ஆனமிகம ஜூலை 1-15,2017
தினகரன் குழுமத்திலிருந்து மாதம் இருமுறை வெளியாகும் ெதய்வீக இதழ்
ரூ. 20 (தமிழ்நாடு, புதுச்சேரி) ரூ. 25 (மற்ற மாநிலங்களில்)
பலன்
ராகு-ேகது பக்தி ஸ்பெஷல்
அகத்தியர் சன்மார்க்க சங்க ம் துறையூர் வழங்கும்
இணைப்பு
1
2
ராமஜெயம்
வடமாநில புனித யாத்திரை 47
ஆண்டுகளுக்கு ரேலபான அனு்வம்
20.07.2017 தாய்ாந்து சுற்று்ா. - நபர் ஒருவருக்கு கட்டணம் ரூ. 36,000/02.08.2017 இது 8 நாடகள் ககாண்ட மும்்ப, சீரடி யாத்தி்ர. ்ண்டரிபுேம், ்ேலிளவத்தியநபாத், நபாகநபாதம், க்ருஷரனஸவர, எல்ரலபாேபா குளக, ெனி சிஙகனபாபூர, சீேடி ெபாய்்பா்பா, ்ஞெவடி, நபாசிக், த்ரியம்்ரகஸவர, பீேபாெஙகேம், மும்ள் - நபர் ஒருவருக்கு கட்டணம் ரூ. 10,000/02.08.2017 இது 11 நாடகள் ககாண்ட மும்்ப, சீரடி யாத்தி்ர. ்ண்டரிபுேம், ்ேலி ளவத்தியநபாத், நபாகநபாதம், க்ருஷரனஸவர, எல்ரலபாேபா குளக, ெனி சிஙகனபாபூர, சீேடி ெபாய்்பா்பா, ்ஞெவடி, நபாசிக், த்ரியம்்ரகஸவர, பீேபாெஙகேம், மும்ள் உஜ்ஜயினி, ஓம்கபாரேஷவர, ேஹபாகபாரைஸவர - நபர் ஒருவருக்கு கட்டணம் ரூ.13,000/02.08.2017 இது 17 நாடகள் ககாண்ட யாத்தி்ர. பூரிச்ஜகனனபாத், ரகபானபாேக், புவரனஸவர, கயபா, புத்தகயபா, கபாசி, ெபாேநபாத், பிேயபாளக, சித்ேகூடம், அரயபாத்தியபா, ளநமிெபாேண்யம், ஹரித்துவபார, ரிஷிரகஷம், நியூசடல்லி, ஆக்ேபா, ேதுேபாபிருநதபாவன, ரகபாகுலம் - ஒருவருக்கு கட்டணம் ரூ.17,500/02.08.2017 இது 12 நபாடகள் சகபாண்ட யபாத்திளே, பூரிச்ஜகனனபாத், ரகபானபாேக், புவரனஸவர, கயபா, புத்தகயபா, கபாசி, ெபாேநபாத், பிேயபாளக, சித்ேகூடம், அரயபாத்தியபா, ளநமிெபாேண்யம் - நபர் ஒருவருக்கு கட்டணம் ரூ.12,800/01.09.2017 இது 31 நாடகள் ககாண்ட சார்தாம் யாத்தி்ர. ெரனபாலி, கபாடேபாண்டு, ேனகபாேனபா அம்ேன ரகபாவில், ர்பாக்ேபா, முக்திநபாத், அரயபாத்தியபா, ளநமிெபாேண்யம், பிேயபாளக, சித்ேகூடம், கயபா, புத்தகயபா, கபாசி, ெபாேநபாத், ஹரித்துவபார, ரிஷிரகஷம், கஙரகபாத்ரி, யமுரனபாத்ரி, ரகதபாரநபாத், ்த்ரிநபாத், ரயபாக்த்ரி, த்யபான்த்ரி, ஆதி்த்ரி, விெபால்்த்ரி, த்ரியுகி நபாேபாயண், ரதவபேயபாளக, ர்ஜபாஷிேடம், நியூசடல்லி, ஆக்ேபா ேதுேபாபிருநதபாவன, ரகபாகுலம் - நபர் ஒருவருக்கு கட்டணம் ரூ.33,000/01.09.2017 இது 17 நாடகள் ககாண்ட யாத்தி்ர. ெரனபாலி, கபாடேபாண்டு, ேனகபாேனபா அம்ேன ரகபாவில், ர்பாக்ேபா, முக்திநபாத், அரயபாத்தியபா, ளநமிெபாேண்யம், பிேயபாளக, சித்ேகூடம், கயபா, புத்தகயபா, கபாசி, ெபாேநபாத் - கட்டணம் ரூ.19,000/01.09.2017 இது 10 நாடகள் ககாண்ட முக்திநாத் யாத்தி்ர. ரகபாேக்பூர, ெரனபாலி, கபாடேபாண்டு, ர்பாக்ேபா, முக்திநபாத், ேனகபாேனபா அம்ேன ரகபாவில் - நபர் ஒருவருக்கு கட்டணம் ரூ.12,500/15.09.2017 இது 17 நாடகள் ககாண்ட சார்தாம் யாத்தி்ர. ஹரித்துவபார, ரிஷிரகஷம், ரகதபாரநபாத், ்த்ரிநபாத், ஆதி்த்ரி, விெபால்்த்ரி, ரயபாக்த்ரி, த்யபான ்த்ரி, த்ரியுகி நபாேபாயண், கஙரகபாத்ரி, யமுரனபாத்ரி, ரதவபேயபாளக, ர்ஜபாஷிேடம், நியூசடல்லி, ஆக்ேபா ேதுேபாபிருநதபாவன, ரகபாகுலம் - நபர் ஒருவருக்கு கட்டணம் ரூ.19,500/01.10.2017 இது 15 நாடகள் ககாண்ட பஞச துவாரகா யாத்தி்ர. அஹேதபா்பாத் அக் ஷரதபாம், டபாக்கூர துவபாேளக, நிஷகலஙகு ேஹபா ரதவ் (கடல் உள்வபாஙகும் ்பாண்டவரகள் வழி்டட சிவஸதலம்) ்பாலக், ரெபாம்நபாத், மூல துவபாேளக, ஹரிசித்திேபாதபா, ரகபாேதி துவபாேளக, ரகபாபீதைம், நபாரகெம், ர்ட துவபாேளக, ர்பார்நதர, அம்்பாஜி, ேபாத்ரூகயபா, ேவுண்ட அபு, உதய்பபூர, நபாத்துவபாேளக, கபாஙகரேபாலி துவபாேளக, புஸகேதீரத்தம், கெயப்பூர் - கட்டணம் ரூ.17,000/11.10.2017 இது 13 நாடகள் ககாண்ட தீபாவளி கஙகா ஸநான் யாத்தி்ர : பூரிச்ஜகனனபாத் ரகபானபாேக், புவரனஸவர, கயபா, புத்த கயபா, கபாசி, ெபாேநபாத், பிேயபாளக, சித்ேகூடம், அரயபாத்தியபா, ளநமிெபாேண்யம் - கட்டணம் ரூ.13,500/25.10.2017 இது 7 நாடகள் ககாண்ட குதூக்மான ககரளா யாத்தி்ர. ேதுளே, திருேபாலிருஞரெபாளலேளல, திருரேகூர, திருவண்்ரிெபாேம், திருவனநதபுேம், திருவடடபாறு, வபாேகழ, திருவல்லவபாழ், திருபபுலியூர, திருவபாறனவிளை, திருவண்வண்டூர, திருக்கடித்தபானம், திருசசெஙகுனறூர, ரெபாடடபானிக்கேபா, ேபாத்தூரசதபாடடி்பாலம், ்த்ேநபா்புே அேண்ேளன, திர்ேபபு நீரவீழ்சசி, திருக்கபாடகளே, திருமுழிக்கைம், திருவஞளெக்கைம், குருவபாயூர, திருநபாவபாய், திருவித்துவக்ரகபாடு - நபர் கட்டணம் ரூ.9,500/02.11.2017 இது 10 நாடகள் ககாண்ட குதூக்மான கர்நா்டக யாத்தி்ர. ேஙக்டடினம், சதபாடடேலூர, ளேசூர, ரேல்ரகபாடளட, நஞ்ஜனகூடு, ர்லூர, ஹலர்டு, சிருஙரகரி, சுபேேண்யம், தரேஸதலம், சகபால்லூர மூகபாம்பிளக, முருடீஸவர, யபாளனேளல வினபாயகர, உடுபபி, சஹபாேநபாடு தஙக அனனபூரணி, கடடில், ச்ஙகளூர, ஹம்பி, ஆரனகுநதி, நவபிருநதபாவனம் - நபர் ஒருவருக்கு கட்டணம் ரூ.12,000/-
ஒரே குரூப்பாக வரு்வரகள் நீஙகள் விரும்பும் இடஙகளை ஏற்பாடு செய்து தருகினரறபாம். ஆங்ாஙகு தஙகும் வசதி்ள், ஊர்ச்சுற்றிப் பார்்க் பஸ் ்ட்டணம், தூஙகும் வசதி ஜ்ாண்ட இரண்டாம் வகுப்பு ரயில் ்ட்டணம், க்ததர்்நத ஜதன்னி்நதிய பிராம்மணர்்கை்க ஜ்ாணடு ்ாகை - ்ாபி, டிபன்; மதியம், இரவு உணவளிப்பது்டன் இஙகு குறிப்பிட்ட அகைத்துச் ஜசைவு்ளும் எங்கைச் தசர்்நதகவ. எ்நத யாத்திகர்ளில் ்ை்நது ஜ்ாள்வதாைாலும் குகை்நதபடசம் 125 நாட்ளு்ககு முன் முன்பதிவு ஜசய்து ஜ்ாள்வது நைம்.
ரேலும் விவேஙகளுக்கு
விஜயலட்சுமி டிைாவல் சர்வீஸ் ப்ைய எண 55/3, புதிய எண.12, சிஙகராசசாரி கதரு, (நல் தம்பி கதரு கார்னர்), திருவலலிக்ககணி, கசன்்ன - 5. Cell: 9444887134 / 28440144. உரி்மயாளர் : S. E-mail: sreevijayalakshmitravels@gmail.com, www.sreevijayalakshmitravels.com
ஜஜயைாமன்
ÝùIèñ
தினகரன் குழுமத்திலிருந்து மாதம் இருமுறை வெளியாகும் தெய்வீக இதழ்
கல் பப்ளிகேஷன்ஸ் (பி) லிமிடெட்டிற்காக சென்னை-600 096, பெருங்குடி, நேரு நகர், முதல் பிரதான சாலை, பிளாட் எண்.170, எண்.10, தினகரன் அச்சகத்தில் அச்சிட்டு 229, கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004. என்ற முகவரியிலிருந்து வெளியிடுபவர் மற்றும்
ஆசிரியர்
ஆர்.எம்.ஆர்.ரமேஷ் ப�ொறுப்பாசிரியர்
பிரபுசங்கர் ஆசிரியர் குழு
கிருஷ்ணா, ந.பரணிகுமார் சீஃப் டிசைனர்
பிவி
Printed and published by R.M.R.Ramesh, on behalf of Kal Publications Pvt. Ltd. and printed at Dinakaran Press, Plot No.170, No.10, First Main Road, Nehru Nagar, Perungudi, Chennai-600 096 and published at 229, Kutchery Road, Mylapore, Chennai-600 004. Editor: R.M.R.Ramesh RNI Regn. No. TNTAM/2012/53345 வாசகர்கள் தங்கள் ஆல�ோசனைகள், விமர்சனங்கள், படைப்புகள், புகைப்படங்கள், ஓவியங்கள் அனைத்தையும் அனுப்ப வேண்டிய ஆசிரியர் பிரிவு முகவரி:
ஆன்மிகம் பலன்
229, கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004. த�ொலைபேசி: 044-4220 9191 மின்னஞ்சல்: palanmagazine@gmail.com விளம்பரங்களுக்கு: மு.நடேசன்
ப�ொது மேலாளர் (விளம்பரம்) ம�ொபைல்: 98409 51122 த�ொலைபேசி: 4467 6767 Extn 13234. மின்னஞ்சல்: advts@kungumam.co.in
4
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
வணக்கம்
நலந்தானே!
இதயத் துடிப்பும்,
இறைவன் கவனிப்பும்!
ந
ம் இத– ய ம் துடிக்– கி – ற து. இது, நம் உயிரை உட– லி ல் தக்– க – வ ைப்– ப – த ற்– க ாக நடக்– கு ம் ஓர் இயக்–கம். ஆனால், பெரும்–பா–லும் நாம் இந்–தத் துடிப்பை உணர்–வதி – ல்லை. அது–பாட்–டுக்கு அனிச்சை செய–லாக இயங்–கிக்–க�ொண்–டி–ருக்–கி–றது. இதே– ப�ோ – ல – த ான் கட– வு – ளி ன் அரு– ளு ம். நாம் க�ொஞ்– ச – மு ம் கவ– னி க்– க ா– த – வ – கை – யி ல் அவ– ரு – டை ய அருள் நம் வாழ்–வின் துடிப்பை சீராக்–கிக்–க�ொண்–டுத – ான் இருக்–கி–றது. இது எப்– ப – டி – யெ ன்– ற ால் நம் தேவை– க ளை கவ– னித்–துக்–க�ொள்–ளும் ஒரு தாய், தன் குழந்தை எதிர்– பார்க்க வேண்–டா–த–வ–கை–யில் அதன் தேவை–க–ளைக் குறிப்–பறி – ந்து பூர்த்–திசெ – ய்–வதை – ப் ப�ோல. ஏதே–னும் ஒரு கட்–டத்–தில் ஏதே–னும் ஒரு தேவை தனக்–குப் பூர்த்தி செய்–யப்–ப–ட–வில்லை என்–றால் அந்–தக் குழந்தை கத்– து–கி–றது. அதா–வது, அது–வரை தனக்கு அளிக்–கப்–பட்ட எல்லா உத–விக – ள – ை–யும், சலு–கைக – ள – ை–யும் உண–ரா–மல் அப்–ப�ோதை – க்–குத் தனக்–குக் கிடைக்–காத ஓர் ஆத–ரவை, தாய் தரா–தது குறித்து ஆர்ப்–பாட்–டம் செய்–கி–றது. கட–வு–ளி–ட–மும் நாம் அப்–ப–டித்–தான் நடந்–து–க�ொள்– கி–ற�ோம். அது–வரை நமக்–குக் கிடைத்–து–வந்த வாய்ப்– பு–கள், வச–தி–கள் எதற்–கா–க–வும் இறை–வ–னி–டம் நன்றி செலுத்–தும் நினை–வு–கூட இல்–லாத நாம், ஏதே–னும் பிரச்னை என்–றால் மட்–டும், ‘அடக்–க–ட–வுளே, இப்–ப–டிப் பண்–ணி–விட்–டாயே!’ என்று புலம்–பு–கி–ற�ோம். இது ஏன்? அவர் அரு–ளால் நாம் அனு–ப–விக்–கும் ஒவ்–வ�ொரு விஷ–யத்–திற்–கா–கவு – ம் அந்–தந்த சந்–தர்ப்–பங்–க– ளின்–ப�ோதே அவ–ருக்கு நன்றி ச�ொல்–லிப் பழ–கியி – ரு – ந்–தி– ருக்க வேண்–டும். அலட்–சி–யம். தாய்–தானே, தன்–னைப் பார்த்– து க்– க�ொ ள்– ள – ம ாட்– ட ாளா என்ற சிறு– கு – ழ ந்தை அலட்–சி–யம். அதை–விட, எப்–ப�ோ–தும் தன்னை இறை– வன் தாங்–கித்–தான் செல்–ல–வேண்–டும் என்ற வீம்–பான எதிர்–பார்த்–த–லும் ஒரு கார–ணம். ‘இறக்–கி–விட்–டால் அது நல்ல அனு–பவ – ம – ா–யிற்–றே’ என்று இறை–வன் நமக்–கா–கக் கரு–து–வதை நாம் விரும்–பு–வ–தில்லை. ஏனென்–றால் நாம் எப்–ப�ோது – ம் சுகித்–திரு – க்–கவே ஆசைப்–படு – கி – ற�ோ – ம். நமக்–குக் கிடைக்–கும் ஒவ்–வ�ொரு நற்–பே–றுக்–கும் அவ்–வப்–ப�ோதே இறை–வ–னுக்கு நன்றி ச�ொல்–வ�ோம். அப்–ப�ோ–து–தான் ஏதே–னும் பிரச்னை அனு–ப–வத்தை அவன் க�ொடுத்– த ா– ன ா– ன ால் அப்– ப�ோ து அதி– க ம் வலிக்–காது, சமா–ளிக்–கும் வலு கூடும்.
(ªð£ÁŠ-ð£-C-K-ò˜)
அன்றும், இன்றும், என்றும்... உங்களுடன் ராம்...
க்டந்த 40 ்வரு்டஙகைாக லாரி உரிகமயாைர்களுக்கு க்டன் ்வைஙகி ்வருகி்து. இன்று லாரிக் க்டன் ்வணிகம் (AUM) ரூ.55000 ரகாடி உள்ைது.
இன்று திருமதி. லதா முசிறியில் காயகறி வியாபாரம் செயது ்வருகி்ார் ஸ்ரீராம் நிறு்வனத்தில் ரூ.1 இலடெம் நிதியுதவி சபற்று வியாபாரத்தில் முதலீடு செயது நல்ல ்வருமானம் சபற்று ஸ்ரீராம் குடும்பத்தில் அஙகத்தினராக இருக்கி்ார். 1974ஆம் ஆண்டு து்வஙகபபடடு ஸ்ரீராம் சீடடு நிறு்வனம் ரூ.250 முதல் சிறிய சதாககயில் சீடடுக்ககை சதா்டஙகி ஏகை எளிய மக்கள் தஙகளின் வீடு, கல்வி, திருமணம் மற்றும் மருத்து்வச் செலவு என பலவித ரதக்வககைப பூர்த்தி செயய க்டந்த 40 ்வரு்டஙகைாக, 4 தகலமுக்கைாக சபரும் பஙகளித்துள்ைது. இன்று 50,000 ரூபாய முதல் 50 இலடெம் ்வகரயிலான சீடடுத் திட்டஙகள் மூலம் 700 கிகைகள், 12000 பணியாைர்கள், 80,000 முக்வர்கள், ரூ.60000 ரகாடிக்கு ரமல் பணம் ்வைஙகபபடடு, 40 இலடெம் ்வைமான ்வாடிக்ககயாைர்கள் ்வைர்ச்சியக்டந்துள்ைது. இன்று இந்தியாவில் 80% லாரிகள் தனி நபர் ்வெரம உள்ைது. ஸ்ரீராம் டிரான்ஸ்ரபார்ட கபனான்ஸ் கம்சபனி லிமிச்டட இந்தியாவில் இயஙகும் லாரிகளில் 25% அைவிற்கு நிதியுதவி அளித்து ஓடடுநர்கைாக இருந்த்வர்ககை லாரி உரிகமயாைராக உரு்வாக்கியுள்ைது. இதன் மூலம் 10 இலடெம் ரபர் பயனக்டந்துள்ைனர். ராம் டிரான்ஸ்ரபார்ட கபனான்ஸ் கம்சபனி லிமிச்டட
ஸ்ரீராம் ஹவுசிங கபனான்ஸ் லிமிச்டட நிறு்வனம் சதா்டஙகபபடடு வீடு ்வாஙக க்டன் ெராெரி நபர் ஒரு்வருக்கு ரூ.10.23 இலடெம் என ்வைஙகபபடடுள்ைது. இந்த ரெக்வ 47 கிகைகள், 259 பணியாைர்கள் மூலமாக செயல்படடு ்வருகி்து. இது்வகர 3000 ்வாடிக்ககயாைர்களுக்கு ரூ.322.64 ரகாடி நிதியுதவி ்வைஙகபபடடுள்ைது. சதன் ஆபபிரிக்காவின் மிகப சபரிய காபபீடடு நிறு்வனமான SANLAM னு்டன் இகணந்து இந்தியாவில் ஸ்ரீராம் கலஃப இன்சூரன்ஸ் லிமிச்டட நிறு்வனம் மூலம் இது்வகர 10,34,630 காபபீடுகள் சப்பபடடு இைபபீடடு சதாகக ரூ.87.26 ரகாடிகளும் மற்றும் SANLAMன் கிகைப பிரி்வாகிய SANTAM னு்டன் இகணந்து ஸ்ரீராம் சஜனரல் இன்சூரன்ஸ் லிமிச்டட நிறு்வனம் மூலம் இது்வகர 14,07,677 காபபீடுகள் சப்பபடடு இது்வகர இைபபீடடு சதாகக ரூ.452.62 ரகாடிகள் ்வைஙகபபடடுள்ைது. சதாழில் முகனர்வார்ககை அதிகம் சகாண்்ட நாடு இந்தியா. அத்தககய சதாழில் முகனர்வாகர ஊக்குவித்து, நிதியளித்து, ்வரு்வாய சபருகவும், ்வாழக்ககத் தரம் ரமம்ப்டவும் உதவுகிர்ாம். க்டந்த 40 ்வரு்டஙகைாக விஜயதெமி மற்றும் சித்திகர என இருமுக் நக்டசபறும் சீடடுத் திருவிைாில் பஙகு சகாண்டு உஙகள் ரதக்வகளுக்கு ஏற்ப திட்டஙககை ரதர்ந்சதடுத்து பயனக்டந்துள்ளீர்கள் இந்த இணக்கமான உ்வு அன்றும், இன்றும் என்றும் சதா்டர்ந்து சகாண்ர்ட இருக்கும். ரமலும் வி்வரஙகளுக்கு அருகிலுள்ை ஸ்ரீராம் சிடஸ் கிகைக்கு ்வாருஙகள்.
ராம் சிட்ஸ் மக்களின் ்வைமான ்வாழவுக்கு ்வழிகாடடி
WORDCRAEFT
1975இல் திரு. தியாகராஜன் தனது ஒரர மகளின் கல்யாண செலவு திட்டத்திற்கு ரமல் அதிகரித்தது. பாக்கித் சதாககக்கு எஙரக செல்்வது? மகனவியின் நகககய அ்டமானரமா, நிதியுதவியா, வீடடின் மீது க்டரனா இதற்சகல்லாம் ்வழியில்கல. அ்வர் எபபடி ெமாளித்தார்? ஏற்கனர்வ ரெர்ந்திருந்த ஸ்ரீராம் சீடக்ட ஏலத்தில் எடுத்து ச்வளி ஆதரக்வரயா, உதவிகயரயா நா்ட ர்வண்டிய அ்வசியமின்றித் தனது ரதக்வக்கான நிதிகயப சபற்்ார்.
க்டந்த 30 ஆண்டுகைாக ஸ்ரீராம் சிடடி யூனியன் கபனான்ஸ் லிமிச்டட-குறு, சிறு மற்றும் நடுத்தர என சதாழில் முகனர்வாருக்கு ெராெரியாக நபர் ஒரு்வருக்கு ரூ.2 இலடெம் ்வகர நிதி ்வைஙகியுள்ைது. இந்த ரெக்வ 995 கிகைகள், 15,506 பணியாைர்கள் மூலமாக 23 இலடெம் ்வாடிக்ககயாைர்களுக்கு நிதியுதவி ்வைஙகபபடடு 14,937 ரகாடி ரூபாய ்வணிகம் (AUM) உள்ைது.
கிரீம்ஸ் துகார், 149 கிரீம்ஸ் ொகல, சென்கன 6. ரபான்: 4223 6000 www.shriramchits.com
5
தெலங்கானா
பெருமகிழ்ச்சி தரும்
ப�ோனாலு திருவிழா
ப
ன்–னிரு ஜ�ோதிர்–லிங்–கத் தலங்–க–ளில் ஒன்று மத்–தி–யப் பிர–தேச மாநி–லத்–தி–லுள்ள உஜ்– ஜ–யினி. இங்கு மிகப்–பி–ர–ப–ல–மான உஜ்–ஜ–யினி மஹா–காளி ஆல–யம் அமைந்–துள்–ளது. மஹா– கா–ளேஸ்–வ–ர–ரின் தேவி, ம–ஹா–கா–ளேஸ்–வ–ரேஸ்–
6
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
வரி என்று வழி– ப – ட ப்– ப – டு – கி – ற ாள். உஜ்– ஜ யினி மஹா– க ா– ளி – யி ன் ஆல– ய ங்– க ள் பின்– ன ா– ளி ல் இந்தியா–வின் பிற மாநி–லங்–க–ளில் கட்–டப்–பட்–ட– த�ோடு, தச–மஹ – ாவித்யா தேவி–களி – ல் முதல் தேவி– யான காளி வழி–பா–டும் பிர–ப–ல–ம–டைந்–தது. தமிழ்–
7
நாட்–டி–லும் உச்–சினி (உஜ்ஜயினி) மாகாளி என்ற பெய–ரில் பல ஆலயங்–க–ளில் தேவி எழுந்தருளி அருட்பாலிக்கிறாள். ஆந்–திர மாநி–லத்–தில் நிஜாம் மன்–னர் ஆட்சியின்– ப�ோது, 1813ம் ஆண்டு மத்–தி–யப் பிர–தே–சத்–திற்கு அனுப்–பப்–பட்ட ராணு–வப் படை–யில் பணி–யாற்–றிய சுருதி அப்–பய்யா என்–ப–வர் உஜ்–ஜ–யினி காளி–தே– வி–யின் பரம பக்–த–ரா–னார். அக்–கால கட்–டத்–தில் ஐத–ரா–பாத், செகந்தி–ரா–பாத் பகு–தி–க–ளில் காலரா மாதி– ரி – ய ான ஒரு க�ொள்ளை ந�ோய் ஏற்– ப ட்டு மக்–கள் மடி–யவே, அப்–பய்யா காளி–தே–வி–யி–டம் மக்–க–ளைக் காப்–பாற்–று–மாறு மன–தாற வேண்–டிக் க�ொண்–டார். தேவி–யின் அரு–ளால் ந�ோய் அகன்று மக்–கள் சுபிட்–சம – டை – ந்–தன – ர். அப்–பய்யா ஐத–ரா–பாத் திரும்–பிய – வு – ட – ன் செகந்–திர– ா–பாத்–தில் உஜ்–ஜயி – னி மஹா–கா–ளிக்கு சிறிய ஆல–யம் ஒன்று எழுப்–பின – ார். இதன் பின்–னர் இப்–ப–கு–தி–க–ளில் பல காளி–தேவி ஆல–யங்–கள் எழுந்–தன. அவற்–றுள் ஒன்–று–தான் லால் தர்– வ ாஜா சிம்– ம – வ ா– ஹி னி மஹா– க ாளி ஆல–யம். லால் தர்–வாஜா என்–றால் செந்–நி–றக் கதவு என்– ப து ப�ொருள். நிஜாம் ஆட்– சி – யி ன்– ப� ோது பழைய ஐத– ர ா– ப ாத் நக– ரி ன் ஒரு பகுதி இது. இந்தப் பகுதியின் நுழை–வா–யில – ாக பெரிய செந்–நிற
8
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
9
மரக்–கத – வு – க – ள் இருந்–தன – வ – ாம். அந்–தக் கத–வு–க–ளின் நினை–வா– கவே இப்–ப–கு–திக்கு லால் தர்– வாஜா என்ற பெயர் ஏற்–பட்–டது. ஐத–ரா–பாத் நக–ரின் பிர–த ான அடை– ய ா– ள – ம ா– க த் திக– ழு ம் சார்–மினா–ரி–லிருந்து ஒன்–றரை கில�ோ மீட்–டர் த�ொலை–வில் லால் தர்–வாஜா அமைந்–துள்– ளது. ஒரு–முறை கன–ம–ழை–யால் ஐத–ரா–பாத் நகரமே தண்–ணீ– ரில் மூழ்கி மக்–கள் தத்–த–ளித்–த– ப�ோது நிஜாம் ஆட்– சி – யி ல் பிர– த ம மந்– தி – ரி – ய ாக இருந்த கிஷான் பிர–சாத், தேவி–யி–டம் மக்–க–ளைக் காப்–பாற்–று–மாறு வேண்–டிக் க�ொண்–டார். தேவி– யின் அரு– ளா ல் வெள்– ள – நீ ர் வடிந்து நக–ரம் பேரா–பத்–தி–லி– ருந்து தப்– பி – ய து. தேவிக்கு நன்றி தெரி– வி க்– கு ம்– வ – கை – யில் கிஷான் பிர–சாத் 1907ம் ஆண்டு இந்த லால் தர்–வாஜா தேவி ஆல–யத்–தில் ப�ோனாலு எனப்–ப–டும் ப�ொங்–கல் பண்–டி– கை–யைத் துவக்கி வைத்–த–தா– கக் கூறப்–படு – கி – ற – து. ஐத–ரா–பாத் நிஜாம் மீர் மெஹ்–பூப் கான்
10
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
இந்த ஆல–யத்–திற்–கும், சுற்–றிலு – மு – ள்ள பல ஆல–யங்–களு – க்–கும் தாரா–ள– மான நிதி உத–வி–கள் செய்–துள்–ளார். வடக்கு திசையை ந�ோக்கி அமைந்–துள்ள இந்த லால் தர்–வாஜா மஹா–காளி ஆல–யத்–தின் நுழை–வா–யி–லின் மேல், நின்ற க�ோலத்–தில், பத்து கரங்–க–ளில் பல ஆயு–தங்–களை ஏந்தி மகி–ஷனை வதம் செய்–யும் துர்க்–கையி – ன் சுதைச்–சிற்–பம் அழ–குற வடிக்–கப்–பட்–டுள்–ளது. தேவி–யின் இரண்டு புறங்–க–ளி–லும் மாலை–களை ஏந்–திய பெண்–கள் உள்–ள–னர்.
மூன்–று–நிலை விமா–னத்–து–டன் கூடிய கரு–வ– றை–யில் மஹா–காளி சிம்–மத்–தின் மீது அமர்ந்த க�ோலத்–தில், நான்கு கரத்–தி–ன–ளாக, பின்–னிரு கரங்–க–ளில் சங்கு, சக்–க–ரம், முன் வலக்–கை–யில் திரி–சூல – ம், முன் இடக்–கையி – ல் குங்–கும பரணி என ஏந்தி, சாந்த துர்க்–கை–யாக, கம்–பீ–ர–மாக அருட்– பா–லிக்–கி–றாள். மிக நுணுக்–க–மாக வடிக்–கப்–பட்ட இந்த கருங்–கல் விக்–கிர– க – த்–தில் தேவியை தரி–சன – ம் செய்–வது மெய்–ம–றக்–கச் செய்–யும் அனு–ப–வ–மாக பக்–தர்–கள் கரு–து–கின்–ற–னர். ஒவ்–வ�ோர் ஆண்–டும் ஆஷாட (ஆனி) மாதம் (ஜூன் - ஜூலை) ஒவ்–வ�ொரு ஞாயிற்–றுக்–கி–ழமை அன்–றும் ஐத–ரா–பாத், செகந்–தி–ரா–பாத் பகு–தி–க– ளில் உள்ள ம–ஹங்–கா–ளி–யம்–மன் ஆல–யம், எல்–லம்–மா–தேவி ஆல–யம், க�ோல்–க�ொண்டா காளி ஆல–யம், லால்– தர்–வாஜா சிம்–ம–வா–கினி ஆல–யம் ஆகி–ய–வற்–றில், ப�ோனாலு எனப்–ப–டும் ப�ொங்–கல் சமர்ப்–பிக்–கும் விழா க�ோலா–கல – –மா–கக் க�ொண்டா–டப்–ப–டு–கிற – து. ப�ோனம் (ப�ோஜ– ன ம் என்– ப தே ப�ோனம் என்–றும் ப�ோனாலு என்–றும் மரு–வி–யி–ருக்–கி–றது) எனப்–ப–டும் சர்க்–க–ரைப் ப�ொங்–கலை பெண்–கள் தயா–ரிக்–கி–றார்–கள். இதை மஞ்–சள், குங்–கு–மம் மற்–றும் மலர்–மாலை–க–ளால் அலங்–க–ரித்து மஞ்– சள் இலை–க–ளால் மூடப்–பட்ட பானை–யில் இட்டு, தங்–கள் தலை–க–ளில் ஏந்தி பக்–தி–யு–டன் ஊர்–வ–ல– மாக ஆல– ய த்– தி ற்கு எடுத்– து – வ ந்து, தேவிக்கு
சமர்ப்பிக்கின்–ற–னர். நூறு ஆண்–டுக – ளு – க்–கும் மேலாக நடை–பெற்று வரும் இந்த லால் தர்–வாஜா ப�ோனாலு ஜாத்–ரா– வில், தெலுங்–கானா பிர–மு–கர்–கள் பலர் ஏரா–ள– மா–கக் கலந்து க�ொள்–கின்–ற–னர். லால் தர்–வாஜா ம–ஹா–கா–ளியி – ன் பேர–ருள – ால்–தான் தெலுங்–கானா தனி மாநி–லம் உரு–வா–னது என்றும் அவர்–கள் நம்–பு–கின்–ற–னர். மாநில அர–சின் சார்–பில் முத–ல– மைச்–சர் ‘பங்–காரு ப�ோனா–லு’ (இரண்டு தங்–கக்
நாக வராஹி பீடம் நன்மைகள் நடகக, அதரமைம் அழிய, ஆனநதம் ப�ொஙக, தீவி்ன அழிய அகிலொணட ககொடி பிரம்மைொணட நொயகி நொக வரொஹி மைங்கயின வடிவில் அரு்ை ப�ொழிககிறொர. �லர துயர மைங்கயின வடிவில் அரு்ை ப�ொழிககிறொர. �லர துயர தீரத்து ்வககிறொள். இத்தொ்ய ஒருமு்ற சநதித்தொல் உஙகளின எவ்வித பிரச்ன இருநதொலும் ஒரு பநொடியில் தீர்ப�ொள். எஙகள் வொழ்வில் நொஙகள் கணட உண்மை. நொஙகள் கணட உண்மை்ய வொழ்வில் நீஙகளும் ப�ற கவணடும்
உங்கள் பிரச்னை்களுக்கு எளிய பரி்காரங்கள்: 1.மகாலட்சுமி குடுவை, 2.மகாலட்சுமி அஞ்சனம், 3.்சரை ைசிய ரசவ்ச, 4.முடி கயிறு, 5.ைசிய மருந்து, 6.மகாலட்சுமி மூலிவக மந்திர எண்ணெய்
குறிப்பு: ம்காலட்சுமி ்கலசப்பூ்ை வீட்டில் வந்து சசய்து தரப்படும்.
முன்பதிவு அவசியம்
நாக வராஹி பீடம் துரகா நாக வராஹி உபசாகர எண்.15/5, அவுல்காரத் தெரு, த்காசப்பேட்டை, ்சகாலபுரி அம்மன் ்்காவில அருகில, ்ேலூர் - 6320001.
பதொடரபுககு:
7397656115, 9965964475
11
குடங்– க – ளி ல் இடப்– ப ட்ட ப�ொங்– க ல்) மற்– று ம் தேவிக்கு புது பட்டு வஸ்– தி – ர ங்– க ள், மங்– க – ல ப் ப�ொருட்–கள் ஆகி–ய–வற்றை எடுத்து வந்து சமர்ப்– பிக்–கிற – ார். ஒரு லட்–சம் பக்–தர்க – ள்–வரை பங்–கேற்–கும் ப�ோனாலு ஜாத்–ரா–வில், சமூக முக்–கி–யஸ்–தர்–கள், அர–சி–யல் தலை–வர்–கள், சினிமா நட்–சத்–தி–ரங்–கள் என்று பல–ரும் கலந்து க�ொள்–கின்–ற–னர். தெலுங்–கானா கலா–சா–ரத்–தின் ஒரு முக்–கி–ய– மான அடை–யா–ள–மாக இந்த ப�ோனாலு பண்–டி– – ம் கரு–துகி – ன்–றன – ர். இஸ்–லா–மிய கையை அனை–வரு மக்–கள் நிறைந்–தி–ருக்–கும் பகு–தி–கள் வழி–யா–கச் செல்–லும் ப�ோனாலு ஊர்–வல – த்–திற்கு அம்–மக்–கள் முழு–மைய – ான ஒத்–துழை – ப்–புக் க�ொடுப்–பத�ோ – டு இப்– பண்–டி–கை–யின்–ப�ோது எந்த ஒரு சிறு சல–ச–லப்–பும் ஏற்–படு – வ – து இல்லை என்–பது – ம் குறிப்–பிட – த்–தக்–கது. லால் தர்–வாஜா ப�ோனாலு விழா–வின் முதற்– கட்–ட–மாக தேவி–யின் அம்–ச–மாக நன்கு அலங்–க– ரிக்–கப்–பட்ட ஒரு கடம் (பானை) தெருக்–க–ளில் யானை–மீது வைத்து ஊர்–வ–ல–மாக எடுத்து வரப்– பட்டு இறு–தி–யாக ம�ோசி ஆற்–றில் விசர்–ஜ–னம் செய்–யப்–ப–டு–கிற – து. சிம்–ம–வா–ஹினி ம–ஹா–காளி – ய�ொ – ட்டி, சுற்–றிலு – ம் உள்ள ப�ோனாலு விழா–வினை அக்–கண்ணா மாதண்ணா மஹங்–காளி, உப்–பு– குடா, அலி–யா–பாத், க�ௌலி–புரா, புராண பூல்
ப�ோன்ற ப ல இ ட ங் – க – ளி – லு ம் ப�ோ ன ா லு க�ொண்டாடப்–ப–டு–கி–றது. ப�ோனாலு நாளன்று தேவிக்கு மஹா–பி–ஷே– கம் முடிந்த பின்–னர், தேவி–யின் சக�ோ–த–ர–ரா–கக் கரு–தப்–ப–டும் ப�ோத்–த–ராஜு உரு–வத்–தில் வேட– மி–டும் ஒரு–வ–ரின் தலை–மை–யில் சாரி சாரி–யாக ஆயிரக்–கண – க்–கான பெண்–கள் ப�ோனாலு பானை–க– ளைத் தலை–யில் சுமந்–தப – டி ஆல–யத்தை ந�ோக்கி வரு–கின்–ற–னர். காலை–யில் துவங்–கும் ப�ோனாலு ஊர்–வ–லம் அந்–தி–வே–ளை–வரை த�ொடர்ந்து நடை– பெ–று–கி–றது. ரங்–கம் எனப்–ப–டும் நிகழ்ச்சி, ப�ோனா–லு–வின் ஒரு முக்–கி–யச் சடங்–கா–கும். கன்–னிப்–பெண் ஒரு– வர் தேவி சந்–ந–திக்கு முன்–பாக நின்–று–க�ொண்டு தேவி–யின் ஆவே–சம் பெற்று, வரும் ஆண்–டில் நடை–பெ–ற–வி–ருக்–கும் முக்–கி–ய–மான நிகழ்–வு–கள் பற்றி குறி ச�ொல்–வ–த�ோடு, ப�ோனாலு விழா–வில் தனக்கு ஏற்–பட்ட மன–நி–றைவு குறித்–தும் தெரி– யப்–ப–டுத்–து–கி–றார். அவர் ச�ொல்–வ–தைக் கேட்க எண்–ணற்ற மக்–கள் அவ–ரைச் சூழ்ந்–து–க�ொண்டு அமை–தி–யா–கக் கவ–னிக்–கின்–ற–னர். காலை 6.30 முதல் மதி–யம் 1 மணி வரை–யிலு – ம், மாலை 6 முதல் 8 மணி வரை–யி–லும் ஆல–யம் திறந்–தி–ருக்–கும்.
- விஜ–ய–லட்–சுமி சுப்–பி–ர–ம–ணி–யம்
ரா
கு - க ே து பெயர்ச்–சிய – ால், கேது– வ ால் ஏற்– ப – ட க் – கூ – டி ய ப ா த – க ங் – க – ளுக்கு பரி–கா–ரத் தல– மாக கீழ்ப்–பெ–ரும்–பள்– ளம் விளங்– கு – கி – ற து. ச�ௌந்– த – ர – ந ா– ய – கி – யு – டன் நாக– ந ா– த – சு – வ ாமி அருள்–பா–லிக்–கும் இந்த ஆல–யத்–தில் கேது பக– வான் தனிச்–சந்–நதி – யி – ல் வீ ற்– றி – ரு ந்து அ ரு ள் பா–லிக்–கி–றார். இங்கே, ந ா க – ந ா – த – சு – வ ா மி , வாசு– கி – யி ன் வேண்– டு– க �ோ– ளி ன்– ப டி கேது கிரக த�ோஷங்– க ளை நிவர்த்தி செய்–கி–றார்.
க�ோயில் இருக்–குமி – ட – ம் நாக– ந ா– த ர் க�ோயில் என–வும், வாசுகி தவம்
செய்த இடம் மூங்– கில்– த�ோ ப்பு என– வு ம் இன்– ற – ள – வு ம் பெயர்
வழங்கி வரு– கி ன்– ற ன. தல–வி–ருட்–சம் மூங்–கில். க�ோயி–லுக்கு முன்–பாக நாக– தீ ர்த்– த க் கரை– யி ல் அரச மர–மும் வேம்–பும் இ ண ை ந்தே உ ள்ள பகு– தி – யி ல் அமைந்– தி – ருக்–கும் பாம்பு (கேது) சிலை–கள் மீது மஞ்–சள் பூசிய தாலிக்–க–யிற்–றைக் கட்டி வேண்– டி க்– க�ொ ள்– கி– ற ார்– க ள் பக்– த ர்– க ள். நாகை மாவட்–டம், மயி– லா– டு – து றை-பூம்– பு – க ார் வழி– யி ல் தரு– ம – கு – ள ம் என்ற இடத்– தி – லி – ரு ந்து ஒரு கி.மீ. த�ொலை–வில் இந்த ஆல–யம் அமைந்– துள்–ளது.
13
ராகு-கேது ராஜய�ோகம் தரும்
திரு–ம–கள் மனக்–க–ட–லில் பள்–ளி–க�ொண்டு திளைத்–தி–டும் திரு–மால் அருள் பெறு–வ�ோம்! தேவ–ரும், அசு–ர–ரும் கூட்–டணி அமைத்து திருப்–பாற்–க–டல் அமு–தம் வென்று தேனி–னும் பல–க�ோடி மடங்கு சுவை–யான அம–ரத்–துவ மருந்தை பகிர்ந்–த–னர்! முதல்–பங்கு தங்–க–ளுக்கே என அசு–ரர் கூற முழு–வ–தும் தங்–க–ளுக்கு என்–ற–னர் தேவர்! முளைத்த பிரச்–னைக்கு தீர்வு காண ம�ோகினி வடி–வெ–டுத்–தார் திரு–மால்! கரு–வண்டு விழி சுழன்–றாட-ம�ோகினி கருத்–த�ோ–விய அழ–கி–யாய் நின்–றாள்! காமு–று–ம–னம் க�ொண்ட அசு–ரர் -அவள் அமு–தக்–க–ரங்–கள் பரி–மாற துடித்–த–னர்! முதல்–பங்கு தேவ–ருக்கு என்–றாள் தேவ–தை–ய–ழ–கில் வச–மி–ழந்–த–வர் தலை–ய–சைத்–தார்! நேரெ–திர் வரி–சை–யாய் இரு அணி–யும் அமர்ந்–தது! நெல்–லுமி நீங்–கிய புன்–ன–கை–யால் அரிசி பல்–ல–ழகு ம�ோகினி அமு–தம் பரி–மாற அருந்–தி–னர் தேவர்! எதிர்–வ–ரி–சை–யில் இருந்த கஸ்–யப முனி புத்–தி–ரன் சுவர்–பா–னுக்கு அமு–தம் அருந்த ஆவல�ோ! அல்–லது ம�ோகினி அழகை பருக ஆசைய�ோ; ப�ொறுக்க மன–மின்றி ப�ொங்–கி–னான்
14
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
தேவ–வு–ரு–வம் தரித்து வரி–சை–மாறி அமர்ந்–தான்! அமு–த–க–ல–சம் அள்ளி வழங்–கி–னாள் ம�ோகினி அள–விலா தாகம் க�ொண்–ட–வ–னாய் அவ–ச–ர–மாய் குடித்–தான், ருசித்–தான்- சுவர்–பா–னு–வின் ஆள்–மா–றாட்–டம் அறிந்த சூரிய, சந்–தி–ரர் அழ–கு–ம–யில் ம�ோகினி செவி சேர்த்–த–னர்! கடுங்–க�ோ–பம் க�ொண்ட ம�ோகி–னி–ய–வள் அகப்–பை–யால் அசு–ரன் தலை துண்–டித்–தாள்! அமு–தம் பரு–கிய அசு–ரன் உயிர் பிரி–யாது தலை, உடல் தனித்–த–னி–யா–னது! தவ–றுக்கு வருந்தி நாரா–ய–ணனை சரண்–பு–குந்த சுவர்–பானு தவம் புரிந்–தான்! கருணை மனம் பூத்த கம–ல–நா–தன் தலைக்கு பாம்–பு–டலை சேர்த்–தும் உட–லுக்கு பாம்–பின் தலை–யும் தந்து ஈரு–டல் ஓரு–யி–ராய் நின்று நவ–க�ோள்–க–ளில் ஒன்–றாக விளங்க ராகு-கேது எனவே அருள்–பு–ரிந்–தார்! நிழல்–கி–ர–க–மாம் ராகு-கேது-மனி–தர் நிழ–லாக த�ொட–ரும் வினை–க–ளுக்–கேற்ப நன்மை, தீமை இரண்–டும் தரு–வர்! உண்மை, நேர்மை உள்–ளம் க�ொண்–ட–வ–ருக்கு கட்–டிக்–க–ரும்–பாய் இனிப்–பார்–கள்! ராஜ–ய�ோ–கம் க�ொடுப்–பார்–கள்!
- விஷ்–ணு–தா–சன்
பாமணி நாகநாத சுவாமி
ம
ன்– ன ார்– கு – டி யை அடுத்த பாம– ணி – யில் அருள்–பா–லிக்–கி–றார் அருள்–மிகு அமிர்–தந – ா–யகி சமேத நாக–நாத சுவாமி. திரு– வா–ரூர் மாவட்–டம், மன்–னார்–குடி – க்கு தென்–ப– கு–தி–யில் உள்ள சிறிய கிரா–மம் பாமணி. ஒரு காலத்–தில் திரு–பா–தா–ளேச்–சு–ரம் என்– றும், பாம்–பணி என்–றும் அழைக்–கப்–பட்–டது. தற்–ப�ோது பாமணி என்–றா–கி–விட்–டது. முத– லாம் ராஜ–ராஜ ச�ோழன் ஆட்–சிப் ப�ொறுப்– பேற்–ற–பின் முதன்–மு–றை–யாக ப�ோருக்கு செல்–லு–முன் இக்–க�ோ–யி–லுக்கு வந்து நாக நா–தரை தரி–ச–னம் செய்–து–விட்டு சென்–றார். நாக–நாத சுவாமி ‘சர்ப்–ப–பு–ரீஸ்–வ–ரர்’ என–வும் அழைக்–கப்–பட்–டார். இத–னா–லேயே இத்–தல – ம் நாக–த�ோஷ நிவர்த்தி தல–மாக விளங்கி வரு– கி–றது. நாக–நாத சுவாமி க�ோயி–லில் உள்ள தனஞ்–ஜெயர், ராகு-கேது த�ோஷப் பரி–கார மூர்த்–தி–யாக அருள்–பா–லித்து வரு–கி–றார்.
ப்ராப்தம்
உள்ளவர்கள நேரில் வ்லராம் உ ங ்க ள் து ன ்ப தலையெழுதலத மாற்ற முடியும். ்கடநத்காை மனவேதலன்களின ்காெங்கலை ஆறறி, நலைது எலைாம் யதாடர்நது நடநதிட ஒவே ேழிதான இருக்கி்றது. அதுதான சாவிதரி திொனம். எ த த ல ன வ ெ ா ே ழி ்க ளி ல ்ப ை ஆ யி ே ங ்க ள் ய ச ை வு ய ச ய் து ம் வீட்டில எநத ்பைனும் நடக்்கவிலலை வசாதலன்களும், தலட்களும் மட்டும் யதாடர்கி்றது என மனவசார்ேலடநது விட்டீர்்கைா? ்கேலைலெ விடுங்கள். அனலன அேவிநதரின திொன லமெதலத நாடுங்கள். உங்கள் ்கர்ம விலனலெ மாறறி, அதிர்்ஷட ்பைன மட்டும் ய த ா ட ரு ம் ்ப டி ெ ா ன பு து வி தி ல ெ எழுதிக்ய்காடுக்கி்றார்்கள். போபதம் உள்ைேர்்கள் வநரில ேநது தங்கைது ்கடனயதாலலை, மனஉலைசசல, கு டு ம் ்ப ப பி ே ச ச ல ன எ ன எ ல ை ா வி த ம ா ன மனக்குல்ற்பாடு்கள் நீஙகி புது ோழ்வு ய்பறறு திரும்புகி்றார்்கள். யசலே ேைம் ய்பரு்க, ்கண் ஒளி ய்ப்ற, திருமணம் கூடிேே, குழநலத ்பாக்ெம் கிட்ட, வேலை கிலடக்்க, குடும்்ப முனவனற்றமும், அலமதியும் கிட்ட என ல்கவமல ேேமா்க ய்பறறு யசலகி்றார்்கள். வ ெ ா ்க ப ்ப ை ன ்க ல ை இபபி்றவியிவைவெ ய்ப்ற வேண்டும் எ ன இ ல ்ற ே ன அ னு கி ே ஹ ம் உள்ைேர்்கள் வநரில ேேைாம்.
அனலன ஆஸேமம்,
41, தம்ல்பொ வோடு, வமறகு மாம்்பைம், யசனலன-33
செல்: 9841425456, க�ோவை: 9841422456.
15
பிரசாதங்கள்
சந்–தி–ர–லேகா ராம–மூர்த்தி
பஞ்–சாபி கடி என்–னென்ன தேவை? கடி செய்ய: புளித்த ம�ோர் - 4 பெரிய கப், கடலை மாவு - 2 டேபிள்ஸ்–பூன், உப்பு - தேவைக்கு, மிள–காய்த்–தூள் - 1/2 டீஸ்–பூன், மஞ்–சள் தூள் - 1/4 டீஸ்–பூன். தாளிக்க: சீர–கம், கடுகு, வெந்–தய – ம் - தலா 1/2 டீஸ்–பூன், ப�ொடித்த காய்ந்–த–மி–ள–காய் - 3, பிரிஞ்சி இலை - 2, பெருங்–கா–யத்–தூள் - 1/4 டீஸ்–பூன், கறி–வேப்–பிலை - சிறிது, எண்–ணெய் - 2 டேபிள்ஸ்–பூன், அலங்–க–ரிக்க க�ொத்–த–மல்–லித்–தழை - சிறிது. உருண்–டை–கள் செய்ய: கடலை மாவு - 1 கப், அரிசி மாவு - 1 டீஸ்–பூன், ச�ோடா உப்பு - ஒரு சிட்–டிகை, மிள–காய்த்–தூள் - 1/4 டீஸ்–பூன். எப்–ப–டிச் செய்–வது? உருண்–டை–கள் செய்ய க�ொடுத்–துள்ள அனைத்–தை–யும் கலந்து சிறு உருண்–டை–க–ளாக செய்து சூடான எண்–ணெ–யில் ப�ொரித்–தெ–டுத்–துக்–க�ொள்–ள–வும். தயிரை நன்கு கடைந்து கடலை மாவு, உப்பு, மிள–காய்த்–தூள், மஞ்–சள்–தூள் சேர்த்து, கட்–டி–தட்–டா–மல் கலந்து, அடுப்–பில் மித–மான தீயில் வைத்து – க்–கா–மல் கிள–றவு – ம். இந்த கலவை க�ொதித்து பச்–சைவா கைவி–டா–மல், அடி–பிடி – ச – னை ப�ோன–தும் இறக்கி வைத்து, கடா–யில் தாளிக்க க�ொடுத்–த–வற்றை தாளித்து, ம�ோர் கல–வை–யில் க�ொட்டி உடனே மூடி– வி–ட–வும். பரி–மா–றும்–ப�ொ–ழுது உருண்–டை–களை சேர்த்து க�ொத்–த–மல்–லித்–த–ழையை தூவி பரி–மா–ற–வும்.
பாக்கு மட்ரி
என்–னென்ன தேவை? மைதா - 1½ கப், ரவை - 1/2 கப், சீர–கம் - 1 டீஸ்–பூன், ஓமம் - 1/2 டீஸ்–பூன், எண்–ணெய் - 1/4 கப், ப�ொரிக்க எண்–ணெய், உப்பு, சாட் மசாலா - தேவைக்கு. எப்–ப–டிச் செய்–வது? பாத்–தி–ரத்–தில் மைதா, ரவை, சீர–கம், கையில் கசக்–கிய ஓமம், உப்பு சேர்த்து கலந்து, க�ொஞ்சம் க�ொஞ்–ச–மாக 1/4 கப் எண்–ணெயை சேர்த்து, பிரெட் தூள் மாதிரி வரும்–வரை கலக்–கவு – ம். கையில் பிடித்–தால் உதி–ரக்–கூட – ாது. இந்த பதத்–திற்கு வரும்–ப�ோது க�ொஞ்–சம், க�ொஞ்–ச–மாக தண்–ணீர் தெளித்து கெட்–டி–யான பூரி–மாவு பதத்–திற்கு பிசைந்து, ஈரத்–து–ணிக் க�ொண்டு மூடி 15 நிமி–டத்–திற்கு வைக்–க–வும். பிறகு மீண்–டும் 5 நிமி–டத்–திற்கு கைவி– டா–மல் பிசைந்து க�ோலி அளவு உருண்–டை–க–ளாக உருட்டி, மத்–தி–யில் கட்–டை–வி–ரல் க�ொண்டு அழுத்–த–வும். பார்ப்–ப–தற்கு பாக்கு வடி–வத்–தில் இருக்–கும். இந்த பாக்கு மட்–ரி–களை எண்–ணெயை காய–வைத்து மித–மான சூட்–டில் ப�ொன்–னி–ற–மாக ப�ொரித்–தெ–டுத்து வடித்து, மேலே சாட் மசாலா தூவி பரி–மா–ற–வும்.
ஜாம் சாதம் என்–னென்ன தேவை? ஜாம் (mixed fruit jam) - 1/2 கப், காய்ந்த திராட்சை, உடைத்த பாதாம், முந்–திரி - தலா 2 டேபிள்ஸ்–பூன், பாஸ்–மதி அரிசி சாதம் - 2 கப், உப்பு - 1 சிட்–டிகை, வெண்–ணெய் - 2 டேபிள்ஸ்–பூன், அலங்–க–ரிக்க பிஸ்தா - தேவைக்கு. எப்–ப–டிச் செய்–வது? பாஸ்–மதி அரி–சியை 1 சிட்–டிகை உப்பு சேர்த்து உதிர் உதி–ராக வடித்து க�ொள்–ள–வும். கடா–யில் வெண்–ணெயை சேர்த்து உரு–கி–ய–தும் முந்–திரி, பாதாம் ப�ோட்டு வறுத்து, காய்ந்த திராட்சை சேர்த்து அடுப்பை நிறுத்தி, ஜாம் சேர்க்–க–வும். ஜாம் சூட்–டில் இள–கி–ய–தும், சாதத்தை சேர்த்து கலந்து பிஸ்–தா–வால் அலங்–க–ரித்து சூடாக பரி–மா–ற–வும். குறிப்பு: பள்–ளிக்–குழ – ந்–தைக – ள் மதிய உண–வுக்–காக எடுத்–துச் செல்ல சுவை–யான ஓர் உணவு இது.
16
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
அரிசி வெஜ் பன் (ரைஸ் பன்) என்–னென்ன தேவை? மாவிற்கு: இட்லி அரிசி - 2 கப், உளுத்–தம்–ப–ருப்பு - 1 டேபிள்ஸ்–பூன், தயிர் - 1/2 கப், வெந்–த–யம் - 1/2 டீஸ்–பூன், உப்பு - தேவைக்கு. மசா–லா–விற்கு: வேக–வைத்து மசித்த உரு–ளைக்– கிழங்கு - 1, வேக–வைத்த பச்–சைப்–பட்–டாணி - 1/2 கப், துரு–விய கேரட் - 1/2 கப், ப�ொடித்த கடுகு - 1 டீஸ்–பூன், பச்–சை–மி–ள–காய் - 2-3, உடைத்த முந்–திரி - 1/4 கப், க�ொத்–த–மல்–லித்–தழை - தேவைக்கு, துரு–விய இஞ்சி - 1 டேபிள்ஸ்–பூன், நறுக்–கிய சின்ன வெங்–கா–யம் - 1, எண்–ணெய் - 2 டேபிள்ஸ்–பூன், உப்பு - தேவைக்கு, நெய் - 1/2 கப் அல்–லது தேவைக்கு. எப்–ப–டிச் செய்–வது? அரிசி, உளுந்து இரண்–டை–யும் சூடான தண்–ணீ– ரில் 2 மணி நேரம் ஊற–வைத்து, வெந்–த–யத்–தை–யும் சேர்க்–கவு – ம். மூன்–றும் ஊறி–யது – ம் தண்–ணீர் இல்–லாம – ல், தயிர் சேர்த்து இட்லி மாவு பதத்–திற்கு அரைத்து, உப்பு கலந்து 2 மணி நேரம் மூடி வைக்–க–வும். கடா–யில் எண்–ணெயை காய–வைத்து கடுகு தாளித்து இஞ்சி, சின்ன வெங்–கா–யம், பச்–சை–மி–ள–காய், கேரட், பச்–சைப்–பட்–டாணி, உரு–ளைக்–கி–ழங்கு, முந்–திரி, க�ொத்–த–மல்லி என ஒவ்–வ�ொன்–றாக வதக்கி உப்பு சேர்த்து இறக்–க–வும். ஆறி–ய–தும் மாவில் கலக்–க–வும். குழி–யான கடாயை அடுப்–பில் வைத்து 1 டீஸ்–பூன் நெய் விட்டு ஒரு குழிக்–க–ரண்டி மாவு கல–வையை ஊற்றி, பரப்–பா–மல் மூடி வைத்து வேக–விட்டு, திருப்பி ப�ோட்டு எடுத்து சாஸ், சட்–னி–யு–டன் பரி–மா–ற–வும்.
குருராகவேந்திராய நமஹ:
வபான: 044-28442850, 044-28444538
விஜயா டிராவல் சர்வீஸ்
எண்.18, ஆரிமுத்து ஆசாரி தெரு, திருேல்லிகவகணி, தசன்னை - 5. E-mail: srivijayatravels@yahoo.com ஸொபகர்-V.சுபபாராவ் உரி்மயாளர் : சு. பத்ரி / தசல்: 94440 19151 இவ்வருட டூர் புர�ோகி�ோம்
2.8.2017
7 நாடகள் தகாண்்ட ஆந்திரபிரவெச யாத்தி்ர. ்சலம், வேொத்ெரி, விஜயோ்டா, பத்ராஜலம், மஙகலகிரி, கனைகதுர்்க, துோராகா, திரும்ல, மஙகளகிரி, ோ்டாபள்ளி, மட்டபபள்ளி, மாகாநந்தி, அவஹாபிலம், 6 நரசிம்மர் ஆகிய்ே கட்டணம் ரூபாய்: 8800/-
9.8.2017
12 நாடகள் தகாண்்ட காசியாத்தி்ர, பூரி, புேவனைஸேர், வகானைாரக, காசி, கயா, அலகாபாத், அவயாத்தி ்நம்மசாரண்யம் ஆகிய்ே கட்டணம் ரூபாய்: 12,900/-
12.8.2017
4 நாடகள் தகாண்்ட மந்திராலய யாத்தி்ர. தநல்லூர், ்சலம், மந்ெராலயம், மகாநந்தி, அவஹாபிலம், (2x2) புஸவபக பஸ கட்டணம் ரூபாய்: 6100/-
1.9.2017
13 நாடகள் தகாண்்டது. ஆகரா, மதுரா, பிருந்ொேன, நியூத்டல்லி, குளு, மணாலி, ்ேஷணேவெவி, சாமுண்்டாவெவி, ஜோலாமுகி, அமிர்ெசரஸ, ோகாபா்டர், குருவக்ஷத்ரம், ஆகியனை கட்டணம் ரூபாய்: 14500/-
14.9.2017
14 நாடகள் தகாண்்ட பத்ரிநாத் யாத்தி்ர. த்டல்லி, பத்ரிநாத், வகொர்நாத், ஹரித்துோர், ரிஷிவகஷ, ஆகரா, மதுரா, பிருந்ொேன ஆகியனை கட்டணம் ரூபாய்: 14500/-
1.10.2017
13 நாடகள் தகாண்்டது ஆகரா மதுரா பிருந்ொேன நியூத்டல்லி குளு மணாலி ்ேஷணேவெவி சாமுண்்டாவெவி ஜோலாமுகி அமிர்ெசரஸ ோகாபா்டர் குருவக்ஷத்ரம் ஆகியனை கட்டணம் ரூபாய்: 14500/-
20.10.2017 12 நாடகள் தகாண்்ட காசி யாத்தி்ர. பூரி, தஜகநாெர், புேவனைஸேர், வகானைாரக, காசி, கயா, அலகாபாத், அவயாத்தி, ்நம்மசாரண்யம், ஆகிய்ே கட்டணம் ரூபாய்: 12900/27.10.2017 8 நாடகள் தகாண்்ட காசி, கயா, அலகாபாத் ஆகியனை நபர் ஒருேருககு கட்டணம் ரூபாய்: 8000/1.11.2017
14 நாடகள் தகாண்்ட பஞசதுோரகா யாத்தி்ர. அகமொபாத், அட்ஷர்ொம், வீர்பூர், பாலக நிஷகரஙகுமஹாவெவி (க்டல் உள்ோஙகும் பாண்டிேர்கள் ேழிபட்ட சிேஸெல) வசாம்நாத், மூலதுோரகா, ஹரிசித்தி, மாொ, வகாமதி, துோரகா, ்டாககூர், துோரகா, வகாபீஸெல், நாவகஸம், வபடடிதுோரகா வபார்பந்ெர், புஸகர், சித்பூர்மாத்கருயா, அம்பாஜி, காஙகுதராலி, துோரகா, மவுண்்டஅபு, நாத்துோரகா, ஆகிய்ே கட்டணம் ரூபாய்: 16000/-
22.12.2017 4 நாடகள் தகாண்்ட மந்திராலய யாத்தி்ர தநல்லூர் ்சலம் மந்ெராலயம் மகாநந்தி அவஹாபிலம் (2x2) புஸவபக பஸ கட்டணம் ரூபாய்: 6100/-
குறிப்பு: யாத்திரையில் கலந்து ககாள்பவரகள க்பயர வயது ்பணம் கெலுத்தி முன்பதிவு கெய்து ககாள்ளவும். காரல டி்பன காபி, 2 வவர்ள ொப்்பாடு, தங்கும் இடவெதி, ஊர சுற்றிப் ்பாரக்கும் கெலவு கம்க்பனிக்கு உட்படடது.
17
பிஞ்சு வெள்–ள–ரிக்–காய் அடை தேவை–யான ப�ொருட்–கள் இட்லி அரிசி - 2 கப், த�ோல் சீவி துரு–விய பிஞ்சு வெள்–ளரி - 2 கப், புளி - சிறிய நெல்–லிக்–காய் அளவு, கட–லைப்–ப–ருப்பு - 2 மேஜைக்–க–ரண்டி, கறி–வேப்–பிலை - சின்–ன–க�ொத்து, உப்பு - தேவை–யான அளவு, நறுக்–கிய மல்–லித்–தழை - 1/4 கப், சுத்–த– மான வெல்–லம் - 1 டீஸ்–பூன், கடுகு - 1 டீஸ்–பூன், எண்–ணெய் - தேவை–யான அளவு. செய்–முறை இட்லி அரி–சியை 4 மணி–நே–ரம் தண்–ணீ–ரில் ஊற–வைத்து வடித்து அதில் காய்ந்த மிள–காய், உப்பு, புளி, வெல்–லம் சேர்த்து தண்–ணீர் விடா–மல் க�ொர க�ொரப்–பாக அரைக்–க–வும். கட–லைப்–ப–ருப்பை தனி–யாக ஒரு மணி நேரம் ஊற–வைத்து வடித்து ஒன்–றும் பாதி–யு–மாக அரைத்து அரைத்த இட்லி மாவு–டன் சேர்த்து கலந்து ஒரு பாத்–தி–ரத்–தில் வைக்–க–வும். ப�ொடித்த கறிவேப்– பிலை, மல்–லித்–தழை, துரு–விய பிஞ்சு வெள்–ள–ரிக்–காய் சேர்த்து நன்கு கலக்–க–வும். த�ோசைக்–கல்–லில் எண்–ணெய் –த–டவி ஒரு கரண்டி மாவை எடுத்து அடை ப�ோன்று தட்–ட–வும். எண்–ணெய் ஊற்றி ஒரு–பு–றம் நன்கு வெந்–த–தும், திருப்–பிப்–ப�ோட்டு மீண்–டும் சிறிது எண்–ணெய் ஊற்றி ப�ொன்–னி–ற–மாக ஆன உடன் எடுத்து சூடாக தேங்–காய் சட்–னி–யு–டன் பரி–மா–ற–வும்.
ஹெல்த்தி பார் (BAR) என்–னென்ன தேவை? முந்–திரி, பாதாம், வால்–நட்ஸ் - தலா 50 கிராம், ப�ொடித்த பேரீச்– சம்–ப–ழம் - 1 கப், ஆளி விதை, ஓட்ஸ், துரு–விய க�ொப்–பரை, காய்ந்த திராட்சை - தலா 1/2 கப், ஜாதிக்–காய்த்–தூள், ஏலக்–காய்த்–தூள் - தலா 1/4 டீஸ்–பூன், வெல்–லப்–பாகு - 1/2 கப், உப்பு - ஒரு சிட்–டிகை. எப்–ப–டிச் செய்–வது? வெறும் கடா–யில் முந்–திரி, வால்–நட்ஸ், பாதாமை கர–கர– ப்–பாக வறுத்து ஒன்–றி–ரண்–டாக ப�ொடித்து க�ொள்–ள–வும். ஓட்ஸை லேசாக வறுக்–க–வும், ஆளி விதையை கர–க–ரப்–பாக வறுத்து ப�ொடிக்–க–வும். ஒரு பாத்–தி–ரத்–தில் க�ொடுத்–துள்ள அனைத்து ப�ொருட்–க–ளை–யும் கலந்து, டிரே–யில் க�ொட்டி நன்கு அழுத்தி ஃப்ரிட்–ஜில் வைத்–தெ–டுத்து பார் வடி–வத்–தில் அல்–லது விருப்–ப–மான வடி–வத்–தில் வெட்டி பரி–மா–ற–வும்.
பனீர் சாண்ட்–விச் என்–னென்ன தேவை? – க ஸ்லைஸ் பிரெட் ஸ்லைஸ் - 6, சதுர வடிவ சீஸ் ஸ்லைஸ் - 3, சது–ரமா செய்த பனீர் - 200 கிராம், ட�ொமேட்டோ கெட்–சப் - 3 டீஸ்–பூன், உப்பு, மிள–குத்– தூள் - தேவைக்கு, வெண்–ணெய் - 4 டேபிள்ஸ்–பூன். பச்சை சட்னி செய்ய: புதினா, க�ொத்–த–மல்–லித்–தழை - தலா 1 கைப்–பிடி, பச்–சை–மி–ள–காய் - 10, எலு–மிச்–சைச்–சாறு - 2 டீஸ்–பூன், சர்க்–கரை - 1/4 டீஸ்–பூன், உப்பு - தேவைக்கு. எப்–ப–டிச் செய்–வது? பச்சை சட்–னிக்கு க�ொடுத்த அனைத்–தை–யும் ஒன்–றாக சேர்த்து அரைக்–க–வும். கிரீன் சட்னி ரெடி. பிரெட் ஸ்லை–ஸின் மேல் வெண்–ணெயை தடவி, அதன்–மீது சீஸ் ஸ்லைஸ், கெட்–சப்பை தட–வும். பின்பு அதன்–மீது பனீர் ஸ்லைஸ் வைத்து, கிரீன் சட்–னியை தடவி, வெண்–ணெய் தட–விய மற்–ற�ொரு பிரெட்–டால் மூட–வும். இது ப�ோல் 3 அடுக்கு செய்–ய–வும். நான்ஸ்–டிக் தவாவை அடுப்–பில் வைத்து சிறிது வெண்–ணெய் விட்டு, உரு–கி–ய–தும் சாண்ட்–விச் வைத்து ட�ோஸ்ட் செய்து, மெது–வாக திருப்பி ப�ோட்டு வெண்–ணெய் விட்டு ப�ொன்–னி–றமா – –ன–தும் எடுத்து மிளகு, உப்பு தூவி பரி–மா–ற–வும். குறிப்பு: பிரெட்–டின் நடு–வில் வெங்–கா–யம், வெள்–ளரி, குடை–மி–ள–காய், தக்–காளி வைத்து, உப்பு, மிள–குத்–தூள் தூவி பரி–மா–ற–லாம். படங்கள்: ஆர்.சந்திரசேகர்
18
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
கேரளம் - வர்க்கலை
பிறவித் துன்பம் ப�ோக்கும்
பரந்தாமன் ம னி–தர– ா–கப் பிறந்–தவ – ர்–கள், தங்–க– ளு–டைய பிற–வித் துன்–பம் நீங்– கிப் பிற–வாமை எனும் பேரின்– பத்–தைப் பெற வேண்–டும், அது–தான் மனித வாழ்க்–கையி – ன் மிகப்–பெ–ரும் சிறப்பு என்–பார்–கள். அப்–படி பிற–வித் துன்–பம் நீக்–கிப் பேரின்–பம் தந்–த–ரு– ளும் தல–மா–கக் கேரள மாநி–லம், வர்க்–கலை ஜனார்த்–த–னர் ஆல–யம் விளங்–கு–கி–றது. படைப்–புக் கட–வு–ளான பிரம்மா உலக நல்– வ ாழ்– வு க்– க ாக நூறு வேள்– வி – க – ளை ச் செய்து முடித்– தார். வேள்வி நிறை–வாக முடிந்த – ல் மகிழ்ச்சி– யில் பிரம்மா, வேள்–வியி கலந்து க�ொண்ட தேவர்–கள், ரிஷி–கள், மகான்–கள், வேள்–விப்–பணி செய்–த–வர்–கள் அனை–வ–ருக்–கும் தனது நன்–றி–யி–னைத் தெரி–வித்து, அவர்–க–ளுக்–கு
சுவை–யான உண–வுக – ளு – ட – ன் விருந்– தும் அளித்–தார். அந்த சந்–த�ோ– ஷத்– தி ல் தன்– னை ப்– ப �ோல் இனி வேறு– ய ா– ரு ம் இது– ப �ோல் நூறு வேள்–வி–க–ளை செய்ய முடி–யாது என்ற கர்– வ – மு ம் அவ– ரு க்– கு ள் எழுந்–தது. அப்–ப�ோது அந்த இடத்–திற்கு வய–தான பெரி–ய–வர் ஒரு–வர் வந்– தார். பசி– ய ால் மிக– வு ம் வாடிப் ப�ோயி– ரு ந்த அந்த முதி– ய – வ ர், பிரம்– ம – னி – ட ம் தன்– னு – ட ைய பசி– யைத் தீர்க்– கு ம்– ப டி வேண்– டி – னார். பிரம்–மா–வும் தன்–னு–டைய உத– வி – ய ா– ள ர்– க ளை அழைத்து, முதி–ய–வ–ருக்கு தேவை–யான உணவை வழங்–கச் ச�ொன்–னார். அவர்– க ள் முதி– ய – வ ரை உண– வ – ரு ந்– து ம்
19
இடத்–துக்கு அழைத்–துச் சென்–றன – ர். அங்கு சென்–ற– தும் முதி–ய–வர் ‘உணவு தாருங்–கள்’ என்று கேட்டு கைநீட்–டின – ார். அப்–ப�ோது அங்–கிரு – ந்த அனைத்து உண–வு–க–ளும் மாய–மாக மறைந்–தன. முதி–ய–வ– ருக்கு க�ொடுக்க உணவு இல்லை. இது–பற்றி பிரம்–மா–வி– டம் தக– வ ல் கூறப்– பட்–ட து. அவ– ரு ம் விரைந்து வந்து, ‘ஐயா! சிறிது நேரம் ப�ொறுத்–துக் க�ொள்–ளுங்–கள். உட–ன–டி–யாக உணவு தயார் செய்து வழங்–கச் ச�ொல்–கி–றேன்’ என்–றார். முதி–ய–வ–ரும் சம்–ம–தித்து பசி–ய�ோடு காத்–தி– ருந்–தார். மீண்–டும் உணவு தயா–ரா–னது. ஆனால் சமைக்–கப்–பட்ட உணவு, பாத்–தி–ரத்–தில் எடுத்து வைக்–கப்–பட்–ட–தும் மறைந்து ப�ோனது. அதைக் கண்ட பிரம்மா, பெரி–ய–வர் உரு–வத்–தில் வந்–தி– ருப்–பது யார் என்று அறிய கண்–களை மூடி தியா– னித்–தார். அவர் முன்–பாக விஷ்ணு கையை நீட்டி உணவு வேண்–டி–ய–படி த�ோற்–ற–ம–ளித்–தார். இ தை க் க ண் டு தி டு க் – கி ட்ட பி ர ம்மா , கண்–க–ளைத் திறந்து, அவரை வணங்–கி–னார். அப்–ப�ோது முதி–ய–வர் உரு–வில் இருந்த விஷ்ணு, ‘பிரம்மா! உல–கத்–தின – ரு – க்கு நல்–வாழ்வு கிடைக்க, நீ செய்த வேள்–வி–க–ளால் மகிழ்ச்–சி–ய–டைந்–தேன். ஆனால், தன்– னை த் தவிர, வேறு யாரா– லு ம் இது–ப�ோன்ற வேள்–வி–க–ளைச் செய்ய முடி–யாது என்று நீ க�ொண்ட ஆண–வத்–தால் அந்–தப் பெரு– மை–யெல்–லாம் வீணா–கி–விட்–டது. இத�ோ –பார், நூறு வேள்–வி–க–ளைச் செய்ய முடிந்த உன்–னால், என் ஒரு– வ – னு – ட ைய பசியை ப�ோக்க முடி– ய –வில்–லையே!’ என்–றார். அதைக் கேட்டு வெட்– க – மு ற்ற பிரம்மா, ‘பரந்– த ாமா! என்னை மன்– னி த்து விடுங்– க ள். என்–னு–டைய கர்–வம் அழிந்–து–விட்–டது. என்னை இந்–நி–லை–யி–லி–ருந்து இனி தாங்–கள்–தான் காத்–த– ரு–ள–வேண்–டும்’ என்று வேண்–டி–னார். ‘பிரம்–மனே! உன் தவறை உணர்ந்து க�ொண்ட நீ, இனி எனக்கு எதை சமர்ப்–பித்–தா–லும், எனது பசி அடங்கி விடும்’ என்று அருள்–பு–ரிந்–தார். அதைக் கேட்ட பிரம்மா, தனது கமண்–டல – த்–திலி – ரு – ந்து ஒரு துளி நீரை–யும், தன் கையில் வைத்–தி–ருந்த துளசி இலை ஒன்–றை–யும் இறை–வ–னுக்கு முன்–பா–கப் படைத்–தார். இறை–வ–னின் பசியும் அடங்–கி–யது; பிரம்–மா–வின் கர்–வ–மும் நீங்–கி–யது. பின்–னர் பிரம்–ம–தே–வன், ‘இறைவா! கர்–வம் க�ொள்–ப–வர்–கள் தவறை உணர்ந்து திருந்–தி–ட– வும், அவர்–க–ளு–டைய நல்–வாழ்–வுக்கு உத–விட – –வும் இந்–தத் தலத்–தில் நிலை க�ொண்டு அருள்–பு–ரிய வேண்–டும்’ என்று வேண்–டு–க�ோள் வைத்–தார். விஷ்–ணு –வும் அவ–ரது வேண்–டு – க�ோளை ஏற்று பிரம்– ம – தே – வ – ரு க்கு த�ோற்– ற – ம – ளி த்த அதே
20
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
உரு– வ த்– தி – லேயே , அதா– வ து தனது கையை நீட்–டிக்–க�ொண்டு நின்–ற–படி இத்–த–லத்–தில் அருள்– பா–லிக்–கி–றார்.
பா
ண்–டிய மன்–னன் ஒரு–வன், தனக்கு ஏற்–பட்ட பிரம்– ம – ஹ த்தி த�ோஷத்– தி – ன ால் துன்– ப ம் அடைந்–தான். அந்த துன்–பத்–தி–லி–ருந்து மீள்–வ– தற்–காக பல்–வேறு க�ோயில்–க–ளுக்–குப் பய–ணம் செய்–தான். வழி–யில் வர்க்–கலை எனு–மிட – த்–திற்கு வந்த அவன் அங்–கி–ருந்த கட–லில் நீரா–டி–னான். அப்–படி நீராடி முடித்–த–தும் தான் செய்த பாவங்– கள் அனைத்–தி–லு–மி–ருந்து விடு–பட்–டது ப�ோன்ற உணர்வு அவ– னு க்கு ஏற்– ப ட்– ட து. புத்– து – ண ர்வு தரும் இந்த திடீர் மாற்–றத்–திற்கு கார–ணம் என்–ன– வாக இருக்–கும் என்று நினைத்–த–படி அங்–கேயே ஓரி–டத்–தில் படுத்து உறங்–கிப் ப�ோனான். அப்–ப�ோது, அவன் கன–வில் த�ோன்–றிய இறை– வன், பிரம்–மா–வின் வேள்–வி–யைத் த�ொடர்ந்து, அவ–ரு –டைய வேண்–டு –க�ோ –ளு க்– கேற்ப அங்கே தான் நிலை– க�ொ ண்– ட – தை – யு ம், பிற்– க ா– ல த்– தி ல் அக்–க�ோ–யில் கட–லுக்–குள் மூழ்–கிப் ப�ோய்–விட்–ட– தை–யும் தெரி–வித்–தார். கட–லில் மூழ்–கிக் கிடக்–கும் க�ோயி–லில் நிறு–வப்–பட்ட சிலையை எடுத்–து புதிய க�ோயில் ஒன்–றை கட்–டும்–ப–டி–யும் தெரி–வித்–தார். பரந்– த ா– ம ன் குறிப்– பி ட்ட கடல் பகு– தி – யி ல், அந்– த ச் சிலை– யை த் தேடி எடுக்– கு ம்– ப டி தன் படை–வீ–ரர்–க–ளுக்கு உத்–த–ர–விட்–டான். அவர்–கள் அந்–தக் கட–லில் சிலை–யைத் தேடச் சென்–றப – �ோது, கட–லின் மேற்–ப–ரப்–பில் ஒரு இடத்–தில் மட்–டும் நிறைய மலர்–கள் மிதந்து க�ொண்–டி–ருப்–ப–தைக் கண்டு, அந்–தப் பகு–தியி – ல் அடி–யில் சென்று தேடி, சிலை–யைக் க�ொண்டு வந்–தன – ர். அந்த சிலையை – ான். எல்லா வைத்து மன்–னன் க�ோயிலை நிறு–வின ஜனங்–க–ளின் பாபங்–க–ளை–யும் ப�ோக்கி, அனை–வ– ருக்–கும் நல்–வாழ்வு அரு–ளும் இந்த பக–வா–னுக்கு ‘ஜனார்த்–தன – ன்’ என்று பெய–ரிட்டு வணங்–கின – ான். இந்த ஆல–யத்–தின் கரு–வறை வட்ட வடி–வம – ாக அமைந்–தி–ருக்–கி–றது. கரு–வ–றை–யில் ஜனார்த்–த–ன– ரின் சிலை கிழக்கு திசை–யைப் பார்த்–த–படி நின்ற நிலை–யில் உள்–ளது. மூல–வரி – ன் வலது கை வாயை ந�ோக்–கி–ய–படி நிமிர்ந்–துள்–ளது. க�ோயில் வளா–கத்– தில் சிவன், சாஸ்தா, கண–பதி, நாக–தேவி ஆகி– ய�ோ–ருக்–குத் தனித்–த–னிச் சந்–ந–தி–கள் உள்–ளன. இந்த சந்–ந–தி–க–ளில் சிவன், சாஸ்தா சந்–ந–தி–கள் தமிழ்–நாட்–டுக் கட்–டி–டப் பாணி–யைக் க�ொண்டு கட்–டப்–பட்–டி–ருக்–கின்–றன. இங்–குள்ள மூல–வ–ருக்கு ஆண்– டு – த�ோ – று ம் கிருஷ்– ண ாஷ்– ட மி நாளில், தங்–கத்–தா–லான அங்கி அணி–விக்–கப்–ப–டு–கி–றது. இந்–தக் க�ோயி–லின் எதிர்–பு–றத்–தில் விஷ்ணு சக்– க – ர த்– தை க் க�ொண்டு உரு– வ ாக்– கி – ய – த ா– க க்
கரு–தப்–படு – ம் ‘சக்–கர தீர்த்–தம்’ எனும் பெரிய குளம் ஒன்று இருக்–கி–றது. இந்–தக் குளம் த�ோன்–றி–ய–தற்– குத் தனி–யாக ஒரு கதை ச�ொல்–லப்–ப–டு–கி–றது. ஒரு–நாள், நார–தர், தனது தந்–தைய – ான பிரம்–மா– வைக் காண பிரம்–ம–ல�ோ–கத்–திற்கு வந்து க�ொண்– டி–ருந்–தார். அப்–ப�ோது, நார–த–ருக்–குத் தெரி–யா–மல் அவ–ரைப் பின் த�ொடர்ந்து வந்த மஹா–விஷ்ணு, கண்–ணி–மைக்–கும் நேரத்–தில் அங்கே த�ோன்றி – க் கண்ட பிரம்மா, அவ– மறைந்–தார். விஷ்–ணுவை ரைப் பார்த்து வணங்–கி–னார். அப்–ப�ோது அங்–கி– ருந்த ஒன்–பது முனி–வர்–கள் விஷ்ணு த�ோன்றி – ால், பிரம்–மதே – வ – ர் அவ– மறைந்–ததை கவ–னிக்–கா–தத ரு–டைய மகன் நார–தரை – ப் பார்த்து வணங்–கிய – த – ா–கத் தவ–றாக நினைத்–துச் சிரித்–த–னர். அவர்–க–ளின் சிரிப்–பைக் கண்ட நார–தர், உட– னேயே அங்கு நடந்த அனைத்–தை–யும் அறிந்து க�ொண்–டார். அதன் பிறகு, அவர் முனி–வர்–க–ளி– டம் நடந்–த–வற்றை எடுத்–துச் ச�ொன்–னார். முனி– வர்–கள், தாங்–கள் அறி–யா–மல் செய்த தவ–றால், தாங்–கள் முன்பு செய்த வேள்–வி–க–ளின் பலன்–கள் அனைத்–தை–யும் இழந்து ப�ோனார்–கள். அப்–ப�ோது முனி–வர்–கள், பிரம்மா தங்–களை மன்–னித்–த–ரு–ள–வும், தாங்–கள் இழந்த வேள்–வி– யின் சக்–திக – ளை மீண்–டும் திரும்–பப் பெறு–வத – ற்கு தகுந்த வழி–யைக் காட்–டும்–ப–டி–யும் நார–த–ரி–டம் வேண்–டி–னர். உடனே நார–தர், தன்–னி–ட–மி–ருந்த ஆடை ஒன்– றைக் கீழ் ந�ோக்கி வீசி, ‘இந்த ஆடை எங்கு சென்று விழு–கிற – த�ோ, அங்கு சென்று இறை–வனை வழி–பட்டு, நீங்–கள் இழந்த சக்–தி–கள் அனைத்–தை– யும் மீண்–டும் பெற்–றுக் க�ொள்–ளுங்–கள்’ என்–றார். அந்த ஆடை விழுந்த இடத்–திற்–குச் சென்ற ஒன்– ப து முனி– வ ர்– க – ளு ம், மஹா– வி ஷ்– ணு வை நினைத்–துத் தவ–மி–யற்–றத் த�ொடங்–கி–னர். அப்– ப�ோது, அவர்–களி – ல் ஒரு–வரு – க்–குத் தண்–ணீர் தாகம் எடுத்–துக் க�ொண்டே இருந்–தது. அவ–ரால் தியா– னத்–தில் சிறிது நேரம் கூட அமர முடி–ய–வில்லை. – ட – ைந்த முனி–வர்–கள் பரந்–தா–ம– இத–னால், கவ–லைய னி–டம், அந்த முனி–வ–ரின் தண்–ணீர் தாகத்–தைப் ப�ோக்–கிட வேண்–டி–னர். அவர்–கள் முன்–பா–கத் த�ோன்–றிய விஷ்ணு, தன் கையில் வைத்– தி – ரு ந்த சக்– க – ர த்– தை க் க�ொண்டு அங்கு ஒரு குளத்தை உரு–வாக்கி, அவர்–க–ளின் தண்–ணீர் தாகத்–தைப் ப�ோக்–கி–னார். அந்–தக் குளமே ‘சக்–கர தீர்த்–தம்’ என்று அழைக்– கப்–ப–டு–கி–றது.திரு–வ–னந்–த–பு–ரத்–தி–லி–ருந்து வடக்கே 39 கில�ோ மீட்– ட ர் த�ொலை– வி ல் இருக்– கி – ற து வர்க்–கலை. இங்கு அர–பிக்–க–ட–லின் கரை–ய�ோ–ரம் ஆல– ய ம் அமைந்– தி – ரு க்– கி – ற து. இங்கு செல்ல எர்–ணா–கு–ளத்–தில் இருந்து கேரள அர–சுப் பேருந்– து–கள் இயக்–கப்–ப–டு–கின்–றன. வர்க்–கலை பேருந்து நிலை–யத்–தில் இருந்து மூன்று கில�ோ மீட்–டர் சென்–றால் ஆல–யத்தை அடை–ய–லாம். இந்த ஆல–யம் தின–மும் காலை 4 முதல் பகல் 12 மணி வரை–யிலு – ம், மாலை 5 முதல் இரவு 8 மணி வரை–யி–லும் திறந்–தி–ருக்–கும்.
- அபர்ணா
21
ராகு-கேது த�ோஷப் பரிகாரத் தலங்கள்
திரு–நா–கேஸ்–வ–ரம்
க ன்– னி – ய �ோடு, நாக– ந ா– த – நாக–ரின்வல்லி-நாகக்– அருள் சூழ, திரு–நா–கேஸ்–வ–ரத்–தில்
மங்–க–ள–மாக அமர்ந்–தி–ருக்–கி–றார், மங்–க–ள–ய�ோக ராகு பக–வான். க�ோயி–லின் நிரு–ருதி மூலை–யில் நாக– வ ல்லி-நாகக் கன்– னி – ய �ோடு கம்– பீ – ர – ம ாய் இவர் வீற்–றி–ருக்–கி–றார். இவ–ருக்கு தின–மும் ராகு– கா–லத்–தில் பால–பி–ஷே–கம் செய்–யும்–ப�ோது பால் நீல–நி–ற–மாக மாறும். மூல–வ–ரான நாக–நா–த–ரின் க�ோயில் ச�ோமாஸ்–கந்–தரி – ன் அமைப்–பைய – �ொட்டி நிர்–மா–ணிக்–கப்–பட்–டுள்–ளது. நாக–நாத சுவாமி, முரு– கன், பிறை–யணி – வ – ாள் நுதல் அம்மை சந்–நதி – க – ள் சிறப்–புற அமைந்–துள்–ளன. கும்–ப–க�ோ–ணத்–தி–லி– ருந்து திரு–நா–கேஸ்–வ–ரம் 9 கி.மீ. த�ொலை–வில் உள்–ளது. பேருந்து வச–தி–கள் நிறைய உள்–ளன.
நாகர்–க�ோ–வில் – வி – லி ல் உள்ள நாக– ர ாஜா க�ோயில் தனிச்– சி – நாகர்–றப்புக�ோக�ொண்– டது. மூல–வர் இங்கு தண்–ணீ–ரி–லே–தான்
பிர–திஷ்டை செய்–யப்–பட்–டுள்–ளார். பாம்–பிற்–காக எழுப்–பப்–பட்ட இந்த ஆல–யத்–தில் உட்–க�ோயி – ல் வாச–லில் இரு–பக்–கமு – ம் ஐந்து தலை–யு–டன் பட–மெ–டுத்த க�ோலத்–தில் ஆறு அடி உய–ரத்–தில் இரண்டு பெரிய பாம்பு சிலை–கள் உள்–ளன. நாக–த�ோ–ஷம் உள்–ள–வர்–கள் இந்த க�ோயி–லில் வந்து வழி–பட்டு சென்–றால் த�ோஷம் நிவர்த்–தி–யா–கி–றது. நாகர்–க�ோ–வில் ஜங்–ஷன் ரயில் நிலை–யம், நாகர்–க�ோவி – ல் வட–சேரி பேருந்து நிலை–யத்–திலி – ரு – ந்து 2 கி.மீ. த�ொலை–வில் நாக–ராஜா க�ோயில் அமைந்–துள்–ளது.
திரு–பாம்–பு–ரம்
த–லத்–தில் ஓரு–ரு–வாகி ஈசனை நெஞ்–சில் இருத்தி இத்–ராகு– வு ம், கேது– வு ம் அருள் பெற்– ற ார்– க ள் என்– ப து
புராண வர–லாறு. ஆகை–யால் இத்–த–லத்–தி–லுள்ள சுவாமி, அம்–பாள் மற்–றும் ராகு-கேதுவை வணங்–கு–ப–வர்–க–ளுக்கு பாபங்– க ள் நீங்– க ப் பெறு– கி ன்– ற ன; நினைத்த காரி– ய ம் கைகூ–டு–கி–றது. ராகு–வும், கேது–வும் இணைந்து க�ோயி–லின் ஈசான்ய மூலை–யில் தனிச் சந்–ந–தி–யில் எழுந்–த–ரு–ளி–யுள்– ளார்–கள். ராகு–கால வேளை–யில் இச்–சந்–ந–தி–யில் அபி–ஷேக அர்ச்–சனை செய்–வ�ோர் த�ோஷங்–கள் நீங்கி நல்–வாழ்வு பெறு–கின்–ற–னர். திருப்–பாம்–பு–ரத்–தில் பாம்–பு–கள் யாரை–யும் தீண்–டுவ – தி – ல்லை என்–பது ஐதீ–கம். இன்–றும் இவ்–வூர் சுவாமி சந்–நதி கரு–வ–றை–யில் அவ்–வப்–ப�ோது நாகம் வந்து வணங்– கு–வ–தாக ச�ொல்–லப்–ப–டு–கின்–றது. திரு–வா–ரூர் மாவட்–டம் குட–வா–சல்-பேர–ளம் வழி–யில் இருக்–கி–றது.
22
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
குன்–றத்–தூர் - நாகேஸ்–வ–ரர்
ரா
கு-கேது த�ோஷ பாதிப்– பு – க ளை நீக்– கி க்– க�ொள்ள , சென்– னையை அடுத்– து ள்ள குன்–றத்–தூர் தலத்–தில் நாகேஸ்–வ–ரரை வழி–ப–டு–வது நல்–லது. ஈடு இணை–யற்ற பெரிய புரா–ணத்தை இயற்–றிய சேக்–கி–ழா–ரின் அவ–தா–ரத் தலம் இது. இத்–த–லத்தை வட– நா–கேஸ்–வ–ரம் என்று அழைத்–த–னர். கரு–வ–றை–யில் நாகேஸ்–வ–ரர் அருள்–பா–லிக்–கி–றார். தலைப்–ப–கு–தி–யில் சிறி–த–ளவு பின்–னப்–பட்–டி–ருந்–த–தால் நாகேஸ்–வ–ரரை திருக்–கு–ளத்–தில் இட்–டு–விட்டு அரு–ணா–ச–லேஸ்–வ–ரரை மூல–வ–ராக பிர–திஷ்டை செய்ய முடி–வெ–டுத்–த–னர், சிவ–ன–டி–யார்–கள். அத–னால் குளம் திடீ–ரென ரத்–தச் சிவப்–பா–யிற்று. சிவ–ன–டி–யார் கன–வில் பழை–ய–படி மூல–வர் இடத்–தி–லேயே நாகேஸ்–வ–ரரை பிர–திஷ்டை செய்–யு–மாறு உத்–த– ரவு வர, பக்–தர்–கள் மீண்–டும் நாகேஸ்–வ–ரரை மூல–வ–ரா–க–வும், அரு–ணா–ச–லேஸ்–வ–ரரை பிரா–கா–ரத்–தி–லும், பிர–திஷ்டை செய்–த–னர். - ந.பரணிகுமார்
வாழ்வில் வவற்றி மேல் வவற்றி தருவாள்
வ�ார்ண வாராஹி
உங்களுடைய எந்த பிரச்சடையா்கயிருந்தாலும் எத்தடையயா இைங்களில் பார்ததும் பிரச்சடை இன்னும் தீரவில்டலையய என்று ்கவடலைபபடுபவர்்களுக்கு இந்த பஞ்சமி வாராஹி பீைம் ஒரு வரபபிர்சா்தமாகும். இ்தன் ்தடலைடம வாராஹி உபா்ச்கர் ரங்கநா்த ஐயங்காடர ஒருமுடை ்சநதித்தாயலை யபாதும் பிரச்சடை்கள் தீர்நதுவிடும் என்று எல்யலைாரும் ஏ்கமைததுைன் ச்சால்கிைார்்கள். ்கணவர்-மடைவி ஒன்று ய்சர ம்கன்/ம்கள் ்த்கா்த ்கா்தல் வடலையில் வீழ்நதிருந்தால் விலைக்கி சபறயைார்்கள் ச்சால்படி ய்கட்க ்தடைபடடு வரும் திருமணம் நைக்்க, நஷைததில் யபாகும் ச்தாழில் ்கம்சபனி ச்தாழிற்சாடலை மி்க வர்த்த்கம் அடைததும் மி்க லைாப்கரமா்க அபரி்தமாை வளர்சசி சபை நட்கக்்கடை, பியூடடி பார்லைர், துணி புைடவ வியாபாரம், மருநது்கடை, மளிட்க, ்காய்கறி்கள் எை அடைதது வியாபாரமும் நல்லை லைாபததுைன் பண வ்சதி சபரு்க வீடு, மடை விற்க விரும்பும் ஆண்/சபண்டண மணக்்க, யவடலை கிடைக்்க, சவளிநாடு யபா்க, ப்தவி உயர்வு சபை அருள்வாக்கு ச்சால்லை அடமிஷன் பள்ளியில் அதி்கமா்க வர, பண ்சம்பந்தபபடை அடைததும் மைவளர்சசி குன்றிய குழநட்த குடைபாடு நீங்க, அடைதது யநாய்களும் விலை்க அடைதது மூலிட்க்களும் அஞ்சைங்களும், யவர்்களும், யநதிரங்களும், ்தாயததுக்்களும் கிடைக்கும். உங்களுடைய எந்த பிரச்சடையா்க இருந்தாலும் T.V. சினிமாவில் பு்கழ் சபை முன் அனுமதி சபறறு வாராஹி ஸவாமி்கடள ்சநதிக்்கவும். முன்பதிவு அவசியம். குறிபபு்கள்: 1) ரங்கநா்த ஐயங்கார், B.Sc., 20 ஆண்டு்கள் நான்கு சித்தர்்களுைன் இருநது பரி்காரங்கடள பறறி ஆராயசசி ச்சயது பரி்கார ்சக்்கரவர்ததி எனும் படைதட்த சபறைவர். 2) ஆச்சாரமாை நல்லைான் ்சக்்கரவர்ததி வம்்ச வழி டவஷண குடும்பதட்த ய்சர்ந்தவர். 3) படித்தவர். 1970ல் B.Sc., முடித்தவர். 70 வயது இபயபாது நிடைவு சபறுகிைது. 4) வாராஹி உபா்சடை ஏறறு 3 தீடட்ச சபறைவர். 5) ஆ்கர்ஷண ்சக்தியில் (வசியம்) பாண்டியத்தம் சபறைவர். 6) வரும்யபாது (3) எலுமிச்சம்பழம், வா்சடை-புஷபம், வா்சடை ஊதுவததி ச்காண்டு வரவும். 7) உங்கள் வாழ்வு சவறறி யமல் சவறறி சபை வாராஹி சித்தடர ்சநதிக்்கவும். 8) வீடடிறகும் வநது பிர்சன்ைம், பூடை ய்தவ பிர்சன்ைம் பார்க்்கபபடும். 9) ய்சடவ ்கடைணம்-வாராஹி பூடை, பிர்சன்ைம், பரி்காரம் ச்சால்லை ரூ.500/- மடடும்.
உையை ்சநதிக்்கவும்
ஜெய் வாராஹி உபாசகர், பரிகார சககரவர்த்தி
ரங்கநாத ஐயங்கார்,
B.Sc., (வயது 70),
எண் - 14, அசிஸ ந்கர் சமயின் யராடு. பராஙகு்சபுரம் யராடு ்சநதிபபு, ய்காைம்பாக்்கம் - ச்சன்டை-24. ( ரா்கயவநதிரா ்கல்யாண மண்ைபம் அருகில் 3வது Left).
செல்: 98840 45993 / 98840 53993 சுபம்
23
ப�ொன்மலை
மூலவர்
தம்பதிகள் குறை
தீர்க்கும் தம்பதி தெய்வங்கள் நா ம் எவ்–வ–ளவ�ோ மலை–க–ளைப் பார்த்–த–துண்டு. ஆனால், சூரிய ஒளி–யில் ப�ொன்–னாக ஜ�ொலிக்– கும் மலை, இந்த ப�ொன்– ம லை மட்– டு மே. ஊரின் பெய–ரும் அதுவே. இந்–தப் ப�ொன்–ம–லைக்கு ஒரு தல–வ–ர–லாறு உண்டு. நாகார்–ஜுன முனி–வர் இந்–திர– ன் சபையை அலங்–கரி – த்த முனி–வர்–க–ளுள் ஒரு–வர். காளி பக்–தர் அவர். ஒரு–நாள் ரதி– தே–வியை கண்ட முனி–வர் அவள் அழ–கில் மயங்–கி–னார். எந்–நே–ர–மும் அவள் நினை–வி–லேயே திளைத்–தி–ருந்–தார். ஒரு–நாள் பார்–வதி – தே – வி முனி–வரை அழைக்க ரதி–யின் மயக்– கத்–தில் இருந்த முனி–வ–ரின் செவி–க–ளில் அந்த அழைப்பு விழ–வில்லை. க�ோபம் க�ொண்ட தேவி ‘நீ பூல�ோ–கத்–தில் மனி–த–னா–கப் பிறப்–பா–யா–க’ என சபித்–தாள். – லை அடி–வா–ரத்–தில் வாழ்ந்–து– வந்த ஒரு சாபப்–படி இம–யம குடும்–பத்–தில் பிறந்–தார் முனி–வர். தனக்கு இடப்–பட்ட சாபம் பற்றி அறிந்–திரு – ந்த முனி–வர், தவம் செய்–யத் த�ொடங்–கின – ார். அப்–ப�ோது ‘தென்–க–யி–லையை அடுத்–துள்ள மலை–யில் தவம் செய்–வா–யாக. சாப–வி–ம�ோ–ச–னம் கிடைக்–கும்’ என
24
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
அச–ரீரி ஒலித்–தது. அதன்–படி தேடி–வந்த முனி–வர் இந்த மலையை அடைந்–தார், தவம் செய்–ய த�ொடங்–கி–னார். கூடவே யாகம் நடத்–தவு – ம் விருப்–பம் க�ொண்–டார். அவ்–வாறு யாகம் நடத்த அவ–ரு க்–குப் ப�ொன் தேவைப்–பட்–டது. உடனே மகா– லட்–சு–மியை வேண்–டி–னார். மகா–லட்–சு–மி– யும் அச–ரீ–ரி–யாக அவர் வேண்–டி–ய–ப–டியே அருள்–வ–தா–கக் குறிப்–பிட்–டாள். ஆனால், ப�ொன் கிடைக்க தாம–த– மா–னது. முனி–வ–ருக்–குத் தவிப்பு அதி–க– ரித்–தது. என்ன செய்–வது என்று புரி–யாத அவர் வேத–னைப்–பட்–டார். வேறு–வழி ஏதும் தெரி–யா–த–தால் தான் தவம் செய்த மலை–யில் தலையை ம�ோதிக்–க�ொண்டு உயிர்–விட முடிவு செய்–தார். எண்–ணப்–படி மலை–யில் தலை ம�ோத, பார்–வதி காட்சி தந்–தாள். ‘‘எனக்கு ஏன் இந்த ச�ோதனை? யாகத்–திற்கு ப�ொன் இல்–லையே. நான் என்ன செய்ய ?’’ என்று அன்–னை–யி–டம் கவ–லை–யு–டன் குறை–பட்–டுக்–க�ொண்–டார் முனி–வர். ‘‘வருந்த வேண்–டாம் முனி–வரே. நீ தவ–மிரு – க்–கும் இந்த மலை–யில் உனக்கு தேவை–யான அளவு பெயர்த்து எடுத்– துக்–க�ொள். அதுவே ப�ொன்–னாக மாறி– வி– டு ம்,’’ என திரு– வ ாய் மலர்ந்– த – ரு – ளி – விட்டு அன்னை மறைந்–தாள். முனி–வ– ரும் மலை–யி–லி–ருந்து தேவை–யா–னதை பாறை–க–ளைப் பெயர்த்–தெ–டுக்க அவை அப்–ப–டியே தங்–க–மாக மாறின. அதை வைத்து யாகம் இயற்றி சாப விம�ோ–ச–ன– மும் பெற்–றார். முனி–வர் தவம் செய்து ப�ொன்– ன ாக மாறிய அந்த மலையே இப்–ப�ோ–தைய ப�ொன்–மலை. இன்–றும் ப�ொன்– ன ாக ஜ�ொலித்– து க் க�ொண்டு
தலவிருட்சம்
திருச்–சி–யின் பெரு–மையை உல–கம் முழு–வ–தும் பறை–சாற்–றிக்–க�ொண்–டி–ருக்–கி–றது. இந்த மலை–யின் அடி–வா–ரத்–தில் அமைந்– துள்–ளது விஜ–ய–ரா–க–வப் பெரு–மாள் திருக்–க�ோ– யில். ஆல–யம் கிழக்கு ந�ோக்கி அமைந்–துள்–ளது. அழ–கான முகப்–பைக் கடந்–தது – ம் நீண்ட நடை–பா–தை– யும் வல–து–பு–றம் தல–வி–ருட்–ச–மான பவ–ழ–மல்–லிகை மர–மும் உள்–ளன. அடுத்து சிறிய ராஜ–க�ோ–பு–ரம். நுழை–வா–யி–லின் இட–து–பு–றம் விநாய–க–ரும் வலது– பு– ற ம் ஆதி– சே – ஷ – னு ம் அருட்பா– லி க்– கி ன்– ற – ன ர். உள்ளே நுழைந்–த–து ம் மகா– மண்–ட – பம். மத்– தி – யில் பீட–மும், கரு–டாழ்–வார் சந்–நதி–யும் உள்–ளன. கரு– டா ழ்– வ ார் மூல– வ ரை பார்த்த நிலை– யி ல் அருட்–பா–லிக்–கி–றார். அடுத்–துள்ள அர்த்த மண்–டப நுழை–வா–யிலி – ல் விக–னச – ர், தாப–சர் இரு–வரு – ம் காவல் காக்–கின்–றன – ர். இவர்–க–ளுக்கு நான்கு கரங்–கள். சங்கு சக்–க–ரம் சுதை ஆகி–யவ – ற்–றைத் தாங்கி, நின்ற க�ோலத்–தில் உள்–ளன – ர். கரு–வறை – யி – ல் ராம–பிர– ான், விஜ–யர– ா–க– வப் பெரு–மாள் என்ற திரு–நா–மத்–தில் சேவை சாதிக்– கி–றார். பெரு–மா–னின் இட–து–க–ரத்–தில் வில்–லும், வலது கரத்–தில் அம்–பும் உள்–ளன. ராம–பி–ரா–னின் வல–து–பு–றம் சீதா–பி–ராட்–டி–யா–ரும், இட–து–பு–றம் லட்– சு–மண – னு – ம், ராம–ரின் பாதம் அருகே கரம் குவித்த – ம் அருட்–பா–லிக்–கின்–றன – ர். நிலை–யில் ஆஞ்–சநே–யரு ராம–நவ – மி – யி – ன் ப�ோது மூன்று நாட்–கள் ஆல–யம் திரு–விழா க�ோலம் பூண்–டி–ருக்–கும். மூல–வ–ருக்கு சிறப்பு அபி–ஷேக ஆரா–த–னை–கள் நடை–பெ–று–வ–
து–டன் உபன்–யா–சம் மற்–றும் பஜ–னை–க–ளும் நடை– பெ–றும். சுமார் 500 பேருக்கு அன்–ன–தா–ன–மும் நடை–பெ–றும். பெரு–மான்-சீதா–தேவி தம்–ப–தியை வணங்–கும் பக்–தர்–க–ளுக்கு ஏற்–ப–டும் குடும்–பப் பிரச்– னை – க ள் யாவும் விரைந்து தீர்ந்– து – வி – டு ம் என்– கி ன்– ற – ன ர் பக்– த ர்– க ள். பிரிந்த தம்– ப – தி – க ள் ஒன்–று–சே–ர–வும் தம்–ப–தி–க–ளின் பிணக்–கு–கள் நீங்கி மன–ஒற்–றுமை ஓங்–கவு – ம், தாம–தம – ா–கும் திரு–மண – ங்– கள் தடை–யின்றி நடந்–தே–ற–வும், கிர–கக் க�ோளா–று– கள் நீங்கி மன–ம–கிழ்–வு–டன் வாழ–வும் பெரு–மான் அருட்–பா–லிக்–கி–றார். மூல–வர் அரு–கி–லேயே உற்–ச– வர் திரு–மே–னி–கள் கண்–க–வர் வனப்–புட – ன் காட்சி தரு–கின்–றன. இங்கு வைகா–னச ஆகம முறைப்–படி ஆரா–த–னை–கள் நடை–பெ–று–கின்–றன. மகா–மண்–ட–பத்–தின் இட–து–பு–றம் மூன்று நாகர் சிலை–கள் உள்–ளன. இவை பிரம்மா, விஷ்ணு, சிவன் ஆகிய மூவ–ரின் அம்–சம் என–வும் இந்த நாகர்– களை வழி–பட்–டால் மும்–மூர்த்–தி–க–ளின் பேர–ருள் கிட்–டும் என்–றும் பக்–தர்–கள் கூறு–கி–றார்–கள். அடுத்– துள்ள மண்–ட–பத்–தில் ஜெய–வீர ஆஞ்–ச–நேய–ரின் சந்–நதி உள்–ளது. அனு–மத் ஜெயந்–தி–யின்–ப�ோது இந்த ஆஞ்–சநே – ய–ருக்கு விசேஷ அபி–ஷேக ஆரா–த– னை–கள் நடை–பெ–று–கின்–றன. தவிர அனைத்து சனிக்–கி–ழ–மை–க–ளி–லும் சிறப்பு ஆரா–த–னை–கள் உண்டு. பகை அக–ல–வும் விரைந்து திரு–ம–ணம் நடக்–கவு – ம் அனு–மனு – க்கு தயிர்–சா–தம், சர்க்–கரை – ப் ப�ொங்–கல் நிவே–தன – ம் செய்து பக்–தர்–களு – க்கு விநி– – ர். கிர–கக் க�ோளா–றுக – ள் நீங்க ய�ோ–கம் செய்–கின்–றன
25
உற்சவர் அனு–மனு – க்கு வடை–மாலை சாத்–தியு – ம், திரு–மண – ம் கிருஷ்–ண–னுக்கு சிறப்பு அபி–ஷேக ஆரா–த–னை– அனு–கூ–ல–மாக வெற்–றிலை மாலை கள் நடை–பெ–று–கின்–றன. குழந்தை சாத்–தி–யும், குழந்–தைப்–பேறு உண்– இல்லா தம்–பதி – யி – ன – ர் ஒரு சிறு கிருஷ்– டாக வாழப்–பழ மாலை சாத்–தி–யும், ணன் சிலை–ய�ோடு இங்கு வரு–கின்–ற– எதி–ரி–க–ளி–ட–மி–ருந்து பகை உணர்வு னர். அர்ச்–ச–கர் அந்–தச் சிலையை நீங்க எலு–மிச்சை பழ மாலை சாத்– – ல் வைத்து தாலாட்–டு– ஒரு த�ொட்–டியி தி– யு ம் பக்– த ர்– க ள் பிரார்த்– த னை கி–றார். பிறகு கிருஷ்–ணனு – க்கு அர்ச்– செய்– கி ன்– ற – ன ர்; தங்– க – ளு – டை ய சனை செய்–தபி – ன் அந்–தச் சிலையை பிரார்த்– த – னை – க ள் உட– ன – டி – ய ாக அந்– த த் தம்– ப – தி – யி – ட ம் தரு– கி – ற ார். நிறை–வே–று– கின்–றன என்று நன்றி அவர்–கள் அந்–தச் சிலையை வீட்– ப�ொங்–கக் கூறு–கின்–ற–னர். டிற்கு க�ொண்டு சென்று தின–சரி அந்– நூறு ஆண்–டு–கள் பழ–மை–யான தச் சிலைக்கு பாலபி–ஷேக – ம் செய்து, ஆல– ய ம் இது. த�ொடக்– க த்– தி ல் உலர்ந்த பழங்–களை நைவேத்–யம் அனு– ம ன் திரு– மே னி மட்– டு மே செய்–கின்–ற–னர். அவர்–கள் பிரார்த்– தனை பலிக்–கிற – து, குழந்–தைப் பேறு இங்கு இருந்–த–தாம். பக்–தர் ஒரு–வர் கன–வில் வந்த ராமர் தன்–னை–யும் உண்–டா–கி–றது. பின்–னர் அவர்–கள் இங்கு பிர–திஷ்டை செய்–யும்–படி கூற, ஆல–யம் வந்து கிருஷ்ண பர–மாத்– ஆதிசேஷன் அதன்–படி ராம–பி–ரான் சீதா–பி–ராட்டி மா–வுக்கு அபி–ஷேக ஆரா–தனை – க – ள் செய்து தங்–கள் நன்–றியை தெரி–வித்–துக்–க�ொள்–கி– திரு–மே–னி–கள் பிர–திஷ்டை செய்–யப்–பட்–ட–ன–வாம். றார்–கள். இந்த ஆல–யத்–திற்கு அருகே அன்னை அனு–மன் சந்–ந–திக்கு அடுத்து நவ–நீத கிருஷ்– ப�ொன்–னேஸ்–வரி ஆல–யம் உள்–ளது. விஜ–யர– ா–கவ – ப் ணன் சந்– ந தி உள்– ள து. கிருஷ்ண ஜெயந்தி பெரு–மானை தரி–சிக்க வரும் பக்–தர்–கள் அருகே மற்–றும் மாதாந்–திர ர�ோகிணி நட்–சத்–தி–ரத்–தன்று உள்ள அன்–னை–யை–யும் தரி–சித்து பயன்–பெ–று–கி– றார்–கள். ஆல–யம் காலை 7 முதல் 10 மணி வரை– யி–லும் மாலை 6 1/2 முதல் 8 மணி–வரை – –யி–லும் திறந்–தி–ருக்–கும். திருச்சி மத்–திய – ப் பேருந்து நிலை–யத்–திலி – ரு – ந்து 5 கி.மீ. த�ொலை–வில் உள்ள ப�ொன்–ம–லை–யில் – ந்து நிலை– உள்–ளது இந்த ஆல–யம். மத்–திய – ப்–பேரு யத்–தி–லி–ருந்து நக–ரப் பேருந்–து–கள் ஆல–யத்–திற்கு அழைத்–துச் செல்–கின்–றன. ஆட்டோ வச–தி–யும் உண்டு.
- ஜெய–வண்–ணன்
26
நாக மூவர் ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
ÝùIèñ தினகரன் குழுமத்திலிருந்து வெளியாகும் தெய்வீக மாதம் இருமுறை இதழ்
ðô¡
சந்தா விவரம்
அஞ்சல் வழியாக வருட சந்தா - 720/சந்தா த�ொகையை KAL PUBLICATIONS, PVT. LTD என்ற பெயருக்கு டிமாண்ட் டிராஃப்ட் எடுத்தோ அல்லது மணியார்டர் மூலமாவ�ோ கீழ்க்காணும் முகவரிக்கு அனுப்பி வைக்கவும்: மேலாளர்-விற்பனை (MANAGER, SALES),
ஆன்மிகம் பலன்,
எண்: 229 கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004. Ph: 044-4220 9191 Extn: 21120. ம�ொபைல்: 95000 45730
ÝùIèñ
பலன்
பெயர்:________________________________________தேதி:_______________________ முகவரி:__________________________________________________________________ _______________________________________________________________________ ________________________________________________________________________ த�ொலைபேசி எண்:_____________________________ம�ொபைல்:_____________________ இ.மெயில்:________________________________________________________________ __________________(ரூபாய்__________________________________________மட்டும்) _______________________________________________________வங்கியில் எடுக்கப்பட்ட _______________________________எண்ணுள்ள டி.டி இணைக்கப்பட்டுள்ளது. ஆன்மிகம் பலன் மாதம் இருமுறை இதழை ஏஜென்ட் மூலமாக / அஞ்சல் வழியாக ஒரு வருடத்திற்கு அனுப்பி வைக்குமாறு கேட்டுக் க�ொள்கிறேன்.
டிமாண்ட் டிராஃப்டை, கீழ்க்காணும் கூப்பனைப் பூர்த்தி செய்து இணைத்து அனுப்பவும். சந்தா த�ொகை கிடைத்ததும் தகவல் தெரிவித்தபின் பிரதியை அனுப்பி வைக்க ஏற்பாடு செய்யப்படும்.
____________________ கைய�ொப்பம்
27
ராகு-கேது பெயர்ச்சி ப�ொதுப் பலன்கள்
ஏற்றம் தருவார் ராகு, ஞானம் தருவார் கேது!
நி
க–ழும் மங்–கள – க – ர– ம – ான ஹேவி–ளம்பி வரு–டம் தக்ஷி–ணா–யன – ம் ஆடி மாதம் 11ம் தேதி - 27 ஜூலை 2017 வியா–ழக்– கி–ழமை அன்று சுக்ல சதுர்த்–தியு – ம் உத்–திர நக்ஷத்–ரமு – ம் சித்–தய�ோ – க – ம் கூடிய சுப–ய�ோக சுப–தின – த்–தில் உத–யாதி நாழிகை 16.48க்கு - பகல் மணி 12.48க்கு துலா லக்–னத்–தில், ராகு பக–வான் சிம்ம ராசி–யி–லி–ருந்து கடக ராசிக்–கும், கேது பக–வான் கும்ப ராசி–யி– லி–ருந்து மகர ராசிக்–கும் பெயர்ச்சி ஆகி– றார்–கள். இந்தப் பெயர்ச்சியின் பலன்கள் 13-02-2019வரை நீடிக்கும். ராகு - கேது இரு–வரு – ம் அசுர சக�ோ–தர– ர்– கள். சாயா கிர–கங்–கள் என்று அழைக்–கப் –ப–டு–ப–வர்–கள். ஆனால் மற்ற கிர–கங்–க– ளுக்கு இல்– ல ாத ஒரு சிறப்பு இந்த கிர–கங்–க–ளுக்கு உண்டு. எந்த வீட்–டில் இருக்–கிற – ார்–கள�ோ அவர்–கள – து ஆதி–பத்–தி– யத்தை இந்த கிர–கங்–கள் க�ொடுப்–பார்–கள். உதா–ர–ண–மாக ஜனன கால ஜாத–கத்–தில் மேஷ ராசி–யில் ராகு இருக்–கிற – ார் என்–றால் அவர் மேஷ ராசி–யின் அதி–ப–தி–யா–கிய செவ்–வா–யின் ஆதி–பத்–திய – த்தை எடுத்–துக் க�ொள்–வார். அறி–விய – ல் பூர்–வம – ாக நமது DNAதான் நம்– மை ப் பற்– றி – யு ம் நமது முன்– ன�ோ ர் –க–ளைப் பற்–றி–யும் ச�ொல்–லும் விஷ–ய–மா– கும். ராகு - கேது என்–னும் கிர–கங்–கள் DNA ப�ோல– த ான். ராகுவை வைத்து தகப்– ப – ன ார் வம்– ச ா– வ – ழி – க – ளை – யு ம், கேதுவை வைத்து தாயார் வம்– ச ா– வ – ழி–க–ளை–யும் புரிந்து க�ொள்ள இய–லும். என–வே–தான் ராகு, தந்–தை–வழி கார–கன் என்–றும், கேதுவை தாய்–வழி கார–கன் என்–றும் ச�ொல்–கின்–றன – ர். ராகு-கேதுவை வைத்–து–தான் தார த�ோஷம், களத்–திர த�ோஷம், பிதுர் த�ோஷம், புத்–திர த�ோஷம் ப�ோன்–றவ – ற்றை ச�ொல்ல முடி–யும். கல்வி, ஞானம், திரு– ம – ண ம், மக்– க ட்– பே று, வேலை, வெளி– ந ாட்டு சம்– ப ாத்– தி – ய ம், கர்மா ப�ோன்ற நமது வாழ்– வின் இன்– றி–யமை – ய – ாத கார–கங்–களு – க்கு ராகு-கேது முக்–கி–ய–மா–ன–வர்–கள். கடக ராசி–யும் மகர ராசி–யும் சர ராசி–யா–கும். இதில் கடக ராசி
28
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
பஞ்ச பூத தத்–து–வத்–தில் நீரை–யும், மகர ராசி பஞ்ச பூத தத்–து–வத்–தில் நிலத்–தை–யும் குறிக்–கும். ராகு மிகப் பெரிய விஷ– ய ங்– க – ளை – யு ம், கேது குறு– கி ய விஷ– ய ங்– க – ளை – யு ம் குறிப்–பவை. இந்த பெயர்ச்–சி–யி–னால் வறட்சி குறை–யும். மழைப் ப�ொழிவு அதி–கம – ாக இருக்–கும். ஏரி குளம் நிரம்–பும். அர–சாங்–கம் சார்ந்த விஷ–யங்–க–ளில் இருந்–து–வந்த குழப்ப நிலை நீங்–கும். புதிய ஆட்சி மாற்–றம் ஏற்–பட – ல – ாம். தண்–ணீர் சார்ந்த இடங்–க–ளில் அதி–க–ளவு விபத்து, அகால மர–ணங்– கள் ஏற்–ப–டும். விமா–னம், கப்–பல் அடிக்–க–டிப் பழு–தா–வ–தும் அதை சரி செய்–வது – ம – ாக இருப்–பார்–கள். ப�ொரு–ளா–தா–ரத்–தில் மிகப்–பெ–ரிய மாற்–றங்–கள் ஏற்–ப–டும். பங்–குச்–சந்தை ஏற்ற இறக்–கத்–து–டன் காணப்–ப–டும். ஐர�ோப்–பிய தேசங்–க–ளில் இருந்–து–வந்த த�ொய்வு நீங்–கும். அமெ–ரிக்க தேசத்–தில் நில–வி–வ–ரும் சுணக்க நிலை மாறும். இஸ்–லா–மிய தேசங்–க– ளில் ஒற்– று – மை – யு – ண ர்வு ஓங்– கு ம். இந்– தி ய தேசத்– தை ப் ப�ொறுத்–த –ம ட்–டில் ராஜாங்க ரீதி–யான நட–வ –டிக்–கை –கள் ஏற்–றம் பெறும். ராணுவ ரீதி–யாக மிகப்–பெ–ரிய வளர்ச்சி இருக்–கும். ஆர�ோக்–கி–யத்தை ப�ொறுத்–த–வரை புதிய புதிய மருந்–து–கள் கண்–டு–பி–டிப்–பார்–கள். ரியல் எஸ்–டேட் துறை க�ொஞ்ச க�ொஞ்–ச–மாக வளர்ச்சி அடை–யும்.
பெருங்குளம்
ராமகிருஷ்ண ஜ�ோஸ்யர்
ராகு
கேது
தன்மை
பெண்
தன்மை
அலி
வடி–வம்
நெடி–யர்
வடி–வம்
நெடி–யர்
நிறம்
கறுப்பு
நிறம்
சிவப்பு
குணம்
தாம–ஸம்
குணம்
தாம–ஸம்
பிணி
பித்–தம்
பிணி
பித்–தம்
திக்கு
தென்–மேற்கு
திக்கு
வட–மேற்கு
ரத்–தி–னம்
க�ோமே–த–கம்
ரத்–தி–னம்
வைடூ–ரி–யம்
தான்–யம்
உளுந்து
தான்–யம்
க�ொள்ளு
புஷ்–பம்
மந்–தாரை
புஷ்–பம்
செவ்–வல்லி
சமித்து
அறுகு
சமித்து
செம்–ம–ரம்
வாக–னம்
ஆடு
வாக–னம்
சிங்–கம்
சுவை
கைப்பு
சுவை
உவர்ப்பு
உல�ோ–கம்
கருங்–கல்
உல�ோ–கம்
துருக்–கல்
ராசி–க–ளில் சஞ்–ச–ரிக்–கும் காலம்
ஒன்–றரை வருட காலம்
ராசி–க–ளில் சஞ்–ச–ரிக்–கும் காலம்
ஒன்–றரை வருட காலம்
வஸ்–தி–ரம்
கறுப்பு
வஸ்–தி–ரம்
பல–வண்–ணங்–கள்
தேவதை
காளி–யம்–மன்
தேவதை
விநா–ய–கர்
உச்ச ராசி
ரிஷ–பம்
உச்ச ராசி
விருச்–சி–கம்
நீச ராசி
விருச்–சி–கம்
நீச ராசி
ரிஷ–பம்
நட்பு ராசி
மிது–னம், கன்னி, துலாம், தனுசு, மக–ரம்
நட்பு ராசி
மூலத் திரி–க�ோ–ணம்
கும்–பம்
மிது–னம், கன்னி, துலாம், தனுசு, மக–ரம், மீனம்
நக்ஷத்–ரங்–கள்
திரு–வா–திரை, சுவாதி, சத–யம்
மூலத் திரி–க�ோ–ணம்
சிம்–மம்
நக்ஷத்–ரங்–கள்
தசை வரு–டம்
18 வரு–டங்–கள்
அஸ்–வினி, மகம், மூலம்
நட்பு கிர–கம்
சுக்–கி–ரன், சனி
தசை வரு–டம்
7 வரு–டங்–கள்
நட்பு கிர–கம்
சுக்–கி–ரன், சனி
பகை கிர–கம்
சந்–தி–ரன், செவ்– வாய், சூரி–யன்
பகை கிர–கம்
சந்–தி–ரன், செவ்– வாய், சூரி–யன்
பார்வை
7வது பார்வை
பார்வை
7-வது பார்வை
கார–கன்
பிதா–கா–ர–கன்
கார–கன்
மாதா–கா–ர–கன்
உறுப்பு
கணுக்–கால், முழங்–கால்
உறுப்பு
கை, த�ோள் ðô¡
29
1-15 ஜூலை 2017
ராகு-கேது பெயர்ச்சி ராசிபலன் மேஷம்: மேஷ ராசி–யில் பிறந்–த–
வர்–கள் தைரி–யம் உள்–ள–வர்–கள். இறை–வனை நம்–பு–வீர்–கள். ச�ோத– னை–களை உரத்த நெஞ்–ச�ோடு எதிர்– க�ொ ண்டு சாத– னை – க – ள ாக மாற்–று–வீர்–கள். மற்–ற–வர்–கள் நம்– மைப் பாராட்ட வேண்–டும் என்–ப–தற்–காக, எந்– தக் காரி–யத்–தை–யும் பிர–தி–ப–லன் கருதி செய்–ய– மாட்–டீர்–கள். பஞ்–சம பூர்வ புண்–ணிய ஸ்தா–னத்–தில் இருந்த ராகு சுக ஸ்தா–னத்–திற்–கும், லாப ஸ்தா–னத்–தில் இருந்த கேது த�ொழில் ஸ்தா–னத்–திற்–கும் மாறு– கி–றார்–கள். இந்த ராகு-கேது பெயர்ச்–சி–யால், குடும்–பத்– தில் மகிழ்ச்–சிக்கு குறை இருக்–காது. கண–வன்மனைவி ஒரு–வ–ருக்–க�ொ–ரு–வர் விட்–டுக் க�ொடுத்து – மு – ம் வீண் பேச்சை ப�ோக–வும். அக்–கம்–பக்–கத்–தா–ரிட தவிர்க்–கவு – ம். சில–ரது வீட்–டில் ப�ொருட்–கள் திருட்டு ப�ோக வாய்ப்பு உண்டு. பிரிந்–தி–ருந்த தம்–ப–தி– கள் ஒன்று சேர்–வார்–கள். நன்–மை–கள் த�ொடர்ந்த வண்–ணம் இருக்–கும். பணப்–பி–ரச்–னை–கள் உங்– களை திக்–குமு – க்–காட வைத்–தா–லும் அவ்–வப்–ப�ோது பண–வர– வி – ற்கு குறை–யிரு – க்–காது. குடும்–பச் செல–வு– களை எப்–படி – யு – ம் சமா–ளிக்க வாழ்க்–கைத்–துணை உத–வு–வார். பூர்–வீக பிது–ரார்–ஜித ச�ொத்–து–க–ளில் இருந்–து–வந்த பிரச்–னை–கள் முடி–விற்கு வரும். ஜீவ–னம் சம்–பந்–த–மான விஷ–யங்–க–ளில் காரி–யம், நேரம் நஷ்–டம் ஆனா–லும் அதை தாங்–கு–வ–தற்– குண்– ட ான வலு– வை ப் பெறு– வீ ர்– க ள். வள– மு ம் வச–தி–யும் அதி–க–ரிக்–கும். தம்–ப–தி–யி–னர் இடையே அன்பு மேம்– ப – டு ம். உற– வி – ன ர்– க ள் வகை– யி ல் இருந்–து–வந்த பிரச்னை இனி இருக்–காது. ப�ொரு– ளா–தா–ரத்–தில் வளர்ச்–சியை காண–லாம். வியா– ப ா– ரி – க ள் வரவு-செலவு கணக்கை சரி– ய ாக வைத்– து க் க�ொள்– ள – வு ம். குறைந்த முத–லீட்–டில் புதிய வியா–பா–ரம் த�ொடங்–க–லாம். உங்– க ள் வியா– ப ா– ர த்தை விரி– வு – ப – டு த்– த – ல ாம். க�ொடுக்–கல் வாங்–க–லில் இருந்–து–வந்த குறை–கள் அனைத்– து ம் நிவர்த்– தி – ய ா– கு ம். கடன் வாங்க வேண்– டி – வ ந்– த ா– லு ம் அனைத்– தை – யு ம் திருப்பி அடைப்–ப–தற்–குண்–டான வழி–க–ளும் கிடைக்–கும். நஷ்–டம் ஏற்–படு – ம�ோ என நினைத்–திரு – ந்த மனக்–கவ – – லை–கள் அனைத்–தும் தீரும். உத்–திய�ோ – க – த்–தில் வழக்–கம – ான பதவி உயர்வு, சம்–பள உயர்வு ப�ோன்–றவை கிடைக்–கும். இட– மாற்– ற ம் ஏற்– ப ட வாய்ப்பு உண்டு. வேலைப் பளு குறை–யும். சிலர் இழந்த பத–வியை மீண்– டும் கிடைக்கப் பெறு–வர். புதிய ஒப்–பந்–தங்–கள் கிடைக்–கும். வேலை–யின்றி இருப்–ப–வர்–க–ளுக்கு வேலை கிடைக்க வாய்ப்பு உண்டு. சிலர் த�ொய்வு நிலை–யில் இருந்து விடு–ப–டு–வர். வெளி–யூர் பய– ணம் அனு–கூ–லத்தை க�ொடுக்–கும். வேலை–யில் சில–ருக்கு வெறுப்பு வர–லாம், எனவே மேல–தி–கா– ரி–களி – ட – ம் அனு–சரி – த்துப் ப�ோக–வும். உடன் இருந்து த�ொல்லை க�ொடுத்–த–வர்–கள் வில–கு–வர். வெற்றி
30
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
பெறு–வ�ோர் பட்–டி–ய–லில் உங்–கள் பெய–ரும் இடம் பெறப் ப�ோகி–றது. கலை–ஞர்–கள் திருப்–தி–க–ர–மான பலனை எதிர்– பார்க்–க–லாம். அலைச்–ச–லும், வேலை–ப்ப–ளு–வும் இருக்–கத்–தான் செய்–யும். அரசு உதவி கிடைக்– கும். அர–சி–யல்–வா–தி–கள், ப�ொது–நல சேவ–கர்–கள் சீரான பல– னை க் காண்– ப ர். பத– வி – க ள் வந்து சேரும். த�ொண்–டர்–க–ளின் தேவை–களை நிறை– வேற்–று–வீர்–கள். மேலி–டத்–தி–லி–ருந்து முக்–கி–ய–மான செய்–தி–கள் வந்–து–சே–ரும். பெண்–க–ளுக்கு நீண்ட நாட்–க–ளாக இருந்–து– வந்த தேக்–கநி – லை மறை–யும். திட்–டமி – ட்ட பணி–கள் அனைத்–தும் த�ொய்–வின்றி நடக்–கும். ஏற்–க–னவே செய்த தவ–று–களை திருத்–திக் க�ொள்ள பார்ப்–பீர்– கள். நல்–வழி காட்ட நல்–ல–வர்–கள் வரு–வார்–கள். மாண–வர்–கள் விடா–மு–யற்–சி–யு–டன் படிப்–பது நல்–லது. கெட்ட சக–வா–சத்–தில் சற்று எச்–ச–ரிக்கை தேவை. அதி– க – ம ாக சிரத்தை எடுத்து படிக்க வேண்–டி–ய–தி–ருக்–கும். முன்–னேற்–றத்–திற்கு வழி காண்–பீர்–கள். மேற்–ப–டிப்–பில் எதிர்–பார்த்–தி–ருந்த துறை கிடைக்–கும். அசு–பதி: இந்த பெயர்ச்–சிய – ால் உங்–களு – டை – ய வாக்கு வன்–மை–யால் எதை–யும் சிறப்–பாக செய்து முடிப்–பீர்–கள். குடும்–பத்–தில் உள்ள எதிர்ப்–பு–கள் வில–கும். உங்–க–ளது செயல்–க–ளுக்கு முட்–டுக்– கட்டை ப�ோட்– ட – வ ர்– க ள் விலகி விடு– வ ார்– க ள். முயற்–சிக – ள் சாத–கம – ான பலன் தரும். பண–வர– த்து அதி–க–ரிக்–கும். நீண்ட நாட்–க–ளாக இருந்து வந்த பிரச்–னை–கள் சாத–க–மாக நடந்து முடி–யும். பரணி: இந்த பெயர்ச்–சி–யால் த�ொழில் வியா– பா–ரத்–தில் இருந்த ப�ோட்–டி–கள் அக–லும். தடைப்– பட்ட பண உதவி கிடைக்–கும். உத்–தி–ய�ோ–கத்–தில் இருப்–ப–வர்–க–ளுக்கு இருந்த மறை–முக எதிர்ப்–பு– கள் நீங்கி செயல்–க–ளில் வேகம் காண்–பிப்–பீர்–கள். குடும்–பத்–தில் இருந்த வீண் பிரச்–னை–கள் நீங்கி அமைதி ஏற்–படு – ம். கண–வன், மனை–விக்–கிடையே – இருந்த மனக்–க–சப்பு மாறும். கார்த்–திகை - 1: இந்த பெயர்ச்–சி–யால் நீங்– கள் செய்–யும் காரி–யங்–க–ளுக்கு இருந்த தடை நீங்–கும். எதிர்ப்–புக – ள் வில–கும். பண–வர– த்து கூடும். உத்–தி–ய�ோ–கம் த�ொடர்–பான கவ–லை–கள் நீங்–கும். சக ஊழி–யர்–க–ளி–டம் இருந்த கருத்து வேற்–றுமை குறை–யும். எல்–லா–வற்–றிலு – ம் நன்மை உண்–டா–கும். காரியத் தடை–கள் நீங்–கும். பரி– க ா– ர ம்: செவ்– வ ாய்க்– கி – ழ – மை – த�ோ – று ம் முரு–கனை தரி–சித்து வணங்க எல்லா துன்–பங்–க– ளும் நீங்–கும். குடும்–பத்–தில் மகிழ்ச்சி கூடும். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 4, 5, 7, 9. மலர்–பரி – க – ா–ரம்: அரளி மலர்–கள – ால் முரு–கனை அர்ச்–சனை செய்–யுங்–கள். ச�ொல்ல வேண்– டி ய மந்– தி – ர ம்: ‘ஓம் சர– வண பவ’ என்ற மந்–தி–ரத்தை தின–மும் 6 முறை ச�ொல்–லுங்–கள்.
ராகு-கேது பெயர்ச்சி ராசிபலன் ரிஷ–பம்: மற்–ற–வர்–க–ளுக்கு அள்–
ளிக்– க�ொ – டு ப்– ப – தி ல் வல்– லமை பெற்ற ரிஷப ராசி அன்–பர்–களே, உழைக்–கா–ம–லேயே கூடு–த–லான வரு– ம ா– ன த்– தை ப் பெறு– வீ ர்– க ள். பிரச்–னை–கள் அதி–கம் இருக்–கும். ஆனால் எதிர்–நீச்–சல் ப�ோட்டு அவற்றை சமா–ளிப்– பீர்–கள். மற்–ற–வர்–கள் ஒதுக்–கி–வைத்த கடி–ன–மான – ம் வெகு ல–குவ – ா–கவு – ம் சீக்–கிர– ம – ா–கவு – ம் வேலை–யையு செய்–வீர்–கள். முரட்டு சுபா–வம் இருந்–தா–லும், ரக–சி–யம் காப்–பீர்–கள். சுக ஸ்தா–னத்–தில் இருந்த ராகு தைரிய வீரிய ஸ்தா–னத்–திற்–கும், த�ொழில் ஸ்தா–னத்–தில் இருந்த கேது பாக்–கிய ஸ்தா–னத்–திற்–கும் மாறு–கி–றார்–கள். இந்த ராகு-கேது பெயர்ச்–சி–யால், பண–வ–ரவு புதிய இனங்–களி – ல் வந்–துசே – ரு – ம். மற்–றவ – ர்–களு – க்கு – ளை – ச் செய்து மகிழ்–வீர்–கள். தம்பி, இயன்ற உத–விக தங்கை உங்–கள் கருத்–துக்கு மதிப்–ப–ளிப்–பர். வீடு, வாக–னம், நிலம் ஆகி–யவ – ற்–றில் தேவை–யான நவீன மாற்–றம் செய்–வீர்–கள். புதிய வீடு வாங்–குவ – த – ற்–கும் ய�ோக–முண்டு. பூர்–வீக–ச�ொத்–தில் வரு–மா–னம் அதி–க–ரிக்–கும். தம்–ப–தி–யர் ஒரு–வ–ருக்–க�ொ–ரு–வர் பாசத்–து–டன் நடந்து குடும்–பத்–தில் மகிழ்ச்–சியை நிலை– ந ாட்– டு – வ ர். நண்– ப ர்– க – ளி – ட – மி – ரு ந்து தக்க சம–யத்–தில் உதவி கிடைக்–கும். நல்–ல–வர்–க–ளின் அறி–மு–கம் கிடைக்–கப் பெறு–வீர்–கள். உடல்–பல – ம் கூடும். த�ொல்லை க�ொடுத்து வந்த ந�ோய்–கள் இருந்த இடம் தெரி–யா–மல் மறை–யும். தந்–தை–வழி உற–வி–னர்–க–ளி–டம் இருந்–து–வந்த பகை–யு–ணர்வு நீங்–கு–வ–த�ோடு உத–வி–யும் கிடைக்–கும். வியா–பா–ரி–கள் தங்–கள் த�ொழி–லில் அம�ோக வளர்ச்–சியு – ம் தாராள லாப–மும் பெறு–வர். த�ொழி–ல– தி–பர்–க–ளும் விறு–வி–றுப்–பு–டன் செயல்–பட்டு நல்ல முன்–னேற்–றம் காண்–பர். புதிய கிளை துவங்–கும் திட்–டம் வெற்–றி–க–ர–மாக நிறை–வே–றும். தன–வ–ரவு பெரு–கும். லட்–சி–யங்–கள் நிறை–வே–றும். பேரும் புக– ழு ம் கிடைக்– கு ம். வள– ம ான எதிர்– க ால வாழ்க்கை ப�ொற்–கா–லம – ாக இருக்–கும். அற்–புத – ம – ான திருப்–பங்–கள் அவ்–வப்–ப�ோது நிக–ழும். கடல்–சார் ப�ொருட்–கள், கட்–டு–மா–னப் ப�ொருட்–கள், ஆட்–ட�ோ– ம�ொ–பைல் உதி–ரி–பா–கங்–கள் வியா–பா–ரம் செய்–ப– வர்–கள் வாடிக்–கைய – ா–ளர்–களி – ன் ஆத–ரவ – ால் அதிக லாபம் காண்–பர். மற்ற வியா–பா–ரி–க–ளுக்கு விற்– பனை கூடு–வ–து–டன் அடிக்–கடி வெளி–யூர் சென்று ஆதா–யத்–து–டன் திரும்–பு–வர். உத்–திய�ோ – க – ஸ்–தர்–கள் குறிப்–பாக அர–சுத் துறை– யில் பணி–பு–ரி–ப–வர்–கள் சிறப்–பாக செயல்–பட்டு பணி–க–ளைக் குறித்த காலத்–தில் முடிப்–பர். பதவி உயர்வு, விரும்–பிய பணி, இட–மாற்–றம் கிடைக்–கும். தனி–யார் துறை–யில் பணி–புரி – ப – வ – ர்–கள் நிர்–வா–கத்–தி– டம் நன்–மதி – ப்–பைப் பெறு–வர். எதிர்–பார்த்த சலுகை அனைத்–தும் கிடைக்–கும். சக பணி–யா–ளர்–க–ளின் ஒத்–து–ழைப்பு கிடைக்–கும். கலைத்–து – றை–யி–ன–ருக்கு இது ஒரு ப�ொன்– னான கால–மா–கும். பட்ட கஷ்–டத்–திற்கு அறு–வடை
செய்–யும் காலம் வந்து விட்–டது. செய்–யாத தப்– பிற்–கெல்–லாம் மாட்டி அவ–திப்–பட்–டீர்–களே, அந்த நிலைமை மாறும். உங்–கள் பேச்–சிற்–கும் முக்–கி– யத்–து–வம் கிடைக்–கும் கால–மிது. அர–சி–யல்–வா–தி–கள் மற்–றும் சமூக நல சேவ– கர்–கள் அனை–வ–ரி–ட–மும் இன்–மு–கத்–து–டன் நடந்து க�ொள்–வர். சமூ–கந – ல – னி – ல் அக்–கறை – யு – ட – ன் ஈடு–பட்டு மக்–கள் செல்–வாக்கு காண்–பர். பணி– பு – ரி – யு ம் பெண்– க ள் ஆர்– வ – மு – ட ன் கட– மை– ய ாற்றி, குறித்த காலத்– தி ல் பணி– க – ளை ச் செய்து முடிப்–பர். சம்–பள உயர்வு, பதவி உயர்வு ஆகிய சலுகை பெறு–வர். எதிர்–பார்த்த கட–னு–தவி தேவை–யான சந்–தர்ப்–பத்–தில் கிடைக்–கும். மாண–வர்–கள் திட்–டமி – ட்–டுப் படித்து தரத்–தேர்ச்சி காண்–பர். மற்ற துறை மாண–வர்–கள் கல்–வி–யில் சிறந்து விளங்–கு–வர். படிப்–புக்–கான பண–வ–சதி சீராக கிடைத்து வரும். சக மாண– வ ர்– க – ளி ன் ஒத்–துழை – ப்பு கிடைக்–கும். ஆரம்ப, மேல்–நி–லைப் பள்ளி மாண–வர்–கள் அதி–க–நே–ரம் ஒதுக்கி அக்–க– றை–யு–டன் படிப்–பர். படிப்பு முடித்–த–வர்–க–ளுக்கு நல்ல வேலை–வாய்ப்பு கிடைக்–கும். கார்த்– தி கை - 2, 3, 4: இந்த பெயர்ச்சி மன–தில் மகிழ்ச்–சி–யான எண்–ணங்–களை தரும். திடீ–ரென்று அவ–சர முடிவை எடுக்க வேண்–டி– யி– ரு க்– கு ம். க�ோபத்தை கட்– டு ப்– ப – டு த்– து – வ – த ன் மூலம் நண்–பர்–கள், உற–வின – ர்–களி – ட – ம் சுமு–கம – ான நிலை நீடிக்–கும். உல்–லாச பய–ணம் செல்–லும் வாய்ப்–பு–க–ளும் கிடைக்–கும். ர�ோகிணி: இந்த பெயர்ச்–சி–யால் பண–வ–ரத்து கூடும். செயல்– தி – ற மை அதி– க – ரி க்– கு ம். நீண்ட நாட்–கள – ாக இழு–பறி – ய – ாக இருந்த ஒரு வேலையை செய்து முடிப்– பீ ர்– க ள். அரசு த�ொடர்– ப ான பணி–க–ளில் சாத–க–மான பலன் கிடைக்–கும். எண்– ணிய காரி–யங்–கள் கைகூ–டும் சூழ்–நிலை உரு–வா– கும். த�ொழில் வியா–பா–ரம் விரி–வாக்–கம் செய்–வது பற்–றிய ஆல�ோ–ச–னை–யில் ஈடு–ப–டு–வீர்–கள். மிரு–கசீ – ரி – ஷ – ம் - 1, 2: இந்த பெயர்ச்–சிய – ால் வீடு கட்–டு–வ–தற்கு தேவை–யான நிதி–யு–தவி கிடைக்–கும் வாய்ப்பு உள்–ளது. தேவை–யான சரக்–கு–களை வாங்–கு–வீர்–கள். உத்–தி–ய�ோ–கத்–தில் இருப்–ப–வர்–க– ளுக்–குப் பணி–ச்சுமை குறைந்து காணப்–ப–டும். நிலு–வையி – ல் இருந்த பணம் கிடைக்–கும். குடும்–பத்– தா–ருக்–குத் தேவை–யா–னவ – ற்றை செய்து க�ொடுத்து அவர்–கள – து நன்–மதி – ப்பை பெறு–வீர்–கள். ஆன்–மிக நாட்–டம் அதி–க–ரிக்–கும். பரி–கா–ரம்: மல்–லி–கை–யைத் த�ொடுத்து அரு– கி–லி–ருக்–கும் அம்–மன் க�ோயி–லுக்கு சமா்ப்பித்து அர்ச்–சனை செய்து வணங்–க–வும். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 1, 2, 4, 7 மலர்– ப – ரி – க ா– ர ம்: மல்– லி கை மாலை கட்டி தாயாரை வழி–ப–டுங்–கள். ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–தி–ரம்: ‘ஓம் மகா– லட்–சுமியே நம ஹ:’ என்று தின–மும் 11 முறை கூற–வும். ðô¡
31
1-15 ஜூலை 2017
ராகு-கேது பெயர்ச்சி ராசிபலன் மிது– ன ம்: எப்– ப�ோ – து ம் எல்– ல ா–
ருக்–கும் உத–வும் மனப்–பான்மை உள்ள மிதுன ராசி அன்–பர்–களே, எந்த காரி–யம் செய்–தா–லும் பிறர் நம்–பும்–படி செய்–ப–வர்–கள் நீங்–கள். நல்ல ருசி–யு–டன் கூடிய உணவை உண்–பீர்–கள். வாழ்க்–கை–யில் ஏற்–ப–டும் தாழ்வு, முன்–னேற்–றம் இரண்–டை–யும் ஒரே–ம ா– தி – ரி – ய ாக எடுத்–துக் க�ொள்–ப–வர்–கள் நீங்–கள். தைரிய வீரிய ஸ்தா–னத்–தில் இருந்த ராகு தன வாக்கு குடும்ப ஸ்தா–னத்–திற்–கும், பாக்–கிய ஸ்தா–னத்–தில் இருந்த கேது அஷ்–டம ஸ்தா–னத்–திற்–கும் மாறு–கி–றார்–கள். இந்த ராகு-கேது பெயர்ச்– சி – ய ால், குடும்– பத்–தில் பணத்– தேவை அதி– க – ரி க்– கு ம். கல்வி, வேலை– வ ாய்ப்– பி ல் முன்– னு – ரி மை காண்– ப ர். பூர்– வீ க– ச�ொ த்– தி ல் கிடைக்– கு ம் வரு– ம ா– ன ம் முக்– கி ய தேவை– க ளை நிறை– வே ற்ற உத– வு ம். உடல்– ந – ல – னி ல் அக்– க றை தேவை. அலைச்– ச ல் கார– ண – ம ாக ச�ோர்வு அடிக்– க டி உண்– ட ா– கு ம். சத்–தான உணவு, முறை–யான ஓய்வு அவ–சி–யம். மருத்– து – வ ச் செல– வு ம் ஏற்– ப ட வாய்ப்– பு ண்டு. அனைத்– தி – லு ம் விர– ய ம் ஏற்– ப ட்டு, எந்த பரி– க ா– ர ம் செய்– த ா– லு ம் எந்த நல்– ல – து ம் நடக்– க – வில்லை என அங்–க–லாய்ப்–ப–வர்–க–ளுக்–கும் நல்ல காலம் பிறந்து விட்– ட து. கடுஞ்– ச�ொற் – க ளை பேசு–வ–தில் வல்–ல–வ–ரான நீங்–கள் அதைச் சற்று குறைத்துக் க�ொள்– ளு ங்– க ள், உங்– க ள் மதிப்பு உய– ரு ம். நண்– ப ர்– க ள் தேவை– த ான். அதே– ச – ம – யம் அவ்– வ ப்– ப�ோ து வீட்– டி ல் உள்– ள – வ ர்– க – ளை – யும் நினைத்துப் பாருங்– க ள். தைரி– ய த்தை மற்–ற–வ–ருக்–கும் ஊட்–டு–வீர்–கள், ஆனால் உங்–கள் அடி– ம – ன – தி ல் சின்ன பயம் இருக்– கு ம். இனி அந்த பயம் வேண்–டாம். வீடு, வாக–னம் ய�ோகம் சிறப்–பாக அமை–யும். உஷ்–ணம் சம்–பந்–தப்–பட்ட ந�ோய்– க ள் வர– ல ாம். வாழ்க்– கை த்– து – ணை – யு – ட ன் உர– ச ல்– க ள் எழ– ல ாம். விட்டு க�ொடுத்–துப் ப�ோங்– கள். வாக–னங்–களை செலுத்–தும்–ப�ோது கவ–னம் தேவை. வேகம் கூடவே கூடாது. செல்லும் இடத்–திற்கு முன்–கூட்–டியே கிளம்–புங்–கள். வியா–பா–ரி–க–ளுக்கு லாபத்தை தக்–க–வைத்–துக் – ற்சி தேவைப்–படு – ம். அள–வான க�ொள்ள விடா–முய உற்–பத்–தி–யில் சீரான லாபம் காண்–பர். வெளி– யூர் பய– ண த்தை ஆதாய ந�ோக்– கி ல் மட்– டு ம் மேற்–க�ொள்–வது நல்–லது. அரசு, தனி– ய ார் துறை– யி ல் பணி– பு – ரி – யு ம் உத்–ய�ோ–கஸ்–தர்–கள், பணி–க–ளில் தாம–த–நி–லை– யைச் சந்– தி ப்– ப ர். நிர்– வ ா– க த்– தி – ன – ரி ன் குறிப்– ப – றிந்து செயல்–படு – வ – து அவ–சிய – ம். இல்–லா–விட்–டால் மேல– தி – க ா– ரி – க – ளி ன் அச்– சு – று த்– த – லு க்கு ஆளாக நேரி– டு ம். எதி– லு ம் கவ– ன – மு – ட ன் செயல்– ப – டு – வ – தால் நிலைமை சீரா–கும். சலுகை பெறு–வ–தில் நிதா–னம் அவ–சி–யம். அர–சி–யல்–வா–தி–கள் மக்–கள் மத்–தி–யில் செல்– வாக்–கைத் தக்க வைத்–துக் க�ொள்ள ப�ோராட வேண்–டி–வ–ரும். சமூ–கப்–ப–ணி–களை நிறை–வேற்று–
32
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
வ– தி ல் கால– த ா– ம – த ம் உண்– ட ா– கு ம். அதி– க ா– ரி – க–ளிட – ம் ம�ோதல் ப�ோக்கைக் கைவி–டுவ – து நல்–லது. ஆத–ர–வா–ளர்–க–ளின் ஒத்–து–ழைப்–பைப்–பெற அதி– கப்–ப–ணம் செல–வ–ழிப்–பர். கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு தாம–த–மான ஒப்–பந்– தங்– க ள் சிறப்– ப ான முறை– யி ல் வந்து சேரும். உட–னி–ருப்–ப–வர்–க–ளி–டம் கவ–ன–மு–டன் இருப்–பது நல்–லது. குடும்ப பெண்–கள் சிக்–க–னத்–தைப் பின்–பற்–று –வ–தால் கடன்–த�ொல்–லை–யில் இருந்து தப்–பிக்–க– லாம். கண–வ–ரின் அனு–ம–தி–யின்றி பிற–ரி–டம் கடன் பெறக்–கூ–டாது. புத்–தி–ரப்–பேறு வகை–யில் அனு– கூ–லம் உண்டு. சுய–த�ொ–ழில் புரி–யும் பெண்–கள் அள–வான உற்–பத்தி, சுமா–ரான விற்–பனை என்ற நிலை அடை–வர். மாண–வர்–கள் படிப்–பில் மந்–த–நிலை நீங்–கும். ஆரம்ப, மேல்– நி லை பயி– லு ம் மாண– வ ர்– க ள் பெற்– ற�ோ ர் அறி– வு – ரையை ஏற்– ப து எதிர்– க ால நல–னுக்கு வழி–வ–குக்–கும். படிப்பு சம்–பந்–தப்–பட்ட விஷ–யங்–க–ளில் மிக–வும் கவ–னம் தேவை. மிரு–க–சீ–ரி–ஷம் - 2, 3: இந்த பெயர்ச்–சி–யால் வாக–னங்–கள் வாங்–குவ – தி – ல் தடை ஏற்–பட்டு நீங்–கும். மனை, வீடு வாங்க எடுக்–கும் முயற்–சி–கள் சற்று தாம–த–மாக நடக்–கும். எதி–லும் நிதா–னத்தைக் கடைப்– பி – டி ப்– ப து நன்மை தரும். திரு– ம ண முயற்–சி–கள் கைகூ–டும். தி ரு – வ ா – தி ரை : இ ந்த ப ெ ய ர் ச் – சி – ய ா ல் வாழ்க்கைத் துணை–யின் ஆத–ர–வு–டன் எதி–லும் வெற்றி பெறு–வீர்–கள். கண–வன் - மனை–விக்–கி– டையே நெருக்–கம் அதி–க–ரிக்–கும். இழு–ப–றி–யாக இருந்த காரி–யம் சாத–கம – ாக முடி–யும். வர–வேண்–டிய பணம் வந்து சேரும். செயல் திறமை அதி–க–ரிக்– கும். த�ொழி–லில் திறமை அதி–கரி – க்–கும். உப–த�ொழி – – லில் ஆர்–வம் உண்–டா–கும். ச�ொந்த பந்–தங்–க–ளின் ஆத–ரவு கிடைக்–கும். புனர்–பூ–சம் - 1, 2, 3: இந்த பெயர்ச்–சி–யால் எதிர்–பார்த்த காரி–யம் நடந்து முடி–யும். எதி–லும் சாத–கம – ான நிலை காணப்–படு – ம். எதி–லும் கூடு–தல் கவ–னத்–துட – ன் செயல்–படு – வ – து நல்–லது. சுல–பம – ாக முடிந்–து–வி–டும் என்று நினைக்–கும் காரி–யம்–கூட சற்று தாம–த–மா–க–லாம். மன–தில் இருந்த கவ– லையை ப�ோக்கி நிம்–மதி அடை–வீர்–கள். அரசு மூலம் நடக்க வேண்–டிய காரி–யங்–களி – ல் சாத–கம – ான பலன் கிடைக்–க–லாம். பரி–கா–ரம்: புதன்–கிழ – மை – த�ோ – று – ம் அரு–கிலி – ரு – க்– கும் பெரு–மாள் க�ோயி–லுக்–குச் சென்று 6 முறை வலம் வர–வும். குடும்–பத்–தில் மகிழ்ச்சி அதி–க–ரிக்– கும். தாய் - தந்–தை–ய–ரின் உடல்–ந–லம் சிறக்–கும். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 2, 3, 6, 7 மலர்– ப – ரி – க ா– ர ம்: தாமரை மலர்– க – ள ால் மகா–லட்–சுமி தாயாரை பூஜி–யுங்–கள். ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–தி–ரம்: ‘ஓம் நம�ோ நாரா–ய–ணாய நமஹ:’ என்று தின–மும் 11 முறை கூற–வும்.
ராகு-கேது பெயர்ச்சி ராசிபலன் கட– க ம்: பக்தி சிரத்– தை – யு – ட ன் வாழும் கடக ராசி அன்–பர்–களே, எந்த விஷ–யம – ாக இருந்–தா–லும் நீதி நேர்–மை–யு–டன் இருக்–க–வேண்–டும் என்று நினைப்–பீர்–கள். க�ொடுத்த வாக்–கைக் காப்–பாற்–றுவீ – ர்–கள். தன்– னைப்–ப�ோல மற்–ற–வர்–க–ளும் இருக்–க–வேண்–டும் என்று நினைப்–பீர்–கள். பசி ப�ொறுக்–கா–த–வர்–கள். நல்ல உழைப்–பும், ப�ொரு–ளா–தார உயர்–வும் உள்–ள– வர்–கள். மற்–ற–வர்–க–ளைப் புரிந்து நடப்–ப–வர்–கள். கடல்– க – ட ந்து சென்று வேலை செய்– வ ார்– க ள். உயர்–கல்வி கற்–ற–வர்–கள். தன - வாக்கு - குடும்ப ஸ்தா–னத்–தில் இருந்த ராகு ராசிக்–கும், அஷ்–டம ஸ்தா–னத்–தில் இருந்த கேது களத்–திர ஸ்தா–னத்–திற்–கும் மாறு–கி–றார்–கள். இந்த ராகு-கேது பெயர்ச்–சி–யால், விடா–மு–யற்– சி–யு–டன் செயல்–ப–டு–வ–தால் மட்–டுமே வாழ்–வில் வளர்ச்–சி–யைத் தக்–கவைக்க – முடி–யும். வெளி–யூர் பய–ணத்தை பய–ன–றிந்து மேற்–க�ொள்–வது அவ– சி–யம். வீடு வாங்க தடை, மனை வாங்க தடை, சுப–கா–ரி–யம் செய்–வ–தற்கு தடை, நற்–செ–யல்–கள் எது செய்– வ – த ற்– கு ம் தடை என்– றி – ரு ந்த நிலை இனி மாறும். வீடு, வாக–னத்–தில் பெறு–கிற வசதி த�ொடர்ந்து கிடைக்–கும். சிலர் கடன் பெற்று புதிய வீடு, வாக–னம் வாங்–கு–வர். தாயா–ரு–டன் இருந்த மனக்–க–சப்–பு–கள் நீங்– கும். தாய்–வழி உற–வி–னர்–க–ளு–டன் இருந்த மனக்– க–சப்–பு–கள், பிணக்–கு–கள் நீங்கி புதிய வித–மாக உற–வு–கள் நீடிக்–கும். வேலை–வாய்ப்–பில் இருந்த சுணக்–கம் மாறும். பிள்ளை வளர்ப்–பில் கவ–னம் தேவை. உடல்–நி–லை–யில் நல்ல முன்–னேற்–றம் ஏற்–ப–டும். மாத்–திரை செல–வி–னங்–கள் குறை–யும். கண– வ ன் - மனைவி கருத்து வேறு– ப ா– டு – க ள் ஏற்–பட்டு மறை–யும். நண்–பர்–கள் மூலம் அனு–கூ– லம் ஏற்–ப–டும். தேவை–யற்ற வீண் விவா–தங்–க–ளில் ஈடு–பட வேண்–டாம். த�ொழி–ல–தி–பர்–க–ளுக்கு த�ொழி–லில் வளர்ச்–சி– பெற கடின உழைப்பு தேவைப்–ப–டும். மித–மான லாபம், சீரான வளர்ச்–சி–யும் த�ொட–ரும். த�ொழி– லா–ளர்–க–ளின் ஒத்–துழை – ப்பு ஓர–ளவு கிடைக்–கும். நிர்–வா–கச் சீர்–திரு – த்–தமு – ம், நடை–முறை – ச் செல–வில் சிக்–கன – மு – ம் லாபத்தை அதி–கரி – க்க வழி–வகு – க்–கும். புதிய முயற்–சிக – ளை இப்–ப�ோதை – க்கு செய்–யா–மல் இருப்–பது நல்–லது. வாடிக்–கைய – ா–ளர்–களி – ன் விருப்– பத்தை நிறை–வேற்–றும் ந�ோக்–கத்–தில் செயல்–பட்– டால் லாபத்தை தக்க வைக்க இய–லும். வியா–பா–ரம் த�ொடர்–பான வெளி–யூர்ப் பய–ணம் அதி–க–ரிக்–கும். த�ொழில் சார்ந்த வகை–யில் இலக்கை அடைய கூடு–தல் முயற்சி தேவைப்–ப–டும். வரு–மா–னத்–தை– விட செலவு அதி–க–ரிக்–கும். அரசு, தனி–யார் துறை–யில் பணி–பு–ரி–ப–வர்–கள் நிர்–வா–கத்–தின் எதிர்–பார்ப்பை நிறை–வேற்–று–வ–தில் தாம–தத்–தைச் சந்–திப்–பர். சிலர் பணி–யிட மாற்– றம், ஒழுங்கு நட–வ–டிக்–கைக்கு ஆளாக நேரி–டும். அதி–கா–ரி–க–ளின் குறிப்–ப–றிந்து செயல்–ப–டு–வ–தால்
பிரச்–னை–யி–லி–ருந்து விடு–ப–ட–லாம். சக–ப–ணி–யா– ளர்–க–ளால் பணிச்–சுமை ஏற்–ப–டும். இருந்–தா–லும் அதற்–கேற்ப வரு–மா–னம் கூடும். அர–சி–யல்–வா–தி–கள் ப�ொது விவ–கா–ரங்–க–ளில் நேர்மை குணத்–துட – ன் செயல்–படு – வ – த – ால் மட்–டுமே அவப்–பெ–யர் வரா–மல் தவிர்க்–க–லாம். உங்–க–ளது வாக்கு வன்–மை–கூ–டும். தைரி–யம் கூடும். கலைத்– து – றை – யி – ன – ரு க்கு மிகுந்த சந்– த�ோ – ஷங்– க ள் வந்து சேரும். வெளி– யூ ர் பய– ண ங்– கள் அதி–கம் இருக்–கும். அதி–க–மாக உழைக்க வேண்–டி–யி–ருக்–கும். பெண்–கள் பண விஷ–யங்–களி – ல் தேர்ந்–தெடு – த்து முத–லீடு செய்–ய–வும். தூங்–கப் ப�ோகும்–முன் குல– – ம். தெய்–வத்தை வணங்கி விட்டு படுக்கச் செல்–லவு தேவை–யற்ற வீண் குழப்–பங்–கள், கற்–ப–னை–கள் வேண்–டாம். மாண–வர்–கள் வெளி–வட்–டா–ரப் பழக்–கத்–தைக் குறைப்–பது நல்–லது. ஆரம்ப, மேல்–நில – ைப்–பள்ளி மாண–வர்–கள் ஆசி–ரி–யர், பெற்–ற�ோ–ரின் வழி–காட்டு– த– ல ைப் பின்– ப ற்– று – வ து அவ– சி – ய ம். சக மாண– வர்–க–ளின் உத–வி–யால் படிப்–பில் முன்–னேற்–றம் உண்–டா–கும். படிப்–பில் கவ–னம் தேவை. மிக–வும் எச்–ச–ரிக்–கை–யு–டன் படித்–தால் சாத–னை–கள் புரிய வாய்ப்–புண்–டு். புனர்–பூ–சம் - 4: இந்த பெயர்ச்–சி–யால் தடைப்– பட்–டி–ருந்த பணம் கைக்கு வந்து சேரும். மேலும் மன–தில் இருந்த குழப்–பம் நீங்கி தைரி–யம் உண்– டா–கும். பிள்ளை பற்–றிய மனக்–க–வலை நீங்–கும். கண–வன்- மனை–விக்–கி–டையே இருந்து வந்த பிரச்–னை–கள் தீரும். பூசம்: இந்த பெயர்ச்–சி–யால் வெளி–யூர் பய– ணம், அதன் மூலம் அலைச்–சல் என்று உண்– டா–க–லாம். த�ொழில், வியா–பா–ரம் த�ொடர்–பான காரி–யங்–கள் அலைச்–ச–லுக்கு பின் நடந்து முடி– யும். தேவை– ய ான பண உதவி சற்று தாம– த – மாக கிடைக்– க – ல ாம். த�ொழில் த�ொடர்– ப ாக எதிர்–பார்க்–கும் உதவி கிடைக்–கும். ஆயில்–யம்: இந்த பெயர்ச்–சி–யால் கண–வன், மனை–விக்–கி–டையே அனு–ச–ரித்–துச் செல்–வ–தன் மூலம் குடும்–பத்–தில் மகிழ்ச்சி ஏற்–ப–டும். வீடு, வாக–னம் த�ொடர்–பான செல–வு–கள் ஏற்–ப–ட–லாம். தீ, ஆயு–தங்–களை கையா–ளும்–ப�ோது கவ–னம் தேவை. உத–விக – ள் செய்–யும்–ப�ோது ஆல�ோ–சித்து செய்–வது நல்–லது. பெண்–கள் எதி–லும் கூடு–தல் கவ–னத்–து–டன் செயல்–ப–டு–வது நல்–லது. பரி– க ா– ர ம்: அம்– ம ன் வழி– ப ாடு எல்லா துன்–பங்–களை – –யும் ப�ோக்–கும். எதிர்–பார்த்த காரிய வெற்றி உண்–டா–கும். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 2, 3, 6. மலர்– ப – ரி – க ா– ர ம்: மல்– லி கை மலர்– க ளை அம்–ம–னுக்கு மாலையாக கட்–டிப் ப�ோட நன்மை பெரு–கும். ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–திர– ம்: ‘ஓம் மாத்ரே நமஹ:’ என்று தின–மும் 21 முறை கூற–வும். ðô¡
33
1-15 ஜூலை 2017
ராகு-கேது பெயர்ச்சி ராசிபலன் சிம்–மம்: எதி–லும் தங்–க–ளது தனித்–
தன்– மையை வெளிப்– ப – டு த்– து ம் சிம்ம ராசி அன்–பர்–களே, நீங்–கள் தர்ம சிந்–தனை உடை–ய–வர்–கள். அனை– வ – ரு ம் எல்லா வள– மு ம், நல–மும் பெற வேண்–டும் என்று விரும்–பு–வீர்–கள். பழ–மை–யை–யும் கலா–சா–ரத்–தை–யும் மதித்து நடப்– பீர்– க ள். முன்– ன�ோ ர்– க – ளி ன் ஆசீர்– வ ா– த ங்– க ளை முழு–மை–யாக பெற வேண்–டும் என்ற எண்–ணம் உடை–ய–வர்–கள். ராசி–யில் இருந்த ராகு அயன-சயன-ப�ோக ஸ்தா– ன த்– தி ற்– கு ம், களத்– தி ர ஸ்தா– ன த்– தி ல் இருந்த கேது ரண-ருண-ர�ோக ஸ்தா–னத்–திற்–கும் மாறு–கி–றார்–கள். இந்த ராகு-கேது பெயர்ச்– சி – ய ால், கடந்த காலங்–க–ளில் இருந்–து–வந்த சிர–மம் அனைத்–தும் அடி– ய�ோ டு நீங்– கு ம். வாழ்– வி ல் முன்– னேற் – ற ம் பெறு–வ–தற்–கான புதிய வழி உண்–டா–கும். ப�ொரு– ளா–தார நிலை திருப்தி தரும். குடும்–பத்–தி–னர் – ப் தேவை அனைத்–தும் நிறை–வே–றும். உங்–களை புறக்–க–ணித்த ச�ொந்–த–பந்–தம், நண்–பர்–கள் வலிய வந்து உறவு க�ொண்–டா–டு–வர். மன–தில் புத்–து– ணர்வு அதி–க–ரிக்–கும். எந்–தச் செய–லை–யும் தைரி– யத்–து–டன் அணு–கு–வீர்–கள். எதைப் பேசி–னா–லும் அவ–மா–னம், எதை செய்–தா–லும் தலை–கு–னிவு என இருந்– து – வ ந்த நிலை மாறும். உங்– க – ள து ய�ோச–னை–களை அலு–வ–ல–கத்–தி–லும், குடும்–பத்–தி– லும் மதிக்–கும் நேரம் வந்து விட்–டது. உங்–க–ளது மேலான ய�ோச–னைக – ளை ச�ொல்லத் தயா–ரா–குங்– கள். ச�ொன்ன வாக்கை காப்–பாற்ற முடி–யா–மல் தவித்த நிலை–யும் மாறப்–ப�ோ–கி–றது. இனி–யா–வது வாக்கு க�ொடுப்–பத – ற்–குமு – ன் ய�ோசித்து க�ொடுக்–க– வும். தைரி–யம் பிர–கா–சிக்–கும் நேர–மிது. எனவே எந்த முடி–வை–யும் சட்–டென்று எடுங்–கள். நல்ல விஷ–யங்–களை தள்–ளிப்–ப�ோட வேண்–டாம். தாயார் மற்–றும் தாய்–வழி உற–வின – ர்–களு – ட – ன் மனக்–கச – ப்பு ஏற்–பட வாய்ப்–புண்டு. கவ–னம் தேவை. பிள்–ளைக – ள் படிப்–பில் மிகுந்த கவ–னம் தேவை. குழந்–தை–கள் இல்–லா–த–வர்–க–ளுக்கு சந்–தான பாக்–கி–யம் கிட்– டும். அவர்–களை கடிந்து க�ொள்ள வேண்–டாம். எடுத்து ச�ொல்–லுங்–கள். அவர்–களை அவ–ச–ரப்– ப–டுத்த வேண்–டாம். த�ொழி–லதி – ப – ர்–கள் த�ொழி–லில் லாப–கர– ம – ான முத–லீடு – க – ள் செய்–வீர்–கள். எதிர்–கால தேவை கருதி சேமிப்–பில் ஆர்–வம் காட்–டு–வீர்–கள். புதிய ஒப்–பந்–தங்–கள் நிறை–வே–றும். உத்–தி–ய�ோ– கஸ்–தர்–க–ளுக்கு வேலை–சார்ந்த விஷ–யங்–க–ளில் முன்–னேற்–றம் ஏற்–ப–டும். சில–ருக்கு வெளி–நாட்டு பய–ணங்–கள் கிடைக்கக் கூடும். வேலை இட–மாற்– றம், பதவி உயர்வு ஏற்–ப–டும். சம்–பள உயர்–வும் கிடைக்–கும். தனி–யார் துறை–யில் பணி–புரி – ப – வ – ர்–கள் பணி–யில் திற–மையை வெளிப்–ப–டுத்–து–வர். அர–சி–யல்–வா–தி–கள் மற்–றும் சமூ–க–நல சேவ–கர்– க–ளுக்கு இது–நாள்–வரை செய்–து–வந்த சமூ–கப்– ப– ணி – க – ளு க்குரிய அங்– கீ – க ா– ர ம் கிடைக்– கு ம். புதிய பதவி, ப�ொறுப்பு தாமாக வந்து சேரும்.
34
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
ஆத– ர – வ ா– ள ர் மத்– தி – யி ல் செல்– வ ாக்கு கூடும். அதி–கா–ரி–க–ளின் ஒத்–து–ழைப்பு கிடைக்–கும். கலைத்– து – றை – யி ல் உள்– ள – வ ர்– க – ளு க்– கு த் த�ொல்–லை–கள் க�ொடுத்–த–வர்–கள் ஒதுங்கி செல்– வர். வாய்ப்–பு–கள் குவிந்த வண்–ணம் இருக்–கும். – ளு – க்–குச் சென்று பணி–களை கவ–னிக்க வெளி–நா–டுக வேண்–டி–வ–ரும். பெண்–களு – க்கு எதி–ரிக – ள் தாமாக வில–கிச் செல்– வர். புதிய ச�ொத்து சேர்க்கை உண்–டா–கும். வழக்கு விவ–கா–ரத்–தில் சாத–க–மான தீர்வு கிடைக்–கும். மாண–வர்–கள் அக்–க–றை–யு–டன் படித்து கல்வி வளர்ச்சி காண்–பர். சக–மா–ண–வர்–கள் மத்–தி–யில் நற்– ப ெ– ய ர் உரு– வ ா– கு ம். பெற்– ற�ோ – ரி ன் எதிர்– பார்ப்பை நிறை–வேற்று – வ – ர். படிப்பு முடித்–துவி – ட்டு, வேலை–வாய்ப்பை எதிர்–பார்ப்–பவ – ர்–களு – க்கு நல்ல சம்–ப–ளத்–தில் வேலை கிடைக்–கும். மகம்: இந்த பெயர்ச்–சிய – ால் உத்–திய�ோ – க – த்–தில் கூடு–தல் கவ–னம் தேவை. த�ொழில் சார்ந்த விஷ– யங்–களி – ல், முடிவு எடுப்–பத – ற்–குமு – ன் ஒரு–முறை – க்கு இரு–முறை ய�ோசிப்–பது நல்–லது. மன–தில் தைரி–யம் உண்–டா–கும். எதை–யும் எதிர்–க�ொள்–ளும் துணிச்–சல் ஏற்–ப–டும். எதி–லும் முன்–னேற்–றம் காணப்–ப–டும். உங்–கள் இஷ்–டத்–திற்கு விர�ோ–தம – ாக காரி–யங்–கள் நடந்–தா–லும் முடிவு சாத–க–மாக இருக்–கும். வீண் ஆசை–கள் மன–தில் த�ோன்–றும். பூரம்: இந்த பெயர்ச்–சி–யால் எந்த ஒரு செய– லை–யும் ய�ோசித்துச் செய்–வது நல்–லது. உண–வில் கட்–டுப்–பா–டு–டன் இருப்–பது நல்–லது. வீண்–வி–வ–கா– ரங்–க–ளில் தலை–யி–டா–மல் இருப்–ப–தும் நன்மை தரும். த�ொழில், வியா–பா–ரம் த�ொடர்–பான காரி– யங்–க–ளில் திடீர் தடை ஏற்–ப–ட–லாம். திட்–ட–மிட்டு செய்–வத – ன் மூலம் சாத–கம – ான பலன் கிடைக்–கும். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–கள் சக–ஊ–ழி–யர்–களை அனு–ச– ரித்துச் செல்–வது நல்–லது. எதிர்–பா–ராத அலைச்–சல் ஏற்–ப–ட–லாம். உத்–தி–ரம் - 1: இந்த பெயர்ச்சி குடும்–பம் பற்–றிய கவ–லை–கள் ஏற்–ப–டுத்–தி–னா–லும் அவை நீங்–கும்; உடல் ஆர�ோக்–கிய – மு – ம் மேம்–படு – ம். கண– வன், மனைவி ஒரு–வரை ஒரு–வர் அனு–ச–ரித்–துச் செல்–வது நல்–லது. மன–தில் பக்தி உண்–டா–கும். சக�ோ–த–ரர்–கள் மற்–றும் உற–வி–னர்–க–ளி–டம் பேசும்– ப�ோ–தும் கவ–னம் தேவை. எந்த ஒரு செய–லை–யும் ய�ோசித்துச் செய்–வது நல்–லது. பரி– க ா– ர ம்: ஞாயிற்– று க்– கி – ழ – மை – யி ல் சிவன் க�ோயிலை 11 முறை வலம் வர–வும். பிர–த�ோஷ காலத்–தில் நந்–தீஸ்–வ–ரரை வணங்–கு–வ–தும் வாழ்க்– கை–யில் முன்–னேற்–றத்தை தரும். சமூ–கத்–தில் அந்–தஸ்து அதி–கா–ரம் கிடைக்–கப்–பெ–றும். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 1, 3, 4. மலர்– ப – ரி – க ா– ர ம்: வில்வ இலை மற்– று ம் மல்–லிகை மலர்–களை சிவ–னுக்கு சமர்ப்பித்து வணங்–குங்–கள். ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–திர– ம்: ‘ஓம் நம–சிவ – ாய நமஹ:’ என்று தின–மும் 11 முறை கூற–வும்.
(ெதாடர்ச்சி 67ம் பக்கம் பார்க்க)
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
êQ
ªõœO
Mò£ö¡
¹î¡
ªêšõ£Œ
Fƒèœ
ë£JÁ
êQ
ªõœO
Mò£ö¡
¹î¡
ªêšõ£Œ
Fƒèœ
ë£JÁ
êQ
ÝQ&17
18
1
2
Aö¬ñ
݃Aô îI› «îF «îF
²õ£F ÜF裬ô 5.52 ñE õ¬ó
îêI Þó¾ 1.30 ñE õ¬ó
Hó«î£û‹. ܬùˆ¶ Cõ£ôòƒèO½‹ ñ£¬ô Hó«î£û Mö£.
ꣶ˜ ñ£Cò Móî Ýó‹ð‹. «è£Ì¬ü ªêŒò ªï™¬ô ªï™¬ôòŠð˜ îƒèŠð™ô‚° ðõQ.
ãè£îC Móî‹. «è£õ˜ˆîù Móî‹. A¼wí¬ó õíƒè ïô‹ A†´‹.
êîò‹ Þó¾ 10.51 ñE õ¬ó
êw® ðè™ 11.44 ñE õ¬ó
àˆFó†ì£F Þó¾ 10.21 ñE õ¬ó
Ìó†ì£F Þó¾ 10.51 ñE õ¬ó
궘ˆF ðè™ 1.17 ñE õ¬ó
ð…êI 裬ô 10.17 ñE õ¬ó
ÜM†ì‹ Þó¾ 10.27 ñE õ¬ó
F¼«õ£í‹ Þó¾ 9.20 ñE õ¬ó
àˆFó£ì‹ Þó¾ 7.54 ñE õ¬ó
F¼F¬ò ðè™ 1.17 ñE õ¬ó
¶MF¬ò ðè™ 12.51 ñE õ¬ó
Hóî¬ñ ðè™ 11.54 ñE õ¬ó
ªð÷˜íI 裬ô 10.31 ñE õ¬ó Ìó£ì‹ ñ£¬ô 5.57 ñE õ¬ó
Íô‹ ðè™ 3.44 ñE õ¬ó
Kûð‹
Cˆî 40.53 H¡¹ ñóí
Cˆî 60.00 ï£N¬è
ñóí 42.07 H¡¹ Cˆî
ñóí 40.54 H¡¹ Cˆî
Cˆî 60.00 ï£N¬è
C‹ñ‹
èìè‹&C‹ñ‹
èìè‹
I¶ù‹&èìè‹
I¶ù‹
ñóí 34.46 H¡¹ ÜI˜î I¶ù‹
Cˆî 29.52 H¡¹ ÜI˜î
Kûð‹
êw® Móî‹. î†Cí£òí ¹‡ò è£ô‹. F¼ŠðF ã¿ñ¬ôòŠð˜ ¬ñŘ ñ‡ìð‹ âö™
W›ˆF¼ŠðF «è£M‰îó£üŠ ªð¼ñ£À‚° F¼ñ…êù‹, á…ê™ «ê¬õ.
²õ£Iñ¬ô º¼èŠªð¼ñ£¡ îƒè‚èõê‹ ÜE‰¶ ¬õó«õ™ îKêù‹.
êƒèìýó 궘ˆF. ñ£¬ôJ™ Mï£òè˜ îKêù‹ ªêŒò M¬ùèœ b¼‹.
F¼«õ£í Móî‹. ñè£Mwµ¬õ õíƒè ñƒè÷‹ ªð£ƒ°‹.
W›ˆF¼ŠðF «è£M‰îó£üŠ ªð¼ñ£œ ê‰ïFJ™ è¼ì£›õ£˜ F¼ñ…êù «ê¬õ.
¬õCó£, Þw®, Ýè£ñ£¬õ, Mò£ú ̬ü °¼ ̘Eñ£. ꣈ɘ ªõƒè«ìê˜ óî‹.
ªð÷˜íI Móî‹. F¼õ‡í£ñ¬ô AKõô‹ 裬ó‚裙 Ü‹¬ñò£˜ ñ£ƒèQˆ F¼Mö£.
Cˆî 60.00 ï£N¬è
«ñû‹
«ñû‹
eù‹
궘ˆF 裬ô 8.50 ñE õ¬ó
Cˆî 60.00 ï£N¬è
Cˆî 60.00 ï£N¬è
ñóí 60.00 ï£N¬è
²ðºÃ˜ˆî Fù‹. Þó£ñï£î¹ó‹ «è£î‡ìó£ñvõ£I óî àŸêõ‹.
«îõñ£î£ 裆Cò¼Oò Fù‹. ºŠªð¼‰ «îMò¬ó õíƒè «ñ¡¬ñ à‡´.
¶˜‚¬è, è£O, ¬ðóõ¬ó õNðì ï¡Á.
M«êû °PŠ¹èœ
ñóí 18.09 H¡¹ ÜI˜î «ñû‹&Kûð‹ ðMˆó 궘ˆîC. «üwì£H«ûè‹. F¼ˆîE º¼è¡ AOõ£èù «ê¬õ.
ÜÂû‹ 裬ô 10.38 ñE õ¬ó
°‹ð‹&eù‹
°‹ð‹
ê‰Fó£wìñ‹
ÜI˜î 59.39 H¡¹ ñóí eù‹
Cˆî 60.00 ï£N¬è
Cˆî 60.00 ï£N¬è
«ò£è‹
Fó«ò£îC 裬ô 6.53 ñE õ¬ó «è†¬ì ðè™ 1.16 ñE õ¬ó
Fó«ò£îC  º¿õ¶‹
¶õ£îC ÜF裬ô 4.56 ñE õ¬ó Mê£è‹ 裬ô 8.08 ñE õ¬ó
Mê£è‹  º¿õ¶‹
CˆF¬ó Þó¾ 3.55 ñE õ¬ó
ãè£îC Þó¾ 3.00 ñE õ¬ó
Üvî‹ Þó¾ 2.22 ñE õ¬ó
ÜwìI Þó¾ 11.34 ñE õ¬ó
ï†êˆFó‹
ïõI Þó¾ 12.18 ñE õ¬ó
FF
கணித்தவர்: ‘ஜ�ோதிட மணி’ வசந்தா சுரேஷ்குமார்
ஜூலை மாதம் 1-15 (ஆனி) பஞ்சாங்க குறிப்புகள்
மருதூர்
பசுபதீஸவரர தம்பதியர் வாழ்வில் ஒற்றுமை அருளும்
ந
ந்– தி – ய ெம்– ப ெ– ரு – ம ா– னு க்கு ‘அம்– ம ா’ என த�ொடர்ந்து கத்– ஈ ச ன் மு க் – கி – ய த் – து – வ ம் தி–ய–வாறு, தாம் கட்–டப்–பட்–டி–ருந்த அளித்த திருத்– த – ல த்தை கயிற்–றைப் பிய்த்–துக்–க�ொண்டு ஓட தரி–சிக்க நாம் க�ோவை மாவட்–டம், முயன்–றன. இது கேட்டு தூங்–கிக் கார–மடை அருகே உள்ள மரு–தூர் க�ொண்–டிரு – ந்த மக்–கள் விழித்–துக்– கிரா–மத்–துக்–குச் செல்–லவே – ண்–டும். க�ொண்–டார்–கள். தங்–கள் கால்–ந– டை–கள் இப்–படி ஒரு ஆக்–ர�ோஷ எழு– நூ று ஆண்– டு – க – ளு க்கு – ம் முன் மருத மரங்–கள் நிறைந்த காட்டி ஆர்ப்–பாட்–டம் செய்–ததை பகு–திய ஒரு–ப�ோது – ாக இருந்–தத – ால் ‘மரு–தபு – ரி – ம் பார்த்–திர– ாத அவர்–கள் பட்–ட–ணம்’ என அழைக்–கப்–பட்ட தத்–த–மது மாட்–டுக் க�ொட்–டி–லுக்கு இவ்–வூ–ரில், அப்–ப�ோது க�ொங்கு ஓட�ோடி வந்–த–னர். என்ன, ஏது நாட்டை ஆட்சி புரிந்– து – வ ந்த, என்று புரி–யா–மல் குழம்–பிய அவர்– க�ொங்கு பாண்–டி–யர்–க–ளில் ஒரு–வ– கள் ய�ோசித்து, சிவ–பெ–ரும – ா–னிட – ம் ரான சடை–ய–வர்–மன் சுந்–த–ர–பாண்– முறை–யிட இந்த ஆல–யம் ந�ோக்கி டி–யன், சுயம்பு லிங்–கத்–தி–ருமே – னி வந்–த–னர். ஆவி–னங்–கள் கூக்–கு–ர– உடை–யவ லிட்– ட – தை – யு ம், ஒரு கூட்– ட – ம ாக – ர்க்கு அழ–கிய ஆல–யம் கிராம மக்–கள் ஆல–யம் ந�ோக்கி எழுப்பி வழி–பாடு செய்–தி–ருக்–கி– றான்; அது விஸ்–வேஸ்–வர விநா– ஓடி வரு–வ–தை–யும் கண்ட திரு–டர்– ய–கர் ஆல–யம் என அழைக்–கப்– கள் தெய்–வக் குற்–றம் செய்–து–விட்– டதை உணர்ந்து, அவர்–க–ளி–டம் பட்–டி–ருக்–கிற – து. பிடி–ப–டா–மல் இருக்க, நந்–தி–யெம்– பின்னர், நானூறு ஆண்– டு – மூலவர் பசுபதீஸ்வரர் பெ–ரும – ான் சிலையை அங்–கேயே க–ளுக்கு முன் இந்த ஆல–யத்–தி– ப�ோட்–டு–விட்–டுத் தப்–பி–ய�ோ–டி–னர். ஆல–யத்–துக்கு லி–ருந்த நந்–தி–யெம்–பெ–ரு–மானை இர–வில் சில வந்த கிரா–மவ – ா–சிகள் – நந்–திய – ெம்–பெ–ரும – ான் சிலை கய–வர்–கள் திரு–டிக்–க�ொண்டு சற்று தூரம் சென்ற களவு ப�ோனதை அறிந்–து–க�ொண்–ட–னர். கய–வர்– நேரத்–தில் ‘அம்–மா’ என்ற குரல் அச–ரீரி – ய – ாய் ஒலித்– கள் ப�ோட்–டுச்–சென்ற இடத்–தி–லி–ருந்து சிலையை துள்–ளது. அதே–கண – ம், க�ோயி–லைச் சுற்றி வாழ்ந்த எடுத்து வந்து விடி– ய ற்– க ா– லை க்– கு ள் ஆல– ய த்– விவ–சாய குடும்–பத்–தி–னர் வளர்த்து வந்த பசுக்– தில் அத–னி–டத்–தில் வைத்–த–னர். பின்–னர் ஊர்ப் கள், கன்–று–கள், காளை–கள் எல்–லா–மும் ‘அம்–மா’
36
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
சனிப்பிரத�ோஷ நாளில் நந்தியம்பெருமானுக்கு அலங்காரம் பெரி–ய–வர்–கள் ஒன்–று–கூடி செயல்–பட்–ட–னர். ஒரு பசு–பதீ – ஸ்–வர– ரு – க்கு ருத்–ரா–பிஷே – க – ம், நடத்–தப்–பட்டு மண்–ட–பம் எழுப்பி அத–னுள் நந்–தி–யெம்– பெ–ரு– கல–சம் வைத்து சிறப்பு அலங்–கா–ரங்–கள், நந்–தி– மானை பிர–திஷ்டை செய்–த–னர். இத்–த–லத்து சிவ– யெம்–பெ–ரும – ா–னுக்–கும் சிறப்பு அபி–ஷேக – ம், அலங்– – ான் தனது விடைத்–தேவ – ர் களவு ப�ோனதை – ற – து. பெ–ரும கா–ரம் செய்–வித்து தீபா–ரா–தனை நடை–பெ–றுகி இத– னை த் த�ொடர்ந்து மாலை ஏழு மணிக்கு பசுக்–கள், கன்–று–கள், காளை–கள் மூலம் உணர்த்– – ால் பக்–தர்–கள் மெய்–சிலி – ர்த்து, அந்த திய நிகழ்–வின க�ோயில் தீபஸ்–தம்–பத்–தில் தீபம் ஏற்–றப்–ப–டு–கி–றது. மகி–மை–யைப் ப�ோற்–றும்–வ–கை–யில் சிவ–பெ–ரு–மா– பின்–னர் பக்–தர்–க–ளும் எண்–ணற்ற தீபங்–களை னுக்கு பசு–ப–தீஸ்–வ–ரர் என்ற புதிய திரு–நா–மம் க�ோயி–லில் ஏற்றி தங்–கள் வாழ்–வில் புத்–த�ொளி சூட்டி மகிழ்ந்–தன பிறக்க வேண்–டு–மென்று பிரார்த்–திக்–கின்–ற–னர். – ர். மரு–தபு – ரி பட்–டண – ம், தற்–ப�ோது மரு–தூர் என மரு–வி–விட்–டது. ருத்– ர ா– பி – ஷேக பூஜை– யி ல் கலந்– து – க�ொள் – ளு ம் கிழக்கு ந�ோக்–கிய ஆல–யத்–தில் நுழைந்–த–தும் பக்–தர்–கள் பில்லி, சூன்–யம், செய்–வினை க�ோளாறு– தீபஸ்–தம்–பத்–தில் உள்ள விநா–ய–கர், பசு–வு–டன் க–ளி–லி–ருந்து விடு–ப–டு–வ–தாக ஐதீ–கம். கூடிய சிவ– லி ங்– க ம், சூல– ா யு– த – ம ாக விளங்– கு ம் மஹா சிவ–ராத்–திரி இரவு இறை–வனு – ம், விடைத்– சக்தி, வீர–பத்–தி–ரர் ஆகி–ய�ோரை தரி–சிக்–க–லாம். தே–வ–ரும் விசேஷ அபி–ஷேக, ஆரா–த–னை–க–ளில் உள்ளே நந்–திய – ெம்–பெ–ரும – ான் கம்–பீர– ம – ாக அருள்– ஜ�ொலிக்–கி–றார்–கள். பா–லிக்–கும் அழ–கிய மண்–ட–பம். இவரை வணங்– ஆனித் திரு–மஞ்–ச–னம் காலை ஆறு மணிக்கு – ை–யில் கி–ய–பின், அவர் அனு–மதி பெற்று கரு–வற கண–பதி ஹ�ோமத்–து–டன் துவங்கி மாலை ஏழு சுயம்பு லிங்–கத் திரு–மே–னி–யாக உள்ள மூல–வர் மணி–வரை பெரு–வி–ழா–வாக க�ொண்–டா–டப்–ப–டு– – ஸ்–வர– ரை உள–மாற வணங்–குகி – ற�ோ – ம். தன் பசு–பதீ கி–றது. அன்று மதி–யம் இத்–தல – த்–திலி – ரு – ந்து சற்–றுத் பக்–தர்–க–ளின் மன–பா–ரம் நீக்–கி–டும் அந்த மகே–சன் த�ொலை–வில் உள்ள மாகா–ளி–யம்–மன் ஆல–யத்– கிழக்கு ந�ோக்கி அருளை வழங்–கு–கி–றார். இந்த திற்கு சீர்–வ–ரிசை தட்–டு–க–ளு–டன் க�ொட்டு மேளம் சிவ–பெ–ரு–மான் தனது வாக–ன–மான நந்–தி–யெம்– முழங்க சென்று தம்–பதி பக்–தர்–கள் வழி–ப–டு–கின்– – த்–து–வம் அளித்–ததை பக்– பெ–ரு–மா–னுக்கு முக்–கிய ற–னர். அதன்–பின் பசு–ப–தீஸ்–வ–ரர் ஆல–யத்–தில் தர்–கள் உண–ரும்–வி–த–மாக ஒவ்–வ�ொரு பிர–த�ோஷ க�ோ பூஜை சிறப்–பாக நடை–பெ–று–கி–றது. அடுத்து வழி–பா–டும் இத்–த–லத்–தில் சிறப்–பாக நடை–பெ–று– தம்– ப – தி – ய ர் ஒற்– று மை ஓங்– கி – ட – வு ம், மாங்– கல்ய கிறது. சனிப்–பிர– த�ோ – ஷ நாளில் ஆயி–ரக்–கண – க்–கான பலம் வலுப்–பெ–ற–வும், ‘ஓம்’ என எழு–த–பட்டு அத–னுள் எண்–ணற்ற கற்–பூர– ம் ஏற்றி, அந்த அக்னி பக்– த ர்– கள் பங்– க ேற்க, அது மிகப்– ப ெ– ரி ய விழா–வா–கத் திகழ்–கி–றது. சாட்–சி–யு–ட–னும், இத்–தல இறை–வ–னின் அரு–ளா–சி– பிர–த�ோஷ தினத்–தன்று மாலை 4 மணிக்கு யு–ட–னும் தம்–ப–தி–யர் பூஜை மாலை மாற்–று–த–லு–டன் மேல் நந்–தி–யெம்–பெ–ரு–மா–னுக்கு பன்–னீர், பால், விம–ரி–சை–யாக நடை–பெ–று–கி–றது. இப்–பூ–ஜை–யில் தயிர், இள–நீர், மஞ்–சள், சந்–தன – ம், விபூதி ஆகி–யவ – ற்– கலந்–துக�ொள் – ளு – ம் தம்–பதி – ய – ர் வாழ்–வில் ஒற்–றுமை றால் அபி–ஷே–கம் செய்து அத–னைத் த�ொடர்ந்து உறு–திப்–ப–டு–வ–தா–க–வும், புத்–திர பாக்–கி–யம் கை கூடு–வ–தா–க–வும் பர–வ–சத்–து–டன் கூறு–கின்–ற–னர். சிறப்பு அலங்–கா–ரங்–கள் செய்–யப்–பட்டு தீபா–ரா– தனை காண்–பிக்–கப்–ப–டு–கி–றது. சிறப்பு அலங்–கா– தின–மும் காலை 8:00 முதல் 10:00 மணி வரை– ரத்–தில் காட்–சி–த–ரும் நந்–தி–யெம்–பெ–ரு–மா–னை–யும், யி–லும், திங்–கள், வெள்–ளிக்–கி–ழ–மை–க–ளில் மாலை பசு–ப–தீஸ்–வ–ர–ரை–யும் வணங்–கும்–ப�ோது மன–தில் 5:00 முதல் 6:00 மணி வரை–யிலு – ம் ஆல–யம் திறந்–தி– அமை–தி–யும், வாழ்க்–கை–யில் முன்–னேற புதிய ருக்–கும். பிர–த�ோஷ நாட்–களி – ல் மாலை 4:00 முதல் நம்–பிக்–கை–யும் த�ோன்–று–வது ஒவ்–வ�ொரு பக்–த– இரவு 7:30 மணி–வரை. ரின் அனு–ப–வ–மாக இருக்–கிற க�ோவை மாவட்–டம், கார–மடை-புஜங்–க–னூர் – து. இத்–த–லம் வந்து தவ–றா–மல் பிர–த�ோஷ வழி–பா–டு–க–ளில் கலந்–து– வழித்–தட – த்–தில், மரு–தூர் மாகா–ளிய – ம்–மன் க�ோயில் க�ொண்டு நல்ல வரன்–கள் அமைந்து திரு–ம–ணம் பேருந்து நிறுத்–தத்–தில் இறங்கி சற்று தூரம் நடந்– தால் இக்– க �ோ– யி லை அடை– ய – ல ாம். பேருந்து முடித்த பெண்–கள் ஏரா–ளம். அத–னா–லேயே எண்– ணற்ற பெண் பக்–தர்–க–ளின் இஷ்ட தெய்–வ–மாக வசதி உள்–ளது. விளங்–கு–கி–றார் இந்த இறை–வன். - சென்–னி–வீ–ரம்–பா–ளை–யம் கார்த்– தி கை மாதம் திரு– வ ண்– ண ா– ம லை செ.சு.சர–வ–ண–கு–மார் தீபத்–தன்று க�ோயி–லில் ருத்ர ஹ�ோம பூஜை–யும், ðô¡
37
1-15 ஜூலை 2017
ராகு-கேது த�ோஷ நிவர்த்தி ஸ்லோகங்கள் ராகு த்யானம்
ப்ர–ண–மாமி ஸதா ராஹும் ஸர்–பா–கா–ரம் கிரீ–டி–னம் ஸைம்–ஹி–கே–யம் கரா–ளாஸ்–யாம் பக்–தா–னா– ம–ப–யப்–ர–தம் ராஹும் சதுர்–பு–ஜம் சர்–ம–ஸூல கட்–க–வ–ராங்– கி–தம் க்ருஷ்–ண–மால்–யாம்–ப–ர–தர– ம் க்ருஷ்–ண–கந் –தானு–லே–ப–னம்’ க�ோமே–தக – வி – பூ – ஷ – ம் ச விசித்ர மகு–டான்–வித – ம் க்ருஷ்–ண–ஸிம்–ஹ–ர–தம் மேரும் யாந்–தம் சைவாப்–ரக்ஷி–ணம். ப�ொதுப்–ப�ொ–ருள்: கிரீ–டத்–தைத் தரிப்–ப–வ–ரும், நாகத்–தின் வடிவை உடை–ய–வ–ரும், ஸிம்–ஹி–கை– யின் புதல்–வ–ரும், பயங்–க–ர–மான முகத்–தை–யுடை – – ய–வ–ரும், அதே–ச–ம–யம் பக்–தர்–க–ளுக்கு பய–மின்– மையை அளிப்–ப–வ–ரும், ராகு என்று பிர–சித்தி பெற்–ற–வ–ரும், கேட–யம், சூலம், கத்தி, வரம் ஆகி– யன ஏந்–திய நான்கு கரங்–களை உடை–ய–வ–ரும் கருத்த மாலை–கள், வஸ்–தி–ரங்–கள் தரித்–தி–ருக்– கி–ற–வ–ரும், கருத்த சந்–த–னத்தை உட–லெங்–கும்
38
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
பூசி–ய–வ–ரும், க�ோமே–த–கம் எனும் ரத்–தி–னத்–தால் அலங்–க–ரிக்–கப்–பட்–ட–வ–ரும், வியத்–த–கு–வ–கை–யில் ஒளி–விடு – ம் மகு–டத்–த�ோடு கூடி–யவ – ரு – ம், கருமை நிற சிம்ம ரதத்தை உடை–ய–வ–ரும், மேரு–ம–லையை இட–மாக வலம் வரு–ப–வ–ரு–மான ராகு–ப–க–வானை எப்–ப�ோ–தும் வணங்–கு–கி–றேன்.
ராகு காயத்ரி ஓம் நாகத்–வஜ – ாய வித்–மஹே பத்ம ஹஸ்–தாய தீமஹி தன்னோ ராகு: ப்ர–ச�ோ–த–யாத். ராகு துதி அர–வெ–னும் ராகு ஐயனே ப�ோற்றி கர–வா–த–ருள்–வாய் கஷ்–டங்–கள் நீக்கி ஆக அருள் புரி அனைத்–தி–லும் வெற்றி ராகுக்–க–னியே ரம்யா ப�ோற்றி. ராகு ஸ்தோத்–தி–ரம் (இதைப் படிப்–பத – ால் எல்–லா–வித த�ோஷங்–க– ளும், விஷ உபாதை முத–லான கஷ்–டங்–க–ளும் வில– கு – வ – த �ோடு ஆர�ோக்– ய ம், புத்– தி – ர – ல ா– ப ம், அள–வற்ற ஐஸ்–வர்–யம், தான்–யம், பசுக்–கள் ஆகிய சம்–பத்–து–க–ளும் உண்–டா–கும்.
ராஹூர்–தா–ன–வ–மந்த்ரீ ச ஸிம்–ஹி–கா–சித்–த– நந்–தன: அர்த்–த–காய: ஸதா க்ரோதீ சந்த்–ரா–தித்ய விமர்த்–தன: ரெளத்ரோ ருத்–ரப்–ரிய�ோ தைத்ய; ஸ்வர்– பானுர் பானு–பீ–தத: க்ர–ஹர– ாஜ: ஸுதா பாபீ ராகா–தித்–யபி – ல – ா–ஷுக: காலத்–ருஷ்டி: கால–ரூப: கண்ட ஹ்ரு–த– யாஸ்–ரய: விதுந்–துத: ஸைம்–ஹி–கேய�ோ க�ோர–ரூப�ோ மஹா–பல: க்ர–ஹ–பீ–டா–கர�ோ தம்ஷ்ட்ரீ ரக்–த–நேத்ரோ மஹ�ோ–தர: பஞ்–ச–விம்–சதி நாமானி ஸ்ம்–ருத்வா ராஹும் ஸதா ய: படேன்–மஹ – தீ பீடா தஸ்ய நஸ்–யதி கேவலம் – து – ல – ாம் ஸ்ரி–யம் தான்–யம் ஆர�ோக்–யம் புத்–ரம பஸும்ஸ்–ததா ததாதி ராஹுஸ்–தஸ்மை ய: படதே ஸ்தோத்–ர– முத்–த–மம் ஸத–தம் படதே யஸ்து ஜீவேத் வர்ஷ ஸதம் நர: ப�ொருள்: ராகு ஓர் அசுர மந்–திரி. தன் தாயா– ரான ஸிம்–ஹி–கை–யின் மனதை சந்–த�ோ–ஷப்–ப–டுத்– து–ப–வன் பாதி மனித உடல் உள்–ள–வன், க�ோபங்– க�ொண்–ட–வன், சந்–திர-சூரி–ய–ரைப் பிடிப்–ப–வன், பயங்–கர– ன், ருத்–ரனி – ட – த்–தில் பிரி–யம் க�ொண்–டவ – ன், திதி–யின் புத்–தி–ரன், ஸ்வர்க்–கத்–தில் பிர–கா–சிப்–ப– வன், சூரி–யனு – க்கே கலக்–கம் தரு–பவ – ன். கிர–ஹங்–க– ளுக்கு அதி–பதி, அம்–ருதத்தை – உட்–க�ொண்–டவ – ன், பூர்–ணிமா திதி–யைக் க�ோரு–கி–ற–வன், காலத்–தைக் கண்–ணா–கக் க�ொண்–ட–வன், கால–ரூபி. சிவ–பெ–ரு– மானை இத–யத்–தில் க�ொண்–ட–வன், சந்–தி–ரனை – ப் பீடிப்–பவ – ன். க�ோர–ரூப – ன். அதி–கப – ல – ம் படைத்–தவ – ன். மற்ற கிர–ஹங்–க–ளுக்–குத் த�ொல்லை தரு–ப–வன். க�ோரைப்–பற்–கள், சிவந்த கண்–களை உடை–யவ – ன். பெரும் வயிறு படைத்–த–வன். – ய�ோ – – ான ராகுவை மன–தில் இருத்தி இத்–தகை ன இந்த ஸ்லோ–கத்–தைப் படித்–தால் க�ொடிய வறு– மை–யும் வில–கும். ஆர�ோக்–கி–யம், சந்–ததி, அதிக ஸம்–பத்து, தான்–யம், பசுக்–கள், நீண்ட ஆயுள் ஆகி–ய–ன–வற்–றை–யும் ராகு–ப–க–வான் அளிப்–பார்.
கேது த்யானம்
தூம்–ர–வர்–ணம் த்வ–ஜா–கா–ரம் கதா–வ–ர–கரத் – – வயம் சித்–ராம்–ப–ர–தர– ம் கேதும் சித்–ர–கந்–தா–னு–லே– பனம் வைடூர்–யா–பர– –ணம் சைவ வைடூர்ய மகுட�ோஜ்–வ–லம் சித்–ரம் கப�ோ–த–மா–ருஹ்ய மேரும் யாந்–த–ம– தக்ஷி–ணம் கேதும் கரா–ளவ – த – ன – ம் சித்–ரவ – ர்–ணம் கிரி–டீன – ம் ப்ர–ண–மாமி ஸதா–தே–வம் த்வ–ஜா–கா–ரம் க்ர– ஹேஸ்–வ–ரம்.
ப�ொதுப்–ப�ொ–ருள்: செங்–க–ருப்பு நிற–முள்–ள– வ– ரு ம், க�ொடி ப�ோன்ற உருவ அமைப்– பை க் க�ொண்–ட–வ–ரும், கதை ஏந்–தி–ய–வ–ரும், வர–ம–ளிக்– கும் முத்–தி–ரை–யைத் தரித்–த–வ–ரும், விசித்–ர–மான நிறங்–கள் க�ொண்ட வஸ்–தி–ரத்–தைத் தரித்–த–வ–ரும் விசித்–ர–மான சந்–த–னம் பூசி–ய–வ–ரும், வைடூர்–ய– மென்ற ரத்–தி–னங்–க–ளால் செய்த ஆப–ர–ணங்–க– ளைத் தரித்–த–வ–ரும், பல வர்–ண–முள்ள புறாவை வாக–ன–மா–கக் க�ொண்–ட–வ–ரும், மேரு–ம–லையை – ரு – ம் கிர–கங்–களு – க்கு ஈஸ்–வர– – இட–மாக வலம் வரு–பவ ரும், தேவ–ரு–மான கேது–ப–க–வானை எப்–ப�ோ–தும் வணங்–கு–கி–றேன். கேது காயத்ரி அச்–வத்–வ–ஜாய வித்–மஹே சூல ஹஸ்–தாய தீமஹி தந்நோ கேது: ப்ர–ச�ோ–த–யாத் கேது துதி கேதுத் தேவே கீர்த்தி தேவே பாதம் ப�ோற்றி பாபம் தீர்ப்–பாய் வாதம் வம்பு வழக்–கு–க–ளின்றி கேதுத் தேவே கேண்–மை–யாய் ரட்சி. கேது ஸ்தோத்–தி–ரம் கேது: கால: கல–யிதா தூர்–மக – ே–துர் விவர்–ணக: ல�ோக–கே–துர் மஹா–கேது: ஸர்வ்–கே–துர் பகப்ரத: ரெளத்ரோ ருத்–ரப்–ரிய�ோ ருத்ர: க்ரூ–ர–கர்மா ஸுகந்–தத்–ருக் பலா–ல–தூம ஸம்–காஸ: சித்–ர–யக்–ஞ�ோ– ப–வீதத்–ருக் தாரா–க–ண–வி–மர்தீ ச ஜைமி–னேய�ோ க்ர–ஹா– திப: – ார்தி கணேஸ தேவ�ோ விக்–னேஸ்: விஷ–ர�ோக நாஸன: ப்ரவ்–ராஜ்–யத�ோ க்ஞா–னத – ஸ்ச தீர்த்–தய – ாத்ரா ப்ர–வர்–தக: பஞ்–ச–விம்–ஸ–தி–நா–மானி கேத�ோர்ய: ஸத–தம் படேத் தஸ்ய நஸ்–யதி பாதா ச ஸர்வா கேதுப்–ர– ஸா–தத: தன–தான்ய பஸூ–னாம் ச பவேத் வ்ருத்–திர் நஸம்–ஸய; ப�ொருள்: கேது, காலன். எண்–ணு–ப–வன், தூம்–ர–கேது, விவர்–ண–கன், ல�ோக–கேது, மஹா– கேது, ஸர்–வகே – து. பாக்–யம – ளி – ப்–பவ – ன், ரெளத்–ரன், ருத்–ரப்–ரி–யன், ருத்–ரன், க்ரூ–ர–கர்மா, நறு–ம–ண–மிக்–க– வன், வைக்–க�ோல் புகை நிற–முள்–ள–வன், சித்ர யக்– ஞ�ோப வீத– ம – ணி ந்–த – வ ன், ஜைமினி க�ோத்– ரன், க்ர–ஹா–தி–பன், கணேச்–தே–வன், விக்–னே–சன், விஷ–ர�ோ–கார்த்–தி–கா–ச–னன், ஸன்–யாச ய�ோகத்– தைக் க�ொடுப்–ப–வன், ஞான–ம–ளிப்–ப–வன், தீர்த்–த– யாத்–திரையை – க�ொடுப்–ப–வன். இத்–தகை – ய�ோ – ன – ான கேது–வின் நாமங்–கள – ைப் படிப்–ப–வர்–க–ளுக்கு அவன் அனு–கி–ர–கத்–தால் சகல வறுமை, தீராத ந�ோய் மற்–றும் த�ொல்–லை–க–ளி– லி–ருந்து விடு–ப–டு–வர். தனம், தான்–யம், பசுக்–கள் ஆகிய செல்–வங்–கள் மேன்–மே–லும் பெரு–கும். ðô¡
39
1-15 ஜூலை 2017
ஊ
னுக்கு
வேடவன்
40
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
னிட்ட
திருமுறைக் கதைகள்
‘கூசாது வேடன் உமிழ் தரு நீராடி ஊன் உண் எனும் உரை கூறா மன் ஈய அவன் நுகர் தரு சேடம் க�ோதா–மெ–னா–மல் அமுது செய் வேதா–கம் ஆதி முதல் தரு க�ோல�ோக நாத குற– ம – க ள் பெரு–மாளே’ (ஆசார ஈனன் அறி–விலி - திருப்–பு–கழ்) அரு–ணகி – ரி – ந – ா–தர், ஆசார ஈனன் என்று த�ொடங்– கும் திருப்–பு–கழ் பாட–லின் மேற்–கண்ட வரி–க–ளில் சிவ–பி–ரா–னின் திரு–வி–ளை–யா–ட–லைக் கூறி–விட்டு, அவ–ரு–டைய மகன் முரு–கனை வணங்–கு–கி–றார். கூசாது வேடன் உமிழ்– த ரு - யார் அந்த வேடன்? எதை, யாருக்– க ாக உமிழ்ந்– த ான்? திரு– மு – றை ப் பாடல்– க – ளி ல் பல இடங்– க – ளி ல் குறிப்–பிட்–டி–ருக்–கும் அந்த வேடன் யார்? பக்தி முற்–றிய சிவ–ன–டி–யார்–க–ளுக்கு சிவ–பி–ரா– னது உண்–மையை நினைக்–குந்–த�ோ–றும், கேட்– குந்– த�ோ–றும், காணுந்– த�ோ– றும் என்– ன – வ ா– கு ம்? தன்–வச – ம் அழி–தலு – ம், மயிர்க்–கால்–த�ோறு – ம் திவலை
உமா பால–சுப்–ர–ம–ணி–யன்
உண்–டா–கப் புள–கித – ம – டை – த – லு – ம், ஆனந்த அருவி ப�ொழி–த–லும், விம்–ம–லும், நாத்–த–ழு–த–ழுத்–த–லும், உரை தடு– ம ா– ற – லு ம், ஆடு– த – லு ம், பாடு– த – லு ம், அந்–தச் சிவன் உவப்–பன செய்–த–லும், அவன் வெறுப்–பன ஒழித்–த–லும், இவை–ப�ோன்ற பிற–வும் காணப்–ப–டும். இவ்–வாறு அன்–பா–னது தலை–யன்பு, இடை– யன்பு, கடை–யன்பு என மூவ– கைப்–ப–டும். இத்– துணை சிறப்– பு – வ ாய்ந்த அன்– பு – டை – மை – யி லே சிறந்து விளங்–கி–னார் ஒரு வேடன். அவர்–தான் கண்–ணப்ப நாய–னார். இவர் முற்–பிற – வி – யி – ல் பாண்–டவ – ர் ஐவ–ருள் ஒரு–வ– ரான அா்ச்சு – ன – ன் (நர–ரிஷி – யி – ன் அவ–தா–ரம்) ஆவார். பாசு–ப–தாஸ்–தி–ரம் வேண்டி, பெருந்–த–வம் செய்த அா்ச்சு – ன – ன�ோ – டு, வேடு–வர– ாய் வந்த சிவ–பெரு – ம – ான் விற்–ப�ோர் செய்ய, அா்ச்சு – ன – னி – ன் வில்–லால் தலை– யில் சுவடு தங்–கும்–படி அடி–பட்–டார். பிற்–பாடு தன் க் காட்ட, அா்ச்சு – ன – னு – ம் மெய்–மற திரு–வுரு – வை – – ந்து நின்று, பின் வணங்கி, தனக்கு முத்தி தரு–மாறு வேண்–டி–னான். உடனே சிவ–னா–ரும், ‘‘நீ பகை–வர்–களை அழிக்– கும் ப�ொருட்–டுத்–தானே பாசு–பத – ாஸ்–திர– ம் வேண்–டித் தவம் செய்–தாய்! இப்–ப�ொ–ழுது அதைப் பெறு– வா–யாக, உன் எண்–ணம் ஈடே–றும்–’’ என்று கூறி ஆயு–தத்தை அளித்–தார். ‘‘நீ உன் அறி–யா–மை–யி– னால் என்னை வேடன் என்று நினைத்து இகழ்ந்– தாய். அத–னால் அடுத்–தப் பிற–வி–யில் வேடு–வ– ரா–ஜ–னா–கப் பிறந்து, திருக்–கா–ளத்தி மலையை அடைந்து, அன்–பி–னாலே எமை பூஜிப்–பா–யாக. அந்த நாளில் உமக்கு யாம் முத்தி தரு–வ�ோம்” என்று திரு–வாய் மலர்ந்–தரு – ளி – ன – ார் - இது சீகா–ளத்தி புரா–ணம் தரும் தக–வல். ‘தத்–தை–யாம் தாய் தந்தை நாக–னாம் தம் பிறப்–புப் ப�ொத்–தப்பி நாட்டு உடுப்–பூர் வேடு–வ–னாம் - தித்–திக்–கும் திண்–ணப்–ப–னாம் சிறு பேர் செய் தவத்–தால் காளத்–திக் கண்–ணப்–ப–னாய் நின்–றான் காண்’ - என்ற நக்–கீ–ரர் வாக்–கிற்கு இணங்க, ப�ொத்– தப்பி நாட்–டில், உடுப்–பூ–ரில் கள்–ளும், வெந்த ஊனும் உண்– ப – வ ர்– க – ள ான அச்– ச ம் அறி– ய ாத வேடர்–க–ளின் தலை–வ–னாக நாகன் என்–ப–வன், மனைவி தத்–தையு – ட – ன் வாழ்ந்–துவ – ந்–தான். இவர்–க– ளுக்கு முரு–க–ன–ரு–ளால் திண்–ணன் என்று ஒரு மகன். உரிய வயதை எட்–டி–ய–தும், தன் தந்–தை–யா– ரின் ப�ொறுப்–புக – ளை ஏற்ற திண்–ணன், வில்–லேந்தி வேட்–டைக்–குப்–ப�ோக ஆரம்–பித்–தார். ஒரு–ச–ம–யம், யானை–க–ளும் அஞ்–சும்–படி காட்– டுப் பன்றி ஒன்று, மேகம் ப�ோன்ற த�ோற்–ற–மும், இடி–ப�ோன்ற உறு–ம–லும், கனல்–ப�ொ–ழி–யும் கண்–க– ளும் க�ொண்டு, வலை–களை அறுத்–துக்–க�ொண்டு ஓடி–யது. வேடர்–கள் அதைப் பின்–பற்ற முடி–யா–மல் ðô¡
41
1-15 ஜூலை 2017
திகைத்–திரு – ந்த தரு–வா–யில் காடன், நாணன் எனும் இரு சக–வேட – ர்–களு – ட – ன் பன்–றியை – ப் பின்–பற்றி ஓடி– னார் திண்–ணன – ார். வேடர்–கள் விடும் அம்–புக – ள – ை– யும், துரத்–தி–வ–ரும் நாய்–க–ளை–யும் ஏமாற்–றி–விட்டு, அந்–தப் பன்றி காற்–றெ–னக் கடிது ஓடிக் களைத்து ஒரு மலை–ய–டி–வா–ரத்–தில் நின்–றது. அதைக்–கண்ட திண்–ண–னார் கரி–கையை உருவி, அந்–தப் பன்–றி– யைக் குத்–திக் க�ொன்–றார். நாண–னுக்–கும், காட–னுக்–கும் தண்–ணீர் தாகம் எடுத்–த–தால் மூவ–ரும் அரு–கில் இருந்த தேக்க மரத்–தைக் கடந்து சென்று, ஒரு குன்–ற–ரு–கில் குளிர்ந்த தண்– ணீ ர் ஓடு– கி ன்ற ப�ொன்– மு – க லி ஆற்றை அடைந்–தன – ர். திண்–ணன – ா–ரும் மகிழ்ந்து, பன்–றியை நாடன், காடன் இரு–வரை – –யும் தூக்–கி– வ–ரச் செய்து, குடு–மித்–தே–வர் குடி–க�ொண்–டி–ருக்– கும் திருக்–கா–ளத்தி மலை ந�ோக்–கிச் சென்–றார். “இந்த மலை–யைப் பார்த்–த–ப–டிச் செல்–லச்–செல்ல என்–மே–லுள்ள பாரம் கழி–கி–றதே! ஆசை மேலும் மேலும் ப�ொங்–குகி – ற – து, ஆனால் இது வேறு ஏத�ோ ஆசை–யாக உள்–ளத்–தில் விழு–கி–றதே! குடு–மித்– தே–வர் எங்கே இருக்–கி–றார்?’’ என்று ச�ொல்–லிக் க�ொண்டே வேக–மாக நடந்–தார் திண்–ணப்–பர். ஓரி–டத்–தில் யாவ–ரும் முத்–தும், சந்–த–னக்–கட்–டை– யும், அகிற்–கட்–டை–யும் ஒதுக்–கப்–பெற்–றி–ருக்–கும் ப�ொன் முக–லிப் ப�ொழி–லிலே பன்–றியை வைத் து – வி – ட்டு நின்–றன – ர். “காடா, தீயை வளர்த்து இந்–தப் பன்–றியை – க் காய்ச்சு. நாங்–கள் இரு–வ–ரும் இந்த மலை–யைச் சுற்–றிப் பார்த்–து–விட்டு வரு–கி–ற�ோம்,’’ என்று கூறி நாணனை அழைத்–துக் க�ொண்டு நதி–யைத் தாண்டி, கரை கடந்த மகிழ்ச்–சி–யு–டன் மலைச்–சா–ரலை அடைந்–தார் திண்–ணப்–பர். குடு– மி த்– தே – வ – ரை க் காணு– வ – த ற்கு முன்பே இறை– வ – னி ன் திரு– வ – ரு ள் ந�ோக்– க ம் பெற்– ற ார் திண்–ணப்–பர். பிறப்–பின் பழ–வி–னைத் த�ொடர்பை அகன்–றார். குடு– மித்–தே – வ – ரைக் கண்ட மாத்– தி – ரத்–திலே முன்–னுள்ள குணங்–கள் மாறி, சிவ–னி– டம் பேரன்பு வைத்– த – வ ர் ஆனார். நெடுங்– க ா– லம் குழந்–தை–யைப் பிரிந்–தி–ருந்து பின் அந்–தக் குழந்–தை–யைக் கண்ட தாயைப்–ப�ோல விரைந்து ஓடி, த�ோள்–கள் நெகி–ழும்–படி அக்–க–ட–வு–ளைத் தழுவி முகர்ந்து முத்–த–மிட்டு, உடல் முழு–தும்
42
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
புள–காங்–கித – ம் அடைய, பெரு–மூச்சு விட்டு, கண்–க– ளி–னின்–றும் நீர் பெருக, ‘‘இந்த சுவாமி அடி–யே– னுக்கு அகப்–பட்–டது என்ன ஆச்–ச–ரி–யம்! ஐயக�ோ! புலி–யும், கர–டி–யும் மற்ற விலங்–கு–க–ளும் உலா–வும் இந்–தக் காட்–டில் ஒரு வேட–னைப் ப�ோல் தனியே இருக்–கி–றீரே! இந்–தப் பச்–சிலை களை–யெல்–லாம் யார் உம் தலை–யில் வைத்–தது?’’ என்று புலம்– பி–ய–படி தன் ஆற்–றா–மையை வெளிப்–ப–டுத்–திய திண்–ண–னார், தான் ஏதா–வது இறை–வ–னுக்–குச் செய்ய வேண்–டும் என்ற ஒரு உந்–து–தல் தன் மன–தில் எழு–வதை உணர்ந்–தார். “அடடா, இறை–வன் பசி–யால் வாடி–யிரு – ப்–பாரே! இவ–ருக்–குக் க�ொடுப்–ப–வர் எவ–ரும் இல்–லையே! இவர் தனி–யாய் வேறு இருக்–கி–றாரே! இவ–ரைப் பிரி–ய–வும் முடி–யாது. இறைச்–சி–யும் க�ொண்–டு–வ–ர– வேண்–டும், நான் என் செய்–வேன்?’’ என்று அங்–க– லாய்த்–தார். பின்பு, இறை–வனை விட்–டுச் சென்–றார், திரும்–பின – ார். தழு–வின – ார். அன்–புட – ன் இறை–வனை ந�ோக்–கி–ய–ப–டியே நின்–றார். இறை–வ–னைப் பிரிய மன–மில்–லா–மல், காடன் இருக்–குமி – ட – ம் ஓடிச்–சென்று அவ–னிட – ம் விட்–டுச் சென்ற பன்–றியை – த் தாமே தம் அம்–பி–னால் தழ–லில் காய்ச்–சிப் பத–மாக இருக்–கி– றதா என்று கடித்–துப் பார்த்து, இனி–மை–யா–னதை மட்–டும் தேக்–கில – ைத் த�ொன்–னையி – லே வைத்–துக்– க�ொண்டு, திரு–மஞ்–ச–ன–மாட்–டும் ப�ொருட்டு, ஆற்– றி–லி–ருந்து நீரை வாயி–னால் முகந்து, பூக்–க–ளைக் க�ொய்து தன் தலை–யில் செருகி, பதை–ப–தைத்து ஏங்கி ஓடிப்–ப�ோய் கட–வுளை அடைந்–தார். அர–னார் திரு–முடி மேலி–ருந்த மலரை செருப்–ப– ணிந்த காலால் அகற்–றின – ார். வாயி–லிரு – ந்த நீரை, மன–தில் நிறைந்த அன்பை உமிழ்–ப–வர்–ப�ோ–லத் திரு–மு–டி–மேல் உமிழ்ந்து, தம் தலை–யில் செருகி வைத்–தி–ருந்த மலர்–களை, இறை–வன் திரு–மு–டி– மேல் சாற்றி, தேக்–கி–லை–யிலே க�ொண்டு வந்–தி– ருந்த இறைச்–சியை இறை–வன் திரு–முன் வைத்து, ‘‘ஸ்வாமி, க�ொழு–மைய – ா–கிய இறைச்–சிக – ள் எல்–லா– வற்–றை–யும் தெரிந்து, அம்–பி–னாலே க�ோர்த்து, நெருப்– பி ல் பத– ம ா– க க் காய்ச்சி, பல்– லி – ன ால் அதுக்கி, நாவி–னால் சுவை–பார்த்–துத் தங்–க–ளுக்– குப் படைக்–கக் க�ொண்–டு–வந்–தி–ருக்–கி–றேன். இவ்– வி–றைச்சி நன்–றாக இருக்–கி–றது எம்–பெ–ரு–மானே! இதனை நீங்–களு – ம் அமுது செய்–தரு – ளு – ம்!’’ என்று ச�ொல்லி உண்–பித்–தார். இரவு வந்–தது. விலங்–குக – ள் அவ–ருக்கு ஏதா–வது கேடு விளை–விக்–கும�ோ என அஞ்சி அங்–கேயே வில், அம்–பு–டன் இரவு முழு–தும் காவல்–காத்து, பின் வைக–றை–யில் எழுந்து இறைச்சி க�ொண்–டு– வருவ–தற்–காக வேட்–டை–யா–டப்–ப�ோ–னார். அச்–ச–ம–யத்–தில் ப�ொன்–மு–கலி ஆற்–றில் ஸ்நா– னம் செய்து, ஸ்வா–மியை அர்ச்–சிக்–கும் ப�ொருட்டு, திரு–மஞ்–சன – ம், பத்ர புஷ்–பங்–களு – ட – ன் சிவ–நா–மத்தை உச்–ச–ரித்–த–படி அங்கு வந்த சிவாச்–சா–ரி–யார், சித– றிக்–கி–டந்த இறைச்–சி–யை–யும் மற்ற ப�ொருட்–க–ளை– யும் கண்டு திடுக்–கிட்டு, அழுது புரண்டு, ‘சிவ சிவா’ என அரற்றி, அவற்–றைக் களைந்து, தான் க�ொண்டு வந்–தவ – ற்றை அணி–வித்து, பூஜை–செய்து,
பின் தப�ோ–வ–னம் சென்–றார். அவர் சென்–ற–பின் திண்–ணப்–பர் முந்–தி–ய–வற்–றைக் களைந்து, தான் க�ொண்–டுவ – ந்–தவ – ற்றை இறை–வனு – க்கு அணி–வித்து, தான் க�ொண்டு வந்த நல்ல இறைச்– சி – யை த் தேனில் த�ோய்த்–துப் பெரு–மா–னுக்கு ஊட்–டி–னார். இவ்–வாறு ஐந்–து–நாட்–கள், இரவு நேரத்–தில் நித்–திரை செய்–யாது சுவா–மிக்கு அருகே நின்– றும், பகற்–ப�ொ–ழு–தில் மிரு–கங்–க–ளைக் க�ொன்று, இறை–வனு – க்கு இறைச்சி ஊட்–டியு – ம் தன் அன்பை வெளிப்–ப–டுத்–தி–னார் திண்–ணப்–பர். இந்–நி–கழ்ச்–சி– யைத் தெரி–விக்–கும்–வ–கை–யில் அரு–ண–கி–ரி–நா–தர் ‘வதன சர�ோ–ருக – ’ என்று த�ொடங்கி ஒரு திருப்–புக – ழ் பாடி–யுள்–ளார்: ‘…இத–விய காண் இவை ததை–யென வேடு–வன் எய்–தி–டும் எச்–சில் தின்று லீலா–ச–லம் ஆடும் தூய–வன்–…’ இவ்–வாறு அா்ச்–ச–க–ரும், திண்–ணப்–ப–ரும் மாறி– மாறி இறை–வன் பணி–யில் ஒன்–று–பட்டு வரும் வே–ளை–யில் ஐந்–தாம் நாள் இரவு சிவ–க�ோ–ச–ரி–யா– ரின் கன–வில் இறை–வன் த�ோன்றி, ‘‘அன்–பனே, நீ வழி–பட்–டுச் சென்–றபி – ன் வந்து வழி–படு – ம் வேடனை, வெறும் வேடன் என்று எண்– ண ாதே! மனம், வாக்கு, செய–லாலே அவன் அன்பை ஒரே–நே–ரத்– தில் வெளிப்–படு – த்–துகி – ற – ான். அவ–னுடை – ய உரு–வம் நம்– மி – ட ம் வைத்த அன்– பி ன் உரு– வ ம். அவன் அறிவு, நம்மை அறி–யும் அறிவு. அவ–னு–டைய செயல் நமக்கு இனிய செயல். என்–மேல் இருக்– கும் பூக்–களை எடுப்–ப–தற்–காக அவன் வைக்–கும் செருப்–படி, என் மைந்–தன் முரு–க–னின் காலி–னும் இன்–பத்தை அளிக்–கின்–றது. அவன் வாயி–னின்–றும் உமி–ழும் நீர், கங்–கை–யை–வி–டப் புனி–தம் நிறைந்– தது. சுவை–பார்த்–துப் படைக்–கும் இறைச்–சிய�ோ, யாகத்– தி ல் படைக்– கு ம் அவி– சு க்– கு ம் மேலான மது–ர–மாக இருக்–கி–றது. நம்–முடை – ய சந்–நி–தா–னத்– தில் அவன் நின்று ச�ொல்–லும் ச�ொற்–க–ளா–னது, தேவர்–க–ளும், முனி–வர்–க–ளும் கூறும் வேதத்–தை– விட மேலா–ன–தாக உள்–ளது. நீ நாளை வந்து ஒளிந்–தி–ருந்து பார். அவன் செயலை நாளைக்கு உமக்–குக் காட்–டுவ� – ோம்.’’ என்று கூறி அரு–ளின – ார். மறு– ந ாள் சிவ– க� ோ– ச – ரி – ய ார் வழக்– க ம்– ப �ோல் சிவ–பிர– ா–னுக்கு அா்ச்சனை – செய்–துவி – ட்டு, ஒரு மரத்– தின் பின்–சென்று என்ன நடக்–கப்–ப�ோ–கிற – த�ோ என்ற பதை–ப–தைப்–பு–டன் மறைந்து நின்று பார்த்–தார். தான் இறைச்சி க�ொண்–டு–வ–ரும் சம–யம், பல துர்க்–குண – ங்–கள – ைச் சந்–தித்–தத – ால், இறை–வனு – க்கு என்ன நேர்ந்–தது என மனம் கலங்–கித் தவித்–தார் திண்–ணப்–பர். குடு–மித்–தேவ – ரை அடை–யும்–ப�ொ–ழுது, இறை–வ–னின் ஒரு கண்–ணி–லி–ருந்து குருதி பெரு– கு–வ–தைக் கண்டு திடுக்–கிட்–டார். செய்–வ–த–றி–யாது இங்–கும் அங்–கும் ஓடி, துடி–துடி – த்து மூலி–கைச்–சாறு தேடி–வந்து பிழிந்–தார். அப்–ப–டி–யும் குருதி நின்ற பாடில்லை. ‘ஊனுக்கு ஊன் இடல்–வேண்–டும்’ என்ற பழ–ம�ொழி நினை–விற்கு வந்–த–தால், அம்– பி–னால் தன் வலக்–கண்–ணைப் பிடுங்கி எடுத்து, குருதி வழி–யும் இறை–வன் கண்–ணில் அப்–பி–னார். உதி–ரம் நின்–றது. உடனே ஆனந்–தக் கூத்–தா–டின – ார். ஆனால் திண்–ணப்–ப–னார் க�ொண்ட அந்த
மகிழ்ச்சி வெகு–நே–ரம் நீடிக்–க–வில்லை. இறை–வ– னின் மறு–கண்–ணிலி – ரு – ந்–தும் உதி–ரம் வழிய ஆரம்– பித்–தது. அது–கண்டு திண்–ணப்–ப–னார் அச்–சம் க�ொள்–ள–வில்லை. இப்–ப�ோ–து–தான் அவ–ருக்கு மருந்து கிட்–டி–விட்–டதே! “இன்–னும் என் ஒரு–கண் இருக்– கி – ற தே!’’ என்று கூறி– ய – ப – டி யே தன் மற்– ற�ொரு கண்–ணை–யும் பிடுங்கி அப்–பு–வ–தற்–காக, அதற்கு அடை–யா–ளம் அறி–வ–தற்–காக, செருப்–ப– ணிந்த தன் காலை குருதி வழி–யும் இறை–வ–னின் கண்–ணின்–மேல் ஊன்றி வைத்து, அம்–பி–னால் தன் கண்– ணை த் த�ோண்ட விழைந்– த – ப �ோது, எம்–பெரு – ம – ான் இதற்கு மேலும் ச�ோதிக்க விரும்– பாது, ‘‘நில்லு கண்–ணப்பா, நில்லு கண்–ணப்பா!’’ என்று கூறி லிங்–கத்–தி–னின்–றும் வெளித்–த�ோன்–றித் தன் கையால் கண்–ணப்–பரி – ன் கையைப் பற்–றின – ார். அப்–ப�ொ–ழுது வானி–லி–ருந்து பூமா–ரியே ச�ொரிய, வேத க�ோஷங்–கள் முழங்–கின. இதை– யெல்– லா ம் பார்த்–து க்–க�ொ ண்–டி–ரு ந்த சிவ–க�ோ–ச–ரி–யார், தான் வேடனை இழி–வாக எண்– ணி–ன�ோமே என்று வெட்கி, இறை–வ–னி–டத்–தில் அவ–னுக்கு இருக்–கும் மெய்–யன்பை உணர்ந்து, ஆனந்–தக் கண்–ணீர் வடித்–தார். இறை–வன் இடக்–கண் குருதி நின்–றது. கண்– ணப்–பரி – ன் வலக்–கண் ஒளி–பெற்–றது! கண்–ணப்–பரி – ன் – ப்–பர், ‘‘நிஷ்–களங்க – கையைப் பற்–றிய காளத்–திய பக்– தி–யையு – டை – ய கண்–ணப்பா! எப்–ப�ோ–தும் நம் வலப்– பக்–கத்–தில் நில்,’’ என்று கூறி, கண்–ணப்–ப–ரைத் தம் பக்–கத்–தில் நிலை–பெற்று இருக்–கச்–செய்–தார். அரு– ண – கி – ரி – ந ா– த – ரு ம் மற்ற அரு– ளா – ள ர்– க – ளும் இந்– நி – க ழ்ச்– சி யை விவ– ரி த்– தி – ரு ந்– த ா– லு ம், திரு–மு–றை–யில் அநே–கப் பதி–கங்–க–ளில் கண்–ணப்– ப–ரைப் பற்–றிய செய்தி வரு–கி–றது. ஆறாம் திரு–மு–றை–யில் அப்–பர் ஒரு பாட–லில் இந்–நிக – ழ்ச்–சியை – க் குறிக்–கிற – ார். வேண்–டுக� – ோளை உடைய வித்– தி – ய ா– த – ர ர்– க ள் துதிக்க, சூரி– ய ன், அக்– னி , விண்– ணு – ல – க த்– த ார் ஆகிய எல்– லா ப் ப�ொருட்க–ளை–யும் ஆக்–கும் தந்–தை–யா–ரும், அடி– யார்–கள் மனத்–துள் ப�ொருந்–தும் உயிர்–க–ளின் தலை–வ–ரும், பாசு–பத வேடத்–தை–யு–டைய ஒளி–வ– டி– வி – ன – ரு ம், கண்– ண ப்ப நாய– ன ார் தம் வலக்– கண்ணை இடந்து அப்–பிய செய–லைக் கண்டு உகந்–த–வ–ரும் ஆகிய கழிப்–பாலை மேவிய கபா– லப்–ப–னா–ரா–கிய சிவ–பெ–ரு–மான் பல–வ–கை–யான பிணி–க–ளுக்கு இருப்–பி–டம்–க�ொண்ட இந்–நி–லை– யற்ற உடல் நீங்–கு–வ–தற்கு வழி–வ–குத்–துள்–ளார். இப்–ப�ொ–ழுது பாட–லைக் காண்–ப�ோம்: விண்–ணப்ப விச்சா தரர்க ளேத்த விரி–க–தி–ரான் எரி–சு–ட–ரான் விண்ணு மாகிப் பண்–ணப்–பன் பத்–தர் மனத்து ளேயும் பசு–பதி பாசு–ப–தன் தேச மூர்த்தி கண்–ணப்–பன் கண்–ணப்–பக் கண்டு கந்–தார் கழிப்–பாலை மேய கபா–லப் பனார் வண்–ணப் பிணி–மாய யாக்கை நீங்க வழி–வைத்த – ார்க் கவ்–வழி – யே ப�ோதும் நாமே. (ஆறாம் திரு– மு றை - திருக்– க – ழி ப்– பாலை , ஆறா–வது பாடல் ) ðô¡
43
1-15 ஜூலை 2017
கல்வெட்டு ச�ொல்லும் க�ோயில் கதைகள்: திருவிசநல்லூர்
அரசன் ஏறிய துலாபாரமும்,
அரசி புகுந்த
ஹிரண்ய கர்ப்பமும்! ரி–லி–ருந்து திரு–வ–ரங்–கம்–வரை செல்–லும் காவி–ரி–யின் பூம்–வட–பு–ககா–ரை – ச் சாலை, சிலப்–பதி – க – ா–ரத்–தில் இளங்–க�ோவ – டி – க – ள – ால்
சுட்–டப்–பெ–றும் நெடு–ஞ்ச – ா–லைய – ா–கும். க�ோவ–லனு – ம், கண்–ணகி – யு – ம் கவுந்–திய – டி – க – ளு – ட – ன் இச்–சா–லைவ – ழி சென்றே தென்–கரை பற்றி மது– ரைக்–குப் பய–ணம் சென்–றன – ர் என்–பார் இளங்–க�ோ– வ–டிக – ள். அத்–தகு வர–லாற்று சிறப்–புடை – ய நெடுஞ்–சா–லை–யில் கும்–ப–க�ோ–ணத்–தி–ற்கு அணித்தே திரு–வி–ச–நல்–லூர் என மக்–க–ளால் அழைக்–கப்–பெ–றும் திரு–வூர் ஒன்–று–ள்ளது. இவ்–வூ–ரின் பழம் பெயர் திரு–வி–ய–லூர்
திருவிசலூருடைய மகாதேவன், தேவி.
44
விமானம் - பழைய படம் ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
என்– ப – த ா– கு ம். திரு– வி – ய – லூ – ரி னை அடுத்து வேப்–பத்–தூர் எனும் பேரூர் உள்–ளது. அந்–நாட்–க–ளில் அவ்–வூர் வேம்– பத்– தூ ர் என– வு ம், அமணி நாரா– யண சதுர்–வே–தி–மங்–க–லம் என–வும் அழைக்–கப் பெற்–ற–தா–கச் ச�ோழர்– கால கல்–வெட்–டு–கள் கூறு–கின்–றன. வேம்–பத்–தூ–ரினை ‘நிம்–பக்–ர–கா–ரம்’ என வட– ம�ொ – ழி – யி ல் குறிப்– பி ட்– ட – தா–க–வும் சுந்–த–ர–ச�ோ–ழ–னுடை – ய கல்– வெட்டு கூறு–கின்–றது. வேம்–பத்–தூர் ஊர்ச்–ச–பை–யின் நிா்வா–கத்–தின் கீழ் திரு–வி–ய–லூர் திகழ்ந்–த–மை–யால் ரா– ஜேந்–திர ச�ோழ–னின் கல்–வெட்–டுக – ள் ‘வட–கரை ராஜேந்–திர சிங்க வள நாட்டு மண்ணி நாட்டு பிர–ம–தே– யம் வேம்–பற்–றூர் கீழ் ச�ோழ–மார்த்– தாண்ட சதுர்–வேதி மங்–க–லத்–துத் திரு– வி – ச – லூ ர்’ எனக் குறிப்– பி – டு – கின்–றன. திரு– வி – ய – லூ ர், திரு– வி – ச – லூ ர் எனக் குறிக்–கப் பெறு–கின்ற இத்– தி–ரு–வூ–ரின் நடு–வண் திரு–வி–ய–லூ–ரு– டைய மகா–தே–வர் திருக்–க�ோ–யில் இடம் பெற்– று த் திகழ்– கி ன்– ற து. தேவா–ரத் தலங்–கள் வரி–சை–யில் த�ொண்–ணூற்று ஏழாம் தல–மா–க– வும், காவி–ரி–யின் வட–க–ரைத் தலங்– கள் வரி–சை–யில் நாற்–பத்து மூன்– றாம் தல– ம ா– க – வு ம் திரு– வி – ய – லூ ர் விளங்–கு–கின்–றது. ‘குர– வ ம் கமழ் நறு– ம ென்– கு – ழல் அரிவை அவள் வெரு– வ ப் ப�ொரு–வெங்–கரி பட–வென்று அதன் உரிவை உடல் அணிே–வான் அர– வும் அலை புன–லும் இள–ம–தி–யும் நகு–த–லை–யும் விர–வும் சடை அடி– கட்கு இடம் விரி நீர் விய–லூரே – ’ என்– ப து திரு– ஞ ா– ன – ச ம்– ப ந்– த ப் பெரு– ம ான் இத்– த – ல த்– தி ல் அரு– ளிய திருப்– ப – தி – க த்– தி ன் முதல்
குறள் பூதம் பாட–லா–கும். சிவ–ய�ோ–க–நா–தர் திருக்–க�ோ–யில் என அழைக்–கப் பெறும் இவ்–வா–லய – த்து ஈசனை தற்–கா– லத்–தில் ேயாகா–னந்–தீஸ்–வர– ர் என்–றும், வில்–வா–ரண்– யேஸ்–வர– ர் என்–றும் புரா–தனே – ஸ்–வர– ர் என்–றும், அம்– பி–கையை சாந்–தந – ா–யகி அல்–லது செளந்–தர– ந – ா–யகி என்–றும் அழைப்–பர். தீர்த்–தக்–குள – ம் சடா–யுதீ – ர்த்–தம் என வழங்–கு–கின்–றது. கிழக்கு ந�ோக்–கிய – வ – ாறு ஐந்து நிலை ரா–ஜக�ோ – – பு–ரம் திகழ இரண்டு திருச்–சுற்–றுக – ளு – ட – ன் இவ்–வா–ல– யம் திகழ்–கின்–றது. முதற் திருச்–சுற்–றின் நடு–வண் சிவ– ய�ோ–க–நா–தர் கரு– வறை திகழ, திருச்– சுற்று மாளி–கையி – ல் பரி–வா–ரா–லய – ங்–கள் விளங்க அம்–மன் க�ோயி–லும், மூன்று நிலை இரண்–டாம் க�ோபு–ரமு – ம் இவ்–வா–ல–யத்–திற்கு அணி–யாக விளங்–கு–கின்–றன. வர–கு–ண–பாண்–டி–யன், முதல் ஆதித்–தன் முத–லிய பாண்–டிய, ச�ோழ அர–சர்–கள் காலம்–த�ொட்டு இவ்– வா–ல–யத்–துக் கரு–வறை கற்–ற–ளி–யா–கத் திகழ்ந்–தது என்– ப தை அவர்– க ள் காலத்து கல்– வெ ட்– டு – க ள் வாயி–லாக அறிய முடி–கி–றது. பராந்–தக ச�ோழன், சுந்–த–ர–ச�ோ–ழன், ரா–ஜ–ரா–ஜன், ரா–ஜேந்–தி–ரன், விக்–கி– ரம ச�ோழன், குல�ோத்–துங்–கன், விஜ–யந – க – ர அர–சர் கிருஷ்–ணதேவ – ராயர் என இப்–பேர– ர– ச – ர்–கள் காலம்– வரை ப�ொறிக்–கப்–பெற்ற நூற்–றுக்–கும் மேற்–பட்ட சிலா சாச–னங்–கள் இவ்–வா–லய – த்–தில் இருந்து படி எடுக்–கப் பெற்–றுள்– ளன. பிற்–கா–லத் திருப்–ப–ணி–கள் கார–ண–மா–கப் பல கல்–வெட்–டு–கள்
முதுமுனைவர் குடவாயில்
பாலசுப்ரமணியன்
ஆனந்த சிவன் மறைந்–து–விட்–டன. இவ்– வ ா– ல – ய த்– து க் கல்– வெ ட்– டு – க ள் கூறும் வர–லாற்–றுச் செய்–தி–கள் வரி–சை–யில் மகு–ட–மாக விளங்–குவ – து மாமன்–னன் முத–லாம் ரா–ஜர– ா–ஜச�ோ – ழ – – னின் 29ம் ஆண்டு கல்–வெட்–டுப் ெபாறிப்–பா–கும். கி.பி. 1013-14ம் ஆண்–டுக்–கு–ரிய இச்–சா–ச–னம் பல அரிய தக–வல்–களை நமக்கு எடுத்–து–ரைக்–கின்– றது. ‘திரு–ம–கள் ப�ோல...’ எனத் த�ொடங்–கும் ரா–ஜ– ரா–ஜ–ச�ோ–ழ–னின் மெய்க்–கீர்த்–திப் பாட–லில் மற்ற இடங்–க–ளில் குறிப்–பி–டப் பெறாத அவ்–வேந்–த–னின் கடைசி வெற்–றிச் சாத–னை–யாக முன்–னீர் பழந்–தீவு பன்–னீர– ா–யிர– மு – ம் ெவன்ற திறம் குறிக்–கப் பெற்–றுள்– ளது. முன்–னீர் பழந்–தீவு பன்–னி–ரா–யி–ரம் என்–பது கன்–னி–யா–கு–ம–ரிக்–குத் தெற்–காக இந்து மாக–ட–லில் உள்ள மாலத்–தீ–வுக் கூட்–ட–மா–கும். மெய்க்– கீ ர்த்தி கூறிய பிறகு அச்– ச ா– ச – ன ம் பின்–வ–ரு–மாறு த�ொடர்–கின்–றது. ‘‘ ராஜ–ரா–ஜ–தே–வர்க்கு யாண்டு இரு–பத்– த�ொன்–ப–தா–வது ரா–ஜேந்–திர சிங்க வள–நாட்டு மண்ணி நாட்டு பிர–ம–தே–யம் வேம்–பற்–றூ–ரா–கிய ச�ோழ–மார்த்–தாண்ட சதுர்–வேதி மங்–கல – த்து மகா–ச– பை–ய�ோம் கையெ–ழுத்து. நம்மை உடைய சக்–கர– – வர்த்தி உடை–யார் ராஜ–ரா–ஜ–தே–வர் இவ்–வூர் திரு–வி–ச–லூர் மகா–தே–வர் க�ோயி–லி–லேயே துலா–பா–ரம் புக்–க–ரு–ளின அன்று நம்–பி–ராட்–டி–யார் தந்தி சக்–தி–வி–டங்–கி–யா–ரான உல�ோக மாதே–வி– யார் இரண்ய கர்ப்–பம் புக்–க–ருளி இத் திரு–வி–ச– லூர் மகா–தே–வர்க்கு அக்–கா–ர–டலை அமு–துக்கு வேண்–டும் நிவந்–தங்–களு – க்கு இக்–காசு நானூற்று ஐம்–பத்ெ–தட்–டும் இத்–தி–ரு–வி–ச–லூர் மகா–தே–வர் சேனா–ப–தி–கள் மூல–ப–ர–த–ரான சண்–டேஸ்–வ–ரர் ðô¡
45
1-15 ஜூலை 2017
ராஜராஜனும் ல�ோகமாதேவியும்
கங்காதரர் பக்– க ல் மகா– ச – பை – ய�ோ ம் க�ொண்ட இக்– க ாசு நானூற்று ஐம்–பத்–தெட்–டும் க�ொண்டு கட–வ�ோம் க�ொண்ட பரி–சா–வது...’’ என்று கூறி பின்பு சாசன விளக்–கம் விரி–வுற எடுத்–துரை – க்–கப் பெற்–றுள்–ளது. – ர்த்தி ரா–ஜர– ாஜ ச�ோழ–ரின் பட்டத்– ச�ோழ சக்–கர– வ த–ர–சி–யான ல�ோக–மா–தே–வி–யார் தன் கண–வர் திரு– வி–சலூ – ர் க�ோயி–லில் துலா–பா–ரம் ஏறி–ய–ப�ோது–தான் ஹிர–ணி–ய–கர்ப்–பம் புகுந்து சிறப்பு வழி–பாடு மேற்– க�ொண்–டப�ோ – து திரு–வி–ச–லூர் ஈச–னுக்கு அந்–நாள் முதல் த�ொடர்ந்து சந்–தி–ரன், சூரி–யன் உள்–ள–ள– வும் நாள்–த�ோ–றும் அக்–கா–ர–டி–சில் எனப்–பெ–றும் சர்க்–க–ரைப் ப�ொங்–கல் நிவே–த–னம் ெசய்–வ–தற்– காக நானூற்று ஐம்–பத்–தெட்டு ப�ொற்–கா–சு–களை க�ோயி–லில் முத–லீடு செய்–தார். அத்–தே–வி–யார் முத–லீடு செய்த ப�ொன்னை வேம்–பற்–றூர் ஊர்ச்– சபை கட–னா–கப் பெற்–றுக் க�ொண்டு, அதற்–கு–ரிய வட்–டி–யி–லி–ருந்து அப்–ப–ணியை மேற்–க�ொள்–வ–தாக இந்த சாச– ன த்– தி ல் கைய�ொப்– ப – மி ட்டு உறுதி அளித்–துள்–ள–னர். இங்கு குறிக்–கப்–பெற்–றுள்ள துலா–பா–ரம் என்–பது திருக்–க�ோ–யில் மண்–ட–பத்–தில் கட்–டப்–பெற்–றுள்ள பெரிய தராசு. அதன் ஒரு தட்–டில் ரா–ஜ–ரா–ஜன் அமர்ந்து க�ொண்டு மறு–தட்–டில் துலாக்–க�ோல் சமன் நிலை– யி ல் நிற்– கு ம் அளவு ப�ொன்னை நிறுத்து அதனை பல்– வ ேறு ஆல– ய ங்– க – ளு க்கு
46
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
அறக்–க�ொ–டை–யாக அளித்–தமை பெரும் வியப்–ப– ளிக்–கும் செய்–திய – ா–கும். மாமன்–னனி – ன் பட்–டத்–தர– சி ல�ோக–மா–தேவி – ய�ோ ப�ொற்–தக – டு – க – ள – ால் அமைக்–கப்– பெற்ற ெபரிய பசு–வின் வாய்–வ–ழி–யாக நுழைந்து குதம் வழி– ய ாக வெளியே வரும் ஒரு– வகை வழி–பாட்–டுச் சடங்கை மேற்–க�ொண்–டி–ருந்–தார். இத–னால் இப்–பி–ற–வி–யின் வினை–களை அறுத்து, பசு–வின் கர்ப்–பத்–தி–லி–ருந்து புதுப்–பி–றவி எடுப்–ப– தா–கக் க�ொள்–ளப்–பெ–றும். அத்–தேவி அத்–த–கைய ஹிரண்ய கர்ப்–ப–தா–னத்தை திரு–வி–ய–லூர் திருக்– க�ோ–யிலி – ல் செய்து, அந்–தப் ப�ொன்னை பல்–வேறு ஆல–யங்–க–ளுக்கு அளித்–துள்–ள–னர். அவ்–வாறு க�ொடுக்–கப் பெற்–றத – ற்–கான ஒரு குறிப்பு திரு–வல – ஞ்– சுழி ேக்ஷத்–ர–பா–லர் ஆல–யத்–தி–லுள்ள ரா–ஜேந்–திர ச�ோழ–னின் கல்–வெட்டு சாச–னம் ஒன்–றில் குறிக்–கப் பெற்–றுள்–ளது. அதில் திரு–வி–ய–லூ–ரில் அத்–தேவி க�ொடுத்த ஹிரண்ய கர்ப்– ப ம் பற்– றி ய செய்தி காணப் பெறு–கின்–றது. ரா–ஜ–ரா–ஜ–னும், ல�ோக–மா– தே–வி–யும் திரு–வி–ய–லூ–ரில் துலா–பா–ரம் ஏறி–யும், ஹிரண்ய கர்ப்–பம் புகுந்–தும் சிறப்பு வழி–பாடு செய்த சில மாதங்–க–ளுக்–குப் பின்பே ரா–ஜ–ரா–ஜன் சிவப்–பேறு அடைந்–தார். ல�ோக–மா–தேவி அக்–கார அடி–சிலு – க்–காக (சர்க்–க– ரைப் ப�ொங்–கல் நிவே–த–னத்–திற்–காக) அளித்த நானூற்று ஐம்–பத்–தெட்டு ப�ொற்–கா–சு–க–ளுக்–கு–ரிய வட்–டியி – லி – ரு – ந்து நாள்–த�ோறு – ம் இரு–நாழி செந்–நெல் அரிசி, ஒரு–நாழி துவ–ரம் பருப்பு, நாலு–நாழி பசும்– பால், ஒரு உழக்கு நெய், பன்–னி–ரண்–டரை பலம் சர்க்–கரை மற்–றும் நாற்–பது வெற்–றிலை, பத்து பாக்கு, இரு–பது வாழைப்–ப–ழம் ஆகி–ய–வை–யும் அளிக்–கப்–பட வேண்–டும் என்று இக்–கல்–வெட்டு குறிப்–பி–டு–கின்–றது. இவை தவிர அன்–றன்–றைக்கு ப�ொங்– க ல் சமைக்க புதுப்– ப ானை அளிக்– கு ம் குய–வர்க்கு உரிய ஊதி–யம், விற–குக்கு உரிய செலவு, திரு–வ–முது சமைக்–கும் ஊழி–ய–னுக்கு உரிய ஊதி–யம் ஆகி–யவை – யு – ம் அந்த வட்–டிப் பணத்– தி–லிரு – ந்தே அளிக்–கப்–பட வேண்–டும் என்–றும் குறிப்– பி–டப் பெற்–றுள்–ளது. இவற்றை சபை–ய�ோர் ஏற்றுக்–
ஆலிலை கண்ணன்
ஆமையைத் தூக்கிச் செல்லும் வாத்துகள்
சிவ–லிங்–கத்–திற்கு அருகே குத்து–வி–ளக்கு, சங்கு, க�ொள்ள, அத்–தர்–மம் த�ொடர்ந்து நிகழ்ந்–துள்–ளது. நீர்ப்– ப ாத்– தி – ர ம், தூபம் ப�ோன்ற பூசைக்– கு – ரி ய சந்–தி–ரன் சூரி–யன் உள்–ள–வும் நிக–ழ–வேண்–டிய ப�ொருட்கள் காணப்–பெ–றுகி – ன்–றன. மேலே திக–ழும் அப்–பணி பிற்–கா–லத்–தில் நிக–ழா–மல் ப�ோனது நம் கல்–வெட்–டில் அம்–மண்–டப – த்தை எடுத்த ‘முழை–யூ– தவக் குறைவே! இத்–தி–ருக்–க�ோ–யி–லின் தெற்–குப் ரு–டை–யான் அடி–க–ளா–கிய அனந்த சிவன்’ என்ற பிரா–கா–ரத்–தில் திரு–சுற்–று–மா–ளி–கை–யின் நடுவே வாச–கப் ெபாறிப்பு காணப்–பெ–று–கின்–றது. உள்ள ஒரு மண்–ட–பத்–த�ோடு கூடிய சிற்–றா–ல–யம் முன்பு திகழ்ந்த கரு–வறை சுவ–ரில் ரா–ஜ–ரா–ஜ– பழமை சிதைக்– க ப் பெறா– ம ல், சிற்– ப ங்– க – ள�ோ – னும் ல�ோக–மா–தேவி – யு – ம் சிவ–லிங்–கத்தை வணங்–கும் டும், கல்–வெட்–டு–கள�ோ – –டும் காட்சி நல்–கு–கின்–றது. காட்சி இடம் பெற்–றிரு – ந்–தது. பின்–னா–ளில் விமா– உள்ளே எந்த திரு–மே–னி–யும் தற்–ப�ோது காணப்– னத்– தை ப் புதுப்– பி த்– த – ப�ோ து அதே காட்– சி யை பெ–ற–வில்லை. இம்–மண்–ட–பத்து வாயி–லின் இரு–ம– மீண்–டும் கல்–லில் வடித்–துள்–ள–னர். ருங்கிலும் இரு மாடங்–கள் உள்–ளன. ஓரி–டத்–தில் பஞ்–ச–தந்–திர கதை–யின் ஒன்– றி ல் ஒரு குறட்– பூ – த ம் வாயிற் ஒரு காட்சி சிற்–ப–மா–கச் செதுக்–கப் காவ–ல–னாக எழில் மிகுந்த சிற்ப வடி– பெற்– று ள்– ள து. குச்சி ஒன்– றி – ன ைத் வில் இடம் பெற்–றுத் திகழ்–கின்–றது. தன் வாயால் கவ்–வி–ய–வாறு திக–ழும் மறு மாடத்– தி ல் இருந்த இணைச் ஆமையை இரு வாத்–துக – ள் தம் அல– சிற்– ப த்தை யார�ோ பிற்– க ா– ல த்– தி ல் கு–கள – ால் கவ்–விய – வ – ாறு செல்–கின்–றன. அகற்–றி–விட்–ட–னர். இச்–சிற்–றா–ல–யத்து இது பஞ்–ச–தந்–திர கதை–க–ளில் ஒன்– அதிஷ்–டா–னத்–தில் பாக–வ–தம், இரா– றான ஆமை - வாத்–துக – ள் கதை–யைக் மா–யண – ம், சிவ–புர– ா–ணம் ஆகி–யவற்றை – குறிப்–ப–தா–கும். பராந்–தக ச�ோழ–ரின் – ம் சிற்–றுரு சிற்–பங்–கள் இடம் விளக்–கிடு ஒரு கல்–வெட்–டுச் சாச–னத்–தில் காவி– பெற்–றுள்–ளன. ஆலி–லைக் கண்–ணன், ரி–யி–னின்று திரு–மஞ்–சன நீர் ஒரு–வன் வாலி-சுக்–ரீ–வன் ப�ோர், கங்–கை–யைச் க�ொண்டு வந்து மூன்று சந்–தியு – ம் அபி– சடை முடி–யில் தாங்–கும் சிவ–பெ–ரும – ான் டே–கம் செய்–விப்–ப–தற்கு திரு–மஞ்–சன ப�ோன்ற சிற்–று–ருவ சிற்–பங்–கள் அவற்– நீர் சுமப்–பான் ஒரு–வ–னுக்கு சந்–தி–ரன் றில் அடங்–கும். சூரி–யன் உள்–ள–ள–வும் வைத்த நீர் இச்–சிற்–றா–ல–யம் எந்த கட–வு–ளுக்– பாணரும் விறலியும் நிலம் என்ற குறிப்பு காணப்–பெ–று–கின்–றது. காக எடுக்–கப் பெற்–றது என்–பதை இக்–க�ோ–யி–லி– நான்–கைந்து கல்–வெட்–டுக – ளி – லேயே – இத்–தனை லுள்ள முத–லாம் ரா–ஜ–ரா–ஜ–ச�ோ–ழ–னின் இரண்டு வர–லாற்–றுச் செய்–தி–கள் என்–றால் இவ்–வா–ல–யத்து கல்–வெட்–டுச் சாச–னங்–கள் ‘திரு–வி–ச–லூ–ருடை – –யார் நூறு கல்–வெட்–டு–க–ளி–லும் எத்–தனை எத்–தனை க�ோயி–லின் தென்–பக்–கத்து எழுந்–த–ருளி நிற்–கும் வர–லாற்–றுத் தக–வல்–கள் ப�ொதிந்து திகழ்–கின்–றன பிச்–சதே – வ – ர்க்–கு’ என்று குறிப்–பிடு – கி – ன்–றன. பிச்சை என்–பதை சிந்–தித்–துப் பாருங்–கள்! உகக்–கும் பிட்–சா–ட–ண–மூர்த்–தி–யார் க�ோயி–லான மூன்று சந்–தி–யும் காவிரி நீராடி, அக்–கார அடி– அச்–சிற்–றா–லய – த்–தின் முகப்பு சுவ–ரில் ஒரு அழ–கிய சில் அமு–தினை ஏற்று மகிழ்ந்த திரு–வி–ய–லூர் சிற்–பக் காட்–சி–யும், அதற்கு மேலாக ஒரு கல்– பெரு–மா–ன–டி–களை திரு–ஞா–ன–சம்–பந்–த–ரின் தமிழ் வெட்–டுப் ப�ொறிப்–பும் காணப்–பெ–று–கின்–றது. அடி– க�ொண்டு துதித்–துப் ப�ோற்றி நற்–பேறு பல–வும் யார் ஒரு–வர் அழ–கிய மண்–ட–பம் ஒன்–றின் நடுவே பெற்று மகிழ்–வ�ோம். நின்–ற–வாறு மலர்–க–ளால் அலங்–க–ரிக்–கப்–பெற்ற சிவ–லிங்–கத்ை–தப் பூஜித்–த–வாறு திகழ்கின்றார். ðô¡
47
1-15 ஜூலை 2017
மலேசியா-பினாங்கு
பாம்புக் க�ோயிலுக்குள் புகை மண்ட ல ம்! ம
லே–சிய – ா–வில் அமைந்–திரு – க்–கும் பத்–துமலை – , அங்கே கம்–பீர– ம – ாக நிலை–க�ொண்–டிரு – க்–கும் முரு–கர் சிலை–யால், அதன் புகழ், பெரு–மை–கள – ால் உயர்ந்து நிற்–கிற – து. மலே–சிய முரு–கரை தரி–சிக்–கும் பல–ருக்கு சற்று த�ொலை–வில் பினாங்கு என்ற தீவுப் பகு–தி–யில் உள்ள பழ–மை–யான க�ோயில் ஒன்று இருப்–பது தெரி–வதி – ல்லை. இந்த பினாங்கு க�ோயில் வித்–தி–யா–ச–மா–னது. இது பழ–மை–யா–னது மட்–டுமல்ல – , பாம்–பும், புகை–யும் சூழ்ந்த விசித்–தி–ர– மான க�ோயி–லும் கூட! பினாங்கு தீவில், சன்கை குளாங் பகு–தி–யில்– தான் இந்–தக் க�ோயில் அமைந்–தி–ருக்–கி–றது. சீன கட்–டிட அமைப்பு க�ொண்டு கம்–பீ–ரம – ாக நிற்–கும் இந்–தக் க�ோயில், 18ம் நூற்–றாண்–டில் கட்–டப்–பட்– டது. சூர் ச�ோ காங் என்ற மன்–ன–ரின் நினை–வாக இந்–தக் க�ோயிலை கட்–டி–யி–ருக்–கி–றார்–கள். காங் மன்–னர் பாம்–பு–களு – க்–கும், பூச்–சி–களு – க்–கும் பேரா–த– ரவு காட்–டிய – வ – ர். அவர் வசித்த அரண்–மனை – க – ளி – ல் அவ–ரு–டன் சேர்ந்து பாம்–பு–க–ளும், பூச்–சி–க–ளும் வாழ்ந்–த–தா–க–வும் ஒரு வர–லாறு கூறப்–ப–டு–கி–றது! – ட – ன் அதி–கம – ாக ப�ொழு–தைக் இப்–படி பாம்–புக – ளு கழித்த காங் மன்–னர், 65ம் வய–தில் இறந்–து–விட்– டார். அதற்கு பிற–கு–தான் இந்த பாம்–புக் க�ோயில்
48
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
கட்–டப்–பட்–டிரு – க்–கிற – து. இதை நிர்–மா–ணித்–தவ – ர் ஒரு புத்த துறவி என்–பது வியப்–பளி – க்–கும் செய்தி. மன்–ன– ரின் நினை–வாக கட்–டப்–பட்–ட–தால், நன்–க�ொடை பல –வ–ழி–க–ளில் இருந்–தும் வர, வெகு எளி–தாக – ட்–டது. முத–லில் ‘காங் க�ோட்– க�ோயில் உரு–வா–கிவி டை–’–யா–கத் திகழ்ந்த இந்–தத் தலம், அடுத்–த–டுத்து பாம்–புகள் – படை–யெடு – க்–கவே, பாம்–புக் க�ோயி–லாக பெயர் மாற்–றம் பெற்–று–விட்–டது. அத–னால் காங்
மன்–னர் சிலை–யு–டன், பாம்–புகள் – தங்–கு–வ–தற்– கும், த�ொங்–குவ – த – ற்–கும் ஏற்ற வச–திக – ளை – யு – ம் செய்–தி–ருக்–கி–றார்–கள். இத–னால் க�ோயில் முழுக்க பாம்–பு–கள் நெளிந்து க�ொண்–டி–ருக்– கின்–றன. – மே பிர–மாண்–ட– க�ோயி–லுக்–குள் நுழைந்–தது மாய் ஒரு மண்–ட–பம் காணப்–ப–டு–கி–றது. அங்– கு– த ான் வழி– ப ாடு நடக்– கி – ற து. பக்– த ர்– கள் வழி–ப–டு–கை–யில் அவர்–களை ந�ோக்கி பாம்– பு–கள் ஊர்ந்து வரு–கின்–றன. அப்–படி நிகழ்ந்– தால், நினைத்த காரி–யம் கைகூ–டும் என்–பது பக்– த ர்– க – ளி ன் அசைக்க முடி– ய ாத நம்– பி க்– – எல்லா சம– கை–யா–கும். ஆனால், பாம்–புகள் யங்–க–ளி–லும் இப்–படி வரு–வ–தில்லை. ஒரு–சில பக்–தர்–க–ளுக்கு மட்–டுமே இந்த பாக்–கி–யம் கிடைக்–கு–மாம்! இங்கு வழி– ப ட்– ட – வு – ட ன் க�ோயி– லு க்கு பின்–பு–றத்–தில் இருக்–கும் பாம்பு குளத்–திற்கு பக்–தர்–கள் செல்–கி–றார்–கள். அதில் க�ொடிய விஷ– மு ள்ள பாம்– பு – கள் வாலை சுருட்– டி – ய – படி படுத்–தி–ருக்–கின்–றன. உல–கில் இருக்–கும் அதி –ப–யங்–க–ர–மான விஷப்–பாம்–பு–களை, இந்– தக் குளத்–தில் பார்க்–க–லாம் என்–கி–றார்–கள். ஆனால் அவை அனைத்–தும் விஷம் நீக்–கப்– பட்–டவை என்–றும் ச�ொல்–கிற – ார்–கள்! இது–தான் எப்–படி சாத்–தி–யம் என்று தெரி–ய–வில்லை. அப்–படி எத்–தனை பாம்–புக – ளு – க்–குத – ான் விஷம் நீக்க முடி–யும்? ஆனால், 1950ம் ஆண்–டு–வரை இந்–தக் க�ோயி– லி ல் விஷப்– ப ாம்– பு – கள் சர– ள – ம ா– க ப் புழங்–கின என்–றும் அதற்–குப் பிறகு தற்–ப�ோது விஷம் நீக்–கப்–பட்ட பாம்–புகளே – உல–வுகி – ன்–றன என்றும் ச�ொல்–கி–றார்–கள். இந்–தக் கூற்–றுக்கு ஆதா–ர–மாக இங்கே வரும் எந்த பக்–த–ரும் பாம்பு கடித்து பாதிக்–கப்–பட்–டத – ா–கத் தக–வலே இல்லை - ஆமாம், இன்–று–வரை! இவ்–வ–ளவு ஏன், இப்–ப�ோ–தும்–கூட எந்–தப் பாம்–பும் பக்–தர்– களை ந�ோக்–கிச் சீறி–ய–து–கூட இல்–லை–யாம்! அந்–தள – வி – ற்கு பாசத்–துட – னு – ம், நேசத்–துட – னு – ம் காங் மன்–னர் பாம்–புகளை – வளர்த்–திரு – ப்–பத – ாக பக்–தர்–கள் கூறு–கி–றார்–கள். கு ள ம் , ம ர க் – கி ளை எ ன க�ோ யி ல்
படர்ந்–திரு – ந்–தா–லும், அவை தூங்– முழு–வது – ம் பாம்–புகள் – கு–வ–தற்–காக பிரத்–யேக ஸ்டாண்ட் அமைப்–பு–களை க�ோயில் நிர்–வா–கம் அமைத்–தி–ருக்–கி–றது! இரும்பு கம்– பி–களை சுருள் வடி–வில் வளைத்து, பாம்பு தூங்–குவ–தற்– குத் த�ோதான படுக்–கை–யாக மாற்றி இருக்–கி–றார்–கள்! காலை–முத – ல் மாலை–வரை அங்–கும் இங்–கும – ாக சுற்–றித் திரி–யும் பாம்–புக – –ளின் எண்–ணிக்கை, இர–வில் வெகு–வா– கக் குறைந்து விடு–மாம். அதற்–கான மர்–மம் என்ன என்–பது இது–வரை விளங்–க–வில்–லை–யாம். பினாங்கு க�ோயி– லி ன் இன்– ன�ொ ரு ஆச்– ச – ரி – ய ம் ஊது–பத்தி புகை மண்–டல – ம். க�ோயி–லுக்–குள் பாம்–புகள் – – து – ப�ோல – , புகை மண்–டல – மு – ம் சூழ்ந்– இயல்–பாக ஊடு–ருவ தி–ருக்–கி–றது. புத்–த–மத வழி–பாட்–டில், ஊது–பத்தி அதி–கம் பயன்–ப–டுத்–தப்–ப–டு–வது வழக்–கம். அது இந்த தலத்–தி– லும் பின்–பற்–றப்–ப–டு–கி–றது. அத–னால் பாம்–பு–க–ளுக்கு இணை–யாக புகை மண்–ட–ல–மும் சூழ்ந்–தி–ருக்–கி–றது. எந்–நே–ர–மும் க�ோயில் புகை–மூட்–ட–மாக இருப்–ப–தால், இந்–தக் க�ோயிலை ‘பினாங்கு வானம்’ என்–றும் அழைக்– கி–றார்–கள். இது–த–விர ‘அசூர் மேகம் நிரம்–பிய க�ோயில்’ என்–றும் சிறப்–பித்–துச் ச�ொல்–கி–றார்–கள். பாம்– பு – கள் பக்– த ர்– களை கடிக்– க ா– ம ல் இருக்க, க�ோயில் நிர்–வா–கத்–தி–னரே, ஊது–பத்–தி–க–ளைப் பயன்– ப–டுத்–து–வ–தா–க–வும், அந்–தப் புகை–யி–னால் பாம்–பு–கள் மயங்கி கிடப்–ப–தா–க–வும் ஒரு சிலர் தெரி–விக்–கி–றார்–கள். ஆனா–லும், இந்–தப் பாம்–புக் க�ோயி–லில் பக்–தர்–கள் கூட்– ட ம் அலை– ம�ோ – தி ய வண்– ண மே இருக்– கி – ற து. காங் மன்–ன–ரின் பிறந்–த–நாள், இந்த ஆல–யத்–தின் திரு– வி–ழா–வாக க�ொண்–டா–டப்–ப–டு–கி–றது. அச்–ச–ம–யத்–தில் இந்–த�ோ–னே–ஷியா, சீனா, ஜப்–பான், இந்–தியா என பல நாடு–க–ளி–லி–ருந்–தும் பக்–தர்–கள் குவி–கி–றார்–கள். இவர்–க– ளுக்கு ப�ோட்–டி–யாக திரு–விழா சம–யங்–க–ளில் விஷப்– பாம்–புக – –ளும் குவிந்து விடு–கின்–ற–ன–வாம்! பாம்–பு–கள் நிறைந்–தி–ருக்–கும் பாம்–புக் க�ோயி–லாக இருந்–தா–லும், அவற்–றைத் த�ொடவ�ோ, தூக்–கவ�ோ பக்–தர்–களை அனு–ம–திப்–ப–தில்லை. ஆமாம், இந்–தப் பாம்–புக – –ளை–யும், பக்–தர்–க–ளை–யும் பரஸ்–ப–ரம் ஒரு–வ–ரி–ட– மி–ருந்து மற்–றவ – ரை – ப் பாது–காக்க நிறைய சட்–டத்–திட்–டங்– களை க�ோயில் நிர்–வா–கம் கடைப்–பி–டித்து வரு–கி–றது. த�ொகுப்பு:
ந.பர–ணி–கு–மார் ðô¡
49
1-15 ஜூலை 2017
கந்தன்குடி வேலவன்
அனைத்து திசைகளையும்
நிறைவிக்கும் பெருஞ்ஜோதி வணங்கி, மூல–வர் நள்–ளா– நந்–றப்–திப–த–ரே–வைத்ரைத�ொழு– கி–ற�ோம். இறை–வர்
கிழக்கு ந�ோக்–கிப் ப�ொலி–வு–டன் காட்சி அளிக்– கி – ற ார். ‘நள்– ள ாறா என நம் வினை நாச– ம ே’ என்– ப ார் அப்– ப ர் பெரு–மான். ‘‘குற–வர் மங்–கை–தன் கேள்–வன – ைப் பெற்ற க�ோனை, நான் செய்த குற்– ற ங்– க ள் ப�ொறுக்–கும் நறை–வி–ரி–யும் நற்–றா–றனை அமுதை நாயி–னேன் மறந்து என் நினைக்–கேனே.’’ - என்–பது சுந்–த–ரர் வாக்கு. தர்ப்–பா–ரண்–ய–மா–த–லால் மூல–வர் திரு–வு–ரு–வம் தர்ப்–பைக் க�ொழுந்–து–கள் சேர்ந்–தன ப�ோன்–றுள்– ளது. அடுத்–த–தாக உள்ள சந்–ந–தி–யில் தியா–கே–சர் வீற்–றிரு – க்–கிற – ார். சப்த விடங்–கத் தலங்–களு – ள் ஒன்று இது. இறை–வன் நக–வி–டங்–கர் எனப்–ப–டு–கி–றார். (நகம்-மலை) பக்–தர்–க–ளின் மன–மா–கிய மலை– மீது தானே த�ோன்றி நிற்–ப–வர் என்–பது ப�ொருள். – ’ ஆனால் ‘‘நாகம் பூண்டு கூத்–தாடு நள்–ளா–றனே என்று நாவுக்–கர– ச – ர் பாடி–யிரு – ப்–பத – ா–லும், இத்–தல – த்– திற்கு ‘நாக விடங்–கபு – ர– ம்’ என்று பெயர் இருப்–பத – ா– லும் இங்–குள்ள தியா–கர– ாஜ மூர்த்–தி–யின் நாமம்
50
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
33
‘நாக–வி–டங்–கர்’ என்றே இருக்–க–லாம்–’’ என்– பார் உ.வே.சா. அவர்–கள். சுந்– த – ர ர் சந்– ந – தி – யி – லி – ரு ந்து நேரே பார்த்–தா–லும் தியா–கே–ச–ரைக் கண்டு மகி– ழ – ல ாம். இவ– ரு க்கு உரிய அம்– பிகை நீல�ோத்–பல – ாம்–பிகை. தியா–கேச – ர் சந்–நதி – யி – ல் செய்–யப்–படு – ம் மர–கத – லி – ங்க வழி–பாடு மிக–வும் சிறப்–பு–டை–யது. தென்–புற வாசல் வழி–யாக வரும்–ப�ோது கணபதி
தட்–சி–ணா–மூர்த்–தி–யைத் தரி–சிக்–கி–ற�ோம். பிரா–கார வலம் வந்து மீண்–டும் சனி–ப–க–வான் சந்–நதி – க்கு வரு–கிற�ோ – ம். நிடத நாட்டு மன்–னன – ான நளன், விதர்ப்–பந – ாட்டு வீர–சேன – ன் மகள் தம–யந்–தி– யைச் சுயம்–வ–ரத்–தின் மூல–மாக மணந்–து–க�ொண்– டான். தேவர்–க–ளைப் புறக்–க–ணித்து நள–னைத் தம–யந்தி தேர்ந்–தெ–டுத்–தது கண்டு சனி–ப–க–வான் நளன்– ம ேல் க�ோபம் க�ொண்– ட ான். நள– னி – ட ம் குறை–யேது – ம் இல்–லா–தத – ால், பன்–னிர– ண்டு ஆண்– டு–கள் காத்–தி–ருந்து, நீர் பட்–டும் படா–மல் அவன் கால் கழு–விச் சென்ற குற்–றம் கண்டு அவ–னைப் பிடித்–துக் க�ொண்–டார். துன்–பங்–களெ – ல்–லாம் அனு–ப– வித்–தபி – ன் நாடா–ளத் த�ொடங்–கிய – ப�ோ – து – ம் சனி–யின் தாக்–கம் முற்–றி–லு–மா–கக் குறை–யாத கார–ணத்–தி– னால் தீர்த்த யாத்–திரை மேற்–க�ொண்–டான் நளன். விருத்–தா–ச்ச–லத்–தில் தான் சந்–தித்த பரத்–வாஜ முனி–வர் கூறி–யத – ன்–படி அவன் தீர்த்–தம் அமைத்து நீராடி, தர்ப்–பா–ரண்–யேஸ் – வ – ர– ர – ைத் தரி–சித்து வழி–பட, அவ–னைப் பற்–றி–யி–ருந்த சனி ஆல–யத்–தி–னுள் நுழை– ய ா– ம ல் வெளியே தங்– கி – வி ட்– ட து. நளன் இக்–க�ோயி – லு – க்கு ஏரா–ளம – ான திருப்–பணி – க – ள் செய்– – ம் நன்கு தான். அன்–றாட பூஜைக–ளும், விழாக்–களு நடை–பெ–றும் வண்–ணம் தக்க வழி–வ–கை–க–ளைச் செய்–து–விட்டு நாடு திரும்–பி–னான். இவ்–வ–ர–லாற்– றைப் புக–ழேந்–திப் புல–வர், ‘நள–வெண்–பா’ எனும் தமது நூலில் பாடி–யுள்–ளார். சனி–யின் சஞ்–சா– ரத்–தி–னால் பீடிக்–கப்–ப–டு–ப–வர்–கள் இங்–குள்ள நள தீர்த்–தத்–தில் நீராடி, தான–த–ரு–மங்–கள் செய்து, தர்ப்–பா–ரண்–யே–ஸ்வ–ர–ரை–யும் சனி–ப–க–வா–னை–யும் வழி– ப ட்– ட ால் நல்– வ ாழ்வு வாழ்– வ ார்– க ள் என்று நம்–பப்–ப–டு–கி–றது. சனி–ப–க–வான், சூல–மும், வில்–லும், வர–த–மும், அப–ய–மும் க�ொண்ட நான்கு கரங்–களை உடை–ய– வர். யமன் அவர் காலைத் தண்–டத்–தால் அடித்–த– மை–யால் ஏற்–பட்ட சிறு ஊனத்–தின் கார–ணம – ாக மெல்ல நடப்–ப–வர். உக்–கிர மூர்த்–தி–யான இவர் நள்– ள ா– றி ல் அனு– கி – ர க மூர்த்– தி – ய ாக கிழக்கு ந�ோக்கி நிற்–கிற – ார். இவ–ருக்–கென்று பிரத்–யேக – ம – ாக அஷ்– ட�ோத்ர ஸஹஸ்– ர – ந ாம அர்ச்– ச – னை – க ள் உள்–ளன. தங்க காக்கை வாக–னம் உள்–ளது. விசேஷ நாட்–க–ளில் இதில் அமர்ந்து ஊர்–வ–லம் வரு–கின்–றார். தமிழ்–நாட்–டில் எங்–குமே சனி–ப–க–வா– னுக்கு காக்–கையே வாக–னம – ா–கக் கூறப்–படு – கி – ற – து. க�ோயில்–க–ளில் உள்ள விக்–கிர– –கங்–க–ளி–லும் காக்– கையே வாக–ன–மா–கக் காணப்–ப–டு–கி–றது. ‘சனி–ப–க– வான் ஸ்தோத்–திர– ம்’ எனும் தமிழ் நூலில் காணப்–ப– டும் ஒவ்–வ�ொரு பாட–லிலு – ம் ‘சனியே, காகம் ஏறும் தம்–பிர– ா–னே’ என்று வரு–கிற – து. ஆனால், வட–ம�ொழி நூல்–கள் சனிக்கு வாக–னம – ா–கக் கழு–கையே குறிக்– கின்–றன. உதா–ர–ண–மாக, ‘நீலாம்–பர�ோ நீல–வபு: கிரீடி க்ருத்ர (கழுகு) ஸ்தித:’ இருப்–பினு – ம், முத்–துஸ்–வாமி தீட்–சித – ர் ‘திவா–கர– த – – நு–ஜம் சனைச்–ச–ரம்’ என– வ–ரும் கீர்த்–த–னை–யில்
சித்ரா மூர்த்தி
தல விருட்சம் தர்ப்பை ‘காக–வா–ஹ–னம்’ என்றே குறிப்–பி–டு–கி–றார். ‘‘பர–ம– சி–வ–னு–டைய கடைக்–கண் ந�ோக்–கிற்கு ஆளான அடி–ய–வர்–க–ளுக்கு வியக்–கத்–தக்க நற்–ப–யன்–களை வழங்–கு–ப–வர், மாலினி மந்–தி–ரத்–தால் துதிக்–கப்– பெற்ற குரு–கு–ஹ–னுக்–குக் களிப்பு அளிப்–ப–வர்–’’ என்–றும் பாடு–கி–றார். சனிக்–கிழ – மை – க – ளி – லு – ம், சனிப்–பெய – ர்ச்சி காலத்– தி–லும் ஆயி–ரக்–க–ணக்–கா–ன–வர்–கள் இங்கு வந்து வழி–பட்–டுச் செல்–கின்–ற–னர். (சில ஆண்–டுக – ளு – க்–கு– முன் அமெ–ரிக்க செயற்– கைக்–க�ோள் ஒன்று பூமி–யின் குறிப்–பிட்ட பகு–தி– யைக் கடக்–கும்–ப�ோது மட்–டும் 3 விநா–டிக – ள் ஸ்தம்– பித்து விட்டு மீண்–டும் பறக்க ஆரம்–பிப்–ப–தைக் கண்–ட–றிந்–த–னர். நாசா விஞ்–ஞா–னி–கள் ஆராய்ச்சி செய்–த–ப�ோது இது திரு–நள்–ளாறு க�ோயி–லுக்கு நேர் மேலுள்ள வான்–ப–குதி என்று தெரி–ய–வந்–தது. தினப்–படி க�ோயில்–மீது விழுந்–துக�ொ – ண்–டிரு – க்–கும் கரு–நீ–லக் கதிர்–க–ளின் அடர்த்தி சனிப்–பெ–யர்ச்–சி– யின்–ப�ோது மிக அதி–க–ரிக்–கி–றது. அதன் கார–ண– மாக 3 விநா–டி–கள் ஸ்தம்–பிக்–கும் செயற்–கைக் க�ோளுக்கு எந்த பாதிப்–பும் ஏற்–படு – வ – தி – ல்லை என்–ப– தை–யும் ஆராய்ந்–தறி – ந்து வியந்–தன – ர– ாம் அமெ–ரிக்க விஞ்–ஞா–னி–கள்! நம் முன்–ன�ோர்–கள் எத்–த–கைய தீர்க்–கத – –ரி–சி–கள் என்–ற–றிந்து வியப்–ப–டை–கி–ற�ோம்.) நவ– கி – ர ஹ தலங்– க ளை வெறும் பரி– க ா– ர த் தலங்–க–ளாக மட்–டுமே எண்–ணி–வி–டா–மல், சிவ– பெ–ரு–மா–னது கரு–ணைக்–க–ட–லில் மூழ்கி வெளி–வ– ரும் புண்–ணி–யத் தலங்–க–ளா–கவே ப�ோற்றி வணங்– கு–தல் வேண்–டும். சம்–பந்–தப் பெரு–மா–னும், அரு– ண–கிரி நாத–ரும்–தான் மிக அரு–மை–யா–கப் பாடி ðô¡
51
1-15 ஜூலை 2017
வைத்–துள்–ளார்–களே! ‘‘வேயுறு த�ோளி பங்–கன் விட–முண்ட கண்–டன் மிக–நல்ல வீணை தடவி மாசறு திங்–கள் கங்கை முடி–மே–ல–ணிந்து என் உளமே புகுந்த அத–னால் ஞாயிறு திங்–கள் செவ்–வாய் புதன் வியா–ழன் வெள்ளி சனி பாம்பு இரண்–டு–மு–டனே ஆசறு நல்ல அவை நல்ல நல்ல அடி–யா–ரவ – ர்க்கு மிக–வே–’’ - என்–பார் சம்–பந்–தர். ‘‘மூங்– கி – லை ப் ப�ோன்ற த�ோளை உடைய உமா– த ே– வி யை ஒரு பாகத்– தி – லு – டை – ய – வ – னு ம், ஆல–கால விஷத்தை உண்ட திருக்–க–ழுத்தை உடை– ய – வ – னு – ம ா– கி ய சிவ– பெ – ரு – ம ான் மிக– வு ம் நல்–ல–தா–கிய வீணையை வாசித்–துக்–க�ொண்டு, குற்–றமற்ற – – யு – ம், கங்–கையை பிறைச்–சந்–திர– னை – யு – ம் – டை – ய மன–தில் திரு–முடி – ம – ேல் அணிந்து, அடி–யேனு புகுந்த அந்த அருட்–செய – ல – ால், சூரி–யன், சந்–திர– ன், அங்–கா–ர–கன், புதன், வியா–ழன், சுக்–கி–ரன், சனி, பாம்–புரு – வ – ா–கிய ராகு-கேது ஆகிய இவை ஒருங்கே குற்–றம – ற்று நிற்–கும்; மிக நல்–லன – வ – ாக விளங்–கும். சிவ–ன–டி–யார்–க–ளுக்கு மிக–வும் நல்–ல–ன–வாக இருக்– கும்–’’ என்று உரை கூறு–கிற – ார், கி.வா.ஜ. அவர்–கள். நவ–கி–ர–கங்–கள், சிவ–ன–டி–யார்–க–ளுக்கு நன்–மையே செய்–யும் என்–பது உட்–க–ருத்து. அ ரு – ண – கி – ரி – ய ா ர் க ந் – த ர் அ ல ங் – க ா – ர ச் செய்–யுள�ொ – ன்–றில் பின்–வ–ரும – ாறு கூறு–கி–றார்: ‘‘நாள் என் செயும், வினை–தான் என்–செ–யும், எனை நாடி–வந்த க�ோள் என செயும், க�ொடும் கூற்று என் செயும், கும–ரே–சர் இரு–தா–ளும் சிலம்–பும் சதங்–கை–யும் தண்–டை–யும் ஷண்–மு–க–மும் த�ோளும் கடம்–பும் எனக்கு முன்னே வந்து த�ோன்–றி–டினே.’’ ப�ொருள்: நாள் என் செயும் - நட்– ச த்– தி – ரங்களால் எனக்கு என்ன தீங்கு ஏற்–பட முடி–யும்? வினை–தான் என் செயும் - ஊழ்–வினை தான் என்ன செய்ய இய–லும்? எனை நாடி வந்த க�ோள் என் செயும் - அடி– யே–னைத் துன்–பு–றுத்த வரும் கிரக த�ோஷங்–கள் என்ன செய்–து–வி–டும்? க�ொடும் கூற்று என் செயும்? - க�ொடிய எம– னும்–தான் என்னை என்ன செய்–து–வி–டு–வான்? கும–ரே–சர் - கும–ரக் கட–வு–ளின் இரு–தா–ளும், சிலம்–பும், சதங்–கை–யும், தண்–டை– யும், ஷண்–மு–க–மும் த�ோளும் கடம்–பும் - இரு திரு–வ–டி–க–ளும், கால் சிலம்–பு–க–ளும், சதங்–கை– க–ளும், தண்–டை–க–ளும், ஆறு–மு–கங்–க–ளும், பன்– னிரு த�ோள்–க–ளும், கடப்ப மலர் மாலை–யும் எனக்கு முன்னே வந்து த�ோன்–றி–டினே - அடி– யே–னுக்கு முன்–னால் வந்து த�ோன்–றும – ே–யா–னால்? கந்–தர் அந்–தா–தி–யி–லும் அரு–ண–கி–ரி–யார் இதே– ப�ோன்று பாடி–யுள்–ளார்: ‘‘சேய அன்பு உந்தி வன–வாச மாது–டன் சேர்ந்த செந்–தில் சேய! வன்பு உந்து இகல் நிசா– ச – ர ந்– த கா!
52
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
பைரவர் சேந்த! என்–னில் சேய–வன், புந்தி, பனிப்–பானு, வெள்ளி, ப�ொன், செங்–க–தி–ர�ோன் சேய–வன் புந்தி தடு–மா–றவே தரும் சேத–மின்றே.’’ சேய அன்பு - அழ–கு–ட–னும், மிகுந்த காத–லு–ட–னும் உந்தி வன–வாச மாது–டன் - கானாறு பாய்–கின்ற வள்–ளிக்–காட்–டில் வாழ்ந்த வள்–ளி–யு–டன் சேர்ந்த செந்–தில் சேய - கந்–தர்வ மணம் புரிந்த செந்–தில் கும–ரக் கட–வுளே! வன்பு உந்து இகல் நிசா–சர– ாந்–தக - வலி–மையி – ல் மேம்–பட்ட பகைமை உடைய அரக்–கர்–களை அழித்–த–வனே! சேந்த! - செம்–மை–யான தெய்–வமே! என்–னில் - என்று துதித்–தால் சேய–வன் - செவ்–வாய் புந்தி - புதன் பனிப்–பானு - சந்–தி–ரன் வெள்ளி - சுக்–கி–ரன் ப�ொன் - வியா–ழன் செங்–க–தி–ர�ோன் - ஆதித்–தன் செங்– க – தி – ர�ோ ன் சேய– வ ன் - ஆதித்– த – ன து மக– ன ா– கி ய சனீஸ்– வ – ர ன் (ஆகிய இவர்– க – ளி ன் வக்–கி–ரத்–தால் ஏற்–ப–டும்) புந்தி தடு–மா–றவே தரும் சேதம் இன்றே - நமது சித்–தத்தை மாறு–ப–டச் செய்–யும் தீமை இல்–லாது ப�ோகும். நள்–ளாறு க�ோயி–லில் நவ–கி–ர–கங்–க–ளின் தனிச்– சந்–நதி இல்லை. ஆனால் நவ–கிர– க – ங்–களு – க்–கென – த் தனித்–த–னிக் கிண–று–கள் உள்–ளன. இரு–பத – ாம் நூற்–றாண்–டில் மயி–லா–டுது – றை – யி – ல் வாழ்ந்த ச.தண்–டப – ாணி தேசி–கர், திரு–நள்–ளாற்–றுத் தல–வ–ர–லாற்றை எழு–தி–யுள்–ளார்.
மண்–டும்–படி நின்–றும் சுட–ர�ொ–ளிப� – ோ–லும் திரு–நள்–ளா–றிலி – ரு – ந்து புறப்–படு – ம் நாம் அடுத்–த– வஞ்–சங்–குடி க�ொண்–டும் திரி நெஞ்–சன் தாக சென்–றடை – –வது கந்–தன்–குடி எனும் திருத்–த– துக–ளென்–றும் க�ொளும் லம். இத்–தல – ம் மயி–லா–டுது – றை – யி – லி – ரு – ந்து 20 கி.மீ. வண்–டன் தமி–யன்–றன் பவம் ஒழி–யாத�ோ. த�ொலை–விலு – ம், பேர–ளம்-காரைக்–கால் சாலை–யில் ப�ொருள்: எனது உடல் பல–வ–கைத்–தான கஷ்– 7 கி.மீ. த�ொலை–வி–லும் அமைந்–துள்–ளது. டங்–களை அனு–ப–விப்–ப–த–னால் ஏற்–ப–டும் துய–ரம் அம்–பர– ன், அம்–பன் எனும் இரண்டு அசு–ரர்–கள் என்று ஒழி–யும�ோ? இன்–பம் தரும் கழல் பூட்–டப்–பட்ட தம் தவ வலி–மை–யால் விண்–ண�ோ–ரை–யும் மண்– உனது திரு–வ–டி–க–ளைத் தரு–வா–யாக! பின்–னர் எப்– ண�ோ–ரை–யும் துன்–பு–றுத்தி வந்–த–னர். அனை–வ– ப�ொ–ழு–தும்–ப�ோல பந்–த–பா–சங்–கள் அழி–யும்–படி நீ ரும் சிவ–பெ–ரு–மா–னி–டம் தஞ்–சம் அடைந்–த–னர். மயில் ஏறி வீரத்–து–டன் வந்து வெளி அண்–டங்–கள் அரு– கி – லி – ரு ந்த பார்– வ தி, பெரு– ம ா– னி ன் குறிப்– – ம் நிறை–யும்–படி – ப் பூமி மற்–றும் அனைத்து திசை–களு பை–ய–றிந்து தன் க�ோப சக்–தி–யா–கிய காளியை பெரும் ஜ�ோதி ப�ோன்று தரி–ச–னம் தரு–வா–யாக! நினைத்–தாள். பூவு–ல–கிற்–குச் சென்று அசு–ரர்–கள் அத்–தரி – ச – ன – த்–தால் வஞ்–சக – னு – ம் தீய–வனு – ம – ான என் இரு–வ–ரை–யும் அழித்து அறத்தை நிலை நாட்–டும்– பிறப்பு ஒழி–யாத�ோ? படி அவ–ளுக்கு ஆணை–யிட்–டாள். காளி–தே–விக்கு பாட–லின் பிற்–ப–கு–தி–யில், முன்–ன–தா–கவே முரு–கப்–பெ–ரு–மான் இங்கு வந்து ‘‘தந்–தந்–தன திந்–திந்–திமி என்–றும் பல பாசறை அமைத்–தி–ருந்–தார். காளி ‘நீ இத்–த–லத்–தி– சஞ்–சம் க�ொடு லேயே குடி–க�ொள்–வா–யா–க’ என்று ஆசீர்–வ–தித்–து– தஞ்–சம்–புரி க�ொஞ்–சும் சிறு மணி–யா–ரம் விட்–டுத் தானே சென்று அசு–ரர்–களை அழித்–தாள். சந்–தந்–த�ொனி கண்–டும் புய–லங்–கன் எனவே இத்–த–லம் கந்–தன்–குடி என்று அழைக்–கப்– சிவ–னம்–பன் பதி ப–ட–லா–யிற்று. சம்–பும் த�ொழு நின்–றுந்–தி–னம் விளை–யா–டும் பசு ஒன்று பாம்–புப் புற்று அருகே பால் ச�ொரி– கந்–தன் குக–னென்–றன் குரு–வென்–றும் யக் கண்டு வியந்து, அப்–புற்–றைத் த�ோண்–டி–ய– த�ொழும் அன்–பன்–கவி ப�ோது விக்–ர–கங்–கள் கிடைத்–தன என்–பது ஊரில் கண்–டுய்ந்–திட அன்–றன்–ப�ொடு வரு–வ�ோனே நிலவி வரும் ஒரு கதை. கண்–டின் கனி சிந்–துஞ்–சுவை ப�ொங்–கும் வள்ளி-தேவ–சே–னை–யு–டன் காட்–சி–ய–ளிக்–கும் புனல் தங்–கும்–சுனை கந்– த ப் பெரு– ம ா– னி ன் அழ– கை க்– கந்–தன்–கு–டி–யின் தங்–கிய பெரு– காண ஆயி–ரம் கண்–கள் வேண்–டும். மாளே.’’ சிறிய மிக அமை–தி–யான கிரா–மத்– - என்று பாடு–கி–றார். துக் க�ோயில். கந்–தன் ஒரு திரு– – ன் அடி–யார்–க– ‘‘இனிய நாதத்–துட மு–க–மும் நான்கு திருக்–க–ரங்–க–ளும் ளுக்கு அடைக்–க–லம் தரு–கி–றேன் க�ொண்டு கிழக்கு ந�ோக்கி நின்று என்று ச�ொல்–வ–துப�ோ – ல ஒலிக்–கும் அருள்–பா–லிக்–கிற – ார். தெய்–வய – ானை சிறிய மணி மாலை–க–ளின் சந்–தத்– – த்–தில் தவம் இயற்–றிய இத்–தல – த – ா–கக் த�ொனி கேட்–டும், மால், ருத்–ரன், கூறப்–ப–டு–கி–றது. அவ–ளு–டன் வந்த பிர– ம்ம ன் முத– ல ா– ன�ோ ர் த�ொழ ஐரா–வ–தம் முரு–கப்–பெ–ரு–மா–னின் விளங்கி நின்று தினந்– த �ோ– று ம் முன் நிற்–கி–றது. திரு–வி–டைக்–கழி அடி–யார் உள்–ளங்–களி – ல் விளை–யா– ப�ோன்றே தெய்– வ – ய ா– னை க்கு டு–கின்ற கந்தா, குகா, என் குருவே இங்கு தனிச்– ச ந்– ந தி உள்– ள து. என்று த�ொழும் அன்–ப–னா–கிய என் கையில் கிளி உள்–ளது. வெளிப்– கவி–க–ளைக் கேட்டு நான் உய்தி பி–ரா–கா–ரத்–தில் ஐரா–வ–தேஸ்–வ–ரர், அடை–யும்–படி என்–முன் வந்–தவ – னே! விஸ்–வந – ா–தர், விசா–லாட்சி, பைர–வர், (இக்–கு–றிப்பு நக்–கீ–ர–ரைக் குறித்–த– சண்–டி–கேஸ்வ–ரர் ஆகி–ய�ோர் சந்–ந– தா– க – வு ம் இருக்– க – ல ாம்) இனிய தி–க–ளைக் காண–லாம். கரு–வறை தெய்வானை பழங்–கள் சிந்–து–வ–தால் சுவை–மிக்க வாச–லிலு – ள்ள விநா–யக – ர – ை–யும், சிவ– நீர் உள்ள சுனை–கள் விளங்–கும் லிங்–கத்–தை–யும் வணங்கி அரு–ண– கந்–தன் குடி–யில் வீற்–றிரு – க்–கும் பெரு–மாளே! (என் கி–ரி–நா–த–ரின் திருப்–பு–க–ழைப் பாடு–கிற�ோ – ம். ஊரின் பிறவி ஒழி–யாத�ோ?) பெய–ருக்–கேற்ப பாட–லின் சந்–தம் அமைந்–திரு – ப்–பது அன்– ப ர்– க ள் அளித்த ப�ொரு– ளு – த – வி – ய ால் வியப்–பிற்–கு–ரி–யது! முரு–க–னுக்கு வெள்–ளித்–தேர் பணி செய்–யப்–பட்– ‘‘எந்த சட–லங்–கம் பல–பங்–கம்–படு டுள்–ளது. பைர–வர் சந்–ந–திக்–க–ருகே உள்ள தேன் த�ொந்–தங்–களை என்–றுந் துயர் ப�ொன்–றும்–படி கூட்–டி–லி–ருந்து ச�ொட்–டிய தேனைச் சேக–ரித்து ஒரு–நாளே மூல–வ–ருக்–குக் அபி–ஷே–கம் செய்–யப்–பட்–ட–தாக இன்–பந்–தரு செம்–ப�ொன் கழ–லுந்–தும் செய்தி ஒன்று தெரி–விக்–கி–றது. க�ோயி–லி–லுள்ள கழல் தந்–தும் பினை மயி–லேறி விசா–ல–மாக முன்–மண்–ட–பம் 1974ல் கட்–டப்–பட்–டது என்–றும்–படி பந்–தங்–கெட என்று கூறி–னர். வந்–தும் பிர–சண்–டம் பகி–ரண்–டம் புவு எங்–கும் திசை (உலா த�ொட–ரும்) ðô¡
53
1-15 ஜூலை 2017
ப
ரு–வத்தே பயிர் செய், இள–மை–யில் கல் என்–ப–ன – வெ ல்–லாம், தமி–ழில் உள்ள அற்–புத – ம – ான ச�ொற்–ற�ொ–டர்–கள். ஆனால்– நம் கதைய�ோ, இதற்கு மாறாக இருக்–கி–றது! ‘‘எப்–பப்–பாத்–தா–லும் படி–படி – ன்னு உயிர எடுக்–க– – னய�ோ றாங்க. பரீட்–சைக்–குத்–தான் இன்–னும் எத்–தை – ந –் ்தே நாள் இருக்–குதே! அதுக்–குப்–ப�ோயி, இப்–பல�ோ படிக்–க–ணுமா?’’ என்–பது, பள்–ளிக் குழந்–தை–கள் ச�ொல்–லும் சலிப்பு வார்த்–தை–கள். நமக்கு இதைக்–கேட்–டால், க�ோபம் வரு–கி– றது. ‘‘டேய்! இப்–பப் படிக்–காம, பரீச்ச நேரத்–துல படிக்–கறேன்னா – – –்ந்தே படிடா! சரி–யாடா? இப்–பல�ோ அப்–பத்–தான் பரீச்ச நேரத்–துல சுல–பமா இருக்–கும்–’’ என்று அவர்–க–ளைக் கண்–டிப்–ப�ோம். குழந்– தை – க – ளு க்கு இப்– ப டி கண்– டி ப்பு அறி– வு– ரை – யைச் ச�ொல்– லு ம் நம்– மி – ட ம், ‘‘தெய்வ நாமா–வச் ச�ொல்–லுடா!’’ என்று பெரி–ய–வர்–கள் நம்– மி – ட ம் ச�ொன்– ன ால், ‘‘அடப்– ப�ோ ங்க சார்! எல்–லாம் கடைசி காலத்–துல ச�ொல்–லிக்–க–லாம். உங்–க–ளுக்–குத் தெரி–யாதா? அஜா–மி–ளன் கடைசி காலத்–துல, நாரா–யண நாமா–வைச் ச�ொல்–லலி – யா? அந்த மாதிரி அப்–புற–மாப் பாத்–துக்–கல – ாம்,’’ என்று
முககியமானது முதல முபபது!
ச�ோம்–பல – ாய் பதில் ச�ொல்–வ�ோம். ஆனால், அஜா–மி– ளன்கதை–யின்உண்மைதெரிந்–தால்,நாம்அவ்–வாறு பேச மாட்–ட�ோம். அஜா–மிள – ன் சிறு–வய – து முதல் வேதங்–களை – க் கற்– ற – து – ட ன், அதன்– ப டி வாழ்ந்து, தந்– தை க்கு அனு–சர– ணை – ய – ாக நடந்து வந்–தவ – ன். அவ–னுடைய – இந்– த ப் பழக்– க ம்– த ான், முறை– த – வ – றி ய அவன் கடைசி காலத்– தி ல், நாரா– ய ண நாமா– வை க் கூற–வைத்–தது. இதுவே அஜா–மி–ளன் கதை–யின் உண்மை நிலை–யா–கும். கஜேந்–திர ம�ோட்–சம் எனும் யானை கதை–யில், அந்த யானை கூப்–பிட்–ட–வு–டன் காப்–பாற்–றத் தெய்– வம் வந்–ததே! அது–ப�ோ–லக் கடைசி காலத்–தில் கட–வுளை – க் கூப்–பிட்–டுக் க�ொண்–டால் ப�ோயிற்று என்று எண்–ணி–னால் இந்த யானை–யும் அஜா– மி–ளன் ப�ோன்–ற–து–தான் என்று ச�ொல்–ல–வேண்– டி–யி–ருக்–கி–றது! ஆமாம், அந்த யானை ப�ோன பிற–வி–யில், இந்–தி–ரத்–யும்–னன் எனும் அர–ச–னாக,
54
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
மகா பக்–தி–மா–னாக இருந்–த–வன், தூய்–மை–யான மன–த�ோடு தவ–றா–மல் இறை வழி–பாடு செய்–த– வன். அந்–தப் பழக்–கம், மறு–பி–ற–வி–யி–லும் வந்து அவ–னுக்கு உத–வி–யது. அழுத்–த–மா–கச் ச�ொல்–வ–தா–னால், ‘த�ொட்–டில் பழக்–கம் சுடு–காடு மட்–டும்’ என்–ப–து–தான் இது. இதை விட்டு, கடைசி காலத்– தி ல் பார்த்– து க்– க�ொள்–ள–லாம் என்–றி–ருந்–தால், ஏமாந்து ப�ோய் தவிர்க்–க பாடம் விடு–வ�ோம். அந்த ஏமாற்–றத்தைத் – நடத்–து–கி–றார் திரு–மூ–லர். தேய்ந்–தற்று ஒழிந்த இளமை கடை–முறை ஆய்ந்–தற்ற பின்னை அரிய கரு–மங்–கள் பாய்ந்–தற்ற கங்–கைப் படர் சடை நந்–தியை ஓர்ந்–தற்–றுக் க�ொள்–ளும் உயிர் உள்ள ப�ோதே (திரு–மந்–தி–ரம்-179) கருத்து: இளமை சிறிது சிறி–தா–கத் தேய்ந்து, ஒரு–நாள் முற்–றி–லு–மாக நீங்க, முதுமை வந்து சூழ்ந்து க�ொள்– கி – ற து. இவ்– வ ாறு முதுமை வந்–த–பின், செய்து முடிக்க வேண்–டிய பல நல்ல செயல்– க – ளைச் செய்ய இய– ல ா– ம ல் ப�ோகும். ஆகை– ய ால், உட– லி ல் உயிர் உள்– ள – ப�ோதே , இள–மை–யும் வலி–வும் இருக்–கும்–ப�ோதே, கங்கை ஆறு பாய்ந்து அடங்–கியி – ரு – க்–கும் விரி–சடை உடைய சிவ–பெரு – ம – ானை எண்ணி உள்–ளத்–தில் இருத்–திக் க�ொள்–ளுங்–கள். ஞான நூல்– க ள் அனைத்– து ம் ச�ொல்– லு ம் தக–வல் இது.
‘வரு–முன்–னர் காவா–தான் வாழ்க்கை எரி–முன்– னர் வைத்–தூறு ப�ோலக்–கெடு – ம்’ எனத் திருக்–குறள் – விடுக்–கும் எச்–ச–ரிக்–கை–யும் இதுவே. பெரும் எச்–ச–ரிக்–கை–யு–ட–னேயே பாட–லைத் – ர். இளமை சிறிது சிறி–தா–கத் துவக்–குகி – ற – ார் திரு–மூல – த – ாம். உண்–மை–தானே! உணர்–வத – ற்–குள் தேய்–கிற ப�ோய் விடு–கிற – து, இளமை. இந்த இள–மைக் காலத்– தில்–தான், மனம் பல–வி–தங்–க–ளி–லும் அலை–பாய்– கி–றது. படிப்–பி–லும் சரி, பல்–வித – க் கலை–க–ளி–லும் – ங்–களி – லு – ம் சரி, எத்–தனைய – �ோ சரி, உலக அனு–பவ – க்–கின்–றன. எதைப் பின்– விஷ–யங்க – ள் க�ொட்–டிக்–கிட பற்–று–வது என ய�ோசித்து முடி–வெ–டுப்–ப–தற்–குள், காலம் ப�ோய்–வி–டு–கி–றது. வந்–த–வற்–றில் த�ோ்வு– செய்து ஒதுக்–கிய நாம், கடை–சி–யில் கிடைத்–ததை ஏற்– கு ம் மன– நி – லை க்– கு த் தள்– ள ப்– ப – டு – கி – ற �ோம். விளைவு? படிப்பு முதல், பெற்ற பிள்–ளை–கள் வரை விரும்–பி–யது கிடைக்–கா–த–தா–லும், கிடைத்–ததை விரும்ப முடி–யா–த–தா–லும் மனம் படும்–பாடு இருக்– கி–றதே, அப்–பப்பா! இரு–பத்–தைந்து வய–திலேயே – அறு–பத்–தைந்து வயது த�ோற்–றத்தை உடல் பெற்று விடு–கி–றது. அதன்–பின் முதுமை ஆக்–கி–ர–மித்த பிறகு, ‘இது–தான் தெளி–வு’ என உணர்ந்–தா–லும், செயல்–பட முடி–யா–மல் ப�ோய்–வி–டு–கி–றது. சுல–ப– மா–கச் செய்ய முடிந்த அரும்–பெ–ரும் செயல்–கள்– கூட செய்–வ–தற்கு மன–தி–லும் உட–லி–லும் வலு இல்–லா–மல் ப�ோய்–வி–டு–கிற – து. அதன்–பி–றகு நிக–ழக் கூடி–ய–வற்–றைத் தாயு–மா– னவ சுவா–மி–கள் கூறி வருந்–து–கி–றார். ‘எல்–லாம் ய�ோசிக்– கு ம் வேளை– யி ல் பசி– தீ ர உண்– ப – து ம் உறங்–குவ – து – ம – ாக முடி–யும்’ என்–பது அவர் வாக்கு. ஒரு– வ – ழி – ய ாக ய�ோசித்து, நல்– ல து என உணர்ந்து தெளி–வு–பெற்–றும், அவற்–றைப் பற்றி ய�ோசிக்–கத்–தான் முடி–கிறதே தவிர, செயல்–படு – – த்த முடி–யவி – ல்லை. அந்–நிலை – யி – ல், ருசி–பார்த்து உண– – ற்–காக ஏத�ோ கிடைத்–ததை வுண்ட நாம், பசி தீர்–வத உண்–கி–ற�ோம்; உண்ட களைப்பு தீரத் தூங்–கு–கி– ற�ோம். அவ்–வ–ள–வு–தான்! இது–தான் முடி–வான நிலை. நினைக்–கும் ப�ோதே ‘பகீர்’ என்–கி–றது. நெஞ்–சம் நடுங்–குகி – ற – து. ஞானி–கள் பல–ரும் இதை எண்ணி நடுங்–கி–யி–ருக்–கும்–ப�ோது, ஏத�ோ ஒண்– டுக் குடித்–த–னம் நடத்த வந்–த–தைப்–ப�ோல நம்– மி–டம் வந்–து–சே–ரும் படிப்பு-பதவி-பணம்-புகழ் ஆகி–ய–வற்–றில் நம்மை இழந்து, நாம் நினைத்த எந்த ஒன்– றை – யு ம் செயல்– ப – டு த்த முடி– யா– ம ல், செய– ல ற்– று ப்– ப�ோ ய், மனம் வெதும்–பு–கிற – �ோம். இந்–நி–லை–யைப் பார்த்து, திரு–மூ–லர் வருந்– து – கி – ற ார். ‘இள– ம ை– யு ம் வலி– வு ம் – , சிவ–பெ–ரு–மானை நினை– உள்–ளப�ோதே யுங்–கள்! உயிர் உள்–ளப�ோதே – , கங்–கை– யின் வேகத்தை அடக்–கித் தலை–யில் இடம்– பெ–றச் செய்த சிவனை நினை–யுங்–கள்!’ என்–கி–றார். சி வ ன் எ னு ம் ச �ொ ல் – லுக்கே, மங்– க – ல – க – ர – ம ா– ன – வ ன்,
மங்–க–லங்–களை அருள்–ப–வன் என்–பது ப�ொருள். அடுத்–தது இப்–பா–ட–லில் திரு–மூ–லர், கங்–கை– யைத் தலை–யில் சூடிய சிவ–பெ–ரு–மான் எனச் – ரு – ப்–பதை – க் கூர்ந்து ந�ோக்க வேண்–டும். ச�ொல்–லியி சிவ–பெரு – ான் தலை–யில் கங்கை எவ்–வாறு இடம் – ம பெற்–றது? சக–ரன் எனும் மன்–னர் யாகம் செய்ய முய–லும்– ப�ோது, அவ–ரு–டைய யாகக்–கு–திரை காணா–மல் ப�ோய்–விட்–டது. அதைத்–தேடி, சக–ர–புத்–தி–ரர்–கள் ப�ோகும்–ப�ோது, அக்–குதி – ரை தவம் செய்து க�ொண்– டி–ருந்த கபி–ல–ரின் குடி–ல–ருகே இருக்–கக்–கண்டு, அவர்–தான் குதி–ரை–யைக் கள–வா–டி–னார் எனத் தவ–றாக எண்ண, அவர் இட்ட சாபம் கார–ண–மாக அனை–வரு – ம் சாம்–பல – ா–கப் ப�ோயி–னர். அதன்–பின்
அதே பரம்–ப–ரை–யில் வந்த பகீ–ர–தன் எனும் அர–சர் தன் முன்–ன�ோர்–கள் கபி–ல–ரி–டம் அப–வா–தப்–பட்–டுச் சாம்–ப–லா–னதை அறிந்து, அவர்–கள் நற்–கதி பெற வேண்–டும் என்–பத – ற்–கா–கப் பிரம்–மதே – வ – னை ந�ோக்– கிக் கடுந்–த–வம் செய்–தார். பிரம்–ம–தே–வர் தரி–ச–னம் தந்து, ‘கங்கை வந்–தால் உன் முன்–ன�ோர்–கள் பாவம் தீர்ந்து நற்–கதி பெறு–வ ார்–க ள்,’ என்– ற ார். பகீ– ர – த ன் மறு– ப – டி – யு ம் கடுந் த–வத்–தில் ஈடு–பட, கங்–கா–தேவி தரி–ச–னம் தந்–தாள். ‘வேக–மா–கப் பெருக்–கெ–டுத்து ஓடி–வரு – ம் என்–னைத் தாங்–கக்–கூடி – ய – வ – ரைத் – தேடிப்–பிடி, நான் வரு–கிறே – ன்,’ என்–றாள். வழி தெரி–யாத பகீ–ர–தன் மறு–ப–டி–யும் பிரம்–ம–தே–வ–ரி–டம் தன் குறையை முறை– யிட, ‘கங்– க ா– தே – வி – யி ன் வேகத்– தைத் தாங்–கக் கூடி–ய–வர் சிவ–பெ–ரு–மான் மட்–டுமே! ஆகை–யால் நீ கங்–கா– தே – வி – யி ன் அ ரு – ளை ப் பெற ðô¡
55
1-15 ஜூலை 2017
வேண்–டு–மா–னால், சிவ–பெ–ரு–மானை ந�ோக்–கித் தவம் செய்!’ என்–றார். பகீ–ர–தன் சலிக்–க–வில்லை. மறு– ப – டி – யு ம் தவத்– தைத் த�ொடர்ந்– த ார். அதன் விளை–வா–கச் சிவ–பெ–ரு–மான் காட்–சித – ர, பகீ–ர–தன் – – தன் மனக்–குறையை வெளி–யிட்–டார். கங்–கையைத் – ம – ான் ஒப்–புக்–க�ொண்– தன் சிர–சில் தாங்–கச் சிவ–பெரு டார். கங்–கா– தேவி பெரும் ஆர– வ ா– ர த்– த�ோ– டு ம் ஆண–வத்–த�ோ–டும் ஓடி–வந்–தாள். அவ–ளைத் தன் தலை–யி–லேயே அடக்–கி–விட்–டார் சிவ–பெ–ரு–மான். கங்–கைய – ால் வெளி–யேற இய–லவி – ல்லை. பிற்–பாடு அவள் திருந்–தி–ய–தா–லும், பகீ–ர–த–னின் வேண்–டு– க�ோ–ளா–லும் சிவ–பெரு – ம – ான் கங்–கையை வெளி–யில் விட்–டார். வெளி–யில் விடப்–பட்ட கங்–கை–யால் சகர புத்–தி–ரர்–கள் நற்–கதி பெற்–றார்–கள். சிவ–பெ–ரு–மான் திரு–மு–டி–யில் கங்கை இடம் பெற்ற சுருக்– க – ம ான வர– ல ாறு இதுவே. சகர புத்–தி–ரர்–கள் சாம்–ப–லா–கப் ப�ோனது இள–மை–யில். அவர்–கள் நற்–கதி பெற–வேண்–டும் எனப் பகீ–ர– தன் முயன்று வெற்றி பெற்–ற–தும் இள–மை–யில்– தான். ஆகவே இள–மைக்–கா–லம் என்–பது மிக–வும் எச்–ச–ரிக்–கை–யாக இருக்க வேண்–டிய காலம். இளமை என்– ப – து ம், முதுமை என்– ப – து ம் உடல் மாற்–றத்த – ால் மட்–டும் ஏற்–படு – வ – தல்ல – . யாரு– டைய உத–வி–யை–யும் எதிர்–பார்க்–கா–மல், தெய்– வத்தை மன–தில் நிறுத்தி, தானே உழைத்–துப் பிழைத்து, அடுத்–த–வர்க்–கும் உதவி செய்–ப–வர், எண்–பது வய–துக்–கா–ர–ராக இருந்–தா–லும், அவர் இள–மை–யா–ன–வர்–தான். அதே–ச–ம–யம், சின்–னஞ்–சிறு த�ோல்வி வந்–தா– லும் தாங்க முடி–யா–மல் துவண்–டுப�ோ – ய், மனம் கசந்து ந�ொந்து, அடுத்–தவ – ரைச் – சார்ந்து, அடுத்–த– வர் உழைப்–பி–லேயே வாழ்–ப–வர் இைள–ஞ–ராக இரு–ந்–தா–லும், அவர் முதி–ய–வரே. இவ்– வ ாறு ச�ொல்– லி – யு ம் திருப்– தி ப்– ப – ட ாத திரு–மூல – ர், அடுத்த பாட–லில் வேற�ொ–ருவி – த – ம – ா–கக் கூறு–கிற – ார். அப்–பா–ட–லில் அவர் ஓர் அபூர்–வ–மான தக–வ–லைச் ச�ொல்லி, கணக்–கெல்–லாம் வேறு ச�ொல்–கி–றார். ‘கண்–ண–னும் காய் கதி–ர�ோ–னும் உல–கினை உண்–ணின்று அளக்–கின்–றது ஒன்–றும் அறி–கி–லார் விண்–ணு–று–வா–ரை–யும் வினை–யு–று–வா–ரை–யும் எண்–ணு–றும் முப்–ப–தில் ஈர்ந்–த�ொ–ழிந்–தாரே’ (திரு–மந்–தி–ரம்-184)
56
கருத்து: திரு–மா–லும், சூரி–ய–னும் உல–கத்தை அதன் உள்–ளி–ருந்தே அளக்–கின்–றதை, உல–கில் உள்–ள�ோர் சிறி–தும் அறி–வது இல்லை. திரு–மா– லும் சூரி–ய–னும் வீடு–பே–றுக்கு உரி–ய–வ–ரை–யும், வினை–க–ளின் கார–ண–மாக மறு–ப–டி–யும் பிறப்–பிற்கு உரி–ய–வ–ரை–யும், முறையே முப்–பது ஆண்–டு–க– ளி–லும், அறு–பது ஆண்–டு–க–ளி–லும் இவ்–வு–ல–கில் இருந்து பிரிப்–ப–வர்–கள் ஆவார்–கள். இப்–பா–ட–லின் மூலம் உண–ரப்–பட வேண்–டி– யவை நான்கு. அவற்–றில் முதல் இரண்டு - திரு–மா– லும் சூரி–யனு – ம் உலகை அளக்–கிற – ார்–கள் என்–பது. அடுத்த இரண்டு - அவர்–க–ளின் செய்–கை–கள். காக்–கும் கட–வு–ளான திரு–மால், மூன்–றடி மண் கேட்–டுப்–ப�ோய், ஓர–டிய – ால் பூமி–யையு – ம், ஓர–டிய – ால் ஆகா–யத்–தை–யும் அளந்த புரா–ணம் நமக்–கெல்– லாம் நன்–றா–கவே தெரி–யும். அவ்–வாறு அவர் அளந்–தது, முன்பு எப்– ப�ோத�ோ ஒரு–நாள் என எண்ணி நாம் ஏமாந்து ப�ோய்–வி–டக்–கூ–டாது. அத்–தி–ரு–மால் உல–கில் இன்–றும் அவ்–வாறு அளந்து (கணக்– கி ட்டு) க�ொண்– டி – ரு க்– கி – ற ார். ஒவ்–வ�ொரு – வ – ரு – ம் செய்–யும் நல்–வினை - தீவி–னைக – – ளைக் கணக்–கிட்–டுக் க�ொண்–டி–ருக்–கி–றார். அந்த நன்மை தீமை–களி – ன் விளை–வுக – ளு – க்–கான காலம், சூரி–ய–னால் அளக்–கப்–ப–டு–கி–றது. உல–கம் முழு–வ– தும் சூரி–யனை வைத்–துத்–தானே, காலத்–தைக் கணக்–கிட்–டுக் க�ொண்–டி–ருக்–கி–ற�ோம்! சரி, காக்–கும் கட–வுள – ான திரு–மால் நம் நன்மை தீமை–க–ளைக் கணக்–கி–டு–வ–தை–யும், சூரி–ய–னால் காலம் கணக்–கி–டப் படு–வ–தை–யும் ச�ொன்ன திரு– மூ–லர் பாட–லின் பிற்–ப–கு–தி–யில் ஒரு கணக்–கைச் ச�ொல்–கி–றாரே அது என்ன? பாட–லின் பிற்–ப–கு–தி–யில் வரும் ‘எண்–ணுறு முப்–பதி – ல்’ என்–பது ஆழ்ந்த ப�ொருள் க�ொண்–டது. எண்–ணு–றும் முப்–பது என்–பது முதல் முப்–பது, இரண்–டா–வது முப்–பது (60), மூன்–றா–வது முப்–பது (90), என்–றிவ்–வாறு எண்–ணப்–ப–டும் முப்–பது எனக்– க�ொள்–ள–வேண்–டும். முதல் முப்–பது வய–திற்–குள் கல்வி, அறிவு, ஒழுக்– க ங்– க ள் நிறைந்து நிலை– ய ா– ம ையை உணர்ந்து க�ொண்– ட ால், ‘இனி இவனை உல–கத்–தா–ருள் ஒரு–வ–னாக எண்–ணக் கூடாது. இவன் த�ோ் ச் சி பெறு– கி – ற ான் என– வு ம்; அந்த உணர்வு இல்–லா–தவ – ர்–களை அடுத்த முப்–பது (அறு– – ரை – யு – ம் கண்–கா–ணித்து, பது) ஆண்–டுக – ள் வய–துவ அதன் பின்–னும் நல்–ல�ொ–ழுக்–கம், நிலை–யாமை உணர்வு பெறா–தவ – ரை, ‘இனி இவன் இவ்–வுல – கி – ல் வாழ்ந்–து ம் பல–னி ல்லை; வீழ்ந்–த–வ – னே’ எனக் காத்–தல் கட–வுள் நினைப்–பார். இப்–பா–கு–பா–டு–கள், சூரி–ய–னால் கணக்–கி–டப் ப – டு – ம் காலத்–தைக் க�ொண்டு உணர்த்–தப்–படு – கி – ன்– றன. ஆகை–யால் சூரி–ய–னின் த�ோற்–றத்–தை–யும் மறை–வை–யும், ‘அப்–பாடா! இன்–னிக்கி ஒரு–நாள் ப�ொழுது ப�ோச்–சுட – ா’ எனக்–கரு – தி ஏமாந்து ப�ோகக்– கூ–டாது; பக்–கு–வம் அடைய வேண்–டும் என்–பதே திரு–மூ–லர் நடத்–தும் பாடம்.
(மந்திரம் ஒலிக்கும்) ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
மாறாந்தை
நஷ்டம் நீக்கி லாபம் பெருக்கும்
இரட்டை பைரவர்கள்!
ல்லை-தென்–காசி சாலை–யில் உள்ள நெஅழ– கான ஊர் மாறாந்தை. இவ்–வூரை,
குல–சேக – ர– ப – ாண்–டிய – ன், சுந்–தர– ப – ாண்–டிய – ன் ஆகிய மன்–னர்–கள் திருப்–பணி செய்–துள்–ளார்–கள். வல்–லப பாண்–டி–யன், தென்–பாண்–டிச் ‘மாறன் தாய நல்–லூர்’ என்று குறிப்–பி–டு–கி–றது சீமையை ஆட்சி செய்து வந்–தார். அவர் சிறந்த கல்–வெட்டு. இதுவே பிற்–கா–லத்–தில் மாறாந்தை சிவன் பக்–தன். தின–மும் சிவனை வணங்–கா–மல் நல்–லூ–ராகி, பின்–னர் மாறாந்–தை–யா–கி–விட்–டது. அன்–றாட பணியை கவ–னிப்–ப–தில்லை. ஒரு–நாள் மாறன் என்–றால் பாண்–டி–யன். தாயம் என்–றால் அவர் இவ்–வூர் வழியே படை–ந–டத்தி சென்–றார். உரிமை. பாண்–டி–யன் வரி உரி–மையை மக்–க– அப்–ப�ோது மாலை–நேர சிவ–பூஜை செய்–ய–வேண்– ளுக்கு விட்டு க�ொடுத்த ஊர் என்–பத – ால் இவ்–வூர் டி–யி–ருந்–தது. எனவே அர–சன் சிவன் க�ோயில் மாறாந்–தை–யா–கும். இத்–த–லத்–தி–லுள்ள க�ோயி– – ல் அப்–ப�ோது சிவா–ல– ஒன்–றைத் தேடி–னார். இவ்–வூரி லில் உறைந்–தி–ருக்–கும் சிவன், கைலா–ச–நா–தர்; யம் இல்லை. மன்–ன–னுக்கு உத–வு–வ–தற்–காக தாயார், ஆவு–டை–யம்–மாள். இங்–குள்ள தீர்த்–தம், இவ்–வூர் மக்–கள் அங்–கி–ருந்த குளத்து மண்–ணில் – ட்–சம், வன்–னிம – ர– ம். வருண தீர்த்–தம – ா–கும். தல–விரு சிவ–லிங்–கம் உரு–வாக்க முயற்சி மேற்–க�ொண்–ட– க�ோயில் காமிக ஆக–மப்–படி கட்–டப்–பட்–டுள்–ளது. னர். சிலர் குளத்–தில் மூழ்கி களி–மண் எடுக்க விமா–னம் திரா–விட சிக– ரம் என்ற அமைப்பை யத்–த–னித்–த–ப�ோது கல்–லா–லான ஒரு சிவ–லிங்–கம் உடை–யது. கிடைத்–தது. அதனை அவர்–கள் மன்–ன–னி– இக்–க�ோ–யில் 12ம் நூற்–றாண்–டில் பிற்– டம் க�ொடுத்–த–னர். மன்–னன் மன–ம– கால பாண்–டி–யர் காலத்–தில் நிர்–மா– கிழ்ந்து சிவ– பூ ஜை செய்து ணிக்–கப்–பட்–டுள்–ளது. இங்கு 15 முடித்து, மன–நி–றை–வு–டன் கல்–வெட்–டு–கள் உள்–ளன. அங்–கி–ருந்து புறப்–பட்–டார். இவ்–வூர் விக்–கிர– ம பாண்–டிய – – அ ர ண் – ம – னை க் கு பு–ரம் என்–றும், இறை–வன் சென்–ற–பி–றகு, திடீ–ரென்று – டை – ய – ந – ா–யன – ார் கைலா–சமு கிடைத்த சிவனை பற்–றியே என்–றும் அந்–தக் கல்–வெட்– அவர் சிந்–தனை தேங்–கி–யி– டு–கள் கூறு–கின்–றன. இத்–தி– ருந்–தது. அந்த சிந்–தனை – யி – – ருக்–க�ோயி – லு – க்கு வல்–லப லேயே உறங்–கிப்–ப�ோ– பாண்–டி–யன், விக்–கிர– –ம– கைலாசமுடைய னார். அர– ச ன் ப ா ண் – டி – ய ன் , நாயனார்
இர
்மன்
ட்
யம வுடை
டை ப ைரவ
ஆ
ர்கள்
தட்சிணாமூர்த்தி ðô¡
57
1-15 ஜூலை 2017
நந்தியம் ெபருமான் கன–வில் சிவன் த�ோன்–றி–னார். தன்னை வணங்க லிங்–கம் கிடைத்த பகு–தியி – ல் தனக்–குக் க�ோயிலை கட்டி வணங்–கு–மாறு ஆணை–யிட்–டார். அர–சர் மறு–நாளே அவ்–வூரு – க்–குச் சென்று அந்த சிவ–லிங்–கத்–தைப் பிர–திஷ்டை செய்து வணங்–கி– னார். முத–லி ல் சிறு க�ோயி– ல ாக ஆரம்– பித்து, காலங்– க ள் கடந்து செல்– ல ச் செல்ல, பெரிய க�ோயி– ல ாக உருப்– பெ ற்– ற து. இம்– ம ன்– ன – னி ன் வழித்–த�ோன்–ற–லான மாற–வர்–மன் சுந்–த–ர–பாண்–டி– யன், தன் முன்–ன�ோர்க்கு செய்த உத–விக்–குப் பிரதி உத–விய – ா–கத் தனக்–குச் செலுத்த வேண்–டிய வரி–யி–லி–ருந்து இவ்–வூர் மக்–க–ளுக்கு விலக்–க–ளித்– தார். பல வரு–டங்–களு – க்–குப் பிறகு இந்–தக் க�ோயில் கவ–னிப்–பா–ரற்–றுப் ப�ோயிற்று. லிங்–க–மும் மண்– ணில் புதைந்து விட்–டது. ஆனால், மக்–க–ளுக்–குப் புரி–யாத தெய்–வீ–கம் மாக்–க–ளுக்–குப் புரிந்–தி–ருந்– தது! ஆமாம், மன்–னன் பூஜித்த லிங்–கத்–தின் மீது அங்கே மேய்ந்து க�ொண்–டிரு – ந்த பசு இறை–யுண – ர்– வால், தன்–னை–ய–றி–யா–மல் பால் சுரந்–தது. பால்
58
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
வீணா– கி ப்– ப�ோ – கு ம் நஷ்– ட த்– தை ப் ப�ொறுத்– து க்– க�ொள்ள முடி–யாத மனி–தர்–கள் அப்–ப–சுவை விரட்– டி–னார்–கள். அந்–தப் பசுவ�ோ லிங்–கத்–தின்–மீது கால் பதித்–து–விட்டு ஓடி–யது. அப்–ப�ோது வெளிப்–பட்ட சிவ–லிங்–கத்தை பிர– – க்–க�ோயி – ச் சீர–மைத்–த– திஷ்டை செய்து இத்–திரு – லை னர். கூடு–தல – ாக ஆவுடை அம்–மன் சந்–நதி–யையு – ம் நிறு–வி–னர். அதன்–பி–றகு க�ோயில் பிர–ப–ல–ம–டைந்– – ர்–கள் முயற்–சிய – ால் தது. தற்–ப�ோது உள்–ளூர் பிர–முக இரு–கால பூஜைகள் நடந்து வரு–கி–றது. மாறாந்தை பேருந்து நிலை–யத்–திற்கு அரு– கி– லேயே உள்– ள து. வயல்– வ ெ– ளி க்கு நடுவே கம்–பீ–ர–மாக காட்–சி–ய–ளிக்–கி–றது. க�ோயி–லுக்–குள் நுழை–கி–ற�ோம். பலி–பீ–டம் மற்–றும் பிர–த�ோஷ நந்– தியை வணங்–கி–ய–பின் உள்ளே 16 கால் மண்–ட– பத்தை அடை–கி–ற�ோம். அதைக் கடந்து உள்ளே சென்–றால் நம்மை ஆட்–க�ொள்ளு – ம் அம்–மைய – ப்–ப– னான கைலா–ச–நா–தர் நம் மனம் நெகிழ திவ்ய தரி–ச–னம் அருள்–கி–றார். ப�ொது– வ ாக, சிவ– லி ங்– க ங்– க – ளி ல் ஒரு– சி ல மட்–டுமே சது–ர–வ–டிவ ஆவு–டை–யு–டன் காணப்–ப– டு–கின்–றன. இத்–த–கைய அபூர்வ லிங்–கம்–தான் மாறாந்–தை–யில் இருப்–ப–தும். பசு–வின் குளம்பு பட்ட தடத்–தினை லிங்–கத்–தில் காண–லாம். நட–ராஜ மண்–ட–பத்–தில் ஒரே கல்–லி–னா–லான எழில்–மிகு நட–ரா–ஜர் சிலை–யைக் காண–லாம். அரு– கில் காரைக்–கால் அம்–மைய – ார், மாணிக்–கவ – ா–சக – ர், அன்னை சிவ–காமி ஆகி–ய�ோ–ரும் க�ொலு–வி–ருக்– கி–றார்–கள். க�ோயி–லில் உட்–பிர– ா–கா–ரத்–தில் வலம்–புரி வினா– ய–கர் கன்னி மூலை–யில் தரி–ச–னம் அளிக்–கி–றார். அரு–கில் தெற்கு ந�ோக்கி தட்–சிண – ா–மூர்த்தி சந்–நதி. இவ–ரு–டைய சிர–சில் லிங்–கம் அமைந்–தி–ருப்பது அபூர்–வ–மான காட்சி! கைலா–ச–நா–தர் சந்–ந–தி–யின் பின்–பு–றம் க�ோம–
ள–வல்லி, குமு–த–வல்லி உட–னுறை ஆதி–வ–ராக பெரு–மாள் கரு–ணை–யு–டன் சேவை சாதிக்–கி–றார். இவ்–வாறு, சிவன் ஆல–யத்–துக்–குள் பெரு–மாள் க�ோயில் அமைந்–தி–ருப்–பது கூடு–தல் விசே–ஷம். வள்ளி-தெய்–வானை உட–னுறை சுப்–பி–ர–மண்– யர் தனி சந்–ந–தி–யில் அருள்–பா–லிக்–கி–றார். திரு– மண வரம் தரக்–கூ–டி–ய–வர் இவர். சுப–மு–கூர்த்த காலங்–க–ளில் இவர் முன்பு பல திரு–ம–ணங்–கள் மிகச்–சிற – ப்–பாக நடை–பெ–று–கின்–றன. – ம் சனீஸ்–வர– ர் க�ோயிலை சுற்றி வந்–தால் வட–புற மற்–றும் சண்–டி–கேஸ்–வ–ரர் சந்–நதி–க–ளைக் காண– லாம். திரு–வா–திரை மண்–ட–பம் எனப்–ப–டும் மகா மண்–ட–பத்–தில் வட–கி–ழக்கு பகு–தி–யில் வாக–னத்– து–டன் கூடிய நவ–கிர– க – ங்–கள் தரி–சன – ம் தரு–கின்–றன. அடுத்து இரட்டை பைர–வர்–கள் ஒரே சந்–நதி–யில் வீற்–றிரு – க்–கிற – ார்–கள். இவர்–களி – ல் ஒரு–வரு – க்கு வாக– னம் உண்டு. மற்–ற–வ–ருக்கு இல்லை; ஒரு–வர் உய–ர–மா–ன–வர், மற்–ற–வர் சற்று உய–ரம் குறைந்–த– வர். ஒரே சந்– ந – தி – யி ல் இரட்டை பைர– வ ர்– க ள் அமைந்–திரு – ப்–பது இத்–தல – த்–தின் தனிச்–சிற – ப்–பா–கும். த�ொழி–லில் நஷ்–டம் ஏற்–பட்ட�ோ – ர், இங்கு வந்து இரட்டை பைர–வர்களை அஷ்–டமி திதி அன்று பூஜை செய்து வணங்–கி–னால் த�ொழி–லில் நஷ்– டம் நீங்கி லாபம் பெரு–கு–கி–றது என்–கி–றார்–கள்; வியா–பா–ரி–கள் செழிப்–ப–டை–வார்–கள். ஆடித்–த–பசு காலத்–தில் ஆவு–டை–யம்–மனை வணங்–கி–னால், தடை–பட்ட திரு–ம–ணம் தடைநீங்கி நடை–பெ–று–கி– றது. குழந்தை வரம் வேண்–டு–வ�ோ–ருக்கும் அது கிட்–டு–கி–றது. இக்– க�ோ – யி – லி ல் ஐப்– ப சி திருக்– க ல்– ய ா– ண ம், கார்த்–திகை மகா–தீ–பம், மார்–கழி திரு–வா–திரை, மகா சிவ–ராத்–திரி, பிர–த�ோ–ஷம், தேய்–பிறை அஷ்– டமி ஆகி–யன மிகச்–சி–றப்–பாக அனுஷ்–டிக்–கப்–ப–டு– கின்–றன. காலை 8 முதல் 10 மணி–வரை; மாலை 5
தேவியருடன் திருமால் முதல் 7 மணி–வரை திறந்–தி–ருக்–கும். க�ோயில் த�ொடர்பு எண்: 7708540706, 9443972151. திரு–நெல்–வேலி-தென்–காசி நெடுஞ்–சா–லை– யில் ஆலங்–கு–ளத்–தி–லி–ருந்து 11.கி.மீ, திரு–நெல்– வேலி சந்–திப்–பி–லி–ருந்து 20 கி.மீ. த�ொலை–வில் உள்–ளது மாறாந்தை. பிர–தான சாலை–யி–லி–ருந்து க�ோயி–லுக்–குச் செல்ல ஆட்–ட�ோ–வ–சதி உண்டு.
- முத்–தா–லங்–கு–றிச்சி காம–ராசு படங்–கள்: சிவ–பெ–ரு–மாள்
ðô¡
59
1-15 ஜூலை 2017
உன் ரத்தத்தின் சக துளிகளை கவனி! ப ந்த பாசங்–களை அறவே அறுத்–துவி – டு – ம்–படி இன்–றைய இளை–ஞ–னுக்–குப் ப�ோதிப்–பது, சம–யக் கருத்–து–க–ளின் மீதே அவ–னுக்கு ஒரு வெறுப்பை உண்–டாக்–கி–வி–டும்.
60
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
இந்–தும – த – ம் அப்–படி – ப் ப�ோதிக்க விரும்–புகி – ற – தா என்–றால், அது–வும் இல்லை. ல�ௌகீ– க த்– தி ல் இருப்– ப – வ – னு க்– கு ச் சில ய�ோ ச – ன ை – க – ளை ச் ச�ொல்– லித் திரு த் – து ம்
36
முயற்–சியி – ல், இந்–தும – த – ம் நீண்–டக – ா–லம – ாக வெற்றி பெற்–றி–ருக்–கி–றது. ல�ௌகீ– க த்தை முழுக்க வெறுத்– த – வன ை மட்–டுமே அது துற–வுக்–குப் பக்–கு–வப்–ப–டுத்–து–கி–றது. ஆகவே, உனக்–குச் சக�ோ–த–ரி–கள் இருக்–கி– றார்–களா? சக�ோ–த–ரர்–கள் இருக்–கி–றார்–களா? தாய் தகப்–பன் உயி–ர�ோடு இருக்–கி–றார்–களா? மனைவி குழந்தை உண்டா? நல்–லது. ‘ரத்– த ம் தண்– ணீ – ரை – வி – ட க் கன– ம ா– ன – து ’ என்–றார்–கள். என் கணக்–கில் அது, ‘மல–ரை–விட மென்–மை– யா–ன–து’.
‘ த ா ன ா ட ா வி ட் – ட ா – லு ம் ச தை ஆ டு ம் ’ என்–பார்–கள். பத்து மாதம் சுமந்த வயிறுபள்–ளிக்–கூ–டம் வரை சுமந்து சென்ற த�ோள்தம்– பி – யை க் குளிக்க வைத்து ச�ோறூட்– டி ய அக்–காள்அண்–ணன் அழு–தால் தானும் அழக்–கூ–டிய தங்கைநான்கு சுவர்–க–ளுக்–குள்ளே, நீண்–ட–கா–ல–மாக ஒரு தர்–மம் இயங்–கிக் க�ொண்–டி–ருக்–கி–றது. ஒரே வயிற்–றில் பிறப்–பது, ‘சக உதி–ரம்’ என்று நான் முன்பே குறிப்–பிட்–டி–ருக்–கி–றேன். ஒரே ரத்–தம் உணர்ச்–சிக – ளு – க்–குத்–தான் ஆட்–பட முடி–யும். என்– ன ைப் ப�ொறுத்– த – வரை ரத்– த த்– தி ல் இருக்– கு ம் மின்– ச ார வேகம், செல்– வ த்– தி ல�ோ, செல்–வாக்–கில�ோ இல்லை. பணத்–தைச் சேர்த்–துவி – ட்ட மகன், தாய்-தந்தை உட்–பட உற–வைப் புறக்–க–ணிக்–கி–றான். ‘பசிக்–கி–ற–து’ என்று படி–யே–றிப் பத்து ரூபாய் கேட்–டால், ‘‘உங்–க–ளுக்–குக் க�ொட்–டி–யழ என்–னால் முடி–யாது,’’ என்று ஓல–மி–டு–கி–றான். நெருங்–கிய பந்–தங்–கள் படி அரி–சிக்–கா–கக் காத்– துக்–க�ொண்–டி–ருக்–கும்–ப�ோதே, க�ொக்கு மீனைத் தின்–ப–து–ப�ோல், தான் மட்–டும் தின்–று–க�ொண்–டி– ருக்–கி–றான். எங்–கள் குடும்–பத்–தில் ஒரு–வர் பட்–டினி கிடக்– கி–றார் என்–றால், என் ரத்–தமே தேவை–யா–னா–லும் நான் க�ொடுத்–து–வி–டு–வேன். பிறப்–பில் இருந்து ப�ொறுப்–பேற்–றுக்–க�ொண்ட ஜீவன்–களை, வசதி வரு–கி–ற–ப�ோது கைவி–டு–கி–ற– வன், ‘ர�ௌத்–ர–வா–தி’. நர–கத்–துக்–குப் ப�ோய்ச் சேரு– கி–றான். ‘அந்த நர–கம் மர–ணத்–திற்–குப் பின்–னால்–தா– னே’ என்–பாய்; இல்லை. நீ வாழும்–ப�ோதே உன் தலை–யில் ஏறி உட்–கா–ரும். கார–ணம் தெரி–யா–மல் வரும் துன்–பங்–க–ளுக்– கெல்–லாம் கார–ணம் இதுவே. ‘ஐயா, பசி’ என்று ஒரு–வன் பிச்சை கேட்–டால், அரை வயிற்–றுச் ச�ோறா–வது ப�ோடு. ‘‘அட மகனே! நானும் உன் அப்–பா–வும் படு–கிற பாட்–டைப் பார்த்–தாயா? நீதான் தனிக்–கு–டித்–தனம் ப�ோய்–விட்–டாயே! நல்லா இருப்பா! நாங்–க–ளும் இன்–றைக்கோ நாளைக்கோ என்–றி–ருக்–கி–ற�ோம். இது–வரை எங்–க–ளுக்கு அரை–வ–யிற்–றுக் கஞ்–சி–யா– வது ஊற்–றக்–கூ–டாதா?’’ என்று தாய் கண்–ணீர் வடித்–தால், அந்–தக் கண்–ணீரி – ல் இருந்து கிரு–மிக – ள் புறப்–பட்டு ந�ோயாக உன்–னைப் பிடிக்–கும். அம்–பு–கள் புறப்–பட்டு, உன் அங்–கங்–க–ளைக் குத்–தும்; கன–வ–லை–கள் புறப்–பட்டு உன் தூக்–கத்– தைக் கெடுக்–கும்; கங்கை வெள்–ளம்–ப�ோல் அது பெருகி உன்னை அடித்–துக்–க�ொண்டு ப�ோகும். இது ஒன்–றும் பய–மு–றுத்–தல் அல்ல. ‘நான் யாருக்–கும் ஒரு தீங்–கும் செய்–ய–வில்– லையே, எனக்கு அடுக்–க–டுக்–கா–கத் துன்–பங்–கள் – வ – ே’ என்று சில–பேர் ஓல–மிடு – கி – ற – ார்–கள் வரு–கின்–றன ðô¡
61
1-15 ஜூலை 2017
அல்–லவா? அவர்–கள் வாழ்க்–கையை ஆராய்ந்து பார்த்–தால் யாரைய�ோ பட்–டி–னி–ய�ோடு துரத்தி இருப்–பார்–கள். மகனை அள–வில்–லா–மல் உண்ண வைத்து அழகு பார்த்–த–வள் தாய். வய�ோ–திக காலத்–தில் அவள் உண்ண அழகு பார்க்க வேண்–டி–ய–வன் மகன். அந்–தக் கட–மை–யில் அவன் தவ–றி–னால், அப்– ப�ொ–ழுதே துன்–பம் பற்–று–கி–றது. ‘‘அட, மகனே! இரண்டு தங்–கைக – ள் கல்–யா–ணம – ா–கா–மல் இருக்–கி– றார்–கள். ஒருத்–திக்கு முப்–பது, இன்–ன�ொரு – த்–திக்கு இரு–பத்–தெட்டு வய–தா–கி–விட்–டது. உனக்–குப் புண்– ணி–யம – ா–கப் ப�ோகட்–டும். இரண்டு பேருக்–கும் ஒரு வாழ்க்–கையை – க் காட்–டக் கூடாதா?’’ என்று மகனை, கெஞ்–சிய தாயை நான் பார்த்–தி–ருக்–கிறே – ன். பணக்–கா–ரர் வீட்–டுக்–குச் சுவீ–கா–ரம் ப�ோய்–விட்– – ள், பரு–வம் டான் மகன். பிறந்த இடத்–துத் தங்–கைக தாண்–டிப் பரி–தா–ப–மாக இருக்–கி–றார்–கள். இரண்டு கல்– ய ா– ண ங்– க – ளு க்– கு ம் ஆகக்– கூ – டி ய செலவு அவ–னைப் ப�ொறுத்–தவரை – , ஒரு–மாத வரு–மா–னம். ‘‘நல்ல இடத்– தி ல் செய்– வ – தெ ன்– ற ால்– த ான் அவ்–வ–ளவு செல–வா–கும். ந�ொண்டி முடத்–திற்–குக் கட்டி வைத்–தால் ப�ோதும்; தாய்க்–குச் சுமை–யில்–லா– மல் ப�ோய்–விடு – கி – ற�ோ – ம்–’’ என்–றார்–கள், பெண்–கள். எங்– க ள் ஜாதி– யி ல் வேட்டி கட்டி இருப்– ப – த ா– லேயே ஒரு மாப்–பிள்ளை முப்–ப–தா–யி–ரம் சீத–னம் கேட்–பான்! தற்–குறி, பேதை, சம்–பா–திக்–கத் தெரி–யா–த–வ– னா–கப் பார்த்–துப் பெண்–ணைக் க�ொடுப்–பதெ – ன்– றால்–கூ–டக் குறைந்–தது அவ்–வ–ளவு செல–வா–கும். ஆனால் மகன�ோ, ‘‘ம�ொத்– த த்– தி ல் நான் பத்– த ா– யி – ர ம் க�ொடுத்து விடு– கி – றே ன்; என்னை ஒன்–றும் த�ொந்–த–ரவு செய்–யா–தீர்–கள்–’’ என்–றான். ‘‘சுப–கா–ரி–யம் ஆத்ம ரட்–ச–கம்–’’ என்–பார்–கள். பசித்– த – வ – னு க்– கு ப் ப�ோதா அளவு ச�ோறு ப�ோடு–வ–தும், கல்–யா–ணத்–திற்–குப் பய–னில்–லாத அள–வுக்–குக் குறைந்த த�ொகை க�ொடுப்–ப–தும் ஒன்–றா–கும். கூடப்–பிற – ந்த தங்–கையி – ன் திரு–மண – ப் ப�ொறுப்– பைக்–கூட ஏற்–றுக்–க�ொள்ள முடி–யாத ரத்–த–மும், தண்–ணீ–ரை–வி–டக் கன–மா–ன–து–தானா? இ ல்லை , அ து ச ா க் – க டை நீ ரை – வி ட ம�ோச–மா–னது. நாட்– டு க்– க ா– க த் துன்– ப ங்– க ளை ஏற்– று க்– க�ொண்–டி–ருக்–கி–றார்–கள் பலர். அநாதை இல்– ல ம் வைத்து, பாவப்– ப ட்ட ஜென்–மங்–க–ளைக் காப்–பாற்–று–கி–றார்–கள் சிலர். கு டி – சை – க – ளு க் – கு ச் செ ன் று த�ொ ண் டு புரி–கி–றார்–கள் சிலர். தன்னை வருத்–திப் பிற–ரைக் காப்–பாற்–றும் மகாத்–மாக்–கள் இருந்த பூமி–யிலே இருக்–கிற – ார்–கள் அவர்–கள். இங்கே, பிற–ரை–யல்ல, ஒரே ரத்–தத்–தின் சக துளி–க–ளைப் பிச்–சைக்–கா–ரர்–கள்–ப�ோல் உட்–கார வைத்து இருக்–கி–றார்–கள் சில மகா–ரா–ஜாக்–கள். பெற்ற தாய், தந்தை க�ொடு–மையே செய்–தா–
62
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
லும், சக�ோ–த–ரி–கள் வசை–மாரி ப�ொழிந்–தா–லும் அவர்– க ள் சாப்– ப ாட்– டு க் கிண்– ண த்தை நெய்ச்– – து உனது சுய–தர்–மம். ச�ோற்–றால் நிரப்ப வேண்–டிய பக–வான் ச�ொன்ன சுய–தர்–மம், கத–வைச் சாத்– திக்– க�ொ ண்டு, தான்– ம ட்– டு ம் சாப்– பி – டு – வ – தல்ல . அதி– தி க்– கு ச் ச�ோறிட்டு ஒரு ஜீவாத்– ம ா– வை த் திருப்தி செய்–வ–தன் மூலம் நீ அவ–னைத் திருப்தி செய்–யவி – ல்லை; அந்–தப் பர–மாத்–மா–வைத் திருப்தி செய்–கி–றாய். யார�ோ ஒரு–வ–ருக்–குச் செய்–வதே பர–மாத்–மா– வுக்–குச் செய்–வதெ – ன்–றால், உடன்–பிற – ந்–தா–ருக்–குச் செய்–வது, முப்–பத்து முக்–க�ோ–டித் தேவ–ருக்–கும் செய்–வ–தா–கும். – ைக் கவ–னிக்–கா–தவ – ன் எத்–தனை ரத்த பந்–தங்–கள க�ோயில்–கள் கட்–டி–னா–லும், அவற்–றிலே கற்–சிலை இருக்–கும்; ஈஸ்–வ–ரன் இருக்க மாட்–டான். பார–தத்–திலே தர்–மன்–தானே சூதா–டித் த�ோற்– றான்? சட்–டப்–படி நாட்–டி–லும் வீட்–டி–லும் ஐந்–தில் ஒரு பங்–கு–தானே அவ–னுக்கு உரி–யது? தங்– க – ளு – டை ய ச�ொத்– து – க – ள ை– யு ம் சேர்த்து அண்–ணன் சூதாட்–டத்–தில் இழந்–த–ப�ோது, ‘எங்–க– ளுக்கு இதில் சம்–பந்–தமி – ல்–லை’ என்று மற்–றவ – ர்–கள் ‘க�ோர்ட்–டு–’க்கா ப�ோனார்–கள்? அன்–னை–யின் முயற்–சிய – ால் நாடு கிடைத்–தும், அண்–ண–னி–ட–முள்ள ரத்த பாசத்–தால், அதையே மறுத்–தானே பர–தன்? உங்–க–ளில் எத்–தனை பேர் அப்–படி மறுப்–பீர்– கள்? காட்–டுக்–குப்–ப�ோன அண்–ணன், பதி–னான்கு ஆண்– டு – க ள் கழித்து வந்– து – வி – ட ா– ம ல் இருக்க வேண்–டும் என்று கவ–லைப்–ப–டு–வீர்–கள். உற–வின – ர்–கள – ைக் கவ–னிக்–கா–மல் இருப்–பது – ம், உடல் ேநாய்க்கு மூல–கா–ர–ணம். கடை–சிக் காலத்–தில் மனம் பேத–லிப்–பத – ற்–கும் அதுவே கார–ணம். நான் சம்–பா–திக்–கி–றேன்; இழந்–தி–ருக்–கி–றேன். ஆனால், உற–வி–னர் வீட்–டுத் திரு–ம–ணங்–க–ளுக்– கும், வாழ்க்–கைக்–கும் பெரு–ம–ளவு உத–வி–யும் இருக்–கி–றேன். – ம், பல–நேர– ம் ஐந்து, பத்து ரூபாய்க்– அதன்–மூல குக்–கூட கஷ்–டப்–பட்–டி–ருக்–கி–றேன். ஆனால், பக–வான் அரு–ளால் என் வாழ்–வில் எத்–த–கைய தாழ்–வும், அழி–வும் ஏற்–ப–ட–வில்லை. என் உடல்– நி – லையை நானே கெடுத்– து க்– க�ொண்–டி–ருக்–கி–றேன். ஆனால், பக–வான் அதை மீட்–டுக் க�ொடுத்–தி–ருக்–கி–றார். எதை–யா–வது ஒன்றை எழுத நினைக்–கும்–ப�ோது, அந்த நேரம்–வரை, திட–மான ஆர�ோக்–கிய – த்–தையு – ம் உற்–சா–கத்–தை–யும் எனக்கு அளிக்–கி–றார். ‘‘ஊரார் பிள்–ளையை ஊட்டி வளர்த்–தால் தன் பிள்ளை தானே வள–ரும்’ என்–பார்–கள். க ண் – ணெ – தி ரே க ா ண் – கி ன் – றே ன் வள–ரு–கி–றார்–கள். ‘அன்–னமி – ட்ட வீடு, சின்–னம் கெட்–டுப் ப�ோகா–து’ என்–பார்–கள். ‘சின்–னம்’ என்–றால் அடை–யா–ளச் சின்–னம். அதை–யும் நேருக்கு நேர் பார்க்–கி–றேன்.
கவிஞர்
கண்ணதாசன்
‘இறைக்–கிற கேணி ஊறும்’ என்–பார்–கள். நான் அள– வு க்கு மேல்– த ான் இறைக்–கி– றேன்; அத– ன ால் எவ்– வ – ள வு ஊற முடி– யு ம�ோ, ஊறு–கி–றது. துன்–பங்–களி – லி – ரு – ந்து விடு–தலையை – வேண்–டும் மனி–தன், தான் சேக–ரிக்–கும் பாவத் துன்–பங்–களை விட்–டு–விட வேண்–டும். அந்–தப் பாவத் துன்–பங்–க–ளில் ஒன்–று–தான், உற–வி–னர்–க–ளைக் கவ–னிக்–கா–மல் இருப்–பது. ‘தாயைத் தவிக்–கவி – ட்டு விட்–டுக் காசி–யாத்–திரை ப�ோகி–றான்!’ என்–பார்–கள். ‘காசிக்–குப் ப�ோனா–லும் கர்–மம் த�ொலை–யா–து’ என்–பார்–கள் அடுத்–த–ப–டி–யாக. பிற–ரைக் காப்–பாற்–று–வ–தைச் சுய–தர்–ம–மா–கக் க�ொள்–ளாத மனி–த–னுக்–குத் துன்–பம் தலை–மாட்–டி– லேயே காத்–தி–ருக்–கும். முத–லில், பெரும்–பண – ம் உள்–ளவ – ர்–கள் அதைப் பெட்–டி–யில் வைத்–துப் பூட்–டுவதை – நிறுத்–துங்–கள். நம்– மு – டை ய உத– வி க்– கு க் காத்– தி – ரு ப்– ப – வ ர்– கள் எத்–தனை பேர் என்று பட்–டி–ய–லைத் தயார் செய்–யுங்–கள். பிறகு பெட்– டி – யை த் திறந்து பணத்தை எடுங்–கள். நீங்–கள் பணத்தை எடுத்–தது – ம், அந்–தப் பணம் இருந்த இடத்–தில் பர–மாத்மா இருந்–து–க�ொண்டு உங்–க–ளுக்–குக் காவல் இருப்–பான்.
ற்–பது வயதை நீ தாண்–டி–விட்–டால், இதற்கு நா முன்– ன ாலே விளை– வி த்த பயிர்– க ளை
எல்–லாம் அறு–வடை செய்ய வேண்–டி–யி–ருக்–கும். அந்த நாள் உணவு, ஆட்– ட – ப ாட்– ட ங்– க ள் இவற்–றின் எதி–ர�ொலி இப்–ப�ோ–து–தான் கேட்–கத் த�ொடங்–கும். இதற்கு முன்–னால், உனக்கு மது அருந்–தும் பழக்–கம் இருந்–தி–ருக்–கு–மா–னால், இப்–ப�ோது உன் ஞாபக சக்–தியை ெமது–மெ–து–வாக மேகங்–கள் மூடும். இதற்கு முன்–னால் கல்–லும் உனக்கு ஜீர–ண– மாகி இருக்–கும்; இனி அரி–சி–யும் பருப்–பும்–கூட உன்–ன�ோடு சண்டை ப�ோடும். இதற்கு முன்–னால் எதைச் சாப்–பிட – ல – ாம் என்று நீ டாக்–டரை – க் கேட்–டிரு – க்க மாட்–டாய்; இனிக் கேட்–க– வேண்டி இருக்–கும். முந்–திய அத்–தி–யா–யங்–க–ளில் குறிப்–பிட்–டி–ருப்–ப– தைப் ப�ோல், இது–வரை கீழ்க்–கா–ணும் விஷ–யங்– களை நீ கவ–னித்து வந்–தி–ருந்–தால், இந்– த ப் பரு– வ – மு ம் உனக்கு இள– மை ப் பரு–வமே! 1. கைகள் இரண்–டை–யும் வீசி–ய–படி முடிந்–த– வரை நீண்ட தூரம் நடத்–தல். 2. வாயுப் பதார்த்–தங்–க–ளைச் சாப்–பி–டா–மல் இருத்–தல். ðô¡
63
1-15 ஜூலை 2017
3. கடலை மாவு, கடலை எண்– ணெ ய் ஆகி–யவற்றை – ஒதுக்–கு–தல். 4. தவ–றான உற–வு–கள் க�ொள்–ளா–தி–ருத்–தல். 5. விழுந்து குளித்–தல். 6. இனம் அறிந்து சேரு–தல். 7. இரு–தய – த்–திற்–குத் துன்–பம் க�ொடுக்–கக்–கூடி – ய த�ொல்–லை–க–ளில் மாட்–டிக்–க�ொள்–ளா–தி–ருத்–தல். 8. எதை–யும் அள–வ�ோடு வைத்–தி–ருத்–தல். நாற்–பது வய–துவரை இவற்றை ஒரு–வன் கடைப்– பி–டித்–தால், இப்–ப�ோது அவ–னைப் பார்க்–கிற – வ – ர்–கள், ‘உங்–க–ளுக்கு இரு–பத்–தைந்து வயதா?’ என்று கேட்–பார்–கள். ஆயுள் எவ்–வ–ளவு என்று நிர்ண–யிப்–பது நம் கையில் இல்லை. ஆனால், ஆயுள் உள்–ள–வரை ஓடி–யா–டிக் க�ொண்–டி–ருக்–கும் வித்–தை–யில் நம்–மு– டைய திற–மை–யும், முயற்–சி–யும்–கூட அடங்–கிக் கிடக்–கின்–றன. தச– ர – த ன் அறு– ப – தி – ன ா– யி – ர ம் மனை– வி – ய ரை மணந்–தது உண்–மைய�ோ இல்–லைய�ோ, அவ–னது வர–லாற்–றை–யும், அவன் ஆண்மை காத்–த–தை– யும் படிக்–கும்–ப�ோது, ஒரு ஆயி–ரம் மனை–வி–ய– ரை–யா–வது திருப்தி செய்–யக்–கூ–டிய சக்தி அவ– னுக்கு நீண்–டக – ா–லம் இருந்–திரு – க்–கின்–றது என்–பது புலப்–ப–டு–கி–றது. மன–தறி – ந்து, புரா–ணத்–தில�ோ இதி–கா–சத்–தில�ோ நல்ல பாத்–திர– ங்–கள் துன்–பங்–களை வர–வழை – த்–துக் க�ொண்–ட–தில்லை. தானே வரும் துன்–பங்–களை, ‘அவ–ன–வன் கர்–மா’ என்–பார்–கள். பக–வா–னே–கூட அவற்–றைத் தவிர்க்க முடி–ய– வில்லை. மீண்–டும் உதா– ர – ணத்– தி ற்கு, ரா– மா– ய – ணத்– தை– யு ம், பார– த த்– தை – யு ம்– த ான் நாம் திறக்க வேண்–டி–ருக்–கும். ஆகவே, நாற்–பது வயதை ஒரு ‘எல்–லைக்– கல்’ என்று வைத்து, நீ வாழ்க்–கையை நடத்த வேண்–டும். நாற்–பது வரை–யிலே ஒலி எழும்–பும் வீணை–கள், நாற்–பது – க்கு மேலே–தான் எதி–ர�ொலி – யை – க் கேட்–கத் த�ொடங்–கு–கின்–றன. செய்த நன்மை, தீமை–க–ளின் எதி–ர�ொ–லி–யும், இப்–ப�ோ–துத – ான் கேட்–கத் த�ொடங்–கும். இது– வரை அவற்றை அலட்– சி – ய ப்– ப – டு த்– த க்– கூ–டிய ரத்–தம் இருந்–தது; இப்–ப�ோது ரத்–தத்–தைவி – ட, எதி–ர�ொலி சக்தி வாய்ந்–த–தா–கக் காட்–சி–ய–ளிக்–கும். துன்–பத்–தின் பரி–பூ–ரண சக்–தி–யும், இப்–ப�ோது தலை–யைச் சுற்றி வட்–ட–மி–டத் த�ொடங்–கும். மனைவி, மக்–கள், ப�ொறுப்பு, ப�ொரு–ளா–தா–ர– நிலை அனைத்–தை–யும் பற்–றிய கவலை, இந்–தப் பரு–வத்–தில் ஆரம்–ப–மா–கும். இ து – வரை வ ா ழ் க் – கையை ஒ ழு ங் – க ா க வாழா–த–வ–னைச் சுற்றி அவை பேய்–ப�ோல் நின்று கூத்–த–டிக்–கும். ‘‘ஐய�ோ, தாங்க முடி–ய–வில்லை!’’ என்ற ஓலம் இப்–ப�ோ–து–தான் ஆரம்–ப–மா–கும். ‘‘இது–வரை எப்–ப–டிய�ோ வாழ்ந்–து–விட்–டேன். தெரி–யா–மல் வாழ்ந்து விட்–டேன். மன்–னித்–துக்–
64
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
க�ொள். என் துன்–பங்–க–ளுக்–குப் பரி–கா–ரம் கூறு!’’ என்–கி–றாயா? நல்–லது. ப ா வ ங் – க – ளு க் கு ம ன் – னி ப் – பு த் த ரு – கி ற பாதி–ரிய – ார் நானல்ல என்–றா–லும், ஓர–ளவு – க்–குப் பரி– கா–ரம் ச�ொல்–லக்–கூடி – ய பக்–குவ – ம் எனக்கு உண்டு. நாற்–பது வயது, ஞானம் பிறக்–கும் வயது. மீண்–டும் நானே உதா–ர–ண–மா–கி–றேன். ‘‘என்ன நீ பெரிய மேதையா! உன்–னையே உதா–ர–ண–மாக்–கிக்–க�ொண்டு ப�ோகி–றாய்?’’ என்று கேட்– கி – றீ ர்– க ளா! நான் பன்– னி – ர ண்டு வய– தி ல் இருந்தே உல– க த்– தை ப் பார்த்– தி – ரு க்– கி – றே ன். ஆகவே நான் அறி– வி – ய ல் மேதை இல்லை என்–றா–லும், அனு–பவ மேதை. இது–வரை நான் ச�ொல்–லிவ – ந்த எல்–லா–வகை – த் துன்–பங்–கள – ை–யும், நான் அனு–பவி – த்–திரு – க்–கிறே – ன். ரத்த வேகம் என்ன செய்–யும் என்–பதை நான் அறி–வேன். கள்– வ – ன ாக, காமு– க – ன ாக, நாத்– தி – க – ன ாக, வெறி–ய–னாக, கடன்–கா–ர–னா–கப் பலவ–கை–யான பின்–னல்–களை நானே பின்னி, நானே அவிழ்க்க முயன்–றி–ருக்–கிறே – ன். உறவு, பகை இரண்– ட ா– லு ம் வஞ்– சி க்– க ப்– பட்–டி–ருக்–கி–றேன். உல–கத்–தைப் பக்–கத்–தில் இருந்–தும் பார்த்–தி– ருக்–கிறே – ன்; தூர–திரு – ஷ்–டியி – லு – ம் கண்–டிரு – க்–கிறே – ன். பல–நாள் பட்–டி–னி–யு–டன் கிடந்–தி–ருக்–கி–றேன்; வசதி வந்–த–ப�ோது கருங்–கு–ரங்–கில் இருந்து பச்– சைப்–பாம்–புவரை – சாப்–பிட்–டும் பார்த்–திரு – க்–கிறே – ன். நான் ‘மாஸ்– ட ர் ஆப் ஆல் சப்– ஜெ க்ட்ஸ்’ இல்லை என்– ற ா– லு ம், எத்– தன ை வியா– தி – க ள் உண்டு, எத்–தனை மருந்–து–கள் உண்டு என்–பது எனக்–குத் தெரி–யும். பெண்–மை–யில் எத்–தனை வகை உண்டு; எத்– தனை குணம் உண்டு என்–பதை நான் அறி–வேன். துன்–பங்–க–ளில் எத்–தனை ரகம் உண்டு என்–ப– தும் எனக்–குப் புரி–யும். எனது நிலத்து விளைச்–ச–லைக் க�ொண்டே, உனது பசி–யைத் தீர்க்க முயல்–கிறே – ன். மூன்று வரு–ஷங்–க–ளுக்–கு–முன், கவ–லைக்கு மருந்து என்று கரு–திய நான் ‘பெத–டின்’ ப�ோடத் த�ொடங்–கி–னேன். அதைப்–பற்–றிப் பெரு–மை–யாக ஒரு கவி–தை–யும் எழு–தி–னேன். நாள் ஒன்– று க்கு 1200 மி.கி. பெத– டி ன் ப�ோட்–டேன். இரு–தய வியா–திய – ால் துடிப்–பவ – ரு – க்கே 100 மில்லி கிராம்–தான் ப�ோடு–வார்–கள். அந்த 100 மில்லி கிரா–மி– லேயே அவர்–கள் நான்கு நாட்–கள் தூங்–குவ – ார்–கள். நான�ோ 1200 மில்லி கிராம் பெத–டி–ன�ோடு, ஏரா–ளம – ாக மது–வும் அருந்–துவ – ேன். அதே–நேர– த்–தில் ஈர–லைக் காப்–பாற்–றிக் க�ொள்ள மாத்–திரை – க – ளு – ம் சாப்–பிடு – வ – ேன். என் குழந்–தைக – ள் எல்–லாம் பெருந்–தலை – வ – ர் காம–ராஜ் அவர்–களி – ட – ம் ப�ோய் அழு–தன. அப்– ப�ொ – ழு து முத– ல – மை ச்– ச – ர ாக இருந்த என் அருமை நண்–பர் கரு–ணா–நி–தி–யி–டம் ப�ோய் அழு–தன.
காம– ர ாஜ் என்– ன ைக் கூப்– பி ட்டு, ‘‘இந்த சனி–யனை நிறுத்–தி–விடே – ன்!’’ என்–றார். கரு–ணா–நி–திய�ோ, ‘‘எங்–க–ளைச் சீக்–கி–ர–மாக அழ வைக்க விரும்–பு–கி–றாயா?’’ என்று கேட்–டார். பல திசை–க–ளில் இருந்–தும் பலர் புத்–தி–மதி ச�ொல்–லத் தலைப்–பட்–டார்–கள். ‘‘பல–பே–ருக்–குப் புத்தி ச�ொல்–லக்–கூ–டிய ஒரு–வ– னுக்கு இது தேவை– த ானா?’’ என்று ஒரு– ந ாள் நானே ய�ோசித்–தேன். பெத– டி ன் பழ– கி க் க�ொண்– ட – வ ர்– க ளை, ‘அடி–மை–கள்’ என்–பார்–கள். மதுப்– ப – ழ க்– க த்தை யாரும் விட– மு – டி – யு ம். ஆனால், இந்–தப் பழக்–கத்தை எவ–னும் தானே விட்–ட–தாக உல–கத்–தில் வர–லாறே கிடை–யாது. அதி–லே–யும் ஒன்–றரை வருஷ காலம் அதற்கு நான் அடி–மை–யா–கவே ஆகி–யி–ருந்–தேன். திடீ–ரென்று ஒரு–நாள் ஏத�ோ எனக்–குத் த�ோன்– றிற்று. அது 1975ஆம் ஆண்டு ஏப்–ரல் 29-ம் தேதி. நேரே சென்னை, க�ோடம்–பாக்–கத்–தில் உள்ள – ார் அவர்–களி – ன் ஹாஸ்–பிட்–டலு – க்– திரு நாகி–ரெட்–டிய குப் ப�ோனேன். ந ா கி – ரெ ட் – டி – ய ா – ரி ன் ம க ள ை ம ண ந ்த மாப்–பிள்ளை, அந்த ஹாஸ்–பி–ட–லின் தலைமை டாக்–ட–ராக இருந்–தார். பெத–டினை விட்–டுவி – ட விரும்–புவ – த – ாக அவ–ரிட – ம் ச�ொன்–னேன். ‘‘உண்–மை–யி–லேயா?’’ என்று கேட்–டார். அவர் மீது தவ–றில்லை. அப்–படி வந்–தவ – ர்–களி – ல் சிலர் அர்த்த ராத்–திரி – யி – லேயே – ஓடி–விட்–டார்–கள – ாம். நான�ோ, ‘‘நிச்–ச–ய–மாக விட–வி–ரும்–பு–கி–றேன். எனக்–குக் குழந்–தை–கள் அதி–கம். எல்–லாக் குழந்– தை–க–ளும் அழு–கின்–றன. இத–னால் உடம்–பில் என்ன எதி–ர�ொலி வந்–தா–லும் பர–வா–யில்லை!’’ என்–றேன். வச–திக – ள் மிக்க விஜயா ஹாஸ்–பிட – லி – ல், ஐந்து நட்–சத்–திர ஹ�ோட்–டல்–கள – ை–விட – ச் சிறந்த அறை–கள் உண்டு. அவற்–றிலே ஒரு அறையை அவர் எனக்–காக ஏற்–பாடு செய்–தார். ‘‘இத�ோ பாருங்–கள், உங்–கள் ஆசை எனக்–குப் புரி–கிற – து. ஆனால் இந்த அடி–மைத்–தன – ம் சீக்–கிர– ம் விலகி விடாது. இன்றோ நாளைய�ோ உங்–களு – க்கு பெத–டின் ப�ோட்–டுக்–க�ொள்ள வேண்–டும்–ப�ோல் த�ோன்–றின – ால் என்–னிட – ம் கேளுங்–கள்; வெளி–யிலே ப�ோகா–தீர்–கள்!’’ என்–றார். அன்று மாலையே என்–னால் தாங்க முடி–ய– வில்லை. ‘ஒன்றே ஒன்று ப�ோடுங்–கள்’ என்று கெஞ்–சினே – ன். ப�ோட்–டார். இர– வி லே மறு– ப – டி – யு ம் கேட்– டே ன்; மறுத்து விட்–ட ார். அதி–கா– லை –யில் ஒரு டாக்ஸி வைத்– துக்–க�ொண்டு வெளியே ப�ோய் ஒரு டாக்–ட–ரி–டம் ப�ோட்–டுக்–க�ொண்டு வந்–து–விட்–டேன். அவ–ருக்கு நம்–பிக்கை ப�ோய்–விட்–டது. எனக்கே என்–மீது க�ோபம் வந்–தது. ‘சீ! என்ன எழுதி என்ன பயன்? இந்த ய�ோக்– கி–யதை – –கூட நமக்கு இல்–லா–மல் ப�ோய்–விட்–ட–தே’
என்று அழுகை அழு–கை–யாக வந்–தது. அப்–ப�ோது என் பேரக்–கு–ழந்–தைகள் எல்–லாம் என்– ன ைப் பார்க்க வந்– த ார்– க ள். எனக்– க�ொ ரு வைராக்–கி–யம் பிறந்–தது. மென்–டல் ஹாஸ்–பிட – ல் டாக்–டர் ராமச்–சந்–திர– ன் வர–வ–ழைக்–கப்–பட்–டார். அவர் என்–னைக் காலைப் பல–கா–ரம் சாப்–பிட வைத்து வாலி–யம்-5 மாத்–தி–ரை–யில் இரண்–டும் லிபி–ரிய – ம்-10 மாத்–தி–ரையி – ல் இரண்–டும், ‘பைசெப்– ட�ோன்’ மாத்–தி–ரை–யும் க�ொடுத்–தார். நன்–றா–கத் தூங்–கி–னேன். மதிய உண–விற்–குப் பிற–கும் அதே மாத்–தி–ரை– கள்; இர–வி–லும் அதே மாத்–தி–ரை–கள். இப்–படி ஏழு நாட்–களு – க்கு பிரக்ஞை இல்–லா–மல் ன். தூங்–கினே – பிறகு எதி–ர�ொ–லி–கள் ஆரம்–ப–மா–யின. கடு–மை–யான கால்-கை வலி; திடீர் என்று சர்க்–க–ரைக் குறைவு; ரத்–தக் க�ொதிப்பு ஏறு–தல்இறங்–கு–தல்; நான் பேசு–வது எனக்கே புரி–யாத நிலை; எழுத முடி–யாத மயக்–கம். இதனை With Reaction என்–பார்–கள். ஒரு வரு–ஷ–கா–லம் படாத பாடு–பட்ட பிற்–பாடு, இப்–ப�ோது ஓர–ள–வுக்கு நான் பழைய மனி–த–னாகி விட்–டேன். அது–வும் ஓர–ள–வுக்–குத்–தான். இடை–யில் எத்–த–னைய�ோ முறை ‘பெத–டின்’ தாகம் வந்–தது. கட்–டுப்–பா–டாக ஒதுக்கி விட்–டேன். இது என்–னு–டைய சக்–தி–யால் அல்ல; பக–வான் அரு–ளால். உல–கத்–தில் உள்ள எந்த நன்மை தீமை–யைப் பற்றி நீ ச�ொன்– ன ா– லு ம், அதில் ஓர– ள – வ ா– வ து எனக்கு அனு–ப–வம் உண்டு. எப்–ப�ோது – ம் நான் வெற்–றியி – ல் குதிப்–பதி – ல்லை; இப்–ப�ோ–தும் அப்–ப–டித்–தான். ஆனால், முன்–பெல்–லாம் துன்–பங்–கள் என்னை சுட்–டெ–ரிக்–கும்; பக–வான் அரு–ளால் இப்–ப�ோது அவை என்னை நெருங்க முடி– வ – தி ல்லை. மிகச் சுல–ப–மாக அவற்றை அலட்–சி–யப்–ப–டுத்த முடி– கி – ற து. கடந்த காலங்– க – ளி ல் ஒழுங்– க ாக வாழ–வில்–லையே என்று வருந்–து–கிற, நாற்–பது ðô¡
65
1-15 ஜூலை 2017
வய–துக்கு மேற்–பட்ட நண்–பர்–களு – க்கு என் ய�ோசனை இது–தான்: அலட்–சி–யப்–ப–டுத்–துங்–கள்! அலட்–சி–யப்–ப–டுத்– துங்–கள்! மனித விளை–யாட்–டில் கடைசி விளை–யாட்டு மர–ணம்! அதற்–குத் தப்–பி–ய–வன் எவ–னு–மில்லை. ஆகவே, அழு– வ – த ற்கு நேரம் ஒதுக்– கு – வ து வீண் வேலை. இனி நாம் புதுப்–ப–ரு–வம் எடுக்–கப்–ப�ோ–வது, அடுத்த ஜென்–மத்–தில்–தான். ஆகவே, இனி, ஜாக்–கி–ர–தை–யா–கப் ப�ோகும் இ ள ை – ஞ ர் – க – ள ை ப் ப ா ர் த் து ஏ ங் – கு – வ – தி ல் பய–னில்லை. ‘இடுக்–கண் வருங்–கால் நகுக.’ த�ொல்–லை–கள் அதி–க–மா–கும்–ப�ோது கிரா–மத்– துப் பெரி–ய–வர்–க–ளைப்–ப�ோல், ‘எல்–லாம் பக–வான் செயல்’ என்று ச�ொல்–லிக் க�ொள்–ளுங்–கள். மேலும் மேலும் த�ொல்–லை –கள் வந்–த ால், ‘எவ்–வ–ளவு தூரம் நடத்–து–கி–றான�ோ, நடத்–தட்–டும்,’ என்று அமை–தி–யா–கச் ச�ொல்–லுங்–கள். மார–டைப்பு வரு–கிற மாதி–ரிச் சிந்–திக்–கா–தீர்–கள். – ல் கவ–னம் செலுத்–துங்–கள். மற்ற விஷ–யங்–களி ஆற்– ற ாமை என்று யார் ச�ொன்– ன ா– லு ம் பர–வா–யில்லை; துர�ோ–கி–க–ளைக்–கூட மன்–னித்து விடுங்–கள். அது நம் கரு–ணை–யி–னால் அல்ல; நாமும் மகாத்மா ஆவ– த ற்– க ல்ல; நம் இத– ய த்– தை க் காப்–பாற்–றிக் க�ொள்ள. எனக்கு எப்–ப�ோது – மே பெருங்–க�ோப – ம் வரு–வது சாப்–பாட்–டிலே – –தான். நான் விரும்–பி–ய–வாறு உணவு அமை–ய–வில்– லை–யென்–றால் அதை அப்–படி – யே தூக்கி சமைத்–த– வ–ரின் முகத்–திலே க�ொட்டி விடு–வேன். இப்–ப�ோதெ – ல்–லாம் பிடிக்–கா–ததை ஒதுக்–கிவி – ட்– டுக் கண்–களை மூடிக்–க�ொண்டு சாப்–பிட்–டு–விட்டு எழுந்–தி–ருக்–கிறே – ன். துன்–பம் வரும்; அது வரத்–தான் செய்–யும். இறை–வ–னின் இயக்–கத்–தில் அது சரி–பாதி. பகல் என்–றால் இரவு உண்டு. வசந்–தத்–தின் பிறகு க�ோடை. பூமியை பக–வான் ஒரு–முறை காயப்–ப�ோ–டு– கி–றான்; ஒரு–முறை வளப்–ப–டுத்–து–கி–றான். மரத்–தில் இருந்து இலை–களை உதிர்க்–கிற – ான்; தழைக்க வைக்–கி–றான். ஒரு ஜீவ–னுக்–குப் பிறப்–பைக் க�ொடுக்–கி–றான்; ஒரு ஜீவனை எடுத்–துக் க�ொள்–கி–றான். அவ–னது பேரேட்–டிலே வர–வுக்–குத் தக்–க–படி செல–வி–ருக்–கி–றது. ஏழை–யின் கவ–லை–யை–வி–டப் பணக்–கா–ர–னின் கவலை அதி–கம். அடுத்–தவ – ன் நன்–றாக இருப்–பத – ாக எண்–ணுவ – து வெறும் மயக்–கம். ‘தம்–மின் மெலி–யாரை ந�ோக்–கித் தம–துடைமை – அம்மா பெரி–தென்று அக–ம–கிழ்க!’ – ர் க�ோடி; நினைத்–துப் ‘உனக்–குக் கீழே உள்–ளவ பார்த்து நிம்–மதி தேடு.
66
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
(குறிப்பு: கவி–ஞர் கண்–ணத – ா–சன் அவர்–கள் ‘அர்த்–தமு – ள்ள இந்–தும – த – ம்’ கட்–டுர – ை–களை, அவ– ரது காலத்–திய அனு–பவ – ங்–கள், உதா–ரண – ங்–கள், உவ–மா–னங்–களை ஒட்–டியே எழுதி வந்–தார். அந்த எடுத்–துக்–காட்–டு–கள் அல்–லது ஒப்–பீ–டு–கள் சில இன்–றைய தேதி–யில் ப�ொருந்–து–வ–ன–வாக இல்லை என்–றா–லும், அவ–ரது விளக்–கங்–களு – ம், உள்–ளீ–டான தத்–து–வங்–க–ளும், அறி–வுர – ை–க–ளும் எக்–கா–லத்–துக்–கும் ப�ொருந்–தும் என்–பது நிச்–சய – ம் உண்மை) என் தாயார்் அடிக்– க டி ச�ொல்– லு – வ ார்– க ள், ‘நம்–மி–லும் தாழ்ந்து நாலா–யி–ரம் பதி–னா–யி–ரம்’ என்று. காலுக்– கு ச் செருப்– பி ல்– ல ா– த – வ ர்– க ள், கால் இல்–லா–தவ – ர்–கள – ைப் பார்த்து ஆறு–தல – டை – யு – ங்–கள். தலைக்கு எண்–ணெய் இல்–லா–த–வர்–கள், முடி இல்–லா–தவ – ர்–கள – ைப் பார்த்து ஆறு–தல – டை – யு – ங்–கள். யானை மீது ஏறி–ய–வன் கீழே விழு–வ–தைப் பார்த்து, நமக்கு யானை வேண்–டாம் என்று முடிவு கட்–டுங்–கள். ‘உங்– க ள் கையில் இருந்து ஒரு விரலை எடுக்க வேண்–டும்’ என்று டாக்–டர் ச�ொன்–னால், ஏற்–கெ–னவே கால் எடுக்–கப்–பட்–ட–வ–னைப் பார்த்து நிம்–ம–தி–ய–டை–யுங்–கள். ‘துன்–பங்–க–ளி–லெல்–லாம் குறைந்–த–பட்–சத் துன்– பம் நமக்கு வந்–தது – த – ான்’ என்று கரு–தின – ால், எந்–தத் துன்–ப–மும் துன்–ப–மாக இருக்–காது. நாற்–பது வய–துக்கு மேற்–பட்ட பரு–வம்–தான், மனி–தன் உடம்பை அலட்–டிக் க�ொள்–ளும் பரு–வம். உடம்– பி லே காற்று பட்– ட ா– லு ம், கணை பாய்–கி–ற–துப�ோ – ல் த�ோன்–றும் பரு–வம். அல�ோ– ப தி மருத்– து – வ த்– தி ல் புதி– த ா– க க் கண்–டு–பி–டிக்–கப்–பட்–டுள்ள வியா–தி–கள் எல்–லாம், இந்த வய–துக்கு மேலே–தான் வரு–கின்–றன. கார–ணம், உடம்பு மட்–டு–மல்ல; மன–மும்–கூட. அந்த மனத்தை - ஐம்–புல – ன்–களை, ஆத்–மா– வில் அடக்–கச் ச�ொன்–னான் பக–வான் கீதை–யிலே. இன்– ப ம்-துன்– ப ம், இருட்டு-வெளிச்– ச ம் இவற்–றைச் சம–மாக ந�ோக்–கச் ச�ொன்–னான். ‘இ்ப்–படி ந�ோக்–கு–கி–ற–வர்–கள் இவ்–வு–ல–கி–லும், அவ்–வுல – கி – லு – ம் இணை–யற்–றிரு – ப்–பார்–கள்’ என்–றான். மகா–கவி பார–தி–யின் பாடல் ஒன்று எனக்–குத் தெளி–வான வழி–காட்–டிற்று. அது இது: சென்–ற–தினி மீளாது மூடரே நீர் சென்–ற–தையே எந்–நா–ளும்–சிந்தை செய்து க�ொன்–ற–ழிக்–கும் கவ–லை–யெ–னும் குழி–யில்– வீழ்ந்து குமை–யா–தீர்... இன்று புதி–தாய்ப் பிறந்–த�ோம் என்று நீவீர் எண்– ண – ம – தை த் திண்– ண – மு ற இசைத்– து க் க�ொண்டு தின்று விளை–யாடி இன்–புற்று இருந்து வாழ்–வீர்!
(த�ொட–ரும்) நன்றி: கண்–ண–தா–சன் பதிப்–ப–கம், சென்னை - 600 017.
(34ம் பக்க ெதாடர்ச்சி)
ராகு-கேது பெயர்ச்சி ராசிபலன்
கன்னி: எதி– லு ம் தங்– க – ள து உழைப்–பை–யும் தன்–னார்–வத்–தை– யும் வெளிப்–படு – த்–தும் கன்னி ராசி அன்–பர்–களே, குடும்–பத்–தின்–மீது அதிக அக்–கறை க�ொண்–டவ – ர்–கள் நீங்– க ள். அதீ– த – ம ான உணர்– வு – கள் க�ொண்–ட–வர்–கள். க�ௌர–வத்தை அனைத்து இடத்–தி–லும் எதிர்–பார்ப்–பீர்–கள். சிக்–க–னத்தைக் கடை – பி – டி ப்– ப – தி – லு ம் வல்– ல – வ ர்– க ள். உல– க ம் முழு–வ–தும் சுற்–றி–வர வேண்–டும் என்று விருப்–பம் க�ொண்–ட–வர்–கள். அயன-சயன-ப�ோக ஸ்தா–னத்–தில் இருந்த ராகு லாப ஸ்தா–னத்–திற்–கும், ரண-ருண-ர�ோக ஸ்தா– ன த்– தி ல் இருந்த கேது பஞ்– ச ம பூர்வ புண்–ணிய ஸ்தா–னத்–திற்–கும் மாறு–கிற – ார்–கள். இந்த ராகு-கேது பெயர்ச்–சிய – ால், நன்–மையு – ம் சிர–ம–மும் கலந்த பலன் வாழ்–வில் உண்–டா–கும். தாரா–ளப் பணப்–பு–ழக்–கம் இருப்–ப–தால் குறுக்–கி– டும் சிர–மங்–க–ளைக் குறைத்–து–வி–டு–வீர்–கள். கடன் – ர்–கள். தம்–பதி – ய – ர் த�ொந்–தர– வை ஓர–ளவு சரிக்–கட்–டுவீ ஒற்– று மை உணர்– வு – ட ன் நடந்து குடும்– ப த்– தி ல் மகிழ்ச்–சியை நிலை–நாட்–டு–வர். நண்–பர்–கள் உங்– கள் கருத்–துக்கு மதிப்–ப–ளித்து நடப்–பர். ஆடம்–பர எண்–ணத்–து–டன் அதிக பயன் தராத ப�ொருள் வாங்–கு–வதை தவிர்ப்–பது நல்–லது. த�ொழி–லில் ஏற்–ப–டும் குறுக்–கீ–டு–களை மாற்–றுத்–திட்–டத்–தின் மூலம் முறி– ய – டி க்க முயல்– வீ ர்– க ள். கண– வ ன்மனை–வி–யி–டையே கருத்து ம�ோதல்–கள் ஏற்–பட வாய்ப்– பு ண்டு. பேச்– சி – லு ம் செய– லி – லு ம் கவ– னம் தேவை. தந்– தை – ய ார் உடல்– நி – லை – யி ல் முன்–னேற்–றம் ஏற்–ப–டும். வியா–பா–ரி–கள் த�ொழில் சார்ந்த பய–ணத்தை அடிக்–கடி மேற்–க�ொள்–வீர்–கள். த�ொழி–லில் உற்– பத்தி தரத்தை உயர்த்–து–வ–தில் குறுக்–கீ–டு–களை – ச் சந்– தி ப்– பீ ர்– க ள். லாப– க – ர – ம ான த�ொழில்– க – ளி ல் முத–லீடு செய்–யுங்–கள். எதிர்–கா–லத்–திற்கு சேமித்து வைக்–கும் நேர–மிது. உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–கள் உங்–கள் துறை–யில் பணி–பு–ரி–ப–வர்–கள் பணி–சார்ந்த புதிய விஷ–யங்– களை புரிந்து க�ொள்–வ–தில் தயக்–கம் க�ொள்–வர். சக–ப–ணி–யா–ளர்–க–ளின் உதவி ஓர–ளவு கிடைக்–கும். நிர்–வாக அதி–கா–ரிக – ளி – ன் குறிப்–பறி – ந்து நடப்–பது மிக அவ–சிய – ம். திட்–டமி – ட்டு பணி–யாற்–றின – ால் மட்–டுமே நிர்–ணயி – த்த கால–வரை – ய – ற – ைக்–குள் பணி–யில – க்கை எட்ட முடி–யும். பண–வ–ரவு சீராக இருக்–கும். பணிச்– சு–மை–யால் வருத்–தம் ஏற்–பட்–டா–லும், உழைப்– பிற்–கேற்ப ஊதி–யம் கிடைக்–கும். எதிர்–பார்த்த சலு–கை–க–ளில் சில கிடைக்–கும். பணி–யி–டத்–தில் பணி தவிர்த்த பிற–வி–ஷ–யங்–க–ளில் தலை–யி–டா–மல் இருப்–பது நல்–லது. வேலை செய்–யும் இடத்–தில் மேல–தி–கா–ரிக–ளு–டன் வாக்–கு–வா–தம் ஏற்–ப–ட–லாம். உங்–க–ளுக்கு கீழ் பணி–பு–ரி–ப–வர்–க–ளி–டம் மென்– மையை கடை–பி–டி–யுங்–கள். நல்–ல–பெ–யர் கிடைக்– கும். பணி–மாற்–றம் கிடைக்–கும். புதிய இடத்–தில் பணிச்–சுமை ஏற்–பட – ல – ாம். புன்–முறு – வ – லு – ட – ன் ஏற்–றுக் க�ொண்டு பணி–யினை செவ்–வனே செய்–யுங்–கள்.
அர–சி–யல்–வா–தி–கள் மற்–றும் சமூ–கப்–ப–ணி–யில் உள்– ள –வ ர்–க–ளு க்கு, ஆத–ரவு மனப்– பாங்–கு–ட ன் நடந்த சிலரே உங்–களி – ன் எதி–ரிய – ாக மாறி–விடு – வ – ர். சமூ–கப்–ப–ணி–யில் ஆர்–வத்–து–டன் ஈடு–பட்டு வரு– வீர்–கள். புத்–தி–ரர், உற–வி–னர்–க–ளின் ஒத்–து–ழைப்பு கிடைக்–கும். புதிய பதவி, ப�ொறுப்பு பெறு–வ–தில் தாம–தம் உண்–டா–கும். கலைத்–துற – ை–யில் உள்–ளவ – ர்–களு – க்கு வாய்ப்–பு– கள் வந்து குவி–யும். எதி–ரி–க–ளின் மறை–முக சூழ்ச்– சிக்கு தக்க பதி–லடி க�ொடுப்–பீர்–கள். வழக்கு விவ– கா–ரத்–தில் ஓர–ளவே சாத–கம – ான தீர்வு கிடைக்–கும். சுய–த�ொ–ழில் புரி–யும் பெண்–கள் அள–வான மூல–தன – த்–துட – ன் கடின உழைப்–பால் சுமா–ரான உற்– பத்தி, விற்–பனை காண்–பர். பணப்–ப–ரி–வர்த்–த–னை– யில் தகுந்த பாது–காப்பு நடை–முறை அவ–சி–யம். மாண–வர்–கள் கல்–வி–யில் வளர்ச்சி காண்–பர். படிப்–புக்–கான பண–வ–சதி சீராக அமை–யும். வெளி– வட்–டார விஷ–யங்–களி – ல் ஈடு–பாடு குறை–யும். வெளி– நாட்–டில் பயி–லும் மாண–வர்–கள் அக்–க–றை–யு–டன் படித்து முன்–னேற்–றம் காண்–பர். படித்து முடித்–த– வர்–களு – க்கு வேலை–வாய்ப்பு பெறு–வதி – ல் தாம–தம் ஏற்–பட வாய்ப்–புண்டு. உத்–தி–ரம் - 2, 3, 4: இந்த பெயர்ச்–சி–யால் நீண்ட நாட்–க–ளாக இருந்–து–வந்த கடன் பிரச்னை தீரும். எதிர்ப்–பு–கள் அக–லும், த�ொழில், வியா–பா– ரம் த�ொடர்–பான ப�ோட்–டி–க–ளும் நீங்–கும். ந�ோய் நீங்கி ஆர�ோக்கி–யம் உண்–டா–கும். புதிய ச�ொத்து வாங்–கும் ப�ோதும் ச�ொத்தை விற்–கும் ப�ோதும் கவ–னம் தேவை. ஹஸ்–தம்: இந்த பெயர்ச்–சி–யால் வீண் விவ– கா–ரங்–க–ளில் தலை–யி–டா–மல் ஒதுங்–கி–வி–டு–வ–தும் நன்மை தரும். காரி–யங்–க–ளில் வெற்–றி–பெற திட்–ட– மி–டு–த–லும், ஆல�ோ–சனை செய்–வ–தும் நல்–லது. தேவை– ய ற்ற பிரச்– னை – க – ளி ல் தலை– யி – ட ா– ம ல் இருப்–ப–தும் நல்–லது. பெரி–ய�ோ–ரின் ஆல�ோ–ச–னை– க–ளைக் கேட்க எல்லா நன்–மை–க–ளை–யும் தரும். மன�ோ–தி–டம் உண்–டா–கும். சித்–திரை - 1, 2: இந்த பெயர்ச்–சி–யால் வாழ்க்– கை–யில் பல–வகை ச�ோத–னை–க–ளை–யும், தடை– க–ளை–யும் தகர்த்–தெ–றி–வீர்–கள். எல்லா காரி–யங்–க– ளி–லும் சாத–க–மான பலன் கிடைக்–கும். எதி–லும் லாபம் கிடைக்–கும். கடன்–கள், ந�ோய்–கள் தீரும். திரு–மண – ம் த�ொடர்–பான காரி–யங்–கள் நல்–லப – டி – ய – ாக நடந்து முடி–யும். நன்மை, தீமை பற்–றிய கவலை இல்–லா–மல் தலை–நி–மிர்ந்து நடப்–பீர்–கள். பரி–கா–ரம்: அரு–கிலி – ரு – க்–கும் ஐயப்–பன் ஆல–யத்– திற்கு சென்று தரிசிப்–பது பாவங்–களை ப�ோக்–கும். சிக்–க–லான பிரச்–னை–கள் தீரும். கடன் பிரச்னை கட்–டுப்–பாட்–டிற்–குள் இருக்–கும். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 3, 8, 9. மலர்–ப–ரி–கா–ரம்: தாமரை மலர்–க–ளால் பெரு– மா–ளுக்கு அர்ச்–சனை செய்ய நன்மை பெரு–கும். ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–திர– ம்: ‘ஓம் க�ோவிந்– தாய நம ஹ:’ என்று தின–மும் 11 முறை கூற–வும். ðô¡
67
1-15 ஜூலை 2017
ராகு-கேது பெயர்ச்சி ராசிபலன் து ல ா ம் : ந ளி – ன – க ா – ர – க ன் -
அழ– கு – க ா– ர – க – ன ான சுக்– கி – ர – னி ன் ஆதி– ப த்– தி – ய த்– தி ல் பிறந்த துலா ராசி அன்–பர்–களே, நீங்–கள் எதி–லும் எந்த இடத்–தி–லும் நியா–யத்–தை–யும் நீதி–யையு – ம் நிலை–நாட்–டுவ – த – ற்–காக ப�ோரா–டும் குணம் க�ொண்–ட–வர்–க ள். எதி–லு ம் வெட்டு ஒன்று, துண்டு இரண்டு என்று பேசு–வீர்– கள். கட்–டுப்–பாடு உடை–ய–வர்–கள். மற்–ற–வர்–கள் மீதுள்ள பாசத்தை வெளிக்– க ாட்– ட ா– த – வ ர்– க ள். துன்–பங்–க–ளை–யும் தூற்–று–தலை – –யும் கண்டு அஞ்– சா–த–வர்–கள். இனி–மை–யா–கப் பேசி தன் காரி–யங்– களை சாதித்–துக் க�ொள்–ப–வர்–கள். எப்–ப�ோ–தும் எதை–யா–வது திட்–டமி – ட்–டுக் க�ொண்–டிரு – ப்–பவ – ர்–கள். மற்–ற–வர்–க–ளி–டம் எவ்–வ–ள–வு–தான் ஆல�ோ–சனை கேட்–டா–லும் உங்–கள் முடி–வையே உறு–தி–யான முடி–வாக எடுத்–துக்–க�ொள்–வீர்–கள். இந்த ராகு-கேது பெயர்ச்– சி – யி ல் உங்– க ள் பலத்தை நீங்–களே உணர்ந்து க�ொள்–கிற புத்– தி–யும், புதிய நம்–பிக்– கை–யும் ஏற்–ப–டும். எங்கு ப�ோனா–லும் உங்–க–ளுக்கு நன்–மையே நடக்–கும். அந்–தள – வு – க்கு பாது–காப்பை இந்த பெயர்ச்சி தரும். உங்–கள் வாழ்–வில் ஓடி ஓடி உழைத்து முன்–னேற, புதிய வாய்ப்–புக – ள் வாசல்–கத – வை – த் தட்–டும். இந்த சந்–தர்ப்–பத்–தைப் பயன்–ப–டுத்–திக் க�ொள்–வ–தால், நன்–மை–யும் தாராள வரு–மா–ன–மும் கிடைக்–கும். குடும்– ப த்– தே – வை – க ளை பூர்த்தி செய்– வீ ர்– க ள். மகிழ்ச்–சி–யும் நிம்–ம–தி–யும் அதி–க–ரிக்–கும். திட்–ட– மிட்ட திரு–மண நிகழ்ச்சி நல்–ல–ப–டி–யாக நடக்–கும். உடல்–ந–லம் நன்–றாக இருக்–கும். வியா–பா–ரம் செய்–வ�ோ–ருக்கு அப–ரி–மி–த–மான பண–வ–ரவு கிடைக்–கும். ஏழ–ரைச் சனி–கா–லம் என்– ப–தால் அவ்–வப்–ப�ோது ஏற்–ப–டும் தடை–க–ளைக் கடக்க வேண்– டி – யி – ரு க்– கு ம். பணி– ய ா– ள ர்– க – ளி ன் – ர் பெறு–வீர்–கள். தேவை–களை நிறை–வேற்றி நற்–பெய சங்–கங்–க–ளில் சில–ருக்கு பதவி ப�ொறுப்பு கிடைக்– கும். ச�ோம்– ப – லை த் தவிர்த்து உழைத்– த ால் அனைத்து வித– ம ான இனங்– க – ளி – லு ம் வெற்– றி – க–ளைக் குவிப்–பீர்–கள். மின்–னணு சாத–னங்–கள் சார்ந்த வியா–பா–ரம் செய்–ப–வர்–கள் விற்–ப–னை–யில் முன்–னேற்–றம் அடை–வர். அதிக லாபம் கிடைக்–கும். சேமிப்பு உய–ரும். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–கள் தங்–க–ளது பணி–களை எளி– த ாக நிறை– வே ற்– று – வ ர். அதி– க ா– ரி – க – ளி ன் பாராட்டு, நல்ல சம்–ப–ளம் மற்–றும் பிற சலு–கை –க–ளை–யும் பெறு–வர். அனு–ப–வ–சா–லி–கள் ஆல�ோ–ச– னையை ஏற்று நடப்–ப–தால் பணி–யில் உய–ரிய பலன்–களை – ப் பெறு–வீர்–கள். நிர்–வா–கத்–தின் வழி–காட்– டு–தலை எளி–தாக புரிந்து செயல்–படு – வ – து சிறந்–தது. பணி இலக்கு திட்–ட–மிட்ட காலத்–தை–விட சீக்–கி–ரம் நிறை–வேறு – ம். பதவி உயர்வு, சலு–கைக – ள் கிடைக்– கும். அர–சிய – ல்–வா–திக – ள் கடந்த காலத்–தில் ஏற்–பட்ட குள–றுப – டி – யை சரி–செய்–வீர்–கள். ஆத–ரவ – ா–ளர்–களி – ட – ம் எதிர்–பார்த்த நன்–ம–திப்பு கிடைக்–கும். புதிய பதவி தேடி–வ–ரும். உடன் உள்–ள�ோர் உங்–கள் பணி
68
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
சிறக்க உதவி புரி–வர். எதி–ரியை வெல்–லும் திறன் அறி–வீர்–கள். கூடு–தல் ச�ொத்து கிடைக்–கும். கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு புக–ழும், பாராட்–டும் கிடைப்–ப–தில் சற்று தாம–தம் ஏற்–ப–டும். சக கலை– ஞர்–க–ளி–டம் உங்–க–ளின் ரக–சி–யங்–க–ளைப் பகிர்ந்–து– க�ொள்ள வேண்–டாம். உங்–க–ளுக்–குக் கிடைக்–கும் வாய்ப்–பு–க–ளைத் தக்–க–படி பயன்–ப–டுத்தி, ப�ொறுப்– பு–டன் நடந்–து–க�ொள்–வீர்–கள். பெண்–ம–ணி–க–ளுக்–கு குடும்–பத்–தில் சந்–த�ோஷ – ம் அதி–கரி – க்–கும். உற்–றார், உற–வி–னர் உங்–க ளை அணு–கி ப் பயன் பெறு– வார்–கள். சேமிப்–பில் நல்ல கவ–னம் செலுத்–து– வீர்–கள். ஆல–யங்–க–ளுக்–குச் சென்று ஆன்–மிக பலம் பெறு–வீர்–கள். மற்–ற–படி அனை–வ–ரி–ட–மும் விட்–டுக் க�ொடுத்து நடந்–து–க�ொண்டு குழப்–பங்– க– ளைத் தவிர்க்–க–வு ம். மாண–வ –ம –ணி –க–ளு க்கு நினை–வாற்–றல் பெரு–கும். இத–னால் தேர்–வில் நல்ல மதிப்–பெண்–க–ளைப் பெறு–வீர்–கள். உபரி நேரங்–க–ளில் மன–திற்–குப் பிடித்த கேளிக்–கை–க–ளி– லும், விளை–யாட்–டு–க–ளி–லும் ஈடு–பட்டு மகிழ்ச்–சிக் கட–லில் திளைப்–பீர்–கள். அதே–நே–ரம் நண்–பர்–க– ளி–டம் எச்–ச–ரிக்–கை–யு–டன் நடந்–து–க�ொள்–ளுங்–கள். சித்–திரை - 3, 4: இந்த பெயர்ச்–சியி – ன – ால் குடும்– பத்–தில் தாய், தந்–தை–யி–ட–மும், பெரி–ய�ோ–ரி–ட–மும் அனு–ச–ரித்து நடந்து க�ொள்–வ–தும் நன்மை தரும். பெண்–க–ளுக்கு மனக்–குற – ை–கள் நீங்கி மன–தில் நம்–பிக்கை உண்–டா–கும். பண–வ–ரத்–தும் கூடும். குடும்–பத்–தில் இருந்த பிரச்–னை–க–ளும் தீரும். ஸ்வாதி: இந்த பெயர்ச்–சியி – ல் ஏற்–படு – ம் பலன்– க– ளி–னால் ச�ொந்–தம், நட்பு வகை–யில் நிதா–னத்தைக் கடை–பிடி – ப்–பது நல்–லது. சில–நேர– த்–தில் விப–ரீத – ம – ான எண்–ணங்கள் த�ோன்–ற–லாம், கவ–னம் தேவை. த�ொழில், வியா–பா–ரம் த�ொடர்–பான விஷ–யங்–களி – ல் சாத–க–மான பலன் கிடைக்–கும். கடன் பிரச்–னை– கள் குறை–யும். எதிர்–பார்த்த பண–உ–தவி கிடைக்– கும். கூட்–டுத்–த�ொ–ழில் செய்–ப–வர்–கள் கவ–ன–மாக இருப்–பது நல்–லது. விசா–கம் - 1, 2, 3: இந்த பெயர்ச்–சி–யின் மூலம் உத்–திய�ோ – க – ஸ்–தர்–கள் மிக–வும் கவ–னமு – ட – ன் செயல்–ப–டு–வது நல்–லது. கண–வன், மனை–விக்– கி– டையே திடீர் கருத்து வேற்– று மை ஏற்– ப ட்டு நீங்–கும். குடும்ப உற–வி–னர்–க–ளால் வீண் அலைச்– சல் உண்–டா–க–லாம். மன–வ–லிமை அதி–க–ரிக்–கும். உற–வி–னர்–கள் மத்–தி–யில் மதிப்பு கூடும். நன்மை தீமை பற்–றிய கவலை இல்–லா–மல் எதை–யும் செய்ய முற்–ப–டு–வீர்–கள். பரி– க ா– ர ம்: குல தெய்– வ த்தை தின– மு ம் வணங்கி வர எல்லா நன்–மைக – ளு – ம் உண்–டா–கும். எதிர்–பார்த்த காரிய வெற்றி கிடைக்–கும். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 2, 6, 7, 9. மலர் பரி–கா–ரம்: தாம–ரை–யி–னால் பெரு–மா– ளுக்கு மாலை செய்து அர்ப்–ப–ணித்து வணங்க கஷ்–டங்–கள் குறை–யும். ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–திர– ம்: தின–மும் மஹா– லக்ஷ்மி அஷ்–ட–கம் ச�ொல்–ல–வும்.
ராகு-கேது பெயர்ச்சி ராசிபலன் விருச்–சிக – ம்: தைரி–யக – ா–ரக – ன் செவ்– வாயை ராசி–நா–தன – ா–கக் க�ொண்டு எந்–தக் காரி–யத்–தை–யும் தைரி–யத்– த�ோ– டு ம், வீரத்– த�ோ – டு ம் செய்து சாத–னைய – ா–ளர– ா–கத் திக–ழும் விருச்– சிக ராசி அன்– ப ர்– க ளே, மூளை – க்கு மூல–தன – ம். பணத்–தா–லும் பலம்–தான் உங்–களு – ட ப�ொரு–ளா–லும் உங்–கள் மனதை யாரும் மாற்–றிவி முடி–யாது. அன்–பால் மட்–டுமே கட்–டிப்–ப�ோட முடி– யும். அண்டை அய–லா–ரி–டம் மிக–வும் நெருங்–கிப் பழகி காரி–யங்–க–ளைச் சாதிப்–பீர்–கள். உங்–க–ளில் சிலர் அர–சிய – லி – ல் சிறந்து விளங்–குவ – ார்–கள். உங்–க– ளி–டம் பேசும்–ப�ோது நீங்–கள் ஆற்–றல்–மிக்க மனி–தர் என்–பதை மற்–ற–வர்–கள் புரிந்–து–க�ொள்–வார்–கள். இந்த ராகு-கேது பெயர்ச்–சியி – ல் உங்–க–ளுக்கு பண–வர– வு நன்–றாக இருக்–கும் என்–றா–லும், கிடைக்– – த்–திக் க�ொண்–டால்–தான் கிற வாய்ப்–பைப் பயன்–படு இது சாத்–தி–ய–மா–கும். நடை–முறை செலவு அதி–க– ரிக்–கும். சிறு அள–வில் கடன் வாங்க நேரி–ட–லாம். தம்பி, தங்–கைக – ள் தங்–களு – டை – ய சுய–லா–பத்–தையே பார்ப்–பார்–கள். வீடு, வாகன வகை–யில் எல்–லாம் நல்–ல–ப–டி–யா–கவே இருக்–கும். தாய்–வழி உற–வி–னர்– கள் உங்–கள் வாழ்வு சிறக்க உத–வுவ – ர். பிள்–ளைக – ள் படிப்–பில் தரத்–தேர்ச்சி பெறு–வர். அவர்–க–ளுக்கு கவு–ர–வ–மான வேலை கிடைக்–கும். த�ொழில் சார்ந்– த – வ – கை – யி ல் பணிச்– சு மை அதி–க–ரிக்–கும். தள–ராத முயற்–சி–யால் இலக்–கு– களை நிறை–வேற்–று–வீர்–கள். த�ொழி–ல–தி–பர்–கள் உற்–பத்தி இலக்கை எட்–டு–வ–தில் தாம–தம் அடை– வர். மற்–றவ – ர்–களு – க்–கும் இதே–நிலையே – . குறைந்த லாபம் பெறும் வகை–யி–லான ஒப்–பந்–தங்–களே – ல் பாது–காப்பு கையெ–ழுத்–தா–கும். த�ொழிற்–சா–லையி நடை–மு–றை–களை கவ–னத்–து–டன் செயல்–ப–டுத்த – க்–கும். வியா– வேண்–டும். நிர்–வா–கச் செலவு அதி–கரி பா–ரி–கள் விற்–பனை இலக்கை எட்ட கடு–மை–யாக உழைக்க வேண்–டி–ய–தி–ருக்–கும். மற்–ற–வர்–க–ளுக்கு ப�ோட்டி கடு–மை–யாக இருக்–கும். லாபம் ஓர–ளவு – வ – ர்த்–தனை – யி – ல் பாது–காப்பு கிடைக்–கும். பணப்–பரி நடை–முறை பின்–பற்ற வேண்–டும். உத்–திய�ோ – க – ஸ்–தர்–களு – க்கு வேலை–யில் சிர–மம் குறுக்–கிடு – ம். நிர்–வா–கத்–தின் கண்–டிப்–பின – ால் மனச்– ச�ோர்வு ஏற்–ப–டும். சக–ப–ணி–யா–ளர்–களை அனு–ச– ரித்துச் செல்–வது நல்–லது. கம்–பெனி, அலு–வ–லக நடை–மு–றை–களை உணர்ந்து செயல்–பட வேண்– டிய நேரம். ஒழுங்கு நட–வ–டிக்கை இருக்–கும். இர–வல் ப�ொருள் க�ொடுக்–கவ�ோ, வாங்–கவ�ோ கூடாது. அர–சிய – ல்–வா–திக – ளு – க்கு கடந்த காலத்–தில் பெற்ற நற்–பெ–ய–ருக்கு களங்–கம் வரும் வகை–யில் – ள் குறுக்–கிடு – ம். ப�ொது விவ–கா– மாறு–பட்ட நிகழ்–வுக ரங்–க–ளில் ஒதுங்–கிப் ப�ோவ–தால் சிர–மம் தவிர்க்–க– லாம். ஆத–ர–வா–ளர்–கள் உங்–களை விட்டு வில–கிச் செல்–ல–லாம். மதிப்பு குறை–யும். அதி–கா–ரி–களை அனு–ச–ரித்துச் சென்–றால் தான், அர–சுத்–த�ொ–டர்– பான காரி–யங்–களை சாதிக்க முடி–யும். எதி–ரி–கள் கலந்–து–க�ொள்–கிற நிகழ்ச்–சி–களை தவிர்ப்–ப–தால்
நன்–னிலை பெற–லாம். கலைத்– து – ற ை– யி – ன ர் சுமா– ர ான வாய்ப்– பு – க–ளையே பெறு–வீர்–கள். ரசி–கர்–க–ளின் ஆத–ர–வும் எதிர்–பார்க்–கும் அள–வுக்கு இருக்–காது. புக–ழைத் தக்க வைத்– து க்– க�ொள்ள சீரிய முயற்– சி – க ளை மேற்–க�ொள்ள வேண்–டி–யி–ருக்–கும். உழைப்பை அதி–கப்–ப–டுத்–திக்–க�ொண்டு, கர்–வத்தை விட்–ட�ொ– ழித்–துத் திறந்த மன–து–டன் இயங்–கி–னால் புகழ் பெற–லாம். மற்–ற–படி சக கலை–ஞர்–க–ளு–டன் உங்–க– ளுக்கு ஏற்–பட்ட பிரச்–னைக – ள் சில முடி–வுக்கு வரும். பெண்– ம – ணி – க ள் குழந்– தை – க – ள ால் சந்– த�ோ – ஷம் அடை–வீர்–கள். கண–வ–ரு–ட–னான ஒற்–றுமை நன்–றா–கவே இருக்–கும். உங்–க–ளின் புத்–தி–சா–லித்– த–னத்தை குடும்–பத்–தின – ர் புகழ்–வார்–கள். புத்–தாடை, அணி–க–லன்–களை வாங்கி மகிழ்–வீர்–கள். விருந்து மற்–றும் விழாக்–களி – ல் கலந்–துக�ொ – ண்டு உற்–சா–கம் அடை–வீர்–கள். உடல் ஆர�ோக்–யம் சீராக இருக்–கும். ப�ொரு–ளா–தா–ரம் சிறப்–பாக இருப்–ப–தால் சேமிப்பு விஷ–யங்–க–ளில் கவ–னம் செலுத்–து–வீர்–கள். ம ா ண – வ – ம – ணி – க ள் க ல் – வி – யி ல் மி கு ந ்த ஈடு–பாடு காட்–டு–வீர்–கள். பெற்–ற�ோர்–க–ளின் ஆத–ர– வும் த�ொடர்ந்து நல்–ல–வி–த–மாக இருக்–கும். வெளி விளை–யாட்–டுக – ளி – ல் ஈடு–பட்டு வெற்றி அடை–வீர்–கள். விசா– க ம் - 4: இந்த பெயர்ச்– சி – யி ல் வீடு, மனை, நிலம், வாக–னம் ப�ோன்ற ச�ொத்–து–க–ளில் எடுக்–கும் முயற்–சி–கள் வெற்றி பெறும். த�ொழில் மாற்– ற ம், உத்– தி – ய�ோ க மாற்– ற ம் ப�ோன்– றவை உண்–டா–க–லாம். எல்–லா–வற்–றுக்–கும் அடுத்–த–வர் தயவை எதிர்–பார்க்–கவே – ண்டி இருக்–கல – ாம். உடல் ஆர�ோக்–யத்–தில் கவ–னம் தேவை. அனு–ஷம்: இந்த பெயர்ச்–சி–யி–னால் குடும்– பத்–தில் நீண்ட நாட்–க–ளாக இருந்த பிரச்–னை–கள் நீங்–கும். உற்–சா–க–மாக இருப்–பீர்–கள். சக–ஊ–ழி–யர் க – ளி – ட – ம் பழ–கும்–ப�ோது கவ–னம் தேவை. முன்–ன�ோர்– களை வணங்–கி–வர எதி–லும் வெற்றி கிடைக்–கும். செயல்–க–ளில் வேகம் உண்–டா–கும். புத்தி சாதூ– ரி–ய–மும் அறிவு திற–னும் அதி–க–ரிக்–கும். கேட்டை: இந்த பெயர்ச்–சியி – ன் மூலம் எதைச் செய்–வது, எதை விடு–வது என்ற மனத்தடு–மாற்–றம் நீங்–கும். எதிர்–பார்த்த பண–வ–ரவு தாம–தப்–ப–டும். திடீர் ச�ோர்வு உண்–டா–கும். அடுத்–தவ – ரி – ட – ம் உங்–க– ளது செயல்–திட்–டங்–களை பற்றி கூறு–வ–தை–யும், த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் இருப்–ப–வர்–கள் அவ–ச–ர– மான முடி–வு–கள் எடுப்–பதை தவிர்ப்–பது நல்–லது. பேச்–சாற்–றல் மூலம் த�ொழில் லாபம் கூடும். பரி–கா–ரம்: துர்க்கை அம்–மனை செவ்–வாய்க்– கி–ழ–மை–க–ளில் பூஜை செய்து வழி–பட எதிர்ப்–பு–கள் நீங்–கும். தைரி–யம் கூடும். பண–வ–ரத்து திருப்தி தரும். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 1, 3, 7, 9. மலர் பரி–கா–ரம்: அரளி மல–ரால் முரு–க–னுக்கு அர்ச்–சனை செய்து தின–மும் வணங்கி வாருங்–கள். ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–திர– ம்: தின–மும் கந்த சஷ்டி கவ–சம் ச�ொல்–ல–வும். ðô¡
69
1-15 ஜூலை 2017
ராகு-கேது பெயர்ச்சி ராசிபலன் தனுசு: தேவ–கு–ருவை ராசி–நா–த– னா–கக் க�ொண்டு மன–தில் உள்ள குறை–களை எப்–ப�ோது – ம் வெளி–யில் ச�ொல்– ல ா– ம ல் அனைத்– தை – யு ம் நிறை– க – ள ாக பார்க்– கு ம் தனுசு ராசி அன்–பர்–களே, நீங்–கள், பிறந்த – வ குடும்–பத்–தின்–மீது அதிக அக்–கறை செலுத்–துப – ர்– கள். எதி–லும் கவ–ன–மா–கச் செயல்–ப–டு–வார்–கள். ஆசார, அனுஷ்–டா–னங்–களை விரும்–புகி – ற – வ – ர்–கள். தெளி–வான புத்தி உள்–ள–வர்–கள். கட–மை–களை உட–ன–டி–யா–கச் செய்–கின்–ற–வர்–கள். இந்–தப் பெயர்ச்–சியி – ன் மூலம் புகழ், அந்–தஸ்து பெறு–வீர்–கள். அக்–கம் பக்–கத்–த–வ–ரு–டன் அன்பு வள–ரும். தம்பி, தங்–கை–கள் வாழ்–வில் முன்–னேறி உங்–க–ளுக்–கும் உத–வி–க–ர–மாக செயல்–ப–டு–வர். வீடு, வாகன வகை–யில் திருப்–தி–க–ர–மான நிலை உண்டு. பிள்–ளை–கள் குடும்–பத்–தின் பாரம்–ப– ரிய பெரு– மை – யை க் காத்– தி – டு ம் வகை– யி ல் நற்–செ–யல்–க–ளைச் செய்–வர். பூர்–வீக ச�ொத்–தில் பெறும் வரு–மா–னத்–தின் அளவு உய–ரும். உடல்–ந– லம் சிறந்து புதிய திட்–டங்–களை செயல்–படு – த்–துவீ – ர்– கள். நிர்–பந்–தம் தரும் கடன்–களை பெரு–ம–ள–வில் சரி செய்–வீர்–கள். புதிய பதவி, அளப்–பரி – ய நற்–பல – ன் எளி–தாக வந்–து–சே–ரும். தம்–ப–தி–யர் ஒற்–று–மை–யு– டன் நடந்து க�ொள்–வ–து–டன், இணைந்து ஆல�ோ– சனை செய்து குடும்–பவ – ாழ்வு சிறக்க பாடு–படு – வ – ர். ச�ோம்–பல் கூடவே கூடாது. உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–க– ளே! எவ்–வ–ளவு வேலை செய்–தும், இவ்–வ–ளவு நாளும் நல்ல பெயர் கிடைக்–க–வில்–லையே என ஏங்–கி–யி–ருந்–தீர்–களே, இனி அந்த நிலை மாறும். த�ொழி–ல–தி–பர்–கள் அபி–வி–ருத்தி பணி–களை மேற்–க�ொள்–வர். உற்–பத்தி அதி–கரி – த்து த�ொழி–லில் சிறப்பு ஏற்–படு – ம். மற்ற த�ொழில் செய்–வ�ோரு – க்–கும் தாராள லாபம் உண்டு. த�ொழி–ல–தி–பர் சங்–கங்–க– ளில் பதவி கிடைக்–கும். மங்–கல நிகழ்ச்–சிக – ளு – க்கு தலைமை வகிப்–பீர்–கள். புதிய ச�ொத்து சேர்க்கை உண்டு. வெளி–நாட்டு சுற்–றுலா பயண வாய்ப்பு நிறை–வே–றும். அர–சி–யல்–வா–தி–கள் அனை–வ–ரை–யும் அர–வ– ணைத்– து ச் செல்– வீ ர்– க ள். கட்சி மேலி– ட த்– தி ன் கனி–வான பார்வை உங்–கள் மீது விழுந்து, உங்– கள் க�ோரிக்–கை–கள் அனைத்–தும் நிறை–வே–றும். அரசு அதி–கா–ரி–க–ளும் உங்–கள் நேர்–மை–யான ஆல�ோ–சனை – க – ளை மதித்து நடப்–பார்–கள். அவர்–க– ளால் உங்–க–ளின் செல்–வாக்கு த�ொண்–டர்–க–ளி–டம் உயர்ந்து காணப்–ப–டும். உங்–க–ளின் மறை–முக எதி–ரி–களை இனம் கண்டு ஒதுக்–கு–வீர்–கள். அதே– ச–ம–யம் கட்–சி–யில் முக்–கி–யப் பிர–மு–கர் யாரி–ட–மா– வது மனக்–க–சப்பு ஏற்–ப–ட–லாம். அத–னால் பிற– ரு–டன் பேசும்–ப�ோது ஒரு–மு–றைக்கு இரு–முறை ய�ோசித்–துப் பேச–வும். கலைத்– து – ற ை– யி – ன – ரு க்கு அனு– கூ – ல – ம ான திருப்–பங்–கள் உண்–டா–கும். பாராட்–டும், பண–மும் உங்–கள் உள்–ளத்தை உற்–சா–கப்–ப–டுத்–தும். சக கலை–ஞர்–கள் நட்–புட – ன் பழ–குவ – ார்–கள். அவர்–கள – ால் உங்–களு – க்கு புதிய வாய்ப்–புக – ள் கிடைக்–கும். ரசி–கர் மன்–றங்–க–ளுக்–குச் செல–வு–செய்து மகிழ்–வீர்–கள்.
70
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
அதே–நே–ரம் ச�ோம்–ப–லுக்கு இடம் க�ொடுக்–கா–மல் உங்–கள் காரி–யங்–க–ளைச் செய்–ய–வும். பெண்–ம–ணி–கள் இல்–லத்–தில் மகிழ்ச்–சி–யைக் காண்–பீர்–கள். கண–வ–ரி–டம் பாசத்–த�ோடு பழ–கு– வீர்–கள். புதிய ஆடை, ஆப–ர–ணங்–களை வாங்கி மகிழ்–வீர்–கள். தேவை–யற்ற கவ–லைக – ள் சில–ருக்–குத் த�ோன்–ற–லாம். மன–தைக் கட்–டுப்–ப–டுத்த ய�ோகா, ப்ரா– ண ா– ய ா– ம ம் ப�ோன்– ற – வ ற்றை செய்– த ால், கவ–லை–கள் தாமா–கக் கரை–யும். மாண–வ–ம–ணி–கள் வீண்–வாக்–கு–வா–தங்–க–ளில் ஈடு–படு – வ – தை – த் தவிர்க்–கவு – ம். பழைய தவ–றுக – ளை – த் திருத்–திக்–க�ொண்டு புத்–து–ணர்ச்–சி–யு–டன் பாடங்–க– ளைப் படிக்–க–வும். உங்–களை மற்–ற–வர்–க–ளு–டன் ஒப்–பிட்–டுப் பார்த்–துத் தாழ்வு மனப்–பான்–மையை வளர்த்–துக் க�ொள்ள வேண்–டாம். நீங்–கள் நீங்–கள – ா– கவே இருக்–கப் பழகி உங்–க–ளின் முன்–னேற்–றத்– திற்கு அடி–க�ோலு – ங்–கள். “உங்–களை நீங்–கள்–தான் உயர்த்–திக் க�ொள்ள வேண்–டும்–’’ என்–கிற கீதை வாக்–கி–யத்தை மற–வா–மல் நடை–ப�ோ–டுங்–கள். மூலம்: இந்த பெயர்ச்–சி–யின் பல–னால் உத்–தி– ய�ோ–கத்–தில் துணிச்–ச–லான முடி–வு–களை எடுக்க நினைப்–பீர்–கள். மேல–தி–கா–ரி–கள் கூறு–வ–தைக் கேட்டு தடு–மாற்–றம் அடை–ய–லாம். நிதா–ன–மாக ய�ோசித்துச் செய்–வது நல்–லது. பண–வர– த்து திருப்தி தரும். குடும்–பத்–தில் நடை–பெறு – ம் சில விஷ–யங்–கள் உங்–கள் க�ோபத்தை தூண்–ட–லாம். பூரா–டம்: உங்–க–ளுக்கு இந்த பெயர்ச்–சி–யின் மூலம் வீட்–டிற்–குத் தேவை–யான ப�ொருட்–களை வாங்–குவ – தி – ல் ஆர்–வம் காட்–டுவீ – ர்–கள். உற–வின – ர்–கள் மத்–தியி – ல் இருந்த பழைய பகை–கள் மாறும். எந்த ஒரு காரி–யத்தை செய்–யும் முன்–பும் அதை எப்–படி செய்–வது என்ற மனத்–தடு – ம – ாற்–றம் ஏற்–பட்டு நீங்–கும். அவ–சர முடி–வு–களை தவிர்ப்–பது நன்மை தரும். உத்–தி–ரா–டம் - 1: இந்த பெயர்ச்–சி–யில் எதிர்– கா–லம் த�ொடர்–பாக திட்–ட–மி–டு–வீர்–கள். ச�ொத்து சம்– பந் – த – ம ான முக்– கி ய முடி– வு – க ளை எடுக்க நினைப்– பீ ர்– க ள். அடுத்– த – வ ர் ய�ோச– னை – க ளை கேட்டு தடு–மாற்–றம் அடை–யா–மல் இருப்–பது நல்– லது. எல்லா பிரச்–னை–க–ளும் தீரும். எதிர்ப்–பு–கள் அக–லும். உங்–கள – து நியா–யம – ான திட்–டங்–களு – க்கு மற்–ற–வர்–கள் ஆத–ரவு அளிப்–பார்–கள். பரி–கா–ரம்: ராகு-கேது–வுக்கு பரி–கார பூஜை செய்–வ–தும், சனி பக–வா–னுக்கு நல்–லெண்–ணெய் தீபம் ஏற்றி வழி–ப–டு–வ–தும் கஷ்–டங்–களை ப�ோக்கி மன–தில் நிம்–ம–தியை தரும். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 1, 3, 6, 9 மலர் பரி–கா–ரம்: சாமந்தி மற்–றும் மல்–லிகை மல–ரால் சிவ நாமம் ச�ொல்லி தின–மும் அர்ச்–சித்து வாருங்–கள். ச�ொல்ல வேண்– டி ய மந்– தி – ர ம்: ‘த்ரி– ய ம்– ப – கம் யஜா– ம – ஹே ஸுகந்திம் புஷ்டிவர்த்தனம் ஊர்வாருதபயாத் ம்ருத்யோர் மூக்ஷி யமாம் ருதாத்’ என்று த�ொடங்–கும் ம்ருத்–யுஞ்–சய மந்–தி– ரத்தை தின–மும் 9 முறை ச�ொல்–ல–வும்.
ராகு-கேது பெயர்ச்சி ராசிபலன் மக–ரம்: ஆயுள்-த�ொழில்–கா–ர–க–
னான சனியை ராசி–நா–த–னா–கக் க�ொண்டு எதி– லு ம் ப�ோராட்ட குணத்– து – ட ன் ஈடு– ப ட்டு வெற்– றி – க – ளை க் குவிக்– கு ம் மகர ராசி அன்–பர்–களே, நீங்–கள் உழைப்–புக்கு அஞ்–ச–மாட்– டீர்–கள். நீங்–கள் நேர்–மைக்–கா–கப் பாடு–ப–டு–வீர்– கள். எதி–ர–ணி–யில் இருப்–ப–வர்–க–ளின் குறை–களை கண்–ட–றிந்து சுட்–டிக் காட்–டுப – –வர்–கள். இந்த பெயர்ச்–சி–யில் குடும்–பத் தேவை–களை நிறை–வேற்ற கடு–மை–யாக உழைக்க வேண்–டி–யி– ருக்–கும். கடன் வாங்–கும் சூழ–லும் ஏற்–ப–ட–லாம். அதே–நேர– ம் பண–வர– வு – க்–கான நல்ல வாய்ப்–புக – ளு – ம் தேடி–வ–ரும் என்–ப–தால், அதைப் பயன்–ப–டுத்–திக் க�ொள்–ப–வர்–கள் நிதி–நிலை பற்றி கவ–லைப்–பட வேண்–டி–வ–ராது. தைரிய சிந்–த–னை–யும், மன–தில் நம்–பிக்–கையு – ம் வள–ரும். அவ்–வப்–ப�ோது உடல்–நல பாதிப்பு வர–லாம் என்–ப–தால் பணி–க–ளில் தாம–தம் ஏற்–ப–டும். வீடு, வாகன வகை–யில் இருக்–கிற வச– தியை காத்–துக் க�ொண்–டாலே ப�ோது–மா–னது. தாய்–வழி உற–வின – ர்–கள் கருத்து வேறு–பாடு க�ொள்– வர். அவர்–க–ளி–டம் வாதம் செய்–வதை தவிர்ப்–பது நல்–லது. பிள்–ளை–கள் த�ொந்–த–ரவு தராத வகை– யில் நல்ல குணத்–து–டன் நடந்–து–க�ொள்–வர். அவர் க–ளுக்கு வேலை–வாய்ப்பு கிடைத்து குடும்–பச் செல–வுக – ளை ஈடு–கட்–டும் வகை–யில் நடந்–துக�ொ – ள்– வர். தம்–ப–தி–யர் ஒற்–று–மை–யு–டன் குடும்–ப–ந–லன் காத்–திடு – வ – ர். நண்–பர்–களி – ட – ம் எதிர்–பார்க்–கிற உதவி கிடைக்–கு ம். எந்த காரி–ய த்– தி – லு ம் எடுத்–த�ோம் கவிழ்த்–த�ோம் என முடி–வெ–டுக்–கா–தீர்–கள். வீடு, மனை வாக–னம் வாங்–கும் ய�ோகம் அமை–யும். வாக–னங்–களை கையா–ளும்–ப�ோது எச்–ச–ரிக்கை தேவை. உத்–ய�ோக – ஸ்–தர்–கள் கடின உழைப்–பைத் தாரக மந்–தி–ர–மா–கக் க�ொண்டு செய–லாற்–ற–வும். சுணக்–கத்–திற்–கும் ச�ோம்–ப–லுக்–கும் இடம் க�ொடுக்– கா–மல் பணி–யாற்–றி–னால் மேல–தி–கா–ரி–க–ளின் ஆத– ரவை எளி–தில் பெற–லாம். இல்–லையே – ல் கிடுக்–கிப்– பி–டி–தான்! எப்–ப�ோ–தும் நிதா–ன–மா–கவே பேசி சக ஊழி–யர்–க–ளின் அன்–பைப் பெற–வும். வியா–பா–ரி–க–ளுக்–குக் க�ொடுக்–கல், வாங்–கல் விஷ–யங்–கள் சாத–க–மாக முடி–வ–டைந்–தா–லும் உங்– கள் செயல்–க–ளில் கூடு–தல் அக்–கறை காட்–ட–வும். மற்–ற–படி சமு–தா–யத்–தில் உங்–கள் மதிப்பு, மரி– யாதை அதி–கரி – க்–கும். புதிய சந்–தைக – ளை – த் தேடிச்– சென்று வியா–பா–ரத்தை விரி–வுப – டு – த்–துவீ – ர்–கள். புதிய முத–லீ–டு–களை – –யும் துணிந்து செய்–ய–லாம். அர–சிய – ல்–வா–திக – ளு – க்கு சங்–கட – ங்–கள் குறை–யத் த�ொடங்–கும். எதிர்க்–கட்–சியி – ன – ர் உங்–களை – ப் பற்–றிக் குறை ச�ொல்–வதை – க் குறைத்–துக் க�ொள்–வார்–கள். த�ொண்–டர்–கள் உங்–கள் பெரு–மை–களை – ப் புரிந்து க�ொள்–வார்–கள். கட்சி மேலி–டத்–தின் ஆத–ர–வு–டன் மன–திற்–கி–னிய ப�ொறுப்–பு–க–ளைப் பெறு–வீர்–கள். உயர்ந்– த – வ ர்– க – ளி ன் நட்பு கிடைக்– கு ம். கட்– சி ப் பிர–சா–ரங்–க–ளில் சுறு–சு–றுப்–பு–டன் ஈடு–ப–டு–வீர்–கள். அதே–சம – ய – ம் எவ–ரையு – ம் குறைத்து மதிப்–பிட – ா–மல்
செய–லாற்–ற–வும். கலைத்– து – ற ை– யி – ன – ரு க்கு திற– மை க்– கேற்ற புக–ழும், க�ௌர–வ–மும் கட்–டா–யம் கிடைக்–கும். பண–வ–ர–வில் முன்–னேற்–றம் உண்–டா–கும். நண்– பர்–கள் மூலம் தக்க சம–யத்–தில் தேவை–யான உத–வி–க–ளைப் பெறு–வீர்–கள். – க – ளு – க்–கு கண–வரு – ட – ன – ான ஒற்–றுமை பெண்–மணி – ய – ம் குடும்–பத்–தில் சுமா–ரா–கவே இருக்–கும். அதே–சம உங்–கள் ப�ொறுப்–பு–க–ளைத் தட்–டிக் கழிக்–கா–மல் நடந்து க�ொண்டு அமைதி காப்–பீர்–கள். குடும்–பத்– தில் சுப நிகழ்ச்–சி–களை நடத்–து–வீர்–கள். மாண– வ – ம – ணி – க ள் புத்– தி – ச ா– லி த்– த – ன – ம ா– க ச் செயல்–ப–டு–வீர்–கள். நல்ல மதிப்–பெண்–கள் பெறு– வ– த ற்கு வாய்ப்பு உண்–ட ா–கும். ப�ோட்–டி–க–ளில் – ற்– பங்–கேற்று பாராட்–டைப் பெறு–வீர்–கள். உடற்–பயி சி–களை மேற்–க�ொண்டு சுறு–சு–றுப்–பு–டன் காணப் – ப – டு – வீ ர்– க ள். பெற்– ற�ோ ர்– க – ளி ன் அறி– வு – ரை ப்– ப டி நடந்–து–க�ொண்டு மேலும் சிறப்–ப–டை–யுங்–கள். உத்– தி – ர ா– ட ம் - 2, 3, 4: இந்த பெயர்ச்– சி – யில் சுபச்–செ–ல–வு–கள் உண்–டா–கும். அடுத்–த–வர் பிரச்– னை – க – ளி ல் தலை– யி – டு – வ தை தவிர்ப்– ப து நல்–லது. அக்–கம்–பக்–கத்–தில் இருப்–ப–வர்–க–ளு–டன் அனு–ச–ரித்துச் செல்–வது நல்–லது. அன்–னிய மனி– தர்–கள் மூலம் உத–வி–களை செய்–வார். வெளி– நாடு செல்–வதி – ல் எதிர்–பா–ராத சிக்–கல் ஏற்–பட – ல – ாம். கவ–னம் தேவை. நண்–பர்–க–ளி–டம் பழ–கும்–ப�ோது எச்–ச–ரிக்கை அவ–சி–யம். திரு–வ�ோ–ணம்: இந்த பெயர்ச்–சி–யின் மூலம் குடும்–பத்–தில் மதிப்பை பெறு–வீர்–கள். ஆக்–க–பூர்–வ– மான ய�ோச–னை–களை செயல்–ப–டுத்தி எதி–லும் வெற்றி காண்–பீர்–கள். தெளி–வான மன–நிலை இருக்– கும். சாமர்த்–தி–ய–மாக செயல்–பட்டு சாத–க–மான பலன் பெறு–வீர்–கள். செயல்–தி–றன் அதி–க–ரிக்–கும் ஆனால், உங்–களு – க்கு எதி–ராக சிலர் செயல்–படு – ம் சூழ்–நிலை இருப்–ப–தால் கவ–னம் தேவை. அவிட்–டம் - 1, 2: இந்த பெயர்ச்–சி–யி–னால் த�ொழில், வியா–பா–ரம் த�ொடர்–பாக வீண் அலைச்– சல் இருக்–கும். சில–நே–ரங்–க–ளில் முக்–கிய முடிவு எடுப்–பதி – ல் தயக்–கம் காட்–டுவீ – ர்–கள். வாடிக்–கைய – ா– ளர்–களை அனு–சரி – த்துச் செல்–வத – ன் மூலம் கூடு–தல் லாபம் கிடைக்கப் பெறு–வீர்–கள். உத்–தி–ய�ோ–கத்– தில் இருப்–ப–வர்–கள் திற–மை–யு–டன் செயல்–பட்டு நி ர் – வ ா – க த் – தி – ன – ர ா ல் ப ா ர ா ட் டு கி டைக்க ப் பெறு–வார்–கள். பரி–கா–ரம்: ஆஞ்–ச–நே–ய–ருக்கு வெண்–ணெய் சாத்தி அர்ச்–சனை செய்து வணங்க வாழ்க்–கை– யில் முன்–னேற்–றம் உண்–டா–கும். மன–தில் தைரி–யம் அதி–க–ரிக்–கும். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 2, 6, 7, 9. மலர் பரி–கா–ரம்: துள–சியை சனிக்–கிழ – மை – த�ோ – – றும் பெரு–மா–ளுக்கு சமர்ப்பித்து பிரார்த்–தனை செய்–யுங்–கள். ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–தி–ரம்: ‘ஓம் சாஸ்– தாய நம–ஹ’ என்ற மந்–திர– த்தை தின–மும் 9 முறை ச�ொல்–ல–வும். ðô¡
71
1-15 ஜூலை 2017
ராகு-கேது பெயர்ச்சி ராசிபலன் கும்–பம்: கர்–மக – ா–ரக – ன – ான சனியை
ராசி–நா–த–னா–கக் க�ொண்ட, மனத்– து–ணிவு – ம், எதை–யும் செய்து முடிக்– கும் ஆற்–ற–லும் அதி–கம் பெற்ற கும்– ப – ரா– சி – யி – ன ரே! நினைத்த காரி–யத்தை செய்து முடிப்–ப–தில் வேகம் காட்–டு–வீர்–கள். புது த�ொழில்–நுட்–பங்–களை கற்–பதி – ர்–கள் நீங்–கள். எதி–லும் – ல் ஆர்–வம் உடை–யவ ப�ோட்–டி–கள் இருந்–தா–லும் ப�ொறாமை க�ொள்–ள– மாட்–டீர்–கள். இந்த ராகு-கேது பெயர்ச்– சி – யி ல் உங்– க ள் எண்–ணத்–தி–லும் செய–லி–லும் நல்ல மாற்–றம் உரு– வா–கும். சாதனை நிகழ்த்–து–கிற எண்–ணத்–து–டன் பணி–க–ளில் ஈடு–ப–டு–வீர்–கள். வீடு, வாக–னத்–தில் திருப்– தி – க – ர – ம ான நிலை உண்டு. ஏற்– க – ன வே வீடு, வாக–னம் இருப்–ப–வர்–க–ளுக்–கும் புதிய வீடு, வாக–னம் வாங்க ய�ோகம் உண்டு. புத்–தி–ரர்–கள் உங்–கள் ச�ொல்–கேட்டு நடந்து படிப்–பி–லும் நல்ல குணத்–திலு – ம் முன்–னேற்–றம் பெறு–வர். பூர்–வீக–ச�ொத்– தில் பெறு–கிற வரு–மா–னத்–தின் அளவு உய–ரும். உடல்–ந–ல–மும் மன–ந–ல–மும் சிறப்–பாக இருக்–கும். கடன்–களை அடைத்து நிம்–மதி – ய – டை – வீ – ர்–கள். கண– வன், மனைவி பாசத்–து–டன் நடந்து குடும்–பத்–தில் மகிழ்ச்–சியை உரு–வாக்–கு–வர். மங்–கல நிகழ்ச்சி திட்–டமி – ட்–டப – டி சிறப்–பாக நிறை–வேறு – ம். தந்–தைவ – ழி உற–வி–னர்–கள் ச�ொல்–லும் ஆல�ோ–ச–னை–யைக் கேட்டு நடப்–ப–தில் மிகுந்த பிரி–யம் க�ொள்–வீர்–கள். எந்த இடத்–திற்கு சென்–றா–லும் ஏதா–வது ஒரு தடங்– கல் வந்து க�ொண்டே இருந்–த–தல்–லவா, இனி அந்த நிலைமை மாறும். ச�ொன்–னால், ச�ொன்ன நேரத்–தில் உங்–க–ளால் இனி செல்ல முடி–யும். ஆடம்–பர செல–வு–கள் வேண்–டாம். புத்–தம் புதிய நண்–பர்–கள் கிடைப்–பார்–கள். சந்–தான பாக்–கி–யம் கிட்–டும். தெய்–வத்–தல யாத்–திரை, புனித ஸ்த–லங்–க– ளுக்கு செல்–வது ப�ோன்ற நல்ல விஷ–யங்–கள் நடக்–கும். க�ோபம் கூடவே கூடாது. ரத்த சம்–பந்– தப்–பட்ட ந�ோய் வரு–வ–தற்கு வாய்ப்–பி–ருக்–கி–றது. – ல் உங்–கள் பக்–கம் வெற்றி வழக்கு வியாஜ்–யங்–களி கிடைக்– கு ம். உத்– தி – ய�ோ – க ஸ்– த ர்– க – ளு க்கு பணி – க்கை தேவை. சில–ருக்கு செய்–யும் இடத்–தில் எச்–சரி பணி–கா–ர–ண–மாக வெளி–நாடு, அய–லூர் செல்ல – ாம். லாப–கர– ம – ான முத–லீடு – க – ள் செய்– வேண்–டி– வ–ரல ய–லாம். அதற்–கான ப�ொரு–ளா–தார சூழல்–கள் உரு– வா–கும். எந்த முத–லீடு – க – ளை – யு – மே குறு–கிய காலம் செய்–யா–மல் நீண்ட கால–மாக செய்–யுங்–கள். த�ொழி–லதி – ப – ர்–களு – க்கு உற்–பத்–தியை உயர்த்த அனைத்து வச–தி–க–ளும் திருப்–தி–க–ர–மாக கிடைக்– கும். உபரி வரு–மா–னம் உண்டு. உப–த�ொ–ழில் துவங்க வாய்ப்பு உரு–வாகி நிறை–வே–றும். வியா– பா–ரி–கள் கூடு–தல் மூல–த–னத்–து–டன் அபி–வி–ருத்தி பணி–க–ளைச் செய்–வர். லாபம் நன்–றாக இருக்– கும். மற்ற வியா–பா–ரி–க–ளுக்கு ப�ோட்டி குறைந்து புதிய வாடிக்–கை–யா–ளர் மூலம் விற்–பனை உய– ரும். லாப உயர்வு சேமிப்பை உரு–வாக்–கும். பிற சலு–கை –க–ளால் மகிழ்ச்–சி–யான வாழ்வை
72
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
அனு–பவி – ப்–பீர்–கள். அர–சிய – ல்–வா–திக – ள் த�ொண்–டர்–க– ளின் ஆத–ரவு – ட – ன் செயற்–கரி – ய செயல்–களை – ச் செய்– வீர்–கள். எதி–ரி–க–ளால் கஷ்–டங்–கள் உண்–டா–காது என்–றா–லும் அவர்–கள்–மீது ஒரு–கண் வைத்–தி–ருக்–க– வும். கலைத்–து–றை–யி–னர் கடி–ன–மாக உழைத்– தால்–தான் துறை–யில் வெற்றி வாகை சூட–லாம். மற்–ற–படி உங்–கள் வேலை–க–ளைக் குறிப்–பிட்ட காலத்–திற்–குள் முடித்து விடு–வீர்–கள். உங்–கள் திற–மை–களை மக்–கள் ஏற்–றுக் க�ொள்–வார்–கள். அதே–ச–ம–யம் உங்–க–ளின் வெளி–வட்–டா–ரப் பழக்க வழக்–கங்–களி – ல் மிக–வும் கவ–னத்–துட – ன் இருக்–கவு – ம். பெண்– க – ளு க்கு ஆடை, ஆப– ர – ண ச் சேர்க்கை தகு–திக்–கேற்ப கிடைக்–கும். கர்ப்–பி–ணி–கள் தகுந்த – ம். சுய– சிகிச்சை மற்–றும் ஓய்வு க�ொள்–வது அவ–சிய த�ொ–ழில் புரி–யும் பெண்–கள் உற்–பத்தி, விற்–பனை சிறந்து, தாராள பண–வர– வு பெறு–வர். மாண–வர்–கள் குரு–வின் அனு–கி–ர–கத்–தைப் பயன்–ப–டுத்–தி–னால் மாநில ேரங்க் பெற–லாம். படித்து முடித்–த–வர்–க– ளுக்கு வேலை–வாய்ப்–பில் முன்–னு–ரிமை உண்டு. – ட – ன் இருந்த கருத்து வேறு–பாடு விலகி பெற்–ற�ோரு அன்பு வள–ரும். படிப்–புக்–கான பண–உ–தவி எதிர்– பார்த்த வகை–யில் கிடைக்–கும். ப�ொது விவ–கா–ரங்–க– ளில் உங்–க–ளின் ஆல�ோ–சனை பெரிய அள–வில் வர–வேற்பை பெறும். அவிட்–டம் - 3, 4: இந்த பெயர்ச்–சி–யில் குடும்– பத்–தில் மகிழ்ச்சி ஏற்–ப–டும். கடன் க�ொடுப்–பது, பைனான்ஸ் ப�ோன்–ற–வற்–றில் மிக–வும் கவ–ன–மாக இருப்–பது நல்–லது. பெண்–கள் எதி–லும் மிக–வும் கவ–னம – ா–கச் செயல்–படு – வ – து நல்–லது. மாண–வர்–கள் படிப்–பில் கவ–னம் செலுத்–தவே – ண்–டிய – து அவ–சிய – ம். ஸத– ய ம்: இந்த பெயர்ச்– சி – யி ல் கண– வ ன், நெருக்–கம் அதி–கரி மனை–விக்–கிடையே – – க்க மனம் விட்–டு–பே–ச–வேண்–டி–யது கட்–டா–யம். உற–வி–னர்–கள் வருகை இருக்–கும். அவர்–க–ளி–டம் நிதா–ன–மாகப் பேசு–வது நன்மை தரும். பிள்–ளைக – ளி – ட – ம் க�ோபம் காட்–டா–மல் அன்–பாகப் பேசு–வது நல்–லது. மகிழ்ச்சி உண்–டா–கும். பூரட்–டாதி - 1, 2, 3: இந்த பெயர்ச்–சி–யில் எதி– லும் சாமர்த்–தி–ய–மாக செயல்–பட்டு காரிய வெற்றி பெறு–வீர்–கள். வீண் அலைச்–சல் உண்–டா–கும். செயல்–திறமை – அதி–கரி – க்–கும். உயர்–கல்வி கற்–பவ – ர்– கள் கூடு–தல் கவ–னத்–து–டன் பாடங்–களை படிப்–பது நல்–லது. அறிவுத் திறமை அதி–கரி – க்–கும். கல்–வியி – ல் வெற்றி உண்–டா–கும். பரி–கா–ரம்: விநா–யகப் பெரு–மானை வணங்க எல்லா துன்–பங்–களு – ம் நீங்–கும். உடல் ஆர�ோக்–யம் உண்–டா–கும். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 1, 4, 6, 9. மலர் பரி–கா–ரம்: சங்–கு–புஷ்ப மலரை சனிக்– கி–ழ–மை–த�ோ–றும் சிவ–னுக்கு சாத்தி வேண்–டிக்– க�ொள்–ளுங்–கள். ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–திர– ம்: ‘ஓம் ருத்–ராய நம–ஹ’ என்ற மந்–தி–ரத்தை தின–மும் 7 முறை ச�ொல்–ல–வும்.
ராகு-கேது பெயர்ச்சி ராசிபலன் மீனம்: குருவை ராசி–நா–த–னா–கக்
க�ொண்– டு ம் கடும்– ச�ொ ற்– க – ள ால் உங்– க ளை காயப்– ப – டு த்– து – ப – வ ர்– க–ளைக்–கூட அர–வனை – க்–கும் மீன ராசி அன்–பர்–களே, நீங்–கள் இரக்– கம் அதி– க – மு ள்– ள – வ ர்– க ள். தாய் தந்தை மேல் அதிக பற்–றுள்–ளவ – ர்–கள். திரு–மண – ம் செய்–து–க�ொ–டுக்–கும் இடத்–தி–லும் பெரு–மை–ய�ோடு வாழ்–வீர்–கள். இந்த ராகு-கேது பெயர்ச்சி, வாழ்–வில் சில சிர–மங்–க–ளுக்கு மத்–தி–யில் சுப–ப–லன்–களை அனு–ப– விக்க வைக்–கும். இருப்–பினு – ம் மற்ற கிர–கங்–களி – ன் சஞ்–சா–ரம் மூலம் சில நல்ல பலன்–களை – யு – ம் பெற– லாம். மன–தில் சஞ்–ச–லம் த�ோன்–றும். குடும்–பப் ப�ொறுப்–பு–களை தைரி–யத்–து–டன் எதிர்–க�ொள்–வது நன்மை தரும். எவ–ரி–ட–மும் அள–வு–டன் பேசுங்– கள். தம்பி, தங்–கை–க–ளின் எதிர்–பார்ப்பை பூர்த்தி– செய்ய தாம–தம் ஆகு–மென்–ப–தால், அவர்–க–ளின் அதி– ரு ப்– தி யை சம்– ப ா– தி ப்– பீ ர்– க ள். சில– ரு க்கு உடன்–பி–றந்–த–வர்–க–ளா–லும், உற–வி–னர்–க–ளா–லும் த�ொல்லை வந்–து–வி–ல–கும். பண–வ–ரவு சுமா–ரா– கவே இருக்–கும். வீடு, வாக–ன–வ–கை–யில் பரா–ம– ரிப்– பு ச் செலவு அதி– க – ரி க்– கு ம். பய– ண ங்– க – ளி ல் நிதான வேகத்–து–டன் செயல்–ப–டு–வ–தால் விபத்து அணு–கா–மல் தவிர்க்–க–லாம். த�ொழி– ல – தி – ப ர்– க – ளு க்கு அதிக மூல– த – ன த் தேவை ஏற்–படு – ம். புதிய ஒப்–பந்த – ங்–கள் எதிர்–பா–ராத வகை–யில் கிடைக்–கும். பிற த�ொழில் செய்–வ�ோர் உற்–பத்–தியை உயர்த்த தர–மான பணி–யா–ளர்–களை பணி–ய–மர்த்–து–வ–தும், அத–னால் அதிக செல–வா–வ– து–மான சூழ்–நிலை இருக்–கும். புதிய த�ொழில்–நுட்– பங்–களை – ப் பயன்–படு – த்–தத் தேவை–யான இயந்–திர– ம் வாங்–கு–வீர்–கள். லாபம் சுமா–ராக இருக்–கும். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–கள் பணியை விரைந்து முடிக்க ஆர்–வம் க�ொள்–வர். சக பணி–யா–ளர்–களி – ன் ஒத்–து–ழைப்பு தடை–யின்றி கிடைக்–கும். பணிச்–சி– றப்பை பாராட்டி கூடு–தல் பண–வ–ரவு, சலு–கை–கள் கிடைக்–கும். சக–பணி – ய – ா–ளர்–களு – ட – ன் க�ொடுக்–கல், வாங்–க–லில் நிதான நடை–முறையைப் பின்–பற்ற வேண்– டு ம். எதி– ரி – க – ளி – ட ம் இருந்து வில– கு – வ து நன்மை தரும். இயந்–தி–ரங்–களை கையா–ளு–ப–வர்– கள் பாது–காப்பு நடை–மு–றை–யைப் பின்–பற்–ற–வும். படித்து முடித்து வேலை–வாய்ப்பை எதிர்–பார்ப்–ப– வர்–க–ளுக்கு திருப்–தி–க–ர–மான பணி கிடைக்–கும். அர–சி–யல்–வா–தி–கள், த�ொண்–டர்–க–ளின் தேவை– களை முழு–மை–யா–கப் பூர்த்தி செய்–வீர்–கள். உங்– கள் முயற்–சிக – ள் அனைத்–தும் வெற்–றிப் பாதையை ந�ோக்–கிச் செல்–லும். கட்–சித் தலை–மையி – ட – ம் நல்ல பெயர் வாங்–கு–வீர்–கள். சமூ–கத்–தில் உங்–கள் அந்– தஸ்து உய–ரும். அதே–ச–ம–யம் நண்–பர்–கள்–ப�ோல் பழ–கும் எதி–ரிக – ளி – ட – ம் எச்–சரி – க்–கைய – ாக இருக்–கவு – ம். ப�ொது–வா–கவே பிற–ரி–டம் பேசும் நேரத்–தில் நிதா– னம் தேவை. எதிர்–க்கட்–சியி – ன – ர் உங்–களை – ப்–பற்–றிப் பரப்–பும் அவ–தூ–று–கள் குறித்–துக் கவ–லைப்–பட
வேண்–டாம். கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு புதிய வாய்ப்–பு–கள் தேடி– வ – ரு ம். அவற்– றி ல் உங்– க ள் திற– மையை வெளிப்–ப–டுத்தி ரசி–கர்–க–ளின் ஏக�ோ–பித்த ஆத–ர– வைப் பெறு–வீர்–கள். உங்–கள் செல்–வாக்கு உய–ரும். பண–வர– வு அம�ோ–கம – ாக இருக்–கும். புதிய வாக–னம் வாங்–கு–வீர்–கள். பெண்–ம–ணி–க–ளுக்–குக் கண–வ–ரி–டம் அன்–பும், – க்–கும். உற–வின – ர்–கள் உங்–களை பாச–மும் அதி–கரி அனு–ச–ரித்–துச் செல்–வார்–கள். பண–வ–ரவு சீராக இருக்–கும். உடல் ஆர�ோக்–யம் சிறப்–பாக அமை– யும். எங்– கு ம், எப்– ப�ோ – து ம் பேசும் நேரத்– தி ல் – ணி – க – ள் கல்–வியி – லு – ம், நிதா–னம் தேவை. மாண–வம விளை–யாட்–டி–லும் வெற்–றிக்–க�ொடி நாட்–டு–வீர்–கள். ஆசி–ரிய – ர்–களி – ன் ஆத–ரவை – ப் பெறு–வீர்–கள். ய�ோகா, ப்ரா–ணா–யா–மம் ப�ோன்–றவ – ற்–றைச் செய்து மனதை ஒரு–நி–லைப் –ப–டுத்–து–வீர்–கள். பூரட்–டாதி - 4: இந்த பெயர்ச்–சி–யில் நீங்–கள் அடுத்–த–வ–ருக்கு வலி–ய–ச்சென்று உதவி செய்– வீர்–கள். உங்–க–ளுக்கு வரு–மா–னம் அதி–க–ரிக்–கும். வச–தி–கள் பெரு–கும், சுக ச�ௌக்–கி–யத்தை தரும். உற–வி–னர்–க–ளு–டன் சுமு–க–நிலை காணப்–ப–டும். வெளி–யூர் அல்–லது வெளி–நாட்டு பய–ணம் செல்ல நேர–லாம். நீண்–ட–நாட்–க–ளாக இருந்–து–வந்த பிரச்– னை– க ள் தீரும். எதை– யு ம் செய்து முடிக்– கு ம் சாமர்த்–தி–யத்தை ராசி–நா–தன் குரு தரு–வார். மரி– யா–தை–யும், அந்–தஸ்–தும் உய–ரும். உத்–தி–ரட்–டாதி: இந்த பெயர்ச்–சி–யில் நல்–லது, கெட்–டது அறிந்து சம–ய�ோ–சி–த–மாக செயல்–ப–டு–வீர்– கள். வாக்கு வன்–மை–யால் ஆதா–யம் உண்–டா– கும். தைரி–யம் அதி–க–ரிக்–கும். எல்லா விதத்–தி–லும் நன்மை வந்–து–சே–ரும். சக�ோ–த–ரர்–க–ளால் நன்மை உண்–டா–கும். காரி–ய–வெற்றி ஏற்–ப–டும். பண–வ– ரத்து கூடும். எதிர்–பா–லின – த்–தா–ருட – ன் பழ–கும்–ப�ோது கவ–னம் தேவை. எதிர்ப்–பு–கள் குறை–யும். ரேவதி: இந்த பெயர்ச்சி மூலம் த�ொழில் வியா–பா–ரத்–தில் ஈடு–பட்டு இருப்–ப–வர்–க–ளுக்கு கீழ்– நி–லை–யில் உள்–ள–வர்–க–ளால் லாபம் கிடைக்–கும். பழைய பாக்–கி–களை வசூல் செய்–வ–தில் வேகம் காட்–டுவீ – ர்–கள். தேவை–யான சரக்–குக – ள் கையி–ருப்பு க – த்–தில் இருப்–பவ – ர்–களு – க்கு இருக்–கும். உத்–திய�ோ – எதை–யும் செய்து முடிப்–ப–தில் துணிச்–சல் உண்– டா–கும். எதிர்–பார்த்த பண–உ–தவி கிடைக்–கும். எதிர்–பா–ரத இட–மாற்–றம் ஏற்–ப–ட–லாம். பரி– க ா– ர ம்: முருகப்பெருமானை வணங்க எதிர்–பார்த்த காரிய வெற்றி உண்–டா–கும். கடன் பிரச்னை தீரும். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 2, 6, 9. மலர் பரி–கா–ரம்: முல்லை மலரை வியா–ழக்– கி–ழ–மை–த�ோ–றும் அம்–ம–னுக்கு சாத்தி வழி–பாடு செய்–யுங்–கள். ச � ொ ல ்ல வ ே ண் – டி ய ம ந் – தி – ர ம் : ‘ ஓ ம் குருப்யோ நம–ஹ’ என்ற மந்–தி–ரத்தை தின–மும் 11 முறை ச�ொல்–ல–வும்.
அடுத்த இத–ழில்: ராகு-கேது பெயர்ச்சி பிறந்த நாள் பலன்–கள் ðô¡
73
1-15 ஜூலை 2017
வீடு பெறு–வது எப்–படி? ð‚-Fˆ îI› 99
74
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
சா
த ா – ர ண வீ டு அ ல ்ல , வீ டு – ப ே று எ ன ப் ப–டும் ம�ோட்–சம். அத–னைப் பெறு–வ–தற்கு என்ன வழி? இ ற ை – வ ன ை வ ழி ப– டு – வ – து – த ான் வழி. அதி– லும் குறிப்–பாக, அவ–னுக்– குப் பணி–வி–டை–க–ளைச் செய்–யவே – ண்–டும்.
என்–ன–மா–தி–ரி–யான பணி–வி–டை–கள்? வள்–ளல – ா–ரின் பாடல் ஒன்–றில் இதற்–கான பதில் கிடைக்–கி–றது: ‘அடுத்–தி–லேன் நின்–அ–டி–யர் அவைக்–குள், சற்–றும் அன்–பி–லேன், நின்–த�ொ–ழும்–பன் ஆகேன், வஞ்–சம் தடுத்–தி–லேன், தணி–கை–த–னில் சென்று நின்–னைத் தரி–சன – ம்–செய்தே மது–ரத்–த–மிழ்ச் ச�ொல்–மாலை த�ொடுத்–தி–லேன், அழுது நின–து–அ–ருளை வேண்–டித் த�ொழு–துத – �ொ–ழுது ஆனந்–தத்–தூநீ – ர் ஆடேன், எடுத்–தி–லேன் நல்–லன் எனும் பெயரை.’ தான் இறை–வனு – க்கு என்–னென்ன பணி–விட – ை– க–ளையெ – ல்–லாம் செய்–யவி – ல்லை என்று இரங்–கிச்– ச�ொல்–கி–றார் வள்–ள–லார்: உன்–னு–டைய அடி–ய–வர் கூட்–டத்–தில் சேர–வில்லை, உன்–மேல் அன்–புக – ாட்–ட– வில்லை, உனக்கு அடி–மை–யா–க–வில்லை, என் நெஞ்– ச த்– தி ல் எழும் வஞ்– ச க நினை– வு – க – ளை த் தடுக்–க–வில்லை, திருத்–த–ணி–கைக்–குச் சென்று உன்–னைத் தரி–சித்து இனிய தமி–ழாலே பாடல்–க– ளைப் பாட– வி ல்லை, உன்– னு – ட ைய அருளை வேண்டி அழ–வில்லை, த�ொழ–வில்லை, ஆனந்–த– மான தூய–நீர் கண்–க–ளி–லி–ருந்து சுரக்–கும்–படி ஆட– வில்லை, நல்–லவ – ன் என்று பெய–ரெடு – ல்லை. – க்–கவி ஒரு–வர், ‘நான் இதை–யெல்–லாம் செய்–தேன்’ என்று ச�ொன்–னால் அதில் ஓர் அர்த்–தமி – ரு – க்–கிற – து. யாரா–வது ‘நான் இதை–யெல்–லாம் செய்–யவி – ல்–லை’ என்று ச�ொல்–வார்–களா? அப்–ப–டிச் ச�ொன்–னால் அதன் உட்–ப�ொ–ருள் என்ன? எவற்–றை–யெல்–லாம் செய்–ய–வில்லை என்று ச�ொல்–கி–றார்–கள�ோ, அவற்–றை–யெல்–லாம் அவர்– கள் செய்ய விரும்–பு–கி–றார்–கள். அத–னால்–தான் அத்– த – னை – யை – யு ம் உரக்– க ச்– ச�ொ ல்லி உரு– கு – கி–றார்–கள், ‘இவற்–றைச் செய்–யம – ாட்–டேன – ா’ என்று ஏங்–கு–கி–றார்–கள். இப்– ப டி இறை– வ – னு க்– கு ச் செய்– ய – வி – ரு ம்– பு ம் பணி–வி–டை–களை – ச் ச�ொல்–லிப் பல பாடல்–களை – ப் பாடி–யிரு – க்–கிற – ார் வள்–ளல – ார். அவை ‘பணித்–திற – ம்– வேட்–டல்’ என்று அழைக்–கப்–ப–டு–கின்–றன. ‘வேட்–டல்’ என்–றால் ‘விரும்–பு–தல்’, முரு–க–னுக்– குத் தான் செய்–ய–வி–ரும்–பும் பணி–வி–டை–களை இங்கே விளக்– கு – கி – ற ார் வள்– ள – ல ார். பக்– த ர்– க ளை அவ்– வ – ழி – யி ல் செலுத்– து –கி–றார். முத–லில், இறை–வன் எழுந்–த–ரு–ளி–யி– ருக்–கும் திருத்–த–லங்–களை மனத்–தால் நினைக்–க–வேண்–டும், அங்கே சென்று இறை– வ – னை க் கண்– கு – ளி – ர க் காண– வேண்– டு ம், அனு– ப – வி க்– க – வே ண்– டு ம், அவன் புக–ழைப் பாட–வேண்–டும், அவ– னு– ட ைய அன்– ப ர் கூட்– ட த்– தி ல் சேர– வே ண்– டு ம், ஆனந்– த – ம ாக ஆடிப்–பா–ட–வேண்–டும்…
இந்–தப் பணி–வி–டை–கள் எல்–லாம் உண்–மை– யில் அந்த இறை–வ–னுக்கா? நமக்கு இன்–ப–மும் ம�ோட்–ச–மும் தரும் கரு–வி–கள் அல்–லவ�ோ அவை! ‘நண்–ணேன�ோ மகிழ்–வின� – ொ–டும் திருத்–த– ணிகை மலை–அ–தனை, நண்ணி என்–றன் கண்ணே, நீ அமர்ந்த எழில் கண்–கு–ளி–ரக் காணேன�ோ, கண்டு வாரி உண்–ணேன�ோ, ஆனந்–தக்–கண்–ணீர் க�ொண்–டாடி உனக்கு உகப்–பாத் த�ொண்டு பண்–ணேன�ோ, நின்–பு–க–ழைப் பாடேன�ோ வாயா–ரப் பாவி–யேனே.’ முருகா, என் கண்ணே, உன்–னுட – ைய திருத்–த– ணிகை மலையை நான் அடை–ய–மாட்– டேனா, அங்கே நீ அமர்ந்–தி–ருக்–கும் அழ–கைக் கண்–கு–ளி– ரக் காண–மாட்–டேனா, கண்–ட–தும் உன்–ன–ழகை வாரி உண்–ண–மாட்–டேனா, ஆனந்–தக்–கண்–ணீர் வழிய உனக்–குத் த�ொண்–டு–க–ளைச் செய்–ய–மாட்– டேனா, வாயார உன் புக–ழைப் பாட–மாட்–டேனா, பாவி–யா–கிய எனக்கு இந்–தப் பாக்–கி–யம் உண்டா? ஆறு– மு – க னை நேரில் காணா– வி ட்– ட ா– லு ம், கன–வி–லா–வது காண இய–லாதா என்று ஏங்–கு– கி–றார் வள்–ள–லார். அந்–தக் கன–வைக் கற்–பனை செய்–கி–றார். பாவி–யா–கிய நான் படு–கின்ற துய–ரைக்–கண்டு நீ இரக்–கம் காட்–டு–கி–றாய், அருள்–நி–லை–ய–மா–கிய திருத்– த – ணி – கை – யி லே இருந்– த – ப டி, ‘என்– னி – ட ம் வா’ என்று என்னை அழைக்–கி–றாய், ஆட்–க�ொள் கி–றாய்... இப்–படி ஒரு கன–வே–னும் நான் காண– மாட்–டேனா! ஷண்– மு கா, குணங்– க ள் நிறைந்த தங்– க க்– குன்றே, என் ஆவியே, என் அறிவே, என் அன்பே, என் அரசே, உன்–னு–டைய திரு–வ–டி–களை நான் வணங்– க – வி ல்லை. ஆனா– லு ம், நீ என்– னை க் கைவிட்–டு–வி–டாதே. அப்–ப–டிக் கைவிட்–டால், உன்– னு–டைய அன்–பர்–கள் உன்–னைப் பழி–ச�ொல்–லு– வார்–கள். எனக்கு அருள்–வாய்: ‘பாவி–யேன் படும் துய–ருக்கு இரங்கி அருள் தணி–கை–யில் என்–பால் வா என்று கூவி நீ ஆட்– க� ொள ஓர் கன– வே – னு ம் காணேன�ோ, குணப் ப�ொற்–குன்றே, ஆவியே, அறிவே, என் அன்பே, என் அரசே, நின் அடி–யைச் சற்–றும் சேவி–யேன் எனி–னும் எனைக் கைவி–டேல், அன்–பர் பழி–செப்–பு–வாரே.’ திருத்–த–ணி–கைக்–குச் செல்–ல–வேண்– டும் என்ற ஆசை– யி ல் பாடு– கி – ற ார் வள்–ள–லார்: முருகா, என்–றே–னும் நான் உன்–னு– டைய திருத்–தணி – கை – க்கு வர–மாட்–டேனா? அங்கே வந்து நின்று உன்–னு–டைய அழ– கைக் காண–மாட்–டேனா? அதைக் கண்–ட– தும், உலக வாழ்க்–கை–யில் எனக்–கி–ருக்– கும் துன்–பங்–களெ – ல்–லாம் தீர்ந்–துவி – ட – ாதா, உன்–னு–டைய திரு–வ–டி–க–ளைச் சேவித்து ஆனந்–தவெ – ள்–ளத்–தில் திளைத்து ஆட– ம ாட்– டே னா,
என்.ச�ொக்கன்
ðô¡
75
1-15 ஜூலை 2017
அங்–கி–ருக்–கும் உன்–னு–டைய அடி–யார்–க–ளின் கூட்–டத்–தில் நான் சேர–மாட்–டேனா, அப்–ப–டிச் சேர்ந்–த–வர்–க–ளு–டைய பாதங்–களை என்–னு–டைய தலை–யில் ஏற்–றுக்–க�ொண்டு வணங்–க–மாட்–டேனா? ‘வாரேன�ோ திருத்–த–ணிகை வழி–ந�ோக்கி, வந்து, என் கண்–ம–ணியே, நின்று பாரேன�ோ நின்–அழகை – , பார்த்து உலக வாழ்க்–கை–த–னில் படும் இச்–ச�ோ–பம் தீரேன�ோ, நின்–அ–டி–யைச் சேவித்து ஆனந்–த–வெள்–ளம் திளைத்து ஆடேன�ோ, சாரேன�ோ நின்–அ–டி–யார் சமூ–கம்–அதை, சார்ந்–த–வர் தாள் தலைக்–க�ொள்–ளேன�ோ.’ பெரு–மானே, நான் தனி–யன், எனக்கு வேறு எந்–தத் துணை– யும் இல்லை, நீ எழுந்–தரு – ளி – யி – ரு – க்–கும் தணி–கைம – லை – க்கு நான் வர–வேண்–டும், அதைத்–த–விர வேறெந்த எண்–ண–மும் எனக்கு வேண்–டாம். என் தலைவா, அங்கே வந்–தது – ம் நான் உன்–னுட – ைய அருளை அள்–ளிக்–க�ொள்–ள–மாட்–டேனா, உன் அருளை அள்ளி உண்டு ஆனந்–தத்–தில் அழுந்தி ஆடித் துள்–ள–மாட்–டேனா, உன்–னு–டைய
76
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
திரு–வடி – க – ளை – – ாட்–டேனா, த் துதிக்–கம அப்–ப–டித் துதிப்–ப–தன்–மூ–லம் இந்த உல– க த்– தி ல் இருக்– கு ம் பற்– று க–ளையெ – ல்–லாம் தள்–ளம – ாட்–டேனா, உன்–னு–டைய திரு–வ–டி–க–ளைச் சேர– மாட்–டேனா? ‘க�ொள்–ளேன�ோ நீ அமர்ந்த தணி–கைம – லை – க்கு உற எண்–ணம், க�ோவே, வந்தே அள்–ளேன�ோ நின்–அ–ருளை, அள்ளி உண்டே ஆனந்–தத்து அழுந்தி ஆடித் துள்– ளேன�ோ , நின்– தா – ள ைத் துதி–யேன�ோ, துதித்து உல–கத்–த�ொ டர்–பை–எல்–லாம் தள்–ளேன�ோ, நின்–அ–டிக்–கீழ்ச் சாரேன�ோ, துணை–இல்–லாத் தனி–ய–னேனே.’ திருத்– த – ணி கை மலை– யி லே வாழ்–கின்ற ஞானக்–க–னியே, தனி– யாக இந்–தப் பூமி–யில் உழல்–கின்ற பாவி–யா–கிய நான் உன்–னு–டைய திரு–வடி – க – ளை – க் கண்–ணா–றக் கண்டு மனம் மகி–ழ–மாட்–டேனா? இந்த உலக வாழ்க்– கை – யி ல் எனக்கு வெறுப்பு அதி–கரி – க்–கிற – தே, இங்கே எப்– ப – டி – த ான் அலைந்து திரிந்–தா–லும் என்–னுட – ைய எண்–ணம் நிறை– வே – று – வ – தி ல்லை, ஆகவே, திரும்–பத்–தி–ரும்ப அங்–கும் இங்–கும் சுழன்–றுக�ொண்டே – இருக்–கி–றேன். இனி நான் என்ன செய்–வேன்? எனக்கு வேறு யார் துணை? ஏழை– யான எனக்கு நீயே அருள்–வாய்: ‘தனியே இங்கு உழல்–கின்ற பாவி–யேன், திருத்–த–ணி–கா–ச–லம் வாழ் ஞானக் கனியே, நின் சேவ– டி – யை க் கண்–ணா–ரக் கண்டு மனம் களிப்–பு–றேன�ோ, து னி யே செய் வா ழ் – வி ல் அலைந்து என் எண்–ணம் முடி யாது சுழல்–வேன்–ஆ–கில் இனி ஏது செய்–வேன், மற்–றுஒ – ரு துணை–யும் காணேன், இவ் ஏழை–யேனே.’ ஒரு–வர் முரு–கப்–பெ–ரு–மா–னைச் சென்–றட – ை–யா–தப – டி தடுப்–பது யார்? ‘ தெ வ் வே ள் ’ எ ன் – கி – ற ா ர் வள்–ள–லார். அதா–வது, பகையை உண்– ட ாக்– கு ம் தலை– வ ன், பல– வி–த–மான பகை–கள் உண்–டா–வது பிறப்– ப ால்– த ானே, அந்– த ப் பிறப்– புக்–குக் கார–ண–மான மன்–ம–தனை எப்–படி அடக்–கு–வது என்று தெரி–யா– மல் மனி–தர்–கள் உழல்–கி–றார்–கள்.
அத–னா–லேயே அவர்–கள் முரு–க–னைச் சென்–ற– டை–யா–மல் மயக்–கத்–தில் மூழ்–கி–யி–ருக்–கி–றார்–கள். முருகா, இந்– த ச் சிறி– ய – வ ன் அது– ப�ோன்ற மயக்–கங்–களி – லி – ரு – ந்து விடு–பட – வே – ண்–டும், இவ்–வே– – ய – ம – ா–கிய திருத்–தணி – கை – க்கு ளை–யில் அருள்–நிலை வர–வேண்–டும், அங்கே அமர்ந்து அருள்–செய்–கின்ற இறை– வ – ன ா– கி ய உன்னை, என்– னு – ட ைய இரு கண்– க – ளு க்– கு ச் சம– ம ான செவ்– வேளை மனம் மகி–ழப் பாட–வேண்–டும், புக–ழ–வேண்–டும், ஆனந்– தத்–தேன் உண்டு எந்–நேர– மு – ம் ப�ோற்–றவே – ண்–டும், உனக்–குப் பணி–வி–டை–கள் செய்–ய–வேண்–டும். ‘இவ்–வேளை அருள்–த–ணிகை அமர்ந்–து–அ–ரு– ளும் தேவை, எனது இரு கண்–ஆய செவ்– வேள ை மனம்– க – ளி ப்– ப ச் சென்று புகழ்ந்து ஆனந்–தத் தெளி தேன் உண்டே எவ்–வே–ளை–யும் பரவி ஏத்–தேன�ோ, அவன் பணி–கள் இயற்–றி–டேன�ோ, தெவ் வேளை அடர்க்க வகை–தெ– ரி–யா–மல் உழல்–த–ரும் இச் சிறி–ய–னேனே.’ திருத்–த–ணி–கைப்–பி–ரா–னைப் பார்த்– தால் என்ன கிடைக்–கும்? இந்த உல–கம் என்–கிற மாயை வில– கும், நல்ல நெறி–யில் நடக்–கல – ாம், அதை எண்ணி மனம் மகி–ழ–லாம் என்–கி–றார்: ‘சிறி–யேன் இப்–ப�ோது ஏகித் திருத்–த–ணிகை மலை அமர்ந்த தேவின் பாதம் குறி–யேன�ோ, ஆனந்–தக்–கூத்–தாடி அன்–பர்–கள் தம் குழாத்–துள் சென்றே அறி–யேன�ோ ப�ொருள்–நி–லையை, அறிந்து எனது என்–பதை விடுத்து இவ் அகில மாயை முறி–யேன�ோ, உடல்–புள – –கம் மூடேன�ோ நல் நெ–றியை முன்னி இன்றே.’ சிறி–ய–வ–னான நான் இப்–ப�ோதே திருத்–த–ணி– கைக்–குச் செல்–ல–மாட்–டேனா? அங்கே அமர்ந்–தி– ருக்–கும் இறை–வ–னான முரு–க–னின் திரு–வ–டி–களை நெஞ்–சில் பதிக்–க–மாட்–டேனா, ஆனந்–தக்–கூத்–தாடி அன்–பர்–க–ள�ோடு சேர்ந்து முரு–க–னின் தன்–மை– களை அறி–ய–மாட்–டேனா, அப்–படி அறிந்–த–தும், நான், என்–னு–டை–யது என்–பதெ – ல்–லாம் மறைந்–து– வி–டாதா, உலக மாயை முறி–யாதா, நல்ல வழி–யில் நடப்–ப–தால் ஏற்–ப–டும் இன்–பத்–தாலே என்–னு–டைய மெய் சிலிர்க்–காதா? திருத்–தணி – கை – க்–குச் செல்–லவே – ண்–டும் என்–கிற எண்–ணம் முத–லில் பிறக்–கவே – ண்–டும், அதன்–பிற – கு, அங்கே தானே கால்–கள் நடக்–கும், முரு–க–னின் சந்–ந–திக்கு முன்னே நின்–று–வி–டு–வ�ோம், அங்–கி– ருக்–கும் அடி–ய–வர்–க–ளு–டன் சேர்ந்து முரு–க–னின் பெயர்–க–ளைச் ச�ொல்–லிக்–க�ொண்டு வாழ்–வ�ோம், அப்–பெரு – ம – ா–னின் திரு–வடி – க – ளை வாழ்த்–து–வ�ோம், அதன்–மூ–லம் நல்ல நிலையை எட்–ட–வேண்–டும் என்று எண்–ணு–வ�ோம். இந்த இன்–பத்தை நாம்–மட்–டும் அனு–பவி – த்–தால் ப�ோதுமா? எல்–லா–ரும் முரு–கனை அள்–ளிப்–ப–ருக
வாருங்–கள் என்று அழைப்–ப�ோம், அப்–படி வரு– கி–ற–வர்–கள் முரு–க–னின் பெய–ரைச்–ச�ொன்–னால், அவர்–க–ளுக்கு இனிய ச�ொற்–க–ளைச் ச�ொல்லி மகிழ்– வ�ோ ம்... இவை அனைத்– தை – யு ம் தான் செய்ய விரும்–பிக் கேட்–கி–றார் வள்–ள–லார்: ‘முன்–னேன�ோ திருத்–த–ணிகை அடைந்–திட, நின்–சந்–நதி–யின் முன்னே நின்று மன்–னேன�ோ, அடி–ய–ரு–டன் வாழேன�ோ, நின்–அ–டியை வாழ்த்–தி–டேன�ோ, உன்–னேன�ோ நல்–நி–லையை, உல–கத்–த�ோர் எல்–லீ–ரும் உங்கே வாரும் என்–னேன�ோ, நின்–பெய – ரை யார் கூறி–னாலு – ம் அவர்க்கு இதம் கூ–றேன�ோ.’ திருத்–த–ணி–கைக்கு வந்து, முரு–க–னு– டைய திரு–வ–டி–யின் புக–ழைச் ச�ொல்–ல– மாட்– டே னா, அப்– ப – டி ச் ச�ொல்– வ – த ன்– மூ–லம் என்–னுட – ைய வருத்–தங்–கள் தீர்ந்து மனம் தேறாதா? முருகா, உன்– னு – ட ைய அடி– ய – வ ர் க–ளின் திருச்–ச–மூ–கத்–தில் நானும் ஒரு–வ– னா–கச் சேர–மாட்–டேனா, அத–னால் என் தீராத்– து ன்– ப ம் ஆறாதா, என்– னை – யு ம் உன் அடி–ய–வ–னாக ஆக்–க–மாட்–டாயா? பாவக்–கட – லி – ல் தத்–தளி – த்–துக்–க�ொண்–டி– ருக்–கி–றேன் நான், அதி–லி–ருந்து அகன்று கரை–யேற – ம – ாட்–டேனா, உன்–னுட – ைய அருட்– க–டலி – ல் இறங்–கம – ாட்–டேனா, குறை–யாத இன்–பத்தை அனு–ப–விக்–க–மாட்–டேனா? ‘கூறேன�ோ திருத்–த–ணி–கைக்கு உற்று உன் அடிப் புகழ்–அ–த–னைக் கூறி நெஞ்–சம் தேறேன�ோ, நின்–அ–டி–யர் திருச்–ச–மூக – ம் சேரேன�ோ, தீராத்–துன்–பம் ஆறேன�ோ, நின்–அ–டி–யன் ஆகேன�ோ, பவக்– கடல் விட்டு அகன்றே அப்–பால் ஏறேன�ோ, அருள்–கட – லி – ல் இழி–யேன�ோ, ஒழி யாத இன்–பம் ஆர்ந்தே.’ என்–னு–டைய தலை–வனே, நீ எங்கே என்று நான் அங்–கும் இங்–கும் தேட–மாட்–டேனா, ஓடித் தேடிச் சென்றே தணிகை மலை–யில் உன்–னைக் காண–மாட்–டேனா, உன்–னு–டைய அழ–கைப் பார்த்– துப் பார்த்து, உன் அடி–ய–வர்–க–ளு–டன் சேர–மாட்– டேனா, ‘எங்–கள் தலைவா, எங்–கள் குகனே, எங்–கள் குரு–வே’ என்று பாடி ஆனந்–தப்–ப–ர–வ–சம் அடை– ய–மாட்–டேனா, உன்–னு–டைய தாம– ரை–ப�ோன்ற திரு–வ–டி–களை – ச் சேர–மாட்–டேனா? ‘தேடேன�ோ என் நாதன் எங்–குற்–றான் என, ஓடித் தேடிச் சென்றே நாடேன�ோ தணி–கைத – னி – ல் நாய–கனே நின்–அ ழகை நாடி நாடிக் கூடேன�ோ அடி–ய–ரு–டன், க�ோவே, எம் குகனே, எம் குருவே என்று பாடேன�ோ ஆனந்–தப்–ப–ரவ – –சம் உற்று உன் – ம் நண்–ணேன�ோ.’ கம–லப்–பத
(த�ொட–ரும்) ðô¡
77
1-15 ஜூலை 2017
அ
தர்–மம் மிகும்–ப�ோது தான் அவ–தரி – ப்–பத – ாக கிருஷ்–ணன் ச�ொல்–கி–றார். அதா–வது, தத்–த–மது பூர்வ ஜன்ம பாபங்–க–ளைத் தேக்–கிக்–க�ொண்டு இந்த ஜன்–மத்–துக்கு வந்–தி– ருப்–பவ – ர்–கள் அவற்–றைக் குறைத்–துக்–க�ொள்–ளவ�ோ அல்–லது இல்–லா–ம–லேயே செய்–து–க�ொள்–ளவ�ோ பக–வான் தன் அவ–தா–ரம் மூல–மாக வழி–காட்–டு– கி–றார். அதா–வது, அதர்ம உணர்வை அழிக்க அவர் முனை– கி – ற ார் - அதர்– ம – வ ா– தி – க ளை வதைப்– ப – தல்ல அவ–ரு–டைய ந�ோக்–கம். ஆனால், அந்த உணர்–வி–லி–ருந்து விடு–பட முடி–யா–த–வர்–கள் வீம்– பா–கத் தம் அதர்–மக் க�ொள்–கை–களை விடாப்–பி– டி–யா–கப் பிடித்–துக்–க�ொண்–டி–ருப்–ப–வர்–கள், வேறு
78
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
வழி–யில்–லா–த–தால் அழிக்–கப்–ப–டு–கி–றார்–கள். அத–னால்–தான் அவர், ‘‘பரித்–ரா–ணாய சாதூ–னாம் வினா–சாய ச துஷ்க்–ரு–தாம் தர்–ம–ஸம்–தா–ப–னார்த்–தாய சம்–ப–வாமி யுகே யுகே’’ - என்–கி–றார். ‘‘அர்–ஜுனா எப்–ப�ோ–தெல்–லாம் தர்–மத்–துக்கு பாதிப்பு ஏற்–பட்டு அதர்–மம் அதி–கரி – க்–கிற – த�ோ அப்– ப�ோ–தெல்–லாம் நான் அங்கே ஓர் உருக்–க�ொண்டு வரு–கி–றேன். அதா–வது, என்னை நான் வெளிப்– ப–டுத்–திக�ொ – ள்–கிறே – ன். நல்–லவ – ர்–கள – ைப் பாது–காக்–க– வும், தீய–வர்–களை அடக்கி ஒடுக்–கவு – ம் நான் அவ–தா– ரம் எடுக்–கிறே – ன்; தர்–மத்தை நிலை–நாட்–டுகி – றே – ன்.’’
பட்டென விடுக பற்றை!
‘வினா–சாய ச துஷ்க்–ரு–தாம்’ - துஷ்–டர்–களை அழிப்–ப–தற்–காக வரு–கிறே – ன். இங்கு துஷ்–டர் என்– றால் தீய மனி–தர் என்று அர்த்–தம் க�ொள்–ளா–மல், மனி–தர்–க–ளு–டைய தீய எண்–ணங்–கள், தீய பேச்– சு–கள், தீய நட–வ–டிக்–கை–கள் என்ற தர்–மத்–துக்– குப் புறம்–பான அம்–சங்–களை வேர–றுக்க அவர் வரு–கி–றார் என்று க�ொள்–ள–லாம். இன்– ன�ொ ரு நயத்– தை – யு ம் கவ– னி க்– க – ல ாம். தீய– வ ன் ஒரு– வ னை அழித்– து – வி – டு – வ – த ால் அவ– னு–டைய தீய குணங்–கள் அவ–ன�ோடு மறைந்–து– வி–டப்–ப�ோ–வ–தில்லை. ஏற்–கெ–னவே ச�ொன்–ன–படி
பிரபுசங்கர்
48
அவ–னு–டைய ஆன்மா, உயிர் பிரி–த–லால் சாய்ந்– து–விட்ட அவ–னு–டைய உட–லி–லி–ருந்து விடு–பட்டு அடுத்த ஜன்–மத்தை அடை–யும் தன் பய–ணத்தை மேற்–க�ொள்–கிற – து. இந்–தப் பய–ணத்–தின்–ப�ோது அது அந்த தீய சிந்–தன – ை–கள – ை–யும் உடன் சுமந்–து செல்– கி–றது. இத–னா–லேயே அதன் அடுத்த ஜன்–மத்து உல–கில் அதர்–மம் வளர அது வழி–செய்–கி–றது. ஆகவே தீய–வன் ஒரு–வனு – ட – ைய தீய உணர்–வு– களை அழித்–து–விட்–டால், எந்த கார–ணத்–துக்–கா–க– வா–வது அவன் மரித்–தா–னா–னால் அவ–னு–டைய ஆன்மா அந்–தத் தீயன விலக்–கிய பரி–சுத்–த–மான ஆன்– ம ா– வ ாக அடுத்த ஜன்– ம த்தை ந�ோக்கி பய–ணிக்–கும், அங்கே தர்–மத்–துக்கு உறு–துண – யா – க பலம் சேர்க்–கும். ðô¡
79
1-15 ஜூலை 2017
இந்–தக் கணக்–குப்–படி – த்–தான் ஒவ்–வ�ொரு யுகத்– தி–லும், ஒவ்–வ�ொரு ஆன்–மா–வின் வாழ்க்–கையி – ம் – லு அதர்–மம் கூடு–வத�ோ, குறை–வத�ோ செய்–கி–றது. தர்–மம், அதர்–மத்–துக்–கான ஒப்–பீட்–டில் எப்–ப�ோது அதர்– ம த்– தி ன் வலு கூடு– கி – ற த�ோ அப்– ப �ோது இறை–ய–வ–தா–ரம் நிகழ்–கி–றது - உடற்–பிணி நீக்க மருத்–து–வர் வரு–வ–து–ப�ோல. இப்–படி முந்–தைய ஜன்–மத்து அதர்ம சேமிப்பை அதி– க ம் க�ொண்– ட – வ ர்– க – ளா – லேய ே இந்– த ப் பிற–வியை அவர்–கள் வாழும் சமூ–கத்–தில் அநீ–தி– கள் பெரு–கு–கின்–றன. தர்ம சேமிப்பை அதி–கம் க�ொண்–டவ – ர்–கள் சில–சம – ய – ம் அந்த அநீ–திக – ளு – க்கு ஈடு–க�ொடு – க்க முடி–யாம – ல் ப�ோவ–தா–லும், சில–சம – ய – ம் அந்த அதர்–மச் சுவை–யில் ம�ோகம் க�ொள்ளு ம– ள – வு க்கு ஈர்க்– க ப்– ப – டு – வ – த ா– லு ம் அறத்– து க்– கு ப் புறம்–பா–னவை மலிந்–து–வி–டு–கின்–றன. இப்–படி மலிந்–துவி – ட்ட அதர்–மத்தை வேர–றுக்–க– – டு – கி – ற – து. வேண்–டிய ப�ொறுப்பு பக–வா–னுக்கு வந்–துவி அவர் ஏத�ோ ஓர் உரு–வில் வரு–கி–றார். அறி–வு–றுத்– து–கி–றார், அந்த உணர்–வினை அழிக்–கப் பார்க்–கி– றார். இதற்–காக அவர் மேற்–க�ொள்–ளும் உரு–வம் ஒரு ஞானி– யா – க த்– த ான், ஒரு உப– தே – சி – யா – க த்– தான் இருக்–கவே – ண்–டும் என்ற அவ–சிய – –மில்லை. தந்–தையா – க, தாயாக இருக்–கல – ாம், நல்ல சக�ோ–தர சக�ோ–த–ரி–யாக இருக்–க–லாம், நல்ல நண்–ப–ராக இருக்–க–லாம், பள்–ளிக்–கூட ஆசி–ரி–ய–ராக இருக்–க– லாம், வாழ்க்–கைத் துணை–யாக இருக்–க–லாம், வேலை–யும், சம்–ப–ள–மும் க�ொடுக்–கும் முத–லா–ளி– யாக இருக்–கல – ாம், அக்–கம்–பக்–கத்–தவ – ர– ாக இருக்–க– லாம், புது அறி–மு–கங்–களா – க இருக்–க–லாம், ஏன் மக– னா க, மக– ளா க, பேரன் பேத்– தி – யா – க க்– கூ ட இருக்–கல – ாம். ம�ொத்–தத்–தில் மேலே குறிப்–பிட – ப்–பட்–ட– – ர்–களா – த்–துப – வ – க இருத்– வர்–கள் தர்–மத்தை நிலை–நிறு தல் வேண்–டும், தர்–மத்தை உணர்ந்–த–வர்–க–ளாக இருக்–கவே – ண்–டும், நீதி–யின் மேன்–மையை – ப் ப�ோற்று– ப–வர்–க–ளாக இருக்–க–வேண்–டும். அவ்–வ–ள–வு–தான். அப்–படி ஒரு மன–மாற்–றத்தை, தர்ம வளர்ச்–சியை, அதர்ம வீழ்ச்–சியை எந்த ஒரு–வர– ால் க�ொண்–டுவ – ர முடி–யும�ோ அவரே பக–வா–னின் அவ–தா–ரம்! து ஷ் – ட ர் – க ள ை அ ழி த் து சா து க் – க ள ை உய்–விப்–ப–தாக கிருஷ்–ணன் கூறு–கி–றார். ஏனென்– றால் சாதுக்– க ள் அவ– ரு – ட ைய அவ– த ா– ர ங்– க ள் இல்லை. அவர்–கள் சாதா–ரண மனி–தர்–கள். தம் – ங்–களா – ல் அநீ–தியை விரட்ட இவர்–களா – ல் உப–தேச முடி–யா–மல் ப�ோக–லாம். ஆனால் அமை–தி–யாக இருப்–பத – ன் மூல–மும், ‘தீயன பெரு–கா–மல் காப்–பாய் இறை–வா’ என்ற பிரார்த்–த–னை–யா–லும், அதைக் கட்–டுப்–படு – த்த முயற்–சிக்–கல – ாம். நீதியை நிலை–நாட்– டு–வத – ா–கச் ச�ொல்–லிக்–க�ொண்டு இவர்–க–ளால் வன்– மு–றை–யைக் கையி–லெ–டுக்க முடி–யாது. பல்–லுக்– குப் பல், கைக்–குக் கை என்–பது இவர்–க–ளு–டைய இயல்–பல்ல. ஆகவே, ம�ௌனம் காப்–ப–தா–கிய அஹிம்சை ஆயு–தத்–தைத – ான் இவர்–கள் கையா–ள– வேண்–டும், அதில் வெற்–றி–பெற முயற்–சிக்–க–வும் வேண்–டும். ஆக, கிருஷ்–ணன் ச�ொல்–லும் அவ–தா–ரம – ா–னது
80
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
அதர்ம சிந்–த–னை–களை அழிப்–ப–தற்–கா–கத் த�ோன்– று–வது. அதா–வது தர்–மத்–திற்கு வலு–க�ொ–டுத்து அதை நிலை–நாட்ட முயற்–சிப்–பது. ஜன்ம கர்ம ச மே திவ்–யமே – வ – ம் ய�ோ வேத்தி தத்–வத த்யக்த்வா தேஹம் புனர்–ஜன்ம நைதி ஆமேதி ஸ�ோர்–ஜுன ‘‘அர்–ஜுனா, என்–னு–டைய பிறவி தெய்–வீ–க–மா– னது. இந்–தப் பிற–வி–யில் நான் புரி–யும் கர்–மாக்–க– ளும் தெய்–வீ–க–மா–னவை. இதைப் பரி–பூ–ர–ண–மாக உணர்–ப–வர்–கள் தம் உடலை நீத்–தா–லும் அவர் –க–ளுக்கு மறு–பி–றவி என்–பது உண்–டா–வ–தில்லை. அவர்–கள் என்–னுட – ன் கலந்–து–வி–டு–கி–றார்–கள்.’’ கிருஷ்– ண – னு – ட ைய அவ– த ார மகி– மையை – ர்–களா – ல் உணர முடி–வதி – ல்லை. ஆனால் சாதா–ரண அப்–படி உணர்ந்–த–வர்–கள் அந்த ஜன்–மத்–து–டன் தம் பய– ண த்தை முடித்– து க்– க�ொ ள்– கி – ற ார்– க ள். அவர்–க–ளுக்கு மறு–பி–றவி என்–பது இல்லை. அதா– வது அவர்–க–ளு–டைய ஆன்மா கிருஷ்–ண–னு–டன் ஐக்–கி–ய–மா–கி–வி–டு–கி–றது. கிருஷ்–ணனி – ன் பிறவி தெய்–வீக – ம – ா–னது, அவர் இயற்–றும் கர்–மாக்–கள் தெய்–வீக – ம – ா–னவை என்–பதை உணர்–ப–வர்–கள் யார்? ஏற்– கெ – னவே பல ஜன்– ம ங்– க – ளா – க த் தங்– க – ளது பாவக் கணக்–கைக் குறைத்–துக்–க�ொண்டே வந்து இப்–ப�ோது ஞானி–க–ளா–கத் திகழ்–ப–வர்–களே அவர்–கள். இவர்–க–ளுக்கு இன்–ன�ொரு பிறப்–பின்– மீ–தான ஆர்–வம் எழு–வ–தில்லை. ஏனென்–றால் இவர்–கள் தெய்–வீ–கத்தை மட்–டுமே உணர்–வ–தால் பிற விஷ–யங்–க–ளில் அக்–கறை க�ொள்–வ–தில்லை. அவை–யெல்–லாம் மாயை என்–பதை உணர்ந்–தவ – ர் க–ளா–கவே இவர்–கள் இருக்–கி–றார்–கள். பட்–டின – த்–தார் தன் மக–னால் ஞானம் பெற்–றார். ‘காதற்ற ஊசி–யும் வாரா–து–காண் கடை–வ–ழிக்–கே’ என்–ப–தைப் புரிந்–து–க�ொண்–டார். உடனே உற்–றம், சுற்–றம், உறவு, நட்பு, ச�ொத்து, சுகம் எல்–லா வ – ற்–றையு – ம் உத–றிவி – ட்–டுப் புறப்–பட்–டுவி – ட்–டார். ஊர் ஊரா–கச் சென்–று–க�ொண்–டி–ருந்த பட்–டி–னத்–தார் வட–பா–ர–தத்–தில் உஜ்–ஜ–யினி நாட்–டுக்கு வந்–தார். அதன் பேர–ர–ச–ரா–கத் திகழ்ந்–த–வர் பத்–தி–ர–கி–ரி–யார். பட்–டி–னத்–தார் அங்கே வந்த சம–யத்–தில், சில கள்– வர்–கள் தாம் திரு–டிய அரண்–மனை நகையை நிஷ்–டை–யில் இருந்த பட்–டி–னத்–தார் மீது ப�ோட்– டு– வி ட, அவ– ரி – ட ம் அந்த நகை இருந்– த – தை க் கண்ட அரச வீரர்–கள் அவர்–மீது திருட்–டுப் பட்–டம் – ர்–கள். எதை–யும் கட்டி மன்–னன் முன் நிறுத்–தினா விசா–ரித்து அறிந்–துக�ொ – ள்–ளாம – ல் பத்–திர– கி – ரி, அவ– ருக்கு மரண தண்–டனை விதித்து கழு–வி–லேற்– றும்–படி உத்–த–ர–விட்–டான். உடனே பட்–டி–னத்–தார் புன்–முறு – வ – லு – ட – ன் ஒரு பதி–கம் பாட, கழு–மர– ம் அப்–ப– டியே தீப்–பற்றி எரிந்–தது. அதைக் கண்டு திடுக்–கிட்ட மன்–னன், அப்–ப�ோதே அவ–ரு–டைய சீட–னா–னான். தன் நாடு, குடும்–பம், டாம்–பீக ஆடை, அணி–கல – ன் எல்–லா–வற்–றையு – ம் ஒதுக்–கித் தள்–ளிவி – ட்டு அவ–ரைப் பின்–த�ொ–டர்ந்–தான். துற–வியி – ன் சீடன் என்–றவ – கை – யி – ல் கையில் ஒரு
திரு–வ�ோடு வைத்–தி–ருந்–தான். வழி–யில் ஒரு நாய் அவ–னு–டன் நட்பு க�ொண்–டது. அதற்கு அவன் உண–விட, அது அவ–னைத் த�ொடர்ந்து வந்–தது. பட்– டி – ன த்– த ா– ரு ம், பத்– தி – ர – கி – ரி – யா – ரு ம் தமிழ் நாட்–டுக்கு வந்து திரு–வி–டை–ம–ரு–தூ–ரில் தங்–கி–னார்– கள். அப்–ப�ோது ஒரு பிச்–சைக்–கா–ரன் பட்–டி–னத்– தா–ரி–டமே வந்து யாச–கம் கேட்–டான். அவர�ோ, ‘ஒரு குடும்–பஸ்–தன் மேற்கு க�ோபுர வாச–லில் இருக்–கி–றான், அவ–னி–டம் ப�ோய் கேள்,’ என்–றார். பிச்–சைக்–கா–ரன் தன்–னி–டம் வந்து, பட்–டி–னத்–தார் ச�ொன்–னவ – ற்–றைத் தெரி–வித்–தப – �ோது திடுக்–கிட்–டார் பத்–தி–ர–கி–ரி–யார். அவ்–வள – வு – த – ான், அப்–ப�ோதே தன்–னுட – ன் நேசம் க�ொண்–டி–ருந்த அந்த நாயை விரட்டி அடித்–தார். திரு–வ�ோட்–டைத் தரை–யில் வீசி உடைத்–தெ–றிந்– தார். தன்–னுள் அந்த கட்–டம்–வரை சிறு அள–வில் பாச–மும், ‘ச�ொத்–தும்’ ஒட்–டிக்–க�ொண்–டி–ருந்–ததை – ைந்–தார். இனி அவர் பட்–டி– உணர்ந்து வெட்–க–மட னத்–தா–ரைத் த�ொட–ர–வேண்–டிய அவ–சி–ய–மில்லை, ஏனென்– ற ால் இப்– ப �ோது அவரே இன்– ன�ொ ரு பட்–டி–னத்–தா–ரா–கி–விட்–டார்! மாயை– க – ள ைப் புரிந்– து – க�ொ ண்– டா – லேய ே மக�ோன்–ன–தம்–தான். அப்–ப–டிப் புரிந்–து–க�ொண்ட மாயை–களை விலக்–கி– னால் எளி–த ாக தெய்– வீ– கம் புரி–ய–வ–ரும். அப்–படி தெய்–வீ–கத்–தைப் புரிந்–து– க�ொண்–டவ – ர்–கள்–தான் பரந்–தா–மனி – ன் பிர–திநி – தி – க – ள். இவர்– க ள் தம் கடமை முடிந்– த – து ம், தம் கர்–மாக்–களை நிறை–வேற்–றிய – து – ம், கிருஷ்–ணனு – ட – ன் கலந்–து–வி–டு–கி–றார்–கள். அவர்–க–ளுக்கு மறு–பி–றப்பு இருப்–ப–தில்லை. இங்கே கிருஷ்–ணன் பேசு–வ–து– ப�ோல பிற யாரும் ‘நான்’, ‘என–து’ என்று பேசி–விட முடி–யாது. ஏனென்–றால் கிருஷ்–ணன் ச�ொல்–லும் ‘நான்’ல், கிருஷ்–ணன் மட்–டும் இல்லை, இந்–தப் பிர– பஞ்–சமே இருக்–கி–றது. அவர் எல்–ல�ோ–ரு–மா–ன–வர், – ர். க�ோகு–லத்–தில் விளை–யாட்– எல்–ல�ோ–ருக்–கும – ா–னவ டுப் பிள்–ளை–யாக அவர் திகழ்ந்த காலத்–திலேய – ே மண்ணை உண்ட வாய்க்–குள் அகி–லத்–தை–யும் காட்–டிய – வ – ர் அவர். அது–மட்–டும – ல்ல, துரி–ய�ோ–தன – ன் சபை–யில் விஸ்–வ–ரூ–பத்–தைக் காட்–டி–ய–வர். அதா– வது, இந்–தப் பிர–பஞ்–சமே தனக்–குள் அடங்–கி–ய–து– தான், அந்த பிர–மாண்–டத்–தின் ம�ொத்த, ஒரே உரு தான்–தான் என்–ப–தை–யும் இந்த இரு நிகழ்ச்–சி–கள் மூலம் நிலை–நாட்–டி–ய–வர் அவர். ஆகவே, அவர் ச�ொல்–லும் ‘நான்’, ‘என–து’ இரண்–டும் நாம் பேசும் ‘நான்’, ‘என–து’ அல்ல; நாம் உள்–ளிட்ட அனைத்–தையு – ம் ஆகர்–ஷித்–திரு – ப்–ப– வர் கிருஷ்–ணன். அத–னால் ஞானி–கள் என்னை வந்–தட – ை–வார்–கள், என்–னுட – ன் ஐக்–கி–ய–மா–வார்–கள் என்று அவர் ச�ொல்–வதி – ல் எந்த மிகை–யும் இல்லை. வீத–ரா–கப – ய – க்–ர�ோதா மன்–மயா மாமு–பாச்–ரிதா பஹவ�ோ ஞான–தப – ஸா பூதா மத்–பா–வம – ா–கதா ‘‘அர்– ஜ ுனா! இச்– சை – க ள், பயம், க�ோபம் ஆகிய மனித உணர்–வு–க–ளுக்கு அடி–மை–யா–கா– மல், விடு–பட்டு, வேறு எந்த சிந்–தன – ைக்–கும் இடம் க�ொடுக்–கா–மல் என்–னைச் சர–ண–டைந்–த–வர்–கள், பவித்–திர– ம – ட – ை–கிற – ார்–கள். அத–னாலேய – ே அவர்–கள்
என் ச�ொரூ–பத்–தை–யும் அடை–கி–றார்–கள்.’’ மனத்–துக்–கண் மாசி–லா–தவ – ன் மாதவ ச�ொரூ–ப– மா–கி–றான். மனத்–துக்–கண் மாசு இல்–லை–யென்– றால், அவன் சிந்–த–னை–யில் அழுக்கு இருக்–காது. அத–னால் அவன் செயல்–க–ளி–லும் குற்–றம் இருக்– காது. அவன் எதை–யும் எதிர்–பார்க்–க–மாட்–டான். எந்–தப் ப�ொருள் மீதும் இச்சை க�ொள்–ளம – ாட்–டான். அவன் ந�ோக்–கில் எந்த பேத–மும் இருக்–காது. உயிர்–க–ளி–டத்து அவன் வித்–தி–யா–சம் பாராட்–ட– மாட்–டான். அவனே இறை–வ–னு–டன் ஐக்–கிய – –மா–வ– தற்–கான தகுதி படைத்–த–வன். பட்–டி–னத்–தார் அத்–த–கை–ய–வர்–க–ளில் ஒரு–வர். இவ– ரு – ட ைய துற– வு க்கு இவ– ரு – ட ைய மகனே மூல–கா–ர–ண–மாக அமைந்–தான். யாக்–ஞ–வல்–கி–ய–ரும் துறவு பூண்–டார். ஆனால் இவ– ரு – ட ைய துற– வு க்– கு க் கார– ண ம், இவ– ர து இரண்–டா–வது மனைவி. துறவு க�ொள்–வ–தா–கத் தீர்–மா–னித்–துவி – ட்ட பிறகு, யாக்–ஞவ – ல்–கிய – ர் தன் இரு மனை–வி–ய–ரை–யும் அழைத்து தன் ச�ொத்–து–களை இரு–வரு – ம் சம–மா–கப் பிரித்து எடுத்–துக்–க�ொள்–ளும – ாறு ச�ொன்–னார். முதல் மனைவி காத்–யாயி – னி அதற்–குச் சம்–ம–தித்–தாள். ஆனால் இரண்–டா–வது மனை–வி– யான மைத்–ரேயி அவ–ரிட – ம் கேள்வி கேட்–டாள். எல்– லா–வற்–றையு – ம் துறந்–துவி – ட்–டுப் ப�ோகி–றவ – ர் என்–றால் அப்–ப–டியே ப�ோய்–வி–ட–வேண்–டி–ய–து–தானே! எதற்– காக ச�ொத்–தைப் பிரித்–துக் க�ொடுக்–க–வேண்–டும்? தான் ப�ோய்–விட்–டால் தன் ச�ொத்–து–கள் உரிமை க�ோரப்–பட முடி–யா–த–வை–யாகி, தன் மனை–விய – ர் தவிர வேறு யாரே–னும் அனு–ப–வித்–து–வி–டு–வார்– கள�ோ என்ற அச்– ச ம் கார– ண மா? அப்– ப – டி யே இருந்–தா–லும், துறந்–து–விட்–டுப் ப�ோகி–ற–வர் அது– கு–றித்து ஏன் சிந்–திக்–கவே – ண்–டும்? அப்–படி – யா – னா – ல் அவ–ருக்–குத் தன் ச�ொத்து மீதான பற்–று–தல் விட– வில்லை என்–று–தானே அர்த்–தம்? ‘வேண்–டாம்’ என்று வில–கி–விட்–ட–பி–றகு அந்த ச�ொத்–து–களை யார் அனு–ப–வித்–தால்–தான் என்ன? இது ச�ொத்– தின் மீதான பற்றா அல்–லது மனை–வி–யர் மீதான பற்றா? எது–வா–யினு – ம் அது அவர் மேற்–க�ொள்–ளும் துற–வற – த்–துக்கு இழுக்கை உண்–டாக்–காதா? துறவு – ல் ‘விரக்–தி’ ஏற்–பட்–டால் மீண்–டும் பந்த வாழ்க்–கையி பாசத்–துக்–குத் திரும்–பிவி – டு – ம் குயுக்–தித – ானே இந்த சிந்–தனை? அப்–படி – யா – னா – ல் துறவு க�ொள்–வத – ா–கிய சிந்–த–னைக்கு என்ன மதிப்பு இருக்–கி–றது? மைத்–ரேயி கேட்ட கேள்–விக்கு பதி–ல–ளிக்க முடி–யாம – ல் யாக்–ஞவ – ல்–கிய – ர் திகைத்–துப் ப�ோனார். அவர் குறிப்–பிட்ட ச�ொத்–தின் மீது அவ–ருக்கு எதிர்– கால அக்–கறை இருக்–கு–மா–னால் அவர் அதைத் துறக்க வேண்–டாம். ஆனால் துற–வ–றத்–தில் அவர் நம்–பிக்கை க�ொள்–பவ – ர– ா–னால் இந்த ச�ொத்து பற்றி அவர் சிந்–திக்–கவே வேண்–டாம். நியா–யம்–தானே! ஆனால், பட்–டின – த்–தார் இவ–ரைப்–ப�ோல அல்ல. பட்–டென எல்–லா–வற்–றை–யும் வெட்–டி–விட்ட பக்–கு– வம் அடைந்–து–விட்–ட–வர். யாக்–ஞ–வல்–கி–ய–ரை–விட பட்–டின – த்–தாரே கிருஷ்–ணனு – ட – ன் ஐக்–கிய – ம – ா–கிவி – ட – த் தகு–தி–யா–ன–வர் என்–றும் ச�ொல்–ல–லாம�ோ?
(த�ொட–ரும்) ðô¡
81
1-15 ஜூலை 2017
நின்னைச் சரணடைந்தேன்,
அரங்கா... அரங்கா!
மூ
ன்று நாட்–க–ளாக பெரு–மழை க�ொட்–டிக்– க�ொண்டு இருக்– கி – ற து. இருக்– கி ற வீட்டை விட்டு வெளியே எங்–கும் தலை–காட்ட முடி–யவி – ல்லை ஊரெங்–கும் தண்–ணீர் தண்–ணீர்... தமிழ்–நாடே அன–லில் தகித்–துக்– க�ொண்டு இருக்–கி–றது. வெயி–லின் கடுமை இன்– னு ம் குறைந்– த – ப ா– டில்லை. இந்த நேரத்–தில் க�ொட்–டித் தீர்க்–கிற மழை–யைப் பற்றி எழு–து–கி– றாரே என்று நீங்–கள் கரு–தக்–கூ–டும். நான் ச�ொல்ல வந்த செய்தி, வற்–றாத
82
ஜீவ–நதி – ய – ாக, வாரி வழங்–கிய வள்–ளல – ாக வாழ்ந்த, இன்–றும் நம்–மி–டம் வாழ்ந்–து–க�ொண்–டி–ருக்–கிற கூரத்–தாழ்–வா–னைப் பற்றி! உடை–ய–வர் ரா–மா–னுஜ – ரி – ன் இத–யம – ாக இருந்து பணி– பு–ரிந்–தவ – ர் கூரத்–தாழ்–வான். க�ொட்– டு ம் மழை– ய ால் கூரத்– தாழ்–வா–னும் அவர் ஆரா–திக்–கும் பெரு–மா–ளும் ஒரு சம–யம் பட்–டினி கிடக்–க–வேண்–டி–யி–ருந்–தி–ருக்–கி–றது! ஒரு காட்சி திரு–வர– ங்–கத்து அரங்–கன் க�ோயில் பெரிய மணி அடிக்–கும் சப்–தம் காற்–றில்
மன இருள் அகற்றும் ஞானஒளி
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
22
மிதந்து ஊரெங்–கும் எதி–ர�ொ–லிக்–கி–றது. மழை சப்–தத்–தை–யும் மீறி அந்த ஒலி நக–ரம் முழு–வ–தும் கேட்–கி–றது. அரங்–க–னுக்–கென்றே தூய்–மை–யாக திரு–ம–டப்–பள்–ளி–யில் செய்–யப்–பட்ட தளி–கையை (பிர– ச ா– த ங்– க ள்) ஆல– ய த்– தி – ன ர் அரங்– க – னு க்கு சமர்ப்–பிக்–கி–றார்–கள். அடுத்த காட்சி கூரத்–தாழ்–வா–னின் திரு–மா–ளிகை முன் அரங்– கன் க�ோயி–லின் பணி–யாட்–கள் புடை–சூழ நிற்–கிற – ார்– கள். பிர–சா–தத் தட்டு ஒரு–பக்–கம், மற்–ற�ொரு பக்–கம் தீவட்டி! கூரே–சன் இல்–லம் அமர்க்–கள – ப்–படு – கி – ற – து. கூரே– ச ன் தம்– மை ச் சுற்றி நடப்– ப – வ ற்றை வியப்–பு–டன் விழி அக–லப் பார்க்–கி–றார். பணி–யாட்–கள் கூரே–ச–னி–டம் பணி–வாக, ‘இது அரங்–க–னின் கட்–டளை. மூன்று நாட்–க–ளாக கூரத்– தாழ்–வான் அன்ன ஆகா–ரம் ஏது–மின்றி இருக்–கிற – ார். உடனே சென்று இந்–தப் பிர–சா–தத்தை க�ொடுத்–து– விட்டு வாருங்–கள்’ என்ற செய்–தியை ச�ொன்–னார்– கள். கூரத்–தாழ்–வா–னும் பெரு–மா–ளின் பிர–சா–தத்தை மஹாப்–பி–ர–சா–த–மாக ஏற்–றுக்–க�ொண்–டார். இந்த வைப–வம் நடந்து முடிந்–தவு – ட – ன் கூரே–சன் தன் மனைவி ஆண்–டாளை கூப்–பிட்–டார். ‘‘ஆண்– டாள் என்ன நடந்–தது? அரங்–க–னி–டம் ஏதா–வது க�ோரிக்கை வைத்–தாயா?’’ என்று கேட்–டார். ஆண்–டாள், ‘‘மூன்று நாட்–க–ளாக நீங்–கள் எது– வும் உட்–க�ொள்–ள–வில்லை. உன்–னையே கதி என்று சதா–சர்வ கால–மும் வாழ்ந்–து–க�ொண்–டி–ருக்– கும் உன் தூய பக்–தர் சாப்–பி–டா–மல் இருக்க நீ – கி – ற – ாயே என்று மன–தில் நினைக்க மட்–டும் சாப்–பிடு மட்–டும்–தான் செய்–தேன்…’’ என்று தயங்–கித் தயங்கி பதி–ல–ளித்–தாள் ஆண்–டாள். இதைக் கேட்– டு க் கண் கலங்– கி – வி ட்– ட ார் – ாமா? உள்ளே கூரத்–தாழ்–வான். ‘‘இப்–படி செய்–யல சய–னித்–தி–ருக்–கும் அரங்–கன் அனைத்து உல–கத்– திற்–கும் அதி–காரி. அதா–வது அவனே ஜகத்–ரட்–ச– கன். எல்–ல�ோரு – க்–கும் பார்த்து பார்த்து படி–யள – ப்–ப– வன் நம்மை லேசில் விட்–டு–வி–டு–வானா? தவறு செய்து– விட்–டாய் ஆண்–டாள்!’’ என்று மனை–வியை மென்–மை–யா–கக் கடிந்–துக� – ொண்–டார். ப�ொது–வாக நாம் அனை–வ–ருமே க�ோரிக்கை மனு–வ�ோ–டு–தான் க�ோயி–லுக்–குப் ப�ோகி–ற�ோம். நம்–மைப் படைத்–த–வ–னான பரம்–ப�ொ–ரு–ளுக்கு நமக்கு என்ன வேண்–டும் என்–று–கூ–டவா தெரி–யாது? இந்த உண்–மையை ஆழ்– வார் பெரு–மக்–கள் உருகி உருகி அழுது த�ொழு– தி – ருக்–கி–றார்–கள் திருக்–கு–றுந்– தாண்– ட – க த்– தி ல் திரு– ம ங்– கை–யாழ்–வா–ரின் அற்–பு–தப் பாசு–ரம்:
ஆழ்–வார்க்–க–டி–யான்
மை.பா.நாரா–ய–ணன்
இரும்பு அனன்று உண்ட நீரும் ப�ோத–ரும்; க�ொள்க; என்–தன் அரும்–பிணி பாவம் எல்–லாம் அகன்–றன என்–னை–விட்டு; சுரும்பு அமர் ச�ோலை சூழ்ந்த அரங்–கமா க�ோயில்–க�ொண்ட கரும்–பி–னைக் கண்டு க�ொண்டு, என்–கண் இணை களிக்–கு–மாறே! இதன் ப�ொருள்: ‘‘அரங்–கனை நினைத்த மாத்– தி–ரத்–தில் என் பாவம் எல்–லாம் பறந்–த�ோடி – வி – ட்–டன. என் தீவி–னை–கள் என்–னைத் த�ொட–ரு–வ–தில்லை. வண்–டு–கள் சூழ்ந்–து–க�ொண்டு ரீங்–கா–ர–மி–டும் மிக– வும் ரம்–மி–ய–மான எழி–லும் ப�ொழி–லும் சூழ்ந்த – க – ர் அப்–பனை என் இரண்டு கண்–கள – ா–லும் அரங்–கந கண்–டு–க�ொண்–டேன்–’’. காஞ்சி மகா பெரி–ய–வர், சதா அது வேண்–டும் இது வேண்–டும் என மனது அரித்–துக்–க�ொண்டே இருக்– க க் கூடாது. இப்– ப டி நினைப்– ப – து – த ான் தரித்–திர நிலை என்று அடிக்–கடி ச�ொல்–வார். மனம் பரம்–ப�ொ–ருள – ா–னவ – னி – ட – ம் பேரா–னந்–தத்– தில் திளைக்க வேண்–டும். மனம் ஸர்–வேஸ்–வர– னி – – டம் லயித்–துவி – ட்–டால் அதை–விட பெரிய பாக்–கிய – ம் என்ன இருக்க முடி–யும்? ஆனால், யதார்த்–தத்–தில் என்ன நடக்–கி–றது? மனம் சுகங்– க – ளி – லேயே அலை– ப ாய்ந்து கிடக்கிறது. எங்கு சுத்–தின – ா–லும் எத்–தனை மாட வீதி–களி – ல் உலா வந்–தா–லும் திருத்–தேர் நிலைக்கு வந்து சேர்– வ–து–ப�ோல் மனம் கடை–சி–யாக ப�ொரு–ளா–சை–யில் அல்–லது ப�ொன்–னா–சையி – ல் வந்து சங்–கமி – க்–கிற – து. இதி–லி–ருந்து மீள ஒரே வழி, சித்த சுத்–தி–தான். சித்–தம் சுத்–த–மாக இருக்க வேண்–டு–மா–னால் கலி–யு–கத்–தில் ஒரே மாம–ருந்து இறை வழி–பா–டு– தான். அவ–னி–டம் முழு–வ–து–மாக சரணடைய வேண்– டும். இனி என்– ன ால் ஆவது ஒன்– று – மி ல்லை. எல்–லாம் நீதான் என அவ–னையே அண்–டியி – ரு – க்க வேண்–டும். சுகம் அதா–வது, இன்–பம் இரண்டு வகைப்– ப–டும். ஒன்று சிற்–றின்–பம், மற்–ற�ொன்று பேரின்–பம். மின்–னலை – ப்–ப�ோல எளி–தில் மறைந்து ப�ோகிற இன்–பம் வேண்–டுமா? அல்–லது வானம்–ப�ோல எப்– ப� ொ– ழு – து ம் நிலை– ய ாக இருக்– கி ற இன்– ப ம் வேண்– டு மா என்– ப – து – த ான் நம்– மு ன் நிற்– கி ற மிகப்–பெ–ரிய கேள்வி! கூரத்–தாழ்–வான் வாழ்க்–கையி – லி – ரு – ந்து நமக்–கும் கிடைக்–கும் செய்தி இது–தான்: பரம்–ப�ொ–ரு–ளி–டம் மாறாத பற்று வைக்க வேண்–டும். இதற்கு முத– லில் நம் நெஞ்–சில் புற்று வைக்–கக்–கூ–டிய தீய சிந்–த–னை–களை விட்டு ஒழிக்க வேண்–டும். அல்–லது வில–கி–னால் நல்–லது தானாக வந்து சேரும். அரங்–க–னின் அருட்–பார்வை நம் அனை–வர் மீதும் பட–ரட்–டும்.
ðô¡
83
1-15 ஜூலை 2017
65
தெளிவான புத்தியுள்ளவன் அவமானப்பட்டால் ஆபத்து! 84
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
– – க் க�ொண்டே அவர் த்தை ச�ொல்லி – ன – த ரத் சூ க்கு ம், – னு வட ஏறி . அர்–ஜு–ன –டி–ரு–டன் வானத்–தில் ரு–மர் கைகாட்–டி–னார் தி–னார்– கள் பெண் த்– நிறு ை ல த – . கு க்– ற்று பீம–னும் தா ோக்கி ப�ோயி –ர–சே–னன் தேரி– ந� – ப டி ஜெ யி த்– தே ன் கள். இப்–ப�ொ–ழுது சித் தரு – ம – பு த்– தி – ர ர், எப் யே டி – ப – ய – பி ப்– கூ –பிக்–கிற நியா–யம். ை ண் க ர்த்–தாயா என்று கா பா லி–ருந்து கீழ் இறங்கி –மா– –தான். ால் ஜெயிக்க முடி–யு தரு–மரை ந�ோக்கி வந் ல்லை. அத–னால் எங்–களை உன்–ன ம். ய – சம ய வேண்–டி – ‘‘உங்–கள் மீது க�ோபமி என்று எடுத்–து–காட்ட –ட– ப ம் ப்– ல – க�ோப . ச�ொல் ல்லை – வி –வும் தரு–ம–ரால் எது , ால் – ால் ஜெயிக்க முடி–ய ன – ள ஆ எங்க – க்கு ரா யிக்க யா வித்து உன – ம் அர்–ஜு–னனை ெஜ ண்–களை வில்லை. கட்–டு–களை விடு– இருப்–பினு பெ வா என்று ஒரு ைய ோய் ட – ப� ளு – –று–மில்லை நீ ஒன் லும் முடி–யாது. எங்–க ன் நா ால் – த – – த்–திய – று டு அ வ னை அ வ ன் – ால், துன்பு – த – த்–திய – று அ ந்– நி ய பா வ த்– த�ோ பி–னார். பயமு ர, தவி தேனே த்– பிடி – – த்–திற்கு அனுப்– இருப்–பிட க�ௌர–வர் பெண்களை மேல் நன்றி எந்த வருத்–த–மும் ம் மீது ள் க – வர் ய�ோ–த–ன–னும் அதற்கு அ ரி– து எனக்கு ன் ன – த – ாய் வெகு விரை– நம்பி துரி–ய�ோ –லத் த�ோன்–றா–த–வ–ன ச�ொல் இல்லை. கர்–ணனை டு த்– இ ற்கு தி காரி–யத்– தி ல் கூ ட்– ட த்– த ா– ர�ோ என்ற முட்–டாள் செய்த –விட்–டது. உங்–க– வ ாக தன் பக் – க த்– றை – மு பல ஏறி ரில் –பட்–டு – ான். தே ண்ட தனை கல–வ–ரம் ஏற் – ள் சேர்ந்து க�ொ – து. நீங்க ரிட்ட நே ய்ய –துக் க�ொண்–டான். செ டித் அ ல் யி – சண்டை ள�ோடு எங்– தலை னை ன – த – யிற்று. கர்ணன் ய�ோ ரி– து ‘எவ்வளவு கேவலமா னை த்– தே ன் . தலை–யி–டா–விட்–டால் த்து சிதை று நி – ப் ப�ோய் – ற்கு அழைத்து ப்பா ற்று வ ான் என் கள் இடத்தி பிரச்–னை–கள் கா ட்– டல் – ல வ ா ஓடி ப் ள் க இ ங்– கு உ து – . ன் மு – பே புற ப்– ன் கர்ண க�ொன்–றி–ரு ங்– க்க முடி–ய– – ம் இவன் உ – க்–கும். எனினு . கர்–ண–னால் ஜெயி ான் ோன ப� தீர்ந்து ப�ோயிரு று – ன். என் தை வாங்–கினே ்ல வேண்–டும் ல்லை. நானல்–லவா உ –டத்–தில் ஆழ்த்– வி கள் கையால் க�ொல . ன் றே – க க்– வி – –க ன் விடு தனை பேரை–யும் சங் விதி இருப்–ப–தால் நா – ாம்’– ’ என்று அத்– ண்ட நகர்ந்து ப�ோனது ம் வே டு – ய மட் புரி ன் ோர் ண – ப� கர் டு – விட்டு – ள�ோ எங்க – – – னு – ம் அந்த கந்– தி– – ாக இருந்–தது. கர்ண – ம், பீமனு – ம வு அசிங்க – ள – வ எவ் ச�ொல்ல, அர்–ஜு–னனு ன் . ள் நா – க ார் ான் – –பித்–த கி வணங்–கின சூரத்–த–னத்தை நம் ைய ட தர்வ அர–சனை ந�ோக் ைய – ட – னு ன ு– – ர்–வப் படை அர்–ஜ அந்த கந்த
த
யுத்–தத்–தில் இறங்–கினே – ன். ஆனால் அர்–ஜு–னனு – க்கு முன்னால் கர்–ணன் எது–வும் இல்லை என்று தெரிந்து ப�ோயிற்–று’ என்று ந�ொந்து க�ொண்–டான். தனக்–குள்– ளேயே பேசிக் ெகாண்–டான். அவன் முக–பா–வம் அவன் மன–நில – ையை எடுத்–துக் காட்–டி–யது. கர்– ண ன் அருகே வந்து உட்– க ார்ந்– த ான். துரி–ய�ோ–த–னன் முகம் திருப்–பிக் க�ொண்–டான். ‘‘என் மீது க�ோபம் வேண்–டாம். யுத்–தம் வரும் என்று நான் இங்கு நினைக்–க–வில்லை. யுத்–தத்– திற்–காக என்னை அழைத்–துப் ப�ோக–வில்லை. ஏத�ோ வேடிக்கை பார்த்–துவி – ட்டு திரும்–பிவி – டு – வ�ோ – ம் என்–று–தான் ச�ொன்–னாய். நாம் ஒரு யுத்–தத்–திற்கு ப�ோக வேண்–டு–மென்–றால் அதற்–கான யுக்–தி–கள் இருக்க வேண்–டாமா. அதற்– கான ஹ�ோமங்–க– ளை– யு ம், யாகங்– க – ளை – யு ம், விர– த ங்– க – ளை – யு ம் கைக�ொள்ள வேண்– ட ாமா. அதற்– க ான மந்– தி – ரங்–களை நான் உச்–ச–ரிக்க வேண்–டாமா. எந்–தக் காப்–பும் இன்றி என்னை திடீ–ரென்று ஒரு யுத்–தத்– தில் ஈடு–ப–டுத்–தி–விட்டு நான் காப்–பாற்–ற–வில்லை என்று கவ–லைப்–பட்–டால் என்ன செய்–வது. என்–னு– டைய வீரத்–தின் மீது உனக்கு எப்–படி நம்–பிக்கை இல்–லா–மல் ப�ோயிற்று. அர்–ஜு–ன–னும், பீம–னும் எப்–ப�ொ–ழு–தும் யுத்–தத்–திற்கு தயா–ராக இருக்–கி– றார்– க ள். அத– ன ால் அவர்– க ள் சூரத்– த – ன த்தை வெகு எளி–தாக காட்–டி–னார்–கள். எனக்கு அப்–படி ச�ொல்–லப்–ப–ட–வில்லை. தவறு உன்–னு–டை–யது. யுத்–தம் நடக்–கும் என்று நீ ச�ொல்–லி–யி–ருந்–தால் – ப்–பேன். பல அஸ்–திர– ங்–க– நான் காபந்–த�ோடு வந்–திரு ள�ோடு வந்–தி–ருப்–பேன். க�ோபத்–தை–விடு. மிக–வும் ச�ோர்ந்–திரு – க்–கிற – ாய். க�ொஞ்–சம் உணவு எடுத்–துக் க�ொள்’’ என்று வற்–பு–றுத்–தி–னான். ‘‘இல்லை. நான் பட்– டி னி கிடந்து சாகப் ப�ோகி– றே ன். இந்– த த் த�ோல்வி என்னை அவ– மா–ன–ம–டை–யச் செய்–து–விட்–டது. நான் உன்–னால் காப்–பாற்–றப்–பட – வி – ல்லை. என் எதிரி அர்–ஜு–னன – ால் காப்–பாற்–றப்–பட்–டி–ருக்–கி–றேன். என் மிகப்–பெ–ரிய எதி–ரி–யான பீம–னு–டைய ஆத–ர–வால் காப்–பாற்–றப்– – ன். இது என்னை ந�ோக–டிக்–கி–றது. பட்–டி–ருக்–கிறே வேத–னைச் செய்–கி–றது. நான் அர–ச–னாக இருக்க லாயக்–கில்–லைய�ோ என்று த�ோன்–று–கி–றது. நான் எதற்கு உயிர்–வாழ்–வது. நான் உணவு எது–வும் உண்–ணம – ாட்–டேன். பட்–டினி இருந்து சாகப் ப�ோகி– றேன்–’’ என்று உரத்த குர–லில் ச�ொல்ல, கர்–ணன் பல்–வேறு வித–மாக தன்–னுடை இய–லா–மை–யைச்
86
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
ச�ொன்–னான். பல–ரும் அதை ஆம�ோ–தித்–தார்–கள். துரி–ய�ோ–த–னன் ஒரு–வாறு மனம் தேறி–னான். ச�ோர்–வ�ோடு அஸ்–தி–னா–பு–ரம் ந�ோக்கி பய–ணப்– பட்–டான். ஆனால், அவ–னுட – ைய மனம் த�ோற்–றுப்–ப�ோன உளைச்–ச–லி–லேயே இருந்–தது. அர்–ஜு–ன–னுட – ைய சாக– ச ங்– க ள் அவன் கண்– மு ன்னே இருந்– த ன. கர்–ண–னால் தன்னை காப்–பாற்ற முடி–ய–வில்லை என்ற வேத–னை–யும் அவனை அரித்–துக் க�ொண்– டி–ருந்–தது. அலங்–க–ரித்து வந்–தி–ருந்த தன்–னு–டைய மனை–வி–யர் முன்பு வெகு தீன–மாக பஞ்ச பாண்–ட– வர்–களை ந�ோக்கி அல–றி–யது ஞாப–கம் வந்–தது. ‘இந்த துரி– ய�ோ – த – ன ன் என்– கி ற துராத்மா உனக்கு கெடு–தல் செய்–தி–ருக்–கி–றானே அவனை விடு– வி ப்– ப – த ற்– க ாக ஏன் வந்– தி – ரு க்– கி – ற ாய் அர்– ஜுனா என்று சித்–ர–சே–னன் கேட்–ட–தும், ஆயி–ரம் எங்–களு – க்–குள் பகை இருந்–தா–லும் அவன் எங்–கள் சக�ோ–த–ரன். அந்–தப் பெண்–கள் எங்–கள் குலத்–துப் பெண்– க ள். எங்– க ள் குலத்– து ப் பெண்– க – ளு க்கு இழுக்கு ஏற்–ப–டும்–ப–டி–யா–க–வும், எங்–கள் சக�ோ–த–ர– னுக்கு அவ–மா–னம் நேரும்–படி – ா–கவு – ய – ம் உள்ள ஒரு விஷ–யத்தை பார்த்–துக் க�ொண்டு நான் ெபாறு– மை–யாக இருக்–க–மாட்–டேன். நீ என்ன செய்ய – க்–கிற – ாய் துரி–ய�ோத – ன – னை – ’ நினைத்–துக் க�ொண்–டிரு என்று பதி–லுக்கு சினே–கம – ாய் கேட்க, சித்–ரகு – ப்–தன், ‘இந்–திர– னி – ட – ம் க�ொண்–டுப – �ோய் இவனை சமர்ப்–பிக்– கப் ப�ோகி–றேன்’ என்று ச�ொல்ல, அப்–படி ஏதும் செய்ய வேண்–டாம். அவனை விடு–வித்–து–விடு. உனக்கு நான் நண்–ப–னாக இருக்–கி–றேன். நமது நட்பு த�ொட–ரட்–டும். உனக்–குத் தேவை–யான நேரத்– – ன் என்று சம–ரச – ம் ச�ொல்ல, தில் உதவி செய்–கிறே
அந்த கந்–தர்–வர்–கள் அதற்கு சம்–ம– தம் தெரி–விக்க, சித்–ர–சே–னன் விடு– விக்க, அர்–ஜு–னனி – ன் துணை–ய�ோடு வெளியே வந்து தரு–ம–புத்–தி–ரரை வணங்கி, அங்–கி–ருந்து மனை–வி–ய– ர�ோடு தன் பக்–கம் வந்து சேர்ந்–ததை நினைக்க நினைக்க குமு–ற–லாய்– தான் இருந்–தது. உப–வா–சம் இருந்து உயிர்–து– றக்–கப் ப�ோவ–தாக துரி–ய�ோ–த–னன் திரும்–ப–வும் ச�ொன்–னான். சகு–னி– யும், கர்–ண–னும், துச்–சா–த–ன–னும் கவ–லைப்–பட்–டார்–கள். அவ–னைப் பல– வி – த – ம ாக தேற்ற முயற்சி ெசய்–தார்–கள். ‘‘ஒரு தேசத்–தில் குடி–மக – –னுக்கு அவ–னுட – ைய அர–ச–னுக்கு ஊழி–யம் செய்–வ–தற்கு எல்–லா–வி–த– மான உரி–மையு – ம் இருக்–கிற – து. அது அவ–னுட – ைய கட–மை–யும்–கூட. அப்–ப–டித்–தான் இந்த தேசத்–தில் ஒரு பகு–தி–யான வனத்–தில் வசிக்–கின்ற பாண்–ட– வர்–கள் உனக்கு உதவி செய்–தார்–கள். அவர்–கள் உனக்கு அடி–மைப்–பட்–ட–வர்–கள். அவர்–க–ளு–டைய ரத்–தி–னங்–க–ளை–யும், அவர்–க–ளு–டைய ஆஸ்–தி–யை– – ைய யும் நீ அனு–ப–விக்–கி–றாய். எனவே, உன்–னுட ஊழி–யர்–கள் உனக்–குச் செய்த உத–விக்–காக நீ எப்–படி மனம் மறு–கு–வாய் என்–று தெரி–ய–வில்–லை–’’ என்று கர்–ணன் ச�ொன்–னான். ‘‘உங்–கள – ால் செய்ய முடி–யா–ததை அவன் செய்– தி–ருக்–கிற – ானே என்–பதை நினைக்–கத்–தான் எனக்கு ஆத்–தி–ரம் அதி–க–மா–கி–றது. துச்–சா–தனா, நீ இங்கே வா. நான் ராஜ்–ஜி–யத்தை துறக்க நினைக்–கி–றேன். இந்த அரச பதவி எனக்கு வேண்–டாம். இந்த அவ–மா–னத்–த�ோடு என்–னால் அர–ச–னாக அஸ்–தி– னா–பு–ரத்–தில் நுழைய முடி–யாது. நீ அர–சாட்–சியை ஏற்–றுக் க�ொள். மன்–னன – ாக மாறி–விடு. குரு–வையு – ம், மற்–றவ – ர்–களை – யு – ம் மதித்–துப் ப�ோற்று. அற்–புத – ம – ான தானி–யங்–கள் விளை–யும் அந்த தேசத்தை சுபிட்–ச– மாக ஆண்டு வா. நான் இங்கு அமை–திய – ாக உயிர் துறக்க விரும்–பு–கின்–றேன்–’’ என்று மர–வுரி தரித்து, தன்னை சுத்–தப்–படு – த்–திக் க�ொண்டு உப–வா–சத்–தில் ஆழ்ந்–தான். துச்–சா–த–ன–னுக்கு அழுகை ப�ொங்கி வந்–தது. தன் அண்–ண–னு–டைய முடிவை நினைத்து வாய்– விட்டு அல–றின – ான். அவன் பாதங்–களை பிடித்–துக் க�ொண்–டான். ‘‘எனக்கு அரச பதவி வேண்–டாம். இன்–னும் நூறு வரு–டங்–கள் ஆனா–லும், நீங்–கள்– தான் அர–சன். உங்–க–ளைத் தவிர வேறு யாரும் அஸ்– தி – ன ா– பு – ர த்தை ஆட்சி செய்ய முடி– ய ாது. ஒரு–ப�ொ–ழு–தும் நான் அங்கு மன்–ன–னாக இருக்க மாட்–டேன். நீங்–கள் இல்–லா–மல் நான் உயிர் வாழ மாட்–டேன். நீங்–கள் தயவு செய்து உண்–ணா–வி–ர– தத்தை முடித்– து க் க�ொண்டு அங்கே வந்து விடுங்–கள்–’’ என்று கெஞ்–சி–னான். அண்– ண – னு ம், தம்– பி – யு ம் கட்– டி க்– க�ொ ண்டு அழு–தார்–கள். தெளி–வான புத்–தி–யுள்–ள–வன் அவ– மா–னப்–ப–டு–கி–ற–ப�ோது அந்த அவ–மா–னம் மிகப்
பெரி–தாகி அவ–னையே கப–ளீக – –ரம் செய்–யும். புத்–திய – ால் அவ–னால் எதிர்– க�ொள்ள முடி–யாது. அவ–மா–னத்தை பிரித்து ஆராய முடி–யாது. சரி–யான விடை தேட இய–லாது. எனவே, ஒரு – ான சூழ்–நில – ை–தான் அங்கு அவ–லம உரு–வா–யிற்று. சகு–னியு – ம், கர்–ணனு – ம் கவ–லை–ய– டைந்–தார்–கள். எப்–ப–டித் தேற்–று–வது என்று நினைத்–தார்–கள். அப்–ப�ோது பாதா–ளத்–தில் இருக்–கின்ற தைத்–ய– தா–ன–வர்–கள் என்–கிற பைசா–சங்–க– ளைப் ப�ோன்–ற–வர்–கள் துரி–ய�ோ–த– னன் உப–வா–சம் இருந்து உயிர் துறந்–தால் ஒரு–ப�ொ–ழுது – ம் சண்டை ஏற்–பட – ாது. ப�ோர் நடக்–காது. ப�ோர் நடக்–கா–விட்–டால் நமக்கு அத–னால் பெரிய நஷ்–டம் உண்–டா–கும். கூட்–டம் கூட்–ட–மாக மனி–தர்–கள் இறந்–தால்–தான் நமக்கு பலம் பெரு–கும். அந்–தப் பலத்தை நாம் இழந்–து–வி–டக் கூடாது. எனவே, ப�ோர் மூள்–வ–தற்– குண்–டான ய�ோச–னையை நாம் செய்ய வேண்–டும். துரி–ய�ோ–த–னனை உற்–சா–கப்–ப–டுத்த வேண்–டும் என்று ச�ொல்லி, அதர்–வண வேதத்–தில் ச�ொல்–லி –யி–ருக்–கின்ற மந்–தி–ரத்–தைப் பிர–ய�ோ–கம் செய்து ஒரு ஏவல் பிசாசை உண்–டு–பண்ணி அந்த ஏவல் பிசாசை துரி–ய�ோ–த–னனை அங்–கி–ருந்து எடுத்து வரும்–படி ஏற்–பாடு செய்–தார்–கள். பாதாள ல�ோகத்–தில் ஒரு நல்ல சபை–யில் துரி–ய�ோ–த–னன் உட்–கார வைக்–கப்–பட்–டான். ‘‘எதற்–காக பயப்–ப–டு–கி–றீர்–கள். நாங்–க–ளெல்– லாம் பஞ்ச பாண்–ட–வர்–களை எதிர்க்–கி–ற–வர்–கள். பழி வாங்க துடிப்–ப–வர்–கள். இறப்–புக்–குப் பிற–கும் இன்–னும் உயி–ர�ோடு இருந்து அவர்–களை வெற்றி க�ொள்–ளும் வெஞ்–சின – த்–த�ோடு அலை–கிற – வ – ர்–கள். கிருஷ்–ண–னால் க�ொல்–லப்–பட்–ட–வர்–கள் பல–பேர் இங்கு இருக்–கி–றார்– கள். அவர்– கள் அத்–த– னை– பே–ரும் கிருஷ்–ணன் மீதும், அர்–ஜு–னன் மீதும் க�ோபம் க�ொண்–டி–ருக்–கி–றார்–கள். எனவே, உன் பக்–கம் இவ்–வ–ளவு பெரிய பலத்தை வைத்–துக் க�ொண்டு எதற்– க ாக நீ த�ோற்– று – வி – டு – வ�ோம�ோ என்று எண்–ணு–கி–றாய். ஒரு சிறிய நஷ்–டத்–திற்– காக ஏன் பெரி–தாக புலம்–பு–கி–றாய்–’’ என்று தேற்ற ஆரம்பித்தார்–கள். ‘‘உன்– னு – ட ைய நாபிக்கு மேல் உடம்பு வஜ்– ஜி – ர த்– த ால் ஆனது. கதை– ய ால�ோ, அம்– பால�ோ, ஈட்–டி–யால�ோ அதைப் பிளக்க முடி–யாது. உன்– னு – ட ைய நாபிக்கு கீழே உள்ள உடம்பு ம ல ர் – க – ள ா ல் ஆ ன து . அ து ப ெ ண் – களை கவர்–வ–தற்–கான உண்–டான அம்–சம். ஒரு திவ்ய புரு–ஷ–னாக நீ பிரம்–ம–னால் உரு–வாக்–கப்–பட்–டி–ருக்– கி–றாய். இந்–தப் போரில் நீ ஜெயிப்–பது உறுதி. எங்–க–ளால் என்ன உதவி செய்ய முடி–யும் என்று நினைக்–கி–றாயா. உன்–னு–டைய வீரர்–கள் பல–பேர் உடம்–பில் நாங்–கள் புகுந்து க�ொள்–வ�ோம். அவர்– கள் சக்–தி–யை–விட அதி–க–மான சக்–தியை அவர்– கள் ப�ோரின்–ப�ோது பிர–ய�ோ–கம் செய்–வார்–கள்.
ð£ô-°-ñ£-ó¡
ðô¡
87
1-15 ஜூலை 2017
கிருஷ்–ண–னால் க�ொல்–லப்–பட்ட நர–கா–சு–ரனின் ஆன்மா கர்– ண – னு – ட ைய உடம்– பி ல் புகுந்து க�ொள்ளப் ப�ோகி–றது. கர்–ணன் மிக உக்–க–ர–மாக ப�ோர் செய்–யப் ப�ோகி–றான். அர்–ஜு–னனை அழிக்– கப் ப�ோகி–றான். இத–ற்–கா–க–வெல்–லாம் நாங்–கள் – க்–கிற�ோ – ம். நீ மட்–டுமே ப�ோர் செய்– சப–தம் செய்–திரு வ–தாக நினைக்–காதே. உங்–கள் பக்–கம் நாங்–கள் இருக்–கிற�ோ – ம்–’’ என்று பாதா–ளத்–தில் வசிக்–கின்ற அந்த தைத்–ய–தா–ன–வர்–கள் துரி–ய�ோ–த–ன–னுக்கு உற்–சா–க–மூட்–டி–னார்–கள். அந்த ஏவல் பிசாசை மறு–ப–டி–யும் க�ொண்–டு– ப�ோய் துரி–ய�ோ–த–னனை அவன் இடத்–தில் விட்–டு வி – –டும்–படி – –யா–கச் ச�ொன்–னார்–கள். இவை அனைத்– தும் கன–வில் கண்–ட–தாக துரி–ய�ோ–த–னன் எண்– ணி–னான். மறு–ப–டி–யும் ய�ோசித்–துப் பார்த்–தான். எழுந்து நின்–றான். உப–வா–சத்தை துறந்–தான். நாம் நிச்–ச –யம் வெற்றி பெறு– வ�ோ ம். கர்– ணன் தன்– னு – ட ைய அமா– னு ஷ்ய சக்– தி – ய ால் அர்– ஜ ு– னனை க�ொல்– லு – வ ான் என்ற நினைப்– ப �ோடு அவன் த�ொடர்ந்து அஸ்–தி–னா–பு–ரம் ந�ோக்–கிப் – ல் புலம்–புகி – ற – வ – னு – க்கு பய–ணப்–பட்–டான். த�ோல்–வியி மறு–படி வெற்றி பெறு–வ�ோம் என்று ஏத�ோ ஒரு – கி – ற – து. சக மனி–தர்–கள – ால் நம்–பிக்கை தேவைப்–படு கிடைத்த நம்–பிக்கை ப�ோதாது என்–றால் சூட்– சும ரூப–மா–க–வும், ஆழ்–மன சிந்–த–னை–யா–க–வும் இருக்–கின்ற விஷ–யங்–கள் அவ–னுக்கு உற்–சா–கம் க�ொடுப்–பின் அத–னால் அவன் மறு–ப–டி–யும் ப�ோர்– செய்ய, அவ–மா–னத்தை நீக்க இறங்–கி–வி–டு–வான் என்–பது ஒரு உண்மை. அஸ்–தி–னா–பு–ரம் வந்–த–தும் துரி–ய�ோ–த–னனை பீஷ்–மர் அழைத்–தார். சகு–னி–யு–ட– னும், கர்–ண–னு–ட–னும், துச்–சா–த–ன–னு–ட–னும் அவர் அரண்–ம–னைக்கு துரி–ய�ோ–த–னன் ப�ோனான். ‘‘நடந்– த து அனைத்– தை – யு ம் கேள்– வி ப்– ப ட்– டேன். பாண்–ட–வர்–களை உன்னை காப்–பாற்–றிக் க�ொடுக்–கும்–படி நேர்ந்–து–விட்–டதே. உனக்கு ஏதே– னும் புரி–கி–றதா. கர்–ண–னால் ஜெயிக்க முடி–யாத கந்–தர்–வர்–களை வெகு எளி–தில் அர்–ஜு–ன–னும், பீம–னும் ஜெயித்து க�ொடுத்–தி–ருக்–கி–றார்–க–ளென்– றால் கர்–ண–னுக்கு ப�ோத–வில்லை என்–றல்–லவா அர்த்–தம். என்–னு–டைய அபிப்–ரா–யப்–படி அர்–ஜு–ன–னுக்கு முன்–னால் பதி–னா–றில் ஒரு பங்–கு–கூட கர்–ணன் வலி–வுட – ை–யவ – ன் அல்ல. அவ–னால், அர்–ஜு–னனை ஜெயிக்க முடி–யாது. இவனை நம்–பிக்–க�ொண்டா யுத்–தத்–தில் இறங்–கு–கி–றாய். வெறும் வாய் பேச்சு. வெறும் த�ொடை தட்–டல். பாண்–ட–வர்–க–ளு–டைய பங்கை அவர்–க–ளுக்–குக் க�ொடுத்–து–விடு. சமா–தா– னம் செய்து க�ொள். அவர்–களை அழைத்து வந்து மரி–யா–தைய – ாக அவர்–கள் செல்–வத்–தையு – ம், ராஜ்–ஜி– – த்தி யத்–தையு – ம் க�ொடுத்–துவி – டு. உன்னை இழி–வுப – டு குரு–குல – த்–தையு – ம் அவ–மா–னப்–படு – த்–தாதே. துர்–புத்தி உள்ள சகு–னி–யும், வெறும் திமிர் பேச்சு உடைய கர்–ண–னும் உன்னை தூண்–டி–வி–டு–கி–றார்–கள். நீ என்ன ச�ொன்–னா–லும் தலை–யாட்–டு–வ–தற்கு உன் தம்பி துச்–சா–த–னன் இருக்–கி–றான். இந்த மூன்று பேரா– லு மே நீ அழிந்து ப�ோகி– ற ாய். உனக்கு
88
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
எதி–ரிக – ள் எதிரே இல்லை. அவர்–கள் பாண்–டவ – ர்–கள் இல்லை. இவர்–கள்–தான் உன் எதி–ரி–கள்–’’ என்று சுட்–டிக் காட்ட, அந்த இடத்–தி–லி–ருந்து வெகு–வே–க– மாக துரி–ய�ோ–த–னன் வெளி–யே–றி–னான். தன்னை மதிக்–கா–மல், தனக்கு பதில் ச�ொல்– லா–மல் துரி–ய�ோ–த–னன் நகர்ந்து ப�ோனது பற்றி பீஷ்–மர் வெட்–க–ம–டைந்–தார். தவ–றான நப–ருக்கு, தவ–றான நேரத்–தில் நல்ல உப–த–சேம் செய்–தது மிகப் பெரிய தவறு என்–பதை உணர்ந்–தார். பீஷ்–ம–ரு–டைய பேச்–சால் கர்–ணன் அதி–கம் பாதிக்–கப்–பட்–டான். அவ–னுக்கு துரி–ய�ோ–த–னன் முன்பு தன்னை நிலை–நாட்–டிக் க�ொள்ள வேண்– டிய அவ–சி–யம் ஏற்–பட்–டது. வேறு என்–ன–வி–த–மான பதில் ச�ொன்–னா–லும், சமா–தா–னம் ச�ொன்–னா–லும் துரி–ய�ோ–த–னன் ஏற்–க–மாட்–டான். எனவே, செயல்– தி–றனை மட்–டும் காண்–பித்து துரி–ய�ோ–த–னனை வசப்– ப – டு த்த வேண்– டு ம் என்று பீஷ்– ம – ரு – ட ைய – ட – ைய பேச்–சால் அவன் தூண்–டப்–பட்–டான். பீஷ்–மரு பேச்–சுக்கு எழுந்து வந்து சரி என்று நினைத்–தா–லும் அந்த இடத்–தில் தன்னை ஆத–ரித்து பீஷ்–ம–ரிட – ம் துரி–ய�ோ–த–னன் பேச–வில்லை என்–ப–தும் வருத்–த– மாக இருந்–தது. கர்–ணன் அர்–ஜு–னனை க�ொல்–லு– வான் என்று அழுத்–தம் திருத்–த–மாக பீஷ்–ம–ரி–டம் ச�ொல்–லா–தது வருத்–தம் தந்–தது. ‘‘துரி–ய�ோ–தனா, நான் திக் விஜ–யம் செய்–யப் ப�ோகி–றேன். வடக்கு, தெற்கு, கிழக்கு, மேற்கு என்று எல்லா திசை–க–ளி–லும் என் படை–க–ள�ோடு வலம் வரப் ப�ோகி–றேன். அங்–குள்ள மன்–னர்–களை எதிர்த்து உனக்கு வரி கட்–டும்–படி நிர்ப்–பந்–திக்– கப் ப�ோகி–றேன். அங்கு கிடைத்த வரி–க–ள�ோடு இங்கு வந்து உன் ப�ொக்– கி – ஷ த்தை நிரப்– ப ப் ப�ோகி–றேன். பீஷ்–ம–ரு–டைய பேச்சு என் மனதை க�ொதிக்க வைத்–து–விட்–டது. எந்த பக்–கு–வ–மும் இல்–லாத அந்–தக் கிழ–வர் நம்மை ஏள–னம் செய்–வ– தையே முக்–கிய – ம – ா–கக் கரு–திக் க�ொண்–டிரு – க்–கிற – ார். பாண்–டவ – ர்–கள் மட்–டுமே, அவர்–கள் நலம் மட்–டுமே அவர் கண்–ணுக்–குத் தெரி–கிற – து. உன் ச�ோறு தின்று க�ொண்டு உன் எதி–ரிக்கு துணை–யா–கப் பேசு–கின்ற அவரை நீ ஏன் இன்–னும் எதிர்க்–க–வில்லை என்று புரி–ய–வில்லை. இப்–ப�ோது உன் எதிரே ஒரு சப–தம் செய்–கி– றேன் கேள். அர்–ஜு–னனை என் கையால் க�ொல்– லப்–பட – ா–தவ – ரை நான் மற்–றவ – ர– ால் கால் கழு–வப்–பட – – மாட்–டேன். நீரி–லி–ருந்து த�ோன்–றிய ப�ொருட்–களை சாப்–பி–ட–மாட்–டேன். மிகப் பெரிய விர–தங்–களை தரிக்–க–மாட்–டேன். யார் எது கேட்–டா–லும் இல்லை என்று கூற–மாட்–டேன்–’’ என்று தன் வில்–மீது அடித்து சத்–தி–யம் செய்–தான். திரு– த – ர ாஷ்– டி – ர ப் புதல்– வ ர்– க ள் இந்த மிகப் பயங்–க–ர–மான சப–தம் கேட்டு பெரிய ஹுங்–கா– ரம் செய்–தார்–கள். துரி–ய�ோ–த–னன் எழுந்–து–ப�ோய் தன் நண்–பனை தழு–விக் க�ொண்–டான். ‘‘ப�ோ. நீ நினைத்–ததை செய். வெற்–றி–ய�ோடு திரும்பி வா’’ என்று தலை தடவி உச்சி முகர்ந்–தான். மிகப் பெரிய படை–க–ள�ோடு கர்–ணன் திக்–வி–ஜ– யம் மேற்–க�ொண்–டான். நல்–ல–நா–ளில் கர்–ணன்
தலை–மை–யில் படை–கள் நகர்ந்–தன. துரு–ப–த–னின் தேசத்தை சூழ்ந்து க�ொண்டு துரு–ப–தனை தன் வசப்–படு – த்தி தங்–கம், வெள்ளி, பல–வகை ரத்–தின – ங்– – ாறு செய்–தான். களை தனக்கு வரி–யாக அளிக்–கும வட–திசை சென்று பக–தத்–தனை ெவன்–றான். பிறகு இம–யத்–தின் மீது ஏறி–னான். அங்–கி–ருந்து எல்லா திசை–களு – க்–கும் சென்று எல்லா மன்–னர்–களை – யு – ம் தன்–வ–யப்–ப–டுத்–திக் க�ொண்–டான். நேபாள தேச மன்–னனை வென்–றான். பிறகு இம–யத்–தில் இறங்கி கிழக்கு திசை ந�ோக்கி பய– ணப்– ப ட்– ட ான். அங்– க – த ம், வங்– க ம், கலிங்– க ம், கண்–டிகை, மிதிலா, மக–தம், கர்–க–கண்–டம் என்– னும் தேசங்–கள் அனைத்–தை–யும் தன்–னு–டைய ராஜ்–ஜி–யத்–த�ோடு, வக்ஷீர ய�ோக்ய அதி–சத்–திர தேசத்–தையு – ம் வென்–றான். பிறகு வத்–சல பூமி–யில் கால் வைத்–தான். கேவலா, ம்ருத்–யா–தி–கா–பதி, ம�ோஹன், பக்–தன், திரி–புரா, க�ோசலா என்–னும் தேசங்– களை தன் அதி– க ா– ர ங்– க – ளு க்– கு ட்– ப – டு த்– தி– ன ான். சக– ல – ரி – ட – மி – ரு ந்– து ம் வரி– களை வசூ– லித்– த ான். தென்– தி – சையை அடைந்த கர்– ண ன் ருக்– மி – ய�ோ டு ப�ோர் புரிந்– த ான். பிறகு பாண்– டி ய தேசத்–திற்–கும், சை–லத்–திற்–கும் புறப்–பட்–டான். கேரள மன்– ன ன், நீல மன்– ன ன் மற்– று ம் வேணு– தாரி புதல்–வனை த�ோற்–டித்–தான். தென்–தி–சை–யி– லி– ரு ந்த முக்– கி ய மன்– ன ர்– க ள் அனை– வ – ரை – யு ம் வென்று வரி வசூ– லி த்– த ான். அவந்தி தேச மன்– ன ர்– க – ளை – யு ம், வ்ருஷ்னி வம்– ச த்து யாத– வர்– க – ளி – ட – மு ம் சண்– ட ை– யி ட்டு அவன் மேற்கு திசையை அடைந்– த ான். மேற்கு திசை– யி ல் யவ– ன ர்– க – ளை – யு ம், பர்– ப ர மன்– ன ர்– க – ளை – யு ம் த�ோற்– க – டி த்– த ான். இவ்– வி – த ம் கிழக்கு, மேற்கு, வடக்கு என்று எல்லா திசை– க – ளி – லு ம் வெற்– றி க்– க�ொடி நாட்டி, மிலேச்– ச ர் வான–வாசி, வன–வாசி, மலை ஜாதி–யி–னர், பத்ரா, ஆத்–ரே–யர், மால–வர் முத–லிய ராஜ்–ஜி–யங்–க–ளை–யும் த�ோற்–க–டித்–தான். மிகப்–பெ–ரிய பெரு–மி–தத்–து–டன் அஸ்–தி–னா–பு–ரம் திரும்–பி–னான். ‘‘துர�ோ–ணாச்–சா–ரி–யா–ரால�ோ, பீஷ்–ம–ரால�ோ, க்ரு– ப – ர ால�ோ கிடைக்– க ாத ஐஸ்– வ ர்– ய ம் உன் மூலம் எனக்கு கிடைத்–து–விட்–டது. இந்த ஐஸ்–வர்– யங்–களை எனக்கு சினே–க–மாக இருக்–கின்ற மன்– னர்–க–ளுக்–கும் பங்கு ப�ோடு–வ–தின் மூலம் நான் மிகப் பெரிய க�ௌர–வத்தை அடை–வேன். அந்த க�ௌர– வ ம் எனக்கு கர்– வ த்தை க�ொடுக்– கு ம். எனக்கு சந்–த�ோ–ஷத்–தை–யும், நிறை–வை–யும், நிம்– ம–தி–யான தூக்–கத்–தை–யும் க�ொடுக்–கும். அபூர்–வ– மான வஸ்–திர– ங்–களை – யு – ம், தங்–கக் குவி–யல்–களை – – யும் க�ொண்ட இந்த மன்–னர்–கள் எனக்கு வசப்–பட்டு இருப்–பார்–கள். இதற்–காக உனக்கு எப்–படி நன்றி ச�ொன்– ன ா– லு ம் தகும்– ’ ’ என்று துரி– ய�ோ – த – ன ன் கர்–ண–னிட – ம் ச�ொல்லி சந்–த�ோ–ஷ–ம–டைந்–தான். செல்– வ த்– தி – ன ால் தான– மு ம், ப�ோக– மு ம் கிடைக்–கும். இவை இரண்–டை–யும் கர்–ணனு – ட – ைய உத–வி–யால் துரி–ய�ோ–த–னன் குறை–வர அனு–ப–வித்– தான். துரி–ய�ோத – ன – ன் அந்–தண – ர்–களை வர–வழ – ைத்து தன் பங்–குக்கு தன் கர்–வத்தை உயர்த்–திக்–க�ொள்ள
என்ன செய்–வ–தென்று ஆல�ோ–சித்–தான். ராஜ–சுய யாகம் செய்ய வேண்–டு–மென்ற விருப்–பத்தை தெரி–வித்–தான். ‘‘உங்–க–ளு–டைய தமை–ய–னார் தரு–ம–புத்–தி–ரர் உயி– ர�ோ டு இருக்– கு ம்– ப �ோது ராஜ– சு ய யாகம் நீங்–கள் செய்ய இய–லாது. ஒரு தேசத்–தின் ஒரு வம்–சத்–தின் தலை–வன்–தான் இதைச் செய்ய முடி– யும். தலை–வன் வேறு பக்–கம் இருக்க, அடுத்–தவ – ர் ராஜ–சுய யாகம் செய்–வ–தற்கு உரிமை இல்லை. எனவே, ராஜ–சுய யாகத்–திற்கு இணை–யான வைஷ்– ணவ யாகத்தை செய்–யுங்–கள் என்று ச�ொல்லி, தங்–கத்–தால் ஏர்–க–லப்பை செய்–யச் செய்து அந்த ஏர்–க–லப்–பையை துரி–ய�ோ–த–னனை விட்டு யாக–சா– லையை உழச்–செய்து, அந்த யாக–சா–லையை – ாது அன்–னமு – ம், வித–வித – ம – ான சீர்–செய்து இடை–யற பானங்–க–ளும், அனை–வ–ருக்–கும் வழங்கி, படை– ப–லத்–தை–யும், வில் திற–மை–யை–யும், தன் மன�ோ– ப–லத்–தையு – ம் கர்–ணன் வெளிப்–படு – த்த கடு–மைய – ான விர–தங்–கள் இருந்து, உயர்–வான ஒரு யாகத்தை செய்–வ–தின் மூல–மும் அதற்–குண்–டான தான தர்– மங்–களை இடை–ய–றாது செய்–வ–தின் மூல–மும் கர்–ண–னும், துரி–ய�ோ–த–ன–னும் தன் புகழை நிலை– நாட்–டிக் க�ொண்–டார்–கள். பரஸ்–ப–ரம் பாராட்–டிக் க�ொண்–டார்–கள். நடந்–துப – �ோன த�ோல்–வியி – லி – ரு – ந்து மீட்க இந்த விஷ–யங்–கள் அவர்–க–ளுக்கு பெரி–தும் உத–வின. கந்–தர்–வர்–க–ளி–டம் த�ோற்–றதை கெட்ட கன–வென மறந்து ப�ோனார்–கள். கர்–ணன் செய்த சப–தம் ஒற்–றர்–கள் மூலம் பாண்–ட–வர்–கள் காதுக்கு எட்–டி–யது. யுதிஷ்–டர் கவ– லை–யட – ைந்–தார். மிகப் பெரிய வைஷ்–ணவ யாகம் நடை–பெற்–ற–தை–யும், குறை–வின்றி நடந்–த–தை–யும் கேள்–வியு – ற்று மேலும் துய–ரட – ைந்–தார். இர–வில் கன– வு–கள் பல–தும் வந்–தன. ஒரு கன–வில் மிரு–கங்–கள் அவரை சூழ்ந்–து–க�ொண்–டன. அவர் திடுக்–கிட்டு விழித்–தி–ருக்க, எங்–களை உங்–கள் சக�ோ–த–ரர்–கள் த�ொடர்ந்து க�ொல்–கிற – ார்–கள். எங்–கள் வம்–சம் அரு– கிக் க�ொண்டே வரு–கி–றது. கடைசி நிலைக்கு வந்– து–விட்–ட�ோம். தயவு செய்து இந்த இடத்–தை–விட்டு ப�ோய்–வி–டுங்–கள். அப்–ப�ொ–ழு–து–தான் நாங்–கள் பல்கி பெருக முடி–யும் என்று வேண்டி கேட்–டுக் க�ொண்–டனர். தைத்ய வனத்–தி–லி–ருந்து தன் சக�ோ–த–ரர்–க–ளு– டன் இந்த செய்–தியை விவ–ரித்–துச் ச�ொல்லி அவர் காம்ய வனத்–திற்கு புறப்–பட்–டார்.
(த�ொட–ரும்) ðô¡
89
1-15 ஜூலை 2017
குறள்வானில் சிறகடிக்கும் பறவைகள்!
தி
ரு– வ ள்– ளு – வ ர் ஓர் இயற்– க ைக் காத– ல ர். தம்மைச் சுற்– றி ப் படர்ந்– து ள்ள இயற்– கையை அவர் மன–மாற நேசிக்–கிற – ார். அந்த இயற்கை–யைத் தம் திருக்–குற – ள் நூலில் பல்–வேறி – – டங்களில் உவமையா–கவு – ம், எடுத்–துக்–காட்–டா–கவு – ம் இணைத்துப் ப�ோற்–று–கி–றார். பல பற–வைக – ளி – ன் இயல்–புகளை – உற்று ந�ோக்– கு–கிற – ார். பற–வைக – ளி – ட – மி – ரு – ந்து மனி–தர்–கள் கற்–றுக் க�ொள்ள வேண்–டிய விஷ–யங்–கள் நிறைய உள்–ளன என அவர் உள்–ம–னம் கூறு–கி–றது. `தவ–ம–றைத்து அல்–லவை செய்–தல் புதல்– மறைத்து வேட்–டு–வன் புள்–சி–மிழ்த் தற்று.’ (குறள் எண் 274)
90
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
தவக்–க�ோ–லத்–தில் மறைந்–தி–ருந்து அத்–த–வத்– திற்கு மாறான செயல்–களை ஒரு–வன் செய்–வது எப்–படி இருக்–கி–றது தெரி–யுமா? வேடன் புத–ரில் மறைந்–திரு – ந்து வலை–வீசி – ப் பற–வைக – ளை – ப் பிடிப்–ப– தைப் ப�ோன்–றி–ருக்–கி–றது என்–கி–றது ஒரு குறள். இந்–தக் குற–ளி–லி–ருந்து என்ன தெரி–கி–றது? வள்–ளு–வர் காலத்–தி–லேயே ப�ோலிச் சாமி–யார்–கள் இருந்–தி–ருக்–கி–றார்–கள் என்று தெரி–கி–றது! புத–ரில் மறைந்– தி – ரு ந்து பற– வை – க – ளை ப் பிடிக்– கி – ற ான் வேடன். தவ–வேட – ம் என்ற புத–ரில் ஒளிந்–துக – �ொண்டு பெண்–களை – ப் பிடிக்–கிற – ார்–கள் ப�ோலித் துற–விக – ள்! `பகல் வெல்–லும் கூகை–யைக் காக்கை இகல்– வெல்–லும்
வேந்–தர்க்கு வேண்–டும் ப�ொழுது!’ (குறள் எண் 481) காக்– க ையை விடக் க�ோட்– ட ான் வலி– ம ை– யா–ன–து–தான். ஆனால் க�ோட்–டா–னுக்–குப் பக–லில் கண் தெரி–யாது. அந்–தக் க�ோட்–டானை காக்கை பகல் நேரத்–தில் வென்–று–வி–டும். வேந்–தர்–கள், அவர்–களை விட வலி–மை–யா–ன–வர்–க–ளைக் கூட வெல்ல முடி–யும். பகை–வர்–க–ளின் பல–வீ–னம – ான தரு–ணத்தை எதிர்–பார்த்து அந்–நே–ரத்–தில் ப�ோர் த�ொடுக்க வேண்–டும் என்–கி–றார் வள்–ளு–வர். `காக்கை கரவா கரைந்–துண்–ணும் ஆக்–கமு – ம் அன்ன நீரார்க்கே உள.’ (குறள் எண் 527) காகம் தனித்து உண்–ப–தில்லை. கரைந்து கரைந்து தன் சுற்–றத்–தாரை வர–வ–ழைத்து அவர்–க– ள�ோடு உண்–ணும். காக்–கை–யைப் ப�ோன்ற அத்–த– கைய இயல்–பு–டை–ய–வர்க்கே சுற்–றத்–தா–ரின் அன்பு கிட்–டும். `க�ொக்–க�ொக்க கூம்–பும் பரு–வத்து மற்–ற–தன் குத்–த�ொக்க சீர்த்த விடத்து.’ (குறள் எண் 490) ப�ொறுத்–தி–ருக்–கும் காலத்–தில் க�ொக்–கைப் ப�ோல் ப�ொறுத்–திரு – க்க வேண்–டும். காலம் வாய்த்–த– ப�ோது க�ொக்–குப் ப�ோலவே சீறிப் பாய்ந்து இலக்கை வீழ்த்த வேண்–டும். இந்–தக் குறள் இரண்டு அடி–க–ளில் கூறும் கருத்–தையே நான்கு அடி–க–ளில் நயம்–பட – த் தெரி–விக்–கிற – ார் அவ்–வைய – ார். `அடக்–கம் உடை–யார் அறி–வி–லர் என்–றெண்ணிக் கடக்– க க் கரு– த – வு ம் வேண்டா மடைத்–தலையில் – வு – ம் ஓடு–மீன் ஓட உறு–மீன் வரு–மள வாடி யிருக்–கு–மாம் க�ொக்கு.’ `அடக்–கமு – டை – ய – வ – ர்–களை அறி–வில்–லா–தவ – ர்–கள் என்–றெண்ணி இளக்–கா–ர–மாய் நினைக்–கா–தீர்–கள். குளத்–தில் பெரிய மீன் வரும்–வ–ரை–யில் க�ொக்கு அமை–தி–யாய்க் காத்–தி–ருக்–கும். திற–னற்–ற–தால் அது அமைதி காக்–கிற – து என்–றெண்ண முடி–யுமா?’ என்று கேட்–கி–றார் அவ்வை மூதாட்டி. – ான மயி–லைப் வள்–ளுவ – ர் நம் தேசி–யப் பற–வைய பற்–றி–யும் இரண்டு குறள்–க–ளில் பேசு–கி–றார். `அணங்–கு–க�ொல் ஆய்–ம–யில் க�ொல்லோ கனங்–குழை மாதர்–க�ொல் மாலும என் நெஞ்சு.’ (குறள் எண் 1081) `இவள் யார்? தெய்–வப் பெண்ணா? மயில் பற–வையா? இல்லை கன–மான குழை என்–னும் காத–ணி யை அணிந்த மனி–தப் பெண்–தானா? இ வ ள் அ ழ – க ை க் க ண் டு
திருப்பூர்
கிருஷ்ணன்
மயங்–குகி – ற – தே என் மனம்!’ என்–கிற – ான் வள்–ளுவ – ர் காட்–டும் காத–லன். `பீலி–பெய் சாகா–டும் அச்–சி–றும் அப்–பண்–டம் சால மிகுத்–துப் பெயின்.’ (குறள் எண் 475) – கு ஏற்–றிய வண்–டியே ஆனா–லும் அந்த மயி–லிற – கை அதி–கம் ஏற்–றின – ால் வண்–டியி – ன் அச்சு மயி–லிற முறிந்–து–வி–டும். எனவே அவ–ர–வர் வலி–மை–யின் அள–வ–றிந்து அதற்–கேற்–பச் செயல்–பட வேண்–டும் என அறி–வு–றுத்–து–கி–றார் வள்–ளு–வர். `அனிச்–ச–மும் அன்–னத்–தின் தூவி–யும் மாதர் அடிக்கு நெருஞ்–சிப் பழம்.’ (குறள் எண் 1120) மென்–மை–யான அனிச்ச மல–ரும் அன்–னப்–பற – – வை–யின் மெல்–லிய இற–கும் கூட மாதர்–க–ளின் கால–டியி – ல் பட்–டால் நெருஞ்சி முள்–ப�ோல் குத்–தக் கூடும் எனப் பெண்–களி – ன் மெல்–லிய – ல்–பைக் காமத்– துப் பாலில் ப�ோற்–று–கி–றது வள்–ளு–வம். – ார் வெண்–பா–வும் அன்–னப்–பற – வைய – ை நால–டிய அதன் குணத்–தைச் ச�ொல்–லிப் ப�ோற்–று–கி–றது. அன்–னம் நீரை–விட்டு விட்–டுப் பாலை மட்–டும் அருந்–து–மாம். அது–ப�ோல் எல்லா நூல்–க–ளை–யும் படிக்–கா–மல் தேவைப்–பட்ட உயர்ந்த நூல்–களை மட்–டுமே பயில வேண்–டும் என்–கி–றது அப்–பா–டல். `கல்வி கரை–யில கற்–ப–வர் நாள்–சில மெல்ல நி னை க் – கி ற் பி ணி – ப ல – ய தெள்ளிதின் ஆராய்ந்து அமை–வுடை கற்–பவே நீர�ொழியப் பாலுண் குரு–கின் தெரிந்து.’ லங்– கு – க ள் தரை– யி ல் வாழ்– கி ன்– றன. மனி–த–னும் தரை–யில்–தான் வாழ்– கி – ற ான். மீன்– க ள் தண்– ணீ – ரி ல் வாழ்– கி ன்– ற ன. மனி– த ன் தண்– ணீ – ரி ல் வாழ இய–லா–விட்–டா–லும் மீன்–க–ளைப் 63 ப�ோல் நீரில் சிறிது நேரம் அவ–னால் நீச்–ச–ல–டித்து மகிழ முடி–யும். ஆனால், விண்–ணில் பறக்–கும் பற–வைக – ள – ைப் ப�ோல் மனி–தன – ம் வானத்–தில் பறக்க – ால் ஒரு–ப�ோது இய–லாது. ஆகாய விமா–னம் ப�ோன்ற கரு–வி– கள் மூலம் அவன் வானில் செல்–ல–லாமே தவிர கருவிகளற்று இயல்–பாக வானில் பறக்க அவ–னுக்– குச் சக்தி விதிக்–கப்–ப–ட–வில்லை. ஆனால், இந்த இயல்பை மீறிய விதி–வி–லக்–கு– களா–க–வும் சில மனி–தர்–கள் இருந்–தி–ருக்–கி–றார்–கள் என்–பதே ஆச்–ச–ரி–யம். யட்–சர்–கள், கந்–தர்–வர்–கள், தேவர்–கள் விண்–ணில் பறந்–து–செல்–லும் ஆற்–றல் படைத்–த–வர்–கள் என நம் புரா–ணங்–கள் பேசு–கின்– றன. மனி–தர்–கள – ால் விண்–ணில் பறக்க முடி–யுமா? முடி–யாது. ஆனா–லும் சில சித்–தர்–கள் பறக்–கும் சக்தி பெற்று வாழ்ந்–தி–ருக்–கி–றார்–கள் என்–பதை வர–லாறு காட்–டு–கி–றது. அணிமா, மகிமா, லகிமா எனத் த�ொடங்கி எட்–டுவ – க – ைச் சித்–துக – ளை ஆன்–மிக – ம் பேசு–கிற – தே? அவற்–றில் லகிமா என்ற சித்து உடலை கன–மற்–ற– தாக ஆக்–கிக் க�ொள்–வது. அந்த ஸித்–தி–யைப் பெற்–ற–வர்–க–ளால் ஆகா–யத்–தில் பறக்க முடி–யும். அப்–படி அண்–மைக்–கா–லத்–தில் ஒரு பெண்–மணி வானில் பறந்–தி–ருக்–கி–றார். அவ–ரைப் பற–வைச்
வி
ðô¡
91
1-15 ஜூலை 2017
சித்தர் என்றே மக்–கள் அழைத்–தி–ருக்–கி–றார்–கள். அவர் சக்ர உபா–சனை செய்–த–வர் என்–ப–தால் அவ–ரைச் சக்ர அம்மா என்–றும் அழைத்–தி–ருக்– கி–றார்–கள். ஏழை எளி–ய–வர்–கள் மேல் கருணை க�ொண்டு வாழ்ந்த அவரை எளிய மக்–கள் சக்–க– – க்–கிற – ார்–கள். ரை–யம்மா என்றே ப�ோற்றி மகிழ்ந்–திரு சென்–னையி – ல் திரு–வான்–மியூ – ரி – ல் இந்–தச் சக்–கரை – – யம்–மா–வின் சமா–திக் க�ோயில் இருக்–கி–றது. புதுச்– சே – ரி – யி ல் பார– தி – ய ார் தலை– ம – றை வு வாழ்க்கை வாழ முடி–வு–செய்–த–ப�ோது அவரை – த்– ஜாக்–கி–ர–தை–யா–கப் புதுச்–சே–ரிக்கு அனுப்–பிவை தார் டாக்–டர் நஞ்–சுண்–ட–ராவ் என்ற புகழ்–பெற்ற மருத்–து–வர். அந்த மருத்–து–வ–ரின் ஆன்–மிக குரு சக்–கரை – –யம்மா தான். `பெண்–ணின் பெரு–மை` உள்–ளிட்ட பல அரிய நூல்–க–ளின் ஆசி–ரி–ய–ரும் எழுத்–தா–ளர் கல்–கி–யால் – ான தமி–ழ–றி–ஞர் குரு–வா–கவே மதிக்–கப்–பட்–ட–வ–ரும திரு.வி.க., ஒரு–நாள் சென்னை ராயப்–பேட்–டை– யில் வெஸ்லி கட்–டி–டம் என்–ற–த�ொரு கட்–டி–டத்–தின் மாடி–யில் நின்று க�ொண்–டி–ருந்–தார். அப்–ப�ோது சக்–க–ரை–யம்மா ஆகா–யத்–தில் பறந்–து–வந்து அவ–ர– ருகே நின்று சற்று ஓய்–வெ–டுத்–துக் க�ொண்டு பின் மீண்–டும் வானில் பறந்து சென்–று–விட்–டார்! பின்–னர்–தான் அவர் நஞ்–சுண்–டர– ா–வின் குருவான சக்–க–ரை–யம்மா என்–பதை திரு.வி.க விசா–ரித்து அறிந்–தி–ருக்–கி–றார். தாம் எழு–திய `உள்–ள�ொ–ளி’ என்ற புத்–த–கத்–தில் இந்த விந்–தைக் காட்–சி–யைப் பற்றி அவர் பதி–வுச – ெய்–து–மி–ருக்–கி–றார். பற–வைக – ளி – ல் காக்–கைக்கு நம் ஆன்–மிக – ம் ஒரு முக்–கி–ய–மான இடத்–தைக் க�ொடுத்–தி–ருக்–கி–றது. நம் முன்–ன�ோர்–கள் காக்கை வடி–வில் வந்து நம் படை–யலை ஏற்–றுக் க�ொள்–வார்–கள் என்–பது நமது நம்–பிக்கை. வாழும்– ப�ோ து மனி– த ன் இந்– த ப் புவியை எப்படி–யெல்–லாம் மாசு படுத்–து–கி–றான்! கண்ட இடத்–தில் குப்பை ப�ோடு–வதி – லி – ரு – ந்து சுகா–தா–ரமற்ற – வாழ்க்கை வாழ்–வது வரை அவன் செய்–யும் பல செயல்–கள் பூமி–யைக் கெடுக்–கின்–றவே! எனவே தான் அவன் மறு–பிற – வி – யி – ல் காக்–கை–யா–கப் பிறக்க – வி – யி – ல் தான் விதிக்–கப்–படு – கி – ற – ான் ப�ோலும். முற்–பிற அசுத்–தம் செய்த பூமி–யைக் காக்–கை–யாக அடுத்த பிற–வியி – ல் அவன் சுத்–தம் செய்–கிற – ான். செத்த எலி– யி–லி–ருந்து அழு–கிய பழம் வரை அனைத்–தை–யும் உண்டு இந்த பூமி சுத்–த–மா–க–வும் ஆர�ோக்–கி–ய– மா–க–வும் இருக்–கக் காக்–கை–கள் செய்–யும் சேவை அப–ரி–மி–த–மா–னது. தலைசாய்த்துப் பார்க்கிற காக்கைக்கு ஒற்றைக் கண்–தான் என நாம் எண்–ணு–கி–ற�ோம். அந்த ஒற்–றை க் கண்– ணு க்– கு க் கார– ணத்–தைச் ச�ொல்–கி–றது ராமா–ய–ணக் கதை. காகா–சு–ரன் காக்–கை–யாக வந்து சீதை–யின் அங்–கத்–தைக் க�ொத்–துகி – ற – ான். சீதை மடி–யில் தலை– வைத்–துப் படுத்து உறங்–கிக் க�ொண்–டி–ருந்த ராம– பி–ரான் விழித்து இந்–தக் காட்–சிய – ைக் காண்–கிற – ார். கடும் சீற்–றம – –டை–கி–றார். கையில் அப்–ப�ோது வில் இல்லை, அத–னால் என்ன? தரை–யில் இருக்கிற
92
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
புல்லை எடுத்து மந்–தி–ரம் ஜபித்து, காகத்–தின் – ார். வல்–லவ – னு – க்–குப் புல்–லும் ஆயு–தம் மேல் வீசு–கிற அல்–லவா? அந்–தப் புல் காகா–சு–ர– னைத் துரத்–து–கி–றது. வானத்து தேவர்–க–ளி–ட–மெல்–லாம் உதவி கேட்ட காக்கை அவர்– க ள் அனை– வ – ரை – யு ம் விட வலிமையா–னவ – ர் ராம–பிர– ான் என்–றறி – ந்து, மீண்டும் மண்–ணு –ல–கம் வரு–கி –ற து. சீதை–யின் பாதங்–க– ளில் தலை–வைத்து நமஸ்–க–ரித்து மன்–னிப்–புக் கேட்–கி–றது. அதன் தலையை ராம–பி–ரானை ந�ோக்–கித் திருப்பி வைக்–கி–றாள் சீதா–தேவி. அன்னை பரிந்– து–ரைத்–தால் அடைக்–க–லம் க�ொடுத்–துப் பாது–காக்– கா–மல் இருக்க முடி–யுமா? ஆனால், ராம–பா–ணம் இலக்–கின்–றித் திரும்–பாதே? ராமன் காக்–கை–யின் ஒரு கண்ணை மட்–டும் கவர்ந்து அதை மன்–னித்து உயிர்ப்–பிச்சை அளித்–தான் என்–கிற – து ராமா–யண – க் கதை. ற–வைக – ள�ோ – டு இணைந்–தது – த – ான் மனித வாழ்வு. மனி–தன் மட்–டும் தன்–னந்–த–னி–யாக பூமி–யில் வாழப் படைக்– க ப்– ப – ட – வி ல்லை. எல்லா உயிர்– களிடமும் அன்–புச – ெ–லுத்தி வாழ வேண்–டும் என்றே – ங்–கள – ைப் படைத்–திரு – க்–கிற – து எண்–ணற்ற உயி–ரின இயற்கை. இதை–யு–ணர்ந்த நம் மரபு, தெய்–வங்–க– ளுக்–குப் பற–வை–களை வாக–ன–மாக அமைத்து மகிழ்ந்– தி – ரு க்– கி – ற து. காக்கை சனீஸ்வரனின் வாகனம். கரு–டன் திரு–மா–லின் வாக–னம். ஆந்தை லட்–சுமி தேவி–யின் வாக–னம். அன்–னப் பறவை சரஸ்–வ–தி–யின் வாக–னம். நீரைத் தவிர்த்–துப் பாலை உண்–ணும் அன்–னப் பறவை ப�ோல் கல்வி கற்க வேண்–டும் என்–கி–றதே நால–டி–யா–ரில் ஒரு நேரிசை வெண்பா? அத–னால்– தான் கல்–விக் கட–வுள – ான கலை–வா–ணிக்கு அன்–னப் பற–வையை வாக–னம நம் ஆன்–மிக – ாக்–கியத�ோ – – ம்? வள்– ளு – வ ர் உவமை காட்– டு ம் இன்– ன�ொ ரு பற– வை – ய ான மயில், முரு– க ப் பெரு– ம ா– னி ன் வாக–னம். `முருகா முருகா முரு–கா…. வரு–வாய் மயில்–மீ–தி–னிலே!’ என முரு–கனை மயில்–மேல் ஏறி விரை–வாக வந்து அரு–ளும – ாறு வேண்–டுகி – ற – ார் மகா–கவி பார–தி–யார். முரு–கனி – ன் வாக–மான மயி–லின் பீலி ஒன்–றைத் தலை–யில் சூடி–யி–ருக்–கி–றான் கண்–ணக் கட–வுள். கண்–ணன் தலை–யில் மயில்–பீலி எப்–படி வந்–தது? இதற்–குப் பழைய புரா–ணக் கதை எது–வும் கிடை– யாது. ஆனிரை மேய்த்த கண்–ணன் கான–கத்–தில் வாழும் மயி–லின் பீலி ஒன்றை அழ–குக்–கா–கத் தலை– யி ல் சூடி– யு ள்– ள ான் என்– ப தே நமக்– கு க் கிடைத்–துள்ள செய்தி. ஆனால், கண்–ணன் தலை–யில் உள்ள மயில்– பீ–லிக்கு ஓர் அழ–கான கார–ணத்–தைக் கற்–பிக்–கிற – து ஊத்–துக்–காடு வெங்–கட சுப்–பைய – ரி – ன் கவி–யுள்–ளம். `ஆடாது அசங்–காது வா!’ என்று த�ொடங்–கும் கீர்த்–த–னை–யைத் தம் அழ–கிய கற்–ப–னை–யால் வளப்–ப–டுத்–து–கி–றார் ஊத்–துக்–காட்–டார். கண்–ணன் ஆடி–வ–ரும் அழகை மயில் பார்க்– கி–ற–தாம். அடடா, இவன் நடை என்ன நடையா
ப
இல்லை நாட்–டியம – ா? நாம் ஆடு–கிற பறவை என ஆட்–டத்–தில் பேர் பெற்–ற�ோம். ஆனால், கண்–ண– னின் நடை–ய–ழ–கின் முன் நாம் த�ோகை விரித்து ஆடும் நட–னம் கண்–ணனி – ன் பாதத்–தில் கால்–தூசு பெறுமா? இப்–படி எண்–ணி–யெண்ணி வியக்–கிற மயில், கண்–ண–னின் நடையை மெச்சி அவ–னுக்கு ஒரு பீலி–யைப் பரி–ச–ளிக்–கி–ற–தாம். அப்–ப–டிப் பரி–சா–கக் கிடைத்த பீலி–யைத்–தான் கண்–ணன் தன் தலை–யில் சூடிக் க�ொண்–டி–ருக்–கி–றா–னாம். `பன்–னிரு – கை இறை–வன் ஏறு–மயி – ல் ஒன்–றுத – ன் பசுந்–த�ோகை விரி–த–தா–டிப் பரி–ச–ளித்–தி–டுமே! குழல் பாடி–வ–ரும் அழகா! உனைக் காண–வ–ரும் அடி–யார் எவ–ரா–யி–னும் கனக மணி–யசை – –யும் உனது திரு–ந–ட–னம் கண்–பட்–டுப் ப�ோனால் மனம் புண்–பட்–டுப் ப�ோகுமே! எனவே ஆடாது அசங்–காது வா!’ - எனக் கண்–ணனை – க் க�ொஞ்–சிக் க�ொஞ்–சிக் க�ொஞ்–சு–த–மி–ழில் அழைக்–கி–றார் ஊத்–துக்–காடு வெங்–கட சுப்–பை–யர். பற–வை–கள் விலங்–கு–கள் எல்–லா–வற்–ற�ோ–டும் மனி–தர்–கள் ஒற்–று–மை–யாக வாழ–வேண்–டும் என்– பதே நம் ஆன்–மிக – ம் உணர்த்–தும் நெறி. இறை–வன் சன்–னி–தா–னத்–தில் நேர் எதி–ரான பற–வை–க–ளும்
விலங்–கு–க–ளும் கூட அன்பு பூண்டு வாழ முடி–யும் என்–பதே நம் மரபு உணர்த்–தும் உண்மை. இதைச் சிவ குடும்–பத்–தைப் பார்த்–தால் புரிந்து– க�ொள்–ள–லாம். சிவன் பார்–வதி ஆகிய தாயும் தந்– தை – யு ம் பிள்– ள ை– க – ள ான விநா– ய – க – ர�ோ – டு ம் முரு–கன�ோ – டு – ம் வீற்–றிரு – க்–கும் க�ோலத்–தில் உள்ள விர�ோ–தம் கடந்த அன்–பைப் பாருங்–கள். சிவ–னின் கழுத்–தில் பாம்பு இருக்–கிற – து. அதன் பகை–யான மயில் முரு–க–னின் வாக–ன–மாக அரு– கேயே பாம்–பின் மேல் விர�ோ–தம் காட்–டாது நிற்–கி– றது. பார்–வதி – யி – ன் வாக–ன–மாக சிங்–கம் பர–மசி – வ – ன் வாக–ன–மான காளை–யி–டம் பகைமை பாராட்–ட– வில்லை. இணைந்து வாழ்–கிற – து! பிள்–ளை–யா–ரின் வாக–ன–மான எலி–யைக் க�ொத்–தக் கூடி–யது தம்பி – ம் முரு–கனி – ன் வாக–னம – ான மயில். ஆனால் எலி–யிட அந்த மயில் அன்பு பாராட்டி வாழ்–கி–றது. நம் இந்– தி ய தேசத்– தி ல் எத்– த – னைய�ோ ஜாதியைச் சார்ந்–த–வர்–க–ளும் பலப்–பல மதங்–க– ளைச் சார்ந்–தவ ம். எல்–ல�ோரு – ம் – ர்–களு – ம் வாழ்–கிற�ோ – பகைமை பாராட்–டாது ஒற்–று–மை–யா–கக் கூடி வாழ– வேண்–டும் என்–பது – த – ான் சிவ–குடு – ம்–பம் உணர்த்–தும் தத்–து–வம�ோ? பற–வை–க–ளைப் பார்த்–துக் கற்றுக் க�ொள்– ளு ங்– க ள் என்– று – த ானே வள்– ளு – வ – மு ம் ப�ோதிக்–கி–றது!
(குறள் உரைக்–கும்) ðô¡
93
1-15 ஜூலை 2017
இக்கால குழந்தைகளிடம் பக்தியை வளர்க்க முடியுமா? -விஜயா இராமலிங்கம், விழுப்புரம்.
ச–ய–மாக முடி–யும். ப�ொது–வா–கவே பச்–சி–ளம் நிச்–குழந்– தை–க–ளுக்கு தெய்–வீ–கக் கதை–கள் என்–
றாலே நிரம்–பப் பிடிக்–கும். பச்–சி–ளம் பிரா–யத்–தில் குழந்–தைக்கு ச�ோறு ஊட்–டும்–ப�ொ–ழுது அன்னை ச�ொல்–லும் ராமா–யண, மகா–பா–ர–தக் கதை–கள் வளர்ந்த பிற–கும் அவர்–கள – து நினை–வில் நிற்–கும். குறிப்–பாக அனு–ம–னின் வீர–தீர சாக–சங்–க–ளும், குழல் ஊதும் கண்–ணனி – ன் குறும்–புச் செயல்–களு – ம் அவர்–களி – ன் நினை–வில் நீங்கா இடம் பெறும். ஆக, – ம் பிரா–யத்–தில் இவ்–வா–றான கதை–களை பச்–சிள இருந்தே அவர்–களை – க் கேட்–கச் செய்–வ– தால் தெய்–வீ–கக் கதை–க–ளின் மீதான அவர்–க–ளது ஆர்–வத்–தினை அதி–க–ரிக்– கச் செய்–ய–லாம். எதற்–கெ–டுத்–தா–லும் மீடியா கலா–சா–ரம் தலை–யெ–டுத்–தி–ருக்–கும் தற்–கால சூழ–லில், சிறு–வரு – க்–கான த�ொலைக்–காட்– சி–கள் தெய்–வீகக் கதை–களை அதிக அள–வில் ஒளி– பரப்பி வரு–கின்–றன. இந்–நிக – ழ்ச்–சிக – ளை நம் வீட்டு குழந்–தை–கள் அலா–திய – ான ஆர்–வத்–துட – ன் கண்டு ரசிப்–பதை நாம் பார்த்–திரு – ப்–ப�ோம். ஆனால், அதே ஆர்–வம் தெய்–வீக நூல்–க–ளைப் படிப்–ப–தில் உண்– டா–வ–தில்லை. தெய்–வீ–கக் கதை–களை ச�ொல்–லக் கேட்–ப–தி–லும், பார்த்து அறி–வ–தி–லும் இருக்–கின்ற ஆர்–வம் தெய்–வீக நூல்–க–ளைப் படித்து அறி–வ– தில் உண்–டா–வ–தில்லை. இதற்கு படிக்க வேண்– டுமே என்ற ச�ோம்–பே–றித்–த–ன–மும்–கூட கார–ண– மாக இருக்–கல – ாம் அல்–லது படித்–த–றி–யும் திறன்
94
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
குறைவாக இருக்–க–லாம். ஆரம்–பக் கட்–டத்–தில் படக்–க–தை–க–ளின் மூல– மாக கருத்–து–க–ளைத் தெரி–விக்–கும் நூல்–க–ளைப் – ாம். காமிக்ஸ், கார்ட்–டூன் புத்–த– படிக்–கச் செய்–யல கங்–கள் குழந்–தை–களு – க்கு நிரம்–பப் பிடிக்–கும். இந்த வகை–யில் தெய்–வீக சிந்–தனை – க – ளை ஊட்–டுகி – ன்ற – ங்–கள் தற்–கா–லத்–தில் நிறைய வெளி–வரு – கி – ன்– புத்–தக றன. இன்–றைய சூழ–லில் பெரி–யவ – ர்–கள் மத்தி–யிலு – ம் நூல்–களை – ப் படிக்–கின்ற ஆர்–வம் வெகு–வா– கக் குறைந்து வரு–கிற – து. ஒவ்–வ�ொரு குழந்– த ை– யு ம் தனது தாய், தந்– த ை– ய – ரி ன் செயல்– க – ளை ப் பின்–பற்–று–வது இயற்கை. குழந்–தை–க– ளின் கண்–ணெ–திரே பெற்–ற�ோர்–கள் அதிக அள–வில் நூல்–க–ளைப் படிக்–கின்ற பழக்–கத்தை ஏற்–ப–டுத்–திக் க�ொள்–ள–வேண்–டும். அதே ப�ோல, வீட்–டி–லி–ருக்–கும் தாத்தா, பாட்டி ப�ோன்ற பெரி– ய�ோர்–கள், “தாத்–தா–வுக்கு கண்ணு தெரி–ய–லப்பா, நீ க�ொஞ்–சம் படிச்சு ச�ொல்–லு–டாம்–மா” ப�ோன்ற கார–ணங்–க–ளைச் ச�ொல்லி குழந்–தை–களை தெய்– வீக நூல்–க–ளைப் படிக்–கச் செய்–ய–லாம். இடை– யி–டையே வரு–கின்ற, அவர்–க–ளுக்–குப் புரி–யாத, கடி–னம – ான வார்த்–தை–களை சிறு–சிறு கதை–களி – ன் மூலம் பெரி–யவ – ர்–கள் விளக்–கிச் ச�ொல்–லும்–ப�ோது அவர்–க–ளுக்கு அதில் தனி ஆர்–வம் உண்–டா–கும். கதை–கள் கேட்க வேண்–டும் என்ற எண்–ணத்–தில – ா– வது அவர்–கள் தெய்–வீக நூல்–க–ளைப் படிக்–கத்
துவங்–கு–வார்–கள். சில தமிழ் நாளி–தழ்–க–ளின் இணைப்–பாக ஆன்–மிக மலர் (உதா–ர–ண–மாக சனிக்–கி–ழ–மை–த�ோ–றும் வெளி–யா–கும் தின–க–ரன் ஆன்–மிக மலர்) ப�ோன்ற தெய்–வீக புத்–த–கங்–கள் இல–வச – ம – ாக வழங்–கப்–படு – கி – ன்–றன. மேற்–ச�ொன்ன – ேயே விடு–முறை நாட்–களி – ன்–ப�ோது, “அம்– முறை–யில மா–வுக்கு நேர–மில்ல, வேலை அதி–கமா இருக்கு, நீ க�ொஞ்–சம் படிச்சு ச�ொல்–லு” என்று ச�ொல்லி அவர்–க–ளைப் படிக்–கச் செய்–ய–லாம். த�ொலைக்– காட்–சி–க–ளில் இடம் பெறு–கின்ற ப�ொழு–து–ப�ோக்கு நிகழ்ச்–சிக – ளை குழந்–தை–களு – க்கு முன்–னால் குடும்– பப் பெரி–ய–வர்–கள் கண்டு ரசிப்–ப–தைத் தவிர்ப்–பது நல்–லது. இதனை விடுத்து, குழந்–தை–களை கண்– டித்தோ அல்–லது அவர்–க–ளுக்–குப் பிடித்–த–மான தின்–பண்–டங்–களை வாங்–கித் தரு–வ–தாக ஆசை வார்த்–தை–க–ளைச் ச�ொல்–லிய�ோ தெய்–வீக நூல்– களைப் படிக்க வைப்–ப–தால் எவ்–வி–தப் பய–னும் இல்லை. இம்–மு–றை–கள் தற்–கா–லி–க–மா–ன–வையே. குழந்–தை–களை தெய்–வீக நூல்–க–ளைப் படிக்–கச் ச�ொல்லி பெரி–யவ – ர்–கள் அத–னைக் காதால் கேட்டு, இடை–யி–டையே நற்–க–ருத்–து–களை அவர்–க–ளுக்கு விளக்–கிச் ச�ொல்–வ–தன் மூல–மாக மட்–டுமே அவர்– களது ஆர்–வத்தை அதி–க–ரிக்–கச் செய்ய முடி–யும். குழந்–தை–களி – ட – ம் பக்–தியை வளர்ப்–பத – ால் அவர்–கள் எதிர்–கா–லத்–தில் நாக–ரிக – ம் நிறைந்த மனி–தர்க – ள – ாக வாழ்–வில் உயர்ந்து நிற்–பார்–கள் என்–பதி – ல் எவ்–வித ஐய–மும் இல்லை.
வாய்க்–கி–ழமை நல்ல நாளா, இல்–லையா? ?செவ்– - எஸ்.குமா–ர–சுப்–ர–ம–ணி–யம், பண்–ருட்டி. செவ்–வாய்க்–கிழ – மையை – மங்–கள – வ – ா–ரம் என்று
அழைப்–பார்–கள். அத–னால் மங்–க–ள–க–ர–மான காரி– யங்–க–ளைச் செய்–யல – ாம் என்று விவா–தித்–தா–லும், நம்– ம – வ ர்– க – ளு க்கு செவ்– வ ாய் என்– ற ாலே பய உணர்வு மன–தில் த�ோன்–றும். நவகி–ர–ஹங்–க–ளில் – ன் என்ற பெய–ரில் அழைக்–கப்– செவ்–வாய் அங்–கா–ரக ப–டுகி – ற – ார். சனி, ராகு, கேது–விற்கு அடுத்–தப – டி – ய – ாக தீய கிர–ஹங்–க–ளில் ஒரு–வ–ராக சித்–தி–ரிக்–கப்–ப–டு–கி– றார். இயற்–கை–யில் செவ்–வாய் எஜ–மா–ன–ரின் உத்– த–ரவை – க் கண்–மூ–டித்–த–ன–மா–கப் பின்–பற்–றும் ஒரு த�ொண்–ட–னாக, படை–வீ–ர–னாக, காவல்–கா–ர–னாக இருக்–கும் குணத்–தினை – க் க�ொண்–டவ – ர். விசு–வா–சம் நிறைந்த பணி–யாள் என்–றா–லும் மூர்க்க குணம் நிறைந்–த–வர். எதைப்–பற்–றி–யும் கவ–லைப்–ப–டாது, சற்–றும் ய�ோசிக்–காது மிக–வும் வேக–மாக செயல்– படக்–கூடி – ய தன்–மையை செவ்–வாய் தரு–வார். தர்ம சாஸ்–திர– த்–தில் ‘ம�ௌன அங்–கா–ரக விர–தம்’ என்று ஒரு விர–தம் பற்றி மிக–வும் விசே–ஷம – ா–கக் கூறப்–பட்– டுள்–ளது. அதா–வது, செவ்–வாய்க்கி–ழமை அன்று ம�ௌன–விர– த – ம் அனுஷ்–டித்–தால் ஒரு யாகம் செய்த பலன் கிடைக்–கும் என்–கி–றது சாஸ்–தி–ரம். செவ்–வா– யில் எந்த ஒரு விஷ–யத்–தை–யும் அசை–ப�ோ–டாது வெறு–மனே வாயை மூடிக்–க�ொண்–டி–ருப்–ப–தால் சிர–மங்–கள் ஏதும் நேராது. முக்–கிய – ம – ாக செவ்–வாய்–க்கி–ழமை அன்று எந்த ஒரு தர்க்–கத்–தி–லும் ஈடு–ப–டக்–கூ–டாது, அவ்–வாறு தர்க்–கம் செய்–வத – ால�ோ, விவா–தத்–தில் ஈடு–ப–டு–வ–
தால�ோ தீமையே உண்–டா–கும். தற்–கா–லத்–தில் தங்–க–ளது பேச்–சுத்–தி–ற–மை–யின் (கேன்–வா–சிங்) மூலம் வாடிக்–கைய – ா–ளரை – க் கவ–ரும் த�ொழில் செய்–யும் ரியல் எஸ்–டேட், பில்–டர்ஸ், நகைக்–கடை ப�ோன்ற பெரிய நிறு–வ–னங்–கள் கூட செவ்–வாய்க்–கிழமை அன்று விடு–முறை விட்–டு–வி– டு–வ–தைக் காண–லாம். செவ்–வாய்க்–கி–ழ–மை–யில் ப�ொது–மக்–க–ள�ோடு பேசு–வ–தன் மூலம் பரஸ்–ப–ரம் ஒரு சுமுக உறவு உண்–டா–காது என்–பது அவர்–கள – து அனு–ப–வத்–தில் கிடைத்த பாடம். அத–னா–லேயே திரு–மண சம்–பந்–தம் பேசச் செல்–ப–வர்–கள், செவ்– வாய் மங்–கள – வ – ா–ரமே என்–றா–லும் அத–னைத் தவிர்க்– கி–றார்–கள். ‘செவ்–வாய�ோ... வெறும் வாய�ோ...’ என்ற ஒரு பழ–ம�ொ–ழி–யும் வழக்–கத்–தில் உண்டு. அத– ன ால் தர்– ம – ச ாஸ்– தி – ர ம் காட்– டு ம் வழி– யி ல் செவ்வாய்–க்கிழமை–யில் ம�ௌன விர–தம் இருக்க முயற்–சிப்–ப�ோம். இய–லா–விட்–டால் வீண் விவா–தத்–தி– னை–யா–வது தவிர்ப்–ப�ோம். ம�ௌன–மாக இருந்–தால் அது மங்–கள வாரமே. சுப–நி–கழ்ச்–சி–க–ளின்–ப�ோது எது–வும் பேசா–மல் ம�ௌன–மாக இருக்–கக்–கூ–டாது என்–பத – ால் செவ்–வாய்–க்கி–ழமையை – நல்ல நாளாக கணக்–கில் க�ொள்ள முடி–யாது.
இறப்பு இரண்டு நிகழ்–வு–க–ளி–லும் வீட்– ?ச�ொல்–பிறப்பு, டில் புண்–ணி–யா–தா–னம் செய்–ய–வேண்–டும் என்று கி–றார்–களே... புண்–ணி–யத்தை தானம் செய்ய
வேண்–டுமா? அதன் பலன் என்ன? - க.கதிர்–வே–லன், கள்–ளக்–கு–றிச்சி. புண்– ய ா– ஹ – வ ா– ச – ன ம் என்ற ச�ொல் மருவி புண்ணி–யா–தா–னம் என்–றாகி விட்–டதே தவிர இதற்கு புண்–ணிய – த்தை தானம் செய்–வது என்று ப�ொருள் க�ொள்–ளக்–கூ–டாது. புண்–யா–ஹ–வா–ச–னம் என்–பது ஸ்தல சுத்–திக்–கா–கச் செய்–யப்–ப–டு–வது. அது மாத்– தி–ர–மல்ல, இடம், ப�ொருள், ஆத்மா என அனைத்– தை–யும் சுத்–த–மாக்–கும் சக்தி க�ொண்–டது இந்த புண்–யா–ஹ–வா–ச–னம். “ஹிரண்–ய–வர்ணா சுசய:” என்று துவங்–கும் மந்–தி–ரம் மிக–வும் சிறப்பு வாய்ந்– தது. ஹிரண்–யம் என்–றால் தங்–கம் என்று ப�ொருள்.
ðô¡
95
1-15 ஜூலை 2017
சுத்–த–மான நீர் தங்–கம் ப�ோல் பிர–கா–சிக்–கும் தன்மை க�ொண்–டது என்று துவங்–கு–கி–றது இந்த மந்–தி–ரம். இந்த நீர்–தான் தேவ–ல�ோ– கத்–தில் அமிர்–த–மாக இருந்து தேவர்–க–ளைக் காக்–கி–றது, இந்த உல–கத்–தில் மழை–யா–கப் ப�ொழிந்து நம் அனை–வ–ரை–யும் உயிர்–வா–ழச் செய்–கிற – து, இந்த நீருக்–குள் அக்னி முத–லான தேவர்–கள் அடங்–கி–யி–ருக்–கி–றார்–கள், என்று தண்–ணீ–ரின் பெரு–மையை விலா–வா–ரி–யாக எடுத்– து ச் ச�ொல்லி இத்– த – கை ய பெருமை வாய்ந்த நீரி–னைக் க�ொண்டு இந்த இடத்– தி– னை – யு ம், இங்கு வைக்– க ப்– ப ட்– டி – ரு க்– கு ம் ப�ொருட்– க – ளை – யு ம், எஜ– ம ா– ன – னை – யு ம் சுத்– தம் செய்–வதே புண்–யா–ஹ–வா–சன – ம் என்–கிற நிகழ்வு. இந்த புண்–யா–ஹவ – ா–சன – ம் அனைத்து வித–மான விர–தங்–கள், பூஜை–கள், சுப–நிக – ழ்ச்–சி– கள் அனைத்–தி–லும் கட்–டா–யம் இடம் பெறும். மஞ்–சள் பிள்–ளை–யார் பிடித்து பூஜையை எவ்– வாறு துவக்–குகி – ற�ோம�ோ – , அவ்–வாறே பிள்–ளைய – ார் பூஜை–யைத் த�ொடர்ந்து அடுத்–தப – டி – ய – ாக வரு–வது இந்த புண்–யா–ஹ–வா–ச–னம். ‘கங்–கேச யமு–னே– சைவ க�ோதா–வரி சரஸ்–வதீ, நர்–மதே சிந்து காவேரீ ஜலேஸ்– மி ன் சந்– நி – தி ம் குரு’ என்று ச�ொல்லி நீரி–னைத் தெளிப்–பார்–கள். அதா–வது கங்கை, யமுனை, க�ோதா–வரி, சரஸ்–வதி, நர்–மதை, சிந்து, காவேரி என்ற அனைத்து புண்–ணிய நதி–க–ளின் தீர்த்–தமு – ம் இந்த இடத்–திற்கு வந்து சேர்ந்து இந்த – ப்–பவ – ர்–களை – யு – ம் புனி–தம – ாக்– இடத்–தை–யும், இங்–கிரு கட்–டும் என்–பது இந்த மந்–திர– த்–திற்–கான ப�ொருள். பிறப்–புத் தீட்டு, இறப்–புத் தீட்டு மட்–டு–மல்ல, திரு–ம– ணம், க்ரு–ஹப்–ரவ – ே–சம், கண–பதி ஹ�ோமம், விரத பூஜை–கள் உட்–பட அனைத்து சடங்–கு–க–ளி–லும் புண்–யா–ஹ–வா–ச–னம் என்–கிற ‘சுத்–தப்–ப–டுத்–து–தல்’ அல்–லது ‘புனி–த–ம–ய–மாக்–கு–தல்’ சடங்கு நிச்–ச–யம் இடம் பெறும். அதனை புண்–ணிய – ா–தா–னம் என்று
,
ச�ொல்–வது தவறு. புண்–யா–ஹ–வா–ச–னம் என்று ச�ொல்–வதே சரி.
காளை சிவ–னுக்–கு–ரிய வாக–னம். ஆனால், பசு ?எந்த கட–வுளு – க்–கும் வாக–னம – ா–கவி – ல்–லையே, ஏன்? - மல்–லிகா அன்–ப–ழ–கன், சென்–னை–-–78.
காளை மாத்–திர– ம – ல்ல, சிங்–கம், மயில், யானை, கரு–டன் என இறை மூர்த்–தங்–க–ளின் அனைத்து வாக–னங்–களு – ம் ஆண்–பால் சார்ந்–தவையே – . பெண்– பால் உயி–ரி–னத்தை வாக–ன–மா–கக் க�ொள்–வது நமது பக்தி கலா–சா–ரத்–தில் இல்லை. மேலும் இந்து மதத்–தி–னைப் ப�ொறுத்–த–வரை பசு மிக–வும் புனி–த– மா–னது. சரஸ்–வதி – தே – வி – யே க�ோமா–தா–விற்கு பூஜை செய்–வதை திரைப்–பட – ங்–களி – ல் பார்த்–திரு – ப்–ப�ோம். பசு–விற்–குள் முப்–பத்து முக்–க�ோடி தேவர்–க–ளும் அடக்–கம் என்– ப –தால் எந்த கட–வு –ளு க்–கும் பசு வாக–ன–மாக அமை–ய–வில்லை.
வி ல் க�ோயில் வந்– த ால் என்ன செய்ய ?கன– வேண்டும்? - த.சத்–தி–ய–நா–ரா–ய–ணன், அயன்–பு–ரம்.
கன–வில் வந்த க�ோயி–லுக்–குச் சென்று தரி–சன – ம் செய்ய வேண்–டும். ஏத�ோ ஒரு பிரார்த்–தனை நிலு– வை–யில் உள்–ளது, அதனை நினை–வூட்–டுவ – த – ற்–காக கன–வில் அந்த ஆல–யம் த�ோன்–றி–யுள்–ளது என்று பெரி–யவ – ர்–கள் ச�ொல்–வார்–கள். நிலு–வையி – ல் உள்ள பிரார்த்–தனை அல்–லது நேர்த்–திக்–கட – னை உட–னடி– யாக நிறை–வேற்ற வேண்–டும். நம் ஆழ்–ம–ன–தில் உள்ள சிந்–த–னை–களே உறங்–கும்–ப�ோது கன–வில் வரு–வ–தற்–கான வாய்ப்பு அதி–கம். நமக்–கும், கன– வில் வந்த ஆல–யத்–திற்–கும் ஏத�ோ ஒரு–வ–கை–யில் த�ொடர்பு இருக்–கிற – து என்–பத – ைப் புரிந்–துக�ொ – ண்டு, அது என்ன த�ொடர்பு என்–பதை நமது குடும்–பத்– தில் உள்ள பெரி–ய–வர்–க–ளின் துணை–க�ொண்டு அறிந்–துக�ொ – ள்–வது நல்–லது. அதன்–மூல – ம் நம்–மால் இயன்ற திருப்–பணி – யி – னை அந்த ஆல–யத்–திற்–குச் செய்ய வேண்–டும்.
க�ோயில் நுழை–வா–யி–லில் உள்ள படி–யினை சிலர் ?மிதிக்– கா–மல் வணங்கி தாண்–டிச் செல்–வது ஏன்? - நாரா–ய–ணன், கூறை–நாடு.
96
க�ோயில் நுழை–வா–யில் மட்–டு–மல்ல, நமது
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
வீட்–டில் உள்ள நுழை–வா–யில் படி–யினை – யு – ம் மிதிக்– கக் கூடாது. வாயில்–ப–டி–யில் மஹா–லக்ஷ்மி வாசம் செய்–வ–தாக ஐதீ–கம். த்வார மஹா–லக்ஷ்மி என்று ச�ொல்–வார்–கள். வாயிற்–படி அமைக்–கும்–ப�ோது அதற்கு கீழே தங்–கம், வெள்ளி முத–லான பஞ்–ச– ல�ோ–கத்–தை–யும் முத்து, பவ–ழம் உள்–ளிட்ட நவ–ரத்–தி– னங்–களை – யு – ம் வைத்து அதன்–மீது வாயில்–படி – யை நிறுத்–து–வார்–கள். வெள்–ளிக்–கி–ழ–மை–க–ளில் நம் வீட்–டுப் பெண்–கள் வாயிற்–ப–டிக்கு மஞ்–சள் பூசி குங்–கு–மப் ப�ொட்டு வைப்–ப–தும், வாயிற்–ப–டி–யில் விளக்–கேற்றி வைப்–ப–தும், விசேஷ நாட்–க–ளில் மாலை அணி–வித்து வணங்–குவ – து – ம் மஹா–லக்ஷ்மி வாயிற்–ப–டி–யில் வாசம் செய்–கி–றாள் என்ற நம்– பிக்–கை–யில்–தான். அத–னால்–தான் நம்–ம–வர்–கள் க�ோயில் உட்–பட அனைத்து இடங்–களி – லு – ம் வாயில் படி–யினை மிதிக்–கா–மல் தாண்–டிச் செல்–கிற – ார்–கள்.
செய்ய வேண்–டும். அதனை விடுத்து வி.ஐ.பி. அந்தஸ்– தி ல் உள்ள எல்– ல�ோ – ரு க்– கு ம் இந்த சம்–பி–ர–தா–யத்–தைச் செய்–வது முற்–றி–லும் தவறு மட்டுமல்ல, கண்–டிக்–கத்–தக்–க–தும் கூட.
கணிக்க முடி–யுமா? ?மர–ணத்தை மனி–த–னால்- சு.பால– சுப்–ர–ம–ணி–யன், இரா–மேஸ்–வ–ரம். முடி–யாது. ஜன–னத்–தை–யும், மர–ணத்–தை–யும் இறை–வன் ஒரு–வன – ால் மட்–டுமே நிர்–ணயி – க்க முடி– யும். பிறப்–பை–யும், இறப்–பை–யும் எக்–கா–லத்–தி–லும் மனி–தன – ால் கணிக்க முடி–யாது. அவ்–வாறு கணிக்க முடிந்–தால் அந்–தக் கணம் முதல் அவனே கட–வு– ளா–வான். ஒரு மனி–தனி – ன் மர–ணத்தை மருத்–துவ – ர், ஜ�ோதி–டர் உட்–பட எவ–ரா–லும் கணிக்க இய–லாது.
விழா, சுப–வி–சே–ஷங்–க–ளில் பங்–கேற்க ?மரி–க�ோயில்– வரும் சிறப்பு விருந்–தி–னர்–க–ளுக்கு பூரண கும்ப யாதை செய்–கி–றார்–களே, ஏன்?
- ஹரி–ராம், சிவ–ராம், சென்–னா–வ–ரம். பூரண கும்ப மரி– ய ாதை என்– ப து இறை– வ – னுக்கு உரி–யது. இறை மூர்த்–தங்–கள் திரு–வீதி உலா வரும்–ப�ோது இறை–வனை வர–வேற்–கும் வித–மாக ஆங்–காங்கே பூரண கும்ப மரி–யா–தை– யைச் செய்–வார்–கள். நாட்டை ஆளும் அர–சனை ஆண்–டவ – னி – ன் பிர–திநி – தி – ய – ாக மக்–கள் கரு–திய – த – ால் அர–சன் வரும்–ப�ொ–ழு–தும் அதே மரி–யா–தை–யைச் செய்–தார்–கள். சந்–யா–சி–கள், மடா–தி–ப–தி–கள் ஆகி– ய�ோ– ரு ம் நம்மை வழி–ந–டத்–தி ச் செல்– ப– வர்– க ள் என்–ப–தா–லும், மகான்–களை கட–வு–ளின் அவ–தா–ர– மாக நாம் கரு–து–வத – ா–லும் அவர்–க–ளுக்–கும் பூர்ண கும்ப மரி–யா–தை–யைச் செய்–வதை வழக்–க–மா–கக் க�ொண்–டுள்–ள�ோம். ஆனால் தற்–கா–லத்–தில் நீங்–கள் குறிப்–பிட்–டுள்–ளது – ப – �ோல் சிறப்பு விருந்–தினர் – க – ளு – க்– கும் பூரண கும்ப மரி–யாதை செய்–கிற – ார்–கள். பூரண கும்ப மரி–யா–தையை யாருக்–குச் செய்ய வேண்–டும் என்று சாஸ்–தி–ரம் வகுத்–துக் க�ொடுத்–துள்–ளது. விழாக்–கு–ழு–வி–னர் அதனை முழு–மை–யாக அறிந்– து–க�ொண்டு பூரண கும்ப மரி–யா–தைக்கு ஏற்–பாடு செய்–வது நல்–லது. நம்–மைக் காக்–கின்ற கட–வு– ளுக்–கும், கட–வு–ளாக நாம் பாவிக்–கின்ற மனி–தர்– களுக்–கும் மட்–டுமே பூரண கும்ப மரி–யாதை–யைச்
அறை–யில் அமா–வாசை தர்ப்–பண – ம், சிராத்த ?பூஜை ஹ�ோமம் ப�ோன்–ற–வற்றை செய்–ய–லாமா? - வெங்–கட்–ரா–மன், செகந்–தி–ரா–பாத். கூடாது. அமா–வாசை தர்ப்–ப–ணம், சிராத்த ஹ�ோமம் ப�ோன்–றவை முன்–ன�ோர்க – ளு – க்–கான வழி– பாட்டு முறை–கள். வீட்–டில் உள்ள பூஜை அறை, கட–வுளை வழி–படு – கி – ன்ற இடம். இறை–வனி – ன் சாந்– நித்–யம் உள்ள பகு–தி–யில் முன்–ன�ோர்–க–ளுக்–கான வழி–பாட்டு முறை–க–ளைச் செய்–யக்–கூ–டாது. இந்த விதி ஆல–யங்–க–ளுக்–கும் ப�ொருந்–தும். ஆலய வளா–கத்–தில் உள்ள குளத்–தின் கரை–யில் வேண்– டு–மா–னால் அமா–வாசை தர்ப்–ப–ணம் ப�ோன்–ற–வற்– றைச் செய்–ய–லாம். தீர்த்–தக்–க–ரையை விடுத்து ஆலய வளா–கத்–திற்–குள் வேறு எங்–கும் தர்ப்–பண – ம் செய்–யக்–கூ–டாது. ðô¡
97
1-15 ஜூலை 2017
உள்ள(த்)தைச் ச�ொல்கிற�ோம்
இதுப�ோன்ற மலரைக்
கண்ட‘தில்லை’!
ஆன்–மிக– ம் இத–ழின் நட–ரா–ஜர் பக்தி சிறப்–பித– ழி – ல்
ஊர்த்–துவ நட–னம் புரிந்த திரு–வா–லங்–காட்டு நட–ரா– ஜரை பற்–றியு – ம், தில்–லையி – ல் கன–கச – பை, சிற்–சபை என இரு சபை–களி – ல் நட–னம் புரி–யும் நட–ரா–ஜர – ைப் பற்–றியு – ம் வழங்கி, ஆன்–மிக – ம் வரலாற்றுப் பெட்–டக – – மாக இதழை வடி–வமைத்த – ஆசி–ரி–யர் குழு–விற்கு பாராட்–டுக்–கள். - பாபு கிருஷ்–ண–ராஜ். க�ோவை-2.
ஆ
சி–ரி–ய–ரின் எதிர்–கா–லம் என்ற புதிர் தலை–யங்– கம் அருமை. என்ன ச�ொல்–கி–றது என் ஜாத–கம் பகுதி மிக–வும் பய–னுள்–ளத – ாக உள்–ளது. நட–ரா–ஜப் பெரு–மான் கால்–மாறி ஆடிய கார–ணத்தை அறிந்து மகிழ்ந்–த�ோம். - ராதா பாஸ்–கர், திரு–வண்–ணா–மலை.
திரு–வா–லாங்–காடு தல மகிமை மெய் சிலிர்க்க
வைத்– த து. இம்– மு றை குற– ளி ன் குரல், ஓங்–கியே ஒலித்–தது. பிர–மா– தம். பக்–தித்–தமி – ழ் கட்–டுர – ை–யும் ஓவி– யங்–க–ளும் ‘ஆஹா, பேஷ் பேஷ்’ ப�ோட–வைக்–கி–றது. பாராட்–டு–கள். - வசு–மதி, ஓசூர்.
இ றை – வ – னு ம்
இ றை – வி – யு ம் திரு– ந – ட – ன ம் புரிய, தேவர் குழு– வி– ன ர் அதைக்– க ண்டு வணங்– கி– டு ம் வண்ண அட்– டை ப்– ப – ட ம் கண் க�ொள்ளா தெய்–வீக காட்சி. பிர– ப ஞ்– ச த்– தி ன் இத– ய – த ா– ன மே தில்லை கட்–டு–ரை–யில் த�ொடங்கி தில்லை மூவா–யி–ர–வர் என்–ப�ோர் யாவர் என்ற ரக–சி–யத்தை அறிய வைத்த கட்– டு – ர ை– வ ரை முழுக்க முழுக்க நட– ர ா– ஜ ப்– ப ெ– ரு – ம ா– னி ன் மகத்–து–வங்–களை உணர வைத்து பர–வச – ப்–படு – த்–திவி – ட்ட இது ப�ோன்ற சிறப்பு மல–ரைக் கண்–ட–‘–தில்–லை’. எல்–லை–யில்லா பாராட்–டு–கள். - அயன்–பு–ரம் த.சத்–தியநா–ரா–ய–ணன்.
பி
தற்–ற–லி–லும் அப்–பய்ய தீட்–சி–தர் பிதற்–றி–யதே உன்– ம த்த பஞ்– ச – த சி எனும் ஆத்– ம ார்ப்– ப ண ஸ்துதி என்–ற–றிந்–த–தும் தீட்–சி–த–ரின் பக்தி, எங்–கள் கண்–க–ளில் நீரை வர–வ–ழைத்–தது. மகான்–களை மன–தால் நினைத்–தாலே பாவம் த�ொலை–யும் எனும் மகாஸ்வா–மியி – ன் வாக்கு மனதை நெகி–ழச் செய்தது. - கே.ஆர்.எஸ்.சம்–பத், திருச்சி.
த
மி–ழ–கத்–தி–லுள்ள சில பிர–ப–ல–மான நட–ரா–ஜர் தலங்– க ள் குறித்த தக– வ ல்– க ளை, குறிப்– ப ாக திருச்சி அரு–கே–யுள்ள திரு–வா–சி–யில் அமைந்– துள்ள மாற்–று–ரை–வ–ர–தீஸ்–வ–ரர் ஆல–யத்–தி–லுள்ள சகல ந�ோய்–கள் ப�ோக்–கும் சர்ப்ப நட–ரா–ஜர் பற்–றிய அரிய தக–வல்–களை நட–ரா–ஜர் பக்தி ஸ்பெ–ஷ–லில் படித்து பர–வச – ம – டைந் – த – ேன். அதே–ப�ோன்று அபூர்வ ஸ்லோ–கத்–தில் இடம் பெற்–றிரு – ந்த நட–ரா–ஜப்–பத்–தும் அருமை. - இரா. வளை–யா–பதி. த�ோட்–டக்–கு–றிச்சி.
98
ðô¡
1-15 ஜூலை 2017
குன்–றிரு – க்–கும் இட–மெல்–லாம் மட்–
டும் கும–ரனி – ரு – க்–கும் இட–மல்ல. பல்– வேறு திருத்–த–லங்–க–ளி–லும் கும–ரன் அருள்–வதை தன் அரு–ணகி – ரி – உ – லா மூலம் நமக்கு வெகு அழ– க ாக விளக்–கு–கி–றார் ஆசி–ரி–யர். தெளிவு பெறு–ஓம் மூலம் ஆனித்–தி–ரு–மஞ்–ச– னம் பற்–றித் தெரிந்து தெளிந்–த�ோம். - பிர–தாப்–ரெட்டி, சித்–தூர்.
நல்ல சக–வா–சத்–தின் பலத்தை அர்த்–த–முள்ள இந்து– ம – த ம் மூலம் அறிந்து க�ொண்– டே ன். கல்வெட்டு ச�ொல்–லும் கதை–க–ளின் மூலம் செம்– பி–யன்–மா–தே–வி–யின் திருப்–ப–ணி–களை அறிந்து க�ொண்–ட�ோம். நன்–றி–கள் க�ோடி. - கந்–த–சாமி, திருப்–ப�ோ–ரூர்.
ஆன்–மிக– ம் இதழ் முழு–வது– ம் ஆடல்–வல்–லா–னின் அற்–பு–தத் திரு–ந–ட–னக் காட்–சி–க–ளைக் கண்டு பேரா– னந்–தம் க�ொண்–ட�ோம். மது–ரை–யில் எம்–பெ–ரும – ான் கால்–மாறி ஆடி–யத – ற்கு மதுரை மன்–னனி – ன் ஆழ்ந்த பக்தி என்–பதை – ய – றி – ந்–தப�ோ – து மனம் நெகிழ்ந்–தது. - முனை–வர் இராம. கண்–ணன், திரு–நெல்–வேலி.
சி தம்– ப – ர ம்
குஞ்– சி – த – ப ாத பிர– ச ா– த ம் தக– வ ல் இது–வரை நான் கேள்–விப்–ப–டா–தது. ஆன்–மி–கத் திரு–மஞ்–சன தினத்–தன்று வீட்–டி–லி–ரு ந்–த–ப–டியே நட–ரா–ஜப் பெரு–மானை பல க�ோலங்–க–ளில், பல க�ோயில்–களி – ல் தரி–சிக்–கும் பாக்–கிய – த்தை அளித்து– விட்–டீர்–கள். நன்றி. - கே. சிவக்–கு–மார், சீர்–காழி.
99
RNI Regn. No. TNTAM/2012/53345
Dhana Furniture Home Chennai: 98401 43007 | Hunters, Chennai: 044-25227631 | Ambadi Associates, Chennai: 98408 31151| Royal Enterprises, Chennai: 98410 72142 | SG Marketing Chennai: 9841988333, 9940674072 | Maharaja Decorr Corporation, Chennai-9841088990 | S.B. Shalini Traders, Chennai – 9087191919 | Sri Ganapathi Agencies, Tiruvallur 9566660979 | Sri Ramana Marketing, Villupuram: 97896 94415 | Supreme Word, Pondicherry : 04133290934 | Jaiguru Furniture, Pondicherry : 0413-4200300 | Navaneeth Associates, Pondicherry : 94432 34239 | Sri Traders, Pondicherry : 94433 27027 | Thirumalai Furniture, Cuddalore : 94432 35385 | Sri Kaavery Traders, Kumbakonam : 94433 95925 | JVM Agencies, Trichy : 9791897888, 9842450616 | Mangal & Mangal, Trichy : 0431-2707975 | P C Furniture Land, Madurai : 98940 34506 | Ayya Varthagam, Madurai : 99655 83249 | Ayya Marketing Corporation, Tirunelveli : 98421 83249 | Ayyakachodam, Marthandam : 73730 73249 | Indian Engineering Industries, Karur : 94433 32783 | Barath India Distributors, Erode : 99654 38888 | Saravana Agencies, Coimbatore : 98431 66441 | Kailash Agencies, Coimbatore : 97867 07011 | Sri Sarathy Agency, Namakkal : 99524 76669 | SIL Agencies, Salem : 94433 58786 | ABM Enterprises, Dharmapuri : 98653 36222 | S.S. Distributors, Vellore : 9489481611 | Supreme Traders, Vellore : 94432 15981 | Shiva Electronics, Tiruvannamalai : 9751495757 | Sri Ragavendra Furniture, Tirupathur : 94448 40572.
100