24.12.2016 தினகரன் நாளிதழுடன் இணைப்பு
ஆன்மிக மலர்
ஆன்மிக மலர்
24.12.2016
பலன தரும ஸல�ோகம
அனு–மன் அருள் கிட்ட கிரக த�ோஷங்–கள் விலக அது–லித பல–தாம – ம் ஸ்வர்ண சைலா–பத – ே–ஹம்–தநு – ஜ – வ – ன க்ரு–சாநு – ம் ஞானி–னா–மக்–ரக – ண்–யம் ஸகல குண நிதா–னம் வான–ரா–ணாம – தீ – ச – ம் ரகு–பதி – வ – ர– தூ – த – ம் வாத–ஜா–தம் நமாமி - ஹனு–மத் ஸ்லோ–கம் ப�ொதுப் ப�ொருள்: நிக–ரில்–லாத பலம் க�ொண்–ட– வரே, ஸ்வர்ண பர்–வ–தம் ப�ோன்ற ஒளி மிகுந்த தேகம் க�ொண்–ட–வரே, வனம்–ப�ோல் மிகுந்த ராட்–சஸ குலத்தை ப�ொசுக்–கும் தீ ப�ோன்–ற– வரே, ஞானி–களி – ன் தலை–வரே, ஸகல ஸத்–குண நிலை– ய – ம ாக உடை– ய – வ ரே, குரங்கு குணத்– தையே மாற்–றும் புத்தி திறமை உள்–ள–வரே, ராம– னு க்கு தூத– ன ாக சென்– ற – வ ரே, வாதத் திறமை க�ொண்–ட–வரே, தங்–களை வணங்–கு கி – றேன் – . இத்–துதி – யை ஹனு–மத் ஜெயந்தி அன்று ஆரம்–பித்து பின் த�ொட–ரும் சனிக்–கிழ – மை – க – ளி – ல் பாரா–யண – ம் செய்து வந்–தால் அனு–மன் அருள் கிட்–டும். கிரக த�ோஷங்–கள் வில–கும்.
இந்த வாரம் என்ன விசேஷம்?
டிசம்– ப ர் 24, சனி - ஸ்மார்த்த ஏகா– த சி. வில்லி– புத்–தூர் பெரி–யாழ்–வார் புறப்–பாடு கண்–ட– ரு–ளல். டிசம்–பர் 25, ஞாயிறு - வைஷ்–ணவ ஏகா–தசி. ஆழ்–வார் திரு–ந–கரி நம்–மாழ்–வார் புறப்–பாடு. கும்–ப– க�ோ–ணம் சாரங்–கப – ாணி பகல் பத்து சாற்–றுமு – றை.
2
திருப்–ப–ரங்–குன்–றம் ஆண்–ட–வர் பவனி. கிறிஸ்–து– மஸ். காஞ்சி மகா–பெ–ரி–ய–வர் ஆரா–தனை. டிசம்– ப ர் 26, திங்– க ள் - பிர– த �ோ– ஷ ம். கீழ் திருப்–பதி க�ோவிந்–த–ரா–ஜப் பெரு–மாள் சந்–ந–தி–யில் கரு–ட ாழ்–வ ா–ரு க்கு திரு–ம ஞ்–ச ன சேவை. சங்–க– ரன்–க�ோ–வில் க�ோம–தி–யம்–மன் புஷ்–பப் பாவாடை தரி–ச–னம். சகல சிவா–ல–யங்–க–ளி–லும் நந்–தீஸ்–வ–ர– ருக்கு அபி–ஷே–கம். கும்–பக – �ோ–ணம் சாரங்–கப – ாணி ராப்–பத்து உற்–ச–வம் ஆரம்–பம். டிசம்–பர் 27, செவ்–வாய் - சுவா–மிம – லை முரு–கப் பெரு–மான் ஆயி–ரம் நாமா–வளி க�ொண்ட தங்–கப் பூமாலை சூடி–யரு – ள – ல். கல்–பட்டு ஸ்வ–யம்ப்–ரக – ாச பிரம்–மேந்–திர அவ–தூ–தாள் ஆரா–தனை. டிசம்–பர் 28, புதன் - ஸர்வ அமா–வாசை. ஹனு–மத் ஜெயந்தி. திருப்–பதி ஏழு–ம–லை–யப்–பன் ஸஹஸ்– ர – க – ல – ச ா– பி – ஷ ே– க ம். மேல்– ம – லை – ய – னூ ர் அங்–கா–ள–ப–ர–மேஸ்–வரி ஊஞ்–சல் உற்–ச–வம். டிசம்–பர் 29, வியா–ழன் - பெருஞ்–சேரி வாகீஸ்–வ– ரர் புறப்–பாடு. வில்–லி–புத்–தூர் ரங்–க–மன்–னார், ஆண்–டாள், திரு–மா–லி–ருஞ்–ச�ோலை கள்–ள–ழ–கர் இத்–தல – ங்–களி – ல் பகற்–பத்து உற்–சவ சேவை. பாம்– பன் ஸ்வா–மி–கள் மயூ–ர–வா–க–ன– சேவை. டிசம்–பர் 30, வெள்ளி - ஆழ்–வார் திரு–ந–கரி நம்–மாழ்–வார் ராஜாங்க சேவை. சாக்–கிய – – நா–யன – ார் குரு–பூஜை.
24.12.2016 ஆன்மிக மலர்
3
ஆன்மிக மலர்
24.12.2016
விட்டுக் க�ொடுப்பவர்கள்
கெட்டுப்போவதில்லை! த ன் – ன – ல த் – தி ன் ம � ொ த ்த கு த் – த – கைக்–கா–ரர்–க–ளாக பல–பேர் நடந்து க�ொள்– வதை நாம் பார்த்–தி–ருப்– ப�ோம்! மற்–ற–வர்–க–ளுக்கு எங்–கும், எதி–லும், எப்–ப�ோ– தும் விட்–டுக் க�ொடுக்–காத வீம்–பும், வீராப்–பும், விதண்– டா–வா–தமு – ம் இவர்–களி – ட – ம் காணப்–ப–டும். கல்– ய ா– ண ப் பந்– தி – யில் சாப்–பிட உட்–கா–ரு– வது, ரயில் பெட்– டி – யி ல் இடம் பிடிப்–பது, ரேஷன் கடை – யி ல் ப� ொ ரு ள் வாங்–குவ – து, இல–வச விநி– ய�ோ–கம் ஏதா–வது நடக்– கும் ப�ோது, எப்–ப–டி–யும் அடித்–துப் பிடித்து அதை வாங்கி விடு–வது... இப்– படி தன்–னள – வி – ல் முந்–திக் க�ொண்டு அனைத்– தை – யும் சாதிப்–பது – ம், அதைப் பற்றி நண்–பர்–க–ளி–ட–மும், பிற–ரி–ட–மும் பெரு–மை–யா– கப் பீற்–றிக் க�ொள்–வ– தும் நாக–ரிக – மா – ன ந டை – மு – றை – களா என்–பது பற்றி அவர்– க ள் – தா ன் சி ந் – தி க்க வேண்–டும். ‘ வி ட் – டு க் க� ொ டு ப் – ப – வ ர் – க ள் கெட்–டுப் ப�ோவ–தில்லை! கெட்–டுப் ப�ோக நினைப்–ப– வர்– க ள்– தா ன் விட்– டு க் க�ொடுப்–ப–தில்லை!’ என்– கி – ற ார் அறி– ஞ ர் ஒரு–வர். பி றக் – க ப் ப �ோகு ம் புதிய வரு– ட த்– தி ற்– கா ன நாட்–கு–றிப்–பேட்டை ஒரு ஊரில் சமூக அமைப்பு ஒ ன் று இ ல – வ – ச – மாக
ப�ொது–மக்–க–ளுக்கு வழங்–கி–யது. இச்–செய்தி பர–வ–வும் பலர் கூடி–விட்–ட–னர். ‘வரி–சை–யாக நின்று வாங்–கிக் க�ொள்–ளுங்–கள். அனை–வ–ருக்–கும் வழங்–கும் வகை–யில் நிறைய டைரிகள் உள்–ள–ன’ என்று அமைப்–பி–னர் அறி–வித்த பிற–கும் ஒரே தள்–ளு–முள்ளு. தன்–ன–ள–வில் காரி–யத்–தைச் சாதிக்–கும் அந்த நபர் முட்டி ம�ோதி இரண்டு டைாிகளை – ஏமாற்–றிப் பெற்–றார். ஏக குஷி–ய�ோடு வீட்–டிற்கு வந்–தார். மனை–வி–யி–டம் ச�ொன்–னார்: ‘புது வருட ைடரி ஒன்–றுக்கு இரண்–டாக ஓசி–யில் பெற்று விட்–டேன். பார்த்–தாயா! உள்ளே பீர�ோ–வில் பத்–தி–ர–மாக வை’ என்–றார். இல்– ல த்– த – ர சி இப்– ப டி பதில் அளித்– தா ள்: ‘மிக– வு ம் பத்– தி – ர – மாக வைக்–கி–றேன். ப�ோன வரு–டம் வாங்–கிய ைடரி இரண்டு எழு–தா–மல் அப்–ப– டியே இருக்–கி–றது. அத–னு–டன் சேர்த்து இதை–யும் வைக்–கி–றேன்.’ தானும் அனு– ப – வி க்– கா – ம ல், பிற– ரு க்– கு ம் வழி– வி – ட ாத இத்– த – க ைய தன்–ன–லப் பேர்–வ–ழி–கள் ஊருக்கு ஊர் இன்–னும் இருந்து க�ொண்–டு–தான் இருக்–கி–றார்–கள். வைக்–க�ோல் ப�ோரில் நாய் படுத்–தி–ருக்–கும். நாயால் வைக்–க�ோ–லைச் சாப்–பிட முடி–யாது. அதே சம–யத்–தில் வேறு எந்–தப் பிராணி அந்–தப் பக்–கம் வந்–தா–லும் ஒரே–ய–டி–யா–கக் குறைத்–துத் தள்–ளும். அந்த வைக்–க�ோல் ப�ோர் அருகே எதை–யும் வர விடாது. நாயின் சுபா–வம் நாக–ரிக மனி–தர்–க–ளுக்கு வரு–வது நியா–யம் தானா?
106
4
24.12.2016 ஆன்மிக மலர் வறட்– சி – ய ான காலம். கான– க த்– தி ல் ஆண் மான் ஒன்–றும், அதன் இணை–யான பெண் மான் ஒன்–றும் தாகத்–தில் தவித்–தன. எங்–கும் தண்–ணீர் கிடைக்–கா–மல் அங்–கும் இங்–கும் அலைந்–தன. கடை–சி–யில் ஓர–ளவு தண்–ணீ–ரு–டன் சிறிய சுனை ஒன்று காணப்–பட்–டது. அதன் அரு–கில் ஆண் மான் ஓடி–யது. உடனே பெண் மானும் பக்–கத்–தில் வந்து நின்–றது. சுனை–யில் இருக்–கும் சிறி–த–ளவு தண்–ணீர் நம் இரு–வ–ருக்–கும் ப�ோதாது என்று நினைத்த ஆண் மான் சுனைத் தண்–ணீ–ரைக் குனிந்து குடிப்–பது ப�ோல் பாவனை செய்–தது. ஏன் என்–றால் அப்–ப�ோதுதான் தன் இணை–யான பெண் மான் குடிக்–கும் என்–ப–தால்! மானி–டம் இருந்து விட்–டுக் க�ொடுக்–கும் பண்பை ‘மானி–டம்’ கற்–றுக் க�ொள்ள மறுக்–கின்–றதே! ‘சுனை–வாய்ச் சிறு–நீரை எய்–தாது என்–றெண்ணி பிணை– மா ன் இனிது உண்ண வேண்டி கலைமா தன் கள்–ளத்–தின் ஊக்–கம் சுரம்–என்ப காத–லர் உள்–ளம் படர்ந்த நெறி.’ - கண–வன் மனை–வியி – டையே – விட்–டுக் க�ொடுக்– கும் பண்பு விளங்–கி–னால்–தான் வீடு விளங்–கும் என்று விரித்–துரை – க்–கிற – து முத்ெ–தாள்–ளா–யிர– த்–தின் இந்த முத்–தான முத்–த–மிழ்ப்–பா–டல். புரிந்–துண – ர்–வும், விட்–டுக் க�ொடுக்–கும் பாங்–கும் இல்–லா–மல் குடும்–பத்–திற்–குள் க�ௌர–வம் பார்த்– தால் குடும்–பத்–தின் க�ௌர–வம் குலைந்து ப�ோய் விடும் என்–பதை கண–வன் - மனைவி இரு–வ–ரும் கருத்–தில் க�ொள்ள வேண்–டிய – து மிக–மிக அவ–சிய – ம். முது–மைக் காலத்–தில்–தான் புதல்–வர்–க–ளின் ஆத– ர வு, பெற்– ற�ோ ர்– க – ளு க்கு பெரி– து ம் அவ– சி–ய–மான ஒன்று. தள்–ளாத பரு–வத்–தில் அவர்– களை முதி–ய�ோர் காப்–ப–கத்–தில் தள்ளி விடு–வது’ பல–ருக்கு இப்–ப�ோது வாடிக்–கை–யான நடை–முறை ஆகி–விட்–டது. ஒரு–வர் ச�ொன்–னார்: வீட்–டில் இடம் ப�ோத– வில்லை. அத–னால்தான் ஆசி–ரம – த்–திற்கு அனுப்பி வைத்–த�ோம்! ‘மனம் இருந்–தால் பற–வைக் கூட்–டில் மான்– கள் வாழ– ல ாம்’ என்று பாடு– கி – ற ார் கவி– ய – ர – ச ர் கண்–ண–தா–சன். திருக்–க�ோ–யி–லூர் என்ற பெரு–மா–ளின் திவ்–ய– தேச தரி–ச–னம் காண ப�ொய்–கை–யாழ்–வார் சென்– றார். ஊரை அவர் அடை–யும் ப�ோது பேய் மழை க�ொட்–டி–யது. ப�ொழு–தும் இருட்டி விட்–டது. ஒதுங்க சின்–னஞ்–சி–றிய வீட்–டுத் திண்ணை ஒன்று கிடைத்– தது. அந்–தத் திண்–ணையி – ல் படுத்–துக்–க�ொண்–டார். அப்–ப�ோது இன்–ன�ொ–ருவ – ர் மழை–யில் நடைந்–தப – டி
திருப்புகழ்த் திலகம்
மதிவண்ணன்
அதே திண்–ணை–யில் ஒதுங்க வந்–தார். அவர் பூதத்– தா ழ்– வ ார். ‘வாருங்– க ள்’ என்று ச�ொல்லி படுத்–தி–ருந்த ப�ொய்கை ஆழ்–வார் எழுந்–த–ப–டியே, ‘இத்–திண்–ணை–யில் ஒரு–வர் படுக்–க–லாம். இரு–வர் உட்–கா–ர–லாம்’ என்–றார். இரு–வ–ரும் அமர்ந்–தி–ருக்–கும் திண்–ணையை நாடி மேலும் ஒரு–வ–ராக பேயாழ்–வார் வரவே, அமர்ந்–திரு – ந்த இரு–வரு – ம் எழுந்து க�ொண்டு ‘இங்கு மூவர் நிற்–கல – ாம்’ என்று அவ–ரையு – ம் திண்–ணையி – ல் மழைக்கு ஒதுங்–கச் செய்–த–னர். நெருங்–கிய நிலை–யில் மூவ–ரும் நின்–றி–ருந்த வேளை–யில் எந்த வேண்–டுக�ோ – ளு – ம் விடுக்–காம – ல் ஒரு–வர் அவர்–க–ளு–டன் மிக இறுக்–க–மான நிலை– யில் வந்து இணைந்து க�ொண்–டார். யார் அவர்? நான்–காவ – தாக – வந்–தவ – ர் பக–வான் நாரா–யண – ர்–தான்! விட்–டுக் க�ொடுக்–கும் விரிந்த உள்–ளம் பெற்–ற– வர்–க–ளின் பக்–கம் நிற்–கும் பேரன்பு க�ொண்–ட–வர்– தானே பெரு–மாள்! மு த ல் மூ ன் று ஆ ழ் – வ ா ர் – க – ளு ம் மழை நேர இருட்– டி ல் கவிதை விளக்– கே ற்றி கண்டு க�ொண்–டார்–கள் திரு–மாலை! ‘வையம் தக–ளியா வார்–க–டலே நெய்–யா–க’ என்று ஒரு–வர் பாட, ‘அன்பே தக–ளியா ஆர்–வமே நெய்–யா–க’ என்று இன்–ன�ொ–ரு–வர் த�ொடர, ‘திருக்–கண்–டேன்! ப�ொன்–மேனி கண்–டேன்’ என்று மேலும் ஒரு–வர் முடிக்க முத–லாழ்–வார் மூவ–ரின் வர–லாற்றை அற்–பு–த–மாக எடுத்–து–ரைக்– கின்–றது வைண–வம். ஒரு–வ–ருக்–க�ொ–ரு–வர் விட்–டுக் க�ொடுத்–த–லில்– தான் வாழ்–வின் பூரண மகிழ்வை ஒரு–வர் புரிந்து க�ொள்ள முடி–யும். உடல் ஊன– மு ற்– ற – வ ர்– க – ளு க்– காக சிறப்பு ஓட்–டப்–பந்–த–யம் ஒன்று சியாட்–டில் ஒலிம்–பிக்–கில் நடை–பெற்–றது. ஒன்–பது சிறு–வர் சிறு–மிய – ர் கலந்து க�ொண்–டன – ர். வெடி–ஒலி கேட்–டவு – ட – ன் வெடுக்–கென்று அனை– வ–ரும் ஓடத் த�ொடங்–கி–னர். த�ொடக்–கத்–தி–லேயே மண–லில் கால் தடுக்கி ஒரு சிறு–வன் ‘ஐய�ோ’ என்று அல–றி–ய–படி கீழே விழுந்–தான். சிறிது தூரம் ஓடிய மற்–ற–வர்–கள் திரும்–பிப் பார்த்–த–னர். விழுந்– த – வ ன் அழு– வ – தை க் கண்டு அனை– வ–ருமே பந்–த–யத்–தில் முந்–தா–மல் அவனை ந�ோக்– கித் திரும்–பி–னர். ஒரு சிறுமி விழுந்–த–வ–னைத் தூக்கி முத்–த–மிட்–டாள். ‘வா. அனை–வ–ருமே ஒன்– றாக எல்–லைக் க�ோட்–டைத் த�ொட–லாம்’ என்–றாள். ஒரு சேர ஒன்–பது பேரும் ஒன்–றாக நடந்–த–னர். பார்–வை–யா–ளர்–க–ளின் மகிழ்ச்சி ஆர–வா–ரத்–திற்கு கேட்க வேண்–டுமா? விட்–டுக் க�ொடுத்த அனை–வ– ருமே ஒன்–றா–கப் பரி–சைப் பெற்–றுக் க�ொண்–ட–னர். பந்– த – ய த்– தி ல் கலந்து க�ொண்ட அனை– வ – ருமே பரி–சுக் க�ோப்–பை–யைப் பெற்–றுக் க�ொண்ட உலக அதி–ச–யப் ப�ோட்டி, இது–வாக மட்–டும்–தான் இருக்–கும்.
5
கீழப்பாவூர், நெல்லை
ஆன்மிக மலர்
24.12.2016
ஆனந்த வாழ்வளிப்பாள்
ஆபத்து காத்த அம்மன்
ழப்–பா–வூர் ஊருக்கு நாலா–பு–ற–மும் உள்ள குளங்–க–ளின் கீ தண்–ணீரை நம்–பித்–தான் அப்–பகு – தி மக்–கள் விவ–சா–யத்–தில் ஈடு–பட்டு வந்–தன – ர். சுமார் எழு–நூறு ஆண்–டுக – ளு – க்கு முன்பு ஒரு
சம–யம் விடாது பெய்த கன–மழை – யி – ன் கார–ணம – ாக கீழப்–பா–வூர் பெரிய குளம் நிரம்–பி–யது. குளத்–தின் கரை–யை–ய�ொட்–டி–யுள்ள விவ–சாய நிலங்–கள் ஊர் பண்–ணை–யா–ருக்கு ச�ொந்–த–மா–னவை. பண்–ணை–யா–ரின் பணி–யா–ளர்–களி – ல் ஒரு–வர– ான முத்–துக்–காளை காலை–யில் நிலத்– திற்கு தண்–ணீர் பாய்ச்–சுவ – த – ற்–காக த�ோளில் மண்–வெட்–டியு – ட – ன் நிலம் ந�ோக்கி சென்–றான். குளத்–தின் கரை–யின் தென்–பு–றத்து மடையை திறந்து விட்–டான். அப்–ப�ோது குளத்–தின் ஒரு கரை பகுதி உடைந்து தண்–ணீர் வெளி–யேற துவங்–கி–யது. அவன் கட–வுளை வேண்–டிக்–க�ொண்டே தனது பணி–யில் அதி–வே–க– மாக ஈடு–பட்–டான். அப்–ப�ோது பச்சை நிறத்–தில் கண்–டாங்கி சேலை–கட்டி நடுத்–தர வய–து–டைய பெண் அங்கு வந்–தாள். ‘‘என்–னப்பா, க�ொட்–டும் மழை–யில வேலை செய்–யுறி – யே, உன் உடம்–புக்கு ஏதா–வது சீக்கு வந்–திட – ப்–ப�ோகு – து – ப்பா, ப�ோய் ஒதுங்கி நின்–னு–’’ என்–றாள். ‘‘நான் என் உடம்ப பார்த்தா..? ஊருக்–குள்ள இருக்– கற சனங்க நிலைமை என்–ன–வா–கும்? விதைச்ச நெல்– லும், முளைச்ச பயி–ரும் வீணா ப�ோகும். எனக்–கும், என் குடும்–பத்–துக்–கும் படி–ய–ளக்–கிற எச–மான் என்–மேல வெச்–சி–ருக்–கற நம்–பிக்கை மண்–ணாப் ப�ோகும் ஆத்தா. அத–னால என்–னால ஏலு–ற–வ–ரைக்–கும் கரை உடை– ப–டாம அடைக்–க–ணும். இந்த வழியா யாராச்–சும் ஆடு, மாடு பத்–திட்டு ப�ோனா அவங்–க–கிட்ட சங்–க–திய ச�ொல்லி, ஊரு–ல–யி–ருந்து வீட்–டுக்கு ஒரு ஆம்–பி–ளய மம்–பட்–டி–ய�ோட வரச்–ச�ொல்–லு–’’ என்–றான். ‘‘சரிப்பா, நான் குளத்த பாத்–துக்–கி–றேன். நீ ப�ோய் ஊரு–ல– யி–ருந்து ஆளுங்–கள கூட்–டி–யிட்டு வா,’’ என்று அந்த பெண் கூறி–ய–தும், க�ொட்–டும் மழை–யி–லும் இடி–யென சிரித்–தான் முத்–துக்–காளை. ‘‘உங்–க–ளால எப்–ப–டிம்மா முடி–யும்?’’ என்று கேட்–டான். ‘‘இந்தா, இப்ப பாரு,’’ என்–ற–படி உடைப்பு எடுத்–தி–ருந்த பகு–தியி – ல் அந்–தப் பெண், தனது வலது பாதத்தை வைத்–தாள். தண்–ணீர் வெளி–யே–று–வது நின்–றது! குளத்–தில் கரை முட்ட
ï‹ñ á¼ ê£Ièœ
ஆபத்துகாத்தஅம்பாள் க�ோயில்
6
மூலவர் தண்–ணீர் நிரம்–பி–யி–ருக்க, மழை–யும் மேன்–மேலு – ம் அதி–க– மா–கப் பெய்து க�ொண்–டிரு – ந்–தது. உடைப்பு நின்–றதை கண்டு வியந்த முத்– து க்– க ாளை, குளம் வேறெங்– கா–வது உடைப்–பெ–டுத்–து–வி–டும�ோ, பெரும் மழைய�ோ அல்–லது இடி, மின்– ன ல�ோ வந்து, அதக்– க ண்டு பயந்து இந்த ப�ொம்– ப ள, இங்கே இருந்து ப�ோயிட்டா குளம் உடைஞ்– சு–டும�ோ என்று அச்–ச–முற்–றான். அப்–ப�ோது, ‘‘முத்–துக்–காளை, நீ ஊருக்– கு ள்ள ப�ோய் ஆளுங்– க ள கூட்–டிட்டு வா, நான் குளத்து கரை உடை– ய ாம பார்த்– து க்– கி – றே ன்,’’ என்–றாள் அந்–தப் பெண். முத்–துக்–காளை, ‘‘அம்மா, நான் உங்–கள, என்ன பெத்த ஆத்–தா–வா–க– வும், அதுக்–கும் மேல நான் கும்–பிடு – ற சாமி–யா–வும் நினைச்சி கேக்–கி–றேன். நான் வரும் முன்– ன ாடி, இங்கே இருந்து ப�ோயிட மாட்– டி ங்– க ளே?’’ என்று தயக்–கத்–து–டன் கேட்–டான். ‘‘ம்...ஹும், ப�ோக மாட்–டேன்.’’ ‘‘அப்–படி – ன்னா என் வலது கையில அடிச்சி சத்–திய – ம் செய் ஆத்தா... நான்
24.12.2016 ஆன்மிக மலர்
சப்தகன்னிகள் சாதி–யில குறைஞ்–ச–வன்னு நினைச்சி, கையில மக்–கள் வணங்கி வந்–த–னர். பின்–னால் ஒரு–ச–ம– அடிச்சி சத்–தி–யம் பண்ண தயங்–கு–றீங்–கள�ோ, சரி யம், தென்–காசி சிற்–ற–ர–ச–னின் மகளை அருகே உள்ள சிற்–ற–ர–ச–னுக்கு மண–மு–டித்து க�ொடுத்–தி– ஆத்தா உன்னை நம்–பித்–தான் ப�ோறேன்...’’ ‘‘நில்லு, உன் வலது கையை நீட்டு,’’ என்று ருந்–தார்–கள். ஒரு–நாள் இள–வ–ர–சிக்–கும், அவ–ரது கூறி–ய–படி முத்–துக்–கா–ளை–யின் வலது கையில் மாமி–யா–ருக்–கும் இடையே மனவேற்–றுமை ஏற்– அடித்து, ‘‘நீ வரும்–வரை இந்த இடத்தை விட்டு பட, யாரி–ட–மும் ச�ொல்–லிக்–க�ொள்–ளா–மல் வீட்டை நான் நக–ரவு – ம் மாட்–டேன். குளம் உடைய விட–வும் விட்டு வெளி– யே – றி ய இள– வ – ர சி, தன் தந்தை வீட்–டுக்கு நடந்து சென்–றாள். மாட்–டேன்–’’ என்–றாள். கீழப்–பா–வூர் அருகே வரும்–ப�ோது மூன்று முத்– து க்– க ாளை ஊருக்– கு ள் விரைந்– த ான். பண்–ணை–யார் வீட்–டுக்கு வந்–தான். ‘‘ஐயா, ஐயா’’ கள்– வ ர்– க ள் இள– வ – ர – சி – யி – ட ம் நகையை பறிக்க முயன்–ற–னர். உடனே, அருகே இருந்த ஆபத்து என்று அல–ற–லாக அழைத்–தான். பதில் க�ொடுத்–தார் பண்–ணை–யார்: ‘‘ஏலே, காத்த அம்–மன் சிலை முன்னே நின்று, ‘‘அம்மா, காளை, வண்டி பெறைக்கு வா, இங்– க – த ான் நீ சக்– தி – யு ள்ள தெய்– வ ம் என்– ற ால் என்னை இந்த ஆபத்–தில் இருந்து காப்–பாத்–து –’ ’ என்று இருக்–கேன்.’’ தன்–ன–ருகே வந்த முத்–துக்–கா–ளை–யி–டம் ஒரு மண்–டி–யிட்டு வேண்–டிக்–க�ொண்–டாள் இள–வ–ரசி. துணியை க�ொடுத்து, ‘‘ஏலே, துண்ட புடி, முதல்ல அப்–ப�ோது ஒரு கள்–ளன் ஓடி வந்து, இள–வ–ர– தலையை துவத்து...ம், இப்ப ச�ொல்–லுலே, என்ன சியை வாளால் வெட்ட முயன்– ற ான். இள– வ – நடந்–துது,’’ என்று கேட்ட பண்–ணை–யார், அவன் ரசி எழுந்து சிலைக்கு பின்–னால் ப�ோய் கீழே விவ–ரம் ச�ொல்–லச் ச�ொல்ல, வியந்–தார். அமர்ந்து ஒளிந்–தாள். மீண்–டும் கள்–ளன் ஒரு–வன் ‘‘நான் ப�ோய் ஆட்– க ள கூட்– டி – கி ட்டு குளத்– வெட்ட, சிலை மீது கீறல் விழுந்–தது. அதே–நே– துக்–குப் ப�ோறேன்,’’ என்–றான் முத்–துக்–காளை. ரம் அவன், கை-கால் செய– லி – ழ ந்து மயக்– க – ‘‘ஏலே, காளையா, நீ ஆள–யும் திரட்ட வேண்– முற்று விழுந்–தான். மற்ற இரு–வ–ரும் அத–னைக் டாம், குளத்–துக்–கும் ப�ோக வேண்–டாம். ஆமாலே, கண்டு பயந்–த�ோ–டி–னர். அதைக் கண்ட இள–வ–ரசி பத்து ஆம்–புளங்க – ஒண்ணா சேர்ந்–தா–கூட பண்ண பய– ப க்– தி – யு – ட ன் ‘அம்மா,’ என்று மகிழ்ச்– சி க் முடி–யாத வேலய, ஒத்த ப�ொம்–ப–ளயா நின்னு கூக்–கு–ர–லிட்–டாள். செய்–யுற – ாங்–கன்னா, அது சாதா–ரண ப�ொம்–பள – யா இத– னி – டையே இள– வ – ர – சி – யின் கண–வ–ரான இருக்காது. ஏத�ோ தெய்வ சக்–தி–தான் அது. நீ சிற்– ற – ர – ச ன், தனது வீரர்– க – ளு – ட ன் மனை– வி யை ப�ோகி–ற–வ–ரைக்–கும் அந்த அம்மா அங்–கி–ருந்து தேடி வந்–தான். அவள் சத்–தம் கேட்டு அவ்–வி–டம் ப�ோக மாட்–டாள்ளே?’’ பண்–ணை–யார் கேட்–டார். வந்–தான். அம்–மனி – ன் சக்–தியை எடுத்–துக் கூறி–னாள் ‘‘ஆமாங்க எச–மான். என் உள்–ளங் கையில இள–வ–ரசி. ஆபத்–தில் இருந்து மகளை காப்–பாற்– அடிச்சி சத்–தி–யம் பண்–ணி–யி–ருக்–காக’’ என்–றான் றிய அம்–ம–னுக்கு தென்–காசி பாண்–டிய மன்–னன், முத்–துக்–காளை. புதுச்–சிலை அமைத்து க�ோயி–லும் கட்–டி–ய–தாக ‘‘அப்–ப–டின்னா, அந்த அம்மா அங்–கி–ருந்து கூறப்–ப–டு–கி–றது. ப�ோக–மாட்–டாங்க, குளத்–தை–யும் உடைய விட– மூல–வர் ஆபத்து காத்த அம்–மன் க�ோயி–லின் மாட்–டாங்க. நாளைக்கு வ�ௌ்ளன ப�ோய் பார்ப்– வாசல், வடக்கு பார்த்து உள்–ளமை – ய – ால் அம்–மன் ப�ோம். இத ஆரு–கிட்–ட–யும் ச�ொல்–லிட்டு திரி–யாத, வடக்கு வா செல்வி என்–றும் அழைக்–கப்–படு – கி – ற – ாள். என்ன?’’ என்று கூறி அவனை அனுப்பி வைத்–தார் இக்–க�ோ–யி–லில் விநா–ய–கர், கருப்–ப–சாமி, சப்த பண்–ணை–யார். கன்–னிய – ரு – ம் அருள்–பா–லிக்–கின்–றன – ர். ஆண்–டுத – �ோ– மறு–நாள் காலை–யில் குளத்–தின் கரை–யில் றும் சித்–திரை மாத ப�ௌர்–ணமி அன்று க�ொடை பெண்– ணி ன் பாத சுவட்– டை ப் பார்த்– த ார்– க ள். விழா நடை–பெ–று–கி–றது. குளம் உடை–ப–டா–மல், வெள்ள பேரா–பத்–தி–லி– இக்–க�ோயி – ல் கீழப்–பா–வூர் பேருந்து நிலை–யத்–தி– ருந்து நம்மை காத்– த து அம்– ம ன்– த ான் என்று லி–ருந்து மேலப்–பா–வூர் செல்–லும் வழி–யில் 5 கி.மீ கரு–திய பண்–ணை–யார் மற்–றும் அவ்–வூர் மக்–கள், த�ொலை–வில் வயல்–களு – க்கு நடுவே, பெரி–யகு – ள – ம் ‘ஆபத்து காத்த அம்–மன்’ என்று பெய–ரிட்டு அந்த அருகே அமைந்–துள்–ளது. அம்–மனை வணங்கி வந்–த–னர். குளத்– தி ன் அருகே வயல்– வெ – ளி – க – ளு க்கு - சு.இளம் கலை–மா–றன் இடையே அம்– ம ன் சிலையை வைத்து ஊர் படங்–கள்: ரா.பர–ம–கு–மார்
7
ஆன்மிக மலர்
24.12.2016
லலி–த–மான வாழ்–வ–ரு–ளும்
லலி–தாம்–பிகை
ர– ய ாகை அல– க ா– ப ாத் க�ோட்– ட ை– யி ல் அக்ஷய வடத்– த – பி ரு–கில் அமைந்–துள்–ளது, இந்த லலிதா சக்–தி–பீ–டம். தற்– ப�ோது லலிதா பர–மேஸ்–வரி ஸ்தான் என்–ற–ழைக்–கப்–ப–டு–கி–றது. இத்– தி – ரு த்– த – ல த்– தி ன் பெயர் லலிதா க�ோயில் பீட– ச க்– தி – யி ன் நாமத்–தி–னா–லேயே அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றது. பிர–யாகை, அக்ஷ–ய–வ– டத்–த–ரு–கில் அமைந்–துள்–ளது. சகல உல–கங்–க–ளின் தாயாய் பேர–ழ–கு–டன் பவர் எனும் பைர–வர் மகிழ பிர–யா–கை–யில் அமர்ந்–த–வள் இத்–தேவி. நிலை–யற்–றுத் திரி–யும் மனதை அடக்க வல்ல அன்–னையி – ன் பேர–ழகி – ற்கு கலை–மக – ளு – ம், அலை–மக – ளு – ம் ஈடாக மாட்–டார்–கள். அள–வற்ற பேர�ொ–ளியு – – டன் தில்–லையி – ல் நட–னமி – டு – ம் ஈச–னின் இத–யம் கவர்ந்–தவ – ள் இவள். எல்லை காண இய–லாத பக்–தர் மனம் மகிழ தனிப் பெரும் தெய்–வ–மா–கத் திகழ்–ப–வள். கல்–லால மரத்–த–டி–யில் குரு வடி–வ–மாக சன–கா–தி–யர்க்கு அருள் செய்–த–வ–னும், கல்–லால் அடித்த சாக்–கிய முனி–வர்க்–கும் அருள் புரிந்–த–வ–னும், இர–வும், பக–லும் பக்–தர்–களு – க்–காக இன்–பங்–களை ஏற்று ச�ொற்–பத – ம் கடந்த மெய்–ஞான வடி–வின – னு – ம – ான நீல–கண்–டனை மணந்து, ச�ொல்–லும் ப�ொரு–ளும் ப�ோல அவ–ன�ோடு கலந்–தரு – ள்–பவ – ள் இவள். நல்–லவ – ர் உள்–ளத்–தில் ஞானப் பேர�ொ–ளி–யாய் புகு–ப–வள். கல்–லா–த–வர் அவளை நினைத்–தா–லும் ப�ொல்–லாத பிற–விப் பிணியை நீக்–கிப் பேரா–னந்–தம் அளிப்–ப–வள். நம் இத–யத்–திற்கு மகிழ்ச்சி தரும் சகல உணர்–வு–க–ளும் லலி–தம் எனப்–படு – ம். அம்மா குழந்–தையை – க் க�ொஞ்–சுவ – து – ப�ோ – ல் பரா–சக்தி தன் பக்–தர்–க–ளா–கிய குழந்–தை–களை லலி–த–மா–கக் க�ொஞ்சி விளை–யா–டு–வ–தால் லலி–தாம்–பாள் என்று பெயர் பெற்– றாள். பிரம்ம வடி–வில் படைத்து, திரு–மால் வடி–வில் ரட்–சித்து, சிவ வடி–வில் அழிப்–ப–வள் அவள் ஒருத்–தியே. லலி–தாம்–பிகை அழகே உரு–வாய் அருளே வடி–வாய்த் திகழ்–ப–வள். அவ–ளுக்கு அவ்–வ–ளவு அழ–கும் லாவண்–ய–மும் எப்–படி வந்–தது? அன்–பு–
8
தான் அழ– க ா– கி – ய து. காருண்– ய ம் லாவண்–யம். தேவி எங்–கிரு – க்–கிற – ாள் தெரி–யுமா? அவள் எங்–கும், எல்–லா– மா–க–வும் இருக்–கி–றாள். சுல–ப–மாக தேவி–யின் அருள் கிட்ட வேண்–டு– மெ– னி ல் இந்த லலி– த ா– தே – வி யை உபா–சிப்–பது உத்–தம – ம். இவள் பண்– டா–சு–ரனை அழிக்க சிதக்னி குண்– டத்–தி–லி–ருந்து த�ோன்–றி–ய–வள் என லலிதா ஸஹஸ்–ரந – ா–மம் கூறு–கிற – து. ராம, ராவண யுத்–தம் முடிந்த பின் ராம–பி–ரான் தவ–மி–ருந்த இடம் பிர– ய ாகை. பிர– ம ாண்ட புரா– ண த்– தில் லலிதா ஸ்தோத்–தி–ரம் மிக–வும் உயர்–வாக குறிப்–பி–டப்–பட்–டுள்–ளது. லலிதா ஸஹஸ்–ர–நா–மத்–தின் பெரு– மையை ஹயக்–ரீவ – ர் அகத்–திய – ரு – க்கு விளக்–கின – ார். வாக்–தேவ – தை – க – ள – ால் இயற்–றப்–பட்–டது லலிதா ஸஹஸ்–ர– நா–மம். சக்–ரத்தை பூஜித்து லலிதா ஸஹஸ்– ர – ந ா– மத்தை பாரா– ய – ண ம் செய்– ப – வ ர்– க ள் நீடித்த ஆயு– ளு ம், ஆத்–ம–ஞா–ன–மும் பெறு–வர் என்–பது உறுதி. யாக குண்–டம் ப�ோன்ற அமைப்– பில் உள்–ளது இந்த பிர–யாகை. பிர– யாக் என்ற ச�ொல்– லு க்கு பெரிய யாகம் என்–பது ப�ொருள். இவ்–வி– டத்–தில் யமுனா நதி இச்சா சக்–தி– யா–க–வும், கங்கை நதி க்ரியா சக்– தி–யா–க–வும். ஞான சக்தி வடி–வான சரஸ்– வ தி நதி தன்னை வெளிக்– காட்–டா–மல் இவ்–விரு நதி–க–ளு–டன் இரண்–ட–றக் கலப்–பது கண் க�ொள்–ளாக் காட்–சி–யா–கும். சரஸ்– வ – தி – ய ா– ன – வ ள் தன்– னைப் படைத்த பிரம்– மனை மணக்– க ச் சம்– ம – திக்–க–வில்லை. அத–னால், பாதா–ளத்–தில் குடி புகுந்–த–தாக புரா–ணங்–கள் கூறு–கின்–றன. சரஸ்–வ– தி–யைத் தேடி வந்த பிரம்–மன் திவ்ய தல– ம ான இந்த பிர– ய ா– க ைக்கு வந்து திரு–மா–லி–டம் முறை–யிட திரு– மா–லும் சரஸ்–வ–தியை அழைத்து எல்–ல�ோ–ருமே சக்–தி–யின் அம்–சம்
36
24.12.2016 ஆன்மிக மலர்
51 சகதி என்–பதை உணர்த்தி பிரம்–ம–தே–வ–ருக்கு மண–மு– டித்–த–தால் மிக–வும் சந்–த�ோ–ஷ–ம–டைந்த பிரம்–மன் பிர–யா–கையை ஒரு யாக பூமி–யாக மாற்–றி–ய–தாக புரா–ணங்–கள் கூறு–கின்–றன. லலி–தாம்–பிகை இந்த திரி–வேணி சங்–க–மத்–தில் நீர் வடி–வம – ா–கவு – ம், லலி–தாம்–பிகை என்ற திரு–நா–மத்– து–டன் உரு–வம – ா–கவு – ம் திரு–வரு – ட்–பா–லிக்–கின்–றாள். அன்னை திரி–வேணி வடி–வத்–தில் அரு–ளும் இங்கு செலுத்–தப்–ப–டும் முடி–கா–ணிக்கை முடியை சிறிது கூட நீரில் பார்க்க முடி–யாது என்–பது அதி–சய – ம – ான உண்மை. இதுவே வேணி–தா–னம் என்று ப�ோற்– றப்–ப–டு–கி–றது. சுமங்–க–லி–கள் இங்கு வேணி–தா–னம் செய்–யும்–ப�ோது முத–லில் எண்–ணெய் ஸ்நா–னம் முடித்து முடிப்–பர். பின்–னர், கண–வன் அவ–ரது மனை–விக்–குத் தலை– பின்ன வேண்–டும். பிறகு, இரு–வரு – ம் மங்–கள இசை ஒலிக்க த்ரி–வேணி சங்–க– மத்தை அடை–வர். பூஜை முடிந்–த–பின் மனை–வி– யர் வேணி தானம் செய்–கின்–ற–னர். இத–னால் சுமங்–க–லி–க–ளின் ஜென்–மம் கடைத்–தே–று–கி–றது. இந்த நதி தீரத்–தில் ஸ்நா–னம் செய்–தால் பிற– வாப் பேரின்–பம் கிட்–டு–மா–த–லால் மக்–கள் பெருந்– தி–ரள – ாக வந்து பேரின்ப சுகத்தை அடை–கின்–றன – ர். இங்கு செல்ல படகு வசதி உண்டு. அதிக ஆழம் இல்–லா–த–தால் நதி–யில் இறங்கி நீராட முடி–கி–றது. இங்–குள்ள பட–குக – ளி – ல் மக்–கள் விளக்–கேற்–றுகி – ன்–ற– னர். இங்கு பக–வான் விஷ்ணு ய�ோக நிலை–யில் காட்சி தரு–கிற – ார். இங்கு தல விருட்–சம – ாக அக்ஷய வடம் உள்–ளது. இந்த நதி தீரத்–தின் சிறப்பே மிக–வும் அற்–புத – ம – ா–னது. ஒரு சம–யம் விஸ்–வகர்மா – என்–பவ – ன் ஒரு முனி–சி–ரேஷ்–ட–ரி–டம் சிஷ்–ய–னாக இருந்–தான். அவ–னி–டம் அவ–னது குரு தனக்கு மழை–நீ–ரால் நனை–யாத நீர் சிந்–தாத பர்–ண–சாலை வேண்–டு– மென்–றும், அவ–ரது மனைவி தனக்கு இரு–ளி–லும் ஒளி வீசக்–கூ–டிய மர–வு–ரி–யான ரவிக்கை வேண்–டு– மென்–றும், அவ–ரது மகன�ோ தனக்கு த�ோலால் தைக்–கப்–ப–டாத அதே சம–யம் நீரில் மிதந்து செல்– லக் கூடிய பாது–கை–கள் வேண்–டுமெ – ன்–றும், மகள�ோ அணி–க–ளும், பாத்–தி–ரங்–க–ளும் சுத்–தி–க–ரிக்–கப்–ப–டா– மலே பளிச்–சிட வேண்–டும் என்–றும் மேலும் ஒரே தூணால் செய்–யப்–பட்ட எடுத்–துப்–ப�ோக வச–தி– யா–ன–த�ொரு வீடு வேண்–டும் என்–றும் கூறி–னர். எத்–துணை கஷ்–டம் இதை–யெல்–லாம் செய்–வது? குரு–வின் ஆணையை மீற முடி–யுமா? மிக–வும் கவ–லைக்–குள்–ளான விஸ்–வ–கர்மா சிவன் பார்–வ–தி– யி–டம் முறை–யிட்–டார். அப்–ப�ோது ஒரு முதி–ய–வர் வந்து அவ–ரி–டம் இறை–வ–னைச் சர–ண–டைந்–தாய்
ந.பர–ணி–கு–மார்
அக்ஷர சக்தி பீடங்–கள் பீ ட த் – தி ன் ப ெ ய ர் நந்– தி – பு – ர ம். தேவி– யின் ஆப–ர–ண–மான ஹாரம் விழுந்த சக்தி பீடம். அக்ஷ–ரத்–தின் நாமம்( ) . அக்ஷர சக்– தி – யி ன் நாமம் ஸ ்தா ண் வீ த ே வி எனும் நீ ல–கண்ட ச ர ஸ் – வ தி . இ ந்த நீல–கண்ட சரஸ்–வ–தி– தேவி அறு–கம் புல், தர்ப்பை, உடுக்கை, வர, அபய முத்–தி–ரை–கள் க�ொண்ட நான்கு கரங்–களு – ட– ன் ரிஷப வாக–னத்–தில் அமர்ந்–தரு – ள்–பவ – ள். குரங்கு ப�ோன்ற மனம் அடங்–க– வும், ஆத்–மா–னுப – வ – ம் மேல�ோங்–கவு – ம் கருணை புரி–ப– வள். பீட சக்–தியி – ன் நாமம் நந்–தினி. நந்–திகேஸ் – வ – ர– ர் எனும் பைர–வர் இந்–தப் பீடத்தை பாது–காக்–கி–றார். இந்த மகிமை மிக்க சக்தி பீடம் ஹவ்ரா கியூல் ரயில் பாதை–யில் சைந்–தியா ரயில் நிலை–யம் உள்–ளது. அதன் தென்–கி–ழக்கே நந்–தி–பூர் கிரா–மம் இருக்க, அங்–கு–தான் ஆல–ம–ரத்–த–டி–யில் அன்–னை–யின் பீடம் உள்–ளது. அல்–லவா? எல்–லாம் ஜெயமே என்று கூறி–ய–ரு– ளி–ய–த�ோடு விஸ்–வ–கர்–மாவை தின–மும் பிர–யாகை நதி–யில் நீராடி இறை–வ–னை–யும், இறை–வி–யை–யும் வழி–பட்–டால் நீ நினைத்–தது நிறை–வேறு – ம் என்று கூறி மறைந்–தார். வந்–தவ – ர் இறை–வனே என்–றறி – ந்து அவர் கூற்–றின்–படி விஸ்–வகர்மா – செய்து வந்–தார். அவ–ரது குரு–பக்–தியை மெச்சி இறை–வன் தரி–சன – ம் தந்–தரு – ளி அவன் விருப்–பப்–ப–டியே குரு–வின் ஆணையை நிறை–வேற்–றும் ஆற்–ற–லும், மேலும் அவன் பிர– யாகை தீரத்–தில் நீராடி அன்–னை–யின் அரு–ளைப் பெற்–ற–தால், அவன் எது செய்ய நினைத்–தா–லும் அது இனிதே முடி–யும் என்–றும் ஆசி கூறி–னார். அதன்–ப–டியே விஸ்–வ–கர்–மா–வும் குரு கேட்–ட–படி அனைத்– து ம் செய்து க�ொடுத்– த ான். குரு– வி ன் ஆசி–யும் கிடைத்–தது. இவ்–வள – வு மகிமை வாய்ந்த இந்த நதி தீரத்–தில் பன்–னிரெ – ண்டு ஆண்–டுக்–க�ொரு முறை வரும் கும்–ப– மேளா மிக–வும் விசே–ஷ–மா–னது. ஆதி–சங்–க–ர–ரால் இங்கு சக்–ரம் ஸ்தா–பிக்–கப்–பட்–டுள்–ளது. இங்–குள்ள பதி–னைந்து அடி நீளம் க�ொண்ட படுத்–தி–ருக்–கும் ஆஞ்–சநே – ய – ர் தரி–சிக்–கப்–பட வேண்–டிய – வ – ர். மேலும், வாசுகி மண்–ட–பத்–தின் எதிரே இரு–பத்–தைந்து அடி நீள–முள்ள பீஷ்–மரி – ன் சய–னத் திருக்–க�ோ–லம், ச�ோம– நா–தர் ஆல–யம், மாத–வப் பெரு–மாள், செங்–க–ம–லத் தாயார், பஞ்–ச–பாண்–ட–வர் குகை ப�ோன்–ற–வை–யும் தரி–சிக்க வேண்–டி–யவை.
(தரிசனம் த�ொடரும்)
9
ஆன்மிக மலர்
?
24.12.2016
நிஜவாழ்விலும் அரசியாக உயர்வீர்கள்!
திரு–மண – ம – ான ஆறு மாதத்–தில் ஐந்து மாத கர்ப்– பி – ணி – ய ாக தந்தை வீட்–டிற்கு வந்து விட்–டேன். தற்–ப�ோது வளர்ச்–சிக் குறை–பாட்–டு– டன் ஐந்து வயது பெண் குழந்தை உள்–ளது. நீதி–மன்–றத்–தில் வழக்கு நடந்து வரும் நிலை– யி ல் என் கண–வர் வெளி–நாடு சென்–று–விட்– டார். இடைக்–கால ஜீவ–னாம்–ச–மும் கிடைக்– க – வி ல்லை. எனது நல்– வாழ்க்–கைக்கு வழி–காட்–டுங்–கள்.
க�ொள்–ளுங்–கள். கீழ்–க்கா–ணும் ஸ்லோ– க த்தை தினந்– த�ோ – று ம் ச�ொல்லி பெரு–மாளை வணங்கி உங்–கள் அன்–றாட அலு–வலை – த் துவக்–குங்–கள். வாழ்–வில் வெற்றி பெறு–வீர்–கள்.
?
“ஸசித்–ர–சாயீ புஜ–கேந்த்–ர–சாயீ நந்–தாங்–க–சாயீ கம–லாங்–க–சாயீ க்ஷீராப்– தி – ச ாயீ வட– ப த்– ர – ச ாயீ ரங்–கச– ாயீ ரம–தாம் மந�ோ மே.” பத்–தாம் வகுப்பு படிக்–கும் எனக்கு கணி–தப் பாடம் கஷ்–ட–மாக உள்– ளது. பாலி– டெ க்– னி க்– கி ல் சேர– வேண்–டும் என்–பதே என் கனவு. என் கனவு நிறை–வேற வழி–காட்– டுங்–கள். தங்–கள் பதிலை பார்த்த பின்–னரே என் மனது ப�ொதுத்– தேர்–விற்கு தயா–ரா–கும்.
- சத்–ய–பி–ரியா, மதுரை-1. பூரட்– ட ாதி நட்– ச த்– தி – ர ம், கும்ப ராசி, மகர லக்–னத்–தில் பிறந்–துள்ள உங்–கள் ஜாத–கத்–தில் தற்–ப�ோது சனி தசை–யில் ராகு புக்தி நடந்து வரு–கி–றது. உங்–கள் கண– வ – ரி ன் ஜாத– க த்– தி ல் தற்– -அர்ச்–சனா, மேட்–டூர். ப�ோது ராகு தசை–யில் சனி புக்தி பரணி நட்–சத்–தி–ரம், மேஷ நடக்–கி–றது. சிறிது காலத்–திற்கு ராசி, கடக லக்–னத்–தில் பிறந்– உங்–கள் குடும்–பப் பிரச்–னையை துள்ள உங்–கள் ஜாத–கம் மிகச் மறந்து உத்–ய�ோ–கத்–தில் கவ–னத்– சிறப்– ப ாக உள்– ள து. தற்– ப �ோ– தைச் செலுத்–துங்–கள். உங்–கள் தைய பிரச்னை அஷ்–ட–மத்–துச் ஜாத–கத்–தில் லக்–னா–தி–ப–தி–யும் சனி மட்–டுமே. உங்–கள் ஜாத– ராசி–யா–தி–ப–தி–யு–மா–கிய சனி பக– கப்–படி தற்–ப�ோது நடந்–து–வ–ரும் வான் த�ொழில் ஸ்தா–னத்–தில் தசா–புக்தி உங்–களு – க்கு பெரி–தும் உச்ச பலத்–துட – ன் அமர்ந்–திரு – ப்–ப– துணை நிற்–கி–றது. உங்–கள் பிரச்– தால் உங்– க ள் வாழ்க்– கை – யி ன் னையே ஆசி–ரி–ய–ரி–டம் நீங்–கள் அஸ்–திவ – ா–ரமே உங்–கள் உத்–ய�ோ– க�ொண்– டுள்ள தயக்–கம்–தான். கம்–தான் என்–பதை நினை–வில் உடன் படிக்– கு ம் மாண– வ ர்– க�ொள்–ளுங்–கள். பிறந்த வீட்–டா– க– ளி ன் கி ண்– ட – லை ப் ப ற்றி ருக்கு பார–மாக இருக்–கா–மல் முத– கவ–லைப்–ப–டாது உங்–கள் மன– லில் ஒரு வேலை–யைத் தேடிக் தில் த�ோன்–றும் சந்–தே–கங்–களை உட–னுக்– க�ொள்–ளுங்–கள், தனி–யார் உத்–ய�ோ–க–மாக கு– ட ன் ஆசி– ரி – ய – ரி – ட ம் கேட்– டு த் தெளிவு இருந்–தா–லும், அதில் உங்–க–ளால் முன்–னேற்– பெறுங்–கள். டியூ–ஷன் வகுப்–பும் உங்– றம் காண இய–லும். இன்–னும் ஐந்து வரு–டத்– கள் வெற்–றிக்–குத் துணை–பு–ரி–யும். தில் ச�ொந்–தம – ாக த�ொழில் த�ொடங்–கும் அடிப்–படை – ய – ைப் புரிந்து க�ொண்– வாய்ப்–பும் நன்–றாக உள்–ளது. 8.2.2017 டு–விட்–டால் கணக்–குப் பாடம் முதல் வாழ்–வில் திருப்–புமு – னை – ய – ைக் உங்–க–ளுக்கு நன்–றா–கவே வரும். காண்–பீர்–கள். உங்–கள் வேலையே உங்– க ள் ஜாத– க ப்– ப டி எதிர்– க ா– உங்–கள் வாழ்–விற்கு வெற்–றி–யைத் லத்– தி ல் மிக உயர்ந்த அர– சு ப் தரும் என்–பதை புரிந்து க�ொள்–ளுங்– பணியை அலங்– க – ரி ப்– பீ ர்– க ள். b˜‚-°‹ கள். 24.9.2019க்குப் பிறகு உங்–கள் தின–மும் கீழ்க்கா–ணும் ஸ்லோ– குடும்–பம் ஒன்–றி–ணை–யும். ஒரு சனிக்– கத்– தை ச் ச�ொல்லி தட்– சி – ண ா– கி–ழமை அழ–கர்–க�ோவி – ல், திரு–மா–லிரு – ஞ்– மூர்த்– தி யை வணங்கி வாருங்– க ள். ச�ோலை ஆல–யத்–திற்–குச் சென்று சுந்–தர – ர – ா–ஜப் ஞான–கு–ரு–வின் அரு–ளால் சிறப்–பான மதிப்– பெரு–மாளை தரி–சிப்–ப–து–டன், ஆலய வாயி– பெண்–கள�ோ – டு தேர்ச்சி பெறு–வீர்–கள். உங்–கள் லில் வீற்–றி–ருக்–கும் கருப்–பண்ண சுவா–மி–யை– கனவு நிச்– ச ய – ம் நிறை–வே–றும். யும் தரி–சித்து மன–முரு – கி பிரார்த்–தனை செய்து
10
24.12.2016 ஆன்மிக மலர்
?
“குரு:ப்ரஹ்மா குருர்–விஷ்ணு: குருர் தேவ�ோ மஹேஸ்–வர: குரு சாக்ஷாத் பர: ப்ரஹ்ம தஸ்–மை குரவே நம:”
திரு–ம–ண–மாகி கிட்–டத்–தட்ட ஏழு ஆண்–டு–கள் முடி–யும் நிலை–யி–லும் மாமி–யார் க�ொடு–மை– யால் அவ–திப்–பட்டு வரு–கி–றேன். எனது ஐம்–பது பவுன் நகை–யை–யும் அவர்–கள் செய்–யும் த�ொழி– லிற்கு உப–ய�ோ–கப்–ப–டுத்–திக் க�ொண்டு என்னை மிக–வும் கேவ–ல–மாக நடத்–து–கி–றார்–கள். என் இரண்டு பிள்–ளைக– ளி – ன் எதிர்–கா–லத்தை எண்ணி தற்–க�ொலை செய்து க�ொள்–ளா–மல் இருக்–கிறே – ன். என் வாழ்க்–கைக்கு வழி–காட்–டுங்–கள்.
- ஒரு வாசகி. கிருத்–திகை நட்–சத்–திர – ம், ரிஷப ராசி, மகர லக்–னத்–தில் பிறந்–துள்ள உங்–கள் ஜாத–கத்–தில் தற்–ப�ோது ராகு தசை–யில் சனி புக்தி நடை– பெற்று வரு–கிற – து. ஜென்ம லக்–னத்–தில் அமர்ந்– தி–ருக்–கும் ராகு மன உறு–தி–யைத் தரு–வார். குட்–டக்–குட்ட குனிந்து க�ொண்–டி–ருந்–தால் இந்த உல–கம் மேலும் குட்–டிக் க�ொண்–டே–யி– ருக்–கும் என்–பதை நினை–வில் க�ொள்–ளுங்–கள். தவறு என்று தெரிந்–தால் தயங்–கா–மல் தட்–டிக் கேளுங்–கள். உரிய மரி–யாதை இல்–லை–யெ– னில் தயங்–காது உங்–கள் பிள்–ளை–க–ளு–டன் வீட்–டை–விட்டு வெளி–யே–றுங்–கள். உங்–கள் ஜாத–கப்–படி, உங்–கள் க�ௌர–வத்–திற்கு குறை– வில்–லாத வகை–யில் நன்–றா–கவே வாழ்–வீர்–கள். தனிப்–பட்ட உங்–கள் முயற்–சி–யால் உங்–கள் பிள்–ளைக – ளை நல்ல நிலைக்–குக் க�ொண்–டுவ – ர இய–லும் என்–பதை மன–தில் நிலை–நி–றுத்தி தற்–க�ொலை எண்–ணத்தை அறவே கைவி–டுங்– கள். வீணர்–க–ளின் பேச்–சிற்–காக நம் வாழ்க்– கையை வீணாக்–கிக் க�ொள்ள வேண்–டுமா என்ற வினாவை எழுப்பி புத்–துண – ர்ச்–சிய�ோ – டு செயல்–ப–டுங்–கள். 22.2.2017 முதல் உங்–கள் வாழ்க்கை மாற்– று ப் பாதை– யி ல் பய– ணி க்– கும். உங்–களை – த் துச்–சம – ாக எண்–ணிய – வ – ர்–கள் உங்– க ளை நினைத்து அஞ்– சு ம் அள– வி ற்கு சுய–மாக த�ொழில் செய்து உயர்ந்து நிற்–பீர்– கள். கவலை வேண்–டாம். செவ்–வாய் மற்– றும் வெள்–ளிக்–கிழ – மை – க – ளி – ல் ராகு–கா–லத்–தில் துர்க்– கை க்கு பூஜை செய்து வரு– வ – த�ோ டு கீழ்– க்கா – ணு ம் ஸ்லோ– க த்– தை ச் ச�ொல்லி மஹி–ஷா–சு–ர–மர்த்–தி–னியை வணங்கி வாருங்– கள். பெயரி மட்–டு–மல்ல, நிஜ–வாழ்–வி–லும் அர–சி–யாக உயர்–வீர்–கள். “வாழ்–வு–மா–ன–வள் துர்க்கா வாக்–கு –மா–னவள் வானில் நின்– ற – வ ள் இந்த மண்– ணி ல்
வாசகா்களின் பிரச்னைகளுக்கு பதிலும் பாிகாரமும் ச�ொல்கிறாா்
திருக்–க�ோ–வி–லூர்
ஹரிபி–ரசாத் சர்மா
வந்–த–வள் தாழ்வு அற்–ற–வள் துர்க்கா தாயும் ஆன–வள் தாபம் நீக்–கியே என்–னைத் தாங்–கும் துர்க்–கையே.”
?
நான்கு வரு–டங்–களு – க்கு முன் விருந்–தின – ர– ாக வந்த வய–தான பெண்–மணி எங்–கள் வீட்டு படிக்–கட்–டில் கால் இடறி கீழே விழுந்து இறந்–த– தால் நானும், எனது கண–வ–ரும் க�ொலைப்–பழி சாட்–டப்–பட்டு நான் மட்–டும் விடு–தலை செய்– யப்– பட்–டுள்–ளேன். எனது கண–வர் ஐக�ோர்ட் ஜாமீ– னி ல் உள்– ள ார். எங்– க ள் பிரச்–னை க்கு பரி–கா–ரம் ச�ொல்லி உத–வி–டுங்–கள்.
- கலை–மதி, மயி–லா–டு–துறை. விசா–கம் நட்–சத்–தி–ரம், விருச்–சிக ராசி–யில் பிறந்த உங்–கள் கண–வ–ரின் ஜாத–கத்–தில் கேது தசை துவங்– கு ம்– ப �ோது இந்– த ப் பிரச்னை உண்–டா–கி–யி–ருக்–கி–றது. அத�ோடு ஏழ–ரைச் சனி–யும் இணைந்–திரு – ப்–பத – ால் பிரச்–னையி – ன் தீவி–ரம் கூடு–த–லா–கி–யுள்–ளது. 21.6.2017க்குப் பிறகு க�ொஞ்–சம், க�ொஞ்–ச–மாக இந்த சிர– மத்–தி–லி–ருந்து உங்–கள் குடும்–பம் வெளி–வ–ரத் துவங்–கும். 18.6.2018க்குப் பின் முற்–றி–லு–மாக இதி–லி–ருந்து விடு–பட்டு புதிய வாழ்–வில் அடி– யெ– டு த்து வைப்– பீ ர்– க ள். அதற்– கு ப் பிறகே வங்–கிக் கட–னின் உத–வி–ய�ோடு புதிய த�ொழி– லைத் த�ொடங்க இய–லும். திங்–கட்–கி–ழமை த�ோறும் அரு–கி–லுள்ள பிள்–ளை–யார் க�ோயி– லுக்–குச் சென்று விநா–ய–கப் பெரு–மா–னுக்கு அறு–கம்–புல் மாலை சாற்றி வழி–பட்டு வாருங்– கள். உங்–கள் கண–வரை கீழ்–கா–ணும் ஸ்லோ– கத்–தைச் ச�ொல்லி தினந்–த�ோ–றும் விநா–ய–கப் பெரு–மானை வழி–பட்டு வரச் ச�ொல்–லுங்–கள். வினை–கள் அகன்று நிம்–மதி காண்–பார். “மஹி–ஷஸ்ய வதே தேவ்யா கண–நாத: ப்ர–பூ–ஜித: ஸதைவ பார்–வ–தீ–புத்ர: ருண–நா–சம் கர�ோது மே தார–கஸ்ய வதாத் பூர்–வம் குமா–ரேண ப்ர–பூ–ஜித: ஸதைவ பார்–வ–தீ–புத்ர: ருண–நா–சம் கர�ோது மே.”
?
வெவ்–வேறு சமூ–கத்–தைச் சார்ந்த நாங்–கள் இரு– வ – ரு ம் ஒரே கம்– ப ெ– னி – யி ல் பணி– பு – ரி – கி–ற�ோம். எங்–கள் இரு–வரி – ன் பிறந்–தந – ா–ளும் ஒன்– று–தான். பிறந்த நேரத்–திலு – ம் அரை–மணி நேரமே வித்–தி–யா–சம் உள்–ளது. உண்–மை–யாக காத–லிக்– கும் நாங்–கள், எங்–கள் பெற்–ற�ோர் சம்–மத – த்–துட– ன் திரு–ம–ணம் செய்து க�ொள்ள வழி–காட்–டுங்–கள்.
- ரேணு–கா–தேவி. ஒரே நாளில் வெறும் அரை மணி நேர வித்–தி–யா–சத்–தில் பிறந்–தி–ருக்–கும் உங்–கள் இரு– வ–ரின் ஜாத–கங்–க–ளும் கிட்–டத்–தட்ட ஒரே மாதி–ரி–யா–கவே உள்–ளன. லக்–னம் உள்–பட அனைத்து கிர–ஹங்–க–ளும் ஒரே மாதி–ரி–யான பலன் தரும் வகை–யில் அமர்ந்–திரு – க்–கின்–றன. தசா–புக்தி உள்–பட அனைத்–தும் ஒன்–றா–கவே உள்–ளன. ஒரே மாதி–ரிய – ான ஜாதக அமைப்பு
11
ஆன்மிக மலர்
24.12.2016
உள்–ள–தால் இரு–வ–ரின் எண்–ணங்–க–ளும் ஒரே நேர்க்–க�ோட்–டில் பய–ணிக்–கி–றது. இத–னால் பரஸ்–ப–ரம் ஈர்ப்பு த�ோன்–று–வது இயற்கை. ஆனால், இதனை மட்–டும் கருத்–தில் க�ொண்டு திரு–ம–ணத்தை நடத்–தி–விட இய–லாது. உங்– கள் இரு–வ–ரில் அவ–ரை–விட நீங்–களே அரை– மணி நேரம் மூத்–த–வ–ராக உள்–ளீர்–கள். அது மட்–டு–மல்–லாது, ஒரே மாதி–ரி–யாக லக்–னம், தசா–புக்தி மற்–றும் கிரஹ நிலை–கள் உள்–பட அனைத்–தும் ஒன்–றாக இருக்–கும் இரு–வ–ருக்– கும் திரு–ம–ணம் செய்து வைப்–பதை ஜ�ோதிட சாஸ்–திர – ம் ஏற்–காது. மீறி திரு–மண – ம் செய்–தால் இரு–வ–ரில் எவ–ரே–னும் ஒரு–வ–ருக்கு மார–கம் (கண்–டம்) உண்–டா–கும் என்–பது ஜ�ோதிட விதி. இரு–வ–ரின் எண்– ணங்–க–ளும் ஒன்–றாக உள்–ள–தால் வாழ்–நா–ளின் இறு–தி–வரை நல்ல நண்–பர்–க–ளா–கப் பழக இய–லுமே தவிர திரு–மண பந்–தம் என்–பது சாத்–தி–ய–மில்லை என்ற உண்–மை– யைப் புரிந்து க�ொள்– ளு ங்– க ள். நல்ல நட்–பு–டன் மட்–டும் விளங்– கு–வதே உங்–கள் எதிர்–கா–லத்–திற்கு நல்–லது. உங்–கள் இரு–வ–ரின் நேர– மும் தற்–ப�ோது நன்–றாக உள்–ள– தால் அவ–ரவ – ர் வீட்–டில் பார்க்–கும் சம்–பந்–தத்தை ஏற்–றுக் க�ொண்டு திரு–ம–ணம் செய்து க�ொள்–ளுங்– கள். நல–மு–டன் வாழ்–வீர்–கள். பரி– கா–ரம் ஏதும் அவ–சி–ய–மில்லை.
ஸ்தான அதி–பதி சனி பக–வான், சந்–தி–ர–னின் வீட்–டில் அமர்ந்–துள்–ள–தால் நீங்–கள் தின்–பண்– டங்–களை விற்–கும் த�ொழில் செய்–யல – ாம். முத– லில் சிறிய முத–லீடு ஆக முறுக்கு, சுண்–ட–லில் ஆரம்–பித்து படிப்–ப–டி–யாக ஸ்வீட் ஸ்டால், பேக்–கரி என்று முன்–னேற்–றம் காண இய–லும். ஹ�ோட்–டல் துறை–யும் உங்–கள் எதிர்–கா–லத்– திற்கு கை க�ொடுக்–கும். 2017ம் ஆண்டு ஜன–வரி – – யி–லேயே – கூ – ட புதிய த�ொழி–லைத் துவங்க இய– லும். ஜூலை மாதம் முதல் உங்–கள் த�ொழில் நன்–றாக சூடு–பி–டிக்–கத் துவங்–கும். ஏதே–னும் ஒரு சனிக்–கி–ழமை நாளில் தேனியை அடுத்– துள்ள குச்–ச–னூர் திருத்–த–லத்–திற்–குச் சென்று சனி பக–வானை தரி–சித்து உங்–கள் பெய–ருக்கு அர்ச்–சனை செய்து க�ொள்– ளு ங்– க ள். சனிக்– கி – ழ மை த�ோறும் நவ–கி–ர–கங்–க–ளில் உள்ள சனி பக– வ ா– னு க்கு நல்– லெ ண்– ணெய் விளக்– கே ற்றி வைத்து கீழ்–க்கா–ணும் துதி–யைச் ச�ொல்லி வணங்கி வாருங்– க ள். சனி– யி ன் திரு– வ – ரு – ள�ோ டு உண்– மை – ய ான உழைப்–பால் உயர்–வ–டை–வீர்–கள். “சங்–க–டம் தீர்க்–கும் சனி பக–வானே மங்–க–ளம் ப�ொங்க மனம் வைத்–த–ருள்–வாய் சச்–சர – வி – ன்றி சாகா நெறி–யில் இச்–ச–கம் வாழ இன்–ன–ருள் தா தா.”
?
?
- சக்–தி–வேல், மதுரை. கிருத்–திகை நட்–சத்–திர – ம், மேஷ ராசி, ரிஷப லக்–னத்–தில் பிறந்–துள்ள உங்–கள் ஜாத–கத்–தில் 11.1.2017 முதல் ராகு தசை த�ொடங்க உள்–ளது. 18 வரு–டம் நீடிக்–கும் இந்த ராகு தசை–யில் உங்–க ள் ஜாதக அமைப்– பி ன்– ப டி வாக– ன த் துறை–யில் முத–லீடு செய்–வது நல்–லத – ல்ல. உங்–க– ளு–டைய ஜாத–கத்–தில் 10ம் இட–மா–கிய ஜீவன
- தணி–கை–வேல், தர்–ம–புரி. பூரா–டம் நட்–சத்–தி–ரம், தனுசு ராசி, கன்– னியா லக்–னத்–தில் பிறந்த உங்–கள் ஜாத–கப்–படி தற்– ப �ோது செவ்– வ ாய் தசை– யி ல் சனி– பு க்தி நடை–பெற்று வரு–கி–றது. 12.1.2017ற்குப் பின் உங்–க–ளுக்கு மீண்–டும் அந்–நிய தேசம் செல்– வ–தற்–கான வாய்ப்பு வந்து சேரும். உங்–கள் ஜாத–கத்–தில் த�ொழில் ஸ்தா–னம் மிக நன்–றாக உள்–ளது. எனி–னும் ப�ொறா–மைக்–கா–ரர்–கள – ால் பாதிக்–கப்–ப–டும் சூழல் உள்–ள–தால் எப்–ப�ோ– தும் தான் உண்டு, தன் வேலை–யுண்டு என்று இருப்–பத�ோ – டு அடுத்–தவ – ர்–களி – ன் விவ–கா–ரங்–க– ளில் தலை–யிட – ா–மல் இருப்–பது – ம் நல்–லது என்– பதை நினை–வில் க�ொள்–ளுங்–கள். ஏதே–னும் ஒரு சனிக்–கிழ – மை திரு–மலை திருப்–பதி சென்று முடி காணிக்கை செலுத்தி ஏழு–மலை – ய – ானை தரி–சித்து மன–மு–ரு–கிப் பிரார்த்–தனை செய்து க�ொள்–ளுங்–கள். பெரு–மா–ளின் திரு–வ–ரு–ளால் விரை–வில் உங்–கள் விருப்–பம் நிறை–வே–றும்.
எனக்கு இது–வரை நல்ல வேலை கிடைக்–க– வில்லை. கிடைத்த வேலை–யி–லும் சம்–ப–ளம் மிக–வும் குறைவு. தற்–ச–ம–யம் கார் ஓட்–டப் பழகி உள்–ளேன். ச�ொந்–த–மாக கார் வாங்கி த�ொழில் செய்–ய–லாமா? எனது வாழ்–வில் முன்–னேற்–றம் உண்–டாக என்ன பரி–கா–ரம் செய்ய வேண்–டும்?
வாசகா்கள் தங்கள் பிரச்னைகளை, பிரச்னைகள் தீா்க்கும் பாிகாரங்கள்
தினகரன் ஆன்மிக மலா்
229, கச்சோி சாலை, மயிலாப்பூா், சென்னை-600 004 என்ற முகவாிக்கு அனுப்பி வைக்கலாம். பாிகாரம் கேட்பவா்கள் கண்டிப்பாக தம் பெயா்/பிறந்த நேரம், தேதி, மாதம், வருடம், நட்சத்திரம், ராசியை குறிப்பிடவும்.
12
சிங்–கப்–பூர் சென்று 4 வரு–டம் பணி–புரி – ந்–தேன். கம்–பெனி சூழ்–நி–லை–யால் ஊருக்–குத் திரும்–பி– விட்–டேன். கடந்த மூன்று வரு–ட–மாக முயற்சி செய்–தும் என்–னால் வெளி–நாடு செல்ல முடி–ய– வில்லை. அந்–நிய தேசம் சென்று பணி புரிய பரி–கா–ரம் ச�ொல்–லுங்–கள்.
13
இனிய கிறிஸ்துமஸ் நல்வாழ்த்துகள்
ஆன்மிக மலர்
24.12.2016
கடவுளின் அருளை
கண்டடைந்துள்ளீர்!
த்த உல– கி ற்– கு ம் மகிழ்ச்சி மற்– று ம் ம�ொ அமை–தி–யான, நிலை–யான செய்–தி–யாக கிறிஸ்–து –ம ஸ் வரு– கி – ற து. கி.பி. 353ம் ஆண்டு
திருத்–தந்தை திபே–ரி–யூஸ் டிசம்–பர் 25ம் நாளை கிறிஸ்–து–மஸ் நாளாக அறி–வித்–தார். கிறிஸ்–து–மஸ் என்–பது விண்–ணுல – கு – ம் ஒன்–றா–கப் பெரும் மகிழ்ச்– சி–யில் திளைத்–தி–டும் பெரு–நா–ளா–கும். ஒரு குடும்–பத்தி – ல் குழந்தை பிறக்–கும் ப�ொழுது கண–வர் தந்தை என்ற உற–வையு – ம், மனைவி தாய் என்ற உரி–மை–யை–யும் பெறு–கி–றார்–கள். ஆனால், இறை–ம–கன் இன்று மானி–ட–ரா–கப் பிறந்–தது நம்– மைக் கட–வு–ளின் பிள்–ளை–க–ளாக மாற்–று–வ–தற்கே. அந்த உரி–மை–யை–யும் நமக்கு இல–வ–ச–மா–கத் தந்து விட்–டார். இயே–சுவி – ட – ம் நம்–பிக்கை க�ொண்டு அவரை ஏற்–றுக் க�ொள்–ளும்–ப�ோது நாம் அனை–வ– ரும் கட–வு–ளின் பிள்–ளை–கள் ஆகி–ற�ோம். தனக்–கா–க–வும் பிற–ருக்–கா–க–வும் வாழ்–கி–ற–வன்– தான் மனி–தன். பிற–ருக்–கா–கவு – ம், கட–வுளு – க்–கா–கவு – ம் மட்–டும் வாழ்–கி–ற–வன் புனி–தன். புனி–தத்–திற்–கான அழைப்பு நம் தாயின் கரு– வி ல் உரு– வ ா– கு ம் முன்பே, நம் பர–ல�ோ–கத் தந்–தை–யால் க�ொடுக்– கப்–பட்–ட–தா–கும். புனி–தம் என்–பது தன் அன்–றாட செயல்–களை இறை–வன் திரு–முன் ஏற்–புடை – ய – த – ாய் செய்து தன்–னை–வி–டத் தன் அய–லாரை நேசித்து வாழ்–வ–தே–யா–கும். இறை–வ–ன�ோடு இணைந்து
14
வாழும் உண்–மை–யான உன்–ன–த–மான வாழ்வே புனித வாழ்வு. இந்த வாழ்வு தனிப்–பட்ட முறை–யில் சமூ–கத்–த�ோடு இணைந்து செயல்–பட வேண்–டும். கட–வுள் மனி–தனு – க்–கும், மனி–தன் கட–வுளு – க்–கும் ச�ொந்–த–மான திரு–வி–ழா–தான் கிறிஸ்–து–மஸ். வான– கத் தந்–தை–யாம் இறை–வ–ன�ோடு ஒன்–றாக இறை ஆளுமை க�ொண்–டிரு – ந்த இறை–மக – ன – ான இயேசு கிறிஸ்து தமக்–கு–ரிய மாட்–சிமை, மாண்பு, அதி–கா– ரம், ஆளு–மை–யைத் துறந்து அவர் மண்–ணில் மனி–த–னா–கப் பிறந்–தார். எல்–லாப் பாவி–க–ளை–யும் எது–வும் இல்–லாத திக்–கற்ற மனி–தர்–க–ளை–யும் தம்– ம�ோடு சேர்த்–துக்–க�ொண்–டார். சாதா–ரண மனி–த– ரான நமக்–குக் கிடைத்–தத�ோ மூவு–லக வேந்–தர– ான இயேசு கிறிஸ்து. இது–தான் பெரு–மகி – ழ்ச்–சியூ – ட்–டும் நற்–செய்தி. எவ்–வ–ளவ�ோ பெரிய தியா–கம் செய்து இறை–ம– கன் மனி–த–ராக நம்–மி–டம் இன்று வரு–கி–றார் என்– றால் நாம் அவ–ருக்கு எந்த அள–வுக்கு மதிப்பு மிக்–க–வர்–கள் என்று புரிந்–து–க�ொள்ள வேண்–டும். நாம் நமது மாண்–பினை அறிந்–து–க�ொள்ள வேண்– டும். கட–வுள் தமது அழி–யா–மை–யி–லி–ருந்து உரிய காலத்–தில் நம்–மி–டம் வந்–தார் என்–றால் மனி–தத்– தன்–மை–யின் மதிப்பு எப்–ப–டிப்–பட்–டது! கட–வுளே விரும்பி ஏற்–கும் மனி–தத்–தன்மை! எனவே நாம் நமது மனி–தத்–தன்–மை–யை–யும், பிற–ரது மனி–தத்
24.12.2016 ஆன்மிக மலர் –தன்–மை–யை–யும் மதிக்க வேண்–டும். நாம் அதி–க– மாக மதிக்க வேண்–டி–யது மனி–தத்–தன்–மை–யைத்– தான். கட–வுள் மனித உரு–வில்–தான் த�ோன்–று– கி–றார். இறை–ம–க–னான இயேசு விண்–ணு–லகை விட்டு மண்–ணு–லகு வந்–தார். இறை அன்–பின் குறை–யாத சிறப்பு அது–தான். நம்–ம�ோடு எப்–ப�ோ– தும் இருக்–கும் இறை–வனை அறிந்து க�ொண்–டால் நமது வாழ்–வில் அமைதி, வளமை, ஆனந்–தம் பெரு–கியி – ரு – க்–கும். அடிக்–கடி இறை–வனை – க் குறித்த எண்–ணம் உடை–ய–வர்–க–ளாக இருக்க வேண்–டும். இறை–வன், ஒரு–வரை ஒரு குறிப்–பிட்ட காரி–யத்– திற்–கா–கத் தேர்ந்து க�ொள்–ளும்–ப�ோது அவர் அதற்– கான அரு–ளை–யும் தேர்ந்து க�ொள்–ளப்–பட்–டவ – ரு – க்கு வழங்–கு–கி–றார். கட–வு–ளின் க�ொடை–தான் அருள். அதா–வது, எல்–லாக் க�ொடை–க–ளின் அடிப்–படை அல்–லது உறை–வி–டம்–தான் அருள். அத–னால்– தான் மரியா தயங்–கி–னார், அஞ்–சி–னார். கட–வுள் எனக்கு என்ன கட்–டள – ை–யிட – ப் ப�ோகி–றார�ோ என்ற கவ–லை–யா–கக்–கூட இருக்–க–லாம். அத–னால்–தான் நற்–செய்–தி–யா–ளர் மரி–யா–வின் எண்–ணத்–தை–யும் தந்–துள்–ளார். ‘இந்த வாழ்த்து எத்–த–கை–யத�ோ?’ என்று எண்–ணிக் க�ொண்–டி–ருந்–தார். மாதா–விட – மி – ரு – ந்து இறை–வன் எதை எதிர்–பார்க்– கி–றார் என்று ச�ொல்–வ–தற்–கு–முன், வான–தூ–தர் மரி–யா–வுக்கு ஆறு–த–லும் கூறு–கின்–றார். ‘‘அஞ்ச வேண்–டாம். கட–வு–ளின் அரு–ளைக் கண்–ட–டைந்– துள்–ளீர்.’’ - (லூக்கா 1: 30) கட–வு–ளின் அரு–ளைக் கண்–ட–டைந்–துள்–ளீர் என்–பது கட–வுள் உம்–மேல் அருள் ப�ொழிந்–துள்–ளார். அது இறை–வனி – ன் இல–வ– சக் க�ொடை–யா–கும். இறை–வ–னின் சுதந்–தி–ர–மான தேர்ந்–தெடு – த்–தல், க�ொடை, அதில் அடங்–கியு – ள்ள கடமை, மரி– ய ா– வு க்கு பெரு– ம – கி ழ்ச்சி அளிக்க வேண்–டும், அச்–சம் நீங்க வேண்–டும், இது–தான் கருத்து. கன்–னி–ம–ரி–யாள் இறை–வ–னின் தாயாக வேண்– டும். மீட்–பர் என்ற கருத்–துள்ள ‘இயே–சு’ என்ற பெயரை குழந்–தைக்–குச் சூட்ட வேண்–டும். கட–வு– ளின் வார்த்–தை–க–ளின் நிறை–வாக இயேசு இருப்– பார். கன்–னி–ம–ரி–யாக இருக்–கும்–ப�ோதே மாதா இறை–ம–க–னைக் கருத்–த–ரிப்–பார். அது தூய ஆவி– யா–ன–வ–ரின் செயல்–பா–டாக இருக்–கும். இவ்–வாறு வான–தூ–தர் மரி–யா–வி–டம் கூறு–கின்–றார். அத–னால் மாதா இறை–வ–னின் வார்த்–தை–கள் எத்–த–கை–யது, அதன் விளை–வு–கள் என்–ன–வென்று ஓர–ள–விற்கு அறிந்து க�ொண்–டார். மீட்–பர் பிறக்க கன்–னி–ம–ரி–யின் சம்–ம–தத்தை நாடும் வான–தூ–தரை நற்–செய்–தி–யா–ளர் புதிய ஏற்– பாட்–டில் அறி–மு–கம் செய்து வைக்–கி–றார். கன்–னி– மரி தன் இசை–வைத் தெரி–விக்–கும் நேரம் வரை வான–தூத – ர் காத்–திரு – க்–கிற – ார். ‘‘நான் ஆண்–டவ – ரி – ன் அடிமை. உமது ச�ொற்–படி – யே எனக்கு நடக்–கட்–டும்–’’ - (லூக்கா 1: 38) வாக்–கு–று–தி–யாக வந்த இறை–ம–க– னுக்–குப் பிறக்க இடம் இல்–லா–மல் ப�ோயிற்று. பெத்–ல–கேம் நக–ரில் ஒரு வீட்–டில்–கூட தங்க இடம் கிடைக்– க – வி ல்லை. விடு– தி – யி – லு ம் அவர்– க – ளு க்– குத் தங்க இடம் கிடைக்–க–வில்லை. அத–னால்
இறை–மக – ன் மாட்–டுத் த�ொழு–வத்–தில் பிறக்க வேண்– டி–யத – ா–யிற்று. தூய்–மை–மிகு மரியா இறை–வனு – க்–குத் தன் மன–திலு – ம், வயிற்–றிலு – ம், வீட்–டிலு – ம், புக–லிட – ம் அளித்–தப – �ோது அவர் அருள்–மிகு பெற்–றவ – ர– ா–னார். நன்மை நிறைந்– த – வ ர் ஆனார். ஆன்ம நிறை உள்–ளவ – ர் ஆனார். பெண்–களு – க்–குள் ஆசி பெற்–ற– வர் ஆனார். பேறு பெற்–ற–வர் ஆனார். பெரும் மகிழ்ச்–சி–யால் நிறைந்–த–வ–ரா–னார். மீட்–புக்கு புக–லிட – ம் அளித்த நாச–ரேத்து நன்–மை– யின் தலை–நக – ர– ா–யிற்று. இயேசு பிறக்க இட–மளி – த்த மாட்–டுத் த�ொழு–வம் நறு–ம–ணம் கம–ழும் இட–மா– யிற்று. புண்–ணி–ய–மா–ன–வர்–கள் வரும் இட–மும் ஆயிற்று. கிறிஸ்து பிறப்பு இறை–வனி – ன் உன்–னத வெளிப்– பாடு ஆகும். அது–வரை இறை–வ–னின் இயல்பு நமக்–குத் தெரி–யா–தி–ருந்–தது. கட–வுளை யாரும் என்–றுமே கண்–டதி – ல்லை. கட–வுளி – ன் நெஞ்–சத்தி – ற்கு
நெருக்–கம – ா–னவ – ரு – ம், கட–வுள் தன்மை க�ொண்–டவ – – ரு–மான ஒரே மகனை அவர் வெளிப்–ப–டுத்–தி–னார். அவர் வழி–யா–கவே இரக்–கம், உண்மை என்–னும் இறை– வ – னி ன் இரு– பெ – ரு ம் பண்– பு – க ள் வெளிப்– பட்–டன. அது–வரை பல–முறை பல–வ–கை–க–ளில் இறை–வாக்–கி–னர் வழி–யாக இறை–வன் பேசி–யி–ருந்– தார். இறு–தி–யாக இயேசு வழி–யா–கப் பேசி–னார். இயேசு கண்–ணுக்–குப் புலப்–ப–டாத இறை–வ–னின் சாயல். படைப்–பனைத் – தி – ற்–கும் தலைப்–பேறு. அவர் கட–வு–ளின் சாய–லும் மாட்–சி–யும் ஆவார். அவர் கட– வு–ளு–டைய இயல்–பின் அச்–சுப் பதிவு. அவ–ரு–டைய மாட்–சி–மை–யின் சுட–ர�ொளி. இயே–சு–வின் பிறப்–பில் இறைமை மனி–தத்–த�ோடு இணைந்து க�ொண்– டது. நம்–மி–டையே குடி–க�ொண்–டார். மனி–தரை மனி–த–ராக்க, பின்–னர் புனி–த–ராக்க மனி–த–ரான இயே–சுவி – ல் இணை–வ�ோம். மானி–டத்தை முழு–மை– யாக வாழ்ந்து காட்–டு–வ�ோம். மானு–டம் முழுமை பெறு–வதே இறை–வ–னுக்கு மாட்சி அளிக்–கி–றது. ‘‘புலர்ந்–தது நமக்கு புனித நாள்! மக்–க–ளி–னத்– த�ோரே வரு–வீர்! இறை–வன் மல–ரடி த�ொழு–வீர்! ஏனெ–னில் உல–கின் மீது எழுந்–தது பேர�ொளி இன்றே!’’
- ‘‘மண–வைப்–பி–ரி–யன்–’’ ஜெய–தாஸ் பெர்–னாண்டோ
15
ஆன்மிக மலர்
24.12.2016
நான் எப்படி கடவுளை
பிரியப்படுத்துவது?
உல–கில் உள்ள ஒவ்–வ�ொரு மனி–த– இன்–னு–றடைக்கு ைய வாழ்–வி–லும் இனம் தெரி–யாத ஒரு வல்–லமை அவனை கட்டி வைத்–திரு – ப்–பதை நாம் காண முடி–கி–றது. வியா–தி–கள், பணப் பிரச்–னை– கள், குடும்–பப் பிரச்–னைக – ள், மனக்–குழ – ப்–பங்–கள், பயம், சந்–தே–கம், உற–வு–க–ளுக்–குள் உண்–டா–கும் மன–வேறு – ப – ா–டுக – ள் முத–லிய – வை எல்–ல�ோரு – ட – ைய வாழ்– வை – யு ம் பாதித்– து க்– க� ொண்– டி – ரு க்– கி – ற து. உல–கமெ – ங்–கும் வன்–முற – ை–கள், தலை–மைத்–துவ ப�ோட்–டி–கள், மனி–த–னின் திருப்–தி–யா–காத மனம் ப�ோன்–றவ – ற்–றின – ால் உண்–டாகி – ற வேத–னைக – ளை மிகச் சாதா–ர–ண–மா–கக் காண–மு–டி–கி–றது. இன்–றைக்கு ஒவ்–வ�ொரு மனி–த–னுக்–குள்–ளும் இதற்கு ஒரு தீர்வு வேண்–டும் என்ற எண்–ணம் இருக்–கிற – து. பல்–வேறு தலை–வர்–கள், மகான்–கள்,
16
தத்–துவ ஞானி–கள், அறி–ஞர்–கள் ப�ோன்–ற–வர்–கள் இதற்–குத் தீர்வு காண முயன்–றும் இது தீராத பிரச்–னை–யா–கவே காணப்–ப–டு–கி–றது. கட–வுள் என்று ஒரு–வர் இருக்–கி–றாரா, அவர் இருந்–தால் ஏன் என் வாழ்வு, என் குடும்–பம், என் சூழ்–நிலை, என் சமு–தா–யம் இப்–படி இருக்–கி–றது. நான் எப்–படி கட–வுளை பிரி–யப்–படு – த்–துவ – து, தீங்கு இல்–லாத நன்மை நிறைந்த வாழ்வை எப்–படி பெற்–றுக்–க�ொள்–வது என்று மனி–தன் ஏங்–கிக்–க�ொண்– டி–ருக்–கி–றான். பல்–வேறு வித–மான பூஜை–கள், சடங்–கு–கள், பரி–கா–ரங்–கள் ஆகி–ய–வற்–றின் மூலம் வாழ்வை ஆசீர்–வா–த–மாக மாற்ற முய–லு–கி–றான். ஆயி–னும் த�ோல்–வி–யுற்–ற–வ–னாய் விரக்–தி–யி–னால் நிறைந்து காணப்–ப–டு–கி–றான். இது ஏன்? எத–னால் இப்–படி?
24.12.2016 ஆன்மிக மலர் மேலே செ ல் – லு – கிற எந்த ப�ொரு– ளு ம் பூமியை ந�ோக்கி கீழே இழுக்– க ப்– ப – டு – கி – ற து. இ தை அ றி – வி – ய ல் அறி–ஞர்–கள் புவி–ஈர்ப்பு பி ர – ம ா – ண ம் எ ன் று அ ழை க் – கி – றா ர் – க ள் . இந்த பிர–மா–ணம் மாறா– தது. வியாதி, மதம், இனம், ம�ொழி ப�ோன்ற க�ோட்–பா–டுக – ளை கடந்து எ ல்லா ம னி – த – ரு க் – கும் ப�ொருந்– து – வ – த ாக இருக்–கி–றது. இ தை ப் – ப�ோ ன் று இந்த பூமி– யி ல் பிறக்– கிற ஒவ்–வ�ொரு மனி–த– னை– யு ம் பாவப் பிர– மா– ண ம் என்ற ஒன்று ஆளுகை செய்–கி–றது. இந்– த ப் பாவப் பிர– ம ா– ண ம் – த ா ன் பூ மி – யி ல் காணப்–ப–டு–கி–றது. சகல தீங்–குக்–கும் கார–ணம – ாக இருக்–கி–றது. பூமி–யிலே பிறக்–கின்ற ஒவ்–வ�ொரு ம னி – த – னு ம் இ ந் – த ப் பாவப் பிர–மா–ணத்–திற்கு அடி– மை ப்– ப ட்– ட – வ – ன ாக க ா ண ப் – ப – டு – கி – றா ன் . ஆதி– ம – னி – த ன் ஆதாம் முதல் இந்த உல–கில் கடை–சி–யாக பிறக்–கப்– ப�ோ–கிற குழந்–தைவரை – இது தலை–முறை தலை– மு–றை–யாக த�ொடர்ந்து வரு–கி–றது. அறி–வி–யல் அறி–ஞர்– கள் கரு– வி ன் ஜீவன், ஆணின் ரத்– த த்– தி ன் மூலம் தான் உரு– வா – கி– ற து என்று கூறு– கி – றார்– க ள். தாயின் ரத்– தம் கரு–வின் உடலை வளர்க்– கி – ற து என்– று ம் அவர்–கள் கரு–து–கி–றார்– கள். பாவப் பிர– ம ா– ண த்– தில் சிக்–கித் தவிக்–கும் ஒவ்–வ�ொரு மனி–த–னை– யும் இதி–லி–ருந்து விடு–த– லை–யாக்க வேண்–டு–மா– னால் பாவத்–தின் சுவடு
படி–யாத, பாவப் பிர–மா–ணத்–திற்கு அடி–மை–யா–காத ஒரு–வ–ரால்–தான் அது முடி–யும். என–வே–தான் தேவ குமா–ரன் இயேசு கன்–னி–ம–ரி–யாள் வயிற்–றில் தேவ ஆவி–யால் உற்–பத்–தி–யாகி இந்த பூமி–யில் பிறந்–தார். மனி–தனை கீழே இழுக்–கின்ற பாவப் பிர–மா–ணத்–தி–லி–ருந்து அவனை விடு–த–லை–யா–கும்–படி, பிலிப்–பி–யர் 2: 6, 7 கூறு–கி–ற–படி பர–ல�ோக தேவன் தன்–னைத் தாழ்த்தி இந்த பூமிக்கு இறங்கி வந்–தார். மனி–த–னாக பூமிக்கு வந்த குற்– ற – ம ற்ற இயேசு பாவப் பிர– ம ா– ண த்– தி – ன ால் ஆளப்– ப – டு – கி ற ஒவ்– வ �ொரு மனி– த – னை – யு ம் விடு– த – லை – ய ாக்– கு ம்– ப டி தன் குற்– ற – ம ற்ற ரத்–தத்தை இந்த பூமி–யில் சிந்–தி–னார். புவி–ஈர்ப்பு பிர–மா–ணம் வேலை செய்–கின்ற இந்த பூமி–யில் ஆகாய விமா–னம் மனி–தர்–க–ளை–யும், சரக்–கு–க–ளை–யும், ஏற்–றிக்–க�ொண்டு கீழே இருக்–கின்ற பிர–மா–ணத்–தின் இழுப்பு விசை–யை–யும் தாண்டி எவ்–வாறு மேலே பறக்–கி–றத�ோ அப்–ப–டியே ‘இயேசு கிறிஸ்து எனக்–காக இந்த பூமி–யில் பாவ–மற்–ற–வ–ராக கன்–னி–ம–ரி–யின் வயிற்–றில் பிறந்து, என்னை ஆளுகை செய்–கின்ற பாவப் பிர–மா–ணத்தை முறி–ய–டிக்க சிலு–வை–யிலே எனக்–குப் பதி–லாக தன்–னு–டைய ரத்–தத்தை சிந்தி அந்த ரத்–தத்–தி–னால் என்–னைப் பாவப் பிர–மா–ணத்–தி–லி–ருந்து விடு–த–லை–யாக்கி இருக்–கி–றார்–’’ என்று இரு–த–யத்–திலே விசு–வா–சித்து நாவி–னால் அறிக்கை செய்–கிற ஒவ்–வ�ொ–ரு–வ–ரு–டைய வாழ்–வை–யும் தேவ வல்–லமை கீழே இருக்–கின்ற பாவப் பிர–மா–ணத்தை தாண்டி சமா–தா–னம், சந்–த�ோ–ஷம், நம்–பிக்கை, செழிப்பு, சுகம், விடு–தலை ப�ோன்ற மேலான நன்–மை–யி–னால் நிறைந்த வாழ்வை பெற்–றுக்–க�ொள்–ளும்–படி கிரியை செய்–கி–றது. கிறிஸ்து இயே–சுவை நம் இரு–தய – த்–திலே ஏற்–றுக்–க�ொள்–ளும்–ப�ொ–ழுது நம் வாழ்வு சக–ல–வி–த–மான நன்–மை–யி–னா–லும் நிரம்–பும்.
- பாஸ்–டர் ஒய்.டேவிட் சால–ம�ோன்
17
ஆன்மிக மலர்
24.12.2016
. . .
உலகிறகு உபபாய இரு
ணு – ல – கி ற்கு உப்– ப ாய் இருக்– கி – ‘‘நீங்–றீர்–ககள்ள்.மண்– உப்பு உவர்ப்– ப ற்– று ப் ப�ோனால்
எதைக்–க�ொண்டு அதை உவர்ப்–புள்–ளத – ாக்க முடி– யும்? அது வெளி–யில் க�ொட்–டப்–பட்டு மனி–த–ரால் மிதி– ப – டு ம்; வேறு ஒன்– று க்– கு ம் உத– வ ாது.’’ - (மத்–தேயு 5:13) ‘‘உப்பு நல்–லது; ஆனால், அது உவர்ப்–பற்–றுப் ப�ோனால் எதைக்–க�ொண்டு அதை உவர்ப்–புள்–ள– தாக்–கு–வீர்–கள்? நீங்–கள் உப்–பின் தன்மை க�ொண்– டி–ருங்–கள். ஒரு–வ–ர�ோடு ஒரு–வர் அமை–தி–யு–டன் வாழுங்–கள்.’’ - (மாற்கு 9:50) ‘‘உப்பு நல்–லது; ஆனால், அது உவர்ப்–பற்– றுப் ப�ோனால் எதைக்–க�ொண்டு அதை உவர்ப்– புள்– ள – த ாக்க முடி– யு ம்? அது நிலத்– து க்கோ, எருக்– கு – ழி க்கோ பய– ன ற்– ற து. அது வெளியே க�ொட்–டப்–ப–டும்.’’ - (லூக் 14:34-35) ஒரு மனி–தன் ஒரு நாட்–டி–னு–டைய வளர்ச்–சிக்– கும், விடு–த–லைக்–கும் மூல–கா–ர–ண–மாக இருப்– பா–னா–னால் அவனை ‘‘நீ இந்த நாட்–டுக்கு உப்– பாய் இருக்–கி–றாய்–’’ என்று பாராட்–டு–கி–ற�ோம். இது பாராட்–டு–த–லின் உச்–சக்–கட்–டம்.
18
இயே–சு–வி–னு–டைய காலத்–தில் உப்பு மிக–வும் மதிக்–கத்–தக்க ஒரு ப�ொரு–ளாக இருந்–தது. கிரேக்– கர்–கள் உப்–பைப் புனி–தம – ான ப�ொரு–ளா–கக் கரு–தி– னர். சூரி–ய–னுக்–கும், உப்–புக்–கும் நிக–ரா–னது ஏதும் இல்லை என்–ற–னர் ர�ோமர்–கள். யூதர்–க–ளு–டைய காணிக்–கைப் ப�ொருட்–க–ளி–லும் உப்பு முத–லி–டம் பெற்–றது. உப்பு சுத்– த த்– தி ற்கு எடுத்– து க்– க ாட்– ட ாக இருந்–தது. (Salt is an example of purity): எல்–லாப் ப�ொருட்–க–ளை–யும்–விட உப்பு சுத்–த– மா–னது. ஏனெ–னில் உப்பு, கடல் நீரா–லும், சூரிய ஒளி–யா–லும் விளை–விக்–கப்–ப–டு–கி–றது. உப்பு, ப�ொருட்–க–ளைக் கெட்–டுப் ப�ோவ–தி– லி–ருந்து பாது–காக்–கி–றது: ப�ொருட்–கள் கெட்–டுப் ப�ோகா–ம–லி–ருக்க உப்பு பயன்–ப–டுத்–தப்–பட்–டது. அறி–வி–யல் வள–ராத காலத்–தில் ப�ொருட்–க–ளைப் பதப்–ப–டுத்த, கெட்–டுப் ப�ோகா–மல் பாது–காக்க உப்பு பயன்–ப–டுத்–தப்–பட்–டது. உப்பு சார–மற்று ப�ோகுமா? உவர்ப்–பற்–றுப் ப�ோகுமா? ‘‘உப்பு சார–மற்–றுப் ப�ோனது, எனவே குப்–பை– யில் க�ொட்–டி–னேன்–’’ என்று யாரா–வது ச�ொல்–லக் கேள்–விப்–பட்–டி–ருக்–கி–றீர்–களா? உப்பு வெகு நாட்–க– ளுக்கு முன்பு வாங்–கி–யது. ஈர–மாக இருக்–கி–றது,
24.12.2016 ஆன்மிக மலர்
அழுக்–க–டைந்–து–விட்–டது என்று வேண்–டு–மா–னால் உப்பை வெளியே க�ொட்–டியி – ரு – க்–கல – ாம். ஈர–மான, அழுக்–க–டைந்த உப்–பி–லும் உவர்ப்பு இருக்–கும். இயே–சுவி – ன் எடுத்–துக்–காட்–டுக – ளி – ல், உவ–மை– க– ளில் எப்–ப�ோ–தும் பாலஸ்–தீன மக்–கள் புரிந்–துக – �ொள்– ளும் வகை–யில பாலஸ்–தீன – க் கலாச்–சா–ரம் கலந்–தி– ருக்–கும். பாலஸ்–தீன நாட்–டில் ப�ொது–வாக அடுப்பு வீட்–டிற்கு வெளி–யேத – ான் அமைக்–கப்–பட்–டிரு – க்–கும். நீண்ட நேரம் உஷ்–ணம் (Heat) இருக்க வேண்–டும் என்–பத – ற்–காக, தரை ப�ோடு–வத – ற்–குமு – ன் உப்–பைத் தரை–யி–ன–டி–யில் க�ொட்டி பின்–னர் அடுப்–பைக் கட்–டு–வார்–கள். குறிப்–பிட்ட காலத்–திற்–குப் பிறகு உப்பு உஷ்–ணத்தை வைத்–துக் க�ொள்–ளாத நிலை– யில், பழைய உப்பை வெளியே எடுத்–து–விட்டு புது உப்–பைப் ப�ோடு–வார்–கள். தரை–யி–லி–ருந்து எடுக்–கப்–பட்ட பழைய உப்பு வெளியே க�ொட்–டப்– ப–டும். அது எதற்–கும் உத–வாது. எருக்–குழி – யி – ல்–கூட ப�ோட மாட்–டார்–கள். மனி–தர்–கள் நட–மாட்–டமி – ல்–லாத இடங்–க–ளில் க�ொட்–டப்–ப–டும். இன்–றைய நாட்–களி – ல் வீடு–களு – க்–கும், கட்–டிடங்–க– ளுக்–கும் மின்–சார கம்பி இணைப்பு (Electrical Wiring) க�ொடுக்–கும்–ப�ோது மின் தாக்–கு–தலை (Electrical Shock) தவிர்ப்–ப–தற்–கும், மின் அதிர்– வைத் தாங்–குவ – த – ற்–கும் (Shock resistant) உப்பை
ஒரு குழி–யில் ப�ோட்டு, அங்கே ஒரு மின் கம்பி இணைப்பு ப�ொருத்–தப்–ப–டு–கி–றது. ஒரு கிறிஸ்–த–வன் உல–கின் உப்–பாக இருக்க வேண்–டும் என்–றால் அவன் உப்–பின் தன்மை க�ொண்–டிரு – க்க வேண்–டும். உப்பு தூய்–மைய – ா–னது. எனவே, அவ–னு–டைய மனம் பரி–சுத்–த–மாக, தூய்– மை–யாக இருக்க வேண்–டும். வார்த்–தை–க–ளி–லும், செயல்–க–ளி–லும், எண்–ணங்–க–ளி–லும் பரி–சுத்–தம் இருக்க வேண்–டும்; பரி–சுத்–தம் காணப்–ப–ட–வும் வேண்–டும். உப்–பைப் ப�ோன்று பரி–சுத்–தம – ாக இருக்– கின்ற ஒரு கிறிஸ்–தவ – ன் தன்–னுடை – ய அய–லா–னை– யும், வீட்–டை–யும், நாட்–டை–யும் தூய்–மைப்–ப–டுத்த முயற்–சிப்–பான். தூய்மை உடை–ய�ோர் எல்–ல�ோரு – ம் இறை ஆட்–சி–யில் பங்கு க�ொள்–வர். உப்பு உயி–ரற்ற ப�ொருட்–க–ளைக் கெட்–டுப் ப�ோவ–தி–லி–ருந்து பாது–காப்–ப–து–ப�ோல உப்–பின் தன்–மை–யுள்ள கிறிஸ்–த–வ–னும், மக்–கள் பாவச் சேற்– றி ல் உழன்று கெட்– டு ப்– ப �ோ– வ – தி – லி – ரு ந்து தடுத்து அவர்–களை இறை வழிப்–ப–டுத்–து–வான்.
- பேரா–சி–ரி–யர் சர்–வ–த�ோர் விக்–டர்
19
ஆன்மிக மலர்
24.12.2016
பேர�ொளி காரிருளில் சுடர் விட்ட
ஈ
ரா–யிர– ம் ஆண்–டுக – ளு – க்கு முன்பு ஓர் உன்–னத நிகழ்வு யூதேயா நாட்–டி–லுள்ள பெத்–ல–கே– மில் அரங்–கே–றி–யது. பாவ இரு–ளில் பாதை மாறி பய–ணித்–துக் க�ொண்–டி–ருந்த மானு–டத்தை மீட்க இறை–வன் தன் ஒரே மகனை ‘‘ஒளி–யா–க’– ’ மண்–ணில் உதிக்–கச் செய்த அதி–சய நிகழ்வு. இதையே, ‘‘காரி–ரு–ளில் நடந்து வந்த மக்–கள் பேர�ொ– ளி – யை க் கண்– ட ார்– க ள். சாவின் நிழல் சூழ்ந்–துள்ள நாட்–டில் குடி–யி–ருப்–ப�ோர் மேல் சுடர் ஒளி உதித்–துள்–ள–து–’’ (எசா : 9-2) என்று இயே–சு– வின் பிறப்–பைப் பற்–றிய எசா–யா–வின் இறை–வாக்கு. இயே–சுவி – ல் நிறைவு பெறு–வத – ாக நற்–செய்–திய – ா–ளர் மத்–தேயு குறிப்–பி–டு–கி–றார். ‘‘இரு– ளி – லு ம் இறப்– பி ன் பிடி– யி – லு ம் இருப்– ப�ோ–ருக்கு ஒளி தர–வும், நம்–மு–டைய கால்–களை அமைதி வழி–யில் நடக்–கச் செய்–ய–வும், நம் கட–வு– ளின் பரி–வுள்–ளத்–தா–லும், இரக்–கத்–தா–லும் விண்–ணி– லி–ருந்து விடி–யல் நம்–மைத்–தேடி வந்–தது என்–கிற – ார் நற்–செய்–தி–யா–ளர் லூக்கா.’’ (லூக் 1 : 78-79) ‘நற்–செய்–திய – ா–ளர் ய�ோவா–னும் அனைத்து மனி– த–ரை–யும் ஒளிர்–விக்–கும் உண்–மை–யான ஒளி’ என இயே–சு–வைக் காண்–கி–றார். இவ்–வாறு மாச–டைந்த மனி–தம் புனி–தம் அடைய ஒளி–யான இறை–வனே நம்–மைத்–தேடி வந்த அற்–புத நிகழ்வை சாதி, மதம், இனம், நாட்டு எல்–லை–கள் என அனைத்–தை–யும் கடந்து, அனை–வ–ரும் விம–ரி–சை–யா–கக் க�ொண்– டா–டு–கின்–ற–னர், கிறிஸ்து பிறப்பு பெரு–வி–ழா–வாக. வருடா வரு–டம் வாடிக்–கைய – ாக வந்து ப�ோகும் விழா அல்ல கிறிஸ்து–மஸ். ஒளி–யின் நடுவே வான– தூ–தன் த�ோன்றி, மக்–க–ளுக்–கெல்–லாம் மாபெ–ரும் மகிழ்ச்–சி–யூட்–டும் நற்–செய்–தியை அவர்–க–ளுக்கு
20
அறி–வித்த நன்–னாள் இது. மீட்–பர் பிறந்–துள்ள செய்–தி–யைக் கேட்ட உடனே ஆயர்–கள் விரைந்து சென்று பால–கனை தரி–சித்து தங்–க–ளி–டம் இருந்த பால், வெண்–ணெய், பழங்–கள் ப�ோன்–ற–வற்றை காணிக்–கை–யா–கக் க�ொடுத்து திரும்–பி–னர். தாழ்–நி–லை–யில் இருப்–ப�ோரை உயர்த்–து–ப–வர் அவ–ரன்றோ! ஏழை–களு – க்கு இயேசு தந்த முன்–னு– ரிமை இத–னால் புல–னா–கி–றது. பசித்–தி–ருப்–ப�ோர், ஆடை–யற்–ற�ோர், ந�ோயுற்–ற�ோர், சிறைப்–பட்–ட�ோர் ப�ோன்ற புறக்–கணி – க்–கப்–பட்ட ஏழை மனி–தரி – ல்–தான் நாம் இறை– வ – னை க் காண முடி– யு ம் என்– ப தே கிறிஸ்–துமஸ் நமக்–குத் தரும் நற்–செய்–தி–யா–கும். கிறிஸ்– து மஸ் விழா– வி ல் வண்ண வண்ண அலங்–கார விளக்–கு–க–ளால் அலங்–க–ரிக்–கப்–பட்ட வித–வி–த–மான குடில்–கள், த�ோர–ணங்–கள், கிறிஸ்– துமஸ் மரங்–கள், இவற்–றின் நடுவே பட்–டாடை உடுத்–திய இயேசு பாலனை கண்–டுக – ளி – க்க விரும்– பு–கின்–ற�ோம். ஏழ்–மைக் க�ோலத்–தில் பிறந்–த–வரை ஆடம்–ப–ரக் க�ோலத்–தில் காண விழை–கின்–ற�ோம். ஆனால், இயே–சுப – ா–லன் எங்கே பிறந்–திரு – க்–கிற – ார் என்று தேட தவ–றுகி – ற�ோ – ம். ஏழை–களி – ன் குடி–சைக – – ளில், சிறை–களி – ல், அனாதை இல்–லங்–களி – ல் அவர் பிறந்–துள்–ளார் எனக் கண்–டு–ணர்ந்து அவர்–கள் உள்–ளங்–க–ளி–லும் இல்–லங்–க–ளி–லும் சற்றே ஒளி– யேற்ற முற்–ப–டு–வ�ோம்! ‘எழு, ஒளி–வீசு! ஒளி த�ோன்–றி–யுள்–ளது. ஆண்– ட–வரி – ன் மாட்சி உன் மேல் உதித்–துள்–ளது – ’, என்–னும் எசாயா இறை–வாக்–கி–ன–ரின் அழைப்பு, கிறிஸ்து பிறப்பு பெரு–விழா நம் அனை–வரு – க்–கும் விடுக்–கும் அழைப்–பா–கும்.
- எம்.எஸ்.டெய்ஸி
24.12.2016 ஆன்மிக மலர்
கிறிஸ்துமஸ்
மரம்
றிஸ்–து–மஸ் என்–ற–வு–டன் நம் நினை–விற்கு வரு– கி கின்ற ஒன்று ‘‘கிறிஸ்–து–மஸ் மரம்–’’. இயேசு பெரு–மா–னின் பிறந்த தினமே கிறிஸ்–தும – ஸ் என்–பது அனை–வ–ருக்–கும் தெரிந்த செய்தி. இந்த கிறிஸ்– து–மஸ் என்ற வார்த்–தை–யின் பின்–னணி மிக–வும் சுவா–ரஸ்–ய–மா–னது. கிறிஸ்–தும – ஸ் என்ற வார்த்தை கிறிஸ்ட் + மாஸ் என்ற இரண்டு வார்த்–தை–க–ளின் இணைப்–பில் உரு–வா–னது. கிறிஸ்து பிறந்த டிசம்–பர் 25 அன்று நடை–பெ–றும் திருப்–பலி – யி – னை (Mass) இணைத்து ‘கிறிஸ்–து–மஸ்’ ஆக மாறி–யது. ஜெர்–மன் நாட்டை சார்ந்த கிறிஸ்–தவ ப�ோத– க–ரான புனித ப�ோனி–பேஸ் (ST. BONIFACE) என்–ப–வர்–தான் ‘கிறிஸ்–து–மஸ் மரம்’ வைக்–கும் பழக்– க த்தை ஏற்– ப – டு த்– தி – ய – வ ர் என்று வர– ல ாற்– றுக் குறிப்–பு–கள் தெரி–விக்–கின்–றன. ஜெர்–மா–னிய ‘பாகான்’ இன மக்–கள் கிறிஸ்து பிறந்த மாதத்–தில் தங்–கள் வீடு–களி – ல் ‘பிர்’ அல்–லது ‘லுக்’ மரங்–களை
வைத்து அதனை அலங்–க–ரிப்–பதை வழக்–க–மாக க�ொண்–டிரு – ந்–தன – ர். பின்பு இந்த பழக்–கம் உல–கம் முழு–வ–தும் பர–வி–யது. ஜெர்–மனி – யி – ன் எல்–லைய – ரு – கி – ல் உள்ள அல்–சா– ஸில் (ALSACE) முதல் கிறிஸ்–தும – ஸ் மரம் வீட்–டில் வைக்–கப்–பட்–டிரு – க்–கிற – து. பின்–னர் பிரான்சு, ர�ோம், நார்வே என்று பல நாடு–க–ளுக்–கும் பர–வி–யது. கி.பி. 1841ல் பிரிட்–டிஷ் இள–வ–ர–சர் ஆல்–பர்ட் விண்ட்–ஸர் தன் அரண்–ம–னை–யில் கிறிஸ்–து–மஸ் மரம் வைத்து நாட்டு மக்– க – ளு க்கு கிறிஸ்– து – மஸ் செய்தி விடுத்–தார். இத–னைத் த�ொடர்ந்து இங்–கில – ாந்து முழு–வது – ம் இந்த பழக்–கம் பர–விய – து. இத– ன ைத் த�ொடர்ந்து ஜெர்– ம ா– னி – ய ர்– க ள் அமெ–ரிக்–கா–வில் குடி–யே–றிய – ப�ோ – து அங்–கும் கிறிஸ்– து–மஸ் மரம் வைக்–கும் பழக்–கம் ஏற்–பட்–டது. இன்– றும் கிறிஸ்–து–மஸ் மர–மும், கிறிஸ்–து–மஸ் பண்–டி– கை–யும் பிரிக்க முடி–யாத ஒன்–றாக மாறிவிட்–டது.
- இம்–மா–னு–வேல் இள–வேந்–தன்
21
ஆன்மிக மலர்
24.12.2016
கிறிஸதுமஸ
கி
றிஸ்–தும – ஸ் வாழ்த்து அட்–டை–களி – ல் தவ–றா–மல் இடம் பிடிக்–கும் ஒரு ப�ொருள் கிறிஸ்– து – ம ஸ் மணி (Bell). ஆலய மணியை இது நினை–வு–ப–டுத்–தி–னா–லும் கிறிஸ்–து–மஸ் மணிக்–கென்றே தனி–யாக ஒரு கதை இருக்–கி–றது. இயேசு பாலன் பிறந்த இர–வில் இடை–யர்–கள் சிலர் தங்–கள் மந்–தை– களை காவல் காத்–துக் க�ொண்–டி– ருந்–தார்–கள். அவர்–க–ளில் பார்– வை – ய ற்ற ஒரு சி று – வ – னு ம் இ ரு ந் – த ா ன் . அ ப் – ப � ோ து தேவ– தூ – த ர் வானில் த�ோன்றி இயே– சு – வி ன் பிறப்பை அறி–வித்–தார். உலகை ரட்–சிக்–கப் ப�ோகும் மீட்–பர் மாட்–டுத் த�ொழு–வத்– தில் பிறந்–தி–ருக்–கி–றார். அ வ – ரை க் க ண் டு வணங்கி வழி– ப – டு ங்– க ள் என்று அறி–வு–றுத்தி விட்டு தேவ–தூ–தர் மறைந்– தார். அவ்– வ – ள – வு – த ான், மேய்ப்– ப ர்– க – ளி – ட ையே ஒரே மகிழ்ச்சி ஆர–வா–ரம். மீட்–பரை காண்–ப–தற்– காக உடனே புறப்–பட்–டார்–கள். அவர்–க–ளு–டன்
மணி
பார்–வை–யி–ழந்த ஒரு சிறு–வ–னும் சென்–றான். ஆர்–வம் கார–ண–மாக மேய்ப்–பர்–கள் வேக–நடை ப�ோட்–ட– தால் இவன் பின்– த ங்கி விட்– டான். மீட்–பரை – க் காணப்–ப�ோ– கும் ஆவ– லி ல் அவனை மற்– ற – வ ர்– க ள் கண்டு க�ொள்– ள ா– ம ல் ப�ோய்–விட்–டார்– கள். பாவம், பாதி வழி–யில் நின்று பரி– த–வித்–தான் சிறு–வன். அப்–ப�ோது மாடு–கள் கழுத்– தி ல் அணி– யு ம் ம ணி – யி ன் ஓ சை அ வ ன் க ா தி ல் வி ழு ந் – த து . மீட்–பர் மாட்–டுத் த�ொழு–வத்–தில் பிறந்–தி–ருக்–கி–றார் என்று தேவ–தூத – ர் ச�ொன்–னது அவன் நினை–வுக்கு வந்–தது. அந்த ஓசை வந்த திசையை மன–துக்–குள் அனு–மா–னித்–த–படி மெல்ல பாதை–யைப் பிடித்து நடந்து த�ொழு–வத்–துக்கு வந்து சேர்ந்–து–விட்–டான். த�ொழு–வத்–தின் வாயி–லில் அன்னை மேரி–யின் கைகள் அவ–னது கைகளை அன்–புடன் – பிடித்–தன. பிறந்த குழந்–தையை அந்த பேதைச் சிறு–வ–னால் பார்க்க முடி–யுமா? எனவே, சிறு–வனி – ன் கைகளை பிடித்து பால–னின் முகத்–தில் வைத்து தட–விப் பார்க்–கச் ச�ொன்–னார், மேரி. பாலன் முகத்–தில் இத–மான ஒரு புன்–னகை. பாலன் இயே–சுவி – ன் பட்டு முகத்தை சிறு–வன் த�ொட்–டுப் பார்த்த மறு–க–ணம் அவ–னுக்–குப் பார்வை வந்–து–விட்–டது. பிறந்–தது முதல் கண் தெரி–யாத அந்த சிறு–வ–னுக்கு அவன் கண் திறந்–த–தும் தெரிந்த முதல் காட்–சியே தெய்– வத்–தின் காட்சி. இதை–விட ஒரு–வ–ருக்கு வேறு என்ன அதிர்ஷ்– ட ம் வேண்– டு ம்! கிறிஸ்– து – ம ஸ் காலத்–தில் மணி–களு – க்கு முக்–கிய – த்–துவ – ம் வந்–தது இப்–ப–டித்–தான். ‘ கி றி ஸ் – து – ம ஸ் பி ற ந ்த க தை – க ள் ’ புத்–த–கத்–தி–லி–ருந்து.
- A.நவீன் ர�ொட்–ரிக�ோ
22
கிறிஸ்துமஸ் மலர் பறவை அ தி – க ா – ர ப் பூ ர் – வ – ம ா ன கிறிஸ்– து – ம ஸ் மல– ர ா– க க் கரு–தப்–ப–டு–வது ப�ொய்ன் செட்– டியா மலர் ஆகும். (Poinsettia) இந்த பூவின் தாய–கம் மெக்–சிக�ோ (Mexico) நாடு. அமெ–ரிக்–கா–வில் பூந்–த�ொட்–டிக – ளி – ல் வைத்து அதிக அள–வில் வளர்க்–கப்–படு – கி – ன்–றன. பிர–கா–ச–மான நட்–சத்–திர வடி–வில் உள்ள சிவப்–பு–நிற மலர் இது. ஒரு காலத்–தில் தெற்கு மெக்– சி–க�ோ–வில் காட்டு மல–ராக இந்த ப�ொய்ன்செட்– டி யா யாரு– ட ைய கவ–னிப்–பும் இன்றி பூத்–துக் கிடந்– தது. மெக்–சிக�ோ நாட்–டுக்–கான அமெ– ரி க்– க த் தூதர் ேஜாயல் ராபர்ட் ப�ொய்ன்செட் என்–ப–வர் 1828ம் ஆண்டு இந்த பூவை கண்– டு – பி – டி த்து அதை வீட்– டு ப் பூந்– த�ொ ட்– டி – க – ளி ல் வளர்க்– கு ம் பழக்–கத்தை க�ொண்டு வந்–தார். அவ–ரது நினை–வாக இந்த மல– ருக்கு ப�ொய்ன்செட்–டியா எனப்– பெ– ய ர் சூட்– ட ப்– ப ட்– ட து. 1830ம் ஆண்டு இந்த மலர் அமெ–ரிக்–கா– வில் அறி–மு–கப்–ப–டுத்–தப்–பட்–டது. ஆல்–பர்ட் எக்கி என்–ப–வர் 1900ம் ஆண்–டுக – ளி – ல் இதை அதிக அள– வில் உற்–பத்தி செய்து த�ோட்–டக்– கலை ஆர்–வ–லர்–க–ளுக்கு விற்–கத் த�ொடங்–கி–னார். ப �ொய்ன்செ ட் – டி – ய ா – வி ல் சி வ ப் பு , ம ஞ் – சள் , ப ச ்சை , வெள்ளை, பிங்க் என்ற பல வண்– ணங்–கள் இருந்–தா–லும் சிவப்–பு– நிற ப�ொய்ன்செட்–டி–யாவே கிறிஸ்–து–மஸ் மல–ராக அங்–கீக – ரி – க்–கப்–படு – கி – ற – து. ப�ொய்ன்செட்–டியா மிக–வும் சிறி–யது. ஆனால், இதன் இலை–கள் கண்–ணைக் கவ–ரும் சிவப்பு நிறத்–தில் இருக்–கும். சரி, ப�ொய்ன்செட்–டிய – ா–வின் அறி–விய – ல் பெயர் என்ன தெரி–யுமா? ‘Euphorbia Pulcherrima’. ர�ோஜா மல–ரில் அல்–டிஃ–ப�ோலி – ய – ஸ் (Altifolius), பாட்–டர்ஸ் வீல் (Potter’s Whell) ஆகிய இன ர�ோஜாக்–களை கிறிஸ்–து–மஸ் ர�ோஜாக்–கள் என்று அழைப்–பார்–கள். றி ஸ் – து – ம ஸ் ம ல ர் ப �ொய்ன்செ ட் – டி ய ா என்–ப–து–ப�ோல கிறிஸ்–து–ம–சுக்–கென்றே ஒரு பற–வை–யும் இருக்–கிற – து. அந்த பறவை செம்–மார்பு
கி
24.12.2016 ஆன்மிக மலர் க�ொண்ட பிர�ௌன் நிற வண்–ணாத்–திக் குருவி (Red breast Robin). இயேசு பாலன் மார்–கழி திங்–கள் பனி நிறைந்த நன்–னா–ளில் பிறந்–த–வர் அல்–லவா? பாலன் பிறந்த மாட்– டு த் த�ொழு– வ த்– தி ல் அன்று இரவு கடுங்– கு–ளிர் இருந்–தது. குழந்தை ஏசு–வுக்கு குளிர் தாக்கி விடக்–கூ–டாது என்–ப–தற்–காக வளர்ப்–புத் தந்தை சூசை–யப்–பர் (ஜ�ோசப்) த�ொழு–வத்–தின் ஒரு பகு– தி–யில் கணப்பு நெருப்பை எரிய விட்– ட ார். நேரம் நள்– ளி–ரவை நெருங்கி விட்–டது. பாவம், நீண்ட தூரம் நடந்து வந்த களைப்–பா–லும், சத்–தி– ரம் தேடித்– தே டி அலைந்த களைப்–பா–லும் சூசை சற்று கண்– ண – ய ர்ந்து விட்– ட ார். கணப்பு நெருப்பை அவர் கிளறி விடா– த – த ால் அது அணை–யும் நிலைக்கு வந்–து– விட்–டது. அப்–ப�ோது பார்த்து பிர�ௌன் நிற வண்– ண ாத்– திக் குருவி ஒன்று இயேசு பாலனை தரி– சி ப்– ப – த ற்– க ாக த�ொழு–வத்–துக்–குள் வந்–தது. அங்கு பாலன் குளி–ரில் சிணுங்– கு–வ–தைப் கண்டு அதிர்ச்–சி–ய– டைந்–தது. கணப்பை சற்று கிளறி விட்– ட ால் இத– ம ான வெப்–பம் ஏற்–ப–டும் என்–பது அந்–தக் குரு–விக்கு தெரி–யும். எனவே கணப்–பின் அரு–கில் பறந்– து – ப�ோ ய் நின்று தன் சிற–கு–களை வீசி அணை–யப் ே–பான நெருப்பை மீண்–டும் பற்ற வைத்–தது. ஆகா! நீறு பூத்த நெருப்பு மீண்–டும் வீறு க�ொண்டு எழுந்–தது. மாட்–டுக்– க�ொட்–டகை – யி – ல் மீண்–டும் சுக– மான வெப்–பம் நில–வி–யது. இயேசு பாலன் முகத்–தில் இனி–ய–த�ோர் புத்–து–ணர்ச்சி. இந்த வேளை–யில் சூசை–யப்– பர் விழித்– து க்– க�ொ ண்– ட ார். கணப்பை ஒரு பறவை தன் சின்ன சிற–கால் அடித்து உயிர் பெறச் செய்–வதை – ப் பார்த்து நெகிழ்ந்து ப�ோனார். அந்த பற–வையை நெஞ்–சார வாழ்த்–தி–னார். அவ்–வ–ள–வு–தான். அவர் வாழ்த்–தி–ய–தன் பயன�ோ அல்–லது நெருப்–புக்கு மிக அரு–கில் நின்–ற–தால�ோ அந்த பற–வை–யின் நெஞ்–சுப் பகுதி அழ–கிய சிவப்பு நிறம் பெற்று விட்– ட து. அன்று முதல் அந்த வகை குரு– வி க – ளு – க்கு நெஞ்–சில் சிவப்பு நிறம் நிலைத்–துவி – ட்–டது. செம்–மார்பு பிர�ௌன் நிற வண்–ணாத்–திக் குருவி என்றே அவை அழைக்–கப்–ப–டு–கின்–றன.
- ‘கிறிஸ்–து–மஸ் பிறந்த கதை–கள்’ புத்–த–கத்–தி–லி–ருந்து: A. நவீன் ர�ொட்–ரிக�ோ
23
Supplement to Dinakaran issue 24-12-2016 Registrar of news papers for India. Regn No.30424/77 Postal Regn No. TN/CH/(C)/277/15-17 Licenced to post without prepayment of posting under licence TN / PMG (CCR) / WPP- 277/15-17
ÍL¬è CA„¬êJù£™
͆´ õL‚°
ñ¼ˆ¶õñ¬ùJ™ Gó‰îó °í‹
º¡ªð™ô£‹ 90 õò¬î ®òõ˜ èÀ‚° Ãì ͆´ õL õó£¶. º¶° á M¿‰¶ 苬ð á¡P ²Á²ÁŠð£è ïìŠð£˜èœ. Ýù£™ ͆´õL â¡Á å¼ ï£œ Ãì Üõ˜èœ ÝvðˆFK‚° ªê¡øF™¬ô. Ýù£™ Þ¡¬øò è£ô è†ìˆF™ 40 õò¬î èì‰î£«ô ͆´ õL õ‰¶ M´Aø¶. ÜF½‹ ªð‡èÀ‚° ͆´õL â¡ð¶ ÜFè Ü÷M™ àœ÷¶. RJR ñ¼ˆ¶õñ¬ùèO™ (Cˆî£& Ý»˜«õî£&»ù£Q-&ÞòŸ¬è ñ¼ˆ¶õ‹) ͆´õL‚° ð£ó‹ðKò ÞòŸ¬è ÍL¬è CA„¬ê ÜO‚èŠð´Aø¶. ° î¬ôº¬ø ÜÂðõ‹ I‚è °´‹ðˆF™ Hø‰îõ˜èOù£½‹, 5 ½ ݇´èœ ñ¼ˆ¶õ ð†ìŠð®Š¹ ð®ˆî ñ¼ˆ¶õ˜èOù£™ ñ†´«ñ CA„¬ê ÜO‚èŠð´Aø¶. Þƒ° ºöƒè£™ ͆´õL‚° è£óíñ£ù õ½Mö‰î î¬ê, î¬ê èœ
õ½×†ìŠð´Aø¶. ºöƒè£™ ͆´‚° Þ¬ìJô£ù «îŒñ£ù °Áˆªî½‹¹ (Cartilege) õ ÷ ó ª ê Œ ò Š ð ´ A ø ¶ . ͆´èÀ‚° Þ¬ì«òò£ù ð¬ê «ð£¡ø Fóõ‹ (synovial fluid) Yó£‚èŠð´Aø¶. Þîù£™ ͆´õL °íñ£Aø¶. ͆´èœ ðôŠð´ˆîð†´, æK¼ ñ£î CA„¬êJ™ º¿¬ñò£è Gó‰îóñ£è °íñ£Aø¶. Þ´Š¹ õL, 迈¶ õL, 迈¶ Þ´Š¹ ð°FJ™ ãŸð´A¡øù ®v‚ ð™x, ®v‚ è‹Šóê¡, ®v‚ ¹ªó£ô£Šv ÜÁ¬õ CA„¬êJ¡P º¿¬ñò£è °íñ£Aø¶. âƒè÷¶ RJR ñ¼ˆ¶õñ¬ùèO™ CA„¬ê â´ˆ¶‚ ªè£‡ìõ˜èÀ‚° õ£›ï£O™ e‡´‹ ͆´õL õó£¶. «ñ½‹ âƒè÷¶ CA„¬êJ™ â‰îMî ð‚è M¬÷¾èÀ‹ H¡ M¬÷¾èÀ‹ ãŸð죶. ꘂè¬ó Mò£F, Þ¼îò «è£÷£Á, Þóˆî Ü¿ˆî‹ «ð£¡ø «ï£ŒèÀ‚° ñ¼‰¶ ꣊H´ðõ˜èœ ܉î ñ¼‰¶èÀì¡
ï£ƒèœ ªè£´‚°‹ ñ¼‰¶è¬÷»‹ «ê˜ˆ¶ ðò¡ð´ˆîô£‹. âƒè÷¶ CA„¬ê‚° H¡ ñ£®Šð® ãø º®Aø¶. c‡ì Éó‹ ïì‚è º®Aø¶. Þ‰Fò¡ 죌ªô†¬ì ðò¡ð´ˆî º®Aø¶. âƒè÷¶ CA„¬êJ™ ͆´õL º¿¬ñò£è °íñ£A e‡´‹ õ£›ï£O™ õó£ñ™ Ý«ó£‚Aòñ£è ðô ô†ê‚èí‚ è£ùõ˜èœ õ£›‰¶ ð£ó£†´Aø£˜èœ. ͆´õL ðŸP èõ¬ôŠðì£b˜èœ! RJR ñ¼ˆ¶õñ¬ùèÀ‚° õ£¼ƒèœ..! ÜÁ¬õ CA„¬ê Þ¡P ÞòŸ¬è ÍL¬è CA„¬ê Íô‹ º¿¬ñò£è °í‹ ªðÁƒèœ..! «ñ½‹ MðóƒèÀ‚°:-&
âƒè÷¶ CøŠ¹ CA„¬êèœ ð‚è M¬÷¾èœ Þ™¬ô ²õ£ê «è£÷£Á ¬êù¬ê†¯v Üô˜T Ýv¶ñ£ î¬ôõL ºöƒè£™ ͆´õL ®v‚ Hó„C¬ùèœ º¶°õL àì™ ð¼ñ¡ ¬î󣌴 °ö‰¬îJ¡¬ñ «î£™ Üô˜T ªê£Kò£Cv è™ô¬ìŠ¹ Íô‹ BSMS, BAMS, BNYS, MD
«ð£¡ø ñ¼ˆ¶õ ð†ìƒèœ ªðŸø ÜÂðõ‹ õ£Œ‰î ñ¼ˆ¶õ˜è÷£™ CA„¬ê 150, ÜH¹™ô£ ꣬ô, «îõ˜ è™ò£í ñ‡ìð‹ ܼA™, rjrhospitals@gmail.com
õì‚° àvñ£¡ «ó£´ «ð£v† ÝHv ܼA™, F.ïè˜, ªê¡¬ù&17 www.rjrhospitals.com
«ð£¡: 044 - & 4006 4006,4212 4454, ªñ£¬ð™: 80568 55858
T.V.J™ 죂ì˜èœ «ð†® :
嚪õ£¼ õ£óº‹ ªêšõ£Œ 裬ô 9.30 -10.00 êQ‚Aö¬ñ 裬ô 10.00-10.30 嚪õ£¼ õ£óº‹ Fùº‹ ñ£¬ô Fƒè†Aö¬ñ 3.30 - 4.00 裬ô 9.30 - 10.00
嚪õ£¼ õ£óº‹ ªêšõ£Œ‚Aö¬ñ 裬ô 10.00 - 10.30 Fƒèœ ºî™ ªõœO õ¬ó 裬ô 9.30 - 10.00
«è£òºˆÉ˜ : 71, â¡.T.ï£ó£òíê£I ªî¼, GÎCˆî£¹É˜, 裉F¹ó‹, «ð£¡: 0422 - 4214511 ñ¶¬ó : 16, Hóvè£ôQ, 3&õ¶ ªî¼, ñ£†´ˆî£õE ðvG¬ôò‹ âFK™, «ð£¡: 0452 - 4350044 F¼„C : 49A, 5&õ¶ °Á‚° ªî¼, (VVV F«ò†ì˜ H¡¹ø‹) ªð£¡ùè˜, «ð£¡: 0431 - 4060004 «êô‹ : 12/325, H¼‰î£õ¡ ªî¼, (õê‰î‹ æ†ì™ ܼA™) ¹Fò «ð¼‰¶ G¬ôò‹ âFK™, «ð£¡: 0427 - 4556111 æŘ : 58, ªðƒèÙ˜ ªï´…꣬ô, (Üè˜õ£™ è‡ñ¼ˆ¶õñ¬ù ܼA™) «ð£¡: 04344 - 244006 ¹¶„«êK : 24, 裘ªð‡ì˜ ªî¼, (²ñƒèL è™ò£í ñ‡ìð‹ âFK™) ªï™Lˆ«î£Š¹, «ð£¡: 0413 - 4201111 F¼ŠÌ˜ : 111/72, è£ñ£†Cò‹ñ¡ «è£M™ ªî¼, ð¬öò «ð¼‰¶ G¬ôò‹ H¡¹ø‹, «ð£¡: 0421 - 4546006 F‡´‚è™ : 34/K-6, AMC «ó£´, ðvG¬ôò‹ ܼA™, «ð£¡: 0451 - 2434006 F¼ªï™«õL : 9, E-2, Fô‚ ïè˜, ñ¶¬ó «ó£´, ð¬öò «ð¼‰¶ G¬ôò‹ ܼA™, «ð£¡: 0462 - 2324006 ñ£˜ˆî£‡ì‹ : 5-81/2, «ð¡C H÷£ê£, ðvG¬ôò‹ ܼA™, «ð£¡: 04651 - 205004 °‹ð«è£í‹ : 28, ꣉F ïè˜, CRC ðv ®Š«ð£ ܼA™, (²¼F ÝvH†ì™ ܼA™), «ð£¡: 0435 - 2412006 «õÖ˜ : 11, ê£óF ïè˜, ªê¡¬ù C™‚v H¡¹ø‹, è£AîŠð†ì¬ø (¹Fò ðvG¬ôò‹), «ð£¡: 0416 - 2234006 HóF ñ£î‹ ºè£‹ ï¬ìªðÁ‹ ᘠñŸÁ‹ «îF : ñ¶¬ó&1,19, F‡´‚è™&1, F¼ŠÌ˜&2, «è£¬õ&2,17, ß«ó£´&3,17, «êô‹&3, 輘&4,18, F¼„C&4,18, «è£M™ð†®&5, ªï™¬ô&5,19, êƒèó¡«è£M™&6, ªî¡è£C&6, ï£è˜«è£M™&7,20, ñ£˜ˆî£‡ì‹&7,20, Ɉ¶‚°®&8,21, ó£ñï£î¹ó‹&8,21, 裬󂰮&9, ¹¶‚«è£†¬ì&9, ï£èŠð†®ù‹&10, ñ¡ù£˜°®&10, î…ê£×˜&11,22, ñJô£´¶¬ø&11,22, 𣇮„«êK&12,23, M¿Š¹ó‹&12, 23, 装Y¹ó‹--&14, «õÖ˜&15,24, æŘ&15,25, ªðƒèÙ˜&16,25, î˜ñ¹K&16, A¼wíAK&24.
ºè£‹ ï¬ìªðÁ‹ Þì‹ ñŸÁ‹ «ïó‹ «ð£¡ Íô‹ ªîK‰¶ ªè£œ÷ô£‹.
24