Anmega palan

ஆனமிகம ரூ. 20 (தமிழ்நாடு, புதுச்சேரி) ரூ. 25 (மற்ற மாநிலங்களில்)

மார்ச் 1-15, 2018

தினகரன் குழுமத்திலிருந்து மாதம் இருமுறை வெளியாகும் ெதய்வீக இதழ்

பலன்

ஐஸ்வர்யம்

பக்தி ஸ்பெஷல்

 அகத்தியர் சன்மார்க்க சங்கம் துறையூர் வழங்கும் இணைப்பு

1

2

ÝùIèñ

தினகரன் குழுமத்திலிருந்து மாதம் இருமுறை வெளியாகும் தெய்வீக இதழ்

கல் பப்ளிகேஷன்ஸ் (பி) லிமிடெட்டிற்காக சென்னை-600 096, பெருங்குடி, நேரு நகர், முதல் பிரதான சாலை, பிளாட் எண்.170, எண்.10, தினகரன் அச்சகத்தில் அச்சிட்டு 229, கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004. என்ற முகவரியிலிருந்து வெளியிடுபவர் மற்றும்

ஆசிரியர்

ஆர்.எம்.ஆர்.ரமேஷ் ப�ொறுப்பாசிரியர்

பிரபுசங்கர் ஆசிரியர் குழு

கிருஷ்ணா, ந.பரணிகுமார் சீஃப் டிசைனர்

பிவி

Printed and published by R.M.R.Ramesh, on behalf of Kal Publications Pvt. Ltd. and printed at Dinakaran Press, Plot No.170, No.10, First Main Road, Nehru Nagar, Perungudi, Chennai-600 096 and published at 229, Kutchery Road, Mylapore, Chennai-600 004.

Editor: R.M.R.Ramesh RNI Regn. No. TNTAM/2012/53345 வாசகர்கள் தங்கள் ஆல�ோசனைகள், விமர்சனங்கள், படைப்புகள், புகைப்படங்கள், ஓவியங்கள் அனைத்தையும் அனுப்ப வேண்டிய ஆசிரியர் பிரிவு முகவரி:

ஆன்மிகம் பலன்

229, கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004. த�ொலைபேசி: 044-4220 9191 மின்னஞ்சல்: palanmagazine@gmail.com விளம்பரங்களுக்கு: மு.நடேசன்

ப�ொது மேலாளர் (விளம்பரம்) ம�ொபைல்: 98409 51122 த�ொலைபேசி: 4467 6767 Extn 13234. மின்னஞ்சல்: advts@kungumam.co.in

4

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

வணக்கம்

த

நலந்தானே!

அந்த மெல்லியக் க�ோடு!

ன்– ன ம்– பி க்– க ை– ய ை– யு ம், அகங்– க ா– ர த்– த ை– யு ம் ஒரு மெல்– லி – ய க் க�ோடு– த ான் பிரிக்– கி – ற து மனி–தா–பி–மா–னம்! தன்–னம்–பிக்கை க�ொண்–ட–வர் சாத–னை–யா–ள–ராக இருப்–பார். ஆனால், இவ–ருடைய – சாத–னைக – ளி – லு – ம், சாத– னை–களு – க்–கான முயற்–சிக – ளி – லு – ம் முற்–றிலு – ம – ாக சுய–நல – ம் நிரவி இருக்–காது. இவ–ரி–டம் ப�ொது–ந�ோக்கு கட்–டா–யம் இருக்–கும். பிறர் நலத்–தில் அக்–கறை இருக்–கும். தான் சாதிக்–க–வேண்–டும் என்–ப–தற்–காக பிறர் சுதந்–தி–ரத்–தில் குறுக்–கி–ட–மாட்–டார். பிறர் நல–னைப் புறக்–க–ணிக்–க–மாட்– டார், அதே–ச–ம–யம் பிறர் நலம்–பெ–றும் வகை–யில்–தான் நடந்–து–க�ொள்–வார். இவர் சித்–தத்–தில் திடம் இருக்–கும். தீர்–மா–னம் இருக்–கும். ஆனால், இவை அடுத்–த–வரை பாதிக்–காது. ஏனென்–றால் தன்–மீது அவ–ருக்கு அவ்–வள – வு நம்–பிக்கை! தன்–னம்–பிக்கை என்–பது ஆர�ோக்–கிய – ம – ான மன–தின் விளைவு. அகங்– க ா– ர ம் க�ொண்– ட – வ – ரு ம் சாத– னை – ய ா– ள – ர ா– கவே இருப்–பார். இவ–ரும் எப்–ப–டி–யா–வது சாதித்–து–வி–ட– வேண்– டு ம் என்ற உறுதி க�ொண்– டி – ரு ப்– ப ார். அந்த ‘எப்–ப–டி–யா–’–வ–தில் பலி–யா–கும் பிறர் நலன்–க–ளைப் பற்றி இவர் அக்–கறை க�ொள்–ள–மாட்–டார். ‘எனக்கு ஒரு கண் ப�ோனால், அவ–னுக்கு இரண்டு கண்–களு – ம் ப�ோக–வேண்– டும்’ என்ற பிடி–வா–தம் இவர் முயற்–சி–க–ளில் இருக்–கும். ப�ொறாமை, அழுக்–காறு, பகை, பழி–வாங்–கும் வேட்கை, சம–யத்–துக்–குத் தகுந்–த–வாறு ப�ொய் பேசு–தல், தன் நல–னுக்–காக அடுத்–த–வரை அழிக்–கும் ஆத்–தி–ரம், ஏற்– கெ–னவே பெற்–றுவி – ட்ட வெற்–றிக – ள – ால் ப�ொங்–கியெ – ழு – ம் ஆண–வம், தனக்கு நிகர் யாரு–மில்லை என்ற திமிர், தகு–தி–யில்–லா–விட்–டா–லும் த�ோல்–வியை ஏற்க மறுக்– கும் வீம்பு, தனக்–குக் கிடைக்–கா–தது வேறு யாருக்–கும் கிடைத்–து–வி–டக் கூடாது என்ற பேராசை, தன் ச�ொந்த நலத்–திற்–காக, ச�ொந்–தம், பந்–தம், நட்பு என்று எல்லா நல்–லுற – வு – க – ளை – யு – ம் ‘தியா–கம்’ செய்–யத் தயா–ராக இருக்– கும் இழி–கு–ணம் - இவை–யெல்–லாம் இவர் மனதை அலங்–க–ரித்–துக் க�ொண்–டி–ருக்–கும். தன்– ன ம்– பி க்– கை– யா– ள ர், மனி– தா– பி –ம ா– ன ம் என்ற க�ோட்– டை த் தன் எல்– லை – ய ாக வகுத்– து க்– க�ொ ண்டு அதற்–குள் நிதா–ன–மாக இயங்–கு–ப–வர். அகங்– க ா– ர க்– க ா– ர ர் அந்– த க் க�ோட்டை மதிக்– கத் தெரி– ய ா– த – வ ர், அதை மிதித்து நசுக்கி குரூர சந்–த�ோ–ஷம் அடை–ப–வர். தன்– ன ம்– பி க்– க ை– ய ா– ள ர் பெரும்– ப ா– லு ம் இறை சிந்–தனை க�ொண்–ட–வ–ராக இருப்–பார். தன்னை நல்–வ– ழிப்–படு – த்–தும் இறை–யரு – ளை – த் தனக்–குத் துணை–யா–கக் க�ொண்–ட–வ–ராக இருப்–பார். அகங்– க ா– ர க்– க ா– ர ர் தன்– னை – வி ட்– டு க் கீழி– ற ங்கி வந்து, இறை–ய–ருளை நாடு–வா–ரே–யா–னால், இவ–ரும் தன்–னம்–பிக்–கை–யா–ள–ரைப்–ப�ோ–லத் திகழ முடி–யும். இரு குணங்–களை – யு – ம் வித்–திய – ா–சப்–படு – த்–திக் காட்–டு– வ–தற்–கா–கத்–தான் இறை–வன் இப்–படி இரு மனங்–களை – ப் படைத்–தி–ருக்–கி–றான் ப�ோலி–ருக்–கி–றது!

(ªð£ÁŠ-ð£-C-K-ò˜)

கிருஷ்ணா

செல்வம் க�ொழிக்க வைக்கும்

குபேர தலங்கள்!

வ

ந�ோக்–க–மா–கக் க�ொண்டு அரு– ற்– ற ாத செல்வ வரம் ளி–யத�ோ, அந்த ந�ோக்–க–மும் தரும் அஷ்–ட–திக் பால– யுகாந்–திர– ம் முழு–வது – ம் மாறவே கர்– க – ளி ல், குபே– ர – னு ம் குபே– ர ன் எவ்–வ–ளவு மாறாது. ஒரு– வ ர். ஒரு– மு றை தன்– னு – தூரம் தன் தவத் திறனை டைய சகல நிதி– க – ள ை– யு ம் வளர்ந்– தி – ரு ந்– த ான�ோ அது இழந்து கஷ்– ட ப்– ப ட்– ட – ப �ோது, அப்–ப–டியே இருக்–கும். அந்த அ வ ன் ஈ ச – னி – ட ம் வே ண் டி அருள் வளை– ய த்– தி ற்– கு ள், நின்–றான். ஈசன் அவ–னுக்–காக அந்த இடத்–தில் நிற்–கும்–ப�ோது இரங்கி சகல செல்வ வளங்–கள – ை– நமக்– கு ள்– ளு ம் அது பாயும். யும் அளித்–தார். அப்–படி ஈசனை குபே–ரனி – ன் ந�ோக்–கம் என்–னவ�ோ குபே– ர ன் பூஜித்த, தரி– சி த்த க ான தூண்–டுத – லை நமக்– அதற்– க�ோயில்–க–ளுக்கு நாம் சென்று குள்–ளும் உண்டு பண்–ணும். வரும்–ப�ோது, நமக்–கும் வறுமை அது ல�ௌகீ– க – ம ா– ன ா– லு ம் தீர்ந்து செல்–வம் பெரு–கு–கி–றது. சரி, ம�ோட்– ச – ம ா– ன ா– லு ம் சரி. எ ப் – ப டி எ ன் – கி ற வி ன ா அந்த பிம்ப சாந்–நித்–தி–யத்–தின் எழு–கி–றதா? குறிக்–க�ோள் குபேர சம்–பத்தை ச க ல தேவ ர் – க – ளு க் – கு ம் தரு–வ–தே–யா–கும். ‘நான் என்ன மனி– த ர்– க – ள ைப்– ப �ோல கஷ்ட வேண்– டி க் க�ொண்– டேன�ோ நஷ்– ட ங்– க ள் உண்டு. அவர்– க – அதை இத்–த–லத்–திற்கு வரும் ளின் சுகங்–க–ளும் நிலை–யா–ன– பக்–தர்–க–ளுக்–கும் க�ொடு’ என்– தல்ல. அவர்–க–ளுக்–கும் துக்–கம், று–தான் ஈச–னி–டம் க�ோரிக்கை வேதனை ப�ோன்–றவை உண்டு. வைக்– கி – ற ான். எனவே, அவ– தேவர்–க–ளுக்–கும் அசு–ரர்–க–ளுக்–கும் நடை–பெ–றும் னால் பூஜிக்– க ப்– ப ட்ட தலங்– க – ளு க்கு சென்று சண்–டையே இதற்கு சாட்சி. அது–ப�ோல குபே–ரன் வழி–படு – வ�ோ – ம். குபேர வளத்–தையு – ம் பெறு–வ�ோம்.

– –தற்–கும், அதி–லி–ருந்து வறு–மை–யில் தள்–ளப்–ப–டுவ மீண்டு வரு–வ–தற்–கும் இடைப்–ப ட்ட நேரத்–தில் மிகத் தீவி–ர–மாக ஈசனை ந�ோக்–கிய�ோ அல்–லது து–ரை–யி–லுள்ள வைகை–யாற்–றின் வட–பு–றத்– மகா–விஷ்–ணுவை குறித்தோ தவ–மி–யற்–று–கி–றான். தில் அமைந்–துள்–ளது திரு–வாப்–பு– அப்–படி குபே–ரன் தவ–மி–யற்–றிய அவ– டை– யார் க�ோயில். திரு–ஞா–ன–சம்– னால் பூஜிக்–கப்–பட்ட லிங்–கங்–கள�ோ, பந்– த –ரின் தேவா–ரப்–பா–டல் பெற்ற மூர்த்–தங்–கள�ோ பின்–னா–ளில் க�ோயி– தல– ம ா– கு ம். மீனாட்சி அம்– ம ன் லாக மாறி–யிரு – க்–கின்–றன. இது–ப�ோல க�ோயி– லி ன் உப– க�ோ – யி – ல ா– க – வு ம் தேவர்–கள் பூஜித்த தலங்–கள் மிக திகழ்–கிற – து. சகல செல்–வத்–திற்–கும் சூட்–சு–ம–மாக நம்–மி–டையே செயல்– அதி– ப தி – –யாக வேண்–டு–மென புண்– ப–டும். இதை நாம் க�ொஞ்–சம் நுட்–ப– ணிய சேனன் என்–பான் விரும்–பி– மாக புரிந்து க�ொண்–டால் ப�ோதும். னான். அகத்–திய – ரி – ன் பாதம் படர்ந்து குபே–ரன் எந்த ந�ோக்–கத்–திற்–காக எழுந்– த ான். திரு– வ ாப்– பு – டை – ய ார் தன்–னு–டைய தப�ோ பலத்தை, தவச் எனும் இத்– த ல ஈசனை ந�ோக்கி சக்–தியை வளர்த்–தான�ோ அந்த சக்– தவம் புரி– ய ச் ச�ொன்– ன ார், அகத்– தி–யும் அதே ந�ோக்–கத்–த�ோ–டேயே தி–யர். அவ–னின் தவம் பலித்–தது. அங்–கும் செயல்–ப–டும். குபே–ர–னைப் குபேரன் வழிபட்ட ஆனால், அவ–னின் அகங்–கா–ரம் பார்த்த அந்த திருக்–கண்–கள் நம்–மை– கல்லிடைக்குறிச்சி பெரு– கி – ய து. கண்– ம ண் தெரி– ய ா– யும் பார்க்–கும். குபே–ர–னுக்கு எதை வராஹர் மல் தவ– று – க ளை செய்– த – வ – னி ன்

ம

10

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

செல்–லூர்

திருக்கோளூர் வைத்தமாநிதி பெருமாள்

சினம் க�ொண்– ட ாள். ‘உன் உரு– வ ம் விகா– ர –ம–டைந்து, உன்–னி–ட–முள்ள நவ–நி–தி–க–ளும் உன்– னை–விட்–டக – ல வேண்–டும்’ என்று சபித்–தாள். குபே– ரனை விட்டு நவ–நி–தி–க–ளும் அகன்–றன. அவனை – ன்ற நிதி–கள் தன்னை வைத்–துக்–க�ொள்–வார் விட்–டக யாரு–மின்றி பெரு–மாளை வேண்டி ப�ொருநை நதி நீராடி, பிரார்த்–தித்–தன. திரு–மால் நவ–நி–தி–க– ளை–யும் தன் அருகே வைத்து பாது–காப்–ப–ளித்து அதன் மீது சய–னம் க�ொண்–டார். அத–னா–லேயே அவ–ருக்கு வைத்–தம – ா–நிதி – ப் பெரு–மாள் எனும் திரு– பே–ரன் ஒன்–பது வகை–யான நவ–நிதி – க – ளு – க்– நா–மம் உண்–டா–யிற்று. வேற�ொரு புறம் குபே–ரன் கும், எண்–ணி–ல–டங்கா பெருஞ்– தன் தவ–று–ணர்ந்து பர–ம–சி–வ–னின் செல்–வத்–துக்–கும் தலை–வ–னாகி பாதத்–தில் வீழ்ந்–தான். பார்–வ–தி– தனது அள– க ா– பு – ரி யை ஆண்– யி– ட ம் மன்– னி ப்பு க�ோரி– ன ான். டான். அவன் சிறந்த சிவ–பக்–த– ‘நான் உன்னை சபித்– த – வ ாறே னாக இருந்–தான். ஆனா–லும் உன் மேனி–யின் விகா–ரம் மறை– தான் செல்–வப் பெரு–வேந்–தன் யாது. ஒரு கண்–ணும் தெரி–யாது. என்று கர்– வ த்– த�ோ டு அலைந்– ஆனால், நீ இழந்த பெருஞ் தான். கயி–லா–யத்–திற்கு வந்–தான். செல்– வ ங்– க – ளி ன் சார– ம ான நவ– ஈசன் உமை– ய�ோ டு சிரித்– து ப் நி–தி–க–ளும் தாமி–ர–ப–ர–ணி–ந–தி–யின் பேசிக்–க�ொண்–டி–ருந்–ததை கண்– தென்– க – ரை – யி ல் அமைந்– து ள்ள டான். சித்த விகா–ரத்–தால் உல–கா– தர்– ம – பி – சு ன க்ஷேத்– ர த்– தி – லு ள்ள ளும் அன்–னையெ – ன்று பாரா–மல் (இன்–றைய திருக்–க�ோ–ளூர்) திரு– அழகை ரசித்–தான். சட்–டென்று மா–லி–டம் தஞ்–ச–ம–டைந்–துள்–ளன,’ சுதா– ரி ப்– ப – த ற்– கு ள் ஈச– னு ன், என்–றார். திருக்–க�ோளூ – ர் வந்–தவ – ன் உமை–யும் அவன் மன–த–றிந்–த– பெரு–மா–ளைக் குறித்து பெருந்–த– னர். இவ–னும் வெட்–கித் தலை–வ– வம் புரிந்து மன்–றா–டி–னான். திரு– ணங்–கின – ான். ஆனா–லும், அவன் மால் மன– மி – ர ங்கி குபே– ர னை செட்டிக்குளம் கர்–வத்தை அழித்து, சித்–தத்–தில் மன்–னித்து நவ–நி–தி–க–ளைத் தந்–த– தனுசு ராசி குபேரன் சுத்–தமு – ண்–டாக்க உமை–யன்னை ரு–ளி–னார். இன்–றும் வறு–மை–யில் ஒரு கண்ணை ஈசன் பறித்–தார். புண்–ணிய சேனன் வருந்–தின – ான். மீண்–டும் தவம் செய்து த�ொழு–தான் ஈச–னும் அவனை மன்–னித்து இன்–றிலி – ரு – ந்து உன் பெயர் குபே–ரன். நீயே சகல செல்–வங்–க–ளுக்– கும் அதி–பதி என்–றார். இதுவே குபே–ரன் உற்–ப– வித்த தல–மா–கும். நாமும் குபே–ரன் த�ோன்–றிய தலத்– தி ற்– கு ச் சென்று திரு– வ ாப்– பு – ட ை– ய ாரை தரி–சித்து வளம் பெறு–வ�ோம்.

கு

12

திருக்–க�ோ–ளூர்

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

வாழ்–ப–வர்–க–ளும், செல்–வம் இழந்–த–வர்–க–ளும், இன்–னும் செல்–வங்–கள் பெரு–க–வும் வைத்–த–மா–நி– திப் பெரு–மாளை வணங்கி சகல சம்–பந்–து–மிக்க வாழ்க்–கை–யைப் பெறு–கின்–ற–னர். இங்கு தீர்த்– தமே குபேர தீர்த்–தம்–தான். நூற்–றி–யெட்டு திவ்ய தேசத்–தில் இது–வ�ொன்–றா–கும். இத்–தல – ம் நெல்–லைக்கு அருகே உள்–ளது.

தஞ்–சா–வூர் எ ல்– ல�ோ – ரு க்– கு ம் சகல

ஸித்தி தரும் தலம் என்–றும் அழைக்–கப்–படு – கி – ற – து. ஈச–னி–ட–மி–ருந்து வரங்–கள் பெற்ற குபே–ரன், தன் சக்தி வலி–மை–யால் அழ–கா–புரி என்ற நகரை உரு– வாக்–கின – ான். இந்த தலத்–தில் வழி–படு – ம் அனை–வ– ருக்–கும் வேண்–டும் வரங்–கள் தந்து அரு–ளு–மாறு சி வ – பெ – ரு – ம ா னை வேண் – டி க் க�ொண் – ட ா ன் . இக்– க�ோ – யி – லி ல் குபே– ர ன், குபேர மகா–லட்–சுமி ஆகி–ய�ோர் தனிச் சந்–ந–தி–யில் அரு–ளு–கின்– ற–னர். தீபா–வளி – ய – ன்று நடை–பெ– றும் மஹா குபேர ஹ�ோமம் மிக– வு ம் பிர– சி த்தி பெற்– ற து. தமிழ்– ந ாட்– டி ன் பல பகு– தி க – ளி – லி – ரு – ந்–தும் பக்–தர்–கள் வந்து குழு–மு–கி–றார்–கள். தஞ்–சா–வூர் பழைய பேருந்து நிலை–யத்– தி–லி–ருந்து 2 கி.மீ. த�ொலை– வில் தஞ்–ச–பு–ரீஸ்–வ–ரர் ஆல–யம் அமைந்–துள்–ளது.

ஐஸ்– வ ர்– ய ங்– க – ளை – யு ம் தரும் குபே–ரன் இலங்–கையி – ல் ஆட்சி புரிந்–துக�ொண் – டி – ரு – ந்–தான். ராவ– ண–னால் தன் நாடு, நக–ரம், புஷ்– பக விமா–னம் எல்–லாம் இழந்து வட–திசை ந�ோக்கி வந்து, சசி–வ– னம் என்–னும் வன்–னிக்–காட்–டுப் பகு– தி க்கு வந்– த ான். சுயம்– பு – வாக த�ோன்–றிய அம–லேஸ்–வ– ரர் என்ற பெய–ரு–டன் திகழ்ந்த தஞ்–ச–பு–ரீஸ்–வ–ரரை வணங்கி, த�ொண்டு செய்து வந்– த ான். ட் – டி – கு – ள ம் , செட்டிக்குளம் - மகா குபேரன் அவன் வழி–பாட்–டில் மகிழ்ந்த சு ம ா ர் ஆ யி – ர ம் ஆ ண் – டு – இறை–வன், குபே–ரனு – க்கு உமா– க– ளு க்கு முன் கடம்ப மரங்– தே–வி–யு–டன் மேற்கு ந�ோக்கி கள் நிறைந்த காட்– டு ப் பகு– காட்சி தந்–தார். சர்வ ல�ோகங்–க–ளும் அவனை தி– ய ாக இருந்– த து. ச�ோழ– னு ம், பாண்– டி – ய – னு ம் வணங்–கும் வகை–யில் செல்–வம், சக்தி, நவ–நி–தி–க– சேர்ந்து கட்–டிய திருக்–க�ோ–யி–லா–கும். இறை–வன் ளும் தந்து அருள்–புரி – ந்–தார். இத–னால் இந்த தலம் ஏகாம்–ப–ரேஸ்–வ–ரர் என–வும், இறைவி காமாட்சி

செட்–டி–கு–ளம் செ

திருவண்ணாமலை - குபேர லிங்கம் அம்மை என்– கி ற திருப்– பெ – ய – ர�ோ – டு ம் அருள்– பா–லிக்–கின்–றன – ர். சுமார் 800 ஆண்–டுக – ளை – க் கடந்த இந்த ஆல–யத்–தில் இன்–ன�ொரு சிறப்பு அம்–சமு – ம் உண்டு. ப�ொது–வாக ஆல–யங்–க–ளில் குபே–ர–னின் உரு–வம் சிற்–ப–மா–கவ�ோ, சுதை வடி–வில�ோ, கல் திரு–மே–னி–யா–கவ�ோ காணப்–ப–டு–வது வழக்–கம். ஆனால் இங்கே, கல் தூண்–கள், தேவ–க�ோட்– டம், க�ோபுர முகப்பு என ம�ொத்–தம் 12 இடங்–க– ளில் குபே–ரன் சிற்ப வடி–வில் காட்சி தரு–கி–றார். அதா–வது மேஷம் முத–லான 12 ராசி–க–ளுக்–கும் இந்த குபே–ரர்–கள் அருள் வழங்–கு–கி–றார்–கள். ஒவ்– வ�ொரு ராசிக்–கா–ர–ரும், அந்–தந்த ராசி குபே–ரனை வணங்கி, தம் வறுமை நீங்கி செல்–வச் செழிப்பு பெறு–கின்–ற–னர். வேண்–டு–தல் நிறை–வே–றி–ய–வு–டன் குறிப்–பிட்ட குபே–ர–னுக்கு ‘குபேர ஹ�ோமம்’ நடத்– து–கின்–ற–னர். இந்த 12 குபே–ரர்–கள் தவிர, மகா குபே–ரனி – ன் சிற்–பம�ொ – ன்–றும் ஆலய க�ோபு–ரத்–தின் உட்–பு–றம் வடக்–குத் திசை–யில் உள்–ளது. திருச்சி, – லி – ரு – ந்து 22 கி.மீ. த�ொலை–வில் இத்–தல – ம் துறை–யூரி அமைந்–துள்–ளது.

கீவ–ளூர் சந்–தி–ர–குப்–தன் எனும் வைசி–யன் தன்–னி–ட–மி–

ருந்த சகல செல்–வங்–களை – யு – ம் இழந்–தான். மனம் ந�ொந்து திசை தேசம் தெரி–யாது ஈச–ன–ரு–ளால் அவர் கேடி–லிய – ப்–பர் எனும் திருப்–பெய – ர�ோ – டு அரு– ளும் கீவ– ளூ ர் தலத்தை அடைந்– த ான். திருக்– க�ோ–யி–லுக்–குள் புகுந்து நந்–தி–யெம்–பெ–ரு–மா–னின் கால–டி–யில் வீழ்ந்–தான். க�ோயிலை மும்–முறை வலம் வந்–தான். ஈசன் கரு–ணைக் கண்–க–ளால் அவ–னைக் கண்–டார். இத்–த–லத்–தி–லேயே நித்–திய வாசம் புரி–யும் குபே–ர–னுக்கு, வைசி–யனை அடை– யா–ளம் காட்–டி–னார். சந்–தி–ர–குப்–தன் இத்–த–லத்–தில் தனிச் சந்–ந–தி–யில் அரு–ளும் குபே–ரனை வணங்கி பெருஞ் செல்–வம் பெற்–றான். இத்–த–லம் நாகப்–பட்– டி–ணம் - திரு–வா–ரூர் பாதை–யில் அமைந்–துள்–ளது.

14

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

கல்–லி–டைக்–கு–றிச்சி இக்–க�ோ–யி–லின் கரு–வ–றை–யில் வரா–ஹ–ரின்

வலப்–பு–றத்தே பூமா தேவி–யார் அமர்ந்–தி–ருக்–கும் க�ோலம் காணக் கிடைக்–கா–தது. பேர–ழ–கா–னது. இத்–தல பெரு–மாள் இங்கு எழுந்–த–ரு–ளும்–ப�ோதே குபே– ர ன் முதன் முத– ல ாக வந்து கைகூப்பி த�ொழு–தான். விஷ்ணு தர்–மன் என்–னும் அர–சன் அந்த ராஜ்– ய த்தை பரி– ப ா– லி த்– த ான். குபே– ர ன் அந்த அர–ச–னைக் கூப்–பிட்டு இந்த புண்–ணிய தலத்–தில் யாக–ச�ொ–ரூ–பி–யான வரா–ஹ–ருக்கு ஓர் க�ோயில் கட்ட வேண்– டு ம் என்று பணித்– த ார். மேலும், இப்–பெ–ரு–மாளை தரி–சிப்–ப�ோர்–க–ளுக்கு எக்–கா–லத்–தும் வற்–றாத செல்–வம் அரு–ளு–மாறு பக்–தர்–க–ளின் ப�ொருட்டு தான் எம்–பெ–ரு–மா–னி–டம் கேட்–டுக் க�ொள்–வ–தாய் கைப்–பி–டித்து உறு–தி–யும் அளித்–தார். உடனே, குபே–ரன் முன் நிற்க, அந்த அர–சன் ஏரா–ள–மான ப�ொருட் செல–வில் க�ோயில் அமைத்– த ான். குபே– ர ன் அந்த மன்– ன – னு க்கு ச�ொன்ன ச�ொல், அந்த வார்த்தை இன்–று–வரை பிச–காது நிறை–வே–று–கி–றது. இவ்–வூ–ரில் உள்–ள�ோ– ரும், இப்–பெரு – ம – ாளை தரி–சிப்–ப�ோரு – ம் சகல செல்– வச் செழிப்–ப�ோடு திகழ்–கிற – ார்–கள். திரு–நெல்–வேலி மாவட்–டத்–தில், அம்–பா–சமு – த்–திர– த்–திலி – ரு – ந்து 3 கி.மீ. த�ொலை–வில் இத்–த–லம் அமைந்–துள்–ளது.

திருத்–தே–வூர் ராவ–ணன் குபே–ர–ன�ோடு ப�ோரிட்டு குபே–

ர–னு–டைய சங்–க–நிதி, பது–ம–நிதி என்–கிற நிதிக் கல–சங்–களை எடுத்–துச் சென்–றான். இதை வைத்– துக் க�ொண்–டி–ருந்–தால்–தான் அவனே குபே–ரன் ஆவான். இத– ன ால் குபே– ர ன் தன்– னு – ட ைய குபேர ஸ்தா–னத்தை இழந்–தான். இத்–த–லத்–தில் அரு–ளும் தேவ–பு–ரீஸ்–வ–ரரை குபே–ரன் செந்–தா– மரை புஷ்–பங்–க–ளால் அர்ச்–சித்து வழி–பட்–டான். ஈச–னின் அரு–ளால் ராவ–ண–னி–ட–மி–ருந்து குபேர

கல–சங்–களை திரும்ப பெற்று மீண்–டும் குபேர பட்– டத்தை பெற்–றான். பெரும் பணக்–கா–ரர்–கள – ாக இருந்து மீண்–டும் வறு–மையி – ல் தள்–ளப்–பட்–ட�ோர்–கள் இத்–தல நாய–க–ரான தேவ–பு–ரீஸ்–வ–ரரை–யும், அம்–மை–யான மது– ர – ப ா– ஷி – னி – யை– யு ம் வழி– ப ட, செல்– வ ச் செழிப்–ப�ோடு வாழ்–வர் என்–பது உறுதி. திரு–வா–ரூர் - நாகப்–பட்–டிண – ம் சாலை–யிலு – ள்ள கீவ–ளூர் எனும் தலத்–திற்கு அருகே இத்–த–லம் அமைந்–துள்–ளது.

அ

திரு–வண்–ணா–மலை

ரு–ணா–சல மலையை கிரி–வ–ல–மாக வரும்– ப�ோது குபேர லிங்–கத்தை தரி–சிக்–க–லாம். இங்கு இது ஏழா–வது லிங்–க–மாக விளங்–கு–கி–றது. இது குபே–ரன – ால் வழி–பட – ப்–பட்ட லிங்–கம – ா–கும். எனவே, ப�ொரு–ளா–தா–ரத்–தில் குன்றி இருப்–ப�ோர் இந்த லிங்–கத்தை வழி–பட செல்வ வளம் பெரு–கும்.

திருச்சி - திரு–வா–னைக்–கா–வல்

திரு–வா–னைக்–கா–வல் ஜம்–பு–கேஸ்–வ–ரர்-அகி–

லாண்–டேஸ்–வரி திருக்–க�ோயி – லி – ன் கிழக்கு க�ோபுர வாயி–லில் நுழைந்–த–தும் எதிரே குபேர லிங்க க�ோயிலை காண–லாம். இந்த லிங்–கம் மகா–லட்–சு– மி–யி–ட–மி–ருந்து குபே–ரன் தவ–மி–ருந்து பெற்–ற–தாக புரா–ணங்–கள் பகர்–கின்–றன. தன்–னி–ட–மி–ருக்–கும் சங்–க–நிதி, பது–ம–நி–தி–கள் நீங்–கா–தி–ருக்க ஈசனை ந�ோக்கி குபே–ரன் தவ–மி–யற்–றி–னான். ஈசன�ோ, உன் நிதி– க ள் உன்– னி – டமே நிலைத்– தி – ரு ப்– ப து என்–பது மகா–லட்–சுமி – யி – ன் அரு–ளால்–தான் உள்–ளது

என்று ச�ொல்லி மறைந்–தார். குபே–ரன் மகா–லட்–சு– மியை ந�ோக்கி தவ–மி–யற்றி திரு–ம–க–ளின் திருக்–க– ரத்–தால் சுயம்பு லிங்–கத்தை பெற்று இத்–தல – த்–தில் பிர–திஷ்டை செய்து வழி–பட்–டான். இன்–றும் குபேர லிங்–கத்–தினை சுக்–கிர ஹ�ோரை–யில், அர்ச்–சித்து வெண் பட்–டாடை சமர்–பித்து வழி–பட வறுமை நீங்கி செல்–வம் பெரு–கும்.

சென்னை சென்–னையி– ன் வட–பகு– தி– ய– ான பாரி–முனை

தம்–புச் செட்டி தெரு–வில் அமைந்–துள்–ளது காளி– காம்– பாள் க�ோயில். இக்– க�ோ–யிலை வியா–ச ர், அகத்–தி–யர், குபே–ரன் ப�ோன்–ற�ோர் வழி–பட்–டுச் சென்–றிரு – க்–கின்–றன – ர். எனவே, குபே–ரனி – ன் அருள் பெற இத்–தல காளி–காம்–பாளை வணங்கி வர–லாம்.

எஸ். புதூர் ஒரு–ச–ம–யம் குபே–ரன் நிலை தடு–மாறி தவறு

செய்– த ான். இத– ன ா– லேயே குபே– ர த்– த ன்மை அவனை விட்டு வில–கி–யது. அஷ்ட ஐஸ்–வ–ரி–யங்– க–ளும் அவனை விட்டு நீங்–கின. தன் தவறை உணர்ந்த குபே–ரன் சப்த ரிஷி–க–ளி–ட–மும் சென்று ஆல�ோ–சனை கேட்–டான். அவர்–கள் திருத்–தண்– டிகை எனும் (தற்– ப�ோ – தை ய தல– ம ான எஸ். புதூர்) தலத்– தி ல் அரு– ளு ம் சனத்– கு – ம ா– ரே ஸ் –வ–ரரை வழி–ப–டும்–படி கூறி–னர். குபே–ர–னும் இத்–த– லத்–தி–லுள்ள ச�ோம தீர்த்–தத்–தில் நீராடி சனத்–கு– மா–ரேஸ்–வ–ர–ரை–யும், ச�ௌந்–த–ரிய நாய–கி–யை–யும்

சென்னை - காளிகாம்பாள்

இடை–வி–டாது பூஜித்து இழந்த பத–வி–க–ளை–யும் செல்–வங்–க–ளை–யும் பெற்–றான். இன்–றும் இத்–த– லத்–திற்கு பதவி உயர்வு பெற–வும், இழந்த செல்– வங்– க ளை பெற– வு ம் வந்து வணங்– கி ச் செல்– கி ன்– ற – ன ர். இத்– த – ல ம் கும்– ப – க�ோ – ண ம் - காரைக்– க ால் பாதை– யி ல் அமைந்–துள்–ளது.

சிவ–பு–ரம் இத்–த–லத்–தின் பூமிக்–க–டி–

ஒன்று. தள–பதி எனும் பெயரை உடை–ய–வ–னுக்கு இத்–தல ஈசன் குபேர ஸ்தா–னத்தை அளித்–தார். குபே–ர–பு–ரம் என்றே இத்–த–லத்–திற்கு வேற�ொரு பெயர் உண்டு. கும்–பக�ோ – ண – ம் - திரு–வா–ரூர் பாதை–யி–லுளள் சாக்–க�ோட்–டை–யிலி – ரு – ந்து சுமார் 3 கி.மீ. த�ொலை–வில் இத்–தல – ம் அமைந்–துள்–ளது.

விருத்–தா–ச–லம் பெ ரி– ய – ந ா– ய கி உட–

யில் சிவ–பெரு – ம – ான் இருப்–பத – ாக னுறை விருத்– த – கி – ரீ ஸ்– வ ரர் ஐதீ–கம். என–வேத – ான் திரு–ஞா–ன– எனும் பெருந்–த–லத்–தில் ஐந்து சம்–பந்–தர் இத்–தல – த்தை அங்–கப் தீர்த்–தங்–கள் உள்–ளன. அதில் பிர–தட்–ச–ண–மாக சுற்–றிச் சென்– குபேர தீர்த்– த ம் என்– ற�ொ ரு றார். தள்ளி நின்று பெரு–மா– தீர்த்– த த்– தி ற்கு பெய– ர ா– கு ம். னைப் பாடி–னார். அவர் அவ்– விருத்– த – கி – ரீ ஸ்– வ – ர ரை குபே– வாறு பாடிய இடமே ‘சுவா–மிக – ள் தஞ்சபுரீஸ்வரரை வழிபடும் ரன் வழி– ப ட்டு பெரும்– பே று துறை’ என்–றழை – க்–கப்–படு – கி – ற – து. குபேரன் - தஞ்சாவூர் பெற்– ற ான். அவ– னி ன் திருப்– ஆதி–சங்–க–ரின் பெற்–ற�ோ–ரான பெ– ய – ரி – லேயே தீர்த்– த – மு ம் சிவ–கு–ரு–நா–த–ரும், ஆர்–யாம்–பா– அமைந்–துள்–ளது. சென்னை ளும் இங்கு வாழ்ந்–த–தாக கூறு– - திருச்சி நெடுஞ்– ச ா– லை – வர். குபே–ரன் இத்–தல – த்–திற்கு வந்து வெகு–நாட்–கள் யில் உளுந்– தூ ர்– பே ட்– ட ை– யி – லி – ரு ந்து 20 கி.மீ. தங்–கி–யி–ருந்து வழி–பட்–டுச் சென்–றான். குபே–ரன் த�ொலை–வில் இத்–த–லம் அமைந்–துள்–ளது. வழி– ப ட்டு பேறு பெற்ற தலங்– க – ளி ல் இது– வு ம்

16

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

உசிலம்பட்டி

சிவலிங்கத் திருமேனியில்தான்

எத்தனை சிறப்புகள்!

ப

ல நூறாண்– டு – க – ளு க்கு முன் அடர்ந்த காட்– டு ப் பகு– தி – ய ாக இருந்– த து ப�ொய்– கைப்–பட்டி கிரா–மம். அந்த வனப்–ப–கு–தி–யில் ப�ொய்கை ஒன்று உள்–ளது. அந்–தப் ப�ொய்– கை–யின் பெயர் நச்–சுப் ப�ொய்கை. பாண்–டவ – ர் காலத்–தில் அது நச்சு கலந்த ப�ொய்–கை–யாக இருந்–த–தாம். பாண்–டவ – ர்–கள் வன–வா–சத்–தின்–ப�ோது இந்– தக் காட்–டுப் பகு–திக்கு வந்–தார்–கள். இந்–தப் ப�ொய்–கை–யில் தரு–மனை – த் தவிர மற்ற நால்–வ– ரும் நீர் அருந்த, நால்–வ–ருமே மாண்–ட–னர். சக�ோ–தர– ர்–கள் நால்–வரு – ம் மாண்–ட–தைக் கண்டு துடித்த தரு–மர் இறை–வனை ந�ோக்கி பிரார்த்–திக்க, இறை–வன் தரு–மர் முன் த�ோன்றி “உங்–க ள் தரு–மம் உங்– க– ளை க் காக்– கு ம். உன் சக�ோ–த–ரர்–கள் உயிர் பெற்று எழு–வர்” எனக்–கூறி மறைய நால்–வ–ரும் உயிர் பெற்று எழுந்–த–னர். இது செவி வழி வர–லாறு.

நச்சு கலந்த அந்– த ப் ப�ொய்– க ை– யி ன் நீரை அந்த நால்–வ–ரும் அருந்தி உயிரை விட்– ட – த ால், அந்– த ப் ப�ொய்கை நச்– சு ப் ப�ொய்கை என அழைக்–கப்–பட்–டது. இன்–றும் அந்– த ப் ப�ொய்கை அதே பெய– ரி ல்– த ான் அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றது.

ஜெய–வண்–ணன் அந்–தக் காட்–டுப் பகு–தி–யில் தின–சரி மாடு மேய்க்க செல்–வான் சிறு–வன் ஒரு–வன். தனக்கு தாகம் எடுக்– கு ம்– ப �ோ– தெ ல்– ல ாம் அந்– த ப் ப�ொய்– க ைக்– கு ச் சென்று தண்– ணீ ர் பருகி தாகம் தீர்த்–துக் க�ொள்–வது அவன் வழக்–கம். தான் மேய்க்– கு ம் மாடு– க – ளை – யு ம் அந்– த ப் ப�ொய்–கைக்கு ஓட்டி சென்று நீர் அருந்–தச் செய்–வான். அந்–தச் சிறு–வன் ஒரு–நாள் காட்–டில் ஒரு சிவ–மே–னி–யைக் கண்–டான். பத–றிப்–ப�ோன அவன் ஊர் மக்–க–ளி–டம் ஓடி–வந்து அந்–தத் தக–வலை – க் கூறி–னான். சிவ–பக்–தர் ஒரு–வர் ஊர் மக்–கள் உத–வி–யு–டன் அந்–தத் திரு–மே–னியை அரு–கில் உள்ள கிரா–ம–மான உசி–லம்–பட்–டிக்– குக் க�ொண்டு வந்–தார். அங்கே உசிலை மரங்–கள் நிறைந்த த�ோப்– புப் பகு–தியி – ல் ஒரு சிறிய க�ொட்–டகை ப�ோடப்– பட்டு அந்த சிவத் திரு–மேனி பிர–திஷ்டை செய்–யப்–பட்–டது. உசி–லை–வன நாதர் என்ற திரு–நா–மத்–து– டன் தற்–ப�ோது அருள் பாலித்து வரு–கி–றார் இறை–வன். இறைவி பெயர் ச�ொர்ண ரேகா. உசிலை மரங்–கள் நிறைந்த கிரா–மம் அது. எனவே அந்–தக் கிரா–மத்–திற்கு உசி–லம்–பட்டி என்ற பெயரே விளங்–கு–கி–றது. இறை–வனு – ம் உசிலை மரங்–கள் நிறைந்த த�ோப்–பில் சிறிய ஆல–யத்–தில் அமர்ந்து அருள் பாலித்து வரு– வ – து – ட ன் இந்த ஆலய தல விருட்–ச–மாக உசிலை மரமே விளங்–கு–கி–றது. இந்த ஈச–னின் திரு–மேனி உளி படாத திரு–மேனி. அத்–து–டன் இறை–வ–னின் திரு–மே– னி–யில் வியக்–கத் தக்க பல அதி–சய – ங்–களை – க் காண–லாம். ஈச–னின் தலை–யில் இடது பக்–கம் சந்–திர பிறை ப�ோன்ற பள்–ளம் உள்–ளது. தலைப் பகு–தியி – ன் பின் பக்–கம் சடை ப�ோன்ற வரி–கள் உள்–ளன. இறை–வ–னின் நெற்–றி–யில் விபூதி ப�ோல மூன்று பட்–டை–யான க�ோடு–கள் உள்– ளன. இறை–வ–னின் இடை–யைச் சுற்றி தங்க ரேகை ப�ோன்ற அமைப்பு உள்–ளது. இறை–வ– னின் இட–து–பக்–கம் அம்–பா–ளின் சின்–ன–மான திரி–சூ–லம் ப�ோன்ற அமைப்–பும் உள்–ளது. இத்–தனை அதி–ச–யங்–கள் மிக்க இறை–வ– னின் லிங்–கத் திரு–மேனி வேறெங்–கும் உள்– ளதா என்–பது சந்–தே–கமே! இந்த அதி–சய இறை–வ–னுக்கு மட்–டு–மன்றி இறை–விக்–கும் தனி சந்–நதி உள்–ளது. இந்த ஆல– ய த்– தி ல் தின– ச ரி ஒரு கால பூஜை மட்–டுமே நடை–பெ–றுகி – ற – து. சிவ–ராத்–திரி திரு–விழா மிக–வும் க�ோலா–க–ல–மாக இங்கு க�ொண்– ட ா– ட ப்– ப – டு – கி – ற து. அன்று 6 கால

18

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

பூஜை– யு ம் விடிய விடிய பட்– டி – ம ன்– ற – மு ம் நடை–பெ–றுகி – ன்–றன. சுமார் 1000 பேர்–களு – க்கு அன்று அன்–ன–தா–ன–மும் வழங்–கப்–ப–டு–கி–றது. மாதப் பிர– த�ோ – ஷ ங்– க ள் இங்கு வெகு சிறப்–பாக நடை–பெ–றுகி – ன்–றன. ஐப்–பசி ப�ௌர்– ண–மி–யில் இறை–வ–னுக்கு அன்–னா–பி–ஷேக வைப– வ த்– தி ன்– ப �ோது நூற்– று க்– க – ண க்– க ான பக்–தர்–கள் கலந்–து க�ொண்டு பயன் பெறு– கின்– ற– ன ர். சித்– தி ரை முதல் நாள், மாதப் ப�ௌர்–ணமி, நவ–ராத்–திரி, மற்–றும் மார்–கழி 30 – க்கு விசேஷ அபி–ஷேக நாட்–களு – ம் இறை–வனு ஆரா–த–னை–கள் நடை–பெ–று–கின்–றன. மார்–கழி 30 நாட்–க–ளும் பக்–தர்–க–ளுக்கு ப�ொங்–கல் பிர–சா– தம் தரு–கின்–ற–ன ர். ஆல– யத்–தின் எதிரே சற்–றுத் த�ொலை–வில் ஒரு உயர்ந்த புற்று உள்–ளது. சில நாட்–க–ளில் புற்–றிலி – ரு – ந்து நாக–தேவ – ன் தலையை மட்–டும் உயர்த்தி இறை–வனை தரி–சிக்–கும் காட்–சியை பக்–தர்–கள் பலர் கண்–ட–துண்டு! இப்–ப�ோ–தும் இந்–தச் சம்–பவ – ம் நடை–பெற்–றுக்–க�ொண்–டுத – ான் இருக்–கி–றது. சிலிர்க்க வைக்–கும் காட்சி இது. காலை 7 முதல் 9 மணி வரை ஆல–யம் திறந்–தி–ருக்–கும். குழந்–தைப் பேறு கிடைக்க இங்கு வந்து இறை–வனை வேண்டி வணங்–கும் பக்–தர்–க– ளுக்கு கைமேல் பலன் கிடைப்–பது கண்–கூ– டான உண்மை என்–கின்–ற–னர் பக்–தர்–கள். திருச்சி மாவட்–டம் மணப்–பாறை பேருந்து நிலை–யத்–தி–லி–ருந்து 3 கி.மீ த�ொலை–வில் உள்ள உசி–லம்–பட்டி கிரா–மத்தை சேர்ந்த திட்–டுக் காட்–டுப்–பட்டி என்ற பகு–தி–யில் உள்– ளது இந்த ஆல–யம். மணப்–பாறை பேருந்து நிலை–யத்–தி–லி–ருந்து நடந்தே செல்–ல–லாம். ஆட்டோ வச–தி–யும் உண்டு.

ÝùIèñ தினகரன் குழுமத்திலிருந்து வெளியாகும் தெய்வீக மாதம் இருமுறை இதழ்

ðô¡

சந்தா விவரம்

அஞ்சல் வழியாக வருட சந்தா - 720/சந்தா த�ொகையை KAL PUBLICATIONS, PVT. LTD என்ற பெயருக்கு டிமாண்ட் டிராஃப்ட் எடுத்தோ அல்லது மணியார்டர் மூலமாவ�ோ கீழ்க்காணும் முகவரிக்கு அனுப்பி வைக்கவும்: மேலாளர்-விற்பனை (MANAGER, SALES),

ஆன்மிகம் பலன்,

எண்: 229 கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004.

Ph: 044-4220 9191 Extn: 21120. ம�ொபைல்: 95661 98016

ÝùIèñ

பலன்

பெயர்:________________________________________தேதி:_______________________ முகவரி:__________________________________________________________________ _______________________________________________________________________ ________________________________________________________________________ த�ொலைபேசி எண்:_____________________________ம�ொபைல்:_____________________ இ.மெயில்:________________________________________________________________ __________________(ரூபாய்__________________________________________மட்டும்) _______________________________________________________வங்கியில் எடுக்கப்பட்ட _______________________________எண்ணுள்ள டி.டி இணைக்கப்பட்டுள்ளது. ஆன்மிகம் பலன் மாதம் இருமுறை இதழை ஏஜென்ட் மூலமாக / அஞ்சல் வழியாக ஒரு வருடத்திற்கு அனுப்பி வைக்குமாறு கேட்டுக் க�ொள்கிறேன்.





டிமாண்ட் டிராஃப்டை, கீழ்க்காணும் கூப்பனைப் பூர்த்தி செய்து இணைத்து அனுப்பவும். சந்தா த�ொகை கிடைத்ததும் தகவல் தெரிவித்தபின் பிரதியை அனுப்பி வைக்க ஏற்பாடு செய்யப்படும்.

____________________ கைய�ொப்பம்

19

ஆர்.சி.சம்–பத் திர�ௌ–ப–தி–யைப் பார்த்து, ‘‘என்ன காரி–யம் செய்ய முற்–பட்–டாய்? இந்த மரத்–தில் பன்–னி– ரண்டு ஆண்–டு–க–ளுக்கு ஒரு முறை ஒரே ஒரு மாங்–கனி மட்–டுமே காய்க்–கும். தவ முனி–வ– ரான துர்–வா–சர் வந்து கேட்–டுக் க�ொண்–டால் மாத்–தி–ரமே, மாங்–கனி அவர் மடி–யில் விழும். இந்–தப் பழத்தை நீ வைத்–தி–ருப்–பதா? இதை உடனே மரத்–தி–லேயே வைத்து விடு!’’ என்– றார். ச�ொல்–லி–விட்டு அவர் ப�ோய் விட்–டார். பாண்–டவ – ர்–களு – ம் திர�ௌ–பதி – யு – ம் அதிர்ச்சி அடைந்–த–னர். ‘‘தவறு செய்து விட்–ட�ோமே! தனிப்–பட்ட நம் ஒரு–வ–ரின் முயற்–சிக்கே இந்– தக் கனி கிடைக்–க–வில்லை என்–னும்–ப�ோதே, நாம் எச்–ச–ரிக்–கை–யாக இருந்–தி–ருக்க வேண்– டும். துர்–வாச முனி–வர் க�ோபக்–கா–ரர். அவர் வரு–வத – ற்–குள் மீண்–டும் இந்–தப் பழம் மரத்–தில்

மரத்தில் ஒட்டிக்கொண்ட மாங்கனி! தி

ரு–ஞான சம்–பந்–தர– ால், அவ–ரது க்ஷேத்–திர– க் க�ோவை– யில் ‘நல்ல கூரூர்’ என்று குறிப்–பி–டப்–பட்ட தலம்– தான், தற்–கா–லத்–தில் ‘கூகூர்’ என்–ற–ழைக்–கப்–ப–டு–கி–றது. ஆயி– ர த்து ஐநூறு ஆண்– டு – க ள் பழமை வாய்ந்த இந்–தத் தலத்–தில் எழுந்–த–ரு–ளி–யுள்ள இறை–வன் பெயர் ஆம்––ர–வ–னே–ஸ்–வ–ரர். இறைவி, மங்–க–ளாம்–பிகை. ‘ஆம்–ரம்’ என்–றால் மா மரம். மாம–ரங்–கள் அடர்ந்த வனத்–தில் எழுந்த ஈசன் என்–பத – ால் ‘ஆம்–ரவ – னே – ஸ்வ – ர– ர்’ ஆனார். க�ோயி–லுக்கு வட–பு–றம் ஓடு–வது திரு–ம–லை–ரா–ஜன் ஆறு. பாண்–ட–வர்–கள் வன–வா–சம் செய்–த–ப�ோது, பல தலங்–க–ளைத் தரி–சித்–த–னர். அந்–த–வ–கை–யில் அவர்–கள் இந்–தத் தலத்–திற்கு வந்து ஈசனை வழி–பட்–டுள்–ள–னர் என்–கிற – து தல புரா–ணம். இதை மெய்ப்–பிக்–கும் வகை–யில் துர்–வா–சர், அர்–ஜு–னன் ஆகி–ய�ோ–ரது சிலா ரூபங்–கள் ஆல–யக் க�ோஷ்–டத்–தில் உள்–ளன. பஞ்–ச–பாண்–ட–வர்–கள் இவ்–வ–ழியே வந்–த–ப�ோது, இங்– குள்ள ஒரு மாம–ரத்–தில் ஒரே ஒரு மாங்–கனி மட்–டும் இருக்–கக் கண்–டாள் திர�ௌ–பதி. அதைப் பறித்–துத் தரு–மாறு பீம–னி–டம் கேட்–டாள். ஆசை–யு–டன் அவள் ேகட்ட மாங்–கனி – யை, மரத்–திலி – ரு – ந்து கீழே விழ வைத்து விட–லாம் என்–றெண்ணி, பரு–ம–னாக இருந்த அந்த மரத்–தைப் பிடித்து உலுக்–கி–னான் பீமன். மரம் அசை–யவே இல்லை. பிறகு வந்த அர்–ஜு–ன–னா–லும் அது முடி–ய–வில்லை. பின்–னர் நகு–லன், சகா– தே – வ ன் வந்– த – ன ர். நான்கு பேரும் சேர்ந்து உலுக்–கியு – ம் பலன் இல்லை. அப்–புற – ம் தரு–மர் வந்–தார். ஐந்து பேரும் சேர்ந்து உலுக்–கின – ர். மாங்–கனி கீழே விழுந்–தது. அதை திர�ௌ–ப–தி–யி–டம் எடுத்– துக் க�ொடுத்–த–னர். அவள் அதை சாப்–பிட முயன்–றாள். அப்–ப�ோது, அவ்– வ – ழி யே வந்த ஒரு துறவி,

20

ஒட்–டிக்–க�ொண்–டு–விட வேண்–டும்–’’ என்–றார் தரு–மர். அது சாத்–தி–யமா? ஆனால், கிருஷ்–ணர் நினைத்–தால் அவ–ரால் இப்–ப–டி–யான அரிய செய–லைச் செய்ய முடி–யும் என்று எண்–ணிய தரு–மர், கிருஷ்–ண–ரைப் பிரார்த்–தித்–தார். அடுத்த கணமே கிருஷ்– ண ர் அங்கு த�ோன்–றி–னார். ‘‘என்ன தர்–ம–புத்–திரா? என்ன வேண்–டும்?’’ என்று கேட்–டார். தர்–மர், நடந்–த–தைச் ச�ொன்–னார். ‘‘ஆக, திர�ௌ–பதி – யி – ன் கையில் இருக்–கும் கனி, மீண்–டும் மரத்–திலேயே ப�ோய்ச் சேர்ந்து – விட–வேண்–டும், அவ்–வ–ள–வு–தானே?’’ என்று கேட்–டார் கிருஷ்–ணர். பாண்–ட–வ–ரும், திர�ௌ–ப–தி–யும் ஒரு–மித்த குர–லில் ‘‘ஆமாம்–’’ என்–ற–னர். மாங்– க – னி – யை த் தரை– யி ல் வைக்– க ச் ச�ொன்–னார் கிருஷ்–ணர். வைத்–தார்–கள். அவர்–களை ந�ோக்–கிய கிருஷ்–ணர், ‘‘உங்– கள் ஒவ்– வ�ொ – ரு – வ – ரு ம் உங்– க ள் மன– தி ல் இருந்து ஒரு உண்– ம ை– ய ான தக– வ – லை க் கூற வேண்–டும். அந்த உண்–மைத் தக–வலு – க்கு ஏற்ப, இந்–தக் கனி மெல்ல மெல்ல மேலே ஏறிப் ப�ோகும். ஏறிப் ப�ோய் கடை– சி–யில் திர�ௌ–பதி முடிக்–கும்–ப�ோது மரத்–தில் ப�ோய் ஒட்–டிக் க�ொள்–ளும். ப�ொய் ச�ொன்–னால், கனி மரத்–தில் ஒட்–டா–து–’’ என்–றார். தரு–மர் முத–லில் ச�ொன்–னார்: ‘‘என் பெரிய தந்–தை–யின் புத்–தி–ர– னான துரி–ய�ோ–த–ன–னும் மற்–றும் அவ– னு – டை ய சக�ோ– த – ர ர்– க – ளு ம் நல்–லறி – வு – ட – ன் நல–மாக வாழ்ந்–தால், அனை– வ – ரு மே சுக– ம ாக இருப்– ப�ோம். இதுவே நான் ச�ொல்ல விரும்– பு – வ து!’’ தரு– ம ர் இப்– ப டி

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

மங்களாம்பிகை

கூகூர்

துர்க்கையின் இடது கரத்தில் கிளி

ஆம்ரவனேஸ்வரர் ச�ொல்லி முடிக்–க–வும், தரை–யில் இருந்த மாங்–கனி சற்று உயரே எழும்–பி–யது. அடுத்து பீமன், ‘‘மாற்–றான் குடி–யைக் கெடுத்த துரி–ய�ோத – ன – ன் மற்–றும் அவ–னுட – ன் இணைந்–தவ – ர்–களை – க் கண்–டம் துண்–டம – ாக வெட்–டிப் ப�ோடு–வேன். சகு–னியை – க் க�ொல்– வேன். துச்–சா–த–னன் உதி–ரம் குடிப்–பேன். திர�ௌ–பதி தன் கூந்–தலை அள்ளி முடி–யும்– படி செய்–வேன்–’’ என்–றான், ஆவே–சத்–துட – ன். மாங்–கனி இன்–னும் சற்று மேலே ஏறி–யது. இவ்–வாறு அர்–ஜு–னன், நகு–லன், சகா– தே–வன், திர�ௌ–பதி ஆகி–ய�ோர் தங்–கள் மன–தில் இருந்த உண்–மைக் கருத்–தைச் ச�ொல்–லச் ச�ொல்ல, சிறிது சிறி–தாக மாங்– கனி மேலே எழும்–பிச் சென்று, இறு–தி– யில் அந்த மரத்–து–டன் ஒட்–டிக் க�ொண்–டது. எல்–ல�ோரு – ம் அதைக் கண்டு மகிழ்ந்–த–னர். ‘‘நல்–ல–வேளை, துர்–வா–சரி – ன் சாபத்–துக்கு ஆளா– கா– ம ல் தப்– பி – ன�ோ ம்– ’ ’ என்று தரு–மர் நிம்–மதி அடைந்–தார். கிருஷ்– ண ரை அனை– வ – ரு ம் பணி–வு–டன் வணங்–கி–னர். இந்த புரா– ண ச் சம்– ப – வ ம் நடந்த இடமே இந்த ‘கூகூர்.’ மூன்று நிலை ராஜ–க�ோ–புர– ம் க�ொண்ட கிழக்கு ந�ோக்–கிய ஆல–யம். கடந்த நான்–காண்–டுக – – ளுக்கு முன் கும்–பா–பி–ஷே–கம்

கண்–ட–தால் க�ோபு–ர–மும் க�ோயி–லும் புதுப்–ப�ொ–லி–வு–டன் விளங்–கு–கின்–றன. ஆதித்த ச�ோழ–னால் கட்–டப்–பட்ட ஆல– யம். அவன் பெய–ரால் இதற்கு ‘ஆதித்–தே–ஸ்–வ–ரம்’ என்– றும் இங்–குள்ள இறை–வ–னுக்கு ஆதி–தே–ஸ்வ–ரர் என்–றும் பெய–ருண்–டாம். கல்–வெட்–டில் உள்ள செய்தி இது. ராஜ–க�ோ–பு–ரத்–தைக் கடந்து உள்ளே சென்–ற–தும் பலி பீடம், நந்–தி–தே–வர் மண்–ட–பம். இதை–ய–டுத்து வல–து–பக்– கம் தெற்கு ந�ோக்–கிய நிலை–யில் அம்–பாள் தனிச் சந்– நதி க�ொண்டு விளங்–கு–கி–றார். நின்ற திருக்–க�ோ–லத்–தில் மங்–க–ளாம்–பிகை! பெய–ருக்கு ஏற்ப மங்–கள ரூபம். ஆல–யத்–தின் உள்ளே முன் மண்–ட–பத்–தைக் கடந்து சென்–றால் துவார பால–கர்–கள், தம்மை வடித்த சிற்–பி–யின் கைத்–திற – னு – க்கு சான்று கூறும் வித–மாக எழி–லும் கம்–பீர– மு – ம் க�ொண்டு காணப்–ப–டு–கின்–ற–னர். அதை அடுத்து அர்த்த மண்–டப – த்–தில் விநா–யக – ர், திரு–ஞா–னச – ம்–பந்–தர், அர்–ஜு–னன், சுப்–பி–ர–ம–ணி–யர். ஈசன் ஆம்–ர–வ–னே–ஸ்–வ–ரர் உய–ர–மான பாணத்–த�ோடு லிங்– க த் திரு– மே னி க�ொண்– டு ள்– ள ார். இவ்– வ ா– ல – ய த்து பைர–வர் சக்–தி–மிக்–க–வர். இவர் பிர–மாண்ட வடி–வத்–தில் நின்று ப�ொலி–யும் காட்சி எவ–ரை –யும் ஈர்க்–கும் அருள் திறம் பெற்–றது. ச�ோழ மன்–னன் ஒரு–வனு – க்கு ஏத�ோ கடும் ந�ோய் ஒன்று வந்–தது. அரண்–மனை வைத்–திய – ர்–கள் செய்த சிகிச்சை எது– வும் பலன் தர–வில்லை. சில சிவ–னடி – ய – ார்–களி – ன் ய�ோச–னைப்– படி இத்–த–லத்–தில் உள்ள பைர–வரை வணங்கி, நலம்–பெற இங்கு வந்–தான். ஆல–யத்–துக்கு அரு–கில் உள்ள திரு–ம– லை–ரா–ஜன் ஆற்–றில் தின–மும் நீராடி, ஆம்–ரவ – னே – ஸ்–வர– ரை தரி–சித்து, அதன் பின் பைர–வ–ருக்கு சிறப்பு வழி–பா–டு–கள் செய்து வந்–தான். சில நாட்–க–ளி–லேயே அவ–னது ந�ோய் முற்–றிலு – ம் குண–மா–யிற்று. இத்–தக – வ – ல் இங்–குள்ள கல்–வெட்– டில் உள்–ளது. க�ோயில் மூலஸ்–தா–னத்–தில் உள்ள கற்–றளி வெளிச்–சு–வர் முழு–வ–தும் கல்–வெட்–டு–க–ளா–கவே உள்–ளன. க�ோயில் தெற்–குப் பிர–ாகார க�ோஷ்–டத்–தில் துர்–வா–சரு – க்–குப் ெபரிய சிலா ரூபம். வடக்–குப் பிர–கார க�ோஷ்–டத்–தில் உள்ள அஷ்–டபு – ஜ துர்க்கை காண்–ப�ோரை – க் கவர்ந்–திழு – க்–கும் மகத்– து–வம – ான சிற்ப வடி–வம். தன் கரங்–களி – ல் இவள் ஏந்–தியு – ள்ள ஆயு–தங்–கள் நேர்த்–திய – ா–கச் செதுக்–கப்–பட்–டுள்–ளன. இந்த துர்க்கையின் இடது கரத்தில் மணிக்கட்டின் மீது ஒரு கிளி– அமர்ந்திருக்கிறது. பக்–தர்–கள் தங்–கள் க�ோரிக்– – ம் ச�ொன்–னால் அது, அந்–தத் துர்க்– கையை இந்–தக் கிளி–யிட கை–யிட – ம் கூறி, பிரார்த்–தனையை – நிறை–வேற – ச் செய்–யும – ாம். இப்–படி ஒரு ஐதீகம் இந்த க�ோயி–லில்! அம்– பா–ளின் கையிேலா, த�ோளில�ோ கிளி–யைப் பார்த்து வந்த நமக்கு, துர்க்–கையி – ன் கரத்–தில் கிளி இருப்–பது ஒரு வியப்–பான விஷ–யம்–தான்! பழம்–பெ–ரும – ை–மிக்க இந்த ஆல–யத்–துள் நுழைந்து ஈச–னை–யும், அம்–பி–கை–யை–யும் தரி–சித்து வணங்கி விட்டு வெளியே வரும்– ப�ோது, ச�ோலைக்–குள் சென்று அரு–வியி – ல் குளித்து விட்–டுத் திரும்–புவ – து ப�ோல் மன–துக்கு சுக–மாக உள்–ளது. கும்–பக – �ோ–ணத்–திலி – ரு – ந்து நன்–னில – ம் செல்– லும் பேருந்து வழித்–தட – த்–தில் கும்–பக – �ோ–ணத்– தி–லிரு – ந்து 15 கி.மீ. த�ொலை–வில் நாச்–சிய – ார் க�ோயிலை அடுத்–துள்–ளது கூகூர்.

ðô¡

21

1-15 மார்ச் 2018

காதலிப்பதற்கும் ஞானம்

வேண்டியிருக்கிறது!

யஜ்–ஞாத்வா ந புனர்–ம�ோ–ஹம – ே–வம் யாஸ்–யஸி பாண்–டவ யேன பூதான்–யச – ே–ஷேண த்ரக்ஷ்–யஸ்–யாத்–மன்– யத�ோ மயி (4:35) ‘‘இந்த ஞானத்தை அடைந்–துவி – ட்ட பிறகு, நீ உனக்–குள்–ளி–ருக்–கும் ம�ோகத்தை விரட்–டி –வி–டு–வாய். இந்த ஒரு நிர்ச்–ச–ல–னம – ான நிலை– யில் உன் அறி–வின் ஆதா–ரத்தை உன்–னால் புரிந்–து–க�ொள்ள முடி–யும். அந்த ஆதா–ரமே நான் என்–ப தை நீ தெரிந்து க�ொள்–வாய். உடனே நீ என்–னில் ஒன்–றி–வி–டு–வாய். சச்–சி– தா–னந்த பூர–ணத்–துவ – த்–தைப் பெற்–றிடு – வ – ாய்.’’ ஞானம் நம்மை வந்–தட – ை–கிற – து என்–றால், அது சூரி–யப் பிர–கா–சம – ாய் நம்–மி–டம் இருக்– கும் இருளை ஓட்–டு–கி–றது என்று ப�ொருள். தங்–கள் அறை–களை நிரப்–ப–வேண்–டும் என்ற நிபந்–தனை – ய�ோ – டு தன் இரு மகன்–களு – க்– கும் க�ொஞ்–சம் ப�ொருள் க�ொடுத்–தான் ஒரு தந்தை. ‘நிரப்–பு–வ–து’ என்–பதை மூத்த மகன் அள–வீ–டாக எடுத்–துக்–க�ொண்–டான். அந்த வார்த்–தையை அப்–ப–டியே அர்த்–தம் பண்– ணிக்–க�ொண்–டான். கூடவே தனக்–குத் தரப்– – க்–கும் ப�ொரு–ளில் எதை வாங்–கின – ால் பட்–டிரு தன் அறையை நிரப்ப முடி–யும், எவ்–வ–ளவு மிச்–சம் பிடிக்க முடி–யும் என்–றும் ய�ோசித்– தான். முடி–வாக விலை மலி–வாக இருக்–கக்– கூ–டிய வைக்–க�ோலை வாங்–கு–வது என்–றும், அதை அறை முழு–வது – ம், ஒரு இண்டு, இடுக்கு விடா– ம ல் அடைத்து வைப்– ப து என்– று ம் திட்–ட–மிட்–டான். ஜன்–னல் கதவு வழி–யா–கக் க�ொஞ்–சம் வெளியே நீட்–டிக்–க�ொண்–டி–ருந்– தா–லும் பர–வா–யில்லை, அது தனக்கு விதிக்– கப்–பட்–டி–ருந்த நிபந்–த–னைக்–குக் கூடு–தல் மரி– யாதை செலுத்–து–வது ப�ோலா–கும் என்–றும் நினைத்–துக்–க�ொண்–டான். அதன்–ப–டியே அறை முழு–வ–தும் வைக்– க�ோ–லைப் ப�ோட்டு அடைத்து நிரப்பி, அந்த செலவு ப�ோக மிச்–சப்–ப–டுத்–திய காசை–யும் க�ொண்–டு–ப�ோய் தந்–தை–யி–டம் க�ொடுத்து விவ–ரத்–தைச் ச�ொன்–னான். இரண்–டா–வது மகன் க�ொஞ்–சம் ய�ோசித்– தான். ஒரு அறை–யில் ப�ொருட்–களை நிரப்– பு–வது என்–றால், அந்–தப் ப�ொருட்–க–ளை–யும், – க்–கும் இடத்–தைத் அது பிடித்–துக்–க�ொண்–டிரு தவிர மீத–முள்ள அறைப் பகு–தியை – –யும் உப– ய�ோ–கத்–திற்–குள்–ளா–னவை – ாக மாற்–றவே ண்– – ய – டும் என்று நினைத்–துக்–க�ொண்–டான். இவ– னைப் ப�ொறுத்–த–வரை நிரப்–பு–வது என்–பது அர்த்–த–முள்–ள–தாக இருக்–க–வேண்–டும். இந்த கர்– மத் – தைத் தான் சிரத்– தை – யு – ட ன் மேற்– க�ொள்–ளவே – ண்–டும். ஏன�ோ, தான�ோ–வென்று கட– மை – ய ாற்– ற க்– கூ – ட ாது என்று நினைத்– துக்–க�ொண்–டான். ஆகவே ஒரு விளக்கை

பிரபுசங்கர்

63 வாங்–கி–வந்–தான். திரி ப�ொருத்தி தீப–மாய் ஏற்–றின – ான். பளிச்–சென்று ஒளிர்ந்த விளக்கு அறை முழு–வ–தும் பிர–கா–ச–மாய்ப் பர–வி–யது. அந்த அறையே புதுப் ப�ொலிவு பூண்–டது. இரண்– ட ா– வ து மகன் செயல்– ப ட்– ட து ஒரு ஞானி–யின் க�ோணத்–தில். தனக்–கென்று எந்த விருப்பு, வெறுப்–பையு – ம் க�ொள்–ளா–மல், எந்–தப் பாராட்–டை–யும் எதிர்–பார்க்–கா–மல் வினை–யாற்–றும்–ப�ோ–து–தான் நேர்–ம–றை–யாக அந்–தச் செயல் நிறை–வே–றும். அறையை நிரப்–பு–வ–தில் அவன் ஆர்–வம் க�ொள்–ளவி – ல்லை. எத–னால் நிரப்–புவ – து என்– ப– தைத் – த ான் ய�ோசித்– த ான். ஒளி மிகுந்த அவ– னு – ட ைய மனம் விளக்கை சிபா– ரி சு செய்–தது. அதை அவன் அப்–ப–டியே ஏற்–றுக்– க�ொண்–டான். இத்–த–கைய ஆக்–க–பூர்–வம – ான சிந்–த–னையே அவன் ஒரு ஞானி என்–ப–தைக் காட்–டுகி – ற – து. ஒளி–யால் நிரம்–பிய அந்த அறை அவ–னுக்கு மட்–டும – ல்–லா–மல், அந்த அறையை யார் பயன்– ப – டு த்– தி – ன ா– லு ம் அவ– ரு க்– கு ம் பய–னா–கும் என்ற ப�ொது–ந�ோக்கு சிந்–தனை அவ–னு–டை–யது. அடைப்–பது ஒன்–றையே குறிக்–க�ோ–ளாக வைத்–திரு – ந்த மூத்த மகன் அந்த எண்–ணத்தை நிறை–வேற்–றி–விட்–டான்–தான், அனால். அத– னால் அவ–னுக்கே எந்–தப் பய–னும் இல்லை. ஆமாம், அவ– ன ா– லு ம் அந்த அறைக்– கு ள் ப�ோக முடி–யாது, தங்க முடி–யாது! நிரப்–பு–வ– தா–கிய எண்–ணத்தை இவன் ம�ோகித்–தான். அத– ன ால் வேறு எந்த ஆக்– க – பூ ர்– வ – ம ான எண்– ண – மு ம் த�ோன்– ற – வி ல்லை. ச�ொன்ன காரி–யத்தை முடித்–து–விட்–டேன் என்ற பெரு– மையை அடைய இவன் முற்–பட்–ட–தால், அந்த விளம்–பர – த்தை ம�ோகித்–தத – ால், இவன், அடுத்து எந்த ய�ோச–னை–யும் த�ோன்–றா–மல், அந்த எண்–ணத்–த�ோடே நின்–று–விட்–டான். ப�ொது– வ ாக ம�ோகம் என்– ப து சுய– ந ல அடிப்–பட – ை–யில் எழு–வது – த – ான். தான் பெற்ற பிள்–ளையை ஆர�ோக்–கிய – ம – ா–னவ – ன – ாக, கல்வி அறிவு மிகுந்–த–வ–னாக, நற்–பண்–பு–கள் நிறைந்– த–வ–னாக ஒரு பெற்–ற�ோர் வளர்க்–கி–றார்–கள் என்– ற ால், தாம் வாழும் சமு– த ா– ய த்– து க்கு ஒரு நல்–லக் குடி–ம–கனை அவர்–கள் வழங்–கு– கி–றார்–கள் என்–பது மட்–டு–மல்ல, அவர்–கள் உள்–ளத்தி – ல் ஒரு மூலை–யில், ‘இவன் பின்–னா– ளில், நம் இய–லா–மைக் காலத்–தில் நம்–மைப் பரா–மரி – ப்–பான்’ என்ற சுய–நல எதிர்–பார்ப்–பும் ðô¡

23

1-15 மார்ச் 2018

இருக்–கத்–தான் செய்–கி–றது.

– ட அவர்–கள – ால் தம் ச�ொந்–தப் பிள்–ளையி – – மி–ருந்து ஆத–ரவை, அர–வ–ணைப்பை எதிர்– பார்க்–கா–மல் இருக்க முடி–யாது என்–பது – த – ான் யதார்த்–தம். இது உற– வு – க – ளு க்– கி – ட ை– யே – ய ான பாச ம�ோகம் மட்–டு–மல்ல, நண்–பர்–க–ளுக்–கி–டை– யே–யான நட்பு ம�ோகத்–துக்–கும் ப�ொருந்–தும். வய–தான காலத்–தில், உடல்–நல – ம் தளர்ந்து, முற்–றிலு – ம் பிறர் தய–விலேயே – வாழ–வேண்–டிய முதி–ய–வர்–கள், அந்–நிலை – –யில், ‘என்னை ஏன் இன்–னும் இந்த உல–கத்–தில் வாழ வைத்–துக்– க�ொண்–டி–ருக்–கி–றாய், இறைவா! என்னை உடனே அழைத்–துச் சென்–று–விடு,’ என்று ஆற்–றா–மை–யால் பிதற்–று–வார்–கள். உண்–மையி – லேயே – அவர் கேட்–டுக்–க�ொண்– ட–தற்–கி–ணங்க யமன் அவர் எதிரே வரு–வா– னா–னால், முதி–யவ – ர் அவ–னைத் தவிர்க்–கவே முனை–வார். ‘சரி, இது–வரை மகன் தன்னை கவ–னிக்–க–வில்லை, இனி–மே–லா–வது கவ–னிக்– கா–மல் இருப்–பானா என்ற ஏக்–கம், எதிர்– பார்ப்பு, ஆசை, ம�ோகம், அவர் மன–சுக்–குள் மர–ணிக்–கா–மல் ஜீவித்–தி–ருக்–கி–றது. ஆகவே அப்– ப�ோ – து ம் அவர் தன் மக– னைத் – த ான் நம்–பியி – ரு – க்–கிற – ார். அதா–வது. இன்–னும் வாழ விரும்–பு–கி–றார். தன் இய–லா–மை–யை–யும் மீறி வாழ விரும்–பு–கி–றார். தன்–னைத் த�ொடர்ந்து மகன�ோ அல்–லது வேறு யாரா–வத�ோ காப்– பாற்–றி–க�ொண்டே இருக்–க–வேண்–டும் என்ற எதிர்–பார்த்–த–லில் வாழ விரும்–பு–கி–றார். ‘வாழ விரும்–ப–வில்லை, ஆனால் எப்–படி இறப்–பது?’ என்–பது நியா–ய–மான கேள்வி. இறப்பு வரும்–ப�ோது வரட்–டும், அது–வரை

24

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

யதார்த்–தத்தை விட்டு விலக விரும்–பு–வ–தா– கச் ச�ொல்–லிக்–க�ொள்–வா–னேன்? இது நாம் வச–தி–யா–கப் பரா–ம–ரிக்–கப்–பட வேண்–டும் என்ற எதிர்–பார்ப்–பின் எதி–ர�ொ–லித – ானே? வீட்–டிற்–குள்–ளேயு – ம் எல்லா ச�ௌக–ரிய – ங்–க– ளு–டன் வாழ்–கி–ற�ோம், நடை–பா–தை–யி–லும் மக்–கள் வாழ்–கி–றார்–கள், மருத்–து–வ–ம–னை–க– ளில் க�ோமா கட்–டத்–தி–லும் ந�ோயா–ளி–கள் வாழ்–கிற – ார்–கள் - எல்–ல�ோரு – க்–கும் ஒரே குறிக்– க�ோள்: இறக்–கும்–வரை வாழ–வேண்–டும்! அது– வ – ரை – யி – ல ான வாழ்க்கை எப்– ப டி அமை–ய–வேண்–டும் என்ற எதிர்–பார்த்–த–லில்– தான் மனி–தர்–கள் ஒரு–வ–ருக்–க�ொ–ரு–வர் மாறு– ப–டு–கி–றார்–கள். இந்த எதிர்–பார்த்–த–லில்–தான் ம�ோகம் ஒளிந்–து–க�ொண்–டி–ருக்–கி–றது. ஒரு வாழ்க்–கை–யின் ஒவ்–வ�ொரு கட்–டத்– தி–லும் அந்–தந்த வயது விருப்–பங்–கள் நிறை– வே–ற–வேண்–டும் என்று எதிர்–பார்க்–கிற�ோ – ம். இறை–வ–னி–டம் முறை–யி–டு–கி–ற�ோம். அவ–ரும் நம் விருப்–பத்–தைப் பூர்த்தி செய்–கிற – ார் என்றே வைத்–துக்–க�ொள்–வ�ோம், ஆனா–லும் நமக்கு நம்–பிக்கை பிறப்–பதி – ல்லை. ச�ொந்–தம – ாக ஒரு – ம். வீடு வேண்–டும் என்று ஆசைப்–ப–டு–கிற�ோ – ள் சாத–கம சந்–தர்ப்ப சூழ்–நிலை – க – ாக அமைய நமக்கு அந்த பாக்–கிய – ம் கிடைக்–கிற – து. ஆனா– லும் அந்த வீட்–டில் பல–வகை வச–தி–களை அடைய ஆசைப்–ப–டு –கி – ற�ோ ம், அவை–யு ம் நமக்–குக் கிடைக்–கின்–றன. ஆனா–லும் மனசு அடங்–கு–வ–தில்லை. மேலும், மேலும் எதிர்– பார்க்–கி–றது. கார–ணம், பிற்–கா–லத்–தில், நாம் உட–ல–ள– வில் வலு–விழ – ந்–துவி – டு – வ�ோ – ம், அப்–ப�ோதை – ய சூழ–லில் நம் விருப்–பங்–கள் நிறை–வே–றா–மல் ப�ோய்–வி–டக்–கூ–டும் என்ற அவ–நம்–பிக்–கை– யும் கூடவே வளர்– வ – து – த ான். இவ்– வ – ள வு செய்த இறை–வன் அந்த கால–கட்–டத்–தி–லும் நம்–மைக் கைவிட்–டு–விட்–டு–விட மாட்–டான் – த என்ற நம்–பிக்கை வள–ரா–தது – ான் கார–ணம். இப்–ப�ோதே சேர்த்து வைத்–துக்–க�ொண்–டால், கற்–ப–னை–யால் மட்–டுமே கணிக்–கக்–கூ–டிய நம் எதிர்–கா–லத்–தில் நேரக்–கூ–டி–ய–தாக நாம் நினைத்–துக்–க�ொண்–டிரு – க்–கும் அச�ௌ–கரி – ய – ங்– க–ளி–லி–ருந்து மீண்–டு–வி–ட–லாம் என்ற தப்–புக் கணக்–குத – ான் கார–ணம். ம�ோகத்–தைக் க�ொன்–றுவி – டு - அல்–லா–லென்–றன் மூச்சை நிறுத்–தி–விடு தேகத்–தைச் சாய்த்–து–விடு - அல்–லா–ல–தில் சிந்–தனை மாய்த்–து–விடு ய�ோகத் திருத்–தி–விடு - அல்–லா–லென்–றன் ஊனைச் சிதைத்–து–விடு ஏகத் திருத்–து–ல–கம் இங்–குள்–ளன யாவை–யும் செய்–ப–வளே! பந்–தத்தை நீக்–கி–விடு -அல்–லா–லு–யிர்ப் பாரத்தை ப�ோக்–கி–விடு சிந்தை தெளி–வாக்கு -அல்–லா–லி–தைச்

செத்த வுட–லாக்கு இந்த பதர்–க–ளையே - நெல்–லா–மென் எண்ணி இருப்–பேன�ோ எந்த ப�ொரு–ளி–லுமே - உள்–ளே–நின் றியங்கி இருப்–பவளே – . உள்–ளம் குளி–ராத�ோ ப�ொய்–யா–ணவ ஊன ம�ொழி–யாத�ோ? கள்ள முரு–காத�ோ -அம்மா பக்–திக் கண்–ணீர் பெரு–காத�ோ? வெள்–ளக் கரு–ணை–யிலே -இந்–நாய் சிறு வேட்கை தவி–ராத�ோ? விள்–ளற் கரி–ய–வளே - அனைத்–திலு மேவி இருப்–பவளே – !

- என்–றார் மகா–கவி பார–தி–யார். அனைத்– தி – லு ம் மேவி– யி – ரு ப்– ப – வ – ளி – ட ம் சர– ண ா– க தி அடைந்– து – வி ட்– ட ால், நாம் ம�ோகத்தை வென்– று – வி – ட – ல ாம் என்– ப து அவ–ரு–டைய நம்–பிக்கை. கிருஷ்– ண – னு ம் இதைத்– த ான் ச�ொல்– கி – றார். உன் அறி–வின் ஆதா–ர–மான என்–னைப் புரிந்–து–க�ொள், என்–னுள் ஐக்–கி–ய–மா–கி–விடு என்–கி–றார். ‘ப�ொருட்–களை உள்–ள–படி காணா–தி–ருப்– பது மயக்–கம். மெய்ஞ்–ஞா–னம் உத–ய–மா–கு– மி–டத்–தில் எல்–லாப் ப�ொருட்–க–ளும், உயிர்–க– ளும் ஒரே பரம்– ப�ொ – ரு – ளி – டத் – தி ல்– த ான் ஒன்–றி–யி–ருக்–கி–றது என்–பது பிரத்–தி–யட்–ச–மா– கும். ஒன்– றெ ன உணர்– வ து ஞானம், பல– வா–கக் காண்–பது அஞ்–ஞா–னம்,’ என்–கி–றார் ராம–கி–ருஷ்ண பர–ம–ஹம்–ஸர். ஒரு இளை– ஞ ன் ஒரு பெண்– ணை க் காத–லிக்–கிற – ான். அவ–ளைத் தான் மண–முடி – க்– கா–விட்–டால், தான் இவ்–வுல – கி – ல் வாழ்–வதி – ல் அர்த்–த–மே–யில்லை, அத–னால் தற்–க�ொலை செய்–து–க�ொள்–வேன்,’ என்று சூளு–ரைக்–கி– றான். இப்–ப–டிச் ச�ொன்ன பலர் அவ்–வாறு தற்– க �ொலை செய்– து – க �ொள்– ள ா– ம ல், இன்– ன�ொரு பெண்ணை மணந்து க�ொண்– டு – வி–டு–கி–றார்–கள் என்–பது ஒரு பக்–கம்! ஆனால் தற்–க�ொலை செய்–து–க�ொள்–ப–வன், அவள் தனக்–குக் கிடைக்–கா–மல் ப�ோய்–விடு – வ – ாள�ோ என்ற அவ–நம்–பிக்–கை–யில்–தான் அவ்–வாறு செய்–கிற – ான். அதா–வது. அவன் தன் காத–லில் உறு–தியி – ல்–லா–தவ – ன – ாக இருக்–கிற – ான். அல்–லது அது புறத்–த�ோற்–றக் கவர்ச்–சி–யாக மட்–டுமே அந்–தக் காதல் இருந்–தி–ருக்–கி–றது. அதே–ப�ோல தான் காத–லிக்–கும் பெண் இறந்–துவி – டு – கி – ற – ாள் என்–றால், சிறிது காலத்–துக்– குப் பிறகு இவன் இன்–ன�ொரு பெண்–ணைத் திரு–ம–ணம் செய்–து–க�ொள்–கி–றான், குடும்–பம் நடத்– து – கி – ற ான். இவ– னு – ட ைய வாழ்க்– கை – யில் எந்த ஆழ்ந்த நிபந்–த–னை–யும் இல்லை தற்–க�ொலை செய்–து–க�ொள்–ப–வன் ப�ோல! ஒரு பெண் தனக்கு மனை–வி–யாக வேண்– டும் என ஒரு–வன் தீர்–மா–னிப்–பா–னா–னால்,

அவன் இந்–தக் கவர்ச்–சிக்கு முக்–கி–யத்–து–வம் க�ொடுக்–கா–மல், பின்–வி–ளை–வு–களை – ப் பற்றி சிந்–திக்–கத் தெரிந்–தவ – ன – ாக இருக்க வேண்–டும். தன் குடும்–பம், தன் வாரி–சு–கள், ஒட்–டு– ம�ொத்த எதிர்–கா–லம் என்ற சிந்–த–னைச் சங்– கிலி அவ–னுக்–குள் த�ொட–ரும – ா–னால், அதற்கு அவ– னி – டத் – தி ல் பதில் இருக்– கு – ம ா– ன ால், அது உண்–மைக் காத–லாக இருக்க முடி–யும், இல்– ல ா– வி ட்– ட ால் அது வெறும் ம�ோகம்– தான்! க ா த – லி ப் – ப – த ற் – கு ம் ஞ ா ன ம் வேண்–டி–யி–ருக்–கி–றது! இதே–ப�ோ–ல–தான் சேமிப்–பும். ‘பின்–னால் என்–ன–வா–கும�ோ!’ என்ற சந்–தேக பயத்–தின் ‘புத்–தி–சா–லித்–த–ன–’–மான நட–வ–டிக்கை. தன் கற்–ப–னைக்கு ஏற்ப வித–வி–த–மான ச�ௌக–ரி– யங்–க–ளு–டன் கூடிய, சுக–ப�ோ–கம – ான வாழ்க்– கைக்–கான செல–வை–விட அதி–கம் சேமிப்–ப– தும் ம�ோகம்–தான். வெளியே புழக்–கத்–துக்கு விடா–மல் பூட்–டிப் பூட்டி வைத்து, தின–மும் அதை அழகு பார்க்–கும் ‘கறுப்–பு’ ம�ோகம்! முக– ம து நபி அவர்– க ள் இர– வி ல் உறங்– கப்– ப�ோ – கு – மு ன் தான் அன்று சம்– ப ா– தி த்– தை–யெல்–லாம் பிற–ருக்கு தான–மா–கப் பிரித்– துக் க�ொடுத்–து–வி–டு–வார். தனக்–கென்றோ, சேமிப்–பா–கவ�ோ, நாளைய சாப்–பாட்–டுக்–கா–க– வென்றோ ஒரு காசு–கூட வைத்–துக்–க�ொள்ள மாட்–டார். ‘ஏனிப்–படி செய்–கிறீ – ர்–கள்?’ என்று உடன் இருப்–ப–வர்–கள் பத–று–வார்–கள். ‘நாளைக்கு நான் இருக்– க – வே ண்– டு ம் என்– ப து இறை– வ – னி ன் விருப்– ப – ம ா– ன ால், நாளைக்கு எனக்–குத் தேவை–யா–னதை இறை– வன் அளிப்– ப ான்’ என்று பதி– ல – ளி ப்– ப ார் நபி–கள். அதா–வது. தன் அன்–றை–யைத் தேவை– க–ளைப் பூர்த்தி செய்–தது ப�ோக மிச்–ச–முள்ள பணத்தை எல்–ல�ோரு – க்–கும் பகிர்ந்து க�ொடுத்–து வி – டு – வ – த – ா–கிய இவ–ருட – ைய பர�ோ–பக – ா–ரத்–தில் இறை–வன் குடி–க�ொண்–டி–ருக்–கி–றான், இவர் மூல–மாக பிற–ருக்–கும் தன் அருளை வழங்–கு– கி–றான் என்–று–தானே ப�ொருள்? ஒட்–டு–ம�ொத்–த–மாக ஒரே–நா–ளில் எல்–லா– வற்–றையு – ம் துறந்–துவி – ட்ட துறவி அல்ல அவர். தின–மும் சம்–பா–திக்–கி–றார், தின–மும் அதை அப்–படி – யே துறந்–துவி – டு – கி – ற – ார். அது அவ–ரால் சாத்–திய – ம – ா–கியி – ரு – க்–கிற – து. இறை–வனு – ம் அவர் மூல–மா–கத் தன் பிற மக்–க–ளின் பரா–ம–ரிப்–புப் பணியை விஸ்–த–ரிக்–கி–றார்! ‘வேண்– டு ம்’ என்ற ம�ோகத்– தை – வி ட, ‘வேண்–டாம்’ என்ற துறவு மன�ோ–நி–லைக்கு ஞானம் வேண்–டும். இந்த ஞானத்–தின் ஆதா– ரமே பரந்–தா–மன்–தான் என்–பதை உண–ரும்– ப�ோது யாருக்–குமே ம�ோகத்தை வெல்–வது என்–பது எளி–தா–கி–வி–டும்.

(த�ொட–ரும்) ðô¡

25

1-15 மார்ச் 2018

‘காடேல் மிக வாலிது, காரிகை அஞ்–சக் கூடிப் ப�ொந்–தில் ஆந்–தை– கள் கூகை குழற வேடித் த�ொண்–டர் சால– வும் தீயர் சழக்–கர் க�ோடிக்– கு – ழ கா! இடங்– க�ோ–யில் க�ொண்–டாயே!’ ‘க�ோடிக்– கு – ழ – க னே! நீ உறை–யும் இக்–காட�ோ மிகப் பெரி– ய து. உன் துணை– வி – யார் பயப்–ப–டும்–ப–டி–யாக மரப்– ப�ொந்–திலு – ள்ள ஆந்–தைக – ளு – ம், கூகை–க–ளும் கூடிச் சேர்ந்து பேர�ொலி கிளப்– பு – கி ன்– ற ன. இங்கு வாழும் வேடர்–கள் மிகக் க�ொடி–ய–வர்–கள், வஞ்–ச–கர்–கள் (சழக்–கர்). இங்கு வந்து நீ குடி– யே–றக்–கா–ர–ணம் என்–னவ�ோ?’ என்–பது பாட–லின் ப�ொருள். ‘உமது துணை– வி – ய ார் பயப்–ப–டும்–ப–டி–யான இக்–காட்– டுப் பிர– தே – ச த்– தி ல் வந்து குடி–க�ொண்–டது ஏன்?’ என்று சிவ–பெ–ரு–மா–னைப் பார்த்–துக் கேட்–கும் உரிமை, தம்–பி–ரான் த�ோழ–ரான சுந்–த–ர–ருக்கு மட்– டுமே உரித்–தா–னத�ோ என்று எண்– ண த் த�ோன்– று – கி – ற து. சுந்–த–ரர், தம் த�ோழ–ரான சேர– மான் பெரு– ம ாள் நாய– ன ா– ர�ோடு சில–கா–லம் இங்கு வந்து

க�ோடியக்கரை க�ோவில்

முருகனுக்குக் கட்டுப்பட்டு நிற்கும்

நவகிரகங்கள்! புறப்–ப–டும் நாம் திருத்–து–றைப்–பூண்டி, வேதா– திரு–ரண்–வா–யரூம்–ரி–லிவழி––ருந்து யாக, வங்–கக் கடற்–க–ரை–யில், காட்–டுப் பகு–

திக்–குள் விளங்–கும் ‘க�ோடி–யக்–க–ரை’ சென்–ற–டை–கி–ற�ோம். வேதா–ரண்–யத்–திற்–குத் தெற்கே 10 கி.மீ. த�ொலை–வில் அமைந்–தி–ருக்–கும் இப்–ப–கு–தி–யில் ‘பாயின்ட் கேலி–மர் பற–வை–கள் சர–ணா–ல–யம்’ அமைந்–துள்–ள–தால் காட்–டில – ா– கா–வி–ன–ரின் அனு–மதி பெற்ற பின்–னரே உள்ளே செல்ல முடி–கி–றது. உப்–ப–ளங்–கள் நிறைந்த மணற்–பாங்–கான பிர–தே–சத்–தைக் கடக்–கும்–ப�ோது பற–வை–கள் சர–ணடை – –யும் அடர்ந்த காடு–களை – க் காண முடி–கி–றது. கடற்–க–ரை–யி–லி–ருந்து 1½ கி.மீ. த�ொலை–வி–லுள்ள குழ–கர் க�ோயி–லில் வாழும் சிவ–னா–ரைப் பார்த்து சுந்–த–ரர் கேட்–கி–றார்:

26

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

49

தங்–கி–யி–ருந்–த–தாக அறி– கி–ற�ோம். அரு– ண – கி – ரி – ய ார் க�ோடி–யக்–க–ரை–யில் ஒ ரு தி ரு ப் – பு – க ழ் பாடி–யுள்–ளார். கட– ல�ோ– ர ம் நிற்– கு ம் கலங்– க ரை விளக்– க ம் – ப�ோ ல் நி ன் று பக்– த – ரை க் காக்– கு ம் குழ–க–ரின் குழ–வியை நாடி

சித்ரா மூர்த்தி

வந்து இங்கு திருப்–பு–கழ் பாடி–யுள்ள அரு–ண–கி–ரி– நா– த – ரு – ட ன் சேர்ந்து நாமும் க�ோயி– லு க்– கு ள் செல்–வ�ோம். க�ோடி–யக்–க–ரைச் சிவ–னாரை ‘க�ோடி குழ–கர்’ என்றே கல்–வெட்–டுக – ள் குறிப்–பிடு – கி – ன்–றன. அரு–ண– கி–ரி–யார் ‘குழ–கர் க�ோடி நகர்’ என்–கி–றார். பாற்–க–ட– லில் த�ோன்–றிய அமு–தத்–தைத் தேவர்–கள் எடுத்–துக் க�ொண்–ட–பின் மீதி–யி–ருந்த அமுதை வாயு–வின் கையில் க�ொடுக்க, அவர் விண்–வழி – யே க�ொண்டு செல்–லும்–ப�ொழு – து அது கீழே விழுந்து லிங்–கம – ாய் உறைந்த இடம் இது என்–பர். எனவே இறை–வன் அமு–த–கடே – ச்–வ–ரர் என்–றும் அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றார். குழக முனி–ஸ்வர் வழி–பட்ட தல–மா–தல – ால் ‘குழ–கர் க�ோயில்’ என்–றும் குறிப்–பிட – ப்–படு – கி – ற – து. க�ோயி–லில் குழக முனி–வ–ரின் சிலை வைக்–கப்–பட்–டுள்–ளது. கிழக்கு ராஜ–க�ோபு – ர– ம் ஆறு நிலை–களு – டை – ய – து. நுழை–வா–யில – ரு – கே விநா–யக – ரை வணங்–குகி – ற�ோ – ம். க�ொடி–மர– ம் இல்லை. கரு–வறை – ல் க�ோடி குழ–கர் – யி – ற – ார். அழ–கான வடி–வம். லிங்க வடி–வில் விளங்–குகி சது–ர–மான பீடம். பிரா–கா–ரத்–தில் அமிர்த விநா–ய–க– ரை–யும், அமிர்த சுப்–பி–ர–ம–ணி–ய–ரை–யும் தரி–சிக்–கி– ற�ோம். முரு–கப் பெரு–மான் ஆறு திருக்–கர– ங்–களு – ம், ஒரு திரு–மு–க–மும் க�ொண்டு விளங்–கு–கின்–றான். ஒரு கரத்–தில் அமிர்த கல–ச–மும், மற்ற கரங்–க– ளில் நீல�ோற்–ப–லம், தாமரை, வச்–சி–ரம், வேல் இவற்–றைத் தாங்கி அபய ஹஸ்–தத்–து–டன் காட்சி அளிக்–கிற – ான். மயில் வடக்கு ந�ோக்கி நிற்–கி–றது. ஒரே வரி–சை–யில் நிற்–கும் நவ–கி–ர–கங்–கள் முரு–க– னுக்–குக் கட்–டுப்–பட்டு நிற்–ப–தா–கக் கூறு–கின்–ற–னர். முரு– க – னு க்– கெ – ன த் தனிக் க�ொடி– ம – ர ம் உள்– ளது. கையில் அமிர்–த–க–ல–சம் ஏந்–தி–யுள்ள இம் –மு–ரு–க–னின் வடி–வம்–ப�ோல் வேறு எங்–கும் பார்க்க

முடி–யாது. ‘நீல–மு–கி–லா–ன’ எனத்–து–வங்–கும் க�ோடி– யக்–கர – ைத் திருப்–புக – ழை முரு–கப் பெரு–மா–னுக்–குச் சமர்ப்–பிக்–கி–ற�ோம். ‘நீல முகி–லான குழ–லான மட–வார்–கள், தன நேய–ம–திலே தின–மும் உழ–லா–மல், நீடு புவி–யாசை, ப�ொரு–ளாசை மரு–ளாகி, அலை நீரில் உழல் மீன–தென முய–லா–மல், கால–னது நா அரவ வாயிடு தேரை–யென காய மருவு ஆவி விழ அணு–கா–முன் காத–ல–னு–டன் ஓதும் அடி–யார்–க–ளு–டன் ஆடி, ஒரு கால் முரு–க–வேள் என–வும் அருள்–தா–ராய்.’ ப�ொருள்: கரிய மேகம் ப�ோன்ற கூந்–த–லைக் க�ொண்ட மாதர்–கள் மேலுள்ள ஆசை–யிலே நான் தின–மும் அலைச்–ச–லு–றா–ம–லும், மண், பெண், ப�ொன் மீதா– ன – வ ற்– றி ன் மேல் மிகுந்த ஆசை க�ொண்டு அதன் கார–ண–மாக அலை வீசும் கடல் – க்–கும் மீனைப்–ப�ோல சுழன்று நீரின் நடுவே தத்–தளி சுழன்று துன்–ப–ம–டை–யா–ம–லும், எம–தூ–தர்–க–ளின் அதட்–டுகி – ன்ற பேச்–சின – ால், பாம்–பின் வாயில் அகப்– பட்ட தவளை ப�ோல் கத்–திக்–க�ொண்டு உட–லில் தங்கி இருக்–கின்ற உயிர் வெளியே வரா–த–ப–டி–யும் காப்–பா–யாக. (எம–ரா–ஜனி – ன் தூதர்–கள், ஆட்–களை – ப் பிடித்–துப் ப�ோகும்–ப�ோது அவர்–களை விரட்டி ஏசிக்– க�ொண்டு ப�ோவார்–கள் என்–பதை சுப்–ர–மண்ய புஜங்–கம் 21 ஆவது பாட–லி–லும் காண–லாம்.) ‘‘எல்– லை – யி ல்– ல ாத் துன்– ப ம் தரும் எம– தூ – தர் வந்து என்–னைக் க�ோபத்–து–டன் ‘க�ொல்லு, எரி, குத்– து ’ என என்னை மிரட்– டி க்– க�ொ ண்டு ப�ோக முனை– யு ம் தரு– ண த்– தி ல், கும ரா! நீ கண–மே–னும் தாம–தி–யா–மல் வேலும் மயி–லும்

வேதாரண்யம் க�ோவில்

ðô¡

27

1-15 மார்ச் 2018

நவகிரகங்கள்

குழகர்

முருகன் க�ொண்–டு–வந்து அப–யம் தரு–வா–யா–க–’’ என்–பது அப்–பா–டல். மற்–ற�ொரு திருப்–பு–க–ழில் அரு–ண–கி– ரி–யா–ரும் ‘‘நம–னு–டைய தூதர்...வசை–க–ளு–டனே த�ொடர்–வார்–கள்–’’ என்று கூறு–கி–றார். அன்–பு–டன் உன்–னைப் புகழ்–கின்ற உன் அடி–யார்–களை நாடிச்– சென்று ஒரு–முறை முரு–கவேளே – என்று ஓது–வத – ற்கு உனது திரு–வ–ருளை – த் தர–வேண்–டும். பாட–லின் பிற்–ப–குதி பின்–வ–ரு–மாறு: ‘‘ச�ோலை பரண்– மீ து நிழ– ல ா– க த் தினை காவல்–புரி த�ோகை குற–மா–தி–னு–டன் உற–வா–டிச் ச�ோர–னென நாடி, வரு–வார்–கள், வன வேடர்– விழ ச�ோதி கதிர் வேலு–ருவு மயில்–வீரா க�ோல அழல் நீறு புனை ஆதி சரு–வே–சர�ொ – டு கூடி விளை–யா–டும் உமை தரு சேயே

28

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

க�ோடு முக ஆனை பிற–கான துணைவா, குழ–கர் க�ோடி நகர் மேவி வளர் பெரு–மாளே.’’ ‘வள்– ளி – ம – லை ச் ச�ோலை– யி லே பரண்– மீ து மரங்–க–ளின் நிழ–லில் தினைப் பயி–ரைக் காவல் செய்து வந்த மயில் ப�ோன்ற அழ–கு–டைய குற– வள்–ளி–யு–டன் சல்–லா–பித்து அவளை நீ க�ொண்டு செல்ல, ‘நம் பெண்–ணைத் திரு–டிக் க�ொண்டு ஓடும் இந்–தக் கள்–வ–னைப் பிடிங்–கள்’ என்று ஓடி– வந்த வன–வேட – ர்–கள் மடிந்து வீழும்–படி ஒளி வீசிய வேலைச் செலுத்–திய மயில் வீரனே!

– து – ம், பூசிக்–க�ொள்ப – வ – ர்–களு – டை – ய ‘அழ–குடை – ய வினை–யைச் சுட்–டெ–ரிக்–கக் கூடி–ய–து–மான விபூ– தி–யைத் தரித்–தி–ருக்–கும் எல்–லாம் வல்ல பரம்– ப�ொ–ரு–ளான சிவ–பெ–ரு–மா–னு–டன் சேர்ந்த ஞானத் திரு–வி–ளை–யா–டல்–க–ளைப் புரி–யும் பார்–வ–தி–யின் திருக்– கு – ம ா– ரனே ! தந்– த ம் உள்ள முகத்– தை க் க�ொண்ட விநா–ய–கப் பெரு–மா–னின் பின் வந்த – சக�ோ–தரனே ! குழ–கர் க�ோயில் என்–றும் திருக்–க�ோடி – – யக்–கரை என்–றும் அழைக்–கப்–படு – ம் திருத்–தல – த்–தில் எழுந்–த–ரு–ளி–யி–ருக்–கும் கும–ரனே!’ வேடர்–கள் முரு–கப் பெரு–மான் மீது அம்பு செலுத்–தி–னர் என்ற குறிப்பு கந்–த–பு–ரா–ணத்–தில் வரு–கி–றது. முரு–க–வேள் வள்–ளி–யைக் கவர்ந்து சென்–ற–ப�ோது, வேடர்–கள் பேர�ொலி எழுப்–பிய வண்–ணம் அவர்–களை – ப் பின்–த�ொட – ர்ந்து வளைத்–த– னர். ‘‘உம்–மீது அம்பு செலுத்–திய அவர்–கள்–மீது வேலை ஏவுங்–கள்–’’ என்று வள்ளி முரு–கனை வேண்– டி – ய – ப�ோ து, க�ொடி– மே ல் நின்ற சேவல் ஒரு க�ொக்–க–ரிப்–புப் பேர�ொலி செய்ய, வேடர்–க–ள– னை–வரு – ம் வீழ்ந்து மாண்–டன – ர். பின்–னர் நார–தரி – ன் வேண்–டு–க�ோ–ளின்–ப–டி–யும், முரு–கன் ச�ொற்–ப–டி–யும் வள்ளி, ‘அனை–வரு – ம் எழுந்–திரு – ங்–கள்–’’ என்று கூற, வேடர்–கள் உயிர் பெற்–றெ–ழுந்–த–னர். கந்–த–புர– ா–ண– மும் தணி–கைப் புரா–ணமு – ம் சேவ–லின் ஆர்ப்–பால் வேடர்–கள் மாண்டு வீழ்ந்–த–னர் என்று கூற, முரு– கன் தன் வேல் க�ொண்டு வேடரை வீழ்த்–தி–ய–தாக அரு–ண–கி–ரி–நா–தர் பாடு–கி–றார். ‘‘க�ொடிய வேட்–டு–வர் க�ோக�ோக�ோ என மடிய நீட்–டிய கூர் வேலா–யு–த–’’ -என்று சிராப்–பள்–ளி–யி–லும், ‘‘அம் குறப்–பா–வாய், வியா–கு–லம் விடு விடு என்று கைக் கூர் வேலை ஏவிய இளை–ய�ோ–னே–’’ - என்று காங்–கே–யத்–தி–லும் பாடி–யுள்–ளார். க�ோயி– லி ன் கரு– வ – றை க் க�ோட்– ட த்– தி ல்

- என்று முடிக்க, கத–வுக – ள் திறந்–தன. இரு–வரு – ம் சட்–ட–நா–தர், தட்–சி–ணா–மூர்த்தி, லிங்–க�ோத்–ப–வர், உள்ளே சென்று கட–வுளை வணங்–கி–னர். பின்– பிரம்–மன், துர்க்கை, தேவி–யு–டன் கூடிய ஐய–னார் னர் சம்–பந்–தப் பெரு–மான் பதி–கம் பாட கத–வு–கள் ஆகி–ய�ோரை வணங்–க–லாம். சுற்–றுப்–பி–ரா–கா–ரத்– மீண்–டும் திருக்–காப்–பிட்–டுக் க�ொண்–டன. அர்த்த தில் பைர–வர், சூரி–யன், சந்–தி–ரன், சண்–டி–கே–சர் மண்–ட–பத்–தின் வட–கீழ்ப்–புற – ம் இத்–தி–ருக் கத–வு–கள் ஆகி– ய�ோ – ர ைத் தரி– சி த்து முக– ம ண்– ட – ப த்– தி ல் உள்ள திரு–வா–யில் உள்–ளது. வாயி–லின் தென் காட்–டுப்–ப–கு–தி–யைக் காக்–கும் காடு–கி–ழா–னை–யும் –புற – ம் இரு–வ–ரின் திரு–வு–ரு–வச்–சி–லை–கள் உள்–ளன. அஞ்–ச–னாட்–சியை – –யும் தரி–சிக்–கி–ற�ோம். க�ோயி–லி–லி–ருந்து ஒன்–றரை கி.மீ. த�ொலை– நீண்ட மதிற்–சு–வர்–களை உடைய க�ோயி–லின் வி– லு ள்ள கட– லு ம் (ருத்ர தீர்த்– த ம்) க�ோயி– லி – கிழக்கு மேற்–குத் திசை–க–ளில் ஐந்து நிலை–க–ளு– லுள்ள அமு–துக் கிண–றுமே இத்–த–லத்–திற்–கான டைய ராஜ க�ோபு–ரங்–கள் உள்–ளன. இறை–வன், இறைவி இரு–வரு – க்–கும் தனித்–தனி – யே க�ோயில்–கள் தீர்த்–தங்–கள். உள்–ளன. மேற்–குக் க�ோபுர வாயில் அரு–கில் வீர– சுந்–தர பாண்–டிய – ன் காலத்–தில் மீன–வர்–கள் ஒன்– ஹத்தி விநா–ய–கர், கும–ரப் பெரு–மான் ஆகி–ய�ோர் றி–ணைந்து க�ோயில் பூசைக்–கா–கப் ப�ொரு–ளு–தவி உள்–ள–னர். கிழக்–குக் க�ோபுர வாயில் வழியே செய்–த–னர் என்–றும் க�ோயி–லுக்–கென பக்–தர்–கள் உள்ளே செல்–லும்–ப�ோது, க�ொடி–ம–ரம், பலி–பீ–டம், பலர் ப�ொன்–னும் ப�ொரு–ளும் உத–வி–னர் என்–றும் – ார் மண்–டப – ம், தல–மர– ம – ான வன்னி நந்தி, பிள்–ளைய கல்–வெட்–டு–கள் குறிப்–பி–டு–கின்–றன. இவற்–றைக் காண–லாம். இரை ேதடி வரும் பற– வை – க – இரண்– ட ாம் க�ோபுர வாயி– ளுக்–கும், இறை தேடி வரும் பக்–த– லைக் கடந்து முக– ம ண்– ட – ப ம், க�ோ–டி–க–ளின் ஆன்–மா–விற்–கும் சர– மகா–மண்–ட–பம், அர்த்த மண்–ட–பம் ணா–ல–ய–மா–கத் திக–ழும் குழ–கரை ஆகியவற்றை தரி–சித்து, கரு–வறை – – வணங்– கி க் க�ோடி– ய க்– க – ர ை– யி – லி – யி–லுள்ள லிங்–கத்–தைத் த�ொழு–கி– ருந்து புறப்–ப–டு–கிற�ோ – ம். ற�ோம். பின்–பு–றம் சுவ–ரில் அகத்– நமது அடுத்த இலக்கு வேதா– தி–ய–ருக்கு அரு–ளிச்–செய்த ஈச–னின் ரண்–யம் எனும் திரு–ம– றை க்–காடு திரு– ம – ண க்– க�ோ – ல ம் காண– ல ாம். ஆகும். ஏழு திரு–முறை – க – ளி – ல் இடம் தென்–பு–றம், திரு–வா–ரூர் ப�ோலவே பெற்–றி–ருக்–கும் பெருமை உடைய நந்தி ஆயத்த நிலை–யில் நிற்க, திருத்–த–லம். நீல�ோற்– ப – ல ாம்– ப ா– ளு – ட ன், பத்ம இறை–வன், வேதா–ரண்–யே–சு–வ– சிம்–மா–சன ஹம்ஸ நடன புவனி ரர். இறைவி, வீணா– வ ாத விதூ– விடங்–க–ராம் தியா–க–ரா–ஜர் காட்சி ஷணி, யாழைப் பழித்த ம�ொழி– அளிக்–கி–றார். மர–கத லிங்–கத்–திற்கு யம்மை, வேத–நா–யகி என்று பல காலை, மாலை இரு–வே–ளை–க–ளி– – ால் குறிப்–பிட – ப்–படு – கி – ற – ாள். பெயர்–கள லும் அபி– ஷே – க ம் நடை– பெ – று – கி – முசு–குந்த சக்–கர– வ – ர்த்தி இந்–திர– னி – ட – – றது. கரு– வ – றை க் க�ோட்– ட த்– தி ல் மி–ருந்து தான் பெற்ற ஏழு மர–கத அம்மன் அஞ்சனாட்சி தட்–சி–ணா–மூர்த்தி, வேத விநா–ய–கர் விடங்–கர்–க–ளுள் ஒன்–றான புவனி ஆகி–ய�ோர – ைத் தரி–சித்து வரும்–ப�ோது தனிச்–சந்–நதி – – விடங்– க ரை இத்– த – ல த்– தி ல் பிர– தி ஷ்டை செய்த யில் தேவி–ய–ரு–டன் உள்ள முரு–கப் பெரு–மானை மகிமை உடை–யது. வேதங்–கள – னை – த்–துமே இங்கு வணங்–கு–கி–ற�ோம். இறை–வனை வழி–பட்–டத – ால் வேதா–ரண்–யம் எனப்–ப– ‘சூழும் வினை– க ள், துன்ப நெடும்– பி ணி, டு–கி–றது. கடல் நீர் ‘வேத தீர்த்–தம்’ எனப்–ப–டு–கிற – து. கழி–கா–மம், விசேஷ நாட்–களி – ல் இங்கு நீரா–டுத – ல் சிறப்–பா–னத – ா– ச�ோரம் இதற்–குச் சிந்தை நினைந்–துறு துணை– கக் கரு–தப்–ப–டு–கி–றது. ராம–பி–ரான் இத்–த–லத்து வீர– யாதே ஹத்தி விநா–ய–கரை வழி–பட்டு வீர–ஹத்தி த�ோஷத்– ஏழை என் இத் துக்–கங்க – ளு – ட – ன் தினம் உழல்– தி–லி–ருந்து விடு–பட்–டார் என்–கிற – து புரா–ணம். வேன�ோ முன்– ன�ொ ரு காலம் வேதங்– க ள் இங்கு ஏதம் அகற்–றிச் செம்–பத சிந்–தனை தரு–வாயே இறை–வனை வணங்–கி–விட்–டுக் கத–வு–களை மூடிச்– ஆழி அடைத்–துத் தம் கை இலங்–கையை சென்–றன. அப்–ப–ரும், ஞான–சம்–பந்–த–ரும் இங்கு எழு–நாளே வந்–த–ப�ோது, வேதங்–கள் மூடிச்–சென்ற கத–வு–கள் ஆண்மை செலுத்–திக் க�ொண்ட கரும்–பு–யல் திறக்–கப்–ப–டா–த–தால், பக்–தர்–கள் வேறு வழியே மரு–க�ோனே சென்று இறை– வ – னை த் தரி– சி த்து வந்– த – தை க் வேழ முகற்– கு த் தம்பி எனும் திரு முரு– கண்–ட–னர். க�ோனே ‘பண்–ணின் நேர் ம�ொழி–யாள்’ எனத் துவங்– வேத– வ – ன த்– தி ல் சங்– க – ர ர் தந்– த – ரு ள் பெரு– கும் பத்–துப் பாடல்–க–ளைப் பாடி, இறு–தி–யாக மாளே.’’ ‘அரக்–கனை விர–லால் அடர்த்–திட்ட நீர் - எ ன்ற திரு ப் – பு – கழை முரு – க – னு க்– கு ச் இரக்–கம் ஒன்று இலீர் எம்–பெ–ரு–மா–னீரே சுரக்–கும் புன்–னை–கள் சூழ் மறைக் காடர�ோ சமர்ப்–பிக்–கி–ற�ோம். (உலா த�ொட–ரும்) சரக்க இக்–க–தவ – ம் திறப்–பிம்–மினே – ’ ðô¡

29

1-15 மார்ச் 2018

பங்குனி மாதத்தில் ஏன் கிரஹப்ரவேசம் செய்யக்கூடாது?

- ஷண்–மு–க–சுந்–த–ரம், குளித்–தலை.

பு

திய வீடு கட்ட பூமி பூஜை ச ெ ய் – த ல் , பு தி ய வீ டு வாங்–கு–தல், பால்–காய்ச்–சு–தல், கிர–கப்–பிர– வ – ே–சம் என குடி–யிரு – க்– கும் வீடு சார்ந்த நிகழ்–வு–கள் அனைத்–தை–யும் பங்–கு–னி–யில் செய்–வ–தில்லை. வாஸ்து புரு– ஷன் இந்த மாதத்–தில் நித்–திரை – – யில் இருந்து எழு–வது இல்லை. பூமிக்கு அடி–யில் உறங்–கும் வ ா ஸ் து பு ரு – ஷ ன் எ ன் று அழைக்– க ப்– ப – டு ம் பூதத்தை த�ொந்–த–ரவு செய்–யக்–கூ–டாது என்–ப–தால் வீடு சார்ந்த நிகழ்– வு–களை இந்த மாதத்–தில் நடத்– து–வதி – ல்லை. இதே விதி ஆனி, புரட்– ட ாசி, மார்– க ழி ஆகிய மாதங்–களு – க்–கும் ப�ொருந்–தும்.

கி–ரு–தம் ஒரு குறிப்–பிட்ட ?சமஸ்– பிரி–வி–ன–ருக்–கான ம�ொழியா?

- சுப்–ர–ம–ணி–யன்,

புதுக்–க�ோட்டை. நிச்–ச–ய–மாக இல்லை. நீங்– கள் சூச–க–மா–கக் குறிப்–பி–டும் அந்– த – ண ர் என்ற பிரி– வி – ன ர் மட்– டு ம்– த ான் சமஸ்– கி – ரு த ம�ொழி–யைக் கற்–றுக் க�ொள்ள வேண்–டும் என்று எந்த சாஸ்– தி– ர – மு ம் ச�ொல்– ல – வி ல்லை. அந்–த–ணன் என்ற தகு–தி–யைப் பெறு–வத – ற்–கா–கச் செய்–யப்–படு – ம் பிரம்–ம�ோ–ப–தே–சத்–தின்–ப�ோது உப–தே–சிக்–கப்–ப–டும் காயத்ரி மந்– தி – ர த்தை இந்த உல– க த்– திற்கு அரு–ளி–யது க்ஷத்–தி–ரிய வம்–சத்–தில் த�ோன்–றிய விஸ்–வா–மித்–திர மக– ரிஷி ஆவார். ரா–மா–ய– ணத்தை சமஸ்–கிரு – த ம�ொழி–யில் அரு–ளிய வால்–மீகி ஒரு வேடு–வன். மஹா– பா– ர – த த்தை நமக்– கு த் தந்த வியாச மக–ரிஷி ஒரு மீன–வப் பெண்– ணி ன் மகன். புராண காலத்து உண்– மை– க ளை

30

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

ஏற்–றுக் க�ொள்–ளா–விட்–டா–லும், வர–லாற்று உண்–மை–கள – ை–யா– வது ஏற்–றுக் க�ொள்–ளல – ாமே! சாகுந்–தல – ம், ரகு–வம்–சம், – ம், குமா–ரச – ம்–பவ – ம் முத–லான சமஸ்–கிரு – த மேக–தூத காவி–யங்–க–ளைப் படைத்த கவி–ய–ர–சன் காளி–தா– சன் இடை–யர் வம்–சத்–தில் த�ோன்–றி–ய–வர். இரண்–டாம் சந்–தி–ர–குப்–த–னின் காலம் இந்–தி–யா–வின் ப�ொற்–கா–லம் என்று அழைக்–கப்–படு – கி – ற – து. இந்த இரண்–டாம் சந்–திர– கு – ப்–தனி – ன் அவையை அலங்–க–ரித்த அஷ்–ட–திக்–கஜ – ங்–க–ளில் முக்–கி–ய–மா–ன–வர் காளி–தா–சன். இந்த அர–ச–னையே ப�ோஜ–ரா–ஜன் என்–றும் அழைக்–கி–றார்–கள். இந்த ப�ோஜ–ரா–ஜன் சமஸ்–கி–ருத ம�ொழி–யில் காவி–யங்–க–ளைப் படைத்–த– வன். ஹர்–ஷ–வர்த்–த–னன் என்ற அர–சன் சமஸ்–கி–ருத ம�ொழி–யில் புலமை பெற்–ற–வன் என்–ப–தற்கு இன்–ற–ள–வும் சான்–று–கள் உள்–ளன.

ப�ோஜ–ரா–ஜ–னும், ஹர்–ஷ–வர்த்–த–ன–ரும் க்ஷத்–தி–ரிய வம்–சத்–தைச் சேர்ந்–தவ – ர்–கள். உண்–மைநி – லை இவ்– வாறு இருக்க சமஸ்–கிரு – த ம�ொழி ஒரு குறிப்–பிட்ட பிரி–வி–ன–ருக்கு மட்–டும் உரி–யது என்று நீங்–கள் குறிப்–பிட்–டி–ருப்–பது முற்–றி–லும் தவறு. இன்–றும் நம் பள்–ளி–யில் அனைத்–துத் தரப்பு மாண–வர்–க– ளும் சமஸ்–கிரு – த ம�ொழி–யில் நல்ல மதிப்–பெண்–க– ளைப் பெற்று வரு–வதே சமஸ்–கி–ருத ம�ொழி, உலக மக்–கள் எல்–ல�ோ–ருக்–கும் ப�ொது–வா–னது என்–ப–தற்–கான சான்று.

மரத்–திற்–கும், வேப்–பம – ர– த்–திற்–கும் கல்–யா–ணம் ?மூட–அரச செய்து வைக்–கி–றார்–கள். அறி–வி–யல் உல–கில் இது நம்–பிக்–கை–யா–கத் த�ோன்–ற–வில்–லையா?

- சுரேஷ் கிருஷ்–ண–மூர்த்தி, காஞ்–சி–பு–ரம். மும்–மூர்த்–திக – ளி – ன் ஸ்வ–ரூப – ம் அர–சம – ர– ம். முப்– பெ–ருந்–தே–வி–ய–ரின் வடி–வம் வேப்–ப–ம–ரம். இந்த நம்–பிக்–கையி – ன் அடிப்–படை – யி – ல் தெய்–வத்–திரு – ம – ண – – மாக இவ்–விரு மரங்–களு – க்–கும் திரு–மண – ம் செய்து வைக்–கி–றார்–கள். இந்த அறி–வி–யல் உல–கில் ஒரு உண்–மையை நீங்–கள் கவ–னித்–தி–ருக்–கி–றீர்–களா? மரங்–க–ளின் அர–சன் என்று கரு–தப்–ப–டும் அர–ச– ம–ரத்–தி ற்கு அரு–கி ல் வேப்– ப– ம– ர ம் தவிர வேறு எந்த மர–மும் வள–ராது. வேண்–டுமென்றே – நீங்–கள் வேறு எந்–தச் செடியை அர–ச–ம–ரத்–திற்கு அரு–கில் நட்– டு – வை த்– த ா– லு ம், எவ்– வ – ள – வு – த ான் பார்த்– து ப் பார்த்து பரா–ம–ரித்து வந்–தா–லும், நீங்–கள் நட்ட மரம் பட்–டு–தான் ப�ோகுமே தவிர, அந்த மரத்– தினை அரச மரம் வளர விடாது. அத–ன–ரு–கில் இயற்–கைய – ாக வள–ருகி – ன்ற மரம்

வேப்ப மரம் மட்–டுமே. அது–வும் அர–ச–ம–ரம் இருக்– கும் எல்லா இடங்–க–ளி–லும் வேப்–ப–ம–ரம் இயற்– கை–யாக வளர்ந்–து–வி–டாது. தெய்–வ–சாந்–தித்–தி–யம் இருக்– கு ம் இடத்– தி ல் மட்– டு மே இயற்– கை – ய ாக அர–ச–ம–ர–மும், வேப்–ப–ம–ர–மும் ஒன்–ற�ோ–ட�ொன்று இறு–கத் தழு–விய வடி–வில் வள–ருகி – ன்–றன. அவ்–வாறு ஒன்–ற�ோட�ொ – ன்று இணைந்–திரு – க்–கும் மரங்–களு – க்கு மட்–டுமே திரு–ம–ணம் செய்து வைக்–கி–றார்–கள். தாவ–ர–வி–யல் ஆராய்ச்–சி–யா–ளர்–க–ளைக் கேட்–டுப்– – ர– மு – ம், வேப்–பம – ர– மு – ம் ஒன்–றாக பா–ருங்–கள், அர–சம வளர்–வ–தற்–கான கார–ணம் புரி–யும். அர–ச–ம–ரத்–திற்– கும், வேப்–பம – ர– த்–திற்–கும் திரு–மண – ம் செய்–விப்–பதை மூட–நம்–பிக்கை என்று கரு–த–மு–டி–யாது.

ஆயுள் கிடைக்– க – வு ம், ஆர�ோக்– கி – ய ம் ?நீண்ட உண்–டா–க–வும் எந்–தக் கட–வுளை வழி–பட– –வேண்–டும்?

- இரா.பாஸ்–க–ரன், குடி–யாத்–தம்.

“த்ரி– ய ம்– ப – க ம் யஜா– ம ஹே ஸூகந்– தி ம் புஷ்–டி–வர்த்–த–னம் உர்– வ ா– ரு – க – மி வ பந்– த – ன ாத் ம்ருத்– ய� ோர் முக்ஷீய மாம்–ரு–தாத்” “ம்ருத்–யுஞ்–ஜ–யாய ருத்–ராய நீல–கண்ட்–டாய சம்–பவே அம்–ரு–தே–ஸய சர்–வாய மஹா–தே–வா–யதே நம:” “மஹா– தே – வ ம் மஹே– ச ா– ன ம் மஹேச்– வ ர உமா–ப–திம் ம ஹா – சே ன கு ரு ம் வ ந்தே ம ஹா – ப ய நிவா–ர–ணம்” - ஆகிய மந்–தி–ரங்–களை தின–சரி ச�ொல்லி பர– மேஸ்–வ–ரனை வணங்கி வரு–வ–தன் மூலம் நீண்ட ஆயு–ளைப் பெற–லாம். “ஓம் நம�ோ பக– வ தே வாஸூ– தே – வ ாய தந்–வந்த்–ரயே அம்– ரு த கலச ஹஸ்– த ாய சர்வ ஆமய விநா–ச–னாய ðô¡

31

1-15 மார்ச் 2018

த்ரை–ல�ோக்ய நாதாய  மஹா–விஷ்–ணவே நம:” - என்ற மந்–திர– த்–தைச் ச�ொல்லி மஹா–விஷ்–ணு– வின் அம்–ச–மான தந்–வந்–திரி பக–வானை வழி–பட்டு வரு–வ–தன் மூலம் நல்ல ஆர�ோக்–கி–யத்–தி–னைப் பெற இய–லும்.

பூஜை–ய–றை–யில் பீடம், மேற்–கூ–ரை–யில் கும்–பம் ?சரியா? ப�ோன்ற அமைப்பு வைத்–துக் கட்–டி–யுள்–ளேன். இது - சுந்–த–ர–லிங்–கம், விருத்–தா–ச–லம். வீட்–டிற்–குள்–ளேயே ஆல–யத்–தினை அமைக்க முயற்–சித்–தி–ருக்–கி–றீர்–கள். இவ்–வா–றாக பூஜை–ய– றையை அமைப்–பதி – ல் தவ–றில்லை. ஆசைப்–பட்டு கட்–டி–விட்–டால் மட்–டும் ப�ோதாது, அதற்கு ஏற்–ற– வாறு ஆசார, அனுஷ்–டா–னங்–களை கடை–பி–டிக்க வேண்–டும். அவ்–வாறு ஆசார, அனுஷ்–டா–னங்–களை முறை–யாக உங்–க–ளால் கடை–பி–டிக்க இய–லும் என்–றால் இது– ப�ோன்ற பூஜை–ய றை அமைப்பு நல்–லதே. முறை–யாக அனுஷ்–டா–னங்–களை கடை– பி–டிக்க இய–லா–த–வர்–கள் அல–மா–ரி–யில் சுவாமி

32

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

படத்–தினை வைத்து சாதா–ர–ண–மாக விளக்–கேற்றி வழி–பட்டு வந்–தாலே ப�ோது–மா–னது. இறை–யரு – ளை வேண்–டு–வ�ோர்க்கு முக்–கி–ய–மா–னது எளி–மை–யும், சிரத்–தை–யு–டன் கூடிய உண்–மை–யான பக்–தி–யும் மட்–டுமே. ஆடம்–பர அலங்–கா–ரங்–க–ளால் இறை–ய– ரு–ளைப் பெற இய–லாது. அதே நேரத்–தில் நீங்–கள் இறை–வ–னின் பால் க�ொண்ட பக்–தி–யின் கார–ண– மாக இதைப் ப�ோன்ற அமைப்–பினை வீட்–டி–னில் உரு– வ ாக்கி இருந்– த ா– லு ம், ஆசார, அனுஷ்– டா– ன ங்– க – ள ை– யு ம் முறை– ய ா– க க் கடை– பி – டி த்து – ய – ா–னால் அதற்–குரி – ய பலன் நிச்–சய – ம – ாக வந்–தீர்–களே வந்து சேரும்.

வரு–வ–தற்–கான கார–ணம் பூர்–வ–ஜென்–மத்– ?மு–றைந�ோய் தில் செய்த பாவமா அல்–லது முறை–யற்ற உண–வு– யா? தீய–ப–ழக்–கத்–தி–னா–லும் ந�ோய் வரு–கி–றதே, ந�ோய்க்–கான உண்–மை–யான கார–ணம் எது?

- வெங்–க–டே–சன், புதுச்–சேரி. வந்– தி – ரு க்– கு ம் ந�ோயைப் ப�ொறுத்து கார– ணி–க–ளும் மாறு–ப–டு–கின்–றன. எந்–த–வ�ொரு ந�ோய் மருந்து மாத்–தி–ரை–கள் சாப்–பிட்–டா–லும் குண–மா–க–

வில்–லைய�ோ, எந்த ஒரு ந�ோய் நீண்ட கால–மாக த�ொடர்ந்து க�ொண்–டி–ருக்–கி–றத�ோ, அது பூர்–வ– ஜென்ம வினை–யால் வந்த ந�ோயாக இருக்–கும். மருந்து மாத்–தி–ரை–கள – ா–லும், பத்–திய உண–வி–னா– லும் கட்–டுப்–ப–டுத்–தப்–ப–டு–கின்ற ந�ோய் முறை–யற்ற – ால் வந்–திரு – க்–கும். புகை பிடித்–தல், உண–வுமு – றை – ய மது அருந்–துத – ல் முத–லான தீய பழக்–கத்–தால் வரு– கின்ற ந�ோய்–க–ளை–யும், மருந்து மாத்–தி–ரை–க–ளா– லும், பழக்–கவ – ழ – க்–கத்தை மாற்–றிக் க�ொள்–வத – ா–லும் – ைக் கட்–டுப்–படு – த்த இய–லும். இதில் இந்த ந�ோய்–கள முற்–பிற – வி – யி – ல் செய்த வினை–யின் கார–ணம – ாக வரு– கின்ற ந�ோயினை ‘ப்ரா–ரப்–தஜ – ன்–யம்’ என்று அழைப்– – ம், ஆர�ோக்–கியத்–துட – ம் பார்–கள். நல்ல அழ–குட – னு – னு வாழ்ந்து க�ொண்–டி–ருப்–பார்–கள்; திடீ–ரென்று ஒரு நாள் உட–லில் வெள்ளை நிற புள்–ளி–கள் த�ோன்ற ஆரம்–பிக்–கும். க�ொஞ்–சம், க�ொஞ்–ச–மாக உடல் முழு–வ–தும் பரவி வெண்–குஷ்–டம் என்ற ந�ோய் உட–லினை முழு–வ–து–மாக ஆக்–கி–ர–மித்–து–வி–டும். இந்த ந�ோயினை எந்–த–வி–த–மான மருந்–தி–னா–லும் குணப்–ப–டுத்த இய–லாது. நன்கு படித்து சுறு–சு–றுப்– பு–டன் இயங்–கிக் க�ொண்–டி–ருப்–பார் ஒரு–வர். திடீ– ரென்று ஒரு நாள் வீட்–டிற்கு வரும்–ப�ோது எதைய�ோ கண்டு பயந்–தது ப�ோல் காணப்–ப–டு–வார். அந்த நாள் முதல் மன�ோ–வி–யாதி அவ–ரைத் த�ொற்–றி–யி– ருக்–கும். கார–ணத்–தைக் கண்–டுபி – டி – க்க இய–லா–மல் மற்–றவ – ர்–கள் தடு–மா–றுவ – ார்–கள். இவை–யனை – த்–தும் ப்ரா–ரப்–த–ஜன்–யம் அதா–வது, முன்–ஜென்ம பலன் த�ொடர்ந்து வரு–வ–தால் உண்–டா–கும் ந�ோய்–கள் என்று புரிந்–து–க�ொள்–ள–லாம். முறை–யற்ற உண–வு– க–ளா–லும், தீய பழக்–கங்–கள – ா–லும் ஏற்–ப–டும் ந�ோய்– களை ‘குபத்–ய–ஜன்–யம்’ என்று குறிப்–பி–டு–வார்–கள். இவ்–வாறு ஒழுங்–கீன – த்–தால் வரு–கின்ற ந�ோய்–களை நான்கு வகை–யா–கப் பிரிக்–கி–றார்–கள். ஸாத்–யம், க்ருச்–ர–ஸாத்–யம், யாப்–யம், அஸாத்–யம் என்று நான்கு வகை ந�ோய்–க–ளைச் ச�ொல்–வார்–கள். சாதா–ர–ண–மாக மருந்து மாத்–தி–ரை–க–ளால் குண–மா–கும் ந�ோயினை ஸாத்–யம் என்று ச�ொல்– வர். த�ொடர்ந்து சில நாட்–கள் மருந்து சாப்–பிட்– டும், பத்–திய உண–வு–மு–றை–களை கடை–பி–டித்–தும் குண–மா–கிற ந�ோய்–களை க்ருச்–ர–ஸாத்–யம் என்று அழைப்– ப ர். ஒரு– சி ல ந�ோய்– க ள் முற்– றி – லு – ம ாக குண–மா–கா–மல், பத்–திய உணவு முறையை கடை– பி–டித்து வரும்–ப�ோது மட்–டும் கட்–டுப்–பாட்–டிற்–குள் இருக்–கும். அந்த வகை ந�ோய்–களை யாப்–யம் என்ற பெய–ரால் அழைப்–பார்–கள். மருந்–து–கள் சாப்–பிட்–டும், பத்–தி–ய–மாக இருந்–தும் குண–மா–கா– மல் த�ொடர்ந்து க�ொண்–டி–ருக்–கும் ந�ோயினை அஸாத்–யம் என்று குறிப்–பி–டு–வர். இந்த அஸாத்ய வகை ந�ோய்–கள் மகான்–க–ளு–டைய ஆசிர்–வா–தத்– – ா–லும், இறை–ய– தா–லும், மந்–திர அனுஷ்–டா–னத்–தின ரு–ளா–லும் திடீ–ரென்று ஒரு நாள் நீங்–கி–வி–டும். இதில் எந்த வகை ந�ோய் வந்–தா–லும் அது நாம் செய்த அல்–லது செய்–துக�ொ – ண்–டிரு – க்–கின்ற வினை– யால்–தான் வந்–தி–ருக்–கி–றது என்–பதை உணர்ந்–து– க�ொண்டு அதற்கு பிரா–யச்–சித்–தம் தேட முயற்–சிக்க வேண்–டும். ஒழுக்–கம – ான வாழ்க்கை முறை ஒன்றே

ஆர�ோக்–கியத்–தைக் காக்–கும் மருந்து என்–ப–தில் எந்–த–வி–த–மான மாற்–றுக் கருத்–தும் இல்லை.

கால சந்–ததி – யி – ன – ரு – க்கு ஆல–யத்–திற்–குள் எதைச் ?தெரி–தற்–செய்ய வேண்–டும், எதைச் செய்–யக்–கூட– ாது என்–பது ய–வில்–லையே?

- க�ோமதி ரங்–க–நா–தன், திருச்சி. உங்–கள் ஆதங்–கம் நியா–யம – ா–னதே. தற்–கா–லத்– திய பிள்–ளை–களு – க்கு ஆல–யத்–திற்கு வரும்–ப�ோது அணிய வேண்–டிய ஆடை–க–ளைப் பற்–றிக் கூடத் தெரி–வ–தில்லை. ஆடை–க–ளுக்–கும் கட்–டுப்–பாடு விதிக்க வேண்–டியி – ரு – க்–கிற – து. ஆல–யத்–திற்–குச் செல்– லும்–ப�ோது குளித்து முடித்து சுத்–த–மாக இருக்க வேண்–டும். பாரம்–ப–ரிய ஆடை–களை அணிந்–தி– ருக்க வேண்–டும். அன்–றைய நாளில் அசைவ உணவு சாப்– பி ட்– டி – ரு க்– க க் கூடாது. பூ, பழம், வெற்–றி–லைப்–பாக்கு, ஒரு தீபத்–திற்கு வேண்–டிய அள–விற்கு பசு நெய், கற்–பூ–ரம் அல்–லது இவற்– றில் எது முடி–யும�ோ அதனை எடுத்–துச் செல்ல வேண்–டும். ஆல–யத்–திற்–குள் தெய்வ சம்–பந்–தம – ான விஷ–யங்–களை மட்–டுமே பேச வேண்–டும் அல்–லது கேட்க வேண்–டும். தேவை–யற்ற விவ–கா–ரங்–களை பேசு–வத�ோ அல்–லது கேட்–பத�ோ கூடாது. அவ–சி–ய– மான விஷ–யங்–கள – ைக் கூட உரக்க பேசக்–கூட – ாது. அது மற்–ற–வர்–க–ளின் பிரார்த்–த–னைக்கு இடைஞ்– சல் செய்–வ–தா–கி–வி–டும். பலி பீடத்–திற்கு முன்பு விழுந்து நமஸ்–க–ரிக்க வேண்–டும். நமஸ்–கா–ரம் ðô¡

33

1-15 மார்ச் 2018

செய்–யும்–ப�ோது கால்–களை நீட்–டும் திசை–யில் சந்–நதி – ய�ோ, பெரி–யவ – ர்–கள�ோ இல்–லா–மல் பார்த்–துக் க�ொள்ள வேண்–டும். சந்–நதி – யி – ல் திரை ப�ோட்–டிரு – க்– கும்–ப�ோது நமஸ்–கா–ரம் செய்–யக் கூடாது. குறைந்– தது மூன்று பிர–தட்–சிண – ம – ா–வது செய்ய வேண்–டும்.

– யி – லு – ம் அங்–குள்ள தெய்–வத்–திற்கு ஒவ்–வ�ொரு சந்–நதி உரிய துதி–யினை – ச் ச�ொல்லி வணங்க வேண்–டும். ஆல–யத்–திற்–குள்–ளேயே உற்–சவ – ர் புறப்–பாட்–டிற்–காக எழுந்–த–ரு–ளி–யி–ருக்–கும்–ப�ோது, உற்–ச–வரை மட்– டும் பிர–தட்–சி–ணம் செய்–யக்–கூ–டாது. முக்–கி–ய–மாக ஆல–யத்–திற்–குள் இருக்–கும்–ப�ோது மனி–தர்–கள் ஒரு–வரு – க்–க�ொரு – வ – ர் நமஸ்–கா–ரம் செய்–யக் கூடாது. உதா–ர–ணத்–திற்கு உற–வி–னர்–க–ளில் எவ–ரே–னும் ஒரு பெரி–ய–வரை ஆல–யத்–திற்–குள் சந்–திக்க நேரு– கி–றது என்–றால், ஆலய வளா–கத்–திற்–குள் அவரை நமஸ்–கரி – க்–கக் கூடாது. வெளி–யில் வந்து வணங்க வேண்–டும். ஆல–யத்–திற்–குள் மனி–தர்–களை வணங்– கு–வது கூடாது. எல்–லா–வற்–றிற்–கும் மேலாக தெய்– வத்–தின் மீதான சிந்–த–னை–யும், சிரத்–தை–யு–டன் கூடிய பக்–தி–யும் ஆல–யத்–திற்–குள் நுழைந்–த–வு– டன் நம்–மி–டம் வந்து சேர்ந்–து–விட வேண்–டும். இவ்–விர– ண்–டும் இருந்–தாலே இறை–யரு – ள் நம்–மிட – ம் வந்து சேர்ந்–து–வி–டும்.

வீட்–டில் ஒரு தேவதை எப்–ப�ோ–தும் ‘ததாஸ்–து’ ?களே,நம்என்றுஅது ச�ொல்–லிக் க�ொண்டே இருக்–கும் என்–கி–றார்– உண்–மையா?

- முத்–து–கி–ருஷ்–ணன், மதுரை. உண்–மை–தான். நம் வீட்–டில் எப்–ப�ோ–தும் ஒரு – இருக்– தேவதை நம்–மைச் சுற்றி இருந்–துக�ொண்டே கும். நாம் எதைச் ச�ொன்–னா–லும் ‘ததாஸ்–து’ என்று பிர–தி–வ–ச–னம் ச�ொல்–வதே அந்த தேவ–தை–யின் பணி. அதா–வது, அப்–ப–டியே ஆகட்–டும் என்று ஆம�ோ–திப்–பதே அந்த தேவ–தைக்கு விதிக்–கப்–பட்ட வேலை என்று பெரி–ய–வர்–கள் ச�ொல்–வார்–கள்.

,

34

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

– – அத–னால்–தான் நாம் எதைப் பேசி–னா–லும் மங்–கள க–ரம – ா–னத – ாக இருக்க வேண்–டும், நாம் ச�ொல்–வது நல்–வாக்–காக இருக்க வேண்–டும் என்று சாஸ்–திர– ம் அறிந்த பெரி–ய�ோர்–கள் அறி–வு–றுத்–து–கி–றார்–கள். உதா–ரண – த்–திற்கு பக்–கத்து வீட்–டுக்–கா–ரர் ஏத�ோ ஒரு ப�ொருளை நம்–மிட – ம் கட–னா–கக் கேட்–கிற – ார் என்று வைத்–துக்–க�ொள்–வ�ோம். அவ்–வாறு கேட்–கும்–ப�ோது ‘என்–னி–டம் சுத்–த–மாக இல்–லை’ என்று ச�ொல்–லக்– கூ–டாது. அப்–ப–டிச் ச�ொல்–லும்–ப�ோது அப்–ப–டியே ஆகட்–டும் என்று அந்த தேவதை ஆசிர்–வதி – ப்–பத – ால் அவ்–வாறே நடந்–து–வி–டும். நமக்–குத் தரு–வ–தற்கு விருப்–பம் இல்–லை–யென்–றா–லும், அல்–லது உண்– மை–யிலேயே – இல்லை என்–றா–லும் இப்–படி – ச் ச�ொல்– லிப்–பா–ருங்–கள் “எங்–க–ளி–டம் நிறைய இருந்–தது, தற்–ப�ோது திரும்–பவு – ம் வாங்கி வர–வேண்–டும்” என்று ச�ொல்ல வேண்–டும். பண–மா–கக் கடன் கேட்–கிற – ார் என்று வைத்–துக் க�ொள்–ளுங்–கள், “உங்–க–ளுக்கு தரும் அள–விற்கு என்–னி–டம் பணம் மிகு–தி–யாக வந்து சேர வேண்–டும்” என்று ச�ொல்–லிப் பாருங்– கள். நம் வீட்–டி–னில் குறை–வில்–லாத செல்–வம் வந்து சேரும். அதனை விடுத்து இல்லை என்று ச�ொல்–வத – ால் இருப்–பது – ம் இல்–லா–மல் ப�ோய்–விடு – ம். எப்–ப�ோ–தும் மங்–க–ள–க–ர–மான வார்த்–தை–க–ளேயே பேச–வேண்–டும். அவ்–வா–றான வார்த்–தை–க–ளால் உண்–டா–கும் அதிர்–வ–லை–கள் நம் குடும்–பத்தை சந்–த�ோ–ஷ–மாய் வைத்–தி–ருக்–கும்.

பாக்–கிய – த்–திற்–காக அர–சம – ர– த்–தைச் சுற்–றச் ?குழந்தை ச�ொல்–வ–தன் கார–ணம் என்ன?

- ஆர். மாலதி, வில்–லி–வாக்–கம்.

குழந்தை பாக்–யம் பெறு–வ–தற்–காக அர–ச–ம–ரத்– – ர– ச் ச�ொல்–வார்–கள். அரச சமித்து குரு– தைச் சுற்–றிவ ப–க–வா–னுக்கு உரி–யது. குரு–ப–க–வானே குழந்தை பாக்–யத்–தைத் தரு–கின்ற புத்–ர–கா–ர–கன் என்–ப–தால்– தான் பிள்–ளைப் பேற்–றிற்–காக காத்–தி–ருப்–ப–வர்– களை அந்–நா–ளில் அர–ச–ம–ரத்–தைச் சுற்–றச்–ச�ொன்– னார்–கள். திரு–ம–ணத்–தின்–ப�ோது அர–சா–ணிக்–கால் நடு–வத – ற்–கான கார–ணங்–களி – ல் இது–வும் ஒன்–றா–கக் கூறப்–ப–டு–கி–றது. அது–வும் ச�ோம–வார (திங்–கள்– கி–ழமை) அமா–வாசை நாளன்று அர–ச–ம–ரத்–தைச் சுற்–றி–வந்–தால் உட–ன–டி–யாக பலன்–கிட்–டும் என்று ச�ொல்–லப்–படு – கி – ற – து. இதற்–குக் கார–ணம – ாக ஜ�ோதி– டம் ச�ொல்–லும் விதி–முறை என்ன தெரி–யுமா? தகப்–பன – ா–ரைக் குறிக்–கும் பிதுர்–கா–ரக – ன் - சூரி–யன், தாயா–ரைக் குறிக்–கும் மாதுர்–கா–ர–கன் - சந்–தி–ரன், இவர்–கள் இரு–வ–ரும் ஒன்–றி–ணை–யும் நாள்–தான் அமா–வாசை. தாயு–மா–ன–வன் ஆன எம்–பெ–ரு–மா– னுக்கு உரிய ச�ோம–வா–ரத்–தில் வரும் அமா–வாசை அன்று அர–ச–ம–ரத்–தைச் சுற்–றி–னால் உட–ன–டி–யாக பிள்–ளைப்–பேறு கிட்–டும் என்று முன்–ன�ோர்–கள் வகுத்–தி–ருக்–கி–றார்–கள். இந்து மத சடங்–கு–க–ளி– லும் சம்–பி–ர–தா–யங்–க–ளி–லும் உள்ள விஷ–யங்–கள் நமது முன்–ன�ோர்–க–ளால் நன்கு அறிந்–து–தான் வைக்–கப்–பட்–டி–ருக்–கி–றது என்–ப–தற்கு இது–வும் ஒரு உதா–ர–ணம்.

 மேல் மலையனூர் ராஜ க�ோபுரம்

இரா.இர–கு–நா–தன்

புலம்பெயர்ந்து அமர்ந்த புனிதவதி க்–குவ – ர– த்து வச–திக – ள் அதி–கம் இல்–லாத ப�ோ அந்த 14ம் நூற்–றாண்–டில் மேல் மலை– ய–னூ–ரி–லி–ருந்த அங்–கா–ளம்–ம–னின் அரு–ளுக்–கும்

அன்–புக்–கும் ஆளான நான்கு பக்–தர்–கள், மைசூ–ரில் வாழ்ந்–து–வந்–த–னர். வழக்–கம – ாக ஒவ்–வ�ொரு ஆண்– டும் மைசூ–ரிலி – ரு – ந்து புறப்–பட்டு மேல் மலை–யனூ – ர் வந்து, அம்–மனை வணங்கி, நேர்த்–திக்–க–டனை செலுத்–தி–விட்–டுப் ப�ோவது வழக்–கம். வயது கூடக்– கூட, அன்னை அங்–காள பர–மேஸ்–வ–ரியை வந்து தரி–சன – ம் செய்ய முடி–யாத முதுமை ஏற்–பட்–டப�ோ – து அங்–கா–ளிக்–குத் தம் இருப்–பி–டத்–த–ரு–கி–லேயே ஓர் ஆல–யம் கட்ட வேண்–டும் என முடிவு செய்–த–னர். ஆதி சக்–தி–யாக விளங்–கும் மேல் மலை–ய– னூர் அங்–கா–ளம்–மனை தாம் கட்–டப் ப�ோகும் க�ோயி–லில் எழுந்–தரு – ளு – ம – ாறு வேண்–டிக்–க�ொண்–ட– னர். அவ–ளின் சக்தி அம்–ச–மான புற்–றி–லி–ருந்து மண் எடுத்து வந்து சேர்க்க வேண்–டும், மேல் மலை–ய–னூ–ரி–லேயே சிலை செய்து ஒரு மண்–ட– லம் பூஜை–யில் அங்–கேயே வைத்து அந்த மூல ஆற்– ற – ல�ோ டு புனி– த – ம ா– க க் க�ொண்டு சென்று க�ோயில் அமைத்து வணங்க வேண்–டும் என்று முடிவு செய்–த–னர். திட்–ட–மிட்–ட–படி மேல்–ம–லை–ய–னூர் சென்–ற–னர். ஒரு நன்–னா–ளில் அன்–னையை வேண்–டிக்–க�ொண்டு ஆக–மப்–படி தேர்ந்த சிற்பி ஒரு–வ–ரைக்–க�ொண்டு அங்–காளி சிலையை வடித்–த–னர். ஒரு மண்–ட–லம் அம்–மன் அரு–கி–லேயே வைத்து பூஜை முத–லி– யன செய்து அம்–மன் உத்–த–ரவு பெற்று புற்று மண் எடுத்–துக் க�ொண்டு, பூஜை–யில் இருந்த

விக்–ர–கத்–தை–யும் எடுத்–துக் க�ொண்டு மைசூர் ந�ோக்–கிப் புறப்–பட்–ட–னர் அம்–மன் புன்–னகை தவ–ழும் முகத்–து–டன் உடன் பய–ணித்–தாள். க�ொங்கு நாட்–டிற்–குள் நுழைந்து அதன் வழி– யாக கர்நா–ட–கத்து மைசூர் செல்ல முடிவு செய்– தி–ருந்–த–னர் . செல்–லும் வழி–யில் இயற்கை வளம் நிறைந்–தி–ருந்த சத்–தி–ய–மங்–க–லம் எனும் ஊரில் க�ொமா–ர–பா– ளை–யம் என்ற பகு–தி–யில் பவானி நதிக்–க–ரை–யில் நீராடி, தம் நித்ய அனுஷ்–டா–னங்– களை முடித்–தார்–கள். பிற–குப் புறப்–ப–டத் தயா–ரா– னார்–கள். கீழே வைக்–கப்–பட்–டிரு – ந்த அங்–கா–ளியி – ன் சிலையை எடுக்க முயன்–றன – ர். அமர்ந்த க�ோலத்– தில் இருந்த அந்–தச் சிலையை அசைக்–கக்–கூட முடி–ய–வில்லை. சிலை–யை எடுத்–து–வந்–த–வர்–க–ளு– டன் அந்த ஊர்க்–கா–ரர்–க–ளும் சேர்ந்து முயற்சி செய்–தும் முடி–ய–வில்லை. திடீ–ரென கூட்–டத்–தில் இருந்த முதி–ய–வள் ஒருத்தி தெய்வ அருள் வந்து மாற்–றுக் குர–லெ–டுத்–துப் பேசத்–து–வங்–கி–னாள்: ‘‘எவ–ரும் கவ–லைப்–பட வேண்–டாம். கலி–கா–லத்– தில் உல–கம் எங்–கும் வியா–பித்து அருள்–செய்து அறம் வளர்த்து நல்–ல–தற்கு நல–மும், தீய–தற்–குத் தேய்–வும் அளிக்க ஆங்–காங்கே குடி க�ொள்–ளப் ப�ோகி–றேன். அதற்–காக இந்த இடத்தை, நானே தேர்ந்–தெ–டுத்–துக் குடி க�ொண்–டேன். யாரும் இல்–லாத அநா–த–ர–வான இந்த இடம், சுற்–றி–லும் வெட்–ட–வெ–ளி–யா–க–வும், வானமே கூரை, வைய– கமே மாளி–கை–யாக வயல் வரப்–பு–கள் நடு–வில் உகந்த இந்த இடம், சிறக்–கும்” எனக்–கூறி மயங்கி விழுந்–தாள் அம்–மனை கர்–நா–டக மாநி–லத்–துக்கு ðô¡

35

1-15 மார்ச் 2018

ராகுவும் கேதுவும் அம்–பிகை – யி – ன் எண்–ணப்–படி – யே, அந்த நான்கு அழைத்–து ச் செல்ல நினைத்– துச் செயல்– ப ட்ட அன்–பர்–க–ளும் மன–மு–ருகி அசைக்க முடி–யாது நால்–வ–ருக்–கும் கண்–ணீர் பெரு–கி–யது. உள்–ளம் நிலை–க�ொண்ட அந்த அம்–பாள் சிலைக்கு முறைப்– கசிந்து உரு–கிய – து. மிகுந்த மன அழுத்–தத்–துட – ன், படி வழி–பாடு நடத்தி, அந்த இடத்–தி–லேயே ஓர் ‘‘அம்மா! இது என்ன வேடிக்கை எங்–கள் ஊருக்கு சிறிய ஆல–யம் கட்–டி–னார்–கள். அழைத்–துச் செல்ல விரும்பி அழைத்து வந்–த�ோம், இப்–ப–டிப்–பட்ட திரு–விளை – –யா–ட–ல�ோடு அங்கே நீய�ோ நடு–வ–ழி–யில் க�ோரைப் புற்–கள் முளைத்த ஆட்சி புரிய வந்–த–வள்–தான் மேல்–ம–லைய–னூர் இந்த இடத்–திலே பவானி நதிக்–கரை – யி – ல் க�ோயில் அங்–காள பர–மேஸ்–வரி. சாந்த ச�ொரூ–பி–யாய், க�ொள்ள நினைத்–தாயே,’’ எனப் புலம்–பி–னார்– நான்கு கரங்–க–ளில் சூலம், டம–ரு–கம், கத்தி, கபா– கள். பிறகு மன–தைத் தேற்–றிக் க�ொண்டு ‘‘உன் லம் ஏந்தி, இடக்–கால் மடக்கி, வலக்–கால் த�ொங்க எண்–ணம் இது–தான், இங்–கேயே குடி–க�ொள்–ளப்– விட்டு அத–ன–டி–யில் பிரம்ம கபா–ல–மு–மாக காட்சி ப�ோ–கி–றாய் என்–றால், நாங்–கள் என்ன செய்ய? தரு–கி–றாள். எங்–கள் குடும்–பம், வியா–பா–ரம் எல்–லாம் எங்–கேய�ோ இவள் மூன்று சமூ– க த்– தை ச் சேர்ந்– த – வ ர்– க – இருக்–கி–றதே,’’ என அழு–த–னர். ளுக்–குக் குல–தெய்–வ–மாக அம்– ப ாள�ோ, ‘‘கவ– விளங்– கு – வ – த�ோ டு, சிம்ம லைப்–ப–டா–தீர்–கள். இவ்–வி– வாக– ன த்– தி ற்கு பதி– ல ாக டத்–தில் இங்கே குடி–க�ொள்– நந்– தி யை வாக– ன – ம ா– க க் ள–வும் இப்–பகு – தி மக்–களி – ன் க�ொண்டு, சைவப் படை– எண்– ண ம் செழிக்– க – வு ம் யல் ஏற்–பவ – ள – ா–கக் க�ோயில் திரு–வுள்–ளம் க�ொண்–டுள்– க�ொண்–டி–ருக்–கி–றாள். ள�ோம். பல்– வே று வியா– க�ோயிலின் முன்–பு–றம் பா–ரம் செய்–யும் நீங்–கள் 94வகை சக்– தி – க – ள�ோ டு உங்–கள் குடும்–பத்–து–டன் எழுந்து நிற்– கி – ற து கம்– இவ்–வி–டம் வந்து குடி–யேறி பீ– ர – ம ான ரா– ஜ – க�ோ – பு – ர ம். என் பூஜை, புனஸ்–கா–ரங்– அடுத்து வசந்த மண்–ட– களை கவ–னித்–து – வ ா– ரு ங்– பத்–தின் முன்–னால் கருப்–ப– க ள் . அ த�ோ டு , க ா டு ரா–யரு – ம், பேச்–சிய – ம்–மனு – ம் திருத்தி, மேடு அழித்து, பல அடி உய–ரத்–தி–ன–ராக விளைவு பெருக்கி, சமு– தீமையை ஓட்– டு ம் சம்– தாய நல–னுக்–கும் உத–வுங்– கார ரூபர்–க–ளாக விஸ்–வ– கள்,’’ என கூற அவர்–களு – ம் ரூ– ப – ம ாய் அமர்ந்– தி – ரு க் அம்– ம ன் கட்– ட – ளை ப்– ப டி குடி–யே–றி–னர்.

–கின்–ற–னர். தங்கக்கவசத்தில்

36

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

சந்தனக் காப்பு விநாயகர்

அலங்கார அம்பாள்

முருகன்

முத்தங்கி

வசந்த மண்–ட–பத்–தில் அலங்–கா–ரத் தூண்–க–ளின் அணி–வ–குப்பு. முடி–வில் கன்–னி–மூலை கண–பதி. த�ொடர்ந்து செந்–தி–லாண்–ட–வர் ஆகி–ய�ோர் அருள்–கின்–ற–னர். மகா மண்– ட – ப த்– தி ன் தூண்– க – ளி ல் அஷ்– ட – ல க்ஷ்மி ரூபங்– க ள் என ஆலய அழ–கும் இறை–யாற்–ற–லும் பார்க்–கும் கண்–க–ளை–யும் மனங்–க–ளை–யும் ஒரு–மு–கப்–ப–டுத்தி பர–வ–சப்–ப–டுத்–து–கின்–றன. கரு–வ–றை–யின் மேல் இரண்டு நிலை விமா–ன–மும், சாந்த ச�ொரூ– பி–ணிய – ா–கத் திருக்–காட்சி நல்–கும் அங்–காள பர–மேஸ்–வரி – யி – ன் அழ–குத் திருக்–க�ோ–ல–மும், நம் அல்–லல் நீக்கி நலம் வழங்–கு–கின்–றன. காலை 7 முதல் மதி–யம் 2 மணி–வ–ரை–யும், மாலை 4 முதல் இரவு 7 மணி வரை–யும் திருக்–க�ோ–யிலை தரி–ச–னம் செய்–ய–லாம் மாசி மாதம் மஹா சிவ–ராத்–திரி உற்–ச–வம், அர்த்த ஜாம பூஜை,

வெள்ளிக் கவசத்தில் அம்பாள் அபி–ஷேகம், சித்ரா ப�ௌர்–ண– மி–யன்று மாலை 5.00 மணிக்கு 108 பால்– கு ட அபி– ஷ ே– க ம், லலிதா ஸஹஸ்–ரந – ா–மம் பாரா–ய– ணம், வாணி–யர் குல வைகாசி திரு–விழா, ஆடி மாதம் செங்– குந்த முத–லி–யார் வம்ச வழி– பாடு, பட்–ட–லி–யர் குல வம்ச வழி– ப ாடு, பீமன்– கு ல வம்ச வழி–பாடு, ஊமத்–தூ–ரர் வம்ச வழி–பாடு, பட்டி குலத்–தார் வம்ச வழி–பாடு என ஒவ்–வ�ொரு வம்– சத்–த–வ–ரும் வழி–ப–டும் திரு–நாட்– கள் சிறப்–பா–கக் க�ொண்–டா–டப்–ப– டு–கின்–றன. ஒவ்–வ�ொரு புரட்–டாசி மாத– மும் முதல் ஞாயிறு அன்று ஆர்ய வைசிய சமூ–கத்–தின – ர– ால் சிறப்பு யாகம், ஆறாட்டு ஆகி– யவை நடை– பெ – று – கி ன்– ற ன. த�ொடர்ந்து ஒவ்–வ�ொரு ஆண்– டும் சக்தி வடி–வின் ஒவ்–வ�ொரு ரூபத்–திற்–கும் வழி–பாடு செய்– யப்–ப–டு–கி–றது. சென்ற ஆண்டு மங்– க – ள ங்– க ள் அருள மஹா மாதங்கி வழி–பாடு நடந்–தது. இவ்– வ ாறு உலக நலன் வேண்டி வழி– ப ாடு நடத்– து ம் திருக்– க�ோ – யி லை தரி– ச – ன ம் செய்து உலக நல்– வ – ள ர்ச்– சி– யி ல் அனை– வ – ரு ம் பங்கு பெறு–வ�ோம். மேலும் தக– வ ல்– க – ளு க்கு அலை–பேசி: 9842292044. ðô¡

37

1-15 மார்ச் 2018

வணங்குதலே

ஒரு வேலைதான்!

றை–வி–யைப் பற்றி ஏன் அறிய வேண்–டும், இஎப்– ப–டி–ய–றிய வேண்–டும் என்–பதை அடுத்–தப்

பாடல் விவ–ரிக்–கிற – து. அறிய வேண்–டிய முறை–யை– யும், அறி–வ–தற்–குண்–டான சாத–னத்–தை–யும், அந்த சாத–னங்–க–ளைப் பயன்–ப–டுத்தி நாம் செயல்–பட – ை–யும், அப்–படி முறை–யா–கச் வேண்–டிய முறை–கள செயல்–ப–டும்–ப�ோது நமக்–குக் கிடைக்–கும் அனு–ப– வத்–தை–யும் குறிப்–பி–டு–கி–றது. நின்–றும் இருந்–தும், கிடந்–தும், நடந்–தும் உமை–யம்–மையை அறிய வேண்–டும் என்று நான்கு வரி–க–ளில் கூறு–கி–றது. ‘நினைப்–பது உன்–னை’ என்–கின்ற ச�ொற்–ற�ொ–ட– ரால், அறிய உத–வுவ – து மந்–திர– ம் என்று பரிந்–துரை செய்–கி–றது. ‘என்–றும் வணங்–கு–வ–து’ என்–ப–தால் இடை–யீடு அற்ற நம்–பிக்–கையு – ட – ன் கூடிய குறிப்–பிட்ட – ை–யில – ான த�ொடர்ந்த முயற்–சிய – ைக் குறிக்– மன–நில கி–றது. ‘உன் மலர்த்–தாள்’ என்–பத – ன – ால் வணங்–குவ – – தற்–குப் பயன்–ப–டும் இறைத்–திரு உரு–வத்–தை–யும் குறிப்–பிடு – கி – ற – து. வணங்–குவ – த – ற்கு அடிப்–படை – ய – ாக அறிய உத– வு ம் ஆன்– ம ா– வை ப் பற்– றி ய தெளி– வான கருத்–தை–யும், அந்த ஆன்–மாக்–க–ள�ோடு இறை–வ–னுக்கு உண்–டான உற–வை–யும் அறிந்து அனு–ப–விப்–ப–த–னால் மனி–தர்–கள் துன்–பம் நீங்கி நிரந்–தர இன்–பத்தை பெறு–வார்–கள். இப்– ப ா– ட – லி ன் வழியே சாத– ன த்– த ை– யு ம், சத்–திய – த்–தை–யும் அடைய வேண்–டிய இலக்–கையு – ம் சாக்த சித்–தாந்–தத்–தின் அடிப்–படை – –யை–யும் மிகத் தெளி–வாக விளக்–கி–யுள்–ளார். இனி பாட–லுக்–குள் செல்–வ�ோம். நின்– று ம் இருந்– து ம் கிடந்– து ம் நடந்– து ம் நினைப்–ப–துன்னை என்–றும் வணங்–கு–வது உன்–ம–லர்த்–தாள்! எழு–தா–ம–றை–யின் ஒன்– று ம் அரும் ப�ொருளே! அருளே உமையே இம–யத்து அன்–றும் பிறந்–த–வளே! அழி–யா–முத்தி ஆனந்–தமே!

- பாடல் எண் - 10 ‘நின்–றும்’ ய�ோக முறை– யி ல் மூச்– சு க் காற்றை உள் இருத்தி, ஒற்றை காலில் நேராக நிமிர்ந்து நிற்–பது என்–பது ‘ஏக பாதா–ச–னம்’ என்று ப�ொருள். இந்த முறை–யில் சிவனை குறித்து தவம் செய்–ப–வர்–கள் விரை–வில் அவன் அரு–ளைப் பெறு–வார்–கள் என்–கி–றது ‘ஹட ய�ோகம்.’ இந்–நெ–றி–யைப் பின்–பற்றி ஒரு முனி–வர்

38

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

தனக்கு ஒரு மகன் பிறக்க வேண்–டும் என்று காட்–டில் தவம் செய்து க�ொண்–டி–ருந்–தார். அப்–ப– கு–தியி – ல் மேய்ந்து க�ொண்–டிரு – க்–கும் பசு மாடு–கள் அசை–யாது தவம் செய்–யும் இவரை மரம் என்று கருதி தனக்கு அரிப்பு (தினவு) எடுத்–த–ப�ோ–தெல்– லாம் அவர் மீது உராய்ந்து தனது தினவை தீர்த்– துக் க�ொண்–டன. அந்த அள–விற்கு மன உறு–தி– யு–டன் ஒரு பசு–மாடு தன்–னைத் தேய்த்–த–து–கூட தெரி–யா–மல் தன்னை மறந்து உடல் உணர்வு அற்று, உயிர் உணர்வு பெற்று கல் ப�ோன்று தவம் செய்–யும் அவரை மக்–கள் ‘மிரு–கண்டு முனி’ என்று அழைத்– த ார்– க ள். இவ– ரு – டைய மகன் மார்க்–கண்–டே–ய–ரா–வார். மிரு என்–றால் மிரு–கம் என்று ப�ொருள். கண்டு என்–றால் தினவு, மிரு–கங்–களி – ன் தினவு தீர்க்–கும் கல் என ப�ொருள். ‘இருந்–தும்’ -

15

ஓரி–டத்–தில் அமர்ந்–த–ப–டியே அசை–யாது ஒன்– ப து வாயில்– க – ள ை– யு ம் அடக்கி, ஒரு மந்–தி–ரத்தை ச�ொல்–வ–தால், அதன்–வழி மன அடக்–க–மு–டை–ய–வ–ராய் மன–தின் உள்–ளேயே

இறை– வனை எழுந்– த – ரு ளச் செய்து வழி– ப ாடு செய்–வ–தையே இருந்–தும் என்ற வார்த்–தை–யால் குறிப்–பிடு – கி – ன்–றார். இதை ஆக–மங்–கள் ‘சிவ மானச பூஜா’ என்–கின்–றன. விநா–ய–கர் அக–வல், ‘ஒன்–பது வாயில் ஒரு மந்–தி–ரத்–தால்’, ‘ஐம்–பு–லக் கட–வுள் அடைப்–ப–து–வும் காட்டி,’ ‘சித்–தத்–தி–னுள்ளே சிவ– லிங்–கம் காட்–டி’ என்ற வரி–க–ளால் குறிப்–பி–டு–கி–றது. ஒன்–றில் ஒன்–று– வ –த ால் பிற–வற்றை மறந்து – ா–கிய மனப்–பயி உள்–ந�ோக்கி செலுத்–துவ – த – ற்–சியை செய்து இறை–ய–ருளைப் பெற–லாம் என்–கின்–றார் பட்–டர். இதையே எதிர்–மற – ை–யாய் ‘நெஞ்–சம் பயில நினை–கின்–றி–லேன்’ (பாடல் - 59) என்–கிறர் – . இதே வழி–பாட்–டையே திரு–நின்–றவூ – ர் தல வர–லாறு நமக்கு மேலும் வலி–யு–றுத்–து–கிற – து. நாயன்–மார்–க–ளில் ஒரு–வ–ரான பூச–லார் திரு– நின்–ற–வூ–ரில் பிறந்–த–வர். இவர் தின–மும் அவ்–வூ– ரி–லுள்ள சிவ–லிங்–கம் ஒன்றை தரி–சித்து வந்–தார். மேற்–கூறை இல்–லாத அந்த லிங்–கம் வெயி–லி– லும், மழை–யி–லும் நனைந்–தது. இதை பார்த்து பூச–லா–ருக்கு சிவ–னுக்கு க�ோயில் கட்ட ஆசை வந்–தது. இவர�ோ பரம ஏழை. எனவே சிவனை தன் மன–தில் இறுத்தி தன்–னி–டம் ஏரா–ள–மான பணம் இருப்–பது ப�ோல கற்–பனை செய்து க�ொண்–டார். மன–துக்–குள்–ளேயே க�ோயில் கட்ட ஆரம்–பித்–தார். அந்–தக் க�ோயி–லில் இல்–லாத ப�ொருளே இல்லை. செய்–யாத வச–தியே இல்லை. மனம் காற்றை விட வேக– ம ா– ன து. மனம் நினைத்– த ால் ஒரே நாளில் க�ோயிலை கட்டி விட–லாம். ஆனால், நாய– னார் அவ–ச–ரப்–ப–ட–வில்லை. உண்–மை–யி–லேயே ஒரு க�ோயி–லைக் கட்ட எத்–தனை ஆண்–டு–கள் ஆகும�ோ, அத்–தனை ஆண்–டு–கள் காத்–தி–ருந்து இந்த க�ோயி–லைக் ‘கட்–டி–னார்’. காஞ்–சி–பு–ரத்–தில் ஒரு மன்–னன் சிவ–னுக்கு ஒரு க�ோயி–லைக் கட்–டிக் க�ொண்–டிரு – ந்–தான். மன்–னன் க�ோயி–லைக் கட்டி முடித்த நேர–மும், பூச–லார் தன் மனக்–க�ோயி – லை கட்டி முடித்த நேர–மும் ஒன்–றாக அமைந்–தது. இரு–வ–ரும் ஒரே–நாளை கும்–பா–பி– ஷே–கத்–திற்–காக நாளா–கக் குறித்–த–னர். காஞ்சி – ம் பூண்–டிரு – ந்–தது. அன்–றிர– வு நக–ரமே விழாக்–க�ோல மன்–ன–னின் கன–வில் த�ோன்–றிய சிவ–பெ–ரு–மான், ‘‘நீ எனக்கு க�ோயில் கட்– டி – யி – ரு ப்– ப து குறித்து மகிழ்ச்–சித – ான். ஆனால், இதே–நா–ளில் திரு–நின்–றவூ – – ரில் பூச–லார் என்ற அடி–யார் கும்–பா–பிஷ – ே–கம் செய்ய நாள் குறித்து விட்–டார். நான் அந்த க�ோயி–லுக்கு செல்ல வேண்–டி–யுள்–ளது. எனவே நீ வேற�ொரு தேதி–யில் கும்–பா–பி–ஷே–கத்தை வைத்–துக் க�ொள்’’ என்று கூறி மறைந்–தார். திடுக்–கிட்டு விழித்–தான் பல்–லவ மன்–னன். கும்–பா–பி–ஷே–கத்தை நிறுத்தி விட்டு இறை–வன் குறிப்–பிட்ட திரு–நின்–றவூ – ரு – க்கு புறப்–பட்–டான். அங்கு சென்–ற–தும் பூச–லார் என்–ப–வர் இவ்–வூ–ரில் கட்–டி– யி–ருக்–கும் க�ோயில் எங்கே என விசா–ரித்–தான். யாருக்–கும் அந்த க�ோயில் பற்றி தெரி–ய–வில்லை. பின் பூச–லா–ரின் இருப்–பி–டத்தை கண்–டு–பி–டித்து அவரை வணங்கி, ‘‘நீங்–கள் கட்–டி–யுள்ள க�ோயில்

முனை–வர்

பா.இரா–ஜ–சே–கர சிவாச்–சா–ரி–யார் எங்கே உள்–ளது? நேற்–றி–ரவு சிவன் எனது கன– வில் இங்கு ஒரு க�ோயில் கட்–டி–யுள்–ள–தாக கூறி– னார். கட்–டி–யுள்ள க�ோயிலை தரி–சிப்–ப–தற்–காக வந்–துள்–ளேன்.’’ என்–றான். அதைக் கேட்டு பூச–லா–ருக்கு மிகுந்த ஆச்–ச–ரி– யம் ஏற்–பட்–டது. ‘‘அரசே சிவ–பெ–ரு–மான் உங்–கள் கன–வில் கூறி–யதை கேட்டு மிக்க மகிழ்ச்சி அடை– கின்–றேன். க�ோயில் கட்–டு–ம–ள–விற்கு என்–னி–டம் வச–தி–யில்லை. எனவே எனது உள்–ளத்–திற்–குள் ஒரு சிவா–ல–யம் கட்டி இன்று கும்–பா–பி–ஷே–கம் நடத்–து–வ–தாக கற்–பனை செய்து க�ொண்–டேன்,’’ என்–றார். இதை கேட்–ட–தும் மன்–னன் அதிர்ச்–சி–ய–டைந்– தான். அன்–பின – ால் மன–தில் கட்–டும் க�ோயி–லா–னது பல லட்–சம் செலவு செய்து கட்–டும் க�ோயி–லை– வி–டச் சிறப்–பா–னது. இந்த முறை–யையே ‘இருந்– தும் நினைப்–பது உன்–னை’ (பாடல் - 10) என்று குறிப்–பி–டு–கி–றார் பட்–டர். ‘கிடந்–தும்’ பாற்–க–ட–லில் பள்ளி க�ொண்–டி–ருக்–கும் பரந்–தா– மனை எப்–ப�ொ–ழு–தும் தாங்–கிக் க�ொண்–டி–ருப்–பது ஆதி–சே–ஷன். அந்த பணியை செம்–மை–யா–க–வும், சிர–மம் ஏது–மின்–றி–யும் செய்து வந்–தார். ஒரு–நாள் துயின்று க�ொண்–டி–ருந்த பரந்–தா–மன் தூக்–கத்–தி– லேயே புன்–ன–கைத்–தார். அவர் உட–லெல்–லாம் மயிர் கூச்–செ–ரிந்து புளங்–கா–கி–தம் அடைந்–ததை ந�ோக்கி வியந்–தான் ஆதி–சே–ஷன். மகா–விஷ்– ணுவை தின–மும் சுமந்த ஆதி–சேஷ – னு – க்கு, அவர் சிரித்த அந்த வினா–டிக – ளி – ல் மட்–டும் பஞ்சு ப�ோன்று இல–குவ – ாக இருந்த அவர், கனம் மிக்–கவ – –ரா–கத் த�ோன்– றி – ன ார். அவ– ரை ச் சுமக்க முடி– ய ா– ம ல் திண–ற–வும் செய்–தார். பிறகு பரந்–தா–மன் விழித்– துக் க�ொண்–ட–வு–டன் அதன் கார–ணம் கேட்–டார். விஷ்ணு, ‘மகப்–பேறு வேண்டி மன–திற்–குள்–ளேயே சய–னா–ச–னத்–தில் (படுத்–த–ப–டியே வணங்–கு–தல்) வணங்–கிய விஷ்–ணுவி – ம – ற்கு, சிவ–பெரு – ான் மன–திற்– – ளி – த்–தார். அந்–தப் ப�ொழு–துத – ான் நான் குள் காட்–சிய மிக–வும் மகிழ்ந்–தேன்,’ என்று அவர் ஆதி–சே–ஷ– னுக்கு விளக்கி கூறி–னார். மிகுந்த அவா–வு–டன் தாங்–களே மகிழ்ந்த அந்த அற்–புத காட்–சியை அடி– யே – னு ம் உணர அருள் புரிய வேண்– டு ம் என்று கேட்–டுக்–க�ொண்–டார் ஆதி–சேஷ – ன். அதற்கு அவர் சிதம்–ப–ரத்–தில் சென்று தவம் செய்–வா–யாக என்று அரு– ளி – ன ார். அப்– ப டி அவர் அகத்– தி ல் கண்ட காட்–சி–யைத்–தான் சிதம்–ப–ரத்–தில் சிவ–பெ–ரு– மான், ஆதி–சே–ஷ–னா–கிய பதஞ்–சலி முனி–வ–ருக்கு தந்–த–ரு–ளி–னார். சில சித்–தர்–கள் மூலி–கை–களை அருந்தி பல– நாள் பசி–யற்று, கிடந்–த–ப–டியே உடல் அசை–வற்று ðô¡

39

1-15 மார்ச் 2018

சவம் ப�ோல் கிடந்து இறை–வ–னைத் தியா–னிப்–பர். இதையே சவா–ச–னம் என்–கி–றது ய�ோக முறை. இந்த முறை–யி–லும் உமை–யம்–மையை வழி–பாடு செய்–ய–லாம். உமை–யம்–மையை வணங்–கு–வ–தற்– குள்ள ஒன்–பது சித்–தாந்–தத்–தில் ‘ஔசத வாதம்’ என்ற சக்தி வழி–பாட்டு முறை–யா–னது இங்கே விளக்–கப்–ப–டு–கிற – து. இல்– லற வாழ்வை விட்டு மந்– தி – ர ங்– க ளை ஜெபித்து மனி–தர் நட–மாட்–ட–மில்–லாத காடு–க–ளில் – ளை தின்று பேய்–ப�ோல் திரிந்து பிணம்– மூலி–கைக ப�ோல் பல–நாள் கிடந்து உமை–யம்–மையை தியா– னிப்–பதை வழக்–கம – ாக க�ொண்–டவர் – க – ள் சித்–தர்க – ள். ‘பேய் ப�ோல் திரிந்து பிணம் ப�ோல் கிடந்து... உண்மை ஞானம் தெளிந்–தவ – ரே – ’ - பட்–டின – த்–தார். இவர்–கள் மன–தின – ாலே இறை–வியை எண்ணி சவம் ப�ோல் கிடப்–பர். உடலை எந்–த–வித அசை– விற்–கும் உட்–ப–டுத்–தா–மல் மூச்– சுக் காற்றை சுழு முனை–யில் நிறுத்தி இறை–வியை ‘வாலை’ என்ற பெய– ரு – டை – ய – வ – ள ாய் (சிறு குழந்–தை–யின் வடி–வம்) குண்–டலி – னி என்று அழைக்–கப்– ப–டும் மூலா–தா–ரத்–தி–லி–ருந்து துவாத சாந்–தம் குறித்து பய– ணிப்–பவ – –ளாய் பாவிப்–பார்–கள். வெகு–நா–ளைய பிரம்–மச்–ச–ரிய விர– த த்– த ால் அசை– வ ற்– று க் கிடந்–த–தால் அமா–னுஷ்–ய–மான பேராற்– றல ை அடை– வ – த ற்கு, கிடந்து தவம் செய்– வ – த ையே ‘கிடந்–தும்’ என்ற வார்த்–தை–யால் குறிப்–பி–டு–கின்–றார். ‘நடந்–தும்’ இந்த வார்த்–தை–யால் பரிவ்–ரா–ஜக என்ற சந்– நி – ய ா– சி – க ள் வழி– ப – டு – கி ன்ற முறையை குறிப்–பிடு – கி – ற – ார். ‘பரிவ்–ரா–ஜக – ’ என்–றால் த�ொடர்ந்து சென்று க�ொண்டே இருக்–கும் துறவி என்–பது ப�ொருள். இவர்– கள் ஒரு இர–விற்கு மேல் ஒரு கிரா–மத்–திலு – ம், ஐந்து இர–விற்கு மேல் ஒரு நக–ரத்–தி–லும் தங்க மாட்–டார்–கள். த�ொடர்ந்து பய–ணித்–துக் க�ொண்–டே– யி–ருப்–பார்–கள். இவர்–கள் சக்தி வழி–பாடு செய்–வ– தையே ‘நடந்–தும்’ என்று குறிப்–பி–டு–கின்–றார். கர்–மா–வின – ா–லேயே ஞானம் என்–பதை (செயலே இறை–வனை அடை–கின்ற வழி) அடிப்–படை க�ொள்– கை–யா–கக் க�ொண்டு தாரு–கா–வ–னத்–தில் வாழும் ஒரு–வகை வேதப் பிரி–வின – ரு – க்கு, ஈசன் துற–வுரு – வி – ல் நடந்து அருள் புரிந்த திருக்–க�ோ–லமே பிக்ஷா–ட– னர். உல–கி–ய–லில் ஈடு–பட்–டுள்ள மக்–க–ளுள் சிலர் நடந்து க�ொண்டு மூல–மந்–தி–ரம் ஜபம் செய்–வது சிறப்–பா–கும் என்–கி–றது ஆக–மம். அப்–படி நடப்–ப– தென்–பது ஆல–யத்–தில் உள்ள பிரா–கா–ரத்–தி–லும், ரத வீதி–யி–லும் சென்று க�ொண்டு ஜெபிப்–பது என்–பது ஒன்–றுக்கு பத்து பலனை தரும் என்–கிற – து ஜப–வி–தா–னம்.

40

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

திரு– வி – ழ ாக் காலங்– க – ளி ல் இறை திரு உரு–வத்தை முன்–னும், பின்–னும், வேத பாரா–ய– ணம், திரு–முறை பாரா–யண – ம் முத–லிய – வை – க – ளை த�ொடர்ந்து ச�ொல்–லிய – வ – ாரே வலம் வரு–வத – ையே ‘நடந்– து ம் நிலைப்– ப து உன்– னை ’ என்– கி – ற ார் அபி–ராமி பட்–டர். பாதயாத்–தி–ரை–யாக ஆல–யத்– திற்கு நடந்த சென்று வழி–ப–டு–வ–தை–யும் இதே ச�ொற்–ற–ட–ரால் குறிப்–பி–டு–கின்–றார். ‘நினைப்–பது உன்–னை’ ‘நினைப்–ப–து’ என்–கின்ற ச�ொல்–லால் மந்–தி– ரத்–தையே குறிப்–பி–டு–கின்–றார். மந்–தி–ரத்–தின் கீழ்– கா–ணும் வரை–ய–றை–கள், அதை மேலும் உறுதி செய்–கின்–றன.

1. நினைத்–தல் காத்–தல் என்–பது மந்–தி–ரம் நினைத்–தல் என்–பது மன–தின் த�ொழில். அப்–படி நினைத்–தலை த�ொழி–லாகக் க�ொண்ட மனதை க ா ப் – பது மந்– தி – ர ம். ‘மன– ம து செம்– மை – ய ா– ன ால் மந்– தி– ர ம் ஜெபிக்க வேண்– டாம்’ என்–கி–றது சித்–தர் க�ோவை.

2. நினைத்–தல் என்– பது மந்–திர– ம் - மனது பல நினை– வு – க – ளி – லி – ரு ந்து நீங்கி ஒரே நினைவை தக்க வைத்து க�ொள்–ளு– கின்ற முயற்–சிக்கு உத–வும் சாத–னம் மந்–தி–ரம்.

3 . நி னை த் – தத ை காத்– த ல் என்– ப து மந்– தி – ரம் - நினைக்–கின்ற இறை எண்– ண த்தை சிதை– வு – ப – ட ா– மல் காத்–தல் மந்–தி–ர–மா–கும். ‘குறிக்–க�ோ–ளி–லாது...’ என்–கி– றது திரு–முறை. ஒன்றை நாம் அடைய விரும்– பி – ன ால் அந்த எண்– ண த்தை மாற்– றி க் க�ொள்– ளா– ம ல் அதையே த�ொடர்ந்து நினைத்– து க் க�ொண்டே வரு– த ல் ஆகிய செயலை குறிக்– கி – ற து இது. ‘பாட வேண்–டும் உன்–னையே நான் ப�ோற்றி நின்–னையே பாடி நைந்–துரு – கி – ’ என்–கிற – து தேவா–ரம்.

4. நினைப்–பத – –னால் காக்–கப்–ப–டு–வது மந்–தி–ரம் - நினைப்–பத – ன – ாலே காப்–பாற்–றுகி – ற தன்–மைய – ைக் க�ொண்–டது மந்–தி–ரம். மறந்–தால் காப்–பாற்–றும் தன்மை அதற்கு இல்லை. உதா– ர – ண த்– தி ற்கு மந்–திர– த்தை ச�ொன்–னால் அது பலன் தரும். இந்த மந்–திர– த்–திற்கு இந்த பலன் என்று குறிப்–பிட – ப்–பட்–டி– ருப்–பத – ால், அதை ச�ொல்–லா–தவ – ன் அதை அடைய முடி–யாது என உறு–தி–யா–கி–றது.

5. நினைப்– ப – த ற்– க ா– க வே காக்– க ப்– ப – டு – வ து மந்–தி–ரம் - ஒரு மந்–தி–ரம் அல்–லது தியா–னத்தை முறைப்– ப டி அனு– ச – ரி க்க வேண்– டு ம் என்று கூறி–யி–ருப்–ப–தால், இவை நினைப்–ப–தற்–கா–கவே உரு– வ ாக்– க ப்– ப ட்ட சாத– ன ங்– க – ள ாம். ஆக– ம ம்,

வேதம் மற்–றும் புரா–ணம் இவற்–றில் உள்–ளது. இதையே சிற்ப சாஸ்–தி–ர–மா–னது இவ்–வாறு கூறு– கி–றது: ‘தேவா–தீன – ம் நரா–னாம் ச்யேஷீ ரம்–யதா சிரம் மநாஸி ச்ப்–ர–ஸீ–தத்தி ப்ரா–ஸா–தேஸ் தேஹ கீர்த்–தித:’ 6. நினைப்–ப–தி–லி–ருந்து காக்–கப்–ப–டு–வது மந்–தி– ரம் - ஒவ்–வ�ொரு மந்–தி–ரத்–திற்–கும் ஒரு தியா–னம் உள்–ளது. அந்த தியா–னத்தை செய்–தால்–தான் அதில் குறிப்–பிட்ட பலன் கிடைக்–கும். ஒரு நினை– வி–லி–ருந்து அது நம்மை காக்–கி–றது. உதா–ர–ணத்– திற்கு ஒரு–வன் செய்த தீமையை நினைப்–ப–தால் அவ–ரிட – ம் வெறுப்–பும், ஒரு–வன் செய்த நன்–மையை நினைப்–பத – ால் அவ–ரிட – ம் நட்–பும் க�ொள்–வது – ப�ோ – ல் நினைப்–ப–தி–லி–ருந்து காக்–கப்–ப–டுவ – து மந்–தி–ரம்.

7. நினைத்–தத – ன் கண் காக்–கப்–படு – வ – து மந்–திர– ம் – ன – ா–லேயே அது - ஒன்–றைத் த�ொடர்ந்து நினைப்–பத காக்–கப்–ப–டு–கி–றது. உதா–ர–ணத்–திற்கு, தற்–ப�ோது நாம் காணும் தீ மிதிப்பு ப�ோன்–ற–வற்–றில் இறைத்– தன்–மை–யால் அது சுடாது என்ற நினைப்–பில் இருப்–ப–த–னா–லேயே அது சுடா–மல் இருப்–பத – ற்கு கார–ணம், நினைவு (மந்–தி–ரம்).

8. நினைத்–த–லை–யு–டைய மனதை காப்–பது மந்–திர– ம் - நினைத்–தல் த�ொழி–லை–யுடைய – மனதை கவலை, துக்–கம், அந்–தர் சத்–துரு – க்–கள – ா–கிய காம, க்ரோத, ல�ோப, ம�ோக மத மாத்–ஸர்–யம் ஆகி–ய– வற்–றின – ால் ஏற்–பட – க்–கூடி – ய பிடி–யிலி – ரு – ந்து காப்–பது மந்–தி–ரம். ‘நினைப்–பது உன்–னை’ என்ற ச�ொற்–ற�ொ–டர் – ான் ஜெபிப்–பத உமை–யம்மை மந்–திர– த்–தை–யேத – ாக குறிப்–பி–டு–கின்–றார். ‘சிந்–தை–யுள்ளே மன்–னி–யது உன் திரு மந்–தி–ரம்’ (பாடல் - 6) ‘என்–றும் வணங்–கு–வ–து’ – ா–லம், நிகழ்–கா–லம், எதிர்–கா–லம் ஆகிய கடந்–தக மூன்று காலங்–க–ளி–லுமே, 1. உஷத்–கா–லம், 2. பிரா–த–சந்யா, 3. இரண்–டாம் காலம் 4. உச்–சிக்– கா–லம், 5. சாயம் சந்–தியா, 6. சாய–ரட்ஷை, 7. அர்த்–தஜ – ா–மம், 8. பள்–ளிய – றை ஆகிய எட்டு இறை–வ– ழி–பாட்டு நேரங்–களி – லு – ம் பரி–சா–ரக – ர– ாக பணி–புரி – யு – ம் பட்–ட–ரா–ன–வர் த�ொடர்ந்து இறை நினை–வி–லேயே இருந்–த–த–னால் ‘என்–றும்’ என்–கிற – ார். ‘வணங்–குவ – து – ’ என்–பத – ால் காலை–யில் உழ–வர்– கள், வணி–கர்–கள், அர–சர்–கள், அவ–ரவர் – வேலை–யா– கப் பயி–ரி–டு–தல், வியா–பா–ரம் செய்–தல், நிர்–வா–கம் செய்–தல் என்ற வெவ்–வேறு செய–லைச் செய்–கி– றார்–கள். முடி–வி–லும், துவக்–கத்–தி–லும் மட்–டுமே ஆல–யத்–தில் வந்து வணங்–கு–கி–றார்–கள். ஆனால், அபி–ராமி பட்–டர�ோ வணங்–குத – ல – ையே வேலை– ய ா– க வே செய்– கி ன்– ற ார். ஆகை– ய ால் ‘என்–றும் வணங்–கு–வ–து’ என்–றார். ஆ தி – சை – வர் – க – ளு – ட ன் எ ப் – ப�ொ – ழு – து ம் இணைந்தே பணி– ய ாற்– று – ப – வர் – க ள் பரி– ச ா– ர – க ர்– கள். ஆதி–சை–வர்–களே முப்–ப�ோ–தும் வணங்–கு–ப– வர்–கள். இதையே சேக்–கி–ழார் கீழ்க்–கா–ணு–மாறு குறிப்–பி–டு–கிற – ார்:

தெரிந்–து–ண–ரின் முப்–ப�ோ–தும் செல்–கா–லம், நிகழ்–கா–லம் வருங்–கால மான வற்–றின் வழி–வ–ழியே திருத்–த�ொண்–டின் விரும்பி அர்ச் சனை–கள் சிவ வேதி–யர்க்கே யுரி–யன அப் பெருந்–தகை – –யார் குலப்–பெ–ருமை யாம் புக–ழும் பெற்–றி–யத�ோ ‘உன் மலர்த்–தாள்’ பட்–டர் உமை–யம்–மையி – ன் திரு–வடி – யை வணங்– கி–னார். கூடு–த–லாக சக்–க–ரத்–தைய�ோ அல்–லது மேரு– வைய�ோ , சக்– க – ர ம் அமைக்– க ப்– பெற்ற அணி– ய ைய�ோ அவர் வழி– ப ாடு செய்– தி – ரு க்– கி – றார். இந்த இடத்–தில் ‘உன்–ம –லர்த்–த ாள்’ என்– பது உமை–யம்–மை–யின் திரு–வ–டி–யையே குறிக்– கும். வழி–பாட்டு முறை–யில் புறத்–தில் வைத்து வழி–பட – க்–கூடி – ய இறை–திரு உரு–வங்–கள – ாக கரு–தப்–ப– டும் யந்–திர– வ – டி – வை அவர் இங்கு குறிப்–பிடு – கி – ற – ார். இதை ஆன்–மிக வழக்–கில் ஆத்–மார்த்த மூர்த்தி அல்–லது உபா–சனா மூர்த்தி என்று குறிப்–பி–டுவர் – . ‘வணங்–கு–வது உன் மலர்த்–தாள்’ என்–ப–தால் ஒவ்–வ�ொரு மூர்த்–திக்–கும் ஒவ்–வ�ொரு வழி–பாட்டு முறை, காலம், செயல் இவை வெவ்–வே–றாய் அமை– யு ம் என்– ப து தெரி– ய – வ – ரு – கி – ற து. இந்த பூஜைமுறை–யைக் ெகாண்டு வழி–ப–டும் தெய்– வத்–தை–யும், வழி–ப–டும் முறை–யை–யும், அபி–ராமி அந்–தா–தியை படிப்–ப–வர் நல–னுக்–காக ர–க–சி–ய–மாக சாஸ்–திர விருக்–தம் இல்–லா–மல் (நெறி பிற–ழா–மல்) ச�ொல்–லி–யி–ருக்–கி–றார். வித்யா உபா–ச–கர்–கள் வணங்–கும் முறை–யான நவா–வர்ண பூஜையை, தான் செய்–வ–தாக மறை–மு–க–மாக குறிப்–பி–டு–கின்– றார். ‘ஒளி–நின்ற க�ோணங்–கள் ஒன்–ப–தும் மேவி உறை–ப–வ–ளே’ (பாடல்-19) என்ற வரி–கள் மேலும் இதை உறுதி செய்–கின்–றன. ‘எழு–தா–ம–றை–யின் ஒன்–றும் அரும் ப�ொரு–ளே’ ‘எழு–தா–ம–றை–யின்’ என்ற ச�ொல்லை புரிந்–து– க�ொள்–ளும் முன் ஒரு நியா–யத்தை நாம் முத–லில் அறிந்–து–க�ொள்ள வேண்–டும். நியா–யம் என்–றால் ச�ொல்லை விளக்–கும்–ப�ோது ப�ொருளை புரிந்–து– க�ொள்ள உத–வும் துணை விளக்க வரி என–லாம். அவ்– வ ாறு விளக்– க ப்– ப – டு ம் வரி ஒவ்– வ�ொ ன்– றிற்– கு ம் ஒரு பெய– ரு ண்டு. அந்த வகை– யி ல் – ’ நியா–யம் கீழே உதா–ரண – த்–துட – ன் ‘அருத்தா பத்–ததி விளக்–கப்–ப–டு–கி–றது. ‘பகல் உண்–ணான் பருத்–திரு – ப்–பான்’ என்–றால் உணவு உண்–ணா–மல் பருக்க முடி–யாது. ஆத–லால் இரவு உண்–ணுப – வ – ன் என்–பத – ையே (இரவு உணவு உண்–பவ – ன் என்–பதை நேரி–டைய – ான ச�ொற்–கள – ைக் க�ொண்டு அறிந்–துக�ொள்ள – முடி–யா–தப�ோ – து) மேற்– கண்ட வாக்–கி–யம் பரிந்–து–ரைக்–கி–றது. ‘எழு–தா–ம– றை’ என்–பது எழுதி கற்–கப்–ப–டா–தது (வேதம்). குரு–வின் வழி–யாக ச�ொல்–லு–தல், கேட்–டல் வழி– யா–கவே துவங்–கிய காலத்–தி–லி–ருந்து இன்–று–வரை ðô¡

41

1-15 மார்ச் 2018

பயி–லப்–பட்–ட–த–னால் ‘ஸ்ரு–தி’ எனப்–பட்–டது. ‘ஒன்–றும் அரும்–ப�ொ–ரு–ளே’ வ ே த ம் உ ப – தே – சி க் – கு ம் ப�ொ ரு – ள ா க உமை– யம்–மையே இருக்– கி – றாள் என்– ப– த ையே ‘ஒன்–றும் அரும்–ப�ொ–ரு–ளே–’’ என்று குறிப்–பிட்–டார். ப�ொருளே என்று குறிப்–பிட – ா–மல் அரும்–ப�ொரு – ளே என்று முன்–னடை சேர்த்து குறிப்–பிட்–ட–தன் கார– ணம் வேதத்–திற்கு ப�ொருள் ச�ொல்ல வந்த சிக்ஷை (பயிற்–று–முறை), வியா–க–ர–ணம் (இலக்–க–ணம்), சந்–தஸ் (யாப்பு), ஜ�ோதி–ஷம் (எண்–க–ணி–தம்), மற்–றும் காலக்–கண – க்கு, கல்–பம் (வேள்வி பயிற்–றும் நெறி முறை–கள்), நிருக்–தம் (வேதம் கூறும் ச�ொற்–க– ளுக்கு ப�ொருள் காணும் முறைமை) இவை எல்–லாம் வேதத்–தின் ப�ொருளை புரிந்–து–க�ொள்ள உத–வும் அங்–கங்–கள – ா–கும். இவற்–றையே ‘ப�ொருள்’ என்று ச�ொல்– கி – ற ார். ஆனால், ‘அரும்’ என்ற ச�ொல் அருமை என்–பதி – ல் (கடைக்–குற – ை–யாய்) ஒரு எழுத்து குறைந்து, ‘அரும்’ என்று ஆகி–யது. அத்–த– கைய ப�ொரு–ளைப்–பு–ரிந்து க�ொள்–வ–தன் மூலம் ஆன்–மாவை அறிந்–து–க�ொள்–ள–லாம். ஆனால், சிவத்–தைய�ோ அவன் அரு–ளைய�ோ அறிய முடி– யாது - அவன் அறி–விக்–கா–மல். அத–னா–லேயே வேதத்– தி ன் முடி– வ ான இறை– வ – ன ால், அவன் – ன – ால், ஆன்–மாக்–களு – க்கு அரு–ளப்–பட்ட கரு–ணையி தன்–வி–ளக்–கப் பகு–தி–யையே வேதாந்–தம் என்று குறிப்–பி–டு–வர். இதை தெளி–வா–கச் ச�ொல்–வ–தற்–கா– கவே ‘அரும் ப�ொரு–ளே’ என்று அடை சேர்த்து குறிப்–பிட்–டார். வேதத்– தி ன் முடி– வ ான வேதாந்– த த்– தி ன் விழுப்– ப�ொ – ரு – ள ாக (ர– க – சி – ய – ம ாக) இருப்– ப – வ ள் என்–பத – ையே ‘எழு–தா–ம–றை–யின் ஒன்–றும் அரும்– ப�ொ–ரு–ளே’ என்–கி–றார்.

42

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

‘அரு–ளே’ இச்– ச �ொல்– ல ா– ன து இரண்– ட ற சிவ– ன�ோ டு அத்–வை–த–மாய் கலந்–தி–ருக்–கும் சக்–தியை ஆன்– மாக்–க–ளின் நலன் ப�ொருட்டு பிரித்து ‘அரு–ளே’ என்று தனி–யாக குறிப்–பி–டு–கி–றார். இதை மூன்று உதா–ர–ணங்–க–ளால் புரிந்–து–க�ொள்–ள–லாம்.

1. ஒரு தாளுக்கு இரண்டு பக்–க–முண்டு. ஒரு– பக்–க–முள்ள தாள் கிடை–யாது. அது–ப�ோ–லவே சிவ–னும், சக்–தியு – ம – ா–கும். 2. இங்கு ‘அருள்’ என்–பது அந்–தத் தாளில் எழு–தப்–பட்ட எழுத்தை குறிக்–கும். அந்த எழுத்–து–கள் விளங்கி த�ோன்–று–வ–தற்–குக் கார–ணம், தாளின் எழு–தப்–ப–டாத (Plain white paper) பின்–ப–குதி. 3. சூரி–ய–னும் அதன் கதி–ரும்– ப�ோல. சூரி–யன் சிவ–னென்–றால் அதன் கதிர்–கள் சக்–தி–யெ–ன–வும் உணர்க. ஒரு பக்–கமு – டைய – தாள் என்ற உதா–ரண – த்–தால் இறை–வ–ன�ோடு ஒன்–றாக இருக்–கி–றாள், பிரிக்க முடி–யா–த–வ–ளாய், அர்த்–த–நாரி. சிவ– பெ – ரு – ம ான் தாள் என்– ற ால் முற்– றி – லு ம் வேறான எழுத்–தா–யி–ருப்–ப–வள் உமை–யம்மை. சிவ– பெ – ரு – ம ான் சூரி– ய ன் என்– ற ால் அதன் உட– னேயே இருக்– கி ன்ற உற– வ ாய் (கதி– ர ாய்) இருப்–ப–வள் சக்தி. இப்–படி சிவ–பெ–ரு–மா–னு–டன், ஒன்–றா–கவு – ம், உட–னா–கவு – ம் வேறா–கவு – ம், இருக்–கின்– ற–வளு – க்கு சக்தி என்று பெயர். ஆன்–மாக்–களு – க்கு ஒன்–றா–க–வும் உட–னா–க–வும் வேறாய் இருக்–கின்ற சக்–திக்கு ‘அருள்’ என்று ப�ொருள். இது மக–னுக்–குத் தாயாக இருக்–கும்–ப�ோது ‘அருள்’ என்–றும், தந்–தைக்கு மனை–விய – ாக இருக்– கும்–ப�ோது சக்தி என–வும், ஒரே உமை–யம்–மையே அழைக்–கப்–ப–டு–கின்–றாள். ‘அவளே அவர் தமக்கு அன்–னை–யும் ஆயி–னள்’ (பாடல் - 44)

(த�ொடரும்)

11

ஆதி ஜகன்னாதர்

திருப்புல்லாணி க�ோயில் க�ோபுரம்

ஜகன்னாதரை வழிபட்டால்

ஜகத்தை ஜெயிக்கலாம்! பு

தி–தாக வீடு கட்–டும்–ப�ோது கட்–டிட சாமான்– களை ப�ோட்டு வைப்–ப–தற்–காக தற்–கா–லிக குடிசை ஒன்றை கட்–டு–மா–னப் பகு–திக்கு அரு–கில – ேயே ஓரி–டத்–தில் அமைப்–பது வழக்–கம். அப்–படி அமைக்–கும்–ப�ோது அந்த இடத்–திற்–கு– ரி–ய–வ–ரி–டம் அதற்–கான அனு–ம–தியை கேட்–ப�ோ– மில்–லையா? அது–ப�ோல சீதையை மீட்க கட–லின் மேம்–பா–லம் கட்ட முடிவு செய்த ரா–மர் கட–ல–ர–ச– னி–டம் கடல் அலை–களி – ன் சீற்–றத்தை குறைத்–துக் க�ொள்ள அனு–மதி கேட்–டுக் காத்–தி–ருந்–தார். கட–லர– ச – னு – க்கு வேலைய�ோ? மூன்று நாட்–கள – ாக ரா–ம–ரின் க�ோரிக்–கைக்கு செவி–சாய்க்–கா–ம–லி– ருந்–தான். ரா–ம–ரும் அங்–கி–ருந்த தர்ப்பையை

ராமேஸ்வரம்

சீதாராமர் படுக்–கை–யாக பாவித்து அதில் சய–னித்–தப – –டியே காத்–தி–ருந்–தார். அப்–படி ரா–மர் சய–னித்–தி–ருந்த தலம் ‘திருப்–புல் அணை’ என அழைக்–கப்–பட்– டது. நாள–டை–வில் அது மருவி ‘திருப்–புல்–லா–ணி’ என்று பேச்சு வழக்–கா–னது. வட–ம�ொழி – யி – ல் இவ்–வூர் ‘தர்ப்–பச – ய – ன – ம்’ என்–றழை – க்–கப்–படு – கி – ற – து. தர்ப்பை - புல்; சய–னம் - உறங்–கு–தல். ரா–ம–நா–த–பு–ரம் மாவட்–டத்–தி–லுள்ள ரா–ம–நா–த– பு–ரத்–திலி – ரு – ந்து கீழக்–கரை செல்–லும் வழி–யில் பத்து கி.மீ. த�ொலை–வில் அமைந்–துள்ள இத்–தல – த்–தில் வீற்–றி–ருப்–ப–வர் ஆதி ஜெகன்–னாத பெரு–மாள். பஞ்–ச–த–ரி–சன தல–மான பூரி–யில் இடுப்பு உயர அள– வி ல் மட்– டு மே வீற்– றி – ரு ந்து காட்சி தரும் ஜெகன்– ன ா– த ர் இங்கு முழு– மை – ய ாக காட்சி தரு– வ – த ால் இத்– த–லம் ‘தட்–சிண ஜெகன்–னா–தம்’ என்று அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றது.

72 சதுர் யுகங்–களு – க்கு முன் புல்–லவ – ர், கால–வர், கண்–வர் என்ற மூன்று மக–ரி–ஷி–க– ளும் தர்ப்பை புல் நிரம்பி இருந்த இத்–தல – த்– தில் அமர்ந்து கடும் தவம் செய்து வந்– த – ன ர். இவர்– க – ளி ன் தவத்– தி – னால் அக–ம–கிழ்ந்த பெரு–மாள், அரச மர– ம ாக அவர்– க ள் முன்

– த்–தார். அதைக் கண்டு மகிழ்ந்த அம்–மக – – காட்–சிய – ளி ரி–ஷி–கள் பெரு–மா–ளி–டம் உண்–மை–யான ச�ொரூ– பத்–தில் காட்–சிய – ளி – க்–கும்–படி வேண்ட, அவர்–களி – ன் விருப்–பத்தை ஏற்று அசு–வத்த நாரா–ய–ண–னாய் அமர்ந்து காட்சி க�ொடுத்–தார் பெரு–மாள். அத–னால் இத்–த–லத்–தில் எழுந்–த–ருளி இருக்–கும் பெரு–மாள் ‘ஆதி பெரு–மாள்’ என்–ற–ழைக்–கப்–ப–டு–கி–றார். சீதையை மீட்– க ச் சென்ற ரா– ம ர் தனக்கு அரு–ளும்–படி இப்–பெ–ரு–மாளை வேண்டி நிற்க அவ–ரின் ய�ோச–னைப்–ப–டியே வரு–ணன் மூலம் கடலை வற்–றச் செய்–வதை விட, சேது பந்–த–னம் (சேது அணை) அமைப்–பது மேல் என முடி–வு– செய்து கட்–டப்–பட்–டது. அத�ோடு, அப்–ப�ொ–ழுது அவர் அளித்த ஒரு பாணம் (வில்) மூலம்–தான் ரா–மர் ரா–வ–ணனை அழித்–தார். இப்–படி ரா–ம–ருக்கு வெற்றி தேடி க�ொடுத்த ஜெகன்–னா–தரை வேண்டி செய்–யும் எந்த காரி–ய–மும் வெற்–றி–ய–டை–யும் என்–ப– தால் இவரை ‘வெற்றி பெரு–மாள்’ என்–றும், ரா–மர் வணங்கி வழி–பட்–ட–தால் ‘பெரிய பெரு–மாள்’ என்– றும் அழைக்–கி–றார்–கள். இவ–ருக்கு ” கல்–யாண ஜெகன்–னா–தர்” என்ற சிறப்பு பெய–ரு–முண்டு. இந்த ஆல–யத்–தின் தல–வி–ருட்–சம், அர–ச–ம–ரம். இதற்கு வடக்கே சற்று தூரத்–தில் நாக சிலை–க–ளு– டன் கூடிய பெரிய மேடை அமைந்–துள்–ளது. ஆரம்– பத்–தில் தல–ம–ரம் இங்கு தான் இருந்–த–தா–க–வும் பின் தானா–கவே கிளை–களை தாழ்த்தி மண்–ணில் புதைந்து தற்–ப�ோ–தைய இடத்–திற்கு நகர்ந்–த–தா–க– வும் கூறப்–ப–டு–கி–றது. புத்–தி–ர–பாக்–கி–யம் வேண்டி வந்த தச–ர–தர் இத்–த–லத்–தில் புத்–தி–ர–கா–மேஷ்டி யாகத்தை நடத்தி, அந்த யாக–குண்–டத்–தி–லி–ருந்து வந்த பாய–சத்தை தன் மனை–விய – –ருக்கு வழங்க அவர்–கள் கரு–வுற்–ற–னர் என்–பது ஐதீ–கம். புத்–தி–ர– பாக்–கி–யத்–திற்–கான மூல மந்–தி–ரத்தை பெரு–மாள், தச–ரத – னு – க்கு உப–தேசி – த்–தது இந்த தலத்–தில்–தான். அதற்கு ஆதா–ர–மாக தச–ர–தன் பிர–திஷ்டை செய்த நாக–லிங்–கம் உள்–ளது. இத்–த–லத்–தில் நாக–லிங்க பிர–திஷ்டை செய்து நிவே–தன – ம் செய்த பால் பாயா– சத்தை அருந்–தி–னால் புத்–தி–ர–பேறு கிடைக்–கும் என்ற நம்–பிக்கை வலு–வாக உள்–ளது. தல–பு–ரா–ணம�ோ தல–ம–ரத்–திற்கு வேறு கதை ச�ொல்–கி–றது. த�ொடக்க காலத்–தில் படைப்–புத் த�ொழிலை பரந்–தா–மனே செய்து வந்–தா–ராம். அவரே முதன் முத–லில் பிரம்மா, நவ பிர–ஜா–ப– தி–கள், இந்–தி–ரன் ஆகி–ய�ோரை படைத்து பின் படைப்–புத் த�ொழிலை பிரம்–மா–விட – ம் அளித்–தா–ராம். பிரம்மா தன் படைப்–புத் த�ொழிலை செய்–வ–தற்–காக தென்–திசை ந�ோக்கி வரு–கையி – ல், பேர�ொ–ளிப் பிழம்பு ஒன்று த�ோன்றி அதே ந�ொடி–யி–லேயே மறை–வ–தைக் கண்டு அது பற்றி கேட்–ட– ப�ோது அது ‘ப�ோத ஸ்வ–ரூப – –மான மரம்’, அதா–வது அரச மரம் என்–றும், அதன் நிழ– லி ல்– த ான் ஜெகன்– ன ா– த ர் தங்–கி–யி–ருக்–கி–றார் என்–றும் அச– ரீ– ரி – வ ழி பதில் கிடைத்– த – த ாம். இத்–த–லத்–தில் அமர்ந்த க�ோலம்

க�ோபி சர–ப�ோஜி

44

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

தர்ப்ப சயன ராமர்

(ஆதி–ஜெ–கன்–னா–தர்), சய–னக்–க�ோல – ம் ( தர்ப்–பச – – யன ரா–மர்), நின்ற க�ோலம் ( பட்–டாபி ரா–மர்) என்ற மூன்று க�ோலங்–க–ளில் பெரு–மாள் காட்சி தரு–கி–றார். மூல–வர்–கள் மூவ–ருக்–கும் தனித்–தனி ஆல–யங்–கள் உள்–ளன. மூல–வர் ஜெகன்–னா–தர்,

திருப்புல்லாணி க�ோயில் உள்புறம்

கல்–யா–ணவ – ல்லி-பத்–மா–சனி – த் தாயா–ருட – ன் காட்சி தரு–கிற – ார். ஸ்வஸ்–திக விமா–னம், கல்–யாண விமா– னம், புஷ்–பக விமா–னம் என சிறந்து விளங்–கும் இத்–த–லத்–தில் புரா–தன க�ோயில்–க–ளில் மட்–டும் காணக்–கூடி – ய வகை–யில் மகா–லட்–சுமி – யை மடி–யில் இருத்தி நர–சிம்–மர் காட்சி தரு–கி–றார். இவ–ருக்கு பக்–தர்–கள் சந்–தன காப்–பிட்டு வழி–ப–டு–கின்–ற–னர். நாகத்–தின் மீது நட–னம – ா–டும்  சந்–தான கண்–ணன் இன்–னு–ம�ொரு சிறப்பு. திரு–மங்–கை–யாழ்–வார் இத்–தி–ருத்–த–லத்–திற்கு வந்து 20 பாசு–ரங்–களை எம்–பெ–ரு–மான் மீது பாடி மங்–க–ளா–சா–ச–னம் செய்–துள்–ளார். தியா–க–ரா–ஜர், முத்–துச – ாமி தீட்–சித – ர் இரு–வரி – ன் கீர்த்–தனை – க – ளி – லு – ம், திரு–ஞான சம்–பந்–தர், அப்–பர் இரு–வ–ரின் தேவா– ரங்–க–ளி–லும் இத்–த–லம் மேலும் சிறப்பு க�ொண்டு விளங்–கு–கி–றது.

108 திவ்ய தேசங்–களி – ல் 96 வது திவ்ய தேச–மா–க– வும், பாண்டி நாட்டு திருப்–ப–தி–க–ளில் நான்–கா–வது திவ்ய தேச–மா–க–வும் திக–ழும் இக்–க�ோயில் தீர்த்– தம், மூர்த்தி, தலம் ஆகிய முப்–பெ–ருமை – –களை உடை–யது. ரா–ம–பி–ரா–னின் திரு–வ–டி–க–ளில் தன் டு கட–லர– ச மனை–விய�ோ – – னு – ம், அன–லன், அனி–லன், அரன், சம்–பாதி ஆகிய நால்–வ–ர�ோடு வீட–ண–னும், ரா–வண – ன – ால் வேவு பார்க்க அனுப்–பப்–பட்ட சுகன், சார– ண ன் ஆகி– ய�ோ – ரு ம் சர– ண – டை ந்த தலம் என்–ப–தால் இத்–த–லம் சர–ணா–க–தித் தல–மா–க–வும் திகழ்–கி–றது. ரா–ம–னுக்கு அரு–ளிய ஆதி–ஜெ–கன்–னா–தரை இங்–குள்ள சக்–கர தீர்த்–தத்–தில் நீராடி வழி–பட்ட பின் செல்ல வேண்–டிய தலம் ‘உத்–த–ர–க�ோச மங்–கை’ (த�ொட–ரும்)

திருப்புல்லாணி க�ோயில் தீர்த்தம்

ðô¡

45

1-15 மார்ச் 2018

உறையூர்

க�ோழி தாக்–கு–த–லுக்கு

பயந்து ஓடிய யானை!

த

மி–ழ–கத்–தின் மையப்–ப–கு–தி–யில் உள்ள பெரு–ந–க–ர–மா–கிய திருச்–சி–ராப்– பள்–ளி–யில் திக–ழும் குன்–றத்தை மலைக்–க�ோட்டை என அழைப்–பர். அம்–ம–லைக்–குன்–றம் பற்றி குறிப்–பி–டும் சங்–கத்–த–மிழ் நூலான அக– நா–னூறு ‘‘உறந்–தைக்–குண – ாது நெடும் பெருங்–குன்–றம்–’’ (பாடல் எண்-4) என அக்–குன்–றத்–தின் இருப்–பி–டம் பற்றி கூறு–கின்–றது. உறந்தை என்ற கரத்–திற்கு கிழக்–கில் இம்–மலை இருப்–பதாக – குறுங்–குடி மரு–தன – ார் அப்– பா–டலி – ல் குறித்–துள்–ளார். உறந்தை என அவர் குறிப்–பிட்–டது, உறை–யூர் எனும் ச�ோழர்–க–ளின் சங்–க–கால தலை–ந–க–ர–மே–யா–கும். அங்கு காவிரி பெருக்–கெ–டுத்து ஓடு–கின்–றது என்–பதை அதே சங்க நூலில் பர–ணர், ‘‘உறந்தை ஆங்–கன் கழை நிலை பெறா அக்–கா–விரி நீத்–தம்–’’ என்–றும், உறை–யூர் முது–கூத்–த–னார் என்ற புல–வர் ‘‘உறந்தை ஆங்–கண் வரு– பு–னல் நெரி–தரு – ம் இரு–கரை – ப் பேரி–யா–று’– ’ என்–றும், அவ்–வூரி – ன் நீர்–வள – ம் பற்றி குறிப்–பிட்–டுள்–ள–னர். உறை–யூ–ரி–னைத் தலை–மை–யி–ட–மா–கக் க�ொண்டு ஆட்சி செய்த க�ோப்–பெ–ருஞ்–ச�ோ–ழ–னி–டம் சென்று, தான் பிசிராந்–தை–யா–ரின் அடி–ய–வன் என்று கூறி–னால் உன் பேடை அணி–வ–தற்கு நல்ல அணி–க–லன்– களை அம்– ம ன்– ன – வ ன் பரி– ச – ளி ப்– பா ன் என்று வானில் பறந்து செல்–லும் ஒரு அன்–னச்–சே–வ– லி–டம் கூறு–வ–தாக அமைந்த அழ–கிய தமிழ்ப்– பா–ட–ல�ொன்று புற–நா–னூறு எனும் சங்–கத்–த–மிழ் நூலில் உள்–ளது. அப்–பாட – லி – ல் உறை–யூரி – ல் உள்ள ச�ோழ– னி ன் அரண்– ம – னை – யை க் குறிப்– பி – டு ம்– ப� ோது

46

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

‘‘க�ோழி உயர்– நி லை மடம்– ’ ’ எனக்–கூற – ப்–பெற்–றுள்–ளது. அதே நூலில் உள்ள மற்–ற�ொரு பாட– லில் பிசி–ராந்–தை–யார் ‘‘க�ோழி– ய�ோனே க�ோப்– ப ெ– ரு ஞ்– ச �ோ– ழன்–’’ என்று குறிப்–பிட்–டுள்–ளார். சிலப்–ப–தி–கா–ரத்–தில், க�ோவ–ல– னும் கண்–ண–கி–யும் காவுந்–தி–ய– டி–க–ளு–டன் பூம்–பு–கா–ரி–லி–ருந்து மதுரை ந�ோக்கி பய– ண ம் செய்– த – ப� ோது க�ோழி எனும் உறை– யூ – ரு க்– கு ச் சென்– ற – ன ர் என்–பதை குறிப்–பி–டும் இளங்– க�ோ– வ – டி – க ள் க�ோழி எ ன் று நேரே குறிப்– பி – ட ா– ம ல் ‘ ‘ மு ற ஞ் – செவி வார– ண ம் மு ன் சம–மு–ருக்–கிய பு ற ஞ் – சி றை வார– ண ம் புக்– க – ன ர் . . . ’ ’ எ ன்றே குறிப்–பிட்–டுள்–ளார். ‘முறம் ப�ோன்ற காது– க – ளை – யு – டை ய யானை–யு–டன் சண்–டை–யிட்டு வென்ற புறத்தே சிற–குக – ளை – யு – – டைய க�ோழி–யின் கார–ண–மாக அமைந்த க�ோழி என்ற நக–ரின் கண் புகுத்–தன – ர்’ என்–பதே அப்– பா–ட–ல–டி–க–ளின் ப�ொரு–ளா–கும். அதே நூலின் உரை– ப ெறு கட்– டு – ரை – யி ல் யானை ஒன்– றினை க�ோழி சண்–டை–யிட்டு வென்ற இடமே ‘க�ோழி’ என்ற இடப் பெய–ரா–யிற்று என்–றும் கூறு–கின்–றது. காவி–ரிக்–க–ரை–யி–ல–மைந்த திருச்– சி – ர ாப்– ப ள்ளி மாந– க – ர த்– தின் மேற்– கு ப்– ப – கு – தி – ய ா– க த் திக– ழு ம் உறை– யூ – ரி ன் பழம் பெயர்– க ள் உறந்தை என்– ப – தும், க�ோழி என்–ப–தும் சங்–கத்– த–மிழ் நூல்–கள் வாயி–லாக நாம் அறி–வ–த�ோடு, க�ோழி என்–பது ஒரு வீர நிகழ்–வின் கார–ணம – ாக

அமைந்த பெயரே என்–ப–தும் அறி–கி–ற�ோம். தற்– முதுமுனைவர் ப�ோ–தைய உறை–யூர் நக–ரத்–தின் நடு–நா–ய–மா–கத் திகழ்–வது பஞ்–ச–வர்–ணேஸ்–வ–ரர் திருக்–க�ோ–யில் எனப்–பெ–றும் தேவா–ரப் பாடல் பெற்ற திருத்–த– லமே. திரு–மூக்–கீச்–ச–ரம் என திரு–ஞா–ன–சம்–பந்–தர் இடம் பெற்–றுள்–ளன. நக–ரத்–தா–ரால் குறிப்–பிட்–டுப் பாடிய இத்–த–லத்து பதி–கத்–தில், திருப்–பணி செய்–யப்–பெற்ற மண்–டப – த் ‘‘அன்–னம் அன்–ன–ந–டைச் சாய–லா–ன�ோடு தூண்– க – ளி ல் அழ– கி ய சிற்– ப ங்– க ள் அழகு எய்–தவே பல இடம் பெற்– று ள்– ள ன. அவற்– மின்னை அன்ன சடைக் கங்– கை – ய ாள் றுள் சிம்–மத்–தின் மீது வீற்–றி–ருக்–கும் க�ொற்–றவை, மேவிய கார–ணம் வில்–லேந்–திய – வ – ாறு தீயின் நடுவே நின்று தவம்–புரி – – தென்–னன் க�ோழி எழில் வஞ்–சி–யும் ஓங்கு யும் அர்ச்–சு–னன், யானை உரித்த தேவர் ப�ோன்ற செங்–க�ோ–லி–னான் சிற்–பங்–கள் அழகு வாய்ந்–தவை. மன்–னன் மூக்–கீச்–ச–ரத்து அடி–கள் செய்–கின்–ற– மூக்–கீச்–சர– த்–துத் தல–புர– ா–ணம், மூன்று நிகழ்–வு– த�ோர் மாயமே களை விவ–ரிக்–கின்–றது. வீர–வா–தித்–தன் என்ற ச�ோழ - என்று, ச�ோழ–னின் தலை–ந–க–ர–மான உறை– – ம்–ப�ோது அவ–னது யானையை மன்–னன் உலா–வரு யூரை ‘‘க�ோழி’’ என்றே குறித்–துள்–ளார். க�ோழி– ய�ொ ன்று ப�ோரிட்டு வென்– ற – தா – க – வு ம் க�ோழி வேந்–தனு – க்கு அருள்–பாலி – த்த இறை–யவ – – அத–னால் இத்–த–லம் ‘க�ோழி’ என்ற பெய–ரினை – ப் ரான மூக்–கீச்–ச–ரத்து அடி–களை ச�ோழர்–கா–லக் பெற்–றது என்–றும் கூறு–கின்–றது. இதனை விவ– கல்–வெட்–டு–கள் ‘உறை–யூர் கூற்–றத்து உறை–யூர்’ ரிக்–கும் வகை–யில் தூண்–க–ளில் காணப்–பெ–றும் என்று குறிப்–பிடு – வ – –த�ோடு, கேர–ளாந்–தக வள–நாடு, சிற்–பங்–கள் தவிர, அம்–மன் ஆல–யத்து வட–புற ராஜ–கம் பீர–வ–ள–நாடு, ராஜ மகேந்–திர வள–நாடு சுவ–ரில் யானை ஒன்று கம்–பீ–ர–மா–கச் செல்ல, ப�ோன்ற வள– நா – டு – க ள் பிரிக்– க ப்– ப ெற்– ற – ப� ோது அதன் காதைப் பற்–றி–ய–வாறு ஒரு சேவற்–க�ோழி அவ்–வள நாடு–க–ளின் கீழ் உறை–யூர் கூற்–றம் யானை–யின் தலையை தன் அல–கால் திகழ்ந்–த–தா–கக் கூறு–கின்–றன. க�ொத்– து ம் காட்சி தத்– ரூ – ப – ம ாக உ றை – யூ – ரி ல் பே ர – ழ – வடிக்– க ப்– ப ெற்று காணப்– ப ெ– று – க�ோடு திக–ழும் இவ்–வா–ல– கின்– ற து. க�ோழி– யி ன் ஆவே– ச – யம் மூக்–கீச்–ச–ரம் என்–றும், மும், துன்–பம் தாளா–மல் ஓடும் பஞ்ச வ ர் – ணே ஸ் – வ – ர ர் யானை–யின் ஓட்–ட–மும் நம்மை ஆல–யம் என்–றும் அழைக்– மெய்–சிலி – ர்க்–கச் செய்–கின்–றன. கப்–பெ–று–கின்–றது. கிழக்கு சிலப்– ப – தி – கா – ர ம் விவ– ரி க்– கு ம் ந�ோக்– கி ய மூன்று நிலை– காட்–சியை இங்கு நாம் கண்– க–ளையு – டை – ய ரா–ஜக – �ோ–புர– ம், கூ–டா–கக் காண்–கி–ற�ோம். பழ–மை–யான இட–பத்–த�ோடு இவ்– வ – ர – லா று ஈரா– யி – ர ம் திக–ழும் ரிஷ–பக்–க�ொட்–டில் ஆ ண் – டு – க – ளு க் கு மு ன் – பி – துவ–ஜஸ்–தம்–பம், அத–ன–ரு– ருந்தே தமி–ழ–கத்–தில் நிலவி கில் இடப்–பு–றம் க�ோயி–லின் வரும் ஒன்– ற ா– கு ம். கி.மு. தீர்த்–தக்–கு–ளம், முன்–வா–யில் முதல் நூற்–றாண்–டைச் சார்ந்த சங்ககால ச�ோழர் காசு சங்– க – கா – ல ச் ச�ோழர் காசு ஒன்– றி னை ஆகி–ய–வற்–று–டன் திக–ழும் இந்த ச�ோழர்–கா–லக் க�ோயில் பிற்–கா–லத் திருப்–ப–ணி– நாண–ய–வி–யல் வல்–லு–நர் அளக்–குடி ஆறு–முக. க–ளால் பல புதிய மாற்–றங்–க–ளைப் பெற்று ஒரு சீதா–ரா–மன் என்–ப–வர் கரு–வூ–ரி–லி–ருந்து கண்–டு– கலைக்–க–ரு–வூ–ல–மா–க விளங்–கு–கின்–றது. க�ோபுர பி–டித்து வர–லாற்–று–ல–கம் அறி–யு–மாறு செய்–துள்– வாயி–லுக்கு நேரெ–திரே பஞ்–ச–வர்–ணேஸ்–வ–ர–ரின் ளார். சதுர வடி–வில் திக–ழும் அச்–செம்–புக் காசின் மூலஸ்–தா–ன–மும், முன்–மண்–ட–பத்–தின் வட–பு–றம் ஒரு–பு–றம் சில மங்–க–லச் சின்–னங்–க–ளும், யானை தெற்கு ந�ோக்–கி–ய–வாறு காந்–தி–ம–தி–யம்–மை–யின் ஒன்–றும் க�ோழி–ய�ொன்–றும் நேருக்கு நேர் நிற்– திருக்–க�ோ–யி–லும் உள்–ளன. கும் காட்–சி–யும் இடம் பெற்–றுள்–ளன. இக்–கா–சின் மூல–மூர்த்–தி–யான மூக்–கீச்–ச–ரத்து பெரு–மான் பின்– பு–ற ம் அர–ச–னின் ஆணைச்–சக்– க–ரம் திகழ மிகச்–சி–றிய பாணத்–து–டன் லிங்க வடி–வில் காட்சி அதன்–கீழ் நிற்–கும் புலி, இணை கயல்–கள், வில் நல்–கு–கின்–றார். கரு–வறை வாயி–லின் இரு–பு–ற–மும் என மூவேந்–தர் தம் இலச்–சி–ணை–கள் உள்–ளன. துவா–ரபா – –ல–கர்–கள் காத்து நிற்க, மண்–டப – த் தூண் சேர, ச�ோழ, பாண்– டி ய நாடு– க ள் என இவை –க–ளில் யானை–மீது உலா–வ–ரும் ச�ோழ மன்–னன், மூன்–றும் ச�ோழி–ந–கர் வேந்–த–னின் கட்–டுப்–பாட்– அம்–மன்–ன–வ–னின் யானை–யினை க�ோழி ஒன்று டில் திகழ்ந்–தன என்–ப–தை–யும் மூவேந்–தர்–க–ளும் சம–ரிட்டு வெல்–லும் காட்சி, உதங்க முனி–வர் க�ோழி–ந–க–ரில் கூடி மகிழ்ந்–த–னர் என்–ப–தை–யும் – ம் காட்–சிக புகழ்ச்–ச�ோ–ழர் ப�ோன்–றவ – ர்–கள் வழி–படு – ள் இக்–காசு எடுத்–து–ரைக்–கின்–றது. இடம்–பெற்–றுள்–ளன. கரு–வறை க�ோஷ்–டங்–க–ளில் இத்–தி–ருத்–த–லத்–தில் பதி–கம் பாடிய திரு–ஞா–ன– பழ–மை–யான கண–பதி, ஆல–மர் செல்–வர், திரு– சம்–பந்–தர், மால், பிரம்–மன், துர்க்கை ஆகிய திரு–மே–னிக – ள் ‘‘தென்–னன் க�ோழி எழில் வஞ்–சி–யும் ஓங்கு

குடவாயில்

பாலசுப்ரமணியன்

ðô¡

47

1-15 மார்ச் 2018

க�ொற்றவை

சண்டிகேஸ்வரர்

அர்ஜுனன் தவம்

48

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

செங் க�ோலி–னான் மன்– ன ன் மூக்– கீ ச்– ச – ர த்து அடி–கள் செய்–கின்ற மாய–மே–’’ - என்–றும், ‘‘சீரி– ன ால் அங்கு ஒளிர் தென்– ன – வ ன் செம்– பி – ய ன் வில்–ல–வன் சேரும் மூக்– கீ ச்– ச – ர த்து அடி– க ள் செய்– கி ன்ற த�ோர் செம்–மை–யே–’’ - என்–றும், ‘‘மல்லை ஆர் மும்–மு டி ம ன் – ன ர் மூ க் – கீ ச் – ச – ர த் து அடி–க–ளைச் செல்–வர் ஆக நினை–யும்– படி சேர்த்–திய செந்–தம – ாழ்–’’ - என்–றும் பாடி–யுள்–ளதை ந�ோக்–கும்–ப�ோது மூவேந்–த–ரா– லும் வழி– ப – ட ப்– ப ெற்ற பெரு– மான் மூக்–கீச்–ச–ரத்து அடி–கள் என்–பதை அறி–கி–ற�ோம். பஞ்–ச– வர்–ணேஸ்–வ–ரர் சுயம்பு மூர்த்– தி–யார் இரண்–டா–யிர– ம் ஆண்–டு– க– ளு க்கு மேலாக, எல்லா மன்–ன–ரா–லும் த�ொடர்ந்து வழி– ப–டப்–பெற்ற பெரு–மை–யு–டை–ய– வர் என்– ப – த ற்கு இவை– தா ம் சான்–றுக – ள். இத்–தல புரா–ணம் குறிப்–பி– டும் மற்–ற�ொரு தக–வல், இத்–த– லம் உதங்க முனி–வர் பூஜித்து பேறு பெற்–றது என்–ப–தா–கும். கங்–கை–யில் தன் மனை–வி–யு– டன் நீரா–டும்–ப�ோது முதலை ஒன்று அவர் மனை– வி யை நீ ரு ள் இ ழு த் – து ச் – செ ன் று மறைந்–த–தாம். மனை–வியை இ ழ ந் து க ங் – கை க் கரை – யி– லேயே வேத– னை – யு – ட ன் நின்ற அவர் முன்பு இறந்– த – த�ோர் உடல்–களை ம�ோட்–சம் ெபறு– வ – த ற்– காக கங்– கை – யி ல் விடு– வ – தை க் கண்ட பின்பே தன் மனை–விக்–கும் ம�ோட்–சம் கிட்–டிய – து என ஆறு–தல் பெற்–றா– ராம். பின்பு க�ோழி நகர் வந்து மூக்– கீ ச்– ச – ர த்து இறை– வ னை வில்வ மரத்–த–டி–யில் கண்டு, நாளும் வில்–வத்–தால் பூஜித்– தா–ராம். உதங்க முனி–வ–ரின் பூச–னைய – ால் மகிழ்ந்த மூக்–கீச்– ச–ரத்து பெரு–மான், அவ–ருக்கு காலை–யில் ரத்ன லிங்–க–மா–க– வும், மதி–யம் ஸ்ப–டிக லிங்–க– மா–க–வும், பிற்–ப–க–லில் ப�ொன் லிங்–க–மா–க–வும், முன்–னி–ர–வில்

தீர்த்த குளம்

பிரம்மா

விஷ்ணு

உத்தங்க முனிவர் வைர லிங்– க – ம ா– க – வு ம், நடு– ய ா– ம த்– தி ல் சித்– தி ர லிங்–க–மா–க–வும் காட்சி தந்–தா–ராம். அது–மு– தல் அப்–பெ–ரும – ான் பஞ்–சவ – ர்–ணேஸ்–வர– ர் என அழைக்– கப்–ப–ட–லா–னார். இப்–பு–ராண நிகழ்வை காட்–டும் வகை–யில் அம்–மன் க�ோயில் மேற்–புற சுவ–ரில் வில்வ மரத்–தின் கீழ் இருக்–கும் சிவ–லிங்–கத்–திற்கு, ஒரு கையில் பூக்–கு–ட–லை–யை–யும், மல–ரை–யும் ஏந்–தி–ய–வ–ராய் மறு–கை–யால் அர்​்ச்–சனை செய்ய வில்வத் தளங்–களை மரத்–தி–லி–ருந்து க�ொய்து எடுக்– கு ம் மதங்– க – ரி ன் காட்சி இடம் பெற்– று ள்– ளது. கீழே நீர்ச்–செம்–பும், கை அமர்த்தி தவம் செய் க�ோலும் காணப்–பெ–று–கின்–றன. மூக்–கீச்–ச–ரத்து தல மான்–மி–யம் கூறும் மூன்– றா–வது தக–வல் - ச�ோழ மன்–னன் மூக்–கீச்–ச–ரத்து பெரு–மானை பெற்ற வர–லாறு. நாக–ரா–ஜ–னின் ஐந்து மகள்–கள் இங்–குள்ள தீர்த்–தக்–க–ரை–யில் ஐந்து சிவ–லிங்–கங்–களை எடுத்து வந்து வழி–பட்டு வந்–த–தா–க–வும், அத–னைக்–கண்ட ச�ோழ மன்–னன் அப்–பெண்–க–ளில் இளை–ய–வளை மணக்க விரும்– பவே, நாக–ரா–ஜன் ச�ோழ–னுக்கு அப்–பெண்ணை மண–மு–டித்–துத் தந்–த–த�ோடு, ஐந்து பெண்–க–ளும் வழி–பட்ட லிங்–கங்–க–ளை–யும் அவ–னுக்கே அளித்– தா–னாம். ஐந்து லிங்–கங்–க–ளைப் பெற்ற ச�ோழன் அவற்றை எடுத்–துவ – ந்து வில்வ வனத்–தில் வைத்து வழி–பட முனைந்–தப� – ோது ஐந்–தும் இணைந்து ஒரே – ம். அப்–பெ–ரும – ானே பஞ்–சவ லிங்–கம – ாக மாறி–யதா – ர்– ணேஸ்–வர– ர் என்று இம்–மகா – த்–மிய – ம் கூறு–கின்–றது. இந்– தி – ய த் த�ொல்– லி – ய ல் துறை– யி ன் கல்– வெட்–டுத் துறை–யி–னர் இவ்–வா–ல–யத்–தி–லி–ருந்து பத்–துக்–கும் மேற்–பட்ட கல்–வெட்–டு–க–ளைப் பதிவு

செய்து அவற்றை பதிப்– பி த்– து ம் உள்– ள – ன ர். அக்–கல்–வெட்–டு–கள் மூக்–கீச்–ச–ரத்து இறை–வனை உறை– யூ ர் மகா– த ே– வ ர், திரு– உ – றை – யூ ர் உடை– தலை மகா–தே–வர், உறை–யூர் மூக்–கீச்–ச–ர–மு–டைய நாய–னார் என்ற பெயர்–க–ளில் குறிப்–பி–டு–கின்–றன. இப்–பெ–ரு–மா–னுக்கு அதி–குண கற்–பக நல்–லூர் மற்–றும் ராஜாஸ்–ரிய சதுர்–வேதி மங்–க–லம் எனும் ஊர்–களி – ல் 29 வேலி நிலம் வழங்–கப்–பெற்ற குறிப்–பு– கள் உள்–ளன. அனுக்–கிய – ார் அப்பி மது–ராந்–தகி – ய – ார் என்ற பெண் வழங்–கிய பல க�ொடை–கள் குறிக்–கப்– பெ–று–கின்–றன. உத்–த–ரா–யண சங்–க–ராந்தி நாளில் (தை மாதம் முதல் நாள்) செய்–யப்–பெ–றும் சிறப்பு வழி–பாடு – க – ள், கார்த்–திகை – த் திரு–நாளி – ல் தீபங்–கள் ஏற்–றுவ – து ப�ோன்ற விழாக்–கள் பற்–றிய குறிப்–புகளை – அக்–கல்–வெட்–டு–கள் விவ–ரிக்–கின்–றன. கண–பதி, ல�ோக விடங்–கர், உறந்தை நாய–கர், அவர் நம்– பி–ராட்–டி–யார் ப�ோன்ற இவ்–வா–ல–யத்து செப்–புத் திரு–மே–னி–கள் பற்–றிய குறிப்–பு–க–ளும் கல்–வெட்–டு– க–ளில் காணப்–பெ–றுகி – ன்–றன. திருப்–பள்–ளித் தாமம் த�ொடுப்–பார் (மாலை கட்–டுப – வ – ர்–கள்), நந்–தவ – ன – ம் பரா–ம–ரிக்–கும் நந்–த–வ–னக்–கு–டி–கள் ப�ோன்ற ஆலய ஊழி–யர்–க–ளுக்கு அளிக்–கப்–பெற்ற சலு–கை–கள் பற்–றிய குறிப்–புக – –ளும் காணப்–பெ–று–கின்–றன. திருச்சி மாந–கரி – ன் சிறந்த வழி–பாட்–டுத் தலங்–க– ளுள் ஒன்–றான இந்த பஞ்–ச–வர்–ணேஸ்–வ–ரர் ஆல– யத்–திற்–குச் சென்று மூக்–கீச்–ச–ரத்து பெரு–மா–ன–டி– களை வழி–பாடு செய்–யும் அனு–ப–வம் பேரின்–பம் பயப்–பதா – கு – ம். க�ோழி மாந–கர– ம் செல்–வ�ோம். க�ோடி புண்–ணி–யம் பெற்று உய்–வ�ோம். ðô¡

49

1-15 மார்ச் 2018

1000 நாமங்கள்!

திருவெள்ளறை புண்டரீகாட்ச பெருமாள் 26. சர்–வாய நம: (Sharvaaya namaha)

ஆதி–யில் பிரம்–மத– ே–வர் ஐந்து முகங்–களு – ட – ன்

விளங்–கி–னார். கிழக்கு ந�ோக்–கிய முகத்–தால் ரிக் வேத–மும், தெற்கு முகத்–தால் யஜுர்–வே–த–மும், மேற்கு முகத்–தால் ஸாம வேத–மும், வடக்கு முகத்– தால் அதர்–வண வேத–மும், இவற்–றுக்–கும் மேலே மேல்– ந �ோக்கி இருந்த ஐந்– த ா– வ து முகத்– த ால் இதி–ஹாஸ புரா–ணங்–க–ளும் ஓதி வந்–தார். அவ–ரது ஐந்–தா–வது முகம் மிகுந்த ப�ொலி– வ�ோடு விளங்–கிய – த – ால் மிகுந்த கர்–வம் க�ொண்–டார் பிரம்–ம–தே–வர். வேத வல்–லார்–க–ளான ரிஷி–கள் தன்னை வணங்– கி – ன ா– லு ம் அவர்– க – ளை ப் பதி– லுக்கு வணங்க மறுத்– த ார். அவ– ர து ஐந்– த ாம் தலை– யி – லி – ரு ந்து வந்த ஒளி– ய ால் தேவர்– க ள்

50

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

ஒளி இழந்து நிழல் ப�ோல ஆனார்–கள். அதைக் க ண்ட பி ர ம் – ம ா – வு க் கு அ க ந ்தை மே லு ம் அதி–க–ரித்–தது. ஒளி–யி–ழந்த தேவர்–கள் பர–ம–சி–வனை அண்– டி–னார்–கள். பிரம்–மா–வின் கர்–வத்தை அடக்–கித் தாங்–கள் இழந்த ஒளியை மீண்–டு ம் பெற்–றுத் – ப் பிரார்த்–தித்–தார்–கள். அவர்–களி – ன் வேண்–டு– தரும்–படி க�ோளை ஏற்ற பர–ம–சி–வ–னும் பிரம்–ம–ல�ோ–கத்–துக்– குச் சென்–றார். ஆனால், அகந்–தை–யில் மிதந்த பிரம்–மாவ�ோ பர–ம–சி–வ–னை–யும் புறக்–க–ணித்–தார். “நல–மாக உள்–ளீரா?” என்று அன்–புட – ன் பர–மசி – வ – ன் பிரம்–மா–விட – ம் கேட்–டார். ஆனால், அதற்–கும் பதில் கூறா–மல் அப்–ப–டியே அமர்ந்–தி–ருந்–தார் பிரம்மா. அகந்தை தலைக்–குமே – ல் ஏறு–வது பிரம்–மத – ே–வ– ருக்கே நல்–ல–தல்ல என்று எண்–ணிய பர–ம–சி–வன், ஓர் அட்–ட–கா–சச் சிரிப்பை வெளிப்–ப–டுத்–தி–னார். மூவு–ல–கங்–க–ளும் அந்–தச் சிரிப்–ப�ொ–லி–யால் நடுங்– கின. ஆனால், அதற்–கும் பிரம்–மா–வி–ட–மி–ருந்து எந்த பதி–லும் வர–வில்லை. இதற்கு மேலும் ப�ொறுத்– து க் க�ொள்– ள க்– கூ–டாது என்–றெண்–ணிய பர–ம–சி–வன், தன் இடக்– கைப் பெரு–வி–ரல் நகத்–தால், பிரம்–மா–வின் ஐந்– தா–வது தலை–யைக் க�ொய்–தார். பிரம்–மா–வின் தலையை இடக்–கையி – ல் ஏந்–திய – ப – டி கபால நட–னம் புரிந்–தார். அதைக் கண்ட தேவர்–க–ளும் மகிழ்ச்–சி– யில் கூத்–தா–டி–னர். ஐந்து முக–னா–யி–ருந்த பிரம்மா இப்–ப�ோது நான்–மு–கன் ஆகி–விட்–டார். ஆடி முடித்த பர–மசி – வ – ன – ால் பிரம்–மா–வின் தலை– யைக் கையி–லி–ருந்து கீழே ப�ோட முடி–ய–வில்லை. கையில் அது ஒட்–டிக் க�ொண்டு விட்–டது. வேதம் ச�ொல்–ப–வ–ரின் தலையை வெட்–டி–ய–தால் சிவ–னுக்– குப் பிரம்– ம – ஹ த்தி த�ோஷம் ஏற்– ப ட்– டு – வி ட்– ட து. பிரம்மா, சிவ–னுக்–குத் தந்தை முறை என்–ப–தால், த�ோஷம் மேலும் வீரி–யம் அடைந்–து–விட்–டது. இப்–ப�ோது பிரம்–ம–தே–வர் சிவ–னைப் பார்த்–துச் சிரித்–தார். “சிரிக்–கா–தீர்–கள்! எனக்கு ஏற்–பட்–டுள்ள இந்த த�ோஷம் தீர வழி கூறுங்– க ள்!” என்று கேட்–டார் பர–ம–சி–வன். அதற்– கு ப் பிரம்மா, “என்– னை ப் படைத்– த – வன் திரு– ம ால் என்– ப – தை – யு ம் மறந்து நானே படைப்–புக் கட–வுள் என்–றெண்–ணிக் கர்–வத்–து–டன் இருந்–த–மை–யால் உன் மூல–மா–கத் திரு–மால் என்

அகந்– தை – யை ப் ப�ோக்– கி – வி ட்– ட ார். நீயும் திரு– மா–லைச் சென்று வழி–பட்டு உன் சாபத்–தைப் ப�ோக்–கிக் க�ொள்!” என்று அறி–வு–றுத்–தி–னார். பிரம்ம கபா– ல த்– து – ட ன் திரு– வை – ய ா– று க்கு அரு–கி–லுள்ள திருக்–கண்–டி–யூர் என்–னும் க்ஷேத்– ரத்–துக்கு வந்த சிவ–பெரு – ம – ான், அங்–குள்ள கபால ம�ோக்ஷ புஷ்–கரி – ணி என்–னும் ப�ொய்–கையி – ல் நீராடி, கம–ல–வல்–லி–யு–டன் எழுந்–த–ரு–ளி–யி–ருக்–கும் கம–ல– நா–தப் பெரு–மாளை வணங்–கித் தன் சாபத்–தைப் ப�ோக்–கி–ய–ரு–ளும்–படி வேண்–டி–னார். உடனே திரு– ம ால் தன் வலக்– கை ப் பெரு– வி–ர–லால் தன் திரு–மார்–பைக் கீறி, அதி–லி–ருந்து வந்த ரத்–தத்–தால் சிவ–னின் கையி–லுள்ள பிரம்ம கபா–லத்தை நிரப்–பி–னார். அடுத்த ந�ொடி சிவ– – ந்து அந்–தத் தலை கீழே விழுந்து– னின் கையி–லிரு விட்டது. “எனக்–காக நீ ரத்–தம் சிந்–தி–விட்–டாயே!” என்று திரு–மா–லைப் பார்த்து சிவன் கேட்க, “நீ என் உட–லின் ஓர் அங்–கம்! என்–னு–டைய உடல் உறுப்– புக்கு ஏற்–பட்ட துன்–பத்தை நீக்–கு–வ–தற்–காக நான் ரத்–தம் சிந்–துவ – தி – ல் என்ன தவறு?” என்று திரு–மால் பதி–லளி – த்–தார். இன்–றும் கண்–டியூ – ரி – ல் பிரம்–மா–வின் தலை–யைக் க�ொய்த சிவ–பெ–ரு–மான் ‘பிரம்–ம–சி–ரக் கண்–டீச்–வ–ரர்’ என்ற பெய–ரு–டன் காட்சி தரு–கி–றார். அவ–ருக்கு அரு–கில் பிரம்–ம–தே–வ–ரும் சரஸ்–வதி தேவி–யு–டன் காட்சி தரு–கி–றார். சிவ–னுக்கு சாப விம�ோ–சன – ம் தந்த திரு–மால் ‘ஹர–சாப விம�ோ–சன – ப் பெரு–மாள்’ என்ற திரு–நா–மத்–துட – ன் கம–லவ – ல்–லித் தாயா–ரு–டன் எழுந்–த–ரு–ளி–யுள்–ளார். கண்–டி–யூரை மங்–க–ளா–சா–ச–னம் செய்த திரு– மங்–கை–யாழ்–வார் “பிண்–டி–யார் மண்டை ஏந்–திப் பிறர்–மனை திரிந்–துண்–ணும் உண்–டி–யான் சாபம் தீர்த்த ஒரு–வ–னூர் உல–க–மேத்–தும் கண்–டி–யூர்” என்று பாடி–யுள்–ளார். இவ்–வாறு உல–கையு – ம் உயிர்–களை – யு – ம் தனக்கு உட–லா–கக் க�ொண்டு நமக்கு நேரும் துன்–பங்–களை எல்–லாம் தனக்கு நேர்–வத – ா–கக் கரு–திப் ப�ோக்–கும் – – கி திரு–மால் “சர்வ:” என்–றழை க்–கப்–படு – ற – ார். ‘சர்வ:’ என்–றால் துன்–பங்–க–ளைப் ப�ோக்–கு–ப–வர் என்று ப�ொருள். இதுவே விஷ்ணு ஸஹஸ்–ரந – ா–மத்–தின் இரு–பத்–தா–றா–வது திரு–நா–மம்.

– ரு – ம் “சர்–வாய நம:” என்று தின–மும் ச�ொல்–லிவ அன்– பர்– க–ளு க்கு வாழ்–வில் துன்– பம் நேரா–மல் எம்–பெ–ரு–மான் காத்–த–ருள்–வான்.

27. சிவாய நம: (Shivaaya namaha) தனது மரு–மக– ன – ா–ரான பர–மசி – வ – னை அவ–மா–னப் படுத்–தவே – ண்–டும் என்ற ஒரே எண்–ணத்–தில் தட்–சன் ஒரு யாகத்–துக்கு ஏற்– ப ாடு செய்– தி – ரு ந்– த ான். தட்– ச – னி ன் மக–ளான சதி–தேவி தன் கண–வ–னு–டன் அந்த யாகத்–துக்–குச் செல்ல விரும்–பி– னாள். “அழையா விருந்– த ா– ளி – ய ா– க ச் சென்–றால் அவ–மா–னம்–தான் கிட்–டும்!” என்று அறி–வு–றுத்–தி–னார் பர–ம–சி– வன். ஆனால், சதி–தே–விய�ோ, டாக்டர்:

திருபுள்ளபூதங்குடி வல்வில் ராமன் “தந்–தையி – ன் இல்–லத்–துக்–குச் செல்ல அழைப்பை எதிர்–பார்க்க வேண்–டி–ய–தில்–லையே!” என்–றாள். “நீ அவர்– மே ல் அன்பு வைத்– தி – ரு க்– கு ம் அள–வுக்கு, அவர் என்–னி–டம் மதிப்போ மரி–யா– தைய�ோ க�ொண்–டி–ருக்–க–வில்லை. எனவே நான் வர–மாட்–டேன்!” என்–றார் பர–ம–சி–வன். “பிர–ஜா–ப–தி–க–ளின் கூட்–டத்–துக்–குச் சென்ற நீங்– கள் என் தந்–தையை மதிக்–க–வில்லை. அத–னால்– தான் உங்–கள் மேல் என் தந்–தைக்–குக் க�ோபம்!” என்–றாள் சதி–தேவி. “நடந்–ததை – ச் ச�ொல்–கிறே – ன், கேள்!” என்ற பர–ம– சி–வன், “உன் தந்தை வந்–த–ப�ோது தேவர்–க–ளான நாங்–கள் அனை–வ–ரும் மரி–யா–தை–யு–டன் எழுந்து நின்–ற�ோம். ஆனால் அவர் எங்–களு – க்கு வணக்–கம் – ல்லை, அம–ருங்–கள் என்–றும் ச�ொல்–ல– செலுத்–தவி வில்லை. அவர் முகத்–தில் ஆண–வம் க�ொழுந்து விட்டு எரிந்து க�ொண்–டி–ருந்–தது. அதைக் கண்ட நான் இவ்–வ–ளவு ஆண–வம் உள்–ள–வ–ருக்கு இது– வரை க�ொடுத்த மரி–யா–தையே ப�ோதும் என்று கருதி, அவர் ஆச–னத்–தில் அம–ரு–வ–தற்கு முன் என் ஆச–னத்–தில் அமர்ந்து விட்–டேன். அதை ஒரு பெரிய தவ–றாக எண்ணி எல்–ல�ோ–ரி–ட–மும் நான் அவரை அவ–மா–னப் படுத்–தி–ய–தாக ச�ொல்–லிக் க�ொண்–டி–ருக்–கி–றார்!” என்–றார். “அப்–படி – ய – ா–னால் நீங்–கள் வர–வேண்–டாம், நான் மட்–டு–மா–வது சென்று வரு–கி–றேன். என்–னு–டைய சக�ோ–த–ரி–கள், அவர்–க–ளின் பிள்–ளை–கள், என் மைத்–து–னர்–கள் எல்–ல�ோ–ரும் யாகத்–துக்கு வரு– வார்–கள். அவர்–க–ளைக் காண வேண்–டும் என்ற ஆசை எனக்கு இருக்–காதா?” என்று கேட்–டாள் சதி. “நீ செல்–ல–வேண்–டும் என்று முடி–வெ–டுத்து விட்–டாய். இனி நான் தடுத்–துப் பய–னில்லை. ஆனால் நீ அவ–மா–னத்–து–டன் தான் திரும்– பு– வ ாய்!” என்று எச்– ச – ரி த்து அவளை அனுப்–பி–வைத்–தார் பர–ம–சி–வன். யாகத்–துக்–குச் சென்ற சதி–யைக் கண்ட தட்–சன், “‘சிவன்’ என்ற ச�ொல்–லுக்கு மங்–க– ளங்–க–ளுக்கு இருப்–பி–ட–மா–ன–வன் என்று ப�ொருள். ஆனால் உன் கண– வ ன�ோ பெ ய – ர – ள – வி ல் ம ட் – டு ம் – த ா ன் சிவன். மண்டை ஓடு, சாம்–பல், ம ய ா – ன ம் எ ன அ னை த் து

உ.வே.வெங்கடேஷ்

ðô¡

51

1-15 மார்ச் 2018

அமங்–க–ளங்–க–ள�ோ–டும் த�ொடர்பு க�ொண்–ட–வன். அவன் மனை–விக்கு இங்கு என்ன வேலை?” என்று கத்–தி–னான். தன் கண–வனை ஏசு–வதை – ச் சகித்–துக் க�ொள்ள முடி–யாத சதி, அங்–கேயே தீக்–குளி – த்–தாள். இச்–செய்– தி–யைக் கேள்–வி–யுற்ற சிவ–பெ–ரு–மான், வீர–பத்–ரன் என்ற தள–பதி தலை–மை–யில் பெரும் சேனையை அனுப்பி தட்–ச–னின் யாக–சா–லையை அழித்–தார். வீர–பத்–ரன் தட்–ச–னின் தலை–யைக் க�ொய்து யாகத்– தீ–யில் அர்ப்–பணி – த்–தான். பிரம்–மத – ே–வர் அப்–ப�ோது தலை–யிட்டு, தட்–சனை மீண்–டும் உயிர்த்–தெ–ழச் செய்–யு–மாறு பர–ம–சி–வ–னி–டம் வேண்ட, சிவன் ஆட்– டின் தலை–யைத் தட்–சனி – ன் கழுத்–தில் ஒட்ட வைத்து உயிர் பிழைக்–கச் செய்–தார். தீயில் இறங்–கிய சதி–தேவி, பரு–வத – –ரா–ஜ–னின் மக–ளா–கப் பார்–வதி என்ற பெய–ரு–டன் பிறந்து, பர–மசி – வ – னை மணக்–கவே – ண்–டும் என்று விரும்–பித் தவம் புரிந்–தாள். ஒரு முதி–ய–வன் வேடத்–தில் அவ– – ம – ான், “நீ மணந்து க�ொள்ள ளி–டம் வந்த சிவ–பெரு விரும்–பு–ப–வன் பெய–ர–ள–வில் மட்–டும் தான் சிவன். அவ–னிட – ம் எந்த மங்–கள – மு – ம் கிடை–யாது. அவனை மணக்–காதே! அதற்–கா–கத் தவ–மும் செய்–யாதே!” என்று ச�ொல்– லி ப் பார்த்– த ார். ஆனால், விடா– மு–யற்–சி–யு–டன் தவத்–தில் ஈடு–பட்–டுப் பர–ம–சி–வனை மணந்–தாள் பார்–வதி. திரு–ம–ண–மா–ன–பின் மான–ச–ர�ோ–வர ஏரிக்–கரை – – யில் ஏகாந்–தம – ா–கப் பர–மசி – வ – ன�ோ – டு அமர்ந்–திரு – ந்த – ம், “நான் தவம்–செய்த ப�ோது, நீங்– பார்–வதி அவ–ரிட களே முதி–ய–வர் வேடத்–தில் என்–னி–டம் வந்து உங்– களை நிந்–தித்–துக் க�ொண்–டீர்–கள். நான் அதைக் கண்–டு–க�ொள்–ள–வில்லை. ஆனா–லும் எனக்–கும் அந்த ஐயம் உள்–ளது. கையில் மண்டை ஓட்–டு– டன் சாம்–ப–லைப் பூசி மயா–னத்–தில் நட–ன–மா–டும் உங்–களு – க்கு எப்–படி மங்–கள – க – ர– ம – ா–னவ – ன் - சிவன் என்ற பெயர் ஏற்–பட்–டது?” என வின–வி–னாள். அதற்– கு ப் பர– ம – சி – வ ன், “திரு– ம ா– லி ன் 1000 பெயர்–க–ளில் இரு–பத்–தே–ழா–வது பெயர் “சிவ:”. திரு–மாலை எண்ணி “சிவாய நம:” என்று தின–மும் நான் ச�ொல்–லி–வ–ரு–கி–றேன். “சிவாய நம:” என்ற திரு–நா–மம் எப்–ப�ோ–தும் என் நாவில் இருப்–ப–தால் அந்–தப் பெயரை இட்டே ‘சிவன்’ என்று என்னை எல்–ல�ோரு – ம் அழைக்–கிற – ார்–கள். நான் மயா–னத்–தில் நட–ன–மா–டி–னா–லும், மண்டை ஓட்–டைக் கையில் ஏந்–தின – ா–லும், சாம்–பலை உட–லில் பூசி–னா–லும், என் நா “சிவாய நம:” என்ற திரு–நா–மத்தை உச்–சரி – த்–துக் க�ொண்டே இருப்–ப–தால், சிவன் என்ற திரு–நா–மத்– துக்–கு–ரி–ய–வ–ரான திரு–மால் அந்த அமங்–க–ளங்–கள் எது–வுமே என்–னைத் தீண்–டா–த–படி செய்–து–வி–டு– கி–றார். நான் எப்–ப�ோ–தும் மங்–கள ஸ்வ–ரூ–பி–யாக இருக்–கிறே – ன்!” என்று பதி–ல–ளித்–தார். இவ்– வ ாறு அமங்– க – ள ங்– க – ளை ப் ப�ோக்கி மங்–க–ளங்–களை அரு–ளும் திரு–மால் “சிவ:” என்று அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றார். “சிவாய நம:” என்று தின– மும் ச�ொல்லி வரு–வ�ோர்க்கு வாழ்–வில் அனைத்து மங்–க–ளங்–க–ளும் உண்–டா–கும்.

52

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

க�ோவிலடி அப்பகுடத்தான் 28. ஸ்தா–ணவே நம: (Sthaanave namaha) தி ரு – நெ ல் – வே லி ம ா வ ட் – ட ம் ஆ ழ் – வ ா ர் திரு–ந–க–ரி–யி–லி–ருந்து திரு–மலை யாத்–திரை சென்ற திரு–மால் அடி–யார்–கள், வழி–யில் மது–ராந்–தக – த்–தில் ஏரி–காத்த ராம–ரைத் தரி–சித்–துவி – ட்டு, மது–ராந்–தக – ம் ஏரிக்–க–ரை–யில் தாங்–கள் க�ொண்டு வந்–தி–ருந்த ப�ொருட்–க–ளைக் க�ொண்டு தாங்–களே உணவு தயா–ரித்து உண்–டார்–கள். நம்– ம ாழ்– வ ார் அரு– ளி ச் செய்த திரு– வ ாய் –ம�ொ–ழிப் பாசு–ரங்–க–ளைச் ச�ொல்–லி–யப – –டியே அந்த அடி–யார்–கள் உணவு அருந்–திக் க�ொண்–டி–ருந்– தார்–கள். உண–வின் வாச–னை–யால் ஈர்க்–கப்–பட்ட ஓர் உடும்பு அவர்–க–ள–ரு–கில் வந்–தது. அந்–தக் கூட்–டத்–தில் உண–வ–ருந்தி முடித்த ஒரு சிறு–வன் திரு–வாய்–ம�ொ–ழி–யின் நிறைவு வரி–யி–லுள்ள “பிறந்– தார் உயர்ந்–தே” என்ற த�ொட–ரைச் ச�ொல்–லி–யப – டி வாயைக் க�ொப்–பு–ளித்–தான். “பிறந்–தார் உயர்ந்– தே” என்று ச�ொன்–ன–படி அவன் க�ொப்–பு–ளித்த அந்–தத் தண்–ணீர் அந்த உடும்–பின் மேல் தெறித்– தது. அந்– த த் தண்– ணீ ரை அருந்– தி ய உடும்பு திகைத்–துப்–ப�ோய் நின்–றது. திரு–மலை – க்–குச் சென்று ஏழு–ம–லை–யா–னைத் தரி–சித்–துவி – ட்டு வரும் வழி–யில் மீண்–டும் மது–ராந்–த– கம் ஏரிக்–க–ரை–யில் அந்–தத் திரு–மால் அடி–யார்– கள் உணவு சமைத்து உண்–டார்–கள். ஆனால், இம்– மு றை அவ்– வி – ட த்– தி ல் அந்த உடும்– பை க் காண–வில்லை. வரு–டங்–கள் பல கடந்–தன. காஞ்–சிபு – ர– த்தை ஆண்ட பல்–லவ – னி – ன் மகளை ஒரு பேய் பிடித்–துக் க�ொண்–டது. அதை விரட்–ட– வேண்–டும் என்று காஞ்–சியி – ல் இருந்த யாத–வப்–பிர– – கா–சர் என்ற பண்–டி–தரை அழைத்–தான் மன்–னன். அவ– ரு ம் தன் சீடர்– க – ளு – ட ன் அரண்– ம – னை க்கு வந்–தார். சிறிது நேரம் தியா–னம் செய்து விட்டு, மந்–திர– த்–தால் தூய்–மைய – ாக்–கப்–பட்ட நீரை இள–வர– சி – – மேல் தெளித்–தார். “ஏ பிசாசே! இந்–தப் பெண்ணை விட்டு ஓடி–விடு!” என்–றார். “ஏ உடும்பே! உன்–னைக் கண்டு நான் அஞ்ச மாட்–டேன்! உன் முன்–பி–றவி பற்றி எனக்கு நன்– றா–கத் தெரி–யும். மது–ராந்–த–கத்–தில் உடும்–பாக இருந்த நீ, திரு–வாய்–ம�ொ–ழிப் பாசு–ரங்–க–ளைக் கேட்–ட–தன் விளை–வா–க–வும், திரு–மால் அடி–ய–வ– னான ஒரு சிறு–வன் வாய் க�ொப்–பு–ளித்த தீர்த்–தம் உன்–மேல் பட்–ட–தன் விளை–வா–க–வும் தான் இன்று

ஒரு பண்–டித – ன – ாக விளங்–குகி – ற – ாய். உன் மந்–திர– ம் என்னை எது–வும் செய்–யாது! உன் சீடர்–க–ளுள் ராமா–நுஜ – ர் என்று ஒரு மகான் இருக்–கிற – ாரே! அவ– ரது இரு திரு–வடி – க – ளை – யு – ம் என் தலை–மேல் வைக்– கச்–ச�ொல்! நான் இள–வ–ர–சி–யின் உடலை விட்–டுச் செல்–கிறே – ன். நான் சென்–றத – ற்கு அடை–யா–ளம – ாக க்கு அரு–கில் உள்ள புளி–யம அரண்–மனை – – ர– ம் கீழே சாய்ந்–து–வி–டும்!” என்–றது அந்–தப் பிசாசு. யாத– வ ப்– பி – ர – க ா– ச – ரி – ட ம் அப்– ப �ோது சீட– ர ாக இருந்த ராமா–நு–ஜர் தம் இரு திரு–வ–டி–க–ளை–யும் அந்–தப் பெண்–ணின் தலை–யில் வைக்க, பிசா–சும் அவளை விட்டு வில–கிய – து, புளி–யம – ர– மு – ம் பெருத்த ஒலி–யு–டன் கீழே சாய்ந்–தது. ஏற்–கெ–னவே ராமா–நு–ஜர் தன்னை மிஞ்–சிய சிஷ்–ய–ராக விளங்–கி–ய–தைக் கண்டு ப�ொறாமை க�ொண்ட குரு யாத–வப்–பி–ர–கா–சர், இப்–ப�ோது தன்–னு–டைய முன்–பி–ற–வி–யின் வர–லாற்–றை–யும், ராமா–நு–ஜ–ரின் மேன்–மை–க–ளை–யும் அறிந்–த–தால் மேலும் ராமா–நு–ஜர் மேல் ப�ொறாமை க�ொண்– டார். ராமா–நு–ஜ–ரையே க�ொல்–லத் துணிந்து அவ– ரைக் காசி–யாத்–தி–ரைக்கு அழைத்–துச் சென்–றார். கங்–கை–யில் தள்ளி ராமா–நு–ஜரை மாய்க்க வேண்– டும் என்–பதே யாத–வப்–பிர– க – ா–சர– து திட்–டம் என்–பதை விந்–திய மலை அடி–வா–ரத்–தில் ராமா–நு–ஜ–ருக்கு அவ–ரது தம்பி க�ோவிந்–த–பட்–டர் தெரி–விக்–கவே, ராமா– நு – ஜ ர் யாத்– தி – ரை – யை ப் பாதி– யி – ல ேயே முடித்– து க் க�ொண்டு காஞ்– சி – பு – ர த்– து க்– கு த் திரும்–பி–னார். பின்– ன ா– ளி ல் தன் தவ– று – க ளை உணர்ந்த யாத–வப்–பி–ர–கா–சர், திரு–வ–ரங்–கத்–தில் எழுந்–த–ரு–ளி– யி–ருந்த ராமா–நு–ஜ–ரு–டைய திரு–வ–டி–க–ளைப் பற்றி அவ–ருக்–குச் சீட–ரா–னார். தான் செய்த தவ–றுக – ளு – க்– குத் தன்னை மன்–னித்–த–ரு–ளும்–படி ராமா–நு–ஜரை

திருஆதனூர் ஆண்டளக்கும் ஐயன்

வேண்– டி – ன ார். ராமா– நு – ஜ – ரு – டை ய திரு– வ டி சம்–பந்–தத்–தால் முக்–தி–யும் பெற்–றார். இந்–நி–கழ்ச்–சி–களை ந�ோக்–கு–கை–யில் இவை அனைத்–தும் எம்–பெரு – ம – ான் செய்த லீலை என்–பது நன்கு விளங்–கும். ஏனெ–னில் தன் கரு–ணை–யால் உடும்–பாக இருந்த ஒரு–வரை யாத–வப்–பி–ர–கா–சர் என்– னு ம் பண்– டி – த – ர ாக்கி, அதன்– பி ன் அவரை ராமா–நு–ஜ–ருக்–குச் சீட–ரா–க–வும் ஆக்கி, இறு–தி–யில் அவ– ரு க்கு எம்– பெ – ரு – ம ான் முக்– தி – யு ம் அரு– ளி –விட்–டான். இவ்–வாறு எல்–லை–யில்–லாத, அழி–வில்–லாத தன் அருட்–பார்–வை–யால் ஈ, எறும்பு முத–லிய உயி– ரி–னங்–க–ளுக்–குக் கூட கருணை புரிந்து அவற்றை ஜனன-மரண சுழற்–சியி – லி – ரு – ந்து விடு–விப்–பவ – ன – ான எம்–பெ–ரு–மான் ‘ஸ்தாணு:’ என்–ற–ழைக்–கப்–ப–டு–கி– றான். “ஸ்தா–ணவே நம:” என்று தின–மும் ச�ொல்லி வந்– த ால் நாமும் திரு– ம ா– லி ன் எல்– லை – ய ற்ற கரு–ணையை அநு–ப–விக்–க–லாம்.

29. பூதா–தயே நம: (Bhoothaadhaye namaha) அது ஒரு வசந்த கால நண்–ப–கல் வேளை. பசுக்–க–ளைப் புள்–வெ–ளி–யில் மேய–விட்ட கண்–ண பி – ர– ான், தன் த�ோழர்–களு – ட – ன் மதிய உணவு உண்–ப– தற்–காக யமுனா நதிக்–கரை – யி – ல் அமர்ந்–தான். தன் த�ோழர்–கள் ஒவ்–வ�ொ–ரு–வ–ரும் க�ொண்டு வந்த உண–வி–லி–ருந்து ஒரு பிடி எடுத்–துத் தான் உண்–டு –விட்–டுத் தான் உண்ட மிச்–சத்–தைப் பிர–சா–த–மாக அவர்–க–ளுக்கு வழங்–கி–னான். இதை வானி–லிரு – ந்து பார்த்–துக் க�ொண்–டிரு – ந்த – ய ஒரு பாக்–கிய – ம் தங்–களு – க்–குக் தேவர்–கள், இத்–தகை கிடைக்– க – வி ல்– லையே என்று ஏங்– கி – ன ார்– க ள். அந்–தச் சிறு–வர்–கள் உண்–ட–பின் யமு–னை–யில் – ன் பிர– கைகளை அலம்–பும் ப�ோதா–வது கண்–ணனி சா–தத்–தில் ஒரு துளி கிடைக்–குமே என்–றெண்ணி,

ðô¡

53

1-15 மார்ச் 2018

முப்–பத்து முக்–க�ோடி தேவர்–களு – ம் யமுனா நதி–யில் மீன்–க–ளாக வடி–வெ–டுத்து வந்–தார்–கள். ஆனால், இதை– ய – றி ந்த கண்– ண ன் தன் த�ோழர்–களி – ட – ம், “இது பக–வத் பிர–சா–தம். அத–னால் கைகளை அலம்–பக் கூடாது. உங்–கள் வேஷ்–டிக – ளி – – லேயே கைக–ளைத் துடைத்–துக் க�ொள்–ளுங்–கள்!”

– ாக வடி–வெடு – த்–துக் காத்–திரு – ந்த என்–றான். மீன்–கள தேவர்–கள் அனை–வ–ரும் ஏமாந்து ப�ோனார்–கள். பிரம்–மா–வி–டம் சென்று, “அந்–தக் கண்–ணன் எங்–களை எல்–லாம் ஏமாற்றி விட்–டான். தேவர்– களை இப்–ப–டியா அவ–ம–திப்–பது? அவ–னுக்கு நீங்– கள் சரி–யான பாடம் புகட்–ட–வேண்–டும்!” என்று முறை–யிட்–டார்–கள். “இந்–தச் சிறு–வர்–க–ளை–யும், பசுக்–க–ளை–யும் தனக்கு மிக–வும் நெருக்–க–மா–னவை என்று கரு–து– கி–றா–னல்–லவா கண்–ணன்? அவ–னிட – மி – ரு – ந்து இவற்– றைப் பறித்து விட்–டால் என்ன செய்–கி–றான் என்று பார்ப்–ப�ோம்!” என்று ச�ொல்–லிய – ப – டி, கண்–ணனி – ன் த�ோழர்–க–ளை–யும் ஆநி–ரை–க–ளை–யும் ஒரு குகைக்– குள் க�ொண்–டு–ப�ோய் மறைத்–து–விட்–டார் பிரம்மா. கண்–ண–னுக்–குச் சரி–யான பாடம் புகட்–டி–விட்– ட�ோம் என்று எண்–ணி–ய–ப–டித் தன் சத்–தி–ய–ல�ோ–கத்– துக்–குள் பிரம்மா நுழைந்–த–ப�ோது, அங்–கி–ருந்த காவ–லாளி, “ஏ ப�ோலி பிரம்–மனே! நில்! இப்–ப�ோது தான் பிரம்–மத – ே–வர் உள்ளே சென்–றார். பின்–னால் ஒரு ப�ோலி பிரம்மா வரு–கி–றான். அவ–னைக் கீழே தள்ளி விடுங்–கள் என்று கூறி–யுள்–ளார்!” என்று ச�ொல்லி பிரம்–மா–வைக் கீழே தள்–ளி–னான். ஆயர்–பா–டி–யில் வந்து விழுந்–தார் பிரம்மா. அவர் சத்–தி–ய–ல�ோ–கம் சென்று மீண்–டும் பூமிக்– குத் திரும்–பு–வ–தற்–குள் பூல�ோ–கத்–தில் ஒரு வருட காலம் ஆகி–விட்–டது. ஆயர்–பா–டியி – ல் கண்–ணனு – ட – ன் அவ–னது த�ோழர்–களு – ம், பசுக்–களு – ம் இருப்–பதை – க் கண்டு வியந்–த ார் பிரம்மா. ஒரு வரு–ட ம்– மு ன் அந்த ஆயர்–க–ளை–யும் ஆநி–ரை–க–ளை–யும் தான் மறைத்து வைத்த குகைக்–குச் சென்று பார்த்–தால் அங்–கேயு – ம் அவர்–கள் இருந்–தார்–கள். மீண்–டும் புல்– வெ–ளிக்கு வந்து பார்த்–தால் அங்–கும் கண்–ணனு – ம் சிறு–வர்–க–ளும் பசுக்–க–ளும் இருந்–தார்–கள். அப்–ப�ோது பல–ரா–மன் கண்–ணனி – ட – ம், “கண்ணா ஒரு வரு–டத்–துக்கு முன் நம் நண்–பன் சுனந்–த– னைக் க�ொடு–மைப் படுத்–திய அவ–னது சித்தி, இப்–ப�ோது அவ–னி–டம் மிக–வும் பாசத்–து–டன் இருக்– கி–றாள். கவ–னித்–தாயா? நம் கபீ–சனை எப்–ப�ோ–தும் அடித்–துக் க�ொண்டே இருக்–கும் அவ–னது தந்தை அவ–னைக் க�ொஞ்–சுகி – ற – ார், பார்த்–தாயா? நம் வீட்–டில் வேலை செய்–யும் பணிப்–பெண் நீ மதிய உணவு க�ொண்டு செல்–லும் பாத்–தி–ரத்தை ஆசை–யு–டன் தட–வித் தட–விச் சுத்–தம் செய்–கிற – ாள், அதை–யா–வது கவ–னித்–தாயா?” என்று கேட்–டார். “அண்ணா! நம் வீட்–டில் மட்–டு–மல்ல. அனைத்து வீட்–டுப் பணிப்– பெண்–களு – ம் மதிய உண–வுப் பாத்–திர– த்தை மட்–டும் ஆசை–யு–டன் வரு–டிக்–க�ொண்–டி–ருக்–கி–றார்–கள்!” என்–றான் கண்–ணன். இதைக் கவ– னி த்த பிரம்மா, கண்– ண னே அத்–த–னைப் பசுக்–க–ளா–க–வும், சிறு–வர்–க–ளா–க–வும்,

54

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

அவர்–களி – ன் மதிய உண–வுப் பாத்–திர– ங்–கள – ா–கவு – ம், பிரம்–ம–தே–வ–ரா–க–வும் வடி–வம் எடுத்–துக் க�ொண்–டு– விட்–டான் என்–பதை உணர்ந்து க�ொண்–டார். கண்–ண–னி–டம் வந்து ஸாஷ்–டாங்–க–மாக நமஸ்– கா–ரம் செய்–தார் பிரம்மா. தான் செய்த தவறை மன்–னித்–தரு – ம்–படி – ளு – ப் பிரார்த்–தித்–தார். அடைத்து வைத்–தி–ருந்த ஆயர்–க–ளை–யும் ஆநி–ரை–க–ளை–யும் கண்–ண–னி–டம் ஒப்–ப–டைத்–தார். இதைக் கண்ட பல– ர ா– ம ன், உல– கையே ஈர்க்– க – வ ல்– ல – வ – ன ான கண்– ண னே சிறு– வ ர்– க ள் வடி–வில் வந்–த–தால்–தான் அவர்–க–ளின் பெற்–ற�ோர்– கள் அவர்–களை ஆசை–யு–டன் க�ொஞ்–சி–னார்–கள் என்–றும், அத�ோடு மட்–டு–மின்றி அச்–சி–று–வர்–கள் கைக–ளில் உள்ள பாத்–திர– ங்–கள – ா–கவு – ம் கண்–ணனே வந்–த–மை–யால் தான் பணிப்–பெண்–கள் பாத்–தி– ரங்–களை ஆசை–யு–டன் தட–வி–னார்–கள் என்–றும் புரிந்து க�ொண்–டார். கண்–ணனே அவ்–வ–டி–வில் வந்–துள்–ளான் என்–பது அவர்–க–ளுக்–குப் புரி–யா–விட்– டா–லும், தங்–களை அறி–யா–மல் அவர்–க–ளுக்கு ஓர் ஈர்ப்பு ஏற்–பட்–டது. இவ்– வ ாறு உல– கி – லு ள்ள அனை– வ – ரை – யு ம் ஈர்ப்– ப – வ – ன ாக எம்– பெ – ரு – ம ான் விளங்– கு – வ – த ால் அவன் ‘பூதாதி:’ என்–றழை – க்–கப்–படு – கி – ற – ான். அனை– வ–ரை–யும் ஈர்க்–கும் திற–மை–யைப் பெறு–வ–தற்கு “பூதா–தயே நம:” என்ற விஷ்ணு ஸஹஸ்–ர–நா–மத்– தின் 29-வது திரு–நா–மத்–தைத் தின–மும் ச�ொல்லி வரு–வ�ோம்.

30. அவ்–ய–ய–நி–தயே நம: (Avyayanidhaye namaha) நாலா–யிர திவ்–யப் பிர–பந்–தத்தை மீட்–டுத்–தந்த நாத–மு–னி–க–ளின் சீடர் உய்–யக்–க�ொண்–டார். உய்– யக்–க�ொண்–டார் வைகுந்–தம் செல்–லு–முன் தம் சீட–ரான மணக்–கால் நம்–பி–யி–டம், “நாத–மு–னி–க– ளின் திருப்–பே–ர–னா–ரான யாமு–னாச்–சா–ரி–யா–ரைச் – ர– ாக நிய–மித்– சந்–தித்து அவரை அடுத்த ஆச்–சா–ரிய துத் திரு–வ–ரங்–க–நா–த–னுக்–குத் த�ொண்டு செய்ய அவ–ரைத் திருத்–திப் பணி–க�ொள்ள வேண்–டும்!” என்று கூறி–யி–ருந்–தார். யாமு– ன ாச்– ச ா– ரி – ய ார் தம்– மு – டை ய வாதத் திற–மையி – ன – ால் அர–சியி – ட – மி – ரு – ந்து பாதி ராஜ்–ஜிய – த்– தையே பரி–சா–கப் பெற்று அர–ச–ரா–னார். அவ–ரது ஞானத்–தைக் கண்டு வியந்த அரசி “எம்மை ஆள வந்–தீர�ோ!” என்று அழைத்–தமை – ய – ால் ஆள–வந்–தார் என்று பெயர் பெற்–றார். தன் ஆச்–சா–ரிய – ரி – ன் கட்–டளையை – நிறை–வேற்ற எண்–ணிய மணக்–கால் நம்பி, ஆள–வந்–தா–ரைக் காண வந்– த ார். ஆனால், அவ– ர ால் அரண்– ம–னைக் காவ–லைத் தாண்டி உள்ளே செல்ல முடி– ய – வி ல்லை. அரண்– ம – னை ச் சமை– ய – ல – றை – யில் பணி–புரி – ப – வ – ர்–களி – ன் வாயி–லாக, ஆள–வந்–தார் தூது–வ–ளைக் கீரையை விரும்பி உண்–பார் என்ற விஷ–யத்தை விசா–ரித்–துத் தெரிந்–துக்–க�ொண்–டார். தின–மும் தூது–வ–ளைக் கீரை–யைக் க�ொண்டு வந்து அரண்–மனை – ச் சமை–யல – றை – யி – ல் க�ொடுக்க ஆரம்–பித்–தார். தூது–வளை – க் கீரை க�ொண்டு வந்து

தேரெழுந்தூர் தேவாதிராஜன் தரு–ப–வர் யார் என்று ஆள–வந்–தார் கேட்–பார் என எதிர்– பார்த்–த ார். ஆனால், ஆறு– மா– த ம் கடந்த பிற–கும் ஆள–வந்–தார் இவ–ரைப் பற்றி விசா–ரிக்–கா– மல் ப�ோகவே திடீர் என்று நான்கு நாட்–கள் கீரை க�ொடுப்–பதை மணக்–கால் நம்பி நிறுத்தி விட்–டார். ஆள–வந்–தார், “நான்கு நாட்–கள – ாக ஏன் தூது–வ– ளைக் கீரை இல்லை?” என்று தன் சமை–யல் பணி– யாட்–களை விசா–ரிக்க, “ஒரு வய–தான அந்–த–ணர் ஆறு மாதங்–க–ளா–கக் க�ொண்டு வந்து க�ொடுத்– துக் க�ொண்–டி–ருந்–தார், நான்கு நாட்–க–ளாக அவர் வர–வில்லை!” என்று கூறி–னார்–கள். “அப்–ப–டியா! எனக்–காக ஒரு–வர் ஆறு மாதம் எனக்கு மிக–வும் பிடித்–த–மான தூது–வளை – க் கீரை–யைக் க�ொண்–டு– வந்து தந்–தாரா? அவரை நான் காண–வேண்–டும். அவர் மறு–படி வந்–தால் எனக்–குத் தெரி–வியு – ங்–கள்!” என்று ஆள–வந்–தார் பணித்–தார். மறு– ந ாள் மணக்– க ால் நம்பி கீரை– யை க் க�ொண்டு ப�ோய்க் க�ொடுக்க, சமை– ய ற்– க ா– ர ர் ஆள–வந்–தா–ரி–டம் அவரை அழைத்–துக்–க�ொண்டு சென்–றார். ஆள–வந்–தார், மணக்–கால் நம்–பியை – ப் பார்த்து, “உங்–க–ளுக்கு என்ன நிதி வேண்–டும்?” என்று கேட்க, மணக்–கால் நம்பி, “எனக்கு ஒரு நிதி–யும் வேண்–டாம்! உங்–கள் பாட்–ட–னார் தேடி–வைத்த குறை–யாத நிதி ஒன்று என்–னி–டம் இருக்–கி–றது! அதை உம்–மி–டம் அளிப்–ப–தற்கு நான் இங்கே அடிக்–கடி வர–வேண்–டும். நான் அரண்–மனை க்–குள் – சுதந்–தி–ர–மாக வந்து செல்ல அனு–மதி மட்–டும் தாருங்–கள்!” என்று வேண்–டிக்–க�ொண்–டார். ஆள–வந்–தா–ரும் அதை ஏற்–கவே, தின–மும் மணக்–கால் நம்பி அரண்–ம–னைக்கு வந்து கீதை– யின் உட்–ப�ொ–ருளை அவ–ருக்கு உப–தே–சம் செய்ய ஆரம்–பித்–தார். படிப்–படி – ய – ாக ஆள–வந்–தா–ரின் உள்– ளம் தின–மும் மணக்–கால் நம்–பியி – ன் வரவை நாடத் த�ொடங்–கி–யது.

கீ தை – யி ன் உ ட் – ப � ொ – ரு – ளி ல் தி ளைத்த ஆள–வந்–தார் “அவனை அடை–வ–தற்கு என்ன வழி?” என்று கேட்க, மணக்–கால் நம்பி “ஸர்வ தர்–மான் பரித்–யஜ்ய...” எனத்–த�ொ–டங்–கும் கீதை– யின் சரம ஸ்லோ–கத்தை உப–தே–சித்து, “அவனை அ டை – வ – த ற் கு அ வ னே வ ழி ! ” எ ன் று உப–தே–சித்–தார். “இந்–தக் கீதை–தான் என் பாட்–ட–னார் தேடி– வைத்த நிதியா?” என்று கேட்–டார் ஆள–வந்–தார். “இல்லை!” என்று ச�ொன்ன மணக்–கால் நம்பி, ஆள–வந்–தா–ரைத் திரு–வ–ரங்–கத்–துக்கு அழைத்–துச் சென்று திரு–வ–ரங்–க–நா–த–னைக் காட்டி, “உங்–க– ளு–டைய பாட்–ட–னார் நாத–மு–னி–கள் தேடி–வைத்த நிதி இதுவே. இவன்–தான் அழி–யாத செல்–வம், குறை–யாத செல்–வம், நீங்–காத செல்–வம். அத–னால் தான் ‘அவ்–யய நிதி’ என்–ற–ழைக்–கப்–ப–டு–கி–றான்!” என்–றார். அரங்–க–னைக் கண்ட ஆள–வந்–தார் ராஜ்–ஜி– யத்–தை–யும் செல்–வத்–தை–யும் துறந்து துறவு மேற்– க�ொண்டு திரு–வ–ரங்–கத்–தையே உறை–வி–ட–மா–கக் க�ொண்டு ஆசார்ய ப�ொறுப்–பும் ஏற்று, திரு–வர– ங்–க– நா–தனையே – தனக்கு நிதி–யா–கக் கருதி அவ–னுக்கு அனைத்–துத் த�ொண்–டு–க–ளும் செய்து வந்–தார். இன்–றும் திரு–வ–ரங்–கத்–தில் ஆள–வந்–தா–ரின் திரு– ந ட்– ச த்– தி – ர – ம ான ஆடி உத்– தி – ர ா– ட த்– த ன்று ஆ ள – வ ந் – த ா – ரு க் கு தூ து – வ – ளை க் கீ ரை சமர்ப்–பிக்–கும் வழக்–கம் இருந்து வரு–கி–றது. இவ்– வ ாறு அடி– ய ார்– க – ளு க்– கு க் குறை– ய ாத செல்– வ – ம ாக எம்– பெ – ரு – ம ான் விளங்– கு – வ – த ால், “அவ்–யய நிதி:” என்–றழை – க்–கப்–படு – கி – ற – ான். அதுவே விஷ்ணு ஸஹஸ்–ர–நா–மத்–தின் 30-வது திரு–நா–மம். “அவ்–ய–ய–நி–தயே நம:” என்று தின–மும் ச�ொல்லி வரு–ப–வர்–க–ளுக்கு நீங்–காத செல்–வம் நிறை–யும்.

(த�ொடர்ந்து நாமம் ச�ொல்–வ�ோம்) ðô¡

55

1-15 மார்ச் 2018

ஒடிஷா

மணவாழ்க்கையில் இணக்கமும், மகிழ்ச்சியும் அருளும் இறைவி! விஜ–ய–லட்–சுமி சுப்–பி–ர–ம–ணி–யம்

14.3.2018 ந�ோன்பு ன் ா ய ை ட ர ா க வ – ப ெ – ரு – ம ா – னு க் – கு – ரி ய எ ண் – ண ற ்ற சி திரு–நா–மங்–க–ளில் “ கேதா–ரேஸ்–வ–ரர்“ என்–ப–தும் ஒன்று,  கேதா–ரேஸ்–வ–ரர் என்ற திருப்–

பெ–யர�ோ – டு சிவ–பெ–ரும – ான் எழுந்–தரு – ளி – யி – ரு – க்–கின்ற ஆல–யங்–கள் இந்–தி–யா–வில் பல இருந்–தா–லும், அவற்–றில் மிகப் பிர–ப–ல–மா–னது உத்–த–ர–காண்ட் மாநி–லம், மந்–தா–கினி நதிக் கரை–ய�ோர– ம் அமைந்– துள்ள கேதார்–நாத் திருத்–த–ல–மா–கும். தங்–களை – ப் பிடித்த பிரம்–மஹ – த்தி த�ோஷம் நீங்–கும் ப�ொருட்டு பஞ்ச பாண்–டவ – ர்–கள் இங்கு சிவ–லிங்–கப் பிர–திஷ்டை செய்து வழி–பட்–டத – ா–கப் புரா–ணங்–கள் தெரி–விக்–கின்– றன. இதன் பழைய பெய–ரான கேதார் காண்–டின் தலை–வர் என்ற ப�ொருள் படும்  கேதார் நாத் என்–றும்,  கேதா–ரேஸ்–வ–ரர் என்–றும் இங்கு சிவ–பெ–ரு–மான் வழி–படப்–ப–டு–கி–றார். பார்–வ–தி–தே– வியை கேதார க�ௌரி என்று அழைப்–ப–தும் நம் வழக்–க–மாக இருக்–கிற – து. கண–வ–னுக்கு நீண்ட ஆயு–ளும் ஆர�ோக்–கி–ய– மும் நிலைத்து, மண–வாழ்க்–கை–யில் இணக்–க– மும் மகிழ்ச்–சி–யும் ஏற்–ப–டும் ப�ொருட்டு பார்–வதி தேவி–யைக் குறித்து பெண்–கள – ால் பல விர–தங்–கள்

அனுஷ்–டிக்–கப்–ப–டு–கின்–றன. க�ௌரி விர–தங்– கள் என்று அழைக்–கப்–ப–டும் இவற்–றில் ஒன்–றான ‘கேதார க�ௌரீ விர–தம்’ தீபா–வளி அன்று இந்–தியா முழு–வ–தும் அனுஷ்–டிக்–கப்–ப– டு–கி–றது. சிவ–பெ–ரு–மானை மட்–டுமே வணங்கி, வழி– பட்டு வலம் வரும் உறு– தி ப்– ப ாடு க�ொண்ட பிருங்கி என்ற முனி–வரை தன்–னை–யும் வணங்– கு– ம ாறு செய்ய பார்– வ தி தேவி கடுந்– த – வ ம் மேற்– க�ொ ண்டு சிவ– ப ெ– ரு – ம ா– னி ன் இடப்– பா– க த்– தை ப் பெற, சிவ– ப ெ– ரு – ம ான் அர்த்– த –நா–ரீஸ்–வ–ரர் ஆனார். இதன் ப�ொருட்டு பார்–வதி தேவி மேற்–க�ொண்ட விர–தத்தை அடிப்–படை – ய – ா–கக் க�ொண்டு அனுஷ்–டிக்–கப்–ப–டு–வது கேதார க�ௌரி விர–தம். இது தவிர, வட–சா–வித்ரி விர–தம் என்ற பெய–ரி–லும் வட மாநி–லங்–க–ளில் மேற்–க�ொள்–ளப்– ப–டுகி – ன்–றன. கார–டைய – ான் ந�ோன்பு, தமிழ்–நாட்–டில் அனுஷ்–டிக்–கப்–ப–டு–கி–றது. மண–மக்–களி – டையே – மகிழ்ச்–சியு – ம் இணக்–கமு – ம் ஏற்–ப–ட–வும், காதல் வயப்–பட்–ட–வர்–க–ளுக்கு விரை– வில் திரு–ம–ணம் கைகூ–ட–வும், பக்–தர்–கள் பிரார்த்– தனை செய்–யும் தல–மாக ஒடிஷா மாநி–லத்–தின் தலை–ந–க–ரான புவ–னேஷ்–வர் மாந–க–ரில் உள்ள  கேதா–ரேஷ்–வர் மந்–திர் திகழ்–கி–றது. இந்த ஆல–யம் இங்கு அமைந்–த–தன் பின்– னணி நிகழ்ச்சி சுவா–ர–சி–ய–மா–னது. கேதார் என்ற

ஆலய வளாகம்

56

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

குடி– யே – றி – ய – த ா– க – வு ம், சில நாட்– க ள் கழித்து, பார்– வ தி தேவி– யு ம் இங்கு வந்து சிவ– பெ– ரு – ம ா– னு – ட ன் இணைந்து க�ொ ண் – ட ா ள் எ ன் – று ம் தல புரா–ணம் ச�ொல்–கி–றது. ஒடிஷா புவ– னேஷ் – வ ர், காஞ்– சி – பு – ர த்– தை ப் ப�ோன்றே ஏகாம்ர க்ஷேத்–ரம் என்று புரா– ணங்– க – ளி ல் வர்– ணி க்– க ப்– ப – டு – கி–றது. அடர்ந்த மாம–ரங்–கள் நிறைந்–தி–ருந்த இப்–ப–கு–தி–யில், ஒற்றை மாம– ர த்– தி ன் கீழ் சிவ–பெ–ரு–மான் காட்சி அளித்– தால் இது–வும் ஏகாம்–ரத் தல– மாக (ஏக=ஒற்றை ஆம்– ரம்= மாம–ரம்) ப�ோற்–றப்–ப–டு–கி–றது. காஞ்–சி–யில் ஒரு மாம–ரத்–தின் கீழ் இருந்த சிவ–லிங்–கத்தை பார்–வதி தேவி தவ–மிய – ற்றி வழி– பட்–டதை – ப் ப�ோன்றே, இங்–கும் க�ௌரி தேவி சிவ–பெ–ரும – ானை ந�ோக்–கித் தவம் செய்து மணம் புரிந்து க�ொண்–ட–தாக ஐதீகம் உள்–ளது. மேலும் காஞ்–சிபு – ர– ம்

கேதார க�ௌரி சந்நதி

இளை–ஞன் தான் உயி–ருக்–கு–யி–ராய் நேசித்த க�ௌரி–யைத் திரு–ம–ணம் செய்து க�ொள்–வதை உற–வின – ர்–கள் தடுத்–தத – ால் அவர்–கள் இரு–வரு – ம் இவ்–வி–டத்தை விட்டு புறப்–பட்–டுச் சென்–ற–னர். காட்டு வழி–யில் செல்–லும்–ப�ோது, க�ௌரி–யின் தாகத்– தை த் தீர்க்க தண்– ணீ ர் தேடிச்– சென ்ற கேதார், ஒரு புலி–யால் க�ொல்–லப்–பட்–டான். நடந்– ததை அறிந்த க�ௌரி, ஒரு குளத்–தில் குதித்து தன்னை மாய்த்–துக் க�ொண்–டாள். இவர்–கள் பெய–ரா–லேயே இங்–கள் ஈசன், இறைவி இரு–வ– ரும் அழைக்–கப்–படு – கி – ன்–றன – ர் என்–றும் இப்–பகு – தி மக்–கள் கூறு–கின்–ற–னர். அக்–கா–லத்–தில் உட்–கல் என்ற இப்–பகு – தி – யை ஆண்டு வந்த லலா–டேந்து கேசரி என்ற மன்–னன் இச்–சம்–ப–வத்–தைக் கேள்–விபட்டு மனம் வருந்தி, காத–லர்–களு – க்கு தெய்–வீக தம்–பதி – க – ள – ான  கேதா– ர – ந ா– த – ரு ம், க�ௌரீ தேவி– யு ம் அருள்– பு – ரி ய வேண்– டு ம் என்ற எண்–ணத்–த�ோடு இந்த அழ–கிய ஆல–யத்தை அமைத்–த–தாக கூறப்–ப–டு–கிற – து. காசித்–தல – த்–தில் எழுந்–தரு – ளி – யி – ரு – க்–கும் சிவ–பெ–ரும – ான் ஒரு–முறை, காசி–யில் இரைச்–சல் மிக–வும் அதி–மாகி தன்–னால் தியா–னம் செய்ய முடி–யாத நிலை ஏற்–பட்–டதை நார–த–ரி–டம் தெரி–வித்து, தனக்கு ஒரு ஏகாந்–த–மான, அமை–தி–யான இடத்–தைத் தேடிக் கண்–டு–பி–டிக்–கு–மாறு கூறி–னா–ராம். நார–த–ரும் அவ–ரி–டம், இந்த புவ–னேஷ்–வர் தலமே அதற்– கு ச் சிறந்– த து என்று கூற, சிவ– ப ெ– ரு – ம ான் இங்கு வந்து

க�ௌரி குண்ட்

ப�ோன்றே க�ோவில் மாந–க–ரா– கப் ப�ோற்–றப்–படு – ம் புவ–னேஷ்வ – – ரில், அக்–கா–லத்–தில் 3000க்கும் மேற்–பட்ட ஆல–யங்–கள் இருந்–த– தா–க–வும், தற்–ப�ோது சுமார் 700 ஆல–யங்–களே இருப்–பத – ா–கவு – ம் கூறு– கி – ற ார்– க ள். நக– ர த்– தி ன் மூலை முடுக்– கு – க – ளி ல் எல்– லாம் அரிய ஆல–யங்–கள் உள்– ளன. இங்–குள்ள ஆல–யத்தை ðô¡

57

1-15 மார்ச் 2018

தேவி சந்நதியில் சிங்கம்

க�ோஷ்ட கணபதி

வாயிலில் சிங்கங்கள்

பஞ்ச முக அனுமன் சிவ–பெ–ரு–மான் தானே கட்–டிக் க�ொண்–ட–தா–க–வும் கூறு–கிற – ார்–கள்.  கேதா– ர ேஸ்– வ – ர ர் ஆலய வளா– க த்– தி ல்  கேதா–ரேஸ்–வ–ர–ருக்–கும்,  கேதார க�ௌரி தேவிக்–கும் தனித் தனியே இரண்டு ஆல–யங்– கள் உள்– ள ன. ஒடிஷா பாணி– யி ல் அமைந்த இந்த ஆல– ய த்– தி ன் விமா– ன ம், பூரி விமா– ன ம் ப�ோன்றே கம்–பீர– ம – ா–கக் காட்சி தரு–கிற – து. இங்–கும் நுழை– வ ா– யி – லி ல் இரு மருங்– கி – லு ம் வண்– ண ம் தீட்–டப்–பட்ட இரண்டு சிங்–கங்–கள் உள்–ளன. பத்–தா– வது நூற்–றாண்–டில் ச�ோம வம்ச அர–ச–ரால் இந்த ஆல–யங்–கள் கட்–டப்–பட்–ட–தா–கக் கூறப்–பட்–டா–லும், இரண்டு ஆல–யங்–க–ளும் வெவ்–வேறு கால கட்– டங்–க–ளில் கட்–டப்–பட்–ட–தாக ஆரா–ய்ச்–சி–யா–ளர்–கள்

58

1-15 மார்ச் 2018

 கேதாரேஸ்வரர் கேதார க�ௌரி மணக்கோலம் வண்ணச் சித்திரம் கரு–து–கின்–ற–னர். முதன் முத–லில் இங்கு கேதார க�ௌரி ஆல–யம் கட்–டப்–பட்–டது என்–றும் பின்–னரே சிவ–பெ–ரும – ா–னுக்கு ஆல–யம் அமைந்–தது என்–றும் ச�ொல்–கி–றார்–கள். கரு–வ–றை–யில்  கேதா–ரேஸ்–வ–ரர், சிவ–லிங்க உரு–வில் தெற்கு ந�ோக்–கிக் காட்சி தரு–கி–றார். ஆனால், கேதார க�ௌரி தேவிய�ோ கிழக்கு ந�ோக்–கிக் க�ோயில் க�ொண்–டி–ருக்–கி–றாள். பெரும்– பா–லான தமி–ழக ஆல–யங்–க–ளில் சிவ–பெ–ரு–மான் கிழக்கு திசை ந�ோக்–கி–யும், தேவி தெற்கு திசை ந�ோக்–கி–யும் இருப்–ப–தைக் காண–லாம். ஆனால், இத்–த–லத்–தில் அந்த அமைப்பு மாறி–யி–ருப்–பது தனிச் சிறப்–பா–கும். தேவி கிழக்கு ந�ோக்கி க�ோயில் க�ொண்–டுள்–ள–தால் இத்–த–லத்–தில் முதன்–மு–த–லில் தேவிக்கு ஆல–யம் அமைந்–திரு – க்–கல – ாம் என்–றும்,

 கேதார க�ௌரி இது காஞ்–சி–யைப் ப�ோன்றே ஒரு தேவித் தலம் என்–றும் கருத இட–முள்–ளத – ா–கக் கூறு–கின்–ற–னர். கரு–வறை – யி – ல்  கேதா–ரேஸ்–வர– ரி – ன் ஆவுடை தரை–ய�ோடு தரை–யா–கப் பதிக்–கப்–பட்–டி–ருக்–கி–றது. வழக்–க–மாக சிவ–லிங்–கம் ப�ொருந்–தும் பாணம் ஆவுடை - காணப்–ப–ட–வில்லை. கரு–வ–றை–யைச் சுற்–றி–லும் உள்ள க�ோஷ்–டங்–க–ளில் விநா–ய–கர், கார்த்– தி – கே – ய ர், பார்– வ தி தேவி ஆகி– ய�ோரை தரி–சிக்–க–லாம். (இவர்களை பார்ச்வ தேவ–தை–கள் என்று குறிப்–பிடு – கி – ன்–றன – ர்). எட்டு அடி உய–ரத்–தில் பஞ்ச முக அனு–மன் காட்சி தரு–கி–றார். திருச்–சுற்– றில் மூன்று சிவ–லிங்–கங்–க–ளுக்கு மூன்று தனித் – ன் அமைந்–துள்–ளன. தனிச் சந்–நதி–கள் விமா–னத்–துட திருச்–சுற்று மற்–றும் மண்–ட–பச் சுவர்–களை சிவ பார்–வதி, அர்த்–த–நா–ரீஸ்–வ–ரர், விஷ்ணு ப�ோன்ற வண்–ணச் சித்–தி–ரங்–கள் அலங்–க–ரிக்–கின்–றன. ஆலய வளா–கத்–தில் கீரா குண்ட் மற்–றும் மரீசி – க் குளங்–கள் உள்– குண்ட் என்ற இரண்டு தீர்–த்த ளன. நன்கு பரா–மரி – க்–கப்–படு – ம் இந்–தக் குளங்–களி – ன் நீர் தெளிந்து சுத்–த–மா–கக் காட்சி தரு–கி–றது. மருத்– து–வக் குணங்–கள் க�ொண்–ட–தா–கக் கரு–தப்–ப–டும் கீரா குண்ட் நீர் ந�ோய்–க–ளைக் குண–மாக்–கும் ஆற்–றல் க�ொண்–டது என–வும் மரீசி குண்ட் நீரைப் பெண்–கள் அருந்–தி–னால் கருத்–த–ரிக்–கும் வாய்ப்பு எளி–தில் கிட்–டும் என–வும் பக்–தர்–கள் நம்–புகி – ன்–றன – ர். சைத்ர சுக்ல அஷ்–டமி நாளன்று வட மாநி–லங்–க– ளில் அச�ோ–காஷ்–டமி அனுஷ்–டிக்–கப்–ப–டு–கி–றது. இந்–நா–ளில் அதிக அள–வில் பெண்–கள் இந்த ஆல–யத்–திற்கு வந்து மரீசி குண்ட் புனித நீரை பிர–சா–த–மாக வாங்–கிச் செல்–கின்–ற–னர். சந்–தா–னம் வேண்டி இயற்–றப்–படு – ம் சந்–தான சப்–தமி – யு – ம் இதை– ய�ொட்–டியே அனுஷ்–டிக்–கப்–ப–டு–கி–றது. மாத சிவ–ராத்–திரி, பிர–த�ோஷ – ம் ப�ோன்ற நாட்–கள் சிறப்–பா–கக் க�ொண்–டா–டப்–படு – ம் இந்த ஆல–யத்–தில்,

ஒவ்–வ�ோர் ஆண்–டும் மஹா–சி–வ–ராத்–திரி நாளன்று ஆயி–ரக்கணக்–கான பக்–தர்–கள் வந்து வழி–பட்–டுச் செல்–கின்–ற–னர். புவ–னேஷ்–வரி – ல் உள்ள மிகப் பெரிய சிவா–லய – – மான லிங்–கர– ாஜ் ஆல–யத்–தில் லிங்–கர– ாஜ் - கேதார க�ௌரி தேவி–யின் திருக்–கல்–யா–ணம் மே மாதம் சீதள ஷஷ்டி அன்று மூன்று நாட்–கள் விம–ரிசை – ய – ாக நடை–பெ–று–கி–றது. இதை–ய�ொட்டி  லிங்–க–ராஜ் அலங்–க–ரிக்–கப்–பட்ட ரதத்–தில் ஊர்–வ–ல–மாக  கேதா–ரேஸ்–வ–ரர்-கேதார க�ௌரி ஆல–யத்–திற்கு வருகை தர, திருக்–கல்–யாண வைப–வம் நடை–பெ–று– – ான மக்–கள் கலந்து கி–றது. இதை–ய�ொட்டி ஏரா–ளம க�ொள்–ளும் லிங்–க–ராஜ் ஜாத்ரா நடை–பெ–று–கிற – து.  கேதார் க�ௌரி ஆல–யத்–திற்கு அரு–கில்  முக்–தேஷ்–வர்,  சித்–தேஷ்–வர்,  ராஜா–ராணி ஆகிய பிர–ப–ல–மான ஆல–யங்–கள் உள்–ளன. ஒடிஷா மாநி–லத் தலை–நக – ர– ான புவ–னேஸ்–வர்பூரி சாலை–யில் புவ–னேஸ்–வர்  முக்–தேஷ்–வர் ஆல–யத்–திற்கு அரு–கில் இந்த கேதா–ரேஸ்–வ–ரர் ஆல–யம் அமைந்–துள்–ளது. காலை 5 முதல் இரவு 8 மணி வரை திறந்து வைக்–கப்–ப–டு–கி–றது. மணம்–பு–ரி–ய–வி–ருக்–கும் பெண்–க–ளும் ஆண்–க– ளும் தங்–கள் திரு–ம–ணம் இனிதே முடிந்து மண– வாழ்க்கை சிறப்–பாக அமை–ய–வும், தாம்–பத்–தி–யத்– தில் ஒற்–றுமை வலுப்–பட – வு – ம் இந்த ஆல–யத்–திற்கு வந்து  கேதா–ரேஸ்–வ–ரர்,  கேதார க�ௌரியை வழி–பட்–டுச் செல்–கின்–ற–னர்.

Statement of Ownership and other Particulars about AANMEEGAM PALAN Fortnightly Form IV (Rule 8) Place of Publication

: 229, Kutchery Road, : Mylapore, : Chennai-600 004.

Periodicity

: Fortnightly

Editor, Printer & Publisher Nationality Address

Names and address of Individuals who own the Newspaper and Partners or Shareholders holding more than one per cent of the total Capital.

: R.M.R. Ramesh : Indian : 229, Kutchery Road, Mylapore, Chennai-600 004. : Kal Publications (P) Ltd., : 229, Kutchery Road, : Mylapore, : Chennai-600 004.

I, R.M.R. Ramesh, hereby declare that the particulars given above are true to the best of my knowledge and belief.

Date: 1-3-2018.

Sd/(R.M.R. RAMESH) Publisher

ðô¡

59

1-15 மார்ச் 2018

52

ய�ோகத்தில் குறுக்கிடும்

ர�ோகம் எது? நா ன் சமய மேடை–க–ளில் அடிக்–கடி அடிக்– கடி ஒரு விஷ–யத்–தைச் ச�ொல்–வேன்; நீங்–கள் கேட்–டி–ருப்–பீர்–கள். அது என் ஜாத–கத்–தைப் பற்–றி–யது. ‘ஐம்–பது வய–துக்கு மேல் நான் ஒரு சாமி– யா– ர ா– க வ�ோ அல்– ல து அந்– த க் குணங்– க ள்

60

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

க�ொண்– ட – வ – ன ா– க வ�ோ மாறி– வி – டு – வ ேன்’ என்று குறிப்–பிட்–டதே அது. அப்–படி ஒரு–வர் குறிப்–பிட்–ட–ப�ோது எனக்கு வயது இரு–பத்து ஒன்று. இப்–ப�ோது ஐம்–ப–தைக் கடந்–து–விட்–டேன். இந்த முப்– ப து ஆண்டு கால– மு ம் அவர்

ச � ொ ன்ன து ப�ோ ல – வ ே – தா ன் வா ழ ்க்கை ஓடியிருக்கிறது. இப்– ப�ோ து மன�ோ– ப ா– வ ம் மட்– டு – மி ன்றி, உணவு முறை– கூ ட சாமி– ய ார் முறை– ய ாகி இருக்–கி–றது. எந்–தெந்–தக் காரி–யங்–களை நான் பிரி–யத்–த�ோடு செய்–வேன�ோ, அதை–யெல்–லாம் இறை–வன் வெறுக்க வைத்–தி–ருக்–கி–றான். எவ்–வெ–வற்றை நான் விரும்ப மாட்–டேன�ோ, அவற்–றையெ – ல்–லாம் ஏற்–றுக்–க�ொள்–ளும்–படி கட்டளை இட்–டி–ருக்–கி–றான். உ ண – வி ல் ஒ வ் – வ� ொ ரு ப�ொரு–ளாக வெறுக்க வைக்–கி– றான். ஆனால், சிந்–தனை – யி – ல் நிதா–னத்தை ஏற்–ப–டுத்–தி –யி–ருக்–கி–றான். எனக்கு எதிர்– க ா– ல ம் ச�ொன்– ன – வ ர், என் கைரே– கை – க ளை மட்– டு ம்– தா ன் பார்த்– து ச் ச�ொன்–னார். ரேகை, ஜ�ோசி–யம், ஜாத–கம் - இவை சரி–யா–கப் பார்க்–கப்–படு – ம – ா–னால், விஞ்–ஞா–னம் உல–கத்–தைக் கணிப்– ப – து – ப�ோ – ல வே இவை வாழ்க்– கை – யை க் கணித்–து–வி–டும். இறை–வ–னு–டைய படைப்–பில் ஒரு கன்–றுக்– குட்–டிக்–கும்–கூட ஜாத–கம் இருக்–கி–றது.

கன்–றுக்–குட்டி என்ன, கட–வுளு – க்–கேகூ – ட ஜாத–கம் இருக்–கி–றது. திருப்–பதி – யி – ல் நிற்–கும் பெரு–மாள்–தான் அழ–கர் க�ோயி–லி–லும் நிற்–கி–றார். ஆனால், திருப்– ப தி சமஸ்– தா – ன ா– தி – ப தி – ார்; அழ–கர் க�ோயி–லில் க�ோடீஸ்–வர– ர– ா–கத் திகழ்–கிற பெரு–மாள் அன்–றா–டம் தடு–மா–று–கி–றார். இத்–த–னைக்–கும் காலத்–தால் திருப்–ப–திக்கு முந்–தி–யது அழ–கர் மலை என்று கரு–தப்–ப–டு–கி–றது. கட்–டிய – வ – ன் ஜாத–கம் எப்–படி – ய�ோ யார் கண்–டது? எனக்–குத் தெரிந்த நல்ல குடும்–பத்–திலே பிறந்த அழ–கான பெண்–ண�ொ–ருத்தி, வசதி இல்–லாத ஒரு அரைப்–பைத்–திய – த்தை மணந்–துக� – ொண்டு, இட்லி சுட்டு வியா–பா–ரம் செய்–கி–றாள். பார்த்– தா ல் ப�ொத ப�ொத– வெ ன்று இருப்– பாள் ஒருத்தி. வீதி–யில் ப�ோகும் விலங்–கு–கள்– ðô¡

61

1-15 மார்ச் 2018

கூட அவளை ஏறெ–டுத்–துப் பார்க்க மாட்டா; அவ– ளுக்கு லட்–சா–தி–பதி வீடு; அழ–கான மாப்–பிள்ளை கிடைத்–து–விட்–டது. க�ோ யி – லு க் கு ஜ ாத – க ம் இ ரு க் – கி – ற து . குருக்–க–ளுக்கு ஜாத–கம் இருக்–கி–றது. க�ோயில் கட்–டி–யவ – –னுக்–கும் ஜாத–கம் இருக்–கி–றது. ராம–னு–டைய ஜாத–கத்–தி–லும், பெண்–டாட்–டி– யைப் பறி–க�ொ–டுக்–கும் கட்–டம் இருக்–கி–றது. சீதை பிறக்–கும்–ப�ோதே அவள் கைரே–கையி – ல், அவள் காட்–டுக்–குப் ப�ோவாள் என்–றி–ருந்–தி–ருக் –கி–றது. ஒரு காரி– ய ம் நடை– பெ – று – கி – ற து என்– ற ால், அதற்கு நாம் கார–ண–மில்லை என்–றால், ஏத�ோ நமக்–குத் தெரி–யாத ஒரு சக்–திதானே – கார–ணம்? தேர்–தல் நடத்–து–வ–தும் நடத்–தா–த–தும் ஒரு–வர் கையில் இருந்–த–ப�ோது, அவர் தேர்–தல் நடத்–து– வா–னேன்? த�ோல்–வி–யுற்று அவ–திப்–ப–டுவா – –னேன்? பெரிய பெரிய சாமர்த்–தி–ய–சா–லி–க–ளை–யெல்– லாம் ஜாத–கம் பிட–ரி–யைப் பிடித்–துத் தள்–ளு–கி–றது. இந்– தி – ய ா– வு க்– கு ச் சுதந்– தி – ர ம் வந்த அதே நேரத்–தில் பாகிஸ்–தா–னும் பிரிந்–தது. ப ா கி ஸ் – தா ன் ஜ ாத – க த் – தி ல் ராணுவ ஆட்சி என்–றும், இந்–தி–யா– வின் ஜாத–கத்–தில் கலப்–பட – ம், குழப்– பம் என்–றும் இறை–வன் அப்–ப�ொ– ழுதே எழுதி வைத்–தி–ருக்–கி–றான்! நினைக்– க ாத ஒன்று நடக்– கு ம்– ப�ோது அதுவே ஜாத– க ப் பலன் என்–றாகி விடு–கி–றது. இது மாதிரி விஷ–யங்–க–ளில் இந்– துக்– க – ளி ன் நம்– பி க்கை எவ்– வ – ள வு அர்த்த புஷ்டி வாய்ந்–தது என்–பத – ைக் காண முடி–கி–றது. நட்–சத்–தி–ரங்–க–ளைக் க�ொண்டு, பிறந்த தேதி–யைக் க�ொண்டு பலன் ச�ொல்–லும் பழக்–கம் நாக–ரி–கத்–தில் முன்–னே–றிய மேல்–நாட்–டுக்–கா–ர–ருக்– கும் உண்டு. அங்–கே–யும் நீங்–கள் பார்த்–தால் மேஷம், ரிஷ– பத்–திற்கு நாம் என்ன படம் ப�ோடு–கிற�ோ – ம�ோ அதே படங்–க–ளைத்–தான் ஆங்–கி–லே–யர்–க–ளும் ப�ோடு–கி– றார்–கள்; ஜெர்–மா–னி–யர்–க–ளும் ப�ோடு–கி–றார்–கள். கார–ணம், இந்த ஜ�ோதிட சாஸ்–தி–ரத்–துக்கு மூலம் வட–ம�ொழி. விண்–ணி–யல் அறி–வும், விஞ்–ஞான அறி–வும் இந்–துக்–க–ளிட – –மி–ருந்து எழுந்–ததே. சந்–திர மண்–ட–லம் எவ்–வ–ளவு தூரத்–தில் இருக்– கி–றது என்–பத – ை–யும் இந்–து–ம–தம் கூறிற்று; சந்–திர கிர–ணம் பிடிப்–பத – ை–யும் அது–தான் கூறிற்று. இன்று செயற்–கைக்–க�ோள் பறக்–க–வி–டப்–ப–டு– கி–றது. அதற்கு ‘ஆரி– ய ப்– பட்– டா’ என்று பெயர் வைக்–கப்–ப–டு–கி–றது. இந்த ஆரி–யப்–பட்டா என்–ப–வர் இந்து ஞானி, விஞ்– ஞ ானி. ஆயி– ர ம் ஆண்– டு – க – ளு க்கு முன் கேர–ளா–வில் வாழ்ந்–த–வர். முதன்–மு–த–லில் வான மண்–ட–லத்–தைப்–பற்றி ஆராய்ச்சி நடத்–தி–ய–வர்.

வம்–சங்–க–ளையே மாற்றி அமைத்த சாணக்– கி–யர், பல காலங்–க–ளுக்–குப் ப�ொருந்–தக்–கூ–டிய ராஜ தந்–தி–ரத்தை எழு–தி–னார். சில க�ோயில்–க–ளில் பிரா–கா–ரச் சுவர்–க–ளில் இன்ன காலத்– தி ல் இன்ன காரி– ய ம் நடக்– கு ம் என்–பதே எழு–தப்–பட்–டி–ருக்–கி–றது. உலக வாழ்க்–கை–யில் இந்–துக்–கள் த�ொடாத பகு–தி–களே இல்லை. எ த் – தனை ப கு த் – த – றி – வு – க ள் ப� ொ த் – து க் – க�ொண்டு ஓடி வந்–தா–லும், கடை–சி–யில் எங்கே ப�ோகி–ற�ோம் என்று தெரி–யா–ம–லே–தான் கண்–மூட வேண்–டி–யி–ருக்–கி–றது. அந்த இடத்–தைத்–தான் இந்–தும – த – ம் ‘ஈஸ்–வர– ன்’ என்று அழைக்–கி–றது. ச�ொல்–லப்–ப�ோ–னால், இந்–து–ம–தச் சக்–க–ரத்–திற்– குள்ளே தான் உல–கமே சுழன்–று–க�ொண்–டி–ருக்– கி–றது. இந்து மதத்– தி ல் ஆயி– ர த்– தி ல் ஒரு பகு– தியை எடுத்–துக்–க�ொண்–டு–தான் மற்ற மதங்–கள் உரு–வாக்–கப்–பட்–டன. ஜய–தே–வர், புத்–த–ரைக்–கூட கிருஷ்–ண–னின் அவ–தா–ரம் என்–கி–றார். ‘கிறிஸ்–து’ என்ற வார்த்–தைக்–கும் ‘கிருஷ்–ணன்’ என்ற வார்த்–தைக்–கும் உள்ள ப�ொருத்–தம் பற்–றியு – ம், இரு–வ– ரும், மாட்–டுக் க�ொட்–டிலி – லே வளர்ந்–த– வர்–கள் என்–பது பற்–றியு – ம் காஞ்–சிப் பெரி–யவ – ர்–கள் ஒரு கட்–டுரை – யி – ல் கூறி இருக்–கி–றார்–கள். மலே–சிய – ா–வின் பெரிய ராணிக்கு, ‘பர– ம ேஸ்– வ ரி நாச்– சி – ய ார்’ என்று பெ ய ர் . ஆ ன ா ல் , அ வ ர் ஒ ரு முஸ்–லிம். மலே–சி–யா–வி–லும், இந்–த�ோ–னே– ஷி–யா–வி–லும் ஆட்–சியை, ‘பாது–கா’ என்–றார்–கள். பர– த ன் ராம– னி ன் பாது– கை – க– ள ைப் பெற்– று க்– க� ொண்– ட – து ம், ஆட்சி நடத்– தி – ய – து ம் நமக்கு நினை– வி ற்கு வரு–கின்–றன. தாய்–லாந்–தி–லும், கம்–ப�ோ–டி–யா–வி–லும் சகுன நம்– பி க்கை, விக்– கி – ர க ஆரா– தனை , இந்– து ப் பண்–டி–கை–கள் ப�ோன்ற விழாக்–கள் ஏரா–ளம். மெக்–சி–க�ோ–வில் ஒரு விநா–ய–கர் க�ோயி–லைக் கண்–டு–பி–டித்–தி–ருக்–கி–றார்–கள். அந்–நாட்–டைப் பற்றி ஒரு புத்–தக – ம் வெளி–வந்–தி– ருப்–பதா – க – வு – ம், அதிலே ஆதி–வாசி – க – ள் நட–னம – ா–டும் படம் ஒன்று வெளி வந்–திரு – ப்–பதா – க – வு – ம், காஞ்–சிப் பெரி–யவ – ர்–கள் கூறு–கிற – ார்–கள். அதிலே நட–னம – ா–டும் எல்–லாப் பெண்–களுக்–கும் நெற்–றி–யில் ஒரு கண் வரை–யப்–பட்–டி–ருப்–ப–தா–க–வும் கூறு–கி–றார்–கள். கடல் க�ொள்–ளப்–பட்ட லெமூ–ரியா கண்–டத்–தில் எல்–ல�ோ–ருக்–குமே மூன்று கண்–கள் இருப்–ப–தாக பன்– ம� ொ– ழி ப் புல– வ ர் அப்– ப ாத்– து – ரை – ய ார் தன் ஆராய்ச்சி நூலில் குறிப்–பிட்–டுள்–ளார்–கள். ப ா ர் க் – க ப் – ப�ோ – ன ா ல் இ ந் து ம த த் – தி ன்

கவிஞர்

கண்ணதாசன்

62

1-15 மார்ச் 2018

தத்– து – வ ங்– க ள் எல்– ல ாமே ஆழ– ம ான அர்த்– த ம் உடை–யவை என்–பது மட்–டு–மல்ல, இறை வழி–பா– டும் சமய சார்–பும் முதன்–மு–த–லில் உரு–வாக்–கப்– பட்–டதே இந்–துக்–களா – ல் என்று த�ோன்–று–கி–றது. மரத்–தடி கிளி ஜ�ோசி–யனி – ல் இருந்து, மெக்–சிக�ோ பேரா–சிரி – ய – ர் வரை எல்–ல�ோரு – ம் நம்–புவ – து, ‘எல்லா விஷ–யங்–க–ளை–யும் உள்–ள–டக்–கி–யது இந்–து–ம–தம் ஒன்–றே’ என்–ப–தைத்–தான்.

நா

ன்கு ஆண்–டுக – ளு – க்கு முன்பு ‘சுவாமி ஐயப்– பன்’ படத்–திற்கு வச–னம் எழு–து–வ–தற்–கா–கத் திரு–வ–னந்–த–பு–ரம் சென்–றி–ருந்–தேன். ‘திரு–வன – ந்–தபு – ர– ம் கிளப்–’பி – ல் தங்கி இருந்–தேன்.

– ணி – ய – ன் தயா–ரிப்–பா–ளர் ‘மெரி–லாண்ட்’ சுப்–பிர– ம பிள்ளை என்–னிட – ம் பேரன்பு க�ொண்–ட–வர். அவ– ரு–டைய டப்–பிங் படத்–திற்–கு–கூட நான்–தான் எழுத – ர். ஆகவே நேர– வேண்–டும் என்று ஆசைப்–ப–டு–பவ டி–யா–க–த் தமி–ழில் எடுக்–கும் படத்–திற்கு என்னை அழைத்–தி–ருந்–தார். அவர் தமி–ழ ர். திரு–வ – ன ந்– த– பு– ர ம் மேய– ர ாக இருந்–தார். உத்–த–ம–மா–ன–வர், உயர்ந்–த–வர் என்று கேரள மக்–க–ளால் புக–ழப்–ப–டு–ப–வர். இருக்–கும் இடத்–திற்கு விசு–வா–சம் மிக்–க–வன் தமி–ழன் என்ற முறை–யில், அவர் வீட்–டில்–கூட மலை–யா–ளத்–தில்–தான் பேசு–வார். கேரள அர–சாங்–கத்–தில் யார் பத–விக்கு வந்– தா–லும் அவர்–கள், அவ–ரி–டம் மதிப்பு வைப்–பார்– கள். அவ–ரது பிள்–ளை–க–ளில் ஒரு–வர் மிகச்–சி–றந்த டாக்–ட–ராக இருக்–கி–றார். வெண்–ணிற ஆடை நிர்–மல – ா–வுக்கு கார் விபத்து ஏற்–பட்–டப�ோ – து, அவர்–கள்–தான் அவ்–வள – வு உத–வி– யும் செய்–தார்–கள். திரு–வ–னந்–த–பு–ரத்–தில் நான் ப�ோய் இறங்–கி–ய– துமே ஐயா–விட – ம் நான் கேட்ட உதவி ‘பெத்–தடி – ன்’ ப�ோட டாக்–டர் வேண்–டும், என்–பதே. உடனே அவர், ‘ஐய�ோ ஐயப்பா!’ என்று கன்–னத்–தில் அடித்–துக் க�ொண்–டார். ஆனால், என் வற்–பு–றுத்–த–லுக்–காக, தன் மக– னி–டம் அழைத்–துச்–சென்–றார். அவ–ரும் தயக்–கத்– த�ோடு, எனக்கு ஊசி ப�ோட்–டார். தின–சரி நான் எழு–திய – தை அவர் படிக்க வரும்– ப�ோ–தெல்–லாம், ‘‘ஐய்–யப்–பன்–தான் உங்–களு – ட – ைய இந்–தப் பழக்–கத்தை நிறுத்த வேண்–டும்–’’ என்–பார். ‘‘இனி எங்கே இதை நான் நிறுத்–துவ – து? ஒரு நாளைக்கு ஆயி–ரத்து இரு–நூறு மில்–லி–கி–ராம் ப�ோடும் அள–விற்கு வந்–து–விட்–டது. இது மர–ணத்– த�ோ–டு–தான் முடி–யும்–’’ என்று நான் ச�ொல்–வேன். ‘‘இல்லை. ஐயப்–ப–னின் சக்தி உங்–க–ளுக்–குத் தெரி–யாது. நீங்–கள், ‘கிருஷ்ணா, கிருஷ்–ணா’, என்று ச�ொல்–லிப் பழக்–கப்–பட்–ட–வர்–கள். ஆர�ோக்– கி–யத்–திற்கு ஐயப்–ப–னை–விட வேறு தெய்–வமே கிடை–யாது. சத்–த–மில்–லா–த–வன் நுழைய முடி–யாத இடம் சப–ரிம – லை ஒன்–றுதா – ன். நீங்–கள் பாருங்–கள். பெத்–த–டின் பழ–கி–ய–வனை திருத்–த–வும் முடி–யாது; நிறுத்–த–வும் முடி–யாது, என்–பார்–கள். ஐயப்–பன் அரு–ளால் நீங்–கள் நிறுத்தி விடு–வீர்–கள்–’’ என்–பார்.

‘‘பார்க்– க – ல ாம்– ’ ’ என்– ப தே என் பதி– ல ாக இருக்–கும். ‘ஐயப்–பன்’ படத்–தில் தெய்வ நம்–பிக்கை இல்– லாத நாத்–தி–கன் ஒரு–வ–னுக்கு வயிற்–று–வலி வந்து ஐயப்–பன் பிர–சா–தத்–தால் தீர்ந்–துவி – டு – ம் ஒரு கட்–டம். அதை எழு–தும்–ப�ோது எனக்கு உடம்பு புல்–ல– ரித்–தது. ‘பெத்–த–டி–’–னுக்கு அப்–ப–டிப்–பட்ட சுபா–வம் உண்டு என்–ப–தால், அதை ஒரு அருள் என்று நான் அன்று கரு–த–வில்லை. எழுதி முடித்த என்னை விமான நிலை–யத்– திற்கு வழி–ய–னுப்–பும்–ப�ோது ஐயா உருக்–க–மா–கச் ச�ொன்–னார், ‘‘அடுத்த தடவை நாம் சந்–திக்–கும்– ப�ோது உங்–களு – க்கு இந்–தப் பழக்–கம் இருக்–காது!’’ என்று. ஒரு சிரிப்–புத்–தான் என் பதி–லாக இருக்–காது. சென்–னைக்கு திரும்–பி–ய–தி–லி–ருந்து ஏதேத�ோ கன–வு–கள் வந்–தன. பெத்–த–டின் சுக–மாக இருந்–த– து–ப�ோய் ப�ோட்–ட–வு–டன் எரிச்–ச–லும், மயக்–க–மும், குழப்–ப–மும் வந்–தன. சாப்–பிட முடி–ய–வில்லை. தூங்க முடி–ய–வில்லை. அதைக்–கூட நான் தாங்– கிக் க�ொண்–டேன். ஆனால், நான் உயி–ரா–கக் கரு–தும் எழுத்–தும் தடை–பட்–டது. எனக்–குப் பயம் வந்–து–விட்–டது. செய–லற்–ற–வ–னாகி மக்–க–ளால் மறக்–கப்–பட்டு, இறு–திக – ா–லம் வரும�ோ என்று நடுங்–கினே – ன். ஏப்–ரல் 6ம் ேததி–யன்று நானே விஜயா நர்–சிங் ஹ�ோமில் ப�ோய்ப்–ப–டுத்து விட்–டேன். தாள முடி–யாத உடல் வலி–யை–யும் மூன்று மாதம் தாங்–கிக்–க�ொண்டு அந்–தப் பழக்–கத்தை அறவே நிறுத்தி விட்–டேன். ‘தின–சரி ஆயி–ரத்து இரு–நூறு மில்–லி–கி–ராம் ப�ோட்–ட–வன் ஆப–ரே–ஷன் இல்–லா–மல் அறவே நிறுத்–திய – து வர–லாற்–றிலேயே – முதல் தட–வை’ என்– கி–றார்–கள் டாக்–டர்–கள். இது ஐயப்–பன் அருள்–தான் என்று ச�ொன்–னால் நான் எப்–படி மறுக்க முடி–யும்? கட–வுள் நம்–பிக்–கைய – ற்–றவ – ர்–கள் ஓர–ளவு அதி–க– மாக உள்ள கேர–ளா–வில் மலை–யாள ‘ஐயப்–பன்’ படம் மாபெ–ரிய வர–லாற்–றைப் படைத்–திரு – க்–கிற – து. தமிழ் நடி–கர்–கள் நடித்த அதன் தமிழ்ப்–ப–திப்பு தமி–ழக – மெ – ங்–கும் வெற்–றிந – டை ப�ோடு–கிற – து. நீண்ட நாட்–க–ளுக்–குப் பிறகு நான் வச–ன–மெ–ழு–தி–யி–ருக்– கும் படம் இது. ஐயப்–பனை – த் தேடி ஆண்–டுத�ோ – று – ம் லட்–ச�ோப லட்–சம் பக்–தர்–கள் சப–ரிம – லை – க்–குப் ப�ோகி–றார்–கள் என்–றால் அர்த்–த–மில்–லா–மலா?

க

ல்கி இத–ழில் நான் எழு–திய ‘சேர–மான் காத–லி’ த�ொடர்–க–தை–யில் ஞான நிலை–ய–டைந்த குல– சே–கர ஆழ்–வா–ரின் சல–னத்–தைக் காட்–டி–னேன். ஆனால், ஞானி–கள் அவ்–வாறு சல–னமு – று – வா – ர்– களா என்ற ஐயம் எனக்கே இருந்–தது. பற்று, பந்த பாசங்–க–ளில் ஒரு கட்–டத்–தில் சிக்– கிக்–க�ொண்ட மனி–தன், மறு–கட்–டத்–தில் அனைத்– தை–யும் வெறுத்–துத் துற–வி–யா–கும்–ப�ோது, முன்பு அவன் வளர்த்த விலங்–கின – ங்–கள் இடை இடையே வந்து சல–னத்–தைக் க�ொடுக்–கின்–றன. அ ந்த ச ல – ன த்தை அ வ ன் அ ற வ ே ðô¡

63

1-15 மார்ச் 2018

தவிர்ப்–ப–தற்கு அரும்–பா–டு–பட வேண்–டி–யி–ருந்–தது. காட்– டு க்கு ஓடி– ன ா– லு ம் வீட்டு நினைவு வரு–கி–றது. யார் வாழ்ந்–தார்–கள், யார் செத்–தார்–கள் என்று அறிந்–துக� – ொள்–ளும் சப–லம் அடிக்–கடி எழு–கி–றது. ச�ொந்–தத் தேவை–க–ளில் இருந்து விடு–பட்–டார்– களே தவி–ரப் பந்த விலங்–கு–கள் பற்–றிய பரி–தாப உணர்ச்–சி–யில் இருந்து விடு–பட முடி–ய–வில்லை. ய�ோகத்–தில் குறுக்–கி–டும் ர�ோகம் இது. ப�ோகி ர�ோகி–யா–வ–தில் வியப்–பில்லை; ர�ோகி– யான பின்போ, முன்போ ய�ோகி– ய ா– வ – தி – லு ம்

64

1-15 மார்ச் 2018

வியப்–பில்லை. அந்த ய�ோக நிலை– யி – லு ம் தியாக நிலை முழு–மை–ய–டை–யா–ம–லேயே ஜீவன் பிரி–கி–றது. பல தத்– து வ ஞானி– க ள், சித்– த ர்– க ள் கதை இது–தான். பட்–டின – த்–தார், சிவ–வாக்–கிய – ர், பத்–ரகி – ரி – ய – ர் ஆகி– ய�ோர் புலம்பி இருக்–கும் புலம்–ப–லில் இருந்தே ஞான நிலைக்–குப் பிற–கும் ந�ோய் பிடித்–தி–ருந்த அவர்–க–ளு–டைய மன�ோ நிலை தெளி–வா–கி–றது. அத– ன ால்– தா ன் பல்– ல ா– யி – ர க்– க – ண க்– க ான து ற – வி – க – ள ை க் க ண்ட இ ந் து ம ா ர் க் – க ம் ,

உண்–மைத் துற–வி–கள் என்று சிலரை மட்–டும் கண்டு வணங்–கிற்று. பற்–றற்–றான் பற்–றி – னையே பற்– றிய அந்–த த் துற–விக – ளி – ன் எண்–ணிக்கை விரல் விட்டு எண்–ணக் கூடி–யதே. அத்–த–கைய துற–வி–க–ளைப் பாரத கண்–டம் முழு–வ–துமே அடை–யா–ளம் கண்–டு–க�ொண்–டி–ருக்– கி–றது. அத்–தகு துற–வி–கள் இரு–வ–ரைப் பெற்–றி–ருப்–ப– தற்–கா–கத் தமிழ்–நாடு பெருமை க�ொள்–ள–லாம். ஒரு–வர் காஞ்–சிப் பெரி–யவ – ர்–கள்; இன்–ன�ொ–ருவ – ர் புதுப்–பெ–ரி–ய–வர்–கள். இவர்– க ள் இரு– வ – ரு ம் சம– நி – லை – ய – ட ைந்த ஞானத் துற–வி–கள். காஞ்–சிப் பெரி–யவ – ர்–கள – ைப் பற்–றிப் பலர் நன்கு விளக்–க–மாக எழு–தி–யுள்–ளார்–கள்.

– –யின் தலை–நா–ய–க– ஆகவே, இந்–தக் கட்–டுரை னா– க ப் புதுப்– பெ– ரி – ய – வ ர்– க ளை நான் எடுத்– து க் க�ொள்–கி–றேன். இயற்– கை – ய ான சிவப்– பு க் க�ோடு– க – ளி ன்– றி ச் செயற்–கைய – ா–கச் சிவக்–காத அழ–கிய பிர–கா–சம – ான கண்–கள். உள்– ளத்தை ஊடு– ரு – வு ம் தீட்– ச ண்– ய – ம ான பார்வை. ஜ�ோதிப் பிழம்பு ப�ோன்ற முகம். கறை படாத மரு–வில்–லாத மேனி. ஒரு காவி ஆடை–யிலேயே – அத்–தனை அழ–கும் ப�ொங்–கிப் ப�ொலி–யும் அற்–புத வடி–வம். கறந்த பால் கறந்–த–படி வைக்–கப் பெற்–றத் தூய்–மை–யான உள்–ளம். இளம் பரு–வத்–தி–லேயே முதிர்ந்த விவே–கம். பருவ கால நிலை–களை மிகச் சுல– ப– ம ாக வென்–று–விட்ட மன�ோ–திட – ம். கங்கை பிர–வாக – ம்–ப�ோல் ப�ொங்–கிப் ப�ொலி–யும் கருத்–துக் க�ோவை–கள். கல்– லி – லு ம், முள்– ளி – லு ம் நடந்து பழ– கி ய, காலணி பூணாத கால்–கள். கன்–னி–யா–கு–மரி முதல் இமா–ச–லத்–துப் பத்–தி– ரி–நாத் வரை–யிலே நடைப்–ப–ய–ண–மா–கச் சென்று களைப்போ, வலிய�ோ அறி–யாத தெய்–வீக நிலை. சந்–தியா காலத்–துப் புஷ்–பங்–க–ளைப்–ப�ோல், தான் மலர்ந்–தி–ருப்–பது மற்–ற–வர்–க–ளுக்–கா–கவே என்–னும் தியாக சீலம். வேம்–பின் கசப்–பும், சர்க்–கரை – –யின் இனிப்–பும் நாக்–குக்கு ஒன்–றே–ப�ோல் த�ோன்–றும் பக்–கு–வம். வள்–ளு–வன் கூறிய துற–வ–றத்–திற்கு ஒரு வெள்–ளிய இலக்–க–ணம். கல–வை–யிலே மூல–வர் இருக்–கக் காஞ்–சி–யில் இருக்–கும் உற்–சவ மூர்த்தி காசிப் பண்–டித – ர்–கள – ை– யும் வெல்–லக்–கூ–டிய திற–மை–யா–ளர் என்–பதை, அண்–மை–யில் நான் உலக இந்து மாநாட்–டில் கண்–டேன். இந்து தர்– ம த்தை நிலை நாட்– டி ய ஆதி– சங்–க–ரர் ஷண்–மத ஸ்தா–ப–னம் செய்த காஞ்–சித் தலத்–தி–லுள்ள பீடமே, இந்–தி–யா–வில் உள்ள மத பீடங்–க–ளில் எல்–லாம் தூய்–மை–யா–னது என்–பதை

நிரூ–பித்–தி–ருக்–கி–றது. அர–சி–யல் கலப்–பற்ற சுத்–த–மான பீடம் அது என்–ப–தா–லே–தான், அரசு பீடமே இறங்கி வந்து வணங்–கி–யது. இந்து தர்– ம த்– தி ன் துற– வி – க ள் மீது இழி ம�ொழி–களு – ம், பழி–ம�ொ–ழிக – ளு – ம் ஏரா–ளம – ாக வந்து விழுந்–தி–ருக்–கின்–றன. அவற்–றிற்–குக் கார–ணம – ா–ன�ோர் சில–ரும் இருந்– தார்–கள்; இருக்–கிற – ார்–கள் என்–பத – ை–யும் நாம் மறுத்– து–விட முடி–யாது.

– ப் பார்த்த கண்–ணால் ஆனால், சனீஸ்–வர– னை பர–மேஸ்–வ–ர–னைப் பார்க்–கக் கூடாது. ‘ இ ர ண் – டு ம் ஈ ஸ் – வ – ர ன் தானே ’ எ ன் று கேட்–கக்–கூ–டாது. பக்தி மார்க்–கத்–தில் தம்மை மறந்த மெய் ஞானி–கள் பல–ருண்டு. அவர்– க – ளி லே வணங்– க த்– தக்க இரு– வ – ரி லே ஒரு–வர் காஞ்சி ெஜயேந்–திர சுவா–மி–கள். பல்–லா–யி–ரம் ஆண்–டு–க–ளாக அழி–வில்–லா–மல் இயங்– கு ம் ஒரு தரு– ம த்– தி ற்கு அவ்– வ ப்– ப�ோ து விளக்–கேற்றி வைக்–கும் ஞானச்–சுட – ர்–களி – ல் ஒரு–வர் ெஜயேந்–திர சுவா–மி–கள். ஜாதி–யின் பெய–ரால் அவ–ரைப் புறக்–க–ணிக்க முடி–யாது. அவர் ஜாதி–க–ளைக் கடந்–த–வர். நீதி– யின் பெய–ரால் அவரை நெருங்–கி–னால், அவர் நிர்–ம–ல–மான சித்–திரை வானம். கால–டி–யில் பிறந்த ஆதி–சங்–க–ர–ரின் கால–டிச்– சு–வ–டு–கள் பிழை–யுறா வண்–ணம் ஓரடி ஈரடி என்று ஒழுங்–காக நடப்–ப–வர், சுவா–மி–கள். சுய–தர்–மத்தை மனி–த–னுக்–குப் ப�ோதிப்–ப–தற்– கா–கத் தனக்–கென்று ஒரு தர்–மத்தை வகுத்–துக் க�ொண்–ட–வர். தான் முழு–மை–யாக நம்–பும் மதத்–தின் மீது எந்–தத் தாக்–கு–தல்–கள் வீசப்–பட்–டா–லும், இறை–வ– னைப் ப�ோல அவற்–றைத் தாங்–கிக்–க�ொண்டு தனது தர்– ம ங்– க ளை ஒழுங்கு நிய– தி – க – ள�ோ டு செய்து வரு–ப–வர். இத்–த–கைய பக்–குவ – ம் பெற்ற, புடம் ப�ோட்டு எடுக்–கப்–பட்ட தங்–கங்–க–ளால்–தான், இந்–து–ம–தம் தலை நிமிர்ந்து நிற்–கி–றது. இந்–தி–யா–வில் எல்லா மதங்–க–ளுக்–குமே சம அந்–தஸ்து உண்டு என்–றா–லும், இந்–தி–யா–வின் அஸ்–திவா – ர– ம் இந்து தர்–மமே. அந்த அஸ்–திவா – ர– த்– திற்–குப் பல–மும் தெளி–வான வடி–வமு – ம் க�ொடுத்–த– வர்–கள் ஆதி–சங்–க–ர–ரும், ராமா–னு–ஜ–ரும். அந்–தப் பாரம்–ப–ரி–யத்–தில் ஒரு தெய்–வீக தீபம், ஜெயந்–திர சுவா–மி–கள். அவர் இந்து தர்–மத்–தின் ஜீவ–சக்தி. நட–மா–டும் தெய்வ வடி–வம், வேத ஆக–மங்–களி – ன் பிர–திப – லி – ப்பு, காஞ்சி காமாட்–சி–யின் இன்–றைய தலை–ம–கன். இந்த தர்ம பூமி மேலும் தழைத்–த�ோங்க அந்த ஞான குருவே வழி–காட்டி.

(த�ொட–ரும்) நன்றி: கண்–ண–தா–சன் பதிப்–ப–கம், சென்னை - 600 017. ðô¡

65

1-15 மார்ச் 2018

பிரசாதங்கள்

சந்–தி–ர–லேகா ராம–மூர்த்தி



பாசிப்–ப–ருப்பு மாவு லட்டு

என்–னென்ன தேவை? லேசாக வறுத்து அரைத்த பாசிப்–ப–ருப்பு மாவு - 2 கப், ப�ொடித்த சர்க்–கரை - 1¼ கப், நெய் - 1/2 கப், உடைத்த முந்–திரி - 1/4 கப், ஏலக்–காய்த்–தூள் - 1/4 டீஸ்–பூன், அலங்–க–ரிக்க முந்–திரி - 10. எப்–ப–டிச் செய்–வது? கடா–யில் நெய் ஊற்றி சூடாக்கி மித–மான தீயில் வைத்து முந்–தி–ரியை சேர்த்து வறுத்–தெ–டுத்து தனியே வைக்–க–வும். பின்பு அதே நெய்–யில் பாசிப்–ப–ருப்பு மாவை க�ொட்டி கைவி–டா–மல் வறுக்–க–வும். அது நிறம் மாறி வாசனை வந்–த–தும் இறக்கி, கைவி– டா–மல் கிளறிக் க�ொண்டே வறுத்த முந்–திரி, ஏலக்–காய்த்–தூள் – ம். மாவு சிறிது ஆறி–யது – ம் சர்க்–கரை – யை க�ொட்டி சேர்த்து கிள–றவு கலந்து சிறு சிறு லட்–டு–க–ளாக உடனே பிடித்து, மேலே முந்–தி–ரி–யால் அலங்–க–ரித்து பரி–மா–ற–வும். குறிப்பு: மாவு கலவை அதிக சூடாக இருக்–கும்–ப�ோது சர்க்–கரை சேர்த்–தால் சர்க்–கரை இளகி விடும்.



ச�ோள அல்வா



என்–னென்ன தேவை? ஃப்ரெஷ் ச�ோள முத்–துக்–கள் - 1 கப், சர்க்–கரை - 2 கப், நெய் - 1/2 கப் - 3/4 கப், உடைத்த முந்–திரி - 1/4 கப், ரவை - 1 டேபிள்ஸ்–பூன், துரு–விய க�ோவா - 1/2 கப், ஏலக்–காய்த்–தூள் - 1 சிட்–டிகை. எப்–ப–டிச் செய்–வது? மிக்–சியி – ல் ச�ோள முத்–துக்–களை ப�ோட்டு விழு–தாக அரைத்–துக் – ம். நான்ஸ்–டிக் தவா–வில் 1/2 கப் நெய் ஊற்றி மித–மான க�ொள்–ளவு தீயில் வைத்து முந்–தி–ரியை வறுத்து எடுத்து தனியே வைக்–க–வும். பிறகு அதே நெய்–யில் ரவையை க�ொட்டி வறுத்து, அத்–து–டன் அரைத்த ச�ோள விழுதை சேர்த்து கைவி–டா–மல் கட்–டி–யில்–லா–மல் வதக்–க–வும். கலவை நன்கு வெந்து சுருண்டு வரும்–ப�ோது க�ோவா, சர்க்–கரை சேர்த்து கைவி–டா–மல் கிள–ற–வும். தேவை–யா–னால் நடு–ந–டுவே நெய் சேர்த்து அல்வா பதத்–திற்கு தவா–வில் ஒட்–டா–மல் வந்–த–தும் முந்–திரி, ஏலக்–காய்த்–தூள் சேர்த்து கிளறி இறக்–க–வும். முந்–தி–ரி–யால் அலங்–க–ரித்து பரி–மா–ற–வும்.

சிகப்பு புட்–ட–ரிசி கீர்

என்–னென்ன தேவை? சிகப்பு புட்–ட–ரிசி - 1/2 கப், பால் - 1 லிட்–டர், ப�ொடித்த வெல்–லம் - 1/2 கப் - 3/4 கப், பல் பல்–லாக நறுக்–கிய தேங்–காய் - சிறிது, நெய் - 2 டீஸ்–பூன், ஏலக்–காய்த்–தூள் - 1/4 டீஸ்–பூன். எப்–ப–டிச் செய்–வது? அரி–சியை 4 மணி நேரம் ஊற வைத்து நைசாக அரைக்–க– வும். வெல்–லத்தை ஒரு கம்பி பதத்–திற்கு காய்ச்சி வடித்து க�ொள்–ள–வும். கடா–யில் 2 டீஸ்–பூன் நெய் ஊற்றி சூடா–ன–தும் தேங்–காய் பல்லை ப�ோட்டு வறுத்–தெ–டுத்துக் க�ொள்–ள–வும். அடி–க–ன–மான பாத்–தி–ரத்–தில் அரைத்த மாவு, பால் சேர்த்து மித–மான தீயில் வைத்து கைவி–டா–மல் கிள–ற–வும். மாவு நன்கு வெந்–த–தும் வெல்–லப்–பாகு சேர்த்து அடிப்–பி–டிக்–கா–மல் கிளறிக் க�ொண்டே இருக்–க–வும். கீர் பதத்–திற்கு வந்–த–தும் ஏலக்–காய்த்–தூள், வறுத்த தேங்–காய்ப்–பல் சேர்த்து இறக்கி பரி–மா–ற–வும்.

66

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018



பச்–சைப் பட்–டாணி பூரி



என்–னென்ன தேவை? மேல் மாவிற்கு : க�ோதுமை மாவு - 2 கப், ரவை - 1 டேபிள் ஸ்பூன், எண்–ணெய் - 2 டேபிள் ஸ்பூன், உப்பு - தேவைக்கு. பூர–ணத்–திற்கு: வேக–வைத்து மசித்த பச்–சைப் பட்–டாணி - 1 – ய், தனியா, மிளகு, கப், கர–க–ரப்–பாக ப�ொடித்த காய்ந்–த–மி–ளகா சீர–கம் - தலா 1 டீஸ்–பூன், கரம் மசா–லாத்–தூள் - 1/4 டீஸ்–பூன், உப்பு, ப�ொரிக்க எண்–ணெய் - தேவைக்கு. எப்–ப–டிச் செய்–வது? மேல் மாவிற்கு க�ொடுத்த ப�ொருட்–கள் அனைத்–தை–யும் கலந்து தேவை–யான அளவு தண்–ணீர் சேர்த்து கெட்–டி–யாக பூரி மாவு பதத்–திற்கு பிசைந்து மூடி 15 நிமி–டத்–திற்கு வைக்–க–வும். கடா–யில் 1 டீஸ்–பூன் எண்–ணெய் விட்டு பூர–ணத்–திற்கு க�ொடுத்த ப�ொருட்–களை ஒவ்–வ�ொன்–றாக சேர்த்து வதக்கி உதிர் உதி–ராக வந்–த–தும் இறக்–க–வும். பூர–ணம் ரெடி. பிசைந்த பூரி மாவி–லி–ருந்து எலு–மிச்–சைப்–பழ அளவு உருண்–டை–யாக எடுத்து ச�ொப்பு ப�ோல் செய்து 1 டேபிள்ஸ்–பூன் பூர–ணத்தை உள்ளே வைத்து மூடி பூரி–க–ளாக திரட்டிக் க�ொள்–ள–வும். கடா–யில் ப�ொரிக்க எண்–ணெயை ஊற்றி மித–மான தீயில் வைத்து சூடாக்கி திரட்–டிய பூரி மாவை ப�ோட்டு ப�ொரித்–தெ–டுத்து எண்–ணெயை வடித்துக் க�ொள்–ள–வும். சாஸ், கிரீன் சட்னி, இனிப்பு சட்–னி–யு–டன் பரி–மா–ற–வும்.

காரா–மணி பக்–க�ோடா

என்–னென்ன தேவை? வெள்ளை அல்–லது சிகப்பு காரா–மணி - 1 கப், காய்ந்த மிள– காய் - 2, ப�ொடி–யாக நறுக்–கிய தேங்–காய் - 1 டேபிள்ஸ்–பூன், ச�ோம்பு - 1/2 டீஸ்–பூன், விரும்–பி–னால் பெருங்–கா–யத்–தூள் - சிறிது, நறுக்–கிய கறி–வேப்–பிலை - 1 டீஸ்–பூன், அரிசி மாவு - 1 டீஸ்–பூன், உப்பு, ப�ொரிக்க எண்–ணெய் - தேவைக்கு. எப்–ப–டிச் செய்–வது? காரா–ம–ணியை முதல் நாள் இரவே ஊற–வைத்து மறு–நாள் தண்–ணீரை வடித்து காய்ந்த மிள–காய், உப்பு ப�ோட்டு கர–க–ரப்–பாக அரைக்–க–வும். இத்–து–டன் தேங்–காய், ச�ோம்பு சேர்த்து ஒரு சுற்று சுற்றி எடுத்து பெருங்–கா–யத்–தூள், கறி–வேப்–பிலை, அரிசி மாவு, 2 – ம். எண்–ணெயை டீஸ்–பூன் சூடான எண்–ணெய் சேர்த்து பக்–க�ோடா மாவு பதத்–திற்கு பிசைந்து க�ொள்–ளவு சூடாக்கி மித–மான தீயில் வைத்து பக்–க�ோடா மாவை கிள்ளிப் ப�ோட்டு கர–க–ரப்–பாக ப�ொரித்–தெ–டுத்து சூடாக பரி–மா–ற–வும்.



சாமை அரிசி மாவு உப்பு உருண்டை

என்–னென்ன தேவை? பதப்–படு – த்–திய சாமை அரிசி மாவு - 2 கப், உப்பு - தேவைக்கு, தேங்–காய்த் துரு–வல் - 1/2 கப், ப�ொடி–யாக நறுக்–கிய பச்சை மிள–காய், கறி–வேப்–பிலை - தலா 1 டீஸ்–பூன், சீர–கம் - 1 டீஸ்–பூன், கடுகு - 1/2 டீஸ்–பூன், இடித்த மிளகு - 1/2 டீஸ்–பூன், தாளிக்க எண்–ணெய் - 2 டீஸ்–பூன், நெய் - 1 டேபிள்ஸ்–பூன். எப்–ப–டிச் செய்–வது? பாத்–தி–ரத்–தில் 2½ கப் தண்–ணீர் சேர்த்து க�ொதிக்க விட்டு உப்பு, நெய், சாமை அரிசி மாவைத் தூவி கைவி– ட ா– ம ல், கட்–டித்–தட்–டா–மல் கிளறி இறக்–கவு – ம். கடா–யில் எண்–ணெய் ஊற்றி சூடா–ன–தும் கடுகு, சீர–கம், மிளகு, பச்–சை–மி–ள–காய், கறி–வேப்–பிலை தாளித்து தேங்–காய்த் துரு–வலை சேர்த்து வதக்கி, மாவில் க�ொட்டி பிசைந்து சிறு சிறு உருண்–டைக – ள – ாக உருட்டி ஆவி–யில் வேக–வைத்து எடுத்து சூடாக பரி–மா–ற–வும். படங்கள்: ஆர்.சந்திரசேகர் ðô¡

67

1-15 மார்ச் 2018

மார்ச் 1 முதல் 15 வரை ராசி பலன்கள் மேஷம்: எடுத்–துக் க�ொண்ட காரி– யத்–தில் தைரி–ய–மும் தன்–னம்–பிக்– கை–யும் ஆர்–வமு – ட – ன் லட்–சிய ந�ோக்– கு–டன் தக்க விதத்–தில் செய–லாற்றி சாதனை புரி–யும் மேஷ ராசி அன்– பர்–களே, நீங்–கள் எடுத்த வேலை– களை சரி–யான நேரத்–தில் முடிக்–கும் வல்–ல–வர். இந்த கால–கட்–டத்–தில் சமூ–கத்–தில் உயர்ந்–த– வர்–கள் மத்–தி–யில் புதி–ய–த�ொரு மரி–யா–தை–யும் வர– வே ற்– பு ம் உங்– க – ளு க்கு கிடைக்– க ப்– பெ – று ம். தாயின் உடல்–ந–லத்–தில் சிறு சிறு த�ொந்–த–ர–வு– கள் உண்–டாகி நல்ல பரா–ம–ரிப்–பின் கார–ண–மாய் உடல் நலம் பெறும். கண–வன்- மனைவி குடும்ப ஒற்–று–மை–யில் சீரான நிலையே காணப்–ப–டும். ஆயுள் அபி–வி–ருத்தி பெறு–வ–தற்–கான வகை–யில் உங்– க ள் நற்– ச ெ– ய ல்– க ள் இருக்– கு ம். தந்தை வழி உற–வி–னர்–கள் உங்–கள் முன்–னேற்–றத்தை கண்டு தங்–க–ளுக்கு தேவை–யான உத–வி–களை உங்–க–ளி–டம் கேட்டு பெற வரு–வார்–கள். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–கள் அரசு தனி–யார் துறை– க– ளி ல் உள்– ள – வ ர்– க – ளு க்– கு ம் புதிய வாய்ப்– பு – கள் உரு– வ ா– கு ம். உங்– க – ளு க்கு தேவை– ய ான ப�ொரு–ளாதா – ர– ம் நிறைந்த வகை–யில் கிடைக்–கும். த�ொழி–ல–தி–பர்–கள் புதிய சந்தை வச–தி–க–ளை– யும் அதிக ப�ொரு–ளா–தார வர–வு–க–ளை–யும் பெறு– வார்–கள். த�ொழில் மேன்–மைக்–காக நிறு–வன இட விஸ்– த – ரி ப்பு, புதிய கிளை துவக்– க ம் ப�ோன்ற நற்–ப–லன்–க–ளைப் பெறு–வார்–கள். கைத்தொ–ழில் ஒன்றை கற்–றுக்–க�ொண்டு பணி– யில் ஈடு–பட்–டுள்ள பெண்–கள் த�ொழில் மேன்மை பெறு– வ ார்– க ள். அதிக வேலை வாய்ப்– பு – களை பெற்று நிறை–வான ப�ொரு–ளா–தா–ரம் பெறு–வார்– கள். திரு–மண வாய்ப்–பு–க–ளுக்–காக காத்–தி–ருக்–கும் பெண்–க–ளுக்கு சரி–யான வரன் அமை–யும். கலை–ஞர்–கள் சினிமா, நாட–கம், சின்–னத்–திரை ,ஆடல் பாடல் ப�ோன்–ற–வற்–றில் ஈடு–பாடு உள்–ள– வர்–கள் தங்–கள் த�ொழி–லில் மிகுந்த அக்–க–றை–யு– டன் செயல்–பட்டு நிறை–வான ப�ொரு–ளா–தா–ர–மும் அதி–க–மான புக–ழும் பெறு–வார்–கள். அர– சி – ய ல்– வ ா– தி – க ள் உங்– க – ளி ன் நற்– ச ெ– ய ல் –க–ளின் வெளிப்–பா–டு–க–ளால் உயர்–வைப்–பெற்று புகழ் பெறு–வீர்–கள். அர–சிய – லு – ட – ன் இணைந்த வகை– யில் தங்–க–ளது த�ொழில் வாய்ப்பை பயன்–ப–டுத்– து–பவ – ர்–கள் அரசு சார்ந்த அதி–காரி – க – ளி – ட – ம் தகுந்த அனு–ச–ர–ணை–யு–டன் நடந்து ஏற்–றம் பெறு–வீர்–கள். மாண–வர்–கள், தங்–கள – து படிப்–பின – ால் உயர்ந்த மார்க் பெற்று தகு–தி–யான பணி–க–ளைச் செய்–யும் சிறந்த வாய்ப்–பு–களை பெறு–வார்–கள். தேவை– யான ப�ொரு–ளா–தார வச–தி–கள் தன்–னி–றை–வாய் கிடைக்–கும். பரி–கா–ரம்: முடிந்தவரை செவ்–வாய்–க்கி–ழமை த�ோறும் அரு–கிலி – ரு – க்–கும் முரு–கன் க�ோயி–லுக்–குச் சென்று வலம் வர–வும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், செவ்–வாய், வியா–ழன்.

68

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

ரிஷ–பம்: கனிவே பெருமை என்–ப– தற்–கேற்ப கவர்ச்–சிக – ர– மா – ன த�ோற்– ற–மும் கனி–வான பேச்–சும் தெளி– வான சிந்–த–னை–யும் க�ொண்டு அனை–வ–ரா–லும் விரும்–பப்–ப–டும் ரிஷப ராசி அன்–பர்–களே, இந்த கால–கட்–டத்–தில் நிலு–வை–யில் இருந்த பணம் உங்–க–ளுக்கு திரும்ப கிடைக்–கும். கடன் சுமை–கள் நீங்கி நிம்–ம–தி–யான வாழ்க்கை முறை– கள் உண்–டாகு – ம். சமூக காரி–யங்–களி – ல் தலை–யிட்டு திறம்–பட பணி–யாற்றி நற்–பெ–யர் பெறு–வீர்–கள். அரசு சார்ந்த மற்– று ம் தனி– ய ார் வங்– கி – க – ளி ன் உத–வி–களை பெற்று வீடு மற்–றும் மனை–களை வச–திக்–கேற்ப மாறு–தல் செய்–வீர்–கள். திரு–ம–ணம் ஆன–வர்–களு – க்கு புத்–திர– ப்–பேறு கிடைக்–கப்–பெறு – ம். தம்–ப–தி–க–ளி–டையே ஒற்–றுமை அதி–க–ரிக்–கும். உத்– தி – ய�ோ – க ஸ்– த ர்– க ளுக்கு துறை சார்ந்த பணி–யா–ளர்–க–ளி–டம் நீங்–கள் காட்டி வந்த கடு– மை–யான ப�ோக்கு மாறி உங்–கள் செய–லில் கனி– வான தன்மை நிறைந்து இருக்–கும். இத–னால் நற்–பெ–யர் பெறு–வ–து–டன் ஊழி–யர்–க–ளின் எதிர்–பா– ராத உத–வி–க–ளும் உங்–கள் மனதை மகிழ்ச்சி க�ொள்–ளச் செய்–யும். ப�ொருட்–களை குத்–தகை முறை–யில் வியா–பா– ரம் செய்–ப–வர்–கள் அதிக லாபம் பெறு–வார்–கள். மின்–சா–ரம் கட்–டு–மான ப�ொருள் விற்–ப–னை–யில் ஈடு–பட்–டுள்–ள–வர்–கள் வளம் பெறு–வார்–கள். த�ொழி– லில் ஏற்–பட்ட நிலுவை கடன்–கள் அடை–வ–தற்கு வாய்ப்–பு–கள் ஏற்–ப–டும். த�ொழி–லுக்கு புதிய ச�ொத்– து–கள் வாங்–கும் ய�ோகம் உண்–டா–கும். பெண்–களு – க்கு சீரான வாய்ப்–புக – ள் வந்–தாலு – ம் அவ்–வப்–ப�ோது குழப்–பமா – ன மன–நிலை – யு – ம் இருக்– கும். முன்–ய�ோச – னை – யு – ட – ன் திட்–டமி – ட – ல் அவ–சிய – ம். குழந்–தை–க–ளின் கல்–வி–யில் புதிய உற்–சா–க–மும் நம்–பிக்–கை–யும் கிடைக்–கும். கலைத்–துறை – யி – ன – ர் தங்–கள் திற–மையை நன்கு பயன்–ப–டுத்தி ரசி–கர்–க–ளி–டம் புகழ் பெறு–வ–து–டன் ப�ொரு–ளா–தார வகை–யி–லும் நிறைந்த முன்–னேற்– – ப்பு றம் பெறு–வார்–கள். புதிய க�ோயில்–கள் நிர்–மாணி பணி–க–ளில் புதிய ஒப்–பந்–தங்–கள் பெறு–வார்–கள். அர– சி – ய ல்– வ ா– தி – க ள் மக்– க – ளு க்– காக சேவை செய்–வ–தில் சில காலம் மந்–த–மாக செயல்–பட்டு வந்– த – வ ர்– க ள் எதிர்– கா ல கன– வு – களை மன– தி ல் சுமந்து புதிய உத்– வே – க த்– து – ட ன் பணி– ய ாற்– று – வார்– க ள். ஆன்– மி க எண்– ண ங்– க – ளு ம் நாத்– தி க செயல்–பா–டு–க–ளும் அதி–க–ரிக்–கும். மாண– வ ர்– க ள் தங்– க ள் படிப்– பி ல் கவ– ன ம் செலுத்தி முதல்–தர மாண–வ–ராக தேர்ச்சி பெறு– வார்–கள். சக மாண–வர்–களி – ன் பாடம் த�ொடர்–பான சந்–தே–கங்–க–ளுக்கு உத–வு–வீர்–கள். பரி–கா–ரம்: வெள்–ளிக்–கிழ – மை – த�ோ – று – ம் அரு–கிலி – – ருக்–கும் பெரு–மாள் க�ோயிலுக்–குச் சென்று வர–வும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், புதன், வெள்ளி.

பெருங்குளம்

ராமகிருஷ்ண ஜ�ோஸ்யர்

மிது– ன ம்: சாமர்த்– தி ய மிது– ன ம் என்–பத – ற்–கேற்ப நன்–றாக சிந்–தித்து நல்ல ய�ோச–னை–க–ளால் மற்–ற–வர் மனம் ந�ோகா– ம ல் சாமர்த்– தி – ய – மாக பேசி சமா–ளிக்–கும் ஆற்–றல் க�ொண்ட மிதுன ராசி அன்–பர்–களே, இந்த கால–கட்–டத்–தில் செயல்–படா – –மல் முடங்– கிக் கிடந்த திட்–டங்–கள் அனைத்–தும் செயல்–பாட்– டுக்கு வந்து விடும். உங்–கள் செயல்–பாட்–டின் ஒவ்– வ�ொரு வெற்–றிக்–கும் உற–வின – ர்–கள், நண்–பர்–களி – ன் உத–விக்–கர– ம் முழு கார–ணமாக – இருச்–கும். ப�ொரு– ளா–தா–ரத்–தில் உயர்வு உண்–டா–கும். கண–வன் மனைவி குடும்ப ஒற்–று–மை–யில் அனு–கூல பயன்– கள் உண்–டா–கும். தந்தை வழி உற–வி–னர்–கள் உங்–கள் வளர்ச்சி உண்டு சிறிது ப�ொறா–மைப்– ப–டு–வார்–கள். அரசு மற்–றும் தனி–யார்–து–றை–க–ளில் பணி–பு– ரி–ப–வர்–க–ளின் செய–லில் இருந்த மந்–த–நி–லை–கள் நீங்கி சுறு–சுறு – ப்–பான செயல்–பா–டுக – ள் உரு–வா–கும். நிர்–வா–கத் திற–மையை வளர்த்–துக்–க�ொள்ள தேவை– யான பயிற்சி படிப்–பு–களை மேற்–க�ொள்–வீர்–கள். த�ொழி–ல–தி–பர்–கள் தங்–க–ந–கை–களை உற்–பத்தி மற்–றும் விற்–பனை செய்–ப–வர்–கள், ரத்–தி–ன–கற்–கள் விற்–பனை – ய – ா–ளர்–கள் புதிய வாடிக்–கைய – ா–ளர்–களை நிரம்பப் பெற்று நன்–மதி – ப்–பும் ப�ொரு–ளாதா – ர உயர்– வும் பெறு–வார்–கள். வியா–பா–ரம் செய்–பவ – ர்–கள் புதிய ஆர்–டர்–கள் கிடைக்–கப்–பெ–று–வீர்–கள். அரசுத்துறை மற்– று ம் தனி– ய ார் துறை– யி ல் பணி– பு ரியும் பெண்கள் மேல் அதி– கா – ரி – க – ளி ன் பாராட்–டு–தல்–க–ளைப் பெறு–வார்–கள். திரு–ம–ணம் ஆன பெண்–கள் புத்–திர– த�ோ – ஷ – ம் அமைப்–பிற்–குள் வரு–வதா – ல் உரிய முறை–யில் பரி–கா–ரம் செய்–வது சிறந்–தது. கலைத்–துறை – –யி–னர் த�ொழில் வாய்ப்–பு– கள் பெற்று வரு–மா–னம் அதி–க–ரித்து வீடு மனை வாங்–கும் ய�ோகம் பெறு–வார்–கள். கலை–ஞர்–கள் உழைப்–பிற்–கேற்ற ஊதி–யத்தை பெறு–வதில் கண்– ணும் கருத்–து–மாக செயல்–ப–டு–வர். அர–சி–யல்–வா–தி–கள் மக்–க–ளுக்கு தேவை–யா–ன– வற்றை பெற்–றுத்–தர எடுக்–கும் முயற்–சி–க–ள�ோடு தங்–கள் வாழ்க்–கைக்கு தேவை–யான சுக சவு–க–ரி– யங்–க–ளைப் பெற வேண்–டிய ஏற்–பா–டு–க–ளை–யும் செயல்–ப–டுத்–து–வீர்–கள். உங்–கள் க�ோரிக்–கை–கள் முக்–கி–ய–மா–ன–தா–கக் கரு–தப்–பட்டு உட–ன–டி–யாக நிறை–வேற்–றப்–ப–டும். அறி–வி–யல் த�ொழில்–நுட்ப மாண–வர்–க–ளும் ஆரம்ப நிலை மாண–வர்–க–ளும் படிப்– பி – னி ல் ஆர்– வ ம் காட்டி பெற்– ற�ோ – ரு க்கு நற்–பெ–யர் வாங்–கித்–த–ரு–வர். வக்–கீல் த�ொழி–லில் ஜூனி–யர– ாக இருந்து பயிற்சி பெறும் மாண–வர்–கள் தகுந்த சம–யத்–தில் சட்ட நுணுக்–கங்–களை அறிந்து க�ொள்–வீர்–கள் பரி–கா–ரம்: முடிந்–தவ – ரை புதன்–கிழ – மை த�ோறும் அரு–கிலி – ரு – க்–கும் பெரு–மாள் க�ோயி–லுக்–குச் சென்று 11 முறை வலம் வர–வும். அதிர்ஷ்ட கிழ– ம ை– க ள்: திங்– க ள், புதன், வியாழன்.

கட–கம்: எதிர்–கா–லம் நம் கையில்

என்–ப–தற்–கேற்ப எதற்–கும் கலங்– காத மன–மும் எதிர்ப்–பைக் கண்டு அஞ்– சாத குண– மு ம் க�ொண்ட கடக ராசி அன்–பர்–களே, கு டு ம் – ப த் – தி ல் ஒ ற் – று மை கூடும். அர–சாங்க அதி–கா–ரி–க–ளின் அனு–கூ–லமா – ன செயல்–கள் உங்–க–ளுக்கு தேவை–யான சம–யத்– தில் கிடைக்–கும். பூமி த�ொடர்–பான விற்–பனைத் த�ொழில் வாய்ப்–பு–க–ளைப் பெற்–ற–வர்–கள் சுமா– ரான அள–வில் லாபம் பெறு–வார்–கள். பெற்ற – ன் புதிய புக–ழும் வந்து சேரும். ஆன்–மிக புக–ழுட எண்–ணங்–க–ளில் மனம் ஈடு–பாடு க�ொள்–ளும். எதி– ரி–கள் மறைந்–தி–ருந்து கெடு–தல் செய்–வார்–கள். கவ–ன–மு–டன் இருக்–க–வும். உத்–தி–ய�ோ–க ஸ்–தர்– கள் அர–சு த்–து – றை–க–ளில் அதி– கா – ர ப் பத– வி – யி ல் இருப்– ப – வ ர்– க ள் சில– ர து குறுக்–கீ–டு–க–ளின் கார–ண–மாக ச�ோர்வு மனப்–பான்– மைக்கு ஆளா–வார்–கள். பின்–னர் வரும் காலங்–க– ளில் தகுந்த ஆல�ோ–ச–னை–கள் கிடைக்–கப்–பெற்று தங்–கள் பணி–யில் சிறந்து விளங்–கு–வார்–கள். த�ொழில்–தி–பர்–கள் தங்–கள் த�ொழி–லில் வெற்– றி–யும் புக–ழும் பெறு–வார்–கள். ரியல் எஸ்–டேட் செய்–ப–வர்–கள் தங்–கள் த�ொழிலை வளர்த்–துக் க�ொள்–வார்–கள். த�ொழில் ரீதி–யாக புதிய ஆல�ோ–ச– – ார்– கர்–கள் கிடைத்து த�ொழில் சிறக்க வழி காட்–டுவ கள். வாக–னங்–க–ளில் செல்–லும் ப�ொழுது மிகுந்த கவ–ன–மு–டன் செயல்–ப–டு–வது நல்–லது. அரசு மற்–றும் தனி–யார் துறை–க–ளில் பணி–பு– ரி–யும் பெண்–கள் சிறிது மந்த நிலை காண்–பார்– கள். அர–சி–டம் கேட்–டி–ருந்த கட–னு–த–வி–கள் மற்–றும் வர–வேண்–டிய நிலு–வைத்–த�ொ–கை–கள் எளி–தா–கக் கிடைக்–கும். பணி–பு–ரி–யும் இடத்–தில் இடைஞ்–சல் செய்–யும் ந�ோக்–கு–டன் சிலர் செயல்–ப–டு–வார்–கள். கலைத்–து–றை–யி–னர் கடன் வாங்கி செல–வ– ழிக்–கும் நிலை உண்–டா–கும். த�ொழில் ரீதி–யாக உங்–களை புறந்–தள்ள நட்–பு–டன் பழ–கி–ய–வர்–களே முயற்சி செய்– வ ார்– க ள். கடின உழைப்பை செயல்–படு – த்–தின – ால் மட்–டுமே முன்–னேற முடி–யும். அர–சியல்–வா–தி–கள் ப�ொது–மக்–க–ளுக்கு செய்–ய– வேண்–டிய பணி–கள் உங்–க–ளுக்கு நிறை–யவே காத்–தி–ருக்–கி–றது. ஏற்–க–னவே இருக்–கும் நல்ல பெயரை தற்–காத்–துக் க�ொள்–வ–தற்கு இந்த கால– கட்–டம் மிக–வும் உத–வி–க–ர–மாய் இருக்–கும். மாண–வ–ம–ணிக – ள் சிறப்–பான பல–னைக் காண– லாம். நல்ல மதிப்–பெண்–கள் கிடைக்–கும். மேல் படிப்–பில் விரும்–பிய பாடம் கிடைக்–கும். வழக்கு விவ–கா–ரங்–கள் உங்–க–ளுக்கு சாத–க–மாக இருக்– கும். கைவிட்–டுப் ப�ோன ப�ொருட்–கள் மீண்–டும் கிடைக்–கும். பரி– க ா– ர ம்: திங்– க ள்– கி – ழ – மை – த�ோ – று ம் அரு– கி– லி – ரு க்– கு ம் அம்– ம ன் ஆல– ய த்– தி ற்கு சென்று எலு–மிச்சை தீபம் ஏற்றி வழி–பட – –வும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், வியா–ழன்.

ðô¡

69

1-15 மார்ச் 2018

மார்ச் 1 முதல் 15 வரை ராசி பலன்கள் சிம்–மம்: ச�ொல்லே உயிர் என்–ப– தற்–கேற்ப ச�ொல்–லும் ச�ொற்–களை வெல்– லு ம் ச�ொற்– க – ளாக காட்டி உண்–மை–யும் உழைப்–பும் இரு கண்–கள் என வாழ்ந்து காட்–டும் சிம்ம ராசி அன்–பர்–களே, இந்த கால–கட்–டத்–தில் உங்–களி – ன் மனக்–கவ – லை – – கள் மாறி–வி–டும். நல்–ல–வர்–க–ளிள் உதவி உங்–கள் மனதை மகிழ்–விக்–கும். நீங்–கள் பேசும் ஒவ்–வ�ொரு பேச்–சும் மற்–ற–வர்–க–ளால் வேத–வாக்–காக ஏற்–றுக்– க�ொள்–ளப்–ப–டும். ஆன்–மிக உணர்–வு–டன் செய்த – ம். வீடு மனை நற்–செ–யல்–கள் தகுந்த பல–னைத்–தரு வாகன வகை– க ள் ப�ோன்றவற்றை புதி– ய தாக வாங்–கவு – ம் இருப்–பவ – ற்றை சீர்–திரு – த்–தம் செய்–யவு – ம் நல்–வாய்ப்–புக – ள் வந்து சேரும். அர–சுத்–துறை மற்–றும் தனி–யார் துறை–க–ளில் பணியில் உள்– ள – வ ர்– க ள் தங்– க ள் பணி– யி ன் ப�ொருட்டு பல்–வேறு இடங்–க–ளுக்கு சென்று வர நேர–லாம். மன–தில் புதிய உற்–சாக – மு – ம் ப�ொரு–ளா– தார வர–வுக – ள் எதிர்–கால வாழ்க்–கையை உயர்த்– தும் வகை–யில் பலன்–கள் நடக்–கும். வியா–பா–ரி–க–ளுக்கு லாபம் கிடைக்–கும். லாப– வி–கி–தங்–களை கணக்–கில் க�ொண்டு புதிய மூல–த– னத்தை த�ொழி–லில் ப�ோடு–வார்–கள். ச�ொகு–சான ஆடம்–பர ப�ொருட்–கனை விற்–பனை செய்–பவ – ர்–கள் தங்–கள் த�ொழில் நல்ல முன்–னேற்–றம் அடைந்து மேன்மை பெறு–வார்–கள். அரசு மற்–றும் தனி–யார் துறை–க–ளில் பணி–பு–ரி– யும் பெண்–கள் நிர்–வா–கத்–திட – மி – ரு – ந்து தேவை–யான சலு–கை–க–ளைப் பெறு–வார்–கள். சேமிப்பு செய்து – –ளுக்–காக பணத்தை குடும்–பத்–தின் சுப செல–வுக பயன்–ப–டுத்–து–வார்–கள். கலைத்–து–றை–யி–னர் தனக்–குள்ள திற–மையை நன்கு வளர்த்–துக்–க�ொண்டு புதிய வாய்ப்–பு–க–ளை– யும் நிறைந்த ப�ொரு–ளா–தா–ரத்–தை–யும் பெற்று மகிழ்ச்– சி – ய ான வாழ்க்கை நடத்– து – வ ார்– க ள். இசைக்–க–லை–ஞர்–கள் பாராட்டு பெறு–வார்–கள். அர–சி–யல்–வா–தி–கள் அனு–கூல செய–ல்–பாட்டை தேவை–யான நேரத்–தில் தடை–யின்றி பெறு–வார்– கள். பிற–ருக்–காக நடத்தி தர–வேண்–டிய பணி–கள் நடக்–கும். ஆன்–மிக எண்–ணங்–கள் செயல்–பா–டு –க–ளாக மன–தில் ஊற்–றெ–டுப்–ப–தால் தெய்–வ–கா–ரி– யங்–களை விருப்–பத்–துட – ன் செய்–வீர்–கள். மாண–வர்–கள் வேலை–வாய்ப்பு பெறு–வார்–கள். கல்–விச் செல–வுக்குத் தேவை–யான ப�ொரு–ளாதா – ர தேவை–கள் எளி–தா–கக் கிடைக்–கும். நண்–பர்–க– ளு–டன் உரை–யா–டு–வ–தால் புதிய ஞானம் பிறக்– கும். தெய்வ நம்–பிக்கை பெரு–கு–வ–தால் மனம் அமை–தி–யாக இருக்–கும். பரி–கா–ரம்: ஞாயிற்–றுக்–கிழ – மை த�ோறும் அரு–கி– லி–ருக்–கும் சிவன் க�ோயிலுக்–குச் சென்று 9 முறை வலம் வர–வும். அதிர்ஷ்ட கிழ– ம ை– க ள்: ஞாயிறு, திங்– க ள், வெள்ளி.

70

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

கன்னி: இனி–மை–யாக பேசி எல்– ல�ோர் மன–தி–லும் இடம் பிடித்து தன்னை உணர்ந்து பிற– ரு க்கு வழி–காட்–டும் கன்னி ராசி அன்–பர்– களே, இந்த கால–கட்–டத்–தில் கடந்த காலங்–க–ளில் இருந்த வீண் செல– வு–கள் குறைந்து சுப–கா–ரிய செல–வு–கள் நிக–ழும். உங்–கள் பேச்–சும் செய–லும் தெய்–வாம்–சம் ப�ொருந்– தி–ய–தாக இருக்–கும். தைரி–ய–மான செயல்–க–ளைச் செய்து தகுந்த புகழை அடை–வீர்–கள். வீடு மனை வாக–னம் ஆகி–ய–வற்–றில் ஏற்–ப–டும் பரா–ம–ரிப்பு செல–வு–களை மன–மு–வந்து செய்–வீர்–கள். அரசு மற்–றும் தனி–யார் துறை–க–ளில் உள்–ள– வர்–களுக்கு பல்–வேறு விர–ய–மான செல–வு–கள் வர–லாம். அனை–வரை – யு – ம் அர–வணை – த்து வேலை வாங்–கும் புதிய சிந்–த–னை–கள் உரு–வா–கும். எதி– ரி–கள் கெடு–தல் முயற்–சி–களை செய்–வ–தால் சிறு சிறு இறக்–கங்–கள் உரு–வா–கும். எந்த வியா–பா–ரம் செய்–ப–வ–ராக இருந்–தா–லும் அவர்–கள் நல்ல முன்–னேற்–றம் காண்–பார்–கள். காகி– தப்–ப�ொ–ருட்–கள் பயன்–ப–டுத்தி உரு–வாக்–கப்–ப–டும் ப�ொருட்–களை வியா–பா–ரம் செய்–ப–வர்–கள் நல்ல முன்–னேற்–றம் காண்–பார்–கள். குடும்–பத்தை நிர்–வ–கிக்–கும் பெண்–கள் கடந்த காலங்–களி – ல் ஏற்–பட்ட விரய–மான செல–வுக – ளை – ப் – ன்–கள் பற்றி மன–தில் எது–வும் எண்–ணா–மல் நற்–பல முழு–தும் பெற ஆயத்–தமா – கு – ங்–கள். அரசு மற்–றும் தனி–யார் துறை–க–ளில் பணி–யாற்–றும் பெண்–கள் – ன் செயல்–பட்டு மன நிறைவு புதிய உத்–வேகத்–துட பெறு–வார்–கள். கலைத்–து–றையை சார்ந்–த–வர்–க–ளுக்கு தங்–க– ளது முழுத்–திற – மை – க – ளை – யு – ம் காட்–டின – ால் மட்–டுமே வாய்ப்–பு–கள் அதி–க–மா–கக் கிடைக்–கும். அடிக்–கடி வெளி–யூர் பய–ணங்–கள் வந்து சேரும். ஒரே நேரத்– தில் பல–வி–த–மான வாய்ப்–பு–கள் வந்து சேரும். அர– சி – ய ல் துறை– யி ல் உள்– ள – வ ர்– க – ளு க்கு செல்–வாக்–கில் சிறிது சரிவு ஏற்–ப–ட–லாம். அதே வேளை–யில் பத–வியு – ம், ப�ொறுப்–பும் வந்து சேரும். பணம் வந்த வழி தெரி–யா–மல் செல–வழி – யு – ம். வீண் அலைச்–ச–லும், வாக்–கு–வா–த–மும் அவ்–வப்–ப�ோது வாட்டி வதைக்–கும். மாண– வ ர்– க ள் சிறப்– ப ாக படிப்– ப ர். விளை– யாட்–டு–க–ளில் சாக–சம் செய்ய வேண்–டும் என்ற எண்–ணத்–தில் பயிற்சி பெறும் மாண–வர்–கள் புக– ழும் விரு–தும் பெறு–வார்–கள். மனம் மகிழ்ச்சி நிறைந்–த–தாக இருக்–கும் பரி–கா–ரம்: புதன்–கிழ – மை த�ோறும் அரு–கிலி – ரு – க்– கும் ஐயப்–பன் அல்–லது சாஸ்தா க�ோயிலுக்–குச் சென்று நெய் தீபம் ஏற்றி வர–வும். அதிர்ஷ்ட கிழ– ம ை– க ள்: திங்– க ள், புதன், வியாழன்.

மார்ச் 1 முதல் 15 வரை ராசி பலன்கள் துலாம்: கூர்–மை–யான தராசு என்–ப–

தற்–கேற்ப புத்–திய�ோ – ச – னை – யு – ட – னு – ம் அதே வேளை–யில் கவர்ச்–சி–யா–க– வும் பேசி அனை–வ–ரி–ட–மும் காரி– யங்–களை சாதித்–துக் க�ொள்–ளும் துலாம் ராசி அன்–பர்–களே, இந்த கால–கட்–டத்–தில் குடும்–பத்–தில் நல்ல முன்–னேற்–றம் உண்டு. நீங்–கள் பேசும் வார்த்– தை–கள் மற்–ற–வர்–க–ளுக்கு அக்–னி–யைப் ப�ோல சுட–லாம். ஆனால், வார்த்–தை–கள் வழி–காட்–டும் ஒளி நிறைந்–தி–ருக்–கும். நல்ல செய்–கை–க–ளி–னால் மட்–டுமே புகழை தக்க வைக்க முடி–யும். வீடு மனை வாகன வகை–களி – ல் திருப்–திய – ான நடை–முறை – க – ள் இருக்–கும். உங்–க–ளுக்கு துர�ோ–கம் செய்–த–வர்–கள் வெட்கி தலை–குனி – ந்து திரும்பி ப�ோய்–விடு – வ – ார்–கள். கண–வன்- மனைவி ஒற்–றுமை சிறக்–கும். அரசு ஊழி–யர்–கள் ப�ொது–மக்–க–ளின் கண்–ட– னத்– தி ற்கு ஆளா– கு ம் நிலை– க ள் உரு– வ ா– கு ம். தனி–யார் ஊழி–யர்–கள் தெய்–வப – ல – த்தை நம்–புங்–கள்.

– ர– ம் சர–ளமாக – கிடைக்–கும். இருக்–கும் ப�ொரு–ளாதா புகழை தக்க வைக்க நேரம் சரி–யாக இருக்–கும். வியா–பா–ரி–கள் தங்–கள் த�ொழி–லில் மிகுந்த ஆர்– வ – மு – ட ன் செயல்– ப ட்டு தகுந்த ப�ொரு– ளா – தா–ரம் பெறு–வார்–கள். த�ொழி–லில் நல்ல முன்– னேற்–றம் ஏற்–ப–டும். கடந்த காலங்–க–ளில் ஆதா–ய– மாய் கிடைத்த ப�ொரு– ளா – தா – ரம் சுப– ம ங்– க– ளச் செல–வு–களை உரு–வாக்–கித் தரும். அரசு மற்–றும் தனி–யார் துறை–க–ளில் பணி–பு– ரி–யும் பெண்–கள் தங்–கள் கை சேமிப்பை குடும்– பச் சுப–செ–ல–வு–க–ளுக்–காக பயன்–ப–டுத்–தும் புதிய வாய்ப்–பு–கள் ஏற்–ப–டும். தெய்வ காரி–யங்–க–ளில் பங்–கெ–டுக்–கும் மார்க்–கங்–கள் நிரம்–பவே உண்டு. அர–சிய – ல், ப�ொது வாழ்–வில் இருப்–பவ – ர்–களு – க்கு நல்ல நிலை கிடைக்–கும். மற்–ற–வர்–க–ளி–டத்–தில் மதிப்பு மரி–யாதை கிடைக்–கும். பணத்தை இழக்க நேரி–ட–லாம். நம்–பிக்–கை–யா–ன–வர்–க–ளிட – ம் மட்–டும் பணத்–தைக் க�ொடுப்–பது நல்–லது. கலைத்–துறை – யி – ன – ர் சிறந்த சாதனை படைத்து பாராட்– டு – க – ளு ம் விரு– து – க – ளு ம் பெறு– வ ார்– க ள். மனம் ஆன்–மிக வழியை அதி–கம் நாடும். பேசும் வார்த்–தை–க–ளில் அனல் வீசும். நற்–செ–யல்–கள் செய்–வ–தி–னால் புகழ் பலம் பெறு–வீர்–கள். மெக்–கானி – க்–கல் பயிற்–சிபெ – று – ம் மாண–வர்–கள் நல்ல முறை–யில் படித்து தேர்ச்சி பெறு–வார்–கள். நண்–பர்–கள் எல்லா வகை–யி–லும் உதவி புரி–வார்– கள். ஆயுள் பலம் பெறும். தந்தை மகன் உறவு சீராக இருக்–கும். பரி–கா–ரம்: வெள்–ளிக்–கி–ழமை த�ோறும் குல தெய்வ பூஜை மற்– று ம் முன்– ன�ோ ர் வழி– ப ாடு செய்–யுங்–கள். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: வியா–ழன், வெள்ளி.

விருச்– சி – க ம்: புகழ் ஒன்– றையே குறிக்–க�ோ–ளாகக் க�ொண்டு செயல்– பட்டு ப�ொன்–னான வாழ்க்–கையை அமைத்து நடு– நி – லை – மை – யு – ட ன் நடக்– கு ம் எண்– ண ம் க�ொண்ட விருச்– சி க ராசி அன்– ப ர்– கள ே, இந்த கால–கட்–டத்–தில் நீங்–கள் செய்–கிற எல்லா செயல்–க–ளும் ஒன்–றுக்கு பத்–தாக லாபத்தைத் தரும். சாத–னை–கள் பல நிகழ்த்தி புகழ் பெறும் ய�ோகம் உண்–டாகு – ம். வாழ்க்–கைத்–துணை வகை– யில் தகுந்த ஒத்–து–ழைப்–பும் கிடைக்–கும். ப�ொரு– ளா–தார நிலை உயர்வு தரு–வ–தாக அமை–யும். வீடு மனை வாக–னம் த�ொடர்–பான இனங்–க–ளில் அனு–கூ–ல–மான நிகழ்–வு–கள் நடக்–கும். அரசு மற்–றும் தனி–யார் துறை–க–ளில் பணி பு – ரி – ப – வ – ர்–களு – க்கு மன–திற்கு மகிழ்ச்சி தரும் வகை– யி– ல ான பணி– வ ாய்ப்– பு – க – ளை ப் பெறு– வ ார்– க ள். அரசு சுற்–றுலாத் துறை–யில் பணி–பு–ரி–யும் அதி–கா–ரி– க–ளும் தனி–யார் சுற்–றுலா நிறு–வன அதி–காரி – க – ளு – ம் பய–ணி–க–ளுக்கு தேவை–யான வச–தி–களை செய்–து– க�ொ–டுத்து ப�ொரு–ளாதா – ர நிலை உய–ரப்–பெறு – வ – ர்.

– ப – ர்–கள் சிறந்த முன்–னேற்–றம் காண்– த�ொழி–லதி பார்–கள். நல்ல வியா–பார வாய்ப்–பு–கள் பெற்று முன்–னேற்–றம் பெறு–வார்–கள். புதிய சந்தை வாய்ப்– பு–க–ளைப் பெற்று ப�ொரு–ளா–தார முன்–னேற்–றம் அடை–வர். வியா–பா–ரத்–திற்கு புதிய வாக–னம் வாங்– கு–வீர்–கள். பெண்–கள் சக ஊழி–யர்–களி – ன் மறை–முக நெருக்–க–டிக்கு உள்–ளா–வார்–கள். உங்–கள் வார்த்– – க்கு மதிப்பு குறை–வாக இருக்–கும். தைரி–ய– தை–களு மான குணங்–களு – ட – ன் பணி செய்–வதா – ல் மட்–டுமே இருக்–கும் வேலை–யில் இடர்–களை எதிர்–க�ொள்ள முடி–யும். கலைத்–து–றை–யி–னரில் டெக்–னிக்–கல் துறை–யில் சார்ந்–த–வர்–கள் மேன்மை அடை–வர். பிற நாடு–க–ளுக்கு சென்று பணி–யாற்ற வாய்ப்பு இருக்–கிற – து. புகழ் பாராட்டு கிடைக்–கவி – ல்–லையே என்று வருத்– த ப்– ப ட வேண்– டா ம். காத்– தி – ரு ந்து கட–மைகளை – சரி–யாக செய்–பவ – ர்–களு – க்கு வெற்–றிக்– கனி கிடைக்–கும். அர–சிய – லி – ல் இருப்–பவ – ர்–களு – க்கு நல்ல நிலை கிடைக்–கும். மற்–ற–வர்–க–ளி–டத்–தில் மதிப்பு மரி–யாதை கிடைக்–கும். பணத்தை இழக்க நேரி–ட–லாம். நம்–பிக்–கை–யா–ன–வர்–க–ளி–டம் மட்–டும் பணத்–தைக் க�ொடுப்–பது நல்–லது. உயர்–ப–த–வி– களை எதிர்–பார்த்து காத்–திரு – ப்–பவ – ர்–களு – க்கு நல்ல நிலை வந்து சேரும். மாண–வர்–கள் படிப்–பி–னில் சிறப்–பான பல–னைக் காண–லாம். இந்த கல்வி ஆண்–டில் நீங்–கள் விரும்–பிய பாடம் உங்–களு – க்–குக் கிடைக்–கும். அதிக உழைப்–பும், விடா–முய – ற்–சியு – ம், தன்–னம்–பிக்–கையு – ம் இருந்–தால் படிப்–பில் சாத–னை– கள் புரி–ய–லாம். பரி– க ா– ர ம்: செவ்– வ ாய்க்– கி – ழ மை த�ோறும் அம்– ப ாள் க�ோயிலுக்– கு ச் சென்று காலை– யி ல் 3 முறை வலம் வர–வும். அதிர்ஷ்ட கிழ– ம ை– க ள்: ஞாயிறு, புதன், வியாழன்.

ðô¡

71

1-15 மார்ச் 2018

மார்ச் 1 முதல் 15 வரை ராசி பலன்கள் தனுசு: சாதனை வில் என்– ப –

தற்– கேற்ப சரா– ச ரி மனி– த – ன ாய் பிறந்து நல்ல செயல்–கள் செய்– தும் ப�ொறுப்–பாக பணி செய்து பேரும் புக– ழு ம் பெரு– மை – யு ம் அடை–யும் தனுசு ராசி அன்–பர்–களே, இந்த கால– கட்–டத்–தில் ப�ொரு–ளா–தார மேன்–மை–யும் புக–ழும் நிறை–வாக கிடைக்–கும். புத்–தி–ரர்–கள் தவ–றான பழக்க வழக்–கம் உள்ள நபர்–க–ளு–டன் சேர்ந்து – ம் வாய்ப்–புக – ள் உள்–ளதா – ல் விழிப்–புட – ன் சிர–மப்–படு செயல்–படு – வ – து நன்மை தரும். கண–வன் மனைவி குடும்ப ஒற்–று–மை–யில் சில–ரது குறுக்–கீ–டு–க–ளில் மனக்–க–சப்–பு–கள் த�ோன்றி பின்–னர் படிப்–ப–டி–யாக நிலைமை சீரா–கும். வரு– மா ன வரித்– து றை, சுங்க இலாகா தணிக்கை துறை ஆகி– ய – வ ற்– றி ல் உயர்– ப – த வி வகிப்–ப–வர்–க–ளுக்கு தன் துறை சார்ந்த ஊழி–யர்– – ப்பு குறை–வி–னால் இடம் மாற்–றம் கள் ஒத்–துழை அல்–லது துறை சார்ந்த அதி–காரி – க – ளி – ன் நெருக்–கு– தல்–கள் ஆகி–ய–வற்–றுக்கு ஆளாகி புதிய அனு–பவ பாடங்–க–ளைப் பெறு–வார்–கள். த�ொழி–ல–தி–பர்–கள் தங்–கள் த�ொழி–லில் சிறிது சுணக்– க – மா ன நிலை அடை– வ ார்– க ள். வெளி– நா–டுக – ளு – க்கு ஏற்–றும – தி செய்–வார்–கள். புதிய ஒப்–பந்– தங்–களை – ப் பெற்று முன்–னேறு – வ – ர். ப�ொரு–ளாதா – ர வர–வுக – ள் சமச்–சீர– ாக இருக்–கும். நற்–செ–யலு – க்–கேற்ப புகழ் கிடைக்–கும். பெண்–கள் முன்–னேற்–றம் காண்–பர். வாழ்க்– கைத் துணை–யுட – ன் இருந்து வந்த வீண் வாதங்–க– ளைத் தவிர்க்–கவு – ம். அடிக்–கடி அவ–சிய – மி – ல்–லா–மல் பய–ணம் செய்–வ–தைத் தவிர்க்–க–வும். பணி–யி–ட– மாற்– ற ம் உறு– தி – ப – டு த்– த ப்– ப – டு – கி – ற து. பெற்– ற�ோ – – ல் மிகுந்த நன்–மை–கள் ருக்கு உதவி செய்–வதா உண்–டா–கும். அர–சிய – லி – ல் உள்–ளவ – ர்–கள் மிக–வும் சிறப்–பான பலன்–க–ளைக் காண்–பர். அர–சி–டம் இருந்து சலு– கை–கள் கிடைக்–கும். உயர்–பத – வி – க – ள் கிடைக்–கும். அதே வேளை–யில் அதி–க–மாக உழைக்க வேண்– டி–யதி – ரு – க்–கும். மருத்–துவ செலவு அதி–கரி – க்–கல – ாம். கலைத்–துறை – யி – ன – ர் சிறந்த நிலைக்கு வர–லாம். வேலை விஷ–யமாக – பய–ணம் மேற்–க�ொள்ள வேண்– டி–யதி – ரு – க்–கும். அதி–கமாக – உழைக்க வேண்–டிய – தி – – ருக்–கும். வாய்ப்–புக – ள் வந்து குவி–யும். எந்த ஒரு வாய்ப்–பை–யும் நிரா–க–ரிக்க வேண்–டாம். மாண–வர்–கள் மிகுந்த ஆர்–வ–மு–டன் படித்து நல்ல தேர்ச்–சியு – ம் புக–ழும் பெறு–வார்–கள். ஓவி–யப் பயிற்–சிபெ – று – ம் மாண–வர்–கள் தங்–கள் திற–மையை நன்கு வெளிப்ப–டுத்தி பெய–ரும் புக–ழும் பெறு– வார்–கள். படிப்–புக்கு தேவை–யான ப�ொரு–ளா–தார வச–தி–கள் தாரா–ள–மாக கிடைக்–கும். பரி–கா–ரம்: ஞாயிறு, வியா–ழக்–கி–ழ–மை–க–ளில் சிவன் க�ோயிலை வலம் வர–வும். சாமந்திப்பூவை குரு–விற்கு அர்ப்–ப–ணிக்–க–வும். அதிர்ஷ்ட கிழ– ம ை– க ள்: ஞாயிறு, புதன், வியாழன்.

72

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

மக– ர ம்: நிதா–னத்–த�ோடு செயல்– பட்–டால் நினைத்–ததை எல்–லாம் அடைய முடி–யும் என்று இருப்–ப– தைக் க�ொண்டு சிறப்–பு–டன் எளிய வாழ்வு முறையை அமை–தியு–டன் விரும்–பும் மகர ராசி அன்–பர்–களே, இந்த கால–கட்– டம் நன்–மை–கள் கிடைக்–கக் கூடிய கால–கட்–ட–மா– கும். எடுத்த காரி–யம் கைகூ–டும். பணப்–பு–ழக்–கம் அதி–க–ரிக்–கும். மதிப்–பும் மரி–யா–தை–யும் சிறப்–பாக இருக்–கும். தாயின் உடல்–ந–லத்–தில் தகுந்த அக்– கறை காட்ட வேண்–டும். வழக்கு த�ொடர்–பான விவ– கா – ர ங்– க – ளி ல் உங்– க ள் மனம் விரும்– பு ம் படி–யான வெற்–றி–கள் கிடைக்–கும். உத்–தி–ய�ோ–கத்–தில் இருப்–ப–வர்–க–ளுக்கு பதவி உயர்வு, சம்–பள உயர்வு கிடைக்–கும். பிற இடங்–க– ளுக்கு மாற்–ற–லும் கிடைக்–கும். உங்–கள் மேல் இருக்–கும் நம்–பிக்–கை–யும் உய–ரும். உங்–க–ளது க�ோரிக்–கை–கள் ஒவ்–வ�ொன்–றாக நிறை–வே–றும். வேலை–யில்–லா–மல் இருப்–ப–வர்–க–ளுக்கு முயற்–சி– கள் எடுத்–த–பின் நல்ல வேலை கிடைக்–கும். த�ொழி–ல–தி–பர்–கள் கடந்த காலங்–க–ளில் மன– தில் இருந்த சஞ்–ச–லங்–கள் மாறி நம்–பிக்கை ஒளி பிறக்–கும். புதிய சந்தை வாய்ப்–புக – –ளைப் பெற்று சிறந்த முன்–னேற்–றம் காண்–பர். பால்–பண்ணை அதி–பர்–கள் தகுந்த முன்–னேற்–றம் பெறு–வார்–கள். நீண்ட நாட்–க–ளாக சந்–தான–பாக்–கி–யம் இல்– லா–தபெண் – க – ளு – க்கு தெய்வ அனு–கூல – த்–தில் குழந்– தை–கள் பிறக்–கும். வாழ்க்–கைத்–துணை அன்–புட – ன் இருப்–பர். பிற–ம�ொழி பேசு–ப–வர்–கள் உங்–க–ளுக்கு உதவி செய்–வார்–கள். அர–சி–யல் மற்–றும் ப�ொது வாழ்–வில் இருப்–ப– வர்–க–ளுக்கு தாங்–கள் நினைத்–ததை சாதித்–துக் க�ொள்ள தகுந்த கால–கட்–டம் இது. நீங்–கள் இழந்த பதவி, நற்–பெ–யர் மீண்–டும் கிடைக்–கும். எந்த முடி–வையு – ம் அவ–சர– ப்–படா – ம – ல் நிதா–னமாக – எடுக்க வேண்–டும். கலைத்–துறை – யி – ன – ரு – க்கு ஒப்–பனை – ய – ா–ளர்–கள், ஆடை வடி–வ–மைப்–பா–ளர்–கள், பாடல் சம்–பந்–தப்– பட்– ட – வ ர்– க ள், நட– ன க் கலை– ஞ ர்– க ள் ப�ோன்ற துறை–க–ளில் உள்–ள–வர்–கள் நல்ல முன்–னேற்–றம் காண–லாம். நீங்–கள் இது–வரை பட்ட கஷ்–டங்–கள் விலகி நன்–மையே நடக்–கும். த�ொழில்–நுட்–பப் பயிற்சி மாண–வர்–கள் தங்–கள் படிப்–பில் தகுந்த அக்–கறை செலுத்தி தேர்ச்சி பெறு– வார்–கள். நண்–பர்–கள் படிப்பு ரீதி–யி–லும் குடும்ப ரீதி–யி–லும் தகுந்த ஒத்–து –ழைப்பு தரு–வார்–க ள். சமூக சேவை–க–ளில் அதிக ஆர்–வம் இருக்–கும். பரி–கா–ரம்: சனிக்–கி–ழ–மை–க–ளில் அனு–மான் க�ோயிலை வலம் வர–வும். வெற்–றிலை மாலை கட்டி அனு–ம–னுக்கு சூட்–ட–வும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், வியா–ழன், வெள்ளி.

மார்ச் 1 முதல் 15 வரை ராசி பலன்கள் கும்–பம்: வாக்–கு–றுதி என்–பது சத்– தி–யத்–திற்கு மேலா–னது என்–பதை உணர்ந்து உங்– க ள் உண்– மை – யான வார்த்–தை–க–ளால் இரும்–புக் கத–வை–யும் திறக்–கும் திற–மை–யு– டைய கும்ப ராசி அன்–பர்–களே, இந்த கால–கட்–டத்–தில் வீடு, மனை, வாக–னம் வாங்–கும் ய�ோகம் உண்–டா–கும். பூர்வ புண்–ணிய – ல் வரு–மான – ம் கிடைக்–கும். எதி–ரிக – – ச�ொத்–துக்–களா – களை – ளால் இருந்த த�ொந்–தர– வு சமா–ளிக்க கடந்த காலங்–க–ளில் பணம் விரய–மா–னது. அந்–நிலை அடி–ய�ோடு அழிந்து விட்–டது. கண–வன்- மனைவி மற்–றும் குடும்ப ஒற்–றுமை மேல�ோங்–கும். உத்தி–ய�ோக – ஸ்–தர்–கள் அலு–வல – க – த்–தில் சுமு–க– மான சூழ்–நி–லை–யைக் காண்–பீர்–கள். உங்–க–ளின் வேலை– களை தன்– ன ம்– பி க்– கை – யு – ட ன் செய்து முடிப்– பீ ர்– க ள். பணப்– பு – ழ க்– க ம் அதி– க – மா – கு ம். உங்–கள் வேலை–க–ளுக்கு உரிய அங்–கீகா – –ரத்தை மேல–தி–கா–ரி–கள் வழங்–கு–வார்–கள். த�ொழி–லதி – ப – ர்–கள் அடுக்–குமா – டி கட்–டிடங்–களை கட்டி விற்–பனை செய்–யு ம் த�ொழி– லில் ஈடு– பட்– டுள்–ள–வர்–க–ளும் ஆதா–யம் பெற்று முன்–னேற்–றம் அடை–வார்–கள். பணப்–புழ – க்–கம் தங்கு தடை–யின்றி இருக்–கும். நிறு–வ–னத்–தின் புகழ் எட்–டுத்–திக்–கும் பர–வும். கலைத்–துறை – யி – ன – ர் துறை–யில் உள்ள நுணுக்– கங்– களை அறிந்து வைத்– து க்– க �ொள்– வீ ர்– க ள். அவற்றை தகுந்த சம– ய த்– தி ல் உப– ய�ோ – கி த்து வெற்றி பெறு–வ–தற்கு ஏது–வான சூழ்–நிலை உண்– டா–கும். இத–னால் பாராட்–டு–க–ளும், க�ௌர–வ–மும் கிடைக்– கு ம். உழைப்பை கூட்– டி க்– க �ொண்டு செயல்–ப–ட–வும். பெண்–கள் அரசு மற்–றும் தனி– யார் அலு–வ–ல–கங்–க–ளில் பணி–பு–ரி–யும் பெண்–கள் நிர்–வா–கத்–தா–லும் உயர்–அ–தி–க–ாரி–க–ளா–லும் இடப்– ப–டும் கட்–டளை – களை – கவ–னமு – ட – ன் செயல்–படு – த்தி வேலை–யைத் தக்க வைத்–துக் க�ொள்ள வேண்–டும். அர–சி–ய–லில் உள்–ள–வர்–க–ளுக்கு மதிப்பு உய– ரும். ப�ோட்–டிகளை – சமா–ளிப்–பீர்–கள். உங்–களு – க்கு எதிர்– ப ார்க்– காத பதவி கிடைக்– கு ம். உங்– க ள் த�ொண்–டர்–கள் உங்–க–ளுக்–காக உழைப்–பார்–கள். எந்த சவா–லை–யும் தைரி–யம் மற்–றும் தன்–னம்–பிக்– கை–யுட – ன் சமா–ளியு – ங்–கள். எதி–ரிக – ளி – ன் த�ொல்லை அதி– க–மாக இருக்–கு ம். திட்– ட– மிட்டு எதை– யும் செய்–யுங்–கள். மாண–வர்–க–ளுக்கு மருத்–து–வம், ப�ொறி–யி–யல், தக– வ ல் த�ொழிற்– நு ட்– ப ம் மற்– று ம் விவ– சா – ய ம் ஆகி–ய�ோர்–கள் நல்ல முன்–னேற்–றம் காண–லாம். விரும்–பிய துறை–க–ளில் எடுத்து படிப்–ப�ோ–ருக்கு சிறந்த மதிப்–பெண்க – ள் கிடைக்–கும். ஆசி–ரிய – ர்–கள் மற்–றும் பெற்–ற�ோரி – ன் அறி–வுரை – களை – உதா–சீன – ப்– ப–டுத்–தா–மல் அதன்–படி நடக்–க–வும். பரி– க ா– ர ம்: சனிக்– கி – ழ – மை – க – ளி ல் சிவன் க�ோயிலை வலம் வர–வும். நவ–கி–ர–கத்–திற்கு நெய் விளக்கு ஏற்றி வழி–பட – –வும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், புதன், வெள்ளி.

மீனம்: பிறர் செய்ய முடி–யாத

சவா– ல ான காரி– ய ங்– களை சாதித்–துக் காட்–டும் வல்–லவ – ர்–க– ளான நீங்–கள் கல–கல – ப்–பா–கவே பழ–கின – ா–லும் காரி–யத்–தில் கறா– ராக இருக்–கும் மீன ராசி அன்–பர்–களே, இந்த கால– கட்–டத்–தில் ச�ொல்–லால் மகத்–து–வ–மும் செய–லால் புகழ் கீர்த்தி ஆகி–ய–ன–வும் ஏற்–ப–டும். வீடு, மனை, வாக–னம் ஆகிய இனங்–களி – ல் மரா–மத்து பணி–கள் செய்–வ–தற்கு முன் ய�ோசித்து செய்–ய–வும். தந்தை வழி சார்ந்த பங்–காளி உறவு என்ற அமைப்–பில் வரு–ப–வர்–கள் உங்–க–ளுக்கு சில நிர்ப்–பந்–தங்–கள் தரு– வ ார்– க ள். கவ– ன – மு – ட ன் செயல்– ப – டு – வ – தா ல் சிர–மங்–க–ளைத் தவிர்க்–க–லாம். உத்– தி – ய�ோ – க ஸ்– த ர்– க – ளு க்கு, பெற்– ற�ோ – ரி ன் மூல–மாக வேறு நல்ல வேலை கிடைக்–கும். உங்–க– ளு–டன் வேலை செய்–ப–வர்–க–ளி–டம் அனு–ச–ரணை– யாக செல்– ல – வு ம். வீணான பிரச்– ச – னை – க – ளு ம் மனக்–கு–ழப்–பங்–க–ளும் வேண்–டாம். நீங்–கள் செய்– யும் உத்–தி–ய�ோ–கத்–தில் சிறந்து விளங்–கு–வீர்–கள். வியா–பா–ரி–க–ள் செய்து வரும் த�ொழி–லில் சிறப்– பான பலன்–களை – க் காண–லாம். கடந்த காலத்தை விட கூடு–தல் லாபம் கிடைத்–தாலு – ம் த�ொழிலை விரி– வு–படு – த்–துவ – ற்–குண்–டான வேலை–களை இப்–ப�ோது – ாம். த�ொழில் நிமித்–தமாக – சிலர் தூர ஆரம்–பிக்–கல தேச பய–ணம் மேற்–க�ொள்ள வேண்டி வர–லாம். பெண்–கள் உடல்–ந–ல–னில் மிகுந்த அக்–கறை செலுத்த வேண்–டும். கண–வரை விட்–டுப் பிரிந்–த– வர்– க ள் கண– வ – ரு – ட ன் மீண்– டு ம் சேர்– வ ார்– க ள். உங்–க–ளின் கண–வ–ருக்கு உங்–க–ளால் அனு–கூ–லம் உண்–டாகு – ம். குழந்தை பாக்–கிய – ம் கிட்–டும். நீங்–கள் க�ொடுத்த வாக்–கைக் காப்–பாற்ற வாய்ப்–பு–கள் கைகூ–டி–வ–ரும். அர–சி–ய–லில் உள்–ள–வர்–க–ளுக்கு மதிப்பு உய–ரும். ப�ோட்–டி–களை சமா–ளிப்–பீர்–கள். உங்–க–ளுக்கு எதிர்–பார்க்–காத பதவி கிடைக்–கும். உங்–கள் த�ொண்–டர்–கள் உங்–க–ளுக்–காக உழைப்– பார்–கள். எந்த சவா–லை–யும் தைரி–யம் மற்–றும் தன்–னம்–பிக்–கை–யு–டன் சமா–ளி–யுங்–கள். கலைத்–து–றையை சார்ந்–த–வர்–கள் தங்–க–ளது முழுத்–தி–ற–மை–க–ளை–யும் காட்–டி–னால் மட்–டுமே வாய்ப்–பு–கள் அதி–க–மா–கக் கிடைக்–கும். அடிக்–கடி வெளி–யூர் பய–ணங்–கள் வந்து சேரும். ஒரே நேரத்– தில் பல–வி–த–மான வாய்ப்–பு–கள் வந்து சேரும்– ப�ோது தகுந்த ஆல�ோ–சனை – களை – மேற்–க�ொண்டு முடி–வு–களை எடுக்–க–வும். மாண–வர்–கள், கவ–னம் படிப்பை விட்டு சித–றா–மல் பார்த்–துக் க�ொள்–ளவு – ம். ஏனெ–னில் படிப்–பில் இடை–யூறு வர–லாம். கெட்–ட– வர்–க–ளின் சக–வா–சத்தை முற்–றி–லு–மாக விட்–ட�ொ– ழிக்–க–வும். படிப்–பில் சிறந்த நிலையை அடைய இந்த கால–கட்–டத்தை பயன்–ப–டுத்–த–வும்.

பரி–கா–ரம்: வியா–ழன்–த�ோறு – ம் அரு–கிலி – ரு – க்–கும் நவ–கி–ரக க�ோயி–லுக்கு சென்று நெய் தீபம் ஏற்றி அர்ச்–சனை செய்–ய–வும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: புதன், வெள்ளி. ðô¡

73

1-15 மார்ச் 2018

ñè‹ Þó¾ 11.40 ñE õ¬ó

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

ðƒ°Q&1 Mò£ö¡

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

¹î¡

ªêšõ£Œ

Fƒèœ

ë£JÁ

êQ

ªõœO

Mò£ö¡

¹î¡

ªêšõ£Œ

Fƒèœ

ë£JÁ

êQ

ªõœO

Fó«ò£îC ñ£¬ô 5.26 ñE õ¬ó

¶õ£îC ñ£¬ô 5.05 ñE õ¬ó

ãè£îC ðè™ 2.16 ñE õ¬ó

îêI ðè™ 12.17 ñE õ¬ó

ïõI 裬ô 10.12 ñE õ¬ó

ÜwìI 裬ô 8.11 ñE õ¬ó

êŠîI 裬ô 6.44 ñE õ¬ó

êŠîI  º¿õ¶‹

êw® ÜF裬ô 4.58 ñE õ¬ó Cˆî 60.00 ï£N¬è

Cˆî 60.00 ï£N¬è

Cˆî 60.00 ï£N¬è

Cˆî 11.24 H¡¹ ñóí

ÜI˜î 4.47 H¡¹ Cˆî

Cˆî 60.00 ï£N¬è

ÜM†ì‹ ñ£¬ô 5.14 ñE õ¬ó

Cˆî 23.05 H¡¹ ñóí

F¼«õ£í‹ ðè™ 3.20 ñE õ¬ó Cˆî 23.21 H¡¹ ñóí

àˆFó£ì‹ ðè™ 1.03 ñE õ¬ó

Ìó£ì‹ 裬ô 10.34 ñE õ¬ó

Íô‹ 裬ô 7.55 ñE õ¬ó

Íô‹  º¿õ¶‹

ïˆî‹ ñ£Kò‹ñ¡ ªð£ƒè™ Mö£. Ì‚°N õ£v¶  裬ô 10.32 to 11.08 ñE õ¬ó.

êƒèìýó 궘ˆF. ²ð. Mï£òè¬ó îKC‚è, M¬ùèœ Ü轋.

²ð. 裃«èòï™Ö˜ º¼èŠªð¼ñ£¡ M¬ìò£ŸÁ Mö£. ÅKò îKêù‹ ï¡Á.

F¼„ªê‰É˜ ñ£CˆF¼Mö£ G¬ø¾ ñ…êœ c󣆴 Mö£.

è£óñ¬ì óƒèï£î˜ 𣘫õ†¬ì, ïˆî‹ ñ£Kò‹ñ¡ ê‰îù‚°ì‹ Mö£.

ªð÷˜íI Móî‹. ñ£C ñè‹. è£ñ¡ «ý£LŠ ð‡®¬è.

«ñû‹

ªê¡¬ù, ñJ¬ô èð£hvõó˜ «è£JL™ «è£ôMNò‹ñ¡ 1008 𣙰ì Mö£.

°„êÛ˜ êmvõó˜ CøŠ¹ õNð£´. Þ¡Á è¼ì îKêù‹ ªêŒò èõ¬ôèœ b¼‹.

èìè‹

I¶ù‹

I¶ù‹

²ð. ñ£îŠHøŠ¹, ñ£î Cõó£ˆFK.

Hó«î£û‹. è£ó¬ìò£¡ «ï£¡¹. êèô Cõ£ôòƒ èO½‹ ñ£¬ô Hó«î£û Mö£.

ãè£îC Móî‹. F¼«õ£í Móî‹. ñè£ Mwµ¬õ õíƒè õ£›¾ õ÷ñ£°‹.

Kûð‹&I¶ù‹ YîM Móî‹. F¼õ™L‚«èE 𣘈îê£óF «è£JL™ F¼ñ…êù «ê¬õ.

Kûð‹

Kûð‹

«îŒH¬ø ÜwìI è£O, ¬ðóõ˜ õNð£´. êƒèó¡«è£M™ «è£ñFò‹ñ¡ îƒèŠð£õ£¬ì.

²ð. ñèO˜ Fù‹. ªê¡¬ù 𣘈îê£óF «è£JL™ ó£ñ¼‚° F¼ñ…êù‹.

eù‹&«ñû‹ ñ¡ù£˜°® ó£ü«è£ð£ô²õ£I Mö£ ªî£ì‚è‹. è™ò£í F¼‚«è£ô‹.

eù‹

°‹ð‹&eù‹

°‹ð‹

°‹ð‹

ñèó‹

ñèó‹

ê‰Fó£wìñ‹ M«êû °PŠ¹èœ

«è†¬ì ÜF裬ô 5.36 ñE õ¬ó ñóí 58.29 H¡¹ ÜI˜î «ñû‹

ÜÂû‹ Þó¾ 3.10 ñE õ¬ó

Mê£è‹ Þó¾ 1.16 ñE õ¬ó

Cˆî 44.37 H¡¹ ñóí

Cˆî 42.02 H¡¹ ÜI˜î

궘ˆF ÜF裬ô 3.18 ñE õ¬ó CˆF¬ó Þó¾ 10.29 ñE õ¬ó

ð…êI ÜF裬ô 3.22 ñE õ¬ó ²õ£F Þó¾ 11.51 ñE õ¬ó

ÜI˜î 40.52 H¡¹ Cˆî

ñóí 60.00 ï£N¬è

¶MF¬ò ÜF裬ô 4.05 ñE õ¬ó àˆFó‹ Þó¾ 10.21 ñE õ¬ó

F¼F¬ò ÜF裬ô 3.29 ñE õ¬ó Üvî‹ Þó¾ 10.21 ñE õ¬ó

Cˆî 60.00 ï£N¬è

ÜI˜î 44.10 H¡¹ Cˆî

«ò£è‹

ªð÷˜íI 裬ô 6.27 ñE õ¬ó Ìó‹ Þó¾ 10.51 ñE õ¬ó Hóî¬ñ ÜF裬ô 4.36 ñE õ¬ó

궘ˆîC 裬ô 8.13 ñE õ¬ó

ñ£C&17

1

Mò£ö¡

ï†êˆFó‹

݃Aô îI› Aö¬ñ FF «îF «îF

கணித்தவர்: ‘ஜ�ோதிட மணி’ வசந்தா சுரேஷ்குமார்

மார்ச் மாதம் 1-15 (மாசி-பங்குனி) பஞ்சாங்க குறிப்புகள்

குணத்தால் சிறந்தால் செல்வம் பெருகும்

அழ–கா–பு–ரி–யில் அத்–தாணி மண்–ட–பத்–தில் அர–விந்த இத–ழில் மெத்தை விரித்து முத்–துக்–கு–டை–யின் கீழ் அரி–யா–ச–னம் அமைத்து குள்ள உரு–வும், ர�ோஜா மேனி–யும், பெரு–வயி – று – ட – ன் கள்–ள–மின்றி சிரித்து அப–ய–ம–ளிக்–கும் குபே–ரனே! சிவ–னார் த�ோழனே! சீரடி பணிந்–தேன் அருள்–வாய்! எண்–ணப்–படி செயல்–கள் நேராக வேண்–டும்! எண்–ணி–யது வேறு ச�ொல்–வது வேறென பண்–ணும் பாவம் அவ–ருக்கே பகை–யாய் மூள வேண்–டும்! அஞ்–சு–வது அஞ்சி அவ–சி–ய–மா–னால் கெஞ்சி விஞ்–சி–யதை பகிர்ந்து மிஞ்–சி–யதை உண்ண வேண்–டும்! ‘நாலு–கால்’ மனி–தன் நடத்தை குணம் மாற–வேண்–டும்! விதைத்–தது விளைய வேண்–டும்! வள்–ளல் மனம் மகிழ வேண்–டும்! பணத்–தின் மதிப்பு குறைந்து மனி–தம், மாண்பு பரவ வேண்–டும்! பெண்–கள் ஆசையை குறைத்து கண்–ணாய் குடும்–பம் பேண வேண்–டும்! திரு–ம–கள் க�ோபம் க�ொண்டு திரு–ட–ரி–டம் விலக வேண்–டும்!

விஷ்–ணு–தா–சன்

நல்–ல�ோர் நன்–ன–டத்தை கண்டு நய–வஞ்–ச–கர் மனம் மாற–வேண்–டும்! நீதி, நேர்மை ப�ோற்–று–வ�ோர் நிலைத்து உல–கில் வாழ வேண்–டும்! உடன்–பி–றப்–பு–கள் ஒற்–றுமை காத்து உள்–ளத்தை அன்–பால் நிரப்பி உள்–ள�ொன்று, புற–ம�ொன்று இல்–லா–மல் கள்–ளம், கப–ட–மின்றி வாழ்ந்–தால் வெள்–ள–மென ப�ொருட்–செல்–வம் இல்–லத்–தில் நிரம்பி வழி–யும்! நல்–ல–வர் மனம் ந�ோகக்–கூ–டாது! பெண்–கள் கண்–ணீர் சிந்–தக்–கூ–டாது! பெற்–ற�ோர் உள்–ளம் வெறுக்–க–கூ–டாது! குழந்–தை–க–ளுக்கு எதி–ரான குற்–றம் கூடாது! நாண–யம் தவறி பணம் சேர்க்–க–கூ–டாது-இனி நாடி– வ – ரு ம் செல்– வ ம், மகிழ்ச்– சி க்கு எல்– லை – யில்லை! சிறந்த குணத்–தால், செம்மை அறி–வால் கறந்த பால் ப�ோன்ற மனத்–தால் அழைத்–தால் மல்–லிகை, பன்–னீர் மணம் வீச தேரேறி வீடு வரும் திரு–ம–கள்! இளமை,ப�ொறுமை, துணிவு, புகழ் ப�ொன், ப�ொருள் அள்–ளித்–த–ரு–வாள்!

ðô¡

75

1-15 மார்ச் 2018

க�ோடியில் உழலாமல், கேடின்றி வாழ்வோம்!

வ

ள்–ளுவ – ர் `எண்–ணென்ப ஏனை எழுத்–தென்ப இவ்– வி – ர ண்– டு ம் கண்– ண ென்ப வாழும் உயிர்க்–கு’ என்று எண்–ணைப் ப�ோற்–று–கி–றாரே, அவர் முக்–கிய – ம – ான பேரெண் ஆகிய க�ோடி என்ற எண்ணை எப்–படி – யெ – ல்–லாம் கையாள்–கிற – ார் என்று பார்ப்–ப�ோமா? க�ோடிக்–குப் பல ப�ொருள் உண்டு. தெருக்– க�ோடி என்–றால் தெரு–வின் கடை–சிப் பகுதி என்று ப�ொருள். க�ோடி வேட்டி என்–றால் புதிய வேட்டி என்று ப�ொருள். நூறு லட்–சங்–கள் சேர்ந்–தால் எண்–ணிக்–கை–யில் அது க�ோடி எனப்–ப–டு–கி–றது. `கூடி வாழ்ந்–தால் க�ோடி நன்மை!’ என்–கி–றது ஒரு பழ–ம�ொழி. எதை–யும் ஒரு க�ோடி காட்–டின – ால் ப�ோதும், புத்–தி–சா–லி–கள் புரிந்–து–க�ொண்டு விடு–வார்–கள்! `ஒரு ப�ொழு–தும் வாழ்–வ–த–றி–யார் கரு–துப க�ோடி–யும் அல்ல பல!` (குறள் எண் 336) - என்–கிற – து `நிலை–யா–மை’ என்–னும் அதி–கா–ரத்–தில் வரும் ஒரு குறள். ஒரு ப�ொழு–தே–னும் எப்–படி வாழ்–வது என்று அறி–யா–த–வர்–கள் மனத்–தில் பல க�ோடி

76

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

ஆசை–கள – ைக் க�ொண்–டிரு – ப்–பது எத்–தனை விந்தை என இந்–தக் குற–ளில் அதி–ச–யிக்–கி–றார் வள்–ளு–வப் பெருந்–தகை. நிகழ்–கா–லத்–தில் வாழா–மல் க�ோடிக்–கண – க்–கான – வ – ாறே எதிர்–கால ஆசை–களை மனத்–தில் தேக்–கிய பல மனி–தர்–கள் வாழ்–கிற – ார்–கள். எனவே அவர்–கள் உண்–மை–யில் வாழ்–வதே இல்லை! ராம–கிரு – ஷ்ண பர–மஹ – ம்–சர் காளி பூஜை செய்– யும்–ப�ோது முன்னே வந்து அமர்ந்–தாள் ராணி ராச–மணி தேவி. அவள்–தான் பர–மஹ – ம்–சரை – த் தான் கட்–டிய காளி–க�ோ–யில் பூஜா–ரி–யாக நிய–மித்–த–வள். ஒரு–வகை – –யில் பார்க்–கப் ப�ோனால் பர–ம–ஹம்–சர் அந்த ராணி–யி–டம் ஊழி–யம் செய்–ப–வர்–தான். ஆனால், காளிக்–கன்றி யாருக்–கும் தலை வ – ண – ங்–கா–தவ – ர் அல்–லவா அந்த மகான்! தன் தவ ஆற்–ற–லால் எதிரே உள்– ள– வ ர்– க – ளி ன் எண்– ண ங்– க – ள ைக் கூட மிகச் சரி–யாக ஊகித்–து–விட – க் கூடி–ய–வர் அவர். தமது சீடர்– க – ளி ன் மனத்தை அவர்–கள் இத–யத்தை விட்டு வெளியே 78 எடுத்து, தான் விரும்–பிய – வ – ாறு பிசைந்து

வேறு–வ–கை–யில் உரு–வாக்கி மீண்–டும், எடுத்த மனத்–தைத் தன் சீடர் இத–யத்–தின் உள்–ளேயே வைத்–து–வி–டும் ஆற்–றல் பெற்–ற–வர் அவர் என்று ச�ொல்–வ–துண்டு. தான் யார்–முன் அமர்ந்–தி–ருக்–கி–ற�ோம் என்ற எச்–ச–ரிக்கை உணர்–வின்றி, பூஜை நேரத்–தில் நீதி– மன்–றத்–தில் உள்ள தன் ச�ொத்து த�ொடர்–பான வழக்–கில் சிந்–தன – ை–யைத் தேக்–கியி – ரு – ந்–தாள் ராணி ராச–மணி. பர–மஹ – ம்–சர் விறு–விறு – வென் – று ராணியை ந�ோக்கி வந்–தார். அவள் கன்–னத்–தில் ஓங்கி ஓர் அறை– வி ட்– ட ார். `இங்கு வந்– து மா வழக்– கை ப் பற்–றி–யும் நீதி மன்–றத்–தைப் பற்–றி–யும் சிந்–தனை? காளியை நினை!’ என கர்–ஜித்–துவி – ட்–டுப் ப�ோனார். மற்ற ஊழி–யர்–கள் அரண்டு ப�ோனார்–கள். அன்–ற�ோடு பர–ம–ஹம்–ச–ரின் வேலைக்–குச் சீட்–டுக் கிழிந்–துவி – டு – ம் என்று நினைத்–தார்– கள். ஆனால், அவர்–கள் நினைத்–தது நடக்–கவி – ல்லை. ராணி மிகப் பெரிய பக்தை. பர– ம – ஹ ம்– ச – ரி ன்– மே ல் அவள் க�ொண்ட மரி–யாதை அந்த அடி–யால் அதி–க–மா–யிற்–றே–யன்– றிக் குறை–யவி – ல்லை. தன் உள் –மன – த்–தைக் கூட மிகச் சரி–யாக ஊகிக்க கூடிய பர–ம–ஹம்–சரை அவள் வியந்து ப�ோற்–றின – ாள் என்–பது பர–ம–ஹம்–ச–ரின் புனி– தத் திருச்–ச–ரி–தம் ச�ொல்–லும் தக–வல். நிகழ்–கா–லத்–தில் முழு–மை– யாக வாழ்–வதே மனி–தர்–கள் சரி– யாக வாழும் நெறி. `நேற்று என்– பது உடைந்த பானை. நாளை என்– ப து மதில்– மே ல் பூனை. இன்–று–தான் நம் கையில் உள்ள வீணை. அதை மீட்டி மகிழ்ச்–சி– யாக வாழ வேண்–டும்’ என ஒரு கவி– தை–யில் அறி–வு–றுத்–து–கி–றார் பிர–பல சுய–முன்–னேற்–றக் கவி–ஞர் தாரா–பா–ரதி. பல இளை– ஞ ர்– க ள் தங்– க ள் வாழ்– வி ல் முன்–னேற – ா–தத – ற்–குக் கார–ணம் அவர்–கள் நிகழ்– கா–லத்–தில் வாழா–மல் கற்–ப–னைக் கன–வு–க–ள�ோடு எதிர்–கா–லத்–தில் வாழ்–வதே. எதிர்–கா–லம் பற்–றிய – வாழ்–வைக் கழித்–தால் என்ன பயன்? கன–விலேயே அந்–தக் கனவு நன–வா–வ–தற்கு நிகழ்–கா–லத்–தில் வாழ்ந்து கடின முயற்சி செய்ய வேண்– டி – ய து அவ–சி–ய–மல்–லவா? `வகுத்–தான் வகுத்த வகை–யல்–லால் க�ோடி த�ொகுத்–தார்க்–கும் துய்த்–தல் அரிது.’ (குறள் எண் 377) தனி–மனி – த ஒழுக்–கத்–த�ோடு வாழ்–விய – ல் நெறிப்– படி வாழா–த–வர்–கள், க�ோடிக் கணக்–கில் செல்–வம் சேர்த்–திரு – ந்–தா–லும் அந்–தச் செல்–வத்–தின் பலனை அவர்– க – ள ால் நுகர இய– ல ா– ம ல் ப�ோய்– வி – டு ம். ஒழுக்–கம – ற்ற வாழ்க்கை வாழ்–பவ – ர்–கள் இறு–தியி – ல் ஒரு–வாய் உண–வைக் கூடச் சுவைத்–துச் சாப்–பிட இய–லா–மல் ப�ோவதை நாம்–தான் பார்க்–கிற�ோமே – !

திருப்பூர்

கிருஷ்ணன் வாழ்–வின் இறு–திக் காலத்–தில் தேவைப்–ப–டு–வது பண–மல்ல, ஆர�ோக்–கி–யமே. `நகை–வ–கைய ராகிய நட்–பின் பகை–வ–ரால் பத்–த–டுத்த க�ோடி யுறும்.’(குறள் எண் 817) சிரித்–துப் பேசும் ப�ோலி நண்–பர்–க–ளின் நட்– பைக் காட்–டிலு – ம் பகை–வர்–கள – ால் ஏற்–படு – ம் துன்–பம் பத்–துக்–க�ோடி மடங்கு சிறப்–பு–டை–ய–தா–கும். ஏனெ– னில் பகை–வரை எளி–தில் அடை–யா–ளம் கண்டு விலகி வாழ முடி–யும். ஆனால், ப�ோலி நண்– பர்–களை அடை–யா–ளம் காண இய–லா–த– தால் அத்–தகை – ய – வ – ர்–கள – ால் கெடு–தலே மேல�ோங்–கும். ஷேக்ஸ்– பி – ய – ரி ன் ஜூலி– ய ஸ் சீசர் என்ற புகழ்–பெற்ற நாட–கத்–தில் காவி–யக் கதா–நா–ய–க–னான சீசரை இறு–தியி – ல் ஒரு குழு தாக்–குகி – ற – து. அவர்–க–ளி–டம் ப�ோரா–டு–கி–றான் சீசர். ஆனால், அந்– த க் குழு– வில் தன் நண்–பன் ப்ரூட்–ட–சும் இருப்–ப–தைப் பார்த்து அவன் விரக்தி அடை–கி–றான். `நீயூமா ப்ருட்–டஸ்?’ (யு டூ ப்ரூட்–டஸ்?) எனக் கேட்– ட – வ ாறே அவன் க�ொல்– ல ப்– ப ட்டு இறக்– கி – ற ான் என்– பதை ஆங்– கி ல நாடக இலக்–கி–யம் விளக்–கு–கி–றது. சீசர் திருக்–கு–ற–ளைப் படித்–தி–ருந்–தால் ப்ரூட்–டஸ் என்–கிற அந்–தப் ப�ோலி நண்–பனை முன்–னரே இனங்–கண்– டி–ருந்–தி–ருப்–பான்! `பழு–தெண்–ணும் மந்–திரி – யி – ன் பக்–கத்–துள் தெவ்–வர் எழு–பது க�ோடி யுறும்.’(குறள் எண் 639) அடுத்– து க் கெடுக்– கு ம் மந்– தி – ரி – க ளை விட வெளிப்–ப–டை–யான பகை–வர் எழு–பது க�ோடி மடங்கு நல்–ல–வர் ஆவார் என்–கி–றார் வள்–ளு–வர். `இடிப்–பாரை இல்–லாத ஏமரா மன்–னன் கெடுப்–பார் இலா–னும் கெடும்’ என்–கி–றது இன்–ன�ொரு குறள். மந்–திரி, மன்–னன் தவறு செய்–யும்–ப�ோது இடித்– து–ரைக்க வேண்–டுமே அல்–லாது தாளம்–ப�ோ–டக் கூடாது என்–பது வள்–ளு–வர் கருத்து. ஐம்– பெ – ரு ங்– க ாப்– பி – ய ங்– க – ளி ல் ஒன்– ற ான சீவக சிந்–தா–ம–ணி–யில் மன்–னன் சீவ–கன் அவன் அமைச்–ச–னான கட்–டி–யங்–கா–ர–னால் துன்–பத்–திற்கு ஆளா–னதை திருத்–தக்க தேவர் விவ–ரிக்–கி–றார். `நீரா–ருங் கடல் உடுத்த நில மடந்–தைக் கெழி– ல�ொ–ழு–கும்’ என்ற நமது தமிழ்த் தாய் வாழ்த்தை எழு–திய மன�ோன்–ம–ணீ–யம் சுந்–த–ரம் பிள்ளை, தமது மன�ோன்–ம–ணீ–யம் என்ற காப்–பி–யத்–தில் மன்–ன–னுக்–குத் தீங்கு செய்த மந்–திரி குடி–ல–னைப் ðô¡

77

1-15 மார்ச் 2018

பற்றி எழு–து–கி–றார். தலை–யாட்டி ப�ொம்–மை–க–ளாக மந்–தி–ரி–கள் இருப்– ப – தை ப் பற்– றி த் தெனா– லி – ர ா– ம ன் கதை– ய�ொன்று விவ–ரிக்–கிற – து. கத்–தரி – க்–காய் மேல் ஆசை– க�ொண்ட மன்–னர் கிருஷ்ண தேவ–ரா–யர், அதை அதி–கம் விரும்–பிச் சாப்–பிட்– டார். கத்–தரிக்–காய் உயர்ந்த கறி–காய் என்று தெனா–லி–ரா–ம–னி–டம் புகழ்ந்–தார். `ஆம், அத–னால்–தான் இயற்கை அந்– தக் காயின் தலை–யில் மட்–டும் அழ–கிய கிரீ–டத்தை வைத்து அழகு பார்க்–கிற – து!’ என அதன் எழி–லைப் புகழ்ந்–தான் தெனா–லி–ரா–மன். அர–ச–ருக்–குக் கத்–த–ரிக்–காய் பிடிக்–கி–றது என்–ப– தால் அன்–று–த�ொட்டு கத்–த–ரிக்–காய்க் கறி, கத்– தரிக்–காய்க் கூட்டு, கத்–த–ரிக்–காய்க் குழம்பு என்று நாள்–த�ோ–றும் கத்–தரிக்–காய் சமைக்–கப்–பட்–டது. அதி–கக் கத்–தரிக்–காய் சாப்–பிட்–டத – ால் அர–சர் ச�ொறி– யும் சிரங்–கும் வந்து அவ–திப்–பட்–டார். கத்–தரி – க்–காய் த�ோலுக்கு ஆகாது என்– று ம் இனி உண– வி ல் அதை விலக்க வேண்–டும் என்–றும் ச�ொன்–னார் மருத்–து–வர். இப்– ப �ோது `கத்– த – ரி க்– க ாய் மிக ம�ோச– ம ான காய்’எனத் தெனா– லி – ர ா– ம – னி – ட ம் அலுத்– து க் க�ொண்–டார் மன்–னர். `ஆம்! அதி–லென்ன சந்–தே– கம், அதன் கெடு–தலை அறிந்–து–தான் இயற்கை அதன் தலை–யில் ஆணி–யடி – த்து வைத்–திரு – க்–கிற – து!’ என்–றான் தெனா–லி–ரா–மன்! மன்–னர் திகைத்–தார். `நான் ச�ொல்–வத – ற்–கேற்ப மாற்–றிச் ச�ொல்–கிற – ாயே?’ எனக் கடிந்–துக�ொ – ண்–டார்.

78

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

தெனா–லிர– ா–மன் சிரித்–தவ – ாறே பதில் ச�ொன்–னான்: `அத–னால் என்ன மன்னா? நீங்–கள் தான் என் மன்–னர். உங்–க–ளுக்–கேற்றபடிப் பேசு–வதே என் கடமை. கத்–தரிக்–காயா என் மன்–னர்?` தனக்–கேற்–ற–ப–டிப் பேசும் மந்–தி–ரி–களை நம்–பக் கூடாது என்ற உண்–மையை அவ்–வி–தம் தெனா– லி–ரா–மன் மன்–னன் கிருஷ்ண தேவ–ரா–ய–ருக்–குப் புகட்–டின – ான் என்–கி–றது கதை. `அடுக்–கிய க�ோடி பெறி–னும் குடிப்–பி–றந்–தார் குன்–றுவ செய்–தல் இலர்.’ (குறள் எண் 954) நற்–குடி – ப் பிறந்–த�ோர் அவர்–களு – க்–குப் பல–க�ோடி கிட்–டுவ – த – ாக இருந்–தா–லும் தங்–களு – க்கு இழுக்–குத் தரும் செய–லைச் செய்ய மாட்–டார்–கள். அப்–படி நற்–கு–டிப் பிறந்த மன்–னன் ஒரு–வன் சங்க காலத்–தில் இருந்–தான். பாண்–டிய மன்–னர் –க–ளுள் ஒரு–வன – ான அவன் பெயர் இளம்–பெ–ரு–வ– ழுதி என்–பது. ஒரு–முறை கப்–பலி – ல் ப�ோகும்–ப�ோது கடல் அவனை அள்ளி விழுங்–கிய – து. எனவே தன் புலமை கார–ணம – ா–கப் புகழ்–மிக்க அந்த மன்–னன், பின்–னா–ளில் `கட–லுள் மாய்ந்த இளம்–பெரு – வ – ழு – தி – ’ என அழைக்–கப்–ப–ட–லா–னான். மிகுந்த கருத்–துச் செறி–வுட – ைய ஒரு புற–நா–னூற்– றுப் பாடலை அவன் எழு–தி–யுள்–ளான். `நற்–கு–டிப் பிறந்–த�ோர் பல–க�ோடி கிட்–டி–னும் இழுக்–குத் தரும் செய–லைச் செய்ய மாட்–டார்–கள்’ என வள்–ளு– வம் இரண்டே வரி–க–ளில் ச�ொல்–லும் கருத்தை அந்– த ப் பாடல் ஒன்– ப து வரி– க – ளி ல் அழ– கு – ற ச் ச�ொல்–கி–றது.

`உண்டா லம்–ம–இவ் உல–கம் இந்–தி–ரர் அமிழ்–தம் இயைவ தாயி–னும் இனி–தெ–னத் தமி–யர் உண்–ட–லும் இலரே, முனி–வில – ர், துஞ்–ச–லும் இலர் பிறர் அஞ்–சு–வ–தஞ்–சிப் புக–ழெ–னின் உயி–ரும் க�ொடுக்–கு–வர் பழி–யெ–னின் – ர் உல–கு–டன் பெறி–னும் க�ொள்–ள–லர் அயர்–வில அன்ன மாட்சி அனைய ராகித் தமக்–கென முயலா ந�ோன்–றாள் – ானே.’(புறம் 182) பிறர்க்–கென முய–லுந – ர் உண்–மைய `இந்–தி–ரனே வந்து அமிர்–தம் தந்–தா–லும் சான்– ற�ோர் தனித்–துண்ண மாட்–டார். யாரை–யும் வெறுக்க மாட்–டார். அஞ்ச வேண்–டி–ய–வற்–றிற்கு அஞ்–சு–வர். அதைத் தீர்ப்–பத – ற்–கான செயல்–களி – ல் உறங்–கவு – ம் மாட்–டார். புக–ழுக்–காக உயி–ரை–யும் க�ொடுப்–பர். பழி–வரு – ம் என்–றால் உல–கையே தரு–வத – ாக இருந்– தா–லும் அச்–செ–யல் செய்ய உடன்–பட மாட்–டார். எதன்–ப�ொ–ருட்–டும் மனக்–க–வலை க�ொள்ள மாட்– டார். தன்–ன–லம் கரு–தாது பிறர் நலமே ப�ோற்–றும் அத்–த–கைய பெரி–ய–வர்–க–ளால் அல்–லவா இந்த உல–கம் நிலை–பெற்–றுள்–ளது?’ என்று கட–லுள் மாய்ந்த இளம்–பெரு – வ – ழு – தி ச�ொல்–லும் கருத்–துக – ள் எல்–லாம் வள்–ளு–வத்–தின் விளக்–கம் தானே? `க�ொடுப்– ப – தூ – உ ம் துய்ப்– ப – தூ – உ ம் இல்– லா ர்க்கு அடுக்–கிய க�ோடி உண்–டா–யி–னும் இல்.’ (குறள் எண் 1005) பல க�ோடி சேர்த்–தி–ருந்–தா–லும் பிறர்க்–குக் க�ொடுக்–கா–ம–லும் தானும் அனு–ப–விக்–கா–ம–லும் இருப்–ப–வர்க்கு அந்–தக் க�ோடி–கள் இருந்–தா–லும் இல்–லா–தது ப�ோன்–றது – த – ான் என்–கிற – ார் வள்–ளுவ – ர். `பாடு–பட்–டுத் தேடிப் பணத்–தைப் புதைத்–து–வைத்த கேடு–கெட்ட மானி–டரே கேளுங்–கள் - கூடு–விட்–டிங்கு ஆவி–தான் ப�ோயி–ன–பின் யாரே அனு–ப–விப்–பார் பாவி–காள் அந்–தப் பணம்?’

- என தாம் எழு–திய `நல்–வ–ழி’ என்ற நூலில் ஒள–வை–யார் எழுப்–பும் கேள்வி வள்–ளு–வத்தை ஒட்–டி–ய–து–தான். `பேதை பெருங்–கெ–ழீஇ நட்–பின் அறி–வு–டை–யார் ஏதின்மை க�ோடி உறும்.’ (குறள் எண் 816) அறி–வி–லி–க–ளின் நட்பை விட அறி–வு–டை–ய�ோ– ரின் பகைமை க�ோடி மடங்கு நல்–லது என்–கி–றது வள்–ளு–வம். அறி–வி–லி–கள் நண்–பர்–க–ளாக இருந்– தால் அவர்– க – ளி ன் அறி– வ ற்ற செயல்– க – ள ால் நமக்–குத் துன்–பங்–களே நேரும். ‘கர–வாது உவந்–தீ–யும் கண்–ணன்–னார் கண்–ணும் இர–வாமை க�ோடி யுறும்.’ (குறள் எண் 1061) தன்– னி – ட ம் உள்ள ப�ொருளை மறைக்– கா–மல் உவப்–ப�ோடு வாரிக் க�ொடுக்–கும் வள்– ளலே ஆயி–னும் அவ–ரி–டம் சென்று யாசிக்–கா– மல் இருப்– ப து க�ோடி நன்மை தரக் கூடி–யது என்– கி – ற து இக்– கு–றள். `இரந்–தும் உயிர் வாழ்–தல் வேண்– டின் பரந்து கெடுக

உல– கி – ய ற்– றி – ய ான்!’ என்று பிச்– சை – யெ – டு த்து வாழும் நிலையை உலகை ஆக்–கி–ய–வன் ஏற்–ப– டுத்– தி – யி – ரு ந்– த ால் பிச்– சை – யெ – டு ப்– ப – வ ர்– க – ள ைப் ப�ோலவே அவ–னும் அலைந்து கெடட்–டும் எனச் சீறி–ய–வ–ரா–யிற்றே வள்–ளு–வர்! இப்–படி க�ோடி–கள் திருக்–கு–ற–ளில் க�ொட்–டிக் கிடப்– ப – தை ப் பார்க்– கி – ற�ோ ம். ஒள– வை – ய ாரின் தனிப்–பா–டல் ஒன்று ஆறு க�ோடி–களை அடக்–கிப் பாடப்–பட்–டுள்–ளது – ம் இங்கு நினை–வுகூ – ர– த் தக்–கது. `மதி–யா–தார் முற்–றம் மதித்–த�ொரு கால்–சென்று மிதி–யாமை க�ோடி பெறும்.’ `உண்–ணீர் உண்–ணீர் என்று உப–ச–ரி–யார் தம் மனை– யில் உண்–ணாமை க�ோடி பெறும்.’ `க�ோடி க�ொடுத்–தும் குடிப்–பி–றந்–தார் தம்–ம�ோடு கூடு–தல் க�ோடி பெறும்.’ `க�ோடானு க�ோடி க�ொடுப்–பி–னும் தன்–னுடை நாக் க�ோடாமை க�ோடி பெறும்.’ வள்–ளுவ – ம் ச�ொல்–லும் வாழ்–விய – ல் க�ோட்–பா–டு – க ளை முறை– ய ா– க ப் பின்– ப ற்றி வாழ்ந்– த ால், நாம் ஆயி–ரத்–தில் ஒரு–வ–ராக அல்ல க�ோடி–யில் ஒரு–வ–ரா–கவே உய–ர–மு–டி–யும். அதற்–குத் தேவை வள்–ளுவ – த்–தைப் பின்–பற்றி வாழ வேண்–டும் என்ற திட சித்–தம் மட்–டுமே. (குறள் உரைக்–கும்)

ðô¡

79

1-15 மார்ச் 2018

சகல ச�ௌபாக்யங்களும் கிட்ட, சர்வமங்களங்களும் உண்டாக

சக்ர தேவ–தை–கள் த்யா–னம் 1. த்ரை–ல�ோக்ய ம�ோஹன சக்–ரம்

ஸுக்–ல–வர்ண ப்ர–த–ம–ரே–கா–யாம் நிதி–வா–ஹ–ன– மா–ரூடா: வரா–ப–ய–க–ராம்–புஜா: பத்–மர– ாக ப்ர–தீக – ாஸா: ப்ர–ஸீத – ந்த்–யாதி, மாணய: சதுர்– பு – ஜ ாஸ்த்ரி நயனா: பத்– ம – ஸ ூ– ல ாதி பாணய: விசித்–ரா–ப–ரண தேவ்யா ப்ர–ஸீ–தந்து அஷ்–ட–மா–தர: முத்ரா தேவ்யா: ப்ர–ஸீத – ந்து வரா–பய – க – ர– ாம்–புஜா: பக்–தா–னுக்–ரஹ ஸந்–தானா தேவதா ம�ோத ஹேதவ: த்ரை–ல�ோக்ய ம�ோஹன சக்ரே டம் டாகினி தேவீம் பூஜ–யாமி நம:

2. ஸர்–வாஸா பரி–பூர– க சக்–ரம்

ஸ்வே–த–வர்–ணாய ஸகார ப்ரக்–ரு–தி–காய சந்த்ர ரூபாத்–ம–காய ஸ�ோட–ஷ–த–ளாய ஸர்–வா–ஸா–ப–ரி–பூர– க சக்–ராய நம: பாஸாங்–குஸ தரா–ரக்தா: ரக்–தாம்–பர– த – ர– ாவ்–ருதா: தேவ்யா பால–ன�ோத்–யுக்தா பக்–தா–பீஷ்ட பலப்– ரதா: ஸர்–வாஸா பரி–பூர– க சக்ரே ரம் ராகினி தேவீம் பூஜ–யாமி நம:

3. ஸர்வ ஸம்–ஷ�ோ–பண சக்–ரம்

அனங்க குஸு– ம ாத் யத்ர ரக்த கம்– பு க ஸ�ோபிதா: வேணீக்–ருத லஸத் கேஸா சாப பாண–தரா ஸுபா: ஹகார ப்ரக்–ரு–தி–காய அஷ்ட மூர்த்–யாத்–மக அஷ்–ட–தள ஸர்வ ஸம்க்ஷோ–பண சக்–ராய நம: ஸர்வ ஸம்க்ஷோ–பண சக்ரே லம் லாகினி தேவீம் பூஜ–யாமி நம:

4. ஸர்–வ–ஸ�ௌ–பாக்ய சக்–ரம்

தாஸ்து துரீ–யா–வ–ரணை: வரா–பய கரஸ்–திதா: த்ருதி சிந்–தா–மஹ – ா–ரத்–னம – ணி பூஷி–தப – ல – ப்–ரதா: தாடீ–மீப்–ர–ஸுன ஸங்–கா–ஸாய ஈகார ப்ரக்–ரு–தி– காய சதுர்–தஸ புவ– ன ாத்– ம – க ாய சதுர்– த – ஸ ா– ர ாய ஸர்வ ஸ�ௌபாக்ய சக்–ராய நம: ஸர்வ ஸ�ௌபாக்ய சக்ரே ஸம் ஸாகினீ தேவீம் பூஜ–யாமி நம:

80

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

5. ஸர்–வார்த்த ஸாதக சக்–ரம் ஸ்வேத வரா–ப–ய–கரா: ஸ்வேத வர்ண பூஷிதா: ஸ்வேத வஸ்த்ர தராஸ்–லிஷ்ட மணி–பூ–ஷித பலப்–ரதா: ஸிந்–தூர– வ – ர்–ணாய ஏகார்ப்–ரக்–ருதி – க – ாய தஸா–வ– தா–ராத்–மக விஷ்ணு ஸ்வ–ரூ–பாய பஹிர்–த–ஸா–ராய ஸர்– வார்த்த ஸாதக சக்–ராய நம: ஸர்– வ ார்த்த ஸாத– க – ச க்ரே ஹம் ஹாகினீ தேவீம் பூஜ–யாமி நம:

6. ஸர்–வர– க்ஷா–கர சக்–ரம்

அந்–தர்–த–ஸார தேவ்–யஸ்ய புஸ்–த–காக்ஷாளி பாணய: தேவ்யா: ஸ்ப–டிக ஸங்–காஸா: ஸர்–வக் ஞாஸ்த தேவதா: ஜபா–கு–ஸும ஸங்–கா–ஸாய ரேப ப்ரக்–ரு–தி–காய தஸ–க–லாத்–மக வைஸ்–ரவ – ந – ர– ாய அந்–தர் தஸா–ராய ஸர்–வரக்ஷா – – கர சக்–ராய நம: ஸர்–வ–ரக்ஷா–கர சக்ரே கம் காகினி தேவீம் பூஜ–யாமி நம:

7. ஸர்–வர� – ோ–க–ஹர சக்–ரம்

வஸின்–யாத்யா ப்ர–ஸீ–தந்தி ஸிந்–தூ–ர–ஸத்–ரு– ஸான்–விதா புஸ்–த–காக்ஷாளி வில–ஸத் வரா–பீதி பாணய: பத்–ம–ராக ருசி–ராய ககா–ரப்–ரக்–ரு–தி–காய அஷ்–ட– மூர்த்–யாத்–மக காமேஸ்–வர ஸ்வ–ரூ–பாய அஷ்–ட–ராய ஸர்–வ– ர�ோக ஹர சக்–ராய நம:

ஸர்–வர – �ோக ஹர சக்ரே ஸம் ஸாகினி தேவீம் பூஜ–யாமி நம:

8. ஸர்–வ–ஸித்–திப்–ரத சக்–ரம்

ஆயுதா ஸ்த–வதி ரக்–தாபா: ஸ்வா–யுத�ோ ஜ்வல மஸ்–தகா: வர–தா–பய ஹஸ்–தாஸ்ச பூஜ்– யாஸ்–ருத பலப்–ரதா: ஸிதாஸ்ர விலாஸ ஹ�ோம கிங்–கிணீ ஜால மண்–டிதா: தேவ தேவ த்ரு–தீ–யாஸ்ச பும் ஸ்த்ரீ வஸ்ய விதா–யி–னீம் பந்–தூக குஸும வர்–ணாய நாத ப்ரக்–ரு–தி–காய குணத்–ரய ரூப த்ரி–ஸக்தி ஸ்வ– ரூ – ப ாய ரேகாத்– ர – ய ாத்– ம – காய த்ரி–க�ோ–ணாய ஸர்–வ–ஸித்– திப்–ரத சக்–ராய நம: ஸர்– வ – ஸி த்– தி ப்– ர த சக்ரே யம் யாகினீ தேவீம் பூஜ–யாமி நம:

9. ஸர்–வா–னந்–த–மய சக்–ரம்

ஸ்வே– த – வ ர்– ண ாய பிந்து

ப்ரக்–ரு–தி–காய குணா–தீத ஸர்–வ–ஸக்–தி–மய பரப்–ரஹ்–ம–மய பிந்த்–வாத்–மக ஸர்–வா–னந்–த–மய சக்–ராய நம: ம–ஹாத்–ரிபு – ர– ஸ – ுந்–தரி சக்–ரேஸ்–வரி: பரா–பர– ாதி ரஹஸ்–யய�ோ – கி – னி ப்ரப்ப்–ரஹ்ம ஸக்தி: ஸாந்தி ரஸம்: தேஜ�ோ–ம–யம் ஸர்–வா–னந்த சக்ரே பம் பட–பா–னல டாகினீ தேவீம் பூஜ–யாமி நம: இத்–து–தியை தின–மும் அல்–லது வெள்–ளிக்–கி–ழமை, ப�ௌர்–ணமி நாட்–க–ளில் பாரா–ய–ணம் செய்–தால், சக்–ரத்–தில் வாசம் செய்–யும் அனைத்து ய�ோகி–னி–க–ளின் திரு–வ–ரு–ளும் லலிதா பர–மேஸ்–வ–ரி–யின் பேர–ரு–ளும் கிட்–டும்.

-ந.பரணிகுமார் ðô¡

81

1-15 மார்ச் 2018

ஜி. விஜ–ய–லட்–சுமி பங்கே பிஹாரி

வட மாநி–லங்–க–ளில் இந்த பங்– கு னி ப�ௌர்– ண மி நாள், இந்து மத விழா–வாக மட்–டு – மின்றி சமு–தா–யத் திரு–வி–ழா – வ ா– க க் க�ொண்– ட ாப்– ப – டு ம் ஹ�ோலி பண்–டிகை அனுஷ்–டிக்– கப்–ப–டு–கி–றது. இர–ணி–ய–னுக்கு சற்–றும் பிடிக்–காத நாரா–யண நாமத்–தையே ஜபித்து வந்த தன் மகன் பிர–க–லா–த–னைக் க�ொல்ல பல வழி–களி – ல் முயற்– சித்–தான். ஆனால், அவ–னுக்கு ஏமாற்–றமே மிஞ்–சி–யது. இறு–தி– யாக, இர–ணி–யன் தன் சக�ோ– தரி ஹ�ோலி–கா–வின் உத–வியை நாடி–னான். தீ தீண்ட முடி–யாத வரம் பெற்–றி–ருந்த ஹ�ோலி–கா– வின் மடி–யில் பிர–க–லா–தனை கிடத்தி நெருப்பை மூட்டி அவ–னைக் க�ொல்ல முனைந்த ப�ோது, பிர–க–லா–தன் இறை–ய– ரு– ள ால் உயி– ர�ோ – டி – ரு க்க, ஹ�ோலிகா மட்–டும் தீயில் இறந்– தாள்! தீய சக்–தி–க–ளி–ட–மி–ருந்து சாதுக்–கள் காக்–கப்–ப–டு–வர் என்– பதை உணர்த்–தும் வகை–யில் இந்–நிக – ழ்ச்சி ஹ�ோலிகா தஹன் என்ற பெய–ரில் வட மாநி–லங்–க– ளில் ஹ�ோலிப் பண்–டி–கை–யா– கக் க�ொண்– ட ா– ட ப்– ப – டு – கி – ற து.

கழியால் விரட்டும் க�ோலாகலக் க�ொண்டாட்டம்!

ா–வில், குறிப்–பாக தமிழ்–நாட்–டில் ஒவ்–வ�ோர் ஆண்–டும் தென்–பங்–னிகுந்–னிதிய–மாதம் உத்–திர நட்–சத்–திர– ம் (பெரும்–பா–லும் ப�ௌர்–ணமி

நாளன்று) பங்–குனி உத்–திர உற்–ச–வ–மாக ஆல–யங்–க–ளில் சிறப்–பா–கக் க�ொண்–டா–டப்–ப–டு–கி–றது. சிவ - பார்–வதி திருக்–கல்–யா–ணம், சீதா கல்–யா–ணம் ப�ோன்ற தெய்–வீ–கத் திரு–ம–ணங்–கள் இந்–நா–ளில் நடை– பெற்–ற–தாக உள்ள ஐதீ–கத்–தின்–படி ஆல–யங்–க–ளில் திருக்–கல்–யாண உற்–ச–வங்–கள் நடை–பெ–று–கின்–றன. முரு–கனு – க்கு உகந்த நாளா–னத – ால், ஏரா–ளம – ான பக்–தர்–கள் காவடி எடுத்து அறு–படை வீடு–களு – க்கு நடைப் பய–ணம் மேற்–க�ொள்–கின்–றன – ர். வைணவ ஆல–யங்–களி – ல், குறிப்–பாக, பிர–சித்தி பெற்ற காஞ்–சிபு – ர– த்–தில்  வர–த–ரா–ஜப் பெரு–மாள் ஆல–யத்–தில் ஏழு நாட்–கள் நடை–பெ–றும் பங்–குனி உத்–திர திருக்–கல்–யாண திரு–வி–ழா–வின்–ப�ோது அங்–குள்ள நூற்–றுக்–கால் மண்–டப – த்–தில் ஹஸ்–திகி – ரி மஹாத்–மிய – ம் என்ற காஞ்–சித் தல–பு–ரா–ணம் படிக்–கப்–ப–டு–கி–றது. திரு–வ–ரங்–கத்–தில் இந்த பங்–குனி உத்–திர நாளன்று தான்  நம்–பெ–ரு–மா–ளும் ரங்–க–நா–யகி தாயா–ரும் சேர்ந்து வரு– ட த்– தி ற்கு ஒரே ஒரு முறை காட்சி தரும் சேர்த்தி உற்–ச–வம் நடை–பெ–று–கி–றது.

82

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

ஹ�ோலிகா தீயில் இறந்– த – தைக் குறிக்– கு ம் வகை– யி ல் இப்–பண்–டி–கை–யின் முந்–தைய நாள் மக்–கள் நெருப்பு மூட்டி எரு–முட்டை மற்–றும் உலர்ந்த கட்–டை–களை எரித்து க�ொண்– டா–டு–கின்–றனர். இதற்–க–டுத்த நாள் எரித்த அந்த சாம்–பலை உட–லில் விபூதி ப�ோன்று பூசிக் க�ொண்டு பின்–னர் குளிக்–கிற – ார்– கள். இந்–தச் சடங்கை தூளி– வந்–தன், தூல்–வாத், தூலாட்டி ப�ோன்ற பெயர்–களி – ல் அழைக்– கின்–ற–னர். வ ட ம ா நி – ல ங் – க – ளி ல் ஹ�ோலிப் பண்–டிகை, ஹ�ோலி– க�ோத்–சவ், தூளி–க�ோத்–சவ், ரங்– க�ோத்–சவ் என்ற சம்–பி–ர–தா–யப்

பெயர்– க – ளி ல் க�ொண்– ட ா– ட ப்– ப ட்டு வரு– கி – ற து. தற்–ப�ோது ஹ�ோலி மற்–றும் ரங்–க–பஞ்–சமி என்ற பெயர்–க–ளில் அழைக்–கப்–ப–டும் பங்–குனி உத்–திர நாளான ப�ௌர்–ணமி அன்று, ஹ�ோலி பெரும்– பா–லான இடங்–க–ளில் அனுஷ்–டிக்–கப்–ப–டு–கி–றது. இதை அடுத்து வரு–கின்ற பஞ்–சமி நாளான ரங்க பஞ்–சமி, உத்–திர– ப்–பிர– தே – ச – ம் மற்–றும் மஹா–ராஷ்ட்ரா மாநி–லங்–க–ளில் மிகச் சிறப்–பா–கக் க�ொண்–டா–டப் –ப–டு–கி–றது. ரங்க் என்ற ச�ொல் வண்–ணங்–களை – க் குறிக்–கும். இந்த ரங்க பஞ்–சமி நாள் அன்–றும் ஹ�ோலி ப�ோன்றே வண்– ண ப் ப�ொடி– க ளை ஒரு–வர் மீது ஒரு–வர் தூவி–யும், வண்ண நீரை வாரி இறைத்–தும் மகிழ்–கின்–ற–னர். ரங்க பஞ்–சமி ஹ�ோலி–யின் ஒரு அம்–ச–மாக இருப்–பினு – ம், உத்–திர– ப் பிர–தேச – த்–தில் கிருஷ்–ண– ப–கவ – ா–னின் வாழ்க்–கைய�ோ – டு நெருங்–கிய த�ொடர்பு க�ொண்ட மதுரா மற்–றும் விருந்–தா–வன் (பிருந்– தா–வ–னம்) ஆல–யங்–க–ளில் இது வித்–தி–யா–ச–மா–கக் க�ொண்–டா–டப்–படு – வ – து குறிப்–பிட – த் தக்–கது. பக–வான் கிருஷ்–ண–ரைக் க�ொல்–வ–தற்–காக அனுப்–பப்–பட்ட அரக்கி பூதனை, குழந்தை கிருஷ்–ணனு – க்கு பால் தரு–வத – ாக அழைத்து அவ–னைக் க�ொல்ல முயன்–ற– ப�ோது, கிருஷ்–ண ர் பால் அருந்– து – வ து ப�ோல நடித்து, அவள் உயி–ரைக் குடித்–தார். நஞ்சு கலந்த அந்–தப் பால் கார–ண–மாக கிருஷ்ண பக–வா–னின் உடல் நீல நிற–மாக மாறி–ய–தாம். இவ்–வாறு தன் உடல் வண்–ணம் மாறி–விட்–டத – ால், க�ோபி–கைக – ளை – – – ம் சந்–திக்–கா–மல் இருந்– யும், குறிப்–பாக ராதா–வையு தார் அவர். அப்–ப�ோது, அவ–ரது தாய் யச�ோதை கண்–ணன் விரும்–பிய வண்–ணத்தை ராதைக்–கும் பூசச் செய்–தா–ராம். கண்–ணனு – ம் ராதா தேவி–யைச் சந்– தி த்து பல வண்– ண ப் ப�ொடி– க ளை அவள்

ðô¡

83

1-15 மார்ச் 2018

மீது தூவி விளை–யா–டிய நிகழ்–வின் நினை–வா– கவே பிருந்–தா–வன், மதுரா பகு–தி–க–ளில் ஹ�ோலிப் பண்–டிகை க�ொண்–டா–டப்–ப–டு–வ–தாக இங்–குள்ள மக்–கள் தெரி–விக்–கின்–ற–னர். மது–ரா–வி–லும், பிருந்– தா–வன – த்–திலு – ம் ஹ�ோலிப்–பண்–டிகையை – அடுத்து வரும் ஐந்–தாம் நாளான பஞ்–சமி நாளில் ரங்க் பஞ்–ச–மி–யாக க�ொண்–டா–டப்–ப–டு–கி–றது. தலை–சிற – ந்த ஞானி–யும் கிருஷ்ண பக்–தரு – ம – ான ஸ்வாமி வல்–லபா – ச – ார்–யா–வுட – ன் (1479-1531)நெருங்– கிய த�ொடர்பு க�ொண்–டது பிருந்–தா–வன் தலம். அவர் தன் வாழ்–நா–ளில் இந்–தியா முழு–வ–தும் யாத்–திரை செய்து 84 இடங்–க–ளில் கீதை ச�ொற்– ப�ொ–ழிவு – க – ள் நிகழ்த்–தியி – ரு – க்–கிற – ார் இந்த இடங்–கள், ச�ௌராசி பைதக் (84) என்று அழைக்–கப்–படு – கி – ன்– றன. கிருஷ்ண பக்–தைய – ான மீரா–பாய் இங்–குத – ான் தன் வாழ்–நா–ளின் கடைசி 14 ஆண்–டு–க–ளைக் – ான பிருந்–தா–வனி – ல் கழித்–துள்–ளார். க�ோவில் நக–ரம அக்–கா–லத்–தில் 5000க்கும் மேற்–பட்ட ஆல–யங்–கள் இருந்–த–ன–வாம். ராதா என்ற அடை–ம�ொ–ழிய�ோ – டு துவங்–கும் ராதா மதன் ம�ோகன், ராதா க�ோவிந்த், ராதா தாம�ோ–தர், ராதா ஷ்யாமா சுந்–தர, ராதா ரமண, ராதா க�ோகு–லா–நந்தா, ராதா க�ோபி–நாத் ஆகி–யன இங்–குள்ள சிறப்–பான ஆல–யங்–கள – ா–கும். விருந்–தா–வ–னில் உள்ள பிர–சித்–த–மான ஆல– யங்–க–ளில் ஒன்–றான பங்கே பிஹாரி ஆல–யத்–தில் இந்த ரங்க பஞ்–சமி வெகு சிறப்–பா–கக் க�ொண்– டா–டப்–ப–டு–கி–றது. (பங்கே என்ற ச�ொல் மூன்று வளை–வு–க–ளை–யும் பிஹாரி என்–பது மன மகிழ்– வை–யும் குறிக்–கின்–றன). இந்–தி–ரன் க�ோகு–லத்– தில் த�ொடர்ந்து மழை ப�ொழி–யச் செய்து அதை வெள்–ளக் காடாக மாற்–றிய – ப – �ோது, ஸ்ரீ கிருஷ்–ணர் க�ோவர்த்–தன கிரியை தன் சுண்டு விர–லால் தூக்கி

84

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

ஆநி–ரைக – ளை – யு – ம் மக்–களை – யு – ம் காப்–பாற்–றிய – த – ாக – து. இவ்–வாறு மலை– பாக–வத புரா–ணம் தெரி–விக்–கிற யைத் தூக்கி நின்ற  கிருஷ்–ணர் தலை–யைச் சற்று சாய்த்து, இடுப்–பை–யும் ஒரு காலை–யும் வளைத்து, தன் உட–லில் மூன்று வளை–வுக – ள�ோ – டு (திரி–பங்–க–மாக) மகிழ்ச்–சி–ய�ோடு ஒய்–யா–ர–மா–கக் காட்சி தந்–தா–ராம். அந்த கிரி–தா–ரியே, பங்கே பிஹாரி ஆல–யத்–தில் காட்சி தரு–கி–றார். தலை– சி– ற ந்த இந்– துஸ்– த ானி சங்– கீ த விற்– பன்– ன – ர ான

தான்– சே – னி ன் குரு– வ ா– க த் திகழ்ந்த ஸ்வாமி ஹ ரி – த ாஸ் அ வ ர் – க – ள ா ல் இ ந ்த ஆ ல – ய ம் நிர்–மா–ணிக்–கப்–பட்–டது. இந்த பங்கே பிஹாரி ஸ்வாமி ஆல–யத்–தில் ஹ�ோலி பண்–டிகை நாளன்று  கிருஷ்–ண–ருக்கு வெள்–ளைத் துணி–யில் அலங்–கா–ரம் செய்து, அதில் அர்ச்–ச–கர் சிறிய செந்–நி–றப் ப�ொட்டை வைத்து பண்–டி–கை–யைத் துவக்கி வைக்–கி–றார். பின்–னர் தரி–ச–னத்–திற்கு வரு–கின்ற பக்–தர்–கள் அன்–றா–டம்

வண்–ணப் ப�ொடி–களை கிருஷ்–ணர் மீது தூவி, ரங்க பஞ்–சமி நாளைக் க�ோலா–கல – ம – ா–கக் க�ொண்– டா–டு–கி–றார்–கள். விருந்–தா–வ–னில் உள்ள கிரி–ராஜ் க�ோவர்த்–தன குன்று அரு–கில் உள்ள இடத்–திற்கு ரங்க பஞ்–சமி அன்று ராதா–வு–டன்  கிருஷ்–ணர் வந்–தத – ம்) – ாக ஐதீ–கம். இந்த இடம் குலால் (செந்–நிற குண்ட் என்று அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றது. இன்–ன�ொரு புனி–தத் தல–மான மதுரா  கிருஷ்– ணர் அவ–த–ரித்த தல–மா–கும். அய�ோத்யா, மதுரா, ஹரித்–வார், வாரனாசி, காஞ்–சி–பு–ரம் உஜ்–ஜ–யினி, துவா–ரகா ஆகிய ஏழு முக்–தித் தலங்–க–ளுள் இது ஒன்று. கிருஷ்ண பக–வான் காலத்–தில் சூர–சேன – ன், கம்–சன் ஆகி–ய�ோர் ஆட்சி செய்த பகு–தி–யான இந்த மதுரா ஆல–யத்–திலு – ம் ரங்க பஞ்–சமி மிக–வும் விம–ரிசை – –யா–கக் க�ொண்–டா–டப்–ப–டு–கி–றது.  கிருஷ்–ண–ரின் பிரிய சகி–யான  ராதா– ராணி பிறந்த ஊர் மது–ரா–விற்கு அரு–கில் உள்ள பர்–ஸானா என்ற கிரா–மம். இங்–குள்ள  ராதா– ராணி மந்–திர் மிகப் பிர–சித்–த–மான தல–மா–கும்.  கிருஷ்–ணர் தன் நண்–பர்–கள�ோ – டு இந்த ஊருக்–குச் சென்று ராதா–ரா–ணியை – யு – ம், த�ோழி–களை – யு – ம் கேலி செய்–தப – �ோது அவர்–கள் கம்–பால் அவர்–களை விரட்– டி–யத – ாக உள்ள ஐதீ–கத்–தின் அடை–யா–ளம – ாக இக்–கி– ரா–மத்–தில் லத்–மார் ஹ�ோலி (லத் என்–பது கம்–பைக் குறிக்–கும்) என்ற பெய–ரில் ஹ�ோலிப் பண்–டிகை க�ொண்–டா–டப்–ப–டு–கி–றது. இப்–ப�ோ–தும் சிறு–வர்–கள் இந்த பார்–சனா, நந்–த–க–யான் ப�ோன்ற கிரா–மங்–க– ளுக்–குச் செல்–வது – ம், அங்–குள்ள பெண்–கள் நீண்ட கழி க�ொண்டு அவர்–க ளை விளை–யாட்–ட ா–கத் துரத்–து–வ–து–மாக மிக மகிழ்–வு–டன் இப்–பண்–டிகை இங்கு க�ொண்–டா–டப்–ப–டு–கி–றது.

ðô¡

85

1-15 மார்ச் 2018

என்ன ச�ொல்கிறது, என் ஜாதகம்?

வழக்கு உங்களுக்கு

?

சாதகமாகவே முடியும்!

என்–னு–டைய பெற்–ற�ோர் வய–தா–ன–வர்–கள். நான் ப�ோலி–ய�ோ–வின – ால் பாதிக்–கப்–பட்–டவ – ள். என்–னால் எழுந்து நடக்–கவ�ோ, நிற்–கவ�ோ முடி– யாது. 10ம் வகுப்பு படித்–துள்ள என் எதிர்–கா–லம் எப்–படி இருக்–கும்?

- புவ–னேஸ்–வரி, ஈர�ோடு. நாற்– ப த்– தி – ய ேழு வயது ஆகும் உங்– க – ள து கவலை நியா–ய–மா–னதே. இத்–தனை ஆண்–டு–கள் வரை உங்–களை – ப் பேணிக்–காத்து வரும் உங்–கள் பெற்–ற�ோரை எவ்–வ–ளவு ப�ோற்–றி–னா–லும் தகும். பூசம் நட்–சத்–தி–ரம், கடக ராசி, மேஷ லக்–னத்–தில் பிறந்–துள்–ளீர்–கள். உங்–கள் ஜாத–கத்–தில் ஜென்ம லக்–னத்–தில் சனி நீசம் பெற்று அமர்ந்–துள்–ளார். சுக்–கிர தசை–யில் குரு புக்தி நடந்து க�ொண்–டி–ருக்– கி–றது. உங்–கள் ஜாத–கத்–தில் ஜீவன ஸ்தா–னத்– தில் சுக்–கிர– –னும், ராகு–வும் இணைந்–தி–ருப்–பத – ால் உங்–கள் எதிர்–கால வாழ்–வி–னைப் பற்றி நீங்–கள் கவ– ல ைப்– ப ட வேண்– டி ய அவ– சி – ய ம் இல்லை. உங்–க–ளு–டைய 50வது வயது வரை தற்–ப�ோ–தைய சூழல் த�ொட–ரும். அதன் பின்–னர் உங்–கள் வாழ்– வில் மாற்–றம் உண்–டா–கும். உற–வி–னர் ஒரு–வ–ரின் துணை–ய�ோடு உங்–க–ளைப் ப�ோன்ற மாற்–றுத் திற–னா–ளி–கள் வசிக்–கும் இடத்–தில் அவர்–க–ள�ோடு ஒன்–றி–ணைந்து வாழ்–வீர்–கள். 62வது வயது வரை உடல் ஆர�ோக்–கிய – ம் பற்றி கவ–லைப்–பட வேண்– டாம். நாளை எப்–படி இருக்–கும் என்–பதை எண்ணி

86

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

எண்ணி இன்று கையில் இருக்– கு ம் கனியை நழு–வ–வி–டா–தீர்–கள். மரத்தை வைத்–த–வன் தண்– ணீர் ஊற்–று–வான் என்று ச�ொல்–வார்–கள். உங்–க– ளைப் படைத்த இறை–வனு – க்கு உங்–களை எப்–படி வழி–நட – த்த வேண்–டும் என்–பது நன்–றா–கத் தெரி–யும். இறை–வ–னின் பால் நம்–பிக்கை க�ொண்டு நீங்–கள் கண்–ணால் காணும் கட–வு–ளர்–க–ளாக உங்–கள் பெற்–ற�ோரை தின–மும் வணங்கி வாருங்–கள். உங்– கள் எதிர்–கா–லம் சுக–மா–னத – ா–கவே அமைந்–துள்–ளது என்–ப–தையே உங்–கள் ஜாத–கம் ச�ொல்–கி–றது.

?

என் மக–னுக்கு கடந்த ஒன்–றரை வரு–டங்–க– ளாக பெண் பார்த்–துக் க�ொண்டு இருக்–கி– ற�ோம். சுமா–ரான வேலை–யில்–தான் உள்–ளான். படிப்–பும் குறை–வு–தான். அவ–னு–டைய எதிர்–கா– லம் எப்–படி இருக்–கும்? யார் என்ன பரி–கா–ரம் ச�ொன்–னா–லும் செய்து க�ொண்–டி–ருக்–கி–ற�ோம்.

- மல்–லிகா, ஊரப்–பாக்–கம்.

28 வய–தா–கும் உங்–கள் மக–னின் ஜாத–கப்–படி ஜென்ம லக்–னத்–திற்கு அதி–ப–தி–யா–கிய குரு பக– வான் நான்–காம் இட–மா–கிய சுக ஸ்தா–னத்–தில் அமர்ந்–துள்–ளார். உங்–கள் மக– னின் வாழ்–வில் என்–றென்–றும்

சுப சங்கரன்

சுகத்–திற்–குக் குறை–விரு – க்–காது. சதா சுக–வா–சிய – ாக வாழு–கின்ற ய�ோகம் அவ–ருக்கு உள்–ளது. அஸ்– வினி நட்–சத்–தி–ரம், மேஷ ராசி, மீன லக்–னத்–தில் பிறந்–திரு – க்–கும் அவ–ரது ஜாத–கப்–படி தற்–ப�ோது சூரிய தசை நடந்து வரு–கிற – து. சூரி–யன் தன ஸ்தா–னத்–தில் உச்–சம் பெற்–றிரு – ப்–பத – ால் அவ–ருக்கு ப�ொரு–ளா–தார ரீதி–யாக எந்–தக் குறை–யும் உண்–டா–காது. அவ–ருக்கு வர–வி–ருக்–கும் மனை–வி–யைக் குறிக்–கும் களத்ர ஸ்தான அதி–பதி புதன், இரண்–டாம் இட–மா–கிய குடும்ப ஸ்தா–னத்–தில் அமர்ந்–திரு – ப்–பத – ால் குடும்ப வாழ்வு சிறப்–பா–னத – ாக அமை–யும். வரும் மனை–வி– யி–னால் உங்–கள் பிள்–ளைக்கு ஆதா–யம் உண்டு. இவ–ரு–டைய ஜாத–கத்–தில் 5ல் அமர்ந்–தி–ருக்–கும் கேது சிந்–த–னை–யில் விரக்–தி–யான எண்–ணத்தை உரு–வாக்–கு–வார். இவ–ருக்கு அறி–வுரை ச�ொல்ல ஆரம்–பித்–தால் எல்–லா–வற்–றிற்–கும் ஒரு பதி–லைத் தயா–ராக வைத்–தி–ருப்–பார். தற்–ப�ோ–தைய சூழ–லில் அவ–ருடைய – தாயா–ரான நீங்–கள் அவரை கவ–னித்– துக் க�ொள்–வது ப�ோலவே திரு–மண – த்–திற்–குப் பின் இவ–ரது மனைவி இவரை கவ–னித்–துக் க�ொள்–வார். இவ–ரு–டைய ஜாதக பலத்–தின்–படி நல்ல குண–வ–தி– யான மனைவி இவ–ருக்கு அமை–வார். வரு–கின்ற 08.07.2018ற்கு மேல் 08.07.2019ற்குள் இவ–ரது திரு–மண – ம் நடந்–துவி – டு – ம். உங்–கள் பிள்ளை அமா– வாசை நாளில் பிறந்–த–வர் என்–ப–தால் பிரதி மாதந்– த�ோ–றும் அமா–வாசை நாட்–களி – ல் வயது முதிர்ந்த, ஆத–ர–வற்ற நிலை–யில் உள்ள பெரி–ய–வர்–க–ளுக்கு அன்–ன–தா–னம் செய்து வாருங்–கள். புதன்–கி–ழமை த�ோறும் அரு–கி–லுள்ள பெரு–மாள் க�ோவி–லுக்–குச் சென்று தரிசிப்–பதை வழக்–கத்–தில் க�ொள்–ளுங்– கள். விஷ்ணு ஸஹஸ்–ர–நாம பாரா–ய–ணம் செய்து வரு–வது – ம் நன்மை தரும். மரு–மக – ள் வந்–தது – ம் பிள்– ளை–யைப் பற்றி கவலை உங்–க–ளுக்கு சுத்–த–மாக

இருக்–காது என்–ப–தையே உங்–கள் பிள்–ளை–யின் ஜாத–கம் தெளி–வாக உணர்த்–து–கி–றது.

?

பி.இ., படித்–தி–ருக்–கும் எனக்கு வேலை எப்– ப�ோது கிடைக்–கும்? வெளி–நாடு ப�ோகும் ய�ோகம் உண்டா? மேற்–ப–டிப்பு படிக்–க–லாமா? த�ோல்வி அடைந்த மூன்று பாடத்தை இப்–ப�ோ– து–தான் மீண்–டும் எழு–தி–யுள்–ளேன். என் ஜாதக பலம் எப்–படி உள்–ளது?

- ஹரி–ராம், வந்–த–வாசி. உங்–கள் ஜாத–கத்–தில் ஜனன லக்–னத்–தில் சூரி–ய–னும், இரண்–டாம் இட–மா–கிய வாக்கு ஸ்தா– னத்–தில் செவ்–வாய், புதன், வியா–ழன், வெள்ளி என வரி–சை–யாக நான்கு கிர–ஹங்–கள் அமர்ந்–தி– ருப்–ப–தும் சிறப்–பான நிலையை உணர்த்–து–கின்– றன. வாயுள்ள பிள்ளை பிழைக்–கும் என்–ப–தற்கு உதா–ர–ண–மாக உங்–கள் பேச்–சுத் திற–மை–யைக் க�ொண்டு வாழ்க்–கை–யில் முன்–னேற்–றம் காண்– பீர்–கள். பூசம் நட்–சத்–தி–ரம், கடக ராசி, விருச்–சிக லக்–னத்–தில் பிறந்–துள்ள உங்–கள் ஜாத–கத்–தில் தற்–ப�ோது புதன் தசை நடந்து வரு–கி–றது. உத்– ய�ோ–கத்–தைப் பற்றி நமக்கு உணர்த்–தும் 10ம் பாவக அதி–பதி சூரி–யன், ஜென்ம லக்–னத்–தில் அமர்ந்–திரு – ப்–பத – ால் ஜென்ம பூமி–யில்–தான் உங்–கள் உத்–ய�ோ–கம் என்–பது அமை–யும். வெளி–நாட்டு உத்–ய�ோ–கத்–திற்–கான வாய்ப்பு இல்லை. த�ொழில் ஸ்தா–னத்–தின் மீது ஆட்சி பலம் பெற்ற சனி–யின் பார்–வை–யும் இணைந்–துள்–ளது. உங்–க–ளு–டைய ஜாதக அமைப்பு அர–சுப் பணி–யில் நீங்–கள் அமர உள்–ளதை உறுதி செய்–கி–றது. அர–சாங்க உத்– ய�ோ–கத்–திற்–கான வாய்ப்பு உங்–கள் ஜாத–கத்–தில் வலி–மை–யாக உள்–ள–தால் அரசு தரப்பு தேர்–வு– க–ளுக்கு உங்–களை – த் தயார் செய்து க�ொள்–ளுங்– கள். மேற்–ப–டிப்பு படிப்–பதை விட அரசு தரப்பு ðô¡

87

1-15 மார்ச் 2018

தேர்–வு–க–ளுக்–கான பயிற்சி வகுப்–பில் இணைந்து நேரம் தற்–ப�ோது படிப்–பது நல்–லது. உங்–களு – டைய – நன்–றாக உள்–ள–தால் அரி–யர்ஸ் பேப்–பர்–க–ளில் இந்த வரு–டத்–தில் தேர்ச்சி பெற்–று–வி–டு–வீர்–கள். உங்–க–ளு–டைய அலட்–சி–யப் ப�ோக்–கி–னால்–தான் நீங்–கள் அந்த பாடங்–க–ளில் த�ோல்வி அடைந்–துள்– ளீர்–கள் என்–பது உங்–கள் ஜாத–கத்–தைக் காணும்– ப�ோது புரி–கிற – து. கிரஹ நிலை–யும், ஜாதக அமைப்– பும் பல–மாக அமைந்–தி–ருப்–ப–தால் நேரத்–தி–னைப் பயன்–ப–டுத்–திக் க�ொண்டு கவ–னத்–து–டன் படித்து வாருங்–கள். அரசு தரப்பு தேர்–வு–களை தவ–றாது எழு–துங்–கள். உங்–கள் எதிர்–கா–லம் சிறப்–பாக உள்– ளது என்–ப–தையே உங்–கள் ஜாத–கம் தெளி–வா–கக் காட்–டு–கிற – து.

?

12ம் வகுப்பு வரை நன்–றாக படித்த என் மகன் என்–ஜி–னி–ய–ரிங் சேர்ந்–த–தில் இருந்து பழக்–க–வ–ழக்–கங்–கள் மாறி, காதல் ம�ோகம் ஏற்– பட்டு படிப்பை முடிக்–கவி – ல்லை. 3 கல்–லூரி – க – ளி – ல் சேர்ந்–தும் படிப்பை முடிக்க இய–ல–வில்லை. கெட்ட பழக்–கம் உண்டு. ப�ொய் பேசு–கி–றான்.

33 வயது ஆகும் அவனை வெளி–நாடு அனுப்ப முயற்–சிக்–கி–றேன். அல்–லது ஏதே–னும் த�ொழில் செய்–யச் ச�ொல்–ல–லாமா? அவ–னு–டைய ஜாதக அமைப்பு எவ்–வாறு உள்–ளது?

- பிச்சை, சிவ–கங்கை. ஜென்ம லக்–னத்–தில் நான்–காம் பாவக அதி– ப – தி – ய ான சனி– யு ம், நான்– க ாம் பாவத்– தி ல்

88

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

லக்– ன ா– தி – ப தி சுக்– கி – ர – னு ம் அமர்ந்து உங்– க ள் பிள்–ளையி – ன் சுக–மான வாழ்–வினை வலுப்–படு – த்–து– கி–றார்–கள். சத–யம் நட்–சத்–திர– ம், கும்ப ராசி, துலாம் லக்–னத்–தில் பிறந்–துள்ள உங்–கள் மக–னின் ஜாத–கத்– தில் சனி பக–வான் உச்ச பலம் பெற்–றி–ருக்–கி–றார். உங்–கள் பிள்ளை யார் ச�ொல்–லி–யும் எதை–யும் கேட்–கும் நிலை–யில் இல்லை. அவர் மன–திற்கு சரி–யென்று த�ோன்–று–வதை மட்–டுமே செய்–வார். அவரை வெளி–நாட்–டிற்கு அனுப்–பு–வது விழ–லுக்கு இறைத்த நீரா–கவே அமை–யும். உள்–ளூ–ரி–லேயே சுய–மாக த�ொழில் செய்–யும் அம்–சம் பல–மாக உள்–ளது. அவ–ரு–டைய ஜாதக அமைப்–பின்–படி அவ–ருடைய – மனைவி ஸ்தா–னம் மிக–வும் நன்–றாக உள்–ளது. அவ–ரு–டைய மன–திற்கு பிடித்–த–மான வகை–யில் வாழ்க்–கைத்–து–ணைவி அமை–வார். திரு–ம–ணத்–திற்–குப் பின் மனை–வி–யின் விருப்–பத்– திற்– கி – ணங்க செயல்– ப – டு – வ ார். பெட்– டி க்– க டை, கூல்– டி – ரி ங்ஸ் கடை முத– ல ா– ன வை இவ– ரு க்கு கைக�ொ–டுக்–கும். 12.05.2018 முதல் இவ–ரு–டைய வாழ்– வி ல் திரு– ம ண ய�ோகம் கூடி வரு– கி – ற து. அவ–ருக்கு திரு–மண – ம் முடிந்த கைய�ோடு உங்–கள் கவ–லை–யும் காணா–ம ல் ப�ோய்–வி–டு ம். அசாத்– தி–ய–மான தைரி–ய–மும், துணி–வும் க�ொண்ட உங்– கள் பிள்ளை தனக்–கென்று தனி–யாக குடும்–பம் உரு– வ ா– ன – து ம் ப�ொறுப்– ப ா– ன – வ – ர ாக மாறி– வி – டு – வார். கவ–லை–யைத் துறந்து உங்–கள் கட–மை– யைச் செய்–யுங்–கள். அவர் காத–லித்து மணம்

புரிந்–தா–லும் அதில் தவ–றே–தும் இல்லை. கல்–யா– ணம் என்–பது அவ–ரது வாழ்–வில் திருப்பு முனை– யாக அமை–யும். 35 வயது முதல் உங்–கள் மக–னின் வாழ்வு ஏறு–மு–க–மா–கவே உள்–ளது. அவர் உங்– கள் எதிர்–பார்ப்–பு–களை நிறை–வேற்–றும் வித–மாக நடந்–து–க�ொள்–வார். கவலை வேண்–டாம்.

?

நான் ஓய்வு பெற்று ஏழு ஆண்–டுக – ள் ஆகி–யும் இது–நாள் வரை ஓய்–வூதி – ய பணம் கிடைக்–கப் பெற–வில்லை. இது குறித்து வழக்கு ப�ோட்–டுள்– ளேன். வழக்கு நல்ல முறை–யில் முடி–வ–டை– யுமா? எப்–ப�ோது முடி–வ–டை–யும்?

- முத்–துவே – ல், தூத்–துக்–குடி. மகம் நட்–சத்–தி–ரம், சிம்ம ராசி–யில் பிறந்–தி–ருக்– கும் உங்–கள் ஜாத–கத்–தில், ஜென்ம லக்–னத்–தில் குரு பக–வான் அமர்ந்–தி–ருக்–கி–றார். ரிஷப லக்–னத்– தில் பிறந்–தி–ருக்–கும் உங்–க–ளுக்கு தற்–ப�ோது ராகு தசை முடி–வு–றும் தரு–வா–யில் உள்–ளது. நீங்–கள் ஓய்வு பெற்ற காலத்–தில் இருந்த கிரக அமைப்பு உங்–க–ளுக்–குக் கிடைக்க வேண்–டிய பய–னைத் தடை செய்– து ள்– ள து. சிம்ம ராசிக்– க ா– ர – ர ா– கி ய நீங்–கள் எந்த பிரச்–னை–யை–யும் எதிர்–ந�ோக்–கும் திறன் க�ொண்–ட–வர். உங்–க–ளு–டைய விடா–மு–யற்– சிக்கு பலன் வெகு–வி–ரை–வில் கிடைத்–து– வி–டும். உங்–கள் ஜாத–கக் கணக்–கின்–படி அதிக பட்–ச– மாக 27.02.2019லிருந்து உங்–க–ளுக்கு ஓய்–வூ–தி–யம் கிடைக்–கத் துவங்–கும். நீங்– கள் நடத்தி வரும் வழக்கு உங்– க – ளு க்கு சாத– க – ம ாக அமை– யு ம். தீர்ப்பு உங்– கள் தரப்பு நியா– யத்தை வலுப்–ப–டுத்–து–வ–தாக இருக்– கும். நிலு–வை–யில் உள்ள த�ொகை உட்–பட ம�ொத்த பய–னீட்–டுத் த�ொகை–யும் அடுத்த வரு–டத்–தில் உங்–கள் கைக–ளில் வந்து சேர்ந்–துவி – டு – ம். 2019ம் ஆண்–டில் உங்–கள் பெய–ரில் புதிய ச�ொத்து சேரு–வ–தற்–கான வாய்ப்பு பிர–கா–ச– மாய் உள்–ளது. விடா–மு–யற்–சி–யு–டன் த�ொடர்ந்து வழக்– கி னை நடத்தி வாருங்– க ள். தைரி– ய – ம ாக உங்–கள் தரப்பு வாதத்தை எந்த தயக்–க–மு–மின்றி

தம் பிரச்–னை–க–ளுக்–குத் தீர்வு காண விரும்–பும் வாச–கர்–கள் தங்–களு – ட – ைய ஜாதக நக–லு–டன் தங்–கள் பிரச்–னை–யைத் தெளி– வாக எழுதி அனுப்–ப–லாம். கீழ்க்–கா–ணும் முக–வ–ரிக்கு அவ்–வாறு அனுப்பி வைக்–கும் உங்–க–ளுக்கு இப்–ப�ோதே, வண்–ண–ம–ய– மான, வள–மான வாழ்க்–கைக்கு வாழ்த்து தெரி–விக்–கி–ற�ோம்.

என்ன ச�ொல்–கி–றது, என் ஜாத–கம்?

ஆன்–மி–கம், தபால் பை எண். 2908, மயி–லாப்–பூர், சென்னை - 600 004

முன் வையுங்–கள். குரு ஸ்த–ல–மா–கிய திருச்–செந்– தூர் முரு–க–னி–டம் உங்–கள் பிரார்த்–த–னை–யைச் ச�ொல்–லுங்–கள். குரு தசை பிறந்–த–தும் வழக்–கில் வெற்றி காண்–பீர்–கள்.

?

பி ற ந் – த – வு – ட ன் த ாயை இ ழ ந்த ஒ ரு பிள்–ளையை நான் என் மக–னாக வளர்த்து வரு–கி–றேன். இவன் சிறு வய–தி–லி–ருந்தே தனி– மையை மட்–டும் விரும்–பு–கி–றான். யாரு–ட–னும் சரி–யா–கப் பழ–குவ – தி – ல்லை. கல்–லூரி முடித்த பின்பு அவ–னுக்கு எந்த துறை–யில் வேலை–வாய்ப்பு அமை–யும்? அவ–னுட – ைய எதிர்–கா–லம் எவ்–வாறு உள்–ளது?

- கம–லம்–மாள், கட–லூர். தாயை இழந்த பிள்–ளையை பெரி–யம்–மா–வா– கிய நீங்–கள் உங்–கள் பிள்–ளை–யாக வளர்த்து வரு–வ–தா–கக் குறிப்–பிட்–டுள்–ளீர்–கள். அவ–ரு–டைய தந்–தை–யைப் பற்றி உங்–கள் கடி–தத்–தில் நீங்–கள் எது–வும் குறிப்–பிட – வி – ல்லை. பூசம் நட்–சத்–திர– ம், கடக ராசி, விருச்–சிக லக்–னத்–தில் பிறந்–துள்ள அவ–ரது ஜாத–கத்–தில் ஜென்ம லக்–னா–தி–பதி செவ்–வாய் ஏழாம் வீட்–டில் சுக்–கிர– –னு–டன் இணைந்து அமர்ந்– துள்–ளார். வாக்கு ஸ்தா–னா–தி–பதி குரு பக–வா–னும் 5ம் வீட்–டில் ஆட்சி பலம் பெற்– று ள்– ள ார். நீங்– க ள் குறிப்–பிட்–டிரு – ப்–பது ப�ோல் அவர் யாரு–டனு – ம் சரி–யாக ப ழ – க ா – த – வ ர் ப�ோல த் தெரி–ய–வில்லை. அவ–ரு– டைய மன–திற்கு பிடித்த நண்– ப ர்– க – ளு – ட ன் அவர் நன்– ற ா– க த்– த ான் பழகி வ ரு – கி – ற ா ர் . மே லு ம் அவ– ரு – டைய ஆழ்– ம – ன – தில் தந்–தை–யைப் பற்–றிய சிந்–தனை நன்–றாக வேரூன்றி உள்–ளது. தந்–தை– யின் ஆத–ரவு – ம், அர–வண – ைப்–பும் அவ–ருடைய – முன்– னேற்–றத்–திற்கு துணை நிற்–கும். 18.05.2018ற்குப் பின் அவ–ரது நட–வடி – க்–கையி – ல் மாற்–றத்–தைக் காண்– பீர்–கள். எலக்ட்–ரா–னிக்ஸ் துறை–யில் மேற்–ப–டிப்பு படிப்–ப–து–டன் அதே துறை–யில் அவர் பணி–யில் அம–ர–வும் செய்–வார். பெரும்–பா–லும் அவ–ரு–டைய பணி–யா–னது வெளி–நாட்–டில் அமை–வ–தற்–கான வாய்ப்–பு–கள் அதி–கம். உங்–க–ளு–டைய வளர்ப்–பில் எந்–த–வி–த–மான குறை–யும் இல்லை. அவ–ரு–டைய ஆழ்–ம–ன–தில் இருக்–கும் தாழ்வு மனப்–பான்மை வில–கி–னாலே ப�ோதும். சுக்–கி–ரன் ஆட்சி பலத்–து– டன் அவ–ரது ஜாத–கத்–தில் இடம் பிடித்–திரு – ப்–பத – ால் எல்–ல�ோ–ரு–ட–னும் சக–ஜ–மா–கப் பழ–கத் த�ொடங்–கி– வி–டு–வார். திரைப்–ப–டங்–க–ளில் வரும் நகைச்–சுவை காட்–சி–கள் அவ–ரு–டைய மன–திற்கு புத்–து–ணர்ச்– சி–யைத் தரும், அவற்றை அவ–ரைப் பார்க்–கச் ச�ொல்–லுங்–கள். அவ–ருடைய – எதிர்–கா–லம் சிறப்–பாக உள்–ளது. வெள்–ளிக்–கி–ழமை த�ோறும் சுமங்–க–லிப் பெண்–க–ளுக்கு வளை–யல் வாங்–கித் தரு–வதை வழக்–க–மா–கக் க�ொள்–ளுங்–கள். உங்–கள் வளர்ப்பு மக–னின் வாழ்வு வள–மா–ன–தாக அமை–யும். ðô¡

89

1-15 மார்ச் 2018

நீதிநெறி உள்ள ஒருவருக்காக

பூமி குளிர்ந்திருக்கும்! அ

து அரச சபை. அங்கே முக்–கி–ய–மா–ன–வர்– கள் ஒரு விஷ–யத்தை முடிவு செய்–யும் முன்பு அதைப் பற்றி தங்–களு – ட – ைய அபிப்– ரா–யத்–தைச் ச�ொல்–லு–வார்–கள். விராட தேசத்தை ந�ோக்கி படை–யெடு – த்–துப் ப�ோக வேண்–டும் என்று துரி–ய�ோத – ன – ன் விருப்–பப்–பட்–டப�ோ – து அதைப் பற்றி அவர்–க–ளு–டைய குரு–வான துர�ோ–ணாச்–சா–ரி–யார் பேசத் துவங்–கி–னார்: ‘‘பஞ்ச பாண்–டவ – ர்–களு – ட – ைய பலமே அவர்–கள் –தான். யுதிஷ்–ட–ருக்கு கட்–டுப்–பட்டு அந்த ஒற்–றுமை – நான்கு மகா–ர–தர்–க–ளும் அமை–தி–யாக இருப்–ப–து– தான். தமை–ய–னைக் காட்–டி–லும் பல–மாக இருந்– தா–லும், வித்–தை–கள் தெரிந்–தி–ருந்–தா–லும் அவர் கண் அசை–வில் ஒரு உத்–த–ரவு இட்–டப் பிறகு

81

90

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

அதைத்–தான் பிடித்–துக் க�ொள்–வார்–களே தவிர தங்– களை வெளிக்–காட்ட மாட்–டார்–கள். அது பீம–னாக இருக்–கல – ாம் அல்–லது அர்–ஜு–னன – ாக இருக்–கல – ாம். ஆகவே, அவர்–க–ளுக்கு அனு–கூ–ல–மான நேரம் வந்து விட்– ட து என்– று –த ான் அர்த்– த ம். நம்மை விட இந்த அஞ்–ஞான வாசத்–தி–லி–ருந்து விடு–பட வேண்–டும் என்று காத்–தி–ருக்–கின்ற அவர்–கள், அந்த நாளை மிகத் தெளி–வாக அறிந்–தி–ருப்–பார்– கள். என்–னு–டைய அபிப்–ரா–யத்–தில் இன்–னும் சில நாட்–க–ளில் அந்த அஞ்–ஞான வாசம் முடி–கி–றது. எனவே, விரை–வாக முழு பலத்–த�ோடு நாம் விராட தேசம் ப�ோக வேண்–டும். அங்கு இருப்–பார்– களா என்–றுத் தெரி–யவி – ல்லை. இருப்–பார்–கள் என்று நினைத்–துத – ான் அங்கு ப�ோகி–ற�ோம். ஒரு–வேளை

அவர்–கள் அங்கு இருக்–க–லாம். ஆனால், அதை புரிந்து க�ொள்–வது கடி–னம். அவர்–கள் மனி–தனை மயக்கி விடு–வார்–கள். வெளியே காட்–டிக் க�ொள்ள மாட்–டார்–கள். எல்லா க�ோணங்–களி – லு – ம் ய�ோசித்து நாம் இந்– த ப் படை– யெ – டு ப்பை நடத்த வேண்– டும். எளி–தான விஷ–ய–மாக துரி–ய�ோ–த–னன் இதை நினைத்து விடக் கூடாது.’’ துர�ோ–ணாச்–சா–ரி–யார் பேசிய பிறகு பீஷ்–மர் பேசி–னார்: ‘‘பாண்–ட–வர்–கள் த�ோற்–று–வி–டு–வார்–கள் என்றா நினைக்–கி–றாய்? இல்லை துரி–ய�ோ–தனா. அவர்– கள் தர்–மத்–தி–லி–ருந்து சிறி–தும் வழு–வா–த–வர்–கள். தர்–மத்–த�ோடு இருப்–ப–வர்–க–ளுக்கு என்–றைக்–கும், – ல்லை. அவர்–கள் எவ–ரா–லும் த�ோல்வி ஏற்–பட்–டதே – யி வேதம் கூறும் நல்ல விஷ–யங்–க–ளைக் கடை–பி–டிக்– கி–றவ – ர்–கள். அமை–திய – ாக இருக்க வேண்–டும் என்று தீர்–மா–னித்–தால் யார் அசைத்–தா–லும் ப�ொங்–கா–த– வர்–கள். எது அசைத்–தா–லும் தன்னை வெளியே காட்–டிக் க�ொள்–ளா–த–வர்–கள். தரு–ம–ரைப் பற்றி உனக்கு இன்–னும் புரி–ய–வில்லை. எந்த தேசத்– தில் தரு–மர– ா–ஜர் இருக்–கி–றார�ோ அந்த தேசத்–தில் உள்ள அர–சரு – க்கு எந்–தத் தீமை–யும் நேராது. அவர் இருக்–கின்ற ஊரில் மக்–கள் மிக ச�ௌக்–கி–ய–மாக இருப்–பார்–கள். அங்கு எல்லா விஷ–யங்–க–ளும்

மிக நேர்–மை–யாக நடை–பெ–றும். தன்–னைச் சுற்றி ஒரு–ப�ொ–ழு–தும் தவறு நடக்க தரு–ம–ரா–ஜர் அனு–ம– திப்–ப–தில்லை. மக்–களை நல்–வ–ழிப்–ப–டுத்–து–வ–தில் அவர் மிக–வும் கெட்–டிக்–கா–ரர். விராட தேசத்–தில் மிகப் பெரிய ப�ொக்– கி – ஷ த்– த�ோ டு ஹ�ோமங்– க – ளும், யக்–ஞங்–க–ளும் நடந்து க�ொண்–டி–ருக்–கும். தனித்–தனி மனி–தர்–கள்–கூட ஒழுக்–கத்–த�ோடு இருப்– பதை விரும்–பு–கின்–ற–வர்–க–ளா–கவே இருப்–பார்–கள். அப்–படி ப�ோதிக்–கப்–படு – ம்–படி – ய – ான நட–வடி – க்–கைக – ளை தரு–மர் எடுத்–தி–ருப்–பார். ‘‘விராட தேசத்–தில் சரி–யான அள–வில் மழை ப�ொழி–கி–றது. நீர் நிலை–கள் நிரம்–பி–யி–ருக்–கின்– றன. பசுக்–கள் மிக வள–மை–யாக இருக்–கின்–றன. தானி– ய ங்– க ள் மிக அதி– க – ம ாக இருக்– கி ன்– ற ன.

– து என்று மத்ஸ்ய தேசம் மிக செழிப்–பாக இருக்–கிற நான் தூது–வர்–கள் மூலம் அறிந்–தேன். பாண்–ட– வர்–கள் இருக்–கி–றார்–களா என்–று தேடு–வ–தை–விட அந்த தேசம் எப்–படி இருக்–கி–றது என்–று தெரிந்து க�ொண்–டால் அங்கு பாண்–ட–வர்–கள் இருக்–கி–றார்– கள் என்–பதை கண்–டு–பி–டித்து விட–லாம். மத்ஸ்ய தேசத்– தி ல் பெரும் அளவு வேத ஒலி கேட்– கி – றது. பெரும் தட்–சிணை அளிக்–கின்ற யாகங்–கள் நடை–பெற்–றுக் க�ொண்–டி–ருக்–கின்–றன. ரச–முள்ள பழங்–க–ளும், நறு–ம–ணம் மிக்க மலர்–க–ளும் அங்கு

ðô¡

91

1-15 மார்ச் 2018

அதி–கம் கிடைக்–கின்–றன. காற்று மித–மாக வீசு–கி– றது. இயற்–கை–யின் உபாதை எது–வும் இல்லை என்–றெல்–லாம் ஒற்–றர்–கள் ச�ொல்–லு–கி–ற–ப�ோது, இவ்–வள – வு செழிப்–பாக ஒரு இடம் இருக்க வேண்–டு– மென்–றால் அங்கு தரு–மபு – த்–திர– ர் இருக்–கிற – ார் என்று அர்த்–தம். இது உன்னை இழிவு செய்–யக் குறித்–துச் ச�ொல்–ல–வில்லை. தரு–ம–ருடை – ய குணம் அப்–படி. அதை நீ புரிந்து க�ொள்ள வேண்–டும். யுதிஷ்–டர் இருக்–கின்ற இடத்–தில் ரூப, ரச, ஸ்ப–ரிச, கந்த, சப்த விஷ–யங்–கள் அனைத்–தும் நன்–மை–ய�ோடு த�ொடங்–கும். மனதை மகிழ்ச்–சி–யு–றச் செய்–யும் காட்–சி–கள் காணக் கிடைக்–கும். அப்–ப–டிப்–பட்ட இடத்–தில் தரு–மபு – த்–திர– ர் நிச்–சய – ம் இருப்–பார். இந்த இடம் இவ்–வ–ளவு செழிப்–பாக இருப்–ப–தா–லேயே பஞ்– ச – ப ாண்– ட – வ ர்– க ள் அங்கே இருக்– கி – ற ார்– க ள் என்று அர்த்–தம். பஞ்–சப – ாண்–டவ – ர்–களு – ம் இருக்–கக்– கூ–டும் என்ற உன்–னுடை – ய கூற்றை நான் இவ்–வி–த–மாக ஆம�ோ– தி க்– கி – றேன். என் பேச்சை சரி–யாக புரிந்து க�ொள். நீதி–நெறி உள்ள ஒரு மனி– த– ரு க்– க ாக பூமி குளிர்ந்– தி – ரு க்– கு ம் என்–பதை புரிந்து க�ொள். உனக்கு பிடித்–த–மான ம�ொழி–யில் நான் பேச இய–லாது. உண்–மையை நான் இப்–ப– டித்–தான் ச�ொல்–வேன்.’’ துரி– ய �ோ– த – ன னை ஆத– ரி த்– து ம் ஆத– ரி க்– க ா– ம – லு ம் அதே சம– ய ம் தரு–ம–புத்–தி–ரரை வாயாற புகழ்ந்–தும் பீஷ்–மர் பேசி–யது துரி–ய�ோ–தன – னு – க்கு உவப்–பாக இல்லை. ஆனால், வய– தில் மூத்–த–வர் என்–ப–தா–லும், சபை–யில் முக்–கி–ய– மா–ன–வர் என்–ப–தா–லும் அவன் அமை–தி–யா–கக் கேட்–டுக் க�ொண்–டி–ருந்–தான். ‘‘துரி– ய �ோ– த னா, அஞ்– ஞ ாத வாசத்– தி ன் தவ– ணை க்– க ா– ல ம் முடிந்து விட்– ட து என்– ப தை முத–லில் புரிந்து க�ொள். நீ எவ்–வ–ளவு விரை–வா–கப் ப�ோனா–லும் அஞ்–ஞாத வாசம் முடி–ய–வில்லை, நான் கண்–டு–பி–டித்து விட்–டேன் என்று குற்–றம் ச�ொல்ல இய–லாது. நேற்–ற�ோடு அது முடிந்து விட்– ட து. இன்று இந்த விடி– ய ற்– க ா– லை – யி ல் அவர்– க ள் சுதந்– தி – ர ப் புரு– ஷ ர்– க – ள ாக இருக்– கி – றார்–கள். அது அவர்–க–ளுக்கு நன்கு தெரி–யும். ஏனெ–னில் இதி–லிரு – ந்து விடு–தலை – ய – ாக அவர்–கள் தவித்–துக் க�ொண்–டி–ருக்–கி–றார்–கள். சரி, படை–யெடு – ப்பு என்று பேசு–கிற – ாய். பாண்–ட– வர்–க–ளுடை – ய பலம் என்ன, உன்–னு–டைய பலம் என்ன? உன்–னுடை – ய நண்–பர்–கள் யார், அவர்–கள் பலம் என்ன, யாரை முன் வைத்து நீ அர்–ஜு–ன– னை–யும், பீம–னை–யும் எதிர்க்–கி–றாய் என்–பதை புரிந்து க�ொண்டு செயல்–படு. விராட தேசத்தை தாக்–கின – ால் பஞ்–சப – ாண்–டவ – ர்–கள் வேறு இடத்–திற்கு நகர்ந்து விடு–வார்–களா? ப�ோகவே மாட்–டார்–கள். இது–வரை தங்–களை காப்–பாற்–றிய விரா–ட–னுக்கு நன்றி ச�ொல்–லும் வண்–ணம், வெகு நிச்–ச–யம் இந்–தப் ப�ோரிலே இறங்–கு–வார்–கள். தங்–களை

வெளிப்–ப–டுத்–திக் க�ொள்–வார்–கள். கார–ணம் அஞ்– ஞா–த–வாச நேரம் முடிந்து விட்–டது. யுத்–தத்–திற்கு ப�ோவ–தற்கு முன்பு இந்த பலத்தை எடை ப�ோட்டு பார்த்து பகை–வ–னு–டைய பலம் அதி–கம் என்–றுத் தெரிந்–தால் அவ–ன�ோடு ராசி–யாகி விடு–வது நல்–லது. அவ–னுக்கு ப�ொன், ப�ொருள் க�ொடுத்து நட்பை விரும்–புகி – றே – ன் என்று ச�ொல்லி யுத்–தத்தை தவிர்ப்– பது நல்–லது. மாறாக மிகுந்த பலத்–த�ோடு நீ இருக்– கி–றாய் என்று நினைத்–தால், விராட தேசத்–தின் பசுக்–களை கவர்–கின்ற வேலையை செய்–ய–லாம். அப்–ப�ொ–ழுது நாம் கடு–மை–யாக எதிர்க்–கப்–ப–டு– வ�ோம் என்–பது நிச்–ச–யம். பாண்–ட–வர்–களை எடை ப�ோடு– வ து மட்– டு ம் செய்– ய ாது, உன்– னு – டை ய படையை உற்–சா–கப்–ப–டுத்து. உத்–தம, மத்–திய படை–களு – க்கு சரி–யான சம்–பள – ம் ப�ோயி–ருக்–கிற – தா என்று பார். ஒரு படை–யெ–டுப்–புக்கு அவர்–கள் தயா–ராக இருக்–கிற – ார்–களா என்று பார். பாண்–டவ – ர்–களை ந�ோக்கி – ப�ோ – து அவர்–கள் ப�ோகி–ற�ோம் என்–கிற பய–மின்றி இருக்–கி–றார்–களா என்று கண்டு க�ொள். உற்–சா–கப்–ப–டுத்து. வெறி–யேற்று. யாரை முன்–னி–றுத்தி ப�ோர் செய்–யப் ப�ோகி–றாய் என்–பதை புரிந்து க�ொண்டு செயல்–படு. அந்த தேசம் சுபிட்–ச–மாக இருக்– கி–றது, மக்–க–ளும் சுபிட்–ச–மாக இருக்– கி–றார்–கள். கார–ணம், தரு–ம–புத்–தி–ரர் இருக்–கின்ற இடம் சுபீட்–சம – ா–கத்–தான் இருக்–கும். இது ஒரு நல்ல அடை– யா–ளம்.’’ இது துரி–ய�ோ–த–ன–னுக்கு ஆத–ர– வான பேச்சா அல்–லது எதி–ரான பேச்சா, இது பாண்–டவ – ர்–களை பாராட்–டுகி – ன்ற பேச்சா அல்–லது துரி–ய�ோ–தன – னை சும்மா இரு என்று ச�ொல்–லா–மல் ச�ொல்–கிற – ார்–களா என்–பது கண்–டுபி – டி – ப்–பது கடி–னம். கிரு–பாச்–சா–ரி–யார், பீஷ்–மர், துர�ோ–ணாச்–சா–ரி–யார் மூவ–ருமே துரி–ய�ோ–த–ன–னு–டைய செய்–கை–க–ளில் பட்–டும்–ப–டா–ம–லும், ஒரு அர–சன் கட்–ட–ளை–யிட்– டால் ஈடு–பட வேண்–டும் என்ற எண்–ணத்–தில்–தான் இருந்–தார்–களே தவிர, ச�ொந்த க�ோபம் என்று அவர்–க–ளுக்கு இல்லை. மாறாய் பாண்–ட–வர்–கள் மீது அவர்–கள் மூவ–ருக்–கும் மிகப் பெரிய பாசம் இருந்–தது. பீஷ்–மர் ச�ொன்–ன–தைப் ப�ோல தரு–ம– புத்–தி–ர–ரு–டைய இருப்–பால்–தான் மத்ஸ்ய தேசம் சுபிட்–சம் பெரு–கி–யது என்று ச�ொல்ல முடி–யாது. மத்ஸ்ய தேசம் எப்–ப�ொ–ழு–துமே சுபிட்–ச–மா–ன–து– தான். ‘‘அந்த மத்ஸ்ய மன்–னன் எனக்கு எதி–ராக பேசி–ய–வன். தரு–ம–புத்–தி–ர–ருக்கு உண்–டா–னதை எப்–படி துரி–ய�ோ–த–னன் எடுத்–துக் க�ொள்–ள–லாம் என்று கேள்வி கேட்–ட–வன். இது ஒன்று ப�ோதும், அங்கு படை எடுக்க. அதன் செழிப்–புக – ள் எனக்கு முக்–கி–ய–மில்லை. ஆயி–னும் மத்ஸ்ய தேசத்–தில் படை–யெ–டுத்து பசுக்–களை கவர்ந்து, தானி–யங்– களை க�ொள்ளை எடுத்து அந்த தேசத்தை சின்–னா– பின்–னப்–படு – த்–துவே – ன். ஏனெ–னில் அங்கு தரு–மபு – த்– தி–ரர் தன் சக�ோ–தர– ர்–கள�ோ – டு இருந்–தார் அல்–லவா,

ð£ô-°-ñ£-ó¡

92

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

அதற்கு தண்–டனை செய்–வேன். மத்ஸ்ய தேசத்–தில் மிகச் சிறந்த பசுக்–கள் இருக்–கு–மென்–றால், நாம் விராட தேசத்தை அடித்து குலைக்க வேண்–டும். அந்த பசுக்–கள் அஸ்–தி–னா–பு–ரம் வர–வேண்–டும். எப்–ப�ொ–ழுது படை–யெ–டுக்–க–லாம். யார் தலைமை தாங்–கு–வார்?’’ கேட்டு விட்டு கர்–ண–னைப் பார்த்– தான் துரி–ய�ோ–த–னன். அப்–ப�ொ–ழுது த்ரீ–கர்த்த நாட்டு மன்–ன–னான சுதர்மா எழுந்து நின்–றான். அவன் கர்–ணனை – ப் பார்த்து வணங்–கி–னான். ‘‘முன்பு மத்ஸ்ய சால்வ தேசத்து படை–வீர– ர்–கள் பல–முறை முற்–றுகை இட்டு எனக்கு த�ொந்–த–ரவு அளித்–தி–ருக்–கி–றார்–கள். மத்ஸ்ய நாட்டு சேனா–தி ப – தி – ய – ான கீச–கன் தன் சக�ோ–தர– ர்–கள�ோ – டு அடிக்–கடி படை–யெ–டுத்து என்னை பல–மாக துன்–பு–றுத்–தி–யி– ருக்–கிற – ான். விராட மன்–னரு – ம் இதற்கு துணை–யாக வந்து அவ–ரும் என் தேசத்தை களங்–கப்–ப–டுத்–தி– யி–ருக்–கி–றார். கீச–கன் இருக்–கின்ற தைரி–யத்–தில் எந்–தக் கார–ண–மும் இன்றி யுத்–தம் செய்–தி–ருக்– கி–றார். கீச–கன் துஷ்–டன். மிகுந்த க�ொடு–மை–யா– ளன். க�ோபிஷ்–டன். தன்–னு–டைய புஜ பலத்–தால் மிகப் பெரிய புகழை பெற்–றி–ருந்–தான். அவன் கந்– த ர்– வ ர்– க – ள ால் க�ொல்– ல ப்– ப ட்– டி – ரு க்– கி – ற ான். அது பீம–னா–கவே இருக்–கட்–டும். அவன் ஒழிந்– தது சந்–த�ோ–ஷம். கீச–கன் இல்–லாது அந்த விராட மன்–னனை அடித்து ந�ொறுக்–கு–வ–தற்கு இது–தான் சம–யம். நானே முன்–னிரு – ந்து படை–களை நிறுத்தி,

என்–னு–டைய படை–களை க�ொண்டு ப�ோய் விராட தேசத்–திற்கு உள்ளே நுழைந்து அந்த பசுக்–களை க�ொள்– ளை – ய – டி க்– கி – றே ன். விராட மன்– ன னை துன்–பு–றுத்–து–கிறே – ன். எனக்கு பக்–க–ப–ல–மாக கர்–ண– னும், க�ௌரவ வீரர்–க–ளும் இருந்–தால் ப�ோது–மா– னது. தானி–யங்–கள் மிகுந்த அந்த விராட தேசத்–தில் படை–யெடு – ப்–ப�ோம். நம்–முடை – ய மக்–களு – க்கு வாரி வழங்–குவ�ோ – ம். அவர்–களு – டை – ய பசுக்–கள் அனைத்– தை–யும் நம்–மு–டை–ய–தாக்–கு–வ�ோம். இந்த ப�ோர் க�ொள்–ளைய – ால் நம்–முடை – ய பல–மும், சுபிட்–சமு – ம் பெரு–கும் என்–ப–தற்கு எனக்கு எந்த சந்–தே–க–மும் இல்லை.’’ கர்–ணன் சுதர்–மாவை கை வீசி ஆத–ரித்–தான். வாழ்த்–துச் ச�ொன்–னான். ‘‘இந்த சுதர்மா சரி–யா–கச் ச�ொல்–கிற – ார். இவர் முன்னே ப�ோய் நாம் பின்னே ப�ோவ–து–தான் சரி–யான வழி–யா–கும். நாம் இவ–ருக்– குத் துணை–யா–கப் ப�ோகி–ற�ோம். என் நண்–பனை ப�ோருக்கு அழைத்து த�ொந்–தர– வு செய்–தாயே, என் நண்–பன் வந்–திரு – க்–கிற – ான். அவ–னுக்கு துணை–யாக நானும் வந்–தி–ருக்–கி–றேன் என்று ஒரு கார–ணம் ப�ோதும். அஞ்–ஞாத வாசம் முடிந்–தால் என்ன, முடி–யா–விட்–டால் என்ன. இன்–னும் ஒளிந்–துத – ானே இருக்–கி–றார்–கள். தங்–களை வெளியே காட்–டிக் க�ொள்–ள–வில்–லையே. நாம் விரா–டனை எதிர்க்–கப் ப�ோகி–ற�ோம். என்ன விளைவு என்–பதை நிதா–ன– மாக ய�ோசித்–துப் பார்ப்–ப�ோம். பாண்–ட–வர்–கள் எங்–கி–ருக்–கி–றார்–கள் என்று தேட–வில்லை. புரிந்து

க�ொள்–ளுங்–கள். விராட மன்–னனை தண்–டிக்–கப் ப�ோகி–ற�ோம்–’’ என்று ச�ொல்லி சிரித்–தான். சபை–யும் சிரித்–தது. துரி–ய�ோ–தன – ன் சந்–த�ோஷ – ம – ாகி தன் தம்பி துச்–சா–த–ன–னைப் பார்த்து, ‘‘இதை பெரி–ய�ோர்–க– ளி–டம் ச�ொல்லி, அவர்–கள் ஆசி பெற்று மிகப் பெரிய படை–ய�ோடு மத்ஸ்ய தேசம் ந�ோக்கி நாம் நகர வேண்–டும். சுதர்மா முன்னே ப�ோகட்–டும். ஒரு–நாள் கழித்து நாமும் பின் த�ொடர்ந்து ப�ோய் விராட தேசத்தை அழித்து, ஒழித்து விராட மன்– னனை சிறை பிடிப்–ப�ோம். அந்–தப் பசுக்–களை க�ொள்–ளை–ய–டிப்–ப�ோம்.’’ துரி–ய�ோ–தன – னு – டை – ய படை ப�ோருக்கு தயா–ரா–கி– யது. அஞ்–ஞா–தவ – ா–சத்–தின் நேரம் முடிந்து விட்–டது. பதி–மூன்று ஆண்–டுக – ளு – ம் நன்–றாக கழிந்து விட்–டன என்று பாண்–டவ – ர்–களு – க்–குத் தெரி–யும். ஆயி–னும் ஒரு சுப–நா–ளில் தங்–களை வெளிப்–ப–டுத்–திக் க�ொள்ள வே ண் – டு ம் எ ன் று அ மை – தி – ய ா க இருந்–தார்–கள். கீச–க–னு–டைய வதத்–திற்–குப் பிறகு விராட மன்–னர் விழித்–துக் க�ொண்–டார். தன்–னைச் சுற்றி ஏத�ோ நடக்–கி–றது என்ற எண்–ணத்–தில் சக–ல– ரை–யும் உற்–றுப் பார்த்து வந்–தார். கங்–கன் என்று பெயர் ச�ொல்–லிக் க�ொண்டு தனக்கு நல்–லது ச�ொல்–லும், ப�ொழு–து–ப�ோக சூதா–டும் அந்–தப் பெரி–ய–வரை மிக மரி–யா–தை–ய�ோடு பார்த்–தார். பதி–மூன்–றாம் ஆண்–டின் இறுதி நாள் சுதர்மா பெரும் படை–ய�ோடு மத்ஸ்ய தேசத்தை ந�ோக்கி வரு–கிற – ான் என்–பது தூதர்–கள் மூல–மும், ஒற்–றர்–கள் மூல–மும் கேள்–விப்–பட்–டார்–கள். மத்ஸ்ய தேசம் ப�ோருக்–குத் தயா–ரா–கி–யது. கீச–கன் இல்–லா–த–தால், மற்ற தள–ப–தி–கள், படை– வீ–ரர்–களை உற்–சா–கப்–ப–டுத்–தி–னார்–கள். ஆயு–தங்– களை தயார் செய்–தார்–கள். விராட மன்–ன–னும் சந்–த�ோ–ஷ–மாக கவ–சங்–களை தரித்து பல–முறை பல்– வே று திக்– கி ல் உள்ள தன் படை– க ளை நேரி–டை–யாக பார்–வை–யிட்–டான். மத்ஸ்ய தேசத்–தின் விளிம்–பில், விராட நக–ருக்கு வெகு த�ொலை–வில் பசுக்–கள் கூட்–டத்தை விராட மன்–னனி – ன் இடை–யர்–கள் பாது–காத்து வந்–தார்–கள். பெரும் புல்–வெ–ளி–க–ளில் மேய்த்து வந்–தார்–கள். சுதர்மா தன் படை–யின – ால் அந்த பசுக்–கூட்–டத்தை வளைத்–துக் க�ொண்–டான். இடை–யர்–கள் கம்–புக – ள – ா– லும், உலக்–கை–க–ளா–லும், மணிக்–க–யி–று–க–ளா–லும் தங்–க–ளைச் சுற்றி வந்த அந்த வீரர்–களை கடு–மை– யாக எதிர்த்–தார்–கள். சுற்றி வளைத்த வீரர்–கள், படைத்–த–ள–பதி ஆணைக்–கி–ணங்க இடை–யர்–கள் மீது கடு–மை–யாக அம்பு மழை ப�ொழிந்–தார்–கள். இடை–யர்–கள் அடி–பட்–டார்–கள். காவ– ல – ன ான க�ோபன் என்– ப – வ ன் தேரின் மீது ஏறி விராட நக–ரத்–திற்கு ப�ோனான். மன்–ன– ரைக் கண்டு கீழ் இறங்கி ஓடி–னான். மன்–னர் மந்–தி–ரி–க–ள�ோடு அர–ச–வை–யில் அமர்ந்–தி–ருந்–தார். ‘‘மகா–ராஜா திகர்த்த நாட்டு படை–வீ–ரர்–கள் எங்–களை ப�ோரில் வென்று அடித்து துவைத்து உங்–க–ளு–டைய லட்–சக்–க–ணக்–கான பசுக்–களை ஓட்–டிக் க�ொண்டு ப�ோகி–றார்–கள். அவற்றை நாம் எப்– ப – டி – ய ே– னு ம் மீட்டு வர– வே ண்– டு ம்.’’ என்று

94

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

பத–றி–னான். பசுக்–கள் கவ–ரப்–ப–டு–கின்–றன என்–றுத் தெரிந்து விராட மன்–னர் க�ோப–மடை – ந்–தார். விராட மன்–ன–னின் மூத்–தப் புதல்–வன் சங்–கன் கவ–சம் அணிந்து தயா–ரா–னான். தேரில் விராட மன்–னன் ஏறிக்கொள்ள, கங்–கன் அருகே வந்–தார். ‘‘ஒரு சிறந்த முனி–வ–ரி–டம் நானும் அஸ்–தி–ரப் பயிற்சி பெற்–றி–ருக்–கி–றேன். எனக்கு தனுர் வேத– மும் தெரி–யும். ஆகவே நானும் கவ–சம் அணிந்து, தேரில் அமர்ந்து பசுக்–களை மீட்–ப–தற்கு வரு–கி– றேன். நம்–முடை – ய சமை–யல் அறை–யில் பல்–லவ – ன் என்–கிற சமை–யற்–கா–ரன் இருக்–கிற – ான். அவன் மகா வீரன். பல மல்–யுத்த வீரர்–களை, விலங்–கு–களை உங்–கள் கண் எதிரே அடித்து ந�ொறுக்–கி–ய–வன். இந்–தப் ப�ோரில் அவன் உதவி செய்–வான். க�ோசா– லை–யின் தந்–திப – ா–லனை – யு – ம், குதி–ரைக – ளி – ன் க்ர–கந்– தி–க–னை–யும் ஒரு தேர் க�ொடுத்து அமர்த்–துங்–கள். பசுக்–களு – க்–காக ப�ோராட இவர்–கள் மிக–வும் விரும்–பு– வார்–கள்,’’ என்று ஆல�ோ–சனை ச�ொன்–னார். கங்–க–னு–டைய வார்த்–தை–க–ளுக்கு எப்–ப�ோ–தும் அதி–கம் மதிப்பு க�ொடுக்–கின்ற விராட மன்–னன் சரி என்று தலை–யசை – த்–தான். தன் தம்–பியி – ட – ம் ‘‘இவர் ச�ொன்ன அந்த ப�ோர் வீரர்–க–ளுக்கு நல்ல தேரை க�ொடு. தனித் தனி க�ொடி க�ொடு,’’ என்–றான். அவர்–களு – க்கு தனித்–தனி தேர் க�ொடுக்–கப்–பட்–டது. அர்–ஜு–னன் அல்–லாத அந்த நால்–வரு – ம் மிகுந்த சந்–த�ோ–ஷ–ம–டைந்–தார்–கள். முன்–னும் பின்–னும் தேரை ஓட்–டிப் பார்த்–தார்–கள். அர–சர் க�ொடுத்த கவ–சங்–களை வணங்கி வாங்–கிக் க�ொண்–டார்– கள். அந்த அரண்–மனையை – விட்டு அரண்–மனை சேவ–கர்–கள – ா–கவே வெளியே வந்–தார்–கள். பசுக்–கள் மறித்து கடத்தி ப�ோகப்–பட்ட இடத்தை அவர்–கள் அடைந்–தார்–கள். பசுக்–களி – ன் கால் தடங்–கள் எங்கு ப�ோகின்–றன என்–பதை வெகு எளி–தாக நகு–லனு – ம், சகா–தேவ – னு – ம் அடை–யா–ளம் காட்–டின – ார்–கள். விரா–ட– னின் படை சுதர்–மா–வின் படையை பின் த�ொடர்ந்– தது. குறு–கிய நேரத்–தில் அவர்–கள் த்ரி–கந்–தர்–களை பிடித்து விட்–டார்–கள். சுதர்–மா–வின் படை–க–ளைத் தாண்டி முன்னே ப�ோய் நின்று மடக்கி கடு–மை– யாக அடிக்–கத் துவங்–கி–னார்–கள். தூசு பறந்–தது. விலங்–கு–க–ளின் ஓட்–டம் பயங்–க–ர–மாக இருந்–தது. வீரர்–களி – ன் வெறி கூச்–சலு – ம், வெட்–டுப்–பட்ட காயத்– தின் அல–றலு – ம் அதி–கம – ாக இருந்–தன. கடு–மைய – ாக அம்பு மழை பெய்–தது. அந்தி சாயும் நேரத்–தில் மின்–மினி – ப் பூச்சி ப�ோல மேலே அம்–புக – ள் பறந்–தன. பசுக்–களை விட்–டுப் பிரி–யாத இடை–யர்–கள் அந்த பசுக்–கூட்–டத்தை யுத்த களத்–திலி – ரு – ந்து ஓர–மாக ஓட்– டிக் க�ொண்டு ப�ோய் மடக்கி நிறுத்த, கடும் யுத்–தம் – ாக நடந்து க�ொண்–டிரு – ந்–தது. தரு–மர– ா–ஜர் வித–வித – ம வியூ–கங்–கள் அமைத்து சுதர்–மா–வின் படையை வளைத்து தாக்–கத் துவங்–கின – ார். எந்–தப் பக்–கமு – ம் ப�ோக முடி–யா–த–படி பல்–லா–யி–ரக்–க–ணக்–கான வீரர்– களை மத்ஸ்ய வீரர்–கள் அடித்–தார்–கள். மட–ம–ட– வென்று தரு–மர் வியூ–கம் மாற்–று–கின்ற கலையை கண்டு வியந்– த ார்– க ள். அவர் கட்– ட – ளை க்கு கீழ்ப்–ப–டிந்–தார்–கள்.

(த�ொட–ரும்)

யார்தான் அறிவார்

பிறப்பின் மர்மத்தை?

மி–ழில் ச�ொல்–லா–டல்–கள் தஅதி– கம். தற்–ப�ோது உள்ள

மின்–கணி – னி – க – ள் கூறும் தக–வல்– க–ளை–விட, ப�ோன தலை–முற – ை– யில், விஞ்–ஞான சாத–னங்–கள் வெளிப்– ப – ட ாத காலத்– தி ல், அது–வும் கிரா–மப்–பு–றங்–க–ளில் இருந்த பெ ரி– ய– வ ர் – க– ளின் ச�ொல்– ல ா– ட ல்– க ள் மிக– வு ம் வியப்–பூட்–டும். அ ப் – பெ – ரி – ய – வ ர் – க – ளி ன் ச�ொல்– ல ா– ட ல்– க ள் எல்– ல ாம், அவர்–களி – ன் ச�ொந்த அனு–பவ – த்– தில் விளைந்–தவை. அவற்–றில் ஒன்று, ‘மண் குதிரை (குதி– ரையை அல்ல) நம்பி ஆற்–றில் இறங்–கா–தே’ என்–பது. ஆறு– க – ளி ல் சில– ச – ம – ய ம் தண்– ணீ ர் வற்றி (முன்– பெ ல்– லாம் ஆறு– க – ளி ல் தண்– ணீ ர் ஓடி– ய து, தயவு செய்து நம்– புங்– க ள்!) நடு– ந – டு வே ஆங்– காங்கே, மணல் மேடு–கள் சிறு சிறு திட்–டு–க–ளாக இருக்–கும். அ வ ற் – ற ை க் ‘ கு தி ர் ’ என்–பார்–கள். அக்‘– கு – தி ர்– ’ – க ளை நம்பி, அதில் இறங்கி நடக்க முடி– – – யாது. கார–ணம், அவை சில–சம யம் மணல் புதை–கு–ழி–க–ளாக இருக்–கும். அது உறு–தி–யான ஒரு மேடு என்று நம்–பிக் காலை வைத்–தால், உள்ளே இழுத்–து– வி–டும். ‘ ‘ ஆ ற் – றி ல் நீ ர் கு ற ை ந் து , ஆ ங் – காங்கே மணல் மேடு (குதிர்)கள் தெரி–கின்– றன. ஆற்–றில் இறங்கி, சுல–ப–மாக அக்–க–றைக்– குச் சென்று விட–லாம்–’’ என எண்ணி ஏமா–றக்– கூ – ட ா து . இ தையே ‘மண் குதிரை நம்பி ஆற்–றில்

இறங்–கா–தே’ என்–றார்–கள் முன்–ன�ோர்–கள். இதே ப�ோன்–ற–த�ொரு ச�ொல்–லா–டல்–தான், ‘பெத்த வயத்–துல பிரண்–டைய வெச்–சிக் கட்–டிக்–க–ணும்’ என்–ப–தும். குழந்தை பிறந்–தது – ம், தாயின் வயிற்–றில் சில தழும்–புக – ள் ஏற்–படு – ம். அத்–தழு – ம்–புக – ள் மறை–வத – ற்–காக, வயிற்–றில் பிரண்ை–டயை வைத்–துக் கட்–டு–வார்–கள். தழும்–பு–கள் மறைந்து, வயிறு பழைய நிலைக்கே திரும்–பும். இப்– ப – டி ப்– பட்ட ஒரு ச�ொல்– ல ா– ட – லை ச் ச�ொல்– லி ப் பாடம் நடத்–து–கிறா – ர் திரு–மூ–லர். இட்–டார் அறிந்–தி–லர் ஏற்–ற–வர் கண்–டி–லர் தட்–டான் அறிந்–தும் ஒரு–வர்க்கு உரைத்–தி–லன் பட்–டாங்கு சொல்–லும் பர–ம–னும் அங்–கு–ளன் கெட்–டன் இம்–மா–யை–யின் கீழ்–மை–யெவ் வாறே - (திரு–மந்–தி–ரம்-486) கருத்து: தாயின் கரு–வில் கரு உயிர்க்–கக் கார–ண–மான தந்–தைக்–கும், அக்–க–ரு–வைச் சுமக்–கும் தாய்க்–கும், குழந்தை பிறக்–குமா பிறக்–காதா என்–பது தெரி–யாது. இதை–யெல்–லாம் அறிந்த பிரம்–ம–தே–வர�ோ, இந்த ரக–சி–யத்தை யாருக்– கும் ச�ொல்–லா–மல் இருக்–கிறா – ர். இந்த உண்–மையை ðô¡

95

1-15 மார்ச் 2018

உணர்ந்த பரம்–ப�ொ–ருள் அந்த உயி–ர�ோடு அங்– கே–யே–தான் தங்–கி–யி–ருக்–கி–றார். இந்த மாயையை அறிய முடி–யாத புதிரை, அறிய முடி–யா–மல் நானும் தவிக்–கின்–றேன். ‘இட்– ட – வ ர் அறி– ய ார்; ஏற்– ற – வ ர் காணார்’ அற்–பு–த–மான ச�ொல்–லா–டல். இது எப்–படி? இட்–ட–வர் - தந்தை; ஏற்–ற–வர் - தாயார். நாம் பிறந்–திரு – க்–கிற�ோ – ம் என்–றால், இதற்–கான விதையை இட்– ட – வ ர் - தந்தை. அதை ஏற்று, நம்–மைக் கரு சுமந்து பெற்–ற–வர் - தாயார். தான் இட்–டது, ஆணா, பெண்ணா? பிறக்–குமா பிறக்–காதா? அக்–கு–ழந்தை என்–ன–வாக ஆகும்? அதன்–நிலை என்ன? - எதை–யுமே தந்தை அறிய மாட்–டார்; அவ–ருக்–குத் தெரி–யாது. சரி! தந்–தையி – ன் நிலை–தான் இப்–படி என்–றால், அதை ஏற்ற தாயா–ருக்–கும் எது–வுமே தெரி–யா–தாம். அதா–வது, ‘ஏற்–றவ – ர் (தாயார்) கண்–டில – ர்’ என்–கிறா – ர். தான் கருச்–சு–மந்து, மாதா மாதம் அது தன் வயிற்–றிலே வளர்ந்–தா–லும், பத்து மாதங்–கள்–வரை அக்– கு – ழ ந்– தை – யை த் தாயார் பார்த்– த – தி ல்லை, பார்க்க முடி–யாது. அதா–வது, குழந்தை ஆணா, பெண்ணா என்– பது தெரி–யா–தது மட்–டு–மல்ல; தன் வயிற்–றுக்–குள்– ளேயே குழந்தை வளர்ந்–தா–லும், அதன் வளர்ச்– சியை உண–ர–மு–டி–யுமே தவிர தாயா–ரால் பார்க்க முடி–யாது என்–ப–தையே ‘கண்–டி–லர்’ என்கி–றார் திரு–மூ–லர். தந்தை அறிய மாட்–டார், தாயா–ரால் பார்க்க முடி–யாது என்–ப–தற்–காக, நாம் தாயின் வயிற்–றி– லேயே இருந்–து–விட முடி–யுமா? பத்து மாதங்–கள்

96

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

ஆன– து ம் பிறந்து விடு– கி – ற�ோ ம். என்ன இது? பெற்– ற – வ ர்– க ள்– த ான் அறி–ய–வில்லை, பார்க்–க–வில்லை, பிறந்த குழந்–தைய – ா–வது தன் விருப்– – தா பப்–படி ஏதா–வது செய்ய முடி–கிற என்–றால், இல்லை. ஆகவே, நம் பிறப்பு நம் கையில் இல்லை. அ டு த் – த – த ா க , ந ம் – மை ப் படைப்–ப–தா–கச் ச�ொல்–லும் பிரம்ம தேவ–ரைப் பார்க்–க–லாம். அவ–ரா– வது தன் விருப்–பப்–படி, தன் இஷ்– டப்–ப–டிப் படைக்–கிறா – ரா என்–றால், – ர் செய்த அது–வும் இல்லை. அவ–ரவ புண்–ணிய, பாவங்–க–ளுக்கு ஏற்–ற– வா–று–தான் படைக்–கி–றார் பிரம்ம தேவர். அவ–ருக்–கும் சுதந்–தி–ரம் கிடை–யாது. பிரம்ம தேவ–ருக்கு நம்–மு–டைய புண்–ணிய பாவங்– கள் முழு–மை–யா–கத் தெரி–யும். ஆனால், அவற்ைற நமக்– கு ச் ச�ொல்ல மாட்–டார்; வேறு யாருக்– கும் ச�ொல்–ல–வும் மாட்–டார். இதை, ‘தட்– ட ான் அறிந்– தும் ஒரு– வ – ரு க்கு உரைத்– தி – லன்’ என்று கூறி–னார் திரு–மூ–லர். தாம–ரையை இருக்–கை–யா–கக் க�ொண்ட பிரம்ம – ர் குறி்ப்பி – டு – வ – து, தேவரை, ‘தட்–டான்’ எனத் திரு–மூல புது–மை–யான ச�ொல்–லாட்சி. இவ்–வாறு ச�ொல்லி வந்த திரு–மூ–லர், கரு–வி–லி– ருக்–கும் ஜீவ–ரா–சியு – ட – ன், பரம்–ப�ொ–ருளு – ம் இருப்–பத – ா– கக் கூறு–கி–றார். உண்–மை–தானே! கட–வுள் அருள் இல்–லா–விட்–டால், கரு–வ–றை–யில் இருந்து நாம் வெளியே வர–மு–டி–யுமா? வெளியே வந்–துவி – ட்–ட�ோம். தெய்–வம் அப்–ப�ோ– தும் நம்–முட – ன்–தான் இருக்–கிற – து நாம் வளர, வளர நம் செயல்–கள் ஒவ்–வ�ொன்–றி–லும், தெய்–வம் தன் இருப்பை நமக்கு உணர்த்–து–கி–றது. ஆனால், அதை நம்–மால் உணர முடி–ய–வில்லை. ‘ ‘ தெ ய் – வ த் – தி ன் இ ரு ப்பை உ ண ர் ந் து அனு– ப – வி க்க முடி– ய ா– ம ல் ஏத�ோ தடுக்– கி – ற து. அந்– த ப் புதி– ரி ல் இருந்து விடு– ப ட இய– ல ா– ம ல் நான் தவிக்–கி–றேன்–’’ என்–கிறா – ர் திரு–மூ–லர். தெய்– வத்தை உணர்ந்து அனு–பவி – க்க விடா–மல், மாயை தடுக்–கி–ற–தாம். இவ–ரும் தவிக்–கி–றா–ராம். கைலை–யில் சிவ–னுட – ன் இருந்து சிவ–னரு – ளை முழு– மை – ய ா– க ப் பெற்று, ப�ொதிய மலை– யி ல் அகத்–தி–ய–ரைத் தரி–சிக்க விரும்–பி–ய–வர், மூல–னின் உட–லில் புகுந்து பசுக்–க–ளின் துயர் தீர்த்–த–வர், அருந்–தமி – ழி – ல் ஆயி–ரக்–கண – க்–கான பாடல்–கள – ைத் தந்–தவ – ர் எனப் பல–வித – ங்–களி – லு – ம் பேர–ருள் பெற்ற திரு–மூ–லர், தெய்வ அருளை உணர்ந்து அனு–ப– விக்க விடா–மல் மாயை தடுக்–கி–றது; நான் தவிக்– கி–றேன் எனக் கூறு–வதை எப்–படி நம்ப முடி–யும்? செல்– வ த்– தி ன் அருமை, பெருமை திடீர் பணக்–கா–ரர்–க–ளுக்–குத் தெரி–யாது. உழைத்–துச் சேர்த்த செல்– வ த்– தி ன் அருமை, பெருமை

நற்–செல்–வந்–தர்–க–ளுக்–குத் தெரி–யும். அவர்–கள் ஒரு–ப�ோ–தும் தங்–கள் செல்–வப் பிர–தா–பங்–க–ளைச் ச�ொல்–லித் தண்–ட�ோரா ப�ோட–மாட்–டார்–கள். அடக்–க– மாக வாழ்ந்து, அடுத்–த–வர்–க–ளை–யும் நல்–வ–ழி–யில் உயர்த்–தப் பாடு–ப–டு–வார்–கள். அது–ப�ோல, ஞான நிலை–யின் உச்–சத்–தில் இருக்–கும் திரு–மூ–லர் தற்–பெ–ருமை பேசா–மல், தெய்வ அருளை உணர விடா–மல் அறி–யாமை - மாயை - தடுக்–கிறதே – எனச்–ச�ொல்லி, ‘‘பயப்–பட – ா– தீர்–கள்! ஆண்–ட–வன் அருளை அடை–ய–வி–டா–மல் தடுப்–பது அறி–யாமை (மாயை)தான். அந்த அறி–யா– மையை நீக்–கும – ாறு தெய்–வத்–திட – ம் முறை–யிட – ல – ாம் வாருங்–கள்!’’ என்று நம்–மையு – ம் தன்–னுட – ன் சேர்த்– துக்–க�ொண்டு, இறை–வ–னி–டம் முறை–யி–டு–கி–றார்: பரி–சன வேதி பரி–சித்–தது எல்–லாம் வரிசை தரும் ப�ொன்–வ–கை–யா–குமா ப�ோல் – ம் எல்–லாம் குரு பரி–சித்த குவ–லய திரி–ம–லம் தீர்ந்து சிவ–கதி ஆமே.

- (திரு–மந்–திர– ம் -2054) கருத்து: த�ொட்–டதை எல்–லாம் தங்–கம – ாக மாற்– றும் ஆற்–றல் பெற்ற ‘பரி–ச–வே–தி–’–யைப்–ப�ோல, குரு–நா–த–ரின் பரி–சம் பட்ட சீடர்–கள் எல்–ல�ோ–ரும்,

மூவ– கை – ய ான அழுக்– கு – க – ளு ம் நீங்கி சிவ– க தி பெறு–வார்–கள். பரி–சவே – தி - எனும் கல் தன்–னைத் த�ொட்–டதை எல்–லாம், தான் த�ொட்–டதை – யெ – ல்–லாம், தங்–கம – ாக மாற்– று ம் ஆற்– ற ல் க�ொண்– ட து. அப்– ப – டி ப்– பட்ட பரி–சவே – தி – யை – ப் ப�ோன்–றவ – ர் குரு–நா–தர். அவர் தன் சீடர்–க–ளைத் ‘தீண்–டு–தல்’ மூல–மாக, ஞான–வான்–க– ளாக மாற்–று–வார். சீடர்–கள், முக்–குற்–றங்–க–ளான ஆண–வம் - கன்–மம்- மாயை என்–பவை நீங்கி, சிவ–க–தியை அடை–வார்–கள். நமக்– கு ப் புரி– வ – த ற்– க ாக, பரி– ச – வே – தி – யை ச் ச�ொல்லி குரு–நா–தரை சமப்–ப–டுத்தி இருக்–கி–றாரே தவிர, எப்–படி – ப் பார்த்–தா–லும் பரி–சவே – தி – யை விடப் பன்– ம – ட ங்கு பல விதங்– க – ளி – லு ம் உயர்ந்– த – வ ர் குரு– ந ா– த ர். இதை நமக்கு நுணுக்– க – ம ாக உணர்த்–து–கிறா – ர் திரு–மூ–லர். பரி–ச–வேதி ஒரு கல்–லா–கச் ச�ொல்–லப்–ப–டும்; குரு– ந ா– த ரோ, கல் அல்ல. பரி– ச – வே தி தானே ப�ோய் எதை–யும் தீண்–டித் தங்–க–மாக மாற்–றாது; குரு–நா–தர�ோ தானே ப�ோய் ‘தீட்–சை’ எனும் தீண்– டு–தல் மூல–மாக அருள்–பு–ரி–வார். பரி–ச–வே–திக்கு மனம் கிடை–யாது, மன–தா–லேயே மற்–ற–வற்–றைத் தங்–கம – ாக்–கும் சக்தி அதற்–குக் கிடை–யாது; குரு–நா–த– ருக்கோ மனம் உண்டு, மன–தா–லேயே மற்–றவ – ர்க்கு அருள்–பு–ரி–யும் தன்–மை–யும் உண்டு. இப்–ப–டிப்–பல வகை–க–ளி–லும் பரி–ச–வே–தியை விடப் பன்–ம–டங்கு உயர்ந்–த–வர் குரு–நா–தர். அப்–ப–டிப்–பட்ட குரு–நா–தர் தீட்சை தரும் விதங்– கள் அற்–பு–த–மா–னவை. ஸ்ப–ரிச தீட்சை, நயன தீட்சை, திரு–வடி தீட்சை, மானச தீட்சை எனப் பல–வி–தங்–க–ளி–லும் குரு–நா–தர் அருள்–பு–ரி–வார். ஸ்ப– ரி ச தீட்சை-கரங்– க – ளா ல் தீண்– டு – வ – த ன் மூலம் நம் குற்– ற ங்– க ளை நீக்– கி க் குரு– ந ா– த ர் அருள்–பு–ரி–வது. நயன தீட்சை - தன் பார்–வை–யா–லேயே நம் குற்–றங்–களை நீக்–கிக் குரு–நா–தர் அருள்–பு–ரி–வது. திரு–வடி தீட்சை-தன் திரு–வ–டி–கள் மூல–மாக நம்– மை த் தீண்டி, நம் குற்– ற ங்– க ளை நீக்– கி க் குரு–நா–தர் அருள்–பு–ரி–வது. மானச தீட்சை-தீட்–சை–க–ளி–லேயே மிக–வும் அற்–புத – ம – ா–னது இது. குரு–நா–தரை நெருங்க வேண்– டாம்; அவர் கரங்–கள�ோ, கண்–கள�ோ, திரு–வடி – க – ள�ோ சீடன் மீது பட–வேண்–டிய அவ–சி–யமே இல்லை. குரு–நா–தர் எங்–கி–ருந்–தா–லும் எவ்–வ–ளவு த�ொலை– வில் இருந்–தா–லும், மன–தால் நினைப்–பத – ன் மூலமே சீட–னுக்கு அருள்–பு–ரி–யும் தீட்சை இது. அருந்–த–மி–ழில் அற்–பு–த–மான கருத்–து–க–ளைச் ச�ொல்–லும் திரு–மூல – ர், நம்மை மன–தில் நினைத்து நமக்–காக ‘மான–ச’ தீட்சை அளிக்–கும் பாடல் இது. குரு– வ ாக அவர் இருந்து குற்– ற ங்– க – ள ைப் ப�ோக்–கட்–டும்! குறை–வில்லா ஆனந்–தத்–தைக் குடும்–பத்–தில் சேர்க்–கட்–டும்!

(ெதாட–ரும்) ðô¡

97

1-15 மார்ச் 2018

உள்ள(த்)தைச் ச�ொல்கிற�ோம்

ஆன்மிகத் தகவல்கள் வழங்கும் அமுதசுரபி!

‘தீர்த்–தங்–கள்’ பக்தி ஸ்பெ–ஷல் அட்–டைப்–பட– மே

அமர்க்–க–ள–மாக இருந்–தது. பிரார்த்–த–னை–யின் சிறப்–பினை விளக்–கிய தலை–யங்–கக் கட்–டுரை சிந்–திக்க வைத்–தது. ‘தீர்த்–தங்–கள்’ பற்–றிய விசே– டக் க�ோயில்–க–ளின் வர–லாறு பிர–மிக்க வைத்–தது. பேச்–சுத்–தி–றனை வளர்க்–கும் மணக்–கால் அய்–யம்– பேட்–டை–யி–லுள்ள திருத்–தல மகிமை கட்–டுரை நேரில் செல்ல அவா–வினை ஏற்– ப – டு த்– தி – ய து. ஆன்– மி க உல– கி ன் அளப்–ப–ரிய ப�ொக்–கி–ஷம், ‘ஆன்–மி–கம் பலன்.’

- இரா.கல்–யா–ண–சுந்–த–ரம், வேளச்–சேரி.

திவ்ய தேசங்–க–ளில் ஒன்–றான திருப்–

புட்–குழி மர–க–த–வல்லி சமேத விஜ–ய– ரா–கவப் பெரு–மாள் (கீல் குதிரை வாக– னம் கேள்– வி ப்– ப ட்– டி – ரு க்– கி – றீ ர்– க ளா?) ஆல–யம் குறித்த தக–வல்–களை முதன் முத–லாக ஆன்–மி–கம் பலன் வாயி–லாக அறிந்–து–க�ொண்–டேன். வறுத்த பயிர் முளைக்–கும் மர–க–த–வல்லி என்ற சிறப்– பிற்–குச் ச�ொந்–த–மான மர–க–த–வல்லி தாயா–ரின் அருமை பெரு–மை–கள் மலைக்க வைத்–தன!

- இரா.வளை–யா–பதி, த�ோட்–டக்–கு–றிச்சி, கரூர் மாவட்–டம்.

சி

வ–பெ–ரு–மான் ‘தீர்த்–தன்’ எனும் திருப்–பெ–ய–ரால் அழைக்–கப்–பட்–ட–தை–யும், பல்–வேறு புண்–ணிய தீர்த்–தங்–களை – யு – ம், அறிந்–துக�ொ – ண்–ட�ோம். மூர்த்தி, தலம், தீர்த்–தம் ஆகிய மூன்–றா– லும் சிறப்பு பெற்ற பல்–வேறு சைவ, வைணவ திருத்–த–லங்–க–ளின் பெரு–மை–க–ளை–யும் ஆன்–மிக பலன் வாயி–லாக அறிந்–த�ோம்.

- இராம.கண்–ணன், சாந்தி நகர், திரு–நெல்–வேலி.

‘தீர்த்த நீராடி தீவினை களை–வ�ோம்’ கட்–டுரை

த�ொடங்கி, தீரா– வி – ன ை– ய – க ற்– று ம் தீர்த்– த ங்– க ள் கட்–டுரை மற்–றும் முக்–திப் பல–னளி – க்–கும் புண்–ணிய தீர்த்–தங்–கள் கவிதை வரை பல்–வேறு புனித தீர்த்– தங்–களை, அவற்–றின் பெரு–மை–க–ளைப் பறை சாற்–றிய ‘ஆன்–மி–கம் பலன்,’ எங்–களை ஆனந்த நீராட வைத்–து–விட்–டது. புண்–ணிய தீர்த்–தங்–கள் பற்றி தெரிந்–து–க�ொள்ள வேண்–டு–மென்ற அவா இருந்–தது. அத–னைத் தீர்த்து வைத்து விட்–டீர்–கள். நன்றி!

- அயன்–பு–ரம் த.சத்–தி–ய–நா–ரா–ய–ணன், சென்னை-72

98

ðô¡

1-15 மார்ச் 2018

‘ஒ

ரு செய–லாக்–கத்–தில் எங்கே தடு–மா–றுகி – ற�ோ – ம்’ தலை–யங்–கத்–தில் எதிர்–மறை உணர்–வு–க–ளால் அலைக்– க – ழி க்– க ப்– ப – டு – வதை நாசுக்– க ா– க – வு ம், அமைதி காத்–த�ோ–மா–னால் நம் மனம் தெளி–வ– டை–வ–தை–யும், ஒரு செய–லாக்–கத்–தின்–ப�ோது உறு– – ட – ன் லட்–சிய – த்தை அடை–வது தி–யான நம்–பிக்–கையு கட–வுள் அரு–ளால்–தான் என்–பதை – – யும், அந்த உணர்–வைப் பிரார்த்–த– னை–யின்–ப�ோது மேற்–க�ொள்–ளும் பயிற்–சிய – ாக ஆரம்–பிக்–கல – ாம் என்று ய�ோசனை தெரி– வி த்– தி – ரு ப்– ப – து ம் பாராட்–டுக்–கு–ரி–யது.

- வா.மீனா–வா–சன், சென்–னா–வ–ரம், வந்–த–வாசி.

தீ

ர்த்– த ங்– க ள் பக்தி ஸ்பெ– ஷ ல், பக்தி ஆற்–றில் நீராட வைத்–தது. படிக்– கு ம்– ப�ோதே பாரத தேசம் முழு–வதி – லு – ம் நீராடி தீவி–னை–களை களைந்த திருப்தி ஏற்–பட்–டது. ‘ஆன்– மி–கம் பலன்’ சேவையை எப்–படி பாராட்–டுவ – து என்றே புரி–யவி – ல்லை. த�ொடர்ந்து ஆன்– மி – க ம் பற்– றி ய தக– வ ல்– க ளை வழங்–கும் அமு–த–சு–ர–பி–யா–கத் தந்–து–க�ொண்டே இருக்க வேண்–டும்.

- எஸ்.எஸ்.வாசன், தென் எல–பாக்–கம், வந்–த–வாசி.

அ

ட்–டை–யிலேயே – , ராமேஸ்–வர– த்–தின் 22 தீர்த்–தப் பெயர்–களை வாசித்–த–தும், அந்த தீர்த்–தங்–க–ளில் நீராடி, புனி–தம் பெற்ற உணர்வு என்–னுள் உரு–வா– னது. என்–னிரு விழி–க–ளில் பேரா–னந்த கண்–ணீர் நதி–யாய் பெருகி ஓடி–யது.

- இல.வள்–ளி–ம–யில், திரு–ந–கர்.

சென்ற இதழ் தலை–யங்–கம் தர்–மத்தை எடுத்–

துக்–காட்–டிய – து. சந்–தேக – ம், காழ்ப்–புண – ர்ச்சி, பகை, விர�ோ–தம் ஏற்–ப–டக் கார–ணத்தை கன–கச்–சி–த–மாக புரிய வைத்–தது. அவ–சர– ம், பட–பட – ப்பு இன்றி அமை– தி–யாக சுய–ப–லத்–து–டன் செயல்–பட்–டால் வெற்றி உண்டு என்–பதை உறுதி செய்–தது. படிக்–கும்– ப�ோதே மன–அ–மைதி ஏற்–பட்–டது. ‘தீரா–த–வினை தீர தீர்த்–தங்–கள்’ கட்–டு–ரை–யில் ஊர், இறை–வன், இறைவி, நாமம், நீரா– டு ம் நேரம், பஸ்– வ – ச தி, அபி–ஷேக பலன், தீர்த்–தங்–க–ளின் மகிமை, நல்– வாழ்வு என்று அனைத்–துத் தக–வல்–களை – யு – ம் தந்து பிர–மிக்க வைத்–து–விட்–டீர்–கள்.

- A.T.சுந்–த–ரம், சென்–னி–மலை.

99

RNI Regn. No. TNTAM/2012/53345

www.prasanajothidam.com

100