ஆனமிகம ரூ. 20 (தமிழ்நாடு, புதுச்சேரி) ரூ. 25 (மற்ற மாநிலங்களில்)
ஏப்ரல் 16-30 2018
பலன்
தினகரன் குழுமத்திலிருந்து மாதம் இருமுறை வெளியாகும் ெதய்வீக இதழ்
ஆதி சங்கரர்
பக்தி ஸ்பெஷல்
அகத்தியர் சன்மார்க்க சங்கம் துறையூர் வழங்கும் இணைப்பு
1
2
ÝùIèñ
தினகரன் குழுமத்திலிருந்து மாதம் இருமுறை வெளியாகும் தெய்வீக இதழ்
கல் பப்ளிகேஷன்ஸ் (பி) லிமிடெட்டிற்காக சென்னை-600 096, பெருங்குடி, நேரு நகர், முதல் பிரதான சாலை, பிளாட் எண்.170, எண்.10, தினகரன் அச்சகத்தில் அச்சிட்டு 229, கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004. என்ற முகவரியிலிருந்து வெளியிடுபவர் மற்றும்
ஆசிரியர்
ஆர்.எம்.ஆர்.ரமேஷ் ப�ொறுப்பாசிரியர்
பிரபுசங்கர் ஆசிரியர் குழு
கிருஷ்ணா, ந.பரணிகுமார் சீஃப் டிசைனர்
பிவி
Printed and published by R.M.R.Ramesh, on behalf of Kal Publications Pvt. Ltd. and printed at Dinakaran Press, Plot No.170, No.10, First Main Road, Nehru Nagar, Perungudi, Chennai-600 096 and published at 229, Kutchery Road, Mylapore, Chennai-600 004. Editor: R.M.R.Ramesh RNI Regn. No. TNTAM/2012/53345 வாசகர்கள் தங்கள் ஆல�ோசனைகள், விமர்சனங்கள், படைப்புகள், புகைப்படங்கள், ஓவியங்கள் அனைத்தையும் அனுப்ப வேண்டிய ஆசிரியர் பிரிவு முகவரி:
ஆன்மிகம் பலன்
229, கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004. த�ொலைபேசி: 044-4220 9191 மின்னஞ்சல்: palanmagazine@gmail.com விளம்பரங்களுக்கு: மு.நடேசன்
ப�ொது மேலாளர் (விளம்பரம்) ம�ொபைல்: 98409 51122 த�ொலைபேசி: 4467 6767 Extn 13234. மின்னஞ்சல்: advts@kungumam.co.in
4
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
வணக்கம்
நலந்தானே!
கடவுள் அருளால்
களைகளைக் களைவ�ோம்!
வ
ய–லில் பயி–ரி–டு–வ–தில் ஒரு முக்–கி–ய–மான அங்–கம் - களை பிடுங்–கு–வது. பயிர் ஒரு கட்–டத்–துக்கு மேல் வளர ஆரம்–பிக்–கும்–ப�ோது அந்த வளர்ச்–சி–யைத் தடுப்–பவை இந்–தக் களை– கள். வயல் பயிர் என்–றில்–லா–மல் த�ோட்–டங்–களி – ல் நற்–ப–யன்–களை அளிக்–கக்–கூ–டிய செடி, க�ொடி, மரங்–கள – டி – யி – லு – ம் த�ோன்–றக்–கூடி – ய – வை களை–கள். இந்–தக் களை–கள் எப்–படி முளைக்–கின்–றன, எந்த ஆதா–ரத்–தில் வளர்–கின்–றன என்–பது ஆச்–ச– ரி–யம்–தான். விதை, நாற்று, உரம், நீர்ப் பாய்ச்–சு– தல் என்று அடுத்–த–டுத்த கட்–டங்–க–ளில் பயி–ரின் அபி– ரி – மி – த – ம ான, ஆர�ோக்– கி – ய – ம ான வளர்ச்– சிக்– கு ப் பாடு– ப – டு ம்– ப�ோ து, எங்– கி – ரு ந்து வந்து முளைக்–கின்–றன இந்–தக் களை–கள்? அதே– ச – ம – ய ம், நற்– ப – யி ர் த�ொகு– தி – யை – வி ட இந்தக் களை–க–ளின் எண்–ணிக்கை ச�ொற்–ப–மாக இருப்–ப–தால் எளி–தா–கக் களைந்–துத் தூர எறிந்து– விட முடி–கி–றது, பயி–ரைக் காக்க முடி–கி–றது. நம் வாழ்க்–கையு – ம் அப்–படி – த்–தான். நல்–லெண்– ணங்– க ள், நல்ல பேச்சு, நற்– ச ெய்கை இவை– யெல்–லா–வற்–றை–யும் மீறி, தீய எண்–ணம் எப்–படி நமக்–குள் புகுந்–துவி – டு – கி – ற – து? நாம் எப்–படி அனு–ம– தித்–த�ோம்? ஆனால் பயி–ரைக் காப்–ப–து–ப�ோல, பல சந்–தர்ப்–பங்–களி – ல், நம் நல் மன–தைக் காத்–துக்– க�ொள்ள முடி–யா–மல் ப�ோய்–வி–டு–கி–றதே, ஏன்? மன– சு க்– கு ள்களை த�ோன்– று ம்– ப�ோதே அதை அடை–யா–ளம் கண்–டுக�ொ – ண்டு அதனை உடனே வேர–றுக்க முடி–ய–வில்–லையே, நம்–மால், ஏன்? களை–யிட – மி – ரு – ந்து பயி–ரைக் காக்–கவே – ண்–டும் என்ற உத்– வே – க ம், தீய எண்– ண ங்– க – ளி – லி – ரு ந்து நல்–ம–ன–தைக் காக்–க–வேண்–டும் என்று த�ோன்றா– தது–தான் கார–ணம். நம்–மு–டைய திசை மாறிய ஆர்– வ ம், நமக்கு ஒன்– று ம் நேர்ந்– து – வி – ட ாது என்ற அதீத நம்–பிக்கை, நம்மை அறி–வு–றுத்–தும் நல்– ல – வ ர்– க – ள ைப் புறக்– க – ணி ப்– ப து முத– ல ான பல–வீ–னங்–க–ளால்–தான் இந்–தக் களை–கள் அதிக உரம் பெறு–கின்–றன?. சரி, அவற்–றைக் களை–வது எப்–படி, மீண்டு வரு–வது எப்–படி? இறை–ய–ருள் என்ற ஒளி புகுந்–தால், களை என்ற இருள் மறை–யும். எந்த கட்–டத்–திலு – ம், எந்த வய–தி–லும் இறை–வனை முழு–மை–யாக நம்–பு–வது, அவர் அருளை யாசிப்–பது என்ற ஆன்–மி–கப் பயிற்–சிய – ால் களை–கள் பட்–டுப்–ப�ோகு – ம். நற்–பயி – ர் செழித்து வள–ரும். இப்–படி முயற்–சித்–த–வர்–கள் மகிழ்ச்–சி–ய–டை–கி–றார்–கள்.
(ªð£ÁŠ-ð£-C-K-ò˜)
முத்–தா–லங்–கு–றிச்சி காம–ராசு பர–ம–கு–மார்.
திக்கெல்லாம் நலம் அருளும்
திருநெல்வேலி
நெல்லையப்பர்
நெ
நெல்லையப்பர் க�ோவில் க�ோபுரம்
ல்–லை–யப்–பர் க�ோவில் சிறப்பு வாய்ந்த சந்–ந–தி–களை தன்–ன–கத்தே க�ொண்ட தன்– னி–கரற்ற க�ோயி–லா–கும். இத�ோ அந்த ஒப்–பு–யர்–வற்ற, அற்–பு–த–மான சந்–நிதி–கள்: மூல–ம–கா–லிங்க சந்–நதி, மார்–பில் சிவ–லிங்–கம் தரித்த க�ோவிந்–தர் சந்–நதி, குபே–ர–லிங்க சந்–நதி, சன–காதி முனி–வர்–க–ளு–டன் அகத்–தி–யர், கபி–லர் ஆகி–ய�ோர் அமர்ந்–தி–ருக்க அவர்–க–ளுக்கு ஞானம் அரு–ளும் ஞானா–னந்த தட்–ச–ணா–மூர்த்தி சந்–நதி. 120 ஆண்–டு–கள் வாழ்ந்த அமா–வாசை பர–தேசி என்–னும் சித்–த–ரால் வழி–ப–டப்–பட்ட, எங்–கி–ருந்து பார்த்–தா–லும் நேரடி முக தரி–ச–னம் காட்–டும் ஆறு–முக நயி–னார் சந்–நதி, கு ரு த் – த – ல – ம ா ம் தி ரு ச் – செந் – தூ – ரு க் கு இ ணை – ய ாக கா ல் ம ாற் றி அ ம ர் ந் து , சின்–முத்–தி–ரை–யு–டன் வள்ளி, தெய்–வா–னைக்கு ஞானம் வழங்–கும் குரு–மு–ரு–கன் சந்–நதி, காய்ச்–சல் முத–லான ந�ோய்–களை குணப்–படு – த்–தும் மூன்று முகம், மூன்று கால்–கள், மூன்று கரங்–கள் க�ொண்ட சுர–தே–வர் சந்–நதி, குழந்– தை ப்– பே று அரு– ளு ம் பிள்– ள ைத்– த�ொண் டு பாதை– யு – ட ன் கூடிய ப�ொள்– ளா ப் –பிள்–ளை–யார் சந்–நதி, மகி–ஷா–சு–ர–மர்த்–தினி, மஞ்–சன வடி–வம்–மன் (பண்–டா–சுர மர்த்–தினி) சந்நதி, ப�ொற்–றா–ம–ரைக் கரை–யி–லுள்ள சரஸ்–வதி அம்–மன் சந்–நதி, தாரு–கா–வ–னத்து முனி–வர்–க–ளின் செருக்கை அடக்–கிய கீர்த்–தி–யு–டைய கங்–கா–ள–நா–த–ரின் பிச்–சா–டன மூர்த்தி க�ோலம்.
நெல்–லை–யப்–பர் க�ோவில் கும்–பா–பி–ஷே–கம் ஏப்–ரல் 27 அன்று நடை–பெ–று–கி–றது
இ
மன்–னர்–க–ளின் கைங்–கர்–யங்–கள்
த்–தி–ருக்–க�ோ–யி–லில் ஐம்–ப–துக்–கும் மேற்– பட்ட கல்–வெட்–டுகள் உள்–ளன. இவற்– றில் பல மிக–வும் பழ–மை–யா–னவை. அவை வட்–டெ–ழுத்து, கிரந்–தம், தமிழ், கன்–ன–டம் மற்–றும் தெலுங்கு ம�ொழி–க–ளில் ப�ொறித்து வைக்–கப்–பட்–டுள்–ளன. இவற்–றில் பழ–மைய – ா– னது, ச�ோழன் தலை–க�ொண்ட வீர–பாண்– டி–யன் (கி.பி. 946 - 966) என்ற பாண்–டிய மன்–ன–னின் இரண்–டாம் ஆட்சி ஆண்டு பற்–றிய கல்–வெட்டு ஆகும். முத–லாம் ராஜேந்–திர – ன் (கி.பி.1012 - 1044), முத–லாம் குல�ோத்–துங்–கன் (கி.பி.1070 - 1120) ப�ோன்ற ச�ோழ மன்–னர்–களு – ம், இரண்–டாம் சடை–யவ – ர்–மன் குல–சேக – ர – ன் (கி.பி. 1190 - 1267) என்–கிற பாண்–டிய மன்–னரு – ம், சுந்–தர – ப – ாண்– டி–யன் (கி.பி. 1216 - 1244), விக்–கி–ரம பாண்–டி– யன் (கி.பி. 1250 - 1276) வீர–ச�ோ–மேஸ்–வ–ரன் (கி.பி. 1238 - 1258), இரண்–டாம் மாற–வர்–மன் சுந்–தர – ப – ாண்–டிய – ன் (கி.பி.1251), இரண்–டாம் சடை–யவ – ர்–மன் வீர–பாண்–டிய – ன் (கி.பி. 1258 - 1265), முத–லாம் மாற–வர்–மன் குல–சே–க– ரன் (கி.பி. 1258 - 1308) ஆகி–ய�ோ–ரு–டைய
6
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
கல்–வெட்–டுக – ள் இக்–க�ோ–யிலி – ன் பழ–மையை – – யும் பெரு–மை–யை–யும் பறை–சாற்–று–கின்–றன. இக்– க �ோ– யி – லு க்கு திருச்– சு ற்று மதில் எழுப்–பிய – து முத–லாம் மாற–வர்–மன் குல–சேக – – ரன். ‘முந்–திக – �ோட்டு வீரம் அழ–கிய பாண்–டிய தேவன்’ என்–ப–வர் இக்–க�ோ–யி–லில் மிக–வும் விசே–ஷ–மான ப�ொள்–ளாப் பிள்–ளை–யார் சந்– ந தியை உரு– வ ாக்– கி – ய – வ ர். பராக்– கி – ர ம பாண்– டி – ய ன், வேணு– வ – ன – ந ா– த ர் எனும் பெயர் இடம்–பெற்ற முதல் கல்–வெட்டை உரு–வாக்–கி–ய–வர். வீர–சங்–கிலி மார்த்–தண்–ட– வர்–மன் என்–ப–வர் கி.பி. 1546 ம் ஆண்டு இசைத்–தூண் மண்–ட–பத்–தினை உரு–வாக்–கி– னார். இத்–த–கைய த�ொன்மை வாய்ந்–தது, நெல்–லை–யப்–பர் ஆல–யம்.
தி
புரா–ணங்–கள் ச�ொல்–வது என்ன?
ரு–நெல்–வேலி தலம் மிக–வும் விசே–ஷ–மா– னது. அம்மை, தான் படைத்த உல–கத்– தைக் காத்–தரு – ளு – ம் ப�ொருட்டு இறை–வனை வேண்–டித் தவம் இயற்–றி–னாள். அதன்–படி இறை–வன் காட்சி கண்டு, அவ–ரது அருளை உல–க–ம–னைத்–தும் பெறும்–ப–டிச் செய்–தது இந்–தத் தலத்–தில்–தான்.
இதற்– காக அம்– மை – ய ார் கயி– லா ய மலை– யி – லி – ரு ந்து நெல்லை மாந– கரை அடைந்து, முப்– ப த்– தி – ர ண்டு அறங்– கள ை வளர்த்து, கம்பை நதி–யின் அரு–கில் தவ– மி–ருந்து, நெல்–லை–யப்–பரை தரி–சித்–தாள். இத்–தலத் – தி – ல்–தான்–அகத் – தி – ய – ர், சிவ-சக்–தியி – ன் திரு–ம–ணக்–காட்–சியை கண்டு பேரு–வகை க�ொண்–டார். இத்–தகை – ய புராண சிறப்–புக – ள் க�ொண்ட இக்–க�ோ–யில், நெல்லை மாநக–ரில், மேற்கு திசை–யி–லி–ருந்து கம்–பா–நதி உள்ளே நுழை–யுமி – டத் – தி – ல் அமைந்த சிவன் க�ோயில் எனப் ப�ோற்–றப்–ப–டு–கி–றது. வேத–சர்மா எனும் அந்–த–ணர், சிவ–னுக்– குப் படைக்க ஊர் ஊரா–கச் சென்று சேக– ரித்த நெல்–ம–ணி–களை தம் இல்–லத்–த–ருகே தரை–யில் உலர்த்–தி–யி–ருந்–தார். அப்–ப�ோது எதிர்–பா–ரா–தவ – கை – யி – ல் பெரு–மழை பெய்–தது. அந்த மழை–யில் நெல்–ம–ணி–கள் அடித்து சென்–று–வி–டும�ோ, இறை–வ–னுக்கு நிவே–த– னம் படைக்க இய–லாத�ோ என வருந்தி, அந்த இறை–வ–னையே வேண்டி நின்–றார் வேத–சர்மா. அவ–ரு–டைய பக்–திக்கு உளங்–க– னிந்த ஈசன், மழை–நீர் அந்த நெல்லை அடித்– துக்–க�ொண்டு ப�ோய்–வி–டா–த–படி, அந்–தப் பகு–தி–யைச் சுற்–றி–லும் வேலி அமைத்–தார். இவ்–வாறு வேலி–யாக நின்று காத்–தமை – ய – ால் ‘நெல்–வேலி நாதன்’ எனப்–பெய – ர் பெற்–றார்.
நெல்லையப்பர் இத்–திரு – வி – ள – ை–யா–டல் நடை–பெற்ற இத்–தலத் – – திற்–கும் திரு+நெல்+வேலி என்–னும் பெயர் வந்–தது. நான்–ம – றை – க– ளும், சிவ– பெ– ரு– ம ா– னுக்கு
அம்பிகைக்கு தீபாராதனை நிழல் தரும் மரங்–களாக – இருக்க வரம் வேண்– டின. அதன்–படி அவை, இந்த ஆல–யப் பகு–தி– யில் மூங்–கிலாய் – துளிர்த்து ஓங்கி வளர்ந்–தன. இறை– வ ன் அவற்– றி – ன – டி – யி ல் லிங்– க – ம ாய் அமர்ந்–தி–ருந்–தான். இவ்–வாறு பல்–லாண்டு கால–மாய் அங்கே வீற்–றி–ருந்த பெரு–மான், தான் வெளி–வர, அனை–வ–ருக்–கும் அற்–பு– தங்–கள் அருள ஒரு திரு–வி–ளை–யா–ட–லைப் புரிந்–தார். இந்த மூங்–கில் காட்–டி–னூடே தின–மும் அரண்–ம–னைக்கு பாற்–கு–டம் சுமந்து சென்– றான் இரா–மக்–க�ோன். அவன் இந்த இடத்– தினை கடக்–கும் மூங்–கில் முளை–யால் அவன் காலை இட–ற–வைத்து, அத–னால் அவன் தடு–மாற, பாற்–கு–டம் கவிழ்ந்து, பாலைத் தன்–மேல் அபி–ஷேக – ம – ா–கப் ப�ொழி–யச் செய்– தார். ஒரு– ந ா– ளல்ல , இரண்டு நாளல்ல, த�ொடர்ந்து பல நாட்–கள் இவ்–வாறு பாற்– கு–டம் கவிழ்–வதைக் – கண்டு க�ோப–முற்ற இரா– மக்–க�ோன், க�ோடா–ரி–யால் அந்த மூங்–கில் முளையை வெட்ட, உடனே அங்–கி–ருந்து ரத்–தம் பீறிட்–டது. அதிர்ந்து ப�ோன அவன் அரண்–ம–னைக்–குச் சென்று அர–ச–னி–டம் தக–வல் கூற, மன்–னன் ராம–பாண்–டிய – ன் சம்– பவ இடத்–திற்கு வர, அங்கே சிவ–பெரு – ம – ான் லிங்–க–மாக த�ோன்–றி–னார். அதைக் கண்டு பக்– தி – ய ால் பர– வ – ச ப்– ப ட்– டா ன் மன்– ன ன். உடனே அவ– ரு க்கு அங்– க ேயே க�ோவில் உரு–வாக்க ஆவன செய்–தான். வேணு (மூங்– கில்)வனத்–தில் கிடைத்–த–தால் இறை–வன் வேணு–வன – ந – ா–தர் என அழைக்–கப்–பட்–டார். இவ்–வாறு இறை–வனை லிங்–கரூ – ப – ம – ாக முழு– மை–யாக தரி–சித்து அவ–ருக்கு உகந்–த–த�ோர் ஆல– ய – மு ம் நிர்– ம ா– ணி த்– த – தா ல், மன்– ன ன் ராம–பாண்–டி–யன், ‘முழு–தும் கண்ட ராம– பாண்–டி–யன்’ என பாராட்–டப்–பெற்–றான்.
8
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
ஸ்
வே–தக – ேது என்ற அர–சன் நெல்–லை–யம்–ப– தியை ஆண்டு வந்–தான். நெல்–லை–யப்– பர் மீது ஆழ்ந்த பக்தி க�ொண்ட அவன், அனு–தி–ன–மும் நெல்–லை–யப்–ப–ரைப் பூஜித்து வந்– தா ன். வாரிசு இல்– லாத அவ– னு க்கு அந்– தி – ம க்– – கா – ல ம் நெருங்– கி – ய து. அதை உணர்ந்த மன்–னன் ஆல–யத்–திலே அமர்ந்து சிவ–பூஜை செய்து க�ொண்–டி–ருந்–தான். அப்– ப�ோது காலன் அர–சனை ஆட்–க�ொள்ள பாசக்–க–யிறை வீசி–னான். மன்–னன் இறை– வனே தஞ்–சம் என்–ப–தாக, அந்த சிவ–லிங்– கத்தை அணைத்–துக்–க�ொள்ள, பாசக்–கயி – று, அர–ச–ன�ோடு இறை–வன் மீதும் விழுந்–தது. உடனே வெகுண்டு கால–னைக் காலால் உதைத்– தா ர் இறை– வ ன். அத�ோடு அர– ச – னி–டம், ‘மனம் வருந்–தாதே, நீ எப்–ப�ோது விரும்–பு–கி–றாய�ோ அப்–ப�ோது இவ்–வு–ல–கம் துறந்து கயி–லா–யத்–தில் என்னை அடை–ய– லாம்,’ என்று அருள்–பா–லித்–தார். எனவே இந்த இறை–வனை வணங்–குவ� – ோ–ருக்கு முக்தி நிச்–ச–யம்.
இ
எத்–த–னைப் பெயர்–கள்!
ங்–குள்ள இறை–வன், சுவாமி நெல்–லை– யப்–பர், இறைவி காந்–தி–மதி அம்–மன். ப�ொற்–றா–மரைக் – குளம் (சுவர்–ணபு – ஷ்–கர – ணி), கரி–உரு – ம – ாறி தீர்த்–தம், வெளித் தெப்–பக்–குள – ம் (சந்–திர – பு – ஷ்–கர – ணி) ஆகி–யன இக்–க�ோ–யிலி – ன் தீர்த்–தங்–க–ளா–கும். தல–வி–ருட்–சம், மூங்–கில். இங்–குள்ள இசைக்–க–ருவி, சாரங்கி ஆகும். இத்–திரு – த்–தலத் – தி – ற்–கான புரா–ணப் பெயர்– கள் அனைத்–துமே சிறப்பு பெற்–றவை. இவன் அம்– மை – ய� ோடு இங்கு வந்து உகந்து வீற்–றி–ருப்–ப–தால் ‘பேர்–அண்–டம்’. ஊழிக்–கால முடி–வில் எல்–லாம் அழிந்–தா– லும் இத்–தல – ம் மட்–டும் அழி–யாது என்–பதா – ல், ‘அன–வ–ர–தம்’.
க�ோவில் பிராகாரத்தில் விளக்கு பூஜை ஐந்–தெழு – த்து ஓசை எங்–கும் நிறைந்–திரு – ப்–ப– தா–லும், மேலான நற்–கதி அருள்–வ–தா–லும் ‘தென்–காஞ்சி.’ அம்– பி கை தவம் செய்– து ம், சிவத்தை பூஜித்–தும், இறை–வனை மண–முடி – த்–ததா – லு – ம், ‘சிவ–பு–ரம்’. பிரம்மா, விஷ்ணு, ருத்–ரர் மூவ–ரும் இங்கு வந்து வணங்கி மகிழ்–வ–தால் ‘திரு–மூர்த்–தி– பு–ரம்’. இந்–தி–ர–னின் யானை–யான ஐரா–வ–தம் யானை வந்து வணங்–கு–வ–தால், ‘இப–பு–ரி’. திரு–மால் ஆமை வடி–வத்–தில் இங்கு சிவ– பூஜை செய்–த–தால் ‘கச்–ச–பா–ல–யம்’. பி ர ம் – ம ன் தி ன – மு ம் சி வ – பூ ஜை
இயற்–று–வ–தால், ‘பிரம்–ம–பு–ரம்’. மேலா ன த ர் – ம ங் – க ள் த�ொட ர் ந் து நடை– பெற் – று க் க�ொண்– டி – ரு ப்– ப – தா ல், ‘தர–ணி–சா–ரம்’. பிரம்– ம – னு க்கு விஷ்ணு இங்கு அருள் புரிந்–த–தால் ‘விண்–டு–த–லம்’. இறை– வ னை வேண்டி, தவ– மி – ரு ந்த காமாட்சி அரு–ளுவ – தா – ல், ‘காம–க�ோட்–டம்’. சகல சித்–திக – ள – ை–யும் அளிக்–கவ – ல்ல தலம் என்–ப–தால் ‘சித்–தித் தலம்’. தவிர வேணு–வ–னம், நெல்–லூர், சாலி– வேலி, சாலி–வாடி, சாலி–ந–கர், தாரு–கா–வ– னம், கீழ–வெம்பு நாட்டு குல–சே–கர சதுர்– வேதி மங்–க–லம் என்–றெல்–லா–மும் இத்–த–லம்
பிராகாரத் தூண்கள் சிறப்–பிக்–கப்–ப–டு–கி–றது.
இ
மாதாந்–திர வழி–பா–டு–கள்
த்–திரு – க்–க�ோ–யிலி – ல் பன்–னிர – ண்டு மாதங்–க– ளும் திரு–விழ – ாக்–கள் நடை–பெறு – கி – ன்–றன. சித்–திரை மாதம் வசந்த மக�ோற்–ச–வம், பதி–ன�ொறு தினங்–கள்; வைகாசி மாதம் விசா– கத் திரு–நாள்; ஆனி மாதம் பிரம்–ம�ோற்–சவ – ம், ஆனி பெருந்–தேர்த் திரு–விழா, பத்து தினங்– கள் (இத்–தேர்த்–தி–ரு–வி–ழா–வைக் காண பல மாநி–லங்–க–ளி–லி–ருந்–தும், பிற நாடு–க–ளி–லி–ருந்– தும் பக்–தர்–கள் வந்து கூடு–வார்–கள். நான்கு ரத–வீ–தி–க–ளில் தேர் மெல்ல அசைந்–து–வ–ரும் காட்சியைக் கண்டு அவர்–கள் பர–வச – ம – டை – – வது வழக்–கம்); ஆடி–மா–தம் பூரத்–தி–ரு–நாள் பத்து தினங்– க ள்; ஆவணி மாதம் மூலத் திரு–நாள் பதி–ன�ொரு தினங்–கள்; புரட்–டாசி மாதம் நவ–ராத்–திரி விழா, லட்–சார்ச்–சனை – யு – – டன், பதி–னைந்து தினங்–கள்; ஐப்–பசி மாதம் திருக்–கல்–யா–ணம் உற்–சவ – ம் 15 நாட்கள்;கார்த்– திகை மாதம் கார்த்–திகை தீப திரு–விழ – ா–வும், ச�ோம–வா–ரத் திரு–விழ – ா–வும்; மார்–கழி மாதம் பத்து தினங்–கள் திரு–வா–திரை விழா; தை மாதம் பத்து தினங்–கள் திரு–வா–திரை திரு– விழா; மாசி மாதம் மகா–சி–வ–ராத்–திரி திரு– விழா; பங்–குனி மாதம் உத்–தி–ரத் திரு–நாள் 10 தினங்–கள்.
க�ோ
நித்–திய பூஜை
யி– லி ல் அம்– ம ன் சந்– ந தி– யி ல் முதல் பூஜை– யு ம், அதன் பிறகு சுவாமி சந்– ந – தி – யி ல் மறு பூஜை– யு ம் நடை– பெ – று ம். அம்–மன் சந்–நதி–யில் திரு–வ–னந்–தல் காலை 6 மணிக்–கும், விளா பூஜை காலை 7 மணிக்– கும், சிறு–கா–ல–சந்தி பூஜை காலை 8 மணிக்– கும், கால–சந்தி பூஜை காலை 9 மணிக்–கும், உச்–சி–கால பூஜை பகல் 12.30 மணிக்–கும், சாய–ரட்சை பூஜை மாலை 5.30 மணிக்–கும், அர்த்–த–சாம பூஜை இரவு 8.15க்கும் நடை– பெ–று–கின்–றன. சுவாமி சந்–நதி–யில் அம்–மன்
10
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
சந்–நதி – யி – ல் பூஜை நடந்து, அரை மணி–நேர – ம் கழித்து 7 கால பூஜை–க–ளும் நடை–பெ–றும். நெல்–லை–யப்–பர் ஆல–யத்–தில் ச�ொர்க்க தீபா–ரா–தனை இரவு- 8.40 மணிக்–கும், பைர– வர் பூஜை இரவு 9.30 மணிக்–கும், பள்–ளிய – றை பூஜை இரவு 9 மணிக்–கும் மிகச்–சி–றப்–பாக நடை–பெ–று–கின்–றன.
த
கலைச்–சி–றப்பு
மி–ழ–கத்–தின் பெருங்–க�ோ–வில்–க–ளில் ஒன்– றாக நெல்–லை–யப்–பர் க�ோவில் விளங்–குகி – – றது. இத்–திரு – க்–க�ோ–விலை, ‘சிற்–பக் கலை–யின் சிக–ரம்’ என்றே ப�ோற்–ற–லாம். 5 க�ோபு–ரங்–க– ள�ோடு விளங்–கு–கி–றது இந்த பிர–மாண்–டம். நெல்லை நக–ரத்–தின் நடு–வில் 850 அடி நீள– மும் 756 அடி அக–ல–மும் க�ொண்ட பரந்த பகு–திய – ா–கத் திகழ்–கிற – து க�ோவில். இறை–வன் சந்–நதி க�ோபு–ரத்தை விட இறைவி சந்–நதி க�ோபு–ரம் அழகு வாய்ந்–தது. க�ோவி–லுக்–குள் இருக்–கும் ப�ொற்–றா–மரை தீர்த்–தக் கரை–யில் நின்–று–க�ொண்டு இறைவி க�ோபு–ரத்–தைப் பார்த்–தால் அதன் கம்–பீ–ரம் நன்–றா–கப் புரி– யும். இந்த தீர்த்–தத்–தில் இறை–வன் நீர் வடி–வ– மா– க – வு ம், பிரம்– ம ன் ப�ொன்– ம – ல – ர ா– க – வு ம் பூத்–துள்–ளதாக பக்–தர்–கள் கரு–து–கின்–ற–னர். நாயக்–கர் கால சிற்–பங்–கள் மகா–மண்–ட– பத்– தி ல் அமைந்– து ள்– ள ன. வீர– ப த்– தி – ர ன், அர்–ஜு–னன், பகடை ராஜா முத–லி–ய�ோர் வாயிலை ஒட்டி நெடி–துய – ர்ந்து பக்–தர்–களை வர–வேற்–கி–றார்–கள். வீரத்–திற்கு எடுத்–துக்– காட்–டாக வீர–பத்–தி–ரன் சிலை அமைந்–தி– ருக்–கிற – து. பெண்–மைக்கு எடுத்–துக்–காட்–டாக குழந்– தையை ஏந்– தி – ய – ப டி தாய�ொ– ரு த்தி ஒரு தூணை அலங்–க–ரிக்–கி–றாள். மேலும் சேவல் சண்டை, பிரா–கார விதா–னத்–தில் செதுக்–கப்–பட்–டுள்ள 12 ராசி–களி – ன் சக்–கர – ம் என அனைத்–துமே பிர–மிக்–கச் செய்–கின்– றன. தூண்–க–ளில் செதுக்–கப்–பட்–டுள்ள ரதி, மன்–ம–தன் சிற்–பங்–கள் நம்மை நெகிழ வைக்– கின்– ற ன. தாமி– ர – ச – பை – யி ல் இறை– வ – னி ன்
வீரபத்ரன், பகடைராஜா சிற்பங்கள் திரு–ந–ட–னத்தை தேவர்–கள் தரி–சிக்–கும் மரச் சிற்–பங்–கள் மெய்–சி–லிர்க்க வைக்–கின்–றன. சுவாமி சந்–ந–தி–யின் மேல் பக்–க–முள்ள சந்– ந தி– யி ல் ஆறு– மு – க ப்– பெ – ரு – ம ான் மயில்– மேல் அமர்ந்–திரு – க்–கிற – ார். ம�ொத்–தமு – ம் ஒரே
கல்– லி ல் ஆன சிலை என்– ப து பிர– மி க்– க – வைக்–கும் தக–வல். ஆறு–தி–ரு–மு–கங்–க–ளை–யும் வலம் வந்து ஒவ்–வ�ொன்–றாக தரி–சிக்–க–லாம். எந்த திசை–யி–லி–ருந்து பார்த்–தா–லும் அவர் முகத்தை தரி– சி க்க முடி– வ து நெஞ்– சி ற்கு
Estd : 1955 www.namagiritravels.com p: Email : srinamagiritravel@gmail.com
NT S NTS
Founder : K.E. NAMPILLAI. Organiser : N. KULASEKARAN
º>] ÂV‚Ô^ ∑uÆÈV ¸>È∫Ô^ ÿ>VÁÔ 07.05.18 5 ∂Õ>\V[ s\V™ ∑uÆÈV ÿƒ[Á™loÚÕm (s\V™D) Rs.25000 14.5.18 4 \ÁÈÂV‚| ]ÀBº>ƒ∫Ô^, zÚkVRÏ, ]Ï√´©A √V_¸ Ô[MBVz\ˆ, ]ÚflEloÚÕm Rs.5575
÷´° A≈©√|>_. Á«ÿ¶¬ ºk[ >∫zD ∂Á≈ kƒ], º√V¤™D c^√¶
19.05.18 11 8.06.18 8 17.06.18 7
ÿƒ©¶D√Ï
25.06.18 6 20.7.18 & 11 22.8.18 …ÁÈ 12
ÿƒ[Á™-ȬºÔV™V-ÿƒ[Á™ s\V™D ÁÂtƒV´ıBD, ∂ºBV›BV, Rs.40000 º√V¬´V, ºÂ√V^, x¬]ÂV› (By Land Crusiser) Ô‚¶D c^√¶ Â√Ú¬z ÿƒ[Á™loÚÕm ∂ÈÔV√V›, ÔVE, ÔBV ÷´l_ JÈD Rs.7500 BVμ√VD, ÔıΩ, Okº´oBV, Ô]ÏÔV\D, ]Ú¬ºÔy¸k´D, Rs.40000 ]ˆºÔV\ÁÈ, ÿÔVøDA, (E≈Õ> >∫zD kƒ], Áƒk c°) ]ÚflEloÚÕm E∫Ô©ØÏ, \ºÈEBV, ]ÚflE s\V™D JÈD Rs.65000 ]ÚflEloÚÕm E∫Ô©ØÏ, \ºÈEBV, ]ÚflE s\V™D JÈD ÁÔÈVi, \V™ƒº´VkÏ BV›]Á´ ºÂ√V^Ôfi-Ȭº™V ka √fiƒmkV´ÁÔ, ÿ¤F©ØÏ, AiÔÏ c^π‚¶ BV›]Á´ Rs.14575
Special Care for Senior Citizens. All Programmes Limited Seats only z§©A : ]ÚkıV\ÁÈ, ]Ú©ØÏ, ]ı|¬Ô_, º>M, ºkŸÏ, √VıΩflºƒˆ √z]Ô”¬z ∞ÿ¤ı|Ô^ º>Ák
ÂV\˛ˆ Ω´Vÿk_ ƒÏT¸
(Regd)
No.34-A/2, ∂¬´«V´ T] º\ÈflEÕ>V\Ë, (∂ıVEÁÈ, E>D√´D \«V_ ƒ*√D), ]ÚflE-2. Cell : 94431 77023, 75987 12292, 94426 62342, Whatapp : 94431 77023
ரத வீதியில் தேர் ஊர்வலம்
நிறைவை அளிப்–ப–தா–கும். சந்–நதி முன்பு, மகா–மண்–ட–பத் தரை– யில் ‘பசு–வந்–தனை பிச்–சாண்டி அண்–ணா– வி’ என்– ப – வ – ர ால் வடி– வ – மை க்– க ப்– ப ட்ட தாளச்–சக்–க–ரம் அமைந்–துள்–ளது. இத–னைத் த�ொட்–டுத், த�ொழுது இசைக்–க–லை–ஞர்–கள் தங்–கள் திற–மை–கள் வளர அரு–ளாசி பெறு– கி–றார்–கள். அறு–பத்–துமூ–வர் சந்–நதி – யி – ல் ரா–வ– ணன், கயிலை மலை– ய ைப் பெயர்க்– கு ம் காட்சி, யாழ் இசைக்–கும் காட்சி எல்–லாம் தத்–ரூ–ப–மா–கத் திகழ்–கின்–றன. சுவாமி சந்–நதி மணி–மண்–டப வடக்–குப் படி–யின் மேல்–பக்– கச் சுவ–ரில் ராவ–ணன் மலை பெயர்த்–த– ப�ோது அம்– பி கை பயந்து சுவா– மி – ய ைத் தழு–விக்–க�ொள்–வது ப�ோன்ற சிற்–பம் அதி அற்–பு–தம்.
ஆ
க�ோயில் மண்–ட–பங்–கள்
யி–ரங்–கால் மண்–ட–பம், பெய–ருக்–கெற்ப 1000 தூண்–க–ளைக் க�ொண்–டது. இங்–கு– தான் ஐப்– ப சி திருக்– க ல்– ய ாண திரு– வி ழா நடை–பெ–று–கி–றது. இம்–மண்–ட–பம் 520 அடி நீளம் 63 அடி அக–லமு – டை – ய – து. பங்–குனி உத்– தி–ரத்–தன்று செங்–க�ோல் க�ொடுத்–தல் நிகழ்ச்சி இம்– ம ண்– ட – ப த்– தி ல்– த ான் நடை– பெ – று ம். இம்–மண்–ட–பத்–தி–லுள்ள உச்–சிஷ்ட கண–பதி சந்–நதி குறிப்–பி–டத்–தக்–கது. ஐப்–பசி – த் திருக்–கல்–யா–ணம் நடை–பெறு – ம் மண்–ட–பத்தை, கீழே ஆமை ஒன்று தாங்–கி– யி–ருப்–ப–து–ப�ோன்று வடி–வ–மைக்–கப்–பட்–டுள்– ளது. மகா–விஷ்–ணுவே ஆமை வடி–வத்–தில் வந்து இறை–வனை பூசிப்–ப–தாய் ஐதீ–கம். ஊஞ்–சல் மண்–டப – ம், 96 தத்–துவ – ங்–களைத் – தெரி– வி க்– கு ம் வித– ம ாக 96 தூண்– க – ளை க்
12
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
க�ொ ண் – டி – ரு க் – கி – ற து . தி ரு க் – க ல் – ய ா ண வைப– வ ம் முடிந்– த – பி ன் சுவாமி-அம்– ம ன் ஊஞ்–ச–லில் அமர்ந்த க�ோல–மும் ஆடி மாத வளை–காப்பு திரு–வி–ழா–வும் இங்கு நிக–ழும். இங்– கு ள்ள யாளி சிற்– ப ங்– க ள் கவி– னு ற செதுக்– க ப்– ப ட்– டு ள்– ள ன. இந்த ஊஞ்– ச ல் மண்–டப – த்தை சேர–குள – ம் பிற–விப்–பெரு – ம – ாள் பிள்–ளைய – ன் கி.பி.1635ல் கட்–டியி – ரு – க்–கிற – ார். ச�ோம–வார மண்–ட–பம், சுவாமி க�ோயி– லின் வட–பக்–கம் காணப்–ப–டு–கி–றது. கார்த்– திகை ச�ோம– வ ார நாளில் பஞ்– ச – மூ ர்த்– தி– க – ளு க்கு இங்கே சிறப்பு அபி– ஷ ே– க ம் நடை–பெறு – ம். தற்–ப�ொழு – து நவ–ராத்–திரி – யை ஒட்–டி–யும் இங்கு பூஜை மேற்–க�ொள்–ளப்–ப– டு– கி – ற து. 78 தூண்– க – ளை – யு – டைய பெரிய மண்–ட–பம் இது. சங்–கிலி மண்–ட–பம், பெய–ருக்–கேற்–றார்– ப�ோல சுவாமி க�ோவி–லை–யும், அம்–மன் க�ோவி–லை–யும் இணைக்–கி–றது. 1647ல் வட– ம–லை–யப்ப பிள்–ளை–யன் அவர்–க–ளால் கட்– டப்–பட்–டது. இம்–மண்–ட–பத் தூண்–க–ளில் வாலி, சுக்–ரீ–வன், புரு–ஷா–மி–ரு–கம், பீமன், அர்ச்– சு – ன ன் உள்– ப ட பல சிற்– ப ங்– க ள் நெஞ்சை க�ொள்–ளைக்–க�ொள்–கின்–றன. சுவாமி க�ோவி–லுக்கு முன்–னால் மணி மண்–ட–பம் காணப்–ப–டு–கி–றது. இந்த மண்– ட–பத்–தின் மத்–தி–யில் பெரிய மணி ஒன்று த�ொங்–கு–கி–றது. நின்–ற–சீர் நெடு–மாற மன்–ன– ரால் உரு–வாக்–கப்–பட்–டது. இங்கே ஒரே கல்– லில் செதுக்–கப்–பட்ட, சிறு சிறு தூண்–களை – க் க�ொண்ட பெரிய தூண்–களை – க் காண–லாம். ஒவ்–வ�ொரு சிறிய தூணை–யும் தட்–டி–னால் ஒவ்–வ�ொரு சங்–கீத ஸ்வ–ரம் ஒலிக்–கும்! இவ்–
வ–கை–யில் ம�ொத்–தம் 48 சிறிய தூண்–கள் உள்– ள ன. தமிழ்– ந ாட்– டி ல் இசைத்– தூ ண்– கள் அமைந்– து ள்ள திருக்– க�ோ – வி ல்– க – ளி ல் காலத்–தால் முற்–பட்–டது இதுவே. நூறு தூண்– க – ளை க் க�ொண்ட வசந்த மண்–டப – த்–தில் க�ோடைக் காலத்–தில் வசந்–த– விழா நடை–பெறு – ம். சுற்–றிலு – ம் ச�ோலை–யாய் மரங்–கள் உள்–ளன. இந்–தச் ச�ோலை–வ–னம் 1756ல் திரு–வேங்–கிட கிருஷ்–ண–மு–த–லி–யார் அவர்–க–ளால் அமைக்–கப்–பட்–டது. சேர–குள – ம் பிற–விப் பெரு–மாள் பிள்–ளைய – – வர்–கள – ால் கட்–டப்–பட்–டது, சிந்–துபூ – ந்–துறைத் – தீர்த்த மண்–ட–பம். இம்–மண்–ட–பம் தாமி–ரப– ரணி ஆற்– ற ங்– க – ரை – யி ல் அமைந்– து ள்– ள து. முக்– கி – ய – ம ான தீர்த்– த – வ ா– ரி – க ள் அனைத்– தும் இங்கு நடை–பெ–று–கின்–றன. இத–னைத் ‘தைப்–பூச மண்–ட–பம்’ என்–பர்.
தி
பெரிய தேர்
ரு–வி–ழாக்–கள் த�ோறும் சுவா–மி–யும், அம்– பா– ளு ம் எழுந்– த – ரு ள்– வ – த ற்– க ா– க ப் பல வாக– ன ங்– க – ளு ம் வேறெந்த க�ோவி– லி – லு ம் இல்–லா–தவ – கை – யி – ல் இங்கே நிறைந்–துள்–ளன. தமிழ்–நாட்–டில் மூன்–றா–வது மிகப்–பெரி – ய தேரைக் க�ொண்ட க�ோவில் என்ற சிறப்– பும் உண்டு. 1505ம் ஆண்–டில் இந்–தத் தேர் வெள்–ள�ோட்–டம் விடப்–பட்–டது. இந்–தத் தேர�ோ–டும் வீதி–கள், அரி–யந – ா–யக முத–லிய – ா– ரால் உரு–வாக்–கப்–பட்–டவை. பெரிய தேர் எடை 450 டன். பஞ்ச மூர்த்–தி–க–ளுக்–கும் தேர் உண்டு. மாதாந்–திர திரு–விழ – ாக்–கள் த�ோறும் செப்–புத்– தேர் பவ–னி–வ–ரு–கி–றது. தமிழ்–நாட்–டி–லேயே வேறெந்த திருத்–தே–ரி–லும் காண இய–லாத ஆயி– ர க்– க – ண க்– க ான அற்– பு த மரச்– சி ற்– ப ங்– கள் க�ொண்ட அம்–மன் தேர் க�ொண்ட பெருமை இக்–க�ோ–வி–லுக்கு உண்டு.
அ
தாமிர சபை
ருள்–மிகு காந்–தி–ம–தி–யம்மை உட–னுறை நெல்–லை–யப்–பர் திருக்–க�ோவி – லி – ல் தாமிர சபை குறிப்–பி–டத் தகுந்–தது. சிதம்–ப–ரத்–தில் ப�ொற்–சபை - ஆனந்–தத் தாண்–ட–வம், திரு– வா–லங்–காட்–டில் ரத்ன சபை - ஊர்த்–துவ தாண்–டவ – ம், மது–ரையி – ல் வெள்–ளிய – ம்–பல – ம் - சுந்–த–ரத் தாண்–ட–வம், திருக்–குற்–றா–லத்–தில் சித்–திர சபை - அசபா தாண்–ட–வம் என நட–னம் புரிந்த எம்–பெ–ரு–மான் நட–ரா–ஜர், திரு–நெல்–வேலி தாமிர சபை–யில் ‘பிரம்ம தாண்–டவ – ம்’ எனப்–படு – ம் ‘ஞானமா நட–னம்’ ஆடு–வ–தாக புரா–ணங்–கள் கூறு–கின்–றன. இந்த சபை–யில், உற்–சவ மூர்த்தி தாமிர சபா–பதி என்–றும் மூல–வர் சந்–தன சபா–பதி என்–றும் அழைக்–கப்–ப–டு–கின்–ற–னர். அப்–பர் பெரு–மா–னின் ‘குனித்த புரு–வ–மும் க�ொவ்– வைச் செவ்–வா–யில் குமிண் சிரிப்–பும்’ என்–கிற பாட–லுக்கு இலக்–கண – ம – ான அக்னி சபா–பதி
nrhd;dJ gypf;fpwJ MNyhrid ,ytrk;
என்–கிற மற்–ற�ொரு அழ–கிய உற்–சவ நட–ரா–ஜர் சந்–நதி–யும் இக்–க�ோ–யி–லில் காண–வேண்–டிய ஒன்–றா–கும். திரு–வா–தி–ரைப் பெரு–வி–ழா–வில் தாமி–ர–ச– பை–யில் ஈசன் நட–னம – ா–டும் ப�ோது சபை–யின் இரு பக்–கங்–க–ளி–லும் அறு–பத்–து–மூ–வ–ரு–டன் காந்–தி–மதி அன்–னை–யும் நின்று அத்–தி–ருக்– கூத்தை ரசிக்–கும் நிகழ்வு நடத்–தப்–ப–டு–கி–றது.
இ
தனிச் சிறப்–பு–கள்
க்–க�ோ–யி–லுக்–குப் பல தனிச்–சி–றப்–பு–கள் உள்– ள ன. திரு– ஞ ா– ன – ச ம்– ப ந்– த – ர ால் பாடப்–பெற்ற தலம் இது. வேணு–வன – ந – ா–தர், நெல்லை க�ோவிந்–தர் என்ற இரட்–டைக் கரு–வ–றை–கள் க�ொண்–டது. முத்–து–சாமி தீட்–சி–தர் இத்–தி–ருத்–த–லத்து இறை– வி யை சிறப்– ப ாக பாடி– யு ள்– ள ார். ஹேமா– வ தி ராகத்– தி ல் அமை– ய ப்– பெற்ற இ ந்த ப ா ட ல் , ‘ க ா ந் – தி – ம – தி ம் ’ எ ன ஆரம்–பிக்–கி–றது. வருடா வரு–டம் தை அமா–வா–சைய – ன்று பத்–ர–தீ–ப–மும் நடை–பெ–று–கி–றது. இதில் பத்– தா–யி–ரம் விளக்–கு–கள் ஏற்–றப்–ப–டு–கின்–றன. ஆறாண்–டுக – ளு – க்கு ஒரு–முறை தை அமா–வா– சை–யன்று, லட்–ச–தீ–ப–மும் ஏற்–றப்–ப–டு–கி–றது. பத்–ர–தீ–பம் மற்–றும் லட்–ச–தீப திரு–வி–ழாக்–க– ளின்– ப�ோ து மணி மண்– ட – ப த்– தி ல் தங்– க –வி–ளக்கு, 2 வெள்ளி விளக்–கு–கள் மற்–றும் அவற்– றை ச் சுற்றி 8 தீபங்– க ளை வைத்து பூஜை நடை–பெ–று–கி–றது. பி த் – ரு – க ர்மா எ ன் – னு ம் நீ த் – த ா ர் கடன்–களை சரி–வர நிறை–வேற்–றா–த–வர்–கள் தை அமா–வாசை தினத்–தன்று நடை–பெறு – ம் பத்–ர–தீ–பம் அல்–லது லட்–ச–தீப விழா–வின்–
ப�ோது தீப–மேற்–றி–னால் குடும்ப சாபங்–கள் வில–கும் என்–பது ஐதீ–கம். க�ோட–க–நல்–லூர் சுந்– த – ர – சு – வ ா– மி – க – ளி ன் முயற்– சி – ய ால் இந்த நிகழ்ச்–சிக – ள் க�ோவி–லில் இடம்–பெற்–றுள்–ளன. ஆறு–முக நயி–னார் சந்–ந–தி–யில் ‘வித்யா சக்–க–ரம்’ நிறு–வப்–பட்–டுள்–ளது. கல்–வி–யில் சிறந்து விளங்க, வித்யா ஹ�ோமம் செய்ய, ஏற்ற தலம் இது. கண–வன் மனைவி இடையே வேற்–றுமை உரு–வா–கா–மல் இருக்–க–வும் இக்–க�ோ–யி–லில் சிறப்புப் பூஜை நடை–பெ–று–கி–றது. காந்–திம – தி – க்கு தின–மும் அர்த்–தஜ – ாம பூஜை– யின்–ப�ோது வெண்–ணிற ஆடை அணி–விக்–கப்– ப–டுகி – ற – து. மறு–நாள் காலை–யில் விளா–பூஜை (7 மணி) நடக்–கும் வரை–யில் அம்–பிகை வெண்– ணிற புட–வை–யி–லேயே காட்சி தரு–கி–றாள். v இத்–தி–ருக்–க�ோ–யில் இறை–வ–னுக்–கான உச்– சி – க ால பூஜை நிவே– த – ன ம் இறைவி சந்– ந தி மடப்– ப ள்– ளி – யி ல் தயார் செய்– ய ப்– பட்டு, அர்ச்– ச – க ர்– க – ள ால் எடுத்– து ச்– செ ல்– லப்–பட்டு இறை–வ–னுக்கு படைக்–கப்–ப–டு–கி– றது. இறை–வியே இறை–வ–னுக்–காக உணவு தயார்–செய்து எடுத்–துச் சென்று அளிப்–பத – ாக ஐதீ–கம். பங்– கு னி திரு– வி ழா நாட்– க – ளி ல் தினந் – த �ோ – று ம் ம ா ல ை – யி ல் ந டை – பெ – று ம் சாய–ரட்சை பூஜை–யில் உடை–ய–வர் லிங்– கம் எனப்– ப – டு ம் லிங்– க த்– தி ற்கு நடை– பெ – றும் அபி–ஷேக ஆரா–த–னை–க–ளில் கலந்து க�ொள்–ளும் திரு–மண – ம – ான பெண்–கள் தீர்க்க சுமங்– க – லி – க – ள ாய் வாழ்– வ ர் என்– ப து ஒரு நம்–பிக்கை. இது, புனர்–பூச நட்–சத்–தி–ரக்–கா–ரர்–கள் வழி–பட வேண்–டிய தல–மா–கும். (மேலும் விவரங்கள் அடுத்த இதழில்...)
காந்திமதி அம்மன் க�ோவில் க�ோபுரம்
தன்னைத் தானே நம்பாதது சந்தேகம்! அக்– ஞ ஸ்– ச ாச்– ர த்– த – த ா– ன ஸ்ச ஸம்– ச – ய ாத்மா விநச்–யதி நாயம் ல�ோக�ோஸ்தி ந பர�ோ ந ஸுகம் ஸம்–ச–யாத்–மன (4:40) ‘‘அர்– ஜ ுனா, பக– வ த் விஷ– ய த்தை அறிந்–து–க�ொள்–ளா–த–வன், அவ்–வாறு அறிந்– து–க�ொள்–வ–தில் ஆர்–வ–மற்று இருப்–ப–வன், எதி–லும் சந்–தே–கத்–து–ட–னேயே வாழ்–ப–வன் வீழ்ச்–சிய – டை – கி – ற – ான், அழி–கிற – ான். இவற்–றுள் சந்–தே–கத்–துட – ன் வாழ்–பவ – னு – க்கு இப்– ப�ோ–தைய உல–கி–லும் எந்த நல–னும் கிட்–டாது, பர–ல�ோக – த்–திலு – ம் நன்மை உண்– ட ா– க ாது. இம்மை, மறுமை இரண்–டுமே அவ–னுக்கு விலக்–கா–கி– வி–டு–கின்–றன.’’ எதை–யுமே அறிந்–து–க�ொள்–ளும் பக்–கு–வ–மும் ஆற்–ற–லும் பெற்–ற–வன் மனி– த ன். அந்– த ப் பக்– கு – வ த்தை, அறிவை முறை–யா–கப் பயன்–ப–டுத்– திக்–க�ொண்டு பக–வத் விஷ–யத்தை அறிந்–து–க�ொள்–ள–வேண்–டி–யது அவ– னு–டைய கட–மை–யா–கவே ஆகி–றது.
66 ஆனால், அப்–படி அறிந்–து–க�ொள்ள ஆர்–வ–மில்–லா–மல் அவன் இருப்–பா– னா–னால் அந்த அறி–வை–யும், பக்–கு– வத்–தை–யும் அவன் பெற்–றி–ருப்–ப–தில் என்–ன–தான் அர்த்–த–மி–ருக்–கி–றது? சரி, அவன் அறி– வி – லி – ய ா– க வே இ ரு ந் – து – வி ட் – டு ப் ப�ோ க ட் – டு ம் . ஆனால், அவ–னி–டம் சந்–தே–க–மும் இ ரு க் – கு – ம ா – ன ா ல் அ தை – வி – ட க் க�ொடுமை எது–வுமி – ல்லை. சந்–தே–கம் ஒரு–வனை முழு அழி–விற்கே இட்–டுச் செல்–கிற – து. எதி–லும், யாரி–டத்–திலு – ம், எதற்– கு ம் சந்– த ே– க ம் க�ொள்– ப – வ ன் தனித்து விடப்– ப – டு – கி – ற ான். அந்த
சந்–தே–கத்–தின் அடிப்–படை அவ– னு–டைய ச�ொந்த நலம்–தான். சூழ்– நி – லை – க – ளு ம் , சூ ழ் ந் – தி – ரு ப் – ப – வர்–க–ளும், தனக்கு எதி–ரா–கவே இயங்–கு–கின்–றன(ர்) என்ற சந்–தே– கம், தனக்கு பெரு நஷ்– ட த்தை ஏற்– ப – டு த்– த க்– கூ – டி – ய வை என்ற ‘நம்–பிக்–கை–’–யின் விளை–வு–தான்! க ா ட் – டு – வ – ழி – யி ல் செ ன் – று – க�ொண்– டி – ரு ந்– த ான் ஒரு– வ ன். பக்–கத்து கிரா–மத்–துக்–குப் ப�ோக– வேண்– டு ம் அவன். இருட்டு, விலங்கு, கள்– ள ர் பயம் நீங்– கி க் காட்– டு ப்– ப ா– தை – யி ல் பய– ணி க்க வேண்–டி–யி–ருந்–த–தால், பக–வான் நாமத்தை உச்–சரி – த்–தப – டி – யே செல்– லு– ம ாறு அவ– னு – டை ய தாயார் அவ–னுக்கு அறி–வுறு – த்–தியி – ரு – ந்–தார். அதன்–படி காட்–டி–னுள் நுழைந்த அவன், அதன் அடர்த்–தி–யால், மாலைப் ப�ொழுதே இர– வ ா– கி – வி ட்ட மு ர ண ை க வ – னி த் து உடனே அச்–சம் க�ொண்–டான். ஆனா–லும் தாயார் ச�ொன்ன அறி– வு– ரை ப்– ப டி கட– வு ள் நாமத்தை உச்– ச – ரி த்– து க்– க �ொண்டே சென்– றான். இவ்–வாறு உச்–ச–ரித்–த–தில் பக்–தியை – வி – ட தன்னை எந்த ஆபத்– தும் சூழ்ந்–துவி – ட – க்–கூட – ாதே என்ற சுய–நல எச்–சரி – க்கை உணர்–வுத – ான் மிகுந்–தி–ருந்–தது. ஆனால், அவனே அதி– ச – யி க் – கு ம் – வ – கை – யி ல் , ம ா லை கவிந்து இருள் சூழ்ந்– த – ப�ோ து, வானி– லி – ரு ந்து நில– வி ன் தார– கை–கள் அந்த அடர்ந்த காட்–டி– னுள்– ளு ம் ஊடாடி அவ– னு க்கு சற்றே வெளிச்– ச – ம ான பாதை– யைக் காட்– டி – ய து. க�ொஞ்– ச ம் உற்–சா–க–மா–னான். சிறிது தூரம் நடந்–தது – ம், விலங்– கு–கள் சில கர்–ஜிக்–கும் ஓசை கேட்– டது. மறு–ப–டி–யும் பயந்–தான். அப்– ப�ோது, ‘கவ–லைப்–ப–டாதே, அந்த விலங்– கு – க ள் உன்னை ஒன்– று ம் செய்–யாது, தைரி–யம – ாக முன்–னே– றிப் ப�ோ,’ என்று யார�ோ ச�ொல்–வ– து–ப�ோ–லக் கேட்–டது அவ–னுக்கு. சுற்– று – மு ற்– று ம் பார்த்த அவன் அந்–தக் குரல் யாருக்–கு–ரி–ய–தாக இருக்–கும் என்று சிந்–தித்–தான். புரி– ய–வில்லை. ஒரு–வேளை தாயார் ச�ொன்–ன–படி கட–வுள் நாமத்தை
16
பிரபுசங்கர் ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
உச்–சரி – த்–துக்–க�ொண்டே வந்–தத – ால், கட–வுளே பேசு–வது – – ப�ோல பிரமை தனக்–குத் த�ோன்–றியி – ரு – க்–கல – ாம் என்று நினைத்–துக்–க�ொண்–டான் அவன். இன்– னு ம் சிறிது தூரம் சென்– ற – ப�ோ து சற்– று த் த�ொலை–வில் நாலைந்து வழிப்–ப–றிக் க�ொள்–ளை–யர் அமர்ந்–தி–ருந்–த–தைப் பார்த்–தான். தன்னை அவர்–கள் தாக்–கக்–கூடு – ம் என்று பயந்–தான். ஆனால் கூடவே ஒரு குரல், ‘பயப்–ப–டாதே. அவர்–கள் உன்னை ஒன்–றும் செய்–ய–மாட்–டார்–கள்,’ என்று கூறி–யது. வாலி–ப–னுக்கு மறு–ப–டி–யும் ஆச்–ச–ரி–யம். தயங்–கி–ய–ப–டியே அவர்–களை அவன் கடந்து சென்–ற–ப�ோது அவர்–கள் மது அருந்தி மயங்–கிக் கிடந்–ததை கவ–னித்–தான். இந்த ஆபத்–தி–லி– ருந்–தும் தப்–பித்–தா–யிற்று. இன்–னும் உற்–சா–க–மா–னான். அந்த உற்–சா–கத்–தில் சற்று விரை–வா–கவே நடந்த அவன், ஒரு பள்–ளத்தை கவ–னிக்–கா–மல் கால் இடறி உள்ளே விழுந்–தான். அது ஏத�ோ அதல பாதா–ளம் என்று கரு–திய அவன், தப்–பித்–துக்–க�ொள்ள கைகளை நீட்ட, ஒரு மரத்–தின் வலு–வான வேர் கைக்–குப் பட்– டது. பளிச்–சென்று அதைப் பற்–றிக்–க�ொண்ட அவன், கால–டியி – ல் ஆதா–ரமி – ல்–லா–மல் த�ொங்–கிக் க�ொண்–டிரு – ந்– தான். இப்–ப�ோ–தும் ஒரு குரல் கேட்–டது: ‘அஞ்–சாதே, அந்த வேரி–லி–ருந்து கைகளை விடு. பாது–காப்–பாக குதிப்–பாய்’. ஆனால் இம்– மு றை அவன் அந்– த க் குர– லு க்கு மதிப்–ப–ளிக்–கத் தயா–ராக இல்லை - சந்–தே–கம். குரல் ச�ொன்–னப – டி கையை விட்–டுவி – ட்–டால், கீழே எத்–தனை
அடி ஆழத்–தில் ப�ோய் விழு–வ�ோம�ோ, உருத்– தெ–ரிய – ா–மல் சிதைந்து ப�ோய்–விடு – வ�ோம�ோ – என்று சந்–தே–கப்–பட்–டான். ஆகவே வேரை விடா–மல் கெட்–டி–யா–கப் பிடித்–துக்–க�ொண்– டான். எவ்–வ–ளவு நேரம் ஆனா–லும் சரி, ஏதே–னும் மனித உதவி வரும்–வரை அப்–ப– டியே த�ொங்–கிக்–க�ொண்–டி–ருப்–பது என்று முடிவு செய்–தான். ‘யாரே–னும் உத–விக்கு வாருங்–க–ளேன்–…’ என்று முழு பலத்–து–டன் கத்–த–வும் செய்–தான். நேரம்–தான் கடந்–ததே தவிர எந்த உத–வி–யும் வர–வில்லை. க�ொஞ்– சம் க�ொஞ்–ச–மா–கக் களைத்–தான். த�ொய்ந்– தான். ஆனா–லும் வேரைப் பற்–றி–ய–ப–டியே த�ொங்–கிக்–க�ொண்–டி–ருந்–தான். ப�ொழுது விடிந்–தது. இன்–ன–மும் அவன் த�ொங்–கிக்–க�ொண்டே இருந்–தான். ஆனால் பயத்–தா–லும், களைப்–பா–லும் அவன் உயிர் அவ–னை–விட்–டுப் பிரிந்–தி–ருந்–தது. அவ–னு– டைய கால– டி – யி ல் மூன்றே அடி இடை– வெ–ளி–யில் பூமி அவ–னைப் பரி–தா–ப–மா–கப் பார்த்–துக்–க�ொண்–டி–ருந்–தது! இவ்– வ ாறு அவ– ந ம்– பி க்கை, சந்– த ே– க ம், அத–னால் தவ–றான முடிவு என்று வாழ்க்– கை–யையே நர–கம – ாக்–கிக்–க�ொண்–டிரு – ப்–பவ – ர்– கள் பலர். தங்–க–ளுக்–குள் பேசிக்–க�ொண்டு ப�ோகும் இரு– வ – ரை ப் பார்க்– கு ம் மூன்– றா–ம–வர், அவர்–கள் தன்–னைப் பற்–றி–தான் பேசிக்–க�ொள்–கி–றார்–கள் என்று சந்–தே–கக்
கற்–பனை செய்–து–க�ொள்–கி–றார். அவர்–கள் பேசிக்–க�ொள்–வது தன்–னைப் பற்–றிய அவ– தூறு என்– று ம் அந்த கற்– ப னை அடுத்து விரி–கி–றது. இப்–படி ஆரம்–பிக்–கும் சந்–தே–கம், அந்த இரு–வ–ரை–யும் தாண்டி அனை–வர் மீதும் படர்–கி–றது. அது நட்பு, குடும்–பம், பிற உற–வுக – ள், சமு–தா–யம் என்று உல–கள – ாவி வியா–பிக்–கி–றது. ‘தன்– னை த்– த ானே நம்– ப ா– த து சந்– த ே– கம்….’ என்று தஞ்சை எஸ். ராமை–யா–தாஸ் ‘தெய்–வப் பிற–வி’ என்ற திரைப்–பட – த்–துக்–காக எழு–திய பாடல் இதைத்–தான் விவ–ரிக்–கிற – து. இத்–த–கை–ய–வர்–கள் இம்–மைக்கு, அதா– வது இப்– ப�ோ து பிறப்– பெ – டு த்– தி – ரு க்– கு ம் வ ா ழ் க் – கை க் கு த கு – தி – யு – டை – ய – வ ர் – க ள் அல்–லர். ஏனென்–றால், யார் என்ன ச�ொன்– னா–லும், எதைச் செய்–தா–லும் அவை–யெல்– லாம் தனக்கு விர�ோ–த–மா–னவை, தனக்–குக் கேடு செய்–பவை என்றே அவர்–கள் கரு–து–கி– றார்–கள். இப்–படி உல–க�ோரை நம்–பா–தவ – ர்–கள் எப்–படி இந்த உல–கத்–துக்கு உரி–யவ – ர் ஆவார்? இதில் வேடிக்கை என்– ன – வெ ன்– ற ால், பிற யாரை–யும் நம்–பாத ஒரு–வர், தன்–னைப் பிறர் நம்–ப–வேண்–டும் என்று எதிர்–பார்ப்–ப– து– த ான்? தினை விதைக்– க ப் பனையா முளைக்–கும்?
(த�ொடரும்)
ஆதிசங்கரர் வகுத்த ஆறுமத ஸ்லோகங்கள்
கா
சைவம்
ல– டி – யி ல் அவ– த – ரி த்த சிவஸ்– வ – ரூ – பம், பால்ய வய–தில – ேயே துற–வற – ம் பூண்ட பரப்–பி–ரம்–மம், மிகக் குறு–கிய ஆயுட்– கா–லத்–தில – ேயே பார–தம – ெங்–கும் பாதம் பதித்– துப் பர–விய தெய்–வம், மகான் ஆதி–சங்–க–ரர். தான் திக்–வி–ஜ–யம் செய்த தலங்–க–ளின் தன்– மை– க ள் அனைத்–தை – யு ம் பரி– பூ – ர – ண – ம ாக உணர்ந்த இந்த தெய்–வத் திரு–வுரு, இந்து மதக் க�ோட்–பா–டு –களை ஆறு அங்– க ங்– க – ள ா– க ப் பிரித்து இனிய ஸ்லோ–கங்–க–ளாக வழங்கி பார–தத்தை உய்–வ–டைய வைத்–தி–ருக்–கி–றது. ஷண்–ம–தம் எனும் அந்த ஒருங்–கி–ணைந்த வழி– ப ாட்டு முறை பாரெங்– கு ம் பரவி, இன்–ற–ள–வும் நிலவி வரு–கி–றது. சைவம், வைண–வம், சாக்–தம், கணா–பத்– யம், க�ௌமா–ரம், ச�ௌரம் ஆகிய அந்த ஆறு மதங்–க–ளுக்–கான ஸ்லோ–கங்–களை சுருக்–க– மாக வழங்–கு–கி–ற�ோம். அந்த மகான் அவ–த– ரித்த இனிய நாளில் அவர் பாதம் பணிந்து அந்த ஸ்லோ–கங்–கள – ைப் பயில்–வ�ோம், பலன் பெறு–வ�ோம்.
I. உமா–ம–ஹேச்–வர ஸ்தோத்–ரம் (சைவம்)
1. நம:சிவாப்–யாம் நவ–ய�ௌ–வந – ாப்–யாம் பரஸ்–ப–ராச்–லிஷ்ட வபுர்–த–ராப்–யாம் நகேந்த்–ர–கன்யா வ்ரு–ஷ–கேத நாப்–யாம் நம�ோ–நம:சங்–கர பார்–வ–தீப்–யாம் இளம் வய– தி – ன – ர ாய் ஒரு– வ – ர�ோ டு ஒ ரு – வ ர் இ ணைந் து சி வ – னு ம் , சி வை – யு – ம ா ய் , ரி ஷ – ப க் – க�ொ – டி – ய�ோ – ன ா – யு ம் , மலை– ய – ர – ச ன்– ம – க – ள ா– யு ம், காட்சி தரும்
18
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
சங்–கர-பார்–வதீ தேவி–யா–ருக்கு நமஸ்–கா–ரம். 2 .நம:சிவாப்–யாம் ஸர–ஸ�ோத்–ஸா–வாப் யாம் நமஸ்க்–ருதா பீஷ்–ட–வ–ரப்–ர–தாப்–யாம் நாரா–ய–ணே–நார்–சித பாது–காப்–யாம் நம�ோ–நம:சங்–கர பார்–வ–தீப்–யாம சிவ– னு ம் சிவை– யு – ம ாய் இனி– த ா– க க் காட்–சி–த–ரும் தம்மை தரி–சித்து நமஸ்–க–ரித்த பக்– த ர்– க – ளி ன் விருப்– ப ப்– ப டி வர– ம – ளி த்து, நாரா–ய–ணன் அர்ச்–சிக்–கும் பவித்–ர–மான கால– டி – க – ள ைக் க�ொண்டு காட்– சி – த – ரு ம் சங்–கர பார்–வ–தி–ய–ருக்கு நமஸ்–கா–ரம். 3. நம:சிவாப்–யாம் வ்ரு–ஷவ – ா–ஹநாப்யாம் விரிஞ்சி விஷ்ணு இந்த்–ர–ஸு–பூ–ஜி–தாப் யாம் ஜம்–பா–கி–முக்யை ரவி வந்–தி–தாப்–யாம் நம�ோ–நம:சங்–கர பார்–வ–தீப்–யாம் ரிஷ்ப வாக–னத்தி – ல் உலா வரு–பவ – ர்–களு – ம், பிரம்மா, விஷ்ணு, இந்–திர – ன் ஆகி–ய�ோர – ால் பூஜிக்–கப்–பட்–ட–வர்–க–ளும், விபூதி, சந்–த–னம் பூசி மணம் திக–ழு–ப–வர்–க–ளு–மான சங்–கர பார்–வ–தி–ய–ருக்கு நமஸ்–கா–ரம். 4. நம:சிவாப்–யாம் ஜக–தீச்–வ–ராப்–யாம் ஜகத்–ப–திப்–யாம் ஜய–விக்–ர–ஹாப்–யாம் ஜம்–பா–ரி–முக்யை ரபி வந்–தி–தாப்–யாம் நம�ோ நம:சங்–கர பார்–வ–தீப்–யாம் உல–கத்–துக்கே தலை–வர்–கள – ா–கவு – ம், வெற்– றியே வடி–வ–மா–ன–வர்–க–ளா–க–வும், இந்–தி–ரன் முத–லா–ன�ோ–ரால் ப�ோற்–றப்–பட்–ட–வர்–க–ளு– மான சங்–கர-பார்–வ–தி–ய–ருக்கு நமஸ்–கா–ரம். 5. நம:சிவாப்–யாம் பர–ம�ௌ–ஷத – ாப்–யாம் பஞ்–சாக்ஷரீ பஞ்–ஜ–ர–ரஞ்–ஜி–தாப்–யாம் ப்ர–பஞ்ச ச்ருஷ்–டிஸ்–திதி-ஸம்ஹ்–ரு–தாப் யாம் நம�ோ நம:சங்–கர பார்–வ–தீப்–யாம் சம்–சா–ரம் என்ற ந�ோய்க்கு அரு–ம–ருந்– தா–னவ – ர்–கள – ா–கவு – ம், பஞ்–சாக்ஷ–ரக் கூண்–டில் விளை–யா–டும் கிளி–க–ளா–ன–வர்–க–ளா–க–வும், இந்த உலகை சிருஷ்–டித்–தும், காத்–தும், ஒடுக்– கி–யும் அருள்–பு–ரி–கின்–ற–வர்–க–ளா–க–வும் திகழ்– கின்ற சிவ- பார்–வ–தி–ய–ருக்கு நமஸ்–கா–ரம். 6. நம:சிவாப்–யா–ம–தி–ஸுந்–த–ராப்–யாம் அத்–யந்–தம – ா–ஸக்–ருத – ஹ்–ருத – ம்–புஜ – ாப்–யாம் அசேஷ ல�ோகைக ஹிதங்–க–ராப்–யாம் நம�ோ நம:சங்–கர பார்–வ–தீப்–யாம்
மிக அழ–கிய த�ோற்–ற–மு–டைய சிவ–னும், சிவை–யும் தம் இத–யத் தாம–ரை–கள் மூலம் ஒருங்–கி–ணைந்–துள்–ள–னர். அவர்– கள் அனைத்–துல – கு – க்–கும் நன்மை செய்–வதி – ல் தமக்–குத்–தாமே நிக–ரா–ன–வர்–கள். அவர்–க–ளுக்கு நமஸ்–கா–ரம். 7. நம:சிவாப்–யாம் கலி–நா–ச–னாப்–யாம் கங்–கால கல்–யா–ண–வ–புர்–த–ராப்–யாம் கைலா–ஸ–சை–லஸ்–தித தேவ–தாப்–யாம் நம�ோ நம:சங்–கர பார்–வ–தீப்–யாம் கலி–த�ோ–ஷம் நீங்–கச் செய்–வ–ப–ரா–யும், எலும்–பு–க–ளால் ஆன அணி–க–லன்–கள் மிளி–ரக் காட்–சி–த–ரு–ப–வ–ரும், மங்–கல சரீ–ரம் க�ொண்–ட–வ–ரும், கைலா–ஸத்–தில் வாசம் செய்–யும் தேவ–தை–க–ளு–மான சங்–கர-பார்–வ–தி–ய–ருக்கு நமஸ்–கா–ரம். 8. நம:சிவாப்–யாம் அசு–பா–ப–ஹாப்–யாம் அசே–ஷ–ல�ோ–கை–க–வி–சே–ஷி–தாப்–யாம் அகுண்–டி–தாப்–யாம் ஸ்ம்–ருதி ஸம்ப்–ரு–தாப்–யாம் நம�ோ நம:சங்–கர பார்–வ–தீப்–யாம் அமங்– க – ல ங்– க – ளை ப் ப�ோக்– கு – ப – வ – ரு ம், உல– க – ம – னை த்– திற்–கும் மேம்–பட்–டவ – ரு – ம், தடை–யில்–லா–தவ – ரு – ம், தியா–னத்–தில் ஆழ்ந்–த–வர்–க–ளு–மான சங்–கர-பார்–வ–தி–ய–ருக்கு நமஸ்–கா–ரம். 9. நம:சிவாப்–யாம் ரவ வாஹ–நாப்–யாம் ரவீந்து வைச்–வா–ந–ர–ல�ோ–ச–னாப்–யாம் ராகா சசாங்–காப முகாம்–பு–ஜாப்–யாம் நம�ோ நம:சங்–கர பார்–வ–தீப்–யாம் ப�ௌர்–ணமி சந்–திரன் – ப�ோன்ற பிர–கா–சம – ான முகங்–களு – ட – – னும், சூர்ய, சந்–திர, அக்–னி–யா–கிய கண்–க–ளு–ட–னும், தேரில் ஏறி திவ்ய உலா வரும் சங்–கர-பார்–வ–தி–ய–ருக்கு நமஸ்–கா–ரம். 10. நம:சிவாப்–யாம் ஜடி–லந்–த–ராப்–யாம் ஜராம்–ரு–திப்–யாம் ச விவர்–ஜி–தாப்–யாம் ஜநார்–த–னாப்–ஜ�ோத்–பவ பூஜி–தாப்–யாம் நம�ோ நம:சங்–கர பார்–வ–தீப்–யாம் ஜடா–மு–டி–ய–ணிந்து, மூப்போ, அழிவ�ோ இல்–லா–த–வ–ரும், விஷ்ணு, பிரம்ம தேவர்–க–ளால் வழி–ப–டப்–ப–டு–ப–வ–ரு–மான சங்–கர-பார்–வ–தி–ய–ருக்கு நமஸ்–கா–ரம். 11. நம:சிவாப்–யாம் விஷ–மேக்ஷ–ணாப்–யாம் பில்–வச்–சதா மல்–லி–க–தா–மப்–ருத்ப்–யாம் ச�ோபா–வதீ சாந்–த–வ–தீச்–வ–ராப்–யாம் நம�ோ நம:சங்–கர பார்–வ–தீப்–யாம் மூன்று கண்–கள் உடை–ய–வ–ரும், வில்–வ–த்தள, மல்–லிகை மாலை–கள் தரித்–தவ – ரு – ம், அழகு, அமைதி இவற்–றின் நாய–கர்– க–ளா–க–வும் திகழ்–கின்ற சங்–கர-பார்–வ–தி–ய–ருக்கு நமஸ்–கா–ரம்.
II க�ோவிந்–தாஷ்–ட–கம் (வைண–வம்)
1. ஸத்–யம் ஜ்ஞான மநந்–தம் நித்ய மநா–கா–சம் பர–மா–கா–சம் க�ோஷ்ட ப்ராங்–கண ரிங்–க–ண–லேல மநா–யா–ஸம் பர–மா–
வைணவம்
யா–ஸம் மாயா–கல் பித–நா–நா–கா– ரம் புவ–னா–கா–ரம் க்ஷ்மா–மா–நா–த–ம–நா–தம் ப்ர–ம–ணத க�ோவிந்–தம் பர– மா–னந்–தம் பூதேவி, லக்ஷ்மி தேவி– ய ா – ரு க் கு ந ாத – ன ா ன க� ோ வி ந் – தனை வ ண ங் – குங்– க ள். அவர் ஸத்யஞ ா ன - அ ன ந்த ஸ்வ – ரூ பி , பூ ர் – ண – ம ா – ன – வ ர் , மாட்– டு த்– த �ொ– ழு – வ த்– தி ல் தவழ ஆசைப்– ப ட்– ட – வ ர், களைப்பே இல்–லா–த–வர், மாயை–யா–கப் பல–வ–டி–வங்– கள் க�ொண்–ட–வர், உலகே உரு–வா–ன–வர் அவர். 2. ம்ருத்ஸ்நா மத்– ஸீ – ஹேதி யச�ோதா தாடன சைசவ ஸந்த்–ரா–ஸம் வ ்யா – தி த வ க ்த்ரா ல�ோகித ல�ோகா ல�ோக சதுர்–த–ச–ல�ோ–கா–லிம் ல�ோ க த் – ர – ய – பு – ர – மூ ல ஸ்தம்–பம் ல�ோகா ல�ோக மநா–ல�ோ–கம் ல�ோகே–சம் பர–மே–சம் ப்ர–ண–மத க�ோவிந்–தம் பர– மா–னந்–தம் குழந்–தை–யாய் இருந்–த– ப�ோது, மண்–ணைத் தின்– று – வி ட் – டாயே , எ ன் று ய ச� ோ தை அ வ ர ை அடித்து, அதட்–டி–னாளே! உடனே வாயை திறந்– த – ப�ொ – ழு து ப தி – ன ான் கு உல– க ங்– க – ளை – யு ம் கண்டு அந்த யச�ோ–தையே களித்– தாளே! இப்– ப டி மூன்று உ ல – க ங் – க – ளி ன் ஆ தார ஸ்தம்– ப ம்– ப� ோல் அமைந்– த–வ–ரான, அத்–த–கைய பர– மா– ன ந்த க�ோவிந்– தனை வணங்–குங்–கள். 3. த்ரை–விஷ்–ட–ப–ரி–பு–ரக்– னம் பாரக்–னம்–ப–வ–ர�ோ– கக்–னம் கைவல்– ய ம் நவ– நீ – த ா– ஹா– ர – ம – ன ா– ஹ ா– ர ம் புவ– னா–ஹா–ரம் வ ை ம ல் – ய ஸ் – பு ட சேத�ோ–வி–ரு–ததி விசே–ஷா– பாஸ மனா–பா–ஸம் சைவம் கேவ–லச – ாந்–தம் ப்ர–ணா–மத க�ோவிந்–தம் பர– ðô¡
19
16-30 ஏப்ரல் 2018
சாக்தம் மா–னந்–தம் மூவு–ல–கை–யும் பகைக்–கும் அசு–ர–ரை–ய– ழித்– த – வ – ரு ம், பூபா– ர த்– தை – யு ம், ஸம்– ஸ ார ந�ோயை–யும் அகற்றி கைவல்–யம் தரு–ப–வ– ரும், உண–வேது – ம் வேண்–டாத – வ – ரெ – னி – னு – ம், உல–குக்கே உண–வா–னவ – ரு – ம், நவ–நீத – ம் என்ற வெண்ணெயை உண–வா–கக் க�ொண்–ட–வ– ரும், தெளி– வ ாய் இல்– ல ா– த – வ – ரி ன் மன– தி – லும் தெளிந்– தி – ரு ப்– ப – வ – ரு – ம ான கிருஷ்ண பர–மாத்–மாவை வணங்–குங்–கள். 4. க�ோபா–லம் பூலீலா விக்–ர–ஹ–க�ோ–பா– லம் குல–க�ோ–பா–லம் க�ோபீ–கே–லந க�ோவர்த்–தன த்ரு–தி–லீலா லாலி–த–க�ோ–பா–லம் க�ோபிர்ந்–கத்த க�ோவிந்த ஸ்புட நாமா– நம் பஹ–நா–மா–னம் க�ோதீ–க�ோ–ச–ர–தூ–ரம் ப்ர–ண–மத க�ோவிந்– தம் பர–மா–னந்–தம் அவர் க�ோபா– ல ன் எனப்– ப – டு – கி – ற ார். பூதே–வி–ய�ோடு விளை–யா–டும் ஆண–ழ–கர், குல–பர்–வ–தம – ா–னவ – –ரும்–கூட, க�ோபி–ய–ர�ோடு விளை– ய ா– டு – த ல், க�ோவர்– த ன மலையை தூக்கி நிறுத்–தல் ப�ோன்ற விளை–யாட்–டு–க– ளால் யாத–வரை மகிழ்–வித்–தவ – ர், க�ோவிந்தா, க�ோவிந்தா எனப் பசுக்– க ளே அழைத்து மகி– ழு ம் தூய– வ ர். பல பெய– ரு – மு ள்– ள – வர், பசுக்–க–ளின் புத்–திக்–குக்–கூட எட்–டும் அள–வில் உள்–ளவ – ர். அத்–தகை – ய பர–மா–னந்த க�ோவிந்–தனை வணங்–குங்–கள்.
20
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
5. க�ோபீ– ம ண்– ட ல க�ோஷ்– டீ – பே – த ம் பேதா–வஸ்–த–ம–பே–தா–பம் சச்– வ த்– க�ோ – கு ர நிர்– தூ த-உத்– க த தூலி தூஸ–ர–ஸெ–ள–பாக்–யம் ச்ரத்தா பக்–திக்ரு ஹீதா–நந்–தம சிந்த்–யம் சிந்–தித ஸத்–பா–வம் சிந்– த ா– ம ணி மஹி– ம ா– ன ம் ப்ர– ண – ம த க�ோவிந்–தம் பர–மா–னந்–தம் க�ோபி–கைக – ளு – க்–குள் விளை–யாட்–டாக – க் கல–கம் செய்–ப–வர். வெவ்–வேறு நிலை–க–ளி– லி– ரு ந்– து ம் வித்– ய ா– ச ம் பாராட்– டா – த – வ ர். பசுக்–கள் குளம்பு கிளப்–பிய தூசு படிந்–தும், அழ–கு–டன் திகழ்–ப–வர். சிரத்–தை–யான பக்– திக்கு மகிழ்–ப–வர், எப்–ப�ோ–தும் பக்–தர்–கள் நலத்– தையே எண்– ணு – ப – வ ர், சிந்– தா – ம – ணி – யை–ய�ொத்த பெருமை வாய்ந்–த–வர், அப்– பெ– ரு – ம ான். அத்– த – கை ய க�ோவிந்– தனை வணங்–குங்–கள். 6. ஸ்நான வ்யா–குல ய�ோஷித்–வஸ்த்ர முபா–தர யாக–மு–பா–ரூ–டம் வ்யா– தித்– ஸ ந்– தீ – ர த திக்– வஸ்த்ரா தாது முபா–கர் ஷந்–தம் தா: நிர்–தூத த்வய ச�ோக விம�ோ–ஹம் புத்–தம் புத்தே ரந்–தஸ்–தம் ஸத்–தா–மாத்ர சரீ–ரம் ப்ர–ணம – த க�ோவிந்– தம் பர–மா–னந்–தம் நீரா–டிக்–க�ொண்–டி–ருக்–கும் க�ோபி–கை–க– ளின் துணி– க ளை எடுத்– து க்– க�ொ ண்டு மரத்–தின் மீது ஏறி–ய–வர், அவற்–றைப் பெற விரும்பி, துணி–யில்–லாத உடம்–பு–டன் கரை– யேற தவிக்–கும் அந்த க�ோபி–யரை இழுத்த வண்–ணம் விளை–யா–டு–கி–றார். அவ–ருக்கு ச�ோகம�ோ, ம�ோகம�ோ இல்லை, ஞானமே உரு–வா–ன–வர், புத்–தி–யி–லு–ரை–ப–வர் எங்–கும் உள்–ளார் என்று மட்–டும் உண–ரத்–தக்–க–வர். அத்–த–கைய க�ோவிந்–தனை வணங்–குங்–கள். 7. காந்–தம் காரண கார–ணம – ா–திம – ந – ா–திம் கால–க–னா–பா–ஸம் காலந்தீ கத காலிய சிரஸி ஸுந்–ருத்–யந்– தம் முஹ–ரத்–யந்–தம் காலம் கால கலா–தீ–தம் கலி–தா–சே–ஷம் கலி–தா–த�ோ–ஷக்–னம் காலத்– ர ய கதி– ஹே – து ம் ப்ர– ண – ம த க�ோவிந்–தம் பர–மா–னந்–தம் கார–ணங்–க–ளுக்–கெல்–லாம் மூல கார–ண– மா–னவ – ர், முத–லா–னவ – ர். ஆனால் முதல் இல்– லா–த–வர்; கரு–நீல முகில் ப�ோன்ற அழ–கிய திரு–மேனி படைத்–த–வர், யமுனை நதி–யில் காளிங்–கன்–மேல் களி–ந–ட–னம் புரிந்–த–வர், எல்லா கால–மு–மா–ன–வர், ஆனால் காலத்– து–ளி–க–ளுக்கு அப்–பாற்–பட்–ட–வர், எல்–லாம் அறிந்–த–வர், கலி–யின் க�ொட்–டத்தை முடக்– கி–ய–வர். முக்–கா–லங்–க–ளி–லும் செயல்–ப–டும் அத்–த–கைய க�ோவிந்–தனை வணங்–குங்–கள். 8. பிருந்–தா–வ–ன–புவி ப்ருந்–தா–ரக - கண - பிருந்தா ராதிக வந்த்–யா–யாம்
குந்–தா–பா–மல – ம – ந்–தஸ்–மேர ஸுதா–னந்–தம் ஸும–ஹா–னந்–தம் வந்த்–யாக்ஷே மஹா–முனி மானஸ வந்த்– யா–னந்த பதத்–வந்த்–வம் நந்த்– ய ாக்ஷே குணாப்– தி ம் ப்ர– ண – ம த க�ோவிந்–தம் பர–மா–னந்–தம் தேவர்–கள், சித்–தர்–கள் முத–லி–ய�ோ–ரால் ப�ோற்–றிப் புக–ழப்–பட்ட பிருந்–தா–வ–னத்–தில் குந்த புஷ்– ப – மெ ன தூய புன்– சி – ரி ப்– பு – டன் பேரா–னந்–தம் க�ொண்டு, அனைத்து முனி– வர்– க ள் மன– தி – லு ம் நின்று நிலை– பெற்ற திரு– வ – டி – க – ளை – யு – ட ைய, குணக்– கு ன்– ற ான க�ோவிந்–தனை வணங்–குங்–கள். 9. க�ோவிந்–தாஷ்–டக – மே – த ததீதே க�ோவிந்– தார்–பித சேதா ய�ோ க�ோவிந்– த ாச்– யு த மாதவ விஷ்ணோ க�ோகுல நாயக க்ருஷ்–ணேதி க�ோவிந்– த ாங்க்– ரி ஸ ர�ோஜ த்யான ஸுதா–ஜ–ல–த�ௌத ஸமஸ்–தாக�ோ க�ோவிந்–தம் பர–மா–னந்–தாம்–ருத மந்த : ஸ்தம் ஸ தமப்–யேதி க�ோவிந்த, அச்–யுத, மாதவ, விஷ்ணோ, க�ோகு–லந – ா–யக, கிருஷ்–ணன் ஆகிய க�ோவிந்– தன்– ப ால் மனம் வைத்து இந்த க�ோவிந்– தாஷ்– ட – க த்தை படிப்– ப – வ ர், க�ோவிந்– தன் திரு–வடி – த் தாம–ரையை தியா–னம் செய்–பவ – ர் அனை–வரு – ம், அனைத்–துப் பாபங்–களு – ம் நீங்– கப் பெற்று அந்–தாரா – த்–மா–வான பர–மா–னந்த வடி–வி–ன–னான க�ோவிந்–தனை அடை–வர்.
கல்– ப – க க் க�ொடி ப�ோன்ற கைகளை வணங்–கு–கி–றேன். அது சிவந்த ம�ோதி–ரம் மிளி– ரு ம் துளிர் ப�ோன்ற விரல்– க – ளை க் க�ொண்– டி – ரு க்– கி – ற து. மாணிக்– க ம் பதித்த தங்க வளை–யல்–க–ளும், த�ோள்–வ–ளை–யும் க�ொண்டு விளங்– கு – கி ன்– ற ாள் அம்– பி கை. கரும்பு வில்– லு ம், புஷ்ப பாணங்– க – ளு ம் பாசாங்–கு–சங்–க–ளை–யும் ஏந்–தி–யி–ருக்–கி–றாள். 3. ப்ரா–தர் நமாமி லலி–தா–ச–ர–ணா–ர–விந்– தாம் பக்–தேஷ்–ட–தாந நிர–தம் பவ–ஸிந்–து–ப�ோ– தம் பத்–மா–ஸ–நாதி ஸுர–நா–யக பூஜ–நீ–யம் பத்–மாங்–குச த்வ–ஜ–ஸு–தர்–ச–ன–லாஞ்–ச– நாட்–யம் ப க் – த ர் – க – ளு க் கு இ ஷ் – டத்தை
III ல–லிதா பஞ்–ச–ரத்–னம் (சாக்–தம்)
1. ப்ராத:ஸ்ம–ராமி லலி–தா–வ–த–நா–ர–விந்– தம் பிம்–பா–த–ரம் ப்ரு–து–ல–ம�ௌக்–திக ச�ோபி– நா–ஸம் ஆகர்–ண–தீர்க்க நய–னம் மணி குண்–ட– லாட்–யம் மந்–தஸ்–மி–தம் ம்ரு–க–ம–த�ோஜ்–வ–ல–பா–ல– தே–சம் காலை–வேளை – யி – ல் ல–லிதா – த – ே–வியி – ன் முக–மா–கிய தாம–ரையை நினைக்–கி–றேன். அது க�ோவைப்–பழ – த்–தைய�ொத்த – உத–டுக – ளை – – யும், பெரிய முத்–துக – ள – ா–லான மூக்–குத்–தியை – – யும், மாணிக்க குண்–டல – ங்–களை – யு – ம், புன்–மு– று–வலை – யு – ம், கஸ்–தூரி தில–கத்–தால் விளங்–கும் நெற்–றியை – யு – ம் உடை–யதா – க ப�ொலி–கின்–றது. 2. ப்ரா–தர் பஜாமி லலிதா புஜ–கல்–ப– வல்–லீம் ரக்–தாங்–கு–லீ–ய–ல–ஸ–தங்–குலி பல்–ல–வாட்– யாம் மாணிக்–யஹே – ம வல்–யாங்–கத – ச�ோ – ப – ம – ா– நாம் புண்ட்–ரேஷ – ச – ா–பகு – ஸ – ு–மேஷ – ஸ் – ரு – ணீ – ர்–த– தா–நாம் காலை– யி ல், ல– லி – தா ம்– பி – கை – யி ன்
காணாபத்யம்
எப்– ப�ொ – ழு – து ம் நல்– கு – வ – து ம் சம்– ஸ ா– ர க்– க– ட – லை க் கடப்– ப – த ற்– க ான நல்– வ – ழி – ய ாக அமை– வ – து ம், பிரம்– ம – த ே– வ ன் முத– ல ான தேவர்–கள் வழி–பட – த் தக்–கது – ம், தாமரை அங்– கு–சம், க�ொடி, சுதர்–ச–னம் முத–லிய இலச்–சி– னை–களை – க் க�ொண்–டது – ம – ான ல–லிதா – ம்–பி– கை–யின் திரு–வடி – த்–தாம – ர – ையை காலை–யில் வணங்–கு–கின்–றேன். 4. ப்ராத:ஸ்துவே பர–சிவ – ாம் லலி–தாம்–ப– வா–நீம் த்ரய்–யந்த வேத்ய விப–வாம் கரு–ணா–ந– வத்–யாம் விச்–வஸ்ய ஸ்ருஷ்டி வில–யஸ்–திதி ஹேது பூதாம் வித்–யேச்–வ–ரீம் நிகம வாங்–க–ம–ந–ஸா–நி– தூ–ராம் உப– நி – ஷ த்– து – க – ளி ல் தெரிந்து தெளிய வேண்– டி ய மஹிமை க�ொண்– ட – வ – ளு ம், மாசற்ற கருணை பூண்–டவ – ளு – ம், உல–கத்தை ðô¡
21
16-30 ஏப்ரல் 2018
(கணா–பத்–யம்)
க�ௌமாரம் படைக்–கவு – ம், காக்–கவு – ம், பிறகு லய–மட – ை–யச் செய்–ப–வ–ளும், வேதங்–க–ளுக்–கும், வாக்–கு–க– ளுக்–கும், மன–திற்–கும் அப்–பாற்–பட்–ட–வ–ளு– மான பர–சிவை – ய – ான ல–லிதா – ம்–பிகையை – காலை–யில் வணங்–கு–கி–றேன். 5. ப்ரா–தர் வதா–மி–ல–லிதே தவ–புண்ய நாம காமேச்–வ–ரீதி கம–லேதி மஹேச்–வ–ரீதி சாம்–ப–வீதி ஜக–தாம் ஜந–நீ–ப–ரேதி வாக்–தே–வத – ேதி வசஸா த்ரி–புரே – ச்–வரீ – தி ஹே லலி–தாம்–பிகே. உனது புண்–ய–மான பெயரை காலை–யில் ச�ொல்–கிறேன் – . காமேச்– வரி என்–றும், கமலா என்–றும், மஹேச்–வரீ என்–றும், சாம்–பவீ என்–றும், உல–கத்–தின் உய–ரி–ய–தான வாக்–தே–வதை என்–றும், த்ரி–பு– ராம்–பிகை என்–றும் பல–வா–றாக உனைப் ப�ோற்–றித் துதிக்–கி–றேன். 6. ய:ச்லோக பஞ்–ச–க–மி–தம் லலி–தாம்–பி– காயா: ஸெள–பாக்–ய–தம் ஸுல–லி–தம்–ப–ட–திப்–ர– பாதே தஸ்மை ததாதி லலிதா ஜடிதி ப்ர–ஸந்–நர் வித்–யாம் யம் விம–லஸ – ெ–ளக்ய மனந்–த– கீர்த்–திம் ல– லி – தா ம்– பி – கை – யி ன் ஸ்தோத்– தி – ர – மான இவ்–வைந்து ஸ்லோ–கங்–கள் வள–மிக்க வாழ்வை க�ொடுப்–பவை. மிக எளி–தான – வை – – யுங்–கூட - காலை–யில் படிப்–பவ – ரு – க்கு உட–ன– டி–யாக மகிழ்ச்–சி–யு–டன் கல்வி, செல்–வம், குறை–வற்ற ச�ௌக்–யம், புகழ் ஆகி–ய–வற்றை அம்–பிகை அருள்–கி–றாள்.
IV கணேச பஞ்–ச–ரத்–னம்
22
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
1. முதா–க–ராத்–த–ம�ோ–த–கம் ஸதா விமுக்– தி–ஸா–த–கம் கலா–த–ரா–வ–தம்–ஸ–கம் விலா–ஸி–ல�ோ–க– ரக்ஷ–கம் அநா–யகை – க – ந – ா–யக – ம் விநா–சித – ே–பதை – த்–ய– கம் நதா–சு–பா–சு–நா–ச–கம் நமாமி தம் விநா–ய– கம். மன மகிழ்–வ�ோடு, கையில் ம�ோத–கம் ஏந்தி, எப்–ப�ோ–ழு–தும் ம�ோக்ஷம் நல்–கு–ப–வ– ரான விநா–ய–கரை வணங்–கு–கி–றேன். அவர் சந்– தி – ர ப்– பி றை அணிந்– த – வ ர். அமை– தி – க�ொண்–ட�ோ–ரைக் காப்–பவ – ர். துணை–யற்–றவ – – ருக்கு துணை–யா–ன–வர். கஜ–மு–கா–சு–ர–னைக் க�ொன்று, தம்மை வணங்–கி–ய–வரை குறை தீர்த்–துக் காப்–ப–வர். 2. நதே– த – ர ா– தி – பீ – க – ர ம் நவ�ோ– தி – த ார்– க – பாஸ்–வ–ரம் நமத்–ஸு–ரா–ரிநி – ர்–ஜர – ம் நதா–திக – ா–பது – த்–த– ரம் ஸுரேச்–வ–ரம் நிதீச்–வ–ரம் கஜேச்–வ–ரம் கணேச்–வ–ரம் மஹேச்–வ–ரம் ஸமாச்–ரயே பராத்–ப–ரம் நிரந்–த–ரம் தன் பக்– த ர்– க ள் அனை– வ – ரி ன் பகை– வர்–க–ளுக்–கும் விநா–ய–கர் பயங்–க–ர–மா–ன–வர். உதித்–தெ–ழும் சூரி–யன் ப�ோல் விளங்–கு–கின்– றார் அவர். தேவர்– க – ளு ம், அசு– ர ர்– க – ளு ம் அவரை வணங்க, வணங்–கிய – வ – ரி – ன் தீய–தைப் ப�ோக்கி, தேவர்–களு – க்–கும், நவ–நிதி – க – ளு – க்–கும், கஜா–மு–கா–ஸு–ர–னுக்–கும், கணங்–க–ளுக்–கும் தலைமை தாங்கி பரம்–ப�ொ–ரு–ளாய் நிற்–கும் அவரை எக்–க–ண–மும் சர–ண–ம–டை–கி–றேன். 3. ஸமஸ்–தல�ோ – க – த – ங்–கர – ம் நிரஸ்–ததை – த்–ய– குஞ்–ச–ரம் தரே– த – ர�ோ – த – ர ம் வரம் வரே– ப – வக் த்– ர – மக்ஷ–ரம் க்ரு– ப ா– க – ர ம் க்ஷமா– க – ர ம் முதா– க – ர ம் யசஸ்–க–ரம் மநஸ்–கர – ம் நமஸ்க்–ருத – ாம் நமஸ்–கர�ோ – மி பாஸ்–வ–ரம் கஜ–மு–கா–ஸு–ரனை அழித்து அகில உல– குக்–கும் நன்–மையை அரு–ளி–ய–வர் விநா–ய– கர். அவர் பருத்த த�ொந்–தி–யும், ஒளி–வீ–சும் யானை முக–மும் க�ொண்–ட–வர். கருணை புரி–ப–வர். ப�ொறு–மை–யா–ன–வர். மகிழ்ச்சி மற்–றும் புகழ் சேர்ப்–பவ – ர். வணங்–கிய – வ – ரு – க்கு நல்ல மன–தைத் தந்து விளங்–கும் அவரை வணங்–கு–கின்–றேன். 4. அகிஞ்– ச – ந ார்– தி – ம ார்– ஜ – ந ம் சிரந்– த – ந�ோக்த்–தி–பா–ஜ–நம் புரா–ரி–பூர்–வ–நந்–த–நம் ஸுரா–ரி–கர்–வ–சர்–வ– ணம் ப்ர–பஞ்–ச–நா–ச–பீ–ஷ–னம் தநஞ்–ஜா–தி–பூ–ஷ–
ணம் கப�ோ–ல–தா–ந–வா–ர–ணம் பஜே புரா–ண– வா–ர–ணம் ஏழை–களி – ன் துன்–பத்–தைத் துடைப்–பவ – ர். உப–நி–ஷ–தங்–கள் ப�ோற்றி வணங்–கத் திகழ்–ப– வர். பர–மசி – வ – னி – ன் மூத்–தம – க – ன – ாய் அசு–ரர்–க– ளின் கர்–வத்தை அடக்–கி–ய–வர். அத்–த–கைய மத–ஜ–லம் பெரு–கும் பழம்–பெ–ரும் வார–ண– மு–கத்–த–வனை வணங்–கு–கி–றேன். 5. நிதாந்த காந்–தத – ந்த காந்தி மந்–தக – ாந்–த– காத்–ம–ஜம் அசிந்த்–ய–ரூ–ப–மந்த ஹீந–மந்–த–ரா–யக்–ருந்–த– நம் ஹ்ரு– த ந்– த ரே நிரந்– த – ர ம் வஸந்– த – மேவ ய�ோகி–நாம் தமே–கத – ந்–தமேவ – தம் விசிந்–தய – ாமி ஸந்–த– தம் மிக அழ–கான தந்–தங்–க–ளைக் க�ொண்– ட–வர். யமனை அடக்–கிய பர–ம–சி–வ–னின் புதல்–வர். எண்–ணுத – ற்–கரி – ய உரு–வம் க�ொண்– ட– வ ர். முடி– வி ல்– ல ா– த – வ ர். இடை– யூ – று – க – ளைத் தகர்ப்–ப–வர். ய�ோகி–க–ளின் மன–தில் குடி–க�ொண்–ட–வ–ரான அந்த ஏக–தந்–தரை எப்–ப�ொ–ழு–தும் தியா–னம் செய்–கி–றேன். 6. மஹா–க–ணே–ச–பஞ்–ச–ரந்–த–மா–த–ரேண ய�ோந்–வ–ஹம் ப்ர–ஜல்–பதி ப்ர–பா–தகே ஹ்ருதி ஸ்ம–ரந் கணேச்–வ–ரம் அர�ோ–கத – ா–மத – �ோ–ஷத – ாம் ஸுஸா–ஹிதீ – ம் ஸுபுத்–ர–தாம் ஸமா– ஹி – த ா– யு – ர ஷ்– ட – பூ – தி – ம ப்– யு – பை தி ஸ�ோசி–ராத் இந்த கணேச பஞ்– ச – ர த்– ன த்தை தின– மும் காலை–யில் க–ண–ப–தியை மன–தில் தியா–னித்–துக் க�ொண்டு பாரா–ய–ணம் செய்– கி–ற–வர்–கள் ந�ோயின்றி குறையேது–மின்றி, மேன்–மை–யான கல்–வி–க–ளை–யும் நன்–மக்–க– ளை–யும், அஷ்ட ஐச்–வர்–யமு – ம் பெற்று நீண்ட ஆயு–ளு–டன் வாழ்–வார்–கள்.
V ஸுப்–ர–ம–ணிய கரா–வ–லம்–பம் (க�ௌமா–ரம்)
1. ஹே ஸ்வா–மி–நாத கரு–ணா–கர தீன– பந்தோ பார்–வதி சமூக பங்–கஜ பத்–ம–பந்தோ சாதி தேவ–கண பூஜித பாத–பத்ம வல்–லீ–ச–நாத மம தேஹி கரா–வ–லம்–பம். தந்– தைக்கே உப– த ே– ச ம் செய்– த – தா ல், சுவா–மிந – ா–தன் எனும் பெயர் பெற்ற முருகா, உம்மை வணங்– கு – கி – றேன் . கரு– ண ையே வடி–வா–ன–வரே, எளி–ய–வ–ரைக் காப்–ப–வரே, திருவே உரு–வான அம்–பி–கை–யின் தாமரை மல–ர–னைய திரு–வ–டி–க–ளின் கீழ் அமர்ந்–தி– ருப்–ப–வரே, திரு–மால், திரு–ம–கள் உள்–ளிட்ட அனைத்து தேவர்–கள – ா–லும் ப�ோற்–றப்–படு – ம் உமது திரு– வ – டி – க ளை நமஸ்– க – ரி க்– கி – றேன் .
வள்ளி மண– வ ா– ள னே, உமது திருக்– க – ர த்– தி– ன ால் என்னை கைதூக்கி காப்– ப ாற்றி அருள்–வீர்–க–ளாக. 2. தேவாதி தேவ–னுதே தேவ–கண – ா–திந – ாத தேவேந்த்ர வந்த்–யம்–ருத பங்–க–ஜ–மஞ்–சு– பாதா தேவ–ரிஷி நார–தமு – னீ – ந்த்ர சுகிர்த கீர்த்தி வல்–லீ–ச–நாத மம தேஹி கரா–வ–லம்–பம். தேவர்–கள் அனை–வ–ரி–லும் உயர்–வான பெருமை க�ொண்– ட – வ ரை நமஸ்– க – ரி க்– கி – றேன். தேவர்–கள் அனை–வ–ருக்–கும் தலை– வரே, தேவேந்–தி–ரன் உட்–பட அனை–வ–ரும் வணங்–கிப் பணிந்–தி–டும் பெருமை க�ொண்– ட–வரே, குற–வள்ளி மணா–ளனே, தங்–கள் அப–யக் கரத்–தால் என் கை பற்–றிக் காக்க வேண்–டும், ஐயனே. 3. நித்–யான்ன தான நிர–தா–கில ர�ோக– ஹா–ரிம் தஸ்–மாத் ப்ர–தான் பரி–பூ–ரித பக்–த–காம சத்–யா–கம ப்ர–ணவ வாச்ய நிஜஸ்–வ–ரூப வல்–லீ–ச–நாத மம தேஹி கரா–வ–லம்–பம். உல–கத்–தில் உள்ள அனைத்து ஜீவ–ரா– சி–க–ளின் மீதும் பேரன்பு க�ொண்–ட–வரே, நமஸ்–கா–ரம். அவர்–கள் அனை–வ–ரும் வயி– றார உண்–டிட உண–வினை அபி–ரி–மி–த–மாய் அளிப்–ப–வரே, பிற–விப் பிணி எனும் ந�ோய் நீக்–கும் மருத்–து–வ–ராக அருள்–பா–லிப்–ப–வரே, பக்–தர்–க–ளின் விருப்–பங்–க–ளை–யும், தேவை–க– ளை–யும் நிறை–வேற்–று–வ–தையே க�ொள்–கை– யா–கக் க�ொண்–ட–வரே, ஸ்ருதி, ஆக–மங்–கள், ஓம் எனும் பிர– ண – வ ம் ப�ோன்– ற – வ ற்– றி ன் ம�ொத்த உரு–வ–மா–கத் திகழ்–ப–வரே, வள்–ளி– யம்மை நாய–கனே, என்–னைக் கைவி–டாது காப்–பீர்–க–ளாக. 4. க்ரௌஞ்–சா–ம–ரேந்த்ர மத கண்–டன சக்தி சூல பாசாதி சஸ்த்ர பரி– ம ண்– டி த திவ்– ய – பாணே குண்–ட–லீச த்ருத துண்ட சிகீந்த்–ர– வாஹ வல்–லீ–ச–நாத மம தேஹி கரா–வ–லம்–பம். தேவர்– க – ளி ன் தலை– வ – ன ான தேவேந்– தி– ர – னையே வென்று, அந்த கர்– வ த்– து – ட – னேயே, யாவ–ரை–யும் எதிர்க்–கும் மம–தை–யு– டன் திரிந்த க்ரௌஞ்–சம் எனும் மலை–யின் செருக்கை, தங்–க–ளது சக்தி வாய்ந்த வேலா– யு–தத்–தால் தகர்த்து தூள் தூளாக்–கி–ய–வரே, பாசம் முத–லான அநே–கவி – த ஆயு–தங்–களை – த் தாங்கி உல–கைக் காக்க சூரி–யனை ப�ோல் பிர–கா–சம – ாக உலா வரு–பவ – ரே, வள்ளி மணா– ளரே, நமஸ்–கா–ரம். என்னை தங்–கள் திருக்– க–ரங்–க–ளால் கைதூக்–கிக் காத்–த–ரு–ளுங்–கள். 5 . த ேவ ா தி த ேவ ர த ம ண் – ட ல மத்யவேத்ய ðô¡
23
16-30 ஏப்ரல் 2018
தேவேந்த்ர பீட–ந–க–ரம் த்ருத சாப ஹஸ்–தம் சூரம் நிஹத்ய சுர–க�ோடி ப்ரிர்த்–யா–மனா வல்–லீ–ச–நாத மம தேஹி கரா–வ–லம்–பம். தேவர்–களு – க்–கெல்–லாம் தேவரே! தேவர்–க– ளின் நடுவே தேரில் அமர்ந்து ஒளிர்–பவ – ரே, தேவேந்–திர நக–ரத்–தைப் பகை–வர்–கள் அணு– கா–த–படி வில், வேலால் காத்து பிர–கா–ச– மாய் ஜ�ொலிப்–ப–வரே. க�ோடிக்–க–ணக்–கான அசு–ரர்–களை வதைத்து, அத–னால் தேவர்–க– ளால் பூஜிக்–கப்–படு – ப – வ – ரே, வள்ளி நாய–கரே நமஸ்–கா–ரம். தங்–கள் அப–யக் கரங்–க–ளால் என்னை கைதூக்–கிக் காப்–பீ–ராக. 6. ஹாராதி ரத்ன மணி–யுக்தா க்ரீ–ட– ஹாரா கேயூர குண்–டல லஸத்க்–வ–சா–பி–ராம ஹே வீர தாரக ஜயா மரப்–ருந்த வந்த்ய வல்–லீச நாத மம தேஹி கரா–வ–லம்–பம். நவ–ரத்–னங்–க–ளால் ஆன ப�ொற்–கி–ரீ–டம் அணிந்து ஒளி– ம – ய – ம ாய் த�ோற்– ற – ம – ளி ப்– ப – வரே, கேயூ–ரம், குண்–ட–லங்–கள் ஆகிய அற்– புத அணி–க–லன்–களை அணிந்து அவற்–றுக்– குப் பெருமை சேர்த்–த–வரே, வீரர்–க–ளுள் தலை–சிற – ந்–தவ – ரே, தாரா–கா–சுரன் – முத–லான அசு–ரர்–களை எளி–தாக வதைத்து உல–கைக் காத்–த–வரே, வள்–ளியை மணம் புரிந்த வள்– ளலே, நமஸ்– க ா– ர ம். தங்– க ள் அபய கரத்– தால் என்–னையு – ம் காத்து எனக்கு வள–மான வாழ்–வ–ளிப்–பீ–ராக. 7. பஞ்–சாக்ஷ–ராதி மனு–மந்–தி–ரித கங்கா த�ோய பஞ்–சாம்–ருதை: ப்ர–முதி தேந்த்–ர–முகை முனீந்த்ரை: பட்–டா–பி–ஷிக்த: ஹரி–யுக்த: பரா–ச–நாத: வல்–லீ–ச–நாத மம தேஹி கரா–வ–லம்–பம். ‘ஓம் நம– சி – வ ா– ய ’ என்ற ஐந்– தெ – ழு த்து மந்– தி – ர த்– தி ற்கு உரித்– தா ன நாய– க – னி ன் திரு–ம–கனே, கங்–கை–யில் த�ோன்–றி–ய–தால் காங்– கே – ய ன் என வணங்– க ப்– ப – டு – ப – வ ரே, பஞ்–சா–மிர்–தத்தை ஏற்–ப–தில் பேரா–னந்–தம் க�ொள்–ப–வரே, தேவேந்–தி–ரன் உள்–ளிட்ட தேவர்–க–ளா–லும் முனி–வர்–க–ளா–லும் முடி சூடப்–பட்டு க�ொண்–டாட – ப்–பட்–டவ – ரே, திரு– மா–லுக்–குப் பிரி–யம – ான அவ–ரது மரு–மக – னே, பரா–சர முனி–வ–ரின் பக்–திக்–கும் ப�ோற்–று–த– லுக்–கும் உரி–யவ – ரே, வள்ளி நாய–கனே நமஸ்– கா–ரம். தங்–கள் திருக்–கர – ங்–கள – ால் என்–னைக் காப்–பீ–ராக. 8. கார்த்–தி–கேய கரு–ணாம்–ருத பூர்– ணத்–ருஷ்ட்யா காமாதி ர�ோக கலு–ஷீக்–ருத த்ருஷ்–ட– சி–தம் சிக்த்– வ ா– து மா மவ கலா– த ர காந்– த – காந்த்யா வல்–லீ–ச–நாத மம தேஹி கரா–வ–லம்–பம் கார்த்–திகை நட்–சத்–தி–ரத்–தில் அவ–த–ரித்த
24
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
பாலனே, உந்–தன் பரி–பூரண – அருள் கிடைப்– பது என்–பது கரு–ணைக் கட–லில் மூழ்–கிக் குளிப்–பது ப�ோன்ற மகிமை ப�ொருந்–தி–யது அல்–லவா! என்–னி–ட–முள்ள காமம், க்ரோ– தம், க�ோபம் முத–லான ந�ோய்–களை தங்–கள் அருள் எனும் மருந்– தா ல் நீங்– க ச் செய்து என்னை உய்–விப்–பீர்–க–ளாக. பிறை–ய–ணிந்த பர–ம–சி–வன், பார்–வ–தி–யின் பேரன்–பிற்–குப் பாத்–தி–ர–மா–ன–வனே, வள்ளி மணா–ளனே, என்–னைக் கைவி–டாது காத்து அருள்–வீரா – க. 9. சுப்–ர–மண்ய கரா–வ–லம்–பம் புண்–யம் யப–டே–தித்வீ ஜ�ோத்–தமா: தே சர்வே முக்– தி ம் மாயாந்தி சுப்– ர – மண்ய ப்ர–சா–தத: சுப்–ரம – ண்ய கரா–வல – ம்–பம் இதம் ப்ரா–த– ருத்–தாய: படேத் க�ோடி ஜன்ம கிரு–தம்–பா–பம் தத்க்ஷணா தேவ ஞஸ்–ய–திகா இந்த சுப்–ரம – ண்ய கரா–வல – ம்–பத்தை நித்–த– மும் அதி–கா–லை–யில் ஜபிக்–கின்–ற–வர்–க–ளு– டைய க�ோடி ஜன்ம பாவங்–களு – ம் த�ொலை– யும். அனைத்– து ம் சுக– ம ா– கு ம் என்– ப து நிச்–ச–யம். மிகுந்த புண்–ணி–யத்தை அளிப்–ப– தும் அபூர்–வ–மா–ன–து–மான இந்த துதியை யார் மன–ம�ொன்–றிப் படிக்–கி–றார்–கள�ோ, அவர்–களு – க்கு கும–ரன் அருள் கிட்டி துன்–பங்– கள் த�ொலைந்து இறு–தியி – ல் பேரின்–பம – ான முக்–தி–யும் கிட்–டும்.
VI சூர்–யாஷ்–ட–கம் (ச�ௌரம்)
1. ஆதி–தேவ நமஸ்–துப்–யம் ப்ர–ஸீத மம பாஸ்–கர திவா–கர நமஸ்–துப்–யம் ப்ர–பா–கர நம�ோஸ்– துதே ஆதி– த ே– வ னே வணங்– கு – கி – றேன் . ஒளி ப�ொருந்– தி – ய – வ னே எமக்கு அருள்– வ ாய். பகலை உண்–டாக்–கும் நாயகா, ஒளி–யைத் தரு–ப–வனே உமக்கு என் வணக்–கம். 2. ஸப்–தாச்வ ரத–மா–ரூ–டம் ப்ர–சண்–டம் கச்–ய–பாத்–ம–ஜம் ச்வேத பத்–ம–த–ரம் தேவம் தம் ஸூர்–யம் ப்ர–ண–மாம்–ய–ஹம் வான–வில்–லின் வண்–ணம் ப�ோன்ற ஏழு குதி–ரை–கள் பூட்–டிய தேரில் பய–ணிப்–பவ – ரே, வெப்–பம் நிறைந்–த–வரே, ரிஷி கச்–ய–ப–ரின் குமா–ரரே, வெண்–தா–மரை மலரை கரத்– தில் தாங்–கிய – வ – ரே, சூரிய தேவனே உம்மை வணங்–கு–கி–றேன். 3. ல�ோஹி–தம் ரத–மா–ரூட – ம் ஸர்–வல�ோ – க பிதா–ம–ஹம் மஹா–பாப ஹரம் தேவம் தம் ஸூர்–யம் ப்ர–ண–மாம்–ய–ஹம் சிவப்பு நிறத் தேரில் உலா வரு–ப–வரே, அனைத்து உல–கங்–களு – க்–கும் தந்–தையே, எம் பாவத்தை அழித்து பாவ–ன–மாக்–கு–ப–வரே, சூரிய தேவனே, உம்மை வணங்–கு–கி–றேன்.
ச�ௌரம் 4. த்ரை–குண்–யம் ச மஹா–சூர – ம் ப்ரஹ்ம விஷ்ணு மகேஸ்–வ–ரம் ம ஹ ா – ப ா ப ஹ ர ம் த ேவ ம் த ம் ஸூர்–யம் ப்ர–ண–மாம்–ய–ஹம் சத்–வகு – ண – ம், ரஜ�ோ–குண – ம், தம�ோ–குண – ம் என மூன்று குணங்– க ளை உடை– ய – வ ரே, பலம் ப�ொருந்–திய மஹா–சூ–ரரே, ப்ரம்மா, விஷ்ணு, ஈசன் இம்– மூ – வ – ரி ன் அம்– ச – மு ம் ப�ொருந்–தி–ய–வரே, எம் பாவத்தை அழித்து பாவ– ன – ம ாக்– கு – ப – வ ரே, சூரி– ய – த ே– வ னே உம்மை வணங்–கு–கி–றேன். 5. ப்ருஹ்–மி–தம் தேஜ: புஞ்–ஜம் ச வாயும் ஆகா–சம் ஏவ ச ப்ர–பும் ச ஸர்வ ல�ோகா–னாம் தம் ஸூர்– யம் ப்ர–ண–மாம்–ய–ஹம் மேன்–மே–லும் பிர–கா–சிக்–கும் தேஜ–ஸா– கிய ஒளி க�ொண்–ட–வரே, வாயு, ஆகா–யம் முத–லான பஞ்–சபூ – த – ங்–களி – ன் த�ொகு–திய – ா–ன– வரே, உலகு அனைத்– து க்– கு ம் பிர– பு – வ ா– கத் திகழ்–ப–வரே, சூரி–ய–தே–வனே உம்மை வணங்–கு–கி–றேன். 6. பந்–தூக புஷ்ப ஸங்–கா–சம் ஹார–குண்– டல விபூ–ஷி–தம் ஏக சக்– ர – த – ர ம் தேவம் தம் ஸூர்– ய ம் ப்ர–ண–மாம்–ய–ஹம்
பந்–தூக மரத்–தின் பூவைப் ப�ோன்ற நிறத்–த– வரே, மாலை, குண்–ட–லங்–கள் அணிந்து அலங்– க ா– ர ம் ஒளி– ர த் திகழ்– ப – வ ரே, ஒரே சக்–கர – ம் உள்ள தேரை இயக்–குப – வ – ரே, சூரி–ய– தே–வனே உம்மை வணங்–கு–கி–றேன். 7. தம் ஸூர்–யம் ஜகத்–கர்த்–தா–ரம் மஹா– தேஜ: ப்ர–தீ–ப–னம் மஹா பாப–ஹர – ம் தேவம் தம் ஸூர்–யம் ப்ர–ண–மாம்–ய–ஹம் உலக படைப்பு இயக்–கத்–துக்–குக் கார–ண– மா–கத் திகழ்–ப–வரே, தம் ஒளி–யால் உலகை இயக்கி உயிர்க்கு ஞானம் அளிப்–ப–வரே, எம் பாவம் அறுத்து பாவ–ன–மாக்–கு–ப–வரே, சூரி–ய–தே–வனே உம்மை வணங்–கு–கி–றேன். 8. தம் ஸூர்–யம் ஜக–தாம்–நா–தம் ஞான விஞ்–ஞான ம�ோக்ஷ–தம் மஹா பாப–ஹர – ம் தேவம் தம் ஸூர்–யம் ப்ர–ண–மாம்–ய–ஹம் உல–கின் நாதனே, ஞான–மா–கிய அறி–வை– யும், விஞ்–ஞா–ன–மா–கிய அறி–வின் அனு–ப– வத்–தை–யும், ம�ோக்ஷ–மா–கிய மறு–வீட்–டை– யும் அளிக்–கும் தேவனே, எம் பாவத்தை விலக்–கிப் பெரு–ம–கிழ்ச்சி க�ொள்–ள–வைப்– ப– வ ரே, ஹே சூரி– ய – த ே– வ னே, உம்மை வணங்–கு–கி–றேன்.
த�ொகுப்பு: ந.பரணிகுமார் ðô¡
25
16-30 ஏப்ரல் 2018
பிரசாதங்கள்
சந்–தி–ர–லேகா ராம–மூர்த்தி
(வெயில் காலத்துக்கு ஏற்ற ஸ்பெஷல் பிரசாதங்கள்!)
வாட்–டர் மெலன் டிலைட்
என்–னென்ன தேவை? தர்–பூ–ச–ணித் துண்–டு–கள் அல்–லது கிர்–ணிப் பழத்–துண்–டு–கள் - 1 கப், கன்–டென்ஸ்டு மில்க் - 1/2 கப், அலங்–கரி – க்க பழத்–துண்–டுக – ள் - சிறிது. எப்–ப–டிச் செய்–வது? தர்–பூச – ணி பழத்–தின் த�ோல், விதை–களை நீக்கி கன்–டென்ஸ்டு மில்க் சேர்த்து மிக்–ஸியில் நுரைக்க அடித்து, விரும்–பிய ம�ோல்–டில் ஊற்றி ஃப்ரீ–ச–ரில் 3 அல்–லது 4 மணி நேரம் செட் ஆகும் வரை வைக்–க–வும். பின் ம�ோல்–டில் இருந்து எடுத்து பழத்–துண்–டு–க–ளால் அலங்–க–ரித்து பரி–மா–ற–வும்.
கேழ்–வ–ரகு சேமியா பக–ளா–பாத் என்–னென்ன தேவை? கேழ்–வ–ரகு சேமியா - 100 கிராம், தயிர் - 1 கப், பால் - 1/2 கப், பச்–சைமி – ள – க – ாய் - 2, ப�ொடி–யாக நறுக்–கிய க�ொத்–தம – ல்–லித்–தழை - 1 டேபிள்ஸ்–பூன், கறி–வேப்–பிலை - சிறிது, இஞ்–சித் துரு–வல் - 1 டீஸ்–பூன், பச்சை திராட்சை - 10, மாதுளை முத்–துக்–கள் தேவைக்கு, ப�ொடி–யாக நறுக்–கிய பிஞ்சு வெள்–ளரி - 1/4 கப். தாளிக்க: கடுகு, உளுத்–தம்–ப–ருப்பு, கட–லைப்–ப–ருப்பு - தலா 1/4 டீஸ்–பூன், பெருங்–கா–யத்–தூள் - 1 சிட்–டிகை, எண்–ணெய் - 2 டேபிள்ஸ்–பூன், உப்பு - தேவைக்கு. எப்–ப–டிச் செய்–வது? கேழ்–வ–ரகு சேமி–யாவை க�ொதிக்–கும் நீரில் 1 டீஸ்–பூன் எண்–ணெய், 1/2 டீஸ்–பூன் உப்பு சேர்த்து ஒரு நிமி–டம் மட்–டும் க�ொதிக்க விட்டு உடனே நீரை வடித்து, சிறிது எண்–ணெய் சேர்த்து பிசறி வைக்–க–வும். இது உதிர் உதி–ராக இருக்–கும். ஒரு நான்ஸ்–டிக் தவா–வில் எண்– ணெயை ஊற்றி சூடா–ன–தும் கடுகு, உளுத்–தம்–ப–ருப்பு, கட–லைப்–ப–ருப்பு, கறி–வேப்–பிலை தாளித்து பச்–சை–மி–ள–காய், பெருங்–கா–யத்–தூள், இஞ்–சித்–து–ரு–வல் சேர்த்து வதக்கி வடித்த சேமி–யாவை பர–வ–லாக தூவி, மூடி ப�ோட்டு 1 நிமி–டம் வேக–விட்டு உடனே இறக்–க–வும். சேமியா ஆறி– ய – து ம் தயிர், உப்பு, பால் ஊற்றி சேமி– ய ா– வி ல் கலக்– க – வு ம். பின் அதன்– மேல் க�ொத்–த–மல்–லித்–தழை, வெள்–ளரி, பச்சை திராட்சை, மாதுளை முத்–துக்–கள் தூவி அலங்–க–ரித்து பரி–மா–ற–வும்.
கேரட் - ஆரஞ்சு ஸ்மூத் என்–னென்ன தேவை? பெரிய ஆரஞ்சு பழம் - 2, கேரட் - 2, ப�ொடித்த பனங்–கற்–கண்டு - 2-3 டேபிள் ஸ்–பூன், அலங்–க–ரிக்க ஆரஞ்சு பழத்–துண்–டு–கள் - சிறிது, உப்பு - 1 சிட்–டிகை. எப்–ப–டிச் செய்–வது? கேரட்டை த�ோல் சீவி துரு– வி க் க�ொள்– ள – வு ம். ஆரஞ்சு பழத்தை த�ோல், விதை, நார் நீக்கி ப�ொடித்–துக் க�ொள்–ள–வும். சிறிது தண்–ணீ–ரில் பனங்–கற்–கண்டு, உப்பு சேர்த்து கரைத்–துக் க�ொள்–ள–வும். மிக்ஸி–யில் ஆரஞ்சு, கேரட், கரைத்த பனங்–கற்–கண்டு தண்–ணீர் சேர்த்து நைசாக அரைத்து வடி–கட்டி, 2 பெரிய கப் தண்–ணீர் ஊற்றி கலந்து குளி–ரவை – த்து மேலே பழத்–துண்–டு–கள் தூவி அலங்–க–ரித்து பரி–மா–ற–வும். குறிப்பு: பனங்–கற்–கண்–டுக்கு பதில் நாட்–டுச்–சர்க்–கர – ை–யும் சேர்க்–கல – ாம். எல்லா பழத்–தி–லும் ஸ்மூத் செய்–ய–லாம்.
26
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
கிர்ணி பழ குல்ஃபி என்–னென்ன தேவை? சிறிய கிர்ணி பழம் - 1, முழு கிரீ–மு–டைய பால் - 1 லிட்–டர், சர்க்–கரை - 1/2 கப், ச�ோள மாவு - 1 டேபிள்ஸ்–பூன், நறுக்–கிய பிஸ்தா, பாதாம் - தலா 1 டேபிள்ஸ்–பூன், ஏலக்–காய்த்–தூள் - 1/2 டீஸ்–பூன், கிர்ணி பழ விதை–கள் - சிறிது. எப்–ப–டிச் செய்–வது? அடி–க–ன–மான பாத்–தி–ரத்–தில் பாலை ஊற்றி, மித–மான தீயில் வைத்து சுண்டக் காய்ச்சி, பாதி–யாக வந்–த–தும் சர்க்–கரை சேர்த்து கைவி–டா–மல் கிளறி இறக்கி ஆற–வி–ட–வும். கிர்ணி பழத்தை த�ோல், விதை நீக்கி ஒரு சிறு துண்டை அலங்–கரி – க்க ப�ொடி–யாக நறுக்கி வைத்து க�ொண்டு, மீதி–யுள்ள பழத்தை மிக்–சி–யில் நைசாக அரைத்–துக் க�ொள்–ள–வும். ச�ோள மாவை சிறிது தண்–ணீ–ரில் கரைத்து கூழாக காய்ச்சி க�ொள்–ள–வும் அல்–லது பால் காய்ச்சி க�ொதித்து இறக்–கும் முன்பு பாலு–டன் சேர்த்து காய்ச்–ச–வும். காய்ச்–சிய பாலு–டன் ச�ோள மாவு கூழ், கிர்ணி விழுது, ஏலக்–காய்த்–தூள், பாதாம், பிஸ்தா, கிர்ணி விதை கலந்து குல்ஃபி அச்சு அல்–லது கண்–ணாடி டிரே–யில் ஊற்றி 6 முதல் 8 மணி நேரம் ஃப்ரீ–ச–ரில் வைத்து எடுத்து பழத்–துண்–டு–க–ளால் அலங்–க–ரித்து பரி–மா–ற–வும். குறிப்பு: சர்க்–கர – ைக்கு பதில் கன்–டென்ஸ்டு மில்க் சேர்க்–கல – ாம். மாம்–பழ – ம், சப்–ப�ோட்டா, கிவி, பைனாப்–பிள், ஆரஞ்சு பழத்–தி–லும் செய்–ய–லாம்.
ஃப்ரெஷ் புதினா சிரப் என்–னென்ன தேவை? புதினா - 3 கட்டு (1 கில�ோ), சர்க்–கரை - 1 கில�ோ, எலு–மிச்சை - 25 பழங்–கள், உப்பு - 1/2 டீஸ்–பூன், க�ோலி ச�ோடா அல்–லது டிரிங்–கிங் ச�ோடா - தேவைக்கு. எப்–ப–டிச் செய்–வது? எலு–மிச்–சம்–பழ – த்தை சாறு பிழிந்து எடுத்–துக் க�ொள்–ளவு – ம். சர்க்–கர – ை– யில் 2 கப் தண்–ணீர் சேர்த்து பாகு பதத்–திற்கு கைவி–டா–மல் காய்ச்சி தேன் ப�ோல் கெட்–டிய – ாக வந்–தது – ம் 1 டேபிள்ஸ்–பூன் எலு–மிச்–சைச்–சாறு கலந்து இறக்–க–வும். புதினா இலை–களை கழுவி தண்–ணீர் இல்–லா– மல் துடைத்து உப்பு 1 டேபிள்ஸ்–பூன், சர்க்–கரை 1 டேபிள்ஸ்–பூன், சிறிது எலு–மிச்–சைச்–சாறு கலந்து நைசாக அரைத்து வடி–கட்டி, எலு–மிச்–சைச்–சா–றில் கலக்–க–வும். அப்–ப�ொ–ழுது புதி–னா–வின் நிறம் மாறா–மல் இருக்–கும். பிறகு சர்க்–கரை பாகை சேர்த்து கலந்து, சுத்–த–மான ஈர–மில்–லாத கண்– ணாடி பாட்–டி–லில் ஊற்றி வைத்–துக் க�ொள்–ள–வும். ஃப்ரெஷ் புதினா லெம–னெட் ரெடி. 1 மாதம் வரை கெடா–மல் இருக்–கும். ஃப்ரிட்–ஜில் 3 மாதம் வைக்–க–லாம். பரி–மா–றும் முறை: உய–ர–மான ஒரு கண்–ணாடி டம்–ள–ரில் சிறிது ஐஸ் கட்டி, அதன் மீது 3 டேபிள்ஸ்–பூன் புதினா சிரப் ஊற்றி, 1 பாட்–டில் ச�ோடாவை சேர்த்து எலு–மிச்–சைப்–பழ – த்தை வெட்டி ப�ோட்டு, புதினா இலை–யால் அலங்–க–ரித்து உடனே பரி–மா–ற–வும்.
மிக்ஸ்டு ஃப்ரூட் மெல்பா என்–னென்ன தேவை? சது–ர–மாக நறுக்–கிய விருப்–ப–மான பழத்–துண்–டு–கள் - 1 பெரிய கப், கலர் ஜெல்லி - 1 பாக்–கெட், சர்க்–கரை - 2 டேபிள்ஸ்–பூன், 2 கலர் ஐஸ்– கி–ரீம் - தேவைக்கு, அலங்–க–ரிக்க டிரைஃப்–ரூட்ஸ், நட்ஸ் - தேவைக்கு. எப்–ப–டிச் செய்–வது? ஒரு பாத்–தி–ரத்–தில் 200 மி.லி. தண்–ணீரை ஊற்றி க�ொதிக்க வைத்து ஜெல்–லியை ப�ோட்டு க�ொதிக்க விட–வும். அது கரைந்–த– தும் சர்க்–கரை சேர்த்து, அது–வும் கரைந்–த–தும் இறக்கி ஆற–விட்டு ஒரு அலு–மி–னி–யம் டிரே–யில் க�ொட்டி ஃப்ரிட்–ஜில் ஃப்ரீ–ச–ரில் 2 மணி நேரம் வைத்து எடுக்–க–வும். அல்வா ப�ோல் கெட்–டி–யாக இருக்–கும். பரி–மா–றும் முறை: உய–ர–மான ஒரு கண்–ணாடி டம்–ள–ரில் முத–லில் ஒரு குழிக்–க–ரண்டி ஐஸ்–கி–ரீம் ப�ோட்டு, அதன் மீது பழத்–துண்–டு–கள், அதன் மீது ஜெல்லி துண்–டு– களை ப�ோட்டு, மீண்–டும் மற்–ற�ொரு கலர் ஐஸ்–கி–ரீம், பழங்–கள், ஜெல்லி என்று வரி–சை–யாக ப�ோட்டு நட்ஸ், ட்ரைஃப்–ரூட்–டால் அலங்–க–ரித்து ஜில்–லென்று பரி–மா–ற–வும். படங்கள்:
ஆர்.சந்திரசேகர்
ðô¡
27
16-30 ஏப்ரல் 2018
தன் அருளை உணரச் செய்கிறது
தெய்வம் ப
ய–ணம் செய்–வத – ற்–காக ரயில் வண்–டியி – ல் ஏறி அமர்ந்– து – வி ட்– ட �ோம்; மனைவி, குழந்– தை – க ள் உடன் வரு– கி – ற ார்– க ள். வண்டி புறப்–பட்–டு–விட்–டது. நாம் இறங்க வேண்–டிய இடம் நன்–றா–கத் தெரி–யும். அது–வரை, வண்–டிக்–குள் டீ, காபி, விளை– யாட்–டுப் ப�ொருட்–கள் எனப் பல–வும் விற்–றுக் க�ொண்டு செல்–ப–வர்–க–ளும் அவ்–வப்–ப�ோது வரு–வார்–கள். எது வரும், எது வராது என்–பது நமக்–குத் தெரி–யாது. வரு– ப – வ ற்– றி – லு ம் நமக்கோ, மனை– விக்கோ, குழந்–தை–க–ளுக்கோ தேவை–யா– னதை மட்–டும்–தான் வாங்–குவ�ோ – ம். நமக்–குத் தேவை–யில்–லா–விட்–டால் கூட, குழந்–தைக – ள் கேட்–டால் தவிர்க்க முடி–யாது, வாங்–கிக் க�ொடுத்–துத்–தான் ஆக வேண்–டும். இப்–படி – யே நாம் இறங்–கவே – ண்–டிய ஊர் வரும்– வ ரை, பல நிகழ்– வு – க ள். இவற்– றி ல்
28
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
எது–வுமே, நாம் திட்–டம் ப�ோட்–டுச் செய்–யக் கூடி–யது அல்ல. திடீ–ரென்று ஏதே–னும் பிரச்னை என்று ரயில்–வண்டி பாதி வழி–யி–லேயே நிறுத்–தப்– பட்–டுவி – ட்–டது என்று வைத்–துக் க�ொள்–ளுங்– கள்! அந்–தப் பகு–தியில் பேருந்து முத–லான பயண வச–திக – ள் எது–வுமே கிடைக்–கவி – ல்லை. அந்த நேரத்–தில், ஒரு–வர் வந்து, ‘‘வாங்க! கார்ல நான் மட்– டு ம் தான் தனி– ய ாப் ப�ோறேன்,’’ என்று ச�ொல்லி, சகல ச�ௌகர்– யங்– க – ளு – ட ன் நம் பய– ண த்தை நிறைவு செய்–தால் எப்–படி இருக்–கும்! இது ஏத�ோ சாதா–ர–ணப் பய–ணக் கதை– யல்ல. சற்று நேரப் பய–ணத்–திற்கே இப்–படி என்–றால், வாழ்க்–கைப் பய–ணத்–திற்கு? திரு–மூ–லர் ச�ொல்–வ–தைக் கேட்–க–லாம் வாருங்–கள்!
முன்னை அறிவு அறி–யாத அம்–மூ–டர் ப�ோல் பின்னை அறிவு அறி–யா–மை–யைப் பேதித்–தான் தன்னை அறி–யப் பரன் ஆக்–கித் தற்–சி–வத்து என்னை அறி–வித்து இருந்–த–னன் நந்–தியே (திரு–மந்–தி–ரம் - 1609) கருத்து: முன்–வின – ைப் பயன்–களி – ல், பந்த பாசங்–களி – ல் கட்–டுண்டு கிடக்–கின்ற அறி–யா– மையை உண–ரும் அறி–வில்–லாத மூட–ரைப் ப�ோல் இருந்த எனக்கு, ஞான– கு – ரு – வ ாக வந்து, பின்–னர் (பின்னை) என்னை ஆட்– க�ொண்டு, என் அறி–யா–மை–யைப் ப�ோக்கி அரு– ளி – ன ான், தன்னை உண– ர ச் செய்து மெய்–ய–றிவு புகட்–டிச் சிவ–மாக என்–னைச் செய்–வித்த தற்–பர – ன – ா–கிய சிவ–பர – ம் ப�ொருள். அவரே, தம் அருள்– தி – ற த்தை என்னை உண–ரச் செய்து என்–னுள்ளே இருந்–த–னர். அற்–பு–த–மான பாடல் இது. நாம் செய்– யு ம் தவ– று – க ளை எல்– ல ாம், மகான்–கள் தம்–மேல் சுமத்–திக் க�ொள்– வார்–கள். அதன்–படி, இப்–பா–ட–லில் திரு– மூ – ல ர் ச�ொல்– லி – யி – ரு ப்– ப தை அனு–ப–விக்–க–லாம். த�ொடக்– க த்– தி ல் நாம் பார்த்த ப�ோக்–குவ – ர – த்–துப் பய–ணம், நம் விருப்– பம்– ப�ோ ல அமை– ய ா– வி ட்– ட ா– லு ம், பய–ணத்–தைத் துவங்–கிய நாம் அதன் விதி–க–ளுக்கு உட்–பட்–டு– தான் ஆக–வேண்–டும்.
அதுப�ோல, வாழ்க்–கைப் பய–ணத்–தைத் துவங்–கி–விட்ட நாம், விரும்– பு – கி – ற�ோம�ோ , இல்–லைய�ோ, முன்–வி–னைப் பயன்– க ள் ஆட்டி வைக்– கி – ற – படி, ஆடித்–தான் ஆக வேண்– டும், வேறு வழியே இல்லை. முன் வினை–யா–வது, பய– னா–வது! அதை–யெல்–லாம் ஒப்– புக் க�ொள்ள முடி–யாது என்– றால், முன்–வினை பற்–றிய�ோ, அதன் பல–னைப் பற்–றிய�ோ எது– வு ம் தெரி– ய ா– வி ட்– ட ா– லும், வினைப்–ப–யன் நம்–மைத் தாக்–கா–மல் விடாது. விரும்– பி ய�ோ, செய்– த ாக வேண்– டி ய கட்– ட ா– ய த்– தி ன் பேரில�ோ, ஏதா– வ து ஒரு– வகை வினை(செயலை)யைச் செய்–து–தான் ஆக வேண்–டும். யாராக இருந்– த ா– லு ம், அ ந்த வி ன ை ப் – ப – ய – னி ல் இருந்து தப்ப முடி–யாது. இதை மேலும் எளி–மை–யாக உணர ஓர் உதா–ர–ணம்: நம் கைபேசி (செல்–ப�ோன்) எண்ணை, நாம்– த ான் பல– ரி– ட – மு ம் க�ொடுக்– கி – ற�ோ ம், அ த ன் மூ ல ம் அ ழை ப் – பு– க ள் மட்– டு மா வரு– கி ன்– ற ன? அதை வாங்கு, இதை வாங்கு என, எத்– த னை விளம்–ப–ரங்–கள்! இன்–னும் பல–வி–தங்–க–ளில், கைபே–சி–யில் பயன்–பா–டு–கள் அள–வில்–லா–மல் இருக்–கின்– றன. அவை–யெல்–லாம், கைபே–சிக் கட்–டண – – மாக (Bill) எதி–ர�ொ–லிக்–கும். கைபே–சி–யைப் பல– வி – த ங்– க – ளி – லு ம் பயன்– ப – டு த்– தி – வி ட்டு, அதன் விளை–வு–க–ளைப் பற்–றி–யெல்–லாம் தெரி–யாது என்று ச�ொல்–லித் தப்ப முடி– யுமா? அதுப�ோல, வினைப் பயன்–க–ளைப் பற்–றித் தெரி–யாது என்று ச�ொல்லி, அவற்– றி–லி–ருந்து தப்ப முடி–யாது. அந்த வினைப் பயன்– க ள் எல்– ல ாம், உற– வு – க ள் மூல– மு ம், அவற்– ற ால் விளைந்த பந்த-பாசங்– க ள் மூல–மும் உண்–டா–னவை. ‘‘அது எதை– யு மே உண– ர ா– ம ல், அறிவு அழிந்த மூடர்–கள – ைப் ப�ோலக் கட்–டுண்டு கிடந்–தேன்–’’ என்–கி–றார் திரு–மூ–லர். இதுதான் உத்–தம – ர்–களி – ன் வழி–யும், வாக்–கும்! வினைப் பயன்–களி – ன் விளைவை அறி–யா–மல், அறி–யா–மையி – ல் ஆழ்ந்து கி ட க் – கு ம் ந ம் கு றையை , தன் குறை– ய ாக வெளி– யி – டு – கி–றார் திரு–மூ–லர். அது–தான் ðô¡
29
16-30 ஏப்ரல் 2018
மகான்களின் வாக்கு; அவர்–கள் நமக்–குக் காட்–டும் வழி. இவ்–வாறு ச�ொன்ன திரு–மூ–லர், அதி–லி– ருந்து வெளியே வரும் வழி–யை–யும் கூறு–கி– றார். அதை–யும், தாம் வந்த வழி–யா–கவே கூறு–கி–றார். த�ொடக்–கத்– தில், கார்க்– க ா– ரர் ஒரு– வர் வந்து நம்மை ஏற்–றிக் க�ொண்டு, பய–ணம் த�ொட–ரச் செய்து குறை தீர்த்–தத – ா–கப் பார்த்– த�ோம் அல்–லவா? அதுப�ோல, தெய்–வம், ஞான குரு–வாக வந்து, ஆட்–க�ொண்–டார், அறி– ய ா– மை – யை ப் ப�ோக்கி அரு– ளி – ன ார், தன்னை உண–ரச் செய்–தார் என்–பது எத்–தகை – – யது என்–றால், எது–வுமே தெரி–யாத இருட்டு அறை– யி ல் விளக்– கை ப் ப�ோட்– ட – வு – ட ன், அனைத்–தும் தெரி–கின்–றனவே – , அது–ப�ோல. அத–ன–தன் நன்மை, தீமை–கள் புரி–கின்–றன. தெய்–வம், குரு–நா–த–ராக அறி–யா–மையை நீக்–கிய – து – ம், உண்மை நிலை புரி–கிற – து. நன்மை தீமை–களை உணர்–கி–ற�ோம்.
30
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
குரு அருள் இன்–றேல் திரு–வரு – ள் இல்லை என்–பதை விளக்–கும் பாட–லின் பிற்–ப–குதி இது. வழி தெரி–யா–த–வர்க்கு வழி–காட்டி, கூடவே இருந்து உதவி செய்–வதை ஒத்–தது. தெய்– வ மே குரு– ந ா– த – ர ாக வந்து, அறி– யா–மையை நீக்–கி–ய–பின், மெள்ள மெள்ள தெய்–வத்–தைப் பற்–றிய உண்மை புரி–கி–றது. ‘‘சரி! வந்த வேலை முடிந்து விட்–டது. இனி நாம் ப�ோக–லாம்–’’ எனத் தெய்–வம் (குரு) அத்– து – ட ன் ப�ோய் விடு– வ – தி ல்லை. வ ா ழ் – வி ன் ஒ வ் – வ�ொ ரு நி லை – யி – லு ம் உண்–மையை உண–ரச் செய்–கி–றது. ஓர– ள வு நாம் நன்கு பக்– கு – வ ப்– ப ட்ட பின்–பும், குரு வடி–வான தெய்–வம், நம்மை விடு–வதி – ல்லை; தன் அருளை உண–ரும்–படி – ச் செய்து, நம் உள்–ளத்–தி–லேயே இருக்–கி–றது. ஒரு உதா–ர–ணம் பார்க்–க–லாம். சுந்–தர – ரி – ன் திரு–மண – த்–தைத் தடுத்து நிறுத்– திய சிவ–பெரு – ம – ான், அவரை ஆட்–க�ொண்டு அவ–ருக்–குத் தன்னை உண–ரச் செய்–தார்.
அதன் பிறகு, தன்னை உணர்ந்த சுந்–த–ரர் வாயி– ல ா– க ப் பாடல் பெற்று, சுந்– த – ர – ரி ன் குறை–களை எல்–லாம் தீர்த்து வைத்–தார். முடி– வில், தான் ஏறும் ஐரா–வ–தத்–தின் (யானை) மீது சுந்–தர – ரை ஏற்றி, அழைத்து வரச்–செய்து, தன்–னு–டன் சேர்த்–துக் க�ொண்–டார். ஆகவே, தெய்– வ ம் ஒரு– ந ா– ளு ம் கைவி– டாது; அவ–ர–வர் பக்–குவ நிலைக்கு ஏற்ப, குரு– வ ாக வந்து குறை– க – ள ைத் தீர்க்– கு ம்; கூடவே இருந்து அரு– ளு ம் என்– ப தை விளக்–கும் பாடல் இது. குரு– வ ாக வந்து குறை– க – ள ைத் தீர்த்த சிவ– பெ – ரு – ம ானை, இவ்– வ ாறு சுட்– டி க் காட்– டி ய திரு– மூ – ல ர் அடுத்த பாட– லி ல் சிவ–பெ–ரு –மா–னையே சுட்–டிக்–காட்டி உணர்த்த முற்–ப–டு–கி–றார். அற–வன் பிறப்–பிலி யாரும் இலா–தான் உறை–வது காட்–ட–கம் உண்–பது பிச்சை துற–வ–னும் கண்–டீர் துறந்–த–வர் தம்–மைப் பிறவி அறுத்–தி–டும் பித்–தன் கண்–டீரே (திரு–மந்–தி–ரம் - 1616) க ரு த் து : சி வ – பெ – ரு – ம ா ன் , அ ற மே வடி–வா–ன–வர், பிறப்பு இல்–லா–த–வர், உற– வு– மு றை, துணை என யாருமே தேவை இல்–லா–தவ – ர். அவர் இருக்–கும் இடம�ோ சுடு– காடு, உணவ�ோ பிச்சை எடுத்–துக் கிடைப்– பது. துற–வி–யா–க–வும், துறந்–த–வர் த�ொழும் தெய்–வ–மா–க–வும் இருக்–கும் இத்–தெய்–வமே, பிற–வித் துய–ரம் ப�ோக–வும் அருள்–வார். இவ்– வாறு அடி–யார்க்கு அரு–ளு–வ–தையே தன் கட–னா–கக் க�ொண்ட ‘பித்–தன்’ இவர் என்– பதை உண–ருங்–கள்! பாட– லி ன் த�ொடக்– க மே அற்– பு – த ம்! சிவ– பெ – ரு – ம ான் அறத்– தி ன் வடி– வ ா– க வே இருக்–கி–றா–ராம். ஏற்–க–னவே ஒரு பாட–லில், அன்–பும் சிவ–மும் இரண்–டென்–பர் அறி–வி–லார் அன்பே சிவ–மா–வது யாரும் அறி–கி–லார் அன்பே சிவ–மா–வது ஆரும் அறிந்த பின் அன்பே சிவ–மாய் அமர்ந்–தி–ருந்–தாரே - என்று கூறி– யி – ரு க்– கு ம் திரு– மூ – ல ர், இப்–பா–ட–லில் சிவ–பெ–ரு–மானை ‘அறத்–தின் வடி–வா–னவ – ர்’ எனக் கூறி–யிரு – ப்–பதை, ஊன்றி உணர வேண்–டும். க ா ர – ண ம் ? எ ங் கு எ தை க் கேட்க வேண்–டும் என்–பதை, நம்–மையே யூகித்து உணர வைக்–கி–றார். பணம் எடுக்–கும் இடத்–தில் (A.T.M) ப�ோய், அரிசி, பருப்பு கேட்–ப�ோமா? பாஸ்–ப�ோர்ட் அலு– வ – ல – க த்– தி ல், ‘‘பஞ்– ச ாங்– க ம் க�ொடு!’’ என்–ப�ோமா? அதுப�ோல, அறத்–தின் வழி– யாக, அன்–பின் வழி–யாக இருக்–கும் ஆண்– ட– வ – னி – ட ம் அறத்– தை – யு ம், அன்– பை – யு ம் கேட்க வேண்–டுமே தவிர, மற்–ற–வற்–றைக் கேட்–க–லாமா? அற–மும் அன்–பும் வந்–தால் இருந்–தால், மற்–றவை – யெ – ல்–லாம் தாமா–கவே வந்–து–வி–டுமே!
பாட– லி ன் த�ொடக்– க த்– தி ல் இதைச் ச�ொன்ன திரு– மூ – ல ர், அடுத்து ‘பிறப்– பி – லி ’ எ ன் – கி – ற ா ர் . அ பூ ர் – வ – ம ா ன ச�ொற்–பி–ர–ய�ோ–கம் இது. மற்ற தெய்–வங்–க–ளெல்–லாம் ஏதா–வது ஒரு விதத்–தில் அவ–தா–ரம் எடுத்–த–தாக வர– லாறு உண்டு. ஆனால் சிவ– பெ – ரு – ம ான், பிறந்– த – த ாக வர– ல ாறே கிடை– ய ாது. அத– னால்–தான் ‘பிறவா யாக்–கைப் பெரி–ய�ோன் க�ோயில்’ என, சிவ–பெரு – ம – ான் க�ோயி–லைச் சிலப்–ப–தி–கா–ரம் குறிப்–பி–டு–கி–றது. அடுத்–த–தாக, சுடு–காட்டை இறை–வன் உறை–யும் இட–மா–கக் குறிக்–கி–றது பாடல். ஒரு–வர்க்–குப் பிடித்த இடம், அடுத்–தவ – ர்க்– குப் பிடிக்–கா–மல் ப�ோக–லாம். பிடிக்–கிற – த�ோ, பிடிக்–கவி – ல்–லைய�ோ, அனை–வரு – ம் ஒரு–நாள் ப�ோய்ச் சேர–வேண்–டிய இடம் - சுடு–காடு. இதைச் சற்று நகைச்– சு – வை – ய ா– க – வு ம் குறிப்–பி–டு–வது உண்டு. மூத–றி–ஞர் ராஜாஜி ப�ொறுப்–பில் இருந்–தப�ோ – து நடந்த சம்–பவ – ம்: ‘‘சுடு–காட்–டிற்–குச் சுவர் இல்லை. கட்–டித் தர வேண்–டும்,’’ எனக் கேட்–டார் ஒரு–வர். அதற்கு ராஜாஜி, ‘‘கவ–லைப்–பட வேண்– டாம். அங்கு இருப்– ப – வ ர்– க ள் யாரும் வெளியே வரப் ப�ோவ–தில்லை. வெளியே உள்ள யாரும் சுடு– க ாட்– டி ற்– கு ப் ப�ோக விரும்ப மாட்–டார்–கள்–’’ என்–றார். ஆகவே யாரும் ப�ோக விரும்–பாத இடம், ஆனால் ப�ோய்த்–தான் ஆக வேண்–டிய இடம் - சுடு–காடு. ‘ஆல–யத்–திற்கு வரா–விட்–டா–லும் இங்கு வந்து தானே ஆக வேண்–டும். அருள் புரி– யா–மல் விட–மாட்–டேன்’ என்று தெய்–வம் அங்–கும் வந்து நிற்–கி–ற–தாம். இறை–வன் பிச்சை எடுப்–பதை அடுத்–துக் குறிக்–கி–றது பாடல். அதா–வது, நம்–மி–டம் உள்ள தீய குணங்–கள – ைத் தன்–னிட – ம் பிச்–சை– யாக இடச் ச�ொல்–கி–றது, சிவ–பெ–ரு–மா–னின் இக்–க�ோ–லம். சரி! இவ்– வ ா– றெ ல்– ல ாம் செய்– வ – த ால் அவ– ரு க்கு என்ன லாபம்? பயன்? எது– வும் கிடை–யாது. எதன் மேலும் விருப்–பம் இன்றி, அனைத்– தை – யு ம் துறந்து, நமக்கு அருள்–பு–ரி–வ–தற்–கா–கவே உள்–ளது தெய்–வம். நாம் என்–ன–தான் செய்–தா–லும், பைத்–தி– யம் பிடித்–த–வர் திருப்–பித் திருப்பி செய்–த– தையே செய்து க�ொண்–டிரு – ப்–பதை – ப் ப�ோல, நாம் எவ்–வள – வு – த – ான் தவ–றுக – ள் செய்–தா–லும், எப்–ப–டி–யா–வது நம்–மைத் திருத்–திக் கரை– யேற்–றி–விட வேண்–டும் என்று செயல்–ப–டும் தெய்–வத்தை, ‘பித்–தன்’ எனக் கூறிப் பாடல் நிறைவு பெறு–கி–றது. பி த் – த ம் தெ ளி ய அ ப் – பி த் – த ன ை வ ண ங் – கு – வ�ோ ம் ! சி த் – த ம் தெ ளி – யு ம் ! சீர் வள–ரும்!
(மந்–தி–ரம் ஒலிக்–கும்) ðô¡
31
16-30 ஏப்ரல் 2018
நரசிம்ம ெஜயந்தி : 28.4.2018
ஆண்டாள் மூலவர், உற்சவர்
மூலவர்
புலி முகத்தோடு அருள்பாலிக்கும்
நரசிம்மர்
ம
ஹா–விஷ்–ணுவை தரி–சிக்–கும் ப�ொருட்டு சன–கர், சனந்–தன – ர், சனா–தன – ர் மற்–றும் சனத்–கு–மா–ரர் ஆகிய சன–காதி முனி– வர்–கள் வைகுண்–டத்–திற்–குச் சென்–றப – �ோது, அங்–குள்ள வாயிற்–காப்–பா–ளர்–கள – ான ஜயவிஜ–யர் அவர்–க–ளைத் தடுத்து நிறுத்–தி–னர். அதைக் கண்டு வெறுப்–புற்ற முனி–வர்–கள் அவர்–கள் அசு–ரர்–க–ளாக பூமி–யில் மூன்று யுகங்–களி – ல் பிறந்து பிறகு வைகுண்–டத்–திற்கு மீள–வேண்–டும் என்று சாபம் க�ொடுத்–தன – ர். இந்த ஜய-விஜ–யரே, கிரு–தயு – க – த்–தில் இரண்ய கசிபு, இரண்–யாட்–சன் என்ற அசு–ரர்–கள – ாக அவ–தரி – த்–தன – ர். ராமா–வத – ா–ரம் நடை–பெற்ற திரே–தா–யுக – த்–தில் அவர்–கள் ராவ–ணன் - கும்–ப– கர்–ண–னா–க–வும், மஹா–பா–ரத கால–மான துவா–ப–ர–யு–கத்–தில் சிசு–பா–லன் - தந்–த–வக்–த–ர– னா–க–வும் அவ–த–ரித்–த–தா–கப் புரா–ணங்–கள் தெரி–விக்–கின்–றன. இரண்–யாட்–சன் பூமி–யைச் சுருட்–டிக்–க�ொண்டு ப�ோய் கட–லில் ஒளித்–து– வைத்–தப – �ோது, மஹா–விஷ்ணு வராஹ அவ– தா–ரம் எடுத்து அவனை வதைத்து பூமியை மீட்–டார். அடுத்து, அவ–னு–டைய சக�ோ–த– ரன் இரண்–ய–க–சி–புவை நர–சிம்ம அவ–தா–ரம் எடுத்து சம்–ஹா–ரம் செய்–தார்.
32
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
பூர்–ணம – ான ரா–மர் மற்–றும் கி–ருஷ்ண அவ–தா–ரங்–க–ளுக்–கென்று எண்–ணற்ற ஆல– யங்–கள் இந்–தி–யா–வில் உள்–ளன. இந்த அவ– தா–ரங்–களை அடுத்து மிக அதி–க–மான ஆல– யங்–க–ளைக் க�ொண்டு திகழ்–வது நர–சிம்ம அவ–தா–ர–மா–கும். குறிப்–பாக, ஆந்–திர மாநி– லத்–தில், கர்–நூல் மாவட்–டத்–தில் உள்ள நவ–ந–ர–சிம்–மத் தலம் என்று ப�ோற்–றப்–ப–டும் அஹ�ோ–பில – த்–தில் உள்ள பிரஹ்–லாத வரத, சத்–ர–வட, காராஞ்ச, ய�ோகா–னந்த, உக்ர, குர�ோத, மால�ோல, ஜ்வால மற்–றும் பாவன நர– சி ம்ம மூர்த்– தி – க – ளு க்கு அமைந்– து ள்ள நவ நர–சிம்–மர் ஆல–யங்–கள் மிகப் பிர–சித்தி பெற்–றவை. ந– ர – சி ம்ம அவ– த ா– ர த்– தி ற்– கெ ன்று 32 வகை–யான திரு–உ–ரு–வங்–கள் இருப்–ப–தா–க கூறப்–ப–டு–கி–றது. அனைத்து ‘நர–சிம்–மர் ஆல– யங்–க–ளி–லும் சிங்க முகத்–து–ட–னேயே ந–ர– சிம்–மரை நாம் தரி–சிக்க முடி–யும். ஆனால், மிக– மி க அபூர்– வ – ம ாக வராஹ முகத்– து – டன் ஆந்–திர மாநி–லம், சிம்–ஹா–ச–லத்–தில் வ– ர ாஹ லட்– சு மி நர– சி ம்– ம – ர ா– க – வு ம், அகி–ரிப்–பள்–ளித் தலத்–தில் புலி–மு–கத்–த�ோடு வ்யாக்ர லட்–சுமி நர–சிம்–மர – ா–கவு – ம் க�ோயில்
வி.எஸ்.
வியாக்ர நரசிம்மர் உற்சவர் க�ொண்–டுள்–ளார். ஆந்–திர மாநி–லம், கிருஷ்ணா மாவட்– டத்–தில் உள்ள அகி–ரிப்–பள்ளி ஓர் அழ–கிய சிறிய கிரா– ம ம். இப்– ப – கு – தி யை புராண காலத்–தில் ஆண்டு வந்த சுபப்–பிர – த – ன் என்ற மன்–னன், ம–ஹா–விஷ்–ணு–வைக் குறித்து தவம் செய்ய, அவன் தவத்–திற்கு மெச்–சிய பரந்–தா–மன், வி–யாக்ர லட்–சுமி நர–சிம்–ம– ராக மன்–ன–னுக்–குக் காட்சி தந்–த–த�ோடு, அந்த மன்–னன் கேட்–டுக் க�ொண்–ட–தற்–கி– ணங்க அந்த மன்–னனையே – சிறிய குன்–றாக மாற்றி அதில் க�ோவில் க�ொண்–ட–தாக தல புரா–ணம் தெரி–விக்–கி–றது. மன்– ன ன் சுபப்– பி – ர – த ன் நினை– வ ாக
ராஜ்யலட்சுமி இந்–தக் குன்று ச�ோப–னாத்ரி, ச�ோப–ன–கிரி, ச�ோப–னா–ச–லம், ச�ோபன மலை என்ற பல பெயர்–க–ளில் அழைக்–கப்ப–டு–கி–றது. மேலும் இந்–தக் குன்று, கிரு–தயு – க – த்–தில் கல்–யா–ணாத்ரி என்–றும், திரேதா யுகத்–தில் ஸ்வப்ன சைலம் என்– று ம், துவா– ப ர யுகத்– தி ல் சுஹா– ச – ல ம் என்–றும் அழைக்–கப்–பட்டு தற்–ப�ோது கலி–யு– கத்–தில் சுபா–ச–லம், ச�ோப–னா–ச–லம் என்ற பெயர்–க–ள�ோடு திகழ்–வ–தா–கக் கூறப்–ப–டு– கி–றது. இந்த அரிய தலம் பற்றி பதி–னென் புரா–ணங்–க–ளில் ஒன்–றான பிரம்–மாண்ட புரா–ணத்–தில் ஒன்–பது அத்–தி–யா–யங்–க–ளில் விரி–வாக விளக்–கப்–பட்–டுள்–ளது. மஹா–விஷ்–ணுவு – ம், சிவ–பெ–ரும – ா–னும் ஒரு– மலையிலிருந்து ஆலயத்தோற்றம்
ðô¡
33
16-30 ஏப்ரல் 2018
வரவேற்பு வளைவும் ச�ோபனாசல குன்றும் முறை இப்–ப–கு–திக்கு விஜ–யம் செய்–த–ப�ோது, சிவ–பெ–ரு–மான் மலை உச்–சிக்–குச் சென்று அமர்ந்–து–விட்–ட–தா–க–வும், இத–னால் க�ோப– முற்ற விஷ்ணு, அவ–ரைத் தேடிக் கண்–டு– பி–டித்து, வியாக்ர நர–சிம்–ம–ரா–கத் த�ோன்றி அவ–ர�ோடு சண்–டையி – ட்–டத – ா–கவு – ம், அதன் விளை–வாக நர–சிம்–ம–ரின் புலிக்–கால் சுவ–டு– கள் இந்த லிங்–கத்–தின் மீது தெரி–வ–தா–க–வும் பக்–தர்–கள் கூறு–கின்–ற–னர். ச�ோப–னா–சல குன்–றின் அடி–வா–ரத்–தில் வி–யாக்ர லட்–சுமி நர–சிம்–மர், ராஜ்–யல – ட்– சுமி சமே–த–ராக எழுந்–த–ருளி அருள்–பா–லிக்– கி–றார். க�ோவி–லுக்கு அரு–கில் உள்ள பெரிய தீர்த்–தக் குளம் வராஹ புஷ்–க–ரணி என்று அழைக்–கப்–படு – கி – ற – து. ம–ஹா–விஷ்ணு தன் வராஹ அவ–தா–ரத்–தின்–ப�ோது இந்த புஷ்–கர – – ணியை உரு–வாக்–கி–ய–தாக ஐதீகம். அனந்த சரஸ் என்ற இந்த புஷ்–கர – ணி – யி – ன் புனித நீரே ஆல–யத் திரு–மஞ்–ச–னம் மற்–றும் பிற புனித உப–ய�ோ–கங்–க–ளுக்–குப் பயன்–ப–டுத்–தப்–ப–டு கி – ற – து. இந்த ஆல–யமு – ம் புஷ்–கர – ணி – யு – ம் 15வது நூற்–றாண்–டில் இருந்–தத – ற்–கான வர–லாற்–றுச் சான்–று–கள் உள்–ளன . வ ர – வே ற் பு வளை – வி னை அ டு த் து ஆல–யத்–தின் பிர–தான நுழை–வா–யிலை ஐந்து கல–சங்–க–ளைக் க�ொண்ட ஐந்–து–நிலை ராஜ– க�ோ–பு–ரம் அலங்–க–ரிக்–கி–றது. பிர–தான சந்–ந– தி–யின் எதிரே பெரிய க�ொடி–மர – ம், அடுத்து கரு–டன் சந்–நதி, அழ–கிய விசா–ல–மான கல் மண்–ட–பம், கரு–வறை, பரி–வார தேவ–தை–க– ளுக்–கான சந்–நதி–கள் என்று இந்த ஆல–யம் அமைந்–துள்–ளது. ஆலய வளா–கத்–தில் ராஜ்–ய– லட்–சுமி, க�ோதா தேவி, வர–த–ரா–ஜப் பெரு– மாள், வேணு–க�ோப – ா–லர், அனு–மன் மற்–றும் ஆழ்–வார்–க–ளுக்–கென சந்–நதி–கள் உள்–ளன. இப்–ப–கு –தியை ஆண்டு வந்த நூசி– வீடு ஜமீன்–தார்–கள் இந்த ஆல–யத் திருப்–ப–ணி– களை மேற்–க�ொண்டு விரி–வாக்–கம் செய்து பூஜை, வழி–பா–டு–கள், உற்–ச–வங்–களை நடத்– தி–ய–தாக வர–லாறு தெரி–விக்–கி–றது. ஒரு–நாள் நர–சிம்–மர், ஜமீன்–தா–ரின் கன–வில் தனக்கு உட–ன–டி–யாக விரி–வாக ப�ோகம் (பிர–சா– தம்) வேண்–டு–மென்று கேட்க, ஜமீன்–தார்
34
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
உட–ன–டி–யாக அதைச் செய்–து–க�ொ–டுத்து ந–ர–சிம்–மரை திருப்தி செய்–தா–ராம். இந்த ஆல–யத்–தில் பெரு–மாள் ப�ோகம் எனப்–படு – ம் மஹா–பி–ர–சாத வகை–க–ளில் சிட்டி கரேலு எனப்– ப – டு ம் சிறிய வடி– வி – ல ான அடை மிக–வும் பிர–சித்–த–மா–னது. கரு–வறை – யி – ல் சிங்க முக–மின்றி வித்–திய – ா–ச– மாக, புலி முகத்–து–டன் வியாக்ர லட்–சுமி நர–சிம்–மர் அமர்ந்த திருக்–க�ோல – த்–தில், வலக்– கா–லைத் த�ொங்–க–விட்டு, மடக்–கிய இடக்– கா–லின் மீது ராஜ்–ய–லட்–சு–மியை அமர்த்தி அணைத்–தப – டி, நான்கு கரங்–கள�ோ – டு காட்சி தரு–கி–றார். பின்–னிரு கரங்–களை சங்–கும், சக்–கர – மு – ம் அலங்–கரி – க்க முன் வலக்–கர – த்–தில் அப–ய–முத்–திரை காட்டி நர–சிம்–மர் அருள்– பா–லிக்–கி–றார். வைகா–னச ஆகம முறைப்–படி பூஜை–கள், வழி–பா–டு–கள், உற்ச–வங்–கள் நடை–பெ–றும் இந்த வியாக்ர லட்–சுமி நர–சிம்–மர் ஆல–யத்– தில் கார்த்–திகை மாதம் ரத ஊர்–வல – த்–துட – ன் கூடிய பிரம்–ம�ோற்–ச–வம் நடை–பெ–று–கி–றது. இதைத் தவிர ரத சப்–தமி, திரு–வத்–ய–யன உற்–ச–வம், நர–சிம்ம ெஜயந்தி, ப�ோன்–றவை சிறப்–பா–கக் க�ொண்–டா–டப்–படு – கி – ன்–றன. ஒவ்– வ�ொரு மாத–மும் சுவாதி நட்–சத்–திர – த்–தன்று சிறப்பு திரு–மஞ்–ச–னம் நடை–பெ–று–கி–றது. இங்கு தரி–ச–னத்தை முடித்–துக்–க�ொண்டு அடி–வா–ரத்–தி–லி–ருந்து மேலே 740 படி–கள் ஏறிச் சென்– ற ால் மலை– யி ன் மீது உள்ள ஒரு சிறிய நர–சிம்–மர் ஆல–யத்தை தரி–சிக்–க– லாம். இவற்–றைத் தவிர சிவ–பெ–ரு–மான், க�ொண்–டம – ல்–லேஸ்வ – ர – ர் என்ற பெய–ர�ோடு எழுந்–தரு – ளி – யி – ரு – க்–கும் சிவா–லய – மு – ம் உள்–ளது. அகி–ரிப்–பள்ளி, வியாக்ர நர–சிம்–மஸ்–வாமி ஆல–யம் குஜ த�ோஷம் (செவ்–வாய் த�ோஷம்) எனப்– ப – டு ம் திரு– ம – ண த் தடைக்கு ஒரு பரி–ஹா–ரத் தல–மா–கத் திகழ்–கிற – து. திரு–மண – த் தடை நீங்க வேண்டி, பக்–தர்–கள் இந்த ஆல– யத்–திற்கு வந்து, தக்க பரி–கார பூஜை–கள் செய்து, வி–யாக்ர லட்–சுமி நர–சிம்–மரு – க்–குத் திருக்–கல்–யா–ணம் செய்–வ–தாக வேண்–டிக் க�ொள்–கின்–றன – ர். பக்–தர்–கள் க�ோரிய க�ோரிக்– கைளை நிறை– வே ற்றி வைக்– கு ம் கலி– யு க, கண் கண்ட தெய்–வ–மாக இந்த வியாக்ர நர–சிம்–மரை பக்–தர்–கள் ப�ோற்–று–கின்–ற–னர். இவ்– வ ா– ல – ய ம் காலை 8 முதல் 1130 மணி–வ–ரை–யி–லும், மீண்–டும் மாலை 5 முதல் இரவு 7 மணி–வ–ரை–யி–லும் திறந்து வைக்–கப்–ப–டு–கி–றது. ஆந்–திர மாநி–லம் கிருஷ்ணா மாவட்–டத் தலை–நக – ர – ான மச்–சிலி – ப்–பட்–டின – த்–திலி – ரு – ந்து 82 கி.மீ. த�ொலை–விலு – ம், இம்–மா–வட்–டத்–தில் உள்ள முக்–கிய நக–ரான விஜ–ய–வா–டா–வி–லி– ருந்து 30 கி.மீ. த�ொலை–விலு – ம் அகி–ரிப்–பள்ளி அமைந்–துள்–ளது.
ÝùIèñ தினகரன் குழுமத்திலிருந்து வெளியாகும் தெய்வீக மாதம் இருமுறை இதழ்
ðô¡
சந்தா விவரம்
அஞ்சல் வழியாக வருட சந்தா - 720/சந்தா த�ொகையை KAL PUBLICATIONS, PVT. LTD என்ற பெயருக்கு டிமாண்ட் டிராஃப்ட் எடுத்தோ அல்லது மணியார்டர் மூலமாவ�ோ கீழ்க்காணும் முகவரிக்கு அனுப்பி வைக்கவும்: மேலாளர்-விற்பனை (MANAGER, SALES),
ஆன்மிகம் பலன்,
எண்: 229 கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004. Ph: 044-4220 9191 Extn: 21120. ம�ொபைல்: 95661 98016
ÝùIèñ
பலன்
பெயர்:________________________________________தேதி:_______________________ முகவரி:__________________________________________________________________ _______________________________________________________________________ ________________________________________________________________________ த�ொலைபேசி எண்:_____________________________ம�ொபைல்:_____________________ இ.மெயில்:________________________________________________________________ __________________(ரூபாய்__________________________________________மட்டும்) _______________________________________________________வங்கியில் எடுக்கப்பட்ட _______________________________எண்ணுள்ள டி.டி இணைக்கப்பட்டுள்ளது. ஆன்மிகம் பலன் மாதம் இருமுறை இதழை ஏஜென்ட் மூலமாக / அஞ்சல் வழியாக ஒரு வருடத்திற்கு அனுப்பி வைக்குமாறு கேட்டுக் க�ொள்கிறேன்.
டிமாண்ட் டிராஃப்டை, கீழ்க்காணும் கூப்பனைப் பூர்த்தி செய்து இணைத்து அனுப்பவும். சந்தா த�ொகை கிடைத்ததும் தகவல் தெரிவித்தபின் பிரதியை அனுப்பி வைக்க ஏற்பாடு செய்யப்படும்.
____________________ கைய�ொப்பம்
35
புதிய த�ொடர்
1
இறைச்சுவை இனிக்கும்
இலக்கியத் தேன் ‘அரு–ண–தள பாத–பத்–மம் அது–நி–த–முமே துதிக்க அரி–ய–த–மிழ் தான் அளித்த மயில்–வீரா!’ - என்று அரு–மை–யா–கப் பாடி மகிழ்–கிற – ார் அரு–ண–கி–ரி–நா–தர். பத்–தாம் திரு–மு–றை–யான ‘திரு–மந்–தி–ரம்’ அரு–ளிய திரு–மூ–லர்,
36
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
‘என்னை நன்–றாய் இறை–வன் படைத்–த–னன் தன்னை நன்–றாய் தமிழ் செய்–யு–மா–றே’ - என்று உரைக்–கின்–றார். தெய்–வீக ம�ொழி–யா–கவே நம் செந்தமிழ் சிறக்– கி ன்– ற து. என்று பிறந்– த – வ ள் என்– று– ண – ர ாத இயல்பை உடைய சீரி– ள மை
செந்–த–மிழ் அன்–னைக்–குத்–தான் எத்–தனை அணி–ம–ணி–க–ளை–யும், ஆரங்–க–ளை–யும் நம் புல–வர் பெரு–மக்–கள் சூட்–டியு – ள்–ளன – ர் என்று அறி–யும்–ப�ோது ஆச்–சரி–யம் மேலி–டு–கின்–றது. அனைத்து இலக்– கி – ய ங்– க – ளி – லு ம் ஆன்– மி – கமே மேல�ோங்–கி–யும், அடி–நா–த–மா–க–வும் அமை–கின்–றது. அத–னால்–தான் பைந்–த–மிழ் ‘பக்–தி–ம�ொ–ழி–’–யா–கவே பளிச்–சி–டு–கின்–றது. சங்–கத்–த–மி–ழின் கட–வுள் வணக்–க–மா–கவே நக்–கீ–ர–ரின் திரு–மு–ரு–காற்–றுப்–படை காட்சி அளிக்–கின்–றது. வணி–கத் த�ொடர்–பில் ஆங்–கில – ம், காதல் இலக்–கிய – ங்–களி – ல் இத்–தாலி, சட்ட நுணுக்–கத்– தில் லத்–தீன், தூதில் பிரெஞ்சு ம�ொழி என்று வகைப்–ப–டுத்–தும்–ப�ோது தமிழை ‘ஆன்–மிக ம�ொழி’ என்றே அறி–விக்–கின்–ற–னர் அறி–ஞர் பெரு–மக்–கள். ‘தெய்–வப்–பு–ல–வர்’ என்றே திருக்–கு–றள் தந்த திரு–வள்–ளுவ – ரை – யு – ம் ‘பெரிய புரா–ணம்’ பாடிய சேக்–கி–ழா–ரை–யும் பெயர் சூட்டி அழைப்–ப–தில் நாம் அனை–வ–ரும் பெருமை க�ொள்–கின்–ற�ோம். ‘தழற்–புரை சுடர்க்–க–ட–வுள் தந்த தமிழ்’ என்று கவி– ய – ர – ச ர் கம்– ப ர் பாடு– கி ன்– ற ார். மகா–கவி பார–தி–யா–ரும் ‘ஆதி–சி–வன் பெற்–று– விட்–டான்’ என்று நம் அன்–னைத்–த–மிழை கம்– ப ன் வழி– யி – லேயே வழி– ம�ொ – ழி ந்து வாழ்த்–து–கின்–றார். பக்தி ம�ொழி–யான நம் பைந்–த–மி–ழின் ச�ோலை–யில்–தான் எத்–தனை எத்–தனை மலர்– கள்! அத்– த னை மலர்– க – ளி – லு ம் அமர்ந்து அவற்–றில் அடங்–கி–யுள்ள தேன் துளி–களை ஆரப் பரு–குவ – த – ற்கு நமக்கு ஆயுள் ப�ோதாது! தித்–திக்–கும் தேன்–துளி – க – ள் சில–வற்–றைய – ா–வது சுவைப்–ப�ோம், வாருங்–கள்…. முதற்–பா–டல் முத்–தி–ரைப் பாடல் முதற்– க – ட – வு – வ ாள விநா– ய – க ர் விளங்– கு – கி ன்– றார்! அத–னால்–தான் அவரை ‘முன்–ன–வனே! யானை முகத்–த–வனே!’ என்று அழைக்–கின்–றது நம் அன்–னைத் தமிழ்! கடி–தமா? பிள்–ளை–யார் சுழி! காவி–யமா? த�ொடக்–கத்–தில – ேயே விநா–யக – ர் துதி! கல்–யா–ணமா? மஞ்–சள் பிள்–ளை–யார்! கட்–டி–டமா? கண–பதி ஹ�ோமம்! - என எப்– ப – ணி க்– கு ம் முத– லி ல் முகம் காட்–டு–கின்–றார் பிள்–ளை–யார்! ஆகச் சிறந்–தவ – ர – ாக விளங்–கும் அப்–படி – ப்– பட்ட பிள்–ளை–யார் முன் நாமெல்–லாம் எம்–மாத்–தி–ரம்? நம் ஆண–வத்–தை–யும், அகங்– கா–ரத்–தையு – ம், அறவே அகற்–றி– விட்– டு த்– த ான் ஆண்– ட – வ ன்
திருப்–பு–கழ்த்திலகம்
மதி–வ–ண்ணன்
சந்–நி–தா–னத்–திற்கு உள்–ளேயே நாம் நுழைய வேண்–டும். ஆலய வழி–பாட்–டிற்–குச் செல்–ப– வர்–கள் வெளி–யி–லேயே காலில் அணிந்–திரு – ப்–பதை கழற்றி வைத்–து– விட்–டுச் செல்–வ–து–ப�ோல் தலை– யில் அணிந்–தி–ருக்–கும் ஆண–வத்– தை– யு ம் தவிர்க்க வேண்– டி – ய து அவ– சி – ய ம் என்– கி – ற ார் இக்– க ால புதுக்–கவி – தை பாடும் புல–வர் ஒரு–வர். ‘அவர் தலை–வர்! அன்–ன–வர்க்கே சரண் நாங்–களே!’ என்று கம்–ப–ரும், ‘பரி–பூர – ண – னு – க்கே அடிமை செய்–துவ – ாழ்– வ�ோம்’ என்று பார–தி–யா–ரும் பாடு–வதை உணர்ந்து பணி–வன்–பு–டன் நாமெல்–லாம் பக்தி செலுத்–தக் கற்–றுக்–க�ொள்ள வேண்–டும். தேவா– ர ம் இதை நமக்கு எப்– ப – டி த் தெரி–விக்–கின்–றது தெரி–யுமா? பன்–னிரு திரு–மு–றை–யின் முதற்– பா–டல – ாக, மூவர் தேவா–ரத்–தின் முகப்–புப் பாட–லாக முகம் காட்–டு–கி–றது இந்த விநா–ய–கர் துதி. பிடி யதன் உரு–உமை க�ொள–மிகு கரி–யது வடி க�ொடு தன–தடி வழி–ப–டும் அவ–ரி–டர் கடி கண பதி–வர அரு–ளி–னர் மிகு க�ொடை வடி வினர் பயில் வலி வல–முறை இறையே. திரு–ஞா–ன–சம்–பந்–தர் பரம்–ப�ொ–ரு–ளின் பாத கம–லங்–க–ளில் சமர்ப்–பித்த இந்த தெய்– வீ– க க் கவி– ம – ல – ரி ன் வண்– ண ம், வடி– வ ம், வாசனை, அடங்–கி–யுள்ள தேன் இவற்–றை– யெல்–லாம் ஆரா–யாது நாம் சற்று கூர்ந்து பார்த்– த ாலே இப்– ப ா– டல் ச�ொல்– லு ம் ப�ொருள் என்ன என்று புரிந்–து–க�ொண்–டு– வி– ட – ல ாம். இப்– ப ாட்– டி ல் அடங்– கி – யு ள்ள எழுத்–து–கள் அனைத்–துமே குறில் எழுத்–துக்– கள்! வா, ப�ோ, பூ, நீ என்று நீண்டு ஒலிப்– பவை நெடில் எழுத்–து–கள் என்–பதை நாம் அறி–வ�ோம். மேற்–கண்ட மூவர் தேவா–ரத்–தின் முதற்– பா–டல – ான ‘பிடி–யத – ன் உரு–உம – ை’ என்ற பாட– லில் நீண்டு ஒலிக்–கும் எழுத்–து–கள் அறவே இல்–லா–மல் குறில் எழுத்–துக – ளே ஒன்று கூடி– யி–ருக்–கும் ‘குறிப்–பு’ ஒன்று ப�ோதாதா? பிள்–ளை–யார் சந்–ந–தி–யில் நாமெல்–லாம் பிள்–ளை–க–ளாக அடங்கி ஒடுங்கி பணி–வன்– பு–டன் பக்தி செய்ய வேண்–டும் என்–பதை எடுத்த எடுப்–பிலேயே – கவிதை நயம் துலங்க காட்டி விடு–கி–றாரே ஞான–சம்–பந்–தர்! ‘ஆண்–ட–வன் எனக்–க�ொரு முத–லாளி, அவ–னுக்கு நான்–ஒரு த�ொழி–லா–ளி’ என்ற வகை–யில் நெடி–லா–கத் த�ோற்–றம – ளி – க்–கும் நம் கர்–வத்தை அறவே களைந்–து–விட்டு ‘பூஜ்–ஜி– யத்–துக்–குள்ளே ஒரு ராஜ்–ஜியத்தை ஆண்–டு’ வரும் அந்த புண்–ணிய மூர்த்–தி–யின் ப�ொற்– பாத கம–லங்–களை பணி–வ�ோம்! ‘மலர் மிசை ஏகி– ன ான் மாணடி சேர்ந்– த ார் ðô¡
37
16-30 ஏப்ரல் 2018
நில–மிசை நீடு வாழ்–வார்’ எ ன் று ந ம க் – கெல் – ல ா ம் வ ா ழ் த் து தெரி–விக்–கி–றார் வள்–ளு–வப் பெருந்–தகை. ‘எண்–ணும் எழுத்–தும் கண் எனத் தகும்’ - என்–கி–றார் ஒளவை மூதாட்டி! கல்–விக்கு இரு–கண்–க–ளாக விளங்–கு–கின்– றன எண்–ணும், எழுத்–தும். அந்த எண்–ணை– யும், எழுத்–தை – யு ம் கற்– று க்– க�ொ ள்– ளா– மல் ஒரு– வ ன் இருந்– த ால் அவ– னி – ட ம் இருப்– பவை கண்– க ள் அல்ல. புண்– க ள் என்று புகல்–கின்–றார் வள்–ளு–வப் பெருந்–தகை: கண்–ணுட – ை–யர் என்–பவ – ர் கற்–ற�ோர் முகத்–திர– ண்டு புண்–ணு–டை–யர் கல்லா தவர். அழிவு இல்–லாத அற்–புத – ம – ான செல்–வம் கல்–வி–தானே! அந்த ‘கேடில் விழுச்–செல்–வ–’– மா–கிய அறி–வைத்–த–ரும் மூர்த்தி ஆனை–மு– கன்–தான். ‘கற்–றி–டும் அடி–ய–வர் புத்–தி–யில் உறை–ப–வர்’, ‘அறிவு அரு–ளும் யானை–முக வ�ோனே’ - என்று திருப்–பு–கழ் பாடு–கின்–றது. அத– ன ால்– த ான் ஒள– வை ப்– ப ாட்டி விநா–ய–கக் கட–வு–ளி–டம் இப்–படி வேண்–டு– க�ோள் வைக்–கின்–றாள்: ‘பாலும் தெளி–தே–னும் பாகும் பருப்–பும் இவை நாலும் கலந்–து–னக்கு நான் தரு–வேன் க�ோலம் செய் துங்–கக் கரி–மு–கத்–துத் தூம–ணியே! நீ எனக்–குச்சங்–கத் தமிழ் மூன்–றும் தா! ஒள– வை ப்– ப ாட்– டி – யி ன் வேண்– டு – க�ோ – ளிலே ‘அறி– வ�ொ – ளி ’ வீசு– கின்–றது. என்ன தெரி–யுமா? பெரி–யவ – ர்–களி – ட – ம் கேட்–பது – – ப�ோல கேட்–கா–மல் குழந்–தை– யி–டம் அதற்–கு–ரிய பாணி–யி– லேயே நாம் கேட்–டால்–தான் காரி–யம் நடக்–கும். அ ப் – ப ா – வி – ட – மி – ரு ந் து குழந்தை ஒன்று விளை–யாட்– டுத்–த–ன–மாக மூன்று நூறு ரூ ப ா ய் ந�ோ ட் – டு க் – க ளை எடுத்து வைத்–துக்–க�ொண்டு தர–மாட்–டேன் என்று அடம் பிடிக்–கி–றது. அ ப்பா எ த் – த – னைய�ோ மு றை கெ ஞ் சி கே ட் – ட ா – லு ம் கு ழந்தை தரு–வ–தாக இல்லை. அங்கு வந்த அம்மா குழந்–தையி – ன் கையில் இருந்த மூன்று நூறு ரூபாய் ந�ோட்– டு க்– க ளை எளி– த ாக திரும்– ப ப் பெற்று விட்– ட ாள். எப்–படி? அம்மா தன் கையில் நான்கு ஒரு ரூபாய் ந�ோட்டை எடுத்–துக்–க�ொண்டு குழந்–தை–யி– டம் க�ொஞ்–சிய வண்–ணம் கூறி–னாள்: ‘இத�ோ பார்! நான் நான்கு ந�ோட்–டுக்–கள் உனக்–குத் தரு–கின்–றேன். உன் கையில் இருப்–பது மூன்று
38
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
ந�ோட்–டுக்–கள்–தானே! என்–னி–டம் அதைத் தந்–து–விடு!’’ கள்– ள ம் கப– ட – மற்ற குழந்தை, ரூபா– யின் மதிப்பை அறி–யாது உடனே நான்கு தாள்களைப் பெற்– று க்– க�ொ ண்டு மூன்று தாள்களை தாயி– டமே திருப்– பி த்– த ந்து விட்–டது. ஒ ள வை கை ய ா ள் – வ – து ம் அ தே உத்–தி–யைத்–தான்! பால், தேன், பாகு, பருப்பு என்ற எளி–தான நான்–கைத் தந்து இயல், இசை, நாட– க ம் என்ற அரி– த ான முத்– த – மி ழை பிள்–ளை–யா–ரி–ட–மி–ருந்து பெற்–றாள்! கல்– வி க்கு அதி– ப – தி – ய ாக விளங்– கு ம் கண–பதி தன் அழ–கான தந்–தத்தை ஒடித்து மாமேரு மலை– யி லே வியா– ச ர் ச�ொல்ல மகா–பா–ர–தத்தை எழு–தி–னார். ‘பார–தத்தை மேரு–வெளி வெளி–தி–கழ் க�ோட�ொ–டித்து நாளில் வரை வரை–இ–ப–வர் பால்–நி–றக் கணே–சர்’ - என்று பாடு– கி – ற து அரு– ண – கி – ரி – யி ன் திருப்–பு–கழ். அழ–கான தந்–தம் ப�ோனா–லும் பர–வா– யில்லை, அறி–வான கிரந்–தம் அகி–லத்–திற்–குக் கிடைக்க வேண்–டும் என்று எண்–ணி–னார் கண–பதி. பிள்–ளை–யாரே பிள்–ளை–யார் சுழி ப�ோட்டு எழு–தி–ய–து–தான் மகா–பா–ர–தம்! திருப்– ப – ர ங்– கி ரி புரா– ண ம் என்– னு ம் நூல், வித்யா கண– ப – தி யை எண் அலங்– க ா – ர த் – தி – லேயே ஒ ன் று , இ ர ண் டு , மூ ன் று எ ன எட்–டுவரை – வரும்–படி பாடல் அமைத்து எண் எழுத்து அரு– ளும் இறை–வ–னான விநா–ய– கனை அற்–பு–த–மா–கத் துதிக்– கி–றது. தேன் ஒழு–கும் அந்த தெய்–வீ–கக் கவி–ம–லர் இத�ோ: வஞ்–சத்–தில் ஒன்–றா–னைத் துதிக்கை மிகத் திரண்–டானை வணங்–கார் உள்ளே அஞ்–ச–ரண மூன்–றானை மறை–ச�ொ–லும் நால்–வா–யானை அத்–தன் ஆகித் துஞ்–ச–வு–ணர்க்கு அஞ்–சானை சென்–னி–யணி ஆறானை துகள் ஏழா–னைச் ச ெ ஞ் – ச �ொ ல் ம றைக் கு எட்–டானை பரங்–கி–ரி–வாழ் கற்–ப–கத்–தைச் சிந்தை செய்–வாம்! வரி– சை – ய ாக எண்– க ள் வரு– ம ா– று ம், ஆனை, ஆனை என்று அழகு மிளிர விநா–யக – – ரைத் துதிக்–கும் வண்–ணமு – ம் அமைந்த இந்த நற்–றமி – ழ்க் கவி–தையி – ன் நயம்–தான் என்னே!
(த�ொடர்ந்து இனிக்–கும்)
விஷ்–ணு–தா–சன்
அறம்காக்க அவதரித்த ஆதிசங்கரன் அ
ற–ம–ழிந்து மண்–ணில் தவ–மி–ழந்து உற–விலா மதங்–கள் மேக–மாய் நிறை–விலா க�ொள்கை க�ொண்–டது! அற–மென பாரில் இந்–து–ம–தம் தழைக்க ஆயி–ர–மா–த–வன் ஒளிக்–க–திர் ஞான–மாய் ஆதி–சங்–க–ரன் காலடி உதித்–தான்! காலடி உதித்த ஞானப்–பிள்–ளை–ய–வன் கால–டி–யில் பணிந்–தது காலச்–சக்–க–ரம்! ப�ொய்–நுரை ப�ொங்–கும் கடல்–மூழ்கி மெய்க்–கரை சேர்ந்த துறவி-தர்–மம்–மீது அக்–கறை க�ொண்ட சக்–க–ர–வா–கப்–ப–றவை நன்மை, இன்–பம் தரும் சங்–க–ரப்–ப–றவை! இரண்–டல்ல ஒன்–றென்–பது அத்–வை–தம் இ ர க் – க ம் க ா ட் – டு ம் உ யி ர் – க – ளி – ட ம் உயர்–வே–தம்! மும்–முறை பார–தம் வலம் வந்த பூப்–பா–தம்! முரண்– ப ட்– ட – வ ரை வென்– று – நி ன்– ற – து ன் வாதம்! மு ப் – ப த் – தி – ரெ ண் டு அ க வை அ கி – ல ம் வாழ்ந்–தாய்! மூ ப் – பி ல ா வே த – ம – ளி த் து கு ரு – வ ா ய் உயர்ந்–தாய்! தாயை முதல் தெய்–வம் என்–ற–ழைத்–தாய்! தடம்–மாற்றி நதியை வீட்–டுக்–க–ழைத்–தாய்! சூ ரி – ய – க – ர த் – த ா – ல – வ ள் சி தைக் கு தீ மூட்–டி–னாய்! இருள்–சூழ் உல–கில் ஞானதீ ஏற்–றி–னாய்! மனி–த–ரில் வேறு–பா–டில்லை என்–றாய்! மன–தின் வேறு–பாடே கல–கம் என்–றாய்! திரு–சக்–க–ரம் பதித்–தது உன் கரங்–கள்-அந்த
திருக்–க�ோவி – ல் த�ோறும் குவிந்–தது ஜனங்–கள்! நெல்– லி க்– க னி க�ொண்டு செல்– வ – ம ழை ப�ொழிந்–தாய்! புல்– வி – ள ைந்த வீட்– டி ல் நெல்– ம – ணி – க ள் குவித்–தாய்! உள்–ளத்–தின் அழகு உண்மை என்–றாய்! வாய்க்–க–ழகு வாய்மை கடை–பிடி என்–றாய்! ஆழி–சூழ் உல–கின் ஆதி–கு–ருவே! அர்த்–த–முள்ள இந்–து–மத தியா–க –உ–ருவே! இளமை, செல்–வம், ஆயுள் நிலைக்–காது இன்– ப ம் தரு– மு ன் வாய்– ம�ொ ழி ரத்– தி – ன – மாலை! வாழ்–வு–நெறி வகுத்து தந்த பர–ம–கு–ருவே! வானம், பூமி வணங்–கும் வள்–ளல்–ம–னமே! அறம்–காக்க அவ–த–ரித்த ஆதி–சங்–க–ரன் உரம்–ப�ோட்டு பக்–தி–வ–ளர்த்த உத்–த–ம–குரு! ம ட ங் – க ள் நி று வி ம னி – த ம் க ா த்த மகே–ச–ன–வன் மறைந்–தும் வாழு–கின்ற தெய்வ தத்–து–வம்! மஞ்– ச ள்– வெ – யி ல் மேனி– யெ ங்– கு ம் அன்பு முத்–திரை மண்–ணு–யிர் நலம் பெற வந்த சித்–திரை! பிறந்து பிறந்து இறக்–கின்ற உல–கி–னில் க�ோவிந்–தன் புகழ்–பாடு மூட–ம–னமே! தாய் ப�ோற்று, குரு ப�ோற்று, வேதம் ப�ோற்று தர்–மம் ப�ோற்று, நலம் யாவும் நாடி ப�ோற்று! சங்– க – ர – கு ரு சர– ண – டை – வ�ோ ம் சங்– க – ட ம் தீ்ர்ப்–பான்! சக்– தி – யு – ட ன் பர– ம ன் வந்து முக்– தி யை தரு–வான்! ðô¡
39
16-30 ஏப்ரல் 2018
வல்லம்
வல்லம்
னம்
விமா
எண்ணிலா நலம் அருளும்
ஏக�ௌரி அம்மன்! வ ல்–லம் என்ற பெய–ரில் த�ொண்டை நாட்–டில் ஒரு திருத்–தல – மு – ம், ச�ோழ நாட்–டில் ஒரு திருத்–தல – மு – ம் விளங்– கு–கின்–றன. குடி–யாத்–தம் வட்–டம் ரா–ணிப்– பேட்–டைக்கு அரு–கில் உள்ள திரு–வல்–லம் எனும் மூதூர் தற்–கா–லத்–தில் திரு–வ–லம் என வழங்–கப்–ப–டு–கி–றது. திரு–ஞா–ன–சம்–பந்–த–ரின் பாடல் பெற்–றது இத்–த–லம். தஞ்–சா–வூ–ருக்கு அருகே உள்ள வல்–லம�ோ, இரண்–டாயி – ர – ம் ஆண்–டுக – ளு – க்கு முன்–பிரு – ந்தே வர–லாற்–றில் இடம் பெற்ற ஒரு பழம் பதி–யா–கும். சங்–கத் தமிழ் நூலான அக–நா–னூற்–றில் இந்த வல்–லத்–தைத் தலை–நக – ர – ா–கக் க�ொண்டு ஆட்சி செய்த ஒரு மன்–ன–வ–னைப் பற்–றிய குறிப்பு காணப்–பெ–று–கின்–றது. அக–நா–னூற்– றுப் பாடல் எண்.356ல் பர– ண ர் எனும் புல–வர் ‘‘நற்–றேர்க் கடும் பகட்டி யானைச் ச�ோழர் மருக நெடுங்–க–திர் நெல்–லின் வல்– லம் கிழ–வ�ோன் நல்–லடி உள்–ளா–னா–க–வும்–’’ எனக் குறிப்–பிட்டு வல்–லம் எனும் நக–ரத்து
40
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
மூலஸ்தான தேவி
ம�ொட்டை க�ோபுரம்
அர–சனி – ன் பெரு–மையி – னை உரைத்–துள்ளார். ஈரா–யிர – ம் ஆண்–டுக – ளு – க்கு முற்–பட்ட சங்க கால அர–சர்–களி – ன் க�ோட்–டைக – ளி – ன் மதில், அரண், அகழி ஆகி– ய வை பற்றி ஆராய முற்– ப – டு ம்– ப�ோ து, தமி– ழ – க த்– தி ல் இரண்டு இடங்–களி – ல் மட்–டுமே அவற்–றின் எச்–சங்–கள் இன்–ற–ள–வும் காணப்–பெ–று–கின்–றன. புதுக்–க�ோட்–டைக்கு அரு–கிலு – ள்ள ப�ொப்– பண்– ண க்– க�ோட ்டை, வட்ட மதி– ல – ர ண், அகழி ஆகி– ய – வ ற்– று – டன் திகழ்– கி ன்– ற து. அடுத்து தஞ்–சா–வூ–ருக்கு அருதே–யுள்ள வல்– லத்–தில் மட்–டுமே நீள்–வட்ட வடி–வில் திக–ழும் பழைய அக–ழி–யின் எச்–சங்–க–ளைக் காண– லாம். அந்த க�ோட்–டைக்–குள் ஒரு பழ–மை– யான சிவா–லய – மு – ம், பிற்–கா–லத்–திய விக்–கிர – ம ச�ோழ விண்–ணக – ர – ம் எனும் திரு–மால் ஆல–ய– மும், க�ோட்–டைக்கு வடக்கே வட–வா–யிற்– செல்–விய – ான கரி–காற்–ச�ோழ மாகாளி என்ற திரு–நா–மமு – டை – ய தேவி–யின் திருக்–க�ோயி – லு – ம் இன்–ற–ள–வும் பழ–மைச் சுவ–டு–க–ளைச் சுமந்–த– வண்–ணம் திகழ்–கின்–றன. பழ–மை–யான கல்– வெட்–டுக – ள் இத்–தேவி – யை ‘‘கரி– காற்–ச �ோழ மாகா–ளி–’’ எனக் குறிப்–ப–தால் கரி–காற்–ச�ோ–ழன் காலத்–திலி – ரு – ந்தே இவ்–வா–லய – ம்
முதுமுனைவர் குடவாயில்
பாலசுப்ரமணியன்
திகழ்–கின்–றது என்–பது திண்–ணம். த�ொல்–காப்–பி–யம் எனும் சங்–கத்–த–மிழ் இலக்–கண நூலுக்கு உரை எழு–திய நச்–சி– னார்க்–கி–னி–யர் அகத்–திணை இயல் முப்–ப– தாம் சூத்–தி–ரத்–திற்கு உரை கூறும்–ப�ோது ‘‘ச�ோழ–நாட்–டுப் பிட–வூ–ரும், அழுந்–தூ–ரும், நாங்–கூ–ரும், கலன்–சே–ரி–யும், பெருஞ்–சிக்–க– லும், வல்–ல–மும், கிழா–ரும் முத–லிய பதி–யிற் த�ோன்றி...’’ என்று குறிப்–பிட்–டுள்–ளதை ந�ோக்– கும்–ப�ோது கரி–காற்–ச�ோழ மாகாளி திக–ழும் வல்–லம், எத்–தனை பழ–மைய – ான பதி என்–பது நன்கு விளங்–கும். 1987ம் ஆண்டு விழுப்–புர – ம் வட்–டம் எசா– லம் எனும் ஊரி–லுள்ள ரா–ம–நா–தேஸ்–வ–ரர் திருக்– க�ோ – யி – லி ல் அவ்– வூ ர் மக்– க ள் திருப்– பணி செய்–த–ப�ோது பிரா–கா–ரத்–தில் புதை– யுண்– டி – ரு ந்த இரு– ப த்தி மூன்று செப்– பு த் திரு–மே–னி–கள், பூைஜ பாத்–தி–ரங்–கள், பதி– னைந்து செப்–பே–டு–கள் ஒரு வளை–யத்–தில் க�ோர்க்–கப்–பெற்று ரா–ஜேந்–திர ச�ோழ–னின் லச்–சி–னை–ய�ோடு கூடிய ஒரு செப்–பேட்–டுச் சாச–னத் த�ொகுதி ஆகி–யவ – ற்றை வெளிக்–க�ொ– ணர்ந்–தன – ர். கங்–கைக்–க�ொண்ட ரா–ஜேந்–திர ச�ோழ–னின் அச்–செப்–பேட்–டுச் சாச–னத்–தில், ரா–ஜேந்–திர ச�ோழ–னின் முன்–ன�ோர்–களை – ப் பற்றி கூறும் இடத்–தில் கரி–காற்–ச�ோ–ழனு – க்கு முன்–ன–வ–னாக வல்–லப ச�ோழன் என்–பான் வல்– ல – ப – பு ரி எனும் வல்– ல ம் நக– ர த்– தை த் த�ோற்– று – வி த்து அங்– கி – ரு ந்– த – வ ாறு அரசு ðô¡
41
16-30 ஏப்ரல் 2018
க�ௌரி அம்மன் மேற்–க�ொண்–டான் என்று கூறப்–பெற்–றுள்–ளது. பின்–னர் இங்கு கரி– க ா– ல ன் காலத்– தி ல் கரி– க ாற்– ச �ோழ மாகாளி க�ோயில் த�ோற்–றம் பெற்–றி–ருக்க வேண்–டும் எனக் கருத முடி–கி–றது. திருச்சி தஞ்சை நெடுஞ்–சா–லை–யில் திக–ழும் வல்–லம் நக–ரத்–திற்கு வடக்–கில், ஆலங்–குடி செல்–லும் சாலை–யில் பேர–ழ–க�ோடு ஏகெ–ளரி அம்–மன் க�ோயில் என்ற பெய–ரில் இவ்–வா–லய – ம் திகழ்–கின்–றது. ஒரு பரந்–தவெ – ளி – யி – ல் இரண்டு மதில்–கள், இரண்டு திருச்–சுற்–றுக – ள் சூழ இத்–திரு – க்–க�ோயி – ல் அமைந்–துள்–ளது. நுழை–வுப் பகு–தியி – ல் மகா–க�ோபு – ர – ப் பகுதி ம�ொட்–டைக் க�ோபு–ர–மாக அகன்ற வாயி–லு–ட–னும், நுழை–வுப் பகு–திக்கு மேலாக சுதை–யால் அமைந்த காளி–தேவி – யி – ன் உரு–வத்–துட – – னும் காட்சி நல்–கு–கின்–றது. மகா–வா–யில் கடந்து உள்ளே செல்–லும்–ப�ோது சில கிராம தேவ–தைக – ளி – ன் சிற்–பங்–களு – ம், த�ொன்–மை–யான ச�ோழர் காலத்து சிவா–ல–யம் ஒன்–றில் இடம் பெற்–றி–ருந்த தெய்–வச் சிற்–பங்–கள் சில–வும் இடம் பெற்–றுள்–ள–தைத் தரி–சிக்–க–லாம். இரண்–டாம் க�ோபு–ரம் கடந்து உள்ளே நுழை–யும்–ப�ோது சாலா–கார விமா–னத்– து–டன் திக–ழும் மூலட்–டா–ன–மும், முக–மண்–ட–பங்–க–ளும், திருச்–சுற்று மதி–லும் சூழ கரி–காற்–ச�ோழ மாகா–ளி–யின் திருக்–க�ோ–யி–லைக் காண–லாம். எட்–டுத் திருக்–கர – ங்–களு – டன் – பீடத்–தின் மேல் ஒரு காலை குத்–திட்–டும், ஒரு காலை கீழே த�ொங்–க–விட்டு, கீழே கிடக்– கும் அரக்–கன் உடலை மிதித்த வண்–ணம் தேவி செம்–மாந்த
42
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
திருக்–க�ோ–லத்–த�ோடு காட்சி நல்– கு – கி ன்– றாள் . தலைக்கு மேலே சுவாலா மகு–டம் அக்– னிப் பிழம்–பா–கக் காட்சி நல்– கு– கி ன்– ற து. திருக்– க – ர ங்– க – ளி ல் வாள், கேட– ய ம், உடுக்கை, பாம்பு, மணி, கபா–லம், சூலம் ஆகி–ய–வற்–றைத் தாங்–கி–யுள்ள இத்–தேவி, ஒரு கரத்–தில் மலர் ஏந்தி அருள்–ப�ொங்–கப் ப�ொலி– கி–றாள். ஆச–னத்தை நாகங்–கள் அலங்–கரி – க்–கின்–றன. இத்–திரு – வ – – டி– வ ம் சுதை– ய ால் வடிக்– க ப் பெற்– ற – தா – கு ம். மிகத்– த �ொன்– மை – ய ா ன ஆ ல – ய ங் – க – ளி ல் மூலத்–திரு – மே – னி – யை படா சாத– னம் என்று சுதை–யா–லேயே அமைப்–பர். ஈரா–யி–ரம் ஆண்– டு–க–ளாக இத்–தேவி சிலா வடி– வில் இடம் பெறா–மல் சுதை– யா–கவே த�ொடர்ந்து திகழ்–வது சேய்–மை–யான மர–பா–கும். ேவண்–டுவ – ார்க்கு வேண்–டு– வ–ன–வற்றை ஈயும் கண்–கண்ட தெய்– வ – மா க கரி– க ாற்– ச �ோழ மாகாளி விளங்–கு–கின்–றாள். இ த் – தே – வி யை பி ற் – க ா – ல ச் ச�ோழர்– க ா– ல த்– தி ல் வல்– ல த்– துப் பட்– டா – ர கி என்– று ம், வல்– ல த்– து க் காளா பிடாரி கைத்– த – லை ப் பூசல் நங்கை என்– று ம் அழைத்– த – மையை
கல்வெட்டு சாசனம்
இவ்–வா–லய – த்து ச�ோழர் கல்–வெட்–டுக – ள் எடுத்– தி–யம்–பு–கின்–றன. பின்–னா–ளில் நாயக்–கர்–கள் வல்–லத்–துக் காளி எனக் குறிப்–பிட்–டன – ர். பிற்– கா–லத்–தில் ஏகெ–ளரி, ஏக–வீரி என்–றப் பெயர்–க– ளால் மக்–கள் அழைத்து இத்–தே–வி–யைப் ப�ோற்–றவ – ா–யின – ர். வல்–லத்து ஏக–வீரி அம்–மன் க�ோயில் என்–பதே பாம–ரர் வழக்–காக உள்– ளது. இத்–தே–வி–யின் உற்–சவ விக்–கி–ர–க–மாக அழ–கான செப்–புத் திரு–மே–னி–ய�ொன்–றுள்– ளது. மூலத் திரு–வடி – வ – ம் ப�ோன்றே எட்–டுக்–க– ரங்–களு – ட – ன் பதும பீடத்–தில் தேவி ஜுவாலா மகு–டத்–துட – ன் திகழ்–கின்–றாள். இத்–திரு – மே – னி பத்– ர – பீ – ட ம் ஒன்– றி ன் மேல் ப�ொருத்– த ப் பெற்–றுள்–ளது. அந்த பத்ர பீடத்–தில் ஐந்து அரக்–கர்–க– ளின் தலை–கள் உள்–ளன. பக்–க–வாட்–டில் ‘‘வழி–ய–டு–மைக் க�ொண்ட கும–ரன் உகந்–த– டுமை சதா சேவை’’ என்ற தமிழ்ப் ப�ொறிப்பு காணப்–பெ–று–கின்–றது. இந்த பத்ர பீடத்தை தலை– மு றை தலை– மு – றை – ய ாக வல்– ல த்து காளா– பி – ட ா– ரி க்கு அடி– மை த் த�ொண்டு புரி–யும் மர–பில் வந்த கும–ரன் என்–ப–வன் மன–முவ – ந்து இத்–தே–விக்கு அடி–மைச்–சே–வக – ம் செய்–கி–றேன் என்று குறிப்–பிட்–டுள்–ளான். அவன் செய்–தளி – த்த பீட–மாக இது இருத்–தல் வேண்–டும். பர–சி–வர் அல்–லது பார–கை–வர் எனும் மர–பி–னர் ச�ோழர் காலத்–தி–லும் பின்–பும் தேவி க�ோயி–லின் பூச–கர்–க–ளாக யாமள தந்– தி–ர–நெறி அமை–தி–யில் பூஜை செய்– த – னர் என்–ப–தற்கு பல கல்–வெட்–டு–கள் சான்–று–க– ளாக உள்–ளன. வல்–லம் சிவா–லய – த்–திலு – ள்ள சுந்–தர – ப – ாண்–டிய – னி – ன் கல்–வெட்–ட�ொன்–றில் பாண்–டிய மன்–னன் சுந்–த–ர–பாண்–டி–ய–னின் ஆணை குறிக்– க ப்– ப ெற்– று ள்– ள து. அதில் குல–சே–கர பாண்–டி–ய–னால் நிறை–வேற்–றப்– பெற்ற அந்த ஆணை–யின்–படி வல்–லத்–துப்– ப–டாரி கரி–காற்–ச�ோழ மாகாளி க�ோயில் பர– சி – வ – னு க்கு அளிக்– க ப் பெற்ற பூஜை உரி–மை–கள் விவ–ரிக்–கப் பெற்–றுள்–ளன. தற்–ப�ோது இவ்–வா–லய – த்–தில் திக–ழும் கல்– வெட்–டுச் சாச–னங்–களி – ல் பழை–மைய – ா–னது, முத–லாம் பராந்–தக ச�ோழ–னால் ப�ொறிக்– கப் பெற்–ற–தா–கும். முதல் பராந்–தக ச�ோழ– னின் நாற்–ப–தாம் ஆட்–சி–யாண்–டில் (கி.பி. 947ல்) அப்–பே–ர–ர–ச–னின் அலு–வ–லர்–க–ளில் ஒரு–வன – ான அனந்–தன்–காரி எனும் பராந்–தக முத்–த–ரை–யன் வல்–லத்து பட்–டா–ரி–கைக்கு வழங்–கிய க�ொடை பற்றி கூறப்–பெற்–றுள்–ளது. வர–லாற்று சிறப்–பு–மிக்க த�ொன்–மை–யான இச்–சா–ச–னம் ஆல–யத்து மகா–மண்–ட–பத்து நிலை–வா–சல் அறு–கா–லில் உள்–ளது. முத–லாம் ரா–ஜ–ராஜ ச�ோழன் இவ்–வா–ல– யத்–துக்கு வந்து இத்–தே–வியை வழி–பட்–டுச் சென்–றுள்–ளான். அப்–பே–ர–ர–ச–னின் ஆறாம் ஆட்–சிய – ாண்–டில் (கி.பி. 991 ல்) வின்–னனே – ரி
அம்மனின் சுதை சிற்பம்
எனும் ஊரில் இருந்த முகாம் அலு– வ – ல – கத்–திற்கு ரா–ஜ–ரா–ஜ–ச�ோ–ழன் சென்–ற–ப�ோது இத்–தே–விக்கு சிறப்பு வழி–பாடு செய்–துள்– ளான். அப்–ப�ோது நிலக்–க�ொடை அளித்– தான். இத–னைக் குறிப்–பி–டும் கல்–வெட்டு இவ்–வா–லய – த்து மகா–மண்–டப – த்–துத் தூணில் உள்–ளது. அதில் இத்–தே–வி–யின் பெயர் வல்– லத்து காளா– பி – ட ாரி கைத்– த – லை ப் பூசல் நங்கை எனக் குறிக்–கப்–பெற்–றுள்–ளது. தஞ்சை நாயக்க மன்–னர்–கள – ான செவ்–வப்ப நாயக்–க– ரும், அச்–சுதப்ப – நாயக்–கரு – ம் தங்–கள் ஆட்–சிக் காலங்–களி – ல் இவ்–வா–லய – த்–தைப் புதுப்–பித்து செப்–பம் செய்–த–னர் என்–பதை இங்–குள்ள கல்–வெட்–டு–கள் எடுத்–துக் கூறு–கின்–றன. தஞ்–சா–வூர் மாவட்–டத்–தில் பழங்–கா–லம் முதல் வழி– வ – ழி – ய ா– க த் த�ொடர்ந்– து – வ – ரு ம் க�ோயில்–க–ளில் பாடப்–பெ–றும் நாட்–டுப்–புற பாடல்–க–ளில் வல்–லத்து ஏக–வீ–ரி–யின் புகழ் உரைக்–கப் பெறு–வது குறிப்–பிட – த்–தக்–கத – ா–கும். சங்–கக – ா–லம் முதல் த�ொடர்ந்து வல்–லத்து காவல் தெய்– வ – ம ாக விளங்– கு ம் கரி– க ாற்– ச�ோழ மாகா–ளி–யின் அரு–ளி–னைப் பெற்று நலம் பெற்– ற – வ ர்– க ள் எண்– ணி – ல – ட ங்– க ார். ரா–ஜ–ரா–ஜ–ச�ோ–ழனே நேரில் வந்து வணங்கி அருள்–பெற்ற அந்த ஆல–யத்–திற்கு நாமும் சென்று தேவியை வழி–பட்டு அருள் நலம் பெற்–றுய்–வ�ோம். ðô¡
43
16-30 ஏப்ரல் 2018
அனந்தனுக்கு
1000 நாமங்கள்!
“குருவே!எதற்– க ாக எல்– ல ாச் சீடர்– க – ளு ம் இதற்–கா–கச் சிர–மப்–பட வேண்–டும்? நான் ஒரு–வனே அதைச் செய்து விடு–கி–றேன்!” என்–றார். சக மாணாக்–கர்–கள் சிர–மப்–பட வேண்– டாம் என்–ப–தற்–கா–கவே யாஜ்–ஞ–வல்–கி–யர் அவ்–வாறு கூறி–னாரே தவிர, அவர்–க–ளைக் குறைத்து மதிப்–பி–டும் எண்–ணத்–தில�ோ தற்– பெ–ரு–மை–யால�ோ அல்ல. இதை உண–ராத வைசம்–பா–ய–னர், “உன்–னு–டைய அணு–கு– முறை எனக்–குப் பிடிக்–க–வில்லை. குரு ஒரு நாதன்கோவில் ஜகன்னாதப் பெருமாள் ஆணை–யிட்–டால், அதை மீறி இவ்–வாறு 41. மஹாஸ்–வ–னாய நம: பேச–லா–குமா? நான் ச�ொன்–னதை – ச் செய்!” (Mahaaswanaaya namaha) என்று க�ோபத்–து–டன் கூறி–னார். வைசம்– ப ா– ய – ன ர் என்– னு ம் ரிஷி ஒரு– “குருவே....” என்று தன் நிலையை விளக்க நாள் அதி–காலை தன் படுக்–கையை விட்டு வந்த யாஜ்–ஞ–வல்–கி–ய–ரைப் பார்த்து, “உன்– எழுந்–தார். இருட்–டில் க�ொல்–லைப்–பு–றம் னைப் ப�ோன்ற பணி– வி ல்– ல ாத ஒரு– வ ன் ந�ோக்–கிச் செல்–லும்–ப�ோது எதைய�ோ அல்– எனக்–குச் சீட–னாக இருப்–பதை எண்ணி லது யாரைய�ோ மிதிப்–ப–து–ப�ோல உணர்ந்– வெட்– க ப்– ப – டு – கி – றே ன். இத்– த – கை ய சீடர்– தார்.“அம்மா!” என்று ஒலி எழுந்–தது. அவ்– கள் எனக்–குத் தேவை–யில்லை!” என்–றார். வ�ொ– லி – யை க் கேட்டு அவ– ர து சீடர்– க ள் “சீடன் என்ன ச�ொல்ல வரு–கி–றான் என்று விழித்–துக் க�ொண்–டார்–கள். விளக்கை ஏற்– கேட்–கா–ம–லேயே க�ோபம் க�ொள்–ளும் குரு றி–னார்–கள். வைசம்–பா–ய–ன–ரின் காலால் எனக்–கும் தேவை–யில்லை!” என்று ச�ொல்–லி– கழுத்–தில் மிதி–பட்டு அவ–ரது தங்கை மகன் விட்டு யாஜ்–ஞவ – ல்–கிய – ர் குரு–குல – த்–திலி – ரு – ந்து இறந்து கிடந்–தான். புறப்–பட்–டார். சிலை–ப�ோல உறைந்–து–ப�ோன வைசம்– “நீ ப�ோக–லாம்! ஆனால் ப�ோகும் முன் பா–ய–னர், “ஐய�ோ!என் மரு–ம–கனை நானே இது– வர ை என்– னி – ட ம் கற்ற வேதத்தை க�ொன்று விட்–டேனே. கடந்த வாரம் மேரு–ம– என்–னி–டம் திருப்–பித் தந்–து–விட்–டுச் செல்!” லை–யில் நடந்த முனி–வர்–கள் சத்–சங்–கத்–துக்கு என்–றார் வைசம்–பா–ய–னர். “இத�ோ!” என்று நான் செல்–லா–த–தால், எனக்–குப் பிரம்–ம– ச�ொன்ன யாஜ்–ஞவ – ல்–கிய – ர் தான் அது–வரை ஹத்தி த�ோஷம் உண்–டா–கட்–டும் கற்ற வேதத்தை அப்–ப–டியே உமிழ்ந்– என்று அவர்–கள் சாபம் க�ொடுத்– து–விட்–டார். “இனி இந்த வேதத்தை தார்–கள். அது இப்–ப�ோது பலித்–து– நான் என் வாயால் ச�ொல்ல மாட்– விட்–டதே!” என்று புலம்–பி–னார். டேன்!” என்று ச�ொல்– லி – வி ட்– டு ப் பிறகு தன் சீடர்–களை அழைத்து, புறப்–பட்–டார். “எனக்கு ஏற்–பட்ட இந்–தப் பிரம்–ம– தனி– மை – ய ான ஒரு குகைக்– கு ச் ஹத்தி த�ோஷம் நீங்– கு – வ – த ற்– க ாக சென்ற யாஜ்–ஞ–வல்–கி–யர், தன் தந்தை நீங்– க ள் அனை– வ – ரு ம் இணைந்து தனக்கு உப–தே–சித்த காயத்ரி மந்–தி– பிரா–யச்–சித்த யாகம் செய்–ய–வேண்– ரத்தை ஜபித்– த ார். சூரி– ய – திருக்குடந்தை டும்!” என்–றார். யாஜ்–ஞ–வல்– னுக்கு மத்– தி – யி ல் உள்– ள – வ – கி–யர் என்ற சீடர் எழுந்து, டாக்டர்: ரும், வேத ஒலி–க–ளையே தன்
44
உ.வே.வெங்கடேஷ்
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
திரு–மே–னி–யா–கக் க�ொண்–ட–வ–ரும், வேதங்–க– ளுக்–கெல்–லாம் ஆதி–யாக இருப்–ப–வ–ரு–மான ஹயக்–ரீ–வப் பெரு–மா–ளைத் தியா–னித்–தார். குதிரை வடி–வின – ர – ான ஹயக்–ரீவ – ப் பெரு– மாள் அவ–ருக்–குக் காட்–சித – ந்–தார். அவ–ரைப் பார்த்–துக் கனைத்–தார். அந்–தக் கனைப்பு ஒலி–யி–லி–ருந்து சுக்–ல–ய–ஜுர் வேதம் என்ற புதிய வேதத்–தையே உரு–வாக்–கின – ார் யாஜ்–ஞ– வல்–கி–யர். அது–வரை யாஜ்–ஞ–வல்–கி–ய–ரின் குரு–வான வைசம்–பா–யன – ர் ச�ொல்லி வந்–தது கிருஷ்–ணய – ஜ – ுர் வேதம் ஆகும். அதை இனி ச�ொல்–ல–மாட்–டேன் எனச் சப–தம் செய்–த– தால் இப்–ப�ோது சுக்–ல–ய–ஜுர் வேதம் என்ற புதிய வேதத்–தையே உரு–வாக்–கி–விட்–டார் யாஜ்–ஞ–வல்–கி–யர். இப்–படி – த் தன்–னுடை – ய கனைப்பு ஒலி–யி– னுள்ளே வேத மந்–தி–ரங்–க–ளைப் ப�ொதித்து வைத்– தி – ரு க்– கு ம் ஹயக்– ரீ – வ ப் பெரு– ம ாள் ‘மஹாஸ்–வன:’ என்–ற–ழைக்–கப்–ப–டு–கி–றார். ‘ஸ்வன:’ என்–றால் ஒலி என்று ப�ொருள். வேத ஒலி–களை – த் தன்–னுள் ஒளித்து வைத்– துள்ள ஒளி–மிக்க திரு–மே–னியை உடைய ஹயக்–ரீ–வ–ரைத் தியா–னித்–த–படி “மஹாஸ்–வ– னாய நம:” என்று தின–மும் ஜபித்–து–வ–ரும் மாணவ மாண–வி–கள் பரி–மு–கப் பெரு–மா– ளின் பர–மா–னுக்–கி–ர–கத்–துக்–குப் பாத்–தி–ர–மா– கிக் கல்–வி–யில் சிறந்து விளங்–கு–வார்–கள். 42. அனா–தி–நி–த–னாய நம: (Anaadhinidhanaaya namaha) திரு–வ–ரங்–கம் பெரிய க�ோயி–லின் ராஜ– க�ோ– பு – ர த்– தை க் கட்– டி – ய – வ ர் அஹ�ோ– பி ல மடத்– தி ன் 44-வது பட்– ட ம் ஜீயர் ஸ்வா– மி–யான ‘முக்–கூர் மத் அழ–கிய சிங்–கர்’. 1973-ம் ஆண்டு கி– ரு ஷ்ண ெஜயந்தி நன்– ன ா– ளி ல் கும்– ப – க�ோ – ண த்தை அடுத்த ஆத–னூ–ரில் அவர் கண்–ண–பி–ரா–னு–டைய
அவ–தா–ரத்–தைப் பற்–றிச் ச�ொற்–ப�ொழி – வ – ாற்–றிக் க�ொண்–டி–ருந்–தார். அப்–ப�ோது மத்–பா–க–வ–தத்–தில் கண்– ண–னின் பிறப்–பைச் சுகப்–பி–ரம்ம மக–ரிஷி வர்–ணிக்–கும் “தம் அத்–பு–தம் பால–கம்” என்ற த�ொட–ரைக் கூறிய அழ–கிய சிங்–கர், “இதன் ப�ொருள் என்ன?” என்று அங்கே கூடி–யிரு – ந்த மக்–க–ளைப் பார்த்–துக் கேட்–டார். “அற்– பு – த – ம ான பால– க – ன ாக, அதா– வ து அ ற் – பு – த க் கு ழ ந் – தை – ய ா க வ ந் து க ண் – ண ன் த�ோ ன் – றி – ன ா ன் எ ன் று ப�ொருள்!” என்– ற ார்– க ள் அங்– கி – ரு ந்த பண்–டி–தர்–கள். “அப்–படி – யா! பால–கன் என்–றால் குழந்தை என்று ப�ொருளா?அப்–ப�ோது பாலன் என்– றால் என்ன ப�ொருள்?” என்று கேட்–டார் அழ–கிய சிங்–கர். “பாலன் என்–றா–லும் குழந்தை என்–று– தான் ப�ொருள்!” என்–றார்–கள் பண்–டித – ர்–கள். “அப்–ப–டி–யா–யின், ‘தம் அத்–பு–தம் பாலம்’ என்றே இத்–த�ொ–ட–ரைச் சுகப்–பி–ரம்ம மக– ரிஷி அமைத்–தி–ருக்–க–லாமே! ஏன் ‘தம் அத்– பு–தம் பால–கம்’ என்று அமைத்–தார்?” என்று கேட்–டார். ஒரு பண்–டி–தர் எழுந்து, “பாலன், பால– கன் இரண்–டுக்–கும் வித்–தி–யா–சம் உள்–ளது. பாலன் என்–றால் குழந்தை என்று அர்த்–தம். பால–கன் என்–றால் சிறிய குழந்தை என்று அர்த்–தம்!” என்–றார். அழ–கிய சிங்–கர், “பிறக்–கும் ப�ோது எல்– லாக் குழந்– தை – க – ளு மே சிறிய குழந்– தை – க – ளா– க த்– த ானே இருக்– கு ம்! கண்– ண – னு க்கு மட்–டும் ஏன் குறிப்–பாக பாலன் என்ற ச�ொல்– லைச் சுகப்–பி–ரம்ம மக–ரிஷி பயன்–ப–டுத்த வேண்–டும்?” என்று கேட்–டார். விடை தெரி–யா–மல் எல்–ல�ோரு – ம் திகைத்– தார்–கள். சிறிது ம�ௌனம் காத்த அழ–கிய திருஇந்தளூர் பரிமளரங்கநாதர்
ðô¡
45
16-30 ஏப்ரல் 2018
சிங்– க ர், “கண்– ண – பி – ர ான் அவ– த – ரி க்– கு ம் ப�ோதே, திரு–மார்–பில் மகா–லட்–சுமி – ய�ோ – டு – ம், நாபிக் கம–லத்–தில் பிரம்–மா–வ�ோ–டும் பிறந்– தான் என்–பது நீங்–கள் அனை–வ–ரும் அறிந்– ததே. ‘க’ என்ற எழுத்து பிரம்–ம–தே–வ–ரைக் குறிக்–கும். பால-க என்–றால் ‘குழந்தை பிரம்– மா’ (பால = குழந்தை, க = பிரம்மா) என்று ப�ொருள். குழந்–தைக் கண்–ண–னின் நாபிக் கம–லத்–தில் குழந்தை பிரம்மா இருந்–தார் என்–ப–தைத் தான் ‘தம் அத்–பு–தம் பால–கம் அற்–பு–தக் குழந்–தை–யின் நாபிக் கம–லத்–தில் பால–கன் இருந்–தார்’ என்று சுகப்–பி–ரம்ம மக–ரிஷி கூறி–யுள்–ளார்!” என விளக்–கி–னார். “கண்–ணன் அவ–தரி – க்–கும் ப�ோதே மனை– வி–யான மகா–லட்–சு–மி–ய�ோ–டும், மக–னான பிரம்– ம ா– வ�ோ – டு ம் வந்து த�ோன்– றி – ன ான் என்–பதை இதன் மூலம் நாம் அறி–கி–ற�ோம். அள–வில் குழந்–தை–யைப் ப�ோல கண்–ணன் த�ோன்– றி – ன ா– லு ம் வாலி– ப ப் பரு– வ த்து இளை–ஞ–னா–கவே விளங்–கி–னான். கண்– ண ன் பூமி– யி ல் வாழ்ந்த 125-வது வயது வரை–யி–லும் அதே இளை–ஞ–னுக்–கு– ரிய த�ோற்–றத்–த�ோ–டு–தான் விளங்–கி–னான். அவ–னுக்–குத் த�ோல் சுருங்–க–வில்லை, முடி நரைக்–க–வில்லை. ஏனெ– னி ல் அவ– ன து திரு– மே னி நம் உட–லைப்–ப�ோல ஒரு காலத்–தில் த�ோன்றி, வளர்ந்து, தேய்ந்து, பின் மறை–யக் கூடி–ய– தல்ல. அது மாற்–ற–மில்–லாத, ஆதி அந்–தம் இல்– ல ாத எப்– ப�ோ – து ம் இள– மை – ய ா– க வே
இருக்–கக் கூடிய திரு–மேனி. அதற்கு ஆரம்–ப– மும் கிடை– ய ாது, வளர்ச்– சி – யு ம் கிடை– யாது, தேய்–த–லும் கிடை–யாது, மறை–வும் கிடை–யாது. இதையே “மாசூ–ணாச் சுடர் உடம்–பாய் மல–ராது குவி–யா–து” என்று நம்–மாழ்–வார் பாடி–யுள்–ளார். அவன் இளை–ஞ–னா–கவே அவ–த–ரித்–தான். இளை–ஞ–னா–கவே 125 வரு– டங்– க ள் வாழ்ந்– த ான். இளை– ஞ – ன ா– க வே அவ–தா–ரத்தை நிறை–வும் செய்–தான்!” என்று கூறி அழ–கிய சிங்–கர் தம் உரையை நிறைவு செய்–தார். இத்–தகை – ய ஆதி–யந்–தம் இல்–லாத மாறாத திரு–மே–னி–ய�ோடு விளங்–கு–வ–தால் எம்–பெ–ரு– மான் ‘அனா–தி–நி–தன:’ என்–ற–ழைக்–கப்–ப–டு–கி– றான். அதுவே விஷ்ணு ஸஹஸ்–ரந – ா–மத்–தின் 42-வது திரு–நா–மம். முக்–கூர் மத் அழ–கிய சிங்–கர் தம்–மு– டைய முது–மைக் காலத்–தி–லும் இளை–ஞ– ரைப் ப�ோலத் திரு– வ – ரங் – க ம் ராஜ– க�ோ – பு – ரத் திருப்–ப–ணிக்–கா–கப் பணி–யாற்–றி–னார் என்–பது அறிந்–ததே. அவ–ரது இள–மைக்–குக் கார–ணம் தின–சரி மூன்று முறை லக்ஷ்மீ நர–சிம்–மரு – க்கு அவர் விஷ்ணு ஸஹஸ்–ரந – ாம அர்ச்–சனை செய்து வந்–த–தே–யா–கும். நாமும் உட– ல ா– லு ம் உள்– ள த்– த ா– லு ம் இளை–ஞர்–க–ளாக வாழ லக்ஷ்மீ நர–சிம்–ம– ரின் மறு–வ–டி–வ–மா–கவே விளங்–கிய முக்–கூர் மத் அழ–கிய சிங்–க–ரை–யும், கண்–ண–பி–ரா– னை–யும் எண்–ணி–ய–படி, “அனா–தி–நி–த–னாய
திருசித்ரகூடம் க�ோவிந்தராஜப் பெருமாள்
46
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
நம:” என்று தின–மும் ச�ொல்–வ�ோம். 43. தாத்ரே நம: (Dhaathrey namaha) ஹஸ்–தி–னா–பு–ரத்–தின் மகா–ரா–ணி–யான சத்–யவ – தி ஆழ்ந்த துய–ரத்–தில் இருந்–தாள். அவ– ளது முதல் மக–னான சித்–ராங்–க–தன் இளம் வய–தி–லேயே இறந்து விட்–டான். மற்–ற�ொரு மக–னான விசித்–ர–வீர்–ய–னுக்கு அம்–பிகை, அம்–பா–லிகை என இரண்டு மனை–வி–கள் இருந்–த–ப�ோ–தும் குழந்–தை–கள் இல்லை. இப்– ப�ோது விசித்–ர–வீர்–ய–னும் த�ொழு–ந�ோ–யால் இறந்து விட்–ட–தால் தேசத்–துக்கு அடுத்த வாரிசே இல்–லா–மல் ப�ோய்–விட்–டது. சத்– ய – வ – தி – யி ன் கண– வ – ன ான சந்– த னு மகா–ரா–ஜா–வுக்–கும் கங்கா தேவிக்–கும் பிறந்த பீஷ்–மர�ோ தனக்கு ராஜ்–ஜிய – மே வேண்–டாம் என்று சப–தம் செய்–திரு – ந்–தத – ால் அவ–ருக்–கும் முடி–சூட்ட இய–லாது. எனவே அடுத்த அர– ச – ர ாக யாருக்கு முடி–சூட்–டு–வது என்று அறி–யா–மல் திகைத்– தாள் மகா–ராணி சத்–யவ – தி. அரச பரம்–பர – ை– யில் அக்–கா–லத்–தில் ஒரு வழக்–கம் உண்டு. வாரிசு இல்–லா–மல் மன்–னர் இறந்து விட்– டால், ஒரு ரிஷி–யைய�ோ, அரச குடும்–பத்– தைச் சேர்ந்த ஒரு– வ – ர ைய�ோ க�ொண்டு மன்– ன – ரு – டை ய மனை– வி – யை க் கரு– வு – ற ச் செய்–வார்–கள். அப்–ப–டிப் பிறக்–கும் குழந்– தையை மன்–னரி – ன் குழந்–தைய – ா–கவே கருதி அதற்–குப் பட்–டா–பிஷே – க – ம் செய்–துவி – டு – வ – ார்– கள். அதற்கு ‘நிய�ோ–கம்’ என்று பெயர். சத்–ய–வதி பீஷ்–ம–ரி–டம் க�ோரி–ய–ப�ோது பிரம்–மச்–ச–ரிய விர–தம் மேற்–க�ொண்–டி–ருந்த பீஷ்–மர் மறுத்–து–விட்–டார். வேத வியா–சரை அழைத்து நிய�ோ– க த்– தி ன் மூல– ம ாக அம்– பிகை மற்–றும் அம்–பா–லி–கை–யைக் கரு–வு–றச் செய்–யும்–படி வேண்–டி–னாள். “இதைக் கர்–ம– ய�ோ–க–மாக எண்–ணித்–தான் செய்–ய–வேண்– டுமே தவிர காமத்– து க்கு இதில் இடமே இல்லை. எனவே நான் க�ோர–மான வடி–வில் தான் நிய�ோ–கத்–துக்கு வரு–வேன்!” என்–றார் வியா–சர். வெளுத்த முடி–ய�ோடு – ம், க�ோர–மான வடி– வ�ோ–டும், துர்–நாற்–றத்–த�ோ–டும் தன்–ன–ருகே வந்த வியா–சர – ைக் கண்டு அஞ்–சிய அம்–பிகை கண்ணை மூடிக் க�ொண்–டாள். நிய�ோ–கம் முடிந்–தது. கண்–பார்வை அற்ற திரு–த–ராஷ்– டி–ரன் பிறந்–தான். சத்–ய–வதி வியா–ச–ரி–டம் இது–கு–றித்து வின–விய ப�ோது, “அம்–பிகை நிய�ோ– க த்– தி ன் ப�ோது கண்ணை மூடிக் க�ொண்– டி – ரு ந்– த – த ால் ஏற்– ப ட்ட விளைவு இது!” என விளக்–கி–னார். விசித்–ர–வீர்–ய–னின் மற்–ற�ொரு மனை–வி– யான அம்–பா–லி–கைக்–கும் நிய�ோ–கம் செய்– யும்– ப டி வியா– ச – ரி – ட ம் பிரார்த்– தி த்– த ாள் சத்–ய–வதி. அதை ஏற்று அம்–பா–லி–கை–யின் அரு–கில் வியா–சர் வந்–தார். ஆனால், அவ– ரைக் கண்டு அஞ்சி வெளுத்–துப் ப�ோனாள்
அம்–பா–லிகை. அத–னால் ரத்–தச�ோ – கை – ய – ால் வெளுத்–துப் ப�ோன பாண்டு பிறந்–தான். மீண்–டும் ஒரு–முறை அம்–பிகை – க்கு நிய�ோ– கம் செய்–யு–மாறு சத்–ய–வதி வேண்–டி–னாள். வியா–ச–ரின் த�ோற்–றத்–தைக் கண்டு அஞ்–சிய அம்–பிகை, தனக்–குப் பதி–லா–கத் தன் பணிப்– பெண்ணை அலங்– க – ரி த்து அனுப்– பி – வி ட்– டாள். அவள் வியா–ச–ரின் த�ோற்–றத்–தைக் கண்டு அரு–வ–ருக்–கா–மல், அவர் ரிஷி என உணர்ந்து பக்– தி – ய�ோ – டு ம் பணி– வ�ோ – டு ம் இருந்–தாள். வியா–ச–ரின் அரு–ளால் விது–ரர் அவ–ளுக்கு மக–னா–கப் பிறந்–தார். இவ்–வாறு நிய�ோ–கத்–தின்–ப�ோது வியா– சர், “தாதா கர்ப்–பம் ததாது தே” என்ற ஒரு வேத மந்–தி–ரத்தை உச்–ச–ரித்–துக்–க�ொண்–டி– ருந்–தார். “உன்னை நான் கரு–வு–றச் செய்–ய– வில்லை. உல–குக்–குக் கார–ண–மான மூலப் பிர– கி – ரு – தி – யி ல் பிரம்– ம ா– வ ைக் கரு– வ ாக விதைக்– கி ன்ற திரு– ம ாலே, உன்– னு – டை ய வயிற்–றிலு – ம் கருவை விதைக்–கிற – ார்” என்–பது அம்–மந்–தி–ரத்–தின் ப�ொருள். இந்–தக் கதைக்–குள் ஒரு தத்–து–வம் உள்– ளது. வியா–சர்–தான் திரு–மால், அம்–பிகை தம�ோ–கு–ணம், அம்–பா–லிகை ரஜ�ோ–கு–ணம், பணிப்–பெண் சத்–துவ குணம். வியா–சர் இந்த மூன்று பெண்–களு – க்–குள் கருவை விதைத்–தது ப�ோல, திரு–மால் சத்–து–வம், ரஜஸ், தமஸ் என்ற முக்–குண வடி–விலு – ள்ள மூலப்–பிர – கி – ரு – – தி–யில் பிரம்–மா–வைக் கரு–வாக விதைத்து உல– கைப் படைக்–கிற – ார். தம�ோ–குண – ம் நிறைந்த திரு–த–ராஷ்–டி–ர–னும், ரஜ�ோ–கு–ணம் நிறைந்த பாண்– டு – வு ம், சத்– து வ குணம் நிறைந்த விது– ர – ரு ம் அங்கே த�ோன்– றி – ய து ப�ோல, பூமி–யி–லும் பல–வகை குணங்–கள் நிறைந்த மனி–தர்–க–ளான நாம் பிறக்–கி–ற�ோம். இவ்–வாறு உல–குக்கு மூலப்–ப�ொ–ரு–ளான மூலப்–பிர – கி – ரு – தி – யி – ல் நான்–முக – னை – க் கரு–வாக விதைத்து அதன் மூலம் உல–கையே படைக்– கும் திரு–மால் ‘தாதா’ (Dhaathaa) என்று அழைக்– க ப்– ப – டு – கி – ற ான்.அதுவே விஷ்ணு ஸஹஸ்–ர–நா–மத்–தின் 43-வது திரு–நா–மம். “தாத்ரே நம:” என்று தின–மும் ச�ொல்லி வரு–பவ – ர்–களு – க்கு விது–ரர – ைப் ப�ோன்ற நல்ல பிள்–ளைக – ளு – ம், பேரன்–களு – ம் பிறப்–பார்–கள். 44. விதாத்ரே நம: (Vidhaathrey namaha) “ஒரு பெண் தன் வாழ்–நா–ளில் கருத்–தரி – க்–கக்– கூ–டிய காலந்–த�ோறு – ம், வரு–டம் ஒரு குழந்தை பெற்–றா–லும் கூட முப்–பது குழந்–தை–க–ளுக்கு மேல் பெற முடி–யாதே! அவ்–வாறு இருக்க, மகா– ப ா– ர – த த்– தி ல் காந்– த ா– ரி க்கு மட்– டு ம் எப்–படி 100 க�ௌர–வர்–கள் மகன்–க–ளா–கப் பிறந்–தார்–கள்?” “நீங்–கள் ச�ொல்–வது ப�ோல வரு–டம் ஒரு குழந்தை என்ற ரீதி–யில் அவர்–கள் பிறக்–க– வில்லை.அத்–தனைபேரும்ஒரேநேரத்–தில்தான் பிறந்–தார்–கள்!” ðô¡
47
16-30 ஏப்ரல் 2018
சீர்காழி தாடாளன் “அதெப்–படி ஒரே நேரத்–தில் அத்–தனை குழந்–தை–கள் பிறக்க முடி–யும்?” ‘‘சுபால தேசத்து இள–வ–ரசி காந்–தாரி, திரு–தர – ாஷ்–டிரனை – மணந்து க�ொண்–டாள். கண் பார்–வை–யில்–லாத தன் கண–வ–ருக்–குத் தாழ்வு மனப்–பான்மை ஏற்–ப–டக் கூடாது என்–ப–தற்–கா–கத் தன் கண்–க–ளை–யும் துணி– யால் கட்–டிக் க�ொண்டு பார்–வை–யற்–ற–வள் ப�ோலவே வாழ்ந்–து–வந்–தாள். ஒரு–நாள் அவர்–க–ளின் அரண்–மனைக்கு வியா–சர் வந்த ப�ோது, அவரை வர–வேற்று உப–ச–ரித்–தாள் காந்–தாரி.“உனக்கு நூறு பிள்– ளை–கள் பிறப்–பார்–கள்!” என்று வியா–சர் ஆசீர்–வ–தித்–தார்.அடுத்த சில நாட்– க – ளில் காந்–தாரி கரு–வுற்–றாள். திரு– த – ர ாஷ்– டி – ர – னி ன் சக�ோ– த – ர – ன ான பாண்–டு–வின் மனைவி குந்–தி–தேவி, துர்–வா– சர் உப–தே–சித்த மந்–தி–ரத்தை ஜபம் செய்து தர்– ம – தே – வ – னி ன் அரு– ள ால் கரு– வு ற்– ற ாள். பத்து மாதங்–கள் நிறை–வடை – ந்–தபி – ன், ஐப்–பசி மாதம் வளர்–பிறை பஞ்–ச–மி–யில் கேட்டை நட்–சத்–தி–ரத்–தில் யுதிஷ்–டி–ரனை ஈன்–றாள். ஆனால், இரண்டு வரு– ட ங்– க – ள ா– க க் கரு– வு ற்– றி – ரு ந்த காந்– த ா– ரி க்கு இன்– னு ம் குழந்தை பிறக்– க – வி ல்லை. குந்– தி க்– கு க் குழந்தை பிறந்த செய்– தி – யை க் கேட்– டு ப் ப�ொறாமை க�ொண்ட அவள், தன் வயிற்– றில் வேக–மாக அடித்–துக் க�ொண்–டாள். அத– ன ால் ஒரு மாமி– ச ப் பந்து அவ– ள து கர்ப்–பத்–திலி – ரு – ந்து வெளியே வந்து விழுந்–தது. வலி–யா–லும், வேத–னை–யா–லும், ஏமாற்– றத்–தா–லும் துடித்–தாள் காந்–தாரி.“இரண்டு வரு–டங்–கள் சிர–மப்–பட்டு இந்த மாமி–சப் பந்–தையா சுமந்–தேன்?” என்று புலம்–பின – ாள். அவ–ளுக்கு ஆறு–தல் ச�ொல்ல வியா–சர் வந்– தார்.“நீங்–கள் வர–ம–ளித்–த–படி பிறந்த நூறு குழந்–தை–க–ளைப் பாருங்–கள்!” என்று அந்த மாமி–சப் பந்தை வியா–சரி – ட – ம் காட்–டின – ாள் காந்–தாரி. “நான் விளை–யாட்–டா–கச் ச�ொல்–லும் வார்த்–தைக – ள் கூட ப�ொய்க்–காது!” என்–றார்
48
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
வியா–சர். பணி–யாட்–களை அழைத்து அந்த மாமி–சப் பந்–தைக் குளிர்ந்த நீரால் கழு–வச் ச�ொன்–னார். அது நூற்–ற�ொரு துண்–டு–க–ளா– கப் பிரிந்–தது. நூற்– ற�ொ ரு பாத்– தி – ரங் – க – ளி ல் நெய் ஊற்றி எடுத்து வரச்–ச�ொன்–னார் வியா–சர். “விதாத்ரே நமஹ:” என்று ச�ொல்–லி–ய–படி அந்த ஒவ்–வ�ொரு மாமி–சத் துண்–டை–யும் நெய் ஊற்–றிய பாத்–தி–ரங்–க–ளுக்–குள் இட்– டார். அதன் விளை–வாக துரி–ய�ோ–த–னன் உள்–ளிட்ட நூறு க�ௌர–வர்–களு – ம், துச்–சலா என்ற பெண்–ணும் பிறந்–தார்–கள். இன்று நவீன மருத்–துவ – த்–தில் ச�ோத–னைக் கு – ழ – ாய் (test tube) மூலம் செயற்–கைக் கருத்–த– ரிப்பு செய்து குழந்–தைக – ளை உரு–வாக்–குவ – து ப�ோல, அந்–நா–ளில் வியா–சர் நெய்ப்–பாத்–தி– ரங்–க–ளி–லி–ருந்து நூற்–ற�ொரு குழந்–தை–க–ளை– யும் ஒரே நேரத்–தில் உரு–வாக்–கி–னார்!” “ஒன்–றாக இருந்த அக்–க–ரு–வைப் பல–வா– கப் பிரிக்–கும் ப�ோது, “விதாத்ரே நமஹ:” என்று வியா–சர் ஜபிக்க என்ன கார–ணம்?” “மூலப் பிர– கி – ரு – தி – யி ல் பிரம்– ம ா– வ ைக் கரு–வா–கத் திரு–மால் விதைப்–ப–தால் அவர் ‘தாதா’ என்–ற–ழைக்–கப்–ப–டு–கி–றார். அதுவே விஷ்ணு ஸஹஸ்–ரந – ா–மத்–தின் 43-வது திரு–நா– மம். தான் விதைத்த கருவை நான்கு முகங்– கள் க�ொண்ட பிரம்–மதே – வ – ர – ா–கத் தன் அருட்– பார்–வை–யால் வள–ரச் செய்–கிற – ார்.அவ்–வாறு கருவை வள–ரச்–செய்–வத – ால் ‘விதா–தா’ என்று ஸஹஸ்–ரந – ா–மத்–தின் 44-வது திரு–நா–மத்–தால் ப�ோற்–றப்–ப–டு–கி–றார். கருவை விதைப்–ப–வர் தாதா, விதைத்த கருவை வளர்ப்– ப – வ ர் விதாதா. காந்–தா–ரி–யின் கரு–வி–லி–ருந்து வந்த மாமி–சத் துண்–டுக – ளை – க் குழந்–தைக – ள – ாக வள– ரச் செய்ய வேண்–டு–மென்று திரு–மா–லைப் பிரார்த்–தித்து “விதாத்ரே நமஹ:” என்று ஜபித்–தார் வியா–சர். அவ்–வாறே அவை–யும் குழந்–தை–க–ளாக உரு–வெ–டுத்து வந்–தன.” “விதாத்ரே நம:” என்று ச�ொல்–லி–வ–ரும் கர்ப்–பி–ணிப் பெண்–க–ளுக்கு ஆர�ோக்–கி–ய– மான பிள்–ளை–கள் பிறப்–பார்–கள். 45. தாது–ருத்–த–மாய நம: (Dhaathuruthamaaya namaha) படைப்–புக் கட–வு–ளான பிரம்–மா–வுக்கு ஒரு பேர–ழகி – யை – ப் படைக்க வேண்–டுமென்ற – எண்–ணம் த�ோன்–றிற்று. அத–னால் தன் கற்– பனை நயங்–களை எல்–லாம் திரட்டி ஒரு பேர–ழகி – யை உரு–வாக்–கிக் க�ொண்–டிரு – ந்–தார். இதைக் கண்டு ப�ொறாமை க�ொண்ட சரஸ்– வதி, தன் மக–னான நார–தரை அழைத்து, “உன் தந்தை ஒரு பேர–ழ–கியை உரு–வாக்–கிக் க�ொண்–டி–ருக்–கி–றார். குற்–ற–மில்–லாத பெண்– ணாக அவளை உரு–வாக்–கப் ப�ோவ–தா–கப் பெரு–மித – ம் க�ொண்–டிரு – க்–கிற – ார். எப்–படி – ய – ா– வது அந்–தப் பெண்–ணுக்கு ஏதா–வது ஒரு குறை ஏற்–படு – ம்–படி செய்–துவி – டு!” என்–றாள்.
பிரம்மா அந்–தப் பெண்–ணைப் படைத்து முடித்– து – வி ட்– ட ார். அவ– ளு க்– கு ப் என்ன பெயர் சூட்–ட–லாம் என்று ய�ோசித்–தார். ‘ஹல்–யம்’ என்–றால் குற்–றம் என்று அர்த்–தம். எந்–தக் குற்–ற–மு–மில்–லாத பேர–ழ–கி–யா–த–லால் ‘அஹல்–யா’ என்று பெயர் வைத்–தார். அவ– ளது தலை–யெ–ழுத்–தி–லும் அஹல்யா என்று எழு–தி–னார் பிரம்மா. அந்–நே–ரம் பார்த்து அங்கே வந்த நார–தர் பிரம்–மா–வி–டம் பேச்சு க�ொடுத்து அவ–ரது கவ–னத்–தைத் திசை திருப்பி விட்டு, அப்– பெண்–ணின் தலை–யெ–ழுத்–தில் இருந்த ‘அ’ என்–னும் எழுத்தை மட்–டும் அழித்து விட்– டார். ‘ஹல்–யா’ என்று ஆகி–விட்–டது. ஹல்யா என்–றால் குற்–ற–முள்–ள–வள் என்று ப�ொருள். சரஸ்–வதி ச�ொன்–ன–படி நார–தர் அப்–பெண்– ணுக்–குக் குறையை உண்–டாக்–கி–விட்–டார். பெயர்–தான் அஹல்யா (குற்–ற–மற்–ற–வள்), ஆனால், தலை–யெ–ழுத்–தில் ஹல்யா (குற்–ற– முள்–ள–வள்) என்று உள்–ளது. பிரம்–மா–வும் இதைக் கவ–னிக்–க–வில்லை. அஹல்–யா–வுக்–குத் திரு–மண வயது வரவே, பல தேவர்–கள் அவளை மணந்து க�ொள்ள விரும்–பின – ார்–கள். நார–தரி – ன் ஆல�ோ–சனை – ப் படி பிரம்மா, “யார் மூவு–ல–கை–யும் முத–லில் சுற்றி வரு–கிற – ார்–கள�ோ அவர்–களு – க்–குத் தான் பெண் க�ொடுப்–பேன்!” என்று கூறி–விட்–டார். இந்– தி – ர ன் ஐரா– வ – த த்– தி ன் மேல் ஏறி– னான், அக்னி பக–வான் ஆட்–டின்–மே–லும், வருண பக–வான் முத–லை–யின் மீதும், வாயு பக–வான் மானின் மீதும் ஏறி மூவு–ல–கைச் சுற்–றி–னார்–கள். அதற்–குள் மிக–வும் முதி–யவ – ர – ான க�ௌதம மக– ரி – ஷி – யை ப் பிரம்– ம ா– வி – ட ம் அழைத்து வந்–தார் நார–தர். கன்றை ஈன்று க�ொண்– டி–ருக்–கும் பசு–வைப் பிர–தட்–சி–ணம் செய்–யு– மாறு க�ௌத–மரி – ட – ம் நார–தர் வேண்–டின – ார். அவ–ரும் பிர–தட்–சி–ணம் செய்–தார். பிரம்–மா– வி–டம், “கன்றை ஈன்று க�ொண்–டி–ருக்–கும் பசு–வைச் சுற்–றி–னால் மூவு–ல–கங்–க–ளை–யும் திருக்கூடல் கூடலழகர்
சுற்–றிய – த – ற்–குச் சமம். இத�ோ க�ௌத–மர் சுற்றி விட்–டார். அஹல்–யாவை இவ–ருக்கு மண– மு–டித்–துத் தாருங்–கள்!” என்–றார் நார–தர். அதை ஏற்– று க் க�ொண்டு அஹல்– ய ா– வைக் க�ௌத–ம–ருக்கு மண–மு–டித்–துத் தந்– தார் பிரம்மா. மூவு–ல–கங்–க–ளை–யும் சுற்–றி– விட்டு வந்த இந்–திர – ன் உள்–ளிட்ட தேவர்–கள் ஏமாற்–றம் அடைந்–தார்–கள். எப்–ப–டி–யா–வது அஹல்–யாவை அடைந்தே தீர–வேண்–டும் என்று இந்–தி–ரன் முடி–வு–செய்–தான். அதன்–படி – யே அவன் செயல்–பட, அஹல்– யா–வைக் கல்–லா–கப் ப�ோகும்–படி க�ௌத–மர் சபித்–தார். கல்–லாக இருந்த அஹல்–யா–வின் மீது ராம–பிர – ா–னுடை – ய திரு–வடி – த் துகள் பட்– ட–ப�ோதே அவள் மீண்–டும் பெண் ஆனாள். அதைக் கம்–பன், “கண்ட கல்–மி–சைக் காகுத்–தன் கழல்–து–கள் கதுவ உண்ட பேதைமை மயக்– க ற வேறு– ப ட்டு உரு–வம் க�ொண்டு மெய் உணர்–பவ – ன் கழல் கூடி–யது ஒப்ப பண்டை வண்–ண–மாய் நின்–ற–னள் மாமுனி பணிப்–பான்” - என்–கி–றார். ‘பண்டை வண்–ண–மாய் நின்–ற–னள்’ என்–றால் க�ௌத–மர் திரு–ம–ணம் செய்து க�ொள்–ளும் ப�ோது எப்–ப–டிக் கற்– பு– டை ய தூய இளம்– பெ ண்– ண ாக இருந்– தாள�ோ, அந்த இள–மையை மீண்–டும் பெற்– றுத் தூய்–மைய – ா–னவ – ள – ாக எழுந்து நின்–றாள் என்று ப�ொருள். ராம–னின் திரு–வ–டித் துகள் அவள் மேல் பட்–ட–ப�ோது அவ–ளது தலை–யெ–ழுத்–தில் இருந்த ‘ஹல்–யா’ என்–பது ‘அஹல்–யா’ என்று மாறி–விட்–டது. அத–னால் தான் அவள் இப்– ப�ோது குற்–ற–மற்–ற–வள் ஆனாள். இவ்–வாறு பிரம்மா எழு– து ம் தலை– யெ – ழு த்– தையே மாற்–றும் வல்–லமை எம்–பெ–ரு–மா–னு–டைய திரு–வ–டி–க–ளுக்–கும் பாது–கை–க–ளுக்–கும் உள்– ள–தென்று வே–தாந்த தேசி–கன் பாதுகா ஸஹஸ்–ரத்–தில் அரு–ளிச் செய்–துள்–ளார். படைப்–புக் கட–வு–ளான பிரம்–மா–வுக்கு “தாத்–ரு” (Dhaathru) என்று பெய–ருண்டு. அந்த தாத்– ரு – வ ான பிரம்– ம ா– வ ைக் காட்– டி – லு ம் உயர்ந்–தவ – ன – ாக இருந்–துக – �ொண்டு, அவர் நம் தலை–க–ளில் எழு–தும் தலை–யெ–ழுத்–தையே மாற்–ற–வல்–ல–வ–னாக விளங்–கும் எம்–பெ–ரு– மான் ‘தாது–ருத்–தம:’ - பிரம்–மா–வைக் காட்–டி– லும் உயர்ந்த படைப்–பாளி என்று ப�ோற்–றப் –ப–டு–கி–றான். நம் தலை–யெ–ழுத்–தை–யும் நல்ல வித–மாக மாற்றி அமைக்க ரா–ம–னை–யும் அவ–னது பாது–கை–க–ளை–யும் வேண்–டிக் க�ொண்டு “தாது– ரு த்– த – ம ாய நம:” என்று தின– மு ம் ச�ொல்–வ�ோம்.
(த�ொடர்ந்து நாமம் ச�ொல்வோம்) ðô¡
49
16-30 ஏப்ரல் 2018
55
விசித்திரமான ந�ோய்கள் பெருக,
தெய்வ பக்தி இல்லாமையும் காரணம்! ப்–ரஸ்த நக–ரத்–தின் கடைசி க்ஷத்– ‘‘இந்–ரியதி–ரஅர– சன – ான ப்ரு–திவி – ர – ா–ஜனு – ட – ைய
சேனா–திப – தி – க – ளி – லே ‘சாமின்–டர – ாய்’ என்று ஒரு–வன் இருந்–தான். வட–பக்–கத்து முகம்–ம– திய அர–ச–ருக்–கெல்–லாம் அவன் பெய–ரைக்– கேட்ட மாத்–தி–ரத்–தில் நடுக்–கம் உண்–டா– கும்–படி அவன் அத்–தனை வீர–மும், யுத்–தத் திற– மை – யு ம் க�ொண்டு விளங்– கி – ன ான். அவ–னு–டைய சரீர வலி–மையை நிக–ரற்–ற– தா–கக் க�ொண்–டா–டின – ார்–கள். அவ–னுக்–குச் சாமுண்டி உபா–ஸனை உண்டு. விர–தங்–கள், கண்–வி–ழிப்–பு–கள், தியா–னங்–கள், வியா–யா– மங்–கள் இவற்–றிலே தனது காலம் முழு–வ–தும் கழித்–தான். ‘‘அவன் உணவு க�ொள்–ளும்– ப�ோது பீம–னைப் ப�ோல் அள– வில்–லாத பசி–யு–டன் உண்–பான் என்று சந்–தக்–கவி ‘ப்ரு–தி–வி–ராஜ் ராஸ�ோ’ என்–னும் தமது காவி–யத்– திலே எழு–தி–யி–ருக்–கி–றார். பீம–னு– டைய பெயர்–க–ளில் ‘விரு–க�ோ–த– ரன்’ என்–ப–த�ொன்று; அதா–வது ‘ஓநாய் வயி–று–டை–ய–வன்’ என்று அர்த்–தம். இது அவ–னுக்–கி–ருந்த நேர்த்–தி–யான பசி–யைக் கரு–திச் ச�ொல்– லி – ய து. இக்– க ா– ல த்– தி ல் குறை–வாக உண்–ணு–தல் நாக–ரி–க– மென்று நம்–மவ – ர்–களி – ல – ேயே சிலர் நினைக்–கி–றார்–கள். ‘ ‘ பெ ரு ந் – தீ – னி க் – க ா – ர ன் எ ன் – ற ா ல்
அவ– ம – தி ப்பு உண்– ட ா– கி – ற து. சிரார்த்– த த்– திலே ச�ோறு தின்று முடிந்–த–வு–டன் எழுந்– தி– ரு க்க முடி– ய ா– ம ல் கஷ்– ட ப்– ப – டு ம் சில பிரா– ம – ண ார்த்– த க்– க ா– ர ர்– க – ளை ப் ப�ோல் உடம்–பைக் க�ொழு–க�ொ–ழு–வென்று வைத்– துக்–க�ொண்டு, நாக்கு ருசியை மாத்–தி–ரம் கரு–திப் பெருந்–தீனி தின்–பவ – னை – க் கண்–டால் அவ–ம–திப்–புண்–டா–வது இயற்–கை–யே–யாம். புலி–களை – ப்–ப�ோல் உடல் வலி–மையு – ம், அதற்– குத் தகுந்த தீனி–யும் உடை–ய–வ–னைக் கண்– டால் யாருக்–கும் அவ–மதி – ப்பு உண்–டா–காது, சாதா–ர–ண–மாக பயம் உண்–டா–கும். நானா– வி–தம – ான விலை–யுய – ர்ந்த உண–வுப் ப�ொருள்–க–ளைத் தின்–றால்–தான் உடம்–பிலே பலம் வரும் என்று சிலர் நினைக்– கி – ற ார்– க ள். இது தவறு. கார– ச ா– ர ங்– க – ளு ம், வாச– னை–க–ளும் உண்–டாக்கி ருசியை அதி–கப்–படு – த்–தும் வஸ்–துக – ள் தேக பலத்–திற்கு அவ–சிய – மி – ல்லை. கேப்– பைக்–களி, கம்–பஞ்–ச�ோறு இவற்– றால் பல– மு ண்– ட ா– வ – து – ப�ோ ல் பதிர்ப்–பே–ணி–யி–லும், லட்–டு–வி– லும், வெங்–காய சாம்–பா–ரி–லும் உண்–டா–காது. ‘‘சரீ–ரத்தை வியர்க்க வியர்க்க உழைத்–தால் நல்ல பசி–யுண்–டா– கும். நல்ல பசி–யா–யிரு – க்–கும்–ப�ோது கேப்–பைக்–க–ளியை வேண்–டு–ம–ளவு தின்று சுத்த ஜலத்– தை க் குடித்– த ால் ப�ோதும்.
கவிஞர்
கண்ணதாசன்
50
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
விரை–வில் பலம் சேர்ந்–து–வி–டும். ‘‘பிள்–ளை–களை இஷ்–டப்–படி நீஞ்–சு–தல், மர–மே–று–தல், பந்–தாட்–டம் முத–லிய விளை– யாட்– டு க்– க – ளி லே ப�ோக– வ�ொட் – ட ா– த – ப டி தடுக்–கும் பெற்–ற�ோர், தம்–மைய – றி – ய – ா–மல – ேயே மக்–க–ளுக்–குத் தீங்கு செய்–கி–றார்–கள். ‘‘மேலும், சரீர உழைப்–பும் விளை–யாட்– டு–க–ளும் மிக–வும் வாலி–பப் பரு–வத்–தி–லே–யி– ருக்–கும் பிள்–ளை–க–ளுக்கு மாத்–தி–ரந்–தான் ப�ொருந்– து – மெ ன்று ஒரு தப்– பெ ண்– ண ம் சில–ரி–டம் ஏற்–பட்–டி–ருக்–கி–றது. ‘‘மனி– த – னு க்கு இயற்கை வயது நூறு. ஆகை–யால், ஐம்–பது வய–தா–கும்–வரை ஒரு– வன் இளமை தீர்ந்–த–வ–னாக மாட்–டான். பிஞ்–சில – ேயே உடம்பை நாசப்–படு – த்–தின – ால் சீர்–கெட்–டுக் குலைந்–து–ப�ோய், இரு–பது வய– தா–கு–முன் கிழத்–தன்மை வந்–து–வி–டும். எனி– னும் இயற்கை விதிப்–படி ஐம்–பது வய–துவ – ரை இளமை நிற்–கு–மா–கை–யால், அதற்–குள்ளே செயற்–கைக் கிழத்–தன்மை பெற்–ற�ோர், தம– து–டம்–பைத் திருத்தி நல்ல நிலை–மைக்–குக் க�ொண்–டு–வர முயற்சி செய்–ய–லாம்.’’ - மேலே நான் குறிப்–பிட்–டி–ருப்–பது மகா– கவி பார–தி–யா–ரின் கட்–டு–ரை–யில் இருந்து ஒரு பகுதி. மனி–தனை அண்டி வரும் ர�ோகத்–திற்– கான அடிப்– ப – ட ையை இப்– ப டி அவன் விவ–ரிக்–கின்–றான். இது– ப ற்றி முன்பே நான் குறிப்– பி ட்– டி – ருக்–கி–றேன். சிறு–வய – தி – ல் இருந்தே, பெருந்–தீனி தின்று பழக்–கப்–பட்–ட–வன் நான். அந்– ந ா– ளி ல், மணி– ய ாச்– சி யை அடுத்த ஓட்ட நத்–தத்–தில் எங்–களு – க்கு ஒரு ‘ஜின்–னிங் பாக்–ட–ரி’ இருந்–தது. வாஞ்–சி–நா–தன், ஆஷ் துரை–யைச் சுட்– டுக்–க�ொன்ற அந்த மணி–யாச்சி ஜங்–ஷன், தென்–னாட்–டிலே பூரி–கிழ – ங்–குக்–குப் பிர–சித்–த– மா–னது. இரண்–டா–வது உலக மகா–யுத்–தத்–தின்–ப�ோ– து–தான், பூரி சப்–பாத்தி சாப்–பிட வேண்–டிய கட்–டா–யம் தென்–னாட்–டவ – ர்க்கு வந்–ததெ – ன்– றா–லும், அதற்கு முன்–பா–கவே ஹ�ோட்–டல்–க– ளில் பூரி–கி–ழங்கு என்–பது ஒரு சுவை–யான உண–வா–கக் கரு–தப்–பட்–டது. 1933-இல் எனக்கு வயது சுமார் ஆறு. அந்த வய– தி ல் சுமார் பதி– ன ாறு பூரி– கள் சாப்–பி–டு–வேன். உற–வி–னர்–க–ளே–கூ–டத் திகைத்–துப் ப�ோவார்–கள். பாரதி ச�ொல்– வ – து – ப�ோ ல், கம்– பு ம், கேழ்–வ–ர–கும், க�ோது–மை–யும், உடம்–புக்–குச் சக்–தி–யூட்ட வல்–லன.
ஆரம்ப சக்– தி யே, எனக்கு உண– வி ல் இருந்து கிடைத்–தது. ஆனால், வெள்–ளைக்–கா–ரர்–கள் உண–வை– யும், சீனத்து உண–வை–யும், சுவை பார்க்–கத் த�ொடங்–கிய பிறகு, நாக்கு ருசி–யேறி ஊளைச்– சதை ப�ோடத் த�ொடங்–கிற்று. க�ொழுப்–புச்– சத்–தும் ஏறி பத்–துப்–ப–டி–யே–றி–னால் மூச்சு வாங்–கு–கிற நிலைமை வந்–தது. இப்–ப�ோது என்–னால் அதி–கம் சாப்–பிட முடி–யவி – ல்லை. குறைந்–தப – ட்ச உண–வில – ேயே திருப்–தி–ய–டைய வேண்–டி–யது இருக்–கி–றது. அந்த உணவு, ‘புர– த ச்– ச த்து நிறைந்– த – தாக இருந்– த ால் ப�ோதும்’ என்றே நான் நினைக்–கி–றேன். உடம்–பும் அள–வ�ோ–டி–ருக்–கி–றது. ஆனால், மூளை ‘சென்– சி – டி – ’ – வ ாகி விட்–டது. எந்த ஒலி–யையு – ம் அது எதி–ர�ொலி – க்–கிற – து. திரு–மூ–ல–ரும், ப�ோக–ரும், பதார்த்–த–குண சிந்– த ா– ம – ணி – யு ம் உண– வு க்– கு ச் செல்– லு ம் குணங்–களை, இப்–ப�ோது என்–னால் உணர முடி–கி–றது. கிழங்கு வகை–கள், பட்–டாணி, முட்டை, நண்டு, இறால் இவற்–றில் வாயு அதி–கமா? மத்– தி – ய ா– ன ம் சாப்– பி ட்– ட ால், மாலை– யிலே எதி–ர�ொலி கேட்–கி–றது. மாமி–சக் க�ொழுப்–பும், உப்–பும் ரத்–தக்– க�ொ–திப்பை ஏற்–றுமா? இரு–பத்து நான்கு மணி நேரத்–தில் ரிசல்ட் தெரி–கி–றது. புளி– யி – லு ம், எலு– மி ச்– ச ம்– ப – ழ த்– தி – லு ம் ‘திர–வம்’ உண்டா? அந்–தத் திர–வம் இப்–ப�ோது கண்ணை மயக்–கு–கி–றது; தலை–யைச் சுற்–று–கி–றது. ரத்த அணுக்–க–ளின் தாங்–கும் சக்தி ஒரு குறிப்–பிட்ட காலத்–த�ோடு முடிந்து விடு–கிற – து. வெள்ளை அ ணு க் – க – ளு ம் , சி க ப் பு அணுக்–களு – ம் பல–மிழ – ந்து, ப�ோரா–டக்–கூடி – ய வல்–லமையை – அவை இழந்து விடு–கின்–றன. இரண்டு ம�ோட்– ட ார்– க ள் வைத்– து த் தண்– ணீ ர் இறைக்– கு ம் க�ோயம்– பு த்– தூ ர் கிண–று–ப�ோல, ஏரா–ள–மான மாத்–தி–ரை–க– ளைப் ப�ோட்டே அந்த ரத்த அணுக்–களை உயிர்ப்–பிக்க வேண்–டி–யி–ருக்–கி–றது. வானைத் த�ொடும் அள–வுக்கு கால்–பந்து அடித்த கால்–கள், சாதா–ர–ண–மாக நடந்து ப�ோவ–தற்–குத் துணை தேடு–கின்–றன. பெரிய ரதத்–தைக்–கூட மள–ம–ள–வென்று இழுத்த கைகள், ஒரு வாளித் தண்–ணீ–ரைத் தூக்–கு–வ–தற்–குப் பயப்–ப–டு–கின்–றன. ஏ ழு ம ா டி ஏ றி – ன ா – லு ம் வ ர ா த பெரு–மூச்சு, ஏழு படி ஏறி–னாலே வரு–கி–றது. எனக்–கல்ல, வய–தா–ன–வர்–க–ளுக்கு! இ ரு – ப து வ ரு – ஷ ங் – க – ளு க் கு மு ன் அர– சி – ய – லி – லு ம், இலக்– கி – ய த்– தி – லு ம், கலை– யி– லு ம் என்– ன�ோ டு ஈடு– ப ட்ட சிலரை இப்–ப�ோது பார்க்–கி–றேன். சிலர், ‘சர்க்–க–ரை’ என்–கி–றார்–கள். சிலர் ‘உப்–பு’ என்–கி–றார்–கள். ðô¡
51
16-30 ஏப்ரல் 2018
சாப்– ப ாட்– ட ைக் கண்– ட ால் பயப்– ப – டு – கி–றார்–கள்; ஆஸ்–பத்–தி–ரி–யைக் கண்–டால், படுத்–துக் க�ொள்–கி–றார்–கள்; ஆளுக்கு ஒரு மூட்டை மாத்–திரை சாப்–பி–டு–கி–றார்–கள். ‘‘என்ன வாழ்க்கை இது? இப்–படி வாழத்– தான் வேண்– டு மா?’’ என்று அலுத்– து க் க�ொள்–கி–றார்–கள். ப�ோகம் ஒரு கட்–டம் வரை–யில்–தான்; ‘மறு– க ட்– ட ம் ர�ோகம்’ என்– ப தை தேகம் நினை–வு–ப–டுத்–து–கி–றது. சிறு–வய – தி – ல் திட்–டமி – ட்டு வாழாத யாரும், இதற்–குத் தப்ப முடி–வ–தில்லை. மேல் நாடு–க–ளி–லும், கீழ்– நா–டு–க–ளி–லும் ஒரு–வர் இன்– ன�ொ–ரு–வ–ரைக் கண்–டால் முத– லி ல் விசா– ரி ப்– ப தே, ‘ உ ட ல் – நி லை எ ப் – ப டி ? ’ என்–று–தான். ‘ந�ோயற்ற வாழ்வே நான் வாழ வேண்– டு ம்’ என்று பிரார்த்–தித்–தார், ரா–மலி – ங்க சுவா–மி–கள். ந�ோய�ோடு நூறாண்டு வாழ்–வதை – வி – ட, ந�ோயின்றி ஐம்–பது ஆண்–டு–கள் வாழ்– வது ப�ோது–மா–னது. ‘நித்–திய கண்–டம் பூரண ஆயு–சு’ என்–றி– ருப்–ப–தில் என்ன சுகம்? அதி–லும் இன்–றைய உல–கத்–தில் வந்–துள்ள ந�ோய்–கள் இருக்–கின்–றன – வே, அனைத்–துமே வேடிக்–கை–யா–னவை. மயிலை கபா–லீ–சு–வ–ரர் க�ோயி–லில் ஒரு– நாள் பேசி– வி ட்டு வந்– தே ன். அன்– றி – ர வு நாற்– ப த்– தை ந்து வயது மதிக்– க த்– தக்க ஒரு பிரா–ம–ண–ரும், அவ–ரது மனை–வி–யும் என்– னைத் தேடி வந்து, ‘தேவர் மண்–ட–பத்–தில்’ சந்–தித்–தார்–கள். நானே உடல்– ந – ல – மி ல்– ல ா– ம ல்– த ான் உட்–கார்ந்–தி–ருந்–தேன். தன் மனை– வி க்கு அதி– ச – ய – ம ான ஒரு வியாதி இருப்– ப – த ா– க – வு ம், தன் மனை– வி – யைக் கண்–ப�ோல் காத்து வந்த ஒரே மகள், திடீ–ரென்று இரண்டு மாதங்–க–ளுக்கு முன் இறந்–து–விட்–ட–தா–க–வும், அந்த பிரா–ம–ணப் பெரி–ய–வர் கண் கலங்–கக் கூறி–னார். அ வ ர் ச�ொன்ன வி ய ா தி எ ன்ன தெரி–யுமா? அந்த அம்–மை–யார் உட்–கார்ந்–தி–ருக்–கும்– ப�ோது மெது–மெ–து–வாக மேலே ப�ோவ–து– ப�ோல் த�ோன்–று–கி–ற–தாம்! திடீ–ரென்று தன் கண–வ–னைய�ோ, மற்–ற–வர்–க–ளைய�ோ கூப்– பிட்–டுத் த�ோள்–களை அமுக்–கச் ச�ொல்–கிற – ா– ராம்; இப்–படி அடிக்–கடி த�ோன்–று–கி–ற–தாம். அவர் ச�ொன்–னார்: ‘‘ஐயா! நான் கடமை தவ–றாத பிரா–ம– ணன். அர–சாங்–கத்–தில் பெரிய அதி–காரி. பக– வ ான் என்னை இப்– ப – டி ச் ச�ோதிக்– கி – றான்! கட–வு–ளுக்கு நான் என்ன துர�ோ–கம்
52
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
செய்–தேன்?’’ நான் ச�ொன்–னேன்: ‘‘இதைத்–தான் இறை–வ–னின் லீலை என்– கி–றார்–கள். ஏற்–றுக்–க�ொண்டு அடுத்த கட்– டத்தை எதிர்–பார்ப்–ப–தைத் தவிர நம்–மால் ஆவ–தென்ன?’’ அவர் திருப்–தி–ய–டை–ய–வில்லை. கடை–சி–யில் பூர்வ ஜென்ம, பாவ புண்– ணிய கர்–மா–வைக் கூறி, அவரை அமை–திப் –ப–டுத்–தி–னேன். எனக்–கும் என் நண்–பர்– கள் சில–ருக்–கும் ஒரு விசித்– தி–ர–மான ந�ோய் உண்டு. பல– ம ா– டி க் கட்– ட – ட த்– தில் ஏறிச் சுவ–ர�ோ–ரத்–தில் நின்று பார்த்– த ால், கீழே குதிக்க வேண்– டு ம்– ப�ோ ல் த�ோன்–றும். ஆங்–கி–லத்–தில் ‘வெர்–டி– க�ோ’ என்–றும், தமி–ழில் ‘கிறு– கி–றுப்–பு’ என்–றும் ச�ொல்–கி– றார்–களே அது அல்ல இது. இ து ஒ ரு – வ கை ம ன – ந�ோய். சாப்–பிட்–டுக் க�ொண்–டி– ருக்–கும்–ப�ோது திடீ–ரென்று அழுகை வரும். ‘‘தற்–க�ொலை செய்–து–க�ொள்–ள–லாமா?’’ என்று த�ோன்–றும்; சில–ருக்கு அப்–படி ஒரு ந�ோய். ஆங்–கி–லத்–தில் அதன் பெயர், ‘சிச�ோம்– பி–ரி–னியா!’ நம்–முட – ைய மூதா–தைக – ள – ான ராஜ–ரா–ஜ– ச�ோ–ழன் காலத்–தில�ோ, ராஜேந்–திர ச�ோழன் காலத்– தி ல�ோ இந்த ந�ோய்– க – ளெ ல்– ல ாம் இருந்–த–னவா? குதிரை ஏற்–றம், வாள் பயிற்சி, மல்–யுத்– தம், நூற்–றைம்–பது படிக்–கட்–டுக – ள் க�ொண்ட மலை–யில் ஏறு–தல் - இயற்–கையை வைத்–திய – – னா–கக் க�ொண்டு அவர்–கள் வாழ்ந்–தார்–கள். இப்–ப�ோ–தெல்–லாம் அதி–கக் கன–மாக இருந்–தால், ‘எடை–யைக்–கு–றை’ என்–கி–றார்– கள். நம்–மு–டைய மூதா–தை–யர்–கள் எல்–லாம் குண்–டா–கத்–தான் இருந்து, எண்–பது வய–து– வரை வாழ்ந்–தார்–கள். இன்று பர–வல – ா–கக் காணப்–படு – ம் ந�ோய், மார–டைப்பு. ஆயி–ரத்–தில் ஒரு–வ–ருக்கு அபூர்–வ–மாக அந்த நாளில் வரும் மார–டைப்பு, இப்–ப�ோது சர்வ சக–ஜ–மாகி விட்–டது. ஒவ்–வ�ொரு மனி–த–னும் தபால்–கா–ரனை எதிர்–பார்ப்–பது – ப�ோ – ல், ‘நமக்கு மார–டைப்பு எப்–ப�ோது வரு–ம�ோ’ என்று எதிர்–பார்த்–துக் க�ொண்–டி–ருக்–கி–றான். விசித்–தி–ர–மான ந�ோய்–கள் விப–ரீ–த–மா–கப் பெரு–கி–விட்ட காலம் இது. கார–ணம், நாக–ரி–கத்–தின் வச–தி–கள் மட்– டு–மல்ல; தெய்வ பக்தி இல்–லா–மை–யுங்–கூட.
இதைப் படிக்–கின்ற உங்–களி – ல் எத்–தனை பேர், தின–சரி பூஜை செய்–கி–றீர்–கள்? எத்–தனை பேர் க�ோயிலை நூற்று எட்டு முறை பிரா–கா–ரம் சுற்றி வரு–கி–றீர்–கள்? எ த் – தனை பே ர் ம லை ஏ றி ச ா மி கும்–பி–டு–கி–றீர்–கள்? எத்–தனை பேர் குளத்–தில் மூழ்கி நீராடி, ஈரத்–துண்–ட�ோடு காட்–டிலே நடக்–கிறீ – ர்–கள்? எந்–தக் க�ோயி–லின் அர்ச்–சக – ர – ா–வது, சர்க்– கரை வியா–திக்கு ஆளாகி இருக்–கி–றாரா? உடம்பு வியாதி வந்து, கை, கால் வீங்கி இருக்–கி–றாரா? எந்த அர்ச்–ச–க–ரா–வது எழு–பது வய–துக்கு முன்–னால் செத்–தி–ருக்–கி–றாரா? அவர்–களி – ல் எவ–ரா–வது க�ொழுப்–பட – ைத்– துச் செத்–தது உண்டா? இத்–த–னைக்–கும் ‘அக்–கார அடி–சில்’ என்– னும் சர்க்–க–ரைப் ப�ொங்–கலை, நெய் வடிய ஒரு படி சாப்–பி–டு–கி–ற–வர்! ந�ோய் இல்–லாத கார–ணம் என்ன? அவர் தின–சரி தெய்–வத்–தைச் சந்–திக்–கி– றார் என்–பது ஒன்று; காற்–றில்–லாத மூலஸ்–தா– னத்–தில் தின–மும் நிற்–ப–தால் உடம்–பி–லுள்ள உப்–பும், சர்க்–க–ரையு – ம் வியர்–வையி – ல் வெளி– யேறி விடு–கின்–றன என்–பது மற்–ற�ொன்று. இந்து மதத்–தின் பக்– தித் தத்– து – வத்– தில் மருத்–து–வ–மும் கலந்–தி–ருக்–கி–றது. நிவே– த – ன ப் ப�ொருட்– க ளை மட்– டு மே சாப்–பிட்டு ஒரு–வன் வாழத் த�ொடங்–கின – ால், ெதய்–வம் வாழும் காலம்–வரை அவ–னும் வாழ்–வான். நாட்– டி ல் எவ்– வ – ள வ�ோ மூலி– கை – க ள் இருக்–கின்–றன. ஆனால், துளசி தளத்–துக்– கென்ன அவ்–வள – வு மரி–யாதை? அதை ஏன் வீட்–டிலே பூஜிக்–கி–றார்–கள்? க�ோயி–லிலே க�ொடுக்–கி–றார்–கள்? அது பல ந�ோய்–க–ளைக் கண்–டிக்–கி–றது. அண்–மை–யில் ஒரு பத்–தி–ரி–கை–யில் துள– சி–யின் மகிமை பற்றி ஒரு கட்–டுரை வந்–தது. அது ஒரு ‘சர்–வ–ர�ோக நிவா–ர–ணி’ என்று அந்–தக் கட்–டுரை குறிப்–பிட்–டது. மாரி– ய ம்– ம னை வணங்– கு ம்– ப�ோ து, வேப்–பிலை ஏன் பிர–தா–ன–மா–கி–றது? அது மற்–ற�ொரு நிவா–ரணி. ‘ அ ல ர் – ஜி ’ எ ன் – ற�ொ ரு வ ா ர்த்தை ஆங்–கி–லத்–தில் உண்டு. சில–ருக்கு வாசனை ‘அலர்–ஜி’, சில–ருக்கு காய்–கறி அலர்ஜி என்று பல–வ–கை–யான அலர்–ஜி–கள் உண்டு. க�ோ யி – லு க் – கு ள் எ ந ்த வ ா ச னை வந்–தா–லும், ‘அலர்–ஜி’ கிடை–யாதே ஏன்? ‘அந்த ந�ோயா–ளிக்கு இவர் விபூதி க�ொடுத்– தார்; ந�ோய் தீர்ந்–து–விட்–ட–து’ என்–கி–ற�ோம். அது சாமி– ய ா– ரி ன் மகத்– து – வ – ம ல்ல; விபூ–தி–யின் மகத்–து–வம். ந�ோய் வரக்–கூ–டாது. வந்– த – பி ன் என்ன செய்ய வேண்– டு ம் என்று டாக்–டர்–கள் ச�ொல்ல வேண்–டி–யது. வ ர ா – ம ல் இ ரு க்க எ ன்ன செய்ய
வேண்– டு ம் என்– ப தே நான் ச�ொல்ல வேண்–டி–யது. முத–லில் நடக்–கப் பழ–குங்–கள். திரு–ம–லைக்–குப் ப�ோனா–லும் சரி; பழ– னிக்–குப் ப�ோனா–லும் சரி; நடந்தே மலை மீது ஏறுங்–கள். ‘‘கார் ப�ோகுமா? விஞ்ச் கிடைக்–குமா?’’ என்று கேள்வி கேட்–கா–தீர்–கள். நடக்க இய– லா–த–வர்–கள் அவற்–றிலே ப�ோகட்–டும். ந ட க் – க க் கூ டி – ய – வ ர் – க ள் ந ட ந் து செல்–லுங்–கள். ஆர�ோக்–கிய – த்–தைப் பாது–காக்க நமக்–குக் கிடைத்த சுப்–ரீம் டாக்–டர், ஆண்–ட–வனே. இளை–ஞர்–கள் எல்–லாம் க�ோயில்–க–ளில் அங்–கப் பிர–தட்–ச–ணம் செய்ய வேண்–டும். அதை விடவா ஒரு உடற்– ப – யி ற்சி ய�ோகா–ச–னம் உண்டு? காவடி எடுத்து ஆடு–கி–றார்–களே? ஏன்? அவர்–க–ளுக்–குப் பரத நாட்–டி–யம் தெரி– யாது; உடம்–பில் சகல அம்–சங்–களு – ம் வளை– வ–தில் ஒரு ஆர�ோக்–கி–யம். உடம்–பையு – ம், ஆன்–மா–வையு – ம் ஒரு–சே–ரக் கவ–னிக்–கும் மதம் இந்து மதம். அது நீரா–டச் ச�ொல்–லு–வது, உடம்–பைக் காக்க.தெய்–வத்தை நம்–பச் ச�ொல்–லு–வது, ஆன்–மா–வைக் காக்க. ஆன்–மா–வுக்–குள்ளே, ஆண்–ட–வன் சுடர்– விட்–டுப் பிர–கா–சிக்–கி–றான். இரு–பது வய–தில் இருந்தே ஒரு–வனு – க்–குக் க�ோயி–லுக்–குச் செல்ல வேண்–டிய அவ–சிய – ம் இருக்–கி–றது. பணக்–கா–ரன் உடம்பு நாளுக்கு நாள் பல–வீ–ன–ம–டை–கி–றது. பர–தே–சி–யின் உடம்போ, எப்–ப�ோ–தும் பாது–காக்–கப்–ப–டு–கி–றது. பல வீட்–டுச் ச�ோறு செய்–கிற வேலையை, திட்– ட – மி ட்ட சாப்– ப ாடு செய்ய முடி– ய – வில்லை. கார–ணம் என்ன? பர–தேசி – யி – ன் உடம்பு நடக்–கிற – து; ஆன்மா ஆண்–ட–வனை நினைக்–கி–றது. பணக்–கா–ரன் உட்–கார்ந்து உட்–கார்ந்து கணக்கு எழு– து – கி – ற ான்; ஒப்– பு க்– க ா– க க் க�ோயி–லுக்–குப் ப�ோகி–றான். ம�ொத்–தத்–தில் நம்–மிட – மு – ள்–ளது இரண்டே விஷ–யங்–கள்–தான்; ஒன்று தேகம். இன்–ன�ொன்று ஆன்மா. வட– ம�ொ – ழி – யி ல் ‘புரு– ஷ ன்’ என்– ற ால் ஆன்மா. நீ உன் மனை– வி க்கு மட்– டு மே புரு– ஷ – னல்ல; உன் தேகத்–துக்–கும் புரு–ஷன். தேகம் என்று மனை–வியை – யு – ம், ‘ஆன்–மா’ என்ற புரு–ஷ–னை–யும் ர�ோகம் இல்–லா–மல் காப்–பாற்–று–வது, இந்து மதம் ஒன்றே!
(த�ொட–ரும்)
நன்றி: கண்–ண–தா–சன் பதிப்–ப–கம், சென்னை - 600 017. ðô¡
53
16-30 ஏப்ரல் 2018
நந்தி முகம் திரும்பி அமர்ந்திருப்பது ஏன்?
ழு– த ா– த ெ– ன – வ ே’ எனத் துவங்– கு ம் ‘வி ந ா க ை ப் ப ா ட – லி ன் ப�ொ ரு ள் பின்–வ–ரு–மாறு:
‘‘தனக்– கு த் தானே நிக– ர ாக, நாகை– யில் வாழும் பெரு– ம ாளே! தந்– தை – யி ன் உட– லி – லி – ரு ந்து வெளியே வந்து விழுந்த சுக்– கி – ல ம்– த ானே இந்த உடல் என நான் நினைப்–ப–தில்லை. வினை–க–ளைப் பெருக்– கிக் க�ொள்–வ–தையே த�ொழி–லாக, வீணே ‘தேகமே ஆத்மா, ப�ோகமே ம�ோகம்’ என்று வாழ்–கி–றேன். ‘ச�ொர்க்–கம்-நர–கம்’ எனும் சித்–தாந்–தம் அதி–க–மாய்ப் பாதிக்–கா–த–தால் பெண்–ணா–சை–யால் துக்–க–ம–டைந்து, அழு– தும், கெட்– டு ம் பய– னி – லி – ய ாக வாழ்– ந ாள் முழு– து ம் கழித்து விடா– ம ல், உன்– னை த் துதித்து, உலகை எல்– ல ாம் மலர்– வி க்– கு ம் உன் திரு–வ–டி–களை அடி–யே–னுக்கு எய்ப்– பி– னி ல் வைப்– ப ா– க ச் சேர்த்து வைக்– கு ம் ஒப்–பற்ற அழி–வில்–லாத வரத்தை எனக்–குக் க�ொடுத்–த–ருள்–வாய்! துதிக்–கும் அடி–யா–ரின் பழ–வி–னை–களை வேர�ோடு கில்லி, அவர்–களு – க்–குக் குற்–றம – ற்ற பெரு–வாழ்வை நல்–கும் இறைவா! தேவர் தலைவா! கரு– ணை க்கு இருப்– பி – ட – ம ா– ன – வனே! புண்–ணி–ய–மூர்த்–தியே! அடி–யார்–க– ளுக்கு அருட்–செல்–வம – ாய் விளங்–குப – வனே – ! வேதங்–க–ளின் சிறந்த முடி–வுப் ப�ொருளே! வேலா– யு – த க் கட– வு ளே! என்னை ஆட்– க�ொண்– ட – வனே ! பரம்– ப�ொ – ரு ளே! எனக்– கெ ன்று ஒரு விருப்– ப – மு ம் இல்லை; நீ எது தக்– க து எனக் க ரு – து – கி – ற ா ய�ோ அ தை க் க�ொடு (வேண்– ட த்– த க்– க து அறி–வ�ோய் நீ!) எனும் உய–ரிய
52
54
எண்கண் க�ோயில் ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
சிக்கல் சிங்காரவேலன் வேண்–டுக�ோளை – நமக்–காக இறை–வன் முன் வைக்–கி–றார். காயா– ர�ோ – க – ண ேஸ்– வ – ர ர் க�ோயி– லி ல் மூல–வரு – க்–குப் பின்–னால் கார்–முஸ்–வர – ரை – க் கண்டு வணங்–குகி – ற�ோ – ம். நாகை–யிலி – ரு – ந்த 12 சிவா–ல–யங்–க–ளுள் ஒன்–றான கார்–மு–கீஸ்–வ– ரர் க�ோயில் காலப்–ப�ோக்–கில் பூமிக்–குள் புதை–யுண்–டது. இங்–கி–ருந்த முரு–கப்–பெ–ரு– மான் தன் பக்–த–ரான ஆனந்–த–ரங்–கம் பிள்– ளை–யின் கன–வில் த�ோன்றி, தான் இருக்– கு– மி – ட த்தை உணர்த்– தி – ன ான். முரு– க ன் கேட்–டுக்–க�ொண்–டப – டி இவ்–வா–லய – த்–தில் மெய்–கண்ட மூர்த்தி எனும் பெய–ரில் மறு– பி – ர – தி ஷ்டை செய்– ய ப்– ப ட்– ட து. இது ‘கும–ரக் க�ோயில்’ என–வும் கூறப்– ப–டு–கி–றது. அழ–க–முத்து எனும் அன்– பர், ‘மெய்–கண்ட வேலா–யுத சத–கம்’ எனும் நூலை இம்– மு – ரு – க ன் மேல் இயற்–றி–யுள்–ளார். சிம்ம வாஹ– ன த்– து – ட ன் கூடிய மஹா–கால பைர–வர், ஆக்–ர�ோ–ஷ–மாக நிற்–கும் அவர்–முன், சிரித்த முகத்–து–டன் நிற்– கு ம் விநா– ய – க ர், அஷ்– ட – பு ஜ துர்க்கை, பிர–த�ோஷ காலத்–தில் ம�ோகினி வடி–வத்–தில் சிவ– னு – ட ன் ஊர்– வ – ல ம் வரும் திரு– ம ால், வெளிப் பிரா–கா–ரத்–தில் காட்சி அளிக்–கும் ஜெய காரிய அநு–கூல ஆஞ்–ச–நே–யர் ஆகி– ய�ோர் காயா–ர�ோ–க–ணேஸ்–வ–ரர் ஆல–யத்– தில் காணப்–ப–டும் சிறப்–புத் திரு–வு–ரு–வங்–கள் ஆவர். அதி–கார நந்தி, மாவ–டிப் பிள்–ளை–யார்,
சித்ரா மூர்த்தி வெ ண் – ணெ ய் ப் – பி – ர ா ன் , அ ரு – ண ா – ச – லேஸ்– வ – ர ர், கஜ– ல ட்– சு மி, சனீஸ்– வ – ர ர் ஆகி–ய�ோ–ரு –டன் கூத்–த–பி–ரா–னை –யும், நவகி– ர – ஹ ங்– க – ளை – யு ம் தரி– சி த்து வெளி வரு–கி–ற�ோம். கருணை ததும்–பும் கண்–ணழ – கி அன்னை நீலா–யத – ாட்–சியை – த் தனிச் சந்–நதி – யி – ல் கண்டு மகிழ்–கி–ற�ோம். அன்–னை–யின் சந்–நதி முன் முகத்–தைச் சற்று திருப்–பி–ய–படி அமர்ந்–தி– ருக்–கும் நந்–தி–யைப் பார்த்து வியக்–கி–ற�ோம். அம்–பிகை கன்–னிய – ாக இருக்–கும் காலத்–தில் அவ–ளைக் கவ–னித்–துக் க�ொள்–ளும்–படி நந்– தி–யி–டம் கேட்–டுக் க�ொண்–டார் சிவ–பெ–ரு– மான். ஆனால், நந்–திக்கோ சிவ–பெரு – ம – ானை விட்–டுப் பிரிய மன–மில்லை. அம்–பிக – ை–யுட – ன் இருக்– கு ம்– ப�ொ – ழு து தானும் அவ– ளு – ட ன் சேர்ந்து தரி–சன – ம் தரு–வத – ாக சிவ–பெரு – ம – ான் கூறி–விட, மன–மில்–லா–மல் நந்தி அவ–ரைப் பிரிந்து சென்–றது. இங்கு நந்தி அம்–பிக – ைக்கு எதிரே இருந்–த–ப�ோ–தி–லும், சிவ சந்–ந–தியை ந�ோக்– கி த் தன் ஒரு கண்– ணை த் திருப்– பி – யுள்–ளது. எனவே இவ–ருக்கு ‘இரட்–டைப் பார்வை நந்–தி’ என்ற பெயர் ஏற்–பட்–டது. நாகை–யி–லி–ருந்து புறப்–ப–டும் நாம் அரு– ண– கி ரி உலா– வி ல் அடுத்– த – த ா– க ச் செல்– ல – வி– ரு க்– கு ம் தலங்– க ள் ப�ொர– வ ாச்– சே ரி, சிக்–கல், எட்–டுக்–குடி, எண்–கண் ஆகி–யன. இத்– த – ல ங்– க – ள – னை த்– து ம் ஒரு செவி– வ – ழி ச் செய்–தியி – ன – ால் ஒன்–ற�ோட�ொ – ன்று த�ொடர்– பு– டை – ய ன. அந்த சம்– ப – வ க் குறிப்பை முத–லில் தெரிந்து க�ொள்–வ�ோம். சிக்–கல் சிங்–கா–ர–வே–ல–வர் க�ோயி–லி–லி– ருந்து ஒரு கில�ோ மீட்–டர் த�ொலை–விலு – ள்ள தலம் ப�ொர–வாச்–சேரி. (ப�ொருள் வைத்த சேரி என்–பது மருவி ப�ொர–வாச்–சேரி ஆயிற்று) இங்கு ஆறு–முக – ன் பன்–னிரு திருக்–கர – ங்–களு – ட – ன் மயில் மீத–மர்ந்து மிகுந்த எழி– லு – ட ன் இடக்– க ாலை மடித்து வலக்–கா–லைத் த�ொங்–கவி – ட்– ட– ப டி தெற்கு ந�ோக்கி எழுந்– த – ரு– ளி – யு ள்– ளான். இதில் மிகுந்த அதி– ச – ய ம் என்– ன – வெ ன்– ற ால் மயி– லி ன் மெலிந்த கால்– கள ே முழுச் சிலைக்– கு ம் ஆதா– ர – ம ா– யுள்–ளன. சிக்–கல் நவ–நீ–தேஸ்–வ–ரர் க�ோயி– லு க்கு எடுத்– து ச் செல்ல எண்–ணிய – ப�ோ – து சிலையை எடுக்க முடி–யா–தத – ால் முரு–கன் ப�ொர–வாச்– சே–ரி–லேயே தங்கி விட்–டான். ஆறு–முக – னி – ன் தெய்–வீக அழ–கைக் கண்டு மயங்–கிய அர–சன், இது ப�ோன்ற சிலையை மீண்–டும் சிற்பி வடிக்–கக்– கூ–டாது என்–றெண்ணி அவ–னது
முருகன்
தாயிடமிருந்து முருகன் வேல் வாங்கும் காட்சி கட்டை விரலை வெட்டி விட்– ட ான். ஆனால், இறை– வ ன் திரு– வு – ள ம் வேறாக இருந்–தது. மனம் வருந்–திய ப�ோதி–லும் சிற்பி கட்டை விரல் இல்–லா–மலே எட்–டுக்–குடி – யி – ல் மற்–ற�ொரு ஆறு–முக – ன் சிற்–பத்தை வடித்–தான். கண்– க ள் இருந்– த ால்– த ானே மீண்– டு ம் ஒரு சிற்–பத்தை இதே–ப�ோன்று வடிப்–பான் என்–றெண்–ணிய அர–சன், சிற்–பி–யின் கண்–க– ளை–யும் இழக்–கச் செய்–தான். இக்–கா–லத்– தில் எண்–கண் எனப்–ப–டும் தலத்–தில் ஒரு சிறு– மி – யி ன் உத– வி – ய ால் மீண்– டு ம் அதே– ப�ோன்ற ஒரு ஆறு–மு–கன் சிற்–பத்–தைச் சிற்பி வடித்–தான். சிற்–பி–யின் விடா–மு–யற்–சி–யைக் கண்ட முரு– க ப்– பெ – ரு – ம ான் சிலை– யி ன் கண்–க–ளைத் திறக்–கும் நாளன்று, சிற்– பிக்–கும் பார்வை மீளு–மாறு அருள் செய்– த ான். அப்– ப�ோ து சிறு– மி – யு ம் காணா–மல் ப�ோய் விட்–டி–ருந்–தாள். மூன்று வெவ்–வேறு தலங்–க–ளில் காணப்–ப–டும் ஒரே மாதி–ரி–யான முரு–கன் திரு–வுரு – வ – ங்–களை – க் கண்டு தரி– சி க்– கு ம் ஆவல் மேல�ோங்க, ப�ொர–வாச்–சேரி மீனாட்சி சுந்–த– ரேஸ்–வ–ரர் ஆல–யத்–தி–லுள்ள ஆறு– மு– க – னை த் தீப ஒளி– யி ல் கண்டு உள்–ளம் உரு–கு–கி–ற�ோம். ப�ொர–வாச்– சே–ரிக்–கெ–னப் பாடப்–பட்ட திருப்–பு– கழ் ஏதும் இது–வ–ரைக் கிட்–ட–வில்லை. ப�ொர–வாச்–சேரி – க்–கரு – கி – லு – ள்ள சிக்–கல் சிங்–கா–ரவ – ே–லவ – ர் க�ோயி–லுக்கு அடுத்–த– தா–கச் செல்–கி–ற�ோம். திரு– ந ள்– ள ாற்– றி ல் சனி– ப – க – வ ான் ðô¡
55
16-30 ஏப்ரல் 2018 சிக்கல் வேல்நெடுங்கண்ணி
சிக்கல் - காமதேனுவும் ரிஷிகளும்
சிக்கல் க�ோயில் மக்– களை ஈர்ப்– ப து ப�ோன்று முரு–கப்–பெ–ரு–மான் கார–ண–மா– கப் பிர– சி த்தி பெற்ற க�ோயில் சிங்–கா–ர–வே–லர் உறை–யும் சிக்–கல் நவ–நீ–தேஸ்–வ–ரர் க�ோயி–லா–கும். தமி–ழில் வெண்–ணெய்ப்–பி–ரான் என்–ற–ழைப்–பர். பஞ்–சம் தலை–வி– ரித்–தா–டிய ஒரு காலக்–கட்–டத்–தில் காம–தேனு – வ – ா–னது புலால் உண்டு விட்–டது. அந்–தத் தவ–றுக்கு வருந்தி பெரு– ம ா– னி – ட ம் மன்– னி ப்– பு க் கேட்–ட–ப�ோது, அவர் மல்–லி–கா– ரண்–யம் சென்று நீரா–டித் தவம் செய்–தி–ருக்–கு–மாறு கூறி–ய–னுப்–பி– னார். மல்–லிகை வன–மாக இருந்த இத்–த–லத்–திற்கு வந்த காம–தேனு ஒரு குளம் அமைத்–துச் சிவனை வழி–பட்–டது. அதன் முலை–களி – லி – – ருந்து பெரு–கிய பால், குளத்தை நிறைத்– த து. வசிஷ்ட முனி– வ ர் இப்–பா–லி–லி–ருந்து வெண்–ணெய் எடுத்து சிவ–லிங்–கம் ஸ்தா–பித்–துப் பூஜை செய்–தார். பின் அந்த லிங்– கம் எடுக்க முடி–யா–தப – டி – ச் சிக்–கிக் க�ொண்– ட – த ால் சிக்– க ல் என்று இத்–த–லத்–திற்–குப் பெயர் ஏற்–பட்– டது. இறை–வன் நவ–நீ–தேஸ்–வ–ரர் என்று பெயர் பெற்–றார். இறைவி
56
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
சத்–யா–ய–தாக்ஷி எனும் வேல்–நெ–டுங்–கண்ணி அம்–மை– யா–வாள். ‘‘நீல நெய்–தல் நில விம–ல–ருஞ்–சுனை நீடிய சேலு–மா–லுங் கழ–னில் வள மல்–கிய சிக்–க–லுள் வேல�ொண் கண்–ணியி – னாளை – ஓர் பாகன் வெண்–ணெய்ப்– பி–ரான் பால் வண்–ணன் கழல் ஏத்த நம் பாவம் பறை–யு–மே–’’ - சம்–பந்–தர் (பறை–யுமே = பறந்து ப�ோகுமே) இயற்கை வளம் க�ொஞ்–சும் ச�ோலை–களு – க்கு நடு–வில் கிழக்கு ந�ோக்கி அமைந்–துள்–ளது. சிக்–கல் நவ–நீ–தேஸ்–வ– ரர் க�ோயில். தேவா–ரத் தலங்–க–ளுள் ஒன்று. 80 அடி உய–ர–முள்ள ஏழு நிலை மாடக் க�ோபு–ர–மும், மூன்று நிலை மாடக் க�ோபு–ர–மும் உள்–ளன. பெரி–யது வெண்– ணெய்ப் பெரு–மான் க�ோயி–லுக்–கும், சிறி–யது க�ோல வாம–னப் பெரு–மாள் க�ோயி–லுக்–கும் நுழை–வா–யி–லாக விளங்–கு–கின்–றன. முன் மண்–ட–பம் கார்த்–திகை மண்–ட– பம் என்–றும், வசந்த மண்–ட–பம் என்–றும் வழங்–கப்–ப–டு– கி–றது. கார்த்–திகை நாட்–க–ளில் இங்கு சிங்–கா–ர–வே–லர் எழுந்–தரு – ளி – க் காட்சி தரு–கிற – ார். மண்–டப – த்–தில் முரு–கன் அவ–தா–ரம் முதல் திரு–ம–ணம் வரை–யி–லான காட்–சி–கள் ஓவி–யங்–க–ளா–கத் தீட்–டப்–பட்–டுள்–ளன. மண்–ட–பத்தை அடுத்த வாயி–லின் இரு–பு–றங்–க–ளி– லும் விநா–ய–க–ரும் தண்–ட–பா–ணி–யும் விளங்–கு–கின்–ற–னர். வாயி–லைக் கடந்து உள்ளே சென்று க�ொடி–ம–ரத்தை வணங்–குகி – ற�ோ – ம். வலப்–புற – ம் சூரி–யன், நவகி–ரஹ – ங்–கள் இவற்றை வணங்–க–லாம். அரு–கி–லேயே வேல் நெடுங்– கண்ணி அம்–மன் சந்–நதி உள்–ளது. வாயி–லில் இட–துபு – ற – ம் பால சிங்–கா–ர–வே–ல–ரும், வலப்–பு–றம் சுக்–கி–ர–வார அம்–ம– னும் உள்–ள–னர். அம்–மனை வணங்கி வெளி–வந்–தால் வலப்–பு–றம் சுந்–தர கண–ப–தி–யைத் தரி–சிக்–க–லாம். அவ– ரது இரு–பு–ற–மும் 13 படிக்–கட்–டுக்–கள் உள்–ளன. சிவன் சந்–நதி – க்கு எதிரே உள்ள படிக்–கட்டு வாயில் எப்–ப�ோது – ம் மூடப்–பட்–டுள்–ளது. இடப்–பக்–க–முள்ள தேவ–க�ோட்–டம் எனும் படிக்–கட்–டுக்–கள் ஏறிச் சென்று நேரே தியா–க ர – ா–ஜப் பெரு–மா–னைத் தரி–சிக்–கல – ாம். வல–துபு – ற – ம் திரும்–பி– னால் சிங்–கா–ரவ – ே–லன் தேவி–மார்–களு – ட – ன் கண்–குளி – ர – க் காட்சி தரு–கி–றான். மிக அழ–கிய வெள்ளி மயில் ஒன்று கம்–பீ–ர–மா–கக் காட்சி தரு–கி–றது. ‘சிக்–க–லில் வேல் வாங்கி செந்–தூ–ரில் சூர–சம்–ஹா–ரம்’ என்–பர். சஷ்–டி–யில் தாயி– டம் முரு–கன் வேல் வாங்–கும்–ப�ோது வியர்–வைத் துளி– கள் அரும்–பு–வதை இன்–றும் காண–லாம் என்–பர். இந்த சந்–நதி – யி – ல் சிக்–கல் திருப்–புகழை – மன–மா–றப் பாடு–கிற�ோ – ம். ‘‘புல–வரை ரக்ஷிக்–கும் தாருவே மது ரித குண வெற்–ப�ொக்–கும் பூவை–மார் முலை ப�ொரு–புய திக்–கெட்–டும் ப�ோயு–லா–விய புக–ழாளா
ப�ொரு–வரு நட்–புப் பண்–பான வாய்–மை–யில் உல–கில் உனக்–க�ொப்பு உண்டோ எனா–நல ப�ொருள்–கள் நிரைத்–துச் செம்–பா–க–மா–கிய கவி–பாடி விலை–யில் தமிழ்ச் ச�ொற்கு உன் ப�ோல் உதா–ரி–கள் எவ–ரென மெத்–தக் க�ொண்–டாடி வாழ்–வெனு – ம் வெளி– க�ொ ள் உலுத்– த ர்க்கு என்– ப ாடு கூறி–டு–மி–டி–தீர... மிக அரு–மைப்–பட்டு உன் பாத தாமரை சர–ணம் எனப்–பற்–றும் பேதை–யேன் மிசை விழி–யரு – ள் வைத்–துக் குன்–றாத வாழ்–வையு – ம் அருள்–வா–யே–’’ - என்–பது பாட–லின் முற்–ப–குதி. கற்ற புல–வர்–க–ளைக் காக்–கும் கற்–ப–கமே! சுக–மளி – க்–கும் பெண்–களு – ட – ன் கல–விப் ப�ோர்– பு– ரி – யு ம் மலை ப�ோன்ற த�ோளி– ன னே! எட்–டுத் திக்–கும் பரவி பவனி வரும் புகழ் உடை–யவனே – ! ஒப்–பற்ற நற்–குண – ங்–கள், அதற்– கு– ரி – ய – த ான வாய்– மை க்– கு – ண ம் இவற்– றி ல் உனக்–குச் சம–மா–னவ – ர் உளர�ோ என்று வள– மான ப�ொருட்–களை வரி–சைப்–படி அடுக்கி பக்–குவ – ம – ான சிறந்த கவி–களை – ப்–பாடி, விலை மதிக்க முடி– ய ாத தமி– ழை ப் பாது– க ாக்க உன் ப�ோன்ற க�ொடை– ய ா– ளி – க ள் யார் உளர் என்று மெத்–தப் பாராட்டி, என்–றும் என் வாழ்வு இப்–ப–டியே இருக்–கும் எனும் வெறி–யர்–கள – ான செல்–வர்–களி – ட – ம் என் சிறு– மையை முறை–யிடு – ம் இந்த அநி–யாய வறுமை அடி–ய�ோடு அழிய, அள–வற்ற சிர–மம – டை – ந்து உனது திரு–வடி – க் கம–லங்–களை அடைக்–கல – ம் எனப் பற்றி இருக்–கும் அடி–யே–னி–டத்–தில் அருட்–பா–லித்து என்–றும் மங்–காத பேரின்ப வாழ்–வைப் பெறும்–படி அருள்–பு–ரி–வா–யாக! பாட–லின் பிற்–ப–குதி பின்–வ–ரு–மாறு: ‘‘இல–கிய வெட்–சிச் செந்–தாம மார்–புய சிலை–நு–தல் மைக்–கட் சிந்–தூர வாணு–தல்
சிக்கல் மூலவர் நவநீதேஸ்வரர்
க�ோலவாமனப் பெருமாள் இமய மகட்–குச் சந்–தா–னம – ா–கிய முரு–க�ோனே இளைய க�ொடிச்–சிக்–கும், பாக–சா–த–னன் உத–வும் ஒருத்–திக்–கும் சீல நாயக எ ழி லி எ ழி ல் ப ற் – று ம் கா ய – ம ா – ய – வ ன் மரு–க�ோனே அலர்–தரு புஷ்–பத்து உண்–டா–கும் வாசனை திசை–த�ொறு முப்–பத்து எண்–கா–தம் வீசிய அணி– ப�ொ – ழி – லு க்– கு ச் சஞ்– சா – ர – ம ா– ம ளி இசை–யாலே அழ–கிய சிக்–கல் சிங்–கார வேலவ சம–ரிடை மெத்–தப் ப�ொங்–கா–ர–மாய் வரும் அ சு – ர ரை வெ ட் – டி ச் சங் – கா – ர – ம ா – டி ய பெரு–மா–ளே–’’ ப�ொருள்: ஒளி– யு ம், மண– மு ம் அழ– கு ம் விளங்– கு – கி ன்ற சிவந்த வெட்சி மாலை த�ொங்கி அசை– யு ம் த�ோளும் மார்– பு ம் உடை– ய – வனே ! வில் ப�ோல் வளைந்– துள்ள புரு– வ – மு ம், கரு– மை – நி ற மை தீட்– டிய கண்– க – ளு ம், குங்– கு – ம ம் அணிந்த நெற்–றி–யு–மான, இமய மன்–னன் மக–ளான உமைமைந்–தனே! இளம் பருவ மலை–நாட்டு வள்–ளிக்–கும், இந்–தி–ரன் தந்த ஒப்–பற்ற தெய்வா–னைக்–கும் தெய்– வீ – க க் கண– வ – ன ாக வாய்த்– த – வனே ! கார்–மு–கில் அழ–கைத் தன–தா–கக் க�ொண்ட திரு–மால் மருக! மல–ரும் மலர்–க–ளின் நறு–ம–ணம், எண் திசை–யி–லும் பரவி பல காத தூரம்–வரை பரி–மளி – க்–கின்ற நல–முடைய – ச�ோலை–களி – ல் பறக்–கும் வண்–டு–க–ளின் இசை–யால் அழ– கான, சிக்–கல்–ப–தி–யில் விளங்–கும் சிங்–கார வேல– வனே ! ப�ோர்க்– க – ள த்– தி ல் பெரி– து ம் ப�ொங்கி வரும் வீணர்–க–ளான அவு–ணர்– களை வெட்டி வீழ்த்– தி ய பெரு– மை க்கு உரி–ய–வனே! சிங்–கா–ர–வே–ல–வன் அழ–கைப் பருக எத்– தனை கண்–கள் இருந்–தா–லும் ப�ோதா. நீண்ட நேரம் மெய்–ம–றக்க நின்று, பின் இடப்–பு– றம் த�ொலை– வி ல் தெரி– யு ம் நவ– நீ – தேவ – ர – ரைச் சென்று தரி–சித்–துப் படி–கள் இறங்கி வரு–கி–ற�ோம்.
(உலா த�ொட–ரும்) ðô¡
57
16-30 ஏப்ரல் 2018
திரு–நின்–ற–வூர்
எம்.என்.நிவாசன்
ராமானுஜருக்கு சீடனான ராம அம்சம்!
ப
முத–லிய – ாண்–டான்
ங்– கு னி உத்– தி – ர த்– தி ல் உதித்த பாவை நல்–லா–ளான திரு–ம–க–ளுக்–கும், திரு–மா– லுக்–கும் இடையே ஏற்–பட்ட ஒரு சிறு பிணக்கு, நமக்கு நல்–ல–த�ோர் திவ்–ய–தே–சம் அமை–யக் கார–ண–மா–யி–ருந்–தது! ல�ோக மாதா– வ ான திரு– ம – க ள், ‘என்– னைப் பெற்ற தாயார்’ என சிறப்– பு ப் பெயர் க�ொண்டு அருள்–பா–லிக்–கும் இந்– தத் திருத்–த–லம், சென்–னைக்கு அரு– கில் அமைந்–துள்ள திரு–நின்–ற–வூர்
58
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
ஆகும். சர–ணட – ைந்–தவ – ர்–களை காக்–கும் எண்– ணம் க�ொண்டு, இங்கு அருள்–பா–லிக்–கும் பெரு–மா–னின் திரு–நா–மம், பத்–தர – ா–விப் பெரு– மான். அதா–வது பக்–த–வத்–ச–லப் பெரு–மாள். இத்–த–லத்–தின் தீர்த்–தம், வருண புஷ்–க–ரணி. ஒரு தாய், தன் குழந்தை செய்த ஒரு தவறை கண–வரி – ட – ம் எடுத்–துக் கூறும்–ப�ோது நம் குழந்தை செய்த தவறை ப�ொருட்–ப–டுத்– தா–மல் அவ–னுக்கு அருள வேண்–டும் என்று சிபா–ரிசு செய்து கண–வ–னின் க�ோபத்தை அடக்–குவ – து உல–கிய – ல் வழக்–கம். அது–ப�ோல இத்–த–லத்து நாய–கி–யும் நமக்–கா–கப் பெரு– மா– ளி ன் அருளை ஈர்த்து நமக்– க – ளி த்து அருள்–பு–ரி–கி–றாள். இத்–திரு – க்–க�ோயி – லி – ல் பெரு–மாள், தாயார் சந்–நதி தவிர, ஸுதர்–ஷ–னர், ஆதி–சே–ஷன் சந்–ந–தி–க–ளும் அமைந்–துள்–ளன. திருக்–க�ோ– யி–லுக்கு பின்–பு–றம் அமைந்–துள்ள ஏரிக்–க– ரை–யில் விசே–ஷம – ாக ஓர் க�ோதண்–டர – ா–மர் சந்–நதி–யை–யும் தரி–சிக்–க–லாம். மது–ராந்–த–கம் ஏரி– க ாத்த ராமன் ப�ோன்று இவ– ரு க்– கு ம் ஏரி–காத்த ராமர் என்ற பெயர் நிலைத்து விட்– ட து. ஆக, இத்– த – ல த்– தி ல் பிர– த ான மூர்த்தி - பக்–த–வத்–ச–லன், பிராட்டி என்–னைப் பெற்ற தாயார் அருகே அமைந்–திரு – க்–கும் திருக்–க�ோயி – லி – ல் கரு– ணைக்–குப் பெயர் பெற்ற கருணா காகுத்–த–னான ராம–பி–ரான். ராமா– ய – ண ம் பல சர– ணா–கதி – க – ளை உள்–ளட – க்–கிய
பக்–தவ – த்–சல – ன்
ஏரி–காத்த ராமர் காவ்–யம். திரு–மா–லின் விபவ அவ–தா–ரம், அர்ச்– சா–வ–தா–ரம் ஆகிய இரு நிலை–க–ளின் அருளை நமக்கு அளிக்–கும் தல–மாக விளங்–கு–கி–றது, திரு– நின்–ற–வூர். இந்த கருணா காகுத்–த–னின் கரு–ணை– யால் அவ–த–ரித்–த–வர் பக– வத் ராமா– னு – ஜ – ரின் முதன்–மைச் சீட–ரான முத–லி–யாண்–டான் என்ற மகான். இவர் பக–வத் ராமா–னுஜ – ரி – ன் வாழ்க்–கை– யி–லும் சம்–பந்–தப்–பட்–ட–வர். ஆமாம், ராமா–னு–ஜ– ரின் பெரிய சக�ோ–த–ரி–யின் திரு–ம–க–னார்–தான் முத–லி–யாண்–டான். இவ–ருக்கு பெற்–ற�ோர்–கள் இட்ட திரு–நா–மம் தாஸ–ரதி, ராமன் அம்–ச–மாக கரு–தப்–பட்–ட–வர். திரு–வல்–லிக்–கேணி பார்த்–த–ஸா–ர–திப் பெரு– மானே ராமா–னு–ஜ–ராக அவ–த–ரித்து அருள்–பா– லித்–தது – ப�ோல – , திரு–நின்–றவூ – ரி – ல் காட்–சிய – ளி – க்–கும்
ரா–ம–பி–ரா–னின் அம்–ச–மா–கவே முத– லி–யாண்–டான் அவ–தரி – த்–தார். இவ–ரின் அவ–தார நட்–சத்–தி–ரம் ராம–பி–ரா–னின் திரு–நட்–சத்–தி–ர–மான புனர்–வஸு. சென்–னைக்கு அரு–கில் பூவி–ருந்–த– வல்–லிக்–குப் பக்–கத்–தில் வசித்து வந்த பூமி நாச்–சி–யார், நாரா–யண தீட்–சி–தர் தம்–ப–தி–கள் புத்ர பாக்–யம் வேண்டி திரு–ம–லைக்கு யாத்–தி–ரை–யாக சென்–ற– ப�ோது திரு–நின்–ற–வூர் அடைந்து தரி–ச– னம் முடித்து, வருண புஷ்–க–ர–ணிக்கு அருகே அமைந்–துள்ள ஏரி–காத்த ராமர் திருக்–க�ோ–யி–ல–ருகே ஓர் இரவு தங்–கி– னார்–கள். அப்–ப�ோது அவர்–கள் கன– வில் இத்–தல – த்து ராம–பிர – ான் த�ோன்றி, தாமே அவர்– க – ளு க்கு புத்– தி – ர – ன ாக அவ–த–ரிக்–கப் ப�ோவ–தாய் ஆசி–ய–ளித்– தார். அதே–ப�ோல பூவி–ருந்–த–வல்–லிக்கு அரு–கில் நச–ரத்–பேட்டை - வர–த–ரா–ஜ– பு–ரம் கிரா–மத்–தில் வாதூல குலத்–தில் முக வரு–ஷம் (கி.பி. 1033) சித்–திரை மாதம் 8ம் நாள் இவர் அவ–த–ரித்–தார். இவரே பிற்–கா–லத்–தில் ராமா–னு–ஜ–ரின் முதல் சீட–ராய் விளங்கி வைண–வம் வளர்த்–தார். பக–வத் ராமா–னு–ஜ–ரின் முதல் சீட– ராய் விளங்–கிய இவர் ராமா–னு–ஜ–ருக்– காக தமது குலப்–பெ–ருமை, வித்–தை– யில் வித்–த–கர் என்ற பெருமை மற்–றும் செல்வ செழிப்–பின் பெரு–மை–களை துறந்–த–வர். ராமா–னு–ஜ–ருக்கு சக–ல–வி– தத்–திலு – ம் உத–விய – ாய் இருந்து அவ–ரின் நன்–ம–திப்பை பெற்–ற–வர். ராமா–னு–ஜர் மூலம் சர– ம ஸ்– ல�ோ க (திக்– க �ோட்– டி – யூர் நம்பி ராமா–னு–ஜ–ருக்கு உப–தே–சம் செய்த) உப–தே–சம் பெற்–ற–வர், ராமா– னு–ஜரி – ன் யாத்–திரை – யி – ன் ப�ோது ரங்– கம் திருக்–க�ோ–யில் நிர்–வா–கத்தை ஏற்று நடத்– தி – ய – வ ர். மேலும், ராமா– னு– ஜ ர் துற– வ ரம் ஏற்– ற – ப�ோ து முத– லி – ய ாண்– டா– னை த் தவிர அனைத்– தை – யு ம் துறந்– தே ன் என்று ராமா– னு – ஜ – ரி ன் பூரண அரு– ள ைப் பெற்– ற – வ ர் என்ற பெருமை பெற்–ற–வர். மேலும் ராமா– னு–ஜரி – ன் பாதுகை என்ற பெரு–மையு – ம் பெற்–ற–வர். இவ்– வ – ரு – ட ம் முத– லி – ய ாண்– ட ான் அவ–தார நன்–னாள் 22.04.2018ல் அமை– கி–றது. அதை முன்–னிட்டு முத–லிய – ாண்– டா–னுக்கு இத்–த–லத்–தில் 10 நாட்–கள் அவ–தார வைப–வம் நடை–பெ–றும். சென்– னை க்கு அருகே அமைந்– துள்ள இத்–த–லங்–க–ளுக்கு அந்–நா–ளில் செ ன் று த ரி – சி த் து கு ரு – வ – ரு – ளு ம் , திரு–வ–ரு–ளும் பெற–லாம். ðô¡
59
16-30 ஏப்ரல் 2018
நினைத்ததை அடைய அருளும்
கிராம தேவதைகள்!
உபா–சக – ர்–கள் உமை–யம்–மை–யின் வடி–வமா – க கரு– வித்யா தும் மேரு என்ற அமைப்–பில், உமை–யம்–மை–யா–ன–வள்
சிவ–பெ–ரு–மா–னு–டைய மடி–யி–ல–மர்ந்து காட்–சி–ய–ளிக்–கி–றாள். அதில் சிவன் உட–னாய் இருப்–ப–தால் ‘உன் இரு பாதாம் புயத்–தில்’ என்று அவ–ரை–யும் இணைத்து குறிப்–பிடு – கி – ன்–றார். ‘இறை–வ–ரும் நீயும்’ (பாடல் - 18) சீர்–காழி உமா மகேஸ்–வ– ரர் மற்–றும் காமேஷ்–வ–ரன்-காமேஷ்–வரி. அதே–ச–ம–யத்–தில் தான் தனித்து நில்–லா–மல் தன் புதல்–வனை கையி–லேந்–திய நிலை–யில் உமை–யம்–மை–யையு – ம், புதல்–வனை – யு – ம் இணைத்து ‘உன் இரு பாதாம் புயத்–தில்’ என்று குறிப்–பி–டு–கின்–றார். ‘முன் நான்கு இரு மூன்–று’ (பாடல் - 65) திரு–வெண்–காடு ‘பிள்ளை இடுக்– கி – ய ம்– ம ன்’ - சிற்ப சாஸ்– தி – ரத் – தி ல் காளி என்–கின்ற உமை–யம்–மையை வடிக்–கின்–ற–ப�ோது ஆடல் நிலை–யில் இரண்டு பாதங்–க–ளால் இரு வேறு–வி–த–மான செய–லைச் செய்–வதை உணர்த்–து–கின்ற பாவ–னை–யில் ஒன்று அசு–ரரை அழித்–த–லை–யும், மற்–ற�ொன்று தேவரை காத்–த–லை–யும் குறிக்–கும். ‘பைரவி...காளி’ (பாடல் - 77), ‘திரு–வெண்–காட்டு அக�ோ–ரே–சி’ -இது–ப�ோன்ற இரண்டு செயல்–க– ளைக் குறிப்–பிடவே – ‘உன் இரு பாதாம் புயத்–தில்’ என்–றார் பட்–டர். ‘பகல் இரவா நண்–ணி–யது உன்னை நயந்–த�ோர் அவை–யத்–து’ -
பகல், இரவு, பக–லின் உச்சி, இர–வின் நடுப்–ப�ொ–ழு– தி–லும், பக–லும் இர–வும் சந்– திக்–கின்ற வேளை (மாலை வேளை), இர–வும் பக–லும் சந்–திக்–கின்ற வேளை (விடி– யல் வேளை) இந்த ஆறு ப�ொழு–திலு – ம் சாக்த உபா–ச– கர்– க ள் இறை– வி யை இப்– படி வணங்–கு–வார்–கள்: 1. ஸ்ர–வ–ணம் (கேட்டு) - தேவி மஹாத்–மிய – ம் (கண்– ணி–யது உன் புகழ்) 2. ம ன – ன ம் (நினைத்து) - வித்யா மந்–தி–ரம் (மண்–ணி–யது உன் திரு மந்–தி–ரம்) 3 . கீ ர் த் – த – ன ம் ( ப ா டி ) - ஸஹஸ்–ர–நா– மம் (கசிந்து ப க் தி ப ண் – ணி–யது) 4. பூஜ–னம்
18
60
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
(வழி–பட்டு) - சக்–ரபூ – ஜை (உன் இரு பாதாம் புயத்–தில்) 5. பாத சேவ–னம் (அடிமை செய்து) - துற– வி–ய–ரின் பாத–பூஜை, குரு பூஜை, துற–வி–யர் பூஜை, பக்–தர்–கள் பூஜை. 6. தியா–னம் (உயிர் உள்–ளல்) - அந்–தர்– யா–கம் (மானஸ பூஜை) ஆப்–யந்–தர கும்–பக – ம் (வலி–யடக்க – பயிற்–சியா – ல் மனம் அடங்–குத – ல்) இந்த ஆறு–வகை – யா – க வழி–பாடு செய்–யும் அடி– யா ர்– க ள் கூடி– யி – ரு க்– கு ம் இடத்– தி ற்கு அவை என்று பெயர். அந்த காலத்– தி ல் இந்த அவை–யில் மேற்–கண்ட முறை–யில் வழி–பாட்டு செயல்–கள் நடந்–து–க�ொண்–டே– யி–ருக்–கும். இந்த அவை–யைத்–தான் அபி–ராமி பட்– டர் ‘நண்– ணி ’ (சார்ந்து) வணங்– கி – யதை குறிப்–பி–டு–கின்–றார். இந்த ஆறு–வி–த–மான வழி–பாட்டு முறை– யி–னா–லும் அல்–லவை தீர உள்–ளவை நாடி அறம், ப�ொருள், இன்– ப ம் வீடு இவை அனைத்–தும் அடை–விக்–கும். அப்–படி அடை– வித்த பலனை தான் அனு–பவி – ப்–பது எப்–படி என்று வியக்–கி–றார். ‘இழைக்–கும் விளை வழி–யே’ பாடல் - 33) அவ–ர–வர் செய்த வினை–யின் வழி–யே–தான் பலன் கிடைக்–கும் என்–பதை நன்கு அறிந்–த– வர் பட்–டர். அப்–படி உழைப்–ப–தற்கு மீறி பல்–வேறு மடங்கு நன்–மை–யாக பெருகி அது கிடைப்–ப–தற்கு கார–ணம் என்ன? ‘புண்–ணியத் – தி – ன் விளை–வாக வரு–மென்– றால் அதை– யு ம் நான் செய்– ய – வி ல்லை. அது வரு– வ – த ற்கு பகல் இரவா நண்ணி உன்னை வழி–படு – வ�ோ – ர் அவை–யத்து இருப்– பதே கார–ணம் என்–பதை மேலும் நமக்கு வலி–யு–றுத்–து–கி–றது.
‘உன்னை நயந்– த�ோ ர்’ - ஞானத்– திற்கு ஏழு–படி நிலை–கள் என்–கி–றது சாக்த தந்–தி– ரம். அந்த ஏழில் ஒன்றை அடைந்–த–த�ோ– ரையே இச்–ச�ொல் குறிப்–பி–டு–கி–றது. அந்த ஏழு நிலை–கள்: 1. சூழல் சார்ந்த விளைவு: சந்–நதி தெரு– வில் குடி–யி–ருந்–தால் நாம் ப�ோகும்–ப�ோ–தும் வரும்–ப�ோ–தும் ஆல–யம் அது–சார்ந்த வழி– பாட்–டை–யும் நாம் அடிக்–கடி பார்ப்–பத – ன – ால் ஏற்–ப–டும் உள்ள விழைவு. ‘பார்க்–கும் திசை த�ோறும்’ (பாடல் - 85) 2. தேவி– யி ன் கார– ண – மா ய் விளைவு: துன்–பத்தை விளக்–கிக் க�ொள்–ளவ�ோ, நாம் நினைத்–ததை அடை–யவ�ோ வழி–பாட்–டின் மேல் ஏற்–ப–டும் விளைவு. உதா–ர–ண–மாக அபி–ராமி அந்–தா–தி–யில் ‘தனம் தரும் கல்வி தடும்...’ என்ற 69வது பாடலை பாரா–யண – ம் செய்–தால் செல்–வம் பெரு–கும் என்–ப–தால் அதன்–மேல் ஏற்–ப–டு–கின்ற பற்று என்–ப–து– ப�ோல. 3. சமூக பண்–பின – ால் ஏற்–படு – ம் விளைவு: மூன்று வயது முதல் ஒரு குறிப்–பிட்ட இடம், ம�ொழி, தேசம், இவற்–றின் வழி மனி–தனு – க்கு அவர்–க–ளின் தாய், தந்தை சார்ந்தே, சூழல் சார்ந்தே, பிறப்–பின் அடிப்–ப–டை–யி–னாலே வளர்ப்பு ஏற்–ப–டும். இறை–வனை குறித்த மர–புவ – ழி செயல்–பா–டுக – ளா – லு – ம், நம்–பிக்–கை– யி–னா–லும் ஏற்–படு – கி – ற விளைவு. ‘க�ோத்–திர – ம், கல்வி, குணம் குன்றி நாளும் குடில்– க ள் த�ோறும் பாத்–தி–ரம் க�ொண்டு (பாடல் - 67) 4. ஒரு–சில அனு–ப–வத்–தி–னால் ஏற்–ப–டும் விளைவு: ஆல–யத்–திற்–குச் சென்று இறை– வனை பிரார்த்– தி த்து அதன்– வ ழி நடந்– த – தாக கரு–து–வ–தா–லும், சில செயல்–க–ளால் ðô¡
61
16-30 ஏப்ரல் 2018
துன்– ப த்தை அனு– ப – வி க்– கு ம் சூழ– லி ல் அதை சரி–செய்–து–க�ொள்ள பிரார்த்–தனை வழி–க–ளில் ஏதே–னும் ஒன்–றைப் பின்–பற்றி அதை அடைந்– த – த ால் ஏற்– ப – டு ம் உள்– ளத்– தி ன் விளைவு. ‘தெளி– கி ன்ற ஞானம் திகழ்–கின்–ற–து’ (பாடல் - 19) 5. இறை சம்–பந்–தமா – ன அறி–வின – ால் ஏற்–ப– டு–கின்ற விளைவு: உதா–ர–ண–மாக உப–நி–ஷத் என்ற இறை உணர்த்– து ம் சாஸ்– தி – ர த்தை பயில்–வத – ன – ால் உள்–ளத்தி – ல் த�ோன்–றும் கருத்– தின்–படி இறை–வன் ஞான–வ–டி–வா–ன–வன் என்–ப–தாக நம் மன–தில் த�ோன்–றும் எண்– ணம். ‘மறை–யின் பரி–ம–ள–மே’ (பாடல் - 22) 6. சூழ–லின – ால் ஆல–யம் சார்ந்து வாழ்ந்து, தேவை– யி – ன ால் அது குறித்து வழி– ப ாடு செய்து, சமூக பண்–பி–னால் மாமி–சம் முத– லா–னவை அருந்–தா–மல�ோ, அருந்–திய�ோ, சைவ படை–யல�ோ அசை–வப் படை–யல�ோ ப�ோட்டு இறை– வ னை வாழ்த்தி, அதன்– வழி சில நன்–மை–களை பெற்று தீமை–களை விலக்–கிக் க�ொண்–டத – ால் ஏற்–படு – ம் த�ொடர் விளைவு. (‘பன்– னி – ய து என்– று ம் உன்– த ன் பர–மா–கம பத்–த–தி–யே’ (பாடல் - 6) 7. ஞான–சம்–பந்–தர், அப்–பர் முத–லா–ன�ோர் இறை–ய–ருளே அவர்–களை வணங்–கும்–படி செய்–தத – ன – ால் ஏற்–படு – ம் விளைவு. இந்த ஆறா– வது மற்–றும் ஏழா–வது நிலையை சார்ந்து அதன்–வழி அனு–ப–வத்–தில் இறை–வ–னைப் பற்றி கூறு–பவ – ர – ையே ‘நயந்–த�ோர்’ என்–கிறா – ர். அபி–ராமி பட்–டரா – ன – வ – ர் சூழல் சார்ந்து க�ோயி–லைச் சேர்ந்த அக்–ரக – ா–ரத்தி – ல் வசித்–த– தா–லும் தேவை–யின் கார–ண–மாய் அவர் அபி–ராமி – யை பணிந்–தத – ா–லும், (‘கூட்–டிய – வா என்னை தன் அடி–யா–ரில்’ (பாடல் - 80) அந்–த–ணர் என்ற சமூ–கப் பண்–பி–னா–லும், இறை–யடி சார்ந்து ஆல–யப் பணி–யில் ஏற்– பட்ட அனு–ப–வத்–தி–னா–லும், அவர் பயின்ற வேத, ஆகம, சாஸ்–திர அறி–வின – ா–லும், இவை ஐந்–தும் இணைந்–தால் ஏற்–பட்ட அனு–ப–வத்– தா–லும், அபி–ரா–மி–யம்–மை–யின் அரு–ளும் அவ–ருக்கு கிடைத்–தத – ன – ா–லும், அவர் கூறிய அபி–ராமி அந்–தா–தியை ‘நயந்–த�ோர்’ என்று குறிப்–பி–ட–லாம். ‘அவை–யத்–து’ அ வை எ ன் – ப து ச ா ஸ் – தி – ரத் – தை ப் ப �ொ று த் – த – வ ர ை இ றை அ ன் – ப ர் – க ள் கூடி–யி–ருக்–கும் இடம் என்–ப–தா–கும். அங்கு இறை–யரு – ள் அனு–பவ – ம் பெற்–றவ – ர்– க–ளின் உப–தேச – ங்–கள், உபா–சனை முறைக்–குத் தேவை–யான சில சாஸ்–தி–ரங்–களை பயிற்–று– விப்–பத – ற்–கான ஆசான்–கள், சாஸ்–திர முறை பின்– ப ற்– றி – ய – வ ர்– க – ளு க்கு நடை– மு – றை – யி ல் ஏற்–ப–டும் சந்–தே–கங்–களை விளக்–கிக் கூறும் சான்–ற�ோர்–கள், வெவ்–வேறு நிலை–யில் உள்ள அடி–யவ – ர்–கள், அனை–வரு – ம் ஒருங்–கிண – ைந்து காணப்–ப–டு–வர்.
62
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
இங்கு கார–ண–கா–ரிய அடிப்–ப–டை–யில் உண்– ம ையை அலசி ஆராய்ந்து சாஸ்– தி – ரங்–க–ளின் துணை–க�ொண்டு கடந்த, நிகழ், எதிர் ந�ோக்கி அனைத்து செயல்– ப ா– டு – க – ளும் ஆன்–மாவை குறித்–தும், இறை–ய–ருளை குறித்–தும் அமை–யும். இது–ப�ோன்ற நல்–ல�ோர் கூடி–யி–ருக்–கு–மி– டத்–தில் இறை–வனு – ம் அவர்–களி – ல் ஒரு–வரா – க எழுந்–த–ருள்–வான். அப்–படி எழுந்–த–ரு–ளும் சபைக்கு அவை என்று பெயர். தில்–லை–யில் மூவா–யி–ரத்–த�ோடு மூவா–யி– ரத்து ஒன்–றாய் சிவ–பெ–ருமா – ன் இருந்–ததை – க்– க�ொண்டு, இந்த உண்–மையை அறி–ய–லாம். மது–ரைத் தமிழ் சங்–கத்ைத சிவ–பெ–ருமா – னு – ம், முரு–கனு – ம், அகத்–திய – ரு – ம் எழுந்–தரு – ளி – யு – ள்–ள– தைக் காண–லாம். அபி–ராமி பட்–ட–ரா–ன– வர் இறை வணங்–கா–த–வ–ரி–ட–மி–ருந்து நீங்கி இறை–யரு – ளை வேண்–டுவ�ோ – ரு – ட – ன் சேர்ந்து இருந்–ததை இரு–வகை – யா – லு – ம் குறிப்–பிடு – கி – ன்– றார்: ‘எனது உனது என்று இருப்–பார் சிலர் யாவ–ர�ோ–டும் பிணங்–கேன்,’ ‘கூட்–டி–யவா என்னை தன் அடி–யா–ருள்’ (பாடல் - 81) என்–ப–தி–லி–ருந்து அறி–ய–லாம். ‘நான்–முன் செய்த புண்–ணி–யம் ஏது’ நான் என்–பது இந்த இடத்–தில் அபி–ராமி தன்–மை–யில் குறித்–தது. புண்–ணிய – ம் என்–றால் என்ன? எந்–தச் செய–லின் விளை–வா–னது செய்–ப–வ–னுக்கு நன்–மையை தரும�ோ அது, புண்–ணி–யம். புண்– ணி – ய ம், 1. இஷ்டா (வாழ்– வி – ய ல் நல்–லற – ம்), 2. பூர்த்தி (ஆன்–மவி – ய – ல் நல்–லற – ம்)
என இரு–வ–கை–யா–கச் ச�ொல்–லப்–ப–டு–கி–றது. இஷ்டா, பூர்த்தி என்ற அறத்–தின் விளை– வாக ஏற்–படு – கி – ற பலன் திருஷ்–டம் (பார்க்–கக்– கூ–டிய – து) அதிர்ஷ்–டம் (பார்க்க முடி–யாத – து) மாண– வ ன் நன்கு படித்– தி – ரு க்– கி ன்– றா னா என்–பதை அவன் எழு–திய விடைத்–தா–ளைக் க�ொண்டு அறி– வ – து – ப�ோ ல - திருஷ்– ட ம்; இந்த உடலை விட்டு உயிர் பிரிந்–துவி – ட்–டது, எந்த வழி–யாய் ப�ோனது என்–பதை அறிய முடி–யா–த–து–ப�ோல (அதிர்ஷ்–டம்) வழி–பாட்–டி–னால் தேவ–தை–களை உபா– சித்து நலன் பெறு–வது என்–பது அதிர்ஷ்–டத்– தில் உள்–ளது. கர்–மா–வி–னால் (செயல் முயற்–சி–யால்) வாழ்–விய – ல் நலனை பெறு–வது அறம் எனப்–ப– டு–கி–றது. வாழ்–வி–யல் அற–மா–னது வழி–பா– டா–னது (உபா–சனை) அடுத்த பிற–விக்–கும் த�ொடர்ந்து வரும் என்–கி–றது ஆக–மம். இந்த அறத்–தின் நுட்–பத்தை அறிந்த அபி– ராமி பட்–டர் இந்த பிற–வி–யில் தான் உபா– சனை குறித்து எந்த நட–வ–டிக்–கை–யை–யும் செய்–ய–வில்லை, இருந்–தும் அபி–ரா–மி–யின் அருளை பெறு– கி – றே ன் என்று தனக்– கு த்– தானே கூறிக்–க�ொள்–கி–றார். இந்த பிற–வி–யில் செய்–ய–வில்லை என்–றா– லும் ப�ோன பிற–வி–யில் செய்–த–தன் விளை– வாக இருக்–கும�ோ என்ற எண்–ணத்–தையே, ‘முன் செய்த புண்–ணி–யம் ஏது’ (பாடல் - 12) என்று தெளி–வாக குறிப்–பி–டு–கி–றார். அதா– வது, புண்–ணி–யம் செய்–ய–வில்லை என்று மறை–மு–க–மாக ச�ொல்–கி–றார். ‘எண்–ணிய எண்–ண–மன்றோ முன் செய் புண்–ணி–ய–மே’ (பாடல் - 40), ‘முன்னே தவங்–கள் முயன்று க�ொண்–டேன்’ (பாடல் - 25). இப்–படி அபி–ராமி பட்–டர் கூறு–வ–தி–லி– ருந்து இரண்டு உண்–மை–கள் புல–னா–கின்–றன - முன்–னர் அவர் அபி–ரா–மியை வணங்–கி– யி–ருக்–கி–றார், அபி–ரா–மி–யின் அரு–ளி–னால் பூர்வ ஜென்ம நினை–வைப் பெற்–றிரு – க்–கிறா – ர். ‘‘புல்–லா–கிப் பூடாய்ப் புழு–வாய்ப் மர–மா–கிப் பல் விரு–க–மா–கிப் பற–வை–யாய்ப் பாம்–பா–கிக் கல்–லாய் மனி–த–ராய்ப் பேயாய் கணங்–க–ளாய் வல்ல சுர–ராகி முனி–வ–ராய்த் தேவ–ராய்ச் செல்லா அ நின்ற வித் தாவர சங்க மத்து ளெல்–லாப் பிறப்–பும் பிறந்–தி–ளைத்தே எனும் பெரு–மான்’’ - என்ற மாணிக்– க – வ ா– ச – க – ரி ன் வாக்– கி – னால் பூர்வ ஜென்ம நினைவை அறிய முடி– கி–ற–வர்–கள் ஆசா–ரி–யர்–க–ளா–க–வும் திகழ்ந்–தி– ருக்–கின்–றார்–கள். அந்த ஆசா–ரிய நிலையை பெற்–ற–வர்–கள்–தான் பிறர் காண, இறை–ய– ரு–ளைத் தான்–பெற்று மற்–ற–வ–ருக்கு அருள முடி–யும். இந்த வரி–யான – து அபி–ராமி பட்–டர் க�ொண்–டுள்ள உயர்ந்த ஆன்–மிக நிலையை காட்–டு–கி–றது. உயர்ந்த நிலை என்–ப–த–னால் படி நிலை ஞானம் என்– ப – த ாக அறிய
முனை–வர்
பா.இரா–ஜ–சே–கர சிவாச்–சா–ரி–யார் முடி–கி–றது. படி–நிலை ஞானத்–தின் வழி–யாக முக்– தி–ய–டை–ய–லாம் என்–கி–றது சாக்த தத்–து–வம். அப்–படி உயர்ந்த நிலையை அடை–வ–தற்கு இடை–வி–டாத முயற்–சி–யும், நம்–பிக்–கை–யும் இன்–றி–ய–மை–யா–தன. அந்–தப் பயிற்–சி–யைப் பெறு–வத – ற்–கான களன்–கள் அவை. அத–னால்– தான் இந்த பாடலை ‘அவை–யத்–து’ என்று வியந்து கூறு– கி ன்– றா ர். இந்த அவை– யி ன் வாயி–லாக நேர–டி–யாக த�ொடர்பு க�ொள்– ள– ல ாம் என்– கி – றா ர். அந்– த த் த�ொடர்– ப ா– னது அனைத்து துன்– ப ங்– க – ளை – யு ம் நீக்கி மகிழ்ச்– சி – யா ன வாழ்– வ – ளி த்து முடி– வி ல் ம�ோட்–சத்–தை–யும் தரும். ‘என் அம்–மே’ அன்பு, குற்–றங்–களை மறத்–தல், குணம் ப�ோற்–றல் ஆகிய தன்மை கருதி அம்மை என்– கி–றார். லலிதா ஸஹஸ்–ரந – ா–மமு – ம் ‘மாதா’ என்று அன்னை வடி–வத்–தைப் ப�ோற்–று–கி– றது. உடல் வழி–யாய் அவ–ர–வ–ருக்கு தாய், தந்தை இருந்–தா–லும் அனைத்து உயிர்–களு – க்– கும் தாயாக இருப்–ப–வள் உமை–யம்–மையே. ‘என்’ என்ற ச�ொல்–லால் அபி–ராமி பட்–ட– ருக்–கும், அபி–ரா–மிக்–கும் இடையே உள்ள அருள் பிணைப்பை அவர் அனு–ப–வத்–தில் கண்–டி–ருக்–கி–றார் என்று புரி–ய–வ–ரு–கி–றது. அறி–வி–யல் பயி–லும் மாண–வ–னி–டத்து ‘மலர்’ என்–றால், அவன் இது இதழ், இது மக– ர ந்– த ம், இது கேச– ர ம் என்று பிரித்து உணர்–வான். அதையே இலக்–கி–யம் படிப்– ப–வ–னி–டம் கூறி–னால் காதலை, அன்பை, நெகிழ்வை உணர்–வான். அந்த வகை– யி ல், அபி– ரா மி பட்– ட ர் சார்ந்து அதை நாம் உணர முற்– ப ட வேண்–டும். ‘புவி ஏழை–யும் பூத்–த–வ–ளே’ இது ஒரு கலைச்–ச�ொல் வித்யா தேகம் என்ற உட–லையு – ம் குறிக்–கும். ஏழு உல–கிற்–கும் தாய் அவள். ஒரு தாயின் கரு–ணை–ய�ோடு தன்– ன ால் படைக்– க ப்– ப ட்ட அனைத்து உயிர்–க–ளை–யும் காத்து அருள்–ப–வள். ஒரு பூனையே தன் குட்– டி யை குறிப்– பி ட்ட காலம்– வ ரை கரு– ண ை– ய�ோ டு காக்– கு ம். அது தானாக வாழ்–வ–தற்கு வழி செய்–யும் என்–றால் அகில உல–கங்–க–ளை–யும் படைக்– கும் உமை– ய ம்– ம ை– யை ப் பற்றி விளக்க வேண்–டிய அவ–சி –ய –மில்லை. புழு முதல் பிரம்மா வரை ஈன்–றெடி – த்–தவ – ள் அவள். ‘ஆப்– பி–ரம்ம கீட ஜனன்–யை’ என்–கி–றது லலிதா ஸஹஸ்–ர–நா–மம். ðô¡
63
16-30 ஏப்ரல் 2018
உரு–வ–மா–கும், என்–கி–றது சிற்–ப–நூல். உமை– ‘ஏழை–யும்’ என்ற சிறப்–பான ச�ொல்–லா– யம்–மை–யின் ஒவ்–வ�ொரு திரு–உரு – வி – ற்–கும் ஒரு னது, ஞானத்தை ப�ொறுத்–த–வரை மூலா– தனி–சி–றப்–பும் பயன்–பா–டும் உள்–ளது. அந்த தா– ர ம், சுவா– தி ஷ்– டா – ன ம், மணி பூர– க ம், வகை–யில் எண்–ணற்ற உரு–வங்–களை சக்–தி– அனா–க–தம், விசுத்தி, ஆக்ஞா, பிரம்–ம–ரந்–தி– யா–ன–வள் ஏற்–கின்–றாள், சாஸ்–தி–ரங்–க–ளில் ரம் என்ற, உட–லில் இருக்–கிற உயிரை விலக்கி அவ–ளுக்கு கூறப்–படு – ம், பெயர்–களு – ம் வடிவ அறிய உத–வு–கின்ற நுட்–ப–மான வடி–வு–டைய அமைப்–பு–க–ளும் சார்ந்து அநேக மாறு–தல்–க– ஏழு ஆற்–றல் மையங்–கள். இது மனி–தன் உட– ளு–டன் வழி–பாடு செய்–யப்–படு – கி – ற – து. இப்–பா– ல�ோடு கூடி–யப�ோ – து செய்த பாவ–புண்–ணிய டலை ப�ொறுத்–தவ – ரை ஆறு திரு–வுரு – வ – ங்–கள் பதி–வுக – ளை பெற்–றத – ா–கவு – ம், ஆன்–மாவ�ோ – டு மிக சிறப்–பாக குறிப்–பிட – ப்–படு – கி – ன்–றன. அவற்– இணை– வ – த ா– க – வு ம் ஒரு உடலை விட்டு றின் த�ொடர்–பான புராண அடுத்த உட– லு க்கு ஆன்மா கதை–க–ளின் குறிப்–பு–முள்–ளது. செல்– லு – கி – ற – ப�ோ து உடன் மேலும் மந்–திர – ங்–களை பெற்று செல்–வ–தா–க–வும் உள்–ளவை. உபா–சனை முறை–யில் வழி–ப– இது அறிவு மய–மா–னது. இந்த டு–கி–ற–வர்–கள், அடை–யும் மன அறிவு மய–மான பதி–வு–களை வளர்ச்சி அதன் விளை–வாக மைய–மாக வைத்து அடுத்த ஏற்–ப–டும் இறை–யன்பு மிகுதி, பி ற – வி – யி ல் உ ட ல் ( மர ம் , அதன் த�ொடர்–பாக த�ோன்– விலங்கு, மனி– த ன்) ஆயுள், றும் பிற தெய்வ வழி–பாட்டு அது ச�ொந்த முயற்–சி–யின்றி நீக்– க ம், சாமா– னி – ய ர்– க – ளா ல் அனு–ப–விக்–கும் அதீத சுகம், உணர முடி–யாத கனவு மற்–றும் முயற்சி செய்– து ம் வில– க ாத சில அனு–பவ – ம் இவற்–றைப் பற்– அதீத துக்– க ம், சுதந்– தி – ர ம், றி–யும் இப்–பா–டல் குறிப்–பு–கள் அடி–மைத்–தன – ம், ஞானம் ஆகி– தரு–கி–றது. யவை அமை–யக் கார–ணமா – க பட்–டர் திருக்–கட – ை–யூர் தல– அமை– கி – ற து. இதை வித்யா பு–ரா–ணத்–தில் கூறப்–ப–டும் தக– தத்–வம் என்–பர். வல்–களை பாடல் வரி–க–ளில் பு ற உ டலை ம னி – த ன் பேச்சியம்மன் பதிவு செய்–யத் தவ–றவி – ல்லை. கர்–மா–வின் வழி அமைத்–துக் எந்த நிலை–யிலி – ரு – ந்து அபி–ராமி பட்–டர் பேசி– க�ொள்–கிறா – ன். இந்த ஏழு பூமி (மாற்று உடல்) னா–லும் ஒரு சாமா–னி–ய–னுக்கு அதை புரிய என்று ச�ொல்– ல க்– கூ – டி ய ஞான உடலை வைக்க அவர் முயன்–றிரு – ப்–பது இப்–பா–டலி – ல் வேண்–டுக�ோ – ளு – க்–கிணங்க – உமை–யம்–மை–யின் தெரி–கிற – து. வட–ம�ொழி – ச்–ச�ொற்–களை நன்கு கரு–ணை–யி–னால் செய்–வது. உபா–ச–னை–யி– கற்று அவற்–றைத் தமி–ழாக்கி சில தெய்–வங்–க– னால் வரு–வது ஞான–பூ–மி–யா–கும். இதற்கு ளின் பெயரை அவர் உச்–சரி – ப்–பதை எல்–லாப் வித்யா தேகம் என்று பெயர். அதை தனக்கு பாடல்–களை – யு – ம் ப�ோலவே இப்–பா–டலி – லு – ம் வழங்–கி–ய–தாக அபி–ராமி பட்–டர் குறிப்–பி– காண–லாம். டு–கின்–றார். ‘இழைக்–கும் வினை வழி–யே’ ஆக–மங்–கள் குறிப்–பி–டும் சில உரு–வங்–க– (பாடல் - 33), ‘தங்–கு–வர் கற்–ப–கத் தரு–வின் ளுக்–கான பெயர்–களை இங்கே அவர் கூறி– நிழ–லில்’ (பாடல் - 75) ஆகிய வரி–கள் மேலும் யி–ருப்–பது, ஞானத்தை தரும் தீக்ஷை–யைத் உறுதி செய்–கின்–றன. அரு– ளு ம் தேவ– தை – க – ளா – கு ம். இந்த ஆறு தாயா– ரி ன்றி மங்– கு – வ ர் என்– ற – த – ன ால் தேவ–தைக – ளை இறை–வழி – ப – ாட்டு நெறி–காட்– உமை–யம்–மை–யால் க�ொடுக்–கப்–பட்ட வித்யா டும் தேவ–தை–க–ளாக அறி–மு–கம் செய்–கி–றது தேக–மா–னது, மண்–ணில் வந்து பிற–வாது, உபா–சனை நூல். துன்–பம – ட – ை–யாது, முக்–தியை – ப் பெறும் என்– மேலும் நினைத்– த – தை – ய – ட ைய வழி– ப – பதை ச�ொல்–கி–றது இப்–பா–டல். ‘மர–ணம் டப்– ப – டு ம் கிராம தேவ– தை – க – ளு ம் இதே பிறவி என்ற இரண்டு எய்–தார்’ (பாடல் - 51), ச�ொல்–லால் அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றார்–கள். ‘அழியா முக்தி வீடு மன்–ற�ோ’ (பாடல் - 15) காட்–டு–சேரி-பேச்–சி–யம்–மன்-பூத்–த–வள், பூத்– த – வ ளே புவ– ன ம் பதி– ன ான்– கை – யு ம் பூத்த வண்–ணம் க�ொட்–டூர்-சப்–த–கன்னி- காத்–த–வள், வழு– காத்–த–வளே பின் கரந்–த–வளே கறைக் கண்–ட– வூர்-ம�ோகினி-கரந்– த – வ ள், திரு– வெ ண்– னுக்கு காடு-பிள்ளை இடுக்–கி–யம்–மன்- மூத்–த–வள், மூத்–தவ – ளே என்–றும் மூவா முகுந்–தற்கு இளை–ய– க�ொற்கை-க�ொற்–றவை- இளை–யவ – ள், மாங்– வளே காடு-தவக்–க�ோல காமாட்சி-மாத்–த–வள். மாத்–தவ – ளே உன்னை அன்றி மற்–ற�ோர் தெய்–வம் காம்–யம், ம�ோட்–சம் என்ற இரண்–டை– வந்–திப்–பதே. (பாடல் - 13) யும் வழங்–கும் தேவ–தை–க–ளைப் பற்றி இனி உமை–யம்மை வழி–பாட்–டிற்கு முதன்மை பார்ப்–ப�ோம்.த�ொடர்–வ�ோம். பெறு– வ து அவ– ரு க்கு அளிக்– க ப்– ப – டு ம் ‘ (த�ொடரும்)
64
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
விஜ–ய–லட்–சுமி சுப்–பி–ர–ம–ணி–யம்
ராமநவமி தெரியும், சீதாநவமி தெரியுமா?
சீதா ெஜயந்தி - 24.4.2018
விமானம்
அலங்கார வரவேற்பு வளைவு வ�ோர் ஆண்–டும் சைத்ர சுக்ல நவமி ஒவ்–நாளான ரா–ம–ந–வமி, நாடு முழு–வ–
தும் க�ொண்–டா–டப்–ப–டு–கி–றது. ராம–பி–ரான் ஆல–யங்–க–ளில் இந்–நாளைய�ொட்டி பிரம்– ம�ோற்–ச–வம் நடை–பெ–று–வ–த�ோடு அன்று சீதா-ராம திருக்–கல்–யா–ண–மும் க�ோலா– க–ல–மா–கக் க�ொண்–டா–டப்–ப–டு–கி–றது. ராம நவமி ப�ோன்றே, சீதா– தே வி அவ–த–ரித்த நாளான வைசாக சுக்ல பட்ச நவமி நாள், சீ–தாந – வ – மி என்–றும், சீ–தாஜ – – யந்தி என்–றும் அனுஷ்–டிக்–கப்–படு – கி – ற – து. இந்த நாளில், குறிப்–பாக வட–மா–நில – ங்–களி – ல், மண– மான பெண்–கள் தங்–கள் கண–வர் நீண்ட ஆயு–ள�ோ–டும் ஆர�ோக்–கி–யத்–த�ோ–டும் வாழ வேண்டி, சீதா–தே–வி–யைக் குறித்து விர–தம் மேற்–க�ொண்டு, பூஜை–கள் செய்து வழி–ப–டு– கின்–ற–னர். சீதா–தேவி, செவ்–வாய்க்–கி–ழமை, பூச நட்–சத்–தி–ரத்–தன்று அவ–த–ரித்–த–தாக ஒரு ஐதீகம் உள்–ளது. ரா–ம–ந–வ–மியை அடுத்து வரும் மாதத்–தில் சீ–தா–ந–வமி வரு–வது குறிப்–பி–டத்–தக்–கது. (இவ்–வாண்டு 24.4.2018 செவ்–வாய் அன்று) ராம–பிரா – னு – க்கு காசி முதல் கன்–னிய – ா–கு– மரி வரை எண்–ணற்ற ஆல–யங்–கள் இருப்–ப– த�ோடு, மேல்நா– டு – க – ளி – லு ம் ஆல– ய ங்– க ள்
உள்– ள ன. ஆனால் சீதா– தே – வி க்கு இந்– தி – யா– வி ல் ஒரு– சி ல இடங்– க – ளி ல் மட்– டு மே பிரத்–யேக ஆல–யங்–கள் உள்–ளன. பீகார் மாநி–லத்–தின் வட பகுதி ராமா–யண கால மிதி– லை – யி ன் ஒரு பகு– தி – ய ாக இருந்– த து. இங்கு சீதா–தேவி – யி – ன் அவ–தாரத் – தல–மா–கப் ப�ோற்–றப்–படு – ம் ‘சீதா–மர்–ஹி’– யி – ல் சீதா–தேவி – க்– கென ஓர் ஆல–ய–மும், சீதா–குண்ட் என்ற புனித குள–மும் உள்–ளன. உத்–த–ர–காண்ட் நைனி–டால் மாவட்–டத்–தி–லும், ஹர்–யானா கர்–னால் மாவட்–டத்–திலு – ம், கேரள மாநி–லம் வய–நாடு மாவட்–டம் புல்–பள்ளி கிரா–மத்–தி– லும் சீதா–தே–விக்கு ஆல–யங்–கள் உள்–ளன. இந்–தத் தலங்–க–ளில் சீதா–தேவி தன் அவ– தார காலம் முடிந்து பூமிக்– கு ள் இறங்கி ஐக்–கி–ய–மா–ன–தா–கக் கூறப்–ப–டு–கி–றது. கேரள மாநி– ல ம் புல்– ப ள்ளி ஆல– ய த்– தி ல் சீதா– தே– வி – ய� ோடு, புதல்– வ ர்– க ள் லவ-குச– ரு ம் ðô¡
65
16-30 ஏப்ரல் 2018
சீதை கணையாழி அளித்தல்
மூலவர் மற்றும் பழைய விக்கிரகங்கள்
கருவறை
அனுமன் காலடித் தடம் எழுந்–த–ரு–ளி–யி–ருப்–பது குறிப்–பி–டத்–தக்–கது. நேபாள நாட்–டின் பல பகு–தி–கள் ராமா– யண காலத்–தில் ஜனக மன்–ன–ரின் ஆட்–சிக்– குட்–பட்–டிரு – ந்த விதேஹ நாடா–கத் திகழ்ந்–தது என்–றும் அங்–குள்ள ஜனக்–பூர் என்ற தலமே சீதா–தேவி அவ–தரி – த்த தலம் என்–றும் கூறப்–ப– டு–கிற – து. இங்கு ஜானகி மந்–திர் என்ற பெய– ரில் சீதா–தேவி ஆல–யம் அமைந்–துள்–ளது. ராம– பி – ரா ன், சீதா– தே – வி – யைத் தேடி ராமேஸ்– வ – ர ம் வந்து, இங்– கி – ரு ந்து இலங்– கைக்கு ராம– சே து அணை– யைக் கட்டி வானர சேனை– க – ளு – ட ன் இலங்– கையை சென்– ற – டை ந்– த – தாக ராமா– ய – ண ம் தெரி– விக்–கி–றது. ராவ–ணன் வதம் முடிந்த பின்– னர் மீண்–டும் ராமேஸ்–வ–ரம் வந்து அங்கு தன்–னு–டைய பிரம்–ம–ஹத்தி த�ோஷம் நீங்– கும் ப�ொருட்டு ராம–பி–ரான் சிவ–லிங்–கப் பிர–திஷ்டை செய்து வழி–பட்–டார். ராமா– யண நிகழ்–வு–க–ளை–ய�ொட்டி பல தலங்–கள், ஆல–ய ங்–கள், ராமேஸ்– வ – ரத்– தைக் கடந்து இலங்–கைத் தீவு–வரை இருப்–பது சுட்–டிக்– காட்–டப்–ப–டு–கி–றது. அவற்–றில் ஒன்–று–தான்,
66
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
ராவ–ணன் சீதை–யைச் சிறைப்–பிடி – த்து வைத்– தி–ருந்த அச�ோக வாடிகா என்ற இடத்–தில் உள்ள சீதை அம்–மன் ஆல–யம். தன் பிர– ம ாண்– ட – ம ான அரண்– ம னை வளா– கத் – தி ன் ஒரு பகு– தி – ய ான, அச�ோக மரங்–கள் நிறைந்த அச�ோக வாடிகா என்ற வனத்–தில் ராவ–ணன் சீதை–யைச் சிறைப் பிடித்து வைத்–தி–ருந்–தான். இந்த அழ–கிய வனம் தேவ தச்–ச–னான விஸ்வ கர்–மா–வி– னால் உரு– வாக் – க ப்– ப ட்– ட து. இங்– கு – தா ன் ராவ–ணன், மண்–ட�ோ–தரி, அனு–மன் ஆகி– ய�ோர் சீதா–தேவி – யை – ச் சந்–தித்–தன – ர். அச�ோக மரம் பல அரிய மருத்–து–வக் குணங்–க–ளைக் க�ொண்–டது. இம்–ம–ரத்–திற்கு சீதை–ய�ோடு த�ொடர்பு இருப்–பதா – ல் இது சீதா அச�ோகா என்–றும் இதன் மலர்–கள் சீதா மலர்–கள் என்–றும் அழைக்–கப்–ப–டு–கின்–றன. மேலும் இப்– ப – கு – தி – யி ல் அதிக அள– வி ல் பூத்– து க் குலுங்–கும் மலர்–க–ளும் சீதா மலர் என்றே அழைக்–கப்–ப–டு–கின்–றன. ராவ–ணன், சீதா–தே–வி–யைக் க�ொண்டு வந்த புஷ்–பக விமா–னம் சிங்–கள ம�ொழி–யில் “தண்டு ம�ொனாரா யந்த்–ரான – ய – ா’’ (பெரிய மயில் வடிவ விமா–னம்) என்று அழைக்–கப்–ப– டு–கி–றது. அனு–மன் சீதா–தே–வி–யைச் சந்–தித்த பின்– ன ர் தேவிக்கு அதி– க ப் பாது– கா ப்பு வேண்–டும் என்–பத – ற்–காக தேவியை ராவண க�ோடா (க�ோட்டை) என்ற இடத்– தி ல் ஒளித்து வைத்– த – தா – க – வு ம், சீதா– தே – வி யை கவ–னித்–துக் க�ொண்ட அரக்–கி–யர் தங்–கிய இடம் ஸ்த்– ரீ – பு ரா என்– று ம், இந்– தி – ர – ஜி த்
அனுமன் சந்நதி
சுதைச் சிற்பங்கள் சிவ–பெ–ரு–மானை ந�ோக்–கித் தவ–ய–மி–யற்–றிய இடம் காயத்ரி பீடம் என்–றும், விபீ–ஷ–ண– னுக்கு லட்–சு–ம–ணன் முடி–சூட்–டிய இடம் கெலா–னியா என்–றும், வான–ரப் படை–க– ளின் தாகத்–தைத் தீர்ப்–பத – ற்–காக ராம–பிர – ான் அம்பு எய்து தண்–ணீர் க�ொண்டு வந்த இடம் நீலா–வா–ரியா என்–றும், சீதா–தேவி தான் பதி–விர – தை என்–பதை நிரூ–பிக்–கும் வகை–யில் அக்–கினி – ப் பிர–வேச – ம் செய்த இடம் திவு–ரும்– ப�ோலா என்–றும் அழைக்–கப்–ப–டு–கின்–றன. லங்–கா–வின் மத்–தி–யப் பகு–தி–யில் உள்– ளது நுவாரா எலியா என்ற ஊர். இது சிறந்த சுற்–று–லாத் தல–மாக விளங்–கு–கி–றது. இங்–கி–ருந்து ஏழு கில�ோ மீட்–டர் த�ொலை– வில் உள்–ளது சீதா எலியா என்ற அழ–கிய சிறிய கிரா–மம். இந்–தப் பகு–தியே, ராமா–யண காலத்–தில், ராவ–ணன் சீதை–யைச் சிறை வைத்–தி–ருந்த அச�ோக வாடிகா என்று கரு– தப்–ப–டு–கி–றது. இங்கு ஓடும் சீதா நதி என்ற ஒரு சிறிய ஆற்–றின் கரை–யில் தமிழ்–நாட்டு ஆல– ய ப் பாணி– யி ல் கட்– ட ப்– ப ட்– டு ள்– ள து சீ–தா–மாதா ஆல–யம். தனி–மையி – ல் இருந்த சீதா–தேவி வடித்த கண்–ணீரே சீதா நதி–யா– கப் பெரு–கி–யது என்று ச�ொல்–லப்–ப–டு–கி–றது. இந்த சல–ச–லத்–துப் பாயும் ஆற்–றில் ஆங்– காங்கே காணப்–ப–டும் சிறிய, பெரிய பள்– ளங்–கள் அனு–மன், சீதா–தேவி – யை சந்–திக்–கச் சென்–ற–ப�ோது உண்–டான அவ–ரது கால் தடங்–கள் என்–கி–றார்–கள். 200 ஆண்–டு–க–ளுக்கு முன்பே இங்–கி–ருந்த ஒரு சிறிய சீதா–தேவி ஆல–யம் பழு–துப – ட – வே, 2005ம் ஆண்டு தமிழ்–நாட்–டுப் பாணி–யில், மண்– ட – ப ம், விமா– ன ங்– க – ள�ோ டு அந்த ஆல– ய ம் புன– ர – மை க்– க ப்– ப ட்– ட து. 2016ம்
ஆண்டு ஆல– ய ம் மேலும் விரி– வ ாக்– க ம் கண்–டது. ஆலய நுழை–வா–யிலி – ல் உள்ள வர–வேற்பு வளைவு அடுத்–துள்ள மண்–டப – த்–தில் ராமர், சீதை, லட்–சு–ம–ணன், அனு–மன் ஆகி–ய�ோ– ரின் சுதைச் சிற்–பங்–களை தரி–சிக்–க–லாம். இதன் அரு– கி – லேயே அனு– ம – னு க்– கெ ன்று தனியே ஒரு நாற்–கால் மண்–ட–பம் அமைக்– கப்–பட்–டுள்–ளது. மண்–ட–பங்–கள், வளை–வு– கள், விமா–னங்–கள் அனைத்–துமே செந்–நிற வண்–ணம் பூசப்–பட்டு, ஒளிர்–கின்–றன. சுதைச் சிற்–பங்–க–ளுக்–குப் ப�ொன் வண்–ணம். ஆ ல – ய க் க ரு – வ – றை – யி ல் ர ா ம ர் , லட்– சு – ம – ண ர், சீதா– தே வி, அனு– ம ன் ஆகி– ய�ோ–ரின் பளிங்–குச் சிலை–கள் பிர–திஷ்டை செய்–யப்–பட்–டுள்–ளன. இவர்–களு – க்–குக் கீழே நூறு ஆண்–டு–க–ளுக்கு முன்–பாக இங்–கி–ருந்த ஆலய வளா–கத்–தில் காணப்–பட்ட மிகப் பழ–மை–யான ராமர், லட்–சு–ம–ணர், சீதை, அனு–மன் விக்–கி–ர–கங்–க–ளும் உள்–ளன. கரு–வ– றை–யின் வலப்–பு–றம் அனு–ம–னுக்–குத் தனிச் சந்–நதி. ஆலய வளா–கத்–தில் அனு–ம–னுக்–கும் விநா– ய – க – ரு க்– கு ம் தனித்– த – னி ச் சந்– ந – தி – க ள் உள்ளன. இந்த சீ–தா–தேவி ஆல–யத்–தில் பூஜை வழி– ப ா– டு – க ள் தமிழ்– ந ாட்டு ஆல– ய ங்– க – ளைப் ப�ோன்றே நடை–பெ–று–கின்–றன. இது சுற்–று–லாத் தல–மா–க–வும் இருப்–ப–தால் தினந்– த�ோ– று ம் அதிக எண்– ணி க்– கை – யி ல் சுற்– று – லாப் பய–ணி–கள் மற்–றும் பக்–தர்–கள் இந்த ஆல–யத்–திற்கு வருகை தரு–கின்–ற–னர். லங்கா தலை–ந–க–ரான க�ொழும்–பு–வி– லி–ருந்து 180 கி.மீ. த�ொலை–வில் நுவாரா எலியா உள்–ளது. இங்–கி–ருந்து ஐந்து கி.மீ. பய– ண ம் செய்– த ால் சீ– த ா– ம ாதா ஆல– யம் உள்ள சீதா எலியா கிரா– ம த்தை அடை–ய–லாம்.
ðô¡
67
16-30 ஏப்ரல் 2018
ஏப்ரல் 16 முதல் 30 வரை ராசி பலன்கள் மேஷம்: ‘சுக–ர�ொடு எதி–ரி–டேல்’ என்ற வாக்–கிற்கு ஏற்ப எடுத்த காரி–யத்தை உறு–தி–யாக முடிக்– கும் மேஷ ராசி அன்–பர்–களே, இந்த கால–கட்–டத்தி – ல் க�ொடுக்– கல் வாங்–கலி – ல் இருந்த சுணக்க நிலை மாறும். வர–வேண்–டிய பண–பாக்–கிக – ள் வசூ–லா–கும். பண விஷ–யங்–கள் தாரா–ளமா – க இருக்–கும். இருந்–த–ப�ோ–தும், நீங்–கள் படும் கஷ்–டம் வெளியே தெரி–யாது. நீங்–கள் எப்– ப�ோ–துமே பிறர் கண்–ணுக்கு ச�ௌக–ரிய – மா – ன வாழ்க்கை வாழ்–ப–வ–ரா–கவே தெரி–வீர்–கள். யாரி–ட–மும் உங்–கள் குறை–க–ளைத் தெரி–வித்– துக் க�ொள்–ள–மாட்–டீர்–கள். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்– தர்–க–ளுக்கு எதிர்–பார்த்–தி–ருந்த இட–மாற்–றம், பதவி உயர்வு தேடி–வ–ரும். மேன்–மை–களை அடை–வீர்–கள். புதிய பணி–யில் சேர்ந்–த–வர்–க– ளுக்கு அமை–தி–யான முறை–யில் மனச்–சஞ்– ச–லங்–கள் வில–கும். வெளி–நாட்டு வேலை எதிர்– பா ர்ப்– ப – வ ர்– க – ளு க்கு அழைப்– பு – க ள் வந்–து–சே–ரும் கால–மிது. எதிர்–பா–ராத செல– வு–கள் நேரி–ட–லாம். த�ொழி–லில் புதிய வியா–பார ஒப்–பந்–தங்– கள் நடந்–தே–றும். புதிய கட–னுக்–கான முயற்– சி– க ளை இக்– க ால கட்– டத் – தி ல் முடித்– து க் க�ொள்–ளு–தல் நன்மை பயக்–கும். பெண்– க – ளு க்– கு த் தடை– ப ட்– டி – ரு ந்த
திருமண ஏற்–பாடு – க – ள் இனிதே நிறை–வேறு – ம். கண–வன் - மனைவி இடையே ஒற்–றுமை தேவை. ச�ொத்து விஷ–யங்–க–ளில் சிக்–கல்–கள் ஏற்–பட்டு மறை–யும். கலைத்– து – றை – யி ல் உள்– ள – வ ர்– க – ளு க்கு நன்மை பயக்–கும் கால–மிது. எதிர்–பார்த்த வாய்ப்– பு – க ள் வந்து சேரும் லட்– சி – ய ங்– க ள் கைகூடும். செல்–வாக்கு உயர பாடு–படு – வீ – ர்கள். அர–சி–யல்–து–றை–யி–னரே, உங்–கள் மேல் ப�ோட்டி, ப�ொறாமை க�ொண்– ட – வ ர்– க ள் ஒதுங்கி விடு–வார்–கள். அரசு விவ–கா–ரங்–களி – ல் உள்ள வேலை–களை திறம்–பட – ச் செய்–வீர்–கள். பாராட்–டும், பத–வி–யும் உண்டு. மாண–வர்–க–ளுக்கு கல்வி விஷ–யங்–க–ளில் நாட்– ட ம் அதி– க – ரி க்– கு ம். புதிய நட்– பு – க ள் கிடைக்–கப் பெறு–வீர்–கள். நல்ல பல குணாம்– சங்–கள் வந்து சேரும். க�ோர்ட் விஷ– ய ங்– க – ளி ல் சுமு– க – மா ன அணு–குமு – றை இருக்–கும். சில–ருக்கு வழக்–கில் வெற்றி அடை– வ – த ற்– கு ண்– டா ன வாய்ப்– பு – களை ஏற்–ப–டுத்–தித் தரு–வார். பரி–கா–ரம்: திருச்–செந்தூ – ர் செந்–தில – தி – பனை – நினை– யு ங்– க ள். அனைத்து காரி– ய ங்– க – ளு ம் தங்கு தடை– யி ன்றி நடை– பெ – று ம். சஷ்– டி – த�ோ–றும் அரு–கிலி – ரு – க்–கும் முரு–கன் க�ோயி–லில் பால் அபி–ஷே–கம் செய்–யுங்–கள்.
ரிஷ–பம்: ‘எரு–த�ொடு மாறேல்’
பெண்–களு – க்கு ஆடை, ஆப–ரண சேர்க்கை அதி–க–ரிக்–கும். பிது–ரார்–ஜித ச�ொத்து விஷ– யங்– க – ளி ல் நல்ல முடி– வு – க ள் வந்– து – சே – ரு ம். குடும்–பச் செல–வி–னங்–கள் தாரா–ள–மா–கும். பிள்–ளைக – ள் வழி–யில் கடன்–பெற வேண்–டிய சூழ்–நி–லை–கள் ஏற்–ப–ட–லாம். கலைத்– து – றை – யி – ன – ரு க்கு ஓர– ள வு முன்– னேற்–றம் கிடைக்–கும். மேன்–மை–ய–டைந்–திட புதிய வாய்ப்–பு–கள் வந்து சேரும். சில–ருக்கு வெளி–நாட்டு வாய்ப்–பு–கள் வர–லாம். குறிப்– பாக டெக்–னிக்–கல் கலை சம்–பந்த – ப்–பட்–டவ – ர் –க–ளுக்கு வாய்ப்–பு–கள் குவி–யும். அர–சி–யல் துறை–யி–ன–ருக்கு அலைச்–சல் இருக்–கும். க�ொடுத்த வாக்–கைக் காப்–பாற்ற முடி–யா–மல் திண்–டாட வேண்–டிய நிலை ஏற்–ப–ட–லாம். உங்–க–ளுக்கு எதி–ரா–ன–வர்–கள் மேல் ஆத்–தி–ரம் க�ொள்ள வேண்–டாம். மாண–வ - –ம–ணி–க–ளுக்கு புதி–ய–தாக கல்வி பயில மனம் ஆர்– வ ம் க�ொள்– ளு ம். நல்ல நட்பு வட்–டா–ரம் கிடைக்–கும். ஆசி–ரி–யர்–கள் அறி– வு ரை வழங்– கி – ன ால் ஏற்று, அதை செயல்– ப – டு த்– து – வ – தன் மூலம் நற்– பெ – ய ர் பெற–ற–லாம்.
என்– ப – த ற்கு ஏற்ப க�ொடுத்த வாக்– கி னை எப்– பா – டு ப்– ப ட்– டும் காப்–பாற்–றும் ரிஷப ராசி அன்–பர்–களே, நெடுங்–கா–லமா – க மன–தில் தேங்–கிக் கிடந்த திட்– ட ங்– க ளை நிறை– வே ற்– றி க் க�ொள்– ள க் கூ – டி – ய கால–கட்–டத்தி – ல் இருக்–கிறீ – ர்–கள். தடை– பட்– டி – ரு ந்த சுப– க ா– ரி – ய ங்– க ள் அனைத்– து ம் ஒவ்–வ�ொன்–றாக நடை–பெ–றும். வீடு கட்–டும் முயற்–சி–யில் உள்–ள–வர்–க–ளுக்கு துரித கதி–யில் பணி–கள் நடை–பெறு – ம். உற–வின – ர், நண்–பர்–கள் மத்–தியி – ல் இருந்த கருத்து வேற்–றுமை அக–லும். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–க–ளுக்கு, வேலை–யில் இட–மாறு – த – ல்–கள் ஏற்–பட – ல – ாம். புதிய ப�ொறுப்– பு–கள் வந்–து–சே–ரும். கிடப்–பில் ப�ோட்–டி–ருந்த வேலை–களை செய்–வீர்–கள். ஊதிய விஷ–யங்–க– ளில் சந்–த�ோஷ மன–நிலை உரு–வா–கும். த�ொழி– லி ல், வியா– பா – ரத் – தி ல் லாபம் ஈட்–டும் கால–மிது. பணி–யாட்–க–ளின் ஒத்–து– ழைப்பு கிடைக்–கும். பங்–கு–தா–ரர்–கள் மூலம் சில த�ொந்–தர – வு – க – ள் நேரி–டல – ாம். அழகு நிலை– யம் வைத்– தி – ரு ப்– ப�ோ ர், காஸ்– மெ ட்– டி க்ஸ் வியா– பா – ர ம் செய்– வ�ோ ர் மற்– று ம் ஆடை அணி–க–லன்–கள் விற்–பனை செய்–வ�ோ–ருக்கு ஏற்ற கால–மிது. தங்–கள் த�ொழிலை விரி–வு–ப– டுத்–திக் க�ொள்ள சரி–யான சம–யம்.
68
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
பரி–கா–ரம்:லக்ஷ்மி நர–ஸிம்–மரை வணங்–குங்– கள். பேசும் வார்த்–தை–யி–லும், க�ொடுக்–கும் வாக்–கி–லும் நிதா–னம் தேவை.
பெருங்குளம்
ராமகிருஷ்ண ஜ�ோஸ்யர்
மி து – ன ம் : ‘ மி து – ன த் – தான்
பெ ண்– க– ளு க் கு , பிற பெண்– க– ளால் ஏற்பட்டி– ரு ந்த த�ொல்– லை – க ள் மறைந்து நிம்மதி பிறக்– கு ம். பணத்– தேவை பூர்த்– தி – யா–கும். பய–ணங்–க–ளின் ப�ோது கவ–ன–மாக இருக்–க–வும். கலைத்–துறை – யி – ன – ரு – க்கு சாத–கமா – ன முன்– னேற்–றம் ஏற்–பட – ப்–ப�ோவ – து உறுதி. நல்ல அறி– மு–கம் கிடைக்–கப் பெற்று உயர்–வடை – வீ – ர்–கள். நீங்– க ள் அமை– தி – ய ாக இருந்– தா – லு ம் வீண் சண்–டை–கள் மற்–றும் வீணான குழப்–பங்–கள் உங்–க–ளைத் தேடி வர வாய்ப்பு இருக்–கி–றது, கவ–ன–மாக இருங்–கள். வீடு, நிலம் மற்–றும் வாக–னங்–கள் வாங்–கு–வீர்–கள். அர– சி – ய ல் துறை– யி – ன ர் நல்ல பெயர் வாங்கு–வீர்–கள். மூல–த–னத்–திற்–குத் தேவை– யான பணம் வந்து குவி– யு ம். எதி– ரி – க ள் வகை– யி ல் சற்று கவ– ன – மு – டன் செயல் ப – ட – வும். கிடைக்கும் வாய்ப்–புக – ளை – ச் சரி–யாக பயன்படுத்–திக் க�ொள்–ள–வும். மாண–வர்–களு – க்கு கேளிக்–கையி – ல் நாட்டம் அதி–கரி – க்–கும். தந்தை, தாய் பேச்–சைக் கேட்டு நடப்–பீர்–கள். உங்–களி – ன் மனதை எல்–ல�ோரு – ம் புரிந்து நடந்து க�ொள்–வார்–கள். பரி–கா–ரம்: மஹா–விஷ்–ணுவை பூஜித்–து–வர நன்–மை–யுண்டு. க�ோயில் திருப்–ப–ணி–க–ளில் பங்கு பெறுங்–கள். நன்–மைக – ள் அணி–வகுக்கும்.
கட–கம்: ‘கற்–க–ட–கம் உணர்ச்–சி’ என்–ப–தற்–கேற்ப எதி–லும் சீக்–கி– ரம் உணர்ச்–சி–களை வெளிப்– ப–டுத்–தும் கடக ராசி அன்–பர்– களே, இந்த கால–கட்–டத்–தில் குடும்– ப த்தை சாராத ஒரு– வ – ரால் த�ொழி–லில் சிர–மம் ஏற்–பட்டு, பின் மறை– யும். பதற்–றத்தை தவிர்த்து நிதா–னத்தைக் கடை– பி – டி – யு ங்– க ள். சிற்– சி ல விர– ய ங்– க ள் ஏற்–பட்–டா–லும் அவை யாவுமே சுபச்–செ–ல– வு–கள்–தான் என்–பதை உண–ருங்–கள். எனி– னும் பண–வ–ரவு திருப்–தி–க–ர–மாக இருக்–கும். சுப–கா–ரி–யங்–கள் வெகு லகு–வாக கூடி–வ–ரும். விலகி நின்ற உற–வு–க–ளும் உரிய நேரத்–தில் கைக�ொ– டு ப்– பா ர்– க ள். புதிய வீட்– டி ற்– கு க் குடி–ப�ோ–வது சிறிது தள்–ளிப் ப�ோக–லாம். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–கள் குறிப்–பாக வெளி– நாட்– டி ல் பணி– பு – ரி – யு ம் அன்– ப ர்– க – ளு க்கு அரசு அனு–கூல – ம் உண்டு. கடன்–களி – லி – ரு – ந்து விடு–ப–ட–வும் உகந்த நேர–மிது. வேலை மாற்– றம் ஏற்–ப–டு–வதை உறு–தி–யா–கவே ச�ொல்–ல– லாம். ஊதிய உயர்– வு – டன் கூடிய பணி இட–மாற்–றம் உண்டு. த�ொழி– லி ல் உங்– க ள் தன்– ன ம்– பி க்கை, திறமை, திறன் அதி–க–ரிக்–கும். நுண்–கலை, கட்–டி–டக்–கலை சார்ந்த த�ொழில் செய்–பவர்– களுக்கு ஆதா–யம் கிடைக்–கும். உடல்–ந–லம்
பற்றி தவ– றா ன எண்– ண ங்– க ள் த�ோன்றி மறையும். குடும்–பத்–தில் சந்–த�ோஷ தரு–ணங்– கள் ஏற்–படு – ம். சுப–கா–ரிய – ங்–கள் வெகு எளி–தா– கக் கூடி–வரு – ம். விலகி நின்ற உற–வுக – ளு – ம் உரிய நேரத்–தில் கை க�ொடுப்–பார்–கள். பெண்–கள் வாழ்–வில் குதூ–கல – ம் பிறக்–கும். இல்–லத்–தில் அனை–வ–ரின் ஒத்–து–ழைப்–பும் கிடைக்–கப் பெறு–வீர்–கள். மக்–கட் பேறு சில– ருக்கு உண்–டாக – ல – ாம். வேலைக்–குச் செல்–லும் பெண்–கள் ஓய்–வில்–லா–மல் உழைக்க வேண்டி வர–லாம். கலைத்–து–றை –யி–ன –ரு க்கு அன்–பும் பாச– மும் அதி–கரி – க்–கும். கருத்–துக – ளை – ப் பரி–மாறு – ம் முன் ப�ொறுமை மற்–றும் நிதா–னம் அவ–சிய – ம் என்–பதை உண–ருங்–கள். அர–சி–யல் துறை–யி–ன–ருக்கு, நெருங்–கிய நண்–பர்–களை விட்–டுப் பிரி–யவே – ண்–டிய நிலை வர–லாம். உங்–களி – ன் உடை–மைக – ளை மிக–வும் கவ–ன–மாக பார்த்–துக் க�ொள்–ள–வும். வேலை– யில் எச்–ச–ரிக்–கை–யு–டன் ஈடு–ப–டு–வது நல்–லது. மாண–வ–ம–ணி–கள் தேர்–வில் நல்ல மதிப்– பெண்–கள் பெற இய–லும். மிகச்–சி–லரே உங்–க– ளைப் புரிந்து க�ொள்–வார்–கள். நண்–பர்–க–ளு– டன் பழ–கும்–ப�ோது கவ–ன–மாக இருக்–க–வும். பரி–கா–ரம்: வேல்–மு–ரு–கனை வழி–பட குடும்– பத்– தி ல் நிம்– ம தி பிறக்– கு ம். ‘வேல்– மா – ற ல் வகுப்பு’ பாரா–ய–ணம் செய்–ய–லாம்.
நிதானம்’ என எதி–லும் நிதானத்– தைக் கடை–பி–டிக்கும் மிதுன ராசி அன்–பர்–களே, இந்த கால– கட்டத்–தில் பிள்ளை–களு – க்–காக நிறைய முத–லீடு செய்ய வேண்–டி–யி–ருக்–கும். தங்–க–ளுக்கு வர–வேண்–டிய பண–பாக்–கி–கள் வந்து சேரும். சுப–கா–ரிய விஷ–ய–மாக வெளி– யூர் செல்ல நேரி–ட–லாம். கண–வன் - மனை– விக்–குள் ஏற்–பட்ட கருத்து வேறு–பா–டு–கள் முடி–வுக்கு வரும். வீடு மாற்ற விரும்–பு–ப–வர்– கள் அவ்–வாறு செய்–யத் தக்–க தரு–ணம் வந்து சேரும். உத்–திய�ோ – க – ஸ்–தர்–கள் புதிய காரி–யங்–களை செய்ய துவங்–கு–வ–தற்கு முன், நல்ல நேரம் காலம் பார்த்து செய்–வது நல்–லது. வேலை– யில் இருந்த பளு க�ொஞ்ச க�ொஞ்–ச–மா–கக் குறை–யும். வெளி–நாட்டு வேலையை எதிர்– பார்த்து காத்–திரு – ப்–பவ – ர்–களு – க்கு நல்ல செய்தி வந்து சேரும். த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் நெடு–நாட்–க– ளாக இருந்து வந்த கடன்–கள் தீரும். புதிய ஒப்– பந்–தங்–கள் கையெ–ழுத்–தாகு – ம். த�ொழிற்–சாலை வைத்–தி–ருப்–ப�ோ–ருக்கு நல்ல லாபம் கிடைக்– கும். ப�ொது–வான விஷ–யங்–க–ளில், உங்–கள் கருத்–துக – ளை மற்–றவ – ர்–கள் ஆம�ோதிப்பார்கள், ஏற்–றுக்–க�ொள்–வார்–கள்.
ðô¡
69
16-30 ஏப்ரல் 2018
ஏப்ரல் 16 முதல் 30 வரை ராசி பலன்கள் சிம்– ம ம்: ‘சிம்– மத் – தா – ன�ோ டு
வார்த்–தை–களை விடு–தல் வேண்–டும். பக்– கு–வ–மா–க–வும், இத–மா–க–வும் பேசு–வ–து–தான் உங்– க – ளு க்கு நன்மை தரும். பணி– பு – ரி – யு ம் பெண்– க ள், பணி– யி – டத் – தி ல் ‘தான்’ என்ற அகங்–கா–ரம் தலை தூக்–கா–மல் பார்த்–துக் க�ொள்–வது நல்–லது. கலைத்–துறை – யி – ன – ரு – க்கு நற்–பெய – ரு – ம் கீர்த்– தி–யும் வந்–து–சே–ரும். ப�ொரு–ளா–தார வச–தி– கள் பெரு–க–வும் வாய்ப்–பான கால–மிது. சில– ருக்கு புதிய ச�ொத்–துக – ள் வாங்–கும் பாக்–கிய – ம் கிட்–டும். அர–சி–யல் துறை–யி–ன–ருக்கு புதிய ஒப்–பந்– தங்–கள் கைக�ொ–டுக்–கும். எந்த முயற்–சியை – யு – ம் தயக்–க–மின்–றிச் செய்–ய–லாம். நட்பு வட்–டம் பெரு–கும். எதி–ரி–கள் வில–கிச்–செல்–வார்–கள். கலைத் துறை– யி – ன ர் ஓய்– வி ல்– ல ா– ம ல் உழைக்க நேரும். அதற்–கேற்–ற–வாறு கூடு–தல் வரு–மா–ன–மும் வரும். புதிய ஒப்–பந்–தங்–கள் கையெ–ழுத்–தாகு – ம். லாபம் பெரு–கும். பழைய பாக்– கி – க ள் வசூ– ல ா– கு ம். உடல்– நி – லை – யி ல் இருந்–து–வந்த சிர–மங்–கள் முற்–றி–லும் நீங்–கும். மாண– வ ர்– க ள் கேளிக்– கை – க – ளி ல் ஈடு– பட மனம் ஏங்–கும். எச்–ச–ரிக்கை தேவை. அவ–மா–னங்–கள் ஏற்–பட வாய்ப்–புண்டு. பரி–கா–ரம்: தின–மும் சிவன் க�ோயிலுக்–கு– சென்று தீப–மேற்–றிவ – ர நன்–மைக – ள் பெரு–கும்.
கன்னி: ‘உழைப்–பவ – னே கன்–னி–
பெண்– க – ளு க்– கு த் திரு– ம ண பாக்– கி – ய ம் கைகூடி வரும். நெடுங்–கா–ல–மாக சந்–தான பாக்–கி–யம் கிட்–டா–த–வர்–க–ளுக்கு வரப்–பி–ர–சா– தம் கிடைக்–கும். தம்–ப–தி–யி–டையே ஒற்–றுமை அதி–கரி – க்–கும். குடும்–பத்தா – ர் விட்–டுக் க�ொடுத்– துப் ப�ோவார்–கள். தந்–தை–யா–ரு–டன் இருந்த மனக்–கச – ப்பு நீங்–கும். குடும்–பத்தி – லி – ரு – ந்து வந்த பிரச்–னைக – ள் தீரும். வருங்–கால முன்–னேற்–றத்– தைக் கருதி சில முயற்–சி–களை எடுப்–பீர்–கள். கலைத்– து – றை – யி – ன ர் ப�ொறு– மை – யு – டன் செயல்–பட வேண்–டும். மறை–முக ப�ோட்–டி– க – ளா ல் நெ ரு க் – க – டி – க – ளை ச் சந் – தி க்க நேர– ல ாம். கவ– ன – மா – க ச் செயல்– ப ட்– டா ல் ஆதா– ய ம் உண்டு. அயல்– ந ாட்– டி – லி – ரு ந்து நல்ல செய்–தி–கள் வந்–து–சே–ரும். அர–சி–யல் துறை–யி–னர் சமூ–கத்–தில் நல்ல மதிப்–பும், மரி–யா–தையு – ம் பெறு–வார்–கள். மேலி– டத்–து–டன் இருந்–து–வந்த கருத்து ம�ோதல்–கள் நீங்–கும். நினைத்–தப – டி பண–வர – வு – க – ளை – ப் பெற– லாம். கூடு–தல் லாபத்–தையு – ம் அடை–யல – ாம். மாண– வ ர்– க – ளு க்கு படிப்– பி ல் நாட்– ட ம் அதி– க – ரி க்– கு ம். நினைத்த மதிப்– பெ ண்– க ள் கி டை க் – கு ம் . அ னை – வ – ரு – ட – னு ம் அனு–ச–ரித்–துச் செல்–வீர்–கள். ப ரி – க ா – ர ம் : ல க்ஷ ்மி ந ாரா – ய – ண ரை வ ழி – ப – டு – வ – து ம் , ப சு – வி ற் கு ஆ க ா – ர ம் க�ொடுப்–ப–தும் நல்–லது.
சிணுங்–கேல்’ என்–பத – ற்கு ஏற்ப தன்–மா–னத்–திற்கு முக்–கி–யத்–து– வம் அளிக்–கும் சிம்ம ராசி அன்– பர்–களே, இந்த கால–கட்–டத்– தில் ராசி–நா–தன் சூரி–ய–னின் சஞ்–சார – ம் நல்ல பலன்–களை அள்–ளித்–தரு – ம். நீங்–கள் சந்–திக்–கும் ஒவ்–வ�ொரு பிரச்–னை–யை– யும் மிகச் சாதுர்–ய–மாக கையா–ளு–வீர்–கள். உங்–கள – து ய�ோச–னைக – ளை மற்–றவ – ர்–கள் கேட்– டும், அனு–ச–ரித்–தும் செல்–வார்–கள். தெய்வ நம்–பிக்–கை–க–ளி–லும் சடங்–கு–கள் சம்–பி–ர–தா– யங்–க–ளில் நாட்–டம் அதி–க–ரிக்–கும். வேலை இழந்–தவ – ர்–கள் மீண்–டும் பணி–யில் சேர ப�ொன்–னான கால–மிது. மேல–தி–கா–ரி– கள் உங்–க–ளுக்கு அனு–ச–ர–ணை–யாக நடந்து க�ொள்–வார்–கள். வேலை செய்–யும் இடத்–தில் உள்ள பிரச்–னைக – ளை நிதா–னமா – ன அணு–கு– மு–றையு – டன் – சமா–ளித்து வெற்றி காண்–பீர்–கள். த�ொழில்–து–றை–யி–ன–ருக்கு மாதம் முழு– வ–துமே பணி இருக்–கும். வேலை–யாட்–கள் அமை–திய – ா–கப் பணி–யாற்–றுவ – ார்–கள். பேங்க் பணப் பரி–மாற்–றங்–கள் தங்–கு–த–டை–யின்றி நடை– பெ – று ம். வர– வே ண்– டி ய பாக்– கி – க ள் வசூ–லா–கும். பெண்– க ள் எதிர் விளை– வு – க ளை முன்– கூட்டியே ய�ோசித்து எச்– ச – ரி க்– கை – ய ாக யான்’ என்–பத – ற்–கேற்ப உழைப்– பில் கவ–னத்–தைச் செலுத்–தும் கன்னி ராசி அன்– ப ர்– க ளே, இந்த கால–கட்–டத்–தில் ராசி– ந ா – தன் பு த – னி ன் ச ப் – தம ஸ்தான சஞ்–சாரத் – தா – ல் தடை– பட்–டிரு – ந்த அனைத்து காரி–யங்–களு – ம் அடுத்–த– டுத்து நிறை–வே–றப்–ப�ோ–கின்–றன. வெள்ளை உள்–ளத்து – டன் – பழ–கும் உங்–களு – க்கு ஏற்–பட்ட கஷ்–டங்–கள் அனைத்–தும் விலகி நன்–மை–கள் அதி–க–ரிக்–கும். சுற்–றி–யி–ருக்–கும் ச�ோம்–பே–றி–க– ளி–டமி – ரு – ந்து வில–குங்–கள். உங்–கள் பக்–கமு – ள்ள நியா– ய ம் ஓங்– கு ம். பிள்– ளை – க ள் வழி– யி ல் மட்–டற்ற மகிழ்ச்–சி–கள் வந்து சேரும். உத்–திய�ோ – க – ஸ்–தர்–கள் புதிய வழக்–குக – ளை சந்–திக்க நேரி–ட–லாம். வேலை நிமித்–த–மாக வெளி– ந ாட்– டி ற்– கு ச் செல்ல வேண்– டி – வ – ர – லாம். சிறைத்–து–றை–யில் உள்–ள–வர்–க–ளுக்கு பத வி உ ய ர் வு கி டை க் – கு ம் . உ ட – லி ல் த�ோல் உபா–தை–கள் ஏற்–பட்டு மறை–யும். த�ொழி–லில் பய– ண ங்– க – ளா ல் ப�ொருள்– சேர்க்கை ஏற்–படு – ம். சக�ோ–தர – ரி – ன் வெளி–நாடு பய–ணம் இனிதே நடை–பெ–றும். சுய–சார்–பும் தன்–னிறை – வு – ம் பெறு–வீர்–கள். தைரி–யம் பளிச்– சி–டும். நேரத்–திற்கு உண–வ–ருந்த முடி–யா–மல் ப�ோக–லாம். அதற்கு நேரத்தை ஒதுக்–குங்–கள்.
70
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
ஏப்ரல் 16 முதல் 30 வரை ராசி பலன்கள் துலாம்: ‘துலாத்–தான் துலா–பா–
இருக்– க ாது. த�ொழில் வெற்– றி – ய – டை – யு ம், கவலை வேண்–டாம். பெண்–கள் கூடி–ய–மட்–டி–லும் அடுத்–த–வர் விஷ–யங்–க–ளில் தலை–யி–டு–வதை தவி–ருங்–கள். பெரி– ய�ோ ர்– க – ளி ன் ஆல�ோ– ச – னை – க – ளை க் கேட்டே எதை–யும் செய்–வது நல்–லது. தம்–பதி – க – – ளி–டையே ஒத்த கருத்து ஏற்–ப–டும். குடும்–பத்– தில் நற்–கா–ரிய – ங்–கள் சிறப்–பாக நடை–பெறு – ம். கலைத்–துறை – யி – ன – ர் நிதா–னத்–தைக் கடைப்– பி–டிக்க வேண்–டும். தேவை–க–ளைப் பூர்த்–தி –செய்–யும் வகை–யில் வரு–வாய் உண்டு. ச�ோத– னை–கள் வெற்–றிய – ாக மாறும். உங்–கள் செயல்– பா–டுக – ள் மற்–றவ – ர்–களை – க் கவ–ரும். உல்–லா–சப் பய–ணங்–க–ளில் நாட்–டம் செல்–லும். அர–சி–யல் துறை–யி–ன–ருக்கு பணப்–பு–ழக்– கம் அதி–க–ரிக்–கும். எடுத்த காரி–யம் அனைத்– தும் வெற்–றி–க–ர–மாக முடி–யும். மதிப்பு, மரி– யாதை சிறக்–கும்; செல்–வாக்கு ஓங்–கும். நட்பு வட்–டா–ரத்–தால் குதூ–க–லம் ஏற்–ப–டும். மாண–வர்–க–ளுக்கு ப�ொன்–னான கால– கட்– ட – மி து. எதிர்– க ால படிப்– பு – க – ளு க்– க ான பணி–களை இப்–ப�ோதே ஆரம்–பிக்–க–லாம். ப�ொது–வாக மாண–வர்–கள் கல்வி கேள்–வி– க–ளில் சிறந்து விளங்–கு–வார்–கள். பரி–கா–ரம்: க�ோளறு பதி–கம் படிப்–பது. சிவன் க�ோயி–லுக்கு இள–நீர் அபி–ஷே–கம் செய்–வது நன்மை தரும்.
விருச்–சிக – ம்: ‘தேளா–னைப் ப�ோற்–
அடை–யும். கூட்டு வியா–பா–ரம் செய்–ப–வர்– க–ளி–டத்–தில் நம்–பிக்கை அதி–க–ரிக்–கும். பெண்–கள் தாய் மற்–றும் தாய்–வழி உற–வி– னர்–கள் மூலம் பாசம், அன்பு பெறு–வீர்–கள். அழ–கிய பெரிய வீடு மற்–றும் விலை உயர்ந்த வாக–னமு – ம் வாங்கி மகிழ்ச்சி அடை–வீர்–கள். செல்–வாக்கு உய–ரும். ச�ொன்ன ச�ொல்லை செய–லாக்–கிக் காட்–டு–வீர்–கள். கலைத்–துறை – யி – ன – ரு – க்கு த�ொழி–லில் சிக்–கல்– கள் உரு–வா–காது என்–றா–லும் சிற்–சில வாக்–கு– வா–தங்–கள் இருக்–கும். எதி–லும் அள–வ�ோடு ஈடு–பட்டு வந்–தால் த�ொல்–லை–கள் இராது. அடுத்– த – வ ர்– க – ளு – டை ய விவ– க ா– ர ங்– க – ளி ல் வீணாக தலை–யிட வேண்–டாம். பகை–வர்– கள் பணிந்து ப�ோகும் வாய்ப்–பு–கள் உண்டு. அர–சி–யல் துறை–யி–னர் விடாப்–பி–டி–யாக செயல்–பட்டு சில வேலை–களை முடிப்–பீர்–கள். நண்–பர்–களு – டன் – மனத்–தாங்–கல் வரும். யாருக்– கும் சாட்சி கையெ–ழுத்–திட வேண்–டாம். வேலை– ய ாட்– க – ளா ல் பிரச்– னை – க ள் வரக் –கூ–டும். மறை–முக எதிர்ப்–பு–கள் வந்து நீங்–கும். மாண– வ ர்– க ள் படிப்– பி ல் சாத– னை – க ள் புரி–வர். எதிர்–ந�ோக்–கியி – ரு – க்–கும் சவால்–களை முடிப்–பீர்–கள். சுற்–றுலா சென்று வரு–வீர்–கள். பரி– க ா– ர ம்: துர்க்– கையை வழி– ப – டு – வ து நல்–லது. மது, மாமி–சம் உண்–ணும் பழக்–கத்தை அறவே விட–வேண்–டும்.
ரம்’ என்–ப–தற்–கேற்ப அனை–வ– ரை–யும் சரி–சம – மா – க பாவிக்–கும் துலாம் ராசி அன்– ப ர்– க ளே, இந்த கால–கட்–டத்–தில் மிகுந்த தன்–னம்–பிக்–கையு – டை – ய – வ – ரா – ன தங்–க–ளுக்கு தெய்வ அனு–கூ–ல–மும் சேர்ந்து இருப்– ப – தா ல் சாத– னை – க ள் புரி– வீ ர்– க ள். ‘ஓஹ�ோ–ஹ�ோ’ என்று பாராட்–டத்தக்க – வகை– யில் இல்–லா–விடி – னு – ம், பல நற்–பல – ன்–கள் ஏற்–ப– டவே செய்–யும். அவற்–றால் மன–தில் உற்–சாக – ம் பிறக்–கும். சில மாற்–றங்– க – ளு ம், அதிர்ஷ்ட வாய்ப்–பு–க–ளும் வந்து சேரும். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–க–ளுக்–குப் பதவி உயர்– வுக்–கு–ரிய அறி–விப்பு வந்–து–சே–ரும். சில–ருக்கு வெளி– யூ ர் மாற்– ற – லு ம் வரும். பண– வ – ர வு திருப்–தி–க–ர–மாக இருக்–கும். உங்–கள் தன்–னம்– பிக்கை, திறமை திறன் அதி–க–ரிக்–கும். நிலம், வீடு, வாக–னங்–கள் சம்–பந்த – ப்–பட்ட பிரச்–னை– க–ளி–லி–ருந்து விடு–பட வழி–கள் வந்–து–சே–ரும். அதிர்ஷ்–டவ – ச – மா – ன வாய்ப்–புக – ளு – ம் கிட்–டும். த�ொழில், வியா–பாரத் – தி – ல் இப்–ப�ோதை – க்கு லாபம் கைகூ–டா–விட்–டா–லும் அதற்–கான விதையை ஊன்–றவே – ண்–டிய கால–கட்–டமி – து. பெற்– ற�ோ ர் நலம் கவ– னி க்– க ப்– பட வேண்– டிய கால–மா–க–வும் இது அமைந்–தி–ருக்–கி–றது. பிள்– ளை – க ள் நல– னி ல் எந்த குறை– பா – டு ம் றிக் க�ொள்’ என்–ப–தற்கு ஏற்ப ப�ோற்– று – த – லு க்– கு – ரி – ய – வ – ரா ய் இருக்–கும் விருச்–சிக ராசி அன்– பர்–களே, இந்த கால–கட்–டத்– தில் ராசி–நா–தன் செவ்–வா–யின் தனஸ்–தான சஞ்–சா–ரம், நீங்–கள் மிக நல்ல கால–கட்–டத்–தில் இருப்–ப–தைக் காட்–டு–கி–றது. எதைத் த�ொட்–டாலு – ம் வெற்–றிய – ா–கவே முடி– வதை இந்த கிரக அமைப்பு காட்–டு–கி–றது. குடும்– பத் – தி ல் மிக– வு ம் நல்ல நிகழ்ச்– சி – க ள் நடை–பெற்று சந்–த�ோஷ தரு–ணங்–கள் அதி–க– ரிக்–கும். எதிர்–பார்த்–தப – டி தன–வர – வு – க – ள் வந்து க�ொண்–டி–ருக்–கும். குடும்–பத்–தில் ஏற்–பட்ட குழப்– ப ங்– க ள் அகன்று நிம்– ம தி பிறக்– கு ம். உங்–கள் அந்–தஸ்–தும் சமு–தா–யத்–தில் உய–ரும். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–க–ளில் தூர–தே–சம் பய– ணம் எதிர்–ந�ோக்–கியி – ரு – ப்–பவ – ர்–களு – க்கு வேலை உத்–த–ர–வா–தம் கிடைக்–க–வி–ருக்–கி–றது. வேலை வாய்ப்–பினை எதிர்–பார்த்து காத்–திரு – ப்–பவ – ர் –க–ளுக்கு தகுந்த வேலை கிடைக்–கும். த�ொழி–லில் அனு–கூ–ல–மான செய்–தி–கள் தேடி–வ–ரும். நீண்–ட–தூ–ரப் பிர–யா–ணங்–க–ளில் இருந்த சுணக்க நிலை மாறும். வழக்–குக – ளி – ல் வெற்றி கிட்–டும். பெண்–க–ளால் பெருமை சேரும். உங்–கள் விடா–மு–யற்–சி–யால் வெற்–றி– களை குவிப்–பீர்–கள். வியா–பார – ம் அபி–விரு – த்தி
ðô¡
71
16-30 ஏப்ரல் 2018
ஏப்ரல் 16 முதல் 30 வரை ராசி பலன்கள் தனுசு: ‘வில்–லா–னுக்கு தெய்–வ– மே’ என்–ப–தற்–கேற்ப எதி–லும் தெ ய் – வ – ந ம் – பி க் – கை – யு – டன் ப�ோரா–டும் தனுசு ராசி அன்– பர்–களே, இந்த கால–கட்–டத்தி – ல் குடும்–பத்–தில் இருந்–து–வந்த மந்–த–நிலை மாறி உற்–சாக – ம் பிறக்–கும். எதிர்–பார்த்–தப – டி பணம் கைக்கு வந்–து–சே–ரும். ஆனால், முயற்சி செய்– தால் மட்–டுமே சேமிக்க இய–லும். ஜீவ–னஸ்– தா–னத்–தை–யும், தனஸ்–தா–னத்–தை–யும் குரு பார்ப்–பதா – ல் எதிர்ப்–புக – ளை – யு – ம், தடை–களை – – யும் தாண்டி செல்–வீர்–கள். சுப–கா–ரிய – ங்–களி – ல் நில–வி–வந்த சிக்–கல்–கள் வில–கும். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–கள், எந்த தடங்–கல்–கள் வந்–தா–லும் உங்–க–ளது நேர்–மை–யான குணத்– தால் முன்–னேறி சாதிப்–பீர்–கள். உங்–க–ளது தெய்–வ–ப–லம் அத்–தனை எதிர்ப்–பு–க–ளை–யும் சமா–ளிக்–கும் ஆற்–ற–லைத் தரும். த� ொ ழி – லி ல் நூ த – ன ப் ப� ொ ரு ட் – க ள் சேர்க்கை அதி–க–ரிக்–கும். வியா–பா–ரம் அபி– வி–ருத்–திய – ா–கும். பங்–குதா – ர – ர்–களி – ன் ஆல�ோ–ச– னையைக் கேட்டு நடப்–பது நன்மை தரும். இல்–லை–யெ–னில் நஷ்–டம் ஏற்–பட வாய்ப்– புண்டு. வெளி–வட்–டார பழக்க வழக்–கங்–கள் அபி–வி–ருத்–தி–யைத் தரும். பெண்–க–ளுக்கு, பிள்–ளை–கள் சந்–த�ோ–ஷம் க�ொடுப்– ப ர். பிள்– ளை – க – ளு க்– க ா– க ப் புதிய
கடன்– க ள் வாங்க வேண்– டி ய சூழ்– நி – லை – கள் வர–லாம். அர–சல் புர–ச–லாக தங்–களை கேலி பேசி–ய–வர்–கள்–கூட தங்–க–ளது தவ–றான ப�ோக்கை மாற்–றிக் க�ொள்–வர். பாகப் பிரி– வினை சம்–பந்–த–மான பஞ்–சா–யத்–து–கள் உங்–க– ளுக்கு ஆதா–ய–மா–க பைசல் ஆகும். பிது–ரார்– ஜித ச�ொத்–து–கள் சில–ருக்கு கிடைக்–கும். கலைத்–துறை – யி – ன – ரு – க்கு பணி–யாட்–களி – ன் ஒத்–து–ழைப்பு கிடைக்–கும். சுக்–கி–ரனின் சஞ்– சா–ரத்–தால் இலக்–கி–யத் துறை–க–ளில் உள்–ள– வர்–க–ளுக்கு புகழ் கிடைக்–கும். சக கலை–ஞர்– கள் மூலம் சில த�ொந்–த–ர–வு–கள் நேரி–ட–லாம். கலைப் ப�ொருட்–கள் விற்–ப–னைத் த�ொழில் செய்–வ�ோ–ருக்கு லாபம் அதி–க–ரிக்–கும். அர– சி – ய ல் துறை– யி – ன – ரு க்கு தங்– க ள் இருப்பை மேலி– டத் – தி ல் ச�ொல்– வ – த ற்கு ஏற்ற கால–கட்–டம் இது. புதிய உக்–தி–க–ளைக் கையாண்டு அசத்–து–வீர்–கள். முன்–னேற்–றம் கிடைக்–கும். தாங்–கள் மேன்–மை–ய–டைந்–திட புதிய வாய்ப்–புக – ள் வந்து சேரும். வெளி–நாடு வாய்ப்–பு–கள் வர–லாம். மாண–வர்–களு – க்கு தேர்–வில் நல்ல தேர்ச்சி கிடைக்–கும். வீண் கன–வு–க–ளில் நேரத்தை செல–விடா – தீ – ர்–கள். புதிய கண்–டுபி – டி – ப்–புக – ளை உரு–வாக்–கு–வீர்–கள். பரி–கா–ரம்: முன்–ன�ோர்–கள் வழி–பா–டும், சித்–தர்–கள் வழி–பா–டும் நன்று.
மக–ரம்: ‘மக–ரத்–தா–ன�ோடு வழக்–
சக ஊழி–யர்–கள், பகை மறந்து நட்பு பாராட்–டு– வார்–கள். தந்–தையி – ன் செல்–வாக்–கால் வழக்கு வியாஜ்–யங்–களி – லி – ரு – ந்து விடு–படு – வீ – ர்–கள். சாப்– பிட நேர–மில்–லா–மல் உழைக்க வேண்டி வர– லாம். சரி–யான நேரத்–தில் உண–வரு – ந்–துங்–கள். கலைத்– து – றை – யி – ன ர் கிடைத்த வாய்ப்– பைத் தவ–ற–வி–டா–மல், சாத–க–மா–கப் பயன்–ப– டுத்–திக் க�ொள்ள வேண்–டி–யது அவ–சி–ய–மா– கி– ற து. பய– ண ங்– க ள் செல்ல நேரி– ட – ல ாம். மன–திரு – ப்–தியு – டன் – செய–லாற்–றுவீ – ர்–கள். புத்–தி– சா–தூ–ரி–யத்–தால் காரிய வெற்றி கிடைக்–கும். க�ொடுத்த வாக்கை நிறை–வேற்–றுவ – தன் – மூலம் மற்–ற–வர்–க–ளி–டம் மதிப்பு கூடும். அர– சி – ய ல் துறை– யி – ன – ரு க்கு பாராட்டு கிடைக்– கு ம். அதே– ச – ம – ய ம், மன– க்க – வ லை ஏற்–ப–டும். உடல்–ச�ோர்வு உண்–டா–கும். ஆன்– மிக நாட்– ட – மு ம், மன தைரி– ய – மு ம் உங்– க – ளுக்கு உற்–சாக – த்–தைக் க�ொடுக்–கும். த�ொழில் முன்–னேற்–றம் காண புதிய திட்–டங்–க–ளைத் தீட்–டுவீ – ர்–கள். புதிய வாய்ப்–புக – ள் கிடைக்–கும் சூழ்–நிலை உரு–வா–கும். மாண– வ ர்– க ள் திற– மை – க ளை வெளிப் ப – டு – த்–துவ – த – ற்–கான சந்–தர்ப்–பங்–கள் தாமா–கவே அமை–யும். ஆசி–ரி–யர்–க–ளின் பாராட்–டைப் பெற–லாம். தந்–தை–யின் ஆத–ரவு கிட்–டும். பரி– க ா– ர ம் : ராதா கிருஷ்– ண ரை வழி–படுவது நல்–லது.
கி– ட ேல்’ என்– ப – த ற்கு ஏற்ப அனை–வ–ரின் தவ–று–க–ளை–யும் சுட்–டிக்–கட்ட தயக்–காத மகர ராசி அன்– ப ர்– க ளே, இந்தக் க ா ல – க ட் – டத் – தி ல் கு டு ம ்ப பிரச்–னை–கள் நல்ல முடி–வுக்கு வரும். குறை– யாக நின்ற பணி–கள் இனி சிக்–கலி – ன்றி நடை– பெ–றும். க�ொடுக்–கல் வாங்–க–லில் பிரச்னை இருக்–காது. செல–வுக்–கேற்ற வர–வு–கள் வந்– து–சே–ரும். கைவிட்–டுப்–ப�ோன ப�ொருட்–கள் உங்–க–ளி–டம் வந்து சேரும். உத்–திய�ோ – க – ஸ்–தர்–களு – க்கு, மேல–திக – ா–ரிக – ள் உங்– க ளை நம்– பி ப் புதிய ப�ொறுப்– பு – க ளை ஒப்–ப–டைப்–பார்–கள். உட–லில் இருந்த ச�ோர்– வும், மன–தி–லி–ருந்த குழப்–ப–மும் மறை–யும். இத–னால் உங்–கள் த�ோற்–றத்–தில் ப�ொலிவு உண்–டா–கும். சக ஊழி–யர்–கள் உங்–க–ளி–டம் பகை–ம–றந்து நட்பு பாராட்–டு–வார்–கள். த�ொழி–லில் புதிய குத்–த–கை–க–ளில் லாபம் க�ொட்–டும். பால் வியா–பா–ரத்–தா–லும், கால் –ந–டை–க–ளா–லும் நன்மை உண்–டா–கும். நிலம் சம்–பந்–தப்–பட்ட வழக்–கு–கள், உங்–க–ளுக்–குச் சாத–க–மாக முடி–யும். வங்–கி–க–ளி–ட–மி–ருந்து கடன் கிடைக்– கு ம். நீர் வரத்து நன்– றா க இருப்–ப–தால் விவ–சா–யத்–தில் உற்–சா–க–மாக ஈடு–ப–டு–வீர்–கள். ப ணி – பு – ரி – யு ம் பெ ண் – க ளை ,
72
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
ஏப்ரல் 16 முதல் 30 வரை ராசி பலன்கள் கும்–பம்: ‘கும்–பத்–தான் மீளான்’ என்–ப–தற்–கேற்ப எதி–லும், எதற்– கும் உணர்ச்– சி – வ – ச ப்– ப – டாத கும்ப ராசி அன்–பர்–களே, இந்த கால–கட்–டத்–தில் சில நேரங்–க– ளில் ய�ோசிக்– க ா– ம ல் பேசி, வம்–பில் மாட்–டிக் க�ொள்ள நேர–லாம். உங்– கள் ரக–சி–யங்–களை எவ–ரி–ட–மும் பகிர்ந்–து– க�ொள்ள வேண்–டாம். உங்–களி – ன் எண்–ணங்–க– ளும், செயல்–க–ளும் உங்–க–ளுக்கு வாழ்–வில் உயர்ந்த இடத்–தைப் பெற்–றுத் தரும். உடல் ஆ ர � ோ க் – ய த் – தி ல் சி று பா தி ப் – பு – க ள் ஏற்–ப–ட–லாம். உத்– தி – ய�ோ – க ஸ்– த ர்– க ள் திட்– ட – மி ட்ட வேலை–க–ளைத் தள்ளி வைக்க வேண்–டிய சூழ்–நிலை, சில நேரங்–க–ளில் உரு–வா–க–லாம். அலு–வல – க – த்–தில் புதிய ப�ொறுப்–புக – ளை ஏற்று நடத்த நல்–வாய்ப்பு உரு–வா–கும். உங்–கள் பணி– களை விரை–வில் செய்து முடிப்–பீர்–கள். விவ–சா–யி–க–ளுக்கு லாபம் அதி–க–ரிக்–கும். வியா–பாரத் – தி – ல் ஈடு–பட்–டவ – ர்–களு – க்கு அதைச் சீர–மைப்–ப–தற்கு சுய–மாக மேற்–க�ொள்–ளும் முயற்–சிக – ள் நிச்–சய – ம் வெற்–றிய – டை – யு – ம். வெளி– நாட்டு த�ொடர்– பு – டை ய வியா– பா – ர ங்– க ள் தக்க லாபத்–தைக் க�ொடுக்–கும். இத–னால் அலைச்–ச–லும் இருக்–கும். பெண்– க – ளு க்கு, சக�ோ– தர , சக�ோ– த – ரி –
க–ளி–டம் ஏற்–பட்ட கருத்து வேறு–பா–டு–களை மறைந்து ஒற்– று மை வள– ரு ம். உங்– க – ளி ன் ஆற்– ற ல் அதி– க – ரி க்– கு ம். பகை– வ ர்– க ளை வெற்றி க�ொள்–வீர்–கள். உடல் நலம் சீரா–கும். உங்களின் பெருந்–தன்–மையை அனை–வ–ரும் பாராட்–டு–வார்–கள். கலைத்–து–றை–யி–னர் உற்–சா–க–மாக செயல்– பட்டு வேலை–களை உட–னுக்–கு–டன் செய்து முடிப்–பீர்–கள். விருந்து, கேளிக்கை நிகழ்ச்–சி– க–ளில் கலந்து க�ொள்–ளும் சூழ்–நிலை வரும். ரசி–கர்–களு – ம் உங்–களு – க்கு நிறை–வான ஆத–ரவு தரு–வார்–கள். அர–சிய – ல் துறை–யின – ர் மன–திரு – ப்–தியு – டன் – காரி–யங்–களை செய்து சாத–க–மான பலன் பெறு–வீர்–கள். பய–ணம் செல்ல நேர–லாம். மன–திற்–குப் பிடித்–தவ – ர்–களை சந்–திக்க நேரி–ட– லாம். பெரி–ய–வர்–க–ளின் சந்–திப்பு மன–திற்கு மகிழ்ச்–சியை உண்–டாக்–கும். உட–னிரு – ப்–பவ – ர்– க–ளு–டன் எச்–ச–ரிக்–கை–யா–கப் பழ–கு–வது நல்– லது. ரக–சி–யங்–க–ளைக் காப்–ப–தில் கவ–னம் தேவை. மாண–வர்–கள் அடுத்–த–வர்–களை நம்பி ஏமாற வேண்–டாம். யாரை–யும் ஒப்– பிட்டு பேச வேண்–டாம். பெரி–ய�ோர்–களு – க்கு மரி–யாதை க�ொடுங்–கள். பரி–கா–ரம்: முன்–ன�ோர்–களை வழி–ப–டு–வது நல்–லது. நவக்–கி–ர–கங்–களை வலம் வரு–வது நல்–லது.
மீனம் : ‘விடேல் விடேல்
விற்–பனை அம�ோ–க–மா–கவே இருக்–கும். பெண்– க ள் நண்– ப ர்– க – ளு க்– கு ம் உற்– றா ர் உறவி– ன ர்– க – ளு க்– கு ம் தேவை– ய ான உத– வி – களைச் செய்து மன– நி – றை வு அடை– வீ ர்– கள். குடும்– பத் – தி ல் திரு– ம – ண ம் ப�ோன்ற சுப நிகழ்ச்சி–கள் நடக்–கும். வீடு, வாக–னம் வாங்–கும் ய�ோகம் உண்–டா–கும். கலைத்–து–றை–யி–னர் எடுத்த காரி–யத்தை எப்– ப –டி–யு ம் செய்து முடித்து விடு–வீர்–கள். வேலை கார–ண–மாக வீட்டை விட்டு வெளி– யில் தங்க நேர–லாம். திட்–டமி – டு – வ – தி – ல் பின்–ன– டைவு ஏற்–படு – ம். பண–வர – வு எதிர்–பார்த்–தப – டி இருக்–கும். பெரி–ய�ோர் நேசம் கிடைக்–கும். வாகன ய�ோகம் உண்–டா–கும். ஆன்–மி–கத் தலங்– க – ளு க்– கு ச் சென்– று – வ – ரு ம் வாய்ப்பு கிடைக்–கும். அர–சிய – ல்–துறை – யி – ன – ரு – க்கு வீண் அலைச்–ச– லும், மனச் ச�ோர்–வும் உண்–டாகு – ம். மேலி–டத்– தின் செயல்–கள் நிம்–ம–தியை பாதிப்–ப–தாக இருக்–கும். வீண் செலவு, சிறு பிரச்–னை–கள் உண்–டாக – ல – ாம். கவ–னமா – க இருப்–பது நல்–லது. மாண–வர்–கள் படிப்–பில் கவ–னச் சித–றல் வேண்–டாம். கேளிக்கை ப�ோன்–ற–வற்–றில் ஆர்– வம் காட்–ட–வேண்–டாம். பெரி–ய�ோ ர் பேச்சை கேட்டு நடப்–பது நல்–லது. பரி–கா–ரம்: காக்–கைக்கு தின–மும் சாதம் வைத்–தல் நல்–லது. தின–மும் ராமர் க�ோவிலுக்கு சென்று வர–வும்.
மீ ன த் – தான் ந ட ்பை விடேல்’ என நட்– பு க்கு இலக்–க–ண–மாய்த் திக–ழும் மீன ராசி அன்– ப ர்– க ளே, இந்த கால–கட்–டத்தி – ல் சிலர் மனம் விரும்–பிய வீட்–டிற்–குக் குடி பெயர்–வார்–கள். தக்க சம– யத்–தில் உயர்ந்–த–வர்–க–ளின் நட்–பைப் பெற்று க�ௌர–வக் குறைவு ஏற்–ப–டா–மல் காக்–கப்– படு–வீர்–கள். களவு ப�ோயி–ருந்த ப�ொருட்–கள் திரும்–பவு – ம் கிடைக்–கும். உறு–தியி – ன்–றிச் செய்த வேலை–க–ளில் ஒரு பிடிப்பு ஏற்–பட்டு, அவை மள– ம – ள – வென் று நடந்– தே – று ம். வெளி– யி ல் க�ொடுத்–தி–ருந்த பணம் திரும்–ப–வும் கைக்கு வந்து சேரும். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–க–ளுக்கு பதவி உயர்வு தேடி வரும். வரு–மா–னம் சீராக இருக்–கும். சக ஊழி–யர்–க–ளு–டன் நல்ல நட்பு த�ொடர்–வ– தால் உங்–க–ளின் வேலை–கள் குறித்த காலத்– திற்குள் நிறை– வே – றி – வி – டு ம். உங்– க – ளி ன் வேலைத் திறனைக் கூட்–டிக்–க�ொள்ள புதிய அலுவலகப் பயிற்–சி–களை மேற்–க�ொள்–வ–தற்– கான வாய்ப்–பு–கள் கிடைக்–கும். த�ொழில், வியா–பாரத் – தி – ல் ப�ோட்–டிக – ளை – – யும், ப�ொறா–மை–க–ளை–யும் சந்–தித்–தா–லும் ப�ொறு–மை–யு–டன் செயல்–பட்டு அவற்–றைச் சமா–ளிப்–பீர்–கள். விவ–சாயி – க – ளு – க்கு நீர்–வரத் – து நன்–றாக இருக்–கும். விளை ப�ொருட்–க–ளின்
ðô¡
73
16-30 ஏப்ரல் 2018
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
Fƒèœ
ë£JÁ
êQ
ªõœO
Mò£ö¡
¹î¡
ªêšõ£Œ
Fƒèœ
ë£JÁ
êQ
ªõœO
Mò£ö¡
¹î¡
ªêšõ£Œ
CˆF¬ó&3 Fƒèœ
16
݃Aô îI› Aö¬ñ «îF «îF
ï†êˆFó‹
«ò£è‹
Cˆî 60.00 ï£N¬è
²õ£F ðè™ 3.19 ñE õ¬ó
CˆF¬ó ðè™ 2.16 ñE õ¬ó
궘ˆîC 裬ô 7.00 ñE õ¬ó
àˆFó‹ ðè™ 2.23 ñE õ¬ó
Ìó‹ ðè™ 3.00 ñE õ¬ó
ñè‹ ðè™ 3.58 ñE õ¬ó
Üvî‹ ðè™ 2.11 ñE õ¬ó
ªð÷˜íI 裬ô 6.54 ñE õ¬ó
Cˆî 60.00 ï£N¬è
Cˆî 60.00 ï£N¬è
²ð. õ£êM ªüò‰F, ñ¶¬ó eù£†C ²‰î«óvõó˜ ð†ì£H«ûè‹.
è¡Qè£ ðó«ñvõK ̬ü, F¼„Có£ñ¬ô ñ£ùõ˜ M¬ìò£ŸÁ Mö£.
àôè ¹ˆîè Fù‹. õ£v¶ . 裬ô 8.54 ºî™ 9.30 ñE õ¬ó õ£v¶ ªêŒò ï¡Á.
eù‹
°‹ð‹
°‹ð‹
F¼ñ£L¼…«ê£¬ô èœ÷öè˜ â¿‰î¼÷™, «ñ£†ê‹ ܼ÷™, îê£õî£ó‹.
Cˆó£ ªð÷˜íI, ܘˆîï£gvõó Móî‹. Ãõ£è‹ Èìõ˜ «è£J™ F¼Mö£.
ïóC‹ñ ªüò‰F. ñ¶¬ó èœ÷öè˜ âF˜ «ê¬õ.
Hó«î£û‹ ðó²ó£ñ˜ ªüò‰F, ñ£¬ô ܬùˆ¶ Cõ£ôòƒèO½‹ Hó«î£û Mö£.
ñèó‹&°‹ð‹ ê˜õ ãè£îC. àˆFó«è£ê ñƒ¬è ñƒè÷ ßvõK CõLƒè ̬ü ªêŒî¼÷™.
ñèó‹
î²&ñèó‹
î²
M¼„Cè‹&î² ²ðºÃ˜ˆî . ÌIFù‹. ñ¶¬ó eù£†C, ªê£‚èï£î˜ «õì˜ðP & h¬ô.
ÜI˜î 23.59 H¡¹ ñóí eù‹
Cˆî 60.00 ï£N¬è
ñóí 60.00 ï£N¬è
Cˆî 20.57 H¡¹ ÜI˜î
Cˆî 22.29 H¡¹ ñóí
Cˆî 24.54 H¡¹ ÜI˜î
ÝJ™ò‹ ñ£¬ô 5.12 ñE õ¬ó Cˆî 60.00 ï£N¬è
Ìê‹ Þó¾ 6.40 ñE õ¬ó
¹ù˜Ìê‹ Þó¾ 8.14 ñE õ¬ó
êw® Móî‹. û‡ºè¬ó õíƒè êƒèìƒèœ MôA ꉫî£û‹ A†´‹.
M¼„Cè‹
궘ˆF Móî‹. Ɉ¶‚°® êƒèó ó£«ñvõó˜ Mö£ ªî£ì‚è‹.
F¼õ£F¬ó Þó¾ 9.52 ñE õ¬ó Cˆî 60.00 ï£N¬è
¶ô£‹
A¼ˆF¬è Móî‹. ðôó£ñ ªüò‰F, F«óè£F. ܆êò F¼F¬ò î£ù‹ ï¡Á.
ê‰Fó îKêù‹. ió𣇮 è¾ñ£K Ü‹ñ¡ Mö£ ªî£ì‚è‹.
ÿ¬õ°‡ì‹ ¬õ°‡ìðF ¹øŠð£´. F¼‚èìט Cõªð¼ñ£¡ F¼‚è™ò£í‹.
M«êû °PŠ¹èœ
¶ô£‹&M¼„Cè‹ ô£õ‡ò è¾K Móî‹. ÿñˆêƒèó ªüò‰F, ²ð. F¼ŠðˆÉ˜ ¬ðóõ˜ ªüò‰î¡ ̬ü.
ñóí 60.00 ï£N¬è
¶ô£‹
è¡Q
è¡Q
ê‰Fó£wìñ‹
I¼èYKì‹ Þó¾ 11.29 ñE õ¬ó Cˆî 60.00 ï£N¬è
«ó£AE Þó¾ 12.59 ñE õ¬ó
Fó«ò£îC 裬ô 7.35 ñE õ¬ó
¶õ£îC 裬ô 8.37 ñE õ¬ó
ãè£îC 裬ô 10.04 ñE õ¬ó
îêI ðè™ 11.51 ñE õ¬ó
ïõI ðè™ 1.54 ñE õ¬ó
ÜwìI ñ£¬ô 4.08 ñE õ¬ó
êŠîI Þó¾ 6.29 ñE õ¬ó
êw® Þó¾ 8.53 ñE õ¬ó
ð…êI Þó¾ 11.14 ñE õ¬ó
궘ˆF Þó¾ 1.31 ñE õ¬ó
F¼F¬ò H¡Qó¾ 3.35 ñE õ¬ó A¼ˆF¬è H¡Qó¾ 2.18 ñE õ¬ó ÜI˜î 50.45 H¡¹ Cˆî
Hóî¬ñ 裬ô 6.52 ñE õ¬ó ðóE H¡Qó¾ 3.21 ñE õ¬ó ¶MF¬ò ÜF裬ô 4.32 ñE õ¬ó
Üñ£õ£¬ê 裬ô 7.56 ñE õ¬ó ܲMQ ÜF裬ô 4.04 ñE õ¬ó Cˆî 60.00 ï£N¬è
FF
கணித்தவர்: ‘ஜ�ோதிட மணி’ வசந்தா சுரேஷ்குமார்
ஏப்ரல் மாதம் 16-30 (சித்திரை) பஞ்சாங்க குறிப்புகள்
ஆர். சி. சம்–பத்
திருப்புகழ் பரவ வித்தாக
அமைந்த பாடல்!
நா
கப்– ப ட்– டி – ன த்தை ஒட்– டி – யு ள்ள சிவத்–த–லம், திருச்–செங்–காட்–டங்– குடி. திருப்–பு–க–லூர், திரு–ம–ரு–கல், திருக்–கண்–ணபு – ர – ம், திருச்–செங்–காட்–டங்–குடி ஆகிய நான்கு தலங்–களு – ம் ஒன்–றுக்–க�ொன்று அரு– க – ரு கே அமைந்– து ள்– ள ன. நான்– கு ம் தேவா–ரப் பாடல்–கள் பெற்–றவை. வங்–கார மார்–பி–லணி தார�ொ–டு–யர் க�ோட–சைய க�ொந்–தார மாலை–குழ லார–ம�ொடு த�ோள்–பு–ரள வண்–காதி ல�ோலை–க–திர் ப�ோல–வ�ொளி வீச–இ–தழ் மலர்–ப�ோல மஞ்–சாடு சாப–நு–தல் வாள–னைய வேல்–வி–ழி–கள் க�ொஞ்–சார ம�ோக–கிளி யாக–நகை பேசி–யுற
76
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
வந்–தாரை வாரு–மிரு நீரு–றவெ னாசை–மய லிடு–மா–தர் சங்–கா–ளர் சூது–க�ொலை காரர்–குடி கேடர்–சு–ழல் சிங்–கார த�ோளர்–பண ஆசை–யு–ளர் சாதி–யி–லர் சண்–டா–ளர் சீசி–ய–வர் மாய–வலை ய�ோட–டியெ னுழ– லா–மற் சங்–க�ோதை நாத–ம�ொடு கூடி–வெகு மாயை–யி–ருள் வெந்–த�ோட மூல–அ–ழல் வீச–வுப தேச–மது தண்–காதி ல�ோதி–யிரு பாத–மல – ர் சேர–அரு – ள் புரி–வாயே சிங்–கார ரூப–ம–யில் வாக–னந ம�ோந–மென கந்–தாகு மார–சிவ தேசி–கந ம�ோந–மென சிந்–தூர பார்–வதி – சு தாக–ரந ம�ோந–மென விரு–த�ோதை சிந்–தான ச�ோதி–க–திர் வேல–வந ம�ோந–மென கங்–காள வேணி–குரு வான–வந ம�ோந–மென
திருச்செங்காட்டங்குடி திண்– சூ ர ராழி– ம லை தூள்– ப – ட வை வேலை– வி டு முரு–க�ோனே இங்–கீத வேத–பிர மாவை–விழ ம�ோதி–ய�ொரு பெண்–காத ல�ோடு–வன மேவி–வளி நாய–கியை யின்–பான தேனி–ரச மார்–முலை – வி டாத–கர மணி–மார்பா எண்–ட�ோ–ளர் காதல்–க�ொடு காதல்–கறி யேப–ருகு செங்–காடு மேவி–பிர காச–ம–யில் மேல–ழக�ொ டென்– க ா– த ல் மாலை– மு டி ஆறு– மு க வாவ– ம – ர ர் பெரு–மாளே. - என்–னும் அரு–ண–கி–ரி–நா–த–ரின் திருப்– பு–கழ்ப் பாடல்–தான், இன்று தமி–ழ–கத்–தில் திருப்– பு – க ழ் பரவ, வித்– த ாக அமைந்– த து என்று ச�ொன்–னால், வியப்பு மேலி–டத்–தான் செய்–யும். ஆனால், அது–தான் உண்மை. திருப்–பு–கழ்ப் பாடல்–களை இந்த நூற்– றாண்– டி ல் பரப்– பி ய வள்– ளி – ம லை சச்– சி – தா–னந்த சுவா–மி–கள், முதன்–மு–த–லாக, இந்– தத் திருப்–பு–கழ்ப் பாட–லைத்–தான் பழநி திருக்– க �ோ– யி – லி ல் ருத்ர கணிகை ஒருத்தி (தேவ–ர–டி–யாள்) பாடி, ஆடக் கேட்டு, அது திருப்–பு–கழ் என அறிந்–தார். “இனி, திருப்– பு–க–ழைப் பரப்–பு–வதே எனது பிற–விப் பணி’’ எனக்–க�ொண்–டார். இவ்–வாறு, இந்–தத் திருப்–பு–கழ்ப் பாடல், இன்று தமி–ழக – மெ – ங்–கும் இசை–பர – ப்ப, முதல் ஒலி–யாக விளங்–கி–யது. இத்–த–கைய சிறப்–பு– டைய திருப்–பு–கழ், திருச்–செங்–காட்–டங்–குடி தலத்– தி ற்– கு – ரி – ய து என்– ப தை நினைக்– கு ம்– ப�ோது, திரு–வ–ரு–ளின் மாண்–பினை நாம் மேலும் வியக்க வேண்–டி–ய–தா–கி–றது. திருச்– ச ெங்– க ாட்– ட ங்– கு டி என்– ற – வு – ட ன் நமக்கு சிறுத்– த�ொண்ட நாய– ன ார் வர– லாறு நினை–வுக்கு வரும். தன் மகன் சீரா– ள–னைக் கறி சமைத்து, உத்–தி–ரா–ப–தி–யாக
வந்த சிவ–பி–ரா–னுக்–குப் படைத்த பெரு–மை– மிக்க சிறு–த�ொண்–டர் கதை, சிவ–பக்–தர்–கள் அனை–வரு – ம் அறிந்த கதை. பின்–னர் அந்–தப் பிள்ளை பர–மன் அரு–ளால் உயிர் மீண்டு ஓடி வந்–தான். திருச்–செங்–காட்–டங்–குடி எனப்–பெ–யர் வரக் கார–ணம்? சத்–திய – ா–ஷாட முனி–வர – து தவத்தை ரத்–த– நா–முகி, ரக்–த–பீ–ஜன் என்–னும் அசு–ரர்–கள் அழிக்க முயன்– ற – ப�ோ து, சிவ– பெ – ரு – ம ான் அவர்–களை வதம் செய்து அருள் புரிந்–தார். அவர்–க–ளது ரத்–தம் சிந்–திய இடமே ரத்–தக் காடாகி, செங்–காடு என்–றா–யிற்–றாம். இது தல புரா–ணம் கூறும் செய்தி. மற்–ற�ொரு புரா–ணக் கதை–யின்–படி, கய–மு– கனை இத்–த–லத்–தில் அழித்–த–ப�ோது அவன் ரத்– த ம் பெருகி செங்– க ாடு என்ற பெயர் வந்–த–தாம். அசு– ர – னை க் க�ொன்ற பாவம் நீங்க, விநா–ய–கர் இத்–த–லத்–தில் சிவ–பி–ரானை வழி– பட்– ட – த ால் கண– ப – தீ ச்– சு – ர ம் என்ற பெய– ரும் ஏற்–பட்–டது. இங்–குள்ள சிவ–னுக்–கும் கண–ப–தீச்–சு–ரர், உத்–தி–ரா–ப–தீ–சு–வ–ரர் என்று பெயர்–கள். இறைவி: சூளி–காம்–பாள். சூளி என்–றால் கூந்–தல். அத–னால் இவ–ருக்கு ‘திருக்– கு–ழல் நாய–கிய – ம்–மை’ என்று தமி–ழில் பெயர். உத்–தி–ரா–ப–தி–யார் திரு–வு–ரு–வம் இங்கே தனிச்–சிற – ப்–புடை – ய – து. திரு–ஞா–னச – ம்–பந்–தரு – ம், திரு–நா–வுக்–கர – ச – ரு – ம் இப்–பதி – க்கு வந்து இறை– வனை வணங்கி, பதி–கம் பாடி–யுள்–ள–னர். தல விருட்–சம் - ஆத்தி. இத்–த–லத்–திற்கு சம்–பந்–தர் வந்–த–ப�ோது சிறுத்– த�ொண்ட நாய– ன ார் அவரை வர– வேற்று உப–ச–ரித்–த–தா–கப் பெரிய புரா–ணம் தெரி–விக்–கி–றது. இத்– த – ல த்– தி ல், அரு– ண – கி – ரி – ந ா– த – ர ால் பாடப்– ப ட்ட முரு– க ப்– பெ – ரு – ம ான், இரு தேவி– ய – ரு – ட ன் நின்ற திருக்– க �ோ– ல த்– தி ல் அருள்–பா–லிக்–கி–றார். சித்–திரை மாதம், பல்–லா–யிர – ம் பக்–தர்–கள் திரள, இங்கு நடை–பெறு – ம் அமுது படை–யல் திரு–விழா, வெகு க�ோலா–க–லம்! திரு– வ ா– ரூ ர் மாவட்– ட ம் நன்– னி – ல த்– தி – லி– ரு ந்– து ம் நாகப்– ப ட்– டி – ன த்– தி – லி – ரு ந்– து ம் இத்– த – ல த்– தி ற்– கு ப் பேருந்– து – க ள் அடிக்– க டி உண்டு. ðô¡
77
16-30 ஏப்ரல் 2018
என்ன வளம் இல்லை இந்தத் திருநாட்டில்..?
இ
ன்று இந்த நில– வு– ல – க ம் முழு– வ– து ம் வள்–ளு–வ–ரைக் க�ொண்–டா–டு–கி–றது. ஐம்–பூ–தங்–க–ளில் ஒன்–றான நிலத்–தின் பெரு–மை–யைத் திரு–வள்–ளு–வர் பல்–வேறு இடங்–க–ளில் க�ொண்–டாடி மகிழ்–கி–றார். `மலர்–மிசை ஏகி–னான் மாண–டி–சேர்ந்–தார் நில–மிசை நீடு வாழ்–வார்!’ (குறள்–எண் 3) கட–வுள் வாழ்த்–தி–லேயே நிலத்–தில் நெடு– நாட்–கள் வாழ்–வது எப்–படி என்ற ரக–சி–யத்– தைத் தெரி–விக்–கி–றார் வள்–ளு–வர். இறை–வ– னைத் துதிப்– ப – வ ர்– க – ளு க்கு ஆயுள் கூடும் என்–பது வள்–ளுவ – ரி – ன் கண்–டுபி – டி – ப்பு. உண்– மை–தானே? அனைத்–தையு – ம் கட–வுள் பார்த்– துக்–க�ொள்–வார் எனக் கட–வுள் ப�ொறுப்–பில் விட்–டு–விட்–ட–வர்–க–ளுக்–குக் கவலை கிடை– யாது. எனவே ரத்த அழுத்–தம் த�ோன்ற வாய்ப்–பில்லை. அப்–ப�ோது ஆயுள் கூடத்– தானே செய்–யும்? `நிறை–ம�ொழி மாந்–தர் பெருமை நிலத்து மறை–ம�ொழி காட்டி விடும்.’ (குறள்–எண் 28) சான்– ற�ோ ர்– க – ளி ன் பெரு– ம ையை இந் –நி–லத்–தில் அழி–யா–மல் விளங்–கும் அவர்–க– ளின் மந்–தி–ரச் ச�ொற்–களே காட்–டி–வி–டும். `தம்–மின் தம்–மக்–கள் அறி–வு–டைமை மாநி–லத்து மன்–னு–யிர்க் கெல்–லாம் இனிது.’ (குறள்–எண் 68)
78
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
தம்–மை–வி–டத் தம் குழந்–தை–கள் புத்–தி– சா–லி–க–ளாக இருப்–பது உல–கிற்–கெல்–லாம் மகிழ்ச்சி தரக்–கூ–டி–யது. `அகழ்–வா–ரைத் தாங்–கும் நிலம்–ப�ோ–லத் தம்மை இகழ்–வார்ப் ப�ொறுத்–தல் தலை’ (குறள்–எண் 151) தன்னை அகழ்–வா–ரை–யும் நிலம் தாங்–கு– கி–றதே? அது–ப�ோல நம்மை இகழ்–பவ – ர்–களை – – யும் நாம் ப�ொறுத்–துக் க�ொள்–ள–வேண்–டும் என்–கி–றார் வள்–ளு–வர். விளை–நி–லங்–க–ளைத் த�ோண்டி, வீட்டு மனை– க ள் கட்– ட க்– கூ– ட ாது என்– ப – தை – யு ம் நாம் கவ– ன த்– தி ல் க�ொள்–ள–லாம்! `நில–வரை நீள்–பு–கழ் ஆற்–றின் புல–வ–ரைப் ப�ோற்–றாது புத்–தேள் உலகு.’(குறள்–எண் 234) நில–வு–ல–கில் புகழ் பெற்–ற–வ–ரைத்–தான் வானு–லக – ம் ப�ோற்–றுமே தவிர தேவர்–களை – க்– கூட வான–கம் ப�ோற்–றாது. `வசை–யிலா வண்–ப–யன் குன்–றும் இசை–இலா யாக்கை ப�ொறுத்–தல் நிலம்.’(குறள்–எண் 239) புகழ் இல்–லாத உடம்–பைச் சுமந்த பூமி தன் விளைச்–ச–லில் குன்–றி–வி–டும். `காட்–சிக்கு எளி–யன் கடுஞ்–ச�ொல்–லன் அல்–ல–னேல் மீக்–கூ–றும் மன்–னன் நிலம்.’ (குறள்–எண் 386) எல்–ல�ோரா – லு – ம் எளி–தில் சந்–திக்–கக் கூடி– ய–வன – ா–கவு – ம் கடுஞ்–ச�ொல் பேசா–தவ – ன – ா–கவு – ம்
மன்– ன ன் இருப்– பா – னே – யா – ன ால் அவன் ஆட்சி செய்–யும் நிலம் உயர்ந்து விளங்–கும். `நிலத்–தி–யல் பால் நீர்–தி–ரிந்–தற்–றா–கும் மாந்–தர்க்கு இனத்–தி–யல்–பது ஆகும் அறிவு.’ (குறள்–எண் 452) நீரா–னது நிலத்–தின் இயல்–பால் மாறு– ப– டு ம். செம்– ம ண்– ணி ல் பெய்த மழை– நீ ர் சிவப்–பாக மாறு–வது இயல்பு. அது–ப�ோல மனி–தர்–கள் சேர்–வார் சேர்க்–கை–யி–னால் குணத்–தில் மாறு–ப–டு–வார்–கள். `யாயும் ஞாயும் யாரா–கி–யர�ோ எந்–தை–யும் நுந்–தை–யும் எம்–மு–றைக் கேளிர் யானும் நீயும் எவ்–வழி அறி–தும் செம்–பு–லப் பெயல் நீர்–ப�ோல அ ன் – பு ட ை ந ெ ஞ் – ச ம் – த ா ம் க ல ந் – த – ன வே ! ’ (குறுந்–த�ொகை 40) - என்–கிற செம்–பு–லப்–பெ–யல் நீரார் எழு– திய சங்–கப்–பாட – ல், காத–லர்–களி – ன் மனங்–கள் இணை–வதை – ச் ச�ொல்–கிற – து. செம்–மண்–ணில் பெய்த மழை–நீர்–ப�ோல அன்பு நெஞ்–சங்–கள் கலந்–தன என்–கிற – து அது. நிலத்–திய – ல் பால் நீர் திரிந்–த–து–ப�ோல என வள்–ளு–வர் ச�ொல்–லும் உவ–மையே இங்கு காத–லர்–க–ளின் நெஞ்–சக் கலப்–புக்கு உதா–ர–ண–மா–கி–யுள்–ளது. `சிறை–ந–ல–னும்– சீ–ரும் –இ–ல–ரெ–னி–னும்–மாந்–தர் உறை–நி–லத்–த�ோ–டு– ஒட்–டல் –அ–ரிது.` (குறள்–எண் 499) அரண் என்– கி ற பாது– க ா– வ – லு ம் மற்– ற சிறப்–புக்–க–ளும் இல்–லா–த–வரே என்–றா–லும் அவர்–கள் வாழும் இடத்–திற்–குச் சென்று அவர்–க–ளைத் தாக்கி வெல்–லு–தல் அரிது. `சினத்–தைப் ப�ொருள் என்று க�ொண்–ட–வன்–கேடு நிலத்து அறைந்– த ான் கைபி– ழ ை– ய ா– த ற்று.’ (குறள்–எண் 570) நி ல த்தை அ றைந் – த – வ ன் கை வ – லி – யா ல் ந�ோ வ து மா தி ரி , சி ன த் – தை க் க�ொண்–ட–வ–னும் ந�ொந்து ப�ோவான். `குன்று அன்–னார் குன்–ற–ம–திப்–பின் குடி–ய�ொடு நின்ற அன்–னார் மாய்–வர் நிலத்து.’(குறள்–எண் 898) மன்–ன–வன் க�ொடுங்–க�ோ–ல–னாக இருந்– தால் அவன் நிலத்–தில் வாழும் மக்–கள் மாய்ந்து ப�ோவர். `நிலத்–தில் கிடந்–தமை கால்–காட்–டும் காட்–டும் குலத்–தில் பிறந்–தார் வாய்ச்–ச�ொல்.’(குறள்–எண் 959) நிலத்–தின் இயல்பை அந்த நிலத்– தில் முளைக்–கும் விதை–யின் முளை தெரி–விக்–கும். அதைப்–ப�ோல குலத்– தின் இயல்பை அதில் பிறந்–த–வர் உரைக்–கும் ச�ொல் தெரி–வித்–து– வி–டும். `சான்–ற–வர் சான்–றாண்மை குன்–றின் இரு–நி–லத்–தான் தாங்–காது மன்னோ ப�ொறை.’ (குறள்– எண் 990) நில– ம – க ள் ப�ொறு– ம ை– யி ன் இ ரு ப் – பி – ட ம் – தா ன் . ஆ ன ா ல் அவ–ளும் சான்–ற�ோ–ரின் குணத்–தில் மாசு நேர்ந்–தால் தாங்–க–மாட்–டாள்.
திருப்பூர்
கிருஷ்ணன் `ஈட்–டம்– இவ–றி– இ–சை –வேண்–டா–ஆ–ட–வர் த�ோற்–றம் –நி–லக்–குப் –ப�ொறை.’ (குறள்–எண் 1003) க�ொடுத்–துப் பெறும் புகழை விரும்–பாம – ல் சேர்த்து வைப்–ப–தையே விரும்–பு–கி–ற–வர்–கள் இந்த நிலத்–திற்–குச் சுமை–தான். `இல–மென்று அசைஇ இருப்–பா–ரைக் காணின் நில–மென்–னும் நல்–லாள் நகும்.’ (குறள்–எண் 1040) என்– னி – ட த்– தி ல் எப்– ப� ொ– ரு – ளு ம் இல்– லையே என்று மனம் தளர்ந்து ச�ோம்பி இருப்–பவ – ர்–களை – க் கண்–டால் நில–மென்–கிற நல்–லாள் நகைப்–பா–ளாம். கார–ணம் நிலம் இருக்–கி–றதே உழுது பயி–ரிட! விவ–சாயி திரைப்–ப–டத்–தில் கவி–ஞர் மரு– த–காசி எழுதி கே.வி. மகா–தே–வன் இசை– ய– ம ைப்– பி ல் டி.எம். செளந்– த – ர – ரா – ஜ ன் பாடிய பாடல் வரி–கள், இந்–தக் குற–ளின் விளக்–க–மா–கவே அமைந்–துள்–ளன. `என்ன வளம் இல்லை இந்–தத் திரு–நாட்–டில்? ஏன் கையை ஏந்–த–வேண்–டும் வெளி–நாட்–டில்? ஒழுங்–காய்ப் பாடு–படு வயக்–காட்–டில்! உ ய – ரு ம் உ ன் ம தி ப் பு அ ய ல் – ந ா ட் – டி ல் ! ’ புகழ்–பெற்ற சுய–முன்–னேற்–றக் கவி–ஞரா – ன தாரா–பா–ரதி, `வெறுங்கை என்–பது மூடத் –த–னம், விரல்–கள் பத்–தும் மூல–த–னம்` என்று ச�ொல்–வது – ம் இதே–ப�ோன்ற சிந்–தனை – ய – ைத்– தான். `காணிற்–கு –வ–ளை–க–விழ்ந்–து –நி–லன்– ந�ோக்–கும் மாணி–ழை–கண்– ஒவ்–வேம்– என்று.’ (குறள்–எண் 1114) குவ–ளை–ம–லர் தலை–வி–யின் கண்–ணைப் பார்த்–தால் அதற்–குத்–தான் இணை–யாக இல்– லையே என்ற துக்–கத்–தால் நாணிக் கவிழ்ந்து நிலத்–தைப் பார்க்–கு–மாம். `யான் ந�ோக்–கும்–காலை நிலன்–ந�ோக்–கும் ந�ோக்– காக்–கால் தான் ந�ோக்கி மெல்–ல–ந–கும்.’ (குறள்–எண் 1094) `நான் அவ– ளை ப் பார்க்– கு ம்– ப�ோ து அவள் நிலத்–தைப் பார்க்–கி–றாள். நான் அவ–ளைப் பார்க்–கா–விட்–டால் என்– னைப் பார்த்து மெல்–லச் சிரிக்–கி– றாள்!` என்– கி – ற ான் தலை– வ ன். தலை–வன் இப்–ப–டிச் ச�ொல்–வது முழுப்– ப� ொய்– தா ன். காத– லி ல் ப�ொய்– க ள் இயல்– பா – ன – வை – தானே! தான் அவ– ளை ப் பார்க்– கா–த–ப�ோது அவள் தன்–னைப் 81 பார்த்து மெல்–லச் சிரிக்–கி–றாள் என்– கி – ற ானே, அவன்– தா ன் அவ–ளைப் பார்க்–க–வில்–லையே, அப்– பு – ற ம் அவள் அவ– னை ப் பார்த்– து ச் ðô¡
79
16-30 ஏப்ரல் 2018
சிரித்–தது அவ–னுக்கு எப்–ப–டித் தெரி–யும்? பார்க்–காத பாவ–னையி – ல் இருந்–தானே தவிர எப்–ப�ோ–தும் அவ–ளை–யே–தான் பார்த்–துக் –க�ொண்–டி–ருந்–தான் என்–பதே உண்மை! கவி–ஞர் மு. மேத்தா செருப்–புக்–க–ளு–டன் ஒரு பேட்டி என்– ற� ொரு கவிதை எழு– தி – யுள்–ளார். செருப்–பி–டம் ஏதே–னும் இனிய நினைவு எனக்–கேள்வி கேட்–பார் நிரு–பர். அதற்–குச் செருப்பு என்ன பதில் ச�ொல்–லும் தெரி–யுமா? `தலை–வன் வந்–த–தும் நாணத்–தால் கவி–ழும் தலை–வி–யின் தாம–ரைக் கண்–கள் தலை–வன் முகத்–தைப் பார்ப்–ப–தற்–கும் முன்–னால் எங்–க–ளைத்–தான் பார்க்–கின்–றன!’ தை நில– ம – க ள். ஜன– க ர் உழுத ஏர் மு – னை – யி – ல் ஒரு பெட்டி தட்–டுப்–பட – வே பத்–தி–ர–மா–கப் பெட்–டியை மேலே எடுத்து அதைத் திறந்து பார்த்–தார் ஜன–கர். உள்ளே ஒரு பெண் குழந்தை மண்–ணில் த�ோன்–றிய வெண்–ணி–ல–வு–ப�ோல் மலர்ச்–சி–யு–டன் படுத்– தி–ருந்–தது. கைநீட்டி வா என அழைத்–தார். கல– க – ல – வெ – ன ச் சிரித்– த – வ ாறே அவ– ரி – ட ம் தாவி–ய–து –அது. விவ– ர – ம – றி ந்து அரண்– ம – னை – யி – லி – ரு ந்து வயல்–வெ–ளிக்கு ஓட�ோடி வந்–தாள் ஜன–க– ரின் மனைவி சுன–ய–னா–தேவி. பேர–ழ–குப் பெட்–ட–க–மாய் ஒரு பெட்–ட–கத்–தி–லி–ருந்து எடுக்–கப்–பட்ட பெண்–கு–ழந்–தையை வாரி அணைத்–துக் கட்–டிக்–க�ொண்–டாள். அன்–று– த� ொ ட் டு அ வ – ளு க் – கு ச் சீ தை எ ன ப்
சீ
80
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
– ப ெ– ய – ரி ட்டு அவளை ஜன– க – ரு ம் சுன– ய – னா– வு ம் வளர்த்த க�ோலா– க – ல ங்– க – ளை க் கண்டு மிதி–லையே மூக்–கில் விரல் வைத்து அதி–ச–யித்–தது. திரு–மால் கண்–ணன – ாக அவ–தரி – த்–தப�ோ – து யச�ோதை கண்–ண–னின் வளர்ப்–புத் தாயா– னாள். லட்–சுமி, சீதை–யாக அவ–தரி – த்–தப�ோ – து சுன–யனா அவ–ளின் வளர்ப்–புத் தாயா–னாள். லட்–சு–மி–தே–வியே சீதை–யாக மண்–ணில் த�ோன்–றி–ய–தால் சீதை அவ–த–ரித்த தினம் முதல், மாதம் மும்–மாரி ப�ொழிந்து மிதி–லை– யில் செல்–வம் க�ொழிக்–கத் த�ொடங்–கி–யது. சீதை மண்–ணில் எந்த இடத்–தில் த�ோன்– றி–னாள�ோ அந்த இடத்–தில் ஒரு க�ோயில் கட்டி, வழி– ப – ட த் த�ொடங்– கி – ன ார்– க ள் மிதிலை மக்–கள். சீதை உதித்த மண்ணை எடுத்து தெய்–வப் பிர–சா–த–மாய் நெற்–றி–யில் இட்–டுக்–க�ொண்–டார்–கள். ஆனா–லும் சுன–யனா வளர்ப்–புத் தாய்– தான். பூமி–தா–னே சீதையைப் பெற்ற தாய்! பூமி– மாதா தன் மகள் சீதை– ய ைக் கண்– ணும் கருத்–து–மாய்த் த�ொடர்ந்து கவ–னித்– துக் க�ொண்–டி–ருந்–தாள். அவ–ளுக்கு ஏற்ற மண–ம–கன் வாய்க்–க–வேண்–டும் என்–ப–தில் வளர்ப்– பு த்– தா ய் சுன– யா – ன ா– வு க்கு உள்ள அக்–கறைய – ை விட–வும் கூடு–தல – ான அக்–கறை பூமித்–தாய்க்கு இருந்–தது. அ த – ன ா ல் – தா ன் த ன் ம க – ளு க் – கு ப் ப�ொருத்–த–மில்–லா–த–வர் வில்லை வளைக்க எத்–த–னித்–த–ப�ோது, அந்த வில்லை அவர்– கள் பூமி–யி–லி–ருந்து எடுக்–கவே இய–லா–த–படி பூமித்–தாய் இறு–கப் பிடித்து வைத்–திரு – ந்–தாள்! ராமன் வந்– தா ன். ‘த�ோள்– க ண்– ட ார் த�ோளே– க ண்– ட ார் த�ொடு– க – ழ ல் கம– ல ம் அன்ன தாள்–கண்–டார் தாளே–கண்–டார்’ என மக்–கள் பார்த்து வியந்–த பேர–ழ–கன் அவன். ராம–னைப் பார்த்–தது – ம் பூமித்–தாயி – ன் மனம் பூரித்–தது. இவனே தன் மக–ளுக்–கேற்ற மணா–ளன் என முடிவு செய்–தாள். ராமன் வில்–லைத் தூக்க முயன்–ற–ப�ோது வில்–லைப் பிடித்–தி–ருந்த தன் இறுக்–க–மான பிடிப்–பைத் தளர்த்தி இல–கு–வாக்–கி–னாள். வில்லை சீதா–தே–வி–யின் த�ோள்–க–ளில் சூட்– டப்–ப�ோ–கும் பூமா–லை–ப�ோல் எளி–தா–கத் தூக்–கின – ான் ரா–மன். எடுத்–தது கண்–டன – ர், இற்–றது கேட்–டார்! இப்–ப–டித் தன் மக–ளுக்–கேற்ற மாப்–பிள்– ளை–யைத் தேர்ந்–தெ–டுத்–துத் தன் மக–ளின் திரு–ம–ணத்–திற்கு அருள்புரிந்–தாள் பெற்–ற– தாய்! சீதைக்–குத் திரு–ம–ண–மான பின்–ன–ரும் நிலம் தன் மக–ளான சீதை–யைத் த�ொடர்ந்து கண்–கா–ணித்–துக் க�ொண்–டேதா – ன்–இரு – ந்–தது. இறு–தி–யில் சீதை–மேல் அப–வா–தம் எழுந்து அவள் காட்–டுக்கு அனுப்–பப்–பட்–ட–ப�ோது, பூமித்– தா ய் அவள்– மு ன் த�ோன்– றி – ன ாள்.
`என்–னு–டன் வந்–து–விடு மகளே, ப�ோதும் உனக்– கி ந்த வாழ்– வு ’ என அழைத்– தா ள். சீதை குழந்தை பெற்று அவர்–களை வளர்க்–க– வேண்–டிய பெண்–ணுக்–குரி – ய கடமை தனக்கு வாய்த்– தி – ரு ப்– ப – தை ச் ச�ொல்லி அப்– ப�ோ – தைக்கு பூமித்– தா – யி ன் அழைப்பை ஏற்க மறுத்–தாள். லவ-குச– ர ைப் பெற்– றெ – டு த்து சிறு– வ ர்– க–ளாக வளர்த்து ராம–பி–ரா–னி–டம் ஒப்–ப– டைத்த பின்–னர், `அன்–னையே இப்–ப�ோது என்னை ஏற்–றுக்–க�ொள்!’ என மன–மு–ருகி வேண்–டி–னாள். பூமி பிளந்–தது. தன்–னி–டத்– தில் தன் மகள் சீதையை ஏற்–றுக்–க�ொண்– டாள் பூமா–தேவி. நிலத்–தில் பிறந்த சீதை நிலத்–தி–லேயே மறைந்து ப�ோனாள். உண்–மை–யில் சீதை நிலத்–தில் புதைந்து ப�ோக–வில்லை. நிலத்–தில் விதைக்–கப்–பட்– டாள் அவள். சீதை த�ோன்– றி ய பாரத தேசத்–தில் பல்–லா–யி–ரம் சீதை–கள் த�ோன்–றி– னார்–கள். த�ோன்–றிக்–க�ொண்டே இருக்–கிற – ார்– கள். கண–வன – ா–லேயே புறக்–கணி – க்–கப்–படு – ம் நிலைக்–குத் தாங்–கள் ஆளா–னா–லும் கண– வனை விட்–டுக்–க�ொ–டுக்–கா–மல் அவ–னைப் பற்றி அவ–தூற – ாக ஒரு வார்த்–தையு – ம் ச�ொல்– லா–மல் வாழும் பெண்–களை இந்–திய தேசத்– தில் அல்–லா–மல் வேறெங்கே காண–மு–டி– யும்? அத–னால்–தான் உல–கப் பெண்–மை–யின் மிக–உ–யர்ந்த பேரெல்லை சீதா–தேவி எனக் க�ொண்–டா–டுகி – ற – ார் சுவாமி விவே–கா–னந்–தர். `நிலத்–தில் சீதை பிறந்–தாள் என்ற அள– வில் சரி. ஆனால் ஏற்–கெ–னவே அக்–கி–னிப் பிர– வ ே– ச ம் செய்த அவளை மறு– ப – டி – யு ம் கண–வன் ராமன் கான–கத்–திற்கு அனுப்–பி– னான் என்–பது ஏற்–கத்–தக்–க–தாக இல்லை. ராமா–ய–ணத்–தின் மற்ற காண்–டக் கதை–கள் எல்–லாம் நடந்–தவை. நிலத்–தில் பிறந்த சீதை நிலத்–திலேயே – புதை–யுண்டு மறைந்–தாள் என்– னும் உத்–தர – க – ாண்–டக் கதை நடந்த கதை–யாக இருக்க முடி–யாது, அது இந்–திய – ப் பெண்–கள் தங்–கள் கண்–ணீ–ரால் எழு–திய கற்–ப–னைக் கதை!’ என்–கி–றார் மூத–றி–ஞர் ராஜாஜி. கம்ப ராமா– ய – ண ம் ரா– ம – ப ட்– ட ா– பி – ஷே– க த்– த�ோ டு முடிந்– து – வி – டு – கி – ற து. அதில் உத்–த–ர–காண்–டம் கிடை–யாது. உத்–த–ர–காண்– டத்தை மட்– டு ம் தனியே ஒட்– ட க்– கூ த்– த ர் எழு–தி–யி–ருக்–கி–றார்.
`காணி–நி–லம் வேண்–டும் பரா–சக்தி காணி–நி–லம் வேண்–டும்- அங்கு தூணில் அழ–கி–ய–தாய் நன்–மா–டங்–கள் துய்–ய–நி–றத்–தி–ன–தாய் - அந்–தக் காணி–நி–லத்–தி–டையே ஓர் மாளிகை கட்–டித் தர–வே–ணும்..’ என்று ஒரே ஒரு காணி–நி–லத்தை வர–மா– கப் பரா–சக்–தி–யி–டம் வேண்–டிப் பாடு–கி–றார்– பா–ர–தி–யார். இன்று நில–வு–ல–கம் முழு–வ–தும் பார–தியா – ரை மகா–கவி – யெ – ன – க் க�ொண்–டா–டு– கி–றது. ஆனால் அன்று ஒரு காணி–நில – ம்–கூட அவ–ருக்–குச் ச�ொந்–த–மாக இருக்–க–வில்லை. சென்–னை–யி–லும் புதுச்–சே–ரி–யி–லும் அவர் வசித்த வீடு–கள், வாடகை வீடு–கள்–தான்.
சி
வ– ப ெ– ரு – மா ன் பஞ்– ச – பூ – த ங்– க – ள ா– க – வு ம் உள்– ள ார் என்– ப து சைவர்– க ள் நம்– பிக்கை. முழுப் பிர– ப ஞ்– ச – மு ம் அவரே. பஞ்–சபூ – தங்க – ளா–க அவரே எங்–கும் வியா–பித்– துள்–ளதை – ப் புலப்–படு – த்–தும் வகை–யில் ஐந்து திருத்–த–லங்–க–ளில் அவர் ஐந்து வேறு–பட்ட நிலை–க–ளில் அருட்பா–லிக்–கி–றார். காஞ்–சிபு – ர – ம் ஏகாம்–பர – நா – த – ர் க�ோயி–லில் பிருத்வி லிங்–க–மாக நிலத்–தின் உரு–வ–க–மாக அமைந்–துள்–ளார். திரு–வா–னைக்–கா–வில் நீரில் எழுந்–தரு – ளி – யு – ள்–ளார். திரு–வண்–ணா–ம– லை–யில�ோ அவர் நெருப்பு வடி–வம். அத– னால்–தான் திருக்–கார்த்–திகை அன்று அங்கே தீமூட்டி அக்–னி வழி–பாடு செய்–கி–றார்–கள். காள–ஹஸ்–தி–யில் காற்–றின் வடி–வாக இருக்– கும் அவரே சிதம்– ப – ர த்– தி ல் ஆகா– ய – மா க சிதம்– பர ரக– சி – ய – மா ய் வெளிப்– ப – ட ா– ம ல் வெளிப்–படு – கி – ற – ார்! சிதம்–பர – த்–தில் திரை–நீக்கி வெட்ட வெளிக்–கல்–லவா கற்–பூர ஆரத்தி காண்–பிக்–கப்–ப–டு–கி–றது! `வானாகி மண்–ணாகி வளி–யாகி ஒளி–யாகி ஊனாகி உயி–ராகி உண்–மை–யு–மாய் இன்–மை–யாய் க�ோனா–கிய – ான் என–தென்–றவ – ர் அவ–ரைக் கூத்–தாட்டு வானாகி நின்–றாயை என்–ச�ொல்லி வாழ்த்–து–வனே!` - என்று சிவ– ப ெ– ரு – மா – னி ன் ஐம்– பூ த நிலையை வியந்து ப�ோற்–றுகி – ற – ார் மாணிக்–க– வா–ச–கர். லம் என்ற ச�ொல் பல இடங்– க – ளி ல் திருக்–கு–ற–ளில் பயன்–ப–டுத்–தப்–பட்–டி–ருக்– கி–றது என்–பது உண்–மை–தான். அதை–விட – ப் பெரிய உண்மை, திருக்– கு – ற ள் நிலத்– தி ன் ஒரு– ப – கு – தி க்– க ான நீதி– நூ – ல ாக அமை– யா – மல் இந்– த – நி – ல – வு – ல – க ம் முழு– வ – த ற்– கு – மா ன நீதி–நூ–லாக அமைந்–தி–ருப்–பது! இப்–படி உல–கின் எல்–லாப் பகு–தி–க–ளில் வாழும் எல்லா மக்– க – ளு க்– கு ம் சாதி– மத வேறு– பா – டி ல்– ல ா– ம ல் ப�ொருந்– த க்– கூ – டி ய இன்–ன�ொரு நீதி–நூல், எந்த ம�ொழி–யி–லும் வேறெ–து–வும் இல்லை!
நி
(குறள்– உ–ரைக்–கும்) ðô¡
81
16-30 ஏப்ரல் 2018
என்ன ச�ொல்கிறது, என் ஜாதகம்?
உங்கள் வம்சம் ஆல்போல் தழைத்து வளரும்! ?
எனது மகள் எங்–கள் விருப்–பத்–தை–யும் மீறி மாற்று மதத்–தைச் சேர்ந்த இளை–ஞனை திரு– ம – ண ம் செய்து மூன்று ஆண்டுகள் ஆகி–றது. கேட்–டால் இது செய்–வினை என்–கி–றார்– கள். எங்–கள் மகள் உறவை முறித்–துக்–க�ொண்டு எங்–களி – ட– ம் வரு–வாளா? அவ–ளுக்கு மறு–மண – ம் உண்டா? நாங்–கள் சில முடி–வு–கள் எடுக்க, உங்–கள் ஆல�ோ–சனை தேவை.
- சுந்–த–ரம், நாகர்–க�ோ–வில். உங்–கள் மக–ளின் ஜாத–கத்–தைக் கணக்– கிட்–டுப் பார்க்–கும்–ப�ோது செய்–வினை ஏதும் இருப்–பத – ா–கத் தெரி–யவி – ல்லை. அவ–ருட – ைய ஜாத–கத்–தில் ஜென்ம லக்–னா–திப – தி சனி மட்– டுமே வக்ர கதி–யில் சஞ்–சரி – க்–கிற – ார். எனி–னும் அவர் வெற்–றி–யைத் தரும் 11ம் இடத்–தில் அமர்ந்–தி–ருப்–ப–தால், தான் நினைத்–ததை சாதிக்–கும் திறன் க�ொண்–ட–வ–ராக இருக்–கி– றார். ஆயில்–யம் நட்–சத்–தி–ரம், (பூசம் நட்–சத்– தி–ரம் என்று எழு–தி–யுள்–ளீர்–கள்) கடக ராசி, மகர லக்–னத்–தில் பிறந்–தி–ருக்–கும் அவ–ரது ஜாத–கத்–தில் வாழ்க்–கைத் துணை–வரை – ப் பற்– றிச் ச�ொல்–லும் ஏழாம் பாவத்–தில் சந்–தி–ரன் ஆட்சி பலத்–து–டன் அமர்ந்–துள்–ளார். வேறு
82
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
எந்த தீய கிர–ஹங்–களு – ம் களத்ர ஸ்தா–னத்–தில் இணை–ய–வில்லை. களத்–ர–கா–ர–கன் சுக்–கி–ர– னும் ஐந்–தாம் பாவத்–தில், அது–வும் தனது ச�ொந்த வீட்–டில் அமர்ந்–தி–ருப்–பது நல்ல நிலையே. அவ–ரது மன–திற்–குப் பிடித்–த–மா– ன–வ–கை–யில் கண–வர் அமைந்–தி–ருக்–கி–றார். மாற்று மதத்–தைச் சேர்ந்த இளை–ஞ–னாக இருப்– பி – னு ம், உங்– க ள் மகளை நல்– ல – ப – டி – யாக கவ–னித்–துக்–க�ொள்–ளும் மனி–தர – ா–கவே இருப்–பார். உங்–கள் மக–ளின் விருப்–பத்–தினை நிறை– வே ற்– று – ப – வ – ர ா– க – வு ம், நல்ல குணம் க�ொண்– ட – வ – ர ா– க – வு ம் இருப்– ப ார். ஜாதக ரீதி–யாக தற்–ப�ோது சுக்–கிர தசை–யில் ராகு புக்தி நடந்து க�ொண்–டி–ருக்–கி–றது. ராகு சுக ஸ்தா–னத்–தில் அமர்ந்–துள்–ள–தால் தசா–புக்– தி–யும் நற்–ப–ல–னையே தந்து க�ொண்–டி–ருக் கி – ற – து. உங்–கள் விருப்–பத்–திற்கு
சுப சங்கரன்
மாறாக செயல்–பட்–ட ார் என்– ப தை மட்– டும் மன–தில் க�ொண்டு மகளை வெறுத்து ஒதுக்– கு – வ – தி ல் அர்த்– த – மி ல்லை. உங்– க ள் மகள் தனது விருப்–பத்–தின்–படி மண–வாழ்– வினை அமைத்–துக்–க�ொண்–டது தவ–றா–கிப் ப�ோக–வில்லை. இதில் செய்–வினை ஏதும் இல்லை. அநா–வசி – ய – ம – ாக மன–தைக் குழப்–பிக் க�ொள்–ளா–தீர்–கள். அவ–ரு–டைய வாழ்–வில் மறு–ம–ணம் என்ற பேச்–சிற்கே இட–மில்லை. மகளை மன்–னித்து ஏற்–றுக் க�ொள்–ளுங்–கள். பெற்–ற�ோரி – ன் ஆசிர்–வா–தம் அவரை மேலும் நல்–ல–ப–டி–யாக வாழ–வைக்–கும்.
?
மருத்–துவ – ம் படித்த என் மக–னுக்கு மேற்–படி– ப்பு படிக்–கும் ய�ோகம் உண்டா? திரு–ம–ணம் எப்–ப�ோது? எதிர்–கா–லம் எப்–படி இருக்–கும்?
- மகா–லட்–சுமி, காரைக்–கால். உங்–கள் மக–னுக்கு அவ–ரது துறை–யில் மேற்–ப–டிப்பு படிப்–ப–தற்–கான ய�ோகம் உள்– ளது. ஆனால் தற்–ப�ோ–தைய கிரஹ சூழ்– நிலை அதற்கு ஒத்–து–ழைக்–க–வில்லை. மகம் நட்–சத்–தி–ரம், சிம்ம ராசி, தனுசு லக்–னத்–தில் பிறந்–திரு – க்–கும் அவ–ரது ஜாத–கத்–தில், ஜென்ம லக்–னா–தி–பதி குரு–ப–க–வான் த�ொழி–லைப் பற்–றிச் ச�ொல்–லும் 10ம் வீட்–டில் அமர்ந்–தி– ருப்–பது மிக–வும் நல்ல நிலையே. த�ொழில் முறை– யி ல் இவரை மிக– வு ம் நேர்–மைய – ா–ளர – ாக பணி–யாற்ற வைக்–கும். அர–சாங்க மருத்– து–வர – ாக பணி–யாற்–றுவ – து இவ– ரது எதிர்–கா–லத்–திற்கு நல்–லது. தற்–ப�ோது நடந்து வரும் சூரிய தசை–யில் புதன் புக்தி கால–மா– னது இவ–ரது உத்–ய�ோக – த்–திற்கு பெரி– து ம் துணை புரி– யு ம். வ ா ய் ப் – பி – னை ப் ப ய ன் – ப – டுத்– தி க்– க�ொ ண்டு அர– சு ப் பணிக்கு முயற்–சிக்–கச் ச�ொல்– லுங்–கள். மனை–வி–யைப் பற்– றிச் ச�ொல்–லும் ஏழாம் வீட்– டில் புதன் ஆட்சி பலத்–துட – ன் அமர்ந்–திரு – ப்–பது மிக–வும் நல்ல நிலையே. வாழ்க்–கைத்–து–ணைவி இவ–ரது உத்–ய�ோக – த்–திற்கு துணை–புரி – ப – வ – ர – ாக அமை– வார். 08.01.2019 முதல் ஒரு வருட காலத்– திற்–குள் திரு–ம–ண ய�ோகம் கூடி வரு–வ–தால் அந்த நேரத்–தில் இவ–ரது கல்–யா–ணத்தை நடத்–தி–வி–டு–வது நல்–லது. 2020ம் ஆண்–டின் துவக்–கம் முதல் தசை மாறு–வ–தால் அந்த நேரத்–தில் இவர் மேற்–ப–டிப்பு படிப்–ப–தற்– கான வாய்ப்பு வந்து சேரும். அர–சுத்–து–றை– யில் பணி செய்–து–க�ொண்டே இவர் தனது
மேற்–ப–டிப்–பி–னைத் த�ொடர இய–லும். உங்– கள் மக–னின் எதிர்–கா–லம் க�ௌர–வம் மிக்–க– தாக அமை–யும் என்–ப–தில் எந்த ஐய–மும் இல்லை.
?
என் அண்–ணார் மக–ளுக்கு ஜென்ம லக்–னத்– தில் சனி–யும், கேது–வும் இணைந்–துள்–ளன. இத–னால் திரு–ம–ணத் தடை உண்–டா–குமா? அவ–ளுக்கு எப்–ப�ோது திரு–மண – ம் நடை–பெறு – ம்? என்ன பரி–கா–ரம் செய்ய வேண்–டும்?
- விஸ்வேஸ்–வ–ரன், சிதம்–ப–ரம். உங்–கள் அண்–ணார் மக–ளின் ஜாத–கத்– தில் சனி–ய�ோடு, கேது இணை–ய–வில்லை. ஜ�ோதி– ட – ரி ன் கையெ– ழு த்து உங்– க – ளு க்கு புரி–ய–வில்லை என்–பது தெரி–கி–றது. ஜென்ம லக்– ன த்– தி ல் கேது– வு – ட ன் சூரி– ய ன்– த ான் இணைந்–துள்–ளார். பூரம் நட்–சத்–திர – ம், சிம்ம ராசி, ரிஷப லக்–னத்–தில் பிறந்–துள்ள அவ–ரது ஜாத–கத்–தில் லக்–னத்–தில் இருந்து ஒன்–பத – ாம் வீட்–டில் சனி பக–வான் ஆட்சி பலத்–து–டன் அமர்ந்– து ள்– ள ார். அவ– ர து ஜாத– க த்– தி ல் வாழ்க்–கைத் துணை–வ–ரைப் பற்–றிச் ச�ொல்– லும் ஏழாம் வீட்–டில் ராகு அமர்ந்–தி–ருப்–ப– தும், ஏழாம் வீட்–டிற்கு அதி–பதி செவ்–வாய் மூன்–றில் நீசம் பெற்று இருப்–ப–தும், களத்ர த�ோஷத்தை உண்–டாக்–கு–கி–றது. எனி–னும் இவர்–கள் இரு–வரு – மே புத–னின் சாரம் பெற்று சஞ்–சரி – க்–கிற – ார்– கள். இவ–ருடை – ய ஜாத–கத்–தில் புதன் குடும்ப ஸ்தா–னத்–தில் ஆட்சி பலத்–து–டன் அமர்ந்–தி– ருப்–ப–தால் பரி–கா–ரம் செய்து த�ோஷ நிவர்த்தி காண இய– லும். இவ–ரது ஜாத–கக் கணக்– கின்–படி 11.07.2018க்கு மேல் திரு–மண ய�ோகம் கூடி வரு– கி–றது. அது முதல் ஒன்–றரை வருட காலத்–திற்கு திரு–மண ய�ோகம் த�ொடர்–வத – ால் 2019ம் ஆண்–டின் இறு–திக்–குள்–ளாக இவ–ரது திரு–ம–ணம் நடந்–து–வி– டும். இவர் பிறந்த ஊரி–லிரு – ந்து தெற்கு அல்–லது தென்–மேற்கு திசை–யி–லி– ருந்து களத்–தி–ரம் அமை–யும். களத்ர த�ோஷ நிவர்த்தி காண குடும்ப புர�ோ– ஹி – த – ரி ன் துணை–க�ொண்டு செவ்–வாய் மற்–றும் ராகு– விற்கு பரி–கார ஹ�ோமம் செய்–து–க�ொள்–ளச் ச�ொல்–லுங்–கள். அத�ோடு செவ்–வாய்–கி–ழ– மை–க–ளில் சிதம்–ப–ரம் நட–ரா–ஜப்–பெ–ரு–மான் ஆலய வளா–கத்–தில் அமைந்–துள்ள பாண்– டி–ய–நா–ய–கர் (சுப்–ர–ம–ணிய ஸ்வாமி) சந்–ந–தி– யில் விளக்–கேற்றி வைத்து வழி–ப–டுங்–கள். ðô¡
83
16-30 ஏப்ரல் 2018
துவ–ரைப்–ப�ொடி சாதம் நைவேத்–யம் செய்து, அதை நீர்–ம�ோ–ரு–டன் சந்–ந–திக்கு வரும் பக்– தர்–களு – க்கு விநி–ய�ோக – ம் செய்து வாருங்–கள். களத்ர த�ோஷத்–தின் வீரி–யம் குறை–வத�ோ – டு, அவ–ரது மன–திற்–கேற்ற மணா–ளனை வெகு– வி–ரை–வில் அடை–யா–ளம் காண இய–லும்.
?
தாழ்வு மனப்– ப ான்– மை – யா ல் யாரி– ட – மு ம் நெருங்–கிப் பழ–கா–மல் கற்–ப–னை–யான உல– கில் வாழ்ந்–து–விட்–டேன். அரசு சாரா வங்–கி–யில் உத–வி–யா–ள–ராக பணி–பு–ரி–யும் எனக்கு முறை– யான ஊதிய உயர்வு கிடைக்–கவி – ல்லை. வெறுப்– பும் ஏமாற்–ற–மும் மட்–டுமே மிஞ்–சு–கி–றது. எனது கண–வர் குடும்ப சூழலை உணர்ந்து நல்ல முறை–யில் த�ொழில் செய்–வாரா? எப்–ப�ொ–ழுது நல்ல காலம் பிறக்–கும்?
- சுபா–ஷினி, சேலம். உங்– க – ளு – டை ய வளர்ச்– சி – யை த் தடை செய்–வது எது என்–பது உங்–க–ளுக்கே தெரிந்– தி–ருக்–கி–றது. யாரு–ட–னும் பழ–கா–மல் தாழ்வு மனப்–பான்–மையு – ட – ன் தனக்–கென தனி–யாக ஒரு கற்–பனை உல–கில் வாழ்ந்து வரு–வ–தா– கக் குறிப்–பிட்டு உள்–ளீர்–கள். அஸ்–வினி நட்– சத்–தி–ரம், மேஷ ராசி, கும்ப லக்–னத்–தில் பிறந்–திரு – க்–கும் உங்–களு – க்கு தற்–ப�ோது சந்–திர தசை–யில் குரு புக்தி நடந்து வரு–கி–றது. உங்– கள் ஜாத–கத்–தில் லக்–னா–தி–பதி சனி வக்ர கதி–யில் சஞ்–ச–ரிக்–கி–றார். அத�ோடு லக்–னத்– தில் அமர்ந்–துள்ள குரு பக–வா–னும் வக்–ரம் பெற்–றுள்–ளார். ஜீவன ஸ்தான அதி–பதி செவ்– வா–யும் வக்–ரம் அடைந்–துள்–ளார். முக்–கி–ய– மான மூன்று கிர–ஹங்–களி – ன் வக்ர சஞ்–சா–ரம் உங்–க–ளுக்கு தயக்–கத்–தை–யும், தாழ்வு மனப்– பான்–மை–யும் தந்–தி–ருக்–கி–றது. பிரச்–னைக்கு உரிய நேரத்–தில் நீங்–கள் குரு–வாக நினைக்–கும் மனி–த–ரி–டம் சென்று ஆல�ோ–சனை கேட்டு அதன்–படி நடக்க முயற்–சியு – ங்–கள். இருக்–கும் உத்–ய�ோக – த்–தையே நிரந்–தர – ம – ாக்–கிக் க�ொள்ள
தம் பிரச்–னை–க–ளுக்–குத் தீர்வு காண விரும்–பும் வாச–கர்–கள் தங்–களு – ட – ைய ஜாதக நக–லு–டன் தங்–கள் பிரச்–னை–யைத் தெளி– வாக எழுதி அனுப்–ப–லாம். கீழ்க்–கா–ணும் முக–வ–ரிக்கு அவ்–வாறு அனுப்பி வைக்–கும் உங்–க–ளுக்கு இப்–ப�ோதே, வண்–ண–ம–ய– மான, வள–மான வாழ்க்–கைக்கு வாழ்த்து தெரி–விக்–கி–ற�ோம்.
என்ன ச�ொல்–கி–றது, என் ஜாத–கம்?
ஆன்–மி–கம், தபால் பை எண். 2908, மயி–லாப்–பூர், சென்னை - 600 004
84
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
திட்–ட–மிட்டு செயல்–ப–டுங்–கள். இருப்–பதை விட்–டுவி – ட்டுப் பறப்–பதற் – கு எண்–ணா–தீர்–கள். உங்–க–ளு–டைய ஜாதக பலத்–தின்–படி ஆதா– யம் தரு–கின்ற எந்த ஒரு விஷ–ய–மும் சற்று நிதா–னம – ா–கத்–தான் வந்து சேரும். தசா–புக்தி கணக்–கின்–படி 03.01.2019ற்கு மேல் உத்–ய�ோக ரீதி–யா–கவும், சம்–பள ரீதி–யா–க–வும் உயர்வு உண்–டா–கக் காண்–பீர்–கள். அது–வரை ப�ொறு– மை–யாய் இருப்–பது நல்–லது. 37வது வயது முதல் கடன் பிரச்–னை–கள் முற்–றி–லு–மா–கக் குறைந்து வாழ்–வி–னில் வளர்ச்சி காணத் துவங்–கு–வீர்–கள். கண–வர் உங்–கள் முயற்–சிக்– குத் துணை–யிரு – ப்–பார். நீங்–கள் வசிக்–கும் பகு– திக்கு அரு–கில் உள்ள ஊற்–று–மலை சுப்–ர–ம– ணிய ஸ்வாமி ஆல–யத்–திற்கு மாதந்–த�ோறு – ம் வரு–கின்ற ப�ௌர்–ணமி நாட்–க–ளில் மாலை நேரத்– தி ல் சென்று அங்கு நடை– பெ – று ம் பூஜை–யில் பங்–கு–பெற்று தரி–ச–னம் செய்–யுங்– கள். மன–தில் தன்–னம்–பிக்கை உயர்–வத�ோ – டு தெளி–வும் காண்–பீர்–கள்.
?
பல ச�ோத–னைக – ளைக் கடந்து வந்த எனக்கு இனி வரும் காலம் எப்–படி உள்–ளது? ஆயுள் எப்–படி? மகன் என்னை கவ–னித்–துக் க�ொள்– வானா? ஹைபர் ஆக்–டிவ் ந�ோய் உள்ள அவ– னது எதிர்–கா–லம் எப்–படி இருக்–கும்? அவ–னுக்கு ச�ொந்–தத்–தில் திரு–ம–ணம் நடக்–குமா?
- பர–மேஸ்–வரி, சிங்–கப்–பூர். சிங்–கப்–பூ–ரி–லேயே பிறந்து வளர்ந்–தி–ருக்– கும் நீங்–கள் தமிழ் கற்–றுக்–க�ொண்டு, தமிழ் பத்–தி–ரி–கை–க–ளைப் படித்து வரு–வ–தும், தமி– ழி–லேயே பிழை–யின்றி கடி–தம் எழு–தியி – ரு – ப்–ப– தும் மிகுந்த மகிழ்ச்–சியை – த் தரு–கிற – து. அறு–பது வய–தி–னைக் கடந்த நிலை–யில் ப�ொது–வாக எல்–ல�ோரு – க்–கும் இயற்–கைய – ா–கத் த�ோன்–றும் எதிர்–கா–லம் குறித்த பயம் உங்–களு – க்–கும் உண்– டாகி உள்–ளது. சுவாதி நட்–சத்–திர – ம், துலாம் ராசி, மேஷ லக்–னத்–தில் பிறந்–துள்ள உங்–க– ளுக்கு தற்–ப�ோது புதன் தசை–யில் ராகு புக்தி நடந்து வரு–கி–றது. ஜன–வரி 2018 வரை சற்று சிர–மங்–க–ளை–யும், தடை–க–ளை–யும் சந்–தித்து வந்த உங்–க–ளுக்கு அதன் பிறகு நல்ல நேரம் என்–பது துவங்கி உள்–ளது. நீங்–கள் நினைத்– ததை சாதித்–துக் க�ொள்ள காலம் ஏது–வாக அமைந்–தி–ருக்–கி–றது. ஆயுள் தீர்க்–க–மா–கவே உள்–ளது. அத–னைப் பற்–றிய கவலை தற்–ப�ோது வேண்– ட ாம். உங்– க ள் மகன் உங்– க – ளு க்கு ஆத–ர–வா–கவே செயல்–ப–டு–வார். எனி–னும் அவர் மூல–மாக ப�ொரு–ளா–தார ஆதா–யம் எதை–யும் நீங்–கள் பெற முடி–யாது. பண ரீதி– யாக நீங்–கள் தான் அவ–ருக்–குத் துணை–புரி – ய வேண்–டியி – ரு – க்–கும். அவ–ருடை – ய ஜாத–கத்–தில்
ஜென்ம லக்–னத்–திலேயே – ரா–குவு – ம், மன�ோ– கா–ர–கன் சந்–தி–ர–னும் ஒன்–றாக இணைந்–தி– ருப்–ப–தால் ஹைபர் ஆக்–டிவ் ந�ோய் உண்– டா– கி – யி – ரு க்– கி – ற து. எனி– னு ம் அதனைக் க�ொஞ்– ச ம், க�ொஞ்– ச – ம ாக குணப்– ப – டு த்த இய– லு ம். உங்– க ள் மக– னு க்கு நெருங்– கி ய ச�ொந்–தத்–தில் மண–ம–கள் அமை–வ–தற்–கான வாய்ப்பு இல்லை. எனி–னும் தூரத்து உற– வி–னர் வகை–யில் அமை–வார். பெண்ணை ஏற்–கென – வே பார்த்–திரு – க்–கம – ாட்–டீர்–கள் என்– றா–லும், தெரிந்த குடும்–பத்து பெண்–ணாக அமை–வார். 27வது வய–தில் அவ–ரு–டைய திரு–மண – த்தை நடத்–தின – ால் ப�ோது–மா–னது. உங்– க – ள ைப் ப�ொறுத்– த – வர ை தற்– ப �ோது நடந்து வரும் ராகு புக்–தி–யில் மன சஞ்–ச–லம் என்–பது உண்–டா–கி–யி–ருக்–கி–றது. திங்–கட்–கி– ழமை த�ோறும் விநா–ய–கப் பெரு–மா–னுக்கு அறு–கம்–புல் மாலை சாத்தி வழி–பட்டு வாருங்– கள். சங்–க–ட–ஹ–ர–ச–துர்த்தி நாளில் விர–தம் இருந்து மாலை வேளை– யி ல் விநா– ய – க ப் பெரு–மானை வழி–பட்டு விர–தத்தை பூர்த்தி செய்–யுங்–கள். அறுகில் உள்ள விநா–யக – ர் ஆல– யத்–தில் உங்–க–ளால் இயன்ற அன்–ன–தா–னம் செய்து வரு–வ–தும் நல்–லது. உங்–கள் வம்–சம் ஆல்–ப�ோல் தழைத்து வள–ரும்.
?
33 வயது ஆகும் எனக்கு வரும் வரன்–கள் எல்–லாம் தட்–டிச் செல்–கின்–றன. திரு–ம–ணம் எப்–ப�ொ–ழுது நடை–பெ–றும்? மனைவி, குடும்–பம் மற்–றும் வருங்–கா–லம் எப்–படி இருக்–கும்?
- சதீஷ்–கு–மார், விழுப்–பு–ரம், (ஈ.மெ–யில் மூல–மாக) 24வது வய–தில் ஒரு முறை–யும், 27வது வய–தில் ஒரு முறை–யும் தேடி வந்த திரு–மண
வாய்ப்– பு – க ளை தவ– ற – வி ட்– டி – ரு க்– கி – றீ ர்– க ள். எனி–னும் உங்–கள் ஜாத–கக் கணக்–கின்–படி தற்–ப�ோது நல்ல நேரமே நடந்து க�ொண்–டி– ருக்–கி–றது. ரேவதி நட்–சத்–தி–ரம், மீன ராசி, மேஷ லக்–னத்–தில் பிறந்–தி–ருக்–கும் உங்–கள் ஜாத–கத்–தில் திரு–மண வாழ்–வினை – ப் பற்–றிச் ச�ொல்–லும் ஏழாம் வீட்–டில் சனி–யும், கேது– வும் இணைந்–தி–ருப்–பது த�ோஷ–மான நிலை ஆகும். எனி– னு ம் ஜென்ம லக்– ன ா– தி – ப தி செவ்–வா–யும், ஏழாம் பாவ அதி–பதி சுக்–கி–ர– னும் இணைந்து ஐந்–தில் அமர்ந்–தி–ருப்–பது உங்–கள் மன–திற்கு பிடித்–த–மான வகை–யில் பெண் அமை–வ–தற்–கான சாத்–தி–யக் கூறு– களை உண்–டாக்–கித் தரும். தற்–ப�ோது நடந்து வரும் சுக்–கிர தசை–யில் குரு புக்தி காலம் என்–பது திரு–ம–ணத்–திற்கு உகந்த நேரமே. நீங்–கள் பணி–யாற்–றும் துறை–யில் இருந்தே பெண் அமை–வதற் – –கான சாத்–தி–யக்–கூ–று–கள் அதி–கம். உங்–கள் பணி த�ொடர்–பான பெண்– ணா–கத் தேடுங்–கள். ஏழாம் வீட்–டில் சனி– கே–துவி – ன் இணைவு இருப்–பத – ால் அந்–தஸ்து பேதம் ஏதும் பார்க்–கா–தீர்–கள். அந்–தஸ்–தில் குறை–வாக இருந்–தா–லும் உங்–கள் மன–திற்கு பிடித்–திரு – ந்–தால் மேற்–க�ொண்டு த�ொட–ருங்– கள். நீங்–கள் வசிக்–கும் விழுப்–பு–ரம் நக–ரில் உள்ள வைகுந்–த–வா–சப் பெரு–மாள் ஆல–யத்– திற்கு வெள்–ளிக்–கி–ழ–மை–யில் சென்று ஆறு நெய் விளக்–குக – ள் ஏற்–றிவை – த்து மனம் உருகி பிரார்த்–தனை செய்து க�ொள்–ளுங்–கள். பெரு– மா–ளின் திரு–வ–ரு–ளால் 02.03.2019ற்குள் உங்– கள் திரு–ம–ணம் நடந்–து–வி–டும். மனம்–ப�ோல் மண–வாழ்க்கை மலர வாழ்த்–துக்–கள்.
ðô¡
85
16-30 ஏப்ரல் 2018
84
‘‘உ
ன் வாழ்க்– க ை– யி ல் நீ யாரை பார்க்க வேண்– டு ம் என்று நினைக்–கிற – ாய் உத்–தர – கு – ம – ாரா?’’ அர்– ஜ ு– ன ன் இது– க ா– று ம் அடைக்– க – ல ம் க�ொடுத்த அந்த குடும்–பத்–தின் இள–வ–லைப் பார்த்து அன்–ப�ோடு கேட்–டான். ‘‘அர்– ஜ ு– ன ன். அர்– ஜ ு– ன – ன ைத்– த ான் நான் பார்க்க வேண்–டும் என்று நினைக்–கி– றேன். அவன்–தான் என் கன–வுப் புரு–ஷன். அந்த வீரத்தை நான் கேள்–விப்–பட்–டி–ருக்– கி–றேன். என் தந்–தை–யும் அதி–கம் ச�ொல்–லி – யி – ரு க்– கி – ற ார். என் வீட்– டி ல் அடிக்– க டி அர்–ஜு–ன–னைப் பற்றி பேசு–வ�ோம். அவ– ருக்கு நேர்ந்த துன்–பங்–கள் கண்டு நாங்–கள் வருத்–தப்–பட்–டி–ருக்–கி–ற�ோம். உண்–ணா–மல் இருந்–தி–ருக்–கி–ற�ோம்.’’ அர்–ஜு–னன் மெல்–லி–ய–தாய் சிரித்–தான். ‘‘நீ பார்க்க நினைக்– கி ன்ற அர்– ஜ ு– ன ன் நானே.’’ என்று ச�ொல்லி நிறுத்–தி–னான். உத்–த–ர–கு–மா–ரன் சட்–டென்று தரை–யில் அமர்ந்–தான். க�ொஞ்–சம் அலங்–க�ோ–ல–மாக பின் கைஊன்றி எப்–படி அமர்–வது என்–றுத் தெரி–யாது ஒரு வியப்–பில் சரிந்த வண்–ணம் இருந்–தான். ‘‘நீங்–களா? அர்–ஜு–னனா?’’ ‘‘ஆமாம். நான்–தான் அர்–ஜு–னன். உத்–தர – – கு–மாரா, நானே பார்த்–தன – ான அர்–ஜு–னன். பத்து பட்–டத்–த�ோடு என் பெயர் அனைத்– தை–யும் கேள்: அர்–ஜு–னன், பால்–கு–ணன், ஜிஷ்ணு, க்ரீடி, ஸ்வேத வாஹ–னன், பிபத்சு, கிருஷ்–ணன், சவ்–யஸ – ாசி, தனஞ்–செய – ன்…..’’ ‘‘உன்னை விஜ– ய ன் என்– று ம் அழைப்– பார்–கள் அல்–லவா. விஜ–யன் என்ற பெயர் எப்–படி உண்–டா–யிற்று? ஸ்வேத வாஹ–னன் என்– ற ால் என்ன அர்த்– த ம்? க்ரீடி என்ற பெயர் உங்–களு – க்கு ஏன் வந்–தது? சவ்–யஸ – ாசி என்ற பெயர் எத–னால் பிர–சித்தி அடைந்– தது? பால்–கு–ணன், ஜிஷ்ணு, கிருஷ்–ணன், பிபத்சு, தனஞ்–செ–யன் என்–னும் பெயர்–கள் உண்–டாக கார–ணம் என்ன?’’ ‘‘நான் எல்லா தேசங்–க–ளை–யும் வென்று அதில் உள்ள தனங்–களை எடுத்–துக் க�ொள்–வ– தால் எனக்கு தனஞ்–செ–யன் என்ற பெயர் வந்– த து. ப�ோர்–வெ றி பிடித்த வீரர்–களை நான் வெல்–லா–மல் திரும்–பி–ய–தில்லை. அத– னா–லேயே என்னை விஜ–யன் என்று மக்–கள் அழைக்–கி –றார்– க ள். என்– னு – ட ைய தேரில் உள்ள குதி–ரை–கள் வெண்–மை–யா–னவை.
வெள்ளை குதி– ர ை– க ள் எனக்கு ராசி– ய ா– னவை . எனவே ஸ்வேத வாஹ–னன் என்ற பெயர் வந்–தது. ஸ்வே– த ம் என்– ற ால் வெள்ளை என்று அர்த்–தம். இம–யத்–தின் சிக– ரத்–தில் பால்–குண நட்–சத்–தி–ரத்–தின் பிற்– ப – கு – தி – யி ல் பகல்– நே – ர ம் நான் பிறந்–த–தால் எனக்கு பால்–கு–ணன் என்று பெயர். தேவ– ர ா– ஜ – னி – ட – மி – ருந்து நான் ஒளி– மி – கு ந்த ஒரு கீரி– டத்தை வாங்கி அணிந்து க�ொண்– டேன். அத–னால் என்னை க்ரீடி என்று அழைக்–கி–றார்–கள். யுத்–தத்– தின்– ப�ோ து அரு– வெ றுக்– க த்– த க்க செயல்– க – ளை ச் செய்– வ – தி ல்லை. தரு–மத்–திற்கு கட்–டுப்–பட்டே செய்–கி– றேன். தவ–றாக செய்–யா–தத – ா–லேயே பிபத்சு என்ற பெயர் பிர–கா–சித்–தது. வலது கையில் வில் பிடித்து இடது கையால் அம்பை இழுத்து விட முடி– யும். அதே–ப�ோல இடது கையில் வில் பிடித்து வலது கையால் அம்பு விட முடி–யும். இத–னால் என்னை
‘‘துரிய�ோதனன்,
அரசன் என்று ச�ொல்லிக்கொள்ளும் ய�ோக்யதை
இல்லாதவன்!’’
சவ்–ய–ஸாசி என்று மக்கள் அழைக்கிறார்– கள். அர்–ஜு–னன் என்ற ச�ொல்–லுக்கு வண்– ணம் அல்– ல து ஒளி. ஒளி சமத்– த ன்மை. தவ–ளம். இதற்கு வெண்மை என்று பெயர். தூய்மை என்– று ம் வைத்– து க் க�ொள்– ள – லாம். ஒளி எல்லா இடத்–தி–லும் சம–மாக பர–வு–கி–றது. அதைப்–ப�ோல நான் மனி–த–ரி– டத்தே சம–பா–வம் க�ொண்–டி–ருக்–கி–றேன். ஒரு ஒளி–யைப் ப�ோல இயங்–கு–கின்–றேன். இத–னால் என்னை அர்–ஜு–னன் என்–றும் அழைக்–கி–றார்–கள்.’’ ‘‘உனக்கு கிருஷ்–ணன் என்ற பெய–ரும் உண்டா?’’ ‘‘உண்டு. என்– னு – ட ைய நிறம் ஷாம க�ௌரம். ஒரு–மா–திரி கருப்பு கலந்த பழுப்பு. நான் மிக அழ–க–னாக இருப்–ப– தால் மற்–றவ – ர்–கள�ோ – டு ஒப்–பிடு – ம்– ப�ோது சற்று கருப்–பாக இருப்–ப– த ா ல் எ ன க் கு கி ரு ஷ் – ண ன் என்ற பெயர் என் தந்–தை–யால் க�ொடுக்– க ப்– ப ட்– ட து. பாண்டு என்னை கிருஷ்ணா என்–றுத – ான் அழைப்–பார்.’’ உத்– த – ர – கு – ம ா– ர ன் மெல்ல எழுந்–தான். கை கூப்–பி–னான். சாஷ்–டாங்–க–மாக அர்–ஜு–னன் காலில் விழுந்து எழுந்–தான். ‘‘குந்– தி – யி ன் மைந்தா, அர்– ஜுனா, உன்–னுட – ைய தரி–சன – ம் எனக்கு கிடைத்– த து, என்– னு – டைய முன்–ன�ோர் செய்த தவம். நான் செய்த புண்–ணி–யம். தனஞ்–செயா, மகா–பாக�ோ மகா–ரதே, சிவந்த கண்–களை உடைய, கருத்த புஜங்–களை உடைய உங்– களை பார்க்–கும்–ப�ோது நான் வெட்–கம – ட – ை– கி–றேன். என்னை அறி–யா–மல் நான் உங்–களி – – டம் அதட்–ட–லா–க–வும், அநா–க–ரீ–க–மா–க–வும் பேசி–யதை தய–வு–செய்து மன்–னித்து விடுங்– கள். நீங்–கள் செய்த அற்–பு–த–மான காரி–யங்– களை நான் கேட்–டி–ருக்–கி–றேன். உங்–க–ளுக்கு நிக–ராக எவ–ரும் இல்லை என்று என்–பது எனக்–குத் தெரி–யும். நீங்–கள் ஜெயிக்க முடி– யா–த–வர் என்–பதை நான் அறி–வேன். உங்–க– ளு–டைய பாது–காப்பு விரா–ட–தே–சத்–திற்கு கிடைத்–திரு – க்–கிற – து என்–பது நாங்–கள் செய்த பாக்–கி–யம். முன்பு கன–வாக இருந்த அன்பு இப்–ப�ொழு – து நன–வாகி விட்–டது. நான் நெஞ்– சில் சுமந்த உங்–களை, இத�ோ என் கைக–ளில் என் த�ோள்–க–ளில் சுமக்–கப் ப�ோகி–றேன். ஒரு–முறை உங்–களை தழு–விக் க�ொள்–ளும் பாக்–கிய – த்தை க�ொடுங்–கள்–’’ என்று ச�ொல்லி நிமிர்ந்து நின்று இரண்டு கைகளை விரித்து உய–ர–மும் அக–ல–மும் அழ–க–னு–மாய் நின்ற அர்–ஜு–ன–னின் நெஞ்–சில் முகம் புதைத்–துக் க�ொண்–டான். ‘‘எங்–கள் தேசத்–தின் மிக ம�ோச–மான ஒரு
நேரத்–தில் நீங்–கள் துணைக்கு வந்–திரு – க்–கிறீ – ர்– கள். எங்–க–ள�ோடே வாழ்ந்–தி–ருக்–கி–றீர்–கள். உங்–க–ளுக்கு தகுந்த மரி–யாதை க�ொடுக்க நாங்–கள் தவ–றி–விட்–ட�ோம். பணி செய்–யும் ஆளாக நினைத்து விட்–ட�ோம். அர்–ஜு–னரே என் குடும்–ப–மும், நானும், என் தந்–தை–யும் என்ன தவறு செய்– தி – ரு ந்– த ா– லு ம் தய– வு – செய்து இரக்–கத்–த�ோடு எங்–களை மன்–னித்து விடுங்–கள். ‘‘உத்–த–ர–கு–மாரா, என்னை அர்–ஜு–னன் என்– ப தை தெரிந்து க�ொண்– ட ாய். உன் தகப்–பன – ா–ர�ோடு அவ–ருக்கு அருகே இருந்து சூதா–டு–கின்ற அந்–த–ணர் கங்–கன் என்–ப–வர் தரு–ம–புத்–தி–ரர். உங்–கள் அரண்–ம–னை–யில் தலைமை சமை–யல்–கா–ரன் பல்–லவ – ன் பீமன். அதே ப�ோல் நகு–லன் குதிரை லாயத்– தி – லு ம், சகா– தே – வ ன் பசுக்–க–ள�ோ–டும் இருக்–கி–றான். திர�ௌ–பதி சைலேந்–தரி – ணி–யாய் மாலினி என்ற பெய–ரில் உங்– கள் அரண்–ம–னை–யில் வசிக்–கி– றாள். இந்த அஞ்–ஞாத வாசம் செய்ய நாங்– க ள் தேர்ந்– தெ – டுத்த இடம் உங்–க–ளு–டை–யது. இங்கு பத்–தி–ர–மாக இருந்–த�ோம். உங்– க – ள ால் எந்– த – வி த தீங்– கு ம் எங்– க – ளு க்கு ஏற்– ப – ட – வி ல்லை. இதை நன்–றி–ய�ோடு ச�ொல்–லிக் க�ொள்–கி–றேன்” என்–றான். அர்– ஜ ு– ன ன் உத்– த – ரன ை அழைத்–துப்–ப�ோய் தரு–ம–ருக்கு அறி–மு–கம் செய்–வித்து, எப்–ப�ொ–ழுது, எப்– படி த�ோன்– று – வ து என்று ஆல�ோ– சன ை செய்– த ான். உத்– த – ர – கு – ம ா– ர ன் அதற்– க ான ஏற்–பா–டு–க–ளைச் செய்–தான். வெள்ளை ஆ ட ை – களை அ ணி ந் து அர–ச–ருக்–கு–ரிய சின்–னங்–களை தரித்து தங்– கள் ஆயு– த ங்– க – ளு – ட ன் பஞ்– ச – ப ாண்– ட – வ ர்– கள் அர–ச–வைக்கு வந்–தார்–கள். ஒரு குண்– டத்– தி ல் ஐந்து தீ நாக்– கு – க – ளை ப் ப�ோல அரண்–ம–னை–யில் தனி–யாக உத்–த–ர–னால் அமைக்–கப்–பட்–டி–ருந்த அரி–யா–ச–னங்–க–ளில் அமர்ந்–தார்–கள். சபை கூடி–யது. அவர்–களை வியப்–ப�ோடு பார்த்–தது. விராட மன்– ன ன் வந்– த ான். கங்– க ன் அரி–ய–ணை–யில் உட்–கார்ந்–த–தைப் பார்த்து, நீ எனக்கு சூதா–டு–கின்ற பிரா–ம–ணன். ஒரு அரி–யணை – யி – ல் அர–சர – ைப் ப�ோல அமர்ந்–தி– ருக்–கி–றாயே. யார் நீ. என்ன க�ோலம் இது?’’ என்று வேக–மா–கப் பேசி–னான். ‘‘விராட மன்னா நினை–வி–ருக்–கி–றதா. உற்–றுப் பாருங்–கள். நான் பிருகன்னளை இல்லை அர்–ஜு–னன். இத�ோ உங்–கள் முன் நிற்–கிற – ாரே கங்–கன் என்று, அவர் யுதிஷ்–டர். பஞ்–ச–பாண்–ட–வர்–க–ளில் மூத்–த–வர். உங்–கள் சமை–யல் அறை–யில் அமர்ந்து உங்–க–ளுக்கு
ð£ô-°-ñ£-ó¡
88
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
சமைத்து க�ொடுத்–தானே, ப�ோரில் உங்–க– ளுக்கு நெருக்–க–மாக நின்று உங்–கள் உயிரை காப்–பாற்–றின – ானே அந்த பல்–லவ – ன், பீமன், என் மூத்த சக�ோ–த–ரன். பிறகு நான். இத�ோ உங்–கள் த�ொழு–வத்–தில் குதிரை லாயத்–தில் வேலை செய்த நகு–ல–னும், பசு த�ொழு–வத்– தில் இருந்த சகா–தேவ – னு – ம், நாங்–கள் ஐவ–ரும் பஞ்ச பாண்–ட–வர்–கள். இங்கு சைலேந்–த– ரிணியாக வேலை செய்த மாலினி, திர�ௌ– பதி. எங்–கள் பத்–தினி. நாங்–கள் அறு–வ–ரும் உங்–கள் தேசத்–தில் அரு–மை–யாக வசித்து வந்–த�ோம். நீங்–கள் எங்–களை நன்கு கவ–னித்– துக் க�ொண்–டீர்–கள். உங்–கள் அதி–கா–ரிக – ளு – ம், மக்–க–ளும் மிகுந்த பிரி–ய–மாக இருந்–தார்–கள். எங்–களை க�ௌர–வ–மாக நடத்–தி–னார்–கள். விராட மன்–னரே, இதற்கு நன்றி ச�ொல்– கி–ற�ோம்.’’ என்று அவர்–கள் அனை–வ–ரும் எழுந்து நின்று கை கூப்–பி–னார்–கள். விராட மன்–னன் மிரண்–டான். ‘‘உங்–க– ளைப் பற்றி கேள்–விப்–பட்–டிரு – க்–கிறே – ன். மிக அற்–பு–த–மான மகா–ர–தி–கள் என்று பல–ரும் புகழ கேட்–டி–ருக்–கி–றேன். நீங்–கள் அறு–வ–ரும் என் அரண்–ம–னை–யில் வந்து தங்–கி–யி–ருந்– தீர்–கள் என்–பது நான் செய்த பாக்–கி–யம். இந்த இடத்–தில் ஏதே–னும் ஒரு நிகழ்ச்–சி– யில் அல்–லது ஒரு–நா–ளில் ஒரு செய–லில் உங்–களை இழி–வு–ப–டுத்–தி–யி–ருந்–தால் தய–வு– செய்து அது அறி–யா–மல் செய்த பிழை என்று நினைத்து மன்–னிக்க வேண்–டும்.’’ என்று கை கூப்–பி–னான். ‘‘என்–னு–டைய அரண்–மனை, என் செல்– வம், என் சேனை, என் அதி–கா–ரி–கள், என் மக்–கள் அத்–த–னை–பே–ரும் உங்–கள் வசம். உங்–கள் ச�ொத்து. இது உங்–கள் தேசம். நீங்–கள் இங்கு எத்–தனை காலம் வேண்–டு–மா–னா– லும் இருக்–க–லாம். ப�ோதாது என்று எனக்–குத் த�ோன்–று–கி–றது. உங்–க– ள�ோடு இன்–னும் நெருங்–கிய நிலைக்கு நான் வர–வேண்– டும் என்–றுத் த�ோன்–றுகி – ற – து. எந்த ஒரு க்ஷணத்– தி – லு ம் நீங்–கள் என்னை க�ோபித்– துக் க�ொள்– ள க்– கூ – ட ாது என்ற பயத்– த�ோ டு நான் இதை கேட்–கிறே – ன், என் மகள் உத்–த–ரையை அர்–ஜு–ன–னுக்கு மனை– வி – ய ா– க த் தரு– கி – றே ன். தய–வு–செய்து என்–ன�ோடு நீங்–கள் திரு–மண சம்–பந்–தம் வைத்–துக் க�ொள்ள வேண்–டும்.’’ என்று கேட்–டான். தரு– ம – பு த்– தி – ரர் திரும்பி பார்த்–தனை பார்த்–தார். ‘ ‘ இ ல்லை . உ த் – த ர ை சி றி ய பெண். அவளை
என் மகன் அபி–மன்–யு–விற்கு மனை–வி–யாக ஏற்–கி–றேன். என் மரு–ம–க–ளாக வரிக்–கி–றேன். அபி–மன்–யுவி – ற்கு உத்–தரை மிக–வும் ஏற்–றவ – ள்.’’ என்று அர்–ஜு–னன் ச�ொல்ல தரு–ம–புத்–தி–ரர் சரி என்று ச�ொன்–னார். ‘‘ஏன் என் மகளை ஏற்க மறுக்–கி–றீர்–கள் என்று விராட மன்–னன் பயந்து கேட்க, அவ–ளிட – ம் நான் ஒரு குரு–வைப் ப�ோல பழ–கி– யி–ருக்–கிறே – ன். குரு–வும் தந்–தையு – ம் ஒன்று. ஒரு தந்தை பாவத்–தில் தான் நான் அவ–ளுக்கு நட–னம் ச�ொல்–லிக் க�ொடுத்–தேன். அது–வும் தவிர, இந்த ஒரு வரு–டம் விர–தம – ாக நாங்–கள் இருந்–த�ோம். அப்–படி – த்–தான் சப–தம் எடுத்–துக் க�ொண்டு உங்–கள் தேசத்–திற்–குள் வந்–த�ோம். எனவே, நான் ஒரு வரு–டம் முழு–வ–தும் மிக நெருக்–க–மாக உத்–த–ரை–யி–டம் இருந்–த–தாக அத–னால் இந்த திரு–மண பந்–தம் ஏற்–பட்–ட– தாக ஊர�ோ, என் உற–வு–கள�ோ நினைத்து விடக்–கூ–டாது. நான் குரு–வாக இருந்–தேன் என்– ப – த ா– லு ம், நான் உத்– த ரை மீது எந்த விருப்–ப–மும் இல்–லாது பிரம்–மச்–ச–ரி–யத்–தில் இருந்– த – த ா– லு ம் அவளை என்– னு – ட ைய மரு–ம–க–ளாக ஏற்–கி–றேன். இதற்கு நீங்–கள் சம்–ம–திக்க வேண்–டும்.’’ ‘‘சரி. மாப்– பி ள்– ளை – ய ாக இல்– ல ாது ப�ோனால் என்ன, சம்–பந்–தி–யாக அர்–ஜு– னன் இருக்–கி–றார். அப்–படி அர்–ஜு–னன் எனக்கு சம்– ப ந்– தி – ய ாக வந்து விட்– ட ால் வேறு என்ன கஷ்–டங்–கள் எனக்கு வரும். வேறு எவர் என்னை எதிர்க்–கக்–கூ–டும். உங்– கள் அன்பு எனக்கு கிடைத்–தது ப�ோதும்–’’ என்று உத்–த–ரையை க�ொண்டு வந்து பஞ்ச பாண்– ட – வ ர்– க ள் முன்பு நிறுத்– தி – ன ான். உத்– த ரை ஓடிப் ப�ோய் திர�ௌ– ப – தி யை தழு–விக் க�ொண்–டாள். ரு–மண ஏற்–பா–டுக – ள் செய்–யத் துவங்–கி– னார்–கள். கி–ருஷ்–ண–ருக்கு செய்தி ப�ோயிற்று. கி–ருஷ்–ணரு – ம், பல–ரா–மரு – ம் தங்– க ள் குடும்ப சகி– த ம் விரா– ட – தே – சத்– தி ற்கு பல்– ல ா– யி – ர க்– க – ண க்– க ான யானை–கள், குதி–ரை–க–ள�ோடு வந்– தார்–கள். உத்–தர – ைக்கு க�ொடுக்க வேண்– டி ய, பஞ்ச பாண்– ட – வர்– க ள் மூலம் தர– வ ேண்– டிய சீர் அனைத்– தை – யு ம் கி– ரு ஷ்– ண ரே க�ொண்டு வந்– தி – ரு ந்– த ார். அது– வு ம் தவிர அபி– ம ன்யு அவர் வம்– ச த்து பெண்– ணி ன் பி ள்ளை அ ல் – ல வ ா . அந்த உரி– மை – ய�ோ – டு ம் சீர் செனத்தி எடுத்து வந்–தி–ருந்–தார். பல–ரா–மர் முன்– பு ம், கி– ரு ஷ்– ண ர் முன்–பும், தரு–ம–புத்–தி–ரர் முன்–பும் மிகச் சிறப்–பாக
தி
ðô¡
89
16-30 ஏப்ரல் 2018
திரு–மண – ம் நடந்–தது. உத்–தர – ையை அபி–மன்யு மனை–வி–யாக வரித்–தான். அந்–த–ணர்–கள் வேதம் ஓதி அக்னி வளர்க்க, அக்–னியை வலம்–வந்து அக்னி சாட்–சி–யாக உத்–தரை கரம் பற்–றி–னான். விராட மன்–ன–னின் நண்– பர்–க–ளான பல மன்–னர்–கள் வந்–தி–ருந்–தார்– கள். கி–ருஷ்–ண–ரு–டைய யாதவப் படை வந்–திரு – ந்–தது. விராட பரத சம்–பந்–தம் ஏற்–பட்– டது. எல்லா வேத–னை–க–ளும் மறந்து அந்த திரு–மண வைப–வத்–தில் பஞ்ச பாண்–ட–வர்– கள் ஆனந்–த–மாக கலந்து க�ொண்–டார்–கள். த�ொடர்ந்து அற்–பு–த–மான விருந்–து–கள் நடை–பெற்–றன. வந்–திரு – ந்த எல்லா மன்–னர்க – – ளும் உண்டு களித்து பேசி சிரித்து எந்–தக் கவ– லை–யும் இல்–லா–மல் தங்–கள் ப�ொழு–துகளை – கழித்–தார்–கள். அங்கு விசா–ல–மான அரண்– ம–னை–யும், த�ோட்–ட–மும், வந்–தி–ருந்த மன்– னர்–களு – க்–கும், அவர்–கள் குடி–பட – ை–களு – க்–கும் நிறை–வான தங்–கும் இடத்தை க�ொடுத்–தன. விராட தேசத்து மக்–கள் ப�ோட்டி ப�ோட்–டுக் க�ொண்டு விருந்–தி–னரை உப–ச–ரித்–தார்–கள். அவர்– க ள் வீட்டு திரு– ம – ண ம் பற்றி மன்– னர்–கள் வெகு–நாள் பேச வேண்–டும் என்ற நினைப்–பில் மிக அக்–க–றை–ய�ோடு நடந்து க�ொண்–டார்–கள். விருந்து முடிந்–த–தும் பெரிய சபை–யிலே அர–சர்க – ள் ஒன்று கூடி–னார்–கள். அந்த சபை ஜன்–னல்–கள் தங்–கத்–தா–லும், வெள்–ளிய – ா–லும் இழைக்–கப்–பட்–டிரு – ந்–தன. வின�ோ–தம – ான கற்– கள் பதிக்–கப்–பட்–டி–ருந்–தன. மண்–ட–பத்–தின் உள்ளே காற்று புகுந்து அனை–வ–ரை–யும் தாலாட்– டி–யது. அதைத் தவிர மயில் த�ோ க ை – ய ா ல் வி சி ற சேடிப் பெண்–க–ளும், ஏவ–லுக்கு பணி–யாட்– க – ளு ம் இ ரு ந் – த ா ர் – கள். விருந்– தி – னர் – கள் சபைக்கு வர
அவ–ரவ – ர் ஆச–னத்–திற்கு அருகே நின்–றிரு – க்க விராட மன்– ன – னு ம், துரு– ப – த – னு ம் வந்த பிறகு அவர்– க ள் அவர்– க – ளு க்– கு ண்– ட ான ஆச–னத்–தில் அமர்ந்த பிறகு கி–ருஷ்–ண– ரும், பல–தே–வ–ரும், மற்–ற�ோ–ரும் தங்–கள் ஆச– னத்–தில் அமர்ந்–தார்–கள். வயது முதிர்ந்த அந்த இரண்டு பேரும் அமர வேண்–டும் என்று காத்–திரு – ந்து அவர்–களு – க்கு மரி–யாதை செய்து பிறகு அமர்ந்– த ார்– கள். எல்– ல ாம் வல்–ல–வ–ராய் கி–ருஷ்–ணர் இருந்–தா–லும் இந்த நிய–தி–க–ளுக்கு அவர் கட்–டுப்–பட்டே இருந்–தார். அ ந ்த சபை – யி – னு – ட ை ய அ ர் த் – த ம் மன்–னர்–கள் பல–ருக்கு தெரிந்–தி–ருந்–தது. இது வெறுமே கூடி–யி–ருக்–கும் சபை அல்ல. ஒரு விவ–கா–ரத்தை தெளிவு பண்–ண–வேண்–டிய சபை என்–பதை மன்–னர்க – ள் அறிந்–திரு – ந்–தார்– கள். அந்த அர–சர்–கள் யாரும் கேட்–கா–மல் தங்–களு – ட – ைய அபிப்–ரா–யத்தை ச�ொல்–லவ – ர, மற்–றவ – ர் எதிர்த்–துவ – ர க�ொஞ்–சநே – ர – ம் வாதப் பிர–தி–வா–தங்–கள் அந்த சபை–யில் நடந்–தன. கி–ருஷ்–ணர் அமை–தி–யாக பேசு–கி–ற–வரை கவ–னித்–துக் க�ொண்–டிரு – ந்–தார். மன்–னர்க – ள் பேச்சை நிறுத்தி கி–ருஷ்–ணர் பேசட்–டும் என்– ப து ப�ோல காத்– தி – ரு ந்– த ார்– க ள். தன் பேச்சை இவர்–கள் கேட்–பார்–கள், அடங்கி விட்–டார்–கள் என்–று தெரிந்து கிருஷ்–ணர் எழுந்து நின்று தன்–னுட – ைய சிம்–மக் குர–லில் பேச்சை துவக்–கி–னார். ‘‘பாண்– ட – வ ர்– க – ளு – ட ைய கஷ்– ட ங்– க ள் என்ன என்று இங்–குள்ள அனை–வ–ரும் அறி– வீர்–கள். அவர்–க–ளுக்–குண்–டான தேசத்தை அவர்–கள் இழந்–தி–ருக்–கி–றார்–கள். அவர்–கள் தேசத்தை யாரும் ப�ோரிட்டு ஜெயிக்– க – வில்லை. வலி– வு – க ாட்டி வாங்– க – வி ல்லை. மாறாக வஞ்–சன – ை–யான முறை–யில் சூதாடி தரு– ம – பு த்– தி – ரர ை சபைக்கு இழுத்– து – வ ந்து ஒரு அர–சன் சூதா–டச் ச�ொன்–னால் ஆட வேண்– டு – ம ல்– ல வா என்ற விதி– க – ளு க்– கு ட்– பட்டு சகு–னியை முன்–வைத்து துரி–ய�ோ–த– னன் ஆடி–னான். இது இன்று நேற்று நடந்த விஷ–யம் அல்ல. ஆரம்–ப–கா–லத்–தி–லி–ருந்தே துரி–ய�ோ–த–ன–னுக்கு பாண்–ட–வர்–க–ளு–டைய சினே–கம் பிடிக்–கவி – ல்லை. அவர்–களு – ட – ைய வீரம் பிடிக்– க – வி ல்லை. தரு– ம – பு த்– தி – ர – ரி ன் தர்–மம் பிடிக்–க–வில்லை. அவர்–க–ளு–டைய ராஜ்–யம் தன்–னு–டைய ராஜ்–யம் என்–ப–தா– கவே அவ–னுக்கு ஒரு பேராசை இருந்–தது. தந்தை வழி–யிலே இது சம–பா–க–மாக பிரிக்– கப்–பட்–டது என்–பதை துரி–ய�ோ–த–னன் ஏற்க மறுத்– த – தி – னு – ட ைய விளைவு இது. இது பேராசை. மிகப்–பெரி – ய அய�ோக்–கிய – த்–தன – ம். இறந்–து–ப�ோன பாண்டு மகா–ரா–ஜா–விற்கு செய்த துர�ோ–கம். அவர் குழந்–தை–க–ளுக்கு கிடைக்–கவ – ேண்–டிய அந்த அரி–யா–சனத்தை – தான் பறித்–துக்–க�ொள்ள வேண்–டு–மென்று
துரி–ய�ோ–த–னன் ஆசைப்–பட்–டான். அதன் விளைவே சூதாட்–டம். தரு–ம–புத்–தி–ர–ரும் சூதாட இறங்க, அவர் ஒவ்–வ�ொன்–றாக இழந்–தார். ஆனால், தரு–ம– புத்–தி–ர–ரு–டைய அச்–சாணி தர்–மம். அவர் அதை மீறி–ய–தே–யில்லை. அதற்–காக நான் அவரை தலை–வ–ணங்–கு–கின்–றேன். சூதி–னு– டைய விதி என்ன. பன்–னிர – ண்டு வருட வன– வா–சம். பதி–மூன்–றா–வது வரு–டம் அஞ்–ஞாத வாசம். இவை இரண்–டை–யும் இவர்–கள் சிறப்–பாக நடத்தி முடித்–தார்–கள். அந்த பதி– மூன்–றாம் வரு–டம் அவர்–கள் பட்ட கஷ்ட நஷ்–டம் க�ொஞ்ச நஞ்–சம் அல்ல. அவர்–கள் பட்ட அவ–மா–னம் சாதாண–மா–ன–தல்ல. வேறு எந்த அர–சன – ாக இருந்–தா–லும் க�ொதித்– தி–ருப்–பான். ஆனால், தர்–மத்–தின்–மீது பற்று வைத்து, தான் அர–ச–னாக இருந்–த–ப�ோ–தும், தன் மனை– வி க்கு எந்த துன்– ப ம் நேர்ந்– த –ப�ோ–தும், தன்–னு–டைய சக�ோ–த–ரர்–க–ளுக்கு என்ன கஷ்–டங்–கள் நேர்ந்–த–ப�ோ–தும் அந்த அஞ்–ஞாத வாசத்தை தாங்–கள் ப�ொறுத்–துக் க�ொண்டு வெற்–றி–க–ர–மாக முடித்–தார்–கள். அந்த சக�ோ–தர – ர்–களு – க்–கும், திர�ௌ–பதி – க்–கும் நான் மறு–ப–டி–யும் தலை–வ–ணங்–கு–கின்–றேன். சூதாட்–டத்–திற்கு அழைத்–தாய் ஜெயித்–தாய் விதி– மு றை ச�ொன்– ன ாய் அதை நடத்தி முடித்து விட்ட தரு–மர், இப்–ப�ொழு – து மறு–ப– டி–யும் வந்து நிற்–கி–றார். அவர் ராஜ்–யத்தை அவ–ரி–டம் தர வேண்–டும். ஆனால், துரி– ய�ோ–த–னன் தரு–வானா என்–ப–து–தான் மிகப்– பெ– ரி ய கேள்– வி க்– கு றி. பாண்– ட – வ ர்– கள ை வாழ விட–மாட்–டேன் என்று ச�ொல்–கின்ற அவனா இதை க�ொடுக்–கப் ப�ோகி–றான். இல்லை. எனவே, அவ–னிட – ம் பக்–குவ – ம – ா–கப் பேசி, அமை–தியா – க – ப் பேசி அவ–னுக்கு புரி–ய– வில்லை என்–றா–லும் திரு–த–ராஷ்–டி–ர–னுக்கு புரி–யவை – த்து அதன் மூலம் துரி–ய�ோ–தன – னை அடக்கி வைப்– ப – து – த ான் சாமர்த்– தி – யமே தவிர, வேறு எது–வும் சரி வராது. ஆகவே, அதற்–கேற்ப ஒரு தூது–வனை இங்–கி–ருந்து அனுப்பி அதை நிறை–வேற்ற வேண்–டும். ஒரு–வேளை ப�ோர்–தான் முடிவு என்– ற ால், இது– வரை பட்ட கஷ்– ட ங்– க ள் அத்–தனை – யு – ம் மன–திற்–குள்ளே தேக்கி வைத்– துள்ள பஞ்– ச – ப ாண்– ட – வ ர்– க ள் க�ௌர– வ ர்– களை க�ொன்று அழிப்–பார்–கள். அவர்–கள் மர–ணம் நிச்–ச–யம். துரி–ய�ோ–த–ன–னுக்கு கேடு– கா–லம் இருந்–தால் ப�ோருக்கு அழைக்–கட்– டும். அவன் ப�ோர் விரும்–பட்–டும். தரு–ம–புத்– தி–ரர் அமை–தியாக – இருக்–கிற – ார். இப்–ப�ோ–தும் ஆவே–சப்–ப–டாது இருக்–கி–றார். என் பங்கை கேட்டு வாங்–கித் தாருங்–கள் என்–று–தான் ச�ொல்– கி – ற ார். கேட்டு வாங்– கி த் தரு– வ து நம் கடமை. அவ– ரு க்கு உதவி செய்– வ து நம் கடமை.’’ கி–ருஷ்–ணர் பேசிய பிறகு பல–தே–வர்
எழுந்–தார். அவர் பேச்சை சபை இன்–னும் கூர்–மை–யா–கக் கேட்–டது. ‘‘கி–ருஷ்–ணர் அவர் மன�ோ–தர்–மப்–படி பேசி–னார். அவ–ருக்கு பாண்–ட–வர்–கள் மீது அலா–தி–யான பிரேமை. ஆனால், நமக்கு இரண்டு பேரும் முக்– கி – ய – ம ா– ன – வ ர்– க ள். நமக்கு உற–வி–னர்–கள். யார் சரி, யார் தவறு என்று விசா–ரிக்–கப் ப�ோனால் அதில் பல– வித பிரச்–னை–கள் எழும். துரி–ய�ோ–த–னனை தீய–வன் என்று நினைத்தே பேசு–வது நமக்கு அழ–கல்ல. அதர்–ம–மாக துரி–ய�ோ–த–னா–தி– கள் ஜெயித்–தார்–கள் என்று எவ–ரும் ச�ொன்– னால் அது ஆட்–சேப – ணை – க்–குறி – ய – து. சூதாட அழைத்–தும் விரை–விலே ஓடிப்–ப�ோய் சூதாட ஆசைப்–பட்டு நின்–றது தரு–ம–புத்–தி–ரர். சூதா– டு–கின்ற சப–லம் அவ–ருக்கு இருக்–கிற – தெ – ன்று உல–கத்–திற்கு தெரி–யும். எங்–க–ளில் யாரை தேர்ந்–தெடு – த்–துக் க�ொள்–கிறீ – ர் சூதாட என்ற மிகப்–பெரி – ய ஒரு விஷ–யத்தை துரி–ய�ோ–தன – ன் முன் வைத்–தான். கர்–ணனை – ய�ோ, துரி–ய�ோ– த–னனை – ய�ோ, துச்–சாத – ன – னை – ய�ோ தேர்ந்–தெ– டுக்–கா–மல் அவன் சகு–னியை தேர்ந்–தெ–டுத்– தான். சகுனி நிபு–ணன். இவர் கற்–றுக்–குட்டி. ஒரு ப�ொழு–தும் அந்–தத் தவறை அவர் செய்– தி–ருக்–கக்–கூ–டாது. அந்த தவ–றுக்கு ஏற்–பட்ட பலன்–தான் இவர்–களு – டைய – வன–வாச – மு – ம், அஞ்–ஞா–தவா – ச – மு – ம். அவன் கள்–ளத்–தன – ம – ாக ஜெயிக்–கவ – ே–யில்லை. அவர் கையில் உள்ள பக–டைக – ள் பேசின. இவ–ருக்கு பேச–வில்லை. எனவே சகுனி தவறு, சகு–னியி – ன் மீது குறை இருக்– கி – ற து, குற்– ற ம் இருக்– கி – ற து என்று ச�ொல்–வது தவ–றான பேச்சு.’’ சபை சல–ச–லத்–தது. கி–ருஷ்–ணர் எதி– ரி–லேயே கிருஷ்–ணரை மறித்–தும், பாண்–ட– வர்–க–ளுக்கு சற்று எதி–ரா–க–வும் பல–தே–வர் பேசி–யது பல–ருக்கு ஆச்–சரி – ய – ம – ாக இருந்–தது. அவர்– க – ளு க்– கு ள் வாதிப்– பி – ர – தி – வா – த ங்– க ள் செய்து க�ொண்–டார்–கள். ‘‘ஒன்று ச�ொல்ல விரும்–பு–கின்–றேன். நம்– மு– டைய பேச்– சு – க – ளெ ல்– லா ம் யுத்– த த்தை ந�ோக்கி நகர்–வ–தாக இருக்–கக்–கூ–டாது. சமா– தா–னத்தை விரும்–புவ – த – ாக இருக்க வேண்–டும். இதைத்–தான் தரு–மபு – த்–திர – ரு – ம் விரும்–புகி – ற – ார் என்– ப து என் எண்– ண ம். க�ௌர– வ ர்– க – ளு – டைய ராஜ்–ஜி–யத்–தில் சரி–பா–தியை எனக்கு வாங்–கிக் க�ொடுங்–கள். அவர்–கள் விருப்–பப்– படி நான் வன–வா–ச–மும், அஞ்–ஞா–த–வா–ச– மும் முடித்து விட்–டேன் என்ற நிலை–யில்– தான் அவர் இருக்–கி–றாரே தவிர, ப�ோர் ப�ோர் என்று தரு–ம–புத்–தி–ரர�ோ, பீமன�ோ, அர்–ஜு–னன�ோ முரசு அறி–விக்–க–வில்லை. அவர்–கள் ம�ௌன–மாக இருக்–கும்–ப�ோது நாம் ப�ோருக்கு எத்–தன – ப்–படு – வ – து அவ்–வள – வு சாதுர்–ய–மான விஷ–யம் அல்ல.’’ மறு–ப–டி–யும் சபை சல–ச–லத்–தது.
(த�ொட–ரும்) ðô¡
91
16-30 ஏப்ரல் 2018
அ
வ – த ா – ர த் – த ை ப் ப ற் றி க் ரு ஷ ்ண பர–மாத்மா ச�ொன்–னது தான் சங்–க– ரா–வ–தா–ரத்தை ஏற்–ப–டுத்–தி–விட்–டது. தர்–மம் நலிந்து, அதர்–மம் பெரு–கும்–ப�ோ–தெல்–லாம் அவ–த–ரித்து தர்ம ஸம்ஸ்–தா–ப–னம் செய்–கி– றேன் என்று ச�ொல்–லி–விட்–டா–ரல்–லவா? அந்த வாக்–கைப் பரி–பா–ல–னம் பண்–ணிக்– காட்ட வேண்–டிய சூழ்–நிலை அவர் பர–ம– பத ஆர�ோ–ஹ–ணம் செய்து இரண்–டா–யி–ரம் - இரண்–டா–யி–ரத்–து–நூறு வரு–ஷங்–க–ளுக்கு அப்–புற – ம் ஏற்–பட்–டது. அந்–தக் காலத்து தேச ஸ்தி–தியை நிறை–யச் ச�ொல்–லி–யா–யிற்று. சுருக்– க – ம ா– க ச் ச�ொல்– வ – தெ ன்– ற ால் க்ருஷ்–ணா–வ–தார காலத்–தில் ப்ரவ்–ருத்திநிவ்–ருத்தி தர்–மங்–க–ளுக்கு ஹானி ஏற்–பட்–டி– ருந்–தது ப�ோல–வே… இல்லை, அதை–வி–டப் ப ல – ம – ட ங் கு தீ வி – ர – ம ா க , இ ப் – ப �ோ து ஏற்–பட்–டி–ருந்–தது. ல�ோகம் பூரா நடக்–கும் க�ோடி க�ோடி தப்–புக் கார்–யங்–களை எப்–படி அழிப்–பது, அது மட்–டும் முடி–யுமா என்–றால்: அந்–தக் கார்–யங்–களை அழிக்க வேண்–டாம். அவை விளை–வுத – ான். இந்த விளை–வுக்–குக் கார–ண– முண்டு. வித்து உண்டு. வித்தை ஊன்–றின – ால்– தானே விளைச்–சல் வரும்? காரி–யத்–துக்கு வித்து எண்–ணம். கெட்ட எண்–ணம் முத–லில் த�ோன்றி, அதன் நிறை–வேற்–றத்–திற்–கா–கவே அப்–பு–றம் கெட்ட கார்–யம் த�ோன்–று–கி–றது. ஆன– ப – டி – ய ால் ஜனங்– க – ளு – டை ய கெட்ட எண்– ண ம் ப�ோகும்– ப – டி – ய ாக, அதா– வ து, அவர்–க–ளு–டைய அறிவு திருந்–தும்–ப–டி–யா– கப் பண்– ணி – வி ட்– ட ால் ப�ோதும். அவ– தார ந�ோக்–க–மான தர்ம ஸமஸ்–தா–ப–னம் நடந்–து–வி–டும். ‘அறிவு திருந்– து ம்– ப டி எப்– ப – டி ப் பண்– ணு–வது? வேறே எப்–படி? எல்–லா–ருக்–கும் தெரிந்–த–து–தான்: நல்–லதை நல்ல படி–யாக எடுத்–துச் ச�ொல்–வ–தால்–தான். ஞான�ோ–ப– தே–சத்–தி–னால்–தான். வாயு–ப–தே–சம் மட்–டும் ப�ோதாது. வாழ்க்கை உதா– ர – ண த்– த�ோ டு அது கலந்து வந்–தால்–தான் பலன் தரும், அத–னால் ஞானி–யாக அவ–தா–ரம் செய்–ய– ணும். ஞானி என்–றால் ஸந்–நி–யா–ஸி–யாக அவ–தா–ரம் செய்–யணு – ம்’ என்–றபடி பக–வான் தீர்–மா–னம் பண்–ணி–விட்–டார். இந்த மாதரி எங்கே வேண்–டும – ா–னா–லும் ஞானி த�ோன்–று–வ–தென்–பது அபூர்–வ–மாக நடப்–பது – த – ான். அதில் நாம் பயிற்சி க�ொடுத்– துப் பண்–ணும்–ப–டி–யாக ஒன்–று–மில்லை. உப– தேச குரு என்–றால் அவர் ஒரு ‘ஸிஸ்–ட’– ப்–படி
92
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
பயிற்சி க�ொடுத்தே சிஷ்– யர்–களை ஞான–ம–டை– யச் செய்–யணு – ம். ஆகை– யால் இவ–ரும் அப்–படி ‘ஸிஸ்– ட – ’ த்– தி ல், அதா– வது, ஸம்ப்–ரத – ாய பூர்–வ– மாக, அதா–வது சாஸ்த்– ர�ோக்–தம – ான முறை–யில் ப�ோய் ஞானி–யா–ன–வ– ராக இருந்– த ால்– த ான் ப�ொருத்–தம – ா–யிரு – க்–கும். அபூர்–வம – ாக ஞானி–கள் எந்– த ச் சூழ்– நி – லை – யி ல் வேண்– டு – ம ா– ன ா– லு ம் த�ோ ன் – ற – ல ா – மெ ன் – றா– லு ம், ப�ொது– வ ாக அந்த பரி–பக்–வத்–தைப் பெற சாஸ்த்– ர ங்– க ள் கூறி–யுள்ள விதி என்–ன– வெ ன் – ற ா ல் , உ சந்த முறை– யி ல் ப்ரஹ்– ம – ச ர்– ய ம�ோ, க்ரு– ஹ ஸ்– தாச்–ரம – ம�ோ வகித்த பிற்–பாடு ஸந்–நிய – ா–ஸம் வாங்– கி க்– க�ொ ண்டு, உப– நி – ஷ த்– து க்– க – ளி ல் ஜீவ-ப்ரஹ்ம ஐக்–யத்–தைப் பற்–றிச் ச�ொல்– லும் மஹா–வாக்–யங்–களை அநு–ஸந்–தா–னம் பண்–ணிப் பண்–ணியே (தீர்க்–க–மாக த்யா– னம் செய்தே) ஞானம் அடை–ய–வேண்–டும் என்–ப–து–தான். ஸந்–நி–யா–ஸி–யான குரு–வாக அவ–தா–ரம் செய்–வ–தென்று முடி–வா–யிற்று. இந்த அவ– த ா– ர த்– தி லே பாரத தேசம் முழுக்க ஸஞ்–சா–ரம் செய்து நாடு பூரா பர– வி–யி–ருந்த தப்–பான மதங்–களை வாதங்–க–ளி– னால் நிரா–க–ர–ணம் பண்ணி, ஸத்–ய–மான வேதாந்த மதத்தை ஸ்தா–பிக்க வேண்–டி–யி– ருந்–தது. அதா–வது, அவ–தா–ர–மாக வரு–கி–ற– வர் ஸதா கால–மும் ஸஞ்–சா–ரம் பண்–ணிக் க�ொண்–டேயி – ரு – க்க வேண்–டும் என்ற அவசி– யம் ஏற்–பட்–டி–ருந்–தது. குடும்–பப் ப�ொறுப்– புள்ள க்ரு–ஹஸ்–தன் எப்–படி இந்த மாதிரி எப்–ப–வும் ஊர் சுற்–றிக்–க�ொண்டே இருக்–க– மு–டி–யும்? மாறாக, ஸந்–நி–யா–ஸிக்–குத்–தான் ‘எப்–பவு – ம் ஸஞ்–சா–ரம் பண்–ணிக்–க�ொண்டே இருக்–க–ணும்; ஒரே இடத்–தில் அதிக நாள் இருந்– த ால் ‘ல�ோகல் அட்– ட ாச்– மெ ன்ட்– ’ – கள் உண்– ட ாகி விடு– ம ா– த – ல ால் இடம் மாறிக்– க�ொண்டே இருக்– க – ணு ம்’ என்று சாஸ்த்–ரமே விதி செய்–தி–ருக்–கி–றது. இது–வும் இப்–ப�ோது ஸந்–நிய – ாஸ அவ–தா–ரம் ஏற்–படு – வ – – தற்கு ஒரு முக்கிய கார–ண–மா–யிற்று. நாலு
ஆஸ்– ர – ம ங்– க – ளி ல் ஸந்– நி – ய ா– ஸ ாச்– ர – ம ம்– தான் ஸஞ்– ச ா– ர த்– தி ற்கு ய�ோக்– ய – ம ான ஆஸ்–ரம – ம். பிரம்–மச – ா–ரிய – ா–கப்–பட்–டவ – ன் ‘அந்– தே–வா–ஸி’ என்–ப–தாக குரு–வ�ோடு கூடவே சேர்ந்து வஸிக்க வேண்–டி–ய–வன். குரு–கு–ல– வா–ஸமே விதிக்–கப்–பட்ட அவன் ஸஞ்–சார வாழ்க்கை நடத்–த–மு–டி–யாது. க்ரு–ஹஸ்–தன் மற்ற ஆஸூ–ர–மி–களை ஆத–ரிப்–ப–தும், தன்– னு–டைய குடும்ப பர–ணம் செய்–வ–து–மான கட–மையை ஸ்வக்–ரு–ஹத்–தி–லேயே இருந்து க�ொண்–டு–தான் செய்–ய–மு–டி–யும். அவ–னும் ஸஞ்–சா–ரம் பண்–ணிக்–க�ொண்டே இருக்க முடி–யாது. வானப்–ரஸ்–தனு – ம் காட்–டில் ஒரே இடத்– தி ல் இருந்– து – க�ொ ண்– டு – த ான் வ்ரத நியம தப�ோ–நுஷ்–டா–னங்–க–ளைப் பண்–ண– வேண்–டும் என்று சாஸ்த்–ரம். ஸந்–நி–யாஸி மட்–டுந்–தான் சாஸ்த்ர விதிப்–ப–டியே ஒரே இடத்–தில் ஜாஸ்தி நாள் தங்–கா–மல் ஸஞ்–ச– ரித்–துக்–க�ொண்டே இருக்–க–வேண்–டி–ய–வன். ஆகை–யின – ால் அப்–படி – ப்–பட்ட ஒரு அவ–தா– ரத்–தி–னால்–தானே தேசம் பூரா–வுக்–கும் உப– தே–சம் தரு–வத – ான கார்–யம் நடக்க முடி–யும்? முக்–கிய–மாக இந்த அவ–தா–ரம், நிவ்–ருத்தி மார்க்– க த்– தி ல் ஞானம் பெற்றே ம�ோக்ஷ –ம–டை–ய–மு–டி–யும் என்ற உப–நி–ஷத அபிப்–ரா– யத்தை முடி–வா–கச் ச�ொல்–லவ – ந்–தது. எனவே அது ஸந்–நி–யா–ஸி–யா–யில்–லா–மல் வேறெப்–ப– டி– யு ம் இருக்– க – மு – டி – ய ா– தெ ன்று ஆகி– வி ட்– டது. ப்ரவ்–ருத்–தியி – லி – ரு – ப்–பவ – ர் நிவ்–ருத்–தியை அந்–தர – ங்க ஸாத–னம – ா–கச் ச�ொல்–வது பெரிய முரண்–பா–டல்–லவா? இப்– ப – டி ப் பல கார– ண ங்– க – ள ால், கலி பிறந்து ஸுமார் 2500 வரு–ஷத்–துக்–கப்–பு–றம், ஈஸ்– வ – ர ன் குரு– வ ாக அவ– த ா– ர ம் பண்ண வேண்– டு – மெ ன்– று ம், அப்– ப டி ஞானா– வ – தா–ர–மாக வரு–ப–வர் ஸந்– நி – ய ா– ஸி – ய ா– க வே இருக்–க–வேண்–டும், ஆயுஸ் முழுக்க அப்–ப– டி– யி – ரு ந்து உப– தே – ச ம் பண்– ண – வே ண்– டு ம் என்–றும் முடி–வா–யிற்று. பகல் வேளை–யில் எப்–ப�ோத�ோ ஒரு ஸம–யம் மானம் (வானம்) மூடிக்–க�ொண்டு இருட்–டிப்–ப�ோ–வது ப�ோல க்ருஷ்–ணர் காலத்–தில் ஏற்–பட்–ட–தால் அப்– ப�ோ–தைக்கு அவர் ஒரு தீபத்தை ஏற்றி வைத்– தால் ப�ோது–மா–ன–தா–யி–ருந்–தது. இப்–ப�ோது ஒரே ராக்–கா–ல–மா–கவே ஆகி–விட்–ட–தால் அவ–தார புரு–ஷர் ஆயுஸ்–கா–லம் பூரா–வும் நிறைய விளக்–குப் ப�ோட்–டா–க–வேண்–டும் என்–றா–யிற்று. மன�ோ விகா–ரங்–களு – ம், விகல்–ப– மான எண்–ணங்–களு – ம் ஜனங்–களு – க்கு ஜாஸ்– தி–யா–கி–விட்–ட–தால் அவ–தா–ரம் தாம்–பத்ய வாழ்க்–கையே இல்–லா–மல் இருக்–க–வேண்–டு –மென்–றும் ஆயிற்று. ஆசார்– ய ாள் பூர்– ண – ம ாக மநு– ஷ ா– யு ஸ் பூல�ோ–கத்–தில் இருக்–க–வில்லை, முப்–பத்–தி– ரண்டே வய– ஸ ு– த ான் இருந்– த ா– ரெ ன்று தெரிந்– தி – ரு க்– கு ம். அதா– வ து, இத்– த னை
கலி ப்ர– வ ா– ஹ த்– த ை– யு ம் அடக்– கு – வ – த ற்கு அத்–தனை ஸ்வல்ப காலமே ப�ோதும்–ப–டி– யாக அப்–பேர்ப்–பட்ட ஞான சக்–திய�ோ – டு – ம் க்ரியா சக்–தி–ய�ோ–டும் அவ–தா–ரம் ஏற்–பட முடிந்–தது என்று தெரி–கிற – து. முப்–பத்–திர – ண்டு வரு–ஷ–மென்ன, ச�ொடக்–குப்–ப�ோ–டும் நாழி– யி–லேகூ – ட ஈஸ்வர சக்–திய – ால் ஸாதிக்க முடி– யா–த–தாக எது–வா–வது உண்டா? ஆனால், நர–லீ–லைக்–காக அவ–தா–ரம் என்று ஆடிக் காட்–டு–வ–தில் இப்–படி 32 வரு–ஷ–மென்று ஸங்–கல்–பம் செய்–யப்–பட்–டது. அதை ர�ொம்–ப– வுமே லீலா விந�ோ–த–மா–கப் பண்–ணி–னார். எப்–ப–டி–யென்–றால், முத–லில் தம்–மு–டைய ஸ்வய ஸங்– க ல்– ப ப்– ப டி எட்டே வயஸு இருக்– கி – ற – ம ா– தி – ரி – யு ம், அப்– பு – ற ம் முதலை வாயி– லி – ரு ந்து தப்– பு – கி – ற – ப �ோது எட்– டை ப் பதி–னா–றாக்–கிக் க�ொண்–டாற்–ப�ோ–ல–வும், பதி–னாறு முடிந்த–ப�ோது வ்யா–ஸர், ப்ரம்மா ஆகி–யவ – ர்–களு – டை – ய விருப்–பப்–படி இன்–னும் ஒரு பதி–னாறு கூட்–டிக்–க�ொண்ட மாதி–ரியு – ம் விளை–யாட்–டுப் பண்–ணி–னார். ஆனால், முத–லிலேயே – பர–மேஸ்–வர – ன் ப்ளான் ப�ோட்– ட–து–தான், - தாம் முப்–பத்–தி–ரண்டு வரு–ஷம் ஸந்–நிய – ாஸ குரு–வா–யிரு – ந்தே அத்–வைத க்ரந்– தங்– க ளை எழுதி அவற்றை தேசம் பூரா ஸஞ்–சா–ரம் பண்–ணிப் பிர–சா–ரம் செய்ய வேண்–டு–மென்–பது. ஸரி. ஆனால் 32 வரு–ஷம் என்–பது புரு– ஷா–யுஸ் இல்லை. புரு–ஷா–யுஸ் (என்–பது) நூறு வரு–ஷம். இந்த அவ–தா–ரம் அப்–ப–டிப் பூர்–ணா–யுஸ் க�ொண்–ட–தா–கவ�ோ அல்–லது எண்– ப து த�ொண்– ணூ று வயஸ் ஜீவிப்– ப – தா–கவ�ோ இருந்து, அதில் முத–லில் மற்ற ஆஸ்–ரம – ங்–களை வஹித்–துவி – ட்–டுக் கடைசி 32 வரு–ஷம் மட்–டும் ஸந்–நிய – ா–ஸிய – ா–யிரு – க்க முடி– யு–மல்–லவா? ‘அப்–ப–டி–யெல்–லாம்–கூட க்ரு– ஹஸ்–தாஸ்–ரம – க் கலப்பு இருக்–கவே கூடாது. அவ– த ார கார்– ய த்– த ைப் பண்– ணு – வ – த ற்கு 32 வரு–ஷம் ப�ோதுமா? அப்–ப–டி–யா–னால் அந்த 32 வரு–ஷ–மும் ஸந்–நி–யா–ஸி–யா–யி–ருந்–து– வி–டவே – ண்–டும். ஜீவி–தம் பூரா–வும் ஞான�ோ–ப– தே–சமே கார்–ய–மா–யி–ருந்–து–ட–ணும். இந்–தக் கலி–யு–கத்–தில் அவ–தா–ர–மாக வரும்–ப�ோது க்ரு– ஹ ஸ்– த ாஸ்– ர ம வாடையே காட்– ட ப் –ப–டா–து’ என்று பர–மேஸ்–வர ஸங்–கல்–ப–மா– யிற்று. (காஞ்சி முனி–வர் சந்–தி–ர–சே–க–ரேந்–திர சுவா–மி–கள் அரு–ளி–யது) ðô¡
93
16-30 ஏப்ரல் 2018
வீட்டில் லக்ஷ்மி கடாக்ஷம் தங்க என்ன ஸ்லோகம் ச�ொல்ல வேண்டும்?
-ஹேமலதா, செங்கற்பட்டு.
“ஸர்வ மங்–கள மாங்–கல்யே சிவே ஸர்–வார்த்த ஸாதிகே சரண்யே த்ரி–யம்–பகே தேவி நாரா–யணி நம�ோஸ்– துதே.” - என்ற ஸ்லோ–கத்தை சதா மன–திற்–குள் ச�ொல்–லிக்–க�ொண்டு இருந்–தாலே ப�ோதும். அத�ோடு கீழ்–கா–ணும் மந்–திர – த்தை தின–மும் காலை, மாலை இரு–வே–ளை–யும் விளக்–கேற்– றும் சம–யத்–தில் 18 முறை ச�ொல்–லி–வந்–தால் வீட்–டில் என்–றென்–றும் லக்ஷ்மி கடாக்ஷம் நிறைந்–தி–ருக்–கும். “ஓம் ம் ஹ்ரீம் ம் மஹா–லக்ஷ்ம்யை நம: வஸுதே வஸு–தாரே வஸூ–கரீ தன–கரீ தான்–ய–கரீ ரத்–னக – ரீ ச�ௌபாக்–யக – ரீ சாம்–ராஜ்–யக – ரீ ஸ்வாஹா ஓம் ம் ஹ்ரீம் ம் மஹா–லக்ஷ்ம்யை நமஹ ” கு–மேல் கைகளை உயர்த்தி ?தலைக்– வணங்–கக்–கூட– ாது என்–கிற – ார்–களே, ஏன்? - விஸ்–வ–நாத், பெங்–க–ளூரு.
திர�ௌ– ப – தி – யி ன் மானம் காக்க கண்– ணன் வந்– த து எப்– ப �ொ– ழு து? இரு கைக– ளை–யும் மேலே தூக்கி, கண்ணா நீயே கதி என்று சரண் அடைந்–தவு – ட – ன் ஓட�ோ–டிவ – ந்– தானே!ஆணாக இருந்–தாலு – ம், பெண்–ணாக இருந்– தா – லு ம் தலைக்கு மேல் கைகளை உயர்த்தி இறை–வனை வணங்–கும்–ப�ோது அவர்–கள் இறை–வனை முழு–மைய – ாக நம்பி சர–ணடை – கி – றா – ர்–கள் என்–றுதான் – ப�ொருள். இவ்–வாறு வணங்–கு–வது அவர்–க–ளு–டைய
94
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
பக்–தி–யின் வெளிப்–பாடு. ஆண்–கள் மட்–டு– மல்ல, பெண்–களு – ம் தலைக்–குமே – ல் கைகளை உயர்த்தி வணங்–குவ – து சரியே. இதில் எந்–தத் தவ–றும் இல்லை. அசை–வம் எது ஆன்–மி–கத்–திற்கு ஏற்–றது? ?சைவம், -சு.பால–சுப்–ர–ம–ணி–யன், இரா–மேஸ்–வ–ரம். தான் வேட்– டை – ய ா– டி க் க�ொண்– டு –வ–ரும் மாமி–சத்தை தின–மும் இறை–வ–னுக்கு படைப்–ப–தைத் தன் வாழ்–நாள் கட–மை–யா– கக் க�ொண்– டி – ரு ந்– தா ர் கண்– ண ப்ப நாய– னார். இறை–வன் அன்–றா–டம் தனக்கு எந்த உணவை அளிக்– கி – றான� ோ, தான் எதை உண்டு உயிர் வாழ்– கி – றான� ோ, அத– னையே இறை– வ – னு க்– கும் நைவேத்–யம் செய்–வதை ஆண்–டவ – னு – ம் ஏற்–றுக்–க�ொண்– டான்.உண்–மை–யான பக்–திக்கு சிரத்– தை– தான் முக்– கி – ய ம்.மற்ற விஷ– ய ங்– க ள் அங்கே காணா–மல் ப�ோகும்.ஆன்–மிக – த்–திற்கு சைவம், அசை– வ ம் என்ற பேதம் ஏதும் கிடை–யாது.
மாத கர்ப்–பிணி – க – ள் நேருக்கு நேர் சந்–திக்–கக் ?குள்நிறை– கூடாது என்–கி–றார்–கள்.குறிப்–பாக ச�ொந்–தங்–க–ளுக்– சந்–திப்பு நிக–ழக்–கூ–டாது என்–கி–றார்–களே, ஏன்?
- பார்–வதி வைர–முத்து, ராய–பு–ரம். ம க ப் – பே று ம ரு த் – து – வ – ரி – ட ம் ஒ ரே நேரத்–தில் ஒன்–றுக்–கும் மேற்–பட்ட நிறை– ம ாத க ர் ப் – பி – ணி – க ள் ஆ ல� ோ – ச னை
பெறு– வ – த ற்– க ாக வந்– தி – ரு ப்– பா ர்– க ள்.இந்த கர்ப்–பி–ணிப் பெண்–கள் அனை–வ–ரும் ஒரு–வ– ருக்–க�ொ–ரு–வர் எதி–ரெ–தி–ரி–லும், அரு–கி–லும் அமர்ந்–திரு – ப்–பார்–கள்.மருத்–துவ – ம – னை – க்–குள் நடக்–கும்–ப�ோது ஒரு–வ–ருக்–க�ொ–ரு–வர் எதி– ரெ–திரே சந்–தித்–துக்–க�ொள்–ளும் வாய்ப்–பும் அதி–கம். நீங்–கள் கரு–துவ – து – ப – �ோல் நிறை–மாத கர்ப்–பிணி – க – ள் எதிர் எதிரே சந்–தித்–துக்–க�ொள்– ளும்–ப�ோது ஏதே–னும் பிரச்னை உண்–டா–க– லாம் என்ற கூற்–றில் உண்மை இருந்–தால் அதனை மருத்–து–வர்–கள் அனு–ம–திப்–பார்– களா? ஆக இந்– த க் கருத்– தி ல் அறி– வி – ய ல் ரீதி–யான உண்மை ஏதும் இல்லை என்–ப– தைத் தெளி–வா–கப் புரிந்–து–க�ொள்–ள–லாம். குறிப்– பா க ச�ொந்– த ங்– க – ளு க்– கு ள் கூடாது என்று தனி–யாக ஒரு விதி–யைச் ச�ொல்–லி– யி–ருக்–கி–றீர்–கள். கர்ப்–பி–ணிப் பெண்–க–ளுக்– குள் ஒரு–வ–ருக்–க�ொ–ரு–வர் மன–திற்–குள் உண்–டா–கும் எண்ண ஓட்–டம் வயிற்–றில் உள்ள குழந்–தை–யைச் சென்–ற–டை–ய–லாம், உதா–ரண – த்–திற்கு பரஸ்–பர – ம் ஒரு–வரு – க்–க�ொ– ரு–வர் ப�ொறாமை எண்–ணம் க�ொண்–டவ – ர்– க–ளாக இருக்–கும் பட்–சத்–தில் எதி–ரெ–திரே சந்–தித்–துக்–க�ொள்–ளும்–ப�ோது வெளி–யில் சிரித்–தா–லும் மன–திற்–குள் உண்–டா–கும் தீய எண்– ண த்– தி ன் அதிர்– வ – லை – க ள் வயிற்–றுக்–குள் இருக்–கும் பிள்–ளையை பாதிக்–கக்–கூ–டும் என்ற எண்–ணத்–தில் பெரி–ய–வர்–கள் இவ்–வாறு ச�ொல்லி வைத்– தி – ரு ப்– பா ர்– க ள். இதைத்– த – வி ர வேறெந்த கார–ண–மும் இருக்க முடி– யாது.கர்ப்–பிணி – ப் பெண்–கள் ஒரு–வரு – க்–க�ொ– ரு– வ ர் எதி– ரெ – தி ரே சந்– தி த்– து க்– க�ொ ள்– ள க் கூடாது என்ற கருத்–தில் உண்மை இல்லை.
?
அமா–வாசை அன்று தர்ப்–ப–ணம் செய்–வ–தால் வீட்டு வாச–லில் க�ோலம் ப�ோட–லாமா, கூடாதா? - ரா.பாஸ்–க–ரன், பெங்–க–ளூரு... தர்ப்–ப–ணம் செய்–கின்ற நாளில் வீட்டு வாச–லில் க�ோலம் ப�ோடக்–கூ–டாது என்–ப– தில் உடன்–பா–டில்லை. வீட்டு வாயி–லில் க�ோலம் ப�ோடு–வது என்–பது நல்ல தேவ– தை–களை வீட்–டிற்–குள் வர–வேற்–ப–தற்–காக. முன்–ன�ோர்–களை துர்–தேவ – தை – க – ள் என்–றும், முன்–ன�ோர்–களு – க்–காக அமா–வாசை நாளில் தர்ப்–பண – ம் செய்–வதை கெட்ட நிகழ்வு என்– றும் கரு–துவ – து முற்–றிலு – ம் தவறு. தர்ப்–பண – ம் என்– ப து அமங்– க – ல – ம ாக நிகழ்வு அல்ல. வீட்–டில் அல்–லது பங்–காளி வகை–ய–றா–வில் யாரே–னும் இறந்–து–விட்–டால் இறந்த நாள் முதல் பத்து நாட்–கள்–வரை அல்–லது கரு–ம –கா–ரி–யங்–க–ளைச் செய்து முடிக்–கும்–வரை வீட்டு வாச–லில் க�ோலம் ப�ோடக்–கூ–டாது. மற்ற நாட்–களி – ல் அவ–சிய – ம் க�ோலம் ப�ோட– வேண்–டும். தின–சரி க�ோலம் ப�ோட்–டால்– தான் வீட்–டில் லக்ஷ்மி கடாக்ஷம் நிறைந்–
தி– ரு க்– கு ம்.அமா– வாசை நாளில் வீட்– டி ல் தர்ப்–ப–ணம் செய்–தா–லும், வீட்டு வாச–லில் க�ோலம் ப�ோடு– வ – தி ல் எந்– தத் தவ– று ம் இல்லை. யின்–ப�ோது மணி அடிப்–பது ஏன்? ?“ஆக–பூஜை–மார்த்– - க�ௌத–மன், சென்னை. தம் து தேவா–நாம் கம–நார்த்–தம் து
ராக்ஷ–ஸாம் கண்–டா–ர–வம் கர�ோம்–யாத�ௌ தேவ–தாஹ்–வாந லாஞ்ச்–ச–னம்.” - என்ற மந்–தி–ரத்–தைச் ச�ொல்லி மணி அடித்து பூஜை–யி–னைத் துவக்–கு–வார்–கள். பூஜை நடக்–கும் இடத்–தி–லி–ருந்து அசு–ரத்– த–ன–மான தீய சக்–தி–கள் வில–கிச் செல்–ல– வும், பூஜைக்–கு–ரிய பிர–தான தெய்–வத்தை ஆவா–ஹ–னம் செய்–வ–தற்–குத் துணை–யாக சுபத்–தி–னைத் தரக்–கூ–டிய மங்–க–ள–க–ர–மான தேவ–தை–க–ளின் சக்தி வந்து சேரட்–டும் என்–ப–தற்–காக இந்த மணி–யினை அடிக்– கி– றேன் என்– ப து இந்த மந்– தி – ர த்– தி ன் ப�ொருள். மணி ஓசை– ய ால் பூஜை நடக்–கும் இடத்–திலி – ரு – ந்து தீய சக்–திக – ள் வில–கிச் செல்–கின்–றன.மணி–ய�ோசை ஒ லி க் – கு ம் – ப � ோ து அ ங ்கே இ றை சாந்–நித்–யம் வந்து சேர்ந்–து–வி–டும் என்–பது அனு–ப–வ–பூர்–வ–மான உண்மை.
கள் கழுத்–தில் தாலி கட்–டுகி – ன்ற சம்–பிர– த – ா–யம் ?பெண்– எப்–படி ஏற்–பட்–டது? - எஸ்.எஸ்.வாசன், தென்–எ–லப்–பாக்–கம்.
இந்து திரு–மண விதி–க–ளின்–படி ஆரம்ப காலத்– தி ல் தாலி கட்– டு ம் சம்– பி – ர – தா – ய ம் கிடை–யாது.தாலி கட்–டி–னால் மட்–டும் அந்– தத் திரு– ம – ண ம், இந்து திரு– ம – ண ச் சட்ட விதி–களி – ன்–படி செல்–லுப – டி ஆகாது. பாணிக்– ர–ஹ–ணம் (மண–ம–க–ளின் கரம் பற்றி உறுதி கூறு–தல்), ஸப்–த–பதி (மண–ம–க–ளின் வலது கால் கட்டை விரலை பிடித்து ஏழு அடி எடுத்து வைத்–தல்) ஆகிய நிகழ்–வு–கள் நடந்– தால்–தான் இந்து மத திரு–மண விதி–க–ளின்–
ðô¡
95
16-30 ஏப்ரல் 2018
படி திரு–ம–ணம் நடந்–த–தாக ஏற்–றுக்–க�ொள்– ளப்–ப–டும். சாஸ்–திர விதி–க–ளின்–படி தாலி கட்–டு–தல் கிடை–யாது. ஆனால் புரா–ணங்–க– ளில் தாலி–கட்–டு–தல் என்–கிற சம்–பி–ர–தா–யத்– திற்– க ான ஆதா– ர ம் உண்டு. நம்– ம – வ ர்– க ள் மீனாக்ஷி கல்–யா–ணத்தை உதா–ர–ண–மா–கக் க�ொள்–கிறா – ர்–கள். மீனாக்ஷி கல்–யா–ணத்–தின்– ப�ோது சுந்–த–ரேஸ்–வ–ரர், அன்னை மீனாக்ஷி– யின் கழுத்–தில் மங்–கல – ந – ாண் அணி–வித்–தார் என்று ச�ொல்–லப்–பட்–டுள்–ளதை ஆதா–ர–மா– கக் க�ொண்டு, திரு–ம–ணத்–தின்–ப�ோது தாலி– கட்–டு–கின்ற சம்–பி–ர–தா–யம் த�ோன்–றி–யி–ருப்–ப– தாக சாஸ்–தி–ரம் அறிந்த பெரி–ய�ோர்–கள் ச�ொல்–கி–றார்–கள். ஒரு ஆண் அல்–லது பெண்–ணின் ஜாத–கப்–படி காதல் ?ப�ோதுதிரு– மண அமைப்பு இருந்து அவ்–வாறு நடந்–துவி – டு – ம்– அவர்–களை பெற்–ற�ோர் ஒதுக்–கிவி – டு – கி – ற – ார்–களே,
ஜாத–கத்–தின்–படி விதி அவ்–வாறு அமைந்–திரு – க்–கும்–ப�ோது அவர்–கள் என்ன செய்–வார்–கள்? பெற்–ற�ோர் செய்–வது சரியா? - நாகேஷ்–வ–ரன் பிரபு, அரி–ய–லூர். ஜாதக அமைப்–பின்–படி காதல் திரு–ம– ணம்– தான் நடக்– க – வ ேண்– டு ம் என்ற விதி இருந்–தால் அவர்–கள் பெற்–ற�ோ–ரின் சம்–மதத் – – திற்–கா–கக் காத்–தி–ருக்–க–லாமே!தானத்–திலே பெரி– ய – தா – ன ம், அதா– வ து மஹா– தா – ன ம் என்று கன்–னி–கா–தா–னத்–தைச் ச�ொல்–வார்– கள்.ஒரு தகப்–பன், தான் பெற்ற பெண்ணை கன்–னி–கா–தா–னம் செய்து தரும்–ப�ோது அவ– ரது பரம்– ப – ரை – யி ல் 21 தலை– மு – றை – யைச் சேர்ந்–தவ – ர்–கள் கரை–யேறு – வ – தா – க சாஸ்–திர – ம் ச�ொல்–கி–றது. கிடைத்–தற்–க–ரிய அந்த வாய்ப்– பினை வேண்–டாம் என்று தன்–னு–டைய சுய–விரு – ப்–பத்தி – ற்–காக தூக்–கியெ – றி – ந்–துவி – ட்–டுச் செல்–லும் பெண்ணை பெற்–ற�ோர் ஏற்–றுக்–
க�ொள்ள வேண்–டும் என்று எதிர்–பார்ப்–பதி – ல் எ ன ்ன நி ய ா – ய ம் இ ரு க்க மு டி – யு ம் ? உண்–மை–யாக காத–லிப்–ப–வர்–கள் எத்–தனை காலம் ஆனா–லும் பெற்–ற�ோ–ரின் சம்–ம–தத்– திற்– க ா– க க் காத்– தி – ரு க்க வேண்– டு ம்.அதே நேரத்– தி ல் நீங்– க ள் குறிப்– பி – டு – வ து ப�ோல் பெற்– ற� ோ– ரி ன் சம்– ம – த – மின் றி திரு– ம – ண ம் செய்–து–க�ொள்–வார் என்ற விதி ஜாத–கத்–தில் அமைந்–திரு – ந்–தால் அதனை மாற்ற இய–லாது. அது–ப�ோன்ற அமைப்–பினை உடை–ய–வர்– க–ளுக்கு பாக்ய ஸ்தா–னம் கெட்–டி–ருக்–கும். பெற்–ற�ோர் இவர்–களை ஒதுக்–கி–வி–டு–வார்– கள் என்ற விதி இருந்–தால் அதை–யும் இந்– தப் பிள்–ளை–கள் அனு–ப–வித்–துத்–தான் ஆக வேண்–டும். பெற்–ற–வர்–க–ளின் சம்–ம–த–மின்றி தங்–களி – ன் சுய–விரு – ப்–பத்தி – ற்கு மட்–டும் முக்–கி– யத்–துவ – ம் அளித்து தாங்–களா – க – ச் சென்று திரு– ம–ணம் செய்து க�ொள்–ளும் பிள்–ளை–களை பெற்–ற�ோர் ஒதுக்–கிவி – டு – வ – து முற்–றிலு – ம் சரியே. இதில் எந்–த–வி–த–மான தவ–றும் இல்லை. நான் பூஜை செய்–யும் க�ோவி–லில் உள்ள சுவாமி ?இதனை சிலை– யி ன் திரு– ம ே– னி – யி ல் அழுக்கு படி– கி – ற து. எவ்–வாறு ப�ோக்–குவ – து என்று தெரி–யவி – ல்லை.
,
96
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
அழுக்கு நீங்க என்ன செய்ய வேண்–டும்? - திருத்–தணி வாச–கர். அரி–சிம – ாவை நன்கு புளித்த தயி–ரில் ஊற– வைத்து அதனை சுவாமி சிலை–க–ளின் மீது காப்–புப – �ோல நன்–றாக அப்–பிவி – ட வேண்–டும். சில மணி நேரங்–கள் கழித்து அந்த மாவு காய்ந்து ஏடு, ஏடாக பிரிந்து வரும்–ப�ோது சிலை–களி – ல் ஒட்–டிக்–க�ொண்–டிரு – க்–கும் அழுக்– கும் சேர்ந்து வெளி–வரு – ம்.அதன்–பின்பு மாவு– காப்– பி – னை க் களைந்– து – வி ட்டு தேங்– க ாய் நாரால் நன்–றா–கத் தேய்த்–தால் சிலை–க–ளில் ஒட்–டிக்–க�ொண்–டி–ருக்–கும் அழுக்கு காணா– மல் ப�ோகும். கத்தி அல்–லது இரும்–புத்–த–கடு ஆகி–ய–வற்றை உப–ய�ோ–கிக்–கக் கூடாது.
வாழு– கி ன்ற பூமி– யி – லி – ரு ந்து பல லட்– ச ம் ?ஹங்–நாம் கி.மீ.தூரத்–தில் இருக்–கும் குரு, சனி ஆகிய கிர– க–ளின் சஞ்–சா–ரம் மனி–த–னின் நட–வ–டிக்–கை–யில்
மாற்–றத்தை உண்–டாக்–கு–கின்–றன என்ற கருத்–தினை எவ்–வாறு ஏற்க இய–லும்? - ஜி.டி.சுப்–ர–ம–ணி–யம், க�ொளத்–தூர். கடந்த மாதத்–தில் ஆங்–கில நாளி–தழ் ஒன்– றில் காஸ்–மிக் கதிர்–கள் பற்–றிய வியப்–பூட்– டும் தக–வல் ஒன்று வெளி–யா–னது.பூமி–யின் தென்–துரு – வ – ம – ான அண்–டார்–டிக – ா–வில் இந்த காஸ்–மிக் கதிர்–க–ளைப் பற்றி ஆய்வு செய்து வரு–கின்ற விஞ்–ஞா–னிக – ள் குழு ஒரு தக–வலை வெளி–யிட்–டி–ருக்–கி–றார்–கள். பூமிக்–குத் தென்– தி– சை – யி ல் உள்ள வானத்– தி ல், கப்– ப – லி ன் பாய்–மர – ம் ப�ோன்ற வடி–வில் அமைந்–துள்ள வெலா என்ற நட்–சத்–திர – க் கூட்–டத்–தின் அரு– கில் இருந்து பிர–பஞ்–சக் கதிர்–கள் என்று அழைக்–கப்–ப–டு–கின்ற இந்த காஸ்–மிக் கதிர்– கள் வரு–கின்–றன. இவை, பூமி–யின் வானிலை மாற்–றத்தி – ல் மேக–மூட்–டத்தை திசை திருப்–பு– வது, காற்–றில் மின்–னூட்–டத்தை ஏற்–படு – த்–தும் இடி, மின்–னல்–களை உரு–வாக்–குவ – து ப�ோன்ற மிக முக்–கிய – ம – ான செயல்–களி – ல் ஈடு–படு – கி – ன்– றன என்று கூறும் விஞ்–ஞா–னி–கள் மேலும் த�ொடர்–கிறா – ர்–கள்.... இவற்–றில் உள்ள நியூட்– ரின�ோ கதிர்– க ள் நிறை (mass)அதா– வ து, எடை–யும், மின்–னூட்–ட–மும் (electric force) இல்–லா–தவை என்–ப–தால் பூமி–யில் உள்ள பாறை–கள், உல�ோ–கங்–கள், மனி–தர்–கள் என அனைத்–தின் மீதும் ஊடு–ரு–விச் செல்–கின்– றன, இத–னால் மனி–தனி – ன் மீது உண்–டா–கும் தாக்–கம் என்ன என்–பதை – ப் பற்றி ஆராய்ந்து
வரு–வ–தா–க–வும் கூறு–கி–றார்–கள். இங்கே நாம் கவ– னி க்க வேண்– டி – ய து யாதெ–னில் பல லட்–சக்–க–ணக்–கான மைல்– கள் தூரத்–தில் இருந்து வெளிப்–ப–டும் பிர– பஞ்–சக் கதிர்–கள் மனி–தனி – ன் மீதும், பூமி–யின் தட்ப வெப்ப சூழ்–நி–லை–யின் மீதும் தனது தாக்–கத்–தைச் செலுத்த முடி–யும் என்–றால் அதை–விட அரு–கில் இருக்–கும் நவகி–ர–ஹங்– க–ளில் இருந்து வெளிப்–ப–டும் கதிர்–க–ளின் தாக்–கம் மனி–தனை ஏன் பாதிக்–காது? பூமி– யி–லி–ருந்து மிகத்–த�ொ–லை–வில் இருக்–கும் க�ோள்– க ள் எவ்– வா று மனி– தனை இயக்க முடி–யும், குரு–வும், சனி–யும் எவ்–வாறு நன்மை தீமை–களை செய்ய முடி–யும் என்–றெல்–லாம் கேலி–யும், கிண்–ட–லு–மாக வினா எழுப்பி வந்த சில நாத்–தி–கர்–க–ளுக்கு சரி–யான பதில் தரும் வகை–யில் இன்–றைய விஞ்–ஞா–னிக – ளி – ன் இந்த ஆராய்ச்சி முடி–வான – து அமைந்–திரு – க்– கின்–றது என்றே கூற–லாம். இவற்–றை–யெல்– லாம் பல்–லா–யிர – க்–கண – க்–கான ஆண்–டுக – ளா – க ஆராய்ந்–து–தான் நமது முன்–ன�ோர்–க–ளும், வான–வி–யல் அறி–ஞர்–க–ளும், சித்த புரு–ஷர்–க– ளும் நவ– கி – ர – ஹ ங்– க ள் மனி– த – னி ன் மீதும், பூமி–யின் இயற்–கைய – ான தட்ப வெப்ப நிலை– யின் மீதும் தங்–கள் ஆதிக்–கத்–தினை செலுத்– து–கின்–றன என்ற தக–வ–லை–யும்–கூ–றி–விட்டு சென்–றிரு – க்–கிறா – ர்–கள். இந்த மெய்ஞ்–ஞா–னக் கருத்–தினை இன்–றைய நவீ–ன–கால விஞ்–ஞா– னி–களு – ம் தங்–களி – ன் ஆரா–யச்–சிக – ளி – ன் மூலம் ஏற்–றுக் க�ொள்–ளும் காலம் வெகு–தூ–ரத்–தில் இல்லை. ðô¡
97
16-30 ஏப்ரல் 2018
உள்ள(த்)தைச் ச�ொல்கிற�ோம்
உங்கள் சேவை விலை மதிப்பற்றது
முருக பக்– த ர்– க – ளு க்கு பய– னு ள்ள அரிய ப�ொக்கிஷம். - ப.த.தங்–க–வேலு, பண்–ருட்டி.
ஊழ்–வினை அகன்று, துன்–பங்–கள் நீங்கி, வாழ்–வில் மகிழ்ச்சி அடைய பழனி முரு– கனை தரி–சித்–தால் ப�ோதும். தெரி–யாத பல விஷ–யங்–கள் தெரிந்–து–க�ொண்–டேன். - க�ோ.தியா–க–ரா–ஜன், கீழ்–வே–ளூர்.
விளம்பி வருட பஞ்–சாங்–கம் அட்–டை–யில்
ஏழு குதி–ரை–களை பூட்–டிய தேரில் சூரி– யப்–பெ–ரு–மா–னார் காட்சி தந்து பர–வ–சப் ப – டு – த்–திய – து நவ–நா–யக – ர்–கள் பற்–றிய விளக்–கங்– கள், மாதாந்–திர குறிப்–புக்–கள், சுப–மு–கூர்த்த நாட்–கள், கிரக பெயர்ச்சி விளக்–கங்–கள், நவக்–கி–ரக துதி–கள் எல்–லா–முமே ‘க�ோபு–ரம்’ பூஜை ப�ொருட்–கள்–ப�ோல் மணம் பரப்–பின. நாங்–கள் எளிய முறை–யில் எதிர்–பார்த்த வி(ரு)ளம்–பிய பஞ்–சாங்–கம் கிடைத்–த–தில் பெரும் மகிழ்ச்சி. - சிம்ம வாஹினி, வியா–சர் நகர்.
‘கரு–ட–னைக் கண்ட பிறகே கல்–யா–ணம்’ தலைப்–பில் ஆந்–திர மாநி–லம் கூல–வாடா ரகு–நா–யக ஸ்வாமி ஆல–யம் பற்–றிய கட்–டுரை சிறப்–பாக அமைந்–தி–ருந்–தது. இது–ப�ோன்ற ஆல–யம் உள்ள திக்–கி–னைக் காட்–டிய ஆன்– மிக பல–னின் ஆன்–மிக சேவை மிக மதிப்பு வாய்ந்–தது.
- இரா.வளை–யா–பதி, த�ோட்–டக்–கு–றிச்சி.
‘நல்–லன எல்–லாம் தரும் நாரா–யண மந்–தி–
ரம்’ கட்–டு–ரை–யில் அன்னை கன–க–துர்க்கா, சரஸ்–வ–தி–தேவி, லட்–சுமி குபே–ரர், மகா–லட்– சு–மி–யு–டன் சத்ய நாரா–ய–ணர், குபேர பீடம், வைகுண்–டத்–தில் ரங்–க–நா–தர், திருப்–பதி பெரு–மா–ளாக துர்க்–கைக்கு அலங்–கா–ரம், குபே–ரன் மகா–லட்–சுமி – க்கு அரு–ளும் ஐஸ்–வர்– யேஸ்–வர – ர் என அற்–புத – ம – ான படங்–களு – ட – ன் செய்–தி–க–ளை–யும் வெளி–யிட்–டது நாங்–கள் வீட்–டி–லி–ருந்–த–ப–டியே அந்த முழுக் க�ோயி– லை–யும் தரி–சிக்க ஏது–வாக அமைந்–தது. நன்றி. - கே.சிவக்–கு–மார், சீர்–காழி.
ஆயி–ரம் ச�ொல்–லுங்–கள். ஆன்–மி–கம் இத–
ழின் அட்–டைப்–ப–டத்–தின் தெய்–வீக அழ– கிற்கு ஈடு இணை இல்லை. விளம்பி வருட பஞ்–சாங்–கம் இல–வச – ம – ாக வழங்–கிய – மை – க்கு நன்றி. பழனி முரு–கன் த�ோன்–றி–ய–தி–லி–ருந்து இன்று இருக்– கு ம் வச– தி – க ள்– வ ரை தெளி– வாக விளக்–கிய ஆலய தரி–ச–னம் கட்–டுரை,
98
ðô¡
16-30 ஏப்ரல் 2018
திருக்–கண்–டீஸ்சு–ரம் அகழி சூழ் ஆல–யத்து அண்–ணல் சாந்–த–நா–யகி உட–னுறை பசு–ப–தி– நா–தர் திருக்–க�ோ–யி–லின் சிறப்–பு–களை மனம் நெகிழ அறிந்–த�ோம். ஆன்–மி–கம் பலன் அழ– கா–கத் தந்–தது. காம–தேனு வழி–பட்ட தலம், ஷீர (பால்) புஷ்–க–ரணி இருப்–பது என்று பல தக–வல்–களைத் – தெரிந்–துக�ொண் – ட�ோ – ம். - இராம.கண்–ணன், திரு–நெல்–வேலி. குற–ளின் குரல் கட்–டு–ரை–யில், ‘இரு மலர்–
கள்’ திரைப்–ப–டத்–தில் இடம்–பெற்ற ‘மாத– விப் ப�ொன் மயி– ல ாள்’ என்ற பாடல், கவி–ஞர் வாலி எழு–தி–யது. இப்–பா–ட–லைக் கேட்ட கவி–ஞர் கண்–ண–தா–சன், ‘எல்–ல�ோ– ரும் இந்–தப் பாடல் நான் எழு–தி–யது என்று நினைத்–துக் க�ொண்–டி–ருக்–கி–றார்–கள். என்– னி–டம் பேச–வும் செய்–கி–றார்–கள். ஆனால் அது நீங்–கள் எழு–தி–யது என்று அவர்–க–ளி– டம் விளக்–கம் ச�ொல்லி வரு–கி–றேன். மிகச் சிறந்த பாடல், பாராட்– டு – க ள்’ என்று பரந்த மனப்–பான்–மை–யு–டன் வாலி–யைப் பாராட்–டின – ார் என்ற சம்–பவ – த்–தையு – ம் நான் கேள்–விப்–பட்–டி–ருக்–கி–றேன். -க�ோவிந்–தம்–மாள் துரை, சித்–தன்–ன–வா–சல்.
‘விளக்–கேந்தி வருக விளம்பி ஆண்டே!’ என்ற விஷ்–ணு–தா–ச–னின் கவிதை, விளம்பி ஆண்டை வெகு சிறப்–பாக வர–வேற்–றது. நலம் பல விளை–யும் என்ற என்ற நம்–பிக்கை மன–தில் தெம்–பூட்–டு–கி–றது. - அயன்–பு–ரம் டி. சத்–தி–ய–நா–ரா–ய–ணன், சென்னை-72.
99
RNI Regn. No. TNTAM/2012/53345
100