Anmegapalan

ஆனமிகம ரூ. 20 (தமிழ்நாடு, புதுச்சேரி) ரூ. 25 (மற்ற மாநிலங்களில்)

 1-15 2018

பலன்

தினகரன் குழுமத்திலிருந்து மாதம் இருமுறை வெளியாகும் ெதய்வீக இதழ்

க�ௌமாரி வைஷ்ணவி

வாராகி

சப்த கன்னியர் பக்தி ஸ்பெஷல்

மாகேஸ்வரி

இந்திராணி

பிராம்மி சாமுண்டி  அகத்தியர் சன்மார்க்க சங்கம் துறையூர் வழங்கும் இணைப்பு 1

  T.   

2

ÝùIèñ

தினகரன் குழுமத்திலிருந்து மாதம் இருமுறை வெளியாகும் தெய்வீக இதழ்

கல் பப்ளிகேஷன்ஸ் (பி) லிமிடெட்டிற்காக சென்னை-600 096, பெருங்குடி, நேரு நகர், முதல் பிரதான சாலை, பிளாட் எண்.170, எண்.10, தினகரன் அச்சகத்தில் அச்சிட்டு 229, கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004. என்ற முகவரியிலிருந்து வெளியிடுபவர் மற்றும்

ஆசிரியர்

ஆர்.எம்.ஆர்.ரமேஷ் ப�ொறுப்பாசிரியர்

பிரபுசங்கர் ஆசிரியர் குழு

கிருஷ்ணா, ந.பரணிகுமார் சீஃப் டிசைனர்

பிவி

Printed and published by R.M.R.Ramesh, on behalf of Kal Publications Pvt. Ltd. and printed at Dinakaran Press, Plot No.170, No.10, First Main Road, Nehru Nagar, Perungudi, Chennai-600 096 and published at 229, Kutchery Road, Mylapore, Chennai-600 004.

Editor: R.M.R.Ramesh RNI Regn. No. TNTAM/2012/53345 வாசகர்கள் தங்கள் ஆல�ோசனைகள், விமர்சனங்கள், படைப்புகள், புகைப்படங்கள், ஓவியங்கள் அனைத்தையும் அனுப்ப வேண்டிய ஆசிரியர் பிரிவு முகவரி:

ஆன்மிகம் பலன்

229, கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004. த�ொலைபேசி: 044-4220 9191 மின்னஞ்சல்: palanmagazine@gmail.com விளம்பரங்களுக்கு: மு.நடேசன்

ப�ொது மேலாளர் (விளம்பரம்) ம�ொபைல்: 98409 51122 த�ொலைபேசி: 4467 6767 Extn 13234. மின்னஞ்சல்: advts@kungumam.co.in

4

வணக்கம்

நலந்தானே!

சூழ்நிலை வாய்ப்புகள்

சூ

ழ்–நி–லை–கள் என்–னவ�ோ அத–ன–தன் இயல்–பு– ப–டி–யே–தான் அமை–கின்–றன. ஆனால், அதை அணு–கும் நம் மன–தைப் ப�ொறுத்–து–தான் அவை மாறு–ப–டு–கின்–றன. நம் மனம் பல–வீ–ன–மாக இருந்–தால் சூழ்–நிலை பிரச்–னைய – ாக மாறி–விடு – கி – ற – து; நம் மனம் ஒரு நிலைப்– பட்–டி–ருந்–தால் சூழ்–நிலை சவா–லாக மாறி–வி–டு–கி–றது; நம் மனது உறு–தி–யா–ன–தாக இருந்–தால் சூழ்–நிலை நல்ல வாய்ப்–பாக மாறி–வி–டு–கி–றது. எந்–தச் சூழ்–நி–லையை அணுகு முன்–னா–லும் நம் மனம் வெறு–மைய – ாக இருத்–தல் வேண்–டும் - பிளாங்க்– னஸ். அதா–வது அதில் சந்–தேக – ம், எதிர்–பார்ப்பு ப�ோன்ற எந்த உணர்–வும் உரு–வா–கி–வி–டக்–கூ–டாது. நம்–மி–டம் ஒரு–வர் பேசு–கி–றார் என்–றால், அவ–ரு–டைய பேச்–சை– விட, அந்–தப் பேச்–சில் வெளிப்–ப–டும் உணர்–வை–விட, அந்–தப் பேச்–சின் பின்–னால் மறைந்–தி–ருக்–கக்–கூ–டிய உண்–மை–யைப் புரிந்–து–க�ொள்ள முயற்–சிக்–க–வேண்– டும். அது புரிந்–து–விட்–டால், உடனே க�ோபம், பகை அல்–லது மகிழ்ச்சி, ஆனந்–தம் ஆகி–யன ஏற்–ப–டாது. சூழ்– நி லை பிரச்– னை – ய ாக மாறி– வி ட இப்– ப டி ப�ொறுமை காக்–கா–ததே, நம் மனம் பல–வீ–ன–மாக இருப்–பதே, முக்–கிய கார–ணம – ாக அமைந்–துவி – டு – கி – ற – து. சரி, சூழ்–நில – ையை முழு–மைய – ா–கப் புரிந்–துக�ொ – ள்– வ�ோம், அதன் தன்–மையை அறிந்–து–க�ொள்–வ�ோம். அதற்–கேற்–றார்–ப�ோல நடந்–து–க�ொள்–வ�ோம். அப்–படி நடந்–து–க�ொள்–வ–தால் எத்–த–கைய விளைவு ஏற்–பட்–டா– லும், அதை இன்–மு–கத்–து–டன் ஏற்–றுக்–க�ொள்–வ�ோம் என்று மனதை நிலை–நி–றுத்–திக்–க�ொண்–டால் அந்–தச் சூழ்–நி–லையை சமா–ளிக்–கும் ஆற்–றல் வந்–து–வி–டும். சூழ்–நிலை ஒரு சவா–லாக மாற, மனம் இப்–படி நடு–நி–லை–யில் இருப்–பதே கார–ண–மாக அமை–கி–றது. சூழ்–நில – ையை சமா–ளிக்–கும் பக்–குவ – ம் வந்–துவி – ட்ட பிறகு, மனம் உறு–தி–யா–கி–வி–டு–கி–றது. மனம் உறு– தி – ய ா– கி – வி – டு – வ – தா ல் சூழ்– நி – ல ையை நல்–ல–த�ொரு வாய்ப்–பா–கப் பயன்–ப–டுத்–திக்–க�ொள்ள முடி–கி–றது. இந்த வாய்ப்பு நமக்கு மட்–டும – ல்–லா–மல், நம்–மைச் சார்ந்–தவ – ர்–களு – க்–கும், ப�ொது–வாக அனை–வரு – க்–குமே நன்–மைக – ளை – ச் செய்–யக்–கூடி – ய – தா – க – வு – ம் அமை–கிற – து. மன– தி – லி – ரு ந்து பல– வீ – ன த்– தை ப் ப�ோக்– க – வு ம், மனதை நிலை–நி–றுத்–த–வும், அதனை உறு–தி–யா–ன– தாக மாற்–றிக்–க�ொள்–ள–வும் பயிற்சி தேவை - இறை வழி–பாடு. ஏதே–னும் ஒரு புள்–ளி–யில் மன–தைக் குவிக்–கும் பயிற்சி இது. இப்–படி ஒரு பயிற்–சி–யாக இறை–வனை பிரார்த்–தித்–துக்–க�ொள்–ளும்–ப�ோது, க�ொஞ்–சம், க�ொஞ்– ச–மாக மனம் பக்–கு–வப்–பட்–டு–வி–டு–கி–றது. அதா–வது உறு–தி–யா–கி–வி–டு–கி–றது. இத–னால் எந்–தச் சூழ்–நில – ை–யுமே நல்ல வாய்ப்–பாக மாறி–விடு – கி – ற – து, அனை–வரு – க்–கும் நன்மை பர–வுகி – ற – து.

(ªð£ÁŠ-ð£-C-K-ò˜) ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

நாமக்–கல் ஆஞ்–ச–நே–யர்! த�ொடர்ச்சி

ஜி. காந்தி

சி. சுப்–பி–ர–ம–ணி–யம்.

கமலாலய குளம்

நன்மைகள் அருள்வாள்

நாமகிரித் தாயார்! தங்–கத் தேர் இழுக்–கத் திர–ளும் பக்–தர்–கள்

நா

மக்–கல் ஆஞ்–ச–நே–யர் சுவா–மிக்கு, சிறப்பு அபி–ஷே–கம், கவ–சம் சாத்– து – த ல், தங்– க த்– தே ர் இழுத்– தல் ப�ோன்– ற – வ ற்– று க்கு முன் –ப–திவு முறை–யில், கட்–ட–ணம் வசூ– லி க்– க ப்– ப ட்டு, பூஜை– க ள் நடத்தி க�ொடுக்–கப்–ப–டு–கி–றது. அதன்– ப டி, ஒரு– ந ாள் அபி– ஷே– க ம், வடை– ம ாலை சாத்– து–தல் ஆகி–ய–வற்–றுக்–காக, ஐந்து பேர் வரை பங்–கேற்– க–ல ாம். இப்– ப�ோ–தைய நில–வ–ரப்–படி தலா 6,000 வீதம், ம�ொத்–தம், 30 ஆயி–ரம் ரூபாய் கட்–ட– ணம் வசூல் செய்–யப்–ப–டு–கி–றது. முத்–தங்கி

6

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

அலங்– க ா– ர த்– து க்கு, ஒரு நப– ரு க்கு, 3,000 ரூபாய், தங்க கவ–சத்–துக்கு, 5,000 ரூபாய், தங்–கத்–தேர் இழுக்க, 2,000 ரூபாய், வெள்ளி கவ–சத்–துக்கு, 750 ரூபாய் வ ர ை க ட் – ட – ண ம் செ லு த்த வேண்– டு ம். ஆண்– டு – த�ோ – று ம் கார்த்–திகை, மார்–கழி, தை ஆகிய மாதங்–க–ளில், வெண்–ணைய்க் காப்பு அலங்–கா–ரம் செய்–யப்– ப–டும். அதற்கு, அப்–ப�ோ–தைய விலை நில–வர – ப்–படி, கட்–ட–ணம் வசூ– லி க்– க ப்– ப – டு ம். அதே– ப �ோல், சந்–த–ன–க்காப்பு அலங்–கா–ரத்–துக்–கும், அப்–ப�ோ–தைய விலை நில–வ–ரப்–படி கட்–ட– ணம் வசூ–லிக்–கப்–ப–டும். நாம–கி–ரித்–தா–யார்

தங்க தேர்

ஆங்–கில வரு–டப் பிறப்பு தினங்–கள் என்று வரு–டத்–தின் விசேஷ நாட்–கள் அனைத்–தி– லும் க�ோயில் வளா–கத்–தில் திர–ளும் கூட்– டத்–திற்கு அள–வே–யில்லை.

உன்–ன–த–மான உக்–கிர நர–சிம்–மர் ஆல–யம்

நா

தங்க கவ–சத்–துக்கு, 750 ரூபாய், நர–சிம்–மர் திருக்–கல்–யா–ணம் நிகழ்ச்–சிக்கு, 2,500 ரூபாய் கட்–டண – ம் நிர்–ணய – ம் செய்–யப்–பட்–டுள்–ளது. தமி–ழ–கம் மட்–டு–மல்–லா–மல் ஆந்–தி–ரம், கர்– நா–ட–காவை சேர்ந்த பக்–தர்–க–ளும் திர–ளாக வழி– ப ா– டு – க – ளி ல் பங்– கே ற்று ஆஞ்– ச – ந ே– ய ர் அருள் பெற்–றுச் செல்–கின்–ற–னர்.

து

முக்–கி–யத் திரு–வி–ழாக்–கள்:

ளசி மாலை, சந்–தனக் காப்பு, வெண்– ணெய்க் காப்பு, வெள்ளி அங்கி, முத்– தங்கி அலங்–கா–ரங்–கள் இங்கு சிறப்பு. தங்– கத்–தேர் உலா ஆஞ்–ச–நே–யர் க�ோயி–லுக்கு மேலும் சிறப்பு சேர்க்–கி–றது. புதி–தாக வாக– னங்–கள் வாங்–கும்–ப�ோ–தும், மக்–கள் வெளி ஊர்–க–ளுக்–குப் பய–ணம் மேற்–க�ொள்–ளும் ப�ோதும் வாக–னங்–க–ளு–டன் வந்து ஆஞ்–ச– நே–யரை வழி–பட்டு புறப்–ப–டு–வது வழக்–கம். காலை 6.00 மணி முதல் 1.00 மணி வரை, மாலை 4.30 மணி முதல் இரவு 9.00 மணி வரை க�ோயில் திறந்–தி–ருக்–கும். அனு–மத் ஜெயந்தி இங்கு சிறப்பு திரு– விழா. மார்–கழி மாதம் அமா–வாசை, அனு– மத் ஜெயந்தி நாட்–க–ளில் மட்–டும் 2லட்–சத்– துக்–கும் அதி–க–மான பக்–தர்–கள் க�ோயி–லில் கூடு–கின்–றன – ர். ஒவ்–வ�ொரு சனி, ஞாயிற்றுக் – ளி – லு – ம் க�ோயி–லில் கூட்–டம் அலை– கிழ–மைக ம�ோ–தும். தீபா–வளி, ப�ொங்–கல், கிருஷ்ண ஜெயந்தி, வைகுண்ட ஏகா– த சி, தமிழ்,

8

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

மக்– க ல்லை திரு– ம ா– லி ன் க�ோட்டை என்று பக்–தர்–கள் அழைக்–கின்–ற–னர். மலை–யின் கீழ்ப்–பு–றம் ரங்–க–நா–த–ரா–க–வும், மலைக்–க�ோட்–டை–யின் உள்ளே வர–த–ரா–ஜ– ரா–கவு – ம், மலை–யின் மேல் பகு–தியி – ல் நர–சிம்–ம– ரா–க–வும் திரு–மால் அருட்–பா–லிப்–பது வேறு எங்–கும் இல்–லாத தனி சிறப்பு. இவற்–றில் நர–சிம்–மர் க�ோயில் காலத்–தால் அழி–யாத கலைப்–ப�ொக்–கிஷ – ம – ா–கத் திகழ்–கிற – து. மலைப்– பா– ற ை– க ளை குடைந்து உரு– வ ாக்– க ப்– ப ட்– டுள்ள குடை–வர – ைக்–க�ோயி – ல் இது. நாமக்–கல் ஆஞ்–சந – ே–யரு – க்கு என்று தனி ராஜ க�ோபு–ரம் கிடை–யாது. பக்–தர்–களை – ப் ப�ொறுத்–தவ – ரை நர–சிம்–மர் க�ோயி–லையே ஆஞ்–ச–நே–ய–ரின் பிர–தான க�ோயி–லா–கக் கரு–து–கின்–ற–னர். இங்கு நர–சிம்–ம–ரின் சிலை, மலை–யைக் குடைந்து வடிக்–கப்–பட்–டுள்–ளது. நாம–கி–ரித் தாயா–ரின் க�ோயில் மலை–யைக் குடை–யா– மல் தனி–யாக கட்–டப்–பட்–டுள்–ளது. பாறை– யில் பிர–மாண்–டம – ாக சிம்–மா–சன – த்–தின் மீது அமர்ந்து கம்–பீ–ர–மாக காட்–சி–ய–ளிக்–கி–றார் நர– சி ம்– ம ர். தேவி, பூதேவி சமே– த – ர ாக அருட்–பா–லிக்–கும் நர–சிம்–ம–ரின் வல–து–கை– யில் இர–ணிய – னை வதம் செய்த ரத்–தக்–கற – ை– யும், நகங்–க–ளின் கூர்–மை–யும் நுட்–பத்–து–டன் வடிக்–கப்–பட்–டுள்–ளன. த்ரி– வி க்– கி – ர – ம ர், வரா– க ர், வாம– ன ர், அனந்த நாரா–ய–ணர் ஆகி–ய�ோர் நர–சிம்–ம– ரின் இரு பக்–கங்–க–ளி–லும் அமர்ந்து அருட்– பா–லிக்–கின்–றன – ர். நாம–கிரி – த் தாயார் கிழக்கு ந�ோக்கி எழுந்–தரு – ளி – யு – ள்–ளார். நர–சிம்–மரு – க்கு நேரே உள்ள சுவ– ரி – லு ள்ள ஒரு சாள– ர த்– தின் வழியே ஆஞ்–சந – ே–யரை காண–முடி – யு – ம். ஆனால் அனு–மன் கண்–கள் நர–சிம்–ம–ரின் பாதங்–களை பார்த்–த–படி இருப்–பது சிற்–பக் –க–லை–யின் சிக–ரத்–தைத் த�ொடு–கி–றது. நாம– கி ரி மலை– யி ன் கிழக்கு புறத்– தி ல் அருள்–மிகு அரங்–கந – ா–தர் க�ோயில் உள்–ளது. இங்கு ஐந்து தலை– யு – டை ய பாம்– ப – ர – சன் ஆதி– சே – ஷ ன் மீது பள்ளி க�ொண்ட நிலை– யி ல், திரு– வ – ரங்க க�ோலத்– தி ல் திரு– மால் பக்–தர்–க–ளுக்கு காட்–சி–ய–ளிக்–கி–றார். இது–வும் ஒரு குடை–வரை க�ோயில் என்–பது – ம், பல்– ல – வ ர் காலத்– தி ல் கட்– ட ப்– ப ட்– ட து என்–ப–தும் குறிப்–பி–டத்–தக்–கது.

கரு–ணைக் கரு–வூ–லம் நாம–கி–ரித் தாயார்!

நா

ம–கி–ரி தாயா–ரின் கரு–ணைக் கண்–கள் கவ–லை–க–ளைப் ப�ோக்–கும் பேர–ழகு வாய்ந்–தவை. நாம–கி–ரித் தாயார், தாம–ரைக் கண்–கள் க�ொண்–டவ – ள். தாமரை முகத்–தாள்,

நரசிம்மர் க�ோவில் தாம–ரைக் கரத்–தாள். அவள் பாதங்–க–ளும் பத்–மம். அவள் பிறந்–த–தும் தாம–ரை–யிலே, அமர்ந்–திரு – ப்–பது – ம் தாம–ரை–யிலே, கைக–ளில் க�ொண்–டி–ருப்–ப–தும் தாம–ரை–யையே. புரா–ணங்–க–ளின் கூற்–றுப்–படி, இத்–தி–ருக்– க�ோ– யி ல் தேவ– சி ற்பி விஸ்– வ – க ர்– ம ா– வ ால் வடி–வமை – க்–கப்–பட்–டுள்–ளது. நாமக்–கல் வந்து தாயாரை வணங்–கும் பக்–தர்–கள் தங்–கள் குறை–களை – –யும் அவ–ரி–டம் சமர்ப்–பிக்–கின்–ற– னர். ந�ோய்–களி – லி – ரு – ந்து விடு–தலை பெற–வும், சந்–தான பாக்–கிய – ம் வேண்–டியு – ம், பிற வேண்– டு– த ல்– க – ளை – யு ம் வைக்– கி ன்– ற – ன ர். கனிந்த காலத்–தில் நாம–கிரி அன்–னையி – ன் கரு–ணை– யால் அவர்–கள் குறை–கள் நீங்–கப் பெற்று மகிழ்–வ–டை–கின்–ற–னர். நர–சிம்–மர் க�ோயிலை ப�ொறுத்–த–வரை நாம–கிரித தாயா–ருக்கே முத–லி–டம். இங்கு வரும் பக்–தர்–கள் தாமரை மலரை அர்ப்–ப– ணித்து, தாயாரை முத–லில் தரி–சித்து பிறகே நர–சிம்–மப் பெரு–மாளை வழி–ப–டு–கி–றார்–கள். இவர்–க–ளுக்கு அடுத்து ஆஞ்–ச–நே–ய–ரை–யும் வணங்க வேண்–டும். இது–தான் இங்–குள்ள வழி–படு மரபு. உல–கம் ப�ோற்–றும் கணி–த– மேதை ராமா–னு–ஜ–ரின் கன–வில் த�ோன்றி கணக்–கு–க–ளுக்கு விடை தந்–த–ரு–ளிய தெய்–வ– மாக நாம–கிரித் தாயாரை ப�ோற்–றுகி – ன்–றன – ர். ராமா–னுஜ – ர் இங்கு வந்து நாம–கிரி – த்–தா–யாரை வணங்கி அருள் பெற்–றத – ா–கவு – ம் கூறப்–படு – கி – – றது. எனவே நாம–கிரித் தாயாரை வணங்–குவ – –

10

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

தால் கலை, கல்வி, ஞானம், செல்–வங்–கள் கிடைக்–கும். நாம–கிரித் தாயார், நர–சிம்–மர் ஆல–யங்–க–ளில் பன்–னிரு முறை பக்–தர்–கள் வலம் வரு–கி–றார்–கள். இப்–படி வலம் வரு–வ– தால் பேய், பிசாசு, பில்–லி–சூன்–யம், ஏவல், தீராத ந�ோய்–கள், சந்–த–தி–யின்மை ப�ோன்ற குறை–கள் நீங்–கும் என்–பது நம்–பிக்கை.

நா

குங்–கு–மம் மட்–டுமே பிர–சா–தம்

ம–கி–ரித்–தா–யார், நர–சிம்–மர் திருக்–க�ோ– வில் காலை 6.30 முதல் 10மணி வரை– யி– லும் மாலை 4.30 முதல் இரவு 9மணி வரை–யி–லும் திறந்–தி–ருக்–கும். காலை–பூஜை 8 மணி–மு–தல் 9.30 மணி–வரை நடக்–கும். உச்சி காலப்–பூஜை காலை 11 மணிக்கு துவங்கி 12.30 மணிக்–குமு – டி – யு – ம். நாம–கிரி த்தாயாரை, நர– சி ம்– ம –ர ை– யு ம் தரி– சிக்க வரும் பக்– த ர்– க – ளுக்கு குங்–கு–மம் பிர–சா–த–மாக வழங்–கப்–ப–டு– கி–றது. பக்–தர்–கள் புடவை, ஆப–ர–ணங்–கள், குழந்–தை–க–ளுக்கு முடி எடுத்–தல் ப�ோன்ற காணிக்–கைக – ளை செலுத்தி சுவா–மியை – யு – ம், தாயா–ரை–யும் வழி–படு – கி – ற – ார்–கள். குழந்–தைக – – ளுக்கு நர–சிம்–மன், நாம–கிரி என்று பெயர் சூட்டி மகிழ்–கி–றார்–கள். தங்–கள் வாழ்வை நிறை–வாக்–கிய அன்– னைக்– கு க் காணிக்– கை – க ள், சேலை– க ள், நகை–களை பக்–தர்–கள் சமர்ப்–பிக்–கின்–ற–னர். நாம– கி – ரி த் தாயா– ரு க்கு பத்து நாட்– க ள் தசரா திரு–விழா க�ொண்–டா–டப்–ப–டு–கி–றது. ஒவ்–வ�ொரு ஆண்–டும் பங்–குனி மாதத்–தில்

ஹஸ்த நட்–சத்– தி–ரத்– தில் நர–சிம்–மர், ரங்– க ந – ா–தர், அனு–மன் ஆகி–ய�ோ–ருக்–குத் தேர்த் திரு– விழா சிறப்–பாக 15 நாட்–களு – க்கு நடை–பெ–று– கி–றது. பங்–குனி உத்–தி–ரத்–திற்கு அடுத்–த–நாள் வரும் ஹஸ்த நட்–சத்–தி–ரத்–தில், க�ொடி–யேற்– றத்–து–டன் விழா த�ொடங்–கு–கி–றது. இதில் 13நாட்–கள், க�ோயில் மாட–வீ–தி–களை சுற்றி உற்–சவ – மூ – ர்த்–திக – ள – ாக சுவா–மியு – ம், தாயாரும் வீதி–யுலா வரு–வது சிறப்பு. இது திரு–மா–லும், தாயாரும் மக்– க ளை ேதடி– வ ந்து குறை –தீர்க்–கும் விழா–வாக கரு–தப்–ப–டு–கி–றது. நாம– கி ரி தாயா– ரி ன் திரு– ந ட்– ச த்– தி – ர – மான பங்–குனி உத்–தி–ரத்–தில், உற்–சவ நர– சிம்– ம ர் தாயார் சந்– நி – தி க்கு எழுந்– த – ரு ளி, திரு–மஞ்–ச–னம் உள்–ளிட்ட ஆரா–த–னை–கள் கண்–ட–ருளி திருக்–கல்–யாண க�ோலத்–து–டன் காட்–சி–ய–ளிக்–கி–றார். இதே–ப�ோல், சித்ரா பவுர்–ணமி நாளில் நடக்–கும் திரு–விள – க்கு பூஜை, மிக–வும் சிறப்பு பெற்–றது. இதில் ஆயி–ரக்–க–ணக்–கான பெண்– கள் மஞ்–சள், குங்–கு–மம், மஞ்–சள் அட்–சதை, குத்– து – வி – ள க்கு, தாம்– ப ா– ள ம் உள்– ளி ட்ட ப�ொருட்–க–ளுட – ன் வந்து பூஜை செய்–கின்–ற– னர். இத–னால் மாங்–கல்–யம் நிலைக்–கும், இல்–ல–றம் தழைக்–கும் என்–பது ஐதீ–க–மாக உள்–ளது. இந்த விழாக்–க–ளில் கடல் அலை– யென மக்–கள் கூட்–டம் அலை–ம�ோ–து–கி–றது. மார்– க ழி மாத அமா– வ ா– சை – ய ன்று அனைத்து பக்– த ர்– க – ள ா– லு ம் அனு– ம ன் ஜெயந்தி சிறப்– ப ா– க க் க�ொண்– ட ா– ட ப்– ப–டு–கி–றது. நாம–கிரி என்ற பெய–ரில் உள்ள எழுத்–துக – ள்

12

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

மிக–வும் அபூர்–வம – ா–னது என்–கின்–றன – ர் சாஸ்– திர வல்–லு–நர்–கள். ‘நா’ பாவத்தை நசிக்–கி– றது. ‘ம’ மங்–க–ளம் அருள்–கி–றது. ‘கி’ காரிய சித்தி பெற–வைக்–கிற – து. ‘ரி’ ம�ோட்–சத்–துட – ன் வீடு–பேறு அளிக்–கி–றது என்–கின்–ற–னர்.

மனங்–களை இணைக்–கும் மலைக்–க�ோட்டை

நா

மக்– க ல் ஆஞ்– ச – நே – ய – ரி ன் பின்– பு – ல த்– தி– லு ள்ள மலைக்– க�ோட்டை ஆன்– மி– க த்– த�ோ டு, வீரத்– தி ற்– கு ம் வித்– தி ட்ட அடை–யா–ளங்–களை சுமந்து நிற்–கி–றது. 16ம் நூற்–றாண்–டில், மதுரை விஸ்–வ–நாத நாயக்–க– ரால் பாளை– ய ங்– க – ள ைப் பிரித்து ஆட்சி செய்–யும் முறை உரு–வாக்–கப்–பட்–டது. அதன்– படி தென்–த–மி–ழ–கத்–தி–லும், க�ொங்கு நாட்– டி–லும் பாளை–யங்–கள் பிரிக்–கப்–பட்–டன. அப்–ப�ோது நாமக்–கல் சேந்–த–மங்–க–லத்தை பாளை–யம – ா–கக் க�ொண்டு ஆட்சி செய்–தவ – ர், ராமச்–சந்–திர நாயக்–கர். க�ொங்கு நாட்டு பாளை– ய ங்– க – ளி ல் பெரி– ய – த ா– க – வு ம், வர– லாற்று சிறப்பு வாய்ந்–தத – ா–கவு – ம் சேந்–தம – ங்–க– லம் பாளை–யம் இருந்–தது. இந்த பாளை–யத்– தின் தலை–நக – ர – ான நாமக்–கல்–லில் ஆன்–மிக – ச் சிறப்பு மிக்க, நாம–கி–ரி–ம–லை–யில் உரு–வாக்– கப்–பட்–ட–து–தான் இந்த மலைக்–க�ோட்டை. ஆங்–கி–லே–யர் ஆட்சி வரும்–வரை ராமச்–சந்– திர நாயக்–கர் இங்கு ஆட்சி செய்–தார். நம் மண்ணை அடி–மைப்–படு – த்த நினைத்த ஆங்– கி – லே – ய – ரு க்கு எதி– ர ாக வெகுண்– டெ – ழு ந் து , ம ா வீ – ர ன் தி ப் – பு – சு ல் – த ா – னு க் கு உத– வி – ய – த ால் பாளை– யத்தை சிதைத்து, க�ோ ட் – ட ை யை அ ழி க்க மு ற் – ப ட் – ட து

தங்க கவசத்தில் ஆஞ்சநேயர் பிரிட்–டிஷ் அரசு. ஆனால் எந்–தக் க�ோட்– டையை ஆங்– கி – லே – ய ர் அழிக்க முற்– ப ட்– டார்–கள�ோ, அங்–கேயே முகாம் அமைத்து அவர்–க–ளுக்கு சிம்–மச�ொ – ப்–ப–ன–மாக விளங்– கி–னார் திப்–பு–சுல்–தான் என்–பது வர–லாறு. நாம– கி – ரி – ம – லை – யி ன் வடக்கு, மேற்கு பகு–தி–கள் சம–ம–மா–க–வும், கிழக்கு, தெற்–குப் பகு–திக – ள் மிக–வும் செங்–குத்–தா–கவு – ம் அமைந்– தி– ரு க்– கி ன்– ற ன. தெற்– கு ப் பகுதி வழி– ய ாக – ற்கு படிக்–கட்–டுக – ள் க�ோட்–டைக்கு செல்–வத வடி– வ – மை க்– க ப்– ப ட்– டு ள்– ள து. க�ோட்டை வாயிற்– க – த – வி ன் அரு– கி ல் ஒரு யாளி– யி ன் உரு–வம் வெளிச்–சு–வ–ரில் செதுக்–கப்–பட்–டுள்– ளது. சிறிய நுழை–வா–யில் வழி–யாக உள்ளே சென்–றால் பெரிய கற்–சுவ – ர்–களு – ட – ன் க�ோட்– டை–யும், க�ொத்–த–ளங்–க–ளும் பரந்து விரிந்து கிடக்–கி–றது. க�ோட்–டை–யின் மேல்–ப–கு–தி–யில் நின்று பார்த்–தால் ஒட்டு ம�ொத்த நாமக்–கல் நக–ர– மும் கண்–ணில் ஒற்–றிக்–க�ொள்–கி–றது. க�ோட்– டை–யின் மேல்–ப–கு–தி–யில் பாலி–கள் வெட்– டப்–பட்–டி–ருப்–பது அந்–தக் காலத்–தி–லேயே மழை நீர் சேமித்து வைத்து பயன்–ப–டுத்–திய – – தற்– க ான ஆதா– ர ங்– க ள். க�ோட்– ட ைக்– கு ள் இருப்–ப–வர்–கள், இந்த பாலி–க–ளின் நீரையே பரு–கி–யுள்–ள–னர். இன்–றும் க�ோடை காலத்– தில் கூட, இந்–தப் பாலி–க–ளில் நீர் நிறைந்–தி– ருப்–பது வியப்பு. இதே–ப�ோல் க�ோட்–டை–யின் தென் பகு–தி–யி–லும் ஆங்–காங்கே பாலி–கள் வெட்–டப்–பட்–டுள்–ளன. க�ோட்–டைக்–குள்

14

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

அழகு மிளிர காட்–சி–ய–ளிக்–கும் திரு–மால் – ம் மத–நல்–லிண – க்–கத்–தின் க�ோயி–லும், மசூ–தியு அடை–யா–ளங்–கள். அதற்–க–ரு–கில் பண்–டை– யச் சின்–னங்–க–ளும், பாழ–டைந்த கட்–டி–ட– மும் பல நூற்–றாண்டு நினை–வுக – ளை தாங்கி நிற்–கின்–றன. க�ோட்–டை–யின் வடக்–குப் பகு–தி–யில் ரக– சிய வழி ஒன்று உள்–ளது. இது, பண்–டைக் காலத்–தில் ஆபத்து காலங்–களி – ல் மன்–னர்–கள் தப்–பிச் செல்–வ–தற்–காக ஏற்–ப–டுத்–தப்–பட்ட வழி– ய ா– கு ம். வேலைப்– ப ா– டு – க ள் மிகுந்த மலைக்–க�ோட்–டை–யின் உட்–ப–குதி க�ொத்–த– ளங்–க–ளும், ஆயு–தக்–கி–டங்–கு–க–ளும் வீரர்–கள் தங்– கி – யி – ரு ந்– த ற்– க ான அடை– ய ா– ள ங்– க ளை சுமந்து நிற்–கின்–றன. இந்த க�ொத்–த–ளத்–தில் கண்–ண–றை–கள் பல உள்–ளன. அந்த அறை–க–ளின் வழி–யாக வீரர்–கள், பகை–வர்–க–ளைப் பார்த்து அறி–வ– தற்–குரி – ய மேடை அமைக்–கப்–பட்–டிரு – க்–கிற – து. இங்–குள்ள நில–அறை – க – ளு – ம், நீராழி மண்–டப – – மும் கூடு–தல் வியப்பு. நாமக்–கல் க�ோட்–டைப் பகு–தி–கள் மைசூர் அர–சர் ஆட்–சி–யின்–கீழ் இருந்–த–ப�ோது ‘வுட்’ என்–னும் ஆங்–கி–லத் தள–பதி ஹைதர்–அ–லி–யி–ட–மி–ருந்து அதைக் கைப்–பற்–றின – ார் என்–றும், ஆனால், மீண்–டும் ஹைதர் அலியே இக்–க�ோட்–டை–யைத் திரும்– – ட்–டார் என்–றும், இந்–திய – ச் சிப்– பப் பெற்–றுவி பாய்–கள் இங்கே தங்–கியி – ரு – ந்து ப�ோரிட்–டார்– கள் என்–றும், இது–ப�ோன்ற வீரம் செறிந்த தக–வல்–க–ளுக்கு பஞ்–சம் இல்லை. நாமக்–கல் மலைக்–க�ோட்டை தற்–ப�ோது த�ொல்–ப�ொ–ருள் துறை–யின் கட்–டுப்–பாட்– டில் உள்– ள து. இதன்– மீ து ஏறு– வ – த ற்கு மலை–யின் தென்–மேற்கு பகு–தி–யில் பாறை– யைச் செதுக்கி உரு– வ ா– க ப்– ப ட்ட சிறிய படிக்–கட்–டு–கள் உள்–ளன. தி ன – மு ம் ம ா நி – ல த் – தி ன் ப ல் – வே று பகு–திக – ளி – ல் இருந்து மலைக்–க�ோட்–டையை ரசிக்க மக்– க ள் வரு– கி ன்– ற – ன ர். அவர்– க ள் எந்த மதத்தை சேர்ந்–த–வ–ராக இருந்–தா–லும் அரங்– க – ந ா– தரை த�ொழுது, மசூ– தி – யி – லு ம் வழி–பட்–டுச் செல்–கின்–ற–னர். இதே–ப�ோல் க�ோட்–டை–யில் நடக்–கும் விழாக்–க–ளி–லும் இ ந் – து க் – க – ளு ம் , இ ஸ் – ல ா – மி – ய ர் – க – ளு ம் இணைந்தே பங்–கேற்–கின்–ற–னர். எனவே, மதங்–களை மறந்து மனங்–களை இணைக்–கும் பெருமை இந்த மலைக்–க�ோட்– டைக்கு உண்டு. நாமக்–கல் மலைக்–க�ோட்– டை–யின் கிழக்–கில் நேரு பூங்–கா–வும், தெற்–கில் செலம்ப கவுண்–டர் பூங்–கா–வும் உள்–ளன. சுதந்–திர – க்–காற்றை சுவா–சிக்க, வீரம் விதைத்து அடித்–த–ள–மிட்–ட–த�ோடு, ஆன்–மிக ப�ொக்– கி–ஷம – ா–கவு – ம் விளங்–கும் மலைக்–க�ோட்டை, மெல்–ல–மெல்ல சிதி–ல–ம–டைந்து வரு–கி–றது. எனவே தனது கட்–டுப்–பாட்–டில் வைத்–துள்ள த�ொல்–லி–யல் துறை, அதனை சீர–மைத்து

அந்த மலை உக்–கி–ர–ந–ர–சிம்–ம–ராக காட்–சி–ய– ளித்–தது. உடனே தேவி, நாம–கி–ரித்–தா–யார் என்ற பெய– ரு – ட ன் நர– சி ம்– ம – ரு – ட ன் அங்– கேயே அமர்ந்து அருட்–பா–லித்–தார். இப்– படி நாம–கி–ரித் தாயா–ரும், ஆஞ்–ச–நே–ய–ரும் நீராடி வழி–பட்ட கம–லா–லய – க் குளத்–திற்–குள் 7 கிண–றுக – ள் இருப்–பது கூடு–தல் சிறப்பு. கால– சு–ழற்–சி–யில் குளம் வற்–றி–விட்–டா–லும் அதன் – ர் சுவ–டுக – ளை வழி–பட்டு பிரார்த்–திக்–கின்–றன பக்–தர்–கள்.

சுற்–றி–யுள்ள பிர–சித்–தி–பெற்ற திருக்–க�ோ–யில்–கள்

திருமாலின் அவதாரங்கள் செதுக்கப்பட்டுள்ள தூண்கள் ப�ொக்–கி–ஷ–மாய் காக்க வேண்–டும் என்–பது ஒட்டு ம�ொத்த இத–யங்–களி – ன் எதிர்–பார்ப்பு.

நா

ஏழு கிண–று–கள் அடக்–கிய கமா–லா–ல–யக் குளம்

மக்–கல்–லில் மிக–வும் பிர–சித்தி பெற்–றது கம–லா–ல–யக் குளம். ஒரு காலத்–தில் நீர் பெருக்–கெ–டுத்து ஓடி மக்–க–ளின் தாகம் தீர்த்–தது. இந்த கம–லா–லய குளத்–திற்–கும், நாம–கி–ரித் தயா–ருக்–கும், நர–சிம்ம மூர்த்–திக்– கும், ஆஞ்– ச – நே – ய – ரு க்– கு – ம ான பிணைப்பு வியப்–புக்–குரி – ய – து. மகா–விஷ்–ணுவி – ன் நர–சிம்ம அவ–தா–ரத்தை தரி–சிக்க முடி–யா–மல் லட்–சுமி – – தேவி தவித்–தார். அதற்–கான உபா–யமத்தை விஷ்–ணு–வி–டம் கேட்–டாள். சைலம் என்– னும் இடத்–தில் தாமரை மலர்–கள் பூத்–துக் குலுங்–கும் குளத்–தில் நீராடி ‘நர–சிம்ம மூர்த்–தி’ என்–னும் மந்–திர – த்தை உச்–சரி – த்–தால் அவ–தா– ரத்தை காண–லாம் என்–றார் விஷ்ணு. இப்–ப–டிப்–பட்ட சூழ–லில் கண்–டகி நதிக் –க–ரை–யில் சஞ்–சீவினி மலை–யின் ஒரு பகு– தியை பெயர்த்–தெடு – த்து, இலங்–கைக்கு புறப்– பட்–டார் ஆஞ்–சநே – ய – ர். வரும் வழி–யில் இந்த தாம–ரைக் குளத்தை கண்–ட–தும் மலையை கீழே இறக்கி வைத்–து–விட்டு நீராடி சந்–தி– யா– வ ந்– த – ன ம் செய்– த ார். ஆனால் அங்– கி – ருந்து மலையை மீண்–டும் அவ–ரால் தூக்– கிச் செல்ல முடி–ய–வில்லை. விஷ்–ணு–வின் கட்–டள – ைப்–படி கல்லை அங்–கேயே வைத்து விட்டு கடமை நிறை–வேற்ற இலங்–கைக்கு புறப்–பட்–டார். அதே நேரத்–தில் குளத்–தில் நீரா–டிய பிரார்த்–தித்த லட்–சுமி தேவிக்கு,

16

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

நாமக்–கல் ஆஞ்–சநே – ய – ர் க�ோயில் அரிய மரங்–க–ளும், அற்–புத தானிய வகை–க–ளும் க�ொண்ட பெருமை வாய்ந்த “க�ொல்லி மலை” நாமக்–கல்–லில் இருந்து 7 கி.மீ தூரத்– தில் இருக்–கிற – து. இங்–குள்ள அறப்–பளீ – ஸ்–வர – ர் க�ோயி–லும், திருச்–செங்–க�ோடு மலை–யில் உள்ள அர்த்–தந – ா–ரீஸ்–வர – ர் க�ோயி–லும் மிக–வும் பிர–சித்தி பெற்–றவை. நாமக்–கல்-துறை–யூர் வழி–யில் 7 கி. மீ. த�ொலை– வி ல் கூலிப்– ப ட்டி என்ற இடத்– தில் சிறிய குன்–றில் முரு–கன் க�ோயில் உள்– ளது. தெய்–வத்–திரு கிரு–பா–னந்த அடி–கள – ார் இக்–க�ோ–யி–லுக்கு அடிக்–கடி வருகை தந்த பெரு–மைக்–கு–ரி–யது இந்த க�ோயில். நாமக்–கல்-கரூர் வழி–யிலு – ள்ள கீரம்–பூர் எட்–டுக்கை அம்–மன் க�ோவில் வட நாட்– டில் வணங்–கப்–ப–டும் விஷ்ணு துர்க்–கைக்கு ஒப்–பா–னது. நாமக்–கல்-சேந்–த–மங்–க–லம் வழி–யில் 10 கி.மீ. த�ொலை– வி ல் தத்–த – கி ரி முரு– க ன் க�ோயில் உள்– ள து. இங்கு தத்– த ாத்– ரே – ய ர் சந்–ந–தி–யும் உள்–ளது. நாமக்– க ல்-சேந்– த – ம ங்– க – ல ம் வழி– யி ல் மு த் – த க் – க ா ப் – ப ட் – டி க் கு அ ரு – கி ல்

திப்புசுல்தான் கட்டிய மசூதி

மலைக்கோட்டையில் உள்ள பெருமாள் க�ோயில்

க�ொல்–லி–மலை அடி–வா–ரத்–தி–லுள்ள புதுக்– க�ோம்பை என்ற இடத்–தில் பெரி–ய–சாமி க�ோயில் உள்–ளது. இக்–க�ோ–யி–லுக்கு கட்–டி– டம் ஏதும் இல்லை. க�ொல்லி மலை அடி– வா–ரத்–தில் உள்ள த�ோப்–பில் இக்–க�ோ–யில் அமைந்–துள்–ளது

நக–ரங்–க–ளில் இருந்து பய–ணிக்–கும் தூரம்

நா

மக்– க ல் நக– ரி ன் மையப் பகு– தி – யி ல் இந்த ஆஞ்–சநே – –யர் க�ோயில் உள்–ளது.

சேலம் புதிய பஸ் நிலை–யத்–தி– லி–ருந்து 57 கி.மீ., கரூ–ரி–லி–ருந்து 43 கி.மீ., ஈர�ோ–டி–லி–ருந்து 50 கி.மீ., க�ோவை–யி–லி–ருந்து 120 கி.மீ., திருச்– சி – யி – லி – ரு ந்து 85 கி.மீ., சென்–னை–யி–லி–ருந்து 360 கி.மீ., பெங்–க–ளூ–ரு–வி–லி–ருந்து 250 கி.மீ. தூரம். தமிழ்–நாட்– டின் அனைத்து பகு–தி–யி–லும் இருந்து நாமக்–கல்–லுக்கு பஸ் வசதி உள்–ளது. நாமக்–கல் பஸ் நிலை–யத்–தில் இருந்து க�ோவி– லுக்கு ஆட்டோ, டவுன் பஸ் வசதி உள்–ளது. பஸ்–சில் வரு–ப– வர்–கள் சேலம் புதிய பஸ் நிலை– யத்–தி–லி–ருந்து சேலம் ர�ோடு சிக்–னலி – ல் இறங்கி க�ோயி–லுக்கு நடந்து செல்–லல – ாம். நாமக்–கல்– லில் ரயில் நிலை–யம் உள்–ளது. இந்த ரயில் நிலை–யத்–தில் பெங்–க–ளூர்-நாகர் க�ோவில் எக்ஸ்–பி–ரஸ், சென்னை சென்ட்–ரல்- பழனி எக்ஸ்–பி–ரஸ், சேலம் - கரூர் ரயில், ஆகி–யன நின்று செல்–கின்–றன. நாமக்–கல் ரயில் நிலை– யத்–தில் இருந்து ஆஞ்–ச–நே–யர் க�ோவி–லுக்கு செல்ல ஆட்டோ வசதி உள்–ளது. வெளி– நாட்டு பக்–தர்–கள் திருச்சி அல்–லது க�ோவை விமான நிலை– ய ங்– க – ளி – லி – ரு ந்து காரில் நாமக்–கல் வர–லாம்.

நாமகிரி தாயார் க�ோவில்

க�ோ

தங்–கு–மிட – ங்–கள்

யில் சார்ந்த விடு–தி–கள�ோ, சத்–தி–ரங்– கள�ோ இல்லை. ஐந்–தாறு தனி–யார் தங்கும் விடு–தி–கள் உள்–ளன. நாமக்–கல் ஆஞ்–சநே – ய – ர் க�ோயி–லில் தமி–ழக அர–சின் அன்–னத – ான திட்–டம் செயல்–படு – த்– தப்–பட்டு வரு–கி–றது. தின–மும் 125 பேருக்கு அன்–ன–தா–னம் வழங்–கப்–ப–டு–கி–றது. அன்–ன– தான திட்–டங்–க–ளில் பங்–கேற்று உத–வு–வ–தற்– கும், க�ோயில் சிறப்பு பூஜை–களு – க்–கும் இணை ஆணை–யரை 04286-233999 என்ற எண்–ணில் த�ொடர்பு க�ொள்–ளல – ாம். anjaneyar temple. org என்ற இணைய தளத்–திலு – ம், anjaneyar@ tnhrce.org என்ற இமெ–யில் முக–வ–ரி–யி–லும் த�ொடர்பு க�ொள்–ள–லாம். நம்– பி க்– கை – ய �ோடு நாமக்– க ல் வாருங்– கள். ஆபத்–பாந்–த–வ–னாய் அருட்–பா–லிக்–கும் ஆஞ்–ச–நே–யரை தரி–சித்து நல–மும், வள–மும், கல்–வியு – ம், ஞான–மும் பெற்று தழைத்–த�ோங்கி வாழுங்–கள்.

நா

தீய–சக்–தி–களை விரட்–டும் எருக்–க–லாம் ப�ொம்–மை–கள்

மக்–கல் ஆஞ்–ச–நே–யர் க�ோயில் முன்பு விற்–கப்–படு – ம் எருக்–கல – ாம் கட்டை ெபாம்– மை–கள் மிக–வும் பிர–சித்தி பெற்–றவை. எருக்– கஞ்–செடி – யி – ன் அடிப்–பகு – தி – யி – ல் கட்–டையை வெட்டி, அதில் விநா–ய–கர், குதிரை, ஆச– னம் ேபான்ற சிற்–பங்–களை த�ொழி–லா–ளிக – ள் கையால் ெசதுக்–குகி – ன்–றன – ர். வீர–மிகு ஆஞ்–ச– நே–யரை மன–முரு – க வழி–பட்டு க�ோயி–லுக்கு வெளியே வரும் பக்–தர்–கள், இந்த ப�ொம்–மை–

18

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

– ர். இது ஆஞ்–ச– களை வாங்–கிச் செல்–கின்–றன நே–யரை தனக்கு துணை–யாக அழைத்–துச் செல்–வத – ற்கு ஒப்–பா–னது. வீட்–டின் பூஜை–யறை – – – ளை வைத்து பூஜை யில் இந்த ப�ொம்–மைக செய்–தால் தீய சக்–தி–கள் எது–வும் நம்மை அண்–டாது. அவற்றை விரட்–டும் சக்தி இந்த ப�ொம்–மைக – ளு – க்கு உள்–ளது என்று பெரு–மித – ம் க�ொள்–கின்–றன – ர் பக்–தர்–கள். பக்–தர்–களி – ன் நம்– – ம – ா–கும் ப�ொம்–மைக – ளை, பிக்–கைக்கு பாத்–திர கடும் விர–தம் இருந்து செய்–கிற�ோ – ம். ₹50 முதல் ₹150வரை–யில் விற்–கப்–படு – ம் ப�ொம்–மைக – ள் எளிய குடும்–பங்–களி – ன் தேவையை ஓர–ளவு – க்கு பூர்த்தி செய்–கிற – து. அதே நேரத்–தில் இதை ஒரு திருப்–பணி – ய – ாக நினைத்து தலை–முறை – க – ள் கடந்–தும் ெசய்து வரு–கிற�ோ – ம் என்–கின்–றன – ர் ப�ொம்மை வியா–பா–ரிக – ள்.

பி

ஏணி மீது நின்று பால் அபி–ஷே–கம்

ரம்–மாண்ட நாமக்–கல் ஆஞ்–சநே – –ய–ருக்கு பூஜை–களு – ம் பிரம்–மாண்–டம – ா–கவே நடக்– கி–றது. இயல்–பான பூஜையை ஆஞ்–சநே – ய – ரி – ன் பாதத்–திற்கு கீழ் நின்று அர்ச்–சக – ர்–கள் செய்– கின்–றன – ர். திரு–விழா நாட்–களி – ல் பால்–அபி – ஷே – – கம், சந்–தன – அ – பி – ஷே – க – ம், வெண்–ணெய்–காப்பு அலங்–கா–ரம், வடை–மாலை சாத்து–தல் ப�ோன்– றவை ஏணி மீது நின்–றப – டி செய்–யப்–படு – கி – ற – து. இதற்–காக ஆஞ்–சநே – ய – ரி – ன் பின்–புற – த்–தில் 16 அடி உய–ரத்–தில் பிரம்–மாண்ட ஏணி படிக்– கட்–டுக – ள் அமைக்–கப்–பட்–டுள்–ளது. ஆஞ்–சநே – – யரை வழி–படு – ம் பக்–தர்–கள், இந்த ஏணி–யையு – ம் வழி–பட்–டுச் செல்–வது குறிப்–பிட – த்–தக்–கது.

பாம்பு பூஜை,

சாஸ்திர விர�ோதமா? ?

வீட்–டில் பூஜை–யின்–ப�ோது பயன்–படு – த்–தும் மணி–யின் கைப்–பி–டி–யில் சக்–க–ரம், அனு–மன், நந்தி என வடி–வங்–கள் உள்–ளன. இவை–யும் தெய்–வங்–கள்–தானே? இவற்–றிற்–கும் அபி–ஷேக ஆரா–தனை செய்–ய–லாமா?

-சு. க�ௌரி–பாய், ப�ொன்–னேரி. செய்ய வேண்–டும். தின–மும் வீட்–டில் உள்ள தெய்வ விக்–கி–ர–கங்–க–ளுக்கு அபி–ஷே– கம், அர்ச்–சனை, நைவேத்–யம், தீபா–ரா–தனை ஆகி–ய–வற்றை செய்து முடித்–த–பி–றகு இனி– மேல் அன்–றைய தினம் மணி அடிப்–பதற் – – கான வேலை இல்லை என்– ற ா– ன– வு– டன் மணி–யின் மேல் உள்ள தெய்வ வடி–வத்–திற்கு சுத்–தம – ான ஜலம் விட்டு அபி–ஷே–கம் செய்து சந்–த–னம், குங்–கு–மம், புஷ்–பம் வைத்து சிறி–த– ளவு அன்–ன–மும், பருப்– பும் நைவேத்– ய ம் செய்து அத–னைக் க�ொண்–டு–ப�ோய் காகத்– திற்கு வைக்க வேண்–டும். ஆனால் இந்த மணிக்–குத் தனி–யாக தீபா–ரா–தனை செய்ய வேண்–டிய அவ–சி–ய–மில்லை.

?

ஆல–யங்–க–ளில் ஹ�ோமங்–கள் முத–லான பூஜை–க– ளின்–ப�ோது மந்–தி–ரங்–களை ஒலி–பெ–ருக்கி மூலம் அதிக சப்–தத்–துட– ன் ஒலிக்–கச் செய்து மற்–றவ – ர்–களு – க்கு இடை–யூறு செய்–ய–லாமா? வேத மந்–தி–ரங்–களை அதிக சப்–த–மாக மைக் மூலம் ஓத–லாமா?

-விசு–வம், பண்–ருட்டி. மற்–ற–வ–ருக்கு இடை–யூறு செய்–யும் எந்த செய–லும் தவ–றுத – ான். அதில் சந்–தேக – மி – ல்லை. அந்–நா–ளில் நாதஸ்–வர ஒலி–யும், ஆலய மணி– யின் ஓசை–யும் கேட்–ட–வு–டன் ப�ொது–மக்– கள் ஆல–யத்–தில் பூஜை நடந்–து–க�ொண்–டி– ருக்– கி – ற து என்– ப – தை ப் புரிந்– து – க�ொள் – வ ர். ஆனால் இன்– றைய சூழ– லி ல் சாலைப் ப�ோக்– கு – வ – ர த்து இரைச்– ச ல், த�ொலைக்– காட்சி பெட்– டி – யி ன் ஒலி, அலை– பே – சி – க – ளின் ஓசை என்று ஒலி–மாசு மிகுந்த உல–கத்–தில் வாழ்ந்–து–க�ொண்–டி– ருக்–கி–ற�ோம். இதில் ஒலி– பெ–ருக்கி இல்–லை–யென்– றால் ஆல–யம் என்று ஒன்று இருப்– ப – தையே மக்– க ள் மறந்–து–வி–டு–கிற – ார்–கள்! ஆல– யம் இருப்–பதை மக்–க–ளுக்கு நினை– வூட்–டவே ஒலி–பெ–ருக்கி மூலம் பக்–தி–பா– டல்–களை ஒலி–ப–ரப்–பு–கி–றார்–கள். ஆனால்

இந்த ஒலி–பெ–ருக்–கி–யின் சப்–தம் கட்–டுக்–குள் இருக்க வேண்–டும். ஸ்லோ–கங்–கள், துதி–கள், வட–ம�ொழி பிரார்த்–த–னை–கள், தேவா–ரம், திரு–வா–ச–கம், திருப்–பள்–ளியெ – –ழுச்சி, திவ்–ய– பி–ர–பந்–தம் முத–லான பாடல்–களை ஒலி–பெ– ருக்கி மூலம் ஒலிக்–கச் செய்–ய–லாம். வேத– மந்–தி–ரங்–களை மைக் வைத்து ஒலி–பெ–ருக்கி மூலம் சப்–தம – ாக ஒலிக்–கச் செய்–யக் கூடாது. சாஸ்–திர – ம் அதற்கு உடன்–பட – வி – ல்லை. உங்– கள் ஆதங்–கம் நியா–யம – ா–னதே. கால–மாற்–றத்– – ளி தி–னால் உண்–டான கட்–டா–யத் தவ–றுக – ல் இது–வும் ஒன்று.

?

குடும்– ப த்– தி ல் பிறந்த மூத்த பெண் அல்– ல து மூத்த பிள்– ளை க்கு ஆனி மாதம் திரு– ம – ண ம் செய்–யக்–கூ–டாது என்–கி–றார்–களே.. இது சரி–யா–னதா?

-ப.த.தங்–க–வேலு, பண்–ருட்டி. ஆனி மாதத்–தில் பிறந்த மூத்த குமா–ர– னுக்–கும் (ஜேஷ்ட குமா–ரன்), அதே ஆனி மாதத்– தி ல் பிறந்த மூத்த குமா– ர த்– தி க்– கும்(ஜேஷ்ட குமா– ர த்தி), ஜேஷ்ட மாதம் என்–ற–ழைக்–கப்–ப–டும் ஆனி மாதத்–தில் திரு–ம– ணம் செய்– ய க்– கூ – ட ாது, சந்– த தி ப ா தி க் – க ப் – ப – டு ம் என்று உரைக்– கி – ற து காலா– மி – ரு – தம் என்–கிற ஜ�ோதிட நூல். இதனை ‘த்ரி–ஜேஷ்–டை’ என்று ஜ�ோதிட அறி–ஞர்– கள் ச�ொல்–வார்–கள். ஆனால் ப�ொது–வாக, மூத்த பெண்–ணிற்கோ அல்–லது ஆணுக்கோ ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

19

ஆனி மாதத்–தில் செய்–யக் கூடாது என்று ச�ொல்–லக் கூடாது. தலைச்–சன் பிள்–ளை– யா–கப் பிறந்–த–வ–னுக்கு (ஜேஷ்ட குமா–ரன்) அதே–ப�ோன்று தலைச்–ச–னா–கப் பிறந்–த–வ– ளுக்–கும் (ஜேஷ்ட குமா–ரத்தி) ஆனி மாதத்– தில் (ஜேஷ்ட மாதத்–தில்) திரு–ம–ணம் செய்– வது கூடாது. மற்ற மாதங்– க – ளி ல் இதே ஜ�ோடிக்–குத் திரு–ம–ணம் செய்–ய–லாம்.

?

அமா–வாசை நாளில் விர–தம் மேற்–க�ொண்–டால் குடும்–பத்–தில் ஒற்–றுமை கூடும் என்று ச�ொல்–கிற – ார்– கள். அமா–வாசை நாளில் முன்–ன�ோர் வழி–பாடு தவிர வேறு விர–தம் உண்டா? குடும்ப ஒற்–று–மைக்கு எந்த விர–தம் மேற்–க�ொண்–டால் நல்–லது?

-ஆர்.செல்–வம், பரப்–பன – ங்–காடி, கேரளா. கேதார க�ௌரீ விர–தம் - தீபா–வளி – யை – த் த�ொடர்ந்து வரும் அமா–வாசை நாளில் மேற்– க�ொள்–ளப்–படு – ம் விர–தம். சில குடும்–பங்–களி – ல் அமா–வாசை நாளில் முன்–ன�ோர்–க–ளுக்கு முக்–கி–யத்–துவ – ம் க�ொடுப்–பதை முன்–னிட்டு சதுர்த்– த – சி – யி – லேயே அதா– வ து தீபா– வ ளி அன்றே இந்த விர–தத்தை கடை–பி–டிக்–கும் பழக்–க–மும் உள்–ளது. இந்த விர–தத்தை மேற்– க�ொண்டு பார்–வதி – தே – வி, சிவ–பெரு – ம – ா–னின் உட–லில் சரி–பா–கத்–தின – ைப் பெற்–றாள் என்று புரா–ணங்–கள் ச�ொல்–கின்–றன. தம்–ப–தி–ய–ருக்– குள் உண்–டா–கும் கருத்து வேற்–று–மை–கள் காணா–மல் ப�ோய், என்–றென்–றும் ஒற்–றுமை தழைக்க வேண்–டும் என்–பதற் – க – ாக அம்–பிகை நமக்கு அரு–ளிய – து – த – ான் இந்த கேதார க�ௌரீ விர–தம். ஐப்–பசி மாத (தீபா–வளி) அமா–வா– சைக்கு 21 நாட்–கள் முன்–னத – ாக இந்த விர– தத்–தைத் துவங்கி சரி–யாக 21வது நாளாக அமா–வாசை அன்று முடிக்க வேண்–டும். பெரும்–பா–லான பெண்–க–ளுக்கு நடை–மு– றை–யில் இது சாத்–திய – –மில்லை என்–பத – ால் இறுதி நாளான தீபா–வளி - அமா–வாசை நாளன்று 21 என்ற எண்–ணிக்–கை–யில் வெற்– றிலை, பாக்கு, பழம், மஞ்–சள்–க�ொம்பு, சந்– த–ன–வில்லை, விபூதி உருண்டை, அதி–ர–சம்,

20

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

வடை ஆகி– ய – வ ற்றை ந�ோன்– பு – ச ட்– டி – யி ல் வைத்து ந�ோன்பு எடுக்–கும் பழக்–கம் உரு–வா– யிற்று. ஆண்–க–ளும், பெண்–க–ளும் ஒன்–றாக இணைந்து இந்த ந�ோன்பு மேற்–க�ொள்ள ஆல–யத்–திற்–குச் செல்–வ–தைக் காண–லாம். க�ௌரீ சமேத கேதா–ரீஸ்–வர – ர – ாக விளங்–கும் அர்த்–த–நா–ரீஸ்–வ–ரரை ந�ோக்கி மன–மு–ருகி பிரார்த்– த னை செய்– வதே இந்த கேதார க�ௌரீ விர–தத்–தின் ந�ோக்–கம். இந்த விர–தத்– தினை மேற்–க�ொள்வ – த – ால் குடும்ப ஒற்–றுமை நிச்–ச–யம் கூடும்.

?

சிவா–ல–யங்–க–ளில் நவ–கி–ர–ஹங்–கள் உள்–ளன. அது– ப�ோல பெரு–மாள் க�ோயில்–க–ளில் நவ–கி–ரஹ – ங்–கள் இல்–லையே, அது ஏன்?

-பாஸ்–க–ரன், பெரு–மாள்–பட்டு. இரு–நூறு ஆண்–டுக – ளு – க்கு முன்–னர்–வரை நவக்–கி–ர–கங்–க–ளுக்கு என்று தனி–யாக சந்–ந– திய�ோ, தனி–யாக உருவ வழி–பாட�ோ செய்– யப்–ப–ட–வில்லை. தனி–ம–னி–த–ருக்கு ஜாத–கம் எழு–தும் பழக்–கம் த�ோன்–றிய பின்–னர் பரி– கார பூஜை–கள் செய்–வ–தற்–கா–க–வும், விளக்– கேற்றி வழி–படு – வ – தற் – க – ா–கவு – ம் உரு–வாக்–கப்–பட்– டதே நவக்–கி–ரக சந்–நதி. சைவ சம–யத்–தைப் ப�ொறுத்–த–வரை இறை–சக்–தி–யின் பல்–வேறு வடி– வ ங்– க – ள ான விநா– ய – க ர், முரு– க ன், துர்க்கை, லட்–சுமி, சரஸ்–வதி, நவக்–கிர – க – ங்–கள் என கட–வு–ளர்–கள் மட்–டு–மல்–லாது இறை–வ– னுக்கு த�ொண்–டாற்–றிய நாயன்–மார்–களை – க்– கூட தெய்–வங்–கள – ாக வணங்–கும் பழக்–கம் வழக்–கத்–தில் உள்–ளது. ஆனால் வைணவ சம–யம் அனைத்–தும் நாரா–ய–ணனே என்– பதை அறு–தி–யிட்டு ச�ொல்–கி–றது. உல–கத்– தில் நிக–ழும் அத்–தனை நிகழ்–வு–க–ளுக்–கும் கார–ணம் பெரு–மாளே என்று உறு–தி–யாக உரைக்–கி–றது. ஆத–லால் பழமை வாய்ந்த பெரு–மாள் க�ோவில்–களி – ல் நவ–கிர – க – ங்–கள் பிர– திஷ்டை செய்–யப்–பட – வி – ல்லை. எனி–னும் தற்– கா–லத்–தில் புதி–தாக உரு–வா–கும் பெரு–மாள் க�ோவில்–களி – ல் நவக்–கிர – க – ங்–கள் பிர–திஷ்டை செய்–யப்–ப–டுவ – –தைக் காண முடி–கிற – து.

?

சமீ–பத்–தில் பாம்பை வைத்து பூஜை செய்த புர�ோ– கி–தர் கைது என்று பத்–திரி – க – ை–யில் செய்தி வந்–தது. பாம்பு அம்–பி–கை–யின் அம்–சம்–தானே, இதில் என்ன தவறு உள்–ளது?

-ஆர். கிருஷ்–ண–மூர்த்தி, விழுப்–பு–ரம். விஷ ஜந்–துக்–களை வைத்து பூஜை செய்– வது என்–பது சாஸ்–திர விர�ோ–தமே ஆகும். க�ோ பூஜை, கஜ பூஜை, அஸ்வ பூஜை ஆகி–ய–வற்– றிற்கு மட்–டுமே பிரத்–யட்–சம – ாக செய்ய விதி உண்டு. அதா–வது சாத்–வீக குணம் க�ொண்ட பசு, யானை, குதிரை ஆகி–யவ – ற்றை மட்–டுமே உண்–மை–யான ஸ்வ–ரூ–பத்–தில் வழி–பட இய– லும். இவை அனைத்–தும் தாவ–ரங்–களை மட்–டுமே உண்டு உயிர்–வா–ழும் தாவர உண்– ணி–கள் ஆகும். இதி–லும் ஒரு சிலர் க�ோபூ– ஜையை மட்–டுமே ஏற்–றுக்–க�ொள்–வர். மற்ற இரண்–டை–யும் அர–சர்–கள் முத–லான க்ஷத்– ரி–யர்–கள் செய்–ய–லாம் என்று ச�ொல்–வார்– கள். கார–ணம் யானை, குதிரை இரண்–டும் அவர்–க–ளது படை–க–ளில் முக்–கி–யப் பங்கு வகித்–தன. நாய் என்–பது பைரவ ஸ்வ–ரூ–பம் என்று நாயைக் கட்டி வைத்து பிரத்–யட்–ச– மாக பூஜை செய்–வது – ம் கூடாது. புலி ஐயப்–ப– னின் வாக–னம் என்–ப–தற்–கா–க–வும், சிங்–கம் அம்–பா–ளின் வாக–னம் என்–ப–தற்–கா–க–வும் அவற்றை வைத்து பூஜை செய்ய இய–லுமா? ஸ்வ–ரூப குரங்கு ஆஞ்–சநேய – – ம் என்–பதற் – க – ாக குரங்–கைக் கட்டி வைத்து பூஜிப்–பது என்–பது

அபத்–தம – ா–னது. பாம்பு என்–பது விஷ ஜந்து. இந்த விஷ ஜந்–துவை வைத்து பூஜை செய்– வதை சாஸ்–திர – ம் ஏற்–றுக் க�ொள்–ளவி – ல்லை. அத–னால்–தான் சிங்–கம், புலி, நாய், பாம்பு முத–லா–னவ – ற்றை சிலை–கள – ாக, காவல் தெய்– வங்–க–ளுக்கு அரு–கில் பிர–திஷ்டை செய்து வழி–பட்–டார்–கள். சர்ப்–ப–பலி சாந்தி என்று பூஜை சாஸ்–தி–ரத்–தில் உண்டு. இந்த பூஜை– யி–லும் நிஜ–மான சர்ப்–பத்தை பயன்–ப–டுத்– த– ம ாட்– ட ார்– க ள். க�ோதுமை மாவி– ன ால் சர்ப்– ப ம் ப�ோன்ற வடி– வ த்– தை ச் செய்து அதில் அனந்–தன் முத–லான சர்ப்–பங்–களை ஆவா–ஹ–னம் செய்–வ–து–டன் 168 முட்–டை– களை அதா–வது மாவி–னால் செய்–யப்–பட்ட சிறு உருண்–டை–க–ளை–யும் வைத்து பூஜிப்– பார்–கள். இவற்றை ஹ�ோமத்–தில் இட்டு அவற்–றிற்கு உரிய மந்–திர – ங்–களை – ச் ச�ொல்லி சாந்தி செய்–வார்–கள். நாக சதுர்த்தி மற்–றும் நாக–பஞ்–சமி ந�ோன்பு நாட்–க–ளில் விர–தம் இருந்து புற்–றுக்கு பெண்–கள் பூஜை செய்து வணங்–குவ – ார்–கள். நாகத்–தின – ால் தன் கண–வ– னுக்–கும், பிள்–ளை–க–ளுக்–கும், உடன்–பி–றந்த

சக�ோ–தர – ர்–களு – க்–கும் எந்–தத் தீங்–கும் நேரக்–கூ– டாது என்–பதே பெண்–களி – ன் பிரார்த்–தன – ை– யாக அமை–யும். நேர–டி–யாக ஒரு பாம்பை வைத்து பூஜை செய்–வது என்–பது மூட–நம்–பிக்– கையே. அம்–பா–ளின் தலைக்கு மேல் நாகம் இருக்–கி–றதே, ராகு-கேது என்–பவை நாகம்– தானே என்–றெல்–லாம் வாதம் செய்–யல – ாம். அவற்–றின் உண்–மை–யான தாத்–பர்–யத்தை நாம் புரிந்–து–க�ொ ள்ள வேண்– டும். மெய், வாய், கண், மூக்கு, செவி இந்த ஐம்–பு–லன்–க– ளா–லும் உண்–டா–வதே காம, க்ரோத, ல�ோப, ம�ோக, மத–மாத்–சர்–யங்–கள். இந்த தீய குணங்– களை உள்–ளட – க்–கிய – த – ாக உரு–வக – ப்–படு – த்–தப்– பட்ட ஒரு அமைப்பே ஐந்து தலை–யி–னைக் க�ொண்ட நாகம். விஷத்–தன்மை க�ொண்ட இந்த ஐந்து குணங்–க–ளை–யும் விடுத்து ஐம்–பு– லன்–க–ளை–யும் கட்–டுப்–ப–டுத்–தி–னால் இறை– வனை எளி–தாக அடை–யல – ாம் என்–பதற் – க – ாக உரு–வக – ப்–படு – த்–தப்–பட்–டதே அம்–பிகை – ய�ோ – டு காட்சி தரும் நாகம். சிவ– பெ – ரு – ம ா– னி ன் கழுத்–தி–லும், மஹா–விஷ்–ணு–வின் படுக்–கை– யாக ஆதி–சே–ஷ–னா–க–வும், சுப்–ரம – –ணிய – –ரின் பாதங்–களி – லு – ம், விநா–யக – ரி – ன் த�ொப்–புளை – ச் சுற்–றியு – ம் என நம் இந்து மதத்–தில் நாகத்–திற்கு மிகுந்த முக்–கிய – த்–துவ – ம் அளிக்–கப்–பட்–டி–ருக்– கி–றது. நவ–கி–ர–ஹங்–க–ளில் ஐந்து தலை நாக ரூபத்–தில் இருக்–கும் கேது–வையே ஞான–கா–ர– கன் என்று ப�ோற்–று–கி–றார்–கள். அதா–வது ஐம்–புல – ன்–களை – யு – ம் அடக்–குப – வனே – ஞானத்– தைப் பெற முடி–யும் என்–பதை பாம்–பின் உருவ அமைப்–பி–னைக் க�ொண்டு விளக்–கி– யி– ரு க்– கி – ற ார்– க ள். இந்த உண்– மை – யை ப் புரிந்–து–க�ொள்–ளா–மல் விஷத்–தன்–மை–யைக் க�ொண்ட உண்–மை–யான நாகப்–பாம்பை வைத்து பூஜை செய்–வது சட்–ட–வி–ர�ோ–தம்

,

22

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

மட்–டுமல்ல – , சாஸ்–திர விர�ோ–த–மும் கூட.

?

ஆனித் திரு–மஞ்–சன நாளில் நட–ரா–ஜப் பெரு–மானை வழி–ப–டு–வத – ன் கார–ணம் என்ன?

-ஆர். சுவா–மி–நா–தன், கும்–பக – �ோ–ணம். அண்– ட – வெ – ளி யை ஆய்வு செய்– கி ன்ற அமெ–ரிக்க விஞ்–ஞா–னி–க–ளும் கூட அம்–ப– லத்–தில் ஆடு–கின்ற ஆட–ல–ர–சனை, நட–ரா– ஜப்–பெ–ரு–மானை, ‘அஸ்ட்–ரா–ன–மி’ எனப்–ப– டும் ஆகாய அறி–விய – –லின் ஆண்–டவ – –னாக ஏற்–றுக்–க�ொள்கி – ன்–றன – ர். நீர், நிலம், நெருப்பு, காற்று, ஆகா– ய ம் ஆகிய பஞ்– ச – பூ த ஸ்த– லங்–க–ளில் ஆகாய ஸ்த–ல–மாக விளங்–குவ – து சிதம்–பர – ம். சிதம்–பர – ம் நட–ரா–ஜப்–பெரு – ம – ான் ஆல–யத்–தில் வரு–டத்–திற்கு இரண்–டு–முறை பிரம்–ம�ோற்–ச–வம் நடக்–கும். மார்–கழி மாதத்– தில் வரும் திரு–வா–திரை நட்–சத்–தி–ரத்தை மைய–மா–கக் க�ொண்டு ஆருத்ரா தரி–ச–னப் பெரு–வி–ழா–வும், ஆனி மாதத்–தில் வரும் உத்– திர நட்–சத்–தி–ரத்தை மைய–மா–கக் க�ொண்டு ஆனித் திரு–மஞ்–ச–னத் திரு–வி–ழா–வும் ஒவ்– வ�ொரு வரு–ட–மும் நடை–பெ–றும். இவ்–விரு – லு – ம் நட–ரா–ஜப் பெரு–மான் ஆயி–ரங்– நாட்–களி கால் மண்–டப – த்–திலி – ரு – ந்து ஆடிக்–க�ொண்டே கன–க–ச–பைக்–குள் எழுந்–த–ரு–ளும் தரி–ச–னக் காட்–சி–யி–னைக் காண பல்–லா–யி–ரக்–க–ணக்– கான மக்– க ள் கூடி– யி – ரு ப்– ப ர். ஆனித்– தி – ரு–மஞ்–சன நாள் அன்று சூரி–யன் மிதுன ராசி–யி–லும், சூரி–ய–னின் நட்–சத்–தி–ர–மான உத்–தி–ரத்–தில், அதா–வது கன்னி ராசி–யில் சந்–தி–ர–னும் சஞ்–ச–ரிப்–பர். பஞ்–சாங்–கத்தை நிர்– ண – யி க்– கி ன்ற இவ்– வி ரு க�ோள்– க – ளு ம் மிது–னம், கன்னி ராசி–க–ளில் சஞ்–ச–ரிக்–கும் நேரமே ஆனித்–தி–ரு–மஞ்–சன நாள். மிது–னம், கன்னி ஆகிய இரண்டு ராசி–க–ளுமே புதன் கிர–ஹத்–தின் ஆளுமை பெற்–றவை. கல்–விக்கு அதி–பதி புதன். அதி–லும் வான அறி–வி–யல் அறி–வின – ைத் தரு–வது புதன். ப�ொது–வா–கவே – ம், மேல�ோட்–டம – ாக எந்த ஒரு விஷ–யத்–தையு அணு–கா–மல், அதனை ஆழ்ந்து ஆரா–யும் பக்– கு–வத்–தைத் தரு–பவ – ர் புதன். அத–னால்–தான் அவ–ரது ஆட்–சி–யி–னைப் பெற்ற மிது–னம், கன்னி ராசிக்–கா–ரர்–கள் இயற்–கை–யி–லேயே – ப்– ஆராய்ச்சி செய்–யும் குணத்–தைப் பெற்–றிரு பர். ஆக அவ–ரது ராசி–க–ளில் ஆன்–ம–கா–ர–க– னா–கிய சூரி–ய–னும், மன�ோ–கா–ர–க–னா–கிய சந்–தி–ர–னும் சஞ்–ச–ரிக்–கும் இந்த ஆனித் திரு– மஞ்–சன நாள் நட–ரா–ஜப் பெரு–மா–னுக்கு மிக–வும் உகந்த நாள் ஆகும். அத–னால்–தான் ஆனித்–திரு – ம – ஞ்–சன நாளில் நட–ரா–ஜப் பெரு– மானை தரி–சிக்க வான–வி–யல் ஆய்–வா–ளர்– கள் நிறை–ய–பேர் வரு–வதை நாம் இன்–றும் காண முடி–யும். ஆனி மாதத்–தில் வானம் தெள்–ளத் தெளி–வா–கக் காட்–சி–ய–ளிக்–கும். இதன் கார– ண – ம ா– க வே சென்– ன ை– யி ல் அமைந்–துள்ள பிர்லா க�ோள–ரங்–கம், வேலூர்

மாவட்– ட ம், திருப்– ப த்– தூ ர் அரு–கில் உள்ள ஆலங்–கா–யம் உள்–பட அனைத்து வான–வி– யல் ஆய்வு மையங்– க – ளி – லு ம் இந்த ஆனி மாதத்–தில் ஆராய்ச்– சி – ய ா – ள ர் – க ள் ஓ ய் – வி ன் றி செயல்– ப – டு – வ ர். இந்– த க் கார– ணங்– க – ளி – ன ால்– த ான் ஆனித்– தி– ரு – ம ஞ்– ச ன நாள் இயற்கை அறி–விய – லி – ன்கட–வுள – ானநட–ரா–ஜப்– பெ – ரு – ம ா – னு க் கு உ க ந்த நாளா–கப் ப�ோற்–றப்–ப–டு–கி–றது.

?

ஆல–யத்–தில் உள்ள சிற்–பங்–கள் ஆபா–சம – ா–கவு – ம், பாலி–யல் உணர்–வி– னைத் தூண்–டுவ – தா – க – வு – ம் இருப்–பதாக – என் நண்–பன் குற்–றம் சாட்–டு–கி–றான். அவ–னது குற்–றச்–சாட்டு சரி–தானா?

-வேத. நாரா–ய–ணன், கும்–ப–க�ோ–ணம். உங்– க ள் நண்– ப – ரி ன் கண்– ண�ோ ட்– ட த்– தில்–தான் தவறு இருக்–கிற – து. ஆண்-பெண் சேர்க்கை என்– ப து இயற்– கை – யி ன் நியதி. தாம்– ப த்– ய ம் என்– ப து மிக– வு ம் புனி– த – ம ா– னது. மிக–வும் புனி–த–மான ஒரு விஷ–யத்தை ப�ொது– ம க்– க ள் கூடு– கி ன்ற ஆல– ய த்– தி ல் சிற்–பங்–க–ளாக செதுக்கி வைத்–தி–ருக்–கி–றார்– கள். பக்தி சிரத்– தை – ய�ோ டு இறை– வ னை தரி– சி க்க வரும் பக்– த ர்– க – ளு க்கு இந்த

சிற்– ப ங்– க ள் பாடத்– தி – ன ைப் ப�ோதிப்– ப – வை – ய ா– க த்– த ான் அமை– யு மே தவிர, பாலி–ய ல் உணர்–வினை நிச்–ச–யம் தூண்– டாது. நவீன யுகத்–தில் கல–வியை கல்– வி – யி ன் மூலம் ப�ோதிக்– கி – றார்–கள். அந்–நாட்–க–ளில் பாட– சா–லைக்–குப் பிள்–ளை–கள் வரு– வதே அபூர்–வம். குறிப்–பிட்ட குடி–க–ளில் பிறந்–த–வர்–கள் மட்– டுமே பாடம் படித்– த ார்– க ள். மற்–ற–வர்–கள் எவ்–வாறு புரிந்–து– க�ொள்–வார்–கள்? ஆல–யம் தவிர பிற இடங்–களி – ல் வைத்து கற்–றுத் தந்–தால் கல்–லாத மூடர்–க–ளின் உணர்–வி–னைக் கட்–டுப்–ப–டுத்த இய– ல ாது. இதனை உணர்ந்– து–தான் கற்–ற–வர், கல்–லா–த–வர் என்ற பேதம் ஏது–மின்றி எல்– ல�ோ–ரும் புனி–தம – ான தாம்–பத்ய உற–வின – ைப் புரிந்து நடந்–து–க�ொள்ள வேண்–டும் என்ற எண்–ணத்–தில் இது–ப�ோன்ற சிற்–பங்–களை ஆல–யத்–தின் சுற்–றுப் பிரா–கா–ரத்–தில் வடி– வ–மைத்–தார்–கள். இறை–வ–னின் சந்–ந–தி–யில் அறி–வுத – ான் வள–ருமே தவிர, உணர்வு தூண்– டப்–ப–டாது என்–பதே நிஜம். உச்–சந்–த–லை– யில் ஓங்– கி க் குட்டி உங்– க ள் நண்– ப – ரு க்கு உண்–மையை உணர்த்–துங்–கள்.

மணக்கால் சப்த கன்னியர்

சகல நலன்களும் அருளும்

சப்த மாதர்கள் செ ட்–டி–யப்–பர், மலை–யாள தேசத்து மந்– தி – ர – வ ாதி. ஆனா– லு ம், இவர் தனது மந்–தி–ரத்தை யாருக்கு எதி– ரா–க–வும் பிர–ய�ோ–கித்–தது கிடை–யாது. மஞ்– சள் வியா–பா–ரத்–தையே பிர–தான த�ொழி– லா–கச் செய்து வந்–த–வர் அவர். ஒரு–முறை வியா–பார விஷ–ய–மாக அவர் மணக்–கால் கிரா–மத்–திற்கு வந்–தார். வழி–யில் ஓர் ஆல–யம் இருப்–ப–தை–யும், அந்த ஆல–யத்–தின் எதி–ரில் உள்ள திருக்– கு – ள த்– தி ல் ப்ராம்மி, வைஷ்– ணவி, மாகேஸ்–வரி, கவு–மாரி, சாமுண்டி, ஐந்த்ரீ, வராகி ஆகிய சப்–தம – ா–தர்–கள் ஆனந்–த– மாக நீரா– டி க்– க�ொ ண்டு இருப்– ப – தை – யு ம் பார்த்–தார். தெய்–வீக அழகு நிரம்–பிய அவர்–க–ளின் அரு–கில் சென்ற செட்–டிய – ப்–பர், ‘உங்–களு – க்கு மஞ்–சள் வேண்–டுமா?’ என்று கேட்–டார். விளை– ய ா– டி – ய – ப – டி யே நீரா– டி க்– க�ொ ண்டு இருந்த கன்–னி–யர்–கள், செட்–டி–யப்–ப–ரி–டம் தங்– க – ளு க்கு மஞ்– ச ள் வேண்– ட ாம் என்று கூறி–னார்–கள். அதைக் கேட்–டது – ம் அவ–ருக்கு, தேவ–கன்–னி–யர்–கள்–ப�ோல் த�ோற்–ற–ம–ளித்த அவர்–க–ளி–டம் தனது வியா–பா–ரம் நடக்–க– வில்–லையே என்ற வருத்–தம் மேல�ோங்–கி– யது. அந்–தப் பெண்–களை மிரட்–டி–யா–வது தன்–னிட – ம் உள்ள மஞ்–சளி – ல் சிறி–தள – வே – னு – ம் வாங்க வைக்க வேண்–டும் என்று அவர் எண்–ணி–னார்.

24

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

இத–னை–ய–டுத்து அவர் அதி–ரடி நட–வ– டிக்–கையி – ல் ஈடு–பட்–டார். நீரா–டிக்–க�ொண்டு இருந்த சப்த கன்– னி – ய ர்– க ள் தாங்– க ள் அணிந்து வந்து இருந்த ஆடை–களை திருக்– குள கரை–யில் வைத்–திரு – ந்–தன – ர். அந்த ஆடை– கள் அனைத்–தை–யும் செட்–டி–யப்–பர் எடுக்க ஆரம்–பித்–தார். முரு–க–னின் சக்–தி–யான கவு– மாரி அதை பார்த்து விட்–டாள். உடனே செட்– டி – ய ப்– ப ரை அழைத்– த ாள். எனக்கு ‘க�ொஞ்–சம் மஞ்–சள் வேண்–டும்’ என்–றாள். அதைக்–கேட்–ட–தும் மனம் மகிழ்ந்த செட்– டி–யப்–பர் ‘எவ்–வ–ளவு மஞ்–சள் வேண்–டும்? என்று கேட்–டார். அவர் அவ்–வாறு கேட்–ட–தும் கவு–மாரி, ‘இத�ோ, இதன் எடைக்கு எடை மஞ்–சள் க�ொடுத்து விட்டு பணத்தை வாங்– கி க்–

நங்கையாரம்மன்

க�ொண்டு ப�ோ’ என்று கூறி–ய–த�ோடு, தனது தலை–யில் இருந்த ஒரு மலரை தூக்கி அந்த வியா–பா–ரியை ந�ோக்கி வீசி–னாள். உடனே வியா–பாரி அலட்–சி–ய–மாக அந்த மலரை – ம் இருந்த தரா–சுத் தட்–டின் எடுத்து தன்–னிட ஒரு பகு–தி–யில் வைத்–தார். அதன் எடைக்கு சரி–யாக மஞ்–சளை – ப் ப�ோட்–டார். பூ இருந்த தராசு தட்டு கீழே இறங்–கிய – து. இதை–யடு – த்து வியா–பாரி மேலும் மஞ்–சளை – ப் ப�ோட்–டார். தட்டு மேலும் கீழே இறங்–கி–யது. ‘என்ன இது, ஆச்–ச–ரி–ய–மாக உள்–ளதே!’ என்று வியந்த செட்–டி–யப்–பர் தான் மூட்– டை–யில் க�ொண்–டுவ – ந்–திரு – ந்த ம�ொத்த மஞ்–ச– ளை–யும் தரா–சுத் தட்–டில் வைத்–தப�ோ – து – ம், பூ இருந்த தட்டு தாழ்ந்தே இருந்–தது. சிறி–துகூ – ட மேலே வர–வே–யில்லை. ‘மந்–தி–ர–வா–தி–யான தன்– னி – டமே இந்த கன்– னி – ய ர்– க ள் மாய– – ார்–க–ள�ோ’ என்று ய�ோசித்– வித்தை செய்–கிற தார். அப்–ப�ோ–துத – ான் அவ–ருக்கு உண்மை தெரிந்–தது. அந்த பெண்–கள் அனை–வ–ரும் சாதா–ரண பெண்–கள் அல்ல, தெய்–வீ–கப் பெண்–கள் என்–பதை உணர்ந்–தார். உடனே அவர்–க–ளின் காலில் விழுந்து மன்–னிப்பு கேட்–டார். அங்–கேயே சிறி–யத – �ொரு ஆல–யம் அமைத்து சப்–த–மா–தர்–களை வழி–பட்–டார். திருச்சி மாவட்–டம் லால்–கு–டிக்–கருகே உள்ள மணக்–கால் கிரா– ம த்– தில் அமைந்– துள்–ளது செட்–டி–யப்–பர் எழுப்–பிய கவு–மாரி மற்–றும் சப்–த–மார்–கள் ஆல–யம். இந்–த ஆல– யத்–திற்கு நங்–கைய – ா–ரம்–மன் என்ற புரா–ணப் பெய–ரும் உண்டு. ஆல– ய த்– தி ற்– கு ள் நுழைந்– த – து ம் இட– து

–பு–றம் மது–ரை–வீ–ரன் சந்–நதி உள்–ளது. அதை – த்–தில் வல–துபு – ற – ம் அடுத்–துள்ள மகா–மண்–டப செட்–டி–யப்–ப–ரின் வடி–வம் உள்–ளது. அர்த்த – ன் இரண்டு புறங்–களி – – மண்–டப நுழை–வா–யிலி லும் திரு–மே–னி–கள் அமைந்–துள்–ளன. கரு–வ– றை–யில் சப்–தம – ார்–கள் அழ–குற அமைந்து பக்– தர்–க–ளுக்கு ஆசி–ய–ளிக்–கின்–ற–னர். இங்–குள்ள – ா–தர்–களை வணங்–கின – ால் மாங்–கல்ய சப்–தம பலம் அளித்து மஞ்–சள், குங்–கு–மம் நிலைக்– கச் செய்–வார்–கள் என்–பது பக்–தர்–க–ளின் நம்–பிக்கை. பிரா– க ா– ர த்– தி ல் யானை சிலை– யு ம், குதிரை சிலை–யும் சுதை வடி–வில் காட்சி தரு–கின்–றன. யானை–யின் மேல் ஐய–னா– ரும், குதி–ரை–யின் மேல் கருப்–பண்–ண–சா– மி–யும் அமர்ந்–தி–ருக்–கின்–ற–னர். சாமிக்–கும், அவர் சவாரி செய்– யு ம் குதி– ரை க்– கு ம் மாலை ப�ோட்டு பிரார்த்–தனை செய்–தால் கடன் த�ொகை வசூ–லா–கும், திரு–ம–ணம் இனிதே நடை பெறும் என்று ச�ொல்–லப்–ப– டு–வ–தால் ஏரா–ள–மான பக்–தர்–கள் இங்கு வந்து கருப்–பண்ண சாமியை வழி–பட்–டுச் செல்–கி–றார்–கள். இந்–தக் க�ோயி–லின் தல விருட்–ச–மான நரு–வளி மரம் தெற்–குப் பிரா–கா–ரத்–தில் பிர– மாண்–ட–மாக பரந்து விரிந்து காணப்–ப–டு– கி–றது. இந்த மரத்தை வலம் வந்து பிரார்த்– தனை செய்து வழி–படு – ப – வ – ர்–களு – க்கு குழந்தை பாக்–கி–யம் நிச்–ச–யம் கிடைக்–கும் என்–பது பல பெண்– க – ளி ன் அனு– ப வ நம்– பி க்கை. மே ற் – கு ப் பி ர ா – க ா – ர த் – தி ல் ஐ ய – ன ா ர் சந்– ந – தி – யு ம், எதிரில் யானை சிலை– யு ம் ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

25

உ ள் – ள ன . மி க – வு ம் ப ழ மை வ ா ய்ந்த இந்த ஆல– ய ம் பல நூற்– று க்– க – ண க்– க ான குடும்–பங்–களி – ன் குல–தெய்–வம – ாக திகழ்–கிற – து. இத்–த–லத்–தில் ஆட்–சி–செய்–யும் கவு–மாரி மற்–றும் சப்–த–மாதர்–கள் தன்னை வேண்டி வரும் பக்–தர்–களை தனது குழந்–தை–க–ளா க நினைத்து அருள்–பு–ரிந்து வரு–கி–றார்–கள். குழந்தை வரம், கடன் வசூ–லா–கு–தல், வியா– பார விருத்தி ஆகிய க�ோரிக்–கை–க–ளுக்–காக வரும் பக்–தர்–களி – ன் எண்–ணிக்கை நாளுக்கு நாள் அதி–க–ரித்து வரு–கி–றது. பிர–சித்தி பெற்ற இந்த ஆல–யம், காலை 6 முதல் 10 மணி–வ–ரை–யும், மாலை 5 முதல் இரவு 8 மணி–வரை – –யும் திறந்–தி–ருக்–கும். மாசி மாத அமா–வா–சையை த�ொடர்ந்து நடை–பெ–றும் கரக திரு–விழா இங்கு வெகு சிறப்–பா–னது. பல ஆயி–ரக்–கண – க்–கான பக்–தர்– கள் இந்த திரு–வி–ழா–வில் கலந்–து–க�ொண்டு சப்த மாதர்–களை வழி–ப–டு–கி–றார்–கள். இந்த ஐந்து நாள் திரு–வி–ழா–வில் குட்டி குடித்–தல் என்ற நிகழ்ச்–சி–யும் நடை–பெ–றும். ஆயி–ரக் –க–ணக்–கான மக்–கள் இந்–தத் திரு–வி–ழா–வில் கலந்து க�ொண்டு மகிழ்–கின்–ற–னர். நவ–ராத்–திரி விழா 10 நாட்–க–ளும் இறை– விக்கு லட்–சார்ச்–சனை நடை–பெ–று–கி–றது. பத்–தாம் நாள் நடை–பெறு – ம் தயிர் பாவாடை எனும் வழி–பாடு வித்–திய – ா–சம – ா–னது. அர்த்த மண்–ட–பம் முழுவ–தும் சாதத்–தில் தயி–ரைக் கலந்து தயிர்–சா–த–மா–கக் க�ொட்டி வைத்து

26

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

நிரவி விடு– வ ார்– க ள். பார்க்– கு ம்– ப�ோ து அர்த்த மண்–டப – ம் வெள்ளை வெளேர் என மல்லிகை மலர்–க–ளால் நிறைக்–கப்–பட்டது– ப�ோல் இருக்– கு ம். பின்– ன ர் அந்த தயிர் சாதத்தை பக்–தர்–க–ளுக்–குப் பிர–சா–த–மாக வழங்–கு–வார்–கள். ஆடி, தை, மாத வெள்–ளிக்–கிழ – மை – க – ளில் மாவி–ளக்கு பூஜை க�ோலா–கல – –மாக இங்கு நடை–பெ–று–கி–றது. சித்–திரை மாதப் பிறப்பு, விஜ–யத – ச – மி நாட்–களி – ல் அம்–மன் சிம்ம வாக– னத்–தில் வீதி–யுலா வரு–வாள். இந்த ஆல–யத்– தில் ஒரு–கால பூஜை மட்–டுமே நடந்–தா–லும் ஆல–யம் பகல் நேரம் முழு–வ–தும் திறந்–தி–ருப்– பதை பக்–தர்–கள் அனை–வ–ரும் பாராட்டி மகிழ்– கி – ற ார்– க ள். அகந்– தை – யு – ட ன் வந்த செட்–டி–யப்–ப–ரின் க�ொட்–டத்தை அடக்கிய க�ௌமா–ரி–யும், பிற மாதர்–க–ளும் தம்மை வணங்– கு ம் பக்– த ர்– க – ளி ன் அகந்– தையை , அவர்– க – ளு – ட ைய எதி– ரி – க ளை அழித்து, பக்–தர்–களை மகிழ்–வ�ோடு வாழ வைப்–பது சத்தியமான நிஜம். ப�ொது–வாக அனைத்து ஆல–யங்–களி – லு – ம் சப்த கன்–னிம – ார்–களி – ன் சந்–நதி வடக்கு ந�ோக்– கியே அமைந்– தி – ரு க்– கு ம். ஆனால் இங்கு கிழக்கு திசை ந�ோக்கி அமைந்து இருப்–பது – ம் தனிச்–சி–றப்–பா–கும். திருச்சி - அன்– பி ல் பேருந்து சாலை– யில் லால்– கு – டி – யி ல் இருந்து ஒரு கி.மீ. த�ொலை–வில் உள்–ளது மணக்–கால்.

விஷ்–ணு–தா–சன்

சகல நன்மைதரும்

சப்த கன்னிகள்

மூலப்–ப�ொ–ருள் முழு–மு–தற் கண–பதி முறிந்த தந்–தம் தந்–தெமை காப்–பான்!

1. பிராம்மி

அகல்–விழி ந�ோக்க அறி–யாமை அக–லும்! அச்–சம் மன–தில் வில–கும் - பிரம்–மன் அவ–தா–ரம் நான்–முக பிராம்–மி–ப�ோற்றி! கற்க கற்க கலை–கள் அருள்–வாள்! கருத்–தில் வாக்–கில் நின்று சிறப்–பாள்! பிறை–சூடி – ய பெரு–மான் பாதம் பணி–வ�ோம்!

2. மகேஸ்–வரி

அம்–பிகை அம்–சம் மகே–சன் சக்–தி–யி–டம் அமைதி ப�ொறுமை பணிந்து பெறு–வ�ோம்! வெண்–மதி முகத்–தில் முக்–கண் உடை–யாள்! வெஞ்–சி–னம் தணிய வெற்றி தரு–வாள்! வெள்–ளை–யுடை தரித்த மகேஸ்–வரி அருள பிறை–சூடி – ய பெரு–மான் பாதம் பணி–வ�ோம்!

3. கவு–மாரி

கடல்–வ–யிறு கிழிய ப�ோரிட்ட சக்தி கவின்–ம–யில் கும–ரன் உரு கவு–மாரி! எட்–டுத்–திக்கு காக்–கும் நீல திரு–மேனி – ய – ாளை எண்ண அணு–காது வெம்மை பிணி! மழலை செல்–வம் மங்–க–லம் பெருக பிறை–சூடி – ய பெரு–மான் பாதம் பணி–வ�ோம்!

4. நாரா–யணி

தாம–ரைக – ண்–கள் தங்–கம் செய்–யும் ரச–வா–தம்! தளி–ரிணை செல்–வம் பெருக்–கும் நாளும்! சங்கு சக்–கர திருக்–கர நாரா–யணி அருட்–பார்வை சரு–ம–ந�ோய் தீரும் விஷம் முறி–யும்!

காவல் தேவி கருணை வெல்ல பிறை–சூடி – ய பெரு–மான் பாதம் பணி–வ�ோம்!

5. வராகி

தடை–கள் கடந்து பகையை அழித்து இன்–பங்–கள் வழங்கி பக்–தரை காப்–பாள்! ஹரி–ஹ–ர–சக்தி அம்–சம் வராகி தேவி சிந்–தை–யில் நிறுத்த சிக்–கல் தீர்ப்–பாள் சிம்–ம–வா–கினி பிர–ள–ய–கா–ல–ம–தில் காக்க பிறை–சூடி – ய பெரு–மான் பாதம் பணி–வ�ோம்!

6. இந்–தி–ராணி

கற்–ப–கம – –லர் தரித்த கருணை வடி–வி–னாள்! காமம்–தீர நற்–துணை இல்–ல–றம் தரு–வாள்! உயிர்–பேணி சுகம் மேவும் ப�ொன்– மே–னி–யாள்! தேவேந்–திர தேவி ரத்–னம – –கு–டம் சூடி வெள்ளை யானை மீது வரும் ஐந்த்ரி–ய–ருள பிறை–சூடி – ய பெரு–மான் பாதம் பணி–வ�ோம்!

7. சாமுண்டி

சிவன் நெற்–றிக்–கண்–ணில் உதித்த பத்–ரக – ாளி! சர்–வவ – ல்–லமை ஆளும் திரு–சக்ர சாமுண்டி! மர–ணம் நமக்–கேது மனி–தரு – க்–கது வாய்க்–கும்! தேகம் ஆத்மா துயர் துடைப்–பாள் பிரே–தம் மீது அமர்ந்த தேவி–ய–ருள பிறை–சூடி – ய பெரு–மான் பாதம் பணி–வ�ோம்! சகல நன்மை தரும் சப்–த–கன்–னி–யர் திரு–வ–ருள் ஆசி பெற்–றிட பத்–தி–ர–காசி ஓசூ–ரில் எழுந்–த–ரு–ளும் பிறை–சூடி – ய பெரு–மான் பாதம் பணி–வ�ோம்!

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

27

என்ன ச�ொல்கிறது, என் ஜாதகம்?

எதிர்காலம் நல்லபடியாக

அமையும்! ?

இரு–பத்–தி–ய�ொன்–பது வய–தா–கும் என் மக– ளுக்கு திரு–மண – ம் எப்–ப�ொ–ழுது நடை–பெறு – ம்? கடும் முயற்சி செய்–தும் அமை–யவி – ல்லை. ஐந்து ஆண்–டு–க–ளுக்கு முன் நிச்–ச–ய–தார்த்–தம் நடந்து திரு–ம–ணம் தடை–பட்–டது. தயவு செய்து உரிய வழி ச�ொல்–லுங்–கள்.

-பத்–ரி–நா–தன், திருப்–பதி. நிச்–சய – த – ார்த்–தம் நடந்து திரு–மண – ம் தடை– பட்–ட–தற்–கான கார–ணத்தை நீங்–கள் குறிப்– பி–ட–வில்லை. உத்–தி–ரட்–டாதி நட்–சத்–தி–ரம், மீன–ராசி, விருச்–சிக லக்–னத்–தில் பிறந்–தி–ருக்– கும் உங்–கள் மக–ளின் பிறந்த தேதி மற்–றும் நேரத்–தினை வைத்து கணித்–துப் பார்த்–ததி – ல், தற்–ப�ோது புதன் தசை–யில் சனி புக்தி நடந்து க�ொண்–டிரு – க்–கிற – து. திரு–மண வாழ்–வினை – ப் பற்–றிச் ச�ொல்–லும் ஏழாம் வீட்–டிற்கு அதி–ப– தி–யான சுக்–கி–ரன், கேது–வு–டன் இணைந்– தி– ரு ப்– ப – து ம், ஜென்– ம – ல க்– ன ா– தி – ப தி செவ்– வாய் நீசம் பெற்–றி–ருப்–ப–தும் பல–வீ–ன–மான

28

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

அம்–சங்–கள் ஆகும். எனி–னும் சுக்–கி–ரன் 10ல் அமர்ந்–தி–ருப்–ப–தால் கவலை இல்லை. அள– விற்–கதி – க – ம – ான முன்–னெச்–சரி – க்கை எண்–ண– மும், கற்–பனை – ய – ான வீண் பய–முமே இவ–ரது திரு–ம–ணம் தாம–த–மா–வ–தற்–கான கார–ணி– கள் என்–பது புரி–கி–றது. இவ–ரு–டைய ஜாத–க– ப–லத்–தின்–படி இவர் உத்–ய�ோக – ம் பார்க்–கின்ற – மாப்–பிள்–ளைய – ா–க துறை–யைச் சேர்ந்–தவரே அமை– வ ார். எப்– ப – டி ப்– ப ட்ட கண– வ – ர ாக அமை–வார�ோ என்ற பயத்–தி–னைத் துறந்து தைரி–ய–மாக அவ–ரது திரு–ம–ணத்தை நடத்– துங்– க ள். தற்– ப�ோ து நடந்து வரும் புதன் தசை முடி–வ–தற்–குள் திரு–ம–ணத்தை நடத்– தி–விட வேண்–டி–யது அவ–சி–யம். அடுத்து வரும் கேது தசை–யில் உத்–ய�ோக ரீதி–யான முன்–னேற்–றத்–தினை – த்–தான் காண இய–லுமே தவிர, திரு– ம – ண ம் நடை– பெ – று –வ– த ற்– க ான வாய்ப்பு இல்லை. 02.07.2020 வரை புதன் தசை–யின் காலம் இருந்–தா–லும், அது–வரை – க்–கா–மல் நேரத்–தினை – உ – ண – ர்ந்து ப�ொறுத்–திரு உட–ன–டி–யாக செய–லில் இறங்–குங்–கள். மேற்– ச�ொன்ன காலத்–திற்–குள் இவர் திரு–ம–ணம் முடிந்து ஒரு குழந்–தைக்கு தாயா–கி–வி–டுவ – து நல்–லது. அதன் பின்பு வரக்–கூ–டிய தசை, புத்ர பாக்–யத்தைத் தடை செய்–யக்–கூ–டும். கண–வ–ரைப் பற்–றிச் ச�ொல்–லும் ஏழாம் வீடு சுத்–தம – ாக இருப்–பத – ால் கவ–லைப்–பட வேண்– டி–யதி – ல்லை. கிழக்கு திசை–யில் இருந்து மாப்– பிள்ளை அமை–வார். தெய்வ சாந்–நித்–தி–யம் நிறைந்த உல–கின் மிகச்–சிற – ந்த திருத்–தல – த்–தில் வசிக்–கும் நீங்–கள் உங்–க–ளுக்–குக் கிடைத்–தி– ருக்–கும் ச�ௌக–ரி–யத்–தைப் பயன்–ப–டுத்–திக் க�ொள்– ளு ங்– க ள். சனிக்– கி – ழ – மை – த �ோ– று ம் அதி–கா–லை–யில் உங்–கள் மகளை திருப்–பதி க�ோவிந்–த–ரா–ஜப் பெரு–மாள் சந்–ந–திக்–குச் சென்று விஸ்–வரூ – ப தரி–சன – ம் செய்–யச் ச�ொல்– லுங்–கள். விம�ோ–ச–னம் பிறக்–கும். வரு–கின்ற அக்–ட�ோ–பர் மாதத்–திற்–குப் பின் உங்–கள் மக–ளின் திரு–ம–ணம் முடி–வா–கி–வி–டும்.

?

ஜாத–கம் பார்த்த இடத்–தில் தகப்–ப–னும், மக– னும் ஒரே இடத்–தில் இருக்–கக் கூடாது என்று ச�ொல்–லி–யி–ருக்–கி–றார்–கள். அது எந்த அள–விற்கு உண்மை என்று தெரி–ய–வில்லை. பணி ஓய்வு பெற்று வந்த பண–மெல்–லாம் எங்–கள் குடும்–பத்– தா–ரின் வைத்–திய செல–விற்கே சரி–யா–கி–விட்–டது. மகன் ஐ.டி.வேலையை விட்–டுவி – ட்டு சாதா–ரண வேலை பார்த்–துக் க�ொண்–டி–ருக்–கி–றான். நிம்– மதி இல்–லாத வாழ்க்கை. ஏதா–வது நல்–ல–வழி ச�ொல்–லுங்–கள்.

-மூர்த்தி, தாரா–சு–ரம். உங்– க ள் உடல்– நி லை, மனை– வி – யி ன் உடல்–நிலை, மக–னின் உடல்–நிலை என்று வரி–சைய – ாக பாதிக்–கப்–பட்–டத – ன் தாக்–கமு – ம், விரக்–தி–யும் உங்–கள் கடி–தத்–தில் வெளிப்–ப–டு– கி–றது. அஸ்–வினி நக்ஷத்–தி–ரம், மேஷ–ராசி, மீன லக்– ன த்– தி ல் பிறந்– தி – ரு க்– கு ம் உங்– க ள் மக– னி ன் ஜாத– க ப்– ப டி தற்– ப�ோ து சூரி– ய – த–சை–யில் புதன் புக்தி நடந்து க�ொண்–டி–ருக்– கி–றது. அவ–ரு–டைய ஜாத–கத்–தில் எட்–டாம் வீட்–டில் சூரி–யன் நீசம் பெற்–றி–ருப்–ப–தால் கடந்த நான்கு வரு–டங்–க–ளாக அவர் தன் வாழ்–வில் சரி–யான முடிவு எடுக்க இய–லா– மல் மிக–வும் தடு–மா–றிக் க�ொண்–டிரு – க்–கிற – ார் என்–பது புரி–கிற – து. உத்–ய�ோக ரீதி–யாக அவர் வேறு–சில முயற்–சி–களை எடுக்க வேண்–டிய கட்–டா–யத்–தில் உள்–ளார். அரசு தரப்பு தேர்– வு–கள், குறிப்–பாக குரூப்-4 தேர்வு முத–லா–ன– வற்றை எழு–தி–வ–ரச் ச�ொல்–லுங்–கள். 32வது – த – சை பிர–கா–சம – ான வய–தில் துவங்–கும் சந்–திர எதிர்–கா–லத்–திற்கு அழைத்–துச் செல்–லும்.

சுப சங்கரன் உங்–க–ளு–டைய ஜாத–கத்–தில் நீங்–கள் குறிப்– பிட்–டிரு – க்–கும் விவ–ரங்–களு – ம், அனுப்–பியி – ரு – க்– கும் ஜாத–க–மும் முரண்–ப–டு–கின்–றன. நீங்–கள் பிறந்த நேர–மும் அதில் துல்–லிய – ம – ா–கக் குறிப்– பி–டப்–ப–ட–வில்லை. த�ோரா–ய–மாக ச�ொல்– லும் நேரத்–தி–னைக் க�ொண்டு ஜாத–கத்தை சரி–யா–கக் கணிக்க இய–லாது. எனி–னும் உங்– கள்– பிள்–ளை–யின் ஜாதக அமைப்–பி–னைக் க�ொண்டு பார்க்–கையி – ல் நிம்–மதி – ய – ான வாழ்– விற்கு நீங்–கள் இன்–னமு – ம் இரண்டு வரு–டம் காத்–தி–ருக்க வேண்–டும் என்–பது புல–னா–கி– றது. தகப்–ப–னும் மக–னும் ஒரே இடத்–தில் இருக்–கக் கூடாது என்று ச�ொல்–லப்–படு – வ – தி – ல் உண்மை இல்லை. தற்–ப�ோ–தைய சூழ–லில் அவர் உங்–களு – ட – ன் இருப்–பது – த – ான் நல்–லது. ஏதே–னும் ஒரு ஞாயிற்–றுக்–கி–ழ–மை–யில் ஆடு– துறை சூரி–ய–னார் க�ோயிலுக்கு குடும்–பத்– து–டன் சென்று அபி–ஷேக ஆரா–தனை – –கள் செய்து வழி–படு – ங்–கள். தின–மும் அதி–காலை – ா–லத்–தில் உங்–கள் துணை–விய – ா– சூரிய உத–யக ரு–டன் இணைந்து சூரி–ய–ஒளி படும் இடத்– தில் அமர்ந்து தியா–னம் செய்–யுங்–கள். உடல் ஆர�ோக்–யம் சிறப்–பாக இருக்–கும்.

?

சற்று மன வளர்ச்சி குன்–றிய என் மக–னின் ஜாத–கத்தை அனுப்பி உள்–ளேன். இவ–னது எதிர்–கா–லம் எவ்–வாறு உள்–ளது? ஏதே–னும் பரி–கா–ரம் செய்ய வேண்–டுமா?

-சசி–கு–மார், நாகர்–க�ோ–வில். இரு–பத்–தி–ஐந்து வயது கடந்த நிலை–யில் உங்– க ள் மக– னி ன் எதிர்– க ா– ல ம் எவ்– வ ாறு அமை–யும் என்று ஆவ–ல�ோடு கேட்–டி–ருக்–கி– றீர்–கள். திரு–வா–திரை நட்–சத்–தி–ரம், மிதுன ராசி, கன்யா லக்–னத்–தில் பிறந்–துள்ள உங்– கள் மக–னின் ஜாத–கப்–படி தற்–ப�ோது குரு தசை–யில் செவ்–வாய் புக்தி நடந்–து–க�ொண்– டி– ரு க்– கி – ற து. அவ– ரு – ட ைய ஜாத– க த்– தி ல் ஜென்ம லக்–னத்–திற்–கும், ராசிக்–கும் அதி–ப– தி–யா–கிய புதன் ஆறாம் வீட்–டில் அமர்ந்து சற்று ப�ோராட்–ட–மான வாழ்க்–கை–யைத் தந்–துள்–ளார். ஜென்ம லக்–னத்–தில் வக்–கிர நிலை–யில் குரு அமர்ந்–தி–ருப்–பது மன–நிலை மாற்–றத்–தைத் தந்–தி–ருக்–கி–றது. ஏழில் சுக்–கி– ரன் உச்–சப – ல – த்–த�ோடு வக்–கிர சஞ்–சா–ரத்–தில் இருப்–பது சற்று ச�ோத–னையை – த் தரும். எனி– னும் தற்–ப�ோ–தைய தசா–புக்தி பலத்–தின்–படி அவர் சுக–மான சூழலை அனு–ப–வித்து வரு– கி–றார். 17.05.2021 முதல் துவங்க உள்ள சனி– தசை அவ–ரது வாழ்–வில் மாற்–றத்தை உண்– டாக்–கும். சனி–தசை துவங்–கும் காலத்–தில் வேலை செய்ய வேண்–டிய கட்–டா–யத்–திற்கு ஆளா–வார். அவ–ரது மன–நி–லை–யைப் பற்றி ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

29

கவ–லைப்–ப–டாது ஆசி–ர–மங்–கள், காப்–ப–கங்– கள், த�ொண்டு நிறு–வ–னங்–கள் ப�ோன்–ற–வற்– றின் உத–வி–ய�ோடு அவரை நீங்–கள் ஏதே– னும் ஒரு வேலைக்கு அனுப்–பு–வது நல்–லது. அவ–ரால் இயன்ற சிறு–சிறு பணி–க– ளைச் செய்– வ து அவ– ர து மன– நி – லை – யி ல் முன்– னேற்–றத்தை உண்–டாக்–கும். உங்–கள் ஊரில் உள்ள ஈஸ்–வர – ன் க�ோயிலில் திங்–கட்–கிழ – மை த�ோறும் ராகு–கால வேளை–யில் உங்–கள் பிள்–ளையை அழைத்–துச் சென்று அரிசி மாவு மற்–றும் க�ோதுமை மாவு கலந்து அகல் விளக்கு செய்து அதில் நெய் ஊற்றி பருத்தி நூலி–னால் ஆன திரியை ஏற்–றிவ – ைத்து வழி– பட்டு வாருங்–கள். அவ–ருட – ைய எதிர்–கா–லம் நல்–ல–ப–டி–யாக அமை–யும்.

?

எனது பேரன் யாரி–ட–மும் ச�ொல்–லா–மல் வீட்– டை–விட்–டுச் சென்று ஐந்–தரை வரு–டம – ா–கிற – து. எங்–கி–ருக்–கி–றான், எப்–படி இருக்–கி–றான் என்று தெரி–யவி – ல்லை. அவ–னுக்கு 67 வய–தில் தாயார் மட்–டும் இருக்–கிற – ாள். எனக்–கும் 94 வய–தா–கிற – து. எனது பேரன் திரும்ப வரு–வானா?

-ஏ.எஸ்.தீக்ஷி–தர், திரு–வா–னைக்–கா–வல். ஓடிப்–ப�ோ–ன–வ–னுக்கு ஒன்–ப–தில் குரு என்–பார்–கள். அதை நிரூ–பிக்–கும் வகை–யில் உங்–கள் பேர–னின் ஜாத–கத்–தில் ஒன்–ப–தாம் வீட்–டில் குரு அமர்ந்–துள்–ளார். அதி–லும் லக்– னத்–திற்கு அதி–பதி – ய – ா–கிய குரு–பக – வ – ான் ஒன்– ப–தாம் வீட்–டில் அமர்ந்–துள்–ளார். கேட்டை நட்–சத்–திர – ம், விருச்–சிக ராசி, மீன–லக்–னத்–தில்

30

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

பிறந்–துள்ள உங்–கள் பேர–னின் ஜாத–க–பல – ம் நன்– ற ா– க வே உள்– ள து. தற்– ப�ோ து சுக்– கி ர தசை– யி ல் குரு புக்தி நடந்து வரு– வ – த ால் நற்–பல – ன்–களையே – அனு–பவி – த்து வரு–கிற – ார். அவ–ரு–டைய ஜாத–கத்–தில் ஜீவ–னஸ்–தா–னத்– தில் புத–னும், சுக்–கி–ர–னும் இணைந்–தி–ருப்–ப– தால் நல்– ல – த�ொ ரு த�ொழி– லை ச் செய்– து – க�ொண்–டிரு – ப்–பார். கையில் காசு பணத்–திற்கு குறை ஏதும் இருக்–காது. தனா–தி–பதி செவ்– வாய் 11ல் உச்– ச ம் பெற்– றி – ரு ப்– ப – த ால் கை நிறைய காசு புழங்–கிக் க�ொண்–டி–ருக்–கும். த�ொலை–தூர – த்–தில் நல்–ல–படி – ய – ாக வசித்–துக் க�ொண்–டி–ருக்–கி–றார். அவ–ரு–டைய ஜாத–கத்– தில் பிதுர் ஸ்தா–னம் பல–மற்று இருக்–கி–றது. அவ–ரது தந்–தை–யைப் பற்றி நீங்–கள் கடி–தத்– தில் எது–வும் குறிப்–பிட – வி – ல்லை. தந்–தையை – ப் பற்–றிய சிந்–த–னை–க–ளும், எண்–ணங்–க–ளும் அவரை வீட்–டை–விட்டு வெளி–யே–றச் செய்– தி–ருக்–க–லாம். எனி–னும் தற்–ப�ோது நேரம் நன்–றாக இருப்–ப–தால் அவர் தன் தாயா– ரைத் தேடி வரு–வத – ற்–கான வாய்ப்பு உண்டு.

03.08.2019ற்குள் உங்–கள் பேரன் வீடு திரும்–பு– வார். அவ–ருட – ைய ஜாதக அமைப்–பின்–படி அவர் நல்–லப – டி – ய – ாக வாழ்ந்து க�ொண்–டிரு – க்– கி–றார். அவ–ரைப் பற்றி நீங்–கள் கவ–லைப்–பட வேண்– டி ய அவ– சி – ய – மி ல்லை. அகி– ல ாண்– டேஸ்–வரி உங்–கள் பிரார்த்–த–னைக்கு நிச்–ச– யம் செவி–ம–டுப்–பாள். உங்–கள் ஆயுட்–கா–லத் –திற்–குள் நிச்–ச–யம் பேர–னைக் காண்–பீர்–கள்.

?

34 வய–தா–கும் என் மக–னுக்கு திரு–ம–ணத்– திற்–காக கடும் முயற்சி செய்–தும் தடை–பட்– டுக்–க�ொண்டே ப�ோகி–றது. திரு–ம–ணம் எப்–ப�ோது நடை–பெ–றும்? அவ–னது எதிர்–கா–லம் எப்–படி இருக்கும்?

-கண்–ணன், குர�ோம்–பேட்டை. உங்–கள் மக–னின் ஜாத–கத்–தில் ஏழாம் வீட்– டில் இணைந்–துள்ள செவ்–வா–யும், கேது–வும் திரு–மண – த்–தட – ையை உண்–டாக்–குகி – ற – ார்–கள். ர�ோகிணி நட்–சத்–தி–ரம், ரிஷ–ப–ராசி, ரிஷப லக்– ன த்– தி ல் பிறந்– தி – ரு க்– கு ம் அவ– ரு – ட ைய ஜாத–கத்–தில் வக்–கி–ரம் பெற்ற சனி ஆறி–லும், குரு பக–வான் எட்–டிலு – ம் அமர்ந்–துள்–ளன – ர். அவ–ரு–டைய ஜாத–கப்–படி தற்–ப�ோது குரு தசை–யில் புதன் புக்தி துவங்கி உள்– ளது.

11.05.2018 முதல் நல்ல நேரம் ஆரம்–பித்து உள்–ள–தால் இந்த நேரத்–தில் நீங்–கள்–அ–வ–ரது திரு–ம–ணத்தை நடத்த இய–லும். எனி–னும் திரு–மண வாழ்–வைப் பற்–றிச் ச�ொல்–லும் ஏழாம் வீட்–டில் உச்ச பலத்–து–டன் உள்ள கேது பக–வான் ஆட்சி பலத்–து–டன் உள்ள செவ்–வா–யு–டன் இணைந்து தடை செய்து வரு–கி–றார். தலை–யில் நாகத்–து–டன் உள்ள நர–சிம்ம மூர்த்–தி–யின் படத்–தினை வைத்து செவ்–வாய்–த�ோ–றும் உங்–கள் மகனை பூஜை – ர செய்து வணங்–கிவ – ச் ச�ொல்–லுங்–கள். கராள நர–சிம்–மர் என்ற அந்த திரு–வு–ருவ வழி–பாடு, – ால் உண்–டா–கும் த�ோஷத்–தினை – கேது–வின ப் ப�ோக்–க–வல்–லது. அழ–கான பெண்–ணாக இருக்க வேண்–டும் என்ற எதிர்–பார்ப்–பைக் குறைத்–துக் க�ொண்டு பெண் தேடுங்–கள். அழ–கில் குறை இருந்–தா–லும் அறி–விற் சிறந்– த–வ–ளாக மரு–ம–கள் வெகு விரை–வில் வந்து சேர்–வார். இந்த வருட இறு–தி–யில் உங்–கள் மக– னி ன் திரு– ம – ண ம் நிச்– ச – ய – ம ா– கி – வி – டு ம். கவலை வேண்–டாம்.

?

என் மக–ளின் ஜாத–கத்–தில் ஐந்–தாம் இடத்–தில் உள்ள குரு பக–வான் ஒன்–ப–தாம் இடத்–தைப் பார்ப்–பத – ால் அனைத்து த�ோஷங்–களு – ம் நிவர்த்தி ஆகி–வி–டு–கின்–றன என்று உள்–ளூர் ஜ�ோதி–டர்

தம் பிரச்–னை–க–ளுக்–குத் தீர்வு காண விரும்–பும் வாச–கர்–கள் தங்–களு – ட – ைய ஜாதக நக–லுட – ன் தங்–கள் பிரச்–னை–யைத் தெளி– வாக எழுதி அனுப்–ப–லாம். கீழ்க்–கா–ணும் முக–வ–ரிக்கு அவ்–வாறு அனுப்பி வைக்–கும் உங்–க–ளுக்கு இப்–ப�ோதே, வண்–ண–ம–ய– மான, வள–மான வாழ்க்–கைக்கு வாழ்த்து தெரி–விக்–கி–ற�ோம்.

என்ன ச�ொல்–கி–றது, என் ஜாத–கம்?

ஆன்–மி–கம், தபால் பை எண். 2908, மயி–லாப்–பூர், சென்னை - 600 004

– ானா? கூறு–கிற – ார். அவர் ச�ொல்–வது உண்–மைத என் மக–ளின் எதிர்–கா–லம் எப்–படி உள்–ளது? என் மக–ளின் ஜாத–கப்–படி நாங்–கள் எந்த தெய்–வத்தை வணங்க வேண்–டும்?

-மாரி–முத்து, க�ொன்–றைக்–காடு. உங்–கள் ஜ�ோதி–டர் ச�ொன்ன கருத்து உண்–மையே. ஹஸ்–தம் நட்–சத்–தி–ரம், கன்னி ராசி, கடக லக்–னத்–தில் பிறந்–துள்ள உங்–கள் மக–ளின் ஜாத–கத்–தில் பன்–னிர – ண்–டில் செவ்– வாய், இரண்–டில் சனி-கேது–வின் இணைவு, எட்–டில் ராகு என்று ஒரு–சில இடைஞ்–சல்–கள் இருந்–தா–லும் இந்த த�ோஷங்–கள் அனைத்–தை– யும் ஐந்–தாம் இடத்–தில் உள்ள குரு பக–வா– னின் பார்வை சரி–செய்–து–வி–டும். அத–னால் நீங்–கள் மக–ளின் எதிர்–கா–லம் குறித்து கவ– லைப்–பட வேண்–டிய அவ–சி–யம் இல்லை. அவ–ரது ஜாத–கப்–படி தற்–ப�ோது செவ்–வாய் தசை–யில் புதன் புக்தி நடந்து வரு–கி–றது. இந்த நேரத்–தில் அவ–ரது கல்–விநி – லை உயர்–வ– டை–யும். தைரி–யக் குறைவு, அவ–ரு–டைய பல–வீ–னம். மகளை நல்ல தைரி–ய–சா–லி–யாக வளர்க்க வேண்–டிய கடமை உங்–க–ளுக்கு உள்–ளது. அவ–ரு–டைய ஜாத–கப்–படி நவ–கி–ர– ஹங்–க–ளில் உள்ள குரு–ப–க–வானை வணங்கி வாருங்–கள். அதே–ப�ோல செவ்–வாய்–த�ோ– றும் ராகு–கா–லத்–தில் விஷ்ணு துர்க்–கைக்கு விளக்–கேற்றி வைத்து வழி–பட்டு வரு–வ–தும் உங்–கள் மக–ளின் வாழ்–வில் முன்–னேற்–றத்– தைத் தரும். உங்–கள் மக–ளின் 13வது வயது முதல் 31வது வயது வரை செவ்–வாய்க்–கி– ழமை த�ோறும் தவ–றாது துர்க்கை வழி–பாட்– டைத் த�ொடர்ந்து செய்து வரு–வது நல்–லது. எட்–டாம் இடத்து ராகு–வி–னால் உண்–டா– கும் சிர–மங்–கள் முற்–றி–லு–மா–கக் குறைந்து உங்–கள்– ம–க–ளின் வாழ்வு சிறக்–கும். ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

31

குளித்தலை

த�ோஷம் நீங்கிய

முற்றிலா முலையம்மை

சப்தகன்னியர்

த

மிழ்–நாட்–டிலு – ள்ள கரூர் மாவட்–டத்–தில் குளித்–தலை அரு–கில் இருக்–கும் மூன்று சிவஸ்–தல – ங்–களை ஒரே–நா–ளில் காலை, பகல் மற்–றும் மாலை வேளை–களி – ல் சென்று தரி–சன – ம் செய்து வணங்–கின – ால் புண்–ணிய – ம் என்று கூறப்–ப–டு–கி–றது. இவற்–றுள் ஒன்று, திரு– ஈ ங்– க�ோ ய்– ம லை காவிரி வட– க – ரை த் தலம். மற்ற இரண்டு - திரு–வாட்–ப�ோக்கி, கடம்–பந்–துறை. அவ்–வகை – யி – ல் திரு–க்கட – ம்–பந்– துறை தலத்–தில் உள்ள கடம்–ப–வ–ன–நா–தரை காலை தரி–சன – ம் செய்து வழி–படு – வ – து மிக–வும் பல–னு–டை–யது என்று கரு–தப்–ப–டு–கி–றது. கடம்–ப–வன நாதர் க�ோவில் காவி–ரிக் கரை– யி ல் வடக்கு ந�ோக்கி இருக்– கி – ற து. சிவன் க�ோயில்–கள் எல்–லாம் கிழக்கு அல்– லது மேற்கு ந�ோக்– கி – த ான் அமைந்– தி – ரு க்– கும். கங்–கைக் கரை–யில் காசி விஸ்–வ–நா–தர்

32

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

க�ோயில் வடக்கு ந�ோக்–கி–யி–ருப்–ப–துப�ோ – ல், காவி–ரிக் கரை–யில் வடக்கு ந�ோக்–கியி – ரு – க்–கும் க�ோயில் இது ஒன்–றுத – ான். வடக்கு ந�ோக்–கிய ஐந்து நிலை ராஜ–க�ோபு – ர – மு – ம், க�ோபு–ரத்–திற்கு வெளியே பதி– ன ாறு கால் மண்– ட – ப – மு ம் க�ொண்டு இவ்–வா–லய – ம் விளங்–குகி – ற – து. ஐந்து நிலை க�ோபுர வாயில் வழியே உள்ளே நுழைந்–தால் ஒரு நீண்ட மண்–ட–பம் நம்மை வர–வேற்–கி–றது. இம்–மண்–ட–பத்–தில் க�ொடி– ம–ரம், பலி–பீட – ம், நந்தி ஆகி–யவ – ற்–றைக் காண– லாம். வெளிப் பிரா–கா–ரத்–தின் வட–மேற்–குப் பகு–தியி – ல் இறைவி முற்–றிலா முலை–யம்மை சந்–நதி கிழக்கு ந�ோக்கி அமைந்–துள்–ளது. அடுத்த வாயி–லைக் கடந்து சென்–றால் இறை–வ–னின் கரு–வ–றையை அடை–ய–லாம். இறை–வன் கடம்–ப–வன நாத–ரின் லிங்–கத் திரு–வு–ரு–வுக்–குப் பின்–னால் சப்த கன்–னி–யர் உரு–வச் சிலை–கள் இருக்–கின்–றன. சப்–த–கன்– னி–யர்–களி – ன் பிரம்–மஹ – த்தி த�ோஷம் நிவர்த்– தி–யான தலம் இது–வா–த–லின், மூல–வ–ரின் பின்–னால் சப்–த–கன்–னி–கை–க–ளின் உரு–வங்– கள் கல்–லில் பிம்–பம – ா–கச் செதுக்–கப்–பட்–டுள்– ளன. தங்–கள் பிரம்–மஹ – த்தி த�ோஷ சங்–கட – ம் நிவர்த்–திய – ான தல–மா–தல – ால் தங்–களை வழி– ப–டும் பக்–தர்–களி – ன் சங்–கட – ங்–களை சடு–தியி – ல் தீர்த்–த–ரு–ளும் வரப்–ர–சா–தி–யாக இத்–தே–வி–யர் உள்–ள–னர். உட்–பி–ரா–கா–ரத்–தில் விநா–ய–கர், சுப்–பி–ர–ம–ணி–யர், நவ–கி–ர–கங்–கள், ஜேஷ்–டா– தேவி, நால்–வர், அறு–பத்து மூவர் மூல–வர் மற்–றும் உற்–ச–வத் திரு–மே–னி–கள், விஸ்–வ–நா– தர், கஜ–லட்–சுமி ஆகிய சந்–ந–தி–கள் உள்–ளன. இக்– க�ோ – யி – லி ல் இரண்டு ச�ோமஸ்– க ந்த

மூர்த்–தி–கள், இரண்டு நட–ராஜ மூர்த்–தி–கள் உள்–ளன. ஒரு நட–ராஜ மூர்த்–தி–யின் கால– டி–யில் முய–ல–கன் இருக்க, மற்–ற�ொன்–றில் இல்லை. தல–வி–ருட்–சம் கடம்ப மரம். தீர்த்– – ம், தேவர்–க– தம் காவிரி நதி. கண்வ முனி–வரு ளும் இத்– த – ல த்து இறை– வ னை பூஜித்– து ப் பேறு பெற்–றுள்–ள–னர். கண்வ முனி–வ–ருக்கு இறை–வன் கடம்ப மரத்–தில் காட்சி தந்த தலம். பிரம்மா, மகா–விஷ்ணு, முரு–கர், சப்– த–கன்–னி–யர்–கள், அகத்–தி–யர் ஆகி–ய�ோ–ரும் இத்–த–லத்து இறை–வனை வழி–பட்டு பேறு பெற்–றுள்–ள–னர். தூம்–ர–ல�ோ–ச–னன் என்ற அசு–ர–னி–ட–மி– ருந்து தங்–க–ளைக் காப்–பாற்–றும்–படி தேவர்– கள் அம்– பி – கை – யி – ட ம் முறை– யி ட்– ட – ன ர். அவர்–களு – க்–காக அம்–பாள் துர்க்கை வடி–வம் எடுத்து அசு–ரனை அழிக்–கச் சென்–றாள். அசு– ரன் தான் பெற்–றிரு – ந்த வரத்–தின – ால் துர்க்–கை– யு–டன் த�ொடர்ந்து சம–ப–லத்–து–டன் ம�ோத, துர்க்– கை–யின் பலம் குறைந்–தது. எனவே அம்–பிகை, சப்–த–கன்–னி–யர்–களை அனுப்பி அசு–ரனு – ட – ன் ப�ோர் புரி–யச் செய்–தாள். அவர்– களை எதிர்க்க முடி–யாத அசு–ரன் அவர்–க– ளி–டமி – ரு – ந்து தப்பி வனத்–திற்–குள் ஓடி–னான். அங்கு கார்த்–யா–யன மக–ரிஷி – யி – ன் ஆஸ்–ரம – த்– திற்–குள் அசு–ரன் ஒளிந்து க�ொள்ள, அங்கு வந்த சப்த கன்–னிய – ர்–களு – ம் ஆஸ்–ரம – த்–திற்–குள் சென்–றன – ர். அங்கு முனி–வர் தவத்–தில் இருந்–த– தைக் கண்ட அவர்–கள், தூம்–ர–ல�ோ–ச–னன் தான் முனி–வர் ப�ோல உரு–மாறி அமர்ந்–தி– ருப்–பத – ாக கருதி, முனி–வரை அழித்து விட்–ட– னர். இத–னால், அவர்–களு – க்கு பிரம்–மஹ – த்தி த�ோஷம் பிடித்–தது. அவர்–கள் தங்–க–ளது த�ோஷம் நீங்க அரு–ளும்–படி அம்–பாளை வேண்–டின – ர். அம்–பா–ளின் கூற்–றுப்–படி இத்–த– லத்–தில் சிவனை வேண்–டிக் க�ொண்டு, சாப விம�ோ–சன – ம் பெற சப்–தக – ன்–னிய – ர்–கள் இங்கு வந்து தவ–மி–ருந்–த–னர். சிவன் அவர்–க–ளுக்கு

கடம்ப மரத்–தில் க ா ட் சி த ந் து சாப– வி – ம�ோ – ச – னம் க�ொடுத்– தார். அசு–ரனை அழித்–தால் தங்– க– ளு க்கு மீண்– டு ம் த�ோ ஷ ம் ஏற்–படு – ம் அன்று – ன்– கரு–திய சப்–தக னி–யர்–கள், அசு– ரனை அழித்து தங்–களை – க் காக்– கும்–படி ஈச–னிட – ம் முறை–யிட்–டன – ர். ஈச–னும் அசு–ரனை அழித்–தார். இத்–த–லத்–தில் சப்–த– கன்–னிய – ர்–களு – க்கு இறை–வன் பாது–காப்–பாக இருப்–ப–தாக ஐதீ–கம். இத்– த – ல ம், அரு– ண – கி – ரி – ந ா– த ர் பாடல் பெற்ற திருப்–பு–கழ்த் தல–மு–மாய் விளங்–கு–கி– றது. இங்கு முரு–கப்–பெரு – ம – ான் ஆறு திரு–முக – – மும் பன்–னிரு திருக்–க–ரங்–க–ளும் க�ொண்டு வள்ளி, தெய்–வா–னையு – ட – ன் கிழக்கு ந�ோக்கி நின்ற க�ோலத்–தில் காட்சி தரு–கி–றார். உற்–ச– வர் ஒரு திரு–மு–கத்–து–டன் மயில் மீத–மர்ந்து காட்சி தரு–கி–றார். திருப்–பு–க–ழில் இவ–ரைப்– பற்றி ஒரு பாடல் உள்–ளது. இவ்–வா–ல–யம் காலை 6 முதல் பகல் 1 மணி வரை–யிலு – ம், மாலை 4-30 முதல் இரவு 8.30 மணி வரை–யி–லும் திறந்–தி–ருக்–கும். திரு–நா–வுக்–கர – –சர் இத்–த–லத்து இறை–வன் மேல் பாடிய ஒரு பதி–கம் 5ம் திரு–முறை – –யில் இடம் பெற்–றுள்–ளது: இக்–க�ோ–யில் குளித்–த–லை–யில் இருந்து 2 கி.மீ., கரூ–ரி–லி–ருந்து 23 கி.மீ., திருச்–சி–யி– லி–ருந்து 55 கி.மி. த�ொலை–வி–லும் இருக்–கி– றது. குளித்–தலை ரயில் நிலை–யம், திருச்சி - கரூர் - ஈர�ோடு ரயில் மார்க்– க த்– தி ல் இருக்–கி–றது. ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

33

தட்சிணா மூர்த்தி

சப்தகன்னியர் கடம்பவன நாதர்

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

ÝQ&1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

ªõœO

Mò£ö¡

¹î¡

ªêšõ£Œ

Fƒèœ

ë£JÁ

êQ

ªõœO

Mò£ö¡

¹î¡

ªêšõ£Œ

Fƒèœ

ë£JÁ

êQ

¬õè£C&18 ªõœO

1

݃Aô îI› Aö¬ñ «îF «îF Ìó£ì‹ 裬ô 8.35 ñE õ¬ó

Íô‹ 裬ô 6.03 ñE õ¬ó

ï†êˆFó‹

Cˆî 60.00 ï£N¬è

ÜI˜î 0.7 H¡¹ Cˆî

«ò£è‹

ðóE Þó¾ 7.32 ñE õ¬ó

ܲMQ Þó¾ 8.05 ñE õ¬ó

«óõF Þó¾ 8.10 ñE õ¬ó

F¼õ£F¬ó ðè™ 2.29 ñE õ¬ó

Cˆî 60.00 ï£N¬è

I¼èYKì‹ ñ£¬ô 4.02 ñE õ¬ó ñóí 60.00 ï£N¬è

¶MF¬ò Þó¾ 9.38 ñE õ¬ó

Cˆî 60.00 ï£N¬è

Hóî¬ñ Þó¾ 12.02 ñE õ¬ó

Üñ£õ£¬ê Þó¾ 2.19 ñE õ¬ó «ó£AE ñ£¬ô 5.26 ñE õ¬ó

Cˆî 31.36 H¡¹ ÜI˜î

Cˆî 33.50 H¡¹ ñóí

Cˆî 60.00 ï£N¬è

ñóí 35.26 H¡¹ Cˆî

Qõ£êŠ

ªð¼ñ£œ ªîŠðˆ F¼Mö£.

F¼õ™L‚«èE 𣘈îê£óF «è£JL™ ïóC‹ñ˜ F¼ñ…êù‹ ¬ðóõ˜ õNð£´.

²õ£I¬ô º¼èŠªð¼ñ£¡ îƒèŠÌñ£¬ô Åì™.

²ð. F¼«õ£í Móî‹. 裬ô 9.58 ñE ºî™ 10.34 ñE õ¬ó õ£v¶ ªêŒò ï¡Á.

²ð. 装C¹ó‹ õóîó£üŠ ªð¼ñ£œ ðõQ.

ÿM™L¹ˆÉ˜ ݇죜 F¼M¬ì ñ¼É˜ Hóèˆ ° ஜா‹H¬è ¹øŠð£´.

ÿóƒè‹ óƒèï£î˜ Üôƒè£óˆ F¼ñ…êù‹ ÅKò õN𣴠ï¡Á.

M¼„Cè‹

M¼„Cè‹

¶ô£‹

¶ô£‹

ê‰Fó îKêù‹. F¼õœÙ˜ ióó£èõ˜ àô£.

Cî‹ðó‹ Cõªð¼ñ£¡ ðõQ. óˆîî£ù Fù‹.

ê˜õ Üñ£õ£¬ê. H¶˜ ðí . ãó™ «ê˜ñ¡ ܼí£êô ²õ£Ièœ F¼Mö£.

A¼ˆF¬è Móî‹. ñ£î Cõó£ˆFK, Cî‹ðó‹ ݾ¬ìò£˜ «è£J™ Cõ¡ Mö£ Ýó‹ð‹.

è¡Q&¶ô£‹ F¼Š«ð£Ï˜ º¼èŠªð¼ñ£¡ CøŠ¹ ÜH«ûè‹.

Hó«î£û‹. CõîKêù‹ ï¡Á.

è¡Q

C‹ñ‹&è¡Q «îõ«è£†¬ì óƒèï£î˜ ¹øŠð£´. è¼ì îKêù‹ ï¡Á.

C‹ñ‹

èìè‹&C‹ñ‹ F¼ŠðF ã¿ñ¬ôò£¡ ñôóƒA ºŠªð¼‰«îMò¬ó õíƒè ï¡Á.

èìè‹

Cˆî 28.59 H¡¹ ÜI˜î

I¶ù‹

I¶ù‹

èìè‹

Cˆî 60.00 ï£N¬è

ÜKò‚°®

M«êû °PŠ¹èœ

Kûð‹&I¶ù‹ êƒèìýó 궘ˆF, Mï£òè¬ó õíƒè êƒèìƒèœ Mô°‹.

Kûð‹

ê‰Fó£wìñ‹

Cˆî 24.27 H¡¹ ñóí

ÜI˜î 12.58 H¡¹ Cˆî

àˆFó†ì£F Þó¾ 7.48 ñE õ¬ó Cˆî 60.00 ï£N¬è

Ìó†ì£F Þó¾ 6.57 ñE õ¬ó

êîò‹ ñ£¬ô 5.36 ñE õ¬ó

ÜM†ì‹ ðè™ 3.47 ñE õ¬ó

F¼«õ£í‹ ðè™ 1.35 ñE õ¬ó

Fó«ò£îC 裬ô 6.14 ñE õ¬ó A¼ˆF¬è Þó¾ 6.38 ñE õ¬ó 궘ˆîC ÜF裬ô 4.13 ñE õ¬ó

¶õ£îC 裬ô 7.44 ñE õ¬ó

ãè£îC 裬ô 8.47 ñE õ¬ó

îêI 裬ô 9.24 ñE õ¬ó

ïõI 裬ô 9.32 ñE õ¬ó

ÜwìI 裬ô 9.10 ñE õ¬ó

êŠîI 裬ô 8.18 ñE õ¬ó

êw® 裬ô 6.29 ñE õ¬ó

êw®  º¿õ¶‹

ð…êI ÜF裬ô 5.18 ñE õ¬ó àˆFó£ì‹ ðè™ 11.09 ñE õ¬ó ÜI˜î 60.00 ï£N¬è

궘ˆF Þó¾ 3.25 ñE õ¬ó

F¼F¬ò Þó¾ 1.26 ñE õ¬ó

FF

கணித்தவர்: ‘ஜ�ோதிட மணி’ வசந்தா சுரேஷ்குமார்

ஜூன் மாதம் 1 - 15 (வைகாசி - ஆனி) பஞ்சாங்க குறிப்புகள்

பிராட்டியை வணங்கினால்

ராஜய�ோகம் கிட்டும்! (அபி– ர ாமி அந்– த ாதி பாடல் 14க்கான மேலும் சில விளக்–கங்–கள்) ‘பாரில் உன்னை சந்– திப்–ப–வர்க்–கும் எளி–தாம்’ இ ற வ ா நி லைய ை பெற்–ற–வ–ரும், மூப்பு பிணி– யற்– ற – வ – ரு ம், தான் எண்– ணிய அனைத்–தும் பெற்று இன்– பு ற்று வாழ்– ப – வ – ரு ம், ய ா ரி – ட த் – து ம் கையே ந் – தா– ம ல் வள– மை – யு – டைய ய – வ – ர்–கள் தேவர்– சிறப்–புடை – கள். ‘அம–ரர் தங்–க�ோன்’ (பாடல் - 97) தேவர்–களை வென்று, தன்–வய – ப்–படு – த்–திய பெரிய பலம் ப�ொருந்– தி – ய – வ ர்– க – ளும், அத–னால் அனைத்து இன்– ப ங்– க – ள ை– யு ம் தான் அனு– ப – வி ப்– ப – வ ர்– க – ளு ம், மி கு ந்த த வ த் – தி – ன ா ல் இந்– தி – ர னை வெல்– லு ம் உடல்–பல – ம் க�ொண்–டவ – ர்–க– ளு–மான அசு–ரர்–கள். ‘மகி– டன் தலை–மேல் அந்–த–ரி’ (பாடல் - 8) தன் மனதை முழு–வ–து– மாய் அடக்–கி–ய–வர்–க–ளும், தன் மூச்சுக் காற்றை முழு– வ–து–மாய் தன் வயப்–ப–டுத்– தி–யவ – ர்–களு – ம் இடை–யற – ாது – ன் திரு–நா–மத்தை இறை–வனி செப்–பு–ப–வ–ரும், இறை–யன்– பின்றி வேறு ஒன்–றை–யும் – ரு – ம் ஆகிற விரும்–பா–தவ வான– வ ர், தான– வ ர், ஆன– வ ர் ஆகிய மூவ– ரும் சிறப்–பாக உன்னை வந்–திப்–ப–வ–ரா–வார். ‘மாயா முனி–வ– ரும்’ - பாடல்-4 இ வ ர் – க ள் ஒ ரு ப க் – க ம் உ ன்னை வணங் –கு–வ– தற்–காக காத்–தி–ருக்க, ஆன்–மா– வின் ஆணவ மலத்தை

(அறி–யா–மையை) நீக்–குவ – தற் – க – ாக இறை–வனி – ன் அரு–ளா–ணை– யின் வண்–ணம், புல், பூண்டு, செடி, க�ொடி, மரம், பறவை, விலங்கு, மனித, பூத, தேவ ஆன்–மாக்–க–ளுக்–கான உடலை அற்–பு–த–மாக அமைத்து தரு–ப–வ–னும், ஒவ்–வ�ொரு உயி–ரும் நலம் பெறு–வதற் – க – ா–கத் தன்னை வருத்தி காக்–கின்ற பேர–ருள் க�ொண்டு, பத்து அவ–தா–ரங்–களை எடுத்து மக்–களை காத்து அருள்–கின்–றவ – னு – ம், அஷ்ட ஐஸ்–வர்–யங்–களு – ம் விரும்–புகி – ன்ற பேராண்மை படைத்–தவ – னு – ம், அனைத்து செல்–வங்–களு – க்–கும் அதி–தே–வ–தை–யான இலக்–கு–மி–யால் விரும்–பப்–ப–டு–ப–வ–ரும், (‘லக்ஷ்மி காந்–தம் கம–ல–ந–ய–னம்’), குறை–வற நிறை–யு–டை–ய–வ– னும், பூரண ப�ொரு– ளு – ம ா– கிற நாரா– ய – ண ர் உன்–னையே ஒரு–புற – ம் சிந்–தித்–திரு – க்க அனைத்து அரண்–கள – ை–யும் ஆல– ம–ரத்–தின் கீழி–ருந்து அருள்–கிற – –வ–னும், விஷ்ணு, பிரம்மா, ஸ்கந்–தன், இந்–திர – ன், உப–மன்யு, நந்தி முத–லான மிகச்–சிறந்த – தேவர்–கள் யாரு–டைய கடைக்–கண் கரு–ணைத் துளி–யால் இத்–த–கைய கட–வுள் என்–னும் உயர்ந்த நிலையை அடைந்–தார்–களே, அப்–ப–டிப்–பட்ட ‘பர– மா– ன ந்– த ர்’ என்ற தட்– சி – ண ா– மூ ர்த்தி, இப்–ப–டிப் பக்–கு–வ–மு–டைய ஆன்–மாக்– களை தன் கரு–ணைப் பார்–வை–யால் மேலான கட–வுள – ாக்–கிய பெரு–மைமி – க்க தட்க்ஷி–ணா–மூர்த்தி. தன் சிந்–தையு – ள்ளே

21

ðô¡

35

1-15 ஜூன் 2018

உன்னை பந்–தித்–தி–ருக்–கிற – ார். மேற்–கண்ட அனை–வ–ருமே அழியா பர–மா–னந்–தத்தை பெற்–ற–வர்–கள். தன்–ன–ள–வில் குறை–வற்–ற–வர்–கள், இப்–ப–டிப்– பட்ட மிகுந்த வலிமை, செல்–வம், கருணை, பேராற்–றல் க�ொண்–ட–வர்–க–ளா–கிய அவர்–க–ளாலே வணங்–கப்–ப–டு–கிற மிக உயர்ந்த நிலை–யி–லே–யி–ருக்–கக்–கூ–டி–ய–வள் உமை–யம்மை. ஆசை முழு–வது – ம் நிறை–வேறி – ய தேவர்–கள் எங்கே? ஆசைக் கட–லில் அகப்–பட்ட அடி–யேன் எங்கே? (‘‘ஆசை கட–லில் அகப்–பட்–டு’ பாடல் - 32) எம–னை–யும் நடுங்க வைக்–கும் அசு–ரர்–கள் பலம் எங்கே? அவனைக் கண்–டால் அஞ்சி நடுங்–கு–கிற பலவீ–ன–மு–டைய நான் எங்கே? (‘வெங்–கா–லன் என்னை நடுங்க அழைக்–கும்’ பாடல் - 33); மனத்தை தன் வயப்–ப–டுத்–திய ‘ஆன–வர்–கள்’ (சித்–தர்–கள்) எங்கே? நெஞ்–சம் பயில நினைக்–காத நான் எங்கே? (‘நெஞ்–சம் பயில நினை–க்கின்–றி–லேன்’ பாடல் - 59); வேதத்– தையே படைத்த பிரம்மா எங்கே? மறை ச�ொல்–லிய வண்–ணம் த�ொழும் நான் எங்கே? அனைத்து செல்–வங்–க–ளும் விரும்–பு–கின்ற விஷ்–ணு–வா–ன– வர் எங்கே? க�ோத்–தி–ரம், குலம், குன்றி நாளும் தலங்–கள் த�ோறும் பாத்–தி–ரம் க�ொண்டு உழ–லாய் அலைந்து திரி–யும் நான் எங்கே? பிராண சக்–தி–யால் உமை–யம்–மையை பந்–தித்து தன் இத– யத்–திலே இருத்–திக் க�ொண்ட தட்–சி–ணா–மூர்த்தி எங்கே? ஆவியை (உயிரை) தயி–ரி–லி–டப்–பட்ட மத்து ப�ோல் சுழன்று அலைக்–கழி – க்–கப்–படு – ம் தளர்–வுடை – ய ஆவி–யா–கிற நான் எங்கே? ‘ததி–யுறு மத்–தில்’ - பாடல் 7 இப்–படி எண்–ணிப்–பார்க்–கின், எல்லா நிலை–யி–லும் மதிப்– பற்ற நாயா–கிற என்னை (‘நாயே–னை–யும் இங்கு ஒரு ப�ொரு– ளாக நயந்து வந்–து’ பாடல் - 61) நயந்–து–வந்து உமை–யம்மை ஆண்–டு–க�ொள்–வ–தென்–பது எக்–கா–ர–ணத்தை முன்–னிட்–டும் என் இழிவு கரு–தி–யும் அல்ல, தகுதி கரு–தி–யு–மல்ல, மாறாக தன்–னி–ட–முள்ள கடல் ப�ோன்ற ‘தன்–ன–ளி–யே’ எல்–லா–வற்– றை–யும் விட உயர்ந்த அருளை எனக்கு பெற்றுத் தந்–தது. ‘அவ்–யாஜ கருணா மூர்த்–தையே – ’ - கார–ணமி – ல்லா கருணை. ‘கருணா ரஸ ஸாக–ரா’ - கரு–ணையே அவ–ளின் இயல்பு. ‘எம்–பி–ராட்டி - நின் தன்–ன–ளி–யே’ பிராட்டி என்– கி ன்ற வார்த்தை, ராஜ– ம ா– த ாவை,

36

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

அர–சியை இச்–ச�ொற்க – ள – ால் குறிப்–பிட – ல – ாம். தலை–மைப் ப�ொறுப்–பிலு – ள்ள மாத–ரை– யும் இச்–ச�ொல் குறிக்–கும். அந்–த–வ–கை–யில் அன்னை என்–றால் அன்–பைப் பெற– லாம். பிராட்டி என்–றால் கரு–ணையைப் பெற–லாம். அன்–னைக்கு அன்பை மட்– டுமே தரும் வல்–லமை இருக்– கி– றது. பிராட்– டி– ய ா– ரு க்கு அன்–பு–டன் சேர்த்து அறி– வித்– த – ல ா– கி ற ஞானத்தை உப–தே–சிக்–கவு – ம், தீய–வற்றை விலக்– க – வு ம், தண்– டி க்– க – வும், அறத்தை பின்– ப ற்ற வலி–யு–றுத்தி கண்–டிக்–க–வும் உரிமை உள்–ள–வர். அரச கட்– ட – ள ையை எவ்– வ ாறு நாட்– டி – லு ள்– ள – வ ர் பின்– பற்ற வேண்– டு ம�ோ அது ப�ோ ல் பி ர ா ட் – டி – ய ா ர் கட்–ட–ளை–யு–மா–கும். பிராட்– டி – ய ாக உமை– ய ம் – மையை வ ழி – ப ா டு செய்–வத – ன – ால் தாம் வேண்– டி–ய–வற்றை உட–ன–டி–யாக அளித்து அனு–ப–வப்–ப–டுத்– து–கிற பேராற்–றல் பிராட்–டி– யாக, வணங்–கு–வ�ோ–ருக்கு உரித்–தா–கும். தீயின் மேல் நிற்– ப – த ா– லும் (உரி–யில் நிற்–பது) உட–ன– டி–யாக செய்ய வேண்–டும் – ம் என்–பத – ா–லும், அனை–வரு அறிய அமா– வ ா– சையை பெளர்–ணமி ஆக்க வேண்– – ா–லும் பிராட்டி டு–மென்–பத என்–கின்ற வார்த்–தையைப் பயன்–ப–டுத்–து–கி–றார். எம்–பிர – ான் என்–பது என் பிராட்டி என்–றும் தனக்கு அன்– பு – டை – ய – வ ள், தன் பெய–ரில் கரு–ணையு ய – – – டை – வள் என்–ப–தாக குறிப்–பி–டு– கின்–றார். அர–சிய – ரி – ன் அன்– பைக் க�ொள்–வ–தென்–பது அந்– ந ாட்– டி ல் அனைத்து – யு – ம் தான் பெற்– நன்–மையை றுக் க�ொள்ள கார–ண–மாக அமை–யும். அத–னா–லேயே ‘எம்–பி–ராட்–டி’ என்–கி–றார். ஆக–மங்–கள் ‘எம்–பிர – ாட்– டி–’யை ராஜ–ரா–ஜேஸ்–வரி என்று குறிப்– பி – டு – கி – ற து. இதையே லலிதா ஸஹஸ்–ர–

நா– ம ம், பெரிய பிராட்டி மஹா– ர ாக்னி என்று குறிப்–பி–டு–கின்–றது. அம்–பா–ளின் ஒவ்–வ�ொரு உரு–வ–மும் ஒரு சிறப்பு பய–னைத் தர–வல்–லது. அந்த வகை– யில் பிராட்–டி–யாரை வணங்–கி–னால் ராஜ –வ–சி–யம் ஏற்–ப–டும். அர–சாங்–கத்–தின் மூலம் பல நன்–மை–கள் உண்–டா–கும். எடுத்த காரி– யம் வெற்–றி–யாக முடி–யும். செல்–வம் பெரு– கும், அச்–சம் தீரும், வாழ்–விற்கு உண்–டான இவ்–வுல இன்–பங்–கள் அனைத்–தையு – ம் உடல் அனு–ப–விக்–கும். ஆர�ோக்–கிய தேகத்–தை–யும், செல்–வத்–தை–யும், ஆற்–ற–லை–யும் வழங்–க–வல்– லது இந்த மஹா–ராக்னி - ராஜேஸ்–வரி - ராஜ இரா–ஜேஸ்–வரி வடி–வங்–கள். ‘நின் தண்–ண–ளி–யே’ ஒவ்–வ�ொரு தேவ–தைக்–கும் கரு–ணை–யா– னது இயல்–பா–கவே அமைந்–திரு – க்–கிற – து என்– றா–லும் அந்–தக் கரு–ணை–யின் அள–வா–னது மிக–வும் மிகு–தி–யா–னது. பிற தேவ–தை–கள் கார– ண த்– த �ோடு, அறத்– த �ோடு கருணை செய்–யக்–கூ–டி–யது. உமை– ய ம்– மை – யி ன் கரு– ணைய�ோ கார–ணமி – ல்–லா–தது. அறத்தை பின்– ன – ணி – ய ா– க க் க�ொண்–ட�ோ ர் என்–ப–வ – ரு க்– காக மட்–டுமி – ல்–லா–மல் எனை– ய�ோ–ருக்–கும் கருணை செய்–ப– வள். (‘தர்மா தர்ம விவர்–ஜித – ா’ - லலிதா ஸஹஸ்– ர – ந ா– ம ம்). அறம், பாவம் பார்க்– க ாது கருணை செய்–பவ – ள். பேராற்– ற ல் க�ொ ண் – ட – மை – ய ா ல் அச்–சக்–தி–யின் கரு–ணையை பெற்–றுக் க�ொள்–பவ – ர் பெறும் பேறு அதி–க–மாக இருக்–கும். உதா– ர – ண – ம ாக, யட்– ஷி ணி கருணை செய்–தால் மூன்று காலம் மட்–டும் அறி–ய–லாம். சரஸ்–வதி கருணை செய்–தால் கல்–வியை மட்–டும் அடை–ய–லாம். எம்–பி– ராட்–டி–யின் தண்–ண–ளி–யா–னது அனைத்து தேவ–தை–க–ளின் அரு–ளிற்–கும் நம்மை பாத்– தி–ரப்–படு – த்த வல்–லமை – யு – டை – ய – து. உமை–யம்– மை–யின் கருணை நின் என்ற வார்த்–தைய – ால் திருக்–கடை – யூ – ர் அபி–ரா–மியி – ன் கரு–ணையைக் கூறு– கி ன்– ற ார். தான் உபா– சனை செய்த உமை–யம்–மை–யின் தனி உரு–வத்தை குறிப்–பி– டு–கின்–றார். தனக்கு முன் அபி–ரா–மிய – ா–னவ – ள் அர–சகு – ல – ப் பெண்–ணாக காட்–சிய – ளி – த்–ததை நமக்கு மறை–மு–க–மாக சுட்–டு–கிற – ார். மே லு ம் அ ர – ச – கு – ல ப் பெ ண் – ண ா க வளர்ந்– த – வ ள் மதுரை மீனாட்சி. அந்த மீனாட்–சிய – ம்–மையை ‘பிராட்–டிய – ார்’ என்று அழைக்–கி–றார். மந்–திர வழக்–கில், மீனாட்–சியை சாக்–த–ப– ரம் என்–றும், சிதம்–ப–ரம் சிவ–கா–ம–சுந்–த–ரியை

முனை–வர்

பா.இரா–ஜ–சே–கர சிவாச்–சா–ரி–யார் சிவ–பர – ம் என்–றும் காஞ்சி காமாட்–சியை உப– யம் (சிவ–சக்தி சமம்) என்–றும் குறிப்–பி–டு–வர். மீனாட்சி மந்–திர – த்–தையே இந்தப் பாடல் குறிப்– பி – டு – கி – ற து. இவ்– வ ாறு வழி– ப – டு – த ல் என்–பது உமை–யம்–மை–யின் அருளே. தண்–ணிளி – க்கு என்று முன்னே பல–க�ோடி தவங்–கள் செய்–வார் மண்–ணளி – க்–கும் செல்–வம�ோ பெறு–வார் மதி–வா–ன–வர் தம் விண்–ண–ளிக்–கும் செல்–வ–மும், அழியா முக்தி வீடும் அன்றோ? பண்–ண–ளிக்–கும் ச�ொற் பரி–ம–ளை–யா–ம– ளைப் பைங்–கி–ளியே. (பாடல் - 15) தண்–ணளி என்ற ச�ொல்– லிற்கு அருள் என்று ப�ொருள். அரு– ளி ற்குக் கார– ண ம்: அ ழு – கி ன்ற , து ன் – ப த்தை உடைய உயிர்– க – ளி ன் மீது, அஃதில்– ல ாத ஆனந்– த – ம – ய – மான இயல்பை உடை–ய–வ– ளா–கிய இறை–விக்கு ஏற்–படு – ம் ஒரு குணமே அரு– ள ா– கு ம். ‘பால் அழும் பிள்– ள ைக்கு ந ல் – கி ன பே ர – ரு ள் கூ ர் ’ (பாடல் - 9) அருள் அனு– ப – வ த்– தை ச் ச�ொல்– லு – வ து: ஒரு சாமா– னி–ய–ரி–டத்து எந்–த–வி–த–மான தேவை– யு ம் எதிர்– ப ார்ப்– பு ம் இ ல் – ல ா – ம ல் , அ வ – ரு க் கு அடுத்– த – டு த்து மிக உயர்ந்த நன்– மை – யை ச் செய்– வ – து ம் மிகக் க�ொடிய தீமையை விலக்–கிய – து – ம், மிகப்– பெ–ரிய மதிப்பை அளிப்–ப–து–வும், செய்–யப்– பட்–டால் அச்–சா–மா–னிய – ர – ா–னவ – ர், அப்–படி செய்–ப–வர்–க–ளின் மீது க�ொள்–கின்ற அன்பு, நன்றி, வியப்பு, விசு–வா–சம் இது–ப�ோன்று அனைத்து உணர்– வு ம் கலந்–த தே அருள். அந்த உள் உணர்வை வாக்–கால் விளக்க இய– ல ாது. அப்– ப – டி ச் ச�ொன்– ன ால் அது முழு–மை–யா–கச் ச�ொல்–லு–வ–தாக ஆகாது என்–பத – ன – ா–லேயே ‘நின் அருள் ஏது–தென்று ச�ொல்–லு–வ–தே’ (பாடல் - 27) என்–கி–றார். அரு–ளாற்–றல்: வான–வர்–க–ளுக்கு வாழ்– வைத் தரும், தான–வர்–க–ளுக்கு வலு–வைத் தரும், ஆன– வ ர்– க – ளு க்கு (பக்– கு – வ – ம ா– ன – வ – ருக்கு) ஞானத்தைத் தரும். அய– னு க்கு படைத்–த–லை–யும், மாலுக்கு காத்–த–லை–யும், ðô¡

37

1-15 ஜூன் 2018

உருத்–தி–ர–னுக்கு அழியா ஆனந்–தத்–தை–யும் தரும் பேராற்– றலே உமை– ய ம்– மை – யி ன் அரு–ளாற்–ற–லா–கும். ‘பாரில் உன்னை சந் –திப்–ப–வ–ருக்கு எளி–தாம் எம்–பி–ராட்டி நின் தண்–ண–ளி–யே’ (பாடல் - 14) அரு– ளி ன் வடி– வ ம்: மூக்– கு த்– தி – ய ா– ன து தங்–கத்–தி–னா–லா–ன–து–ப�ோல, கப்–ப–லா–னது மரத்–தா–லா–ன–து–ப�ோல, இறை–வி–யா–ன–வள் அரு–ளால் ஆன–வள். ‘பேர–ருள் கூர் திருத்–தன பாரா–மும்’ (பாடல் - 9) அரு–ளின் தன்மை: நீருக்கு கீழ்–ந�ோக்கி விழும் தன்–மையு – ம், தீக்கு மேல் ந�ோக்கி எழும் தன்–மை–யும் எப்–படி இயல்–பா–னத�ோ, அவ்– வப் ப�ொருளை விட்டு அந்–தந்–தத் தன்மை இயல்–பாய் எப்–ப�ொழு – து – ம் நீங்–கா–தது – ப�ோ – ல இருப்–பதே உமை–யம்–மை–யின் இயல்–பா–கிய அரு–ளா–கும். தகுதி உள்–ளவ – ர்–கள், அஃது இல்–லா–தா–ரி– டத்து க�ொள்–ளும் உணர்வே கருணை என்– றா–லும், தாயின் கரு–ணைய – ால் அன்–பையு – ம், தந்–தையி – ன் கரு–ணைய – ால் பாது–காப்–பையு – ம், குரு–வின் கரு–ணை–யால் அறி–வை–யும், அர–ச– னின் கரு–ணைய – ால் ஆற்–றலை – யு – ம், ஆண்–டவ – – னின் கரு–ணை–யால் இவை–ய–னைத்–தை–யும் பெற முடி–யும். கரு–ணையி – ன் தன்மை அதை உடை–ய–வ–ரைச் சார்ந்–தது. அரு–ளைப் பெறும் வழி: கட–வுள் செய்– வது அருள். பிறர் செய்–வது கருணை என்று பிரித்–துச் ச�ொல்–கி–றார்–கள். ஒரே ப�ொரு– ளா– யி – ரு ந்– து ம் கருணை செய்– ப – வ – ரி – ட த்து நாம் அவர்–கள் விரும்–பும்–வ–கை–யில் நடக்க

38

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

– கு வேண்–டும். ஆனால் அரு–ளைப் பெறு–வதற் – ார் பட்–டர். தவம் செய்ய வேண்–டும் என்–கிற ‘தண்–ண–ளிக் கென்று பல–க�ோடி தவங்–கள் செய்–வார்’ (பாடல் - 15) க�ோடி தவங்– க ள் என்ற வார்த்– தை – யி – னாலே தவத்–தின் கடி–னத்–தை–யும், நெடிய காலத்–தையு – ம் மறை–முக – ம – ாக குறிப்–பிடு – கி – ன்– றார். உல–கத்–திற்கு சிவனை அடை–வ–தற்கு தவமே சிறந்த சாத– ன ம் என்– ப தை அறி– வு–றுத்த, உமை–யம்மை தவத்–தின் இலக்–க– ணத்தை பிற–ருக்கு உணர்த்த, தானே தவம் செய்–தாள், அத–னால்–தான் ‘மாத்–த–வ–ளே’ (பாடல் - 13) என்–கிற – ார். தவம் என்–றால் என்ன? அதை எப்–படி செய்–வது? இத�ோ மாத்–தவ – ள – ைக் க�ொண்டே ‘மா’ தவத்தை அறி–வ�ோம். மிக உஷ்–ண–மான க�ோடை–கா–லத்–தில் அவள் நாற்–பு–றத்–தி–லும் அக்–னியை ஜ்வா– லிக்– க ச் செய்து அதன் மத்– தி – யி ல் புன்– ன – கை–யு–டன், வேறு எதை–யும் பாராது சூரி– ய–னையே பார்த்–த–படி நிற்–கி–றாள். மழை ப�ொழி–யும்–ப�ோது அந்த மழை–நீரை மட்–டுமே – ாள். ஒற்–றைக்–கா–லில், உண–வா–கக் க�ொள்–கிற வளை–யா–மல், ச�ோர்ந்து ப�ோகா–மல், அசை– யா–மல், நேராக நிற்–கி–றாள். மழைக்–கா–லத்– தில் கடு–மை–யான காற்–று–டன் கூடிய ஓயா மழை–யில் திறந்–த–வெ–ளி–யில் இறை–வனை – ய கடு–மை– அழைக்–கும் தவம் அது. இத்–தகை யான முயற்–சி–யும், த�ொடர்ந்த ஈடு–பா–டும், துன்– ப ங்– க – ள ைப் ப�ொறுத்– து க்– க�ொ ள்– ளு ம் தன்– மை – யு ம், மன– உ – று – தி – யு – ட – னு ம், நீண்– ட – கா–லத்–திற்கு செய்–வ–து–தான் ‘க�ோடி தவம்.’ (‘முன்னே பல க�ோடி தவங்–கள்’ பாடல் -15) ‘மண்–ண–ளிக்–கும் செல்–வ–ம�ோ’ மண்–ணளி – க்–கும் செல்–வம் யாது? உல–கில் ஆன்–மாக்–கள் உட–ல�ோடு ப�ொருந்–தி–யி–ருக்– கி–ற–ப�ோது, பெற்று அனு–ப–விக்–கத் தேவை– யான ஆற்–றல் இருக்–கும். செல்–வம், கல்வி, த�ொடர்ந்த வெற்றி, தளர்–வி–ல்லாத மனது, ந�ோயில்–லாத, வள–மான, பல–மான, நல– மான வாழ்வு, இள–மைய – ான யாக்கை, நல்ல மன–தைக் க�ொண்ட சுற்–றத்–தார்–கள், வாக– னங்–கள், மிகு–திய – ான செல்–வம், அர–சாட்சி, புகழ் இவை அனைத்–தும் மண்–ண–ளிக்–கும் – ா–கும். (‘தெய்வ வடி–வந் தரும் நெஞ்– செல்–வம சில் வஞ்– ச – மில்லா இனம் தரும் நல்– ல ன எல்–லாம் தரும்’ பாடல் - 69); ‘வையம், துர– கம், மத–கரி, மாம–கு–டம், சிவிகை, பெய்–யும் கன–கம் பெரு–விலை ஆரம் - பாடல் - 52) கலை–யாத கல்–வி–யும், குறை–யாத வயது ம�ோர் கபடு வாராத நட்–பும் கன் – ற ா த வ ள – மை – யு ங் கு ன் – ற ா த இள–மை–யும் கழு–பி–ணி–யி–லாத உட–லும், ச லி – ய ா த ம ன – மு ம் அ ன் – ப – க – ல ா த

மனை–வி–யும் தவ–றாத சந்–தா–ன–மும் தாழாத கீர்த்–தியு – ம் மாறாத வார்த்–தையு – ம் தடை–கள் வாராத க�ொடை–யும் த�ொலை– ய ாத நிதி– ய – மு ம் க�ோணாத க�ோலு–ம�ொரு துன்–ப–மில்–லாத வாழ்–வும் - அபி–ராமி அம்மை பதி–கம் அழகு, வலிவு, துணிவு, வாழ்–நாள் வெற்றி இந்த அனைத்து செல்–வத்–தை–யும் உமை– யம்மை தரு–வாள். அதைக்–கேட்டு அவ–ளி– டத்–தில் பெற–லாம் என்–றா–லும், அபி–ராமி பட்–டர் கடி–ன–மான தவம் செய்–த–த–னால் பெறப்–படு – ம் பய–னா–னது இதை–விட மிக–வும் அதி–க–மாக இருக்–கும், அத–னால் மண்–ண– ளிக்–கும் ‘செல்–வ–ம�ோ’ பெறு–வர் என்–கிற – ார். இச்–ச�ொல்–லில் ‘ம�ோ’ (ம்+ஓ) இழி–வுப் ப�ொரு– ளி–னமை – ந்–தது, இதை பெற மாட்–டார்–கள் என்று கூறு–கிற – ார். ‘மதி–வா–ன–வர்–தம் விண்–ண–ளிக்–கும் செல்–வ–மும்’ மதி என்ற ஞானத்–தி–னா–லும், மதி–யா– கிற சந்–தி–ர–னி–டத்–தி–லி–ருந்து த�ோன்–று–கின்ற அமு–தத்தை உண்–ப–த–னா–லும், விண்–ணிலே வசிப்–பத – –னா–லும், மதி–வா–ன–வர் என்–றார். மதி–வா–ன–வர் என்–ப–வர் மர–ணம், பிணி, மூப்பு இல்–லா–த–வர், முப்–ப–ரு–வ–முள்–ள–வர். பிறப்பு, குழந்தை, இளமை, இந்– த ப் பரு– வம் மட்–டுமே உள்–ள–வர்–கள். குறை–வற்ற செல்–வமு – டை – ய – வ – ர்–கள், நல்ல செயல்–கள – ால் அடை–யப்–படு – கி – ன்–றவ – ர், சூரி–யனி – ட – மி – ரு – ந்து வரும் கதிர்– க ளை உண– வ ாக உண்– ப – வ ர், அதி–க–மாக விளை–யாட்–டில் விருப்–ப–முள்–ள– வர், மூன்று வகை–யா–ன–வர்–கள், பதவி இன்– – ர்–கள், பிறப்–பின்–வழி பத்தை அனு–பவி – க்–கிற – வ வரும் உரி–மை–யால் மிகுந்த செல்–வத்தை அடை– ப – வ ர்– க ள், தேவதா ஆரா– த – னை –யி–னால் அருளை அனு–ப–விக்–கி–ற–வர்–கள். அனை–வ–ரும் தனக்கு மட்–டுமே ச�ொந்–த– மான வாக–னம், வீடு ப�ோன்ற உடை–மை–க– ளை–யும், மனைவி, மக்–கள், தாய், தந்தை ப�ோன்ற இன்–பம – ளி – த்து துன்–பம் நீக்–குகி – ன்ற உண்மை உற–வுக – ள – ை–யும், தனிப்–பட்ட அறிவு, அழகு ஆகி–யவ – ற்றை விரும்–புகி – ற – வ – ர்–கள் இது அனைத்– து ம் ச�ொர்க்– க த்– தி ல் இயல்– ப ாய் இருக்–கும். உதா– ர – ண – ம ாக, இந்– தி – ர ன் (இந்– தி – ர ன் என்–பது பதவி) என்–ப–வ–ருக்கு ஒழுக்–க–மும், அழ–கும், செல்–வ–மு–முடை – ய மனைவி, இந்– தி–ராணி. அவர்–கள் வாழு–மிட – ம், அனைத்து வச–தி–க–ளும் க�ொண்ட பெரு–ந–க–ரம், அம– ரா–வதி. இந்–தி–ரன் நினைத்த மாத்–தி–ரத்–தில் அனைத்து இடங்–க–ளுக்–கும் பயண களைப்– பின்றி சென்–று–வர உச்–சைஸ்–ர–வஸ் என்ற குதிரை, பாது–காப்–பாக வாக–னம் செலுத்– து–கிற மாதலி என்ற தேர�ோட்டி.

நினைத்த வண்–ணம் மகிழ்ச்–சியை – த் தூண்– டும் வகை–யில் ஐம்–பு–லன்–களு – க்–கும் இன்–பம் தரு–கின்ற நந்–தவ – ன – ம். கண்–ணுக்–கினி – ய வண்– ண–மல – ர், காதுக்–கினி – ய ரீங்–கா–ரமி – டு – ம் வண்டு, மூக்–கிற்–கினி – ய சந்–தன – வ – ா–சம், மெய்–யிற்–கினி – ய தென்–றல், வாயிற்–கினி – ய கனி–தரு – ம் மகிழ்ச்–சி– ய–ளிக்–கும் மரங்–கள் சூழ்ந்த நந்–த–வ–னம். க�ோடை–கா–லத்–தில் உட–லுக்–குத் தேவை– யான குளிர்ச்–சி–யை–யும், குளிர்–கா–லத்–தில் வெப்–பத்தைத் தரும் ருதுக்–கள் சார்ந்த தட்– ப–வெட்ப நிலை வச–தி–க–ளைக் க�ொண்ட பாது–காப்–பான மாளிகை. தந்–தை–யின் கருத்தே தன் செய–லெ–னக் க�ொண்ட, மகிழ்ச்சி தரும் புதல்–வன் ஜெயந்– தன். ப�ோர்க்–கா–லத்–தில் உறு–தி–யாக நின்று தன் தலை–வனை – க் காக்–கும் யானை, ஐரா–வ– தம். வெற்–றியை மட்–டுமே தரும் வலி–மை– யான வஜ்–ரா–யு–தம். நல்–ல–தில் ஊக்–கத்தை தூண்–டக்–கூடி – ய முனி–வர்–கள – ா–கிய குருக்–கள். அறத்–தையே செய்–யக்–கூ–டிய சுதர்மா என்ற அர–சவை. ஆன்–மாவை புனி–தப்–ப–டுத்–தும் கங்கை - இது–ப�ோன்ற அனைத்து சுகங்–கள – ை– யும் அனை–வ–ருக்–கும் தர–வல்ல, குறை–வற்ற செல்–வம் வாய்ந்த பகு–தி–யான ச�ொர்க்–கம். நினைத்–ததை நினைத்த வண்–ணம் தரக்–கூ– டிய கல்–ப–தரு என்ற மரங்–கள். அடர்ந்த காடு. திசை–யின் அதி–பர்–கள – ால் (எண் திசை வேந்–தர்–கள்) காக்–க–வல்ல பாது–காப்–பு–டன் – து அமைந்த நாடு. எப்–ப�ொழு – ம் புத்–துண – ர்ச்சி அளிக்–கும் அமிர்–தம்.

(த�ொட–ரும்) ðô¡

39

1-15 ஜூன் 2018

பைஞ்ஞீலி

மணவாழ்வை உறுதி செய்யும் வாழைமர பிரார்த்தனை! ஞீ

லி என்– ப து ஒருவகை கல்–வாழை. பைஞ்–ஞீலி எ ன் – ப து ப சு – மை – ய ா ன வாழையை குறிக்–கும். பசு– மை– ய ான ஞீலி வாழை– யைத் தல– வி – ரு ட்– ச – ம ாக பெற்–றத – ால் இத்–தல – ம் திருப்– பைஞ்–ஞீலி என்று பெயர் பெற்–றது. ஆல–யம் முற்–றுப்–பெற – ாத ம�ொட்டை க�ோபு– ர த்– து – டன் நம்மை வர–வேற்–கிற – து. இந்த முதல் க�ோபு–ரத்–தின் வாயில் வழி–யாக உள்ளே நுழைந்– த – வு – ட ன் நான்கு கால் மண்–ட–ப–மும் அதன் பின்–பு–ற–மும் மூன்று நிலை– களை உடைய ராவ–ணன் வாயில் என்று கூறப்–ப–டும் இரண்– ட ா– வ து நுழைவு க�ோபு–ர–மும் உள்–ளது. இ ந்த இ ர ண் – ட ா ம் க�ோபு–ரத்–தின் முன் இட–து– பு–றம் ச�ோற்–றுடை ஈஸ்–வர – ர் சந்– ந தி காணப்– ப – டு – கி – ற து. திரு–நா–வுக்–க–ரச – –ருக்கு அந்–த– ணர் உரு–வில் வந்து உணவு படைத்த திருப்–பிர – ம்–மனை தலம்– வ ரை கூட்– டி – வ ந்து சிவ–பெ–ரு–மான் மறைந்–து– விட்ட இடம் இது–வென்– றும், பின்–னர் திரு–நா–வுக்– க–ர–ச–ருக்கு லிங்க உரு–வில் இ வ் – வி – ட த் – தி ல் க ா ட் சி க�ொடுத்–த–ரு–ளி–னார் என்– றும் தல–பு–ரா–ணம் கூறு–கி– றது. அந்த லிங்க உருவே ச�ோ ற் – று ட ை ஈ ஸ் – வ – ர ர் என்ற பெய–ரில் இச்–சந்–ந–தி– யில் அருட்–பா–லிக்–கி–றார். ஏப்–ரல் மாதத்–தில் அவிட்ட நட்–சத்–திர நாளில் இச்–சந்– நதி திரு– ந ா– வு க்– க – ர – ச – ரு க்கு ச�ோறு படைத்த விழா நடை–பெ–று–கி–றது. இரண்– ட ாம் க�ோபுர

40

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

வாயில் வழி–யாக உள்ளே செல்–லா–மல் வெளிச்–சுற்று பிரா– கா–ரத்–தில் வலம் வந்–தால் எமன் சந்–ந–தி–யைக் காண–லாம். இச்–சந்–நதி ஒரு குடை–வரை – க் க�ோயி–லாக உள்–ளது. பூமிக்கு அடி–யில் சற்று பள்–ளத்–தில் உள்ள இந்த குடை–வரை – க் க�ோயி– லில் ச�ோமஸ்–கந்–தர் ரூபத்–தில் சிவன், அம்–பாள் இரு–வரு – க்–கும் இடையே முரு–கன் அமர்ந்–தி–ருக்க, சுவா–மி–யின் பாதத்–தின் கீழே குழந்தை வடி–வில் எமன் இருக்–கி–றார். இந்த சந்–நதி முன்பு, திருக்–கட – –வூ–ரில் செய்–வது ப�ோல் சஷ்–டி–யப்–த–பூர்த்தி, வாழ்–நாள்–விரு – த்தி ஹ�ோமம் ஆகி–யவ – ற்றை நடத்–துகி – ற – ார்–கள். திருக்–கட – வூ – ர் தலத்–தில் மார்க்–கண்–டேய – னு – க்–காக எமனை காலால் உதைத்து சம்–ஹா–ரம் செய்–தார் சிவ–பெ–ரு–மான். இத– ன ால் உல– கி ல் இறப்பு என்பதே இல்– ல ா– ம ல் ப�ோக பூமி–யின் பாரம் அதி–க–ரித்–தது. பாரம் தாங்–காத பூமி–தேவி சிவ–பெரு – ம – ா–னிட – ம் முறை–யிட்–டாள். மற்ற தேவர்–களு – ம்–கூட சிவ–னி–டம் எமனை உயிர்ப்–பித்–துத் தரு–மாறு கேட்–ட–னர். சிவ–பெ–ரு–மான் அதற்–கி–ணங்கி எமனை இந்த மலை–யில் அவ–ரது பாதத்–தின் அடி–யில் குழந்தை உரு–வ–மாக செய்து தர்– ம ம் தவ– ற ாக நடந்– து – க�ொள் – ளு ம்– ப டி அறி– வு ரை கூறி மீண்–டும், தனது பணியை செய்து வரும்–படி அருள் செய்–தார்.

சனீஸ்–வ–ர–னின் அதி–பதி எமன் என்–ப– தா–லும், எம–னுக்கு இத்த–லத்–தில் தனி சந்– நதி உள்–ள–தா–லும் திருப்–பைஞ்–ஞீலி ஞீலி–வ– னேஸ்–வ–ரர் ஆல–யத்–தில் நவ–கி–ர–கங்–க–ளுக்கு தனி சந்–நதி இல்லை. ராவ–ணன் வாயில் என்று அழைக்–கப்–படு – ம் இரண்–டாம் க�ோபு– ரத்–தின் வழி–யாக சுவாமி சந்–ந–திக்–குச் செல்– ல–லாம். அதற்கு ஒன்–பது படிக்–கட்–டு–கள் இறங்கி செல்ல வேண்–டும். இந்தப் படி–கள் இரா–வ–ணின் சபை–யில், அவன் சிம்–மா–ச– னத்–தின் படி–க–ளாக இந்த நவ–கி–ர–கங்–கள் அடி–மை–க–ளாக இருந்–தன என்று குறிப்–பி– டு–வத – ாக ச�ொல்–கிற – ார்–கள். சுவாமி சந்–நதி – க்கு முன்– னு ள்ள நந்– தி – யி ன் அரு– கி ல் ஒன்– ப து குழி–கள் உள்–ளன. அவற்–றில் தீபம் ஏற்றி அவற்–றையே நவ–கி–ர–கங்–க–ளாக எண்ணி வணங்–கு–கி–றார்–கள். இங்–குள்ள லிங்–க–மூர்த்தி ஒரு சுயம்பு லிங்–கம். எம–னுக்கு உயிர் க�ொடுத்து மீண்– டும் தனது த�ொழி–லைச் செய்–வ–தற்கு அதி– கா–ரத்தை க�ொடுத்து அரு–ளி–ய–தால் இத்–த– லத்து இறை–வன் அதி–கா–ர–வல்–ல–பர் என அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றார். மகா–விஷ்ணு, இந்– தி–ரன், காம–தேனு, ஆதி–சே–ஷன், வாயு பக– வான், அக்னி பக–வான், ராமர், அர்–ஜு–னன், வசிஷ்ட முனி–வர் என பல–ரும் இத்–த–லத்து கட–வுளை வழி–பட்டு பேறு பெற்–றுள்–ளன – ர். மூல–வர் சந்–நதி–யில் ரத்–ன–சபை இருக்–கி–றது. வசிஷ்ட முனி–வரு – க்கு அவ–ரின் வேண்–டுக�ோ – – ளுக்கு செவி–சாய்த்து சிவ–பெரு – ம – ான் நடன தரி–ச–னம் தந்து அரு–ளிய ரத்–ன–சபை தலம் இதுவே. இத்–த–லத்–திற்கு மேலச் சிதம்–ப–ரம் என்ற பெய–ரு–முண்டு. இந்த ஆல– ய த்– தி ல் இரண்டு அம்– ம ன் சந்–ந–தி–கள் உள்–ளன. இரண்டு அம்–மன்–கள் பெய–ரும் விசா–லாட்–சித – ான். பார்–வதி – தே – வி ஒரு–முறை சிவ–ய�ோ–கத்–தில் இருக்க விரும்பி இத்– த – ல த்– தி ற்கு வந்து தவம் செய்– த ாள். அப்–ப�ோது சப்த கன்–னி–யரை வாழை மர வடி– வி ல் அரு– கி ல் இருக்– க க் கூறி அருள் செய்–தாள். அத்–த–கைய பெருமை பெற்ற வாழை மரங்–க–ளுக்கு பரி–கா–ரம் செய்–தால் விரை–வில் திரு–ம–ணம் கைகூ–டும். வெள்ளி மற்–றும் ஞாயிற்–றுக்–கி–ழ–மை–க–ளில் வாழை மரங்–க–ளுக்கு பரி–கா–ரம் செய்–வது இத்–த–லத்– தில் மிக–வும் சிறப்–பாக நடை–பெ–று–கி–றது. வாழை–மர பரி–கார பூஜை, காலை 8-30 முதல் பகல் 12-30 மணி வரை மற்–றும் மாலை–யில் 4-30 முதல் 5-30 மணி வரை நடை–பெ–றும். திரு–நா–வுக்–க–ர–ச–ருக்கு இறை–வன் ப�ொதி– ச�ோறு க�ொடுத்–த–ரு–ளிய தல–மா–க–வும் திருப்– பைஞ்– ஞீ லி உள்– ள து. சிவஸ்– த – ல ங்– க ளை தரி–சித்–துவி – ட்டு திரு–நா–வுக்–கர – ச – ர் திருப்–பைஞ்– ஞீலி ந�ோக்கி வந்–தார். வரும் வழி–யில் நீர்– வேட்–கை–யும், பசி–யும் அவரை வாட்–டின.

ஞீலி (கல்வாழை) எனி–னும் மனம் தள–ரா–மல் திருப்–பைஞ்–ஞீலி ந�ோக்கி அவர் வந்–தார். அவ–ரது களைப்– பைப் ப�ோக்க இறை–வன் எண்–ணி–னார். அவர் வரும் வழி–யில் ஒரு குள–மும், தங்கி – மு – ம் உரு–வாக்கி, கூட்– இளைப்–பாற மண்–டப டுச்–ச�ோறு வைத்–துக் க�ொண்டு வய�ோ–திக அந்–தண – ர் உரு–வத்–தில் ஈசன் காத்–துக் க�ொண்– டி–ருந்–தார். களைத்து வந்த அப்–ப–ருக்கு தன்– னி–டம் உள்ள ப�ொதிச்–ச�ோற்றை உண்டு, தாகம்– தீ ர குளத்து நீரைப் பருகி மேலே செல்–லும்–படி வற்–பு–றுத்–தி–னார். அப்–ப–ரும் அதை மறுக்–கா–மல் ச�ோற்றை உண்டு நீரைப் பருகி களைப்–பா–றி–னார். அந்–த–ணரை, ‘நீர் எங்கு செல்–கி–றீர்?’ என்று அப்–பர் கேட்–ட– தற்கு, தானும் திருப்–பைஞ்–ஞீலி செல்–வத – ாக அந்–தண வடி–வில் இருந்த இறை–வன் கூற இரு–வ–ரும் பேசிக்–க�ொண்டே சென்–ற–னர். திருப்–பைஞ்–ஞீலி ஆல–யத்–தின் அருகே வந்–த– வு–டன் அந்–த–ணர் மாய–மாக மறைந்–து–விட்– டார். அப்–ப�ோது – த – ான் ஈசனே அந்–தண – ர – ாக வந்து தனக்கு உணவு அளித்–ததை அப்–பர் புரிந்து க�ொண்–டார். இவ்–வா–லய – ம் காலை 6 முதல் பகல் 12-30 மணி வரை–யி–லும், மாலை 4 முதல் இரவு 8 மணி வரை–யி–லும் திறந்–தி–ருக்–கும். இத்– த – ல ம் திருச்– சி க்கு சுமார் 12 கி.மீ. த�ொலை–வில் உள்–ளது. திருச்சி சத்–தி–ரம் பேருந்து நிலை–யத்–தி–லி–ருந்து மணச்–ச–நல்– லூர் வழி–யாக திருப்–பைஞ்–ஞீலி செல்ல நகர பேருந்து வசதி உண்டு. ðô¡

41

1-15 ஜூன் 2018

அபிராமனை ஆராதித்த அருணகிரி!

உ

ரை–ந–டை–யில் இடம் பெற்–றி–ருக்–கும் ச�ொற்– க – ள ை– வி ட ஒரு கவி– த ை– யி ல் அடங்– கி – யு ள்ள ச�ொற்– க ள் ப�ொது– வ ாக அனை–வர – ை–யும் அதி–கம – ா–கக் கவர்–கின்–றன. கார–ணம் என்ன? கச்– சி – த – ம ான ச�ொற்– பி – ர – ய �ோ– க ங்– க ள் ஒரு கட்–டுக்–க�ோப்–பான இலக்–க–ணத்–துள் அடங்கி ஓசை ஒழுங்–குட – ன் நம் செவி–களி – ல் ஒலிப்–ப–தால்–தான்! ‘எத்–த–னை–க�ோடி இன்–பம் வைத்–தாய் - எங்–கள் இறைவா! இறைவா! இறைவா!

- என்று பாடு–கின்–றார் பார–தி–யார். க�ோடிக்–க–ணக்–கா–கக் க�ொட்–டிக்–கி–டக்– கின்ற இவ்–வு–லக இன்–பங்–க–ளில் முதன்மை பெறும் இன்–பம் எது என்று அதே பார–தி– யா–ரி–டம் வினா விடுத்–தால் அவர் தரும் விடை என்ன தெரி–யுமா? ‘ஆசை– த – ரு ம் க�ோடி அதி– ச – ய ங்– க ள் கண்– ட – துண்டு! அதிலே ஓசை–த–ரும் இன்–பம் உவ–மை–யிலா இன்–பம் அன்றோ...! காட்டு நெடு–வா–னம் கடல்– எல்–லாம் விந்தை எனில் பாட்–டி–னைப்–ப�ோல் ஆச்–சர்– யம் பாரின் மிசை இல்–லை– யடா! செந்– த – மி ழ்ப்– பு – ல – வ ர்– கள் தரும் சந்– த ம்– தா ன் மே ல ான ச ந் – த�ோ – ஷ ம் என்–கி–றார் கவி–ய–ர–சர். ஓசை ஒழுங்–கென்–னும் சந்– த த்– தி ல் சக்– க – ர – வ ர்த்– தி – யாக விளங்–குப – வ – ர் அரு–ண– கி–ரி–நா–தர். ‘வாக்–கிற்கு அரு–ண–கி–ரி’ என்றே புல– வ ர் பெரு– ம க்– க – ளா ல் பாராட்– ட ப் பெறு–ப–வர். அரு–ண–கி–ரி–நா–த–ருக்–குப் பின்–னால் வந்த பாம்–பன் சுவா–மி–கள் அரு–ண–கி–ரி–யா–ரின் திருப்–பு–க–ழி–லும், கந்–தர் அலங்–கா–ரம், கந்–தர் அனு–பூ–தி–யி–லும் ஈடு–பட்டு அவ–ரையே தம் குரு–நா–த–ரா–கக் க�ொண்–டார். ‘ஓசை முனி– வ ர்’ என்றே அரு– ண – கி ரி நாத– ரு க்கு ஒரு உன்– ன – த – ம ான பட்– ட ப்– பெ– ய – ர ை– யு ம் சூட்– டி – னா ர் அவர். தத்த, தாத்த, தந்த, தாந்த, தன, தான, தன்ன, தைய என அடிப்–படை சந்–தங்–களி – ல் ஒலித்த அவர் பாடல் ஷண்–முக – ப் பெரு–மா–னின் சர–ணார விந்–தங்–களி – லே சப்–திக்–கும் சதங்– கை–கள் ப�ோன்–றவை! அவர் மார்–பில் திக–ழும் மணி ஆரங்–கள் ப�ோன்–றவை!

42

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

க�ொந்–த–விழ் சரண்–ச–ரண் சரண்–என கும்–பிடு புரந்–த–ரன் பதி–பெற குஞ்–சரி குயம்–பு–யம் பெற அரக்–கர் மாள குன்–றி–டிய அம்–ப�ொ–னின் திரு அரைக் கிண்–கிணி ‘கிணின் கிணின் கிணின்’ என குண்–ட–லம் அசைந்து இளங்–கு–ழை–க–ளிற் ப்ர– பை–வீச தந்–த–னம் தனம் தனம் தன–வென செஞ்–சிறு சதங்கை க�ொஞ்–சிட மணித் தண்–டைக – ள் கலின் கலின் கலின்–என திரு–வான சங்–கரி மனங்–கு–ழைந்–து–ருக முத்–தம்–தர வரும் செழுந் தளர்–நடை சந்–ததி சகம் த�ொழும் சர–வண பெரு–மாளே!

- என்று தமிழ் முரு– க ன் தளர்– ந டை இட்டு வரு–வதை தன் நட–னச் ச�ொற்–க–ளில் தத்–ரூ–ப–மா–கக் காட்–டு–கி–றார். மேலும் ஒன்–றைப் பார்க்–க–லாமா? குழந்தை முரு–கன – ைக் க�ொஞ்–சுவ – த�ோ – டு நிற்–கா–மல் குழந்தை ராம–னை–யும் அவன் அன்னை க�ௌசல்யா தேவி கூப்–பிடு – வ – தா – க பாடி–ய–து–தான் அரு–ண–கி–ரி– யா– ரி ன் தனித்– து – வ ம்! அவ– ரின் மேலான சம–ரச மன�ோ– பா–வம்! ‘ தெ ய் – வ ம் இ க – ழே ல் ’ என்ற செந்–த–மிழ் மூதாட்டி ஒள– வை – யா – ரி ன் வாக்– கி ற்– கேற்ப விநா–யக – ர், சிவ–பெ–ரு– மான், அம்–பிகை, திரு–மால், ஐயப்– ப ன், ஆஞ்– ச – நே – ய ர் என அனைத்து தெய்–வங்–க– ளை–யும் முரு–கன�ோ – டு தன் அற்–புத – த் திருப்–புக – ழி – ல் இணைத்– துப் பாடிய தனிச்–சி–றப்பு அரு–ண–கி–ரி–நா–த– ருக்கு மட்–டுமே உரி–ய–தா–கத் திகழ்–கின்–றது. ராம– பி – ரா – னி ன் சரி– த த்– த ைக் கம்– ப ர் காவி–ய–மாக பன்–னி–ரண்–டா–யி–ரம் பாடல்–க– ளில் சிறப்– பா – க ப் பாடி– யு ள்– ளத ை நாம் அறி–வ�ோம்! இத்–தனை விரி–வாக ராம சரி–தத்–தைப் பாடி–யும் ராம–ரின் குழந்–தைப் பருவ நிகழ்– வு–கள் காவி–யத்–தில் இடம் பெற–வில்லை. அரு–ண–கி–ரி–நா–தர்–தான் இக்–கு–றை–யைத் தீர்த்து வைக்–கி–றார்! க�ௌசல்–யாதே – வி தங்–கக் கிண்– ண த்– தி ல் பாற்– ச �ோறு

திருப்–பு–கழ்த்திலகம்

மதி–வ–ண்ணன்

4

இறைச்சுவை இனிக்கும் இலக்கியத் தேன்

வைத்து, ‘வா! வா!’ என்று ராம–பி–ரானை அழைப்–ப–தாக மிகச்–சி–றப்–பா–கத் திருச்–செந்– தூர் திருப்–பு–கழ் ஒன்–றில் குறிப்–பி–டு–கி–றார். ‘எந்–தை–வ–ருக! ரகு–நா–யக வருக! மைந்–த–வ–ருக! மகனே இனி–வ–ருக! என் கண்–வரு – க! எனது ஆரு–யிர் வருக! அபி–ராம இங்கு வருக! அரசே வருக! முலை உண்க வருக! மலர் சூடி–டவ – ரு – க! என்று பரி–விெ–னாடு க�ோசலை புகழ வரும் மாயன்...... ‘வா’ என்று ஒரு– மு றை அழைத்– த ால் விளை–யா–டிக் க�ொண்–டி–ருக்–கும் குழந்–தை– கள் வந்–துவி – ட – ாது! எனவே அதன் மன�ோ–பா– வம் தெரிந்து பல–முறை ‘வருக வரு–க’ என்று அழைப்–ப–தாக நயம் துலங்க பாடி–யுள்–ளார் அரு–ண–கி–ரி–யார்! அது மட்–டு–மல்ல! வருக, வருக என்று எத்–தனை முறை பாடி உள்–ளார் என்று எண்– ணி ப்– ப ா– ரு ங்– கள், பத்து முறை! என்ன கார–ணம்? தச அவ–தா–ரப் பெரு–மாள் அல்–லவா! நம்– மைக் காக்க வைகுந்–தத்–தில் இருந்து பத்து முறை வரும் பக–வான் அவ–ரா–யிற்றே! மேலும் ஒரு வியக்க வைக்– கு ம் அம்– ச ம் இந்த அரு–ண–கிரி திருப்–பு–க–ழில் அமைந்–துள்–ளது. ‘அபி–ராம இங்–கு–வ–ரு–க’ என்று ஏழா–வது அழைப்–பாக ஏன் அமைந்– துள்–ளது? திரு–மா–லின் ஏழா–வது அவ–தா–ரம்– தான் ராம அவ–தா–ரம்! சந்– த ம் க�ொஞ்– சு ம் திருப்– பு – க – ழி ல் இவ்– வ–ளவு சங்–க–தி–கள் அடங்கி இருப்–ப–தால்– தான் அவர் ‘வாக்–கிற்கு அரு–ண–கி–ரி’ என்று வர்–ணிக்–கப்–ப–டு–கி–றார். கம் புக–ழும் புண்–ணிய கதை–யான ராமா– ய – ண த்– தி ல் எத்– த – ன ைய�ோ கதா–பாத்–திர – ங்–கள் இடம் பெற்–றிரு – ந்–தா–லும் அந்த இதி–கா–சத்–தின் உயிர்–நா–டி–யான உன்– னத பாத்–திர – ம – ாக ’ஆஞ்–சநே – ய – ர்’ விளங்–குகி – ன்– றார் என்–ப–தில் இரண்–டா–வது கருத்–துக்கு இடம் இல்லை அல்–லவா! அத–னால்–தான் கம்–பர் ‘செவிக்–குத் தேன் என ராக–வன் கதை–யைத் திருத்–தும் கவிக்கு நாய–கன்’ என்று அனு–மனை அற்–புத – ச் ச�ொற்– ப–தங்–க–ளால் ஆரா–திக்–கி–றார். ‘அன்பு, அறிவு, ஆராய்ந்த ச�ொல்–வன்மை தூது–வ–ரைப்–பார்க்கு இன்–றி–ய–மை–யாத மூன்று!

- என்–கி–றார் திரு–வள்–ளுவ – ர். கண–வன் ராம–னின் காதல் தூது–வ–னா–க– வும், தலை–வன் இரா–மனி – ன் ப�ோர்த் தூது–வ– னா–கவு – ம் விளங்–கிய ஆஞ்–சநே – ய – ர் அனைத்து சிறப்–புக – ளு – ம் அமைந்–தவ – ர – ாக விளங்–கின – ார். ராம நாமம் கூறி கட–லைத் தாண்–டின – ார்.

ஜ

கட்–டுக்–கா–வல் நிறைந்த இலங்–கை–யில் தனி மனி–த–ராக அச்–ச–மின்றி உள் நுழைந்–தார். சீதா தேவி–யைக் கண்டு கணை–யாழி அடை– யா–ளத்–தைத் தந்–தார். பதி–லுக்கு சூளா–மணி – – யைப் பெற்–றார். ராவ–ண–னுக்கு ராம–ரைப்– பற்றி எடுத்–து–ரைத்–தார்! வெகுண்டு அவன் தன் வாலில் வைத்த தண–லைக்–க�ொண்டு இலங்–கையை ஏழு நாட்–கள் பற்றி எரி–யச் செய்–தார். இவ்–வா–றான அனு–ம–னின் வீர– தீ– ர ச் செயல்– க – ள ைக் கவிச்– ச க்– க – ர – வ ர்த்தி ஒரு புதுமை ந�ோக்– கி ல் நமக்– கெ ல்– ல ாம் புலப்–ப–டுத்–து–கி–றார். இலக்–கி–யத்–தேன் ச�ொட்–டும் இப்–பா–ட– லில் ஐந்து என்ற ச�ொல்லை ஐந்து இடங்–க– ளிலே பயன்–படு – த்தி அனு–மனி – ன் சிறப்–பைக் காட்–டும் சுந்–தர காண்–டம் பகு–தி–யையே சுருக்–கம – ா–கவு – ம், சுவை–யா–கவு – ம், சூட்–சும – ம – ா– க–வும் காட்–டுகி – ற கம்–பனு – க்கு நிகர் கம்–பனே – –தான்! ஒ ரு பு தி ர் – ப�ோ – ல த் த�ோன்–றும் இப்–பா–ட லை நாம் புரி ந்–து–க�ொண்–டு– விட்–டால் கம்–ப–னின் கவி– ந– ய – மு ம், ஆஞ்– ச – நே – ய – ரி ன் பேராற்– ற – லு ம் ஒரு சேர விளங்–கும்! அஞ்–சிலே ஒன்று பெற்–றான் அஞ்–சிலே ஒன்–றைத் தாவி அஞ்–சிலே ஒன்று ஆறாக ஆரு–யிர்க்–காக்க ஏகி அஞ்–சிலே ஒன்று பெற்ற அணங்–கைக் கண்டு அய–லார் ஊரில் அஞ்–சிலே ஒன்றை வைத்–தான்! அவன் நம்மை அளித்–துக் காப்–பான்! பஞ்ச பூதங்–களை வைத்–துப் பல்–லாங்–குழி ஆடு– கி–றது கம்–ப–ரின் இந்–தக்–க–விதை. காற்று, தண்– ணீ ர், ஆகா– ய ம், பூமி, நெருப்பு ஆகிய ஐம்–பூத – ங்–கள�ோ – டு – ம் அணுக்– கத் த�ொடர்பு க�ொண்–ட–வன் அனு–மன். எப்–படி என்று பார்க்–க–லாமா? அனு– ம ன் வாயு குமா– ர ன். அதா– வ து பஞ்–ச–பூ–தங்–க–ளில் ஒன்–றான காற்–றின் புதல்– வன். அவன் பஞ்ச பூதங்–க–ளில் ஒன்–றான கட–லைத்–தாவி, பஞ்ச பூதங்–களி – ல் ஒன்–றான வான்–வழி – யே பறந்து இலங்–கையை அடைந்– தான். அங்கே சீதை–யைக் கண்–டான். அவள் பஞ்ச பூதங்–களி – ல் ஒன்–றான பூமி–யின் புதல்வி. பின் திரும்பி வரும்–ப�ொழு – து இலங்–கையை எரி–யூட்–டி–னான். அதை ‘அய–லார் ஊரில் அஞ்–சிலே ஒன்றை வைத்–தான்’ என்–கி–றார் கம்–பர். அனு–மனை ஐந்–துட – ன் த�ொடர்–புப – டு – த்தி இத்– த னை அற்– பு – த – ம ா– க ப் பாடி– யி – ரு ப்– ப – தால்–தான் ‘கம்–பன் வீட்–டுக் கட்–டுத்–த–றி–யும் கவி–பா–டும்’ என்–கின்–ற–னர் பெரி–ய–வர்–கள்!

(இனிக்–கும்) ðô¡

1-15 ஜுன் 2018

43

திருமாந்துறை

ஆனந்தம் பெருக அருள்வார்

அட்சயநாதர்!

அண்ணாமலையார்

சீ

கா–ழிப் பிள்–ளை–யாம் திரு–ஞா–ன–சம்–பந்–தர் தேவா–ரம் பாடிய திருத்–த–லங்–கள் வரி–சை–யில் ச�ோழ நாட்–டில் திரு– மாந்–துறை என்ற பெய–ரில் இரண்டு திருத்–தல – ங்–கள் உள்–ளன. க�ொள்–ளி–டப் பேராற்–றின் வட–க–ரை–யில் லால்–கு–டிக்கு அரு–கில் திக–ழும் திரு–மாந்–து–றை–யினை, வட–கரை திரு– ம ாந்– து றை எனக்– கு – றி ப்– பி – டு – வ ர். காவி– ரி ப் பேராற்–றின் வட–க–ரை–யில் சூரி–ய–னார் க�ோயி– லுக்கு அரு–கில் திரு–மாந்–துறை என்ற மற்–ற�ொரு தலம் உள்–ளது. இத–னைக் காவிரி வட–கரை திரு–மாந்–துறை என்–பர். இவ்–விரு திரு–வூர்–க–ளும் பண்டு மாம–ரக் காடு–க–ளா–கத் திகழ்ந்–த–வை–யா– கும். இரண்டு ஊர்–க–ளை–யும் வட–ம�ொழி நூல்–கள் ஆம்–ர–வ–னம் என்றே குறிப்–பி–டு–கின்–றன. இரு–வூர்–க–ளின் சிவா–லய வழி–பாட்டு மர–புப்–படி சூரி–யன் சந்–திர – ன், இந்–திர – ன், மிரு–கண்டு முனி–வர், மருத்து தேவ–தைக – ள் வழி–பட்ட இடங்–கள – ா–கவே சைவ அன்–பர்–கள் குறிப்–பிடு – வ – ர். அது–ப�ோன்றே திரு–ஞா–னச – ம்–பந்–தர் பாடி–யுள்ள ‘செம்–ப�ொன் ஆர்–தரு...’ என்ற முதற்–பா–டலி – ல் த�ொடங்கி, ‘காவிரி வட–கரை மாந்–து–றை’ என, பாடல்–கள்–த�ோ–றும் குறிப்–பி–டப்–பெ–றும் ஒரு தேவா–ரப் பதி–கத்–தினை மாந்–துறை எனப்–பெ–றும் இரு தலத்–தா–ரும் தங்–கள் தங்–கள் பதிக்–கு–ரிய பதி–கமே என–வும் குறிப்–பி–டு–கின்–ற–னர். சேக்– கி – ழ ார் பெரு– ம ா– னி ன் திருத்– த�ொ ண்– ட ர் புரா– ண ம் எ னு ம் ப ெ ரி – ய – பு – ர ா – ண த் – தி ல் க ா ண ப் – ப ெ – று ம்

44

ðô¡

1-15 ஜுன் 2018

குறிப்– பு – க – ளி ன் அடிப்– ப – டை– யி ல் இரண்டு திரு– மாந்–து–றை–க–ளுமே ஞான– சம்– ப ந்– த – ர ால் தேவா– ர ம் பாடப்–பெற்ற திருத்–த–லங்– கள்–தாம் என்–பது மெய்ப்–ப– – க்கா டு–கின்–றது. திருக்–க�ோடி எனும் திரு– வூ – ரி ல் ச�ொல்– மா–லை–கள் பாடிய பின்பு திரு–ஞா–ன–சம்–பந்–தர் கஞ்–ச– னூர் எனும் ஊரில் திக–ழும் பெரு–மானை வணங்–கிய பின்பு மாந்–துறை திருக்–க�ோ– யி–லுக்கு வந்து இறை–வனை வணங்கி, அவர் முன்பு அஞ்–ச�ொல் தமிழ் மாலை– யா– கி ய தேவா– ர ப் பதி– க – ம�ொன்– றி – னை ப் பாடிப் பின்பு அடி–யார்–கள் பின்– த�ொ–டர திரு–மங்–க–லக்–குடி சேர்ந்–தார் என்–பார் சேக்–கி– ழார் பெரு–மான். இதனை ‘கஞ்– ச – னூ ர் ஆண்– ட – த ங்– க�ோ– வை க் கண்– ணு ற்று இறைஞ்சி முன்– ப�ோ ந்து மஞ்–சணி மாம–தில் சூழும் மாந்–துறை வந்து வணங்கி அஞ்–ச�ொல் தமிழ் மாலை சாத்தி அ ங் – க ண் அ ன் – ப ர் முன்–னா–கச் செஞ்– ச டை வேதி–யர் மன்– னுந் திரு– ம ங்– க – லக்–குடி சேர்ந்–தார்’ எ ன் று ப ா டி – யு ள் – ள ா ர் . இச்–சான்–றால் திருக்–க�ோ– டிக்கா, கஞ்– ச – னூ ர், திரு– மாந்– து றை, திரு– ம ங்– க – ல க்– குடி ஆகிய அடுத்–த–டுத்த தலங்– க – ளு க்– கு ச் சென்று ஞான– ச ம்– ப ந்– த ர் தேவா– ரப் பதி–கங்–க–ளைப் பாடி வணங்– கி – ன ார் என்– ப – த – றி – கி–ற�ோம். எனவே, காவி–ரி– யின் வட–கரை அமைந்த

மாந்–துறை தேவா–ரத் தலமே இவை அனைத்–தையு – ம் ஆழ்ந்து எ ன் – ப – தி ல் எ ள் – ள – ள – வு ம் ந�ோக்– கு ம்– ப�ோ து காவி– ரி – யி ன் ஐய–மில்லை. வட–க–ரை–யில் கஞ்–ச–னூர் அரு– சைவ மெய்–யன்–பர்–க–ளில் கில் திக–ழும் திரு–மாந்–து–றை–யில் ஒரு சாரார் இங்கு குறிப்–பிட்– திரு–ஞா–னச – ம்–பந்–தர் பாடிய பதி– டுள்ள ‘செம்–ப�ொன் ஆர்–த–ரு’ கம் நமக்–குக் கிடைக்–காத பதி–கம் என்று த�ொடங்– கு ம் பதி– க த்– என்றே க�ொள்ள வேண்–டும். தின் பாடல்– க – ளி ல் காணப்– இத்– தி – ரு – ம ாந்– து றை, கும்– ப – பெ– று ம் ‘காவிரி வட– க ரை க�ோ–ணம் - பூம்–பு–கார் சாலை மாந்– து – ற ை’ என்ற குறிப்– பு – க – எனப்–பெ–றும் காவிரி வட–கரை ளால், காவிரி நதி–யின் வட–க– சாலை–யில் சூரி–ய–னார் க�ோயி– ரை– யி ல் கஞ்– ச – னூ ர் அரு– கி ல் லுக்கு அருகே திகழ்– கி ன்– ற து. திக–ழும் மாந்–து–றையே இப்–ப– திரு–வா–வ–டு–துறை ஆதீ–னத்–தின் தி–கம் பாடப்–பெற்ற பதி என பரி–பா–ல–னத்–தில் திக–ழும் இவ்– வாதி–டு–கின்–ற–னர். வா–ல–யத்–தின் ஈச–னின் திரு–நா– ஆனால், சேக்–கி–ழார் பெரு– மம் அட்– ச ய நாதர் என்– ப – த ா– மான�ோ, அன்– பி ல் ஆலந்– கும். இவரை ஆம்–ரவ – னே – ஸ்–வர – ர் துறை சென்று பதி–கம் பாடிய அட்சயலிங்கம் மூலவர் என– வு ம் அழைப்– ப ர். அம்– பி – திரு–ஞா–ன–சம்–பந்–தர், வட–கரை மாந்–துறை கை– யி ன் திரு– ந ா– ம ங்– க – ள ாக ப�ோக– ந ா– ய கி அணைந்து, பதி–கம் பாடி–ய–தைக் குறிக்–கு–மி– என்–றும், வாழ்வு தந்த அம்மை என்–றும் டத்து, ‘சென்று திரு–மாந்–துற – ை–யில் திகழ்ந்து குறிப்–பி–டு–கின்–ற–னர். உறை–யும் துறை நதி–வாழ் சென்–னி–யார்–தம் அட்– ச ய தீர்த்– த ம் எனும் திருக்– கு – ள ம் முன்–றில் பணிந்து, அணி நெடு–மா–ளிகை க�ோயில் முன்–னால் திகழ, இப்–பெ–ருங்–க�ோ– வலஞ்– செ ய்து உள்– பு க்கு முன்பு தாழ்ந்து யில் மூன்று நிலை ராஜ–க�ோ–பு–ரம், நெடி– துன்று கதிர்ப் பரிதி மதி மருத்– து க்– க ள் து– ய ர்ந்த திரு– ம – தி ல் ஆகி– ய – வ ற்– று – ட ன், த�ொழுது வழி–பாடு செய்ய நின்ற நிலை தனித்– த னி திருச்– சுற்– று க்– க – ளு – டன் சுவாமி சிறப்–பித்து நிறை தமி–ழின் ச�ொல் மாலை க�ோயி–லும், அம்–மன் க�ோயி–லும் உள்ளே நிக–ழப்–பாடி...’ என அத்–த–லத்– காட்சி நல்–குகி – ன்–றன. மூல–வரி – ன் துக்–கு–ரிய சிறப்–பு–க–ளைப் பெரி– திருக்–க�ோயி – ல் கரு–வறை அர்த்–த– ய– பு – ர ா– ண த்– தி – லேயே பதிவு மண்–ட–பம், மாகா–மண்–ட–பம், செய்–துள்–ளார். முக–மண்–டப – ம் ஆகி–யவ – ற்–றுட – ன் இங்கு மேலே குறிப்–பி–டப்– அமைந்–துள்–ளது. மூல–வர் அட்– பெற்ற ‘செம்–ப�ொன் ஆர்–த–ரு’ சய நாத–ரின் திரு–மேனி பெரிய என்ற ஞான–சம்–பந்–த–ரின் பதி– லி ங்க வ டி – வி ல் , வெ ள் – ளி க் கத்தை ந�ோக்–கு–வ�ோ–மா–யின் கவ–சங்–க–ளு–டன் பேர–ழ–க�ோடு அதில் உள்ள ஆறாம் பாட– விளங்–கு–கின்–றது. திருச்–சுற்–றில் லில் ‘ப�ொருது காவிரி வட– தெற்கு, மேற்கு, வடக்கு ஆகிய கரை மாந்–துறை புனி–தன் எம்– முத்– தி – சை – க – ளி – லு ம் திரு– ம ா– ளி – கை– ப த்தி எனும் திருச்– சு ற்று, பெ– ரு – ம ா– னை ப் பரி– வி – ன ால் இருந்து இர–வி–யும் மதி–ய–மும் மாளி– கை – யு – ட ன் விளங்– கு – கி ன்– பார்– ம ன்– ன ர் பணிந்து ஏத்த றது. தென்–மேற்–கில் உச்–சிஷ்ட மரு–துவ – ா–னவ – ர் (மருத்–தெய்–வங்– கண–ப–தி–யார் க�ோயில் இடம் கள்) வழி–ப–டும் மல–ரடி வணங்– பெற்–றுள்–ளது. வல்–லபை என்ற கு– த ல் செய்– வ�ோ – மே ’ என்ற தேவி–யு–டன் திக–ழும் இம்–மூர்த்– ஆலமர் செல்வர் அடி–கள் காணப்–பெ–று–வ–தால் தம் சாக்த வழி–பாட்டு நெறி–யின் இப்–பதி – க – ம் அன்–பில் ஆலந்–துற – ையை அடுத்த சிறப்பை உணர்த்–து–வ–தா–கும். மேற்கு திரு– க�ொள்–ளி–டத்து வட–கரை பதி–யான மாந்– மா–ளி–கைப் பத்–தி–யில் வள்ளி-தேவ–சேனா து–றை–யில் பாடப்–பெற்ற பதி–கமே என்–பது சமேத முரு–கப்–பெ–ரு–மான், இரு–தே–வி–ய–ரு– உறு–திய – ா–கின்–றது. க�ொள்–ளிட டன் திரு–மால் ஆகிய சந்–ந–தி–கள் காட்சி நதியை காவிரி என்றே கூறு– நல்–குகி – ன்–றன. வட–புற – ம் சண்–டீச – ர் க�ோயில், வது பண்–டைய மர–பா–கும். சந்–திர தீர்த்–தம், நட–ரா–சர் மண்–ட–பம், சூரி– யன் பைர–வர் ஆகிய மூர்த்–தங்–கள் இடம் பெற்–றுள்ள மண்–டப – ங்–கள் உள்–ளன. வட–புற மண்–ட–பத்–தில் இரண்டு சிவ–லிங்–கங்–க–ளும், முதுமுனைவர் ச�ோழர்–கால அம்–மன் திரு–மேனி ஒன்–றும் காணப்–ப–டு–கின்–றன.

குடவாயில்

பாலசுப்ரமணியன்

ðô¡

1-15 ஜுன் 2018

45

ஆ ல – ய த் – தி ன் தென் – பு–றம் தனித்த மதி–லு–டன் அம்– ம ன் க�ோயில் திகழ்– கின்–றது. அம்–மன் திரு–மே– னி–யும், முன்–றி–லில் கிடக்– கும் இட–பமு – ம், கலை–நய – ம் மிக்க படைப்–பு–க–ளா–கும். கிழக்கு ராஜ–க�ோ–பு–ரத்–தின் நுழை–வுப் பகு–தியி – ல் உள்ள ஒரு சிற்–பத்–த�ொகு – ப்பு குறிப்– பி–டத்–தக்–கத – ா–கும். அம்–மன் சிவ–லிங்–கம் ஆகிய திரு–மே– னி–கள் முன்பு நிற்–கும் கண–ப– திப் பெரு–மான், வல்–லபை எனும் அவர் தம் தேவி, கிளி வடி–வில் திக–ழும் அம்– பிகை, சூரி–யன் ஆகி–ய�ோர் அட்–சய நாதரை பூசனை செய்ய, கீழே நான்கு இசை– வா–ணர்–கள் இசைக்–க–ரு–வி– களை இயக்–க–வும், நான்கு அடி–யார்–கள் ப�ோற்–ற–வும், எதிரே க�ோயி– லி ன் தீர்த்– தக்–குள – –மும் சிற்–பங்–க–ளாக இ ட ம் ப ெ ற் – று ள் – ள ன . இ வை ய ா வு ம் இ த் – தி – ருக்– க�ோ – யி – லி ன் தல– வ – ர – லாற்றை காட்சி வடி–வில் எடுத்–துரை – க்–கி–ன–றன. உமா–தேவி கிளி வடி–வம் எடுத்து இத்–த–லத்–தில் வழி– பட்–டதை இக்–க�ோ–யி–லின் தல–புர – ா–ணம் பின்–வரு – ம – ாறு உரைக்–கின்–றது: முன்பு ஒரு யுகத்–தில் பார்– வ–தி–யை–யும், பர–மேஸ்–வ–ர– னை–யும் வழி–படு – வ – த – ற்–கா–கத்

உச்சிஷ்ட கணபதி

46

ðô¡

1-15 ஜுன் 2018

ரிஷபம் திரு–மால், நான்–மு–கன், இந்–தி–ரன், தேவர்–கள், முனி–வர்–கள் அனை–வரு – ம் திருக்–கயி – லை மலைக்–குச் சென்–றார்–கள். திருக்–க– யி–லா–யத்–தில் திரு–வ�ோ–லக்க மண்–ட–பத்–தில் சிம்–மா–ச–னத்–தில் பார்–வ–தி–யும்-பர–மேஸ்–வ–ர–னும் அமர்ந்–தி–ருந்–தார்–கள்.

– ன் அனு–மதி பெற்று முத–லில் திரு–மால், அடுத்து நந்–தித – ே–வரி நான்–மு–கன் என்–னும் முறை–யில் ஒவ்–வ�ொ–ரு–வ–ரா–கத் திரு– வ�ோ–லக்க மண்–ட–பத்தை அடைந்து வணங்கி வலம் வந்து திரும்–பி–னார்–கள். வழி–பட்–ட–வர் வரி–சை–யில் தலை மட்–டும் கிளி–யா–க–வும் உடல் முனி–வ–ரா–க–வும் விளங்–கிய சுக–மு–னி–வர் வணங்–கும்–ப�ோது பார்–வதி அவ–ரைப் பார்த்–துக் களுக்–கென்று சிரித்–தாள். பர–மேஸ்–வர – னு – க்–குக் க�ோபம் வந்து கண் சிவந்–தது. இருந்–தா–லும் க�ோபத்தை அடக்–கிக் க�ொண்–டார். எல்–ல�ோ–ரும் வழி–பட்–டுத் திரும்–பிய பின் பர–மேஸ்–வ–ரன் பார்–வ–தி–யைப் பார்த்து, ‘‘ஒரு முனி–வர் வழி–ப–டும்–ப�ோது நீ எதற்–கா–கப் பரி–கா–ச–மா–கச் சிரித்–தாய்?’’ என்–றார். ‘‘பெரு–மானே! கிளித்–தலை முனி–வ–ரைப் பார்த்–த–ப�ோது இப்–படி – யு – ம் ஒரு சிருஷ்டி உண்டா? அல்–லது அவர் சாபத்–தால் கிளித்–த–லை–யர் ஆனாரா என்று வியப்பு வந்–தது. அத–னால் சிரித்து விட்–டேன்–’’ என்–றாள் பார்–வதி. ‘‘பார்–வதி! நீ பெரிய தவறு செய்து விட்–டாய். எந்–தச் சிருஷ்–டி–யை–யும் பரி–க–சிக்–கக் கூடாது. கிளித்–தலை முனி–வர் ‘சுகப்–பி–ர–ம–ரி–ஷி’ என்று எல்–ல�ோ–ரா–லும் வணங்–கத்–தக்–க–வர். பிரம்–மத்–தைத் தெளி–வாக அறிந்–த–வர். எப்–ப�ோ–தும் பிரம்–மத்– – –வர். அவர் யார�ோ–டும் த�ோடு ஒன்–றிச் சமாதி நிலை கூடு–கிற பேச விரும்–பா–மல் இருப்–ப–வர். ‘‘கிளி, ச�ொல்–லிக் க�ொடுத்–த– தைச் ச�ொல்–லும்; வேற�ொன்–றும் ச�ொல்–லாது. அது–ப�ோல – த் தன் குரு–நா–தர் உப–தே–சித்த மந்–தி–ரத்தை மட்–டும் ச�ொல்–லிப் பிறி–த�ொன்று – ம் பேசா–மல் இருக்க வேண்–டும்–’’ என்று க�ோரி, எம்–மி–டம் கிளித்–த–லையை யாசித்–துப் பெற்–ற–வர். அப்–ப–டிப்– பட்ட சுக முனி–வரை – ப் பரி–கா–சம் செய்த நீ கிளி ரூப–மா–கிப் பறந்து ப�ோ’’ என்று பர–மேஸ்–வ–ரன் சாபம் இட்–டார். உடனே பார்– வ தி சாப விம�ோ– ச – ன ம் கேட்– ட ாள். ‘‘பார்–வதி! நீ பூல�ோ–கம் சென்று காவி–ரி–யாற்–றின் வட–க– ரை– யி ல் அமைந்த ஆம்– ர – வ – ன த்தை (திரு– ம ாந்– து – ற ையை) அடைந்து அங்– கு ள்ள சிவ– லி ங்– க த்தை வழி– ப டு. சாபம் நீங்–கும். பிறகு அங்கே உன்னை மணந்து க�ொள்–கிறேன் – ’– ’ என்று பர–மேஸ்–வ–ரன் கூறி–னார்.

பார்–வதி கிளி ரூப–மா–னாள். அந்– த க் கிளி பூல�ோ– க த்– து க்கு வ ந் து தி ரு – ம ா ந் – து – ற ை யை அடைந்–தது. சிவ–லிங்–கம் இருந்த இடத்–தில் வளர்ந்–தி–ருந்த மாம– ரத்– தி ல் அமர்ந்து மாவி– லை – யைக் க�ொத்– தி க் க�ொத்– தி ச் சிவ– லி ங்– க த்– தி ன் மேல் இட்டு வழி–பட்டு வந்–தது. கீ, கீ என்று கத்– தி – ய து. பெரு– ம ான் மனம் இரங்–கி–னார். கிருபை வேண்– டும் என்று ச�ொல்ல முடி–யா– மல் ‘கீ, கீ’ என்று பேசு–வ–தாக எண்ணி, ‘‘கிளியே! நீ திரு–மாந்–து– றைக்கு மேற்கே உள்ள திரு–மங்–க– லக்–கு–டிக்–குச் சென்று மூன்–று– நாள் வழி–படு. உன் கிளி ரூபம் மாறிச் சுய–ரூப – ம் வரும். உடனே திரு–மாந்–து–றைக்கு வா’’ என்று ச�ொல்லி மறைந்–தார். அதன்– படி கிளி திரு–மங்–கல – க்–குடி – க்–குச் சென்று வழி– ப ட்– ட து. சங்– க – ராந்– தி – ய ன்று சுவாமி காட்சி க�ொடுத்–தார். கிளி ரூபம் நீங்–கி– யது. பார்–வதி சுய ரூபத்–த�ோடு திரு–மாந்–து–றைக்கு வந்–தாள். தேவர்– க ள், முனி– வ ர்– க ள் மு ன் – னி – லை – யி ல் அ ட் – ச – ய – நா– த ர் பார்– வ – தி – யை த் திரு– ம – ணம் செய்து க�ொண்– ட ார். அந்–த–நாள் முத–லாக அட்–ச–ய– நா–தரு – க்கு வல–துபு – ற – த்–தில் திரு–ம– ணத்–தின் நினை–வாக ல�ோக–நா– யகி என்–னும் திரு–நா–மத்–த�ோடு அம்–பாள் எழுந்–த–ருளி அருள்– பா–லித்து வரு–கிற – ாள் என இத்–த– லத்து புரா–ணம் விவ–ரிக்–கின்–றது. கண– ப – தி ப்– ப ெ– ரு – ம ான் வல்– ல – பையை மணந்து இத்–த–லத்–தில் – ம், அருள்–பா–லிக்–கும் திறத்–தையு சூரி–யன் தன் குறையை இத்–த– லத்–தில் ப�ோக்–கிக் க�ொண்–டதை – – யும், சந்–தி–ரன் இங்கு வழி–பட்ட திறத்–தையு – ம், தாரு–கா–வன முனி– வர்–கள் சிவப்–பேறு அடைந்த மாட்–சி–மை–யை–யும் இத்–த–லத்து புரா– ண ம் விரி– வு ற எடுத்– து க் கூறு–கின்–றது. ச�ோழர் காலத்–தில் எடுக்–கப்– பெற்ற இக்–கற்–ற–ளி–யில் இரண்– ட ா ம் ர ா ஜ – ர ா ஜ ச�ோ ழ ன் காலத்து இரண்டு கல்–வெட்–டுச் சாச–னங்–கள் இடம் பெற்–றுள்– ளன. முதல் கல்–வெட்டு அப்– பே– ர – ர – ச – னி ன் பதி– னை ந்– த ாம் ஆட்–சி–யாண்–டில் ப�ொறிக்–கப்

தேவி (ச�ோழர் காலம்)

அம்பாள்

லிங்கம்

பெற்– ற – த ா– கு ம். அதன் காலம் கி.பி. 1161ம் ஆண்–டா–கும். அச்– சா–சன – த்–தில் ஒரு அரிய வர–லாற்– றுத் தக–வல் பதிவு பெற்–றுள்–ளது. பெரி–ய–தே–வர் என இரண்– டாம் ராஜ–ராஜ ச�ோழ–னால் குறிக்–கப்–பெ–றும் அவன் தந்தை இரண்– ட ாம் குல�ோத்– து ங்க ச�ோழ–னின் ஆட்–சியி – ன் முப்–பத்– தெட்–டாம் ஆண்–டில் க�ோயி– லுக்–கு–ரிய வான–வன் நாய–கப் பெருந்– தெ ரு என்– னு ம் இவ்– வூ–ரின் ஒரு தெரு–வில் வசித்–த– வர்– க ள். அர– சு க்கு செலுத்த வேண்–டிய வரி–யைச் செலுத்த இய– ல ா– ம ல் அவ்– வூ – ரி – லி – ரு ந்து புலம் பெயர்ந்து வேறு ஊருக்– குச் சென்– று – வி ட்– ட – த ா– க – வு ம், பின்பு அப்– பே – ர – ர – ச – னி ன் மக– னான இரண்–டாம் ராஜ–ராஜ ச�ோழன் தன் ஆட்–சிக்–கா–லத்– தில் திரு–மாந்–துற – ை–யின் வானவ நாயக பெருந்– தெ ரு மக்– க ள் புலம் பெயர்ந்த செய்தி அறிந்து அவர்–களை அழைத்து வந்து மீண்– டு ம் அங்கு குடி– யே – ற ச் செய்–த–தை–யும் இக்–கல்–வெட்டு விவ– ரி க்– கி ன்– ற து. அவர்– க – ளு க்– கும், மாந்–துறை க�ோயி–லுக்–கும் அர–ச–னால் அளிக்–கப் பெற்ற சலு–கை–க–ளைப் பற்றி விவ–ரிக்– கும் கல்–வெட்–டுப் பகுதி இங்கு மி க – வு ம் சி தை ந் து க ா ண ப் பெறு–கின்–றது. இதே க�ோயி– லி ல் திக– ழு ம் இரண்–டாம் ராஜ–ராஜ ச�ோழ– னி ன் ப தி – ன ா – ற ா ம் ஆ ட் – சி – யாண்டு கல்–வெட்–டில் க�ோயி– – ன – ம் அமைக்க லுக்–கென நந்–தவ அரசு அளித்த நிலம் பற்–றி–யும், அந்– நி – ல த்– தி ற்– க ாக அளிக்– க ப்– பெற்ற வரிச்–ச–லு–கை–கள் பற்–றி– யும் விவ– ரி ப்– ப – த �ோடு அவை முழு– மை – ய ான ஆவ– ண த்– தி ல் பதி–யப் பெற்–ற–தா–க–வும் கூறப் பெற்–றுள்–ளது. நவ–கி–ரக வழி–பாட்–டிற்–காக சூரி–ய–னார் க�ோயில் செல்–லும் அன்–பர்–கள், சூரி–யனு – ம், அம்–பி– கை–யும், கண–பதி – யு – ம், சந்–திர – னு – ம் பூஜித்த, அரு–க–மைந்த திரு–மாந்– துறை அட்– ச ய நாத– ரை – யு ம், உமை–யவ – ள – ை–யும் வழி–பட்–டால் நிச்–சய – ம் பேறு–கள் அனைத்–தும் பெற்று உய்–ய–லாம். ðô¡

1-15 ஜுன் 2018

47

அனந்தனுக்கு

1000 நாமங்கள்!

அவ்– வி – ட த்தை விட்டு நக– ர ச் ச�ொல்– லி – 56. அக்–ராஹ்–யாய நமஹ விட்– டு ப் பிர– சா – த த்– த ைச் சாளக்– கி – ரா – ம ப் (Agraahyaaya namaha) பெரு–மா–ளுக்–குச் சமர்ப்–பித்–தார். கண்வ மக–ரிஷி, யச�ோ–தை–யின் தந்–தை– பக்–திப் பர–வ–சத்–தில் கண்–வர் ஆழ்ந்–தி– – ன் இல்–லப் புர�ோ–கித – ர் ஆவார். யான சுமு–கரி ருந்–த–ப�ோது, குழந்தை கிருஷ்–ணன் இவர் அவர் தின–மும் சாளக்–கிரா – ம வடி–விலு – ள்ள சமர்ப்–பித்த பிர–சா–தத்தை எல்–லாம் உண்–டு– திரு–மா–லுக்–குப் பக்–தியு – ட – ன் பூஜை செய்–துவ – ந்– விட்–டான். கண்–வி–ழித்த கண்–வர், “என்ன தார். தான் எந்–தப் ப�ொருளை உண்–டா–லும், இது அநி–யா–யம்?” என்று கத்–தி–னார். ஓசை– அதை முத–லில் சாளக்–கி–ரா–மப் பெரு–மா– யைக் கேட்–டுப் பத–றிப்–ப�ோய் நந்–தக� – ோ–பனு – ம் ளுக்கு அர்ப்–பணி – த்–தப் பிறகே யச�ோ–தை–யும் ஓடி வந்–தார்– தான் உண்–பார். நந்–த–க�ோ–பர் கள். நடந்–த–தைக் கேள்–வி–யுற்– கண்–வரி – ட – ம், “அடி–யேனு – க்கு றுக் கண்–வரி – ன் திரு–வடி – க – ளி – ல் ஓர் அழ–கான ஆண்–கு–ழந்தை விழுந்து வணங்கி மன்–னிப்பு பிறந்–திரு – க்–கிற – து. நீங்–கள் வந்து க�ோரி–னார்–கள். மீண்–டும் புதி– அக்–கு–ழந்–தை–யைப் பார்த்து தாக உணவு தயா–ரிப்–பத – ற்–கு– ஆசீர்– வ – தி க்க வேண்– டு ம்!” ரிய ஏற்– ப ா– டு – க – ளை ச் செய்– என்று நெடு– ந ாட்– க – ள ா– க ப் தாள் ர�ோகிணி. களைத்–துப் பிரார்த்– தி த்– து க் க�ொண்– டி – ப�ோயி– ரு ந்– தா – லு ம் கண்– வ ர் ருந்–தார். கண்–ணன் பிறந்து மீண்–டும் உணவு தயா–ரித்–தார். மூன்று ஆண்–டு–கள் நிறை–வ– யச�ோதை கண்– ண னை டைந்த நிலை–யில் ஒரு–நாள் ஓர் அறைக்– கு ள் வைத்– து ப் கண்– வ ர் க�ோகு– ல த்– து க்கு பூட்– டி – வி ட்– ட ாள். மீண்– டு ம் வந்–தார். சாளக்– கி – ரா – ம ப் பெரு– ம ா– தான் பூஜிக்– கு ம் சாளக்– ளுக்கு உண– வை ச் சமர்ப்– கி–ராமத்தை நந்–த–க�ோ–ப–ரின் பித்– தா ர் கண்– வ ர். பக்– தி ப் மாட்– டு க் க�ொட்– ட – கை – யி ல் பர–வ–சத்–தில் மூழ்–கிய அவர் வை த் – தா ர் . ஏ னெ – னி ல் கண் விழித்–துப் பார்த்–தார். மாட்– டு க் க�ொட்– ட – கை – யி ல் “ஐய�ோ!” என்று கத்–தி–னார். ஒரு மந்–தி–ரத்தை ஒரு–முறை செம்பொன்செய்கோவில் அரங்கர் யச�ோ–தை–யும் நந்–த–க�ோ–ப–ரும் ச�ொன்–னால், நூறு–முறை ச�ொன்–ன–தற்–குச் ஓடி–வந்து பார்த்–தார்–கள். மீண்–டும் கண்–ண– சமம் என்று சாஸ்–தி–ரங்–கள் கூறு–கின்–றன. பி–ரான் அங்–கிரு – க்–கும் பிர–சாதத்தை – உண்டு அங்–கேயே அவர் பெரு–மா–ளுக்கு நிவே–த– க�ொண்–டிரு – ந்–தான். மீண்–டும் நந்–தக� – ோ–பரு – ம் னம் செய்–யவேண் – டி – ய உண–வுக – ளை – த் தயா– யச�ோ–தை–யும் தங்–களை மன்–னித்–தரு – ளு – ம்–படி ரிக்–க–வும் யச�ோதை ஏற்–பாடு செய்து தந்– கண்–வ–ரி–டம் பிரார்த்–தித்–தார்–கள். பூட்–டப்– தாள். காய்–க–றி–கள், விறகு முத–லா–னவற்றை – பட்ட அறை–யி–லி–ருந்து கண்–ணன் எப்–படி ர�ோகிணி தயார் நிலை–யில் வைத்–திரு – ந்–தாள். வெளியே வந்–தான் என்–பது அவர்–களு – க்–குப் கண்– வ ர் நீரா– டி – வி ட்– டு ப் பூஜை– யை த் புரி–யவி – ல்லை. மீண்–டும் அவனை அறை–யில் த�ொடங்– கி – ன ார். அவர் பூஜை செய்– யு ம் பூட்–டி–னார்–கள். முறையை நந்–த–க�ோ–பர், யச�ோதை, பல–ரா– “மதி– ய ப் ப�ொழுது வந்து விட்– ட து. மன், கண்–ணன் ஆகி–ய�ோர் வியப்–பு–டன் மீண்–டும் என்–னால் உணவு தயா–ரிக்க முடி– பார்த்–துக் க�ொண்–டிரு – ந்–தன – ர். பெரு–மா–ளுக்– யாது. க�ொஞ்–சம் பாய–சம – ா–வது தயா–ரித்–துப் குப் பிர– சாத நிவே– த – ன ம் செய்ய வேண்– பெரு–மா–ளுக்–குச் சமர்ப்–பித்து விடு–கிறே – ன்!” டிய நேரம் வந்– த – ப� ோது, மற்– ற – வ ர்– க ளை

48

ðô¡

1-15 ஜுன் 2018

என்–றார் கண்–வர். ஆனால் அந்–தப் பாய– சத்தை நிவே–த–னம் செய்–யும்–ப�ோ–தும் கண்– ணன் வந்து அதை அருந்–தி–விட்–டான். கடும் க�ோபம் க�ொண்ட யச�ோதை, “கண்ணா! இனி–யும் என்–னால் ப�ொறுமை காக்க முடி–யாது. உன்னை அடிக்க வேண்– டாம் என்று விட்–டால், இவ்–வள – வு தீம்–புக – ள் செய்–கி–றாயே! எப்–படி அறையை விட்டு வெளியே வந்–தாய்? பதில் ச�ொல்!” என்–றாள். “என்–னைத் திட்–டாதே அம்மா! அந்த தாத்தா தான் சில மந்–தி–ரங்–க–ளைச் ச�ொல்– லிச் ச�ொல்லி என்னை வா வா என்று அழைக்– கி – ற ார். அத– ன ால்– தா ன் நான் வந்– தே ன்! அந்த தாத்– தா – வி – ட ம் ப�ோய் சண்டை ப�ோடு!” என்– ற ான் கண்– ண ன். தன் வாயி–லி–ருந்த பாய–சத்–தைக் கண்–வ–ரின் முகத்–தில் உமிழ்ந்–தான். அடுத்த ந�ொடியே கண்–ணன் யார் என்–பத – ைக் கண்–வர் உணர்ந்– தார். தான் சாளக்–கிரா – ம வடி–வில் ஆரா–திக்– கும் திரு–மால் வேறல்ல, கண்–ணன் வேறல்ல என்று புரிந்–து–க�ொண்–டார். பேரா–னந்–தத்–தில் மூழ்–கிய அவர் “அக்– ராஹ்–யாய நமஹ” என்று கண்–ண–னைத் துதித்–தார். ‘அக்–ராஹ்–யன்’ என்–றால் சிந்– தைக்கு எட்– ட ா– த – வ ன் என்று ப�ொருள். கண்–வர் பெரிய ரிஷி–யாக இருந்–த–ப�ோ–தும், அவ–ரா–லும் கூடக் கண்–ணனை இன்–னார் என்று அறிந்– து – க�ொ ள்ள இய– ல – வி ல்லை. கண்–ணன் மன–மு–வந்து தானே உணர்த்–திய பின்–னர்–தான் அவ–னைத் திரு–மால் என்று கண்–வர் உணர்ந்–தார். எனவே அவன் மனம் வைத்–தால – ன்றி அவ–னைச் சிந்–தை–யால் அறி– யவே முடி–யாது. அத–னால் தான் விஷ்ணு ஸஹஸ்– ர – ந ா– ம ம் அவனை ‘அக்– ராஹ்ய :’ என்–ற–ழைக்–கி–றது. “அக்–ராஹ்–யாய நமஹ” என்ற 56-வது திரு–நா–மத்–தைத் தின–மும் ச�ொல்லி வந்–தால், எட்–டாத ப�ொருட்–களு – ம் நமக்கு எட்–டும்–படி – த்–தின் நாய–கன – ான எம்–பெரு – ம – ான் எட்–டெழு அருள்–பு–ரி–வான்.

த�ோன்– றி ய மகா– ல ட்– சு மி, திரு– ம ா– லு க்கு மாலை– யி ட்டு அவ– ர து திரு– ம ார்– பி – லு ம் அமர்ந்து க�ொண்–டாள். இத–னால் சமுத்–திர ராஜன் திரு–மா–லுக்கு மாம–னார் ஆகி–விட்– டார். அத–னால் அவ–ருக்–குக் கிடைத்த மரி– யா–தை–க–ளைக் கண்டு வியந்த பிருகு முனி– வர், சமுத்–திர ராஜ–னைப் ப�ோலத் தானும் திரு–மா–லுக்கு மாம–னார் ஆக விரும்–பின – ார். மகா–லட்–சுமி – யி – ட – ம், “சமுத்–திர ராஜ–னுக்கு நீ மக–ளாக அவ–த–ரித்–த–து–ப�ோல எனக்–கும் மக–ளாக வர வேண்–டும்!” என்று பிரார்த்– தித்–தார். அவ–ரது பிரார்த்–த–னையை ஏற்ற மகா–லட்–சுமி, பிருகு முனி–வ–ருக்–கும், அவ– ரது மனை–வி–யான கியா–திக்–கும் மக–ளாக அவ–தரி – த்–தாள். பார்–கவி என்று அவ–ளுக்–குத் திரு–நா–மம் சூட்–டி–னார் பிருகு. தி ரு – ம ா ல் வ ந் து ப ா ர் – க – வி – யை த் திரு–ம–ணம் செய்–து–க�ொண்டு பிரு–கு–வுக்கு மரு– ம – க ன் ஆனார். பின் பார்– க – வி யை அழைத்– து க்– க�ொண் டு வைகுந்– த த்– து க்– கு த் திரு–மால் புறப்–பட்–டார். அப்–ப�ோது தன் தந்– தை–யைக் க�ௌர–விக்–கும் வித–மாக ஒரு புதிய நக–ரத்தை நிர்–மா–ணித்து, அதில் ப�ொன்–நி–ற– மான க�ோட்–டை–யும் அவ–ருக்–குக் கட்–டிக் க�ொடுத்– தாள் பார்– க வி. க�ோட்– டை – யி ன் சாவியை பிருகு முனி–வ–ரி–டம் தந்–தாள். சில–கா–லம் கழித்து மகா–லட்–சுமி அந்–தக் க�ோட்–டைக்–குச் செல்ல விரும்பி, பிரு–கு– வி–டம் சாவி–யைத் தரு–மாறு கேட்–டாள். ஆனால், “தந்– த ைக்– கு ப் பரி– சா – க த் தந்த ப�ொருளை நீ எப்–படி திரும்–பக் கேட்–கல – ாம்?” என்று கேட்ட பிருகு, சாவி–யைத் தர மறுத்–து– விட்–டார். இச்–செய்–தி–யைக் கேள்–வி–யுற்ற திரு– ம ால், பிரு– கு – வி – ட ம் வந்து அவ– ரு க்கு அறி–வுரை கூறி–னார். ஆனால், திரு–மால் மீது க�ோபம் க�ொண்ட பிருகு மக– ரி ஷி, “தேவாதி தேவ–னாக நீ இருப்–ப–தால்–தான் என்–னைப் ப�ோன்ற மனி–தனி – ன் எண்–ணங்–க– – ல்லை. ளும் துன்–பங்–களு – ம் உனக்–குப் புரி–வதி நீயும் எங்–களை – ப் ப�ோல பூமி–யில் பல பிற– வி– க ள் எடுத்து, நாங்– க ள் படும் துன்– ப ங்– 57. சாச்–வ–தாய நமஹ களை நீயும் அநு–ப–விக்க வேண்–டும்!” என்று (Shaashvataaya namaha) திரு–மா–லுக்கே சாபம் க�ொடுத்–தார். பதி–னெட்டு நாட்–கள் மகா–பா–ரத யுத்– பிரம்–மதே – வ – ரி – ட – ம் சென்ற திரு–மால், “உங்– தம் நிறை–வ–டைந்த பின், அம்–புப் படுக்–கை– க–ளது மான–சீக புத்–திர – –ரான பிருகு மக–ரிஷி யில் கிடந்த பீஷ்–மரை அணு–கிய நான் பரம்–ப�ொ–ரு–ளாக இருப்–பதா – ல்– தர்–மரா – –ஜன், தனக்கு உல–கி–லேயே தான் சாதா–ரண மனி–தர்–க–ளின் துன்– மிகச்– சி – ற ந்த தர்– ம ங்– க ளை உப– தே – பங்–களை – ப் புரிந்–து–க�ொள்–ள–வில்லை சிக்–கும்–ப–டிப் பிரார்த்–தித்–தார். பீஷ்– என்–றும் அத–னால் நான் சாதா–ரண மர் அவ–ருக்கு விஷ்ணு ஸஹஸ்–ர மனி–த–னைப் ப�ோல் பூமி–யில் பிறந்து – ந ா– ம த்தை உப– தே – சி த்– த – த� ோடு, துன்– ப ப்– ப ட வேண்– டு ம் என்– று ம் பற்– ப ல நீதிக்– க – த ை– க – ளை – யு ம் கூறி– கூறு–கி–றார். எனவே நான் உல–கைப் னார். அப்–படி அவர் கூறிய பல படைக்–கும் ப�ொறுப்பை உங்–க–ளி–ட– கதை–க–ளுள் இது–வும் ஒன்று: மும் அழிக்–கும் ப�ொறுப்–பைப் பர–ம– திருக்குடந்தை ச மு த் – தி ர ராஜ – னி ன் சி–வனி – ட – மு – ம் அளித்–துவி – ட்டு, மக– ள ா– க ப் பாற்– க – ட – லி ல் டாக்டர்: என் மாம–னா–ரின் வீடான

உ.வே.வெங்கடேஷ்

ðô¡

1-15 ஜுன் 2018

49

பாற்–க–ட–லில் ஓய்–வெ–டுக்–கச் செல்–கி–றேன். நீங்–கள் எப்–ப�ோ–தெல்–லாம் பூமி–யில் பிறக்– கச் ச�ொல்–கி–றீர்–கள�ோ அப்–ப�ோ–தெல்–லாம் நானும் பிறப்–பேன்!” என்–றார். அதைக் கேட்ட பிரம்மா, “எம்– பெ – ரு– ம ானே! இப்– ப டி ஒரு நாட– க த்தை நீ நிகழ்த்–த–லாமா? உலகை நான் படைப்–பது ப�ோல–வும், சிவன் அழிப்–பது ப�ோல–வும் த�ோன்–றின – ா–லும் உண்–மையி – ல் எங்–களை – யு – ம் இயக்கி இச்–செ–யல்–க–ளைச் செய்–விப்–பவ – ன் நீயன்றோ! ஆனால், நீ ஒரு லீலை செய்–யத் திரு–வுள்–ளம் பற்–றி–ய–பின் அதை எங்–க–ளால் மாற்ற இய–லாது. எனவே நீ பாற்–க–ட–லில் ஓய்–வெடு – த்–துக்–க�ொள். உன்–னரு – ள – ால் நான் படைப்–புத் த�ொழி–லைச் செய்–கிறே – ன். நாங்– – ம் ப�ோதெல்–லாம் உன்னை கள் துன்–பப்–படு – ாறு பிரார்த்–திக்– அண்–டிப் பூமி–யில் பிறக்–கும கி–ற�ோம்!” என்று கூறி–னார். இவ்– வ – ர – ல ாற்– றை த் தர்– ம – ரா – ஜ – னு க்– கு ச் ச�ொன்ன பீஷ்–மர், “மனி–த–னைப் ப�ோலப் டு – ம் என்று பிருகு பிறந்து துன்–பப்–பட – வேண் – தந்த சாபத்தை ஏற்று, பிரம்–மாதி தேவர்– கள் பாற்–கட – லு – க்–குச் சென்று பிரார்த்–தனை செய்–யும் ப�ோதெல்–லாம் திரு–மால் பூமி–யில் அவ–தா–ரம் செய்–கி–றார்!” என்று ச�ொல்லி முடித்–தார்.

– ஜ – ட – ம், “பாட்–டன – ாரே! தர்–மரா – ன் பீஷ்–மரி பிரு–கு–வின் சாபம் பர–மாத்–மா–வான திரு– மாலை எப்– ப டி பாதிக்– கு ம்? அவர் ஏன் அந்த சாபத்தை ஏற்–றுக்–க�ொண்டு பிறக்க வேண்–டும்?” என்று கேட்–டார். அதற்கு பீஷ்– ம ர், “சர்– வே – ஸ் – வ – ரனை ஒரு ஜீவ–னின் சாபம் எது–வும் செய்–யாது. எனி–னும், தன் பக்–தர்–க–ளி–டம் த�ோற்–ப–தில் ஆனந்–தம் க�ொள்–கி–றார் திரு–மால். பிருகு மக–ரிஷி திரு–மா–லி–டமே க�ோபம் க�ொண்– டா–லும், அவர் சிறந்த பக்–த–ரா–வார். அந்த பக்–த–னின் வாக்கு ப�ொய்–யாகி விட்–டது என்ற பேச்சு உல–கில் வரு–வ–தைத் திரு–மால் விரும்– பு – வ – தி ல்லை. எனவே பிரு– கு – வி ன் வாக்கை மெய்ப்–பிப்–ப–தற்–காக, திரு–மால் பலப்–பல அவ–தா–ரங்–கள் எடுத்து, பூமி–யில் பிறந்து அடி–யார்–க–ளை–யும் தர்–மத்–தை–யும் காத்–துக் க�ொண்டே இருக்–கி–றார். இத்–த– கைய அவ–தார – ங்–களை நீர�ோட்–டம் ப�ோலத் த�ொடர்ந்து எடுத்–துக்–க�ொண்டே வரு–வதா – ல் திரு–மால் ‘சாச்–வதஹ’ என்–றழை – க்–கப்–படு – கி – ற – ார்!” என்று விடை–ய–ளித்–தார். அந்த ‘சாச்–வதஹ’ என்–பது தான் விஷ்ணு ஸஹஸ்–ர–நா–மத்– தின் 57-வது திரு– ந ா– ம – ம ாக அமைந்– து ள்– ள து. பிறப்– பி ல் பல்– பி – ற – வி ப் பெரு– ம ானை வணங்கி “சாச்– வ – தா ய நமஹ” என்று தின–மும்

50

ðô¡

1-15 ஜுன் 2018

ச�ொல்லி வந்–தால், நம்–முடை – ய வார்த்–தை–க– ளை–யும் திரு–மால் மெய்ப்–பிப்–பார்.

58. க்ருஷ்–ணாய நமஹ (Krishnaaya namaha) க�ோகு–லத்–தில் ஒரு–நாள் காலை. க�ோபி– கை– க ள் குடங்– க ளை எடுத்– து க்– க�ொண் டு யமு–னைக் கரைக்–குச் சென்று க�ொண்–டி– ருந்–தார்–கள். அவர்–க–ளைக் கண்–ணன் வழி– ம–றித்–தான். “நீங்–க–ளெல்–லாம் இன்று மிக– வும் அழ–காக இருக்–கி–றீர்–களே, என்ன கார– ணம்? குடங்–கள� – ோடு எங்கே செல்–கிறீ – ர்–கள்?” என்று கேட்–டான் கண்–ணன். “கண்ணா! வீட்–டுக்கு அவ–சர – ம – ா–கத் தண்–ணீர் க�ொண்டு செல்ல வேண்–டும்! வழி விடு!” என்–றாள் சந்–தி–ர–மதி என்ற பெண். “நிச்–ச–ய–மாக வழி–வி–டு–கி–றேன். ஆனால் ,என்–னு–டன் நீங்–கள் கண்–ணா–மூச்சி ஆட– வேண்– டு ம். அப்– ப� ோது தான் உங்– க ளை விடு–வேன்!” என்–றான். “இல்லை கண்ணா! இன்–ன�ொரு நாள் விளை–யா–டுவ� – ோம். இப்– ப�ோது விட்–டு–விடு!” என்று ச�ொல்–லி–விட்டு வேக–மாக ஓடி–னார்–கள் அந்–தப் பெண்–கள். “என்–னி–டம் இருந்து நீங்–கள் தப்–பவே முடி–யாது!” என்று ச�ொன்ன கண்–ணன், ஒரு புத–ருக்–குள் சென்று ஒளிந்து க�ொண்–டான். யமு–னையி – ல் தண்–ணீர் எடுத்–துக் க�ொண்டு அவர்–கள் திரும்ப வரு–கை–யில், புத–ருக்–குள் – ல்–லால் ஒளிந்–திரு – ந்த கண்–ணன் உண்–டைவி சந்–தி–ர–ம–தி–யின் மண்–கு–டத்தை அடித்–தான். குடம் சுக்கு நூறாக உடைந்–தது, சந்–தி–ர–மதி தண்–ணீ–ரில் நனைந்து ப�ோனாள். “ஹா ஹா” என்ற புன்– ன – கை – ய� ோடு வெளியே வந்த கண்–ணன், “இப்–ப�ோது கண்– ணா–மூச்சி ஆடு–வ�ோமா?” என்று கேட்–டான். முடி–யாது என்–றால் மீத–முள்–ள–வர்–க–ளின் யு – டு – வா – ன் குடங்–களை – – ம் இவன் உடைத்–துவி என்–று–ணர்ந்து, சரி என்று அவர்–க–ளும் ஏற்– றுக் க�ொண்–டார்–கள். அன்று முழு–வ–தும் அவர்–க–ள�ோடு கண்–ணா–மூச்சி விளை–யா– டிய கண்–ணன், அன்று மாலை–தான் அவர்– களை வீடு திரும்ப அனு–ம–தித்–தான். அடுத்த நாள் சந்– தி – ர – ம தி இரண்டு புதிய வெண்–க–லக் குடங்–களை எடுத்–துச் சென்– ற ாள். இரண்– டு ம் பார்ப்– ப – த ற்கு மண் குடங்– க – ளை ப் ப�ோலவே இருக்–கும். கண்–ணன் மட்–கு–டம் என்– றெண் ணி உண்– டை – வி ல்– ல ா ல் அ டி த் து ஏ ம ா ந் து ப�ோவான் என்று அவள் திட்– ட ம் தீட்– டி – யி – ரு ந்– தாள் . அன்று எல்– ல ாப் பெண்– க – ளும் யமு– னை க்– கு ச் செல்– லும்– ப� ோது, வழி– ம – றி த்த க ண் – ண ன் , “ எ ன்ன ? த�ொ ட ங் – க – ல ா ம ா ? ”

திருமணிக்கூடம் வரதராஜர்

திருக்காவளம்பாடி ராஜக�ோபாலன் என்– ற ான். “எதைத் த�ொடங்– கு – வ து?” என்று கேட்– ட ார்– க ள் பெண்– க ள். “நம் கண்– ண ா– மூ ச்சி ஆட்– ட த்– த ைத் தான்!” என்–றான் கண்–ணன். “அதெல்–லாம் முடி–யாது!” என்று க�ோபத்– து–டன் ச�ொல்–லி–விட்டு அந்–தப் பெண்–கள் யமு–னையை ந�ோக்கி நடக்– க த் த�ொடங்– கி–னர். சந்–தி–ர–மதி ஒன்–றன் மேல் ஒன்–றாக இரண்டு குடங்– க – ளை த் தலைக்– கு – மே ல் சுமந்து செல்– வ – த ைப் பார்த்– தா ன் கண்– ணன். கண்–ண–னால் இந்–தக் குடங்–களை உடைக்–கவே முடி–யாது என்ற உறு–தி–யு–டன் அவனை ஏள–னம – ா–கப் பார்த்–துக் க�ொண்டே நடந்–தாள் சந்–தி–ர–மதி. யமு–னைக் கரை–யில் தன் முதல் குடத்–தில் தண்–ணீரை நிரப்–பிய சந்–தி–ர–மதி, அதைத் தரை–யில் வைத்–து–விட்டு அடுத்த குடத்–தில் நீரை ம�ொண்–டாள். ‘டங்’ என்ற ஒலி கேட்– டது. கண்–ண–னால் உதை–பட்ட அவ–ளது முதல் குடம் உருண்டு யமு–னை–யில் ப�ோய் விழுந்–தது. “கண்ணா!” என்று கத்–தி–னாள் சந்–தி–ர–மதி. அதற்–குள் மீண்–டும் ஒரு ‘டங்’. அவ– ள து இரண்– ட ா– வ து குடத்– த ை– யு ம் உதைத்து நதி–யில் தள்–ளி–விட்டு “ஹா ஹா” என்று சிரித்– தா ன் கண்– ண ன். அவனை அடிக்–கப் ப�ோனாள் சந்–தி–ர–மதி. ஆனால் என்ன அதி– ச – ய ம். யமு– னை – யி ல் இருந்து இரண்டு தெய்–வீக புரு–ஷர்–கள் கிளம்பி விமா– னத்–தில் வைகுந்–தம் செல்–வத – ைக் கண்–டாள். “உன்–னு–டைய இரண்டு குடங்–க–ளும் முக்– தி–ய–டைந்து விட்–டன!” என்று கூறி–னான் கண்–ணன். அவ–னது திரு–வடி பட்–ட–தால் இரண்–டுக்–கும் முக்–தியே கிடைத்து விட்–டது. “உன்–னால் உடைக்க முடி–யாது என்று எண்ணி வெண்– க – ல க் குடத்தை எடுத்து வந்–தால், நீ அதன் பந்–தத்–தையே உடைத்து முக்தி அளித்து விட்– ட ாயே. உன்னை ஏமாற்ற வேண்–டும் என்று நினைத்–தால் நாங்–கள்–தான் ஏமாந்து ப�ோவ�ோம்!” என்று ச�ொன்ன அந்– த ப் பெண்– க ள் அன்– று ம் அவ–ன�ோடு கண்–ணா–மூச்சி விளை–யா–டி– னார்–கள். நாள–டை–வில், கண்–ண–ன�ோடு

விளை–யா–டு–வ–தில் பேரா–னந்–தம் அடைந்த க�ோபி–கை–கள் தாங்–களே முன்–வந்து கண்– ண–னைக் கண்–ணா–மூச்சி ஆட–வ–ரும்–படி அழைக்–கத் த�ொடங்–கி–விட்–டார்–கள். இவ்–வாறு கண்–ணன் தானும் ஆனந்–த– மாக இருந்து தன் அடி–யார்–களு – க்–கும் அதே ஆனந்–தத்–தைத் தரு–கி–றான். ‘கிரு–ஷி’ என்– றால் பூமி என்று ப�ொருள். ‘ண’ என்–றால் ஆனந்–தம். பூமிக்கு ஆனந்–தம் தரு–வ–தால் அவன் ‘கிருஷ்ணஹ’ என்–ற–ழைக்–கப்–ப–டு–கி– றான். அதுவே விஷ்ணு ஸஹஸ்–ரந – ா–மத்–தின் 58-வது திரு–நா–ம–மாக அமைந்–துள்–ளது. “க்ருஷ்–ணாய நமஹ” என்று தின–மும் ச�ொல்லி வரு–வ�ோ–ரின் துன்–பங்–களை எல்– லாம் க�ோபி–கைக – ளி – ன் குடங்–களை உடைத்– தது ப�ோல உடைத்து பேரா–னந்–தத்–தைக் கண்–ணன் தரு–வான் என்–பதி – ல் ஐய–மில்லை.

59. ல�ோஹி–தாக்ஷாய நமஹ (Lohitaakshaaya namaha) ஆழ்–வா–ரால் பாடப்–பட்ட நாயன்–மா– ரைப் பற்–றிக் கேள்–விப்–பட்–டிரு – க்–கிறீ – ர்–களா? ஆம், க�ோச்– ச ெங்– க ட்– ச �ோழ நாய– ன ார் பற்– றி த் திரு– ம ங்– கை – ய ாழ்– வா ர் பெரிய திரு–ம�ொ–ழி–யில் (6-6-1), “அம்–பர – மு – ம் பெரு–நில – னு – ம் திசை–கள் எட்– டும்....செம்–பி–யன் க�ோச் செங்–கண்–ணான் சேர்ந்த க�ோயில் திரு–நறை – –யூர் மணி–மா–டம் சேர்–மின்–க–ளே” எனத் த�ொடங்–கிப் பத்–துப் பாசு– ர ங்– க ள் பாடி– யு ள்– ள ார். யார் இந்த நாயன்–மார்? கைலா–யத்–தில் மால்–ய–வான், புஷ்–ப–தந்– தன் என்ற இரு சிவ–கண – ங்–களு – க்–குள் பிணக்கு ஏற்–பட்டு இரு–வரு – ம் சிவ–பெரு – ம – ா–னுக்கு எதி– ரி–லேயே சண்–டை–யிட்–டுக் க�ொண்–ட–னர். அதைக் கண்டு க�ோபம் க�ொண்ட சிவன், மால்–ய–வா–னைச் சிலந்–தி–யா–க–வும், புஷ்–ப– தந்–தனை யானை–யா–க–வும் பிறக்–கும்–ப–டிச் சபித்–தார்.

– யி – ல் அவ்–வாறே இரு–வரு – ம் காவி–ரிக்–கரை உள்ள திரு–வா–னைக்கா என்–னும் தலத்–தில் பிறந்–தார்–கள். திரு–வா–னைக்–கா–வில் வெண்– ணா–வல் மரத்–த–டி–யில் இருந்த சிவ–லிங்–கத்– – ால் வலை தைப் பார்த்த சிலந்தி, தன் எச்–சில பின்னி லிங்–கத்–தின் மேல் வெயில் படா–மல் காத்–தது. யானை அதே சிவ–லிங்–கத்–தைப் பூஜிப்–பத – ற்–கா–கத் தன் துதிக்–கைய – ால் காவிரி நீரை எடுத்து வந்–தது. சிலந்தி வலை–யைக் – ம், “இப்–படி எச்–சில – ால் இறை–வனை கண்–டது அசுத்–தம் செய்–தி–ருக்–கி–றார்–களே!” என்று வருந்தி அந்த வலை–யைக் களைந்–து–விட்டு லிங்–கத்–துக்கு அபி–ஷேக – ம் செய்து மல–ரிட்டு வழி–பட்–டது. அடுத்– த – ந ாள் மீண்– டு ம் சிலந்தி லிங்– கத்– தி ன் மேல் வலை– யை ப் பின்– னி – ய து. அதைக் கண்ட யானை மீண்–டும் அதை ðô¡

1-15 ஜுன் 2018

51

அகற்–றிய – து. க�ோப–முற்ற சிலந்தி துதிக்–கையி – – “இருக்–கில – ங்கு திரு–ம�ொ–ழிவ – ாய் எண்–த�ோள் ஈசர்க்கு எழில்–மா–டம் எழு–பது செய்து உல–கம் னுள் நுழைந்து யானை–யக் கடிக்–கவே வலி ஆண்ட திருக்–கு–லத்து வலச்–ச�ோ–ழன்” தாங்– க ாத யானை துதிக்– கை – யை த் தரை– யில் அறைந்து சிலந்–தியை – க் க�ொன்–றத� – ோடு - என்று இவ்–வ–ர–லாற்–றைத் திரு–மங்–கை– தானும் இறந்–தது. யாழ்–வார் பாடி–யுள்–ளார் க�ோச்–செங்–கட் இரு–வ–ரும் கைலா–யத்தை அடைந்–தார்– ச�ோழ நாய–னார் என அறு–பத்து மூன்று கள். சிலந்– தி – ய ாய் இருந்த மால்– ய – வா ன் நாயன்– ம ார்– க – ளு ள் ஒரு– வ – ன ாக அந்த பார்–வ–தி–தே–வி–யி–டம் தான் முக்–தி–ய–டைய மன்–னன் க�ொண்–டா–டப் பட்–டான். விரும்–புவ – தா – க – த் தெரி–வித்–தான். திரு–மாலே சேர–னும், பாண்–டிய – னு – ம் ஒரே–நேர – த்–தில் முக்–திய – ளி – க்க வல்–லவ – ர் என்–பதா – ல் பார்–வதி – க�ோச்–செங்–கட் ச�ோழ–னு–டன் ப�ோரிட்டு –தேவி, கும்–ப–க�ோ–ணத்–துக்கு அருகே நாச்– அவனை வீழ்த்– தி – ன ார்– க ள். த�ோல்– வி – ய – சி–யார்–க�ோ–வி–லில் க�ோயில் க�ொண்–டுள்ள டைந்த செங்– க ண்– ண ான் நாச்– சி – ய ார்– வஞ்–சு–ள–வல்–லித் தாயா–ரி–டம், மால்–ய–வா– க�ோ–யி–லுக்கு வந்து, தான் பிறக்–கும்–ப�ோது னுக்கு முக்–தி–ய–ளிக்–கத் திரு–மா–லி–டம் பரிந்– தன் தாய்க்கு அறி–வுரை கூறிய பண்–டி–த– து– ரை க்– கு – ம ாறு கேட்– டு க்– க�ொண் – ட ாள். ரான நீல–கண்ட ரிக்–வேதி – யை – ச் சந்–தித்–தான். வஞ்–சு–ள–வல்–லி–யும் அதை ஏற்–றாள். அவர் நாச்–சி–யார்–க�ோ–வி–லில் வஞ்–சு–ள–வல்– மால்– ய – வா ன் தனது அடுத்த பிற– வி – லித் தாயா– ர �ோடு எழுந்– த – ரு – ளி – யி – ரு க்– கு ம் யில் சுப–தே–வன் என்ற ச�ோழ மன்–ன–னின் நி–வா–சப் பெரு–மாளை வணங்–கும்–படி மனைவி கம– ல ா– தே – வி – யி ன் கர்ப்– ப த்தை அறி–வு–றுத்–தி–னார். செங்–கண்–ணா–னும்  அடைந்–தான். அவ–ளுக்–குப் பிர–சவ வலி நி–வாச – ப் பெரு–மாளை வணங்க, பெரு–மாள் ஏற்–பட்ட ப�ோது, நீல–கண்ட ரிக்–வேதி என்ற தெய்வ வாள் ஒன்றை அவ–னுக்கு வழங்–கி– பண்– டி – த ர் அரண்– ம – னை க்கு வந்து, “சரி– னார். அதை–யும் திரு–மங்–கை–யாழ்–வார், யாக இரு–பத்து நான்கு நிமி–டங்–கள் கழித்–துக் “ தெய ்வ வாள் வ ல ம் க�ொ ண ்ட குழந்தை பிறந்– தா ல் அவன் திரு– ம ா– லி ன் ச�ோழன் சேர்ந்த திரு–ந–றை–யூர் மணி–மா–டம் சிவந்த திருக்– க ண்– க – ளி ன் திரு– வ – ரு – ளு க்கு சேர்–மின்–க–ளே” என்று குறிப்–பி–டு–கி–றார். இலக்–கா–வான்!” என்று கூறி–னார். பார்–வ– அந்த தெய்வ வாளைக் க�ொண்டு சேர– தியே வந்து இவ்–வாறு ச�ொல்–வது ப�ோலக் – னை – யு – ம் வென்று வெற்றி னை–யும் பாண்–டிய கம–லா–தே–விக்–குத் த�ோன்–றி–யது. தனக்–குப் வாகை சூடி–னான் செங்–கண்–ணான். இது– பிறக்–கும் குழந்–தைக்–குத் திரு–மா–லின் அருள் வரை எழு–பது சிவன் க�ோயில்–கள் கட்–டிய கிட்– ட – வேண் – டு ம் என்று எண்– ணி ய அந்– அவன் எழு–பத்–த�ொன்–றா–வதா – க நி–வாச – ப் தத் தியா– க த் தாய், குழந்தை பிறப்– ப தை பெரு–மா–ளுக்கு யானை நுழைய முடி–யாத இரு–பத்து நான்கு நிமி–டங்–கள் மாடக் க�ோயிலைக் கட்–டி– தாம–தப்–ப–டுத்–து–வ–தற்–கா–கத் னான். அது–தான் கும்–ப–க�ோ– தன்–னைத் தலை–கீழ – ா–கக் கட்– ணத்– து க்கு அரு– கி ல் உள்ள டித் த�ொங்க விடச்–ச�ொன்– நாச்–சி–யார்–க�ோ–வில் நி–வா– னாள். இரு–பத்து நான்கு நிமி– சப் பெரு–மாள் க�ோயில். திரு– டங்–கள் கழித்–துக் குழந்தை மா–லின் செங்–கண் கடாட்– பிறந்–தது. சத்– தா ல் செங்– க ண்– ண ான் எ ம் – பெ – ரு – ம ா ன் த ன் முக்–தி–யும் அடைந்–தான். ச ெ ந் – தா – ம – ரை க் க ண் – க – ந ா ம் ஒ ரு – வரை அ ன் – ளால் குழந்– த ையை நன்கு ப�ோடு பார்த்–தால் நம் கண்– கடாட்–சித்–த–ப–டி–யால், குழந்– கள் செவ்–வரி ஓடி–யி–ருக்–கும். திருவெள்ளக்குளம் தை– யி ன் கண்– க ள் சிவந்– தி – செங்– க ண்– ண ான் ப�ோன்ற அண்ணன்பெருமாள் ருந்– த ன. “செங்– க ண்ணா!” அடி– ய ார்– க ளை அன்– பு – ட ன் என்று அவனை அழைத்– து – வி ட்– டு க் கம– ந�ோக்கி அவர்–க–ளைக் குளி–ரக் கடாட்–சிப்–ப– லா–தேவி உயிர்–நீத்–தாள். ‘செங்–கண்–ணான்’ தால் எப்– ப� ோ– து ம் திரு– ம ா– லி ன் கண்– க ள் என்றே அவ–னுக்–குப் பெயர் சூட்–டி–னார்– சிவந்–தி–ருக்–கின்–றன. ‘ல�ோஹி–தம்’ என்–றால் கள். அவன் தகுந்த வய– தி ல் முடி– சூ – டி க் சிவப்பு. ‘ல�ோஹி–தாக்ஷஹ’ என்–றால் சிவந்த க�ொண்டு நல்–லாட்சி புரிந்–து–வந்–தான். எழு– கண்–களை உடை–ய–வன் என்று ப�ொருள். பது சிவன் க�ோயில்–க–ளைக் கட்–டி–னான். அதுவே ஸஹஸ்– ர – ந ா– ம த்– தி ன் 59-வது முன் பிற–வி–யில் தான் கட்–டிய வலையை திரு–நா–மம். யானை களைந்– த – ப – டி – ய ால், அத்– த – னை க் “ ல� ோ ஹி – தாக்ஷா ய ந ம ஹ ” எ ன் று க�ோயில்–களை – யு – ம் யானை உள்ளே நுழைய தின– மு ம் ச�ொல்லி வரும் அன்– ப ர்– க ளை முடி– ய ா– த – ப டி மாடக் க�ோவில்– க – ள ா– க க் – ார்–க�ோ–வில் நி–வாச – ன் தன் சிவந்த நாச்–சிய கட்–டி–னான். கண்–க–ளால் கடாட்–சிப்–பார்.

52

ðô¡

1-15 ஜுன் 2018

60. ப்ர–தர்–த–நாய நமஹ உப–தேசி – க்–கும்–படி – ப் பிரார்த்–தித்– (Pratardanaaya namaha) தான். அந்த இரண்டு வரங்–க– ளை–யும் யமன் அரு–ளி–னார். வாஜச்–ர–வஸ் என்ற ரிஷி மூ ன் – ற ா – வ து வர – ம ா க , க�ோதா–னம் செய்து க�ொண்– “ மு க் தி எ ன் – ற ா ல் எ ன்ன ? டி–ருந்–தார். அந்–தப் பசுக்–கள் அதை எவ்–வாறு அடை–வது?” மிக– வு ம் மெலிந்து வாடிய என்று கேட்–டான் நசி–கே–தஸ். நிலை– யி ல் இருந்– த ன. அவ– “நீ இதைத் தவிர வேறு ஏதா– ரது ஐந்து வயது மக– ன ான வது கேட்–கல – ாமே. இது மிக–வும் நசி–கே–தஸ், “தந்–தையே! நாம் ரக–சி – ய – மான விஷ– யம்!” என்– செய்–யும் தானம் பிற–ருக்–குப் றார் யமன். ஆனா–லும் அந்த பய–னுள்–ளதா – க இருக்க வேண்– திருத்தெற்றியம்பலம் விஷ–யத்–தைத் தான் அறிந்தே டாமா? மெலிந்–து–ப�ோன இந்– பள்ளிக�ொண்ட பெருமாள் தீர–வேண்–டும் என்று தீர்–மா–ன– தப் பசுக்–களை – த் தான–மா–கப் பெற்– மா–கச் ச�ொன்–னான் நசி–கே–தஸ். அத–னால் றுச் செல்–பவ – ர்க்கு இவற்–றால் என்ன பயன்? யமன் முக்–தி–யைப் பற்றி அவ–னுக்கு உப–தே– நீங்– க ள் அனைத்– த ை– யு ம் தானம் செய்ய சித்–தார்: வேண்–டும் என்று முடி–வெடு – த்–துவி – ட்–டீர்–கள் “திரு– ம ாலை அடைந்து அவ– னு க்– கு த் என்–றால், என்–னையு – ம் யாருக்–கா–வது தானம் த�ொண்டு செய்–வதே முக்தி. அவரை நம் செய்து விடுங்–க–ளேன்!” என்–றான். முயற்– சி – ய ால் அடைய இய– ல ாது. அவ– க�ோபம் க�ொண்ட ரிஷி, “உன்னை யம– ரு– டை ய அரு– ள ால் மட்– டு மே அடைய னுக்–குக் க�ொடுத்–தேன்!” என்–றார். அடுத்த முடி– யும்,” என்–பது உள்–ளிட்ட பல விஷ– ந�ொடியே நசி– கே – த ஸ் யம– ல� ோ– க த்தை யங்– க – ளை க் கூறி– ன ார். “யஸ்ய ப்ரஹ்ம அடைந்–தான். யம–னின் வீடு தாளி–டப் பட்– ச க்ஷத்–ரம் ச உபே பவத ஓதந: ம்ருத்–யுர்– டி–ருந்–தது. வீட்டு வாச–லில் காத்–தி–ருந்–தான் யஸ்ய உப–ஸே–ச–நம்” என்–றார். அதா–வது சிறு– வ ன். நர– க ங்– க – ளை ப் பார்– வை – யி ட்டு இந்த உல– கை–யும் உயிர்–க–ளை–யும் தனக்கு விட்டு மூன்று நாட்–கள் கழித்து யமன் தன் உண–வா–க–வும், யமனை ஊறு–கா–யா–க–வும் இல்–லத்–துக்–குத் திரும்–பி–வந்–தார். வாச–லில் திரு–மால் வைத்–துக் க�ொண்–டி–ருக்–கி–றார். அமர்ந்–தி–ருந்த சிறு–வ–னைப் பார்த்து, “யார் ஊறு– கா–யைத் த�ொட்–டுத் த�ொட்டு உணவை நீ? எப்–ப�ோது வந்–தாய்?” என்று கேட்–டார். உண்– ப து ப�ோல, யமன் என்–னும் ஊறு–கா– “நான் நசி– கே – த ஸ், வாஜச்– ர – வ ஸ் ரிஷி– யைக் க�ொண்டு உல–கையு – ம் உயிர்–களை – யு – ம் யின் மகன். என் தந்–தை–யின் சாபத்–தால் உண்–கிற – ார். உணவை உண்–டபி – ன் மீத–முள்ள மூன்று நாட்–க–ளுக்கு முன் இங்கு வந்–தேன். ஊறு–காயை நாம் வழித்து உண்–பது ப�ோல, மூன்று இர–வு–க–ளாக உங்–கள் வீட்டு வாச– உலகை அழித்–த–பின் யம–னை–யும் சேர்த்து லில் காத்–தி–ருக்–கிறே – ன்!” என்–றான். யமன், விழுங்–கி–வி–டு–கி–றார் திரு–மால். “மூன்று நாட்–கள் என்ன சாப்–பிட்–டாய்?” ‘தர்–த–னம்’ என்–றால் அழித்–தல். ‘ப்ர–தர்– என்று கேட்– ட ார். “முதல் நாள் உங்– க ள் தன:’ என்–றால் அழிப்–பவ – ன் என்று ப�ொருள். சந்–த–தி–க–ளை–யும், இரண்–டாம் நாள் உங்–கள் அனைத்– து – ல – க ங்– க – ளை –யும் உயிர்–க–ளை–யும் கால்–ந–டை–க–ளை–யும், மூன்–றாம் நாள் உங்– அவற்–றுக்கு மர–ணத்–தைத் தரும் யம–னையு – ம் கள் புண்–ணிய – ங்–களை – யு – ம் சாப்–பிட்–டேன்!”

– க்–கா–லத்–தில் அழிப்–பதா – ல் சேர்த்–துப் பிர–ளய என்–றான் நசி–கே–தஸ். திரு–மால் ‘ப்ர–தர்–தனஹ’ என்–ற–ழைக்–கப்–ப–டு (நம் வீட்–டுக்கு வரும் விருந்–தின – ரு – க்கு ஒரு கி – ற – ார். அதுவே விஷ்ணு ஸஹஸ்–ரந – ா–மத்–தின் நாள் நாம் உண–வளி – க்–கவி – ல்லை எனில் நாம் 60-வது திரு–நா–மம்.

– க – ளை இழப்–ப�ோம். இரண்–டாம் நமது சந்–ததி அழிப்– ப – து – கூ ட ஒரு– வி – த த்– தி ல் திரு– ம ா– நாளும் உண–வ–ளிக்–க–வில்–லை–யெ–னில், நம் லின் காக்–கும் த�ொழில்–தான். ஏனெ–னில் கால்–ந–டை–களை இழப்–ப�ோம். மூன்–றாம் பிர– ள ய – த்–தில் எந்–தப் ப�ொரு–ளை–யும் அவர் நாளும் உண–வ–ளிக்–கா–விட்–டால், நம் புண்– அழித்து, இல்–லா–மல் செய்து விடு–வதி – ல்லை. ணி–யங்–களை இழப்–ப�ோம் என்று சாஸ்–திர – ங்– அனைத்–தை–யும் உண்டு தன் வயிற்–றுக்–குள் கள் கூறு–கின்–றன. அதை அடி–ய�ொற்–றியே வைத்–துக் காக்–கி–றார். மீண்–டும் படைப்–புக் சிறு–வன் இவ்–வாறு பதி–ல–ளித்–தான்.) காலம் வரு–கை–யில் வயிற்–றி–னுள் உள்–ளதை திடுக்–கிட்–டுப் ப�ோன யமன், “மூன்–று– உமிழ்ந்து உல–கைப் படைக்–கி–றார். நாள் நீ பட்–டினி இருந்–தத – ற்–குப் பரி–கா–ரம – ாக “ப்ர–தர்–த–னாய நமஹ” என்று தின–மும் மூன்று வரங்–கள் தரு–கி–றேன், என்ன வேண்– ச�ொல்லி வந்–தால், வாழ்–வில் ஏற்–படு – ம் அபா– டும்? கேள்!” என்–றார். “என் தந்தை என்னை யங்– க ளி – லி – ரு – ந்– தெ ல்– ல ாம் திரு– ம ால் நம்–மைக் மீண்– டு ம் மக– ன ாக அங்– கீ – க – ரி த்து ஏற்– று க் காத்–த–ருள்–வார். க�ொள்ள வேண்–டும்!” என்று முதல் வரம் வேண்–டி–னான். இரண்–டா–வ–தாக, ச�ொர்க்– (த�ொடர்ந்து நாமம் ச�ொல்–வ�ோம்) கத்தை அடை–விக்–கும் அக்னி வித்–தையை ðô¡

1-15 ஜுன் 2018

53

சென்னை-மயிலாப்பூர் லிங்கவடிவில் சப்தகன்னியர்

சங்கடங்கள் ப�ோக்கும் சப்த கன்னியர்!

உ

ல–கப்–ப�ொ–தும – றை என்று ப�ோற்–றப்–படு – ம் திருக்–குறள – ை இயற்–றிய திரு–வள்–ளுவ – ரு – ம், திரி–சடை விரி–கட – வு – ள – ைத் தனி–யன்–பி–னால் த�ொழுது, முக்–திப்–பேற்றை எய்–திய வாய– லார் நாய–னா–ரும், திரா–விட வேதம் என்று கூறப்–ப–டும் நாலா–யிர திவ்ய பிர–பந்–தங்–களை அரு–ளிச் செய்த பன்–னிரு ஆழ்–வார்–க–ளில் ஒரு–வ–ரான பேயாழ்–வா–ரும் த�ோன்–றிய அற்– பு–தத் தலம் சென்னை மயி–லாப்–பூர். இங்கே துயர் துடைக்– கும் தாய்–மை–யின் வடி–வ–மாக முண்–ட–கக்–கண்–ணி–யம்–மன் தனிக்–க�ோயி – லி – ல் அருட்–பாலி – க்–கிறா – ள். தம் வீட்–டில் நடக்–கும் நல்ல நிகழ்ச்–சிக – ளு – க்கு முதல் பிரார்த்–தனையை – இந்த அம்–பி– கைக்–குச் செலுத்–துவ – து மக்–களி – ட – ையே இன்–றும் வழக்–கம – ாக இருந்து வரு–கிற – து. ஆண்டு முழு–வது – ம் இக்–க�ோயி – லி – ல் தின–சரி அம்–பா–ளுக்கு உச்–சி–கால பூஜை முடிந்–த–தும் 100 நபர்–க–ளுக்கு அன்–ன–தா–னம் அளிக்–கப்–ப–டு–கி–றது. மயிலை கபா–லீஸ்–வ–ரர் க�ோயி–லுக்கு வட–தி–சை–யி–லும், அருள்–மிகு மாத–வப்–பெ–ரும – ாள் க�ோயி–லுக்கு மேற்–குப் பகு–தியி – – லும் முண்–டக – க்–கண்–ணிய – ம்–மன் க�ோயில் தெரு–வில் அமைந்– துள்–ளது இக்–க�ோயி – ல். 1300 ஆண்–டுக – ளு – க்கு முன் சுயம்–புவ – ாக அம்–பாள் த�ோன்–றின – ாள். சுயம்–புவ – ான அரு–வுரு – வ த�ோற்–றத்– தின் மேல்–ப–குதி தாமரை ம�ொட்டு வடி–வி–லும், முகப்–பில் நடுப்–ப–கு–தி–யில் திரி–சூ–லம் பதிக்–கப்–பட்–டும் அருட்–காட்–சி–ய– ளிக்–கின்–றாள். தாம–ரை–யின் மறு–பெ–யரே முண்–ட–கம் என்–ப– தால் மக்–கள் இந்த அம்–மனை ‘முண்–ட–கக் கண்–ணி–யம்–மன்’ என அழைக்–கின்–றன – ர். அம்–மனி – ன் பின்–புற – ம் இருந்த பெரிய புற்–றி–லி–ருந்து தின–சரி நாகம் அம்–பாளை வந்து வழி–பட்டு சென்று வந்–த–தால் அம்–பா–ளுக்கு ஓலை–கூரை அமைக்–கப்– ஆலயம்

54

ðô¡

1-15 ஜுன் 2018

பட்– ட – த ாக ச�ொல்– கி – றா ர்– கள். வெப்– பத்தை தான் தாங்கி குளிர்ச்–சியை மக்–க– ளுக்கு அளிக்–கும் பேரன்பு க�ொண்–ட–வ–ளாக ஓலைக்– கூ–ரை–யில் தங்கி அருட்–பா– லிக்– கி ன்– றா ள் அன்னை. கூரையை இன்– ற – ள – வு ம் அந்த நாகம் காவல் காப்–ப– தாக ஐதீ–கம். ஆண்–டிற்கு ஒ ரு – மு ற ை ஓ லை – க ள ை ம ா ற் – றி ப் பு து ப் – பி க் – கி–றார்–கள். தேவி– யி ன் கரு– வ – ற ை– யின் முகப்– பி ல் அற்– பு த வடி–வில் சப்–தக – ன்–னிய – ர்–கள் சுதை வடி–வில் எழுந்–தரு – ளி – – யி–ருக்–கின்–ற–னர். ஐப்–பசி மாத ப�ௌர்–ண– மி– யி ல் சிவா– ல – ய ங்– க – ளி ல் ஈச–னுக்கு நடக்–கும் அன்– ன ா – பி – ஷ ே க வைப – வ ம் இத்–தல – த்–தில் அம்–பிகை – க்கு நடப்– ப து தனிச் சிறப்பு. காலை 6 மணி–யி–லி–ருந்து 11.30 மணி–வரை அபி–ஷே– கத்– தி ன்– ப �ோது மட்– டு மே அம்–மனி – ன் சுயம்பு வடிவை தரி–ச–னம் செய்ய முடி–யும். சுயம்–பு–வின் நடு–வில் அம்– பி– கை – யி ன் அம்– ச – ம ான சூல– வ – டி – வ ம் இருப்– ப து சிறப்–பம்–சம – ா–கக் கரு–தப்–படு – – – க்கு கி–றது. இந்த அம்–பிகை ப�ொங்–கல் வைக்க, பசும் சாணத்–தா–லான வறட்–டி– யில் தீயிட்–டுப் பயன்–ப–டுத்– து– கி ன்– ற – ன ர். பின் அந்த ச ா ம் – ப ல் . தி ரு – நீ று பி ர – சா– த – ம ாக பக்– த ர்– க – ளு க்கு

வழங்– க ப்– ப – டு – கி – ற து. கரு– வ – ற ை– யி ல் அம்– ம – னுக்கு சமர்ப்–பித்த வேப்–பிலை, மஞ்–சள், எலு–மிச்சை மற்–றும் தீர்த்–தம் ஆகி–யவை பிர– சா–தங்–கள். கரு–வறை சந்–ந–தி–யின் முகப்–பில் சப்த மாதர்–க–ளும் தத்–த–மது வாக–னங்–க–ளு– டன் வண்–ணச் சுதை வடி–வில் அருட்–காட்– சி–யளி – க்–கின்–றன – ர். நவ–ராத்–திரி ஒன்–பத – ா–வது நாள் மகி–ஷாசு – ர – ம – ர்த்–தனி அலங்–கா–ரத்–தில், முண்–ட–கக்–கண்–ணி–யம்–மன் திரு–வீ–தி–யுலா செல்–வது வழக்–கம். திரு–ம–ணத் தடை–கள் வில–க–வும், கண் ந�ோய்–கள் நீங்–க–வும் இந்த அன்னை அருள் புரி–கி–றாள். கல்– வி – யி ல் சிறக்க இறை– வி – யி ன் சந்– ந – தி–யில் 23 விளக்–கு–களை ஏற்றி பக்–தர்–கள் வழி– ப–டு–கின்–ற–னர். இந்த அம்– பிகை மும்– மூர்த்–தி–க–ளின் அம்–ச–மாய் விளங்–கு–வ–தாக ஐதீ–கம். நாக–பி–ர–திஷ்டை செய்–தும் பக்–தர்– கள் வேண்–டிக் க�ொள்–கின்–ற–னர். பிரார்த்–த– னை–யாக வேப்–பஞ்–சேலை அணிந்து சந்–ந– தியை வலம் வரு–தல், தங்–க–ர–தம் இழுத்–தல் ப�ோன்ற பரி–கா–ரங்–களை மேற்–க�ொள்–கிறா – ர்– கள். எதி–ரி–க–ளிட – –மி–ருந்து ஊரைக் காப்–ப–தற்– காக ஒரு இளம்–பெண் கிணற்–றில் இறங்கி அப்–ப–டியே ஜல–ச–மாதி க�ொண்–ட–தா–க–வும் அந்–தப் பெண்ணே முண்–டக – க் கண்–ணிய – ாக அருட்–பாலி – ப்–பத – ா–கவு – ம் ச�ொல்–லப்–படு – கி – ற – து. இத்–த–லத்து இறை–வி–யின் பின்–பு–றம் நாகப்– புற்–றும், ஒரு ஆல–ம–ர–மும் உள்–ளன. நாகம் இர–வில் அம்–மனை வழி–ப–டு–வ–தால் ‘நாக– த�ோ–ஷம்’ உள்–ள–வர்–கள் புற்–றுக்கு வழி–பாடு செய்–தும், நாகர் சந்–ந–தி–யில் வழி–பட்டு நாக– த�ோஷ நிவர்த்–தியு – ம் அடை–கின்–றன – ர். சிலர்

நாகர்

நாக பிர–திஷ்–டை–யும் செய்–கி–றார்–கள். அன்னை வீற்–றி–ருந்து அருட்–பா–லிக்–கும் கர்ப்–பக்–கி–ர–கத்–தை–ய–டுத்து வட–பு–றம் தனிக்– க�ோ–யி–லில் உற்–ச–வர், சிம்–மா–ச–னத்–தில் வீற்– றி–ருக்–கி–றாள். இதன் வட–பு–றம் பிராம்மி, ப�ொங்கல் வைக்கும் பக்தைகள்

ðô¡

1-15 ஜுன் 2018

55

உற்சவ அம்மன்

ம ாகே ஸ் – வ ரி , வைஷ் – ண வி , வ ா ர ா கி , க�ௌமாரி, ஐந்த்ரீ, சாமுண்டி ஆகிய சப்– த–கன்–னி–யர்–கள் ஒருங்கே லிங்க வடி–வில் வீற்–றி–ருக்–கும் சந்–நதி–யும், அதன் இரு–புற – –மும் ஜம–தக்னி முனி–வர் மற்–றும் பர–சுர – ா–மர் சிலை– க–ளும் உள்–ளன. இந்த சப்–தக – ன்–னிய – ர்–கள் மிக– வும் சக்தி வாய்ந்–த–வர்–க–ளாக பக்–தர்–களா – ல் கரு–தப்–படு – கி – ன்ற–னர். செவ்–வாய், வெள்–ளிக்– கி–ழமை – க – ளி – ல் இத்–தேவி – ய – ர்–கள் பக்–தர்–களா – ல் விசே–ஷ–மாக வழி–ப–டப்–ப–டு–கின்–ற–னர். அத– னால் அவர்–கள் சங்–க–டங்–கள் சடு–தி–யில் மறை–வ–தாக அவர்–கள் நம்–பு–கின்–ற–னர். இத்– த – ல த்– தி ல் ஒவ்– வ� ொரு ஆண்– டு ம் நவ–ராத்–தி–ரிப் பெரு–விழா வெகு–சி–றப்–பாக நடை–பெ–று–கி–றது. ஆடி–மா–தத்–தில் மூல–வர் அம்–பா–ளுக்கு 10 வார–மும், வெள்ளி, செவ்– வாய், ஞாயிறு கிழ–மைக – ளி – ல் மிகச்–சிற – ப்–பாக வழி–பாடு நடை–பெ–று–கி–றது. 1008 பூக்–கூ–டை– களை 1008 பெண்–கள் சுமந்து வீதி–வ–லம் வந்து ஆடி கடை–வெள்–ளி–யில் பூச்–ச�ொ–ரி– தல் உற்–ச–வ–மும், தை கடை–வெள்–ளி–யில் 108 பெண்–கள் பங்–கேற்–கும் 108 திரு–வி–ளக்கு பூஜை– யு ம் நடை– ப ெ– று – கி – ற து. ஆண்– டி ல் ஐந்து முறை (ஆடி–பூ–ரம், விஜ–ய–த–சமி, தை கடை–வெள்ளி, சித்ரா பெளர்–ணமி, வரு–ட– பி–றப்பு) உற்–சவ – ர் திரு–வீதி – யு – லா வெள்ளி சிம்– ம–வா–க–னத்–தில் வெளியே சென்று வரு–வது வழக்–க–மாக உள்–ளது. இங்கு எழுந்–தரு – ளி – யு – ள்ள அம்–மனை வழி– ப–டு–ப–வர்–கள் கண் ஒளி–பெற்–றும், ந�ோயற்ற உட–லும், அம்மை ப�ோன்ற ந�ோய், பில்லி சூன்–யம், பேய் பிடித்–தல், நாக–த�ோ–ஷம், கிர–க–த�ோ–ஷம் நிவர்த்தி, திரு–ம–ணத்–தடை

56

ðô¡

1-15 ஜுன் 2018

நீக்–கம், கல்–வி–யில் மேம்–பாடு மற்–றும் இதர பலன்–களை அடை–கின்–றன – ர். அங்–கபி – ர – த – ட்–ச– ணம், வேப்–பிலை பாவாடை அணிந்து வலம் வரு–தல், உண்–டி–ய–லில் வெள்ளி, ப�ொன் உடல் உரு–வம், கை, கால், கண்–மல – ர் பிரார்த்– தனை செலுத்–துத – ல் என்று நேர்ந்–துக� – ொண்டு உடல் ந�ோய் நீங்–கப் பெறு–கி–றார்–கள். நாக– த�ோ–ஷம் உள்–ள–வர்–கள் வெள்–ளி–யில் நாகம் செய்–தும், மாங்–கல்ய த�ோஷ நிவர்த்–திக்கு மாங்– க ல்– ய ம் தயா– ரி த்– து ம் உண்– டி – ய – லி ல் செலுத்– து – வ – து ம், இறை– வி – யி – ட ம் க�ோரிய வரம் கிடைத்–த–வு–டன் அம்–பா–ளுக்கு அபி– ஷே–கம் செய்–வது – ம், நேர–டிய – ாக பக்–தர்–களே க�ோயில் வளா–கத்–தில் சர்க்–கரைப் ப�ொங்–கல் வைத்து வழி–ப–டு–வ–தும் நடை–பெ–று–கின்–றன. முற்– றி – லு ம் பக்– த ர்– க ள் நன்– க� ொடை மற்–றும் உண்–டி–ய–லில் வந்த காணிக்–கையை க�ொண்டு ஒரு–க�ோடி மதிப்–பில் தங்–க–ர–தம் செய்–யப்–பட்டு 03-06-2007 அன்று முதன்–முத – – லாக அம்–பாள் தங்–கர – த – த்–தில் பக்–தர்–களு – க்கு அருள் காட்–சி–ய–ளித்–தாள். பக்–தர்–கள் தங்– கள் முக்–கிய தினங்–க–ளுக்கு பிரார்த்த–னைக்– கும், திரு–மண நாள், பிறந்த நாளுக்கு குறிப்– பிட்ட த�ொகை–கட்டி தங்–க–ர–தம் இழுத்து வரு–கின்–ற–னர். சென்னை ராயப்–பேட்டை நெடுஞ்–சா– லை–யில் அமைந்–துள்ள திரு–வள்–ளுவ – ர் சிலை– யி–லி–ருந்–தும் மயி–லாப்–பூர் குளம் பேருந்து நிறுத்–தத்–தி–லி–ருந்–தும், லஸ் முனை–யி–லி–ருந்– தும், கச்–சேரி ர�ோடு ப�ோலீஸ் ஸ்டே–ஷன் மற்–றும் கலங்–கரை விளக்–கம் வழி–யா–க–வும் இத்–தி–ருக்–க�ோ–யி–லுக்கு எளி–தாக வர–லாம்.

- ந.பர–ணி–கு–மார்

ÝùIèñ தினகரன் குழுமத்திலிருந்து வெளியாகும் தெய்வீக மாதம் இருமுறை இதழ்

ðô¡

சந்தா விவரம் உள்நாடு

வெளிநாடு

ஆறு மாதம்

₹ 360

₹ 1800

ஒரு வருடம்

₹ 720

₹ 3600

சந்தா த�ொகையை KAL PUBLICATIONS, PVT. LTD என்ற பெயருக்கு டிமாண்ட் டிராஃப்ட் எடுத்தோ அல்லது மணியார்டர் மூலமாவ�ோ கீழ்க்காணும் முகவரிக்கு அனுப்பி வைக்கவும்: மேலாளர்-விற்பனை (MANAGER, SALES),

ஆன்மிகம் பலன்,

எண்: 229 கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004, தமிழ்நாடு.

Ph: 044-4220 9191 Extn: 21330. ம�ொபைல்: 95661 98016

ÝùIèñ

பலன்

பெயர்:________________________________________தேதி:_______________________ முகவரி:__________________________________________________________________ _______________________________________________________________________ ________________________________________________________________________ த�ொலைபேசி எண்:_____________________________ம�ொபைல்:_____________________ இ.மெயில்:________________________________________________________________ __________________(ரூபாய்__________________________________________மட்டும்) _______________________________________________________வங்கியில் எடுக்கப்பட்ட _______________________________எண்ணுள்ள டி.டி இணைக்கப்பட்டுள்ளது. ஆன்மிகம் பலன் மாதம் இருமுறை இதழை ஏஜென்ட் மூலமாக / அஞ்சல் வழியாக ஒரு வருடத்திற்கு அனுப்பி வைக்குமாறு கேட்டுக் க�ொள்கிறேன். ____________________ கைய�ொப்பம்





டிமாண்ட் டிராஃப்டை, கீழ்க்காணும் கூப்பனைப் பூர்த்தி செய்து இணைத்து அனுப்பவும்.

57

தன்னை மறந்த

நிலையிலும் செய்க, அறம்!

ப

டிப்பு, பணம், பதவி, ச�ொத்து எனப் பல–வும் இருந்–தா–லும், இவை இருக்–கும் இடத்–தில் பெரும்–பா–லும் நிம்–மதி என்–பதே இல்லை. இது என்ன சாபக்–கேடா, ஏன் இப்–படி, என்று நாம் ஆராய்–கி–ற�ோம�ோ, இல்– லைய �ோ, திரு– மூ – ல ர் ஆராய்ந்து, உண்–மையை விளக்–கு–கி–றார் நமக்கு: ஓடி வந்து எல்–லாம் ஒருங்–கிய தேவர்–கள் வாடி முக–மும் வருத்–தத்து, தாம் சென்று நாடி இறைவா ! நம ! என்று கும்–பிட ஈடில் புக–ழ�ோன் எழுக என்–றானே (திரு–மந்–தி–ரம் - 352) கருத்து: தவங்–கள் செய்து பல வரங்–க– ளைப் பெற்–ற–வர்–கள் அரக்–கர்–கள். அவர்–க– ளால் தேவர்–களு – க்கு ஏதா–வது ஒரு–வகையில், அடிக்–கடி துன்–பம் விளைந்து க�ொண்டே இருந்–தது. ஆகை–யால் தேவர்–கள் எல்–ல�ோ– ரும் ஒன்–றா–கச் சேர்ந்து வாடிய முகத்–த�ோ– டும் வருத்–தத்–த�ோ–டும் ஓடிச்–சென்று, சிவ– பெ–ரு–மா–னி–டம், ‘மகா–தேவா, நம–சிவாயா – !’ என்– றெ ல்– ல ாம் துதித்து வணங்கி முறை– யிட்–டார்–கள். அவர்–களை, ‘எழுக!’ என்று ச�ொல்லி, சிவ–பெ–ரு–மான் அருள் புரிந்–தார். நம் அனை–வரு – க்–கும் நன்–றாகவே – தெரிந்த விஷ–யம்–தான் இது. தேவர்–கள் அனை–வ– ருமே, அவ்–வப்–ப�ோது அரக்–கர்–க–ளால் துய– ரப்–ப–டுத்–தப்–பட்டு, தெய்–வத்–தி–டம் ப�ோய் முறை–யிட்டு வேண்–டி–னார்–கள். அவர்–கள் துய–ரங்–க–ளைத் தீர்த்–தது தெய்–வம். இதி– காச புரா– ண ங்– க ள் அனைத்– து ம் ச�ொல்–லும் தக–வல்–கள் இவை. இ த் – த – க – வ ல் – க – ளை த் தி ரு – மூ – ல ர் இப்–பா–டலி – ல் தம் வழக்–கப்–படி, ஒரு நேர்–முக

58

ðô¡

1-15 ஜுன் 2018

ஒலி–ப–ரப்–பா–கவே செய்து இருப்–பது அழகு. சரி, இதன்–மூல – ம் திரு–மூல – ர் நமக்கு என்ன ச�ொல்ல வரு–கி–றார்? கல்வி, கேள்வி, செல்–வம், பதவி என அனைத்– தி – லு ம் முன்– ன ால் நிற்– ப – வ ர்– க ள் தேவர்–கள். அப்–படி இருக்க, அவர்–க–ளுக்கு ஏன் துன்– ப ம் வந்– த து? இருப்– ப – தை க் க�ொண்–டத – ன் மூலம், இருக்–கக்–கூட – ாத ஆண– வத்–தையு – ம் க�ொண்–டத – ன் கார–ணம – ா–கவே, தேவர்–கள் துய–ரப்–பட நேர்ந்–தது. தங்– க – ளி – ட ம் இருப்– ப தை வெளிச்– ச ம்– ப�ோட்–டுக் காட்டி தண்–ட�ோரா ப�ோடு–ப– வர்–கள் யாராக இருந்–தா–லும் சரி, துய–ரப்– பட்–டுத்–தா–னாக வேண்–டும்! வைச்–ரவ – ண – ன் என்–பவ – னி – ட – ம் விமா–னம் இருந்–தது. அதில் ஏறி, அங்கு ப�ோவ–தும் இங்கு ப�ோவ–தும – ாக இருந்–தான். இது ஒரு–வ– னின் மன–தைப் பாதித்–தது. தன் அருகே இருந்த தாயா–ரி–டம் தக–வல் கேட்–டான். அதற்கு தாயார், ‘‘இவன் இந்த வளம் எல்– லாம் பெற்–றது சிவ–பூ–ஜை–யா–லும் தவத்–தா– லும். நீயும் அதே–ப�ோ–லச் செய்!’’ என்–றாள். அதைக் கேட்ட மக– னு ம் அதே– ப�ோ – ல த் தவம் செய்து, வைச்–ர–வ–ணனை விட ஆற்–ற– லும், பல–மு–மிக்க ஆயு–தங்–க–ளும் பெற்–றுத் திரும்–பி–னான். தி ரு ம் – பி – ய – வ ன் , வ ை ச் – ர – வ – ண – னி ன் விமா–னத்–தைப் பலாத்–கா–ர–மா–கப் பிடுங்– கிக்– க� ொண்– ட ான். அந்த வைச்– ர – வ – ண ன்– தான் குபே–ரன். அவன் விமா–னம் புஷ்–பக விமா– ன ம். அதைப்– பி – டு ங்– கி க் க�ொண்– ட – வன் ராவ–ணன்! இவன் தன் ஆற்–ற–லைக் குபே–ர–ன�ோடு நிறுத்–திக் க�ொள்–ள–வில்லை;

தேவேந்–தி–ரன், யமன் என அனை–வ–ரை–யும் ஆட்–டிப் படைத்–தான். அடி வாங்கி அல்–லல்– பட்ட தேவர்–கள் அனை–வ–ரும் ஒன்–றா–கப்– ப�ோய் பக–வா–னிட – ம் முறை–யிட, ராவ–ணன் கதை முடிந்–தது. ‘சிறு–கக் கட்–டிப் பெருக வாழ்’ என்–றார்– கள் முன்–ன�ோர்–கள். அதை மறந்து, பெரு–கக் கட்டி சிறுக வாழ்ந்–த–வர்–க–ளின் கதை தான் இதி–காச புரா–ணங்–கள். ‘‘நானே அனைத்–தும். நான் நடத்–தும் யாகத்–திற்கு வந்து சேர–வேண்–டி–யது உங்– கள் கட–மை–’’ எனத் தேவர்–கள் அனை–வ– ரை– யு ம், மிரட்டி அழைத்– த ான் தட்– ச ன். அது ஈச–னுக்கு எதி–ரா–னது என்–பதை அறிந்– தும், தட்–சன் மீதி–ருந்த பயத்–தால் தேவர்– கள் யாவ– ரு ம் அந்த யாகத்– தி ல் கலந்து க�ொண் டார்–கள். விளைவு? தட்–சன் மட்– டு–மல்ல; அவன் நடத்–திய யாகத்–தில் கலந்து க�ொண்–ட–வர்–க–ளும் தண்–டிக்–கப்–பட்–டார்– கள். தவறு செய்– ப – வ ர்– க ள் மட்– டு – ம ல்ல, அவர்– க – ளு க்கு உறு– து – ணை – ய ாக இருப் – ப – வர்க ளும் தண்– டி க்– க ப்– ப – டு – வ ார்– க ள் என்–பதை விளக்–கும் கதை இது. தேவேந்–தி–ரன் முத–லான அனை–வ–ரும் செய்த தவறு, சூர–பத்–மனை உரு–வாக்–கிய – து. உரு–வான சூர–பத்–ம–னும் சும்மா இல்லை. சிவ– ப ெ– ரு – ம ானை ந�ோக்– கி க் கடுந்– த – வ ம் செய்து, தேவாதி தேவர்–கள் அனை–ரையு – ம் ஆட்–டிப் படைக்–கும் வரம் பெற்–றான். சூர– பத்–ம–னின் க�ொடுமை தாங்–காத தேவர்–கள் அனை–வரு – ம் ஒன்–றா–கச் சேர்ந்து, கயி–லைக்கு ஓடித் தங்–கள் துய–ரத் தையும் வருத்–தத்–தை– யும் சிவ–பெ–ரும – ா–னிட – ம் முறை–யிட்–டார்–கள். அதன்– பி ன் முரு– க ப் பெரு– ம ான் அவ– த ா– ரம் நிகழ்ந்–த–தும் சூர–சம்–ஹாரம் நடந்–த–தும் தெரிந்–த–து–தானே! இப்– ப டி, கந்– த – பு – ர ா– ண ம் மட்– டு – ம ல்ல, அனைத்து ஞான நூல்–க–ளும் ச�ொல்–வது, நாம்–செய்த தவ–று–களே பகை உரு–வா–கக் கார–ண–மாக இருக்–கின்–றன; தெய்வ அரு– ளால் அப்–பகை – யி – ல் இருந்து, மீள வேண்–டும். இதையே, ‘தேவர்–கள் எல்–லாம் மகா– தேவா! நம– சி – வ ாயா! என்று பல– வ ா– ற ா– கத் துதித்து முறை– யி ட, சிவ– ப ெ– ரு – ம ான் எழுக என்– ற ார்,’ எனப் பாடலை முடிக்–கி–றார் திரு–மூ–லர். துன்–பங்–களு – க்–குக் கார–ணம், அவற்– றி–லிரு – ந்து விடு–படு – ம் வழி, இறை–யரு – ள் என்–ப–ன–வற்–றைச் ச�ொல்லி, தேவர்–க– ளின் வாடிய முகம், வருத்–தம் ஆகி–ய– வற்–றைக் கண்–முன் நிறுத்தி, தெய்–வம் அவர்–க–ளுக்கு அருள் புரிந்–த–தை–யும் கூறி, பாடம் நடத்–துகி – ற – ார் திரு–மூல – ர். படிப்–ப–தும் வாழ்க்கை தேர்– வில் வெற்றி பெறு–வ–தும் நம் ப�ொறுப்பு.

இதை– யெ ல்– ல ாம் மறக்– க க் கூடாது. ந ம்மை ம ற ந்த நி லை – யி – லு ம் செய்ய – வ – ற்–றைச் ச�ொல்–கிற – ார் திரு–மூல – ர். வேண்–டிய அவர் ச�ொன்–ன–தைப் பார்க்–கும்–முன், சற்று க�ோயி–லுக்–குப் ப�ோய்–விட்டு வர–லாம். திரு–மூல – ர் ச�ொல்–வது எளி–மைய – ா–கப் புரி–யும். க�ோயில்– க – ளி ல் எல்– ல ாம் பலர், பல– வி–த–மாக வேண்–டிக்–க�ொள்–வ–தைப் பார்த்– தி–ருப்–ப�ோம். அந்த வேண்–டு–க�ோள்–க–ளில் பெரும்–பா–லா–னவை, ‘எனக்கு முக்தி க�ொடு! எனக்–குச் செல்–வத்–தைக் க�ொடு!’ என்–ப–ன– வா–கவே இருக்–கும். இவற்றை உண்–மை–யி– லேயே அடைய வேண்–டு–மா–னால், செய்ய வேண்–டி–யது என்ன என்–ப–தைத் திரு–மூ–லர் ச�ொல்–கி–றார்: திறந்–தரு முத்–தியு – ம் செல்–வமு – ம் வேண்–டின் மறந்–தும் அற–நெ–றியே ஆற்–றல் வேண்–டும் சிறந்த நீர் ஞாலம் செய்–த�ொழி – ல் யாவை–யும் அறைந்–தி–டில் வேந்–த–னுக்கு ஆறில் ஒன்று ஆமே (திருமந்–திரம் - 244) கருத்து: மேன்மை தரும் முக்–தியை – யு – ம், செல்–வத்–தையு – ம் அடைய வேண்–டும – ா–னால், தன்னை மறந்த நிலை–யிலு – ம் அறச்–செய – ல்–க– ளையே செய்ய வேண்–டும். நீர் சூழ்ந்த இந்த உல–கில் செய்–யும் த�ொழில்–கள் எல்–லா–வற்– றை–யும் பற்–றிச் ச�ொல்–வ–தா–னால், அவற்–றில் ஆறில் ஒரு பங்கே அர–சன் பெறத்–தக்க வரி–யா–கும். பாட–லின் த�ொடக்–கமே அழகு! ‘திறந்– த – ரு ’ என்று த�ொடக்– க த்– தி ல் உள்–ளதை க�ொண்டு கூட்டு செய்து, திறந்–தரு முக்–தி–யும்/ திறந்–தரு செல்– வ–மும் எனப் பார்க்க வேண்–டும். மேன்–மையை அளிக்–கக்–கூடி – ய முக்தி என்– ப து ப�ொருள். ஆல– ய த்– தில் ப�ோய் ஆண்–ட–வ–னி–டம் வேண்–டும்–ப�ோது, ‘தெய்–வமே, ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

59

எனக்கு முக்–தியை – க்–க�ொடு!’ என்று வேண்– டு–வ–தா–கத் த�ொடக்–கத்–தில் பார்த்–த�ோ–மல்– லவா? அதன்– ப டி, தெய்– வமே நேருக்கு நேராக வந்து, ‘வா! உனக்கு முக்தி தரு–கி– றேன்’ என்று அழைத்–தால் ப�ோவ�ோமா? அடுத்–தது, முக்தி என்–றால் ஏத�ோ இறந்–து– ப�ோய், மேல் உல–கத்–தில் அனு–பவி – ப்–பதல்ல – . இருக்–கும்–ப�ோதே, இங்–கேயே அனைத்து வில்– ல ங்– க ங்– க – ளி – லு ம் இருந்து விடு– ப ட்டு, ஆனந்–த–மாக இருப்–பதே முக்தி. வில்–லங்–கங்–க–ளில் இருந்து விடு–பட்டு, ஆனந்–த–மாக இருக்க யார்–தான் விரும்ப மாட்–டார்–கள்? வில்–லங்–கங்–க–ளில் இருந்து விடு–பட விரும்–பு–கிற�ோம�ோ – இல்–லைய�ோ, செல்– வத்தை விரும்– ப ா– த – வ ர்– க ள் யாரும் இருக்க முடி– ய ாது. அந்– த ச் செல்– வ – மு ம் மேன்மை அளிப்–ப–தாக இருக்க வேண்–டு– மாம்; திரு–மூ–லர் ச�ொல்–கி–றார். அது என்ன மேன்மை அளிக்– கக்–கூ–டிய செல்–வம்? கிடைக்–கும் செல்–வம், நம்–மைக் கெடுத்து நம் மன–தை–யும் கெடுத்து, மேலும் கீழ்–நி–லைக்கு இட்–டுச்–செல்–லா– தது எதுவ�ோ, அதுவே மேன்மை அளிக்–கக்–கூ–டிய செல்–வம். மு க் தி உ ண் – மை – யை – யு ம் செல்வ உண்–மை–யை–யும் பார்த்– த�ோம் அல்– ல வா? இப்– ப – டி ப்– பட்ட முக்– தி – யு ம் செல்– வ – மு ம் வேண்– டு ம் என்– ற ால், செய்– ய – வேண்–டிய – து என்ன என்–பதை – த் திரு–மூ–லர் ச�ொல்–கி–றார். அதி– லும் அவர் தனக்கே உரிய தனி முத்–தி–ரை– யைப் பதிக்–கத் தவ–ற–வில்லை. பெரும் உயர்வை(முக்– தி யை)ய�ோ, செல்–வத்–தைய�ோ விரும்–பி–னால், ‘மறந்–து– ப�ோய்க் கூடத் தவறு செய்–யாதே!’ என்–ப– து– த ான், அனை– வ – ரு ம் ச�ொல்– ல க்– கூ – டி ய

60

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

– ர�ோ வாக்–காக இருக்–கும். ஆனால், திரு–மூல வேறு–வி–த–மாக, இன்–னும் அழுத்–த–மா–கக் கூறு–கி–றார். மறந்து ப�ோய்க்–கூட, அதா–வது, – ம், அறச்–செய – ல்–க– தன்னை மறந்த நிலை–யிலு ளையே செய்ய வேண்–டு–மாம்! திரு–மூல – ர் ச�ொன்ன நிலையை அடைய வேண்– டு – ம ா– ன ால், எவ்– வ – ள வு பக்– கு – வ ப்– பட்டு இருக்க வேண்–டும்! அந்த நிலையை அடைய முடி–கி–றத�ோ இல்–லைய�ோ, ‘கான முய–லெய்த அம்–பி–னில் யானை பிழைத்த வேல் ஏந்– த ல் இனி– து ’ எனத் திரு– வ ள்– ளு – வர் ச�ொன்–ன–படி, முயல் வேட்–டைக்–குப்– ப�ோய் வெற்றி பெற்–றேன் என்–ப–தை–விட, யானையை வேட்–டை–யா–டப்–ப�ோய் வெற்றி பெற–வில்லை என்–பதே இனி–தா–னது. அது–ப�ோல, சாதா–ரண செயல்–க–ளைச் செய்து, ஏத�ோ வாழ்ந்–த�ோம் என்று வாழா– மல், இப்– ப ா– ட – லி ல் ச�ொன்– ன – ப டி வாழ முயன்று அதில் த�ோற்–றா–லும் பர–வா–யில்லை என்–பதே திரு–மூ–ல–ரின் கருத்து. அடுத்– த து, த�ொழில்– க – ள ைப் பற்– றி ச் ச�ொல்லி, அர– ச – ரை – யு ம் ச�ொல்லி, அர– சர் பெற–வேண்–டிய வரி ஆறில் ஒரு–பங்கு என்றும் ச�ொல்– லி ப் பாடலை நிறைவு செய்–கி–றார் திரு–மூ–லர். அடுத்து வியா–சப – ா–ர–தம் ச�ொன்–னதை – ப் பார்த்து விட்டு, திரு–மூ–ல–ரின் பாட–லைப் பார்க்–க–லாம். வாஜச்–ர–வர் என்–ப–வர் ஒரு யாகம் நடத்– தி– ன ார். அப்– ப�ோ து அவர் பல– வ ற்– றை த் தான–மா–கக்–க�ொ–டுத்–தார். ஆனால், அவர் க�ொடுத்–த–வை–யெல்–லாம், யாருக்–கும் உப– ய�ோ–கப்–பட – ா–தவை. அவர் தானம் செய்த பசு–மாட்–டைப் பற்றி, வியா–சர் தெளி–வா–கச் ச�ொல்–கி–றார். அந்–தப் பசு கடை–சி–யா–கத் தின்ன வேண்–டிய புல்–லைத் தின்று, கடை– சி– ய ா– க க் குடிக்க வேண்– டி ய நீரை–யும் குடித்து விட்–டது. கடை–சிய – ாக எடுத்–துவைக்க – வ ே ண் – டி ய அ டி – யை – யு ம் எடுத்து வைத்து விட்– ட து.

– – அதா–வது, இனி–மேல் அப்–பசு வால் அதைப் பெறு–பவ – ரு – க்கு எந்–தப்–ப–ல–னும் இல்லை. அவர் க�ொடுத்–த–வற்–றை– யெல்–லாம் அவர் பிள்ளை நசி–கேத – ஸ் பார்த்–துக் க�ொண்– டி– ரு ந்– த ான். அவன் சிறு– வ – னாக இருந்– த ா– லு ம் சிறந்த விவேகி. ‘உப–ய�ோ–கப்–ப–டா–த– வ ற் – றை – யெ ல் – ல ா ம் த ா ன – ம ா – க க் க�ொடுக்–கி–றாரே, இதன் மூலம் பாவம் அல்– லவா விளை–யும்?’ என்று தீர்–மா–னித்த அவன் தந்–தை–யிட – ம் ப�ோய்ப் பேசத் த�ொடங்–கு–கி– றான். (அதன் த�ொடர்ச்–சியே ‘கட�ோ–ப–நி– ஷத்’ எனும் உப–நி–ட–தம். அது தனிக்–கதை).

நல்– ல – த ாக இருக்– கு ம்– ப�ோ தே, அதை அடுத்– த – வ ர்க்– கு க் க�ொடுக்க மனசு வர– மாட்– டே ன் என்– கி – ற து. திரு– வ ள்– ளு – வ ர், ‘யான் எனது என்–னும் செருக்–க–றுப்–பான் வான�ோர்க்கு உயர்ந்த குலம் புகும்’ என்று ச�ொன்–னப – டி, வேறு வழியே இல்லை. ‘நான், என–து’ என்ற எண்–ணத்–தைக் க�ொஞ்–சம் க�ொஞ்–சம – ாக விட்–டுத்–தான் ஆக–வேண்–டும். அதற்கு வழி? இதைப் பற்–றித் திரு–மூல – ர் ச�ொல்–வதை – ப் பார்க்–க–லாம்: தானே விடும் பற்று இரண்–டும் தரித்–திட நானே விடப்–ப–டும் ஏத�ொன்றை நாடாது (திரு–மந்–தி–ரம் - 237) (இந்– த ப் பாட– லி – லு ம் இதற்கு அடுத்த பாட– லி – லு ம், கடைசி இரண்டு வரி– க ள் கிடை–யாது, இல்–லா–மல்–தான் பதிப்–பிக்–கப்– பட்–டி–ருக்–கின்–றன. பின்–னால் வந்த ஒரு–சில நூல்–க–ளில், இரண்டு பாடல்–க–ளின் முதல் இரண்டு வரி–க–ளும் ஒன்–றாக்–கப்–பட்டு ஒரே பாட–லாக வந்–துள்–ளது.) கருத்து: தெய்வ உணர்வை மன– தி ல் க�ொண்–டால், அகப்–பற்று புறப்–பற்று எனும் இரண்–டும் தாமா–கவே வில–கிப்–ப�ோய் விடும். ‘நான்’ என்ற அகங்–கா–ரம் வில–கி–ய–வு–டன், மற்–றைய அகங்–கா–ரங்–கள்–எல்–லாம் தாமாக நீங்–கிப்–ப�ோய் விடும்; மனம் எதன் மீதும் விருப்பு க�ொள்–ளாது. பிரச்– ன ை– க – ளு க்– கெ ல்– ல ாம் கார– ண ம், ‘நான்’ என்ற எண்–ணமே. எந்–த–வி–த–மான

வச– தி – யு ம் வாய்ப்– பு ம் இல்– ல ா– வி ட்– ட ால் கூட, ‘என்–னத்த ச�ொல்ல? நான் ச�ொல்–றத எவ–னும் கேக்க மாட்–டேங்–க–றான்,’ என்ற புலம்–பலை – க் கேட்–டி–ருப்–ப�ோம். சம–யத்–தில் நாமே புலம்–பி–யி–ருப்–ப�ோம்! நான் என்–பது அவ்–வ–ளவு அழுத்–த–மா– கப் பதிந்து இருக்–கி–றது! இதுவே இன்–னும் அழுத்–தம – ாக, ‘நான் ச�ொல்–றத நானே கேக்க மாட்–டேன்’ என்–ப–தில் ப�ோய் நிற்–கி–றது! ஆயி– ர ம் பேச– ல ாம், கேட்– க – ல ாம். நான், எனது என்ற அகப்–பற்–றை–யும், புறப்–பற்–றை– யும் நாமா– க வே, ஒருக்– க ா– லு ம் நீக்– கி – வி ட முடி– ய ாது. வலுக்– க ட்– ட ா– ய த்– தி ன் பேரில் நாமாக நீக்க முயன்–றால், கண்–டிப்–பா–கப் பிரச்–னை–கள் வள–ரும். அதே–சம – ய – ம் தெய்வ உணர்–வுக்கு நம் மன–தில் இடம் க�ொடுத்– தால், அகப்–பற்–றும் புறப்–பற்–றும் தாமா–கவே நீங்–கிப்–ப�ோய் விடும். ஒரு பெரிய இரும்–புத் தகடு. அதில் ஏரா–ள– மா–கப் பூச்–சி–கள் வந்து கூடு–கட்–டிக் குடித்–த– னம் நடத்–துகி – ன்–றன. எவ்–வள – வு – த – ான் தட்டி விட்–டா–லும், மறு–படி – யு – ம் வந்து விடு–கின்–றன. அப்–ப–டிப்–பட்ட நேரத்–தில், அந்த இரும்–புத் தகட்–டில் மின் இணைப்பு க�ொடுத்–தால், பூச்–சி–களை நாம் நீக்–கவ – ேண்–டாம், அவை தாமா–கவே ப�ோய் விடும். அது–ப�ோல, உள்–ளத்–தில் இறை–வ–னுக்கு இடம் தந்– த ால் நீங்க வேண்– டி – ய வை தாமா–கவே நீங்–கும், நலம் அடை–வ�ோம்!

(மந்திரம் ஒலிக்கும்) ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

61

செவ்வாய் பகவான்

ஞானமயமாகிய திருவடிகளைத் தந்தருள்வாயாக!

சி

தம்–ப–ரம் செல்–லும் வழி–யில் வைத்–தீஸ்–வ–ரன் க�ோயி– லுக்கு வந்த கும–ரகு – ரு – ப – ர – ரி – ட – ம், ‘‘இங்கு பாடா–மல் செல்ல வேண்– ட ாம்– ’ ’ என்று தடுத்– த ாண்– ட ான் செல்–வ–முத்–துக்–கு–ம–ரன், ‘முத்–து’ என்று அரு–ண– கி–ரிய – ா–ருக்கு அடி எடுத்–துக் க�ொடுத்த பெரு–மாள் கும–ர–கு–ரு–ப–ர–ருக்கு ‘ப�ொன் பூத்த குடு–மி’ என்று முத–லடி அளித்து அருள்–புரி – ந்–தான். அங்–ஙன – ம் அவர் பாடிய நூல்–தான் முத்–துக்–கு–மா–ர–சு–வாமி பிள்–ளைத்–த–மிழ். ‘க�ொழுந்– தே ன் பிழிந்– தி ட்டு மதுர அமுது

62

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

55

குழைத்– தூ ற்– று ம் மழலை ததும்– ப ப் பழ– ம – ற ையை வடித்–துத் தெளித்த வார்த்– தை–ய�ொன்று ம�ொழி–யும் பவ– ள ச் செங்– க – னி – வ ாய் முத்–தந்–தரு – க முத்–தமே மும்– மைத் தமிழ் தேர் கந்–த–புரி முருகா முத்–தந் தரு–க–வே’ என்று முத்–துக்–கு–ம–ர–னின் முத்–தப் பரு–வத்தை, முத்து முத்– த ான ச�ொற்– க – ளா ல் அமைத்– து ள்– ளா ர் கும– ர – கு–ருப – ர – ர். சிவ–பிர – ான் வைத்– தி–ய–னா–க–வும், உமை–ய–வள் மருத்–துவ – ச்–சிய – ா–கவு – ம், முரு– – ம் விளங்– கனே மருந்–தா–கவு கும் திருத்–தல – ம் வைத்–தீஸ்– வ–ரன் க�ோயில் என்–றால் அது மிகை–யா–காது. மாதந்– த� ோ– று ம் கிருத்– திகை மற்–றும் கந்–தர்–சஷ்டி ந ா ட் – க – ளி ல் ம ட் – டு மே முத்– து க்– கு – ம – ர – னு க்கு அபி– ஷே–கங்–கள் நடை–பெ–றும். மற்ற நாட்–க–ளில் அவ–ரது ஆத்– ம ார்த்த பூஜா மூர்த்– தி– ய ான முத்– து – லி ங்– க த்– திற்–குத்–தான் அபி–ஷே–கங்– கள். ஏனைய தலங்– க ள் ப�ோலன்றி அர்த்– த – ஜ ாம பூஜை காலத்–தில் செல்–வ– முத்–துக் குமா–ர–ருக்கு வழி– பாடு நடந்த பின்– ன ரே ஸ்வா – மி க் கு வ ழி – ப ா டு நடை–பெறு – கி – ற – து! இதற்–குப் புழு–காப்பு என்று பெயர். ‘நேத்– தி – ர ப்– பி டி சந்– த – ன ம்’ இ ப் – பூ – ஜை – யி ன் ப� ோ து சாத்– த ப்– ப ட்டு பின் பிர– சா– த – ம ாக பக்– த ர்– க – ளு க்கு அளிக்–கப்–ப–டு–கிற – து. ‘மாலி– னால்’ எனத் துவங்– கு ம் தலத்–தி–ருப்–பு–கழை இங்கு அர்ப்–ப–ணிக்கி–ற�ோம். மாலி– ன ால் எடுத்த கந்– தல், ச�ோறி– ன ால் வளர்த்த ப�ொந்தி ம ா றி – ய ா – ட ெ – டு த் – த – சிந்தை அநி–யாய மயை–யால் எடுத்து ம ங் – கி – னே – னைய ா , எனக்–கி–ரங்கி வாரையா இனிப்– பி–றந்து இற–வா–மல் வே லி – ன ா ல் வி னை க் க ண ங் – க ள்

தையல் நாயகி

தூளதா எரித்து உன்–றன் வீடுதா, பரித்த அன்– பர் கண–மூடே மே வி – ய ா ன் உ னை ப் ப � ொ ல் சி ந் – தை – ய ா – க வே களித்து கந்த வேளெ–யாம் எனப் பரிந்து அருள்–வா–யே–’’ - என்– ப து பாட– லி ன் முற்–ப–குதி. ப�ொ ரு ள் : மூ வ ா – சை–க–ளின் (பெண், மண், ப�ொன்) விளை–வாக ஏற்– பட்ட கிழிந்த உடம்பு, உண–வைத் தின்று ப�ொதி– ப�ோல வளர்ந்– தி – ரு க்– கு ம் சரீ–ரம், (ச�ோற்–றுத் துருத்தி சுமை சுமப்ப - தாயு–மா–ன– வர்) மாறி மாறி ஆட்–டம் க�ொள்–ளும் எண்–ணங்–கள் இவற்றை மிக–வும் கேவ–ல– மான ஜக– ம ா– யை – ய ால் எடுத்–துக் க�ொண்டு வாடு– கி–றேன், (‘மாயா பிர–பஞ்ச மயக்– க த்– தி லே விழுந்தே ஓயா ஜன– ன ம் ஒழித்– தி – லேன் பூர–ண–மே’ - பட்–டி– னத்– த ார்) என் ஐயனே! என்–னிட – ம் இரங்கி வாரும் ஐயா! இனி–யும் பிறந்–தும் இறந்–தும் இரா–மல் இருக்க அ ரு – ளு – மை ய ா ! உ ன து திருக்கை வேலைப் பிர– ய�ோ–கித்து எனது திர–ளான வினை–களை சாம்–பலா – க்கி உனது சுக சாயுஜ்–யத்–தைத் த ந் – த – ரு ள வே ண் – டு ம் . (பூவ�ோடு நார் சேர்ந்–தாற் ப�ோல) அன்பு மிகுந்த அடி– யார் கூட்–டத்–தில் நானும் கலந்து, உன்–னைப்–ப�ோல் பாசங்–க–ளற்ற நிர்–மல உள்– ளம் பெற்று, பேரா–னந்–தம் அ டைந் து கு க � ோ – ஹ ம் நிலையை அடைய அன்– பு– ட ன் அருள்– வ ா– ய ாக! (‘வினை ஓட விடும் கதிர்– வேல் மற–வேன்’ - கந்–தர் அனு–பூதி). பாட– லி ன் பிற்– ப – கு – தி – யைப் பார்ப்–ப�ோம்: ‘காலி–னால் எனப்–ப–ரந்த சூரர்–மாள வெற்றி க�ொண்ட கால பாநு சத்தி அங்கை முரு–க�ோனே காம பாண மட்ட(அ)நந்த

க�ோடி மாத–ரைப் புணர்ந்த காளை ஏறு கர்த்–தன் எந்தை அருள்–பாலா சேலை நேர் விழிக்–கு–றம் பெண் ஆசை த�ோளு–றப் புணர்ந்து சீரை ஓது பத்–த–ரன்–பில் உறை–வ�ோனே தேவர் மாதர் சித்–தர் த�ொண்–டர் ஏக வேளு–ருக்–கு–கந்த சேவல் கேது சுற்று கந்த பெரு–மா–ளே’ ப�ொருள்: காற்–றைப் ப�ோல் எங்–கும் பர–வி–யி–ருந்த அசுர வீரர்–கள் மடிய, வெற்றி நிலைக்க, எம–னைப் ப�ோல் வலி–மை– யும், சூரி–யனை – ப் ப�ோல் பேர�ொ–ளியு – ம் க�ொண்ட வேலி–னைக் கையில் க�ொண்ட முரு–கனே! மன்–மத பாணம் தாக்–கிய – த – ால் நர–கா–சு–ர–னால் சிறை–யில் வைக்–கப்–பட்ட எண்–ணற்ற தேவ கந்– த ர்வ கன்– னி – ய ரை மணந்– த – வ – னு ம், இட– ப – ம ாய் நின்ற திரு–மா–லின் மீது வீற்–றி–ருந்த எந்தை ஈச–னின் குழந்–தையே! (திரி–புர சம்–ஹா–ரத்–திற்கு எழுந்–த–ரு–ளி–ய–ப�ோது தேரின் அச்சு முறிந்–தத – ால் திரு–மால் ரிஷ–பம – ா–கித் தானே மஹா–தேவ – ரை – த் தாங்–கி–னார்). சேல் மீன்–கள் ப�ோன்ற கண்–களை உடைய அழ–கிய குற–வள்–ளியை ஆசை–யுட – ன் த�ோள்–களி – ல் அணைத்த அந்த வள்ளி மணா–ள–னின் சிறப்பை ஓது–கின்ற பக்–தர்–க– ளின் அன்–பு–மிக்க மன–தில் வீற்–றி–ருப்–ப–வனே! தேவர்–க–ளும், மாதர்–க–ளும், சித்–தர்–கள், அடி–யார்–கள் சென்று வணங்க

சித்ரா மூர்த்தி ðô¡

63

1-15 ஜூன் 2018

சித்தாமிர்த தீர்த்தம்

வைத்–தீஸ்–வர – ன் க�ோயி–லில் விளங்–கும் பெரு– மாளே! சேவற்–க�ொடி சுற்–றி–யி–ருக்க மகி–ழும் பெரு–மாளே! இத்–தல – த்–தில் பாடிய மற்–ற�ொரு பாட–லில் முத்–தமி – ழ் வல்ல புல–வர்–கள் ஓதி மகிழ்–கின்ற ஞானத் திரு– வ – டி – க – ள ைத் தந்– த – ரு – ளு – ம ாறு வேண்–டு–கிறா – ர்: ‘எத்–தனை க�ோடி க�ோடி விட்–டு–ட–ல�ோடி யாடி எத்–தனை க�ோடி ப�ோன–த–ளவேத�ோ – இப்–படி ம�ோக–ப�ோ–கம் இப்–ப–டி–யாகி யாகி இப்–படி ஆவ–தேது இனி–மேல், ஓ சித்–தி–டில் சீசி சீசி குத்–திர மாய மாயை சிக்–கி–னில் ஆயு–மா–யும் அடி–யே–னைச் – ழ் வாணர் ஓது சித்–தினி – ல் ஆட–ல�ோடு முத்–தமி சித்–திர ஞான பாதம் அருள்–வாயே!’ ப�ொருள்: எத்–தனை க�ோடிக்–கண – க்–கான உடல்–களை விட்டு புது உட–லில் புகுந்–தும் ஆடி–யும், இப்–படி எத்–தனை க�ோடிப் பிறப்– பு–கள் வந்து ப�ோய் விட்–டன! இதற்கு ஏதே– னும் அளவு உண்டோ! இவ்–வாறு ம�ோக– மும் ப�ோக–மும் கலந்து இவ்–வாறே பிறந்து பிறந்து இப்–ப–டியே ஆகி–வ–ரு–வது ஏன�ோ? இனி–மேல் ய�ோசித்–துப் பார்க்–கில் எவ்–வள – வு இழி–வா–னது இந்த மாய வாழ்க்கை என்று த�ோன்–று–கி–றது. இதன் பிடி–யில் அகப்–பட்டு மாய்–கின்ற அடி–யேனை அறி–வுத்–துற – ை–யில் பயிற்–றுவி – த்து முத்–தமி – ழி – லு – ம் தேர்ச்சி உடைய புல–வர்–கள் ஓது–கின்ற உனது அழ–கிய ஞான– ம–ய–மான திரு–வ–டி–யைத் தந்–த–ருள்–வா–யாக. ‘நித்–த–மும் ஓது–வார்–கள் சித்–தமெ வீட–தாக நிர்த்–த–ம–தா–டும் ஆறு–மு–க–வ�ோனே

64

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

நிட்–கள ரூபர் பாதி பச்–சு–ரு–வான மூணு நெட்–டிலை சூல பாணி அருள்–பாலா பைத்–தலை நீரும் ஆயி–ரத்–தலை மீது பீறு பத்–திர பாத நீல மயில்–வீரா பச்–சிள பூக பாளை செய்க்–கய – ல் தாவு வேளூர் பற்–றிய மூவர் தேவர் பெரு–மா–ளே’ தினந்– த� ோ– று ம் உன்– னை த் துதித்– து ப் ப�ோற்–று–ப–வர்–க–ளின் மனத்–தையே இருப்– பி–டம – ா–கக் க�ொண்டு அதில் நட–னம் புரி–யும் ஆறு–மு–கனே! அரு–வ–நி–லை–யும், உரு–வ–நிலை – – யும் உடை–ய–வர், இடப்–பா–கத்–தில் அம்மை இருப்–பத – ால் பச்–சைவ – ண்–ணம் உடை–யவ – ர், மூன்று நெடிய இலை–கள் க�ொண்ட சூலத்– தைக் கையில் ஏந்–தி–யுள்ள சிவ–பெ–ரு–மான் பெற்ற குழந்–தையே! ஆதி–சே–ட–னின் படங்–கள் உள்ள பெரிய ஆயி–ரம் முடி–க–ளின் மேலே கீறிக் கிழிக்–கும் ந�ொச்சி இலை ப�ோன்ற மூன்று பிள–வு–க–ளு– டைய கால்–க–ள–மைந்த நீல–ம–யில் வீரனே! பசு–மைய – ான இளம் கமுக மரத்–தின் பாளை– க–ளின் மேல் வய–லி–லி–ருந்து கயல் மீன்–கள் துள்– ளி க் குதிக்– கி ன்ற வேளூ– ரி ல் விருப்– ப – மு–டன் வீற்–றி–ருக்–கும் மும்–மூர்த்–தி–க–ளுக்–கும் – க்–கும் தலை–வன – ான பெரு–மாளே! தேவர்–களு ய�ோகக் கருத்– து – க ள் நிறைந்த ஒரு பாட– லி ல் அன்– னை – யி ன் பெரு– மையை – ர். வெகு–வா–கப் ப�ோற்–றி–யி–ருக்–கிறா ‘சூலாள் மாது மைதூர்த்த சம்–பவி மாதா, ராப–கல் காத்–த–மைந்த அனை சூட�ோடு ஈர்–வினை வாட்டி மைந்–த–ரென எமை–யா–ளும் தூயாள், மூவரை நாட்–டும் எந்–தை–யர்

தேவியருடன் செல்வமுத்துக்குமரன்

வேளூர் வாழ் வினை தீர்த்த சங்–க–ரர் த�ோய் சாரூ–ப–ர�ோடு ஏற்–றி–ருந்–த–வள் அருள்–பா–லா’ சூலம் ஏந்– தி ய தாய், கண்மை நிரம்– பி ய சாம்– பவி, அன்னை, உலகை இர– வு ம் பக– லு ம் ரட்– சி க்– கும் தாய், நம்–மைத் தகித்து இழுத்–துச் செல்–லும் வினை– களை வாட்டி, சேயைக் காப்–பது ப�ோல் நம்–மைக் காக்– கு ம் நிர்– ம லி, மும்– மூர்த்– தி – க ட்– கு ம் முத்– த�ொ – ழில்–கள – ை–யும் ஸ்தா–பித்–துக் க�ொடுத்த எம்– பி – ர ான், வைத்–தீஸ் – வ – ர – ன் க�ோயி–லில் வாழ்–கின்ற வைத்–திய – ன – ாய் உரு–வத் திரு–மேனி எடுத்து எழுந்–தரு – ளி – ய – ப� – ோது, தான் தைலப் பாத்–திர – த்தை எடுத்– துக் க�ொண்டு வைத்–தி–ய– ரின் மனை– வி – ய ாக வந்த தையல் நாயகி அரு– ளி ய குழந்–தையே! ‘வேலா ஏழ்– க – ட ல் வீட்டி வஞ்–சக மூடார் சூரரை வாட்டி அந்–த–கன் வீடு–டே–விய காத்–தி–ரம் பரி மயில் வாழ்வே! வேதா நால்–தலை சீக்–க�ொ– ளும்–படி க�ோலா–கா–லம தாட்டு மந்–திர வேலா மால் மக–ளார்க்கு இரங்–கிய பெரு–மாளே!’ வேலனே ! சி ன ங் – க�ொண்டு ஏழ் கடல்–க–ளை– யும் வற்–றச் செய்து கப–டம்– மிக்க முட்– ட ாள்– க – ளா ன சூ ர ர் – கள ை ம ா ய் த் து , அவர்–களை எம–புர – த்–திற்கு அனுப்–பிய – வ – ரு – ம், மயி–லைக் குதி– ரை – ய ா– க க் க�ொண்– ட–வ–னு–மான செல்–வமே! பிரம்–மனி – ன் நான்கு சிரங்–க– ளும் புண்–ணாகி சீழ்–ப–டும்– ப– டி க் குட்டி ஆடம்– ப ர விளை–யாட்–டு–கள் புரிந்–தி– டும் மந்–திர வேலா–யுத – னே! திரு–மா–லின் மக–ளான வள்– ளி–யின் தவத்–திற்கு இரங்கி அருள்–புரி – ந்த பெரு–மாளே!

க�ோ

வி–லில் பங்–குனி மாதம் பிரம்–ம�ோத்–சவ – ம் நடை–பெ– று–கிற – து. ஐந்–தாம் நாளன்று செல்–வமு – த்–துக்–கும – ர – ர் வைத்–தி–ய–நா–த–ரைப் பூஜிக்–கும் காட்சி சிறப்பு வாய்ந்–தது. உற்–சவ காலங்–க–ளில் சுவாமி எழுந்–த–ரு–ளு–கை–யில் ஒரு–பு–றம் சுவா–மி–யும், ஒரு–பு–றம் அம்–மை–யும், நடு–வில் முத்–துக்–கு–ம–ர–னு– மாக இறை–வன் ச�ோமாஸ்–கந்–த–ரா–கக் காட்சி அளிக்–கிறா – ர். முத்–துக்–கும – ர – ன� – ோடு வள்ளி-தெய்–வா–னையை – யு – ம் வணங்கி பிரா–கார வலம் வரும்–போது கஜ–லட்–சுமி, அஷ்–ட–லட்–சுமி, நட–ரா–ஜர், சிவ–காமி அம்மை, துர்கை ஆகி–ய�ோரை வணங்– கு–கி–ற�ோம். நவக்–கி–ர–ஹங்–கள் வரி–சை–யாக அமைந்–துள்–ளன. அறு–பத்து மூவ–ரை–யும், சப்த கன்–னி–ய–ரை–யும், சக்தி விநா–ய– கர், சனி–ப–க–வான், சூரி–யன், தன்–வந்–திரி, கட்–டு–மலை – –மேல் சட்–ட–நா–தர், அடி–யில் தட்–சி–ணா–மூர்த்தி, சண்–டி–கே–ஸ்–வ–ரர் என அனை–வரை – –யும் கண்டு வணங்–கு–கிற� – ோம். க�ோயி–லில் ஜடாயு குண்–டம் என்று ஒன்று உள்–ளது. ஜடா–யு–வின் வேண்–டு–க�ோ–ளின்–படி ராம–பி–ரான் இத்–த–லத்– தில் சிதை–ய–டுக்கி, ஜடா–யு–வின் உடலை வைத்–துத் தக–னம் செய்–த–த–னால் இப்–பெ–யர் பெற்–றது. குண்–டத்–தின் மேலே ராமர், லட்–சு–ம–ணர், விஸ்–வா–மித்–தி–ரர், வசிஷ்–டர், ஜடாயு ஆகி–ய�ோ–ரின் திரு–வுரு – வ – ங்–கள் உள்–ளன. ச�ோமாஸ்–கந்த – ரை – யு – ம், சிங்–கார வேல–வ–ரை–யும் கண்டு வணங்–கு–கிற� – ோம். மேற்கு நுழை– வ ா– யி – ல – ரு கே இரண்டு க�ொடி– ம – ர ங்– க ள் உள்–ளன. இடப்–பு–றம் திரும்பி நேரே சென்–றால் அழ–கன் ஆறு–முக – –னைத் தரி–சிக்–க–லாம்.

(உலா த�ொட–ரும்) ðô¡

65

1-15 ஜூன் 2018

அவருக்குள்ள உறவெல்லாம்

தெய்வம் மட்டுமே!

எ

ப்– ப ேர்ப்– ப ட்ட ய�ோகம் கைவந்த ஒரு–வர், காஞ்–சிப் பெரி–ய–வர்! அத�ோ, அவர் எங்கே ப�ோகி– ற ார் எ ன் று ச � ொ ல் – ல ா – ம – லேயே ப � ோ ய் க் க�ொண்–டி–ருக்–கி–றார். இந்த வய–தி–லும் எந்த வாக–னத்–தி–லும் ஏறா–மல் ப�ோய்க் க�ொண்–டி–ருக்–கி–றார். கைப்–பிடி அவ–லிலேயே – கால–மெல்–லாம் வாழும் அந்த மகா ய�ோகி, தள்–ளாத வய–தி– லும் வாலி–பனை – ப்–ப�ோல் புனித யாத்–திரை த�ொடங்கி இருக்–கி–றார். தெய்வ நம்–பிக்கை உச்–சத்–துக்–குப் ப�ோய்– த� ோ ன் – ற ா து ; ப சி விட்–டால், வயது த�ோன்–றாது.

பழுத்– து ப்– ப �ோன பழம், மரத்– தை க் கேளா–ம–லேயே கீழே விழு–கி–றது. முதிர்ந்த ஞானி–கள் யாரி–ட–மும் எதற்– கும் விளக்–கம் கேட்–ப–தில்லை; அவர்–களே முடி–வெ–டுக்–கி–றார்–கள். அவர்–களு – க்–குத் திடீ–ரென்று ஏத�ோ ஒன்று த�ோன்–று–கி–றது என்–றால், ‘தெய்–வம் அவர்– க–ள�ோடு பேசு–கி–ற–து’ என்று ப�ொருள். ஒ ரு ஆ ற் – றையே பா ர் த் – து க் க�ொண்–டி–ருந்–தான் ஒரு–வன். ‘ இ து எ ன்ன பார்வை ? ஆ ற் – றி ல் வெறும் தண்–ணீர்–தான் ஓடு–கி–ற–து’ என்று எண்–ணி–னான் மற்–ற�ொ–ரு–வன். ஆனால், ஆற்– றை ப் பார்த்– த – வ – னு க்கு என்ன த�ோன்–றிற்று? ‘ஆறு என்ற ஒன்று ஆண்– ட – வ – ன ால் படைக்–கப்–ப–ட–வில்லை. வெறும் நீரை மட்– டுமே இறை–வன் படைத்–தான். அது ஆறாக உருக்–க�ொண்டு, இரண்டு கரை–க–ளை–யும் ஏற்–படு – த்–திக் க�ொண்–டது. மனி–தரு – க்–கில்–லாத புத்தி, தண்–ணீ–ருக்கு இருக்–கி–ற–தே’ என்று வியந்–தா–னாம். சிருஷ்– டி யை வியப்– ப �ோடு ந�ோக்கி,

ஆழ்ந்த கருத்– து – க – ள ைக் கண்– டு – பி – டி ப்– ப து ஞானி–க–ளுக்கு மட்–டுமே சாத்–தி–யம். படிப்–ப–றி–வும், கேள்–வி–ய–றி–வும் மட்–டுமே அவர்–க–ளுக்–குத் துணை–பு–ரி–வ–தில்லை. உ ள் – ள �ொ ளி ஒ ன் று ப ர வி , வி ர வி நிற்–கி–றது. அத�ோ, அந்த ஒளி–ய�ோடு அந்த மகா ய�ோகி ப�ோய்க் க�ொண்–டி–ருக்–கி–றார். அது வெறும் மானிட ஸ்தூ– ல த்– தி ன் யாத்–திரை – –யன்று. அது ஆன்ம யாத்–திரை. நாற்– ப து வய– து க்– கு ள்– ள ா– க வே பக– வ த் பாதாள் ஆதி–சங்–கர – ர், கால–டியி – ல் இருந்து புறப்–பட்டு, இம–யம் முதல் குமரி வரை தன் ‘கால–டி–’–யைப் பதித்–தார். அந்– த க் கால்– க – ளி – லு ம் காலணி இல்லை; இந்–தக் கால்–களி – லு – ம் இல்லை. ஆயி–னும் கற்–கள் அந்–தக் கால்–களை உறுத்–த–வில்லை. முட்– க ள் தைத்– த ா– லு ம் வலிப்– ப – தில்லை. தெய்– வ த்– தி ன் கருணை இந்– த ப் பாதங்–க–ளைப் பாது–காக்–கி–றது. மகா–நதி பாறை–யின் மீது ம�ோதி–னா–லும், நதி சேத–ம–டை–வ–தில்லை; நாளாக நாளாக பாறை–தான் அள–வில் சுருங்–கு–கி–றது.

கங்கை நதி–யில் எவ்–வள – வு தண்–ணீர் ஓடி– னா–லும் சக்–ர–வா–கப்–பட்சி பனித்–து–ளியை – த்– தான் நாடு–கி–றது. சில வண்– டு – க ள் மல– ரி ல் மட்– டு மே அமர்–கின்–றன. சில பற– வை – க ள் பசு– மை – ய ான மரங்–க–ளில் மட்–டுமே அமர்–கின்–றன. மகா ய�ோகி– யி ன் வைராக்– கி – ய ம் மணம் மிக்–கது; பசு–மை–யா–னது. இர–வும் பக–லும் உல–கில் மாறி மாறி வரு–கின்–றன. ல�ௌகீ–கவ – ா–திக்கு இரண்–டும் வேறு வேறா–கக் காட்–சி–ய–ளிக்–கின்–றன. ஆ ன் – மி – க – வ ா – தி க்க ோ இ ர ண் – டு ம் ஒன்–றா–கவே த�ோற்–ற–ம–ளிக்–கின்–றன. உ ல – க த் – தி ல் அ வ ர் – க – ளு க் – கு ள்ள உற–வெல்–லாம் தெய்–வம் மட்–டுமே. அந்–தத் தெய்–வத்–தின் பரி–பா–ஷை–யைச் சாதா– ர ண மனி– த – னு க்– கு ச் ச�ொல்– லு ம் தூது–வர்–கள் அவர்–கள். அத– ன ால்– த ான் மற்ற மனி– த ர்– க – ளி ன் தலை– யை – வி ட, அவர்– க – ள து பாதங்– க ள் உயர்ந்–தி–ருக்–கின்–றன. ல�ோகா–யத சுகத்தை முற்–றும் துறந்–துவி – ட்– டுத் தார்–மிக வடி–வெடு – த்து அவர்–கள் புறப்–ப– டும்–ப�ோது, தர்–மம் நடை–பாதை விரிக்–கிற – து. மகா ய�ோகம் மலர்–கள் தூவு–கி–றது. மகா–ரா–ஜாக்–களு – க்கு இல்–லாத மரி–யாதை அவர்–க–ளுக்–குக் கிடைக்–கி–றது. ஆந்– தி – ர ா– வி ல் ஒரு க�ோயில் கட்– ட ப்– ப–டு–கி–றது. அதன் மூலஸ்–தா–னத்–தில் இன்– னும் சிலை வைக்–கப்–ப–ட–வில்லை. அங்கே ப�ோய்க் காஞ்– சி ப் பெரி– ய – வ ர் ஓரி– ர வு தங்– கி – ன ா– ர ாம். ‘சிலை பிர– தி ஷ்– டை – ய ாகி விட்–ட–து’ என்று ஆந்–திர மக்–க–ளெல்–லாம் சந்–த�ோ–ஷப்–பட்–டார்–கள – ாம்! அவர் பிரா–மண ஜாதி–யின் தலை–வர – ல்ல. பிரா– ம – ண ர்– க ள் அப்– ப டி ஒரு நிலையை உண்–டாக்–கக் கூடாது. உல– கெ ங்– கி – லு ம் உள்ள அஞ்– ஞ ா– னி – க – ளுக்கு ஞானக் கண் வழங்–கும் பேர�ொளி அவர். அவ–ரது பெருமை இப்–ப�ோது தெரி–யாது. இன்–னும் ஐம்–பது வரு–ஷங்–கள் ப�ோனால், ‘இந்து மதம் என்–றால் என்ன?’ என்ற கேள்– விக்கு ‘சந்–திர – சே – க – ர சரஸ்–வதி சுவா–மிக – ள்

58

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

67

என்ற சங்–க–ராச்–சா–ரிய சுவா–மி–கள்’ என்று எதிர்–கால மாண–வன் பதில் எழு–து–வான். அந்த ஞானப்–ப–ழத்தை தரி–சித்–த–ப�ோது நான் பெற்ற உள்– ள �ொ– ளி யை விவ– ரி க்க முடி–யாது. க�ோடி– யி ல் ஒரு– வ ரே எப்– ப�ோ – த ா– வ து இப்–படி ஆக–மு–டி–யும். செஞ்– சி க்– க�ோ ட்– டை க்– கு ப் ப�ோகி– ற – வ – னெல்–லாம் ராஜா–தே–சிங்கு அல்ல. காவி கட்– டி ய எல்– ல�ோ – ரு மே மகா ய�ோகி–க–ளல்ல. ஞானம், வித்தை, ஒழுக்–கம், பண்–பாடு ஆகிய அனைத்– து ம் சேர்ந்த மகா– ய�ோ கி எங்கோ எப்–ப�ோத�ோ அவ–த–ரிக்–கி–றார். அ த�ோ , அ வ ர் ந ட ந் – து – ப�ோ ய் க் க�ொண்–டி–ருக்–கி–றார். சாலை–யின் இரு–மரு – ங்–கிலு – ம் அந்த ய�ோகி–– யைத் தரி–சிக்க ஜனக்–கூட்–டம் திர–ளு–கி–றது. இறை–வன் கரு–ணை–யி–னால், நமக்–குக் கிடைத்த அந்த வரம், இன்–னும் பல்–லாண்டு வாழ வேண்–டும். தாய், குழந்–தைக்–குத் தாலாட்–டுப் பாடும்– ப�ோது அவ–ரைப்–பற்–றிப் பாட வேண்–டும். பள்–ளிக்–கூ–டப் பாடப் புத்–த–கங்–க–ளில் அ வ – ரை ப் – ப ற் – றி க் கு றி க்க வேண்–டும். ஒரு உத்–தம – ம – ான ய�ோகியை ‘பிரா– ம – ண ன்’ என்று ஒதுக்கி விடு –வது, புத்–தி–யுள் – ள –வன் காரி–ய–மா–காது. மேதை– க – ளு ம், கற்– பு க்– க – ர – சி– க – ளு ம் எந்த ஜாதி– யி – லு ம் பிறக்–கல – ாம். ப சு க் – க – ளி லே ம ல ட் – டு ப் பசுக்– க – ள ைக்– கூ ட அறுக்– க க் கூடாது என்–பது இந்–துக்–களி – ன் வாதம். ய�ோகி– க – ளி ல் ஒரு சாதா– ரண ய�ோகி–யைக்–கூட ஒதுக்–கக் கூடாது என்–றால், இந்த மகா ய�ோகி–யைப் பிரா–ம–ண–ரல்–லா– தார் ஒதுக்–குவ – து எந்த வகை–யில் நியா–யம்? அ த�ோ , அ வ ர் ந ட ந் – து – ப�ோ ய் க் க�ொண்–டி–ருக்–கி–றார். புத்–தன் ச�ொன்–னதை – –விட அவர் நமக்கு அதி–க–மா–கச் ச�ொல்லி இருக்–கி–றார். ஏசு–வின் தத்–துவ – ங்–கள – ை–விட அதி–கம – ான தத்–து–வங்–களை வாரி இறைத்–தி–ருக்–கி–றார். அவர் ஜாதி வெறி–யர – ா–கவ�ோ, மத வெறி– ய–ரா–கவ�ோ ஒரு–நா–ளும் இருந்–த–தில்லை. அர–சி–யல் வில்–லங்–கங்–க–ளில் மாட்–டிக் க�ொண்–ட–தில்லை. பக–வான் கீதை–யில் ச�ொன்–ன–து–ப�ோல் வாழ்ந்து க�ொண்–டிரு – ப்–பவ – ர் அவர் ஒரு–வரே. அ த�ோ , அ வ ர் ந ட ந் – து – ப�ோ ய் க்

க�ொண்–டி–ருக்–கி–றார். அந்–தக் கால–டிச் சுவ–டுக – ள – ைத் த�ொடர்ந்து செல்–லுங்–கள். அ து வே உ ங் – க ள் ய�ோ க – ம ா க இருக்–கட்–டும்.

ம�ௌனம் ஒரு மகத்தான ஞானம்!

கா

ற்– று க்கு இலை– க ள் அசை– கி ன்– ற ன; மலர்–கள் அசை–கின்–றன; க�ொடி–கள் அசை–கின்–றன; மரங்–கள்–கூட அசை–கின்–றன; ஆனால் மலை–கள் அசை–வ–தில்லை! அசை–வது பல–வீன – த்–தைக் காட்–டுகி – ற – து; அசை–யா–தது உறு–தி–யைக் காட்–டு–கி–றது. சள–சள – வெ – ன்று பேசு–கிற – வ – ன், எவ்–வள – வு பெரிய கெட்–டிக்–கா–ர–னாக இருந்–தா–லும், – ா–ளன ச�ொற்–ப�ொழி – வ – ாக இருந்–தா–லும், தன் பல–வீ–னத்–தைக் காட்–டிக் க�ொள்–கி–றான். ம�ௌனி முட்– ட ா– ள ாக இருந்– த ா– லு ம் பல–சா–லி–யா–கக் காணப்–ப–டு–கி–றான். ‘சும்மா இருப்–பதே சுகம்’ என்–றார்–கள். பேசா–மல் இருப்–பது பெரும் திறமை. பேசும் திற–மை–யை–விட அது மிகப்–பெ–ரி– யது. அத–னால்–தான் ஞானி–க– ளும் பெரிய மேதை– க – ளு ம் குறிப்– பி ட்ட சில காலங்– க – ளி ல் ம� ௌ ன வி ர – த ம் அனுஷ்–டிக்–கி–றார்–கள். ஒன்–றைச் ச�ொல்ல வேண்– டும் என்று விரும்பி, அதைச் சுருக்– க – ம ா– க த் தெளி– வு – ப – டு த்– து–கி–ற–வன் பெரிய மரி–யா–தை– யைப் பெற்று விடு–கி–றான். சிறிய விஷ– ய த்– தை க்– கூ ட வளைத்து வளைத்–துப் பேசு–கிற – – வன், கேலிக்கு ஆளா–கி–றான். பய–னில்–லாத ச�ொற்–கள – ைப் பாராட்– டு – கி – ற – வ ன், ‘மக்– க ட்– ப–த–டி’ என்–றான் வள்–ளு–வன். ‘ சு ரு ங் – க க் – கூ றி வி ளங்க வைத்–தல்’ என்–பார்–கள். ஞானி– க ள் சில விஷ– ய ங்– க – ள ைக் கூறு– கி–றார்–கள். அவை ப�ொன்–ம�ொ–ழி–க–ளாகி விடு–கின்–றன. பைத்–தி–யக்–கா–ரர்–கள் பதி–னா–யி–ரம் பேசு– கி– ற ார்– க ள். அவை சீந்– து – வ ா– ரி ல்– ல ா– ம ல் ப�ோகின்–றன. ம�ௌனம் ஒரு மகத்–தான ஞானம். அது தெய்–வீ–கக் கலை. ஒரு குடும்–பம். கண–வன்-மனைவி இரு– வர். கண–வ–னுக்கு மனை–வி–யி–டம் க�ோபம், – ல்லை. ஆனால் அதை வெளி–யில் ச�ொல்–லவி மனை– வி – யி – ட ம் பேசா– ம – லேயே இருக்– கி – றான். அவன் அவ–ளைத் திட்டி இருந்–தால்,

கவிஞர்

கண்ணதாசன்

68

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

அது சாதா– ர – ண – ம ா– க வே ப�ோயி– ரு க்– கு ம். அவன் பேசா–மல் இருப்–பதே அவ–ளைச் சித்–தி–ர–வதை செய்–கி–றது. ‘அவன் பேச மாட்–டானா, பேச மாட்– டானா?’ என்று எதிர்–பார்க்–கிற – ாள். ‘இர–வில் நிச்–ச–ய–மா–கப் பேசு–வான்’ என்று நம்–பு–கி– றாள்; தூக்–கம் வரா–மல் புரண்டு புரண்டு படுக்–கி–றாள். ‘நான் என்ன தப்–புப் பண்–ணி–னேன்?’ என்று மெது–வா–கக் கேட்–கி–றாள். நள்–ளிர – வி – ல் பக்–கத்–தில் வந்து உட்–கா–ருகி – – றாள். காலைப்–பி–டித்து விடு–கி–றாள். அவன் ம�ௌனம் கலை–ய–வில்லை. அவன் ம�ௌனம் த�ொட–ரத் த�ொடர, அவள் தாகம் அதி–க–ரிக்–கி–றது. திடீ–ரென்று ஒரு வார்த்தை அவன் பேசி விட்–டான். அவ–ளுக்–குத் தெய்–வமே கண் திறந்–தது ப�ோன்று த�ோன்–று–கி–றது. ‘‘இன்–றைக்கு நானும் அவ–ரும் பேசிக்– க�ொண்–டிரு – ந்–த�ோம்!’’ என்று ஊர் முழுக்–கச் ச�ொல்–லிக்–க�ொண்டு வந்–து–வி–டு–கி–றாள். பத்து வார்த்தை திட்டி, நாலு உதை உதைப்– ப – தை – வி ட, அந்த ம�ௌனம் மகத்–தான சக்–தி–யைப் பெற்று விடு–கி–றது. க�ோயி–லில் இருக்–கின்ற சிலை, வரு–கின்ற பக்–த–னி–ட–மெல்–லாம் பேசத் த�ொடங்–கு–மா– னால், பக்–த–னுக்கே அலுப்–புத் தட்–டி–வி–டும். ‘‘க�ோயி–லுக்–குப் ப�ோனால் அந்–தச்–சாமி நம்மை விடா–தய்யா! உயிரை வாங்–கிவி – டு – ம்!’’ என்று பேசத் தலைப்–பட்டு விடு–வான். அது மெள– ன – ம ாக இருக்க இருக்க, பக்–தன் தான் பேசு–கி–றான்; பாடு–கி–றான்; புலம்–பு–கி–றான். ஆர–வா–ரங்–கள் வெறும் மயக்–கங்–கள். அர– சி – ய ல்– வ ா– தி – யி ன் கூச்– ச ல், வேறு வேலை இல்–லா–த–வ–னின் புலம்–பல். த�ொ ண் – டை த் த ண் – ணீ – ரை க் க ா ய வைப்–ப–தில் என்ன லாபம்? ‘இவர் க�ொஞ்– ச ம் பேச– ம ாட்– ட ாரா?’ என்று உல–கத்தை ஏங்க வைக்க வேண்–டும். பேசத் த�ொடங்–கி–னால் உல–கம் கூர்ந்து கேட்க வேண்–டும். கட– லி ல் ஆழ– ம ான பகு– தி – யி ல் அலை இருக்–காது. வெறும் ப�ொட்–டல் வெளி–யில் வீடு கட்– டிப் பாருங்–கள்; பயங்–க–ரக் காற்–ற–டிக்–கும். வெண்–மே–கம் ப�ோகின்ற வேகத்–தைவி – ட, கார்–மே–கத்–தின் வேகம் குறைவு. நாய் ஓடு–வதை – வி – ட, யானை நடப்–பதி – ல் வேகம் அதி–கம். சல–ன–மற்ற ம�ௌனம், பல அர்த்–தங்–கள் க�ொண்–டது. பிரெஞ்சு ம�ொழி–யில் ஒரு வார்த்–தைக்கு ஒரே அர்த்– த ம் உண்டு. ஆங்– கி ல வார்த்– தைக்கு இரண்டு அர்த்–தங்–கள் வரும். தமிழ் வார்த்– தை – யி ல் நாலைந்து அர்த்– த ங்– க ள்

வரும். ஆனால், ம�ௌனத்–தில் எல்–லைய – ற்ற அர்த்–தங்–கள் உண்டு. பே ச ா – ம ல் இ ரு ப் – ப – வ னே , பெ ரி ய விஷ–யத்–தைச் ச�ொல்–ப–வன். பேசிக்– க�ொ ண்– டி – ரு ப்– ப – வ ன் ஞானக்– கி–றுக்–கன். ஏரா– ள – ம ான வரி– க – ள ைக் க�ொண்ட இலக்– கி – ய ங்– க – ள ை– வி ட, ஏழு வார்த்– தை – க – ளில் அடங்– கி – வி ட்ட திருக்– கு – ற ள், உல– கத்– தை க் கவர்ந்து விட்– ட து. காலங்– க ள் த�ோறும் துணைக்கு வரு–கி–றது. நிலை–யான தத்து–வத்–தைச் ச�ொல்–கி–றது. எனது நண்– ப ர் ஒரு– வ ர் வாரத்– தி ல் ஒரு– ந ாள் ம�ௌன விர– த ம்; ஒரு– ந ாள் உண்– ண ா– வி – ர – த ம். வயது அறு– ப – தை த் தாண்–டு–கி–றது; ஒரு மாத்–தி–ரை–கூட அவர் ப�ோட்–டுக்–க�ொண்–ட–தில்லை. ஆர�ோக்– கி – ய த்– தி ற்– கு ம் ம�ௌனம் மிக அவ–சி–யம். தவம் புரி–கின்–றவ – ன் ‘ஓம் நம–சிவ – ா–ய’ என்ற வார்த்–தை–யைக் கூடச் ச�ொல்–வ–தில்லை. ம�ௌன–மாக இருப்–ப–வ–னுக்கு ஆகா–ரம் குறை–வாக இருந்–தால்–கூ–டப் ப�ோதும். அதி–கம் பேசு–வத – ால் அடி–வயி – று சூடா–கி– றது. தீனி அதி–கம் கேட்–கி–றது. அதன்–மூ–லம் உடம்பு பெருத்து விடு–கி–றது. வாரி–யார் சுவா–மி–கள் சாதா–ரண – –மான நேரங்–க–ளில் பேசு–வது குறைவு. ச�ொற்–ப�ொ– ழி–வுக – ளி – லு – ம் அலட்–டிக் க�ொள்–ளா–மல் பேசு– வார். அந்த இரண்டு மணி நேரத்– தை த் தவிர, மற்ற நேரங்– க – ளி ல் இரண்– ட�ொ ரு வார்த்–தை–கள்–தான் பேசு–வார். அத–னால், ஒரு–வேள – ைச் சாப்–பாடே அவ–ருக்–குப் ப�ோது– மா–ன–தாக இருக்–கி–றது. குரல் கணீர் என்று கம்–பீர – ம – ாக ஒலிக்–கிற – து. ந�ோயற்ற வாழ்–வுக்கு அவர் இலக்–கண – –மா–கி–றார். காஞ்– சி ப் பெரி– ய – வ ர்– க ள் பேசு– வ து குறைவு; அத– ன ால் உண்– ப – து ம் குறைவு. இந்த வய–தி–லும் எங்–கே–யும் நடந்து செல்ல அவ–ரால் முடி–கி–றது. சில மனி– த ர்– க ள் ஆளைப் பிடித்– த ால் விட– ம ாட்– ட ார்– க ள்; அறுத்து எடுத்து விடு–வார்–கள். சிலர் ஒலி–வாங்–கியை – ப் பிடித்–தால் விட– மாட்–டார்–கள். குடிப்– ப – வ ர்– க ள் ஒரே விஷ– ய த்– தை த் திரும்–பத் திரும்–பச் ச�ொல்–லு–வார்–கள். மது–வையு – ம், மங்–கையை – யு – ம்–கூட ம�ௌன– மாக ரசிப்–பதி – ல் உள்ள சுகம், சள–சள – வெ – ன்று பேசு–வ–தில் இல்லை. நிறை– ய ப் பேசு– கி – ற – வ ன், தன் வார்த்– தை–க–ளா–லேயே காட்–டிக் க�ொடுக்–கப்–ப–டு– கி–றான். அவ–னைக் கண்–டாலே பல–ரும் ஓட ஆரம்–பிக்–கி–றார்–கள். இ ப் – ப – டி ப் – ப ட்ட அ று – வை – க – ளி – ட ம் இருந்து தப்–பு–வ–தற்–கா–கவே சித்–தர்–க–ளும், ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

69

முக்– த ர்– க – ளு ம் மலை– யி லே தங்– கி க் க�ொண்–டார்–கள். காத–லில்–கூட ஜாடை–யில் இருக்–கின்ற சுகம், வாய் ம�ொழி–யில் இல்லை. மனி–தர்–க–ளை–விட, பல மிரு–கங்–க–ளுக்கு அதிக வயது. அவற்–றைவி – ட மரங்–களு – க்கு அதிக வயது. அவற்– றை – வி ட மலை– க – ளு க்கு அதிக வயது. கார–ணம், அவை பேசா–மலு – ம், அதிர்ச்சி அடை–யா–ம–லும் இருப்–பதே. ம�ௌனத்–தின் சக்–தியை உணர்ந்–துத – ான் இந்–துக்–கள் தவம் புரிந்–தார்–கள். நிஷ்–டை– யில் அமர்ந்– த ார்– க ள்; ம�ௌன விர– த ம் மேற்–க�ொண்–டார்–கள். நீண்–டந – ாள் பேசா–மல் இருப்–பது என்–பது, ஒரு–வகை நிர்–வி–கல்ப சமாதி; அதை மேற்– க�ொண்–ட–வன் ஞானத்–தைத் தேடி–னால் அது கிடைக்–கும்.

உண்ணா ந�ோன்பு என்ற தவம்

உ

ல–கத்–தில் அதி–கம் சாப்–பிட்–டுச் செத்– த–வர்–கள் உண்டே தவிர, குறைத்–துச் சாப்–பிட்டு மாண்–ட–வர்–கள் குறைவு. ஒரு மகா–ராஜா சாப்–பாட்–டில் ஆழாக்கு நெய் ஊற்–றிக்–க�ொள்–வார். ஆட்–டுத்–த–லை– தான் அதி–கம் சாப்–பி–டு–வார். க�ொழுப்– பு ச் சத்– து க்– க ளை மிக அதி– க – மா– க ச் சேர்த்– து க் க�ொள்– வ ார். ஆனால், வரு–ஷத்–தில் ஒரு மாதம் லங்–க–ணம்! உடம்–பில் உள்ள க�ொழுப்பை இறக்–குவ – – தற்கு, அந்த ஒரு மாதத்–தைப் பயன்–படு – த்–திக் க�ொள்–வார்.

70

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

இரண்டு பேர் தின–மும் ஒரு–வகை எண்– ணெ ய் ப�ோட்டு உடம்– பை த் தேய்ப்– ப ார்– க ள். இரண்டு வேளை உணவு. இரண்டு வேளை–யும் அரை கில�ோ வெங்–கா–யம் சாப்–பி–டு–வார். வெங்–கா–யத்–திற்கு இரண்டு குணங்– கள் உண்டு; க�ொழுப்–பைக் கரைக்–கும். காம இச்–சை–யைத் தூண்–டும். அத–னால்–தான் நெய்–யும், ச ர் க் – க – ரை – யு ம் அ தி – க ம் ச ா ப் – பி – டு – கி ற பி ர ா – ம – ண ர் , வெ ங் – க ா – ய ச் சாம்– ப ார் சேர்த்– து க் க�ொள்–கி–றார்–கள். வித–வைக – ள் வெங்–கா– யம் சேர்ப்–ப–தில்லை. காஞ்–சிப் பெரி–ய–வர்– கள் ஒரு பிடி அவ–லிலு – ம் பாலி–லுமே காலம் கடத்–து–கி–றார். வ ா ரி – ய ா ர் சுவா– மி – க – ளு ம் அப்–ப–டியே. ம லை – யில் வாழ்ந்த சித்– த ர்– கள், சமை–யல் செய்தா ச ா ப் – பி ட் – ட ா ர் – க ள் ? காய், கனி, கிழங்கு கந்த மூலங்–கள�ோ – டு சரி. இ ந் – து க் – க ள் வ ா ர த் – தி ல் ஒ ரு – ந ா ள் உண்–ணா–வி–ர–தம் இருக்–கி–றார்–கள். நான் ச�ொன்ன மகா–ரா–ஜா–வைப்–ப�ோல முஸ்– லி ம்– க ள் வரு– ஷ த்– தி ல் ஒரு மாதம் உண்–ணா–வி–ர–தம் இருக்–கி–றார்–கள். இந்– து க்– க – ளி ல் சிலர் திங்– க ட்– கி – ழ மை ‘ச�ோம–வா–ர’ விர–தம்; சிலர் செவ்–வாய் விர– தம்; சிலர் சனிக்–கிழ – மை விர–தம்; அது–ப�ோல மாதங்–களு – ம் உண்டு. அது ஒவ்–வ�ொரு குடும்– பத்–துக்–கும் ஒவ்–வ�ொரு மாதிரி இருக்–கும். சிலர் ஆடி– ம ா– த ம் முழுக்க மாமி– ச ம் சாப்–பிட மாட்–டார்–கள். சிலர் புரட்–டாசி. உணவு செரி–மா–னத்தை ஒழுங்–குப – டு – த்–து– வதே உண்–ணா–வி–ர–தத்–தின் ந�ோக்–கம். இது இறை–வன் பெய–ரால் வழங்–கப்–படு – ம் தேக ஆர�ோக்–கி–யம். தெய்வ பக்–திய�ோ – டு இந்–துக்–கள் ஆர�ோக்– கி–யத்–தைக் கலந்–தார்–கள்; காந்–திய – டி – க – ள் தேச பக்–தி–யும் கலந்–தார். உண்–ணா–வி–ர–தத்தை ஒரு ஆயு–த–மாக்கி, தேச பக்–திக்கு அதைப் பயன்–ப–டுத்–தி–னார். தன்னை வருத்– தி க்– க�ொ ள்– ளு ம் அந்த மு றை – யி ன் மூ ல ம் அ ந் – நி ய அ தி – க ா ர வர்க்–கத்தை அவர் நடுங்க வைத்–தார். அவ–ரது தேக ஆர�ோக்–கிய – த்–திற்–கும்–கூட, அவர் மேற்–க�ொண்ட உண்–ணா–விர – –தங்–கள் பயன்–பட்–டன.

மகா–கவி பார–தி–யார் ச�ொல்–வ–துப�ோல் – நிறை– ய ச் சாப்– பி – ட க் கூடாது என்– ப – து ம் தவறு; நிறை–யச் சாப்–பிட வேண்–டும் என்–ப– தும் தவறு. அள–வறி – ந்து சாப்–பிட வேண்–டும். இப்–ப�ோ–தெல்–லாம் டாக்–டர்–கள் வாய்– வுத் த�ொல்ைல உள்– ள – வ ர்– க – ளு க்கு ஒரு ய�ோசனை ச�ொல்– கி – ற ார்– க ள். அதா– வ து ‘இரண்டு மணி நேரத்–திற்கு ஒரு தரம் ஏதா– வது சாப்–பிட்–டுக்–க�ொண்–டிரு – க்க வேண்–டும். வயிறு காலி–யா–கக் கிடப்–ப–தால்–தான் வாயு உற்–பத்–தி–யா–கி–ற–து’ என்–கி–றார்–கள்! அது ஓர–ள–வுத – ான் உண்மை. வாயு–வில் மூன்று வகை உண்டு. ஒன்று காலி–யான வயிற்–றில் உண்–டா–வது. மற்–ற�ொன்று உஷ்ண வாயு. இன்–ன�ொன்று பதார்த்த வாயு. உஷ்–ண–மில்–லாத உடம்–பில், உண்–ணா– வி–ரத – த்–தி–னால் வாயு உண்–டா–வ–தில்லை. எப்–ப�ோது – மே உண்–ணா–விர – த – ம் உடம்பை உற்–சா–க–மாக வைத்–தி–ருக்–கும். அது வரம்பு மீறிப் பசி பட்–டினி என்று ப�ோகும்–ப�ோது – த – ான் களைப்–புத் த�ோன்–றும். இப்–படி நான் ச�ொல்–வது, உடல் உழைப்பு அதி–கம் இல்–லா–த–வர்–க–ளுக்கு மட்–டுமே. நல்ல உழைப்–பா–ளிக – ள் சாதத்தை மலை– யா–கக் குவித்து அதிலே ஒரு குளம் வெட்–டிச் சாம்–பார் ஊற்றி நீச்–ச–ல–டிக்–கி–றார்–கள். அவர்– க – ளு க்– கு ம் த�ொந்தி விழு– கி – ற து. ஆனால் அந்– த த் த�ொந்தி ஒரு பெரிய யானை–யையே தாங்–கும். நாம் எங்கே உழைக்–கி–ற�ோம்...? நான்–கூட – ச் சாப்–பாடு குறை–கிற – தே என்று வருத்–தப்–ப–டு–வது உண்டு. இப்–ப�ோது முப்– பது பவுண்டு இளைத்–துவி – ட்–டேன். உடம்பு இளைக்–கி–றதே தவிர, களைக்–க–வில்லை. நட– ம ா– டு ம் சக்தி பல– வீ – ன ப்– ப – ட ா– ம ல் இருக்–கும் அள–வுக்கே உணவு. ஆசை–யி–லும், பசி–யி–லும் சில நாட்–கள் அதி–கம் சாப்–பிட்–டுவி – ட்–டால், அதைச் சமன் செய்–யவே உண்–ணா–வி–ர–தம். தெய்வ பக்–தி–யுள்ள எந்த இந்–து–வுக்–கும் இந்த விர–தம் உண்டு. இந்–துக்–க–ளில் அதி–க–மான பேர் கைக்– க�ொள்– வ து முரு– க – னு க்கு உகந்த சஷ்டி விர–தம். இது மாதத்–தில் இரண்டு நாள் வரும். எனது உயி–ருக்கு உயி–ரான புர–வல – ர் திரு. சின்–னப்பா தேவர், இந்த சஷ்டி விர–தத்தை நாற்–பது வரு–ஷங்–கள – ா–கக் கடை–பி–டித்–தார். அ தே ச ஷ் – டி – யி ல் , வை ச ா – க த் – தி ல் , வெள்– ளி க்– கி – ழ – மை – யி ல் அவர் மர– ண ம் அடைந்–தார். வெள்–ளிக்–கி–ழமை விர–தம், சஷ்–டி–யை– வி–டப் பிர–தா–ன–மா–னது. பக்–தி–யுள்ள இந்–துக்–கள் ஒரு மாதத்–தில் நான்கு வெள்ளி, இரண்டு சஷ்டி - ஆக ஆறு

நாட்–கள் உண்–ணா–விர – –தம் இருக்–கிற – ார்–கள். இது மாதத்–தில் ஐந்–தில் ஒரு பங்கு. உடம்பு பல– வீ – ன ம் அடை– ய ா– ம – லு ம், அதே நேரத்–தில் உடம்பு ஏறா–ம–லும் இது காப்–பாற்–று–கி–றது. இன்–னும் சில அதி–சய இந்–துக்–கள் உண்டு. அவர்– க ள் ஒரு மாதம் முழுக்க உப்– பு ச் சேர்த்–துக் க�ொள்ள மாட்–டார்–கள். சி ல ர் நெ ய் சே ர் த் – து க் – க�ொள்ள மாட்–டார்–கள். உடம்–பில் உப்போ, க�ொழுப்போ சேரா– மல் காப்–பாற்ற எவ்–வள – வு அற்–புத – ம – ான வழி! இந்– து – ம – த ம் ஆர�ோக்– கி – ய த்– தை – யு ம், பக்–தி–யை–யும் ஒன்–றாக இணைத்–தது. ‘உடம்பு கெட்–டுப் ப�ோனால் ஞானம் கை கூடா–து’ என்று அது கரு–திற்று. அத–னால்–தான் மருந்து மாத்–தி–ரை–கள் இல்–லாத காலத்–திலேயே – , நமது ய�ோகி–களி – ன் உடம்பு புடம் ப�ோட்டு எடுக்–கப்–பட்–டது ப�ோலி–ருந்–தது. அவர்–கள் படிக்–கட்–டில் ஏறி–னால் மூச்சு வாங்–காது. த ண் – ணீ – ரி ல் ந ட ந் து ஜ ல ஸ் – த ம் – ப ம் செய்–வார்–கள். காற்– றை ப்– ப�ோல் துறு– து – று – வெ ன்று அலைந்–தார்–கள். ‘உண்ணா ந�ோன்–பு’ என்–பது ஒரு தவம். சிறு வய– தி ல் இருந்தே அதை ஒரு பயிற்–சி–யா–கக் க�ொள்ள வேண்–டும். முப்–பது வய–துவ – ரை கண்–டதை – த் தின்று விட்–டால் வாயுத்–த�ொல்லை வரும். அதன்–பிற – கு உண்–ணா–விர – த – ம் இருந்–தால் வாயு அதி–க–மா–கும். இளம் பரு– வ த்– தி ல் இருந்தே இந்– த ப் பயிற்–சியை மேற்–க�ொள்ள வேண்–டும். நான் படித்த குரு–குல – த்–தில் உண்–ணா–விர – – தம் இல்–லையே தவிர, உணவு முறை–யில் ஒழுங்–கி–ருந்–தது. புதன்– கி – ழ – மை – யு ம், சனிக்– கி – ழ – மை – யு ம் எண்–ணெய் தேய்த்–துக் குளிப்–பது, மாதம் ஒரு–முறை பேதிக்–குச் சாப்–பி–டு–வது. அன்று காலைப் பல–கா–ரம் கிடை–யாது; அங்கே எ ண் – ணெ ய் ப் ப ல – க ா – ர ங் – க ள் ப�ோ ட மாட்–டார்–கள். க ா லை ப் ப ல – க ா – ர த் – தை – யு ம் , இர–வுச் சாப்–பாட்–டை–யும் அளந்–து–தான் க�ொடுப்–பார்–கள். பசி உயிர் ப�ோனா–லும் அந்த விர–தத்–தில் ஒரு ஆர�ோக்–கி–யம் இருந்–தது. வாரத்–தில் ஒரு–நாள் உண்–ணா–வி–ர–தப் பயிற்சி. ஞானம் பெறு–வத – ற்–கான வழி–களி – ல் ஒன்று.

(த�ொட–ரும்) நன்றி: கண்–ண–தா–சன் பதிப்–ப–கம், சென்னை - 600 017 ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

71

சகல வளங்களும் அருளும் சப்த மாதர்கள் 1. பிராம்ஹி த்யா–னம்: தண்– ட ம் கமண்– ட – லும் கச்– ச ாத் அக்ஷ– ஸூத்–ர–ம–தா–ப–யம் பிப்– ர தி கன– க ச்யா ப்ராம்ஹீ க்ருஷ்–ணா–ஜி– ன�ோஜ்–வலா மந்த்–ரம்: ஓ ம் ப்ரா ம் ப்ராஹ்ம்யை நம: ஓம் ஆம் க்ஷாம் ப்ராம்ஹீ கன்–ய–காயை நமஹ பிராம்ஹி காயத்ரி: ஓம் ப்ரஹ்–ம–சக்த்யை வித்–மஹே பீத–வர்– ணாயை தீமஹி தன்னோ ப்ராம்ஹீ ப்ர–ச�ோ–த–யாத் பூரண த்யா–னம்: அக்ஷஸ்–ரக் சுப குண்டி கேச தத–தீம் ஹஸ்–தைர் வரம் சாப–யம் தேவீ ஸ�ௌம்ய முக�ோத்–ப–வாம் ஸ்மி–த– மு–கீம் ஹம்ஸே ஸ்தி–தாம் வாஹனே ப்ரம்–ஹா–ணீம் ஜக–தாம் சுபம் வித–த–தீம் ஆத்–யா–ம–ஹம் மாத–ரம் – ம – ான காந்–திரு – தி – ர – ாம் வந்தே ஸ்வர்–ணஸ சக்–திம் ப்ராம் ப்ரம்–ஹணீ: தேவி மஹாத்–மி–யத்–தில் ப்ராஹ்மி: ஹம்–ஸ–யுக்த விமா–னஸ்தே பிரஹ்–மாணீ ரூப–தா–ரிணி க�ௌரி–சாம்ப க்ஷரிகே தேவி நாரா–யணி நம�ோஸ்–துதே. பிராம்ஹி வடி– வ ம் எடுத்து ஹம்– ஸ ம் பூட்–டிய விமா–னத்–தில் வீற்–றிரு – ந்து தர்ப்–பைப் புல்–லால் நீரைத் தெளிக்–கும் தேவி நாரா–ய– ணியே! உனக்கு நமஸ்–கா–ரம். அம்–பி–கை– யின் ஒரு அம்–சம் பிரம்–ம–சக்தி. சிருஷ்டி ஆற்–றல் பெற்–றது. ப்ராம்–ஹணீ என்–ப–தற்கு பர–ம–சி–வ–னின் பத்–தினி என்–றும் பெயர். த�ோலிற்–குத் தலை–விய – ா–னவ – ள் இத்–தேவி. ச�ொறி, சிரங்கு ந�ோய் ஏற்–பட்–ட–வர்–கள் இத்– தே–வியை வெட்–டி–வேர் விசி–றி–யால் விசிறி, விபூதி அணிந்து, புட்– டு ம், சர்க்– க – ரை ப் பாகும் நிவே–த–னம் செய்து ஏழை–க–ளுக்கு அளித்–தால் அன்னை ந�ோயை தீர்ப்–பாள். தேவ–ரும், முனி–வ–ரும், மனி–த–ரும் வழி–ப–டும் திரு–வ–டித் தாம–ரை–யி–னா–லும் பிரம்–ம–னின் சக்–திய – ான ப்ராம்ஹி எப்–ப�ோது – ம் தம்–மைக் காக்–கட்–டும்.

72

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

2. மாஹேஸ்–வரி த்யா–னம்: சூலம் பரச்–வத – ம் க்ஷூத்ர தந்–துபி – ம் ந்ரு–க– ர�ோ–டி–காம் வஹிந்தீ ஹிம சங்–காசா த்யேயா மஹேச்– வரி சுபா மந்த்–ரம்: ஓ ம் ம ா ம் ம ா ஹே ஸ் – வ ர ்யை நமஹ ஓ ம் ஈ ள ா ம் மாஹேஸ்–வரி கன்–ய– காயை நமஹ ம ா ஹே ஸ் – வ ரி காயத்ரி: ஓம் ஸ்வே– த – வ ர்– ணாயை வித்–மஹே சூல ஹஸ்–தாயை தீமஹி த ன்ன ோ மாஹேஸ்–வரி ப்ர–ச�ோ–த–யாத்.

– த்–தில் மாஹேஸ்–வரி: தேவி மாஹாத்–மிய த் ரி – சூ ல ச ந்த்ரோ ம ஹ ா வ் – ரு க்ஷ ப வாஹினி மகேஸ்– வ ரி ஸ்வ– ரூ – பே ண நாரா– ய ணீ நம�ோஸ்–துதே மகேஸ்–வரி வடி–வம் க�ொண்டு, திரி–சூ–ல– மும், பிறை மதி– யு ம், அர– வ – மு ம் தரித்து, ரிஷப வாக–னத்–தில் எழுந்–த–ரு–ளும் நாரா– ய யணீ உனக்கு நமஸ்–கா–ரம். பர–மசி – வ – னு – டை – பத்–தினி மாகேஸ்–வரி. மஹேஸ்–வ–ரன் த்ரி– கு–ணா–தீ–த–மா–ன–தும் நிர்–கு–ண–மா–ன–து–மான வடி–வ–முடை – –ய–வர். அப்–பேர்ப்–பட்–ட–வ–ரின் ஈஸ்– வ – ரி – யு ம் அவ– ரை ப் ப�ோல– வே – த ான் இருப்–பாள். மஹதீ என்–றால் அள–வி–ட–மு– டி–யாத பெரும் சரீ–ரத்–தையு – டை – ய – வ – ள் என்று அர்த்–தம். இத்– தே வி சர்வ மங்– க – ள ங்– க – ளை – யு ம் அருள்–ப–வள். இவள் வாக–ன–மான எருது, தர்–மத்–தின் உரு–வம். உழைப்–பிற்–குப் பெயர் பெற்–றது. நம் உட– லி ல் க�ொழுப்– பு க்– கு த் தலை– வி– ய ா– ன – வ ள் இத்– தே வி. வெட்– டு க்– க ா– ய ம் ஏற்– ப ட்– ட – வ ர்– க ள், இத்– தே – வி யை குறு– வேர் விசி–றி–யி–னால் விசிறி, குங்–கு–மார்ச்– சனை செய்து, சுண்– ட – லு ம், நீர்– ம�ோ – ரு ம் ஏழை– க – ளு க்கு விநி– ய�ோ – க ம் செய்– த ால் வெட்–டுக்–கா–யங்–கள் ஆறும். இத்–தே–வ–தையை மன–மாற வழி–ப–டும் யாவ–ரும் மங்–க–ளங்–கள் பெருகி இன்–ப–மாய் வாழ்–வர்.

3 க�ௌமாரி த்யா–னம்: அ ங் – கு – ச ம் த ண்ட க ட் – வ ா ங்க ௌ பாசாம்ச தத–தீ–கரை: பந்–தூக புஷ்ப ஸங்–காசா க�ௌமாரீ காம– தா–யினீ பந்–தூக வர்–ணாம் கிரி–ஜாம்–சிவ – ாயா மயூர வாஹாம்து குஹஸ்ய சக்–திம் ஸம் பிப்– ர – தீ ம் அ ங் – கு ச ச ண்ட தண்டௌ க ட் – வ ா ங் – க ர ா ச�ொள சர–ணம் ப்ர– பத்யே! மந்த்–ரம்: ஓ ம் க� ௌ ம் க� ௌ ம ா ர ்யை நமஹ ஓம் ஊம் ஹாம் க�ௌமாரீ கன்– ய – காயை நமஹ க�ௌமாரி காயத்ரி: ஓம் சிகி வாஹ–னாயை வித்–மஹே சக்தி ஹஸ்–தாயை தீமஹி தன்னோ க�ௌமாரி ப்ர–ச�ோ–த–யாத் தேவி மஹாத்–மி–யத்–தில் க�ௌமாரி: மயூர குக்– கு ட வ்ருதே மஹா சக்தி தரே–னகே க�ௌமாரீ ரூப ஸம்ஸ்–தானே நாரா–யணீ நம�ோஸ்–துதே மயில் வாக–னம் மீது க�ோழிக்–க�ொடி சூழ, மகா சக்தி ஆயு–தத்–தைத் தாங்கி பாப–மற்ற க�ௌமா–ரி–யாக விளங்–கு–கின்ற நாரா–யணி உனக்கு நமஸ்–கா–ரம். தேவர்–க–ளின் சேனா– – ம – ா–னின் தி–பதி – ய – ாக விளங்–கும் முரு–கப்–பெரு வீரத்–திற்–குக் கார–ணமே க�ௌமா–ரி–தான். மன்– ம – த – னை ப் பழிக்– கு ம் பேர– ழ – க�ோ – டு ம் ச�ௌந்–தர்–யத்–த�ோடு – ம் த�ோற்–றம – ளி – ப்–பத – ால் சுப்–ர–மண்–யர் குமா–ரர் என வணங்–கப்–ப–டு– கி–றார். அஹங்–கா–ரத்–திற்கு தேவ–தை–யாக இவர் ச�ொல்–லப்–ப–டு–கி–றார். வராஹ புராண ஸ்லோ–கப்–படி சிவன் புரு–ஷ–னென்–றும், உமா–தேவி ஞானம் என்– றும் இவ்–வி–ரு–வ–ரின் சேர்க்–கை–யால் உண்– டான அஹங்–கா–ரம – ா–னது சேனா–திப – தி – ய – ான குஹன் என்று ச�ொல்–லப்–பட்–டி–ருக்–கி–றது. அஹங்– க ா– ர த்– தி – னு – டை ய கணங்– க ளை நாதர்– க – ள ா– க க் க�ொண்– ட – வ ர்– க ளை அம்– பிகை அடக்–கிக் க�ொண்–டி–ருப்–ப–தால்–தான் அவளை ‘குமார கண நாதாம்–பா’ என்–ற– ழைத்து வழி–ப–டு–கிற�ோ – ம். வீரத்தை இவளே அருள வேண்– டு ம். இவள் வாக– ன – ம ான மயில் ஓங்–கார வடி–வத்–த�ோடு விளங்–குகி – ற – து. ரத்–தத்–திற்–குத் தலைவி இவள். பசுக்–க–ளுக்கு த�ோன்–றும் க�ோமாரி எனும் ந�ோய் நீங்க இத்–தே–வியை பனை ஓலை விசி–றி–யால் விசிறி எலு–மிச்–சம் பழ சாதம் நிவே–த–னம்

செய்ய அவை நலம் பெறும்.

4 வைஷ்–ணவி:த்யா–னம்: சக்–ரம் கண்–டாம் கபா–லம்ச சங்–கம்ச தத்–தி–கண: தமால ச்யா–மளா த்யேய�ோ வைஷ்–ணவீ விப்–ரம�ோ – ஜ்–வகை மந்த்–ரம்: ஓம் வைம் வைஷ்–ணவ்யை நம: ஓம் ரூம் ஸாம் வைஷ்–ணவீ கன்–யக – ாயை நம: வைஷ்–ணவி காயத்ரி: ஓம் ச்யாம வர்–ணாயை வித்–மஹே சக்ர ஹஸ்–தாயை தீமஹி தன்னோ வைஷ்–ணவீ ப்ர–ச�ோ–த–யாத் தேவி மஹாத்– மி– ய த்– தி ல் வைஷ்– ணவி: சங்க சக்ர கதா சார்ங்க க்ரு–ஹீத பர– மா–யுதே ப்ர– ஸீ த வைஷ்– ணவீ ரூபே நாரா– யணீ நம�ோஸ்–துதே வை ஷ் – ண வீ ரூபி–ணி–யாக சங்கு, சக்–ரம், கதை, சார்ங்– க ம் எ ன்ற வி ல் இவற்றை ஆயு– த ங்– க–ளா–கக் க�ொண்ட நாரா–யணீ உனக்கு நமஸ்–கா–ரம். லக்ஷ்மி வடி–வாக இருப்–பவ – ள் என்று அர்த்–தம். விஷ்– ணு–வின் சக்–தி–யாய் ப�ொலி–ப–வள். சீழுக்கு அதி–தே–வ–தை–யா–ன–வள் இவள். விஷக்–க–டி– கள் நீங்க இத்–தே–வியை தென்னை ஓலை– யால் விசிறி, ப்ரார்த்–தனை செய்து, பட்–டினி இருந்து, பன்–னீர் தெளித்து, பாய–சம் நிவே–த– னம் செய்து பால–கர்–க–ளுக்கு அளித்–தால் நிவா–ர–ணம் பெற–லாம்.

5. வாராஹி: த்யா–னம்: முஸ–லம் கர–வா–ளம்ச கேட–கம் தத்–தீ–ஹ– லம் கரைர்–ச–துர்–பிர் வாராஹி த்யே–யாகா லக–னச்–சவி: மந்த்–ரம்: ஓம் வாம் வாராஹ்யை நமஹ. ஓம் ல்ரூம் ஸாம் வாராஹி கன்–ய–காயை நமஹ. வாராஹி காயத்ரி: ஓம் ச்யா–மள – ாயை வித்–மஹே ஹல ஹஸ்– தாய தீமஹி தன்னோ வாராஹி ப்ர–ச�ோ–த–யாத் ஓம் மஹி–ஷத்–வ–ஜாய வித்–மஹே தண்ட ஹஸ்–தாய தீமஹி தன்னோ வாராஹி ப்ர–ச�ோ–த–யாத் ஒப்–பற்ற யக்ஞ வராஹ மூர்த்–தி–யான விஷ்– ணு – வி ன் உரு– வ த்– து – ட ன் வராஹ ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

73

ச ரீ – ர த் – து – ட – னு ம் , உ ல க ்கை , க த் தி , வலக்– கீ ழ்க்– க – ர ங்– க – ளி– லு ம், கேட– ய ம், ச ங் கு ப�ோன்ற – வ ற ்றை இ ட க் – கீழ்க்–க–ரங்–க–ளி–லும் தாங்–கிய வாரா–ஹி– யைத் துதிப்– ப�ோ – ம ா க எ ன் – கி – ற து தேவி மஹாத்–மிய – ம். எலும்– பி ற்கு அதி– தே– வ தை இவள். எ லு ம் பு ந�ோ ய் கண்–ட–வர்–கள் இத்–தே –வியை விசி–றி–யால் விசிறி, வெள்–ளரி – க்–காய், முறுக்கு நிவே–தித்து தான–ம–ளிக்க ந�ோய் நீங்–கும்.

6 இந்த்–ராணீ (ஐந்த்ரீ):த்யா–னம்: அங்– கு – ச ம் த�ோம– ர ம் வித்– யு த் குல– ச ம் பிப்–ர–தீ–கரை இந்–திர நீல நிபேந்த்–ராணி த்யேயா ஸர்–வ– ஸம் ருத்–தி–தர மந்த்–ரம்: ஓம் ஈம் இந்த்–ராண்யை நமஹ ஓம் ஐம் சாம் இந்த்–ராணி கன்–ய–காயை நமஹ் ஐந்த்ரீ காயத்ரி: ஓம் ச்யா–மவ – ர்–ணாயை வித்–மஹே வஜ்ர ஹஸ்–தாயை தீமஹி தன்னோ ஐந்த்ரீ ப்ர–ச�ோ–த–யாத் பூரண த்யா–னம்: அம்–பாயா ஸ்தன மண்– ட – ல ாத் ஸ்மு– தி – தாம் சுவேதே த்வீபே ஸுஸ்–தி–தாம் ஹஸ்தை: அங்–குச த�ோமரே சதத்–தீம் பாசாம்ச வஜ்– ர ா– யு–தம் மாஹேந்த்–ர�ோப – ல தேஹ–காந்தி ருசி–ராம் மாஹேந்த்ர சக்–திம் பராம் இந்த்–ரா–ணீம் ப்ர–ண–த�ோஸ்மி ஸந்–த–த–ம– ஹம் ஸத–பா–தரு ஸ�ௌபாக்–ய–தாம் தேவி மஹாத்–மி–யத்–தில் ஐந்த்ரீ: கிரீ–டினி மஹா வஜ்ரே ஸஹஸ்–ரந – –யனே ஜ்வலே வ்ருத்ர ப்ரா–ணஹ – ரே சைந்த்ரீ நாரா–யணீ நம�ோஸ்–துதே கிரீ– ட ம் தரித்து பெரிய வஜ்– ர ா– யு – த ம் தாங்கி, ஆயி–ரம் கண்–களு – ட – ன் ஜ�ொலிக்–கும் இந்–திர – னி – ன் மகா–சக்–தியே, விருத்–தா–சுர – னி – ன் பிரா–ண–னைப் ப�ோக்–கி–ய–வளே. உன்னை

74

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

நமஸ்–க–ரிக்–கிறே – ன். சதை–யின் அதி தேவதை இவள். அம்மை ந�ோய் ஏற்–பட்–டவ – ர்–கள் இத்–தேவி – யை. வேப்– பி–லை–யால் விசிறி, சந்–த–னம் பூசி பலாச்– சுளை நிவே–தித்து தானம் அளித்–தால் நலம் உண்–டா–கும்.

7 சாமுண்டி: த்யா–னம்: சூலம் க்ரு–பா–ணம் ந்ரு–சிர: கபா–லம் தத–தீ–கரை முண்ட ஸ்ரங் மண்–டி–தாத்–யேயே சாமுண்டா ரக்த விக்–ரஹா சூலம் சாத– த – தீம் கபால ந்ரு–சிர: கட்–கான்ஸ்வ ஹஸ்– தாம்–புஜை நிர்– ம ாம் ஸாபி– ம– ன �ோ– ஹ ரா க்ரு– தி – த ர ா ப்ரேதே நிஷண்னா சுபா! ரக்– த ாபா கல ச ண்ட மு ண்ட தமணீ தேவி லலா– ப�ோத்–பவா சாமுண்டா விஜ–யம் ததாது நம–தாம் பீதிப்–ரா–ணா–ச�ோத்–யதா மந்த்–ரம்: ஓம் சாம் சாமுண்–டாயை நம: ஓம் ஔம் வாம் சாமுண்டா கன்– ய – காயை நம: காயத்ரி: ஓம் க்ருஷ்ண வர்–ணாயை வித்–மஹே சூல ஹஸ்–தாயை தீமஹி தன்னோ: சாமுண்டா ப்ர–ச�ோ–த–யாத் தேவி மஹாத்–மி–யத்–தில் சாமுண்டா: தம்ஷ்ட்ரா கரால வதனே சிர�ோ–மாலா விபூ–ஷணே சாமுண்டே முண்ட மதனே நாரா–யணீ நம�ோஸ்–துதே தெற்– றி ப்– ப ல் திரு– வ ா– யு ம், முண்– ட – ம ா– லையை அணிந்– த – வ – ளு ம், முண்– ட – னை க் க�ொன்–றவ – ளு – ம – ான நாரா–யணீ உனக்கு நமஸ்– கா–ரம். இவள் மிகுந்த க�ோபம் க�ொண்–ட– வள். சண்டா என்று சங்கு புஷ்–பத்–திற்–குப் பெயர். அந்த புஷ்–பத்–தில் பிரி–யமு – ள்–ளவ – ள். நரம்–பின் தலைவி இவள். ஊர் கல–கம் உண்–டா–கும் ப�ோது காளி–யின் கதை–யைக் கேட்– டு ம், கவ– ரி – ம ான் விசி– றி – ய ால் அன்– னைக்கு விசி–றி–யும், தயிர் அபி–ஷே–கம் செய்– தும் அவல், சேமியா ஆகி–ய–வற்–றா–லான திண்–பண்–டத்தை நிவே–த–னம் செய்து எளி– ய�ோர்க்கு அளித்– து த் துதித்– த ால் கல– க ம் நீங்–கும். இவளை வணங்–குவ�ோ – ர் வாழ்–வில் எத்–த–கைய துன்–ப–மும் எளி–தில் தீரும்.

- ந.பர–ணி–கு–மார்

மகானகளின மகத்துவ வரலாறு u225

சாயி

விவைாத தகயக்வாட் பரவசே ந்ையில் ஷீரடி பாபாவின் அற்புத வரலாறு

u125

ரமணர் ஆயிரம் ்பா.சு.ரமணன

ேகரிஷியின் சிலிர்க்க ்வக்கும் ஆன்மிக வரலாறு சு்வயான சேம்பவஙகளின் சதாகுபபாக...

 அரவிந்த u150 அன்​்னை எஸ்.ஆர.தசேந்தில்குமார அன்–்ன–யின் அரு–்ளப சபறும் மு்ற–யும் அன்–்ன்ய வைஙகும் ேந்–தி–ரங–களும் இதில் உள–ளன. இந்–நூல் உங–கள வீடடில் இருப–பது  அன்–்ன–யின் அரு–மள!

u140 மத் பாமபன் சுவாமிகள் புனித சேரிதம் எஸ்.ஆர. தசேந்தில்குமார

முருகப சபருோனின் கருவியாக இந்த ேண்ணில் உதித்த ேகானின் வரலாறு.

அருட்பருஞயஜாதி வளளலாரின் வாழ்வும் வாக்கும்

்பா.சு.ரமணன

u100

பசி மநாய் மபாக்கி பக்தி்ய வளர்த்த பரவசே ேகான் வளளலாரின் வாழ்வும் வாக்கும்

யயாகி ராம்சுரத்குமார் வாழ்க்​்கயும் உபமதசேமும்

்பா.சு.ரமணன

u150

கங்கநதித் தீரத்தில் பிறந்து அரு்ையில் ஒளிர்ந்த அற்புத ஞானியின் புனித சேரிதம்

அயயா ்ைகுண்டர் தவ.நீலகணடன சதன் தமிழகத்தின் ேறுேலர்சசிக்கு வித்திடை ேகானின் புனித சேரிதம்

u80

புத்தக விற்பனையாளரகள் / முகவரகளிடமிருந்து ஆரடரகள் வரவவறகப்படுகின்றை. த்தாடரபுக்கு: 7299027361 பிரதிகளுக்கு: சூரியன் பதிபபகம், 229, கசவசேரி வராடு, மயிலாபபூர, தசேனனை- 4. வ்பான: 044 42209191 Extn: 21125 | Email: kalbooks@dinakaran.com

பிரதிகளுக்கு : தசேனனை: 7299027361 வகானவ: 9840981884 வசேலம்: 9840961944 மதுனர: 9940102427 திருசசி: 98409 07422 தெல்னல: 7598032797 வவலூர: 9840932768 புதுசவசேரி: 7299027316 ொகரவகாவில்: 8940061978 த்பஙகளூரு: 9945578642 மும்ன்ப: 9769219611 தடல்லி: 9871665961

திைகரன அலுவலகஙகளிலும், உஙகள் ்பகுதியில் உள்ள திைகரன மறறும் குஙகுமம் முகவரகளிடமும், நியூஸ் மாரட் புத்தகக் கனடகளிலும் கினடக்கும் புத்தகஙகளைப் பதிவுத ்தபால் / கூரியர் மூலம் பபற, புத்தக விளலயுடன் ஒரு புத்தகம் என்றால் ரூ.20ம், கூடு்தல் புத்தகம் ஒவபவான்றுக்கும் ரூ.10ம் சேர்தது KAL Publications என்ற பபயருக்கு டிமாண்ட் டிராஃப்ட் அல்லது மணியார்டர் வாயிலாக மேலாளர், சூரியன் பதிபபகம், தினகரன், 229, கசமசேரி மராடு, ேயிலாபபூர், சசேன்​்ன 600004. என்ற முகவரிக்கு அனுப்பவும்.

இபவ்பாது ஆனனலனிலும் வாஙகலாம் www.suriyanpathipagam.com

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

75

ஜூன் 1 முதல் 15 வரை ராசி பலன்கள் மேஷம்:இந்த கால–கட்–டத்–தில் நீங்– கள் ப�ொரு–ளா–தா–ரத்–தில் வளர்ச்சி காண்–பீர்–கள். தெய்வ வழி–பாட்–டில் நாட்– ட ம் அதி– க – ரி க்– கு ம். நிறுத்தி வைத்–திரு – ந்த காரி–யங்–களை – ச் செய்– யத் த�ொடங்–கு–வீர்–கள். சக�ோ–தர சக�ோ–த–ரி–க–ளின் குறை–க–ளைப் பெரிது படுத்–த– மாட்–டீர்–கள். முன்பு உங்–களை ஏமாற்–றி–ய–வர்–க– ளை–யும் இந்த கால–கட்–டத்–தில் மன்–னித்–து–வி–டு– வீர்–கள். வேலை நிமித்–தம் குடும்–பத்தை விட்–டுப் பிரிந்–தி–ருந்த தம்–பதி இப்–ப�ோது சேர்ந்து வாழ சந்–தர்ப்–பம் உரு–வா–கும். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–கள், உய–ர–தி–கா–ரி–க–ளின் ஆத–ரவை உறு–துண – ை–யா–கக் க�ொண்டு தங்–கள் பெரும்–பா–லான விருப்–பங்–களை நிறை–வேற்–றிக் க�ொள்–வீர்–கள். சக பணி–யா–ளர்–களி – ன் ப�ொறா–மைப் பார்வை உங்–க–ளைத் துரத்–திக் க�ொண்டே இருக்– கும். வியா–பா–ரம் லாப–க–ர–மா–கவே நடை–பெ–றும். நாளுக்–கு–நாள் வாடிக்–கை–யா–ளர்–க–ளின் நன்–ம–திப்– பைப் பெற்று வியா–பா–ரத்–தி–லும் வளர்ச்–சி–யைக் காண்–பீர்–கள். கலைத்–துற – ை–யின – ர், இடைத்–தர– க – ர்–களி – ன் உத– வியை நாடா–மல் நேர–டிய – ா–கவே முயற்சி செய்–தால், புதிய வாய்ப்–பு–கள் சில–வற்–றைப் பெற்று மகிழ முடி–யும். சக கலை–ஞர்–க–ளி–டம் சுமு–க–மாக நடந்து க�ொண்டு உங்–கள் நற்–பெ–ய–ரைக் காப்–பாற்–றிக் க�ொள்–ளுங்–கள். மாண– வ ர்– க ள், முயற்– சி த்– த ால் கல்– வி – யி ல் நாளுக்கு நாள் முன்–னேற்–றம் காண முடி–யும். தேர்– வி ல் அதிக மதிப்– ப ெண்– க – ளை ப் பெற்று உயர்–வகு – ப்–புக – ளு – க்–குச் செல்–லக்–கூடு – ம். இடை–யில் நிறுத்தி வைத்–திரு – ந்த சில பகு–திக – ளு – க்–கான தேர்–வு– க–ளையு – ம் இப்–ப�ோது எழுதி நிறைவு செய்–வீர்–கள். அர–சிய – ல்–வா–திக – ளு – க்கு சில ச�ோத–னைக – ள் நேர இட–முண்டு என்–றா–லும் உறு–தி–யான மனத்–து–டன் இருந்து ப�ொறுமை காத்து வரு–வத – ன் மூலம் தலை– மை–யின் பேரன்–பை–யும், நன்–ம–திப்–பை–யும் பெறு– வீர்–கள். உங்–களு – க்–குத் தரப்–பட்–டுள்ள பணி–களை – த் திற–மை–யாக நிறை–வேற்–று–வ–தி–லேயே உங்–கள் ந�ோக்–கமெ – ல்–லாம் இருந்து வரு–வது அவ–சி–யம். பெண்– க – ளு க்கு, குறிப்– ப ாக வேலைக்– கு ச் செல்–லும் பெண்–கள் எதி–பா–ராத நன்–மை–களை – ப் பெறக் கூடும். தள்–ளிப்–ப�ோய் வந்த திரு–ம–ணம் திடீ–ரென்று முடி–வாகி திரு–மண வாய்ப்–பைச் சிலர் பெறக்–கூ–டும். உடல்–ந–லத்–தில் சிறு–சிறு உபா–தை–கள் அடிக்– கடி ஏற்–ப–டக்–கூ–டிய நிலை உள்–ள–தால் கவ–ன–மாக இருந்து வரு–வது நல்–லது. க�ோபத்–தைக் கட்–டுப்–ப– டுத்–திக் க�ொள்–வ–தன் மூலம் குடும்–பத்–தில் சில சங்–க–டங்–க–ளைத் தவிர்க்–க–லாம். பரி–கா–ரம்: செவ்–வாய்–கி–ழமை த�ோறும் முரு– கனை தரி–சித்து வணங்க எல்லா துன்–பங்–க–ளும் நீங்–கும். குடும்–பத்–தில் மகிழ்ச்சி கூடும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: செவ்–வாய், வியா–ழன்.

76

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

ரிஷ–பம்: இந்த கால–கட்–டத்–தில் புதிய வீடு–க–ளுக்கு மாறும் சூழ்– நிலை உண்–டா–கும். பண–வர– வு – ம் திருப்–திக – ர– ம – ான நிலை–யிலேயே – இருக்–கும். உங்–க–ளின் திற–மை– களை வெளிப்–ப–டுத்த வாய்ப்–பு– கள் கிடைக்–கும். உங்–க–ளின் ஆழ்ந்த நுண்–ண– றிவை அனை–வ–ரும் பாராட்–டு–வார்–கள். உங்–கள் மதிப்பு மரி–யா–தை–யும் உய–ரும். செய்–த�ொ–ழி–லில் புதிய மாற்–றங்–க–ளைப் புகுத்–து–வீர்–கள். குடும்–பச் சூழ–லில் இன்–ப–க–ர–மான மாற்–றங்–க–ளைக் காண்– பீர்–கள். குழந்தை இல்–லா–மல் தவித்–தவ – ர்–களு – க்கு மழலை பாக்–கி–ய–மும் கிடைக்–கும். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–கள், அலு–வ–ல–கம் த�ொடர்– பான விஷ–யங்–களி – ல் முழு–மைய – ான திருப்–தியை – க் காண்–பீர்–கள். சக பணி–யா–ளர்–களி – ன் ஒத்–துழை – ப்–பும் – ம் கிடைக்–கப்–பெற்று உயர் அதி–கா–ரிக – ளி – ன் ஆத–ரவு மிகுந்த உற்–சா–கத்–து–டன் செயல்–ப–டு–வீர்–கள். வியா–பா–ரிக – ளு – க்கு முழு–மன – நி – ற – ை–வைப் பெறக்– கூ–டிய வகை–யில் லாபம் கணி–ச–மான அள–வுக்கு உய–ரும். இருப்–பி–னும் வியா–பார ஸ்த–லத்–தில் உங்–கள் நேர–டிப் பார்வை இருந்து வரு–வது அவ– சி–யம். இல்–லை–யெ–னில் ப�ோட்–டி–யா–ளர்–க–ளின் பக்– கம் உங்–கள் வாடிக்–கை–யா–ளர்–க–ளின் பார்வை திரும்–பி–விட இட–முண்டு. கலைத்– து – ற ை– யி – ன – ரு க்கு புதிய வாய்ப்– பு–கள் எளி–தில் கிடைக்–கக் கூடிய கால–கட்–டம் என்–ப–தால், பெரும் முயற்சி செய்ய வேண்–டிய அவ–சிய – மி – ல்–லா–மலேயே – வாய்ப்–புக – ள் தேடி வரும். மாண–வர்–க–ளுக்கு படிப்–பில் மட்–டு–மில்–லா–மல் விளை–யாட்டு ப�ோன்ற பிற துறை–களி – லு – ம் நீங்–கள் உங்–கள் திற–மை–களை வெளிப்–ப–டுத்தி பல–ரின் பாராட்–டு–க–ளைப் பெறு–வீர்–கள். அர–சி–யல்–து–றை–யி–ன–ருக்கு உங்–கள் தன்–ன–ல– மற்ற உண்–மை–யான த�ொண்–டின் கார–ண–மாக தலை–மை–யின் பாராட்–டு–க–ளை–யும் நன்–ம–திப்–பை– யும் பெறு–வீர்–கள். உங்–கள் மன உறு–தி–யும், விசு– வா–ச–மும் உங்–க–ளுக்–குப் ப�ொறுப்–பான பத–வி–க– ளை–யும் பெற்–றுத்–த–ரும். உங்–கள் ப�ொரு–ளா–தார அந்–தஸ்–தும் உய–ரும். பெண்–கள், குறிப்–பாக வேலை–யின் நிமித்–தம் வெவ்–வேறு ஊர்–க–ளில் இருந்–த–வர்–கள் இப்–ப�ோது சேர்ந்து வாழும் நிலைமை உரு–வா–கும். திரு–ம– ணம் தள்–ளிப்–ப�ோய் வந்த சில–ருக்கு இப்–ப�ோது திரு–மண ய�ோகம் கிட்–டும். சில–ருக்கு மனம் விரும்–பிய – வ – ரையே – மாலை–யிட்டு மணம் முடிக்–கும் வாய்ப்பு அமை–யும். உடல்–நி–லை–யில் இருந்து வந்த தேக்–க–நிலை மாறும். பரி–கா–ரம்: வெள்–ளிக்–கி–ழமை த�ோறும் அரு–கி– லி–ருக்–கும் பெரு–மாள் க�ோயிலுக்–குச் சென்று 11 முறை வலம் வர–வும். பணப் பிரச்னை நீங்–கும். உற–வின – ர் மற்–றும் நண்–பர்–களு – ட – ன் இருந்து வந்த கருத்து வேற்–றுமை மறை–யும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், வியா–ழன், வெள்ளி.

பெருங்குளம்

ராமகிருஷ்ண ஜ�ோஸ்யர்

மிது–னம்: இந்த கால–கட்–டத்–தில் உழைப்பு கூடி–னா–லும் அவற்–றுக்கு இரட்–டிப்–பான வரு–மா–னம் கிடைக்– கும். புதிய வாக–னங்–களை வாங்– கு–வீர்–கள். எடுத்த காரி–யங்–க–ளில் வெற்றி பெறு–வீர்–கள். கூட்–டா–ளி–க–ளும் நண்–பர்–க– ளும் உங்–களு – க்–குப் பாது–காப்–பாக இருப்–பார்–கள். உங்–க–ளைச் சார்ந்–திரு – ப்–பவ – ர்–க–ளையு – ம் உயர்த்தி விடு–வீர்–கள். வெளி–நா–டு–க–ளுக்கு உத்–திய�ோ – –கம், கல்வி ஆகி–ய–வற்–றிற்–கா–கப் பய–ணம் செய்ய நேரி– டும். அத�ோடு சமூ–கத்–தின் மேல்–தட்டு மக்–க–ளின் நட்பு கிடைக்– கு ம். அர– ச ாங்க அதி– க ா– ரி – க – ளி ன் உத–வி–க–ளும் கிடைக்–கும் கால–கட்–ட–மாகும். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–க–ளுக்கு, உங்–கள் பணி–க– ளில் கவ–னக் குறைவு கூடாது. சக பணி–யா–ளர்–கள் உங்–கள் மீது புகார் எழுப்–பத் தயா–ரா–யிரு – ப்–பார்–கள். மறை–முக வரு–மா–னங்–க–ளில் அதிக எச்–ச–ரிக்கை தேவை. நீங்–கள் எதிர்–பார்த்–த–படி சில–ருக்கு இட– மாற்–றங்–கள் கிடைக்–கக் கூடு–மா–யி–னும் உங்–க– ளுக்–குத் திருப்–தி–தர முடி–யா–த–படி கடு–மை–யான வேலைப் பளு நிறைந்–த–தாக இருக்–கக் கூடும். உயர் அதி– க ா– ரி – க – ளி ன் நன்– ம – தி ப்– பை ப் பெற முயன்று செயல்–ப–டு–வீர்–கள். வியா–பா–ரி–க–ளுக்கு வேலை–யாட்க–ளின் நட–வ– டிக்–கை–க–ளைக் கண்–கா–ணித்து வரு–வ–தன் மூலம் விர–யங்–க–ளைத் தவிர்க்–க–லாம். வாடிக்–கை–யா– ளர்– க – ளி – ட ம் அதிக அள– வி ல் கடன் நிலுவை இல்–லா–மல் பார்த்–துக் க�ொள்–வ–தும் அவ–சி–யம். கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு புதிய வாய்ப்–பு–கள் அமை–வத – ற்–குரி – ய சாத–கம – ான சூழல் இருக்–கிற – து. எல்–லா–ரிட – மு – ம் இனி–மைய – ா–கப் பேசிப் பழ–குங்–கள். புதிய வாய்ப்–பு–கள் கிட்–டும். மாண–வர்–கள் விளை–யாட்டைக் குறைத்–துக் க�ொண்டு கல்–வி–யில் கவ–னம் செலுத்–து–வது நல்– லது. விளை–யா–டும்–ப�ோ–தும் வாக–னப் பய–ணங்–க– ளி–லும் கவ–னம் தேவை. முயற்–சிக்–கேற்–ற–வாறு மதிப்–பெண்–க–ளைப் பெறு–வர். பெற்–ற�ோர்–க–ளின் ஆத–ர–வும் நண்–பர்–க–ளின் உத–வி–யும் கிடைக்–கும். அர–சி–யல்–து–றை–யி–னர் எதி–லும் எப்–ப�ோ–தும் எச்–ச–ரிக்–கை–யாக செயல்–பட வேண்–டிய கால–கட்–ட– மாக அமை–கி–றது. சமூ–கத்–தில் அந்–தஸ்–தான பத– வி–கள் கிடைத்–தா–லும் எதி–ரி–க–ளின் கை ஓங்–கியே காணப்–படு – ம். பெண்–களு – க்கு எதி–லும் ப�ொறு–மை– யும், நிதா–னமு – ம் தேவை. கரு–வுற்ற பெண்–களு – க்கு மிகுந்த கவ–னம் தேவை. க�ோபத்–தைக் குறைத்–துக் க�ொள்– வ – து ம் நன்– மை – க – ளு க்கு வழி– வ – கு க்– கு ம். யாரி–ட–மும் தேவை–யில்–லா–மல் பேச வேண்–டாம். உடல் ஆர�ோக்–கி–யம் சிறப்–பாக இருக்–கும். நீண்ட நாட்–களு – க்–குப் பிறகு உடற்–ச�ோர்வு நீங்–கும். பரி–கா–ரம்: புதன்–கி–ழமை த�ோறும் அரு–கி–லி– ருக்–கும் பெரு–மாள் க�ோயி–லுக்–குச் சென்று துள– சியை சமர்ப்பி 6 முறை வலம் வர–வும். குடும்–பத்– தில் மகிழ்ச்சி அதி–க–ரிக்–கும். தாய் தந்–தை–ய–ரின் உடல்–ந–லம் சிறக்–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், புதன், வெள்ளி.

கட–கம்: இந்த கால–கட்–டத்–தில் காரி– யங்–க–ளைத் துணி–வா–கச் செய்து முடிப்–பீர்–கள். மேலும் உங்–கள் எண்– ண ங்– க ளை தைரி– ய – ம ாக வெளிப்–ப–டுத்–து–வீர்–கள். அவ–சி–ய– மற்ற செல– வு – க – ளை க் கட்– டு ப்– ப – டுத்தி சேமிப்–பு–களை உயர்த்–திக் க�ொள்–வீர்–கள்.

– ட – ன் காரி–யம – ாற்–றுவீ – ர்–கள். புதிய தன்–னம்–பிக்–கையு பத–வி–கள் உங்–க–ளைத் தேடி வரும். உங்–கள் நிர்– வ ாக ஆற்– ற ல் அதி– க – ரி க்– கு ம். சமூ– க த்– தி ல் உயர்ந்–தவ – ர்–களி – ன் நட்பு தானா–கவே கிடைக்–கும். சுறு–சு–றுப்–பு–டன் இயங்–கு–வீர்–கள். உத்–திய�ோ – க – ஸ்–தர்–களு – க்கு அலு–வல – க – ப் ப�ோக்– கில் மிகத் திருப்–தி–க–ர–மான பலன்–கள் ஏற்–பட வாய்–பில்லை என்–றா–லும் பெரும் சங்–க–டங்–கள் எது–வும் ஏற்–பட்–டு–வி–ட–வும் வாய்ப்–பில்லை என்ற அள–வில் ஆறு–த–ல–டை–யலாம். வியா–பா–ரிக – ளு – க்கு பெரும் முன்–னெற்–றம் இருக்– கும். பணம் புழங்–கும் இடங்–க–ளில் உங்–க–ளுக்கு நம்–பிக்–கை–யுள்–ளவர்–க–ளையே அமர்த்–து–வது மிக முக்–கி–ய–மா–கும். உங்–கள் நேரடி கவ–ன–மும் அடிக்– கடி இருந்து வரு–வது நல்–லது. ப�ோட்டி நிறு–வன – ங்–க– ளின் எதிர்ப்–பு–கள் பல–மா–கவே இருக்–கு–மா–யி–னும் உங்–கள் சம–ய�ோ–சித புத்–தி–யி–னால் சமா–ளிப்–பது நல்–லது. கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு உங்–கள் த�ொடர்ச்– சி–யான முயற்–சி–க–ளால் மட்–டுமே புதிய வாய்ப்– பு–க–ளைப் பெற–மு–டி–யும் என்ற நிலை இருக்–கி– றது. பிறரை நம்–பா–மல் நீங்–களே நேரி–டை–யா–கப் – ண்–டிய – வ – ர்–களை பார்த்து பேசு–வது – த – ான் பார்க்–கவே உங்–க–ளுக்கு வெற்றி தரக்–கூ–டும். மாண– வ ர்– க – ளு க்கு விளை– ய ாட்டு ப�ோன்ற துறை–க–ளில் ஆர்–வம் இருக்–கு–மா–யி–னும் படிப்–பில் அதிக அக்–கறை செலுத்–துவ – து அவ–சிய – ம். அர–சின் கல்–விச் சலு–கைக – ள் கிடைப்–பதி – ல் சிர–மங்–கள் ஏற்–ப– டக்–கூடு – ம். சிலர் மேற்–படி – ப்பை த�ொடர முடி–யா–மல் – த் தேட–வும் முயல்–வீர்–கள். வேலை வாய்ப்–பு–களை அர–சிய – ல்–து–றை–யின – ர், தரப்–பட்–டுள்ள ப�ொறுப்– பு–க–ளைத் திறம்–பட நிறை–வேற்றி தலை–மை–யின் பாராட்–டு–க–ளைப் பெறு–வது இப்–ப�ோ–தைய நிலை– யில் மிகக் கடி–ன–மாக இருக்–க–க்கூ–டும். ப�ொறு– மை–யாக இருந்து உங்–கள் பணி–க–ளைப் பழு–தில்– லா–மல் செய்து தலை–மை–யின் நன்–ம–திப்–பைப் பெறு–வீர்–கள். பெண்– க – ளு க்கு இது– வ ரை பல கார– ண ங்– க – ளால் தள்–ளிப்–ப�ோய் வந்த திரு–ம–ணம் நிறை–வேற வாய்ப்–புண்டு. மறை–முக சேமிப்–பு–க–ளில் ஓர–ளவு பணம் சேரும். பூர்–வீக – ச் ச�ொத்து மூலம் சில–ருக்கு தன–வ–ரவு ஏற்–ப–டக்–கூ–டும். உடல்–ந–லத்–தில் மிக அதிக கவ–னம் செலுத்–து– வது அவ–சி–யம். முக்–கி–ய–மாக வயிறு மற்–றும் செரி– மா–னம் சம்–பந்–த–மான பிரச்–னை–கள் ஏற்–ப–ட–லாம். பரி–கா–ரம்: துர்க்கை அம்–மன் வழி–பாடு எல்லா துன்–பங்–க–ளை–யும் ப�ோக்–கும். எதிர்–பார்த்த காரிய வெற்றி உண்–டா–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ– ம ை– க ள்: ஞாயிறு, திங்– க ள், ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

77

ஜூன் 1 முதல் 15 வரை ராசி பலன்கள் சிம்– ம ம்: இந்த கால– க ட்– ட த்– தி ல்

குடும்–பத்–தில் மகிழ்ச்சி ப�ொங்–கும். பணம் எதிர்– ப ார்த்த அள– வு க்கு வந்து க�ொண்–டி–ருக்–கும். உங்–கள் முயற்–சிக – ளை – ச் செம்–மைப்–படு – த்தி காரி– ய ங்– க ளை ஆற்றி வெற்றி பெறு–வீர்–கள். புதிய சேமிப்–புத் திட்–டங்–க–ளி–லும் ஈடு–ப–டு–வீர்–கள். சிலர் புதிய வீடு வாங்கி கிர–கப் பிர–வே–சம் செய்–வார்–கள். உங்–க–ளின் அசாத்–திய – ால் செயற்–கரி – ய சாத–னைக – ளை – ச் செய்– துணிச்–சல வீர்–கள். மறக்க முடி–யாத விதத்–தில் அரசு வழி–யில் சில சலு–கை–கள் கிடைக்–கும். முக்–கி–ய–மா–ன–வர்–க– ளு–டன் பேசும்–ப�ோது உங்–கள் அறி–வாற்–றலை வெளிப்–ப–டுத்–தும் வாய்ப்–பு–கள் உண்–டா–கும். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–க–ளுக்கு உயர் அதி–கா–ரி–க– ளின் ஆத–ர–வ�ோடு, எதிர்–பார்த்த இட–மாற்–றம், பதவி உயர்வு ப�ோன்– ற வை ஏற்– ப – டு ம். சிலர் விருப்ப ஓய்–வின் மூலம் உத்–தி–ய�ோ–கத்–தி–லி–ருந்து விலகி த�ொழி–லில�ோ, வியா–பா–ரத்–தில�ோ ஈடு–பட முனை–யக்–கூ–டும். வியா–பா–ரி–க–ளுக்கு, வாடிக்–கை–யா–ளர்–க–ளின் ஆத–ரவு த�ொடர்ந்து நல்–ல–மு–றை–யில் இருந்து வரும். நீங்–கள் தர–மான ப�ொருட்–களை விநி–ய�ோ– கம் செய்து வரு–வ–தன் கார–ண–மாக புதிய வாடிக்– கை–யா–ளர்–க–ளும் உங்–களை நாடி வரு–வார்–கள். கலைத்–து–றை–யி–னர் வாய்ப்–பு–க–ளைத் தேடி பல–ரைச் சந்–திக்–கச் சென்ற நிலை மாறி வாய்ப்பு தானா–கவே தேடி வரும். உங்–கள் பெரு–மை–யும், புக–ழும் நாடெங்–கும் நன்கு பர–வும். மாண–வர்–கள் கல்–வி–யில் அதிக மதிப்–பெண்– கள் பெற்று, ஆசி–ரி–யர்–க–ளின் பாராட்–டு–க–ளைப் பெறு– வீ ர்– க ள். கல்– வி ச் சலு– கை – க ள் பெறக்– கூ – டிய வாய்ப்பு உண்டு. விளை–யாட்டு, ப�ோட்–டி– கள் ப�ோன்– ற – வ ற்– றி – லு ம் பரி– சு – க – ளை ப் பெற்று மகிழ்–வீர்–கள். அர–சிய – ல்–துற – ை–யின – ரி – ன் தன்–னல – ம – ற்ற த�ொண்– டுக்–குப் பாராட்–டு–கள் குவி–யும். தலை–மை–யின் நன்–மதி – ப்–பையு – ம் த�ொண்–டர்–களி – ன் பெரும் ஆத–ர– வை–யும் பெறு–வீர்–கள். உங்–கள் செல்–வாக்–கும் ச�ொல்–வாக்–கும் அதி–க–ரிக்–கும். பெண்–கள் வீட்–டுக்–குத் தேவை–யான நவ நாக– ரீகப் ப�ொருட்–களை வாங்கி வீட்டை அழ–குப – டு – த்–து– வீர்–கள். புத்–திர வழி–யில் மகிழ்ச்சி வரும். ஆடை, ஆப–ரண – ச் சேர்க்கை, உற–வின – ர் வருகை எல்–லாம் உங்–கள் மகிழ்ச்–சி–யைப் பெருக்–கும் வகை–யில் அமை–யும். உடல் உபா–தை–களை அலட்–சி–யப்–ப–டுத்–தி– னால் பெரிய மருத்–துவ – ச் செல–வுக – ள் செய்–யும – ாறு நேரி–ட–லாம். பரி–கா–ரம்: ஞாயிற்–றுக்–கி–ழ–மை–த�ோ–றும் சிவன் க�ோயிலை 11 முறை வலம் வர–வும். பிர–த�ோஷ காலத்–தில் நந்–தீஸ்–வ–ரரை வணங்–கு–வ–தும் வாழ்க்– கை–யில் முன்–னேற்–றத்தை தரும். சமூ–கத்–தில் அந்–தஸ்து அதி–கா–ரம் கிடைக்கப் பெறும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: ஞாயிறு, வியா–ழன்.

78

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

கன்னி: இந்த கால–கட்–டத்–தில் குடும்–பத்–தில் பிள்ளை இல்–லா– த�ோ–ருக்–குப் புத்–திர பாக்–கி–யம் ஏற்–படு – ம். குடும்–பத்–திலு – ம் வெளி– யி– லு ம் உங்– க ள் செல்– வ ாக்கு உ ய – ரு ம் . ப ா க ப் – பி – ரி – வி னை ப�ோன்–றவை சுமு–கம – ாக முடி–யும். வரு–மா–னம் சிறப்–பாக அமை–யும். மன–தி–லி–ருந்த அழுத்–தங்–கள் வில–கித் தெளி–வான சிந்–த–னை– யில் இருப்–பீர்–கள். வாக–னம் வாங்–கும் ய�ோக–மும் உண்–டா–கும். சமூ–கத்–தில் உயர்ந்–த�ோ–ரின் நட்–பும் ஆத–ர–வும் கிடைக்–கும். அனு–ப–வத்–தின் மூலம் நிரந்–த–ர–மான முடிவை எடுப்–பீர்–கள். ஆன்–மீ–கத்–தி– லும், தர்ம காரி–யங்–களி – லு – ம் ஈடு–பாடு அதி–கரி – க்–கும். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–கள் உயர் அதி–கா–ரி–க–ளின் நன்–ம–திப்–பைப் பெற சற்று அதி–கம் உழைக்க வேண்டி இருக்– கு ம். சக பணி– ய ா– ள ர்– க – ளி – ட ம் சுமு–க–மாக பழ–கு–வீர்–கள். எதிர்–பா–ராத இட–மாற்– றம் உண்டு. ப�ொரு–ளா–தார நிலை முன்–னே–றும். உங்–கள் பணி–க–ளில் தைரி–ய–மா–க–வும், ப�ொறு–மை– யா–கவு – ம் செயல்–பட்டு நன்–மதி – ப்–பைப் பெறு–வீர்–கள். வியா–பா–ரி–க–ளுக்கு நல்ல லாபம் இருக்–கும். வாடிக்–கைய – ா–ளர்–களி – ன் தேவைக்–காக புதிய முயற்– சி–க–ளில் ஈடு–ப–டு–வீர்–கள். வெளி–யில் உள்ள கடன் – லி – ல் கவ–னம் த�ொகை–கள் வசூ–லா–கும். க�ொள்–முத தேவை. ஒன்–றுக்கு இரண்டு முறை விசா–ரித்து க�ொள்–மு–த–லில் ஈடு–ப–ட–வும். கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு பல முயற்–சிக்–குப் பிறகு புதிய வாய்ப்–பு–கள் தேடி வரும். சக கலை– ஞர்– க – ளி ன் ப�ோட்டி உங்– க ள் வாய்ப்– பு – க – ளு க்கு – ள் உங்–கள் சவா–லாக இருக்–கும். வரும் வாய்ப்–புக பெயரை பிர–ப–லப்–ப–டுத்–தும். மாண– வ ர்– க ள் படிப்– பி ற்கு முக்– கி – ய த்– து – வ ம் க�ொடுப்–பது நல்–லது. சிறு உடல் உபா–தை–கள் வர–லாம். உயர் கல்–விக்–காக வெளி–நாடு செல்– லும் முயற்–சி–கள் சில தடங்–கல்–க–ளுக்–குப் பிறகு நிறை–வே–றும். அர–சி–யல்–து–றை–யி–ன–ருக்கு தேவை–யற்ற வீண் ச�ோத–னை–கள் வர–லாம். உங்–க–ளைப் பாராட்–டி–ய– வர்–களே இப்–ப�ோது தரக்–கு–றை–வாக பேச–லாம். மாற்று முகாம்–களை சேர்ந்–த–வர்–கள் உங்–களை நாடி வரு–வார்–கள். பெண்–க–ளுக்கு அவ்–வப்–ப�ோது கருத்து வேறு– பா–டுக – ள் ஏற்–பட – ல – ாம். விட்–டுக் க�ொடுத்து செல்–வது நல்–லது. உங்–கள் விஷ–யத்–தில் மூன்–றா–வது நபர் தலை–யீடு இருக்–கா–மல் பார்த்–துக் க�ொள்–ள–வும். உடல் நலத்–தில் மிக அதிக கவ–னம் செலுத்–த– வும். மாத்– தி – ரை – க ள் சரி– ய ான நேரத்– தி ல் உட்– க�ொள்–ள–வும். பரி–கா–ரம்: அரு–கி–லி–ருக்–கும் ஐயப்–பன் ஆல– யத்–திற்கு சென்று வணங்குவது பாவங்–களை ப�ோக்–கும். சிக்–க–லான பிரச்–னை–கள் தீரும். கடன் பிரச்னை கட்–டுப்–பாட்–டிற்–குள் இருக்–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ– ம ை– க ள்: திங்– க ள், புதன், வியா–ழன்.

ஜூன் 1 முதல் 15 வரை ராசி பலன்கள் துலாம்: இந்த கால– க ட்– ட த்– தி ல்

ராசி–யி–லி–ருக்–கக்–கூ–டிய குரு–வால் குடும்– ப த்– தி ல் சுப– நி – க ழ்ச்– சி – க ள் நடக்–கும். சுபச்–செ–ல–வு–கள் உண்– டா–கும். பல–வகை – யி – லு – ம் முயன்று – ர்–கள். குடும்– வரு–மா–னத்தை ஈட்–டுவீ பத்–தி–ன–ரு–டன் விட்–டுக் க�ொடுத்து நடந்து க�ொள்–வீர்–கள். சிலர் ச�ொந்த வீடு வாங்– கு–வார்–கள். ப�ொறுப்–புக – ளை எவ்–வள – வு விரை–வில் – வு விரை–வில் முடித்து முடிக்க முடி–யும�ோ அவ்–வள விடு–வீர்–கள். தெய்–வீக காரி–யங்–க–ளில் ஈடு–பாடு க�ொள்–வீர்–கள். பய–ணங்–கள் மேற்–க�ொண்டு புதிய வாய்ப்–பு–க–ளைப் பெறு–வீர்–கள். உங்–களை – த் தேடி நல்–ல செய்–தி–கள் வந்து க�ொண்–டி–ருக்–கும். அர– சாங்–கத்–தின் கெடு–பிடி – க – ளு – ம் குறை–யும். சமு–தா–யத்– தில் உயர்ந்–த�ோரை நாடிச் சென்று அவர்–க–ளின் ஆல�ோ–ச–னை–க–ளால் பய–ன–டை–வீர்–கள். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–க–ளுக்கு விரும்–பும் இட– மாற்–றம் கிடைக்–கும். ஆனால் மேலி–டத்–து–டன் இணக்–க–மாக செல்–வது நல்–லது. சக ஊழி–யர்– கள் உங்– க – ளு க்கு ஆத– ர – வ ாக இருப்– ப ார்– க ள். உங்–கள் மீது மற்–ற–வர்–கள் வீண் குற்–றச்–சாட்டு சுமத்த நேர–லாம். பணி நிமித்–த–மாக அடிக்–கடி பிர–யா–ணங்–கள் ஏற்–ப–டும். த�ொழில் துறை–யி–ன–ருக்கு சக ப�ோட்–டி–யா– ளர்–கள் மூலம் தேவை–யற்ற வீண் மன உளைச்– சல் ஏற்–ப–ட–லாம். உங்–க–ளி–டம் வேலை பார்க்– கும் த�ொழி–லா–ளர்–க–ளி–டம் கனி–வான உறவை கடை–ப்பி–டிப்–பது நல்–லது. கலைத்–து–றை–யி–னர், கிடைக்–கும் சிறு வாய்ப்– பு–க–ளைக்–கூட வீணாக்–கா–மல் பயன்–ப–டுத்–து–வது நல்–லது. உங்–கள் திற–மை–களை வெளிக்–க�ொண்– டு–வர சிறந்த கால–கட்–டம் இது–வா–கும். பாராட்டு, புகழ், விருது உங்–களை – த் தேடி வரும். மாண–வர்–க–ளுக்கு கல்–வி–யில் சிறிது ஆர்–வக் குறைவு ஏற்–ப–ட–லாம். மனதை நிலை–யாக்–கிக் க�ொள்–ள–வும். விளை–யாட்–டில் சாத–னை–களை படைப்–பீர்–கள். அதிக மதிப்–பெண்–கள் எடுப்–ப– தற்கு அதி–க–மான முயற்சி தேவை. ச�ோம்–பல் கூடவே கூடாது. அர–சிய – ல்–வா–திக – ள் மீது தலைமை அதி–கம – ான நம்–பிக்கை க�ொள்–ளும். உங்–கள் நண்–பர்–களே உங்–க–ளுக்கு எதி–ராக செயல்–ப–ட–லாம். உங்–க–ளு– டைய விசு–வா–சத்–திற்கு மேலி–டம் உங்–க–ளுக்கு சரி–யான பத–வி–களை அளிக்–கும். பெண்– க – ளு க்கு குடும்– ப த்– தி ல் கல– க – ல ப்பு அதி–க–ரிக்–கும். அனை–வ–ரி–ட–மும் கனி–வாக நடந்து க�ொள்–வது சிறந்–தது. கரு–வுற்–றிரு – க்–கும் பெண்–கள் நிதா–ன–மாக இருப்–பது அவ–சி–யம். உடல்–நல – த்–தைப் பேணு–வதி – ல் அதிக சிரத்தை அவ–சி–யம். பரி–கா–ரம்: குல–தெய்–வத்தை தின–மும் வணங்– கி– வ ர எல்லா நன்– மை – க – ளு ம் உண்– ட ா– கு ம். எதிர்–பார்த்த காரிய வெற்றி கிடைக்–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: புதன், வெள்ளி.

விருச்–சி–கம்: இந்த கால–கட்–டத்–தில்

உங்–க–ளுக்கு உதவி செய்–திட பல– ரும் முன்–வ–ரு–வார்–கள். மனதை அரித்– து க் க�ொண்– டி – ரு ந்த பிரச்– னை–களு – க்கு நல்ல தீர்வு தெரி–யும். புதிய முயற்–சி–க–ளும் ஓர–ள–வுக்–குக் கை க�ொடுக்–கும். உங்–கள் செயல்–களு – க்–குப் புதிய அங்–கீ–கா–ரம் கிடைக்–கும். திரு–ம–ணப் பிரச்னை, குடும்–பப் பிரச்னை ஏற்–பட்–டா–லும் முடிவு சாத–க– மாக இருக்–கும். குடும்–பப் பிரச்–னை–க–ளில் மூன்– றாம் மனி–தர் தலை–யீடு இல்–லா–மல் பார்த்–துக் க�ொள்–ள–வும். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–கள் நீண்–ட–கா–ல–மாக எதிர்– பார்த்–தி–ருந்த பதவி உயர்வு கிடைக்–கப் பெறு– வீர்–கள். இது–வரை குடும்–பத்தை விட்டுப் பிரிந்து இருந்த சிலர் இப்–ப�ோது குடும்–பத்–து–டன் சேரும் வாய்ப்பு கிடைக்– கு ம். சக பணி– ய ா– ள ர்– க – ளி ன் நட்– பு – ற வு உங்– க ள் பணி– க – ளை க் குறைக்– கு ம். க�ொடுக்–கல் வாங்–க–லில் கவ–னம் தேவை. வியா–பா–ரி–கள் கடின முயற்–சி–யால் வாடிக்–கை– யா–ளர்–க–ளின் ஆத–ரவு கிடைக்–கப் பெறு–வீர்–கள். புதிய கிளை–கள் திறப்–ப–தற்–கான வாய்ப்பு உண்– டா–கும். ஜவுளி வியா–பா–ரி–கள் கூடு–தல் லாபத்– தைப் பெறு–வார்–கள். வசூல் செய்–வ–தில் சிறிது கவ–னத்–து–டன் இருப்–பது அவ–சி–யம். கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு புதிய வாய்ப்–பு–கள் கிடைக்–கும். ப�ொரு–ளா–தார நிலை உயர்–வத – ற்–கான வாய்ப்–பு–கள் கிடைக்–கப் பெறு–வீர்–கள். சக கலை– ஞர்–க–ளி–டம் பகைமை இன்றி சுமு–க–மா–கப் பழகி வரு–வது அவ–சி–யம். சில–ருக்கு விரு–து–கள் கிடைக்– கும். சேமிப்–பு–க–ளில் கவ–னம் செலுத்–து–வீர்–கள். மாண– வ ர்– க – ளு க்கு படிப்– ப ார்– வ ம் நாளுக்கு நாள் முன்–னேற்–ற–ம–டை–யும். கல்வி நிலை–யங்–க– ளில் சக மாண–வர்–க–ளி–டம் சண்–டை–யி–டு–வதை தவிர்ப்–பது நலம். விளை–யாட்டு மற்–றும் பிற விஷ– யங்–க–ளில் உங்–கள் திற–மையை வெளிப்–ப–டுத்தி பாராட்–டு–க–ளைப் பெறு–வீர்–கள். அர–சி–யல்–துற – ை–யி–னர், உங்–கள் ப�ொறுப்–பான பணி–க–ளுக்–காக தலை–மை–யின் பாராட்–டு–க–ளைப் பெறு–வீர்–கள். மேலும் அவர்–க–ளின் தனிப்–பட்ட அபி–மா–னத்–தை–யும் பெற்று மகிழ்–வீர்–கள். புதிய முயற்–சி–க–ளில் வெற்றி உண்டு. பெண்–களே, குடும்ப முன்–னேற்–றத்–தில் உங்– கள் சாமர்த்–திய – ம – ான ப�ோக்கு பெரி–தும் பயன்–படு – ம். தாம–த–மாகி வந்த சில–ரின் திரு–ம–ணம் இப்–ப�ோது முடி–யும். ஆன்–மிக – ப் பய–ணம் மேற்–க�ொள்–வீர்–கள். ஆடை ஆப–ர–ணச் சேர்க்கை உண்டு. உடல்–ந–லத்–தில் நீண்ட நாட்–க–ளுக்–குப் பிறகு முன்–னேற்–றம் ஏற்–ப–டும். உண–வில் காரத்–தைக் குறைத்–துக் க�ொள்–வது நல்–லது. பரி–கா–ரம்: துர்க்கை அம்–மனை செவ்–வாய்–கி–ழ– மை–க–ளில் பூஜை செய்து வழி–பட எதிர்ப்–பு–கள் நீங்–கும். தைரி–யம் கூடும். பண–வ–ரத்து மிகும். அதிர்ஷ்ட கிழ– ம ை– க ள்: செவ்– வ ாய், புதன், வெள்ளி. ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

79

ஜூன் 1 முதல் 15 வரை ராசி பலன்கள் தனுசு: இந்த கால– க ட்– ட த்– தி ல் முக்–கிய திருப்–பங்–களை – க் காணப்– ப�ோ–கி–றீர்–கள். திட்–ட–மி–டாது செய்– யும் காரி–யங்–க–ளில் கூட வெற்றி பெறு–வீர்–கள். தாய்–வழி ஆத–ரவு பெரு–கும். இல்–லத்–திற்–குத் தேவை– யான விலை–யு–யர்ந்த ப�ொருட்–களை வாங்–கு–வீர்– கள். வம்பு வழக்–கு–க–ளி–லும் வெற்றி கிடைக்–கும். வாழ்க்–கையி – ல் வளர்ச்சி உண்–டா–கத் த�ொடங்–கும்.

– ளு – க்–குப் பய–ணப்–பட விசா திடீ–ரென்று வெளி–நா–டுக கிடைக்–கும். ப�ொது வாழ்–வில் ஈடு–பட்–டி–ருப்–ப–வர்–க– ளுக்கு புக–ழும் செல்–வாக்–கும் கூடும். உங்–க–ளின் நம்–பிக்–கை–கள் வீண் ப�ோகாது. உத்– தி – ய�ோ – க ஸ்– த ர்– க ள் சிறப்– ப ான பலன்– க – ளைப் பெறப் ப�ோகி–றீர்–கள். உங்–கள் பணி–க–ளில் அதிக சிரத்–தை–யும் முயற்–சி–யும் தேவை. யாரும் உங்–களை குறை கூறாத அள–விற்கு நேரத்தை கடைப்–பி –டிப்– பது நல்– லது. சக ஊழி– ய ர்– க – ளி ன் ஒத்–து–ழைப்பு கிடைக்–கும். வியா–பா–ரி–க–ளுக்கு குறைந்–த–பட்–சம் லாபம் உறு–திய – ா–கக் கிடைக்–கும். ப�ோட்–டிக – ள் அதி–கம – ாக இருந்–தா–லும் வாடிக்–கைய – ா–ளர்–களி – ன் ஆத–ரவ – ால் உங்–க–ளுக்கு கிடைக்க வேண்–டி–யது கிடைத்தே தீரும். உங்–கள் பணி–யா–ளர்–க–ளைத் த�ொடர்ந்து கண்–கா–ணிப்–பது நன்மை தரும். கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு புதிய வாய்ப்–பு–கள் க�ொட்–டும். அதன் மூலம் உங்–கள – து ப�ொரு–ளா–தார – ள் அதி–கரி – க்–கும். நிலை உய–ரும். வசதி வாய்ப்–புக புதிய ஒப்–பந்–தங்–க–ளில் கையெ–ழுத்–தி–டும் ப�ோது ஆவ– ண ங்– க ளை சரி– ய ாக படித்துப் பார்ப்– ப து நல்–லது. மாண–வர்–க–ளுக்கு ஜென்ம சனி–யில் இருப்–ப– தால் படிப்–பில் ஆர்–வம் குறை–ய–லாம். நேர்–மறை எண்–ணங்–களை வளர்த்–துக் க�ொள்–வது நல்–லது. விளை–யாட்–டில் ஈடு–படு – ம் ப�ோது கவ–னம – ாக இருப்– பது நல்–லது. தேவை–யற்ற அலைச்–சல்–களை குறைத்–துக் க�ொள்–வது நன்மை தரும். அர–சிய – ல்–துற – ை–யின – ரு – க்கு எதிர்–பா–ராத இடங்–க– ளி–லி–ருந்து விரும்–பிய உத–வி–கள் கிடைக்–கும்.

– ன் கட்சி பிர–சா–ரங்–களி – ல் பங்–கேற்– மன–உற்–சா–கத்–துட பீர்–கள். வழக்–கு–க–ளும் முடி–வுக்கு வரும். மேலும் அதி–கா–ரம் மிக்க பத–விக – ளு – ம் தேடி வரும். வெற்றி தரும்–ப–டி–யான பய–ணங்–களை மேற்–க�ொள்–வர். பெண்–மணி – க – ளு – க்கு அனைத்து காரி–யங்–களு – ம் சுமு–க–மாக முடி–வ–டை–யும். குடும்–பத்–தா–ரின் நல்– லெண்–ணங்–களு – க்–குப் பாத்–திர– ம – ா–வீர்–கள். கண–வ– ரி–டம் நல்ல உறவு அமை–யும். ஆன்–மி–கத்–தி–லும் நாட்–டம் அதி–க–ரிக்–கும். உடல்–நல – த்–தில் சிறு சிறு உபா–தைக – ள் ஏற்–பட – – லாம். வண்டி வாக–னங்–களை பயன்–ப–டுத்–தும் ப�ோது கவ–னம் தேவை. பரி– க ா– ர ம்: ராகு– க ே– து – வு க்கு பரி– க ார பூஜை செய்–வ–தும் சனி பக–வா–னுக்கு நல்–லெண்ணெய் தீபம் ஏற்றி வழி–ப–டு–வ–தும் கஷ்–டங்–களை ப�ோக்கி மன–தில் நிம்–ம–தியை தரும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: செவ்–வாய், வியா–ழன்.

80

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

மக–ரம்: இந்த கால–கட்–டத்–தில் எடுக்– கும் அனைத்து முயற்–சி–க–ளி–லும் வெற்றி பெறு–வீர்–கள். உற்–றார் உற– வி–னர்–கள் உங்–கள் உயர்–வைக்– கண்டு ஆச்–ச–ரி –யப்–ப –டு –வ ார்–கள்.

– ந்–தா–லும் சில வரு–மா–னம் சீராக வந்து க�ொண்–டிரு விர–யங்–களு – ம் ஏற்–பட்–டுக்–க�ொண்டே இருக்–கும். பிள்– – ன் நல–னுக்–கா–கவு – ம் சிறிது செலவு செய்ய ளை–களி நேரி–டும். சமூ–கத்–தில் உங்–கள் பெயர் க�ௌர–வம் கூடும். இழப்–புக – ளை ஈடு செய்–யும் அள–வுக்கு புதிய புதிய வாய்ப்–புக – ளு – ம் தேடி வந்து க�ொண்–டிரு – க்–கும். உங்–க–ளைச் சுற்றி நடக்–கும் விஷ–யங்–க–ளை–யும் உன்–னிப்–பாக கவ–னித்து அதற்–கேற்ப உங்–கள் செயல் திட்–டங்–களை மாற்றி அமைத்து வெற்றி பெறு–வீர்–கள். உத்–திய�ோ – க – ஸ்–தர்–கள் – ் நீண்–டக – ால விருப்–பங்–க– ளெல்–லாம் எளி–தா–கக் கிடைக்–கப் பெற்று உட–லும் உள்–ள–மும் உற்–சா–க–ம–டை–வீர்–கள். உயர் அதி–கா– ரி–க–ளின் முழு–மை–யான ஆத–ரவு உங்–க–ளுக்–குக் கிடைக்–கும். உங்–கள் ப�ொரு–ளா–தார நிலை பெரு– ம–ள–வில் உய–ரும். சேமிப்பு பெரு–கு–வ–தால் வீடு, மனை, வாகன வச–திக – ளை – ப் பெற்று மகிழ்–வீர்–கள். வியா–பா–ரி–க–ளுக்கு வாடிக்–கை–யா–ளர்–க–ளின் ஆத–ரவு பெருகி வரு–வத – ன் மூலம் வியா–பா–ரத்–தில் முன்–னேற்–ற–மான ப�ோக்–கும், திருப்–தி–க–ர–மான லாப–மும் உண்–டா–கும். ப�ொரு–ளா–தார முன்–னேற்– றம் கார– ண – ம ாக சேமிப்– பு – க – ளி – லு ம், அசையா ச�ொத்–து–க–ளி–லும் முத–லீடு செய்–வீர்–கள். கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு புதிய புதிய வாய்ப்– பு–கள் தேடி–வ–ரும். வாய்ப்பு தேடி நீங்–கள் பெரு– ம– ள – வி ல் அலைந்த நிலை– ம ாறி, உங்– க – ளை த் தேடி பலர் வரும் நிலை ஏற்–ப–டும். அதற்–கேற்ற முறை–யில் உங்–கள் தகு–திக – ளை – த் தக்க வைத்–துக் க�ொள்ள வேண்–டி–யது உங்–கள் ப�ொறுப்பு. மாண–வ ர்–கள் கல்–வித்–து – றை–யில் சாதனை படைத்–த–வர்–க–ளா–கச் சிறப்–பி–டம் பெற்று விளங்–கு– – ல அமைப்–பு– வீர்–கள். அரசு மற்–றும் ப�ொது சமூ–கந – ள் உங்–களு கள் வழங்–கும் கல்–விச் சலு–கைக – க்–குக் கிடைத்து பெரு–மை–யும் புக–ழும் அடை–வீர்–கள். பெற்–ற�ோர், ஆசி–ரி–யர்–க–ளின் பாராட்–டு–க–ளை–யும் பெற்று மகிழ்–வீர்–கள். அர–சிய – ல்–துற – ை–யின – ரு – க்கு செல்–வாக்கு நாளுக்–கு– நாள் பெருகி வரும் உங்– க ள் தன்– ன – ல – ம ற்ற பணி–க–ளின் தன்–மை–க–ளைப் புரிந்து க�ொண்டு உங்–க–ளுக்–குச் சிறப்–பான பத–வி–களை அளிக்–க தலைமை முன்–வ–ரக்–கூ–டும். பெண்– க – ளு க்கு குடும்– ப த்– தி ல் அமைதி ஏற்–ப–டும். உங்–கள் சொல்–வன்மை அதி–க–ரிக்–கும். உடல் ஆர�ோக்–கிய – த்தை ப�ொறுத்–தவ – ரை ஒவ்– வாமை சம்–பந்–த–மான பிரச்–னை–கள் ஏற்–ப–ட–லாம். பரி–கா–ரம்: பைர–வ–ருக்கு மிளகு தீபம் ஏற்றி அர்ச்–சனை செய்து வணங்க வாழ்க்–கை–யில் முன்–னேற்–றம் உண்–டா–கும். மன–தில் தைரி–யம் அதி–க–ரிக்–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: ஞாயிறு, புதன், வெள்ளி.

ஜூன் 1 முதல் 15 வரை ராசி பலன்கள் கும்– ப ம்: இந்த கால– க ட்– ட த்– தி ல்

உங்–கள் காரி–யங்–க–ளில் கூடு–தல் அக்–கறை காட்–டு–வீர்–கள். சந்–தே– கத்–துக்கு இட–மான விஷ–யங்–களை ஒன்–றுக்கு இரண்டு முறை சிந்–தித்து – த்–துவீ – ர்–கள். மற்–றவ – ர்–கள் செயல்–படு உங்–கள் பேச்–சைத் திரித்து புரிந்–து க�ொள்ள வாய்ப்– புள்–ள–தால், வெளி–யில் பேசும்–ப�ோது வார்த்–தை– களை அளந்து பேச–வும். நெடு–நா–ளாக விலை – ந்த ச�ொத்–துக – ள் சிறிய தாம–தத்–துக்–குப் ப�ோகா–திரு பிறகே விற்–ப–னை–யா–கும். வழக்–கு–க–ளி–லும் தீர்ப்பு வர தாம–த–மா–கும். தேவை–யற்ற வாய்–தாக்–க–ளும் உங்–களை வருத்–த–ம–டை–யவே செய்–யும். வாழ்க்– கை–யில் நல்–லது எது கெட்–டது எது என்–பதை அறிந்து க�ொள்–வீர்–கள். உத்–திய�ோ – –கஸ்–தர்–கள் எவ்–வ–ள–வு–தான் முயன்– றா–லும் உங்–கள் முயற்–சிக – ளி – ல் தடங்–கல், தாம–தங்–க– ளைத் தவிர்க்க முடி–யாது. உயர் அதி–கா–ரி–க–ளின் கண்–ட–னங்–க–ளுக்கு ஆளா–கா–மல் தப்ப, உங்–கள் பணி–க–ளில் கண்–ணும் கருத்–து–மாக இருந்து வர வேண்–டும். வியா–பா–ரி–க–ளுக்கு எதிர்–பார்த்த லாபம் இருக்– காது. எனவே சிக்–க–னத்–தைக் கடைப்பி–டிப்–பது நன்மை தரும். கடன் வாங்–கு–வதை தவிர்ப்–பது நல்–லது. வேலை–யாட்–க–ளி–டம் அனு–ச–ர–ணை–யாக நடந்து க�ொள்– வ – த ன் மூலம் நஷ்– ட ங்– க – ளை த் தவிர்த்து ப�ொரு– ள ா– த ார நெருக்– க டி வரா– ம ல் காக்–க–லாம். கலைத்–து–றை–யி–னர் முயற்சி செய்–தால் பல புதிய வாய்ப்–பு–க–ளைப் பெற–லாம். உங்–க–ளால் நேர–டி–யாக செய்து முடிக்–கக் கூடி–ய–வற்றை நீங்–க– ளா–கவே செய்–வது எதிர்–கால குழப்–பத்–தி–லி–ருந்து க் காப்–பாற்–றும். உங்–களை – மாண–வர்–கள் – ஒரு–முற – ைக்–குப் பல–முறை பாடங்– களை படித்தல் நல்லது. விளை– ய ாட்– டு – க – ளி ல் கவ–னத்–தைக் குறைத்து, பாடங்–களி – ல் கவ–னத்–தை செலுத்–தி படிப்–பில் மேன்மை அடை–ய–லாம். அர–சி–யல்–வா–தி–கள் தங்–க–ளின் பணி–க–ளில் கவ– னம் செலுத்–து–வது நன்மை தரும். மேலி–டத்–தில் உங்–க–ளைப் பற்றி அவ–தூறு கூறு–ப–வர்–கள் உங்–க– ளு–டனே இருப்–பார்–கள், எச்–ச–ரிக்–கை–யு–டன் நடந்து க�ொள்–ளுங்–கள். பெண்–களை – ப் ப�ொறுத்–த–வரை குடும்–பத்–தில் சிறு குழப்–பங்–கள் ஏற்–பட்–டா–லும் அவை தானா–கவே நிவர்த்–தி–யா–கி–வி–டும். க�ோபத்–தைக் குறைப்–ப–தன் மூலம் சிக்–கல்–கள் தீரும். வேலைக்–குப் ப�ோகும் பெண்–கள் சரி–யான நேரத்–தைக் கடை–பி–டிப்–பது அவ–சி–யம். உட– ல் ஆர�ோக்– கி – ய த்– தி ல் சிறு சிறு த�ொல்– லை–கள் வந்–தா–லும், மருத்–து–வச் சிகிச்–சை–யால் அனைத்–தும் சரி–யா–கி–வி–டும். பரி–கா–ரம்: பக–வத்–கீதை படித்து கி–ருஷ்–ணனை வணங்கி வர எல்லா பிரச்–சனை – க – ளு – ம் தீரும். மன மகிழ்ச்சி உண்–டா–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், புதன், வெள்ளி.

மீனம்: இந்த கால–கட்–டத்–தில்

நண்–பர்–கள் ஓடி–வந்து உதவி செய்– வ ார்– க ள். செய்– த�ொ – ழி – லில் அதிர்ஷ்ட வாய்ப்– பு – க ள் தேடி–வ–ரும். ப�ொரு–ளா–தா–ரம் சிறப்– ப ாக அமை– யு ம். பங்கு வர்த்– த – க த்– தி – லு ம் லாபம் கிடைக்–கும். விரக்தி மனப்–பான்–மையை விட்–ட�ொழி – த்–துவி – ட்டு நம்–பிக்கை சின்–னம – ா–கக் காட்– சி–யளி – ப்–பீர்–கள். மகிழ்ச்–சிய – ா–கவு – ம் சுறு–சுறு – ப்–பா–கவு – ம் – க – ளு – க்கு செலவு உழைப்–பீர்–கள். ஆலய திருப்–பணி செய்து புக–ழடை – வீ – ர்–கள். மன–திலு – ம் வைராக்–கிய – ம் கூடும். புதிய சேமிப்–புத் திட்–டங்–களி – ல் சேர்–வீர்–கள். வெளி–யூர் வெளி–நாட்–டி–லி–ருந்து நல்ல தக–வல் வந்து சேரும். இல்–லத்–தில் திரு–ம–ணம் ப�ோன்ற சுப நிகழ்ச்–சி–கள் நடக்–கும். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–கள் உயர் அதி–கா–ரி–க–ளின் – ய – ா–ளர்–களி – ன் நன்–மதி – ப்–பைப் பெறு–வீர்–கள். சக–பணி ஒத்–துழை – ப்பு கிடைக்–கப் பெறு–வீர்–கள். எதிர்–பா–ராத வரு–மா–னம் மன–திற்கு மகிழ்ச்–சியை ஏற்–படு – த்–தும். வேலை நிமித்–த–மாக வெளி–யூர்–க–ளில் தங்–கி–யி– ருந்–த–வர்–கள் குடும்–பத்–து–டன் சேரும் வாய்ப்பு கிடைக்–கும். வியா–பா–ரி–க–ளுக்கு சிறப்–பான முன்–னேற்–றம் காணப்– ப – டு ம். ப�ோட்– டி – ய ா– ள ர்– க – ள ால் உங்– க ள் வாடிக்–கை–யா–ளர்–க–ளைத் தங்–கள் வசம் ஈர்க்க முடி– யாது. அதே– ப�ோல் நீங்–க–ளும் வாடிக்–கை – யா–ளர்–க–ளைத் திருப்–தி–ப–டுத்–து–வ–து நல்லது. கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு புதிய வாய்ப்–பு–கள் கிடைக்–கும். ப�ொரு–ளா–தார நிலை–யில் முன்–னேற்– றம் காணப்–ப–டும். உங்–கள் வாழ்க்கை வச–தி–க– ளைப் பெருக்–கிக் க�ொள்–வீர்–கள். புது வாகன வச–தி–கள் அமை–யக்–கூ–டும். மாண–வர்–களு – க்கு படிப்–பில் ஆர்–வம் அதி–கரி – க்– கும். அதன் மூலம் நன்–ம–திப்–பைப் பெறு–வீர்–கள். பெற்–ற�ோர் ஆசி–ரி–யர் மட்–டு–மின்றி அனை–வ–ரும் பாராட்–டும் அள–விற்கு நீங்–கள் நடந்து க�ொள்– வீர்–கள். சில–ருக்கு வேலை வாய்ப்–பும் படிக்–கும் ப�ோதே அமை–யும். அர– சி – ய ல்– வ ா– தி – க – ளு க்கு பல– ரு ம் ப�ொறா– மைப்– ப – டு ம் அள– வி ற்கு வளர்ச்சி இருக்– கு ம். மேலி–டத்–தி–லி–ருந்து முழு ஆத–ர–வும் கிடைக்–கப்– பெ–று–வீர்–கள். உங்–கள் ச�ொல்–லுக்கு தனிப்–பட்ட – ம் மரி–யாதை கிடைக்–கும். ப�ொரு–ளா–தார நிலை–யிலு திருப்–தி–க–ர–மான முன்–னேற்–றம் காணப்–ப–டும். பெண்–களு – க்கு குடும்–பத்–தில் குதூ–கல – ம் நிரம்– பிக் காணப்–படு – ம். குடும்–பத்–தின – ரி – ன் அன்–பையு – ம், நன்–ம–திப்–பை–யும் குறை–வ–ரப் பெற்று மகிழ்ச்சி அடை–வீர்–கள். வேலைக்–குப் ப�ோகும் பெண்–கள் ஊதிய உயர்வு கிடைக்–கப்–பெ–றுவீ – ர்–கள். சில–ருக்கு திடீர் திரு–மண வாய்ப்–பும் கிடைக்–கப் பெறும். உடல் ஆர�ோக்–கி–யத்–தில் நல்ல மேம்–பாடு உண்டு. பரி– க ா– ர ம்: சஷ்– டி – த�ோ – று ம் முரு– க – னு க்கு பால–பிஷே – –கம் செய்–வது நன்மை பயக்–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், வியா–ழன், வெள்ளி. ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

81

பிரசாதங்கள்

சந்–தி–ர–லேகா ராம–மூர்த்தி

மேங்கோ இனிப்பு தயிர் என்–னென்ன தேவை? கன்–டென்ஸ்டு மில்க் - 1 கப், புளிப்–பில்–லாத கெட்–டித் தயிர் - 1 கப், சுண்ட காய்ச்சி ஆற–வைத்த பால் - 1 கப், மாம்–ப– ழக்–கூழ் - 1/4 கப், த�ோல் நீக்கி ப�ொடி–யாக நறுக்–கிய மாம்–பழ – ம் - 1/2 கப், அலங்–க–ரிக்க பாதாம், பிஸ்தா சீவல் - தேவைக்கு. எப்–ப–டிச் செய்–வது? தயிரை ஒரு துணி–யில் கட்டி த�ொங்க விட்டு வடிக்–க–வும். பாத்–தி–ரத்–தில் கன்–டென்ஸ்டு மில்க், தயிர், மாம்–ப–ழக்–கூழ், பால் சேர்த்து நன்–றாக கலந்து, சிறிது மாம்–ப–ழத் துண்–டு–கள், சிறிது பாதாம், பிஸ்தா சீவல் கலந்து, சிறு–சிறு கிண்–ணங்–க–ளில் ஊற்றி அலு–மி–னிய ஃபாயில் பேப்–ப–ரால் மூடி இட்லி பாத்–தி–ரத்–தில் வைத்து ஆவி–யில் வேக–வைத்து எடுக்–க–வும். ஆறி–ய–தும் ஃப்ரிட்–ஜில் வைத்து எடுத்து மேலே மாம்–பழ – த் துண்–டுக – ள், பாதாம், பிஸ்தா சீவ–லால் அலங்–கரி – த்து ஜில்–லென்று பரி–மா–ற–வும். குறிப்பு: விருப்–ப–மான வேறு பழங்–க–ளி–லும் செய்–ய–லாம்.

நுங்கு பாதாம் கீர் என்–னென்ன தேவை? நுங்கு - 8, பாதாம் - 10, பால் - 2 கப், கன்–டென்ஸ்டு மில்க் - 2 டேபிள்ஸ்–பூன், ப�ொடித்த பனங்–கற்–கண்டு - 1/2 கப், குங்–கு–மப்பூ, ஏலக்–காய்த்–தூள் - தலா 1 சிட்–டிகை, அலங்–கரி – க்க பாதாம், பிஸ்தா சீவல் - தேவைக்கு, குங்–கு–மப்பூ - சிறிது. எப்–ப–டிச் செய்–வது? நுங்–கின் த�ோலை நீக்கி சுத்–தப்–ப–டுத்தி ப�ொடி–யாக நறுக்கி தண்– ணீ–ரில் ப�ோட்டு வைக்–க–வும். பாதாமை ஊற–வைத்து த�ோலு–ரித்து சிறிது பாலு–டன் சேர்த்து அரைக்–க–வும். 1/4 கப் பாலில் குங்–கு–மப்– பூவை சேர்த்து ஊற–வைக்–க–வும். பாலை நன்கு காய்ச்சி அத–னுட – ன் கன்– டென்ஸ்டு மில்க், குங்–கு–மப்பூ, பால், பனங்–கற்–கண்டு சேர்த்து காய்ச்சி, மித–மான தீயில் வைத்து, அரைத்த பாதாம் விழுது சேர்த்து கலந்து, கீர் பதத்–திற்கு வந்–த–தும் இறக்–க–வும். ஆறி–ய–தும் நுங்கு, ஏலக்–காய்த்–தூள் கலந்து ஃப்ரிட்–ஜில் வைத்து எடுத்து பாதாம், பிஸ்தா சீவல், மேலே குங்–கு–மப்பூ தூவி ஜில்–லென்று பரி–மா–ற–வும்.

மிக்ஸ்டு வெஜி–ட–பிள் ஜூஸ் என்–னென்ன தேவை? பெரிய கேரட், பெரிய தக்–காளி - தலா 2, பீட்–ரூட் - 1, பாகற்–காய் - ஒரு சிறு துண்டு, சுரைக்–காய் - 1/2 கப், இஞ்சி - 1 துண்டு, வெள்–ள–ரிக்–காய் - சிறிது, ஓமம், மிள–குத்–தூள் - தலா 1/2 டீஸ்–பூன், உப்பு, ஐஸ் கட்–டி–கள் - தேவைக்கு, எலு–மிச்–சைச்–சாறு - 2 டீஸ்–பூன். எப்–ப–டிச் செய்–வது? ஓமத்தை சிறிது தண்–ணீ–ரில் ப�ோட்டு ஊற–வைக்–க–வும். கேரட், தக்–காளி, பீட்–ரூட், பாகற்–காய், சுரைக்–காய், வெள்– ளரி, இஞ்–சியை நறுக்கி மிக்–சியி – ல் அரைக்–கவு – ம். அத–னுட – ன் ஓமத் தண்–ணீர், எலு–மிச்–சைச்–சாறு, மிள–குத்–தூள், உப்பு சேர்த்து மீண்–டும் அரைத்து வடித்து ஐஸ் துண்–டு–கள் சேர்த்து ஜில்–லென்று பரி–மா–ற–வும். குறிப்பு: மிள–குத் தூளுக்கு பதில் சாட் மசா–லாத்–தூள் சேர்க்–க–லாம்.

82

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

செம்–ப–ருத்தி பூ டிரிங் என்–னென்ன தேவை? செம்– ப – ரு த்– தி ப்பூ - 8, பனங்– க ற்– க ண்டு - 4 டீஸ்– பூ ன், எலு–மிச்–சைச்–சாறு - 2 டீஸ்–பூன், உப்பு - ஒரு சிட்–டிகை. எப்–ப–டிச் செய்–வது? செம்–ப–ருத்–திப் பூவின் காம்பு, நடு–வில் உள்ள நரம்பு பகு– தியை நீக்கி சுத்–தப்–ப –டுத்–திக் க�ொள்–ள–வும். பாத்–தி–ரத்–தில் செம்–ப–ருத்–திப் பூ இதழ்–கள், பனங்–கற்–கண்டு சேர்த்து நன்–றாக க�ொதிக்க வைத்து இறக்கி வடி–கட்–ட–வும். ஆறி–ய–தும் உப்பு, எலு–மிச்–சைச்–சாறு சேர்த்து கலந்து பரி–மா–ற–வும். சிறிது குளி–ர–வைத்–தும் பரி–மா–ற–லாம்.

எனர்ஜி ஃப்ரூட் ஸ்டுவர்ஸ் என்–னென்ன தேவை? சது–ர–மாக நறுக்–கிய மாம்–ப–ழம், பைனாப்–பிள், தர்–பூ–சணி, பப்–பாளி, ஆப்–பிள், கிவி பழம் - தலா 1 கப், ஸ்ட்–ரா–பெர்ரி 8-10 பழம், கருப்பு, பச்சை திராட்சை, சப்–ப�ோட்டா - தலா 1 கப், தேன் - தேவைக்கு, குளுக்–க�ோஸ் பவு– டர் - சிறிது, சாட் மசா–லாத்–தூள், மிள–குத்–தூள், உப்பு - தேவைக்கு, டூத் பிக் அல்–லது நீட்டு குச்சி - தேவைக்கு. எப்–ப–டிச் செய்–வது? நீள–மான குச்–சியை சுத்–தப்–ப–டுத்தி முத–லில் கெட்–டி–யாக உள்ள ஆப்–பிள், தர்–பூ–சணி, பப்–பாளி என வரி–சை–யாக பழங்–களை மாற்றி மாற்றி குத்தி அடுக்–க–வும். அதற்கு மேலே இனிப்–புக்கு தேனும், காரத்–திற்கு சாட் மசா–லாத்–தூள், உப்–பும் தூவி குளி–ர–வைத்து பரி–மா–ற–வும்.

ஓட்ஸ் வெள்–ள–ரிக்–காய் ம�ோர் ஸ்மூத்தி என்–னென்ன தேவை? ப�ொடி–யாக நறுக்–கிய வெள்–ள–ரிக்–காய் - 1 கப், ஓட்ஸ் - 4 டேபிள்ஸ்–பூன், ம�ோர் - 1½ கப், உப்பு - தேவைக்கு, மிளகு - 3/4 டீஸ்–பூன், சீர–கம் - 2 டீஸ்–பூன், சுக்கு - ஒரு சிறிய துண்டு. எப்–ப–டிச் செய்–வது? வெறும் கடா–யில் சுக்கு, மிளகு, சீர–கத்தை வாசனை வரும்– வரை வறுத்து ஆறி–ய–தும் ப�ொடித்–துக் க�ொள்–ள–வும். ஓட்ஸை லேசாக வறுத்து 1 கப் தண்–ணீ–ரில் உப்பு சேர்த்து வேக–வைத்து இறக்–கவு – ம். நன்–றாக ஆறி–யது – ம் கடைந்த ம�ோர், ப�ொடித்த தூள், – த்–துண்–டுக – ள் சேர்த்து கலந்து ஸ்மூத்–திய – ாக அப்–படி – யே வெள்–ளரி அல்–லது ஃப்ரிட்–ஜில் வைத்து எடுத்து ஜில்–லென்று பரி–மா–ற–வும். குறிப்பு: வெள்– ள – ரி க்– க ாயை துரு– வி – யு ம், மிக்– சி – யி ல் அரைத்– து ம் செய்–யலா – ம். படங்கள்: ஆர்.சந்திரசேகர் ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

83

68 தஸ்மா தக்–ஞா–ன–ஸம்–பூ–தம் ஹ்ருத்ஸ்–தம் ஞானா–ஸி–னாத்–மன சித்த்–வை–னம் ஸம்–சய – ம் ய�ோக–மாதி – ஷ்–ட�ோத்– திஷ்ட பாரத (4:42) ‘‘ஆகவே அர்– ஜ ுனா, ஆன்– ம ா– வ ைப் பற்–றிய – த – ான சந்–தேக – ம் தெளிந்–தா–யல்–லவா? இனி–மே–லும் ஏதே–னும் சந்–தே–கம் இருக்–கு– மா–னால் அதை ஞானம் என்ற வாளால் வெட்டி எறி. அப்–படி எறிந்–தா–யா–னால், அத்–த–கைய ய�ோகத்தை மேற்–க�ொண்–டா– யா–னால், உன் ப�ோர் வாள் உயரே எழும். உன் லட்–சி–யம் பூர்த்–தி–யடை – –யும்.’’ இல்– ல ா– த – தை – யெ ல்– ல ாம் இருப்– ப – த ா– கக் காட்–டு–வது சந்–தே–கம். இருப்–ப–தை–யும் இல்–லா–தத – ா–கக் காட்–டுவ – து – ம் அதுவே! இந்த சந்–தே–கம் எத–னால் எழு–கி–றது? பெரும்–பா– லும் குற்ற உணர்– வி – ன ால்– த ான். சுய நம்– பிக்கை அற்–றுப் ப�ோவ–தால்–தான். கண்–கள் பார்ப்–ப–தை–யும், காது–கள் கேட்–ப–தை–யும் வைத்து உடனே எந்த முடி–வுக்–கும் வரக்–கூ– டாது. ‘மெய்ப்–ப�ொ–ருள்’ காண–வேண்–டும். அப்–படி மெய்ப்–ப�ொரு – ள் காண, ஞானம் வேண்–டும். இது அப்–படி இருக்–கும�ோ என்ற சந்–தே–கத்–துக்–கும், இது அப்–படி இருக்–காது என்ற உறு–திக்–கும் இடைப்–பட்ட நிலை–யில் ஞானம் தடு–மா–று–கி–றது. ஒரு சம்–ப–வத்–தில் – ம் நிவர்த்தி செய்–யப்–பட்– த�ோன்–றும் சந்–தேக டா–லும், இன்–ன�ொரு சம்–பவ – த்–தில் மீண்–டும் சந்–தே–கம் த�ோன்–று–கி–றது என்–றால் அந்த – ற – து என்று மன–துக்–குள் ஞானம் புக அஞ்–சுகி அர்த்–தம். இரு சம்–பவ – ங்–க–ளுக்–கு–மான பரி– மா–ணங்–கள், கால–நிலை, சூழல் எல்–லாம் மாறு–பட்–டிரு – ப்–பதே இரண்–டாம் முறை–யும் சந்–தே–கம் முளை–வி–டக் கார–ணம். ஆனால் எல்– ல ாமே மாயை என்ற உணர்வு வந்–துவி – ட்–டால், அதா–வது ஞானம் பிறந்–து–விட்–டால், சந்–தே–கம் கிளர்ந்–தெழ வாய்ப்பே இல்லை - ஒரு–முறை கூட! ஏற்–கெ–னவே ச�ொன்–ன–து–ப�ோல, சுயம்– தான் சந்–தேக விருட்–சத்–தின் ஆணி–வேர். நான், எனது என்ற தற்–கு–றித்–த–னமே சந்–தே– கத் தீக்கு நெய் வார்க்–கி–றது. இந்த சுயம் தலை–தூக்–கா–தி–ருக்க வேண்–டு–மா–னால், புத்– தியை சம–நி–லை–யில் வைத்–து–விடு என்று கிருஷ்–ணன் அறி–வுறு – த்–துகி – ற – ார். வலப்–பக்–கம் விழக்–கூ–டிய நிலை ஏற்–பட்–டால், இடப்–பக்– கம் சாய்ந்து, விழுந்–து–வி–டா–மல் ‘பேலன்ஸ்’

84

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

ஆன்மா பற்றிய

உணர முடி செய்–து–க�ொள்ள வேண்–டும் - சர்க்–க–ஸில் கம்– பி – மே ல் ஒற்– றை ச் சக்– க ர சைக்– கி ள் ஓட்–டு–பவ – –ரைப்–ப�ோல! பார்க்க முடி–யாத, உணர முடி–யாத ஆன்– மா–வைப் பற்றி ஏற்–பட்–டி–ருந்த சந்–தே–கத்–தா– லேயே அர்–ஜு–னன் தனி மனித உறவு பற்–றிய பந்–தத்–தில் ஆழ்ந்–திரு – ந்–தான். அத–னால்–தான் அவன், எழுந்து நின்று எதி– ரி – க ள் மேல்

பிரபுசங்கர்

ய உண்மையை

டிவதில்லை! அம்– பெய்ய , நாண் பூட்ட வலு– வி ல்– ல ா– த– வ – ன ாக இருந்– த ான். இந்– த ப் பிற– வி – யி ல் உட–லுக்–குள் மறைந்–தி–ருக்–கும் ஆன்மா, இந்– தப் பிற– வி – யி ன் பாவ, புண்– ணி – ய ங்– க ளை அடுத்–தப் பிற–விக்–கான உட–லுக்கு எடுத்–துச் செல்–கி–றது என்ற உண்–மையை யாரா–லும் அறிய முடி–யா–தது – த – ான். முந்–திய பிற–வியி – ன் நினைவு, இந்–தப் பிற–வி–யில் த�ொடர முடி– யாத மனித கார–ணத்–தால்–தான் ஆன்மா

பற்– றி ய உண்– மையை அறிந்– து – க�ொள்ள முடி–யா–மல் ப�ோகி–றது. அப்– ப டி நினைவு இல்– ல ா– தி – ரு ப்– ப – து ம் நல்–ல–துக்–கு–தான். இருக்–கு–மா–னால், இந்–தப் பிறவி மட்–டு–மல்–லாது, முந்–தை–யப் பிற–வி– யின் அனு–பவ உணர்–வு–களை – –யும் சேர்த்து சுமக்க வேண்–டி–யி–ருக்–கும்! இந்த இரட்டை வேதனை வேண்–டாம் என்று கரு–தி–தான் பக–வான் அப்–படி ஒரு மற–தியை மனி–தப் – ார்! பிற–விக்கு நல்ல குண–மாக்–கி–யி–ருக்–கிற ஆனால், உடல் அழி–வ–தும், உயிர் பிரி–வ– து–மான சம்–ப–வங்–களை அனு–ப–விக்–க–வும், பார்க்–க–வும் முடிந்த இப்–பி–ற–வி–யில் ஆன்மா பற்–றிய உண்–மையை மட்–டும் உணர முடி–வ– தில்லை. இதற்கு முக்–கிய கார–ணம், சுயம்– தான். நம்–முட – னேயே – இருக்–கும், நம்–முட – ன் எந்த சம்–பந்–தமு – ம் வைத்–துக்–க�ொள்–ளாத ஓர் அம்–சம் நமக்–குள் இருக்–கிற – து. அதை உணர – து. அதே–ச–ம– முடி–யா–த–படி சுயம் மறைக்–கிற யம் ஞானத்–தைப் பயின்–று–க�ொள்ள முடி–யு– மா–னால் அந்த ஆன்–மா–வை–யும் நம்–மால் புரிந்–து–க�ொள்ள முடி–யும். அர்–ஜு–னன் தன் பராக்–கிர – ம – த்–தின்–மேல் பூரண நம்–பிக்கை வைத்–திரு – ந்–தான். ஆனால் தான் எதிர்க்–கவ – ேண்–டிய – வ – ர்–கள் தன் ச�ொந்– தங்– க ளே என்ற மயக்– க த்– தி ல் தன் பலம் அனைத்–தும் வடிந்–த–வ–னா–கிப் ப�ோனான். இதே மன– நி லை ஆஞ்– ச – நே – ய – ரு க்– கு ம் வந்– த து. சீதையை மீட்– கு ம் முயற்– சி – யி ல் கடற்–க–ரைக்கு வந்து நின்ற அவர் மயங்–கி– னார். இவ்–வ–ளவு பெரிய கட–லைத் தன்– னால் கடக்க முடி–யுமா என்ற தயக்–கம். இவ–ரைப் ப�ொறுத்–த–வரை சீதையை மீட்–க– வேண்–டும் என்–ப–து–தான் இலக்கு. அதற்கு ராமன் ராவ–ணனை வதம் செய்–ய–வேண்– டும். அதில் சந்–தேக – மி – ல்லை. ஆனால் அந்த – ாக உதவ இலக்–குக்–குத் தன்–னால் முழு–மைய முடி–யுமா, இந்த மாபெ–ரும் கட–லைத் தாண்– டும் பராக்–கிர – –மம் தனக்கு உண்டா என்று சந்–தே–கம். அப்–ப�ோது ஜாம்–பவ – ான் அங்கே வந்து, அனு–ம–னின் உண்–மை–யான பலம் என்ன என்–பதை அவ–னுக்கே அறி–வு–றுத்தி, அவ–னுடை – ய சந்–தேக – த்–தைப் ப�ோக்–கின – ான். அர்–ஜு–ன–னுக்கு எதிரே நிற்–கும் ச�ொந்– தங்–கள் எல்–லாம் மாயை என்ற உணர்வு வர–வில்லை; ஆஞ்–சநே – ய – ரு – க்கு அந்–தக் கடல் மாயை என்ற உணர்வு த�ோன்–ற–வில்லை. கிருஷ்–ணன் துணை இருக்க அந்த மாயை–க– ளை–யெல்–லாம் வெகு எளி–தில் வீழ்த்–திவி – ட முடி–யும் என்று அர்–ஜு–னனு – க்–கும் த�ோன்–ற– வில்லை; ராமன் துணை இருக்க தன் முன்னே விரிந்–திரு – க்–கும் மாயையை வெல்–லும் துணிவு அனு–மனு – க்–கும் இருக்–கவி – ல்லை. ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

85

அனு–ம–னுக்கு ஜாம்–ப–வான் மாயையை விலக்–கி–னான்; ஆனால், அர்–ஜு–ன–னுக்கு மாயையை விலக்க பக–வானே பல–வா–றாக முயற்–சிக்க வேண்–டி–யி–ருக்–கி–றது! ஞானத்–துக்கு வழி–காட்–டுவ – து நிலை–யான புத்தி. காற்–றுப் புகா–வண்–ணம் கத–வும், ஜன்– னல்–களு – ம் சாத்–தப்–பட்ட ஓர் அறை–யில் ஒரு தீபம் எப்–படி க�ொஞ்–ச–மும் அலை–யா–மல் நிலைத்து எரி–கி–றத�ோ அது–ப�ோல இருக்–க– வேண்–டி–ய–து–தான் புத்தி. இது–ப�ோன்ற மன நிலைப்–பாட்–டில்–தான் ஞானம் பிறக்–கும். ஒரு–வர் தர்–மம் செய்–வ–தென்று முடி–வெ– டுத்–தார். குறிப்–பிட்ட சமூ–கசே – வை அமைப்– புக்–குச் சென்று ஆயி–ரம் ரூபாய் க�ொடுப்–பது என்று தீர்–மா–னித்–தார். ரூபா–யைப் பையில் ப�ோட்– டு க்– க�ொ ண்டு அந்த அமைப்பை ந�ோக்–கிப் பய–ணித்–தார். ப�ோகும் வழி–யி– லேயே திடீ–ரென ஒரு சிந்–தனை. ‘ஆயி–ரம் க�ொடுக்–கத்–தான் வேண்–டுமா? நாம் மட்– டும்–தான் தானம் க�ொடுக்–கிற�ோ – மா என்ன? அத–னால் ஐநூறு ப�ோதும்’ என்று நினைத்– தார். இன்–னும் க�ொஞ்–ச–தூ–ரம் ப�ோன–தும் ‘என்–னை–விட நிறைய தானம் க�ொடுப்–ப– வர்– க ள் இருப்– ப ார்– க ள். அத– ன ால் நான் க�ொடுத்–து–தான் இந்த அமைப்–புக்கு நிதி சேர–வேண்–டுமா? ஆகவே நூறு ப�ோதும்,’ என்று முடிவு செய்–தார். அமைப்பு அலு–வல – – கத்–துக்–குள் அவர் நுழைந்–த–ப�ோது, ‘இந்த நூறு ரூபாய் என்ன பெரிய ப�ொரு–ளா–தார ஏற்–றத்தை இந்த அமைப்–புக்கு ஏற்–ப–டுத்–தி– வி–டப் ப�ோகி–றது? அத�ோடு நாம் மட்–டும்– தானா, வேறே எத்–தனைய�ோ – பேர் க�ொடுக்– கா–மலா ப�ோய்–விடு – வ – ார்–கள்?’ என்று மனம் மாறி ஒரு ரூபாய்– கூ – ட க் க�ொடுக்– க ா– ம ல் திரும்–பி–னார் அவர்! க�ொடுக்– க – வ ேண்– டு ம் என்று முத– லி ல் மனம் விரும்–பி–யது, நேர–மாக ஆக, தான் க�ொடுக்– கு ம் க�ொடை– ய ால்– த ான் அந்த அமைப்– பு க்கு நிதி சேர வேண்– டு மா என்ற ய�ோச–னைக்–குப் பின்–னால், அந்–தப் பணத்–தைத் தான் இழக்க விரும்–பாத தன்– மையே, அதா–வது முற்–றிலு – ம – ான சுய–நல – மே நிலைத்–தி–ருந்–தது! புத்தி பேத–லிக்–கா–மல் இருக்–கும்–ப�ோ–து– தான் அந்த மன–துக்–குள் ஞானம் உட்–புக முடி–யும். தான–ம–ளிக்–கப்–ப–டும் த�ொகை ஒரு ப�ொருட்–டல்ல, ஆனால் அதற்கு அனு–மதி அளிக்க மனம் தயா–ராக இல்லை என்–ப–து– தான் உண்மை. என்ன வேடிக்கை பாருங்– கள், நிலை–யில்–லாத பணத்தை க�ொடுக்–க– வும், பிறகு மறுக்–கவு – ம் செய்–யும் மன�ோ–நிலை! னத்தை வாளுக்கு ஒப்– பி – டு – கி – ற ார் கிருஷ்–ணன். கூரிய வாள், ஒரே வீச்– சில் எதிரே இருப்–பதை இரண்டு துண்–டு–க– ளா–கக் கூறு–ப�ோ–டக்–கூ–டிய கூர்–மை–யான வாள். அந்த ஞானம் என்ற வாளால்

ஞா 86

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

எது சரி, எது சரி–யல்ல என்–ப–தைத் தீர்–மா– னிக்க முடி–யும். சந்–தேக – ங்–களை அடி–ய�ோடு வெட்டி எறிய முடி–யும். இந்த வெட்–ட–லுக்– குப் பிறகு மறு பரி–சீ–ல–னையே இல்லை. மீண்–டும் பின்–ன�ோக்–கிச் செல்ல முடி–யாது. ‘ஞான வாளி–னால் உன் சந்–தேக – ங்–களை வெட்–டியெ – றி,’ என்று கிருஷ்–ணன் ச�ொல்ல, அதை அப்–ப–டியே அர்–ஜு–ன–னால் ஏற்–றுக்– க�ொள்ள முடி– ய – வி ல்லை. ஏனென்– ற ால் அப்–படி ஒரு ஞானத்தை அவன் அடைய முடி–யா–தப – டி அவ–னுடை – ய புத்தி அவனை அலைக்– க – ழி க்– கி – ற து. ‘நானும் முயற்சி செய்–துத – ான் பார்க்–கிறே – ன்….’ என்று அவன் கிருஷ்–ண–னுக்கு பதி–ல–ளித்–தி–ருக்–கக்–கூ–டும்! சூழ்–நிலை – யி – லி – ரு – ந்து தப்–பித்–துக்–க�ொள்ள விரும்–பும் ஒரு–வன்–தான் அடுத்–தடு – த்–துக் கேள்– வி–களை – க் கேட்–பான். கிடைக்–கும் பதில்–கள் தனக்–குப் புரி–யா–தது – ப�ோ – ல நடிப்–பான் அல்– லது புரிந்–தா–லும் அதை ஏற்–றுக்–க�ொள்ள மறுப்–பவ – ன – ா–கவே இருப்–பான். ஏனென்–றால் அந்–தச் சூழ்–நி–லை–யி–லி–ருந்து தான் விடு–பட்– டு–விட வேண்–டும், அனா–வசி – ய ப�ொல்–லாப்– புக்–குத் தான் ஆளா–கிவி – ட – க் கூடாது என்று, ஏற்–கெ–னவே, தீர்–மா–ன–மாக அவன் கரு–தி– விட்–ட–து–தான். எப்–படி விடு–ப–டுவ – து என்–ப– தில்–தான் அவ–னுக்–குக் குழப்–பம் மேல�ோங்– கு–கிற – து. பக–வானே பக்–கத்–தில் அமர்ந்–தப – டி அவ–னுக்கு ஞானத்தை ஊட்–டும்–ப�ோ–தும், அதை முழு–மைய – ாக அர்–ஜு–னன் ஏற்க மறுக்– கி–றான் என்–றால், அவன் மூடன்–தானே? அதா– வ து, புத்தி பேத– லி த்– த – வ ன்– த ானே! அவ–னுடை – ய மனதை இலக்கு ந�ோக்கி நிலை– நி–றுத்த முயற்–சிக்–கி–றார் கிருஷ்–ணன். இந்த நான்–கா–வது அத்–தி–யா–யம், ‘ஞான கர்ம சன்–யாஸ ய�ோகம்’ என்று தலைப்–பி– டப்–பட்–டுள்–ளது. ஞானம், ஸன்–யா–ஸத்–துக்கு நடுவே கர்மா. அதா–வது, ஞான–பூர்–வ–மான கர்– ம ம் சித்– தி க்– கு – ம ா– ன ால், ஸன்– ய ா– ஸ ம் பலி–த–மா–கிற – து என்று ப�ொருள். ஒவ்–வ�ொரு கர்–ம–மும் ஞான–பூ–ர–ண–மாக அமை–யவ – ேண்–டும். ஏனென்–றால் அஞ்–ஞா– னத்– து – ட ன் மேற்– க�ொ ள்– ள ப்– ப – டு ம் எந்– த க் கர்–மா–வா–லும் பாபமே நேரு–கிற – து; அதே–சம – – யம் ஞானத்–து–ட–னான கர்மா எது–வா–னா– லும் அத–னால் பாபமே நேர்–வ–தில்லை. இந்த அத்–திய – ா–யத்–தைப் ப�ொறுத்–தவரை – கிருஷ்–ணரி – ன் ஒரே ந�ோக்–கம், அர்–ஜு–னனி – ன் வளைந்த முது– கெ – லு ம்பை நிமிர்த்– து – வ – து – தான். பின்–னிழு – க்–கும் அவ–னுடை – ய காலை இழுத்து முன்–ன�ோக்கி வைப்–ப–து–தான். ஆனால் அர்–ஜு–னன் தெளிந்–தானா? தெளி–வானா? அடுத்து வரும் 5வது அத்– தி–யா–ய–மான ஸன்–யாஸ ய�ோகம் விடை தரு–கிற – தா என்று பார்க்–க–லாம்.

(த�ொட–ரும்)

ப

மூச்சை ஒழுங்குபடுத்தினால் எண்ணங்கள் சீராகும்!

ஞ்ச பூதங்– க – ளி ல் ஒன்று காற்று. காற்–றி ல்–லா– ம ல் மனித வாழ்க்கை இல்லை. உயிரே காற்–றால்–தான் உட– லில் நிலைக்–கி–றது. அந்–தக் காற்–றைப் பற்றி வள்–ளு–வர் ஐந்து குறட்–பாக்–களி – ல் பேசு– கி–றார். ஓர் இடத்–தில் `புயல்` என்– று ம், நான்கு இடங்– க – ளில் `வளி’ என்– று ம் காற்– றைக் குறிப்–பி–டு–கி–றார். `ஏரின் உழா–அர் உழ–வர் புயல்–என்–னும் வ ா ரி வ ள ங் – கு ன் – றி க் கால்.’ (குறள் எண் 14) வ ா ன் சி ற ப் பு எ ன்ற அதி–கா–ரத்–தில் வரும் திருக்– கு–றள் இது. புய–லாக வீசிப் பின் மழை–யா–கப் ப�ொழி– யும் நீர்– வ – ள – ம ா– ன து குன்– றி– ன ால், உழ– வ ர்– க ள் ஏர் –பி–டித்து உழ மாட்–டார்–கள் என்–கி–றார் வள்–ளு–வர். `அல்– ல ல் அருள்– ஆ ள்– வார்க்கு இல்லை வளி– வ – ழங்–கும் மல்–லல்மா ஞாலங் கரி.’ (குறள் எண் 245) அரு– ளு – டைமை என்ற அதி–கா–ரத்–தில் வரும் குறள் இது. அருள் உடை–யவ – ர்க்கு இவ்–வுல – கி – ல் துன்–பம் வராது. காற்று உல–வும் வளம் மிக்க இப்–பே–ரு–ல–கமே இதற்–குச் சான்று என்–கி–றார். `மிகி–னும் குறை–யி–னும் ந�ோய்–செய்–யும் நூல�ோர் வளி முதலா எண்–ணிய மூன்று.’ (குறள் எண் 941) ம ரு ந் து எ ன் – னும் அதி– க ா– ர த்– தில் வரும் குறள் இ து . உ ட – லி ல் ரத்த , வெப்ப , காற்று ஓட்– ட ங்– கள் சீராக இருத்– தல் வேண்– டு ம். இ வை அ தி – க –

மானா–லும் குறைந்–தா–லும் ந�ோய் வரும் என்–கி–றார் வள்– ளு–வர். வாதம், பித்–தம், சிலேத்து–மம் என்ற ச�ொற்–க–ளால் மருத்–துவ நூல்–கள் இந்த மூன்–றையே குறிக்–கின்–றன. காமத்–துப்–பா–லில் இரண்டு இடங்–களி – ல் காற்று குறிப்–பி– டப்–படு – கி – ற – து. காத–லர் இடையே காற்–றுக் கூட ஊடா–டாது என்–றும் அவர்–கள் இறு–கத் தழு–வும்–ப�ோது காற்று நுழை– யும் வகை–யில் சிறிய இடை–வெளி இருந்–தா–லும் தலைவி துன்–ப–மடை – –வாள் என்–றும் கற்–பனை நயத்–த�ோடு பேசு–கி– றார் வள்–ளு–வர். `வீழும் இரு–வர்க்கு இனிதே வளி–யிடை ப�ோழப் படாஅ முயக்கு.’ (குறள் எண் 1108) காற்–றுக் கூட இடையே ப�ோகாத அளவு இறு–கத் தழு– விக் க�ொள்–வதே காத–லர்–க–ளுக்கு இனி–ய–தாம். `முயக்கு இடை தண்–வளி ப�ோழப் பசப்–புற்ற பேதை பெரு–மழை – க் கண்.’ (குறள் எண் 1239) இறு–கத் தழு–விய தழு–வலைக் – காத–லன் சற்–றுத் தளர்த்– தி–னான். அப்–ப�ோது அவர்–களி – டையே – காற்று நுழைந்–தது. அதைப் ப�ொறுக்க மாட்–டா–மல் தலை–வி–யின் குளிர்ந்த கண்–கள் நிறம் மாறின எனக் காத–லி–யின் உணர்வு பற்–றிப் பேசு–கி–றது வள்–ளு–வம். காற்–றில் ப�ொதிந்த நிலை–யற்ற பாண்–டம் என இந்த உட–லைப் பற்–றிப் பேசு–கி–றார் பட்–டி–னத்–தார். `ஊற்– ற ைச் சரீ– ர த்தை ஆபா– ச க் க�ொட்– டி லை ஊன்–ப�ொ–திந்த பீற்–றத் துருத்–தியை ச�ோறி–டும் த�ோற்–பையை பேச–ரிய காற்–றில் ப�ொதிந்த நிலை–யற்ற பாண்–டத்– தைக் காதல்–செய்தே ஏற்–றித் திரிந்–து–விட்–டேன் இறைவா கச்சி ஏகம்–பனே!’

-என்– கி – ற து உடலை மெய் எனக் கரு– திப் பரா–ம–ரித்–தது குறித்த பட்–டி–னத்–தா–ரின் 84 கழி–விரக் – –கப் பாடல். ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

87

சித்– த ர்– க ள் உட– லை ப் ப�ொய் என்று கண்–ட–றிந்–தார்–கள். ஆன்–மாவே என்–றும் வாழும் உண்மை. `காயமே இது ப�ொய்–யடா வெறும் காற்–றடைத்த – பையடா!’ என்–பது – ம் சித்–தர் வாக்கு. காற்–றில் ப�ொதிந்த நிலை– யற்ற பாண்–ட–மாக அல்–லது காற்–றடைத்த – த�ோல் பையாக இருப்–பது மனித உடல். ப�ொய்–யான மனித உடலை மெய் என்ற ச�ொல்–லால் அழைப்–ப–து–தான் விந்தை! பிரா– ண ா– ய ா– ம ம் நம் ஆன்– மி – க த்– தி ன் அடிப்– ப டை. அன்– றை ய அவ்– வை – ய ார் த�ொடங்கி இன்–றைய வேதாத்ரி மக–ரிஷி, ரவி–சங்–கர்ஜி வரை–யில் மூச்–சுப் பயிற்–சியை வலி–யு–றுத்–தாத ஆன்–மிக நெறி–யா–ளர்–கள் யாரு–மில்லை. மூச்–சுப் பயிற்–சியே பிரா–ணா– யா–மம். மூச்–சென்–பது என்ன? காற்–று தான். உட–லின் உள்ளே சென்று வெளியே வரும் காற்–றைக் கட்–டுப்–படு – த்–துவ – த – ன் மூலம் இரண்டு விஷ–யங்–களை – ச் சாதிக்–கல – ாம் என்– பதை நம் முன்–ன�ோர் கண்–ட–றிந்–தார்–கள். ஒன்று மனத்– தைக் கட்– டு ப்– ப – டு த்– த – ல ாம். இன்–ன�ொன்று நிறைந்த ஆர�ோக்–கி–யத்தை அடைந்து அதன்– மூ – ல ம் வாழ்– ந ாளை நீட்–டிக்–க–லாம். மூச்–சுக் காற்றை நெறிப்–படு – த்–துகி – ற ப�ோது மன–மும் தேவை–யற்ற எண்–ணங்–களி – லி – ரு – ந்து விடு– த லை பெறு– கி – ற து என்– கி – ற து ய�ோக சாஸ்–திர – ம். மூச்–சுக்–கும் எண்–ணங்–களு – க்–கும் இடையே ஓர் இடை–யற – ாத த�ொடர்பு இருக்– கி–றது. அத–னால்–தான் மூச்–சைப் ப�ோலவே எண்– ண ங்– க – ளை – யு ம் நம்– ம ால் நிறுத்த இய–லு–வ–தில்லை. ஆனால் மூச்சை ஒழுங்– கு–ப–டுத்–து–வ–தன் மூலம் எண்–ணங்–க–ளைச் சீர–மைத்–து–விட முடி–யும். மனி–தர்–களி – ன் வாழ்–நாள் குறித்–துப் பல கருத்–துக – ள் நில–வுகி – ன்–றன. இத–யத் துடிப்–பின் எண்– ணி க்– கை – த ான் வாழ்– ந ாள் என்– று ம், மூச்–சுக் காற்–றின் கணக்–குத்–தான் ஆயுள் என்– றும் பல–வ–கைக் க�ோட்–பா–டு–கள் உள்–ளன. ஒரு–வன் பிறக்–கும்–ப�ோதே இத்–தனை தடவை அவன் மூச்–சுவி – ட வேண்–டும் என்று நிர்–ண–யிக்–கப்பட்–டு–வி–டு–கி–றது என்–பது ஒரு நம்–பிக்கை. அத்–தனை மூச்–சு–களை அவன் சுவா– சி த்து முடித்– த – து ம் அவ– ன து நிர்– ண – யிக்–கப்–பட்ட கணக்–கின் படி–யான இறுதி மூச்சை சுவா–சித்து அவன் உல–கி–லி–ருந்து விடை–பெ–று–கி–றான். இப்–ப�ோது ஒரு மூச்–சுக்–கும், இன்–ன�ொரு மூச்–சுக்–கும் இடையே உள்ள கால இடை– வெ–ளியை நீட்–டிப்–பத – ன் மூலம் ஆயுட்–கா–லத்– தை–யும் நீட்–டித்து விட முடி–யும் அல்–லவா? மூச்–சுக – ளி – ன் எண்–ணிக்கை அப்–படி – யே – த – ான் இருக்–கும். ஆனால் இடை–வெளி – க – ளி – ன் கார– ண–மாக ஆயுள் கூடும். பிரா–ணா–யா–மத்–தில் மூச்–சைக் கட்–டுப்–ப–டுத்–து–வ–தன் மூலம் மூச்– சு–களி – ன் இடை–யேய – ான இடை–வெளி – த – ான்

88

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

திருப்பூர்

கிருஷ்ணன்

கட்–டுப்–ப–டுத்–தப்படு–கி–றது. எனவே நாள்– த�ோ – று ம் முறை– ய ா– க ப் பிரா– ண ா– ய ா– ம ம் செய்– வ து நீண்ட ஆயு– ளைத் தரும் என்–கி–றது ய�ோக சாஸ்–தி–ரம். சந்–தி–யா–வந்–த–னம் உள்–ளிட்ட தின–சரி ஆன்– மிக வழி–மு–றை–க–ளி–லும் சரி, பூஜை புனஸ்– கா–ரம் முத–லிய சிறப்பு ஆன்–மிக நிகழ்–வு–க–ளி– லும் சரி, த�ொடக்–கத்–தில் பிரா–ணா–யா–மம் இல்–லா–மல் சங்–கல்–பமே இல்லை. முக்–தி–யைத் தேடு–கிற மனி–தன் முத– லில் ஆர�ோக்–கிய – த்–த�ோடு நீண்–டந – ாள் வாழ– வேண்– டு ம் என்– ப தே நம் ஆன்– மி – க த்– தி ன் அடிப்–படை. இகத்–தைத் துறந்து பரத்தை அடை–வ–தல்ல ந�ோக்–கம். இகத்–தி–லும் பரத்– தி–லும் நன்–மை–காண வேண்–டும் என்–பதே நம் ஆன்–மி–கத்–தின் லட்–சி–யம். `காற்–றுள்ள ப�ோதே தூற்–றிக் க�ொள்!’ என்– கிற பழ–ம�ொழி – யு – ம் கூட பிரா–ணா–யா–மத்–தின் சிறப்–பைத்–தான் பேசு–கி–றது. மூச்–சுக் காற்று உள்– ள – ப�ோதே அதைக் கட்– டு ப்– ப – டு த்தி, கெட்ட எண்– ண ங்– க – ளை த் தூற்றி வெளி– யேற்றி, நல்ல எண்–ணங்–களைக் – காப்–பாற்–றிச் சேமித்து வைத்–துக் க�ொள்ள வேண்–டும் என்–ப–து–தான் அதன் உட்–ப�ொ–ருள். ராமா–ய–ணத்–தில் காற்று ஒரு முக்–கி–யப்

பங்கு வகிக்– கி – ற து. காற்– றி ன் புதல்– வ ன்– தான் அனு– ம ன். அந்த `வாயு’ குமா– ர ன் இல்–லா–விட்–டால் ராமா–ய–ணத்–தில் சுந்–தர காண்–டம் என்ற ஒரு பகு–தியே இருந்–தி–ருக்– காது. ராமா–ய–ணத்–தைத் தத்–து–வக் களஞ்– சி–ய–மா–கக் காண்–ப–வர்–கள் சீதை என்–னும் ஜீவாத்–மாவை ராமன் என்–னும் பர–மாத்– மா–வு–டன் இணைத்து வைக்க அனு–மன் என்–னும் குரு உத–வுவ – த – ாக வியாக்–கிய – ா–னம் செய்–கின்–ற–னர். வஞ்–சக – ப் ப�ொன்–மா–னாய் வந்–தான் மாரீ– சன். ப�ொன்–மா–னைக் கண்டு ஆசை–க�ொண்– டாள் சீதை. ப�ொன்–மா–னின் பின்–னால் ப�ோனான் ராம–பி–ரான். ப�ோக்–குக் காட்டி அவனை நெடுந்– தூ – ர ம் இழுத்– து ச் சென்– றது அது. வந்–தி–ருப்–பது வஞ்–சக மான் என்–றுண – ர்ந்து ராமன் அம்–பெய்–தான். சாகும்– ப�ோ து மான் மாரீ– ச – ன ாக உண்–மைய – ான அரக்க வடிவு க�ொண்– ட து. மாரீ– ச ன் ராம– னி ன் கு ர ல் ப�ோ ல் த ன் கு ரலை ம ா ற் – றி க் க�ொண்– ட ான். (உல– கின் முதல் குரல்–மாற்– றுக் கலை–ஞன் - மிமிக்ரி கலை–ஞன்! - மாரீ–ச–னா– கத் தான் இருக்க வேண்– டும்!) `சீதா லட்–சு–மணா! என்–னைக் காப்–பாற்–றுங்–கள்!’ எனப் ப�ொய்க்– கு–ர–லால் கூவி–ய–படி மாண்–டான். அந்– த க் குரல் சீதை– யி ன் செவி– க ளை எட்–டி–யது. அவள் இன்–ன–தென்–ற–றி–யாது பதற்– ற – ம – டை ந்– த ாள். அதன்– பி ன் நடந்த ராமா–ய–ணக் கதையை நாம் அறி–வ�ோம். ஆனால் இச்–சம்–பவ – மே வேறு க�ோணத்–தில் வித்–தி–யா–ச–மாக ச�ொல்–லப்–ப–டு–கி–றது. ப�ொய்க்–குர – ல – ால் கூவிய மாரீ–சன் இறந்–த– தும் ராமன் உண்–மையை அறிந்–தான் அல்– லவா? சீதையை ஏமாற்–றவே இந்த மாரீச நாட– க ம் என்– ப – தை – யு ம் அவன் அந்– த ப் ப�ொய்க்–கு–ர–லைக் கேட்டு உண–ரத்–தானே செய்–தி–ருப்–பான்? எனவே இப்– ப�ோ து ராமன் உரத்த குர–லெ–டுத்–துக் கூவு–கி–றான். `சீதா! லட்–சு– மணா! முன்–னர் ஒலித்த குரலை நம்–பவே – ண்– டாம். நான் நல–மா–கத்–தான் இருக்–கி–றேன்!’ என சீதை– யி ன் செவி– க – ளி ல் தன் குரல் எட்–டும்–படி த�ொண்–டை–யைக் கிழித்–துக் க�ொண்டு கத்–து–கி–றான். ராமன் செய–லைக் கண்டு தேவர்–கள் திகைக்– கி – ற ார்– க ள். இப்– ப�ோ து ராமன் கூவும் குரல் சீதை–யின் காதில் விழுந்–தால் த�ொடர்ந்து ராமா–யண – ம் எப்–படி நடக்–கும்?

சீதை எப்–படி லட்–சும – ண – னை விரட்–டுவ – ாள்? தனித்–திரு – க்–கும் சீதையை ராவ–ணன் எப்–படி வந்து கவர்–வான்? இதெல்–லாம் நடந்–தால் தானே தேவர்–கள் பல்–லாண்–டுக – ள – ாக எதிர்– பார்க்–கும் ராவண வதம் நடக்–கும்? ய�ோசித்த தேவர்– க ள் காற்– று க் கட– வு – ளானா வாயு–தே–வ–னி–டம் உதவி வேண்–டி– னார்–கள். ராம–னின் குரல் சீதையை எட்– டா–தவ – ாறு செய்ய வேண்–டும் எனக் கேட்–டுக் க�ொண்–டார்–கள். வாயு–தே–வன் அவர்–கள் வேண்–டு–க�ோ–ளுக்கு உடன்–பட்–டான். அடுத்து என்ன நடந்– த து தெரி– யு மா? அந்–தக் கான–கத்–தில் காற்று எதிர்த்–தி–சை– யில் அடிக்–கத் த�ொடங்–கி–யது! ராம–னின் கு ரலை அ ப் – ப – டி யே அ ள் ளி அது எதிர்த் திசைக்–குக் க�ொண்டு சென்– ற து. அத– ன ால்– த ான் ராம– னின் குரல் சீதை–யின் செவி– க – ளி ல் விழவே இல்லை என்– கி – ற து அந்–தக் கதை. சி வ னை வ ழி – ப– டு ம் சைவர்– க ள் சி வ – ப ெ – ரு – ம ா ன் பஞ்ச பூதங்–களி – லு – ம் நிறைந்– தி – ரு ப்– ப – த ா– கக் கரு–துகி – ற – ார்–கள். ஐந்து திருத்–த–லங்–க– ளில் சிவன் பஞ்ச பூத வடி–வங்–க– ளில் காட்சி தரு–கி–றான். பஞ்ச பூதங்–க–ளில் ஒன்– ற ான காற்– ற ாக சிவன் காட்– சி – த – ரு ம் இடம் காள–ஹஸ்தி. தமி–ழில் தெற்–குத் திசை–யி–லி–ருந்து வரும் காற்று தென்–றல் என்–றும் வடக்–குத் திசை–யி– லி–ருந்து வரும் காற்று வாடை என்–றும் ச�ொல்– லப்–படு – கி – ற – து. செடி–க�ொடி – க – ளு – ம் மரங்–களு – ம் மண்–ணி–லி–ருந்–தும் காற்–றி–லி–ருந்–தும் சத்தை எடுத்–துக் க�ொள்–கின்–றன. மாலை நேரங்–க– ளில் மனி–தர்–க–ளைப் ப�ோலவே தாவ–ரங்–க– ளும் பிராண வாயுவை உண்டு கரி–ய–மில வாயுவை வெளி–விடு – கி – ன்–றன. ஆனால் பகல் ப�ொழு–து–க–ளில் அவை கரி–ய–மில வாயுவை உண்டு பிராண வாயுவை வெளி–யேற்–று –கின்–றன என்–கி–றது விஞ்–ஞா–னம். காற்று எப்–ப�ோ–தும் முன்–னேற்–றத்–தின் அறி–குறி. அத–னால்–தான் ஒரு–வ–ருக்கு ஏதே– னும் ஒரு துறை–யில் வெற்றி வந்–தால், ‘உங்–கள் பக்–கம் காற்–ற–டிக்–கி–றது ப�ோல் இருக்–கி–ற–தே’ என்–கி–ற�ோம். வள்–ளுவ – ர் ச�ொல்–லும் வாழ்–விய – ல் கருத்– து–கள் காற்–ற�ோடு ப�ோய்–வி–டக் கூடாது. அதை நாம் கருத்–தில் வாங்–கிக் க�ொண்டு நடை–மு–றை–யில் பின்–பற்ற வேண்–டும்.

(குறள் உரைக்–கும்) ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

89

87

யு

திஷ்–டரி – ட – ம் பேசி வந்த சஞ்–சய – ன் நேரே அஸ்–தி–னா–பு–ரம் வந்–தார். தன் வரு–கையை மன்–ன–னுக்–குத் தெரி–வித்–தார். தடை–யின்றி உள்ளே வர உத்–த–ர–வா–ன–தும் திரு–த–ராஷ்–டி–ர–னி–டம் வந்து கை கூப்–பி–னார். பாண்–ட–வர்–கள் நலம் விசா–ரித்–ததை சுருங்–கச் ச�ொன்–னார். ‘‘அவர்–கள் யுத்–தம் என்று தெளி–வாக இருக்–கிற – ார்–கள். துரி–ய�ோத – ன – னு – ம் அவர்–க– ளுக்–கு–ரிய பங்கை தர மாட்–டான் என்– – க்–கிற – ார்–கள். அவர்– பதை புரிந்து வைத்–திரு கள் க�ோப–மாக இல்லை. அமை–தி–யாக இருக்–கி–றார்–கள். ஆழ்ந்து ய�ோசித்து பேசு– கி–றார்–கள். அந்த அமை–தி–தான் எனக்கு பய–மாக இருக்–கி–றது. ப�ோர் என்று வந்– தால் நாங்–கள் ஜெயிப்–ப�ோம் என்ற உறுதி அவர்–களி – ட – ம் தெரி–கிற – து. யுதிஷ்–டர் முழு– வ–தும் பேச–வில்லை. கிருஷ்–ணரை பேசச் – ார். கி–ருஷ்–ணரி – ன் பேச்சு சமா– ச�ொல்–கிற தா–னத்தை விரும்–பு–வது ப�ோல் தெரிந்– தா–லும், பாண்–ட–வர்–க–ளுக்கு ராஜ்–ஜி–யம் கிடைப்– பதே அதற்கு வழி என்– கி – ற ார். இவற்–றை–யெல்–லாம் காணும்–ப�ொ–ழுது உங்– கள் பிள்– ளை – யு ம் அவன் கூட்– ட த்– தா–ரும் க�ொல்–லப்–ப–டப் ப�ோவது உறுதி. ப�ோரில் வெற்றி என்–பது ப�ோர் வீரர்– – ல்ல. மகா–ரதி – க – – கள் எண்–ணிக்கை மட்–டும ளின் கூட்–டம் மட்–டு–மல்ல. அதற்கு ஒரு வெஞ்–சி–னம் வேண்–டும். அவர்–கள் மற்ற மன்–னர்–கள�ோ – டு யுத்த ஆல�ோ–சனை செய்– த–ப�ோது திர�ௌ–ப–திக்கு ஏற்–பட்ட அவ– மா–னத்–தையே முதல் விஷ–ய–மா–கப் பேசி– னார்–கள். கர்–ண–னு–டைய கேலி–யையே கவ–னம் க�ொண்டு பேசி–னார்–கள். அவர்–க– ளு–டைய அந்த மன–வே–த–னையை யாரா– லும் மாற்ற முடி–யாது. ப�ோருக்கு இது– தான் வழி–வ–குக்–கி–றது. இது–தான் ப�ோரை உக்– க – ர ப்– ப – டு த்– து ம். இந்த க�ோபத்– தி ற்கு எதிரே எவன் ஜெயிக்க முடி–யும். மிகுந்த – ள – ான அவர்–கள் வன–வா–சத்–தா– பல–சா–லிக லும், அஞ்–ஞாத வாசத்–தா–லும் அழுந்–திக் கிடந்–தார்–கள். இப்–ப�ோது பீறி–டும் சம–யம் வந்து விட்–டது. திற–மை–யும், க�ோப–மும் ப�ோட்டி ப�ோட்–டுக் க�ொண்டு க�ௌர– வர்–களை வதம் செய்–யப் ப�ோகின்–றன. க�ௌர–வர்–கள் ஜெயிப்–ப–தற்–குண்–டான

00

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

வாய்ப்பு எனக்–குத் தெரி–ய–வில்லை. நாளைக்கு சபை– யி ல் பலர் அறிய இந்த உண்–மையை – ச் ச�ொல்–லுவே – ன். இது துரி–ய�ோத – ன – னை பல–வீன – ப்–படு – த்–தட்–டும். கர்–ணனை நிலை–கு–லை–யச் செய்–யட்–டும். அல்–லது படு–குழி – யி – ல் விழ அவர்–கள் தயா– ரா– க ட்– டு ம். ஏனெ– னி ல் உங்– கள் சபை – தை அவர்–கள் கேட்–கப் ப�ோவ– ச�ொல்–லுவ தில்லை. எனக்கு அயற்–சிய – ாக இருக்–கிற – து. நான் ஓய்–வெ–டுக்–கப் ப�ோகி–றேன். விடை– க�ொ–டுங்–கள்.’’ வணங்கி விட்டு சஞ்–ச–யன் அரண்–மனையை – விட்டு வெளி–யேறி – ன – ார். ‘‘விது– ர ா– ’ ’, திரு– த – ர ாஷ்– டி – ர ன் அல– றி – னான். ‘‘உடனே விது–ரரை கூப்–பிடு. மன– தும் வயி–றும் கலங்–கும்–ப–டி–யான வார்த்– தை–களை சஞ்–ச–யன் ச�ொல்லி விட்–டுப் ப�ோகி– ற ான். என்– ன ால் இனி உறங்க முடி–யாது. விது–ரனை அழைத்து வந்து நான் என்ன செய்ய வேண்–டும் என்–பதை தெளி–வு–ப–டுத்–திக் க�ொள்ள வேண்–டும். விது–ரன் தர்–மத்–தின் பக்–கம் நிற்–ப–வன். அவ–னால் எனக்கு ஆறு–த–லான வார்த்– தை–கள் ச�ொல்ல முடி–யும். உடனே விது– ரனை அழைத்து வா’’ என்று கட்–ட–ளை– யிட்–டான். விது–ரர் விரை–வாக வந்து சேர்ந்–தார். திரு– த – ர ாஷ்– டி – ர – னு க்கு அருகே ப�ோய், ‘‘நான் விது–ரன் வந்–திரு – க்–கிறே – ன். என்னை அழைத்–தீர்–க–ளா–மே–’’ என்று பணி–வா–கக் கேட்–டார். ‘‘விதுரா, அருமை சக�ோ– த – ரனே , எனக்கு மனம் கலங்–கி–யி–ருக்–கி–றது. தூங்க முடி–ய–வில்லை. என்ன முயற்–சித்–தா–லும் உறக்–கம் வர–வில்லை. மாறாக இடை–ய– றாத ஒரு பதட்–டத்–தில் சிக்–கித் தவிக்–கி– றேன். என் வம்–சத்–தி–னர் வாழ்வு என்ன ஆகும் என்று எனக்–குத் தெரி–ய–வில்லை. ஏன் இப்–படி நடக்–கி–றது என்ற கார–ணம் – புரி–ய–வில்லை. இன்–றைய சூழ்–நிலையை ஆராய்ந்து தெளி–வா–கப் பேசு. இம்–மா–திரி நேரத்–தில் ஒரு அர–சன் என்ன செய்ய வேண்– டு – மெ ன்று ச�ொல். யார் பக்– க ம் நிற்க வேண்– டு ம் என்று தெரிவி. வந்த அந்– த – ண – ரு ம் சண்– டை – யை ச் ச�ொல்ல, ப�ோன சஞ்–ச–ய–னும் யுத்–தம் பற்–றிய செய்– தி– ய�ோ டு வர, என் மன– தி ல் கலக்– க ம்

தெளி–வு–டை–ய–வன் பிறர் விம–ரி–ச–னங்–களைப்

ப�ொருட்–ப–டுத்–து–வ–தில்லை! ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

00

அதி–கம – ா–கிற – து. அழிவு வந்–துவி – ட்–டத�ோ என்– றுத் த�ோன்–றுகி – ற – து. நான் இப்–ப�ோது செய்ய வேண்–டிய தர்–மத்–தைச் ச�ொல். நீ அறி–வுமி – க்– க–வன். ஞானி. என் மீது அக்–க–றை–யுள்–ள– வன். துன்– ப த்– தி ல் இருக்– கி ன்ற என்னை வழி–ந–டத்து.’’ திரு–த–ராஷ்–டி–ரன் பணி–வா–கக் கை கூப்–பின – ான். துன்–பம் நெருங்கி வரு–கி–ற–ப�ோ–து–தான் சமா– த ா– ன ம் பற்– றி – யு ம், சண்– டை – யி ல்லா உல–கம் பற்–றி–யும் சில–ருக்கு அக்–கறை வரும். ஆனால் வந்த துன்–பம் விலகி நின்–ற–தும் மறு–ப–டி–யும் க�ொக்–க–ரிப்பு ஏற்–ப–டும். தர்–மம் என்– ப து துன்– பமே வரக்– கூ – ட ாது என்று பேசப்–ப–டு–வது அல்ல. துன்–பம் வரும்–ப�ோ– தும் துவ–ளாது இருக்க தர்–மம் உதவி செய்–யும். விது–ரன் ய�ோசித்து பேச ஆரம்–பித்–தார். இந்–தப் பகு–திக்கு விதுர நீதி என்று பெயர். சுருக்–க–மா–க–வும், தெளி–வா–க–வும் வாழ்–வின் தர்–மத்–தைப் பற்றி விதுர நீதி ச�ொல்–கி–றது. அர–சனு – க்கு மட்–டும – ல்ல, சக–லரு – க்–கும் உரித்– தா–னது. மகா–பா–ர–தத்–தின் சிறப்பு பக–வத்– கீதை. பக–வத்–கீதை தங்–கப் பதக்–கம் என்–றால் விதுர நீதி வெள்–ளிப் பதக்–கம். பல–முறை பல–முறை படிக்க வேண்–டிய விஷ–யம். திரு–த–ராஷ்–டி–ரனை ந�ோக்கி பணி–வா–க– வும், உறு–திய – ா–க–வும் விது–ரர் பேசத் துவங்–கி– னார். இது பேச வேண்–டிய நேரம் என்று புரிந்து க�ொண்டு பேசி–னார். இங்கு பேசி– னால் ஏதே–னும் பலன் ஏற்–பட்–டா–லும் ஏற்–ப– டும் என்று பல–ரின் நன்மை கருதி அவர் பேசத் துவங்–கின – ார். தாம் அழைக்–கப்–பட்–டி– ருக்–கிற�ோ – ம், பேசு–வத – ற்–காக பணிக்–கப்–பட்–டி– ருக்–கிற�ோ – ம், இந்த வாய்ப்பை விடக்–கூட – ாது நாமாக வந்து பேசு–வதை விட அழைக்–கும்– ப�ோது நாம் பேசி–னால் ஆழ்ந்து கவ–னிக்க அழைத்–தவ – ரு – க்கு அக்–கறை இருக்–கும் என்று நினைத்–துப் பேசி–னார். ‘‘திரு–த–ராஷ்–டிர மன்–னனே, பல–வானை பகைத்–துக் க�ொண்ட பல–வீன – ன், காமு–கன், திரு–டன், ந�ோயாளி இவர்–க–ளுக்–குத்–தான் இர–வில் தூக்–கம் இருக்–காது. இந்த நான்–கில் நீங்–கள் எந்த இடத்–தில் சிக்–கிக் க�ொண்–டி– ருக்–கி–றீர்–கள் என்று ய�ோசித்து எனக்–குச் ச�ொல்–லுங்–கள். பாண்–ட–வர்–க–ளுக்கு நீங்–கள் தர–வேண்– டிய ராஜ்– ஜி – யத்தை தரா– ம ல் ப�ோனது பிசகு. அவர்–களை சூதாட அழைத்–த–தும், அந்த சபை–யில் அவர் மனை–வியை உங்–கள் பிள்– ளை – க ள் அவ– ம ா– ன ப்– ப – டு த்– தி – ய – து ம், அதை நீங்–கள் தட்–டிக் கேட்–கா–மல் இருந்–த– தும் மிகப்–பெரி – ய தவறு. உண்–மையி – ல் அந்த விஷ– ய ங்– க ள்– த ான் இப்– ப �ோது உங்– க ளை வாட்–டு–கின்–றன. யாரி– ட ம் எந்த ப�ொறுப்பை விட– வேண்–டும�ோ அவர்–க–ளி–டம் ஒரு மன்–னன் ப�ொறுப்பை விட–வேண்–டும். துரி–ய�ோதன – ன்,

92

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

சகுனி, கர்– ண ன், துச்– சா– த – ன ன் ப�ோன்ற தகு–தி–யற்ற மனி–தர்–க–ளி–டம் ராஜ்ய பரி–பா–ல– னத்தை விட்டு விட்டு நீங்–கள் எப்–படி நிம்–ம– தி–யாக இருக்க முடி–யும். அடுத்த வேளை, அடுத்த ப�ொழு–தில் இவர்–கள் என்ன கூத்து செய்–வார்–கள�ோ என்ற பயத்–த�ோ–டு–தானே இருப்–பீர்–கள். எப்–படி தூங்க முடி–யும். எ வ ன் உ ண் – மை – யி – லேயே தன க் கு என்–ன தெரி–யும் என்–கிற ஞானம், முயற்சி, துய–ரத்தை சகிக்–கும் சக்தி, தர்–மத்–தில் உறுதி ப�ோன்ற குணங்– க ள் இருப்– பி ன் அவன் பண்–டி–தன் என்று அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றான். பண்–டித – –னால்–தான் உல–குக்கு நன்–மை–கள் செய்ய முடி–யும். உலக காரி–யங்–களை உண்– மை–யாய் செய்–கிற – வ – னு – ம், தீய காரி–யங்–களி – லி – – ருந்து வில–குப – வ – னு – ம், ஆஸ்–திக – னு – ம், எல்லா காரி–யத்–தை–யும் சிரத்–தை–ய�ோடு செய்–வது – ம் பண்–டித – –னுக்–கு–றிய லட்–ச–ணங்–கள். அதர்–மம், வெட்–கம், பிடி–வா–தம், அதீத சந்–த�ோ–ஷம், தன்–னையே பூஜைக்–கு–ரி–ய–வ– னாக கரு–து–தல் ப�ோன்ற பாவங்–கள் ஒரு மனி–தரு – டைய – கம்–பீர – த்தை குலைக்–கின்–றன. அவன் மனி–தர்–க–ளால் கேலிக்–கான ப�ொரு– ளாக மாறு–கி–றான். மற்–ற–வர் தன்னை கேலி– யாக பார்க்–கிற – ார்–கள�ோ என்று துய–ரப்–படு – ம் மனி–த–னுக்கு தூக்–கம் வரு–வ–தில்லை. தர்–மத்–த�ோடு இருக்–கிற�ோ – ம் என்ற தெளி– வு–டைய – வ – ன் மற்–றவ – ர்–களு – டைய – விமர்–சன – ங்– க–ளைப் பற்றி கவ–லைப்–படு – வ – தி – ல்லை. அவன் ப�ொழு–து–கள் மகிழ்ச்–சி–யாக இருக்–கின்–றன. வெட்–கம், பயம், அன்பு, செல்–வம், ஏழ்மை இவை யாரு–டைய காரி–யத்–தில் தலை–யிடு – வ – – தில்–லைய�ோ அவனே பண்–டி–தன் என்று அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றான். எவன் ப�ோகத்தை விட்டு கம்–பீ–ரத்தை கடை–பி–டிக்–கி–றான�ோ அவனே பண்–டி–தன் என்று அழைக்–கப்–ப–டு– கி–றான். தன்–னு–டைய சக்தி என்ன என்று புரிந்து க�ொண்டு அதற்– கே ற்– ற – ப டி பணி – வ – னையே – உல–கம் மதிக்–கிற – து. நல்ல செய்–கிற புத்தி தெரிந்–தவ – ன் மற்–றவ – ர்–களை துச்–சம – ாக மதிப்–பதி – ல்லை. ஒரு பண்–டித – ன் விஷ–யத்தை வெகு–நே–ரம் கேட்–கி–றான். ஆனால் முற்–றி– லும் சீக்–கிர – ம் புரிந்து க�ொண்டு விடு–கிற – ான். தன்–னு–டைய கடமை என்ன என்று புரிந்து க�ொண்டு கம்– பீ – ர – ம ாய் தன் த�ொழி– லி ல் ஈடு– ப – டு – கி – ற ான். அவன் விருப்– ப ம் என்– பது அங்கு குறுக்–கி–டு–வ–தில்லை. எந்த ஒரு விஷ–யமு – ம் வீணா–கப் பேசு–வதி – ல்லை. இந்த மூன்று செயல்– க – ளு ம் பண்– டி – த – னு – டைய முக்–கிய – –மான இயல்–பு–க–ளா–கும். அமை– தி – ய ான அறி– வு ள்ள மனி– த ன் கிடைத்–தற்கு அரிய ப�ொருளை விரும்–பு–வ– தில்லை. உயர்ந்த ப�ொரு– ளி ன் விஷ– ய த்– தில் ஆசைப்–பட்டு துய–ரப்–பட விரும்–பு–வ– தில்லை. ய�ோசனை செய்து ஒரு விஷ–யத்–தில் இறங்– கு – கி – ற – வ ன், மனதை தன் வசத்– தி ல்

இதயபூர்வ அஞ்சலி அ

ந்–தந்த அவ–ருடைய – வய–திற்– கேற்ப அவ–ரது எழுத்–துப் பய–ணம் அமைந்–ததை, பால– கு–மா–ர–னு–டைய ஆரம்–ப–கா–லம் முதல் இன்–றுவ – ரை – யி – ல – ான இவ– ரது எழுத்– து – க – ளை ப் படித்து வரு–ப–வர்–க–ளுக்–குப் புரி–யும். கவிதை, சிறு–கதை, நாவல், சினிமா என்ற வளர்ச்– சி – யி ல், முது– மை – க ா– ல த்து முத்– த ாய்ப்– பாக இவர் ஆன்–மி–கத்–தி–லேயே நிலைத்து, ஒன்– றி – வி ட்– ட – து ம் புரி–யும். தின–கர – ன் நாளி–தழி – ன் சனிக்– கி–ழமை இணைப்–பான ஆன்–மிக மல–ரில், 2010 ஆண்–டு–வாக்–கில் ‘மண்–ணில் தெரி–யுது வானம்’ என்ற தலைப்– பி ல் ஆன்– மி கஇலக்– கி ய-தன்– ன ம்– பி க்– கை த் – க்– த�ொடரை எழுதி, லட்–சக்–கண கான வாச–கர்–க–ளின் மன–தைக் கவர்ந்–த–வர் பால–கு–மா–ரன். தற்– ப �ோது ஆன்– மி – க ம் மாத– மி – ரு – மு றை இத– ழி ல் ‘மகா– ப ா– ர – த ம்’ – க்–கண – க்–கான வாச–கர்–களை அந்த புராண த�ொடரை எழுதி பல்–லா–யிர காலத்–துக்கே அழைத்–துச் சென்று மகிழ்–வித்து வந்–த–வர். இந்–நி–லை–யில் திரு பால–கு–மா–ரன் அம–ர–ரா–கி–விட்–டது, இலக்–கியஆன்–மிக உல–கிற்–குப் பேரி–ழப்பு என்–பது ஒவ்–வ�ொ–ரு–வ–ரும் ஆழ்ந்த வருத்–தத்–து–டன் உண–ரக்–கூ–டி–ய–தா–கும். ஆனா–லும், தம் ஆன்–மி–கக் கட–மை–யி–லி–ருந்து பிறழ விரும்–பாத பால–கு–மா–ரன், தன் இறு–தி–நாள்–வரை எழு–திக்–க�ொண்டே இருந்–தார் என்–ப–தை–யும், அவ்–வாறு கடை–சிய – ாக எழு–தப்–பட்–டது, நம் ஆன்–மி–கம் இத–ழுக்–கான மகா–பா–ரத அத்–தி–யா–யங்–கள்–தான் என்–ப–தை–யும் அறி– யும்–ப�ோது மனம் நெகிழ்–கி–றது. இத–யம் கசிந்து கண்–ணீர் பெரு–கு–கி–றது. அந்த சில அத்–திய – ா–யங்–களை மேலும் த�ொடர்ந்து பிர–சு–ரித்து அவ– ருக்கு உரிய மரி–யா–தை–யைச் செலுத்த விழை–கி–ற�ோம். அவர் ஆன்மா சாந்–தி–ய–டைய எல்–லாம்–வல்ல இறை–வ–னைப் பிரார்த்–தித்–துக்–க�ொள்–கி–ற�ோம்.

ð£ô-°-ñ£-ó¡

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

93

வைத்–தி–ருப்–ப–வன் பண்–டி–தன் என்று கரு– தப்–ப–டு–கி–றான். தர்–மங்–க–ளில் மனி–த–னுக்கு ஒரு ருசி ஏற்– பட வேண்– டு ம். உன்– ன – த – ம ான காரி– ய ம் செய்–வத – ற்கு ஒரு விழைவு ஏற்–பட வேண்–டும். அப்–படி செய்–பவ – ர்–களி – ட – ம் ஏதே–னும் குறை இருப்–பி–னும் அதை மற்–ற–வர்–கள் பெரி–தாக எடுத்–துக் க�ொள்–வ–தில்லை. நல்–ல–வர்–கள் மேற்–க�ொள்ள வேண்–டிய இன்–ன�ொரு முக்–கி–ய–மான விஷ–யத்–தைப் பற்றி க�ொஞ்–சம் காது க�ொடுத்து கேட்–பீர – ாக. எவன் செல்–வத்–தைக் கண்–டால் சந்–த�ோ– ஷத்–தால் மலர்ந்து விடு–வதி – ல்–லைய�ோ, எவன் அவ–மதி – ப்–பால் கவ–லைப்–படு – வ – தி – ல்–லைய�ோ, எவ–ருடைய – உள்–ளத்–திற்கு எது ப�ொருட்–டும் துய–ரம் உண்–டா–வ– தில்–லைய�ோ அவன் பண்–டித – ன் என்று அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றான். இப்– ப – டி ப்– ப ட்– ட – வ – னு – டைய வாக்கு தடை– ப – டு – வ – தி ல்லை. அவன் உள–றுவ – தி – ல்லை. அவன் மிக தீர்க்–க–மா–கப் பேசு–கி–றான். அழ–காக விவா–தம் செய்–கிற – ான். சிறந்த நூல்–க–ளி–லி–ருந்து எடுத்– துக்–காட்–டு–கள் காட்–டு–கி–றான். அவனை உல– க ம் பண்– டி – த ன் என்று அழைக்–கி–றது. ஒரு–வனு – டைய – அறிவு அவன் கற்–றி–ருக்–கும் வித்–தையை பின்– பற்ற வேண்–டும். ஒரு–வ–ருடைய – வித்தை அவனை அறி– வை ச் சார்ந்து இருக்–கி–றத�ோ அவன் பண்–டி–தன் என்று அழைக்–கப் –ப–டு–கி–றான். படிக்– க ா– ம – லேயே பெரிய படிப்– ப ாளி ப�ோல நடந்து க�ொள்–கி–ற–வன், தகு–திக்–குப் ப�ொருந்–தாத பதவி உடை–ய–வன், வேலை செய்–யா–ம–லேயே செல்–வம் செய்ய விரும்– பு–கி ன்–ற–வன் ஆகி– ய�ோரை பண்– டி – தர்– க ள் முட்–டாள்–கள் என்று கூறு–கிற – ார்–கள். எவன் தன் கட–மையை விட்– டு– விட்டு மற்– ற – வ– ரு – டைய கட–மையை கடை–பி–டிக்–கி–றான�ோ, நண்– ப ர்– க – ள�ோ டு ப�ொய்– ய ாக நடந்து க�ொள்–கிற – ான�ோ, அவன் முட்–டாள் என்று அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றான். சேர்க்–கத் தகா–த–வர்– களை எவன் விரும்–பு–கி–றான�ோ அவ–னும் முட்–டாள்–தான். யாரி–ட–மும், எது பற்–றி–யும் ஐயம் க�ொள்–கி–ற–வன், விரை–வில் நடக்க வேண்–டிய காரி–யத்தை தாம–தம – ா–கச் செய்–ப– வன் மூடன் என்று கரு–தப்–படு – கி – ற – ான். எவன் பித்–ருக்–க–ளின் சிரார்த்–தத்–தை–யும், தேவர்–க– ளின் பூஜை–யை–யும் செய்–ய–வில்–லைய�ோ, எவ–னுக்கு நல்ல எண்–ண–மு–டைய நண்–பர்– கள் கிடைப்–ப–தில்–லைய�ோ அவ–னை–யும் மூடன் என்றே ச�ொல்–ல–லாம். அத்–த–கைய மூடன் அம்–மா–தி–ரி–யான அத–மன் யாரும்

94

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

அழைக்– க ா– ம – லேயே உள்ளே வந்து விடு– கி– ற ான். பிறர் கேட்– க ா– ம – லேயே அதி– க ம் பேசு–கிற – ான். அவன் நம்–பத்–தக – ாத மனி–தரை அதி–கம் நம்–பு–கி–றான். இம்–மா–திரி மனி–தர்–க– ளால் உல–கில் குழப்–பங்–கள்–தான் ஏற்–ப–டும். எவ–ன�ொ–ரு–வன் தான் குற்–ற–மாக நடந்–த– படி மற்–ற–வர் மீது அந்த குற்–றத்–தைக் கூறி ஆட்– சே – பணை செய்– கி – ற ான�ோ, எவன் திறமை இருக்–கி–ற–வனை வீணாக க�ோபிக்– கி–றான�ோ அவன் மிகப் பெரிய முட்–டா–ளா– வான். அதி–கா–ரம் இல்–லா–த–வ–னுக்கு எவன் உப–தே–சிக்–கி–றான�ோ, அனர்–தத்தை எவன் உபா– சி க்– கி– ற ான�ோ, எவன் கடு–மை–யைக் க�ொண்–டா–டு–கி–றான�ோ அவனை மூடன் என்று கூறு–கி–றார்–கள். எவன் பெரும் செல்–வம், வித்தை மற்–றும் ஐஸ்–வர்–யத்தை பெற்–றும் பிடி–வா–தக்–கா–ரன – ாக நடந்து க�ொள்–வ–தில்–லைய�ோ அவன் பண்– டி – த ன் என்று அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றான். தன்–னால் காப்–பாற்–றப்–பட வேண்–டிய மக்–களு – க்கு உணவு தரா– ம ல், உடை தரா– ம ல், தானே நல்ல ப�ோஜ– ன – மு ம், நல்ல உடை–யும் அணி–கிற – வ – ன் மிகப் பெரிய க�ொடு– மை க்– கா–ரன். அதி–கா–ரம் உள்ள மனி–தன் தனி–யாக பாவம் செய்–கிற – ான். அதை பல–பேர் பயன்–படு – த்–துகி – – றார்–கள். ஆனால் பயன்–ப–டுத்– தி–ய–வர்–கள் குற்–றத்–தி–லி–ருந்து விடு– ப – டு – கி – ற ார்– க ள். ஆனால் அதைச் செய்–தவ – ன் அந்த குற்–றத்–திற்கு முழு ப�ொறுப்–பா–கி–றான். ஒரு மூட– ன ால் வெளி– யி – ட ப்– பட்ட குருட்டு அறிவு ஒரு ராஜ்–ஜியத்தை – அழித்து விடும். மது குடிப்–ப–தால் குடிப்–ப–வன் மட்– டுமே இறந்து ப�ோகி–றான். ஆயு–தம் ஒரு–வ– னைத்–தான் அழிக்–கி–றது. ஆனால் தவ–றான ஆல�ோ– ச – னை – க ள் மக்– க ளை, மன்– னனை அழிக்–கின்–றன. உல– க த்– தி ல் ப�ொறு– மை – த ான் அழ– கி ய குணம். வசீ–க–ர–மான குணம். ப�ொறு–மை– யால் எது– த ான் வெற்– றி – ய – டை – ய ாது. தர்– மம் என்–பது கூரான வாள். துஷ்–டர்–கள் அவ–ருக்கு அரு–கில் நெருங்க முடி–யாது. வெற்று நிலத்– தி ல் விழுந்த நெருப்பு தானாக அணைந்து விடும். ப�ொறுமை இல்–லாது செய்–யப்–ப–டு–கின்ற க�ோப–தா–பங்– கள் எந்–தப் பய–னு–மின்றி தானாக நீர்த்–துப் ப�ோய் விடும். இரண்டு வகை அதர்ம புரு–ஷர்–கள் உல– கத்–தில் உண்டு. தன் கட–மையை – ச் செய்–யாத குடும்–பஸ்–தன், உல–கத்–திலு – ள்ள கர்–மங்–களை

செய்– கி ன்ற சன்– னி – ய ாசி. குடும்– ப ம் என்– பது ஒரு ப�ொறுப்பு. அந்–தப் ப�ொறுப்பை ஏற்– க ாத மனி– தனை உல– க ம் மதிப்– ப – த ே– யில்லை. துறவு என்–பது எதன் மீதும் பற்– றற்று இருத்– த ல். இடை– ய – ற ாது தன்– னு ள் ஒடுங்–கிக்–கிட – த்–தல். உள்–ளுக்–குள் ஒடுங்–காது உல–கத்–தின் ப�ோகங்–க–ளில் புரள்–கி–ற–வனை எப்–படி சன்–னி–யாசி என்று அழைப்–பது. இவர்–கள் இரண்டு பேருமே கேலிக்–கு–ரி–ய–வர்–க–ளாக மாறிப் ப�ோகி–றார்–கள். பெரும் பாவம் இவர்–களை – ச் சூழ்–கி–றது. மனை–வி–யால் நேசிக்–கப்–ப– டு–கிற புரு–ஷனை விரும்–புகி – ன்ற பெண், புரு–ஷன – ால் நேசிக்–கப்–ப– டு–கின்ற மனை–வியை விரும்–பு– கின்ற ஒரு ஆண் சுய–ம–திப்–பீடு இல்– ல ா– ம ல் ப�ோகி– ற ார்– க ள். ச�ொந்த க�ௌர–வம் பாழ்–பட்டு இருக்– கி – ற ார்– க ள். யாரை– யு ம் சாரா–மல் இருப்–பதே சிறப்பு. இரு–வகை – ய – ான மனி–தர்–கள் ச�ொர்க்–கத்தை அடை–கி–றார்– கள். ஏன் ச�ொர்–கத்தை விட உய–ரம – ான இடத்தை அடை–கி– றார்–கள். பல–சா–லி–யாக இருந்– தும் ப�ொறு–மை–யாக இருப்–ப– வன், ஏழை– ய ாக இருந்– து ம் தானம் அளிப்–ப–வன் இரண்டு பேரும் உன்– னத இடத்தை இறந்த பிறகு அடை–கிற – ார்–கள். எவன் செல்–வ–னாக இருந்– து ம் த ா ன ம் அ ளி க் – க – வி ல் – லைய�ோ, எவன் தரித்–த–ர–னாக இருந்–தும் கஷ்–ட த்தை சகிக்–க–வில்– லைய�ோ, அவன் வாழும்–ப�ோதே நர–கத்–தில் உழல்–கி–றான். சுக–ப�ோ–கம் துறந்த சன்–னிய – ா–சியு – ம், ப�ோரில் பகை–வர் எதிரே வீர–மாக நின்று இறந்து ப�ோன ப�ோர்–வீர – னு – ம் சூரிய மண்–டலத்தை – தாண்–டி–யும் நிற்–கி–றார்–கள். சிறிய அறி–வுடை – ய – வ – ன், துதி செய்–பவ – ன், அவ–ச–ரப்–ப–டு–ப–வன் ஆகி–ய�ோ–ர�ோடு ரக–சிய ஆல�ோ–சனை செய்–யக் கூடாது, மன்–னர்–கள் இவர்– க ளை விலக்கி வைக்க வேண்– டு ம். அறி–வா–ளி–கள் இத்–த–கைய மக்–களை புரிந்து க�ொள்–கி–றார்–கள். ஒரு செல்–வந்–தர் தன்–னு–டைய வீட்–டில் நான்கு வகை–யான முக்–கிய மனி–தர்–களை எப்–ப�ொ–ழுது – ம் இருக்–கச் செய்ய வேண்–டும். குடும்–பத்–தில் முதி–யவ – ர், உயர்–குல மனி–தன், செல்–வ–மற்ற நண்–பன், குழந்–தை–யற்ற சக�ோ– தரி இவர்–கள் நால்–வ–ரும் செல்–வந்–த–ருக்கு எப்–ப�ோ–தும் உத–வு–வார்–கள். எந்த ய�ோக்–கிய – –தை–யும் இல்–லாத, ஐஸ்– வர்–யத்தை விரும்–பும் மனி–தன், உறங்–கும் மனி–தன். தூக்க கலக்–கம், க�ோபம், பயம்,

ச�ோம்–பல், தாம–தம் என்ற ஆறு குணங்–களு – ம் நீக்–கப்–பட வேண்–டும். உப–தே–சம் அளிக்– காத ஆச்–சா–ரிய – ன், மந்–திர – த்தை உச்–சரி – க்–காத சீடன், ஜனங்–களை ரட்–சிப்–ப–தில் திற–மை– யற்ற மன்–னன், கடு–மை–யான ச�ொற்–களை பேசு–கின்ற பெண், காடு–களு – க்–குப் ப�ோகாது கிரா– ம த்– தி – லேயே இருக்க விரும்– பு – கி ன்ற இடை–யன், காட்–டிற்கு ப�ோகும் நாவி–தன் என்று அறு–வ–ரை–யும் சமூ–கம் புறக்–க–ணித்து விடும். ஒரு மனி–தன் ஒரு ப�ொழு– தும் சத்–திய – ம், தானம், தன் கட– மை–யைச் செய்–தல், அசூயை இன்மை, ப�ொறுமை, தைரி–யம் என்ற ஆறு குணங்–க–ளை–யும் விடவே கூடாது. மன்னா, நியா–யம – ான முறை– யில் செல்–வத்தை அடை–தல், எப்– ப �ொ– ழு – து ம் ஆர�ோக்– கி – ய – மாக இருத்–தல், அனு–கூல – ம – ான மனை–வியை அடை–தல், தன் உற–வுக – ளி – ட – ம் பிரி–யம – ா–கப் பேசு– தல், கட்–ட–ளைக்கு அடங்–கி–யி– ருக்–கின்ற மகன், செல்–வத்தை உண்–டாக்–கும் வித்தை என்று ஆறு விஷ– ய ங்– க – ளு ம் மனி– த – னுக்கு சுகம் அளிப்–பன. இவை ஏதும் இல்–லாது ஒரு மனி–தன் சிறந்– து – வி ட முடி–ய ாது. ஏதே– னும் ஒன்று குறைந்– த ா– லு ம் அவன் வாழ்க்கை குறை–யுள்–ள– தா–கத்–தான் இருக்–கும். இப்– ப �ொ– ழு து ச�ொல்– ல ப் ப�ோகிற ஆறு வகை– ய ான மனி– த ர்– க ள் ஆறு வகை– ய ான மக்– க ள் மூலம் தங்– க ள் வாழ்க்–கையை நடத்–து–கி–றார்–கள். வைத்–தி–யன் பிணி–யா–ள–னா–லும், காமம் க�ொண்ட பெண்– க ள் காமி– க – ள ா– லு ம், புர�ோ– கி – த ர்– க ள் எஜ– ம ா– ன – ரி – ட – மி – ரு ந்– து ம், மன்–னன் ப�ோரி–டு–ப–வ–னி–ட–மி–ருந்–தும், வித்– வான்–கள் முட்–டாள்–கள் மூல–மும் தங்–கள் வாழ்க்–கையை நடத்–து–கி–றார்–கள். சரி–யான முகூர்த்த நேரம் பார்த்து பரி–மா– றா–தது, பசு, சேவை, பயிர், பெண், வித்தை, கலை– க ள் தெரிந்– த – வ ர்– க – ளி ன் சேர்க்கை என்ற ஆறு விஷ–யங்–க–ளும் நஷ்–ட–மா–கின்– றன. பெண்ணை திரு–மண – த்–திற்கு பார்க்–கப் ப�ோகி–ற–ப�ோ–தும், பசுவை வாங்–கு–கி–ற–ப�ோ– தும், பயிரை விதைக்–கிற – ப – �ோ–தும், அறு–வடை செய்–கி–ற–ப�ோ–தும், உடை–ய–வர்–களை சந்–திக்– கும்–ப�ோ–தும் நல்ல நேரம், நல்ல ஓரை–யில் த�ொடர்பு க�ொள்ள வேண்– டு ம். நேரம் தவ–றாக இருந்–தால் இந்த விஷ–யங்–களெ – ல்– லாம் எதிர்–ம–றை–யா–கப் ப�ோகும்.’’ என்றார் விதுரர்.

(த�ொட–ரும்) ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

95

ந

ம்–முடை – ய முன்–ன�ோர்–கள்–தான் எத்–துணை த�ொலை– ந�ோக்– கு ப் பார்வை க�ொண்– ட – வ ர்– க ள்! எதை– யு ம் நம்–மால் த�ொடர்ந்து பின்–பற்–று–வது என்–பது கடி–ன– மான ஒன்று என்–பதை தங்–க–ளு–டைய அனு–ப–வத்–தின் மூலம் அறிந்து வைத்–தி–ருப்–ப–வர்–கள். உதா– ர – ண – மா க இந்த பர– ப – ர ப்– ப ான ப�ோட்– டி – க – ளும், சூழ்ச்– சி – க – ளு ம் நிறைந்த உல– க த்– தி ல், ஒன்– றைத்

96

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

த�ொடர்ச்– சி – ய ாக மேற்– க�ொள்–வ–தில் நமக்கு எவ்– வ–ளவு சிர–மம் இருக்–கும் என்–பது எல்–ல�ோ–ருக்–கும் தெரிந்த ஒன்–றுதா – ன். அக, புறப் பிரச்–னை–க– ளால் மனி–தன் காற்–றில் அலைக்–கழி – யு – ம் தென்னை ஓலை ப�ோல அல்– ல ல்– ப–டு–கி–றான். இதி–லி–ருந்து தப்ப வேண்–டுமா? மனம் ஆனந்–த–ம–ய–மாக இருக்க வேண்–டுமா? மிகச் சரி–யான உபா– யத்தை தந்து அரு–ளியி – ரு – க்– கி–றார் பெரி–யாழ்–வார்: ‘‘மண்–ணில் பிறந்து மண்– ணா–கும் மானி–டப் பேரிட்டு அங்கு எண்– ண ம் ஒன்று இன்றி இருக்–கும் ஏழை மனி–தர்–காள் கண்–ணுக்கு இனிய கரு–மு– கில் வண்–ணன் நாமமே நண்–ணு–மின் நார–ணன் தம் அன்னை நர–கம் புகாள்!’’ இ ந ்த ப ா சு – ர த் – தி ன் மூலம் என்ன ச�ொல்ல வரு– கி – ற ார் பெரி– ய ாழ்– வார்? இல்–லற சம்–சா–ரக் கட– லில் தத்– த – ளி க்– கு ம் மனி– தர்– க ளே இறை– வ – னி ன் பக்– த ர்– க ளே உங்– க – ள ால் குடும்– ப ம், அதற்– க ான தேவை–கள், அதை எப்–படி நிறை– வே ற்– று – வ து என்– ப – தி–லேயே சதா சர்–வ–கா–ல– மும் ஓடிக் க�ொண்டே இருக்–கி–ற�ோம். அது– வு ம் இன்– றை ய ய தார்த்த உ ல – க த் – தி ல் பிள்– ளை – க – ளி ல் ஸ்கூல் அட்– மி – ஷ – னு க்– க ா– க – வு ம், வீட்டு ல�ோனுக்–காக பேங்– கிற்கு அலை–வதி – லு – ம – ேயே ம�ொத்த வாழ்க்–கை–யை– யும் செல– வி ட வேண்– டி– ய – தா க இருக்– கி – ற து! இதில் நம்–மால் எப்–படி பரம்–ப�ொ–ரு–ளான நாரா– யண நாமத்தை ச�ொல்ல

முடி–யும்? அல்–லது இந்–தப் பிரச்–னை–க– ளுக்கு இடையே ஞாப–கப்–ப–டுத்தி நினை– வில்–தான் வைத்–துக் க�ொள்ள முடி–யுமா? அத–னால்–தான் குழந்தை பிறந்த உட– னேயே அந்– தக் குழந்–தை –க–ளுக்கு கேச– வன், தாம�ோ–த–ரன், நாரா–ய–ணன் என்– றெ ல்– லா ம் பரந்– தா – ம – னி ன் பெயர் சூட்டி மகிழ்– கி – ற ார்– கள். அப்– ப டி நாரா– ய – ண ன் பெயரை சூட்– டு – வ – த – னா ல் என்ன நன்மை கிடைக்–கும்? பரம்–ப�ொ–ரு–ளான நாரா–ய– ணனை பெற்–ற�ோர்–கள் கூப்–பி– டு–கிற – ார்–கள�ோ இல்–லைய�ோ, மகன் நாரா–ய–ணன் பெயரை அடிக்–கடி கூப்–பிடு – வ – தா – ல் அந்–தக் குழந்–தையி – க்கு ச�ொர்க்– – ன் பெற்–ற�ோரு கம்–தான் வாய்க்–கும், நர–கம் கண்–டிப்–பாக கிடை–யாது. ஏனெ–னில் தன் பிள்–ளையை நாரா–ய–ணன் கேச–வன், தரன் என்று அடிக்–கடி அழைக்–கும்–ப�ோதே அந்த ஆண்– ட–வனு – டை – ய அருள் தானாக கிடைக்–கும் என்று அறு–தி–யிட்டு ச�ொல்–கி–றார் பெரி– யாழ்–வார். எத்–த–னைய�ோ ஆயி–ரம் ஆண்– டு–களு – க்கு முன்–னால் பெரி–யாழ்–வா–ருக்–குத்

அணிந்–தேன் தரு–வாய் சிவ–கதி, நீ பாதி–ரிப் புலி–யூர் அரனே!’’ இந்த தேவா– ர ப் பதி– க த்– தி ன் மூலம் என்ன ச�ொல்ல வரு– கி – ற ார், அப்– ப ர் பெரு–மான்? ‘என் தாயின் வயிற்–றில் கரு–வா–கக் கிடந்த நாள் முதல் உன்–னையே (இறை– வ – ன ையே) சிந்– தி க்– கு ம் எண்– ண ம் உடை– ய – வ – னா க இ ரு ந் – தே ன் . ந ா ன் உ ரு க் – க�ொண்டு உல– கி ல் வந்து உதித்– த – பி ன் உன்– னு – டை ய ஒப்–பில்–லாத திருப்–பெ–யரை பயின்–றேன். உன் திரு–வரு – ள – ால் என் வாயால் சிவாய நம என்று கூறும் பேறு பெற்–றேன். திருப்–பா–தி– ரிப் புலி–யூர் இறைவா, எனக்கு சிவ–கதி தரு–வாய்’ என்று அந்த பார்–வதி சமேத பர–மேஸ்–வ–ர–னி–டம் விண்–ணப்–பம் செய்– கி–றார் திரு–நா–வுக்–க–ர–சர் என்–கிற அப்–பர் பெரு–மான். பெரி–யாழ்–வார் பாசு–ர–மும் சரி, அப்– பர் பெரு–மா–னின் தேவா–ரப் பதி–க–மும் சரி, இரண்–டும் விவ–ரிக்–கும் இறை–வ–னின் திரு–நா–மத்–திற்கு அப்–படி என்ன சிறப்பு?

மன இருள் அகற்றும் ஞானஒளி 41

இறைவன் நாமம் ச�ொல்லி

ஏற்றம் பெறுவ�ோம்!

த�ோன்–றி–யி–ருக்–கி–றது இந்த சிந்–தனை! பெரி–யாழ்–வா–ரைப் ப�ோலவே அப்–பர் பெரு–மா–னும் இறை–வ–னின் திரு–நா–மப் பெரு–மையை எண்ணி எண்ணி வியப்– பால் நம்மை விழி–ய–கல வைக்–கி–றார்: ‘ ‘ க ரு – வ ா ய் க் கி ட ந் து உன் கழலே நினை–யும் கருத்து உடை–யேன் உரு– வ ாய்த் தெரிந்து உன்–றன் நாமம் பயின்– றேன் உனது அரு–ளால் தி ரு – வ ா ய் ப�ொ லி – ய ச் சிவா– ய – ந ம என்று நீறு

ஆழ்–வார்க்–க–டி–யான்

மை.பா.நாரா–ய–ணன்

பரி–பா–டலி – ல் கடு–வன் இள–வெயி – னா – ர் படைத்த பாடல் ஒன்–றைப் பார்ப்–ப�ோம்: ‘‘வேதத்து மறை நீ; பூதத்து முத–லும் நீ; வெஞ்–சுட – ர் ஒளி–யும் நீ; திங்–களு – ம் அளி–யும் நீ; அனைத்–தும் நீ அனைத்–தின் உட்–ப�ொரு – ளு – ம் நீ யாத–ரின் உறைவு முறை–வது மிலையே!’’ ‘வேதங்–க–ளின் உட்–ப�ொ–ரு–ளாய் உள்– ளாய்! ஐம்– பூ – த ங்– க – ளி ல் அவற்– றி ன் உட்– ப�ொ–ரு–ளாய் விளங்–கு–கி–றாய்! எல்–லாப் ப�ொரு– ளு ம் நீயே! அந்– த – ர ாத்– மா – வ ாக எல்– லா – வ ற்– றி – லு ம் நீயே உள்ளே நின்று ஊடு–ருவி – யி – ரு – க்–கிற – ாய். நின் அருளை என்– ன–வென்று எப்–படி ச�ொல்ல முடி–யும்?’ என்று கேட்–கும் இந்–தப் பாட–லி–லி–ருந்தே அந்–தச் சிறப்பை நாம் அறிந்–து–க�ொள்ள முடி–யும்!

(த�ொட–ரும்) ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

97

உள்ள(த்)தைச் ச�ொல்கிற�ோம்

நெஞ்சிலிருந்து பறந்துவிடாது!

‘த மிழ்– ந ாட்– டி ல்

பிள்– ள ை– ய ார் எப்– ப டி பிர– ச ன்– ன ம் ஆனார்?’ என்ற கட்– டு ரை காரண காரி– ய ங்– க – ள �ோடு விளக்– கி – ய து. அட்–டை–யில் வண்ண மயி–லு–டன் அழகு முரு–கன், உட்–பு–றம் வைகாசி விசாக நட்–சத்– தி–ரத்–தில் அவ–தரி – த்த அறு–படை நாய–கனி – ன் மகத்–து–வங்–கள் எல்–லாம் இத–ழின் மகு–டத்– தில் வைரங்–கள – ாக ஜ�ொலித்–தன.

- கே.பிர–பா–வதி, மேல–கி–ருஷ்–ணன் புதூர்.

சு ய–ந–லமே நன்மை, தீமை–களை முடிவு செய்–கிற – து. தன் எண்–ணம் நிறை–வேற – ா–விட்– டால் நல்–ல–வ–ரும் தீய–வரே. தன் எண்–ணம் நிறை– வே – றி – ன ால் தீய– வ – ரு ம் நல்– ல – வ ரே. தன்–னைப்–ப�ோ–லவே பிற–ரை–யும் நினைத்– தால் எல்–ல�ோ–ரும் சமமே. என்–றெல்–லாம் ரத்– தி – ன ச் சுருக்– க – ம ாய் புரிய வைத்– த ன ப�ொறுப்–பா–சி–ரி–ய–ரின் தலை–யங்–கம்.

- A.T.சுந்–த–ரம், சென்–னிம – லை.

தெளி–வு– பெ–றுஓம் பகு–தி–யில் ‘தென்–னா–

டு–டைய சிவனே ப�ோற்றி என்று கூறு–வது ஏன்?’ என்ற வினா–விற்கு மணி–வா–ச–கரை மேற்–க�ோள் காட்டி, அவ–ருட – ைய திரு–வா–ச– கத்– தி – லி – ரு ந்து ‘உல– க த்– தி ல் உள்ள எல்லா நாட்–டின – ரு – ம் காணும் இறை–வனு – ம் தென்–ன– கத்–தில் உள்–ள�ோர் கூறும் சிவ–னும் ஒன்–றே’ என்ற விளக்–கத்–தையு – ம் ச�ொன்–னது அருமை.

- K.சிவக்–கு–மார், சீர்–காழி.

‘வடி–வே–லன் அருள் ப�ொங்–கும் வைகா–சி’

கட்–டுரை, முரு–கப்–பெரு – ம – ா–னுக்–கும் வைகாசி மாதத்–திற்–கு–முள்ள ஆன்–மி–கத் த�ொடர்–பு க – ள – ைச் சுருக்–கம – ாக அதே–சம – ய – ம் தெளி–வா–க– வும் எடுத்–துரை – த்–தது. முரு–கனி – ன் புகழ்–பாடி அவ–ன–ருள் வேண்–டும் விஷ்–ணு–தா–ச–னின் பாடல்–கள் அருமை.

- இரா.வளை–யா–பதி, த�ோட்–டக்–கு–றிச்சி, கரூர்.

அறு–படை வீடு–களு – க்–குரி – ய – வ – ன – ாம் அழ–கன்,

தமிழ் அழ–கன், முரு–கன் ப�ோன்றே வைகாசி சிறப்– பி – த – ழு ம் பலப்– ப ல அழ– கு – க – ளு – ட ன் வாச–கர்–கள் மன–தில் பதிந்து ப�ோனது.

- ப.மூர்த்தி, பெங்–க–ளூரு.

வள்ளி மண–வா–ள–னின் அட்–டைப்–ப–டம் நல்ல தரி–ச–னம். திருப்–பு–கழ்த் தில–கம் மதி– வண்–ண–னின் இலக்–கி–யத்–தேன், திகட்–டாத இறைச்– சு வை அளித்– த து. ‘அர்த்– த – மு ள்ள இந்து மதம்’ இளை–ஞர்–க–ளின் ப�ொறுப்பை ஆணித்– த – ர – ம ாக உணர்த்– து – கி – ற து. ஹரி– பி– ர – ச ாத் சர்– ம ா– வி ன் ‘தெளிவு பெறு– ஓ ம்’ பதில்–கள் பேரின்–பம். எந்–தக் கேள்–விக்–கும்

98

ðô¡

1-15 ஜூன் 2018

புத்–தி–யில் நிலைக்–கும்–ப–டி–யான பதில்–கள்!

- வைர–முத்து பார்–வதி, ராய–பு–ரம்,

‘மு க்– க ண்– ணி – லி – ரு ந்து

முரு– க ன்’ என்ற தலைப்–பில் அபூர்வ முரு–கன் திருத்–த–லங்– கள் பற்–றிய தக–வல்–கள், ‘வடி–வேல – ன் அருள் ப�ொங்–கும் வைகா–சி’ கவிதை என வழங்கி முருக பக்–தர்–கள் நெஞ்–சில் பஞ்–சா–மிர்–தம் வார்த்து விட்–டீர்–கள். கருட பக–வானை வணங்–கு–வ–தன் மகி–மையை, கருட சேவை வைப–வம் க�ொண்–டா–டு–வ–தன் தாத்–ப–ரி–யங்– களை விவ–ரித்து எழு–தப்–பட்ட கட்–டுரை நெஞ்–சி–லி–ருந்து என்–றும் பறந்து விடாது!

-த.சத்–தி–ய–நா–ரா–ய–ணன், சென்னை-72.

தெரிந்த ஊர்–தான். ஆனால் இது–வரை

அறிந்–தி–டாத பல புது தக–வல்–களை நாமக்– கல் க�ோயில் கட்–டுரை தீர்த்து வைத்–தது. முக்–கண்–ணி–லி–ருந்து த�ோன்–றிய முரு–கன் எங்–களி – ன் அகக்–கண்ணை திறந்–துவி – ட்–டான். பெரிய திரு–வடி – ப்–பற்றி ஒரு பெரிய (கரு–டப்) புரா–ணமே தந்து அசத்தி விட்–டீர்–கள்.

- சுகந்தி நாரா–யண், வியா–சர்–பாடி.

பஞ்ச பூதங்–க–ளில் ஒன்–றான நெருப்–பைக்

குறள் வழி நின்று காட்–டிய திருப்–பூ–ரா–ரின் விளக்–கம் மிக அருமை. அவர் எண்–ணத்– தில் உரு–வான வண்–ணங்–கள் ஒளி மிகுந்து மிளிர்–கின்–றன.

- இராம.கண்–ணன், திரு–நெல்–வேலி.

99

RNI Regn. No. TNTAM/2012/53345

100