�ொ– எல்–லாம் வல்ல இறை–வனு – க்கே, ழு–திடை அவன் குடி– யி – ரு ந்த புண்– ணி – ய த் செக–ம–டங்–க–லும் பய–மற மயில்– தலத்தை முனைப்–பு–டன் மீட்–டுத் மிசை தனி–லே–றித் தந்–திரு – க்–கும் அடி–யார்–கள் திருப்–பா– திகு–தி–குந்–தி–குந் திகு–திகு திகு– தங்–களை வணங்கி, திரி–யம்–பக – த்–தி– திகு லி–ருந்து புறப்–ப–டு–கி–ற�ோம். தெனதெ னந்– தெ – ன ந் தென– அடுத்– த – த ாக நாம் செல்– ல – தென தென–தென வி–ருக்–கும் திருத்–தல – த்–தைப் பற்–றிக் திமி–தி–மிந்–தி–மிந் திமி–திமி திமி– கூறு–முன்–னர், அத்–த–லம் பற்–றிய யென வரு–பூ–தம் ஒரு சிறு செய்–தி– யைத் தெரிந்து கரை– யி – ற ந்– தி – டு ங் கட– லென க�ொள்–வ�ோம். தஞ்–சைக் க�ோயில்– மரு–விய கள் பற்–றிய கட்–டு–ரைத் த�ொடரை உதிர ம�ொண்டு முண்– டி ட எழுத எண்–ணி–ய–ப�ோது, ஆசி–ரிய – ர் அமர் புரி–பவ! பர–ணீ–த–ரன் மஹா–பெ–ரி–ய–வாளை கலவி அன்– பு – ட ன் குற– ம – க ள் அணு–கி–னார். ‘‘எந்–தத் தலத்தை தழு–விய முரு–க�ோனே! முத–லில் வைத்–துத் துவங்–க–லாம்?’’ கன–மு–றுந் த்ரி–யம்–ப–க–புர மரு– என்று பெரி–ய–வா–ளி–டம் அவர் கேட்– குடவாயில் அம்மன் விய டி– ரு ந்– த ார். பதி– னை ந்து நாட்– க – ளி ல், ப்ரஹந்நாயகி கவுரி தந்த கந்த! அறு–முக! என இரு அப்–ப�ோது சதா–ரா–வில் முகா–மிட்–டிரு – ந்த கழல் பணிந்து நின்– ற – ம – ர ர்– க ள் த�ொழ– வ ல மஹா–பெ–ரி–யவா அனுப்–பி–ய–தாக அன்–பர் ஒரு– பெரு–மாளே! வர், குட–வா–யில் பால–சுப்–ர–ம–ணி–யம் அவர்–க–ளது, (விளை தனம் கவர்ந்–திடு பல மன–தி–யர் ‘‘குட–வா–யிற் க�ோட்–டம்–’’ என்ற அழ–கிய நூலை அயல் தனங்–க–ளும் தம–தென நினை–ப–வர் சென்–னை–யி–லுள்ள பர–ணீ–த–ர–னி–டம் க�ொண்டு வெகு–ளி–யின் கண் நின்று இழி–த�ொ–ழில் அது வந்து க�ொடுத்–தார். உணர்ச்–சிப் பெருக்–கு–டன் அற அருள்–வாயே). அப்–புத்–த–கத்–தைப் பிர–சா–த–மா–கக் கரு–திப் பெற்– ப�ோரையே நினைந்– தி – ரு க்– கு ம் க�ோப– மு ம் றுக் க�ொண்ட பர– ணீ – த – ர ன் அவர்– க ள் தனது வலி–மை–யும் உடைய அசு–ரர்–கள், யுகம் முடி–வது கட்–டு–ரைத் த�ொடரை, இன்று, ‘‘க�ொட–வா–சல்–’’ ப�ோன்று ப�ோரிட எழுந்த ப�ோது உல–கத்–தார் என்–றும் ‘‘குட–வா–சல்–’’ என்–றும் அழைக்–கப்–ப–டும் பயம் நீங்க மயில் ஏறி வந்–த–வனே! திகு–திகு.... ‘‘குட– வ ா– யி ல்– ’ ’ தலத்– தையே முதல் தல– ம ா– க க் திமி–யென வந்த பூதங்–கள், கரை கடந்து எழுந்த கடல் ப�ோல உள்ள ரத்–தத்தை ம�ொண்டு குடிக்– கும்–படி ப�ோர் புரிந்–த–வனே! இணைந்து நிற்–கும் குற–ம–கள் வள்–ளியை அன்பு பூண்டு தழு–வி ய கும–ரனே! பெருமை வாய்ந்த த்ரி–யம்–ப–க–பு–ரம் எனும் தலத்–தில் வீற்–றி–ருக்–கும் பார்–வதி தேவி அரு–ளிய கந்–தனே, அறு–மு–கனே என்று விளித்து உனது இரு திரு–வ–டி–கள – ை–யும் பணிந்து நின்று
30
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
குடவாயில் க�ோணேஸ்வரர் க�ோயில்
குடவாயில் புராணக்கதை ஓவியமாக க�ொண்டு எழு–தத் துவங்–கி–னார் என்–பது செய்தி. இவ்–வாறு மஹா–பெரி – ய – வ – ா–ளால் பெரி–தும் ப�ோற்–றப்– பட்ட திருக்–குட – வ – ா–யில் க�ோணேஸ்–வர– ர் க�ோயிலை ந�ோக்கி இனி பய–ணிப்–ப�ோம். திரு–வா–ரூர்-கும்–பக�ோ – ண – ம் சாலை–யில் ஆரூ–ரி– லி–ருந்து 16 கி.மீ. த�ொலை–வி–லுள்–ளது குட–வா–சல் எனும் திருக்–குட – வ – ா–யில். ஊரி–லுள்ள நான்கு ராஜ வீதி–க–ளுக்கு நடுவே அமு–த–தீர்த்–தம் எனப்–ப–டும் குளக்–க–ரை–யில் மேற்கு ந�ோக்கி விளங்–கும் புரா– த–ன–மான க�ோயில். செங்–கற்–க–ளால் கட்–டப்–பட்–டி– ருந்த பழைய க�ோயி–லைக் கற்–க�ோ–யி–லா–க–வும், – ம் மாற்றி யானை ஏற முடி–யாத மாடக் க�ோயி–லா–கவு அமைத்–த–வன் க�ோச் செங்–கட்–ச�ோ–ழன். காஸ்–யப முனி–வ–ருக்கு விநதை, கத்ரு தேவி என இரு மனை–விய – ர் இருந்–தன – ர். இளை–யவ – ளி – ன் சூழ்ச்–சிய – ால் விநதை கடும் துய–ரத்–திற்கு ஆளா–ன– ப�ோது, அவ–ளது மக–னான கரு–டன் தேவ–ல�ோ–கம் சென்று, அம்–ருத கல–சத்தை எடுத்–து–வந்–தான். எதிரே வந்த மஹா– ப – ய ங்– க – ர ன் என்ற அசு– ர ன் அம்–ருத கல–சத்–தைத் தான் பெற எண்ணி கரு–ட– னு–டன் ப�ோர் புரிந்–தான். கரு–டன் கல–சத்–தைப் புற்–றின்–மேல் வைத்–துவி – ட்டு அசு–ரனு – ட – ன் ப�ோரிட்டு அவனை மாய்த்–துப் பின் குடத்தை எடுக்க முற்– பட்–ட–ப�ோது, புற்–றுக்–குள்–ளி–ருந்த சிவ–பெ–ரு–மான், அதை உள்ளே இழுத்–துக் க�ொண்–டுவி – ட்–டார். கரு– டன் தன் மூக்–கின – ால் புற்–றைப் பிளக்க, குடத்–துட – ன் லிங்க மூர்த்–திய – ைக் கண்–டான். பிர–ளய காலத்–தில் குடந்–தையி – ல் விழுந்த அம்–ருத – க – ல – ச – த்–தின் வாய்ப்– பா–கம் இவ்–வி–டத்–தில் விழுந்து காலப்–ப�ோக்–கில் லிங்–க–மாகி, புற்–றி–னால் மூடப்–பட்–டி–ருந்–தது. அந்த லிங்–கமே கரு–ட–னுக்–குக் காட்–சி–ய–ளித்–தது. இறை– வன் விரும்–பிய – ப – டி அத்–தல – த்–திலேயே – ஆல–யத்தை எழுப்–பின – ான் கரு–டன். ருத்–ரச – ம்–ஹிதை – யி – ல் வரும் க�ோணேச தலத்–தின் புரா–ணத்–தில் இந்–நி–கழ்ச்சி குறிப்–பி–டப்–பட்–டுள்–ளது. க�ோயி–லில் மிக அற்–பு–த–மான கரு–டன் சிலை அதிக கவ–னிப்–பின்றி விளங்–கு–வது கண்டு மனம் வருத்–த–முற்–றது. முன்–ன�ொரு காலத்–தில் கரு–டன் சிலை–யின் தலை பின்–ன–மடை – ந்து பின் சீர் செய்– யப்–பெற்–ற–தா–கக் கூறு–வர். க�ோபுர வாயில் கடந்து
குடவாயில் முருகன்
குடவாயில் க�ோணேஸ்வரர் உள்ளே செல்–லும்–ப�ோதே க�ொடி–மர– ம், பலி–பீட – ம், நந்–தியை தரி–சித்–தபி – ன் முத–லில் காட்–சிய – ளி – ப்–பவ – ள் அன்னை ப்ர–ஹந்–நா–யகி எனப்–ப–டும் பெரி–ய–நா– யகி. இங்கு துர்க்–கைக்கு தனிச் சந்–நதி இல்லை. அன்–னையே பிர–ஹந்–துர்க்–கை–யாக விளங்–கு–கி– றாள். இரண்–டாம் க�ோபு–ரம் கடந்து உள்–சுற்–றில் வலம் வரும்–ப�ோது ‘‘மாலை விநா–ய–க–ரை–’’ தரி– சிக்–கி–ற�ோம். சாய–ரட்சை பூஜை–யில் இவ–ருக்கே முதல் வழி– ப ாடு நடத்– த ப்– ப – டு – கி – ற து. ஆலால சுந்–த–ரர், பறவை நாச்–சி–யார், நட–ரா–ஜர் ஆகி–ய�ோ– ரைத் தரி–சித்து வலம் வரும்–ப�ோது காய்த்–துக் குலுங்–கும் பலா–ம–ரத்–தைக் கண்டு மகிழ்–கி–ற�ோம். உட்–பிர– ா–கா–ரத்–தின் வட–மேற்கு மூலை–யில் கிழக்கு ந�ோக்கி நிற்–கும் குட–வா–யிற் கும–ரனை ஆவ–லுட – ன் தரி–சிக்–கி–ற�ோம். ‘‘ஆறி–ரண்டு மலர்க்–கண்–ணும் ஆறி–ரண்டு திருக்–கை–யும் அர–விந்–தம் ப�ோற் கூ றி – ர ண் டு சேவ – டி – யு ம் , மு டி – ய ா – று ம் , படைத்–த–ம–ரர் க�ோனுக்–காக மாறி–ரண்டு க�ொண்–டி–ருந்த மனத்–த�ோடு கீழ் மேலாம் வன்–சூர் மாவை வேறி–ரண்டு கூறு–பட வேலெ–றிந்த கும–ரன – டி விரும்பி வாழ்–வாம்–’’ (திரு–விளை – –யா–டற் புரா–ணம்)
(உலா த�ொட–ரும்) ðô¡
31
1-15 நவம்பர் 2017
கா
ஞ்–சி–பு–ரத்–தில் பிரம்–ம–னின் சிரத்–தைக் க�ொய்த பாவம் தீர, சிவ வழி– பாடு செய்த பைர–வ–ரின் தனி ஆல–யம் உள்–ளது. இதற்கு அரு–கில் பைர–வர் எட்டு உரு–வங்–கள் தாங்கி, எட்டு லிங்–கங்–களை வைத்து வழி–பட்ட வைர–வேச்–சு–வ–ரம் என்ற சிவா–லா–ய–மும் உள்–ளது. இக்–க�ோ–யி–லி–லுள்ள பைர–வ–ரின் அழ–கிய உலாத் திரு–மேனி காஞ்–சி–பு–ரம் ஏகாம்–ப–ர–நா–தர் ஆல–யத்–தில் உள்–ளது.
நன்மைகள் நல்கிடும்
( ராம) நவகிரகங்கள்!
ர
அலாதி பிரி–யம். அத்–தகைய – குலத்–த–வன் என்–ப– ம்பா என்ற அசு–ரர்–க–ளின் அர–சன், ஒரு–நாள் தால் தேவர்–களை வதைக்க ஆரம்–பித்–தான். நதிக்–க–ரை–ய�ோ–ரம் வந்து க�ொண்–டி–ருந்– தேவர்–க–ளின் தலை–வன் இந்–தி–ரன் மீது படை– தான். அந்–ந–தி–யில் ஒரு பெண் எருமை யெ–டுத்து அவனை ஓடி ஒளி–யச் செய்–தான். குளித்– து க் க�ொண்– டி – ரு ப்– ப – தை க் கண்– ட ான். இந்–தி–ர–னையே இப்–படி கலங்–க–டித்த அவனை முற்–பிற – வி – யி – ல் அழ–கிய ராஜ–குமா – ரி – யா – க இருந்து நினைத்து எல்லா தேவர்–க–ளும் அவ–னுக்கு சாபத்–தால் எரு–மை–யாக மாறி–யி–ருந்த அவள்– அஞ்சி, ஒளிந்து வாழ்ந்–து–வந்–தார்–கள். மேல் மையல் க�ொண்டு தன்னை ஒரு ஆண் மகி– ஷ ா– சு – ர – னி ன் க�ொட்– ட த்தை அடக்கி எரு–மை–யாக மாற்–றிக்–க�ொண்ட ரம்பா அத–னு– அழிக்–கக்–கூ–டிய சக்தி பரா–சக்–தி–யான அகி–லாண்– டன் கூடி மகிழ்ந்–தான். அவ்–விரு – வ – ரு – க்–கும் பிறந்–த– – க்கு மட்–டுமே உள்–ளது என்–பதை தேவர்– டேஸ்–வரி வன் மகி–ஷா–சு–ரன். மற்–ற–வர்–களை துன்–பு–றுத்–திப் கள் அறிந்–தன – ர். உட–னடி – யா – க தேவி–யின் பாதத்–தில் பார்ப்–ப–தி–லேயே சுகம் காணும் அசு–ர–கு–லத்–தில் சர–ண–டைந்–த–னர். சர–ணா–க–திக்கு மிஞ்–சி–யது ஏது? பிறந்–தி–ருந்த ப�ோதும் அவ–னுக்–குள்–ளும் நல்ல தன்–னைச் சர–ணடை – ந்–தவ – ர்–களி – ன் துய–ரங்–கள – ைப் குணங்–கள் இருந்–தன. ப�ோக்க தேவி முடிவு செய்–தாள். படைப்–புக் கட–வு–ளான பிரம்–மாவை ந�ோக்கி மகி–ஷா–சுர– னை நேருக்கு நேர் களத்–தில் சந்–தித்– கடும் தவ–மிரு – ந்து மனி–தனா – லு – ம், மிரு–கத்–தினா – லு – ம் தாள். இரு–வ–ருக்–கும் கடும்–ப�ோர் நிகழ்ந்–தது. ஒரு தனக்கு அழிவு வரக்–கூ–டாது என்ற வரத்–தைப் கட்–டத்–தில் தேவியை எதிர்த்து நிற்க முடி–யா–மல் பெற்– றான் . வரம் பெற்– ற – வு – ட ன் அவ– னு க்– கு ள் மகி–ஷா–சு–ரன் பின்–வாங்க ஆரம்–பித்–தான். இருந்த பிறவி அசு–ர–கு–ணம் வெளி–யே–வர ஆரம்–பித்–தது. அப்–படி அப்–ப�ோதை – க்–குத் தப்–பித்–தவ – ன், ப�ொது–வா–கவே அசு–ரர்–க–ளுக்கு சக்– க ர தீர்த்– த த்– தி ற்– கு ள் சென்று தேவர்–கள – ைக் கண்–டால் ஆகாது. பதுங்–கிக் க�ொண்–டான். திரு–மால் சம– யம் வாய்க்– கு ம் ப�ோதெல்– தன் பக்–தனான – காலவ முனி–வரை லாம் தேவர்–களை துன்–பு–றுத்தி ராமேஸ்வரம் க�ொடிய அரக்– க – னி – ட – மி – ரு ந்து மகிழ்– வ – தி ல் அசு– ர ர்– க – ளு க்கு காக்க, தன் சக்–ரா–யு–தத்தை ஏவி
32
3
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
கா
ஞ்–சி–பு–ரத்–திற்–குத் தென்–மேற்–கில் அழி–ப–டை–தாங்கி என்–னு–மி–டத்–தில் பைர–வ–ருக்–கான தனி ஆல–யத்–தைக் காண்–கி–ற�ோம். காஞ்–சி–பு–ரத்–திற்– குத் தெற்–கில் உள்ள பெரு–ந–கர் என்ற பிரம்ம நக–ரில் பிரம்–ம–தே–வன் சிவ–லிங்–கத்தை வைத்து வழி–பட்–டது – ட – ன் தனது சிரத்–தைக் கிள்–ளிய பைரவ சிவ–னுக்–கும் தனிச் சந்–நதி அமைத்து வழி–பாடு செய்–தான். அந்த திரு–வு–ரு–வத்தை இக்–க�ோ–யி–லில் காண–லாம்.
அவ–ரைக் காத்–தத�ோ – டு, அவ–ருக்–குக் காவ–லா–க– வும் அதை நிறுத்– தி ய இடம்–தான் இந்த சக்–கர தீர்த்–தம். நீருக்– கு ள் மூழ்கி ஒ ளி ந் – தி – ரு க் – கு ம் த ன ்னை , க ர ை – யி ல் இருக்– கு ம் தேவி– யா ல் எது– வு ம் செய்ய முடி– யா து எ ன நி னை த் – தான் மகி– ஷ ா– சு – ர ன். ஆனால், அவ–னு–டைய நினைப்பு ப�ொய்–யா–கிப்–ப�ோ–னது. ஆமாம், தேவி அந்த சக்–கர தீர்த்–தத்தை முற்–றி–லு–மாக வற்–றச் செய்–தாள். நீரெல்–லாம் வெளி–யேறி குளம் வற்– றி–ய–பி–றகு அசு–ர–னால் என்ன செய்ய முடி–யும்? சேறா–கிப்–ப�ோன குளத்–தில் தடு–மாறி நின்–றி–ருந்த அவனை வெளியே இழுத்–துப்–ப�ோட்டு வதம் செய்–தாள் அம்–பிகை. தேவர்–க–ளின் துயர் தீர்ந்–தது. அதன்–பின் மீண்–டும் சக்–க–ர–தீர்த்– தத்–தில் நீர் நிரம்–பு–மாறு செய்–தாள் அந்–தக் கருணா சாகரி. இந்த தீர்த்–தம் ஆரம்–பத்–தில் தேவி–பட்– டி–ணத்–தி–லி–ருந்து திருப்–புல்–லணை (திருப்– புல்–லாணி) வரை நீண்–டி–ருந்–தது. பிறகு இடை–யில் மண் மேவி நிலப்–ப–ரப்பு கூடி–ய– தால், திருப்–புல்–ல–ணை–யில் இதன் – தி – யா – க எஞ்சி இருக்–கும் தீர்த்– ஒரு–பகு தப் பகுதி சக்–க–ர–தீர்த்–தம் என்றே
அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றது. ம கி – ஷ ா – சு – ர னை வதம் செய்த தேவி கு டி – க �ொண்ட ஊ ர் (பட்–ட–ணம்) என்–ப–தால் “தேவி–பட்–ட–ணம்” என இந்– த த் தலம் பெயர் க�ொண்– ட து. ஆரம்– பத்– தி ல் “தேவி– பு – ர ம்” என்– ற – ழை க்– க ப்– பட்ட இவ்– வூ ரை புரா– ண ங்– கள் ‘‘தேவிப்–பூர்” என்று கு றி ப் – பி – டு – கி ன் – றன . உ ப் – பூ – ரி – லி – ரு ந் து 1 0 கி . மீ . த�ொலை – வி ல் அமைந்–துள்–ளது. எந்த ஒரு செய–லை–யும் மேற்–க�ொள்–ளு–முன் விநா–யக – ர் வழி–பாடு மற்–றும் நவ–கிர– க பூஜை செய்ய வேண்–டும் என்–பது வேத–சாஸ்–தி–ரங்–கள் வகுத்–த– ளித்த விதி முறை–யாகு – ம். ப�ொது–வா–கவே விதி–முறை – க – ளை தன் விருப்–பத்–திற்–கேற்ப வளைப்–ப–தும், மீறு–வ–தும் மனித குணம். ஆனால். ராமர�ோ மனித உருக்–க�ொண்ட அவ– த ார புரு– ஷ – ர ல்– ல வா? அத– னா ல், மூத்–த�ோர் வகுத்–தளி – த்த வழி–முறை – க – ளை பின்–பற்ற நினைத்–தார் அவர். அதன்–படி உப்–பூரி – ல் விநா–யக – ர் வழி–பாட்டை முடித்–த– வர் நவகி–ர–கங்–க ளை இங்கே வழி–பட முடிவு செய்–தார். மனி–தர்–கள் வாழும் க�ோளான (கிர–கம்) பூமி–யின் மீது ஆதிக்–கம்
க�ோபி சர–ப�ோஜி
ðô¡
33
1-15 நவம்பர் 2017
உ
த்–தி–ர–மே–ரூ–ருக்கு அரு–கில் உள்ள சில மலை–க–ளி–லும், திருக்–க–ழுக்– குன்–றத்–திற்கு அரு–கி–லுள்ள செம்–பாக்–கம் மலை–மீ–தும் பைர–வ–ருக்– கான தனி ஆல–யங்–கள் உள்–ளன. செம்–பாக்–கத்–தில் மலை–மீது ஏறு–வது சிர–ம–மாக உள்–ளது என்–ப–தால் ஊருக்–குள்–ளேயே தனி ஆல–யத்தை அமைத்–துள்–ள–னர்.
செலுத்–தக்–கூடி – ய பிற க�ோள்–கள் உள்–ளன. அக்–கிர– க – ங்–களி – ன் நகர்–வு–கள், இட–மாற்–றங்–கள் எல்–லாம் மனி–தர் செயல்–பா–டு–க– ளி–லும், வாழ்–வி–ய–லி–லும் மாற்–றங்–களை நிகழ்த்–து–கின்–றன. நேர–டியான பலன்–களை தரக்–கூ–டிய அம்–சம் இது. – “கிர–கம் சரி–யில்லை என்–றால் கிர–கம் சுற்றி வா” என்–பது பண்–டைய நாட்–க–ளி–லி–ருந்தே ச�ொல்–லப்–ப–டும் ச�ொல–வடை. கிர–கம் என்–பது நவ–கி–ர–கத்–தைக் குறிக்–கும். நவம் என்–றால் ஒன்–பது. இந்த ஒன்–பது கிர–கங்–கள – ை–யும் வானி–யலா – ர் சூரி–யன், சந்–தி–ரன், செவ்வாய், புதன், வியா–ழன், வெள்ளி, சனி, ராகு, கேது என வரி–சை–யாக அமைத்–துள்–ள–னர். இந்த ஒன்–பது கிர– க ங்– க – ளி ன் ஆசி கிடைக்– க ப்– பெற ்ற ஒரு– வ ன் எல்– லா க் காரி–யத்–தி–லும் வெற்றி பெறு–வான். அந்த வெற்றி எல்–ல�ோ– ருக்–கும் கிடைக்க வேண்–டும் என்–ப–தா–லயே முன்–ன�ோர்–கள் எல்லா ஆல–யங்–க–ளி–லும் விநா–ய–கர் வழி–பாட்–ட�ோடு நவ–கி–ரக வழி–பாட்–டை–யும் வைத்–த–னர். சீதையை மீட்–ப–தற்–கான முயற்–சி–யில் தனக்கு வெற்றி
34
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
கிடைக்க வேண்–டும் என நினைத்த ராமர், நவ–கிர– க – ங்–களி – ன் மூலம் கிடைக்–கக் கூடிய சக்–தியை பெற–வும், தனக்கு ஏற்–பட்–டுள்ள துன்–பம் நீங்–க–வும் நவ–கி–ரக வழி–பாட்டை செய்ய நினைத்–தார். அதற்–காக ஒன்–பது கிர–கங்–க–ளை–யும் குறிக்–கும் வகை–யில் ஒன்– ப து கல்– தூ ண்– க ளை கட– லு க்– கு ள் பிர–திஷ்டை செய்–தார். அந்த இடம் “நவ– பா–ஷா–ணம்” (நவம் - ஒன்–பது; பாஷா– ணம் - கல்) என்–ற–ழைக்–கப்–ப–டு–கி–றது. தேவி–பட்–டி–னம் பேருந்து நிலை–யத்–தி–லி– ருந்து அரை கில�ோ–மீட்–டர் த�ொலை–வில் அமைந்–துள்–ளது. ராமர் கல்–தூண்–களை கட–லுக்–குள் ஸ்தா–பித்–த–ப�ோது அவை கட–லின் சீற்– றத்–தா–லும், க�ொந்–த–ளிப்–பா–லும் அழிந்து விடக்–கூ–டாது என எண்–ணினா – ர். கட–ல–ர–ச– னி–டம் அப்–ப–கு–தி–யில் அலை சீற்–ற–மில்– லாது இருக்–குமா – று கேட்–டுக்–க�ொண்–டார். அதையே ராம கட்–டள – ை–யாக ஏற்ற கட–லர– – சன், அப்–ப–கு–தி–யில் அலை–களை எழுப்– பா–மல் அமை–தி–யா–னான். இன்–ற–ள–வும் கட–லின் அந்–தப் பகுதி அலை–யடி – க்–கா–மல் அமைதி காக்–கிற – து! ஆழ–மற்ற இந்த நவ–பா–ஷா–ணத்–திற்– குள் இருள் சூழும் நேரத்–திற்கு முன்–பாக சென்று வழி–பட்டு வர–லாம். ப�ொது–வா– கவே இருள் சூழ ஆரம்–பிக்–கும்–ப�ோது மற்ற நேரங்–களை விட கட–லின் நீர் மட்–டம் உயர்ந்து விடும் என்–ப–தால் காலை–யில் சென்று வழி–ப–டு–தல் நல்–லது. இ ங் – கு ள்ள ந வ – கி – ர – க த் த�ொ கு – திக்– க ென பிரத்– ய ே– க க் கட்– ட – ட ம�ோ, க�ோயில் அமைப்போ ஏது– மி ல்லை. நவ– கி – ர – க ங்– க – ளு க்– க ான பூஜை– க – ள ைக்– கூட அவ–ர–வரே செய்து க�ொள்–ள–லாம். இந்த நவ–பா–ஷா–ணங்–க–ளைத் த�ொட்–டும் வழி–ப–ட–லாம். கரை–யி–லி–ருந்து நவ–பா–ஷா– ணத்–திற்கு சென்–று–வர பால–மும், நவ–கி–ர– கங்களை வலம்–வர ஏது–வாக அதைச் சுற்–றி–லும் இரும்பு கிராதி தடுப்–பு–க–ளும் அமைக்–கப்–பட்–டுள்–ளன. கட– லி ல் நீராடி நவ– கி – ர – க ங்களை வணங்கி வழி–பட்ட பின் அடுத்து நாம் செல்ல வேண்–டிய இடம், “பாம்–பன்”
(யாத்–திரை த�ொட–ரும்)
ÝùIèñ தினகரன் குழுமத்திலிருந்து வெளியாகும் தெய்வீக மாதம் இருமுறை இதழ்
ðô¡
சந்தா விவரம்
அஞ்சல் வழியாக வருட சந்தா - 720/சந்தா த�ொகையை KAL PUBLICATIONS, PVT. LTD என்ற பெயருக்கு டிமாண்ட் டிராஃப்ட் எடுத்தோ அல்லது மணியார்டர் மூலமாவ�ோ கீழ்க்காணும் முகவரிக்கு அனுப்பி வைக்கவும்: மேலாளர்-விற்பனை (MANAGER, SALES),
ஆன்மிகம் பலன்,
எண்: 229 கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004. Ph: 044-4220 9191 Extn: 21120. ம�ொபைல்: 95000 45730
ÝùIèñ
பலன்
பெயர்:________________________________________தேதி:_______________________ முகவரி:__________________________________________________________________ _______________________________________________________________________ ________________________________________________________________________ த�ொலைபேசி எண்:_____________________________ம�ொபைல்:_____________________ இ.மெயில்:________________________________________________________________ __________________(ரூபாய்__________________________________________மட்டும்) _______________________________________________________வங்கியில் எடுக்கப்பட்ட _______________________________எண்ணுள்ள டி.டி இணைக்கப்பட்டுள்ளது. ஆன்மிகம் பலன் மாதம் இருமுறை இதழை ஏஜென்ட் மூலமாக / அஞ்சல் வழியாக ஒரு வருடத்திற்கு அனுப்பி வைக்குமாறு கேட்டுக் க�ொள்கிறேன்.
டிமாண்ட் டிராஃப்டை, கீழ்க்காணும் கூப்பனைப் பூர்த்தி செய்து இணைத்து அனுப்பவும். சந்தா த�ொகை கிடைத்ததும் தகவல் தெரிவித்தபின் பிரதியை அனுப்பி வைக்க ஏற்பாடு செய்யப்படும்.
____________________ கைய�ொப்பம்
35
சனிப் பெயர்ச்சி ெபாதுப் பலன்கள் (19.12.2017 முதல் 28.03.2020 வரை)
ந
வ–கி–ர–கங்–க–ளில் கர்ம கிர–கம், த�ொழில் கிர– கம், வாழ்–வில் அனைத்து வித–மான நல்–ல வி – ஷ – ய – ங்–கள – ை–யும் அளிப்–பவ – ர், சூரி–யனி – ன் மக–னான மந்–தன் என்று அழைக்–கப்–ப–டும் சனி பக–வான் ஆவார். – ளு – க்கு சனி–பக – வ – ான் மனி–தர்க மட்– டு – ம ல்– ல ா– ம ல் உல– க த்– தி ல் இருக்–கக்–கூ–டிய அனைத்–து–வித கர்–மாக்–க–ளுக்–கும் குரு–வா–வார். – மான – விஷ– நம் வாழ்–வில் முக்–கிய யங்–க–ளான ஆயுள், த�ொழில், கர்மா இம்–மூன்–றுக்–கும் அதி–பதி, அதா–வது கார–கன் சனி–யா–வார். ஒரு– வ – ரு – ட ைய ஜாத– க த்– தி ல் ஆயுள்ஸ்– தா – னா – தி – ப தி பலம் குன்–றியி – ரு – ந்–தாலு – ம் சனீஸ்–வர பக– வான் பல–மாக இருந்–தால் ஆயுள் தீர்க்–கம் என்று ச�ொல்–ல–லாம். சனி பக–வா–னுக்–கு–ரிய ஆதிக்–கம் பெற்ற விஷ–யங்–கள், உழைப்பு, சமூக நலம், தேசத் த�ொண்டு, புதை–யல், தலைமை தாங்–கும் வாய்ப்பு, உல– கி – ய ல் அறிவு, பல ம�ொழி–க–ளில் பாண்–டித்–யம், விஞ்–ஞா–னத்–தில் தேர்ச்சி, எண்–ணைக் கிணறு, பெரிய இயந்–தி–ரங்–கள் ப�ோன்–றவை ஆகும். கிரக வரி–சை–யில் ஏழா–வ–தாக வரு–ப–வர். கிழ–மை–க–ளில் சனிக்–கிழ – மை – க்கு ஆதிக்–கம் செலுத்–துப – வ – ர். அள– வின் அடிப்–பட – ை–யில் குரு–விற்கு அடுத்த பெரிய கிர–கம் சனி கிர–க–மா–கும். குரு–விற்கு பார்வை பல–மும், சனிக்கு ஸ்தான பல–மும் ச�ொல்–லப்–பட்–டி–ருக்–கி–றது. நம் வாழ்–வில் சுப–நி–கழ்ச்–சி–க–ளில் இருக்–கும் தடை தாம–தத்தை நமக்கு உணர்த்–தும் கிர–கம் சனி–யா–கும். சனி இருக்–கும் கிர–கத்தை வைத்தே ஒரு–வர– து வாழ்–வில் இருக்–கும் தடை–களை தெரிந்து க�ொள்ள இய– லும். சனி எங்கு இருக்–கி–றார�ோ அதற்–குண்–டான பரி–கா–ரங்–கள – ைச் செய்–வ–தன் மூலம் நாம் தடை– களை அகற்ற முடி–யும்.
சனி–யின் பலம்
சனி எந்த ஸ்தா–னத்தை பார்க்–கி–றார�ோ அந்த ஸ்தா–னம் சிறிது காலத்–திற்–குப் பிறகு பல–மும், விருத்–தி–யும் அடை–கி–றது. சனிக்கு 3, 7, 10 ஆகிய பார்–வை–கள் உள்–ளன. அதா–வது குரு இருக்–கும் இடத்–தில் இருந்து 3, 7, 10 ஆகிய இடங்–களை பார்–வையி – டு – கி – றார் – . மூன்–றாம் பார்–வையு – ம், பத்–தாம் பார்–வை–யும் சிறப்பு பார்–வை–களா – –கும். நிக– ழு ம் மங்– க – ள – க – ர – மான கலி– யு – க ாதி 5118 - சாலி–வா–கன சகாப்–தம் 1939 - பசலி 1427 -
36
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
க�ொல்–லம் 1193ம் ஆண்டு ஸ்வஸ்–தி–ஹே–விள – ம்பி வரு–ஷம் தக்ஷி–ணா–ய–னம் ஹேமந்த ருது மார்–கழி மாதம் 4ம் நாள் (19.12.2017) சுக்ல பிர–த–மை–யும் – யு – ம் மூலா நக்ஷத்–ரமு – ம் வ்ருத்தி செவ்–வாய்–க்கி–ழமை நாம–ய�ோக – மு – ம் பவ கர–ணமு – ம் அமிர்–தய�ோ – க – மு – ம் கூடிய சுப–ய�ோக சுப–தி–னத்–தில் உத–யாதி நாழிகை 08.45க்கு காலை 9.59க்கு சனி பக–வான் விருச்–சிக ராசி–யி–லி–ருந்து தனுசு ராசிக்கு மாறு– கி – றார் . தனுசு ராசிக்கு வரும் சனி பக– வ ான் த�ொடர்ந்து 2 1/2 வருட காலத்– திற்கு இந்த ராசி–யில் சஞ்–சா–ரம் செய்து அரு–ளாசி வழங்–கு–வார். இவர் மகர ராசிக்கு விகாரி வரு– டம் பங்–குனி மாதம் 15ம் தேதி – ய – ன்று (28.03.2020) சனிக்–கிழ – மை உத–யாதி நாழிகை 22.54க்கு மாறு– கி–றார். தனுசு ராசி–யில் இருந்து தனது மூன்–றாம் பார்–வை–யால் கும்ப ராசி–யை–யும், ஏழாம் பார்– வை–யால் மிதுன ராசி–யை–யும், பத்–தாம் பார்–வை–யால் கன்னி ராசி–யை–யும் பார்க்–கி–றார்.
ப�ொது–வாக ராசி–கள் பெறும் பலன்–க–ளின் அள–வு–கள்
நன்மை பெறும் ராசி–கள்: மேஷம், கட–கம், சிம்–மம், துலாம். நன்மை தீமை இரண்–டும் கலந்து பலன்–கள் பெறும் ராசி–கள்: கும்–பம், மீனம். பரி–கா–ரத்–தின் மூலம் பயன்–பெ–றும் ராசி–கள்: ரிஷ–பம், மிது–னம், கன்னி, விருச்–சி–கம், தனுசு, மக–ரம்.
சனி பய�ோ–டேட்டா
ச�ொந்த வீடு - மக–ரம், கும்–பம் உச்–ச–ராசி - துலாம் நீச்–ச–ராசி - மேஷம் குணம் - குரூ–ரம் மலர் - கருங்–கு–வளை ரத்–தி–னம் - நீலம் கிரக லிங்–கம் - அலி வடி–வம் - நெடி–யர் பாஷை - அன்–னிய பாஷை ஒரு ராசி–யில் சஞ்–சரி – க்–கும் காலம் - 2 1/2 வரு–ஷம் வஸ்–தி–ரம் - கருப்பு பட்டு க்ஷேத்– தி – ர ம் - திரு– ந ள்– ளா று, திருக்– கு – ளந்தை (பெருங்–கு–ளம்), சனி–சிங்கணா–பூர், தனி விநா–ய– கர் மற்–றும் ஆஞ்–ச–நேய ஸ்வாமி க�ோயில்–கள் ஆச–னம் - வில் அம்பு
பெருங்குளம்
ராமகிருஷ்ண ஜ�ோஸ்யர்
ஸமித்து (ஹ�ோமக் குச்சி) - வன்னி நைவேத்–திய – ம் - எள்ளு சாதம் (இனிப்பு அல்–லது காரம்) தேவதை - ம்ருத்யு (சிலர் யமன் என்–பர்) ப்ரத்–யதி தேவதை - திரு–முக்தி, பிர–ஜா–பதி திசை - மேற்கு வாக–னம் - காக்கை (சிலர் கழு–கை–யும் ச�ொல்– கின்–ற–னர்) தானி–யம் - எள் வஸ்து - நல்–லெண்–ணெய் உல�ோ–கம் - இரும்பு கிழமை - சனிக்–கிழமை – பிணி - வாதம் சுவை - கைப்பு நட்பு கிர–கங்–கள் - புதன், தேய்–பிறை சந்–தி–ரன், சுக்–கி–ரன் பகை கிர–கங்–கள் - சூரி–யன், வளர்–பிறை சந்–திர– ன், செவ்–வாய் சம கிர–கங்–கள் - குரு (வியா–ழன்) கார–கம் - ஆயுள் தேக உறுப்பு - த�ொடை–யிலி – ரு – ந்து கால்–கள் வரை நக்ஷத்–தி–ரங்–கள் - பூசம், அனு–ஷம், உத்–தி–ரட்–டாதி திசை வரு–டம் - 19 ஆண்–டு–கள் மனைவி - நீளா–தேவி உப–கி–ர–கம் - மாந்தி
ஒவ்–வ�ொரு ராசி–யி–லும் சனி–யின் நிலை
ராசி மேஷம் ரிஷ–பம் மிது–னம் கட–கம் சிம்–மம் கன்னி துலாம் விருச்–சி–கம் தனுசு மக–ரம் கும்–பம் மீனம்
நீசம் நட்பு நட்பு பகை பகை நட்பு உச்–சம் பகை நட்பு ஆட்சி ஆட்சி நட்பு
சனி–யின் நிலை
ஒவ்–வ�ொரு கிர–கத்–து–ட–னும் சனி–யின் நிலை
கிர–கம் சூரி–யன் சந்–தி–ரன் செவ்–வாய் புதன் குரு சுக்–கி–ரன்
–ச–னி–யின் நிலை பகை பகை பகை நட்பு சமம் நட்பு
சனி காயத்ரீ மந்–தி–ரம்
ஓம் காகத்– வ – ஜ ாய வித்– மஹ ே கட்– க – ஹ ஸ்– தா ய தீமஹி தன்னோ மந்–தஹ ப்ர–ச�ோ–த–யாத்! ஓம் காகத்– வ – ஜ ாய வித்– மஹ ே கட்– க – ஹ ஸ்– தா ய தீமஹி தன்னோ சனிஹி ப்ர–ச�ோ–த–யாத்! ஓம் காகத்– வ – ஜ ாய வித்– மஹ ே கட்– க – ஹ ஸ்– தா ய தீமஹி தன்னோ சனைச்–சர ப்ர–ச�ோ–த–யாத்!
ஓம் சனீஸ்–வர– ாய வித்–மஹே சாயா–புத்–ராய தீமஹி தன்னோ சனிஹ் ப்ர–ச�ோ–த–யாத்! ஓம் சதுர்– பு – ஜ ாய வித்– மஹ ே தண்– ட – ஹ ஸ்– தா ய தீமஹி தன்னோ மந்–தஹ் ப்ர–ச�ோ–த–யாத்! சனி ஸ்லோ–கம்: நீலாஞ்–ஜன ஸமா–பா–ஸம் ரவி–புத்–ரம் யமாக்–ர–ஜம் சாயா மார்த்– தாண்ட ஸம்– பூ – த ம் தம் நமாமி ஸனைச்–ச–ரம்! ப�ொருள்: கண்–ணில் இடப்–ப–டும் மை ப�ோன்று கருமை நிறம் க�ொண்–ட–வனே! சூரி–ய–னின் மைந்– தனே! எம–தர்–ம–னின் சக�ோ–த–ரனே! சாயா–தே–வி– யின் வயிற்–றில் பிறந்–த–வனே! மெது–வா–கச் சஞ்– சா–ரம் செய்–ப–வனே! சனி–ப–க–வானே! உன்–னைப் ப�ோற்–று–கிறே – ன்.
ப�ொது–வான பரி–கா–ரங்–கள்
தின–மும் விந–ாய–கர் - ஆஞ்–ச–நே–யர் வழி–பாடு மேற்–க�ொள்–வது சிறந்த பல–னைத் தரும். தின–மும் விநா–ய–கர் அக–வல் - ஹனு–மான் சாலீசா - சுந்–த–ர–காண்–டம் பாரா–யண – ம் செய்–வது நல்ல பலன்–க–ளைப் பெற்று தரும். அடிக்–கடி மஹா–க–ண–பதி ஹ�ோமம் அல்–லது பஞ்–ச–முக ஆஞ்–ச–நே–யர் ஹ�ோமம் செய்–வ–தும் நிறை–வான மாற்–றத்–தைக் க�ொடுக்–கும். தின– மு ம் முன்– ன�ோர் – க ள் வழி– ப ாட்– ட ைச் செய்–வது - குறைந்–த–பட்–சம் அமா–வாசை தினத்– தன்–றா–வது முன்–ன�ோர்–களை வழி–ப–டு–வது பலம் சேர்க்–கும். தின–மும் காகத்–திற்கு சாதம் வைப்–பது மிகச் சிறந்த பரி–கா–ர–மா–கும். ப�ொது பலன்–கள்: குரு வீட்–டிற்கு சனி மாறு–வதா – ல் சுப நிகழ்ச்–சி–க–ளில் மிகப்–பெ–ரிய தடை இருக்–கும். திரு–மண – ம் சம்–பந்–தப்–பட விஷ–யங்–களி – ல் த�ொய்வு ஏற்–ப–டும். ஆனால் ப�ொரு–ளா–தார நிலைமை சீர– – ம் டை–யும். அதிக அள–வில் விர–யங்–கள் ஏற்–பட்–டாலு மீண்–டும் ப�ொரு–ளா–தார நிலைமை எழுச்–சி–ய–டை– யும். அர–சாங்–கம் புதுப்–புது வரி–களை விதிக்–கும். அதே–ப�ோன்று தனி–ந–பர் மற்–றும் அர–சாங்–கத்–தின் ப�ொரு–ளா–தார நிலைமை க�ொஞ்ச க�ொஞ்–ச–மாக உய–ரும். அவ–ர–வர் தகு–திக்–கேற்ற மாதிரி கடன் உரு–வா–கும். இடி மின்–னல் அதி–கம். இயற்–கையி – ன் சீற்–றத்–தால் சேதங்–கள் அதி–க–ரிக்–கும். தனி–யார் உடை–மைக – ளு – க்–கும் சேதம் ஏற்–பட – ல – ாம். அதற்கு நிதி– யு–தவி செய்–யும் வகை–யில் பெரு–ம–ள–வில் மத்– தி ய அர– சு க்– கு ம், மாநில அர– சு – க – ளு க்– கு ம் செல–வு–கள் ஏற்–ப–ட–லாம். உலக வங்கி மற்–றும் வெளி–நா–டு–கள் மூலம் மத்–திய அரசு அதி–க–ள–வில் கடன்–கள் வாங்–கு–வது அதி–க–ரிக்–கும். புரா–தன ஆல–யங்–கள் மற்–றும் கட்–டி–டங்–க–ளில் சேத–மும் நஷ்–ட–மும் உண்–டா–கும். அதே வேளை–யில் புரா– தன ஆல–யங்–களு – க்கு அர–சாங்–கம் கும்–பா–பிஷே – க – ம் செய்து வைத்–த–லும் நடை–பெ–றும். மடா–தி–ப–தி–கள் மற்–றும் சந்–நிய – ளை – ா–சிக – ளு – க்கு புதிய விதி–முறை – க அர–சாங்–கம் உரு–வாக்–கும். பல முக்–கிய வழக்–குக – – ளுக்கு இந்த ஆண்டு எதிர்–பார்த்த தீர்ப்பு நல்ல முறை–யில் வரும். ðô¡
37
1-15 நவம்பர் 2017
சனிப் பெயர்ச்சி ராசி பலன்கள் மேஷம்: ரத்– த – க ா– ர – க ன் என்று அழைக்– க ப்– ப – டு ம் செவ்– வ ாயை ராசி–நா–த–னா–கக் க�ொண்ட மேஷ ராசி அன்–பர்–களே, நீங்–கள் எடுத்த காரி–யத்தை க�ொடுத்த நேரத்–தில் கச்–சித – மா – க முடிப்–பவ – ர்–கள். தனது த�ோர–ணை–யால் அனை–வ–ரை–யும் வசீ–க–ரிப்–ப–வர்– கள். எடுத்த முடிவை யாருக்–கா–க–வும் மாற்–றிக் க�ொள்–ளா–த–வர்–கள். தன்–மா–னத்–திற்கு முக்–கி–யத்– து–வம் அளிப்–ப–வர்–கள். தைரி–யம் மிக்–க–வர்–கள். பணத்தை விட பாசத்–திற்கு அதிக முக்–கிய – த்–துவ – ம் க�ொடுப்–பவ – ர்–கள். கடி–னமான – முட்–பா–தைக – ள – ை–யும் மலர்–பா–தைக – ளா – க மாற்–றும் வித்தை தெரிந்–தவ – ர். உங்–க–ளு–டைய மன உறுதி வைரம் ப�ோன்–றது. யாரை–யும் சாரா–மல் தன–துழ – ைப்–பால் முன்–னேறு – ம் சாதுர்–ய–மு–டை–ய–வர். கிர–க–நிலை: இது–வரை உங்–க–ளது அஷ்–டம ஸ்தா–னத்–தில் இருக்–கும் சனி பக–வான் விலகி பாக்–கிய ஸ்தா–னத்–திற்கு செல்–கி–றார். மூன்–றாம் பார்–வை–யால் லாப ஸ்தா–னத்–தை– யும், ஏழாம் பார்–வை–யால் தைரிய வீரிய ஸ்தா– னத்–தை–யும், பத்–தாம் பார்–வை–யால் ரண ருண ர�ோக ஸ்தா–னத்–தை–யும் பார்க்–கி–றார். மற்ற கிர–கங்–க–ளின் நிலை: சுகஸ்–தா–னத்–தில் – ஸ்–தான – த்–தில் குரு–வும் - த�ொழிற் ராகு–வும் - சப்–தம ஸ்தா–னத்–தில் கேது–வும் சஞ்–சா–ரம் செய்–கிறார் – க – ள். இந்த சனிப் பெயர்ச்–சியி – ன் மூலம் பாக்–கிய – ஸ்– தா–னத்–தில் சஞ்–சரி – க்–கும் சனி பக–வான் உங்–களி – ன் – ை–யச் செய்–வார். மன–தில் தேகத்தை ப�ொலி–வட தெளிவு பிறக்–கும். அலைச்–சல்–கள் குறை–யும். தாம–த–மாக நடந்–து–க�ொண்–டி–ருந்த செயல்–கள் துரி–த–மாக நடக்–கத் த�ொடங்–கும். மனதை ஒரு– மு– க ப்– ப – டு த்தி உழைக்– க த் த�ொடங்– கு – வீ ர்– க ள். மற்–ற–வர்–க–ளின் மன–தைத் துல்–லி–ய–மாக அறிந்–து –க�ொள்–வீர்–கள். பிள்–ளை–களை ஆன்–மிகத்–தில் ஈடு–படு – த்–துவீ – ர்–கள். அவர்–களு – ம் உங்–கள் பேச்–சைக் கேட்டு நடப்–பார்–கள். உங்–க–ளின் மனதை அழுத்– திக் க�ொண்–டி–ருந்த பல பிரச்––னை–கள் வில–கும். வம்பு, வழக்–கு–க–ளில் ஓர–ளவு சாத–க–மான திருப்– பங்–கள் ஏற்–ப–டும். அத–னால் விட்–டுக் க�ொடுத்–துச் சென்று வழக்–கு–களை முடித்–துக் க�ொள்–ள–வும். நீங்–கள் பிடி–வா–தங்–க–ளைத் தளர்த்–திக் க�ொண்டு அனை–வரி – ட – மு – ம் ஒற்–றுமையை – வளர்த்–துக் க�ொள்– வீர்–கள். தற்–பெரு – மை பேசு–பவ – ர்–கள்–கூட உங்–களி – ன் பெருந்–தன்–மையை உணர்ந்து, பணிந்து ப�ோவார்– கள். உங்–கள் பேச்–சில் கடமை உணர்ச்சி மிகுந்– தி–ருக்–கும். நியா–யவ – ாதி என்று பெய–ரெடு – ப்–பீர்–கள். வெளி–யில் க�ொடுத்–தி–ருந்த கடன்–கள் திரும்–ப– வும் உங்–கள் கைக்கு வந்து சேரும். சில தடை–கள் ஏற்–பட்–டாலு – ம் உங்–களி – ன் முயற்–சிக – ள் அனைத்–தும் வெற்றி வாகை சூடும். உங்–க–ளின் கவ–லை–கள் படிப்–ப–டி–யா–கக் குறை–யும். புதிய வீட்–டுக்–குக் குடி– பெ–ய–ரும் வாய்ப்பு உண்–டா–கும். ஒரு சில–ருக்கு வழக்–க�ொன்–றில் வழங்–கப்–ப–டும் சாத–க–மான தீர்ப்– பி–னால் வரு–மா–னம் பெரு–கும். தடை–பட்–டி–ருந்த பய–ணங்–களை மேற்–க�ொள்–வீர்–கள். நெருங்–கிய உற– வி – னர் – க ள் மற்– று ம் நண்– ப ர்– க – ளி – ட ம் ஏற்– பட்ட விர�ோ–தங்–கள் மறை–யும். ப�ொரு–ளா–தார
38
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
முன்–னேற்–றம் ஏற்–ப–டும். நண்–பர்–கள் எதிர்–பார்த்–த– தற்–கும் மேலான உத–வி–க–ளைச் செய்–வார்–கள். உடல் ஆர�ோக்கி–யம் சிறப்–பட – ை–யும். அர–சுத் துறை–க–ளின் மூலம் எதிர்–பார்த்த சலு– கை–கள் கிடைக்–கும். உத்–ய�ோ–கஸ்–தர்–க–ளுக்கு பதவி உயர்வு கிடைக்–கும். மேல–தி–கா–ரி–கள் உங்– கள் பேச்–சுக்கு செவி சாய்ப்–பார்–கள். அலு–வ–ல– கத்–தில் உங்–கள் மரி–யாதை உய–ரும். விரும்–பிய இட–மாற்–றம் கிடைக்–கும். அதே–நே–ரம் எவ–ரைப் பற்–றி–யும் புறம் பேசா–மல், சக ஊழி–யர்–க–ளின் நட்–பைக் காப்–பாற்–றிக் க�ொள்–ளுங்–கள். வியா–பா–ரி–கள் வாடிக்–கை–யா–ளர்–க–ளி–டம் நிதா– ன–மா–க–வும், க�ோபப்–ப–டா–ம–லும் நடந்–து–க�ொண்– டால் நல்ல லாபங்–களை அள்–ள–லாம். மற்–ற–படி கடு–மை–யான ப�ோட்–டி–க–ளை–யும் சாதுர்–ய–மா–கச் சமா–ளிப்–பீர்–கள். க�ொடுக்–கல், வாங்–கல் விஷ–யங்– கள் வெற்–றி–க–ர–மாக முடி–வ–டை–யும். கூட்–டா–ளி–கள் உங்–க–ளுக்கு சாத–க–மாக நடந்து க�ொள்–வார்–கள். அதே–ச–ம–யம் புதிய முத–லீ–டு–க–ளில் கவ–ன–மாக இருக்–க–வும். அர–சி–யல்–வா–தி–கள், த�ொண்–டர்–க–ளின் தேவை– களை முழு–மை–யா–கப் பூர்த்தி செய்–வீர்–கள். உங்– கள் முயற்–சிக – ள் அனைத்–தும் வெற்–றிப் பாதையை ந�ோக்–கிச் செல்–லும். கட்–சித் தலை–மையி – ட – ம் நல்ல பெயர் வாங்–கு–வீர்–கள். சமூ–கத்–தில் உங்–கள் அந்– தஸ்து உய–ரும். அதே சம–யம் நண்–பர்–கள் ப�ோல் பழ–கும் எதி–ரிக – ளி – ட – ம் எச்–சரி – க்–கைய – ாக இருக்–கவு – ம். ப�ொது–வா–கவே பிற–ரி–டம் பேசும் நேரத்–தில் நிதா– னம் தேவை. எதிர்–க்கட்–சியி – னர் – உங்–கள – ைப் பற்–றிப் பரப்–பும் அவ–தூ–று–கள் குறித்–துக் கவ–லைப்–பட வேண்–டாம். கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு புதிய வாய்ப்–பு–கள் தேடி வரும். அவற்–றில் உங்–கள் திற–மையை வெளிப்–ப–டுத்தி ரசி–கர்–க–ளின் ஏக�ோ–பித்த ஆத–ர– வைப் பெறு–வீர்–கள். உங்–கள் செல்–வாக்கு உய–ரும். பண வரவு அம�ோ–கமா – க இருக்–கும். புதிய வாக–னம் வாங்–கு–வீர்–கள். ரசி–கர்–க–ளின் ஆத–ர–வ�ோடு வெளி– நா–டு–க–ளுக்–குப் பய–ணம் செய்–யும் வாய்ப்–பு–க–ளும் கிடைக்–கும். பெண்–ம–ணி–க–ளுக்–குக் கண–வ–ரி–டம் அன்–பும், – க்–கும். உற–வினர் – க – ள் உங்–களை பாச–மும் அதி–கரி அனு–ச–ரித்–துச் செல்–வார்–கள். பண வரவு சீராக இருக்–கும். உடல் ஆர�ோக்கி–யம் சிறப்–பாக அமை– யும். எங்– கு ம், எப்– ப�ோ – து ம் பேசும் நேரத்– தி ல் நிதா–னம் தேவை. மாண–வ–ம–ணி–கள் கல்–வி–யி–லும், விளை–யாட்–டி– லும் வெற்–றிக்–க�ொடி நாட்–டுவீ – ர்–கள். ஆசி–ரிய – ர்–களி – ன் ஆத–ரவை – ப் பெறு–வீர்–கள். ய�ோகா, ப்ரா–ணாய – ா–மம் ப�ோன்–றவை – க – ள – ைச் செய்து மனதை ஒரு–நிலை – ப்– ப–டுத்–து–வீர்–கள். அதிர்ஷ்ட நிறங்–கள்: சிவப்பு, மஞ்–சள். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 3, 9. பரி–கா–ரம்: தின–மும் முரு–கன் ஆல–யத்–திற்–குச் சென்று கந்த சஷ்டி கவ–சம் ச�ொல்லி வர மன–தில் அமைதி மேல�ோங்–கும். ச�ொல்ல வேண்– டி ய மந்– தி – ர ம்: ‘‘ஷண்– மு– க ாய நமஹ’’ என்ற மந்– தி – ர த்தை தின– மு ம் 11 முறை கூற–வும்.
(19.12.2017 முதல் 28.03.2020 வரை) ரிஷ–பம்: கவர்ச்–சி–கா–ர–க–னான சுக்– கி–ரனை அதி–ப–தி–யா–கக் க�ொண்ட ரிஷப ராசி அன்–பர்–களே, நீங்–கள் அனை– வ – ரை – யு ம் அன்– பி – னா – லு ம் பாசத்–தி–னா–லும் வீழ்த்–து–ப–வர்–கள். சமா–தா–னத்–தை–யும், அமை–தி–யை– யும் விரும்–பு–ப–வர்–கள். கடி–ன–மான காரி–யங்–கள – ை– யும் திட்–ட–மிட்டு வெற்–றி–யாக மாற்றும். நீங்–கள் மிக– வு ம் மன உறுதி உடை– ய – வ ர். உங்– க – ள து உழைப்–பால் மற்–ற–வர்–களை வாழ–வைப்–பீர்–கள். யார் உங்–களி – ட – ம் வாக்கு க�ொடுத்–தாலு – ம் அதன்–படி – ட்–டால் உங்–களு அவர்–கள் நடந்–துக� – ொள்–ளாவி – க்குக் க�ோபம் வரும். ஏனென்–றால் நீங்–கள் தன்–மா–னம் நிறைந்–த–வர்–கள். எந்த சூழ்–நிலை – –யி–லும் அடுத்–த– வர் மனம் புண்–ப–டா–த–படி பேசு–வ–தில் வல்–ல–வர் நீங்–கள். கிர–க–நிலை: இது–வரை உங்–க–ளது களத்–திர ஸ்தா–னத்–தில் இருக்–கும் சனி பக–வான் விலகி – . மூன்–றாம் அஷ்–டம ஸ்தா–னத்–திற்கு செல்–கிறார் பார்–வை–யால் த�ொழில் ஸ்தா–னத்–தை–யும், ஏழாம் பார்–வை–யால் தன வாக்கு குடும்ப ஸ்தா–னத்–தை– யும், பத்–தாம் பார்–வைய – ால் பஞ்–சம பூர்வ புண்–ணிய ஸ்தா–னத்–தை–யும் பார்க்–கி–றார். மற்ற கிர–கங்–க–ளின் நிலை: தைரிய ஸ்தா–னத்– தில் ராகு– வு ம் - ரண ருண ர�ோக ஸ்தா– ன த்– தில் குரு–வும் - பாக்–கிய ஸ்தா–னத்–தில் கேது–வும் சஞ்–சா–ரம் செய்–கிறார் – –கள். இந்த மன–தைத் தெம்–பாக வைத்–துக் க�ொண்– டால் எதை–யும் எதிர் க�ொள்–ளல – ாம். சில–ருக்கு தேக ஆர�ோக்–கியத்–தில் கவ–னம் செலுத்த வேண்–டிய சூழ்–நிலை உரு–வா–கும். இத–னால் உங்–க–ளின் செயல்–கள – ைக் குறிப்–பிட்ட காலத்–திற்–குள் முடிக்க இய–லா–ம–லும் ப�ோகும். அதே–நே–ரம் வேறு பல சாத–க–மான நிலை–மை–க–ளும் கண் சிமிட்–டு–கின்– றன. அஷ்–டம ஸ்தா–னத்–தில் சஞ்–ச–ரிக்–கும் சனி வெளி–யூர் மற்–றும் வெளி–நாட்–டுத் த�ொடர்–பு–களை வலுப்–படு – த்–துவ – ார். செல–வுக – ள் அதி–கரி – க்–கும் என்–ப– தால் அவற்றை ஈடு–கட்ட பழைய கடன்–களை வசூ–லிப்–பீர்–கள். அனைத்–துச் செயல்–க–ளை–யும் ப�ொறு–மை–யு–ட–னும், நிதா–னத்–து–ட–னும் செய்–வீர்– கள். உங்– க – ளி ன் ஆல�ோ– ச – ன ை– க ள் உங்– க ள் நண்–பர்–க–ளுக்–குப் பயன்–ப–டும். நீரி–ழிவு ந�ோய் மற்–றும் கல்–லீ–ரல் ந�ோய் ப�ோன்–றவை உள்–ள– வர்–கள் கூடு–தல் கவ–னத்–த�ோ–டி–ருக்–க–வும். மது உள்–ளிட்ட ப�ோதைப் பழக்–கங்–கள் உள்–ள–வர்–கள் எச்–ச–ரிக்–கை–ய�ோடு இருக்க வேண்–டிய பெயர்ச்சி இது. இந்த பெயர்ச்–சியி – ல் சனி பக–வான் உங்–கள் மன–தில் அவ்–வப்–ப�ோது தைரி–ய–மின்–மை–யைத் த�ோற்–று–விப்–பார். இத–னால் அனைத்–துச் செயல்– க–ளிலு – ம் சந்–தே–கத்–த�ோடு ஈடு–படு – வீ – ர்–கள். மற்–றப – டி பெரும்–பா–லான ரிஷப ராசி அன்–பர்–க–ளுக்கு தை மாதத்–திற்–குப் பிறகு உடல் ப�ொலி–வட – ை–யும். உங்– களை ஏமாற்ற நினைக்–கும் நண்–பர்–க–ளின் சூழ்ச்– சி–கள – ைப் புரிந்–துக� – ொள்–வீர்–கள். உங்–களி – ன் தைரிய ராஸ்தானத்தில் சஞ்–சரி – க்–கும் ராகு பக–வான் உங்–க– ளுக்கு மனப் பக்–கு–வத்–தை–யும் தரு–வார். எனவே அதி–கம் கவ–லைப்–ப–டத் தேவை–யில்லை. புதிய முயற்–சி–க–ளில் இறங்கி அனு–ப–வம் பெறு–வீர்–கள். சிர–மம் பார்க்–கா–மல் சாக–சங்–களி – ல் ஈடு–படு – வீ – ர்–கள்.
வரு–மா–னம் சீராக இருக்–கும். குடும்–பத்–தில் சுப காரி–யங்–களை நடத்–து–வீர்– கள். சிலர், குழந்–தை–களை வெளி நாடு–க–ளுக்கு அனுப்–பிப் படிக்க வைப்–பார்–கள். உங்–க–ளின் முக்– கி–யத் திட்–டங்–கள் நிறை–வே–றும் பெயர்ச்–சி–யாக இது அமை–கி–றது. இத–னால் உங்–கள் ஆசை–கள் ஒவ்–வ�ொன்–றாக நிறை–வே–றும். த�ொழி–லில் ஏற்– பட்ட சங்–க–டங்–கள் நீங்கி முன்–னேற்–ற–க–ர–மான திருப்–பங்–கள் உண்–டாகு – ம். கடன்–கள – ைத் திருப்பி அடைத்து புதிய சேமிப்–பு–க–ளி–லும் ஈடு–ப–டு–வீர்–கள். உடல் உபா–தை–கள் மறைந்து ஆர�ோக்கி–யம் காண்–பீர்–கள். நேர்–முக, மறை–முக எதிர்ப்–பு–கள் மறை–யும். – ஸ்–தர்க – ளி – ளை மேல– உத்–ய�ோக – ன் க�ோரிக்–கைக தி–கா–ரி–கள் உட–னுக்–கு–டன் பரி–சீ–லிப்–பார்–கள். பண வர–வில் சிறு தடை–கள் ஏற்–பட்–டா–லும் உழைப்–புக்– கேற்ற ஊதி–யத்–தைப் பெறு–வதி – ல் எந்–தக் குறை–யும் – து. விரும்–பிய இட–மாற்–றங்–க–ளைப் பெறு– ஏற்–படா வீர்–கள். உங்–கள் வேலைத் திறன் பளிச்–சி–டும். வியா– ப ா– ரி – க – ளி ன் திட்– ட ங்– க ள் அனைத்– து ம் நல்ல லாபத்–தைக் க�ொடுக்–கும். க�ொடுக்–கல், வாங்–க–லில் சிறப்–பு–கள் உண்–டா–கும். விற்–ப–னைப் பிர–தி–நி–தி–க–ளைப் பல சந்–தை–க–ளுக்–கும் அனுப்பி உங்–கள் விற்–ப–னைக் களத்–தைப் பர–வ–லாக்–கு–வீர்– கள். ஆயி–னும் கூட்–டாளி – க – ள – ைக் கலந்–தால�ோ – சி – த்த பிறகே விரி–வாக்–கம் செய்–ய–வும். மற்–ற–படி திற–மை– யு–டன் நீங்–கள் செய்து வரும் வியா–பா–ரத்–தால் உங்–கள் க�ௌர–வ–மும், அந்–தஸ்–தும் உய–ரும். – ன – ரை – ப் ப�ொறுத்–தவ – ரை த�ொண்– அர–சிய – ல்–துறை – யி டர்–களி – ன் ஆத–ரவு – ட – ன் செயற்–கரி – ய செயல்–கள – ைச் செய்–வீர்–கள். கட்–சித் தலை–மை–யி–டம் நல்ல பெய– ரைக் காப்–பாற்–றிக் க�ொள்–ள–வும். சச்–ச–ர–வு–க–ளில் சம்–பந்–தப்–பட்டு மாட்–டிக் க�ொள்ள வேண்–டாம். – யி – னர் – கடி–னமா – க உழைத்–தால்–தான் கலைத்–துறை துறை–யில் வெற்றி வாகை சூட–லாம். மற்–ற–படி உங்–கள் வேலை–கள – ைக் குறிப்–பிட்ட காலத்–திற்–குள் முடித்து விடு–வீர்–கள். அதே–ச–ம–யம் உங்–க–ளின் வெளி–வட்–டா–ரப் பழக்க வழக்–கங்–க–ளில் மிக–வும் கவ–னத்–து–டன் இருக்–க–வும். சக கலை–ஞர்–களை அனு–ச–ரித்து நடந்–து–க�ொள்–ள–வும். பெண்–ம–ணி–கள் நன்கு ய�ோசித்த பிறகே பிற– ரின் வார்த்–தை–களை நம்–பு–வீர்–கள். இல்–லத்–தில் திரு–ம–ணம் ப�ோன்ற சுப–நி–கழ்ச்–சி–களை நடத்தி மகிழ்–வீர்–கள். உங்–கள் கட–மைக – ள – ைச் சரி–வர ஆற்– ற–வும். மாண–வ–ம–ணி–கள் கடி–ன–மாக உழைத்–துப் படிப்–பத – ன் மூலம் நல்ல மதிப்–பெண்–கள – ைப் பெறு– வீர்–கள். சில–ருக்கு வெளி–யூர் சென்று கல்வி பயி–லும் வாய்ப்பு கிடைக்–கும். மனக்–குழ – ப்–பங்–களி – ல் இருந்து விடு–படு – வீ – ர்–கள். தீய நண்–பர்–களு – ட – னான – நட்–பைத் துண்– டி ப்– பீ ர்– க ள். உள்– ள – ர ங்கு விளை– ய ாட்– டு – க–ளில் ஈடு–பட்டு சாதனை செய்–வீர்–கள். அதிர்ஷ்ட நிறம்: வெள்ளை. அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 2, 6, 9. பரி–கா–ரம்: பெரு–மாள் ஆல–யத்–தில் இருக்–கும் ஆண்–டாளை வழி–பட மன–தில் இருந்த சஞ்–ச–லம் நீங்–கும். த�ொழில் மாற்–றம் ஏற்–ப–டும். ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–திர– ம்: “ஓம் மாத்ரே நம–ஹ” என்ற மந்–தி–ரத்தை தின–மும் 9 முறை ச�ொல்–ல–வும். ðô¡
39
1-15 நவம்பர் 2017
சனிப் பெயர்ச்சி ராசி பலன்கள் மிது–னம்: வித்–யா–கா–ரக – ன் புதனை
ராசி–நா–த–னா–கக் க�ொண்ட மிதுன ராசி அன்–பர்–களே, நீங்–கள் எடுத்த காரி–யத்–தை–யும், க�ொடுத்த வாக்– கை– யு ம் காப்– ப ாற்– று ம் தன்– மை – யுள்– ள – வ ர்– க ள். பணப்– பு – ழ க்– க ம் – ட – ம் தட்–டுப்–பா–டின்றி இருக்–கும். உங்–கள – து தங்–களி உழைப்–பால் மற்–ற–வர்–களை வாழ–வைப்–பீர்–கள். யார் உங்–களி – ட – ம் வாக்கு க�ொடுத்–தாலு – ம் அதன்–படி அவர்–கள் நடந்–துக� – ொள்–ளாவி – ட்–டால் உங்–களு – க்கு க�ோபம் வரும். ஏனென்–றால் நீங்–கள் தன்–மா–னம் நிறைந்–த–வர்–கள். எந்த சூழ்–நி–லை–யி–லும் அடுத்–த– வர் மனம் புண்–ப–டா–த–படி பேசு–வ–தில் வல்–ல–வர் நீங்–கள். கிர–க–நிலை: இது–வரை உங்–க–ளது ரண ருண ர�ோக ஸ்தா–னத்–தில் இருக்–கும் சனி பக–வான் விலகி களத்–திர ஸ்தா–னத்–திற்கு செல்–கி–றார். மூன்–றாம் பார்–வை–யால் பாக்–கிய ஸ்தா–னத்–தை–யும், ஏழாம் – ால் ராசி–யையு – ம் , பத்–தாம் பார்–வைய – ால் பார்–வைய சுக ஸ்தா–னத்–தை–யும் பார்க்–கி–றார். மற்ற கிர–கங்–களி – ன் நிலை: தன–வாக்கு குடும்ப ஸ்தா–னத்–தில் ராகு–வும் - பஞ்–சம பூர்வ புண்–ணிய ஸ்தா–னத்–தில் குரு–வும் - அஷ்–டம ஸ்தா–னத்–தில் கேது–வும் சஞ்–சா–ரம் செய்–கி–றார்–கள். இந்த சனிப் பெயர்ச்– சி – ய ால் உங்– க – ளி ன் ப�ொரு–ளா–தார நிலை மேம்–ப–டும். பிள்–ளை–க–ளின் முன்–னேற்–றத்–தில் அதிக அக்–கறை செலுத்–து– வீர்–கள். ப�ொது நலக் காரி–யங்–க–ளில் ஆர்–வம் அதி–க–ரிக்–கும். திரு–ம–ணம் தடை–பட்–ட–வர்–க–ளுக்கு நல்ல இடத்–தில் சம்–பந்–தம் கைகூ–டும். குழந்தை இல்–லா–த�ோர்க்கு மழ–லைச் செல்–வம் கிடைக்–கும். குடும்–பத்–தில் குதூ–கல – ம் நிறை–யும். மகிழ்ச்சி தரும் பய–ணங்–களை மேற்–க�ொள்–வீர்–கள். அதன் மூலம் வரு–மா–ன–மும் பெரு–கும். உங்–கள் செயல்–களை நேர்–மை–யான பாதை–யில் செவ்–வனே செய்து முடித்து அனை–வ–ரின் பாராட்–டு–க–ளை–யும் பெறு– வீர்– க ள். பங்– கு ச் சந்தை முத– லீ டு ப�ோன்ற இனங்–கள் மூலம் திடீர் பண வரவு உண்–டா–கும். குல தெய்வ வழி–பா–டுக – ள – ைச் சிறப்–பா–கச் செய்–வீர்– கள். தர்ம காரி–யங்–க–ளுக்கு செலவு செய்து மகிழ்– வீர்–கள். சரி–யான நேரத்–தில் உணவு உட்–க�ொள்ள முடி–யா–மல் பணி–கள் கசக்–கிப் பிழி–யக் கூடும். இத–னால் உட–லில் அவ்–வப்–ப�ோது ச�ோர்வு உண்– டா–கும். தனித்து நின்று ப�ோட்–டிக – ள – ைச் சமா–ளிக்க வேண்–டி–வ–ரும். கடி–ன–மான காரி–யங்–க–ளை–யும் குறிப்–பிட்ட காலத்–திற்–குள் முடிப்–பீர்–கள். உங்–களி – ன் உடல் உழைப்–புக்கு ஏற்ற பலன் கிடைக்–கும். புதிய திட்–டங்–கள – ைத் தீட்டி வெற்றி பெறு–வீர்–கள். உங்–கள் நடை–யில் ஒரு மிடுக்கு உண்–டா–கும். வசிக்–கும் வீட்டை பழுது பார்ப்–பதற் – கு – ச் சிறிது செலவு செய்ய நேரி–டும். மறை–முக எதிர்ப்–பு–கள் ஏற்–பட்–டா–லும் அவற்றை சாதுர்–யமா – க – ச் சமா–ளிக்க சனி பக–வான் உத–வு–வார். சிலர் புதிய இல்–லங்–க–ளுக்கு மாறு– வார்–கள். உங்–க–ளுக்கு பேராற்–றல் உண்–டா–கும். புதிய த�ொழில் நுட்–பங்–களை அறிந்து க�ொள்–வீர்– கள். சாமர்த்–தி–ய–சாலி என்று பெயர் எடுப்–பீர்–கள். உற்–றார், உற–வினர் – –கள் உங்–க–ளுக்கு உத–வி–க–ர– மாக நடந்து க�ொள்–வார்–கள். நல்ல செய்–தி–கள்
40
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
உங்–களை வந்–த–டை–யும். இத–னால் மகிழ்ச்–சிக் கட–லில் திளைப்–பீர்–கள். உத்–ய�ோக – ஸ்–தர்க – ள் கடின உழைப்–பைத் தாரக மந்–தி–ர–மா–கக் க�ொண்டு செய–லாற்–ற–வும். சுணக்– கத்–திற்–கும் ச�ோம்–பலு – க்–கும் இடம் க�ொடுக்–கா–மல் பணி–யாற்–றி–னால் மேல–தி–கா–ரி–க–ளின் ஆத–ரவை எளி– தி ல் பெற– ல ாம். இல்– லை – யே ல் கிடுக்– கி ப்– பி–டி–தான்! எப்–ப�ோ–தும் நிதா–ன–மா–கவே பேசி சக ஊழி–யர்–க–ளின் அன்–பைப் பெற–வும். இதற்–குப் பய–னும் உண்டு. உங்–கள் உடல் உழைப்–பிற்கு – த்–தைக் காண்–பீர்–கள். மேல் இரு மடங்கு வரு–மான சில–ருக்கு புதிய வேலை வாய்ப்–புக – ள் கிடைக்–கும்; பய–ணங்–க–ளும் பலன் தரும். வியா–பா–ரி–க–ளுக்–குக் க�ொடுக்–கல், வாங்–கல் விஷ–யங்–கள் சாத–க–மாக முடி–வ–டைந்–தா–லும் உங்– கள் செயல்–க–ளில் கூடு–தல் அக்–கறை காட்–ட–வும். மற்–ற–படி சமு–தா–யத்–தில் உங்–கள் மதிப்பு, மரி– யாதை அதி–கரி – க்–கும். புதிய சந்–தைக – ள – ைத் தேடிச் சென்று வியா–பா–ரத்தை விரி–வுப – டு – த்–துவீ – ர்–கள். புதிய முத–லீ–டு–க–ளை–யும் துணிந்து செய்–ய–லாம். – ளு – க்கு சங்–கட – ங்–கள் குறை–யத் அர–சிய – ல்–வா–திக த�ொடங்–கும். எதிர்–க்கட்–சியி – னர் – உங்–கள – ைப் பற்–றிக் குறை ச�ொல்–வதை – க் குறைத்–துக் க�ொள்–வார்–கள். த�ொண்–டர்–கள் உங்–கள் பெரு–மை–க–ளைப் புரிந்து க�ொள்–வார்–கள். கட்சி மேலி–டத்–தின் ஆத–ர–வு–டன் மன–திற்–கி–னிய ப�ொறுப்–பு–க–ளைப் பெறு–வீர்–கள். உயர்ந்– த – வ ர்– க – ளி ன் நட்பு கிடைக்– கு ம். கட்– சி ப் பிரச்–சா–ரங்–க–ளில் சுறு–சு–றுப்–பு–டன் ஈடு–ப–டு–வீர்–கள். அதே–சம – ய – ம் எவ–ரையு – ம் குறைத்து மதிப்–பிடா – ம – ல் செய–லாற்–ற–வும். கலைத்– து – றை – யி – ன – ரு க்கு திற– மை க்– கே ற்ற புக–ழும், க�ௌர–வ–மும் கட்–டா–யம் கிடைக்–கும். பண வர–வில் முன்–னேற்–றம் உண்–டா–கும். நண்– பர்–கள் மூலம் தக்க சம–யத்–தில் தேவை–யான உத–விக – ள – ைப் பெறு–வீர்–கள். அமை–திய – ா–கச் செய– லாற்–று–வீர்–கள். சில விர–யங்–க–ளும் அவ்–வப்–ப�ோது உண்–டா–கும் என்–ப–தால் சேமிப்பு விஷ–யங்–க–ளில் கவ–ன–மாக இருப்–பது நல்–லது. பெண்–ம–ணி–க–ளுக்–குக் கண–வ–ரு–ட–னான ஒற்– றுமை சுமா–ரா–கவே இருக்–கும். அதே சம–யம் – ைத் தட்–டிக் குடும்–பத்–தில் உங்–கள் ப�ொறுப்–பு–கள கழிக்–கா–மல் நடந்து க�ொண்டு அமைதி காப்–பீர்– கள். ஆடை, ஆப–ரண – ச் சேர்க்கை உண்–டா–கும். மாண– வ – ம – ணி – க ள் புத்– தி – ச ா– லி த்– த – ன – மா – க ச் செயல்–ப–டு–வீர்–கள். நல்ல மதிப்–பெண்–கள் பெறு– வ–தற்கு வாய்ப்பு உண்–டா–கும். ப�ோட்–டி–க–ளில் பங்–கேற்று பாராட்–டைப் பெறு–வீர்–கள். உடற்–பயி – ற்– சி–களை மேற்–க�ொண்டு சுறு–சு–றுப்–பு–டன் காணப்–ப– டு– வீ ர்– க ள். பெற்– ற�ோர் – க – ளி ன் அறி– வு – ரை ப்– ப டி நடந்–துக� – ொண்டு மேலும் சிறப்–பட – ை–யுங்–கள். அதிர்ஷ்ட நிறங்–கள்: சிவப்பு, பச்சை, நீலம். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 1, 5. பரி–கா–ரம்: புதன்–கி–ழ–மை–த�ோ–றும் ெபருமாள் ஆல– யத்– தி ற்– கு ச் சென்று கரு– டாழ்– வ ாரை வழி– பட குடும்– ப த்– தி ல் மகிழ்ச்சி அதி– க – ரி க்– கு ம். ப�ொரு–ளா–தா–ரத்–தில் மாற்–றம் உண்–டா–கும். ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–தி–ரம்: “ஓம் நம�ோ நாரா– ய – ணா – ய ” என்ற மந்– தி – ர த்தை தின– மு ம் 11 முறை ச�ொல்–ல–வும்.
(19.12.2017 முதல் 28.03.2020 வரை) கட–கம்: மன–சாட்–சி–கா–ர–கன் சந்–தி–
ரனை ராசி–நா–த–னா–கக் க�ொண்ட கடக ராசி அன்–பர்–களே, நீங்–கள் மற்–ற–வர்–க–ளின் உணர்–வு–க–ளுக்கு மதிப்–பளி – க்–கும், மரி–யாதை க�ொடுக்– கும் பண்–பா–ளர். நீங்–கள் எதி–லும் அறி–வார்ந்து செயல்–ப–டு–ப–வர். வெளி–வட்–டா–ரப் பழக்–கங்–களை விரும்–பும் தாங்–கள் ஒரு சிறந்த பண்–பா–ளர். கிர–க –நிலை: இது–வரை உங்– க – ள து பஞ்– சம பூர்வ புண்–ணிய ஸ்தா–னத்–தில் இருக்–கும் சனி பக–வான் விலகி ரண ருண ர�ோக ஸ்தா–னத்–திற்கு செல்–கி–றார். மூன்–றாம் பார்–வை–யால் அஷ்–டம ஸ்தா–னத்–தை–யும், ஏழாம் பார்–வை–யால் அயன சயன ப�ோக ஸ்தா–னத்–தை–யும், பத்–தாம் பார்–வை– யால் தைரிய வீரிய ஸ்தா–னத்–தையு – ம் பார்க்–கிறார் – . மற்ற கிர–கங்–களி – ன் நிலை: ராசி–யில் ராகு–வும் சுக ஸ்தா–னத்–தில் குரு–வும் - சப்–தம ஸ்தா–னத்–தில் கேது–வும் சஞ்–சா–ரம் செய்–கி–றார்–கள். இந்த சனிப் பெயர்ச்சி செல்–வச் செழிப்–ப�ோடு செல்–வாக்–கை–யும் உங்–க–ளுக்கு பெற்–றுத் தரும். அனைத்–துக் காரி–யங்–களி – லு – ம் சரா–சரி – க்–கும் கூடு–த– லான வெற்–றிக – ள – ைக் காண்–பீர்–கள். சேமிப்–புக – ளை ஆதா–யம் தரும் விஷ–யங்–க–ளில் முத–லீடு செய்– வீர்–கள். திட்–ட–மிட்–டுச் சரி–யா–கச் செய–லாற்–று–வீர்– கள். கடி–ன–மாக உழைத்து லாப–ம–டை–வீர்–கள். மனதை ஒரு–முக – ப்–படு – த்–தும் ஆற்–றல் உண்–டாகு – ம். த�ொழி–லில் புதிய வாய்ப்–பு–க–ளைப் பெறு–வ–தற்– காக அடிக்–கடி பய–ணங்–களை மேற்–க�ொள்–வீர்–கள். ச�ொத்து விவ–கா–ரங்–க–ளில் நில–விய வில்–லங்–கம் வில–கும். சமு–தாய – த்–தில் உயர்ந்த பத–விக – ள – ை–யும் பெறு–வீர்–கள்.சிறிய முத–லீட்–டி–லும் பெரிய வெற்– றி– க – ள ைக் காண்– பீ ர்– க ள். உடல் உபா– தை – க ள் ஏற்–ப–டாது. உங்–க–ளின் தன்–னம்–பிக்கை அதி–க–ரிக்– கும். திற–மை–கள் பளிச்–சி–டும். குழந்–தை–களை கண்–டிப்–புட – ன் வளர்ப்–பீர்–கள். அதே–நேர– ம் அவர்–க– ளின் மகிழ்ச்–சிக்–காக சுற்–று–லா–வும் சென்று வரு– வீர்–கள். பதற்–றப்–படா – –மல் உங்–கள் செயல்–களை செய்து முடிப்–பீர்–கள். ஒரு விஷ–யத்–தில் கவ–னம் தேவை. உங்–க–ளின் நெருங்–கிய நண்–பர்–களே உங்–களை ஏமாற்ற முயற்–சிக்–க–லாம். இத–னால் மன–தில் குழப்–பங்–கள் சூழும். இதை முன்–னெச்–ச– ரிக்–கைய – ாக எடுத்–துக் க�ொண்டு உங்–கள் ரக–சிய – ங்– களை எவ–ரி–ட–மும் பகிர்ந்–து–க�ொள்ள வேண்–டாம். உங்–க–ளின் கருத்–துக்–களை அனை–வ–ரும் ஏற்–றுக் க�ொள்–வார்–கள். மற்–ற–படி கடி–ன–மான வேலை–க– ளை–யும் சுல–பமா – –கச் செய்து முடிப்–பீர்–கள். வரு– மா–னம் சீராக இருப்–ப–தால் கடன்–கள் ஏற்–ப–டாது. செய்–த�ொ–ழிலி – ல் ஏற்–படு – ம் ப�ோட்–டிக – ளை சாதுர்–யத்– து–டன் எதிர் க�ொள்–வீர்–கள். தெய்வ வழி–பாட்–டில் நம்–பிக்–கை–யுட – ன் ஈடு–ப–டு–வீர்–கள். பணப் புழக்–கம் நன்–றாக இருக்–கும். அத–னால் அனா–வ–சிய செல– வு–க–ளைத் தவிர்த்து, முக்–கி–ய–மான செல–வு–களை மட்–டுமே செய்–ய–வும். நூதன வாக–னம் வாங்–கும் ய�ோகம் உண்–டாகு – ம். எதிர்–பா–ராத பய–ணங்–களா – ல் – ைப் பெறு–வீர்–கள். அதிர்ஷ்ட வாய்ப்–பு–கள உத்–ய�ோ–கஸ்–தர்–கள் கடு–மை–யாக உழைத்– தா–லும் அதில் மேல–தி–கா–ரி–கள் குற்–றம் காண வாய்ப்–புண்டு. அதே–சம – ய – ம் சக ஊழி–யர்–கள் உங்–க–
ளுக்கு உறு–து–ணை–யாக நிற்–பார்–கள். இத–னால் சமா–ளித்–து–வி–டு–வீர்–கள். சில–ருக்கு அலு–வ–லக ரீதி– யாக வெளி–யூ–ரில் சில காலம் தங்–கிப் பணி–யாற்ற வேண்–டிய சூழ்–நிலை உரு–வா–கும். அலு–வ–ல–கத்– தி–லி–ருந்து கடன் கிடைத்து வாக–னம் வாங்–கும் ய�ோக–மும் பல–ருக்கு அமை–யும். வியா–பா–ரி–க–ளுக்–குக் க�ொடுக்–கல், வாங்–கல் விஷ– ய ங்– க – ளி ல் எந்– த க் குறை– யு ம் ஏற்– ப – டா து. ஆனா–லும் எதி–லும் கவ–னமா – க இருக்–கவு – ம். புதிய முத–லீ–டு–க–ளைக் கூட்–டா–ளி–க–ளைக் கலந்–தா–ல�ோ– சித்த பிறகே செய்–ய–வும். தேவைக்–கேற்ற சரக்–கு– களை மட்–டுமே வாங்கி விற்–க–வும். அதே–ச–ம–யம் சந்–தைக – ளி – ல் ப�ோட்–டிக்–குத் தகுந்–தவ – ாறு விலையை நிர்–ணயி – த்து லாப–மட – ைய நிறை–யவே வாய்ப்–புக – ள் உள்–ளன. அர–சி–யல்–வா–தி–கள் அனை–வ–ரை–யும் அர–வ– ணைத்– து ச் செல்– வீ ர்– க ள். கட்சி மேலி– ட த்– தி ன் கனி–வான பார்வை உங்–கள் மீது விழுந்து, உங்– கள் க�ோரிக்–கை–கள் அனைத்–தும் நிறை–வே–றும். உங்–க–ளின் மறை–முக எதி–ரி–களை இனம் கண்டு ஒதுக்–கு–வீர்–கள். அதே–சம – –யம் கட்–சி–யில் முக்–கி–யப் பிர–மு–கர் யாரி–ட–மா–வது மனக்–க–சப்பு ஏற்–ப–ட–லாம். அத–னால் பிற–ரு–டன் பேசும்–ப�ோது ஒரு முறைக்கு இரு முறை ய�ோசித்–துப் பேச–வும். கலைத்– து – றை – யி – ன – ரு க்கு அனு– கூ – ல – மான திருப்–பங்–கள் உண்–டா–கும். பாராட்–டும், பண–மும் உங்–கள் உள்–ளத்தை உற்–சா–கப்–ப–டுத்–தும். சக கலை–ஞர்–கள் நட்–புட – ன் பழ–குவ – ார்–கள். அவர்–களா – ல் உங்–களு – க்கு புதிய வாய்ப்–புக – ள் கிடைக்–கும். ரசி–கர் மன்–றங்–க–ளுக்–குச் செலவு செய்து மகிழ்–வீர்–கள். அதே–நே–ரம் ச�ோம்–ப–லுக்கு இடம் க�ொடுக்–கா–மல் உங்–கள் காரி–யங்–க–ளைச் செய்–ய–வும். பெண்–ம–ணி–கள் இல்–லத்–தில் மகிழ்ச்–சி–யைக் காண்–பீர்–கள். கண–வ–ரி–டம் பாசத்–த�ோடு பழ–கு– வீர்–கள். புதிய ஆடை, ஆப–ர–ணங்–களை வாங்கி – ள் சில–ருக்–குத் மகிழ்–வீர்–கள். தேவை–யற்ற கவ–லைக த�ோன்–ற–லாம். மன–தைக் கட்–டுப்–ப–டுத்த ய�ோகா, பிரா– ணா – ய ா– ம ம் ப�ோன்– ற – வ ற்றை செய்– தா ல், கவ–லை–கள் தேவை–யற்–றவை என்–பது தன்–னால் புரி–யும். மாண–வ–ம–ணி–கள் வீண் வாக்–கு–வா–தங்–க–ளில் ஈடு–படு – வ – தை – த் தவிர்க்–கவு – ம். பழைய தவ–றுக – ள – ைத் திருத்–திக்–க�ொண்டு புத்–து–ணர்ச்–சி–யு–டன் பாடங்–க– ளைப் படிக்–க–வும். உங்–களை மற்–ற–வர்–க–ளு–டன் ஒப்–பிட்–டுப் பார்த்–துத் தாழ்வு மனப்–பான்–மையை வளர்த்–துக் க�ொள்ள வேண்–டாம். நீங்–கள் நீங்–களா – – கவே இருக்–கப் பழகி உங்–க–ளின் முன்–னேற்–றத்– திற்கு அடி க�ோலுங்–கள். “உங்–களை நீங்–கள்–தான் உயர்த்–திக் க�ொள்ள வேண்–டும்–’’ என்–கிற கீதை வாக்–கி–யத்தை மற–வா–மல் நடை–ப�ோ–டுங்–கள். அதிர்ஷ்ட நிறங்–கள்: வெள்ளை, இளம் நீலம். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 1, 2. பரி– க ா– ர ம்: தின– மு ம் அரு– கி – லி – ரு க்– கு ம் அம்மன் ஆல–யத்–திற்–குச் சென்று வேப்–பிலையை சமர்ப்பித்து வழி–பட்டு வர ப�ொரு–ளா–தார தேக்–க– நிலை மாறும். ச� ொ ல்ல வேண்–டிய மந்–தி –ரம்: “ஓ ம் கர்ப்பாயை நமஹ” என்ற மந்–திர– த்தை தினமும் 6 முறை ச�ொல்–ல–வும். ðô¡
41
1-15 நவம்பர் 2017
சனிப் பெயர்ச்சி ராசி பலன்கள் சிம்– ம ம்: ராஜ– கி – ர – க ம் என்று
அழைக்–கப்–ப–டும் சூரி–யனை ராசி– நா–த–னா–கக் க�ொண்ட சிம்ம ராசி அன்– ப ர்– க ளே, நீங்– க ள் எடுத்த காரி–யத்–தில் துடிப்–புட – னு – ம், ஈடு–பாட்– டு–ட–னும் ஈடு–ப–டு–வீர்–கள். எளி–தில் உணர்ச்–சிவ – ச – ப்–படு – ப – வர் நீங்–கள். உங்–கள் கட–மை– யி–லும், காரி–யத்–தி–லும் கண்–ணாக இருப்–பீர்–கள். ச�ோம்–பலை விரும்ப மாட்–டீர்–கள். எந்த வேலை– யை–யும் முதல் முறை–யிலேயே – முடிக்க வேண்–டும் என நினைப்–பவ – ர்–கள் நீங்–கள். தலை–மைதா – ங்–கும் பண்பை இயற்–கை–யிலேயே – உடை–ய–வர்–கள். கிர–கநி – லை: இது–வரை உங்–கள – து சுக ஸ்தா–னத்– தில் இருக்–கும் சனி பக–வான் விலகி பஞ்–சம பூர்வ புண்–ணிய ஸ்தா–னத்–திற்கு செல்–கி–றார். மூன்–றாம் பார்–வை–யால் களத்–திர ஸ்தா–னத்–தை–யும், ஏழாம் பார்–வைய – ால் லாப ஸ்தா–னத்–தையு – ம், பத்–தாம் பார்– வை–யால் தன வாக்கு குடும்ப ஸ்தா–னத்–தை–யும் பார்க்–கி–றார். மற்ற கிர–கங்–க–ளின் நிலை: தைரிய வீர்ய ஸ்தா–னத்–தில் குரு–வும் - ர்ண ருண ர�ோக ஸ்தா–னத்–தில் கேது–வும் - விரய ஸ்தா–னத்–தில் ராகு–வும் சஞ்–சா–ரம் செய்–கி–றார்–கள். இந்த சனிப் பெயர்ச்–சிய – ால் இது–வரை இருந்த கடி–ன–மான சூழ்–நி–லை–யி–லி–ருந்து விடு–ப–டு–வீர்–கள். குடும்–பத்–தில் உற்–சா–கம் கரை புர–ளும். புத்–தி–ரர் க – ளா – லு – ம், பேரப் பிள்–ளை–களா – லு – ம் மகிழ்ச்சி ஏற்–ப– டும். உயர்ந்த பத–விக – ள் உங்–கள – ைத் தேடி வரும். சமு–தா–யத்–தில் உயர்ந்–த�ோ–ரின் நட்–பும், ஆத–ர– வும் கிடைக்–கும். செய்–த�ொ–ழிலை விரி–வு–ப–டுத்த பெரிய அள–வில் கடன் வாங்–குவீ – ர்–கள். அதே–நேர– ம் அனைத்து விவ–ரங்–க–ளை–யும் நன்–றா–கப் புரிந்து க�ொண்ட பிறகே ஆவ–ணங்–க–ளில் கைய�ொப்–ப– மி–ட–வும். மன அழுத்–தம் குறைந்து தெளி–வா–கச் சிந்–திக்–கும் கால–மிது என்–ப–தால் உங்–க–ளுட – ைய உள்– ள ம் தெளி– வ ான வழி– க – ளி – லேயே இட்– டு ச் செல்–வ–தற்கு வாய்ப்–பு–கள் அதி–கம். வம்பு, வழக்– கு–களி – லி – ரு – ந்–தும் விடு–பட்டு புதிய மனி–தனா – க ஆவீர்– கள். ஆன்–மிகத்–தில் புதிய விஷ–யங்–களை அறிந்து க�ொள்–வீர்–கள். உங்–க–ளைப் பற்–றிப் புறம் பேசும் நபர்–களை அடை–யா–ளம் கண்டு, அவர்–க–ளி–ட–மி– ருந்து நாசூக்–காக விலகி விடு–வீர்–கள். கையி–ருப்–புப் ப�ொருட்–கள – ை–யும், பணத்–தையு – ம் பத்–திர– ப்–படு – த்தி வைத்–துக் க�ொள்–ளவு – ம். மேலும் குறுக்கு வழி–யில் எந்–தச் செய–லையு – ம் செய்ய நினைக்க வேண்–டாம். உறு–தி–யான எண்–ணத்–து–டன் பணி–யாற்–று–வீர்–கள். நீங்–கள் சார்ந்–தி–ருக்–கும் துறை–யில் நன்–றா–கவே முன்–னேறு – வீ – ர்–கள். சில–ருக்கு நண்–பர்–கள் மற்–றும் கூட்–டா–ளி–க–ளின் சூழ்ச்–சி–க–ளில் சிக்–கும் சூழல் ஏற்– ப–ட–லாம். அர–சாங்–கம் வாயி–லாக சிறு கஷ்–டங்–கள் ஏற்–பட்–டா–லும் அவை விரை–வில் மறைந்–து–வி–டும். வெளி–யூர் அல்–லது வெளி–நாட்–டி–லி–ருந்து நல்ல தக– வ ல்– க ள் வந்து சேரும். நெடு நாளைய பிரச்–ன – ை–களி – லி – ரு – ந்து விடு–படு – வீ – ர்–கள். நிலை–யான புக–ழும், பெரு–மை–யும் அடை–வீர்–கள். இத–னால் நீங்–கள் புதிய அனு–ப–வங்–க–ளைப் பெறு–வீர்–கள். உங்–கள் மன வலிமை அதி–க–ரிக்–கும். உங்–கள் செயல்– க – ளி ல் சுறு– சு – று ப்பு கூடும். உங்– க ளை நீங்–களே அறிந்து க�ொண்டு சமு–தா–யத்–திற்–குப்
42
பயன்–ப–டு–வீர்–கள். தெய்வ வழி–பாட்–டிற்–குத் தக்க பலன் கிடைக்–கும். உங்–க–ளின் காரி–யங்–க–ளைப் ப�ொறு–மை–யா–க–வும், அமை–தி–யா–க–வும் செய்து முடிப்–பீர்–கள். சமு–தாய – த்–தில் முக்–கிய – ஸ்–தர் என்–கிற அந்–தஸ்–தைப் பெறு–வீர்–கள். உத்–ய�ோ–கஸ்–தர்–க– ளுக்கு வேலைப் பளு அதி–க–ரிக்–கத் த�ொடங்–கும். உழைப்– பி ற்– கே ற்ற ஊதி– ய த்– தை ப் பெறு– வ – தி ல் தடை ஏற்–ப–டாது. சக ஊழி–யர்–கள் உங்–க–ளி–டம் ப�ொறாமை க�ொள்–ளல – ாம். எடுத்த காரி–யங்–களி – ல், சில சந்–தர்–பங்–க–ளில் கால தாம–தம் ஏற்–பட – –லாம்; உட–லில் ச�ோர்–வும், மன–தில் தெளி–வின்–மை–யும்– கூட உண்– டா – க – ல ாம். இத– னா ல் உங்– க – ளு க்கு உறு–து–ணை–யாக இருந்து வந்த மேல–தி–கா–ரி–க– ளின் ஆத–ரவு சற்று குறை–யக் கூடும். உங்–க–ளின் கட–மை–களை பதற்–றப்–ப–டா–ம–லும், நிதா–னத்–து–ட– னும் செய்–தால் எந்–தச் சரி–வுக்–கும் ஆளா–கா–மல் தப்–பிக்–க–லாம். வியா–பா–ரிக – ள் நல்ல ப�ொரு–ளாதா – ர வளத்–தைக் காண்–பீர்–கள். க�ொடுக்–கல், வாங்–கலி – ல் இருந்த சிர– மங்–கள் மறை–யும். வாணிப வட்–டார– த்–தில் உங்–கள் மதிப்பு, மரி–யாதை உய–ரும். புதிய முத–லீடு – க – ளி – ல் ஈடு–பட்டு லாபத்–தைக் காண்–பீர்–கள். அர–சி–யல்–வா–தி–க–ளின் பத–வி–க–ளுக்கு நெருங்– கிய நண்–பர்–கள் மூல–மா–கவே சில இடை–யூ–று–கள் ஏற்–ப–ட–லாம். அத–னால் எவ–ரி–ட–மும் மனம் திறந்து – டி த�ொண்–டர்க – ள் உங்–கள் பேச வேண்–டாம். மற்–றப பேச்–சைக் கேட்டு நடப்–ப–தால் உற்–சா–க–ம–டை– வீர்–கள். உங்–கள் செயல்–களை நேர்த்–தி–யா–கச் செய்–வீர்–கள். பண வர–வும் நன்–றாக – வே இருக்–கும். கலைத்– து – றை – யி – னர் சுமா– ர ான வாய்ப்– பு –க–ளையே பெறு–வீர்–கள். ரசி–கர்–க–ளின் ஆத–ர–வும் எதிர்–பார்க்–கும் அள–வுக்கு இருக்–காது. புக–ழைத் தக்க வைத்–துக்–க�ொள்ள சீரிய முயற்–சிக – ளை மேற்– க�ொள்ள வேண்–டி–யி–ருக்–கும். உழைப்பை அதி– கப்–படு – த்–திக்–க�ொண்டு, கர்–வத்தை விட்–ட�ொ–ழித்–துத் திறந்த மன–து–டன் இயங்–கி–னால் புகழ் பெற–லாம். மற்–ற–படி சக கலை–ஞர்–க–ளு–டன் உங்–க–ளுக்கு ஏற்– பட்ட பிரச்––னை–கள் சில முடி–வுக்கு வரும். பெண்–மணி – க – ள் குழந்–தைக – ளா – ல் சந்–த�ோ–ஷம் அடை–வீர்–கள். உங்–க–ளின் புத்–தி–சா–லித்–த–னத்தை குடும்–பத்–தி–னர் புகழ்–வார்–கள். புத்–தாடை, அணி–க– லன்–களை வாங்கி மகிழ்–வீர்–கள். விருந்து மற்–றும் விழாக்–க–ளில் கலந்–து–க�ொண்டு உற்–கா–சம் அடை– வீர்–கள். உடல் ஆர�ோக்கி–யம் சீராக இருக்–கும். ப�ொரு–ளா–தா–ரம் சிறப்–பாக இருப்–ப–தால் சேமிப்பு விஷ–யங்–க–ளில் கவ–னம் செலுத்–து–வீர்–கள். மாண– வ – ம – ணி – க ள் கல்– வி – யி ல் மிகுந்த ஈடு– பாடு காட்–டு–வீர்–கள். பெற்–ற�ோர்–க–ளின் ஆத–ர–வும் த�ொடர்ந்து நல்– ல – வி – த – மா க இருக்– கு ம். வெளி விளை–யாட்–டுக – ளி – ல் ஈடு–பட்டு வெற்றி அடை–வீர்–கள். அதிர்ஷ்ட நிறங்–கள்: சிவப்பு, பச்சை. அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 1, 3. பரி–கா–ரம்: தின–மும் சிவ–னுக்கு இள–நீர் அபி– ஷே–கம் செய்–வ–தன் மூலம் எடுத்த முயற்–சி–களில் வெற்றி பெறு–வீர்–கள். ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–திர– ம்: “ஓம் ருத்–ராய நமஹ” என்ற மந்–தி–ரத்தை தின–மும் 9 முறை ச�ொல்–ல–வும்.
(ெதாடர்ச்சி 59ம் பக்கம்) ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
கு
பாபாவாக வணங்கப்படும்
படைவீரர்! பா
பா ஹர்– ப – ஜ ன் சிங் 1946ம் ஆண்டு ஆகஸ்ட் மாதம் 30ந் தேதி குர்–ஜன்– வாலா என்ற மாவட்–டத்–தில் ‘சாத்–ர–னா’ எனும் கிரா–மத்–தில் (இது தற்–ப�ோது பாகிஸ்–தா–னில் உள்–ளது) பிறந்–தார். ராணு–வத்–தில் சேர்ந்து சேவை புரிய வேண்–டும் என்ற வேட்கை க�ொண்டு அவர் 1966ம் ஆண்டு பிப்–ர–வரி மாதம் 9ந் தேதி பஞ்–சாப் ராணு–வத்– தில் சேர்ந்–தார். 1968ம் ஆண்–டில் 23 ராணுவ வீரர்–க–ளு–டன் இணைந்து கிழக்கு சிக்– கிம் ராணு–வப் படைப்–பி–ரி–வில் பணி–பு– ரிந்து வந்–தார். சிக்–கிம் - சீன ராணுவ எல்–லையி – ல் உள்ள துகுலா (Tukula)விலி–ருந்து ட�ோங்–சுலா (Dongchula)வரை உள்ள எல்– லை ப் பகு– தி – யி ல் பணி– ய ாற்– றி க் க�ொண்–டிரு – ந்–தப�ோ – து கால் தவறி கீழே விழுந்து நல்லா (Nulla) என்ற பகு–தி– யில் இறந்து கிடந்–தார். சக ராணுவ வீரர்–கள் அவர் உட–லைக் கைப்–பற்றி குடும்–பத்–தா–ரி–டம் ஒப்–படை – த்–தார்–கள். சில நாட்–கள் கழித்து சக ராணுவ வீரர்–க–ளின் கன–வில் ஹர்–ப–ஜன் வந்–தார். தனக்கு ஒரு சமாதி எழுப்ப வேண்–டும் என்று கேட்–டுக்–க�ொண்–டார். அதன்–படி அவ–ருக்கு சமாதி நிர்–மா–ணித்து, அடிக்– கடி சென்று மலர் தூவி வணங்கி வந்–தார்–கள். இத–னால் சக வீரர்–க–ளுக்–குப் பல நன்–மை–கள்
நிகழ்ந்–தன. அவ–ரது புகழ் பர–வி–யது. 1982ம் ஆண்டு நவம்–பர் மாதம் 11ந் தேதி பாபா ஹர்–ப–ஜன் ஷ்ரைன் என்ற பெய–ரில் ஒரு அழ–கிய ஆல–யம் எழுப்–பப்–பட்–டது. ஆல–யத்–தில் அவ–ரது திரு–வு–ருவ சிலை–யை–யும் வண்–ணப் புகைப்–ப–டத்– தை–யும் வைத்து பக்–தி–யு–டன் வணங்–கி–னார்–கள். ‘சிக்–கிம்’ வரும் சுற்–று–லாப் பய–ணி–கள் கேங்– டாக்–கி–லி–ருந்து 5 மணி நேரம் பய–ணம் செய்து இந்த இடத்தை வந்–தடை – ந்து ‘பாபா’வை வணங்கி வரு–கி–றார்–கள். அப்–ப–குதி மக்–க–ளும் சுற்–று–லாப் பய– ணி – க – ளு – ம ாக தின– ச ரி நூற்– று க்– க – ண க்– க ான பக்– த ர்– க ள் இந்த ஆல– ய த்– தி ற்கு வருகை தரு– கின்–ற–னர். இந்த அழ–கான ஆல–யத்–தின் அரு–கில் கல்– வெட்–டு–டன் பாரத தேசி–யக் க�ொடி எப்–ப�ோ–தும் பட்–ட�ொளி வீசிப் பறந்து க�ொண்–டிரு – ப்–பது பார்க்க அழ–காக இருக்–கி–றது. சீன எல்–லை–யில் இருப்–ப–தால் இந்த ஆல–யத்– திற்–குச் செல்ல முத–லில் ராணு–வத்–தா–ரி–டம் அனு– மதி வாங்க வேண்–டும் என்–பது குறிப்–பிட – த்–தக்–கது. – ம், நமது பெயர்–களை – யு – ம் ஆதார் அட்டை நக–லையு குறிப்–பிட்டுக் க�ொடுத்–தால் உடனே அனு–மதி கிடைத்–து–வி–டு–கி–றது. இந்த ஆல–யத்–தில் பாட்–டிலி – ல் ஊற்– றப்–பட்ட தண்–ணீர் பிர–சா–தம – ா–கத் தரப்–ப– டு–கி–றது. இந்–தத் தண்–ணீரை வீட்–டில் உள்ள ந�ோயா–ளி–க–ளுக்–குப் பரு–கத் தந்–தால் எந்–த–வகை ந�ோயும் நீங்–கி– வி–டும் என்–பது நம்–பிக்கை. ஆனால் இந்–தத் தண்–ணீரை ந�ோயா–ளி–கள் 21 நாட்–களு – க்கு தின–மும் பரு–கவே – ண்–டும் என்–றும் அந்த நாட்–க–ளில் அவர்–கள் சைவ உணவு மட்– டு மே எடுத்– து க்– க�ொள்–ள–வேண்–டும் என்–றும் ச�ொல்–கி–றார்–கள். படை வீர–ராக இருந்து ‘பாபா’–வாக ப�ோற்– றப்–பட்டு ஒரு–வர் வணங்–கப்–ப–டு–கி–றார் என்–பது வித்–தி–யா–ச–மான, அபூர்–வ–மான தக–வ–லா–கும்.
- அயன்–பு–ரம் த. சத்–தி–யநா – –ரா–ய–ணன் ðô¡
43
1-15 நவம்பர் 2017
சிக்கிம்
ம்–பக – �ோ–ணம்-மயி–லா–டுது – றை நெடுஞ்–சா–லையி – ல் உள்ள க்ஷேத்–திர– ப – ா–ல– பு–ரத்–தில் பைர–வ–ருக்–குத் தனி ஆல–யம் உள்–ளது. நான்கு கரங்–க–ள�ோடு வாக–னம் இன்றி மிகப் பெரிய உரு–வத்–த�ோடு கால பைர–வ–ராக இவர் விளங்–கு–கி–றார்.
தி
ருப்–பத்–தூர் அருகே பெரிச்–சி–யூர்–க�ோ–யில் திருச்–சுற்–றில் பைர–வ–ருக்–குத் தனி சந்–நதி உள்–ளது. விமா–னத்–தில் பைரவ வாக–னத்–தைக் காண–லாம். கரு–வற – ை–யினு – ள் சாளுக்–கிய கலைப்–பா–ணியி – ல் க்ஷேத்–திர– ப – ா–லக – ர் திகழ்–கிறா – ர்.
பிள்ளை வரமருளும் பேரழகுப் பெருமாள்!
க
லி–யு–கத்–தில் கண்–கண்ட தெய்–வ–மா–கத் திகழ்ந்து தனது பேர–ருளை அனைத்து மக்–க–ளுக்–கும் வாரி வழங்–கிக் க�ொண்–டி–ருக்–கி–றார் திரு– வேங்–க–ட–வன். பல்–வேறு கால கட்–டங்–க–ளில், இந்–தியத் திரு–நாட்–டில் மட்–டு–மின்றி மேலை நாடு–க–ளி–லும் திரு–வேங்–க–ட–வ–னுக்கு ஆல–யங்–கள் எழுப்–பிச் சிறப்–பித்–துள்–ள–னர். பெரு எண்– ணி க்– கை – யி ல் வேங்– க – டே – ச ப் பெரு– ம ாள் ஆல– ய ங்– க ள் அமைந்–துள்ள ஆந்–திரா மற்–றும் தெலங்–கானா மாநி–லங்–க–ளில் துவா– ரகா திரு–மலா, சில்க்–கூரு, தேவுனி கடப்பா ப�ோன்ற தலங்–க–ளில் உள்ள வேங்–க–டேஸ்–வர ஸ்வாமி ஆல–யங்–கள் மிகப் பிர–சித்தி பெற்–றவை. இந்த வரி–சை–யில் தெலங்–கானா மாநி–லம், கரீம் நக–ரில் எழுந்–த–ரு–ளி–யி–ருக்–கும் வேங்–கடே – ச – ப் பெரு–மாள், சந்–தான பாக்–கிய – ம் அரு–ளும் அற்–புத தெய்–வம – ாக
44
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
வழி–ப–டப்–ப–டு–கி–றார். சாத–வா–கன மன்–னர்– கள் மற்–றும் மேலைச் சாளுக்–கிய மன்–னர்–கள் க ா ல த் – தி ல் சி ற ப் – பு ப் பெற்–றி–ருந்த மாவட்–டத் – ர– ான கரீம் நகர், தலை–நக வர–லாற்–றுக் காலத்–தில் எ ல – க ண்ட்லா எ ன்ற பெயர் பெற்– றி – ரு ந்– த து. நிஜாம் மன்–னர்–கள் ஆட்– சிக் காலத்–தில், இங்–கி– ருந்த க�ோட்டை மற்–றும் சுற்–றி–யுள்ள பகு–தி–க–ளின் நிர்–வா–கத்–தைத் திறம்–பட நடத்–திக் க�ொண்–டி–ருந்த சையத் கரி–முல்லா ஷா ஸ ா ஹ ே ப் கி ல ா – த ா ர் (கிலா என்– ப து க�ோட்– டை– யை க் குறிக்– கு ம்) எ ன் – ப – வ – ரி ன் நி னை – வாக இப்– ப – கு தி கரீம் நகர் என்ற பெய– ரை ப் பெற்–றது. 200 ஆண்–டு–க–ளுக்கு மு ன் – ப ா க ம ர ங் – க ள் அடர்ந்து புதர் மண்–டிக்– கி–டந்த இப்–பகு – தி – யி – ல் ஒரு– நாள் வேங்–கடே – ஸ்–வர– ப் பெரு–மாள் ஒரு பாறை– யில் சுயம்–புவ – ாக எழுந்–த– ரு–ளிக் காட்–சித – ர, இதைக் கண்டு பர–வ–ச–ம–டைந்த ப�ொது– ம க்– க ள் முட்– பு – தர்– க ளை அகற்றி திரு– வேங்–கட – வ – னை வழி–பட – த் த�ொடங்–கி–னர். பக்–கத்து கிரா– ம ங்– க – ளி – லி – ரு ந்து
பா
ண்–டிய நாட்–டில் பைர–வர் வழி–பாடு சிறப்–பாக நடை–பெற்–றது. இலுப்–பைக்– குடி, மாத்–தூர், ஆமூர், க�ொத்–தப்–புள்ளி ப�ோன்ற ஊர்–க–ளில் பைர–வர் திரு–வ–டிக்–குக் கீழே இரண்டு நாய் வாக–னங்–க–ளைக் காண–லாம்.
தெலங்கானா - கரீம் நகர்
மேள–தாள, மங்–கள வாத்–தி–யங்–க–ள�ோடு பூஜைப் ப�ொருட்–களை ஊர்–வல – ம – ாக எடுத்–துவ – ந்து அர்ச்–ச– கர்–க–ளும், ப�ொது மக்–க–ளும் பக–வா–னுக்கு சமர்ப்– – ர். நாளா–வட்–டத்–தில் பக்–தர்–களி பித்து வழி–பட்–டன – ன் வருகை அதி–க–ரிக்–கவே ஆல–யம் புன–ர–மைக்–கப்– பட்–டது. நிஜாம் மன்–னர்–கள் காலத்–தில் இப்–ப–கு–தியை நிர்–வகி – த்த முக–மதி – ய தாசில்–தார் ஒரு–வர் குழந்தை பாக்–கி–யம் வேண்டி, பக்–தர்–க–ளின் அறி–வு–ரையை ஏற்று தன் மனை–வி–ய�ோடு இத்–த–லத்–திற்கு வந்து வேங்–க–டே–சப் பெரு–மாளை மன–தாற வழி–பட்–ட– – ம், பெரு–மா–ளின் பேர–ருளி – ன – ால் அவ–ருக்கு தா–கவு சந்– த ான பாக்– கி – ய ம் கிடைத்– த – த ா– க – வு ம் கூறப்– ப–டு–கி–றது. அவ–ரும் மன–ம–கிழ்ந்து இந்த ஆலய விரி– வ ாக்– க த்– தி ற்– கு ம், வழி– ப ா– டு – க – ளு க்– கு ம் பல ஏற்–பா–டு–க–ளைச் செய்–தார் என்று தல–பு–ரா–ணச் செய்– தி – க ள் தெரி– வி க்– கி ன்– ற ன. அன்– றி – லி – ரு ந்து இங்கு எழுந்– த – ரு – ளி – யி – ரு க்– கு ம் பெரு– ம ாள் சந்– த ான வேங்– க – டே ஸ்– வ ர ஸ்வாமி என்று அழைக்–கப்–ப–ட–லா–னார். நன்கு புன–ர–மைக்–கப்–பட்–டுள்ள இந்–தச் சிறு ஆலய நுழை–வா–யி–லின்–மீது திரு–வேங்–க–ட–வ–னின் சுதைச் சிற்–பம் வடிக்–கப்–பட்–டுள்–ளது. பிர–தான வாயிலை அடுத்து மகா–மண்–ட–பம், அர்த்–த–மண்–ட– பம், கரு–வறை என்று அமைந்–துள்–ளது ஆல–யம். மூன்று நிலை விமா–னம் க�ொண்ட கரு– வ– றை– யின் நுழை–வா–யி–லில் துவா–ர–பா–லகர்–க–ளான ஜய
விஜ–யர்–கள் கம்–பீ–ர–மா–கக் காட்சி தரு–கின்–ற–னர். கரு–வ–றை–யில் சுயம்–பு–மூர்த்–தி–யா–கத் திகழ்– கின்ற சந்–தான வேங்–க–டே–சப் பெரு–மாள், ஒரு பெரிய திரு–நா–மம் வடிக்–கப்–பட்–டுள்ள பாறை–யில் அருள்–பா–லிக்–கி–றார். திரு–நா–மத்–தின் இரு–பு–றங்–க– ளில் சங்கு, சக்–க–ரம் மற்–றும் கண்–கள் ப�ொருத்– தப்–பட்–டுள்–ளன. பெரு–மாள் பெரிய மீசை–ய�ோடு இங்கு காட்சி தரு–வது தனிச் சிறப்–பா–கும். மூல–மூர்த்–திக்–குப் பின்–புற – மு – ள்ள சிறிய மேடை– யில் உற்–ச–வர், தேவி-பூதே–வி–ய�ோடு, பேர–ழ– கு–டன் அருள்–பா–லிக்–கி–றார். பாஞ்–ச–ராத்ர ஆகம முறைப்–படி அன்–றாட பூஜை–கள், வழி–பா–டு–கள் மற்–றும் உற்–ச–வங்–கள் நடை–பெ–றும் இந்த ஆலய வளா–கத்–தில் லட்–சுமி நாரா–ய–ணர், அனு–மன், ஆழ்– வ ார்– க – ள�ோ டு விநா– ய – க – ரு க்– கு ம், நவ– கி – ர க நாய– க ர்– க – ளு க்– கு ம்– கூ ட சந்– ந – தி – க ள் இருப்– ப து குறிப்–பி–டத்–தக்–கது. வைணவ ஆல–யத்–துக்–குரி – ய உற்–சவ – ங்–கள – ைத் தவிர, மிக அதிக அள–வில் மக்–களை ஈர்க்–கும் உற்– ச – வ – ம ாக வைகுண்ட ஏகா– த சித் திரு– ந ாள் திகழ்–கி–றது. வைகுண்ட ஏகா–தசி அன்று இந்த ஆல–யத்–தில் ஆயி–ரக் கணக்–கான மக்–கள் கூடி, ஒரு கில�ோ மீட்–டர் வரை நீளும் வரி–சை–யில் பல மணி நேரங்–கள் ப�ொறு–மை–யா–கக் காத்–தி–ருந்து சந்–தான வேங்–க–டேஸ்–வ–ரப் பெரு–மா–ளைத் தரி– சிப்–பது நெகிழ்ச்–சியூ – ட்–டக்–கூடி – ய – து. மார்–கழி மாதத்– தில் இந்த ஆல–யத்–தில் சுப்–ர–பாத சேவை–யாக திருப்–பா–வைப் பாசு–ரங்–களை பக்–தர்–கள் பக்தி ஒலி பெரு–கப் பாரா–ய–ணம் செய்–கி–றார்–கள். வைசாக ப�ௌர்–ணமி நாளன்று இந்த ஆல– யத்–தில் நடை–பெ–றும் நி–வாச திருக்–கல்–யா–ணம் இன்–ன�ொரு முக்–கி–ய–மான உற்–ச–வம்.
- விஜ–ய–லட்–சுமி சுப்–பி–ர–ம–ணி–யம் ðô¡
45
1-15 நவம்பர் 2017
ச
ப்–த–மா–தர்–க–ளான பிராம்ஹி, மகே–ஸ்–வரி, க�ௌமாரி, வைஷ்–ணவி, வராகி, இந்–தி–ராணி, சாமுண்டி இவர்–க–ளுக்–குப் பதி–யாக அசி–தாங்க பைர–வர், ருரு பைர–வர், சண்–டபை – ர– வ – ர், குர�ோ–தன பைர–வர், உன்–மத்த பைர–வர், கபால பைர–வர், பீஷண பைர–வர் ஆகி–ய�ோர் அமை–வர். எட்–டா–வது மூர்த்–தம – ான சம்–ஹார பைர–வரு – க்கு சண்–டிகை உட–னிரு – ந்து அருள்–பா–லிக்–கிற – ாள்.
சங்கடங்கள் தீர்த்தருள்வாய்,
சனிபகவானே!
ச
குச்சனூர் சனிபகவான்
னி–ப–க–வா–னின் தாக்–கம் யாரை–யுமே விட்–டு– வைப்– ப – தி ல்லை என்– ப து புராண காலத்– தி – லி – ரு ந்தே நில– வி – வ – ரு ம் அனு–ப–வ–பூர்–வ–மான உண்–மை–யா–கும். ஆனா–லும் சனி–ப–க–வா–னி–டம் முறை–யிட்– டுக்–க�ொண்–டால், அவர் தன் சுழற்–சிய – ால் ஏற்–ப–டும் பாதிப்–பு–க–ளின் வீரி–யத்–தைக் குறைத்து அவற்றை நாம் தாங்–கும – ாற�ோ, அவற்–றிலி – ரு – ந்து மீளு–மாற�ோ அருள்–வார் என்– ப – து ம் புராண காலத்– தி – லி – ரு ந்தே கிட்–டி–வ–ரும் அனு–ப–வம – ா–கும். இந்–த–வ–கை–யில் தச–ரத சக்–க–ர–வர்த்– தியே சனி–ப–க–வா–னி–டம் இவ்–வாறு வேண்– டிக்–க�ொண்டு தனக்கு மட்–டு–மல்ல, தம் நாட்டு மக்– க – ளு க்– கு ம் அவர் அருள்
46
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
கிடைக்– கு ம்– ப டி செய்– தி – ரு க்– கி – ற ார். இதற்– க ாக அவர் சனி–ப–க–வா–னைத் துதித்து ஒரு ஸ்லோ–கம் இயற்–றி–யி–ருக்–கிற – ார். தச–ரத – ரு – க்கே இப்–படி ஒரு இக்–கட்டு ஏற்–பட்–டது எப்–படி? எல்–லாமே சுமு–க–மா–கத்–தான் ப�ோய்க்–க�ொண்– டி–ருந்–தது. ஒரு–ச–ம–யம், அர–சவை ஜ�ோதி–டர்–கள் அவ–ருக்கு ஓர் அதிர்ச்–சித் தக–வலை – த் தந்–தார்–கள். அதா–வது அப்–ப�ோதை – ய கிரக அமைப்–புப்–படி, சனி– ப–க–வான் ர�ோஹிணி நட்–சத்–தி–ரத்–தின் சக–டத்தை உடைத்–துக் க�ொண்டு சஞ்–சா–ரம் செய்–யப்–ப�ோ–வ– – க்கு தா–கவு – ம், அத–னால் பன்–னிர– ண்டு வரு–டங்–களு நாட்–டில் மழை ப�ொழி–யாது, நீர் வற்–றிப் பஞ்–சம் ஏற்–ப–டும், தானிய விளைச்–சல் இருக்–காது உயிர்– கள் அனைத்–தும் பட்–டி–னி–யால் மடிந்து விடும் என்–றும் கூறி–னார்–கள். தான் எத்–த–னைய�ோ நல்–திட்–டங்–கள் தீட்டி மக்– கள் நல்–வாழ்–வுக்கு வழி–செய்–திட்–டப�ோ – து – ம், இப்–படி இயற்கை உற்– ப ா– த ங்– க – ள ால் தீவினை மேகம் சூழப்–ப�ோ–கி–றதே என்று வேத–னைப்–பட்–டார் மன்– னர். உடனே தனது குல–குரு வசிஷ்–டர், மந்–திரி – க – ள் அனை–வ–ரை–யும் அழைத்து ஆல�ோ–சனை கேட்– டார். சனி–ப–க–வான் மீது தச–ர–தன் ப�ோர் த�ொடுத்து அவர் ர�ோஹிணி நட்–சத்–தி–ரத்தை உடைக்–கா–மல் தடுக்க வேண்–டு–மென்று தீர்–மா–னிக்–கப்–பட்–டது. அக்–க–ணமே ரதத்–தில் ஏறி சனி–ப–க–வா–னு–டன் ப�ோர்த் த�ொடுக்–கப் புறப்–பட்–டார் தச–ரத – ன். இதைக் கண்ட யாரா–லும் மாற்–றப்–பட முடி– ய ாத தன்– னு – டை ய சஞ்– ச ா– ரத்தை திசை திருப்ப முயற்–சிக்–கும் தச–ர–தனை ஏள–னம – ா–கப் பார்த்–தார், சனி–ப–க–வான். ஆனா– லு ம் சுய– ந – ல ம் கரு– த ா– மல் , நாட்டு மக்–களி – ன் நல–னுக்கே முக்–கிய – த்–து– வம் க�ொடுத்து, மிக–வும் க�ொடு–மைய – ான கிர–கம் என்று பெய–ரெ–டுத்த தன்னை தைரி–ய–மாக எதிர்க்–கத் துணிந்த மன்–ன– னின் நற்–குண – ம் கண்டு பாராட்–டவு – ம் செய்– தார் சனி–ப–க–வான். ஆகவே, “தச–ரதா, உனக்கு என்ன வரம் வேண்–டும் கேள்” என்று அன்–பு–டன் கேட்–டார்.
திருநள்ளாறு சனிபகவான்
கா
ஞ்–சி–பு–ரத்–தில் அஷ்–டபை – –ர–வர்–க–ளும் வழி–பட்ட எட்டு லிங்–கங்களும் க�ொண்ட க�ோயில், பிள்–ளை–யார்–பா–ளை–யத்–தில் உள்–ளது. இத்–தி– ரு–மட – த்–தில்–தான் மாத–வச் சிவ–ஞான சுவா–மிக – ள் பல ஆண்–டுக – ள் இருந்து பல நூல்–க–ளைச் இயற்றினார்கள் இவ–ரது தலைமை மாணக்–க–ரான கவி–ராட்–சச கச்–சிய – ப்ப முனி–வரி – ன் சமா–தியு – ம் இம்–மட – த்–தில் தனித்து விளங்–குகி – ற – து.
சிங்கனாபூர் சனிபகவான்
உடனே தச–ர–தன் , “என் நாட்–டில் த�ொடர்ந்து பன்–னிர– ண்டு ஆண்–டுக – ள் கஷ்–டங்–கள் எது–வும் வரா– மல் தாங்–கள்–தான் காப்–பாற்–ற–வேண்–டும்,’’ என்று – வ – ா–னைத் க�ோரிக்கை விடுத்–தார். கூடவே, சனி–பக துதித்து ஒரு ஸ்தோத்–தி–ரம் இயற்–றிப் பாடி–னார். அது–கேட்டு மகிழ்ந்த சனி–பக – வ – ான் “என்–னால் ஏற்–ப–டும் பாதிப்–பு–களை என்–னா–லேயே தடுக்க முடி–யாது என்–றா–லும், அவற்–றின் உக்–கி–ரத்–தைத் தணிக்–கு–மாறு என்–னைக் கருணை காட்ட வைத்– தாய். நான் அவ்–வாறே செய்–கிறே – ன். அதே–சம – ய – ம், இத்–த�ோத்–தி–ரத்–தைத் ச�ொல்லி என்–னைத் துதிப்–ப– வர் யாவர்க்–கும் என்–னால் துன்–பமே வராது என்–றும் அருள் செய்–வேன்,’’ என்று ச�ொல்லி தச–ர–தனை வாழ்த்–தி–னார். அந்த ஸ்தோத்–ரம்: நம: க்ருஷ்–ணாய நீலாய ஸிதி–கண்ட நிபா–யச நம: நீல மயூ–காய நீல�ோத்–பல நிபா–யச நம�ோ நிர்–மாம்–ஸ–தே–ஹாய தீர்க்–கஸ்–ருதி ஜடா–யச நம�ோ விஸால நேத்–ராய ஸுஷ்–க�ோ–தர பயா–னக நம: ப�ௌரு–ஷ–காத்–ராய ஸ்தூ–ல–ராம்னே ச தே நம: நம�ோ நித்–யம் க்ஷுதார்த்–தாய ஹ்யத்–ருப்–தாய ச தே நம: நம�ோ க�ோராய ர�ௌத்–ராய பீஷ–ணாய கராளிநே நம�ோ தீர்க்–காய ஸுஷ்–காய கால தம்ஷ்ட்ர நம�ோஸ்–துதே நமஸ்தே க�ோர ரூபாய துர்–நி–ரீக்ஷ்–யாய தே நம: நமஸ்தே ஸர்–வ–பக்ஷாய வலீ–முக நம�ோஸ்துதே ஸூர்–ய–புத்ர நமஸ்–தேஸ்து பாஸ்–கரே பய–தா–யினே அத�ோத்–ருஷ்டே நமஸ்–தேஸ்து ஸம்–வர்த்–தக நம�ோஸ்–துதே நம�ோ மந்–தக – தே துப்–யம் நிஷ்ப்–ரப – ாய நம�ோ நம:
தப–னாஞ்–ஜாத தேஹாய நித்ய ய�ோக–தர– ா–யச – க்ஷுர் நமஸ்–தேஸ்து காஸ்–யப – ாத்–மஜ – – க்ஞா–நச ஸூ–னவே துஷ்டோ ததாஸி ராஜ்–யம் த்வம் க்ருத�ோ ஹரஸி தத்க்ஷ–ணாத் தேவா–ஸுர மநுஷ்–யாஸ்ச ஸித்த வித்–யா–த– ர�ோ–ரகா: த்வயா வில�ோ–கி–தஸ்–தேபி நாஸம் யாந்தி ஸமூ–லத: ப்ர–ஸா–தம் குருமே ஸ�ௌரே ப்ரண்த்யா ஹி த்வ–மர்த்–தித: ஏவம் ஸ்து–தஸ்–ததா ஸ�ௌரிர் க்ர–ஹ–ராஜ�ோ மஹா–பல: – மாது அப்–ரவீ – ச்ச சனிர் வாக்–யம் ஹ்ருஷ்–டர�ோ பாஸ்–கரி: ப்ரீ–த�ோஸ்மி தவ ராஜேந்த்ர ஸ்தோத்– ரேணானேன ஸம்ப்–ரதி அதே–யம் வா வரம் துப்–யம் ப்ரீ–த�ோ–ஹம் பிர–தா–மிச. ப�ொதுப்–ப�ொ–ருள்: ‘‘மயில் கழுத்து ப�ோன்ற நீல நிற– மு ள்ள சனி– ப – க – வ ானே, தங்– க – ளு க்கு நமஸ்–கா–ரம். கறுமை நிறம் க�ொண்–டா–லும், ஈர்க்– கும் சக்–தி–யுள்–ள–வரே, நமஸ்–கா–ரம். நீல�ோத்–பல மலர் ப�ோன்ற நிற–முள்–ள–வரே, மெலிந்த உடல், நீண்ட காது, நீள்–முடி க�ொண்–ட–வரே, குறு–கிய வயி–றுள்–ள–வ–ரும், சற்றே அச்–சு–றுத்–தும் த�ோற்–ற– மும், நீண்ட கண்–கள – ை–யும் உடை–யவ – ரே, க�ோபம் க�ொண்–ட–வ–ரா–க–வும், பயத்தை உண்–டாக்–கு–ப–வ–ரு– மாக உள்–ள–வரே நமஸ்–கா–ரம். சூரிய பக–வா–னின் புத்–திர– –ரும், அப–யம் அளிப்–ப–வ–ரும், கீழ்ப்–பார்வை க�ொண்–டுள்–ளவ – ரு – ம், பிர–ளய – த்தை உண்–டாக்–குப – வ – – ரும், நிதா–னம – ா–கச் செயல்–புரி – ப – வ – ரு – ம், ஞானக்–கண் க�ொண்–டவ – ரு – ம – ான தங்–களு – க்கு நமஸ்–கா–ரம். தாங்– கள் மகிழ்ந்–தால் அர–சப – த – வி – யை – க் க�ொடுப்–பீர்–கள். க�ோபம் க�ொண்– ட ால் அந்த நிமி– ட மே அதை பறிப்–பீர்–கள். தேவர்–கள், அசு–ரர்–கள், மனி–தர்–கள், சித்–தர்–கள், கல்–வி–மான்–கள் என யாவ–ரும் தங்–கள் பார்வை பட்–டால் துன்–பத்தை அடை–கி–றார்–கள். , வணங்கி உங்–களை சூரி–யப – க – வ – ா–னின் புத்–திரனே – யாசிக்–கி–றேன். எனக்கு அருள்–பு–ரிய வேண்–டும். தங்–கள – ால் ஏற்–படு – ம் தாக்–கங்–கள் எங்–கள – ைப் பெரி– தும் பாதிக்–கா–த–படி பாது–காத்–த–ருள வேண்–டும்.’’ தத்–தம – து ஜாத–கப்–படி சனி–ப–க–வா–னின் பாதிப்– புக்கு ஆட்–பட்–டி–ருக்–கும் அனை–வ–ரும் ஒவ்–வ�ொரு சனிக்–கி–ழ–மை–யன்–றும் இந்த தச–ர–த துதியை – ந்–தால், தீவி–னைக – ள் குறை– உள–மா–றச் ச�ொல்–லிவ யும் அல்–லது இல்–லா–ம–லேயே ப�ோக–வும் கூடும்! த�ொகுப்பு:
ந.பரணிகுமாா் ðô¡
47
1-15 நவம்பர் 2017
க�ோவை
மங்கலங்கள் அருள்வார்
மன்னீஸ்வரர்
வை மாவட்–டத்–தில் உள்ள க�ோ பழ–மை–யான சிவத்–த–லங்–க– ளில் மிக–வும் பிர–சித்தி பெற்ற தலம்,
க�ோவை–யி–லி–ருந்து சுமார் 35 கி.மீ. த�ொலை–வில் அன்–னுர் என்ற ஊரில் உள்ள மன்–னீஸ்–வ–ரர் ஆல–யம். 1000 ஆண்–டு–கள் பழ–மை–யான க�ோயில் என்று சரித்–திர சான்–றுக – ள் கூறு–கின்ற பெரு–மை–க�ொண்–டது. இத்– த – ல த்– தி ன் மூல– வ ர் மன்– னீஸ்–வ–ரர், சுயம்பு லிங்க வடி–வி–ன– ராக அமைந்–துள்–ளார். அம்–பிகை, அருந்–தவ – ச்–செல்வி என்று ப�ோற்–றப் –ப–டு–கின்–றாள். தல விருட்–சம், வன்னி. முன்–ன�ொரு காலத்–தில் இந்த பகுதி அன்–னி–யூர் என்ற பெய–ரு–டன் அடர்ந்த காடாக இருந்–தி–ருக்–கி–றது. காட்– டி ல் க�ொடிய விலங்– கு – க ளை க�ொன்று புசிப்–பவ – –னாக ஒரு வேடன் இங்கு வாழ்ந்து வந்–துள்–ளான். ஒரு– நாள் வேடு–வனு – க்கு உண்–பத – ற்கு எந்த விலங்–கும் கிடைக்–கா–தத – ால் கடும் பசி– யு–டன் காட்–டில் சுற்றி திரிந்–துள்–ளான்.
48
மூலவர் மன்னீஸ்வரர் ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
மூலவர் விமானம் வள்ளிக் கிழங்–கு–கள் அதி–கம் விளை–யும் பகுதி என்–ப–தால் பசிக்கு வள்ளிக் கிழங்கை த�ோண்டி எடுத்து உண்ண முடிவு செய்து தனது ஆயு–தத்–தால் நிலத்தை த�ோண்ட, பூமி–யி–லி– ருந்து ரத்–தம் பீறிட்டு வந்–ததை கண்டு பயந்–தான். உடனே அப்–பகு – தி – யை ஆண்டு வந்த மன்–னரி – ட – ம் முறை–யிட, மன்–னரு – ம் தனது படை பரி–வா–ரங்–க–ளு–டன் வந்து நிலத்தை த�ோண்–டிப் பார்க்க, சுயம்–பு–வாக சிவ–லிங்–கம் வெளிப்–பட்–டது. அது–கண்டு திகைத்த மன்–னர், அந்த லிங்–கத்தை எடுத்–துச் சென்று வேற�ொரு பகு–தியி – ல் பிர–திஷ்டை செய்து க�ோயில் உரு–வாக்க நினைத்–தார். ஆனால், லிங்–கம் மண்–ணில் ஆழ–மாக புதைந்–தி–ருந்–த–தால் அதனை அத்–தனை சுல–பம – ாக வெளிக்–க�ொண – ர முடி–யவி – ல்லை. பல–வித முயற்–சி–க–ளுக்–குப் பிறகு, இறு–தி–யாக லிங்–கத்–தி–ரு–மே– னியை சங்–கிலி – ய – ால் கட்டி, அதை யானை–யில் பூட்டி இழுத்–தான். அத்–த–ரு–ணத்–தில் ஒரு அச–ரீரி கேட்–டது: ‘‘மன்–னனே, என்னை வெளி–யில் எடுக்க முய–ல–வேண்–டாம். நான் இங்கு உறை–யவே விரும்–புகி – றே – ன். இங்–கேயே எனக்–குக் க�ோயில் எழுப்பி வழி–படு.’’ மன்–ன–னும் கட–வு–ளின் ஆணைக்–குக் கட்–டுப்–பட்டு அங்–கேயே க�ோயிலை நிர்–மா–ணித்–தான். அன்–னி–யூ–ரில் த�ோன்–றிய ஈஸ்–வ–ரன் அன்–னீஸ்–வ–ரன் என்று பெயர் பெற்று, காலப்–ப�ோக்–கில் மருவி மன்–னீஸ்–வ–ரர் என்ற பெய–ர�ோடு இன்–ற–ள–வும் மக்–களை காத்–து–வ–ரு–கின்–றான். இன்– றும், த�ோண்–டி–யப�ோ – து ஏற்–பட்ட காயத்–தை–யும், சங்–கிலி கட்–டப்– பட்ட வடு–வை–யும், சுயம்பு லிங்க திரு–மே–னி–யில் காண–லாம். இத்–தல – த்து இறை–வன், நாம் அறிந்–தும், அறி–யா–மலு – ம் செய்த பாவங்–களை ப�ோக்கி ரட்–சிப்–ப–வ–னாக அருள்–பா–லிக்–கின்–றான். அம்–பிகை அருந்–த–வச்–செல்வி, நமது குறை–களை அன்–பு–டன்
இ
லுப்–பைக்–குடி நக–ரத்–தார் எந்–தக் காரி–யத்–தைத் த�ொடங்–கின – ா–லும் முத–லில் ‘‘வேணும் வயி–ரவ மூர்த்தி துணை’’ என்று எழு–து–வது வழக்–கம். இங்கே வயி–ரவ – ன் க�ோயில் என்ற நக–ரத்–தார் க�ோயி–லும் சிறப்–புட – ன் விளங்–குகி – ற – து.
சப்த கன்னியர் கேட்டு ஈச–னுக்கு எடுத்–து–ரைக்–கின்–றாள் என்ற ஐதீ–கம் இங்கே ப�ோற்–றப்–ப–டு–கி–றது. ப�ொது–வாக, சிவா–ல–யங்–க–ளில் சிவ–னின் பிரா–கா–ரத்–தில்–தான் துர்க்கை வீற்– றி – ரு ப்– ப ாள். ஆனால் இங்கு, அம்–பிகையின் சந்–நதி பிரா–கா–ரத்–தில் துர்க்கை வீற்– றி–ருப்–பது வித்–திய – ா–சம – ான அமைப்பு. ஒவ்–வ�ொரு வெள்–ளிக்–கி–ழ–மை–யில் அம்–பி–கைக்கு ஊஞ்–சல் உற்–சவ – ம் வெகு சிறப்–பாக நடை–பெ–றுகி – ற – து. மார்– கழி மாதத்–தில் இத்–தல ஈச–னின் திருத்–தேர�ோ – ட்–டம் வெகு விமர்–சை–யாக நடை–பெ–று–கி–றது. மேலும் இந்த மன்–னீஸ்–வர– ர் மேற்கு ந�ோக்கி வீற்–றிரு – ப்–பத – – னால் இத்–தல – த்தை மேல்–தலை தஞ்–சா–வூர் என்று அழைக்–கின்–ற–னர். ஒவ்–வ�ொரு தமிழ் மாத முதல் ஞாயிறு மற்–றும் திங்–கள் கிழ–மை–க–ளில் க�ோயில் க�ோபுர வாயி–லில் உட்–பு–றம் அமைந்–தி–ருக்–கும் சர்ப்–ப–ராஜா சந்–நதி–யும், பைரவ நட–ரா–ஜர், ஆஞ்–ச– சூரிய-சந்–தி–ரர் சந்–ந–தி–க–ளில் சிறப்பு அபி–ஷேக நே–யர், வள்ளி- தெய்–வானை சமேத முரு–கன், பூஜை–கள் நடை–பெ–று–கின்–றன. கன்–னி–மூல கண–பதி, சைவக்–கு–ர–வர் நால்–வர் இங்கே சனி–ப–கவ – ா–னுக்–குத் தனி சந்–நதி உள்– என அனை–வரு – ம் தனித்–தனி – யே சந்–நதி க�ொண்டு ளது. ஒவ்–வ�ொரு சனிக்–கி–ழமை – –யி–லும் இவ–ருக்கு அருள்–பா–லிக்–கி–றார்–கள். எள்–சா–தம் நைவேத்–தி–யம் செய்–யப்–ப–டு–கி–றது. ஏற்–கெ–னவே 2004ம் ஆண்டு குட–மு–ழுக்கு உட்–பி–ரா–கா–ரத்–தில் சப்த நாகர் சிலை–க–ளும், கண்ட இக்– க �ோ– யி ல் மீண்– டு ம் இந்த ஆண்டு டிசம்–பர் 5ம் தேதி வெகு விம–ரி–சை–யாக கும்–பா– பி–ஷே–கம் காணப்–ப�ோ–கி–றது. இதற்–கான ஏற்–பா–டு– களை ஓர் அன்–பர் குழாம் வெகு சிரத்–தை–ய�ோடு மேற்–க�ொண்–டு–வ–ரு–கிற – து. க�ோயில் திருப்–பணி – க – ளி – ல் பங்–கேற்க விரும்–புப – – வர்–கள் 04254-262450, 98422 38564 ஆகிய த�ொலை– பேசி எண்–க–ளு–டன் த�ொடர்பு க�ொள்–ள–லாம். தலவிருட்சம் வன்னிமரம்
- முனை–வர் பாபு கிருஷ்–ண–ராஜ் ðô¡
49
1-15 நவம்பர் 2017
தீய நினைவுகள் நெருங்காத
50
ஒரு பெயர்தான் தாய்! ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
‘பி 44
ற–ருக்–குச் சேவை செய்–வதே பிறவி எடுத்–த– தன் பயன்’ என்–பார்–கள். நாட்–டுக்–கா–கவே தங்–களை நேர்ந்து க�ொண்– டு – வி ட்ட ஞானி– க – ளு ம், இந்– த ப் பரத கண்–டத்–தில் ஏரா–ள–மாக வாழ்ந்–தி–ருக்–கி–றார்–கள். சுய–நல – மு – ம் இங்–கேத – ான் அதி–கம்; ப�ொது–நல – – மும் இங்–கே–தான் அதி–கம். ஆதி–சங்–க–ரர், ராமா–னு–ஜர், மகா–வீ–ரர், புத்–தர் ஆகிய சமய ஞானி–கள்; காந்–திஜி ப�ோன்ற தேசத் தலை–வர்–கள்; இவர்–களெ – ல்–லாம் சேவைக்–கென்றே தங்–களை அர்ப்–ப–ணித்–துக் க�ொண்–டார்–கள். அந்த வரி– சை – யி ல், நம் கண் முன்– ன ால் வாழ்ந்து க�ொண்–டி–ருக்–கும் கலி–யு–கத்–தின் கண்– – ய – வ – ர்–கள். பிஞ்–சுப் கண்ட தெய்–வம் காஞ்–சிப்–பெரி
பரு–வத்–திலேயே – தன்னை ஒழுக்–கச் சேவைக்கு ஒப்–படை – த்–துக் க�ொண்–ட–வர். க�ொடிய நாத்–தி–கன் கூட நாக்–கிலே பல்–லைப்– ப�ோட்டு, அவர்–கள் மீது ஒரு குற்–றத்–தைச் சுமத்த முடி–யாது. ஒரே நாளில் க�ோடி ரூபாய் வேண்–டு–மென்– றா–லும், ‘செக்’–கிலே கையெ–ழுத்–துப் ப�ோட்–டுக்– க�ொ–டுத்து, அதை அவ–ரையே நிரப்–பிக்–க�ொள்–ளச் ச�ொல்–லக்–கூடி – ய – வ – ர்–கள் இந்த நாட்–டில் ஏரா–ளம – ான பேர் இருக்–கி–றார்–கள். ஆனால், மறந்–தும் கூட அவர் செல்–வத்தை நினைத்–தும் அறி–யா–த–வர். எந்– த க் காரி– ய த்– தி ற்– கு ம் பிறரை அண்டி அறி–யா–த–வர். தன்– னு – டை ய உயர்ந்த ஸ்தா– ன த்தை ஒரு– வ–கைக் ‘கறை–யும்‘ இல்–லா–மல் காப்–பாற்–றி–யவ – ர். இந்து சம–யத்–திற்–கும் மனித குலத்–துக்–கும் அவர் ஆற்–றி–யுள்ள சேவை–கள் கணக்–கி–ல–டங்– கா–தவை. அண்–மை–யில் தேனம்–பாக்–கம் குடி–சை–யில் இரவு ஒன்– ப – தரை மணிக்கு நான் அவரை சந்–தித்–தேன். இந்த நாட்–டின் பிர–த–ம–ராக இருந்த திரு–மதி இந்– தி – ர ா– க ாந்– தி க்– கு க் கிடைக்– க ாத ஓர் அரிய வாய்ப்பு எனக்–குக் கிடைத்–தது. இந்–தி–ரா–காந்தி ஒரு மணி நேரம் காத்–துக் க�ொண்–டி–ருந்–தும் கூட அவ–ர�ோடு ஒரு வார்த்தை பேச முடி–ய–வில்லை. ஆனால், நான் வந்– தி – ரு ப்– ப – த ாக ஜன்– ன ல் வழி– ய ா– க ச் செய்தி ச�ொல்– ல ப்– ப ட்– ட – து ம், தூங்– கிக் க�ொண்–டி–ருந்த பெரி–ய–வர்–கள் அரிக்–கேன் விளக்கை ஏற்– றி க்– க�ொ ண்டு எழுந்து வந்து விட்–டார்–கள். என்னை அழைத்–துச் சென்–றவ – ர்–கள், காஞ்–சி– பு–ரம் சங்–க–ர–பக்த ஜன–ச–பா–வைச் சேர்ந்த திரு–வா– ளர்–கள் வைத்–தி–யும், வைத்–தா–வும் ஆவார்–கள். பெரி–ய–வர்–கள், தான் தங்–கி–யி–ருக்–கும் குடி– லின் நிலைப்–படி – யி – லேயே – ஒரு பாயைப் ப�ோட்–டுக்– க�ொண்டு உட்–கார்ந்து விட்–டார்–கள். என்–ன�ோடு நாற்–பத்து ஐந்து நிமி–டங்–கள் பேசிக்– க�ொண்–டி–ருந்–தார்–கள். குல–சே–கர ஆழ்–வா–ரைப் பற்–றி– யும், க�ொங்கு நாட்–டைப் பற்–றி–யும், மலை–யாள ம�ொழி–யைப் பற்–றி–யும் விவா–தித்–தார்–கள். ‘‘எனக்கு ஆர�ோக்–கி–யம் வேண்– டும்–’’ என்று யாசித்–தேன். ‘‘நல்ல சேவை செய்– யி றே. ந ல்லா இ ரு ப்பே ! ’ ’ எ ன் று ஆசீர்–வ–தித்–தார்–கள். ‘‘வர்–றவா எல்–லாம் உன்–னைப் பத்–தித்–தான் ச�ொல்–றா–’’ என்–றார்–கள். அந்த முக்–கால் மணி நேரத்–தில், ஆண்–டவ – னு – ட – னேயே – பேசிக் க�ொண்– டி–ருப்–ப–தாக எனக்–குத் த�ோன்–றி–யது.
52
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
சேவை, சேவை, சேவை–யைத் தவிர தனது தேவை என்றே ஒன்றை அறி–யாத ஒரு மகாத்– மா–வின் முன்–னால் நான் கைகட்டி மெய்–ம–றந்து நின்–றேன். இரவு வெகு நேரம் ஆகி–யும் கூட எனக்–காக அவர்–கள் எழுந்து வந்–த–தும், என்–னி–டம் மனம் விட்–டுப் பேசி–ய–துமே எனக்–குக் கிடைத்த புது ஆர�ோக்–கி–ய–மா–கத் த�ோன்–றி–யது. அவர்– க – ளு – டை ய நிம்– ம தி நமக்– கெ ல்– ல ாம் இருந்–தால் ப�ோதாதா? நீண்ட காலத் தன்–ன–லத் துறப்–பும், சேவை– யுமே அவ–ருக்கு நிம்–ம–தி–யைத் தந்து, சம–யத்து மக்–க–ளுக்–கும் நிம்–ம–தி–யைத் தந்–தி–ருக்–கின்–றன. அவ–ரைப் ப�ோல் நாம் ஆக முடி–யாது. விஞ்–ஞா–னத்–தின் நாக–ரிக வச–தி–கள் எதை–யும் பயன்–படு – த்–திக் க�ொள்–ளா–மல் மண்–ணெண்–ணெய் விளக்–கும் தன் கை விசி–றியு – ம – ாய் அவர் வாழ்–கிற – ார். சீடர்–க–ளைக் கூப்–பிட்டு கை, கால் பிடிக்–கச் ச�ொல்–லும் பழக்–கம் கூட அவ–ருக்–குக் கிடை–யாது. காம, குர�ோத, ல�ோப, மத, மாச்–ச–ரி–யங்–கள் அனைத்–தை–யும் துறந்–த–வர். சில பிரா–மண நண்–பர்–கள் அர–சி–ய–லில் தேர்–த– லுக்கு நிற்–பார்–கள். பெரி–ய–வர்–க–ளி–டம் உள்ள ஈடு–பாட்–டின் கார–ண–மாக அவ–ரி–டம் சென்று ஒரு முகம் கேட்–பார்–கள். யாரை–யும் அவர் ஆத–ரிக்க மறுத்–து–வி–டு–வார். அர–சி–யல் சிக்–க–லில் மாட்–டிக்–க�ொள்–ளாத ஒரே பீடம் காஞ்சி காம–க�ோ–டி–பீட – ம்–தான். அவர் லெள– கீ – க த்– தி ல் ஈடு– ப ட்– ட – வ ர் அல்ல என்–றா–லும், லெள–கீ–க–வா–தி–கள் எப்–படி வாழ்–வது என்–பதை அவ–ரி–டம் கற்–றுக்–க�ொள்ள வேண்–டும். விலங்கு இருந்–தால்–தானே கால் வலிக்–கும்; பணம் இருந்–தால்–தானே தூக்–கம் கெடும். அவ– ரி – ட ம் இருந்து நாம் கற்– று க்– க�ொள்ள வேண்–டி–யது ப�ொதுச்–சேவை. முடிந்–தால் பத்து பேருக்கு உதவு; இல்–லை– யென்–றால் தெரு–விலே ப�ோகும் ப�ோது, கண்–ணா– டித்–துண்டு கிடந்–தால் அதை எடுத்–துக் குப்–பைத்– த�ொட்–டி–யில் ப�ோட்டு விட்–டுப்போ. சாலை–யில் காரில் அடி–பட்டு ஒரு நாய் இறந்து கிடந்–தால் அதை எடுத்து அடக்–கம் செய். அநா–தைப் பிணத்–துக்–குத் த�ோள் க�ொடுத்து சுடு–காட்–டுக்–குத் தூக்–கிக் க�ொண்டு ப�ோ. ஆபத்– தி ல் சிக்– கி க் க�ொண்ட ய�ோக்–கி–ய–னுக்–குக் கை க�ொடு. சேவை செய்–யும் ப�ோது பலனை எதிர்–பா–ராதே. உயர்ந்த இடம் கிடைக்–கும் என்ற ந�ோக்–கத்–த�ோடு சேவை செய்–யாதே. தண்– ணீ – ரி ல் வாழு– கி ன்ற மீன் அதை விட உயர்ந்த பாலிலே வாழும்–படி கெஞ்–சின – ா–லும் வாழாது. வாழ முடி–யாது. நம்–மு–டைய உள்–ளங்–கை–யிலே
கவிஞர்
கண்ணதாசன்
எவ்– வ – ள வு சாதம் அடங்– கு ம�ோ அதன் பேர்–தான் கவ–ளம். ‘இது நமது கட–மை’ என்று ஒரு சேவை–யைச் செய். ஊருக்–குச் செய்ய முடி–யா–விட்– டா– லு ம் உன் குடும்– ப த்– து க்– கு ச் செய். அதன் பெய–ரும் சுய–தர்–மம்– தான். ப�ொதுச்–சேவை என்ற பெய–ரில் அர–சி–ய–லில் ஈடு–ப–டுவ – –த–னால் நாட்– டுக்கு அத–னால் பயன் இருந்–தா– ல�ொ–ழிய, எந்–தத் தலை–வனை – யு – ம் நம்பி இறங்–காதே. வில்– ல ங்– க ங்– க ள் இல்– ல ாத சேவை–யில் ஒரு நிம்–மதி இருக்– கி–றது. மிக முக்– கி – ய – ம ான சேவை, தாய்க்கு மகன் செய்–யும் சேவை– யா–கும். வங்– க ா– ள த்து இந்– து க்– க ள், காலை–யி–லேயே தாயை வணங்– கு–கி–றார்–கள். ஒரு தட்–டிலே தன் தாயின் சுத்–தம – ான காலை வைத்து, அதைக் கங்கா தீர்த்– த த்– த ால் கழுவி, அந்– த த் தண்– ணீ – ரையே குடிக்–கி–றார்–கள். பெரும்– ப ா– ல ான வங்– க ா– ள க் குடும்–பங்–க–ளில் மாமி–யார் மரு–ம– க ள் ச ண் – டை – யை ப் ப ா ர்க்க முடி–யாது. சுவாமி விவே–கா–னந்–தர் ச�ொன்– னார்; ‘‘மனைவி என்ற இடத்– தி ல் இந்–தி–யப் பெண்–மணி வகிக்–கும் நிலை என்ன?’’ என்று நீங்– க ள் கேட்–கி–றீர்–கள்.‘அமெ–ரிக்–கக் குடும்– பத்–தில் அன்–னைக்கு அளிக்–கப்–ப– டும் நிலை யாத�ொ?’ஈன்–றெடு – த்–துப் புக–ழுக்–கெல்–லாம் பாத்–தி–ர–மான அன்–னை–யின் நிலை என்ன? ஒன்– பது மாதங்–கள் எனக்–குத் தன் உயி– ரைத் தரக்–கூ–டிய அவள் எங்கே? நான் எவ்–வள – வு தீய�ோ–னா–னா–லும், எவ்–வ–ளவு இழிந்–த–வ–னா–னா–லும் தன் அன்பு என்– று ம் மாறாத தாயின் நிலை எது? ஒரு சிறிது யான் அவ–ளைத் தவ–றாக நடத்–திய – – தும், உடனே மண–முறி – வு வேண்டி நீதி– ம ன்– ற ம் செல்– லு ம் மனை– வி – ய�ோடு ஒப்–பி–டுங்–கால், அத்–தாய் எங்கே? ஓ! அமெ–ரிக்க மங்–கை– யரே!அவள் எங்கே? எங்கே? நான் அவளை உங்–கள் நாட்–டில் காண– வில்லை! நாங்–கள் இறக்–கி–னும், எங்–கள் மனை–வி–ய–ரும் மக்–க–ளும் அவ–ளு–டைய இடத்தை அடைய
வேண்–டு–மென்று விழைய மாட்–ட�ோம். எங்–கள் தாய்! அவ– ளுக்கு முன்–னால் நாங்–கள் இறப்–ப–தா–யின், அவள் மடி–யில் மீண்–டும் தலை வைத்தே இறக்க ஆசைப்–ப–டுவ�ோ – ம்! அவள் எங்கே? பெண் என்–பது வெறும் உட–ல�ோடு மட்–டும் உற–வு– ப–டுத்–தக்–கூ–டிய ஒரு பெயர்–தானா? ஆ! ஊன் ஊன�ோடு ஒட்–டிக் க�ொண்–டிரு – க்க வேண்–டும் என்–பதை – ப் ப�ோன்ற லட்–சிய – ங்–களை எல்–லாம் கண்டு இந்–தியா நெஞ்சு நடுங்–கு–கி–றது! இல்லை! இல்லை! மங்–கையே, மெய்–ய�ோடு த�ொடர்–புடை – ய எத–ன�ோடு – ம் உன்–னைத் த�ொடர்பு படுத்–து–தல் கூடாது. என்–றென்–றைக்–கும் அப்–பெ–யர் புனி–த–மாக்–கப்–பட்டு விட்–டது. காமம் என்–பதே என்– றும் அணு–காத, தீய நினை–வு–கள் என்–றும் நெருங்–காத ஒரு பெயர்–தான் தாய். அது–தான் இந்–தி–யா–வின் லட்–சி–யம். உங்–க–ளில் கத்–த�ோ–லிக்–கத் திருச்–ச–பை–யைச் சேர்ந்த பிச்– சை–யேற்–கும் சந்–நிய – ா–சிக – ள் இருக்–கிற – ார்–கள் அல்–லவா? எங்–கள் நாட்–டில் அது ப�ோன்று ஓர் ஒழுக்க முறை–யைப் பின்–பற்–றும் ஒரு பரம்–பரை இருக்–கி–றது. நான் அதைச் சார்ந்–த–வன். விளங்–கக் கூற வேண்–டு–மா–னால் ஆடை முத–லி–யன அதி–க–மின்றி வீடு– ðô¡
53
1-15 நவம்பர் 2017
த�ோ–றும் சென்று பிச்சை ஏற்று அத–னால் உயிர் வாழ்ந்து, மக்–கள் விரும்–பும்–ப�ோது உப–தே–சித்து, கிடைத்த இடத்–தில் உறங்–கு–வது ப�ோன்ற ஒரு நெறி–யைப் பின்–பற்–றுவ�ோ – ர், ஒவ்–வ�ொரு பெண்–ம– ணி–யையு – ம். ‘‘தாயே’’ என்–றுத – ான் அழைக்–கவே – ண்– டும். ஒவ்–வ�ொரு பெண்–ணை–யும் சிறு–மி–யை–யும் கூட ‘‘அம்–மா–’’ என்–று–தான் அழைக்–க–வேண்–டும். இது–தான் என் நாட்–டுப்–பழ – க்–கம். மேற்கு நாட்–டுக்கு வந்–தும் அதே பழக்–கம் நிலை–பெற்ற கார–ணத்– தால், பெண்–க–ளைப் பார்த்து ‘ஆம் தாயே’ என்ற ப�ோது அவர்–கள் திடுக்–கிட்–டார்–கள். அவர்–கள் ஏன் அப்–படி அஞ்சி நடுங்–க–வேண்–டும் என்–பது எனக்கு விளங்–க–வில்லை. பிறகே கார–ணத்–தைக் கேட்–ட–றிந்–தேன். ‘தாய்’ என்–றால் வயது முதிர்ந்–த– வள் என்று அவர்–கள் எண்–ணு–வதே அதற்–குக் கார–ணம். மிகச் சிறந்–த–தான, தன்–ன–லங்–க–ரு–தாத, துய–ரெல்–லாம் ப�ொறுக்–கும், என்–றும் மன்–னிக்– கும் தாய்–மையே இந்–தி–யப் பெண் இனத்–தின் லட்–சி–யம். மனைவி, பின்னே நிழல் ப�ோன்று நடந்து வரு–வாள். மனைவி, தாயின் வாழ்க்–கையை அடி–ய�ொற்றி நடக்க வேண்–டும். அதுவே அவள் கடமை. ஆனால் தாயே அன்–பின் உரு–வம். அன்– னையே வீட்டை ஆள்–ப–வள். வீட்–டிற்–குத் தலை–வி– யும் அவளே. குழந்தை குறும்பு செய்–தால், அதைக் – ம் குழந்–தைக்–கும், கண்–டிப்–பவ – ன் தந்தை. எப்–ப�ோது தந்–தைக்–கும் இடையே புகுந்து அணைப்–ப–வள் தாய். இது இந்–தி–யா–வில் உள்ள நிலை. இங்கே இதற்கு நேர்–மா–றாய் இருப்–பதை நீங்–கள் காண்–பீர்– கள். குழந்–தை–யைக் கடிந்து க�ொள்–வது தாயின் த�ொழில். பாவம் அப்–பா–விய – ான தந்தை குறுக்–கிட்– டுச் சமா–தா–னம் செய்–ப–வன். லட்–சி–யங்–கள் எப்–படி வேறு–ப–டு–கின்–றன; கவ–னித்–தீர்–களா? நான் குறை கூறு–வ–தாக எண்–ணக்–கூ–டாது. நீங்–கள் செய்–வது முற்–றி–லும் நன்றே. ஆனால், எங்–கள் வழிய�ோ பல ஊழி–க–ளாய்ப் ப�ோதிக்–கப்–பட்டு வழி–வ–ழி–யாக வரு–வது. பிள்–ளை–யைச் சபிக்–கும் தாயைப் பற்றி நீங்–கள் கேள்–விப்–பட இய–லாது. அவள் சுபா–வம் – ம் மன்–னிக்–கும் சுபா–வமே! எப்–ப�ொழு – து – ம் எப்–ப�ோது மன்–னிப்பே!‘பர–ல�ோக – த்–திலு – ள்ள எங்–கள் பிதா–வே’– ’ என்று ச�ொல்–வத – ற்கு மாறாக, நாங்–கள் எப்–ப�ோது – ம் ‘தாயே’ என்–று–தான் கூறு–வ�ோம். அக்–க–ருத்–தும், அச்– ச �ொல்– லு ம் இந்– தி – ய ர் நெஞ்– சி லே என்– று ம் எல்–லை–யற்ற அன்–பு–டன் த�ொடர்பு க�ொண்–டி–ருக்– கின்–றன. நிலை–யற்ற நம் உல–கிலே, அன்–னையி – ன் அன்பே ஆண்–ட–வன் அன்–பிற்கு அண்–மை–யிலே அமைந்து கிடப்–பது. ‘அம்மா தாயே கருணை காட்–டுக: நான் தீய�ோ–னாக, பல குழந்–தை–கள் தீய–வர்–கள – ாக இருந்–திரு – க்–கிற – ார்–கள்; ஆனால், தீய தாய் ஒரு ப�ோதும் இருந்–ததி – ல்–லை’ என்–றார் மகான் ராமப்–பி–ர–சா–தர். இது–தான் இந்–தி–யா–வின் நிலை.’’ அத்–த–கைய தாயைத் தெய்–வ–மா–கக் கருதி, அவ–ளுக்–குச் செய்–யும் சேவையை முதற்–சே–வை– யா–கக் க�ொள்–ள–வேண்–டும். நல்ல மனைவி வாய்த்–த–வன், அந்த மனை– விக்கே கூட சேவை செய்–வ–தில் தவ–றில்லை. சேவை தாயி–டம் த�ொடங்கி, தாய் நாடு என்று
54
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
வளர்ந்து, தெய்வ சேவை–யில் முடி–கி–றது. இத்–த–கைய சேவை–க–ளில் தன்னை அர்ப்–ப– ணித்–துக் க�ொண்–டவ – ன், இருக்–கின்ற ஆடை–களை அணிந்து க�ொள்–ளுவ – ான்; ஆனால் அதை அழுக்– கில்–லா–மற் பார்த்–துக் க�ொள்–ளு–வான். கிடைக்– கி ன்ற உண– வ ைச் சாப்– பி – டு – வ ான். ஆனால்,அது ஆர�ோக்–கி –ய–ம ா–ன தா என்–பதை மட்–டும் கவ–னிப்–பான். எல்–லா–வற்–றிற்–கும் மன–து–தான் கார–ணம். இந்த நிலையை,‘‘இயக்–கத்–தில் இயங்–கா–மை’– ’ என்–பார்–கள். அதா–வது இயங்–கிக்–க�ொண்டே இயங்–கா–மல் இருப்–பது. கட–லின் மேற்–ப–குதி இயங்–கும்–ப�ோது அடிப்–ப–குதி இயங்–கா–மல் இருக்–கி–ற–தல்–லவா? அது–ப�ோல. ஒரு–நாள் சமைக்க முடி–யாது என்று மனைவி படுத்–துவி – ட்–டால், இவன் தானே சமை–யல் செய்–வது என்று சந்–த�ோ–ஷ–மாக ஆரம்–பிப்–பான்; அதைப் பார்த்து அவளே வந்து சேர்ந்து க�ொள்–வாள். நிம்–மதி வந்–து–வி–டும். அடம் பிடிக்– கி ன்ற பிள்– ள ையை அடிக்– க – மாட்–டான்; அர–வணை – த்–துக் க�ொண்டு ப�ோவான். து ர�ோ – க ம் ச ெ ய் – கி ன்ற ந ண் – ப ர் – க ள ை மன்–னித்–து–விட்டு, விலகி விடு–வான். கூலி– யை க் குறைத்– து க் க�ொடுக்– கு ம் முத– லா– ளி க்கு ‘கட– வு ள் கூலி க�ொடுப்– ப ார்’ என்று நிம்–ம–தி–ய–டை–வான். ந�ோய் வரும்–ப�ோது ‘இது கர்–ம–வி–னை’ என்று ஆறு–தல் அடை–வான். கடன் வரும்– ப�ோ து அமை– தி – ய ாக அதைச் சமா–ளிப்–பான். தாயின் சேவை–யில் வாழ்–வைத் த�ொடங்–குகி – ற – – வன், தர்–மம் தவ–றிப் ப�ோக மாட்–டான். இறு–தியி – ல் தெய்–வத்–த�ோடு ஐக்–கிய – ம – டை – வ – ான். உல– க த்– து க்கு அவனே தெய்– வ – ம ா– க க் காட்–சி–ய–ளிப்–பான். இப்–ப�ோ–தும் சேவை–யைப் பற்றி உங்–க–ளிட – ம் பேசு–வ–தற்கு நான் காஞ்–சிப் பெரி–ய–வர்–க–ளையே துணைக்கு அழைக்–கி–றேன்! ‘‘மனி–த–னா–கப் பிறந்–த–வ–னுக்கு எவ்–வ–ளவ�ோ பாக்– கி – ய ங்– க ள் உண்டு. எல்லா பாக்– கி – ய ங்– க – ளுக்–கும் மேலான பாக்–கி–யம் பிற–ருக்கு சேவை செய்–வதே. சேவை என்று தெரி–யா–மலே, அனை–வ–ரும் நமது குடும்–பத்–துக்–காக சேவை செய்–கி–ற�ோம். அத�ோடு, நமக்கு சம்–பந்–தமி – ல்–லாத குடும்–பத்–துக்– கும், ஊருக்–கும், நாட்–டுக்–கும், சர்–வத – ே–சத்–துக்–கும் நம்–மால் முடிந்த சேவை செய்ய வேண்–டு–மென்– கி– றே ன். நமக்கு எத்– த – னைய�ோ கஷ்– ட ங்– க ள், உத்–தி–ய�ோ–கத்–தில் த�ொந்–த–ரவு, சாப்–பாட்–டுக்கு அவஸ்தை, வீட்– டு க்– க – வலை இத்– ய ாதி இருக்– கின்– ற ன. நம் ச�ொந்த கஷ்– ட த்– தி ற்கு நடு– வி ல் சமூக சேவை வேறா? என்று எண்–ணக்–கூ–டாது. உல–கத்–துக்–குச் சேவை செய்–வத – ா–லேயே ச�ொந்த கஷ்–டத்தை மறைக்க வழி உண்–டா–கும். அத�ோடு கூட, ‘அச–லார் குழந்–தைக்–குப் பாலூட்–டி–னால்
தன் குழந்தை தானே வள–ரும்–’’ என்–ற–படி, நம்– மு–டைய பர�ோ–ப–கா–ரத்–தின் பல–னாய் பக–வான் நிச்–ச–ய–மாக நம்மை ச�ொந்த கஷ்–டத்–தி–லி–ருந்து கை தூக்கி விடு–வான். ஆனால், அதை இப்–படி ஒரு லாப-நஷ்ட வியா–பா–ர–மாக நினைக்–கா–மலே – ச் செய்ய பிறர் கஷ்–டத்–தைத் தீர்க்க நம்–மா–லா–னதை ஆரம்– பி க்க வேண்– டு ம். ஆரம்– பி த்து விட்– ட ால் ப�ோதும். அத–னால் பிறத்–திய – ார் பெறு–கின்ற பலன் ஒரு பக்–கம் இருக்–கட்–டும். நமக்கே ஒரு சித்த சுத்– தி – யு ம், ஆத்ம திருப்– தி – யு ம் சந்–த�ோ–ஷ–மும் ஏற்–பட்டு, அந்த வழி–யில் மேலும் மேலும் செல்– லு–வ�ோம். மனி–தர்–களு – க்கு மட்–டுமி – ன்றி மாடு ப�ோன்ற ஜீவன்–க–ளுக்–கும் சேவை செய்ய வேண்– டு ம். பழைய நாளில் கால்– ந – டை – க – ளுக்–கா–கவே குளம் வெட்–டுவ – து, அவை உராய்ந்து தினவு தீர்த்– துக் க�ொள்–வ–தற்கு அங்–கங்கே கல் நடு–வது என்று வைத்–துக் க�ொண்–டி–ருந்–தார்–கள். தின–மும் ஒவ்–வ�ொ–ரு–வ–ரும் ஒரு மாட்–டுக்– கேனு ஒரு பிடி புல் க�ொடுப்–பதை ‘‘க�ோ க்ரா–ஸம்–’–’–என்று பெரிய தர்– ம – ம ாக சாஸ்– தி – ர ங்– க – ளி ல் ச�ொல்–லி–யி–ருக்–கி–றது. ‘க்ரா–ஸம்’ என்–றால் ஒரு வாய–ளவு. இங்–கி–லீ–ஷில் புல்லை grass என்–பது கூட இதி–லிரு – ந்தே வந்–திரு – க்–கல – ாம். யாகம், யக்–ஞம், தர்ப்–ப–ணம், திவ–சம், முத–லி– யன இந்த உல–கத்–தி–லி–ருப்–ப–வர்–க–ளுக்கு, மட்–டு– மின்றி, மற்ற உல–கத்–தி–லி–ருப்–ப–வர்–க–ளுக்–கும் நம் – க்–கின்–றன என்ற உணர்–வ�ோடு சேவையை விஸ்–தரி அவற்–றைச் செய்ய வேண்–டும். இவை–யெல்–லாம் மந்–தி–ரத்–த�ோடு சேர்த்–துச் செய்–யப்–ப–டும் சேவை. நம்–மைப் ப�ோல் சேவை செய்ய விருப்–பம் உள்–ள–வர்–களை எல்–லாம் சேர்த்–துக் க�ொண்டு – ம் ஒரு சங்–கம – ம – ாக, ஒரே அபிப்–ரா–யம – ாக எல்–ல�ோரு இருந்து க�ொண்டு சேவை செய்–வது சிலாக்–கிய – ம். அப்–படி பலர் கூடிச் செய்–யும்–ப�ோது நிறை–யப் பணி செய்ய முடி–யும். சத்–திய – த்–தா–லும், நிய–மத்–தா–லும், இப்–ப–டிப்–பட்ட சங்–கங்–கள் உடை–யா–மல் காக்க வேண்–டும். பர�ோ–பக – ா–ரம் செய்–பவ – ர்–களு – க்கு ஊக்–க– மும், அத்–தி–யா–வ–சி–ய–மான அவ–மா–னத்–தை–யும் ப�ொருட்–ப–டுத்–தாத குணம் வேண்–டும். ப�ொழு–து–ப�ோக்கு என்று ருசி–யா–கத் தின்– கிற இடத்–தி–லும், கண்–கள – ைக் கவர்–கின்ற காட்சி சாலை–க–ளி–லும் ப�ொழுதை வீணாக்–கு–வது தவறு. இந்–தப் ப�ொழுதை பிற–ருக்–குச் சேவை செய்–வதி – ல் செல–விட வேண்–டும். க�ொஞ்–சம் ‘வாழ்க்–கைத் த�ொல்–லைக – ளி – டையே – உல்–லா–சம – ா–கப் ப�ொழு–துப�ோ – க்–குவ – து ஒரு தப்பா?’’ – க்–குச் ச�ொல்–கிறே – ன்; என்று கேட்–பீர்–கள். உங்–களு பர�ோ– ப – க ா– ர – ம ாக சேவை செய்– த ால் அதுவே விளை–யாட்டு. அதுவே இன்–பம். கி ரு ஷ்ண ப ர – ம ா த்மா இ ப் – ப – டி த் – த ா ன் ;
வெளி–யிலே விளை–யா–டு–வ–தா–கத் தெரிந்–தா–லும், உள்ளே அத்–த–னை–யும் பர�ோ–ப–கா–ரச் சேவை– யைத்– த ான் செய்– த ான். எத்– தனை பேரு– டை ய எத்–தனை எத்–தனை கஷ்–டங்–களை விளை–யாட்–டா– கவே ப�ோக்–க–டித்–தான். குன்–றைத் தூக்–கிப் பிடித்– தது, விளை–யாட்டு மாதிரி இருக்–கும். ஆனால், க�ோபர்–கள – ைக் காப்–பாற்–றுவ – த – ற்–கா–கவே அத்–தனை பெரிய மலை–யைப் பால–கிரு – ஷ்–ணன் தூக்–கின – ான். சின்–னக்–கு–ழந்தை, விஷம் கக்–கும் காளிங்–கன் படத்– தி லே நர்த்– த – ன ம் செய்– த து. வெளி–யில் பார்த்–தால் விளை–யாட்டு. உண்–மையி – லேயே – அது–வும் ஜனங்–க– ளைக் காத்து அவர்– க – ளு க்கு நீர் நிலையை மீட்–டுத் தரு–வ–தற்–கா–கச் செய்த சேவை–தான். இப்–படி – த்–தான் எத்–தனைய�ோ – சேவை. ‘‘அவ–னைப் ப�ோல் விளை–யா–டிய – வ – னு – ம் இல்லை; அவ–னைப் ப�ோல் சேவை செய்–த–வ– னும் இல்–லை–’’ என்று கிருஷ்ண பர– ம ாத்– ம ா– வி ன் உதா– ர – ண த்– தி ல் பார்க்–கி–ற�ோம். லெள–கீக சேவை மட்–டும் இல்லை; ஞானம், விளை– யாட்டு, எல்–லாம் அவ–னி–டம் ஒன்– றாக இருந்–தன. துளி கூட பற்–று–தல் – யு – ம் செய்–தான்; இன்–றியே இத்–தனை சிரித்– து க்– க�ொண்டே சாந்– த – ம ாக இவ்–வ–ள–வை–யும் செய்–தான். அத– னா–லேயே, அநா–யா–ச–மா–கச் செய்ய முடிந்–தது. நம்–மிட – ம் சிரிப்–பும், சாந்–தமு – ம் எப்–ப�ோது – ம் இருக்க வேண்–டும், தைரி–யம், ஊக்–கம் இவற்–ற�ோடு. பக–வான் எடுத்த பல அவ–தா–ரங்–களி – ல், கிருஷ்– ணா–வத – ா–ரத்–தில்–தான் சேவை அதி–கம். ராமா–வத – ா– ரத்–தி–லும் சேவைக்–கென்றே ஆஞ்–ச–நேய ஸ்வாமி வந்–தார். இவர்–கள் இரு–வரை – யு – ம் ஸ்ம–ரித்து, நாமும் சுத்–தம – ான உள்–ளத்–துட – ன், எந்த சுய–நல – மு – ம் கரு–தா– மல் எவ்–வித விளம்–ப–ரத்–துக்–கும் ஆசைப்–ப–டா–மல் சேவை செய்ய வேண்–டும். நமக்–குத் ‘தீட்–டு’ ஏற்–பட்–டால் அச்–ச–ம–யத்–தில் உல–க�ோடு சேர முடி–யா–மல் ஒதுங்கி இருக்–கிற�ோ – – மல்–லவா! அவ்–விதமே – உல–குக்கு உப–ய�ோக – ம – ா–கச் சேவை செய்–யாத ஒவ்–வ�ொரு நாளும் நமக்–குத் தீட்டு நாள் என்று கருதி, அவ–ர–வர் தம்–மா–லான சேவை–க–ளில் ஈடு–ப–ட–வேண்–டும். ஜீவ–ரா–சி–க–ளுக்–குச் செய்–கிற உப–கா–ரத்–தால், சகல பிரா–ணி–க–ளுக்–கும் மாதா - பிதா–வாக இருக்– – ர– னு – க்கே பூஜை பண்–ணிய – த – ாக கப்–பட்ட பர–மேஸ்வ ஆகி–றது, இதைத்–தான் திரு–மூ–லர், திரு–மந்–தி–ரத்– தி–லும் ச�ொல்–லி–யி–ருக்–கி–றார். ‘‘நட–மா–டக் க�ோயில் நம்–பர்க் க�ொன்–றீ–யில் பட–மா–கக் க�ோயில் பக–வற் கதா–மே–’’ இதற்கு அர்த்–தம், ‘‘மக்–க–ளுக்–குச் செய்–கிற உதவி சாக்ஷாத் ஈஸ்–வ–ரப் பிரீ–தி–யா–கச் செய்–கிற பூஜையே ஆகும்.’’ என்–பது.
(த�ொட–ரும்)
நன்றி: கண்–ண–தா–சன் பதிப்–ப–கம், சென்னை - 600 017. ðô¡
55
1-15 நவம்பர் 2017
பி
ரம்–ம–சி–ரச்–சே–தர், உக்–ர–பை–ர–வர், பைர–வர், க்ஷேத்–ர–பா–ல–கர், வடு–கர், ஆப–துத்–தா–ர–ணர், சட்–டை–நா–தர், கஞ்–சு–கன், கரி–முக்–தன், நிர்–வாணி, சித்–தன், காபாலி, வாது–கன் - இவை–யெல்–லாம் பைர–வ–ரின் வெவ்–வேறு பெயர்–களே.
ல்ார்! ககாரம்ைகப்காோடிலயம்ாவி மைய க
கெமர் அர–சன – ாக இருந்த ராஜேந்–திர– வ – ர்–மன், கம்– ம்–ப�ோ–டியா நாட்–டின் சியாம் ரீப் நக–ரத்–துக்கு ப�ோ–டிய – ா–வில் ராஜேந்–திர ச�ோழன் என்–னும் ச�ோழ அருகே பான்–டி என்ற சிவா–லய – ம் அமைந்– இள–வ–ர–ச–னின் தாயும் முத–லாம் ராஜ–ரா–ஜ–னின் துள்– ள து. தற்– ப �ொ– ழு து இது பந்– தி – ய ாய் தேவி–யுமா – ன, திரி–பு–வன மகா–தே–வி– சிரே என அழைக்–கப்–ப–டு–கின்–றது. யின் பெய–ரில், ஈஸ்–வர– பு – ர– ம் என்–னும் அங்–க�ோர்–வாட் ம–ஹா–விஷ்ணு ஊரை உரு–வாக்–கி–னான். அதில் க�ோயி–லி–ருந்து 20 கி.மீ. தூரத்–தில் திரி–பு–வன மகேஸ்–வ–ருக்–காக, திரி– இத்– தி – ரு க்– க� ோ– யி ல் அமைந்– து ள்– பு–வ–னம – –கேஸ்–வ–ரம் என்–னும் திருக்– ளது. கம்–ப�ோ–டி–யா–வின் பண்–டைய க�ோ– யி லை உரு– வ ாக்க ச�ோழப் தலை–ந–கர்–க–ளான யச�ோ–த–ர–பு–ரம், பேர–ரச – ன – ால் உத்–தர– வி – ட – ப் பெற்–றுள்– அங்–க�ோர்–தாம் (அங்–க�ோர்–வாட்) ளான். இள–வர– ச – ன் மீது அதிக நேசம் ஈஸ்–வர– பு – ர– ம் என்–பன – ற்–றில் ஈஸ்–வர– – – வ க�ொண்–டி–ருந்த கெமர் அர–ச–னான பு–ரம் என அழைக்–கப்–பெற்ற ஊரில் ராஜேந்–தி–ர–வர்–மன், ப�ோரில் தான் இத்– தி – ரு க்– க� ோ– யி ல் அமைந்– து ள்– பயன்–படு – த்–திய தேர் ஒன்–றினை – யு – ம், ளது. இத–னுட – ைய பண்–டைய பெயர் கலை வேலைப்–பாடு மிக்க உயர் திரி–புவ – ன – ம – கே – ஸ்–வர– ம் என்–பத – ா–கும். ஜாதி கல் ஒன்–றி–னை–யும், இள–வ– பாரத கண்–டத்–தின் 56 தேசங்–க– ர–ச–னுக்–குப் பரி–சுப் ப�ொருட்–க–ளாக ளை– யு ம், தமிழ் மன்– ன ர்– க ளே அனுப்–பி–யுள்–ளான். இத்–த–க–வலை ஆண்டு வந்–துள்–ளன – ர். இவர்–கள – ால் கரந்– தை ச் செப்– ப ே– டு ம், இக் நிய–மிக்–கப் பெற்ற சிற்–றர– ச – ர்–கள் 56 தேசங்–க–ளி–லும் அவர்–க–ளு– நடனம் புரியும் சிவனார் காலடியில் க�ோயி– லி ல் உள்ள முத– ல ாம் குேலாத்– து ங்க ச�ோழ– னி ன் டைய பிர–திநி – தி – க – ள – ா–கப் ப�ொறுப்– காரைக்காலம்மையார் பேற்– றி – ரு ந்– தி – ரு க்– கி – றா ர்– க ள். கல்–வெட்–டும் தெரி–விக்–கின்–றன. எனவே தமி–ழக கலைப்–பாணி க�ோயில்–கள் கடல் வந்–தி–யாய் சிரே என்–னும் கெமர் ம�ொழிச் கடந்த அவர்–கள – து ராஜ்–ஜிய – த்–திலு – ம் நிர்–மணி – க்–கப்– ச�ொல்–லுக்கு ‘‘அணங்–குக் க�ோட்–டம்–’’ என்–பது பட்–டுள்–ளன என்–பது ஊர்–ஜி–த–மா–கி–றது. ப�ொரு– ள ா– கு ம். இந்த திருக்– க� ோ– யி ல் முழு– வ – கி.பி. 967ல், முத–லாம் ரா–ஜர– ா–ஜனி – ன் காலத்–தில் தும், ஆங்–காங்கே அதிக அள–வில் தென்–ப–டும்
56
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
கந்–தர்–வக்–கன்னி சிற்–பங்–களே இவ்–வாறு அழைக்– கப்– ப – டு – வ – த ற்– கு க் கார– ண – மா – கு ம். இதனை கெமர் அர–ச–னின் அர–சவை அறி–ஞ–னான விஷ்– ணு–கு–மா–ர–னும், ஹர்–ஷ–வர்–ம–னின் பேர–னு–மான யக்–ஞவ – ர– ா–கனு – ம் இணைந்து உரு–வாக்–கியு – ள்–ளன – ர். 500 சதுர கி.மீ. பரப்–ப–ள–வில் அமைந்–தி–ருந்த ஈஸ்–வ–ர–பு–ரம் ஊருக்கு, இத்–தி–ருக்–க�ோ–யி–லின் ராஜ க�ோபு–ரம், நுழை–வா–யில – ாக அமைந்–திரு – ந்–துள்–ளது. இந்த பெருங் க�ோபு–ரத்–தின் முகப்–பில் ஐரா–வ–தம் மீது இந்–தி–ரன் அமர்ந்–தி–ருக்–கும் சிற்–பம் முகப்– பில் காணப்–ப–டு–கி–றது. ராஜ–க�ோ–பு–ரத்–தி–லி–ருந்து க�ோயி–லுக்கு உள்ளே செல்–லும் 67 கி.மீ. நீள–மான இராஜ பாதை உட்–சுற்–றுட – ன் இணை–கிற – து. கிழக்கு ந�ோக்–கிய மூன்று செவ்–வக வடி–வில் அமைந்–துள்ள வளா–கங்–கள் மூன்று திருச்–சுற்–று–க–ளால் சூழப்– பட்–டுள்–ளது. இது ராஜ–க�ோ–பு–ரத்–தின் வாயி–லுட – ன் இணை–யும் வண்–ணம் அமைக்–கப்–பட்–டுள்–ளது. வெளிச்சுற்றில் கிழக்– கு ம், மேற்– கு – மா ய் அமைந்–தி–ருக்–கும் இரு வாயில்–க–ளை–யும் சுற்றி சுண்–ணத்–தால் எழுப்–பப்–பட்–டுள்ள சுவர் உள்–ளது. இதுவே மூன்–றாவ – து சுற்–றாகு – ம். மேற்கு வாயிலை அலங்– க – ரி க்க அதன் மேல் பக்– க த்– தி ல், அசு– ர
காலன் சிற்பம் சக�ோ–தர– ர்–கள் கண்–டனு – ம், உப கண்–டனு – ம், தேவ– லோ–கப் பேர–ழகி திேலாத்–தம – ையை அடைய தமக்– குள் ப�ோரி–டும் சிற்ப த�ொகுதி இடம் பெற்–றுள்–ளது. கண்–ட–னும், உப கண்–ட–னும், வலது கரத்–தில் தண்–டம் ப�ோன்ற ஆயு–தத்தை தாங்–கிய வண்– ணம் ப�ோரிட, இடது கரத்–தால் தில�ோத்–தம – ையை ஆளுக்கு ஒரு புறம் பிடித்து இழுக்க, அவ–ர–வர் பக்–கத்து ஆட்–கள் தரை–யில் அமர்ந்த வண்–ணம் கைத்–தட்டி அவ–ரவ – ர் தலை–வர்–களை மகிழ்–வ�ோடு
கந்தர்வக் கன்னி உற்–சா–கப்–ப–டுத்–தும் இந்த சிற்ப த�ொகு–திக்–குள் நவ–ர–ச–மும் ததும்பி வழி–கின்–றது. இந்த அதி அற்– புத சிற்–பத் த�ொகுதி தற்–ப�ொ–ழுது பாரிஸ் அருங்– காட்–சி–ய–கம் ஒன்–றில் இடம் பெற்–றுள்–ளது. கிழக்கு வாயிலை சீதையை ராவ–ணன் கவர்ந்து செல்–லும் காட்சி அலங்–க–ரிக்–கி–றது. இரண்–டுமே பெண்–களை கைப்–பற்ற முயற்–சிக்–கும் காட்–சி–க– ளாக அமைந்–துள்–ளன என்–பது குறிப்–பிட – த்–தக்–கது! கிழக்கு, மேற்கு வாயில்–கள், இரண்டு பாலங்–க– ளால் இணைக்–கப்–பட்–டுள்–ளன. இந்த மூன்–றாம் சுற்று, அக–ழி–யால் சூழப் பெற்–றுள்–ளது. இரண்–டாவ – து சுற்று அல்–லது நடுச்–சுற்று கிழக்– – ால் இணைக்–கப் கும், மேற்–கும் இரு க�ோபு–ரங்–கள பெற்–றுள்–ளது. உட்–பு–றம் செங்–கற் சுவர்–க–ளா–லும் வெளிப்–புற – ம் சுண்–ணாம்–புச் சுவர்–கள – ா–லும் கட்–டப் பெற்–றுள்–ளன. மேற்கு க�ோபு–ரத்–தில் வாலி–யும், சுக்– ரீ–வனு – ம் ப�ோரிட்–டுக் க�ொள்–ளும் சம்–பவ – ம் காட்–சிப்– ப–டுத்–தப்–பட்–டுள்–ளள – து. கிழக்கு க�ோபு–ரத்–தில் மகர வேலைப்–பா–டு–க–ளுக்கு நடுவே எல்–லாம் வல்ல இறை–வன் திரு–ந–ட–னம் புரி–யும் காட்சி இடம் பெற்– றுள்–ளது. இந்த சிற்–பத் த�ொகு–தியி – ல், இறை–வன – ார் ஆடல்–பு–ரிய, அதற்கு தக்–க–வாறு அவ–ரின் இடது புறம் ஒரு–வன் அமர்ந்து மத்–தள – ம் க�ொட்ட அவ–ரின் வலது புறம், காரைக்–கா–லம்–மை–யார் அமர்ந்த நிலை–யில், தம் முகத்தை நிமிர்த்தி, இறை–வனி – ன் திரு–நட – –னத்–தைக் கண்–டு–க–ளிக்–கும் பேற்–றி–னைப் பெற்ற நிறை–வ�ோடு தாளக் கரு–வி–யில் தாளம் தட்–டி–ய–வாறு உள்–ளார். இறை–வ–னி–டம் வேண்– டிப் பெற்ற இவ–ரது உடல் பேய் உரு–வா–க–வும், எலும்–புக் கூடா–க–வும், விரித்த தலை முடி–யு–டன், முற்–றி–லும் அழ–கி–ழந்த பேய் முகத்–து–டன் அமர்ந்– துள்ள திருக்–காட்சி. அண்–டம் ஓர் அணு–வாம், பெருமை க�ொண்ட அணு, ஓர் அண்–டமா – ம் என்–பது ப�ோல இந்த க�ோயில் என்–னும் அண்–டத்–திற்–குள், ðô¡
57
1-15 நவம்பர் 2017
நடுச்–சுற்–றில் சிதைந்–துள்ள வெளிச் சுவ–ரில் நர– சி ம்– ம – ரி ன் இர– ணி ய வதம் இடம் பெற்– று ள்– ளது. காலத்– தை க் குறிக்– கு ம் காலன் சிற்– ப ம் காலம் பல கடந்–தும் காலத்தை வென்று நின்று நிலைத்–துள்–ளது. க�ோபு–ரங்–க–ளுக்–கி–டையே சிதைந்த உட்–சு–வ– ருக்–குள் உள்ள முத–லாம் சுற்–றின் தென் கிழக்கு மற்–றும் வட–கி–ழக்கு மூலை–க–ளில் கம்–ப�ோ–டிய தில�ோத்தமையை அடைய ப�ோர் அணு அள–விற்கு சிறிய சிற்–பமா – க அமைந்து மற்ற எல்–லாவற்–றையு – ம் புறந்–தள்ளி விட்டு பேரண்–டமா – – கத் த�ோன்–றிப் பர–வ–சப்–ப–டுத்–து–கின்–றது. 63 நாயன்– மா ர்– க – ளி ல், எம்– பி – ர ாட்– டி – க – ள ாக பாண்–டி–யன் தேவி மங்–கை–யர்–க–ர–சி–யும், காரைக்– கா–லம்–மை–யா–ரும் இடம் பெற்று வழி–பாட்–டிற்கு உரி–ய–வர்–க–ளாக விளங்–கு–கின்–ற–னர். ஆணுக்– கு ப் பெண்– ணு ம் சமம் என்– பதை பக்–தி–யி–லும், பாட்–டி–லும் நிலை நாட்–டி–ய–வர்–கள் அல்–லவா அவர்–கள்! கி.பி. 5ம் நூற்–றாண்–டைச் சேர்ந்த காரைக்–கா– லம்–மை–யார், இல்–ல–றம் என்–னும் நல்–ல–றத்தை சிறப்–பாக நடத்தி வந்–த–ப�ொ–ழுது, இவரை தெய்– வீ– க ப் பெண் என்– பதை உணர்ந்த கண– வ ன், உட–னேயே இவரை விட்டு அகன்–றுவி – டு – கி – ன்–றான். கண–வ–னுக்கு தேவை–யற்ற இந்த சதை அழகு, தனக்கு வேண்– டா ம் என இறை– வ – னி – ட ம் கூறி துற–வ–றத்–தி–லேயே யாரும் துணி–யாத நிலை–யான பேய் வடி–வினை வர–மா–கக் கேட்–டுப் பெற்–றார் காரைக்–கா–லம்–மை–யார். அதன் பிறகு இறை–வன் அரு–ளால் அற்–பு–தத் திரு–வந்–தாதி, திரு–வி–ரட்டை மணி–மா–லை–யைப் பாடிய பிறகு, கயிலை மலை–யான் தரி–சன – ம் காண விரும்பி கயி–லைக்–குச் சென்–றவ – ர், இறை–வன் திரு– வி–டத்–தைக் காலால் மிதித்து கடக்க விரும்–பாம – ல், தலை–யால் நடந்து செல்ல, சிவ–பெ–ருமா – ன் ‘‘வாரும் என் அம்–மை–யே–’’ என அழைக்க, ‘‘பிற–வாமை வேண்–டும். மீண்–டும் பிறப்பு உண்–டேல் உன்–ன–டியை மற–வாமை வேண்–டும். மகிழ்ந்து வாடி இன்–னும் வேண்–டும் நான் இறைவா! நீ ஆடும்–ப�ோது உன்–ன–டி–யின் கீழ் இருக்க வேண்–டும்–’’ – க் கேட்–டார். உடனே ஈசன், - என்–பதை வர–மாக திரு–வா–லங்–காட்–டிற்–குச் சென்று தனது ஊர்த்–துவ தாண்–ட–வ–ம–தைக் காணக் காத்–தி–ருக்–கச் ச�ொல்லி திரு–வாய் மலர்ந்–த–ரு–ளி–னார். அத�ோடு, ஆலங்– காட்–டினை அவர் வந்–த–டைய, வழி–யும் காட்டி அரு–ளி–யுள்–ளார். அங்கு காரைக்–கா–லம்–மை–யார் ஈச–னின் திரு–ந–ட–னத்தை காணும் பேற்–றி–னைப் பெற அது முதற்– க�ொ ண்டு, ஆட– வ ல்– ல ா– னி ன் சிற்–பத் திரு–மே–னி–யின், திரு–வடி கீழ் பேயா–ரும் இடம் பெற வைப்–பது சிற்ப மர–பா–கி–யது. ச�ோழ மன்– ன ர், அதை கம்– ப �ோ– டி – ய ா– வி – லு ம் காண சாத்–தி–ய–மாக்–கி–விட்–டார்.
58
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
திரிபுவன மகேஸ்வரரின் கருவறை மர–புப்–படி நூல–கங்–கள் என அழைக்–கப்–ப–டும் விமா–னம் தாங்–கிய சந்–நதி–கள் உள்–ளன. வட–புற நூல–கத்–தின் கிழக்கு வாயி–லில் காண்–டவ வன–தக – – னம் சிற்–பம் இடம் பெற்–றுள்–ளது. மேற்கு வாயி–லில் கம்–ச–வ–தம் சிற்–பம் கவி–னுற காணக்–கி–டைக்–கி–றது. தென்–புற நூல–கத்–தின் கிழக்கு வாயி–லில் ஈச– னா–ரின் கயி–லைக் காட்–சி–யும், ராவ–ணன் கயி–லை– யைப் பெயர்க்–கும் காட்–சி–யும் இணைந்தே இடம் பெற்–றுள்–ளன. மேற்கு வாயி–லில் காம–த–க–னச் சிற்–பம் இடம் பெற்–றுள்–ளது. இவற்–றுக்கு மத்–தி–யில் பேர–ழில் சிற்ப த�ொகு– தி–கள் நிறைந்த, அருள்–மிகு, திரி–புவ – ன – ம – கே – ஸ்–வர– – ரின் கரு–வறை அமைந்–துள்–ளது. அரம்–பைய – ர்–கள் நிறைந்த அரங்–க–மும் துவார பால–கர்–க–ளின் சிற்– பங்–க–ளும், சிற்ப விற்–ப–னர்–க–ளின் கைவண்–ணத்– தில் மின்னி மிளிர்–கின்–றன. ‘கெமர் கலை–யின் மாணிக்–கம்’ என க�ொண்–டாட – ப்–படு – ம் இத்–திரு – க்–க�ோ– யில், சுற்–று–லாப் பய–ணி–க–ளின் கலைத் தாகத்தை தீர்க்–கும் தேவா–மிர்–த–மாக உள்–ளது. இத்–தி–ருக்–க�ோ–யில் 11ம் நூற்–றாண்–டில் திருப்– பணி செய்–விக்–கப் பெற்–றுள்–ளதை இக்–க�ோ–யில் கல்–வெட்டு தெரி–விக்–கின்–றது. கி.பி. 1303 வரை பக்–தர்–க–ளின் வழி–பாட்–டில் இருந்–துள்–ளது. அதன் பிறகு கி.பி. 1914ல் காட்–டுக்–குள் மறைந்–தி–ருந்த இத்–திரு – க்–க�ோ–யில் கண்–டுபி – டி – க்–கப் பெற்–றுள்–ளது.
- இறைவி
(42ம் பக்க ெதாடர்ச்சி)
(19.12.2017 முதல் 28.03.2020 வரை)
கன்னி: அம்– ம ான்– க ா– ர – ன ான
புதனை அதி–ப–தி–யா–கக் க�ொண்ட கன்னி ராசி அன்–பர்–களே, நீங்–கள் முன் வைத்த காலை பின் வைக்– கா–மல் வெற்றி நடை ப�ோடு–ப–வர்– கள். நீங்–கள் யாரை–யா–வது நம்பி விட்–டால் வாரி வழங்கி விடு–வீர்–கள். எடுத்த முடி– வில் இருந்து சிறி–தும் இறங்கி வர மாட்–டீர்–கள். எந்த வித–மான சிர–மங்–களை – யு – ம் சமா–ளித்து வாழ்– வில் வெற்–றிக்–க–னியை பறிப்–பீர்–கள். க�ொஞ்–சம் கர்–வம் உடை–ய–வர்–கள் நீங்–கள். கிர–கநி – லை: இது–வரை உங்–கள – து தைரிய வீரிய ஸ்தா–னத்–தில் இருக்–கும் சனி பக–வான் விலகி சுக ஸ்தா–னத்–திற்கு செல்–கி–றார். மூன்–றாம் பார்–வை–யால் ரண ருண ர�ோக ஸ்தா–னத்–தை–யும், ஏழாம் பார்–வை–யால் த�ொழில் – ம், பத்–தாம் பார்–வை–யால் ராசி–யை– ஸ்தா–னத்–தையு யும் பார்க்–கி–றார். மற்ற கிர–கங்–களி – ன் நிலை: தன–வாக்கு குடும்ப ஸ்தா–னத்–தில் குரு–வும் - பஞ்–சம பூர்வ புண்–ணிய ஸ்தா– ன த்– தி ல் கேது– வு ம் - லாபஸ்– த ா– ன த்– தி ல் ராகு–வும் சஞ்–சா–ரம் செய்–கி–றார்–கள். இந்த சனிப் பெயர்ச்– சி – யி ல் உங்– க – ளு க்கு திடீர் அதிர்ஷ்ட வாய்ப்–பு–கள் கிடைக்–கும். சில அன்–பர்–க–ளுக்கு வெளி–நா–டு–க–ளுக்–குச் சென்று வரும் ய�ோகம் உண்–டா–கும். பிற–ரின் முக–பா–வ– னை– க – ளை க் கண்டே அவர்– க – ளி ன் மனதை அறிந்–து–க�ொள்–வீர்–கள். தெய்வ வழி–பா–டு–க–ளில் ஈடு–படு – வீ – ர்–கள். ஆன்–மிகப் பெரி–ய�ோர்–களி – ன் ஆசி–க– ளைப் பெறு–வீர்–கள். சமு–தா–யத்–தில் உங்–கள் செல்– வாக்கு உய–ரும். இக்–கட்–டான சூழ்–நி–லை–க–ளில் உணர்ச்சி வசப்–பட – ா–மல் ப�ொறுமை காக்–க–வும். வேகத்–துட – ன் விவே–கத்–தையு – ம் கூட்–டிக்–க�ொண்–டால் உங்–கள் செயல்–கள் அனைத்–தும் திட்–ட–மிட்–ட–படி குறிக்–க�ோள்–களை எட்–டும். புதிய முத–லீ–டு–க–ளில் ஈடு–பட்டு வருங்–கா–லத்தை வள–மாக்–கிக் க�ொள்–வீர்– கள். பூர்–வீ–கச் ச�ொத்–துக்–க–ளில் திடீ–ரென்று பிரச்–– னை–கள் ஏற்–பட்–டா–லும் அவை தானா–கவே தீரும். தீய–வர்–கள் உங்–களை விட்டு தாமா–கவே விலகி விடும் அதி–ச–யம் நிக–ழும். அதே–நே–ரம் இளைய சக�ோ–தர– ர்–களு – ட – ன – ான உற–வில் சில சல–சல – ப்–புக – ள் ஏற்–ப–டும். ஆனா–லும் விட்–டுக் க�ொடுத்து நடந்–து– க�ொண்டு அவற்றை சமா–ளிப்–பீர்–கள். சிலர் தற்– ப�ோது வசிக்–கும் வீட்–டி–லிரு – ந்து பெரிய வீட்–டிற்–குக் குடி–பெய – ர்–வார்–கள். உங்–கள் புக–ழும், க�ௌர–வமு – ம் உய–ரும். இது நாள் வரை தேவை–யற்ற வீண் பழி சுமந்த சிலர், அவற்–றி–லி–ருந்து விடு–ப–டுவ – ார்–கள். உங்–க–ளின் முயற்–சி–கள் பல மடங்–காக உயர்ந்து, அதற்–கேற்ற வெற்றி கிடைக்–கும். உங்–களி – ன் ஆளு– மைத் திறன் அதி–கரி – க்–கும். திட்–டமி – ட்ட செயல்–கள் துரி–த–மாக நடக்–கும். குடும்–பத்–தில் அரங்–கேறு – ம் சுப நிகழ்ச்–சிக – ள – ால் சந்–த�ோ–ஷம் அடை–வீர்–கள். உங்–கள் பேச்–சில் அவ்–வப்–ப�ோது ஆண–வம் தலை தூக்க நேர–லாம். கவ–னத்–து–டன் அதைத் தவிர்த்–துக் க�ொள்–ள–வும். உங்–க–ளின் பேச்–சாற்–றல் அதி–க–ரிக்–கும்; தன்–னம்– பிக்கை உய–ரும். உங்–க–ளின் எண்–ணங்–களை அடுத்–த–வர்–கள் நல்ல முறை–யில் புரிந்து க�ொள்– வார்–கள். புதிய ப�ொறுப்–பு–கள் தாமா–கவே தேடி
வரும். வரு–மா–னம் நல்ல முறை–யில் வந்–தா–லும், சில–ருக்கு குறுக்கு வழி–யில் செல்ல மனம் நினைக்– கும். எனவே மன–தைக் கட்–டுப்–படு – த்–திக்–க�ொண்டு நேர் வழி– யி ல் செல்– ல – வு ம். இதன்– மூ – ல ம் பல பிரச்––னை–க–ளி–லி–ருந்து தப்–பிக்–க–லாம். உத்–ய�ோ–கஸ்–தர்–க–ளுக்கு மேல–தி–கா–ரி–க–ளின் ஆத–ரவு கிடைக்–கும். சக ஊழி–யர்–களி – ன் ஒத்–துழை – ப்– பும் நல்ல முறை–யில் இருக்–கும். இத–னால் மன–தில் புத்–துண – ர்ச்சி அதி–கரி – க்–கும். உங்–கள் த�ோற்–றத்–தில் ப�ொலிவு உண்–டா–கும். சிலர் நெடு–நாட்–க–ளாக எதிர்–பார்த்–தி–ருந்த பதவி உயர்–வைப் பெறு–வார்– கள். மேலும் அலு–வல – க ரீதி–யான பய–ணங்–கள – ால் நன்மை உண்–டா–கும். உங்–களி – ன் வேலை–களை – ச் சரி–யா–கத் திட்–ட–மிட்டு செய்–வீர்–கள். மேலி–டத்–தின் நம்–பிக்–கைக்கு உரி–ய–வ–ராக உயர்–வீர்–கள். வியா–பா–ரி–கள் ப�ொறு–மை–யு–டன் செயல்–பட்டு வாடிக்–கை–யா–ளர்–க–ளின் தேவை–க–ளைப் பூர்த்தி செய்–வீர்–கள். வரு–மா–னம் சிறப்–பா–கவே த�ொட–ரும். அதே–ச–ம–யம் கூட்–டா–ளி–க–ளி–டம் கருத்து வேறு– பா–டு–கள் ஏற்–ப–டா–மல் பார்த்–துக் க�ொள்–ள–வும். புதிய முத–லீ–டு–க–ளில் நன்–றா–கச் சிந்–தித்த பிறகே – ம். அர–சிய – ல்–வா–திக – ளி – ன் பெய–ரும், புக–ழும் ஈடு–பட – வு – ள் உங்–களைத் – வள–ரும். புதிய பத–விக தேடி வரும். பய–ணங்–க–ளால் நன்மை உண்–டா–கும். உங்–க– – ன் செய்–வீர்–கள். ளின் கட–மை–களை சுறு–சு–றுப்–புட – ன் ஆத–ரவு – –டன் பத–விக – –ளைத் தக்க த�ொண்–டர்–களி வைத்–துக் க�ொள்–வீர்–கள். ஆயி–னும் எவ–ரை–யும் பகைத்–துக்–க�ொள்–ளா–மல் உங்–க–ளின் வேலை– க–ளில் மட்–டுமே கவ–ன–மாக இருக்–க–வும். கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு புக–ழும், பாராட்–டும் கிடைப்–ப–தில் சற்று தாம–தம் ஏற்–ப–டும். சக கலை– ஞர்–க–ளி–டம் உங்–க–ளின் ரக–சி–யங்–க–ளைப் பகிர்ந்–து– க�ொள்ள வேண்–டாம். உங்–க–ளுக்–குக் கிடைக்–கும் வாய்ப்–பு–க–ளைத் தக்–க–படி பயன்–ப–டுத்தி, ப�ொறுப்– பு–டன் நடந்–து–க�ொள்–வீர்–கள். சில நிறு–வ–னங்–க– ளால் முந்–தைய கால–கட்–டத்–தில் நேரிட்ட மன வருத்–தங்–களை ஒதுக்கி வைத்–து–விட்டு உழைப்– பது, முன்–னேற்–றத்–திற்கு உத–வும். ரசி–கர்–களை அர–வ–ணைத்–துச் செல்–வீர்–கள். பெண்–ம–ணி–க–ளுக்–குக் குடும்–பத்–தில் சந்–த�ோ– ஷம் அதி–க–ரிக்–கும். உற்–றார், உற–வி–னர்–கள் உங்– களை அணு–கிப் பயன் பெறு–வார்–கள். சேமிப்–பில் நல்ல கவ–னம் செலுத்–துவீ – ர்–கள். ஆல–யங்–களு – க்–குச் சென்று ஆன்–மிக பலம் பெறு–வீர்–கள். மற்–ற–படி அனை– வ – ரி – ட – மு ம் விட்– டு க் க�ொடுத்து நடந்– து – க�ொண்டு குழப்–பங்–க–ளைத் தவிர்க்–க–வும். மாண–வ–ம–ணி–க–ளுக்கு நினை–வாற்–றல் பெரு– கும். இத–னால் தேர்–வில் நல்ல மதிப்–பெண்க – ளை – ப் பெறு–வீர்–கள். அதே–நேர– ம் நண்–பர்–களி – ட – ம் எச்–சரி – க்– கை–யு–டன் நடந்–து–க�ொள்–ளுங்–கள். அதிர்ஷ்ட நிறங்–கள்: பச்சை, நீலம். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 1, 5. பரி–கா–ரம்: தின–மும் அரு–கிலி – ரு – க்–கும் பெரு–மா– ளுக்கு துளசி தளங்களைக் க�ொடுத்து வணங்கி வர குடும்ப பிரச்–னைகள் தீரும். ப�ொரு–ளா–தார சிக்–கல்–கள் அக–லும். ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–தி–ரம்: “ஓம் சாஸ்– தாய நமஹ” என்ற மந்–திர– த்தை தின–மும் 5 முறை ச�ொல்–ல–வும். ðô¡
59
1-15 நவம்பர் 2017
சனிப் பெயர்ச்சி ராசி பலன்கள் துலாம்: களத்–திர கார–கன் சுக்–கி–
ரனை அடிப்–படை – ய – ா–கக் க�ொண்ட துலா ராசி அன்–பர்–களே, நீங்–கள் வெள்ளை மனம் க�ொண்டு எளி–தில் யாரை–யும் எதி–லும் நம்பி விடும் பழக்– கம் உடை–ய–வர். நீங்–கள் அடுத்–த – ரு வ – க்கு செய்–யும் உப–தேச – த்–தில் பாதி–யள – வ – ா–வது அதை கடை–பிடி – யு – ங்–கள். உங்–களு – க்கு ப�ொது–வாக புத்தி கூர்–மை–யுள்ள மதி–நுட்–பம் மிகுந்த வாழ்க்– கைத்–துணை அமைந்–தி–ருக்–கும். கிர–கநி – லை: இது–வரை உங்–கள – து தன வாக்கு குடும்ப ஸ்தா–னத்–தில் இருக்–கும் சனி பக–வான் விலகி தைரிய வீரிய ஸ்தா–னத்–திற்கு செல்–கி–றார். மூன்–றாம் பார்–வை–யால் பஞ்–சம பூர்வ புண்–ணிய ஸ்தா–னத்–தை–யும், ஏழாம் பார்–வை–யால் பாக்–கிய ஸ்தா–னத்–தை–யும், பத்–தாம் பார்–வை–யால் அயன சயன ப�ோக ஸ்தா–னத்–தை–யும் பார்க்–கி–றார். மற்ற கிர–கங்–க–ளின் நிலை: ராசி–யில் குரு–வும் - சுக ஸ்தா–னத்–தில் கேது–வும் - த�ொழில் ஸ்தா–னத்– தில் ராகு–வும் சஞ்–சா–ரம் செய்–கி–றார்–கள். இந்த சனிப் பெயர்ச்–சி–யில் திட சிந்–த–னை –க–ளு–டன் உங்–கள் குறிக்–க�ோள்–களை அடை–வீர்– கள். வரு–மா–னத்–தைப் பெருக்–கு–வ–தற்கு நல்ல பல வழி–கள் உத–ய–மா–கும். நிதி நெருக்–க–டி–கள் ஏற்–பட – ாது. குடும்–பத்–திலு – ம் வெளி வட்–டா–ரத்–திலு – ம் உங்–கள் பேச்–சுக்கு மதிப்பு உண்–டா–கும். எப்– ப�ோ–தும் ப�ோல் சட்–டத்தை மதித்து நடப்–பீர்–கள். இத்–தன்மை, சில அன்–பர்–க–ளுக்கு சாத–க–மான மேலி–டத்து – த் த�ொடர்–புக – ளை உரு–வாக்–கித் தரும். – ல் திரு–மண இல்–லத்தி – ம் ப�ோன்ற சுப நிகழ்ச்–சிக – ள் நடக்–கும். நீங்–கள் சார்ந்–துள்ள துறை–யில் புக–ழின் உச்–சியை ந�ோக்–கிப் படிப்–ப–டி–யாக முன்–னே–று–வீர்– கள். அதே–ச–ம–யம் கடி–ன–மாக உழைக்க வேண்டி இருக்–கும். நண்–பர்–க–ளின் குறை–க–ளைப் பெரி–து ப – டு – த்–தா–மல் அவர்–களி – ன் ஒத்–துழை – ப்–பைப் பெறு–வீர்– கள். உட–லில் இருந்த ந�ோய்–கள் ஒவ்–வ�ொன்–றாக மறை–யத் த�ொடங்–கும். ஆன்–மி–கத்–தில் நாட்–டம் அதி–க–ரிக்–கும். எதை–யும் சிந்–தித்து செயல்–ப–டு–வீர்– கள். சூழ்–நி–லைக்கு ஏற்ப செயல்–மு–றை–களை மாற்–றிக் க�ொண்டு நன்–மைக – ளை – க் காண்–பீர்–கள். பந்–த–யங்–கள், ப�ோட்–டி–க–ளி–லும் வெற்றி வாகை சூடு–வீர்–கள். ஸ்பெ–கு–லே–ஷன் ப�ோன்ற துறை–க– ளின் மூலம் நல்ல வரு–மா–னம் வர, பிர–கா–ச–மான வாய்ப்–பு–கள் தென்–ப–டு–கின்–றன. உங்–களை நாடி வந்–த–வர்–க–ளுக்–குத் தேவை–யான உத–வி–க–ளைச் செய்–வீர்–கள். அதே–ச–ம–யம் உங்–க–ளின் ப�ொரு–ளா– தா–ரத் திட்–டங்–க–ளில் சிறிது த�ொய்–வு–கள் ஏற்–பட வாய்ப்பு உள்–ள–தால் சில நேரங்–க–ளில் மனம் ந�ொந்து ப�ோவீர்–கள். இருப்–பி–னும் ப�ொரு–ளா–தார வீழ்ச்சி என்–பது இல்லை. உங்–களி – ன் நண்–பர்–கள், உங்–க–ளுக்–குத் தேவை–யா–ன–வற்–றைத் தவிர்த்–துத் தேவை–யற்ற விஷ–யங்–க–ளைப் பேச நேரி–ட–லாம். – ம் முன்–னுத – ா–ரண – ம – ா–கக் க�ொள்– அத–னால் எவ–ரையு ளா–மல், உங்–க–ளின் தனித் தன்–மையை வெளிப் –ப–டுத்–திச் செய–லாற்–றுங்–கள். உங்–க–ளின் வாழ்க்– கை–யில் புதிய மாற்–றங்–க–ளைக் க�ொண்டு வரு– வார். தேவை–யற்ற கவ–லை–கள் உங்–கள் மனதை விட்டு அக–லும். உங்–க–ளின் அணு–கு–முறை – –யால்
60
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
பகை–வர்–க–ளை–யும் நண்–பர்–கள – ாக்–கிக் க�ொள்–வீர்– கள். வெளி–நாட்–டில் வசிக்–கும் உங்–கள் நண்–பர்–க– ளு–டன் மகிழ்ச்–சிய – ாக உரை–யா–டுவீ – ர்–கள். அத–னால் சிற்–சில ஆதா–யங்–களு – ம் ஏற்–படு – ம். சில–ருக்கு புதிய வீடு, வாக–னம் வாங்–கும் ய�ோகம் உண்–டா–கும். உத்–ய�ோ–கஸ்–தர்–கள் தங்–கள் பணி–க–ளைச் சரி– யா–கச் செய்து முடிப்–பீர்–கள். அதே–நே–ரம் சில சம–யங்–களி – ல் கார–ணமி – ல்–லா–மல் மன–தில் தைரி–யம் குறை–யும். இச்–சம – ய – ங்–களி – ல் சக ஊழி–யர்–கள் உங்–க– ளுக்கு உத–வி–க–ர–மாக இருப்–பார்–கள். அலு–வ–லக வேலை–கள் த�ொடர்–பான பய–ணங்–கள – ால் நன்மை உண்–டா–கும். பண வர–வுக்–குக் குறைவு ஏற்–பட – ாது. உங்–களி – ன் தன்–னம்–பிக்கை உய–ரும். எதிர்–பா–ராத பதவி உயர்–வால் மகிழ்ச்–சி–யில் திக்–கு–முக்–கா–டிப் ப�ோவீர்–கள். வியா–பா–ரிக – ளு – க்கு முயற்–சிக – ளு – க்–குத் தகுந்த லாபம் கிடைக்–கும். க�ொடுக்–கல், வாங்–க– லில் இருந்த சிர–மங்–கள் குறை–யும். தடை–கள் ஏற்–பட்–டா–லும் இறு–தி–யில் அனைத்–துச் செயல் –க–ளி–லும் வெற்–றி–ய–டை–வீர்–கள். வாடிக்–கை–யா–ளர்– க–ளைக் கவர, புதிய திட்–டங்–க–ளைத் தீட்–டு–வீர்–கள். வியா–பா–ரத்தை விரி–வுப – டு – த்–தின – ா–லும் கடன் சுமை அதி–க–ரிக்–கா–மல் பார்த்–துக் க�ொள்–ள–வும். கூட்–டா– ளி–களி – ட – ம் விட்–டுக் க�ொடுத்து நடந்து க�ொள்–ளவு – ம். அர–சி–யல்–வா–தி–க–ளுக்–குப் பெய–ரும், புக–ழும் அதி–கரி – க்–கும். கட்சி மேலி–டத்த – ால் பாராட்–டப்–படு – வீ – ர்– கள். த�ொண்–டர்–களி – ன் ஆத–ரவு, உங்–களை உற்–சா– கப்–படு – த்–தும். கட்–சியி – ல் புதிய ப�ொறுப்–புக – ளை – யு – ம் பெறு–வீர்–கள். மக்–களு – க்கு நன்மை செய்–வத – ற்–கான உங்–க–ளின் முயற்–சி–களை எதிர்க்–கட்–சி–யி–ன–ரும் பாராட்–டு–வார்–கள். கலைத்து–றை–யி–ன–ருக்கு புதிய வாய்ப்–பு–கள் குறை–வா–கவே இருந்–தா–லும் பண வரவு சீரா–கவே த�ொட–ரும். ரசி–கர்–க–ளின் ஆத–ர–வும் அம�ோ–க–மா– கவே இருக்–கும். உங்–கள் திற–மை–யி–னால் புக– ழைத் தக்க வைத்–துக் க�ொள்–வீர்–கள். உங்–க–ளின் கற்–பனை சக்தி ஊற்–று–ப�ோல் பெரு–கும். இது வரு–மா–ன–மா–க–வும் மாறி பயன் தரும். உங்–கள் செயல்–க–ளில் தனித் திற–மையை வெளிப்–ப–டுத்– து–வீர்–கள். இதை முழு–மை–யா–கப் பயன்–ப–டுத்தி வெற்றி காணுங்–கள். பெண்–ம–ணி–க–ளுக்–குக் கண–வ–ரின் அன்–பும், பாச– மு ம் அள– வு க்– க – தி – க – ம ா– க வே கிடைக்– கு ம். ஆன்–மி–கச் சுற்–று–லா–வும், இன்–பச் சுற்–று–லா–வும் சென்று மகிழ்ச்சி அடை–வீர்–கள். வெளி–வட்–டா–ரத்– தில் உங்–கள் செல்–வாக்கு உய–ரும். மாண–வ–ம–ணி–கள் உழைப்–பிற்–கேற்ற மதிப்– பெண்–களை – ப் பெறு–வீர்–கள். கடு–மைய – ாக உழைத்– துப் படிக்–கும் மாண–வர்–கள் சாதனை புரி–வார்–கள். வெளி விளை–யாட்–டு–க–ளி–லும் ஈடு–பட்டு வெற்–றி– வாகை சூடு–வீர்–கள். அதிர்ஷ்ட நிறங்–கள்: வெள்ளை, சிவப்பு. அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 6, 9. பரி–கா–ரம்: தின–மும் அரு–கிலி – ரு – க்–கும் அம்–மன் ஆல–யத்–தில் இருக்–கும் மன–தில் இருந்து வந்த கலக்–கம் நீங்–கும். ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–தி–ரம்: “ஓம் ம–ஹா– லக்ஷ்–மியை நமஹ” என்ற மந்–தி–ரத்தை தின–மும் 15 முறை ச�ொல்–ல–வும்.
(19.12.2017 முதல் 28.03.2020 வரை) விருச்–சி–கம்: வினை–கா–ர–க–னான செவ்– வ ாயை அதி– ப – தி – ய ா– க க் க�ொண்ட விருச்–சிக ராசி அன்–பர்– களே, நீங்– க ள் எல்– ல�ோ – ரி – ட – மு ம் நல்ல பெயரை எளி–தில் சம்–பா– தித்து விடு–ப–வர். நீங்–கள் த�ோல்– வி–யைக்–கண்டு துவ–ளா–த–வர். ப�ோராட்ட குணம் உடை–ய–வர். எதி–லும் முயற்சி செய்து வெற்றி காண வேண்–டும் என்று விரும்–பு–ப–வர். நீங்–கள் நவகி–ர–கங்–க–ளில் அசு–ர–குரு என்–ற–ழைக்–கப்–ப–டும் தன–கா–ர–க–னா–கிய சுக்–கி–ரனை ஆட்சி நாய–க–னாக க�ொண்–ட–வர்–கள். மற்–ற–வர்–க–ளுக்கு உத–வி–கள் செய்–வத – ன் மூலம் பட்–டம் பத–விக – ள் பெறு–வீர்–கள். திற–மை–கள் பல க�ொண்–ட–வர்–கள். கிர–க–நிலை: இது–வரை உங்–க–ளது ராசி–யில் இருக்–கும் சனி பக–வான் விலகி தன வாக்கு குடும்ப ஸ்தா–னத்–திற்கு செல்–கி–றார். மூன்–றாம் பார்–வை– யால் சுக ஸ்தா–னத்–தை–யும், ஏழாம் பார்–வை–யால் – ம், பத்–தாம் பார்–வை–யால் அஷ்–டம ஸ்தா–னத்–தையு லாப ஸ்தா–னத்–தை–யும் பார்க்–கி–றார். மற்ற கிர– க ங்– க – ளி ன் நிலை: தைரிய வீர்ய ஸ்தா–னத்–தில் கேது–வும் - பாக்–கிய ஸ்தா–னத்–தில் ராகு–வும் - அயன சயன ப�ோக விரய ஸ்தா–னத்–தில் குரு–வும் சஞ்–சா–ரம் செய்–கி–றார்–கள். இந்த சனிப் பெயர்ச்–சி–யால் சுறு–சு–றுப்–பு–டன் பணி–யாற்–று–வீர்–கள். உடல் ச�ோர்வு முற்–றி–லும் மறை– யு ம். வரு– ம ா– ன ம் சீரா– க வே இருக்– கு ம் என்–றா–லும் பேரா–சைக்கு இடம் க�ொடுக்–கா–மல் பணி– ய ாற்– ற – வு ம். நண்– ப ர்– க ள் ப�ோல் பழ– கு ம் விர�ோ–தி–க–ளி–டம் கவ–ன–மாக இருக்–க–வும். அவர்– கள் உங்– க – ளு க்கு எதி– ர ா– க ச் சில சம– ய ம் சதி வேலை–க–ளில் ஈடு–ப–ட–லாம். ஆனா–லும் கலங்க வேண்–டாம். துர்க்–கை–யன்–னையை த�ொடர்ந்து வழி–பட்–டால், எதி–ரிக – ள் உதி–ரிக – ள – ா–கித் த�ொலைந்து ப�ோவார்–கள். யாராக இருப்–பினு – ம் நன்கு ய�ோசித்த பிறகே வாக்கு க�ொடுக்–க–வும். மற்–ற–படி கடன் த�ொல்–லை–கள் ஏற்–பட – ாது. தர்ம காரி–யங்–க–ளைச் செய்–வீர்–கள். தடங்–கல்–க–ளைத் தாண்டி வெற்–றி–ய– டை–வ–தில் ஐய–மே–யில்லை. அனு–கூ–ல–மில்–லாத விஷ–யங்–க–ளை–யும் உங்–க–ளுக்–குச் சாத–க–மாக மாற்–றிக்–க�ொள்–ளும் புத்தி சாதுர்–யம் ஏற்–ப–டும். கடி–ன–மான சூழ்–நி–லை–க–ளி–லும் உங்–க–ளின் தனித் தன்–மையை இழக்க மாட்–டீர்–கள். அடுத்–த–வர்– கள் உங்–க–ளுக்கு அறி–வுரை கூறும்–படி நடந்து க�ொள்–ள–மாட்–டீர்–கள். அர–சாங்–கத் த�ொடர்–பு–கள் உங்–க–ளுக்–குச் சாத–க–மா–கவே அமை–யும். நீண்ட தூரப் பய– ண ங்– க – ள ால் நன்மை உண்– ட ா– கு ம். கடு–மைய – ாக உழைத்–துச் செய்–யும் காரி–யங்–களி – ல் வெற்–றிவ – ாகை நிச்–சய – ம். தார்–மீக – ச் சிந்–தன – ை–களை மேல�ோங்–கும். ஆன்–ம–கத்–தில் நாட்–டம் அதி–க–ரிக்– கும். பெரி–ய�ோர்–க–ளைச் சந்–தித்து அவர்–க–ளின் ஆசி–க–ளைப் பெறு–வீர்–கள். உங்–கள் உழைப்பு வீண் ப�ோகாது. தேக ஆர�ோக்–கியம் சீராக மாறும். குடும்–பத்–தில் மருத்–து–வச்–செ–ல–வு–கள் குறை–யும். தாயார் வழி–யில் இருந்–து–வந்த மன ஸ்தா–பங்–கள் மறைந்து சுமு–க–மான உறவு உண்–டா–கும். குடும்– – ம் உங்–கள் பத்–திலு – ம், உற்–றார் உற–வின – ர்–களி – –டமு செல்–வாக்கு உய–ரும். உங்–கள் செயல்–க–ளைப்
புதிய உத்–வேக – த்–துட – ன் செய்து முடிக்க வழி பிறக்– கும். திட்–டங்–களை – ச் சரி–யா–கத் தீட்டி அவை–களை – ப் படிப்–ப–டி–யாக, வெற்–றி–க–ர–மாக நிறை–வேற்–று–வீர்– கள். புதிய த�ொழில்–க–ளைத் த�ொடங்–கு–வீர்–கள். உங்–கள் நண்–பர்–கள் உங்–கள் பேச்–சைக் கேட்டு நடப்–பார்–கள். பெரி–ய�ோர்–க–ளின் ஆத–ரவு எப்–ப�ோ– து–மி–ருக்–கும். ஓய்வு நேரத்–தில் கேளிக்–கை–க–ளில் ஈடு–பட்டு மகி–ழ–வும் சந்–தர்ப்–பங்–கள் அமை–யும். எனி–னும் சமூ–கத்–தில் நலி–வ–டைந்–த–வர்–க–ளுக்கு சேவை செய்து புண்–ணி–யம் ஈட்–டு–வது நன்மை தரும். இத–னால் தன்–னல – ம் பார்க்–கா–மல் உழைத்– துப் புக–ழ–டை–வீர்–கள். உங்–கள் உட–லு–ழைப்–புக்கு மேல் பன்–ம–டங்கு லாபம் கிடைக்–கும். கல்வி, கேள்–வி–க–ளி–லும் சிறந்து விளங்–கு–வீர்–கள். உத்–ய�ோக – ஸ்–தர்–கள் பய–ணங்–கள – ால் அனு–கூல – – மான திருப்–பங்–களை – க் காண்–பீர்–கள். மேல–திக – ா–ரி– கள் சற்று பாரா–முக – ம – ா–கவே நடந்து க�ொண்–டா–லும் த�ொல்–லை–கள் க�ொடுக்க மாட்–டார்–கள்; ஆனால் ,சக ஊழி–யர்–கள் உங்–க–ளுக்–குப் பக்–க–ப–ல–மாக இருப்–பார்–கள். உரிய நேரத்–தில் பதவி உயர்வு – ளு – க்கு த�ொழி–லில் இருந்த கிடைக்–கும். வியா–பா–ரிக ப�ோட்– டி – க ள் குறை– யு ம். லாபம் அதி– க – ரி க்– கு ம். க�ொடுக்–கல், வாங்–க–லில் இருந்த த�ொய்–வு–கள் நீங்கி, மன–தில் உற்–சா–கம் த�ோன்–றும். அதே–நேர– ம் வெளி–யில் க�ொடுத்–தி–ருந்த பணம் திரும்–ப–வும் உங்–கள் கை வந்து சேரு–வ–தில் தாம–தம் ஏற்–ப–டும் என்–ப–தால் புதி–தாக யாருக்–கும் கடன் க�ொடுக்க வேண்–டாம். அர–சி–யல்–வா–தி–க–ளின் பணி–யாற்–றும் திறன் அதி–க–ரிக்–கும். கட்சி மேலி–டத்–தால் உற்–சா– கப்–படு – த்–தப்–படு – வீ – ர்–கள். அடிக்–கடி பய–ணங்–களை – ச் செய்து, கட்–சிப் பணி–க–ளைத் தீவி–ர–மாக ஆற்றி ஆதா–யம் பார்ப்–பீர்–கள். கலைத்–து–றை–யி–னர் எதிர்–பார்த்த வாய்ப்–பு–க– ளைப் பெறு–வீர்–கள். உங்–கள் பெய–ரும், புக–ழும் உய–ரும். சக கலை–ஞர்–க–ளின் நன்–ம–திப்–பைப் பெறு–வீர்–கள். பெண்–ம–ணி–கள் கண–வ–ரின் பாராட்– டு–களை எளி–தில் அடை–வீர்–கள். புதி–தாக ஆடை, ஆப–ரண – ங்–களை வாங்கி மகிழ்–வீர்–கள். இல்–லத்தி – ல் நிம்–ம–தி–யைக் காண்–பீர்–கள். சுப காரி–யங்–க–ளில் கலந்து க�ொள்–வீர்–கள். உடல் நலத்–தில் மட்–டும் சற்று கவ–ன–மா–கவே இருக்–க–வும். மாண–வ–ம–ணி–கள் நல்ல மதிப்–பெண்–களை வாங்க வழி வகை– யு ண்டு. பெற்– ற�ோ ர்– க – ளி ன் ஆத–ரவு கிடைக்–கும். அவர்–க–ளால் உங்–கள் எதிர்– கா–லத் திட்–டங்–கள் எளி–தில் நிறை–வே–றும். சக மாண–வர்–க–ளின் ஒத்–து–ழைப்–பைப் பெறு–வீர்–கள். மற்–றப – டி உங்–கள் உடல் நலம் நன்–றாக இருக்–கும். தின–மும் உடற்–பயி – ற்–சிக – ளை – ச் செய்–தால் மேலும் உடல் வலிமை பெற–லாம். அதிர்ஷ்ட நிறங்–கள்: சிவப்பு. அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 3, 6, 9. பரி–கா–ரம்: தின–மும் அரு–கிலி – ரு – க்–கும் அம்–மன் ஆல–யத்–திற்–குச் சென்று அபி–ராமி அந்–தாதி பாரா–ய– ணம் செய்–வ–தன் மூலம் எதிர்ப்–பு–கள் வில–கும். குடும்ப பிரச்–னை–கள் தீரும். ச�ொல்ல வேண்– டிய மந்– தி – ர ம்: “ஓம் ம் துர்க்–காயை நமஹ” என்ற மந்–தி–ரத்தை தின–மும் 9 முறை ச�ொல்–ல–வும். ðô¡
61
1-15 நவம்பர் 2017
சனிப் பெயர்ச்சி ராசி பலன்கள் தனுசு: தன– க ா– ர – க ன் குருவை நாத–னா–கக் க�ொண்ட தனுசு ராசி அன்–பர்–களே, நீங்–கள் எல்–ல�ோ– ரி–ட–மும் கண்–டிப்–பும் கட்–டா–ய–மும் உள்– ள – வ ர். நீங்– க ள் எதி– லு ம் சுறு–சுறு – ப்–பாக இருப்–பவ – ர்.துணிச்–ச– லுக்– கு ம், தைரி– ய த்– தி ற்– கு ம் பெயர் ப�ோன– வ ர். வாக்கு தவ–றா–தவ – ர். உழைப்–பின் மூல–மாக மட்– டுமே புகழை அடைய விரும்–புப – வ – ர்–கள். குறிக்–க�ோ– ளு–டன் வாழ்ந்து வாழ்க்–கையை எடுத்–துக்–காட்–டாக வாழ்–பவ – ர்–கள். கிர–கநி – லை: இது–வரை உங்–கள – து அயன சயன ப�ோக ஸ்தா–னத்–தில் இருக்–கும் சனி பக–வான் விலகி ராசிக்கு வரு–கிற – ார். மூன்–றாம் பார்–வை–யால் தைரிய வீரிய ஸ்தா–னத்–தை–யும், ஏழாம் பார்–வை– யால் களத்–திர ஸ்தா–னத்–தை–யும், பத்–தாம் பார்– வை–யால் த�ொழில் ஸ்தா–னத்–தையு – ம் பார்க்–கிற – ார். மற்ற கிர–கங்–களி – ன் நிலை: தன–வாக்கு குடும்ப ஸ்தா–னத்–தில் கேது–வும் - அஷ்–டம ஸ்தா–னத்–தில் ராகு–வும் - லாப ஸ்தா–னத்–தில் குரு–வும் சஞ்–சா–ரம் செய்–கி–றார்–கள். இந்த சனிப் பெயர்ச்சி உங்– களை எதி–லும் நிதா–ன–மா–க–வும், அள–வெ–டுத்–துச் சிறப்–பா–க–வும் செயல்–பட வைக்–கும். இத–னால் சூழ்–நி–லைக்கு ஏற்–ற–வாறு பேசி, காரி–யங்–க–ளைச் சாதித்–துக் க�ொள்–வீர்–கள். இல்–லத்தி – ல் திரு–மண – ம், குழந்– தை ப் பிறப்பு ப�ோன்ற சுப காரி– ய ங்– க ள் நடக்–கும். பூர்–வீக ச�ொத்–துக்–கள், சிர–ம–மில்–லா–மல் கைக்கு வந்து சேரும். ஆல–யத் திருப்–ப–ணி–க–ளி– லும், தர்ம காரி–யங்–களி – லு – ம் ஈடு–படு – வீ – ர்–கள். வரு–மா– னம், எதிர்–பார்ப்–பிற்–கும் அதி–கம – ா–கக் கிடைக்–கும். தேக ஆர�ோக்–கியம் சீராக இருக்–கும். சமூ–கத்–தில் உயர்ந்–தவ – ர்–களி – ன் நட்–பும், ஆத–ரவு – ம் கிடைக்–கும். வெளி–நாட்–டி–லி–ருந்து வரும் நல்ல செய்–தி–கள் உங்–க–ளின் செவி–க–ளைக் குளிர்–விக்–கும்; ஆதா–ய– மும் நல்–கும். உங்–களி – ன் சுய முயற்–சியி – ன் அடிப்–ப– டை–யில் செயற்–கரி – ய காரி–யங்–களை – ச் செய்–வீர்–கள். உங்–கள – ால் சக�ோ–தர, சக�ோ–தரி – க – ளு – க்–கும் நன்மை உண்–டா–கும். எதி–லும் விவே–கத்–துட – ன் செயல்–படு – – வீர்–கள். உங்–களி – ன் கருத்–துக்–கள் அனை–வர– ா–லும் ஏற்–றுக் க�ொள்–ளப்–படு – ம். உங்–கள் மீது சுமத்–தப்–பட்ட வீண் பழி–க–ளில் இருந்–தும், வழக்–கு–க–ளில் இருந்– தும் ‘குற்–றம – ற்–றவ – ர்’ என்று நிரூ–பிக்–கப்–பட்டு விடு–ப– டு–வீர்–கள். அதற்–கான இழப்–பீடு – க – ளு – ம் கிடைக்–கும். மற்–றப – டி அவ்–வப்–ப�ோது ஏற்–படு – ம் மனச் ச�ோர்வை நீக்–கிக் க�ொள்ள, “நமசிவா–ய’ என்ற ஐந்–தெழு – த்து மந்திரத்தை ஓத–வும். எதிர்–பா–ராத விதத்–தில் தீய– வர்–களி – ன் த�ொடர்–பும் ஏற்–படு – ம். இதற்–காக அஞ்–சத் தேவை–யில்லை. சிவ–பெ–ரு–மான் துணை–யி–னால் தீமை–க–ளி–லி–ருந்–தும் தீய–வர்–க–ளி–ட–மி–ருந்–தும் எளி– தில் மீள–லாம். இதற்–கான தெளிவை, “நமசிவா–ய’ – க்–கா–மல் ஜபம் தரு–வது நிச்–சய – ம். நீங்–கள் ஓய்–வெடு உழைத்–துக்–க�ொண்டே இருப்–பீர்–கள். அத–னால் நற்–பல – ன்–க–ளும் உள்–ளன. செய்–த�ொ–ழி–லில் தின– மும் வரு–மா–னம் வந்–துக – �ொண்டே இருக்–கும். இந்த ராசி வாச–கர்–க–ளில் சில–ருக்–குப் புதிய வாக–னம் வாங்–கும் ய�ோகம் உண்–டா–கும். உங்–கள் உழைப்– புக்கு மேல் இரு மடங்கு வரு–மா–னம் கிடைக்–கப் பெறு–வீர்–கள். மற்–ற–வர்–க–ளைத் தலைமை தாங்கி வழி நடத்–திச் செல்–லும் அளவிற்கு உயர்–வீர்–கள்.
62
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
கல்வி, கேள்–வி–க–ளில் அரிய சாத–னை–கள் புரிய வாய்ப்பு கிடைக்–கும். குடும்–பத்–தில் அமைதி நில– வும். செல்–வத்–த�ோடு செல்–வாக்–கும் உய–ரும். எதிர்–பா–ராத இடங்–க–ளி–லி–ருந்து தக்க உத–வி–க– ளைப் பெறு–வீர்–கள். உங்–க–ளின் தன்–னம்–பிக்கை உய–ரும். பேச்–சில் வசீ–க–ர–மும், நடை–யில் கம்– பீ–ர–மும் ஏற்–ப–டும். தத்–துவ ஆராய்ச்–சி–க–ளில் ஈடு– பட மனம் விழை–யும். உங்–க–ளின் செயல்–களை முறைப்–ப–டுத்–திச் செய்–வீர்–கள். உத்– ய�ோ – க ஸ்– த ர்– க ள், அனைத்து வேலை– க–ளை–யும் குறித்த காலத்–திற்–குள் முடித்து, மேல– தி–கா–ரி–க–ளின் பாராட்–டைப் பெறு–வீர்–கள். பதவி உயர்வு பெறு–வ–தற்கு உங்–க–ளைத் தகு–திப்–ப–டுத்– திக் க�ொள்–வீர்–கள். பண வரவு நன்–றாக இருக்– கும். சக ஊழி–யர்–க–ளுக்–கும் உதவி செய்–வீர்–கள். வியா–பா–ரி–கள் க�ொடுக்–கல், வாங்–கல் விஷ–யங்–க– ளில் அனு–கூ–ல–மான பலன்–க–ளைக் காண்–பீர்–கள். கூட்–டா–ளி–களை அர–வ–ணைத்–துச் சென்று காரி– யங்–களை – ச் செய்–யவு – ம். புதிய சந்–தைக – ளை நாடிச் செல்–லும்–ப�ோது கவ–ன–மாக இருக்–க–வும். அரசு சம்–பந்–தப்–பட்ட விஷ–யங்–களி – லு – ம் எச்–சரி – க்–கையு – ட – ன் நடந்து க�ொள்–ளவு – ம். அர–சிய – ல்–வா–திக – ளைத் – தேடிப் புதிய பத–விக – ள் வரும். செய்–கின்ற காரி–யங்–களி – ல் சிறு தடை–கள் ஏற்–பட்–டா–லும் முடிவு சாத–கம – ா–கவே அமை–யும். ப�ொது–ந–ல–ன�ோடு இயைந்த சமு–தாய நலன் சார்ந்த எண்–ணங்–களை – ச் செயல்–படு – த்–துவீ – ர்– கள். த�ொண்–டர்–களை அர–வ–ணைத்–துச் சென்று அவர்– க – ளு க்– கு த் தேவை– ய ான உத– வி – க – ளை ச் செய்–வீர்–கள். மறை–முக எதிர்ப்–பு–கள் அக–லும். கலைத்–து–றை–யி–னர் புதிய ஒப்–பந்–தங்–க–ளைப் பெறு–வத – ற்–குத் தீவிர முயற்–சிக – ளை மேற்–க�ொள்ள – ரு – க்–கும். ஆனா–லும் உங்–கள் சுய க�ௌர– வேண்–டியி வத்–துக்–குப் பங்–கம் ஏற்–பட – ாது. சக கலை–ஞர்–களி – ன் உத–விய – ால் உங்–களி – ன் திற–மைக – ளை வளர்த்–துக் க�ொள்–வீர்–கள். – க – ள், குடும்–பத்–தில் அனு–கூல – ம – ான பெண்–மணி சூழ்–நி–லை–யைக் காண்–பீர்–கள். உங்–கள் உடல் ஆர�ோக்–கியம் சிறப்–பாக இருக்–கும். உற்–றார், உற–வி–னர்–கள் பாசத்–த�ோடு பழ–கு–வார்–கள். இல்– லத்–திற்–குத் தேவை–யான நவீன உப–கர– ண – ங்–களை வாங்–கு–வீர்–கள். பெரி–ய�ோ–ரின் ஆல�ோ–ச–னைப்– படி நடந்–து–க�ொண்டு, குழப்–ப–மான சூழ்–நிலை ஏற்–பட்–டா–லும் தப்–பித்–துக்–க�ொள்–வீர்–கள். மாண–வம – ணி – க – ள், படிப்–பில் சிறப்–பான கவ–னம் செலுத்–து–வீர்–கள். பாடங்–களை முன்–ன–தா–கவே படித்து முடித்து, ஆசி–ரிய – ர்–களி – ன் பாராட்–டுக – ளை – ப் பெறு– வீ ர்– க ள்; எதிர்– ப ார்த்த மதிப்– பெண் – க ளை அள்–ளு–வீர்–கள். விளை–யாட்–டு–க–ளில் புதிய விஷ– யங்–க–ளைக் கற்–றுக் க�ொள்–வீர்–கள். பெற்–ற�ோர்– கள் உங்–க–ளுக்–குப் பக்க பல–மாக இருப்–ப–தால் முயற்–சி–களைத் – தீவி–ரப்–ப–டுத்–த–லாம். அதிர்ஷ்ட நிறங்–கள்: மஞ்–சள், சிவப்பு. அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 1, 3. பரி–கா–ரம்: தின–மும் நந்–தி–யம்–பெ–ரு–மானை வணங்கி வர அர–சாங்க அனு–கூ–லம் ஏற்–ப–டும். எடுத்த முயற்–சி–க–ளில் வெற்றி பெறு–வீர்–கள். ச� ொ ல்ல வேண்–டிய மந்–தி –ரம்: “ஓ ம் சத்–கு–ருவே நமஹ” என்ற மந்–தி–ரத்தை தின–மும் 12 முறை ச�ொல்–ல–வும்.
(19.12.2017 முதல் 28.03.2020 வரை) மக–ரம்: கர்–ம–கா–ர–கன் சனியை அதி– ப – தி – ய ா– க க் க�ொண்ட மகர ராசி அன்–பர்–களே மன–சாட்–சிக்கு விர�ோ– த – ம ான காரி– ய ங்– க ளை செய்–யா–தவ – ர். நீங்–கள் வானத்–தில் க�ோட்டை கட்–டுப – வ – ர்–கள். பிற–ருக்கு க�ொடுத்துக் க�ொடுத்தே மகிழ்ச்–சி–ய–டை–வீர்–கள். ப�ொது–வாக நீங்–கள் சாது–வா–ன–வர். சாத–னை–யா– ளர்–க–ளாக வலம் வந்து மற்–றவ – ர்–க–ளுக்கு பயன் தரு–ப–வர்–கள். கிர–க–நிலை: இது–வரை உங்–கள – து லாப ஸ்தா– னத்–தில் இருக்–கும் சனி பக–வான் விலகி அயன சயன ப�ோக ஸ்தா–னத்–திற்கு செல்–கிற – ார். மூன்–றாம் பார்– வ ை– ய ால் தன வாக்கு குடும்ப ஸ்தா– ன த்– தை–யும், ஏழாம் பார்–வை–யால் ரண ருண ர�ோக ஸ்தா–னத்–தையு – ம், பத்–தாம் பார்–வை–யால் பாக்–கிய ஸ்தா–னத்–தை–யும் பார்க்–கி–றார். மற்ற கிர–கங்–க–ளின் நிலை: ராசி–யில் கேது– வும் - சப்–தம ஸ்தா–னத்–தில் ராகு–வும் - த�ொழில் ஸ்தா–னத்–தில் குரு–வும் சஞ்–சா–ரம் செய்–கி–றார்–கள். இந்த சனி பெயர்ச்–சி–யால் தாயின் வழி–யில் நன்– மை – க ள் உண்– ட ா– கு ம். உங்– க ளை விட்டு வில–கி–யி–ருந்த தாய் வழி உற–வி–னர்–கள் மீண்–டும் வந்து இணை–வார்–கள். அவர்–க–ளுக்–குத் தேவை– யான உத– வி – க – ளை ச் செய்து, உங்– க ள் நன் –ம–திப்பை உயர்த்–திக் க�ொள்–வீர்–கள். அதி–க–மான பய–ணங்–களை மேற்–க�ொள்ள நேரி–டும். எந்த வய– தி–ன–ருக்–கும் புதி–தாக ஒரு கல்–விய�ோ, கலைய�ோ பயில வாய்ப்–புண்–டா–கும். சில–ருக்கு வெளி–யூர் சென்று படிக்–கும் வாய்ப்–பு–க–ளும் கிடைக்–கும். செய்–த�ொ–ழி–லில் வளர்ச்சி உண்–டா–கும். பழைய வாக–னங்–களை விற்–றுவி – ட்டு புதிய வாக–னங்–களை வாங்–குவீ – ர்–கள். அதே–நேர– ம் உடல் நலத்–தில் கவ–ன– மாக இருக்–க–வும். சரி–யான நேரத்–தில் ஆகா–ரம் உட்–க�ொண்டு, ஒவ்–வாத உண–வு–க–ளைத் தவிர்த்– தாலே ப�ோதும்; ந�ோய் வரா–மல் பாது–காத்–துக் க�ொள்–ள–லாம். ஆர�ோக்–கிய–மான எண்–ணங்–கள் சிற–க–டித்–துப் பறக்–கும். குடும்–பத்–தில் மகிழ்ச்சி ப�ொங்–கும். உங்–க–ளின் மன–தில் சில–ரது ப�ோக்–கி– னால் வருத்–தங்–கள் ஏற்–பட்–டா–லும் அதை வெளி– யில் காட்–டிக் க�ொள்–ளா–மல் செயல்–ப–டு–வீர்–கள். எப்–ப�ோத�ோ உங்–க–ளுக்கு உத–வி–ய–வர்–க–ளுக்கு நீங்–கள் மன–முவ – ந்து உத–வும் கால–கட்–டம் இது. சுதந்–தி–ர–மா–கச் சிந்–தித்–துத் தனித்–துச் செயல்–ப–டு– வீர்–கள். உங்–களை – வி – ட்டு எதி–ரிக – ள் வில–குவ – ார்–கள்; புதிய உற–வு–கள் மல–ரும். அவர்–கள் உங்–கள் செயல்–க–ளுக்கு அர–ணா–கத் திகழ்–வார்–கள். சிலர் புதிய திட்–டங்–களை நடை–மு–றை–ப–டுத்–து–வார்–கள். வரு–மா–னம் பெரு–கும். இத–னால் புதிய சேமிப்–புத் – லு – ம் ஈடு–படு – வீ – ர்–கள். அதே–நேர– ம் எவ–ரிட – – திட்–டங்–களி மும் உங்–கள் ரக–சி–யங்–களை – ப் பகிர்ந்து க�ொள்ள வேண்–டாம். உங்–கள் எண்–ணங்–கள் அனைத்– தும் நிறை–வேறு – ம். அனைத்து விஷ–யங்–களை – யு – ம் நல்ல கண்–ண�ோட்–டத்–துட – ன் காண்–பீர்–கள். பங்கு வர்த்–த–கத்–தில் லாபம் குவி–யும். அந்த லாபத்தை எதிர்–கா–லத்–திற்–கா–கச் சேமிப்–பீர்–கள். ஆடம்–ப–ரச் செல–வுக – ளை – க் குறைத்–துக்–க�ொள்–வீர்–கள். தந்தை வழி–யில் சில அனு–கூ–லங்–க–ளைக் காண்–பீர்–கள்.
உங்– க ளை எதிர்த்– த – வ ர்– க ள் அடங்– கு – வ ார்– க ள். த�ொழி– லி ல் ஏற்– ப ட்ட இடை– யூ – று – க ள் வில– கு ம். எதிர்–பா–ராத இடங்–க–ளி–லி–ருந்து பண வரவு உண்– டா–கும். மன–தில் அமைதி நில–வும். நிம்–ம–தி–யாக உறங்–கு–வீர்–கள். உடல் உபா–தை–கள் முழு–மை– யா–கத் தீர்ந்–து–வி–டும். குடும்–பத்–தி–லும் மருத்–து–வச் செல–வு–கள் ஏற்–ப–டாது. வெளி–யூ–ரி–லி–ருந்து மகிழ்ச்– சி–க–ர–மான செய்–தி–கள் வந்து சேரும். ஆன்–ம–கச் சிந்–த–னை–யு–டன் வாழ்க்–கையை நடத்–து–வீர்–கள். உத்– ய�ோ – க ஸ்– த ர்– க – ளு க்கு விரும்– பி ய பதவி உயர்வு கிடைக்–கும். இத–னால் ஊதி–யம் உய– ரும். மேல–தி–கா–ரி–கள் உங்–களை நம்–பிப் புதிய ப�ொறுப்–பு–களை ஒப்–ப–டைப்–பார்–கள். அலு–வ–ல– கத்–தில் சிறப்–பான பயிற்–சி–க–ளைக் கற்–ற–றிந்து வெற்–றி–ய–டை–வீர்–கள். வியா–பா–ரி–கள், ப�ோட்–டி–யா–ளர்–க–ளின் தடைக்– கற்–க–ளைக் கடக்க சற்று ப�ோராட வேண்–டி–யி–ருக்– கும். கூட்–டா–ளி–களை நம்–பா–மல் நீங்–களே முன்– னின்று செயல்–பட்–டால் வியா–பா–ரத்–தில் ஏற்–ப–டும் குள–று–ப–டி–க–ளைத் தவிர்க்–க–லாம். பண விஷ–யத்– தி–லும் உஷா–ராக இருக்–க–வும். மற்–ற–படி சுகத்தை மறந்து கடி–ன–மாக உழைப்–பீர்–கள். அர–சி–யல்–வா–தி–கள், கட்–சி–யின் மேலி–டத்–தில் கணி–சம – ான ஆத–ரவ – ைப் பெறு–வீர்–கள். அதே–சம – ய – ம் த�ொண்–டர்–கள் உங்–களி – ட – ம் சற்று பாரா–முக – ம – ா–கவே நடந்து க�ொள்–வார்–கள். மற்–றப – டி சமு–தா–யத்–திற்–குப் பயன்–ப–டும் காரி–யங்–க–ளில் ஈடு–ப–டு–வீர்–கள். எதி–ரி–க– ளின் ரக–சி–யத் திட்–டங்–களை அம்–ப–லப்–ப–டுத்–திப் புக–ழ–டை–வீர்–கள். கலைத்–துறை – யி – ன – ரு – க்கு அனைத்து வேலை–க– ளும் சுமு–கம – ாக முடி–யும். உங்–களைத் – தேடிப் புதிய வாய்ப்–பு–கள் வரும். திற–மை–களை வெளிப்–ப–டுத்– து–வ–தற்–கான சந்–தர்ப்–பங்–கள் தாமா–கவே அமை– யும். ப�ொரு–ளா–தார வச–தி–க–ளில் முன்–னேற்–றம் ஏற்–ப–டும். புதிய வாக–னங்–களை வாங்–கு–வீர்–கள். ஆக்–க–பூர்–வ–மான முயற்–சி–க–ளில் ஈடு–பட்டு வெற்றி காண்– பீ ர்– க ள். பெண்– ம – ணி – க ள், குடும்– ப த்– த ா– ரி – டம் விட்– டு க் க�ொடுத்து நடந்து க�ொள்– ள– வு ம். அனை–வரை – யு – ம் அனு–சரி – த்–துச் செல்–லவு – ம். நன்கு ய�ோசித்த பிறகே முக்–கிய முடி–வுக – ளை எடுக்–கவு – ம். ஆடம்–பர– ச் செல–வுக – ளைத் – தவிர்த்து சேமிப்–புக – ளி – ல் கவ–னம் செலுத்–த–வும். கடு–மை–யான ச�ொற்–களை உதிர்க்–கா–மல் நிதா–ன–மா–கப் பேச–வும். – ணி – க – ள், படிப்–பில் ஏற்–படு – ம் இடை–யூ– மாண–வம று–களை – ச் சமா–ளிக்–கும் ஆற்–றல – ைப் பெறு–வீர்–கள். தெளி–வான மன–து–டன் படித்து நல்ல மதிப்–பெண்– களை அள்–ளுவீ – ர்–கள். நண்–பர்–களு – ம் உங்–களு – க்கு உத–விக – ர– ம – ாக இருப்–பார்–கள். அதே–சம – ய – ம் விளை– யாட்–டு–க–ளில் எதிர்–பார்த்த வெற்–றி–க–ளைப் பெற முடி–யா–மல் ப�ோகும். அதிர்ஷ்ட நிறங்–கள்: நீலம், வெள்ளை. அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 6, 9. பரி– க ா– ர ம்: தின– மு ம் நெய் அபி– ஷே – க ம் செய்து ஐயப்–பனை வணங்கி வர மன–ம–கிழ்ச்சி அதி–க–ரிக்–கும். ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–திர– ம்: “ஓம் ம்–கண – ப – – தயே நமஹ” என்ற மந்–திர– த்தை தின–மும் 9 முறை ச�ொல்–ல–வும். ðô¡
63
1-15 நவம்பர் 2017
சனிப் பெயர்ச்சி ராசி பலன்கள் கும்–பம்: த�ொழிற்கா–ரக – ன் சனியை
அதி–பதி – ய – ா–கக் க�ொண்ட கும்ப ராசி அன்– ப ர்– க ளே, நீங்– க ள் எதி– லு ம் நுணுக்–கங்–களை கண்–டுபி – டி – க்–கும் பண்–புள்–ளவ – ர். நீங்–கள் எவ–ருக்–கும் – ப் பேசு–ப– அஞ்–சா–மல் உண்–மையை வர்–கள். எல்–லா–ரும் நன்–றாக இருக்க வேண்–டும் என்ற எண்– ண ம் உடை– ய – வ ர். இருப்– ப – தை க் க�ொண்டு எளிய வாழ்வு முறையை வாழ்ந்து அமை–தி–யுட – ன் இருக்க விரும்–பு–ப–வர்–கள். கிர–க–நிலை: இது–வரை உங்–க–ளது த�ொழில் ஸ்தா–னத்–தில் இருக்–கும் சனி பக–வான் விலகி லாப ஸ்தா–னத்–திற்கு செல்–கி–றார். மூன்–றாம் பார்–வை– யால் ராசி–யை–யும், ஏழாம் பார்–வை–யால் பஞ்–சம பூர்வ புண்–ணிய ஸ்தா–னத்–தை–யும், பத்–தாம் பார்– வை–யால் அஷ்–டம ஸ்தா–னத்–தையு – ம் பார்க்–கிற – ார். மற்ற கிர–கங்–க–ளின் நிலை: ரண ருண ர�ோக ஸ்தா–னத்–தில் ராகு–வும் - பாக்–கிய ஸ்தா–னத்–தில் குரு–வும் - அயன சயன ப�ோக ஸ்தா–னத்–தில் கேது–வுடன் சஞ்–சா–ரம் செய்–கி–றார்–கள். இந்த சனிப் பெயர்ச்–சிய – ால் உங்–கள் சக�ோ–தர, சக�ோ–த–ரி–க–ளி–டம் ஏற்–பட்ட கருத்து வேறு–பா–டு– கள் மறைந்து ஒற்–றுமை வள–ரும். அவர்–க–ளு–டன் சேர்ந்து இனிய பய–ணங்–க–ளைச் செய்–வீர்–கள். உங்–களி – ன் ஆற்–றல் அதி–கரி – க்–கும். பகை–வர்–களை வெற்றி க�ொள்–வீர்–கள். உடல் நலம் சீரா–கும். வரு– ம ா– ன ம் சிறப்– ப ாக இருக்– கு ம். உங்– க – ளி ன் பெருந்–தன்–மையை அனை–வ–ரும் பாராட்–டு–வார்– – ளு – க்–காக கள். அதே–நேர– ம் ஆடம்–பர– க் கேளிக்–கைக செலவு செய்–வ–தைக் குறைத்–துக் க�ொள்–ள–வும். சில நேரங்–க–ளில் ய�ோசிக்–கா–மல் பேசி வம்–பில் மாட்–டிக் க�ொள்ள நேர–லாம். மறை–முக எதி–ரி–க– ளி–டம் கவ–ன–மாக இருக்–க–வும். உங்–கள் ரக–சி–யங்– களை எவ–ரி–ட–மும் பகிர்ந்–து–க�ொள்ள வேண்–டாம். மற்–ற–படி உங்–க–ளின் பத–வி–யால் சில ஆதா–யங்– கள் கிடைத்து, மகிழ்ச்சி உண்–டா–கும். இதன் மூலம் ப�ொது–ந–லக் காரி–யங்–க–ளுக்–குச் செலவு செய்–வீர்–கள். திட்–ட–மிட்ட வேலை–க–ளைத் தள்ளி வைக்க வேண்–டிய சூழ்–நிலை, சில நேரங்–க–ளில் உரு–வா–கல – ாம். எனவே உங்–கள் காரி–யங்–க–ளில் கவ–ன–மாக இருக்–க–வும். மற்–ற–படி நேர்–மை–யான எண்–ணங்–க–ளால் உங்–க–ளின் வாழ்க்–கைத் தரம் உய–ரும். அலு–வ–ல–கத்–தில் புதிய ப�ொறுப்–பு–களை ஏற்று நடத்த நல்–வாய்ப்பு உரு–வா–கும். இத–னால் – ல்–லாத வருத்–தங்–களு – ம், மன–தில் இருந்த கார–ணமி குழப்–பங்–க–ளும் மறை–யும். உங்–கள் பணி–களை விரை– வி ல் செய்து முடிப்– பீ ர்– க ள். சமூ– க த்– தி ல் உங்–க–ளின் மதிப்பு, மரி–யாதை உய–ரும். வழக்கு விவ–கா–ரங்–க–ளில் சாத–க–மான தீர்ப்பு கிடைக்–கும். உங்– க – ளி ன் எண்– ண ங்– க – ளு ம், செயல்– க – ளு ம் உங்– க – ளு க்கு வாழ்– வி ல் உயர்ந்த இடத்– தை ப் பெற்–றுத் தரும். கடி–ன–மாக உழைக்க வைக்–கும் சனி பக–வான், அதற்–கேற்ற பெரும் பல–னைத் தரு– வ – த ற்– கு ம் தயங்க மாட்– ட ார். அதே– நே – ர ம் ஓய்–வெ–டுக்க முடி–யா–மல் ப�ோவ–தால் உட–லில் ச�ோர்வு உண்–டா–கும். எனவே சரி–யான நேரத்–தில் ஆகா–ரத்தை உட்–க�ொண்டு உடல் வலி–மையைத் – தக்க வைத்–துக் க�ொள்–ள–வும். வாக–னங்–க–ளுக்கு
64
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
பரா–மரி – ப்–புச் செல–வுக – ள் செய்ய நேரி–டும். தவிர்க்க இய–லாத கார–ணங்–க–ளால் சக�ோ–தர, சக�ோ–த–ரி –க–ளுக்–குப் பணம் செல–வ–ழிப்–பீர்–கள். பய–ணங்–க– ளில் அதிர்ஷ்ட தேவதை தரி–ச–னம் தரு–வாள். இத–னால் ப�ொரு–ளா–தார வள–மும், சேமிப்–பும் உய–ரும். அர–சாங்க உத–வி–க–ளும் கிடைக்–கும். உங்–க–ளின் ஆசை–கள் ஒன்–றன் பின் ஒன்–றா–கப் பூர்த்–தி–ய–டை–யும். உத்–ய�ோக – ஸ்–தர்–களு – க்கு அலு–வல – க – ப் பணி–கள் சிறப்–பாக முடி–யும். எதிர்–பார்த்த பதவி உயர்– வும், ஊதிய உயர்–வும் பெறு–வீர்–கள். சில–ருக்கு விரும்–பிய இட–மாற்–றங்–க–ளும் கிடைக்–கும். சில முக்–கிய – ப் பிரச்–னை–களு – க்கு நிரந்–தர– த் தீர்வு காண்– பீர்–கள். மற்–ற–படி உங்–கள் வேலை–களை முன் கூட்–டியே ய�ோசித்–துச் செய்–தால் பிரச்–ன – ை–களைத் – தவிர்க்–க–லாம். வியா– ப ா– ரி – க ள் கூடு– த ல் எச்– ச – ரி க்– கை – யு – ட ன் வாணி–பத்–தில் ஈடு–பட – வு – ம். எதை–யும் ஒரு முறைக்கு இரு முறை ய�ோசித்–துச் செயல்–படு – வ – து அவ–சிய – ம். மற்–றவ – ர்–களி – ட – ம் பண விஷ–யங்–களி – ல் எச்–சரி – க்–கையு – – டன் நடந்–துக – �ொள்–ளவு – ம். மற்–றப – டி வியா–பா–ரத்தை சீர–மைப்–பத – ற்கு நீங்–கள் சுய–மாக மேற்–க�ொள்–ளும் முயற்–சி–கள் நிச்–ச–யம் வெற்–றி–ய–டை–யும். அர–சிய – ல்–வா–திக – ள், மேலி–டத்தி – ன் ஆத–ரவ – ைப் – – பெறு–வீர்–கள். ஆனால் அதன் முழுப் பலன்–களை யும் அனு–ப–விக்க இய–லாத அள–விற்கு மற்–ற–வர்–க– ளால் சிறு குறுக்–கீ–டு–க–ளும் த�ோன்–றும். எனி–னும் மனம் தள–ரா–மல் எதி–ரி–க–ளைச் சமா–ளிப்–பீர்–கள். கடி–ன–மான வேலை–க–ளை–யும் சிறப்–பா–கச் செய்து முடிப்–பீர்–கள். இத–னால் புதிய ப�ொறுப்–பு–க–ளை– யும் பெறு–வீர்–கள். பய–ணங்–க–ளால் நன்–மை–கள் உண்–டா–கும். த�ொண்–டர்–க–ளின் உணர்–வு–க–ளைப் புரிந்–து–க�ொண்டு செயல்–ப–டு–வீர்–கள். கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு புதிய ஒப்–பந்–தங்–கள் கிடைக்–கும். உங்–க–ளின் முயற்–சி–கள் அனைத்– தும் வெற்–றிப் பாதை–யில் செல்–லும். கடி–ன–மாக உழைத்து, உங்– க ள் முழுத் திற– மை – யை – யு ம் வெளிக்–க�ொ–ணர்–வீர்–கள். வரு–மா–னமு – ம் சீரா–கவே இருக்–கும். பெண்–ம–ணி–கள், மன நிம்–ம–தி–யைக் காண்–பீர்– கள். தர்ம காரி–யங்–களி – லு – ம், தெய்வ வழி–பாட்–டிலு – ம் ஈடு–ப–டு–வீர்–கள். புதிய ச�ொத்–துக்–கள் வாங்–கு–வ–தற்– கான ஆரம்–பக – ட்ட வேலை–களைத் – துவக்–குவீ – ர்–கள். – ரு – ட – ன் சந்–த�ோஷ – ம – ா–கப் ப�ொழு–தைக் குடும்–பத்–தின கழிப்–பீர்–கள். கண–வரு – ட – ன – ான ஒற்–றுமை அதி–கரி – க்– கும். குடும்–பப் ப�ொறுப்–பு–களை திருப்–தி–க–ர–மாக நிறை–வேற்றி மகிழ்ச்சி அடை–வீர்–கள். மாண–வ–ம–ணி–கள் உற்–சா–க–மான மன–நி–லை– யு–டன் கல்–வி–யில் ஈடு–ப–டு–வீர்–கள். விளை–யாட்–டு க – ளி – லு – ம் வெற்–றிக – ளை – ப் பெறு–வீர்–கள். உங்–களி – ன் தன்–னம்–பிக்கை படிப்–ப–டி–யாக உய–ரும். அதிர்ஷ்ட நிறங்–கள்: சிவப்பு, வெள்ளை. அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 6, 9. பரி–கா–ரம்: தின–மும் முரு–கனை வணங்கி வர ப�ொரு–ளா–தா–ரத்–தில் நல்ல மாற்–றம் ஏற்–ப–டும். ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–தி–ரம்: “ஓம் ஸம் சனைச்–சர– ாய நமஹ” என்ற மந்–திர– த்தை தின–மும் 11 முறை ச�ொல்–ல–வும்.
(19.12.2017 முதல் 28.03.2020 வரை) மீனம்: குல– க ா– ர – க ன் குருவை அதி– ப – தி – ய ா– க க் க�ொண்ட மீன ராசி அன்–பர்–களே, நீங்–கள் எதி– லும் மன–சாட்–சிக்கு விர�ோ–த–மான காரி– ய த்தை செய்– ய ா– த – வ ர்– க ள். நீங்–கள் குடும்–ப– பெ–ரு–மை–யைக் காப்–ப–வர்–கள். பெரி–ய–வர்–களை மதிப்–ப–வர்–கள். சமு–தாய மாற்–றத்–திற்கு பாடு–ப–டு–ப–வர்–கள். இனிய வார்த்–தைக – ள் இரும்–புக்–கத – வ – ை–யும் திறந்து விடும் என்று உணர்ந்த நீங்– க ள் அன்– பு ம் அணு– கு –மு–றை–யும் க�ொண்–ட–வர்–கள். கிர–க–நிலை: இது–வரை உங்–க–ளது பாக்–கிய ஸ்தா–னத்–தில் இருக்–கும் சனி பக–வான் விலகி த�ொழில் ஸ்தா–னத்–திற்கு செல்–கி–றார். மூன்–றாம் பார்– வ ை– ய ால் அயன சயன ப�ோக ஸ்தா– ன த்– தை–யும், நீங்–கள்ழாம் பார்–வை–யால் சுக ஸ்தா– னத்–தை–யு ம், பத்–தாம் பார்– வ ை– ய ால் களத்– தி ர ஸ்தா–னத்–தை–யும் பார்க்–கி–றார். மற்ற கிர–கங்–க–ளின் நிலை: பஞ்–சம பூர்வ புண்– ணிய ஸ்தா–னத்–தில் ராகு–வும் - அஷ்–டம ஸ்தா–னத்– தில் குரு–வும் - லாப ஸ்தா–னத்–தில் கேது–வுடன் சஞ்–சா–ரம் செய்–கி–றார்–கள். இந்த சனி பெயர்ச்–சி–யால் உங்–கள் குடும்–பத்– – ான பண வர–வால் தில் மகிழ்ச்சி ப�ொங்–கும். சர–ளம சந்–த�ோஷ – ம் அடை–வீர்–கள். நம்–பிக்–கையு – ட – ன் உங்– கள் பணி–களி – ல் ஈடு–படு – வீ – ர்–கள். நண்–பர்–களு – க்–கும் உற்–றார், உற–வி–னர்–க–ளுக்–கும் தேவை–யான உத– வி–க–ளைச் செய்து மன நிறைவு அடை–வீர்–கள். – ம் ப�ோன்ற சுப நிகழ்ச்–சிக – ள் குடும்–பத்–தில் திரு–மண நடக்–கும். மழ–லைச் செல்–வம் இல்–லா–தவ – ர்–களு – க்கு அந்–தப் பாக்–கி–யம் கிடைக்–கும். புதிய முத–லீ–டு–க– ளில் தைரி–யத்–துட – ன் ஈடு–படு – வீ – ர்–கள். மன அழுத்–தம் மறை–யும். சிந்–த–னை–யில் தெளிவு உண்–டா–கும். சக�ோ–தர, சக�ோ–த–ரி–கள் மற்–றும் நண்–பர்–கள் மூல– மாக நன்மை அடை–வீர்–கள். புதிய ச�ொத்–துக்–களை வாங்–கு–வீர்–கள். ஆன்மி–கப் பெரி–ய�ோர்–க–ளைச் சந்–தித்து அவர்–க–ளின் ஆசி–க–ளைப் பெறு–வீர்–கள். உங்–கள் த�ோற்–றத்–தில் ப�ொலிவு உண்–டா–கும். – ா–லிக – ளி – ன் நட்–பைப் பெற்று பல–னடை – வீ – ர்–கள். புத்–திச மன உறுதி உண்–டா–கும். கவ–லை–கள் மறைந்து மகிழ்ச்சி பிறக்–கும். ஏற்–று–மதி - இறக்–கு–மதி வியா– பா–ரங்–கள் சூடு–பி–டிக்–கும். தூர தேசத்–தி–லி–ருந்து மகிழ்ச்சி தரும் செய்–திக – ளை – க் கேட்–பீர்–கள். வெளி– நாட்–டுப் பய–ணங்–க–ளைச் செய்–வீர்–கள். சேமிப்பு விஷ–யங்–களி – ல் முன்–னேற்–றத்–தைக் காண்–பீர்–கள். வெளி–வட்–டா–ரத்–தில் உங்–கள் செல்–வாக்கு உய–ரும். உங்–களை – ப் பற்றி அவ–தூற – ா–கப் பேசி–யவ – ர்–களை – க் கண்–டறி – ந்து அவர்–களு – க்கு உண்மை நிலை–யைப் புரிய வைத்து, நட்–பைத் தக்க வைத்–துக் க�ொள்– ளும் சந்–தர்ப்–பம் ஏற்–ப–டும். பெற்–ற�ோர் மற்–றும் நண்–பர்–கள் வழி–யில் ஏற்–பட்ட மன வருத்–தங்–களை முற்–றி–லும் நீக்–குவ – ார். குறைந்த அளவு முத–லீட்–டி– லும் அதிக லாபத்தை அள்–ளுவீ – ர்–கள். எண்–ணங்–க– ளுக்–குத் தகுந்த செயல் வடி–வம் க�ொடுப்–பீர்–கள். எதி–ரி–க–ளால் த�ொல்–லை–கள் ஏற்–ப–டாது. உடல் உபா– தை – க ள் ஏதே– னு ம் இருப்– பி ன், இக்– க ால
கட்–டத்தி – ல் தீரும். வீண் வழக்–குக – ளி – லி – ரு – ந்து விடு–ப– டு–வீர்–கள். அலைச்–சல்–களு – ட – ன் நடந்த செயல்–கள் நல்–ல–ப–டி–யாக முடி–வ–டை–யும். வெளி–யில் க�ொடுத்– தி–ருந்த பணம் திரும்–ப–வும் கை வந்து சேரும். சென்ற இடத்–தி–லெல்–லாம் பிரச்––னையை சந்–தித்– த–வர்–கள்–கூட இந்–தக் கால–கட்–டத்–தில் விரும்பி வர–வேற்–கப்–ப–டு–வார்–கள். சிலர் மனம் விரும்–பிய வீட்–டிற்–குக் குடி பெயர்–வார்–கள். தக்க சம–யத்–தில் உயர்ந்–த–வர்–க–ளின் நட்–பைப் பெற்று க�ௌர–வக் குறைவு ஏற்–ப–டா–மல் காக்–கப்–ப–டு–வீர்–கள். களவு ப�ோயி–ருந்த ப�ொருட்–கள் திரும்–பவு – ம் கிடைக்–கும். உறு–தி–யின்–றிச் செய்த வேலை–க–ளில் ஒரு பிடிப்பு ஏற்–பட்டு அவை மள–ம–ள–வென்று நடந்–தே–றும். ‘என்ன நடக்–கும�ோ?’ என்று பயந்த விஷ–யங்–கள்– கூட மகிழ்ச்–சி–க–ர–மாக முடி–வ–டை–யும். உத்–ய�ோ–கஸ்–தர்–க–ளுக்கு பதவி உயர்வு தேடி வரும். வரு–மா–னம் சீராக இருக்–கும். சக ஊழி– – ால் உங்–களி – ன் யர்–களு – ட – ன் நல்ல நட்பு த�ொடர்–வத வேலை–கள் குறித்த காலத்–திற்–குள் நிறை–வே–றி– வி–டும். உங்–க–ளின் வேலைத் திற–னைக் கூட்–டிக்– க�ொள்ள புதிய அலு–வ–ல–கப் பயிற்–சி–களை மேற்– க�ொள்–வ–தற்–கான வாய்ப்–பு–கள் கிடைக்–கும். வியா–பா–ரி–கள் ப�ோட்–டி–க–ளை–யும், ப�ொறா–மை– க–ளையு – ம் சந்–தித்–தா–லும் ப�ொறு–மையு – ட – ன் செயல்– பட்டு அவற்– றை ச் சமா– ளி ப்– பீ ர்– க ள். க�ொடுக்– கல், வாங்– க ல் விவ– க ா– ர ங்– க – ளி ல் சிர– ம ங்– க ள் உண்–டா–காது. அர– சி – ய ல்– வ ா– தி – க ள், தாங்– க ள் சார்ந்– து ள்ள கட்–சி–யின் த�ொண்–டர்–க–ளுக்–கும், நெருங்–கி–ய–வர்– க–ளுக்–கும் மிகப் பெரிய உத–வி–க–ளைச் செய்து பாராட்–டுக – ளை – ப் பெறு–வீர்–கள். உங்–கள் க�ௌர–வம் உய– ரு ம். சமு–த ா–யத்–தில் அந்–தஸ்து உண்–டா– கும். உங்–களி – ன் முயற்–சிக – ள் உங்–களை வெற்–றிப்– பா–தைக்கு அழைத்–துச் செல்–லும். கலைத்–து–றை–யி–னர் படிப்–ப–டி–யான வளர்ச்–சி– யைக் காண்–பீர்–கள். புதிய வாக–னங்–களை வாங்–கும் வாய்ப்–பும் கிடைக்–கும். பெண்–ம–ணி–க–ளுக்கு குடும்–பத்–தில் அமைதி நில–வும். வெளி–யூர் மற்–றும் வெளி–நாட்–டி–லி–ருந்து இன்–பக – ர– ம – ான செய்–திக – ள் வந்து சேரும். கண–வரி – – டம் அனு–சரி – த்து நடந்து க�ொள்–வீர்–கள். கண–வரி – ன் உற–வி–னர்–க–ள�ோடு வீண் வாக்–கு–வா–தங்–க–ளில் ஈடு–பட வேண்–டாம். மாண–வ–ம–ணி–கள் படிப்–பில் வெற்றி வாகை சூடு–வீர்–கள். மேலும் உங்–கள் ஞாபக சக்–தி–யும், அறி–வாற்–றலு – ம் பெரு–கும். பெற்–ற�ோர்–களி – ன் ஆத–ர– வு–டன் உங்–க–ளின் எதிர்–கா–லக் கல்–வித் திட்–டங்–க– ளைச் செவ்–வனே நிறை–வேற்–றிக் க�ொள்–வீர்–கள். அதிர்ஷ்ட நிறங்–கள்: மஞ்–சள், நீலம். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 1, 3. பரி– க ா– ர ம்: தின– மு ம் சித்– த ர்– க – ளி ன் ஜீவ– ச–மா–திக்கு சென்–று–வர எடுத்த முயற்–சி–கள் கை க�ொடுக்–கும். ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–தி–ரம்: “ஓம் ஷம் ஷண்–முக – ாய நமஹ” என்ற மந்–திர– த்தை தின–மும் 15 முறை ச�ொல்–ல–வும்.
அடுத்த இத–ழில்: சனி பெயர்ச்சி பிறந்த நாள் பலன்–கள் ðô¡
65
1-15 நவம்பர் 2017
¹î¡
äŠðC &15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
¹î¡
ªêšõ£Œ
Fƒèœ
ë£JÁ
êQ
ªõœO
Mò£ö¡
¹î¡
ªêšõ£Œ
Fƒèœ
ë£JÁ
êQ
ªõœO
Mò£ö¡
Aö¬ñ
݃Aô îI› «îF «îF
A¼ˆF¬è Þó¾ 1.44 ñE õ¬ó
ÝJ™ò‹ ñ£¬ô 4.45 ñE õ¬ó ñè‹ ðè™ 3.54 ñE õ¬ó Ìó‹ ðè™ 3.29 ñE õ¬ó àˆFó‹ ðè™ 3.02 ñE õ¬ó Üvî‹ ðè™ 3.53 ñE õ¬ó
ÜwìI Þó¾ 6.16 ñE õ¬ó
ïõI ñ£¬ô 4.45 ñE õ¬ó
îêI ðè™ 3.39 ñE õ¬ó
ãè£îC ðè™ 3.00 ñE õ¬ó
¶õ£îC ðè™ 2.50 ñE õ¬ó
Ìê‹ ñ£¬ô 5.54 ñE õ¬ó
êŠîI Þó¾ 8.04 ñE õ¬ó
ñóí 24.43 H¡¹ Cˆî
F¼Š«ð£Ï˜ º¼è˜ ÜH«ûè‹. ªî¡è£C àô苬ñ ðõQ õ¼‹ 裆C.
ªð÷˜íI Móî‹. Ü¡ù£H«ûè‹ H¼‰î£õù ̬ü ªè÷K Móî‹, ªô†²I ̬ü.
²ð. ܬùˆ¶ ²ðG蛾膰‹ ï¡Á.
Hó«î£û‹. êèô Cõ£ôòƒèO½‹ ñ£¬ô Hó«î£û Mö£. ¶÷C Móî‹.
M«êû °PŠ¹èœ
èK. W›ˆF¼ŠðF 𣘈îê£óFŠ ªð¼ñ£œ F¼ñ…êù «ê¬õ. àˆîóñ£Îó‹ ð…ê͘ˆFèœ ¹øŠð£´.
ñèó‹
ñèó‹
î²&ñèó‹
î²
°‹ð‹
Hó«î£û‹. êèô CõÝôòƒèO½‹ ñ£¬ô Hó«î£û õN𣴠Mö£.
ãè£îC Móî‹. °¼õ£ÎóŠð¬ù G¬ù‚è îKC‚è «ñ¡¬ñ A†´‹. °ö‰¬îèœ Fù‹.
Ɉ¶‚°®, ªî¡è£C, êƒèó¡«è£M™, ð†® ióõ˜ ÞˆîôƒèO™ ܋𣜠F¼‚è™ò£í‹.
ñ£òõó‹ ªè÷K ñ£Îóï£î˜ ¹øŠð£´. F¼iF àô£‚裆C.
è£ô ¬ðóõ˜ ÜwìI. ñý£«îõ£wìI ¬ðóõ˜, è£O¬ò õN𣴠ªêŒò ïôº‡´.
ªï™¬ô 裉Fò‹¬ñ «è£ô£†ì Üôƒè£ó‹.
M¼„Cè‹&î² ²ð. êw® Móî‹. º¼èŠªð¼ñ£¬ù îKC‚è ñèœ Ã´‹.
M¼„Cè‹
¶ô£‹&M¼„Cè‹ êƒèìýó 궘ˆF. èíðF¬ò õNðì èõ¬ôèœ b¼‹.
¶ô£‹
è¡Q&¶ô£‹ A¼ˆF¬è Móî‹. F¼Šðóƒ°¡ø‹ ݇ìõ˜ ¹øŠð£´.
ÜI˜î 23.25 H¡¹ Cˆî °‹ð‹
Cˆî 60.00 ï£N¬è
ñóí 24.46 H¡¹ Cˆî
ñóí 26.52 H¡¹ ÜI˜î
ñóí 60.00 ï£N¬è
ÜI˜î 60.00 ï£N¬è
¹ù˜Ìê‹ Þó¾ 7.19 ñE õ¬ó
êw® Þó¾ 10.08 ñE õ¬ó
Cˆî 45.11 H¡¹ ñóí
F¼õ£F¬ó Þó¾ 8.29 ñE õ¬ó Cˆî 60.00 ï£N¬è
I¼èYKì‹ Þó¾ 10.29 ñE õ¬ó
ÜI˜î 60.00 ï£N¬è
Cˆî 60.00 ï£N¬è
ð…êI Þó¾ 12.25 ñE õ¬ó
궘ˆF Þó¾ 2.42 ñE õ¬ó
¶MF¬ò 裬ô 7.27 ñE õ¬ó «ó£AE Þó¾ 12.09 ñE õ¬ó F¼F¬ò H¡Qó¾ 3.43 ñE õ¬ó
Hóî¬ñ 裬ô 9.32 ñE õ¬ó
Cˆî 55.45 H¡¹ ÜI˜î è¡Q
ܲMQ ÜF裬ô 4.18 ñE õ¬ó ÜI˜î 55.46 H¡¹ Cˆî è¡Q
궘ˆîC ðè™ 1.05 ñE õ¬ó
ªð÷˜íI ðè™ 11.27 ñE õ¬ó ðóE Þó¾ 3.06 ñE õ¬ó
«óõF ÜF裬ô 5.10 ñE õ¬ó Cˆî 57.54 H¡¹ ÜI˜î C‹ñ‹
C‹ñ‹
ê‰Fó£wìñ‹
Fó«ò£îC ðè™ 2.16 ñE õ¬ó
«ò£è‹
àˆFó†ì£F ÜF裬ô 5.37 ñE õ¬ó Cˆî 59.03 H¡¹ ñóí
ï†êˆFó‹
¶õ£îC ðè™ 3.30 ñE õ¬ó
FF
கணித்தவர்: ‘ஜ�ோதிட மணி’ வசந்தா சுரேஷ்குமார்
நவம்பர் மாதம் 1-15 (ஐப்பசி) பஞ்சாங்க குறிப்புகள்
ðFŠðè‹
பரபரபபபான விறபனனயில்
சபரிமலல யோத்திலை ஒரு வழிகாட்டி
பிரபுசேஙகர
u75
பழநி
பழநிபதிவாழ பாலகுோரன் அரு்ள உஙகள் இலலஙகளுக்குக் சகாண்டு மசேர்க்கிைது இந்த நூல! u100
கோசி யோத்திலை
்பா.சு.ரமணன
ஸ்லோகஙகள் எலலா பிரச்னக்ளயும் எளிதில தீர்க்கும் ேந்திரஙகள்
சேபரிே்ல விரதம், நியேஙகள், பூ்ை, பயணம் என எலலாவற்றுக்குோன ்கடு.
அதிசயம் அ்ேகமுற்ற
சிதரா மூரததி
பலன் தரும்
u150
ெ.்பரணிகுமார
பக்தித் தமிழ்
இ்ைவ்னப பாடும் இனிய இலக்கியஙகளின் அற்புதக் கருத்துகள் u160 எளிய ந்ையில
என. தசோக்கன
அத்ரிமலல யோத்திலை
ஆன்–மி–கத்–தின் மூலம் நேக்–குள் உணர்த்–தப–ப–டும் அற்–பு–த–ோன பய–ணத்–திற்கு மிக நுட்–ப–ோக வழி–காட்–டு–கி–ைது u125 இந்–நூல
அத்ரி ே்லக்கு யாத்தி்ர சசேலவது வாழ்வமய ோற்றிய்ேக்கும். அஙகு எபபடிச சசேலவது?
u175
முத்தாலஙகுறிசசி காமராசு
புத்தக விற்பனையாளரகள் / முகவரகளிடமிருந்து ஆரடரகள் வரவவறகப்படுகின்றை. த்தாடரபுக்கு: 7299027361 பிரதிகளுக்கு: சூரியன் பதிபபகம், 229, கசவசேரி வராடு, மயிலாபபூர, தசேனனை- 4. வ்பான: 044 42209191 Extn: 21125 | Email: kalbooks@dinakaran.com
பிரதிகளுக்கு : தசேனனை: 7299027361 வகானவ: 9840981884 வசேலம்: 9840961944 மதுனர: 9940102427 திருசசி: 9364646404 தெல்னல: 7598032797 வவலூர: 9840932768 புதுசவசேரி: 7299027316 ொகரவகாவில்: 9840961978 த்பஙகளூரு: 9945578642 மும்ன்ப: 9769219611 தடல்லி: 9818325902
திைகரன அலுவலகஙகளிலும், உஙகள் ்பகுதியில் உள்ள திைகரன மறறும் குஙகுமம் முகவரகளிடமும், நியூஸ் மாரட் புத்தகக் கனடகளிலும் கினடக்கும் புத்தகஙகளைப் பதிவுத ்தபால் / கூரியர் மூலம் பபற, புத்தக விளலயுடன் ஒரு புத்தகம் என்றால் ரூ.20ம், கூடு்தல் புத்தகம் ஒவபவான்றுக்கும் ரூ.10ம் சேர்தது KAL Publications என்ற பபயருக்கு டிமாண்ட் டிராஃப்ட் அல்லது மணியார்டர் வாயிலாக மேலாளர், சூரியன் பதிபபகம், தினகரன், 229, கசமசேரி மராடு, ேயிலாபபூர், சசேன்்ன 600004. என்ற முகவரிக்கு அனுப்பவும்.
இபவ்பாது ஆனனலனிலும் வாஙகலாம் www.suriyanpathipagam.com ðô¡
67
1-15 நவம்பர் 2017
ஆ
ந்–திர மாநி–லத்–தில் நாக–லா–பு–ரத்–திற்கு அரு–கில் உள்–ளது, வைப்–புத் தலங்–க–ளில் ஒன்–றான காரிக்–கரை. இப்–ப�ோது ராம–கிரி என்–றழ – ைக்–கப்–ப– டு–கிற – து. இங்–குள்ள வாலீ–சுவ – ர– ர் ஆல–யத்–தினை – ய – �ொட்டி பைர–வரு – க்–கான தனி ஆல–யம் உள்–ளது. இது சிறந்த பிரார்த்–த–னைத் தல–மா–கும். இந்த சந்–ந–தி–யில் கல்–லா–லான நாய் உரு–வங்–கள் நிறைய உள்–ளன.
பெருமகளூர்
ம�ோடி எழுத்தில்
ச�ோமநாதர் க�ோயில் குறிப்புகள்!
த
ஞ்–சா–வூர் மாவட்–டம் பேரா–வூ–ரணி வட்–டத்–தில் திக–ழும் ஓர் ஊரான பெரு–ம–க–ளூர், ச�ோழப் பேர–ர–சர்–கள் காலத்–தில் முக்–கி–யத்–து–வம் பெற்ற ஒரு தல–மாக விளங்கி இருந்–துள்–ளது. பெரும்–பா– லான ஊர்–களி – ன் பழம்–பெ–யர்–கள் காலப்–ப�ோக்–கில் மாற்–றம் பெற்று புதிய பெயர்–க–ளில் விளங்–கு– கின்– ற ன, அந்– த ப் பழம் பெயர்– க ளை நமக்கு எடுத்– து க் கூறு– ப – வை – ய ாய் விளங்– கு – பவை நம் திருக்– க�ோ – யி ல்– க – ளி ல் காணப்– ப ெ– று ம்
68
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
கல்–வெட்–டுச் சாச–னங்–களு – ம், மன்–னர்–கள – ால் வெளி– யி–டப் பெற்ற செப்–பே–டு–க–ளும், பழந்–த–மிழ் இலக்– கி–யங்–களு – மே – ய – ா–கும். அவ்–வகை – யி – ல் மாமன்–னன் ராஜ–ரா–ஜ–ச�ோ–ழ–னின் தஞ்–சைப் பெரி–ய–க�ோ–யில் கல்–வெட்–டுச் சாச–னங்–க–ளா–லும், குல�ோத்–துங்க ச�ோழன் காலத்து பெரு–ம–க–ளூர் சிவா–ல–யத்–துக் கல்–வெட்டு சாச–னம் ஒன்–றா–லும் தற்–ப�ோ–தைய பெரு– ம – க – ளூ – ரி ன் பழம்– ப ெ– ய ர் பெரு– மு ள்– ளூ ர் என்–பதை அறி–ய–லாம்.
செ
ன்–னையை அடுத்–துள்ள திரு–ஒற்–றியூ – ர் தியா–கர– ாஜ சுவாமி ஆல–யத்–தில் பைர–வ–ருக்–கான தனிச் சிற்–றா–ல–யம் கரு–வறை உள்–மண்–ட–பம், மகர மண்–ட–பத்–து–டன் காணப்–ப–டு–கி–றது. கரு–வறை மீது அழ–கிய ஒற்–றைக் கல–சம் க�ொண்ட விமா–னம் உள்–ளது. இச்–சந்–நி–திக்கு அரு–கில் பைரவ தீர்த்–தம் உள்–ளது.
முதுமுனைவர் குடவாயில்
பாலசுப்ரமணியன்
சிவனும் தேவியும்
ச�ோமநாதர் ச�ோழ–வள நாட்–டிற்–கே–யு–ரிய இயற்கை எழி– ல�ோடு திக–ழும் பெரு–ம–க–ளூ–ரின் ஊரின் நடுவே உள்ள அழ–கிய தாம–ரைத் தடா–கத்–தின் கரை–யில் பழ–மைச்–சு–வ–டு–க–ளைச் சுமந்த வண்–ணம் ச�ோம– நா–தர் சிவா–ல–யம் காட்சி நல்–கு–கின்–றது. சிறிய கற்– ற – ளி – ய ான இவ்– வ ா– ல – ய த்– து க் கரு– வ – றை – யி ல் சிவ–லிங்க வடி–வில் ச�ோம–நா–தர் காட்சி நல்–கு– கின்–றார். இந்த ச�ோம–நா–த–ரின் திரு–மேனி (லிங்க பாணம்) சிற்– பி – க – ளி ன் உளி படாத விடங்– க த் திரு–மே–னி–யா–கும். பல லட்–சம் ஆண்–டு–க–ளுக்கு முன்பு மரம், செடி ப�ோன்–றவை மண்–ணுக்–குள் புதைந்து கல்–லா–கவே மாறி–வி–டும். அவற்றை ஃபாசில் (fossil) என ஆங்–கில – த்–தில் குறிப்–பிடு – வ – ர். தமிழ்–நாட்–டில் திண்–டி–வ–னத்–திற்கு அரு–கி–லுள்ள திரு–வக்–க–ரை–யி–லும், அரி–ய–லூர் மாவட்–டத்–தி–லும் இத்–த–கைய கல்–ம–ரங்–கள் மிகு–தி–யா–கக் காணப்–ப– டு–கின்–றன. அத்–த–கைய கல்–ம–ரத்–தின் ஒரு பகு– தியே பெரு–மக – ளூ – ர் சிவா–லய – த்து லிங்க பாண–மாக உள்–ளது.
தமிழ்– ந ாட்– டி ல் சிற்– பி – க – ள ால் வடிக்–கப்–பெ–றாத (உளி க�ொண்டு செதுக்–கப்–பெ–றாத) சிவ–லிங்க மூர்த்– தங்–க–ளுக்கு தனி–யான சிறப்–புண்டு. திரு–வா–ரூர், திருக்– க�ோ – யி – லி ல் கரை– ய ான் புற்றே கல்– ல ாக மாறி புற்–றி–டங்–க�ொண்ட மூர்த்–தி–யாக லிங்க வடி– வில் காட்சி நல்–கு–கின்–றது. திரு–வை–யாற்–றி–லும் உளி–ப–டாத பாறைப் படி–வமே ஐயா–றப்–ப–ரா–கத் திகழ்–கின்–றது. திரு–நல்–லூ–ரில் உல�ோ–கப் படி–வுப் – ா–ணம – ாக காட்சி நல்–குகி – ன்–றது. பாறையே லிங்–கப பெரு–ம–க–ளூ–ருக்கு ஆணித்தே புதுக்–க�ோட்டை மாவட்– ட த்– தி ல் மண– மே ல்– கு டி அரு– கே – யு ள்ள மஞ்–சக்–குடி எனும் ஊரில் உள்ள சிவ–லிங்–கப – ா–ணம் இவ்–வா–ல–யத்–தில் உள்–ளது ப�ோன்றே மரமே கல்– லாக மாறிய ஒன்–றா–கும். இத்–த–கைய இயற்கை வடிவ திரு– மே – னி – க – ளு க்கு இறை– ய ாற்– றலை வெளிப்–ப–டுத்–தும் சிறப்–புண்டு. அவ்–வ–கை–யில் பெரு–ம–க–ளூர் ஈச–னின் திரு–வ–டி–வம் அரி–தி–னும் அரி–தான ஒன்–றாம். ச�ோம–நா–தர் திக–ழும் விமானம் இரு தளங்–க– ளு–டன் உய–ரம – ா–கக் காணப் பெறு–கின்–றது. அர்த்த மண்–ட–பம், மகா–மண்–ட–பத்–து–டன் திக–ழும் மூல–வர் க�ோயில் ச�ோழர், பாண்–டி–யர், விஜ–ய–ந–க–ரர் எனப் பல்–வேறு மரபு மன்–னர்–கள் காலத்–தில் திருப்–பணி பெற்–றத – ா–கக் காட்சி நல்–குகி – ன்–றது. தூண் ஒன்–றில் அடி–யார் ஒரு–வர் ஈசனை வணங்–கும் க�ோலச் சிற்– ப ம் இடம் பெற்– று ள்– ள து. அம்– பி – கை – யி ன் க�ோயில் தனித்– து க் காணப்– ப ெ– று – கி ன்– ற து. சுந்–த–ராம்–பிகை என்–றும், அழ–க–மர்–மங்கை என்– றும் திரு–நா–மங்–க–ள�ோடு ப�ோற்–றப் பெறு–கின்ற கரு–ணை–யின் திரு–வ–டி–வ–மாக உமா–தேவி காம– க�ோட்–டத்–தில் அருள் பாலிக்–கின்–றாள். திருச்–சுற்–றில் கண–பதி, வள்ளி தேவ–சேனா சமேத சுப்–ர–ம–ணி– யர், சண்–டீ–சர், பைர–வர், சூரி–யன் ப�ோன்–ற�ோ–ரின் திரு–மே–னி–கள் இடம் பெற்–றுள்–ளன. மயில் மீது அமர்ந்–துள்ள சுப்–பி–ர–ம–ணி–ய–ரின் திருக்–க�ோ–லம் காண்–ப�ோர் உள்–ளத்–தைக் க�ொள்ளை க�ொள்–ளும் தகை–மை–யது. திருச்–சுற்–றில் (பிரா–கா–ரத்–தில்) ஒரு பழ–மை– யான சிவ–லிங்–கம், அம்–பாள், இட–பம் ஆகி–யவை தரை–யில் புதைந்த நிலை–யில் காணப் பெறு–கின்– றன. பண்டு இவை தனித்த சிற்–றா–லய – ம�ொ – ன்–றில் இடம் பெற்–ற–வை–யா–கும். ச�ோழர் கால கலை– ðô¡
69
1-15 நவம்பர் 2017
மூலவர் விமானம் இரண்–டும் இவ்–வா–ல–யத்–திற்கு அளிக்–கப்–பெற்ற யும், பாண்–டிய – ர் கால கலை–யும் இவ்–வா–லய – த்–தில் க�ொடை–கள் பற்–றி–ய–தா–கும். சங்–க–மித்து நிற்–ப–தைக் காண–லாம். தஞ்–சா–வூரி – ல் ராஜ–ரா–ஜேச்–சர– ம் என்ற பெய–ரில் இவ்–வா–ல–யத்–திற்கு அருகே பெரு–முள்–ளூ–ரின் மாமன்–னன் முத–லாம் ராஜ–ரா–ஜன் எடுத்த பெருங்– பண்–டைய திரு–மால் ஆல–ய–ம�ொன்று இருந்து க�ோ–யி–லுக்கு ச�ோழ–நாட்–டின் இன்று முற்–றி–லு–மாக அழிந்– சில முக்–கிய ஊர்–க–ளி–லி–ருந்– து– வி ட்– ட து. அவ்– வ ா– ல – ய த்– தும், ஈழ நாட்– டி – லி – ரு ந்– து ம் தின் எச்–சங்–கள் ஆங்–காங்கு திரு–விள – க்–குக – ள் எரிக்க நெய் காணப்–பெ–றுகி – ன்–றன. இருப்– அளிக்– க ப் பெற்– ற – மையை பி– னு ம் அவ்– வ ா– ல – ய த்– தி ன் அ க் – க�ோ – யி – லி ல் உ ள்ள செப்–புத் திரு–மேனி – ய – ான அழ– சிலா– ச ா– ச – ன ங்– க ள் எடுத்– து – கிய திரு–மா–லின் திரு–வடி – வ – ம் – யி – ல் ரைக்–கின்–றன. அவ்–வகை மட்–டும் இன்று எஞ்–சியி – ரு – ந்து சிவா– ல – ய த்– தி ல் இடம்– ப ெற்– அப்– ப ெ– ரு ங்– க�ோ – யி – லு க்கு றுள்–ளது. சங்கு சக்–க–ரத்–து– விளக்கு எரிக்க பெரு–முள்– டன் திக– ழு ம் திரு– ம ா– லி ன் ளூ–ரும் பங்–காற்–றி–யுள்–ளது. திரு– வ – டி – வ ம் ச�ோழர்– க ால நாள் ஒன்– று க்கு ஆட– வ ல்– எழில்–மிகு படைப்–பா–கும். லான் எனும் பெய–ரு–டைய இ வ் – வ ா – ல – ய த் – தி ல் அள– வை க் குவ– ள ை– ய ால் இரண்டு கல்–வெட்–டுச் சாச– ஒரு உழக்கு நெய் அளிக்– னங்– க ள் இடம் பெற்– று ள்– கப்–பெற்று வந்–துள்–ளது. அத– ளன. ஒன்று குல�ோத்–துங்க னைக் கூறும் தஞ்–சைக் கல்– ச�ோழன் காலத்–துத் தமிழ்ச் வெட்டு ராஜ–ரா–ஜ–வ–ள–நாட்டு சாச–ன–மா–கும். மற்–ற�ொன்று பன்–றி–யூர் நாட்டு பெரு–மள்– தஞ்–சையை ஆண்ட மராட்– ளூர் இருக்–கும் இடை–யன் டிய அரச மர–பில் த�ோன்–றிய கிலா–தி–ரன் ஒற்றி என்–பான் துளஜா மகா–ராஜா காலத்– ஆட– வ ல்– ல ா– ன ால் ‘நிச– த ம் திய மராட்–டிய ம�ொழி–யின் ( ந ா ள் – த�ோ – று ம் ) அ ள க் – முருகன் ம�ோடி லிபி சாச–ன–மா–கும். கக்– க – ட வ நெய் உழக்– கு ’
70
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
அடியார்
விஷ்ணு
சுந்தராம்பிகை
பைரவர் கணபதி என்று கூறப்–பெற்–றுள்–ளது. தஞ்சை பெரிய க�ோயி– லு க்கு தீபம் தந்த பெருமை பெரு–முள்–ளூ–ருக்கு இருந்–துள்–ளது. பெரு–ம–க–ளூர் சிவா–ல–யத்–துக் கரு–வ–றை–யின் நிலை–வா–யி– லில் காணப்–பெ–றும் ச�ோழர்–கால கல்–வெட்–டில் மூன்று அரிய குறிப்–புக – ள் காணப்–பெ–றுகி – ன்–றன. பெரு–மக – ளூ – ரி – ன் பழம்–பெ–யர் பெரு–முள்–ளூர் என்–ப–தும், அவ்–வூ–ருக்கு குல�ோத்–துங்க ச�ோழ சதுர்–வே–தி–மங்–க–லம் என்ற மற்–ற�ொரு பெயர் இருந்–த–மை– யும் குறிக்–கப் பெற்–றுள்–ள–மை–ய�ோடு இக்–க�ோ–யில் ஈச–னின் திரு–நா–மம் ச�ோம–நா–தர் என்–ப–தும் காணப்–பெ–று–கின்–றது. ரிக், யஜுர், சாமம், அதர்–வண – ம் எனும் நான்கு வேதங்–களி – – லும் வல்ல அந்–தண – ர்–கள் வாழ்ந்–தது – ம், அவர்–கள – ால் பூஜிக்–கப் பெற்–ற–து–மான ஆல–யங்–க–ளைப் பெற்ற திரு–வூ–ராக இவ்–வூர் விளங்–கிய – த – ால் சதுர்–வேதி – ம – ங்–கல – ம் என்ற பெய–ரினை – ப் பெற்–ற– தா–கத் தெரி–ய–வ–ரு–கி–றது. குல�ோத்–துங்க ச�ோழ–னால் இவ்–வூர் ப�ோற்–றப்–பெற்–ற–தால் அவ–னு–டைய பெய–ரை–யும் க�ொண்டு குல�ோத்–துங்க ச�ோழ சதுர்–வே–தி–மங்–க–லம் என பெரு–மள்– ளூர் அமைக்–கப்–பெற்–ற–மை–யைத்–தான் மேற்–படி கல்–வெட்டு குறிப்–பி–டு–கின்–றது. மராட்–டிய அர–சர் துள–ஜா–வின் அர–சா–ணை–யைக் குறிப்–பி– டும் ஒரு அரிய கல்–வெட்–டுப் பலகை அண்–மைக்–கா–லம் வரை இவ்–வா–ல–யத்து வளா–கத்–தில் புதைந்–தி–ருந்து வெளிப்–பட்–டுள்– ளது. அதில் ம�ோடி என்ற லிபி–யில் எழு–தப்–பெற்ற சாச–ன– மும் அர–சன் இலச்–சினை – –யும் காணப்–பெ–று–கின்–றன. தஞ்சை மராட்–டிய அர–சர்–க–ளின் கல்–வெட்–டு–கள் அனைத்–தும் நாகரி எனும் லிபி–யில்–தான் எழு–தப்–பெற்–றி–ருக்–கும். அரி–தாக ஓரிரு சாச–னங்–கள் மட்–டுமே ம�ோடி எனும் எழுத்–தில் அமைந்–துள்–ளன. அத்–த–கைய அரிய கல்–வெட்–டுச் சாச–னமே இக்–க�ோ–யி–லில் இடம் பெற்–றுத் திகழ்–கின்–றது. முழு–மைய – ாக படிக்–கப்–பெ–றா–மல் திக–ழும் இந்த ம�ோடி கல்–வெட்–டைப் படிக்க வல்–லு–நர்–கள் முயன்று வரு–கின்–ற–னர். எப்–படி இருப்–பி–னும் நிச்–ச–யம் இது இவ்–வா–லய – த்–திற்கு மராட்–டிய அர–சர் துளஜா க�ொடுத்த க�ொடை பற்றி குறிப்–பி–டு–வதே என்–ப–தில் ஐய–மில்லை. மிக–வும் அரிய, உளி படாத விடங்–க–மூர்த்–தி–யா–கத் திக–ழும் பெரு–ம–க–ளூர் ச�ோம–நாத தேவரை அவ்–வா–ல–யத்–துத் திருக்– கு–ளத்–துத் தாமரை மலர்–க–ளால் பூஜித்து சிவ–ன–ருள் பெற்று உய்–வ�ோம். ðô¡
71
1-15 நவம்பர் 2017
வ
டு–கர், ய�ோகினி, க்ஷேத்–தி–ர–பா–ல–கர், கண–பதி, சர்–வ–பூ–தம் - இவற்றை கிழக்கு, மேற்கு, தெற்கு, வடக்கு, ஈசா–னம் முத–லான திசை–க–ளில் வைத்து அன்–னத்–தின் மூலம் பலி ப�ோடு–வர். மற்–ற�ொரு முறை தென்– கி–ழக்கு என்ற முறை–யில் நான்கு திசை–க–ளில் (மூலை–கள்) பிர–திஷ்டை செய்து பலி–யினை – ப் ப�ோடு–வர்.
தேவர்களின் செருக்கை அடக்கிய தலைவனின் துரும்பு!
72
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
திருமுறைக் கதைகள்
ஆ
தி–பை–ர–வ–ரின் சக்–க–ரத்தை வழி–ப–டு–வ–தால் எதி–ரி–கள் அழி–வர் என்–பது ஒரு கருத்து. தத்–துவ ரீதி–யாக, எதி–ரி–கள் என்–ப–வர்–கள் பரம்–ப�ொ–ரு–ளா– கிய சிவ–பெ–ரு–மானை (பைரவ திரு–மேனி க�ொண்ட ரூபம்) அடைய முடி–யா–த–படி தடுக்–கும் மனி–த–னின் ஐம்–பு–லன்–களே ஆவர்.
தே
வர்– க – ளு க்– கு ம் அசு– ர ர்– க – ளு க்– கு ம் பல– கா–ல–மாக இருந்த விர�ோ–தம், நாளாக நாளாக மேன்–மே–லும் வளர்ந்து பெரி–தா– கிக்–க�ொண்டே சென்–றது. எந்–தச்–சிறு விஷ–யத்–திலு – ம் சண்–ட ை–யிட்–டு–த ான், அதன் வெற்றி-த�ோல்– வி – யில்–தான் தீர்வு காண்–பது என்–பது அவர்–க–ளுக்கு வாடிக்–கை–யா–கிப் ப�ோனது. அப்–படி ஒரு சண்டை சந்–தர்ப்–பத்–தில் தேவர்–கள் வெற்–றி–பெ–றும் சூழல் உரு–வா–யிற்று. அவ்–வ–ள–வு– – வி – ப் பெரி–தாக ஆர்ப்–பரி – த்–தார்– தான், அரக்–கர்–களை – ட கள் தேவர்–கள். அந்த வெற்–றி–யைக் க�ொண்–டாடி, – ப் பறை–சாற்–றிக்–க�ொண்ட – ார்–கள். தம் பெரு–மையை இவ்–வாறு இந்–தி–ரன், அக்–கினி, வாயு ப�ோன்ற ஒவ்–வ�ொரு தேவ–ரும் இந்த வெற்றி தன் முயற்–சி– யால் விளைந்–தது என்று மார்–தட்–டிச் சுற்–றித் திரிந்– ததை சிவ–பெ–ரு–மான் கண்–டார். இவர்–க–ளுக்–குச் சரி–யான பாடம் புகட்ட எண்–ணி–னான். உடனே பேர–ழகு மிக்க யட்–சன – ா–கத் த�ோற்–றம் க�ொண்–டார். சிறு துரும்பு ஒன்றை எடுத்–துத் தன் முன்–னால் ப�ோட்–டார். பிறகு அதைப் பார்த்–தப – டி – யே அங்–கும் இங்–கு–மாக கம்–பீர நடை பயின்–றார். அவ–ரைக் கண்ட தேவர்–கள் அந்–தப் புதி–ய–வனை வியப்–பு–டன் ந�ோக்–கி–னர். லேசாக மன–சுக்–குள் தாழ்–ம–னப்–பான்மை த�ோன்–றி–யது. தங்–க–ளை–யும் விஞ்–சும் அழ–கன – ாக இருக்–கிற – ானே, இவன் யாராக இருப்–பான்? ‘நீ யார்?’ என்று கேட்–ட–னர் . இறை–வன் எந்த பதி–லும் அளிக்–காது அதே மிடுக்–குத் த�ோற்–றத்–துட – ன் புன்–முறு – வ – ல் புரிந்–தப – டி நின்–றி–ருந்–தார். ‘நாங்– க ள் கேட்– ப து உன் காதில் விழ– வி ல்– லையா? நீ யார்?’ குர– லி ல் கடுமே ஏறி– ய து தேவர்–க–ளுக்கு. ஈச– னி – ட – மி – ரு ந்து பதி– ல ாக மீண்– டு ம் அதே மென்–சி–ரிப்பு . ‘என்ன இறு–மாப்பு உனக்கு! பதில் ச�ொல்–ல– மாட்–டாயா?’ ‘நான் யாருக்–கும் எந்–தத் த�ொந்–தர– வு – ம் க�ொடுக்– கா– ம ல் அமர்ந்– தி – ரு க்– கி – றே ன். ஏன் என்– னை த் த�ொந்–த–ரவு செய்–கி–றீர்–கள்?’ ‘இத�ோ–பார், இது எங்–கள் உல–கம். நாங்–கள்– தான் இதன் எஜ–மா–னர்–கள். புதி–ய–வன் ஒரு–வன் இங்கே நுழை– வ தை நாங்– க ள் அனு– ம – தி க்க முடி–யாது. ச�ொல், யார் நீ?’ ‘என்ன, நீங்–கள் எஜ–மா–னர்–களா?’ என்று கேட்டு பெருத்த குர–லில் சிரித்–தார் இறை–வன்.
உமா பால–சுப்–ர–ம–ணி–யன்
– க்–குக் க�ோபம் அதி–கரி – த்–தது. என்ன தேவர்–களு இளக்–கா–ரம்! ‘ஆமாம், நாங்–கள் எஜ–மா–னர்–கள்– தான்’ என்று கடு–மைய – ான குர–லில் ச�ொன்–னார்–கள். ‘எஜ–மா–னர்–கள் என்–றால் பல–சா–லி–க–ளா–க–வும் இருப்–பீர்–கள், இல்–லையா?’ ‘நிச்–ச–ய–மா–க’ ‘அப்–படி – ய – ா–னால், இத�ோ என் எதி–ரில் இருக்–கும் இந்–தத் துரும்பை உங்–களி – ல் யாரே–னும் அசைத்து உங்–கள் பலத்தை நிரூ–பி–யுங்–கள், பார்க்–க–லாம்.’ ‘ஆனா–னப்–பட்ட அசு–ரர்–களையே – சிதற அடித்–த– வர்–கள் நாங்–கள். இது வெகு அற்–பம். எங்–கள் வீரத்–துக்கு மிக–வும் அற்–ப–மான ஒரு சவால் இது.’ ‘சரி, சரி, வீண் பேச்சு எதற்கு? இதைக் க�ொஞ்– சம் நகர்த்த முடி–யுமா என்று பாருங்–க–ளேன்.’ – த் துச்–சம – ாக இந்த யட்–சன் தங்–களை இத்–தனை நினைத்–து–விட்–டானே என்ற க�ோபத்–தில் வெகு அலட்–சிய – ம – ாக தம் வாயால் காற்று ஊதி துரும்பை விலக்க முனைந்–தார்–கள். அதுவ�ோ க�ொஞ்–ச – மும் அசை–யா–மல் அங்–கேயே நின்று அவர்–களை ஏள–னப்–ப–டுத்–தி–யது. இந்–திர– ன் முன்னே வந்–தான். வாய்க்–காற்–றால் அகற்ற முடி–யாத அந்–தத் துரும்பை ஒரே அடி–யில் நசுக்–கித் தூக்–கியெ – றி – ய நினைத்–தான். தன் வச்–சிர– ா– யு–தத்தை எடுத்து அந்–தத் துரும்–பின் மேல் பலம் க�ொண்ட மட்–டும் வீசி–னான். ஆனால், க�ொஞ்–சமு – ம் நக–ரா–மல் அந்த வச்–சி–ரா–யு–தத்–தை–யும் கேவ–ல–மா– கப் பார்த்–தது துரும்பு. தன் வச்–சி–ரா–யு–தத்–தின் கூர் மழுங்–கிப் ப�ோனது கண்டு திகைத்–தான் இந்–திர– ன். அடுத்து அக்–னி – தே – வ – னி – ன் முயற்சி. அக்–னி – தே – – வன் தன் சக்–தி–யெல்–லாம் ஒன்று திரட்டி அந்–தத் துரும்பை எரிக்–கச் சித்–தம – ா–னான். ஆனால் ஏமாற்– றம்–தான் மிஞ்–சி–யது. வெற்றி காணாது த�ோற்ற அக்–னி, பரி–தா–ப–மாக வாயு–வைப் பார்த்–தான் .நீயே–னும் இதைச் செய்து முடி என்ற ச�ொல் அவன் கண்–ணில் தெரிந்–தது. அக்–னியு – ம் தன்–னால் பஸ்–மம – ாக்–கப்–பட – ா–தத – ாக அந்– த த் துரும்பு பளிச்– ச ென்று காட்சி தந்– த து கண்டு வெட்–கித் தலை குனிந்–தான். பெரிய மலை– யையே புரட்–டிப் ப�ோடக்–கூடி – ய பல–மிக்க வாயு–வின் முறை இப்–ப�ோது. பெரும்–பு–ய–லாக வீசி–யும் சிறி– தும் அசைந்–து–க�ொ–டுக்–காத அந்–தத் துரும்–பைப் பார்த்து அவன் பயப்–படவே – செய்–தான். தலை குனிந்–த–வ–கை–யில் தம் த�ோல்–வியை ஒப்– பு க்– க�ொண் – ட – ன ர் அம்– மூ – வ – ரு ம். அப்– ப�ோ து பளிச்–சென்று அந்த யட்–சன் மறைந்–தான். தேவர்–கள் அவ–னைக் காணாது திகைத்து, இங்–கும் அங்–கும் ஓடி–னர். யார் அவன், எங்–கிரு – ந்து வந்–தான்? எதற்–காக இப்–படி நமக்கு ச�ோதனை வைத்–தான்? ðô¡
73
1-15 நவம்பர் 2017
கா
சி யாத்–திரை மேற்–க�ொள்–வ�ோர் தமது யாத்–திரை நிறைவு நாளில் இறு–தியா – க பைர–வர் ஆல–யத்தை தரி–சித்து இச்–சந்ந––தி–யில் காசிக் கயிறு பெற்–றுத் தம் ஊருக்–குத் திரும்–பு–வர். கங்–கைக்–கரை – –யின் 64 கட்–டங்–க–ளில் 64 பைர–வர்–கள் உள்–ள–னர்.
அப்–ப�ோது பேர�ொ–ளிய – ாய் அம்–பிகை அவர்–கள் எதிரே த�ோன்–றி–னாள். தேவர்–கள் அம்–பி–கையை வணங்–கி–னர். அம்–பி–கை–யும் புன்–ன–கை–யு–டன், ‘நீங்–கள் யாரைத் தேடு–கிறீ – ர்–கள்?’ என்று கேட்–டாள். ‘ஒரு யட்–சன், ஒரு துரும்பை எங்–கள் முன் ப�ோட்–டு–விட்டு அதை அசைக்–கு–மாறு சவால் விட்– டான். எவ்–வள – வ�ோ முயன்–றும் எங்–கள – ால் அதைச் செய்ய இய– ல – வி ல்லை. எங்– க ள் த�ோல்– வி யை ஒப்–புக்–க�ொள்ள நினைத்–த–ப�ோது அவன் மாய– மாய் மறைந்–து–விட்–டான்,’ என்று பரி–தா–ப–மா–கச் ச�ொன்–னார்–கள். அத–னைக் கேட்டு மெல்ல சிரித்த அம்–பிகை, ‘வீணாக அஞ்–சா–தீர்–கள். வந்த யட்–சன் யார் தெரி– யுமா? சாட்–சாத் சிவ–பெ–ரும – ானே!’ என்று கூறி–னாள். கூடவே, ‘ஒரு துரும்–பைக்–கூட அசைக்க முடி–யாத நீங்–கள், அசு–ரர்–களை வென்–ற–தாக இறு–மாப்பு க�ொள்–கி–றீர்–களே! அந்த வெற்–றி–யின் மூல–கா–ர– ணம் யார் தெரி–யுமா? யட்–ச–னாக உங்–கள் எதி–ரில்
74
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
வந்–தப் பரம்–ப�ொ–ருள்–தான்’ என்–றும் அறி–வித்–தாள். பளிச்–சென்று தேவர்–க–ளின் மன–தி–லி–ருந்து அகம்– ப ாவ மாயை வில– கி – ய து. ‘அவ– ன ன்றி ஓ ர் அ ணு – வு ம் அ சை – ய ா – து ’ எ ன்ற உ ண் – மையை உணர்ந்து தேவர்–கள் செருக்கு நீங்கி இறை–வ–னைத் துதித்–த–னர். இந்த சம்– ப – வ த்தை கேன�ோ– ப – நி – ஷ த்– து ம், காஞ்சி புரா–ண–மும் விரி–வாக வர்–ணிக்–கின்–றன. மாணிக்க வாச–கர் தன் திரு–மு–றை–யில் இந் –நி–கழ்ச்–சியை நெகிழ்ச்–சி–யு–டன் விவ–ரிக்–கி–றார்: அந்–த–மில் பெருமை அழ–லு–ருக் கரந்து சுந்–தர வேடத் த�ொரு–முத லுரு–வு–க�ொண் டிந்–திர ஞாலம் ப�ோல–வந் தருளி எவ்–வெ–வர் தன்–மை–யுந் தன்–வ–யிற் படுத்–துத் தானே யாகிய தயா–ப–ரன் (எட்–டாம் திரு–முறை, மாணிக்க வாச–க–ரின் கீர்த்–தித் திரு–வ–க–வல்)
தா
ரா–புர– த்–திற்கு அரு–கிலு – ள்ள தலம் குண்–டட – ம் ஆகும். இதில் வடு–கந – ா–தர் என்ற பைர–வ–ருக்–குத் தனி ஆல–யம் அமைந்–துள்–ளது. இம்–மண்–ட–லத்– தி–லுள்ள அநேக த�ோட்–டங்–க–ளில் பைர–வ–ரைக் காவல்–தெய்–வ–மாக அமைத்–தி–ருப்–ப–தை–யும் காண–லாம்.
அன்னதானத்தில் மகிழும்
அன்னபூரணி
வானும், நில–வும் வனச்–ச�ோலை மல–ரும் வனப்–பும், மண–மும் உன் எழில் பிம்–ப–மடி! பூமியை கர்ப்–ப–மாய் தாங்கி வளி–யால் மூடி-உயிர்–கள் படைத்–த–ரு–ளும் பரா–சக்தி-சகல ஜீவ–ரா–சிக்–கும் உண–வு–த–ரும் அன்–ன–பூ–ரணி! தங்–க–க–ரண்–டி–யில் பால்–ச�ோறு பரி–மாறி தரணி செழிக்க படி–ய–ளக்–கும் பைரவி! காசி–ந–கர் வறுமை நீக்–கிய காத்–யா–யினி! கருணை,ப�ொறு–மை–யா–ளும் புவ–னேஸ்–வரி! நீரின்றி உல–கேது-தாயே உன் அரு–ளின்றி உயி–ரேது! சிவம் உடம்பு சக்தி இயக்–கம் உல–கமே சிவ–சக்தி மயம்! உல–குக்கு உண–வ–ளிக்–கும் விவ–சாயி அன்–ன–பூ–ரணி அவ–தா–ரம்! நில–மெ–னும் சிவ–மதை சக்–தி–யால் உழுது விளை–ப–யிர் உரு–வாக்–கும் தெய்–வம்! எத்–தனை மனி–தர், எத்–தனை வணி–கர் எத்–தனை நெஞ்–சம், எத்–தனை வஞ்–சம்!
மன–தின் நீர�ோட்–டம் -அதன் கரை–யில் எத்–தனை வகை தேர�ோட்–டம்! சக்–தியை கருத்–தில் ஏற்றி சகல உயி–ருக்–கும் உண–வ–ளிப்–ப�ோம்! பகிர்ந்–துண்டு பாசத்–து–டன் வாழ்–வ�ோம்! அன்–ன–தா–னத்–தில் மகிழ்–வாள் அன்–ன–பூ–ரணி! நெல்–மணி உரு–வா–கும் ஆற்–ற–ல–றிந்து உணவை வீணாக்–காது உண்–ப�ோம்! வயி–றுக்கு விருந்–தா–கும் உணவு! உயி–ருக்கு மருந்–தா–கும் உணவு! முத்து, பவ–ளம், வைரம், வைடூ–ரி–யம் அணி–கள் பூண்டு பசும்–ப�ொன் தேரேறி பவனி வரும் பவானி-உயிர்–கள் பசிப்–பிணி நீக்கி வாழ்த்–தும் சிவ–காமி! கல்–வி–யில் சிறந்–த�ோர் கயமை புரி–வர�ோ! செல்–வத்–தில் சிறந்–த�ோர் செவி–டாய் இருப்–பர�ோ! பசித்–த–வ–ருக்கு உணவு மறுக்–கா–மல் வழங்கி பரா–சக்தி மனம் குளி–ர–வைப்–ப�ோம்! மேக–மாய், மழை–யாய், உர–மாய், பயி–ராய் இர–வி–யாய், மதி–யாய், நெல்–மணி முத்–தாய் விதை–யாய், மர–மாய், கனி–யாய் சுவைக்–கும் சூட்–சும ஆற்–ற–லில் சக்தி தத்–து–வ–ம–றி–வ�ோம்!
- விஷ்–ணு–தா–சன் ðô¡
75
1-15 நவம்பர் 2017
த�ொடர்பு க�ொள்வது வேறு,
பற்று க�ொள்வது
வேறு! ‘யத்–ருச – ா–லாப ஸந்–துஷ்டோ த்வந்த்–வா–தீத�ோ விமத்–ஸர ஸம: ஸித்–தா–வ–ஸித்தௌ ச க்ருத்–வாபி ந நிபத்–யதே’ ‘‘தானா–கவே கிடைப்–ப–தைக் க�ொண்டு திருப்– தி–யட – ை–பவ – ன், இரு நிலை–களி – லு – ம் சல–னம – ட – ை–யா–த– வன், க�ொஞ்–சமு – ம் ப�ொறாமை குண–மில்–லா–தவ – ன், தன்–னால் சாதிக்க முடிந்–தத�ோ, முடி–யவி – ல்–லைய�ோ இத–னால் சிறி–தும் பாதிப்–ப–டை–யா–த–வன் - இத்–த– கை– ய – வ ன்– த ான், தான் இயற்– று ம் கர்– ம த்– த ால் பந்தப்–ப–டா–தவ – –னாக இருக்–கி–றான்.’’ கிடைத்–த–தைக் க�ொண்டு திருப்–தி–ய–டை–வது எல்–ல�ோர– ா–லும் முடி–யக்–கூடி – ய – தா? சாதா–ரண விஷ– யம் - ஓட்–ட–லுக்–குப் ப�ோய் ஊத்–தப்–பம் ஆர்–டர் செய்து, வந்–த–பின் அதை சாப்–பிட்–டுக்–க�ொண்–டி– ருக்–கிற�ோ – ம். எதிரே அமர்ந்–தி–ருப்–பவ – ர் ஆனி–யன் ரவா–த�ோசை ஆர்–டர் க�ொடுக்க, அது அவர்–முன் வைக்– க ப்– ப – டு – கி – ற து. ப�ொன்– மு – று – க – ல ாய், நெய்
76
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
மணக்க மினு–மி–னுத்–துக்–க�ொண்–டி–ருக்–கும் ரவா– த�ோ–சையை – ப் பார்த்து, ‘அடடா, நாமும் இதையே ஆர்டர் செய்–தி–ருக்–க–லாம�ோ?’ என்று த�ோன்–று– கிறது. ஆர்–டர் செய்–வ–தா–கிய கர்–மா–வால் கிடைக்– கும் ஊத்–தப்–பத்தை அமை–திய – ாக ருசிப்–பதி – ல்–தான் திருப்தி இருக்–கி–றது. அது இல்–லா–த–தால்–தான் அடுத்– த – வ ர் ஆர்– ட ர் செய்த ரவா– த�ோசை மீது ஏக்–கம் எழு–கி–றது! இந்த ‘திருப்–தி’ என்ற அம்–ச–மா–னது மனி–தரை இரட்டை மன�ோ–நி–லைக்கு உள்–ளாக்–கு–கி–றது. கிைடத்–த–வரை ப�ோதும் என்று எதிர்–பார்க்–கும் அவ–னுக்கு, அது அப்–ப–டியே கிடைத்–து–விட்–டால் உடனே மன�ோ–பா–வம் மாறி–வி–டு–கி–றது. இன்–னும் க�ொஞ்–சம் கிடைத்–தி–ருக்–க–லாம�ோ? நம் தகு–திக்கு இப்–ப�ோதை – க்–குக் கிடைத்–திரு – ப்–பது சம–மா–னத – ா–கப் ப�ொருந்–தவி – ல்–லைய�ோ? நம்–மைப் ப�ோன்–றவ – ரு – க்கு வேறு–வகை – ய – ாக பலன் கிடைத்–திரு – ப்–பதை – ப் பார்த்– தால், நமக்கு நஷ்–டம் அல்–லவா ஏற்–பட்–டு–விட்–டது என்–றெல்–லாம் எண்–ணத் தலைப்–ப–டு–கி–றது. அதா–வது, கிடைக்–கும்–வரை திருப்தி அடை– யத் தயா–ராக இருக்–கும் மனம், கிடைத்த பிறகு,
‘இன்னும் க�ொஞ்–சம், இன்–னும் க�ொஞ்–சம்–…’ என்ற ஏக்–கத்–துக்கு அடி–மை–யா–கி–வி–டு–கி–றது! ‘லாபத்–தில் நஷ்–டம்’ என்ற புதி–ரான ஒரு கணக்– கைச் ச�ொல்–வார்–கள். அதா–வது பத்–தா–யிர– ம் ரூபாய் லாபம் கிடைக்–கும் என்று எதிர்–பார்க்–கும் ஒரு–வர் தன் வியா–பா–ரத்–தில் ஐந்–தா–யி–ரம்–தான் லாபம் கிடைத்–தது என்–றால், அவ–ரைப் ப�ொறுத்–த–வரை ஐந்–தா–யிர– ம் ‘நஷ்–டம்’! ப�ொது–வாக, லாபம் என்–பது செல–விட்–ட த�ொகைக்கு மேலா–கக் கிடைப்–பது. அதா–வது முத–லீட்–டுக்கு நஷ்–டம் ஏற்–பட – ா–த–வ–கை– யில் கிடைப்–பது. ஆனால், அதற்–கும் மேலாகக் கிடைத்–த–தில் திருப்தி இல்லை; இன்–னும் க�ொஞ்– சம் கிடைத்– தி – ரு க்– க – ல ாமே என்ற ஏக்– க ம்– த ான் முதலில் நிற்–கி–றது. வாழ்க்–கை–யின் இரட்டை நிலை–கள் ஒன்–றுக்– க�ொன்று நேர் எதி–ரா–னது என்–றா–லும், ஒன்–றுக்– க�ொன்று த�ொடர்–பு–டை–யது என்–பது விசித்–தி–ரம்– தான். ஆமாம், ஏற்–றம் இல்லை என்–றால் தாழ்ச்சி ஏது? இன்– ப ம் இல்– ல ா– வி ட்– ட ால் துன்– ப ம் ஏது? வெறும் இன்–ப–மா–கவே வாழ்க்கை அமை–யு–மா– னால் அதை ‘இன்–பம்’ என்று எப்–ப–டிச் ச�ொல்ல முடி–யும்? துன்–பம் என்ற ஒன்று இருந்–தால்–தானே இன்–பம் என்–ப–தைப் பகுத்து உணர முடி–யும்? – த – ான் வாழ்க்–கையி – ன் எல்லா இரட்டை அதே–ப�ோல நிலை–க–ளும். ஒன்–றில்–லா–விட்–டால் இன்–ன�ொன்– றைப் புரிந்து க�ொள்ள முடி–யாது, உணர்ந்–து– க�ொள்ள முடி–யாது. உண–வில் ஒரே ஒரு சுவை– தான் என்–றி–ருந்–து–விட்–டால், அதையே சாப்–பிட்டு நாம் பழ–கிக்–க�ொண்டு விட–லாமே தவிர, மாறு– பட்ட இன்–ன�ொரு சுவை இல்–லா–விட்–டால் முதல் சுவை–யின் அருமை நமக்–குத் தெரி–யா–ம–லேயே ப�ோய்–வி–டும், இல்–லையா? அதா–வது, காரத்தை வைத்–து–தான் இனிப்பை அறிய முடி–கி–றது! – ம் - நட்–பும், அதே–ப�ோல இன்–ன�ொரு உதா–ரண பகை–யும். நட்பு இல்–லா–விட்–டால் பகை இல்லை. பகை உரு–வாக வேண்–டு–மா–னால் ஆரம்–பத்–தில் நட்பு இருந்–திரு – க்–கவ – ேண்–டும். அப்–படி நட்பு இருந்– தால்–தான், கருத்து வேற்–றுமை உரு–வாகி, அது மன–வேற்–றுமை – –யாக மாறி, பகை–யாக முடி–கி–றது. ஆனால், இதில் வேடிக்கை என்–ன–வென்–றால், அந்–தப் பகை, மீண்–டும் நட்–பாக மாற முடி–யும் என்–ப–து–தான்! ஆனால், நட்பு இல்–லா–விட்–டால் பகை இல்லை என்–ப–தற்–காக நட்பே இல்–லா–மல் வாழ்க்–கையை நடத்த முடி–யுமா? அத–னால் நட்பு கட்–டா–யம் வேண்–டும். பகை வரும் என்–பதை எதிர்–பார்த்தே நட்பை மேற்–க�ொள்–ள–வேண்–டும். அது–தான் சரா–சரி – ய – ான, சாமா–னிய – னி – ன் வாழ்க்கை. ஆனால், நட்பு பூண்–ட–ப�ோ–தும், பகை த�ோன்– றி–ய–ப�ோ–தும் இரண்டு நிலை–க–ளை–யும் யாரால் ஒரே–மா–தி–ரி–யாக பாவிக்க முடி–கி–றத�ோ, அவரே ஞானி! ப�ொறாமை எவ்–வாறு உரு–வா–கிற – து? தனக்–குக் கிடைப்–பது தன்–னுட – ைய தகு–திக்–குக் குறை–வா–னது என்ற கற்–பனை எண்–ணத்–தால் உரு–வா–கி–றது. – ப்–பட – த் தனக்–குக் கிடைத்–ததை வைத்து சந்–த�ோஷ தெரி–யா–மல், பிற–ருக்–குக் கிடைத்–ததை – ப் பார்த்து, நமக்–குக் கிடைத்–த–தை–விட அது அதி–க–மா–னது
பிரபுசங்கர்
56 என்ற ஒப்–பீட்–டுக் கணக்–கீட்–டால் உரு–வா–கிற – து. தன் தகு–தியை – யு – ம் மீறி, தனக்–குக் கிடைக்–கவ – ேண்டியது கிடைக்–கா–மல் ப�ோவ–தில் ஒன்–றும் நமக்கு வருத்– தம் இல்லை; ஆனால், அது அடுத்–த–வ–ருக்–குக் கிடைத்–து–வி–டு–கி–றதே, அது–தான் வேதனை! இது– தான் ப�ொறா–மை–யின் விதை. ஆனால், ஞானி–யின் மன–தில் இந்த விதை ஊன்–று–வ–தே–யில்லை. தனக்–குக் கிடைத்–த–தில் அவ–னுக்கு திருப்தி ஏற்–ப–டு–வ–து–ப�ோ–லவே, அடுத்– த–வ–ருக்–குக் கிடைப்–ப–தில் அக்–கறை காட்ட அவ– னுக்–குத் த�ோன்–று–வ–தே–யில்லை. பக–வான் இதை எனக்கு அளித்–தி–ருக்–கி–றார்; அவ–னுக்கு அதை அளித்–தி–ருக்–கி–றார் என்று பக–வான் கரு–ணையை மட்–டுமே எண்–ணு–கி–றார். பக–வான் அளிப்–ப–தில் தனக்– கு ம், அடுத்– த – வ – ரு க்– கு ம் இடையே எந்த மதிப்பு ஏற்–றத் தாழ்–வை–யும் அந்த ஞானி–யால் ஒப்–பிட முடி–ய–வில்லை. தான் ந�ோயுற்–றிரு – க்–கும்–ப�ோது ஒரு–வன் எல்லா தெய்–வங்–க–ளை–யும் வேண்–டு–கி–றான்; தன்னை குணப்–படு – த்–தும – ாறு இறைஞ்–சுகி – ற – ான். இது உடல் பல–வீ–னத்–தால், அது விரை–வாக குண–ம–டைந்–து– வி–டவ – ேண்–டுமே என்ற எதிர்–பார்ப்–பால் த�ோன்–றும் ஓர் உத்தி. அந்த கட்–டத்–தில் தன்–னைப் பிழைக்க வைக்க அந்– த க் கட– வு – ளை த் தவிர யாரா– லு ம் முடி–யாது என்ற நம்–பிக்கை, அதை–விட பயம். தன்–னைச் சார்ந்–தி–ருப்–ப–வர்–கள் மீதும், ஏன் மருத்– து–வர் மீதும் அவ–நம்–பிக்கை உரு–வாக்–குகி – ன்–றன, அவ–னு–டைய ந�ோயும் அது தரும் வலி–யும்! அதே அவ–னுக்–குப் ப�ொருள் நஷ்–டம் ஏற்–பட்–டதெ – ன்–றால், வச–தி–கள் குறைந்–த–ன–வென்–றால் உடனே எல்லா தெய்–வங்–களை – யு – ம் திட்ட ஆரம்–பித்–துவி – டு – கி – ற – ான்! ஏனென்–றால் தான் பெறு–வது அனைத்–தும் இறை–வ– னின் அரு–ளால் என்று அவன் நம்–பிக்–க�ொண்–டிரு – ந்– தி–ருக்–கிற – ான்! உட–னிரு – ப்–பவ – ர்–களை அந்த நஷ்–டத்– துக்–கா–கத் திட்–டி–னா–லும், க�ோபம் க�ொண்–டா–லும், ஏன் வழக்கே ப�ோட்–டா–லும், அந்த ஒவ்–வ�ொரு செய–லுக்–கும் சம–மான, சில–ச–ம–யம் கூடு–த–லான எதிர்– வி – ளை – வு – க ள் ஏற்– ப ட்– டு – வி – டு – கி ன்– ற ன. அத– னால் சுல–ப–மான இலக்கு கட–வுள்–தான்! இதில் இன்–ன�ொரு வேடிக்–கை–யும் உண்டு. அவ்–வாறு தான் ஏசு–வ–தால், ஒரு–வேளை கட–வுள் தன் நஷ்– டத்தை ஈடு–செய்–து–விட மாட்–டாரா, வேறு ஏதா–வது ஒரு வகை–யில் லாபம் அளிக்க மாட்–டாரா என்ற எதிர்–பார்த்–த–லும் அந்த வச–வில் ஒளிந்–தி–ருக்–கும். ஆனால், என்–ன–தான் வேண்–டிக்–க�ொண்–டா–லும் சரி, பக–வான் எப்–ப�ோது நினைக்–கி–றார�ோ அப்– ப�ோ–து–தான் தான் குண–ம–டைய முடி–யும் என்–ப– தை–யும், பக–வான் நினைப்–ப–தால்–தான் தனக்கு நஷ்–டம் ஏற்–பட்–டி–ருக்–கி–றது என்–ப–தை–யும் அவன் உணர்–வா–னா–னால், இறைஞ்–சுத – லு – ம் இருக்–காது, ஏசு–த–லும் இருக்–காது. கட–லி–லி–ருந்து அலை–கள் புரண்–ட�ோடி வந்து கரையை நனைக்–கின்–றன, பிறகு பின்–வாங்–கிச் சென்– று – வி – டு – கி ன்– ற ன. மீண்– டு ம் வரு– கி ன்– ற ன, ðô¡
77
1-15 நவம்பர் 2017
செல்–கின்–றன. அலை–கள் எதை எதிர்–பார்த்து கரைக்கு வரு–கின்–றன, எதிர்–பார்த்த எது கிடைக்– கா–த–தால் திரும்–பிச் செல்–கின்–றன? அலை–யின் கர்மா கரையை ந�ோக்–கிச் செல்–வ–தும், திரும்–பு–வ– தும்–தான். இந்த கர்–மா–வில் எந்த எதிர்–பார்த்–தலு – ம் இல்லை. கரை–யில் அமர்ந்–திரு – ப்–பவ – ர்–களு – க்–குக் குளிர்ச்– சி– ய ான தென்– ற – ல ைத் தந்– து – வி ட்டு அலை– க ள் திரும்–பு–கின்–றன. அவர்–கள் சந்–த�ோ–ஷப்–ப–டு–கி–றார்– கள் என்–ப–தில் அவை மகிழ்ச்–சி–ய–டை–வ–தில்லை. ஏனென்– ற ால் அவர்– க ளை சந்– த�ோ – ஷ ப்– ப – டு த்த வேண்– டு ம் என்– ப து அலை– க – ளி ன் ந�ோக்– க ம் இல்லை. அதே–ப�ோல சுனா–மி–யாக அவை விசு–வ– ரூ–பம் க�ொள்–ளும்–ப�ோது கரை–யில் இருப்–பவ – ர்–கள் பெரி–தும் பாதிக்–கப்–படு – கி – ற – ார்–கள். உடை–மைக – ள், உயிர்–கள் என்று எல்–லா–வற்–றை–யும் இழக்–கி–றார்– கள். இதற்–கா–க–வும் அந்த அலை–கள் வருத்–தப் ப – டுவ–தில்லை. அந்த சம–யத்–தில் அவை அத்–தகை – ய கர்–மாவை இயற்–ற–வேண்–டி–யி–ருந்–தன, இயற்–றின. நஷ்–டம் ஏற்–படு – த்–துகி – ற�ோமே – என்ற குற்ற உணர்வு அவற்–றுக்கு இல்லை. அவற்றைப் ப�ொறுத்–தவரை – சுனா–மிய – ாக பிர–மாண்–டம் க�ொள்வதும் அவற்–றின் ஒரு கர்–மா–தான்! ஓட்– ட ப் பந்– த ய வீரன் ஒரு– வ ன் ஒவ்– வ�ொ ரு ப�ோட்–டியி – லு – ம் தவ–றாது வெற்–றியு – ம், பதக்–கங்–களு – ம் பெறு–வான். வெற்–றியு – ம், பதக்–கமு – ம் அவ–னுட – ைய இலக்கு என்–பது மேல�ோட்–டம – ா–கத் தெரிந்–தா–லும், ஓர் உண்–மை–யான விளை–யாட்டு வீரன் தான் ப�ோட்–டி–யில் பங்–கேற்–பதை மட்–டுமே பிர–தா–ன– மா–கக் கரு–து–கி–றான். இத்–த–கை–ய–வ–னால்–தான் தனக்–குத் த�ோல்வி ஏற்–படு – ம்–ப�ோது அந்த வலியை உண–ரா–மல் இருக்க முடி–கி–றது, தன்னை மீறி வென்–ற–வ–ரைப் பாராட்–ட–வும் முடி–கி–றது! ஆக, இரு நிலை–களி – லு – ம் ஒரே மன–நில – ை–யில் இருப்–ப–வ–னும், எதை–யே–னும் சாதித்–தா–லும் அல்– லது சாதிக்–கா–விட்–டா–லும் தன் சுயம் பிற–ழா–மல் இருப்–ப–வ–னும், தான் இயற்–றும் கர்–மங்–க–ளால் எந்–த–வ–கை–யி–லும் பந்–தப்–ப–டு–வ–தில்லை என்று அர்–ஜு–ன–னுக்–குச் ச�ொல்–கி–றார் கிருஷ்–ணன். கத–ஸங்–கஸ்ய முக்–தஸ்ய ஞானா–வஸ்–தி–த– சே–தஸ யக்–ஞா–யா–ச–ரத கர்ம ஸமக்–ரம் ப்ர–வி–லீ–யதே (4:23) ‘‘எதி–லும் பற்–றற்–ற–வ–னாய், ஞானத்–தில் திட– மான சித்–தம் உடை–ய–வ–னாய், தன் கட–மையை ஒரு யக்–ஞ–மா–கச் செய்–ப–வ–னாய் திக–ழும் ஒரு–வன் இயற்–றும் கர்–மாக்–கள் எல்–லாம் எந்–தக் கேட்–டை–யும் விளை–விக்–காது!’’ பற்று எதில் வேண்–டு–மா–னா–லும் வர–லாம், யார் மீதும் வர– ல ாம். அது மன– தி ன் இயல்பு. ஆனால், அதைப் பற்–றிக்–க�ொண்டே இருக்–கா–த– தும், சட்–டென வில–கிவி – டு – த – லு – ம், மன–துக்–கும் மீறிய ஒரு ஞானி–யின் இயல்பு. ‘தன்–னு–டை–ய–து’ என்று எதில் உரிமை க�ொண்–டா–டி–னா–லும் அதில் பற்று ஏற்–ப–டு–வ–தைத் தவிர்க்க முடி–யாது. உல–கி–யல் துன்–பங்–க–ளுக்கு இது–தான் கார–ணம். நமக்கு உரி–மை–யா–யி–ருப்–ப–வற்–று–டன் நாம் த�ொடர்பு வைத்–துக்–க�ொண்–டி–ருக்–க–லாமே தவிர, பற்று வைத்– து க்– க �ொள்– வ து கூடாது என்– ப து பக–வான் கிருஷ்–ண–னின் அறி–வுரை. த�ொடர்பு
78
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
அற்–றுப்–ப�ோ–னால் அது காலப்–ப�ோக்–கில் மற–தி– யின் கணக்–குக்–குப் ப�ோய்–வி–டும். ஆனால், பற்று ஏற்–ப–டு–மா–னால் அது எத்–தனை கால–மா–னா–லும் நினை–வின் கணக்–கி–லேயே தங்–கி–வி–டும். அலைக்–க–ழிக்–கச் செய்–யும் ஆற்–றல் பற்–றுக்கு உண்டு. ‘மழை–யில் நனைத்து, வெயி–லில் வாட்டி…’ என்று ச�ொல்–வார்–களே அது–ப�ோன்ற அவ–லம். ஒரு விஷ–யத்–தில் க�ொஞ்–சம் சந்–த�ோஷ – ப்–பட்–டுக்–க�ொள்– ள–லாம் என்–றால் இன்–ன�ொரு விஷ–யம் துக்–கத்தை சுமந்து வரு–கி–றது! இதுவே வாழ்க்கை முறை–யா– கி–விட்–டது. அதே–சம – ய – ம் இப்–படி – த்–தான் வாழ்க்கை என்று பல அனு–ப–வங்–கள் நமக்கு உணர்த்–திய பின்–பும் சந்–த�ோஷ – ப்–பட – ா–மல�ோ, துக்–கப்–பட – ா–மல�ோ நடு–நி–லை–யாக இருக்க முடி–கி–றதா, இல்–லையே! ஒரு வீடு தீப்–பற்றி எரி–கி–றது. வீட்டு உரி–மை– யா–ளன் பத–றித் துடிக்–கி–றான். ‘அய்யோ, நான் பார்த்–துப் பார்த்–துக் கட்–டிய வீடா–யிற்றே, இப்படி அநி– ய ா– ய – ம ாக அழிந்– து – ப�ோ – கி – ற தே!’ என்று கதறுகிறான். அப்–ப�ோது அவ–னு–டைய மகன் அவ–னி–டம் ஓட�ோடி வந்து, ‘அப்பா, கவ–லைப்–ப–டா–தீர்–கள். இந்த வீட்டை நாம் கட்–டி–ய–ப�ோதே இன்–ஷூர் செய்–தி–ருக்–கி–ற�ோம். நீங்–கள் மறந்–து–விட்–டீர்–கள் ப�ோலி–ருக்–கி–றது. கவ–லைப்–ப–டா–தீர்–கள். இழந்த வீட்–டுக்–கான ஈடு நமக்–குக் கிடைத்–துவி – டு – ம்,’ என்று ச�ொல்லி ஆறு–தல்–ப–டுத்–து–கி–றான். வீட்டு ச�ொந்–தக்–கா–ரனு – க்கு இப்–ப�ோது மகிழ்ச்சி. மறு–ப–டி–யும் புதி–தா–கத்–தான் வீடு கட்–ட–வேண்–டும் என்–றா–லும், செலவு குறித்து கவலை இல்லை, அல்–லவா? ஆனால், இன்– ஷ ூ– ர ன்ஸ் கம்– பெ – னி ய�ோ, அவன் சமர்ப்–பித்த ஆவ–ணங்–க–ளில் ஏத�ோ வில்– லங்–கம் இருப்–ப–தால் ஈட்–டுத் த�ொகை க�ொடுக்க முடி–யாது என்று கை விரித்–து–வி–டு–கி–றார்–கள். இப்–ப�ோது வீட்டு ச�ொந்–தக்–கா–ரன் மீண்–டும் ஒப்– பாரி வைக்–கி–றான். இழந்–த–ப�ோது அழுகை, அது மீண்–டு–வி–டும் என்று தெரிந்–த–ப�ோது சந்–த�ோ–ஷம், – ந்–தப�ோ – து மறு–படி அழுகை! மீளாது என்று தெரி–யவ எத–னால் இப்–படி? வீட்–டின் மீது வைத்–திரு – க்–கும் பற்–றால்–தான். ச�ொந்த வீட்–டின் மீது பற்–றில்–லா–மல் இருந்–துவி – ட முடி–யுமா என்று கேட்–கல – ாம். முடி–யா– து–தான். ஆனால், அந்த வீட்–டைத் தீப்–பற்–றா–த–படி கட்டி முடித்–தி–ருந்–தால் இழப்பு இல்லை. அல்–லது முறை–யான ஆவ–ணங்–களை சமர்ப்–பித்து, எந்–தக் கையூட்–டும் க�ொடுக்–கா–மல் இன்–ஷூர் செய்–தி– ருந்–தால், வேறு எந்த கார–ணத்–துக்–கா–க–வா–வது அந்த வீடு தீப்–பற்–றி–யி–ருந்–தா–லும், நஷ்ட ஈடா–வது கிடைத்–தி–ருக்–கும். அதா–வது, செய்–யும் கர்–மா–வில் பூர–ணத்–து– வம் இல்–லா–த–ப�ோ–து–தான் சந்–தே–க–மும், பய–மும், தகு–திக்கு மீறிய எதிர்–பார்த்–த–லும் உரு–வா–கும். துர– தி – ரு ஷ்– ட – வ – ச – ம ாக அந்த விளை– வு – க – ளு ம் அழிவுபூர்–வ–மா–கவே அமை–யும். அத– ன ால்– த ான் எதி– லு ம் பற்– ற ற்– ற – வ – ன ாய், ஞானத்– தி ல் திட– ம ான சித்– த ம் உடை– ய – வ – னாய், தன் கட– மையை ஒரு யக்– ஞ – ம ா– க ச் செய்–ப–வ–னாய் ஒருவன் திக–ழ–வேண்–டும் என்று பர–மாத்மா அர்ஜு–னனு – க்–குச் ச�ொல்–வத – ாக நமக்கு அறிவுறுத்து–கி–றார்.
(த�ொட–ரும்)
உ
த்– தி – ர – ம ே– ரூ – ரு க்கு அரு– கி ல் உள்ள சில மலை– க – ளி – லு ம், திருக்–க–ழுக்–குன்–றத்–திற்கு அரு–கி–லுள்ள செம்–பாக்–கம் மலை– மீ–தும் பைர–வரு – க்–கான தனி ஆல–யங்–கள் உள்–ளன. செம்–பாக்– கத்–தில் மலை–மீது ஏறு–வது சிர–மம – ாக உள்–ளது என்–பத – ால் ஊருக்–குள்–ளேயே தனி ஆல–யத்தை அமைத்–துள்–ள–னர்.
71
எண்–ணம் திண்–ண–மா–னால்,
செயல் வண்–ண–மா–கும்!
வா
ழ்க்–கை–யில் முன்–னேற விரும்–பும் இளை– ஞ ர்– க – ளு க்– க ென்றே சிறப்– பான ஓர் அதி–கா–ரம் திருக்–கு–ற–ளில் படைக்– க ப் பட்– டி – ரு க்– கி – ற து. `வினைத் திட்– ப ம்’ என்ற அறு–பத்–தே–ழாம் அதி–கா–ரம், செயல்–கள – ைச் செய்து வாழ்–வில் சாதனை படைக்க விரும்–பும் இளை–ஞர்–கள் தங்–கள் மனப்–ப�ோக்கை எவ்–வாறு அமைத்–துக் க�ொள்ள வேண்–டும் என அழ–கா–கவு – ம் அறி–வுபூ – ர்–வம – ா–கவு – ம் விளக்–குகி – ற – து. உண்–மையி – ல் இந்த அதி–கா–ரத்–தின் மூலம் இளை–ஞர்–க–ளுக்கு அவர்–கள் ஏற்–கத் தக்க வகை–யில் ஓர் உள–வி–யல் பாடமே நடத்–து–கி–றார் வள்–ளு–வப் பெருந்–தகை. `வினைத் திட்–பம் என்ப த�ொரு–வன் மனத்–திட்–பம் மற்–றைய எல்–லாம் பிற.’
செயல்– உ – று தி என்– ப து ஒரு– வ – னி ன் மன உறுதியே ஆகும். மற்–றவை எது–வும் அதற்–குச் சம–மா–காது. `ஊற�ொ–ரால் உற்–றபி – ன் ஒல்–காமை இவ்–விரண்டின் ஆறென்–பர் ஆய்ந்–த–வர் க�ோள்.’ துன்–பம் வரு–வத – ற்கு முன்–னரே அதை நீக்க முய–லு–த–லும் அப்–ப–டித் துன்–பம் வந்–து–விட்–டால் அதன்–ப�ொரு – ட்–டுக் கலங்–கா–திரு – த்–தலு – ம் செயலை வெற்–றி–க–ர–மா–கச் செய்து முடிக்க விரும்–பு–வ�ோர் – –ளா–கும். மேற்–க�ொள்–ளும் இயல்–புக `கடைக்–க�ொட்–கச் செய்–தக்க தாண்மை இடைக்– க�ொட்–கின் எற்றா விழு–மந் தரும்.’ செய்–யும் த�ொழி–லைச் செய்து முடித்–த–பின் ðô¡
79
1-15 நவம்பர் 2017
ஆ
ந்–திர மாநி–லத்–தில் நாக–லா–பு–ரத்–திற்கு அரு–கில் உள்–ளது, வைப்–புத் தலங்–க–ளில் ஒன்–றான காரிக்–கரை. இப்–ப�ோது ராம–கிரி என்–ற–ழைக்– கப்–ப–டு–கி–றது. இங்–குள்ள வாலீ–சு–வ–ரர் ஆல–யத்–தி–னை–ய�ொட்டி பைர–வ– ருக்–கான தனி ஆல–யம் உள்–ளது. இது சிறந்த பிரார்த்–த–னைத் தல–மா–கும். இந்த சந்–ந–தி–யில் கல்–லா–லான நாய் உரு–வங்–கள் நிறைய உள்–ளன.
இதைச் செய்–த�ோம் என வெளிப்–படு – த்–துதலே – சிறப்– – அதைப் பா–ன–தா–கும். அல்–லாது இடை–யிலேயே பற்–றிய விவ–ரங்–கள – ைக் கசிய விட்–டால், அது தீராத துன்–பத்–தைத் தரு–வ–தாய் அமை–யும். `ச�ொல்–லுத – ல் யார்க்–கும் எளிய அரி–ய–வாம் ச�ொல்–லிய வண்–ணம் செயல்.’ ச�ொல்– வ து எல்– ல�ோ ர்க்– கு ம் சுல– ப ம்– த ான். ஆனால் ச�ொன்–ன–ப–டிச் செய்–வதே கடி–னம். `வீறெய்தி மாண்–டார் வினைத் திட்–பம் ` வேந்தன்கண் ஊறெய்தி உள்–ளப் படும்.’ செயல்–திற – ன – ால் பெரு–மைய – ட – ைந்து உயர்ந்–த– வர்– கள ை மன்– ன ன் மட்– டு – ம ல்ல, மக்– க – ளு ம் ப�ோற்–று–வர். `எண்–ணிய எண்–ணி–யாங் கெய்–துப எண்–ணி–யார் திண்–ணிய ராகப் பெறின்.’ எண்–ணி–ய–வர்–கள் தம் எண்–ணம் சித–றா–மல் உறு–திய – ா–னத – ாக இருக்–கும – ா–னால், அவர்–கள் எண்– ணி–யதை எண்–ணி–ய–வாறு எய்–தப் பெறு–வார்–கள். `உரு–வு–கண்டு எள்–ளாமை வேண்–டும் உருள்– பெ–ருந்–தேர்க்கு அச்–சாணி அன்–னார் உடைத்து.’ உரு–வத்–தைப் பார்த்து யாரை–யும் ஏள–னம் செய்ய வேண்–டாம். உருள்–கின்ற மிகப் பெரிய தேருக்கு மிகச் சிறிய அச்–சாணி எவ்–வள – வு முக்–கிய – – மா–னத�ோ அது–ப�ோன்–ற–வர்–கள் உல–கில் உண்டு. `கலங்–காது கண்ட வினைக்–கண் துளங்–காது தூக்–கம் கடிந்து செயல்.’ தெளி–வு–டன் முடி–வெ–டுத்த செயலை மனங்– கலங்–கா–ம–லும் ச�ோர்வு க�ொள்–ளா–ம–லும் காலந்– தாழ்த்–தாது செய்து முடிக்–க–வேண்–டும். `துன்–பம் உற–வ–ரி–னும் செய்க துணி–வாற்றி இன்–பம் பயக்–கும் வினை.’ ஒரு செய–லைச் செய்–கின்–ற–ப�ோது, முத–லில் துன்–பம் மிக வந்–தா–லும், இறு–தி–யில் அச்–செ–யல் இன்– ப ம் தரப்– ப�ோ – வ தை எண்ணி, கலங்– க ாது துணிவு–டன் செய்து முடித்–தல் வேண்–டும். `எனைத்–திட்–பம் எய்–தி–யக் கண்–ணும் வினைத்திட்பம் வேண்–டாரை வேண்–டாது உலகு.’ வேறு எந்த வகை–யான உறுதி உடை–யவ – ர– ாக இருந்–தா–லும் செய–லில் மன– உ–றுதி க�ொள்–ளாத ஒருவரை
திருப்பூர்
கிருஷ்ணன் 80
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
நா
உல–கம் ஏற்–காது. ர்–மன் வின்–சென்ட்–பீல், டேல் கார்–னகி ப�ோன்ற வெளி–தேச சுய–முன்–னேற்–றச் சிந்–தனை – ய – ா–ளர்–கள் இன்று ச�ொல்–லும் பல அரிய கருத்–து–க–ளை–யெல்–லாம் பலப்–பல நூற்–றாண்–டு– களுக்கு முன்பே தெளி–வா–கச் ச�ொல்–லி–விட்–டது நம் வள்–ளு–வம். `பவர் ஆஃப் பாசி–டிவ் திங்–கிங்’ என்ற தம் புத்–த– கத்–தில் நார்–மன் வின்–சென்ட் பீல், `மனம் தான் நினைப்–பதை வாழ்–வில் வடி–வ–மைத்–துக் க�ொள்– கி–ற–து’ என்–கி–றார். மனம் என்ன நினைக்–கி–றத�ோ அது உட–லையே கூட மாற்–றும் என்–கி–றார் அவர். செருப்–புத் தைக்–கும் த�ொழி–லாளி ஒரு–வ–னுக்– குக் கால் சுண்–டுவி – ர– ல் முணு–முணு – வெ – ன்று வலித்– தது. மருத்–து–வர்–கள் பலரை நாடிச் சென்–றான். ஆனால் மருத்–து–வர்–கள் சரி செய்ய இய–லாது என்று கைவி–ரித்–து–விட்–டார்–கள். ஒரு பாதி–ரி–யார் அவன் கட–வு–ளைப் பிரார்த்– தனை செய்–தால் குணம் பெற–லாம் என அவ–னுக்கு நம்–பிக்கை தந்–தார். அவன் நாள்– த�ோ – று ம் தனக்– கு த் தெரிந்த விதத்–தில் பிரார்த்–தனை செய்–ய–லா–னான். அவன் பிரார்த்– தனை இது– த ான்: `கட– வு ளே! நானும் த�ொழிலாளி. நீயும் த�ொழி–லாளி. நாம் இரு–வரு – மே கால் சம்–பந்–தப்–பட்ட த�ொழி–லா–ளிக – ள். நான் செருப்– புத் தயா–ரிக்–கி–றேன். நீ அதை அணி–யும் கால்–க– ளைத் தயா–ரிக்–கி–றாய். நான் தயா–ரித்த செருப்பு நெடு–நாள் உழைக்–கா–மல் உரிய காலத்–திற்கு முன்–பா–கவே பிய்ந்–து–ப�ோ–னால் நான் காசு வாங்– கிக் க�ொள்–ளா–மல் பழுது பார்த்–துத் தரு–கி–றேன். அது–ப�ோல நீயும் த�ொழில் தர்–மத்–தைச் சரி–வ–ரக் கடைப்–பிடி – க்க வேண்–டும் அல்–லவா? என் காலைத் தயா–ரித்த நீ ஏன் சரி–யா–கத் தயா–ரிக்–க–வில்லை? என் இறு–தி–நாள் வரை உழைக்க வேண்–டிய என் சுண்–டுவி – ர– ல் இப்–ப�ோதே பழு–தா–கியி – ரு – ப்–பது என்ன நியா–யம்? என் சுண்–டு–வி–ர–லைக் காசு வாங்–கிக் க�ொள்–ளா–மல் நீ பழுது பார்த்–துத் தர–வேண்–டி–யது உன் கடமை!’ வேடிக்– க ை– ய ான பிரார்த்– தனை . ஆனால் உளப்–பூர்–வ–மா–கச் செய்–யப்–பட்ட பிரார்த்–தனை. என்ன ஆச்–சரி – ய – ம்! மருத்–துவ – ர்–கள் வியப்–பட – ை–யும் வகை–யில் ஒரே மாதத்–தில் அவன் சுண்–டு–வி–ரல் சரி–யா–கிவி – ட்–டது. நார்–மன் வின்–சென்ட் பீல் எழு–தும் இந்த உண்–மைச் சம்–ப–வம் நம்மை வியப்–பில் ஆழ்த்–து–கி–றது. அவன் சுண்–டு–வி–ர–லைக் குணப்–ப–டுத்–தி–யது கட–வுளா அல்–லது நம்–பிக்–கையா? இல்லை நம்– பிக்–கை–தான் கட–வுளா? மனத்–துக்–குள் கட–வுள் இருப்–ப–தா–கச் ச�ொல்–கி–றார்–களே? ஒரு–வேளை
செ
ன்–னையை அடுத்–துள்ள திரு–வ�ொற்–றி–யூர் தியா–க–ராஜ சுவாமி ஆல–யத்–தில் பைர–வ–ருக்–கான தனிச் சிற்–றா–ல–யம் கரு–வறை உள்– மண்–டப – ம், மகர மண்–டப – த்–துட – ன் காணப்–படு – கி – ற – து. கரு–வறை மீது – க்கு அரு–கில் அழ–கிய ஒற்–றைக் கல–சம் க�ொண்ட விமா–னம் உள்–ளது. இச்–சந்நதி பைரவ தீர்த்–தம் உள்–ளது.
எண்–ணம் திண்–ணிய – த – ாக, பல–வீன – ங்–கள் அற்–றத – ாக அவ–ர–வர் மன–மே–தான் அவ–ர–வர் கட–வுள�ோ? இருந்– த து. பிரிட்– டி ஷ் சாம்– ர ாஜ்– ய த்தை அஞ்சி `எண்–ணிய எண்–ணிய – ாங்கு எய்–துப – ’ என்கிறாரே நடுங்க வைத்த உயர்–தர மேடைப் பேச்–சா–ளர் வள்–ளுவ – ர், எண்–ணம் உறு–திய�ோ – டி – ரு – ந்–தால் எதை– அவர். யும் விரும்–பி–ய–படி அடைய முடி–யும் என்–ப–தற்–குச் வ.உ.சி.யைப் ப�ோலவே பின்–னா–ளில் இன்– சான்–றல்–லவா இந்த சம்–ப–வம்! ன�ொரு தமிழ் எழுத்–தா–ள–ரும் ஜேம்ஸ் ஆல–னின் எந்–தத் துறை–சார்ந்த பிர–முக – –ரிட – –மும் அவ–ரு– வாழ்க்– க ைக் க�ோட்– ப ா– டு – க – ள ால் டைய வெற்றி பற்–றிக் கேள்வி கேட்– கவ–ரப்–பட்–டார். அவர் சில ஆண்– டா–லும், `நான் இளம் வய–தி–லேயே டு– க ள் முன்– ப ா– க க் கால– ம ா– ன – வ – இந்– த த் துறைக்கு வர– வே ண்– டு ம் ரும், மிகச் சிறந்த சுய–முன்–னேற்ற என ஆசைப்– ப ட்– டே ன்!’ என்– று – எழுத்–தா–ளரு – ம – ான டாக்–டர் எம்.எஸ். தானே தங்– க ள் நேர்– க ா– ண – லை த் உத–ய–மூர்த்தி. பல அரு–மை–யான த�ொடங்– கு – கி – ற ார்– க ள்! அவர்– க ள் சுய–முன்–னேற்ற நூல்–களை அவர் எண்– ண ம் திண்– ண – ம ாக இருந்– த – எழு– த த் தூண்– டு – க�ோ – ல ாக இருந்– தால் எண்–ணிய – தை எண்–ணிய – ாங்கு தவை ஜேம்ஸ் ஆல–னின் நூல்–களே. அவர்–கள் எய்தி விட்–டார்–கள். வள்– உண்–மை–யில் வள்–ளு–வர் குறு–கத் ளு–வர் வகுத்த விதியை அவர்–கள் தரித்த குற– ளி ல் எழு– தி – ய – வ ற்– றி ன் அறி–யா–மல் இருக்–க–லாம். ஆனால் விரிந்த விளக்–கமே ஜேம்ஸ் ஆலன் வள்–ளு–வர் வகுத்த விதி அவர்–கள் சிந்–த–னை–கள். வாழ்–வில் செயல்–பட்–டிரு – ப்–பதை நாம் அறிந்–து–க�ொள்ள முடி–கி–றது. ள் – ளு – வ ம் ச�ொ ல் – லு ம் ஜேம்ஸ் ஆலன் உண்மை பர–ம–ஹம்ச தத்– ம்ஸ் ஆலன் என்– கி ற து–வத்–தி–லும் இருக்–கி–றது. ராம–கி–ருஷ்ண பர–ம– ஒரு தத்– து – வ – மேதை பல அறி– ஞ ர்– க – ஹம்–சர் வண்–ணத்–துப் பூச்–சியி – ன் வாழ்–வைப் பற்றி ளைக் கவர்ந்–த–வர். செக்–கி–ழுத்த செம்–ம–லான அழ–கா–கச் ச�ொல்–கி–றார். அது கூட்–டுப் புழு–வாக சுதந்–தி–ரத் தியாகி வ.உ.சிதம்–ப–ரம் பிள்–ளை–யும் இருந்–தது. ஊர்ந்து செல்–லக் கூடி–யது அது. கனவு அவ–ரால் கவ–ரப் பட்–ட–வர்–க–ளில் ஒரு–வர். தாம் கண்–டால்–கூட அடுத்த நிலை–யான சிறை–யில் இருந்–த–ப�ோது, ஜேம்ஸ் நடந்து செல்–வது பற்–றித்–தான் கனவு ஆலன் நூல்– க ள் சில– வ ற்– றை த் காண–லாம். அதுவ�ோ ஆசை கார– தமி– ழி ல் ம�ொழி– பெ – ய ர்த்– தி – ரு க்– கி – ண–மா–கக் க�ொஞ்–சம் அதி–க–மான றார் சிதம்–ப–ரம் பிள்ளை. `அகமே கன–வையே காண்–கி–றது. கூட்–டுப் புறம்’, ‘வலி– மை க்கு மார்க்– க ம்’, புழு, நடப்–பத – ற்–கல்ல, பறப்–பதற்கே – ‘மனம்–ப�ோல வாழ்–வு’, ‘மெய்–யறி – வு – ’ கனவு காண்– கி – ற து! மண்– ணி ல் ப�ோன்ற சின்–னச் சின்ன நூல்–கள் ஊர்ந்து செல்–லும் புழு விண்–ணில் அவை. ஆனால் பெரிய பெரிய பறந்–து–செல்ல விரும்–பு–கி–றது! வ ா ழ்க்கை உ ண் – மை – க – ள ை த் அதற்–காக இரண்டு செயல்–க– தம்முள் அடக்கியவை. ளைச் செய்–கிற – து அது. ஒன்று, தன்– ஒரு–வ–ரின் ஆழ்–மன எண்–ணம்– னால் பறக்க முடி–யும் என்று ஆழ்– தான் அவ–ரின் வாழ்க்–கை–யை–யும் மனத்–தில் நம்–பத் த�ொடங்–குகி – ற – து. அவர் அடை–யும் வெற்–றி–க–ளை–யும் விடா–மல் ஒரே சிந்–தனை – ய – ாய் அந்த சமைக்–கிற – து என்–பது ஜேம்ஸ் ஆல– எண்–ணத்தை மனத்–தில் தேக்–கிக் னின் தேர்ந்த முடிபு. வள்–ளு–வ–ரின் டேல் கார்னகி க�ொள்–கி–றது. இன்–ன�ொன்று அந்த வினைத் திட்–பம் என்ற அதி–கா–ரத்– நம்–பிக்–கையை வேறு யாரும் கலைத்து விடா–தப – டி தின் முடிந்த முடி–பும் இது–வே–தான். தன்–னைச் சுற்–றிக் கூடு கட்–டிக் க�ொள்–கி–றது! பெரும் செல்வ வளம் மிக்க மாபெ–ரும் பிரிட்– குறிப்–பிட்ட காலத்–திற்–குப் பின் அதன் கனவு டிஷ் சாம்–ராஜ்–யத்–தி–னர் நடத்–திய கப்–பல் கம்–பெ– பலிக்– கி – ற து. அது தன் கூட்டை உடைத்– து க் னிக்கு எதி–ராக சுதே–சிக் கப்–பல் கம்–பெ–னியை க�ொண்டு பறக்–கி–றது, வண்–ணத்–துப் பூச்–சி–யாக! வ.உ.சி.யால் நடத்த முடிந்–தது எத–னால்? அவ–ரின் எண்–ணிய எண்–ணி–யாங்கு எய்–து–வ–தற்கு பர–ம– உறு–தி–யான எண்–ணத்–தால்! எண்–ணி–னார். எண்– ஹம்–சர் ச�ொல்–லும் இந்த வண்–ணத்–துப் பூச்–சி–யும் ணி–யதை எய்–தின – ார். கார–ணம் அவர் எண்–ணிய
ஜே
வ
ðô¡
81
1-15 நவம்பர் 2017
சி
தம்–ப–ரத்–திற்–குக் கிழக்–கில், திருக்–க–ழிப்–பாலை என்–னும் பாடல் பெற்ற பதி–யில் பைர–வர் தனிச் சிறப்–புட – ன் உள்–ளார். மக்–கள் இந்த சிவா–லய – த்தை பைர–வன் க�ோயில் என்றே அழைக்–கின்–ற–னர்.
கூட ஓர் உதா– ர – ண ம் தானே? அப்– து ல்– க – ல ாம் ஆனால், புராண கால அகத்–தி–யர் ஒரு–முறை ச�ொன்–னாரே, `கனவு காணுங்–கள்!’ என்று? அப்–படி கடல் வற்–றிப் ப�ோகும்–படி கடல் நீர் முழு–வ–தை– நடந்–து–க�ொள்ள வண்–ணத்–துப் பூச்–சி–க–ளுக்–குக் யும் அருந்–தி–னார் என கி.வா.ஜ. விளக்–கி–ய–ப�ோது கற்–றுக் க�ொடுத்–தது யார்? கேட்–ட–வர்–கள் அந்–தத் தமிழ்–ந–யத்–தைப் புரிந்–து– க�ொண்டு, ரசித்–துச் சிரித்–தார்–கள். நீர்க்–க–டலை ழ்க்–கை–யில் முன்–னேற வேண்–டுமா? உண்ட தமிழ்க் கட–லான அகத்–தி–யரை அவர் இப்–ப–டிச் செய், அப்–ப–டிச் செய் என்று குள்–ள–மா–ன–வர் என்–ப–தற்–காக நாம் குறை–வாக அடுத்–த–வர்–க–ளுக்–குச் ச�ொல்–லிக் க�ொண்–டி–ராதே. நினைக்க முடி–யுமா? – டி நீ நட. ச�ொல்–வது சுல–பம். ச�ொல்–கிற – – ச�ொன்–னப மகாத்மா காந்–தி–யின் பிறந்த தின–மான அக்– படி நடப்–பது கடி–னம்,’ என எச்–சரி – க்கை செய்–கிற – ார் ட�ோ– ப ர் இரண்– ட ாம் தேதி– ய ன்று வள்–ளு–வர். பிறந்–த–வர் தேசத் தலை–வர்–க–ளில் அறி– வு – ரை – கள ை அள்ளி வீச ஒரு–வ–ரான லால்–பக – –தூர் சாஸ்–திரி. இங்கு ஆட்–கள் நிறைய உண்டு. ரஷி–யத் தலை–ந–க–ரான தாஷ்–கண்ட்– ஆனால், அறி– வு – ரை ப்– ப டி நடக்– டில் மர–ண–ம–டைந்–த–வர். கத்–தான் யாரை–யுமே காண�ோம். கடந்த காலத்–தில் அரி–ய–லூ–ரில் குறைந்த பட்–சம் அறி–வு–ரை–யைச் ஒரு பெரும் ரயில் விபத்து நடந்– ச�ொன்–ன–வ–ரா–வது, தான் ச�ொன்ன தது. 1956 நவம்– ப ர் 23ல் நடந்த அறி–வு–ரை–யைப் பின்–பற்ற வேண்–டு– அந்த விபத்– தி ல் 142 பய– ணி –க ள் மல்–லவா? மது–வி–லக்–குப் பிர–சா–ரம் கால–மா–னார்–கள். 110 பேர் காய–ம– செய்ய ஆவே– ச ம் வர– வே ண்– டு ம் டைந்– த ார்– க ள். 200க்கு மேற்– ப ட்– என்– ப – த ற்– க ாக மதுவை அருந்தி ட�ோர் சட–லங்–களே கிடைக்–கா–மல் விட்டு வந்த கதை–தான்! ச�ொன்–ன– மண்–ணில் புதைந்–து–ப�ோ–னார்–கள். வரே தான் ச�ொல்–லும் ச�ொல்–லைப் – ாக பெரு–மழை, வெள்–ளம் கார–ணம பின்–பற்–றா–த–ப�ோது, கேட்–ப–வர்–கள் ஏற்–பட்ட பெரிய விபத்து அது. எப்–ப–டிப் பின்–பற்–று–வார்–கள்? அப்–ப�ோது ரயில்வே மந்–திரி – ய – ாக `மேடை– யே – றி ப் பேசும்– ப�ோ து நார்மன் வின்சென்ட் பீல் – தூ – ர், அந்த விபத்–திற்–குப் ப�ொறுப்– இருந்த லால்–பக ஆறு–ப�ோ–லப் பேச்சு, கீழே இறங்–கிப் ப�ோகும்– பேற்று உடனே தம் பத–வியை ராஜி–னாமா செய்– ப�ோது ச�ொன்–ன–தெல்–லாம் ப�ோச்சு!` என்–கி–றது தார். நாற்–காலி ஆசையே இல்–லா–மல் அப்–ப–டிச் சந்–தி–ர–பாபு பாடி, நடித்த பழைய திரைப்–பா–டல். செய்ய எத்–தனை உயர்ந்த உள்–ளம் இருக்க `சிரிப்பு வருது சிரிப்பு வருது, சிரிக்–கச் சிரிக்–கச் வேண்–டும்? சிரிப்பு வருது!’ என்று த�ொடங்–கும் அந்–தப் பாடலை லால்–பக – தூ – ர் சற்–றுக் குள்–ளம – ா–னவ – ர். ஆனால், ‘ஆண்– ட – வ ன் கட்– ட – ள ை’ திரைப்– ப – ட த்– தி ற்– க ாக ய�ோசித்–துப் பாருங்–கள். அவ–ரைப் ப�ோல் உயர்ந்–த– எழுதி–ய–வர் கவி–ய–ர–சர் கண்–ண–தா–சன். – லி – ல் எத்–தனை பேர் உண்டு? வர்–கள் இன்று அர–சிய ரு– வ த்– தி ற்– கு ம் செய– லு க்– கு ம் எந்– த த் `உருவு கண்டு எள்– ள ாமை வேண்– டு ம்!’ என த�ொடர்–பும் இல்லை. எனவே உரு–வத்– தைக் கண்டு எள்ளி நகை–யா–டா–தீர்–கள்! உருவு வள்–ளு–வர் எழு–திய வரி–யின் விளக்–க–மல்–லவா கண்டு எள்–ளாமை வேண்–டும்!’ என்–கி–றார் வள்– அவர் வாழ்வு? ளு–வர். வாழ்–வின் பெரு–மை–க–ளைத் தீர்–மா–னிப்– திருக்–கு–றள் ஒரு மிகச் சிறந்த உள–வி–யல் பது வெளி உரு–வ–மல்ல. செய்–யும் செயல்–களே. நூல். `மனத்–துக்–கண் மாசி–லன் ஆதல் அனைத்–த– உரு–வம் தற்–செ–ய–லாக இயற்–கை–யில் நேர்–வது. றன்’ என்று, மாசற்ற மனத்–த�ோடு இருப்–பதே ஆனால், செயல்–கள�ோ விரும்பி உழைத்து நாமே அறங்– க – ளி ல் எல்– ல ாம் தலை– ய ாய அறம் என உருவாக்கு–வது. கம்–பீ–ர–மாக அறி–வித்த நூல். மனத்–தைச் செம்– அகத்–திய – ர் குறு–முனி, குள்–ளம – ா–னவ – ர். ஆனால் மைப்– ப – டு த்– து – வ – த ன் மூலம் வாழ்– வி ன் வெற்– றி – தமிழ்க் கடல் அவர். அகத்–திய – ர் கடலை உண்–டார் கள் அனைத்–தை–யும் ஒரு–வன் அடைய முடி–யும் என வாகீச கலா–நிதி கி.வா. ஜகந்–நா–தன் ச�ொன்–ன– என்ற உயர்ந்த வாழ்க்கை விதியை விளக்–கு–கிற ப�ோது எல்–ல�ோ–ரும் வியப்–பில் ஆழ்ந்–தார்–கள். உல–கப் ப�ொது–மறை அது. இளை–ஞர்–கள் படிப்–ப– எப்–ப�ோது அந்–தக் காலப் புல–வ–ரான அகத்தியர் தற்–காக மட்–டு–மல்ல, பின்–பற்–றப்–ப–ட–வும் காத்–துக் வறுத்த வேர்க்– க – ட – லையை உண்– ட ார் என க�ொண்டிருக்–கி–றது அது. அதி–ச–யித்–தார்–கள். (குறள் உரைக்–கும்)
`வா
`உ
82
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
73
தானம் என் உயிரை விடவும் மேலானது!
சா
வித்– தி ரி-சத்– ய – வ ா– னி ன் கதையை கேட்டு தரு–ம–புத்–தி–ரர் மிகப் பெரிய சமா–தா–னம் அடைந்–தார். திர�ௌ– பதி தனக்கு நேர்ந்–தது எது–வும் பெரிய கஷ்–ட– மில்லை என்று நினைத்–தாள். பஞ்–சப – ாண்–டவ – ர்– கள் இடை–ய–றாது மன–துக்–குள் அந்த உத்–தம பத்–தி–னியை துதித்–துக் க�ொண்டே இருந்–தார்– கள். தெய்– வ த்– து க்கு நிக– ர ான பெண்– ம ணி என்று பாராட்–டிக் க�ொண்–டி–ருந்–தார்–கள். சாவித்–திரி சத்–ய–வா–னின் கதையை படிப்–ப– வர் யாராக இருந்–தா–லும் அவர்–க–ளுக்கு இக வாழ்க்–கை–யில் இன்–பங்–கள் மட்–டுமே வரும். துன்–பங்–கள் எது–வும் நேராது. இன்–பங்–க–ளி– னால் அமை–தி–யும், அமை–தி–யி–னால் கட–வுள் ஈடு–பா–டும், அத–னால் உயர்ந்–த–நிலை சித்–திக்– கப் பெற்–றும், மற்–ற–வர்–க–ளுக்கு உத–வி–யும், ஆர�ோக்–ய–மாக வாழ்–வார்–கள். சாவித்– தி – ரி – யி ன் கற்பு, பதி விசு– வ ா– ச ம் அவளுக்கு தன் கண– வ னை மட்– டு ம் மீட்– டு த் தர– வி ல்லை. அவ– ள ைச் சுற்– றி – யு ள்ள பல– ருக்கு பல்– வே று நல்ல விஷ– யங்– க ளை க�ொண்டு வந்து க�ொடுத்–தது. அவள் தன்னை மட்– டு ம் கருத்– தி ல் க�ொண்டு வாழ– வி ல்லை. தன்– னு – ட ைய சுற்– ற த்– த ார் அனை– வ – ரை – யு ம் மன– தி ல் நினைத்– த ாள். மாம– னார், மாமி– ய ா– ரு க்– கு ண்– ட ான நல்ல விஷ–யங்–க–ளை–யும், தன் தந்– த ைக்கு தாய்க்கு தேவை– யான விஷ–யங்–கள – ை–யும், அவள் தன் கற்–பின் மூலம் எளி–தா–கப் பெற்–றாள். சத்– தி – ய – வ ான் அவ– ளு க்கு புரு– ஷ – ன ாக மட்– டு ம் இல்– ல ாது அவ– ளு க்கு விசு–வா–சம் உள்–ள–வ–னாக பிரி–ய–முள்ள த�ோழ– னா– க – வு ம் இருந்– த ான். இல்– வ ாழ்– வி ல் ஒரு
நல்ல படிப்–பினை தரக்–கூ–டி–யது சாவித்–திரி சத்–ய–வா–னின் கதை. வன–வா–சம் பற்–றிய அச்–சம் நீங்–கப் பெற்–றா– லும் மறு–படி – யு – ம் ப�ோர் வரும். அதில் நிச்–சய – ம் ஜெயிப்–ப�ோம் என்ற நம்–பிக்கை தரு–ம–ருக்கு இருந்–தா–லும் அவ–ருக்கு கர்–ண–னைப் பற்றிய பயம் இருந்–தது. அதைப்–பற்றி வெளியே எவரி–ட– மும் பேசு–வத – ற்–குக் கூட அவர் முயற்சி செய்–ய– வில்லை. தனக்–குள்–ளேயே மரு–கிக் க�ொண்– டி–ருந்–தார். எப்–பேர்–பட்ட வீரன். கட–வு–ளால் ஆசிர்–வதி – க்–கப்–பட்–டவ – ன். அவனை அர்ஜு–னன் எப்–படி ஜெயிப்–பான். வேறு எவ–ரைப் பற்–றி– யும் பயம் இல்–லாத எனக்கு கர்–ணன் என்று ச�ொன்–னாலே மனம் இருண்டு ப�ோகி–றது. கர்– ணனை வெற்றி பெற முடி–யுமா, இந்–தப் ப�ோர் எங்–கள் பக்–கம் ஜெயத்தை க�ொண்டு வந்து தருமா என்று தனியே அமர்ந்து சிந்தித்–துக் க�ொண்–டி–ருந்–தார். ஆனால், கர்–ண–னின் விதி வேறு–வி–த–மாக இருந்–தது. கர்–ணன் தன் அற்–பு–த–மான மாளி–கை–யில், அழ–கான படுக்– கை– யி ல் அயர்ந்து தூங்– கி க் க�ொண்–டிரு – ந்–தான். அவன் கன– வில் ஒரு அந்–தண – ன் வந்து நின்– றான். உய–ரம், கூர்–மை–யான மூக்கு, ஒளி–மி–குந்த கண்–கள், க�ோதுமை நிறம், தேஜஸ்–ஸான முகம். கன–வுக்–குள் வந்த அந்–த– ணரை இவர் சாதா–ரண – ம – ா–னவ – ர் இல்லை என்– ப தை கர்– ண ன் கண்டு க�ொண்–டான். ‘‘நீங்–கள் யார்? எதற்கு அந்–த– ணன் வேடத்–தில் வந்–தி–ருக்–கி– றீர்– க ள். உங்– க ளை எங்கோ பார்த்–தது ப�ோல் இருக்–கிற – து. எங்கோ பரிட்–சய – – மா–ன–து–ப�ோல் இருக்–கி–றது. நான் உங்களை கைகூப்– பி த் த�ொழு– கி – றே ன். உங்– க ளை
ð£ô-°-ñ£-ó¡
ðô¡
83
1-15 நவம்பர் 2017
வ ண ங் கு – கி – றே ன் . எ ன்னை ஆ சி ர் – வ – தி க்க வேண்டும்’’ என்று பணி–வு–டன் கூறி–னான். விழி விரிய அன்–ப�ோ டு அவ– ரைப் பார்த்– த ான். பல– முறை பாதம் த�ொட்–டான். வந்த அந்–தண – ர், முகம் மலர்ந்–தார். ‘‘கர்ணா, நீ சுத்– த – ம ான மன– து – ட ை– ய – வ ன். அதனால் என்னை ஊடு–ருவி பார்க்–கி–றாய். நான் சூரி–யன். என் மீது நீ க�ொண்ட பிரே–மையை நான் அறி–வேன். என்னை பூஜிக்–கும் உன் முறை–யில் நான் மிகுந்த மகிழ்ச்சி அடைந்–தி–ருக்–கி–றேன். எனக்கு நீ பிரி– ய – ம ா– ன – வ ன். என் அம்சத்தை உன்னுள் நீ க�ொண்–டி–ருக்–கி–றாய். கர்ணா, ராதேயா உன்–னிட – ம் ஒரு எச்–சரி – க்கை செய்–வ–தற்–காக வந்–தேன். மிகப் பெரிய ப�ோர் வரப் ப�ோகி–றது. அந்–தப் ப�ோரில் நீ துரி–ய�ோ–த– னன் பக்–கம் இருக்–கி–றேன் என்று முடிவு செய்து விட்–டாய். அந்–தப் ப�ோரில் நீ த�ோற்க வேண்–டும் என்–ப–தற்–காக இந்–தி–ரன் மாறு–வே–டம் அணிந்து ஒரு அந்–த–ண–னைப் ப�ோல் நுழைந்து உன்–னிட – ம் யாச–கம் கேட்–பான். வீட�ோ, பசுவ�ோ, செல்–வம�ோ அல்– ல ாது, உன் காது குண்– ட – ல ங்– க – ள ை– யு ம், கவ–சத்–தை–யும் க�ொடு என்று கேட்–பான். காது குண்–ட–லங்–க–ளும், கவ–ச–மும் நீ பிறக்–கும்–ப�ோதே உன்– ன�ோ டு பிறந்– தவை . என்– ன ால் உனக்கு ஒரு பாது–காப்–புக்–காக தரப்–பட்–டவை. அந்த பாது– காப்பை எடுக்க வேண்–டும் என்ற ஆசை–ய�ோடு தீய எண்–ணத்–த�ோடு இந்–திர– ன் வரு–கிற – ான். இதை நான் கேள்–விப்–பட்–டேன். அந்த தந்–திர– த்–திலி – ரு – ந்து உன்னை காப்–பாற்ற இங்கு வந்–தி–ருக்–கி–றேன். ராதேயா எனக்–குப் பிரி–ய–மா–ன–வனே, அப்–படி வந்து கேட்–கின்ற அந்–த–ண–னி–டம் உனக்கு இது தரு–கி–றேன், அது தரு–கி–றேன், அப்–ப–டித் தரு–கி– றேன், இப்–படி – த் தரு–கிறே – ன் என்று விதம்–வித – ம – ா–கப் பேசி அவன் கேட்–பதை சாமர்த்–தி–ய–மாக விலக்கி விடு. தர–மாட்–டேன் தரு–வ–தற்கு இல்லை என்று ச�ொல்ல மாட்–டாய். ஆனால், எதைக் கேட்–கிற – ான�ோ அதைத் தவிர மற்–றதெல் – ல – ாம் தரு–வத – ற்கு முயற்சி செய். அவன் ந�ொந்–து–ப�ோய் நகர்ந்து விடட்–டும். எது–வும் வேண்–டாம் என்று ப�ோய் வரட்–டும். அந்த கவ–ச–மும், குண்–ட–லங்–க–ளும் அமிர்–தத்–தி–லி–ருந்து வெளி– வ ந்– தவை . அமிர்– த த்– தி ல் ஊறி– ய வை. அவை உன் உடம்–பில் இருக்–கும்–வரை உன்– னைக் க�ொல்ல எவ–ரா–லும் முடி–யாது. உன்–னைக் க�ொன்–றால்–தான் துரி–ய�ோ–த–னன் த�ோற்–ற–வ–னா– வான். துரி–ய�ோ–த–னனை த�ோற்–க–டிக்க தேவர்–கள் சிலர் திட்–ட–மிட்–டி–ருக்–கி–றார்–கள். நீ துரி–ய�ோ–த–னன் பக்–கம் சேர்ந்–த–தற்–காக பல தேவர்–கள் வருத்– தப்–ப–டு–கி–றார்–கள். இனி, அதைப்– பற்றி பேசு–வ– தற்–கில்லை. அத–னால் ச�ொல்–கி–றேன். இந்–தி–ரன் அந்–த–ணன் வேடத்–தில் வரும்–ப�ோது உனக்கு அது தெரிந்து விடும். நான் உணர்த்–து–வேன். இந்–தி–ரனை தவிர்த்து விடு’’ என்று பிரி–யத்–த�ோடு சூரி–யன் பேசி–னார். ‘‘அந்–த–ண–னாய் வந்த சூரி–ய–தேவா, பல–க�ோடி நமஸ்–கா–ரம். உங்–களை வெளிப்–படு – த்–திய – த – ற்கு என் நன்–றிக – ள். என் தெய்–வமே, உன்–னைத்–தவி – ர வேறு
84
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
எவ–ரையு – ம் நான் வணங்–கிய – தே இல்லை. இந்த உல–கத்–தி–னு–டைய ஆதா–ர–சக்தி நீ, வேறு எவரை நான் வணங்–கு–வது. உன்–னுட – ைய அற்–புத – ம – ான இருப்–புத – ான் பூமியை வளர்க்–கி–றது. உன்–னால்–தான் உயிர்–கள் வாழ்–கின்–றன. வளர்–கின்–றன. சூரி–ய–தேவா என் ப�ொருட்டு என்னை எச்–ச–ரிக்க என் கன–வில் அந்–தண ரூபம் எடுத்து வந்–தது நான் செய்த பாக்–கி–யம். இதற்கு என்ன நன்றி ச�ொல்ல முடி–யும். ஆனால், யார் எது கேட்– ட ா– லு ம் க�ொடுத்து விடு–வது என்ற விர–தத்தை நான் மேற்–க�ொண்–டி–ருக்–கி–றேன். என்–னு– டை–யது என்று இங்கு எது–வும் இல்லை என்–கிற – ப�ோ – து, இதில் தர–மாட்–டேன் என்று எப்–ப–டிச் ச�ொல்–வது. என்–னு–டைய உயிர் பற்– றி – யு ம், என் ஜெயித்– தல் பற்– றி – யு ம் பேசு–கிறீ – ர்–கள். இதெல்–லாம் எப்–ப�ோத�ோ முடிந்த காரி–யம்–தானே. பிறகு இதில் நான் புதி–தாக ஒரு விதியை ஏற்–ப–டுத்த முடி–யுமா. கடை–சி–வரை கர்–ணன் தானம் தந்து க�ொண்டே இருந்– த ான். உயிர் பிரியும் நேரத்–தி–லும் தானம் தந்–தான் என்ற புகழ் மிக உயர்– வ ா– ன து. என் உயிரை விட– வு ம் மேலா– ன து. இந்த உல–கத்–தில் விர–தத்தை ஒதுக்கி வைத்து விட்டு நான் உயிர் இழந்–தால் சரித்–தி– ரத்–தில் இடம்–பெறாத ஒரு சாதா–ரண மன்–னன – ாக, வில்–லா–ளிய – ாக இருப்–பேன். இந்த விர–தம்–தான் எனக்கு புகழ் சேர்க்– கும். எனக்கு மர–ணம் நேர்ந்–தா–லும் என் புகழ் மறையாது.’’ சூரி–யன் மெல்ல கூர்–மை–யா–னார். ‘‘தவறு ராதேயா. நீ இறந்த பிறகு உன் புகழ் இருந்து என்ன, இல்–லாது ப�ோனால் என்ன, பிணத்–தின் மீது மாலை ப�ோட்ட – ற்றி பிணத்–திற்கு பிறகு அதன் வாச–னைப ஏதே–னும் அக்–கறை உண்டோ. நீ நெடு– நாள் உயிர் வாழ வேண்–டும் என்–பது – த – ான் என்–னுட – ைய ஆசை. அதை தந்–திர– த்–தால் ஜெயிக்க முயல்–கிற – ார்–கள். நேரி–டை–யாக நின்று உன் கவ–சத்–தை–யும், குண்–ட–லத்– தை–யும், யுத்–தத்–தில் அறுக்க முடி–யாது. தானம் கேட்–பத – ற்–காக வரு–கிற – ார்–கள். இது கய–மைத்–த–னம். இந்–தி–ர–னு–டைய ம�ோச– மான குணம். அவன் அர்–ஜு–ன–னுக்கு ஆத–ரவ – ா–னவ – ன். அர்–ஜுன – ன் உன்–னைக் க�ொல்ல வேண்– டு ம் என்று ஆசைப்– படுகி–ற–வன். எனவே, தய–வு–செய்து என் பேச்–சைக் கேள். அந்–தண – ன – ாக வரும் இந்– தி–ரனை ஏதே–னும் ச�ொல்லி மனம் மாற்–றி– விடு. இல்லை என்று ச�ொல்–லாது, இது தரு–கி–றேன் அது தரு–கி–றேன், அப்–ப–டித் தரு–கி–றேன் இப்–ப–டித் தரு–கி–றேன் என்று த�ொடர்ந்து பேசி அவனை வெறுத்–துப் ப�ோகச் செய். அவன் கேட்–ப–ன–வற்றை
ðô¡
85
1-15 நவம்பர் 2017
மட்–டும் க�ொடுத்து விடாதே. உன் குண்–ட–லங்–க– ளும், கவ–சமு – ம்–தான் உன்னை பாது–காக்–கின்–றன. அது இருக்–கும் வரை உனக்கு மர–ணம் இல்–லை’– ’ என்று மறு–ப–டி–யும் வற்–பு–றுத்த, ‘‘என்–மீது க�ோபம் க�ொள்–ளக்–கூ–டாது சூரி–ய– தேவா. நான் உன்–னால் ஆசிர்–வதி – க்–கப்–பட்–டவ – ன். உன்–னையே நினைத்–துக் க�ொண்–டி–ருப்–ப–வன். தெய்–வமே ஆனா–லும் க�ொடுத்த வாக்–கு–று–தியை மீறு–வது ஆண்–மை–யல்ல. நான் வாக்கு தத்–தம் செய்–தி–ருக்–கி–றேன். யார் என்ன எப்–ப�ோது கேட்– டா–லும் தரு–வேன் என்று ச�ொல்–லி–யி–ருக்–கி–றேன். அதை மீற ஒரு–நா–ளும் முடி–யாது. என்னை மன்–னித்– துக் க�ொள்–ளுங்–கள். நான் அதி–கப்–பி–ர–சங்–கித்–த–ன– மா–கச் ச�ொல்–லவி – ல்லை. என் விர–தத்தை என்–னால் குலைக்க முடி–யாது என்று உங்–களு – க்–குச் ச�ொல்ல விரும்–பு–கின்–றேன்.’’ ‘‘சரி, இது–தான் விதி என்–றால் உன்–ன�ோடு பேசி என்ன பயன். சரி. இப்–படி – ச் செய். வரு–பவ – ன் இந்–தி–ரன் என்று புரிந்து க�ொண்–ட–தும் அவ–னி–டம் சக்தி ஆயு–தத்தை கேள். அந்த சக்தி ஆயு–தம் அர்–ஜு–னனை ஒழிக்–கும். வேறு எத–னா–லும் சாவு இல்–லாத அர்–ஜுன – னை சக்தி ஆயு–தம் க�ொல்–லும்.’’ ‘‘சூரி–யதே – வா, உங்–கள் பேச்சை கேட்–கிறே – ன். கவச குண்–ட–லங்–கள் கேட்–டால் க�ொடுத்து விட்டு அதற்கு பதில் சக்தி ஆயு–தம் வாங்–கு–கி–றேன். அந்த சக்தி ஆயு–தத்–தால் அர்–ஜு–னனை ஒழித்– துக் கட்–டு–கிறேன். அர்–ஜு–னன் ஒழிந்–தால் பஞ்ச பாண்–ட–வர்–கள் ஒழிந்–தார்–கள். பஞ்ச பாண்–ட–வர்– களை அழிப்–பதே துரி–ய�ோ–த–ன–னின் எண்–ணம். எனக்கு ஆத–ரவு அளித்து மன்–ன–னுக்கு நான் தரும் பரிசு இது. ஒரு தேர�ோட்–டியி – ன் மைந்–தனு – க்கு அரச பதவி க�ொடுத்து அவ–னுக்கு நண்–ப–னாக வைத்து எங்–கும் எனக்கு மரி–யாதை செய்–கின்ற
86
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
துரி–ய�ோ–த–ன–னுக்கு நான் செய்–யும் நன்–றிக் கடன் இது.’’ பல–வீ–ன–மாக அந்த அந்–த–ணர் சிரித்–தார். ‘‘தேர�ோட்டி மகனா, கர்ணா நீ யாரென்று இப்– ப�ோ–தைக்–குச் ச�ொல்ல முடி–யாது. உனக்கு தெரிய வேண்–டிய நேரத்–தில் தெரிய வரும். ராதேயா என்று ஊர் உன்னை அழைத்–தா–லும் நீ யார் என்–பதை ஒரு–நாள் அறிந்து க�ொள்–வாய். அன்று உன் மனம் என்ன பாடு–ப–டும�ோ தெரி–ய–வில்லை. என் ஆசி–கள். உன் விரத மகிமை வள–ரட்–டும். நீ ச�ொல்–வ–து–ப�ோல மர–ணம் என்–பது உட–லுக்கு உண்டு. ஒரு–வன் புக–ழுக்கு மர–ணமே இல்லை. இந்த உல–கம் பிர–ள–யத்–தால் மூடப்–ப–டும் வரை உன் சரித்–தி–ர–மும், உன் பெய–ரும், உன் தான– மும் நிலைத்து நிற்–கும். வாழ்க கர்–ணா–’’ என்று ச�ொன்–னார். கனவு கலைந்– த து. படுக்– கை – யி ல் எழுந்து உட்–கார்ந்து கண்ட கனவை கர்–ணன் நினைத்–துக் க�ொண்– ட ான். எழுந்து மெல்ல மாளி– கை யின் சுற்–றுப்–புற – ங்–களி – ல் நடந்–தான். விடி–யலி – ல் குளித்து– விட்டு, தன்–னு–டைய பூஜை அறைக்–குப்–ப�ோய் விளக்–கு–க–ளுக்கு நடுவே அமர்ந்து சூரிய காயத்ரி ச�ொன்–னான். பல நிமி–டங்–கள் கழித்து கண் விழித்து சூரி–யனை ந�ோக்கி, கைகூப்பி ‘இரவு ஒரு கனவு வந்–தது. தேவ–ரீர் அழ–கிய அந்–த–ண–னாக வந்–தீர். எப்–ப–டியெல் – –லாம் பேசி–ன�ோம். நான் விர–தத்தை குலைக்க மாட்–டேன் என்று ச�ொன்–னேன். என்னை மன்–னித்து ரட்–சிக்க வேண்–டும்.’ சூரி–ய– தே –வ ர் அவ–னு க்கு மட்–டு ம் கேட்–கும் அச–ரீ–ரி–யாக, ‘ஆமாம் வந்–தது நானே. இந்–தி–ரன் உன்னை ந�ோக்கி வரு–வான். கவ–ன–மாக இரு. மறு–படி ச�ொல்–கி–றேன். உன் பிறப்–பின் ரக–சி–யம் ஒரு–நாள் உனக்–குத் தெரிய வரும். நீ ராதை–யின்
மகன் அல்ல. தேர�ோட்–டியி – ன் மகன் அல்–ல’ என்று ச�ொல்லி அமை–தி–யா–னார். எது பற்–றியு – ம் கவ–லைப்–பட – ாது தான் வணங்–கும் தெய்–வத்–தி–ட–மும், தன்–னு–டைய விரத மகி–மை– யைச் ச�ொல்லி அந்த உறு–தியை காட்–டி–ய–தற்கு நிறைவு பெற்று கர்–ணன் பூஜை அறை–யி–லி–ருந்து திரும்–பி–னான். என்ன கர்–ணனி – ன் ரக–சிய – ம். மகா–பா–ரத – க் கதை த�ொடர்ந்து ச�ொல்–லப்–ப–டு–கி–றது. குந்தி ப�ோஜன் என்ற அர–ச–னு–டைய அர–ச– வைக்கு துர்–வா–சர் என்–கிற அந்–த–ணர் வந்–தார். உய– ர – ம ா– க – வு ம், அழ– க ா– க – வு ம், கரு– மை – ய ான தாடி–யுட – –னும், உச்–சி–யில் முடித்த குடு–மி–யுட – –னும், – ம், உறு–திய – ம் அகன்ற மார்–புட – னு – ான கால்–களு – ட – னு கமண்–ட–ல–மும், தண்–ட–மும் ஏந்தி வந்–தார். ‘‘அர–சனே, உன்–னுட – ைய அரண்–மனை – யி – ல் சில– – ன்–றேன். என்னை கா–லம் தங்கி இருக்க விரும்–புகி மிக கவ–ன–மாக நீ சிஷ்–ருஷை செய்ய வேண்–டும். பணி–விடை செய்ய வேண்–டும். நான் அமர்ந்த ஆச–னத்–தில், படுத்த படுக்–கை–யில் வேறு யாரும் படுக்–கக் கூடாது. உணவு தாம–த–மா–கக் கூடாது. என் ப�ோக்–குவ – ர– த்து பற்றி கேள்வி கேட்–கக் கூடாது. நான் நிய–மங்–க–ள�ோ–டும் இருப்–பேன். இல்–லா–தும் இருப்–பேன். எனக்–குத் தேவை–யான ப�ொருட்–கள் தயா–ராக இருக்க வேண்–டும். மிகக் கவ–னத்–த�ோடு எனக்கு பணி–விடை செய்ய வேண்–டும். அப்–படி செய்–வா–யா–கின் உனக்கு அது நன்மை பயக்–கும். இல்–லை–யெ–னில் தீமை சேரும்.’’ குந்தி ப�ோஜன் கை கூப்–பி–னான். ‘‘உங்–களை நான் அறி–வேன். உத்–த–ம–மான உங்–கள – ைப்–ப�ோன்ற ஆத்–மாக்–களை தரி–சிப்–பதே பெரும் பாக்–கி–யம். நீங்–கள் தங்–கு–வதே என் பாக்– கி–யம். உங்–களை கவ–னித்து பணி–விடை செய்ய என்–னிட – ம் ஆட்–கள் உண்டு. ஆயி–னும் என்–னுட – ைய மகள் ப்ருதா என்–ப–வளை அதற்–காக நிய–மிக்–கி– றேன்.அவள் ஒழுக்–கமு – ட – ை–யவ – ள். விர–தங்–கள் பல இருந்து பண்–பட்–ட–வள். அவள் சிறு–மி–யா–யி–னும் தெளி–வா–ன–வள். நன்கு வளர்க்–கப்–பட்–ட–வள். அவ– ளி–டம் இந்–தப் ப�ொறுப்பை ஒப்–ப–டைக்–கி–றேன். கவ–லைப்–ப–டா–மல் என் அரண்–ம–னை–யில் தங்கி இருங்–கள்.’’ குந்தி ப�ோஜன் அரண்–ம–னை–யில் துர்–வா–சர் என்–கிற அந்த அந்–த–ணர் தங்–கின – ார். குந்–திப�ோ – ஜ – ன் தன் மகளை அழைத்– தான். ‘‘ப்ருதா, மிக முக்– கி–ய–மான பணி ஒன்றை உனக்– கு த் தர விரும்பு– கின்–றேன். உத்–த–ம–மான ம னி – த ர் – க ள ை ந ா ம் க�ொ ண் – ட ா – டு – வ து ந ம் குல வழக்–கம். ஒரு அர–ச– னு– ட ைய முக்– கி – ய – ம ான காரி– ய – மு ம் அது. அந்த மாதிரி ஞான–வான்–களை
த�ொலை–வி–லி–ருந்து பார்த்–தாலே நல்–லது. அவர் வர அவ–ருக்கு அருகே இருந்து அவ–ருக்கு வேண்–டு– வன செய்–வது நமக்–குக் கிடைத்த பாக்–கிய – ம். இது உனக்கு நன்மை தரும் என்–பது மட்–டு–மல்–லாது, நம்–மு–டைய குலத்–திற்கே உத–வி–க–ளைச் செய்– யும். இதில் குறை ஏற்–பட்–டால் உனக்கு மட்–டுமே த�ொந்–தர– வு இல்லை, நம் குலமே பாதிக்–கப்–படு – ம். எனவே, ப்ருதா அவ–ருக்கு கவ–னத்–து–டன் பணி– விடை செய்து நன்–மை–களை அடை–வா–யாக.’’ என்று வேண்–டி–னான். அவ–னு–டைய மகள் ப்ருதா அதை ஏற்–றுக் க�ொண்–டாள். ‘‘என்–னுட – ைய வேலை–களை நான் கவ–னம – ா–கச் செய்–வது வழக்கம். மற்–றவ – ர்–களை எதிர்–பார்க்–காது, நானே என் காரி–யங்–களை செவ்–வனே செய்–வேன். பல விர–தங்–களை நான் திறம்–பட கடை–பிடி – த்–திரு – க்– கி–றேன். விடி–யலி – ல் துயில் எழு–வது – ம், அதி–கம் தூக்– கத்–திற்கு ஆட்–ப–டாது இருத்–த–லும், பசித்–த–ப�ோது – வு உண்–ணுத சிறி–தள – லு – ம் எனக்கு இயல்–பா–னவை. நான் சுறு–சு–றுப்–பாக இருக்–கக்–கூ–டிய ஆச–னங்–க– ளை–யும், மூச்–சுப்–ப–யிற்–சி–யும் பெற்–றி–ருக்–கி–றேன். உங்–க–ளால் நன்கு வளர்க்–கப்–பட்–டி–ருக்–கி–றேன். பண்–டி–தர்–க–ளால் பல–தும் ப�ோதிக்–கப்–பட்–டி–ருக்– கி–றேன். எனவே, என்–னி–டம் நீங்–கள் க�ொடுத்த ப�ொறுப்–பு–களை செவ்–வனே செய்–வேன்–’’ என்று வணங்–கி–னாள். அரண்–மனை – க்கு ஓடி ஒரு பெரிய யாக மண்–ட– பத்–தில் துர்–வா–சரை தங்க வைத்து, அவ–ருக்–குண்– டான படுக்–கை–க–ளை–யும், ஆச–னங்–க–ளை–யும், உண்–ப–தற்–கான இடங்–க–ளை–யும், அவர் விரும்பி உண்– ணு – கி ன்ற ப�ொருட்– க ளை சேக– ரி த்– து ம் ச�ோர்–வின்றி சுறு–சு–றுப்–பாக இயங்–கி–னாள். துர்–வா–சர், இத�ோ வரு–கி–றேன், உணவு தயா– ராக வை. என்று ச�ொல்லி வெளியே ப�ோவார். மாலை தான் திரும்–புவ – ார். உணவு தயா–ராக இருக்– கி–றதா, எனக்கு பசி–யில்லை. உறக்–கம் வரு–கிற – து என்–பார். அவ–ருக்கு அந்த சிறுமி கால் பிடித்து விடு–வாள். அவர் உண்ட பிறகு தான் உண்ண வேண்–டும் என்ற நிய–தியை பின்–பற்றி இருப்–பத – ால் உண்–ணா–ம–லேயே இருப்–பாள். உண்–ப–தற்–குக் கூட நேரம் இருக்–காது. அவர் உறங்–கிய பிறகு மெல்ல அடுக்–கள – ைக்–குப் ப�ோய் ஆறிய உணவை உண்டு அமை–தி–யாக படுத்– து க் க�ொ ள் – வ ா ள் . அ வ ர் அசை–கின்ற சப்–தம் கேட்–டது – ம் எழுந்து உட்–கார்ந்து க�ொள்– வாள். அவர் எழுந்–த–தும் கட்– ட–ளைக்கு தயா–ராக இருக்–கி– றேன் என்று எழுந்–திரு – ப்–பாள். நல்ல உணவை தயார் செய்து விட்டு, அடாடா இதையா ச�ொன்–னேன். எனக்கு எளிய உணவு ப�ோதுமே என்–பார். அதற்– கு ம் அவள் தயா– ர ாக இருந்–தாள்.
(த�ொட–ரும்) ðô¡
87
1-15 நவம்பர் 2017
இறையருளை ஈட்டித்தரும் குருவருள்!
மா
தா, பிதா, குரு, தெய்–வம் - இவர்–களி – ன் கருணை கடாட்–சத்–தால்–தான் ஒரு–வன் வாழ்க்–கை–யின் எந்த உய–ரத்–தை–யும் எட்ட முடி–யும்! தாய் காட்–டித் தகப்–பன் தகப்–பன் காட்டி குரு குரு உப–தே–சிக்க தெய்–வம் - இது–தான் வரிசை. நம் இந்–திய நாட்–டுக் கலாச்–சா–ரம் மேற்–கத்– திய கலாச்–சா–ரத்–திற்கு முற்–றி–லும் மாறு–பட்–டது. மேற்–கத்–திய நாடு–கள் ப�ோக பூமி என்–றால் நம்–நாடு ய�ோக பூமி. இங்கே நம்–மிட – ம் ஆயி–ரம் குற்–றம் குறை இருந்– தா–லும் அதை–யெல்–லாம் நீக்–கிவி – ட்–டுப் பார்த்–தால் வாழ்–வின் அர்த்–தங்–கள் புரிய வரும். விஞ்–ஞான வளர்ச்–சி–யில் உல–கம் விரி–வ–டைந்து வரு–கி–றது. ஆனால், மனித மனம் சுருங்– கி க்– க�ொ ண்டே வரு–கி–றது. இங்கே தனி–ம–னித விருப்பு-வெறுப்பு தலை தூக்–கி–யி–ருப்–ப–த–னால் தேவை–யில்–லாத கசப்–பு– ணர்வு த�ோன்–று–கி–றது. சக்–கையை நீக்–கி–ய–பின் – ம், காழ்ப்– இனிக்–கும் பலாப்–பழ – ம்–ப�ோல் கசப்–பையு பை–யும் நீக்கி, மேம்–பட்ட வாழ்வு அமைய நாம் பாடு–பட வேண்–டும்! வட–லூர் வள்–ளல் பெரு–மான் ரா–மலி – ங்க அடி–க– ளார் சாம வேதத்–தில் அசாத்–தி–ய–மான புலமை பெற்–றி–ருந்–தார். ஆனால், வேத பண்–டி–தர் சில– ருக்கு வள்–ள–லா–ரின் சாம வேத ஆற்–ற–லின் மீது நெடு–நாட்–கள – ா–கவே சந்–தே–கம். ஒரு–நாள் அவர்–கள் வட–லூ–ருக்–குச் சென்–ற–னர். அப்–ப�ோது வள்–ள–லார்
88
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
மாலைச் ச�ொற்–ப�ொ–ழிவு நிகழ்த்–திக்–க�ொண்–டி– ருந்–தார். தன் உரை–யில் பண்–டி–தர்–க–ளின் மன– தில் உள்ள ஐயங்–கள் எல்–லா–வற்–றிற்–கும் பதில் இருந்– த து! பண்– டி – த ர்– க – ளு க்கோ தம் மன– தி ல் உள்–ளதை எப்–படி இவர் துல்–லிய – ம – ாக குறிப்–பறி – ந்து ச�ொன்–னார் என்று ஒரே ஆச்–ச–ரி–யம்! உடனே சபை நடுவே நெடுஞ்–சாண்–கி–டை–யாக விழுந்து வள்–ள–லாரை வணங்கி எழுந்–தார்–கள். ஆனால், வள்–ள–லார�ோ சிறி–தும் பெரு–மி–தம் க�ொள்–ளா–மல், பண்–டித – ர்–களு – க்கு தக்க மரி–யாதை செய்து, மிக–வும் கனி–வா–கப் பேசி அவர்–களை ஊருக்கு அனுப்பி வைத்–தார். குரு– வி – ட ம் சந்– த ே– க ம் கேட்– க – ல ாம், ஐயம் களை– ய – ல ாம். ஆனால், ஆத்– ம ார்த்– த – ம ான குருவை உல–கம் ப�ோற்–றும் உத்–தம குருவை சந்–தே–கப்–ப–டக்–கூ–டாது. காஞ்சி மகா பெரி–யவ – ர், தூய மகான். அரி–சிப் ப�ொரி–யைத் தின்று ஐம்–ப�ொ–றி–களை அடக்–கிய துறவி. எளி–மை–யான தவ–வாழ்வு வாழ்ந்–த–வர். ம் என்று அவ–ரிட – ம் ஒரு–வர் விவ–ர–மா–கப் பேசு–கிற�ோ – நினைத்–துக்–க�ொண்டு ‘உங்–களை எல்–ல�ோ–ரும் ஜகத்–குரு என்று கூப்–பி–டு–கி–றார்–களே, நீங்–கள் எப்–படி ஜகத்–குரு?’ என்று கேட்க, மகா–சு–வா–மி– கள் தனக்கே உரித்–தான இனிய புன்–ன–கை–யு– டன் ‘அப்பா, ஜகத்–குரு என்–கிற வார்த்–தையை உனக்கு தேவைப்–ப–டு–கிற விதத்–தில் அர்த்–தம் கற்–பித்–துக்–க�ொண்–டி–ருக்–கி–றாய். ஜகம் என்–றால் இந்த உல–கம். இந்த உல–கம்–தான் நம் எல்–ல�ோ– ருக்–கும் குரு. உல–கத்–தி–ட–மி–ருந்–து–தான் நமக்–குத் தேவை–யான எல்–லா–வற்–றையு – ம் கற்று வரு–கிற�ோ – ம்.
பை
ர–வரை இடை–விட – ா–மல் வழி–பட்டு வரு–பவ – ர்–களு – க்கு ஆகம தந்–திர– – சாத்–திர– ங்–களி – ல் உயர்ந்த குரு கிடைத்து உபா–சனா (வழி–பாட்டு) மார்க்–கத்–தில் மேன்–மே–லும் முன்–னேற அருட்–பா–லிக்–கின்–றார்.
உண்–மை–யான ஜகத்–குரு உல–கம்–தான்,’ என்–றா– எளி–தில் செவி மடுக்–கி–றான்,’ என்–கிற அற்–புத ராம். அவ–ரி–டம் கேள்வி கேட்ட அந்த ஆசாமி விளக்–கத்தை பாம–ரரு – ம் அறி–யும்–படி அளித்–தா–ராம் அப்–ப–டியே ம�ௌன–மாகி பின்–னர் மகா சுவா–மி–க– மகா பெரி–ய–வர். ளி–டம் தன்–னு–டைய அறி–யா–மைக்கு வருத்–தம் அத–னால்–தானே, ‘காஞ்சி பெரி–ய–வரை தெரி–வித்து, பணி–வு–டன் வணங்–கி–விட்டு – லே காமாட்சி தரி–சியு – ங்–கள். அவர் கண்–களி ஊர் திரும்–பி–னா–ராம். தரி– ச – ன ம் தரு– வ ாள். அவ– ரு – டை ய காஞ்சி மகா பெரி–ய–வர் ஒரு–முறை ம�ௌனம் பல விளக்–கங்–க–ளை–யும், தனக்–குப் பணி–விடை செய்–யும் மடத்– தீர்–வுக – ளை – யு – ம் தரும்,’ என்–றெல்–லாம் துச் சிப்–பந்–தி–யி–டம் பேசிக்–க�ொண்–டி– மனம் சந்–த�ோ–ஷப்–பட்டு, பெரு–மைய – ா– ருந்– த – ப�ோ து ‘காஞ்– சி – பு – ர த்– தி ல் இல்– கப் பல–ரும் பேசு–கி–றார்–கள்! லாத பெரு– ம ாள் க�ோயிலா, சிவன் பார–த–பூமி, குறிப்–பாக தமி–ழ–கம் 30 க�ோயிலா? அங்கே ப�ோகி– ற – வ ர்– க ள் இப்–ப–டிப்–பட்ட தவ–சீ–லர்–களை தன்–ன– எல்– ல�ோ – ரு ம் இங்கே நம் மடத்– தி ற்கு கத்தே க�ொண்–டி–ருந்–தது. இப்–ப–டிப்–பட்ட வந்து என்னை தரி–சித்–து–விட்டு ஆளா–ளுக்கு மேன்–மக்–கள் த�ோன்–றி–யி–ருக்–கா–விட்–டால் நாம் அவர்–க–ளுக்கு வேண்–டிய க�ோரிக்–கை–களை என்– கரை–சேர முடி–யுமா என்ன? முன் வைத்–து–விட்–டுப் ப�ோகின்–ற–னர். நாங்–கள் குரு மகி–மையை நாம் சாதா–ர–ண–மாக எடை பெரி–ய–வா–ளைத்–தான் நம்–பி–யி–ருக்–க�ோம் என்று ப�ோட முடி–யாது. ச�ொல்–கி–றார்–கள். நான் என்ன பெரு–மா–ளை–விட, திரு–வண்–ணா–ம–லை–யில் மகான் சேஷாத்–திரி சிவ–னை–விட, எல்–லாக் கட–வுளை – –யும்–விட மிக–வும் சுவா–மி–கள் இருந்–தார். சேஷாத்–திரி சுவா–மி–கள் சக்தி படைத்–த–வனா என்ற கேள்வி சிலர் மன–தில் பித்– த ர்– ப�ோ ல் காட்சி தரு– வ ார். சுந்– த – ர – மூ ர்த்தி வரக்–கூடு – ம். ஆனால், உண்மை என்ன தெரி–யுமா? சுவா–மி–க–ளின், ‘‘பித்தா பிறை–சூடி பெரு–மானே, நான�ோ பற்று அற்ற துறவி. எனக்கு என்று எந்த அரு–ளா–ளா’ என்–ப–தைப்–ப�ோல தனிப்–பட்ட ஆசா–பா–சங்–க–ளும் கிடை–யாது. எதன்– எப்–ப�ோ–தும் ஞான நிலை–யும் குழந்–தை–யின் மீ–தும் தணி–யாத விருப்பு, வெறுப்பு இல்லை. செயல்–பா–டும் அமை–யப் பெற்–ற–வர் திடீ–ரென்று எனக்கு ஒரே எண்–ணம்–தான் உண்டு. சதா சர்வ கடைக்–குப் ப�ோவார். ப�ொருட்–க ளை விசி–றி–ய– காலம் ஈஸ்–வர பக்–தி–தான். எம்–பெ–ரு–மா–னு–டைய டிப்–பார். தன்–னைத் தேடி ந�ோயாளி யாரே–னும் தனிப்–பெரு – ங்–கரு – ண – ையை வேண்டி ஜப–தப – த்–தில் வந்– த ால் அவர்– க ள் மீது ஒரு– பி டி மண்– ண ைத் ஆழ்ந்–தி–ருக்–கி–றேன். தவிர இன்–ன�ொரு எண்–ண– தூக்–கிப் ப�ோடு–வார். மும் ஒன்று உண்டு. என்–னிட – ம் வரு–கிற அடி–யார்–க– இவ–ரைத்–தேடி வரு–கி–ற–வர்–கள் இவர் நம்மை ளின் அதா–வது, பக்–தர்–க–ளின் க�ோரிக்–கையை ஏறெ–டுத்–துப் பார்க்க மாட்–டாரா என்று ஏங்–கித் பெரு–மானே நீ சீக்–கி–ரம் நிறை–வேற்ற வேண்–டும் தவம் கிடப்–பார்–கள். இவ்–வ–ளவு ஏன், காஞ்சி மகா என்ற பிரார்த்–த–னை–தான். பெரி–ய–வரே சேஷாத்–திரி சுவா–மி–க–ளைப் பற்றி எனக்கு என்று எந்த தனி (Agenda) செயல் மிக–வும் சிலா–கித்து பேசி–யுள்–ளார். திட்–ட–மும் கிடை–யாது. சாதா–ரண பக்–தன் ஆயி– ‘உருவு கண்டு எள்– ள ாமை வேண்– டு ம்’ ரம் க�ோரிக்–கை–ய�ோடு பக–வா–னி–டம் மண்–டி–யி–டு– என்று திரு–வள்–ளு–வர் ச�ொல்–லி–யி–ருக்–கி–றார். எல்– லா–வற்–றை–யும் நம்–மு–டைய அறி–வின் துணை– கி–றான். ஆனால், எனக்கோ க�ொண்டு ஆராய்ந்–து–விட முடி–யாது. நம்–மால் பக்– த – னி ன் விருப்– ப த்தை கணிக்க முடி–யாத பல விஷ–யங்–கள் நம்–மைச்–சுற்றி ஈடு–செய்–வ–தற்–காக பக–வா– னி–டம் பிரார்த்–திப்–பது தவிர நடந்–து–க�ொண்–டு–தான் இருக்–கின்–றன. வேறு சிந்– த னை கிடை– ஆழ்–வார் பாசு–ரம் ஒன்–றில், ‘அறி–வது அறி–யான் யாது. எனவே பக– வ ான் என்னை ஆள் உடை–யான்’ என்–கி–றார். சாதா– ர ண ஜனங்– க – ளி ன் சித்த புரு– ஷ ர்– க – ளி ன் செயல்– ப ா– டு – க ள் எல்– க�ோரிக்–கை–யை–விட துற–வி லாம் சாட்–சாத் பக–வா–னுக்–குத்–தான் தெரி–யும். எனவே மகான்–க–ளி–டம் தூய பக்–தி–ய�ோடு சஞ்–ச–ல– – க – ளி ன் க�ோரிக்– கையை மற்ற மனத்–த�ோடு பிரார்த்–தித்–தால் நம் க�ோரிக்– கையை செவி–ம–டுத்து நல்ல பலன்–களை நமக்கு வழங்–கு–வார்–கள். ‘குரு பார்க்க க�ோடி நன்–மை’ என்று சும்–மாவா ச�ொன்–னார்–கள்!
மன இருள் அகற்றும் ஞானஒளி
ஆழ்–வார்க்–க–டி–யான்
மை.பா.நாரா–ய–ணன்
ðô¡
89
1-15 நவம்பர் 2017
வெ
ள்–ளிக்–கி–ழ–மை–க–ளில் மாலை நேரங்–க–ளில் வில்வ தளங்–க–ளி–னா–லும், வாசனை மலர்–க–ளா–லும் பைர–வ–ருக்கு ஸஹஸ்–ர–நாம அர்ச்–சனை – ால் வறுமை நீங்கி செல்–வம் பெரு–கும். செய்–வத
மறைத்துச் ச�ொல்லப்படுவதே மறை! அ
பி–ராமி பட்–டர் தனது பாடல்–க–ளில் பர–வ–லாக மூன்று கருத்–து–களை வலி–யு–றுத்–து–கி–றார். 1. அபி–ரா–மியி – ன் குணங்–கள் (இறைத்–தன்மை) 2. அபி–ரா–மி–யி–டம் அன்பு செலுத்–து–வ–த–னால் ஏற்–ப–டும் விளைவு. 3. அன்பு செய்–வ–தற்–கான வழி–முறை. அபி–ர ா–மி–யின் குணங்– க ளை அறிந்து அவ– ளி–டம் அன்பு செய்–வ–த–னால், நமக்கு ஏற்–ப–டும் பயனை தெளிந்து முறைப்–படி அன்பு செலுத்–தும் முறை–யைப் பின்–பற்றி (இறை–ய–ருள்–வழி) செய்– கி–ற–ப�ோது ஏற்–ப–டும் உள்–ளு–ணர்–வா–னது இரண்டு வகை–யில் த�ோன்–றும். 1. ப�ொய்–யுண – ர்வு 2. மெய்–யு– ணர்வு. அதில் ப�ொய்–யுண – ர்வு நீங்கி மெய்–யுண – ர்வு பெறு–வது – ப – ற்றி இப்–பா–டலி – ல் வலி–யுறு – த்–தியு – ள்–ளார். அபி–ராமி பட்–டரி – ன் கருத்–துப்–படி மனி–தன் இயல்– பாய், எளி–தாய் இறை–வ–னி–டத்–தில் அன்பு செய்ய முடி–யாது. அப்–படி – யே செய்–தா–லும் அவள் அரு–ளில்– லாத அன்பு (தன் முயற்–சி–யி–னால் செய்–கிற அன்– பின்) த�ோன்–றி–னா–லும் அது நல்–ல–வற்றை நான் மிகு–தி–யா–கச் செய்–கி–றேன் என்ற சாத்–வீ–க–மான அகங்–கா–ர–மே–யா–கும். இதையே ப�ொய்–யு–ணர்வு என்–கி–றார். அவள் அரு–ளின் வழித் த�ோன்–று–வதே மெய்–யுண – ர்–வா–கும். அதை தன் அனு–பவ – த்–தின் வழி சரி–யா–கப் புரிந்து க�ொள்ள வேண்–டும் அதையே இப்–பா–டல் உணர்த்–து–கி–றது. எவ–ரும் அறியா மறையை அறிந்து க�ொண்டு செறிந்–தேன். உனது திரு–வடி – க்கே திருவே வெரு– விப் பிறிந்–தேன். நின் அன்–பர் பெருமை எண்– ணாத கரும ெநஞ்–சால்மறிந்தே விழு–ந–ர–குக்கு உற–வாய மனி–த–ரையே! (3)
90
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
‘மறை’ என்ற ச�ொல்–லா–னது அந்–தா–தியை ப�ொருத்–த–வரை உமை–யம்–மை–யின் வித்யா உபா–ச–னத்–திற்–கு–ரிய மந்–தி–ரமே ஆகும். ‘கற்–பது உன் நாமம்’ (12) ‘மன்–னி–யது உன் திரு–மந்–தி–ரம்’ (6) ‘பயி–ரவி பஞ்–சமி பாசாங் குசை–பஞ்ச பாணி வஞ்– ச ர்உயிர் அவி உண்– ணு ம் உயர்– ச ண்டி காளி ஒளி–ரும்–கலாவயி–ரவி மண்–டலி மாலினி சூலி வராகி என்றே செயிர் அவி நான்–மறை சேர் திரு–நா–மங்–கள் செப்–பு–வ–ரே’ (77) இந்–தப் பாடல் வரி–க–ளைக் க�ொண்டு பயி–ரவி, – ாணி, வஞ்–சர் உயிர் பஞ்–சமி, பாசாங்–குசை பஞ்–சப அவி உண்–ணும் உயர்–சண்டி, காளி, ஒளி–ரும் கலா–வ–யி–ரவி, மண்–டலி, மாலினி, சூலி, வராகி என்று தச மகா–வித்யா என்று வட–ம�ொ–ழி–யில் வித்யா உபா–சக – ர்–கள் அறிய வேண்–டிய வரிசை முறை–யி–லான தேவ–தை–க–ளுக்கு உரிய மந்–தி–ரத்– தையே, தான் கற்–றேன் என்–பதை ‘நான்–மறை – சே – ர் திரு–நா–மங்–கள்’ (77) வேத வழி–யி–லான (வைதீ–க– மான) வழி–பாட்டு முறைக்கு உரி–யதை தான் கற்–றேன் என்று கூறு–கின்–றார். ஒரு மந்–தி–ரத்தை கற்–ப–தற்கு கற்க வேண்–டிய பிற மந்–தி–ரங்–க–ளை–யும் (முக்–கிய மந்–தி–ரத்–தைத் தவிர) கற்க வேண்–டிய லலிதா ஸஹஸ்–ர–நா–மம், லலிதா த்ரி–சதி ேபான்–ற–வற்–றைக் ‘கற்–பது உன் நாமம்’ என்–றும், தேவி–மா–ஹாத்–மி–யம் ப�ோன்ற பாரா–யண நூல்–களை ‘கண்–ணி–யது உன் புகழ்’ (12) என்–ப–த–னா–லும் அறி–ய–லாம். ‘எவ–ரும் அறி–யா’ என்ற வார்த்தை, மந்–திர– த்–தின் இரண்டு வகை–யில் ஒன்–றான வேத–மந்–திர– ம் தவிர ஆகம மந்–தி–ரத்தை குறித்–தது. ஏனெ–னில் பிறர் செவிக்–குப் புலப்–ப–டும்–ப–டி–யா–கக் கூறு–வது வேத மந்–தி–ரம். அத–னால்–தான் வேதத்–திற்கு ‘ஸ்ரு–தி’ கேட்–கப்–பட்–டது என்–பது ப�ொருள். அபி–ராமி பட்–டர் ‘எவ–ரும் அறி–யா–த’ என்ற ச�ொற்–கள – ால் ஆகம மந்–திர– த்தை குறித்–தார். ஆகம மந்–தி–ரங்–கள் எவ–ரும் அறியா வகை–யில்–தான் ரக–சி–யம – ாக ச�ொல்ல வேண்–டி–ய–தும், ஆச்–சா–ரி–ய– னால் ரக–சி–ய–மாக ச�ொல்–லப்–ப–டு–வ–தும் ஆகும். ‘குஹ்–யாதி குஹ்–யம்’ - ரக–சி–யத்–தி–லும் ரக–சி–ய– மா–னது என்ற இவ்–வா–கம வாக்–கி–யத்–தின் வழியே அறி–ய–லாம். இத்–த–கைய மூல மந்–தி–ரத்–தையே தான் அறிந்– தே ன் என்– ப – த ாக குறிப்– பி – டு – கி – ற ார் அபி–ராமி பட்–டர். அதை வலி–யு–றுத்–தவே ‘எவ–ரும்
பை
ர–வர் திரு–மே–னியி – ன் முன்–னால் மிளகை சிறு துணி–யில் சிறு மூட்–டை–யாக – க்–கில் வைத்து நல்–லெண்–ணெய் தீபம் ஏற்றி அர்ச்–சனை கட்டி அகல்–விள செய்–தால் இழந்த ப�ொரு–ளும் ச�ொத்–துக்–க–ளும் திரும்–பக் கிடைக்–கும்.
அறியா மறை’ என்று குறிப்–பி–டு–கிற – ார். வித்யா வழி–பாட்–டில் ஆகம மந்–தி–ரம், வேத மந்–தி–ரம், பிற–வகை மந்–தி–ரங்–க–ளும் உள்–ளன. இவை அனைத்– து ம் சேர்ந்தே ஒரு வழி– ப ாடு அமை–யும் என்–பது இங்கு குறிப்–பி–ட த்–தக்–கது. இந்–தப் பாடலை ப�ொறுத்–தவ – ரை பாடல் 3ல் ஆகம மந்–தி–ரத்–தையே குறிப்–பி–டு–கின்–றார். த�ொல்– க ாப்– பி – ய – ரு ம் மந்– தி – ர த்– தை ப் பற்றி, – வ – து என்ற ப�ொரு–ளிலேயே – மறைத்து ச�ொல்–லப்–படு குறிப்–பி–டு–கின்–றார். ‘‘நிறை–ம�ொ–ழி–மாந்–தர் ஆனை–யிற்–கி–ளைந்த மறைெ–மா–ழி–தானே மந்–தி–ரம் (ப�ொரு–ள–தி–கா– ரம் த�ொல்–காப்–பிய – ம்). இது மேலும் இக்–கரு – த்–திற்கு வலு–வூட்–டு–கின்–றது. ‘அறிந்–து–க�ொண்–டு’ - இதில் அறி–வது வேறு, க�ொள்–வது வேறு. அறிந்து க�ொள்–வது என்–பது பயிற்சி முறை–யில் கேட்டு, சிந்–தித்து நினைத்து செயல்–பட்டு அனு–ப–விப்–பது. அதா–வது ஸ்ர–வண, மனன, நிதித்–யா–சன, அனு–சந்–தான வகை–கள – ால். அதா–வது, முத–லில் ஆச்–சா–ரி–யன் ச�ொன்–னவை காது–க–ளால் கேட்–கப்–பட்–ட–தும், அந்த உப– தே–சம் நன்கு நினைக்–கப்–பட்–ட–தும், அதன்–வழி பின் நடத்–தப்–பட்–ட–தும், நடப்–ப–த–னால் வரும் அனு–ப–வத்– தால் பெறப்–படு – வ – து – ம – ா–கிற வித்தை. உதா– ர – ண – ம ாக தேன் என்ற – ால் கேட்–கப்–பட்–டது, ச�ொல், காது–கள அதன் வடி–வம் மன–தி–னால் நினைக்– கப்–பட்–டது. அதன் வழியே தேன–டை–யைத் தேடிச்– – ால் நமக்கு சென்று எடுக்–கப்–பட்–டது, அதை புசிப்–பத த�ோன்–றும் அனு–ப–வம் இனிப்பு. இதைேய அபி– ர ாமி பட்– ட ர், ‘அறிந்– து – க�ொண்–டு’ என்ற வார்த்–தை–யால் நமக்–குத் தெளி–வாக்–கு–கின்–றார். திரு என்ற ச�ொல்–லால் உமை–யம்–மை– – கி – ன்–றார். வெரு–வுத – ல் என்–பது யையே குறிப்–பிடு சார்ந்து, பற்றி, பிடித்து என்ற ப�ொருட்–க–ளில், சாத்–திர– ங்–களை சார்ந்–தும், குரு–வரு – ளை பற்–றியு – ம், உமை–யின் திரு–வ–டி–யினை பிடித்–தேன் (திருவே வெருவி) என்–கி–றார் அபி–ராமி பட்–டர். அப்– ப டி பற்– றி – ய – த – ன ா– லு ம், சார்ந்– த – த ா– லு ம், பிடித்–த–தா–லும், பிரிந்–தேன் என்–கி–றார். எதைப் பிரிந்–தார்? ‘நின் அன்–பர்’ என்ற வார்த்–தைக – ள – ால் தாமாக அபி–ரா–மி–யின் மேல் அன்பு க�ொண்–ட–வரை குறிப்– பி–ட–வில்லை; மாறாக அபி–ரா–மி–யின் அரு–ளால் அவ– ளு – டை ய அன்– பை ப் பெற்– ற – வ ர்– க – ளையே குறிப்–பி–டு–கின்–றார், அபி–ராமி பட்–டர். ‘புதுப்– பூ ங்– கு – வ ளை கண்– ணி – ய ம் செய்ய
முனை–வர்
பா.இரா–ஜ–சே–கர சிவாச்–சா–ரி–யார் கண–வ–ரும் கூடி, நம் கார–ணத்–தால் நண்ணி இங்கே வந்து தம் அடி–யார்–கள் நடு இருக்–கப் பண்–ணி’ (41) என்ற பாடல் வரி–க–ளால் நன்கு புலப்–ப–டும். ‘கூட்–டி–யவா என்னை தன் அடி–யா–ரில்’ (80) என்–ப–த–னால் இறை–வி–யின் அன்பு நமக்கு இருந்– தால் மட்–டுமே நாம் அவள் மீது அன்பு ெகாள்ள இய–லும் என்–கி–றார். மணி–வா–ச–க–ரும் ‘அவன் அரு–ளாளே அவன்– தாள் வணங்–கி’ என்று குறிப்–பி–டு–வ–தா–லும் இதை உண–ரல – ாம். அபி–ராமி பட்–டர் முன் அவள் நின்று இருக்– கின்–றாள், அவளை பார்த்தே ‘நீ’ என்–கின்ற முன்– நிலை ஒரு–மையை, ஆறாம் வேற்–றுமை – யி – ல் ‘நின்’ என்–கி–றார். பெருமை என்–ப–த–னால் அன்– பர்– க – ளி ன் பெரு– மையை குறிப்– பி–டு–கின்–றார். அன்–பர் பெருமை என்–பத – ன – ால் ஒவ்–வ�ொரு மனி–தரு – ம் தனக்கு வேண்–டி–ய–வற்றை தரு–ப–வ– ரி–டத்து மிகுந்த அன்பு க�ொள்–வர். அது–ப�ோல் ஆடு, க�ோழி, சந்–த–னக் காப்பு, வளை–யல் ப�ோன்ற ஏதா–வது ஒன்றை தனக்கு தரச் ச�ொல்–லி–யும், ெகாடுத்–த–தன் பின் அல்–லது தரு–வ– தாக ச�ொன்–ன–தின் பின் அவர்–கள் விரும்–பிய காரி–யத்தை ஒரு தேவதை நிறை–வேற்–றும். இது–ப�ோன்ற தெய்–வத்தை தனக்கு தெரிந்– தி– ரு ந்– து ம் அதை வழி– ப – ட ா– ம ல், எதை– யு ம் தரா–விட்–டா–லும் அபி–ரா–மியையே – வழி–படு – ப – வ – ர் அபி–ராமி பட்–டர். இதையே ‘வீணே பலி– க – வ ர் தெய்– வ ங்– க ள் பால் சென்று மிக்க அன்பு பூணேன் உனக்கு அன்பு பூண்–டு–க�ொண்–டேன்’ (64); ‘நன்றே வரு– கி–னும் தீதே விளை–யி–னும் நான் அறி–வது ஒன்– றே–யும் இல்–லை’ (95) என்ற வாக்–கி–யங்–க–ளால் தான் மாறு–ப–டாத உறு–தி–பா–டு–டை–ய–வர் என்–பதை விளக்–கு–கி–றார். உறு–திப்–பா–டு–டைய அன்–பா–னது ஒரு–வ–ருக்கு ஒரு பிற–வியி – ல் வராது. அது–ப�ோல் ஞான–மும் வராது. பல–பி–ற–வி–க–ளில் முயற்சி செய்ய வேண்–டும். மந்–தி–ரம் கற்ற ஒரு–வர் அதை முறை–யா–கப் பின்–பற்றி அது பலிக்–காது ப�ோனால் அடுத்த
7
ðô¡
91
1-15 நவம்பர் 2017
சூ
ரி–யன் மக–னான சனீஸ்–வ–ரன் தன்–னு–டைய அண்–ணன் யம–தர்–ம–னால் அலட்–சிய – ப்–படு – த்–தப்–பட்டு, க�ௌர–வக் குறைவை அடைந்–தார். அவ–ருட – ைய தாய் சாயா தேவி–யின் அறி–வுரை – யி – ன்–படி பைர–வரை வழி–பட்டு அவ–ருட – ைய அரு–ளால் நவக்–கிர– க – ங்–களி – ல் ஒரு–வர– ாக கிரக பதவி கிடைக்–கப் பெற்–றார். பைர–வர் சனீஸ்–வர– னு – க்கு குரு–வாக விளங்கி அருட்–பா–லிக்–கின்–றார். பைர–வரு – க்கு சனிக்–கிழ – – – ல் ஸஹஸ்–ரந – ாம அர்ச்–சனை செய்–வத – ால் சனீஸ்–வர– ரு – ம் மகிழ்ச்–சிய – ட – ைந்து மை–களி ஏழ–ரை–நாட்–டுச் சனி, அஷ்–ட–மத்–துச் சனி முத–லிய சனிக் கிரக உபா–தை–களை முழு–வதை – –யும் நீக்–கு–வ–துட – ன் நல்ல ய�ோக–மான பலன்–க–ளை–யும் அருள்–கிற – ார்.
பிற–வி–யில் அந்த தேவ–தையே அந்த பலனை தந்– த ாக வேண்– டு ம். இது சாஸ்– தி ர நிச்– ச – ய ம். இதையே வள்–ளு–வர் ஒரு–மைக்–கண் தான்–கற்ற கல்வி ஒரு–வருக்கு எழு–மை–யும் ஏமாப் புடைத்து (அதி–கா–ரம்: கல்வி, குறள் 398) என்–கி–றார். முன் பிறப்–ப�ோடு த�ொடர்–பு–டை–யது ஞானம் என்–பதை, ‘புல்–லா–கிப் பூடாய்ப் புழு–வாய் மர–மா–கிப் பல்–வி– ரு–க–மா–கிப் பற–வை–யாய்ப் பாம்–பா–கிக் கல்–லாய் மனி–த–ராய்ப் பேயாய்க் கணங்–க–ளாய் வல்–ல–சு–ர– ராகி முனி–வ–ராய்த் தேவ–ராய்ச் செல்லா நின்ற இத்– த ா– வ ர சங்– க – ம த்– து ள் எல்– ல ாப் பிறப்– பு ம் பிறந்–தி–ளைத்–தேன்’ – ர் வரி–யின - என்ற மாணிக்–கவ – ா–சக – ா–லும் அறி–ய– லாம். நல்ல உபா–சக – னு – க்கு முன் பிற–வித் த�ொடர்பு தெரி–யும். ‘கண்– ணி – யை க் காணும் அன்பு பூணு– த ற்– கெண்–ணிய எண்–ண–மன்–ற�ோ–முன் செய் புண்– ணி–ய–மே’ (40) ‘பின்னே திரிந்து உன்–அ–டி–யா–ரின் பேணிப் பிறப்– ப – று க்க முன்னே தவங்– க ள் முயன்று க�ொண்–டேன்’ (25) - என்ற வரி– க – ள ால் இறை– வி – யி – னு – டை ய அன்–பர்–கள், முன்னே பல பிற–வி–க–ளில் அன்பு செய்– த – வ ர்– க – ள ாக இருப்– ப ார்– க ள். அத்– த – கை ய நெடுங்–கால த�ொடர்–பு–டைய அன்–பையே இது காட்–டு–கின்–றது. சந்–தர்ப்–பத்–தா–லும், பரு–வத்–தா–லும், சூழ–லா– லும் வளர்–கின்ற அன்–பைப்–ப�ோல், குறு–கி–ய–கால த�ொடர்–பு–டை–யது அல்ல, மெய் அன்–பர்–க–ளின் உண்–மை–யான அன்பு. இப்–ப–டிப்–பட்ட நெடுங்– கால அன்–பா–னது இறை–ய–ரு–ளி–னாலே மட்–டுமே கிடைக்–கும் என்–பதை, ‘எமை–யும் தமக்கு அன்பு செய்ய வைத்–தார் (31) என்–பத – ன – ால் குறிப்–பிடு – கி – ற – ார். அப்–படி மற்ற தேவ–தை–களை அன்பு செய்–த–வர்–க–ளை–விட, அபி– ரா– மி யை அன்பு செய்– ப – வ ர்– க ள் உயர்– வ ா– ன – வ ர்– க ள் என்– கி – ற ார். படைக்–கின்ற பிரம்மா, காக்–கின்ற திரு– ம ால், அழிக்– கி ன்ற ருத்– ர ன் ஆகிய இவர்–க–ளைக் கட–வு–ளாக வணங்–கு–கி–ற–வர்–கள் இதற்–கு–முன் இறை–வி–யி–னு–டைய அன்–பர்–களே என்–பதை தெள்–ளத் தெளி–வாக்–கு– கின்–றார். இறை–யன்பு க�ொண்–ட– வர்–க–ளின் ஆற்–ற–லை–யும் நமக்கு புலப்– ப – டு த்– து – கி ன்– ற ார்: ‘ஏத்– து ம் அடி– ய – வ ர் ஈரே– ழு – ல – கி – னை – யு ம்
92
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
படைத்–தும் காத்–தும் அழித்–தும் திரி–பவ – ர– ாம்’ (26) மேற்–கண்ட இறை–வியை வழி–பாடு செய்–யும் தேவ–தை–க–ளை–யும் குரு–வை–யும் பிற உபா–ச–கர்–க– ளை–யும், உண்–மை–யான இறை அன்–பர்–கள் எப்– ப�ோ–தும் பிரிய மாட்–டார்–கள். இதையே, ‘அன்–பர் கூட்–டம் தன்–னை–விள்–ளேன்’ (23) என்–கி–றார். இறை–வழி – ப – ாட்–டிற்கு ஆரா–தனை என்று பெயர். அத–னி–னும் உயர்ந்–த–தாக கரு–தப்–ப–டு–வது அடி– யார் வழி–பா–டா–கிய சமா–ரா–தனை. இறை–வ–னுக்கு ஒன்றை அர்ப்–ப–ணித்–தால் அது இறை–வனை மட்– டுமே சேரும், அதே–ச–ம–யத்–தில் அடி–யா–ருக்கு அர்ப்–ப–ணித்–தால் அது அடி–யார்க்கு மட்–டு–மல்– லாது இறை–வ–னுக்–கும் சேரும் என்–ப–த–னால்–தான் இறை–வ–ழி–பாட்ை–ட–விட இறை அன்–பர் வழி–பாடு சிறப்–புடை – –ய–தா–கி–றது. ‘அடி– ய ா– ரை – த�ொ – ழு ம் அவர்க்கு பல்– லி – ய ம் ஆர்த்து எழ வெண்–ப–க–டூ–ரும் பதம் தரு–மே’ (91) என்று அபி–ராமி பட்–டர் முன் ச�ொன்ன சமா–ரா–த– னை–யையு – ம்–விட ஒரு–படி மேலே–சென்று இறை–வன் மட்–டுமே அரு–ளக்–கூ–டிய ம�ோட்–சம்–கூட, அன்–பர்– களை வழி–பட்–டால் அடை–யப்–ப–டும் என்–கி–றார். இரு–மல், தும்–மல் என்–றி–ருந்–தால் அவை உட– லில் சளி இருப்–பத – ன் அடை–யா–ளங்–கள். அது–ப�ோல இறை–அன்பு ஒரு–வ–ருக்கு இருக்–கு–மா–யின் அதை எந்த அடை–யா–ளத்–தால் கண்–டு–க�ொள்–ள–லாம் என்–பதை பட்–டி–யல் இடு–கின்–றார் அபி–ரா–மி–பட்–டர். வையம் (பூமி) துர–கம் (அன்று குதிரை - இன்று ச�ொந்த வாக–னம்) மத– க ரி (அன்று யானை - இன்று அரசு வாகனம்) மாம–கு–டம் (அன்று தலை–கி–ரீ–டம் - இன்று பெரும் பதவி) சிவிகை (அன்று பல்–லக்கு இன்று மதிப்பு ஊர்தி) பெய்–யும் கன–கம் - ப�ொன்– மழை (அள–விற்கு மீறிய செல்– வம்) பெரு–விலை ஆரம் - செல்– வந்–தர்–க–ளின் வெற்றி பதக்–கம் (க�ௌர–வம்) இவை அனைத்–தும் ‘பிறை– மு–டித்த ஐயன் திரு–மனை – –யாள் அடித்–தா–ம–ரைக்கு அன்–பு–முன்பு செய்–யும் தவ–முடை – ய – ார்க்கு உள– வா–கிய சின்–னங்–க–ளே’ (52) என்– கி–றார். அதா–வது, அபி–ரா–மியை அன்பு செய்–பவ – ர்–களு – க்கு உரிய சிறப்–பான அடை–யா–ளங்–க–ளாக
இயல்–பா–கவே, கேட்–டுப் பெறா–மல் அமை–யும். இப்–படி – ப்–பட்ட அடி–யார்–களி – ன் மிக்க பெரு–மை– களை ‘எண்–ணாத கரும நெஞ்–சால்’ - நெஞ்–சம் என்ற ச�ொல்லை வெவ்–வேறு ப�ொரு–ளில் அபி– ராமி பட்–டர் பயன்–ப–டுத்–தி–யி–ருக்–கி–றார். அதன் இலக்–க–ணம் சிறப்பு, இழிவு, இன்–றி–யமை – –யாமை இவற்–றைச் சார்ந்–தது. நெஞ்–சம் என்ற ச�ொல்– லுக்கு இரு–ப–திற்–கும் மேற்–பட்ட ப�ொருள்–க–ளைக் குறிப்–பி–டு–கின்–றார். அவற்–றில் சில–வற்றை இங்கு காண்–ப�ோம். நெஞ்–சத்–தின் வடி–வம் - மனி–தன் தன்–னைத் தவிர தனக்கு வெளி–யில் உள்ள அனைத்–தையு – ம் புலன்–க–ளின் (ெமய், வாய், கண், மூக்கு, செவி) வழி (தீண்–டல், சுவைத்–தல், பார்த்–தல், நுகர்–தல், கேட்–டல்) பெற்ற தக–வல்–களை மென்மை, வன்மை, சூடு, குளிர்ச்சி - மெய் பதிவு கசப்பு, உவர்பு, துவப்பு, கார்ப்பு, புளிப்பு, இனிப்பு - வாய் பதிவு. கருமை, செம்மை, வட்–டம், கட்–டம், பருத்த, சிறுத்த, உரு–வம் - விழி பதிவு. மல்–லிகை வாசனை, கழிவு நீர் துர்–நாற்–றம் - மூக்கு பதிவு இசை, பேச்சு ஒலி - செவி பதிவு இவ்–வாறு நெஞ்–ச–மா–னது ஐந்து வழி–க–ளில் பெறும் தனித்–தனி தக–வல்–களை ஒருங்–கினைத்த த�ொகுப்–பிற்கு நினைவு என்று பெயர். உதா–ர–ண– மாக, கரும்பு என்று ச�ொன்ன உட–னேயே கரும்பு
என்–கின்ற எழுத்து ஒலி–யின் சேர்க்–கைய – ான ச�ொல்– லாக காதுக்–கும், கரும்பு என்ற ச�ொல்லை கேட்ட உட–னேயே நம் உள்–ளத்–தில் அதன் ஒருங்–கி– ணைந்த வடி–வம் த�ோன்–றும், அந்–தத் த�ோற்–றமே கரும்பு என்ற உணர்வு. இந்த உணர்–வா–னது முதன் முறை–யாய் கரும்பை பார்த்–த–வர்க்கு பதி– வா–கும். ஏற்–கெ–னவே பார்த்–த–வர்க்கு அது எதிரே இல்–லா–த–ப�ோ–தும் த�ோன்–றும். இதுவே நினைவு. இதையே பட்–டர், ‘ஊரும் முரு–கும் சுவை ஒளி ஊற�ொலி ஒன்–று–ப–டச் சேரும் தலைவி சிவ–காம சுந்–த–ரி’ (68) என்று அம்–பி–கைக்–கும் உவ–மை–யாக்– கு–கி–றார். புலன்–க–ளா–னது வெளி–யி–லி–ருக்–கும் ப�ொருள்– களை பற்–றும்–ப�ோது உள்–ளி–ருந்து நினை–வு–கள் மேலே–வ–ரும். இதையே ‘சன்–னி–தா–னம்’ என்ற ச�ொல்–லாய் கூறு–வர். இந்த நினைத்–தலை த�ொழி–லாக க�ொண்–டது மனது. ‘நெஞ்–சில் நினை–கு–வி–ரேல்’ (54) மனி– த ன் கரு– ம ம் இரண்டு வகை– ய ா– கு ம். ஒன்று மேற்–கண்ட வகை–யில் புலன்–க–ளின் வழி தக–வல்–களை – ப் பற்றி நினை–வுக – ள – ாய் தேவை–யா–ன– ப�ோது வெளி–யில் வரு–வது, இது ப�ொதுச் செயல் (சாமான்ய கரு–மம்) எனப்–ப–டும். மன–தின் சிறப்பு செய–லா–னது, அதில் பதிந்– துள்ள நினை–வு–க–ளின் வழி உடலை இயக்–க–வும், நிறுத்–தவு – ம் செய்து அத–னால் சுகம், துக்–கம் என்ற அனு–ப–வத்தை ஏற்–ப–டுத்–தும்.
(த�ொடரும்)
மெய்தி்கபள உடனுக்குடன் மெரிந்து ம்கொள்ள... APP
உங்கள் ம�ொபைலில் தின்கரன் appஐ டவுன்்லொட் மெய்து விட்டீர்களொ? ðô¡
93
1-15 நவம்பர் 2017
நாம் அளிக்கும் நிவேதனங்களை இறைவன் ஏற்றுக் க�ொள்கிறாரா? - ராம. சீதா–ரா–மன், வேலூர்.
நி
ச்–ச–ய–மாக ஏற்–றுக் க�ொள்–கி–றார். பழங்–க–ளை– யும் மற்ற நிவே–த–னங்–க–ளை–யும் இறை–வன் சாப்– பி – டு – வ – த ாக வைத்– து க்– க �ொண்– ட ால், அவை–க–ளின் எண்–ணிக்கை குறை–ய–வில்–லையே என்ற சந்–தே–கம் வர–லாம். இறை–வன் சூட்–சும நிலை–யில் இருப்–ப–வன். அதா–வது இறை–வ–னைக் கண்–ணால் காண இய–லாது, அனு–பவி – த்–துத்–தான் உணர இய–லும். மனி–தர்–கள – ா–கிய நாம் ஸ்தூல வடி–வில் இருப்–ப–வர்–கள். அத–னால் நமக்–கான உணவு ஸ்தூல வடி– வி ல் தேவைப்– ப – டு – கி – ற து. நாம் அளித்த நிவே–த–னத்தை இறை–வன் ஏற்–றுக் க�ொண்–டானா, இல்–லையா என்–பதை அறிந்து க�ொள்ள பெரிய ஞானி–யாக இருக்க வேண்–டும் என்ற அவ–சி–ய–மில்லை. சாதா–ரண மனி–தர்–கள – ா– கிய நாமே பல இடங்–க–ளில் நம் அனு–பவ – த்–தில் கண்–டி–ருப்–ப�ோம். நம் வீட்–டில�ோ அல்–லது பெரிய விருந்து நடக்–கும் இடங்–க–ளில�ோ நெய் ச�ொட்–டச் ச�ொட்ட சர்க்–க–ரைப் ப�ொங்–கலை சாப்–பிட்–டி–ருப்– ப�ோம். அதே–ப�ோல ஏத�ோ ஒரு ஆல–யத்–தில், அந்த வழி–யாக நாம் கடந்து செல்–லும்–ப�ோது நம்மை அழைத்து ஒரு சிறு த�ொன்–னை–யில் பிர–சா–தம்
94
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
என்று ச�ொல்லி சர்க்–க–ரைப் ப�ொங்–கலை அளித்– தி–ருப்–பார்–கள். அதில் நெய், முந்–திரி, திராட்சை ப�ோன்–றவை பெய–ர–ள–வில் இருந்–தா–லும், அத–னு– டைய ருசி அப–ரிமி – த – ம – ா–னத – ாக இருக்–கும். அதற்–குக் கார–ணம் அந்த ப�ொங்–க–லா–னது இறை–வ–னுக்கு படைக்–கப்–பட்–டதே ஆகும். இறை–வன் நம்–மி–டம் எதிர்–பார்ப்–பது பக்–தி–யை–யும், சிரத்–தை–யை–யும்– தானே தவிர, சர்க்–கரை – ப் ப�ொங்–கலி – ல் நெய் இருக்– கி–றதா, இல்–லையா என்–ப–தைப் பார்ப்–ப–தில்லை. உங்–க–ளுக்கு இன்–ன–மும் சந்–தே–கம் இருந்–தால், உங்–கள் வீட்–டி–னில் இரு–வேறு பாத்–தி–ரங்–க–ளில் ஒரே நேரத்–தில் ஒரே சமை–யல்–கா–ரரை – க் க�ொண்டு ஒரே அள–வுள்ள பண்–டத்தை தயார் செய்–யுங்–கள். அவற்–றில் ஒரு பாத்–தி–ரத்–தில் உள்–ளதை மட்–டும் முழு ஈடு–பாட்–டு–டன் வீட்–டில் உள்ள பூஜை–யறை – – யில் நிவே–தன – ம் செய்–யுங்–கள். நிவே–தன – ம், தீபா–ரா– தனை, பிரார்த்–தனை ஆகி–யவற்றை – சிரத்–தையு – ட – ன் முடித்–துக்–க�ொண்டு இறை–வ–னுக்கு நிவே–த–னம் செய்த பிர–சா–தத்–தினை எடுத்–துச் சாப்–பி–டுங்–கள். த�ொடர்ந்து நிவே–தன – ம் செய்–யப்–பட – ாத மற்–ற�ொரு பாத்– தி – ர த்– தி ல் தயார் செய்– ய ப்– ப ட்– டி – ரு க்– கு ம்
த�ோ
த்–திர நூல்–க–ளில் இவர் சிவந்த நிறம் க�ொண்–ட–வர். வாயு வேகத்–தில் பய–ணம் செய்–ப–வர். தீய�ோரை அழிப்–ப–வர். சந்–தி–ரன – ைத் தலை–யில் தரித்–த–வர். வலிய உடலை உடை–ய–வர். சிவந்த கண்–களை உடை–ய– வர். மாயை–யில் வல்–ல–வர்; மந்–தி–ரங்–க–ளின் காவ–லர். பூதர்–க–ளின் தலை–வர் என்று பல–வாறு குறிக்–கப்–ப–டு–கின்–றார்.
பண்–டத்–தி–னை–யும் சாப்–பிட்–டுப் பாருங்–கள். நிச்– ச–ய–மாக இரண்–டிற்–கு–முள்ள வித்–தி–யா–சத்–தினை அனு–ப–வப் பூர்–வ–மாக உணர்–வீர்–கள். நிவே–த–னம் செய்–யப்–பட்ட பண்–டம்–தான் அதி–கம – ான ருசி–யினை உடை–ய–தாக இருக்–கும். ஆண்–ட–வன் சூட்–சும வடி–வில் நிவே–த–னத்தை ஏற்–றுக் க�ொள்–கி–றான் என்–ப–தால் அதன் அளவு குறை–யாது. மாறாக ருசி அதி–க–ரித்–தி–ருக்–கும். ஆண்–டவ – –னுக்கு படைக்– கப்–ப–டும் எந்–த–வ�ொரு நிவே–த–ன–மும் அமிர்–த–மாக ருசிப்–ப–தன் கார–ணம் இறை–வன் நாம் அளித்த நிவே–த–னத்தை ஏற்–றுக்–க�ொண்–ட–தால்–தான் என்–ப– தில் எந்–த–வி–த–மான சந்–தே–க–மும் இல்லை.
புத்–தல – ை’ நாள் என்–றால் என்ன?அந்த நாளில் ?‘கசப்– என்ன செய்ய வேண்–டும்? - ஏ.வடி–வேல், திரு–வண்–ணா–மலை.
இறந்–தவ – ரு – க்–கான கரும காரி–யத்–தினை செய்து முடித்த மறு– ந ாள் கசப்– பு த்– த லை நாள் என்று தமி–ழ–கத்–தின் வட மாவட்–டங்–க–ளில் ச�ொல்–வது – ர– ண நாள் என்று வழக்–கம். இந்த நாளை சுபஸ்–வீக சாஸ்–தி–ரம் குறிப்–பி–டு–கி–றது. அதா–வது, ஒரு–வர் இறந்–த–வு–டன் அவ–ரது வாரி–சு–க–ளும், பங்–கா–ளி–க– ளும் பத்–து –நாள் தீட்டு என்ற பெய–ரி ல் தலை– யில் எண்–ணெய் தட–வாது, நெற்–றி–யில் மங்–க–லச் சின்–னங்–களை அணி–யாது இறந்–தவ – – ரின் நினை–வா–கவே இருப்–பார்–கள். இந்த நாட்–க–ளில் உண–வுப் பழக்– கத்–திலு – ம் மிகுந்த கட்–டுப்–பாட்–டுட – ன் இருப்–பார்–கள். பத்து இர–வுக – ள் முழு– மை–யாக கடந்த பின்–னர் அவ–ர–வ– ருக்கு உரிய சம்–பி–ர–தா–யப்–படி 11 முதல் 16 நாட்–க–ளுக்கு உள்–ளாக கரும காரி–யத்–தினை சிரத்–தையு – ட – ன் செய்து முடிப்–பர். கரும காரி–யத்– தினை செய்து முடித்த மறு–நா–ளில் இருந்து இறந்–தவ – ரி – ன் வாரி–சுக – ளு – ம், பங்–கா–ளி–க–ளும் வழக்–கம்–ப�ோல் தங்– கள் பணி– யி ல் ஈடு– ப ட வேண்– டு ம் என்–ப–தற்–கா–க–வும் மற்ற வீடு–க–ளில் நடக்– கு ம் சுப– நி – க ழ்ச்– சி – க – ளி ல் கலந்– து – க �ொள்ள வேண்–டும் என்–பத – ற்–கா–கவு – ம் சுபஸ்–வீக – ர– ண – ம் என்ற நிகழ்–வினை – ச் செய்–வார்–கள். அதா–வது, தலைக்கு எண்–ணெய் தேய்த்து குளித்து, ருசி–மிகு – ந்த நல்ல உண–வுக – ளை உட்–க�ொண்டு புத்–துண – ர்ச்–சிய�ோ – டு வழக்–க–மான பணி–யில் ஈடு–ப–டு–வர். தீட்டு காப்–ப– வர்–களி – ன் தலை காய்ந்–துப�ோ – ய் வறட்டு நிலை–யில் இருக்– கு ம் என்– ப – த ால் இந்த நாளில் நன்– ற ாக எண்–ணெய் தேய்த்து தலை–மு–டி–யினை கசக்–கிக் குளித்து பார்ப்–பவ – ர்–க–ளின் கண்–க–ளுக்கு நன்–றாக
இருக்க வேண்–டும் என்ற ந�ோக்– கில் இந்த நாளை கசப்–புத்–தலை நாள் என்று அழைத்–தார்–கள். கசப்–புத்–தலை நாளில் கறி எடுக்க வேண்–டும் என்–றும் ச�ொல்–வார்–கள். அதா–வது, எவ்–வாறு வைகுண்ட ஏகா–த–சி–யின்–ப�ோது விர–தம் இருந்து மறு–நாள் துவா–தசி நாளில் 21 வகை– யான காய்–கறி – க – ளு – ட – ன் உண–வினை உட்–க�ொள்–கி– – ம – ான காய்–கறி – க – ளை ற�ோம�ோ, அதே–ப�ோல வித–வித அந்த நாளில் உண்டு மகிழ வேண்–டும் என்ற ந�ோக்–கத்–தில் ச�ொல்லி வைத்–தார்–கள். ஆனால், இந்த ச�ொல்–வ–ழக்கு காலப்–ப�ோக்–கில் மருவி, கசாப்–புக்–கடை – யி – ல் தலைக்–கறி எடுக்க வேண்–டும் என்–ப–தால் இந்த நாளுக்கு கசப்–புத்–தலை என்று பெயர் என்–றும், இந்த நாளில் கட்–டா–யம் அசைவ உண–வினை சாப்–பிட வேண்–டும் என்–றும் ஒரு சிலர் மாற்–றுக் கருத்–தினை பரப்பி வைத்–துள்–ளார்–கள். இது முற்–றி–லும் தவ–றான ஒன்று. கசப்– பு த்– த லை நாளில் கட்– ட ா– ய ம் கறி என்று ச�ொல்–லப்–ப–டும் அசைவ உண–வி–னைச் சாப்–பிட வேண்–டும் என்று நம் பெரி–ய–வர்–கள் யாரும் விதி– மு – றையை வகுக்– க – வி ல்லை. சுபஸ்– வீ – க – ர – ண ம் என்று சாஸ்– தி – ரம் ச�ொல்–வது சுபத்–தினை அதா– வது, மங்–க–ள–க–ர–மா–ன–வற்றை சுப ஸ்வீ– க – ர – ண ம் செய்– து – க �ொள்ள வேண்– டு ம், அதா– வ து, ஏற்– று க்– க�ொள்ள வேண்–டும், இறந்–தவ – ரை – ப் பற்–றிய துக்க நினை–வுக – ளை மறந்து, அந்–த–நாள் முதல் வழக்–கம்–ப�ோல் உலக வாழ்–வினி – ல் ஈடு–பாடு க�ொள்ள வேண்–டும் என்–பத – ற்–காக ஏற்–படு – த்–தப்– பட்–டதே கசப்–புத்–தலை அல்–லது சுபஸ்–வீ–க–ரண நாள் ஆகும். அதனை விடுத்து கசப்–புத்–தலை நாளில் அசைவ விருந்து சாப்–பிட்டே ஆக வேண்– டும் என்று ச�ொல்–வது அபத்–த–மான வாதம்.
ஐந்து ஆண்–க–ளுக்கு ஒரு மனைவி என்று வாழ்ந்த ?யதா?அதன் திர�ௌ–ப–தியை அம்–ம–னாக வணங்–கு–வது ஏற்–புட – ை– தத்–து–வத்தை விளக்–குங்–கள். - ராம–கி–ருஷ்–ணன், ஆரணி. இந்த தத்–து–வத்–தினை விளக்க மஹா–பா–ர–தத் ðô¡
95
1-15 நவம்பர் 2017
பை
ரவ ஸஹஸ்ர நாமத்தை ஒன்– ப து முறை பாரா– ய – ண ம் செய்து பைர–வ–ருக்கு அர்ச்–சனை செய்து அவ–ர–வர் வச–திக்–கேற்–ற–படி தயிர் அன்–ன–பள்–ளை–யம் (தயிர் அன்–னப்–பா–வாடை) தேங்–காய், தேன் படைத்து வழி–பட்–டால் வழக்–கில் வெற்றி கிடைக்–கும். வியா–பா–ரத்–தில் நல்ல லாபம் கிடைக்–கும். பங்–கு–தா–ரர்–க–ளுக்–குள் ஒற்–றுமை நில–வும். எதி–ரி–க–ளால் ஏற்–ப–டும் த�ொல்லை மற்–றும் பில்–லி–சூ–னி–யம் ப�ோன்ற மந்–தி–ரப் பிர–ய�ோ–கத்–தால் ஏற்–ப–டும் த�ொல்–லை–கள் அடி–ய�ோடு அக–லும்.
–தி–லேயே ஒரு கிளைக்–கதை உண்டு. ஒரு–முறை பாண்–டவ – ர்–களி – ன் வன–வா–சத்–தின்–ப�ோது கி–ருஷ்– ணர் அவர்–க–ளைச் சந்–திக்க வந்–தார். ஒரு வரு– டத்–திற்கு ஒரு கண–வ–ரு–டன் வாழ்ந்து வரு–வதை வழக்–கத்–தில் க�ொண்–டி–ருந்த திர�ௌ–பதி அன்று பீம–னு–டன் சேர்ந்து வாழத் துவங்–கும் நாளாக அது அமைந்–தி–ருந்–தது. எப்–படி இந்–தப் பெண்– மணி குற்ற உணர்ச்சி ஏது–மின்றி ஐவ–ரை–யும் கண–வன – ாக ஏற்–றுக் க�ொண்டு வாழ்–கிற – ாள் என்று பீம–னுக்கு மன–தில் ஒரு சஞ்–சல – ம். பீம–னின் முக வாட்–டத்–தைக் கண்டு கிருஷ்–ணர் அவ–னது மன– நி–லையை ஊகித்–துக் க�ொண்–டார். கிருஷ்ண பர– மாத்மா தன் மன�ோ–நி–லையை அறிந்–து–க�ொண்–டு– விட்–டார் என்–பதை உணர்ந்த பீமன், “கிருஷ்ணா, இத்–தனை நாள் எனக்கு அண்–ணி–யாக இருந்–த– வள், இது–நாள்–வரை என் தாய் ஸ்தா–னத்–தில் இருந்–தவ – ள் இன்–று–மு–தல் ஒரு வரு–டத்–திற்கு என் மனைவி என்–றால் என்–னால் அதனை எப்–படி ஏற்–றுக் க�ொள்ள முடி–யும்” என்று வாய் திறந்து கேட்–டு–விட்–டான். “பீமா, சற்று ப�ொறுத்–தி–ருந்து இன்– றி – ர வு நடப்– ப – தை ப் பார்”, என்று கண்– ண பி – ர– ான் அவ–னுக்கு அறி–வுரை ச�ொல்–கிற – ார். அன்று நள்–ளிர– வி – ல் திர�ௌ–பதி வெளியே ப�ோக, பீம–னும், கண்–ண–னும் அவ–ளுக்–குத் தெரி–யா–மல் பின்–த�ொ– டர்ந்து ப�ோகி–றார்–கள். அவர்–கள் இரு–வரு – ம் மறைந்– தி–ருந்து பார்க்–கும் வேளை–யில் தீயினை மூட்டி திர�ௌ–பதி அந்–தத் தீயில் விழு–கி–றாள். மனம் பதைத்த பீமன் அவ–ளைக் காப்–பாற்–றுவ – –தற்–காக
,
96
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
ஓட முயற்–சிக்க, பரந்–தா–மன் அவ–னைத் தடுத்து அங்கே பார் என்–கிற – ார். ஆச்–சரி – ய மிகு–தியு – ட – ன் தீக்– கு–ழியை ந�ோக்–கிய பீம–னின் கண்–களு – க்கு திர�ௌ– பதி தெரி–யவி – ல்லை. சாக்ஷாத் அகி–லாண்–டேஸ்–வ– ரி–யா–கிய மஹா–சக்தி பீம–னின் கண்–க–ளுக்–குத் தெரி–கி–றாள். அவ–ளைத் தீ சுட–வில்லை. அவளே நெருப்பு, அவளே நீர், அவளே நிலம், அவளே காற்று, அவளே ஆகா–யம், சர்–வ–மும் அவளே என்–பதை பீம–னுக்கு புரிய வைக்–கி–றார் கிருஷ்ண பர–மாத்மா. “பீமா, நீங்–கள் ஐவ–ரும் பஞ்–சபூ – த – ங்–கள் என்–றால், உங்–களை ஆளும் மஹா–சக்தி திர�ௌ– பதி, அவ–ளுக்–குள் நீங்–கள் அடக்–கமே அன்றி, உங்–க–ளுக்–குள் அவள் அடக்–கம் அல்ல. நீங்–கள் ஐவ–ரும் ஐம்–புல – ன்–கள் என்–றால், உங்–கள் உட–லில் உள்ள ஜீவாத்மா இவள். ஜீவாத்மா எப்–படி பர– மாத்–மா–விற்–குள் ஐக்–கிய – ம் ஆகி–றத�ோ, அதே–ப�ோல நீங்–கள் அனை–வ–ரும் அவ–ளுள் ஒடுங்–கு–வீர்–கள், உனக்கு இந்த உண்மை புரிய வேண்–டும் என்–ப– தற்–காக இந்–தக் காட்–சி–யைக் காட்–டி–னேன், இந்த உண்மை உனக்–குள் உறைந்து ப�ோகட்–டும், இவளை விடக் கன்–னிய�ோ அல்–லது பத்–தி–னிய�ோ இவ்–வுல – கி – ல் இல்லை. அனைத்–தும் இவளே, இந்த உண்–மை–தான் உங்–கள் ஐவ–ரை–யும் திர�ௌ–பதி மணம்–பு–ரிந்–த–தாக சித்–த–ரிக்–கப்–ப–டு–கின்ற காட்சி இதன் உள்ளே உள்ள இந்– த த் தத்– து – வத்தை உணர்ந்– த – வ ர்– க ள் என்னை உணர்ந்– த – வ ர்– க ள் ஆவார்–கள், நீ கவலை இல்–லா–மல் இரு”, என்று கிருஷ்ண பர–மாத்மா பீம–னுக்கு திர�ௌ–ப–தி–யின் வாழ்க்– கை த் தத்– து – வத்தை உணர்த்– தி – ய – த ாக அந்– த க் கதை நீள்– கி – ற து. இந்– த க் கதை– யி ன் அடிப்–ப–டை–யில் திர�ௌ–ப–தி–யம்–மன் க�ோயிலில் ஆண்–டுத�ோ – று – ம் பூக்–குழி இறங்–குத – ல் என்ற பெய– ரில் தீக்–குண்–டத்–தில் பக்–தர்–கள் இறங்–குகி – ற – ார்–கள். இந்து மதத்–தில் உள்ள இதி–கா–சங்–க–ளும் புரா– ணங்–க–ளும் பெண்–களை என்–றுமே இழி–வா–கச் ச�ொன்–ன–தில்லை. அடி–மைப்–ப–டுத்தி பார்க்–க–வும் இல்லை. பெண்–களை பரா–சக்–தி–யின் அம்–ச–மாக ந�ோக்–கு–வதே நம் மதத்–தின் அடை–யா–ளம்.
உள்ள(த்)தைச் ச�ொல்கிற�ோம்
புதுமை அனுபவம்!
தூ
ள்’ கிளப்–பிட்–டீங்க. தீபா–வளி பக்தி ஸ்பெ– ஷல் ஏ கிளாஸ். இருக்– கு ம் இடத்– தி – லி – ரு ந்தே ‘தாயார்’ தலங்– க ள் தரி– ச – ன ம்னா சும்– ம ாவா... ஒன்றா, இரண்டா, வரி–சையா...பத்–த�ொன்–பது! ஒவ்–வ�ொரு இடத்–துக்–கும் ப�ோகும் வழி, அதன் தூரம், இருப்–பி–டம், த�ொலை–பேசி த�ொடர்–பு–கள் அதன் மகத்–துவ – ம் என தந்து மகத்–தான புண்–ணிய யாத்–திரை – –யைத் தர உங்–க–ளால்–தான் முடி–யும். - சிம்–ம–வா–ஹினி, வியா–சர்–பாடி.
ம ண்– ட – க – ள த்– தூ ர்,
கரைப்– பூண்டி, தென்–பள்–ளிப்–பட்டு, பழங்– க�ோ – யி ல், நார்த்– த ாம்– பூண்டி, தாம– ரை ப்– ப ாக்– க ம் வாசு– தே – வ ம்– ப ட்டு ஆகிய சப்த கயி– ல ாய தலங்– க ள் குறித்து முதன் முத– ல ாக ஆன்– மி – க ம் இதழ் வாயி– லாக அறிந்து க�ொண்–டேன், அள–வற்ற ஆனந்–தம் க�ொண்– டேன். - இரா.வளை–யா–பதி, த�ோட்–டக்–கு–றிச்சி.
ஆ
ன்–மிக – ம்’ தீபா–வளி பக்தி ஸ்பெ–ஷ–லில் இடம்– பெற்ற கட்–டுரை – க – ள், படங்–கள் அனைத்–தும் இத–யத்– தில் தீப ஒளி பரப்–பின. ‘தீபா–வளி க�ொண்–டாட்–டம், திரு–ம–கள் தரி–ச–னம்–’–வெகு அருமை. உள்–ளம் சிலிர்க்க கண்–க–ளில் நீர் பனித்–தது. - வா.மீனா–வா–சன், சென்–னா–வ–ரம், வந்–த–வாசி.
ப�ொறுப்–பா–சி–ரி–யர் தன் தலை–யங்–கம் மூலம்
ப�ொறு–மையை இவ்–வ–ளவு தெள்–ளத் தெளி–வான உவ–மைக – ளை – க் காட்டி கூறி–யிரு – ந்–தார். இறை வழி– பாட்–டின் மூலம் பாடல்–கள், ஸ்லோ–கங்க – ள் ச�ொல்– லிப் பழ–கி–னால் ப�ொறு–மை– யைக் கடை–பி–டிக்க இய–லும் என்ற விளக்–கம் அருமை. - எஸ்.எஸ்.வாசன், தென் எலப்–பாக்–கம்.
‘து லா
ஸ்நா– ன ம் என்ற திவ்ய நீரா– ட ல்’ கட்– டு ரை வெகு அற்–பு–தம். அத்–தனை புண்ய நதி–க–ளி–லும் நீரா–டிய பலன் அடைந்–த–தைப் ப�ோல மகிழ்ந்–தேன். - கே.ஆர்,எஸ். சம்–பத், திருச்சி.
ஆ
ன்–மிக செய்தி–கள் அள்– ளித்– த – ரு ம் அற்– பு த இதழ். பக்தி மணம் விஞ்–சிய பரி–சுத்த இதழ். ப�ொறுப்–பா–சி–ரி–ய–ரின் சிந்–தனை – த் துளி–கள் வாச–கர்–க– ளின் வாழ்வை வளப்–படு – த்–தும் என்–ப–தில் ஐய–மில்லை. - பாரதி சுந்–தர், குறண்டி.
‘கா
பூ–லில் கண–பதி விக்–ர–கங்–கள்!’ கட்–டுரை அருமை. முழு முதல் கட–வு–ளா–கிய விநா–ய–கர், கடல்–கட – ந்து உல–கம் முழு–வது – ம் வியா–பித்–துள்–ளார் என்–ப–தற்கு இக்–கட்–டுரை மேலும் ஒரு எடுத்–துக்– காட்டு. மிக–வும் பழ–மைவ – ாய்ந்த இவ்–விக்–ரகங் – க – ள் மிக–அதி – க சக்தி வாய்ந்–தத – ாக இருக்–கும். காபூ–லில் கண–தி–யைத் ‘தரி–சித்–த’ புதுமை அனு–ப–வம்! - எம்.ல�ோக–நா–தன், சிக–ர–லப்–பள்ளி-635104.
துலா என்–னும் ஐப்–பசி மாதத்–தில், காவி–ரி–யில்
நீராடி தான–தர்–மங்–களை தாரா–ள–மாக செய்ய வேண்–டும் என்ற செய்–தியை ‘ஆன்–மி–கம்’ வாயி– லாக அறிய முடிந்–தது. இந்–தி–யப் புனித நதி–கள் அனைத்–தி–லும் நீரா–டிய நிறைவை காவிரி நீரா– டல் அருள்–கிற – து என்ற உணர்வே ஆன்–மாவை திருப்–தி–ப–டுத்–து–கி–றது! - முனை–வர். இராம.கண்–ணன், திரு–நெல்–வேலி.
98
ðô¡
1-15 நவம்பர் 2017
தீ
பா– வ ளி அன்று ரங்– க ம் , தி ரு க் – க – ர ம் – ப – னூ ர் , க�ோவி– ல டி, திருத்– தங் – க ல், வில்–லி–புத்–தூர், திரு–கா–வ–ளம்– பாடி, திரு–வெள்–ள க்–கு–ள ம், நாச்–சி–யார் க�ோயில், திருச்– சேறை, திரு–வல்–லிக்–கேணி, திரு–வி–டந்தை, திருக்–கு–றுங்–குடி, திரு–நின்–ற–வூர், காஞ்–சி…. என்று திவ்ய தேசங்–க–ளின் தாயார் படங்–களை வெளி–யிட்டு மங்–க–ல–மாய் தரி–சிக்க வாய்ப்–ப–ளித்–தீர்–கள். மிக்க நன்றி. - கே.சிவக்–கு–மார், சீர்–காழி.
‘உள்–ளத்–தில் ஒளி–யேற்–று–வ�ோம்’ - விஷ்–ணு– தா– ச ன் கவிதை பிர– க ா– ச – ம ாய் கருத்– து – களை உள்–ளத்–தில் பதித்–தது. - இல.வள்–ளி–ம–யில், திரு–ந–கர்.
ச
க்தி தத்–து–வம் - அபி–ராமி அந்–தாதி க�ொஞ்–சம் ஸ்ட்–ராங் ட�ோஸ்–தான். வெறும் பாடல், உரை என்–றில்–லா–மல் ஆராய்ச்சி பூர்–வம – ா–கத் திகழ்–கிற – து. - எஸ்.வளர்–மதி, கன்–னி–யா–கு–மரி.
த�ொண்–ணூறு வய–தான மகா–க–வி–யின் வாரி–
சான திரு கிருஷ்–ண–னின் ஆதங்–கம் நியா–ய–மா– னதே. அவர் விருப்–பப்–படி அவர் இயற்–றிய பாரதி நூலை சாகித்ய அகா–டமி இந்–திய ம�ொழி–க–ளில் க�ொண்–டு–வர முயற்–சிக்க வேண்–டும். - ப.த.தங்–க–வேலு, பண்–ருட்டி.
99
RNI Regn. No. TNTAM/2012/53345
100