Anmegapalan

ஆனமிகம ரூ. 20 (தமிழ்நாடு, புதுச்சேரி) ரூ. 25 (மற்ற மாநிலங்களில்)

 16-30 2018

தினகரன் குழுமத்திலிருந்து மாதம் இருமுறை வெளியாகும் ெதய்வீக இதழ்

பலன்

ஆன்மிகம் மற்றும்

க�ோவை

நாலம்பல தரிசனம் இணைந்து வழங்கும்

கூப்பன் விவரம் உள்ளே

 அகத்தியர் சன்மார்க்க சங்கம் துறையூர் வழங்கும் இணைப்பு 1

2

ÝùIèñ

தினகரன் குழுமத்திலிருந்து மாதம் இருமுறை வெளியாகும் தெய்வீக இதழ்

கல் பப்ளிகேஷன்ஸ் (பி) லிமிடெட்டிற்காக சென்னை-600 096, பெருங்குடி, நேரு நகர், முதல் பிரதான சாலை, பிளாட் எண்.170, எண்.10, தினகரன் அச்சகத்தில் அச்சிட்டு 229, கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004. என்ற முகவரியிலிருந்து வெளியிடுபவர் மற்றும்

ஆசிரியர்

ஆர்.எம்.ஆர்.ரமேஷ் ப�ொறுப்பாசிரியர்

பிரபுசங்கர் ஆசிரியர் குழு

கிருஷ்ணா, ந.பரணிகுமார் சீஃப் டிசைனர்

பிவி

Printed and published by R.M.R.Ramesh, on behalf of Kal Publications Pvt. Ltd. and printed at Dinakaran Press, Plot No.170, No.10, First Main Road, Nehru Nagar, Perungudi, Chennai-600 096 and published at 229, Kutchery Road, Mylapore, Chennai-600 004.

Editor: R.M.R.Ramesh RNI Regn. No. TNTAM/2012/53345 வாசகர்கள் தங்கள் ஆல�ோசனைகள், விமர்சனங்கள், படைப்புகள், புகைப்படங்கள், ஓவியங்கள் அனைத்தையும் அனுப்ப வேண்டிய ஆசிரியர் பிரிவு முகவரி:

ஆன்மிகம் பலன்

229, கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004. த�ொலைபேசி: 044-4220 9191 மின்னஞ்சல்: palanmagazine@gmail.com விளம்பரங்களுக்கு: மு.நடேசன்

ப�ொது மேலாளர் (விளம்பரம்) ம�ொபைல்: 98409 51122 த�ொலைபேசி: 4467 6767 Extn 13234. மின்னஞ்சல்: advts@kungumam.co.in

வணக்கம்

நலந்தானே!

நாம், நாமாகவே விளங்குவ�ோம்!

மக்கு ஏத�ோ பிரச்னை, அதி–லிரு – ந்து மீள முடி–யாத�ோ என்ற நபயம். யாரி–ட–மா–வது ச�ொல்லி ய�ோச–னைய�ோ, தீர்வோ

பெற முயற்–சிக்–கிற�ோ – ம். நம் பிரச்–னை–யைக் கேட்–ப–வர்–கள், ‘உன்–னை–விட ம�ோச–மான நிலை–யிலி – ரு – ப்–பவ – ரை – க் க�ொஞ்–சம் ய�ோசித்–துப் பார், உன் பிரச்னை உனக்–குப் பெரி–ய–தா–கவே தெரி–யாது,’ என்று அறி–வுரை ச�ொல்–கி–றார்–கள். அவ்–வாறு நம்மை ஒப்–பிட்–டுக்–க�ொள்–ளும்–ப�ோது ‘நம்–மை– விட ம�ோச–மான நிலை–யில் ஒரு–வர் வாழ முடி–யும – ா–னால் நாம் ஏன் இந்–தப் பிரச்–னை–ய�ோ–டேயே வாழ முடி–யாது!’ என்ற சுய அனு–தா–பம் நமக்–குத் த�ோன்–றிவி – ட – ல – ாம், அத–னால் தீர்வு காண நாம் முயற்–சிக்–கா–ம–லேயே ப�ோய்–வி–ட–லாம். வேறு சிலர், ‘உன்–னை–விட – வு – ம் ஏகப்–பட்ட பிரச்–னை–களை சந்–தித்–த–வர்–கள் எல்–லாம் அவற்–றை–யெல்–லாம் மீறி பெரும் வெற்றி கண்–டி–ருக்–கி–றார்–கள். அவர்–க–ள�ோடு உன்னை ஒப்– பிட்–டுப் பார். அவர்–க–ளைப் ப�ோலவே நீயும் உன் பிரச்–னை– யி–லி–ருந்து விடு–பட – –லாம்,’ என்–றும் அறி–வுரை ச�ொல்–வார்–கள். இத்–த–கைய வெற்–றி–யா–ளர்–க–ளு–டன் நம்மை ஒப்–பிட்–டுக்– க�ொள்–ளும்–ப�ோது அவ–ரைப்–ப�ோல நம்–மால் முடி–யுமா என்ற அயர்ச்சி நமக்கு ஏற்–ப–ட–லாம். சில–ச–ம–யம் அவர்–மேல் ப�ொறா– மை–கூடத் – த�ோன்–றல – ாம், அத–னா–லேயே அவ–ரைப் பின்–பற்–றத் தயக்–க–மும் ஏற்–ப–ட–லாம். ஒவ்–வ�ொ–ரு–வ–ருக்–கும் ஏற்–ப–டும் பிரச்னை, அதற்–கான சூழல், காரண காரி–யங்–கள், அந்த பிரச்–னை–யிலி – ரு – ந்து விடு–பட முடி–யாத இய–லாமை, அறி–வுத் திறன் இன்மை, எதிர்–பார்க்–கும் உத–விய�ோ, ஒத்–து–ழைப்போ கிடைக்–கா–மல் ப�ோவது, அத– னா–லேயே பிரச்–னை–யி–லி–ருந்து மீள முடி–யா–ம–லும் ப�ோவது என்–பது முதல்–வகை. பிரச்–னையை சவா–லா–கக் கரு–தும்–ப�ோது அதி–லி–ருந்து விடு–பட த�ோன்–றும் புது உத்–தி–கள், அதற்–கேற்ப வந்–த–மை– யும் சந்–தர்ப்ப சூழ்–நிலை – –கள், உத–வி–கள், ஒத்–து–ழைப்–பு–கள் இவற்–றால் மீண்–டு–வி–டு–வது இரண்–டா–வது வகை. ஒரு–வரை – ப் பின்–பற்றி இன்–ன�ொ–ரு–வ–ரால் வாழ முடி–யாது என்–ப–து–தான், யாரைப் பார்த்–தும் அவ–ரைப் ப�ோலவே நம் வாழ்க்–கையை மாற்–றிக்–க�ொள்ள முடி–யாது என்–ப–து–தான் யதார்த்–தம். இது–தான், இப்–ப–டித்–தான் என்ற எல்–லைக்–குள்– ளேயே ஒவ்–வ�ொ–ரு–வ–ரும் வாழ நேர்–கி–ற–ப�ோது, அவ–ர–வ–ருக்– கென்றே தனிப்–பட்ட சிந்–தன – ைத் திறன், செயல்–திறன் – எல்–லாம் – –க–ளும், சுற்–றி– அமை–கின்–றன. இதற்–கேற்–பத்–தான் சூழ்–நிலை யி–ருப்–ப–வர்–க–ளும் நமக்–குச் சாத–க–மா–கவ�ோ, பாத–க–மா–கவ�ோ அமை–கி–றார்–கள். நாம் நாம்–தான். யாரு–ட–னும் ஒப்–பிட்–டுக்–க�ொண்டு நம் வாழ்க்–கையை யாரைப் ப�ோல–வும் திசை திருப்–பிக்–க�ொள்ள முடி–யாது. ர�ோல் மாடல் என்று ஒரு–வரை – க் குறிப்–பிட்–டுச் ச�ொல்– கி–றார்–கள் என்–றால், அவர் வெறும் மாடல்–தான் என்–ப–தும், அவ–ரைப் பின்–பற்–று–ப–வர்–கள் எல்–லாம் அவ–ரா–கவே ஆகி–விட முடி–யாது என்–ப–தும்–தானே உண்மை! ஏன் தெரி–யுமா? கட– வு ள் நம் ஒவ்– வ�ொ – ரு – வ – ரு க்– கு ம் வாழ்க்– கை ப் பரீட்–சைக்–கான கேள்–வித் தாள்–களை தனித்–த–னியே அமைத்– துத் தரு–கிற – ார். ஒரு–வரை – ப்–ப�ோல அடுத்–தவ – ரு – க்–குக் கேள்–விக – ள் அமை–யாது. அத–னால் யாரும் யாரை–யும் பார்த்து காப்பி அடித்து பதில் எழுத முடி–யாது. அத–னால் ஒப்–பிட்டு மன வருத்–தம் க�ொள்–வத�ோ, பிர–மித்– துப் ப�ொறாமை க�ொள்–வத�ோ செய்–யா–மல், இறை–வ–னைத் துதித்–த�ோ–மா–னால், அவ–ர–வ–ருக்கு உரிய பதில்–களை அவர் எந்த வகை–யி–லா–வது அளித்து நம்மை நாமாக விளங்க வைப்–பார்.

(ªð£ÁŠ-ð£-C-K-ò˜) ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

3

ÝùIèñ மாதமிருமுறை இதழ்

ðô¡

ެ퉶 õöƒ°‹

கேரள மாநிலம் நாலம்பல தரிசனம் – - ப�ொது அறிவுத் திறன் ப�ோட்டி!

ஆன்மிகம் வாசகர்களுக்கு மீண்டும் ஒரு நற்செய்தி. ஏற்கெனவே தமிழக நவகிரகத் திருத்தலங்களுக்கு உங்களில் சிலரை அழைத்துச் சென்றோம். இப்போது வாசகர்கள் அனைவருக்குமான கேரளம் நாலம்பல தரிசனம் (ஆகஸ்ட் மாத துவக்கத்தில் 3 நாட்கள்) காண அழைத்துச் செல்லவிருக்கிற�ோம். ஆமாம், உங்களில் நூறு பேருக்கு அந்த அரிய வாய்ப்பு கிடைக்கப்போகிறது. ஒரு குடும்பத்துக்கு இரண்டு நபர்கள் வீதம் ம�ொத்தம் 50 குடும்பத்தினருக்கு இந்த வாய்ப்பு அமையப்போகிறது. வாருங்கள், சந்தோஷமாகப் பங்கேற்றுக்கொள்ளுங்கள்.

அதற்கு என்ன செய்ய வேண்டும்? இந்தப் பக்கத்தில் மூன்று கேள்விகள் க�ொடுக்கப்பட்டிருக்கின்றன. இந்தக் கேள்விகளுக்கான பதில்கள் இந்த இதழி்லேயே உங்களுக்குக் கிடைக்கும். அந்த சரியான பதில்களை, இங்குள்ள கூப்பனில் எழுதுங்கள். கூடவே உங்களைப் பற்றிய விவரங்களைத் தெளிவாகக் குறிப்பிடுங்கள். சரியான விடைகள் எழுதியவர்களில் 50 பேர் குலுக்கல் முறையில் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டு, ம�ொத்தம் 100 பேரை கேரள மாநில க�ோவில்களுக்கு அழைத்துச் செல்கிற�ோம். அவ்வாறு மூன்று நாட்களுக்குச் சுற்றுலா மேற்கொள்ளப்படவிருக்கும் தலங்கள்: 1. க�ொடும்பு, 2. திருவாலந்தூர், 3. மணப்புள்ளிகாவு, 4. திருப்பொரையார், 5. இரிஞ்ஞாலக்குடா, 6. திருமூழிக்குளம், 7. பாயம்மல், 8. க�ொடுங்கல்லூர், 9. குருவாயூர், 10. மம்மியூர், 11. சுகபுரம், 12. நெல்லுவாய், 13. மீன்குளத்தி.

விதிமுறைகள்: 1. இது ப�ொது அறிவுத்திறன் ப�ோட்டி. அதிர்ஷ்டப் ப�ோட்டியல்ல, இந்த ஜூன் 16, 2018 ஆன்மிகம் இதழை முழுமையாகப் படியுங்கள். கேள்விக்கான விடைகள் இதழிலேயே இடம் பெற்றுள்ளன. சரியான பதில் மற்றும் சிறந்த வாசகத்தின் அடிப்படையில் பரிசுக்குரியவர்கள் தேர்ந்தெடுக்கப்படுவார்கள்.

2. தேர்வு பெறும் வாசகர்களுக்கு கேரளத் தலங்களுக்குச் செல்லும் வாய்ப்பு பரிசாக வழங்கப்படும்.

3. இந்த இதழில் வெளியாகியுள்ள கூப்பனைப் பயன்படுத்தி விடைகளை அனுப்பலாம். கூப்பனை பிரதி எடுத்தும் பயன்படுத்தலாம்.

4. முழுமையாகப் பூர்த்தி செய்யப்பட்ட கூப்பன்கள் மட்டுமே பரிசீலிக்கப்படும்.

5. விடைகளை சாதாரண தபாலில�ோ/ ரிஜிஸ்தர் மற்றும் கூரியரில�ோ அனுப்பலாம். ப�ோட்டி குறித்து கடிதப் ப�ோக்குவரத்தோ, த�ொலைபேசியில் த�ொடர்பு க�ொள்வத�ோ, நேரில் சந்திப்பத�ோ கூடாது.

6. தபாலில் தவறும் கடிதங்களுக்கோ, தாமதத்திற்கோ ஆன்மிகம் நிர்வாகம் ப�ொறுப்பேற்க இயலாது.

7.  ராகவேந்திரர் சேவா டிரஸ்ட் மற்றும் KAL பப்ளிகேஷன்ஸ் பிரைவேட் லிமிடெட் இப்போட்டியில் கலந்து க�ொள்ள முடியாது.

8. தேர்வுக்குழுவின் முடிவே இறுதியானது.

9. இந்தப் ப�ோட்டி பற்றிய அனைத்து உரிமைகளும் KAL பப்ளிகேஷன்ஸ் நிறுவனத்துக்கே ச�ொந்தமானது.

«èœ-M-èœ

1. ஹ�ோலிகா யாருடைய சக�ோதரி? அவளுடைய விசேஷ தன்மை என்ன? விடை : ..........................................................................................................................

2. காளி என்றழைக்கப்பட்ட, தற்போது மிக பிரபலமாக விளங்கும் தலம் எது? விடை : ..........................................................................................................................

3. நவ பிருந்தாவனம் புனித யாத்திரை எத்தனையாவது முறையாக மேற்கொள்ளப்படவிருக்கிறது? விடை : ..........................................................................................................................

ஆன்மிக பலன் இதழ் பற்றி உங்களுடைய கருத்து

....................................................................................................................................... ....................................................................................................................................... ....................................................................................................................................... ....................................................................................................................................... ....................................................................................................................................... ....................................................................................................................................... ....................................................................................................................................... ....................................................................................................................................... ....................................................................................................................................... பெயர் : ......................................................................................................................................................... முகவரி : .............................................................................................................................................................................

................................................................................................................................................................................................ ................................................................................................................................................................................................ ............................................................................................................................................................................................... ............................................................................................................................................................................................... ............................................................................................................................................................................................... ............................................................................................................................................................................................... ............................................................................................................................................................................................... பின்ேகாடு : த�ொலைபேசி எண் :................................................... கைய�ொப்பம் :............................................................

வா

சகர்கள் கேள்விகளைப் பூர்த்தி செய்து, கூப்பன்களை இந்தப் பக்கத்தில் க�ொடுக்கப்பட்டிருக்கும் முகவரிக்கு 2018, ஜூலை 5ம் தேதிக்குள் எங்களுக்குக் கிடைக்குமாறு அனுப்பி வையுங்கள்.



Fùèó¡ ஆன்மிகம் &

Ý¡Iè ñô˜,

கேரள மாநிலம் நாலம்பல தரிசனம் – ப�ொது அறிவுத் திறன் ப�ோட்டி!& 65, °Á‚ªè¿ˆ¶Š «ð£†®

î𣙠î𣙬ð ¬ðâ‡: â‡:2908, 2907,ªê¡¬ù ªê¡¬ù& 600 & 600004.

004. 

சிதம்–ப–ரம் நட–ரா–ஜர் க�ோயில்

க�ோ.திரு–ஞா–ன–செல்–வம் மு.பழ–னி–வேல்

திருப்பங்கள் தருவார் தில்லை அம்பல நடராஜர்!

அ

ப்–பர், சுந்–த–ரர், சம்–பந்–தர், மாணிக்–க– வா–சக – ர் ஆகிய நால்–வர – ால் ப�ோற்–றப்– பெற்–றது – ம், ஐம்–பூத தலங்–களி – ல் ஆகா– யத் தல–மா–க–வும் விளங்–கு–கி–றது சிதம்–ப–ரம்

6

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

நட–ரா–ஜர் க�ோயில். ஒரு–முறை தரி–சித்–தாலே ப�ோதும், கிடைத்– த ற்– க – ரி ய முக்– தி ப் பேற– ளிக்–கும்ஸ்–த–லம் இது. கட–லூர் மாவட்–டம், சிதம்–ப–ரத்–தில் உள்–ளது பழமை வாய்ந்த

இந்த நட–ரா–ஜர் க�ோயில். சிதம்–ப–ரம் ரயில் நிலை–யத்–தில் இருந்து 1.5 கி.மீ. த�ொலை–வி– லும், பேருந்து நிலை–யத்–தில் இருந்து 1 கி.மீ. த�ொலை–வி–லும் அமைந்–துள்–ளது.

சிதம்–ப–ரம் தலமே க�ோயில் என்ற சிறப்– பு–டன் வழங்–கப்–பெ–று–கி–றது. ஆதி–கா–லத்–தில் இத்–த–லம், தில்லை என்ற மரம் நிறைந்த வன–மாக இருந்–தத – ால் தில்லை வனம் எனக்

கூறப்–பட்–டது. ஆகாய வடி–வ–மாக இத்–த– லம் திகழ்–வ–தால் ஞான ஆகா–சம் என்–றும் ப�ோற்– ற ப்– ப – டு – கி – ற து. பதஞ்– ச லி, வியாக்– கி–ர–பாத முனி–வர்–க–ளின் வேண்–டு–த–லுக்கு இணங்க அன்னை சிவ–கா–மி–ய�ோடு நட–ரா– ஜப்–பெ–ரும – ான் ஆனந்த தாண்–டவ – ம் புரிந்த இடம் இந்–தத் தில்லை என்ற சிதம்–பர – ம். சித் + அம்–ப–ரம் என்–பதே சிதம்–ப–ரம் என்–றா– னது. இறை–வன் ஆகா–யம – ாக அண்–டவெ – ளி முழு–வ–தும் அவனே நிறைந்–தி–ருக்–கி–றான் என்–பதை குறிக்–கி–றது இத்–த–லம். தேவார திரு–மு–றை–கள் கண்–டது சிதம்–ப– ரம், திரு–வா–ச–கம் தந்த மாணிக்–க–வா–ச–கரை வர– வே ற்– ற து சிதம்– ப – ர ம். திரு– வி – சைப்பா பாடிய சேந்– த – ன ார், திரு– ம ா– ளி – கை த்– தே – வர், கரு– வூ ர்த்– தே – வ ர், கண்– ட – ர ா– தி த்– த ர்

8

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

முத–லிய – வ – ர்–களை ஏற்–றுக்–க�ொண்–டது சிதம்–ப– ரம். இக்–க�ோயி – லி – ல் தான் சம்–பந்–தர், சுந்–தர – ர், நாவுக்–கர – ச – ர் ஆகிய மூவர் கைய–டைய – ா–ளங்–க– ளு–டன் தேவா–ரத் திரு–முற – ை–கள் திருக்–காப்–பி– டப் பெற்–றன. நம்–பி–யாண்–டார் நம்–பி–களை க�ொண்டு ராஜ–ரா–ஜ–ச�ோ–ழன் அத்–தி–ரு–மு– றை–களை வெளிப்–படு – த்தி பல க�ோயில்–களி – – லும் அவற்றை வழி–பாட்–டுக் காலங்–க–ளில் ஓதும்–படி செய்–தான். சிதம்– ப – ர ம் நக– ரி ன் மையப்– ப – கு – தி – யி ல் நட–ரா–ஜர் க�ோயில் 51 ஏக்–கர் பரப்–ப–ள–வில் அழ– கி ய கலை– ந – ய – மி க்க சிற்– ப ங்– க – ளு – ட ன் 4 ராஜ க�ோபு–ரங்–க–ளு–டன் அமைந்–துள்–ளது. க�ோயி–லின் பல பகு–தி–கள் கிபி 13ம் நூற்– றாண்–டில் பல மன்–னர்–க–ளால் கட்–டப்–பட்– டவை. இக்–க�ோயி – லி – ல் சித்–சபை, கன–கச – பை,

தேவ–சபை, நிருத்–த–சபை, ராஜ–சபை என 5 சபை–கள் உள்–ளன. ஆடல்–வல்–லான் எழுந்–த– ருளிஅருள்நட–னம்புரி–யும்சபைக்குசித்–சபை என்–றும், சிற்–றம்–ப–லம் என்–றும் அழைக்–கப்– ப–டு–கி–றது. முதல் பராந்–த–க–ச�ோ–ழன் (கி.பி.

907-953) இர–ணி–ய–வர்–மர் மண–விற்–கூத்–தன் கரங்–க–ளால் சித்–சபை – –யில் ப�ொன்–வேய்ந்–த– தாக கூறப்–படு – கி – ற – து. இச்–சபை – யி – ல் அம்–பிகை சிவ–காமி உட–னா–கிய அம்–பல – வ – ன் ஆனந்த தாண்–டவ க�ோலத்–தில் அருள்–பா–லிக்–கிற – ார். சித்–ச–பை–யில் உள்ள நட–ரா–ஜ–மூர்த்–தி–யின் வலது பக்க சுவ–ரில் உள்–ளது மந்–திர – ச – க்–திய – ா– கும். இது இறை–வனி – ன் மூன்று நிலை–களி – ல் ஒன்–றான அருவ நிலையை குறிக்–கும். இத்–த– லம் பஞ்–ச–பூ–தங்–க–ளில் ஆகா–யத்–த–ல–மாக விளங்– கு–வ–தால் இறை– வ னை இவ்– வ ாறு

மந்–திர வடிவ யந்–தி–ர–மாக நிறு–வி–யுள்–ள–னர். இதற்கு ஆண்–டுக்கு ஒரு–முறை புனுகு சாத்–து– வது வழக்–கம். யந்–திர – த்–தின் மீது தங்க வில்வ மலர் த�ொங்–கவி – ட – ப்–பட்–டுள்–ளது. அதன்–மீது திரை–யிட்டு மூடப்–பட்–டுள்–ளது. அந்த திரை வெளிப்–பு–றம் கருப்–பும், உள்–பு–றம் சிவப்–பும் க�ொண்–ட–தாக உள்–ளது. மறைப்பு சக்–தியே அருட்–சக்–திய – ாக மாறி அரு–ளும் என்–பத – னை விளக்–கு–கி–றது. இதுவே சிதம்–ப–ரம் ரக–சி–யம் என கூறப்–ப–டு–கி–றது. இறை–வன் வீற்–றி–ருக்–கும் சித்–ச–பை–யில் உள்ள 5 வெள்– ளி ப் படி– க ள் நம– சி – வ ாய என்ற ஐந்–தெ–ழுத்–து–க–ளா–க–வும், பிரம்–மன், மால், உருத்–திர – ன், மகேஸ்–வர – ன், சதா–சிவ – ன் ஆகிய 5 மூர்த்– தி – க ள் 5 பீடங்– க – ள ா– க – வு ம், தங்–கத் தூண்–கள் பத்–தும் ஆறு ஆக–மங்–கள் மற்–றும் நான்கு வேதங்–க–ளா–க–வும், வெள்– ளித் தூண்–கள் ஐந்–தும் பஞ்–சபூ – த – ங்–கள – ா–கவு – ம் கருதி அமைக்–கப்–பட்–டுள்–ளன. சபை–யில் உள்ள 96 துளை–கள் 96 தத்–து–வங்–க–ளா–க–வும்,

10

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

18 தூண்–கள் 18 புரா–ணங்–க–ளா–க–வும், கூரை– யின் மீதுள்ள 64 கைம– ர ங்– க ள் 64 கலை– க–ளா–கவு – ம் கரு–தப்–படு – கி – ன்–றன. சித்–சபை – யி – ல் வேயப்–பட்–டுள்ள ப�ொற்–கூ–றை–யில் 21,600 ப�ொன் ஓடு–கள், 72,000 ஆணி–க–ளால் அறை– யப்–பட்–டுள்–ளத – ாக கூறப்–படு – கி – ற – து. மனி–தன் நாள் த�ோறும் 21,600 முறை மூச்–சு–வி–டு–வ– தா–க–வும், மனித உட–லில் 72 ஆயி–ரம் நரம்–பு– கள் இருப்–ப–தா–க–வும் இவற்றை குறிக்–கவே ஓடு–க–ளும், ஆணி–க–ளும் அதே எண்–ணிக்– கை–யில் பயன்–ப–டுத்–த–பட்–டுள்–ள–தா–க–வும் கூறப்–ப–டு–கி–றது. இக்–க�ோயி – லி – ன் மற்–ற�ொரு சிறப்பு, இங்கு பாரம்–பரி – ய – ம – ாக விளங்–கும் சைவ, வைணவ ஒற்–றுமை – த – ான். ஆமாம், இரு சம–யத்–தின – ரு – ம் ஒருங்கே வழி–ப–டக் கூடி–ய–வாறு நட–ரா–ஜர் க�ோயி– லு ம், க�ோவிந்– த – ர ா– ஜ ர் க�ோயி– லு ம் அடுத்– த – டு த்து அமைந்– தி – ரு ப்– ப து மனி– த – நே–யத்–துக்கு ஓர் அரிய எடுத்–துக்–காட்டு. ஒரே இடத்–தில் நின்று சிவ–பெ–ரு–மா–னின்

ஆனந்த தாண்–டவ க�ோலத்–தை–யும், திரு– மா–லா–கிய க�ோவிந்–த–ரா–ஜப் பெரு–மா–னின் சயன க�ோலத்–தை–யும் கண்டு தரி–சிக்–கல – ாம். அரி–யும், சிவ–னும் ஒன்று என்ற தத்–துவ – த்தை

இக்–க�ோ–யில் விளக்–கு–கி–றது.

இ

தல தீர்த்–தங்–கள்

த்–த–லத்–தில் பன்–னி–ரண்டு தீர்த்–தங்–கள் உள்–ளன. சிவ–வ–டி–வ–மா–கக் கரு–தப்–ப–டும்

சிவ–கங்கை குள–மும், பர–மா–னந்த கூட–மும் (கிணறு) நட–ரா–ஜர் ஆல–யத்–திற்–குள் உள்– ளன. வியாக்–கி–ர–பா–தர் தீர்த்–தம், அனந்த தீர்த்–தம், நகாச்–சேரி குளம், புலி–மடு தீர்த்– தம், சிவப்–பிரி – யை தீர்த்–தக்–குள – ம், திரு–பாற்–க– டல் குளம், ஓம–கு–ளம், ஞானப்–பி–ர–கா–சர் குளம், ஆயி–கு–ளம், பிரம்ம தீர்த்–தம் ஆகிய பிற தீர்த்–தங்–கள் நக–ரில் பல பகு–தி–க–ளி–லும் உள்– ள ன. இக்– க �ோ– யி – லி ல் இறை– வ – ன து ஐந்– த�ொ – ழி – லை – யு ம் காட்– டு ம் முக– ம ாக நட–ரா–ஜரி – ன் ஆனந்த தாண்–டவ – ம் விளங்–குகி – – றது. பதஞ்–சலி, வியாக்–கிர – ப – ாத முனி–வர்–கள்

12

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

தில்லை வனத்–தின் நடுவே ஆல–ம–ர–நி–ழ–லில் ஓர் லிங்–கத்தை கண்டு பூசித்து வழி–பட்டு வந்–தன – ர். அதுவே இப்–ப�ோது திரு–மூல – ட்–டா– னேஸ்–வ–ரர் ஆல–யம் என வழங்–கப்–பெ–று–கி– றது. அரு–கில் உம–ய–பார்–வதி சந்ந–தி–யும் உள்– ளது. சிவ–பெ–ரு–மான் தன் அடி–யார்–க–ளான பதஞ்–சலி, வியாக்–கிர – ப – ாத முனி–வர்–களு – க்கு தைபூச குரு–வா–ரத்–தில் தாண்–டவ தரி–ச–னம் தந்–த–ரு–ளி–னார்.

வெளிச்–சுற்–றுக் க�ோயில்–கள்

க�ோயி–லுக்கு நான்கு க�ோபு–ரங்–க–ளும், நான்கு வாயில்– க – ளு ம் உண்டு. தெற்கு

க�ோபு–ரம் வழி–யாக உள் நுழைந்–த–தும் முக்– கு–றுணி விநா–ய–கர் சந்–நதி உள்–ளது. தெற்கு க�ோபு–ரம் அருகே வடக்கு முக–மாக முரு–க– னும், தெற்கு ந�ோக்கி விநா–யக – ரு – ம், தட்–சிண – ா– மூர்த்தி ஆகி–ய�ோரு – க்கு தனித்–தனி சந்ந–திக – ள் உள்–ளன. மதிலை ஓட்டி நட–ரா–ஜரு – க்கு நேரே வடக்கு ந�ோக்கி சுதை–யால் ஆன பெரிய நந்– தி–யு–டன் கூடிய மண்–டப – ம் உள்–ளது. மேற்கு க�ோபுர வாயி–லின் வெளியே கற்–பக விநா–ய– கர், உள்–பு–றத்–தில் கந்–த–க�ோட்ட முரு–கன், அதற்கு அடுத்து மீனாட்சி சுந்–த–ரே–சர், ஒற்– றைக்–கால் மண்–டப – த்–த�ோடு கூடிய விநா–யக – ர், நூற்–றுக்–கால் மண்–டப – ம் ஆகி–யவை உள்–ளன. இத–னைய – டு – த்து சிவகா–மிய – ம்–மைக்கு க�ொடி– ம–ரத்–து–டன் கூடிய தனி க�ோயில் உள்–ளது. இக்–க�ோ–யி–லுக்கு அருகே கிழக்கு ந�ோக்கி அகி–லாண்–டேஸ்–வரி சந்–நதி–யும், வடக்கு ந�ோக்–கிய மண்–ட–பத்–தில் துர்க்கை சந்–நதி– யும் உள்–ளது. இதனை த�ொடர்ந்து வள்ளி தெய்–வானை உட–னா–கிய மயில்–மீ–த–மர்ந்த சண்–மு–கர் க�ோயி–லான பாண்–டி–ய–நா–ய–கர் க�ோயில் உள்– ள து. இதன் எதிர்– பு – ற த்– தி ல் நவ–லிங்க க�ோயில் உள்–ளது. இத–னைய – டு – த்து தீர்த்–தக்–குள – ம – ான சிவ–கங்கை குள–மும், ராஜ– சபை என்–கிற ஆயி–ரங்–கால் மண்–ட–ப–மும் உள்– ள ன. அதன் அருகே விட்ட வாசல் பைர–வர் சந்–நதி உள்–ளது.

உ

உள்–சுற்–றுக் க�ோயில்–கள்

ள்–சுற்–றுக்–குச் செல்ல கிழக்–கிலு – ம், மேற்–கி– லும் இரு வாயில்–கள் உள்–ளன. கிழக்கு வாயில் வழி–யா–கவே சாமி புறப்–பாடு நடக்– கும். உள்ளே உள்ள இந்த முதல் சுற்–றில் மாம்–பழ விநா–ய–கர், சேமாஸ்–கந்–தர், கால– சம்– க ா– ர – மூ ர்த்தி, நிருத்– த – ச பை, தண்– ட ா– யு–த–பாணி, திரு–மு–றை–காட்–டிய விநா–ய–கர், தாயு– ம ா– ன – வ ர், திரு– மு – றை க்– க �ோ– யி ல், சந்– தா–னச – ா–ரிய – ார், நால்–வர், தட்–சிண – ா–மூர்த்தி, பல்–லீ–சு–வ–ரர், வல்–லப கண–பதி ஆகி–ய�ோர் தனி சந்– ந தி– க – ளி ல் உள்– ள – ன ர். அறு– ப த்து மூன்று நாயன்–மார்–கள், அண்–ணா–ம–லை– யார், திரு–மூ–லட்–ட–னார், உமை–ய–பார்–வதி, ஐயப்–பன், அர்த்–த–சாம அழ–கர், சங்–கூ–தும் விநா– ய – க ர், நவ– கி – ர – க ங்– க ள், சனிஸ்– வ – ர ர், சட்–டை–நா–தர், பேரம்–ப–லம் ஆகி–யவை உள்– ளன. சிற்–றம்–பல – த்தை ஓட்–டிய இரண்–டா–வது உள்–சுற்–றில் விநா–யக – ர், லிங்–க�ோத்–பவ – ர், முரு– கன், பள்–ளிய – றை, பிட்–சா–டன – ர், கால பைர– வர், சூரி–யன், சந்–திர – ன், தேவார மூவர், ஆகிய சந்–நதி–கள் உள்–ளன. பள்–ளி–யறை – –யின் மேல் தளத்–தில் ஆகாய லிங்–கம் உள்–ளது. இவை–க– ளுக்கு நடு–வில் அம்–பல – வ – னி – ன் சித்–சபை – யு – ம், கன–க–ச–பை–யும் அமைந்–துள்–ளன.

ஆ

திரு–வி–ழாக்–கள்

னி, மார்–கழி இரு மாதங்–க–ளில் ஆடல்– வல்–லா–னுக்–கும், ஐப்–பசி பூரத்–தில் அம்– பி–கைக்–கும், பங்–குனி உத்–தி–ரத்–தில் முரு–க– னுக்கு பத்து நாட்–கள – ா–கவு – ம், கந்த க�ோட்ட முரு–க–னுக்கு ஆறு நாட்–க–ளும் விழாக்–கள்

14

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

நடை–பெ–று–கின்–றன. வேறு எந்–தக் க�ோயிலி–லும் இல்–லாத சிறப்– பாக, இங்கு இந்–திய சுதந்–திர தினம் வெகு ஆன்–மி–க–மா–கக் க�ொண்–டா–டப்–ப–டு–கி–றது. ஒவ்–வ�ொரு ஆண்–டும் ஆகஸ்ட் மாதம் 15ம் நாள் இந்–திய தேசி–யக் க�ொடி ஏற்–றப்–பட்டு, நட–ரா–ஜப் பெரு–மா–னுக்கு விசேஷ பூஜை–கள் மேற்–க�ொள்–ளப்–ப–டு–கின்–றன! க்– க �ோ– யி ல் வளா– க த்– தி ல் 48 நாட்– க ள் தங்கி மதி–யம் உணவு மட்–டும் உண்டு, விர–தம் இருந்து தேவார திரு–வா–சங்–களை பாரா–ய–ணம் செய்–தால் தலை–மு–றைக்கு பெரும் ந�ோய் அண்–டாது. குறை–வில்–லாத தனம் சேரும் என்–கி–றது நாடி சாஸ்–தி–ரம். இதையே புலிக்–கால் முனி தனது நாடி–யில், ‘‘ப�ோகா பீடை ப�ோம் வம்–ஸ–மது வ்ருத்தி யுண்–டாம் வாடா தன–மது தானே வந்–தண்–டும் சித்– தி – ர க் கூடத்– து ஞ் சிவ– க ாமி நாதனை விர–தங்–க�ொண்டு தில்–லை–யி–ருந்து சேவிப்–பார்க்–கிது திண்–ண–மாய் ச�ொன்–ன�ோம்–’’ - என்–கி–றார். ‘‘பேய் பிசாசு ப�ோன்–றவை க�ோயி–லுக்– குள் வரு– வ து இல்லை. தீய சக்– தி – க – ளு ம் ஒளிந்து ஓடும். பைத்–தி–யம் என்ற பெரும் பீடைக்கு மருந்து, மன அழுத்–தம் தீர மருந்து ஒன்று உண்டு. மகா–சி–வ–ராத்–திரி ராப்–ப�ொ– ழுது முழு–தும், தில்லை ப�ொற்–கூ–ரை–யடி வீற்–றி–ருக்–கும் கயி–லை–நா–தனை மனத்–தில் ஒரு முக–மாய் எண்ணி அவனை ந�ோக்கி அமர்ந்து ‘’ஓம் நம–சி–வா–ய–’’ என ச�ொல்லி எழுந்–தால் குறை–வற்ற செல்–வம் சேரும்.

இ

இறை தரி– ச – ன – மு ம் சேரும்,’’ என்– கி – ற ார் அகஸ்–தி–யர், தன் நாடி–யில்.

தி

தின–மும் ஆறு கால பூஜை

ல்–லைக்–கூத்–த–னுக்–குத் தின–மும் ஆறு–கால பூஜை– க ள் பதஞ்– ச லி முனி– வ ர் வகுத்த வைதீக முறைப்– ப டி, தீட்– சி – த ர்– க – ள ால் நடத்–தப்–பெ–று–கின்–றன. ஒவ்–வ�ொரு கால பூஜைக்–கும் முன்–னால் ஸ்ப–டிக லிங்–கத்–திற்கு அபி–ஷே–கம் நடக்–கிற – து. காலை 10 மணிக்கு ரத்–தி–ன–ச–பா–ப–திக்–கும் சேர்த்து அபி–ஷே–கம் நடை– ப ெ– று – கி – ற து. காலை 6.30 மணிக்கு பால் நைவேத்–தி–ய–மும், 8.30 மணிக்கு கால சந்– தி – யு ம், 11 மணிக்கு இரண்– ட ாம் கால பூஜை–யும், 12 மணிக்கு உச்–சிக – ால பூஜை–யும் நடை– ப ெ– று – கி ன்– ற ன. மாலை 6 மணிக்கு சாய–ரட்சை பூஜை–யும், இரவு 8 மணிக்கு இரண்– ட ாம் கால பூஜை– யு ம், இரவு 10 மணிக்கு அர்த்–த–சாம பூஜை–யும் சிறப்–பாக நடந்து வரு–கின்–றன. அர்த்–தச – ாம பூஜை–யின் ப�ோது அனைத்து தல மூர்த்–தி–க–ளும் இங்கு வந்து எழுந்–த–ரு– ளி–யி–ருந்து காலை அவ–ர–வர் இருப்–பி–டம் செல்–வர் என கூறப்–ப–டு–கி–றது. அத–னால் – ாம பூஜை சிறப்–பாக கரு–தப்–ப– இங்கு அர்த்–தச டு–கிற – து. மார்–கழி மாதத்–தில் அதி–கா–லையி – ல் சபை திறக்–கப்–பட்டு திருப்–பள்ளி எழுச்சி பூஜை–யும், சிவ–ராத்–திரி – யி – ல் இரவு முழு–வது – ம்

4 கால பூஜை–களு – ம், கிர–கண நாட்–களி – ல் கிர–க– – ன் தூய்மை செய்–யப்–பட்டு ணம் முடி–வுற்–றபி தனிப் பூஜை–யும், தீபா–வ–ளி–யன்று காலை 6 மணி– ய – ள – வி ல் சிறப்பு பூஜை– யு ம் நடை– பெ–று–கின்–றன. காலந்–த–வ–றாது ஆறு–கால பூஜை–கள் நடை–பெ–றும் க�ோயி–லாக உள்–ளது இதன் தனிச்–சி–றப்–பா–கும். ஒவ்–வ�ொரு கால பூஜை–யின் நிறை–வி–லும் சிதம்–ப–ரம் ரக–சி–யம் மும்–முறை காட்–டப்–ப–டும். ட–ரா–ஜர் க�ோயில் சித்–சபை – யி – ல் உள்ள சிவ– கா–ம–சுந்–தரி அம்–பாள் சமேத நட–ரா–ஜப் பெரு–மா–னுக்கு ஆண்–டுக்கு ஆறு அபி–ஷேக – ங்– கள் நடக்–கின்–றன. நமக்கு ஓராண்டு என்–பது தேவர்–க–ளுக்கு ஒரு–நாள். ஆத–லின், நட–ரா– ஜப் பெரு–மா–னுக்கு ஓராண்–டில் நடக்–கும்

ந

ஆறு அபி–ஷே–கங்–க–ளும், ஒரு–நா–ளில் நடை– பெ–றும் ஆறு–கா–லப் பூஜையை குறிப்–பத – ா–கும். மார்–கழி மாதத்–தில் விடி–யற்–கா–லை–யி–லும், மாசி மாத சுக்– கி – ல – பட்ச சதுர்த்– த – சி – யி ல் கால–சந்–தி–யி–லும், சித்–திரை மாதத்–தில் உச்சி காலத்–தின் ப�ோதும், ஆனி உத்–திர தினத்–தில் அதி–கா–லை–யி–லும், ஆவணி சுக்–கி–ல–பட்ச சதுர்த்–த–சி–யில் இரண்–டாம் காலத்–தி–லும், புரட்– ட ாசி சுக்– கி – ர – பட்ச சதுர்த்– த – சி – யி ல் அர்த்த ஜாமத்–தி–லும் மகா அபி–ஷே–கங்–கள் நடை–பெ–றும். ஒவ்–வ�ொரு ஆண்–டும் ஆனி மாதத்–தில் ஆனித்–திரு – ம – ஞ்–சன திரு–விழ – ா–வும், மார்– க ழி மாதத்– தி ல் ஆருத்ரா திரு– வி – ழ ா– வும் என ஆண்–டுக்கு இரு திரு–வி–ழாக்–கள் நடப்–பது வழக்–கம். ஆனித் திரு– ம ஞ்– ச – ன த்– தி ன் சிறப்– பு – க ள் என்ன? என்– று ம் ஒளி குன்– ற ா– ம ல் வடக்– கி ல் த�ோன்றி வழி–காட்–டும் துருவ நட்–சத்–தி–ரத்– – த்–திற்கு திற்கு உரிய சிறப்பு உத்–திர நட்–சத்–திர உண்டு என ஜ�ோதிட வல்–லு–நர்–கள் கூறு– கின்–ற–னர். ஆனி மாத உத்–திர நட்–சத்–தி–ரத்– – – த�ோடு கூடிய நன்–னா–ளில் துருவ நட்–சத்–திர மா–னது தனது துணை நட்–சத்–திர – ங்–களு – ட – ன் சிதம்–ப–ரம் ராஜ–சபை என்று அழைக்–கப்– – த்–திற்கு மேலாக ப–டும் ஆயி–ரங்–கால் மண்–டப காட்–சி–ய–ளிக்–கும் என்ற வியத்–தகு விவ–ரத்– தைப் பழ–மை–யான நூல்–க–ளில் காண–மு–டி– கி–றது. அந்த நட்–சத்–தி–ரக் கூட்–டத்–தி–லி–ருந்து வெளி–வ–ரும் காஸ்–மிக் ரேஸ் எனப்–ப–டும் வானி–யல் கதிர்–கள் நம் உட–லில் பட்–டால் மன–துக்கு உறு–தி–யும், நினைத்–ததை முடிக்– கும் ஆற்–றலு – ம் கூடும். அத�ோடு அதி–கா–லை– யில் சிவ–பெ–ரு–மா–னுக்கு அபி–ஷேக ஆரா–த– னை–கள் செய்–யும் சிறப்–பும் சேரும் ப�ோது

16

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

அத– ன ால் உண்– ட ா– கு ம் நற்– ப – ல ன்– களை அள–விட இய–லாது. னித்–திரு – ம – ஞ்–சன – த்–தன்று மிக–வும் விஷே– மான ப�ொருட்–க–ளால் இறை–வ–னுக்கு அபி– ஷே – க ம் செய்– ய ப்– ப – டு – கி – ற து. மேலும் மதி–யம் ஆயி–ரங்–கால் மண்–ட–பத்–தி–லி–ருந்து நட–ரா–ஜ–ரும், சிவ–கா–ம–சுந்–தரி அம்–பா–ளும் ஆனந்த நட–னம – ா–டிய – ப – டி சித்–சபை – க்கு செல்– லும் திருக்–காட்–சியே மகா–த–ரி–ச–னம் எனப் ப – டு – கி – ற – து. அந்த நேரத்–தில் இறை–வனை நாம் தரி–சிக்–கும் ப�ோது மனம், உடல் இரண்–டும் சீராகி நம்மை ஆர�ோக்–கி–ய–மாக இயங்க வைக்– கி ன்– ற ன. இவை அனைத்– து க்– கு ம் மேலாக ஆனித்–தி–ரு–மஞ்–ச–னத்–தன்று அதி– காலை எழுந்து நீரா–டி–விட்டு தூய மனத்– து–டன் நம–சி–வாய மந்–தி–ரத்தை ஓதி–னால் அஷ்ட ஐஸ்– வ ர்– ய ங்– க – ளு ம் கிடைக்– கு ம் என–வும் கூறப்–ப–டு–கிற – து. காலை 6 மணி முதல் பகல் 12 மணி – ம், மாலை 4 மணி முதல் இரவு 10 வரை–யிலு மணி வரை–யி–லும் ஆலயம் திறந்–தி–ருக்–கும்.

ஆ

இந்த மாதம் 21ம்தேதி வியா–ழன் அன்று அதி– காலை சிதம்–பர – ம் நட–ரா–ஜர் க�ோயில் ஆயி– ரங்–கால் மண்–டப – த்–தில் ஆனித்–திரு – ம – ஞ்–சன அபி–ஷேக ஆரா–தனை நடக்–கவிருக்கிறது. அன்று மதி–யம் 2 மணிக்கு மேல் நடக்–கும் அம்–மைய – ப்–பரி – ன் ஆனந்த தாண்–டவ – த்–தைக் அனை–வ–ரும் கண்–ணார கண்டு வணங்கி பிறவி பெற்–ற–தன் பயனை அடை–ய–லாம். சிவ–ன–ரு–ளால் ஆயுள், ஆர�ோக்–கி–யம், ஐஸ்– வர்–யம் முத–லான அனைத்து பேறு–க–ளும் பெற்று வள–ம�ோடு வாழ்–வ�ோம்.

பிரசாதங்கள்

சந்–தி–ர–லேகா ராம–மூர்த்தி

பாம்பே ரவை களி

என்–னென்ன தேவை? பாம்பே ரவை, ப�ொடித்த வெல்–லம் - தலா 1 கப், வேக–வைத்த பாசிப்–ப–ருப்பு - 1/4 கப், நெய் - 1/4 கப் + எண்–ணெய் - 2 டேபிள்ஸ்–பூன், முந்–திரி - 10, ஏலக்–காய்த்–தூள் - 1/4 டீஸ்–பூன், தேங்–காய்த்–து–ரு–வல் - 1/2 கப், அலங்–க–ரிக்க பாதாம் - 6. எப்–ப–டிச் செய்–வது? வெல்–லத்–து–டன் 1/4 கப் தண்–ணீர் சேர்த்து வெல்–லம் கரைந்து க�ொதித்து வந்–த–தும் இறக்கி வடி–கட்–ட–வும். கடா–யில் எண்–ணெய் + நெய் சேர்த்து சூடா–ன–தும் முந்–தி–ரியை லேசாக வறுத்து, அத–னுட – ன் ரவையை சேர்த்து நன்கு சிவக்க வறுத்து, தேங்–காய்த்–து–ரு–வ–லை–யும் சேர்த்து வறுத்து இறக்–க–வும். மற்–ற�ொரு கடா–யில் 2½ கப் தண்–ணீரை சேர்த்து க�ொதித்–த–தும் மித–மான தீயில் வைத்து அதில் வறுத்த ரவை, தேங்–காய்த்–து–ரு–வல் கல–வையை க�ொட்டி நன்கு கிளறி வேக–வி–ட–வும். பிறகு வெல்–லப்–பாகு, வெந்த பாசிப்–ப–ருப்பு, ஏலக்–காய்த்–தூள் சேர்த்து கிளறி அனைத்–தும் சேர்ந்து சுருண்டு வந்–த–தும் இறக்கி, நறுக்–கிய பாதாம் க�ொண்டு அலங்–க–ரித்து பரி–மா–ற–வும். குறிப்பு: அரிசி ரவை–யி–லும் செய்–ய–லாம்.

ஜவ்–வ–ரிசி தயிர் வடை என்–னென்ன தேவை? நைலான் ஜவ்–வ–ரிசி - 100 கிராம், உளுந்து - 1/2 கப், வேக–வைத்து மசித்த உரு–ளைக்–கி–ழங்கு - 1, நறுக்–கிய பச்–சை–மி–ள–காய் - 2, நறுக்–கிய க�ொத்–தம – ல்லி - 1 கைப்–பிடி, துரு–விய இஞ்சி, கேரட் - சிறிது, ப�ொரிக்க எண்–ணெய், உப்பு - தேவைக்கு, கடைந்த கெட்–டித்–த–யிர் - 2 கப், சர்க்–கரை, மிள–காய்த்–தூள், சாட் மசா–லாத்–தூள் - சிறிது. எப்–ப–டிச் செய்–வது? ஜவ்–வ–ரி–சியை தண்–ணீ–ரில் 1/2 மணி நேரம் ஊற–வைத்து பிறகு பிழிந்து க�ொள்–ள–வும். உளுந்தை 20 நிமி–டம் ஊற–வைத்து வடித்து உப்பு, பச்–சை–மி–ள–காய் சேர்த்து மிக்–சி–யில் நைசாக அரைக்–க–வும். அத– னு–டன் ஜவ்–வ–ரிசி, மசித்த உரு–ளைக்–கி–ழங்கு, இஞ்சி சேர்த்து கலந்து வடை–க–ளாக தட்டி சூடான எண்–ணெ–யில் ப�ொரித்–தெ–டுத்து வடித்து வைக்–க–வும். தயிர் வடை செய்ய: தயி–ரில் சர்க்–கரை, சிறிது உப்பு கலந்து க�ொள்–ளவு – ம். தட்–டில் வடை–களை அடுக்கி அதன் மீது தயிர் கல–வையை ஊற்றி மல்–லித்–தழை, கேரட் துரு–வல், மிள–காய்த்–தூள், சாட் மசா–லாத்–தூள் தூவி சிறிது குளி–ர–வைத்து பரி–மா–ற–வும்.

நாவற்–பழ ஜூஸ் என்–னென்ன தேவை? நாவற்–ப–ழம் - 250 கிராம், தண்–ணீர் - 2 டம்–ளர், உப்பு - தேவைக்கு, மிள–குத்–தூள், வறுத்து ப�ொடித்த சீர–கத்– தூள் - தலா 1/2 டீஸ்–பூன், சாட் மசா–லாத்–தூள் - சிறிது. எப்–ப–டிச் செய்–வது? பாத்–தி–ரத்–தில் 1 டம்–ளர் தண்–ணீர் ஊற்றி அதில் நாவற்–ப–ழத்தை ப�ோட்டு 2 க�ொதி வந்–த–தும் இறக்கி ஆற– வி–டவு – ம். பின்பு பழத்தை கைக–ளால் பிசைந்து அதில் உள்ள சதையை எடுத்து தண்–ணீ–ரு–டன் சேர்த்து மிக்–சி–யில் அரைத்து, அத–னு–டன் சீர–கத்–தூள், உப்பு, மிள–குத்–தூள் சேர்த்து கலந்து மேலே சாட் மசா–லாத்–தூள் தூவி குளி–ர–வைத்து பரி–மா–ற–வும். இனிப்பு ஜூஸ் செய்ய: நாவற்–ப–ழத்தை வேக–வைத்தோ அல்–லது ஃப்ரெஷ்–ஷா–கவ�ோ கரைத்து வடித்து தேன், உப்பு சேர்த்து கலந்து ஜில்–லென்று பரி–மா–ற–வும்.

18

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

வெள்–ள–ரிக்–காய் அடை

என்–னென்ன தேவை? வெள்–ள–ரிக்–காய் துரு–வல் - 2 கப், பச்–ச–ரிசி - 1 கப், துவ–ரம்–ப–ருப்பு - 1/2 கப், கட–லைப்–ப–ருப்பு, உளுத்–தம்–ப–ருப்பு - தலா 1/4 கப், காய்ந்–த–மி–ள–காய் - 10, பெருங்–கா–யத்–தூள் - சிறிது, புளி, வெல்–லம் - சிறிய நெல்–லிக்–காய் அளவு, சீர–கம் - 1 டீஸ்–பூன், கடுகு - 1/2 டீஸ்–பூன், ப�ொடி–யாக நறுக்–கிய சின்–ன–வெங்– கா–யம் - 1/4 கப், நறுக்–கிய மல்–லித்–தழை, கறி–வேப்–பிலை - சிறிது, உப்பு, எண்–ணெய் - தேவைக்கு. எப்–ப–டிச் செய்–வது? அரிசி, பருப்பு வகை–களை சுத்–தம் செய்து தண்–ணீரி – ல் தனித்–தனி – ய – ாக 2 மணி நேரம் ஊற–வைக்–கவு – ம். அரிசி, பருப்பு, காய்ந்–தமி – ள – க – ாய், உப்பு, புளி, வெல்–லம், சிறிது தண்–ணீர் சேர்த்து க�ொர–க�ொ–ரப்–பாக அரைத்துக் க�ொள்–ள–வும். கடா–யில் சிறிது எண்– ணெயை காய–வைத்து கடுகு, கறி–வேப்–பிலை, சீர–கம், சின்–ன–வெங்–கா–யம், பெருங்–கா–யத்– தூள் சேர்த்து வதக்கி, அரைத்த மாவு கல–வை–யில் க�ொட்டி கலக்–க–வும். அதே கடா–யில் வெள்–ள–ரித்–து–ரு–வலை சிறிது வதக்கி அதே மாவுக் கல–வை–யில் க�ொட்டி கலக்–க–வும். த�ோசைக்–கல்லை காய–வைத்து ஒரு குழிக்–க–ரண்டி மாவை எடுத்து அடை–க–ளாக ஊற்றி சுற்–றி–லும் எண்–ணெய் விட்டு இரு–பு–ற–மும் வேக–வைத்து முறு–வ–லாக வந்–த–தும் எடுத்து காரச் சட்–னி–யு–டன் பரி–மா–ற–வும்.

சப்–ப�ோட்டா டிலைட் என்–னென்ன தேவை? பால் - 2 லிட்–டர், நன்கு பழுத்த சப்–ப�ோட்டா பழம் - 6, பிஸ்தா, பாதாம் - தலா 10, கன்–டென்ஸ்டு மில்க் - 1/2 டின், ஏலக்–காய்த்–தூள் - 1/4 டீஸ்–பூன். எப்–ப–டிச் செய்–வது? சப்–ப�ோட்டா பழத்தை த�ோல், விதை நீக்கி கூழாக்–க–வும். அக–லம – ான பாத்–திர – த்–தில் பாலை ஊற்றி நன்கு சுண்ட காய்ச்சி பாதி–யாக வந்–த–தும் கன்–டென்ஸ்டு மில்க், ஏலக்–காய்த்–தூள், சப்–ப�ோட்டா கூழ் சேர்த்து கிளறி உடனே இறக்–க–வும். மேலே ப�ொடி–யாக நறுக்–கிய சப்–ப�ோட்டா துண்–டு–கள், பிஸ்தா, பாதாம் தூவி அப்–ப–டியே அல்–லது ஃப்ரிட்–ஜில் வைத்து எடுத்து ஜில்–லென்று பரி–மா–ற–வும். சப்–ப�ோட்டா ஜூஸ் : சப்–ப�ோட்டா - 6, பால் - 1/2 கப், தேன் - தேவைக்கு. சப்–ப�ோட்டா பழத்தை த�ோல், விதை நீக்கி பால், தேன் சேர்த்து மிக்–சி–யில் அரைத்து குளி–ர–வைத்து பரி–மா–ற–வும்.

வெள்ளை பூச–ணிக்–காய் முரப்பா என்–னென்ன தேவை? வெள்ளை பூச–ணிக்–காய் - 1 கில�ோ, படி–கா–ரம் - 1/2 டீஸ்–பூன், தண்–ணீர் - 1 லிட்–டர். பாகு செய்ய - சர்க்–கரை - 1½ கில�ோ, தண்–ணீர் - 1 லிட்–டர், ஏலக்–காய்த்–தூள் - சிறிது. எப்–ப–டிச் செய்–வது? பூச–ணிக்–காயை த�ோல் நீக்கி துண்–டு–க–ளாக நறுக்கி படி–கா–ரத் தண்–ணீ– ரில் 2 மணி நேரம் ஊற–வைக்–க–வும். பின்பு நீரை வடித்து சுத்–த–மா–னத் துணி–யால் துடைக்–க–வும். பாத்–தி–ரத்–தில் சர்க்–கரை, தண்–ணீர் சேர்த்து சர்க்–கரை கரைந்து க�ொதித்து வந்–தது – ம் பூச–ணித்–துண்–டுக – ளை சேர்த்து மித–மான தீயில் வேக–வி–ட–வும். நடு–ந–டுவே கிளறி பூச–ணிக்–காய் நன்கு வெந்து தேன் ப�ோல கெட்–டி–யாக வந்–த–தும் இறக்கி அப்–ப–டியே ஒரு நாள் முழுக்க இருக்க விட–வும். பின் தனித்–த–னி–யாக தட்–டில் அடுக்கி ஸ்டோர் செய்–ய–வும். முரப்–பா–வாக வேண்–டு–மென்–றால் பூச–ணித்–துண்–டு–களை பாகு சிறிது முறி–யும்–ப�ோது எடுக்–க–வும். படங்கள்:

ஆர்.சந்திரசேகர்

ðô¡

19

16-30 ஜூன் 2018

பெண்கள் கவரிங்

நகைகளை அணியலாமா? ?

தர்ம வழி–யில் வாழ்–வது கடி–னமா?

- சு. பால–சுப்–ர–ம–ணி–யன், இரா–மேஸ்–வ–ரம். கடி–னம்–தான். ஆனால் கஷ்–டப்–பட – ா–மல் கிடைப்–பது எது–வும் நிலைப்–ப–தில்லை. இஷ்– டப்–பட்டு கஷ்–டப்–பட்–டால் நஷ்–டம – ட – ை–யா– மல் இருக்–கல – ாம் என்–பதே உண்மை. தர்ம – ம் சங்– வழி–யில் நடக்–கும்–ப�ோது பல தடை–களு க–டங்–க–ளும் வரும் என்–பது நிஜம்–தான். அத– னால்–தான் தர்–ம–சங்–க–டம் என்ற வார்த்தை வழக்–கத்–தில் இருக்–கி–றது. அதர்–ம–சங்–க–டம் என்று ச�ொல்–வ–தில்லை. கார–ணம் அதர்–ம– மான வழி–யில், அதா–வது எப்–படி வேண்– டு–மா–னா–லும் நடந்–து–க�ொள்–ள–லாம் என்று வாழ்–ப–வர்–க–ளுக்கு சங்–க–டம�ோ, தடைய�ோ உண்–டா–வ–தில்லை. அதே–நே–ரத்–தில் தர்–ம– சங்–கட – த்தை சமா–ளித்து மீண்டு வரு–பவ – ரு – க்கு நிரந்–த–ர–மான வெற்றி நிச்–ச–ய–மா–கக் கிடைக்– – ான வழி–யில் நடப்–பவ – ர்–களு – க்கு கும். அதர்–மம சங்–கட – ங்–கள் இல்லை என்ற ப�ோதி–லும் நிரந்– த–ரம – ான வெற்றி கிடைப்–பதி – ல்லை. இதையே இரா–மா–ய–ண–மும், மகா–பா–ர–த–மும் நமக்கு உணர்த்–து–கின்–றன. இன்–ன�ொரு அனு–பவ பூர்–வ–மான உண்மை யாதெ–னில் எளி–தா–கக் கிடைக்–கின்ற எது–வும் மன–திற்கு அத்–தனை மகிழ்ச்–சி–யைத் தரு–வ–தில்லை. கஷ்–டப்–ப–டா– மல் பசி–யற்று உட்–கார்ந்–திரு – க்–கும் பணக்–கா–ர– னுக்கு பாசந்–திகூ – ட பாகற்–கா–யாய் கசக்–கிற – து. கஷ்–டப்–பட்டு உழைக்–கும் பசி–யுள்ள ஏழைக்கு பழைய கஞ்–சியு – ம் பாயா–சம – ாய் இனிக்–கிற – து. புகழ்–பெற்ற ஆல–யங்–க–ளில் தரி–ச–னத்–திற்–காக பக்–தர்–கள் வரி–சையி – ல் நிற்–கும்–ப�ோது அங்கே இல–வச தரி–ச–னம், சிறப்பு தரி–ச–னம் என்ற பிரி–வு–கள் இருக்–கும். பணம் க�ொடுத்து இறை–வனை தரி–சிப்–பது சிறப்பு தரி–சன – ம். கட்–டண – ம் செலுத்– தா–மல் இல–வ–ச–மாக தரி–சிப்– பது, தர்ம தரி–ச–னம். பணம் செலுத்–தா–மல் இறை–வனை தரி– சி ப்– ப தே தர்– ம – நெ றி என்– ப – தால் இதற்கு தர்ம தரி–ச–னம் என்று பெயர். இந்த தர்ம தரி– ச ன வரி– சை – யி ல் கூட்– ட ம் அதி–கம – ா–கவு – ம், நெரி–சல – ா–கவு – ம் ஒரு–சில சங்–க– டங்–களு – ட – ன் கூடி–யத – ாக இருக்–கும். அதே–நே– ரத்–தில் சிறப்பு தரி–சன வரி–சை–யில் சிர–மம் ஏது–மின்றி எளி–தா–கச் சென்று இறை–வனை தரி–சிக்–க–லாம். என்–றா–லும் பல சங்–க–டங்–க– ளைத் தாங்–கிக்–க�ொண்டு தர்–மத – ரி – ச – ன வரி–சை– யில் சென்று இறை–வனை தரி–சிக்–கும்–ப�ோது

20

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

கிடைக்–கும் உச்ச பட்ச ஆனந்–தம், சிறப்பு தரி–சன வரி–சை–யில் எளி–தா–கச் சென்று தரி– சிக்–கும்–ப�ோது கிடைப்–பதி – ல்லை. தர்–மத்–தின் பாதை–யில் நடப்–பது கடி–னம்–தான் என்–றா– லும், அந்–தக் கடி–னத்தை சுமப்–ப–வனை கட– வுள் என்–றுமே கைவி–டு–வ–தில்லை என்–ப–து– தான் உண்மை.

?

திரு–ம–ணத் தடை–யால் வயது ஏறிக்– க�ொண்டே ப�ோய் அவ–திப்–படு – ம் மக–ளிர் செய்ய வேண்–டிய பரி–கா–ரம் என்ன?

-ஆர்.கே.லிங்–கே–சன், மேல–கி–ருஷ்–ணன்–பு–தூர். திரு–ம–ணத்–த–டை–யால் அவ–திப்–ப– டும் பெண்–கள் நவ–ராத்–தி–ரி–யின் ஒன்–பது நாட்–க–ளி–லும் சுமங்–க–லி–பூஜை செய்து வழி–ப– டு–வ–தால் திரு–ம–ணத் தடை வில–கும். அந்த ஒவ்–வ�ொரு நாளும் மூன்று சுமங்–கலி – ப் பெண்– கள் வீதம் வீட்–டிற்கு அழைத்து, அவர்–களு – க்கு நலங்–கிட்டு தங்–க–ளால் இயன்ற அள–விற்கு வஸ்–தி–ரத்–து–டன் கூடிய தாம்–பூ–லம் அளித்து நமஸ்–கரி – க்க வேண்–டும். அவர்–களு – க்கு ப�ோஜ– னம் அளிப்–பது இன்–ன–மும் நல்–லது. இவ்– வாறு நவ–ராத்–தி–ரி–யின் ஒன்–பது நாட்–க–ளும் ம�ொத்– த ம் 27 சுமங்– க – லி ப் பெண்– க – ளு க்கு

தாம்– பூ – ல ம் அளித்து நமஸ்– க – ரி க்க எல்– ல ா– வி–த–மான த�ோஷங்–க–ளும் வில–கி–வி–டும். நவ– ராத்–திரி என்–ற–தும் நமக்கு புரட்–டாசி மாத அமா–வா–சைக்கு அடுத்து வரு–கின்ற ஒன்–பது நாட்–கள்–தான் நினை–விற்கு வரும். ம�ொத்–தம் – க – ள் உள்–ளன: நான்கு வகை–யான நவ–ராத்–திரி சித்–திரை மாத அமா–வா–சைக்கு அடுத்–தந – ாள் த�ொடங்கி ஒன்–பது நாட்–க–ளும் வசந்த நவ– ராத்–திரி; ஆனி மாத அமா–வா–சைக்கு அடுத்த நாள் முதல் ஒன்–பது நாட்–க–ளும் ஆஷாட நவ–ராத்–திரி; மாசி மாத அமா–வா–சைக்கு அடுத்த ஒன்–பது நாட்–க–ளும் சியாமா நவ– ராத்–திரி; நாம் ப�ொது–வா–கக் க�ொண்–டா–டும் புரட்–டாசி மாத மஹா–ளய அமா–வா–சைக்கு அடுத்து வரு–வது சரத் நவ–ராத்–திரி அல்–லது சாரதா நவ–ராத்–திரி ஆகும். இவற்–றில் எந்த நவ– ர ாத்– தி ரி காலத்– தி – லு ம் மேற்– ச �ொன்ன பரி–கா–ரத்–தைச் செய்–ய–லாம். இந்த பரி–கா– ரத்–திற்கு உட–ன–டி–யாக பலன் கிடைப்–பதை கண்–கூ–டா–கக் காண இய–லும்.

?

பெண்–கள் கவ–ரிங் நகை–களை அணி–கி–றார்–களே, இது சரியா?

- கே.ஆர்.எஸ்.சம்–பத், திருச்–சி–-17. சரியே. பாது–காப்–பிற்–காக என்று மட்–டு– மல்–லா–மல் வச–தி–யின்மை கார–ண–மா–க–வும் பெரும்–பா–லான பெண்–கள் கவ–ரிங் நகை–களை அணி–கி–றார்–கள். நகை–கள் தங்–கத்–தில்–தான் இருக்க வேண்–டும் என்ற அவ–சி–ய–மில்லை. ஆனால், திரு–மாங்–கல்–யம் கட்–டா–யம் தங்– கத்–தில்–தான் இருக்க வேண்–டும் என்–கி–றது சாஸ்–தி–ரம். தங்–கத்–தால் ஆன ஆப–ர–ணத்தை ஒரு பெண்–ணின் கழுத்–தில் ஒரு ஆண் அணி– வித்–தால் அதுவே அவர்–களு – க்–குத் திரு–மண – ம் – டி ஆகி–விட்–டது என்–பத – ற்–கான சாட்சி. மற்–றப பெண்–கள் அலங்–கா–ரத்–திற்–காக அணிந்–து– க�ொள்–ளும் நகை–கள் தங்–கத்–தில்–தான் இருக்க வேண்–டும் என்ற அவ–சி–ய–மில்லை. தன்னை அழ–கு–ப–டுத்–திக் க�ொள்–ளும் உரிமை பெண்– ணிற்கு உண்டு. அதற்–காக தத்–த–மது வசதி வாய்ப்–பிற்கு ஏற்ற வகை–யில் அவர்–கள் நகை– களை அணிந்து க�ொள்–கிற – ார்–கள். பெரும்–பா– லான ஆல–யங்–க–ளில் உற்–சவ மூர்த்–தி–க–ளின் அலங்–கா–ரத்–திற்–குக் கூட கவ–ரிங் நகை–களே பயன்– ப – டு த்– த ப்– ப – டு – கி ன்– ற ன. பெண்– க ள் கவ–ரிங் நகை–களை அணிந்–து–க�ொள்–வ–தில் தவ–றில்லை.

?

சந்–திர– ாஷ்–டம – ம் பற்றி பல–ரும் பல–வித – ம – ாக கருத்து கூறு– கி – ற ார்– க ள். அது ஒரு ராசிக்கா அல்– ல து நட்–சத்–தி–ரத்–திற்கா என்–ப–தை–யும்,

அந்நாட்களில் செய்– ய க் கூடா– த வை பற்– றி – யு ம் விரி–வா–கக் கூற–வும்.

- நா.ராமச்–சந்–தி–ரன், ஆதம்–பாக்–கம். ப�ொது– வ ாக ஒவ்– வ�ொ ரு கிர– ஹ – மு ம் ஒவ்–வ�ொரு ராசி–யி–லும் சஞ்–ச–ரிக்–கும் கால அளவு நிர்–ணய – ம் செய்–யப்–பட்–டுள்–ளது. அந்த அள–வின்–படி சந்–திர – ன் ஒவ்–வ�ொரு ராசி–யிலு – ம் இரண்–டேக – ால் நாட்–கள் அதா–வது த�ோரா–ய– மாக 54 மணி–நேர – ம் வாசம் செய்–வார். அந்த அடிப்–ப–டை–யில் ஒவ்–வ�ொ–ரு–வ–ரின் ராசிக்– கும் எட்–டா–வது ராசி–யில் சந்–தி–ரன் பய–ணிக்– கின்ற காலத்தை சந்–திர – ாஷ்–டம காலம் என்று ச�ொல்– கி – ற ார்– க ள். உதா– ர – ண த்– தி ற்கு சிம்ம ராசி–யில் பிறந்–த–வர்–க–ளுக்கு மீன ராசி–யில் சந்–தி–ரன் இருக்–கும் காலம் சந்–தி–ராஷ்–டம காலம். எனவே பிறந்த ராசி– யி ன் அடிப்– ப–டை–யில் சந்–தி–ராஷ்–ட–மம் நிர்–ண–யிக்–கப்– ப–டு–கிற – து. சரி, சந்–தி–ராஷ்–ட–மம் என்ன செய்– யும்? சந்–தி–ரன், மன�ோ–கா–ர–கன். நமது மன நிலையை பரா–ம–ரிப்–பதே சந்–தி–ர–னின் பணி. எட்–டாம் இடம் என்–பது அசு–ப–மான பலன்– களை உண்– ட ாக்– க க் கூடி– ய து என்– ப – த ால் எட்–டாம் இடத்–திற்கு சந்–தி–ரன் வரு–கின்ற அந்–தக் குறிப்–பிட்ட இரண்–டே–கால் நாட்–க– ளுக்கு மனம் டென்–ஷ–னாக இருக்–கும். சந்–தி– ராஷ்–டம நேரத்–தில் ஒரு–வித பதட்–டத்–த�ோடு செயல்–படு – வ�ோ – ம், அத–னால் மேற்–க�ொள்–ளும் காரி–யங்–களி – ல் எளி–தாக வெற்றி கிடைக்–காது ப�ோகும், அற்ப கார–ணங்–களி – ன – ால் இழு–பறி உண்–டா–கும், இத–னால் டென்–ஷன் மேலும் அதி–கரி – க்–கும், உட–னிரு – ப்–பவ – ர்–களி – ட – ம் எரிந்து விழு–வ�ோம் அல்–லது அவர்–களி – ன் எரிச்–சலு – க்– கும், வச–வு–க–ளுக்–கும் ஆளா–வ�ோம். இதெல்– லாம் சந்–திர – ாஷ்–டம நாட்–களி – ல் உண்–டா–கும் ப�ொது–வான பலன்–கள். மனித உடற்–கூறு இய–லைப் ப�ொறுத்த வரை சந்–தி–ரன் நம் உட–லில் ஓடு–கின்ற ரத்–தத்–தைக் குறிக்–கி–றார். சந்–திர – ாஷ்–டம நாட்–களி – ல் உண்–டா–கும் பதட்– டத்–தால் ரத்–தம் சூடே–றும். அத–னால் ரத்–தக் க�ொதிப்பு ந�ோய் உள்–ளவ – ர்–கள் சந்–திர – ாஷ்–டம நாட்–களி – ல் மிக–வும் எச்–சரி – க்–கையு – ட – ன் இருக்க வேண்–டும். இத–னால்–தான் திரு–மண – ம், கிரஹ– பி–ர–வே–சம் ப�ோன்ற சுப–விசே – –ஷங்–க–ளில் சந்– தி–ராஷ்–டம நாட்–களை விலக்–கு–கி–றார்–கள். வாழ்க்–கையி – ன் மிக முக்–கிய – ம – ான பகு–திக்–குள் அடி–யெ–டுத்து வைக்–கும் மண–ம–க–னுக்–கும், மண–ம–க–ளுக்–கும் ஏற்–கெ–னவே ஆனந்த பூரிப்– பு–டன் கூடிய டென்–ஷன் இருக்–கும். இதில் சந்–தி–ராஷ்–ட–மத்–தால் த�ோன்–றும் பதற்–ற–மும் ðô¡

21

16-30 ஜூன் 2018

இணைந்–தால் என்–னா–வது? முதல் க�ோணல், முற்–றி–லும் க�ோண–லாகி விடும். மண–மக்–க– ளுக்கு மாத்–தி–ர–மல்ல, மண–மக்–க–ளின் தாய் தந்–தைய – ர்க்–கும் சந்–திர – ாஷ்–டம – ம் இல்–லா–மல் இருக்–கிற – தா என்று பார்த்து பிள்–ளை–க–ளின் திரு–மண நாளைக் குறிக்–கின்ற பெற்–ற�ோர் –க–ளும் இருக்–கிற – ார்–கள். அது–ப�ோன்றே அதி– முக்–கிய – ம – ான அறுவை சிகிச்–சைக – ளை செய்–ய– வி–ருக்–கும் சில மருத்–துவ – ர்–களு – ம், செய்–யப்–பட உள்ள ந�ோயா–ளி–க–ளும் தங்–க–ளுக்–கு–ரிய சந்–தி– ராஷ்–டம நாட்–க–ளைத் தவிர்த்து விடு–வார்– கள். மருத்–துவ – ர் அன்–றைய தினத்–தில் தனக்கு உண்–டா–கும் பதட்–டத்–தால் ஏதே–னும் தவறு செய்து விட–லாம். ந�ோயா–ளிக்கு ரத்த அழுத்– தத்–தில் மாறு–பாடு த�ோன்–றுவ – த – ால் அறுவை – ல் முடி–யல – ாம் என்–பதே சிகிச்சை த�ோல்–வியி இந்–நாட்–களை தவிர்ப்–ப–தற்–கான கார–ணம். சந்–தி–ராஷ்–டம நாட்–கள் டென்–ஷனை உண்–டாக்–கும் என்–பது சரி, அதற்–காக அந்த நாட்–க–ளில் பணி ஏதும் செய்–யா–மல், வெளி– யில் ப�ோகா–மல் முடங்–கிக் கிடக்க முடி–யுமா? விபத்–தில் அடி–பட்டு உயி–ருக்கு ப�ோரா–டிக் க�ொண்–டி–ருக்–கும் மனி–த–ருக்–கும், சிகிச்சை செய்ய உள்ள மருத்–துவ – ரு – க்–கும் சந்–திர – ாஷ்–டம நாளா–யிற்றே என்று சிகிச்சை அளிக்–கா–மல் சும்மா இருந்–து–விட முடி–யுமா? ஆனால் இதற்–குப் பரி–கா–ரம் உண்டு. சந்–தி–ர–னுக்–கு– ரிய திர– வ – ம ான பாலைக் குடித்– து – வி ட்டு

வேலை–யைத் துவக்–க–லாம். குளிர்ச்–சி–யான பாதாம்–பால் ப�ோன்–றவை – யு – ம் பதட்–டத்–தைக் குறைக்–கும். (முத–லி–ர–வில் மண–மக்–கள் பால் அருந்த வேண்–டும் என்ற பழக்–கத்தை நம்–ம– வர்–கள் வைத்–தி–ருப்–ப–தும் இதற்–கா–கத்–தான்). சந்– தி – ர ாஷ்– ட ம நாட்– க ளை ஜ�ோதி– ட ர்– க ள் முன்–னமேயே – குறித்–துக்–க�ொடு – ப்–பது, கூடு–தல் – ட கவ–னத்–துட – னு – ம், எச்–சரி – க்–கையு – னு – ம் இருக்க வேண்–டும் என்–பத – ற்–கா–கத்–தானே அன்றி பணி செய்–யா–மல் சும்மா இருப்–ப–தற்–காக அல்ல.

?

க�ோயி–லுக்–குச் சென்று வழி–பாடு முடித்து, அர்ச்–சக – – ரின் ஆரத்தி தட்–டில் காணிக்கை செலுத்–து–வது அல்–லது க�ோயில் உண்–டிய – லி – ல் காசு ப�ோடு–வது இதில் எதை கடை–பி–டிக்க வேண்–டும்?

- சு.க�ௌரி–பாய், ப�ொன்–னேரி. இரண்– ட ை– யு மே கடை– பி – டி க்– க – ல ாமே! இதில் ஏதா–வது ஒன்–றைத்த – ான் செய்ய வேண்– டும் என்று விதி ஏதும் இருக்–கி–றதா என்ன? உண்– டி – ய – லி ல் காசு ப�ோடு– வ து, ஆல– ய த் திருப்–ப–ணிக்கு உத–வும். தட்–டில் காசு ப�ோடு– வது அர்ச்–சக – ரி – ன் பசி–யைப் ப�ோக்–கும். தற்–கா– – ர – ங்–களி – ல் லத்–தில் சென்னை ப�ோன்ற பெரு–நக அர்ச்–சக – ரி – ன் தட்–டில் விழும் பணத்–தில் பங்கு கேட்–கும் ஆலய நிர்–வா–கங்–க–ளும் உண்டு. வரு–மா–னம் அதி–க–மாக வரும் மிகப் பெரிய திருத்–த–லங்–க–ளில் உள்ள அர்ச்–ச–கர்–க–ளுக்கு சம்–ப–ள–மும், இதர ச�ௌக–ரி–யங்–க–ளும் நிறை– வா–கக் கிடைக்–கும். சாதா–ரண நிலை–யில் உள்ள ஆல–யங்–க–ளில் அர்ச்–ச–க–ரின் வரு–மா– னம் குறை–வாக இருக்–கும். ஒரு–சில ஆல–யங்–க– ளில் ஒரு–கால பூஜைக்–குக்–கூட வரு–மா–னம் இருக்–காது. வறுமை நிலை–யி–லும் ஆண்–ட–வ– னுக்–குத் த�ொண்டு செய்–வ–தையே தங்–கள் லட்–சிய – ம – ா–கக் க�ொண்டு வாழும் அர்ச்–சக – ர்–க– ளும் இருக்–கத்–தான் செய்–கிற – ார்–கள். உங்–கள் மன–திற்கு எது சரி–யென்று த�ோன்–றுகி – ற – த�ோ, அத–னைச் செய்–யுங்–கள். அடி–ய–வர்–க–ளுக்–குச் செய்–யும் த�ொண்டு, ஆண்–டவ – னு – க்–குச் செய்– யும் த�ொண்–டிற்–குச் சம–மா–னது. அர்ச்–சக – ரி – ன் ஆரத்–தித் தட்–டில் காசு ப�ோட்–டா–லும், ஆலய உண்–டிய – லி – ல் காணிக்கை செலுத்–தின – ா–லும், அல்–லது இரண்–ட – ை–யுமே செய்–தா–லும் புண்– ணி–யம்–தான். இதில் எது சரி என்று ஆராய வேண்–டிய அவ–சி–ய–மில்லை.

? ,

22

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

குழந்– தை – க – ளு க்கு ம�ொட்– ட ை– ய – டி த்து காது குத்–து–வ–தன் ஐதீ–கம் என்ன?

- அயன்–பு–ரம் த.சத்–தி–ய–நா–ரா–ய–ணன். ஆண்–ட–வ–னின் ச�ொத்தை நமது ச�ொத்– தாக அங்–கீக – ரி – த்–துக் க�ொள்–ளும் நிகழ்வு அது. ஒன்–றா–வது வய–து–வரை அந்–தக் குழந்தை இறை–வ–னின் ச�ொத்து. ஒரு வய–திற்கு உட்– பட்ட கைக்–கு–ழந்–தை–கள் உறங்–கும்–ப�ோது சிரிப்–ப–தைக் காண–லாம். அவர்–க–ளது கன– வில் கட–வுள் வந்து விளை–யாட்டு காட்–டு–வ– தாக வீட்–டுப் பெரி–யவ – ர்–கள் ச�ொல்–வார்–கள்.

ஒரு வய–து–வரை அந்–தக் குழந்–தைக்கு இந்த உலக வாழ்க்கை பற்றி ஏதும் தெரி–யாது. எந்த ஒரு ப�ொரு–ளின் மீதும் பற்று இருக்–காது. அத– னால்–தான் குழந்–தை–யும் தெய்–வ–மும் ஒன்று என்–கிற – ார்–கள். ஒரு வயது முடிந்து இரண்–டாம் வய–தைத் துவக்–கும் குழந்–தைக்கு மெள்ள, மெள்ள ஆசை தலை தூக்– கு – கி – ற து. இது என் ப�ொம்மை, இந்த பந்து எனக்கு வேண்– டும் என்று க�ொஞ்–சம், க�ொஞ்–ச–மாக நான், எனது என்று சுய–நல – ம – ாக சிந்–திக்–கத் த�ொடங்– கு–கிற – து. பற்–றற்ற நிலை காணா–மல் ப�ோகி– றது. தெய்–வத்–தன்மை குறை–யத் த�ொடங்கி மனி–த–னுக்கு உரிய குணங்–கள் வளர ஆரம்– பிக்– கி ன்– ற ன. ஆசை– க ளை முற்– றி – லு – ம ா– க த் துறந்து ஒரு மனி– த – ன ால் வாழ இய– ல ாது என்–றா–லும் அவ–னது ஆசைக்கு ஒரு அளவு – ா–லும், இருக்க வேண்–டும் என்ற எண்–ணத்–தின அழகு என்–பது முக்–கிய – ம – ல்ல, ஆண்–டவ – னி – ன் அருள்–தான் முக்–கி–யம் என்–பதை உணர்த்– து–வ–தற்–கா–க–வும் குல–தெய்வ ஆல–யத்–திற்–குச் சென்று அழகு தரக்–கூ–டிய முடி– யைக் காணிக்–கை–யா–கச் செலுத்– து–கிற – ார்–கள். இறை–வன் க�ொடுத்த மதிப்–பிட முடி–யாத இந்–தச் ச�ொத்– தினை மனி–தர்–க–ளா–கிய நாங்–கள் அனு–பவி – க்க இருக்–கிற�ோ – ம் என்ற அடை–யா–ளத்–திற்–கா–கவு – ம் அந்–தக் குழந்–தை–யின் உடம்–பில் விபத்து, ந�ோய் முத–லான கார–ணங்–கள – ால் எந்–த–வித பின்–ன–மும் உண்–டா–கக் கூடாது, அதற்– க ாக நாங்– க ளே ஒரு பின்–னத்தை உண்–டாக்கி நீ க�ொடுத்–தி–ருக்–கும் ச�ொத்–தி–னைப் பெற்–றுக் க�ொள்– கி – ற�ோ ம் என்று ஆண்– ட – வ – னி – ட ம் விண்–ணப்–பிக்–கும் வித–மாக அந்–தக் குழந்– தைக்–குக் காது குத்–து–கிற – ார்–கள். ‘தான்’–என்ற அகங்–கா–ரம் அந்–தக் குழந்–தைக்கு எந்த வய–தி– லும் வந்–துவி – ட – க்–கூட – ாது என்–பத – ற்–கா–கத்–தான் ஒரு–வ–யது முடி–யும் தறு–வா–யில் குழந்–தைக்கு ம�ொட்டை அடித்து காது குத்–து–கி–றார்–கள் என்–றும் ப�ொருள் க�ொள்–ள–லாம்.

?

நான் தின–மும் அதி–காலை 4.30 மணிக்கு எழுந்– தி–ருப்–பேன். வெளியே வந்–த–வு–டன் ஒரு காகம் கரை–கி–றது. நான் செல்–லும் இடம் மற்–றும் தங்–கும் இடத்–தில் தலைக்கு மேலே உட்–கார்ந்து கரை–கி–றது. தின–மும் இது நடை–பெறு – கி – ற – து. இது நல்–லதா, கெட்–டதா என்று தெரி–ய–வில்லை. தய–வு–செய்து விளக்–குங்–கள்.

- வேம்–பு–நா–தன், பட்–டா–பி–ராம். நீங்–கள் பயப்–படு – வ – த – ற்கு ஒன்–றும் இல்லை. உங்–கள் முன்–ன�ோர்–க–ளுக்–கான கடன்–க–ளில் ஏத�ோ ஒன்று பாக்கி இருக்–கி–றது, அந்–தக் கடனை உங்–க–ளால்–தான் தீர்க்க இய–லும் என்ற எண்–ணத்–தில் அந்–தக் காகம் உங்–க– ளேயே சுற்–றிச் சுற்றி வரு–கிற – து. உங்–கள் வீட்– டுப் பெரி–ய–வர்–க–ளி–டம் கேட்டோ அல்–லது நீங்–கள்–தான் பெரி–ய–வர் எனும் பட்–சத்–தில்

குடும்–பத்–தில் ஏற்–கெ–னவே நடந்த நிகழ்–வு– களை நினை–வு–ப–டுத்–திப் பார்த்து யாருக்கு என்ன கடன் பாக்கி வைத்–தி–ருக்–கி–றீர்–கள் என்–பதை அறிந்–து–க�ொண்டு அதனை நிறை– வேற்– றி – வைக்க முயற்– சி – யு ங்– க ள். இது ஒரு நினை–வூட்–டல் நிகழ்வு என்–ப–தைப் புரிந்–து – க�ொ ள் – ளு ங் – க ள் . மு ன் – ன�ோ – ரு க் – க ா ன கட–னைச் சரி–வர செய்து முடித்–த–பின் இந்த நிகழ்–வும் த�ொட–ராது. காகம் கரை–வ–தைக் கண்டு அச்–சம் க�ொள்–ளத் தேவை–யில்லை.

?

சப–ரி–ம–லைக்கு மாலை அணி–யா–மல் சந்–ந–திக்கு வடக்கு பக்க வழி–யில் ஐயப்–பனை தரி–சிக்–க–லாம். இப்–படி வரும் பக்–தர்–களி – ல் சிலர் ஒரு வாரம், 10 நாட்–கள் விர–தம் கடை–பிடி – த்து வரு–வார்–கள். இப்–படி வரும் ஐயப்ப பக்–தர்–கள் இந்த நாட்–க–ளில் துக்க நிகழ்வு, மஞ்–சள் நீராட்டு விழா ப�ோன்–றவ – ற்–றில் கலந்–துக – �ொள்–ளல – ாமா?

- ம�ோகன்–ராம், க�ோவி–லம்–பாக்–கம். கலந்–து–க�ொள்–ளல – ாம். மாலை அணிந்து இரு–மு–டி–கட்டி சப–ரி–ம–லைக்–குச் செல்–வது என்–பது 18ம்படி வழி–யா–கச் சென்று ஐயனை தரி–சிப்–ப–தற்–காக. 18 படி–களை ஏறிச்– செல்– ப – வ ர்– க ள் புனி– த த்– த ன்– மை – ய�ோடு இருக்க வேண்–டும் என்–ப– தற்–காக மாலை அணிந்து விர–தம் இருப்– ப – த �ோடு காலை, மாலை இரு–வே–ளை–யும் நீரா–டு–வதை வழக்– கத்–தில் க�ொண்–டி–ருப்–பர். அந்–தப் புனி– த த்– த ன்மை கெட்– டு – வி – ட க்– கூ– ட ாது என்– ப – த ற்– க ா– க த்– த ான் துக்– க – நி – க ழ்– வு – க ள் மற்– று ம் மஞ்– ச ள் நீராட்டு விழா ப�ோன்– ற – வ ற்– றி ல் மாலை அணிந்–திரு – க்–கும் பக்–தர்–கள் கலந்–துக�ொ – ள்–வதி – ல்லை. 18 படி–கள் வழி–யா–கச் செல்–லா–மல் பக்–கவ – ாட்–டில் உள்ள வழி–யா–கச் சென்று ஐயப்–பனை தரி–சிக்–கும் பக்–தர்–களு – க்கு இந்த விதி ப�ொருந்–தாது. ஐயப்–பனை தரி–சிப்–ப– தற்–காக மட்–டும் அத்–தனை கடு–மை–யான விர– த த்– தி னை பக்– த ர்– க ள் மேற்– க�ொ ள்– வ – தில்லை. வாழ்க்– கை – யி ன் தத்– து – வ த்தை உணர்த்–தும் 18 படி–களை கடந்துச் சென்று இறை–வனை தரி–சிக்க வேண்–டும் என்–ப–தற்– கா–கத்–தான் இவ்–வள – வு கடு–மைய – ான விர–தத்– தினை மேற்–க�ொள்–கி–றார்–கள். வெறு–மனே ஐயப்–பனை மட்–டும் தரி–சிக்க வேண்–டுமெ – ன்– றால் உள்–ளூ–ரில் இருக்–கும் ஆல–யத்–தி–லேயே தரி–சித்து விட–லாமே! விர–த–மும், புனி–தத்– தன்–மை–யின் அவ–சி–ய–மும் 18 படி–க–ளுக்கே. நீங்–கள் குறிப்–பிட்–டி–ருக்–கும் வழி–யில் ஐயப்– பனை தரி–சிக்–கச் செல்–லும் பக்–தர்–கள் தங்–கள் மனதிருப்–திக்–காகஒரு–வா–ரம்அல்–லது10நாட்–கள் விர–தம் இருக்–கிற – ார்–கள். மாலை அணி–யா–மல் வெறு– ம னே மன திருப்– தி க்– க ாக மட்– டு ம் விர–தம் இருக்–கும் காலங்–க–ளில் அவர்–கள் துக்– க – நி –கழ்–வு –கள், மஞ்–சள் நீராட்டு விழா ப�ோன்–றவ – ற்–றில் கலந்–துக�ொ – ள்–ளல – ாம். அதில் தவ–றில்லை. ðô¡

23

16-30 ஜூன் 2018

விஜ–ய–லட்–சுமி சுப்–பி–ர–ம–ணி–யம்

பக்திப் பரவசம் தரும் ஆல(ய)மர மணி ஓசை!

ப

க்–தர்–கள் நேர்த்–திக் கடனை நிறை–வேற்– செல்–வந்–தர் (கார–ணவ – ர்) தன் வயல்–களு – க்கு று–வ–தில் பல–வகை உண்டு. அவற்–றில் விதை– நெ ல் வாங்– கு ம் ப�ொருட்டு படகு ஒன்று மணி–களை சமர்ப்–பிப்–பது. அப்–படி மூலம் ஆலப்–பு–ழைக்–குச் சென்–றார். அங்கு மணி–களை ஆல–யத்–தினு – ள் உள்ள ஆல–மர – க் அழு–த–படி தனியே நின்று க�ொண்–டி–ருந்த கிளை–க–ளில் கட்–டித் த�ொங்–க–வி–டும் சம்–பி–ர– ஒரு சிறு–மி–யைக் கண்–டார். தன் அலு–வல் தா–யம் க�ொல்–லம் மாவட்–டம், ப�ொன்–மனா முடிந்து திரும்–பும்–ப�ோது – ம் அந்–தச் சிறு–மியை என்ற இடத்–தில் உள்ள தேவி ஆல–யத்–தில் அதே–நிலை – யி – ல் கண்ட அவர் இரக்–கப்–பட்டு மேற்–க�ொள்–ளப்–ப–டு–கி–றது. அவளை தன்–னு–டன் அழைத்து வந்து தன் கேரள மாநி– ல த்– தில் கடற்– க –ரைக்– கு ம், வீட்–டில் தங்க வைத்து, வளர்த்து, மண–மும் திரு–வன – ந்–தபு – ர – த்–திலி – ரு – ந்து ஷ�ோர–னூர்–வரை முடித்து வைத்–தார். பல தலை–மு–றை–க–ளுக்– செல்– லு ம் டி.எஸ்.கெனால் எனப்– ப – டு ம் குப் பிறகு அந்–தக் குடும்–பங்–க–ளின் வாரி–சு– கால்–வாய்க்–கும் இடையே, கள் த�ொடர்ந்து ஏத�ோ ஒரு தீ வு – ப�ோன்ற ப கு தி – யி ல் ந�ோயால் அவ–திப்–பட்–டுக் எழுந்– த – ரு – ளி – யி – ரு க்– கி – றா ள், க�ொண்– டி – ரு ந்– த து கண்டு பத்– ர – க ா– ளி – தே வி. ‘காட்– வருந்– தி ய குடும்– ப த்– தி – ன ர் டில் மேக்–கத்–தில் அம்–மா’ ஜ�ோசி–யரை அழைத்து பிரச்– என்று அன்–ப�ோ–டும் பக்–தி– னம் வைத்–துப் பார்த்–த–னர். ய�ோ–டும் பக்–தர்–கள் குறிப்– அக்– க ா– ல த்– தி ல் கார– ண – வ – பி–டுகி – ன்–றன – ர். ஆல–யத்–திற்கு ர�ோடு வந்– த து தேவியே படகு மூல–மா–கவே சென்று என்– று ம், அவளை முறை– வழி–ப–டு–வது தனிச் சிறப்பு. யா–கப் பிர–திஷ்டை செய்து அக்–கா–லத்–தில் இப்–ப–கு– ஆரா–திக்–கா–மல் ப�ோன–தால்– தி–யில், எட்–டுக்–கெட்டு என்– தான் இவ்–வாறு நேர்–கி–றது றும் பந்–தீ–ர–டி–மனா என்–றும் என்–றும் அறிந்–து–க�ொண்டு அழைக்–கப்–பட்ட ஒரு மிகப்– உ ட னே அ ன ை – வ – ரு ம் பெ–ரிய வீட்–டில் வசித்த ஒரு ஒன்று சேர்ந்து ஒரு சிறிய தீப ஒளியில் தேவி

24

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

கேரளம் - ப�ொன்மனா கிணறு

ஆல–யத்தை எழுப்பி வழி–பட ஆரம்–பித்–தன – ர். அழைக்–கப்–படு – ம் இத்–தல – த்–தில் பிர–சன்–னவ – த – – பின்–னர் அந்–தக் குடும்–பத்–தில் ந�ோய் ந�ொடி– னத்–து–டன் எழுந்–த–ரு–ளி–யி–ருக்–கிறா – ள், காட்– கள் அகன்று செல்வ வளம் பெரு–கி–யது. டில் மேக்–கத்–தில் பத்–ரக – ா–ளிதே – வி. ஒரு–சம – – கேர– ள த்– தி ன் ஒரு பகு– யம், தேவி– யி ன் சந்– ந – தி க்கு தி– ய ான திரு– வி – த ாங்– கூ ரை எதிரே இருக்–கும் க�ொடி–ம– ஆண்டு வந்த மார்த்–தாண்ட ரத்–தில் த�ொங்–க–வி–டப்–பட்– வர்மா, ஒர நாடு ராஜா டி–ருந்த மணி–க–ளில் ஒன்று என்ற மன்–ன–ரைச் சந்–தித்து கீழே விழுந்–து–விட, அதைக் விட்டு தன் கப்–ப–லில் 1781ம் கண்–டெ– டுத்த பக்– த ர் ஒரு– ஆண்டு தைப்–பூச நாளன்று வர் அதை பய–பக்–தி–ய�ோடு, திரும்– பி க் க�ொண்– டி – ரு ந்– ஆலய வளா–கத்–தில் இருந்த தார். தேவி எழுந்–த–ரு–ளி–யி– ஆல–ம–ரக் கிளை–யில் கட்–டி– ருக்– கு ம் இந்– த ப் பகு– தி யை னார். அப்–ப�ோது அவரே அவ–ருடை – ய கப்–பல் கடந்–த– அறி–யா–மல் அவர் உட–லில் ப�ோது கடல் நீருக்கு மேல் ஒரு தெய்– வீ – க ப் பர– வ – ச ம் கண்–க–ளைப் பறிக்–கும் ஒரு த�ோன்–றிய – து. அதற்–குப் பின்– ஒளி த�ோன்றி மீண்–டும் கட– னர் அவ–ரு–டைய க�ோரிக்– கை–கள் எல்–லாம் தேவி–யின் லில் மறை– வ – தை க் கண்டு அலங்காரத்தில் தேவி அதி–ச–யப்–பட்–டார். தன் கன–வின் மூலம் அரு– ளா ல் நிறை– வ ே– றி ன. க�ோயி– லு ம் – த்–திலி – ரு – ந்து பத்–ர–கா–ளி–தே–வி–யின் சாந்–நித்–தி–யம் இந்த சிறப்–பாக வளர்ந்–தது. க�ொடி–மர இ ட த் – தி ல் இ ரு ப் – ப தை உ ண ர் ந் – த ா ர் . மணி கீழே விழுந்–துவி – ட்–டத – ால் தக்க பரி–கா– ஆ ல – ய ம் அ மை ந் – தி – ரு ந்த இ ட த் – தி ற் கு ரம் செய்–யும் ப�ொருட்டு தேவப் பிரச்–னம் வந்து அமர்ந்து, தேவியை பக்– தி – ய�ோ டு பார்த்– த –ப�ோது பக்– த ர்– க ள் தனக்கு சிறிய தியா– னி த்– த ார். அவ– ரு க்கு மும்– மூ ர்த்தி மணி– க – ள ைக் காணிக்– கை – ய ாக்கி இந்த ச�ொரூ– ப – ம ாக தேவி அங்கு எழுந்– த – ரு – ளி – ஆல–ம–ரத்–தில் கட்–டி–னால் தான் மிக–வும் யி–ருப்–பது புலப்–பட்–டது. தேவிக்கு சிறிய சந்–த�ோ–ஷ–ம–டை–வ–தாக பத்–ர–காளி தேவி ஆல–யம் எழுப்–பி–ய–த�ோடு, அவ்–வப்–ப�ோது தெரி–வித்–தாள். இங்கு வந்து தேவியை வழி–பட்–டார். இவ்– பின்–னர் இந்த ஆல–மர – த்–தில் மணி–கள – ைக் வாறு மன்–னர் வழி–பட வரும்–ப�ோது அவர் கட்–டுவ – து பிர–தான வழி–பா–டாக நடை–பெற்– தங்–கு–வ–தற்–காக சிறிய அரண்–மனை ஒன்– றுக் க�ொண்–டிரு – க்–கிற – து. தேவி–யின் அரு–ளால் றும் கட்–டப்–பட்–டது. அது ‘க�ொட்–டா–ரக் அனைத்துக் க�ோரிக்–கை–க–ளும் நிறை–வே– கட–வு’ என்று அழைக்–கப்–பட்–டது. தேவி று–வ–தால், இப்–ப�ோது தின–முமே நூற்–றுக்– முதன் முத– ல ாக வந்து இறங்– கி ய இடம் க–ணக்–கான பக்–தர்–கள் இந்–தக் க�ோயிலை தேடி வரு–கி–றார்–கள். ஆலய வளா–கத்–தில் ஆராட்–டுக் கடவு என்–ற–ழைக்–கப்–ப–டு–கி–றது. உற்–சவ – ங்–களி – ன்–ப�ோது அங்–குத – ான் ஆராட்டு கட்–டப்–ப–டும் அழ–கிய சிறிய மணி–க–ளின் க�ோலா–க–ல–மாக நடத்–தப்–ப–டு–கி–றது. எண்–ணிக்–கை–யும் நாளுக்கு நாள் பெருகி பர–மனா என்–றும் ப�ொன்–மனா என்–றும் வரு– கி – ற து. கணக்– க ற்ற சிறிய மணி– க ள் ðô¡

25

16-30 ஜூன் 2018

ஆலமரத்தை வலம் வரும் பக்தர்கள் காற்–றில் அசைந்து எப்–ப�ோ–தும் இனி–மை– கட்–டப்–படு – ம் இந்த மணி–களி – ன் பாரத்–தால் யான ஓசை ஒலித்–துக்–க�ொண்–டி–ருக்–கி–றது. மரக்–கிள – ை–கள் ஒடிந்–துவி – ட – க்–கூட – ாது என்–ப– இந்த ஆல–யத்தை பக்–தர்–கள் மணிக்–கட்டு தற்–காக 15-20 கிராம் எடை–யுள்ள சிறிய அம்–ப–லம் என்–றும் அழைக்–கின்–ற–னர். மணி–களே ரூ 30 விலை–யில் வழங்–கப்–ப–டு–கி– சுற்–றிலு – ம் பரந்த வெண்–மண – ல், தென்னை றது. செந்–நி–றக் கயி–று–கள் கட்டி தேவி–யின் மரங்–கள், இரு புறங்–க–ளி–லும் நீல–நிற – க் கட– முன்–பாக ஒரு கூடை–யில் இந்த மணி–கள் லும் காய–லும் என்று மன–தைக் க�ொள்–ளை– வைக்–கப்–பட்–டுள்–ளன. க�ொள்– ளு ம் இயற்கை எழி– லு க்கு நடுவே மணிக்–கட்–டுச் சடங்கு என்–றும் மணிச்– கேரள பாணி–யில் அமைக்–கப்–பட்ட சிறிய சூட்–டல் என்–றும் அழைக்–கப்–ப–டும் இந்த ஆல–யம் இது. கரு–வற – ை–யில் பத்–ரக – ா–ளிதே – வி சிறப்பு வழி–பாட்டை நிறை–வேற்ற பக்–தர்– நின்ற திருக்–க�ோல – த்–தில், இரு கள் இந்த ஆல–யத்–திற்கு தங்–க– கரங்– க – ளு – ட ன், வலக்– க – ர ம் ளுக்கு ச�ௌக–ரிய – ப்–படு – ம் ஏதே– அபய ஹஸ்–தம – ா–கவு – ம், இடக்– னும் ஏழு நாட்–க–ளில் வந்து கை–யில் குங்–குமப் பாத்–தி–ரம் வழி–பட்டு காணிக்–கை–யைச் ஏந்–தி–யும், மலர் மாலை–கள், செலுத்– த – ல ாம். தேவி– யி ன் ஆப– ர – ண ங்– க ள் அணிந்து, அருட்–பி–ர–சா–த–மாக அளிக்– அன்னை அருட்பா– லி க்– கி – கப்– ப–டும் அந்த மணி–யை க் றாள். இரு–புற – ங்–களி – ல் கேரள கையில் ஏந்தி ஆல–ம–ரத்தை ஆல–யங்–க–ளுக்கே உரித்–தான ஏழு–முறை வலம்–வந்து ஏழா– வது சுற்–றில் விழுது அல்–லது த�ொங்–கும் எண்–ணெய் தீபங்–க– ளுக்கு நடுவே அருட்–காட்சி கிளை–யில் கட்–டு–கி–றார்–கள். தரும் தேவி–யைக் கண்டு பக்– ஆல–யத்–துக்கு வரும் நாளுக்கு திப் பர–வ–சப்–ப–டும் பக்–தர்–க– முந்–தைய நாள் கடும் விர–தம் ளின் ‘அம்மே நாரா–யணா, அனுஷ்–டித்து, ஆசா–ரத்–த�ோடு அ ம்மே ச ர – ண ம் ’ எ ன்ற இங்கு வரு–வதை ஒரு கட்–டுப்– க�ோஷங்–கள் அனை–வரை – யு – ம் பா–டாக க�ொண்–டுள்–ள–னர். மெய்–சிலி – ர்க்க வைக்–கின்–றன. (ப�ொன்–மனா காட்–டில் தேவிக்கு உகந்த காணிக்– மேக்– க த்– தி ல் தேவி ஆல– கை–யான சிறிய அழ–கிய மணி– மணி கட்டும் பக்தர்கள் யத்–தில் மணி–கள் கட்–டப்–ப– களை தேவஸ்–தான நிர்–வாக – மே, தேவி சந்–நதி – – டு– வ – தை ப் ப�ோன்றே, அசாம் மாநி– ல ம், யில் வழங்–குகி – ற – து. ஆலய வளா–கத்–தில் உள்ள தின்–சு–கியா மாவட்–டம், ப�ோர்–துபி கிரா– ஆல–மர – த்–தின் விழு–துக – ளி – லு – ம் கிளை–களி – லு – ம் மத்–தில் உள்ள ஒரு சிறிய சிவா–ல–யத்–தி–லும்

26

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

காயலில் ஆலயத்திற்கு வரும் படகுகள் மணி–களை கட்–டும் வழி–பாடு காணப்–படு – கி – – றது. இங்கு பக்–தர்–கள் தாங்–கள – ாவே வாங்–கிக் க�ொண்டு வரும் மணி–களை ஆலய வளா–கத்– தில் பிரத்–தியே – க – ம – ாக அமைக்–கப்–பட்–டுள்ள இரும்–புக் குழாய்–களி – ல் கட்டி வழி–படு – கி – ன்–ற– னர். இங்கு கட்–டப்–படு – ம் மணி–கள் 50 கிராம் எடை–யி–லி–ருந்து 55 கில�ோ வரை சிறி–தும், பெரி–து–மாக இருப்–பது குறிப்–பி–டத் தக்–கது. இங்–கும் ஒரு ஆல–மர – த்–தின் அடி–யில் சுயம்–பு– வா–கத் த�ோன்–றிய சிவ–லிங்–கத்தை சுற்றி ஆல– யம் எழுந்–துள்–ளது. ப�ொன்–மனா ஆல–யம் மணிக்–கட்டு அம்–பல – ம் என்ற அழைக்–கப்–படு – – வது ப�ோன்றே, இந்த ஆல–யமு – ம் திரி–லிங்கா மந்–திர் (திரி–லிங்கா என்று அசா–மிய ச�ொல்மணி–யைக் குறிக்–கும்) என்றே அழைக்–கப் –ப–டு–வ–தும் ஒரு சிறப்–பா–கும்.) கேர–ளத்–தின் பிற தேவி ஆல–யங்–க–ளைப் ப�ோன்றே யட்சி, மாடன், ய�ோகீஸ்–வ–ரர், சாமுண்டி, பிரம்–மர – ாட்–சஸ் ஆகி–ய�ோரு – க்–குத் – –யி–லி– தனிச் சந்–ந–தி–கள் உள்–ளன. கடற்–கரை ருந்து 100 மீட்–டர் த�ொலைவே உள்ள இந்த ஆல– ய த்– தி – லு ள்ள இரண்டு கிண– று – க – ளி ல் உள்ள நீர் நன்–னீ–ராக இருப்–பது ஓர் அற்– பு–தம். இந்த நீரை புனித நீராக பக்–தர்–கள் அருந்–து–கின்–ற–னர். ஒவ்–வ�ோர் ஆண்–டும் கார்த்–திகை (விருச்–சி– கம்) மாதம் மிகக் க�ோலா–கல – ம – ாக தேவிக்கு நடத்–தப்–படு – ம் உற்–சவ – த்–தின்–ப�ோது – ம், சாதா– ரண நாட்–களி – லு – ம் மாநி–லத்–தின் அனைத்–துப் பகு–திக – ளி – லி – ரு – ந்–தும், கர்–நா–டகா, தமிழ்–நாட்–டி– லி–ருந்–தும் குறிப்–பாக கன்–னிய – ா–கும – ரி மாவட்– டத்–திலி – ரு – ந்து ஆயி–ரக்–கண – க்–கான பக்–தர்–கள்

இந்த ஆல–யத்–திற்கு வந்து வேண்டி வழி–பட்– டுச் செல்–கின்–ற–னர். பன்–னி–ரண்டு நாட்–கள் நடை–பெ–றும் இந்த உற்ச–வத்–தின்–ப�ோது பக்– தர்– க ள் ஆல– ய த்– தை ச் சுற்– றி – லு ம் அமைத்– துக் க�ொடுக்–கப்–ப–டும் கூடா–ரங்–க–ளில் தங்கி தேவியை தின–மும் வழி–படு – கி – ன்–றன – ர். கடந்த ஆண்டு உற்ச–வத்–தின் ப�ோது சுமார் 1000 கூடா–ரங்–கள் அமைக்–கப்–பட்–ட–ன–வாம். கேரள மாநி–லம், க�ொல்–லம் மாவட்–டத் தலை–நக – ரி – லி – ரு – ந்து 19 கி.மீ. த�ொலை–வில் உள்– ளது சவரா என்ற தலம். இந்த சவ–ரா–வில் க�ொட்–டங்–குள – ங்–கரா ப–க–வ–தி–தேவி ஆல– யம் உள்–ளது. இங்–கி–ருந்து 3 கி.மீ. த�ொலை– வில் ப�ொன்–மனா காட்–டில் மேக்–கத்–தில் தேவி ஆல–யம் உள்–ளது. காயல் வழி–யாக, இல–வச படகு வசதி மூலம் ஆல–யத்தை அடை–ய–லாம். காயங்–கு–ளத்–தி–லி–ருந்து 26 கி.மீ. த�ொலை–வி–லும், கரு–நா–கப்–பள்–ளி–யி–லி– ருந்து 12 கி.மீ. த�ொலை–வி–லும் ப�ொன்–மனா உள்–ளது. க�ொல்– ல ம் செல்– வ �ோர் க�ொல்– ல ம் உமா மஹேஸ்–வ–ரர் (திரு–ம–ணத் திருத்–த– லம்), சாஸ்–தாங்–க�ோட்டா தர்ம சாஸ்தா, குளத்– து ப்– பு ழா தர்– ம – ச ாஸ்தா, க�ொட்– டா– ர க்– க ரா ம– ஹ ா– க – ண – ப தி, ஓச்– ச ரா ப–ரப்–ரஹ்மா ஆகிய ஆல–யங்–க–ளை–யும் தரி–சிக்–க–லாம். ப�ொன்–மனா பத்–ரக – ா–ளிதே – வி ஆல–யம், காலை 5 முதல் 10 மணி வரை–யிலு – ம், மாலை 5 முதல் இரவு 8 மணி வரை–யி–லும் திறந்து வைக்–கப்–ப–டு–கி–றது.

ðô¡

27

16-30 ஜூன் 2018

ஜெய–வண்–ணன்

மான்பூண்டி

மா

ன்–பூண்டி நல்–லாண்–ட–வர் ஆல–யம் கரு–வ–றை–யின் வட–பு–றம் ப�ொந்து புளி கீழ்–திசை ந�ோக்கி அமைந்–துள்–ளது. கருப்–பண்ண சாமி சந்–ந–தி–யும், ஏழு கன்–னி– ராஜ–க�ோ–பு–ரத்–து–டன் கூடிய அழ–கிய முன் மார்–கள் சந்–ந–தி–யும் உள்–ளன. கரு–வ–றைக்கு வாயி–லைக் கடந்–த–வு–டன் நீண்ட பிரா–கா– வட–பு–றம் தென்–திசை ந�ோக்–கிய நிலை–யில் ரம் உள்–ளது. வலது புறம் மதுரை வீரன், லாட சன்–னி–யாசி தனி சந்–நதி–யில் அருட்– வெள்–ளை–யம்–மாள், ப�ொம்– பா–லிக்–கிற – ார். இங்கு முதல் மி– யு ம் தனி சந்– ந – தி – க – ளி ல் பூஜை சப்த கன்– னி – ய – ரு க்– அ ரு ட ்பா – லி க் – கி ன் – ற – ன ர் . கும், இரண்–டா–வது பூஜை அவர்–க–ளுக்கு எதிரே ஏழு லாட சன்– னி – ய ா– சி க்– கு ம் கருப்–பண்ண சுவா–மிக – –ளின் நடை– பெ – று – கி – ற து. மூன்– சந்– ந தி உள்– ள து. தெற்– கு ச் றா–வது பூஜையே மூல–வர் திருச்– சு ற்– றி ல் தல விருட்– ச – நல்–லாண்–ட–வ–ருக்கு. மான காட்டு மன்னை எனும் று– நூ று ஆண்– டு – க – தெய்– வீ க மரம் படர்ந்து, ளுக்கு முன் இப்–ப– உயர்ந்து, விண்– ணு – ய ர நிற்– கு–தியை மாமுண்டி என்–ப– கி– ற து. தல விருட்– ச த்– தி ன் வர் அர–சாண்டு வந்–தார். அருகே ஓங்–கார விநா–ய–கர் மந்–திர ஆற்–ற–லும் வீர–மும் சந்– ந தி உள்– ள து. அடுத்து, படைத்த மன்–னர் இவர். பேச்–சிய – ம்–மன் சந்–நதி. தேவக்– மக்–களி – ன் மனம் க�ோணாது க�ோட்– ட த்– தி ல் தென்– பு – ற ம் நீதி வழி தவ–றாது ஆண்டு தட்– சி – ண ா– மூ ர்த்தி அருள்– வந்–த–வர். தற்–ப�ோது உள்ள பா– லி க்க, மேல்– பு – ற ம் சீதா இந்த ஆல–யத்–திற்கு வட–ப– - ராமர் திரு–ம –ண க்– காட்சி கு– தி – யி ல் அகஸ்– தீ ஸ்– வ – ர ர் தத்–ரூ–ப–மாக செதுக்–கப்–பட்– நல்லாண்டவர் ஆல– ய ம் உள்– ள து. இத– ன – டுள்–ளது. (சீதை விரும்–பிய ப�ொன்–மா–னைத் ருகே கன்–னிம – ார் நீருற்று, குளம்–ப�ோல் காட்– துரத்–திய – ப – டி ராமர் இந்–தப் பகுதி வழி–யா–கத்– சி–ய–ளிக்–கி–றது. இதில் ஏழு தேவப் பெண்– தான் வந்–தார் என்–கி–றது கர்–ண–ப–ரம்–ப–ரைக் டிர் இறங்கி நீரா–டிக் க�ொண்–டி–ருந்–த–னர். கதை ஒன்று) அப்–ப�ோது அங்கு வந்த கய–வர் கூட்–டம் ஆல–யத்–தின் நடு–நா–யக – ம – ாய் மூல–வர் நல்– அவர்–க–ளின் கற்பை சூறை–யாட எண்ணி லாண்–ட–வ–ரின் சந்–நதி உள்–ளது. கரு–வறை – ர். ஏழு பெண்–களு – ம் அவர்–களை நெருங்–கின முகப்– பி ல் நான்கு கரங்– க – ளு – ட ன் துவா– ர – பதறி “அண்ணா, எங்–க–ளைக் காப்–பாற்–றுங்– பா–லக – ர்–கள் காட்சி தரு–கின்–றன – ர். கரு–வறை – – கள்,’’ எனக் கத–றி–னர். அப்–ப–குதி வழியே யில் நல்–லாண்–ட–வர் சுதை வடி–வத் திரு–மே– குதி–ரைமே – ல் வந்து க�ொண்–டிரு – ந்த மன்–னர் னி–யில் அருட்–பா–லிக்–கின்–றார். அனைத்து மாமுண்–டி–யின் செவி–க–ளில் அவர்–க–ளின் அபி–ஷே–கங்–களு – ம் அரு–கேயி – ரு – க்–கும் உற்–சவ – – ஓலம் கேட்–டது. உடனே ஓடிச்–சென்று கய– ருக்கே நடை–பெ–று–கி–றது. மூல–வ–ருக்கு ஆடி வர்–களை – க் க�ொன்று தெய்–வப் பெண்–களை – க் மாதம் நான்–கா–வது வெள்–ளி–யன்று புனு– காப்–பாற்–றி–னார். “நல்ல நேரத்–தில் வந்து குச் சட்–ட–மும், வாச–னைத் திர–வி–யங்–க–ளும் எங்–களை ஒரு அண்–ண–னாக காப்–பாற்–றிய சாத்–தப்–ப–டு–கின்–றன. நல்– ல ண்– ண ன் நீங்– க ள்” என ஏழு–பே – ரு ம் மாமுண்–டியை ந�ோக்கி கரங்–கு–வித்து நன்–றி– யி–னைத் தெரி–வித்–துக்–க�ொண்–ட–னர். அன்று முதல் நல்–லண்–ணன், நல்–லாண்–ட– வர், நல்–லையா மாமுண்டி வள்–ளல் என்ற பெயர்–க–ளில் மன்–னர் மாமுண்டி அழைக்– – ல – ா–னார். ஏழு கன்–னிம – ார்–களு – ம் நல்– கப்–பட – க – ள – ாக கரு–தப்–பட்டு லாண்–டவ – ரி – ன் சக�ோ–தரி முதல் பூஜை இவர்–களு – க்கு நடை–பெறு – கி – ற – து.

அ

ஏழு கன்னியர்

28

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

இ

த்–த–லத்–துக்கு வந்த ஒரு வட–நாட்டு சன்–னி–யாசி, தன்–னைப்–ப�ோ–லவே, மன்–னர் மாமுண்டி மக்–களி – ன் ந�ோய்–களை – த் தீர்ப்–பதை அறிந்து அவர்–மேல் ப�ொறாமை

க�ொண்–டார். ப�ொந்து புளி கருப்பு, ஆடு கருப்– பண ்ண சாமி– யி ன் அரு– ள ால்– த ான் மன்–னர் அந்த சக்தி பெற்–றி–ருக்–கி–றார் என்– பதை அறிந்த சன்–னி–யாசி, தனது மந்–திர சக்–தி–யால் அந்த தெய்–வங்–க–ளைத் தன் கட்– டுப்–பட்டி – ற்–குக் க�ொண்–டுவ – ர முனைந்–தார். இதை உணர்ந்த மன்–னர், சன்–னி–யா–சியை அவ்–வாறு செய்–ய–வி–டா–மல் தடுத்து, அவ– ருக்கு விலங்–கிட்டு சிறை–யி–லிட்–டார். பிறகு அவர்–மீது இரக்–கம் க�ொண்டு, விடு–தலை செய்ய முன்– வ ந்– த – ப �ோது ‘‘மன்னா, உன் பெரு–மையை உண–ராது எதிர்ப்–ப�ோ–ருக்கு நான் ஒரு பாட–மாக அமை–வேன்,’’ எனக் கூறி, விலங்–கு–ட–னேயே வாழ்ந்–தார் அந்த சன்–னி–யாசி. அத–னா–லேயே அவர் லாட சன்– னி – ய ாசி என அழைக்– க ப்– பட் – ட ார். இன்–றும், இவ–ரது சிலை லாடம் பூட்–டப்– பட்டே காட்சி தரு–கி–றது. இவ–ருக்கே இங்கு இரண்–டா–வது பூஜை. லட்–சக்–கண – க்–கான மக்–களி – ன் குல–தெய்–வ– மாக இந்த மான்–பூண்டி நல்–லாண்–ட–வர் திகழ்– கி – ற ார். கன்– னி ப் பெண்– க ள் ஐந்து அமா– வ ாசை நாட்– க – ளி ல் இறை– வ – னு க்கு நெய்–தீப – ம் ஏற்றி, அர்ச்–சனை செய்து வழி–பட்– டால் அவர்–களு – க்கு விரை–வில் மண–மா–வது உறுதி என்– கி ன்– ற – ன ர் பக்– த ர்– க ள். தங்– க ள் வேண்–டுத – ல் பலித்–தது – ம் கண–வரு – ட – ன் வந்து இறை–வ–னுக்கு அபி–ஷேக ஆரா–த–னையை நன்–றி–ய–றி–த–லா–கச் செலுத்–து–கின்–ற–னர். இங்கு விபூதி, குங்–கும – ம் தவிர, துளசி தீர்த்–த–மும் பிர–சா–த–மா–கத் தரு–கி–றார்–கள். சடாரி சாத்–து–கி–றார்–கள். சைவ, வைணவ சம்–பி–ர–தா–யங்–கள் மேற்–க�ொள்–ளப்–ப–டு–வது இந்த ஆல– ய த்– தி ன் சிறப்பு அம்– ச – ம ா– கு ம் . ஊ ர் ம க் – க ள் க ா து கு த் – து – த ல் ,

லாட சன்னியாசி முடி காணிக்கை, திரு– ம – ண ம் ப�ோன்ற சுப–வி–சே–ஷங்–களை இந்த ஆல–யத்–திலேயே – நடத்தி மகிழ்–கின்–ற–னர். காலை 6.45 முதல் மதி–யம் 1 மணி வரை– யி–லும், மாலை 3 முதல் இரவு 8 மணி–வரை ஆல–யம் திறந்–திரு – க்–கும். திருச்சி-திண்–டுக்–கல் தேசிய நெடுஞ்–சா–லையி – ல் திருச்–சியி – லி – ரு – ந்து 40கி.மீ த�ொலை–வில், குளித்–தலை சாலை சந்–திப்–பில் உள்–ளது இந்த ஆல–யம். மணப்– பாறை பேருந்து நிலை–யத்–தி–லி–ருந்து 3 கி.மீ. த�ொலைவு.

ðô¡

29

16-30 ஜூன் 2018

ஒ

வ்–வ�ொ–ருவ – ர் ஒவ்–வ�ொரு வித–மாக முன்– னே–றுவா – ர்–கள். படிப்பு, பூர்–வீக ச�ொத்து, கலை–கள், கடின உழைப்பு எனப் பல விதங்–க– ளி–லும் பலர் முன்–னேறி இருக்–கி–றார்–கள். அதே சம–யம் வேறு பலர் இருப்–பதை வைத்–துக் க�ொண்டு முன்–னேற வழி தேடா– மல் ‘‘ஹும், எனக்கு மட்–டும் அது இருந்–திரு – ந்– தால், இது இருந்–திரு – ந்–தால், நான் எங்–கேய�ோ ப�ோயி–ருப்–பேன்,’’ என்று ச�ோம்–பே–றித்–த–ன– மா–கப் புலம்–பிக் க�ொண்டே இருப்–பார்–கள். மற்–ற�ொரு வகை மனி–தர்–க–ளும் உண்டு. எவ்–வ–ளவு இருந்–தா–லும் காட்–டிக் க�ொள்ள மாட்–டார்–கள். அடக்–க–மாக, அமை–தி–யாக இருப்–பார்–கள். ‘‘நான் என்ன சார் செஞ்–சிட்– டேன்? கட–லில் குளித்து முத்து எடுத்–தவ – ர்– கள் பலர் இருக்–கி–றார்–கள். நான�ோ கடற்– கரை ஓர–மா–கக் கிளிஞ்–சல்–களை எடுத்து எண்– ணி க் க�ொண்– டி – ரு க்– கி – றே ன்– ’ ’ என்று அமை–தி–யா–கக் கூறு–வார்–கள். இவ்–வாறு அமை–தி–யாக, அடக்–க–மாக, விளம்–ப–ரப்–ப–டுத்–திக்–க�ொள்–ளா–த–வர்–களை திரு–மூல – ர் வகை–யின – ர் என்று ச�ொல்–லலா – ம். அது எப்– ப டி? இத�ோ திரு– மூ – ல – ரி ன் பாட–லைப் பாருங்–கள்: ப ா ட வ ல் – ல ா ர் ந ெ றி ப ா ட அறி–கி–லேன் ஆட வல்–லார் நெறி ஆட அறி–கில – ேன் நாட வல்–லார் நெறி நாட அறி–கில – ேன் த ே ட வ ல் – ல ா ர் ந ெ றி த ே ட அறி–கி–லேன் (திரு–மந்–தி–ரம்-96) கருத்து: பாடத் தெரிந்–த–வர்–கள் இசை பாடி இறை– வனை அடை– வா ர்– க ள்; எனக்– கு ப் பாடத் தெரி– ய – வி ல்– ல ையே!

30

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

ஆடல் கலை–யில் வல்–ல–வர்–கள், ஆடி இறை– வனை அடை–வார்–கள்; எனக்கு ஆட–வும் தெரி–யாதே! இறை–வனை அடை–வத – ற்–கான வழி–மு–றை–களை நாடி, அதன்–படி நடந்து இறை– வனை அடை– வா ர்– க ள்; அது– வு ம் தெரி–யாது எனக்கு. தேடிப் ப�ோய் இறை– வனை அடை–வார்–கள்; அது–வும் எனக்–குத் தெரி–யாது. பாட - ஆட - நாட - தேட என ஓர் எழுத்தை மட்– டு ம் மாற்றி, மற்– ற – ப – டி ப் பாடலை ஒரே அமைப்–பா–கச் செய்–தி–ருக்– கும் திரு–மூல – ரி – ன் தமிழ் ஆளுமை, வியப்–பில் ஆழ்த்–து–கி–றது! ஆயி– ர க்– க – ண க்– க ான பாடல்– க – ளை ப் பாடிய திரு– மூ – ல ர் ச�ொல்– கி – ற ார், ‘எனக்– குப் பாடத் தெரி–ய–வில்–லை’ என்று. சுய– தம்– ப ட்– ட ம் இல்லை; அடக்– க த்– து – ட ன் பாடி–யி–ருக்–கி–றார். அதை–விட முக்–கி–ய–மாக, நாம் ஆழ்ந்து ப�ொருள் காண வேண்– டி ய ச�ொற்– க ள்: வல்–லார்; நெறி. வல்–லார் என்–பது திற–மை–சா–லி–க–ளைக் குறிக்– கு ம். நெறி என்– ப து முறை– ய ான வழி–யைக் குறிக்–கும். சங்– கீ – த த்– தி ல் நல்ல பயிற்– சி – யு ம் திற– மை – யு ம் இருக்– கி – ற து என்– ப – த ற்– காக, சுருதி தப்பி, தாளம் தப்–பிப் பாட–லாமா? உதா–ர–ண–மாக, சமை–யல் கலை– யில் வல்–ல–வர் என்–ப–தற்–காக, பாய– சத்– தி ல் உப்– பை – யு ம், மிள– க ாய்ப் ப�ொடியை–யும் ப�ோடு–வ�ோமா? அ து ப�ோல , இ சை க் க ல ை – யி ல் ந ல்ல தே ர் ச் சி

பெற்று, அதன் மூலம் றை–வனை அறி–யும், அடை–யும் வழி தெரி–யவி – ல்–லையே என்–கிற – ார் திரு–மூல – ர். திரு–மூ–ல–ருக்கா தெரி–யாது? பிறகு ஏன் அவர் இப்–ப–டிச் ச�ொல்ல வேண்–டும்? ராவ – ண – னை ப் ப ா ர் த் – த ா ல் பு ரி – யும். ‘பண்டை நாள் ரா– வ – ண ன் பாடி உ ய் ந் – த – ன ன் ’ எ ன த் தி ரு – மு – றை – க ள் ச�ொல்–கின்–றன. வேத வல்–லுன – –னான ராவ–ணன், இசை– பாடி இறை–வ–னி–ட–மி–ருந்து வரங்–க–ளைப் பெற்–றான். பலன்? நன்கு உழுது பயி–ரிட்டு, நன்கு விளைந்த விளைச்–சலை அறு–வடை செய்து, அத்–தனை – யை – யு – ம் க�ொண்டு ப�ோய் சாக்– க – டை – யி ல் க�ொட்– டு – வ – தை ப் ப�ோல, வேத சங்–கீ–தம் பாடி, பரம்–ப�ொ–ரு–ளி–டம் இருந்து வரங்–க–ளைப் பெற்ற ராவ–ணன், மாற்–றான் மனை–வியி – ட – ம் மையல் க�ொண்டு அவ– ளை ச் சிறை பிடித்– த ான். அதா– வ து ராவ–ணன் இசை வல்–லுன – னா – க இருந்–தானே தவிர, நெறி வல்–லு–ன–னாக இல்லை! இதைச் ச�ொன்ன திரு–மூ–லர் அடுத்–தது

ஆடல் கலை–யைச் ச�ொல்–கி–றார். ஆடல் கலை–யின் மூலம் இறை–வனை அடைந்–தவ – ர் பலர். அதே சம–யம், அற்–பு–த–மான ஆடல் கலை இருந்–தும், அதா–வது அவர்–கள் ‘ஆட வல்–லார்’ ஆக இருந்–தார்–களே தவிர, ‘நெறி’ இல்லை அவர்–க–ளி–டம். ரம்பை, ஊர்–வசி, மேனகை, தில�ோத்– தமை ஆகி–ய�ோர் ஆட வல்–லார்–கள். ஆனால் அவர்–க–ளி–டம் நெறி இல்லை. யாரா–வது முனி–வர்–கள் தவம் செய்–யும்–ப�ோது, ஆடல் வல்ல இந்த தேவ– ல�ோ – க ப் பெண்– ம – ணி – கள், அந்த முனி– வ ர்– க – ளி ன் தவத்– தை க் கலைத்த சம்–ப–வங்–கள், இதி–காச புரா–ணங்– க– ளி ல் விரி– வா – க வே உள்– ள ன. அதா– வ து ஆட–லில் வல்–ல–வர்–க–ளாக இருந்த ரம்பை முத–லா–ன–வர்–க–ளி–டம் நெறி இல்லை. திரு–மூ–லர் அடுத்து, ‘நாட வல்–லார்’ என்– கி–றார். நாட்–டத்தை இறை–வன்–மீது வைத்த திற– மை – சா – லி – க ள், முனி– வ ர்– க ள் முத– லா – ன�ோர் இவ்–வா–றா–ன–வர்–கள். முனி–வர்–கள், நாட்– ட த்தை இறை– வ ன் மீது வைத்– து க்

வல்லுனன் வேறு, நெறி வல்லுனன் வேறு!

கடுந்–த–வம் செய்–தா–லும், அதன் பய–னாக சக்–திக – ள் கிடைத்–தனவே – தவிர, அவர்–களு – ம் க�ோபப்–பட்டு, நெறியை விட்டு வில–கி–யி– ருக்–கி–றார்–கள் என இதி–காச புரா–ணங்–கள் கூறு–கின்–றன. பாடல், ‘தேட வல்–லார்’ என நிறைவு பெறு–கி–றது. இது–வரை ச�ொன்ன பாட, ஆட, நாட என்– னு ம் மூன்– றை – யு ம்– வி ட இந்த ‘தேட’ என்–பது அற்–பு–த–மா–னது. காச�ோ–லை–யில் அனைத்–தையு – ம் பூர்த்தி செய்– து – வி ட்– டு க் கடை– சி – ய ா– க க் கீழே, கைய�ொப்– ப ம் இடு– கி – ற�ோ ம் அல்– லவா ? அது–ப�ோல, ‘தேட’ எனப் பாட–லின் கடை– சி–யில் வந்–தி–ருக்–கும் ச�ொல் மிக–வும் நயம் ப�ொருந்–தி–யது. பாட - பாட்டு கற்–றுக் க�ொள்ள வேண்– டும். ஆட - நட–னம் கற்–றுக் க�ொள்ள வேண்– டும். நாட - தவம் தியா–னம் ஆகி–ய–வற்–றைக் கற்–று–ணர்ந்து பயில வேண்–டும். ஆனால் நிறை– வா – க ச் ச�ொன்ன ‘தேட’ என்– ப து, இறை தாகம் - தெய்வ வேட்கை. ம ா ணி க் – க – வா – ச – க ர் , அ ப் – ப ர் , ðô¡

31

16-30 ஜூன் 2018

திரு–ஞா–ன–சம்–பந்–தர், சுந்–த–ரர் என நால்–வர் பெரு–மக்–க–ளும், மகான்–கள் பற்–ப–ல–ரும் இறை–வனை தாகம் க�ொண்டு தேடி– யி–ருக்–கி–றார்–கள்; தரி–சித்–தி–ருக்–கி–றார்–கள். அப்–படி – ப்–பட்ட திற–மைசா – லி – க – ள் கடை–பிடி – த்த வழி–முறை தெரி–ய–வில்–லையே எனப் பாடலை முடிக்–கி–றார் திரு–மூ–லர். பாடலை மற்–ற�ொரு வித–மா–கப் பார்த்–தால், முத–லில் ச�ொன்ன பாட - காது–களு – க்கு மட்–டும் விருந்–தளி – க்–கும். ஆட - கண்–ணுக்–கும் காது–களு – க்–கும், நாட - ஐம்–புல – ன்–களு – ம் பதிந்து அடங்–கும் நிலை; தேட - நாடி நரம்–பெங்–கும் இறை–யரு – ளை – த் தேடும் வேட்கை - இது மிக–வும் உயர்ந்த நிலை. நான்–கு–வி–த–மான தக–வல்–க–ளைச் ச�ொல்லி, அவற்–றில் திற–மை–சா–லி–க–ளைச் ச�ொல்லி, அவர்–க–ளின் வழி–க–ளைச் ச�ொல்லி இவற்–றில் எது–வும் தனக்–குத் தெரி–யாது எனத் திரு–மூ–லர் ச�ொல்–லி–யி–ருப்–பது - சித்–த–பு–ரு–ஷ–ரான தனக்கு அல்ல, நமக்கு! ஏதா–வது ஒரு–வ–ழி–யில் தெய்வ அரு–ளைப்–பெற முயல வேண்–டும் எனப் பாடம் நடத்–து–கி–றார் திரு–மூ–லர். அடுத்த பாட–லிலு – ம் இதே தக–வலை மற்–ற�ொரு வித–மா–கச் ச�ொல்லி, பிரம்–ம–தே–வ–ரை–யும் குறிப்–பி–டு–கி–றார்: மன்–னிய வாய் ம�ொழி–யா–லும் மதித்–த–வர் இன்–னிசை உள்ளே எழு–கின்ற ஈச–னைப் பின்னை உல–கம் படைத்த பிர–ம–னும் உன்–னும் அவனை உண–ர–லும் ஆமே (திரு–மந்–தி–ரம்- 97) கருத்து: சிவ–பெ–ரு–மா–னு–டைய ஐந்–தெ–ழுத்து மந்–தி–ரத்தை உள்–ளத்–தில் இருத்தி, ப�ொருத்தி, ஓயா–மல் ஜெபிப்–ப–வர் மனத்–துள்ளே ஈசன் த�ோன்–றுவா – ர்; நினைப்–ப–வர் உள்–ளத்– தின் உள்ளே த�ோன்–றுவா – ர்; பாடல் இசைத்து வழி–படு – ப – வ – ர்

32

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

உள்– ள த்து உள்ளே ஈசன் த�ோன்–று–வார் - இப்–ப–டிப்– பட்ட ஈச– னி ன் அருள் ஆணைப்–படி, படைக்–கும் த�ொழில்– பு – ரி – யு ம் பிரம்– ம – தே– வ ர் கூட, சிவ– பெ – ரு – மா– னை த் தியா– னி த்தே அதைச் செய்–கி–றார். இப்– ப ா– ட – லி ல் வாய்– ம�ொழி, மனது, இன்–னிசை என மூன்று வி த– ம ான வ ழி – ப ா ட் டு மு றை – க ள் ச�ொல்–லப்–பட்–டுள்–ளன. இறை– வ – னு – டை ய திரு– நா–மங்–களை மந்–தி–ர–மாக, வாயால் ச�ொல்ல வேண்– – டும். நாக்கு நல்–ல–திலேயே பழ– கி – வி – டு ம். இதன்– பி ன், அடுத்த நிலைக்–குப் ப�ோக– வேண்–டும். பூ பிஞ்– சா கி, பிஞ்சு காயாகி, காய் கனி– ய ாக மாறு–கிற – து அல்–லவா? அது– ப�ோல, வாயால் மந்–தி–ரத்– தைச் ச�ொல்–லிச் ச�ொல்–லிப் பழக்–கப்–பட்ட பின், அம்– மந்–தி–ரத்தை மன–தால் மட்– டுமே ஜெபிக்க வேண்–டும். எப்–படி நம்மை அறி–யா– மல் மூச்– சு – வி – டு ம் செயல் தானா– க வே நடை– பெ – று – கி–றத�ோ, அது–ப�ோல மன– – ம் ஜெபம், தில் செய்–யப்–படு இடை– வி – ட ா– ம ல் தானா– கவே நிகழ வேண்– டு ம். இவ்–வாறு வாயால் ச�ொல்– லா–மல் மன–தால் மட்–டும் செய்– ய ப்– ப – டு ம் ஜெபம், அஜபா மந்–தி–ரம் (ஜெபம்) என்–றும் ச�ொல்–லப்–ப–டும். இது–வும் முதிர முதிர, உரு– வே ற உரு– வே ற மன– தில் எழும் ஆர–வார ஓசை– கள் எல்–லாம் அப்–ப–டியே அடங்–கும்; மென்–மைய – ான ஓர் இன்– னி சை எழும்; ஈசன் தாமா–கவே உள்–ளத்– தில் த�ோன்–று–வார். நாம் தேடும் அமைதி, நிம்–மதி என அனைத்–தும் தேடிப் ப�ோகா– ம – லேயே நம்–மி–டம் வந்து சேரும். இப்– ப ா– ட – லி ல் உள்ள சூட்– சு – ம த்– தை – யு ம் உணர வே ண் – டு ம் . ப ா ட – லி ன் த�ொடக்– க த்– தி ல் உள்ள

‘மன்– னி – ய ’ என்– ப தை, நான்கு வித– ம ா– கக் க�ொண்டு கூட்டு செய்ய (சேர்க்க) வேண்–டும். மன்–னிய வாய்–ம�ொழி - மன்னி மதித்–த– வர் - மன்–னிய இன்–னிசை உள்ளே - மன்– னிய ஈசன். மன்–னு–தல் என்ற ச�ொல்–லுக்–குத் தமிழ் அக–ரா–திப்–படி, பதி–வது, நிலை பெறு–வது, ப�ொருந்– து – வ து எனப் பல அர்த்– த ங்– க ள் உண்டு. இம்– மு – றை ப்– ப டி வாயால் ச�ொல்– ல ப்– ப– டு ம் மந்– தி – ர ம், ஏத�ோ கடனே என்று இருக்– க க்– கூ – ட ாது. அது வாயில் பதித்– த – த�ோடு மட்– டு ம் அல்– லா – ம ல், மன– த�ோ டு பதிந்து, ப�ொருந்தி, நிலை–பெற வேண்–டும். அவ்–வாறு செய்–தால், ஈசன் அருள் தானே வெளிப்–ப–டும். மேலும் இப்–பா–டலி – ல் உள்ள ‘ஈசன்’ என்ற ச�ொல்–லுக்கு, ஐஸ்–வர்–யங்–களை அருள்–பவ – ர் என்று ப�ொருள். ஐஸ்–வர்–யம் என்–பது ப�ொதுப்–படை – ய – ாக காசு, பணம் முத–லான செல்–வங்–க–ளா–கக் குறிப்–பி–டப்–பட்–டா–லும், ஆர�ோக்–கி–யம் அமைதி - நிம்–மதி - மக்–கள் - செல்–வம் என பல–வித – ம – ான அர்த்–தங்–களை, ஞான நூல்–கள் விவ–ரிக்–கின்–றன. இறை–வனை, வாயால் ச�ொல்–லப் பழகி, மன–தில் நிலை–நிறு – த்தி வழி–பட்–டால், தெய்வ அருள் தானா–கவே வெளிப்–படு – ம் என அறி– வு–றுத்–திய திரு–மூல – ர், பிரம்–ம–தே–வர் சிவ–பெ– ரு–மானை வழி–பட்டு அவர் அரு–ளா–ணைப் ப – டி – யே, படைப்–புத் த�ொழி–லைச் செய்–கிற – ார் எனப் பாடலை முடிக்–கி–றார். இதற்கு விளக்–கம், சென்–னைக்கு அரு– கில் உள்ள திரு–வெற்–றி–யூ–ரில் கிடைக்–கும், தரி–சிக்–க–லாம் வாருங்–கள்! காஞ்–சியி – ல் இருந்து மன–வரு – த்–தத்–த�ோடு வந்த த�ொண்–ட–மான் எனும் அர–ச–ருக்கு,

சித்த புரு–ஷ–ரான ர�ோம–சர், ஆதி–புரி என்– னும் திருத்– த – ல த்– தி ன் வர– லாற்றை விவ– ரித்–தார். அவர் ச�ொன்ன ஆதி–பு–ரி–தான், பிற்– க ா– ல த்– தி ல் ‘திரு– வ �ொற்– றி – யூ ர்’ எனப் பெயர் பெற்–றது. படைக்–கும் த�ொழி–லைத் த�ொடங்–கிய பிரம்–ம–தே–வர், அதன் வழி–வகை தெரி–யா– மல் தவித்–தார்; சிவ–பெ–ரு–மானை ந�ோக்–கிக் கடுந்–த–வம் செய்ய, ‘ம�ொறு–ம�ொ–று–’–வென்று கனல் வெளிப்–பட்–டது. அதன் நடு–வில் ஒரு பலகை த�ோன்–றி–யது. அதில் அம்–பாள் வடி–வுடை – ய – ா–ளுட – ன் அமர்ந்–தப – டி, சிவ–பெரு – – மான் வெளிப்–பட்–டார். உள்–ளத்–தில் இருத்தி வழி– ப ட்ட உமை மணா– ள னை நேருக்கு நேராக வழி–பட்டு, தன் குறையை விவ–ரித்– துத் தீர்த்–தரு – ள வேண்–டினா – ர் பிரம்–மதே – வ – ர். பிரம்–ம–தே–வ–ருக்கு சிருஷ்–டித் த�ொழில் செய்– வ – த ற்– க ான வழி– வ – கை – க ளை உப– தே – சித்து அருள்–பு–ரிந்–தார் சிவ–பெ–ரு–மான். பல– கை–யி–லி–ருந்து வெளிப்–பட்டு அருள்–பு–ரிந்த சிவ– பெ – ரு – ம ான் ‘பலகை நாதர்’ எனத் திரு–நா–மம் பூண்–டார். பிரம்–மதே – –வ–ரால் தவ–மி–ருந்து வழி–ப–டப்– பட்டு, பிரம்– ம – தே – வ – ரு க்கு அருள்– பு – ரி ந்த, திரு– வ �ொற்– றி – யூ – ரி ல் எழுந்– த – ரு – ளி – யி – ரு க்– கு ம் பலகை நாதரை இன்–றும் தரி–சிக்–க–லாம்! ‘உல– கை ப் படைக்– கு ம் பிரம்– ம – தே – வ – ரும், தியா–னித்து வழி–ப–டும்’ என்ற இந்–தத் தக– வலே , திரு– மூ – ல – ரி ன் பாட– லி ல் இடம் பெற்–றி–ருக்–கி–றது. ஆல–யங்–கள் பல–வற்–றி–லும் ‘பிரம்–ம�ோற்– ச– வ ம்’ எனக் க�ொண்– ட ா– டு – கி ன்– ற�ோ ம் அல்– லவா ? பிரம்– ம – தே – வ ர் வழி– ப ட்டு, வகுத்த முறை அது. பிரம்– ம – தே – வரே வழி– ப ட்– டி – ரு க்– கி – ற ார்! நாமும் வகை–தெ–ரிந்து வழி–ப–டுவ – �ோம்!

(மந்திரம் ஒலிக்கும்) ðô¡

33

16-30 ஜூன் 2018

பரபரபபபான விறபனனயில்

ஜமீன் க�ோயில�ள் முத்தாலஙகுறிசசி

காமராசு

u140

ஜமீன்–தார்–க–ளின் வாரி–சு–கள் தம் முன்–மனார்–க–ளின் அடிச–சு–வட்–டில் ஆன்–மிக – ப பணி–்யச சேற்–றும் சதாய்–வில்–லா–ேல் மேற்–சகாண்–டிரு – க்– கி–றார்–கள். அநத அள–வுக்கு இ்றப–பணி ஆற்–றி–யி–ருக்–கி–றார்–கள் என்–ப்த இந–தப புத்–த–கத்–தில் இ்ை–மயாட்–ட–ோக உண–ர–மு–டி–யும்.

வோழவோங்கு வோழலோம் வோ திருபபுகழ் திலகம்

பாகம் - 2

மதிவண்ணன

நடபபு சேம்–பவ – ங்–க்ளயும் புராணங்க்ளயும் இ்ணத்து விவ–ரித்து தன்–னம்–பிக்–்க்ய மபாதிப–பது சேவா–லான முயற்சி. இநநூல்கள் வலி–யு–றுத்–தும் நற்–பண்–பு–கள் எக்–கா–லத்–துக்–கும் சபாருத்–தே – ா–ன்வ என்–பது உண்​்ே. வாசேக்ன வளபபடுத்தும் நூல்கள் இ்வ.

சிரஞ்சீவி u100

பாகம் - 1

u180

u180 அதிசயம் அனேகமுற்ற

பிரபுசேஙகர

பழநி

சிரஞ்சீவிததுவம் பபறற அனுமன் இன்றும் நம்முடன் அரூபமாக வாழ்ந்துவருகிறார். அனுமனின் அறபு்த ேரி்தம் போல்லி, நம் வாழ்வு சிறக்க வழிகாட்டும் நூல் இது...

அழகன் முருகன் நிகழ்ததிய அறபு்தஙகள், அவளை ்தரிசித்த அடியார்கள், புகழ்ந்து பாடிய புண்ணியர்கள் எை அரி்தாை ்தகவல்களின் வழிசய பழநிபதிவாழ் பாலகுமாரன் அருள் சேர்க்கிறது இந்​்த நூல்!

u100

சிதரா மூரததி

புத்தக விறபனையாளரகள் / முகவரகளிடமிருந்து ஆரடரகள் வரவவறகபபடுகின்றை. த்தாடரபுக்கு: 7299027361 பிரதிகளுக்கு: சூரியன் பதிபபகம், 229, கசவசேரி வராடு, மயிலாபபூர, தசேனனை- 4. வபான: 044 42209191 Extn: 21125 | Email: kalbooks@dinakaran.com

பிரதிகளுக்கு : தசேனனை: 7299027361 வகானவ: 9840981884 வசேலம்: 9840961944 மதுனர: 9940102427 திருசசி: 98409 07422 தெல்னல: 7598032797 வவலூர: 9840932768 புதுசவசேரி: 7299027316 ொகரவகாவில்: 8940061978 தபஙகளூரு: 9945578642 மும்னப: 9769219611 தடல்லி: 9871665961

திைகரன அலுவலகஙகளிலும், உஙகள் பகுதியில் உள்ள திைகரன மறறும் குஙகுமம் முகவரகளிடமும், நியூஸ் மாரட் புத்தகக் கனடகளிலும் கினடக்கும் புத்தகஙகளைப் பதிவுத ்தபால் / கூரியர் மூலம் பபற, புத்தக விளலயுடன் ஒரு புத்தகம் என்றால் ரூ.20ம், கூடு்தல் புத்தகம் ஒவபவான்றுக்கும் ரூ.10ம் சேர்தது KAL Publications என்ற பபயருக்கு டிமாண்ட் டிராஃப்ட் அல்லது மணியார்டர் வாயிலாக மேலாளர், சூரியன் பதிபபகம், தினகரன், 229, கசமசேரி மராடு, ேயிலாபபூர், சசேன்​்ன 600004. என்ற முகவரிக்கு அனுப்பவும்.

இபவபாது ஆனனலனிலும் வாஙகலாம் www.suriyanpathipagam.com

34

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

ÝùIèñ தினகரன் குழுமத்திலிருந்து வெளியாகும் தெய்வீக மாதம் இருமுறை இதழ்

ðô¡

சந்தா விவரம் உள்நாடு

வெளிநாடு

ஆறு மாதம்

₹ 360

₹ 1800

ஒரு வருடம்

₹ 720

₹ 3600

சந்தா த�ொகையை KAL PUBLICATIONS, PVT. LTD என்ற பெயருக்கு டிமாண்ட் டிராஃப்ட் எடுத்தோ அல்லது மணியார்டர் மூலமாவ�ோ கீழ்க்காணும் முகவரிக்கு அனுப்பி வைக்கவும்: மேலாளர்-விற்பனை (MANAGER, SALES),

ஆன்மிகம் பலன்,

எண்: 229 கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004, தமிழ்நாடு.

Ph: 044-4220 9191 Extn: 21330. ம�ொபைல்: 95661 98016

ÝùIèñ

பலன்

பெயர்:________________________________________தேதி:_______________________ முகவரி:__________________________________________________________________ _______________________________________________________________________ ________________________________________________________________________ த�ொலைபேசி எண்:_____________________________ம�ொபைல்:_____________________ இ.மெயில்:________________________________________________________________ __________________(ரூபாய்__________________________________________மட்டும்) _______________________________________________________வங்கியில் எடுக்கப்பட்ட _______________________________எண்ணுள்ள டி.டி இணைக்கப்பட்டுள்ளது. ஆன்மிகம் பலன் மாதம் இருமுறை இதழை ஏஜென்ட் மூலமாக / அஞ்சல் வழியாக ஒரு வருடத்திற்கு அனுப்பி வைக்குமாறு கேட்டுக் க�ொள்கிறேன். ____________________ கைய�ொப்பம்





டிமாண்ட் டிராஃப்டை, கீழ்க்காணும் கூப்பனைப் பூர்த்தி செய்து இணைத்து அனுப்பவும். சந்தா த�ொகை கிடைத்ததும் தகவல் தெரிவித்தபின் பிரதியை அனுப்பி வைக்க ஏற்பாடு செய்யப்படும்.

35

ஞானசம்பந்தருக்குப் பால் க�ொடுக்கச் செய்த கருணையாளர்! ‘மே

க–வார்’ எனத் துவங்–கும் வேளூர்த் திருப்–பு–க–ழில் வேறெந்–தப் பாட– லி–லும் இல்–லாத வகை–யில் அசு–ரர்–க–ளின் அழி–வைப் பற்றி யாரெல்–லாம் கட்–டி–யம் கூறு–கிற – ார்–கள் என்று பட்–டிய – லி – ட்–டுக் காட்– டி–யி–ருப்–பது அதி–ச–யிக்–கத்–தக்க வகை–யில் அமைந்–துள்–ளது: ‘‘நாக–ல�ோ–கர், மதி–ல�ோ–கர், பக–ல�ோ–கர், விதி நாடு–ள�ோர்–கள், அம–ர�ோர்–கள், கண–நா–தர், விடை நாதர், வேதி–யர்–கள், ஆதி–ச–ர–ச�ோதி திகழ் முநி–வ�ோர்–கள் நாதரே நரர் மன் நார–ணர், புராண வகை வேத–கீத ஒலி பூரை–யிது பூரை–யென நாச–மா–ய–சு–ரர் மேவு–கிரி தூளி–பட விடும்– வே–லா–’’ ‘நாக–ல�ோ–கர் - நாக–ல�ோ–கத்–தி–லுள்–ள–வர்– கள், மதி–ல�ோக – ர் - சந்–திர மண்–டல – த்–திலு – ள்–ள– வர்–கள், பக–ல�ோ–கர் - சூரிய மண்–ட–லத்–தில் உள்–ளவ – ர்–கள், விதி நாடு–ள�ோர்–கள் - பிரம்–ம– ல�ோ–கத்–தில் உள்–ள–வர்–கள், தேவர்–கள், பதி– ணெண் கணங்–க–ளுக்கு நாதர், நந்–தி–கண நாதர்–கள், அந்–த–ணர்–கள், முதன்–மை–யான ய�ோக மார்க்–கத்–தில் ஏற்–படு – ம் ஜ�ோதி வடிவ ரிஷி–கள், நவ–நாத சித்–தர்–கள், மனி–தர்–கள், தத்– தம் ஆயு–ளுக்–குப் பின்–னர் கயி–லையி – ல் நிலை– பெற்று சிவ–ய�ோ–கம் செய்–யும் நாரா–யண மூர்த்–தி–கள், 18 புராண வேத சங்–கீத சாஸ்– தி–ரங்–க–ளின் அதி–தே–வ–தை–கள் ஆகி–ய�ோர், அசு–ரர்–களி – ன் முடிவு காலம் இதுவே என்று க�ோஷிக்க, அசு–ரர்–கள் அழிய அவர்–கள் இருந்த ஏழு மலை–க–ளும், கிரெ–ளஞ்–ச–மும் தூளா–கும்–படி வேலைச் செலுத்–தின – வ – னே!’ பாட–லின் இறு–தி–யில் ‘பன்–னிரு த�ோள்– கள், ஆறு திரு– மு – க ங்– க ள், மயில், வேல் இவற்–றின் அழ–குக்கு மேலான உவ–மைப் ப�ொரு–ளா–யி–ருக்–கின்ற அழகு உரு–வம் உள்– ள– வ னே! தியா– னி த்து வணங்கி ஜடாயு, சம்–பாதி எனும் பட்–சி–கள் சூழ்ந்து துதிக்– கும் வேளூர் பெரு– ம ாளே! ச�ோலை– க ள் விரிந்து பரந்–துள்ள வேளூ–ரில் வீற்–றி–ருக்– கும் முருகா! தேவர்–கள் பெரு–மாளே!’ என்று துதிக்–கிற – ார். ஆறு–மு–கனை வணங்கி வரும்– ப�ோது மீண்– டு ம் நம் அழ– க ன் செல்– வ – மு த்– து க் கும– ர – னை க் காண உள்–ளம் ஏங்–குகி – ற – து. மற்–று– ம�ொரு முறை க�ோயிலை வலம் வந்து வணங்கி வெளி வரு–கி–ற�ோம்.

36

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

அம்பிகை ‘‘புமி–ய–த–னில் ப்ர–பு–வான புக–லி–யில் வித்–த–கர் ப�ோல அமிர்–த–க–வித் த�ொடை–பாட அடி–மை–த–னக் கருள்–வா–யே–’’ ‘இப்– பூ – வு – ல – கி ல் ப்ர– பு – வ ா– க த் த�ோன்றி பக்– த ர்– க – ளு க்– கு ப் புக– லி – ட –ம ாக விளங்– கு ம் சீகா–ழித் தலத்து ஞான–சம்–பந்–தப் பெரு–மான் ப�ோல, ‘அமு–தமே இது’ என்று ச�ொல்–லத்– தக்க கவி– ம ா– லை – யை ப் பாடு– வ – த ற்கு, அடி– மை – ய ா– கி ய எனக்கு அருட்– ப ா– லிப்–பா–யா–க’ என்று பாடி–யுள்–ளார் அரு–ண–கி–ரி–நா–தர். சம்–பந்–தப் பெரு– மான் அவ–த–ரித்து, உமை முலைப்– பால் உண்ட புண்–ணி–யத் தல–மா– கிய சீகாழி, அரு–ண–கிரி உலா–வில் நமது அடுத்த இலக்கு.

56

சி

தம்– ப – ர ம் - மயி– ல ா– டு – து றை தடத்–தில் 20 கி.மீ. த�ொலை–வில்

அமைந்–துள்ள திருத்–த–லம் சீகாழி. காளி என்– ற – ழை க்– க ப்– ப ட்ட இத்– த – ல ம் பின்– ன ர் சீகாழி என மரு–வி–யது. தற்–ப�ோது சீர்–காழி என்று குறிப்–பி–டப்–ப–டு–கி–றது. இங்கு இறை– வன் மூன்று திரு– ம ே– னி – க – ளி ல் அருட்– ப ா– லிக்–கி–றார்: 1. கரு–வ–றை–யி–லுள்ள லிங்–கம், பிரம்–மன் பூஜித்–த–தால் பிர–ம்ம–பு–ரீஸ்–வ–ரர் எனப்–ப–டு–கி–றார்; 2. இடைப்–ப–கு–தி–யி–லுள்ள த�ோணி–யப்–பர் - ஞானப்–பால் தரச் செய்த குரு வடி–வம்; 3. கட்–டுமலை – மேலுள்ள சட்–ட– நா–தர் சங்–கம வடி–வம். இவ்–வாறு சிவ–பெ–ரு–மான் மூன்று வடி– வங்–களி – லு – ம் ஒரே இடத்–தில் காணப்–படு – வ – து சீகாழி பிர–ம்ம–பு–ரீஸ்–வ–ரர் க�ோயி–லில் மட்– டுமே. மூவர் தேவா–ரமு – ம் பெற்ற புண்–ணிய – த் தலம். அரு–ண–கி–ரி–யார் இங்கு 14 பாடல்–கள் பாடி–யுள்–ளார். கிழக்கு க�ோபு– ர ம் வழி– ய ாக உள்ளே நுழைந்து, திறந்–தவெ – –ளி–யில் கால் பதிக்–கும்– ப�ோது வல–துபு – ற – ம் பிர–மாண்–டம – ா–கக் காட்சி அளிக்–கும் பிரம்ம தீர்த்–தம் நம்–மைப் புள–கி– தம் அடை–யச் செய்–கி–றது. இதன் கரை–யில்– தான், சிவ–பெ–ரு–மான், ஞான–சம்–பந்–த–ருக்கு ரிஷ–பா–ரூட – ர – ா–கக் காட்சி அளித்–தார் என்று எண்–ணுக – ை–யில் மனத்–திரை – யி – ல் அக்–காட்சி விரி–கி–றது. விநா– ய – க ரை வணங்கி, க�ொடி– ம – ர ம், பலி–பீட – ம் கடந்து க�ோயி–லுள் செல்–கிற�ோ – ம். வலப்–பு–றம் நட–ரா–ஜ–ரைத் தரி–சிக்–கி–ற�ோம். அன்று பிர–த�ோஷ தின–மா–த–லால் அம்மை, அப்–ப–ரின் உற்–சவ மூர்த்–தி–கள் அலங்–க–ரிக்– கப்–பட்–டுத் தயா–ராக வைக்–கப்–பட்–டிரு – ந்–தன. பக்–தர்–க–ளின் தேவார, சிவ–பு–ராண பாரா–ய– ணத்–தினி – டையே – பிரம்–மபு – ரீ – ஸ் – வ – ர – ர் ஒளி–மய – – மா–கக் காட்சி அளித்–துக் க�ொண்–டி–ருக்–கி– றார். அவ–ரு–டன் மனத்தை ஒன்–ற–வி–டா–மல் ஒலி–ப்பெ–ருக்–கி–யில் உச்–சஸ்–தா–யி–யில் ஏத�ோ பாடல் ஒன்று ஒலி– ப – ர ப்– ப ா– கி க் க�ொண்– டி–ருந்–தது. அதே–நே–ரம் எதைப் பற்–றி–யுமே கவ–லைப்–ப–டா–மல் இறை–வி–யின் திரு–வு–ரு– வத்தை ஒரு சிறிய பல்–லக்–கில் வைத்–துக் கட்–டிக் க�ொண்–டிரு – ந்த இரு சிறு–வர்–களை – க் கண்டு மனம் குதூ–க–லித்–தது. கரு–வறையை – அடுத்து தனிச்–சந்–நதி–யில் கையில் பாற்–கிண்–ணத்–த�ோடு குழந்–தைய – ாக சம்–பந்–தப் பெரு–மான் காட்சி அளிக்–கி–றார். அரு– ண – கி – ரி – ய ா– ரி ன் பாடல் நினை– வு க்கு வரு–கிற – து: ‘‘உமை முலைத்–தரு பாற்–க�ொடு அருள்–கூறி உரிய மெய்த்–த–வ–மாக்கி நலு–பதே – –சத் தமிழ்–தனை – க் கரை காட்–டிய திற–ல�ோனே சம–ண–ரைக் கழு–வேற்–றிய பெரு–மா–ளே–’’ முரு–கப்–பெரு – ம – ானே ஞான–சம்–பந்–தர – ாக

சித்ரா மூர்த்தி

அவ–த–ரித்–தான் என்–பது அரு–ண–கி–ரி–யா–ரின் நம்– பி க்கை. திரு– எ ழு கூற்– றி – ரு க்– க ை– யி – லு ம் பின்–வ–ரு–மாறு பாடு–கிற – ார்: ‘‘ஒரு–நாள் உமை–இரு முலைப்–பால் அருந்தி முத்–த–மிழ் விர–கன் நாற்–கவி ராஜன் ஐம்–புல – க் கிழ–வன் அறு–மு–கன் இவ–னென எழில் தரும் அழ– கு – ட ன் கழு– ம – ல த் –து–தித்–தனை – –’’ (கழு–ம–லம் - சீகா–ழிக்–கான மற்–ற�ொரு பெயர்) முரு– க ன் தனது பன்– னி ரு த�ோள்– க ள், மயில், வேல் இவற்றை எவ–ரும் காணாத வண்– ண ம் மறைத்து வைத்– து க்– க�ொ ண்டு கவு– ணி – ய ர் குலத்– தி ல் வந்து குழந்– தை – யாய் பிறந்–தான் என்று குட–வா–யில் தலப் பாட–லில் கூறு–கிற – ார். ‘‘கரு–தும் ஆறிரு த�ோள் மயில் வேல் இவை கரு–த�ொணா வகை ஓர் அர–சாய் வரு கவு–ணி–ய�ோர் குல வேதி–ய–னாய், உமை கன–பா–ரக் களப பூண்–முலை ஊறிய பாலுணு மத–லை–யாய் மிகு பாட–லின் மீறிய கவி–ஞ–னாய்...’’ ‘கூன்–பாண்–டி–ய–னின் முது–கில் இருந்த கூனை தாமரை ப�ோன்ற தன் திருக்–கை–யில் தரித்த விபூ–தியி – ன – ால் நேர்–பட – ச் செய்–தவ – ரு – ம், தமிழ் நூலா–கிய, சிவ–பக்–தியை உண்–டாக்– கும் ரிக் வேத சார–மா–கிய தேவா–ரப் பாக்– களை, பர–தெய்–வம் யார் என்ற சந்–தே–கம் தீர சம்–பந்–தப் பிள்–ளை–யா–ரா–கத் த�ோன்றி ம�ொழிந்– த – ரு – ளி ய குமா– ர க் கட– வு ள்’ என்– கி– ற ார். கந்– த ர் அந்– த ா– தி – யி ல் ‘‘தென்– ன ன் அங்–கத் திருக்கை அம்–ப�ோரு – க – ம் கைநீற்–றின்

சட்டநாதர் ðô¡

37

16-30 ஜூன் 2018

மாற்–றித் தென்–னூல் சிவ–பக்தி ருக்கு (ருக்கு - ரிக் வேதம்) ஐயம் ப�ோக உரைத்–த�ோன்–’’ என்–பது அச்–செய்–யுள். ‘‘ப�ொறி–யு–டைச் செழி–யன் வெப்–ப�ொ–ழி–த–ரப் பறி–தலை ப�ொறி–யில – ச் சம–ணர் அத்–தனை பேரும் ப�ொடி–பட, சிவ–மண – ப் ப�ொடி பரப்–பிய, திருப் புக–லி–யிற் கவு–ணி–யப் புல–வ�ோ–னே–’’ - என்–கி–றார். சம்–பந்–தரை வணங்கி பிரா–கார வலம் வரும்– ப�ோ து அறு– ப த்து மூவர், குரு– ப – க – வான், ஆண்ட விநா–ய–கர், ச�ோமாஸ்–கந்–தர் ஆகி–ய�ோ–ரைத் தரி–சிக்–க–லாம். முரு–கப்–பெ–ரு– மானை வணங்–குமு – ன், நடு–வில் கட்–டுமலை – ப�ோன்ற ஓர் அமைப்–பைக் காண்–கி–ற�ோம். மேற்கு பிரா–கா–ரத்–திலு – ம், வடக்கு பிரா–கா–ரத்– தி–லும் இம்–ம–லைக்கு ப�ோக படிக்–கட்–டு–கள் உள்–ளன. உமா–ம–கே–ஸ்வ–ரர் எனும் த�ோணி– யப்– ப ர் இங்கு மிகப்– பெ – ரி ய திரு– வு – ரு – வ ம் க�ொண்டு எழுந்–த–ரு–ளி–யி–ருக்–கி–றார். ஞான– சம்–பந்–தரு – க்–குப் பால் க�ொடுக்–கச் செய்த கரு– – ன் தென்–புற – த்–தில் ணை–யா–ளர். இச்–சந்ந–தியி சற்று மேலே செல்–லும் படி–கள் ஏறிச் சென்– றால் தெற்கு ந�ோக்–கிய – ப – டி எழுந்–தரு – ளி – யு – ள்ள சட்–ட–நா–தரை தரி–சிக்–க–லாம். சத்–திய – மூ – ர்த்–திய – ா–கவு – ம், அறத்–தின் காவ– ல–ரா–கவு – ம் விளங்–கும் இவ–ரைச் சட்–டந – ா–தர் என்று கூறு–வதே சரி. சட்–ட–திட்–டங்–களை உரு–வாக்கி அளித்–துச் செயல்–படு – ப – வ – ர் இவர். காசிக்–குச் செல்–ப–வர்–கள் ஆங்–காங்கே தண்– ட–பா–ணி–யைத் தரி–சிக்–க–லாம். இங்–குள்ள பஞ்ச பைர–வர்–களு – ள் ஒரு–வர் தண்–டப – ாணி. இவர் நம் தமி–ழ–கத்–தி–லுள்ள பழனி தண்– டா– யு – த – ப ாணி அல்– ல ர். அவர் ஏந்– து – வ து கண் அள–வுக்கு உய–ர–முள்ள நீண்ட உறு–தி– யான க�ோலா–கிய ஞான–தண்–டம். ஆனால் தண்–டப – ா–ணிய – ா–கிய சட்–டந – ா–தர் கையி–லுள்– ளது, கையில் பிடிப்–ப–தற்–கேற்ப குறைந்த கன – மு– டை ய ஒ ரு முனை –யு ம் , அ திக

38

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

கன–முள்ள மறு–மு–னை–யும் க�ொண்–ட–தான க�ோலா– கு ம். பகை– வ ர்– க ளை அடித்து ந�ொறுக்–கும் இதை உத்–தண்–டம் என்–றும் கூறு–வர். எனவே இவர் உத்–தண்ட பைர–வர் என்–றும் அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றார். சட்–ட–நா–த– ரின் எட்டு நாமங்–களு – ள் ஒன்று தண்–டப – ாணி என்–ப–தா–கும். இவ–ரது திரு–வு–ரு–வ–மா–னது உறு–தி–வாய்ந்த அத்தி மரத்–தி–னால் ஐந்–தடி உய–ர–முள்–ள–தாக நிறு–வப்–பட்–டுள்–ளது. சீகா–ழியி – ல் மலை ஏறிச் சென்று தரி–சிக்க முடி–யா–த–வர்–க–ளுக்–காக மேற்–குத் திரு–மா– ளி–கைப் பத்–தி–யில் பிரத்–யக்ஷ சட்–ட–நா–தர் எழுந்– த – ரு – ளி – யு ள்– ள ார். க�ோயி– லி – லு ள்ள உற்–சவ சட்–டந – ாத மூர்த்தி, முத்–துச் சட்–டந – ா– தர் எனப்–படு – கி – ற – ார். வலது கை சின்–முத்–திரை காட்ட, இடது கரத்–தைத் தண்–டத்–தின் மீது ஊன்றி, தண்–டப – ா–ணிய – ா–கக் காட்சி அளிக்– கி–றார். வலம்–புரி மண்–டப – த்–தின் ஊஞ்–சலி – ல் கண்–ணாடி வைக்–கப்–பட்டு விமா–னத்–தில் எழுந்–தரு – ளி – யி – ரு – க்–கும் சட்–டந – ா–தரி – ன் பிம்–பம் தெரி–வ–தாக அமைத்–துள்–ள–னர். இதற்–குச் சாயா தரி–ச–னம் என்று பெயர். அடுத்–தத – ாக மலைக் கும–ரரை வணங்–கித் திருப்–பு–கழ் பாக்–களை சமர்ப்–பிக்–கி–ற�ோம். ‘இர–தம – ா–ன’ எனத் துவங்–கும் பாட–லில் எழு– ந–ரகி – லு – ம் வீழும் மூடர்–களி – ன் பட்–டிய – லை – ப் பாடு–கிற – ார் அரு–ண–கி–ரி–யார். ‘‘அர–கரா எனா மூடர், திரு–வெ–ணீ–றிடா மூடர் அடி–கள் பூசியா மூடர், கரை–யேற அறிவு நூல் கலா–மூ–டர், நெறி–யிலே நிலா மூடர் அறம் விசா–ரியா மூடர் நர–கே–ழிற் புரள வீழ்–வர்; ஈராறு கர விந�ோத சேய் ச�ோதி புரண பூர–ணா–கர முரு–க�ோனே! புயல் உலாவு சேணாடு பரவி நாளும் ஈடேறு புகலி மேவி வாழ்–தே–வர் பெரு–மா–ளே–’’ ‘அர–கரா என்று கூறாத மூடர்–க–ளும், விபூதி அணி–யாத மூடர்–களு – ம், கட–வுளை – ப் பூஜிக்–காத மூடர்–க–ளும், கரை–யே–று–வ–தற்கு

வேண்–டிய அறி–வைத் தரும் நூல்–க–ளைப் படிக்– க ாத மூடர்– க – ளு ம், தரு– ம ம் இன்– ன – தென்று ஆராய்ந்– த – றி – ய ாத மூடர்– க – ளு ம் நர–கம் ஏழி–லும் புர–ளும்–படி வீழ்–வார்–கள். பன்–னிரு திருக்–க–ரங்–களை உடைய விந�ோ– தனே, சேயே, ஜ�ோதியே, நிறைந்த ஒளி ப�ொருந்–திய பூரண உரு–வத்–தனே, முரு–கனே! மேகங்– க ள் உல– வு ம் விண்– ணு – ல – க த்– த – வ ர் ப�ோற்–றிப் பரவி நாள்–த�ோறு – ம் ஈடே–றுகி – ன்ற சீகா–ழியி – ல் வீற்–றிரு – ந்து வாழும் தேவர் பெரு– மாளே! காம மயக்–கம் என்–கின்ற மாயா சக்தி என்னை விட்டு அக–லும்–படி – யு – ம், நான் பய–னிலி ஆகா–தவ – ா–றும் உன்–னுடை – ய திரு–வ– ரு–ளைத் தந்–த–ருள்–வா–யா–க–’’ என்ற பிரார்த்–த– னை–யையு – ம் இப்–பா–டலி – ல் முன் வைக்–கிற – ார். ஒள–வை–யார் ‘அறம் செய விரும்–பு’ என்– ற–தை–யும், அரு–ண–கி–ரி–யார் இப்–பா–ட–லில் ‘அறம் விசா–ரி’ என்று கூறி–யுள்–ள–தை–யும் ஒப்–பிட்டு ந�ோக்–க–லாம். காழிப்–பதி மேவிய கும–ர–னின் க�ோலக் கழல்–களை – த் தந்–த–ரு–ளு–மாறு ஒரு பாட–லில் வேண்–டு–கிற – ார்: ‘‘ஊனத் தசை த�ோல்–கள் சுமந்த காயப்–ப�ொதி மாய மிகுந்த ஊசற்–சுடு நாறு குரம்பை மறை–நா–லும் ஓதப்–படு நாலு முகன்–ற–னா–லுற்–றிடு க�ோல– மெ–ழுந்து ஓடித்–த–டு–மாறி உழன்று தளர்–வா–கிக் கூனித் தடி–ய�ோடு நடந்து ஈனப்–படு க�ோழை மிகுந்த கூளச்–ச–டம் ஈதை உகந்து புவி மீதே கூசப் பிர–மாண ப்ர–பஞ்ச மாயக்–க�ொடு ந�ோய்– கள் அகன்று க�ோலக் கழலே பெற இன்று அருள்–வா–யே’– ’ ‘அழிந்து ப�ோகும் தன்மை உடைய மாமி– சம், அதன் மேல்–த�ோல், இவற்–றைச் சுமந்து நிற்–கும் இத்–தேக – ம், மாயம் மிக்–கது – ம், அழி–யும் தன்–மைய�ோ – டு கூடி–யது – ம், தகன காலத்–தில் நாறு– வ – து ம் ஆகிய ம�ோச– ம ான குடிசை. ஓயா–மல் நான்கு வேதங்–களை – யு – ம் ஓது–கின்ற நான்– மு – க – ன ால் அடி முதல் முடி– வ ரை

அழ– கு – ட ன் உருப்– பெ ற்று எழுந்– து ம், ஓடி– யும் தடு–மா–றித் தளர்ச்சி அடைந்து உடல் கூனி தடி– யு – ட னே நடக்– கு ம் இழி– வை த் தரும் க�ோழை– மி க்க குப்பை ப�ோன்– றது; இவ்–வு–டலை விரும்–பு–வ–தால் வெட்– கப்– ப – டு ம் அளவு விதி– மு – றை ப்– ப டி வந்து ப�ோகும் மயக்– க த்– த ால் நேரும் க�ொடிய ந�ோய்– க ள் அடி– ய�ோ டு அழிந்து உனது அழ–கிய திரு–வ–டி–க–ளையே அடைக்–க–லம் என்று அடி– யே ன் அடை– யு ம்– ப டி இன்று திரு–வ–ருள்–பா–லிப்–பா–யாக,’ என்–கிற – ார். ‘‘சேனக்–குரு கூட–லில் அன்று ஞானத்–த–மிழ் நூல்–கள் பகர்ந்து சேனைச் சம–ண�ோர் கழு–வின் கண் மிசை ஏறத் தீரத்–தி–ரு–நீறு புரிந்து மீனக்–க�ொ–டி–ய�ோ–னுட – ல் துன்று தீமைப் பிணி தீர உவந் குரு–நா–தா–’’ - என்று (‘மந்– தி – ர – ம ா– வ து நீறு’ என்று பதி– க ம் பாடி) திரு– நீ று பூசிப் பாண்– டி – ய – னின் வெப்பு ந�ோய் தீர்த்த வர–லாற்–றைப் பாடு–கி–றார். (சேனைக்–குரு - சம–ணர் குரு– மார்–கள் ‘சேனன்’ எனும் பட்–டம் தாங்கி இருந்–த–னர். சேனக்–குரு கூடல் - அக்–கா–லத்– தில் மது–ரை–யில் சமண குரு–மார்–க–ளால் அம்–ம–தம் வெகு–வா–கப் பரவி இருந்–த–தால் இப்–பெ–யர் ஏற்–பட்–டது) ‘‘கானச் சிறு–மானை நினைந்து ஏனற்–புன மீது நடந்–தது காதற்–கி–ளி–ய�ோடு ம�ொழிந்து சிலை வேடர் காத கணி–யாக வளர்ந்து ஞானக் குற–மானை மணந்து காழிப்–பதி மேவி–யு–கந்த பெரு–மா–ளே–’’ - என்று பாடலை நிறைவு செய்–கி–றார் அரு–ண–கி–ரி–யா–ர்.

(உலா த�ொட–ரும்)

ðô¡

39

16-30 ஜூன் 2018

அனந்தனுக்கு

1000 நாமங்கள்!

அலை–க–ளால் கடற்–க–ரை–யில் ஒதுங்கி, பிர– பாச க்ஷேத்–தி–ரத்–தில் க�ோரைப் புற்–களா – க முளைத்– த ன. ஒரு தூளை மட்– டு ம் ஒரு மீன் உண்–டது. அம்–மீனை ஒரு மீன–வன் பிடித்து விற்–றான். அதை வாங்–கிய ஜரா எனும் வேடன், அதன் வயிற்– றி – லி – ரு ந்த இரும்–புத்–துண்–டைத் தன் அம்–பின் நுனி–யில் ப�ொருத்–தி–னான். “துவா–ரகை அழி–யப் ப�ோகி–றது. ஆகை– யால் விரை–வில் இவ்–வூரை விட்–டுப் புறப்–படு – – வ�ோம். பெண்–கள், குழந்–தை–கள், முதி–ய–வர்– களை சங்–க�ோத – ர – ம் என்–னும் பாது–காப்–பான பார்த்தன்பள்ளி தாமரையாள் கேள்வன் இடத்–துக்கு அனுப்–பி–விட்டு, நாம் பிர–பாச க்ஷேத்–தி–ரத்–துக்–குச் சென்று விடு–வ�ோம்!”

61. ப்ர–பூ–தாய நமஹ (Prabhootaaya namaha) என்று யாத–வர்–க–ளி–டம் ச�ொன்–னான் கண்– விஸ்வா–மித்–ரர், அசி–தர், கண்–வர், துர்–வா– ணன். உடனே யாத– வ ர்– க ள் தேர்– க ளை சர், பிருகு, அங்–கி–ரர், கச்–ய–பர், வாம–தே–வர், எடுத்–துக் க�ொண்டு பிர–பாச க்ஷேத்–திர – த்தை அத்ரி, வசிஷ்–டர், நார–தர் முத–லிய ரிஷி–கள் அடைந்–தார்–கள். தங்–கள் குலத்–தின் நன்–மைக்– துவா–ர–கைக்கு அரு–கி–லுள்ள பிண்–டா–ர–கம் கா–கத் திரு–மா–லைப் பிரார்த்–தித்–தார்–கள். என்– னு ம் ஊருக்கு வந்– த ார்– க ள். அங்கே ஆனால் விதி– வ – ச த்– த ால் மைரே– ய – க ம் விளை–யா–டிக்–க�ொண்–டிரு – ந்த யாதவ இளை– என்ற பானத்தை யாத–வர்–கள் உண்டு அத– ஞர்–கள், கண்–ணனி – ன் மக–னான சாம்–பனு – க்– னால் மதி–மய – ங்கி, ஆயு–தங்–களா – ல் ஒரு–வரை குக் கர்ப்–பி–ணிப் பெண்–ப�ோல் வேட–மிட்டு ஒரு–வ ர் தாக்– கிக் க�ொண்– ட – ன ர். ஆயு– த ங்– ரிஷி–க–ளின் முன் அழைத்து வந்–தார்–கள். களை இழந்த நிலை–யில், கடற்–க–ரை–யில் “இந்–தக் கர்ப்–ப–வ–திக்–குப் பிறக்–கப் ப�ோகும் முளைத்–திரு – ந்த க�ோரைப் புற்–களை எடுத்து குழந்தை ஆணா? பெண்ணா? என்று ச�ொல்– ஒரு–வரை ஒரு–வர் குத்–திக் க�ொண்டு மாண்–ட– லுங்–கள்!” என்று ரிஷி–களி – ட – ம் கேட்–டார்–கள். னர். சாம்–ப–னின் வயிற்–றில் பிறந்த உலக்– இச்– செ – ய – ல ைக் கண்டு கடுங்– க�ோ – ப ம் கை–யி–லி–ருந்து வந்த இரும்–புத் துண்–டுகளே க�ொண்ட ரிஷி–கள், “இவ–னுக்கு ஒரு இரும்பு அந்–தக் க�ோரைப் புற்–கள். உலக்கை பிறக்–கும். அது உங்–கள் பூமியின் பாரத்–தைப் ப�ோக்க வந்த யாதவ குலத்–தையே அழிக்–கும்!” கண்–ணன், தன் இன–மான யாதவ குல– என்று சபித்–தார்–கள். அவ்–வாறே மும் பூமிக்–குப் பார–மாக இருந்–த–தால், சாம்–ப–னின் வயிற்–றில் இருந்து ஓர் அந்–தப் பாரத்–தை–யும் ப�ோக்க இத்–த– உலக்கை வந்து பிறந்து விட்–டது. கைய ஒரு லீலை–யைச் செய்–தான். இப்– அந்த உலக்–கை–யால் யாதவ குலத்– ப�ோது அவ–னது அவ–தார ந�ோக்–கம் துக்கே ஆபத்து என்–று–ணர்ந்த உக்– நிறை–வ–டைந்து விட்–டது. கடற்–க–ரை– கி–ர–சேன மன்–னர் அதைத் தூளாக்– யில் ய�ோகத்–தில் அமர்ந்த பல–ரா–மன், கிக் கட–லில் வீசச் ச�ொன்–னார். தன் மனித உடலை நீத்து ஆதி– திருக்குடந்தை க ட – லி ல் வீ ச ப் – ப ட்ட சே–ஷ–னாக மாறி வைகுந்–தம் இரும்– பு த் தூள்– க ள் கடல் டாக்டர்: சென்–றார்.

40

உ.வே.வெங்கடேஷ்

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

கண்–ணன் ஓர் அரச மரத்–த–டி–யில் சர்வ ஆப–ர–ணங்–க–ள�ோ–டும் திவ்ய ஆயு–தங்–கள�ோ – – டும் கால் மேல் கால் வைத்து அமர்ந்–தி–ருந்– தான். அப்–ப�ோது அந்த உலக்–கை–யி–லி–ருந்து வந்த இரும்–புத் துண்–டைத் தன் அம்பு நுனி– யில் ப�ொருத்–திய ஜரா என்–னும் வேடன் கண்–ண–னின் திரு–வ–டியை மானின் வாய் என எண்ணி அம்–பெ ய்– த ான். பின் தன் தவறை உணர்ந்து கண்–ணனி – ட – ம் வந்து மன்– னிப்பு க�ோரி–னான். அவனை மன்–னித்து விட்–டுத் தன்–னடி – ச் ச�ோதி–யான வைகுந்–தம் சென்–றான் கண்–ணன். கண்–ணன் வைகுந்–தம் அடைந்த செய்– தியை அவ–னது தேர�ோட்–டிய – ான தாரு–கன் துவா–ர–கை–யில் மீதம் இருந்த மக்–க–ளி–டம் ச�ொன்–னான். அதைக் கேட்–டுத் துய–ரில் ஆழ்ந்த கண்–ணனி – ன் பதி–னா–றா–யிர – த்–தெட்டு மனை–வி–க–ளும் அக்–னிப் பிர–வே–சம் செய்– தார்–கள். வசு–தே–வ–ரும் தேவ–கி–யும் இந்–தத் – க் கேட்டு மயங்கி விழுந்து துய–ரச் செய்–தியை உயிர் நீத்–தார்–கள். துவா–ரகை நக–ரம் கட–லில் மூழ்–கி–யது. ஆனால் துவா–ர–கையை விழுங்–கிய கடல் கண்– ண – னி ன் அரண்– ம – னையை மட்– டு ம் விழுங்– க – வி ல்லை. இன்– று ம் நாம் அந்த அரண்– ம – னை – யை த் தரி– சி க்– க – லா ம். அது நம் அனைத்–துப் பாபங்–க–ளை–யும் ப�ோக்–க –வல்–லது.

– யை – ப் ப�ோன்–றது திரு– அந்த அரண்–மனை மா–லின் நிரந்–தர இருப்–பிட – ம – ான வைகுந்–தம். துவா–ரகை நக–ரைப் ப�ோன்–றது அனைத்து உல–கங்–க–ளும். எப்–படி துவா–ரகை நக–ரம் அழிந்–தா–லும், கண்–ண–னின் அரண்–மனை அழி–யா–மல் நிற்–கி–றத�ோ, அது ப�ோலவே பிர– ள – ய காலத்– தி ல் அனைத்து உல– க ங்– க – ளும் அழிந்–தா–லும், வைகுந்த ல�ோகம் அழி– யா–மல் எப்–ப�ோ–தும் இருக்–கும். அவ்–வாறு நிரந்–தர – ம – ாக நிலைத்–திரு – க்–கக் கூடிய இருப்–பி– டத்தை உடை–ய–தால் திரு–மால் ‘ப்ர–பூதஹ:’ என்–ற–ழைக்–கப்–ப–டு–கி–றார். அதுவே விஷ்ணு ஸஹஸ்–ர–நா–மத்–தின் 61-வது திரு–நா–மம். “ப்ர– பூ – த ாய நமஹ:” என்று தின– மு ம் ச�ொல்லி வரும் அடி–யவ – ர்–களை – யு – ம் அவர்–க– ளது இருப்– பி – ட ங்– க – ளை – யு ம் வெள்– ள ம், புயல், ஆழிப்–பே–ரலை உள்–ளிட்ட ஆபத்–து– க–ளி–லி–ருந்து கண்–ணன் காப்–பான்.

62. த்ரி–க–குத்–தாம்நே நமஹ (Trikakuddhaamne namaha) வில்–லூர் நடா–தூர் பாஷ்ய சிம்–மா–ச– னம் Dr. .உ.வே. கரு–ணா–க–ளர்ய மஹா– தே–சி–கன் ஒரு–முறை புருஷ ஸூக்–தத்–தின் ப�ொருளை விளக்–கிக் க�ொண்–டி–ருந்–தார். அதில் “பாத�ோஸ்ய விச்வா பூதாநி த்ரி– பா–தஸ்ய அம்–ரு–தம் திவி” என்ற வரியை அவர் விளக்–குக – ை–யில், இவ்–வுல – க – ம் என்–பது

திருமாலிருஞ்சோலை கள்ளழகர்

திரு–மா–லு–டைய ச�ொத்–தில் நான்–கில் ஒரு பங்–கா–கும், பர–மப – த – ம – ா–கிய வைகுந்–தம் இதை விட மூன்று மடங்கு பெரி–தா–கும் என்று ப�ொருள் கூறி–னார். ‘குத்’ என்–றால் கால் பகு–தி–யான இவ்– வு–ல–கம் என்று ப�ொருள். ‘த்ரி–க’ என்–றால் மும்–ம–டங்கு என்று ப�ொருள். வைகுந்–தம் இவ்–வு–ல–கை–விட மும்–ம–டங்கு பெரி–ய–தாக இருப்–ப–தால் ‘த்ரி–க–குத்’ என்று அழைக்–கப்– ப–டு–கி–றது. “மூன்று என்ற எண்–ணுக்–கு–தான் – வு சிறப்–புக – ள் இருக்–கின்–றன!” என்று எவ்–வள ச�ொல்லி மூன்று எனும் எண்– ணி க்கை க�ொண்ட ப�ொருட்–களை ஒவ்–வ�ொன்–றாக வரி–சைப்–ப–டுத்–தி–னார்: தத்–துவ – ங்–கள் மூன்று - அசே–தன – ம் எனப்– ப–டும் ஜடப்–ப�ொரு – ள், சேத–னம் எனப்–படு – ம் உயிர்–கள், இவற்றை இயக்–கும் ஈச்–வர – ன – ா–கிய திரு–மால். அந்த மூன்று தத்–துவ – ங்–களை நமக்– குத் தெளி–வாக உப–தே–சிக்–கும் ஆசார்–யர்–கள் மூன்று என்ற எண்–ணைக் காட்–டும் சின்–முத்– தி–ரை–யைக் கையில் ஏந்தி இருக்–கி–றார்–கள். ரக– சி – ய ங்– க ள் மூன்று - பத்– ரி – ந ாத்– தி ல் நாரா–ய–ணன் நர–னுக்கு உப–தே–சம் செய்த எட்–டெ–ழுத்து மந்–தி–ரம், பாற்–க–ட–லில் திரு– மால் மகா–லட்–சு–மிக்கு உப–தே–சம் செய்த த்வ–யம் என்–னும் மந்–திர – ம், குருக்ஷேத்–ரத்–தில் கண்–ணன் அர்–ஜு–ன–னுக்–குக் கீதை–யில் உப– தே–சித்த “ஸர்வ தர்–மான் பரித்–யஜ்–ய…

– ” எனத் த�ொடங்–கும் சரம ஸ்லோ–கம். குணங்–கள் மூன்று - சம–நில – ை–யில் இருத்–த– லா– கி ய சத்– து வ குணம், காமம் க�ோபம் மிகுந்த நிலை–யான ரஜ�ோ குணம், ச�ோம்–ப– லில் இருக்–கும் நிலை–யான தம�ோ குணம். எம்–பெ–ரு–மா–னுக்கு அனந்த கல்–யாண குணங்– க ள் இருப்– பி – னு ம், முக்– கி – ய – ம ான குணங்– க ள் மூன்று - பெரு– மை – ய ா– கி ய பரத்– வ ம், எளி– மை – ய ா– கி ய ச�ௌலப்– ய ம், அழ–கா–கிய ச�ௌந்–த–ரி–யம். ðô¡

41

16-30 ஜூன் 2018

‘ஓம்’ எனும் பிர–ண–வத்தை அக்ஷர த்ர– யம் என்–பார்–கள். ஏனெ–னில் அதி–லுள்ள எழுத்–து–கள் மூன்று - அ, உ, ம. திவ்ய தேசங்–களி – ல் நின்ற திருக்–க�ோல – ம், வீற்–றிரு – ந்த திருக்–க�ோல – ம், சய–னத் திருக்–க�ோ– லம் என மூன்று வித– ம ா– க ப் பெரு– ம ாள் தரி–ச–னம் தரு–கி–றார். காலங்– க ள் மூன்று - கடந்த காலம், நிகழ் காலம், எதிர் காலம். கர–ணங்–கள் மூன்று - மனம், ம�ொழி, மெய். வாழ்–வில் வரும் துன்–பங்–கள் கூட மூன்று வகைப்–ப–டும் - 1. உடல் உபா–தை–கள், பிணி– க–ளுக்கு ஆத்–யாத்–மி–கம் என்று பெயர், 2. பிசாசு, தீய பிரா–ணி–கள், அரக்–கர் முத–லா– ன�ோ–ரால் நேரி–டும் துன்–பங்–க–ளுக்கு ஆதி– பெ–ள–தி–கம் என்று பெயர், 3. காற்று, மழை, வெயில், இடி, மின்–னல் முத–லி–ய–வற்–றால் உண்–டா–கும் துன்–பங்–கள் ஆதி–தை–வி–கம். திருப்–பா–வை–யில் முப்–பது பாசு–ரங்–கள் இருந்– த ா– லு ம் மூன்– ற ா– வ து பாசு– ர – ம ான – ந்–த’ பாசு–ரம் தனிச்–சிற – ப்–புட – ன் ‘ஓங்கி உல–கள விளங்–கு–கின்–றது.

– ல் மூன்–றா–வது வேத– நான்கு வேதங்–களி மான சாம–வேத – ம் தனிச்–சிற – ப்–புட – ன் விளங்–கு– கி–றது. கண்–ணனே கீதை–யில், “வேதங்–களு – ள் நான் சாம–வே–த–மாக இருக்–கி–றேன்!” என்று கூறு–கி–றான். இவ்–வாறு மூன்று என்ற எண்–ணுக்–குப் பல சிறப்–பு–கள் இருக்–கின்–றன. வைகுந்–த– மும் பூமி–யை–விட மும்–ம–டங்கு பெரி–தாக ‘த்ரி–க–குத்’ ஆக விளங்–கு–கி–றது. அந்த வைகுந்– தத்–தைத் தனக்கு இருப்–பி–ட–மாக உடைய திரு–மால் ‘த்ரி–க–குத்–தா–மா’ என்–ற–ழைக்–கப்– ப–டு–கி–றார். ‘த்ரி– க – கு த்– த ா– ம ா’ என்– ப து விஷ்ணு ஸஹஸ்–ர–நா–மத்–தின் 62-வது திரு–நா–ம–மாக விளங்–கு–கி–றது. “த்ரி–க–குத்–தாம்நே நமஹ:” என்று தின–மும் ச�ொல்லி வரும் அடி–யார்– களை முக்– க ா– ல த்– தி – லு ம் எம்– பெ – ரு – ம ான் காத்–த–ருள்–வான்.

63. பவித்–ராய நமஹ (Pavitraaya namaha) ஆதி–யில் தேவர்–கள் தாங்–கள் உண்–ணும் உணவை அக்–னி–யில் அர்ப்–ப–ணித்து விட்டு உண்ண வேண்–டும் என்ற க�ொள்–கை–யைக் கடைப்–பி–டித்–தார்–கள். அக்–னி–யில் இடப்– பட்ட உண–விலு – ள்ள அசுத்–தங்–கள் அனைத்– தும் பஞ்– சு – ப�ோல எரிந்– து – வி – டு ம் என்று அவர்–கள் கரு–தி–னார்–கள். ஆனால் நீரில் அல–சப்–படு – ம் துணி–களி – ல் உள்ள மாசு நீரில் ஒட்–டிக் க�ொள்–வது ப�ோல அவர்–க–ளது உண–வில் இருந்த அசுத்–தங்–கள் நெருப்–பில் ஒட்–டிக்–க�ொண்–டன. அசுத்–தம் கலந்த அக்னி நன்கு க�ொழுந்து விட்டு எரி–ய– வில்லை.

42

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

திருக்கோஷ்டியூர் நின்றநாராயணப் பெருமாள்

அந்த அசுத்–தத்–தைப் ப�ோக்கி, அக்–னியை எரி–ய–வைப்–ப–தற்–காக அவர்–கள் அக்–னி–யில் நெய்யை ஊற்–றி–னார்–கள். ஆனால் அக்–னி– யி–லுள்ள மாசு அந்த நெய்–யைப் பிடித்–துக் க�ொண்–ட–தால், நெய் உறைந்–து–விட்–டது. யாகத்– தி ல் உருக்– கி ய நெய்– த ான் பயன்– ப – டுத்த வேண்– டு ம், உறைந்த நெய்– யை ப் பயன்–ப–டுத்–தக் கூடாது. அத– ன ால் தேவர்– க ள் நெய்யை மீண்– டும் உருக்கி அக்–னி–யில் ஊற்–றி–னார்–கள். இம்–முறை அந்த யாகத்–தையே அசுத்–தம் பிடித்–துக் க�ொண்–டது. அத–னால் யாகத்– தைச் சரி–யாக நடத்த முடி–யா–மல் ப�ோனது. இவ்–வாறு யாகத்–தைப் பிடித்த மாசைப் ப�ோக்க வேண்–டு–மென்று எண்–ணிக் கற்–ற– றிந்த அந்–த–ணர்–க–ளின் உத–வி–யைத் தேவர்– கள் நாடி–னார்–கள். அவர்–க–ளின் வழி–காட்– டு–த–லின்–படி யாகத்–தைச் சிரத்–தை–யு–டன் – ந்–தவு – ட – ன் செய்–தார்–கள். யாகம் நிறை–வடை அந்–த–ணர்–க–ளுக்–குச் சன்–மா–னம் க�ொடுத்– தார்–கள். அந்–தச் சன்–மா–னத்–தைப் பெற்–றுக் க�ொண்ட அந்– த – ண ர்– க – ளி ன் மனங்– க ளை அசுத்– த ம் பிடித்– து க் க�ொண்– டு – வி ட்– ட து. அத–னால் அந்–த–ணர்–கள் சிரத்தை இல்–லா– மல் வெறும் சன்–மா–னத்–துக்–கா–கவே யாகம் செய்–விக்–கத் த�ொடங்–கி–விட்–ட–னர். இந்த மன மாசைப் ப�ோக்–கவே – ண்–டும் என்–ப–தற்–காக, பிரம்–ம–தே–வர் ஓர் ஏற்–பாடு செய்– த ார். இனி யாகத்– தி ல் சன்– ம ா– ன ம் பெறும் அந்–தண – ர்–கள் அனை–வரு – ம் மந்–திர – ம் ச�ொல்–லிக் க�ொண்டு தான் சன்–மா–னம் பெற வேண்–டும். மந்–தி–ரம் ச�ொல்–லிக் க�ொண்டு சன்மா–னம் பெறு–கை–யில் த�ோஷம் எது–வும் ஏற்–ப–டாது என்–றார். ஆனால் அந்த மந்–திர – ங்–களை – ச் ச�ொல்லி அந்–த–ணர்–கள் சன்–மா–னம் பெற, அந்த மந்– தி–ரங்–களையே – அசுத்–தம் பிடித்–துக் க�ொண்– டது. அத–னால் அந்–தண – ர்–கள் மந்–திர – ங்–களை மறந்து விட்–டார்–கள். முடி–வாக இதற்கு என்ன தான் தீர்வு

என அனை–வ–ரும் பிரம்–மா–வி–டம் ஆல�ோ– சனை கேட்–டப – �ோது அவர், “அந்–தண – ர்–கள் தின–மும் வேதத்–திலி – ரு – ந்து ஒரு பகு–தியை ஓத வேண்–டும். அவ்–வாறு ஓது–வத – ற்–குப் ‘பிரம்ம யஜ்–ஞம்’ என்று பெயர். இப்–படி அவர்–கள் பிரம்ம யஜ்– ஞ த்– தை த் தின– மு ம் செய்து வந்–தால், அவர்–கள் மனங்–க–ளும் தூய்மை அடை–யும், அவர்–கள் பெற்–றுக் க�ொள்–ளும் சன்–மா–ன–மும் தூய்மை அடை–யும், அவர்– கள் செய்–து–வைக்–கும் யாக–மும் தூய்மை அடை–யும், அந்த யாகத்–தி–லுள்ள அக்–னி– யும் தூய்மை அடை–யும், அந்த அக்–னி–யில் ஊற்–றப்–படு – ம் நெய்–யும் தூய்மை அடை–யும், அந்த யாகத்–தைச் செய்–பவ – ம் தூய்மை – ர்–களு அடை–வார்–கள்!” என்று கூறி–னார். மற்ற தேவர்–கள், “அந்–தப் பிரம்ம யஜ்– ஞத்– தையே அசுத்– த ம் பிடித்– து க் க�ொண்– டால் என்ன செய்–வது?” என்று கேட்–டார்– கள். அதற்–குப் பிரம்மா, “பிரம்ம யஜ்–ஞம் என்–பது வேதம். அதி–லுள்ள ஒவ்–வ�ொரு எழுத்–தும் திரு–மா–லின் திரு–நா–மம். எப்–படி – த் திரு–மாலை எந்த மாசும் தீண்–டாத�ோ அது ப�ோலவே அவ–னது வடி–வ–மாக இருக்–கும் – ம் எந்த மாசும் தீண்–டுவ – தி – ல்லை! வேதத்–தையு எனவே பிரம்ம யஜ்–ஞத்–தை–யும் அசுத்–தம் நெருங்–காது, அதைச் செய்–ப–வர்–க–ளை–யும் நெருங்–காது,” என்–றார். அன்று முதல் பஞ்ச மகா யஜ்–ஞங்–க–ளில் பிரம்ம யஜ்–ஞ–மும் ஒன்–றா–னது. பிரம்ம யஜ்– ஞம், தேவ யஜ்–ஞம், மநுஷ்ய யஜ்–ஞம், பித்ரு யஜ்– ஞ ம், பூத யஜ்– ஞ ம் என்– பதே அவை. திரு–வள்–ளு–வ–ரும், “தென்–பு–லத்–தார் தெய்–வம் விருந்து ஒக்–கல் தான் என்–றாங்கு ஐம்–பு–லத்–தார் ஓம்–பல் தலை.”

- என்று இவற்–றைப் பற்–றித் திருக்–குற – ளி – ல் கூறி–யுள்–ளார். வேதம் தூய்–மைய – – ா–னத – ாக இருப்–பதை ப் ப�ோலவே அந்த வேதங்–க–ளால் ப�ோற்–றப்–ப– டும் திரு–மா–லும் அசுத்–தங்–கள், பாபங்–கள் முத–லிய – வ – ற்–றால் தீண்–டப்–பட – ாத தூய–வர – ாக இருந்–து–க�ொண்டு, தன்–னைச் சார்ந்–த–வற்– றை–யும் தூய்–மை–யாக்–கு–கி–றார். அத–னால் அவர் ‘பவித்ர:’ என்–ற–ழைக்–கப்–ப–டு–கி–றார். பவித்–ரம் என்–றால் தூய்மை என்று ப�ொருள். அதுவே விஷ்ணு ஸஹஸ்– ர – ந ா– ம த்– தி ன் 63-வது திரு–நா–மம். “பவித்– ர ாய நமஹ:” என்று தின– மு ம் ச�ொல்லி வரும் அன்–பர்–க–ளின் உள்–ளங்–க– ளைத் திரு–மால் தூய்–மைய – ாக்–கிய – ரு – ளு – வ – ார்.

64. பரஸ்மை மங்–க–ளாய நமஹ (Parasmai Mangalaaya namaha) ஏன் சனிக்– கி – ழ – மை – க – ளி ல் பெரு– ம ாள் க�ோவில்– க – ளி ல் கூட்– ட ம் நிரம்பி வழி கி – ற – து? சனிக்–கிழ – மை – க்–கும் பெரு–மா–ளுக்–கும்

என்ன த�ொடர்பு? இதற்–கான விடை பிரம்ம வைவர்த்த புரா–ணத்–தில் உள்–ளது. சூரி– ய – னு க்கு சஞ்– ஜ னா, சாயா என இரண்டு மனை– வி – க ள். சூரி– ய – னு க்– கு ம் சஞ்–ஜ–னா–வுக்–கும் பிறந்–த–வர்–கள் யம–தர்ம ராஜா–வும், யமுனா நதி–யும். சாயா–வுக்–குப் பிறந்–த–வர் சனீஸ்வ–ரன். கண்–ணபி – ர – ான் யமு–னை–யில் உள்ள காளி– யனை அடக்கி யமுனா நதி–யைத் தூய்–மை– யாக்–கிய பின் அனைத்–துத் தேவர்–க–ளும் யமு–னை–யைப் ப�ோற்–றத் த�ொடங்–கி–னார்– – ான நதி–யென கள். கங்–கையை விடப் புனி–தம அதைக் க�ொண்–டா–டி–னார்–கள். அதைக் கண்ட சனீஸ்–வ–ரன் யமு–னை–யி–டம் வந்து, “சக�ோ–த–ரியே! உன்னை மங்–க–ள–மா–ன–வள் என எல்–ல�ோ–ரும் க�ொண்–டா–டு–கி–றார்–கள். ஆனால் என்னை முட–வன் என்–றும் அமங்– க– ள – ம ா– ன – வ ன் என்– று ம் கூறு– கி – ற ார்– களே . உன்–னைப் ப�ோல நானும் மங்–க–ள–க–ர–மா– ன–வ–னாக ஆக வேண்–டும் என்–றால் என்ன செய்ய வேண்–டும்?” என்று கேட்–டார். அங்கே வந்த நார– த ர், “சனீஸ்– வ ரா! யமுனை கண்– ண – னி ன் திரு– வு ள்– ளத்தை மகிழ்–வித்–தாள். அத–னால் மங்–க–ள–க–ர–மா– ன–வள – ாக இருக்–கி–றாள். நீயும் கண்–ண–னின் திரு–வுள்–ளத்தை உகப்–பித்–தால் மங்–கள – ம – ாகி விடு–வாய்!” என்று கூறி–னார். “அவனை உகப்–பிக்க நான் என்ன செய்ய – ன் கேட்–டார். வேண்–டும்?” என்று சனீஸ்–வர அதற்கு நார– த ர், “ஹ�ோலிகா என்று இர–ணி–ய–னுக்–க�ொரு சக�ோ–தரி இருந்–தாள். அவ–ளுக்–குத் தீயால் சுடப்–ப–டா–மல் இருக்– கும் விசே–ஷத் தன்மை உண்டு. பிர–க–லா–த– னைப் பல வித–மான தண்–ட–னை–க–ளுக்கு உள்–ளாக்–கியு – ம் அவன் அவற்–றால் பாதிக்–கப்– ப–டா–மல் இருப்–ப–தைக் கண்ட இர–ணிய – ன், ஹ�ோலி– க ா– வி – ட ம் பிர– க – ல ா– த னை ஒப்– ப – டை த் – த ா ன் . பி ர – க – ல ா – த – ன ை த் தீ யி ல்

திருமய்யம் சத்யமூர்த்திப் பெருமாள் ðô¡

43

16-30 ஜூன் 2018

தள்–ளிய ஹ�ோலிகா, தானும் தீக்–குள் இறங்கி அவனை வெளி–வ–ர–மு–டி–யா–தப – டி அழுத்–தி– னாள். அப்–ப�ோது நர–சிம்–மப் பெரு–மாள் ஹ�ோலி–கா–வின் பிடி–யி–லி–ருந்து பிர–க–லா–த– னைக் காத்து வெளியே அழைத்து வந்–தார். ஹ�ோலி– க ா– வி – ட – மி – ரு ந்து நர– சி ம்– ம ர் பிர– க – லா–தன – ைக் காத்த நாளைத்–தான் ஹ�ோலிப் பண்–டிகை – –யாக மக்–கள் க�ொண்–டா–டு–கின்– றார்–கள். அந்த ஹ�ோலிகா பெண் என்–ப– தால் நர–சிம்–மர் அவ–ளைக் க�ொல்–லா–மல் விட்–டு–விட்–டார். இப்–ப�ோது அவள் தன் சக�ோ–த–ர–னான இர–ணி–ய–னைக் க�ொன்ற திரு–மா–லைப் பழி–வாங்–கத் துடித்–துக் க�ொண்– டி–ருக்–கி–றாள். திரு–மால் கண்–ண–னாக அவ– தா–ரம் செய்–ததை அறிந்து க�ோகு–லத்–துக்கு அவள் வந்– து – வி ட்– ட ாள். நாளை இங்கே ஹ�ோலிப் பண்–டிகை. தன்–னி–டம் இருந்து பிர– க – ல ா– த னை அவன் காத்த நாளான – ய – ன்று கண்–ணன – ை–யும் ஹ�ோலிப் பண்–டிகை அவன் த�ோழர்–க–ளை–யும் தீக்கு இரை–யாக்– கிப் பழி–தீர்க்–கத் திட்–டம் தீட்–டியி – ரு – க்–கிற – ாள். சனீஸ்–வரா! நீ அந்த ஹ�ோலி–கா–வைக் கண்–ட– றிந்து அவளை எரித்–துச் சாம்–ப–லாக்–கி–விட்– – ாம். அவன் டால், கண்–ணனை மகிழ்–விக்–கல அரு–ளைப் பெற–லாம். நீயும் மங்–கள – க – ர – ம – ாக ஆக–லாம்!” என்–றார். அடுத்– த – ந ாள் ஹ�ோலிப் பண்– டி கை. கண்–ண–னும் அவன் த�ோழர்–க–ளும் பெரிய பெரிய க�ொள்–ளிக் கட்–டை–களை ஒன்–றன்– மேல் ஒன்–றாக அடுக்கி வைத்து, நர–சிம்–மர் மற்–றும் பிர–க–லா–த–னின் திரு–நா–மங்–க–ளைப் பாடி, ஹ�ோலி–கா–வின் க�ொடும்–பா–வியை எரித்து ஹ�ோலிப் பண்–டிகை – ய – ைக் க�ொண்– டா– டி க் க�ொண்– டி – ரு ந்– த ார்– க ள். அந்– த க் க�ொள்–ளிக்–கட்–டை–க–ளுக்–குள் ஹ�ோலிகா ஒளிந்–தி–ருந்–தாள். தீ மூட்–டப்–பட்–ட–வு–டன் கண்–ண–னை–யும் அவன் த�ோழர்–க–ளை–யும் உள்ளே இழுத்–துவி – ட வேண்–டும் என்று எண்– ணிய அவள் மேல் சனீஸ்வ–ரன் தன் பார்– வை–யைச் செலுத்–தி–னான். சனி–பார்வை பட்–ட–வு–ட–னேயே ஹ�ோலிகா தன் சக்–தி– கள் அனைத்–தை–யும் இழந்து விட்–டாள். கண்– ண ன் தீ மூட்– டி – ன ான். அத்– தீ – யி ல் ஹ�ோலிகா எரிந்து சாம்–ப–லா–னாள். நார–தர் சனீச்–வ–ர–னைக் கண்–ண–னி–டம் அழைத்–துச்–சென்று நடந்–த–வற்றை விவ–ரித்– தார். அப்–ப�ோது சனீஸ்–வ–ர–னது த�ொண்– டுக்கு மன–மு–கந்த கண்–ணன், “சனீஸ்–வரா! நீ இனி–மேல் மங்–க–ள–மா–ன–வ–னா–கத் திகழ்– வாய். உன் கிழ–மைய – ான சனிக்–கிழ – மை – யி – ன் விடி–யற்–காலை வேளை மிக–வும் மங்–க–ள– மா– ன – த ா– க க் கரு– த ப்– ப – டு ம். அந்– ந ா– ளி ன் திதிய�ோ, நட்–சத்–தி–ரம�ோ எது–வாக இருந்– தா–லும், சனிக்–கிழ – மை – யி – ன் விடி–யற்–கா–லைப் ப�ொழுது மங்–கள – ம – ா–னத – ா–கவே கரு–தப்–படு – ம்.

28-வது கலி–யு–கத்–தில் நான் திரு–ம–லை–யில்

44

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

மலை– ய ப்– ப – ன ாக வந்து த�ோன்– று – வே ன். சனிக்– கி – ழ – மைக – ளி ல் என்னை வந்து தரி– சிக்–கும் அடி–யார்–கள் வேண்–டும் வரங்–கள் அனைத்– தை – யு ம் அரு– ளு – வே ன்!” என்று வர–ம–ளித்–தான். அத–னால்–தான் ‘சனி உஷஸ்’ எனப்–ப– டும் சனிக்– கி – ழ – மை – யி ன் விடி– ய ற்– க ாலை வேளை மங்–க–ள–மா–ன–தா–க–வும், அனைத்து சனிக்–கிழ – –மை–க–ளும் பெரு–மா–ளுக்கு உகந்த நாட்–க–ளா–க–வும் விளங்–கு–கின்–றன. இவ்– வ ாறு அமங்– க – ள – ம ா– ன – வ – ன ா– க க் கரு–தப்–பட்ட சனீஸ்–வ–ர–னுக்கே மங்–க–ளத்– தைத் தந்–த–மை–யால், திரு–மால் ‘பரம் மங்–க– ளம்’ என்று அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றார். அதுவே விஷ்ணு ஸஹஸ்–ர–நா–மத்–தின் 64-வது திரு– நா–ம–மாக விளங்–கு–கின்–றது. “பரஸ்மை மங்–க–ளாய நமஹ:” என்று தின–மும் ச�ொல்லி வரும் அன்–பர்–க–ளுக்கு அனைத்து மங்–க–ளங்–க–ளை–யும் திரு–மால் அரு–ளு–வார். அது–மட்–டு–மின்றி சனிக்–கி–ழ– மை–யன்று திரு–ம–லை–யப்–ப–னைத் தரி–சித்த பல–னும் அவர்–க–ளுக்–குக் கிட்–டும்.

திருப்புல்லாணி ஆதி ஜகந்நாதப் பெருமாள்

65. ஈசா–நாய நமஹ (Eeshananaaya namaha) பாத்ம புரா–ணம், உத்–தர கண்–டத்–தில் இடம்– பெற்– றுள்ள ஒரு சரித்– தி – ர ம். இந்– தி – ரன், தேவர்–கள் மற்–றும் தேவ–கு–ரு–வான பிர– கஸ்–பதி ஆகி–ய�ோர் பர–ம–சி–வ–னைக் காணக் கைலா–யம் சென்–றன – ர். கைலாய வாயி–லில் உய–ர–மான ஒரு மனி–தன் நின்று க�ொண்–டி– ருப்–ப–தைக் கண்ட இந்–தி–ரன், “யாரப்பா நீ?” என்று கேட்–டான். அவன் பதில் கூறா– மல் பாறை–யைப் ப�ோல நின்று க�ொண்– டி–ருந்–தான். க�ோபம் க�ொண்ட இந்–தி–ரன் தன் வஜ்–ரா–யு–தத்–தால் அவனை அடித்து விட்–டான். அடி வாங்–கிய அந்த மனி–தன் கடும் க�ோபம் க�ொண்– ட ான். அவ– ன து க�ோபம் அக்னி ஜ்வா–லைய – ாக வடி–வெடு – த்து வெளியே வந்–தது. தன் ஞானக்–கண்–ணால் பர–ம–சி–வன்–தான் அந்த மனி–தன் வடி–வில் மாறு– வே – ட – மி ட்டு நின்– றி – ரு ந்– த ார் என்– று – ணர்ந்த பிர–கஸ்–பதி சிவ–னின் பாதங்–க–ளில் விழுந்து மன்–னிப்பு க�ோரி–னார்.

இந்–தி–ரனை மன்–னித்த சிவன், அந்–தக் க�ோபத்–தீயை இந்–தி–ரன் மேல் செலுத்–தா– மல் கங்–கை–நதி கட–லில் சேரும் இடத்தை ந�ோக்–கிச் செலுத்–தி–னார். அந்–தக் க�ோபத்தீ ஒரு குழந்–தை–யாக வடி–வெ–டுத்–தது. கடல் அர– ச ன் அதைத் தன் கைக– ள ால் ஆரத் தழு–விக் க�ொண்–டான். பிரம்மா அந்–தக் குழந்– தை – ய ைக் காண வந்– த ார். அவ– ர து நான்கு தாடி–க–ளை–யும் குழந்தை வேக–மாக இழுத்–தது. வலி தாங்–கா–மல் பிரம்மா கண்– ணீர் விட்–டார். அவ–ரது எட்–டுக் கண்–க–ளி– லி–ருந்–தும் வந்த கண்–ணீரை – த் தன் கைக–ளில் ஏந்–தி–யது அந்–தக் குழந்தை. கண்–ணீரை ஜலத்தை - ஏந்–தி–ய–தால் ‘ஜலந்–த–ரன்’ என்று அதற்–குப் பிரம்மா பெய–ரிட்–டார். “உன்– னு – டைய மக– ன ா– கவே இவனை வளர்த்து வா!” என்று கடல் அர–ச–னி–டம் ச�ொன்–னார் பிரம்மா. “இவனை வளர்த்து ஆளாக்–கவ�ோ, கல்வி கற்க வைக்–கவ�ோ என்– னால் இய–லாது!” என்–றான் கடல் அர–சன். அத–னால் பிரம்மா ஜலந்–தர – னு – க்கு இரண்டு வரங்–கள் அளித்–தார்: இவன் ஆய கலை–கள் அறு–பத்து நான்–கிலு – ம் தேர்ச்சி பெற்–றவ – ன – ாக விளங்–கு–வான், இவனை மணந்து க�ொள்– ளும் பெண் கற்–புக்–கர – சி – ய – ாக இருக்–கும்–வரை இவனை உரு– வ ாக்– கி ய பர– ம – சி – வ – ன ா– லு ம் இவ–னைக் க�ொல்ல முடி–யாது. பிரம்– ம ா– வி ன் பரிந்– து – ரை – யி ன்– பே – ரி ல் சுக்–கிரா–ச்சார்–யார் ஜலந்–த–ரனை அசு–ரர்–க– ளுக்கு அர–சன – ாக்–கின – ார். அவன் உரு–வாக்–கிய நக–ரம்–தான் பஞ்–சாப் மாநி–லத்–தில் உள்ள ஜலந்–தர். கால–நேமி என்ற அசு–ரத் தள–ப– தி– யி ன் மக– ள ான துள– சி யை ஜலந்– த – ர ன் மணந்து க�ொண்– ட ான். தேவர்– க – ளி ன் தலை–ந–க–ரான அம–ரா–வ–தியை ந�ோக்–கிப் படை–யெடு – த்–துச் சென்–றான். ஜலந்–தர – னி – ன் மனைவி கற்–பு–டன் இருக்–கும்–வரை சிவ–னா– லும் அவனை அழிக்க முடி–யாது என பிரம்–ம– தே–வர் வர–ம–ளித்–தி–ருந்–த–தால், தேவர்–கள் எவ்–வள – வு முயன்–றும் அவர்–கள – ால் அவனை வீழ்த்–தமு – டி – ய – வி – ல்லை. தேவர்–களை வென்று இந்–திர பத–வி–யும் பெற்–றுக் கூத்–தா–டி–னான் ஜலந்–த–ரன். அவ–னது வெற்றி விழா–வுக்கு வந்த நார–தர், “ஜலந்–தரா எல்–லாம் நன்–றாக இருக்–கிற – து. ஆனால் ஒரே ஒரு குறை. உனக்கு மனை–வி–யா–வ–தற்–கு–ரிய எல்–லாப் பண்–பு–க– ளும் உடைய ஒரே பெண் பார்–வ–தி–தான். நீ அவ–ளைக் கைலா–யத்–தி–லி–ருந்து இழுத்–து– வந்து மணம்– பு – ரி ந்து க�ொள்– ள – ல ாமே!” என்–றார். உடனே படை–யைத் திரட்–டிக் க�ொண்டு கைலா– யத்தை ந�ோக்– கி ப் புறப்– ப ட்– ட ான் ஜலந்–த–ரன். தன்–னைப் ப�ோலவே வேட–ம– ணிந்த ஒரு–வ–னைப் பர–ம–சி–வ–னின் சேனை– ய�ோடு ப�ோர்– பு – ரி – ய ச் ச�ொல்– லி – வி ட்– டு த், தான் பர–ம–சி–வன் ப�ோல வேட–ம–ணிந்து

க�ொண்டு பார்–வ–தி–யின் அந்–தப்–பு–ரத்தை நெருங்–கி–னான். இவை–களை எல்–லாம் தன் கூர்ந்த கண்–கள – ால் கவ–னித்து வந்த கரு–டன் நடந்–தவ – ற்–றைத் திரு–மா–லிட – ம் ச�ொல்ல, திரு– மால் ஜலந்–த–ர–னைப் ப�ோல வேட–ம–ணிந்து துள–சி–யின் அந்–தப்–பு–ரத்–துக்–குச் சென்–றார். தன் கண–வன் என எண்ணி அவரை வர– வேற்று அவ–ருட – ன் ஆனந்–தம – ாக இருந்–தாள் துளசி. இதற்– கி – டையே ஜலந்– த – ர – னி ன் படை– க–ளைப் பர–ம–சி–வ–னின் சேனை–கள் வீழ்த்–தி– விட்–ட–தைக் கேள்–விப்–பட்ட சிவன் வேடத்– தி–லி–ருந்த ஜலந்–த–ரன், பார்–வ–தி–யின் அந்–தப் பு – ர – த்–துக்–குள் நுழை–யா–மல் மீண்–டும் ப�ோர்க்–க– ளத்–துக்கே வந்–தான். ஆனால் இப்–ப�ோது ஜலந்–த–ர–னின் மனைவி திரு–மா–லின் லீலை– யால் கற்பை இழந்து விட்–டாளே! அத–னால் பர–ம–சி–வன் எளி–தில் அவ–னைக் க�ொன்று விட்–டார். தன் கண–வன் வடி–வில் வந்–த–வள் திரு– மால் என்று பின்–னர் உணர்ந்த துளசி, தன் தலை– மு – டி யை பிடுங்கி எறிந்து விட்– டு த் தன் உயிரை மாய்த்–துக் க�ொண்–டாள். அவ– ளது முடி–யில் இருந்து துள–சிச் செடி–யைத் திரு–மால் உரு–வாக்–கி–னார். “அந்–தத் துளசி இலை–கள் புதித�ோ, வாடி–யத�ோ எது–வாக இருந்– த ா– லு ம் நான் பிரீ– தி – யு – ட ன் ஏற்– று க் க�ொள்–வேன்!” என்–றார் திரு–மால். இந்–தச் சம்–ப–வம் முடிந்–த–பின், பார்–வதி பர–மசி – வ – னி – ட – ம், “திரு–மால் அசு–ரரை வீழ்த்த – ாமா? அப்– இப்–படி ஒரு செய–லைச் செய்–யல பு–றம் அவ–ருக்–கும் அசு–ரர்–க–ளுக்–கும் என்ன வேறு–பாடு?” என்று கேட்–டாள். அதற்–குப் பர–ம–சி–வன், “தன் அடி–யார்–க–ளுக்கு பெரிய நன்–மையை உண்–டாக்–கு–வ–தற்–கா–கவே திரு– மால் இவ்–வாறு செய்–தார். நற்–செய – ல்–கள – ால் அவர் மேன்மை பெறு– வ – து – மி ல்லை, தீய செயல்–க–ளால் தாழ்ச்சி பெறு–வ–து–மில்லை. ஜீவாத்–மாக்–களு – க்–குரி – ய விதி–களு – க்–கெல்–லாம் அப்–பாற்–பட்–ட–வ–ராக விளங்–கு–ப–வர் அவர். அவர் நம் அனை–வ–ரை–யும் கட்–டுப்–ப–டுத்தி இயக்–குகி – ற – ார். ஆனால் அவர் யாருக்–கும் கட்– டுப்–பட – ா–தவ – ர். அத–னால் ‘ஈசான:’ என்–றழ – ைக் – ப்–ப–டு–கி–றார் திரு–மால்!” என்–றார். க அனைத்–தும் அவ–னுக்–குக் கட்–டுப்–பட்டு அவன் இயக்–கத்–தின்–படி இயங்–கு–கின்–றன என்–பதை உணர்ந்து, அவ–னையே சர–ண– டைந்து, மன அழுத்–தம், ரத்–தக் க�ொதிப்பு, சர்க்–கரை ந�ோய் முத–லியவை – இல்–லா–மல் நிம்– ம – தி – ய ாக வாழ, விஷ்ணு ஸஹஸ்– ர – நா–மத்–தின் 65-வது திரு–நா–மத்தை “ஈசா–னாய நமஹ:” என்று தின–மும் ச�ொல்லி வரு–வ�ோம்.

(த�ொடர்ந்து நாமம் ச�ொல்–வ�ோம்) ðô¡

45

16-30 ஜூன் 2018

அசலேசம் (ஆரூர்)

நிமலன் வாக்கு கேட்டு நீரால் விளக்கு எரித்த நமிநந்தி! ரிஷபம்

சி

வ– ஞ ா– ன – ச ெம்– ம ல் கண்– ட – ர ா– தி த்த ச�ோழ–ரின் மனை–விய – ா–ரும், மது–ராந்–தக உத்–த–ம–ச�ோ–ழ–ரின் தாயா–ரும், மாமன்–னன் ரா–ஜர – ா–ஜச – �ோ–ழனி – ன் பெரிய பாட்–டியு – ம – ான செம்–பிய – ன் மாதே–விய – ா–ரின் சிவத்–த�ொண்டு அளப்–பரி – ய – த – ா–கும். அரச வாழ்க்–கையி – னை துச்–ச–மெ–னக் கருதி தன் வாழ்–நாள் முழு–வ– தை–யும் புதிய கற்–ற–ளி–க–ளாக பழைய தளி– க–ளைப் (க�ோயில்–க–ளைப்) புதுப்–பிப்–பது, புதிய சிவா–லய – ங்–களை எடுப்–பது, தேவா–ரப் பாடல் பெற்ற சிவா–ல–யங்–க–ளுக்–கெல்–லாம் எண்–ணி–றைந்த செப்–புத் திரு–மே–னி–களை வார்த்து அளிப்–பது, தங்–கத்–தா–லும், வெள்– ளி–யா–லும் தெய்வ உரு–வங்–களை சமைத்து சிவா–ல–யங்–க–ளுக்கு அர்ப்–ப–ணிப்–பது, நவ– ம – ணி – க ள் பதிக்– க ப்– ப ெற்ற ப�ொன்–னா–லான அணி–கல – ன்– க–ளைத் தெய்–வப் படி–மங்–க– ளுக்–குச் சூட்–டுவ – து, ப�ொன், வெ ள் ளி க�ொ ண் டு பூ ச – னைக்–கு–ரிய கரு–வி–க–ளை–யும், – ளை – யு – ம், பாத்–திர – ங்– வேதி–கைக க–ளையு – ம் அளிப்–பது என அப்–பெ– ரு–மாட்டி செய்த அறக்–க�ொ–டை–களை – க்–கான ச�ோழர் கல்–வெட்–டுக்–கள் நூற்–றுக்–கண எடுத்–து–ரைக்–கின்–றன. ச�ோழர் கலை பற்றி ஆராய்ந்து வரு–கின்ற வல்–லு–நர்–கள் ச�ோழர் தம் படைப்–பு–களை வகைப்–படு – த்–தும்–ப�ோது செம்–பிய – ன் மாதே–வி– யார் கலைப்–பாணி என்ற ஒரு பகுப்–பையே குறிப்–பி–டு–வர். அவை கலை–ந–யம் மிகுந்த உய– ரி ய படைப்– பு க்– க – ள ா– கு ம். க�ோனே– ரி – ரா–ஜ–பு–ரம் எனும் ஊரில் உள்ள திரு–நல்–ல– மு–டைய மகா–தே–வர் க�ோயில், ஆடு–துறை,

46

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

குத்–தா–லம், திரு–ம–ணஞ்–சேரி, செம்–பி–யன் மாதேவி, திரு– ந – றை – யூ ர் திருக்– க�ோ – டி கா ப�ோன்ற பல ஊர்–க–ளில் திக–ழும் க�ோயில்– கள் இவ்–வம்–மைய – ா–ரால் புதுப்பிக்–கப் பெற்ற கற்–ற–ளி–க–ளா–கத் திகழ்–கின்–றன. இவ்–வ–ரி–சை– யில் அவ்–வம்–மை–யா–ரின் க�ொடை–யா–கப் புதுப்–பிக்–கப்–பெற்ற ஒரு சிவா–ல–யம்–தான் திரு–வா–ரூர் திரு–வ–ர–னெறி எனப்–பெ–றும் கற்– க�ோ–யி–லா–கும். இவ்–வா–ல–யத்தை ஆரூர் மக்– கள் பிற்–கால வழக்–கில் அச–லே–சம் என்–பர். புற்–றிட – ங்–க�ொண்–டார் திக–ழும் வன்–மீகே – – சம், அர–னெறி – யு – டை – ய மகா–தேவ – ர் அரு–ளும் திரு–அர – னெ – றி, பர–வையு – ண் மண்–டளி என்ற மூன்று சிவா–ல–யங்–க–ளும் ஆரூர் நக–ரில் திக– ழும் தனித்–தனி பாடல்–கள் பெற்ற தேவா–ரத் தலங்–க–ளா–கும். செம்–பி–யன் மாதே–வி–யார் கருங்–கற் க�ோயி–லா–கப் புதுப்–பித்த அர–னெறி திரு–நா–வுக்–க–ர–சர் எனும் அப்–பர் சுவா–மி–க– ளால் இரண்டு பதி–கங்–கள் பாடப்–பெற்ற சிறப்–பு–டை–ய–தா–கும். ஒரு பதி–கத்–தின் பதி– ன�ொரு பாடல்–களி – லு – ம் ஆரூர் அர–னெறி – ய – ா– ரின் பெருஞ்–சி–றப்–பு–களை எடுத்–து–ரைக்–கும் திரு–நா–வுக்–க–ரசு பெரு–மா–னார் மற்–ற�ொரு பதி–கத்–தின் பாடல்–கள் த�ோறும் ஆரூ–ரின் மற்–ற�ொரு தேவா–ரத் தல–மான புற்–றி–டங்– க�ொண்–டார் உறை–யும் பூங்–க�ோயி – லி – ன் சிறப்– பு–களை எடுத்–து–ரைத்த பின்பு அர–னெறி சென்று ஈசனை வழி–பட்டு தன் அரு–வினை ந�ோய்– த னை களைந்து க�ொண்ட திறத்தை, ‘‘ப�ோது இய–லும் ப�ொழில் ஆரூர் மூலட்–டா–னம் புற்று இடங்–க�ொண்டு இருந்–தா–னைப் ப�ோற்–று–வார்– கள் ஆதி–யனை அர–னெறி – யி – ல் அப்– பன் தன்னை

நமிநந்தி அடிகள் நீரால் விளக்கெரித்த சிற்பக் காட்சிகள்

அசலேசம் க�ோவில்

அடைந்து அடி–யேன் அரு–வினை ந�ோய் அறுத்–த–வா–றே–’’ - என்ற பாட–லடி – க – ள் வாயி–லாக எடுத்–து– ரைத்–துள்–ளார். அப்–பர் சுவா–மிக – ள் வாழ்ந்த காலம் கி.பி. 7ம் நூற்–றாண்–டா–கும். அவர் பாடிய தேவா–ரத்–தில் நமி–நந்–திய – டி – க – ள் என்ற நாயன்–மார் பூஜித்த பதி–யாக திரு–வ–ர–னெ– றி–யைக் குறிப்–ப–தால் இத்–த–லத்–தின் த�ொன்– மைச் சிறப்பை நாம் நன்–கறி – ய – ல – ாம். அத்–தகு த�ொன்–மை–மிகு ஆல–யம், பழங்–க�ோ–யி–லாக இருந்– த – த ால் செம்– பி – ய ன் மாதே– வி – ய ார் புதுப்–பித்–துள்–ளார். அச– லே – சத் – தி ன் கரு– வ றை, தென்– பு ற அதிட்– ட ா– ன த்– தி – லு ள்ள முத– ல ாம் ரா– ஜ – ரா–ஜ–ச�ோ–ழ–னின் கல்–வெட்–ட�ொன்று, ‘திரு– வ–ரனெ – றி ஆழ்–வார் க�ோயில் திருக்–கற்–றளி எழுந்–த–ரு–ளு–வித்த செம்–பி–யன் மாதே–வி– யார்’ என்று கூறு–கி–றது. கரு–வறை விமா– னம், அர்த்த மண்–ட–பம் மகா மண்–ட–பம் என–வமைந – ்த இவ்–வா–லய – த்–தின் மூல–வர – ா–கத் திக–ழும் லிங்–கப்–பெ–ரு–மானை இங்–குள்ள கல்–வெட்–டுக – ள் ‘திரு அர–னெறி பட்–டா–ரக – ர்’, ‘அர–னெறி ஆழ்–வார்’ என்ற பெயர்–க–ளால் குறிக்– கி ன்– ற ன. மகா– ம ண்– ட – பத்–தில் அழ–கிய மேடை, பூக்– கள் புணைய நீர் இடும் கல்–

முதுமுனைவர் குடவாயில்

பாலசுப்ரமணியன்

மேசை ஆகி–ய–வற்–று–டன் பள்–ளித்–தாம சிறு மண்–ட–பப் பகுதி அமைந்–துள்–ளது. க�ோஷ்– டங்–க–ளில் காணப்–பெ–றும் துர்க்கை, பிரம்– மன், ஆல–மர் செல்–வர் ஆகிய சிற்–பங்–கள் முற்–கால கலை அமை–தி–யில் திகழ்–கின்–றன. மண்–டப விதா–னங்–க–ளி–லும், சுவர்–க–ளி– லும் பழ–மைய – ான ஓவி–யக் காட்–சிக – ள் இடம் பெற்–றுள்–ளன. ஜமுக்–கா–ளம் ப�ோன்ற ஓர் ஓவி– ய த்– தி ல் ஆயி– ர த்– தெ ட்டு லிங்– க ங்– க ள் காணப்–பெ–றுகி – ன்–றன. சுவ–ரில் வரை–யப்–பட்– டுள்ள புராண ஓவி–யங்–க–ளைத் தவிர உள்– மண்–டப விதா–னத்–தில் இடம்–பெற்–றுள்ள ஓவி–யங்–க–ளில் யாக சாலை–க–ளில் கல–சங்–க– ளும், ஹ�ோம குண்–டங்–க–ளும், சங்–கு–க–ளும் எவ்–வா–றெல்–லாம் வைக்–கப் பெற வேண்–டும் என்ற விளக்–கக் குறிப்–பு–க–ளும் காணப்–ப–டு– வது வியப்–ப–ளிக்–கி–றது. இவை வேறு எங்– கும் காண இய–லாத படைப்–புக்–க–ளா–கும். ஒரு ஓவி–யத்–தின் அருகே உள்ள ‘சித்–தி–ரம் எழு–தி–யது, ‘சுவம் ஓது–வார் சதா–சே–வை’ என்ற தமிழ்க் குறிப்–பி–லி–ருந்து, தேவா–ரம் பாடும் ஓது–வார் ஒரு–வர் சிறந்த ஓவி–யர – ா–கத் திகழ்ந்–தார் என்–ப–த–றிந்து பிர–மிக்–கி–ற�ோம். திரு–வா–ரூர் தியா–கர – ா–ஜர் திருக்–க�ோயி – – லின் கிழக்கு ரா–ஜக�ோ – பு – ர – த்–துக்கு வெளியே க�ோபு–ரத்–து–டன் இணைத்–துக் கட்–டப்–பெற்– றுள்ள பிற்–கா–லக் கண–ப–தி–யார் க�ோயில் கரு–வறை, உத்–திர – க்–கல் அர–னெறி – ய – ாழ்–வார் க�ோயி–லில் முன்பு இடம் பெற்–றிரு – ந்த ஒன்–றா– கும். அதில் அர–னெ–றி–யி–டா–ரர்க்கு நார–ண– குட்டி என்–ப–வன் வைத்த நந்தா விளக்கு ðô¡

47

16-30 ஜூன் 2018

கமலாலய தீர்த்தம்

பற்–றிய குறிப்பு உள்–ளது. முத–லாம் ஆதித்த ச�ோழ–னின் பதி–மூன்–றாம் ஆட்–சிய – ாண்–டில் (கி.பி. 884) ப�ொறிக்–கப்–பெற்ற இக்–கல்–வெட்டு சாச–னம் உள்ள கல் உத்–தி–ரம், முத–லில் அச– லே–சத்தி – ல் இடம் பெற்–றிரு – ந்து, பின்–னா–ளில் இங்கு இடம் பெயர்ந்– து – வி ட்– டி – ரு க்– கி – ற து.

1979ம் ஆண்–டில் என்–னால் முதன் முத–லாக கண்–டறி – ய – ப்–பெற்று, படி எடுக்–கப்–பெற்ற இக்– கல்–வெட்டு சாச–னம்–தான் திரு–வா–ரூர் திருக்– க�ோ– யி – லி ல் தற்– ப�ோ து இடம்– ப ெற்– று ள்ள நூற்– று க்– கு ம் மேற்– பட்ட வர– ல ாற்று சாச– னங்–க–ளி–லேயே பழ–மை–யா–னது என்–ப–தில் எனக்–குத் தனி பெருமை, மகிழ்ச்சி உண்டு. செம்–பிய – ன் மாதே–விய – ார் பழைய க�ோயி– லைப் புதுப்–பித்–தப�ோ – து, அங்கு இடம்–பெற்– றி– ரு ந்த ஆதித்– த ன், பராந்– த – க ன் ப�ோன்ற முற்–கா–லச் ச�ோழர்–களி – ன் கல்–வெட்–டுக – ளை – ப் படி எடுத்து, தான் புதுப்–பித்த க�ோயி–லில் மீண்– டு ம் ப�ொறிக்– க ச் செய்– து ள்– ள – தை க் காணும்–ப�ோது அவ்–வம்–மை–யா–ரின் மாட்– சிமை நமக்–குப் புலப்–படு – ம். இவை அனைத்– தும் செய்த அவ்–வம்–மை–யார் திரு–வ–ர–னெறி ஆழ்– வ ார்க்கு அமுது படைக்க நில– மு ம், வெள்–ளித் தளி–கைக – ளு – ம், கல–சப் பானை–யும் அளித்–ததை அங்–குள்ள கல்–வெட்டு குறிப்–பி– டு–கின்–றது. அவ–ருக்–குப் பின் வந்த ரா–ஜ–ரா– ஜன், கங்–கைக�ொண்ட – ரா–ஜேந்–திர – ச – �ோ–ழன், விஜ–ய–ந–கர அர–சர் வீர–பூ–பதி உடை–யார் ப�ோன்–ற�ோ–ரின் க�ொடை பற்–றிய சாச–னங்–க– ளும் இங்– கு ள்– ள ன. இத்– த கு சிறப்–புடை – ய இந்த க�ோயி–லில் ஈச–னின் திரு–வாக்–கால், நீரால் விளக்–கெ–ரித்–தார் அடி–யார் ஒரு–வர். அவர் தம் பெரு–மை– களை இனிக் காண்–ப�ோம். திரு–நா–வுக்–க–ரசு பெரு–மா– னார் ஆரூ–ரில் பாடிய திரு– வி–ருத்–தம் எனும் தேவா–ரப் பனு–வ–லில், ‘ ‘ ஆ ர ா ய் ந் து அ டி த் – த�ொண்–டர் ஆனிப்–ப�ொன் ஆரூர் அகத்–த–டக்–கிப்

48

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

பாரூர் பரிப்–பத்–தம் பங்–குனி உத்–தி–ரம் பாற்–ப–டுத்–தான் நாரூர் நறு–ம–லர் நாதன் அடித்–த�ொண்– டன் நம்–பி–நந்தி நீரால் திரு–வி–ளக்கு இட்–டமை நீள்–நாடு அறி–யும் அன்–றே–’’ - என்று குறிப்– பி ட்டு நமி– ந ந்தி அடி– க – ளின் வர–லாற்றை எடுத்–து–ரைத்–துள்–ளார். தாண்– ட – க த்– தி ல் ‘நந்தி பணி க�ொண்– ட – ரு–ளும் நம்–பன் தன்–னை’ என்–றும் அவர் புக–ழு–ரைத்–துள்–ளார். திரு–வா–ரூ–ரில் திருத்– த�ொண்–டத்–த�ொகை பாடிய சுந்–த–ரர் ‘அரு– நம்பி நமி நந்தி அடி–யார்க்–கும் அடி–யேன்’ எனப் பாடி நமி–நந்–திய – டி – க – ளி – ன் சீர்–மையை – ச் சுட்–டி–யுள்–ளார். சேக்–கி–ழார் பெரு–மான் திருத்–த�ொண்– டர் புரா–ணம் எனும் பெரி–ய–பு–ரா–ணத்–துள் நமி–நந்–தி–ய–டி–கள் நாய–னார் புரா–ணத்–தில் நமி–நந்–தி–ய–டி–க–ளின் வர–லாற்–றினை விளக்–க– முற எடுத்–து–ரைத்–துள்–ளார். ச�ோழ நாட்– டின் ஏமப்–பே–ரூர் எனும் ஊரில் அந்–த–ணர் குலத்–தில் பிறந்த நமி–நந்–தி–ய–டி–கள், திரு–வா– ரூர் பெரு–மான்–மீது பற்–று–டைய சீல–ராக வாழ்ந்–தார். ஒரு–நாள் திரு–வா–ரூர் சென்று பெருங்–க�ோயி – லி – ன் ஒரு பகு–திய – ா–கத் திக–ழும் அர– னெ றி எனும் க�ோயி– லி – னு ட் புகுந்து ஈசனை வணங்க விரும்–பி–னார். இத–னைச் சேக்–கி–ழார் பெரு–மான், ‘தம் ப�ொற் புரி–சைத் திரு– முன்–றில் அனை–வார் பாங்– க�ோர் அர–னெ–றி–யின் நம்–பர் கிட–மாம் க�ோயி– லி–னுட் புக்கு வணங்க நண்– ணி–னார்’ - எ ன் று கு றி ப் – பி ட் – டு ள் – ளார். க�ோயி–லின் உட்–பு–குந்த நமி–நந்–தி–ய–டி–கள், பெரு–மான் முன்பு திரு– வி – ள க்கு ஏற்ற வேண்–டுமெ – ன விரும்–பின – ார். தம்– மூ ர்க்– கு ச் சென்று எண்– ணெய் க�ொண்–டுவ – ர இய–லாத நிலை–யில், ஆரூ–ரில் உள்ள ஒரு வீட்–டிற்கு சென்று எண்–ணெய்

1008 லிங்கங்கள் - ஓதுவார் வரைந்த ஓவியம்

வேண்–டி–னார். அவர் சென்ற வீட�ோ சம– ணர் இல்–லம – ா–கும். அங்–கிரு – ந்த சம–ணர்–கள�ோ நமி–நந்–தி–ய–டி–களை ந�ோக்கி, கையிலே ஒளி– விட்டு விளங்–கும் தீயினை ஏந்–திய உங்–கள் இறை–வர்க்கு விளக்கு தேவை–யற்–றது. நெய் இங்கு இல்லை. விளக்–கெரி – ப்–பீர – ா–கில் நீரை முகந்து எரிப்–பீ–ரா–க’ என்–ற–னர். இந்–நிக – ழ்–வினை சேக்–கிழ – ார் பெரு–மான், ‘கையில் விளங்கு கன–லுடை – ய – ார் தமக்கு விளக்கு மிகை காணும் நெய் இங்கு இல்லை விளக்கு எரிப்–பீ– ரா–கில் நீரை முகந்த எரித்–தல் செய்–யும் என்று திருத்–த�ொண்–டர்க்கு உரைத்–தார் தெளி–யாது ஒரு ப�ொருளே ப�ொய்– யு ம் மெய்– யு ம் ஆம் என்– னு ம் ப�ொருள் மேல் க�ொள்–ளும் புரை–நெறி – ய – ார்’ - என்று குறிப்–பிட்–டுள்–ளார். இது கேட்–டுப் ப�ொறாத நமி–நந்–தி–ய–டி– கள், ஆரூர் அர–னெறி பெரு–மான் திரு–முன் சென்று வீழ்ந்து வணங்–கின – ார். அப்–ப�ோது, ‘நமி–நந்–தியே நினது கவ–லையை மாற்–றுக. இதன் அயலே உள்ள குளத்– தி ன் நீரை முகர்ந்து வந்து எரிப்–பீ–ரா–க’ என்று அச–ரீரி வாக்–கினை அடி–கள் கேட்–கும – ாறு செய்–தார் இறை–வன். இதனை சேக்–கி–ழார் பெரு–மான் கூறும்– ப�ோது, ‘வந்த கவலை மாற்–றும் இனி மாறா விளக்–குப் பணி–மாற இந்த மருங்– கி ல் குளத்– து – நீ ர் முகந்து க�ொடு வந்து ஏற்–றும் என அந்தி மதி–யம் அணிந்–த–பி–ரான் அரு– ளால் எழுந்த ம�ொழி கேளாச் சிந்தை மகிழ்ந்து நமி–நந்தி அடி–கள் செய்– வது அறிந்–தி–ல–ரால்’ - என்று இன்–த–மி–ழால் குறிப்–பிட்–டுள்– ளார். இறை வாக்–கினை விசும்–பில் கேட்ட நமி– நந்–தி–ய–டி–கள் மகிழ்ந்து இறை–ய–ருள் இதுவே என்று எண்ணி அர–னெ–றி–யாம் திருக்–க�ோ– யி–லுக்கு மேற்–பால் உள்ள ஆரூர் குளத்து (கம–லா–லய தீர்த்–தம்) நீரை முகந்து க�ொண்டு வந்து அக–லில் நீர் வார்த்து, திரி–யிட்டு விளக்– கேற்–றின – ார். விடி–யும – ள – வு – ம் திரு–விள – க்–குக – ள் நீரால் எரிந்–தன! இச்– ச ெய்– தி – யி னை பெரி– ய – பு – ர ா– ண ம், ‘நாதர் அரு–ளால் திரு–வி–ளக்கு நீரால் எரித்– தார் நாட–றிய – ’ என்று குறிப்–பிடு – கி – ற – து. ‘ஆரூர் நறு–ம–லர்–நா–தன் அடித்–த�ொண்–டன் நம்பி நந்தி நீரால் விளக்–கிட்–டமை நீணா–ட–றி–யு– மன்–றே’ என்று முன்பே அப்–பர – டி – க – ள் குறிப்– பிட்–டமையை – இங்கு சேக்–கிழ – ார் பெரு–மான் மீண்–டும் பதிவு செய்–துள்–ளார். ஆரூர் அர–னெறி அப்–பனே திரு–வாக்கு அருள, நம்பி நமி–நந்–திய – டி – க – ள் குளத்து நீரால் விளக்– கி ட்ட திருக்– க ாட்– சி – யி னை தமிழ்

யாகசாலை ஓவியம் மக்–கள் என்–றென்–றும் கண்டு களித்து அருள் நலம் பெற வேண்–டும் என்று விரும்–பின – ான் அன–பா–ய–னின் மைந்–த–னான இரண்–டாம் ரா–ஜ–ரா–ஜ–ச�ோ–ழன். சேக்–கி–ழார் பெரு–மா– னின் வழி–காட்–ட–ல�ோடு பெரி–ய–பு–ரா–ணம் முழு–வ–தை–யும் காட்–சிப்–ப–டுத்தி தாரா–சு–ரத்– தில் ரா– ஜ – ர ா– ஜே ச்– ச – ர ம் (ஐரா– வ – தீ – ஸ் – வ – ர ர் க�ோயில்) எனும் கலைக் க�ோயி– ல�ொ ன்– றினை எடுப்–பித்–தான். அதில் திருத்–த�ொண்– டத்– த�ொ–கை– யி ன் 78 சிற்–ப க்– க ாட்– சி – களை த�ொடர் வரி–சை–யாக அமைத்–தான். இரு– பத்–தே–ழாம் காட்–சிக்கு மேலாக ‘நமி–நந்–தி–ய– டி–கள்’ என்ற ச�ோழர்–கால கல்–வெட்–டுப் ப�ொறிப்–பினை இடம்–பெ–று–மா–றும் செய்– – ய – ாம் திருக்– தான். அதன்–கீழ் ஆரூர் அர–னெறி க�ோ–யில் விளங்க எதிரே இருக்–கும் குளத்– தி–லி–ருந்து நமி–நந்–தி–ய–டி–கள் ஒரு பானை–யில் நீர் முகப்–ப–தும், பின்பு அடி–களே க�ோயில் முன்பு உள்ள ஐந்து அகல் விளக்–கு–க–ளில் நீர் ஊற்றி, திரி–யிட்டு எரிய விடு–வ–து–மா–கிய காட்–சி–கள் இடம்–பெற்–றுள்–ளன. குளத்–தில் மீன்–கள், பற–வை–கள், தாமரை மலர்–கள் காணப்–பெ–று–வ–தும், அடி–கள் எரி–ய–வி–டும் விளக்–கு–கள் சுடர் மிகுந்து எரி–வ–தும் இச்– சிற்–பக் காட்–சியி – ன் சிறப்பு அம்–சங்–கள – ா–கும். நாவுக்– க – ர சு பெரு– ம ா– னி ன் பதி– க ப் பாடல்–களை – யு – ம், சேக்–கிழ – ார் பெரு–மா–னின் நமி–நந்–திய – டி – க – ள் புரா–ணப் பாடல்–களை – யு – ம் ஒரு முறை படித்த பின்பு, தாரா–சுர – ம் சென்று சிற்–பங்–களை கூர்ந்து கண்டு மகி–ழுங்–கள். பின்பு திரு–வா–ரூர் சென்று திரு–அ–ர–னெ–றி– யப்– பரை தரி– ச – ன ம் செய்– யு ங்– க ள். உடன் கம–லா–லய தீர்த்த குளத்–துப் படித்–துறை – யி – ல் (வட–கி–ழக்–குப் படித்–துறை) இறங்கி குளத்து நீரைத் தலை–யில் தெளித்–துக் க�ொள்–ளுங்–கள். அந்த நீர்–தான் சுந்–த–ர–ருக்கு ஆற்–றி–லிட்ட ப�ொன்னை மீட்–டுத் தந்–தது, நாட்–ட–மிகு தண்–டி–ய–டி–க–ளுக்கு கண்–ண�ொளி தந்–தது, நமி–நந்–திய – டி – க – ளு – க்கு விளக்கு நெய்–யா–கிய – து! இவை– ய – றி ந்த உணர்– வ�ோ டு மீண்– டு ம் அர–னெறி மகா–தேவ – ர் முன்பு சென்று அவன் பாதம் பணி–யுங்–கள். ஆனந்த அநு–பூ–தியை நிச்–ச–யம் பெறு–வீர்–கள். ðô¡

49

16-30 ஜூன் 2018

இச்சா பத்தியம்! ய�ோ

கப் பயிற்–சிக – ளி – ல் ஒரு வகை–யான பயிற்சி உண்டு. உடல் வலி– ம ை– யு ள்ள ஒரு ஆட–வன், தனி–யான ஒரு இடத்–தில் ஒரு பெண்–ணின் பக்–கத்–தில் படுத்–தி–ருந்–தா–லும், அவ– ளை த் த�ொடா– ம – ல ேயே இருக்– கு ம் பயிற்சி அது. ‘இல்–ல–றத்–தில் பிரம்–மச்–ச–ரி–யம்’ என்று இத–னைக் காந்–தி–ய–டி–கள் விவ–ரித்–தார்–கள். இப்– ப�ோ து அமெ– ரி க்– க ா– வி ல், இந்து ஞானி–க–ளைச் சுற்–றி–லும் அமெ–ரிக்–கர்–கள் கூட்–டமே அதி–கம – ாக இருக்–கிற – து என்–பது – ம் நமக்–குத் தெரி–யும். அங்கே ஒரு இந்து ஞானி, ஒரு ய�ோகப் பயிற்–சியை – த் த�ொடங்கி வைத்–தி–ருப்–ப–தாக ‘டைம்’ பத்–தி–ரி–கை–யில் படித்–தேன். அதன் புகைப்–ப–டத்–தை–யும் அதில் பார்த்–தேன். ஆறு ஆண்–களு – ம் ஆறு பெண்–களு – ம – ா–கப் – ாக நிற்–கிற – ார்– பன்–னிர – ண்டு பேர் நிர்–வா–ணம கள். அவர்–கள் ஒரு வட்–டவ – டி – வ – த்–தில் நின்று க�ொள்–கி–றார்–க ள். அதி–லும் ஒரு ஏரி–யில் இடுப்–ப–ளவு தண்–ணீ–ரில் நிற்–கி–றார்–கள்.

59 50

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

ஒரு–வர் த�ோள் மீது ஒரு–வர் கை ப�ோட்–டுக் க�ொள்–கிற – ார்–கள். எல்–ல�ோ–ருடை – ய அங்–கங்– க–ளும் திறந்–தி–ருக்–கின்–றன. இந்த நிலை–யில் ஒரு–வர் மீது மற்–ற–வ–ருக்கு ஆசை ஏற்–ப–டா–த– வாறு பயிற்சி செய்–கி–றார்–கள். நான் பல இடங்–க–ளில் குறிப்–பிட்–ட–து– ப�ோல, ‘இயக்–கத்–தில் இய–லாமை,’ ‘இருந்–தும் இல்–லாமை,’ ‘கிடைத்–தும் ஏற்–றுக்–க�ொள்– ளாமை,’ என்–பது இதுவே. இதை ய�ோகா– ச – ன ம், என்– ப – தை–விட ‘ம�ோகா–ச–னம்’ என்–பது ப�ொருந்–தும். மனி– த – ன து உணர்ச்– சி – க – ளில் சீக்– கி – ர ம் தூண்– ட ப் ப – ட – க்–கூடி – ய – து ‘பாலு–ணர்–வு’ ஒன்றே. பசி–யும் ஒரு உணர்ச்–சி– தான்; அதி–லி–ருந்து தற்– – ாம். காத்–துக் க�ொள்–ளல மனி–த–னு–டைய தன்– ன–டக்–கத்தை மீறி எந்த உணர்ச்– சி – யு ம் எழுந்– து – வி–டு–வ–தில்லை. ஆனால், காமம் எந்த மேதை – யை – யு ம் மு ட் – ட ா – ள ா க் – கி க் க�ொ ழு ந் – து – வி ட் டு எ ரி – ய த் த�ொடங்–கும். கிடைக்– க ாத பெண்– ணு க்கே ஏங்–கு–கின்ற உல–கத்–தில், கிடைத்–து– விட்ட பெண்ணை அனு– ப – வி க்– க ா– ம ல் இருக்–கப் பயிற்சி பெற வேண்–டும்.

அதன் பெயரே, ‘இல்– ல – ற த்– தி ல் பிரம்– மச்–ச–ரி–யம்!’ சித்–தர்–கள் இதனை, ‘இச்சா பத்–தி–யம்’ என்–பார்–கள். காந்–தி–ய–டி–கள் பிற்–கா–லங்–க–ளில் அப்–படி வாழ்ந்து காட்–டி–னார். அவ– ரு க்கு முன்– ன ால் பர– ம – ஹ ம்– ச ர் வாழ்ந்து காட்–டி–னார். செய–லற்ற நிலை–யில் பல–வீன – ம – ான மனி– தன். ‘நான் என் மனை–வியை – ச் சக�ோ–தரி – ய – ா– கப் பாவிக்–கிறே – ன்’ என்–றால், அது ‘திரா–ணி’ இல்–லா–த–தால் வந்த தத்–து–வம். உடல் கெடா–மல் உள்–ளத்–தில் உணர்ச்சி மேல�ோங்–கிய நிலை–யில், அந்த அடக்–கம் த�ோன்–றி–வி–டு–மா–னால், அதுவே ஆன்–மா– வைப் புடம் ப�ோட்ட ஞானம். தேகம் ஆன்– ம ாவை வென்– று – வி – டு ம். தறி–கெட்டு ஓடும். ஆன்மா அதை வெல்ல முடி–யு–மா–னால் அதுவே அற்–பு–த–மான ய�ோகம். விவே– க ா– ன ந்– த – ரை ப் ப�ோன்ற இளம் துற– வி – க ளை இன்– னு ம் இந்து மதத்– தி ல் காண்–கிற�ோ – ம். கிறிஸ்–துவ மதத்–திலு – ம் அப்–ப– டிப்–பட்ட சக�ோ–த–ரர்–கள் இருக்–கி–றார்–கள். அவர்–கள் எல்–லாம் மனத்–தால் உடம்பை அடக்–கி–ய–வர்–கள். அடக்க முடி–யா–மல் கெட்– டுப்–ப�ோய் ஞானி–க–ளா–ன–வர்– கள் எல்–லாம், ‘உடம்பு என்னை ஆட்–டிப் படைக்–கி–ற–தே’ என்–று– தான் எழு–தி–யி–ருக்–கி–றார்–கள். எனக்– கு த் தெரிந்– த – வ ரை தமி–ழ–கத்–தில் இருந்த பிரம்–மச்– சா–ரி–க–ளில் மிக முக்–கி–ய–மா–ன– வர், பசும்–ப�ொன் முத்–து–ரா–ம– லிங்– க த் தேவர் அவர்– க ள். பெண் வாடையே இல்–லா–மல் வாழ்ந்–த–வர் அவர். உடம்– பி ன் சுக்– கி – லத்தை உடம்–புக்–குள்–ளேயே வைத்–தி– ருந்து மீண்–டும் ரத்–தத்–தி–லேயே கலந்து விடு– ம ாறு செய்– யு ம் ய�ோகத்தை அவர் மேற்–க�ொண்–டி–ருந்–தார். அவ– ர து உடம்– பி ன் பள– ப – ள ப்– பு க்– கு க் கார–ணம் அது–தான் என்று ச�ொல்–வார்–கள். ஆனால் அப்–படி – ப்–பட்ட நைஷ்–டிக பிரம்– மச்–சா–ரி–கள் நீண்ட நாள் வாழ்–வ–தில்லை. ஒரு குறிப்–பிட்ட காலம் வரை இல்–ல–றத்– தில் வாழ்ந்–த–பி–றகு அனு–ப–வித்த மனை–வி– யையே சக�ோ–த–ரி–யா–கப் பாவிக்–கும் பாவ– னை–யையே நான், ‘இச்சா பத்–தி–யம்’ என்று குறிப்–பி–டு–கிறே – ன். காம உணர்ச்சி ஒரு–வனு – க்கு இல்–லா–விட்– டா–லும்–கூட, அவ–னுடை – ய உணவு முறை– யின் மூலம் தூக்–கம் பிடிக்–காத நிலை ஒன்று ஏற்–ப–டும். விப–ரீத சிந்–தனை – –கள் த�ோன்–றும்.

அத–னால்–தான் இந்–துக்–கள், ‘தனி–யாக இருக்–கும் ஆட–வர்–கள் குப்–பு–றப் படுக்–கக் கூடா–து’ என்–றும், ‘பெண்–கள் மல்–லாந்து படுக்–கக்–கூ–டா–து’ என்–றும் கூறு–வார்–கள். இதனை அறிந்– து ள்ள எந்த இந்– து ப் பெண்–ணுமே மல்–லாந்து படுப்–ப–தில்லை. ஒருக்–க–ளித்–துத்–தான் படுப்–பாள். இந்து மதத்–தின் சாது சந்–நி–யா–சி–கள் அந்– நா–ளில் தலைக்–குத் தலை–யணை வைக்–கக் கூடாது என்ற விதி இருந்–தது. சாதா–ர–ண–மா–கச் செதுக்–கப்–பட்ட மரக்– கட்– டை – யை த்– த ான் தலைக்கு வைத்– து க்– க�ொண்டு படுப்–பார்–கள். ஒரு– வ கை மரத்– தி ல் செய்– ய ப்– ப ட்ட கட்– டை – யை த்– த ான் செருப்– ப ா– க ப் பயன் – ப – டு த்– து – வ ார்– க ள். மெத்– தென்ற த�ோல் செருப்பு அணிய மாட்–டார்–கள். ராம–கி–ருஷ்ண பர–ம–ஹம்–ச–ரும், காந்–தி–ய– டி–க–ளும் உண–வைக் குறைத்–த–தற்–குக் கார– ணமே, ‘இல்–ல – ற த்– தி ல் பிர–ம ச்– ச – ரி – ய – ’த்தை அனுஷ்–டிப்–ப–தற்–குத்–தான். இதைக் காந்–தி–ய–டி–களே ஒரு–முறை கூறி இருக்–கி–றார். ஒரு– மு றை பர– ம – ஹ ம்– ச – ரி ன் சீடர்– க ள் அவ– ரை ப் பார்ப்– ப – த ற்– க ாக அவர் தங்– கு ம் இடத்– தி ற்கு வந்– த ார்– க ள். அப்– ப �ொ– ழு து நள்–ளி–ரவு. பக– வ ான் தேவி– ய ா– ர�ோ டு உள்ளே இருந்– த ார். ‘ஐய�ோ! இந்த நேரத்– தி ல் வந்து விட்– ட�ோமே, அவ–ரது சந்–த�ோ–ஷத்– தைக் கெடுத்து விட்–ட�ோமே என்று அந்த இளம் உள்–ளங்க – ள் பயந்–தன. அவர்–களு – டை – ய நினைப்பு, ப க – வ ா ன் தே வி – ய ா – ர�ோ டு சல்–லா–பித்–துக் க�ொண்–டிரு – ப்–ப– தாக. திடீ–ரென்று வெளியே வந்– தார் பர–ம–ஹம்–சர். அவர்–கள் ச�ொல்– ல ா– ம லே அவர்– க – ள து பயத்தை உணர்ந்–தார். மெல்–லச் சிரித்–துக்–க�ொண்டே, ‘நான் தேவி–யின் அருகே இருந்–தா–லும் தெய்–வத்– தின் அரு–கில்–தான் இருக்–கிறே – ன்’ என்–றார். சீடர்–க–ளுக்–குக் குளிர் விட்–ட–து–ப�ோல் இருந்–தது. காம லயத்தை விட்– டு – வி ட்– ட – வ – னு க்கு மரத்– தை த் த�ொடு– வ – து ம், மனை– வி – யை த் த�ொடு–வ–தும் ஒன்–று–தான். ‘துற–வு’ என்–ப–தற்கே ‘நிர்–வா–ணம்’ என்று பெயர். ஒரு பெண்–ணின் நிர்–வா–ணத்–தில்–கூட அவன் தெய்–வீ–கத்–தையே காணு–கி–றான். கண்– ண கி கற்– பு க்– க – ர சி என்– ற ார்– க ள்;

கவிஞர்

கண்ணதாசன்

52

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

அதில் அவ–ளுக்–கென்ன புதுப்–பெ–ருமை? அவள் கற்–ப�ோடு இருந்து தீர வேண்–டிய குல–ம–கள். மது–ரையை அவள் எரித்–ததை வேண்–டு– மா–னால், ‘மரக்–கற்–பு’ என்று கூற–லாம். ஆனால், மாதவி கற்–ப�ோடு இருந்–தாளே, அது–தான் பெருமை. மாதவி வீட்–டுக்–குப் பத்–துப்–பேர் வந்–து– ப�ோ– ன ால் அதைப்– ப ற்றி யாரும் பேசப் ப�ோவ– தி ல்லை. அவள் அதற்– கென்றே நிர்–ண–யிக்–கப்–பட்–ட–வள். வசதி இருந்– து ம், நியா– ய ம் இருந்– து ம், அதை அவள் பயன்–படு – த்–திக் க�ொள்–ளா–மல் கற்–ப�ோடு வாழ்ந்–தாள். அதைப் ப�ோன்–ற–து–தான் இல்–ல–றத்–தில் பிரம்–மச்–ச–ரி–யம். கெட்– டு ப் ப�ோய் ஞானி– க ள் ஆன– வ ர்– கள், பெண்–க–ளைக் கேவ–ல–மா–கத் திட்டி இருக்–கி–றார்–கள். ‘நாற்– ற ச் சரீ– ர ம்’ என்– று ம், ‘ஊத்– தை ச் சரீ–ரம்’ என்–றும் ‘மலஜ–லம் நிறைந்த மண்– பாண்–டம்’ என்–றும், ‘ஆறாத புண்’ என்–றும், ‘வெட்–டுண்ட காயம்’ என்–றும் அவர்–கள் பல– வா–றா–கப் பெண்–களை ஏசி இருக்–கிற – ார்–கள். இவை–யெல்–லாம் செய–லற்ற காலத்–துத் தரி–ச–னங்–கள். அவர்–கள் உடம்பு நன்–றாக இருந்–தப�ோ – து, ‘குவளை மலர்’ என்–றும், ‘முல்லை மலர்’ என்–றும், பெண்ணை, அவர்–களே தான் வரு–ணித்–தி–ருக்–கி–றார்–கள். ஞானி–கள் நிலை அது–வல்ல. உடம்பு நன்–றாக இருக்–கும்–ப�ோதே உள்– ளத்–தில் த�ோன்–றும் ஒளி, காம லயத்–தில் ப் பிரித்து விடு–கி–றது. இருந்து அவர்–களை – சுவே–த–கே–து–வின் காலத்–தி–லி–ருந்து பல –வ–கை–யான ஞானி–கள், இதை ஒரு பயிற்–சி– யாக மேற்–க�ொண்–டி–ருக்–கி–றார்–கள். ஒரு குறிப்–பிட்ட காலம் வரை, பிள்–ளைப் பேறுக்–கா–கவே மனை–வி–ய�ோடு உட–லு–றவு வைத்–தி–ருக்–கி–றார்–கள். காம வயப்–பட்ட மனி–தர்–கள் உட–லு–றவு க�ொள்–ளும்–ப�ோது சில விநா–டி–க–ளி–லேயே உடல் தளர்ந்து விடும். ஆனால், மன–தைப் புடம் ப�ோட்–ட–வர்– கள் உட–லு–ற–வு–க�ொள்–ளும்–ப�ோது, மனைவி எவ்–வ–ளவு நேரம் மகிழ்ச்–சியை எதிர்–பார்க்– கி–றாள�ோ, அவ்–வ–ளவு நேரம் நீடிக்–கும். கார–ணம் அவர்–க–ளி–டம் வெறி உணர்வு இல்லை. ப�ொற்–க�ொல்–லர்–கள் சங்–கிலி செய்–வ–து– ப�ோ–ல–வும், விவ–சா–யி–கள் ஏர�ோட்–டு–வது ப�ோல–வும், கண்ணை மூடிக்–க�ொண்டு அவர்– கள் கடமை புரி– வ – தி – ன ால் கால வரம்பு நீடிக்–கி–றது. அதிலே மிரு–கத்–த–னம் இல்லை; தெய்–வீ–கம் இருக்–கி–றது. காமம் இல்லை; ய�ோகம் இருக்–கிற – து. வெறும் விளை–யாட்டு

இல்லை; ஒரு தவம் நடக்–கி–றது. பற்–றற்ற கரு–ம–மா–கவே அது பாவிக்–கப்–ப–டு–கி–றது. சிட்–டுக் குரு–வியை – ப் ப�ோல், அந்தி பகல் எந்–நே–ர–மும் அதையே நினைத்–துக்–க�ொண்– – ன டி–ருப்–பவ – ன், அந்–தச் சிந்–த–னையி – ா–லேயே பலம் இழந்து விடு–கி–றான். உடம்பு செய–லாற்–று–வ–தால் ஏற்–ப–டும் யி – ன உஷ்–ணத்–தைவி – ட சிந்–தனை – – ால் ஏற்–படு – ம் உஷ்–ணம் பத்து மடங்கு அதி–கம். அது– வு ம் காமச் சிந்– த – னை– ய ாக இருந்– தால், அந்–தப் பத்து மடங்கு உஷ்–ண–மும் உடனே ஏறி–வி–டு–கி–றது. அதன்– பி – ற கு அவன் செய– ல ாற்– ற த் த�ொடங்– கு ம்– ப�ோ து மனை– வி – யி ன் கண்– ணுக்கே நபும்–சக – ன – ா–கக் காட்–சிய – ளி – க்–கிற – ான். அத– ன ால்– த ான் இந்– து க்– க ள், தியான முறை–யைக் கையாண்–டார்–கள். ஈஸ்– வ ர தியா– ன த்– தி – ன ால் உடம்– பி ல் உள்ள உஷ்–ணம் இறங்கி விடு–கி–றது. மனத்–தின் சிந்–தனை – ப் ப�ோக்கு உணர்ச்சி வயப்–ப–டாத ஒன்–றில் ஐக்–கி–ய–மா–வ–தால், உடம்பு சம சீத�ோஷ்– ண த்– து க்கு வந்து விடு–கி–றது. இல்–ல–றத்–தில் பிரம்–மச்–ச–ரி–யம் த�ொடங்– கிய பிறகே காந்–திய – டி – க – ளு – ம், பர–மஹ – ம்–சரு – ம் தத்–துவ ஞானி–கள் ஆனார்–கள். இது–பற்–றிக் காந்–திய – டி – க – ள்–கூட விரி–வா–கக் கூறி–யி–ருக்–கி–றார். ðô¡

53

16-30 ஜூன் 2018

குரு-சிஷ்ய பாவம்!

ப

ண்–டைய குரு–குல முறை–கள் இப்–ப�ோது மறைந்து விட்–டன. குரு - சிஷ்ய பாவம் மறைந்து விட்–டது. ஆங்–கில – க் கல்–வி–யின் பெய–ரால் கல்–லூ– ரி–கள் வெறும் பட்–ட–தா–ரி–களையே – , காலிக் கும்–பல்–க–ளையே உற்–பத்தி செய்–கின்–றன. வாழ்க்– க ைக்– கு த் தேவை– ய ான ஒழுக்– கத்தை இன்–றைய – க் கல்வி ப�ோதிக்–கவி – ல்லை. ஐந்து வரு–ஷம் பட்–டப் படிப்–புப் படித்–தா– லும் பய–னில்–லாத ஒரு கல்–வியையே – நாம் கட்–டிக்–க�ொண்டு மார–டிக்–கி–ற�ோம். ஒழுங்– கீ – ன மே கல்– லூ – ரி – யி ன் பிர– த ான அம்–ச–மா–கக் காட்–சி–ய–ளிக்–கி–றது. சில கல்– லூ – ரி – க – ளு க்– கு ள் எல்.எஸ்.டி. மாத்–தி–ரை–க–ளும், விஸ்கி பாட்–டில்–க–ளும், கஞ்–சா–வும் தாரா–ள–மாக நட–மா–டு–கின்–றன. அண்–மை–யில் சென்–னை–யில் மிகப் பிர– ப–ல–மான டாக்–டர் ஒரு–வ–ரி–டம் மருத்–து–வக் கல்–லூரி மாணவி ஒரு–வர் வந்–தார்.

– ன் செய்ய வேண்– த�ொடை–யில் ஆப–ரேஷ டிய நிலை–மை–யில் அவர் இருந்–தார். அந்த டாக்– ட ர் மருத்– து – வ க் கல்– லூ – ரி – – ர். அவ–ருக்கு அந்–தப் ய�ோடு த�ொடர்–புள்–ளவ பெண்–ணைப் பற்–றித் தெரி–யும். ‘‘என்–னம்மா, ஆப–ரேஷ – ன் செய்–யல – ாமா? இல்லை, ஒரு பெத–டின் ப�ோட்–டுக் க�ொள்– கி–றாயா?’’ என்று கேட்–டார். ‘‘பெத– டி னே ப�ோடுங்– க ள், ப�ோதும்!’’ என்று கெஞ்–சி–னார் அந்த இள நங்கை.

54

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

டாக்–டர் ஆப–ரேஷ – னு – ம் செய்–யவி – ல்லை; பெத– டி – னு ம் ப�ோட– வி ல்லை; அவ– ரை த் திருப்பி அனுப்–பி–விட்–டார். இன்று கல்–வியி – ன் தர–மும் கெட்டு, மாண– வர்–களி – ன் ஒழுக்–கமு – ம் பாழ்–பட்டு விட்–டது. ஆ ன ா ல் , அ ந் – ந ா – ளி ல் இ ந் – து க் – க ள் ஒரு வகை– ய ான குரு– கு – ல ப் பயிற்– சி யை வைத்–தி–ருந்–தார்–கள். ர ா ம க தை – யி ல் வ ரு ம் ர ா ம – னு ம் , இலக்–குவ – னு – ம் குரு குலத்–தில் பயின்–றவ – ர்–கள். மகா– ப ா– ர – த த்– தி ல் வரும் வீம– னு ம், அர்–ஜு–ன–னும் குரு–கு–ல–வா–சி–கள். இந்–துப் புரா–ணப் பாத்–திர – ங்–கள் அனைத்– துமே குரு–குல – ப் பயிற்–சியி – ல் வளர்ந்–தவையே – . அதி– ர் ஷ்– ட – வ – ச – ம ாக நானும் நான்கு ஆண்–டு–கள் குரு–குல வாசம் செய்–த–வன். ‘குரு வாழ்க, குருவே துணை’ என்ற சுல�ோ–கத்–தைச் ச�ொன்–ன–வன். ந ா ன் ப யி ன்ற அ ம – ர ா – வ தி பு தூ ர் குரு–கு–லத்–தில், அதி–காலை ஐந்து மணிக்கு மாண–வர்–களை எழுப்பி விடு–வார்–கள். வகுப்பு வாரி–யாக மாண–வர்–கள் வரி–சை– யில் அணி–வ–குத்து, வகுப்பு மானிட்–ட–ரின் தலை–மை–யில் பின்–பக்–கத்–துக் காட்–டுக்–குச் செல்– வ�ோ ம். அங்கே கலைந்து சென்று காலைக் கடன்–களை முடிப்–ப�ோம். பிறகு மீண்– டு ம் வரி– சை – ய ாக நின்று தியான மண்–ட–பத்–துக்–குத் திரும்–பு–வ�ோம். அங்கே நான்– த ான் ‘பிரே– ய ர்’ பாட்– டு ப் பாடு– வே ன். மற்– று ம் சில மாண– வ ர்– க ள் இரண்–ட�ொரு பாடல்–கள் பாடு–வார்–கள். பிறகு கலைந்து சென்று எல்– ல �ோ– ரும் கிண– று – க – ளி ல் தண்– ணீ ர் சேந்– தி க் குளிப்–ப�ோம். சாப்– ப ாட்டு விடு– தி – யி ல் வரி– சை – ய ாக அமர்ந்–தது – ம், காலைப் பல–கா–ரம் பரி–மா–றப்– ப–டும். அங்–கேயு – ம் சில க�ோஷங்–கள் உண்டு. அவற்–றிலே கடைசி இரண்டு க�ோஷம், ‘காந்– தி – ய – டி – க ள் வாழ்க! குரு– கு – ல ம் நீடூழி வாழ்க!’ என முடி–யும். அந்– த க் க�ோஷம் முடிந்– த – பி – ற – கு – த ான் எல்–ல�ோ–ரும் சாப்–பி–டத் துவங்–கு–வ�ோம். ச ா ப் – பி ட் டு மு டி ந் – த – து ம் வ கு ப் – பு த் துவக்–கத்–துக்–கான மணி–ய�ோசை கேட்–கும். வகுப்–பு–க–ளுக்–குள் நுழை–வ�ோம்.

– –யியே தேச பள்–ளிப் பாடங்–க–ளுக்–கிடை பக்–தியை – யு – ம், தெய்வ பக்–தியை – யு – ம், புகட்–டு – வ ார்– க ள். அன்– ற ா– ட ச் செய்– தி – க – ளை – யு ம் ச�ொல்–வார்–கள். மாலை–யில் விளை–யாட்டு; இர–விலே மீண்–டும் தியா–னம்; படுக்கை. காம்–பவு – ண்–டுச் சுவ–ரைத் தாண்டி யாரும் வெளியே ப�ோக முடி–யாது. எல்–ல�ோ–ருக்–கும் வரிசை நம்–பர் உண்டு. நம்–பரை – ச் ச�ொல்–லித்–தான் கூப்–பிடு – வ – ார்–கள். என்–னுடை – ய நம்–பர் 498. ‘முத்–து’ என்–பது

என் பெயர். பார–தி–யின் கிளிப்–பாட்–டு–களை நான் அதி–கம் பாடு–வேன். அத–னால் எனக்–குக் ‘கிளி–முத்–து’ என்று பட்–டம். உ ட ம் பு இ ளை த் – தி – ரு ந் – த ா ல் , ‘ மீ ன் எண்–ணெய்’ க�ொடுப்–பார்–கள். ஓர் அழ–கான நூல் நிலை–யம் உண்டு. சிறிய ர–சா–ய–னக் கூடம் உண்டு. நான் பெரும்–பா–லும் நூல் நிலை–யத்–தில்– தான் காணப்–ப–டு–வேன். இசை வகுப்– பு த் த�ொடங்– கி – ன ார்– க ள்; அதில் நானும் சேர்ந்–தேன். காலை நான்கு மணிக்கே எழுந்து பாடல் கற்–றுக்–க�ொள்ள வேண்–டும். ‘சிதம்–பர நாதா திரு–வ–ருள் தாதா’ என்– பதே நான் கற்–றுக்–க�ொண்ட முதற்–பாட்டு. வித்– வ ான் படிப்பு ஆரம்– பி த்– த ார்– க ள்; அதி–லும் நான் ஒரு மாண–வன். பத்– து க்– கு ப் பத்– து ச் சதுர அடி– யு ள்ள நிலத்தை ஒவ்– வ�ொ ரு மாண– வ – னு க்– கு ம் க�ொடுப்– ப ார்– க ள். அதில் அவ– னு – டை ய விவ–சா–யத் திற–மை–யைப் பார்ப்–பார்–கள். ஆளுக்கு ஒரு கன்–றுக்–குட்டி க�ொடுப்–பார்– கள். அதில் மாண–வ–னு–டைய கால்–நடை – ப் பரா–ம–ரிப்–புத் திற–மை–யைப் பார்ப்–பார்–கள். உள்–ளேயே ஏரா–ள–மான கைத்–த–றி–கள் உண்டு. மாண–வன் அங்கே ப�ோய்த் தறி நெய்–யக் கற்–றுக்–க�ொள்–ள–லாம். நான் அடிக்–கடி அதில்–தான் கவ–னம் செலுத்–து–வேன். ஒரு– ந ாள் ஒரு முழு வேட்– டி – யையே நெய்து விட்–டேன். நாங்–கள் நெசவு செய்த வேட்–டி–யைத்– தான் நாங்–கள் கட்–டிக்–க�ொள்–வ�ோம். சில த�ொழில் நெச–வா–ளர்–க–ளும் அமர்த்– தப்–பட்–டிரு – ந்–தார்–கள். அத–னால் வெளி–யில் துணி வாங்–கு–வதே இல்லை. வெளி– யி ல் சுதந்– தி – ர ப் ப�ோராட்– ட ம் நடந்–தது. உள்–ளுக்–குள்ளே அந்–தக் கன–லைக் குரு–கு–லம் மூட்–டிற்று.

1939ல் இந்தி படிக்–கும் பிரச்னை எழுந்– தது. குரு–குல – த்–தில் இந்தி வகுப்பு ஆரம்–பம – ா– யிற்று. அன்–றைக்கு நிர்–வா–கிய – ாக இருந்–தவ – ர் சுப்–பி–ர–ம–ணிய நைனார். இந்– த க் குரு– கு – ல ம் ப�ோட்ட அடிப்– ப – டை– யி ல்– த ான் இன்– று ம் நான் உலா– வி க் க�ொண்–டி–ருக்–கிறே – ன். அந்– த க் குரு-சிஷ்ய பாவம், நாட்– ப ட மறைந்–து–க�ொண்டே வரு–கி–றது. வாலா–ஜா–பாத் இந்–தும – த – ப் பாட–சாலை, அம–ரா–வதி புதூர் சுப்–பி–ர–ம–ணி–யம் செட்– டி–யார் குரு–கு–லம் ப�ோன்ற சில மட்–டுமே இன்–னும் அதைக் கட்–டிக் காத்–துக்–க�ொண்டு வரு–கின்–றன. வியா– ச ர், வசிஷ்– ட ர், விஸ்– வ ா– மி த்– தி – ரர், துர�ோ–ணர் ப�ோன்ற மகாத்–மாக்–கள்

உற்–பத்தி செய்த சீடர்–க–ளால் தான் இந்–து –ம–தம் செழித்–துத் தழைத்–த�ோங்–கி–யது. அ ந் – த த் த த் – து வ ஞ ா ன பீ ட த்தை கான்–வென்ட் படிப்பு நிறுவ முடி–யாது. பி.ஏ.படிப்– பு ம், பி.எஸ்.சி., படிப்– பு ம் மனி–த–னு–டைய தார்–மிக ஒழுக்–கத்–துக்–குச் சம்–பந்–தமே இல்–லா–தவை. குரு-சிஷ்ய பாவத்–துக்–குத் திரும்–பி–னா– ல�ொ– ழி ய சரா– ச ரி வாழ்க்– க ை– யி ல் இனி நிம்–மதி இருக்–காது. ஆசி– ரி – ய – ரை க் கல்– ல ால் அடிப்– ப து, அவ– தூ று ப�ொழிந்து ந�ோட்– டீ ஸ் ப�ோடு– வது, கல்–லூரி மாண–வியை – க் கடற்–கரை – யி – ல் சந்–திப்–பது - இவை–யெல்–லாம் நாக–ரி–கம் விளை–வித்த கேடு–கள். கு ரு - சி ஷ்ய ப ா வ த் – தி ல் உ ட ம் – பு ம் உள்–ள–மும் பேணிக்–காக்–கப்–பட்–டன. தேச பக்–தியு – ம், தெய்வ பக்–தியு – ம் சேர்ந்து ஊட்–டப்–பட்–டன. ஐ ந் து வ ய – தி ல் இ ரு ந்தே த ர் – ம ம் த�ொடங்–கி–யது. அத–னால்–தான் மனி–த–னின் இல்–ல–றம்– கூட நல்–ல–ற–மாக அமைந்–தது. வள்–ளுவ – னு – க்கு வாசு–கியு – ம், ராம–னுக்–குச் சீதை–யும், க�ோவ–ல–னுக்–குக் கண்–ண–கி–யும் கிடைத்–தார்–கள். இன்–றைய – ப் ப�ோலி நாக–ரிக – ம் கண–வன் மனை–வியை க் க�ோர்ட்–டிலே க�ொண்–டுவ – – ந்து நிறுத்–து–கி–றது. சினிமா நடிகை இரண்–டா–வது திரு–ம– ணம் செய்–து–க�ொண்–ட–தும், முதற்–க–ண–வ– னுக்கு நஷ்ட ஈடு க�ொடுத்–தது – ம், குழந்–தைக்கு ஜீவ–னாம்–சம் க�ொடுத்–த–தும் செய்–தி–க–ளா– கின்–றன. சந்–திர மண்–ட–ல–மல்ல; சூரிய மண்–ட– லத்–திற்ேக மனி–தன் ப�ோகட்–டும். பழங்–கா– லங்–களி – ல் இந்–துக்–கள் வகுத்த அடிப்–படை – த் தர்– மங் – க – ளை க் கடை– பி – டி த்– த ால்– த ான், அவன் நிம்–ம–தி–யாக வாழ முடி–யும். அவற்–றில் ஒன்–றுத – ான் குரு-சிஷ்ய பாவம். இன்று எந்த மாண– வ ன் ஆசி– ரி – ய – ரி ன் காலைத் ெதாட்டு வணங்–கு–கி–றான்? தன் கால் செருப்– பை – ய ல்– ல வா அவர் மீது வீசு–கி–றான்! இவன் படித்–தால் என்ன, படிக்–கா–விட்– டால் என்ன? நவா–பு–கள் படை–யெ–டுப்–பி– னா–லும், ஆங்–கி–லப் படிப்–பி–னா–லும் நமது பாரம்–ப–ரிய தர்–மம் நசிந்து விட்–டது. அதைக் காப்– ப ாற்– று – வ – த ற்– கு ப் பணம் படைத்–த�ோர் செய்ய வேண்–டிய முதற்–கா– ரி–யம், பழைய பாணி–யில் குரு குலங்–களை ஆரம்–பிப்–பதே. (த�ொட–ரும்)

நன்றி: கண்–ண–தா–சன் பதிப்–ப–கம், சென்னை - 600 017. ðô¡

55

16-30 ஜூன் 2018

உத்திரக�ோசமங்கை

மரகதமாய் மின்னும் மகாதேவன்!

ரா

மேஸ்–வர – ம் ப�ோகும் வழி–யில் மண்–ட– பம் என்று பகுதி உள்–ளது. அங்கு மரைக்–கா–யர் என்ற பெயர்–க�ொண்ட ஒரு மீன–வர், மிகுந்த வறு–மை–யு–டன் வாழ்ந்–து– வந்– தா ர். ஆனா– லு ம், அரு– கி ல் க�ோயில் க�ொண்–டி–ருக்–கும் மங்–க–ளேஸ்–வ–ரரை நம்– பிக்–கை–யு–டன் தின–மும் வழி–பட்டு வந்–தார். பாய்–மர – ப் பட–கில் சென்று மீன் பிடித்–துவ – ந்து வியா–பா–ரம் செய்–த–வர் அவர். ஒரு–சம – ய – ம் அவர் கட–லில் மீன் பிடிக்–கச் சென்–ற–ப�ோது சூறா–வ–ளிக் காற்று அடித்து அவ– ரு – டை ய படகு நிலை குலைந்து எங்–கேய�ோ அடித்–துச் செல்–லப்–பட்–டது. அப்–படி – யே வெகு–தூர – ம் ப�ோன–பிற – கு ஒரு பாசி– ப– டி ந்த பாறை– யி ன் மேல் ம�ோதி நின்– றது. படகு ம�ோதிய வேகத்– தி ல் பாறை அப்– ப – டி யே சரிந்து பட– கி லே விழுந்து விட்–டது. பட– கி – னு ள் ரெண்டு சின்ன பாறை– க – ளும் ஒரு பெரிய பாறை–யு–மாக விழுந்த சில

56

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

விநா–டிக – ளி – ல் அது–வரை அடித்–துக் க�ொண்– டி– ரு ந்த புய– லு ம், மழை– யு ம் சட்– டெ ன்று நின்று விட்–டது. பட–குக்–குள் நிலை–குல – ைந்து ப�ோயி–ருந்த மரைக்–கா–யர் அதிர்ச்–சி–யி–லி– ருந்து மீண்–டார். திரும்ப மண்–டப – ம் ந�ோக்– கிப் பய–ணிக்–கலா – மெ – ன்று பார்த்–தால் எப்–ப– டிப் ப�ோவது என்றே புரி–ய–வில்லை. திக்கு, திசை தெரி–ய–வில்லை. மங்– க – ளே ஸ்– வ – ர ரை உள– மாற துதித்து படகை செலுத்த ஆரம்– பி த்– தா ர். அங்– கு – மிங்–குமா – க – த் திரிந்–தல – ைந்து பல–நாள் கழித்து – ம் வந்து சேர்ந்–தார். ஒரு–வ–ழி–யாக மண்–டப கட–லுக்–குப் ப�ோன இவர் திரும்–பி–வ–ர–வில்– லையே என்று கவ–லை–ய�ோடு கரை–யிலேயே – காத்–தி–ருந்த அவ–ரது குடும்–பம் அவ–ரைப் பார்த்–த–பின்–பு–தான் நிம்–மதி அடைந்–தது. பட– கி ல் க�ொண்டு வந்த பாசி– ப – டி ந்த கற்–களை என்ன என்று தெரி–யா–மல் வீட்– டுப் படிக்– க ல்– லா க ப�ோட்டு வைத்– தா ர் மரைக்–கா–யர். அந்தக் கல்லை மிதித்–த–படி வீட்–டிற்–குள்–ளும், வெளி–யி–லுமா – க நபர்–கள் ப�ோக–வர, மேலே ஒட்டி இருந்த பாசி க�ொஞ்– சம் க�ொஞ்–ச–மாக நீங்கி ஒரு நாள் சூரிய வெளிச்– ச த்– தி ல் பள– ப – ள – வெ ன்று பச்சை வண்–ணத்–தில் பாறை மின்–னி–யது! மங்–க–ளேஸ்–வ–ரர், தன் வறு–மையை நீக்க அளித்த பரிசு அது என்– பதை உணர்ந்த மரைக்–கா–யர், மின்–னும் பச்–சைப் பாறையை அர–ச–ருக்கு அன்–ப–ளிப்–பா–கத் தந்–தால் பரி–சு– கள் கிடைக்–கும் என்று எதிர்–பார்த்து பாண்– – டிய மன்–னரி – ன் அரண்–மனை க்கு சென்–றார். நடந்த அனைத்–தையு – ம் விவ–ரித்து, தன் வீட்– டில் அந்–தக் கல் இருப்–ப–தைச் ச�ொன்–னார். அரண்–மனை ஆட்–கள் பச்–சைப் பாறையை வீட்–டில் இருந்து எடுத்து வந்து அர–ச–ரி–டம் காட்–டி–னார்–கள். கற்–க–ளைப் பற்றி விவ–ரம் தெரிந்–தி–ருந்த ஒரு–வர் பச்–சைப் பாறையை ச�ோதித்து பார்த்–தார். சற்று நேரத்–தில், ‘இது விலை மதிக்–கமு – டி – ய – ாத அபூர்வ மர–கத – க்–கல்,

அபிேஷகத்தில் மரகத நடராஜர் உல–கில் எங்கு தேடி–னா–லும் கிடைக்–காது,’ என்று வியந்து ச�ொன்–னார். உடனே மன்–ன– ரும் மரைக்– க ா– ய – ரு க்கு ப�ொற்– க ா– சு – க ளை அளித்–தார். இவ்–வ–ளவு அரு–மை–யான கல்–லில் ஒரு நட– ர ா– ஜ ர் சிலையை வடிக்க வேண்– டு ம் என்று மன்– ன ர் விரும்– பி – ன ார். அப்– ப டி செதுக்–கிக் க�ொடுக்–கத் தகு–தி–யான ஒரு சிற்– பி–யைப் பல இடங்–களி – ல் தேடி, கடை–சியி – ல் இலங்கை அர–சன் முத–லாம் கய–வா–கு–வின் அரண்–ம–னை–யில் சிற்–பி–யாக இருக்–கும் சிவ– பக்–தர் ரத்–தின சபா–பதி – யை – ப் பற்–றிய விவ–ரம் கிடைத்–தது. அவரை அனுப்பி வைக்–கும்–படி பாண்– டி–யன் ஓலை அனுப்–பின – ார். சிற்–பியு – ம் வந்து சேர்ந்– தா ர். அவ்– வ – ள வு பெரிய மர– க தக் கல்லை பார்த்த உடன் மயக்–கமே வந்–து– விட்–டது ரத்–தின சபா–ப–திக்கு. ‘என்–னால் மர–கத நட–ரா–ஜர் சிலையை வடிக்க இய–லாது மன்னா,’ என்று கூறி–விட்டு இலங்–கைக்–குத் திரும்–பி–விட்–டார். மன்–னன் மன வருத்–தத்–துட – ன் திரு–உத்–திர – – க�ோ–ச–மங்கை மங்–க–ளேஸ்–வ–ரர் சந்நதி முன் நின்று பிரார்த்–தனை செய்–துக் க�ொண்–டிரு – ந்– தார். அப்–ப�ோது, ‘நான் மர–கத நட–ரா–ஜர் சிலையை வடித்து தரு– கி– றேன் மன்னா,’ என்ற குரல் கேட்–டது. குரல் வந்த திசை ந�ோக்கி மன்–னர், மக்– கள் அனை–வ–ரும் திரும்–பிப் பார்த்–த–னர். அங்கே சித்–தர் சண்–முக வடி–வேல – ர் நின்– றி–ருந்–தார். மன்–ன–ன் நிம்–ம–திப் பெரு–மூச்சு விட்– ட ான். மர– க த நட– ர ா– ஜ ர் சிலையை வடிக்– கு ம் முழு ப�ொறுப்– பை – யு ம் அவ– ரி – டம் ஒப்–ப–டைத்–தான், அவ–ருக்கு தேவை– யான அனைத்து உத–வி–க–ளை–யும் செய்து க�ொடுத்–தான். அந்த பெரிய மர–கத பாறை–யில் ஐந்–தரை அடி உயர நட–ரா–ஜர், ஒன்–றரை அடி உயர பீடத்–தில் ராஜ க�ோலத்–தில் அற்–பு–த–மாக உரு–வா–னார். மிக–வும் நுணுக்–க–மாக சிற்ப வேலைப்–பா–டு–கள் க�ொண்ட அற்–பு–த–மான சிலை அது. ஆமாம், நட–ரா–ஜ–ரின் திருக்– க – ர ங் – க – ளி ல் ந ர ம் பு பு டை த் – து த்

மங்களேஸ்வரர் தெரி–யும்! அவ–ருக்–குச் செய்–யப்–ப–டும் பால் அபி–ஷே–கத்–தின்–ப�ோது இத–னைத் துல்–லி–ய– மா–கக் காண–லாம். சித்–தர் ஷண்–முக வடி– வே– ல ரை அன்று மட்– டு – மல்ல , இன்– று ம் அனை–வ–ரும் பாராட்டி மகிழ்–கி–றார்–கள். பின்–னர் மர–கத நட–ரா–ஜரை பிர–திஷ்டை செய்து ஆல–யம் உரு–வாக்–கின – ான் மன்–னன். அடுத்– த – டு த்து அன்– னி – ய ர் பலர் படை– யெ–டுத்–த–ப�ோ–தும் அற்–புத ப�ொக்–கி–ஷ–மான இந்த நட– ர ா– ஜ ர் யாரா– லு ம் கள– வ ா– ட ப்– ப–டா–மல் அருள் ஒளி பெருக்கி பக்–தர்–க– ளைக் காத்–து–வ–ரு–கி–றார். அவ்–வாறு அவர் கள–வா–டப்–பட முடி–யா–த–தற்–குக் கார–ணம், அவரை எப்–ப�ோ–தும் சந்–தன – க் காப்–பிலேயே – வைத்–தி–ருந்–த–து–தான். அந்த வழக்–கம் இன்–ற–ள–வும் த�ொடர்– கி–றது. ஆனால், ஆனித் திரு–மஞ்–சன நாளில், அதா–வது ஆருத்ரா தரி–சன நாளன்–று–தான் இந்த மர–கத நட–ரா–ஜரை, சந்–த–னக் காப்– பின்றி அப்–ப–டியே ஒரி–ஜி–ன–லாக தரி–சிக்க முடி–யும். இந்த ஆனித் திரு–மஞ்–சன – த் திரு–நா– ளன்று (20.06.2018) இந்த மர–கத நட–ரா–ஜரை தரி–சித்–துப் பேர–ருள் பெறு–வ�ோம். உ த் – த – ர – க� ோ – ச – மங்கை தி ரு த் – த – ல ம் , ராமனாதபுரத்துக்கு தென்–மேற்கே 15 கி.மீ. தூரத்–தில் அமைந்–துள்–ளது. த�ொகுப்பு:

இரா.வளை–யா–பதி த�ோட்–டக்–கு–றிச்சி ðô¡

57

16-30 ஜூன் 2018

அடிபற்றி அகமகிழ்வோம்! ‘அ

டி உத– வு – வ – து – ப �ோல அண்– ண ன் தம்பி உதவ மாட்–டான்’ - இந்–தப் பழ–ம�ொழி நம் எல்–ல�ோ–ருக்–குமே தெரிந்–த– து–தான் என்ற ப�ோதி–லும் அனை–வ–ருமே தவ–றான முறை–யில்–தான் அர்த்–தம் புரிந்–து– க�ொண்–டி–ருக்–கி–ற�ோம். அதா– வ து ‘சமா– த ா– ன – ம ா– க ப் பேசிப் பயன் இல்லை. இரண்டு அடி க�ொடுத்– தால் அவன் சரிப்–பட்டு வரு–வான்’ - இந்த முறை–யில்–தான் அந்–தப் பழ–ம�ொ–ழியை நாம் உப–ய�ோக்–கிற� – ோம். ஆனால் பெரி–ய–வர்–கள் அப்–பழ – ம – �ொழி மூலம் நமக்கு எதை உணர்த்– தி–னார்–கள் என்று தெரிந்–துக – �ொள்–ளல – ாமா? மனைவி, குழந்–தைக – ள், அப்பா, அம்மா, அண்– ண ன், தம்பி உற– வு – க ள் எல்– ல ாம் ஓர் எல்–லை–வ–ரை–தான். மனி–தர்–க–ளா–கிய நமக்கு மேலான துணை– ய ாக கடை– சி – – ன் அடி–மல – ர்– வரை அமை–வது இறை–வனி

58

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

கள்–தான். ஆகவே தெய்–வத் திரு–வ–டி–களை ‘சிக்’–கெ–னப் பற்–றிக்–க�ொள்–வதே சிறந்–தது. என–வே–தான் ‘அபி–ராமி என்–றன் விழுத்–து– ணையே! என்று அபி–ராமி பட்–டர் பாடு–கின்– றார். இறை–வ–னைத் தவிர பிற துணை–கள் எல்– ல ாம் விழுந்– து – வி – டு ம். மானிட உயிர் பற்– றி க்– க �ொள்ள வேண்– டி ய மகத்– த ான துணை தெய்–வத்–தின் திரு–வடி – க்–கம – ல – ங்–களே ஆகும். வள்–ளு–வர் இதனை அழுத்–தம் திருத்–த– மாக முதல் அதி–கா–ர–மான கட–வுள் வாழ்த்– தி–லேயே மீண்–டும் மீண்–டும் அறு–தி–யிட்டு உறு–தி–யா–கக் கூறு–கின்–றார்:

திருப்–பு–கழ்த்திலகம்

மதி–வ–ண்ணன்

5

இறைச்சுவை இனிக்கும் இலக்கியத் தேன்

கற்–ற–த–னால் ஆய பயன் என்– க�ொல் வால–றி–வன் நற்–றாள் த�ொழா–அர் எனின் மலர்–மிசை ஏகி–னான் மாண் அடி சேர்ந்–தார் நில–மிசை நீடு–வாழ்–வார் வேண்–டு–தல் வேண்–டாமை இலான் அடி சேர்ந்–தார்க்கு யாண்–டும் இடும்பை இல தனக்–கு–வமை இல்–லா–தான் தாள் சேர்ந்–தார்க் கல்–லால் மனக்–கவ – லை மாற்–றல் அரிது அற ஆழி அந்–த–ணன் தாள் சேர்ந்–தார்க் கல்–லால் பிற ஆழி நீந்–தல் அரிது க�ோளில் ப�ொறி–யில் குண–மி– லவே எண் குணத்–தான் தாளை வணங்–காத் தலை பிற–விப் பெருங்–கட – ல் நீந்–துவ – ர் நீந்–தார் இறை–வன் அடி சேரா–தார் வ ள் – ளு – வ – ர ை ப் ப�ோலவே மாணிக்–கவ – ா–சக – – ரும் அடிக்கு அடி தான் பாடிய சிவ–பு–ரா–ணத்–தில் இறை–வனி – ன் திரு–வடி – யை – ப் ப�ோற்–றி–யி–ருக்–கிறா – ர். சிவ–பெ–ரு–மா–னின் ஆல– யங்–க–ளில் பிர–த�ோஷ நன்– னா–ளன்று கூடி–யி–ருக்–கும் அன்–பர்–கள் ஒரே குர–லில் உற்– ச ா– க – ம ா– க ப் பாடும் ‘நமச்–சிவ – ாய வாழ்க!’ என்ற பாடலை உற்–றுக் கவ–னித்– த ா ல் இ ந ்த சூ ட் – சு – ம ம் நமக்கு விளங்– கு ம். பாட– லைப் பார்க்–க–லாமா? நமச் சிவாய வாஅழ்க நாதன் தாள் வாழ்க! இமைப்–ப�ொழு – து – ம் என் நெஞ்– சில் நீங்–கா–தான் தாள் வாழ்க! க�ோகழி ஆண்ட குரு–மணி தன்–தாள் வாழ்க! ஆக– ம ம் ஆகி– நி ன்று அண்– ணிப்–பான் தாள்–வாழ்க! ஏகன் அநே–கன் இறை–வன் அடி வாழ்க! வேகம்–கெ–டுத்–தாண்ட வேந்– தன் அடி வெல்க! ஈசன் அடி ப�ோற்றி! எந்ைத அடி ப�ோற்றி! தேசன் அடி ப�ோற்றி! சிவன் சேவடி ப�ோற்றி! வ ா ச – க ர் இ வ் – வ ா று வ ரி க் கு வ ரி ஆ ண் – ட – வ – னி ன் அ டி – ம – ல ர் – க – ளை ப்

ப�ோற்–று–கி–றார். மேலும் இத்–தி–ரு–வா–ச–கத்தை அவன் அரு– ளாலே அவன்–தாள் வணங்கி நான் பாடும் பேறு பெற்– றேன் என்–றும் ம�ொழி–கி–றார். இப்–ப�ோது விளங்–கு–கி–ற–தல்– லவா, ‘அடி உத– வு – வ – து – ப �ோல் அண்– ண ன் தம்பி உதவ மாட்–டான்’ என்ற பழ–ம�ொ–ழி–யின் உண்–மைப் ப�ொருள்?

மீண்டும் பிறப்பு வேண்டும்!

தி

ருக்– கு ற்– றா – ல த்– தி ல் எழுந்– த – ரு ளி பக்– த ர்– க ளை காத்– த– ரு ள்– ப – வ ர் திரு– கூ – ட ப்– ப ெ– ரு – ம ான். அச்– சி – வ – பி – ரா – னின் சந்– ந – தி க்கு கவி– ரா ஜ பண்– ட ா– ர த்– தை யா என்– னு ம் புல– வ ர் சென்– றா ர். புல– வ ர் அவ்– வி – ற ை– வ – னி – ட ம் வைத்த வேண்–டு–க�ோள் புது–மை–யா–னது. கவி–ர–சம் ததும்–பும் அந்த விண்–ணப்–பம் என்ன தெரி–யுமா? ‘திரி கூடப்–பெ–ரு–மானே! உன் தேவி பார்–வ–திக்கு அன்–பு– டன் உன் அங்–கத்–திலேயே – சரி–பாதி அளித்–துவி – ட்–டாய். நான் ஏழைப் புல–வன். அந்த அள–வுக்கு உன்–னிட – ம் உரிமை க�ோர மாட்–டேன். எனக்கு பாதி–யில் பாதி தந்–தால் அது ப�ோதும்!’ ‘பாதி– யி ல் பாதி’ என்று புதி– ரா க புல– வ ர் கேட்– ப து என்ன தெரி–யுமா? கணக்–குத் தெரிந்–த–வர்–கள் அனை–வ–ரும் ðô¡

59

16-30 ஜூன் 2018

கட்– ட ா– ய ம் விடை– யை க் கண்– டு – பி – டி த்து விட–லாம். ஒன்–றில் அரை–பா–கம் பாதி, பாதி–யில் சரி–பாதி கால்! எ ன வே உ ன் – ற ன் தி ரு – வ – டி ப் – பே–றான காலைக் காட்டி என்னை ஆட்– க�ொள்– வ ாய் என்– ப – து – த ான் புல– வ – ரி ன் வேண்–டுக� – ோள். இலக்–கி–யத்–தேன் சுரக்–கும் கவி–ராஜ பண்–டா–ரத்–தை–யா–வின் வேண்–டு– க�ோள் வெண்பா இது–தான்: அரு–வித் திரி–கூ–டத் தையா உனை–நான் மரு–விப் பிரிந்–தி–ருக்க மாட்–டேன் - இறை–விக்கு ஆதி–யிலே பாதி தந்–தாய்; அத்–தனை வேண்–டாம் எனக்–குப் பாதி–யிலே பாதி–தந்து பார்! டற்–கர – ை–யில் விரிந்து பரந்–திரு – க்–கும் வெண்–மண – ல் எவ்–வள – வு என்–றுகூ – ட எண்–ணிக் கணக்–கிட்டு விட–லாம். ஆனால் ஒரு மனி–த–னின் பிறப்பு எவ்–வ–ளவு என்று கூறி–விட முடி–யாது என்–கின்–றன – ர் ஞானி–கள். ‘புல்–லா–கிப் பூடாய் புழு–வாய் மர–மா–கிப் பல்–வி–ரு–க–மா–கிப் பற–வை–யாய்ப் பாம்–பா–கிக் கல்–லாய் மனி–த–ராய்ப் பேயாய்க் கணங்–க–ளாய் வல் அசுர ராகி முனி–வ–ராய்த் தேவ–ராய் செல்–லாஅ நின்ற இத்–தார சங்–க–மித்–துள் எல்–லாப் பிறப்–பும் பிறந்து இளைத்–தேன் - என்று பாடு–கி–றார் மாணிக்க வாச–கர். ‘ஏழு–க–டல் மணலை அள–வி–டின் அதி–கம் எனது இடர் பிறவி அவ–தா–ரம்’ என்று கூறு–கின்–றார் அரு–ண–கிரி நாதர். அரு–ளா–ளர்–கள் அனை–வ–ருமே ‘‘இந்–தப் பிறப்பே என் இறு–திப் பிறப்–பாக இருக்க வேண்–டும் இறைவா!’ என்றே ஒட்டு ம�ொத்–த– மாக ஓங்–கிக் குரல் எழுப்–பு–கின்–ற–னர். திரு– வ ள்– ளு – வ ர் நாம் இறை– வ – னி – ட ம் கேட்–கும் வரம் பிற–வா–மைய – ா–கவே அமைய ேவண்–டும் என்–கி–றார். ‘‘வேண்–டுங்–கால் வேண்–டும் பிற–வா–மை’

க

60

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

என்–கி–றது குறள். பெயர் தெரி–யாத புல–வர் ஒரு–வர் ‘வீடு பேறு எனக்–குத்–தான்! வேண்– டாம் இவ்–வு–டம்–பு’ என்று புதிர்–ப�ோல ஒரு பாடல் பாடி சுவாமி மலை முரு– க னை வேண்–டு–கிறா – ர்: வெங்–கா–யம் சுக்–கா–னால் வெந்–த–யத்–தால் ஆவ தென்ன? இங்–கார் சுமந்–தி–ருப்–பார் இச் சரக்கை - மங்–காத சீர–கத்–தைத் தந்–தீ–ரேல் வேண்–டன் பெருங்–கா–யம். ஓர–கத்–துச் செட்–டி–யாரே! நக– ர த்– த ார்– க ள் விரும்பி வழி– ப – டு ம் வடி–வே–ல–வனை ‘செட்–டி–யார்’ என்றே புல– வர்–கள் அழைக்–கின்ற மரபு ஒன்–றுண்டு. எனவே சுவா– மி – ம லை முரு– க ரை ஒரு பல–ச–ரக்–குக் கடை வைத்–தி–ருப்–ப–வ–ரா–கவே பாவித்து ‘வெப்–பம – ான இந்த மானுட தேகம் சுக்–குப – �ோல காய்ந்–துவி – ட்–டால் மீத–மிரு – க்–கும் சாம்–பலை வைத்–துக்–க�ொண்டு என்ன செய்– வது? (வெங்–கா–யம்: வெப்–ப–மான இத்–தே– கம், வெந்–த–யம் - எரிந்–த–பின் எஞ்–சும் சாம்– பல்) ஆகவே சிறந்த வீடு பேறு என்–னும் சீர் அகம் தருக. இந்த மிகை–யான உடம்பு என்–னும் பெருங்–கா–யம் எனக்கு வேண்–டாம் என்–கி–றார். மளி–கைப் ப�ொருட்–களை வைத்தே மகத்– தான உண்–மையை விளக்–கிய மாபெ–ரும் பாடல் இது. அனைத்து கவி–ஞா–னி–ய–ரின் வேண்–டு– க�ோ– ளு ம் மீண்– டு ம் பிறப்பு வேண்– ட ாம் என்–றி–ருக்க, திரு–நா–வுக்–க–ர–சர் மட்–டும் வித்– தி–யா–ச–மாக ஒரு புதிய க�ோணத்–தில் தன் கருத்–தைப் புலப்–ப–டுத்–து–கிறா – ர். ‘மனி– த ப் பிறவி பெற்– ற – த ால்– த ானே தில்லை நட–ரா–ஜரைத் தரி–சிக்க முடிந்–தது? சிவ–பெ–ரும – ா–னின் ஆனந்–தத் தாண்–டவ – த்தை அனு–ப–விக்க இன்–னும் எத்–தனை பிற–வி–கள் வேண்–டு–மா–னா–லும் எடுக்–க–லாம். ‘மெய் ஞான தெய்– வ த்தை... சென்று கண்டு த�ொழ, நாலா–யி–ரம் கண் படைத்–தி– லனே! அந்த நான்–மு–கனே!’ என்று அரு–ண– கி–ரிந – ா–தர் அதி–சயி – த்–துப் பாடி–யதை – ப் ப�ோல, நாவுக்–க–ர–ச–ரான அப்–ப–ர–டி–க–ளும் ‘மனி–தப்– பி– ற வி மீண்– டு ம் வேண்– டு ம். சிதம்– ப – ர ம் நட–ரா–ஜ–ரைத் தரி–சிக்க!’ என்–கி–றார்: குனித்த புரு–வ–மும், க�ொவ்–வைச் செவ்–வா–யிற் குமிண் சிரிப்–பும் பணித்த சடை–யும், பவ–ளம்–ப�ோல் மேனி–யிற் பால் வெண் நீறும் இனித்த முடைய எடுத்–தப் ப�ொற் பாத–மும் காணப் பெற்–றால் மனிதப் பிற–வி–யும் வேண்–டு–வதே இந்த மா நிலத்தே!

(இனிக்–கும்)

ÝQ&2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

êQ

ªõœO

Mò£ö¡

¹î¡

ªêšõ£Œ

Fƒèœ

ë£JÁ

êQ

ªõœO

Mò£ö¡

¹î¡

ªêšõ£Œ

Fƒèœ

ë£JÁ

êQ

݃Aô îI› Aö¬ñ «îF «îF

¶MF¬ò ðè™ 2.58 ñE õ¬ó

Hóî¬ñ ðè™ 1.00 ñE õ¬ó

ªð÷˜íI ðè™ 11.08 ñE õ¬ó

궘ˆîC 裬ô 9.30 ñE õ¬ó

Fó«ò£îC 裬ô 8.12 ñE õ¬ó

¶õ£îC 裬ô 7.22 ñE õ¬ó

ãè£îC 裬ô 7.03 ñE õ¬ó

îêI 裬ô 7.13 ñE õ¬ó

ïõI 裬ô 7.52 ñE õ¬ó

ÜwìI 裬ô 9.01 ñE õ¬ó

êŠîI ðè™ 10.32 ñE õ¬ó

êw® ðè™ 12.22 ñE õ¬ó

ð…êI ðè™ 2.28 ñE õ¬ó

궘ˆF ñ£¬ô 4.46 ñE õ¬ó

F¼F¬ò Þó¾ 7.12 ñE õ¬ó

FF

Cˆî 60.00 ï£N¬è

Cˆî 60.00 ï£N¬è

Ìó£ì‹ ðè™ 3.54 ñE õ¬ó àˆFó£ì‹ Þó¾ 6.28 ñE õ¬ó

Cˆî 60.00 ï£N¬è

Cˆî 60.00 ï£N¬è

ÜÂû‹ 裬ô 9.08 ñE õ¬ó

Íô‹ ðè™ 1.24 ñE õ¬ó

ñóí 4.01 H¡¹ Cˆî

Mê£è‹ 裬ô 7.36 ñE õ¬ó

Cˆî 60.00 ï£N¬è

Cˆî 1.29 H¡¹ ñóí

²õ£F 裬ô 6.36 ñE õ¬ó

«è†¬ì ðè™ 11.06 ñE õ¬ó

ÜI˜î 60.00 ï£N¬è

CˆF¬ó 裬ô 6.03 ñE õ¬ó

Cˆî 60.00 ï£N¬è

ñóí 1.4 H¡¹ Cˆî

àˆFó‹ 裬ô 6.26 ñE õ¬ó Üvî‹ ÜF裬ô 5.32 ñE õ¬ó CˆF¬ó  º¿õ¶‹

ÜI˜î 60.00 ï£N¬è

Ìó‹ 裬ô 7.13 ñE õ¬ó

Cˆî 60.00 ï£N¬è

Cˆî 9.11 H¡¹ ñóí

ÝJ™ò‹ 裬ô 9.40 ñE õ¬ó ñè‹ è£¬ô 8.19 ñE õ¬ó

Cˆî 60.00 ï£N¬è

Cˆî 60.00 ï£N¬è

«ò£è‹

Ìê‹ ðè™ 11.13 ñE õ¬ó

¹ù˜Ìê‹ ðè™ 12.51 ñE õ¬ó

ï†êˆFó‹

I¶ù‹

Kûð‹

Kûð‹

«ñû‹&Kûð‹

«ñû‹

«ñû‹

eù‹

eù‹

°‹ð‹&eù‹

°‹ð‹

ñèó‹

ñèó‹

î²&ñèó‹

î²

î²

ê‰Fó£wìñ‹

கணித்தவர்: ‘ஜ�ோதிட மணி’ வசந்தா சுரேஷ்குமார் M«êû °PŠ¹èœ

Mwµ õNð£´. è¼ì îKêù‹ ï¡Á.

F¼ˆîE º¼è¡ AO õ£èù‹.

꣈ɘ ªõƒè«ìꊪð¼ñ£œ «î˜ ñ¶¬ó eù£†C á…ê™ Mö£.

ªð÷˜íI Móî‹. 裬ó‚è£ô‹¬ñò£˜ ñ£ƒèQ F¼Mö£. ñJ¬ô ꣌ð£ð£ °¼Ì˜Eñ£ Mö£.

F¼ˆîƒè™ G¡ø ï£ó£òíŠ ªð¼ñ£œ î£ò£˜ ðõQ.

Hó«î£û‹. êèô Cõ£ôòƒèO½‹ ñ£¬ô Hó«î£û Mö£.

ê˜õ ãè£îC Móî‹. «ê£öõ‰î£¡ üùè ñ£Kò‹ñ¡ àô£.

꣈ɘ, ªê£‚èLƒè‹¹É˜ Cõ£ôòƒèO™ õ¼û£H«ûè‹.

ð£ðýó îêI. è‡ì«îM, è£ù£´ 裈 Cõªð¼ñ£¡ F¼‚è™ò£í‹.

ó£üð£¬÷ò‹, ªðˆîõï™Ö˜ ñÎóï£î˜ ðõQ.

꣈ɘ «õƒè«ìêŠ ªð¼ñ£œ Mö£. ÝQ àˆFó‹ ïìó£ü˜ ÜH«ûè‹.

êw® Móî‹. ñ¶¬ó eù£†C, F¼Šðóƒ°¡ø‹ îôƒèO™ á…ê™ Mö£.

Ýó‡ò è¾K Móî‹. «ê£öõ‰î£¡ üùè ñ£Kò‹ñ¡ Mö£.

²ð. èîO è¾K Móî‹. Iô†Ç˜ Mï£òè˜ ¹øŠð£´.

ó‹ð£F F¼F¬ò. ðˆó£„êô‹ ó£ñ˜ ¹øŠð£´. è¼ì îKêù‹ ï¡Á.

ஜூன் மாதம் 16 - 30 (ஆனி) பஞ்சாங்க குறிப்புகள்

ஜூன் 16 முதல் 30 வரை ராசி பலன்கள் மேஷம்:வேகத்–து–டன் விவே–க– மும் க�ொண்ட மேஷ ராசி அன்–பர்–களே, இந்த கால–கட்– டத்–தில் தனா–திப – தி சுக்–கிர – னின் சஞ்– ச ா– ர த்– தா ல் பண– வ – ர த்து இருக்– கு ம். எடுத்த முடிவை செயல்–படு – த்–துமு – ன் ஒரு–முற – ைக்கு இரு–முறை ஆல�ோ–சிப்–பது நல்–லது. எந்த ஒரு காரி–யத்–தி– லும் அவ–சர முடிவு எடுக்க தூண்–டும். வீண் வாக்–கு–வா–தங்–க–ளால் பகையை வளர்த்– துக் க�ொள்–ளா–மல் இருப்–பது நல்–லது. வீண் அலைச்–சலு – க்கு பிறகே எந்த ஒரு காரி–யமு – ம் நடந்து முடி– யு ம். த�ொழில் ஸ்தா– ன த்தை ராசி–நா–தன் செவ்–வாயே அலங்–கரி – ப்–பதா – ல் த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் மிகுந்த லாபத்தை அடை–வார்–கள். வர–வேண்–டிய பாக்–கி–கள் வந்து சேரும். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–கள் எடுத்த காரி–யங்–களை சுல–ப–மாக செய்து முடிப்–பீர்– கள். சக பணி–யா–ளர்–கள் மற்–றும் மேலி–டம் ஒத்–து–ழைப்பு நல்–கு–வார்–கள். குடும்–பத்–தில் விருந்–தி–னர் வரு–கை–யால் திடீர் செல–வுக – ள் ஏற்–பட – ல – ாம். சுப–நிக – ழ்ச்–சி– க–ளில் கலந்து க�ொள்ள குடும்–பத்–தின – ரு – ட – ன் வெளி–யிட – ங்–களு – க்கு செல்ல வேண்–டியி – ரு – க்–க– லாம். வெளி–வட்–டார பழக்க வழக்–கங்–களை குறைத்–துக் க�ொள்–வது நல்–லது. கண–வன், மனை–விக்–கி–டையே பழைய விஷ–யம் ஒன்– றால் வாக்–கு–வா–தம் ஏற்–பட்டு சரி–யா–கும். தம்–பதி – க – ளு – க்–குள் விட்–டுக் க�ொடுத்துச் செல்– வது நல்–லது. ஆயு–தம், நெருப்பு இவற்றை கைய ா–ளும்– ப�ோ–து ம் வாக–னங்–க–ளில் செல்–லும்–ப�ோ–தும் கவ–னம் தேவை. பெண் – க ள் எ ந ்த க ா ரி – ய த் – தி – லு ம் அவ–சர முடிவு எடுக்–கா–மல் இருப்–ப–தும் வீண் வாக்–கு–வா–தங்–களை தவிர்ப்–ப–தும் நல்–லது. நீண்ட நாட்–க–ளாக இருந்து வந்த ச�ொந்த வேலை முடி–யும். பிள்–ளை–கள் உங்– கள் ச�ொல்–படி கேட்–பார்–கள். அர–சி–யல்–து– றை–யி–னர், விடாப்–பி–டி–யாக செயல்–பட்டு சில வேலை–களை முடிப்–பீர்–கள். நண்–பர்–களு – – டன் மனத்–தாங்–கல் வரும். யாருக்–கும் சாட்சி கையெ–ழுத்–திட வேண்–டாம். வேலை–யாட்–க– ளால் பிரச்–னை–கள் வரக்–கூ–டும். மறை–முக எதிர்ப்–பு–கள் வந்து நீங்–கும். கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு எதிர்ப்–பார்த்–த– படி பண வர–வு–கள் இருக்–கும். வெளி–நாடு செல்– வ– த ற்கு வாய்ப்– பு– க ள் வந்து சேரும். மருத்– து வ செல– வு – க ள் குறை– யு ம். மாண– வர்–கள் வீண் அலைச்–சலை தவிர்ப்–ப–தும், பாடங்–க–ளில் சந்–தே–கம் நீங்கி படிப்–ப–தும் முன்–னேற்–றத்–திற்கு உத–வும். ஆசி–ரிய – ர் ச�ொல்– படி கேட்டு நடப்–பது நன்–மை–யைத் தரும். சக மாண–வர்–க–ளின் ஆத–ரவு கிடைக்–கும். பரி– க ா– ர ம்: துர்க்கை அம்– மனை அர்ச்– சனை செய்து வழி–படு – வ – து எல்லா பிரச்–னை க – ளை – யு – ம் தீர்க்–கும். காரியத் தடை அக–லும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், செவ்–வாய்.

62

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

ரிஷ– ப ம்: வெள்ளை மனம் க�ொண்ட ரிஷப ராசி அன்– பர்–களே, நீங்–கள் க�ொடுத்த வாக்–கினை மதிப்–ப–வர்–கள். இந்த கால–கட்–டத்–தில் திட்–ட – மி ட்– ட – ப டி காரி– ய ங்– க ளை செய்து முடிப்–பீர்–கள். பண–வ–ரத்து தாம– தப்–பட்–டா–லும் கையில் இருப்பு இருக்–கும். வேளை தவறி சாப்–பிட வேண்டி இருக்– கும். முக்–கி–ய–மான பணி–கள் தாம–த–மாக நடக்–கும். வீண் விவ– க ா– ர ங்– க – ளி ல் தலை– யி – ட ா– ம ல் ஒதுங்கிச் சென்று விடு–வது நல்–லது. மற்– ற– வ ர்– க – ளு க்கு உத– வு ம்– ப�ோ து கவ– ன – மா க இருப்–பது நல்–லது. உடல் ஆர�ோக்–கி–யம் அடை–யும். மன–தில் மகிழ்ச்சி உண்–டா–கும்– ப–டி–யான நிகழ்ச்–சி–கள் நடக்–கும். த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் கடின உழைப்– புக்–குப்–பின் முன்–னேற்–றம் அடை–வார்–கள். எதிர்–பார்த்த ஆர்–டர் வந்து சேரும். பங்–கு– தா–ரர்–களி – ட – ம் இருந்–துவ – ந்த சச்–சர – வு – க – ள் நீங்– கும். வாடிக்–கைய – ா–ளர்–களை திருப்தி செய்ய கூடு–த–லாக உழைக்க வேண்டி இருக்–கும். உத்–திய�ோ – –கஸ்–தர்–கள் திற–மை–யாக செயல்– பட்டு பாராட்டு பெறு–வார்–கள். சக ஊழி– யர்–களி – ன் ஆத–ரவு இருக்–கும். மேலி–டத்–தின் கனி–வான பார்வை விழும். குடும்–பத்–தில் பிள்–ளைக – ளா – ல் பெருமை உண்– ட ா– கு ம். அவர்– க – ளி ன் நல– னு க்– க ாக பாடு– ப – டு – வீ ர்– க ள். கண– வ ன், மனை– வி க்– கி–டையே நெருக்–கம் உண்–டா–கும். சக�ோ–த– ரர்–கள் நல–னில் அக்–கறை காட்–டு–வீர்–கள். மன–தில் துணிச்–சல் ஏற்–ப–டும். கடன்–கள் கட்–டுக்–குள் இருக்–கும். பெண் – க – ளு க் கு மு க் – கி – ய – மா ன வேலை–க–ளில் தாம–தம் உண்–டா–கும். அர–சி–யல் துறை–யி–ன–ருக்கு பணப்–பு–ழக்– கம் அதி–கரி – க்–கும். எடுத்த காரி–யம் அனைத்– தும் வெற்– றி – க – ர – மா க முடி– யு ம். மதிப்பு மரி–யாதை சிறப்–ப–டை–யும். செல்–வாக்கு ஓங்–கும். நட்பு வட்–டா–ரத்–தில் குதூ–க–லம் ஏற்–ப–டும். கலைத்– து – ற ை– யி – ன ர் திட்– ட – மி ட்– ட – ப டி காரி– ய ங்– க ளை சாதித்– து க் க�ொள்– வீ ர்– கள். நீண்ட நாட்– க – ளா க இருந்து வந்த பிரச்–னை–கள் நீங்–கும். மன–தில் உற்–சா–கம் பிறக்–கும். மாண–வர்–கள் கல்–வி–யில் முன்–னேற்–றம் காண– கூ – டு – த – ல ாக உழைக்க வேண்– டி – யி – ருக்–கும். எதிர்–பார்த்த உதவி கிடைக்–கும். ப�ோட்–டிக – ளி – ல் பரி–சுக – ளை அள்–ளுவீ – ர்–கள். ப ரி – க ா – ர ம் :  ம – ஹ ா – வி ஷ் – ணு வ ை வணங்–குவ – –தால் வாழ்க்–கை–யில் சுபிட்–சம் உண்–டா–கும். அதிர்ஷ்–ட– கி–ழ–மை–கள்: புதன், வெள்ளி.

பெருங்குளம்

ராமகிருஷ்ண ஜ�ோஸ்யர்

மிது–னம்: நிதா–னத்–த�ோடு எந்த ஒரு காரி–யத்–தையு – ம் அணு–கும் மிதுன ராசி அன்–பர்–களே, நீங்– கள் மதி நுணுக்–க–முடை – –யவ – ர்– கள். இந்த கால– க ட்– ட த்– தி ல் எதிர்–பார்த்த சில தக–வல்–கள் நல்–லப – டி – ய – ாக வரும். ஒரு–சில காரி–யங்–க–ளில் அவ–ச–ரமா – க முடிவு எடுப்–பதை தவிர்ப்–பது நன்மை தரும். முக்–கிய நபர்–க–ளின் அறி–மு–கம் கிடைப்–ப–து– டன் அவர் மூலம் உத–வி–யும் கிடைக்–கும். வீடு, மனை, வாக–னம் ஆகி–யவ – ற்–றில் இருந்–து– வந்த இழு–பறி நீங்–கும். வழக்கு விவ–கா–ரங்–க– ளில் வெற்றி காண்–பீர்–கள். வெளி–நாட்டு பய–ணம் செல்ல நேரி–ட–லாம். த�ொழில், வியா– ப ா– ர த்– தி ல் ஈடு– ப ட்– டி – ரு ப்– ப – வ ர்– க ள் வெளி–யூர் செல்ல நேரி–டும். பழைய பாக்–கி– கள் வசூ–லிப்–ப–தில் வேகம் காண்–பீர்–கள். புதிய கிளை–கள் த�ொடங்க நினைப்–பவ – ர்–கள் அதற்–கான முயற்–சியை எடுப்–பது நல்–லது. உத்–திய�ோ – க – ஸ்–தர்–கள் அலு–வல – க வேலை– யாக முக்–கிய நபர்–களை சந்–திக்க வேண்– டி–யி–ருக்–கும். க�ொடுத்த கடனை திருப்பி வாங்க முயல்–வீர்–கள். நீண்ட நாட்–க–ளாக எதிர்–பார்த்த பதவி உயர்வு, இட–மாற்–றம் ஆகி–யவை கிடைக்–கும். குடும்–பத்–தில் வீண் வாக்–கு–வா–தங்–கள் ஏற்–ப–ட–லாம். உற–வி–னர்– கள், குடும்ப நண்–பர்–க–ளி–டம் முக்–கிய விஷ– யங்– க ளை ஆல�ோ– ச னை செய்– வ – தை – யு ம், அடுத்–த–வர் பற்றி பேசு–வ–தை–யும் தவிர்ப்– பது நல்–லது. கண–வன், மனை–விக்–கி–டையே அனு–சரி – த்து செல்–வது நல்–லது. வாக–னசு – க – ம் ஏற்–ப–டும். வாக–னத்தை ஓட்–டும்–ப�ோது கவ– னம் தேவை. பிள்–ளை–கள் உங்–கள் தேவை– களை பூர்த்தி செய்–வார்–கள். அவர்–க–ளால் மகிழ்ச்சி ஏற்–ப–டும். பெண்–க–ளுக்கு எதிர்– பார்த்த தக–வல்–கள் தாம–த–மாக வரும். உட– னி–ருப்–ப–வர்–க–ளி–டம் எந்த விஷ–யத்–தை–யும் ச�ொல்–லும்–ப�ோது கவ–னம் தேவை. அர–சி–யல் துறை–யி–னர் எடுக்–கக்–கூ–டிய ஒப்–பந்–த–ங்களை நன்–றாக ஆராய்ந்து முடி– வுக்கு வர–வேண்–டும். வெளி–நாட்டு ஒப்–பந்– – தங்–களை ப் பெறு–வார்–கள். லாபம் பெரு–கும். உத்– ய�ோ – க ஸ்– த ர்– க ள் மேலி– ட த்– தி ன் ஆத– ர – வைப் பெறு–வீர்–கள். கலைத்–துற – ை–யின – ரு – க்கு புதிய மாற்–றம் உரு–வா–கும். அர–சாங்க அனு– கூ–லம் ஏற்–ப–டும். வாக–னங்–களை இயக்–கும்– ப�ோது மிக–வும் கவ–னம் தேவை. வெளி–யூர், வெளி–நாடு செல்ல வேண்டி வர–லாம். மாண–வர்–கள் பாடங்–களை படிக்–கும்– ப�ோது மனதை ஒரு முகப்–ப–டுத்தி படிப்–பது நல்–லது. கவ–னம் சிதற விடா–மல் இருப்–பது வெற்–றிக்கு உத–வும். சக மாண–வர்–க–ளி–டம் பழ–கும்–ப�ோது கவ–னம் தேவை. பரி– க ா– ர ம்: புதன்– கி – ழ – மை – க – ளி ல் நவ– கி – ர – கங்–களை வணங்கி புத–னுக்கு அர்ச்–சனை செய்து வழி–படு – வ – து மன அமை–தியை தரும். ப�ொரு–ளா–தா–ரம் உய–ரும். அதிர்ஷ்–ட– கி–ழ–மை–கள்: புதன், வெள்ளி.

கட– க ம்: மன– ச ாட்– சி – ய�ோ டு செயல்–ப–டும் கடக ராசி அன்– பர்–களே, நீங்–கள் சந்–தி–ரனை ராசி–நா–தன – ா–கக் க�ொண்–டவ – ர்– கள். இந்த கால– க ட்– ட த்– தி ல் எதிர்ப்–பு–கள் வில–கும். கடன் த�ொடர்–பான பிரச்–னைக – ள் தீரும். பல–வகை – ய – ான ய�ோகங்– கள் ஏற்–ப–டும். ந�ோய்–கள் நீங்கி ஆர�ோக்–கி– யம் உண்–டா–கும். மனக்–கு–ழப்–பம் நீங்–கும். ஆனால் பிற–ருட – ன் பழ–கும்–ப�ோது நிதா–னம் தேவை. த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் முன்–னேற்– றம் காணப்–ப–டும். த�ொழில் த�ொடர்–பான காரி–யங்–கள் வெற்றி பெறும். ப�ொரு–ளா– தார முன்–னேற்–றம் உண்–டா–கும். பழைய பாக்–கி–கள் வசூ–லிப்–பது வேகம் பிடிக்–கும். வியா–பா–ரம் த�ொடர்–பான பிரச்–னைக – ளி – ல் சாத–க–மான நிலையே உண்–டா–கும். உத்– தி – ய�ோ – க ஸ்– த ர்– க ள் நன்மை தீமை பற்– றி ய கவ– லை ப்– ப – ட ா– ம ல் தங்– க – ளு க்– கு க் க�ொடுக்–கப்–பட்ட பணியை திறம்–பட செய்– வார்– க ள். ப�ோட்– டி – க ள் மறை– யு ம். திரு– ம – ணம் த�ொடர்–பான காரி–யங்–கள் சாத–கமா – க பலன் தரும். குடும்–பத்–தில் இருந்த மறை–முக எதிர்ப்– பு–கள் மறை–யும். உங்–க–ளது வார்த்–தைக்கு மதிப்பு கூடும். கண– வ ன், மனை– வி க்– கி – டையே இருந்த மனக்–க–சப்பு நீங்–கும். பிள்– ளை–கள் உங்–க–ளது பேச்–சுக்கு செவி சாய்ப்– பார்–கள். தம்–ப–தி–க–ளுக்–குள் இருந்–து–வந்த சண்டை சச்–சர – வு – க – ள் நீங்–கும். குடும்–பத்–தில் சுப–கா–ரி–யங்–கள் நல்–ல–ப–டி–யாக நடக்–கும். பெண்– க – ளு க்கு கடன் த�ொடர்– ப ான பிரச்–னை–கள் தீரும். பண–வ–ரத்து கூடும். மனக்–கு–ழப்–பம் நீங்கி உடல் ஆர�ோக்–கி–யம் உண்–டா–கும். அர–சி–யல் துறை–யி–னர் சமூ–கத்–தில் நல்ல மதிப்– பு ம் மரி– ய ா– தை – யு ம் பெறு– வா ர்– க ள். மேலி– ட த்– து – ட ன் இருந்– து – வ ந்த கருத்து ம�ோதல்–கள் நீங்–கும். நினைத்–த–படி பண– வ– ர – வு – க – ளை ப் பெற– ல ாம். லாபத்– தை – யு ம் பெறு–வார்–கள். கலைத்– து – ற ை– யி – ன – ரு க்கு வாய்ப்– பு – க ள் குவி– யு ம். பணி நிமித்– த – மா க வெளி– ந ாடு செல்ல வேண்–டி–வ–ரும். மாண–வர்–க–ளுக்கு கல்வி த�ொடர்–பான விஷ–யங்–க–ளில் சாத–கமா – ன நிலை காணப்– ப– டு ம். திற– மை – ய ாக செயல்– ப ட்– ட ால் பாராட்டு பெறு–வீர்–கள். ப ரி – க ா – ர ம் : தி ங் – க ள் – கி – ழ – மை – க – ளி ல் அம்– ம – னு க்கு விர– த ம் அனுஷ்– டி ப்– ப து கஷ்–டங்–களை ப�ோக்–கும். அதிர்ஷ்–ட– கி–ழ–மை–கள்: திங்–கள், வெள்ளி. ðô¡

63

16-30 ஜூன் 2018

ஜூன் 16 முதல் 30 வரை ராசி பலன்கள் சிம்– ம ம்: சமூ– க த்– தி ல் முக்– கி ய ம னி – த ர் – க – ளி ன் ஆ த – ர – வு ம் அன்–பும் பெற்ற சிம்ம ராசி அன்–பர்–களே, நீங்–கள் நடை– யில் மிடுக்–கும் த�ோர–ணையு – ம் க�ொண்–டவ – ர். இந்த கால–கட்– டத்– தி ல் நிதா– ன – மா க இருப்– ப து நன்மை தரும். வேற்– று – ம� ொழி பேசும் நப– ர ால் நன்மை உண்–டா–கும். புத்–தி–சா–து–ரி–யத்–தால் எதை–யும் சமா–ளிப்–பீர்–கள். வீண் அலைச்–சல் ஏற்–ப–டும். நீங்–கள் நினைப்–ப–துப�ோ – ல மற்–ற– வர்–கள் நடந்து க�ொள்–ளாத – தா – ல் டென்–ஷன் ஏற்–ப–ட–லாம். த�ொழில், வியா–பா–ரம் த�ொடர்–பான பய–ணங்–களால் அலைச்–சல் ஏற்–ப–ட–லாம். வியா–பார விரி–வாக்–கப் பணி–க–ளில் இடை– யூ–று–கள் ஏற்–ப–ட–லாம். பழைய பாக்–கி–கள் வசூ–லில் தாம–த–மான நிலை காணப்–ப–டும். உத்–திய�ோ – க – ஸ்–தர்–களு – க்கு வேலைச் சுமை அதி–கரி – ப்–பது – ட – ன் அலைச்–சலு – ம், ச�ோர்–வும் உண்–டா–கும். குடும்– ப த்– தி ல் இருந்த இறுக்– க – மா ன சூழ்– நி லை நீங்– கு ம். குடும்ப உறுப்– பி – ன ர்– கள் மூலம் வரு–மா–னம் வரும். ச�ொன்ன ச�ொல்லை எப்–பா–டு–பட்–டா–வது காப்–பாற்– று–வீர்–கள். ஒரு–சில பணி கார–ண–மாக வீட்– டை–விட்டு வெளி–யில் தங்க நேரி–ட–லாம். தந்– தை – வ ழி உற– வி – ன ர்– க – ளு – ட ன் இருந்– து– வ ந்த கசப்– பு – க ள் நீங்கி, உற்– ச ா– க – மா – க க் க ா ண ப் – ப – டு – வீ ர் – க ள் . க ண – வ ன் , மனை – வி க் – கி – டையே இ ரு ந ்த க ரு த் – து – வேற்–றுமை நீங்–கும். வீட்–டிற்குத் தேவை–யான ப�ொருட்–கள் வாங்–குவ – தா – லு – ம், விருந்–தின – ர் வரு–கை–யா–லும் செலவு கூடும். பெண்– க – ளு க்கு திடீர் க�ோபங்– க ள் உண்– ட ா– க – ல ாம். நிதா– ன – மா க இருப்– ப து நல்– ல து. புத்– தி – ச ா– து – ரி – ய த்– தா ல் எதை– யு ம் சமா–ளிப்–பீர்–கள். அர–சி–யல் துறை–யி–னர் மேலி–டத்–து–டன் எச்–சரி – க்–கைய – ாக இருக்க வேண்–டும். அவர்–க– ளின் க�ோபத்–திற்கு ஆளா–கா–மல் பார்த்–துக்– க�ொள்–ள–வேண்–டும். நீண்ட நாட்–க–ளாக எதிர்–பார்த்த பதவி கிடைக்–கும். கலைத்– து – ற ை– யி – ன ர் எதி– லு ம் மிக– வு ம் கவ–ன–மாக செயல்–ப–டு–வது நல்–லது. எதிர்– பார்த்த அளவு வாய்ப்–புக – ள் வந்து குவி–யும். மாண–வர்–கள் திற–மைய – ாக செயல்–பட்டு கல்– வி – யி ல் முன்– னே ற்– ற ம் காண்– பீ ர்– க ள். கூடு–தல் நேரம் படிக்க வேண்–டி–யி–ருக்–கும். மேல்–ப–டிப்–புக்கு திட்–ட–மி–டு–வீர்–கள். பரி– க ா– ர ம்: ஞாயிற்– று க்– கி – ழ – மை – க – ளி ல் சிவன் வழி–பாடு செய்–வது வெற்–றிக்கு வழி வகுக்–கும். எதிர்ப்–பு–கள் நீங்–கும். அதிர்ஷ்–ட கி – ழ – ம – ை–கள்: ஞாயிறு, செவ்–வாய்.

64

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

கன்னி: எந்த விஷ– ய த்– தை – யும், எந்த நேரத்– தி – லு ம், ச�ோம்–ப–லைத் தவிர்த்து தள்– ளிப் ப�ோடா– ம ல் உடனே முடிவு காண துடிக்– கு ம் குண–மு–டைய கன்னி ராசி அன்– ப ர்– க ளே, இந்த கால– கட்–டத்–தில் ராசி–நா–தன் புதன் வலு–வான இடத்–தில் அமர்ந்–தி–ருக்–கி–றார். தெளி–வான சிந்–தனை த�ோன்–றும். எந்த காரி–யத்–தை–யும் செய்–யுமு – ன் ஆல�ோ–சனை செய்து, ஈடு–பட்டு வெற்றி காண்–பீர்–கள். சாமர்த்–திய – மா – ன உங்–க– ளது செயல்–கண்டு மற்–ற–வர்–கள் ஆச்–ச–ரி–யப்– ப–டுவா – ர்–கள். முக்–கிய நபர்–கள், அந்–தஸ்–தில் உயர்ந்–தவ – ர்–கள் நட்பு கிடைக்–கும். அத–னால் கவு–ரவ – ம் அதி–கரி – க்–கும். புதிய த�ொடர்–புக – ள் மகிழ்ச்சி தரும். த�ொழில், வியா– ப ா– ர ம் த�ொடர்– ப ாக புதிய நபர்–க–ளின் அறி–மு–க–மும் அத–னால் நன்–மை–யும் உண்–டா–கும். உங்–கள் கீழ் பணி– யாற்– று – ப – வ ர்– க ள் சிறப்– ப ாக பணி– பு – ரி ந்து உங்–கள் நிலையை உய–ரச் செய்–வார்–கள். உத்–திய�ோ – –கஸ்–தர்–கள் புதிய ப�ொறுப்பு கிடைக்–கப் பெறு–வார்–கள். சக–ப–ணி–யா–ளர்– கள் மூலம் நன்மை உண்–டா–கும். அலு–வ–ல– கம் வாகன வசதி ஏற்–பாடு செய்து தர–லாம். என்றோ செய்த ஒரு வேலைக்கு இப்–ப�ோது பாராட்டு கிடைக்– க – ல ாம். திரு– ம – ண ம் த�ொடர்–பான பேச்–சுவார்த்தை – சாத–கமா – க முடி–யும். குடும்–பத்–தில் உள்–ள–வர்–க–ளால் வரு–மா– னம் கிடைக்–க–லாம். கண–வன், மனை–விக்– கி–டையே மனம்–விட்–டுப் பேசி எடுக்–கும் முடி– வு – க ள் குடும்ப முன்– னே ற்– ற த்– து க்கு உத–வும். பிள்–ளை–க–ளின் நல–னின் அக்–கறை காட்–டுவீ – ர்–கள். பெண்–கள் அடுத்–தவ – ர் ஆச்–ச– ரி–யப்–படு – ம் வகை–யில் சாமர்த்–திய – மா – க காரி– யங்–களை செய்து வெற்றி பெறு–வார்–கள். புதிய நட்பு மூலம் மகிழ்ச்சி கிடைக்–கும். தாயார் வழி–யில் அனு–கூ–லம் கிடைக்–கும். அர– சி – ய ல் துறை– யி – ன – ரு க்கு புதிய ஒப்– பந்–தங்–கள் கைக�ொ–டுக்–கும். எந்–தக் க�ொள்– மு–த–லை–யும் தயக்–க–மின்–றிச் செய்–ய–லாம். வியா–பா–ரம் பெரு–கும். ப�ோட்–டி–யா–ளர்–கள் வில–கிச்–செல்–வார்–கள். கலைத்–து–றை–யி–ன– ருக்கு தகுந்த மரி–யா–தையு – ம் மதிப்–பும் கிடைக்– கும். விரு–து–கள் கிடைக்–கும். நீண்ட நாட்–க– ளாக இருந்–துவ – ந்த இழு–பறி – ய – ான வேலை–கள் முடி–வுக்கு வந்து சேரும். மாண– வ ர்– க – ளு க்கு படிப்– பி ல் முன்– னேற்– ற ம் காணப்– ப – டு ம். விளை– ய ாட்டு மற்–றும் ப�ொழுது ப�ோக்–கு–க–ளில் ஆர்–வம் உண்–டா–கும். பரி–கா–ரம்: புதன்–கி–ழ–மை–த�ோ–றும் ஐயப்– பன் க�ோவி– லு க்கு சென்– று – வ ர எல்லா நன்–மை–க–ளும் உண்–டா–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: புதன், வியா–ழன்.

ஜூன் 16 முதல் 30 வரை ராசி பலன்கள் துலாம்: தனது நேர்–மை–யான நட–வ–டிக்–கை–யால் அனை–வ– ரை–யும் கவர்ந்–திழு – க்–கும் துலா ராசி அன்– ப ர்– க ளே, இந்த கால–கட்–டத்–தில் ராசி–நா–தன் சுக்– கி – ர ன் பாக்– கி – ய ஸ்– தா – ன த்– தில் சஞ்–ச–ரிப்–ப–தால் எல்லா விதத்–திலு – ம் நன்மை உண்–டா–கும். எதை–யும் துணிச்–ச–லு–டன் எதிர்–க�ொள்–வீர்–கள். தடை– பட்டு வந்த காரி–யங்–க–ளில் தடை நீங்–கும். சாமர்த்–திய – மா – ன பேச்–சால் ஆதா–யம் உண்– டா–கும். பண–வ–ரத்து அதி–க–ரிக்–கும். உங்–கள் செயல்–க–ளுக்கு தடை–களை ஏற்–ப–டுத்–தி–ய– வர்–கள் தாமா–கவே விலகிச் செல்–வார்–கள். த�ொழில், வியா– ப ா– ர ம், ப�ோட்– டி – க ள் நீங்கி நன்கு நடக்–கும். உங்–கள – து வியா–பா–ரத்– திற்கு பக்–க–ப–லமா – க முக்–கி–யஸ்–தர் ஒரு–வ–ரது – ளி – ல் உதவி கிடைக்–கும். முக்–கிய ப�ொறுப்–புக இருப்–ப–வர்–க–ளின் ஆத–ரவு கிடைக்–கும். உத்–திய�ோ – க – ஸ்–தர்–கள் சாது–ரிய – மா – ன பேச்– சால் மேல–தி–கா–ரி–க–ளின் கட்–ட–ளை–களை நிறை– வ ேற்றி பாராட்டு பெறு– வா ர்– க ள். நீண்ட நாட்–க–ளா க நின்ற பதவி உயர்வு உங்–களை தேடி–வ–ர–லாம். சக ஊழி–யர்–க–ளி– டம் உங்–கள் மதிப்பு மரி–யாதை உய–ரும். வாழ்க்கைத் துணை உங்–க–ளுக்கு ஆத–ர– வாக இருப்–பார். பிள்–ளை–க–ளின் நல–னுக்– காக பாடு–ப–டு–வீர்–கள். விருந்–தி–னர் வருகை இருக்–கும். தடை–பட்டு வந்த திரு–மண காரி– யங்–கள் சாத–க–மாக நடக்–கும். வீட்–டிற்குத் தேவை–யான ப�ொருட்–களை வாங்–குவீ – ர்–கள். குடும்–பத்–தில் வீண் விவா–தங்–கள் த�ோன்–றும். கவ–னம் தேவை. பெண்– க – ளு க்கு சாது– ரி – ய – மா ன பேச்– சால் ஆதா–யம் உண்–டா–கும். பண–வ–ரத்து கூடும். காரியத் தடை–கள் நீங்–கும். உங்–கள – து பேச்–சிற்கு வீட்–டில் மரி–யாதை கிடைக்–கும். அர– சி – ய ல் துறை– யி – ன – ரு க்கு விரும்– பி ய நண்–பர்–களை விட்–டுப் பிரிய வேண்–டிய நிலை வர–லாம். உங்–க–ளின் ப�ொருட்–களை மிக–வும் கவ–னமா – க பார்த்–துக் க�ொள்–ளவு – ம்.

– ட – ன் செய்–வது நல்–லது. வேலை–யில் கவ–னமு கலைத்–துற – ை–யின – ரு – க்கு தாம–தமா – கி வந்த வாய்ப்–பு–கள் அனைத்–தும் திரும்ப கிடைக்– கும். சமூ–க–சே–வை–யில் உள்–ள�ோர்க்கு சமூக அந்–தஸ்து உய–ரும். மாண– வ ர்– க – ளு க்கு ஆசி– ரி – ய ர்– க ள், சக மாண–வர்–கள் உத–விக – ள் கிடைக்–கும். பாடங்– களை நன்கு படிப்–பது கூடு–தல் மதிப்–பெண் பெற உத–வும். பரி–கா–ரம்: வெள்–ளிக்–கி–ழ–மை–க–ளில் சப்–த– கன்–னி–யரை அர்ச்–சனை செய்து வழி–பட எல்லா நன்–மைக – ளு – ம் உண்–டா–கும். செல்–வம் சேரும். செல்–வாக்கு உய–ரும். அதிர்ஷ்–ட– கி–ழ–மை–கள்: திங்–கள், செவ்–வாய், வெள்ளி.

விருச்–சிக – ம்: எடுத்த வேலையை, க�ொடுத்த நேரத்–தில் கச்–சி–த– மாக செய்து முடிக்–கும் விருச்– சிக ராசி அன்–பர்–களே, இந்த கால–கட்–டத்–தில் வாழ்க்–கைத் தரம் உயர எடுக்–கும் முயற்–சி– கள் கைகூ–டும். நெருக்–க–மா–ன–வர்–க–ளு–டன் மகிழ்ச்–சி–யா–கப் ப�ொழு–தைக் கழிப்–பீர்–கள். முன்– பி ன் ய�ோசிக்– க ா– ம ல் எதை– ய ா– வ து பேசி விடு–வீர்–கள். இத–னால் வீண் மனஸ்– தா–பங்–கள் ஏற்–ப–ட–லாம் கவ–னம் தேவை. வழக்–கத்–தை–விட செலவு கூடும். செலவு செய்– யு ம் முன் தகுந்த ஆல�ோ– ச – னை – க ள் அவ–சி–ய–மா–கி–றது. த�ொழில், வியா–பா–ரம் த�ொடர்– ப ான பேச்– சு – வா ர்த்– தை – க – ளி ன்– ப�ோது மிக– வு ம் நிதா– ன – மா கப் பேசு– வ து நன்மை தரும். எதிர்–பார்த்த பணம் தாம–தப்– ப–டும். புதிய ஆர்–டர்–கள் கிடைக்க அலைய வேண்–டி–யி–ருக்–கும். உத்–திய�ோ – க – ஸ்–தர்–கள் ஏதா–வது ஒரு–வகை – – யில் அலைச்–சல், கூடு–தல் செலவை சந்–திப்– பார்–கள். வேறு ஒரு–வர் செய்த செய–லுக்கு வீண்–பழி ஏற்க வேண்–டி–யி–ருக்–கும். எனவே கவ–னம் தேவை. குடும்–பத்–தில் இருப்–பவ – ர்–களு – ட – ன் வாக்–கு– வா–தங்–கள் ஏற்–ப–டும். கண–வன், மனை–விக்– கி–டையே வீண் மன–வரு – த்–தம் ஏற்–பட்டு நீங்– கும். அக்–கம் பக்–கத்–தின – ரு – ட – ன் அனு–சரி – த்துச் செல்–வ–தன் மூலம் நன்மை உண்–டா–கும். உற–வி–னர்–க–ளி–டம் பேசும்–ப�ோ–தும் அவர்–க– ளின் கேள்– வி – க – ளு க்கு பதில் ச�ொல்– லு ம்– ப�ோ–தும் நிதா–ன–மாக இருப்–பது நல்–லது. உங்–கள – து ப�ொருட்–களை பத்–திர – மா – க வைத்– துக் க�ொள்–வது நல்–லது. பெண்– க ள் முன்– பி ன் ய�ோசிக்– க ா– ம ல் பேசு– வதை தவிர்ப்– ப து நல்– ல து. செலவு கூடும். முயற்–சி–க–ளில் சாத–க–மான பலன் கிடைக்–கும். அர–சி–யல் துறை–யி–ன–ருக்கு அலைச்–சல் இருக்–கும். க�ொடுத்த வாக்–கைக் காப்–பாற்ற முடி–யா–மல் திண்–டாட வேண்–டிய நிலை ஏற்–ப–ட–லாம். உங்–க–ளுக்கு எதி–ரா–ன–வர்–கள் மேல் ஆத்–தி–ரம் க�ொள்ள வேண்–டாம். கலைத்– து – ற ை– யி – ன – ரு க்கு அனைத்து வகை– யி – லு ம் நன்– மை – க ள் கிடைக்– கு ம். நீண்ட நாட்–க–ளாக இருந்–து–வந்த சுணக்க நிலை மாறும். வீண் வாக்–கு–வா–தங்–களை தவிர்ப்–ப–தும் நன்மை தரும். மாண–வர்–கள் கல்–வி–யில் வெற்–றி–பெற கூடு–தல் கவ–னம் செலுத்தி படிப்–பது நல்–லது. வீண் அலைச்–சல் உண்–டா–கும். சக–மா–ண– வர்–க–ளி–டம் கவ–ன–மாக பேசு–வது நல்–லது. பரி–கா–ரம்: வேல்–மா–றல் வகுப்பு பாரா–ய– ணம் செய்து முரு–கனை வழி–படு – வ – து காரிய த் தடை–களை நீக்–கும். எதிர்ப்–பு–கள் நீங்–கும். அதிர்ஷ்–ட– கி–ழம – ை–கள்: செவ்–வாய், வெள்ளி. ðô¡

65

16-30 ஜூன் 2018

ஜூன் 16 முதல் 30 வரை ராசி பலன்கள் தனுசு: எந்–தச் சூழ்–நிலை – யி – லு – ம் நேர்– மையை தவற விடாத தனுசு ராசி அன்– ப ர்– க ளே, இந்த காலகட்–டத்–தில் எடுத்த முயற்–சிக – ள் கைகூ–டும். வர–வுக்– கேற்ற செலவு ஏற்–ப–டும். எதை– யும் சாதிக்– கு ம் திற– மை – யு ம், சாமர்த்– தி – ய – மும் உண்–டா–கும். மன�ோ–தை–ரி–யம் கூடும். செய்–யாத தவ–றுக்கு மற்–றவ – ர்–களா – ல் குற்–றம் சாட்–டப்–பட – ல – ாம். எனவே கவ–னம் தேவை. கண்– ந�ோ ய், பித்– த ம், வாதம் ப�ோன்ற ந�ோய் ஏற்–பட்டு நீங்–கும். உங்–கள் வார்த்– தைக்கு மதிப்பு இருக்–கும். திடீர் க�ோபம் உண்–டா–கும். த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் செல–வு–கள் அதி–கரி – க்–கும். உங்–கள் கீழ் வேலை செய்–பவ – ர்– க–ளின் செயல்–க–ளால் உங்–க–ளுக்கு க�ோபம் உண்–டா–கல – ாம். நிதா–னமா – க அவர்–களி – ட – ம் பேசு–வது நன்மை தரும். பழைய பாக்–கி– களை வசூ–லிப்–பதி – ல் வேகம் காட்–டுவீ – ர்–கள். உத்–திய�ோ – க – ம் தேடு–பவ – ர்–களு – க்கு வேலை கிடைக்–கு ம். அலு–வ – ல – க த்– தில் உள்ள சக ஊழி– ய ர்– க ள், மேல– தி – க ா– ரி – க – ளி – ட ம் வீண் பேச்–சு–க–ளைத் தவிர்ப்–பது நல்–லது. கண– வ ன், மனை– வி க்– கி – டையே திடீர் வாக்–குவா – த – ம் ஏற்–படு – ம். கவ–னமா – க பேசு–வ– தன் மூலம் நெருக்–கம் அதி–கரி – க்–கும். விருந்–தி– னர் வருகை, குடும்–பத்–தின – ரி – ன் ஆர�ோக்–கிய குறைவு ஆகி–ய–வற்–றால் செலவு அதி–க–ரிக்– கும். சில்– ல றை சண்– டை – க ள் அக்– க ம்– ப க்– – க கத்–தி–ன–ரு–டன் உண்–டா–க–லாம். கவ–னமா இருப்–பது நல்–லது. பெண்–க–ளுக்கு வலிய சென்று உத–வு–வ– தன் மூலம் வீண்–பழி ஏற்–ப–ட–லாம். கவ–னம் தேவை. க�ோபத்தை தவிர்ப்–பது நல்–லது.

– ர் நல்ல பெயர் வாங்– அர–சிய – ல் துறை–யின கு–வீர்–கள். மூல–த–னத்–திற்–குத் தேவை–யான பணம் வந்து குவி–யும். எதி–ரி–கள் வகை–யில் சற்று கவ–ன–மு–டன் செயல்–ப–ட–வும். அத– னைச் சரி–யாக பயன்–படு – த்–திக் க�ொள்–ளவு – ம். கலைத்–துற – ை–யி–னர் அனைத்து நிலை–க– ளி–லும் நன்–மை–க–ளைப் பெறு–வீர்–கள். எதிர்– பார்த்–தி–ருந்த வாய்ப்–பு–கள் வந்து சேரும். மாண–வர்–கள் எந்த வேலை–யைச் செய்– தா–லும் கவ–னமா – க செய்–வது நல்–லது. பாடம் த�ொடர்–பான சந்–தே–கங்–களை உட–னுக்–கு– டன் கேட்– டு ப் படிப்– ப து நல்– ல து. வாக– னங்–களை ஓட்டி செல்–லும்–ப�ோது கவ–னம் தேவை. பரி–கா–ரம்: வியா–ழக்–கி–ழ–மை–யில் மஞ்–சள் நிற மலர் சாத்தி தட்– சி – ண ா– மூ ர்த்– தி யை வழி–ப–டுவ – து கடன் பிரச்–னையை தீர்க்–கும். செல்–வம் சேரும். அதிர்ஷ்–ட– கி–ழ–மை–கள்: வியா–ழன், சனி.

66

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

மக–ரம்: த�ோல்–வி–களை வெற்– றி– யி ன் படி– க – ளா கக் கருதி எதை பற்–றியு – ம் கவ–லைப்–பட – ா– மல் செயல்–ப–டும் மன–வு–றுதி க�ொண்ட மகர ராசி அன்–பர்– களே, இந்த கால–கட்–டத்–தில் பண–வ–ரத்து கூடும். வாக்கு வன்–மை–யால் லாபம் உண்–டா–கும். வீண் பய–ணங்–க–ளும் அலைச்–ச–லும் உண்–டா–கும். இட–மாற்–றம் ஏற்–பட – ல – ாம். கெட்ட கன–வுக – ள் த�ோன்–றும். உஷ்–ணம் சம்–பந்–தமா – ன ந�ோய்–கள் வந்து நீங்– கும். நேரம் தவறி உண்–பதை தவிர்ப்–பது நல்– லது. த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் மந்த நிலை காணப்–படு – ம். வர–வேண்–டிய பணம் தாம–த– மாக வரும். சரக்–குக – ள் வரு–வது – ம் புதிய ஆர்– டர்–கள் கிடைப்–பது – ம் எதிர்–பார்த்–ததை விட குறை–வாக இருக்–கும். த�ொழில், வியா–பா–ரம் த�ொடர்–பான அலைச்–சல்–களு – ம் ஏற்–படு – ம். கவ–ன–மாக இருப்–பது அவ–சி–யம். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–க–ளுக்கு கடு–மை–யான வேலை இருக்–கும். உத்–தி–ய�ோ–கம் கார–ண– மாக வெளி–யில் தங்க நேரி–டும். அலு–வ–ல– கத்–தில் அனு–ச–ரித்துச் செல்–வது நல்–லது. முக்–கிய – மா – க மேல–திக – ா–ரிக – ளி – ட – ம் ச�ொன்ன வாக்–கைக் காப்–பாற்–ற–வும். கண– வ ன், மனை– வி க்– கி – டையே திடீர் பூசல்– க ள் ஏற்– ப ட்டு சரி– ய ா– கு ம். குடும்– பச் செல–வு–கள் கூடும். குடும்–பம் பற்–றிய கவ–லை–கள் உண்–டா–கும். உற–வி–னர்–கள், நண்–பர்–களி – ட – ம் பேசும்–ப�ோது நிதா–னமா – கப் பேசு– வ து நன்மை தரும். நெருப்பு ஆயு– தங்–களை பயன்–ப–டுத்–தும்–ப�ோது மிக–வும் எச்–சரி – க்கை தேவை. பிள்–ளைக – ள் உங்–களை – க்கு அனு–சரி – த்துச் செல்–வார்–கள். பெண்–களு வீண் அலைச்–ச–லும் பய–ணங்–க–ளும் ஏற்–ப–ட– லாம். சாமர்த்– தி – ய – மா ன பேச்சு லாபம் தரும். நீண்ட நாட்– க – ளா க இருந்– து – வ ந்த ப�ொரு–ளா–தார நெருக்–கடி நீங்–கும். அர–சி–யல் துறை–யி–ன–ருக்கு எடுத்த காரி– யங்–க–ளில் உடனே வெற்றி ஏற்–ப–டும். சில காரி–யங்–களி – ல் தாம–தமா – க வெற்றி ஏற்–படு – ம். உங்–கள் விடா–முய – ற்–சிதா – ன் உங்–களு – க்கு வெற்– றி–யைத் தேடித்–த–ரும். பழ–கும் நண்–பர்–களை எடை–ப�ோட முடி–யாது ப�ோகும். கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு எடுக்–கும் முயற்– சி–கள் சாத–க–மான பலன் தரும். கடன் பிரச்– சனை தீரும். எதிர்ப்–புக – ள் அக–லும், த�ொழில் வியா–பா–ரம் த�ொடர்–பான ப�ோட்–டி–க–ளும் நீங்–கும். மாண–வர்–கள் கவ–னம் சிதற விடா– மல் பாடங்–களை படிப்–பது நல்–லது. விளை– யாட்–டு–க–ளின்–ப�ோது கவ–னம் தேவை. நண்– பர்–களு – ட – ன் நிதா–னமா – க பழ–குவ – து நன்மை தரும். பரி– க ா– ர ம்: சனிக்– கி – ழ – மை – யி ல் ஆஞ்– ச – நே–யரை வழி–ப–டு–வது கஷ்–டங்–களை ப�ோக்– கும். மன–தில் தைரி–யம் உண்–டா–கும். அதிர்ஷ்–ட– கி–ழ–மை–கள்: வெள்ளி, சனி.

ஜூன் 16 முதல் 30 வரை ராசி பலன்கள் கும்–பம்: எந்த சூழ்–நி–லை–யி–லும் தன்–னம்–பிக்–கையை இழக்–காத கும்ப ராசி அன்– ப ர்– க ளே, இந்த கால–கட்–டத்–தில் ப�ொன், ப�ொருள் சேரும். வாக– ன – ய�ோ–கம் உண்–டா–கும். விருந்து, கேளிக்கை நிகழ்ச்– சி – க – ளி ல் பங்– கே ற்– கு ம் வாய்ப்–பு–கள் கிடைக்–கும். மனம் மகி–ழும்– ப–டி–யான சம்–ப–வங்–கள் நடக்–கும். த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் எதிர்–பார்த்த லாபம் கிடைக்–கும். முன்–னேற்–றம் காணப்– ப – டு ம் . வி ய ா – ப ா – ர ம் த�ொ ட ர் – ப ா ன பய–ணங்–கள் செல்ல நேரி–டும். த�ொழில் விரி– வாக்–கத்–திற்–கான பண உதவி கிடைக்–கும். ப ங் – கு – த ா – ர ர் – க – ளி – ட ம் இ ரு ந் – து – வ ந ்த கசப்–பு–ணர்வு நீங்–கும். உத்–திய�ோ – க – ஸ்–தர்–களு – க்கு வேலைச்–சுமை குறை–யும். முயற்–சி–களி – ல் சாத–கம – ான பலன் கிடைக்–கும். கடி–னம – ான காரி–யங்–களை – யு – ம், திற–மை–யாக செய்து முடிப்–பீர்–கள். கு டு ம் – ப த் – தி ல் ம கி ழ் ச் சி நி ல – வு ம் . பிள்– ளை – க – ள ால் பெருமை உண்– ட ா– கு ம். கண– வ ன், மனை– வி க்– கி – டையே இருந்த கருத்து வேற்–றுமை நீங்–கும். குடும்–பத்–தி–ன– ருக்– க ாக ப�ொருட்– களை வாங்– கு – வீ ர்– க ள். குடும்– ப த்– தி ல் சுப– நி – க ழ்ச்– சி – க ள் நடக்– கு ம். வாழ்க்–கை–யில் புதிய முன்–னேற்–றம் ஏற்–ப– டும். தாயார்–வழி உற–வி–னர்–க–ளி–டம் உறவு நல்ல நிலை–யில் நீடிக்–கும். பெண்– க – ளு க்கு புதிய த�ொடர்– பு – க ள் மூலம் லாபம் உண்–டா–கும். அர– சி – ய ல் துறை– யி – ன – ரு க்கு கடந்– த – கா–லத்–தில் உங்–களை விட்–டுச் சென்–றவ – ர்–கள் விரும்பி வந்து சேர்–வார்–கள். உறவு பலப்– ப– டு ம். த�ொலை– பே – சி த் த�ொடர்பு மூல– மாக சிலர் புதிய த�ொழில் ஒப்–பந்–தங்–களை ஏற்– ப – டு த்தி லாபம் தேடும் முயற்– சி – யி ல் – ாம். ஈடு–ப–டல கலைத்–துறை – யி – ன – ரு – க்கு கவ–னம் தேவை. எதிர்– ப ா– லி – ன த்– த ா– ரி – ட ம் பழ– கு ம்– ப�ோ து எச்–ச–ரிக்கை அவ–சி–யம். எதைப் பற்–றி–யும் கவ–லைப்–ப–டா–மல் தீர ஆல�ோ–சித்து எதை– யும் செய்–வது நல்–லது. கடன் க�ொடுப்–பது, பைனான்ஸ் ப�ோன்– ற – வ ற்– றி ல் மிக– வு ம் கவ–ன–மாக இருப்–பது நல்–லது. மாண–வர்–க–ளுக்கு கல்–வி–யில் முன்–னேற்– றம் காணப்– ப – டு ம். பாடங்– க ள் படிப்– ப து பற்– றி ய கவலை நீங்– கு ம். புதிய நட்– ப ால் மகிழ்ச்சி அடை–வீர்–கள். பரி–கா–ரம்: சனிக்–கிழ – மை – த�ோ – று – ம் சிவனை வணங்கி நல்– லெ ண்– ணெ ய் தீபம் ஏற்றி வழி–படு – வ – து துன்–பங்–களை ப�ோக்–கும். மதிப்– பும், மரி–யா–தை–யும் அதி–க–ரிக்–கும். அதிர்ஷ்–ட– கி–ழ–மை–கள்: வெள்ளி, சனி.

மீ ன ம் : ம ற் – ற – வ ர் – க – ளி ன் எ ண் – ண ங் – க – ளு க் – கு ம் மதிப்–ப–ளிக்–கும் மீன ராசி அன்–பர்–களே, இந்த கால– கட்–டத்–தில் பல–வ–ழி–யி–லும் பண–வர – த்து இருக்–கும். காரி–யத்–தடை – க – ள் நீங்– கும். மற்–ற–வர்–க–ளின் மீது இரக்–கம் ஏற்–பட்டு உத–வி–கள் செய்–வீர்–கள். எதை–யும் செய்து முடிக்– கு ம் சாமர்த்– தி – ய ம் உண்– ட ா– கு ம். ப ெ ரி – ய�ோ ர் – க ள் மூ ல ம் க ா ரி ய அனு–கூல – ம் உண்–டா–கும். பெரும் புள்–ளிக – ளி – ன் அறி–முக – ம் கிடைக்–கும். த�ொழில், வியா–பா–ரம் மூலம் லாபம் அதி–கம் வரும்; வாக்–கு–வன்–மை–யால் சிறப்– பாக நடை–பெ–றும். புதிய வாடிக்–கை–யா–ளர்– கள் கிடைப்–பார்–கள். பழைய பாக்–கி–கள் வசூ–லா–கும். கடன் வசதி கிடைக்–கும். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–க–ளுக்–குப் புதிய பதவி கிடைக்–கும். அந்–தஸ்து உய–ரும். நிலு–வையி – ல் இருந்த பணம் வந்–து–சே–ரும். கு டு ம் – ப த் – தி ல் ம கி ழ் ச் – சி – ய ா ன க�ொண்–டாட்–டங்–கள் இருக்–கும். குடும்ப சுகம் பூர–ண–மாக கிடைக்–கும். கண–வன், மனை–விக் –கி–டையே திருப்–தி–யான நிலை காணப்–ப–டும். பிள்–ளை–க–ளால் பெருமை உண்– ட ா– கு ம். சுப காரி– ய ங்– க – ளி ல் குடும்– பத்– தி – ன – ரு – ட ன் கலந்– து – க�ொ ள்– வீ ர்– க ள். வாய்க்கு ருசி–யான இனிப்பு மற்–றும் உணவு கிடைக்–கும். ப ெ ண் – க ள் எ டு த ்த வே ல ை ய ை வெற்–றி–க–ர–மாக செய்து முடிப்–பீர்–கள். பெரி– ய�ோர் மூலம் அனு– கூ – ல ம் உண்– ட ா– கு ம். பண–வ–ரத்து திருப்தி தரும். அர–சிய – ல்–வா–திக – ளு – க்கு லாப–மான கால– மாக அமை–யும். எதிர்–பார்த்த செய்தி உங்–க– ளுக்கு வந்து சேரும். சிலர் மேலி–டத்–தின் நேரடி அங்–கீக – ா–ரத்–தைப் பெறு–வர். கலைத்–து–றை–யி–ன–ரின் க�ௌர–வம் உய– ரும். விரும்–பிய பதவி கிடைக்–கும். வழக்கு விவ– க ா– ர ங்– க ள் சாத– க – ம ாக இருக்– கு ம். கைவிட்– டு ப்– ப�ோ ன ப�ொருட்– க ள் மீண்– டும் கிடைக்– கு ம். அலட்– சி ய ப�ோக்கை கைவி–டு–வது நல்–லது. மாண– வ ர்– க – ள் படிப்– பி ல் முன்– னே ற்– றம் காணப்–ப–டும். கல்–வி–யில் வெற்–றி–பெற தேவை– ய ான உத– வி – க ள் கிடைக்– கு ம். உற்–சா–க–மாக காணப்–ப–டு–வீர்–கள். பரி–கா–ரம்: நவ–கி–ரக குரு–விற்கு வியா–ழக்– கி–ழமை – யி – ல் மூக்–கட – லை நிவே–தன – ம் செய்து வணங்–கு–வ–தும் வரு–மா–னத்தை உயர்த்–தும். மன அமைதி கிடைக்–கும். அதிர்ஷ்–ட– கி–ழ–மை–கள்: புதன், வியா–ழன். ðô¡

67

16-30 ஜூன் 2018

பக்தர் துயர் களையும்

பிரய�ோக சக்கரம்!

இ

ரு சக�ோ–த–ரர்–க–ளி–டை–யே–யான உணர்வு பூர்–வ–மான ம�ோத– ல �ோடு திரு– மூ – ழி க்– க – ள ம் என்ற திவ்ய தேசம் சம்–பந் –தப்–பட்–டி–ருக்–கி–றது . அந்த சக�ோ–த–ரர்– க ள் லட்–சு–ம–ண–னும், பர–த–னும். லட்– சு – ம – ண – னு – ட – னு ம், சீதை– யு – ட – னு ம் சித்– ர – கூ – ட த்– தி ல் ராமன் தங்–கியி – ரு – ந்–தப� – ோது ஏற்–பட்–டது அந்த ம�ோதல். வெகு த�ொலை–வில் மண் புழுதி விண்ணை எட்–டும் அள–வுக்கு உரு–வாக்–கிய பெரும் ஆர–வா–ரத்தை லட்–சு–ம–ணன் உடனே அடை–யா–ளம் கண்–டு–க�ொண்–டான். ஆமாம், படை, பரி– வா–ரங்–க–ள�ோடு அப்–படி வரு–ப–வன் பர–தன்–தான்! ராமன் வன– வ ா– ச ம் மேற்– க �ொள்ள வேண்– டு ம் என்று கைகேயி, தச–ர–த–னின் ஆணை–யா–கக் கூறி ராமனை அய�ோத்–தியை விட்டு விரட்–டி–ய–ப�ோது அங்கே பர–தன் இல்லை, அவன் தன் தாய்–மா–மன் வீட்–டிற்–குச் சென்–றி–ருந்–தான். இதுவே ராம–னுடன் – காட்–டுக்–குச் சென்ற லட்–சும – ண – னு – க்–குப் பெரிய உறுத்–தலாக – இருந்–தது - - ‘தெரிந்–தே–தான் ப�ோய் மறைந்–து– க�ொண்–டான�ோ?’ அப்–ப�ோது முதல் அவன் பர–த–னைப் பரம வைரி–யா–கவே கரு–தத் த�ொடங்–கி–னான். அத–னால்–தான் இப்–ப�ோது பர–தன் வரும்–ப�ோது அவனை இன்–ன–மும் சந்–தே–கிக்–கத் த�ோன்–றி–யது லட்–சு–ம–ண–னுக்கு. ராமனை முற்–றிலு – ம – ாக ஒழித்–திட படை–களு – டன் – பர–தன் வரு– கி–றான் என்றே குரூ–ர–மாக சிந்–தித்–தான். ராமனை நெருங்கு முன்–னா–லேயே பர–தனை அழித்–து–விட ஆவே–சப்–பட்–டான். ஆனால், நிலைமை வேறாக இருந்– த து. தன் படை– க – ள�ோடு மட்–டும – ல்ல அய�ோத்தி மக்–கள் பல–ருட – னு – ம் ராமனை நாடி வந்–தி–ருந்த அவன், ராமன் இப்–ப�ோதே, உட–ன–டி–யாக அய�ோத்–திக்–குத் திரும்–பவே – ண்–டும் என்–றும் சிம்–மா–சன – த்–தில் அமர்ந்து அதனை சிறப்–பிக்க வேண்–டும் என்–றும் கேட்–டுக்– க�ொண்–டான்.

68

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

இதைப் பார்த்த லட்–சு– ம–ணன், தன் துர்–சிந்–தனை – க்– காக வெட்–கப்–பட்–டான். ஆனா–லும், அவ–னு–டைய மன–தில் திட–மா–கக் குடி–யி– ருந்த வன்–மம், பர–தனு – டன் – அவனை சுமு–கம – ா–கப் பேச வைக்– க – வி ல்லை. பர– த ன் மீதான சந்– தே – க ம் லட்– சு – ம–ணனை விட்டு முற்–றி–லு– மாக நீங்–க–வில்லை. இறு– தி – யாக ராமன், லட்– சு – ம – ண னை ஆசு– வ ா– சப் படுத்– தி – ன ான். பர– தன் விரும்– பி க் கேட்– டு க்– க � ொ ண் – ட – ப – டி ய ே த ன் – அவ–னிட – ம் பாது–கைகளை அளித்–தான். ரித முனி– வ ர், தி ரு – மூ – ழி க் – க–ளம் என்ற இந்–தத் திருத்– த–லத்–தைத் தேர்ந்–தெ–டுத்து இங்கே தன் எண்–ணங்–களை எழுத்–தாக வடித்–தார். தனக்– குப் பின்–னால் த�ோன்–றும் மக்– க ள் அனை– வ – ரு க்– கு ம் பெரி–தும் பயன்–பட – க்–கூடி – ய பல ஞான–நூல்–களை அவர் உரு–வாக்–கி–னார். வெறும் செல்–வம் சேர்ப்–ப–தையே தம் வாழ்க்கை ந�ோக்–க–மா– கக் க�ொள்–ளா–மல் கல்வி, அறிவு, ஞானத்தை, மக்–கள் வளர்த்–துக்–க�ொள்ள வேண்– டிய அவ–சி–யத்தை வலி–யு– றுத்–தின அந்த நூல்–கள்.

ஹ

கேரளம் - திருமூழிக்களம்

இ ப் – ப டி அ ற் – பு – த – ம ா ன நூ ல் – களை உரு–வாக்–கிய அவ–ருக்–குக் கிடைத்த மிகப்– பெ–ரிய அங்–கீகா – ர – ம், சாட்–சாத் பெரு–மா–ளின் திவ்ய தரி–ச–னமே! பக–வா–னைப் பார்த்த மாத்–தி–ரத்–தில் உள்–ளம் உருக, கண்–க–ளில் நீர் வழிய, அப்– ப – டி யே நெடுஞ்– ச ாண்– கி – டை–யாக அவர் பாதங்–க–ளில் விழுந்–தார். ‘உன்–னு–டைய ஞானத் திரட்–சி–யைக் கண்டு பிர–மித்தே நான் வந்–தேன். வருங்–கால சந்–த– தி–யின் வாழ்க்–கையை செழு–மைப்–படு – த்–தும் அற்–புத நூல்–களை உரு–வாக்–கிய உனக்கு என்ன வரம் வேண்–டும், கேள்’ என்று பரந்– தா–மன் கேட்–ட–ப�ோது மேலும் நெகிழ்ந்து குதூ–க–லித்–தார் ஹரித முனி–வர். ‘‘பக–வானே, இப்–படி ஒரு திவ்ய தரி–சன – த்– தைக் காட்–டிய பிற–கும் ஏதே–னும் வேண்–டும் என்று நான் க�ோரு–வது தகுமா? ஆனா–லும், இந்–தத் தலம் மேன்–மை–ய–டைய வேண்–டும். திரு–ம�ொழி – க – ள – ால் நல் நூல்–களை உரு–வாக்க வைத்த இந்–தத் தலம் திரு–ம�ொ–ழிக்–க–ளம் என்– ற – ழ ைக்– க ப்– ப ட வேண்– டு ம். இங்கே

தாங்–கள் அர்ச்–சா–வ–தா–ர–மா–கக் க�ோயில் க�ொண்டு, ‘திரு–ம�ொ–ழிக்–க–ளத்–தான்’ என்ற திருப்–பெய – ர� – ோடு அருள வேண்–டும்–’’ என்று நெஞ்–சம் பூரிக்–கக் கேட்–டுக்–க�ொண்–டார் முனி–வர். பரந்–தா–ம–னும் அவ்–வாறே அக்–க�ோ–ரிக்– கை–களை நிறை–வேற்–றின – ார். ஹரித முனி–வர் எழு–திய நூல்–கள் எல்–லாம் த�ொகுக்–கப்–பட்டு அந்–தத் த�ொகுதி ‘ஹரித ஸம்–ஹிதை – ’ என்று வழங்–கப்–பட்–டது. இன்–றும் அந்த நூல்–கள் ஞான விளக்–க–மா–கவே துலங்–கு–கின்–றன. ஹரித முனி–வர் திரு–ம�ொ–ழிக்–க–ளத்–தில் (இப்– ப� ோது திரு– மூ – ழி க்– க – ள ம் என்– ற – ழ ைக்– கப்–படு – கி – ற – து. இத்–தலத்தை – மங்–கள – ா–சா–சன – ம் செய்த நம்–மாழ்–வா–ரும், திரு–மங்–கை–யாழ்– வா–ரும்–கூட திரு–மூ–ழிக்–க–ளம் என்–று–தான் இந்–தத் தலத்–தைக் குறிப்–பிட்–டி–ருக்–கி–றார்– கள்.) த�ொடர்ந்து பெரு–மாள் சேவை–யில் ஈடு–பட்–டி–ருந்–தார். சக்– க – ர – வ ர்த்தி ராமச்– ச ந்– தி – ர – மூ ர்த்தி தம் ராஜ்ய பரி–பா–ல–னத்–தில் மக்–க–ளுக்கு

ðô¡

69

16-30 ஜூன் 2018

சாலக்குடி ஆறு ஏதே–னும் குறை–யுண்டோ என்று அறி–வதி – ல் ஆர்–வம் க�ொண்–டி–ருந்–தார். பர–த–னை–யும், லட்– சு – ம – ண – னை – யு ம் பல பகு– தி – க – ளு க்– கு ம் அனுப்பி வைத்து மக்– க ள் குறை– க – ளை க் கேட்– க ச் ச�ொன்– ன ார். அந்த வகை– யி ல் சக�ோ–தர – ர்–கள் இரு–வரு – ம் திரு–ம�ொழி – க்–கள – ம் வந்– த ார்– க ள். முனி– வ ரை சந்– தி த்– த ார்– க ள். லட்– சு – ம – ண ன் அவ– ரி – ட ம், ‘இப்– ப – கு – தி – யி ல் தங்–க–ளுக்கு ஏதே–னும் குறை உள்–ளத�ோ?’ என்று கேட்–டான். முனி– வ ர் மெல்ல சிரித்– தார். ‘உன்– னி – டமே குறை வைத்– து க்– க �ொண்டு என்– னி – ட ம் க ே ட் – கி – றாய ே , முத– லி ல் உன் குறை– யை த் தீ ர் த் – து க் – க � ொ ள் ’ எ ன் று பதி–ல–ளித்–தார். திடுக்–கிட்–டான் லட்–சு–ம– ணன். ‘என்–னி–டம் அப்–படி எ ன ்ன கு றை உ ள் – ள து ? ’ எ ன் று கு ழ ப் – ப த் – து – டன் கேட்–டான். ‘நீ, ராமன்-சீதை– யு – டன் சித்–ர–கூ–டத்–தில் வாழுங்–கா– லத்–தில் ராம–னின் பாது–கை– யைப் பெற–வந்த பர–த–னைப் லட்சுமணப் பற்றி மிக–வும் தாழ்–வாக சிந்– தித்– த ாய், அவ– னி – ட ம் பெருங்– க �ோ– ப – மு ம் க�ொண்–டாய், ஏன், முரட்–டுத்–த–ன–மா–க–வும் நடந்– து – க �ொண்– டா ய். ஆனால், உண்மை தெரிந்– த – பி ன், ஒதுங்கி நின்– று – வி ட்– டாய ே தவிர, பர–த–னி–டம் உன் தவ–றான ந�ோக்– கத்–திற்–காக மன்–னிப்பு க�ோரவே இல்லை. உண்மை தெரிந்த பிறகு, உன் தீய செய– லுக்– காக நீ இன்– று – வ ரை வருத்– த ம் தெரி– விக்–க–வில்லை என்–பது உன்–னி–டம் உள்ள

70

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

குறை–தானே!’ என்று கேட்–டார் முனி–வர். திகைத்– தான் லட்– சு– ம – ணன். உண்– மை– தான். தவ–றான விஷ–யத்–துக்–கா–கக் க�ோபம் க�ொள்ள உரிமை எடுத்–துக்–க�ொண்ட தான், அது உண்–மை–யல்ல என்று தெரிந்த பிறகு வருத்–தம் தெரி–விக்–கா–தது எந்த வகை–யில் நியா–யம்? இத்–தனை வரு–டங்–கள் ராம–னுக்கு நிழ–லாக வந்த பெரு–மை–யெல்–லாம் இந்–தச் செய–லால் கறை–ப–டிந்–தது ப�ோலா–கி–விட்– டதே. தன் பெருந்–தன்–மை–யற்ற செய–லால், அந்த உத்–த–ம–னுக்–குத் தம்பி என்று ச�ொல்– லி க்– க �ொள்– ளவே தனக்கு அரு– கதை இல்–லையே! உடனே பக்–கத்–தில் நின்–றி– ருந்த பர–த–னின் கால்–க–ளில் விழுந்– த ான் லட்– சு – ம – ண ன். தன் தவறை மன்–னிக்–கும – ாறு கேட்டு அழு–தான். ஆனால், பர–தன�ோ, ‘இதில் மன்–னிப்பு கேட்க எது– வு மே இல்லை, லட்–சு–மணா. ராம–னின் அத்– யந்த தம்பி நீதான். ராம–னுக்கு எந்–தக் குறை–யு–மின்றி, கான– கத்–தி–லேயே அவ–ரைக் கண்– ணி–மைக்–காம – ல் காத்–தவ – ன் நீ. பெருமாள் ஆகவே சித்–ர–கூ–டத்–தில் என் மீது நீ க�ோபம் க�ொண்–டதி – ல் எந்–தத் தவ–றும் இல்லை. உண்மை தெரிந்த பிற–கும், என் மீதான உன் சந்–தே–கம் நீங்–கா–த–தற்கு உன்–னு– டைய சிறப்–பான ராம–பக்–தித – ான் கார–ணம். ஆகவே அதற்–காக நீ குற்ற உணர்வு க�ொள்– ளாதே. நீ மன்–னிப்பு கேட்க வேண்–டுமென் – று நான் க�ொஞ்–சமு – ம் எதிர்–பார்க்–கவே – யி – ல்–லை’ என்று மிகுந்த பெரு ந்– த ன்– மை – யு– டன் கூறி–னான்.

ஆனா–லும், தன் குற்–றத்–துக்–குப் பிரா–யசி – த்– மகிழ்ந்–தி–ருக்–கி–றார்: தம் செய்ய விரும்–பிய லட்–சும – ண – ன், முனி–வர் திரு–மேனி அடி–களு – க்–குத் தீவி–னை–யேன் ய�ோச–னைப்–படி, தனக்கு ‘ஞான�ோ–த–யம்’ விடு–தூ–தாய் தந்த அந்–தத் தலத்தை, திரு–ம�ொ–ழிக்–க–ளத்– திரு– மூ – ழி க்– க – ள ம் என்– னு ம் செழு– ந – க ர் தான் க�ோயிலை, புதுப்–பித்து, பெரு–மாளை வாய் அனி–மு–கில் காள் வணங்கி, தன் மனக்–குறை நீங்–கப் பெற்–றான். திரு–மேனி அவர்க்கு அரு–ளீர் என்–றக்– இப்–படி லட்–சும – ண – ன் புதுப்–பித்–தத் தலத்– கால் உம்–மைத்–தன் தில் உறை–யும் பெரு–மாளை அத–னா–லேயே திரு–மேனி ஒளி அகற்–றித் தெளி–வி–சும்பு ‘லட்–சு–ம–ணப் பெரு–மாள்’ என்று அழைக்– கடி–யுமே கி–றார்–கள். ராமா–யண சக�ோ–த–ரர்–க–ளுக்கு - என்–பது அவ–ரது பாசு–ரங்–களி – ல் ஒன்று. கேர–ளத்–தில் தனித்–தனி க�ோயில் இருந்–தா– பெரு–மா–ளைத் தன் நாய–க–னா–கவே பாவிக்– லும், பெரு–மாள் என்ற பெருமை லட்–சும – ண – – கும் ஒரு கன்–னி–யின் மன–தைச் ச�ொல்–லும் னுக்கு மட்–டுமே உண்டு. தவறை உணர்–வது – ம் நெகிழ்ச்சி மிக்–கப் பாடல் இது. ‘‘திரு–மூ–ழிக்– அதற்–காக மன்–னிப்பு கேட்–டுக்–க�ொள்–வ–து– க–ளம் என்று அழைக்–கப்–ப–டும் இந்த திவ்ய மான மனப்–பக்–குவ – த்–திற்–குத – ான் எத்–தகைய – தேசத்–தில் குளு–மை–யாக சூழ்ந்–தி–ருக்–கும் பெரிய வெகு–மதி! மேகங்– களே , எனக்– காக என் தலை– வ ன் ரா–மனு – க்கு திருப்–பரை – யா – ரி – லு – ம், பர–த– திரு–மூ–ழிக்–க–ளத்–தா–னி–டம் தூது செல்–லுங்– னுக்கு இரி–ஞா–லகு – டா – வி – லு – ம், கள். அவ– னி – ட ம், தன்– னு – சத்–ருக்–ன–னுக்கு பாயம்–ம–லி– டைய பேர–ழ–கான ஒளியை, லும் தனித்–தனி க�ோயில்–கள் அவன் பிரி– வ ால் தளர்ந்து விளங்–கு–கின்–றன. ஆனால், வ ா டி – யி – ரு க் – கு ம் எ ன க் கு திரு–ம�ொ–ழிக்–க–ளத்–தில் உறை– அவன் அருள வேண்– டு ம் யும் இறை–வன் லட்–சு–ம–ணப் என்று கேளுங்–கள். அப்–படி – க் பெரு–மாள் என்று அழைக்–கப்– கேட்– டா ல் உங்– க – ளு – ட ைய ப–டுவ – து, இந்த பிற க�ோயில்–க– ஒளியை அழித்து உங்–களை ளி–னின்–றும் தனிப் பெரு–மை– வானி–லிரு – ந்தே விரட்டி விடு– யா–னது. வான�ோ என்று அஞ்–சா–தீர்– ராம சக�ோ–தர – ர்–களி – ன் இந்– கள். அவன் அப்–ப–டி–யெல்– தக் க�ோயில்–க–ளில் உறை–யும் லாம் செய்ய மாட்– டான் ’ பெரு–மாள்–கள், கி–ருஷ்–ண– என்று நெக்– கு – ரு – கு – கி – றா ர் னால் பூஜிக்–கப்–பட்–டவ – ர்–கள். நம்–மாழ்–வார். துவா–ரகை நகரை உரு–வாக்கி தி ரு – மூ – ழி க் – க – ள த் – த ான் அங்கே வாழ்ந்து வந்– த ார் பேர�ொ–ளிய� – ோ–டுத – ான் திகழ்– – ங்–கள். கிருஷ்–ணன். அப்–ப�ோது ஏற்– கி–றார். நான்கு திருக்–கர பட்ட பிர–ள–யத்–தால் துவா–ர– இடது கரம் சங்கு ஏந்– தி – யி – அலங்காரத்தில் கையை கடல் விழுங்–கி–யது. ருக்க, வலது கரம் பிடித்–திரு – க்– லட்சுமணப் பெருமாள் அத– ன ால் கிருஷ்– ண ன் வழி– ப ட்ட ராம கும் சக்–கர – ம் எந்–தக் கண–மும் பாயத் தயா–ராக சக�ோ–தர – ர் விக்–ரக – ங்–களு – ம் கட–லில் மூழ்–கின. இருக்–கும் பிர–ய�ோக சக்–க–ர–மாக விளங்–கு–கி– றது. தன் பக்–த–னுக்கு ஏதே–னும் துய–ரென்– பின்–னா–ளில் ஒரு மீன–வர் வலை–யில் சிக்–கிய இந்த விக்–ரக றால் அதை உடனே தீர்த்து வைக்–கும் சுறு–சு– – ங்–கள் கேர–ளத்–தில் வெவ்–வேறு இடங்–க–ளில் பிர–திஷ்டை செய்–யப்–பட்–டன றுப்பை அது உணர்த்–துகி – ற – து. கீழ் வல–துக – ர – ம் என்–கிறா – ர்–கள். கதை–யைப் பற்–றி–யி–ருக்க, கீழ் இட–து–க–ரம் கரு– வ றை வெளிப் பிரா– கா – ர த்– தி ல் அர–வணை – க்–கும் த�ோர–ணையி – ல் அமைந்–தி– ராமன்-சீதை-அனு–மன் ஆகி–ய�ோர் தனி ருக்–கிற – து. நம் மன வெளிச்–சத்–துக்கு இவ–ரது சந்– ந தி க�ொண்– டி – ரு க்– கி – றா ர்– க ள். லட்– சு தரி–ச–னம் பெரி–தும் உத–வு–கி–றது என்–பதை ம – ண – ன் தனியே மூல–வர – ாக விளங்–குவ – த – ால் அனு–ப–வித்–தால்–தான் தெரி–யும். இந்த சந்–நதி – யி – ல் அவர் இடம் பெற–வில்லை ஆலப்–புழை-எர்–ணா–குள – ம் பாதை–யில் 24 ப�ோலும்! கணே–சன், சிவன்-பார்–வதி, யக்ஷி– கி.மீ. த�ொலை–வில் உள்–ளது திரு–மூழி – க்–கள – ம். யம்–மன், தர்ம சாஸ்தா, க�ோகுல கிருஷ்–ணன் எர்ணாகுளம்-ஆலப்–புழை ரயில் பாதை–யில் ஆகி–ய�ோ–ரும் தனித்–தனி – யே சந்–நதி க�ொண்டு அங்–கம – ாலி ரயில் நிலை–யத்–திலி – ரு – ந்து 5 கி.மீ. அருட்–பா–லிக்–கி–றார்–கள். சாலக்–குடி ஆறு, த�ொலைவு. க�ோயி– லி ன் தீர்த்– த – ம ாக பெரு– மை – யு – டன் (சூரி– ய ன் பதிப்– ப – க ம் (த�ொலை– பே சி ஓடு–கிற – து. கரு–வறை – –யில் லட்–சு–ம–ணப் பெரு– எண்–கள்: 044-42209191, 7299027361) வெளி– மாள் என்ற திரு–மூ–ழிக்–க–ளத்–தான், பேர–ழ–கு– யிட்ட, பிர–புச – ங்–கர் எழு–திய ‘108 திவ்ய தேச டன் ஜ�ொலிக்–கிறா – ர். இந்–தப் பெரு–மாளை உலா - பாகம் - 4லிருந்து ஒரு பகுதி.) நம்– ம ாழ்– வ ார் ஒளிச்– சு – ட – ர ா– கவே கண்டு ðô¡

71

16-30 ஜூன் 2018

பூரண சுகத்தை விரும்புகிறவன்

தர்மத்தின்படி நடக்க வேண்டும்!

வி

து–ரர் த�ொடர்ந்து திரு–த–ராஷ்– டி– ன – னு க்கு வாழ்க்– க ை– யி ன் யதார்த்–தத்தை விளக்–கி–னார்: ‘‘எவன் ஒரு–வன் தனக்கு சம–மா–ன– வர்–கள – �ோடு விவா–கம், நட்பு, வியா–பா–ரம் ப�ோன்ற விஷ–யங்–களை – ப் பேசு–கிறான�ோ – அவ– னு க்கு பிரச்– னை – க ள் ஏற்– ப – டு – வ – தில்லை. எவன் சிறி– த – ள வே ப�ோஜ– னம் செய்– கி – றான�ோ , எவன் அதி– க ம் வேலை செய்து விட்டு சிறி–தள – வே தூங்–கு– கி–றான�ோ, எவன் நண்–ப–னாக இல்–லா–த– ப�ோ–தும் கேட்–ட–வ–னுக்கு செல்–வம் தரு– கி–றான�ோ அவனை எந்த அனர்த்–தமு – ம் அண்–டுவ – தி – ல்லை. மாறாக எதிர்–பா–ராத இடங்–களி – லி – ரு – ந்து ஆத–ரவு – க – ள் அவ–னுக்கு வந்து சேரும். ‘‘திரு– த – ர ாஷ்– டி – ர ரே, பாண்– டு – வி ன் பு தல் – வ ர் – க ள் ஐ ந் து பே ரு ம் ஐ ந் து இந்–தி–ரர்–க–ளைப் ப�ோன்ற சக்–தி–யுடை – –ய– வர்–கள். அவர்–களை சிறு–வ–ய–தி–லி–ருந்து வளர்த்து நல்ல கல்வி க�ொடுத்–தீர்–கள். அவர்–க–ளும் உங்–க–ளுக்கு கட்–டுப்–பட்டு உங்– க ள் ஆணையை மீறாது இருக்– கி – றார்–கள். அவர்–க–ளுக்–குண்–டான ராஜ்ய பாகத்தை அளித்து மற்ற புதல்– வ ர்– க–ள�ோடு சந்–த�ோ–ஷ–மாக வாழ்க்–கையை அனு–ப–வி–யுங்–கள். இவ்–வித – ம் செய்–தால் மக்–க–ளு–டைய விமர்–ச–னத்–திற்கு நீங்–கள் ஆட்–பட – ம – ாட்–டீர்–கள். மாறாக இருந்–தால் வெகு வேக–மாக மக்–கள் உங்–க–ளு–டைய ய�ோக்–கி –ய–தை –யைப் பற்றி விவா– திக்க ஆரம்–பிப்–பார்–கள்.’’

72

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

‘‘விதுரா, யுதிஷ்–டர் என்ன நினைக்– கி–றார் என்–பதை எனக்கு கூறு. இந்த விஷ– ய த்– தி ல் அவ– ரு – டை ய எண்– ண ம் என்ன என்– ப தை எனக்– கு த் தெரி– ய ப்– ப– டு த்து. மற்ற நீண்ட ப�ோத– னை – க ள் எனக்–குத் தேவை–யில்லை,’’ க�ொஞ்–சம் கடு– க – டு ப்– ப ா– கவே திரு– த – ர ாஷ்– டி – ர ன் பேசி–னான். ‘‘மக்– க ள் தான் விரும்– பி ய பதில்– களை எதிர்ப்– ப ார்த்து அது கிடைக்– காது ப�ோனால் பேசு–ப–வரை நிந்–திக்– கத் துவங்கி விடு–கிறா – ர்–கள். ஒரு–வ–ருக்கு என்ன ச�ொல்லை ச�ொல்ல வேண்–டும�ோ, அந்த ச�ொல்–லைத்–தான் அறி–வாளி தேர்ந்– தெ– டு க்– கி – றா ன். அது இனி– மை – ய ா– னத�ோ, கடு–மைய – ா–னத�ோ அதைப் பற்றி கவ–லைப்–பட – ாது உனக்கு உப–ய�ோக – ம – ாக வேண்– டு ம் என்ற எண்– ண த்– தி ல்– தா ன் நான் பேசு– கி – றே ன். ஒரு மன்– ன னை கு தூ – க – ல ப் – ப – டு த்த ந ா ன் இ ங் கு வர–வில்லை. ‘‘அசட்டு உபா– ய ங்– க – ளை ப் பயன்– ப–டுத்தி கப–ட–மான காரி–யங்–கள் வெற்றி அடைந்–தால் அது நிச்–சய – ம் கவ–லையை – க் க�ொண்டு வந்து சேர்க்–கும். சரி–யான காரி–யங்–கள் அமை–தி–யான முறை–யில் நடந்– தால் அவை வெற்– றி – ய – டை – ய ா– விட்–டா–லும் விமர்–சிக்–கப்–ப–டாது. ஒரு செயல் செய்–யும்–ப�ொ–ழுது அந்த செய– லின் பிர–ய�ோஜ – ன – த்தை முத–லில் அறிந்து க�ொள்ள வேண்–டும். இத–னால் என்ன லாபம் என்று ய�ோசிக்க வேண்– டு ம்.

88

ðô¡

73

16-30 ஜூன் 2018

நன்கு ஆல�ோ– சி க்க வேண்– டு ம். என்ன விளைவு என்று தெரி–யா–மல் ஒரு–ப�ொ–ழுது – ம் ஒரு செயலை செய்ய ஆரம்–பிக்–கக்–கூ–டாது. ‘‘எந்த அர–சன் லாபம், நஷ்–டம், கஜானா, தேசம், தண்–டனை ஆகி–யவ – ற்–றின் அளவை அறி– ய – ம ாட்– ட ான�ோ, அவன் ராஜ்– ய த்– தில் அதிக நேரம் நிலை–பெற முடி–யாது. கஜா–னா–வின் இருப்பே தெரி–யா–த–வ–னும், க டு – மை – ய ா ன த ண் – ட னை வழங்– கு – ப – வ – னு ம், தேசத்– தி ன் நீள அக–லம் தெரி–யா–த–வ–னும், செய்–கின்ற காரி–யத்–தில் லாப– மும், நஷ்–ட–மும் புரி–யா–த–வ–னும் எப்– ப டி மன்– ன – ன ாக இருக்க முடி–யும்? செல்–வம் அதி–கா–ரம் ஆகி–யவை கிடைத்து விட்–டது என்– ப – த ற்– காக மனம்– ப�ோ ன ப�ோக்–கில் நடந்து விடக்–கூட – ாது. வீண் பிடி–வா–தம் செல்–வத்தை, முது–மையை, அழகு உரு–வத்தை அழித்து விடு–கிற – து. ‘‘ஒழுக்– க ம் என்ன என்று ச� ொ ன் – னே ன் அ ல் – ல வ ா , இதை உண்–ணு–கின்ற விஷ–யத்– தி–லி–ருந்தே துவங்க வேண்–டும். உண்ண முடிந்–தவ – ற்றை, உண்–டபி – ன் ஜீர–ண– மா–வதை, ஜீர–ண–மா–ன–வு–டன் தகுந்த சக்தி அளிப்–பதை மட்–டுமே உண்ண வேண்–டும். ருசி–யாக இருக்–கி–றது என்று வெறும் ஆவ– லுக்–குட்–பட்டு உணவை உண்–ணக் கூடாது. உண–வி–லேயே இவ்–வ–ளவு கவ–னம் இருக்க வேண்–டு–மென்–றால் மற்ற விஷ–யங்–களை, செயல்–களை செய்–யும்–ப�ோது எவ்–வ–ளவு கவ–ன–மாக இருக்க வேண்–டும்! ‘‘பூவை கசக்–கா–மல் தேனீ தேனை உண்– பது ப�ோல மக்–களை இம்சை படுத்–தா–மல் ஒரு அர–சாங்–கம் வரியை வசூ–லிக்க வேண்– டும். த�ோட்–டக்–கா–ரன் த�ோட்–டத்–தி–லுள்ள பூக்–களை பறிக்–கி–றான், செடி–களை பிடுங்– கிப் ப�ோடு–வ–தில்லை. வரி க�ொடுக்–கின்ற மக்–களை இம்–சித்–தால் நாளை எவர் வரி தரு–வார். பிரி–யம – ாக பார்க்–கின்ற மன்–னனை அவர் மெளன–மாக இருந்–தாலு – ம் ஜனங்–கள் விருப்–பத்–த�ோடு ஏற்–கி–றார்–கள்,’’ என்–றார் விது–ரர். ‘‘விதுரா,’’ தாழ்ந்த குர– லி ல் ரக– சி – ய ம்– ப�ோல திரு–தர – ாஷ்–டிர – ன் தன் சக�ோ–தர – னை அழைத்– தா ன். ‘‘வெகு– ந ா– ள ாய் மன– தி ல் இருந்த கேள்வி, இப்–ப�ோது கேட்–கி–றேன். வேதங்– க – ளி ல் மனித வயது நூறு என்று ச�ொல்– ல ப்– ப ட்– டி – ரு ப்– பி – னு ம் அவ்– வி – த ம் அவர்–கள் வாழ்–வ–தில்–லையே ஏன்?’’ மன்–ன–னின் குர–லில் அறிய வேண்–டும் என்ற அக்–கறை – யை – க் கண்டு விது–ரன் நெகிழ்ந்– தான். ‘‘மன்னா, ஐந்து கூரிய வாள்–கள் மனி– த–னின் ஆயுசை வெட்–டு–கின்–றன. மிகுந்த

கர்–வம், அதி–கம் பேசு–தல், தியா–க–மின்மை, தன் வயிறு வளர்க்– கு ம் கவலை, சினேக துர�ோ–கம் என்ற ஐந்து கூரிய வாள்–கள் சரீ– ரம் உடை–ய–வ–ரின் ஆயுசை வெட்–டு–கின்– றன. குரு–வின் மனை–வி–ய�ோடு சேரு–ப–வன், மது அருந்–து–ப–வன், சல–ன–ம–டைந்–த–வனை இம்– சி ப்– ப – வ ன் இவர்– க ள் பிரம்– ம – ஹ த்தி த�ோஷம் அடை– வ – த ற்– கு ச் சமா– ன – ம ா– ன – வர்–கள். இவர்–க–ளுடை – ய நட்பு ஏற்–ப–டு–மா–னால் அதற்கு பிரா– யச்–சித்–தம் செய்ய வேண்–டும். பிரா–யச்–சித்–தம் என்–பது மறு–படி இம்–மா–திரி சங்–கம் நேரக்–கூட – ாது என்று எச்–ச–ரிக்–கை–யாக இருப்– பது. ஏற்–பட்–டத – ற்கு வருந்–துவ – து. பெரி–ய–வர்–க–ளின் ஆணையை ஏற்– ப – வ ன், நீதி அறிந்– த – வ ன், வள்–ளல், பூஜை செய்து சமர்ப்– பித்த உணவை உண்– ப – வ ன், இம்சை செய்– ய ா– த – வ ன், தவ– றான செயல்–க–ளி–லி–ருந்து வில– கி–யிரு – ப்–பவ – ன், நன்–றியு – ள்–ளவ – ன், சத்–தி–யம் ச�ொல்–ப–வன், மென்– மை–யான இயல்–புடை – ய பண்–டி– தன் ஆகி–ய�ோர் ச�ொர்க்–கத்–திற்கு செல்–கிறா – ர்–கள். ‘‘எப்–ப�ொ–ழு–தும் அன்–பாக பேசு–ப–வர் கிடைக்– க – லா ம். ஆனால் பிரி– ய மே இல்– லா– ம ல் அன்– ப ாக பேசு– கி – றா னா என்று ஆராய வேண்–டும். நடிப்–ப–வ–ரி–ட–மி–ருந்து உடனே விலகி விட– வே ண்– டு ம். சூதாட்– டம் தவறு என்று ஆரம்–பத்–தி–லேயே கூறி– னேன். யாருமே கேட்–கவி – ல்லை. வியா–திஸ்–த– னுக்கு மருந்–தும், பத்–தி–ய–மும் நல்–லது என்–று த�ோன்–றாது. பாண்–ட–வர்–கள் என்ற சிங்–கங்– களை விட்டு க�ௌர–வர்–கள் என்ற நரி–களை – க் காப்–பாற்ற முயற்சி செய்–கிறீ – ர்–கள். இதற்–காக ஒரு–கா–லம் நீங்–கள் வருத்–தப்–பட நேரி–டும். எஜ–மா–ன–னு–டைய நன்–மைக்–காக பாடு–ப– டும் பக்–தி–யுள்ள பணி–யா–ளனை எஜ–மான் க�ோபிப்–பதி – ல்லை. க�ோபிக்–கக் கூடாது. அந்– தப் பணி–யா–ளன் எஜ–மா–னனை ஆபத்–துக் காலத்–திலு – ம் விடு–வதி – ல்லை. ஒரு அர–சனி – ன் ராஜ்–யமு – ம், செல்–வமு – ம் பிடுங்–கப்–பட்–டால், அவன் சுக ப�ோகங்–கள் மறுக்–கப்–பட்டு அவ– னு–டைய நண்–பர்–க–ளும், மந்–தி–ரிக – –ளும் அவ– னுக்கு எதி–ராக பேசு–கின்–றன – ர். அனு–பவி – த்து வந்த ராஜ்– ய த்– தை – யு ம், செல்– வ த்– தை – யு ம் இழப்–பது என்–பது மிகப்–பெ–ரிய க�ொடுமை. பெற்–ற–வ–ளை–யும் நம்ப முடி–யா–தத் தன்மை அப்–ப�ோது உண்–டா–கும். ‘‘எந்த வேலை–யாள் அதி–கம் தெரி–யும் என்று ச�ொல்–கிறான�ோ – , எஜ–மா–னனை விட கெட்–டிக்–கா–ரன் என்று கரு–திக் க�ொள்–கி– றான�ோ, தன்– னு – டை ய அறிவு மிகக்– கூ ர்– மை–யா–னது என்று கர்–வம் க�ொள்–கிறான�ோ –

ð£ô-°-ñ£-ó¡

74

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

அவனை உடனே விலக்கி விட வேண்– டும். உல–கில் மிகப் பெரிய க�ோள்–மூட்டி அவன்–தான். வாழ்–வில் அக்–கறை உள்ள மனி–தன் ஒரு–ப�ொ–ழு–தும் அகா–லத்–தில் ஒரு– வன் வீட்–டிற்கு செல்–லக் கூடாது. இர–வில் மறைந்து நிற்–கக் கூடாது. எஜ–மா–னன் விரும்– பும் பெண்ணை அடைய முயற்சி செய்–யக் கூடாது. பணி–யா–ளன் முகத்–திற்கு எதிரே நான் உன்னை நம்–ப–வில்லை என்று ச�ொல்– லக் கூடாது. ஒரு பாசாங்–க�ோடு அவனை ஆத– ரி த்து வெளி– யே ற்– றி – வி ட வேண்– டு ம். ஏனெ– னி ல் இவ– னு ம் பிற– ரி – ட ம் ப�ோய் எஜ–மா–ன–னைப் பற்றி க�ோள் ச�ொல்–ப–வன். ‘‘வாரி வழங்–கு–கின்ற மன்–னன், விபச்–சா– ரம் செய்–யும் பெண், அர–சாங்க சிப்–பந்தி, புதல்– வ ன், சக�ோ– த – ர ன், சிறிய குழந்– தை – யு– டை ய விதவை, படை– வீ – ர ன், அதி– க ா– ரம் பிடுங்–கப்–பட்–ட–வன் ஆகி–ய–வ–ன �ோடு க�ொடுக்– க ல் வாங்– க ல் வைத்– து க் க�ொள்– ளக்–கூ–டாது. ஒரு மனி–தன் தினந்–த�ோ–றும் நீராட வேண்–டும். பலம், ரூபம், இனி–மை– யான குரல், பிர–கா–ச–மான வண்–ணம், மென்மை, நறு–ம– ணம், புனி–தம், அழகு, சுகு– மா– ர த் தன்மை, அழ– கி ய பெண்– க ள் என்று பத்து லாபங்– க ள் கிடைக்– கி ன்– றன. அதே– ப� ோல் ஒரு– வன் தினந்–த�ோ–றும் சிறி–த– ளவே உண்ண வேண்–டும். ஆர�ோக்– கி – ய ம், ஆயுள், பலம், சுகம், சத்– த ான உற்–பத்தி, நல்ல தூக்–கம் என்று உள்– ள – வ – னு க்கு சிறிய உணவு கார– ண – மா–கின்–றன. ‘‘கட–மையை – ச் செய்– ய ா – த – வ ன் , அ தி – க ம் உண்–ப–வன், சக–ல–ரி–ட– மும் பகை க�ொள்– ப – வன், மாயாவி, குரூ–ர– மா–னவ – ன், தேச கால அறி–வற்–ற–வன், நல்–ல– வன் ப�ோல் வேடம் தரிப்–பவ – ன் ஆகி–யவ – னை ஒரு– ப�ொ–ழு–தும் வீட்–டில் தங்க விடக்–கூ–டாது. கவ–லைய – ளி – க்–கும் த�ொழிலை செய்–பவ – ர்–கள், அதிக குற்–றம் செய்–பவ – ர்–கள், எப்–ப�ொ–ழுது – ம் ப�ொய் பேசு–ப–வர்–கள், நிலை–யற்ற பக்–தி–யு– டை–ய–வர்–கள், அன்–பற்–ற–வர்–கள், தன்னை கெட்–டிக்–கா–ரனா – க கரு–துப – வ – ர்–கள் ஆகி–ய�ோ– ருக்கு உதவி செய்–யக் கூடாது. புதல்–வர்–களை த�ோற்–றுவி – த்து அவர்–களை கடன் பாரத்–திலி – ரு – ந்து விடு–வித்து, ஏதே–னும் ஒரு வாழ்க்–கைக்–கான ஏற்–பாட்டை செய்ய வேண்–டும். கன்–னி–கை–களை தகுந்த இடத்–

தில் கம்–பீர – ம – ாக திரு–மண – ம் செய்–விக்க வேண்– டும். பிறகு காட்–டிற்–குப் ப�ோய் முனி–வர்–கள் ப�ோல வாழ வேண்–டும். எது பிரா–ணி–கள் அனைத்–திற்–கும் நன்மை செய்–வத�ோ, எது தனக்கு சுகம் அளிப்–பத�ோ அதை ஈஸ்–வர அர்ப்–ப–ண–மாக செய்ய வேண்–டும். ‘‘புரி–யவி – ல்–லையா, உன் உணவு வெறுமே வாங்–கிய – த – ாக இருக்–கக்–கூட – ாது. அது தயார் செய்–யப்–பட்டு, கட–வுளு – க்கு நிவே–தன – ம் செய்– யப்–பட்டு, அது இப்–ப�ொ–ழுது வலி–மை–மிக்– கது என்ற எண்–ணத்–த�ோடு, உண்ண வேண்– டும். மனி–த–னு–டைய சித்–தி–கள் அனைத்–தும் உணவை ஈஸ்–வர அர்ப்–ப–ண–மாக செய்–வ–தி– லி–ருந்து துவங்–கும். இந்–தி–ர–னைப் ப�ோன்ற பலம் ப�ொருந்– தி ய மன்னா, வானத்– தி ல் க�ோண–லாக த�ோன்–றும் வால் நட்–சத்–தி–ரம் பூமி– யி ல் பல தீங்– கு – க ளை விளை– வி ப்– ப து ப�ோல பீஷ்–ம – ரு – ம், துர�ோ–ணரு – ம் க�ோபத்–தால் பல தீங்–குக – ள் செய்–வார்–கள். பாண்–டவ – ர்–கள் புலி–களை – ப் ப�ோன்–றவ – ர்–கள். க�ௌர–வர்–கள�ோ காடு–களை – ப் ப�ோன்–றவ – ர்–கள். காடு–கள – ன்றி புலி– க ள் வாழாது. புலி– க ள் இல்– லை – யெ – னில் காட்– டி ன் மீது பயம் இருக்– க ாது. புலி–களை – –யும், காட்– டை – யு ம் பி ரி த்தே வைக்–கின்ற சூழ்ச்சி என்ன? ய�ோசி– யு ங்– கள். ‘‘எவன் செல்–வத்– தின் பூரண சுகத்தை விரும்– பு – கி ன்– றா ன�ோ அ வ ன் த ர் – ம த் – தி ன் – படி நடக்க வேண்–டும். அமு–தத்–திலி – ரு – ந்து சத்து வில–கா–தது ப�ோல தர்– மத்– தி – லி – ரு ந்து நல்– ல து வில– கு – வ தே இல்லை. ய ா ரு – டை ய அ றி வு பாவத்–தி–லி–ருந்து விலகி நன்–மையை நாடு–கிறத� – ோ அவ–னுக்கு தர்–மம் புலப்–ப– டும். இன்–னும் சூட்–சம – ம – ா– கச் ச�ொல்–லப்–ப�ோ–னால் எ வ ன் க� ோ ப த் – தி – லு ம் , மகிழ்ச்– சி – யி – லு ம் தன்– னு – டைய வேகத்தை மட்–டுப்–ப–டுத்தி வைக்–கி– றான�ோ அவ–னுக்கு எல்–லா–மும் வசப்–படு – ம். அவன் எந்த ஆபத்–தி–லும் மயக்–க–ம–டை–வ– தி ல்லை . அ வ – னி – ட ம் ர ா ஜ ்ய ல க்ஷ ்மி அடைக்–கல – ம் புகு–கிறா – ள். மனி–தனி – ட – ம் ஐந்து வகை பலம் உள்–ளது. பாஹு–பல – ம் என்–பது தாழ்–வான பலம். நல்ல மந்–திரி கிடைப்–பது இரண்–டா–வது பலம். செல்–வம் இருப்–பது மூன்–றா–வது பலம். தந்தை மற்–றும் பாட்– டன் இயல்–பான பலம், அபி–ஜா–தம் என்–பது ðô¡

75

16-30 ஜூன் 2018

நான்–கா–வது பல–மா–கும். பாகு–பல – ம் என்–கிற படை–ப–லத்–தி–லி–ருந்து இந்த நான்கு பலங்–க– ளை–யும் தாண்டி ஐந்–தா–வ–தாக வாழ்–வில் வெற்றி பெற புத்தி பலம் தேவைப்–படு – கி – ற – து. ‘‘யாருக்– கு ம் அப– க ா– ர ம் செய்– ய ாத வாழ்க்கை நல்–லது. பெண், அர–சன், படித்த பாடம், மனித சாமர்த்–தி–யம், பகை–வன், சுக–ப�ோ–கம், தன் ஆயுள் மீது முழு–மை–யான நம்–பிக்கை உடை–யவ – ன் எல்–லாம் அறி–வுள்–ள– வன் அல்ல. அறி–வுள்–ள–வ–னுக்கு வைத்–தி– யம் ஏது–மில்லை. மந்–தி–ர–மில்லை. மங்–கள காரி–யம் இல்லை. அவன் இவை–யெல்–லாம் தாண்டி நிற்–கி–றான். ஒரு மனி–தன் பாம்பு, அக்னி, சினே–கம், தன் குலத்–தில் த�ோன்–றிய மனி–தன் ஆகி–ய�ோரை அவ–மதி – க்–கக்–கூட – ாது. அக்னி ஒரு மரக்–கட்–டைக்–குள் மறைந்–தி– ருக்–கிற – து. தூண்–டப்–ப–டு–மா–னால் அது ஒரு காட்–டையே அழித்து விடும். பாண்–ட–வர்– கள் மரக்–கடை – யி – ல் மறைந்த தீயைப் ப�ோல இருக்–கிறா – ர்–கள். நீங்–கள் ஒரு க�ொடி–யைப் ப�ோன்–ற–வர். பாண்–ட–வர்–கள் பெரிய சால மரத்–திற்கு ஒப்–பா–ன–வர்–கள். அந்த மரத்தை சாராது க�ொடி வள–ராது. தர்ம, அர்த்த, கர்ம காரி–யங்–களை, செய்–வ–தற்கு முன்பு ச�ொல்–லக்–கூ–டாது. செய்து விட–வேண்–டும். நாளைக்கு உணவு தானம் செய்– கி – றே ன் என்று இன்று ச�ொல்–லக் கூடாது. செய்து விட– வே ண்– டு ம். வீட்டு மனை வாங்– க ப் ப�ோகி– றே ன் என்று ச�ொல்– ல க் கூடாது. செய்து விட–வேண்–டும். இந்த பூஜை இன்ன தேதி– யி ல் செய்– ய ப் ப�ோகி– றே ன் என்று பறை– ய – றி – வி க்– க க் கூடாது. அமை– தி – ய ாக ஆரம்–பித்து விட–வேண்–டும். மன்–னன் ர–க– – ையை மலை உச்சி அல்–லது சிய ஆல�ோ–சன அரண்–ம–னை–யின் மேல் மாடம், காட்–டில் புல் இல்–லாத இடம் ஆகிய இடங்–க–ளில் தான் செய்ய வேண்–டும். ‘‘எவன் நண்–பன் இல்–லைய�ோ, நண்–ப– னாக இருந்–தா–லும் எவன் பண்–டி–தன் இல்– லைய�ோ, நண்–ப–னும் பண்–டி–த–னாக இருந்– தா– லு ம் எவன் மன்– ன – னு – டை ய பேச்சை கேட்க மாட்– ட ான�ோ அவனை ர– க – சி ய ஆல�ோ–சன – ை–யிலி – ரு – ந்து விலக்கி விட–வேண்– டும். ர–க–சி–யத்தை ர–க–சி–ய–மாக வைக்–கின்ற மன்–னனு – க்கு வெற்றி கிடைக்–கிற – து. வேதங்–க– ளைப் படிக்– க ா– ம ல் ஒரு அந்– த – ண – னு க்கு சிரார்த்த காரி–யங்–கள் செய்–வ–தற்கு அதி– கா–ரம் இல்லை. அதே–ப�ோல ஒரு மன்–னன் தியா–னம், ஆச–னம், சமா–தா–னம் ப�ோன்ற குணங்–களை அறி–யா–மல் ர–க–சிய ஆல�ோ– சனை செய்ய தகு–திய – ற்–றவ – ன். எந்த மன்–னன் அவ–சிய – ம – ான காரி–யங்–களை நேரி–டைய – ாக கவ–னிக்–கி–றான�ோ, யார் ப�ொக்–கி–ஷத்–தின் கணக்கு பற்றி அறிவு க�ொண்–டிரு – க்–கிறா – ன�ோ அவனை வெற்றி பெற முடி– ய ாது. ஒரு அர–சன் தன்–னு–டைய பணி–யா–ளர்–க–ளுக்கு

76

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

திருப்–தி–யான அள–வுக்கு செல்–வம் அளிக்க வேண்–டும். எல்–லா–வற்–றை–யும் தானே சுருட்– டிக் க�ொள்–ளக் கூடாது. அந்–தண – னை அந்–த– ணன் அறி–கிறா – ன். மனை–வியை கண–வன் அறி–கி–றான். மந்–தி–ரியை மன்–னன் அறி–கி– றான். ஆனால் மன்–ன னை இன்– ன�ொரு மன்–னன்–தான் அறிய முடி–யும். ‘‘மன்–ன–னு–டைய அசை–வு–கள் குறித்து, ய�ோசிக்– கு ம் முறை குறித்து இன்–ன�ொ ரு மன்–னனு – க்–குத்–தான் தெரி–கி–றது. வதத்–திற்கு வந்த, வதத்–திற்–கு–ரிய எதி–ரியை ஒரு–ப�ொ– ழு–தும் விடக்–கூ–டாது. எதிரி பலம் மிகுந்– தி–ருந்–தால் அவ–ன�ோடு பணி–வாக நடந்து க�ொள்ள வேண்– டு ம். இல்– லை – யெ – னி ல் சம–யம் பார்த்து க�ொன்று விட–வேண்–டும். பகை–வனை குறித்த பயம் ஒரு அர–சனை தூங்க விடாது. ஒரு மன்–னன் தன் க�ோபத்தை முதி–ய�ோன், பகை–வன், ந�ோயாளி ஆகி–ய�ோ– ரி–டம் காண்–பிக்–கக் கூடாது. முட்–டாள்–க– ளால் ஏற்–படு – த்–தப்–படு – ம் அறி–வற்ற கல–கத்தை ஒரு மன்–னன் வெறுமே பார்த்–துக் க�ொண்–டி– ருக்–கக் கூடாது. யாரு–டைய மகிழ்ச்–சி–யால் பய– னி ல்– லைய� ோ, யாரு– டை ய க�ோபம் வீணா– னத� ோ அவர்– க ளை விலக்– கி – வி ட வேண்–டும். பெண் அலி–யான கண–வனை விரும்–பா–தது ப�ோல நகர்த்–தி–விட வேண்– டும். அறி– வ ால் செல்– வ ம் பெரு– கு – கி – ற து. தரித்–தி–ரத்–திற்கு கார–ணம் முட்–டாள்–த–னம். முட்–டாள் மனி–தன் வித்தை, சீலம், வயது, அறிவு, செல்–வம் மற்–றும் குலத்–தில் மதிக்–கத் தகுந்த பெரி–ய–வர்–களை அவ–ம–திக்–கிறா – ன். அவ–னால் அவன் சமூ–கத்–திற்கு கெடு–தல் ஏற்–ப–டு–கி–றது. ‘‘தைரி–யம், மன அடக்–கம், புல–ன–டக்– கம், தூய்மை, இரக்–கம், மென்–மை–யான வாக்கு ஆகிய விஷ–யங்–கள் லக்ஷ்–மி–க–ரத்தை அதி–கப்–படு – த்–துபவை – . யார் மீது குற்–றம் சுமத்– து–வ–தால் ய�ோக க்ஷேமத்–திற்கு இடை–யூறு நேரும�ோ அவர்–களை தெய்–வத்–திற்கு சம– மா–ன–வ–ராக நினைக்க வேண்–டும். பிறரை நிந்–திப்–ப–வர்–கள், ப�ொது–மக்–க–ளுக்கு துய–ரம் தரு– ப– வ ர்– க ள், கல– க ம் செய்– வ – தி ல் ஆவல் உள்–ள–வர்–கள், எவ–ர�ோடு இருப்–பது ஆபத்– தா–னத�ோ அம்–மா–திரி மனி–தர்–களி – ட – மி – ரு – ந்து செல்–வம் பெறக்–கூ–டாது, தர–வும் கூடாது. தீமை தீமை– யை த்– த ான் விளை– வி க்– கு ம். காமு–கன், கல–கம் செய்–ப–வன், ப�ோக்–கிரி, வெட்–க–மற்–ற–வன், ஊர–றிந்த பாபி–ய�ோடு சினே–கம் க�ொள்–ளக் கூடாது. அவ–னால் ஏதும் லாபம் இருப்–பினு – ம் அதைத் தியா–கம் செய்து விட–வேண்–டும். நீச்ச, க�ொடூர புலன்–களை வெல்–லாத மனி– த – ரி – ட – மி – ரு ந்து அறி– வு ள்– ள – வ ர்– க ள் வில–கியே நிற்–கி–றார்–கள். ‘ ‘ ஒ ரு – வ ன் த ன் கு டு ம் – ப த் – தி – ன – ரி – ட – மும், ஏழை– யி – ட – மு ம், தீனர்– க – ளி – ட – மு ம்,

ந�ோயா–ளி–க–ளி–ட–மும் அன்–ப�ோ–டும் அரு– ள�ோ–டும் இருக்க வேண்–டும். அவ–னு–டைய குடும்–ப–மும், பசுக்–க–ளும் விருத்–தி–யடை – –கின்– றன. அவன் மங்–கள – க – ர – ம – ான விஷ–யங்–களை அடை–கி–றான். மேற்–ச�ொன்ன மனி–தனு – க்கு உத–வும்–ப�ோது அவர்–களி – ட – மி – ரு – ந்து பெரு–கும் நன்–றிப் பெருக்கு எந்–தத் தடை–யும் இல்–லாத ஆசிர்–வா–தம – ாக அன்பு செய்–தவ – னை சூழ்ந்து க�ொள்–கி–றது. தன் குடும்ப ஜனங்–க–ளுக்கு மரி–யாதை செய்–ப–வன் விருத்–தி–ய–டை–கி–றான். அந்த குடும்ப அங்–கத்– தி– ன ர்– க ள் குண– ம ற்– ற – வர்– க – ளா க இருந்– த ா– லும் அவர்–களை காக்க வே ண் – டி ய க ட மை அவர்–க–ளுக்கு உண்டு. ‘ ‘ ம ன்னா , ந ா ன் பே சி – ய – வ ற்றை ம ன – தில் வைத்து பாண்–ட– வர்–கள் மீது கருணை செய்– யு ங்– க ள். அவர்– கள் வாழ்க்கை நடத்த சி ல கி ர ா – ம ங் – க ளை க�ொடுங்– க ள். நீங்– க ள் இ ந்த கு டு ம் – ப த் – தி ல் ப ெ ரி – ய – வ ர் . நீ ங் – க ள் எ ல் – ல� ோ – ரி – ட – மு ம் அ ன் – பா க இ ரு க்க வேண்–டும். ஒரு இனத்–தின் மக்– களே துன்–பத்–தில் உத–விக்கு வரு–கி–றார்–கள். அவர்– க ளே துன்– ப த்– தி ல் மூழ்– க – டி க்– க – வு ம் செய்–கி–றார்–கள். அவர்–க–ளில் நன்–ன–டத்தை உள்–ள–வர்–கள் நன்மை தரு–கி–றார்–கள். தீய– வர்–கள் ஒரு மன்–னனை தூக்–கம் இல்–லா– மல் செய்–கி–றார்–கள். பாண்–ட–வர்–கள் நல்–ல– வர்–கள். அவர்–க–ளி–ட–மி–ருந்து நன்– மையே அ டை – வீ ர் – க ள் . வி ஷ – மு ள ்ள அ ம்பை கையில் எடுத்த வேட– னு க்கு அருகே ப�ோகும் மான் எப்–படி அவ–னால் துன்–ப மு – று – கி – றத� – ோ, ஒரு இன மக்–களி – ன் செல்–வந்–த– னாக இருப்–பவ – ன் மூலம் அவன் இனம் துய– ரம் அடைய வாய்ப்–பி–ருக்–கி–றது. இன–மக்–க– ளின் குற்–றங்–க–ளுக்கு தலை–யாட்–டு–கி–ற–வன் அவர்–க–ளின் பாபங்–க–ளில் பங்–கேற்–கி–றான். எதைச் செய்–வ–தால் முடி–வில் வருத்–தப்–பட நேரும�ோ அதை செய்–யா–திரு – ப்–பது நல்–லது. இதற்கு ஆழ்ந்த அறிவு தேவைப்–ப–டு–கி–றது. இந்த அறிவு செயல்–பட அமைதி தேவைப்–ப– டு–கிற – து. இந்த அமைதி ஆசை–யற்ற குணத்– தின் மூலம் ஏற்– ப – டு ம். ஆசை– யு ள்– ள – வ ன், அதீத ஆசை–யுள்–ள–வன், ய�ோக்–கி–யதை – க்கு அதி–க–மான ஆசை–யுள்–ள–வன் அதற்–கேற்ற துன்–பத்தை அடை–கிறா – ன். ‘‘துரி– ய� ோ– த – ன – னா ல் ஒரு சபை– யி ல்

குற்–றம் செய்–யப்–பட்–டிரு – க்–கிற – து. நீங்–கள் இந்த குலத்–திற்கு முதி–ய–வர். உங்–க–ளால் அந்–தக் குற்–றம் கழு–வப்–பட வேண்–டும். உங்–கள் குலத்– திற்கு ஏற்–பட்ட களங்–கம் நீக்–கப்–பட வேண்– டும். அப்–ப�ொ–ழுது நீங்–கள் அறி–வு–டை–ய–வர்– க–ளால் மதிக்–கப்–ப–டு–வீர்–கள். எவன் ஆழ்ந்து ய�ோசித்து தன் ய�ோச–னையை காரிய ரூப– மாக மாற்– று – கி – றா ன�ோ அவன் பெரும் புகழ் பெறு–கி–றான். வெறுமே ய�ோசித்–துக் க�ொண்–டிரு – ப்–பவ – னு – ம், அதைக் காரி–ய–மாக்க மனம் இல்–லா–தவ – னு – ம் அவ–மா–னத்தை அடை– கி–றான். இது நல்–லது பயக்–கும் என்று தீர்–மா– னித்து விட்–டால் நாலு பேர் ஆல�ோ– ச னை புரிந்து விட்–டால் அந்த ய�ோசனை செய–லாக்– கப்– ப ட வேண்– டு ம். தட்–டிலேயே – இருக்–கும் உணவு பசியை ப�ோக்– காது. முன்பு செய்த பாவங்–களை மறு–படி செய்–தவ – னு – ம், அதைப் பற்றி சிறி–தும் ய�ோசிக்– கா–த–வ–னும் நர–கத்–தில் வீழ்த்– த ப்– ப – டு – கி – றா ன். ப� ோ தை வ ஸ் – து க் – களை பயன்–ப–டுத்–து–ப– வன், நல்ல உறக்– க ம் இல்–லா–த–வன், அறிய வேண்–டிய விஷ–யங்– களை அறி–யா–த–வன், துஷ்ட மந்–தி–ரி–களை நம்–பு–வன், திற–மை–யில்–லாத வேலை–யா–ளி– டம் நம்–பிக்கை வைத்–த–வன், தன்–னு–டைய கண், முகத்–தில் மாறு–தல் ஏற்–ப–டு–வதை அறி– யா–த–வன் ஆகி–ய�ோரை அழி–வுக்கு அழைத்– துக் க�ொண்டு ப�ோகும். கட–லில் விழுந்த ப�ொருள் அழிந்து விடு–கிற – து. காது க�ொடுத்து கேட்–கா–த–வ–னி–டம் கூறப்–பட்ட சாஸ்–திர ஞானம் வீணா– க ப் ப�ோகி– ற து. வின– ய ம் அப–கீர்த்–தியை அளிக்–கிற – து. ‘‘பராக்–கி–ர–மம் அனர்த்–தத்தை அழிக்–கி– றது. ப�ொறுமை க�ோபத்தை அழிக்–கி–றது. நன்– ன – ட த்தை தீய லட்– ச – ணத்தை அழிக்– கி–றது. எவன் பண்–டி–த–னின் சேவை–க–ளில் இருக்–கிறா – ன�ோ, எவன் தார்–மீக – ன�ோ, எவன் பார்ப்– ப – த ற்கு அழ– க ாக இருக்– கி – றா ன�ோ, நண்–ப–னி–டம் எவன் இனி–மை–யா–கப் பேசு– கி–றான�ோ அவனை அருகே வைத்து ஆத– ரிக்க வேண்–டும். இரண்டு நண்–பர்–க–ளின் மன–த�ோடு மனம் சேர்ந்–தா–லும், மறைக்க வேண்–டிய ர–க–சி–யத்தை மறைக்க வேண்– டும். ஆனால் அறி–வ�ோடு அறிவு சேர–லாம். இத்–த–கைய நட்பு அழி–வ–தில்லை.

(த�ொடரும்) ðô¡

77

16-30 ஜூன் 2018

விண்ணில் பறந்த

பெண் சித்தர்! ப

ஞ்ச பூதங்–க–ளா–கிய நிலம், நீர், நெருப்பு, காற்று, ஆகா–யம் இவற்–றில் ஆகா–ய–மா– கிய வானம் மிகப் பரந்–தது. எல்லை இல்– லா–தது. அந்த ஆகா–யத்தை வான், விண், விசும்பு ஆகிய ச�ொற்–க–ளால் வள்–ளு–வம் குறிப்–பி–டு–கி–றது. `வான்–நின்று உல–கம் வழங்கி வரு–தல – ால் தான்–அ–மிழ்–தம் என்–று–ண–ரற் பாற்று.’ (குறள் எண் 11) வானத்–திலி – ரு – ந்து உரிய காலத்–தில் இடை–விட – ாது மழை ப�ொழி–வத – ால்– தான் இந்த உல–கம் நிலை–பெற்–றுள்– ளது. எனவே மழையே அமிழ்–தம் என–லாம். `விண்–இன்று ப�ொய்ப்–பின் விரி–நீர் விய–னு–ல–கத்து உ ள் – நி ன் று உ ட ற் – று ம் பசி.’(குறள் எண் 13) வானம் ப�ொய்த்து மழை ப�ொழி– ய ா– தி – ரு க்– கு – ம ா– ன ால்

78

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

இப்–பே–ரு–ல–கில் உள்ள அனைத்–து–யிர்–க–ளை– யும் பசி வருத்–தும். `விசும்– பி ன் துளி– வீ – ழி ன் அல்– ல ால் மற்–றாங்கே ப சு ம் – பு ல் த ல ை – க ா ண்ப ரி து . ’ (குறள் எண் 16) வானத்–தி–லி–ருந்து மழைத்–துளி விழா–து– ப�ோ–னால் ஒரு பச்–சைப் புல்–லைக் கூட உல–கில் காண இய–லாது. `நீர்– இ ன்று அமை– ய ாது உல– கெ – னி ன் யார்–யார்க்–கும் வான்– இ ன்று அமை– ய ாது ஒழுக்– கு ’ (குறள் எண் 20) யாரா–யிரு – ந்–தா–லும் நீர் இல்–லா–மல் வாழ இய–லாது. அந்த நீர�ோ வானத்–தி–லி–ருந்து பெய்–தால் அன்–றிக் கிட்–டாது. `ஐந்–த–வித்–தான் ஆற்–றல் அகல்–வி–சும்–பு– ளார் க�ோமான் இந்–தி–ரனே சாலும் கரி.‘ (குறள் எண் 25) ஐம்–பு–லன்–க–ளை–யும் அடக்–கி–ய–வ–னின் ஆற்–றல் எத்–தகை – ய – து என்–பத – ற்கு வானு–லகி – ல் வாழும் தேவர்–க–ளின் அர–ச–னான இந்–தி– ரனே சாட்சி. (ஐம்–புல – னை அடக்–கிய கெள– த–மனி – ன் சாபத்–தால், அவ்–வித – ம் அடக்–காத இந்–தி–ரன் துன்–பப்–பட்–டான் அல்–லவா?) `வையத்–துள் வாழ்–வாங்கு வாழ்–ப–வன் வானு–றை–யும் தெ ய் – வ த் – து ள் வை க் – க ப் ப டு ம் . ’ (குறள் எண் 50) உல–கத்–தில் வாழ–வேண்–டிய அற–நெ–றிப்– படி வாழ்–கி–ற–வன் வானு–ல–கத்–தில் உள்ள தெய்–வங்–களி – ன் வரி–சையி – ல் வைத்–துப் ப�ோற்–றப்–ப–டு–வான். `செல்–வி–ருந்து ஓம்பி வரு–வி– ருந்து பார்த்–தி–ருப்–பான் நல்–விரு – ந்து வானத்–தவ – ர்க்கு.’ (குறள் எண் 86) வந்த விருந்– தி – ன ரை உப– ச – ரித்து இனி வரும் விருந்–தி–னரை உப–ச–ரிப்–ப–தற்–கா–கக் காத்–தி–ருப்– ப– வ ன் வானு– ல – க த்– தி ல் உள்ள 85 தேவர்–க–ளால் வர–வேற்–கப்–ப–டும்

விருந்–தி–னன் ஆவான். ` ச ெ ய் – ய ா – ம ல் ச ெ ய்த உ த – வி க் கு வைய–க–மும் வ ா ன – க – மு ம் ஆ ற் – ற ல் அ ரி து . ’ (குறள் எண் 101) ஒரு–வ–ருக்கு நாம் எந்த உத–வி–யும் செய்– யா–தி–ருக்க அவர் நமக்கு உதவி செய்–வா–ரா– னால், அதற்–குக் கைம்–மா–றாக மண்–ணு–ல– கை–யும் விண்–ணு–ல–கை–யும் க�ொடுத்–தா–லும் ப�ோதாது. `வானு–யர் த�ோற்–றம் எவன் செய்–யும் தன் நெஞ்–சம் தானறி குற்–றப் படின்.’ (குறள் எண் 272) வான–ளவு உயர்ந்த புகழ் இருப்–பி–னும் தன்– மீ து தன் நெஞ்சே குற்– ற ம் ச�ொல்– லு –மா–னால் பின் என்ன பயன்? `யான்–என – து என்–னும் செருக்–கறு – ப்–பான் வான�ோர்க்கு உயர்ந்த உல–கம் புகும்.’ (குறள் எண் 346) உட–லைப் பற்–றிய நான் என்ற செருக்–கை– யும் ப�ொரு–ளைப் பற்–றிய என்–னு–டை–யது என்ற செருக்–கையு – ம் எவ–ன�ொரு – வ – ன் மனத்– தி–லி–ருந்து நீக்–கு–கி –றான�ோ அவன் வான– கத்–தில் வாழும் தேவர்–க–ளுக்–கும் மேலான இடத்தை அடை–வான். `ஐயத்– தி ன் நீங்– கி த் தெளிந்– த ார்க்கு வையத்–தின் வ ா ன ம் ந ணி ய து டை த் து . ’ (குறள் எண் 353) சந்–தேக – த்–திலி – ரு – ந்து விலகி மெய்ப்–ப�ொரு – – ளைத் தெளி–வாக உணர்ந்து க�ொண்–டவ – ர்–க– ளுக்கு அவர்–கள் வாழும் பூமியை விட வான உல–கம் மிக–வும் அரு–கில் இருப்–ப–தா–கும். `வான�ோக்கி வாழும் உல– கெ – ல ாம் மன்–ன–வன் க�ோன�ோ க் கி வ ா ழு ம் கு டி . ’ (குறள் எண் 542) உல–கில் உள்ள உயிர்–கள் எல்–லாம் வானத்– தி–லிரு – ந்து பெய்–யும் மழையை ந�ோக்கி வாழ்– கின்–றன. அது–ப�ோல் குடி–மக்–கள் எல்–லாம் மன்–னவ – னு – ட – ைய செங்–க�ோலை ந�ோக்–கியே வாழ்–கின்–ற–னர். `முறை– க�ோ டி மன்– ன – வ ன் செய்– யி ல் உறை–க�ோடி ஒ வ் – வ ா து வ ா ன ம் ப ெ ய ல் . ’ (குறள் எண் 559) ஆ ட் – சி – ய ா – ள ர் – க ள் நீ தி – ந ெ றி த வ றி அர–சாண்–டால், அந்த நாட்–டில் வானம் பருவ மழை–யைப் ப�ொழி–யாது. `குடிப்–பி–றந்–தார் கண்–வி–ளங்–கும் குற்–றம் விசும்–பின் மதிக்– க ண் மறுப்– ப�ோ ல் உயர்ந்து.’ (குறள் எண் 957) நல்ல குடி–யில் பிறந்–த–வ–ரிடத் – –தில் ஏதே– னும் குறை இருந்– த ால் அது வானத்து நில– வி ல் த�ோன்– று ம் களங்– க ம் ப�ோல்

திருப்பூர்

கிருஷ்ணன் பெரி–தா–கத் தெரி–யும். `வாழ்–வார்க்கு வானம் பயந்–தற்–றால் வீழ்–வார்க்கு வீ ழ் – வ ா ர் அ ளி க் – கு ம் அ ளி ’ . (குறள் எண் 1192) கண–வன் இன்றி வாழ முடி–யாத மனை– விக்கு, மனைவி இன்றி வாழ முடி– ய ாத கண–வன் அளிக்–கும் அன்–பா–னது, தன்னை ந�ோக்கி உயிர்– வ ா– ழு ம் உல– க த்– த – வ ர்க்கு வானம் உரிய நேரத்–தில் மழை–யைத் தந்–தது ப�ோலா–கும். ய�ோக சாஸ்– தி – ர த்– தி ல் விசுத்தி என்ற சக்–க–ரத்–தில் வானத்–தின் இயக்–கம் மையம் க�ொண்–டி–ருப்–ப–தா–கச் ச�ொல்–லப்–ப–டு–கி–றது. பஞ்ச பூதங்–க–ளால் ஆனதே நம் உடம்பு. நிலம், நீர், நெருப்பு, காற்று ஆகி– ய வை உட– லி ல் இருப்– ப தை நாம் அறி– வ �ோம்.

ஆகா–யமு – ம் உட–லில் உள்–ளது என்–றும் அந்த – ம் என்– ஒன்–றுமி – ல்–லாத இடமே விசுத்தி சக்–கர றும், த�ொண்–டைப் பகு–தியை ஒட்டி அது அமைந்–திரு – ப்–பத – ா–கவு – ம் ச�ொல்–லப்–படு – கி – ற – து. ஆகா–யத்–திற்கு எல்லை இல்லை. எல்லை இருக்–குமெ – னி – ல் அதற்கு அப்–பால் உள்–ளது என்ன என்ற கேள்–விக்கு விடை–யில்லை. நட்–சத்–தி–ரங்–க–ளும் க�ோள்–க–ளும் ஆகா–யத்– தில் நிலை–பெற்–றுள்–ளன. வானில் உள்ள ஒன்–பது க�ோள்–கள் மனித வாழ்க்–கையை பாதிப்–பத – ாக ஜ�ோதிட சாஸ்–திர – ம் கூறு–கிற – து. இன்–றைய அறி–வி–யல் ந�ோக்–கின்–படி இர–வில் மிக மங்–க–லா–கத் தெரி–யும் நட்–சத்– தி–ரம் பூமி–யி–லி–ருந்து அதி–கத் த�ொலை–வில் உள்–ளது. அந்த நட்–சத்–தி–ரத்–திற்கு ஒரு–நாள் அறி–வி–யல் வளர்ச்–சி–யின் கார–ண–மாக நாம் ப�ோக முடிந்–தால் அங்–கி–ருந்–தும் பல்–லா– யி–ரக்–க–ணக்–கான நட்–சத்–தி–ரங்–களை நாம் காணக்–கூடு – ம். அதில் ஒரு நட்–சத்தி – ர – ம் மிகத் ðô¡

79

16-30 ஜூன் 2018

த�ொலை–வில் இருப்–ப–தால் மிக மங்–கல – ா–கத் தெரி–யும். அதற்–கும் ப�ோகி–ற�ோம் என்று வைத்–துக் க�ொள்–வ�ோம். அப்–படி – ப் ப�ோய்க்–க�ொண்டே இருந்–தா– லும் பிர–பஞ்–சத்தி – ன் எல்லை எது என்–பதை நாம் கண்–டு–விட முடி–யுமா? அப்–ப–டிக் கண்– டா–லும் அந்த எல்–லைக்–கப்–பால் என்ன இருக்–கும் என்– ப –தை க் காண முடி– யு மா? நம் சரா–சரி மனித மூளை–யால் அறிய இய– லாத விஷ–யங்–கள் எத்–தனைய�ோ – இருக்–கின்– றன என்–பதை நாம் உணர்–கி–ற�ோம். அந்த பிர–மிப்–பில் நாம் அடக்–கம் க�ொள்–கி–ற�ோம். அறி–வின் வளர்ச்சி, நம் அறி–யாமை எவ்–வ– ளவு என்–பதையே – நமக்கு அறி–வுறு – த்–துகி – ற – து. அறி–வி–ய–லால் விடை காண இய–லாத இது–ப�ோன்ற வினாக்–க–ளுக்கு ஆன்–மி–கமே விடை– ய – ளி க்– கி – ற து. எல்– ல ாம் இறை– வ ன் படைப்பு என வகுத்–துக் க�ொள்–ளும்–ப�ோது நம் மனம் ஒரு விடை கண்ட நிறை–வில் அமை–தி–ய–டை–கி–றது. பிற–வி–யிலேயே – பார்வை அற்–ற–வ–ருக்கு நிறங்– க – ளை ப் பற்றி எப்– ப – டி ச் ச�ொல்– லி ப் புரிய வைக்க முடி–யாத�ோ, அப்–படி நம்– மால் புரிந்–துக�ொள்ள – இய–லாத விஷ–யங்–கள் பிர– ப ஞ்– சத் – தி ல் எத்– த – னைய�ோ உள்– ள ன. ஞான திருஷ்டி எனப்– ப – டு ம் விசே– ஷ ப் பார்வை உள்ள பழங்–கால முனி–வர்–கள் இவற்றை ஆராய்ந்து விடை கண்–டி–ருக்–கி– றார்–கள். எல்–லை–யற்ற பிர–பஞ்ச சக்–தியை நாம் பயன்–ப–டுத்–தக்–கூ–டிய வகை–யில், மந்–தி– ரங்–களை – க் கண்–டறி – ந்து அரு–ளியி – ரு – க்–கிற – ார்– கள். அந்த மந்–திர – ங்–களை ஜபிப்–பத – ன் மூலம் பிர–பஞ்ச சக்–தியி – ட – ம் நாம் உதவி பெற–லாம். நாம் வாழ்–வின் துய–ரங்–க–ளைப் ப�ோக்–கிக் க�ொண்டு வாழ்க்–கையை வெல்–ல–லாம். இறைச்–சக்தி வானத்–தில் க�ொட்–டிக் கிடக்– கி–றது என்–றும், உயர்ந்த ய�ோக வாழ்க்கை மூலம் அதை மனித உட– லி ல் இறக்– கி க் க�ொள்ள முடி–யும் என்–றும் அறி–வுறு – த்–தின – ார்

80

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

மகான் அர–விந்–தர். ஓயாத தவத்– தின் மூலம் வானி–லி–ருந்து இறைச்– சக்– தி யை மண்– ணு க்– கு க் க�ொண்– டு–வர அவர் பல்–லாண்–டு–க–ளாக முயன்று வந்– த ார். மாநி– ற த்– தி ல் இருந்த அவர் உடல், இந்த முயற்சி கார–ணம – ாக தங்க நிறத்–தில் ஒளி–ரத் த�ொடங்–கி–யது. அர–விந்–தரி – ன் நண்–பர – ான அம்– பு–பாய் புரானி என்–பவ – ர், அர–விந்– தர் தவ–மி–யற்–றிய புதுச்–சே–ரியை விட்டு மூன்–றாண்–டுக – ள் தன் பணி நிமித்–தம் க�ொல்–கத்தா சென்–றார். பின்–னர் திரும்பி வந்து அர–விந்–த– ரைப் பார்த்த அவர், அர–விந்–த– ரின் மாநிற மேனி இப்–ப�ோது ப�ொன்–னி–றத்–தில் ப�ொலி–வ–தெப்–படி என வியந்–தார். வானில் உள்ள இறைச்–சக்–தியை மண்– ணுக்–குக் க�ொண்–டு–வ–ரவே தாம் முயல்–வ– தா–கவு – ம் இறைச்–சக்தி தன் உட–லில் இறங்–கத்– தக்க வகை–யில் உட–லைத் தவத்–தால் புடம் ப�ோடு–வத – ா–கவு – ம் இறைச்–சக்தி இறங்–குவ – த – ற்– கு–ரிய புற அறி–கு–றியே இந்–தப் ப�ொன்–னி–ற– மென்–றும் அதைப் பெரி–தாய்ப் ப�ொருட்– ப–டுத்த வேண்–டாம் என்–றும் அ–ர–விந்–தர் கூறி–னார். அர–விந்–தரை – ப் பற்றி அர–விந்–தர் வாழ்ந்த காலத்–தி–லேயே நூல் எழு–தி–ய–வர் பிர–பல எழுத்– த ா– ள ர் நாரண துரைக்– க ண்– ண ன். அர–விந்–த–ரின் உட–லில் வலது பாதத்–தில் உள்ள ஒரே ஒரு நரம்–பைத் தவிர மற்ற பகு– தி–யெல்–லாம் தங்க நிற–மாக மாறி–விட்–டத – ா–க– வும், வலக்–கா–லில் உள்ள அந்த நரம்–பும் தங்க நிற–மாக மாறும்–ப�ோது அர–விந்–தர் உற்–சவ மூர்த்–தி–ப�ோல் ஜ�ொலிப்–பார் என்–றும் அந்– நூ–லில் எழு–தி–யுள்–ளார். வானம் தெய்–வீக சக்–தி–க–ளின் உறை–வி–ட–மா–கக் கரு–தப்–ப–டு– கி–றது. அ–ரவி – ந்–தர் ஸித்தி அடைந்–தப�ோ – து நூற்– று ப் பதி– ன�ோ ரு மணி நேரம் அவர் உட–லைச் சுற்றி ஒரு ப�ொன்–ன�ொளி பர–வியி – – ருந்–தது என்–பது – ம் இங்கு குறிப்–பி–டத் தக்–கது. அர–விந்–த–ரு–டன் தியா–னம் பழ–கி–ய–வர்–க– ளில் முக்–கிய – ம – ா–னவ – ர் மகா–கவி பார–திய – ார். அவர் தம் கவி–தை–ய�ொன்–றில் `வான–கம் இங்கு தென்–பட வேண்–டும்‘ எனக் கனவு காண்–கி–றார். `மன–தில் உறுதி வேண்–டும்! வாக்–கி–னிலே இனிமை வேண்–டும்! நினைவு நல்–லது வேண்–டும்! நெருங்– கி ன ப�ொருள் கைப்– ப ட வேண்–டும்! கனவு மெய்ப்–பட வேண்–டும்! கைவ–ச–மா–வது விரை–வில் வேண்–டும்! தன–மும் இன்–ப–மும் வேண்–டும்! தர–ணி–யிலே பெருமை வேண்–டும்!

கண்–தி–றந்–திட வேண்–டும்! காரி–யத்–தில் உறுதி வேண்–டும்! பெண் விடு–தலை வேண்–டும்! பெரிய கட–வுள் காக்க வேண்–டும்! மண் பய–னுற வேண்–டும்! வானக மிங்கு தென்–பட வேண்–டும்! உண்மை நின்–றிட வேண்–டும்! ஓம் ஓம் ஓம்!’ பார–தி–யா–ரின் வான–கம் பற்–றிய ஆசை இன்–னும் பல பாடல்–க–ளில் வெளிப்–ப–டு– கி–றது. `கண்–ணில் தெரி–யும் ப�ொரு–ளி–னைக் கைகள் கவர்ந்–திட மாட்–டாவ�ோ - அட மண்–ணில் தெரி–யுது வானம், அது–நம் வசப்–பட லாகாத�ோ?’ இன்–ன�ொரு பாட–லில் வெட்ட வெளியே தான் தான் என்–கி–றார். `வானில் பறக்–கின்ற புள்–ளெல – ாம் நான்! மண்–ணில் திரி–யும் விலங்–கெல – ாம் நான்! கானி– ழ ல் வள– ரும் மர– மெ – ல ாம் நான்! காற்– று ம் புன– லு ம் க ட – லு மே நான்! விண்–ணில் தெரி– கின்ற மீனெ– ல ாம் நான்! வெட்ட வெளி– யின் விரி– வெ – ல ாம் நான்! மண்–ணில் கிடக்– கும் புழு– வெ – ல ாம் நான்! வாரி–யில் உள்ள உயி–ரெ–லாம் நான்!’ வானம் உள்–ளிட்ட அனைத்–திலு – ம் தன்– னைக் காணும் மகா–கவி – யி – ன் எல்லை கடந்த தத்–து–வப் பார்வை பிர–மிக்க வைக்–கி–றது. மண்–ணில் வான–கம் தென்–பட வேண்–டும் என்–பதே மகான்–க–ளின் ஓயாத கன–வாக இருந்–தி–ருக்–கி–றது. பற–வையி – ன – ங்–கள் வானில் பறக்–கின்–றன. மனி–தர்–கள் வானில் பறக்க இய–லா–த–வர்– கள். அவர்–கள் ஆகாய விமா–னம் ப�ோன்ற ஊர்–தி–கள் மூலமே வான்–வெ–ளியை – க் கடக்– – ல் கி–றார்–கள். ஆனால் சுதந்–திர கால–கட்–டத்தி – ம்மா என்ற பெண் சித்–தர் வாழ்ந்த சக்–கரை – ய வானில் பறக்–கும் ஆற்–ற–லைப் பெற்–றி–ருந்– தார். திரு.வி.க., தாம் எழு–திய `உள்–ள�ொ–ளி’ என்ற நூலில் இந்–தப் பெண் சித்–தர் வானில் பறந்–ததைத் – தாம் பார்த்–தத – ா–கக் குறிப்–பிட்–டி– ருக்–கிற – ார்: `சென்–னையி – ல் க�ோம–ளீஸ்–வர – ன் பேட்– ட ை– யி ல் ஒரு மாது இருந்– த ார்– க ள். அவர், காலஞ்–சென்ற டாக்–டர் நஞ்–சுண்–ட– ரா–வின் குரு என்று உல– க ம் ச�ொல்– லு ம்.

அவ்– வ ம்– மை – ய ார் பற– வை – யை ப்– ப�ோ ல் வானத்– தி ல் பறப்– ப ார். ஒரு– மு றை நான் தங்–கி–யி–ருந்த ராயப்–பேட்டை வெஸ்லி கல்– லூரி விடு–தி–யின் மாடி–யில் அவர் பறந்–து– வந்து நின்–றார். மானு–டம் பறக்–கி–றது என்– றால் விந்–தை–யல்–லவா?’ வானில் பறந்த இந்–தப் பெண் சித்–த– ரின் வர–லாறு தனிப் புனி–தம் நிறைந்–தது. இவ– ரு க்கு சென்னை திரு– வ ான்– மி – யூ – ரி ல் பாம்– ப ன் சுவா– மி – க – ளி ன் சமாதி மற்– று ம் கலாக்ஷேத்ரா நிறு–வன – மு – ம் இருக்–கும் பகு–தி– யில் ஒரு சமா–திக் க�ோயில் எழுப்–பப்–பட்–டுள்– ளது. அங்கு அவ–ரது விக்–கிர – க – ம் ஆரா–தனை செய்–யப்–ப–டு–கி–றது. க�ோயி–லுக்–குள் கல் விக்– கி–ரக – ம – ா–கவு – ம் தனி மண்–டப – த்–தில் மெழு–குச் சிலை–யா–க–வும் சக்–க–ரை–யம்மா அடி–ய–வர்–க– ளுக்கு அருள்–பா–லிக்–கி–றார். பார–தி–யா–ரின் தலை–ம–றைவு வாழ்க்–கைக்கு உத–வி–செய்து அவ–ரைப் புதுச்–சே–ரிக்கு அனுப்–பி–வைத்த ம ரு த் – து – வர் நஞ்–சுண்–ட–ராவ், சக்–கரை – ய – ம்–மா–வைப் பரா– ம – ரி த்து அவ– ரது அடி– ய – வ – ர ாய் வாழ்ந்– த – வ ர். சக்– க – ரை–யம்–மன் க�ோயி– லுக்கு உள்– ளேயே அவ– ர து பிர– த ான சீடர் நஞ்– சு ண்– ட – ரா–வுக்–கும் சமா–திக் க�ோயில் எழுப்–பப்– பட்–டுள்–ளது. மகான் வள்–ள– லா– ரி ன் மறைவு ஆச்–ச–ரி–யப்–ப–டத்–தக்க நிகழ்–வாக இன்–ற–ள–வும் பேசப்–ப–டு–கி–றது. ஓர் அறைக்– குள் வைத்–துத் தம்–மைப் பூட்–டிக் க�ொண்ட வள்–ள–லார், பஞ்ச பூதங்–க–ளால் ஆகிய தம் உடலை நிலம், நீர், நெருப்பு, காற்று, ஆகா– யம் ஆகிய பஞ்ச பூதங்–க–ளுக்கே பிரித்–துக் க�ொடுத்–துக் கரைந்து மறைந்–துவி – ட்–டார் என்– கி–றார்–கள். அண்–மைக் காலத்–தில் வாழ்ந்த உண்மை ஞானி–யான வள்–ள–லார் தமிழ் பக்தி இலக்–கி–யத்–திற்–கும், ஜாதி மத பேத– மற்ற உயர்–நிலை ஆன்–மி–கத்–திற்–கும் ஆற்–றிய சேவை அள–விட இய–லா–தது. தம்மை நம்–பும் அடி–ய–வர்–க–ளின் மனத்–தில் அவர் மர–ண– மி–லாப் பெரு–வாழ்வு வாழ்ந்து க�ொண்–டி– ருக்–கி–றார்.

– க்கே தந்து `வள்–ளுவ – ன் தன்னை உல–கினு வான்–பு–கழ் க�ொண்ட தமிழ்–நாடு!’

- என்று பாடி–னார் மகா–கவி பாரதி. வான் புகழ் க�ொண்ட வள்–ளு–வர், வானத்–தைப் பற்–றிப் பாடி–யும் பெரும்–பு–கழ் பெற்–று–விட்– டார் என்–பதி – ல் சந்–தேக – மி – ல்லை அல்–லவா?

(குறள் உரைக்–கும்) ðô¡

81

16-30 ஜூன் 2018

என்ன ச�ொல்கிறது, என் ஜாதகம்?

பரிகாரம் ஏதும்

அவசியமில்லை! எ னக்கு வயது 39. பல இடங்–க–ளில் பெண் பார்த்–தும் இன்–னும் அமை–ய–வில்லை. எனக்கு எப்–ப�ோது திரு–ம–ணம் நடக்–கும்? என் எதிர்–கா–லம் எப்–படி இருக்–கும்? சில க�ோவில்– க–ளுக்–குப் ப�ோய் பரி–கா–ரம் செய்–தும் திரு–ம–ணம் தடை–பட்–டுக் க�ொண்டே இருக்–கி–றது.

- ஆறு–மு–கம், கள்–ளக்–கு–றிச்சி. ஏழாம் வீடா– கி ய களத்ர ஸ்தா– ன த்– தில் அமர்ந்– தி – ரு க்– கு ம் கேது– வு ம், காள– சர்ப்ப த�ோஷ–மும், திரு–ம–ணத் தடையை உண்–டாக்கி வரு–கின்–றன. ஆயில்–யம் நட்–சத்– தி–ரம், கடக ராசி, சிம்ம லக்–னத்–தில் பிறந்– தி–ருக்–கும் உங்–கள் ஜாத–கப்–படி தற்–ப�ோது சந்–திர தசை–யில் குரு புக்தி நடந்து வரு–கிற – து. குரு–சந்–திர ய�ோகத்–தினை நீங்–கள் க�ொண்–டி– ருந்–தா–லும், ஜென்ம லக்–னத்–தி–லி–ருந்து 12ம் வீட்–டில் இணைந்–தி–ருப்–ப–தால் சிறப்–பான பலனை எதிர்–பார்க்க இய–லாது. உங்–கள் ஜாதக பலத்–தின்–படி மனை–வி–யைப் பற்–றிச் ச�ொல்–லும் ஏழாம் வீட்–டிற்கு அதி–பதி – ய – ான சனி, ஜென்ம லக்–னத்–தில் அமர்ந்–தி–ருப்–ப– தால் நீங்–கள் பிறந்த ஊருக்கு அரு–கி–லுள்ள ஊரி–லி–ருந்தே பெண் அமை–வார். ஏழாம் வீட்– டி ல் கேது இணைந்– தி – ரு ப்– ப – த ால் ஆத–ரவ – ற்ற நிலை–யில் இருக்–கும் பெண்–ணாக அவர் இருப்–பார். ஏற்–கெ–னவே திரு–ம–ண– மாகி கண– வ னை இழந்– த – வ – ர ாக இருப்– ப – தற்–கான வாய்ப்–பு–கள் அதி–கம். அந்–தஸ்து, க�ௌர–வம் பார்க்–கா–மல் வசதி வாய்ப்–பில் – ற்ற, ஏழைப் பெண்–ணா–கப் குறைந்த, ஆத–ரவ பாருங்–கள். அந்– தப் பெண் ஏற்–கெ–னவே உங்–க–ளுக்கு அறி–மு–க–மா–ன–வர – ா–கவே இருப்– பார். நீங்–கள் அலைந்து திரிந்து தேட–வேண்– டிய அவ–சி–யம் இருக்–காது. உங்–கள் ஜாத–கத்– தில் ஜென்ம லக்–னா–திப – –தி–யான சூரி–யன், தன–லா–பா–திப – தி – ய – ான புத–னுட – ன் இணைந்து ஜீவன ஸ்தா–னத்–தில் அமர்ந்–தி–ருப்–ப–தால் எதிர்– க ா– ல ம் சிறப்– ப ாக உள்– ள து. பாக்ய ஸ்தா–னத்–தில் செவ்–வாய்-சுக்–கிர – ன் இணை– வும் உங்– க ளை உச்– ச த்– தி ற்கு அழைத்– து ச் செல்– லு ம். உழைப்– பு ம், அதிர்ஷ்– ட – மு ம் இணைந்– தி – ரு ப்– ப – த ால் நல்ல தன– ல ா– பத் – தைப் பெறு–வீர்–கள். சனிக்–கி–ழமை – –த�ோ–றும்

82

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

பெரு–மா–ளுக்கு விர–தம் மேற்–க�ொள்–ளுங்–கள். அரி–ய–லூர் கலி–யு–க–வ–ர–தப் பெரு–மாள் ஆல– யத்–திற்–குச் சென்று தேங்–காய்–மூடி – யி – ல் நெய் விளக்கு ஏற்றி, வணங்கி, திரு– ம – ண த்தை அதே ஆல–யத்–தில் வைத்து நடத்–திக்–க�ொள்–வ– தா–க–வும் பிரார்த்–தனை செய்–யுங்–கள். பெரு– மா–ளின் அனுக்–ர–ஹத்–தால் 02.02.2019ற்குப் பின் உங்–கள் திரு–ம–ணம் முடி–வா–கி–வி–டும்.

எ

ன் பேர–னுக்கு வேலை எப்–ப�ோது நிரந்–த–ர– மா–கும்? திரு–ம–ணம் எப்–ப�ோது நடக்–கும்? நல்ல குண–மும், சிறந்த பணி–யும் உள்ள பெண் அமை–வாளா?

- சிவ–கு–ரு–நா–தன், புளி–யங்–குடி. பூரம் நட்–சத்–தி–ரம், சிம்ம ராசி, தனுசு லக்–னத்–தில் பிறந்–திரு – க்–கும் உங்–கள் பேர–னின் ஜாத–கப்–படி தற்–ப�ோது சந்–திர தசை–யில்

சுக்–கிர புக்தி முடி–வு–றும் கால–மாக இருக்– கி–றது. அவ–ரு–டைய ஜாத–கத்–தில் ஜென்ம லக்–னத்–தில் ராகு–வும், ஏழாம் வீட்–டில் புதன்கேது–வின் இணை–வும், எட்–டில் சூரி–யன்சுக்–கி–ரன் இணை–வும் உண்–டா–கி–யி–ருப்–பது சுமா– ர ான பல– னையே தரும். எனி– னு ம் பாக்ய ஸ்தா–னத்–தில் குரு–சந்–திர ய�ோகம் பெற்–றி–ருப்–ப–தால் மற்ற த�ோஷங்–கள் நீங்–கி –வி–டும். தன ஸ்தா–னத்–தில் ஆட்சி பெற்ற சனி அமர்ந்–துள்–ள–தால் சீரான பண–வ–ரவு த�ொட–ரும். 28வது வய–தில் கிடைக்–கும் உத்– ய�ோ– க ம் ஸ்தி– ர த்– த ன்– மையை அளிக்– கு ம். களத்ர ஸ்தா–னத்–தில் புதன் ஆட்சி பலத்– து–டன் அமர்ந்–தி–ருந்–தா–லும், உட–னி–ருக்–கும் கேது சற்று பலத்–தைக் குறைப்–பார். இவ– ருக்கு வரு–கின்ற மனைவி நல்ல குண–வ–தி– யா–க–வும், ஆன்–மி–கத்–தில் அதிக ஈடு–பாடு உடை– ய – வ – ர ா– க – வு ம் இருப்– ப ார். அதே– நே – ரத்–தில் கேது ஞான கார–கன் என்–ப–தால் நல்ல ஞானம் உள்ள பெண்–ணாக அவர் இருக்–க–லாமே தவிர, அவ–ரால் தன–லா–பம் கிடைக்–கும் என்று எதிர்–பார்க்க இய–லாது. வரு– கி ன்ற மனை– வி – யி ன் சம்– ப ாத்– ய த்தை எதிர்–பார்க்–கா–மல், அவ–ரால் குடும்–பத்–திற்கு கிடைக்– கு ம் நற்– பெ – ய ரை மட்– டு ம் கணக்– கில் க�ொள்–ளுங்–கள். மனைவி வரு–கின்ற நேரம் த�ொழில்–முறை – யி – லு – ம் உங்–கள் பேரன் வளர்ச்சி காண்–பார். உங்–கள் பேர–னுக்கு அறி– வு ரை ச�ொல்– லு ம் நல்ல ஆல�ோ– ச – க – ராக அவ–ருக்கு வர–வுள்ள மனைவி அமை– வார். சீர்–வ–ரிசை, பெண்–ணின் சம்–பாத்–யம் ப�ோன்ற எதிர்–பார்ப்–பு–களை குறைத்–துக்– க�ொண்டு பெண் தேடி–னால் மட்–டுமே இவ– ருடைய திரு–மண வாழ்வு நல்–ல–ப–டி–யாக அமை– யு ம் என்– ப தை நினை– வி ல் க�ொள்– ளுங்–கள். பணம் என்ற செல்–வத்–தை–விட நிம்–மதி என்ற கிடைத்–தற்–க–ரிய செல்–வம் மிக–வும் முக்–கி–ய–மா–னது. 2020ம் ஆண்–டின் பிற்–பா–தி–யில் உங்–கள் பேர–னின் திரு–ம–ணம் நல்–ல–ப–டி–யாக நடக்–கும்.

எ

ன் அக்–கா–வின் மகன் கடந்த ஐந்து மாதங்–க– ளாக பள்–ளிக்கு சரி–வர ப�ோக மறுக்–கிற – ான். சில நேரங்–க–ளில் படிக்–கவே பிடிக்–க–வில்லை என்–கி–றான். பெரிய மனி–த–னைப் ப�ோல் பேசு–கி– றான். அவ–னுக்கு ஏதே–னும் த�ோஷம் உள்–ளதா? அவன் எதிர்–கா–லம் எப்–படி இருக்–கும்?

- பாலாஜி, ஆதம்–பாக்–கம். ரேவதி நட்–சத்–தி–ரம், மீன ராசி, விருச்– சிக லக்–னத்–தில் (துலா லக்–னம் என்று நீங்– கள் அனுப்–பி–யுள்ள ஜாத–கத்–தில் தவ–றா–கக் குறிப்– பி – ட ப்– ப ட்டுள்– ள து) பிறந்– தி – ரு க்– கு ம் உங்– க ள் அக்– க ாள் மக– னி ன் ஜாத– க ப்– ப டி தற்–ப�ோது புதன் தசை–யில் குரு–புக்தி நடந்து வரு– கி – ற து. புதன், குரு ஆகிய இரு– வ – ரு ம் ஒன்–றாக இணைந்து இரண்–டாம் வீட்–டில் அமர்ந்–திரு – ப்–பத – ால் இயற்–கையி – லேயே – நல்ல

சுப சங்கரன்

ஞானத்– தி – னை க் க�ொண்– ட – வ – ர ாக இருப்– பார். தற்– ப�ோ து நடந்து வரும் நேர– மு ம் நன்–றாக உள்–ள–தால் அவ–ரு–டைய கல்வி குறித்த கவலை வேண்–டாம். ஜ�ோதிட ரீதி– யாக பல்–வேறு வித–மான கலை–க–ளை–யும், வித்–தை–க–ளை–யும் கற்–றுத் தரு–ப–வர் புதன். நல்ல அறி–வி–னைத் தரு–பவ – ர் குரு. இவர்–கள் இரு–வரு – ம் இணைந்து புத்தி சாதுர்–யத்–தைக் – ப்– குறிக்–கும் இரண்–டாம் வீட்–டில் அமர்ந்–திரு பது இந்த ஜாத–கரு – க்கு கூடு–தல் வலு–வினை – த் தரும். நீங்–கள் குறிப்–பிட்–டி–ருப்–பது தற்–கா– லி–க–மான பிரச்–னை–தான், நிரந்–த–ர–மா–னது அல்ல. தற்–ப�ோது க�ோடை–வி–டு–முறை – க்–குப் பிறகு மீண்–டும் பள்ளி திறந்–தி–ருப்–ப–தால் பழைய நிகழ்–வு–களை மறந்து புத்–து–ணர்ச்– சி– யு – டன் பள்ளி செல்– ல த் துவங்– கி – யி – ரு ப்– பார். இந்த வரு–டத்–தி–லும் அதே பிரச்னை த�ொடர்ந்–தால் வேறு வகுப்–பிற்கோ அல்–லது பள்–ளி–யைய�ோ மாற்–றிப் பாருங்–கள். கிரஹ நிலை ரீதி–யாக எந்–தப் பிரச்–னையு – ம் இல்லை. ஜென்ம லக்–னத்–திலேயே – இணைந்–திரு – க்–கும் சூரி–ய–னும், செவ்–வா–யும் எதிர்–கா–லத்–தில் இவரை, அர– சு த்– து – றை – யி ல் மிகப்– பெ – ரி ய அதி–கா–ரிய – ாக பணி–யில் அமர்த்–துவ – ார்–கள். ஜீவன ஸ்தா–னத்–தில் சனி அமர்ந்–தி–ருப்–ப– தால் ப�ொது–மக்–க–ளுக்கு சேவை செய்–யும் துறை–யில் உயர் அதி–கா–ரி–யாக பணி–யாற்– று–வார். உங்–கள் அக்–காள் மக–னின் எதிர்– கா–லம் சிறப்–பாக உள்–ளது. பரி–கா–ரம் ஏதும் அவ–சி–ய–மில்லை.

எ

ன் மகன் 12ம் வகுப்பு பாஸ் செய்–து–விட்– டான். த�ொடர்ந்து படிக்க விருப்–பம் இல்லை என்–றும் வேலைக்–குப் ப�ோகி–றேன் என்–றும் ðô¡

83

16-30 ஜூன் 2018

ச�ொன்–னான். ஆனால் இப்–ப�ோது வேலைக்–கும் ப�ோக–வில்லை. வீட்–டில் சும்–மா–தான் இருக்–கி– றான். அவ–னுக்கு வேலை கிடைக்–குமா? தாய்தந்–தை–ய–ருக்கு இவ–னால் பலன் கிடைக்–குமா? இவன் ஜாத–கம் எப்–படி உள்–ளது?

- ஆர்.செல்–வம், சித்–தாம்–பூர். தன் இரு–ப–தா–வது வய–தில் கல்–லூ–ரிக்– கும் ப�ோகா– ம ல், வேலைக்– கு ம் ப�ோகா– மல் அமர்ந்–தி–ருக்–கும் பிள்–ளை–யைப் பற்றி கவ–லை–ய�ோடு கடி–தம் எழு–தி–யுள்–ளீர்–கள். பெற்–ற�ோ–ருக்கு பலன் உண்டா என்–றும் கேட்–டுள்–ளீர்–கள். முத–லில் அவர் தன்னை நிலை–நி–றுத்–திக் க�ொள்–ளட்–டும். பிறகு மற்–ற– வர்–களை – ப் பார்க்–க–லாம். சத–யம் நட்–சத்–தி– ரம், கும்ப ராசி, மீன லக்–னத்–தில் (கும்ப லக்–னம் என்று நீங்–கள் அனுப்–பியு – ள்ள ஜாத– கத்–தில் தவ–றா–கக் குறிப்–பிட – ப்–பட்–டுள்–ளது) பிறந்–துள்ள உங்–கள் மக–னின் ஜாத–கப்–படி தற்–ப�ோது சனி தசை–யில் சனி புக்தி துவங்– கி–யுள்–ளது. அவ–ரது ஜாத–கத்–தில் ஜென்ம லக்–னத்–தில் வக்–கிரம் பெற்ற சனி அமர்ந்–தி– ருப்–பது ச�ோம்–பல்–தன்–மையை – த் தரும். கல்வி ஸ்தா–னத்–திற்கு அதி–பதி – யு – ம், வித்–யா–கா–ரக – னு – – மா–கிய புத–னும் வக்–கி–ரம் பெற்று எட்–டாம் வீட்–டில் அமர்ந்–திரு – ப்–பது கல்–வியை – த் தடை செய்–கி–றது. குரு–சந்–தி–ரய�ோ – –கம் இருப்–ப–தாக உங்–கள் கடி–தத்–தில் தெரி–வித்–துள்–ளீர்–கள். குரு–வும், சந்–திர – னு – ம் கேது–வுடன் – இணைந்து 12ம் வீட்–டில் அமர்ந்–திரு – ப்–பது நற்–பல – னை – த்

84

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

தராது. உங்–கள் மகனை உள்–ளூரி – ல் வைத்–தி– ருந்–தால் அவ–ரது எதிர்–கா–லம் பாழா–கிவி – டு – ம். வெளி–யூரி – ல் வேலை தேடச் ச�ொல்லி அனுப்– புங்– க ள். உழைத்– த ால் மட்– டு மே உணவு கிடைக்– கு ம் என்– ப தை ச�ொல்– லி ப் புரிய வையுங்–கள். ஜீவன ஸ்தான அதி–பதி குரு 12ல் இருப்–ப–தால் த�ொலை–தூ–ரத்–தில்–தான் இவ–ருக்கு உத்–ய�ோ–கம் அமை–யும். வேலை செய்து கடு–மை–யாக உழைக்க வேண்–டிய நேரமே தற்–ப�ோது நடந்து க�ொண்–டி–ருக்– கி–றது. கடு–மை–யாக உழைப்–ப–வர்–க–ளுக்கு சனி பக–வான் மேன்–மே–லும் உழைப்–ப–தற்– கான வாய்ப்–பு–கள் தந்து முன்–னேற்–று–வார். வெறு–மனே சும்மா உட்–கார்ந்–தி–ருப்–ப–வர்–க– ளுக்கு மேன்–மேலு – ம் ச�ோம்–பல்–தன்–மையை – த் தந்து கீழ்–நி–லைக்–குத் தள்–ளி–வி–டு–வார். இந்த உண்–மை–யைப் புரிந்–துக�ொ – ண்டு உழைப்–ப– தற்கு உங்–கள் மகனை பழக்–குங்–கள். பிள்–ளை– யின் நல்–வாழ்வு கருதி மன–தைக் கல்–லாக்–கிக்– க�ொண்டு அவரை வெளி–யூ–ருக்கு அனுப்பி வேலை தேடச் ச�ொல்–லுங்–கள். உழைத்–தால் உயர்வு நிச்–ச–யம். இதுவே உங்–கள் மக–னின் ஜாத– க ம் உணர்த்– து – கி ன்ற நிதர்– ச – ன – ம ான உண்மை.

எ

னது மகள் தற்–கா–லி–க–மாக வெளி–நாட்–டில் வேலை செய்– கி – ற ாள். பிஸ்– ன ஸ் விசா கிடைத்து த�ொடர்ந்து பணி–யாற்ற முடி–யுமா? எத்–தனை ஆண்டு பணி–யாற்ற முடி–யும்? இரண்– டா–வது திரு–ம–ணம் சிறப்–பாக நடை–பெற என்ன

பரி–கா–ரம் செய்ய வேண்–டும்? நல்ல கண–வர் அமை–வாரா?

- பாலாஜி, வேளச்–சேரி. உங்–கள் மக–ளின் ஜாத–கத்–தில் ஜென்ம லக்–னத்–தில் இணைந்–துள்ள சுக்–கி–ரன், சனி, ராகு ஆகி–ய�ோர் அவ–ரைத் தலை–நி–மிர்ந்து வாழ வைப்–பார்–கள். மகம் நட்–சத்–தி–ரம், சிம்ம ராசி, மகர லக்–னத்–தில் பிறந்–திரு – க்–கும் அவ–ரு–டைய ஜாத–கப்–படி தற்–ப�ோது சூரிய தசை– யி ல் ராகு புக்தி நடந்து வரு– கி – ற து. அவ–ரு–டைய ஜாத–கத்–தில் உத்–ய�ோக ஸ்தா– னம் வலி– மை – ய ாக உள்– ள – த ால் வேலை– பார்த்து சம்–பா–திக்–கும் அம்–சம் நன்–றாக உள்–ளது. இந்த வருட இறு–திக்–குள் அவர் எதிர்– ப ார்க்– கி ன்ற விசா முத– ல ான விஷ– யங்–கள் கிடைத்–து–வி–டும். மறு–ம–ணத்–தைப் ப�ொறுத்–தவ – ரை – யி – ல் அவ–ச– ரப்– ப – ட ா– தீ ர்– க ள். ஏழாம் வீட்–டில் வக்–கி–ரம் பெற்ற குரு–வுடன் – கேது இணைந்–தி– ருப்–பது – ம், ஏழாம் வீட்–டிற்கு அதி–பதி சந்–தி–ரன் எட்–டில் அமர்ந்– தி – ரு ப்– ப – து ம் அத்– தனை சிறப்–பான பல–னைத் தராது. 32 வய–தில் இரண்– டா– வ து திரு– ம – ண த்– தி ற்கு முயற்–சிக்–க–லாம். வர–வி–ருக்– – ரு – ந்து கும் கண–வர் தரப்–பிலி பெருத்த உதவி எதை–யும் எதிர்–பார்க்க இய–லாது. ச�ொந்–தக்–கா–லில் நிற்–ப–து–தான் இவ–ருக்கு என்–றுமே நல்–லது.

42வது வய–து–வரை வெளி–நாட்–டில் பணி– யாற்–றும் ய�ோகம் நன்–றாக உள்–ளது. அதன்– பி– ற கு ச�ொந்த ஊருக்– கு த் திரும்– பி – வ ந்து அமை–தி–யாக வாழ இய–லும். அவ–ரு–டைய ஜாத–கம் பலம் ப�ொருந்–தி–யது என்–ப–தால் அவ–ரு–டைய விருப்–பப்–ப–டியே செயல்–பட அனு–ம–தி–யுங்–கள். பாரதி கண்ட புது–மைப்– பெண்–ணாக வளர்ந்து பெருமை சேர்ப்–பார்.

ச�ொ

ந்–தத் த�ொழில் செய்து கடன் பிரச்– னை–யில் தவிக்–கி–றேன். த�ொழி–லும்

தம் பிரச்–னை–க–ளுக்–குத் தீர்வு காண விரும்–பும் வாச–கர்–கள் தங்–களு – ட – ைய ஜாதக நக–லுட – ன் தங்–கள் பிரச்–னை–யைத் தெளி– வாக எழுதி அனுப்–ப–லாம். கீழ்க்–கா–ணும் முக–வ–ரிக்கு அவ்–வாறு அனுப்பி வைக்–கும் உங்–க–ளுக்கு இப்–ப�ோதே, வண்–ண–ம–ய– மான, வள–மான வாழ்க்–கைக்கு வாழ்த்து தெரி–விக்–கி–ற�ோம்.

என்ன ச�ொல்–கி–றது, என் ஜாத–கம்?

ஆன்–மி–கம், தபால் பை எண். 2908, மயி–லாப்–பூர், சென்னை - 600 004

நடத்த முடி–ய–வில்லை. வீடும் விற்க வேண்–டிய நிலை ஏற்–பட்–டுள்–ளது. என் கடன் பிரச்னை எப்–ப�ோது தீரும்?

- குமார், ப�ோரூர். அவிட்–டம் நட்–சத்–தி–ரம், கும்ப ராசி, ரிஷப லக்–னத்–தில் பிறந்–துள்ள உங்–கள் ஜாத– கத்–தில் குரு, சனி இரு–வ–ரும் வக்–கிர கதி–யில் சஞ்–ச–ரிக்–கி–றார்–கள். உங்–கள் ஜாதப்–படி தற்– ப�ோது சனி தசை–யில் குரு–புக்தி நடந்து வரு– கி–றது. தசா–நா–தன், புக்–தி–நா–தன் இரு–வ–ரும் வக்–கிர கதி–யில் சஞ்–ச–ரிப்–ப–தால் எப்–ப�ோ– தும்–ப�ோல் இல்–லா–மல் நீங்–கள் சற்று மாற்றி ய�ோசிக்க வேண்–டிய தரு–ணத்–தில் உள்–ளீர்– கள். த�ொழில் ஸ்தா–னத்–திற்கு அதி–பதி – ய – ான சனி ஆட்சி பலத்–துடன் – அமர்ந்–திரு – ப்–பத – ால் உங்– க ள் ஆயுட்– க ா– ல ம்– வ ரை உழைத்– து க் க�ொண்டே இருப்–பீர்–கள். தற்–ப�ோ–துள்ள ச�ொத்–தினை கடன் பிரச்– னை–யால் விற்க நேர்ந்–தா– லும், எதிர்–கா–லத்–தில் நீங்–கள் புதி–தாக வேற�ொரு ச�ொத்– தினை வாங்க இய– லு ம்.

54வது வய– தி ல் இருக்– கு ம் நீங்– க ள் 71 வயது வரை உழைக்–கக் கூடிய வலி–மை– யைப் பெற்– று ள்– ளீ ர்– க ள்.

08.07.2019 முதல் துவங்க உள்ள புதன் தசை உங்– க – ளுக்கு திருப்– பு – மு – னையை உண்–டாக்–கும். புதன் ஆறாம் வீட்– டி ல் அமர்ந்– தி – ரு ந்– த ா– லு ம் ராகு– வி ன் சாரம் பெற்–றி–ருக்–கி–றார். ராகு தன ஸ்தா–ன– மா–கிய இரண்–டாம் வீட்–டில் அமர்ந்–திரு – ப்–ப– தா–லும், தசா–நா–தன் புதனே இரண்–டாம் வீட்–டிற்கு அதி–பதி என்–பத – ா–லும் சிறப்–பான தன–லா–பத்–தினை – க் காண உள்–ளீர்–கள். உங்– கள் த�ொழில்–மு–றை–யில் எல்–ல�ோ–ரை–யும் ப�ோல் இல்–லா–மல் வேறு–வி–த–மாக சிந்–தித்து புது–மையை – ப் புகுத்–துங்–கள், செயல்–படு – த்–துங்– கள். உங்–கள் முயற்சி வெற்றி பெறும். உங்–கள் மனை–வி–யின் ஜாத–கத்–தில் த�ொழில் ஸ்தா– னத்–தில் சந்–தி–ரன்-சுக்–கி–ர–னின் இணைவு சிறப்–பான அம்–சம் ஆகும். ஜன ஆகர்–ஷண – த்– தை–யும், அதன்–மூல – ம – ாக தன வர–வினை – யு – ம் பெற்–றுத் தரும் திறன் க�ொண்–டது உங்–கள் மனை–வி–யின் ஜாத–கம். உங்–கள் மனை–வி– யை–யும் த�ொழி–லில் பங்–கு–தா–ர–ராக சேர்த்– துக் க�ொண்டு செயல்–ப–டுங்–கள். உங்–கள் இரு–வரி – ன் இணைவு வள–மான எதிர்–கா–லத்– திற்கு வழி–காட்–டும். சனிக்–கி–ழ–மை–த�ோ–றும் அரு–கி–லுள்ள சிவா–லய வாச–லில் அமர்ந்– தி– ரு க்– கு ம் அடி– ய ார்– க – ளு க்கு உங்– க – ள ால் இயன்ற அன்– ன – த ா– ன ம் செய்து வாருங்– கள். வறி–ய–வர்–க–ளின் பசி தீர உங்–கள் கடன் பிரச்–னை–யும் பறந்து ப�ோகும். ðô¡

85

16-30 ஜூன் 2018

உமையம்மையை உணர்த்துகிற ஞானமே கிளி!

சக்தி ரக–சி–யம்-அபி–ராமி அந்–தாதி (த�ொடர்ச்சி) முந்–தைய இத–ழில் ச�ொல்–லப்–பெற்–ற–வை–ய�ோடு, அதிக அழகு வாய்ந்த ஆடல் அறம் கற்ற மங்– கை – ய ர்– க ள், எப்– ப�ொ–ழு–தும் செவிக்–கி–னிய கானம் பாடும் அப்–ச–ரஸ்–கள், அள்ள அள்–ளக் குறை–யாத செல்–வம், இவை அனைத்–துமே விண்–ண–ளிக்–கும் செல்–வங்–களா – –கும். ‘அழி–யா–முத்தி வீடும் அன்றோ?’ சக்–தி–ச–மய வழி–பாட்டு நெறி–யில் முக்தி க�ொள்கை, ஐந்து வகை–யாக கூறப்–ப–டு–கி–றது.

1. துன்ப நீக்–கம் - ‘ஒரு துன்–பம் இல்–லாத வாழ்–வும்’ (அபி–ராமி அம்மை பதி–கம்); 2. இன்ப பெருக்–கம் - ‘ஆனந்–த– மாய்’ (பாடல் - 11); 3. அழி–வின்மை -‘அழியா அர–சும்’ (பாடல் - 28); 4. பாது–காப்பு -‘ஒரு தீங்கு இல்–லை–யே’ (நூற்–ப–யன்); 5. சலிப்–பின்மை -‘சலி–யாத மனம்’ (அபி– ராமி அம்மை பதி–கம்) - இவையே ‘முத்–தி’ எனப்–படு – கி – ற – து. இந்த முத்தி இன்–பத்தை தரு–ப–வ–ளாக உமை–யம்மை கரு–தப்–ப–டு–கி–றாள். சாஸ்–தி–ரங்–கள் கேட்–ப–தா–லும் (சிர– வண), நினைத்–த–லா–லும் (மன–னம்), செயல்–ப–டு–த–லா–லும் (நிதித்–யா–சன), அனு–பவி – த்–தல – ா–லும் (அனு–சந்–தான) ம�ோட்–சத்தை அடைய முற்–ப–ட–லாம். முத்தி என்ற ச�ொல்–லிற்கு விடு–படு – த – ல் என்–பது ப�ொருள். துன்–பங்–க–ளில் இருந்து விடு–ப–டு–தல். அப்–படி இறை அருள் விடு–விக்–க–வில்லை என்– றால் ஆன்–மாக்–கள் பிறப்பு, இறப்பு என்–கின்ற

து ன் – ப த் – தி ல் உ ழ – லு ம் . ‘ஆசைக்– க – ட – லி ல் அகப்– பட்டு அருள் அற்ற அந்–த– கன்–கைப் பாசத்–தில் அல்– லற்– பட்ட இருந்– தேனை நின் பாதம் வாசக் கம–லம் தலை–மேல் வலிய வைத்–து’ (பாடல் - 32) பூமி– யி ல் உட– ல�ோ டு வாழும்– ப�ோ து பல்– வே று ஆசை– க – ளி – ன ால் அதை அடைய முடி– ய ாத துன்– பத்–தி–லும், உடலை விட்டு ஆன்–மா–வாக ஆகி–றப�ோ – து ‘உடம்–ப�ோடு உயிர்–உ–றவ – ற்– ற–றிவு மறக்–கும்–ப�ொ–ழு–து’ (பாடல் - 80) மர– ண ம், பிறவி என்– கின்ற துன்– ப – மு ம், சில – ச் புண்–ணிய காரி–யங்–களை செய்–தால் ச�ொர்க்–கத்–தில் சிறிது நாளும், சில பாவ– கா– ரி – ய ங்– க ளை செய்– வ – தால் இறந்–த–பின் ஆன்–மா– வா–னது நர–கத்–தில் சிறிது நாளும் தங்கி ஆன்–மாக்–கள் மீண்– டு ம் பிறவி எடுக்க பக்–கு–வப்–ப–டு–வ–தற்கு பித்ரு ல�ோகம் என்று ச�ொல்– கின்ற உல– க த்– தி ல் சில நாளும் உட–லைப் பெற்று செய–லுக்கு தக்–கவா – று இன்– பத்–தை–யும், துன்–பத்–தை–யும் குறிப்– பி ட்ட காலத்– தி ற்கு அனு–ப–விக்–கி–றது. இத்–த–கைய துன்– பங்– க ள் அனைத்– தி – னின்– று ம் முழு– வ – து – மாய் விடு– ப – டு – வ து முக்தி எனப்– ப – டு – கி – றது. இதைப் பற்றி, ‘வையம் துர– கம் மத– க – ரி ’ (பாடல் -52), ‘பாழ்–ந–ர–குக்– கு – ழி க்க ோ அ ழு ந் – து ம் ’ (பாடல்-79),

22

86

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

‘வெண்–ப–க–ற�ோம் பதம் தரு–மே’ (பாடல் - 91), ‘அன்–பர் என்–ப–வர்கே கணம் தரும்’ (பாடல் - 69), ‘முக்–திக்கு வித்–தும்’ (பாடல் 29) ஆகிய வரி–களி – ல் விவ–ரிக்–கிற – ார் பட்–டர். உடல் அழி–யுமே அன்றி ஆன்–மாக்–கள் அழி–யாது. அது என்–றுமே நிலைத்–துள்–ளது. அந்த ஆன்–மாக்–கள் உடலை விட்ட நிலை– யி–லும் உட–ல�ோடு இருக்–கின்ற நிலை–யி–லும் உடலை உரு–வாக்–கும் இடைப்–பட்ட காலத்– தி–லும், எத்–த–கைய துன்–பத்தை அடை–கின்– றது என்–பதை, ‘ததி–யுறு மத்–தி–யில் சுழ–லும் என் ஆவி’ (பாடல் - 7) என்ற வரி– யி ல் ச�ொல்–கி–றார். ‘அழியா முக்தி வீடு’ என்– ப – தி ல் வீடு என்–பது வசிப்–பி–டத்தை குறிப்–பது. இந்த இடத்–தைப் ப�ொறுத்–த–வரை ஆன்–மாக்–கள் வசிக்– கி ன்ற வீடாக உடலை குறிப்– பி – டு – கின்–றார். அத்–த–கைய வீடு தற்–கா–லத்–தைய வாடகை வீடு, ச�ொந்த வீடு பத–வி–கா–லம்– வரை நீடிக்–கும். சில பணிக்–காக அளிக்–கப்–ப– டும் வீடு (குவார்ட்–டர்ஸ்) இவை–ப�ோன்று அன்றி, நிரந்–த–ர–மாக துன்–ப–மற்று, இன்–ப– மு–டன் வசிக்–கத் தக்–க–தான உமை–யம்–மை– யின் திரு–வடி சார்–தலே அழியா முக்தி வீடு என்–கின்றார். இத்–த–கைய முக்–தி–யின்–பத்தை பெறு–வ–து– தான் தவத்–தின் ந�ோக்–கம். முடி–வாக மண்–ண– ளிக்–கும் செல்–வம், அத–னு–டன் விண்–ண– ளிக்–கும் செல்–வம், அத–னி–னும் மேலான அழியா முக்தி வீடு என்று ஆன்–மாக்–க–ளின் வளர்ச்–சிக – ளை தெளி–வாக குறிப்–பிடு – கி – ற – ார். அந்த ஆன்ம வளர்ச்–சியே உபா–ச–னை–யின் ந�ோக்–கம – ா–கும் என்–கிற – து உமை–யம்மை வழி– பாட்டு நூல். இத்–த–கைய உண்மை தக–வல்– களை யாரா–லும் தன் முயற்–சிய – ால் அடைய இய–லாது. இறை–வி–யின் அரு–ளா–லே–தான் ஆன்–மா–வின் (தன்–னைப் பற்றி) நிலை–பற்றி அறிய முடி–யும். அப்–படி அறி–வித்து, தான் அறிந்– த – த ையே அந்– தா தி வடி– வி ல் குறிப்– பி– டு – கி – ற ார். தன் ச�ொந்த கருத்து அல்ல என்–பதை, ‘அறிவு ஒன்–றிலேன் – ’ (பாடல் - 81) என்–ப–த–னால் வலி–யு–றுத்–து–கின்–றார். ‘பண்–ண–ளிக்–கும் ச�ொற்–ப–ரி–மள யாம–ளைப் பைங்–கி–ளி–யே’ பண் என்ற ச�ொல்–லிற்கு குறிப்–பிட்ட இசை–யுட – ன் உண்–மையை புகழ்ந்து வணங்கி ச�ொல்–லப்–ப–டு–கிற பாடல் என்று ப�ொருள். இது வேதத்–தை–யும் குறிக்–கும், ஞானி–யர் ல் பாடப்–படு – கி – ன்ற பாட–லையு – ம் குறிக்– க – ளா – கும். ைசவம் சார்ந்த திரு–மு–றை–க–ளை–யும் குறிக்–கும். அ ந்த வகை – யி ல் தி ரு – மு – றை – யி ன் பக்– தி – யை – யு ம், வேதத்– தி ன் உண்– மை – யை – யும், ஞானி–யர்–க–ளின் ச�ொல்–வன்–மை–யை– யும் இணைத்து அபி– ர ாமி அந்– தா – தி யை

முனை–வர்

பா.இரா–ஜ–சே–கர சிவாச்–சா–ரி–யார் குறித்–தது. அந்–தா–தி–யா–னது சரஸ்–வ–தி–யின் அரு–ளால் ச�ொல்–லப்–பட்–டது. வித்–யை– யின் ப�ொருளை எடுத்–து–ரைக்–கும் சாத்–தி–ர– மும், த�ோத்–தி–ர–மு–மான அந்–தாதி பாடலை அளிப்–பது அருளே என்–பதை நமக்கு அறி–வு– றுத்–தவே ‘பண்–ணளி – க்–கும் ச�ொல்’ என்–றார். பண்–ண–ளிக்–கும் ச�ொல் என்–பது அத்– வைத க�ோட்–பாட்–டையு – ம், பரி–மள – ம் என்–பது உமை–யம்–மையி – ன் துவைத க�ோட்–பாட்–டை– யும், பைங்–கிளி என்–பது விசிஷ்–டாத்–வைத க�ோட்– பா ட்– டை – யு ம் குறிப்– பி – டு – கி ன்– ற ன. இதை சக்தி உபா–ச–கர்–கள் பயன்–ப–டுத்–து– வார்–கள். சக்தி உபா–ச–னை–யில் அத்–வை–தத்–தின் பய– ன ாய் முக்– தி – யு ம், துவை– த த்– தி ன் பய– னாய் ப�ோக–மும், விசிஷ்–டா–வை–தத்–தின் பய–னாய் ஞான–மும் பெற–லாம். அத்–தகை – ய – ற்–கான நூல் குறிப்பை ஞானத்தை பெறு–வத இவ்–வி–டத்–தில் ச�ொல்–கி–றார். ‘சக்தி தத்–துவ க�ோட்–பாட – ா–னது ஒன்–றாய் அரும்–பி’ - அத்–வை–தம்; ‘உல–கெங்–கு–மாய் (வெவ்–வேறு ப�ொருள்–க–ளாய்) - துவை–தம்; ‘பல– வாய் விரிந்– து ’ - வசிஷ்– ட ாத்– வ ை– த ம் என்று மூன்று க�ோட்–பா–டு–க–ளை–யும், ஒரே பாட–லில் விளக்–கி–யுள்–ளதை அறி–ய–லாம். இதற்கு ‘சக்தி, திரைய. வித்– ய ா’ என்று பெயர். தமி–ழில் அலை–ம–கள், மலை–ம–கள், கலை–ம–கள் என்று ச�ொல்–ல–லாம். இவ்– வ – னை த்து ப�ொரு– ளை – யு ம் மன– தில் க�ொண்டே ‘பண்–ண–ளிக்–கும் ச�ொல் பரி–மளை யாமளை பைங்–கிளி – ய – ே’ என்–றார் பட்–டர். பைங்–கிளி என்–பது ஆன்–மாவை குறிப்–ப– தா–கும். அது தங்–கி–யி–ருக்–கிற கூடு, உடல் என்–ப–தா–கும். உயி–ரா–னது உடல் என்–னும் கூட்–டிற்–குள் அடை–பட்–டி–ருக்–கி–றது. அந்த கூட்–டைத் திறந்து, கிளியை சுதந்–த–ர–மாய் பறக்க விடு–வ–து–தான் முக்தி க�ோட்–பாடு. அத– ன ால்– தான் மீனாட்– சி – யி ன் கையில் கிளி உள்–ளது. அது அம்–பா–ளின் சரண கம–லங்–க–ளில் சர– ண – டை ந்– த து. அந்த கிளி– யி ன் மேல் ஆசை–யும் பாச–மும் க�ொண்–ட–வள் உமை– யம்மை. கிளியை சிற்ப சாஸ்–தி–ரம் ‘வேதாந்– தம்’ என்று குறிப்–பி–டு–கி–றது. உடல் மனித உட–லா–க–வும், முகம் கிளி–யா–க–வும் உள்ள முனிக்கு சுகர் என்று பெயர். இவர் தன்– னைத்–தான் உணர்ந்து, தன்–னுள்ளே இரண்– டற கலந்–திரு – க்–கின்ற இறையை உணர்ந்–தவ – ர், வியா–ச–ரின் புதல்–வர். ðô¡

87

16-30 ஜூன் 2018

கிளி–யா–னது துர்க்–கையி – ன் கையில் இருந்– தால் அது ச�ோலைக் குறி–யீடு. உமை–யம்மை கிளி–யின் வடி–வான – வ – ள். இதை லலிதா திரி–சதி, ‘க்ரீங்–கார பஞ்–சர சுக்யை நம–ஹ’ என்–கி–றது. கிரீம் என்ற மந்–திர கூட்–டில் வசிக்–கின்ற கிளியே என்–பது ப�ொருள். கிளியே என்–ப–தன் மூலம் ஆன்–மா–வா–க– வும் ஆன்ம விடு– த – லை – ய ா– க – வு ம், அதற்கு சாத–ன–மான மந்–தி–ர–மா–க–வும், அந்த மந்–தி– ரத்–தைக் க�ொண்டு அடை–யக்–கூ–டிய இறை அரு–ளாக – வு – ம் அதன் வழி கிட்–டும் அனு–பவ – – மா–க–வும் கூறு–கின்–றார் அபி–ராமி பட்–டர். கிளியே கிளை– ஞ ர் மனத்தே கிடந்து கிளர்ந்து ஒளி–ரும் ஒளியே ஒளி–ரும் ஒளிக்கு இடமே எண்– ணில் ஒன்–றும் இல்லா வெளியே வெளி– மு – த ற் பூதங்– க – ள ாகி விரிந்த அம்மே அளி–யேன் அறிவு அள–விற்கு அள–வா– னது அதி–ச–யமே!

- பாடல் 16 இறை–வியை அறி–கின்ற சாத–னம், இறை– வி–யைப் பற்–றிய இலக்–க–ணம் அறிய வேண்– டி–ய–தன் அவ–சி–யம், அறிந்–த–பின் பின்–பற்ற வேண்– டி ய ஒழு– க – ல ா– று – க ள், அவற்– றி ன் வழியே பின்– ப ற்– று – ப – வ – ரு க்கு உள்– ள த்– தி ல் – ன்ற மாற்–றம், மாற்–றத்–தின் விளை– த�ோன்–றுகி வாக உள்ள அனு– ப – வ – மான துன்ப நீக்–கம், இன்– பப்–பெ–ருக்–கம், இற–வாமை இவை–யா–வை–யும் சுருங்–கக் கூறு–கி–றது இப்–பா–டல். இறை–விக்கு சாத்–தி–ரங்– கள் மூன்று வடி–வங்–களை – க் குறிப்–பி–டு–கின்–றன. வணங்– கு–வ�ோனி – ன் உள்ளே (மனத்– துள்) த�ோன்–றும் ஒளி–வ–டி– வம், வெளியே த�ோன்–றும் அருள் உருவ வடி–வம் மற்– றும் அகம் புறம் இரண்–டி– லும் த�ோன்–றும் பூத வடி–வம். இவற்–றைப் பற்றி தெளி–வா– கப் பேசு–கி–றது இப்–பா–டல். இ ப் – பா – ட ல் ஒ ரு ஞ ா ன சூத்–தி–ர–மா–கும். ‘‘கிளி–யே–’’ கிளி என்ற ச�ொல் உமை– ய ம்– மையை அழைக்–கும் ஒலி–யான ‘‘ஹ்ரீம்–’’ என்ற மந்– தி–ரத்தை குறித்–தது. இந்த மந்–தி–ர–மா–னது ஹ்+ர்+ஈ+ம் என்ற நான்கு எழுத்–து–களை – க் க�ொண்ட ச�ொல். இதை ப்ர–ண–வத்–த�ோடு சேர்த்து உச்– ச – ரி க்– கு ம் ப�ோது சக்தி பஞ்– சாக்ஷ–ரம் ஆகி–றது. மந்–திர சாத்–தி–ரங்–கள் இதை ‘‘மாயா பீஜம்–’’ என்–ற–ழைக்–கின்–றன. மாயையை நீங்–குவதே – ஞானம். மாயையை

88

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

நீக்–கும் சாத–னமே சக்தி பஞ்–சாக்–‌–ஷ–ரம். சக்தி பஞ்– சா க்– –‌ஷ – ர த்தை உச்– ச – ரி த்து மாயை நீக்கி ஞானத்தை பெறு–வதா – ல், துன்– பம் நீங்கி இன்–பம் அடைந்து இற–வா–நிலை எய்–துவதே – அத்–வைத சித்–தாந்–தம் என்ற சக்தி வழி–பாட்டு நெறி–யா–கும். இதையே ‘ஹ்ரீம் கார பஞ்–சர சுக்யை நம:’ என்–கி–றது லலிதா த்ரி– ச தி. ‘ஹ்ரீம்’ என்ற கூட்– டி ல் வாழும் கிளியே என்–பது இதன் ப�ொருள். இறை– ய – ரு – ளா – ன து (சக்– தி – ய ா– ன – வ ள்) உணர்த்– தி – னா– ல ன்றி உணர முடி– ய ா– த து. கிளி இயல்–பாக வேதம் கூறாது. பயிற்–சி– யி–னால் மட்–டுமே அது சாத்–தி–யம். அந்த வகை–யில் கிளி என்–பது ஆன்–மாக்–க–ளுக்கு இ றை – ய – ரு – ளி – ன ா ல் உ ண ர் த் – த ப் – ப – டு ம் ஞானத்–தின் வடி–வா–கும். ஆன்மா ஒன்–றைத் தவிர வேறு எங்–கும், வேறு எதை–யும் காணா–த–வர் சுகர் மக–ரிஷி. இவர் கிளி–மு–கம் க�ொண்–ட–வர். இதன்–படி கிளி என்ற ச�ொல் எங்–கும் பரந்–தி–ருக்–கிற ஒரே ஆன்–மாவை குறிக்–கும். சார– தா ம்– பா ள் கையில் உள்ள கிளி வேதத்–தைக் கற்–றது, வேதத்தை ச�ொல்–லும்.

1. உமை– ய ம்– மையை அழைக்– கு ம் மந்– தி–ரம் ‘ஹ்ரீம்’. மந்–தி–ரத்–திற்–குள் மறைந்–தி– ருக்– கி ற ப�ொரு– ளா – கி ய உமை– ய ம்– மை யே கிளி. மந்–திர ஒலி–யை–யும் அதன் ப�ொரு– ளா–கிய உமை–யம்–மையை – யு – ம் உணர்த்–து–கிற ஞானம், கிளி. ஞானத்–தின் வழியே தான் வேறு, அது வேறு அல்ல என்று தானே அது– வாய் ப�ோன அனு–ப–வமே கிளி. தான் உணர்ந்த ஞானத்தை பிற– ரு க்கு உணர்த்– து – வ – து ம் கிளியே, உமை–யம்–மையே குரு–வ–டி–வாய் திகழ்–கி–றார் (மதுரை மீனாட்சி) ‘‘கிளை–ஞர்–’’ இந்த உற–வான – து மூன்று வழி–யாக வந்த த�ொடர்பை மட்–டுமே குறிக்–கும் - தந்தை வழி, தாய் வழி, தன் வழி. அந்த வகை–யில் உமை–யம்– மை– யி ன் உற– வி – ன ர்– க ள் யாவர்? ‘கிளை–ஞர்’ என்ற ச�ொல்லை இரண்டு ந�ோக்–கில் பார்க்–க–வேண்–டும் - வணங்–கப்–ப– டு–கிற இறை–வி–யின் கிளை–ஞர், வணங்–கு–கிற பக்–த–னின் கிளை–ஞர். வணங்–கு–கிற இறை–வியை சார்ந்து, அபி– – ான் ராமி அம்–மையி – ன் கண–வர் சிவ–பெ–ரும என்–பதை ‘ஐயன் திரு–ம–னை–யாங்’(பாடல் 52), ‘எங்–கள் சங்–கர – ன – ார் மனை மங்–கள – ம – ாம்’ - (பாடல் 44) என்ற வாக்–கின – ால் தெளி–வாக

உண–ர–மு–டி–கி–றது. அபி– ர ா– மி – யி ன் உடன் பிறந்த உறவு மகா– வி ஷ்ணு என்– ப தை ‘செங்– க ண்– ம ால் திரு தங்– க ச்– சி – ய ே’ (பாடல் 61), ‘என்– று ம் மூவா முகுந்–தர்கு இளை–யவளே – !’ (பாடல் 13), என்ற வரி–கள் ச�ொல்–கின்–றன. அபி–ராமி அம்–மை–யின் தகப்–பன் மலை– ய–ர–சன் என்–பதை ‘இம–வான் பெற்ற க�ோம– ள–மே’ (பாடல் 95), ‘தவப்–பெ–ரு–மார்க்–கு’ (பாடல் 65) என்–ப–தால் அறி–ய–லாம். தடக்–கை–யும் - கண–பதி, செம்–மு–க–னும் - பைர–வர், மூத–றிவு - ஐய–னார், மகன் வீர– ப த்– ர ர் ஆகி– ய �ோர் உமை– ய ம்– மை – யி ன் கிளை–ஞர்–க–ளாக அபி–ரா–மி–பட்–டர் குறிப்– பி–டு–கின்–றார். ‘முன்–நான்–கிரு மூன்–றெ–னத் த�ோன்–றி–ய’ (பாடல் 65) பட்–டர் உமையை தாயா–கவு – ம், சிவ–பெ–ரு– மானை தந்–தை–யா–கவு – ம், கண–பதி – யை உடன்– பி–றந்–தவ – ன – ா–கவு – ம் எண்ணி வணங்–குகி – ற – ார். ‘ஆத்–தாளை எங்–கள் அபி–ராம வல்–லியை – ’ (நூற்–ப–யன்) கிளை–ஞர் என்ற ச�ொல்–லிற்கு த�ோழர் என்று ப�ொரு–ளு–ரைக்–கி–றது மதுரை பேர–க– ராதி. த�ொழு–ப–வரே த�ோழர் எனப்–பட்–ட– னர். ‘த�ோத்–திர – ம் செய்து த�ொழு–து’ (பாடல் 67), ‘கூட்–டிய – வா என்னை தன்–னடி – ய – ா–ருட – ன்’ (பாடல் 80) என்–ப–தால் உமை–யம்–மை–யின் அடி–யவ – ர்–கள் அனை–வரு – ம் கிளை–ஞர்–களே! ‘‘மனத்தே கிடந்–து–’’ கண–வ–னா–கிய சிவ–பெ–ரு–மான், உடன்– பி–றந்–த–வ–னா–கிய விஷ்ணு, தந்–தை–யா–கிய இம– வான் , மகன்– க – ளா – கி ய கண– ப தி, வீர– பத்–ரர், பைர–வர், முரு–கன், ஐய–னார் இவர்– கள் அனை–வ–ர�ோ–டும் உமை–யம்–மையை வழி–ப–டு–கிற அடி–ய–வர்–க–ளின் மனத்–தி–லும், எப்–ப�ொ–ழு–தும் உமை–யம்மை இருக்–கி–றாள். ‘கிளர்ந்து ஒளி–ரும் ஒளி–யே’ கிளை–ஞர் மனத்–தில் மட்–டுமே கிளர்ந்து ஒளி–ரும் ஒளி–யா–கத் த�ோன்–று–கி–றாள் உமை– யம்மை. மற்– ற – வ ர்– க – ளு – டை ய மன– தி ல் மறைந்து த�ோன்–று–கி–றாள். வணங்–கா–த–வர்– க–ளி–டத்து மறைந்–தும், வணங்–கிய கிளை– ஞர்–க–ளி–டத்து விளங்–கி–யும் த�ோன்–று–வ–தால் வணங்–கிய – வ – ர்–கள் இன்–புற்–றும், வணங்–கா–த– வர்– க ள் அறி– ய ாமை இரு– ளி ல் மூழ்– கி – யு ம் துன்–பு–று–கி–றார்–கள். உமை– ய ம்– மை க்கு பார– ப ட்– ச – மி ல்லை. எல்–ல�ோ–ரும் வணங்கி அவ–ளுக்கு உற–வா–க– லாம். ஆனால் அவர்–க–ளி–டத்து இருக்–கும் அறி–யாமை இருளே துன்–புறு – த்–துகி – ற – து. துன்– பு–றுத்–து–வது உமை–யம்–மை–யல்ல என்–பதை நன்கு உணர வேண்–டும். ‘‘ஒளி–ரும் ஒளி–யே–’’ ஒளி–ராத ஒளி என்று ஒன்று இல்லை,

ஒளி என்–றாலே ஒளி–ரும். ஒரு வீட்–டில் ஒரு–வ– னுக்கு தேவை–யான ப�ொருள்–கள் அனைத்– தும் உள்–ளன. ஆனால் அந்த வீடு முழு–வ–து– – து. வெறும் இருள் மாய் இருட்–டாக இருக்–கிற மட்–டுமே விளங்கி த�ோன்–று–கி–றது. அந்த நிலை–யில், எல்–லாப் ப�ொரு–ளும் அவ–னைச் சூழ இருந்–தும், இரு–ளால் அதை அனு–பவி – க்க முடி–யா–மல் துன்–புறு – கி – ற – ான். இது கிளை–ஞர் அல்–லா–த–வர்–க–ளின் நிலை. கிளை–ஞர் வீட்–டில் விளக்கை ஏற்றி ஒளிர்– – ள்ள விட செய்–தல் மூல–மாக அந்த வீட்–டிலு அனைத்து ப�ொருள்– க – ளை – யு ம் பார்த்து, அனு–ப–வித்து மகிழ முடி–யும். அந்த ஒளி– ய ாக திகழ்– கி – ற – வ ள் உமை– யம்மை. ஏற்– ற ப்– ப – ட ாத விளக்கு அறி– ய ா– மையை தரும், ஏற்– ற ப்– பட்ட விளக்கு, ஒளியை தரும். கிளை–ஞர்–கள் அதை ஒளிர வைத்–தி–ருக்–கி–றார்–கள். ‘‘ஒளி–ரும்–’’ ஒளிர்–கின்ற ப�ொருள் சூரி–யன், சந்–தி– ரன், தீ. இவை புறத்–தி–லி–ருந்து ஒளிர்–பவை. மனி–த–னுள் ஒளிர்–பவை மூன்–றா–கும் - கண், மனது, அறிவு. இவை அகத்–திலி – ரு – ந்து ஒளிர்– பவை. கண், மனது, அறிவு இவை ஒளி–ருமா? கண்–ணில்–லா–மல் ஒளி–ப�ொ–ருள் எதை–யும் காண முடி–யாது. ஒளி–யிரு – ந்–தும், அந்–தக் கண் திறந்–தே–யி–ருந்–தா–லும், மன–த�ோடு த�ொடர்– பில்லை என்–றால் அந்த ஒளியை அறி–ய –மு–டி–யாது. அப்–படி உணர்–வாக பதிவு செய்– யப்–பட்–டால்–கூட, அறி–வின்றி மன–தா–லும் ஒளியை அறிய முடி–யாது. உதா–ரண – ம – ாக, வட–ம�ொ–ழியி – ல் ஒரு செய்– யுள் ஓலைச்–சு–வ–டி–யில் எழு–தப்–பட்–டி–ருக்–கி– றது என்று வைத்–துக்–க�ொள்–வ�ோம். புற ஒளி– யில்–லா–மல் இருட்–டில் ஓலைச் சுவ–டியை படிக்க முடி–யாது. அந்த ஒளி–யி–ருந்–தா–லும், மனம் அதிலே ஒன்–றா–மல் சுவ–டியை படிக்க முடி–யாது. மனது அப்–படி ஒன்றி சுவ–டியை ðô¡

89

16-30 ஜூன் 2018

கண்–டா–லும், க்ரந்த எழுத்தை பயில தெரி– யா–த–வர்–க–ளால் அதைப் படிக்க முடி–யாது. க்ரந்த எழுத்து தெரிந்து, மனம் ஒன்– றி ப் படித்–தாலு – ம், அந்த செய்–யுளி – ன் ச�ொல்–லிற்கு ப�ொருள் தெரி–யா–விட்–டால் பய–னில்லை. ஆகவே, அகத்–திலி – ரு – ந்து ஒளிர்–வது கண், மனது, அறிவு - இது மூன்–றுமே இறைவி. புறத்–தி–லி–ருந்து ஒளிர்–வது சூரி–யன், சந்–தி– ரன், தீ - இவை–யும் இறை–வியே. ‘அளிய என் கண்–ம–ணி–யே’ (பாடல் 23), ‘என் தன் நெஞ்– ச – க – ம�ோ ’ (பாடல் 20), ‘என் அறி– வாய்’ (பாடல் 11) என்று அக ஒளியை விளக்–கு–கி–றார் பட்–டர். ‘உதிக்–கின்ற செங்–க–திர் (பாடல் 1), ‘அமு– தம் நிறை–கின்ற வெண்–திங்–க–ளே’ (பாடல் 20), ‘கன–லும்’ (பாடல் 68) என புற ஒளி இரண்– டை – யு ம் உமை– ய ம்– மை – ய ா– க வே குறிப்–பி–டு–கின்–றார். அதா–வது ஒளி–ரக்–கூ–டிய இந்த ப�ொருள்– க ள் எ ல் – ல ா ம் உ மை – ய ம்மை எ ன ்ற ஒருத்–தி–யா–லேயே ஒளிர்–கி–றது. ‘‘ஒளிக்கு இட–மே–’’ ஒளிர்–கின்ற சூரி–யன், சந்–திர – ன், நெருப்பு, கண், மனம், அறிவு ஆகிய அனைத்– து க்– கும் இட–மாக இருப்–பது உமை–யம்–மையே. சூரி–யன், சந்–தி–ரன், தீ இவற்–றிற்கு இட–மாக இருப்–பது உல–கம் - அகி–லாண்–டம். ‘அகி– லாண்–ட–மும் நின் ஒளி–யாக நின்ற ஒளிர் திரு மேனி–யை’ (பாடல் 82). ஒளி–ரும் ஒளிக்கு இட–மா–கவு – ம் உமை–யம்– மையே இருக்–கி–றாள். இவ்–வு–லகெ – ங்–கு–மாய் நின்–றாய்’ (பாடல் 56). உல–கி–லுள்ள அனைத்து ப�ொரு–ளுக்–கும் இருப்–பிட – ம – ான, இவை–யெல்–லா–வற்–றிற்–கும் இருப்–பி–ட–மா–கத் தானே விளங்–கு–கி–றாள் என்– ப தை விளக்– க வே ‘ஒளி– ரு ம் ஒளிக்கு இட–மே’ என்–கி–றார். ‘கிளியே, கிளை–ஞர் மனத்தே கிடந்து கிளர்ந்து ஒளி–ரும் ஒளியே, ஒளி–ரும் ஒளிக்கு இட–மே’ என்று ஒன்–றா–கச் சேர்த்து ப�ொருள் க�ொண்–டால் மனி–த–னின் உடலை இடம் என்–றும் அதை படைத்து, காத்து, மறைத்து, அருள்–ப–வள் உமை–யம்–மையே என்–கி–றது – –மம். சேத்ர - உட–லா–ன– லலிதா ஸஹஸ்–ரநா வள், சேத்– ர க்ஞ பாலின்யை - உடலை இட–மாக க�ொண்ட ஆன்மா. ஆன்–மாவை அத–னுள் இருந்து உமை– யம்மை பாது–காக்–கி–றாள். இதி–லி–ருந்து உயி– ருக்கு இடம் உடல், உட–லுக்கு இடம் உயிர், உயி–ருக்கு இடம் உமை–யம்மை என்–பதை நன்கு அறி–ய–லாம். ஆகா–யம், நீர், நெருப்பு, நிலம், காற்று இவற்– றி ற்கு இருப்– பி – ட – ம ாய் இருப்– ப து உமையே. இதையே வேதம், ‘க�ொளரீ மிமா–ய’ (க�ௌரி– ய ா– ன – வ ள்), ‘பர– மே வ்– ய �ோ– ம ன்’

90

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

(மேலான ஆகா–யம – ா–னவ – ள்) என்–கிற – து. ‘கன– லும், புன–லும், வெங்–கா–லும், படர் விசும்–பும்’ (பாடல் 68) என்ற வரி–களி – ன – ால் அறி–யல – ாம். ‘‘எண்–ணில் ஒன்–றும் இல்லா வெளி–யே–’’ வெளி என்ற ச�ொல் வெற்– றி – ட த்தை (ஆகா–யம்) குறிக்–கும். சாக்த தந்–தி–ரங்–கள் எனப்–ப–டும் உமை–யம்–மை–யின் வழி–பாட்டு நெறியை விளக்கி கூறும் நூல்–கள் ஆகா–யம் ஐந்து வகை என்–கின்–றன: 1. ஆகா–சம், 2. மகா–கா–சம், 3. கடா–கா–சம், 4. தக–ரா–கா–சம், 5. சித்–தா–கா–சம். இந்த வெளியை அனு–ப–வத்–தில் யார் உணர்–கிற – ார்–கள�ோ அவர்–கள் உமை–யம்–மை– யின் வடி–வ–மா–கவே ஆகி–றார்–கள். இதுவே சாயுஜ்–யம். அதா–வது இரண்–டற கலத்–தல். ஆகா–சத்தை அறி–வது, உணர்–வது, அனு–ப– விப்–பது என்–பது ஞானம், ப�ோகம், ம�ோக்ஷம் மூன்–றை–யும் பெற்–றுத் தரும். இந்த ஆகாச – ன் இயல்பு த�ோற்–றம் வடிவே உமை–யம்–மையி என்–கின்–றன சாத்–திர – ங்–கள். இந்த ஐந்து ஆகா– ச–மும், ஆன்–மா–வி–லுள்ள ஐந்து மலத்தை நீக்–க–வல்–லது (ஆண–வம், கன்–மம், மாயை, மாயே–யம், திர�ோ–தாயி). இந்த மலங்–கள் நீக்–கப் பெற்று ஆன்மா இயல்பு தன்–மை–ய– டை–யும். அதுவே உண்–மை–யு–மாம், அதுவே இறை–வி–யு–மாம் என்–கி–றது தந்–தி–ரம். ஆகா–சம் என்–பது உடலை ப�ொறுத்–த– வரை இந்த உல–கத்–தில் அது எடுத்து க�ொண்– டி–ருக்–கிற இடத்தை மட்–டுமே குறிக்–கும். மகா– க ா– ச ம் நீர், நெருப்பு, காற்று இவற்–றின் இட–மாக உள்–ளது. கடா– க ா– ச ம், உட– லு க்– கு ள் இருக்– கு ம் இடப்–ப–ரப்பு. உட– ல ா– ன து இயக்– க த்தை உடை– ய து. இயக்–கம் அடைய ஒவ்–வ�ொரு ப�ொரு–ளுக்–கும் ஒரு இடம் தேவைப்–ப–டு–கி–றது. உட–லுக்–குள் ரத்த ஓட்–டம் ப�ோன்ற செய–லுக்கு அத–னுள் இருக்–கும் சிறு–வெ–ளியே கார–ணம். அந்த வெளி இத–யத்–தில் இருப்–ப–தாக குறிப்–பி–டு– கின்–றார்–கள். அந்த வெளி–யா–னது திடப்– ப�ொ–ருள்–க–ளுக்கு உள்–ளே–யும், உட–லுக்கு உள்–ளே–யும், மிக சிறி–ய–தாக இருப்–ப–தால் அதையே கார–ண–மா–கக் க�ொண்டு சிறி–ய– வெளி என ப�ொருள்–ப–டும்–ப–டி–யும் தக–ரா– கா–சம் என–வும் கூறப்–ப–டு–கி–றது. சித்தா–கா–சம் என்–பது தக–ரா–கா–சத்தை விடச் சிறி– ய – தா – கு ம். இது தக– ர ா– க ா– ச த்– திற்கு உள்–ளேயே இருக்–கி–றது. இது–தான் அறி–தல், நிலைத்–தல், அனு–ப–வித்–தல் ஆகி–ய– வற்–றின் அடிப்–ப–டை–யான சித்தா–கா–சம் எனப்–ப–டு–கி–றது. மேற்– க ண்ட ஐந்து ஆகா– ச – மு ம் ஒன்– றை– வி ட ஒன்று சிறி– ய – தா – ன ா– லு ம், ஒன்– றுக்–குள் ஒன்று அடங்–கு–வது, ஒன்–று–டன் ஒன்று த�ொடர்–புடை – –யது, ஒன்–றிற்கு ஒன்று

அடிப்–ப–டை–யா–னது. இவற்–றில் மனி–த–னுக்கு வெளியே உள்–ளவை மகா– கா–சம், ஆகா–சம்; உள்ளே உள்– ள வை கடா– க ா– ச ம், தக–ரா–கா–சம், சிதா–கா–சம். உமை– ய ம்மை இவை ஐ ந் து ஆ க ா – ச – ம ா – க – வு ம் இருக்–கி–றாள். ‘ எ ண் – ணி ல் ஒ ன் – று – மில்லா வெளி–யே’ என்–ற–த– னால் மகா–கா–சத்–தை–யும், ஆகா–சத்–தை–யும் நீக்கி மனி– தன் உட– லு க்கு உள்ளே உள்ள கடா– க ாச, தக– ர ா– காச, சித்– த ா– க ாச என்ற மூ ன் று வ ெ ளி – யை ய ே இச்– ச�ொ ல்– ல ால் குறிப்– பி– டு – கி – ற ார். இந்த மூன்று வெளி–யிலு – ம், உமை–யம்மை இச்–சா–சக்தி (விழைவு ஆற்– றல்), க்ரியா சக்தி (செய– லாற்– ற ல்), ஞான சக்தி ( அ றி – வ ா ற் – ற ல் ) எ ன்ற வ டி – வ ங் – க ள் க�ொ ண் டு திகழ்–கி–றாள். அப்–படி திகழ்–வத – ன – ால் மட்–டுமே மனி–தன் ஆசை உடை–யவ – ன – ா–கவு – ம், செயல் உடை–ய–வ–னா–க–வும், அறி– வு–டை–ய–வ–னா–க–வும் திகழ்– கின்– ற ான். இம்– மூ ன்– று ம் இணைந்–ததே ஆன்–மா–வின் இயல்பு என்று சாக்த தந்– தி– ர ங்– க ள் குறிப்– பி – டு – கி ன்– றன. ‘இச்–சா–சக்தி, ஞான சக்தி, க்ரியா சக்தி ஸ்செ–ரூ– பின்யை நம:’, ‘ஆத்ம வித்– யாயை நம:’ என்ற லலி–தா– ஸஹஸ்ர நாமாக்–கள் உறுதி செய்–கின்–றன. ‘‘வெளி முதற் பூதங்–க– ளாகி விரிந்த அம்–மே–’’ வெளி முதற் பூதங்–கள் எ ன் – ப து ஆ க ா – ய த்தை முதன்–மை–யாக க�ொண்ட பார், புனல், கனல், வெங்– கால், படர்–வி–சும்பு என்ற, ஆகா–யத்–தி–லி–ருந்து த�ோன்– றிய வாயு–வும், வாயு–வி–லி– ருந்து த�ோன்– றி ய நெருப்– பு ம் , நெ ரு ப் – பி – லி – ரு ந் து த�ோன்– றி ய நீரும், நீரி– லி – ருந்து த�ோன்–றிய உல–கம் என்ற வேதக் கருத்–துப்–படி

உமை–யம்–மை–யின் ஐந்து வடி–வங்–களை விளக்–கு–கி–றார். பாரா–னது கண், காது, மெய், வாய், மூக்–கால் உண–ரக்–கூடி – – யது; புன–லா–னது கண், காது, மெய், வாயால் உண–ரக்–கூடி – ய – து; கன–லா–னது கண், காது, மெய்–யால் உண–ரக்–கூ–டி–யது; வெங்– கா–லா–னது காதா–லும், மெய்–யா–லும் உண–ரக்–கூ–டி–யது; படர் விசும்–பா–னது காதால் மட்–டுமே கேட்–கக்–கூ–டிது (ஊறு ஒலி) இவை ஐந்–தை–யுமே உண–ரும் உணர்–வா–க–வும், உணர்த்– தும் கரு– வி – ய ா– க – வு ம், உண– ர ப்– ப – டு ம் ப�ொரு– ள ா– க – வு ம் உமை–யம்–மையே இருக்–கின்–றாள். பூதத்–திற்–கு–ரிய எழுத்–து–கள் ஐந்து என்–கி–றது மந்–திர சாத்–தி– ரம். உமை–யம்–மைக்கு மந்–தி–ரங்–களை பயன்–ப–டுத்தி செய்–யும் பூஜை முறை–யில் உள்ள உப–சா–ரம் ஐந்து. மேலும் உமை–யம்– மை–யின் மூல மந்–தி–ரத்–திற்–கு–ரிய எழுத்–து–கள் ஐந்து, எழுத்து ஐந்–தை–யும் தியா–னிக்க பயன்–ப–டும் உரு–வம் ஐந்து. அதன் வழி–யாக மனி–தன் பெறும் பயன் ஐந்து. பய–னட – ைந்த பின்னே முக்தி பெறும் நிலை ஐந்து. இவை–யெல்–லாம் ஐந்–தாக இருப்– பதை, அவை ஒன்று சேர்–வதை, மீண்–டும் பிரி–வதை மிகத் தெளி–வாக கூறா–மல் சூத்–திர – ம – ா–கவே கூறி–யுள்–ளார் என்–பதை பூதங்–க–ளாகி ‘விரிந்–த’ என்ற வார்த்–தை–யால் நாம் அறிந்து க�ொள்–ள–லாம். உமை–யா–கிய ஒருத்–தியே பார் முதல் பூதங்–க– ளாகி விரிந்த ஐந்து வடி–வ–மா–க–வும் உள்–ளாள் என்–பதை ‘ஒன்–றாய் அரும்–பிப் பல–வாய் விரிந்–து’ (பாடல் 56) என்–றும், ‘பாரும் புன–லும் கன–லும் வெங்–கா–லும் படர் விசும்–பும் ஊரும் முருகு சுவை ஒளி ஊற�ொலி ஒன்–று–ப–டச் சேரும் தலைவி சிவ–காம சுந்–த–ரி’ (பாடல் 68) என்–றும் விளக்–கு– கி–றார். ஒன்–றாக இருந்து பின் பல–வாக விரிந்து மீண்–டும் ஒன்–றாக ஆவாள் பரா–சக்தி என்–கி–றது சாக்த சித்–தாந்–தம். அவள் ஒன்–றாக இருக்–கி–ற–ப�ோது தனி–யா–க–வும், பல–வாக விரி–கிற ப�ோது உலக உயிர்–கள் அனைத்–தினு – ள்–ளும், மீண்–டும் ஒன்–றாக சேரு–கி–ற–ப�ோது பக்–த–னுக்–குள் உமை–யம்–மை–யும், உமை–யம்–மைக்–குள் பக்–தன் இரண்–ட–றக் கலக்–கும்–ப�ோது ம�ோக்ஷத்–தை–யும் பல–வாக விரிந்–த–ப�ோது ஞானத்–தை–யும், அவள் தனி–யாக ஒன்–றாக இருக்–கும்–ப�ோது ப�ோகத்–தை–யும் அரு–ள–வல்–ல–வ–ளாய் இருக்–கி–றாள்.

(த�ொட–ரும்) ðô¡

91

16-30 ஜூன் 2018

அறிவை வளர்க்கும்

கர்மய�ோகம்! சி

ல– ச – ம – ய ம் விளங்– க ச் ச�ொல்ல வேண்– டு –மா–னால், விரி–வா–கச் ச�ொல்ல வேண்–டும். கேட்–பவ – ர் மன–தில் பதிய வேண்–டும் என்–ப– தற்–காக விஸ்–தா–ர–மா–கச் ச�ொல்ல வேண்–டும். ச�ொல்–லும்–ப�ோதே, கேட்–ப–வ–ரின் முக–பா–வத்தை கவ–னித்து அவர் சரி–யா–கப் புரிந்–து–க�ொள்–கி–றாரா, இல்–லையா என்–பதை – யு – ம் அனு–மா–னித்து, இன்–னும் கூடு–த–லா–கச் ச�ொல்ல வேண்–டும். துர–திரு – ஷ்–டவ – ச – ம – ாக, இப்–படி விரி–வாக – ச் ச�ொல்– லும் பல கட்–டங்–க–ளில் புரி–தலை – –விட குழப்–பமே – டு – கி – ற – து. இதற்–குக் கார–ணம், விளக்– மேல�ோங்–கிவி கிச் ச�ொல்–பவ – ர் தம் கருத்தை வலி–யுறு – த்–துவ – த – ற்–காக ஒரே விஷ–யத்–தைப் பல வார்த்–தைக – ளி – ல் ச�ொல்–வ– தா–லும் இருக்–க–லாம். அப்–ப–டிச் ச�ொல்–லும்–ப�ோது ச�ொல்–ப–வர் தன் கருத்–து–க–ளில் முரண்–ப–டு–வ–து– ப�ோல கேட்–பவ – –ருக்–குத் த�ோன்–ற–லாம். இதற்–கும் ஒரு கார–ணம் உண்டு - விளக்–கத்–தின் நீளம் அதி–க–மாக ஆக, கேட்–ப–வ–ருக்கு அதன் ஆரம்–பப் பகுதி மறந்–து–ப�ோ–யி–ருக்–கக்–கூ–டும். ஆனால் அர்–ஜு–னன் ப�ோர் நினைப்–பி–னால் மனம் ச�ோர்ந்–து–ப�ோ–னான் என்–றா–லும், பக–வா– னின் விளக்–கத்தை ச�ோர்–வில்–லா–மல் கேட்–டான். அத–னால்–தான் அவ–னால் கேள்வி கேட்க முடிந்– தி–ருக்–கி–றது. ‘க�ொஞ்ச நேரம் முன்–னால் அப்–படி ச�ொன்–னீர்–களே, இப்–ப�ோது இப்–ப–டிச் ச�ொல்–கி– றீர்–களே?’ என்று அவ–னால் தன் குழப்–பத்தை முன்–வைக்க முடிந்–தி–ருக்–கி–றது. அதற்–காக கிருஷ்–ணன் வருத்–தப்–பட – வி – ல்லை.

92

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

அர்–ஜு–னன் புரிந்–து–க�ொள்–ளா–தது பற்றி அவர் சலித்–துக்–க�ொள்–ளவி – ல்லை. அவன் மனம் முதிர்–வ– டை–ய–வில்லை, அத–னா–லேயே தான் ச�ொல்ல வந்–ததை அவ–னால் முழு–மை–யாக ஏற்க இய–ல– வில்லை என்–று–தான் கரு–தி–னார். அடுத்–த–தான ‘சந்–நி–யாச ய�ோகம்’ என்–னும் ஐந்–தா–வது அத்–தி–யா–யத்–தி–லும் அர்–ஜு–னன் தன் சந்–தேக – ங்–களை – க் கேட்க பக–வானு – ம் மேன்–மேலு – ம் விளக்–கங்–கள் க�ொடுக்–கத் தயா–ரா–கி–றார். ஸந்–யா–ஸம் கர்–மண – ாம் க்ருஷ்ண புனர்–ய�ோ– கம் ச சம்–ஸஸி யச்ச்–ரேய ஏத–ய�ோ–ரே–கம் தன்மே ப்ரூஹி ஸுநிஸ்–சி–தம் (5:1) அர்–ஜு–னன் கேட்–கி–றான்: ‘‘கிருஷ்ணா, கர்–மத்– தைத் துறக்–க–வும் ச�ொல்–கி–றாய், பிறகு அதைக் கையா– ள – வு ம் ச�ொல்– கி – ற ாய். அதா– வ து கர்ம சந்–நி–யா–சம், நிஷ்–காம கர்–ம–ய�ோ–கம் இரண்–டை– யுமே உயர்–வா–கச் ச�ொல்–கி–றாய். நான் இவற்–றில் எதைக் கடை–பி–டிப்–பது?’’ முந்–தைய ‘ஞான–கர்ம சந்–யாச ய�ோகம்’ என்ற

69

நான்–கா–வது அத்–தி–யா–யத்–தில் பல இடங்–க–ளில் கர்ம சந்– நி – ய ா– ச த்தை ப�ோதித்த கிருஷ்– ண ன், இறு– தி ப் பகு– தி – யி ல் கர்– ம – ய�ோ – க த்– தை க் கடை– பி– டி க்– க – வ ேண்– டு ம் என்று கூறு– கி – ற ாரே என்று அர்–ஜு–ன–னுக்–குக் குழப்–பம். அவ–னுக்கு மட்–டுமா, நமக்–கும்–தான்! உதா–ர–ணங்–கள் காட்–டா–மல் ஒரு விஷ–யத்தை விளக்க முடி–யாது என்–பது, குரு ப�ோத–னை–யில் ஓர் உத்தி. கிருஷ்– ண – னை ப் ப�ொறுத்– த – வரை , அர்–ஜு–னன் தர்–மத்தை உண–ர–வேண்–டும், எந்த மனக்–கி–லே–சத்–துக்–கும் ஆட்–பட்டு தன் இலக்கை அடை–வதி – லி – ரு – ந்து அவன் பின்–வாங்–கிவி – ட – க்–கூட – ாது என்–ப–தில் உறு–தி–யாக இருந்–தார். எப்–ப�ோது கர்ம சந்– நி – ய ா– ச த்தை மேற்– க� ொள்– ள – வ ேண்– டு ம், எப்– ப�ோது கர்–மத்தை அனு–ச–ரிக்–க–வேண்–டும் என்று தான் பல–வாற – ாக விளக்–கியு – ம், இரண்–டையு – ம் ஒரு– சேர பாவித்து, அவற்–றில் எது சிறந்–தது என்–பதை விளக்–கும்–படி கேட்ட அர்–ஜு–னனை ஆதூ–ரத்–துட – ன் பார்த்–தார் கிருஷ்–ணன். ச�ொல்–பவ – ர் யார், அவர் ச�ொல்–வது எத்–தகை – ய விஷ–யம் என்–றெல்–லாம் சிந்–திக்–கத் தெரி–யா–த–வ– னாக அர்–ஜு–னன் இருந்–த து வேடிக்– கை – ய ா– ன – து– த ான். தனக்– கு ப் புரி– ய – வி ல்லை, தன்– ன ால் ஏற்–றுக்–க�ொள்ள இய–ல–வில்லை என்ற ந�ோக்–கி– லேயே கேட்–கும்–ப�ோது, பக–வான்–கூட அவ–னுக்–குச் சாதா–ர–ண–னா–கவே தெரி–கி–றார். அத–னா–லேயே அவர் ச�ொல்–வது – ம் அவ–னுக்–குச் சாதா–ரண – ம – ா–கவே இருந்–தது. இதற்கு இன்–ன�ொரு கார–ணம், அந்த சூழ்– நி–லை–யி–லி–ருந்து தான் எப்–ப–டி–யா–வது தப்–பித்–து– விட வேண்– டு ம் என்ற அவ– னு – டை ய ஆழ்– ம ன விருப்–பம்–தான் அது. எவ்–வ–ள–வு–தான் திரும்–பத் திரும்–பச் ச�ொன்–னா–லும், அதில் உட்–ப�ொ–ருளை கிர–கித்–துக்–க�ொள்–வ–தில�ோ அல்–லது ச�ொல்–ப–வர் கிருஷ்–ணன், அவர் ச�ொல்–வ–தற்கு மேல் ‘அப்–பீ– லே’ கிடை–யாது என்று தீர்–மா–னிக்–கவ�ோ அவ– னால் இய–ல–வில்லை. அத–னால்–தான் அப்–ப�ோது அப்–படி – ச் ச�ொன்–னாயே, இப்–ப�ோது இப்–படி – ச் ச�ொல்– கி–றாயே என்–றெல்–லாம் கேட்டு மேலும் கால அவ–கா–சத்தை நீட்–டிக்க அவன் முயற்–சிக்–கி–றான் ப�ோலி–ருக்–கிற – து! இத–னால் கிருஷ்–ணனே அயர்–வ– டைய மாட்–டாரா, தன்னை விட்–டு–விட மாட்–டாரா என்–றும் எதிர்–பார்க்–கி–றான்! கி ரு ஷ் – ண – னு க் – கு ப் பு ரி – ய ா – த த ா ! அ ந்த குருக்ஷேத்–தி–ரப் ப�ோரின் நாய–கன் அர்–ஜு–னன், அவ– னு – டை ய பராக்– கி – ர – ம ம்– த ான் பாண்– ட – வ ர்– க – ளுக்–கான வெற்–றியைத் – தீர்–மா–னிக்–கும் என்–பதை அறி–யா–தவ – ரா! அத–னா–லேயே தான் ப�ொறு–மை– யாக அவ–னுக்கு விளக்–கிச் ச�ொல்–ல–வேண்–டும் என்– ப – தி ல் உறு– தி – ய ாக இருந்– த ார். ‘அடி– மேல் அடி அடித்– த ால் அம்– மி – யு ம் நக– ரு ம்’, ‘எறும்பு ஊரக் கல்–லும் தேயும்’ என்–பதெல் – ல – ாம் பின்–னால் வந்த ச�ொல–வ–டை–க–ளாக இருந்–தா–லும், அதைப் பரி–பூ–ர–ண–மாக அறிந்–தவ – ர்–தானே கிருஷ்–ணன்! கிருஷ்– ண ன், அர்– ஜ ு– ன – னி – ட ம் எதிர்– ப ார்ப்– பது, அவன் துணிவை விட்– டு – வி – ட க்– கூ – ட ாது

பிரபுசங்கர் என்–ப–தைத்–தான். எதி–ரி–க–ளி–டம் அவன் காட்–டும் பச்–சா–தா–பம், அவ–னு–டைய வீரத்தை செல்–லாக் காசாக்–கி–வி–டக்–கூ–டாது என்–ப–தைத்–தான். ப�ொறு– மை–யாக அவனை தர்–மத்–தின் திசை ந�ோக்–கித் திருப்–பவ – ேண்–டும். அத–னால்–தான் அவன் கேட்–கும் – த்து, அவன் உடனே எந்–தக் கேள்–விக்–கும் பதி–லளி புரிந்–து–க�ொள்–ளா–விட்–டால், மேன்–மே–லும் விளக்–க– மாக பதி– ல – ளி த்து அவ– னு – டை ய குழப்– ப த்தை முழு–மை–யாக நீக்க முயற்–சிக்–கி–றார். ஆகவே அர்– ஜ ு– ன – னு க்கு இப்– ப டி பதில் ச�ொல்–கி–றார் அவர்: ஸந்–யாச: கர்–ம–ய�ோ–கஸ்ச நி:ச்ரே–ய–ஸ–க–ரா– வுப�ௌ தய�ோஸ்து கர்–மஸ – ந்–யா–ஸாத்–கர்–மய – �ோக�ோ விசிஷ்–யதே (5:2) ‘‘கர்– ம த்தை விட்டு வில– கு – வது, கர்– ம த்தை இயற்– று – வ து இரண்– டு மே சிறப்– ப ா– ன – வை – த ான் என்– ற ா– லு ம், கர்ம சந்– நி – ய ா– ச த்– தை – வி ட கர்ம ய�ோகமே மேலா–னது.’’ இயல்–பான செயல்–களை அத–ன–தன் ப�ோக்–கு– ப�ோ– ல வே நிறை– வ ேற்– று – வ – து – த ான் நிஷ்– க ாம கர்– ம ம். ஒரு குறிப்– பி ட்ட தூரத்– தை க் கடந்து ஓரி–டத்தை அடை–ய–வேண்–டு–மா–னால், அதற்–குப் பல சாத–னங்–கள் உள்–ளன. சேரு–மி–டத்–திற்–கான பல வழி–கள் உள்–ளன. வழி–யைத் தேர்ந்–தெ–டுத்– துக்–க�ொள்–ளல – ாம், சாத–னத்–தைத் தேர்ந்–தெடு – த்–துக்– க�ொள்–ள–லாம். தேர்வு எப்–ப–டி–யா–யி–னும் ப�ோய்ச்– சேர வேண்–டி–ய–து–தான் முக்–கி–யம். ஆனால் ஒரு – த்–துவி – ட்ட பிறகு, அதில்–தான் வழி–யைத் தேர்ந்–தெடு பய–ணிக்–கவ – ேண்–டும். இந்த வழி–யில் ப�ோக–லாமா, இன்–ன�ொரு வழி–யில் ப�ோக–லாமா என்ற குழப்–பம், ப�ோய்ச் சேர–வேண்–டிய காலத்தை நீட்–டிக்–கும், அல்–லது ப�ோய்ச்–சேர முடி–யா–மலேயே – ப�ோனா–லும் ப�ோய்–வி–டும். வீட்–டுப் படி இறங்–கிய – ா–யிற்று. அதற்கு முன்–னா– – ட்–டுக்–க�ொண்– லேயே அந்–தப் பய–ணத்–தைத் திட்–டமி டா–யிற்று. அப்–புற – ம் என்ன, நேரா–கப் ப�ோக–வேண்– டி–யது – த – ானே! வழி–யில் நண்–பர் சந்–திக்–கிற – ார், அவர் புது ய�ோசனை தரு–கி–றார் என்–றெல்–லாம் சாக்கு ச�ொல்லி நம் முயற்–சி–யைக் கைவிட்டு வீட்–டிற்–குத் திரும்–பு–வது முறையா? அப்–ப–டித் திரும்–பு–வ–தாக எண்–ணம் ஏற்–ப–டு– மா–னால், ஆரம்–பத்–துக்கே அது ம�ோசம். ஆமாம், திட்–ட–மி–டு–த–லில் நாம் ஆர்–வம் இல்–லா–மல் இருந்– தி–ருக்–கி–ற�ோம், இலக்கை அடை–வ–தில் நாம் திட மன–த�ோடு இல்லை என்–று–தானே ப�ொருள்? ஆனால் அப்–படி ப�ோவ–தைச் செய்–யா–மல் விட்–டு–விட்–டால் அது கர்–மத்தை விடு–தல், அதா– வது கர்ம சந்–நி–யா–சம். மாறாக, மேற்–க�ொண்–ட�ோ ம – ா–னால் அது கர்ம ய�ோகம், அதா–வது கர்–மத்தை அனுஷ்–டிப்–பது. இவற்– றி ல், கர்ம ய�ோக– ம ா– க ச் செய்– த ால், ப�ோவ–தா–கிய செயல் நிறை–வே–றும், அத–னால் ஏற்–ப–டக்–கூ–டிய பலன்–கள், விளை–வு–கள் என்ன ðô¡

93

16-30 ஜூன் 2018

என்று தெரி–ய–வ–ரும், அப்–ப–டிப் ப�ோகும்–ப�ோது ஏற்–ப–டக்–கூ–டிய அனு–ப–வங்–கள் அறிவை வளர்க்– கும், ஆகவே கர்ம ய�ோகம் சிறந்–தது, என்–பது கிருஷ்–ண–னின் வாதம். கர்–மா–வை–விட்டு வில–கி–யி–ருப்–பது ஞானி–யின் தன்மை. அவ–ரைப் ப�ொறுத்–த–வரை அது அவ– ருக்–குச் சிறப்பு சேர்ப்–பது. ஆனால் அர்–ஜு–னன் அப்–படி விலகி நிற்க முடி–யுமா? அவன் ஞானி–யல்ல என்–பது ஒரு–பக்–கம் இருந்–தா–லும், அவன் இந்–தப் ப�ோரை நிகழ்த்–தியே தீர–வேண்–டும் என்ற கர்ம நிர்ப்–பந்–தத்–துக்கு உட்–பட்–டவ – ன். அதா–வது ஒரு ஞானி–யைப் ப�ோல கர்–மத்–தி– லி–ருந்து வில–கு–வது வேறு, ஒரு க�ோழை–யாக, ப�ொறுப்–பைத் தட்–டிக்–க–ழிப்–பது வேறு. நிஷ்–காம கர்–மத்–தில் -- அதா–வது செயலை மேற்–க�ொள்–வ– தில் - ஒரு ரக–சி–ய–மான பல–வீ–னம் இருக்–கி–றது. அது, பலனை எதிர்–பார்ப்–பது! பலனை எதிர்–பார்க்– காத ஞானம் இருப்–ப–தால்–தான் ஞானி–கள் கர்ம சந்– நி – ய ா– ச த்தை மேற்– க� ொள் –கி–றார்–கள். நாளைக்–காக சம்–பா–திப்–பது, சேமிப்–பது என்–பது சரா–சரி மனி– தச் செயல்–கள். ஆனால் இதில் வேடிக்கை என்– ன – வெ ன்– ற ால், நாளை என்–பது வந்த பின்–பும், மறு– நா – ளை க்– க ாக சம்– ப ா– தி ப்– பது, சேமிப்–பது என்று செயல் த�ொடர்–வ–து–தான்! அப்– ப – டி – யெ ன்– ற ால் நாளை என்– ப – த ன் எல்லை எது? மறு– நாளா, அடுத்த நாளா, அதற்–க– டுத்த நாளா? அத�ோடு இதில் பெரிய துக்–கம் என்–னவெ – ன்–றால் நாளைக்– க ாக சம்– ப ா– தி ப்– ப – தி ல் ஆர்– வ – ம ாக இருப்– ப – த ால் இன்– றைய தினத்தை நம்–மால் பூர–ண–மாக அனு–ப– விக்க முடி–யா–த–து–தான். இதே துக்–கம், நாளை, நாளை, நாளை என்று எப்–ப�ோ–தும் த�ொடர்ந்து க�ொண்–டேத – ான் இருக்–கும் - மர–ணம்–வரை – க்–கும்!

-இது–வும் நிஷ்–காம கர்–மம்–தான்! அதா–வது இன்– றைய கர்–மா–வின் பலனை நாளைக்கு எதிர்–பார்ப்– பது. ஆனால் நிஷ்–காம கர்–மம் சுல–பம – ா–னது என்று கிருஷ்–ணன் அர்–ஜு–ன–னுக்கு அறி–வு–றுத்–து–கி–றார். ஒரே நிபந்–தனை -- பலனை எதிர்–ந�ோக்–காத கர்மா. ஓர் உண்–மைய – ான கலை–ஞன் தனக்கு விருது கிடைக்–கும், பாராட்டு கிடைக்–கும் என்று எதிர்–பார்த்– துத் தன் கலையை வளர்த்–துக்–க�ொள்–வ–தில்லை. அவ–னுக்கு அது ஆத்ம திருப்–தியை அளிக்–கக்– கூ–டி–ய–தாக இருக்–கி–றது. அத–னால்–தான் அரிய திறமை க�ொண்ட சில கலை–ஞர்–கள், யாரு–ட–னும் சம–ரச – ம் செய்–துக� – ொள்–ளா–மல், முரட்–டுத்–தன – ம – ாக – க்–குத் இருப்–பார்–கள். அவர்–கள் தங்–களை, தங்–களு தெரிந்த கலை மூல–மாக வளர்த்–துக்–க�ொள்–வார்– கள். அதா–வது தங்–கள் மனதை வளர்த்–துக்–க�ொள்– வார்–கள். அதற்கு துர�ோ–கம் இழைத்–து–வி–டா–மல் பார்த்–துக்–க�ொள்–வார்–கள். அத–னா–லேயே அவர்–கள்

94

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

தங்– க – ளு – டை ய வித்– தை க்கு உரிய மரி– ய ா– தை – யைய�ோ, பாராட்–டைய�ோ, விரு–தைய�ோ எதிர்– பார்க்–கா–மலேயே – வாழ்–கிற – ார்–கள். ஆனால் அவை– யெல்–லாம் அவர்–கள் க�ோரா–மலேயே – அவர்–களை வந்–த–டை–கின்–றன. இந்– த க் கலை– ஞ ர்– க – ளு ம் நிஷ்– க ாம கர்– மத்தை அனுஷ்–டிப்–ப–வர்–கள்–தான்! இதைத்–தான் கிருஷ்–ணன் வலி–யு–றுத்–து–கி–றார். ‘‘அர்–ஜுனா, உன் திற–மையை – ப் பிறர் பரி–கசி – க்– கும் நிலைக்–குத் தள்–ளிவி – ட – ாதே. உன் திற–மையை வெளிக்–காட்–டுவ – த – ா–கிய கர்–மாவை செயல்–படு – த்து. அதி–லி–ருந்து பின்–வாங்–காதே. கர்ம சந்–நி–யா–சத்– தை–விட, கர்–ம–ய�ோ–கம் மேலா–ன–து–’’ என்–கி–றார். அர்– ஜ ு– ன ன் பயின்ற பாடங்– க – ளி ல் ஒன்று வில்– வி த்தை. ப�ோர்க்– கு – ண ம் மிகுந்த ஒரு க்ஷத்–தி–ரி–ய–னின் இன்–றி–ய–மை–யாத கல்–விப் பிரி– வு– க – ளி ல் ஒன்று அது. அதை அவன் பயன்– ப – டுத்–த–வேண்–டும். அதா–வது நிஷ்–காம கர்–மா–வாக அனு–ச–ரிக்–க–வேண்–டும். தற்–காப்– புக்– க ா– க வ�ோ, பிற– ரை க் காக்– க – வேண்–டும் என்–பத – ற்–கா–கவ�ோ, எதி–ரி – யி ன் படை– யெ – டு ப்பை சமா– ளிப்–ப–தற்–கா–கவ�ோ, இன்–ன�ொரு நாட்டை வெல்ல, அதன்– மீ து ப�ோர்த் த�ொடுப்–ப–தற்–கா–கவ�ோ அவன் தான் கற்ற வில் வித்– தை– யை ப் பயன்– ப – டு த்– தி – ன ான். அதே–ப�ோன்ற ஒரு தரு–ணம்–தான் இப்– ப�ோ து வாய்த்– தி – ரு ப்– ப – து ம். இதற்கு முந்– தை ய சம்– ப – வ ங்– க – ளில் அவன் வில் வித்–தை–யைப் பிர–ய�ோ–கப்–ப–டுத்–தி–ய–ப�ோது எந்த மன�ோ–நிலை – யி – ல் இருந்–தான�ோ, அதே மன�ோ–நி–லை–யில்–தானே இப்–ப�ோ–தும் இருக்–க–வேண்–டும்? அதற்–குத் தடை–யா–கப் பாச–மும், நட்–பும், குரு மரி–யா–தை–யும் குறுக்–கி–டு–வா–னேன்? அது கூடாது என்–று–தான் கிருஷ்–ணன் அறி–வு–றுத்–து–கி–றார். அர்–ஜு–ன–னின் முந்–தைய சந்–தர்ப்–பங்–க–ளில் ந�ோக்–கம் ஒன்–றுத – ான் - எதிரி வீழ–வேண்–டும். அது– தான் அம்பு எய்–திய – த – ா–கிய அத்–தகை – ய கர்–மாவை அனுஷ்–டித்–த–தன் பலன் - ஓர் உண்–மை–யான கலை–ஞ–னுக்–குக் கிடைக்–கும் விரு–து–ப�ோல. இரண்டு உத்–த–மர்–களை உதா–ரண புரு–ஷர்– க–ளா–கக் காட்–ட–லாம். ஒரு–வர் மகா–வீ–ரர். இவர் கர்ம சந்–நி–யா–சத்தை மேற்–க�ொண்–ட–வர். இவர் கர்– ம ம் இயற்– று – வ – தைத் துறந்– த ார் அத– ன ால் நிர்–வா–ணமே அவ–ரது வாழ்க்–கை–மு–றை–யா–யிற்று. இன்–ன�ொ–ரு–வர் ஜன–கர். ஒரு மன்–ன–ருக்–கு–ரிய அனைத்–துக் கட–மை–க–ளி–லும் - கர்–மாக்–க–ளி–லும் - ஈடு–பட்–டி–ருந்–தா–லும் - கர்ம ய�ோகத்தை மேற்– க�ொண்–டி–ருந்–தா–லும் - இவ–ரும் நிர்–வா–ணத்தை அடைந்–த–வர்–தான். ஏனென்–றால் ஜன–க–ரு–டைய கர்–ம–ய�ோ–கத்–தில் நிர்ச்–ச–ல–னம் இருந்–தது, தர்–மம் ஒன்றே குறிக்–க�ோ–ளாக இருந்–தது.

(த�ொட–ரும்)

உள்ள(த்)தைச் ச�ொல்கிற�ோம் சவா–லாக மாற மனம் இடம் தரக்–கூ–டாது, மனம் கலக்–க–மில்–லாது வலி–மை–யா–கி–விட்– – ளை தீர்ப்–பது எளிது, என்று டால் பிரச்–னைக தெளி–வாக விளக்–கிய – து ப�ொறுப்–பா–சரி–யரி – ன் ‘சூழ்–நிலை வாய்ப்–பு–கள்’ கட்–டுரை.

- A.T.ஸுந்–த–ரம், சென்–னி–மலை.

சகல நலன்–கள் அரு–ளும் சப்த மாதர்–கள்

உயர்ந்த சாதனை! ஆன்–மிக– ம் இத–ழுக்–கான கட்–டுர – ையே பால– கு–மா–ரன் அவர்–களி – ன் கடைசி எழுத்து என்று அறிந்த மனம் நெகி–ழவே செய்–கி–றது. இருப்– பி–னும் என்ன செய்ய? இறை–வன் கணக்கை – ள்ள முடி–யாது. நம்–மால் புரிந்–துக�ொ - கே.ஆர்.எஸ்.சம்–பத், திருச்சி.

பிராட்–டியை வணங்–கி–னால் ராஜ–ய�ோ–கம் கிட்–டும் என்ற சக்தி தத்–துவ த�ொடர் தெள்– ளென விளக்–கிய – து. முனை–வர் பா.ராஜ–சே– கர சிவாச்–சா–ரிய – ார் தற்–கா–லத்–திய அபி–ராம பட்–டர�ோ என்று வியக்க வைக்–கி–றது.

- ஆர்.அரி–ம–ளம், பெங்–க–ளூர்-76.

அ ட்–டைப்–ப–டத்–தில்

சப்த கன்– னி – ய – ரி ன் படத்தை வெளி–யிட்டு, அவர்–க–ளின் தியா– னம், காயத்ரி மந்–தி–ரங்–க–ளை–யும் அவர்–க– ளின் வடிவ விளக்–கம் மற்–றும் அவர்–க–ளின் நைவேத்–யங்–களை கூறி–யத�ோ – டு அவர்–களை வழி–ப–டு–ப–வர்–க–ளுக்கு ஏற்–ப–டும் பயன்–களை கட்–டுர – ை–யாக வெளி–யிட்–டிரு – ந்–தது வாச–கர்–க– ளுக்கு மிக–வும் பய–ன–ளிப்–ப–தாக உள்–ளது. நன்றி.

- K.சிவக்–கு–மார், சீர்–காழி.

ப

ஞ்ச பூதங்–க–ளில் ஒன்–றான காற்று மனித வாழ்க்–கை–யில் எப்–படி இடம் பெறு–கி–றது என வள்–ளு–வத்தின் வாயி–லாக திருப்–பூர – ார் காட்–டிய விதம் அருமை.

- இராம.கண்–ணன், சாந்தி நகர், திரு–நெல்–வேலி.

மனம் செம்–மை–யாகி, உறு–தி–ய–டைந்–தால்

சூழ்– நி – லை – யி ல் ஏற்– ப – டு ம் பிரச்– னை – க ளை அமை–தி–யா–கத் தீர்த்து விட–லாம், சூழ்–நிலை

மகத்–து–வம் கூறும் கட்–டுரை விஷ்–ணு–தா–ச– னின் வித்– தி – ய ா– ச – ம ான பாடல், த�ோஷம் நீங்–கிய சப்த கன்–னி–யர் குறித்த குளித்–தலை திருத்–தல கட்–டுரை, சகல வரம் அரு–ளும் சப்த மாதர்–களை ப�ோற்றி வணங்–கத்–தக்க ஸ்ேலா–கங்–கள்... சப்த கன்–னி–ய–ரின் மகத்– தான சிறப்–புக்–களை உணர்த்–தும் வகை–யில் ஒரு சிறப்பு மலரே வெளி–யிட்–டி–ருப்–பது அற்– புத முயற்சி. சப்–த–மின்றி செய்–யப்–பட்ட ஒரு உயர்ந்த சாதனை! பாராட்–டுக்–கள்!

- அயன்–பு–ரம் டி. சத்–தி–ய–நா–ரா–ய–ணன், சென்னை-72

சப்த மாதர்–க–ளது பெயர்–க–ளில் ஒரு சிறு

குழப்–பம் இருந்–த–ப�ோ–தி–லும், அவர்–களை வணங்கி வசந்– த ம் பெற்– றி ட த�ோதாக இருந்–தது அவர்–க–ளது காயத்ரி மந்–தி–ரங்–கள்.

- இரா.வளை–யா–பதி, த�ோட்–டக்–கு–றிச்சி.

இ

ன்–றைய தலை–மு–றை–யி–ன–ருக்–குப் ப�ொது– வா–கத் தெரிந்–தி–ராத சப்த கன்–னி–யர்–கள் குறித்து வண்– ண ப்– ப – ட த்– து – ட ன் அவர்– க – ளைப் பற்–றிய குறிப்–பு–கள், க�ோயில்–கள் என பல–வ–கைத் தக–வல்–களை அளித்து அரும் சேவை ஆற்–றி–விட்–டீர்–கள்.

- ப.மூர்த்தி, பெங்–க–ளூரு.

அட்–டை–யில் காமாட்சி உட்–பட சப்த கன்–

னி–யர்–களை நீ கண்–ட–தும் ஒரு கணம் பக்–திப் பர–வ–சத்–தால் ‘சப்–த’ நாடி–யும் சிலிர்த்–தது! நாமக்–கல் க�ோயில் தக–வல் பக்–கங்–க–ளைப் புரட்–டப் புரட்ட நேரில் க�ோயிலை வலம் வந்–தது – ப�ோ – ல – வே ஒரு பிரமை! அரு–மைய – ான வழி–காட்டி.

- சிம்ம வாஹினி, வியா–சர் நகர்.

‘அ

னந்–தனு – க்கு ஆயி–ரம் நாமங்–கள்’ த�ொடர் கட்–டுரை படிக்க ஆனந்–த–மாய் இருக்–கி–றது. மகா பெரி–ய–வா–ளைப் பற்–றிய குறிப்–பு–களை அர்த்–த–முள்ள இந்து மதத்–தில் கவி–ஞர் கூறி– யி–ருப்–பதை – ப் படித்து பக்தி பர–வச – ம – ா–னேன்.

- பாரதி கேச–வமேன – ன், க�ொல்–லம்.

சப்த கன்–னி–மார்–கள் பற்–றிய கட்–டு–ரை–கள்,

தக–வல்–கள், ஸ்லோ–கங்–கள் எல்–லாமே வெகு சிறப்பு. குறிப்–பாக அட்–டைப்–ப–டம். அந்–தப் படத்தை எங்–கள் வீட்டு பூஜை அறை–யில் வைத்–துள்–ள�ோம்.

- திலகா ராஜேந்–தி–ரன், திரு–வ�ொற்–றி–யூர், சென்னை. ðô¡

95

16-30 ஜூன் 2018

மன வயலை ஆழ உழும்

அற்புதக் கலப்பைகள்! களங்–கனி வண்ணா கண்–ணனே என்–தன் கார்–முகி – லே என நினைந்–திட்டு உளங்–க–னிந்–தி–ருக்–கும் அடி–யார் உள்–ளத்–துள் ஊறிய தேனைத் தெளிந்த நான்–ம–றை–ய�ோர் நாங்கை நன்–ன–டு–வுள் செம்–ப�ொன்–செய் க�ோயி–லின் உள்ளே வளங்–க�ொள் பேரின்–பம் மன்னி நின்–றானை வணங்கி நான் வாழ்ந்– த�ொ–ழிந்–தேனே! (திரு–மங்–கை–யாழ்–வார்) இந்– த த் தேன் தமிழ்ப் பாசு– ர த்– தி ல் இறை– வ – னு க்– கு ம், பக்– தர்– க – ளு க்– கு ம் இடையே உள்ள நெருக்– கத்தை , உருக்– கத்தை மிக இயல்–பா–கப் படைத்து நமக்கு வழங்–கு–கி–றார், நம் –ப–ர–கா–ல–னான

96

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

திரு– ம ங்– க ை– ய ாழ்– வார். உளங்–க–னிந்– தி– ரு க்– கு ம் அடி– ய – வர் உள்– ள த்– து ள் ஊறிய தேன் - உள்– ள த் – து ள் ஊ றி ய தேன் ப�ோன்–றவ – ன் எ ம் – பெ – ரு – ம ா ன் என்–கி–றார். இ தி ல் ப ல உள்–ளார்ந்த விஷ– யங்–கள் இருக்–கின்– றன. தேன் தானும் கெடாது, தன்–னில் சேர்– கி ற ப�ொரு– ளை–யும் கெடாது பார்த்–துக் க�ொள்– ளு ம் . அ தை ப் – ப�ோல இறை–வன் த ன்னை ச ர – ண – டைந்– த – வ ர்– களை எ ப் – ப�ொ – ழு – து ம் காப்– பாற்– று – வ ான் எ ன் – ப து ஒ ரு கருத்து. மற்– ற�ொ ன்று, தேனில் இடப்– ப – டு – கி ற ப�ொ ரு ள் நாளாக ஆக சுவை கூடிக்–க�ொண்டே ப�ோகும். அதைப் ப�ோல இறை– வ – னு – ட ை ய சி ந் – த – னை– களை சதா சர்– வ – க ா– ல ம் நம் ம ன – தி ன் அ டி ஆழத்– தி ல் பதிய வைத்– த ால் நாம் முன்– ன ம் செய்த, இப்–ப�ோது தெரிந்– தும் தெரி–யா–மலு – ம் செய்து க�ொண்டு இருக்– கி ற பாவங்– கள், தீவி–னை–கள் எல்–லாம் இருக்–கும் இடம் தெரி– ய ா– மல் ஓடிப் ப�ோய் விடும். அவன் எப்– ப – டிப்– ப ட்ட பெரு– மா– ன ாம்? சீர்– க ா– ழிக்–குப் பக்–கத்–தில் இருக்–கிற திரு–நாங்– கூர் திருத்–தல – த்–தில் ந டு – ந ா – ய – க – ம ா க இருந்து க�ொண்டு

அருள்–பா–லிக்–கிற அந்த செம்–ப�ொன் அரங்– கர், தன்னை நாடி வரு–கிற பக்–தர்–க–ளுக்கு அருளை மழை–யா–கத் தரு–கி–ற–வ–னாம். அத– னால்–தான் பேரின்–பம் தரு–கிற – வ – ன் என்ற, சந்– த�ோ–ஷத்–தைக் குறிக்–கும் வார்த்–தை–க–ளைப் பயன்–ப–டுத்–து–கிற – ார் திரு–மங்கை ஆழ்–வார்! இந்–தப் பாசு–ரத்–தில் நம்–பிக்கை விதையை அனா–யச – ம – ா–கத் தூவி–யிரு – க்–கிற – ார் ஆழ்–வார்! அவ–னைச் சர–ண–டைந்–தால் ஆகா–தது ஒன்– று–மில்லை. மூன்று உல–கங்–களு – க்–கும் நாதன் அவன். அத–னால்–தான் இந்–தப் பாசு– ரத்தை முடிக்–கும்–ப�ோது ‘வணங்கி நான் வாழ்த்–தெழி – ந்–தே–னே’ என்று சுப–மாய் முடிக்–கிற – ார்! திரு–மங்கை ஆழ்–வார் இவ்– வாறு, செம்– ப�ொ ன் அரங்– கனை சிந்தை முழு– வ – து ம் நினைத்து கண்– ணீ ர் மல்க பாசு–ரம் படைத்–தார். சுந்–தர – மூ – ர்த்தி சுவா–மிகள�ோ – , ‘என்– ன ால் உன்னை இன்– னு ம் நினைக்க முடி–ய–வில்லை. என் உள் மனம் உன்னை நினைப்–பத – ற்–குள் எத்–தனை எத்–தனை இடை–யூ–று–கள்? கர்ம வினை–க– ளால் சூழப்– ப ட்ட எனக்கு அதி– லி – ரு ந்து விடு–பட வழி–கள் ஏதும் இல்–லையா? என்று கேட்–கிற – ார். உடனே அவர் மனம் திரு–வா–ரூர் தியா–க–ரா–ஜ–ரிட – ம் குடி–க�ொண்டு விட்–டது. தன் மன உணர்–வுகளை – அற்–புத தேவா–ரப் பாட–லாக வடித்–தெ–டுத்–தார்:

‘‘திரு–வி–னார் ஓர் பாகம் சேர்–வ–தற்கு முன்போ, பின்போ தில்லை அம்–ப–லத்–தா–டு–வான் புகு–வ–தற்கு முன்போ, பின்போ திசை எட்–டும் தெறிப்–ப–தற்கு முன்போ, பின்போ திரு–வா–ரூர்க் க�ோயி–லாக க�ொண்ட நாளே!’’ ‘‘உன் பழ–மையை என்–னவெ – ன்று ச�ொல்– வது! உமை–யம்–மை–யான பரா–சக்தி உன்–னு– டன் சேர்–வ–தற்கு முன்–பா–கவா அல்–லது பூல�ோக கைலா–சம் என்–ற–ழக்–கப்–ப–டு– கிற தில்–லை–யம்–ப–ல–மா–கிய சிதம்–ப– ரத்–திற்கு நட–ரா–ஜர் வரு–வ–தற்கு முன்– ப ா– க வா, இந்த உல– க ம் த�ோன்றி பிறகு எட்–டுத் திசை–க– ளும் த�ோன்–று–வ–தற்கு முன்–பா– கவா எப்–ப�ோது திரு–வா–ரூ–ரில் நீ வந்து அமர்ந்–தாய�ோ?’’ என்று கேட்–கிற – ார். இந்–தப் பாடல் திரு– வா–ரூர்க் க�ோயி–லின் அதி அற்–பு– தத்–தை–யும், அதன் பழ–மை–யை–யும் புனி–தத்–தையு – ம் உயர்த்–திப் பிடிக்–கிற – து! எத்–தனை மகான்–கள், எத்–தனை ரிஷி– கள், நாயன்–மார்–கள் தங்–களி – ன் ஆன்–மாவை இறக்கி வைத்த இடம் இந்த திரு– வ ா– ரூ ர் ஸ்த–லம்! சுந்–த–ர–மூர்த்தி சுவா–மி–க–ளின் மூச்– சுக்–காற்று உல–வு–கிற மண் இந்த மண்! திரு–மங்–கை–யாழ்–வா–ரும், சுந்–த–ர–மூர்த்தி சுவா– மி – க – ளு ம் அவர்– கள் மட்– டு ம் இறை– வனை மன– த ாற வணங்– க – வி ல்லை. நம்– மை–யும் உடன் கைப்–பி–டித்து அழைத்–துச் செல்–கி–றார்–கள்! இன்–றைய சமூக வாழ்–வில் எத்–தனைய�ோ – தடை–கள், துய–ரங்–கள் இவற்–றை–யெல்–லாம் இறக்கி வைப்–பத – ற்கு திருக்–க�ோயி – லை – த் தவிர வேறெங்கே ப�ோக–மு–டி–யும்? நிம்– ம தி தரும் சந்– ந தி– த ான் மன– தி ற்கு அமைதி தரும். ஆகச் சிறந்த இட– ம ான திருக்–க�ோ–யி–லும், தேவா–ர–மும், திவ்–யப்–பி–ர– பந்–த–மும்–தான் நம்மை என்–றும் நல்–வ–ழிப் –ப–டுத்–தும் கரு–வி–கள். தேவா–ர–மும் திவ்–ய–பி–ர–பந்த பாசு–ரங்–க– ளும் வெறும் பக்தி நூல்–கள் இல்லை. மாறாக நம் மன வயலை ஆழ உழும் அற்–பு–தக் கலப்– பை–கள். மன மாசு தீரு–வ–தற்–கும் நல்ல அன்– – ற்–கும் வழி–செய்யு – ம் பும் அரு–ளும் கிடைப்–பத அற்–பு–தச் சாத–னங்–கள். நம்மை நல்–வ–ழிப் –ப–டுத்–தும் நாய–கர்–கள். திரு– ம ங்– க ை– ய ாழ்– வ ார் காட்– டி ய திரு– நாங்–கூ–ருக்–கும், சுந்–த–ர–மூர்த்தி சுவா–மி–கள் சுட்–டிக்–காட்–டிய திரு–வா–ரூ–ருக்–கும் சென்று இறை–வனை வணங்கி பாசு–ரங்–க–ளை–யும், தேவார பதி–கத்–தை–யும் படித்து வாழ்–வில் மேன்மை அடை–வ�ோம்.

மன இருள் அகற்றும் ஞானஒளி 42

‘‘அந்–தியு – ம் நண்–பக – லு – ம் அஞ்–சுப – த – ம் ச�ொல்லி முந்தி எழும் பழைய வல்–வினை மூடா–முன் சிந்தை பரா–ம–ரி–யாத் தென் திரு–வா–ரூர் புக்கு எந்தை பிரா–னாரை என்று க�ொல் எய்–துவ – தே?’’ ஒரு நாளில், காலை - மாலை இரு– வே–ளை–க–ளி–லும் அஞ்–சு–ப–தம் ஐந்–தெ–ழுத்– தா–கிய நம–சி–வாய நாமத்தை இடை–ய–றாது ச�ொல்ல வேண்–டும். அந்த திரு–நா–மத்தை மன–தில் ஏந்–தி–ய–ப–டியே திரு–வா–ரூ–ரில் அர–ச– னாக அருள்–பா–லிக்–கும் தியா–கே–சப் பெரு– மானை தரி–சிக்–கும் நாள் எந்த நாள�ோ என்று ஏங்–கு–கிற – ார் சுந்–த–ர–மூர்த்தி சுவா–மிகள் – . சைவ சம–யத்–தில் திரு– வா– ரூ – ரு க்கு இருக்– கு ம் பெரு– மை – க – ளு ம் சிறப்– பும் மிக–வும் மேன்–மைக்– கு– ரி – ய வை. அந்த கம– லா–ல–யக் குளத்–தை–யும், எதிரே அமைந்– து ள்ள ஆரூ–ரா–னையு – ம் தரி–சிக்க ஆயி–ரம் கண் ப�ோதாதே!

ஆழ்–வார்க்–க–டி–யான்

மை.பா.நாரா–ய–ணன்

(த�ொட–ரும்) ðô¡

97

16-30 ஜூன் 2018

ஆகாய தத்துவமே, ஆடலரசே!

விஷ்–ணு–தா–சன்

அன்–புக்கு ஏங்–கும் மன–ம�ொன்று அழுது த�ொழு–கிற – து ஆட்–க�ொள் ஆடலரசே! இனிப்–பு–டன் நஞ்சு சேர்த்து இளித்–தப – டி பரி–மா–றும் மனி–தரை விலக்–கிடு ஆட–ல–ரசே! மன்–றத்து நாய–க–ரும் தேடி வணங்–கும் உ ல – கா – ளு ம் ச ப ா – ந ா – ய – கர் நீ ய ன்ற ோ ஆடலரசே! ஐந்–தெ–ழுத்–தால் ஐந்–து–சபை நடத்–தும்

ஐங்–கர – ன் தந்–தையே காத்–தரு – ள் ஆட–லர – சே! சிற்–றம்–ப–லத்–தில் பூத்த ஒலி புன்–னகை விண்–த�ொட்டு சிதறி கால்–ச–தங்–கை–யா–னது ஆட–ல–ரசே! கால்–ச–தங்கை ஒலி–யால் ஆகா–யம் பூமி அ சை ந் – தா ட சி வ – கா மி ம கி ழ் ந் – தா ள் ஆடலரசே!

ஆனி உத்–தி–ரம் திரு–மஞ்–ச–னத்–தில் நெஞ்–சில் சித்–தி–ரத் திரு–ந–ட–னம் காணும் ஆட–ல–ரசே! வாழ்க்கை நட–னத்–தில் நவ–ரச – –மும் கலை–சுவை – யு – ம் தேவை–யன்றோ ஆட–லர – சே! ஊனு–டம்பு நான் எனும் உணர்–வ–ழித்து உள்–ளு–றை–யும் ஒளி–காட்டு ஆட–ல–ரசே! அரு–வம், உரு–வம், அரு–வுரு – வ – ம் உனக்–குண்டு

மூ ன் – று – நி லை க ட ந் து மு க் – தி – க � ொ டு ஆடலரசே! ப�ொற்–ச–பை–யில் திரு–மேனி நட–னம் கண்டு ச�ொற்–ச–பை–யில் சேர்ந்–து–பாட அருள்–வாய் ஆட–ல–ரசே! தில்லை வீடுண்டு, சிவ–காமி துணை–யுண்டு ச�ொல்– லு ம், ப�ொரு– ளு ம் சுவை– யு ண்டு ஆடலரசே!

புல–ன–டக்கி ஞானத்–துறை மூழ்–கிய திரு– நீ – ல – க ண்– ட – ரு க்கு இளமை அரு– ளி ய ஆட–ல–ரசே! நந்–த–னா–ரின் பக்–தியை நானும் ப�ோற்றி தீயில் குளித்–துன் திரு–வ–டி–சேர அருள்–வாய் ஆட–ல–ரசே!

98

ðô¡

16-30 ஜூன் 2018

உயிர் பூசிய அரி–தா–ரம் உடம்–பா–கும் அரி–தா–ரம் கலை–யு–முன் உயர்த்–தி–டு–வாய் ஆட–ல–ரசே!

பண்–பட்ட மண்–ணில் பசுமை பட–ரும்

பண்–பட்ட மன–தில் நற்–சிந்–தனை வளர்ப்– பாய் ஆட–ல–ரசே! பூமி–யின் தவம், மலை–க–ளின் தியா–னம் கட–லலை ஆர–வா–ரம் ஆதா–ரம் நீயன்றோ ஆட–ல–ரசே! எல்–லை–யிலா விரி–வா–னம் அகில தத்–து–வம் தில்–லைந – ா–யக – ன் ரக–சிய – ம – ன்றோ ஆடலரசே!

க ருங்– கூ ந்– த – லு ம், ஒளி– மு – க – மு ம், இர– வு ம்,

பகலும் இறப்–பும், பிறப்–பும் நின் கண்–ணிமை துடிப்பு ஆட–ல–ரசே! சீரிசை தாளத்–தில் நாதன் ஆடக்–கண்டு சிவ– கா மி இதழ் துடிக்க பூமி சுழ– லு ம் ஆட–ல–ரசே! நாட்–டில் அதர்–மம் தலை–விரி – த் தாடு–கையி – ல் வீட்–டி ல் தர்–மம் தேட நேரு– தல் மட–மை – யன்றோ ஆட–ல–ரசே! குற்–ற–மும், குப்–பை–யும் பெரு–கி–விட்ட உலகு தூய்– மை – ய ாக்க இறங்– கி – வ – ரு – வ ாய் ஆட–ல–ரசே!

99

RNI Regn. No. TNTAM/2012/53345

100