ஆனமிகம ரூ. 20 (தமிழ்நாடு, புதுச்சேரி) ரூ. 25 (மற்ற மாநிலங்களில்)
டிசம்பர் 16-31, 2017
பலன்
தினகரன் குழுமத்திலிருந்து மாதம் இருமுறை வெளியாகும் ெதய்வீக இதழ்
அகத்தியர் சன்மார்க்க சங்கம் துறையூர் வழங்கும் இணைப்பு
ஆஞ்சநேயர் பக்தி ஸ்பெஷல்
1
2
ÝùIèñ
தினகரன் குழுமத்திலிருந்து மாதம் இருமுறை வெளியாகும் தெய்வீக இதழ்
கல் பப்ளிகேஷன்ஸ் (பி) லிமிடெட்டிற்காக சென்னை-600 096, பெருங்குடி, நேரு நகர், முதல் பிரதான சாலை, பிளாட் எண்.170, எண்.10, தினகரன் அச்சகத்தில் அச்சிட்டு 229, கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004. என்ற முகவரியிலிருந்து வெளியிடுபவர் மற்றும்
ஆசிரியர்
ஆர்.எம்.ஆர்.ரமேஷ் ப�ொறுப்பாசிரியர்
பிரபுசங்கர் ஆசிரியர் குழு
கிருஷ்ணா, ந.பரணிகுமார் சீஃப் டிசைனர்
பிவி
Printed and published by R.M.R.Ramesh, on behalf of Kal Publications Pvt. Ltd. and printed at Dinakaran Press, Plot No.170, No.10, First Main Road, Nehru Nagar, Perungudi, Chennai-600 096 and published at 229, Kutchery Road, Mylapore, Chennai-600 004. Editor: R.M.R.Ramesh RNI Regn. No. TNTAM/2012/53345 வாசகர்கள் தங்கள் ஆல�ோசனைகள், விமர்சனங்கள், படைப்புகள், புகைப்படங்கள், ஓவியங்கள் அனைத்தையும் அனுப்ப வேண்டிய ஆசிரியர் பிரிவு முகவரி:
ஆன்மிகம் பலன்
229, கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004. த�ொலைபேசி: 044-4220 9191 மின்னஞ்சல்: palanmagazine@gmail.com விளம்பரங்களுக்கு: மு.நடேசன்
ப�ொது மேலாளர் (விளம்பரம்) ம�ொபைல்: 98409 51122 த�ொலைபேசி: 4467 6767 Extn 13234. மின்னஞ்சல்: advts@kungumam.co.in
வணக்கம்
நலந்தானே!
நமக்கு என்ன ய�ோக்யதை இருக்கிறது?
இ
யற்–கை–யைப் பல–ரும் அனு–மா–னிப்–ப–தை–யும், கணிப்– ப – தை – யு ம் பார்த்– த ால் வேடிக்– கை – ய ாக இருக்–கி–றது. பெரும்–பா–லான அந்த ஊகங்–கள் தவ–றா–கவே முடி–வது இந்த வேடிக்–கைக் கருத்–துக்கு வலு சேர்க்–கிற – து. செயற்–கைக் க�ோள்–கள், மிக–வும் மேம்–படு – த்– தப்–பட்ட கம்ப்–யூட்–டர் கரு–வி–கள், துல்–லி–ய–மான புள்–ளி– வி–வ–ரங்–கள் என்று நானா–வி–த–மான உப–க–ர–ணங்–களை வைத்–துக்–க�ொண்டு இயற்–கையை மதிப்–பீடு செய்–கிற�ோ – ம், நம் ஊக–ரீதி – ய – ான கட்–டளை – க்கு அது அடி–பணி – யு – ம் என்று பேரா–சை–யு–டன் எதிர்–பார்க்–கி–ற�ோம். இப்– ப – டி ச் செய்ய நமக்கு என்ன ய�ோக்– கி – ய தை இருக்–கிறது, தகுதி இருக்–கி–றது? மெத்–தப் படித்–த–தும், த�ொகுத்து வைக்–கப்–பட்–டி–ருக்–கும் முந்–தைய இயற்கை நிகழ்–வுப் புள்ளி–வி–வ–ரங்–க–ளும் அவ்–வாறு இயற்–கையை அனு– ம ா– னி க்– க – வு ம், கணிக்– க – வு ம் நமக்கு தைரி– ய ம் க�ொடுத்திருக்கின்–றன என்றே த�ோன்–று–கி–றது. இவ்–வாறு கணிப்–பத – ற்கு, இந்த புத்–திச – ா–லித்–தன – த்தை விட, இயற்– கையை நேசிக்– கு ம் மனப்– ப க்– கு – வ ம் மிக– வும் தேவை. ஒரு–பக்–கம் இயற்–கையை புறக்–க–ணிப்–பது, அவமா–னப்–ப–டுத்–து–வது, உதா–சீ–னப்–ப–டுத்–து–வது, மறு– பக்–கம் இன்று மழை பெய்–யும், புயல் அடிக்–கும் என்று ஊக–மா–கத் தெரி–விப்–பது என்று நாம் இரட்டை வேடம் ப�ோடு–கி–ற�ோம். வானிலை அறிக்– கை – யை – யு ம், ஏற்– ப – ட ப்– ப�ோ – கு ம் இயற்கை மாற்– றங் – க – ளை – யு ம் வானிலை ஆராய்ச்சி நிறுவ–னம் ச�ொல்–வது அவர்–களு – ட – ைய த�ொழில் கடமை. ஆனால், சம்–பந்–த–மே–யில்–லாத வேறு பல–ரும் அவ்–வாறு கணிப்–ப–தும், மக்–களை பய–மு–றுத்–து–வ–தும் அல்– லது சந்–த�ோ–ஷப்–ப–டுத்த முயற்–சிப்–ப–தும் ஏன்? அவ்–வாறு அனு–மா–னிப்–ப–தை–யும், கணிப்–ப–தை–யும் விட்–டு–விட்டு, முன்–னேற்–பா–டு–க–ளில் நாம் முழு கவ–னம் செலுத்–தி–னால், இயற்கை எத்–த–கைய நட–வ–டிக்–கையை நம்–மீது எடுத்–தா–லும் அத–னால் நாம் அதி–கம் பாதிக்–கப்– படா–மல் இருப்–ப�ோம். முக்–கி–ய–மாக மழை–யாக நம்–மீது இயற்கை ப�ொழி–யும் கரு–ணையை சேமித்து வைக்–கவு – ம், அத–னால் எதிர்–கா–லப் பல–ன–டை–ய–வும் நாம் முயற்–சிக்–க– வேண்–டும். அதே–ப�ோல புய–லாக நம்–மீது சீறிப் பாய்ந்–தால் தற்–காத்–துக்–க�ொள்–ள–வும் தயா–ராக இருக்க வேண்–டும். இது எல்–லா–வற்–றிற்–கும் மேலாக இயற்கை என்ற இறை–வனை இடை–வி–டாது பிரார்த்–திக்–க–வேண்–டி–யது மிக–வும் அவ–சி–யம். ‘பெரு–மழை பெய்தோ, புய–லாக வீசிய�ோ, பூகம்–ப–மாக நடுக்–கிய�ோ, எரி–ம–லை–யா–கக் குமு–றிய�ோ எங்–க–ளுக்கு அழிவை ஏற்–ப–டுத்–தி–வி–டாதே இறை–வனே,’ என்று வேண்–டிக்–க�ொள்–வதை – வி – ட, ‘அதற்கு முன் எங்–க–ளைத் தற்–காத்–துக்–க�ொள்–ள–வும், செல்–வ–மாக நீ அரு–ளும் இயற்கை வளங்–க–ளை–யும் சேமித்து, பாது– – ம – ான திற–மையை அருள்–வாய் காத்து வைத்–துக்–க�ொள்–வது இறை–வ–னே’ என்று வேண்–டிக்–க�ொள்–வ�ோம். இது அனை–வ–ரது தின–சரி வேண்–டு–த–லாக இருக்–கு– மா–னால், முன்–னேற்–பாட்–டுக்–கான புதுப்–புது உத்–தி–கள் நமக்–குத் த�ோன்–றும். அத�ோடு இந்த மான–சீக கூட்–டுப் பிரார்த்–தனை இறை–வனை நம்–மீது இரக்–கம் க�ொள்–ள– வைக்–கும் என்–ப–தும் நிச்–ச–யம்.
(ªð£ÁŠ-ð£-C-K-ò˜) ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
3
ஆயிரம் நாமங்களால் அனந்தனைப் பணிவ�ோம்!
(பெரு–மா–ளைப் ப�ோற்–றும் ஆயி–ரம் நாமங்–கள். அவை ஒவ்–வ�ொன்–றுக்–கும் பின்–னால் சுவை–யான சம்–ப–வங்–கள். வைகுண்ட ஏகா–தசி திரு–நாளை (29.11.2017) முன்–னிட்டு ஒரு த�ொட–ராக, இந்த இதழ் முதல்!)
‘V
S 1000 mg’ என்ற மாத்–தி–ரை–யைப் பற்–றிக் கேள்–வி–ப்பட்–டி–ருக்–கி–றீர்–களா? அது கசப்பு மருந்–தல்ல, இனிப்பு மருந்து. அந்த மாத்–தி–ரையை இளை–ய–வர் முதல் முதி–ய–வர்–வரை அனை–வ–ரும், ஒரு–நா–ளைக்கு எத்–தனை முறை வேண்–டு–மா–னா–லும் உட்–க�ொள்–ள–லாம். எந்–தப் பக்க விளை–வை–யும் ஏற்–ப–டுத்–தாது. உட–லைப் பிடித்த ந�ோய் மட்–டு–மின்றி, ஆத்–மா–வைப் பிடித்த ந�ோயைக் கூட அந்த மாத்–திரை குணப்–ப–டுத்–தும்! அதென்ன அப்–ப–டி–ய�ொரு விசித்–தி–ர–மான மாத்–திரை? விஷ்ணு ஸஹஸ்–ர–நா–மம் என்–பதே அந்த மாத்–திரை. V - விஷ்ணு, S - ஸஹஸ்–ர–நா–மம். ஆயி–ரம் திரு–நா–மங்–கள் என்–ப–தால் 1000 mg! நல்ல ஆர�ோக்–கிய – த்–தையு – ம், நீங்–காத செல்–வத்–தையு – ம், மன நிம்–மதி – ய – ை–யும் தர–வல்–லது விஷ்ணு ஸஹஸ்–ர–நா–மம். உட–லுக்கு ஏற்–பட்ட ந�ோய்–கள் மட்–டு–மின்றி ஆத்–மா–வைப் பீடித்–துப் படுத்–தும் ந�ோயாகிய பிற–விப் பிணி–யை–யும் ப�ோக்–க–வல்ல மருந்து விஷ்ணு ஸஹஸ்–ர–நா–மம். அந்த விஷ்ணு ஸஹஸ்–ர–நா–மத்–தி–லுள்ள 1000 திரு–நா–மங்–க–ளின் ப�ொருளை எளிய கதை–கள் மூலம் உண–ர–லாம், வாருங்–கள்.
4
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
1. விச்–வம்
ஆயர்–பா–டியி – ல் நற்–செல்–வன் என்–ற�ோர் ஆயன் வாழ்ந்து வந்–தான். பெய–ருக்–கேற்–ற–படி செல்–வச் செழிப்–பு–டன் திகழ்ந்–தான். அவன் கண்–ண–பி–ரா– னுக்கு மிக–வும் நெருங்–கிய நண்–பன். கண்–ணன் எங்கே சென்–றா–லும் இவ–னும் உடன் சென்று அவ– னு க்கு அனைத்– து – வி – த த் த�ொண்– டு – க – ளு ம் செய்–து–வந்–தான். ராம– னு க்கு இலக்– கு – வ ன் ப�ோலக் கண்– ண – னுக்கு நற்–செல்–வன் என்று ச�ொல்–லும்–ப–டி–யாக இருந்–தது இவன் செய்த த�ொண்டு. ராமன்–கூட தன் ராஜ்–யத்–தைப் பதி–னான்கு ஆண்–டு– கள் இழந்–தான். ஆனால், இலக்–கு–வன் ஒரு ந�ொடி–கூட தன் கைங்–கர்ய சாம்–ராஜ்– யத்தை இழக்–கா–மல் ‘ஒழி–வில் கால–மெல்– லாம் உட–னாய் மன்னி வழு–விலா அடிமை செய்– த ா– ன – ’ ன்றோ? அப்– ப – டி ப்– ப ட்– ட – வ ன் தான் இந்த நற்–செல்–வ–னும்! ஆனால், அப்–படி கண்–ணபி – ர– ா–னுக்–குத் த�ொண்டு செய்–துக�ொண்டே – இருப்–பத – ால், தன் வீட்–டி–லுள்ள எரு–மை–க–ளைக் கறக்க வேண்–டும் என்–ப–தையே மறந்து விடு–வான். அவன் வீட்–டில் டாக்டர்: ஒரு மூலை–யில் கட்–டப்–பட்ட எரு– மைக்–கன்று பசி–யால் தவித்–துக் க�ொண்–டிரு – க்–கும். மற்–ற�ொரு மூலை–யில் கட்–டப்–பட்ட தாய் எருமை தன் கன்–றுக்–குப் பால்–க�ொடு – க்–கத் துடித்–துக் க�ொண்– டி–ருக்–கும். ஆனால், நற்–செல்–வன் வந்து கன்றை
அவிழ்த்து விட்–டால்–தானே அது தாயி–டம் சென்று பால்–கு–டிக்க முடி–யும்? கண்–ண–னுக்–குத் த�ொண்டு செய்–யப்–ப�ோன நற்–செல்–வன�ோ திரும்பி வரு–வ– தற்–கான அறி–கு–றியே தெரி–யாது. அப்–ப�ோது அந்த எருமை என்ன செய்–யும் தெரி–யுமா? திருப்–பா–வை–யில் நாச்–சி–யார் அதை அழ–கா–கக் கூறு–கி–றாள்: “கனைத்–தி–ளங் கற்–றெ–ருமை கன்–றுக்–கி–ரங்கி நினைத்து முலை–வ–ழியே நின்று பால்–ச�ோர நனைத்–தில்–லம் சேறாக்–கும் நற்–செல்–வன் தங்காய்” கன்று தன் மடி–யில் வாய் வைத்–தத – ா–கத் தாய் எருமை தானே பாவித்–துக்–க�ொண்டு பால்–சுர– க்–கத் த�ொடங்–கிடு – ம். பால் ஆறாக ஓடி கன்று கட்–டப்–பட்–டுள்ள இடம் ந�ோக்–கிச் செல்–லும். அவ்–வாறு வழிந்–த�ோடி வந்த பாலைக் கன்று நக்–கி–ய–படி அருந்–தும். இது நற்–செல்–வனி – ன் வீட்–டில் தின–மும் வாடிக்கை–யாக நடக்–கும் செயல். இதைக் கண்ட சிலர் ஆயர்–பா–டி–யில் எழுந்–த–ரு–ளி–யி–ருந்த கர்–கா–சார்– யா–ரி –ட ம் இது குறித்து வினா எழுப்–பி–னர். “அடுப்–பி–லி–ருந்து பால் வழி– ய க் கூடாது என்று பெரி–ய�ோர்–கள் அறி–வுறு – த்–துகி – ற – ார்–கள். வீட்–டில் பால் வழிந்–தால் நம் செல்–வம் அனைத்–தும் நம்மை விட்–டுப் ப�ோய்–விடு – ம் என்–கிற – ார்–கள். ஆனால், இந்த நற்–செல்–வன் வீட்–டில�ோ தின–மும் பால் ஆறாக
வெங்கடேஷ்
ஓடிக்–க�ொண்–டிரு – க்–கிற – து. ஆனா–லும் அவன் குறை– வில்–லாத செல்–வச் செழிப்–பு–டன் இருக்–கி–றானே! என்ன கார–ணம்?” – த்–தனத்தா – ல் கர்–கா–சார்–யார், “அவன் ச�ோம்–பேறி எரு–மை–யைக் கறக்–கா–மல் விட–வில்லை. அவன் கண்–ண–னுக்–குத் த�ொண்டு செய்–யப் ப�ோன–தால்– தான் எரு–மை–யைக் கறக்க முடி–யாத சூழல் ஏற்– பட்–டது. கண்–ண–பி–ரான் “விச்–வம்” என்று அழைக்– கப்–ப–டு–கி–றான். விச்–வம் என்–றால் ஸ்வ–பா–வம், வடி–வம், குணங்–கள், பெருமை என அனைத்–திலு – ம் முழு–மை–யா–ன–வன், பரி–பூர்–ண–மா–ன–வன் என்று ப�ொருள். அப்–படி – ப்–பட்ட பரி–பூர்–ணன – ான கண்–ணனி – – டம் உள்–ளத்–தைச் செலுத்–தி–ய–தால், அனைத்–துச் செல்–வங்–க–ளும் - சாமா–னி–யச் செல்–வம – ான காசு பணம் மட்–டு–மின்றி உயர்ந்த செல்–வம – ான பக்–தி– யும் ஞான–மும் - நற்–செல்–வ–னி–டம் பரி–பூர்–ண–மாக நிறைந்–துள்–ளன!” என விளக்–கம் கூறி–னார். விச்– வ ம் என்ற இத்– தி – ரு – ந ா– மமே விஷ்ணு ஸஹஸ்–ரந – ா–மத்–தின் முதல் திரு–நா–மம – ாக அமைந்– துள்–ளது. “விச்–வாய நம:” என்று அந்–தத் திரு–நா– மத்தை நாம் தின–மும் ச�ொன்–னால், நமக்–கும் அனைத்–துச் செல்–வங்–க–ளை–யும் பரி–பூர்–ண–மாக அந்த எம்–பெ–ரு–மான் அருள்–வான்.
2. விஷ்ணு
ஆயர்–பா–டியி – ல் புஷ்–டிம – தி என்ற ஒரு க�ோபிகை வாழ்ந்து வந்–தாள். அவ–ளது வீட்–டில் ஏரா–ள–மான
6
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
பசுக்–கள் இருந்–தன. ‘ஏற்ற கலங்–கள் எதிர்–ப�ொங்கி மீத–ளிப்ப மாற்–றாதே பால்–ச�ொ–ரி–யும் வள்–ளல் பெரும்–ப–சுக்–க–’–ளாக அவை விளங்–கின. அவ–ளது உள்–ளத்–தில் ஓர் ஆசை. ஏலக்–காய் பால், ஏலக்–காய் பால் என எல்–ல�ோ–ரும் சிறப்– பித்–துச் ச�ொல்–கி–றார்–கள். ஆனால், பாலில் ஏலக்– கா–யைப் ப�ோட்டு மணம்–க–ம–ழச் செய்–வ–தை–விட, பசு–விட – மி – ரு – ந்து கறக்–கும்–ப�ோதே ஏலக்–காய் வாசத்– த�ோடு பால் வந்–தால் எவ்–வள – வு நன்–றாக இருக்–கும் என்று அவள் கற்–பனை செய்து பார்த்–தாள். அ த ற்காக ஒ ரு பு தி ய யு க் தி யை யு ம் கையாண்டாள். பசு–மா–டு–க–ளுக்–குப் பருத்–திக்–க�ொட்–டை–ய�ோடு அதிக அள–வில் ஏலக்–கா–யை–யும் சேர்த்து உண– வா–கக் க�ொடுத்து விட்–டாள். அத–னால் பசு–வின் ரத்–தத்–தில் கலந்த அந்த ஏலக்–கா–யின் நறு–ம–ணம் கறக்–கும்–ப�ோதே பாலு–டன் வீசி–யது. தின–மும் காலை பாலைக் கறந்–தவு – ட – ன் அதை வீதி வீதி–யாக எடுத்–துச் சென்று விற்–ப–தற்கு வச– தி–யா–கத் தன் வீட்–டில் மண்–பா–னை–க–ளில் வரி–சை– யாக நிறைத்து வைப்–பாள் புஷ்–டி–மதி. அவள் இல்லத்துக்கு அரு–கில் செல்–ப–வர்–கள் அனை–வ– ரை–யும் அந்–தப் பானை–க–ளில் இருந்து எழும் ஏலக்–காய் நறு–ம–ணம் கவர்ந்–தி–ழுக்–கும். பால், தயிர், வெண்– ணெ ய் இவற்– றை த் திறம்படத் திரு–டு–வ–தில் பெயர் பெற்–ற–வன் கண்– ண–பி–ரான். வெறும் வெண்–ணெய்த் திரு–ட–னாக
மட்–டு–மில்–லா–மல், அவன் வெண்–ணெய் திரு–டிய கதை–யைப் படிக்–கும் வாச–கர்–க–ளின் சேர்த்–துக் கவ–ரும் கள்–வன் அவன். அவ–னுக்கு இந்த ஏலக்–காய் மணம் வீசும் பாலைத் திருடி அருந்த வேண்–டும் என்ற அவா ஏற்–பட்–டது. அதற்–கா–கத் திட்–ட–மும் தீட்–டின – ான். ஒரு–நாள் காலை புஷ்–டி–மதி பாலைக் கறந்து மண்–பா–னை–க–ளில் நிரப்–பி–விட்டு, வியா–பா–ரத்–துக்– குச் செல்–லு–முன் ஒப்–பனை செய்து க�ொள்–வ–தற்– கா–கத் தன் அறைக்–குள் சென்–றாள். அந்–த–நே–ரம் பார்த்து, கையில் ஒரு சிறிய பாத்–திர– த்–துட – ன் அவள் வீட்–டுக்–குள் கண்–ணன் நுழைந்–தான். – ாக வைக்–கப்–பட்–டிரு – ந்த பானை–களு – ள் வரி–சைய ஒன்–றின் வாயில் கட்–டப்–பட்–டிரு – ந்த துணியை விலக்– கி–னான். கம–கம – வென – ஏலக்–காய் மணம் மூக்–கைத் துளைத்–தது. பாத்–திர– த்–தைப் பானைக்–குள் விட்–டுப் பாலை ம�ொண்டு எடுத்–தான். பரு–கப் ப�ோனான். அதற்– கு ள் ஒப்– ப னை முடித்– து க்– க�ொ ண்டு தன் அறையை விட்டு வெளியே வந்–தாள் புஷ்–டி– மதி. கண்–ணன் பாலைத் திருடி அருந்–து–வ–தைக் கண்–டாள். “ஆட்–டைக் கடித்து மாட்–டைக் கடித்து இன்று என் வீட்–டுக்–குள்–ளேயே இந்–தத் திரு–டன் வந்–து–விட்–டானா?” என வெகுண்–டாள். பிரம்பு ஒன்றை எடுத்து வந்து ஓங்–கிக் கண்–ண– னின் முது–கில் அடித்–தாள். அடித்து விட்டு “ஐய�ோ! அம்மா!” என்று புஷ்–டிம – தி கத்–தி–னாள். என்ன ஆயிற்று? அவள் அடித்த அடி கண்–ண– னுக்கு வலிக்–க–வில்லை. ஆனால் பதி–னான்கு
உல–கங்–களி – லு – ள்ள அனைத்து ஜீவ–ரா–சிக – ளு – க்–கும் அந்த அடி விழுந்–தது. ஈ, எறும்பு முதல் பிர–ம்மன், இந்–தி–ரன் உள்–ளிட்ட தேவர்–கள்–வரை அனை–வ– ருக்–கும் அந்த அடி விழுந்–தது. அடி க�ொடுத்த புஷ்–டி–ம–திக்–கும் விழுந்–தது. கத–றி–னாள், கண்–ண– னின் பெரு–மையை உணர்ந்–தாள். இந்–தச் சம்–ப–வத்–தைத் திவ்ய கவி பிள்–ளைப் பெரு–மாள் ஐயங்–கார் மிக அழ–கா–கப் பாடி–யுள்–ளார்: “கடிக்–கும் பிறை வெவ்–வாள் எயிற்–றுக் காளி– யன்–மேல் நடிக்–கும் பெரிய பெரு–மாள் திரு–வர– ங்–கர் நறை–க– மழ்–பால் குடிக்–கும் கள–வுக்கு மாறு–க�ொண்டு ஓர் க�ோபி கைபற்றி அடிக்–கும் ப�ோது பதி–னால் உல–கும் அடி–பட்–ட– வே” கண்–ணனு – க்கு விழுந்த அடி அவ–னுக்கு வலிக்– கா–மல், பதி–னான்கு உல–குக்–கும் வலித்–ததே! என்ன கார–ணம்? ஏனெ–னில் அவன் விஷ்–ணு–வாக விளங்–கு–கி– றான். ‘விஷ்–ணு’ என்–றால் அனைத்–துக்–குள்–ளும் நிறைந்–த–வன் என்று ப�ொருள். நம்–மாழ்–வார் தம் திரு–வாய்–ம�ொ–ழி–யில், “திட–வி–சும்பு எரி வளி நீர் நிலம் இவை–மிசை படர்– ப�ொ – ரு ள் முழு– வ – து – ம ாய் அவை– ய – வை – த�ொறும் உடல்– மி சை உயி– ரெ – ன க் கரந்– தெ ங்– கு ம் பரந்துளன்”
- என்று பாடு– கி – ற ார். பஞ்ச பூதங்– க ள், ஜீவராசிகள் என அனைத்– தை – யு ம் தனக்கு உடலாகக் க�ொண்டு அவற்–றுக்–குள் உயி–ராக அவன் உள்ளே உறை–கி–றான். அ த – ன ா ல்தா ன் அ வ னை அ டி த் – த ா ல் பதினான்கு உல–கு–க–ளுக்–கும் வலிக்–கி–றது. இப்– ப டி எம்– பெ – ரு – ம ான் எங்– கு ம் நிறைந்– திருப்பதால் ஸஹஸ்–ர–நா–மத்–தின் இரண்–டா–வது திரு– ந ா– ம த்– தி ல் வ்யா– ஸ ர் அவனை ‘விஷ்– ணு ’ என்றழைக்–கின்–றார். எங்–கும் நிறைந்த இறை–வ–னின் திரு–வ–ருளை எங்– கு ம் என்– று ம் எப்– ப�ோ – து ம் பெறு– வ – த ற்கு “விஷ்ணவே நம:” என்ற இந்த திரு–நா–மத்–தைச் ச�ொல்–லு–வ�ோம்!
3. வஷட்–கார
பாண்– ட – வ ர்– க – ளி ன் தூது– வ – ன ா– கக் க�ௌரவ சபைக்கு எழுந்–தரு – ள – ப் ப�ோகி–றான் கண்–ணபி – ர– ான். பீஷ்–மர், துரி–ய�ோ–த–ன–னி–டம் “கண்–ணன் நாளை வரப்–ப�ோ–கி–றார். அவர் வரு–கை–யில் நீ வாச–லில் நின்று அவ–ரைக் கைப்–பி–டித்து வர–வேற்று, சகல மரி–யா–தை–க–ளு–டன் சபைக்கு அழைத்து வா!” என்–றார். “இல்லை!” என வெகுண்– டெ – ழு ந்– த ான் துரிய�ோ– த – ன ன். “மாடு மேய்த்த இடை– ய ன்! பஞ்சத்–தில் வாடும் பஞ்ச பாண்–ட–வர்–க–ளின் பணி– யாள்! அவனை வர–வேற்க இந்த மாமன்–னன் துரி–ய�ோத – ன – ன் தன் சிங்–கா–சன – த்–தினி – ன்று எழுந்து, வாசல்–வரை செல்–வதா?” என்–றான். பீஷ்–மர் கூறி–னார், “கண்–ணன் வெறும் பாண்டவ – ம்–கூட என்–பதை தூத–னல்ல, உனக்–குச் சம்–பந்–தியு மறந்து விட்–டாயா? உன் மகள் லக்ஷ்–ம–ணா–வைக் – ன் மக–னான சாம்–பனு – க்–குத்–தானே மண– கண்–ணனி மு–டித்–துத் தந்–தாய்?” துரி– ய�ோ – த – ன ன�ோ, “அவன் என் சம்– ப ந்– தி – யாக இங்கு வர–வில்லை. என் விர�ோ–தி–க–ளின் வேலைக்–கா–ரன – ாக வரு–கிற – ான். அந்–தத் திரு–டனை, பெண்–பித்–தனை, மாடு மேய்க்–கும் ஆயனை என்
8
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
தன்– ம ா– னத்தை விட்டு எழுந்து சென்று நான் வர–வேற்க மாட்–டேன்!” என்–றான். துரி– ய�ோ – த – ன ன் இவ்– வ ாறு கண்– ண – னை ச் சாடு–வ–தைப் ப�ொறுத்–துக் க�ொள்ள முடி–யா–மல், துர�ோ– ண ாச்– ச ா– ரி – ய ார், “மூடனே! கண்– ண னை அவ– ம ா– ன ப்– ப – டு த்– த ாதே! அவன் சாக்ஷாத் மந் நாரா–ய–ண–னின் அவ–தா–ரம்!” என்–றார். ஆனால், துரி–ய�ோ–த–னன் தன் நிலையை மாற்– றிக் க�ொள்–ளவி – ல்லை. “உங்–கள் அனை–வரு – க்–கும் ஒன்று ச�ொல்–லிக்–க�ொள்–கி–றேன். அந்–தக் கண்– ணன் யாராக வேண்–டு–மா–னா–லும் இருக்–க–லாம். ஆனால், அவன் இங்கே தூது–வன – ா–கத்–தான் வரு– கி–றான். எனவே ஒரு தூது–வனு – க்–குத் தர–வேண்–டிய மரி–யாதை மட்–டுமே அவ–னுக்கு வழங்–கப்–ப–டும். பேர–ர–ச–னா–கிய நான் இடு–கின்ற ஆணைக்கு நீங்– கள் அனை–வரு – ம் கட்–டுப்–பட வேண்–டும். கண்–ணன் உள்ளே வரு–கை–யில் நீங்–கள் யாரும் உங்–கள் இருக்–கை–க–ளில் இருந்து எழுந்து நிற்–கக் கூடாது. இது எனது ஆணை!” என்–றான். “குழந்–தாய்! நீ தான் பேர–ர–சன். நீ எதைச் செய்–கிற – ாய�ோ, உனக்–குக் கட்–டுப்–பட்–டவ – ர்–கள – ான நாங்–க–ளும் அதையே செய்–வ�ோம். கண்–ணன் உள்ளே நுழை–யும்–ப�ோது நீ கால் மேல் கால் ப�ோட்டு அமர்ந்–த ால், நாங்– க–ளும் அப்–ப–டி யே அமர்ந்து அவனை அவ–மா–னப்–ப–டுத்–து–வ�ோம்!” என்–றார் பீஷ்–மர். இதைக் கேட்டு துரி–ய�ோத – ன – ன் மிக–வும் மகிழ்ந்– தான். பாட்–டன – ார் பீஷ்–மர் தன் நிலையை மாற்–றிக் க�ொண்–டது அவ–னுக்கு இன்ப அதிர்ச்–சி–யைத் தந்–தது. அடுத்த நாள். துரி–ய�ோ–த–னன், துச்–சா–த–னன், கர்–ணன் உள்–ளிட்–ட�ோர் கண்–ணனை அவ–மா– னப்–ப–டுத்–தப் ப�ோகி–ற�ோம் என்ற ஆவ–லு–டன் தங்– கள் ஆச–னங்–க–ளில் அமர்ந்–தி–ருந்–த–னர். விது–ரர், பீஷ்–மர், துர�ோ–ணர் உள்–ளிட்ட பெரி–ய�ோர்–க–ளும் துரி–ய�ோத – ன – னு – க்கு அடங்–கிய – வ – ர்–கள – ா–கச் சபை–யில் அமர்ந்–தி–ருந்–த–னர்.
பட்–டுப் பீதாம்–ப–ரத்–து–டன், தன் குழற்–கற்–றை– – ப – டி, க�ௌரவ சபைக்–குள் களைக் கையால் வரு–டிய நுழைந்–தான் கண்–ணன். என்ன ஆச்– ச – ரி – ய ம்! கண்– ண ன் உள்ளே நுழைந்–த–தும் பீஷ்–மர், துர�ோ–ணர், விது–ரர் ப�ோன்– ற�ோர் மட்–டு–மல்ல, கண்–ணனை அவ–மா–னப்–ப– டுத்த வேண்–டும் எனத் துடித்–துக் க�ொண்–டி–ருந்த கர்–ணன், துச்–சா–தனன் ப�ோன்–ற�ோ–ரும் எழுந்து நின்று விட்–டார்–கள். கடுங்–க�ோ–பம் க�ொண்–டான் துரி–ய�ோ–த–னன். “கால் மேல் கால் ப�ோட்டு அமர்ந்து கண்–ணனை அவ–மா–னப்–படு – த்–தச் ச�ொன்–னால், எழுந்து நின்று அந்த இடை–யனு – க்கு மரி–யா–தையா தரு–கிறீ – ர்–கள்?” என்–றான். கர்–ணன் மெல்–லிய குர–லில் ச�ொன்–னான், “மன்னா! மன்–னிக்–க–வும். கண்–ணன் வந்–த–மைக்– காக யாரும் எழுந்து நிற்–க–வில்லை. மாமன்–ன– ரான நீங்–களே நின்று க�ொண்–டி–ருக்–கி–றீர்–களே! அத–னால் தான் நாங்–கள் அனை–வ–ரும் எழுந்து நின்று விட்–ட�ோம்!” பீஷ்–ம–ரும் ச�ொன்–னார் “குழந்–தாய்! நீ எதைச் செய்–கிற – ாய�ோ, அதையே நாங்–களு – ம் செய்–வ�ோம் என்–றேன். நீ நின்–றத – ால் நாங்–களு – ம் எழுந்து நின்று விட்–ட�ோம்!” என்–ன–தான் நடந்–தது? என்ன கார–ணம்? விஷ்ணு ஸஹஸ்– ர –நா– ம த்–தி ன் ‘வஷட்– க ார:’ என்ற மூன்–றா–வது திரு–நா–மமே கார–ணம். இதற்கு “அனை–வரை – யு – ம் இயக்–குப – வ – ன்” என்று ப�ொருள்.
அனை–வ–ரை–யும் இயக்–கு–ப–வ–னாக எம்–பெ–ரு–மான் விளங்– கு – வ – த ால், தான் சபைக்– கு ள் நுழை– யு ம் ப�ோது, துரி–ய�ோத – னனை – எழுந்து நிற்–கும்–படி செய்– து–விட்–டான். மன்–னனே எழுந்து நின்–ற–மை–யால் சபை–ய�ோர் அனை–வ–ரும் எழுந்து நின்று விட்–டார்– கள். கண்–ணனை அவ–மா–னப்–ப–டுத்த வேண்–டும் என்ற துரி–ய�ோ–த–ன–னின் கன–வும் ப�ொய்த்–தது. நாமும் “வஷட்–கா–ராய நம:” என்ற திரு–நா–மத்– தைத் தின–மும் ச�ொல்லி வந்–தால், எம்–பெரு – ம – ான் நம் உள்–ளங்–களை நல்–வ–ழி–யில் இயக்கி வழி– நடத்திச் செல்–வான்.
4. “பூத-பவ்ய-பவத்-ப்ர–பவே நம”
உர�ோ–ம–சர் என்–ற�ோர் மக–ரிஷி வாழ்ந்து வந்– தார். அவ–ரு–டைய உடல் முழு–வ–தும் கரடி ப�ோல ர�ோமங்–கள் நிறைந்–தி–ருந்–த–தால், ‘உர�ோ–ம–சர்’ (ர�ோமங்–கள் நிறைந்–த–வர்) என்று அழைக்–கப்– பட்– டார். அவர் வேதங்–க– ளைத் திறம்–பட ஓதி, அதீந்–தி–ரி–ய–மான சக்–தி–க–ளை–யும் பெற்–ற–வ–ராக விளங்–கி–னார். அவ–ருக்கு ஜ�ோதி–டத்–தில் ஆர்–வம் அதி–கம். ஒரு ஜ�ோதி–டர் உர�ோ–ம–ச–ரி–டம், “உங்–கள் ஆயுட்– கா–லம் உங்–கள் ர�ோமத்–துட – ன் த�ொடர்–புடை – ய – தாக இருக்கும்!” என்–றார். ஜ�ோதி–டர் கூறி–யத – ன் தாத்–பர்– யம் என்ன என்–பதை – த் தெரிந்து க�ொள்ள ஆர்–வம் க�ொண்–டார் உர�ோ–ம–சர். பிரம்–மா–வி–டமே இதற்–கான விடை–யைக் கேட்– டுத் தெரிந்–து–க�ொள்ள எண்–ணித் தம்–மு– டைய தவ–வலி – ம – ை–யால், பிரம்–மா–வின் உல–கம – ான சத்–திய
ல�ோகத்–துக்–குச் சென்–றார். அங்–குள்ள வாயில் காப்– பா–ளர்–கள், “பிரம்–மதே – வ – ர் பூஜை–யில் இருக்–கிற – ார். ஒரு மணி நேரம் காத்–தி–ருங்–கள்!” என்–றார்–கள். பூஜை முடிந்–த–பின் உர�ோ–ம–சரை உள்ளே அழைத்–தார் பிரம்மா. “வாரும் மாமு–னியே! உங்–கள – து தவ வலி–மை– யால் சத்–திய ல�ோகம்–வரை வந்–த–மைக்கு என் வாழ்த்–து–கள். நீங்–கள் என்–னைக் காண வந்–த–தன் ந�ோக்–கம் என்ன?” என்று கேட்–டார். “பிரம்–ம–தே–வரே! ஒரு ஜ�ோதி–டர் என் ஆயுட்– கா–லம் என் ர�ோமங்–க–ளு–டன் த�ொடர்–பு–டை–யது என்–றார். அவர் ஏன் அவ்–வாறு கூறி–னார் என்–ப– தைத் தாங்–கள் கூற–மு–டி–யுமா?” என்று கேட்–டார் உர�ோ–ம–சர். அவ–ரது தலை–யெழு – த்தை ஆராய்ந்த பிரம்மா, “உங்–கள் தலை–யெ–ழுத்து எவ்–வாறு இருக்–கி–றது என்று எனக்–குச் ச�ொல்–லத் தெரி–ய–வில்லை. இது நான் தான் எழு–தி–னேனா என்–றும் சந்–தே–க–மாக உள்– ள து. இதை நன்கு ஆராய்ந்து ச�ொல்– ல – வேண்–டும் என்–றால், எனக்கு மேலும் ஒரு மணி நேரம் ஆகும். தங்–கள – ால் காத்–திரு – க்க முடி–யுமா?” என்று கேட்–டார். “ஆகட்–டும்!” என்–றார் உர�ோ–ம–சர். “ஆனால், மக– ரி – ஷி யே! பூமி– யி ல் உள்ள காலக்–கண – க்கு வேறு, பிரம்ம ல�ோகத்–தின் காலக்– கணக்கு வேறு. நான் பூஜை செய்–யும் ப�ோது நீங்–கள் ஒரு மணி–நே–ரம் இங்கு சத்–திய ல�ோகத்– தில் காத்– தி – ரு ந்– தீ ர்– க ள். அப்– ப�ோதே பூமி– யி ல் 35 க�ோடியே, 78 லட்–சத்து, 40 ஆயி–ரம் வரு–டங்–கள் கழிந்–து–விட்–டன. பூமி–யி–லுள்ள உங்–கள் நாடு, ஊர், வீடு, உறவு என அனைத்–தும் இப்–ப�ோது அடி–ய�ோடு மாறி–யி–ருக்–கும். மேலும் ஒரு மணி–
10
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
நே–ரம் நீங்–கள் காத்–தி–ருந்–தால், மேலும் சுமார் 35 க�ோடி வரு–டங்–கள் பூமி–யில் கழிந்–து–வி–டும். பர–வா–யில்–லையா?” என்–றார். அதிர்ந்து ப�ோனார் மக–ரிஷி. பூமிக்கு வந்து பார்த்–தார். பிரம்–ம–தே–வர் கூறி–ய–படி 35 க�ோடிக்– – ள் கழிந்–துவி – ட்–டிரு – ந்–தன. கும் மேற்–பட்ட ஆண்–டுக அவரது நாடு, ஊர், வீடு முத– லி – ய வை எங்கு இருக்கின்–றன என்றே அவ–ருக்–குத் தெரி–யவி – ல்லை. “சத்–திய ல�ோகத்–தில் 1 மணி–நே–ரம் என்–பது பூமி–யில் சுமார் 35 க�ோடி வரு–டங்–கள் என்–றால், – ள் சத்–திய ல�ோகத்–தின் கணக்–குப்–படி 100 ஆண்–டுக ஆயுள் க�ொண்ட பிரம்–மா–வின் வாழ்–நாள் பூமி–யின் கணக்–குப்–படி எவ்–வ–ளவு நீண்–ட–தாக இருக்–கும்!” எனச் சிந்–தித்–தார். தன் ர�ோமத்–துக்–கும் ஆயு–ளுக்–கும் உள்ள த�ொடர்பை அறிய வேண்–டும் என்ற எண்–ணத்தை விட்–டுவி – ட்டு, இவ்–வள – வு நீண்ட ஆயுளை உடைய பிரம்–மாவை விட நீண்ட ஆயு–ளைத் தான் பெற என்ன வழி எனச் சிந்–திக்–க–லா–னார். “பூத-பவ்ய-பவத்-ப்ர–பவே நம:” என எம்–பெரு– மா–னின் திரு–நா–மத்–தைச் ச�ொல்லி அவ–னைத் தியா–னிக்–கத் த�ொடங்–கி–னார். பல்–லாண்–டு–கள் கடுந்–த–வம் புரிந்–தார். அவ–ரு–டைய தவத்–துக்கு மெச்–சிய எம்–பெ–ரு– மான் அவ–ருக்–குக் காட்சி தந்து, “உமக்கு என்ன வரம் வேண்–டும்?” எனக் கேட்–டார். “பிரம்–மா–வை–விட நீண்ட ஆயுளை அடி–யே– னுக்கு அருள வேண்–டும்!” என்று வேண்–டி–னார் மக–ரிஷி. “எதற்–காக அவ்–வள – வு நீண்ட ஆயு–ளைக் கேட்– கி–றீர்–கள்?” என்று கேட்–டான் எம்–பெ–ரு–மான். “நீ இந்–தப் பூமி–யில் பற்–பல திவ்ய தேசங்–களி – ல்
க�ோயில் க�ொண்–டுள்–ளாய். அந்த ஒவ்–வ�ொரு திருத்– த – ல த்– தி – லு ம் நடை– ப ெ– று ம் உன்– னு – ட ைய திரு–வி–ழாக்–கள் யாவற்–றை–யும் கண்டு களித்து, அந்த ஒவ்–வ�ொரு க்ஷேத்–ரத்–தி–லும் தங்–கி–யி–ருந்து – ள் புரிய உன்னை வணங்கி உனக்–குத் த�ொண்–டுக ஆசைப்–ப–டு–கிறே – ன். அதற்கு நூறாண்டு ஆயுள் ப�ோதாது. அத–னால்–தான் பிரம்–மா–வின் ஆயு–ளை– விட மிகு–திய – ான ஆயுளை எனக்கு வழங்க வேண்– டும் என்று கேட்–கிறே – ன்!” என்–றார் உர�ோ–மச – ர். அவ– ர து பதி– லை க் கேட்– டு த் திரு– வு ள்– ள ம் உகந்த திரு–மால், “பிரம்–மா–வின் ஆயுள் சத்–திய ல�ோகத்–தின் கணக்–குப்–படி 100 ஆண்–டு–கள். அது முடிந்–த–தும் வேற�ொரு பிரம்–மதே – –வர் அந்–தப் பத– விக்கு வரு–வார். இப்–படி ஒவ்–வ�ொரு பிரம்–மா–வின் ஆயுள் முடி–யும்–ப�ோ–தும், உங்–கள் தேகத்–தி–லி– ருந்து ஒரு ர�ோமம் கீழே விழும். இனி உங்–கள் உட–லில் ர�ோமங்–களே இல்லை என்ற நிலை ஏற்–படு – ம்–வரை நீங்–கள் ஜீவித்–திரு – ப்–பீர்–கள்!” என்று அரு–ளிச் செய்–தான். இப்–ப�ோது தன் ர�ோமத்–துக்–கும் ஆயு–ளுக்–கும் த�ொடர்–பி–ருப்–ப–தாக ஜ�ோதி–டர் கூறி–ய–தன் தாத்–பர்– யம் என்ன என்–பது உர�ோ–மச – –ருக்கு விளங்–கி–யது. தானே மிக நீண்ட ஆயுளை உடை–யவ – ன் என்று பிரம்–மதே – வ – ர் க�ொண்–டிரு – ந்த கர்–வத்–தையு – ம் இந்த – ான் அடக்–கினா – ன். ரிஷி–யைக் க�ொண்டு எம்–பெ–ரும இந்–தச் சரி–தத்–தைத் திரு–மங்கை ஆழ்–வார், “நான்–மு–கன் நாள்–மி–கைத் தருக்கை இருக்கு வாய்மை
நல–மிகு சீர் உர�ோ–ம–ச–னால் நவிற்–றி” - என்று பெரிய திரு–ம�ொ–ழி–யில் பாடி–யுள்–ளார். நீண்ட ஆயு–ளைப் பெற உர�ோ–ம–சர் ஜபம்– செய்த பெயர்–தான் விஷ்ணு ஸஹஸ்–ரந – ா–மத்–தின் நான்–கா–வது திரு–நா–மம் - பூத பவ்ய பவத் ப்ரபு: இதன் ப�ொருள் - கடந்த காலம், நிகழ்–கா–லம், எதிர்– கா – ல ம் என முக்– கா – ல ங்– க – ளி – லு ம் வாழும் அனை–வ–ருக்–கும் தலை–வ–னாக எம்–பெ–ரு–மான் விளங்–கு–கி–றான். “பூத-பவ்ய-பவத்-ப்ர–பவே நம:” என்ற இத்–திரு– நா–மத்–தைச் ச�ொல்லி எம்–பெ–ரு–மா–னைப் ப�ோற்–றி– னால், நாமும் நீண்ட ஆயு–ள�ோ–டும் ஆர�ோக்–கி– யத்–த�ோ–டும் வாழ–லாம்.
5. “பூதக்–ருதே நம”
கைலா–யத்–தில் பர–ம–சி–வன் அடிக்–கடி கருத்–த– ரங்–கு–களை நடத்–து–வார். அதில் வேதம் கற்ற பல ரிஷி–கள் பங்–கேற்று வேதாந்த விஷ–யங்–களைக் குறித்து விவா–திப்–பார்–கள். நிறை–வாக சிவ–பெரு– மான் ச�ொற்– ப�ொ – ழி – வா ற்றி, வேதாந்– த த்– தி ன் சாரத்தை அனை–வ–ருக்–கும் விளக்–கு–வார். அவ்–வாறு ஒரு–முறை கைலா–யத்–தில் கருத்–த– ரங்–கம் நடை–பெற்ற ப�ோது, கல–கங்–க–ளுக்–குப் பெயர்–பெற்–ற–வ–ரான நாரத மக–ரிஷி ஒரு புதிய விவா–தத்–தைத் த�ொடங்–கி–னார். “இந்–தப் பூமி–யில் எந்–தப் ப�ொரு–ளைப் பார்த்–தா– லும் அது உரு–வா–வ–தற்கு மூன்று வித–மான கார– – கி – ன்–றன - 1. அப்–ப�ொருளைப் ணங்–கள் தேவைப்–படு படைப்–ப–வர், 2. அதன் மூலப்–ப�ொ–ருள், 3. அதை
உரு–வாக்–கத் தேவைப்–ப–டும் கரு–வி–கள். பானையை இவ்–வி–ஷ–யத்–தில் உதா–ர–ண–மாக எடுத்–துக் க�ொண்–டால், ஒரு பானை உரு–வாவத – ற்கு, 1. படைப்–பாளி – ய – ான குய–வர், 2. மூலப்–ப�ொருளான களி–மண், 3. அதை உரு–வாக்–கத் தேவை–யான சக்–கர– ம், தண்–ணீர் முத–லிய கரு–விக – ள் என மூன்று
12
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
கார–ணங்–கள் தேவைப்–ப–டு–கின்–றன. த�ோசையை எடுத்– து க் க�ொண்– டா ல், அது உரு–வா–வ–தற்கு, 1. படைப்–பா–ளி–யான சமையல்– கா– ர ர், 2. மூலப்– ப�ொ – ரு – ள ான த�ோசை மாவு, 3. கரு–விக – ள – ான த�ோசைக்–கல், த�ோசைத்–திரு – ப்பி, அடுப்பு முத–லி–யவை தேவை.
- இப்–படி உல–கில் காணக்–கூ–டிய ஒவ்–வ�ொரு ப�ொரு–ளுக்–கும் இத்–த–கைய மூன்று கார–ணங்–கள் உண்டு என்–றால், ஒட்–டும�ொத – ்த உல–குக்–கும் எத்– தனை கார–ணங்–கள் உள்–ளன?” என்று வினவினார் நார–தர். ரிஷி– க – ளி – ட ம் இருந்– து ம் சிவ– க – ண ங்– க – ளி – ட ம் இருந்தும் பல–வா–றான பதில்–கள் வந்–தன. வேத வியா–சர�ோ, “அனைத்–து–ல–குக்–கும் ஒரே கார–ணம் தான் உள்–ளது!” என்–றார். வியா– ச ர் என்ன ச�ொல்– கி – றா ர் என யாருக்– கும் புரி– ய – வி ல்லை. “உல– கி – லு ள்ள சாதா– ர ண ப�ொருட்–க–ளுக்கே மூன்று கார–ணங்–கள் இருக்க, ஒட்–டும�ொத – ்த உல–குக்–கும் ஒரே கார–ணம் என்–பது எப்–படி ப�ொருந்–தும்?” என்று சிவ–கண – ங்–கள் வினா எழுப்–பி–னர். ஆனால், அது–வரை அமை–தி–யாக இருந்த பர–ம–சிவ – ன், “வியா–சர் கூறி–யதே சரி!” என்–றார். ரிஷி– க – ளு ம் சிவ– க – ண ங்– க – ளு ம் வியப்– பு – ட ன் சிவ–பெ–ரு–மா–னைப் பார்த்–தார்–கள். சிவ–பெ–ரு–மான் ச�ொன்–னார், “வியா–சர் ச�ொன்– னது ப�ோல, அனைத்–து–ல–குக்–கும் ஒரே ஒரு கார– ணம்–தான். அந்–தக் கார–ணம் மந்– நா–ரா–யண – னே! நாரா–ய–ணன் உல–குக்–குப் படைப்–பா–ளி–யா–க–வும் இருக்–கிறா – ன், மூலப்–ப�ொரு – ள – ா–கவு – ம் இருக்–கிறா – ன், படைக்–கும் கரு–வி–யா–க–வும் இருக்–கி–றான்!” “அது எப்–படி சாத்–தி–யம்?” என்று ரிஷி–கள் வின–வி–னர். “சிலந்தி வலையை உதா–ர–ண–மாக எடுத்–துக்
க�ொள்–ளுங்–கள். 1. சிலந்தி வலை–யின் படைப்–பா– ளி–யும் சிலந்தி தான், 2. அதற்கு மூலப்–ப�ொரு – ளு – ம் சிலந்–தி–யின் வாயி–லி–ருந்தே வரு–கி–றது, 3. அதை உண்–டாக்–குவ – த – ற்–கான கரு–விய – ா–கவு – ம் சிலந்தி தன் அங்–கங்–க–ளையே பயன்–ப–டுத்–து–கி–றது. அது–ப�ோ–லவே நாரா–யண – னு – ம் 1. தானே படைப்– பா–ளிய – ாக இருந்து, 2. தன்–னுட – ைய உட–லாக இருக்– கும் மூலப்–பி–ரக்–ரு–தி–யையே மூலப்–ப�ொ–ரு–ளா–கக் க�ொண்டு, 3. தானே படைப்–புக்–க–ரு–வி–க–ளா–க–வும் இருந்து மற்– ற�ொ ரு கரு– வி யை எதிர்– பா – ர ா– ம ல் உலகைப் படைக்–கி–றான். எனவே உல– கு க்– கு ப் படைப்– பா ளி, மூலப்– ப�ொ–ருள், படைப்–புக்–க–ருவி ஆகிய மூன்–றா–க–வும் நாரா–ய–ணனே விளங்–கு–கி–றான். படைப்–ப–த�ோடு மட்–டு–மின்றி, தானே தான் படைத்த ப�ொருட்–க–ளுக்–குள் ஊடு–ருவி, அவற்– றைத் தாங்கி, இயக்கி, அவை–க–ளைக் காக்–க–வும் செய்–கிறா – ன்!” எனப் பர–மசி – வ – ன் விளக்–கம் தந்–தார். இப்–படி உல–கிற்கு மூன்று வித–மான கார–ணங்–க– ளா–க–வும் தானே இருந்து உல–கினை – ப் படைப்–ப– தால், நாரா–யண – ன் “பூதக்–ருத்” என்று அழைக்–கப்– படு–கிறா – ன். அதுவே விஷ்ணு ஸஹஸ்–ரந – ா–மத்–தின் ஐந்–தா–வது திரு–நா–ம–மாக அமைந்–துள்–ளது. “பூதக்– ரு தே நம:” என்ற திரு– ந ா– ம த்– தை ச் ச�ொல்லி எம்–பெ–ரு–மா–னின் திரு–வ–டித் தாம–ரை–க– ளைத் தூம– ல ர் தூவித் த�ொழு– த� ோ– ம ா– கி ல், படைத்–தவ – னான – அவன் தரும் பாது–காப்பை நாம் முழு–மை–யா–கப் பெற–லாம்.
(த�ொடரும்)
வைகுண்ட ஏகாதசி
பள்ளிக�ொண்ட பெருமாள் தரிசனம்!
ரும்–பா–லான க�ோயில்–களி – ல் திரு–மால் சய–னக்–க�ோ–லத்–திலேயே – பெ சேவை சாதிக்–கிற – ார். காக்–கும் த�ொழி–லுக்கு அதி–பதி, உல–கைக் – ன் மீது பள்–ளிக – �ொண்டு ‘உறங்குவது–’ காக்–கும் பெரு–மாள், ஆதி–சேட –ப�ோ–லத் த�ோன்–றி–னா–லும், உண்–மை–யில் அவர் ய�ோக–நித்–திரை புரிந்–த–படி உல–கைக் காத்து வரு–கி–றார். வைணவ திவ்ய தேசங்–கள் எனப்–ப–டும் 108 திருப்–ப–திக – –ளில் எம்–பெ–ரு–மான் மந்–நா–ரா–ய–ணன் 24 திருத்–த–லங்–க–ளில் பள்–ளிக – �ொண்ட பெரு–மா–ளாக அரு–ளாட்சி புரிந்து வரு–கி–றார். பள்ளி க�ொண்ட பெரு–மாள் உறை–யும் திருத்–த–லங்–கள் சில–வற்றை வைகுண்ட ஏகா–தசி சம–யத்–தில் தரி–சிப்–ப�ோம்.
1. திரு–வ–ரங்–கம் ரங்கம்
க�ோயில் என்–றால் வைண–வர்–கள், திரு–வ–ரங்–கத்–தையே குறிப்–பி– டு–வார்–கள். திரு–வ–ரங்–க–நா–தனே ஆழ்–வார்–க–ளால் மங்–களா சாஸ–னம் செய்–யப்–பட்ட ‘பாண் பெரு–மாள்’ ஆவார். பதி–னைந்து அடி நீள–முள்ள கரு–வ–றையை ஆக்–கி–ர–மித்–துள்ள சேட–னின் சாய–லில் திருக்–கண் வளர்ந்–தி–ருக்–கி–றார். ஒரு–க–ரம் மடிந்து தலை–யைத் தாங்க, மற்–ற�ொரு கரம் முழங்–கால்–வரை நீண்–டுள்–ளது. கிரீ–டம், முத்–தா–ரம், கெளஸ்–து– பம், வன–மாலை ஆகி–ய–வற்றை அணிந்–துள்ள அக்–க–ரி–ய–மே–னி–யன் தைலக்–காப்–பில் மிளிர்–கி–றார். இவரே பெரிய பெரு–மாள், நம்–பெ–ரு– மாள், அழ–கிய மண–வா–ளன் என்–றெல்–லாம் அழைக்–கப்–ப–டு–ப–வர். திரு–வ–ரங்–கன் ஆதி–சேஷ சய–னத் திருக்–க�ோ–லத்–தில் புஜங்–கா–ச–னம் க�ொண்டு தெற்கு ந�ோக்–கிய திரு–மு–கம் க�ொண்–டுள்–ளார். தாயார் ரங்–க–நாச்–சி–யார். காக்–கும் இயல்–பி–ன–னா–கிய பர–வா–சு–தேவ மகா– விஷ்ணு, தேவாதி பிரம்ம, இந்–திர– –ரா–லும் தரி–சிக்க முடி–யாத வைகுந்– தத்–தி–லி–ருந்து, பாற்–க–ட–லில் எழுந்–த–ருளி, ஆதி–சேஷ அரி–ய–ணை–யில் தேவி-பூதேவி சகி–தம் திரு–வ–ரங்–கத்–தில் சய–னித்–தி–ருந்து ல�ோக பரி–பா–ல–னம் புரி–கி–றார்.
திருவட்டாறு பெற்று நல்லோர்களுக்– கு ப் பல இன்னல்– க ள் செய்து வந்த கேசன் என்ற அரக்– – ல் கீழே தள்ளி, கனை மற்–ப�ோரி அவன் மீது ஆதி– சே – ஷ – னி ன் பாயை விரித்து, அதன் மீது பள்ளி க�ொண்– ட – வ ர் இந்– த ப் பெரு–மாள். பதி–னெட்டு அடி நீள–முள்ள இவ்–வுரு – வ – ம் கடுகுசர்க்–கரை என்ற கல–வை–யால் ஆனது. இங்கே மூன்று வாசல்– கள் வழி–யா–கத்–தான் சய–னப்– பெ–ரு–மா–ளின் திரு–மே–னி–யைத் தரி–சிக்க முடி–யும். தாயார் மர– க–த–வல்லி நாச்–சி–யார்.
3. திரு–வ–னந்–த–புரம்
ம லை – ந ா ட் – டு த் தி ரு – வ – னந்– த – பு – ர த்– தி ல் பாம்– ப ணை மீது பள்ளி க�ொண்–டுள்–ளார் அனந்த பத்–ம–நா–ம–சு–வாமி. இவர் 12,000 சாளக்–கி–ரா–மத்–தி– னா–லும் ‘கடு சர்க்–க–ரா’ என்ற அஷ்–டப – ந்–தன – க் கல–வை–யா–லும் உரு– வ ாக்– க ப்– ப ட்– ட – வ ர். இவர் ஆதி–யில் பிரம்–மாண்ட ரூபம் க�ொண்–டி–ருந்–தார். பர–ம–னின் உடல் அனந்த புரத்–திலு – ம், திரு– மு–கம் தெற்கே எட்–டுக் கி.மீ.
2. திரு–வட்–டாறு
குமரி மாவட்– ட த்– தி – லு ள்ள திரு– வ ட்– ட ாறு என்ற திருத்– த – ல ம் திருவனந்–தபு – ர– த்–திற்–குக் கிழக்கே 28 மைல் த�ொலை–வில் இருக்–கிற – து. நம்–மாழ்–வா–ரின் திரு–வாக்–கால் ‘வள–மிக்க வட்–டா–று’ என்று ப�ோற்–றப்–பட்ட தலம் இது. இங்கு உறை–ப–வர் ஆதி–கே–சவ – ப் பெரு–மாள். அனந்த சய–னத்–தில் மேற்கு ந�ோக்கி பள்ளி க�ொண்–டி–ருக்–கி–றார். வரம்–பல
14
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
திருவனந்தபுரம்
தூரத்–தி–லுள்ள திரு–வல்–லம் என்ற இடத்–தி–லும், திருப்–பா–தங்–கள் வட–மேற்–காக பன்–னி–ரண்டு கி.மீ. தூரத்–தி–லுள்ள திருப்–பாப்–பூர் என்ற இடத்–தி–லும் அமைந்–தி–ருந்–தன. இதைக் கண்ட திவா–கர முனி– வர் வியந்து ப�ோய், சுவாமி திரு–மேனி – யை சுருக்–கிக் க�ொண்–டால் யாவ–ருக்–கும் தரி–சன – ம் செய்ய ச�ௌக– ரி–ய–மாக இருக்–குமே என்று வேண்ட, பர–ம–னும் தனது திரு–வு–ருவை பதி–னெட்டு அடி–யாக சுருக்– கிக் க�ொண்–டா–ராம். அனந்–த–பத்–ம–நா–ப–ரின் முழு உரு–வத்தை மூன்று வாயில்–கள் மூல–மா–கவே தரி– சிக்க இய–லும். தலை–வா–யி–லில் திரு–மு–டியை – –யும், நடு–வா–யி–லில் திரு–நா–பியை – –யும், க�ோடி–வா–யி–லில் திருப்–பா–தத்–தை–யும் காண–லாம். சுவாமி அனந்த சய–னம் எனப்–ப–டும் புஜங்க சய–னத்–தில் கிழக்கு ந�ோக்–கி–யி–ருக்–கி–றார். தாயார் ஹரி–லட்–சுமி.
4. திரு–வில்–லிப்–புத்–தூர் வில்லிப்புத்தூர்
தேவர்– க – ளி ன் வேண்– டு – க �ோ– ளி ன்– ப டி கால– நேமி என்–னும் அரக்–க–னைத் திரு–மால் சக்–ரா–யு– தத்–தால் அழித்–தார். சக்–ரா–யு–தத்தை யமுனை, கங்கை, சரஸ்– வ தி ஆகிய புனித நதி– க – ளி ல் நீராட்–டித் தூய்–மைப்–ப–டுத்–தி–னார். அரு–கி–லுள்ள ஆல–ம–ரத்–த–டி–யில் விமலா கிருதி என்–னும் விமா– னத்–தின் கீழ், தேவி–யர், பரி–வார தேவ–தை–கள், – ர் ஆகி–ய�ோர் சூழ பிருகு முனி–வர், மார்க்–கண்–டேய ஆதி–சே–ஷன் மீது பெரு–மாள் பள்ளி க�ொண்–டார். ஆல–ம–ரத்–த–டி–யில் எழுந்–த–ரு–ளி–ய–தால் வட–பத்ர சாயி என்ற பெயர் பெற்–றார். விரு–து–ந–க–ருக்–குத் தென்–மேற்கே 45 கி.மீ. த�ொலை–வில் உள்–ளது வில்–லிப்–புத்–தூர். மூல–வர் ரங்–கம – ன்–னார். தாயார் ஆண்–டாள். இக்–க�ோ–யில் இரண்டு பகு–தி–க–ளா–கப் பிரிக்–கப்–பட்டு ஒன்று வட–பத்ர சாயி க�ோயி–லா–க– வும், இன்–ன�ொன்று தென்–மேற்–கில் நாச்–சி–யார் க�ோயி–லா–க–வும் காணப்–ப–டு–கி–றது. இந்த இரண்டு க�ோயில்–க–ளுக்–கும் இடை–யே–யுள்ள நந்–த–வ–னத்– தில்–தான் ஆண்–டாள் த�ோன்–றி–னாள். மூல–வர் ரங்–க–மன்–னார் வட–பத்–ர–சாயி. புஜங்க சய–னம். கிழக்கு ந�ோக்–கிய திரு–முக – ம். தாயார் ஆண்–டாள், க�ோதை நாச்–சி–யார்.
5. திருப்–பேர் நகர்
தி ரு – வ ை – ய ா று , தி ரு க் – க ா ட் – டு ப் – ப ள் ளி , தஞ்சாவூர் செல்–லும் மார்க்–கத்–தில் க�ோவி–லடி எனப்–படும் திருப்–பேர் நக–ரில் அப்–பக்–கு–டத்–தான் பெருமாள் க�ோயில் அமைந்–துள்–ளது. இந்–திர– கி – ரி,
திருப்பேர் நகர் (க�ோவிலடி)
பஞ்–ச–ரங்–கம், அப்–பா–ல–ரங்–க–நாத சுவாமி திருக்– க�ோ–யில் என்று புரா–ணங்–களி – ல் ச�ொல்–லப்–பட்–டுள்– ளது. காவிரி - க�ொள்–ளி–டம் நதி–க–ளுக்–கி–டை–யில் அமைந்–துள்–ளது. மூல–வரு – க்கு அப்–பக்–குட – த்–தான் பெரு–மாள் என்று திரு–நா–மம். புஜங்க சய–னத்–தில் மேற்கு திசை–ந�ோக்கி அருள்–பு–ரி–கி–றார். தாயார், கம–லவ – ல்லி. ஒரு நாள் சுவாமி முதி–யவ – ர– ாக வந்து உப–ரி–ச–ர–வஸு மன்–ன–னி–டம் அன்–னம் கேட்க, அவன�ோ உட–ன– டி – ய ாக அன்– ன ம் தயா– ரி க்– க க் கால–தா–ம–த–மா–கு–மெ–னக் கூற, ‘அப்–ப–டி–யா–னால் அப்–பம் க�ொடு’ என்று முதி–ய–வர் கேட்டு வாங்கி உண்–டா–ராம். அத–னால் இங்–குள்ள இறை–வனு – க்கு ‘அப்–பக்–கு–டத்–தான்’ என்ற பெயர் ஏற்–பட்–டது. இன்– றும் பெரு–மாள் வலது கையில் ஓர் அப்–பக்–கு–டம் க் காண–லாம். வைத்–தி–ருப்–பதை –
6. திரு–ம�ோ–கூர்
மது–ரைக்கு வட–கிழ – க்கே 12 கி.மீ. த�ொலை–வில் உள்–ளது திரு–ம�ோ–கூர். ஐந்து நிலை ராஜ–க�ோ–பு– ரத்–துட – ன் விசா–லம – ான நான்கு பிரா–கா–ரங்–களு – ட – ன் க�ோயில் அமைந்–துள்–ளது. அமிர்–தம் கிடைக்க
திருப்–பாற்–கட – லை – க் கடை–யும் சம–யம், அந்த அமிர்– தத்–தின் ஒரு துளி இங்–குள்ள தெப்–பக்–கு–ளத்–தில் விழுந்–த–தா–க–வும், இதற்கு தெற்கே பெரு–மாள் பள்ளி க�ொண்–டி–ருப்–ப–தா–க–வும் புராண வர–லாறு. கூர்ம அவ–தா–ரத்–தின்–ப�ோது ம�ோகி–னி–யாக வந்து தேவர்– க – ளு க்கு பெரு– ம ாள் அமிர்– த ம் வழங்– கிய தலம் இது என்–றும் ச�ொல்–லப்–ப–டு–கி–றது. பெரு–மா–ளின் சயன க�ோலத்தை, ‘பிரார்த்–தனா சயன திருக்–க�ோ–லம்’ என்று ச�ொல்–கி–றார்–கள். இத்திருக்கோ–லத்தை வேறு எங்–கும் காண இய– லாது. அக–நா–னூறு, பதிற்–றுப்–பத்து, மது–ரைக்– – க – ா–ரம் ப�ோன்ற இலக்–கிய – ங்–களி – ல் காஞ்சி, சிலப்–பதி இடம் பெற்ற தலம் இது. தாயார் ம�ோக–ன–வல்லி.
7. சிங்–க–வ–ரம் குன்று
செஞ்–சிக் க�ோட்–டைக்கு மூன்று மைல்–களு – க்கு அப்–பால் உள்ள சிங்–க–வ–ரக் குன்–றின்–மீது பள்ளி க�ொண்–டிரு – க்–கும் மகா–விஷ்ணு, மகா–பலி – பு – ர– த்–தில் உள்ள சிற்–பக்–க–லையை ஒட்டி அமைந்–துள்–ளார். இந்த சிலை–யைப்–ப�ோல் பெரிய சிலை வேறு–
திரும�ோகூர்
16
சிங்கவரம் - தாயார்களுடன் பெருமாள் உற்சவர் ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
எங்குமே கிடை–யாது. சிலை–யின் நீளம் இரு–பது அடி. அக–லம் ஒன்–பது அடி. சிங்–கவ – ர– த்–தில் உள்ள இந்– த ப் பள்ளி க�ொண்ட ரங்– க – ந ா– த – ர ைத்– த ான் தேசிங்கு ராஜா வழி–பட்டு வந்–தான். மிகப்–பெ–ரிய சிலை என்–பத – �ோடு உருவ அமைப்–பிலு – ம் தெய்–வீக அழ–கி–லும் ஈடு இணை–யற்று விளங்–கு–கி–றது.
8. திரு அன்–பில்
திருச்சி - கல்–லணை - கும்–பக – �ோ–ணம் பேருந்து மார்க்–கத்–தில் இருக்–கிற – து இக்–க�ோ–யில். க�ொள்–ளிட நதி–யின் வடக்–குப் பக்–கம் அமைந்–திரு – க்–கும் இந்–தக் க�ோயில் மூன்று நிலை ராஜ–க�ோ–பு–ரம் உடை–யது. கரு–வ–றை–யில் மூல–வர் ‘திரு–வ–டி–வ–ழ–கிய நம்–பி– பெரு–மாள்’ எனும் திரு–நா–மம் க�ொண்டு கிழக்கு ந�ோக்கி புஜங்க சய–னத்–தில் பள்ளி க�ொண்டு
திரு அன்பில்
அருள்–பா–லிக்–கி–றார். தாயார், அழ–கி–ய–வல்லி நாச்– சி–யார். அன்–பில் நாட்டை ஆண்ட சுந்–த–ர–ச�ோழ மன்–ன–னுக்கு ப�ோரில் பல வெற்–றிக – –ளைத் தந்–த– தால் இந்–தக் க�ோயி–லுக்கு அர–சன் ஏரா–ள–மான மானி–யத்தை வழங்–கி–யி–ருக்–கி–றான். பிரம்–மா–வுக்– கும், வால்–மீகி – க்–கும் பக–வான் நேர–டிய – ாக தரி–சன – ம் தந்த தலம் இது.
9. திரு–வெஃகா
காஞ்–சி–யி–லுள்ள திரு–வெஃகா என்ற பகு–தி– யில் திரு–மால் அழ–கிய திருக்–க�ோ–லத்–தில் பள்ளி – த்த க�ொண்–டுள்–ளார். தன்–னைப் ப�ோற்–றிப் பாட–மறு – ாழ்–வா–ரின் சீட–ரான கணி–கண்–ணனை திரு–மழி – சை – ய – ார் பல்–லவ அர–சன். உடனே அவ்–வூ– நாடு கடத்–தின ரில் பள்ளி க�ொண்ட பெரு–மாளை அக்–க�ோ–யிலை
திருவெஃகா
திருஇந்தளூர்
விட்டு வெளி–யே–று–மாறு திரு– ம–ழி–சை–யாழ்–வார் பாடி–னார். பெரு–மா–ளும் அவ்–வாறே ஆல– யத்தை விட்டு வெளி–யேறி – ன – ார். தவறை உணர்ந்த மன்–னனு – ம் கணி–கண்–ணனை ஊருக்–குள் வரச்– செ ய்– த ார். மறு– ப – டி – யு ம் சு வ ா – மி யை ஆ ல – ய த் – தி ல் பழைய க�ோலத்–தில் இருந்து அரு–ளும – ாறு திரு–மழி – சை – ய – ாழ்– வார் பாடி– ய – வு – ட ன் திரு– ம ால் அதே ஆல–யம் வந்து சய–னித்– தார். திரு–ம–ழி–சை–யாழ்–வா–ரின் ச�ொற்–படி கேட்ட பெரு–மாள் ‘ச�ொன்– ன – வ ண்– ண ம் செய்த பெரு– ம ாள்’ என்ற நாமம் – ல்– பெற்–றார். தாயார் க�ோம–ளவ லி–யாக திரு–வ–ருட்–பா–லிக்–கும் திருத்–த–லம் இது.
கங்–கையு – ம் அமர்ந்–திரு – க்–கின்ற காட்சி மிக–வும் அற்–புத – ம – ா–னது. ஐப்–பசி மாதம் முழு–வ–தும் இக்–க�ோ–யி–லில் விழாக்–க�ோ–லம்–தான். சுவாமி ஆதி–சே–டன் மீது பள்–ளி–க�ொண்–டி–ருக்–கி–றார். வீர–ச–ய–னம் எனும் திருக்– க�ோ–லத்–தில் கிழக்கு ந�ோக்–கிய முக மண்–ட–லம். திரு–மு–டி–ய–ருகே சூரி–ய–னும், திரு–வ–டி–ய–ருகே சந்–தி–ர–னும் நிற்–கின்–ற–னர். காவிரி நதி கட–லில் சங்–க–ம–மா–கும் இந்த இடத்–தில்–தான் ‘கடை–முக ஸ்நா–னம்’ நடை–பெ–றும். இது மிக–வும் புனி–த–மான ஸ்நா–னம் என்–ப–தால் இந்த ஸ்த–லம் வர–லாற்–றுச் சிறப்பு உடை–யது. மூல–வர் பரி–ம–ள–ரங்–க–நா–தர். தாயார், பரி–ம–ள–ரங்–க–நா–யகி எனும் புண்–ட–ரீ–க–வல்லி.
11. பள்ளி க�ொண்டா பள்ளிக�ொண்டா
10. திரு இந்–த–ளூர்
மயி–லா–டு–து–றை–யின் ஒரு பகு–தி–யான திரு இந்–த–ளூ–ரில் திரு– ம ால் பரி– ம – ள – ர ங்– க – ர ா– க ப் பள்ளி க�ொண்–டுள்–ளார். காவி– ரி–யில் நீரா–டிய வேதங்–க–ளுக்கு அருளி, பரி–மள வாச–னையு – ட – ன் காட்–சி–ய–ளிப்–ப–தால் பரி–ம–ளர– ங்– கர் எனப்–ப–டு–கி–றார். கங்–கைக்– கும், காவி–ரிக்–கும் முக்–கி–யத்– து– வ ம் க�ொடுத்த வர– ல ாறு இங்–கு–தான் நடந்–தி–ருக்–கி–றது. பக–வான் தலை–மாட்–டில் காவி– ரித் தாயா–ரும், கால்–பக்–கத்–தில்
18
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
பிரம்–மா–வுட – ன் கருத்து வேறு–பாடு க�ொண்டு சச்–சர– வு ஏற்–பட்–டத – ால், அவர் புரிந்து வந்த யாகத்–தைக் கலைக்க சரஸ்–வதி நதி வடி–வில் பாய்ந்–தாள். நான்–முக – னி – ன் வேண்–டுக – �ோ–ளின் பேரில் திரு–மால் பள்ளி க�ொண்ட பெரு–மா–ளா–கப் பாலாற்–றுக்கு குறுக்கே எழுந்–த–ரு–ளி–னார். இத்–தி–ருத்–த–லமே பள்–ளி–க�ொண்டா என்ற பெய–ரு–டன் வேலூ–ருக்கு அருகே உள்–ளது. தேவி இடது கரத்–தை–யும், பூதேவி திரு–வ–டிக – – ளை–யும் தாங்க, ஆதி–சே–ஷன் மீது பெரிய திரு–வு–ரு–வத்–து–டன் பள்ளி க�ொண்–டுள்–ளார் சுவாமி. அலங்–கார ரூப–னாக கிரீ–டம், குண்–ட–லம், திரு–மண்–காப்பு, வேட்டி, உத்–தரீ– ய – ம் ஆகி–யவ – ற்றை அணிந்து அழ–கிய திருக்–க�ோ–லத்–தில் காட்–சி–ய–ளிக்–கி–றார்.
- டி.எம். ரத்தினவேல்
குண்டு பெரும்பேடு
மழலை வரம் மூ
தரும் மாருதி
ர்த்தி சிறி– த ா– யி – னு ம் கீர்த்தி பெரிது எ னு ம் – ப டி சி றி ய மூ ர் த் – த – ம ா க குண்டு பெரும்–பேடு எனும் தலத்–தில் அருள்– பா– லி க்– கி – ற ார் ஆஞ்– ச – ந ே– ய ர். புரா– ண த்– த�ோ டு த�ொடர்–பு–டைய பழ–மைத் தலம் இது. பாற்– க – ட ல், பரந்– த ா– ம – னி ன் அழகு பார்த்து சப்–தம் குறைத்து அலைந்து க�ொண்–டி–ருந்–தது. மெல்–லிய அலை–கள் அவ்–வப்–ப�ோது ஆதி–சே– ஷனை தாலாட்–டின. அலை–ம–கள் பரந்–தா–ம–னின் பிர–கா–சத் திரு–முக – ம் பார்த்–துக் க�ொண்–டிரு – ந்–தாள். அப்–ப�ோது நாரத முனி–வர் அவ–ரைக் காண வந்–தார். ‘‘தனி–மை–யில் வீற்–றி–ருக்–கும் தாங்–கள் இரு–வ–ருக்– கும் இடை–யூ–றாக வந்–த–தற்கு மன்–னிக்க வேண்– டும்–’’ என்று தயங்–கிச் ச�ொல்–லிப் பின்–வாங்–கின – ார். திரு–ம–கள�ோ, ‘‘வைகுந்–தம் வந்தே வெகு–நா–ளா– கி– ற தே... பர– வ ா– யி ல்லை வாருங்– க ள்– ’ ’ என்று வர–வேற்–றாள். ‘‘நார–ணனே அனைத்–தும் என அவர் புகழ் பரப்–பவே பிர–பஞ்ச மூலை–களு – க்–கெல்–லாம் செல்–கி– றேன். வைகுந்–தம் வரவே நேரம் இருப்–பதி – ல்லை. என்ன செய்– வ து? சத்– தி – ய த்தை நேர– டி – ய ா– க ச் ச�ொல்–வ–தில் எனக்கு எந்த நாட–க–மும் தேவைப்–ப– டாது. அது–வும் வைகுந்த வாயி–லில் சத்–தி–யம் தவிர வேறெ–து–வும் எடு–ப–ட–வும் செய்–யா–து–’’ என்று விவே–க–மாக பேசி–னார். ந ா ர – த – ரி ன் ப தி – லை க் கேட்ட ந ா ய கி நகைத்–தாள். ‘‘ல�ோக–நா–யகா உம் பெருமை, தன் மூலம்–தான் வெளிப்–ப–டு–கி–றது என்–கி–றான்,
நார–தன்–’’ என்–றாள். தி ரு – ம – க ள் கூ றி – ய தை செ வி – ம – டு த்த திரு–மால், ‘‘மற்–றவ – ர்–களை கல–கத்–திற்–குள்–ளாக்–கும் நீயே இன்று திரு–மக – ளி – ட – ம் மாட்–டிக் க�ொண்–டாயா?’’ என நார–த–ரைப் பார்த்–துக் கேட்–டார். ‘ ‘ இ ல்லை ப ெ ரு – ம ா னே . . . இ து – வ ரை மச்ச, கூர்ம, வராக, நர– சி ம்ம, வாமன, பர– சு– ர ாம அவ– த ா– ர ங்– க ள் எடுத்– தி – ரு க்– கி – றீ ர்– க ள். தாங்– க ள் அடுத்து எடுக்– க ப்– ப �ோ– கு ம் அவ– த ா– ரத்தை பற்–றித் தெரிந்து க�ொள்–ளும் ஆவ–லில் வந்–தேன். பேசத் தெரி–யா–மல் அன்–னை–யி–டம் சிக்– கி க் க�ொண்– டே ன். மன்– னி க்க வேண்– டு ம்– ’ ’ என்–றார் நார–தர். ‘‘என் பக்–த–னாக, பக்–திக்கு இலக்–க–ண–மா–கத் திக–ழப்–ப�ோ–கும் அனு–மனு – ட – ன், ஒரு மனி–தன் எப்–படி வாழ வேண்–டும் என்–பத – ற்கு எடுத்–துக்–காட்–டாக ஒரு வில், ஓர் இல், ஒரு ச�ொல் என்று வாழப்–ப�ோ–கும் ராம–னாக அதி–யற்–புத – ம – ான அவ–தா–ரம் எடுக்க உள்– ளேன். ராம அவ–தா–ரத்–தில் தந்–தைய – ாக விளங்–கப்– ப�ோ–கும் தச–ர–தன் குழந்தை வரம் வேண்டி தீர்த்த யாத்–திரை சென்று, தடாக தீர்த்–தத்–தில் ஓய்–வெடு – க்– கும்–ப�ோது நாமே அச–ரீ–ரி–யாக சில விஷ–யங்–களை அவ– ரு க்கு வெளிப்– ப – டு த்– து – வ�ோ ம். அதன்– பி ன் அவ–தா–ரம் நிக–ழும்–’’ என்–றார். கூடவே, ‘‘அனு–மன் என் வைகுந்த பிர–யா–ணத்– தைத் தாண்டி என் பக்–த–னாக பூவு–ல–கில் சகல இடங்–க–ளி–லும் விளங்க இருக்–கி–றான். வியா–ஸ– ரா– ய ர் எனும் பக்– த ன் அனு– ம – னு க்– க ாக அந்த ðô¡
19
16-31 டிசம்பர் 2017
அனுமார்
சீதை
ராமர்
லட்சுமணர்
தாம–ரைத் தடா–கங்–களு – ம், ச�ோலை–களு – ம் தீ ர் த் – த த் த ட ா – க த் – தி – ன – ரு கே ஒ ரு நிறைந்த இடம் ஒன்–றைக் கண்டு அவர் க�ோ யி ல் எ ழு ப் – பு – வ ா ன் – ’ ’ எ ன் – பெரு–ம–கிழ்ச்சி க�ொண்–டார். தாம– றார். அத�ோடு, அந்த நார– த ர் ரைத் தடாக நீரைக்–க�ொ–ணர்ந்து மூ ல – ம ா – க வே த ா ம் நி லை பூஜையை த�ொடங்–கின – ார். அஞ்– –பெ–றப் ப�ோகும் க�ோயில்–கள் சனை மைந்–தனை மன–தில் பற்–றி–யும், அனு–ம–னுக்–கா–க– இருத்–தின – ார். வாயு–மைந்–தன் வென்றே பிரத்– யே – க – ம ாக இடை–ய–றாத தியா–னக் கரு– உ ரு – வ ா – க ப் – ப �ோ – கு ம் வாக அவர் உள்–ளத்–தில் தலங்– க – ளை ப் பற்– றி – யு ம் அமர்ந்–தான். அதே–சம – ய – ம், எடுத்–துரை – த்–தார். பால ஆஞ்–ச–நே–யர் அவர் புராண காலம் கடந்து முன்பு த�ோன்– றி – ன ான். வர–லாற்று மன்–னர்–களி – ன் த ளி ர் க் க ர ங் – க – ள ா ல் ஆட்சி உரு–வான சம–யம் வியா– ச – ர ா– ஜ – ரி ன் தலை அது. விஜ–யந – க – ர சாம்–ராஜ்– வரு–டி–னான். வியா–ச–ரா–ஜர் யத்–தின்–ப�ோது பிர–க–லா–த– சிலிர்த்–தார். கண் திறந்து னின் அம்–ச–மாக வ்யா–ஸ– நேரே பார்க்க அதி உற்–சா– ரா–யர் த�ோன்–றின – ார். இந்து கத்–த�ோடு வான–ரங்–கள் மரக்– தர்– ம த்தை திக் விஜ– ய ம் கி–ளை–க–ளில் விளை–யா–டு–வ– செய்து பரப்–பி–னார் அவர். தும், ஆஞ்–சந – ே–யரி – ன் த�ோற்–றம் மக்– க – ளி ன் மன– தி ல் ரா– ம – தடா–கத்–தின் மையத்–தில் மறை–வ– னை– யு ம், ஆஞ்– ச – ந ே– ய – ரை – யு ம் தும் பார்த்து அதி–ச–யித்–தார். பதித்–தார். தான் நித்–த–மும் சென்– வி ய ா – ச – ர ா – ஜ ர் எ னு ம் அ ந்த று–வர ராம சாந்–நித்–தி–யம் ப�ொங்–கும் உற்சவர் மகான், தான் கண்டு உளம் நெகிழ்ந்து அனு–ம–னின் ஆல–யத்தை எழுப்–பி–னார். அனு–ப–வித்த பால ஆஞ்–ச–நே–யரை சிலா–ரூ–ப– ஒரு–முறை காஞ்–சி–பு–ரம் வர–த–ரா–ஜப் பெரு– மாக வடித்து, சில– க ா– ல ம் அங்– கேயே தங்கி, மாளை வணங்கி, பிறகு பெ–ரும்–பு–தூர் பெரு– மாளை தரி–சிக்க வந்–தார். மாலை–நேர பூஜைக்–காக அக– ம – கி ழ்ந்து பூஜை– க ள் புரிந்து, பிறகு தன் ஏதே–னும் நீர்–நிலை இருக்–குமா என்று தேடி–னார். பாத–யாத்–தி–ரை–யைத் த�ொடர்ந்–தார்.
20
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
பால அனுமார் அன்று நார–த–ரி–டம் நார–ணன் ச�ொன்ன வண்– ணம் ச�ொல்–லின் செல்–வனு – க்கு ஆல–யம் எழுந்–தது. ராமன் பிறப்–பத – ற்கு அச–ரீரி வாக்கு கேட்ட அந்–தத் தாமரை தடா–கத்–தில் நீராடி, பால–வீர அனு–மனு – க்கு அபி–ஷே–கம் செய்–வித்து, தேன், செவ்–வாழை, வேர்க்–க–டலை நிவே–தித்–தால் சந்–தான வரத்தை அருள்–கி–றான் இந்த அனு–மன். நல்– லெ ண்– ணெ ய் திரு– ம ஞ்– ச – ன ம் செய்து திரு– மு – டி – யி ல் செந்– தூ – ர ம் சாற்– றி – ன ால் மூளை சம்– ப ந்– த – ம ான ந�ோய்– க – ளி – லி – ரு ந்து காப்– ப – வர் இவர் என்– ப து பக்– த ர்– க – ளி ன் அனு– ப வ
நம்–பிக்கை. ‘குழந்– தை – யு ம் தெய்– வ – மு ம் க�ொண்– ட ா– டு ம் இடத்– தி–லே ’ என்–பர். இங்கு தெய்–வ மே குழந்– தை–யாக அரு–ளு–கி–றது. இந்த மழ–லை–யின் ஆசி, பக்–தர்–க–ளுக்கு மக�ோன்–ன–தம் தரு–கி–றது. பெ– ரு ம்– பு – தூ – ரி – லி – ரு ந்து தாம்– ப – ர ம் செல்– லு ம் சாலை– யி ல் குளத்– தூ – ரி – லி – ரு ந்து 4 கி . மீ . த�ொலை – வி ல் அ மை ந் – து ள் – ள து குண்டு பெரும்–பேடு கிரா–மம்.
- ந.பர–ணி–கு–மார் ðô¡
21
16-31 டிசம்பர் 2017
நிலையில்லாதவற்றை நினைத்து
நித்தம் ஏங்குவானேன்?
ப
22
க்தி என்–பது ஏத�ோ ப�ோகி–றப� – ோக்–கில் செய்–யப்–படு – வ – து இல்லை, மனம் முழு–வ –து ம் அந்த மகே– ச–னி–ட ம் பூர–ண –ம ாக நிரம்பி இருக்க வேண்–டும். பாண்–டிய மன்–னனி – ட – ம், குதி–ரைக – ள் வாங்–காம – லேயே – , வாங்–கிவி – ட்– ட–தாக மாணிக்–கவ – ா–சக – ப் பெரு–மான் ச�ொல்–லிவி – ட்டு, அர–சன் க�ொடுத்த நிதியை மகே–ஸ்வ–ர–னுக்கு திருக்–க�ோ–யில் எழுப்–பப் பயன்–ப–டுத்–தி வி – ட்–டார். ஓர் அர–சுப் பணிக்–காக – ச் செல–விட – ப்–பட – வே – ண்–டிய பணத்தை, தன் ச�ொந்த விருப்–பத்–தில் க�ோயில் கட்ட செல–விட்–டு–விட்–டாரே, மன்–னரு – க்–குத் தெரிந்–தால் என்–னா–கும�ோ என்று உற்–றார், உற–வின – ர் அனை–வ–ரும் அஞ்சி நடுங்–கி–னர். மாணிக்–க–வா–ச–கர் க�ொஞ்–சம்–கூட பத–ற–வில்லை. கார–ணம் என்ன? ‘‘இறக்–கி–னும் இன்றே இறக்–குக என்–றும் இருக்–கி–னும் இருக்–குக வேந்–தன் ஒறுக்–கி–னும் ஒறுக்க உவ–கை–யும் உடனே ஊட்–டி–னும் ஊட்–டுக வானில் சிறக்–கி–னும் சிறக்க க�ொடி–யதீ நாகஞ் சேரி–னும் சேருக சிவனை மறக்–கி–லம் பண்–டைப் பழ–வினை விளைந்–தால் மாற்–று–வார் யாரென மறுத்–தார்.’’ - என்று பதி–கம் ச�ொல்லி வாளா–வி–ருந்–தார் அவர். அதா–வது, எல்–லாம் சிவன் செயல் என்று வந்–து–விட்ட பிறகு, செயல்–பு–ரி–வ–தற்கு கார–ண–மா–ன–வன் நாம் என்–பதை ஒரு–வர் எப்–படி நினைக்க முடி–யும் என்று கேட்–கி–றார் மணி–வா–ச–கப் பெருந்–தகை! என்ன ஒரு அதீத நம்–பிக்கை! குதிரை வாங்–கும் பணத்தை வைத்–துக்–க�ொண்டு, குதிரை ரேஸுக்– குப் ப�ோனால்–தான் தப்பு. ஆண்–ட–வ–னுக்கு ஆல–யம் எழுப்–பு–வது எவ்–வாறு தவ–றா–கக் கரு–தப்–ப–டும்? ஆவு–டை–யார் க�ோயில் சாதா–ர–ண–மான ஒன்றா என்ன? ‘திருப் – பெ – ரு ந்– து றை உறை சிவ– பெ – ரு – ம ா– னே ’ - இந்த வார்த்– தையை பிர–ய�ோ–கிக்–காத பக்–தர்–கள் கூட்–டம் உண்டா? ஆத்–மலி – ங்–கம – ாக, அருவ நிலை–யில் இறை–வன் அருள்–பா–லிக்–கும் திருத்–த–லம் இது. மாணிக்–க–வா–ச–க–ருக்கு சிவ–பெ–ரு–மான் உப–தே–சம் செய்த இட–மல்–லவா, பக்–தர்–க–ளுக்கு ய�ோகம் தர–வேண்–டும் என்–ப– தற்–கா–கவே அம்–பிகை ய�ோகாம்–பா–ளு–டன் ஆத்–ம–நாத சுவா–மி–யாக வீற்–றிரு – ந்து அருள்–பா–லிக்–கிற – ார். தெற்கு பார்த்த க�ோயில். மாணிக்–க– வா–சக – ரி – ன் மூச்–சுக்–காற்று இன்–னும் அங்கே சுற்றி சுழன்று வரு–கிற – து! மாணிக்–க–வா–ச–க–ரு–டைய பக்தி, வைராக்–கி–யம் மிகுந்த பக்தி! இளமை, செல்–வம், ஆயுள் எல்–லாம் நிலை–யா–னது அழி–வில்–லா– தது என்று பல–ரும் நம்–புகி – ற – ார்–கள். இவர்–களை – ப் பார்த்து சிரிக்–கிற – ார் திரு–மூ–லர்: ‘‘ஆண்டு பல–வும் கழிந்–தன! அப்–பனை – ப் பூண்டு க�ொண்–டா–ரும் புகுந்து அறி–வார் இல்லை நீண்ட காலங்–கள், நீண்டு க�ொடுக்–கி–னும் நூறாண்டு விளக்–கின் சுடர் அறி–யாரே! வரு–டங்–கள் ப�ோய்க்–க�ொண்டே இருக்–கின்–றன, உண்–மை–யான பரம்–ப�ொ–ருளை அறிய மனித மனம் நாட்–டம் க�ொள்–வ–தில்–லையே என்று ஏங்–கு–கி–றார் திரு–மூ–லர். இ ன் – ன�ொ ரு தி ரு – ம ந் – தி – ர ப் ப தி – கத் – தி ல் மி க அ ழ – காக
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
இள– மை – யி ன் நிலை– ய ா– மையை எடுத்– து ச் ச�ொல்–லு–கி–றார்: ‘‘பாலன், இளை–யன், விருத்–தன் - என நின்ற காலங்–க–ழி–வன கண்–டும் அறி–கி–லார்–’’ வானத்–தில் மின்–னல் த�ோன்றி மறை–வ–தைப்– ப�ோல இள–மை–யும் செல்–வ–மும் நம்மை விட்டு – ம். அதற்–குள் நாம் விரை–வா–கக் கடந்து ப�ோய்–விடு இறை–உ–ணர்–வைப் பெற முயற்–சிக்க வேண்–டும் என்–பது திரு–மூ–ல–ரின் அறி–வுரை. ஆழ்–வார்–களி – ன் தலை–மக – ன – ாக விளங்–கும் நம்– மாழ்–வார் திரு–வாய்–ம�ொழி – யி – ல் மிக அரு–மைய – ான செய்–திகளை – உள்–ள–டக்–கிய பல–நூறு பாசு–ரங்–க– – க்–கிற – ார். அவற்–றிலி – ரு – ந்து ஒன்று: ளைப் படைத்–திரு ‘‘பரவி வான–வர் ரத்த நின்ற பர–மனை, பரஞ்–ச�ோ–தியை, குரவை க�ோத்த குழ–கனை, மணி–வண்–ணனை, குடக்–கூத்–தனை, அர–வம் ஏறி அலை–க–டல் அம–ரும் துயில்–க�ொண்ட அண்–ணலை இர–வும் நண்–ப–க–லும் விடாது, என்–றும் ஏத்–து–தல் மனம் வைம்–மி–ன�ோ–’’ இதர விஷ–யங்–களி – ல் ஈடு–படு – ம் மனத்தை மீட்டு கிருஷ்–ண–னாய் அவ–த–ரித்த பர–ம–னி–டத்–தில் மனம் லயிக்க வேண்–டும் என்–கி–றார் நம்–மாழ்–வார். பர–மன் எப்–ப–டிப்–பட்–ட–வ–னாம்? நித்ய சூரி–கள் துதித்து ஏத்–தும்–படி ஒளியை உடை–ய–வன், நீல– மணி ப�ோன்ற வடி–வுடை – ய – வ – ன், குடக்–கூத்து ஆடி–ய– வன், அநேக பெரு–மைக – ளை – யு – ம் சிறப்–புக – ளை – யு – ம் க�ொண்–டி–ருக்–கி–ற–வன் இறை–வன். இந்– தப் பாசு–ரத்–தில், மனம் அந்த மால– வ– – க்க வேண்–டும் என்–கிற – ார் னையே சதா நினைத்–திரு நம்–மாழ்–வார். ஆனால் யதார்த்–தத்–தில் நடப்–பது என்ன? ஒரு அரு–மைய – ான பழ–ம�ொழி நினை–வுக்கு வரு–கி–றது: ‘தடை செய்–யப்–பட்ட விஷ–யங்–க–ளில்– தான் மனம் அதி–க–மா–கத் தன் விருப்–பத்–தைச் செலுத்–து–கி–றது!’ சாதா–ர–ண–மாக ஒரு வாரம் பத்–தி–யம், உண– வுக்–கட்–டுப்–பாடு என்று விர–தம் இருக்–கி–ற�ோம். உடல்– ந – ல ன் சீரா– ன – பி – ற கு மீண்– டு ம் ருசி– ய ான பதார்த்–தங்–க–ளைத் தேடி ஓடு–கி–ற�ோம். முள்–செ–டியை விரும்–பிச் சாப்–பி–டும் ஒட்–டக – ம், அந்த முள்–செ–டியை சாப்–பி–டும்–ப�ோது முள்–பட்டு வாயில் ரத்– த ம் வரும். பிறகு க�ொஞ்–ச–நா–ளைக்கு ஒட்– ட – க ம் முள்– ச ெ– டி யை நாடாது, அப்– பு – ற ம் மீண்– டும் அந்த முள்–செ–டி–யைத் தேடிப்–ப�ோ–கும், சாப்–பிடு – ம். இதே–ப�ோல்–தான் சாதா–ரண மனி–தர்–க–ளின் நிலை–யும்! ம ன க் – க ட் – டு ப் – ப ாட ்டை
ஆழ்–வார்க்–க–டி–யான்
மை.பா.நாரா–ய–ணன்
மன இருள் அகற்றும் ஞானஒளி 33
நமக்கு நாமே விதித்– து க்– க�ொ ண்– ட ால் நல்ல சூழ்–நி–லை–கள் உரு–வாகி, நல்ல விஷ–யங்–கள் தாமாக நடை–பெ–றும். தன்–னுடை – ய பஜ–க�ோ–விந்–தத்–தில் ஆதி–சங்–கர பக–வத் பாதாள் ச�ொல்–கி–றார்: நல்–ல�ோர் உற–வால் பற்–றின்மை ஏற்–படு – கி – ற – து, பற்–றின்–மை–யால் மதி–ம–யக்–கம் நீங்–கும், மதி–ம–யக்– கம் நீங்–கின – ால் மாறு–பட – ாத உண்மை விளங்–கும், மாறு–ப–டாத உண்மை விளங்–கி–னால் அதுவே ஜீவன் முக்தி என்–கி–றார் தெள்–ளத் தெளி–வாக! ஆனால் மதி–ம–யக்–கத்–தி–லி–ருந்து தப்–பிப்–பது அல்– லது விடு–தலை பெறு–வது எப்–படி? அவ்–வ–ளவு சீக்–கிர– ம் இந்த மாயை–யிலி – ரு – ந்து விடு–பட முடி–யுமா என்ன? ‘‘செல்–வத்–தா–லும் சுற்–றத்–தா–லும் கரு–வம் க�ொள்–ளாதே காலன் அனைத்–தை–யும் ஒரு நிமி–ஷத்–தில் க�ொண்–டு–ப�ோய் விடு–வான். மாயா மாய–மான இதை–யெல்–லாம் விட்–டு–விட்டு பிரம்ம பதத்தை அறிந்து அதில் புகு–வா–யாக.’’ - என்–கி–றார் ஆதி–சங்–க–ரர். ஆதி–சங்–க–ரர், திரு–ஞா–ன–சம்–பந்–தர், சுவாமி விவே–கா–னந்–தர், மகா–கவி பார–தி–யார் - இவர்–கள் குறைந்த ஆயுள்–தான் வாழ்ந்–தார்–கள். ஆனால் நீண்ட ஆயு–ள�ோ–டும் நிலைத்த புக–ழ�ோ–டும் ஒரு– வன் எப்–படி வாழ வேண்–டும் என்–பத – ற்கு வழி–காட்–டி– விட்டு சென்–றி–ருக்–கி–றார்–கள். அந்த ஞானி–க–ளின் வழி–காட்–டு–தல்–படி நடந்–தால் வாழ்க்கை வள–மாக இருக்–கும்.
ðô¡
23
16-31 டிசம்பர் 2017
ராமலிங்கம் பிரதிஷ்டை சிற்பக் காட்சி
சீதை ஸ்பரிசத்தால் தீயே குளிர்ந்தது!
சே
தலங்–க–ளுள் இத்–த–லம் சிறப்பு வாய்ந்–த–தா–கும். து அணை கட்–டிய இடம் என்–பத – ால் ஆரம்– ‘‘தேவியை வவ்–விய தென்–னி–லங்–கைத் தச– பத்–தில் “சேதுக்–க–ரை” என்று அழைக்– மா–மு–கன் கப்–பட்ட இவ்–வூர், ரா–வண வதத்–திற்–குப் – ம் முடி–ப�ொன்று வித்த பழி–ப�ோய் அற பூவி–யலு பின் ரா–ம–ரால் உரு–வாக்–கப்–பட்ட ஈசு–வ–ரன் குடி– ஏ வி – ய – லு ம் சி லை அ ண் – ண ல் செய்த க�ொண்ட ஊர் என்ற ப�ொரு–ளில் “ரா–மேஸ்–வ–ரம்” என்–ற–ழைக்–கப்–பட்–டது. நான்கு திசை–க–ளி–லும் இரா–மேச்–சு–ரம் காளி க�ோயி–லும், காவல் தெய்–வங்–க–ளுக்–கான மேவிய சிந்–தையி நார்–கள்–மேல் வினை பத்து க�ோயில்–க–ளும், எல்லை தெய்–வ–மாக விடு–மே” ஒரு க�ோயி–லும் அமைந்து இத்–தீவை பாது– - என திரு–ஞா–ன–சம்–பந்–தர் இத்–தல சிறப்– காத்து வரு–கின்–றன. இத்–தீவு வடக்கே உள்ள பைப் பாடு–கி–றார். திரு–நா–வுக்–க–ர–ச–ரும், அருட்– காசிக்கு இணை–யான பெருமை உடை–யது. கவி அரு–ண–கி–ரி–யும், தாயு–மா–ன–வ–ரும், வள்–ள– இன்–னும் ச�ொல்–லப்–ப�ோ–னால் காசி–யாத்–திரை லா–ரும் இத்–த–லச் சிறப்–பைப் பாடி உள்–ள–னர். த�ொடங்–கு–வது மட்–டு–மல்ல, முடி–வ–தும் கூட ரா– மே ஸ்– வ – ர ம் வந்து க�ோபு– ர ங்– க – ளை க் ரா–மேஸ்–வ–ர –தீ–வில் தான்! கண்–ட–தும் “சிவ சிவ” எனச் ச�ொல்–லிக் க�ொண்டு ரா–மேஸ்–வ–ரம் கட–லில் மணல் எடுத்து காசிக்– நேராக க�ோயி–லுக்–குள் சென்று விடக்–கூ–டாது. குப் ப�ோய் அங்– கு ள்ள கங்– கை – யி ல் கரைத்து சேது தீர்த்–தத்–தில் நீராடி வந்த பின் க�ோயி–லுக்கு விட்டு கங்–கை–யி–லி–ருந்து தீர்த்–தம் எடுத்து வந்து எதிரே அமைந்–துள்ள அக்னி தீர்த்–தத்–தில் நீரா–ட– ரா–மேஸ்–வர– த்–தில் எழுந்–தரு – ளி இருக்–கும் ரா–மந – ா–த– வேண்–டும். சீதை–யின் மீது ஏற்–பட்ட சந்–தேக – த்–தைப் ருக்–கும், காசி விஸ்–வ–நா–த–ருக்–கும் அபி–ஷே–கம் ப�ோக்க அவளை தீக்–குள் இறங்க ரா–மர் ச�ொன்–ன– செய்து, சாதுக்–க–ளுக்கு அன்–ன–தா–னம் வழங்–கு–வ– தும் அவள் தன் கற்பை நிரூ–பிப்–பத – ற்–காக தீக்–குள் த�ோ–டு–தான் காசி–யாத்–திரை நிறை–வு–பெ–று–கி–றது. இறங்–கி–னாள். அப்–ப�ொ–ழுது அவ–ளின் கற்–புக்– இந்த மரபு தவறி நேர–டி–யாக காசிக்கு மட்–டும் க–னலை தாங்க முடி–யா–மல் அக்னி ஓடி–வந்து ப�ோய்–வந்–தால் அத–னால் பலன் இல்லை கட–லில் குளித்து குளிர்ந்த இடமே “அக்னி என்–பத – ா–லயே “காசிக்–குப் ப�ோனா–லும் தீர்த்–தம்” என்–றும், சீதைக்–காக அக்னி கரு–மம் த�ொலை–யா–து” என நம் பக–வான் கட–லி–லி–ருந்து எழுந்த முன்–ன�ோர்–கள் பழ–ம�ொழி – ய – ா–கக் இடமே அக்னி தீர்த்–தம் என்–றும், கூறி–னர். திருப்– புல்–ல–ணை–யில் (திருப்–புல்– ராமேஸ்வரம் லாணி) பாடல் பெற்ற புண்– ணி ய அமர்ந்து வரு–ணம – ந்–திர– ம்
6
24
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
ஜபித்–தும் வரா–த–தால் க�ோபம் க�ொண்ட ரா–மர் – ா– அவன் மீது ஏவி–விட்ட ராம பாணத்–தின் அக்–னிய னது கட–லில் முத–லில் த�ோன்–றிய இடமே அக்னி தீர்த்–தம் என்–றும், கந்–த–மா–தன பர்–வ–தத்–திற்கு அக்னி மூலை–யில் இத்–தீர்த்–தம் அமைந்–துள்–ளத – ால் அக்னி தீர்த்–தம் என்–றும் பெயர் பெற்–ற–தாக பல கார–ணங்–கள் கூறப்–ப–டு–கின்–றன. தீர்த்–த–மென்–றாலே குளிர்த்–தன்மை க�ொண்– டது என்–று–தான் ப�ொருள். ஆனால், இந்த தீர்த்– தத்–திற்கு வெப்–பத்–தின் தன்–மையை குறிக்–கும் “அக்– னி ” என்ற பெயர் வர மேலே ச�ொன்ன சீதை தீக்–குள் இறங்–கி–யது முக்–கிய கார–ணம். மகா–லட்–சு–மி–யின் அவ–தா–ர–மான சீதை–யின் ஸ்ப–ரி– சம் பட்ட மாத்–திர– த்–தில் அக்–னியி – ன் மனம் குளிர்ந்– தது. அதன் இயற்–குண – ம – ான வெப்–பம் மறைந்–தது! ‘தர்–மப – த்–தினி – ய – ான சீதா–மா–தாவை என்–னால் எரிக்க முடி–யா–து’ எனச் ச�ொல்லி மனித வடி–வெ–டுத்து அன்– னை – யை த் தன் கைக– ளி ல் தூக்– கி – வ ந்து ரா–ம–ரி–டம் ஒப்–ப–டைத்–தான். ராமேஸ்–வ–ரம் கடற் க – ரை – யி – ல் நடை–பெற்ற இந்த நிகழ்–வால் கட–லுக்–கும் அக்னி என்றே பெயர் அமைந்–து–விட்–டது. தனுஷ்–க�ோடி சேது–தீர்த்–தத்தை கடல் சூழ்ந்–து– விட்–டத – ால் இந்த அக்னி தீர்த்–தத்–தையே சேது–தீர்த்–த– மா–க–வும் பாவித்து மக்–கள் நீராடி வரு–கின்–ற–னர். இத்–தீர்த்–தத்–தின் கடல்–நீர் வெது–வெ–துப்–பா–கவே இருக்–கும். கடல் ப�ொங்–கும் காலத்–தில், மனைவி கர்ப்– ப – ம ாக இருக்– கு ம் காலத்– தி ல், பிள்– ளை வ–ரம் வேண்டி ஆறு, குளங்–க–ளில் நீரா–டு–ப–வர்–கள் ஞாயிறு, செவ்–வாய், வெள்ளிக் கிழ–மை–க–ளில் கட–லில் குளிக்–கக்–கூ–டாது என்ற தீர்த்த நிய–தி–கள், அக்னி தீர்த்–தத்–தில் நீரா–டு–வ–தற்–குக் கிடை–யாது. அக்னி தீர்த்–தத்–தில் நீரா–டி–விட்டு நிமிர்ந்–தால் ரா–ம–நா–த–சாமி ஆல–ய க�ோபு–ரம் கண்–ணில் படும். 12ம் நூற்–றாண்–டில் இலங்கை மன்–னர் பராக்– கி–ர–க–பாகு, மணல்–மேட்–டி–லி–ருந்த ரா–ம–லிங்–கத்– தின் மூலஸ்–தா–னத்தை மாற்றி சிறு க�ோயி–லாக சுண்–ணாம்பு கல்–லில் கட்–டி–னார். 15ம் நூற்–றாண்–டில் சேது–பதி மன்–னர் உடை– யான் சேது–பதி, நாகூ–ரைச் சேர்ந்த ஒரு வியா–பா–ரியு – – டன் சேர்ந்து பதி–னாறு ஏக்–கர் பரப்–பள – வி – ல் க�ோயில் மதில்–சு–வ–ரை–யும், மேற்கு க�ோபு–ரத்–தை–யும் கட்– டி–னார். 16ம் நூற்–றாண்–டில் அர–சர் திரு–மலை சேது–பதி இரண்–டாம் பிரா–கா–ரத்–தை–யும், அதே கால–கட்–டத்–தில் உடை–யான் சேது–பதி நந்–தி மண்–ட– பத்–தை–யும் கட்–டி–னார். 17ம் நூற்–றாண்–டில் தள–வாய் சேது–பதி – ய – ால் கிழக்கு ரா–ஜக�ோ – பு – – ரம் கட்–டப்–பட்டு இடை–யில் கைவி–டப்–பட்–டது. 18ம் நூற்–றாண்–டில் முத்–து–ரா–ம–லிங்க சேது– ப – தி – ய ால் உல– க ப்– பு – க ழ் பெற்ற மூன்–றாம் பிரா–கா–ரம் கட்–டப்–பட்–டது. 17ம் நூற்–றாண்–டில் (1649) த�ொடங்கி கைவி–டப்–பட்ட கிழக்கு ராஜ க�ோபு–ரத்தை 19ம் நூற்– ற ாண்– டி ல் (1897-1904) தேவ– க�ோட்டை ஜமீன்– த ார் A.L.A.R. செட்–டிய – ார் குடும்–பத்–தின – ர் ஒன்–பது நிலை–களை உடைய 128 அடி உயர
அக்னி தீர்த்தம்
மூன்றாம் பிராகாரம் கருங்–கல் க�ோபு–ர–மாக கட்டி முடித்–த–னர். 1907-1925 ஆண்– டு – க – ளி ல் தேவ– க�ோட்டை ஜமீன்–தார், மூலஸ்–தா–னத்தை கருங்–கல் கட்–டி–ட– மாக்–கின – ார். 1961-1985 ஆண்–டுக – ளி – ல் திருப்–பணி – க் குழு–வால் இரண்–டாம் பிரா–கா–ரம் முழுமை பெற்– றது. 1969-1994 ஆண்–டு–க–ளில் சேது–மண்–ட–பம் – தி, காஞ்சி தமி–ழக அரசு மற்–றும் சிருங்–கேரி பீடா–திப பீடா–தி–பதி ஆகி–ய�ோ–ரால் கட்–டப்–பட்–டது. மேற்கு, கிழக்கு க�ோபு–ரங்–கள் முடிக்–கப்–பட்ட பின்–பும் வடக்கு, தெற்கு க�ோபு–ரங்–கள் 650 ஆண்– டு–கள – ாக ம�ொட்டை க�ோபு–ரங்–க–ளா–கவே காட்–சி–ய–ளிக்–கின்–றன. ஆகம விதி–களை மீறி–யத – ால் ஏற்–பட்ட தடை–களே இதற்–குக் கார–ணம் எனக் கூறு–கின்–ற–னர். மன்–னர்–க–ளா–லும், ஜமீன்–தார்–க–ளா– லும், அர–சாங்–கம் மற்–றும் மடா–தி–ப–தி–க– ளா–லும் பல்–வேறு கால–கட்–டங்–களி – ல் படிப் –ப–டி–யாக வளர்ந்து நிற்–கும் க�ோயி–லைக் கண்டு வியந்து உள்ளே நுழைந்–தால் ஆனந்–தப் பர–வ–சம்–தான்!
க�ோபி சர–ப�ோஜி
(த�ொட–ரும்) ðô¡
25
16-31 டிசம்பர் 2017
பிரசாதங்கள்
சந்–தி–ர–லேகா ராம–மூர்த்தி
அனு–மன் ஜெயந்தி திரு–நா–ளில் இந்த நைவேத்–திய– ங்–கள – ைத் தயா–ரித்து அவ–ருக்–குப் படைக்–க–லாம். தினை வெண்–ப�ொங்–கல்
என்–னென்ன தேவை? தினை - 2 கப், பாசிப்–ப–ருப்பு - 1 கப், உப்பு - தேவைக்கு, ப�ொடித்த இஞ்சி - 2 டேபிள்ஸ்–பூன், கறி–வேப்–பிலை - 1 கைப்–பிடி, நெய் - 1/4 கப், முந்–திரி - 10-12, கர–க–ரப்–பாக ப�ொடித்த மிளகு, சீர–கம் - தலா 2 டீஸ்–பூன். எப்–ப–டிச் செய்–வது? வெறும் கடா–யில் தினை, பாசிப்–பரு – ப்பை தனித்–தனி – ய – ாக மித–மான தீயில் நன்கு வாசனை வரும்–வரை வறுத்–துக் க�ொள்–ள–வும். பிறகு தண்–ணீ–ரில் ப�ோட்டு 10 நிமி–டம் ஊற வைத்து வடித்–துக் க�ொள்–ள–வும். குக்–க–ரில் ஊறிய தினை, பாசிப்–ப–ருப்பை ப�ோட்டு 6 கப் தண்–ணீர் விட்டு அடுப்பை சிம்–மில் வைத்து 3 விசில் விட்டு வேக–வைத்து இறக்–க–வும். பிர–ஷர் அடங்–கி–ய–தும் திறந்து உப்பு கலந்து மசித்து க�ொள்–ள–வும். கடா–யில் நெய் ஊற்றி சூடா–ன–தும் இஞ்சி, கறி–வேப்–பிலை, மிளகு, சீர–கம், முந்–தி–ரியை சேர்த்து ப�ொன்–னி–ற–மாக வறுத்து ப�ொங்–க–லில் க�ொட்டி கலந்து சூடாக பரி–மா–ற–வும்.
ஃப்ரூட்ஸ் நட்ஸ் ஓட்ஸ் ப�ொங்–கல் என்–னென்ன தேவை? ஓட்ஸ் - 1/2 கப், வேக–வைத்த பாசிப்–ப–ருப்பு - 1/4 கப், ஏலக்–காய்த்– தூள் - 1/4 டீஸ்–பூன், ப�ொடித்த பாதி ஆப்–பிள் துண்–டு–கள், சிறு துண்–டு–க–ளாக நறுக்–கிய பைனாப்–பிள் - 2 துண்–டு–கள், விருப்–ப–மான நறுக்–கிய பழங்–கள் கலந்–தது - 1 கப், பாதாம், பிஸ்தா, வால்–நட்ஸ் - தலா 3, பால் - 1 கப், தேன் - 1/4 கப். எப்–ப–டிச் செய்–வது? வெறும் கடா–யில் ஓட்ஸை வறுத்–துக் க�ொள்–ள–வும். பிறகு அதே கடா–யில் நட்ஸை வறுத்து உடைத்–துக் க�ொள்–ளவு – ம். ஒரு பாத்–திர– த்–தில் ஓட்ஸ், பால் சேர்த்து மித–மான தீயில் வைத்து நன்–றாக வேக–வி–ட–வும். பின்பு வெந்த பாசிப்–ப–ருப்பை சேர்த்து நன்–றாக கிளறி இறக்–க–வும். சிறிது ஆறி–ய–தும் பழத்–துண்–டு–கள், பாதி நட்ஸ் கலவை, தேன் சேர்த்து கலந்து மீதி–யுள்ள நட்ஸை க�ொண்டு அலங்–க–ரித்து பரி–மா–ற–வும். குறிப்பு: பனை–வெல்–லம் சேர்த்–தும் செய்–ய–லாம்.
பச்–சைக் க�ொண்–டைக்–க–டலை சுண்–டல் என்–னென்ன தேவை? பச்–சைக் க�ொண்–டைக்–க–டலை - 2 கப், எண்–ணெய் - 2 டீஸ்–பூன், கடுகு - 1 டீஸ்–பூன், ப�ொடித்த காய்ந்–த–மி–ள–காய் - 3, உளுத்–தம்–ப–ருப்பு - 2 டீஸ்–பூன், கறி–வேப்–பிலை - 1 கைப்–பிடி. எப்–ப–டிச் செய்–வது? பச்–சைக் க�ொண்–டைக்–க–ட–லையை 8 மணி நேரம் ஊற–வைத்து உப்பு சேர்த்து வேக–வைத்து வடித்–துக் க�ொள்–ள–வும். கடா–யில் எண்–ணெய் ஊற்றி சூடா–ன–தும் கடுகு, காய்ந்–த–மி–ள–காய், உளுத்–தம்–ப–ருப்பு, கறி–வேப்–பிலை தாளித்து வெந்த க�ொண்–டைக் –கட – –லை–யில் க�ொட்டி கிளறி பரி–மா–ற–வும். குறிப்பு: விரும்–பி–னால் 1/2 கப் தேங்–காய்த்–து–ரு–வல், பெருங்–கா–யத்–தூள் சேர்த்து தாளிக்–க–லாம். வட இந்–தி–யா–வில் பிர–ப–ல–மான பச்–சைக் க�ொண்–டைக்–க–டலை இப்–ப�ோது தமிழ்–நாட்–டி–லும் சூப்–பர் மார்க்–கெட்–டு–க–ளில் கிடைக்–கி–றது.
26
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
ஸ்வீட் வெண்–ணெய் என்–னென்ன தேவை? சுத்–தம – ான ஃப்ரெஷ் வெண்–ணெய் - 200 கிராம், பெரிய டைமண்டு கற்–கண்டு - 1 டேபிள்ஸ்–பூன், இடித்த ஏலக்–காய் விதை - 10, காய்ந்த திராட்சை - 10, உடைத்த முந்–திரி - 10, பெரிய சர்க்–கரை - 1/4 கப், குங்–கு–மப்பூ - 1 சிட்–டிகை, பச்சைக் கற்–பூ–ரம் - 1/4 சிட்–டிகை. எப்–ப–டிச் செய்–வது? சுத்–த–மான வெண்–ணெ–யில் ச�ொட்டு தண்–ணீர்–கூட இல்–லா– மல் இருக்க வேண்–டும். ஒரு தட்–டில் வெண்–ணெயை ப�ோட்டு உள்–ளங்கை க�ொண்டு நன்கு தேய்க்–க–வும். இத்–து–டன் குங்–கு–மப்பூ, டைமண்டு கற்–கண்டு, பச்சைக் கற்–பூ–ரம், ஏலக்–காய், முந்–திரி, திராட்சை, பெரிய சர்க்–க–ரையை சேர்த்து கலந்து உருட்டி ஹனு–மா–னுக்கு படைத்து பரி–மா–ற–வும். குறிப்பு: பெரிய சர்க்–கரை சேர்த்–தால் வெண்–ணெய் கரை–யா–மல் இருக்–கும்.
சிறு–தா–னிய தயிர் வடை என்–னென்ன தேவை? சிறிய வெள்ளை ச�ோள–முத்–து–கள் - 1 கப், ரவை - 1/4 கப், உளுந்து - 1/2 கப், நறுக்–கிய இஞ்சி, பச்–சை–மி–ளக – ாய் - தலா 1 டீஸ்–பூன், உப்பு, எண்–ணெய் - தேவைக்கு, பால் - 1 கப். அலங்–க–ரிக்க: வறுத்து ப�ொடித்த சீர–கத்–தூள் - 2 சிட்–டிகை, ஃப்ரெஷ் தயிர் - 2 கப், மிள–காய்த்–தூள் - 2 சிட்–டிகை, உப்பு தேவைக்கு. எப்–ப–டிச் செய்–வது? வெள்ளை ச�ோள–முத்–து–களை 12 மணி–நே–ர–மும், உளுந்தை 1/2 மணி–நேர– மு – ம் தனித்–தனி – யே ஊற–வைத்து வடித்–துக் க�ொள்–ள– வும். இரண்–டை–யும் சேர்த்து நன்–றாக அரைத்–துக்–க�ொண்டு இஞ்சி, பச்–சை–மி–ள–காய், உப்பு, ரவையை சேர்த்து கலந்து வடை–க–ளாக தட்டி சூடான எண்–ணெ–யில் ப�ொன்–னி–ற–மாக ப�ொரித்–தெ–டுத்து க�ொள்–ள– வும். பிறகு பாலில் 2 நிமி–டம் ஊற–வைத்து எடுத்து தட்–டில் அடுக்கி வைத்து தயிரை அடித்து ஊற்றி சீர–கத்–தூள், மிள–காய்த்–தூள், உப்பு தூவி அலங்–க–ரித்து பரி–மா–ற–வும்.
தேங்–காய் லாடு என்–னென்ன தேவை? பெரிய முழு தேங்–காய் - 1, பனை வெல்–லம் - 200 கிராம், தண்–ணீர் - 1/2 கப், நெய் - 1 டீஸ்–பூன். எப்–ப–டிச் செய்–வது? துரு–விய தேங்–காயை மிக்–சி–யில் ப�ோட்டு ஒரு சுற்றுச் சுற்றி க�ொள்– ள – வு ம். அடி– க – ன – ம ான ஒரு பாத்– தி – ர த்– தி ல் தண்– ணீ ர், வெல்–லத்தை ப�ோட்டு கரைந்–த–தும் வடித்து க�ொள்–ள–வும். மீண்– டும் அடுப்–பில் வைத்து ஒரு கம்பி பாகு பதத்–திற்–குக் காய்ச்சி, கெட்–டி–யாக வரும்–ப�ோது தேங்–காய்த் துரு–வலை சேர்த்து கிள–ற– வும். சிறிது சுருண்டு வந்–த–தும் இறக்கி, நெய் சேர்த்து கலந்து சிறிது ஆறி–ய–தும், சிறு சிறு உருண்–டை–க–ளாக பிடித்து அலங்–க–ரித்து பரி–மா–ற–வும். குறிப்பு: சாதா–ரண வெல்–லம், பேரீச்சை வெல்–லத்–தி–லும் செய்–ய–லாம். படங்கள்:
ஆர்.சந்திரசேகர் ðô¡
27
16-31 டிசம்பர் 2017
அருள் மழை ப�ொழிவான்
ஆரூர் நாயகன்! தி
ரு–வா–ரூர் எனும் பெய–ரில், ‘திரு’ என்–பது சிவத்–தைக் குறிப்–பத – ாக அப்–பரு – ம் (‘திருவே! என் செல்–வ–மே’), அரு–ளைக் குறிப்–ப–தாக ஞான–சம்–பந்–த–ரும் (‘சென்–றட – ை–யாத திரு உடை– யா–னை’), பேரின்–பத்–தைக் குறிப்–பத – ாக மாணிக்–க– – ரு வா–சக – ம் (‘சிவமே பெறும் திரு எய்–திற்–றி–லேன்’) பாடி–யுள்–ள–னர். ‘ஆர்’ என்–பது பிருத்வி தத்–து–வத்– தைக் குறிப்–பது என்–பார் உ.வே.சா. அவர்–கள். ‘அழ–கி–ய’, ‘எல்–லாம் நிறைந்–த’ என்–பன ப�ோன்ற ப�ொருட்– க – ளு ம் உள்– ள ன. ச�ோழ மன்– ன ர்– க ள் ஆத்–தி–மாலை சூடிய பெருமை உடை–ய–வர்–கள். ‘ஆர்’ எனும் ஆத்–திப்–பூவை அடை–யா–ள–மாக அணிந்–தவ – ர்–கள். ஆத்–திப்–பூக்–கள் அதி–கம் மலர்–கின்ற ஊர் ஆகை–யால் ‘ஆரூர்’ என்ற பெயர் ஏற்–பட்–டத – ா–கவு – ம் கூறு–வர். ‘திரு’ என்–பது எல்–லாம் வல்ல பரம்– ப �ொ– ரு – ள ா– கி ய சிவத்– த ைக் குறிப்–ப–து–டன், அவ–ரது வாம–பா–கத்– தில் இணை–பி–ரி–யா–தி–ருக்–கும் சக்–தி– யை–யும் சேர்த்–துக் குறிப்–பி–டு–வ–தா–க–வும்
28
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
க�ொள்–வர். இறை–வன் உமை–யு–ட–னும், கந்–த–னு–ட– னும் வீற்–றி–ருந்து, ஆண்டி முதல் அர–சன்–வரை அனை–வரு – க்–கும் அருள்–பா–லிக்–கும் இத்–தல – த்–தைத் ‘திரு–ஆ–ரூர்’ என்–ற–ழைப்–பது சாலப் ப�ொருத்–தமே. ‘‘திரு–ம–கள் தவஞ்–செய் செல்–வத் திரு–ஆ–ரூர் பணி–வ–னென்னா ஒரு–வன் ஓரடி நடந்து மீண்–டிடி – ன், ஒப்–பில் காசி விரி–பு–னல் கங்–கை–யாடி மீண்–ட–வன் ஆவன் என்–றால் இரு–டி–காள்! ஆரூர் மேன்மை பிர–மற்–கும் இயம்–ப–வற்–ற�ோ–’’ - எனும் திரு–வா–ரூர்ப் புரா–ணப் பாட–லி– லி–ருந்து ஆரூர்த் தலத்–தின் பெரு–மையை உண–ர–லாம். பிரம்–ம–னின் உட–லா–கிய பிரம்– ம ாண்– ட த்– தி ற்கு மூலா– த ா– ர – ம ாய் விளங்– கு – வ – த ா– லு ம், ய�ோக நெறிக்கு உத–வு–வ–தா–லும், ‘மூலா–தா–ரத் தலம்’ எனப்–ப–டு–கி–றது ஆரூர். ஆரூர்க் க�ோயி–லுள் ஏரா–ளம – ான சந்–ந– தி–கள் உள்–ளன. உள்ளே செல்–லும்–ப�ோது
44
குவித்த கரங்–களை விரிப்–ப–தற்கு வழி–யில்–லா–மல் செல்ல வேண்–டி–யி–ருக்–கும் என்–கி–றார் வித்–வான் மீனாட்சி சுந்–த–ரம் பிள்–ளை–ய–வர்–கள். (‘குவித்த கரம் விரித்–தல் செலாக் க�ோயில்–க–ளும் பல உள– வால்...’) இவ்–வனை – த்–துச் சந்–நதி–கள – ை–யும் அரு–ண– கி–ரி–யா–ரும் தரி–சித்து மகிழ்ந்–தி–ருப்–பார் என்–ப–தால் நாமும் குவித்த கை விரிக்–கா–மல் க�ோயி–லுக்–குள் சென்று சந்–நதி–க–ளைத் தரி–சித்து மகிழ்–வ�ோம். திரு–வா–ரூர் தியா–க–ரா–ஜர் க�ோயில், கிழக்கு ந�ோக்–கி–யது. கிழக்–குக் க�ோபு–ரமே மற்ற க�ோபு– ரங்–கள – ை–வி–டப் பெரி–யது. 12-13ம் நூற்–றாண்–டின் ச�ோழர்–கா–லச் சிற்–பக்–கலை – க்–கும், கட்–டிட – க் கலைக்– கும் எடுத்–துக்–காட்–டாக உள்–ளது. க�ோபு–ரவ – ா–யிலி – ல் விநா–ய–கர், முரு–கன் சந்–ந–தி–கள் உள்–ளன. 1516ம் நூற்–றாண்–டின் கலைப்–பா–ணி–யைத் தழு–விய வடக்கு க�ோபு– ர ம் முப்– ப த்– த�ொ ரு ஆண்– டு – க ள் ச�ோழ–நாட்டை ஆண்ட செவ்–வப்ப நாயக்–க–ரால் திருப்–பணி செய்–யப்–பட்–டது என்–பர். க�ோபு–ரத்–தில் நாயக்–க–ரின் திரு–வு–ரு–வம் செதுக்–கப்–பட்–டுள்–ளது. தெற்–குக் க�ோபு–ரம் கி.பி.1897ல் தருமை ஆதீன சிதம்–பர முனி–வர– ால் கட்–டப்–பட்–டது. கி.பி.15ம் நூற்– றாண்–டின் கலைப்–பாங்–கு–டன் திக–ழும் மேற்–குக் க�ோபு–ரம், நாக–ராஜன் என்ற சிற்–ற–ர–ச–ரால் கட்–டப்– பட்–டது. அதன் வாயி–லில் எழுந்–த–ரு–ளி–யி–ருக்–கும் ஆஞ்–ச–நே–யர், க�ோயி–லுக்கு வரும் பக்–தர்–க–ளுக்கு அருள்–பா–லிக்–கி–றார். திரு–வா–ரூர் திருக்– க�ோ–யி–லுக்கே நடு–நா–ய–க– னாக வீற்–றிரு – ப்–பவ – ர் மூல–வர– ாக அருள்–பா–லிக்–கும் வன்–மீக–நா–தர் எனும் புற்–றி–டங்–க�ொண்–டார். இவர் உறை–யும் இடம் பூங்–க�ோ–யில் என்–றும், மூலட்–டா– னம் என்–றும் அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றது. தவ–வ–லி–மை– யால் சிவ–த–னுசு பெற்ற திரு–மால் தேவர்–கள – ைத் த�ோற்–க–டித்–தார். பின்–னர் ஓடிக்–க–ளைத்–துப் ப�ோய் திரு–வா–ரூர் வந்–த–டைந்து நாணேற்–றிய வில்–லைப் புற்று ஒன்–றின் அரு–கில் வைத்–து–விட்டு உறங்–கி– விட்–டார். இது கண்ட தேவர்–கள் கரை–யா–னா–கத் த�ோன்றி சுறு–சு–றுப்–பா–கச் செயல்–பட்டு வில்–லின் நாணை அறுத்–தன – ர். உடனே வேக–மாக நிமிர்ந்த வில் திரு–மா–லின் தலை–யைச் சாய்த்–தது. தேவர்–கள் சிவ–பெ–ரும – ா–னைச் சர–ணட – ைய, அவர் ஆட–கேச – ன் என்ற பெய–ர�ோடு திரு–மாலை உயிர்ப்–பித்து, அவர் தலை வைத்து உறங்–கிய புற்–றையே லிங்க வடி– வாக்கி, வன்–மீக–நா–தர் - புற்–றிட – ங்–க�ொண்–டார் எனும் பெய–ரைப் பெற்–றார். க�ோடி முனி–வர்–கள் ஒன்–றுகூ – டி இப்–புற்–றிட – ங்–க�ொண்ட நாத–ரைப் ப�ோற்–றித் துதித்–த– னர். அவ–ர–வர் தவ–வ–லி–மைக்–கேற்ப இறை–வன் வித–வி–த–மா–கக் காட்சி அளித்–தார். எனவே இவ– ருக்–குத் ‘தக்–கார்க்–குத் தக்–கான்’ என்ற பெய–ரும் உண்–டா–யிற்று. ஆதி–கா–லம் த�ொட்டே புற்–றைப் பூஜை செய்–யும் வழக்–கம் நம்–நாட்–டில் நிலவி வந்–துள்–ளது என்–பதை இத–னால் அறி–ய–லாம். ‘‘புற்–றி–டங் க�ொண்–டான் தன் த�ொண்–டர்க்–கும் த�ொண்–ட–ராம் புண்–ணி–ய–மே–’’ - அப்–பர்.
சித்ரா மூர்த்தி
கி.பி. ஏழாம் நூற்– ற ண்– டி – ல ேயே புற்– றி – ட ங்– க�ொண்–டான், ஆரூ–ரன், திரு–மூல – ட்–டா–னம் ப�ோன்ற பெயர்–கள் இறை–வ–னுக்கு இருந்–தது என்–ப–தைத் தேவா–ரப் பதி–கங்–கள் கூறு–கின்–றன. வெள்–ளிக் கவ–ச–மிட்ட புற்–றி–டங்–க�ொண்–டார் அருகே, ச�ோம–குல – ாம்–பிகை கையை முழங்–கா–லில் அமர்த்தி, மறு கரத்–தைத் தரை–யில் ஊன்றி, பிருத்– வி–த–லம் என்ற உண்–மை–யைக் குறிப்–புண – ர்த்–து–கி– றாள். வன்–மீ–க–நா–த–ருக்–கும், அரு–கி–லுள்ள தனிச்– சந்–நதி–யில் அமர்ந்–தி–ருக்–கும் தியா–கே–ச–ருக்–கும் நடு–வில் ஐங்–கல – க்–காசு விநா–யக – ர் தனி மேடை–யில் கம்–பீர– ம – ாக வீற்–றிரு – க்–கிற – ார். இவ–ருக்கு ச�ோழ விநா– ய–கர் எனும் பெயர் உண்டு. அழ–கிய ச�ோழன் எனும் சுந்–த–ரச் ச�ோழன் ஐந்து கலம் ப�ொற்–கா–சு–க–ளைக் க�ொண்டு இவரை அமைத்–தான் என்–பர். இனி அடுத்த சந்–நதி–யி–லுள்ள தியா–கே–சர் பற்–றிய புரா–ணக்–கு–றிப்–பு–க–ளைப் பார்ப்–ப�ோம். தமி–ழ–கத்–தின் அனைத்–துச் சிவா–ல–யங்–க–ளி– லும் நாம் கண்–டு–க–ளிக்–கும் அழ–கிய திரு–மேனி ‘ச�ோமாஸ் கந்–தர்’. (ஸ:உமா:ஸ்கந்த:) எனும் வடி– வ– ம ா– கு ம். சிவ– ப ெ– ரு – ம ான் உமை– யு – ட – னு ம், கந்–த–னு–ட–னும், ஒரு உயர்ந்த பீடத்–தில் அமர்ந்–தி– ருக்–கும் க�ோலம் இது. தனக்கு அழ–கான பிள்ளை ஒரு–வன் உண்–டாக வேண்–டு–மென்று சிவனை ந�ோக்– கி த் தவம் செய்த திரு– ம ா– லு க்கு சிவன் ச�ோமாஸ் கந்–த–ரா–கக் காட்சி அளித்–தார்; அவர் விருப்–பப்–படி – யே நடக்க வரம் அளித்–தார். மகிழ்ச்சி மிகு–தி–யால், திரு–மால் சிவ–னு–ட–னி–ருந்த உமை– யை–யும், கந்–த–னை–யும் கவ–னிக்–க–வே–யில்லை. க�ோபம் க�ொண்ட உமை ‘உனக்–குத் த�ோன்–றும் மகன் விரை–வி–லேயே அழிந்து விடு–வான்’ என்று சாப–மிட்–டாள். திரு– ம ால் மனம் நடுங்கி, தேவ– த ச்– சனை அழைத்து, தாம் கண்ட ச�ோமாஸ்–கந்த வடி–வத்தை உரு–வாக்–கச் செய்து அதை இடை–விட – ா–மல் பூஜை செய்–தார். மூன்று கண்–கள், நான்கு கரங்–க–ளில் மழு, மான் மற்–றும் அபய வரத முத்–தி–ரை–கள், ஜடா–பா–ரம், இளம்–பிறை, பாம்பு, பூணூல், சிலம்பு இவை க�ொண்டு இடக்– க ாலை மடித்து வலக் – க ா– லை த் த�ொங்– க – வி ட்ட நிலை– யி ல் சிவ– ப ெ– ரு – மான், அரு–கில் உமை, இவர்–க–ளுக்–கி–டை–யில் ðô¡
29
16-31 டிசம்பர் 2017
தாமரை மலர்–களை ஏந்தி, கந்–தன் மகிழ்ச்–சியு – ட – ன் குதித்–தா–டிக்–க�ொண்–டி–ருக்–கக் காட்சி அளிக்–கும் திரு–உ–ரு–வம் அது. திரு–மா–லின் பூஜை–யில் மகிழ்ந்த பார்–வதி, ‘‘எனது சாபம் பலித்தே தீரும், ஆனால், உனது அழ–கான மகன் அநங்–க–னாக (உரு–வ–மில்–லாது) எல்–லை–யி–லாக் காலம் வாழ்–வான்–’’ என்று கூறி– னாள். பின்– ன ர் மூவ– ரு ம் அவ்– வ – டி – வி – ல ேயே உறைந்து, மறைந்–து–விட்–ட–னர். இவ்–வு–ரு–வையே திரு–மால் பாற்–க–ட–லுக்கு எடுத்–துச்–சென்று தம் மார்–பில் வைத்–து பூஜை செய்து வந்–தார். ஒரு–முறை, வாற்–கவி என்ற அசு–ரன – ால் தேவர்–க– ளுக்–குத் துன்–பம் ஏற்–பட்–ட–ப�ோது, திரு–மால், தான் வழி–பட்டு வந்த ச�ோமாஸ்–கந்த மூர்த்–தியை இந்– தி–ர–னுக்கு அளித்து, அதைப் பூஜை செய்–து–வ–ரச் ச�ொன்–னார். இந்–தி–ர–னும் ப�ோரில் வெற்–றி–ய–டைந்– தான். சில–கா–லம் சென்–ற–பின் இந்–தி–ரன் வலன் எனும் அசு–ரன�ோ – டு ப�ோரிட்–ட–ப�ோது, முசு–குந்–தச் சக்–கர– வ – ர்த்–தியி – ன் உத–வியை நாடி–னான். அவ–ரது உத–வி–யால் வலனை அழித்–த–பின் சக்–க–ர–வர்த்– தியை தேவ ல�ோகத்–திற்கு அழைத்து அவர் விரும்– பிக் கேட்–கும் பெரு–மையை பரி–சா–கத் தரு–வ–தாக வாக்–க–ளித்–தான் இந்–தி–ரன். எதிர்–பா–ரா–வி–த–மாக, முசு–குந்–தன், திரு–மால் வழி–பட்ட ச�ோமாஸ்–கந்த மூர்த்– தி – யை த் தனக்– கு த் தரு– ம ாறு கேட்– ட ார். ச�ோமாஸ்–கந்த மூர்த்–தி–யைப் பிரிய மன–மில்–லாத இந்–தி–ரன், திரு–மா–லின் அனு–மதி பெற்று அடுத்–த– நாள் தரு–வத – ா–கக் கூறி–னான். ஆனால், அன்–றிர– வே மூல உரு–வத்–தைப் ப�ோன்றே ஆறு மூர்த்–தங்–க– ளைத் தேவ–தச்–சன் உத–வி–யால் வடி–வ–மைத்–தான் இந்–தி–ரன். அடுத்த நாள் ஏழு மூர்த்–தங்–க–ளை–யும் முசு–குந்–த–னுக்–குக் காட்–டி–ய–ப�ோது, சிவ–பெ–ரு–மா– னின் கரு–ணை–யால் அவன் மூல உரு–வத்–தைத் தேர்ந்– தெ – டு த்– து – வி ட்– ட ான். இறை– வ ன் சித்– த ம்
30
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
இதுவே என்–று–ணர்ந்த இந்–தி–ரன் ஏழு உரு–வங்–க– ளை–யும் முசு–குந்–த–னுக்கே க�ொடுத்–து–விட்–டான். ச�ோமாஸ்–கந்–த–ரின் மூல மூர்த்–தத்–தைத் திரு– வா–ரூ–ருக்கு எடுத்–து–வந்து, பெரி–ய–தா–கக் க�ோயில் கட்–டிப் பிர–திஷ்–டித்–தான் முசு–குந்–தன். மற்ற ஆறு மூர்த்–தங்–களு – ம் நாகப்–பட்–டின – ம் (சுந்–தர விடங்–கர்), திரு–நள்–ளாறு (நக–வி– டங்–கர்) திரு– ம–றைக்–காடு (புவனி விடங்–கர்), திருக்–கா–றா–யில் (ஆதி விடங்– கர்), திரு–வாய்–மூர் (நீல விடங்–கர்), திருக்–க�ோளி – லி (அவனி விடங்–கர்) ஆகிய தலங்–களி – ல் பிர–திஷ்டை செய்–யப்–பட்–டன. எவ்–வா–றிரு – ந்–தா–லும், வீதி விடங்–க– ராக (விடங்–கம்-உளி–யால் செதுக்–கப்–ப–டா–தது, அழகு என்று இரு–ப�ொ–ருள்–ப–டும்) ச�ோமாஸ்–கந்த வடி–வில் இறை–வன் பூல�ோ–கத்–தில் விரும்–பிக் குடி– பு–குந்–தார் என்–ப–துவே சாரம்! (இத்–த–லங்–கள் சப்த விடங்–கத் தலங்–கள் எனப்–ப–டு–கின்–றன) ‘‘தாங்– க�ோ ல வெள்– ள ெ– லு ம்பு பூண்டு, தம் ஏறே–றிப் – ர், பாங்–கான ஊர்க்–கெல்–லாம் செல்–லும் பர–மனா தேங்–காவி நாறும் திரு–வா–ரூர்த் த�ொன்–ன–க–ரில் பூங்–க�ோயி – லு – ள் மகிழ்ந்து, ப�ோகா–திரு – ந்–தா–ரே’– ’ - அப்–பர் கந்த சஷ்டி விர–தத்தை தவ–றா–மல் கடைப்– பி–டித்து வந்த கார–ணத்–தி–னால், முசு–குந்–தன், வீர– பா–குத் தேவ–ருக்கு புஷ்–பக – ந்தி என்ற பெண்–ணிட – ம் பிறந்த சித்–தி–ர–வல்–லியை மணம் புரிந்–து–க�ொண்– – ாள் அரச ப�ோகத்–திலு – ம், தியா–கர– ாஜ டான். நீண்–டந வழி–பாட்–டி–லும் ஈடு–பட்டு பேரின்–பம் அடைந்த முசு–குந்–தன், தன் மகன் அக்–னி–வர்–ம–னுக்கு ஆட்– சிப் ப�ொறுப்பை அளித்–து–விட்டு இம–யம் சென்று தவம் செய்து இறை–வ–னடி சேர்ந்–தான். முசு–குந்– தார்ச்–ச–னை–யில் ச�ொல்–லப்–பட்டு வரும் ஸஹஸ்ர நாமா– வ – ளி – யி ல் ‘அம்– பி கா குக– ச ம்– யு க்– த ன்’, ‘ ச�ோம ா ஸ் – க ந்த ச�ொ ரூ – ப ன் ’ , ‘ அ ம் – பி க ா
ஸ்கந்த சுந்–தர– ன்’, ‘உமா ஸ்கந்த முகா–ல�ோகி – னி – ’, ஸ்கந்தோ உமா நந்–தன விக்–ரக – ன்’, ‘உமா குமார சஹி–தன்’, ‘ச�ோமாஸ்–கந்த வீதி–விடங்க – சாம்ப பர– மேச்–வர– ன்’ ப�ோன்ற பல நாமங்–கள – ால் இறை–வன் ப�ோற்–றப்–ப–டு–கி–றார். – ர் கரு–வறை – க – ளு – க்கு மத்–தி– வன்–மீக – ர் - தியா–கேச யில் பின்–பு–றம் சித்–திர பீடம் உள்–ளது. அகத்–தி–யர் நிறு–விய இந்–தப் பீடத்–தில் சப்த க�ோடி மந்–திர சாரம் ஆவா–ஹன – ம் செய்–யப்–பட்–டுள்–ளது. முதல் பிரா–கா–ரத்தை வலம் வரு–கை–யில் சிவ–சூ–ரி–ய–னை–யும், அவர் நிறு–விய ஆதித்ய லிங்–கத்– தை–யும் தரி–சிக்–க–லாம். அடுத்து சேர–மான் பெரு–மா–ளை–யும், பற– வை–யுட – ன் நிற்–கும் சுந்–த–ரரை – –யும் காண்–கி– ற�ோம். தண்டி அடி–கள் திரு–வுரு – வ – த்தை வணங்–குகி – ற�ோ – ம். பிற–வியி – ல – ேயே பார்–வையி – ழ – ந்–தவ – – ரான இவர், சம–ணர்–கள் திருக்–க�ோ– யில் வாயி–லி–லுள்ள கம–லா–ல–யக் குளத்–தைப் பாழ்–படு – த்–துவ – து பற்றி அறிந்து மனம் வருந்–தின – ார். அள– வில் சுருங்–கி–விட்ட குளத்–தை–யா– வது தூர் வாரிச் சுத்–தப்–படு – த்த விரும்–பின – ார். குளத்– திலே ஒரு கம்பு நட்டு அதில் கயிறு கட்–டி–னார். கயிற்–றின் மற்–ற�ொரு நுனியை இழுத்–துச் சென்று எதிர்க்–க–ரை–யிலே இன்–ன�ொரு கம்பு நட்டு அதில் கட்–டின – ார். கயிற்–றைப் பிடித்–துக்–க�ொண்டு இறங்கி, கூடை–யில் மண் எடுத்து மேலேறி வந்து கரை–யில் க�ொட்–டி–னார். சம–ணர்–கள் த�ொடர்ந்து அவ–ருக்கு இன்–னல் அளித்–த–னர். இறை–வ–ன–ருள – ால் தண்டி அடி–க–ளுக்–குப் பார்வை மீண்–டது; சம–ணர்–கள் பார்வை இழந்– த – ன ர். அர– ச ன் சம– ண ர்– க ளை ஊரை விட்டு வெளி–யேற்–றின – ான். குளக்–கரை – யி – ல் சம – ண ர் – க ள் க ட் – டி – யி – ரு ந்த ப ா ழி – க ள ை
உடைத்–தெ–றிந்து குளத்–தைச் சீர்–ப–டுத்–தி–னான். இன்று தெய்–வாம்–சம் மிளி–ருகி – ன்ற கம–லா–லய – க் குளத்–தைக் கண்டு மகி–ழும் நாம் தண்டி அடி–களை மன–மாற வணங்–கு–கி–ற�ோம். பிரா– க ா– ர த்– தி ல் நம் கண்– க – ள ைக் கவ– ரு – வது பழை–மை–யான ஒரு இசைக்–க–ருவி. இது குட–முழு – வ – ம் எனப்–படு – கி – ற – து. குட–முழு – வி – ன் தாளத்– திற்–கேற்ப இறை–வன் உகந்து ஆடி– யதை அப்–பர் பெரு–மான் பாடி–யுள்– ளார். ஆரூ– ரி ல் நாம் காண்– ப து பஞ்–ச–மு–கக் குட–மு–ழு–வம் ஆகும். கி.பி. 11ம் நூற்–றாண்–டில் ச�ோழர்– கள் ஐந்து அல்–லது ஏழு அடிப்–ப– டைத் தாளங்–கள – ைத் தனித்–தனி – யே எழுப்ப ஐந்து வாய்–களை உடைய – வ – த்தை உரு–வாக்–கி– ஒரே குட–முழு னர். இக்–கரு – வி இன்று மிஞ்–சியி – ரு – க்– கும் இடங்–க–ளுள் ஒன்று ஆரூர், மற்–ற�ொன்று திருத்–துறை – ப்–பூண்டி. திரு– வ ா– ரூ – ரி ல் கிடைத்த ஏட்– டு ச் சுவடி ஒன்–றில் குறிக்–கப்–பட்–டுள்ள கிரந்த ஸ்லோ–கம், பாண்–ட–வாத்– – க வாத்–யம் சதா– யம் எனும் பஞ்–சமு சி–வன – து ஐந்து முகங்–களி – லி – ரு – ந்து வந்–தது என்–றும், சிவ–னா–ரது முகங்–கள – ான சத்யோ ஜாத–த்தி–லி–ருந்து ‘நாக–பந்–த–மும்’, வாம–தே–வத்–தி– லி–ருந்து ‘ஸ்வஸ்–தி–க–மும்’, அக�ோ–ரத்–தி–லி–ருந்து ‘அலக்–ந–மும்’ தத்–பு–ரு–ஷத்–தி–லி–ருந்து ‘சுத்–த–மும்’, ஈசா–னத்–தி–லி–ருந்து ‘ஸ்மஸ்–க–லி–யும்’ த�ோன்–றி–ய– தா–க–வும் இதனை ஐந்து வித–மா–க–வும் ஏழு வித– மா–க–வும் வாசிக்க வேண்–டும் என்று கூறு–வ–தாக ஆராய்–்ச்–சி–யா–ளர் குட–வா–யில் பால–சுப்–ர–மண்–யம் அவர்–கள் குறிப்–பிட்–டுள்–ளார். பிரா–கார வலம் வந்து முரு–கப் பெரு–மான் சந்–நதி – யி – ரு – க்–கும் திசையை ந�ோக்கி நடக்–கிற�ோ – ம்.
(உலா த�ொட–ரும்)
ðô¡
31
16-31 டிசம்பர் 2017
சகல ச�ௌக்கியம் அருளும்
ராம புஜங்கப்ரயாத ஸ்லோகம் எ
ன்– ற ென்– று ம் ராம ஸ்ம– ர – ண ை– ய ா– க வே திக–ழும் ஆஞ்–ச–நே–யரை, அவ–ரு–டைய இந்த ஜெயந்தி நாளில் (17.12.2017) ராம புஜங்–கப்–ர– யாத ஸ்தோத்–திர– ம் பாடி, அவரை மகிழ்–விப்–ப�ோம். 1. விசுத்–தம் பரம் ஸச்–சி–தா–னந்த ரூபம் குணா–தா–ர–மா–தா–ர–ஹீ–நம் வரேண்–யம் மஹாந்–தம் விபாந்–தம் குஹாந்–தம் குணாந்தம் சுகாந்–தம் ஸ்வ–யம் தாம ராமம் ப்ர–பத்யே மேன்மை, தூய்மை பெற்று ஸத்-சித்-ஆனந்– தம் என்–ற–மைந்–த–வ–ரும், குணங்–க–ளுக்கு ஆதா–ர– மா–யும், ஆனால் ஆதா–ர–மே–து–மில்–லா–த–வ–ரும், சிறந்–த–வ–ரும், பெரி–ய–வ–ரும், விளங்–கு–ப–வ–ரும், சூக்ஷ்–மம், குணம் இவற்–றின் எல்–லை–யா–யும் ஸ்வ– யம் பிர–கா–சம – ா–யுரு – க்–கிற ராமரை சர–ணட – ை–கிறே – ன். 2. சிவம் நித்–யமே – –கம் விபும் தார–காக்–யம் ஸுகா–தார மாகா–ர–சூன்–யம் ஸுமான்–யம் மஹே–சம் கலே–சம், ஸுரே–சம் பரே–சம் நரே–சம் நரீ–சம் மஹீ–சம் ப்ர–பத்யே ராமர் என்ற ஒரு– வரே நித்–ய–மா–ன– வர், எங்– கு ம் வியா– பி த்த மங்– க ல ரூப– ம ா– ன – வ ர். அவர் உரு– வ – மற்–ற–வ–ரெ–னி–னும் ஆனந்–தமே உரு– வ ா– ன – வ ர், அனை– வ – ரு ம் ப�ோற்– ற க்– கு – ரி – ய – வ ர் மஹே– ச ர், கலை– க – ளு க்கு ஈசர், தேவர்– க – ளுக்கு ஈசர், பர-ஈசர், நரர்–களு – க்கு ஈசர், பூக்கு ஈசர், ஆனால், தனக்– கு–மேல் ஈசர் இல்–லா–த–வர் அந்த ராமரை சர–ண–டை–கி–றேன். 3. யதா–வர்–ண–யத் கர்–ண–மூ–லேந்த காலே சிவ�ோ ராம ராமேதி ராமேதி காச்–யாம் ததே–கம் பரம் தார–கப்–ரஹ்–ம–ரூ–பம் பஜே–ஹம் பஜே–ஹம் பஜே–ஹம் பஜே–ஹம் – த்த வண்–ணம் (ராம காசி–யில் சிவன் உப–தேசி ராம ராம) என்ற ஒரே தாரக ப்ர–ஹ–ம–ரூ–ப–மான அந்த ராமனை எப்–ப�ொ–ழு–தும் சேவிக்–கி–றேன். 4. மஹா–ரத்–ன–பீடே சுபே கல்–ப–மூலே ஸுகா–ஸீன மாதித்ய க�ோடி ப்ர–கா–சம் – –பேத மேகம் ஸதா–ஜா–னகீ லக்ஷ்–மண�ோ ஸதா ராம–சந்த்–ரம் பஜே–ஹம் பஜே–ஹம் கல்–ப–க–ம–ரத்–த–டி–யில் நல்ல ரத்ன பீடத்–தில் ஸுக–மாக அமர்ந்–தி–ருப்–ப–வ–ரும் பல–சூர்–யர்–கள் ப�ோன்று பிர–கா–சிக்–கிற – வ – ரு – ம், எப்–ப�ொழு – து – ம் ஸீ– தா–லக்ஷ்–ம – ண–ர�ோ டு சேர்ந்– தி – ரு ப்– ப–வ– ரு ம் ஆன ரா–மச்–சந்–திர– னை எப்–ப�ொழு – து – ம் சேவிக்–கிறே – ன். 5. க்வ–ணத்–ரத்ன மஞ்–ஜீர பாதா–ர–விந்–தம் லஸன் மேகலா சாரு–பீ–தாம்–ப–ராட்–யம் மஹா–ரத்ன ஹார�ோல்–லஸ – த்– க�ௌஸ்–பாங்–கம் நதத் சஞ்–சரீ மஞ்–ஜ–ரீ–ல�ோல மாலம்
32
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
ஒலிக்–கும் சதங்கை திரு–வ– டித்–தா–மரை – யி – ல், அழ–கிய ஒட்– டி–யா–ண–மும் பீதாம்–ப–ர–மும் இடை–யில், பெரிய வைர–ஹா–ரமு – ம், க�ௌஸ்–துப – மு – ம் மார்–பில், தேனீக்–கள் ரீங்–கா–ரம் செய்–யும் மாலை–யும் அவ–னது மார்–பில் அழ–குக்கு அழகு செய்–கின்–றன. 6. லஸத் சந்த்–ரிகா ஸ்மேர ச�ோணா–த–ரா–பம் ஸமுத்–யத்–ப–தங்–கேந்து க�ோடிப்–ர–கா–சம் நமத்ப்–ரஹ்–ம–ருத்–ரா–திக�ோ – –டீ–ர–ரத்ன ஸ்பு–ரத்–காந்தி நீரா–ஜனா ராதி–தாங்க்–ரிம் செவ்–விய உதட்–டில் தவ–ழும் நிலவு ப�ோன்ற புன்–சி–ரிப்–புட – ை–ய–வர், உத–ய–கால சூர்ய சந்–தி–ர–ரின் ஒளி ப�ோன்று பிராகா– சி ப்– ப – வ ர், பிரம்– ம ன், ருத்–ரன் இவர்–கள் வணங்–கும் ப�ொழுது அவர்–களி – ன் கிரீட ரத்ன ஒளி–யால் நீரா–ஜன – ம் செய்–விக்–கப்–பட்ட திரு–வ–டி–க–ளை–யுட – ை–யவ – ர் அப்–பெ–ரு–மான். 7. புர:ப்ராஞ்–ஜலீ – ன் ஆஞ்–ஜனே – ய – ா–திப – க்–தான் ஸ்வ–சின் முத்–ரயா பத்–ரயா ப�ோத–யந்–தம் பஜே–ஹம் பஜே–ஹம் ஸதா ராம–சந்த்–ரம் த்வ–தன்–யம் ந மன்யே ந மன்யே ந மன்யே தன் எதி–ரில் கைகூப்–பிய வண்–ணம் நிற்–கும் ஆஞ்–ஜனே – ய – ர் முத–லிய பக்–தர்–களை சீரிய சின்–முத்– ரை–யால் ப�ோதித்–துக் க�ொண்–டிரு – க்–கிற ரா–மச – ந்–தி– ரனை சேவிக்–கிறே – ன். அவ–னன்றி வேறே–வரை – யு – ம் நினைக்–க–வில்லை. நினைக்–க–வில்லை. 8. யதா மத்–ய–மீ–பம் க்ரு–தாந்த: ஸமேத்ய ப்ர–சண்–டப்–ர–க�ோபை: படை: பீஷ–யேத்–மாம்
ததா–விஷ்–க–ர�ோஷி த்வ–தீ–யம் ஸ்வ–ரூ–பம் ஸதா–பத்ப்–ர–ணா–சம் ஸக�ோண்ட பாணம் என்–ன–ரு–கில் யமன் வந்து க�ோபங்–க�ொண்ட தூதர்–கள் மூலம் என்னை பய–முறு – த்–தும் ப�ொழுது, ஆபத்தை நீக்–கும், க�ோதண்–டம், பாணம் இவற்– று–டன் விளங்–கும் ராமா, உனது சுய–ரூ–பத்–தைக் காட்–டி–ய–ருள்–வா–யல்–லவா? 9. த்வ–மே–வாஸி தைவம் பரம் மே யதே–கம் ஸுசை–தன்–ய–மே–தத் த்வ–தன்–யம் ந மன்யே யத�ோ–பூத் அமே–யம் வியத்–வா–யுதேஜ�ோ – ஜல�ோர்வ்–யாதி கார்–யம் சரம் ச அச–ரம்ச ராமா! எனக்கு நீர் ஒரு– வரே மேலான தெய்– வ ம், உன்–னை–யன்றி வேற�ொரு சைதன்–யத்தை மன– தா–லும் நினை–யேன். உம்–மி–ட–மி–ருந்து தானே இந்த அள– வற்ற தேஜ�ோ வாயு ஆகா– ச ாதி சரா–ச–ரப்–ர–பஞ்–சம் த�ோன்–றி–யுள்–ளது! 10. நம:ஸச்–சி–தா–னந்–த–ரூ–பாய தஸ்மை தம�ோ தேவ–தே–வாய ராமாய துப்–யம் நம�ோ ஜானகி ஜீவி–தே–சாய துப்–யம் நம:புண்–ட–ரீ–கா–ய–தாக்ஷய துப்–யம் ஸத்-சித்-ஆனந்த ரூபி–யான அந்த ராம–னுக்கு – க்–கெல்–லாம் தேவ–னான, நமஸ்–கா–ரம், தேவர்–களு ஜான–கீபி – ர– ாண நாத–னான, வெண்–தா–மரை ப�ோன்ற கண்–க–ளை–யு–டைய ராம–னுக்கு நமஸ்–கா–ரம். 11. நம�ோ பக்–தி–யுக்–தா–ணு–ரக்–தாய துப்–யம் நம: புண்–ய–புஞ்–ஜைக லப்–யாய துப்–யம் நம�ோ வேத வேத்–யாய ச ஆத்–யாய துப்யம் நம: ஸுந்–த–ரா–யேந்–தி–ரா–வல்–ல–பாய பக்–தி–யும், அன்–பும் க�ொண்ட சேவ–கர்–க–ளை– யு–டைய உமக்கு நமஸ்–கா–ரம். புண்–யம் ஒன்–றால் மட்– டு – மே – ய – ட ைய முடிந்த உமக்கு நமஸ்–கா–ரம். வேதத்–தால் அறி–யத்–தக்க ஆதி–பு–ரு–ஷ–ரான உமக்கு நமஸ்–கா–ரம். லக்ஷ்–மிதே – –வி–யின் அழ–கிய மணா–ளரே உமக்கு நமஸ்–கா–ரம். 12. நம�ோ விச்– வ – க ர்த்ரே நம�ோ விச்–வ–ஹர்த்–ரேத நம�ோ விச்– வ – ப�ோக்த்ரே நம�ோ விச்–வ–மாத்ரே நம�ோ விச்–வநேத்ரே – நம�ோ விச்–வ– ஜேத்ரே நம�ோ விச்–வ–பித்ரே நம�ோ விச்–வ– மாத்ரே உலகை ஆக்– கி – யு ம், அழித்– து ம், வரு– கி ற உமக்கு நமஸ்–கா–ரம். உலகை அனு–ப–விப்–ப–வ– ரும், அதை உள்–ளவ – ாறு அளப்–பவ – –ரும், அதன் தலை–வ–ரும், அதையே வெற்றி க�ொள்–ப–வ–ரும், உல– க த்– த ா– யு ம் தந்– தை – யு – ம ான ராம– ரு க்கு நமஸ்–கா–ரம். 13. நமஸ்தே நமஸ்தே ஸமஸ்–தப்–ர–பஞ்ச ப்ர–ப�ோக ப்ர–ய�ோ–கப்–ர–மாண ப்ரண மதீ–யம் மனஸ்த்–வத் மதத்–வந்த்வ ஸேவாம் விதா–தும் ப்ரவ்–ருத்–தம் ஸுசைத்ன்–யஸி – த்யை உல– க – ம – னை த்– தை – யு ம் அனு– ப – வி க்– க வ�ோ, இயக்–கவ�ோ, அள–விட – வ�ோ தக்–க–படி அறிந்–துள்ள
உமக்கு, ஹேராம! நமஸ்–கா–ரம். நல்ல ஞானம் பெறு–வ–தற்கு என்–ம–னம் உன்–தி–ருவ – –டி–சே–வையை மேற்–க�ொண்–டுள்–ளது. 14. சிலாபி த்வ–தங்க்ரி-க்ஷமா-ஸங்–கிர – ேணுப்ர–ஸா–தாத் சைதன்ய மாதத்த ராம நரஸ்த்–வத் பதத்–வந்த்வ ஸேவா–வி–தா–னாத் ஸுசை–தன்–ய–மே–தீதி கிம்–சித்–ர–மத்ர ஹே ராம! உனது திரு–வ–டி–மண் தூசு பட்–ட– தால் அல்–லவா சிலை–வ–டி–வ–மா–கிய அகல்யை சுய உணர்வு பெற்–றாள்! உனது திரு–வடி சேவை பு – ரி – ந்து மனி–தன் நல்ல ஞானம் பெறு–வதி – ல் என்ன வியப்பு உள்–ளது? 15. பவித்–ரம் சரித்–ரம் விசித்–ரம் த்வ–தீ–யம் நரா யே ஸ்ம–ரந்த்–யன் வஹம் ராம–சந்த்ர பவந்–தம் பவாந்–தம் பரந்–தம் பஜந்தோ லபந்தே: க்ரு–தாந்–தம் நபச்–யந்த்–ய–த�ோ–ந்தே உனது விசித்–ர–மான சரித்–தி–ரம் மிகப்–புண்–யம் வாய்ந்–தது. ஹே ராம! அந்த சரித்–தி–ரத்தை தின– மும் நினைக்–கின்ற மனி–தர்–களை க் காத்து ரக்ஷிக்– – – ர்–க–ளும் ஸம்–ஸா–ரத்தை கும் உன்னை சேவிப்–பவ முடித்–து–விட்டு, அதன் பின் யம–னைக்–கா–ணவே மாட்–டார். 16. ஸ புண்ய: ஸ கண்ய: சரண்யோ மமா–யம் நர�ோ வேத ய�ோ தேவ–சூ–டா–ம–ணிம் த்வாம் ஸதா–கா–ரமே – –கம் சிதா–னந்த ரூபம் மன�ோ–வாக கம்–யம் பரம் தாம ராம ஹேராம! எந்த ஒரு மனி–தர், தேவர் தலை–வ– னா–யும் ஸத்–வடி – வ – ம – ா–யும், சித் ஆனந்–தஸ்வ – ரூ – பி – ய – ா– யும், மனம், வாக்கு இவற்–றிற்கு எட்–டா–த–வ–ரா–யும், பெரும் ஒளி–யா–யிரு – க்–கிற உம்மை அறிந்–துள்–ளார�ோ அவர் புண்–ய–மா–ன–வர், மதிக்–கத்–தக்–க–வர்; எனக்கு சர–ண–டை–யத் த–குந்–த–வர். 17. ப்ர–சண்ட் ப்ர–தா–பப்–ர–பா–வா–பி– பூதப்ர–பூ–தா–ரிர ப்ரப�ோ ராம–சந்த்ர பலம் தே கதம் வர்ண்–ய–தே–தீவ பால்யே யத�ோ–கண்டி சண்–டீச க�ோதண்–ட– தண்ட: ஹேப்–ரப�ோ! ராம–சந்த்ரா! உன் வீர பிர–தா–பத்–தின் மூலம் பல பகை–வரை வீழ்த்–தி–ய–வரே! உமது பலம் வர்–ணிக்–க– – தி – லேயே – மு–டிய – ா–தது; ஏனெ–னில் சிறு–வய மகேச்–வ–ரன்–வில்லை ஓடித்–தீரே! 18. தசக்–ரீ–வ–முக்–ரம் ஸபுத்–ரம் ஸத்ரம் ஸரித் துர்க மத்–யஸ்–த–ரக்ஷே–க–ணே–சம் பவந்–தம் விநா ராம! ர�ோ நர�ோவா ஸுர�ோ வாமர�ோ வா ஜயேத்க: த்ரி–ல�ோக்யாம் ஸமுத்–தி–ரத்–தின் நடு–வில் இருந்த அரக்–கர் தலை–வ–னான க�ொடிய ராவ–ணனை பிள்–ளை–யு–ட– னும், நண்–பர்–க–ளு–ட–னும் ஜயிக்–க–வல்–ல–வர் உம்– மைத்–த–விர வேறு யார் மூவு–ல–கி–லும் உள்–ள–னர்? 19. ஸதா ராம ராமேதி ராமாம்–ரு–தம் தே ஸதா–ராம மானந்த நிஷ்–யந்த கந்–தம் பிபந்–தம் நமந்–தம் ஸுதந்–தம் ஹஸந்–தம் ஹனூ–மந்த மந்–தர்–பஜே தம் நிதாந்–தம் ðô¡
33
16-31 டிசம்பர் 2017
எப்– ப�ொ – ழு – து ம் ராம ராம என்ற உனது ராமாம்– ரு – த த்– தை ப் பருகி, வணங்கி, வாய்–விட்டு சிரித்து சாதுக்–க–ளின் களிப்–பி–ட–மா– யும், ஆனந்–தப்–பெ–ருக்–கின் வேரா–க–வும் இருக்–கின்ற ஹனு–மனை எப்–ப�ொ–ழு–தும் மன–தில் தியா–னிக்–கி–றேன். 20. ஸதா ராம ராமேதி ராமாம்–ரு–தம் தே ஸதா ராம மானந்த நிஷ்–யந்–த–கந்–தம் பிபன் அன்–வ–ஹம் நன்–வ–ஹம் நைவ ம்ருத்யோ: பிபே ப்ர–ஸா–தாத் அஸா–தாத் தவைவ சாதுக்–க–ளைக் களிக்–கச் செய்–யும் ஆனந்–தப் பெருக்–கின் வேர் ப�ோலி–ருக்–கின்ற ராம ராம என்ற உனது ராமாம்–ரு–தத்–தைப் பரு–கிக் க�ொண்டு அனு–தி–ன–மும் நான் இருப்–பேன். உனது குறை–வற்ற அரு–ளால் மர–ணத்–திற்–காக பயப்–பட – –மாட்–டேன். 21. அஸீ–தா–ஸ–மேதை ரக�ோ–தண்ட பூஷை: அஸெ–ளத்–ரி–வந்த்யை ரசண்–யப்–ர–தாபை: அலங்–கேச காலை ரஸுக்–ரீவ த்ரை: அரா–மா–பி–தே–யை–ரல – ம் தைவ–தைர்ந: சீதை–யு–ட–னில்–லாத, க�ோதண்–டத்–தால் அழ–கு–பெ–றாத, லக்ஷ்–ம– ணன் ஸேவிக்–காத, ராவ–ணனை அழிக்–காத, சுக்–ரீவ – னை – த் த�ோழமை க�ொள்– ள ாத, ராமன் என்று பெயர் பெறாத எந்த தெய்– வ – மு ம் எங்–க–ளுக்கு தெய்–வல்லை. 22. அரா–ஸ–னஸ்தை ரசின் முத்–ரி–காட்யை: அபக்–தாஞ்–ஜ–னே–யாதி த்த்–வப்–ர–காசை: அமந்–தா–ர–மூலை ரமந்–தா–ர–மாலை: அரா–மா–பி–தே–யை–ர–லம் தைவ–தைர்ந: சிம்–மா–ஸ–னத்–தில் அம–ராத, சின்–முத்–திரை தரிக்–காத, பக்–த– ஆஞ்–ஜ–யர் முத–லி–ய�ோ–ர�ோடு இல்–லாத, மந்–தார மரத்–த–டி–யில் அம– ராத, மந்–தார மாலை–ய–ணி–யாத, ராமர் எனப்–பெ–யர் பெறாத எந்த தெய்–வ–மும் எங்–கள் தெய்–வ–மன்று. 23. அஸிந்–துப்–ர–க�ோபை ரவந்த்–யப்–ர–தாபை: அபந்–துப்–ர–யாணை: அமந்–தஸ்–தாட்யை: அதண்–யப்–ர–வாஸை: அகண்–டப்–ர–ப�ோதை: அரா–மா–பி–தேயை ரலம் தைவ–தைர்ந: ஸமுத்ர ராஜா–வி–டம் க�ோபங்–க�ொள்–ளாத, பர–தன் ப�ோன்ற உற–வின – ர் சந்–திப்–பில்–லாத, புன்–சிரி – ப்பு இல்–லாத, தண்–டக – வ – ன – த்–தில் பிர–வே–சம் க�ொள்–ளாத, அகண்ட ஞானம் பெறாத ரா–மர் என்ற பெயர் பெறாத எந்த தெய்–வ–மும் எங்–கள் தெய்–வ–மன்று. 24. ஹரே ராம ஸீதா–பதே ராவ–ணாரே கராகே முரா–ரே––ஸு–ராரே பரேதி லபந்–தம் நயந்–தம் ஸதா கால மேவம்
34
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
ஸமா– ல�ோ – க யா ல�ோக– ய ா– சே–ஷ–பந்தோ ஹரே ராம! சீதா–பதே! ராவ–ண– னின் பகை–வனே! கர–னை–ய–ழித்–த– வனே! முராரே! அஸு–ரர்–களை வீழ்த்–தி–ய–வரே, பரனே என்று எப்– ப�ொ– ழு – து ம் ஜபித்– து க்– க�ொ ண்டு காலம் கழிக்– கு ம் இந்த அடி– யேனை, அனை– வ – ரை – யு ம் உற– வு–க�ொண்–டா–டும் ஹேராம நன்கு கவனி, கவனி! 25. நமஸ்தே ஸுத்–ரா–ஸு–புத்– ரா–பி–வந்த்ய நமஸ்–தே–ஸதா கைக–யா–நந்–த– னேட்ய நமஸ்– தே – ஸ தா வாந– ர ா– தீ – ச – வந்த்ய நமஸ்தே நமஸ்–தேஸ – தா ராம– சந்த்ர ஸுமித்–ரை–யின் மகன் லக்ஷ்– ம–ண–னால் சேவிக்–கப்–பட்–ட–வனே! எப்–ப�ொ–ழு–தும் கைக–யீ–புத்–ர–னான பர–த–னால் பூஜிக்–கப்–பட்– ட–வனே! வான– ர த்– த – லை – வ ன் வணங்– கு ம் ஹே ராம–சந்ர! உனக்கு நமஸ்– கா–ரம், நமஸ்–கா–ரம், நமஸ்–கா–ரம். 26. ப்ர–ஸீத ப்ர–ஸீத ப்ர–சண்– யப்–ர–தாப ப்ர–ஸீத ப்ர–ஸீத ப்ர–சண்–டா–ரி– கால ப்ர–ஸீத ப்ர–ஸீத ப்ர–பன்–னா–னு– கம்–பின் ப்ர–ஸீத ப்ர–ஸீத ப்ரப�ோ ராம– சந்த்ர க�ோ ர ப் – ர – த ா – ப ம் வ ா ய ்ந ்த ஹேராம! எனக்கு அருள்–செய். க�ொ டி – ய– ப – கை – வரை அ ழி த ்த ஹேராம! எனக்– க – ரு ள்– வ ா– ய ாக. சர–ண–டைந்–த�ோ–ரிட – ம் பரி–வு–க�ொள்– ளும் ரா–மனே, எனக்கு அருள்– செய். ஹேப்– ர ப�ோ ராம– ச ந்– தி ரா அருள்–வாய் அருள்–வாய். 27. புஜங்– க ப்– ர – ய ா– த ம் பரம் வேத–ஸா–ரம் முதா–ரா–ம–சந்த்–ரஸ்ய பக்த்யா ச நித்–யம் படன் ஸந்– த – த ம் சிந்– த – ய ன் ஸ்வாந்–த–ரங்கே ஸ ஏவ ஸ்வ–யம் ராம–சந்த்ர: ஸ தன்ய: யார�ொ– ரு – வ ர் ரா– ம – னி – ட ம் பக்–தி–யுட – ன் இந்த வேத–ஸா–ர–மான புஜங்– க ப்– ர – ய ாத ஸ்தோத்– ர த்தை படித்து வரு– கி – ற ான�ோ அவனே ரா–ம–னா–கி–வி–டு–கி–றான் அவனே புண்–ய–சா–லி–யா–க–வும் ஆவான்.
- ந.பரணிகுமார்
ÝùIèñ தினகரன் குழுமத்திலிருந்து வெளியாகும் தெய்வீக மாதம் இருமுறை இதழ்
ðô¡
சந்தா விவரம்
அஞ்சல் வழியாக வருட சந்தா - 720/சந்தா த�ொகையை KAL PUBLICATIONS, PVT. LTD என்ற பெயருக்கு டிமாண்ட் டிராஃப்ட் எடுத்தோ அல்லது மணியார்டர் மூலமாவ�ோ கீழ்க்காணும் முகவரிக்கு அனுப்பி வைக்கவும்: மேலாளர்-விற்பனை (MANAGER, SALES),
ஆன்மிகம் பலன்,
எண்: 229 கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004. Ph: 044-4220 9191 Extn: 21120. ம�ொபைல்: 95661 98016
ÝùIèñ
பலன்
பெயர்:________________________________________தேதி:_______________________ முகவரி:__________________________________________________________________ _______________________________________________________________________ ________________________________________________________________________ த�ொலைபேசி எண்:_____________________________ம�ொபைல்:_____________________ இ.மெயில்:________________________________________________________________ __________________(ரூபாய்__________________________________________மட்டும்) _______________________________________________________வங்கியில் எடுக்கப்பட்ட _______________________________எண்ணுள்ள டி.டி இணைக்கப்பட்டுள்ளது. ஆன்மிகம் பலன் மாதம் இருமுறை இதழை ஏஜென்ட் மூலமாக / அஞ்சல் வழியாக ஒரு வருடத்திற்கு அனுப்பி வைக்குமாறு கேட்டுக் க�ொள்கிறேன்.
டிமாண்ட் டிராஃப்டை, கீழ்க்காணும் கூப்பனைப் பூர்த்தி செய்து இணைத்து அனுப்பவும். சந்தா த�ொகை கிடைத்ததும் தகவல் தெரிவித்தபின் பிரதியை அனுப்பி வைக்க ஏற்பாடு செய்யப்படும்.
____________________ கைய�ொப்பம்
35
ஆங்கிலப் புத்தாண்டு
நி
ராசி பலன்கள்
க – ழு ம் ம ங் – க – ள – க – ர – ம ா ன ஸ ்வ ஸ் – தி ஹேவிளம்பி வரு–ஷம் தக்ஷி–ணா–ய–ணம் ஹேமந்தருது மார்–கழி மாதம் 17ம் தேதி, 01 ஜன– வ ரி 2018, திங்– க ட்– கி – ழ – ம ை– யு ம் சுக்ல
36
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
– ம் சுப்ர நாம– சதுர்த்–தசி – யு – ம் மிரு–கசீ – ர்ஷ நக்ஷத்–ரமு ய�ோ–க–மும் வணிஜை கர–ண–மும் அமிர்–த–ய�ோ–க– மும் கூடிய சுப–ய�ோக சுப–தி–னத்–தில் உத–யாதி இரவு 12 மணிக்கு கன்–னியா லக்–னத்–தில் ரிஷப
பெருங்குளம்
ராமகிருஷ்ண ஜ�ோஸ்யர்
நவாம்– ச – மு ம் மகர திரி– க�ோ – ண – மு ம் க�ொண்டு ஆங்–கிலப் – புத்–தாண்டு பிறக்–கி–றது. சூரி–யன் இருக்–கும் ராசி நட்பு வீடா–கும். எனவே இந்த ஆண்டு அர–சாங்–கத்–திற்கு மிகப் பெரிய அனு–கூ–ல–மாக இருக்–கும். புதுப்–புது வரி–க–ளால் அர– ச ாங்– க த்– தி ற்கு வரு– ம ா– ன ம் அதி– க – ரி க்– கு ம். சந்தி– ர ன் செவ்– வ ாய் சாரம் பெற்– றி – ரு ப்– ப – த ால் அதி–க–மான ப�ோர் மூளும் அபா–யங்–கள் ஏற்–ப– டும். மருத்–துவ ரீதி–யாக மிகப் பெரிய மாற்–றம் ஏற்–படு – ம். செவ்–வாய்-ராகு சாரம் பெற்று சுக்–கிர– ன் வீடான துலா ராசி–யில் சஞ்–ச–ரிப்–ப–தால் அக்–கம் பக்–கத்து நாடு–க–ளின் த�ொல்–லை–கள் அக–லும். புதன் சுய–சா–ரம் பெற்–றிரு – ப்–பத – ால் கல்–வியி – ல் மிகப்– பெ–ரிய மாற்–றங்–களை காண–முடி – யு – ம். விளை–யாட்– டி–லும் புதிய சாத–னை–கள் நிக–ழும். ப�ொது–வாக அனை–வ–ருக்–கும் நுண்–ண–றிவு மேம்–ப–டும். குரு சுய–சா–ரம் பெற்–றி–ருப்–ப–தால் தெய்வ அனு–கூ–லம் உண்டு. க�ோயில்–க–ளில் பக்–தர்–கள் எண்–ணிக்கை அதி–க–ரிக்–கும். பல க�ோயில்–கள் கும்–பா–பி–ஷே–கம் காணும். சுக்–கி–ரன் கேது–சா–ரம் பெற்–றி–ருப்–ப–தால் பங்கு சந்தை ஏற்ற இறக்–கம – ாக இருக்–கும். மக்–கள் மீது புதிய சுமை–கள் வந்–து–சே–ரும். சனி கேது– சாரம் பெற்–றிரு – ப்–பத – ால் ப�ொது–வாக வேலை–களி – ல்
சுணக்கம் காணப்–பட – ல – ாம். ராகு புதன்–சா–ரம், கேது சந்–தி–ர–சா–ரம் பெற்று சஞ்–ச–ரிப்–ப–தால் ஏற்–று–மதி அதி–க–ரிக்–கும். இந்த வரு–டத்–தின் கூட்டு எண்: 2+0+1+8 = 11 = 2. இரண்டு, சந்–திர ஆதிக்–கம் பெற்ற எண். ஆதி–பர– ா–சக்–திக்கு உகந்த எண். ஆண்டு பிறக்–கும் நேரத்–தில் லக்–னத்–திற்கு இரண்–டாம் இட–மான தன–வாக்கு-குடும்ப ஸ்தா–னத்–தில் செவ்–வா–யும் குரு–வும் இணைந்து பய–ணிக்–கி–றார்–கள். லக்–னா– தி–பதி புதன் தைரிய வீர்ய ஸ்தா–னத்–தில் சுய–சா–ரம் பெற்–றி–ருக்–கி–றார். தன–வாக்கு பாக்–கி–யா–தி–பதி சுக்– கி–ரனு – ம், சுக சப்–தம – ா–திப – தி குரு–வும் பரி–வர்த்–தனை பெற்–றி–ருக்–கி–றார்–கள். பஞ்–ச–மா–தி–பதி த�ொழில்–
கா–ர–க–னான சனி சுகஸ்–தா–னத்–தில், கேது, சாரம் பெற்–றி–ருக்–கி–றார். லாபா–தி–பதி சந்–தி–ரன் த�ொழில் ஸ்தானத்– தி – லு ம் ராகு லாபஸ்– த ா– ன த்திலும் சஞ்சாரம் செய்–கிறார்கள். இந்த ஆண்–டில் குரு–ப–கவ – ா–னின் தனஸ்–தான இருப்–பால் பணப்–புழ – க்–கம் அதி–கரி – க்–கும். த�ொழில் கார– க ன் சனி, ஏழாம் பார்–வை –யால் த�ொழில் ஸ்தா–னத்–தைப் பார்ப்–ப–தால் த�ொழில் வளர்ச்சி அடை–யும். சுக்–கிர– ன் சுய–சா–ரம் பெறு–வத – ால் பங்கு சந்தை நல்ல வளர்ச்சி காணும். ப�ொரு–ளா–தார நிலைமை உச்ச நிலைக்கு செல்– லு ம். ரியல் எஸ்–டேட் துறை படிப்–படி – ய – ாக முன்–னேறு – ம். அதி–க– மான திரு–ம–ணங்–கள் நடை–பெ–றும். குழந்தை பிறப்பு விகி–தம் அதி–கம – ா–கும். குரு இருக்–கும் வீடு, அசுர குரு வீடாக அமைந்–திரு – ப்–பத – ால் அதி–கம – ாக காவல் தெய்வ க�ோயில்–க–ளில் புன–ர–மைப்–பும், கும்–பா–பி–ஷே–கங்–க–ளும் நடை–பெ–றும். சூரி–யன் சனி இணைவு இருப்–ப–தால் அர–சாங்க ரீதி–யாக பிரச்–னைக – ள் அதி–கரி – க்–கும். இந்–திய – ா–விற்கு வெளி– நா–டு–க–ளா–லும் அதி–கப் பிரச்–னை–கள் ஏற்–ப–ட–லாம். ஆனால், நம் ராணு–வம் பலம்–பெற்று நாட்–டைக் காப்–பாற்–றும். மழை வளம் சிறப்–பாக இருக்–கும். குரு-சுக்–கி–ரன் பரி–வர்த்–தனை ஏற்–பட்–டி–ருப்–ப– தால் சுப– நி – க ழ்ச்– சி – க ள் அனைத்– தும் தடை–யின்றி நடந்து முடி–யும். குரு–வின் சஞ்–சா–ரத்–தால் கன்–னி–யர் தகுந்த மணம் புரி–வர். சுக்–கி–ரன் சுய–சா–ரம் பெற்–றிரு – ப்–பத – ால் கலைத்– துறை செழிக்–கும். கலை–ஞர்–கள் பெருமை காண்–பார்–கள். வெள்–ளித்– திரை, சின்–னத்–திரை இரண்–டுமே மக்–க–ளுக்கு பய–ன–ளிக்–கும். உண– வுப் பஞ்–சம் இருக்–காது. உணவு உற்– ப த்– தி – ய ா– ள ர்– க – ளு க்கு தகுந்த விலை நிர்–ண –ய–ம ா–கும். மக்–க–ளு– டைய ப�ொரு–ளா–தார நிலை உய– ரும். பெட்– ர�ோ ல், டீசல், கச்சா எண்–ணெய், சமை–யல் எண்–ணெய் விலை உய– ரு ம். புத்– த ாண்டு பிறக்– கு ம்– ப�ோ து புதன் இருப்பு உள்–ள–தால், இந்–திய ரூபா–யின் மதிப்பு ஏறக் குறைய இருக்–கும். தங்–கம், வெள்ளி விலை–யும் உய–ரும். மழை–ப�ொழி – வு மித–மாக இருக்– கும். சரா–சரி அள–வைவி – ட வெப்–பம் அதி–கரி – க்–கும். அண்–டார்–டிகா, அமெ–ரிக்கா, ஐர�ோப்–பிய, ஆப்–ரிக்க நாடு–கள், சுமத்ரா தீவு மற்–றும் ஜப்–பா–னில் பூகம்–பம் ஏற்–பட வாய்ப்–புள்–ளது. யாரா–லும் சரி–யான முறை– யில் வானி–லையை கணித்து கூற–முடி – ய – ாத நிலை ஏற்–ப–ட–லாம். அணு ஆயு–தத்–தால் மக்–க–ளுக்கு அச்–சு–றுத்–தல் ஏற்–ப–ட–லாம். தண்–ணீர் தேவை–யும், காடு–களை அழிப்–ப–தும் அதி–க–மா–கும். கட–வுள் எதிர்ப்–பா–ளர்–கள் அதி–க–மா–வார்–கள். ðô¡
37
16-31 டிசம்பர் 2017
2018 ஆங்கிலப் புத்தாண்டு ராசி பலன்கள் மேஷம்: இந்த வருடத்தில் உங்கள்
ஜன்ம ராசியை, ஏழாம் பார்வையால் பார்க்கும் குரு பகவான், உங்களின் வ ா ழ்க்கை யி ல் மி க ப ்பெ ரி ய ம ா ற்றத்தை ஏ ற்ப டு த் து வ ா ர் . அவருடன் ராசிநாதனும் சேர்ந்து ராசியைப் பார்ப்பதால் மனதில் தெளிவு பிறக்கும். அலைச்சல்கள் குறையும். தாமதித்த செயல்கள் துரிதமாகும். மனதை ஒருமுகப்படுத்தி உழைக்கத் த�ொடங்குவீர்கள். மற்றவர்களின் மனதைத் துல்லியமாக அறிந்துக�ொள்வீர்கள். குடும்பத்தில் சுணங்கிக் கிடந்த காரியங்கள் வேகம் பெறும். குடும்பத்தினர் உங்கள் பேச்சைக் கேட்டு நடப்பார்கள். மனதை அழுத்திக் க�ொண்டிருந்த பல பிரச்னைகள் விலகும். வம்பு, வழக்குகளில் ஓரளவு சாதகமான திருப்பங்கள் ஏற்படும். பிடிவாதத்தைத் தளர்த்திக்கொண்டு அனைவரிடமும் ஒற்றுமையை வளர்த்துக் க�ொள்வீர்கள். உறவினர்கள் உங்களின் தன்மையை உணர்ந்து பணிந்து ப�ோவார்கள். உங்கள் பேச்சில் கடமை உணர்ச்சி மிகுந்திருக்கும். நியாயவாதி என்று பெயரெடுப்பீர்கள். புதியவர்களின் த�ொடர்பு ஏற்படும். க�ொடுத்திருந்த கடன்கள் கைக்கு வந்துசேரும். சில தடைகள் ஏற்பட்டாலும், முயற்சிகள் அனைத்தும் வெற்றி பெறும். இந்த ஆண்டு சனி பகவான் பாக்கிய ஸ்தானத்தில் பலமாக சஞ்சரிப்பதால், கவலைகள் படிப்படியாகக் குறையும். புதிய வீட்டுக்குக் குடிபெயரும் வாய்ப்பு உண்டாகும். பிதுரார்ஜித ச�ொத்துகள் கைக்கு வந்துசேரும். ப�ொருளாதார முன்னேற்றம் ஏற்படும். நண்பர்கள் எதிர்பார்த்ததற்கும் மேலாக உதவுவார்கள். உடல் ஆர�ோக்கியம் சிறப்படையும். அறுவை சிகிச்சை செய்யவேண்டிய சூழ்நிலைகளிலிருந்து தப்புவீர்கள். மாற்று மருத்துவத்தால் அனுகூலம் பெறுவீர்கள். பெண்மணிகளுக்குக் கணவரிடம் அன்பும், பாசமும் அதிகரிக்கும். உறவினர்கள் உங்களை அனுசரித்துச் செல்வார்கள். பணவரவு சீராக இருக்கும். உடல் ஆர�ோக்யம் சிறப்பாக அமையும். ஆன்மிகச் சுற்றுலா சென்றுவருவீர்கள். எங்கும், எப்போதும் பேசில் நிதானம் தேவை. அ ர சு த் து றைப் ப ணி ய ா ள ர்க ளு க் கு எதிர்பார்த்தச் சலுகைகள், பதவி உயர்வு கிடைக்கும். மேலதிகாரிகள் உங்கள் பேச்சுக்கு செவிசாய்ப்பார்கள். அலுவலகத்தில் உங்கள் மரியாதை உயரும். விரும்பிய இடமாற்றம் கிடைக்கும். அதேநேரம் எவரைப் பற்றியும் புறம்பேசாமல், சக ஊழியர்களின் நட்பைக் காப்பாற்றிக் க�ொள்ளுங்கள். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்– கள் மிக–வும் கவ–னமு – ட – ன் செயல்–படு – வ – து நல்–லது. பணி நிமித்–த–மாக வெளி–யூர் பய–ணங்–கள் செல்ல வேண்டி வர–லாம்.
38
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
வியாபாரிகள் வாடிக்கையாளர்களிடம் நி த ா ன ம ா க வு ம் , க�ோ ப ப ்ப ட ா ம லு ம் நடந்துக�ொண்டால் நல்ல லாபங்களை அள்ளலாம். வியாபாரத்தில் நவீன யுக்திகளை பயன்படுத்தி மு ன்னேற்ற ம் க ா ண் பீ ர்க ள் . கூ டு த ல ா க இணைத�ொழிலும் உண்டு. கடுமையான ப�ோட்டிகளையும் சாதூர்யமாகச் சமாளிப்பீர்கள். க�ொடுக்கல்-வாங்கல் வெற்றிகரமாக முடியும். கூட்டாளிகள் சாதகமாக நடந்து க�ொள்வார்கள். அதேசமயம் புதிய முதலீடுகளில் கவனமாக இருக்கவும். உங்–கள் செய–லில் கனி–வான தன்மை நிறைந்து இருக்–கும். இத–னால் நற்–பெய – ர் பெறு–வீர்– கள். மேலிடத்–தின் மூலம் எதிர்–பா–ராத உத–வி–கள் கிடைக்–கும். நீங்–கள் பேசும் ஒவ்–வ�ொரு வார்த்–தை– யும் மற்–ற–வர்–க–ளால் வேத–வாக்–காக கரு–தப்–ப–டும். உங்–க–ளது நற்–செ–யல்–க–ளால் புகழ் உண்–டா–கும். அ ர சி ய ல்வா தி க ள் , த�ொண்டர்க ளி ன் தேவைகளை முழுமையாகப் பூர்த்தி செய்வீர்கள். முயற்சிகள் அனைத்தும் வெற்றிப் பாதைக்கு அழைத்துச் செல்லும். கட்சித் தலைமையிடம் நல்ல பெயர் வாங்குவீர்கள். சமூகத்தில் அந்தஸ்து உயரும். அதேசமயம் நண்பர்கள் ப�ோல் பழகும் எதிரிகளிடம் எச்சரிக்கையாக இருக்கவும். ப�ொதுவாகவே பிறரிடம் பேசும்போது நிதானம் தேவை. எதிர்க்கட்சியினர் பரப்பும் அவதூறுகள் குறித்துக் கவலைவேண்டாம். உங்களின் பணித்திறன் கண்டு கட்சி மேலிடம் புதிய பதவிகளை அளிக்கும். உங்–க–ளு–டைய தெளி– வ ான எண்– ண ங்– க – ள ால் குடும்– ப த்– தி ல் உங்களின் மதிப்பு மரி–யாதை உய–ரும். கலைத்துறையினருக்குப் ப�ொறுப்புகள் கூடும். புதிய வாய்ப்புகள் தேடிவரும். உங்கள் தி ற ம ையை வெ ளி ப ்ப டு த் தி ர சி க ர்க ளி ன் ஏக�ோபித்த ஆதரவைப் பெறுவீர்கள். செல்வாக்கு உயரும். பணவரவு அம�ோகமாக இருக்கும். புதிய வாகனம் வாங்குவீர்கள். ரசிகர்களின் ஆதரவ�ோடு வெளிநாட்டுப் பயணம் செல்ல வாய்ப்பு கிடைக்கும். ம ா ண வ ம ணி க ள் க ல் வி யி லு ம் , விளையாட்டிலும் வெற்றிக்கொடி நாட்டுவீர்கள். ஆசிரியர்களின் ஆதரவைப் பெறுவீர்கள். ய�ோகா, ப்ராணாயாமம் செய்து மனதை ஒருநிலைப்படுத்துவீர்கள். பரி–கா–ரம்: அறு–படை முரு–கன் க�ோயில் ஏதே–னும் ஒன்–றுக்கு அடிக்–க–டி சென்று தரி–ச–னம் செய்–து– விட்டு வர–வும். ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–தி–ரம்: “சுப்–பி–ர–ம–ணிய புஜங்–கம்” பாரா–ய–ணம் செய்–ய–வும். மலர் பரி–கா–ரம்: “செவ்–வர– ளி மல–ரை” அம்–மனு – க்கு சாத்தி–வர துன்–பங்–கள் யாவும் நீங்–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், வியா–ழன். அதிர்ஷ்ட திசை–கள்: கிழக்கு, தென்–மேற்கு. அதிர்ஷ்ட நிறங்–கள்: வெள்ளை, சிவப்பு. அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 2, 3.
2018 ஆங்கிலப் புத்தாண்டு ராசி பலன்கள் ரி ஷ – ப ம் : இ ந ்த ஆ ண் டி ல் உ ங்க ளி ன் ர ண - ரு ண - ர�ோ க ஸ ்தா ன த் தி ல் கு ரு ப க வ ா ன் சஞ்சரிக்கிறார். அஷ்டமத்து சனி த�ொடங்கியிருப்பதால் மந்தமான நிலை உண்டாகலாம். மனதைத் தெம்பாக வைத்துக் க�ொண்டால் எதையும் எதிர்கொள்ளலாம். பல சாதகமான நிலைமைகளும் உண்டு. பிப்ரவரியில் அதிசாரமாக மாறும் குருபகவான், வெளியூர், வெளிநாட்டுத் த�ொடர்புகளை வலுப்படுத்துவார். அதிகரிக்கும் செலவுகளை ஈடுகட்ட பழைய கடன்களை வசூலிப்பீர்கள். விரும்பிய வீட்டிற்குக் குடிபெயர்வீர்கள். சுகப�ோக வசதிகளை அனுபவிப்பீர்கள். மதிப்பு, மரியாதை அதிகரிக்கும். உடல் உழைப்புக்கு ஏற்ற வருமானம் கிடைக்கும். அனைத்துச் செயல்களையும் ப�ொறுமையுடனும், நிதானத்துடனும் செய்வீர்கள். உங்களின் ஆல�ோசனைகள், நண்பர்களுக்குப் பயன்படும். புதிய முயற்சிகளில் இறங்கி அனுபவம் பெறுவீர்கள். சாகசங்களில் ஈடுபடுவீர்கள். குடும்பத்தில் மற்றவர்களால் வீண் கலகம் ஏற்படலாம். எந்த சூழ்நிலையிலும் அடுத்தவரை அனுசரித்துச் செல்வது நன்மையைத் தரும். வாழ்க்கைத்துணையுடன் சிறுசிறு கருத்து வேறுபாடு உண்டாகலாம். குழந்தைகள், நண்பர்கள், உறவினர்கள், அக்கம் பக்கத்தினர் என அனைவரிடமும் ப�ொறுமையை கடைபிடிப்பது நல்லது. உடல் ப�ொலிவடையும். ஏமாற்ற நினைக்கும் நண்பர்களின் சூழ்ச்சிகளைப் புரிந்துக�ொள்வீர்கள். மற்–ற–வர்–க–ளுக்கு உத–வி– கள் செய்– வ – த ன் மூலம் நன்– ம – தி ப்பு பெறு– வீ ர்– கள். உங்–க–ளு–டன் கருத்து வேற்–றுமை ஏற்–பட்டு பிரிந்து சென்–றவ – ர்–கள் மீண்டும் உங்–களை நாடி வருவார்–கள். அவ்வப்போது பண பிரச்னைகள் வந்தாலும் குருபகவானின் சஞ்சாரத்தால் அ னை த் து பி ர ச்னை க ளை யு ம் தி ற ம்ப ட சமாளிப்பீர்கள். ராசிநாதனே சுக்கிரனாதலால் தலைக்கு வந்தது தலைப்பாகையுடன் ப�ோய்விடும். கடன், முதலீடு விஷயங்களில் அதிக கவனம் தேவை. வருமானம் சீராக இருக்கும். சிலருக்கு உடல்நல பாதிப்பால் செயல்களைக் குறிப்பிட்ட காலத்திற்குள் முடிக்க இயலாமலும் ப�ோகும். நீரிழிவு, கல்லீரல் ந�ோய் உள்ளவர்கள் கூடுதல் கவனத்தோடு இருக்கவும். மது, ப�ோதைப் பழக்கம் உள்ளவர்கள் எச்சரிக்கைய�ோடு இருக்கவேண்டிய வருடம் இது. யாரி– ட – மு ம் எதிர்த்துப் பேசி விர�ோ–தத்தை வளர்த்–துக் க�ொள்– ளா–மல் இருப்–பது நன்மை தரும். கண–வன் மனை–விக்–கி–டையே இருந்த பிரிவு நீங்கி ஒன்று சேர்–வார்–கள். பெண்மணிகள் நன்கு ய�ோசித்த பிறகே பிறர் வார்த்தைகளை நம்புவீர்கள். கணவரிடமும் குடும்பத்தாரிடமும் விட்டுக்கொடுத்து நடந்து க�ொள்வீர்கள். இல்லத்தில் திருமணம் ப�ோன்ற சுபநிகழ்ச்சிகளை நடத்தி மகிழ்வீர்கள். எவரிடமும் மனம் திறந்து பேசவேண்டாம். கடமைகளைச்
சரிவர ஆற்றவும். உத்– தி – ய�ோ – க த்– தி ல் இருப்– ப – வ ர்– க ள் காரிய அனு– கூ – ல ம் கிடைக்கப் பெறு– வ ார்– க ள். புத்தி– சா– தூ – ரி – ய த்– த ால் காரிய நன்மை பெறு– வ ார்– கள். உத்யோகஸ்தர்களின் க�ோரிக்கைகளை மேலதிகாரிகள் உடனுக்குடன் பரிசீலிப்பார்கள். அலுவலகத்தில் அனுகூலமான சூழலைக் காண்பீர்கள். சகஊழியர்கள் நட்பு பாராட்டுவார்கள். இடையூறுகள் ஒரு ப�ொருட்டே அல்ல. பணவரவில் சிறு தடைகள் ஏற்பட்டாலும் உழைப்புக்கேற்ற ஊதியத்தில் எந்தக் குறையும் ஏற்படாது. விரும்பிய இடமாற்றங்களைப் பெறுவீர்கள். வேலைத்திறன் பளிச்சிடும். வியாபாரிகளின் திட்டங்கள் அனைத்தும் நல்ல லாபம் க�ொடுக்கும். த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் எதிர்– பார்த்த முன்–னேற்–றம் உண்–டாக எடுக்–கும் முயற்– சி–கள் சாத–கம – ான பலன் தரும். பழைய பாக்–கிக – ள் – ா–ரர்–களி – ட – ம் இருந்து வந்தபிரச்– வசூ–லா–கும். பங்–குத னை–கள் மறை–யும். க�ொடுக்கல், வாங்கலில் சிறப்புகள் உண்டாகும். பிரதிநிதிகளைப் பல சந்தைகளுக்கும் அனுப்பி விற்பனைக் களத்தைப் பரவலாக்குவீர்கள். ஆயினும் கூட்டாளிகளைக் க ல ந ்தால�ோ சி த்த பி ற கே வி ரி வ ா க ்க ம் செய்யவும். மற்றபடி திறமையுடன் செய்துவரும் வியாபாரத்தால் க�ௌரவம், அந்தஸ்து உயரும். அ ர சி ய ல்வா தி க ள் த�ொண்டர்க ளி ன் ஆ த ர வு ட ன் செ ய ற்க ரி ய செ ய ல்களை ச் செ ய் வீ ர்க ள் . எ தி ரி க ள ா ல் க ஷ ்டங்க ள் உண்டாகாது என்றாலும் அவர்கள்மீது ஒருகண் வைத்திருக்கவும். கட்சித் தலைமையிடம் நல்ல பெயரைக் காப்பாற்றிக் க�ொள்ளவும். சச்சரவுகளில் சிக்கிக் க�ொள்ளவேண்டாம். க லை த் து றை யி ன ர் க டி ன ம ா க உழைத்தால்தான் வெற்றிவாகை சூடலாம். உங்கள் வேலைகளைக் குறிப்பிட்ட காலத்திற்குள் முடித்துவிடுவீர்கள். உங்கள் திறமைகளை மக்கள் பாராட்டுவார்கள். அதேசமயம் வெளிவட்டாரப் பழக்கங்களில் கவனத்துடன் இருக்கவும். சககலைஞர்களை அனுசரித்துச் செல்லவும். மாணவமணிகள் கடினமாக உழைத்துப் ப டி த் து ந ல ்ல ம தி ப ்பெ ண் பெ று வீ ர்க ள் . சிலர் வெளியூர் சென்று கல்வி பயில்வீர்கள். மனக்குழப்பங்களில் இருந்து விடுபடுவீர்கள். தீய சகவாசத்தைத் துண்டிப்பீர்கள். உள்ளரங்கு விளையாட்டுகளில் சாதனை புரிவீர்கள். பரி–கா–ரம் : அரு–கி–லுள்ள பெரு–மாள் ஆல–யத்–தில் பெரு–மாளை தரி–ச–னம் செய்–ய–வும். ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–தி–ரம்: “க�ோளறு திருப்–ப– தி–கத்–தை’ அன்–றா–டம் பாரா–ய–ணம் செய்–யுங்–கள். மலர் பரி–கா–ரம்: “தாமரை மல–ரை” பெரு–மா–ளுக்கு சாத்–திவ – ர ப�ொரு–ளா–தா–ர–நிலை உய–ரும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: புதன், வெள்ளி. அதிர்ஷ்ட திசை–கள்: மேற்கு, தென்–மேற்கு. அதிர்ஷ்ட நிறங்–கள்: வெள்ளை, வெளிர்–நீ–லம். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 2, 6. ðô¡
39
16-31 டிசம்பர் 2017
2018 ஆங்கிலப் புத்தாண்டு ராசி பலன்கள் மிது–னம்: இந்த ஆண்டு, உங்–க– ளின் ராசி–யைப் பார்க்–கும் சுப–கா–ரக – ன் குரு பக–வா–னால் அனைத்து விஷ– யங்–க–ளி–லும் இருந்த த�ொய்வு நிலை மாறும். உங்–க–ளின் ப�ொரு–ளா–தார நிலை மேம்–ப–டும். ப�ொது நலக் காரி–யங்–க–ளில் ஆர்–வம் அதி–க–ரிக்–கும். திரு–ம–ணம் தடை–பட்–டவ – ர்– களுக்கு நல்ல இடத்–தில் சம்–பந்–தம் கைகூ–டும். குழந்தை இல்–லா–த�ோர்க்கு மழ–லைச் செல்–வம் கிடைக்–கும். தனித்து நின்று ப�ோட்–டி–க–ளைச் சமா– ளிக்க வேண்–டி–வ–ரும். கடி–ன–மான காரி–யங்–க–ளை– யும் குறிப்–பிட்ட காலத்–திற்–குள் முடிப்–பீர்–கள். உங்–க– ளின் உடல் உழைப்–புக்கு ஏற்ற பலன் கிடைக்–கும். புதிய திட்–டங்–க–ளைத் தீட்டி வெற்றி பெறு–வீர்–கள். உங்–கள் நடை–யில் ஒரு மிடுக்கு உண்–டா–கும். உங்–க–ளின் ஆன்–மிக நாட்–டம் அதி–க–ரிக்–கும். குல – ளை – ச் சிறப்–பா–கச் செய்–வீர்–கள். தெய்வ வழி–பா–டுக தர்ம காரி–யங்–க–ளுக்கு செலவு செய்து மகிழ்–வீர்– கள். சில–ருக்கு நல்ல குரு–நா–தரி – ட – ம் தீட்சை பெறும் பாக்–கி–ய–மும் உண்–டா–கும். குடும்–பத்–தில் குதூ–க–லம் நிறை–யும். சர ராசி– யில் வலுப்–பெற்று சஞ்–ச–ரிக்–கும் குரு பக–வா–னால் மகிழ்ச்சி தரும் பய–ணங்–களை மேற்–க�ொள்–வீர்–கள். அதன் மூலம் வரு–மா–ன–மும் பெரு–கும். உங்–கள் செயல்–களை நேர்–மை–யான பாதை–யில் செவ்–வனே செய்து முடித்து அனை–வ–ரின் பாராட்–டு–களை – –யும் பெறு–வீர்–கள். குடும்ப ராசி–யில் ராகு சஞ்–சா–ரம் இருப்–பத – ால் வெளி மனி–தர்–கள – ால் அவ்–வப்ப�ோ – து சிற்–சில பிரச்––னை–கள் ஏற்–ப–ட–லாம். இருப்–பி–னும் அனைத்து பிரச்–னைக – ளை – யு – ம் திறம்–பட சமாளிப்– பீர்–கள். குடும்–பத்–தின – ர் அனைத்து விஷயங்–களிலும் உங்–க–ளுக்கு ஆத–ர–வாக இருப்பார்–கள். உற்–றார், – ர– ம – ாக நடந்து உற–வின – ர்–கள் உங்–களு – க்கு உத–விக க�ொள்–வார்–கள். நல்ல செய்–தி–கள் உங்–களை வந்–தடை – –யும். மகிழ்ச்–சிக் கட–லில் திளைப்–பீர்–கள். பங்–குச் சந்தை முத–லீடு ப�ோன்ற இனங்–கள் மூலம் திடீர் பண வரவு உண்–டா–கும். ஏற்–று–மதி – – சார்ந்த விஷ–யங்–க–ளில் அனைத்து லாபங்–களை யும் பெறு–வீர்–கள். பணம் சார்ந்த பிரச்––னை–கள் அனைத்–தும் தீரும். ச�ொத்–துக்–கள் புதி–தாக வாங்– கு–வ–தற்–கும் பழை–ய–ன–வற்றை புதுப்–பிப்–ப–தற்–கும் வாய்ப்–பு–கள் ஏற்–ப–டும். ஆர�ோக்–கி–யத்–தில் நல்ல மாற்–றம் ஏற்–ப–டும். அதே வேளை–யில் கடு–மை–யான பணிச் சுமை–யால் பல–ருக்கு சரி–யான நேரத்–தில் உணவு உட்–க�ொள்ள முடி–யா–மல் பணி–கள் கசக்–கிப் பிழி–யக் கூடும். உட–லில் அவ்–வப்ப�ோ – து ச�ோர்வு உண்–டா–கும். சிறு உடல் உபா–தை–கள் த�ோன்றி மறை–யும். பெண்– ம – ணி – க – ளு க்– கு க் கண– வ – ரு – ட – ன ான ஒற்றுமை சுமா–ரா–கவே இருக்–கும். அதே–ச–ம–யம் குடும்–பத்–தில் ப�ொறுப்–பு–க–ளைத் தட்–டிக் கழிக்– கா–மல் நடந்–து–க�ொண்டு அமைதி காப்–பீர்–கள். குடும்–பத்–தில் சுப நிகழ்ச்–சி–களை நடத்–து–வீர்–கள். ஆடை, ஆப–ர–ணச் சேர்க்கை உண்–டா–கும். உத்– ய�ோ – க ஸ்– த ர்– க ள் இந்த ஆண்டு கடின
40
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
உழைப்– பை த் தாரக மந்– தி – ர – ம ா– க க் க�ொண்டு செயலாற்–றவு – ம். சுணக்–கத்–திற்–கும் ச�ோம்–பலு – க்–கும் இடம் க�ொடுக்–கா–மல் பணி–யாற்–றின – ால் மேல–திக – ா– ரி–களி – ன் ஆத–ரவை எளி–தில் பெற–லாம். எப்–ப�ோது – ம் நிதா–னம – ா–கவே பேசி சக ஊழி–யர்–களி – ன் அன்–பைப் பெற–வும். உங்–கள் உடல் உழைப்–பிற்கு மேல் இரு மடங்கு வரு–மா–னத்–தைக் காண்–பீர்–கள். ராசியை சனி பக–வான் பார்ப்–பத – ால் சில–ருக்கு புதிய வேலை வாய்ப்–பு–கள் கிடைக்–கும்; பய–ணங்–க–ளும் பலன் தரும். வியா–பா–ரி–க–ளுக்–குக் க�ொடுக்–கல், வாங்–கல் விஷ–யங்–கள் சாத–க–மாக முடி–வ–டைந்–தா–லும் உங்– கள் செயல்–க–ளில் கூடு–தல் அக்–கறை காட்–ட–வும். மற்–ற–படி சமு–தா–யத்–தில் உங்–கள் மதிப்பு, மரி– யாதை அதி–கரி – க்–கும். புதிய சந்–தைக – ளை – த் தேடிச் சென்று வியா–பா–ரத்தை விரி–வுப – டு – த்–துவீ – ர்–கள். புதிய முத–லீ–டு–க–ளை–யும் துணிந்து செய்–ய–லாம். அர–சிய – ல்–வா–திக – ளு – க்கு சங்–கட – ங்–கள் குறை–யத் – ன – ர் உங்–களைப் – பற்–றிக் த�ொடங்–கும். எதிர்–க்கட்–சியி – குறைத்–துக் க�ொள்–வார்–கள். குறை ச�ொல்–வதைக் த�ொண்–டர்–கள் உங்–கள் பெரு–மை–க–ளைப் புரிந்து க�ொள்–வார்–கள். கட்சி மேலி–டத்–தின் ஆத–ர–வு–டன் மன–திற்–கி–னிய ப�ொறுப்–பு–க–ளைப் பெறு–வீர்–கள். உயர்ந்– த – வ ர்– க – ளி ன் நட்பு கிடைக்– கு ம். கட்– சி ப் பிரச்–சா–ரங்–க–ளில் சுறு–சு–றுப்–பு–டன் ஈடு–ப–டு–வீர்–கள். அதே–சம – ய – ம் எவ–ரையு – ம் குறைத்து மதிப்–பிட – ா–மல் செய–லாற்–ற–வும். கலைத்– து – றை – யி – ன – ரு க்கு திற– ம ைக்– கேற்ற புக–ழும், க�ௌர–வ–மும் கட்–டா–யம் கிடைக்–கும். பண வர–வில் முன்–னேற்–றம் உண்–டா–கும். நண்– பர்–கள் மூலம் தக்க சம–யத்–தில் தேவை–யான உத–விக – ளைப் – பெறு–வீர்–கள். அமை–திய – ா–கச் செய– லாற்–று–வீர்–கள். சில விர–யங்–க–ளும் அவ்–வப்–ப�ோது உண்–டா–கும் என்–ப–தால் சேமிப்பு விஷ–யங்–க–ளில் கவ–ன–மாக இருப்–பது நல்–லது. மாண– வ – ம – ணி – க ள் புத்– தி – ச ா– லி த்– த – ன – ம ா– க ச் செயல்–ப–டு–வீர்–கள். நல்ல மதிப்–பெண்–கள் பெறு– வ–த ற்கு வாய்ப்பு உண்–ட ா–கும். ப�ோட்–டி–க–ளில் பங்–கேற்று பாராட்–டைப் பெறு–வீர்–கள். உடற்–பயி – ற்– சி–களை மேற்–க�ொண்டு சுறு–சு–றுப்–பு–டன் காணப்– படுவீர்– க ள். பெற்– ற�ோ ர்– க – ளி ன் அறி– வு – ரைப் – ப டி நடந்து–க�ொண்டு மேலும் சிறப்–ப–டை–யுங்–கள். பரி– க ா– ர ம்: சங்– க டஹர சதுர்த்தி தினங்– க – ளி ல் விநா–ய–கரை வழி–ப–ட–வும். ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–திர– ம்: ‘விஷ்ணு ஸஹஸ்–ர– நா–மம்’ அன்–றா–டம் பாரா–ய–ணம் செய்யவும். மலர் பரி–கா–ரம்: “மரிக்–க�ொ–ழுந்து மல–ரை” ஏதே– னும் பெரு–மாள் க�ோவி–லில் எழுந்–த–ரு–ளி–யி–ருக்– கும் லக்ஷி–மி தாயாருக்கு சாத்–தி–வர குடும்–பத்–தில் மகிழ்ச்சி அதி–க–ரிக்–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், புதன். அதிர்ஷ்ட திசை–கள்: மேற்கு, வட–கி–ழக்கு. அதிர்ஷ்ட நிறங்–கள்: பச்சை, மஞ்–சள். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 3, 5.
2018 ஆங்கிலப் புத்தாண்டு ராசி பலன்கள் கட– க ம்: இந்த ஆண்டு, ராசி–யி–
லேயே சஞ்– ச – ரி க்– கி – ற ார் ராகு பக– வான். இவர் செல்–வச் செழிப்–ப�ோடு செல்–வாக்–கையு – ம் உங்–களு – க்கு அள்– ளித் தரு–வார். அனைத்–துக் காரி–யங்– – ான வெற்–றிக – ளைக் – களி–லும் சரா–சரி – க்–கும் கூடு–தல காண்–பீர்–கள். பேச்–சில் வசீ–க–ர–மும் இனி–மை–யும் வேதாந்த ரக– சி – ய ங்– க – ளு ம் கலந்து இருக்– கு ம். சமூ–கத்–தில் உயர்ந்–த–வர்–கள் மத்–தி–யில் புதி–ய– த�ொரு மரி–யா–தை–யும் வர–வேற்–பும் உங்–க–ளுக்கு கிடைக்–கப்–பெ–றும். தாயின் உடல்–ந–லத்–தில் சிறு சிறு த�ொந்–த–ர–வு–கள் உண்–டாகி நல்ல பரா–ம–ரிப்– பின் கார–ண–மாய் உடல் நலம் பெறும். பூர்வ புண்–ணிய ச�ொத்–துக்–கள் உங்–களை வந்து சேரும். வெகு–காலம் தீராத பிரச்––னை–கள் தரும். கடன் பிரச்–னை அனைத்–தும் தீரும். பணப் பிரச்னை தீர வழி–கள் ஏற்–ப–டும். உடல் நலத்– தி ல் இருந்த பிரச்– – னை – க ள் அனைத்தும் தீரும். பெண்– க ள் கைத�ொ– ழி ல் ஒன்றை கற்– று க்– க�ொண்டு த�ொழில் மேன்மை பெறு– வ ார்– க ள். குறிப்–பாக ஆடை வடி–வ–மைப்பு, உணவு பண்– டங்– க ளை தயா– ரி ப்பு, அழகு சாதன ப�ொருட்– கள் விற்–ப–வர்–கள் நிறை–வான ப�ொரு–ளா–தா–ரம் பெறு–வார்–கள். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–கள் தங்–க–ளின் குடும்– ப த்– தி – ன ர் மகிழ்ச்– சி க்– க ாக சுப– ம ங்– க – ள ச் செல– வு – க ளை செய்– யு ம் வாய்ப்– பு – க ள் உரு– வ ா– கும். உங்–க–ளுக்கு தேவை–யான ப�ொரு–ளா–தா–ரம் நிறைந்த வகை–யில் கிடைக்–கும். நீங்–கள் பேசும் ஒவ்–வ�ொரு வார்த்–தை–யும் மற்–றவ – ர்–க–ளால் வேத– வாக்–காக கரு–தப்–ப–டும். உங்–க–ளது நற்–செ–யல்–க– ளால் புகழ் உண்–டா–கும். ஊழி–யர்–கள – ால் அதி–கம் நேசிக்–கப்–படும் சூழ்–நி–லை–யும் உரு–வா–கும். வீடு, மனை, வாகன வகை–களி – ல் நல்ல லாப பலன்–கள் நடந்து மனதை மகிழ்–விக்–கும். பிள்–ளை–கள் அதி– கப்–படி – ய – ாக பணம் செல–வழி – க்–கும் வாய்ப்–புக – ளு – ம் அதனால் தந்தை மகன் உறவு முறை–யில் சிறிது மனக்–கு–றை–வு–களும் உண்–டாகி வில–கும். எதி–ரி– களால் இருந்த இன்–னல்–கள் மாறி மனம் நிம்–மதி பெறும். உடல் ஆர�ோக்–கிய – மு – ம் உயர்ந்–திரு – க்–கும். தந்தை வழி–யில் உள்ள ச�ொத்–துக்–கள் ஆதாய பலன்–களை – த் தரும். பார்க்–கும் உத்–திய�ோ – க – த்–தில் முழு தன்–னிறை–வும் பாராட்–டு–க–ளும் கிடைக்–கும் த�ொழில் ஸ்தா– ன த்தை குரு– ப – க – வ ான் 7ம் பார்வை பார்க்–கி–றார். உண–வுப் ப�ொருட்–கள், ஃபர்–னிச்–சர் மற்–றும் ஆடம்–ப–ரப் ப�ொருட்–களை உற்–பத்தி செய்–வ�ோர் அதிக லாபங்–கள் பெறு– வார்–கள். ஊழி–யர்–களி – ன் ஒத்–துழைப் – பு கிடைக்–கும். விற்–பனை – யி – லு – ம் தகுந்த மேன்மை பெறு–வார்–கள். விரு–து–கள் பாராட்–டு–கள் பெறு–வார்–கள். ஏற்–று–மதி த�ொழில் செய்–வ�ோ–ருக்கு வெளி–நாட்–டி–லி–ருந்து நிறைய ஆர்–டர்–கள் கிடைக்–கும். ரியல் எஸ்–டேட் சம்–பந்–த–மான த�ொழில் செய்–வ�ோர் அபி–வி–ருத்தி அடை– வ ார்– க ள். எதி– ரி – க – ள ால் இருந்த மனக்– கவலைகள் நீங்கி விடும்.
அர–சி–யல்–வா–தி–கள் தங்–கள் செயல்–க–ளைச் சாத–னைக – ள – ாக மாற்–றிக்–காட்–டுவீ – ர்–கள். கட்சி மேலி– டத்–தின் பாராட்–டைப் பெறு–வீர்–கள். த�ொண்–டர்–க– ளின் ஆத–ர–வு–டன் புதிய செயல்–களை – ச் செய்து முடிப்–பீர்–கள். உங்–கள் செயல்–க–ளில் ஏற்–ப–டும் இடை–யூறு – க – ள் தானா–கவே விலகி விடும். உங்–கள் கருத்–துக்–களை அடுத்–தவ – ர்–களி – ட – ம் திணிக்க முயல வேண்–டாம். எதி–ரி–க–ளின் சூழ்ச்–சி–யால் இருந்த அவப்– பெ – ய ர் நீங்– கு ம். அர– ச ாங்– க ம் மூல– ம ாக த�ொழில் செய்–ப–வர்–கள் அரசு சார்ந்த அதி–கா– ரி–க–ளி–டம் தகுந்த அனு–ச–ர–ணை–யு–டன் அடைந்து ஏற்–றம் பெறு–வார்–கள். அர–சிய – லி – ல் புதிய பிர–வேச – ம் நிகழ்த்த இருப்–பவ – ர்–கள் சனி–ப–க–வா–னின் நல்–ல–ரு– ளைப் பல–மா–கப் பெற்று மக்–க–ளி–டம் நற்–பெ–யர் பெறு–வார்–கள். கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு புதிய ஒப்–பந்–தங்–கள் கிடைக்–கும். திற–மை–கள் பளிச்–சி–டும். நல்ல வரு– மா–னம் கிடைக்–கும். சக கலை–ஞர்–கள் மற்–றும் ரசி– கர்–கள் உங்–களு – க்கு உத–விக – ர– ம – ாக இருப்–பார்–கள். சில–ருக்கு விரு–துக – ள் கிடைக்–கும். ப�ோதும் என்–கிற மன–நிறை – வைப் – பெறு–வீர்–கள். தெய்வ வழி–பாட்–டில் ஈடு–படு – வீ – ர்–கள். உடல் நலத்–தில் கவ–னம் செலுத்–த– வும். உடன் பணி–பு–ரி–ப–வர்–கள் உங்–கள் பேச்–சைக் கேட்டு நடந்–தா–லும் அவர்–க–ளால் பெரிய நன்–மை– கள் உண்–டா–காது. அனா–வ–சி–யப் பேச்–சு–க–ளைத் தவிர்க்–க–வும். சினிமா சார்ந்த டெக்–னீ–சி–யன்–கள் நிறைய வேலை வாய்ப்பு பெறு–வார்–கள். மரத்–தில் சிற்பங்–களை வடி–வம – ைக்–கும் கலை–ஞர்–கள் புதிய முயற்–சி–க–ளி–னால் வர–வேற்பு பெறு–வர். மாண–வர்–கள் கட்–டிடக்கலை, விவ–சா–யம், மெக்– க ா– னி க்– க ல் துறை சார்ந்த மாண– வ ர்– க ள் சிறந்த வாய்ப்–பு–களை பெறு–வார்–கள். உற்–சா–க– மான மன–நி–லை–யு–டன் கல்–வி–யில் ஈடு–ப–டு–வீர்–கள். உடல் வலிமை பெற உடற்–ப–யிற்–சி–க–ளை–யும், மன வலிமை பெற ய�ோகா ப�ோன்–றவை – க – ளை – யு – ம் – க்–காக மேற்–க�ொள்–வீர்–கள். வருங்–கா–லத் திட்–டங்–களு அடித்–த–ளம் ப�ோடு–வீர்–கள். விளை–யாட்–டு–க–ளில் – ளைக் – காண்–பீர்–கள். உங்–களி – ன் தன்–னம்– வெற்–றிக பிக்கை படிப்–ப–டி–யாக உய–ரும். மேற்–ப–டிப்–பிற்கு தேவை–யான ப�ொரு–ளா–தார வச–தி–கள் தன்–னி– றை–வாய் கிடைக்–கும். மற்–ற–வர்–கள் பாராட்–டும் வண்–ணம் உங்–கள் செயல்–பா–டு–கள் இருக்–கும். பரி–கா–ரம்: முடிந்த வரை செவ்–வாய்–க்கி–ழமை த�ோறும் அரு–கிலி – ரு – க்–கும் முரு–கன் க�ோயிலுக்–குச் சென்று வலம் வர–வும். மல ர் ப ரி க ா ர ம் : ச னி க் – கி – ழ ம ை த�ோ று ம் முருகனுக்கு செவ்–வ–ர–ளிப் பூவால் மாலை கட்டி அர்ப்பணிக்–க–வும். ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–தி–ரம் - “ஓம் ஷட் ஷண்– மு–காய நமஹ” அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், புதன். அதிர்ஷ்ட திசை–கள்: வடக்கு, வட–மேற்கு. அதிர்ஷ்ட நிறங்–கள்: வெள்ளை, வெளிர்–பச்சை. அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 2, 5. ðô¡
41
16-31 டிசம்பர் 2017
2018 ஆங்கிலப் புத்தாண்டு ராசி பலன்கள் சிம்–மம்: இந்த ஆண்டு மன–தில்
உத்–வே–கம் உரு–வாகி உயர்–வான செயல்–க–ளைச் செய்–வீர்–கள். முன் வைத்த காலை பின் வைக்க மாட்– டீர்–கள். நீங்–கள் யாரை–யா–வது நம்பி விட்–டால் வாரி வழங்கி விடு–வீர்–கள். எடுத்த முடி– வில் இருந்து சிறி–தும் இறங்கி வர மாட்–டீர்–கள். கண–வன்-மனைவி இடையே ஒற்–றுமை அதி–க– ரிக்–கும். மூத்த சக�ோ–தர– ம் வழி–சார்ந்த உற–வின – ர்–க– ளால் அனு–கூல – –மான பலன்–கள் உரு–வாக குரு தனது பார்–வையை செலுத்–து–கி–றார். இத–னால் மனம் மகிழ்ச்சி க�ொள்–ளும். சமூக காரி–யங்–க– ளில் தலை–யிட்டு திறம்–பட பணி–யாற்றி நற்–பெ–யர் பெறு–வீர்–கள். அரசு சார்ந்த மற்–றும் தனி–யார் வங்–கி–க–ளின் உத–வி–களைப் பெற்று வீடு மற்–றும் மனை–களை வச–திக்–கேற்ப மாறு–தல் செய்வீர்–கள். திரு–ம–ணம் ஆன–வர்–க–ளுக்கு சந்–தான பாக்–கி–யம் கிட்–டும். பிள்–ளைக – ள் உங்–கள் எண்–ணத்–திற்–கேற்ப – ரை காப்–பாற்–றுவ – ார்–கள். நடந்து க�ொண்டு நற்–பெய வீடு மனை–கள் வாங்–கவு – ம் அதனை அழ–குப – டு – த்–த– வும் நல் வாய்ப்–பு–கள் உண்–டா–கும். வாழ்க்–கைத்– து–ணையி – ன் மூலம் நற் பலன்–கள் தர உள்–ளத – ால் அவ–ரது பெய–ரில் புதிய ச�ொத்து வாங்–கும் ய�ோகம் உள்–ளது. உடல் நலத்–தில் பாதிப்பு வர வாய்ப்பு இருப்–ப–தால், அதற்கு தகுந்த பயிற்–சி–மு–றை–க– ளும் மருத்துவ சிகிச்சை முறை–க–ளும் பின்–பற்றி ஆர�ோக்–கிய வாழ்வைப் பெற–லாம். குடும்ப அங்–கத்–தின – ர்–கள் உங்–களு – க்கு சிறந்த ஒத்–து–ழைப்பு தரு–வார்–கள். ஓய்–வுக்–கு–கூட நேர– மின்றி உழைப்பே பிர–தா–னம – ாக செயல்–படு – வீ – ர்–கள். பணப் பிரச்னை தீரும். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–களுக்கு சக ஊழி–யர்–க–ளி– டம் இருந்து வந்த மனஸ்–தா–பங்–கள் குறை–யும். உங்–கள் செய–லில் கனி–வான தன்மை நிறைந்து இருக்–கும். இத–னால் நற்–பெ–யர் பெறு–வீர்–கள். மேலிடத்– தி ன் மூலம் எதிர்– ப ா– ர ாத உத– வி – க ள் கிடைக்–கும். உங்–களு – க்–கான அங்–கீக – ா–ரம் உங்–கள் – ம் எண்–ணத்–திற்–கும் செய–லுக்–கும் புதிய உத்–வேக தரும். உத்–திய�ோ – க – த்–தில் எதிர்–பார்த்த பதவி உயர்– வு–கள் உண்டு. புதிய பத–விக – ளு – ம் ப�ொறுப்–புக – ளு – ம் உங்–களை – த் தேடி வரும். கடு–மை–யாக உழைத்து ப�ொரு–ளா–தா–ரத்–தைப் பெருக்–கிக்–க�ொள்–வீர்–கள். மனதை ஒரு–மு–கப்–ப–டுத்–தும் ய�ோகா, ப்ரா–ணா– யா–மம் ப�ோன்–றவற்றை – கற்–பீர்–கள். நிலு–வை–யில் இருந்த பணம் உங்–களு – க்கு திரும்ப கிடைக்–கும். கடன் சுமை–கள் நீங்கி நிம்–ம–தி–யான வாழ்க்கை உண்–டா–கும். வியா–பா–ரி–கள் த�ொழி–ல–தி–பர்–க–ளுக்கு தகுந்த லாபங்– க ள் கிடைக்– கு ம். தங்– கு ம் விடு– தி – க ள், சுற்–றுலா பஸ்–கள், சுற்–றுலா கைடு–கள் ஆகிய த�ொழில் செய்–பவ – ர்–கள் சிறப்–பான வளர்ச்சி காண்– பார்–கள். த�ொழிலை அபி–விரு – த்தி செய்ய தேவை– யான நிதி உத–வி–களை வங்–கி–க–ளில் தாரா–ள–மாக பெறு– வ ார்– க ள். விரு– து – க – ளு ம். பாராட்– டு – க – ளு ம் கிடைக்– க ப் பெறு– வ ார்– க ள். உண– வு ப்– ப�ொ – ரு ள் உற்–பத்தி செய்–பவ – ர்–கள் புதிய ஆர்–டர்–கள் பெற்று
42
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
த�ொழில் வளர்ச்சி காண்–பார்–கள். நவ–ரத்–தின கற்–கள், தங்–கம் வெள்ளி விற்–பவ – ர்–களு – க்கு ப�ொன்– னான கால–மிது. மிகப்–பெ–ரிய ஆஸ்–பத்–தி–ரி–களை நடத்–து–ப–வர்–கள் வச–தி–களை ஏற்–ப–டுத்தி கூடு–தல் வரு–மா–னம் பெறு–வார்–கள். விவ–சா–யப் ப�ொருட்– களை குத்–தகை முறை–யில் வியா–பா–ரம் செய்–ப– வர்–கள் அதிக லாபம் பெறு–வார்–கள். கட்–டு–மான ப�ொருள் விற்–பனை – யி – ல் ஈடு–பட்–டுள்–ளவ – ர்–கள் சனி– யின் அரு–ளால் வளம் பெறு–வார்–கள். த�ொழி–லில் ஏற்–பட்ட நிலுவை கடன்–களை அடைப்–பீர்–கள். குடும்–பத்தை நிர்–வகி – க்–கும் பெண்–களு – க்கு கடந்த காலங்–க–ளில் இருந்து வந்த ப�ொரு–ளா–தார தடங்– கல்–கள் வில–கும். செழிப்–பான பணப்–பு–ழக்–கம் ஏற்–ப–டும். அரசு மற்–றும் தனி–யார் துறை–க–ளில் பணி–பு–ரிவ – ர்–கள் தங்–கள் பணி–க–ளில் திற–மை–யான நிர்–வா–கம் செய்து உய–ர–தி–கா–ரி–க–ளி–டம் நற்–பெ–ய– ரும், பதவி உயர்–வும் பெறு–வார்–கள். இனி–மை–யாக பேசு–தலு – ம் சமூ–கத்–தில் புகழ்–பெறு – ம் வாயப்–புக – ளு – ம் நிறைய உண்டு. வீட்டை அலங்–க–ரிப்–ப–தில் அதிக ஆர்–வம் காட்–டு–வார்–கள். சேவை செய்– வ – தி ல் இருந்து வந்த மந்த நிலை மாறும். ஆன்–மிக எண்–ணங்–க–ளும் நாத்– திக செயல்–பா–டுக – ளு – ம் சம நிலை–யாக இருக்–கும். க�ோயில்–களு – க்–கான திருப்–பணி – க – ளி – ல் நிறை–வான ப�ொரு–ளா–தார பங்–க–ளிப்பை உற–வி–னர் மற்–றும் நண்–பர்–க–ளி–டம் நன்–க�ொடை பெற்று தன் பங்–கை– யும் இணைத்து திருப்–ப–ணிக்கு வழங்–குவ – ார்–கள். கலை–ஞர்–கள் தங்–கள் திற–மையை நன்கு பயன்–ப–டுத்தி ரசி–கர்–க–ளி–டம் புகழ் பெறு–வார்–கள். ப�ொரு–ளா–தார வகை–யி–லும் நிறைந்த முன்–னேற்– றம் பெறு–வார்–கள். த�ொழி–லில் புதிய சாத–னை– களை நிகழ்த்தி நற்–பெ–ய–ரும், பரி–சும், பதக்–க–மும் பெறு–வார்–கள். மாண–வர்–கள், முதல்–தர மாண–வ–ராக தேர்ச்சி பெறு–வார்–கள். சக மாண–வர்–களி – ன் பாடம் த�ொடர்– பான சந்–தேக – ங்–களு – க்கு உத–வும் வழி–யில் செயல்– ப–டு–வீர்–கள். தேவை–யான செல–வு–க–ளுக்கு ப�ொரு– ளா–தா–ரம் கிடைக்–கும். நற்–பெ–யர் பெறு–வீர்–கள். கல்–விக்கு உத–வும் வகை–யில – ான சுற்–றுல – ாக்–களி – ல் பங்கு பெறு–வீர்–கள். பேச்–சில் இனி–மையை சேர்த்– துக் க�ொள்–ளுங்–கள். உடல் நலத்–தில் தகுந்த கவ–னம் செலுத்–து–வத – ால் மட்–டுமே ஆர�ோக்–கிய – ம் பெற முடி–யும். பரி–கா–ரம்: முடிந்–தவரை வெள்–ளிக்–கிழ – – மை த�ோறும் அரு–கிலி – ரு – க்–கும் பெரு–மாள் க�ோயி–லுக்–குச் சென்று 11 முறை வலம் வர–வும். மலர் பரி– க ா– ர ம்: வெள்– ளி க்– கி – ழ மை த�ோறும் சிவ–னுக்கு வில்வ மாலை சாத்தி தீபம் ஏற்–ற–வும். ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–தி–ரம் - “ஓம் நம–சிவ – ா–ய”. அதிர்ஷ்ட கிழ– ம ை– க ள்: ஞாயிறு, வியா– ழ ன், வெள்ளி. அதிர்ஷ்ட திசை–கள்: கிழக்கு, தெற்கு. அதிர்ஷ்ட நிறங்–கள்: வெள்ளை, மஞ்–சள். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 1, 3, 6.
தொடர்ச்சி 59ம் பக்கம்
ராம ஜபம்!
றிய திரு–வ–டி–யா–கத் திக–ழும் அனு–ம–னுக்கு சி இந்–தியா முழு–வ–தும் காஷ்–மீர் முதல் கன்–னி– யா–கும – ரி வரை சிறி–தும் பெரி–தும – ான ஆயி–ரக்–கண – க்–
கான ஆல–யங்–கள் உள்–ளன. தன் உரு–வத்தை மிகச் சிறி–தாக்–கிக்–க�ொள்–வ–தும், பிர–மாண்–ட–மாக விஸ்–வ–ரூ–பம் மேற்–க�ொள்–வ–து–மான பேராற்–றல் – க்கு மிகச்–சிறி – ய விக்–கிர– க – ங்–கள் க�ொண்ட அனு–மனு முதல் 100 அடிக்–கும் உய–ர–மான சிலை–கள்–வரை நம் நாட்–டில் மட்–டு–மின்றி மேலை–நா–டு–க–ளி–லும் அமைக்–கப்–பட்–டுள்–ளன. ப�ொது– வ ாக அனு– ம ன் ஆல– ய க் கரு– வ – றை – களில் அஞ்–ச–லிக் கரங்–க–ள�ோ–டும், ஒரு கரத்–தில் சஞ்–சீவி மலை–யைத் தாங்–கி–ய–வா–றும், தாய் அஞ்– சனை மடி–யில் குழந்–தை–யா–க–வும், சய–னக் திருக் – ம், மிக அரி–தாக மனைவி சுவர்ச்–சலா க�ோலத்–திலு தேவி–யு–ட–னும், பல்–வேறு க�ோலங்–க–ளில் நாம் அனு–ம–னைத் தரி–சிக்–க–லாம். புது–டெல்லி மாந–கர– த்–தில் மத்–திய டெல்–லியி – ல் அமைந்–துள்ள ‘ப்ரா–சீன (மிகப் பழ–மைய – ான) ஹனு– மான் மந்–திர்’ பஞ்–சப – ாண்–டவ – ர்–கள – ால் எழுப்–பப்–பட்ட ஐந்து மிகப் பிர–சித்தி பெற்ற ஆல–யங்–க–ளில் ஒன்– றா–கத் திகழ்–கிற – து. குருக்ஷேத்–திர– ப் ப�ோர் முடிந்த பின்–னர் பாண்–ட–வர்–கள் இந்–தி–ரப் பிரஸ்–தத்தை – ய டெல்லி) தலை–நக – ர– ா–கக் க�ொண்டு (தற்–ப�ோதை ஆட்சி செய்–யத் துவங்–கின – ர். அக்–கால கட்–டத்–தில் தங்–கள் தலை–ந–க–ரில் பால ஹனு–மான் ஆல– யம், தெற்கு டெல்–லி–யில் கல்–காஜி என்ற சுயம்பு காளிகா மாதா ஆல–யம், குதுப்–மி–னார் அரு–கில் மெஹ்–ரா–லி–யில் கி–ருஷ்–ண–ரின் சக�ோ–த–ரி–யான ய�ோ– க – ம ாயா (துர்க்கை)வுக்– க ான ஆல– ய ம், பழைய க�ோட்டை எனப்– ப – டு ம் புராணகிலா பகுதியில் பிர–கதி மைதா–னத்–திற்கு எதி–ரில் உள்ள பாபா பைர–வ–நாத் (பைர–வர்) மந்–திர், யமுனை நதிக்–கரை நிகாம்–ப�ோத் கட்–டத்–தில் யுதிஷ்–டி–ரர் பிர–திஷ்டை செய்த நீல் சத்ரி மஹா–தேவ் ஆல– யம் ஆகிய ஐந்து முக்–கி–ய–மான ஆல–யங்–களை நிர்–மா–ணித்–த–தா–கச் ச�ொல்–லப்–ப–டு–கி–றது. இந்–தப் பழ–மை–யான அனு–மன் ஆல–யத்தை அக்–கா–லத்–தில் ராஜஸ்–தா–னின் அம்–பர் (தற்–ப�ோ– தைய ஜெய்–பூர்) பகு–தியை ஆண்டு வந்த ராஜா மான்–சிங் (1540-1616) விரி–வாக்–கிக் கட்–டி–னார். முக–லாய மாமன்–ன–ரான அக்–ப–ரின் (1542-1605) நம்–பிக்–கைக்–கு–ரிய தள–ப–தி–யா–கத் திகழ்ந்த மான்– சிங், அக்–ப–ரின் அவையை அலங்–க–ரித்த நவ–ரத்– தி–னங்–க–ளில் ஒரு–வ–ரா–கத் திகழ்ந்–த–வர். மான்–சிங்
பாலஹனுமன் ராமருடன் விரி–வாக்–கம் செய்த இந்த ஆல–யத்தை ராஜா ஜெய்–சிங் (1688-1743) 1724ம் ஆண்டு மீண்–டும் விரி–வாக்–க–மும், திருப்–ப–ணி–க–ளும் செய்–துள்–ளார். இதே ஆண்–டில்–தான் ஜெய்–சிங், ஜந்–தர் மந்–தர் க�ோள–ரங்–கத்–தை–யும் கட்–டி–யுள்–ளார். புது–டெல்–லி–யின் மிக முக்–கி–ய–மான வணி–கக்– கேந்–தி–ர–மா–கத் திக–ழ்கி–றது, கன்–னாட் பிளேஸ். இங்–கி–லாந்–தில் கன்–னாட் என்ற இடத்–தின் டியூக், ஆர்–தர் என்ற இள–வ–ர–ச–ரின் நினை–வாக 1929ம் ஆண்டு உரு–வாக்–கப்–பட்–டது. இப்–பகு – தி – யி – ல் பாபா கராக்–சிங் மார்க் என்ற சாலை–யில் தான் பால ஹனு–மன் ஆல–யம் அமைந்–துள்–ளது. வட இந்–தி–யப் பாணி–யில் கட்–டப்– பட்–டுள்ள இந்த அனு–மன் ஆல–யத்–தின் மஹாத்–வார் என்ற நுழை–வா–யில் கிழக்–கு–ந�ோக்கி அமைந்–துள்–ளது. இந்த நுழை–வா–யி–லில் ஏரா–ள–மான ராமா–யண சிற்–பங்–கள் மிக நுணுக்–கம – ாக வடிக்–கப்–பட்–டுள்–ளன. மேல் விதா–னத்–தி–லும், மஹா–மண்–ட–பத்–தி–லும் ஏரா–ள–மான ராமா–ய–ணக் காட்–சி–க–ளைக் கண்டு ðô¡
43
16-31 டிசம்பர் 2017
புதுடெல்லி
இருபத்து நாலு மணிநேரமும்
ஆலய வளாகம் நிகழ்த்–திக் காட்–டும்–படி கேட்–டுக் க�ொண்–டா–ராம். மகி–ழ–லாம். மேலும் நுழை–வா–யி–லில் அனு–ம–னின் துளசி தாச–ரும் இந்த அனு–மன் அரு–ளால் அவ்– பல்–வேறு சாக–சங்–களை நினை–வூட்–டும் சிற்–பங்–க– வாறு நிகழ்த்–திக் காட்ட, அத–னால் மனம் மகிழ்ந்த ளும், அவற்–றிற்–குக் கீழே ப�ொருத்–த–மாக, துள–சி– மன்– ன ர், இந்த பிறைச்– ச ந்– தி – ரனை அவ– ரு க்கு தாஸ் ராமா–யண – த்–தின் சுந்–தர காண்ட சுல�ோ–கங்–க– பரி–சாக அளித்து, அனு–ம–னின் ஆலய விமா–னத்– ளும் பளிங்–கில் ப�ொறிக்–கப்–பட்–டுள்–ளன. கிழக்கு தில் ப�ொருத்–தச் செய்–தா–ராம். வாயில் வழியே நுழைந்–தால் இந்த ஆல–யத்–தில் காணப்–படும் வலப்–பு–றம் தெற்கு ந�ோக்–கிய பிறைச் சந்–தி–ரனே முக–லா–யர் சந்– ந தி– யி ல் பால அனு– ம ன் ஆட்– சி – யி ல் இந்த ஆல– ய ம் அருள்–பா–லிக்–கி–றார். இடிக்–கப்–ப–டா–மல் பாது–காத்–தது அனு– ம ன் எழுந்– த – ரு – ளி – யி – என்–றும் கூறு–கின்–ற–னர். ருக்–கும் 108 அடி உயர விமா– கரு– வ – றை – யி ல் அனு– ம ன் னத்–தின் சிக–ரத்தை முகம்–மதி – ய பால–வ–டி–வில் தெற்கு ந�ோக்கி சின்–ன–மான பிறைச் சந்–தி–ரன் எழுந்–த–ரு–ளி–யி–ருக்–கி–றார். அவ– அலங்–க–ரிப்–பது இந்த ஆல–யத்– ரது இடப்–புற நய–னத்தை மட்– தின் வித்–தி–யா–ச–மான அம்–ச–மா– டுமே பக்–தர்–கள – ால் தரி–சிக்க முடி– கும். ப�ொது–வாக வைணவ ஆல– யும். இடக்–கை–யில் கதையை யங்–க–ளின் விமான உச்–சி–யில் ஏந்தி, வலக்–கை–யை தன் மார்– சுதர்–ஸன சக்–கர– ம், சிவா–லய – ங்–க– பின் மீது தியா–னக் க�ோலத்–தில் ளில் திரி–சூ–லம் என்று அமைப்– கருவறையில் வைத்து அருள்– ப ா– லி க்– கி – ற ார் பது மரபு. ஆனால், இந்த பாலஅனுமன் அனு–மன். இவ–ருக்கு மேற்–புற – ம் ஆல– ய த்– தி ல் மட்– டு ம் பிறைச் சந்–தி–ரன் அமைந்–தி–ருப்–ப–தன் பின்–ன–ணி–யில் ஒரு ரா–மபி – ர– ான், சீதா - லட்–சும – ண சமே–தர– ாக எழுந்–த– சுவா–ர–சி–ய–மான வர–லாறு கூறப்–ப–டு–கி–றது. ரு–ளி–யி–ருக்–கி–றார். பக்–தர்–கள் அனு–மனை மிக இந்தி ம�ொழி–யில் ராமா–யண – த்தை ராம சரித மரி–யா–தை–யாக ஹ–னு–மான்ஜி மஹ–ராஜ் என்று மனஸ் என்ற பெய–ரில் எழு–திய துள–சித – ா–சர் (1532அழைக்–கின்–ற–னர். 1623) ஒரு–முறை இந்த ஆல–யத்–திற்கு விஜ–யம் பிற்–கா–லத்–தில் இந்த ஆல–யத்–தில் விநா–ய–கர், செய்–தார். அப்–ப�ோது, முக–லாய அர–சர் அவரை சிவ-பார்–வதி, துர்க்கை, லட்–சுமி நாரா–ய–ணர், அழைத்து தனக்கு ஏதே–னும் ஓர் அற்–பு–தத்தை சந்–த�ோஷி மாதா ஆகி–ய�ோ–ருக்–குத் தனி–த–னிச்
44
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
ஆலய நுழைவாயில் தில் இறங்கி இந்த ஆல–யத்தை அடை–ய–லாம். சந்–ந–தி–கள் அமைக்–கப்–பட்–டுள்–ளன. வட இந்–தி–யா–வில் அனு–மன் ஜெயந்தி சைத்ர “ஓம் ராம் ஜெய ராம் ஜெய ஜெய–ராம்’’ என்ற பூர்–ணிமா (31.3.2018) அன்று க�ொண்–டா–டப்–ப– ராம மந்–தி–ரத்தை அனு–மன் எப்–ப�ோது – ம் ஜபித்–துக் டு–கி–றது. அனு–மன் ஜெயந்தி நாளில் ஆயி–ரக்–க– க�ொண்–டி–ருப்–ப–தாக ஐதீ–கம். சத்–ர–பதி சிவா–ஜி–யின் ணக்– க ான பக்– த ர்– க ள் வருகை தரு– கி ன்– ற – ன ர். குரு–வா–கத் திகழ்ந்–தவ – ரு – ம் தலை–சிற – ந்த ராம–பக்–தரு – – தமி–ழக – த்–தில் மார்–கழி மாத மூலம் நட்– மான சமர்த்த ராம–தா–சர், அனு–ம– சத்–தி–ரத்–தன்று அனு–மன் ஜெயந்தி னுக்கு எண்–ணற்ற ஆல–யங்–க–ளைக் கட்–டிய பெரு–மைக்–கு–ரி–ய–வர். இவரே அனுஷ்–டிக்–கப்–ப–டு–கி–றது. மேற்– க ண்ட ராம நாம ஜபத்தை பால–அனு–மன் மந்–திர் காலை வட இந்–தி–யா–வில் மிக–வும் பிர–ப–லப்– 5 முதல் மதி– ய ம் 1 வரை– யி – லு ம், மீண்–டும் 3 முதல் இரவு 11 மணி ப–டுத்–தி–ய–வர். அண்–ணல் மஹாத்மா வரை–யில் பக்–தர்–க–ளின் தரி–ச–னத்திற்– காந்தி உளம் உவந்து ஜபித்த கா–கத் திறந்து வைக்–கப்–ப–டு–கி–றது. பிராண மந்–தி–ரம் இது. இந்த ராம செவ்–வாய், சனி நாட்–க–ளில் நாள் பால அனுமன் நாம மந்–திரத்தை – முழு–வது – ம் ஆல–யம் திறந்–திரு – க்–கும். ஆல–யத்–தில் 1964 ஆகஸ்டு முதல் பக்–தர்–க–ளின் தரி–ச–னத்–திற்கு நுழை– தேதி முதல் தினந்–த�ோறு – ம், 24 மணி வுக் கட்–ட–ணம் ஏதும் கிடை–யாது. நேர–மும், அர்ச்–ச–கர்–க–ளும், பக்–தர்– ஆலய வளா–கத்–திற்–குள் புகைப்–பட – ங்– களும் ஜபித்–துக்–க�ொண்டே இருப்– கள் எடுப்–ப–தற்கு அனு–மதியில்லை. பது இந்த ஆல–யத்–தின் இன்–ன�ொரு வட இந்–தி–யா–வில் குஜ–ராத் ஜாம்– பெரு–மைய – ா–கும். இதற்–கா–கவே இந்த நகர், ராஜஸ்–தான் மெஹந்–திப்–பூர் ஆல–யம் கின்–னஸ் உலக சாத–னைப் மற்றும் க�ொல்–கத்தா தலங்–க–ளி–லும் புத்–தக – த்–தில் இடம் பெற்–றிரு – ப்–பத – ா–கக் பால அனு– ம – னு க்கு ஆல– ய ங்– க ள் கூறு–கி–றார்–கள். பிறைச் சந்திரனுடன் உள்ளன. தமி–ழ–கத்–தில் ராம–நா–த– கன்–னாட் பிளே–சிலி – ரு – ந்து 800 அடி கூடிய விமானம் பு–ரம் அரண்–மனை வாயி–லில் பால ஆஞ்–ச–நே–யர் த�ொலை–வில் அமைந்–துள்ள பா–லஅ – னுமன் ஆல– ஆல–யம் இருப்–பது குறிப்–பி–டத்தக்கது. யத்–தில் செவ்–வாய் மற்–றும் சனிக்–கி–ழ–மை–க–ளில் ஏரா–ள–மான பக்–தர்–கள் கூடு–கி–றார்–கள். மெட்ரோ ரயி–லில் வந்து ராஜீவ் ச�ௌக் ரயில் நிலை–யத்– - ஜி.விஜ–ய–லட்–சுமி ðô¡
45
16-31 டிசம்பர் 2017
முகமே காட்டும் ம ன ம ்த ன ை !
தி
ருக்–குற – ளி – ல் 133 அதி–கா–ரங்–கள் இருந்–தா–லும் அதி–கா–ரத் தலைப்–பு–கள் 133 அல்ல, 132 தான்! கார–ணம் குறிப்–ப–றி–தல் என்ற ஒரே தலைப்பு இரண்டு அதி–கா–ரங்–க–ளுக்கு வழங்–கப்– பட்–டி–ருக்–கி–றது. ஒன்று ப�ொருட்–பா–லில் உள்ள அதி– க ா– ர ம். இன்– ன �ொன்று காமத்– து ப் பாலில் உள்ள அதி–கா–ரம். ப�ொருட்–பா–லில் உள்ள அதி–கா–ரம், மனித வாழ்–வில் வெளிப்–பட – ை–யா–கச் ச�ொல்–லா–மல் குறிப்– – ம் விஷ–யங்–களை உணர்–வ– பா–லேயே ச�ொல்–லப்–படு தில்– த ான் வாழ்– வி ன் வெற்றி அடங்– கி – யு ள்– ள து என்–பதை – த் தெரி–விக்–கிற – து. வெளிப்–பட – ை–யா–கச் ச�ொன்–னால் தெரிந்–து–க�ொள்–வ–தில் எந்த வியப்– பு ம் இல்லை. ஆனால். வெளிப்– ப–டை–யா–கச் ச�ொல்–லா–விட்–டா–லும் குறிப்– பா–லேயே சில விஷ–யங்–களை ஒரு–வன் உணர்–வா–னா–னால் அவன் வாழ்–வில் முன்–னே–று–வ–தில் தடையே இல்லை. பத்– து க் குறட்– ப ாக்– க – ளி ல் குறிப்– ப – றி – த – லின் பெரு–மை–களை விளக்–கு–கி–றார் வள்–ளு–வப் பெருந்–தகை. `கூறாமை ந�ோக்–கிக் குறிப்–ப–றி–வான் எஞ்– ஞான்–றும் மாறா–நீர் வையக் கணி.’ ஒரு–வர் உள்–ளத்–தில் த�ோன்–றும் எண்–ணத்தை அவர் ச�ொல்–லா–மலே அவ–ரின் முகத்–தி–லி–ருந்தே எவ–ன�ொ–ரு–வன் படித்து விடு–கி–றான�ோ, அவன் இந்–தக் கடல் சூழ்ந்த உல–கிற்கு ஓர் ஆப–ர–ணம் ப�ோன்–ற–வன். `ஐயப் படாது அகத்–தது உணர்–வா–னைத் தெய்–வத்தோ ட�ொப்–பக் க�ொளல்.’ ஒரு– வ ர் உள்– ள த்– தி ல் உள்ள கருத்தை சந்–தேகத்–திற்கு இட–மில்–லா–மல் எவன் உணர் கி – ற – ான�ோ அவ–னைக் கட–வுளு – க்–குச் சம–மாக வைத்து மதிப்–பிட வேண்–டும். `குறிப்–பிற் குறிப்–பு–ணர் வாரை உறுப்–பி–னுள் யாது க�ொடுத்–தும் க�ொளல். ’ முகக் குறிப்–பின – ா–லேயே பிறர் மனக் குறிப்பை அறி–யும் ஆற்–றல் பெற்–றவ – ர்–களை அவர்–கள் விரும்– பும் எதை வேண்–டும – ா–னா–லும் க�ொடுத்து நமக்–குத் துணை–யா–கச் சேர்த்–துக் க�ொள்ள வேண்–டும். `குறிப்–பிற் கூறா–மைக் க�ொள்–வார�ோ டேனை உறுப்–ப�ோர் அனை–யர– ால் வேறு.’ பிறர் உள்–ளத்–தில் உள்–ளதை அவர்–கள்
46
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
கூறா–ம–லேயே புரிந்–து–க�ொள்–ளும் ஆற்–றல் பெற்–ற– வர்–கள், பார்ப்–ப–தற்கு ஏனைய உறுப்–புக்–கள – ால் மற்– ற – வ ர்– க – ளை ப் ப�ோலவே த�ோன்– றி – ன ா– லு ம் அறி–வாற்–றல் கார–ண–மாக மற்–ற–வர்–க–ளி–னின்–றும் பெரி–தும் மேம்–பட்–ட–வர் ஆவர். `குறிப்–பிற் குறிப்–பு–ணரா வாயின் உறுப்–பி–னுள் என்ன பயத்–தவ�ோ கண்?’ ஒரு–வ–னது முகக்–கு–றிப்பு க�ொண்டு அவன் உள்–ளத்–தில் உணர்–வதை – க் கண்–கள – ால் அறிந்து க�ொள்ள முடி–யாது ப�ோனால் மனித உறுப்–பு–க– ளுள் கண் பெற்–ற–தால் என்ன பயன் உண்டு? `அடுத்–தது காட்–டும் பளிங்–கு–ப�ோல் நெஞ்–சம் கடுத்–தது காட்–டும் முகம்.’ தனக்கு முன்–னால் வைக்–கப்–பட்ட ப�ொருளை ஒரு கண்–ணாடி எப்–ப–டிக் காட்–டும�ோ அப்–படி உள்–ளத்–தில் த�ோன்– றிய கருத்தை முகம் காட்–டிக் க�ொடுத்– து–வி–டும். `முகத்– தி ன் முதுக்– கு – றை ந்த துண்டோ உவப்–பி–னும் 73 காயி–னும் தான் முந்–து–றும்.’ ஒரு– வ ன் தன் மகிழ்ச்– சி – யை – யு ம், வெறுப்– பை – யு ம் ச�ொல்– ல ா– லு ம் செய– ல ா– லு ம் வெளிப்–படு – த்–துவ – த – ற்கு முன்–பா–கவே முகம் அந்த உணர்ச்–சிக – ளை – க் காட்–டிவி – டு – ம். எனவே முகத்–தை– விட அறி–வு–டை–யது வேறு உண்டோ? `முக–ந�ோக்கி நிற்க அமை–யும் அக–ந�ோக்கி உற்ற துணர்–வார்ப் பெறின்.’ உள்–ளத்–தில் உள்–ள–தைக் கூறா–ம–லேயே அறிய வல்–லவ – ர், அவர் முகம் ந�ோக்கி நின்–றாலே ப�ோதும். எதிரே நிற்–ப–வ–ரின் மனத்–தில் உள்ள எல்–லா–வற்–றை–யும் அறிந்–து–க�ொள்–வார். `பகை–மை–யும் கேண்–மை–யும் கண்–ணுர – ைக்–கும் கண்– ணின் வகைமை உணர்–வார்ப் பெறின்.’ பார்–வை–யைப் பார்த்தே குறிப்பை உண–ரும்
திருப்பூர்
கிருஷ்ணன்
ஆற்–றல் பெற்–ற–வர்–கள் இருந்– தால், ஒரு–வன – து பகை–மையை – – யும் நட்–பை–யும் அவன் கண்–க– ளைக் க�ொண்டே உண–ரல – ாம். `நுண்–ணிய – ம் என்–பார் அளக்–குங்– க�ோல் காணுங்–கால் கண்–ணல்ல தில்லை பிற.’ `யாம் நுண்– ணி ய அறி– வு – டை–ய–வர்–கள்’ என்று ச�ொல்–ப– வர்–க–ளுக்–குப் பிறர் கருத்தை அறி– வ – த ற்– கு ப் பயன்– ப – டு ம் அள– வு – க�ோ ல் அவ– ரு – ட ைய கண்–களே அன்றி வேறல்ல. றிப்– ப – றி – த – லி ன் பெரு– மையை நம் இரு–பெ– ரும் இதி–கா–சங்–க–ளான ராமா– ய–ண–மும் மகா–பா–ர–த–மும் சில சம்–ப–வங்–க–ளின் மூலம் விளக்– கு–கின்–றன. முத–லில் ராமா–ய– ணத்–தைப் பார்ப்–ப�ோம். `எண்–ணரு – ம் நலத்–தின – ாள் இனை– யள் நின்–றுழி கண்– ண�ொ டு கண்– ணி ணை கவ்வி ஒன்–றை–ய�ொன்று உண்– ண – வு ம் நிலை– பெ – ற ாது உணர்–வும் ஒன்–றிட அண்– ண – லு ம் ந�ோக்– கி – ன ான் அவ–ளும் ந�ோக்–கி–னாள்’ - என்– கி ற புகழ்– ப ெற்ற கம்– ப – ர ா– ம ா– ய – ண ப் பாட– லி ன் கடை–சி–வ–ரியை அனை–வ–ரும் அறி–வ�ோம். ராம–னும் சீதை–யும் ஒரு–வ–ரை–ய�ொ–ரு–வர் பார்த்–துக் க�ொள்– கி ன்– ற – ன ர். அவர்– க ள் பேசிக் க�ொள்–ள–வே–யில்லை. ஆனால், இரு–வ–ரும் ‘மாறிப் புக்கு இத–யம் எய்–தின – ார்’ என்– கி–றார் கம்–பர். இரு–வ–ரும் தங்– கள் இத–யங்–களை ஒரு–வ–ருக் – க�ொ –ரு–வர் மாற்–றிக் க�ொண்–டு– விட்–டார்–கள – ாம். பாற்–கட – –லில் திரு–மா–லா–க– வும் லட்–சு–மி–யா–க–வும் இருந்–த– வர்– க ள்– த ானே அவர்– க ள்? பிரிந்–தவ – ர்–கள் இப்–ப�ோது ஒன்று சேர்ந்–திரு – க்–கிற – ார்–கள். அவ்–வள – – வு–தானே? பிரிந்–தவ – ர் கூடி–னால் பேச–வும் வேண்–டும�ோ எனக் கேட்–கி–றார் கம்–பர். கண், உள்–ளத்–தின் கண்– ணாடி. நெஞ்–சில் என்ன இருக்– கி–றது என்–பதை விழி–கள் காட்– டிக் க�ொடுத்–து–வி–டும். அப்–படி ராமன் மனத்–தில் உள்ள காதல் உணர்–வை–யும் சீதை மனத்– தில் இருந்த நேசத்– தை – யு ம்
கு
அவ– ர – வ ர் விழி– க ள் காட்– டி க் க�ொடுத்– து – வி ட்– டன . காதல் த�ோன்– று – வ–தற்–கும் மன–தைப் புரிந்–துக�ொ – ள்–வதற்–கும் பார்வை ஒன்றே ப�ோதுமே, பல்–லா–யி–ரம் ச�ொல் வேண்–டாமே! இந்–தச் சம்–ப–வத்–திற்–குப் பிறகு தியா–க–ரா–ஜர் ஒரு கீர்த்–த–னை– யில் தீட்–டிக் காட்–டும் ராமா–ய–ணச் சித்–தி–ரம் மிக அழகு. ராமன் வில்– ல�ொ–டித்–தான். எடுத்–தது கண்–ட–வர், இற்–றது கேட்–டார்! சீதை ஓடிச்– சென்று அவன் கழுத்–தில் சுயம்–வர மாலையை அணி–வித்–தாள். பின் நாணத்–த�ோடு தலை–கு–னிந்து நின்–றாள். சீதை–ய–ரு–கே–யி–ருந்த அவ–ளது த�ோழி நீல–மா–லைக்கு மனம் ப�ொறுக்–க–வில்லை. உப்–ப–ரி–கை–யி–லி–ருந்து ஒரு–வ–னைப் பார்த்–தாளே இவள், காதல் வயப்–பட்–ட–தாய்ச் ச�ொன்–னாளே! இத�ோ இப்–ப�ோது இங்கே ஒரு வாலி–பன் வில்லை வளைக்–கிறே – ன் என வந்–தவ – ன் ஒடித்தே விட்–டான். சீதை–யும் அவன் த�ோள்–களி – ல் மாலை–யைச் சூட்–டிவி – ட்–டாள். ஆனால், என்ன இந்–தச் சீதை, இப்–ப–டித் தலை–கு–னிந்து நிற்–கி– றாளே? வில்லை வளைத்–த–வன் உப்–ப–ரிகை – –யி–லி–ருந்து இவள் பார்த்த ðô¡
47
16-31 டிசம்பர் 2017
அந்த வாலி–பன்–தானா என்–பதை நிமிர்ந்து நன்– றா–கப் பார்த்து உறு–திப்–ப–டுத்–திக் க�ொள்–ள–வேண்– டாமா? இவன் வேறு யாரா– க – வ ா– வ து இருந்து த�ொலைத்–தால் என்ன செய்–வது? இந்த நேரத்–திலா இப்–படி வெட்–கப்–பட்–டுத் தலை–குனி – ந்து க�ொள்–வது? `அடி பெண்ணே! க�ொஞ்–சம் நிமிர்ந்து பார்த்து அவன் தானா இவன் என்–பதை உறு–திப்–ப–டுத்–திக் க�ொள்!’ என்று நீல–மாலை தன் தலைவி சீதை–யின் செவி–க–ளில் யாருக்–கும் கேட்–கா–த–வாறு மெல்–லக் கிசு–கி–சுக்–கி–றாள். இந்–தக் காட்–சி–யைச் சித்–தி–ரிக்– கின்ற தியா–க–ரா–ஜர் மேலும் எழு–து–கி–றார்: `சீதம்மா! நீ நிமிர்ந்து ராம–னைப் பார்க்–க–வே– யில்லை என்று அந்–தப் பேதைப் பெண்–ணான உன் த�ோழி நினைத்–துக் க�ொண்–டி–ருக்–கி–றாள். ஆனால், உன் கழுத்–தில் உன் தந்தை ஜன–கர் – ல் இருந்த பதக்–கத்– அணி–வித்–திரு – ந்த அட்–டி–கையி தில் எதிரே நின்ற ராம–னின் பிர–தி–பிம்–பம் தெரிந்–த– தல்–லவா? ராம–னின் பிர–தி–பிம்–பத்–தைத் தானே நீ குனிந்து பார்த்து ரசித்–துக் க�ொண்–டி–ருந்–தாய்?’ என்ன அழ–கான கற்–பனை தியா–க–ரா–ஜ–ரு– டை–யது! ண்–கள் காதலை மட்–டுமா புலப்–ப–டுத்–தும்? ஆழ்–ம–னத்–தின் இன்–னும் எத்–த–னைய�ோ யெ – ல்–லாம் கூடப் புலப்–படு – த்–துமே? உணர்–வுக – ளை – ராமா–ய–ணத்–தில் விபீ–ஷண சர–ணா–க–திப் பட–லம். விபீ– ஷ – ண ன், `என் அண்– ண ன் ராவ– ண – னை த் துறந்து வந்–து–விட்–டேன். அறம் எந்–தப் பக்–கம் இருக்–கிற – த�ோ, அந்–தப் பக்–கத்–தில் நானும் இருக்க விரும்–பு–கி–றேன். என்னை ஏற்–றுக்–க�ொள் ராமா!’ என வந்து அடைக்–க–லம் கேட்டு நிற்–கி–றான். எதிரி முகா–மி–லி–ருந்து வந்–தி–ருப்–ப–வ னை ஏற்–பதா வேண்–டாமா? யுத்–தம் நிக–ழ–வி–ருக்–கும் சந்– த ர்ப்– ப த்– தி ல் இந்த முக்– கி – ய – ம ான முடிவை ராமன் மட்–டுமே தனித்து மேற்–க�ொள்ள இய–லாது. எல்–ல�ோரி – ட – மு – ம் ஆல�ோ–சனை கேட்க வேண்–டும். அனு– ம ன், லட்– சு – ம – ண ன், ஜாம்– ப – வ ான் எல்–ல�ோ–ரும் `பார்க்க நல்–ல–வன – ா–கத் தென்–ப–டு–கி– றான் விபீ–ஷண – ன், கட்–டா–யம் அவ–னுக்கு அடைக்–க– லம் அளிக்–கல – ாம்’ என்–ற – ா–ர்க – ள். சுக்–கிரீ– வ – ன் மட்–டும் `ச�ொந்த அண்–ணனை விர�ோ–தித்–துக் க�ொண்டு நம்–மி–டம் வரு–ப–வனை எப்–படி நம்–பு–வது?’ எனக் கேட்–கி–றான். சுக்–கி–ரீ–வன் இப்–ப–டிக் கேட்–ட–தும் லட்–சு–ம–ண– னைப் பார்த்து ராமன் மெல்–லிய முறு–வல் பூத்–தான் என எழு–துகி – ற – ார் கம்–பர். ராம–னின் முகக்–குறி – ப்–பும், சிரிப்–பும் எதை உணர்த்–தின என்–பதை – க் கம்–பர் வெளிப்–ப–டை–யா–கத் தெரி–விக்–க–வில்லை. நாமே ஊகித்–துக் க�ொள்ள வேண்–டி–ய–து–தான். ராமன் விழி–கள் பேசிய பேச்சு இது–தான்: `லட்–சும – ணா! ச�ொந்த அண்–ணனை விர�ோ–தித்–துக் க�ொண்டு வரு–ப–வனை நம்–பக் கூடாது என்–கி– றானே இந்–தச் சுக்–கி–ரீ–வன்? இவன் வந்த விதமே கூட அது– த ானே? தன் அண்– ண ன் வாலியை விர�ோ–தித்–துக் க�ொண்–டு–தானே இவன் நம்–மைச் சர–ண–டைந்–தான்?’ இதை– யெ ல்– ல ாம் ராம– பி – ர ா– னி ன் வாய்
க
48
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
பேச–வில்லை. ஆனால் கண்–கள் பேசி–விட்–டன! கம்–ப–னில் ச�ொல்–லா–மல் ச�ொல்–லப்–ப–டும் இத்–த– கைய நயங்–கள் இன்–னும் ஏரா–ளம் உண்டு. வ– ண ன் அச�ோ– க – வ – ன த்– தி ல் தனித்– து த் தன்–னிட – ம் பேச வந்–தப�ோ – தெ – ல்–லாம் சீதை ஒரு புல்லை எடுத்து அவன் முன் ப�ோட்டு, அந்– தப் புல்லை முன்–னி–லைப்–ப–டுத்–தியே ராவ–ண–னி– டம் பேசி–னாள் என்–கி–றது ராமா–ய–ணம். சீதாப்– பி–ராட்டி புல்லை எடுத்–துப் ப�ோட்–டுப் பேசி–யது ஏன் என்று ராமா–ய–ணத்–தில் வெளிப்–ப–டை–யா–கத் தெரி–விக்–கப்–ப–ட–வில்லை. அதற்–கான அறு–ப–துக்–கும் மேற்–பட்ட கார– ணங்–க–ளைப் பட்–டி–ய–லிட்டு `புல்–லால் விளைந்த ப�ொருள்’ என்ற அரிய, சிறிய நூலை எழு–தி–யி–ருக்– கி–றார்–கள் பருத்–தி–யூர் சந்–தா–ன–ரா–மன் - ஹேமா சந்–தா–னர– ா–மன் தம்–பதி – ய – ர். காகா–சுர– னை வில்–லால் அல்–லா–மல் புல்–லா–லேயே ராமன் பணி–யச் செய்– தான் என்–பதை ராவ–ணனு – க்கு உணர்த்–தவே சீதை அப்–ப–டிச் செய்–தாள் என்–பது உள்–பட அந்–தக் கார–ணங்–கள் ஒவ்–வ�ொன்–றும் நம்மை வியப்–பில் ஆழ்த்–து–கின்–றன. ராவ–ணன் சீதை–யின் குறிப்–பைப் புரிந்–து– க�ொண்–டி–ருக்க வேண்–டும். பிறன்–ம–னை–வியை விரும்–பின – ா–லும் அவன் புத்–திச – ா–லித – ான் அல்–லவா? அத–னால்–தான் சீதை–யி–டம் அவன் காமத்–த�ோடு மட்–டும – ல்–லா–மல் உள்–ளூற – ச் சற்று அச்–சத்–த�ோடு – ம் இருந்–தான் ப�ோலும்! ன்–ன�ோர் இதி–கா–ச–மான மகா–பா–ர–த–மும் குறிப்– ப – றி – த – ல ால் மனி– த ர்– க ள் நன்மை அடை– வ – தை ப் பல இடங்– க – ளி ல் காட்– டு – கி – ற து. மகா–பா–ர–தத்–தில் வரும் கிளைக்–கதை நள–ச–ரி–தம். அதில் வரும் ஒரு நிகழ்ச்சி இது. தம–யந்–திக்கு சுயம்–வ–ரம். அவளை மணக்க விரும்–பிய தேவர்–கள், நளன் உரு–வெடு – த்து அவள் எதிரே நிற்–கி–றார்–கள். கூடவே அவ–ளது நெஞ்–சம் கவர்ந்த காத–லன் நள–னும் நிற்–கிற – ான். இவர்–களி – ல் உண்–மைய – ான நளனை எப்–படி – க் கண்–டுபி – டி – ப்–பது? அப்– ப�ோ – து – த ான் தம– ய ந்– தி – மே ல் மிகுந்த பாசம் க�ொண்ட அன்–னப் பறவை அவ–ளுக்கு உதவ முன்–வ–ரு–கி–றது. த�ொலை–வி–லி–ருந்து தன் விழி–களை – ப் பட–பட – வென – இமைத்–துக் காட்–டுகி – ற – து அது. பின் தன் கழுத்தை அல–கால் க�ொத்–திக் காட்–டுகி – ற – து. தான் நின்–றிரு – ந்த தரை–யைக் காலால் தட்–டிக் காட்–டு–கி–றது. பின் அந்–த–ரத்–தில் சற்–றுப் பறந்து நின்று காட்–டு–கி–றது. புத்–திச – ா–லிய – ான தம–யந்தி அன்–னம் ச�ொல்–லா– மல் ச�ொல்–லும் குறிப்–பு–களை உண–ர–மாட்–டாளா என்ன? விழி–க ளை அது இமைத்–து க் காட்–டக் கார–ணம் தேவர்–க–ளின் விழி–கள் இமை–யா–தவை. மனித நள–னின் கண்–கள் இமைக்–கும். கழுத்தை அல–கால் க�ொத்–திக் காட்–டக் கார–ணம் கழுத்–தில் தேவர்–கள் சூடி–யுள்ள மாலை வாடாது. நளன் மனி–தன். எனவே அவன் கழுத்–தில் சூடி–யுள்ள மாலை வாடி–யி–ருக்–கி–றது. தரையை அது காலால் தட்–டக் கார–ணம், தேவர்–கள் ஒளி–யு–டல் படைத்–த– வர்–கள். பார்க்க மனி–தர்–க–ளைப் ப�ோல அவர்–கள்
ரா
இ
த�ோன்–றி–னா–லும் அவர்–க–ளின் நிழல் தரை–யில் விழாது. உண்–மைய – ான நள–னின் நிழல் தரை–யில் விழும். அந்–த–ரத்–தில் அன்–னம் சற்–று–நே–ரம் நின்– றதே அதன் கார–ணம், தேவர்–க–ளின் பாதங்–கள் மண்–ணில் படாது. மனி–தர்–க–ளின் பாதங்–க ளே மண்–ணில் ஊன்றி நிற்–கும். அன்–னத்–தின் குறிப்–புக – ளை அறிந்–துக�ொண்ட – தம–யந்தி உண்–மைய – ான நளன் கழுத்–தில் மாலை– யிட்–டாள் என்–கி–றது மகா–பா–ரத நள சரி–தம். கா–பா–ரத – த்–தில் பாண்–டவ – ர் ப�ோரில் வெல்–ல– வும் அவர்–க–ளின் குறிப்–ப–றி–யும் ஆற்–றல் உத–வு–கி–றது. மகத தேசத்–தைப் பிரு–கத்–ரத – ன் என்ற அர–சன் ஆண்–டு–வந்–தான். காசி மன்–ன–னின் இரட்–டைப் புதல்–வி–யரை அவன் மணந்–தான். ஆனால், இரட்– டைச் சக�ோ–த–ரி–க–ளுட – –னான மண வாழ்க்–கை–யில், நெடு–நாள் ஆகி–யும் மக்–கட்–பேறு வாய்க்–கவி – ல்லை. கெள–சிக முனி–வர் மக்–கட்–பேறு அமைய ஆசி – ட – ம் தந்–தார். ஒரு கூறி ஒரு மாங்–கனி – யை மன்–னனி மாங்–கனி. இரு மனை–விய – ர். முனி–வரி – ட – ம் தனக்கு இரு மனை–வி–யர் உண்டு என்ற உண்–மையை எடுத்–துச் ச�ொல்ல மறந்–த�ோமே? மன்–னன் ய�ோசித்– தான். கனியை இரு கூறாக வெட்டி ஒவ்–வ�ொ–ரு– வ–ருக்–கும் ஒவ்–வ�ொரு பாதியை அளித்–தான். முனி–வர் ஆசி பலித்–தது. ஆனால், விசித்–தி–ர– மாய்ப் பலித்–தது. ஒரே குழந்–தை–யின் இரு உடல் பகு–தி–களை இரு மனை–வி–ய–ரும் தனித்–த–னியே பெற்–றெ–டுத்–தார்–கள். அந்த அரைப் பிண்–டங்–க– ளைப் பார்த்த மன்–னன் மனம் முனி–வர் அரு– ளிய மாங்–க–னியை வெட்–டி–ய–தன் விளைவு இது என்–பதை – ப் புரிந்–துக�ொ – ண்டு வருந்–திய – து. `இந்–தச் சதைப் பிண்–டங்–களை வெளியே எறிந்–துவி – டு – ங்–கள்’ என்று கத–றி–னான் அவன். தாதி–கள் சதைப் பிண்–டங்–களை மைதா–னத்–தில் துய–ரத்–த�ோடு வைத்–து–விட்டு வந்–தார்–கள். அங்கு வந்த ஜரா என்ற அரக்கி தான் உண்–ப–தற்–காக அந்த மாமி–சப் பிண்–டங்– களை எடுத்–தாள். விளை–யாட்–டாக அதைச் சரி–யான வடி–வத்–தில் இணைத்–துப் பார்த்–தாள். அடுத்–த–க–ணம் அது உயிர்–பெற்று அழு–தது! திகைத்த அவள் மன்–ன–னி–டம் விவ–ரத்–தைச் ச�ொல்–லிக் குழந்–தையை அளித்–துவி – ட்டு நடந்–தாள். மன்–னன் ஜரா அரு–ளால் கிடைத்த குழந்தை என்– ப – த ால் நன்– றி – ய�ோ டு ஜரா– ச ந்– த ன் என்றே பெய–ரிட்டு வளர்த்–தான். வளர்ந்–த–பின் கெள–ரவர் அணி–யில் சேர்ந்து ப�ோரிட்ட இந்த ஜரா–சந்–தனை யாரா–லும் அழிக்க இய–ல–வில்லை. எப்– ப டி அவன் உடலை வெட்– டி – ன ா– லு ம் அந்த உடல் மீண்–டும் மீண்–டும் ஒன்–று–சேர்ந்து உயிர் பெற்று விடு–கிற – தே! ப�ோரிட்–டுப் ப�ோரிட்–டுத் த�ோற்–றான் பீமன். அவன் படும் சிர–மத்தை உணர்ந்–தான் கண்–ணன். கண்–ணக் கட–வுள் அனைத்–துச் சூட்–சு– மங்–க–ளை–யும் அறிந்–த–வன் அல்–லவா? ஒரு சிறிய இலையை எடுத்து இரண்– ட ாய்க் கிழித்து மாற்–றிப் ப�ோட்–டுக் காட்–டி–னான்.
ம
அது ஒரு குறிப்பு. ப�ோரின் உச்ச கட்– ட த்–தில் பீம–னுக்கு மறை–மு–க–மாக வழங்–கப்–பட்ட குறிப்பு. சூட்–சும புத்–தியை உடைய பீமன் அதை உண– ரா–மல் இருப்–பானா? ஜரா–சந்–தனை இரண்–டாய்ப் பிளந்து ஒவ்–வ�ொரு துண்–டை–யும் தலை–கீ–ழாய் மாற்–றிப் ப�ோட்–டான். அவை சேர இய–லா–மல் தவித்–தன. பின் உயிரை விட்–டன. இப்–ப–டிக் கண்–ணன், செய்–கை–யால் காட்–டிய ஒரு குறிப்–பால்–தான் பஞ்ச பாண்–ட–வர்–கள் ஜரா– சந்த வதம் நிகழ்த்தி வெற்றி அடைய முடி–கி–றது என்–கிற – து மகா–பா–ரத – ம். குறிப்–பறி – த – ல் வெற்–றித – ரு – ம் என்–பது மகா–பா–ர–தம் வழங்–கும் நீதி. குறிப்–ப–றி–யும் திறனை வளர்த்–துக் க�ொள்ள வேண்–டும் என்ற செய்–தியை வள்–ளு–வர் குறிப்– பாய்ச் ச�ொல்–லி–விட்–டார்! வள்–ளு–வர் குறிப்–பைப் புரிந்– து – க�ொ ண்டு நாம் தான் வள்– ளு – வ த்– தை ப் பின்–பற்றி வாழ்–வில் வெற்–றி–ய–டைய வேண்–டும்.
(குறள் உரைக்–கும்)
உனக்குள்ளே
நிம்மதி
ந�ோ
‘‘
ஆர�ோக்கியத்தில் நிம்மதி
யற்ற வாழ்வு நான் வாழ வேண்– டும்–’’ என்று உரு–கி–னார் ஒரு– வர். ந�ோய் இல்–லா–ம–லி–ருக்–கச் சில வழி– க – ள ை– யு ம், உணவு முறை– க – ள ை– யு ம் ஏற்–கனவே நான் கூறி–யுள்–ளேன். அதில் விட்–டுப்– ப�ோன சில–வற்றை இங்கே கூறு–கி–றேன். சாப்–பாட்–டிலே தினம் ஒரு கீரை சேர்த்–துக்– க�ொண்டு வர–வேண்–டும். மத்–தி–யா–னம் மட்–டும், அந்–தக்–கீரை ப�ொரி–யல – ா–கவ�ோ, மசி–யல – ா–கவ�ோ, – ா–னா–லும் இருக்–கல – ாம். மண்–டிய – ா–கவ�ோ வேண்–டும எந்–தக் கீரை–யுமே வயிற்–றில் மலம் கட்–டா–மல் பார்த்–துக் க�ொள்–ளும். முளைக்–கீரை, அரைக்–கீரை, ப�ொன்–னாங்– கண்–ணிக்–கீரை, பருப்–புக்–கீரை, ஆரைக்–கீரை, சிறு– கீரை, முருங்–கைக்–கீரை, மணத்–தக்–கா–ளிக்–கீரை, அகத்–திக்–கீரை, பச–லைக்–கீரை, க�ோவைக்–கீரை, குறிஞ்–சாக்–கீரை, புளிச்–சங்–கீரை, மஞ்–சள் கரி–ச– லான் கண்–ணிக்–கீரை - இந்த கீரை–களி – ல் ஏதா–வது ஒன்–றைப் பக–லிலே சேர்த்–துக்–க�ொள்ள வேண்–டும். மழைக்–கா–லத்–திலு – ம், பனிக்–கா–லத்–திலு – ம் மத்–தி– யா–னத்–தில் ‘தூது–வ–ளை’ ரசம் வைத்–துச் சாப்–பிட வேண்–டும். அதில் ஜல–த�ோ–ஷம் பிடிக்–காது; சளி கட்–டாது; குளிர்ந்த தண்–ணீ–ரில் குளித்–தால்–கூட எது–வும் செய்–யாது. க�ோடை காலத்–தில் மணத்–தக்–கா–ளிக்–கீரை சூப் வைத்–துச் சாப்–பிட வேண்–டும். அது உடம்–பில் இருக்–கும் நெருப்பை அப்–ப–டியே அணைத்–து– வி–டும். வாய்ப்–புண், வயிற்–றுப்–புண் எல்–லாவற் று–றை–யும் உட–ன–டி–யாக ஆற்–றி–வி–டும். சித்– தி ரை, வைகாசி அறு– ப து நாட்களும் த�ொடர்ந்து ப�ொன்–னாங்–கண்–ணிக்–கீரை சாப்–பிட்டு வந்–தால், பக–லிலேயே – நட்–சத்–திர– த்–தைப் பார்க்–கல – ாம் என்–பார்–கள். அகத்– தி க்– கீ ரை, புகை பிடிக்– கு ம் பழக்– க ம் உள்–ள–வர்–க–ளுக்கு அற்–பு–த–மான மருந்து. நுரை– யீ–ர–லைப் பாது–காக்–கி–றது; உடம்–பைச் சத்–த�ோடு வலு–வாக வைத்–தி–ருக்–கிற – து; மயிர்க்–கால்–க–ளெல்– லாம் வியர்–வையை வெளி–யிடு – ம் சக்–தியை – த் தெளி– வா–கப் பெற்று விடு–கின்–றன. ‘வயிற்–றுப்–புண்–ணுக்கு அகத்–திக்–கீர – ை’ என்–ற�ொரு பழ–ம�ொழி – யே உண்டு. சர்க்–கரை வியா–திக்கு முருங்–கைக்–கீரை கண்– கண்ட மருந்து. அது பசி–யை–யும் தாங்–கும்; பஞ்– சத்–தை–யும் தாங்–கும். நாட்–டிலே பெரும் பஞ்–சம்
50
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
47
வந்–த–ப�ோது வரகு அரி–சிச் ச�ோறும், க�ோவைக்– காய்ப் ப�ொரி–யலு – ம், முருங்–கைக்–கீரை வதக்–கலு – ம் தானே மக்–க–ளைக் காப்–பாற்–றின! முருங்–கைக்–கீர – ை–யில் இரும்–புச்–சத்து உண்டு; வைட்–ட–மின் வகை–கள் அதி–கம் உண்டு. முருங்– கைப்பூ, ஆண்மை நரம்–பு–களை முறுக்–கேற்–றும்; முருங்–கைக்–கா–யும் அப்–ப–டியே. அப்–படி ஒரு மரத்– தைப் படைத்–த–தற்–காக ஆண்–ட–வ–னுக்கு நன்றி செலுத்த வேண்– டு ம். அது ஏழை– க – ளு க்– க ாக இறை–வன் அளித்த வரம். கிரா–மத்–திலே ஒரு நாட�ோ–டிப் பாடல் உண்டு: மந்–தை–யிலே மாடு மேய்க்–கும் மச்–சா–னுக்கு மத்–தி–யா–னம் ம�ொந்–தை–யிலே ச�ோற்–றைப் ப�ோட்டு முருங்–கைக் கீரையை வதக்–கிக் க�ொட்டி
- என்று அந்–தப் பாடல் துவங்–கும். நக–ரத்–தில் உடம்–புக்–குச் சக்தி இல்–லா–ம ற் ப�ோன–தற்கு முருங்–கைக்–கீரை சாப்–பிட – ா–தது – த – ான் கார–ணம். முருங்–கைக்–கீரை கிடைப்–ப–து–ப�ோல், அவ்– வ – ள வு சுல– ப த்– தி ல் ஆரைக்– கீ ரை கிடைக்– கா–தென்–றா–லும், முருங்–கைக்–கீ–ரை–யைப்–ப�ோல் சர்க்–கரை வியா–தி–யைக் குணப்–ப–டுத்–தும் சக்தி அதி–லும் உண்டு. ‘ஒரு காலடி நாலி–லைப் பந்–த–ல–டி’ என்று ஒள– வை–யா–ருக்–கும், கம்–பரு – க்–கும் தக–ராறு வந்–தப – �ோது ஒள–வைய – ா–ரால் ச�ொல்–லப்–பட்–டது, இந்த ‘ஆரைக்– கீ–ரை–’–யைப் பற்றி ச�ொல்–லப்–பட்–ட–தே–யா–கும். மஞ்–சள் கரி–ச–லான் கண்–ணிக்–கீரை குடி–கா–ரர்– க–ளுக்கு ஒரு வரப்–பி–ர–சா–தம். ஈரல் சம்–பந்–தப்– பட்ட ந�ோய்–க–ளுக்கு, மாத்–தி–ரை–கள் இதி–லி–ருந்– து–தான் செய்–யப்–ப–டு–கின்–றன. இது க�ொஞ்–சம் கசக்–கும்; சாறு பிழிந்–தும் சாப்–பிட – ல – ாம்; மசித்–தும், துவை–யல – ர – ைத்–தும், சூப் வைத்–தும் சாப்–பிட – ல – ாம். குறிஞ்–சாக் கீரை–யும், வயிற்–றுப் புண்–ணுக்– கும், சர்க்–கரை வியா–திக்–கும் ஒரு அற்–பு–த–மான மருந்–தா–கும். சிறு–நீர் நிறை–யப் ப�ோக வேண்–டு–மென்–றால், மாத்– தி ரை சாப்– பி – ட ா– தீ ர்– க ள்; பச– லை க்– கீ ரை சாப்–பி–டுங்–கள். எந்–தப் பெண்–ணும், கர்ப்–ப–மான நாளி–லிரு – ந்து ஆறு–மாத காலம்–வரை, த�ொடர்ந்து பச– லை க்– கீ ரை சாப்– பி ட்டே ஆக வேண்– டு ம். அதி–லும்தலைப்பிர–சவ – த்–துப்பெண்கண்–டிப்–பா–கச்சாப்– பிட வேண்–டும். இல்–லை–யென்–றால் ‘லாஸிக்ஸ்’ மாத்–திரை ப�ோட வேண்–டிய நிர்ப்–பந்–தம் வரும். அந்த மாத்–திரை ப�ோட்–டால் சிறு–நீர�ோ – டு ப�ொட்–டா– ஷி–யம் ப�ோய்–விடு – ம். ச�ோகை பிடித்–தது ப�ோலா–கிவி – – டும். பிறகு, அதைச் சரிக்–கட்ட தக்–காளி ஜூஸ�ோ, ஆரஞ்சு ஜூஸ�ோ சாப்–பிட வேண்–டி–வ–ரும். பிறக்– கும் குழந்–தை–யின் ஆர�ோக்–கி–யம் கெட்–டு–வி–டும். தாய்–மார்–கள், கர்ப்–ப–முற்ற பெண்–க–ளுக்–குத் தயவு செய்து ஆறு–மாத காலம் பச–லைக்–கீரை சமைத்–துக் க�ொடுங்–கள். கரு–வுற்–றிரு – க்–கும் பெண்,
பச–லைக்–கீ–ரை–யைத் த�ொடர்ந்து முறை–யா–கச் சாப்–பிட்–டுக்–க�ொண்டு வந்–தால், பிர–சவ – ம் சுல–பம – ாக அமை–யும்; அவஸ்தை இராது. அத�ோடு சிறு–நீர் பிரி–வ–தற்கு வாழைத்–தண்–டும், கீரைத்–தண்–டும் கண்–கண்ட நல்ல மருந்–து–கள். இரண்டு வகை–யான உண–வு–க–ளைப் பற்றி, உல–கத்–தில் இரண்டு வகை–யான அபிப்–ரா–யங்–கள் நில–வு–கின்–றன. சைவ உணவு நல்– ல தா? மாமிச உணவு நல்–லதா? ஹிட்–லர் தனது ரக–சிய சம்–பா–ஷ–ணை–க–ளில் இப்–படி – ச் ச�ொல்–கிற – ார்: ‘‘சைவ உண–வைப் ப�ோன்று உட–லுக்கு வலி–மை–யும், ஆர�ோக்–கி–ய–மும் வேறு எதி–லும் இல்லை!’’ மிரு–கங்–க–ளிலே கூட மாமி–சம் சாப்–பி–டு–கின்ற மிரு–கங்–கள் ச�ொஞ்–சத் தூரம் ஓடி–னா– லும், நாக்–கைத் த�ொங்–கப் ப�ோட்டு விடு–கின்–றன. உதா–ரண – ம்: நாய், நரி, சிங்–கம், புலி. காய்– க றி உணவு அருந்– து ம் மிரு– க ங்– க ள், அவை எவ்– வ – ள வு பெரி–யத – ாக இருந்–தா–லும், எவ்–வள – வு வேக–ம ாக ஓடி–ன ா– லு ம் நாக்– கை த் த�ொங்–கப் ப�ோடு–வ–தில்லை. உதா–ர– ணம்: யானை, குதிரை, ஒட்–ட–கம், மான், பன்றி. மாமி– ச ம் சாப்– பி – டு – வ து, மதத்– துக்கு விர�ோ–த–மா–னது அல்ல என்– றா–லும், உடம்–புக்கு அத–னால் நன்– மை–யை–வி–டத் தீமையே அதி–கம். அதி– லு ள்ள ‘புர�ோட்– டீ ன்– ‘ – க – ள ைக் பெற்று விட–லாம். காய்–கறி – க – ளி – லேயே – வங்– க ா– ள த்து இந்– து ப் பிரா– ம – ண ர்– க ள் மீன் சாப்–பி–டு–கி–றார்–கள். மீனை அவர்–கள் காய்–கறி வகை–க–ளி–லே–தான் சேர்க்–கின்–றார்–கள். வேறு சிலர் முட்டை சாப்– பி – டு – கி – ற ார்– க ள். முட்–டை–யி–லுள்ள ‘வெள்–ளைக் கரு’–வை எல்–ல�ோ– ருமே சாப்–பிட – ல – ாம் என்–பது என்–னு–டைய கருத்து. உண–வில் அதி–கம் வெங்–கா–யம் சேர்த்–துக்– க�ொள்ள வேண்–டும். இது இத–யத்–திற்கு நல்–லது. வாயுத் த�ொல்லை இல்– ல ா– த – வ ர்– க – ளு க்கு உரு–ளைக்–கி–ழங்கு நல்–லது. ம�ொத்– த த்– தி ல் நக– ர த்து உண– வை – வி ட, கிரா–மத்து உணவு நீண்–ட–நாள் வாழ வைக்–கி–றது. இறை– வ – னு க்கு வைக்– க ப்– ப – டு ம் நைவேத்– தி–யங்–கள் மருத்–துவ முறைப்–படி ஆனவை. பால் அதி–கம் சாப்–பி–டு–வது ஒன்றே. தேவை– யான புர–தச் சத்–துக – ளை உட–லுக்–குத் தந்–துவி – டு – ம். பதி–னெட்–டுச் சித்–தர்–க–ளில், ‘தேரை–யர்’ என்று ஒரு– வ ர் இருந்– த ார். எமனை விரட்– டு – வ – த ற்கே அவர் சில வழி–க–ளைச் ச�ொல்–கி–றார். அந்–தப் பாடல்–க–ளை–யும் அவற்–றின் ப�ொருள்–க–ளை–யும் கீழே தரு–கிறே – ன்: ‘‘பாலுண்–ப�ோம்; எண்–ணெய்–பெறி – ன் வெந்–நீரி – ல் குளிப்–ப�ோம். ப க ல் பு ண – ர�ோ ம் ; ப க ல் து யி – ல �ோ ம் ;
பய�ோ–த–ர–மும் மூத்த ஏலஞ்– சே ர் குழ– லி – ய ர�ோ டிள– வெ – யி – லு ம் விரும்–ப�ோம்; இரண்–ட–டக்–க�ோம்; ஒன்றை விட�ோம்; இட–து– கை–யிற் படுப்–ப�ோம். மூலஞ்– சே ர் கறி– னு – க – ர�ோ ம்; மூத்– த – த – யி ர் உண்–ப�ோம். முந்– ந ா– ளி ல் சமைத்– த – க றி அமு– தெ – னி – னு ம் அருந்–த�ோம். ஞாலந்– த ான் வந்– தி – டி – னு ம் பசித்– த�ொ – ழி ய உண்–ண�ோம், நம–னார்க்–கிங் கேது–கவை நாமி–ருக்கு மிடத்தே!’’ பாலு–ணவை உண்–ணு–வ�ோம்! எண்–ணெய் தேய்த்–துக் குளிக்–கும்–ப�ோது வெந்–நீ–ரில் குளிப்– ப�ோம். பக– லி ல் உட– லு – ற வு க�ொள்– வ – தை – யு ம், தூங்– கு – வ – தை – யு ம் தவிர்ப்– ப �ோம். கரும்– பெ ன இனிப்– ப �ோ– ர ா– யி – னு ம் வய–தில் மூத்த பெண்–க–ள�ோ–டும், வாசக் குழ–லினை உடைய ப�ொது– ம–களி – ர�ோ – டு – ம் உடல் உறவு க�ொள்ள மாட்–ட�ோம்; காலை இளம் வெயி–லில் அலைய மாட்–ட�ோம். மலம், சிறு–நீர் முத–லி–ய–வற்றை அடக்கி வைத்–தி– ருக்க மாட்–ட�ோம்; படுக்–கும்–ப�ோது எப்–ப�ோ–தும் இட–து–கைப் புற–மா–கவே ஒருக்–களி – த்–துப் படுப்–ப�ோம். புளித்த தயி–ருண – வை விரும்பி உண்–ப�ோம். முதல்–நாள் சமைத்த கறி உணவு, அ மு – த ம் ப � ோ ன் – றி – ரு ப் – பி – னு ம் , அதனை மறு– ந ாள் உண்– ணு – த ல் செய்ய மாட்–ட�ோம்; பசிக்–கா–த–ப�ோது உண–வ–ருந்தி, உல–கமே பரி–சா–கக் கிடைப்– ப – தெ – னி – னு ம் ஏற்க மாட்– ட�ோ ம்; பசித்த ப�ொழுது மட்–டும் உண்–ணு–வ�ோம். இவ்–வாறு மேற்–கண்ட ஒழுக்க முறை–களை நடை–முறை – யி – ல் கடை–பி–டித்து வரு–வ�ோ–மா–னால் நம்–மி–டம் எமன் நெருங்க அஞ்–சு–வான்; நீண்ட ஆயு–ள�ோடு நாம் வாழ முடி–யும். ‘‘உண்–பதி – ரு ப�ோத�ொ–ழிய மூன்று ப�ொழு–துண்– ண�ோம்; உறங்– கு – வ து இர– வ�ொ – ழி ய பக– லு – ற க்– க ம் க�ொள்–ள�ோம்; பெண்– ணு – ற வு திங்– க – ள�ொ – ரு க் காலன்றி மரு–வ�ோம்; பெருந்– த ாக மெடுத்– தி – டி – னு ம் பெயர்த்– து – நீ ர் அருந்–த�ோம்; மண்– ப – ர வு கிழங்– கு – க – ளி ல் கரு– ணை – ய ன்– றி ப் புசி–ய�ோம்; வாழை– யி – ள ம் பிஞ்– ச�ொ – ழி ய காய– ரு ந்– த ல் செய்–ய�ோம்; நண்– பு – பெற உண்– ட – பி ன்பு குறு– ந – டை – யு ம் பயில்–வ�ோம்; ந ம – ன ா ர் க் – கி ங் கே து – கவை ந ா மி – ரு க் கு மிடேத்தே!’’ ஒரு நாளைக்கு இரண்டு ப�ொழுது மட்–டும் உண்–ப�ோம்; இர–வில் நன்–றா–கத் தூங்–கு–வ�ோம்;
கவிஞர்
கண்ணதாசன்
52
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
பக– லி ல் தூங்க மாட்– ட�ோ ம். பெண்– ணி ன்– ப ால் உட–லுறவை – மாதம் ஒரு–முறை மட்–டும் வைத்–துக்– க�ொள்–வ�ோம். உணவு உண்–ணும்–ப�ோது தாகம் அதி–கம் இருப்–பி–னும் இடை–யிடையே – நீரி–னைப் பருக மாட்–ட�ோம்; வாழைக்–கா–யில் பிஞ்–சுக்–காய்– க–ளையே கறி–ச–மைத்து உண்–ணு–வ�ோம்; முற்–றிய காய்–க–ளைக் கறி–சமை – த்து உண்ண மாட்–ட�ோம்; உண்–டவு – ட – னேயே – சிறிது தூரம் நடத்–தல – ா–கிய பயிற்– சி–யைச் செய்–வ�ோம். இவ்–வாறு நம் செயல்–கள் இருக்–குமெ – னி – ன் காலன் நம்மை நெருங்–கக் கலங்– கு–வான்; நீண்ட ஆயு–ளைப் பெற்று வாழ்–வ�ோம். ‘‘ஆறு–திங்–கட் க�ொரு–தடவை – வம–னம – ரு – ந் தயில்– வ�ோம்; அடர்–நான்கு மதிக்–க�ொ–ருக்–கால் பேதி–யுரை நுகர்–வ�ோம்; தேறு– ம தி ஒன்– ற – ரை க்– க�ோ ர் தர– ந – சி – ய ம் பெறு–வ�ோம்; திங்– க – ள – ரை க் கிரண்– டு – த – ர ம் சவ– லி – வி – ரு ப் புறு–வ�ோம்; வீறு–ச–துர் நாட்–க�ொ–ரு–கால் நெய்–மு–ழுக்–கைத் தவி–ர�ோம்; விழி–க–ளுக் கஞ்–ச–னம்–மூன்று நாட்–க�ொ–ருக்கா லிடு–வ�ோம்; நாறு–கந்–தம் புட்–மிவை நடு–நி–சி–யில் முக–ர�ோம் நம–னார்க்–கிங் கேது–கவை நாமி–ருக்கு மிடத்தே!’’ ஆறு மாதங்– க – ளு க்கு ஒரு– மு றை வாந்தி மருந்தை உட்–க�ொள்–வ�ோம். நான்கு மாதங்–க– ளுக்கு ஒரு–முறை பேதி மருந்தை உட்–க�ொள்– வ�ோம்; ஒன்–றரை மாதத்–திற்கு ஒரு–முறை மூக்– கிற்கு மருந்–திட்–டுச் சளி முத–லிய பீனிச ந�ோய் வரா–மல் தடுப்–ப�ோம். வாரம் ஒரு–முறை முகச்–ச–வ– ரம் செய்–து–க�ொள்–வ�ோம்; நான்கு நாட்–க–ளுக்கு ஒரு–முறை எண்–ணெய் தேய்த்–துக் குளிப்–ப�ோம்; மூன்று நாட்–க–ளுக்கு ஒரு–முறை கண்–ணுக்கு மை இடு–வ�ோம்; மணம் வீசும் கந்–தம், மலர் ப�ோன்–ற– வற்றை நள்–ளி–ரவு நேரத்–தில் நுகர்–த–லைச் செய்ய மாட்–ட�ோம். இவ்–வாறு மருத்–துவ விதி–முறை – க – ளை நாம் மேற்–க�ொண்–ட�ொ–ழு–கி–னால் எமன் நம்மை நெருங்க விரும்ப மாட்–டான்; நீண்ட ஆயு–ள�ோடு வாழ்–வ�ோம். ‘‘பகத்–த�ொ–ழுக்கு மாதம்–அ–சம் கரம் துடைப்ப மிவை–தூள் பட– நெ – ரு ங்– க�ோ ம்; தீப– மை ந்– த ர் மர– நி – ழ – லி ல் வசி–ய�ோம்; சு க – பு – ண ர் ச் சி அ ச – ன – ப ச ன த் – த – ரு – ண ஞ் செய்–ய�ோம்; துஞ்– ச – லு ண விரு– ம – ல ஞ்– செ ய் ய�ோக– ம – ழு க் காடை; வகுப்–பெ–ருக்–கிற் சிந்–து–கே–சம் இவை–மாலை விரும்–ப�ோம்; வற்– ச – ல ம்– தெ ய் வம்– பி – து ர்– ச ற் குரு– வை – வி ட மாட்–ட�ோம்; நகச்– ச – ல – மு ம் முடிச்– ச – ல – மு ம் தெறிக்– கு – மி ட மணுக்–க�ோம்; நம–னார்க்–கிங் கேது–கவை நாமி–ருக்கு மிடத்தே!’’ மாத விலக்–கடைந்த – பெண்–கள், ஆடு, கழுதை
முத–லா–னவை வரும் பாதை–யில் எழும் புழுதி, மேலே படும்–படி நெருங்கி நடக்க மாட்–ட�ோம்; கூடு– மி – ட த்– தி ல் உண்– ட ா– கு ம் தூசி– யு ம் மேலே படும்–படி நடந்–து–க�ொள்ள மாட்–ட�ோம்; இர–வில் விளக்–க�ொ–ளி–யில் நிற்–ப�ோ–ரின் நிழ–லி–லும், மர– நி–ழ–லி–லும் நிற்க மாட்–ட�ோம்; பசி–யின்–ப�ோ–தும், உண்–டவு – ட – னே – யு – ம் உட–லுற – வு க�ொள்ள மாட்–ட�ோம். – ல், உண–வுண்–ணல், அந்–திப் ப�ொழு–தில் தூங்–குத காம குர�ோ–தச் செயல்–கள், அழுக்–குடை தரித்–தல், தலை–வாரி மயிர் உதி–ரச் செய்–தல் ப�ோன்ற காரி– யங்–க–ளைச் செய்ய மாட்–ட�ோம்; நம்–பால் இரக்–கம் உள்ள தெய்–வங்–கள், பிது–ரர், குரு ஆகி–ய�ோரை எப்–ப�ோ–தும் வணங்–கு–வ�ோம்; பிறர் கை உத–றும்– ப�ோது, நகத்–தினி – ன்று விழும் தண்–ணீரு – ம், குளித்து முடி தட்–டும்–ப�ோது உதி–ரும் தண்–ணீ–ரும் மேலே தெறித்து விழும் இடத்–தில் நடக்க மாட்–ட�ோம். இத்–த–கைய நெறி–க–ளில் நாம் நடந்–தால், எமன் நம்மை அணுக அஞ்– சு – வ ான், நீண்ட காலம் ஆர�ோக்–கி–ய–மாக வாழு–வ�ோம்.
தூக்கத்தில் நிம்மதி
‘‘தூக்–கம் உன் கண்–க–ளைத் தழு–வட்–டுமே அமைதி உன்–நெஞ்–சில் நில–வட்–டுமே - அந்–தத் தூக்–க–மும் அமை–தி–யும் நானா–னால்..’’ - என்–ற�ொரு பாட–லைக் கேட்–டி–ருப்–பீர்–கள். இது ஷேக்ஸ்–பி–யர் வரி–க–ளின் தமி–ழாக்–கம். ர�ோமிய�ோ ஜுலி–யட்–டில்Sleep well upon Thine Eyes Peace in Thy Breast Would I were Sleep and Peace So Sweet to Rest. தூங்–கு–வது ப�ோலும் சாக்–காடு; தூங்கி விழிப்–பது ப�ோலும் பிறப்பு. - என்–றான் வள்–ளு–வன். தூக்–கத்–தில் கிடைக்–கும் மயான அமைதி வேறு எதிலே கிடைக்–கப் ப�ோகி–றது! அது கவ–லைக – ளை மூடி வைக்–கி–றது! கண்–ணீரை ஒத்தி எடுக்–கி–றது; நாளை–யப் ப�ொழுது பற்–றிய கேள்–விக் குறி–களை நிறுத்தி வைக்–கி–றது. மானிட தர்– ம த்தை ஒழுங்– க ாக நிறை– வ ேற்– றவே, மனி–தன் அடிக்–கடி தூங்–கித் தூங்கி விழித்து எழு–கி–றான். ந�ோயா– ளி – யி – ட ம் டாக்– ட ர், ‘‘தூக்– க ம் வரு– கி – றதா? பசி எடுக்–கி–றதா?’’ என்று இரண்டு கேள்–வி –க–ளை–தானே கேட்–கி–றார். உறக்–கம் கெட்–ட–வன் வாழ்க்–கையே நர–கம். தலை– ய – ணை க்– கு க் கீழே துய– ரங் – க – ள ைப் புதைத்து வைத்–துக்–க�ொண்டு, திரும்–பிப் படுப்–பவ – – னுக்கு வேறு எந்த வகை–யிலே நிம்–மதி? மாத்– தி ரை சாப்– பி ட்– டு த் தூங்– கு – கி – ற – வ ன், கவ–லைக – ள – ைச் சாக–டிக்–கவி – ல்லை; நரம்–புக – ள – ைச் சாக–டிக்–கிற – ான். மர–ணம் இறு–தி–யாக வரும்–வரை, வாழ்க்–கை– யின் மூன்–றில் ஒரு பகுதி தூக்–க–மாக இருக்க வேண்–டும். அதற்–கென்ன வழி? ðô¡
53
16-31 டிசம்பர் 2017
‘‘வீடு வரை உறவு வீதி வரை மனைவி காடு வரை பிள்ளை கடைசி வரை யார�ோ?’’ - பாடு; தூங்கி விடு. செத்–துப் ப�ோனால் யாரும்– கூட வரப்– ப �ோ– வ – தி ல்லை; இருக்– கின்ற காலத்– தி ல் துடிப்– பென்ன , திகைப்–பென்ன? நடப்–பது நடக்–கட்–டும்; நாளை பார்த்– துக் க�ொள்–ளல – ாம் என்று நினைத்து விடு; நிம்–ம–தி–யான தூக்–கம் வரும். எப்– ப – டி ப் படுத்– த ால் தூக்– க ம் வரும�ோ அப்–ப–டிப் படு. ஆனால், ஆட– வ ன் குப்– பு – ற ப் படுத்– த ா– லு ம் படுக்–க–லாம்; பெண் மல்–லாந்து படுக்–கக் கூடாது; – ேண்–டும். அத–னையு – ம் ஒருக்–களி – த்–துத – ான் படுக்–கவ இட–து–கை–யில்–தான் படுக்–க–வேண்–டும். அப்–ப�ோ– து–தான் இத–யம் சுக–மாக இயங்–கும். சுவா–சம் லகு–வாக வெளி–வ–ரும். தூக்–கத்–தில் கனவே வர–வில்–லை–யென்–றால் மிக–வும் நல்–லது; அது ஆழ்ந்த தூக்–கம். ஆழ்ந்த தூக்–கத்–தின் மறு–ப–கு–தி–தான் கனவு வரு–வது. மேலே உத்–தி–ரம் உள்ள வீடாக இருந்–தால், உத்–தி–ரத்–துக்கு நேரே தலையை வைக்–காதே; கனவு வரும். தலை– ய – ணை க்கு அடி– யி ல் க�ொஞ்– ச ம் விபூ–திய�ோ, குங்–கும – ம�ோ வைத்–துக்–க�ொண்டு படு; கெட்ட கனவு வராது.
54
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
படுக்– க ப் ப�ோகும்– ப �ோது பூஜை செய்–துவி – ட்–டுப் படு; பயம�ோ கவ–லைய�ோ இருக்–காது. யாரை–யும் திட்–டி–விட்டு, அதே க�ோபத்– த�ோ டு ப � ோ ய் ப் – ப – டு க் – க ா தே ; தூக்–கம் வராது. சாப்–பிட்ட பிறகு, க�ொஞ்–சம் குறு– ந டை ப�ோட்– டு ப் படு; தூக்– க ம் வரும். பக்– க த்– தி ல் நண்– பன�ோ , மனை– விய�ோ படுத்–தி–ருந்–தால், நல்ல விஷ– யங்–க–ளைப் பேசிக்–க �ொண்டே படு; தூக்–கம் வரும். எந்– த க் கார– ண ம் க�ொண்– டு ம், இர–விலே மணிக்கு மணி அடிக்–கும் கடி–கா–ரம் வைக்–காதே; அது தூக்–கத்– தைக் கெடுப்– ப – த ற்– க ென்றே கண்– டு – பி–டிக்–கப்–பட்–டது. சுக–மான மிரு–து–வான சங்–கீ–தத்–தைக் கேட்–டுக்–க�ொண்டே படு; தூக்–கம் வந்–து–வி–டும். மலே–சிய – ா–வில் ‘க�ோங்–கான் கீரை’ என்–ற�ொரு கீரை இர–விலே தரப்–ப–டு–கி–றது. அதை மட்–டும் காலை - இர–விலே சாப்–பி–ட–லாம்; அதைச் சாப்– பிட்–டுவி – ட்–டுத் தூங்–கின – ால் எந்த இடிச் சத்–தமு – ம் எழுப்–பாது. வாயுப் பதார்த்–தங்–களை இர–விலே சாப்–பி– டாதே; நள்–ளி–ர–வில் அது வயிற்–றைப் புரட்–டும். நான் இரு–பத்–தெட்டு வரு–ஷங்–கள – ாக இர–விலே இட்லி அல்–லது த�ோசை–தான் சாப்–பி–டு–கி–றேன். அண்–மையி – ல் ஒரு–நாள், சாப்–பாடு சாப்–பிட்–டுப் பார்த்–தேன்; அன்று சுக–மாக தூக்–கம்! கார–ணம் அதில் உளுந்து இல்லை. சர்க்–கரை வியாதி இல்–லா–த–வர்–கள், தேங்– காய்ப்–பா–லும், ஆப்–பமு – ம் சாப்–பிட்–டுவி – ட்–டுப் படுக்–க– லாம். தேங்–காய்ப் பாலி–லுள்ள மத–மத – ப்–பில் நல்ல தூக்–கம் வரும். சட்–டைய�ோ, பனி–யன�ோ, ப�ோட்–டுக்–க�ொண்டு இர–விலே தூங்–கக் கூடாது. பூச்–சி–கள் உள்ளே ப�ோனால் ஒரு தட– வை க்கு மூன்று தடவை கடிக்–கும். என்–னத – ான் குளி–ரடி – த்–தா–லும் சட–லத்தை மூடு–வ– து–ப�ோல் உடலை மூடிக்–க�ொள்–ளக் கூடாது; மூக்கு மட்–டும் வெளியே சுத்–தம – ான காற்–றைச் சுவா–சிக்க வேண்–டும். இர–விலே படுப்–ப–தற்–கு–முன், பால் குடிக்–கும் பழக்– க ம் உள்– ள – வ ர்– க ள் நான்கு வெள்– ள ைப் பூண்–டுப் பற்–கள – ைக் கடித்–துத் தின்–றுவி – ட்–டுப் பால் குடிக்க வேண்–டும். அத–னால் வயிற்–றில் இருக்–கும் வாயு பக–வான், காலை–யில் தன் மூதா–தை–யர்–க–ள�ோடு ஐக்–கி–ய– மாகி வெளி–யேறி விடு–கி–றான். அமுங்கி அமுங்கி ‘ஜ�ோல்ட்’ அடிக்– கு ம் மெத்–தை–யில் யாரும் படுக்–கக் கூடாது. உடம்–பின் நடுப்–ப–குதி தாழ்ந்–தும், மேலும் கீழும் உயர்ந்–தும் இருந்–தால் புரண்டு படுப்–பது சிர–மம். அத–னால் அடிக்–கடி விழிப்பு வரும்.
வழு–வ–ழுப்–பான தரை–யில் பாயை விரித்–துப் படுப்–பது வெகு சுகம். எங்–கள் கிரா–மங்–க–ளில் பர்–மா–வில் இருந்து ஒரு பாய் வாங்கி வரு–வார்–கள். ‘பர்–மாப் பாய்’ என்று. மகா–ரா–ஜாக்–க–ளின் மெத்–தை–கள் எல்–லாம் அத–னி–டம் பிச்சை வாங்க வேண்–டும். இப்–ப�ோது ‘பத்–த–ம–டைப் பாய்’ ஓர–ளவு அந்த நிலை–யில் இருக்–கிற – து. வசதி உள்–ள–வர்–கள், கடம்–ப–ம–ரக் கட்–டி–லில் பாய் இல்–லா–மல் படுத்–தால், உடம்பு வலி–யெல்– லாம் தீர்ந்–து–வி–டும். வெட்ட வெளி–யில் படுக்–கி–ற–வர்–கள், வேப்–பங்– காற்–றில் படுக்க வேண்–டும். இப்–ப�ோது வேப்ப மரங்–களே குறைந்து வரு– கின்–றன. த�ோட்–டம் உள்–ள–வர்–கள் வேம்–பு–களை நட்டு வையுங்–கள். இர–வில் படுக்–கும்–ப�ோது, ‘ஆலிவ் எண்–ணெய்’ என்று ஒரு எண்–ணெய் இருக்–கி–றது. அதை முகத்– தில் தட–விக்–க�ொண்டு படுத்–தால் காலை–யில் களை இழந்த முகம்–கூ–டப் பிர–கா–ச–மாக இருக்–கும். சினிமா நடி–கைக – ள் முகத்–தைக் கழு–வும்–ப�ோது அந்த எண்–ணெய் ப�ோட்–டுத்–தான் கழு–வுகி – ற – ார்–கள். அத–னால் ‘கருப்பி சிவப்–பி’– ய – ா–கத் திகழ்–கி–றார்–கள். எல்–லா–வற்–றிற்–கும் மேலா–கச் சாயங்–கா–லத்–தில் மூன்று மைல் நடந்தோ, நன்–றாக விளை–யாடி விட்டோ, குளித்–து–விட்–டுச் சாப்–பிட்–டு–விட்–டுத் தூங்– குங்–கள்; ஒரு பய–லை–யும் கேட்க வேண்–டாம். க ா லை – யி ல் வி ழி க் – கு ம் – ப � ொ – ழு து ய ா ர் முகத்–தி–லும் விழிக்க விரும்–பா–விட்–டால், விழிக்– கும்– ப �ோது இரண்டு உள்– ளங் – கை – க – ள ை– யு ம் நன்–றா–கச் சூடேற்றி முகத்–தில் தேய்த்–துவி – ட்டு அந்–தக் கைக– ள ைப் பாருங்– க ள்; அதுவே ஒரு சூரிய நமஸ்–கா–ரம்.
‘தே டுங்– க ள்; கண்– ட – டை – வீ ர்– க ள்’ என்– ப து ஏசு–நா–தர் வாக்கு. ‘எங்கே நிம்– ம தி? அங்கே கிடைக்– கு மா? இங்கே கிடைக்–குமா?’ என்று தேடி–னால் நீங்–கள் காண மாட்–டீர்–கள். அது உங்–கள் உள்– ளத்–துக்கு உள்–ளேயே ஒளி–ம–ய–மாக நிற்–கிற – து. பாண்–ட–வர்–க–ளும், வன–வா–சம் புரிந்–தார்–கள்; ராம–னும் வன–வா–சம் சென்–றான்; தேவர்–க–ளும் ஒளிந்து வாழ வேண்–டி–யி–ருந்–தது. கேட்–பவ – ர்–களு – க்–கெல்–லாம் வரம் க�ொடுத்த சிவ– பெ–ரு–மா–னுக்–கும் நிம்–ம–தி–யற்ற காலம் இருந்–தது. நிம்–ம–திக் குறைவு என்–பது எல்–ல�ோ–ருக்–கும் ஒரு–நாள் வந்தே தீர்–கிற – து. பணக்–கா–ர–னா–யி–னும், ஏழை–யா–யி–னும் வாழ்க்– கைப் பய– ண த்– தி ல், ஏத�ோ ஒரு சக்– க – ர த்– தி ல் காலைக் க�ொடுத்து விடு–கின்–றான்; க�ொஞ்–சக் காலம் அவனை வாட்டி எடுக்–கி–றது. ஜீர–ணிக்–கத் தெரிந்–தவ – னு – க்கு மலை கடு–கள – வு; அது தெரி–யா–த–வ–னுக்கு கடுகு மலை–ய–ளவு. க�ொஞ்–சம் ம�ௌனத்–தைக் கடை–பி–டி–யுங்–கள். அதில் ஒரு–வகை நிம்–ம–தி–யுண்டு.
‘ம�ௌனம் கலக நாஸ்–தி’ என்–பார்–கள். அளந்து பேசி, அளந்து வாழ்–கி –ற –வ –னு க்கு அதி–க–பட்ச ஆசை கிடை–யாது. ஆசை குறை– ய க் குறை– ய த் துன்– ப – மு ம் குறைந்து ப�ோகி–றது. வாழ்க்–கைக் கட்–டுக்–குள் வந்–தால், மன–மும் கட்–டுக்–குள் வந்–துவி – டு – கி – ற – து; துன்–பமு – ம் கட்–டுக்–குள் நின்று விடு–கி–றது. எது–வும் அளவு கடந்–து–ப�ோ–கும்–ப�ோ–து–தான் ஒரு எதி–ர�ொலி – யை – க் க�ொண்–டுவ – ந்து காட்–டுகி – ற – து. இருட்டு - வெளிச்–சம், இன்–பம் - துன்–பம் இரண்–டை–யும் சம–மா–கக் கரு–தும்–படி பக–வான் கீதை–யிலே ப�ோதித்–தான். ப க – லி லே , கு ரு – ட – னு க் – கு ம் க ண் தெ ரி – யும். ஆனால் இருட்– டி லே எவ– னு க்– கு க் கண் தெரி–கி–றத�ோ அவனே ஞானி. முதுகு ச�ொர–ணை–யற்–றுப் ப�ோய் எவ–னுக்கு வலி தெரி–யா–மல் ப�ோய்–வி–டு–கி–றத�ோ, அவனே நிம்–ம–தி–ய–டைந்–த–வன். ‘‘உடம்– பி – லு ள்ள எல்லா வாசல்– க – ள ை– யு ம் செம்–மை–யாக அடக்கி, மனத்தை உள்–ளேயே நிலை– நி – று த்தி, உயிரை அறி– வ �ோடு நன்– ற ாக நிலை–நாட்–டித் தியா–னத்–தைக் கைக்–க�ொண்டு என்–னையே நினைத்–த–வ–னாய் எவன் தன்னை மறந்து விடு–கி–றான�ோ, அவன் பரம்–ப�ொ–ருளை அடை–கி–றான்–’’ என்–கி–றான் பக–வான் கீதை–யிலே. நீங்–கள் பரம்–ப�ொ–ருளை அடை–கி–றீர்–கள�ோ இல்–லைய�ோ, நிம்–ம–தியை அடை–கி–றீர்–கள். பக–வத் கீதை–யிலே, ‘க்ஷேத்–தி–ரம்’ பற்–றி–யும் ‘க்ஷேத்–தி–ரக்–ஞன்’ பற்–றி–யும் பேசப்–ப–டு–கி–றது. ‘க்ஷேத்–திர– ம்’ என்–பது உடல், ‘க்ஷேத்–திர– க்–ஞன்’ என்–பது உயிர். எது நிம்– ம தி இழக்– கி – ற து? க்ஷேத்– தி – ர மா? க்ஷேத்–தி–ரக்–ஞனா? உட–லுக்கு நிம்–மதி இல்–லையெ – ன்–றால், மருத்– து–வன் உண்டு. உயி–ருக்கு நிம்–மதி இல்–லையெ – ன்– றால் நீங்–களே மருத்–து–வர்–கள். கட்– டி க் க�ொடுத்த ச�ோறும், ச�ொல்– லி க் க�ொடுத்த புத்–தி–யும் தலை–மு–றைக்கு வர–மாட்டா. இந்த நூலில் கண்– ட – ப டி, நீங்– க ள் நடந்– து – க�ொண்டு விட்–டா–லும்–கூட, உங்–களை நீங்–களே வாதித்–துக் க�ொண்–டிரு – ந்–தால் நெஞ்–சுக்கு நிம்–மதி வராது. ஆன்–மா–வின் ச�ொரூ–பத்தை உணர்ந்து, அதன் இயக்–கத்–திற்கு ஒத்–து–ழைப்–ப–து–தான் தேகம் என்– பதை அறிந்து ஒழுங்–காக இயங்–கி–னால், நிம்–மதி நெஞ்–சுக்–குள்ளே இருப்–ப–தைக் காண–லாம். அது ஒன்–றும் கடை–யில் விற்–கும் கத்–திரி – க்–காய் அல்ல, வச–தியு – ள்–ளவ – ன் வாங்–கிக் க�ொள்–வத – ற்கு! மீண்–டும் ச�ொல்–கிறே – ன், மன–சுத – ான் கார–ணம். ஒன்–றைச் ‘சரி’ என்று நினைத்–தவி – ட்–டால் மனசு நிம்–ம–தி–ய–டை–கி–றது. ‘தவ–று’ என்று நினைத்–து– விட்–டால் மனசு தாவிக் குதிக்–கி–றது. அத–னா–ல–தான், ‘நடப்–ப–தெல்–லாம் நன்–மைக்– கே’ என்–கி–றார்–கள். நல்ல மனை–வி–யின் மேல் சந்– தே – க ப்– பட்டே , வாழ்க்– கையை அழித்– து க் ðô¡
55
16-31 டிசம்பர் 2017
க�ொண்–ட–வர்–க–ளும் உண்டு. ம�ோச–மான மனை–வி–யையே முழுக்க நம்பி, நிம்–ம–தி–யாக வாழ்ந்து முடித்–த–வர்–க–ளும் உண்டு. பத்– த ா– யி – ர ம் ரூபாய் சம்– ப ா– தி த்– து ப் புத்தி கெட்டு அலைந்–த–வர்–க–ளும் உண்டு; இரு–நூறு ரூபாய்ச் சம்– ப – ள த்– தி ல் இணை– ய ற்ற அமைதி கண்–ட–வர்–க–ளும் உண்டு. அழுக்கு வேட்–டி–யைத் துவைத்–துக் கட்–டு–வ– திலே ஆனந்–தம் அடைந்–த–வர்–க–ளும் உண்டு; சலவை வேட்–டி–யி–லும் சரிகை இல்–லையே என்று சலித்–துக் க�ொண்–ட–வர்–க–ளும் உண்டு. மனது எந்த ஒன்– றை க் காண்– கி – றத�ோ அப்–ப–டியே ஆகி–வி–டு–கிற – து. அற்–பு–தம் என்று அது முடிவு கட்–டி–விட்–டால், அது அற்–பு–த–மா–கவே ஆகி–வி–டு–கி–றது. ம�ோசம் என்று த�ோன்–றி–விட்–டால், ம�ோச–மா– கவே காட்சி அளிக்–கிற – து. பல நேரங்–க–ளில் மனது, தன் கணக்கை மாற்– றிக்–க�ொள்–கிற – து. நானே முதற்–கட்–டத்–தில் ஒரு–வ– ரைப்–பற்–றிப் ப�ோடு–கிற கணக்கை மறு கட்–டத்–தில் மாற்–றிக் க�ொண்–டி–ருக்–கி–றேன். மாறு–தல் மனி–தன் இயற்கை. அதில் இன்–பம் த�ோன்–றும்–ப�ோது உட–ன–டி–யாக நிம்–மதி. ‘இந்–தப் பேரி–டியை என்–னாலே தாங்–கவே முடி–யா–து’ என்று சில சம–யங்–களி – ல் ச�ொல்–கிற�ோ – ம். ஆனா–லும், நாம் உயி–ர�ோ–டு–தான் இருக்–கி–ற�ோம். கார–ணம் என்ன? மனசு, வேறு வழி இல்–லா–மல் அதைத் தாங்–கி–விட்–டது என்–பதே ப�ொருள். உல–கத்–தில் எது தவிர்க்க முடி–யா–தது? பிறந்த வயிற்– றை – யு ம் உடன்– பி – ற ப்– பு – க – ள ை– யும்–தான் மாற்ற முடி–யாதே தவிர, பிற எது–வும் மாற்–றத்–திற்–கு–ரி–யதே. நானே ச�ொல்லி இருக்– கி – றே ன், ‘ஜன– ன த்– தை– யு ம் மர– ண த்– தை – யு ம் தவிர அனைத்– து மே மறு–ப–ரி–சீ–ல–னைக்–கு–ரி–யவை – ’ என்று. மனை–வியை மாற்–றல – ாம். வீட்டை மாற்–றல – ாம்; நண்–பர்–களை மாற்–றல – ாம்; த�ொழிலை மாற்–றல – ாம். எதை–யும் மாற்–ற–லாம். மாறு– த – லு க்– கு – ரி ய உல– க த்– தி ல் நிம்– ம தி குறை–வ–தற்கு நியா–யம் என்ன? மனது நம்–முடை – ய – து; நாம் நினைத்–தால் அதை மாற்–றிக்–க�ொள்–ள–லாம். நமக்கு முன்– ன ால் வாழ்ந்து செத்– த – வ ர்– க – ளெல்–லாம், ஆயுட்–கா–லம் அமை–தி–யாக இருந்து செத்–த–வர்–களல்ல – . இனி வரப்– ப �ோ– கி – ற – வ ர்– க – ளு ம், நிரந்– த ர நிம்–ம–திக்கு உத்–த–ர–வா–தம் வாங்–கிக்–க�ொண்டு வரப்–ப�ோ–கி–ற–வர்–களல்ல – . ‘‘அவ–ர–வர்க்கு வாய்த்த இடம் அவன் ப�ோட்ட பிச்சை; அறி–யாத மானி–டர்க்கு அக்–க–ரை–யில் பச்–சை–’’ எந்த துன்–பத்–தி–லும் சிக்–கிக் க�ொள்–ளா–தீர்–கள். மனத்தை எளி–மை–யாக வைத்–தி–ருங்–கள். கவ – லை – க– ள ற்ற ஒரு நி லையை மேற்– க�ொள்–ளுங்–கள்.
56
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
நிரந்– த – ர – ம ான நிம்– ம – தி க்கு ஈஸ்– வ – ரனை நாடுங்–கள். ‘‘நெஞ்–சுக்கு நிம்–மதி ஆண்–ட–வன் சந்–நதி நினைத்–தால் எல்–லாம் உனக்–குள்ளே!’’
உனக்குள்ளே நிம்மதி
‘நிம்–ம–தி’ பற்–றிய முடி–வு–ரைக்–கும் நான் காஞ்–
சிப் பெரி–ய–வர்–க–ளின் உத–வியை நாடு–கி–றேன். பெரி–யவ – ர்–களி – ன் அரிய விஷ–யங்–கள – ைத் தேடி அலைய முடி–யா–த–வர்–கள், இதன்–மூ–லம் பய–ன– டை–யட்–டும் என்று நான் கரு–து–கி–றேன். பெரி–ய– வர்–க–ளின் அற்–பு–தக் கருத்–து–களை ‘அர்த்–த–முள்ள இந்–து–ம–தம்’ மூலம் பரப்–பு–வது என் ஆசை. இந்த கரு–வூ–லங்–க–ளைப் பர–வ–லாக இளை–ஞர்–க–ளி–டம் விநி–ய�ோ–கிப்–பது என் ந�ோக்–கம். இவற்–றைப் படிப்–ப–தன் மூலம், பெரி–ய–வர்–கள் உரை–களை இளை–ஞர்–கள் தேடிப் படிப்–பார்–கள் என்–பது உறுதி. துக்–கத்–தைக் குறைப்–ப–தற்–கும், ஒரு ய�ோகத்– தைக் கடைப்–பி–டிப்–ப–தற்–கும். அவர் ச�ொன்ன வழி– களை மட்–டுமே இதில் நான் எடுத்–துத் தரு–கிறே – ன். அவர்–கள் ச�ொல்–கி–றார்–கள்: ‘‘நாம் எல்–ல�ோ–ரும் பரம்–ப�ொ–ரு–ளைப் பற்–றிய உண்–மைய – ான ஞானத்–தைப் பெற முயல வேண்– டும். இந்த ஞானம் என்–பது என்ன? பரம்–ப�ொ–ரு– ளைத் தவிர வேறு எது–வுமே இல்லை என்–பது – த – ான். அந்த ஒன்–று–தான் இத்–த–னை–யா–க–வும் த�ோன்–று– கி– ற து. இத்– த – னை – ய ான த�ோற்– றங் – க – ளி – லேயே மன–தைச் செலுத்–திக் க�ொண்–டி–ருந்–தால், சஞ்–ச– லம், ஏற்–றத்–தாழ்வு இவற்–றால் உண்–டா–கும் கஷ்– டங்–கள் எல்–லாம் ஏற்–பட்–டுக் க�ொண்–டுத – ான் இருக்– கும். இத்–தனை த�ோற்–றத்–தி–லி–ருந்–தும் மன–தைத் திருப்பி, இவற்–றுக்–குக் கார–ண–மான ஒன்–றையே அறி–யத் த�ொடங்–கின – ால், எண்–ணமு – ம் பல–வா–றாக ஓடி அவ–திப்–ப–டா–மல் சஞ்–ச–லங்–கள் ஓயும். ஓடுற வஸ்து என்று பின் சலிக்–கவ�ோ, ஏற்–றத்–தாழ்–வுக்கோ இடம் ஏது? அந்த நிலை–யி–லேயே நித்–திய சுகத்– தைப் பெற–லாம். அந்த நிலை–யைத்–தான் ஞானம் என்–கி–ற�ோம்.’’ ‘‘உலக வாழ்–விய – ல்–கூட, சுகம் வரு–வது ப�ோலி– ருக்–கி–றது. ஆனால், அது நிச்–ச–ய–மாக நிலைத்து இருப்– ப – தி ல்லை. வெளி– யி – லி – ரு ந்து வரு– கி ற சுகத்தை, நாம் எப்–படி – ச் சாசு–வத – ம – ாக்–கிக் க�ொள்ள முடி–யும்? வெளி–யிலி – ரு – ந்து வரு–வது நமக்கு ஸ்வா– தீ–னப்–ப–டா–மல், நம் கைவிட்டு ஓடி–யும் விடும். அப்– ப�ோது, அத–னால் கிடைக்–கிற சுக–மும் ப�ோகத்–தான் செய்–யும். இப்–ப–டித்–தான் அந்த நிமி–ஷம் சுக–மாக இருப்–பது அடுத்து நிமி–ஷமே மறை–கிற – து. அடர்ந்த மரத்–தின் கிளை–கள் ஆடு–கிற – ப – �ோது, இடுக்கு வழி– யாக க�ொஞ்–சம் வெளிச்–சம் வந்து பாய்ந்–துவி – ட்டு, அடுத்த நிமி–ஷமே நிழல் வந்து மூடிக்–க�ொள்–வது ப�ோலத்–தான். உல–கத்–தின் துன்–பத்–துக்கு நடு– வில் க�ொஞ்–சம் சுகம் தலையை எட்–டிப் பார்த்– து–விட்டு ஓடி விடு–கி–றது. நிரந்–தர சுகம் என்–பது, உல–கத்–துக்கு கார–ணம – ான ஒன்றை அறி–வது – த – ான். உலக வாழ்–வில் சகல மனி–த ர்–க–ளு க்–கும்,
அள– வி ல்– ல ாத கஷ்– ட ங்– க ள் உண்– ட ா– க த்– த ான் செய்–யும். பணக்–கா–ரன், பெரிய பத–வியி – ல் இருப்–ப– வன், கஷ்–ட–மில்–லா–மல் இருப்–ப–தாக மற்–ற–வர்–கள் நினைக்–க–லாம். அப்–படி நினைத்–துத் தாங்–க–ளும் அவர்–க–ளைப்–ப�ோல பண–மும் பத–வி–யும் பெறப் பாடு–பட – ல – ாம். ஆனால், பணக்–கா–ரனை, பத–வியி – ல் – க் கேட்–டால் தெரி–யும். அவ–னுக்கு உள்–ள–வனை எத்–தனை கஷ்–டங்–க–ளென்று. நாம் திண்–ணை– யில் இருக்– கி – ற�ோ ம். விழுந்– த ால் சிராய்த்– து க் க�ொள்–வ–த�ோட�ோ, சுளுக்–கா–வ–த�ோட�ோ ப�ோய்– வி–டும். பணக்–கா–ர–னும், பத–விக்–கா–ர–னும் மாடி மேல் இருக்–கி–றார்–கள். எனவே, அவர்–கள் விழுந்– தால் எலும்–பெல்–லாம் முறிந்–துப – �ோ–கும். பிரா–ணா– பத்து ஆகும். ஒரு–வ–னுக்–குப் பண–மும், பத–வி–யும் உள்–ளப – �ோதே அத–னால் உண்–டா–கிற சிறிது சுகத்– த�ோடு, தன் பணம் பதவி ப�ோகக்–கூ–டாது என்று கவலை, சுகத்–தை–விட அதி–க–மாக இருக்–கி–றது. இத–னால்–தான் உல–கத்–தில் எவ–னுமே தான் சந்– த�ோ–ஷ–மாக இருப்–ப–தா–கச் ச�ொல்–லக் காண�ோம்! – வ – னு – ம் தானே மகா புத்–திச – ாலி, தானே ஒவ்–வ�ொரு ர�ொம்ப அழகு என்று நினைத்–துக் க�ொண்–டிரு – ப்–ப– து–ப�ோல, அதி–கம் துக்–கமு – ள்–ளவ – னு – ம் தானே என்று நினைத்–துக் க�ொண்–டி–ருக்–கி–றான். துக்–கம் நம் உடன்–பி–றப்பு, நம் பூர்வ கர்–ம– வி– னை – யி ன் பய– ன ாக இந்த துக்– க ங்– க – ளு க்கு, நாம் முன்–ன–மேயே விதை ப�ோட்–டி–ருக்–கி–ற�ோம். இதி–லி–ருந்து தப்ப வழி–யில்லை. ஆனால், கர்–மத்–தின – ால் ஏற்–படு – ம் கஷ்–டத்–தைப் ப�ொறுத்–துக்–க�ொண்டு, சாத–க–மாக இருக்க வழி உண்டு. புதி–தா–கக் கர்ம மூட்–டையை – ப் பெருக்–கிக்– க�ொண்டு எதிர்–கா–லத்–தில் கஷ்–டத்தை அதி–கம – ாக்– கிக் க�ொள்–ளா–ம–லி–ருக்க வழி உண்டு. முத–லில் ச�ொன்ன ஞானம் அந்த வழி. சித்–தப்–பிரமை – பிடித்த ஜட–மாகி விட்–டத – ால் கஷ்–டம் தெரி–வ–தில்லை. பைத்–தி–யத்–தின் கஷ்–டம் வேரூன்றி நிற்–பதி – ல்லை. ஆனால், சித்–தப்–பி–ர–மை–யில் நித்–திய ஆனந்–த–மும் இல்லை. தூக்–கத்–தில் துக்–கமு – மி – ல்லை. ஆனால், தூக்–கத்–தில் சுக–மாக இருக்–கிற�ோ – மெ – ன்று அறி–வும் இல்லை. ஞானி–தான் எப்–ப�ோ–தும் விழிப்–பிலேயே – இருக்–கிற – ான். அவ–னது தேகத்–தில் சிர–மங்–களே இராது என்–ப–தில்லை. ஆனால், அவ–னு–டைய மனத்–தில் கிலே–சமே இராது. வெளியே இருக்–கிற சிர–மம் அவன் உள்ளே பாதிப்–ப–தில்லை. துக்–கம் என்–பதே தன்–னைத் த�ொடா–மல் எவன் ஒரு–வன் இருக்–கி–றான�ோ, அவன் ய�ோகி. பாபம், அதா–வது, மனத்–தின் அசுத்–தந்–தான் துக்–கத்–திற்– குக் கார–ணம். மன–தில் உள்ள அசுத்–தங்–கள் எல்–லாம் நீங்–கின – ால், அது தானா–கவே பர–மாத்– மா–வின் பக்–கம் திரும்–பிவி – டு – ம். ஒழுங்– கி–னா–லும், கட்–டுப்–பாட்–டின – ா–லும்–தான் மனத்–தின் அசுத்–தங்–களை அகற்ற முடி–யும். இந்–தச் சரீ–ரக் கூட்–டி–லி–ருந்து ஆத்மா பிரிந்து ப�ோவ–தற்கு முன்பு, சரி–யான கல்–வியி – ன் மூல–மும், அப்–பிய – ா–சத்–தின் மூல– மும் கட்–டப்–பட்டு, ஒழுங்–காக வாழ்ந்து
அசுத்–தங்–க–ளைப் ப�ோக்–கிக்–க�ொண்டு விட–வேண்– டும். அப்–படி செய்து ஜபித்–தால், கடை–சியி – ல் தேக விநிய�ோ–கமே பர–மாத்–மா–வு–டன் சேர்ந்து விடு–கிற ய�ோக–மாகி விடும். ய�ோகிக்கு அடை–யா–ளம் என்ன? பர–மாத்–மா– வைச் சேர்ந்–து–விட்ட அவ–னது மனசு, வேறு எதை– யுமே சேர்த்–துக் க�ொள்ள நினைக்–காது. மனசு அதற்–கப்–புற – ம் ஓடவே கூடாது. அப்–படி ஆகி–விட்–டால்–தான், அதற்–கப்–பு–றம் இப்–ப�ோது இந்த மன– சி – ன ால் நமக்கு உண்– ட ாகி இருக்– கிற அத்–தனை த�ொந்–த–ர–வு–க–ளும் த�ொலைந்து ப�ோகும். அந்த நிலை–யைப் பெறு–வத – ற்கு எதைச் சேர–வேண்–டும்? மனது எதி–லி–ருந்து உற்–பத்–தி–யா– யிற்றோ அதைத்–தான் சேர–வேண்–டும். மனது, அதன் மூலத்–தில் சேர்ந்–துவி – ட்–டால் அங்கே அப்–ப– டியே கரைந்து ப�ோய்–வி–டும்; அப்–பு–றம் ஓடாது. – க – ளி – லி – ரு – ந்–தும் விடு–பட்ட அதுவே சகல த�ொந்–தர– வு
ðô¡
57
16-31 டிசம்பர் 2017
நிலை. நதி இருக்–கிற – து. அதன்–மூல – ம் உண்–டான இடம் என்ன? சமுத்–திர– ம். சமுத்–திர ஜலம்–தான் ஆவி–யா–கப் ப�ோய், வேற�ொரு இடத்–தி–லி–ருந்து நதி–யாக ரூபம் எடுக்–கி–றது. அந்த ஆறு ஓடாத ஓட்–ட–மில்லை. இப்–படி ஓடி ஓடிக் கடை–சி–யில், – து. தன் மூல–மான சமுத்–திர– த்–தில் வந்து விழு–கிற அப்–புற – ம்? அதற்–குத் தனி ரூபம் உண்டா? ஓட்–டம் உண்டா? ஒன்–றும் இல்லை. இப்–படி நதி–களு – க்–கெல்–லாம் மூல–மாக இருந்து, முடி–வில் அவற்–றைத் தன்–னிலே சேர்த்–துக் க�ொள்– கிற சமுத்–தி–ரம் மாதிரி, தம் மக்–களை எல்–லாம் முடி–வான சேர்க்–கையி – ல், ய�ோகத்–தில் தன்–ன�ோடு கரைத்–துக் க�ொள்–கிற ஒன்று இருக்–கி–றதா என்– றால் இருக்–கிற – து; சமாதி நிலை–யில் ஞானி–கள், ய�ோகி–கள் தங்–கள் தனி மன–சைக் கரைத்–து– விட்டு, வெளிப்–பி–ரக்–ஞையே இல்–லா–மல் இருக்–கும்–ப�ோது, அந்த வஸ்–துவை விட்–டு– விட்ட மாதிரி நமக்–குத் த�ோன்–றின – ால்–கூட உண்–மை–யில் இது நீங்–காத சேர்க்–கை– தான். உள்–ளூர அந்–தச் சேர்க்–கை–யின் அனு–ப–வ–மே–தான். அவர் வெளிப்–பி–ரக்– ஞை–ய�ோடு இருப்–பது மாதிரி நமக்–குத் த�ோன்–று–கி–ற–ப�ோ–து–கூட, அதை அடைய வேண்–டும் என்ற ஆசை எது–வுமே அவ– ரு க்கு இல்லை. ஏதா– வ து ஒன்று தனக்கு வேண்–டுமெ – ன்று, க�ொஞ்–சம் க�ொஞ்–சம் ஒரு–வ– னுக்–குத் த�ோன்–றி–விட்–டால்– கூட, அவன் ய�ோகி–யில்லை. அவன் ஸ்வா–மி–யைச் சேர– வில்லை என்று அர்த்–தம். ய�ோகி– யி ன் அடை– யா– ளத்தை வேறு– வி – த – மா–க–வும் ச�ொல்–ல–லாம். அவ–னு–டைய சித்–தம் பர– மாத்–மா–வி–டமே நிலைத்து விட்–டது என்–றால், அதற்–கப்–பு–றம் எந்–தப் பெரிய துக்–கம் வந்–தா–லும் அது துளி–கூட ஆடக்–கூட – ாது. அசை–யக்–கூட – ாது. அழக்–கூட – ாது. இப்–படி – யி – ல்–லா–மல் சித்–தம் க�ொஞ்–சம் சலித்–துவி – ட்– டால்–கூட, அவன் பர–மாத்–மாவை அடை–யவி – ல்லை என்றே அர்த்–தம். ய�ோகிக்கு அநேக துக்–கம் வரும்; அதா–வது ஊர் உல–கத்–துக்–கெல்–லாம் அது துக்–க–மா–கத் த�ோன்–றும். ஆனால், அவ–னுக்–குத் துக்–கம் லவ– லே–ச–மும் தெரி–யாது. பட்ட கட்டை மாதிரி இருப்– பான். பட்ட கட்டை என்–ப–து–கூ–டச் சரி–யல்ல. அது உணர்ச்–சியே இல்–லாத நிலை–யல்–லவா? ய�ோகி ஒருத்–தன்–தான், பூரண பிரக்–ஞை–ய�ோடு இருக்– கி–ற–வன். அவன் ஸ்தா–னந்–த–னாக இருக்–கி–ற–வன். அது வேண்–டும், இது வேண்–டும் என்–பதே இல்– லா–மல் சதா ஆனந்–த–மாக ஒரு–வன் உட்–கார்ந்து க�ொண்–டி–ருந்–து–விட்–டால் அது தான் ய�ோகம். அவ– னு க்கு ஸ்வ– ப ா– வ – ம ா– க வே கருணை மாத்– தி – ர ம் சுரந்து க�ொண்– டி – ரு க்– கு ம், யாரி– ட த்– தி–லும் க�ோபம் வெறுப்பு வராது. இன்–ன�ொரு
58
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
பிரா–ணிக்–குத் தன்–னால் இம்–மி–யும் ஹிம்சை வரக்– கூ–டாது என்–கிற எண்–ணம் மட்–டுமே இருக்–கும். வெளி உல–கத்–தின் பார்–வைக்கு, அவன் என்– னென்ன காரி–யம் செய்–தா–லும் அதி–லெல்–லாம் அவ–னுக்–குத் ‘தான் செய்–கிற�ோ – ம்’ என்ற அகங்–கார எண்–ணமே இராது. ச�ொந்–தப்–பற்றே இல்–லா–மல் பரம காருண்–யம் மட்–டுமே அவ–னு–டைய காரி– யங்–களி – ல் இருக்–கும். வெளியே பார்க்–கிற காரி–யம் கடு–மைய – ாக இருந்–தா–லும்–கூட, உள்–ளுக்–குள்ளே அது–வும் பரம காருண்–யம் தவிர வேறாக இராது. மகா ய�ோகி–யான பர–மேஸ்–வ–ரன் இப்–ப–டித்–தான் சம்–ஹா–ரம் செய்–கி–றார். நமக்கு அது க�ொடு–மை– யா–கத் தெரி–யல – ாம். ஒவ்–வ�ொரு ஜீவ–னும் எத்–தனை பாப ஜீவ–னா–யிரு – ந்–தா–லும் சிறிது கால–மா–வது கர்ம கதி–யி–லி–ருந்து விடு–தலை அடைந்து தன்–னி–டம் லயித்–தி–ருப்–ப–தற்கு அவர் சம்–ஹா–ரம் செய்–கிற – ார். தின– மு ம் நமக்– கு த் தூக்– க த்– தை க் க�ொடுத்து, அந்த நேரத்– தி ல் சுக துக்– க ங்– க – ளி – லி – ரு ந்து நமக்கு விடு–த லை தரு–கிற மாதிரி, இந்–த ச் சரீ–ரம் விழுந்த பின்–னும் க�ொஞ்–சக – ா–லம் சிரம பரி–கா–ரம் தரு–கி–றார். தின–மும் தூங்–கி–விட்டு மறு–நாள் விழித்–துக்–க�ொண்டு பழை–ய–படி நல்–லது கெட்–டது – க – ளி – ல் விழு–கிற மாதிரி இச்–ச–ரீ–ரம் ப�ோய்ச் சிரம பரி–கா–ரம் ஆன–பின், இன்–ன�ொரு சரீ–ரத்–தில் விழித்–துக் க�ொள்–கி–ற�ோம். இந்த அலைச்–ச ல், புன–ர பி மர–ண ம் கூடாது. இந்–தச் சரீ–ரம் ப�ோனால், இன்–ன�ொரு முறை சரீ–ரம் வரக்–கூ– டாது. அப்–படி – ச் செய்–துக – �ொள்ள வேண்–டும். கட்–டுப்–பாடு, ஒழுங்கு, பரம கருணை, தபஸ், பூஜை, யக்–ஞம், தானம் எல்–லாம் அதற்–குத்–தான். குழந்–தைய – ாக இருக்–கிற காலத்– தி ல் இருந்தே இவற்–றில் எல்–லாம் பழக்– கம் வேண்–டும். அப்–படி – ப் பழ–கின – ால்–தான், க�ோடா–னுக�ோடி ஜனங்–களை இந்த மாதிரி படிப்–படி – ய – ாக உயர்த்–துவ – த – ற்கு முயன்– றால்–தான், எங்–கே–யா–கி–லும் ஒரு ய�ோகி, ஒரு ஞானி–யா–வது பூர–ண–மாக உண்–டா–வார். அப்–படி ஒருத்–தர் உண்–டா–வ–து–தான் இத்–தனை மனுஷ்ய சிருஷ்–டிக்–கும் பலன்.’’ ஆகவே, நிம்–ம–தி–யற்ற மனி–த–னாக நீங்–கள் இல்–லா–மல் ஒரு ய�ோகி–யாக, ஞானி–யாக மாறுங்–கள். க�ோடிக்–க–ணக்–கான மக்–க–ளைப் பழக்–கு–வ–தற்–குக் குரு–வாக மாறுங்–கள். இந்– தி ய சமு– த ா– ய த்தை ஆனந்– த – ம – ய – ம ான சமு–தா–ய–மாக்க ஒத்–து–ழை–யுங்–கள். உ ள் – ள த் – தி ல் உ ண்மை ஒ ளி – யை க் காண்–ப–தற்கு உல–கத்–திற்கு வழி–காட்–டுங்–கள்.
(த�ொட–ரும்) நன்றி: கண்–ண–தா–சன் பதிப்–பக – ம், சென்னை - 600 017.
42ம் பக்க த�ொடர்ச்சி
2018 ஆங்கிலப் புத்தாண்டு ராசி பலன்கள்
கன்னி: இந்த ஆண்டு அய–ராது பாடு–படு – ம் உங்–களி – ன் மன தைரி–யம் அதி–கரி – க்–கும். ச�ோம்–பேறி – த் தனத்தை மூட்–டை–கட்டி வைத்–துவி – ட்டு சுறு–சுறு – ப்– பு–டன் பணி–யாற்–று–வீர்–கள். தாய் வழி உற–வு–க–ளில் சுமு–க–மான நிலைமை ஏற்–ப–டும். புதிய வாக–னங்–களை வாங்–கு–வீர்–கள். பங்–கா–ளி–க– ளும் உங்–க–ளுக்–குத் தேவை–யான உத–வி–க–ளைச் செய்–வார்–கள். சமு–தாய விழாக்–க–ளில் பங்–கேற்– பீர்–கள். மற்–ற–படி எவ–ரை–யும் எடுத்–தெ–றிந்து பேச வேண்–டாம். பிறர் கேட்–கா–மல் அறி–வுரை வழங்க வேண்–டாம். பெரி–ய�ோரை மதித்து அனு–ச–ரித்து நடந்–து–க�ொள்–ளுங்–கள். புதிய த�ொழில் நுட்–பங்– களை அறிந்–து–க�ொள்–வீர்–கள். சில–ருக்கு விருது, பட்–டம் பெறும் ய�ோகம் கிடைக்–கும்.குழந்–தை–கள் உங்–கள் ச�ொல்–கேட்டு நடப்–பார்–கள். திரு–ம–ணம் ப�ோன்ற சுப–நி–கழ்ச்–சி–கள் நடக்–கும். செய்–த�ொ–ழி– லில் த�ொடர்ந்து வளர்ச்–சி–யைக் காண்–பீர்–கள். பிற–ரின் ச�ொத்–துக்–களை பரா–ம–ரிக்–கும் ய�ோக–மும் சில–ருக்–குக் கிடைக்–கும். நெடு–நாட்–க–ளாக செய்– யா–மல் விடு–பட்ட குல–தெய்வ பிரார்த்–தனை – க – ளை நிறை–வேற்–றுவீ – ர்–கள். உங்–களி – ன் உள்–ளுண – ர்–வுக்கு மதிப்பு க�ொடுப்–பீர்–கள். சில–ருக்கு புண்–ணி–யத் தலங்–களு – க்கு தீர்த்த யாத்–திரை செல்–லும் ய�ோகம் கிடைக்–கும். நீண்ட நாட்–கள – ாக உங்–களி – ன் மனதை அரித்–துக்–க�ொண்–டி–ருந்த விவ–கா–ரத்–தில் நல்ல – ம். உங்–களி – ன் ஞாபக சக்–திய – ால் முக்– முடிவு ஏற்–படு கி–யம – ான தரு–ணங்–களி – ல் சம–ய�ோஜி – த – ம – ா–கப் பேசி குடும்–பத்–தின – ரி – ன் பாராட்–டுக – ள – ை–யும் பெறு–வீர்–கள். ப�ொரு–ளா–தா–ரத்–தில் இருந்த பிரச்–னை–கள் அனைத்–தும் வில–கும். கடன் பிரச்–னைக – ள் கட்–டுக்– குள் இருக்–கும். நீண்ட நாட்–கள – ாக இருந்து வந்த சுணக்க நிலை அடி–ய�ோடு மாறும். உடல் நிலை–யில் முன்–னேற்–றம் இருக்–கும். ச�ோம்– பே – றி த்– த – ன ம் அகன்று சுறு– சு – று ப்– ப ாக வேலை–க–ளைப் பார்ப்–பீர்–கள். உத்–ய�ோ–கஸ்–தர்–க–ளின் கடின உழைப்–புக்கு நல்ல பலன் கிடைக்–கும். இட–மாற்–றங்–கள் உங்–க– ளுக்கு சாத–க–மாக அமை–யும். ஊதிய உயர்–வும் நன்–றாக இருக்–கும். அலு–வ–ல–கம் த�ொடர்–பான உங்– க – ளி ன் புதிய எண்– ண ங்– க ளை வெற்– றி – க – ர – மாக செயல்–ப–டுத்–து–வீர்–கள். சக ஊழி–யர்–க–ளி–டம் ஒற்–றுமை அதி–க–ரிக்–கும். அவர்–க–ளி–டம் விட்–டுக்– க�ொ–டுத்து நடந்–து–க�ொள்–வீர்–கள். மேல–தி–கா–ரி–க– ளின் பாராட்–டு–க–ளுக்–கும், நல்–லெண்–ணங்–க–ளுக்– கும் பாத்–தி–ர–மா–வீர்–கள். அரசு மற்–றும் தனி–யார் து–றைக – ளி – ல் பணி–புரி – ப – வ – ர்–களி – ன் செய–லில் இருந்த மந்– த – நி – ல ை– க ள் நீங்கி சுறு– சு – று ப்– ப ான செயல்– பா–டு–கள் உரு–வா–கும். நிர்–வா–கத் திற–மையை வளர்த்–துக்–க�ொள்ள தேவை–யான பயிற்–சி–களை மேற்–க�ொள்–வீர்–கள். செயல்–பா–டு–க–ளில் தனித்த திற–மையு – ம் நண்–பர்–களி – ன் ஒத்–துழை – ப்–பும் சேர்ந்து மிகுந்த வெற்றி தரும். உத்–திய�ோ – க – த்–தில் திருப்–தி– யும் நற்–பெய – ரு – ம் உண்–டா–கும். சிலர் மேலி–டத்–தின் நிர்–ப்பந்த – ம் கார–ணம – ாக வெளி–நாடு செல்–வார்–கள். வியா–பா–ரி–க–ளுக்கு ப�ொரு–ளா–தா–ரம் நன்–றாக
இருக்–கும். க�ொடுக்–கல், வாங்–கல் சிறப்–பா–கவே அமை–யும். புதிய வாக–னங்–களை வாங்கி அதன் மூ– ல ம் நல்ல வரு– ம ா– ன த்– த ைக் காண்– பீ ர்– க ள். தேவை–யில்–லாத சில அலைச்–சல்–கள் ஏற்–பட்–டா– லும் முடிவு சாத–க–மா–கவே அமை–யும். பெண்–மணி – க – ள் குடும்–பத்–தில் அனு–கூல – ம – ான நிலை–மை–யைக் காண்–பீர்–கள். உடல் ஆர�ோக்– யம் சிறப்– ப ாக இருக்– கு ம். ஆடை, ஆப– ர – ண ச் சேர்க்கை உண்–டா–கும். உற்–றார், உற–வி–னர்–கள் இணக்–க–மாக இருப்–பார்–கள். பெரி–ய�ோர்–க–ளின் ஆல�ோ–சனை – ப்–படி நடந்–துக�ொ – ண்டு குழப்–பம – ான சூழ்–நில – ை–க–ளி–லி–ருந்து தப்–பித்–துக்–க�ொள்–வீர்–கள். அர–சி–யல்–வா–தி–கள் மக்–கள் நலப்–ப–ணி–க–ளில் கவ– ன த்– து – ட ன் ஈடு– ப – ட – வு ம். உங்– க ள் புக– ழு ம், செல்–வாக்–கும் அதி–க–ரிக்–கும். வரு–மா–னத்–திற்–குக் குறைவு வராது என்–றா–லும் ப�ொதுப்பணி–க–ளுக்– காக உங்–கள் கைப்–ப–ணத்–தைச் செல–வ–ழிக்–கும் முன் ய�ோசனை செய்து க�ொள்–ளுங்–கள். மற்–றப – டி – ைத் தகர்த்து வளர்ச்– எதி–ரிக – ளி – ன் முட்–டுக்–கட்–டை–கள சி–யைக் காண்–பீர்–கள். கட்–சி–யில் உங்–கள் மதிப்பு உய–ரும். அதே–ச–ம–யம் குறு–கிய கண்–ண�ோட்–டத்– தைத் தவிர்க்–க–வும். கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு சக கலை–ஞர்–க–ளின் அன்–பும், ஆத–ர–வும் கிடைக்–கும். இத–னால் படிப்–ப–டி–யாக வளர்ச்சி அடை–வீர்–கள். ப�ொரு–ளா–தா–ரம் சிறப்–பாக இருக்–கும். ஆனா–லும் அனா–வசி – ய – ச் செல–வுக – ள – ைச் செய்ய நேரி–டும். சிறு தடங்–கல்–கள் ஏற்–பட்–டா–லும் புதிய ஒப்–பந்–தங்–கள் கிடைக்–கும். மாண–வ–ம–ணி–க–ளுக்கு பெற்–ற�ோ–ரின் ஆத–ர– வு–டன் தேவை–கள் அனைத்–தும் பூர்த்–தி–யா–கும். சக மாண–வர்–க–ளின் ஒத்–து–ழைப்–பைப் பெறு–வீர்– கள். எனவே அவர்–க–ளின் பழைய தவ–று–க–ளைப் பெரி–து–ப–டுத்த வேண்–டாம். குரு–கு–லக் கல்வி பயி– லும் மாண–வர்–கள் தங்–கள் குருவை ப�ோற்றி நடந்து அவர்–த–ரும் கல்–வி–யில் ஞான சிந்–த–னை–யு–டன் செயல்– ப ட்டு முதல்– த ர மாண– வ – ன ாக தேர்ச்சி பெறு–வார்–கள். அறி–வி–யல் த�ொழில்–நுட்ப மாண– வர்–க–ளும் ஆரம்ப நிலை மாண–வர்–க–ளும் படிப்– பி–னில் ஆர்–வம் காட்டி பெற்–ற�ோ–ருக்கு நற்–பெ–யர் வாங்–கித்–த–ரு–வர். ய�ோகா–ச–னப் பயிற்–சியை விருப்– பப்–பா–ட–மாக பயி–லும் மாண–வர்–கள் ஆர்–வ–மு–டன் செயல்–பட்டு குருவை மிஞ்–சிய சிஷ்–யன் என்று பெயர் பெறு–வார்–கள். பரி–கா–ரம்: முடிந்–த–வரை புதன்–கி–ழமை த�ோறும் அரு–கிலி – ரு – க்–கும் பெரு–மாள் க�ோயி–லுக்–குச் சென்று 11 முறை வலம் வர–வும். மலர் பரி– க ா– ர ம்: புதன்– கி – ழ மை த�ோறும் ஐயப்–ப–னுக்கு அர–ளி–மாலை சாத்தவும். ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–தி–ரம் - “ஓம் ம–ஹா– விஷ்–ணவே நம:”. அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், புதன், வியா–ழன். அதிர்ஷ்ட திசை– க ள்: தெற்கு, தென்– கி – ழ க்கு, வட–கி–ழக்கு. அதிர்ஷ்ட நிறங்–கள்: பச்சை, மஞ்–சள். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 2, 3, 5. ðô¡
59
16-31 டிசம்பர் 2017
2018 ஆங்கிலப் புத்தாண்டு ராசி பலன்கள் துலாம்: இந்த ஆண்டு நீங்–கள் எடுத்த காரி– ய ங்– க ள் அனைத்– து ம் வெற்–றி–யு–டன் முடி–யும். சிறிய அளவு முயற்–சி–கள்–கூட பெரிய பல–னைத் தரும். திரு–ம–ணம் ப�ோன்ற சுப காரி– யங்–கள் சுல–ப–மாக நடக்–கும். ப�ொரு–ளா–தா–ரம் படிப்–ப–டி–யாக உய–ரும். உடல் உபா–தை–க–ளுக்கு மாற்று சிகிச்சை முறை–களை மேற்–க�ொள்–வீர்– கள். அசை–யாச் ச�ொத்–துக்–களை வாங்–கு–வீர்–கள். மழ–லைச் செல்–வம் கிடைக்–கும். மன–திற்–கி–னிய த�ொலை–தூ–ரப் பய–ணங்–களை மேற்–க�ொள்–வீர்– கள். ஆனா–லும் புதி–ய–வர்–க–ளு–டன் கூட்டு சேர வேண்–டாம். மேலும் உற்– ற ார், உற– வி – ன ர்– க ள் மற்–றும் நண்–பர்–க–ளி–டம் உங்–க–ளின் ரக–சி–யங்–க– ளைப் பகிர்ந்–து–க�ொள்ள வேண்–டாம். மற்–ற–படி – ள் உங்–கள – ைத் சமு–தா–யத்–தில் புகழ் பெற்ற பத–விக தேடி வரும். உங்–க–ளின் அந்–தஸ்து உய–ரும். சக�ோ–தர, சக�ோ–த–ரி–க–ளு–டன் விட்–டுக்–க�ொ–டுத்து நடந்– து – க�ொ ண்டு உங்– க – ளி ன் காரி– ய ங்– க ளை சாதித்–துக்–க�ொள்–வீர்–கள். குடும்–பத்தை விட்–டுப் பிரிந்–தி–ருந்த உற–வி–னர்–கள் மறு–ப–டி–யும் ஒன்று சேர்–வார்–கள். வரு–மா–னம் படிப்–ப–டி–யாக உய–ரும். பழைய கடன்–கள – ைத் திருப்–பிச் செலுத்–துவீ – ர்–கள். கடி–னம – ான உழைப்பை மேற்–க�ொள்–வீர்–கள். உங்–க– ளின் ப�ோட்–டி–யா–ளர்–களை திட–மான நம்–பிக்–கை–யு– டன் வெற்–றிக�ொ – ள்–வீர்–கள். நூத–னத் த�ொழி–லில் ஈடு–பட்டு வெற்–றி–வாகை சூடு–வீர்–கள். உங்–க–ளின் செயல்–க–ளில் வேகத்–து–டன், விவே–கத்–தை–யும் கூட்–டிக்–க�ொள்–வீர்–கள். உங்–க–ளுக்–கென்று ஒரு தனி பாணியை வகுத்–துக்–க�ொள்–வீர்–கள். உங்–க– ளுக்கு எதி–ராக த�ொட–ரப்–பட்–டி–ருந்த அவ–தூறு வழக்–கு–களை சம்–பந்–தப்–பட்–ட–வர்–களே திரும்–பப் பெறு–வார்–கள். சனி பக–வா–னின் ஆதிக்–கத்–தால் இது–வரை இருந்து வந்த பிரச்––னை–கள் அக–லும். குரு–வின் ராசி சஞ்–சா–ரத்–தால் சுப நிகழ்ச்–சி–கள் செய்–யும் சூழ்–நிலை உண்–டா–கும். உடல் நிலை–யில் இருந்து வந்த கஷ்ட சூழ்–நிலை நீங்–கும். ஆர�ோக்–கி–யத்– திற்–காக இது–வரை செய்து வந்த செலவு நீங்–கும். உத்– ய�ோ – க ஸ்– த ர்– க ள் மேல– தி – க ா– ரி – க – ளி ன் நன்–ம–திப்–பைப் பெறு–வீர்–கள். கடின உழைப்பை தாரக மந்–தி–ர–மா–கக் க�ொண்டு உழைக்–க–வும். சக ஊழி–யர்–களி – ட – ம் நல்ல முறை–யில் பேசிப் பழ–கவு – ம். சிலர் உங்–க–ளு–டன் பகைமை பாராட்–டு–வார்–கள். ஆனா–லும் வரு–மா–னத்–திற்–குக் குறைவு இருக்– காது. அலு–வ–லக ரீதி–யான பய–ணங்–கள – ால் நல்ல அனு–பவத்–தைப் பெறு–வீர்–கள். அலு–வ–ல–கத்–தில் உங்–கள் செல்–வாக்கு உய–ரும். வியா– ப ா– ரி – க – ளு க்கு வியா– ப ா– ர த்– தி ல் ஏற்– ற த் தாழ்–வு–கள் இருந்–தா–லும் தேவை–க–ளைப் பூர்த்தி செய்–துக�ொ – ள்–வ–தற்கு ஏற்ற வரு–மா–னம் கிடைக்– கும். திட்–டமி – ட்–டப – டி செய்–யும் செயல்–களி – ல் வெற்றி காண்–பீர்–கள். பழைய கடன்–களை அடைத்த பிறகே புதிய கடன்–க–ளைப் பெற முயற்சி செய்–ய–வும். மற்–ற–படி வாடிக்–கை–யா–ளர்–க–ளின் வருகை நல்–ல– மு– றை – யி – லேயே இருக்– கு ம். ஆனா– லு ம் புதிய
60
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
முத–லீட�ோ அல்–லது விரி–வாக்–கல�ோ இருந்–தால் தகுந்த ஆல�ோ–ச–னை–க–ளைப் பெற–வும். பெண்–ம–ணி–க–ளின் மதிப்–புக்–கும், மரி–யா–தைக்– – ன் பிரார்த்–தனை க – – ள் கும் குறைவு வராது. உங்–களி வீண் ப�ோகாது. பண வரவு அதி–கரி – க்–கும். குழந்–தை– கள் உத–விக – ர– ம – ாக இருப்–பார்–கள். சுப–கா–ரிய – ங்–கள் நடத்–துவ – தி – ல் ஏற்–பட்ட தடை–கள் வில–கும். உற்–றார், உற–வி–னர்–க–ளு–டன் ஒற்–றுமை த�ொட–ரும். அரசு மற்–றும் தனி–யார் துறை–க–ளில் பணி–பு–ரி–யும் பெண்– கள் சிறிது மந்த நிலை காண்–பார்–கள். அர– சி – ய ல்– வ ா– தி – க ள் ப�ொதுச்– ச ே– வ ை– யி ல் அனு–கூ–ல–மான திருப்–பங்–க–ளைக் காண்–பீர்–கள். அத–னால் கட்சி மேலி–டத்–தின் பாராட்–டு–க–ளைப் பெறு–வீர்–கள். உங்–க–ளின் வேலை–களை சிர–மம் இல்– ல ா– ம ல் செய்து முடிப்– பீ ர்– க ள். த�ொண்– ட ர் க–ளின் ஆத–ர–வும், கட்சி மேலி–டத்–தின் ஆத–ர–வும் இருப்–பத – ால் உங்–களி – ன் எண்–ணங்–கள் நிறை–வேறி புதிய ப�ொறுப்–பு–கள – ைப் பெறு–வீர்–கள். ஆனா–லும் மாற்–றுக் கட்–சியி – ன – ர் உங்–கள் பேச்–சில் குறை காண முயல்–வார்–கள். எனவே அனா–வ–சிய விவ–கா–ரங்–க– ளில் சிக்–கிக்–க�ொள்–ளா–மல் இருப்–பது நல்–லது. கலைத்– து – றை – யி – ன ர் சுமா– ர ான வாய்ப்– பு க– ள ையே பெறு– வீ ர்– க ள். மற்– ற – ப டி உங்– க – ளி ன் பெய–ரும், புக–ழும் உய–ரும். சக கலை–ஞர்–க–ளின் நன்– ம – தி ப்– பு க்கு ஆளா– வீ ர்– க ள். சக கலை– ஞ ர் க–ளு–டன் நல்ல உறவை வைத்–துக்–க�ொள்–வீர்–கள். கடன் வாங்கி செல–வழி – க்–கும் நிலை உண்–டா–கும். த�ொழில் ரீதி–யாக உங்–களை புறந்–தள்ள நட்–புட – ன் பழ–கி–யவ – ர்–களே முயற்சி செய்–வார்–கள். மாண–வ–ம–ணி–க–ளின் படிப்–பில் சிறு தடங்–கல்– கள் ஏற்–பட்–டா–லும் பெற்–ற�ோ–ரின் உத–வி–யு–டன் நன்–றா–கப் படித்து வெற்றி பெறு–வீர்–கள். ச�ோம்– பே–றித்– த–ன த்தை தள்ளி வைத்–து –விட்டு ஆசி–ரி – யர் நடத்–திய பாடங்–களை அன்–றைய தினமே படித்து மதிப்–பெண்–களை அள்–ளுங்–கள். உடற்– ப–யிற்சி, ய�ோகா ப�ோன்–ற–வற்றை மேற்–க�ொண்டு உட–லை–யும், மன–தை–யும் நன்–றாக வைத்–துக்– க�ொள்–ளுங்–கள். மருத்–துவ – ம், இன்ஜி–னிய – ரி – ங் கல்வி பயி–லும் மாண–வர்–கள் தங்–கள் படிப்–பில் சிறந்த கவ–னத்–துட – ன் செயல்–பட்டு தேர்ச்சி பெறு–வார்–கள். இது த�ொடர்–பான கல்வி நிறைவு செய்–த–வர்–கள் உட–ன–டி–யாக வேலை வாய்ப்பு பெறு–வார்–கள். நண்–பர்–க–ளால் உதவி உண்டு. பரி–கா–ரம்: வெள்–ளிக்–கி–ழமை த�ோறும் அரு–கி–லி– ருக்–கும் அம்–மன் க�ோயி–லுக்–குச் சென்று 16 முறை வலம் வர–வும். மலர் பரி–கா–ரம்: மல்–லிகை மலரை ஒவ்–வ�ொரு பஞ்–ச–மி–யன்–றும் அம்–ம–னுக்கு வழங்–க–வும். ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–தி–ரம் - “ஓம் மாத்ரே நம:”. அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், புதன், வெள்ளி. அதிர்ஷ்ட திசை–கள்: மேற்கு, தென்–மேற்கு. அதிர்ஷ்ட நிறங்–கள்: வெள்ளை. அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 2, 5, 6.
2018 ஆங்கிலப் புத்தாண்டு ராசி பலன்கள் விருச்–சி–கம் இந்த ஆண்டு உங்–
க– ளி ன் கிர– க – நி – ல ை– க ளை வைத்து பார்க்–கும் ப�ோது நீங்–கள் ப�ொறு– மை–யுட – ன் எதிர்–பார்த்–துக் காத்–திரு – ந்த விஷ–யங்–கள் அனைத்–தும் முழு–மை– யா–கக் கைகூ–டும். உங்–க–ளைப் பக–டைக்–கா–யாக பயன்–ப–டுத்தி வந்த உற்–றார், உற–வி–னர்–க–ளின் உள்– ம – ன – த ைப் புரிந்– து – க�ொ ண்டு அவர்– க – ளி – ட மி–ருந்து வில–கிவி – டு – ம் சந்–தர்ப்–பங்–கள் உண்–டா–கும். உங்–கள் அரு–கிலேயே – இருந்து சதி செய்–தவ – ர்–கள் ஓடி ஒளி–வார்–கள். அர–சாங்–கத்–தில் உங்–களி – ன் நியா– ய–மான க�ோரிக்–கை–கள் ஏற்–றுக்–க�ொள்–ளப்–ப–டும். குடும்–பத்–தில் சின்ன சின்ன மனஸ்–தா–பங்–கள் – ாம். ஆனா–லும் உங்–கள் சாமர்த்–திய – ம – ான ஏற்–பட – ல செயல்–க–ளால் அனைத்–தை–யும் சமா–ளிப்–பீர்–கள். இல்–லத்–தில் களவு ப�ோன ப�ொருட்–கள் திரும்–பவு – ம் – ைக்–கூட கை வந்து சேரும். இயல்–பான காரி–யங்–கள – ல் சிந்–தித்து செயல்–படு – த்–துவீ – ர்–கள். மாற்று வழி–களி உங்–க–ளின் த�ோற்–றத்–தில் ப�ொலி–வும், நடை–யில் மிடுக்–கும் உண்–டா–கும். ப�ொதுக்–கா–ரிய – ங்–களி – ல் ஈடு– பட மனம் விழை–யும். சமு–தா–யத்–தில் உயர்ந்–தவ – ர்– க–ளுட – ன் இணக்–கம – ா–கப் பழ–குவீ – ர்–கள். எதிர்–பார்த்த ப�ொரு–ளா–தார முன்–னேற்–றத்–தைக் காண்–பீர்–கள். ஆனா– லு ம் தனஸ்– த ா– ன த்– தி ல் இருக்– கு ம் சனி பக–வா–னால் அவ்–வப்–ப�ோது சிறு சிறு பிரச்–னைக – ள் ஏற்–பட – –லாம். உத்–ய�ோ–கஸ்–தர்–கள் அதி–க–மாக உழைக்க வேண்–டி–யி–ருக்–கும். மேல–தி–கா–ரி–க–ளின் ஆத–ரவு குறை–வாக இருப்–ப–தால் அவர்–களை அனு–சரி – த்து நடந்–துக�ொ – ள்–ளவு – ட – ம் உங்–கள் – ம். சக ஊழி–யர்–களி மன–தில் உள்–ள–வற்–றைக் கூற வேண்–டாம். நீங்– கள் உண்டு உங்–கள் வேலை உண்டு என்–கிற நிலை–யில் இருப்–பதே சிறப்பு. மற்–றப – டி அலு–வல – க ரீதி–யான பய–ணங்–கள – ால் நன்மை உண்–டா–கும். உங்–கள் திற–மை–யில் குறைவு ஏற்–பட – ாது. வியா–பா–ரிக – ளி – ன் முயற்–சிக – ளு – க்கு ஏற்ற லாபம் கிடைக்–கும். க�ொடுக்–கல், வாங்–க–லில் இருந்த சிர– ம ங்– க ள் குறை– யு ம். தடை ஏற்– ப ட்– ட ா– லு ம் அனைத்–துச் செயல்–களு – ம் வெற்றி பெறும். வாடிக்– கை–யா–ளர்–க–ளைக் கவர புதிய திட்–டங்–க–ளைத் தீட்–டுவீ – ர்–கள்.பெண்–மணி – க – ளு – க்கு கண–வரு – ட – ன – ான ஒற்–றுமை சுமா–ரா–கவே இருக்–கும். ஆனா–லும் கண–வர் வழி உற–வி–னர்–கள் பாசத்–த�ோடு பழ–கு– வார்–கள். உற்–றார், உற–வி–னர்–களை அனு–ச–ரித்து நடந்–து–க�ொள்–ள–வும். சில–ருக்கு வயிறு சம்–பந்–த– மான உபத்–திர– வ – ங்–கள் ஏற்–பட வாய்ப்பு உள்–ளத – ால் உணவு விஷ–யங்–களி – ல் கவ–னத்–துட – ன் இருக்–கவு – ம். தெய்வ வழி–பாட்–டைக் கூட்–டிக்–க�ொண்டு ஆன்ம பலம் பெற–வும். பணி–புரி – யு – ம் பெண்–கள் நிர்–வா–கத்– தி–ட–மி–ருந்து தேவை–யான சலு–கை–க–ளைப் பெறு– வார்–கள். சேமிப்பு செய்து பணத்தை குடும்–பத்– தின் சுப செல–வுக – ளு – க்–காக பயன்–படு – த்–துவ – ார்–கள். குடும்ப நிர்–வா–கத்–தில் உள்ள பெண்–கள் தங்–கள் உற–வி–னர்–கள் மூலம் நன்மை அடை–வார்–கள். அர–சி–யல்–வா–தி–க–ளுக்கு கட்–சி–யில் முக்–கி–யப் ப�ொறுப்– பு – க ள் கிடைக்– கு ம். த�ொண்– ட ர்– க – ளி ன்
ஆத–ர–வு–டன் பத–வி–க–ளைத் தக்க வைத்–துக்–க�ொள்– வீர்– க ள். மற்– ற – ப டி முக்– கி – ய ப் பிரச்– னை – க – ளி ல் வாயைக் க�ொடுத்து மாட்–டிக்–க�ொள்ள வேண்–டாம். புதிய முயற்–சி–க–ளை–யும் தவிர்க்–க–வும். அர–சி–யல்– வா–திக – ள் மேலி–டத்–தின் அனு–கூல செய–ல–்பாட்டை தேவை–யான நேரத்–தில் தடை–யின்றி பெறு–வார்– கள். பிற–ருக்–காக நடத்தி தர–வேண்–டிய பணி–கள் இந்த வரு–டம் நடக்–கும். ஆன்–மிக எண்–ணங்–கள் மன–தில் ஊற்–றெடு – ப்–பத – ால் தெய்–வக – ா–ரிய – ங்–களை – ர் செல–வில் விருப்–பத்–துட – ன் செய்–வீர்–கள். அடுத்–தவ நீங்–கள் உங்–கள் தேவை–கள் எதை–யும் பூர்த்தி செய்–யம – ாட்–டீர்–கள். மேலி–டம் எல்லா வகை–யிலு – ம் உங்–க–ளுக்கு துணை நிற்–பார்–கள். கலைத்–துறை – யி – ன – ர் உழைப்–புக்–கேற்ற பலனை அடை– வீ ர்– க ள். “உழைப்பே உயர்– வு ’ என்– கி ற ரீதி–யில் பணி–யாற்–று–வீர்–கள். ஒப்–பந்–தங்–க–ளைச் சரி– ய ான நேரத்– தி ல் முடித்– து க்– க�ொ – டு த்– த ா– லு ம் பண வர–வுக்கு தாம–தம் ஏற்–ப–ட–லாம். ஆனா–லும் ரசி–கர்–களி – ன் உற்–சா–கம – ான ஆத–ரவு உங்–கள் மன வருத்–தத்–தைக் குறைக்–கும் மருந்–தாக அமை–யும். வர–வேற்–பு–கள் குறைந்–தா–லும் நிலைமை ப�ோகப் ப�ோக மாறி–விடு – ம். சினிமா, நாட–கம், சின்–னத்–திரை ஆகி–யவ – ற்–றில் நகைச்–சுவை கதா–பாத்–திர– ங்–களி – ல் நடிக நடி–கை–யர்–கள் தனக்–குள்ள திற–மையை நன்கு வளர்த்–துக் க�ொள்–வார்–கள். புதிய வாய்ப்– பு–க–ளை–யும் நிறைந்த ப�ொரு–ளா–தா–ரத்–தை–யும் பெற்று மகிழ்ச்–சிய – ான வாழ்க்கை நடத்–துவ – ார்–கள். மாண–வ–ம–ணி–கள் உழைப்–புக்–கேற்ற மதிப்– பெண்–கள – ைப் பெறு–வீர்–கள். கடு–மைய – ாக உழைத்– துப் படிக்–கும் மாண–வர்–கள் சாதனை புரி–வார்–கள். பெற்–ற�ோ–ரின் ஆத–ரவு உங்–க–ளுக்கு நன்–றா–கவே அமை– யு ம். உள்– ள – ர ங்கு விளை– ய ாட்– டு – க – ளி ல் வெற்றி பெறு–வீர்–கள். நட–னம், இசை பயிற்சி பெறும் மாண– வ ர்– க ள் மிகுந்த ஆர்– வ த்– து – ட ன் பயின்று தேர்ச்சி பெறு–வார்–கள். சிவில், ஓவி–யம் சம்–பந்–த–மான பயிற்சி மாண–வர்–கள் புதிய யுக்–தி– களை அறிந்து நல்ல முன்–னேற்–றம் காண்–பார்– கள். ம�ோட்–டார், வாக–னம், பட–கு–கள், விமா–னம் ஓட்–டு–வ–தற்–கான பயிற்சி பெறும் மாண–வர்–கள் வேலை–வாய்ப்பு பெறு–வார்–கள். கல்–விச் செல–வுக்கு தேவை–யான ப�ொரு–ளா–தார தேவை–கள் எளி–தா–கக் கிடைக்–கும். பரி–கா–ரம்: ஞாயிற்–று–க்கி–ழமை த�ோறும் அரு–கி–லி– ருக்–கும் சிவன் க�ோயிலுக்–குச் சென்று 9 முறை வலம் வர–வும். மலர் பரி–கா–ரம்: பிர–த�ோஷ – ம் த�ோறும் அபி–ஷேக – த்– திற்கு எலு–மிச்சை இலை–களை அர்ப்–பணி – க்–கவு – ம். ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–தி–ரம் - “ஓம் கார்த்–தி–கே– யாய நம:”. அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், செவ்–வாய். அதிர்ஷ்ட திசை–கள்: வடக்கு, வட–கி–ழக்கு, தென்– கி–ழக்கு. அதிர்ஷ்ட நிறங்–கள்: சிவப்பு, அடர் நீலம். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 2, 9. ðô¡
61
16-31 டிசம்பர் 2017
2018 ஆங்கிலப் புத்தாண்டு ராசி பலன்கள் தனுசு: எல்–லா–ரும் தன்–னைப் பற்றி தெரிந்து க�ொள்ள வேண்–டும் என்ற எண்–ணத்–தில் அனை–வ–ரிட – –மும் வலி– யச் சென்று பேசி உத–வும் தன்மை க�ொண்ட தனுசு ராசி அன்–பர்–களே – ா–கக் க�ொண்–டவ – ர்–கள். நீங்–கள் குருவை ராசி–நா–தன நீதி, நேர்மை, ஒழுக்–கம் ஆகி–யவை உங்–கள் பலம். கற்–பனை, வீண் பயம் ஆகி–யவை உங்–கள் பல–வீ–னம். – ாக ப�ொரு–ளா–தா– இந்த ஆண்டு ஏற்ற இறக்–கம ரத்–தில் இருந்த பாதிப்–புக – ள் படிப்–படி – ய – ாக வில–கும். புதிய த�ொழில்–க–ளில் கால் பதிக்க ப�ோரா–டிக் க�ொண்– டி – ரு ந்– த – வ ர்– க ள் எதிர்– ப ார்த்த மாற்– ற த்– தைக் காண்–பார்–கள். நண்–பர்–க–ளு–டன் இருந்த பிரச்–னை–கள் தீர்–வுக்கு வரு–வ–தால் அலு–வ–ல–கச் சூழல்–க–ளில் இருந்த இறுக்–கம் மறைந்து சகஜ நிலை உரு–வா–கும். உங்–க–ளின் தகு–திக்–கேற்ற – ள் கிடைக்–கும். உடல் நலம் சிறப்– புதிய வாய்ப்–புக பாக இருக்–கும். தள்–ளிப்–ப�ோய் வந்த திரு–ம–ணம் திடீ–ரென்று முடி–வாகி திரு–மண வாய்ப்–பைச் சிலர் பெறக்–கூ–டும். தந்–தை–யா–ருக்கு உடல்–ந–லத்–தில் சிறு–சிறு உபா–தை–கள் அடிக்–கடி ஏற்–ப–டக்–கூ–டிய நிலை உள்–ள–தால் கவ–ன–மாக இருந்து வரு–வது நல்–லது. க�ோபத்–தைக் கட்–டுப்–ப–டுத்–திக் க�ொள்–வ– தன் மூலம் குடும்–பத்–தில் சில சங்–க–டங்–க–ளைத் தவிர்க்–க–லாம். வேலை நிமித்–தம் குடும்–பத்தை விட்–டுப் பிரிந்–தி–ருந்த தம்–பதி இப்–ப�ோது சேர்ந்து வாழ சந்–தர்ப்–பம் உரு–வா–கும். உட–லில் ஏற்–ப–டும் சிறிய உபா–தை–க–ளுக்கு உட–னுக்–கு–டன் வைத்–தி–யம் செய்து க�ொண்–டால் மருத்–துவ – ச் செல–வுக – ள – ைக் குறைக்–கல – ாம். நீண்ட நாட்–கள – ாக இருந்து வரும் பிரச்–னை–க–ளில் அதிக – ம். எந்த காரி–யத்–தை–யும் ச�ோம்– கவ–னம் செலுத்–தவு பே–றித்–தன – ம் பண்–ணா–மல் உட–னடி – ய – ாக செய்–வது நல்–லது. பங்–குச் சந்தை விஷ–யங்–க–ளில் நல்ல பலன் –க–ளைப் பெறு–வீர்–கள். நண்–பர்–கள் மற்–றும் கூட்– – –க–ளை–யும், டா–ளி–க–ளுக்கு தேவை–யான அறி–வுரை ஆல�ோ–ச–னை–க–ளை–யும் வழங்–கு–வீர்–கள். உத்–தி– ய�ோ–கஸ்–தர்–கள் விரும்–பிய இட–மாற்–றங்–கள – ைப் பெறு–வீர்–கள். உங்–கள் வேலை–கள் அனைத்–தும் திட்–ட–மிட்–ட–ப–டியே குறித்த காலத்–திற்–குள் முடி–வ– டை–யும். உங்–க–ளின் வேலை–க–ளில் தெளிந்த மன–நி–லை–யு–டன் ஈடு–ப–டு–வீர்–கள். மேல–தி–கா–ரி–க–ளி– டம் சுமு–க–மான உறவு நிலை உண்–டா–கும். சக ஊழி–யர்–க–ளின் குறை–களை முன்–னின்று தீர்த்து வைப்–பீர்–கள். வியா–பா–ரி–க–ளுக்கு கடன் விஷ–யத்–தில் கவ–ன– மாக இருந்–தால் மன–நிறை – –விற்கு குறை–வி–ராது. வியா–பா–ரம் லாப–க–ர–மா–கவே நடை–பெற்று வரும். நாளுக்–கு–நாள் வாடிக்–கை–யா–ளர்–க–ளின் நன்–ம–திப்– பைப் பெற்று வியா–பா–ரத்–தி–லும் வளர்ச்–சி–யைக் – ம – ா–கும். அதே–நேர– த்–தில் அவர்–க– காண்–பது அவ–சிய ளைத் திருப்–தி–ய–டை–யச் செய்–யும்–வ–கை–யில் தர– மான ப�ொருட்க–ளைக் க�ொள்–முத – ல் செய்து வைப்– பது வியா–பா–ரத்தை பெருக்க உத–வும். த�ொழில்
62
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
வளர்ச்–சி–யும் வரு–மா–ன–மும் சீராக இருந்து வரும் என்–றா–லும் செல–வு–களை கட்–டுப்–ப–டுத்–து–வ–தன் மூலம் கடன் வாங்–கும் அவ–சி–யம் ஏற்–ப–டா–மல் – ாம். ஒழுங்–கா–கத் திட்–டமி – ட்டு முறைப்–படி தவிர்க்–கல செயல்–படு – வ – த – ன் மூலம் த�ொழி–லில் படிப்–படி – ய – ாக முன்–னேற்–றப் ப�ோக்–கைக் காண–லாம். பெண்–ம–ணி–க–ளுக்கு இந்த ஆண்–டில் புத்–தி– சா–லித்–த–னத்தை வெளிப்–ப–டுத்–தும் வாய்ப்–பு–கள் கிடைக்–கும். பெரி–ய�ோர்–க–ளின் ஆத–ரவு நிறைந்– தி–ருக்–கும். ப�ொரு–ளா–தா–ரத்–தில் சிறப்–பு–க–ளைக் காண்–பீர்–கள். குடும்–பத்–தில் உங்–கள் க�ௌர– வத்தை தக்க வைத்–துக் க�ொள்–வீர்–கள். ஆடை, அணி–க–லன்–களை வாங்கி மகிழ்–வீர்–கள். அர–சி– யல்–வா–தி–கள் ப�ொறுப்–பு–ட–னும், கவ–னத்–து–ட–னும் செயல்– ப – டு – வீ ர்– க ள். மேலி– ட த்– தி ன் கரு– ணை ப் பார்வை உங்–களு – க்கு உந்து சக்–திய – ாக அமை–யும். சில நேரங்–க–ளில் உட்–கட்–சிப் பூசல்–க–ளில் சிக்கி மன வருத்–தத்–துக்கு ஆளா–வீர்–கள். க ல ை த் – து – றை – யி – ன ர் தேவ ை க் – கேற்ப வரு–மா–னத்–தைக் காண்–பீர்–கள். உங்–களி – ன் திற–மை– கள் வெளிப்–பட்டு பாராட்–டு–க–ளைப் பெறு–வீர்–கள். புதிய கலை–ஞர்–கள், நண்–பர்–கள் ஆவார்–கள். புதிய ச�ொத்–துக்–களை வாங்–கு–வீர்–கள். அடிக்–கடி வெளி– யூர் பய–ணங்–கள் வந்து சேரும். ஒரே நேரத்–தில் பல–வித – ம – ான வாய்ப்–புக – ள் வந்து சேரும். எதற்–கும் தகுந்த ஆல�ோ–ச–னை–களை மேற்–க�ொண்டு முடி– வு–களை எடுப்–பது நல்–லது. பத்–தி–ரிகை த�ொழில் சார்ந்–த–வர்–க–ளுக்கு நற்–பெ–யர் கிடைக்–கும். மாண–வம – ணி – க – ளு – க்கு பெற்–ற�ோர் மற்–றும் ஆசி– ரி–யர்–களி – ன் அன்பு கிடைக்–கும். மன–தில் உற்–சா–கம் பிறக்–கும். உங்–க–ளின் முயற்–சி–கள் தடை–க–ளைத் தகர்த்து தாம–த–மின்றி வெற்றி பெறும். விளை– யாட்–டில் சாத–னைக – ள – ைச் செய்–வீர்–கள். கணி–தம், வரு–மா–னவ – ரி, வரவு செலவு தணிக்கை, நிர்–வா–கம், ஒவி–யப்–ப–யிற்சி பெறும் மாண–வர்–கள் சிறப்–பாக படிப்–பர். விளை–யாட்–டு–க–ளில் சாக–சம் புரி–வீர்–கள். மாண–வர்–கள் புக–ழும் விரு–தும் பெறு–வார்–கள். மனம் மகிழ்ச்சி நிறைந்–த–தாக இருக்–கும். தெய்வ வழி–பா–டு–கள் நல்–வ–ழிப்–ப–டுத்–தும். தைரி–ய–மான செயல்–கள் செய்–யும் வாய்ப்பு உரு–வா–கும். நண்–பர்– கள் உத–விக – ர– ம – ாய் இருப்–பார்–கள். உடல்–நல – த்–தில் கவ–னம் வேண்–டும். பரி–கா–ரம்: அடிக்–கடி சித்–தர்–கள் ஆல–யத்–திற்–குச் சென்று நெய் தீபம் ஏற்றி வர–வும். மலர் பரி–கா–ரம்: குரு–ஹ�ோ–ரை–க–ளில் பெரு–மாள் அல்–லது விநா–ய–கர் அல்–லது சாஸ்தா க�ோயி–லில் மரிக்–க�ொ–ழுந்தை சாத்தவும். ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–திர– ம் - “ஓம் கம் க–ணப – – தயே நம:”. அதிர்ஷ்ட கிழ– ம ை– க ள்: ஞாயிறு, வியா– ழ ன், வெள்ளி. அதிர்ஷ்ட திசை–கள்: கிழக்கு, தென்–மேற்கு. அதிர்ஷ்ட நிறங்–கள்: வெள்ளை, மஞ்–சள். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 1, 3, 6.
2018 ஆங்கிலப் புத்தாண்டு ராசி பலன்கள் மக– ர ம்: இந்த ஆண்டு மன– தி ல்
இருந்த குழப்–பங்–கள் விலகி தெளி– வான சிந்–த–னை–கள் குடி–க�ொள்–ளும். கடன் பிரச்னை தீர வழி– க – ள ைக் காண்–பீர்–கள். வீடு கட்–டும் முயற்–சியி – ல் இருந்த தடை–கள் தீர்ந்து மீண்–டும் வேலை–கள் துவங்–கும். இல்–லத்–தில் சுப செல–வு–கள் உண்– டா–கும். வங்–கி–க–ளி–ட–மி–ருந்து எதிர்–பார்த்த கடன் கிடைக்–கும். ஆனால், விளை–யாட்–டாக பேசும் வார்த்–தை–கள் வீண் வம்–புக்கு வழி வகுக்–கும். எனவே கவ– ன – ம ாக இருக்– க – வு ம். மற– தி – ய ால் முக்–கிய விஷ–யங்–க–ளில் தாம–தம் ஏற்–ப–ட–லாம். உங்–க–ளின் செல்–வாக்கு உய–ரத் த�ொடங்–கும். விரும்–பிய ப�ொருட்–களை வாங்–கு–வீர்–கள். குல– தெய்வ பிரார்த்–த–னை–களை முறை–யா–கச் செய்து குடும்ப வளத்–தைப் பெருக்–கிக் க�ொள்–வீர்–கள். குடும்–பத்–தி–ன–ரு–டன் இனி–மை–யான பய–ணங்–க– ளைச் செய்–வீர்–கள். ஆக்–க–பூர்–வ–மான எண்–ணங்– களை நடை–முறை – ப்–படு – த்தி முன்–னேறு – வ – த – ற்–கான வாய்ப்–புக – ள – ைத் தேடு–வீர்–கள். வீட்–டிற்கு பரா–மரி – ப்பு செல–வு–க–ளும், வாக–னங்–களை பழுது பார்க்–கும் செல– வு – க – ளு ம் உண்– ட ா– கு ம். உங்– க – ளு க்– கு க் கீழ் வேலை செய்–ப–வர்–க–ளின் விமர்–ச–னங்–களை பெரி–து– ப–டுத்–தா–மல் நடந்–து–க�ொள்–வீர்–கள். சில– ருக்கு பல், அடி–வயி – று சம்–பந்–தம – ான உபா–தை–கள் த�ோன்றி மருத்–து–வச் செல–வு–கள் உண்–டா–கும். கடி–ன–மாக உழைத்து வெற்றி பெறு–வீர்–கள். பணம் சார்ந்த விஷ–யங்–க–ளில் இருந்து வந்த மந்த நிலை மாறும். புதி– த ாக ப�ொரு– ள ா– த ார முன்–னேற்–றம் ஏற்–ப–டும். முத–லீடு சம்–பந்–த–மான விஷ–யங்–க–ளில் அதிக கவ–னம் தேவை. உத்–ய�ோக – ஸ்–தர்–கள் நல்ல முன்–னேற்–றத்–தைக் காண்–பீர்–கள். பண–வர– வு நன்–றாக இருக்–கும். திட்–ட– மிட்ட வேலை–களை உட–னுக்–கு–டன் முடிக்–கும் ஆற்–றல – ைப் பெறு–வீர்–கள். மேல–திக – ா–ரிக – ளி – ன் ஆத– ரவு குறை–வாக இருப்–பத – ால் அவர்–க–ளைப் பற்றி வெளிப்–ப–டை–யா–கப் பேச வேண்–டாம். மேலும் உங்–க–ளின் க�ோரிக்–கை–கள் சற்று தாம–த–மா–கப் பரி–சீ–லிக்–கப்–ப–டும். வியா–பா–ரி–கள் இந்த ஆண்–டில் எதிர்–பார்த்த லாபத்–தைக் காண முடி–யாது. தீய–வர்– களை இனம் கண்டு அவர்–களி – ட – மி – ரு – ந்து வில–கியி – – ருப்–பது நல்–லது. ப�ோட்–டிக – ள் நியா–யம – ற்–றவ – ை–யாக இருக்–கும் என்–ப–தால் வியா–பா–ரத்–தில் கூடு–தல் விழிப்–பு–ணர்ச்சி தேவை. கூட்–டா–ளி–கள் உங்–கள் முடி–வு–களை ஆம�ோ–திப்–ப–துப�ோ – ல் தெரிந்–தா–லும் முது–குக்–குப் பின்–னால் தவ–றா–கப் பேசு–வார்–கள். இத–னால் அவர்–களி – ட – ம் ரக–சிய – ங்–கள – ைப் பகிர்ந்து – க�ொள்ள வேண்– ட ாம். மற்– ற – ப டி க�ொடுக்– க ல், வாங்–க–லில் நஷ்–டங்–கள் ஏற்–ப–டாது. பெ ண் – ம – ணி – க – ளு க் கு க ண – வ– ரு – ட – ன ா ன ஒற்–றுமை நன்–றாக இருக்–கும். உற–வும், சுற்–ற– மும் அனு–கூ–ல–மாக இருக்–கும். அவர்–க–ளுக்கு உங்–கள – ால் இயன்ற உத–விக – ள – ைச் செய்–வீர்–கள். விருந்து, கேளிக்–கை–க–ளில் ஈடு–பட்டு மகிழ்ச்–சி– யா–கப் ப�ொழு–தைக் கழிப்–பீர்–கள். தாய்–வீட்–டுச்
சீத– ன ம் வந்து சேரும். உங்– க ள் பெய– ரி ல் அசை–யா ச�ொத்–துக்–கள் வாங்–கும் ய�ோகம் உண்–டா– கும். பணி–புரி – யு – ம் பெண்–கள் தங்–கள் கை சேமிப்பை குடும்–பச் சுப–செ–ல–வு–க–ளுக்–காக பயன்–ப–டுத்–தும் புதிய வாய்ப்–புக – ள் ஏற்–படு – ம். தெய்வ காரி–யங்–களி – ல் பங்–கெ–டுக்–கும் மார்க்–கங்–கள் நிரம்–பவே உண்டு. சமூ–கத்–திலு – ம் குடும்ப உற–வின – ர்–களி – ட – மு – ம் தகுந்த புகழ் கிடைக்–கும். புதிய வாக–னம் வாங்–கி–டும் ய�ோக–ப–லன்–கள் உண்–டா–கும். அர–சி–யல்–வா–தி–கள் ப�ொதுச்–சே–வை–யில் அனு– கூ–ல–மான திருப்–பங்–க–ளைக் காண்–பீர்–கள். கட்சி மேலி–டத்–தின் பாராட்–டு–க–ளைப் பெறு–வீர்–கள். இத– னால் உங்–களை புதிய பத–வி–கள் தேடி வரும். எதி–ரிக – ள் உங்–களி – ட – ம் அடங்கி நடப்–பார்–கள். மக்–க– ளின் ஆத–ரவு எதிர்–பார்த்த அள–வுக்–குக் கிடைத்து உங்–களை மகிழ்ச்–சி–யில் ஆழ்த்–தும். கலைத்–து–றை–யி–னர் சிறப்–பான புதிய ஒப்–பந்– தங்–கள – ைப் பெறு–வீர்–கள். இத–னால் உங்–கள் பெய– ரும், புக–ழும் உய–ரும். உங்–க–ளின் திற–மை–கள் பளிச்–சிடு – ம். சக கலை–ஞர்–களு – ட – ன் ஒற்–றுமை – ய – ா–கப் பழ–குவீ – ர்–கள். அவர்–களி – ட – மி – ரு – ந்து நல்–லுத – வி – க – ள – ைப் பெறு–வீர்–கள். புதிய வாக–னங்–க–ளின் சேர்க்கை உண்–டா–கும். அனா–வ–சிய பய–ணங்–களை செய்ய வேண்–டாம். சிறந்த சாதனை படைத்து பாராட்–டு –க–ளும் விரு–து–க–ளும் பெறு–வார்–கள். சாக–சங்–கள் நிகழ்த்தி பரிசு பெறு–வார்–கள். மனம் ஆன்–மிக வழியை அதி–கம் நாடும். பேசும் வார்த்–தை–க–ளில் அனல் வீசும். நற்–செ–யல்–கள் செய்–வதி – ன – ால் புகழ் பலம் பெறு–வீர்–கள். வீடு கட்–டும் வாய்ப்–பு–க–ளும் வாக–னம் வாங்–கும் ய�ோக–மும் உண்டு. மாண–வம – ணி – க – ள் படிப்–பில் நல்ல மதிப்–பெண்–க– ளைப் பெறு–வீர்–கள். விரும்–பிய பாடப்–பிரி – வு – க – ள – ைப் பெற்று மகிழ்–வீர்–கள். விளை–யாட்–டில் பரி–சுக – ள – ைப் பெறு–வீர்–கள். பெற்–ற�ோர் உங்–க–ளின் க�ோரிக்–கை– களை நிறை–வேற்–று–வார்–கள். மெக்–கா–னிக்–கல், எலக்ட்–ரிக்–கல் சார்ந்த துறை–க–ளில் மாண–வர்–கள் பணி– பு – ரி – வ – த ற்– க ான தகு– தி யை பெறு– வ ார்– க ள். ப�ொது–வில் நல்ல முறை–யில் படித்து தேர்ச்சி பெறு–வார்–கள். நண்–பர்–கள் எல்லா வகை–யி–லும் உதவி புரி–வார்–கள். ஆயுள் பலம் பெறும். சுற்–றுலா – ரு – ம் வாய்ப்–புக – ள் மன–நிறை – வ – ைத் தரும். சென்–றுவ பரி– க ா– ர ம்: வெள்– ளி க்– கி – ழ மை த�ோறும் குல தெய்வ பூஜை மற்– று ம் முன்– ன�ோ ர் வழி– ப ாடு செய்–யுங்–கள். மலர் பரி–கா–ரம்: சனிக்–கி–ழ–மை –த�ோ–றும் பச்–ச–ரிசி சாதம், வெல்–லம், எள், நல்–லெண்–ணெய் கலந்து காக்–கைக்கு வைக்–க–வும். ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–தி–ரம் - “ஓம் லம் க–ம–ல– தா–ரிண்யை நம:”. அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், புதன், வெள்ளி. அதிர்ஷ்ட திசை–கள்: தெற்கு, தென்–மேற்கு. அதிர்ஷ்ட நிறங்–கள்: வெளிர் நீலம், பச்சை. அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 2, 5, 6.
ðô¡
63
16-31 டிசம்பர் 2017
2018 ஆங்கிலப் புத்தாண்டு ராசி பலன்கள் கும்–பம்: நிதா–னத்–தைக் கடை–ப்
பி–டித்து லட்–சிய மன–து–டன் செயல்– பட்டு எதி– லு ம் எளி– த ாக வெற்றி பெறும் கும்ப ராசி அன்–பர்–களே நீங்–கள் த�ொழில்–கா–ர–கன் என்று அழைக்–கப்–ப–டும் சனியை அதி–ப– தி–யா–கக் க�ொண்–ட–வர்–கள். எடுத்த வேலையை சரி–யான நேரத்–தில் முடித்–தல், பேச்–சில் நிதா–னம் ஆகி–யவை உங்–கள் பலம். நேரத்தை மற்–றவ – ர்–கள் கடை–பி–டிக்–காத ப�ோது வரும் க�ோபம் உங்–கள் பல–வீ–னம். இந்த ஆண்டு நீங்–கள் ப�ொரு–ளா–தா–ரத்–தில் வளர்ச்சி உண்–டா–கக் காண்–பீர்–கள். தெய்வ வழி– பாட்–டில் நாட்–டம் அதி–க–ரிக்–கும். தள்ளி வைத்–தி– ருந்த காரி–யங்–கள – ைச் செய்–யத் த�ொடங்–குவீ – ர்–கள். – ன் இணக்–கம – ான உறவு உண்–டா–கத் பெற்–ற�ோரு – ட த�ொடங்–கும். உங்–க–ளுட – ைய தெளி–வான எண்–ணங்–கள – ால் குடும்–பத்–தில் உங்–க–ளின் மதிப்பு மரி–யாதை உய– ரும். பெரி–ய�ோர்–க–ளின் த�ொடர்பு உண்–டாகி உங்– கள் வாழ்க்–கைத் தரம் உய–ரும். நெடு–நா–ளாக உங்– களை வாட்டி வதைத்த உட–லுப – ா–தை–களி – லி – ரு – ந்து விடு–ப–டு–வீர்–கள். வெளி–யூர் - வெளி–நாட்–டி–லி–ருந்து நல்ல செய்–திக – ள் உங்–களை வந்–தட – ை–யும். லாப–கர– – மான முத–லீ–டு–கள – ைச் செய்து உபரி வரு–மா–னம் நிரந்–த–ர–மாக வர வழி வகுத்–துக் க�ொள்–வீர்–கள். மறை–மு–கக் கலை–க–ளான ஆழ்–ம–னத் தியா–னம் ப�ோன்– ற – வ ற்– றை ச் சுய– ம ா– க க் கற்– று த் தேர்ந்து அடுத்–த–வர்–க–ளுக்–கும் கற்–றுத் தரு–வீர்–கள். தனா–தி–பதி குரு சஞ்–சா–ரத்–தால் ப�ொரு–ளா–தா– ரத்–தில் மிகப் பெரிய மாற்–றம் ஏற்–ப–டும். கடன் பிரச்–னை குறை–யும். அடுத்–தவ – ரி – ன் உதவி பெற்று நீண்ட நாட்–க–ளாக இழு–ப–றி–யாக இருந்து வந்த வீட்டு வேலை–கள் நிறை–வ–டை–யும். உத்– தி – ய�ோ – க ஸ்– த ர்– க ள் உய– ர – தி – க ா– ரி – க – ளி ன் ஆத–ரவை உறு–து–ணை–யா–கக் க�ொண்டு உங்–கள் பெரும்–பா–லான விருப்–பங்–களை நிறை–வேற்–றிக் க�ொள்–வீர்–கள். சக பணி–யா–ளர்–க–ளின் ப�ொறா– மைப் பார்வை உங்–கள – ைத் துரத்–திக் க�ொண்டே இருக்–கும். உங்–கள் அன்–றா–டப் பணி–க–ளில் சிறு குறை–யும் நேரா–மல் மிகுந்த அக்–கறை செலுத்தி வரு–வதே மிக அவ–சி–யம். வியா–பா–ரி–கள் கடன் விஷ–யத்–தில் கவ–ன–மாக இருந்–தால் மன–நி–றை– விற்கு குறை–விர– ாது. வியா–பா–ரம் லாப–கர– ம – ா–கவே நடை–பெற்று வரும். நாளுக்–கு–நாள் வாடிக்–கை– யா–ளர்–க–ளின் நன்–ம–திப்–பைப் பெற்று வியா–பா–ரத்– தி–லும் வளர்ச்–சி–யைக் காண்–பது அவ–சி–ய–மா–கும். அதே–நே–ரத்–தில் அவர்–க–ளைத் திருப்–தி–ய–டை–யச் செய்–யும் வகை–யில் தர–மான ப�ொருட்–க–ளைக் க�ொள்–மு–தல் செய்து வைப்–பது வியா–பா–ரத்தைப் பெருக்க உத–வும். த�ொழில் வளர்ச்–சியு – ம் வரு–மா–ன– மும் சீராக இருந்து வரும் என்–றா–லும் செல–வுக – ளை கட்–டுப்–ப–டுத்–துவ – –தன் மூலம் கடன் வாங்–கும் அவ– சி–யம் ஏற்–ப–டா–மல் தவிர்க்–க–லாம். ஒழுங்–கா–கத் திட்–ட–மிட்டு முறைப்–படி செயல்–ப–டு–வ–தன் மூலம் த�ொழி–லில் படிப்–படி – ய – ாக முன்–னேற்–றப் ப�ோக்–கைக்
64
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
காண–லாம். வேலைக்–குச் செல்–லும் பெண்–கள் எதிர்–பா–ராத நன்–மை–க–ளைப் பெறக் கூடும். தள்–ளிப்–ப�ோய் வந்த திரு–ம–ணம் திடீ–ரென்று முடி–வாகி திரு–மண வாய்ப்–பைச் சிலர் பெறக்–கூ–டும். உடல்–ந–லத்–தில் சிறு–சிறு உபா–தை–கள் அடிக்–கடி ஏற்–ப–டக்–கூ–டிய நிலை உள்–ள–தால் கவ–ன–மாக இருந்து வரு–வது நல்–லது. அர–சி–யல்–வா–தி–க–ளுக்கு சில ச�ோத–னை– கள் நேர இட–முண்டு என்–றா–லும் நீங்–கள் உறு– தி–யான மனத்–து–டன் இருந்து ப�ொறுமை காத்து வரு–வ–தன்–மூ–லம் தலை–மை–யின் பேரன்–பை–யும், நன்–ம–திப்–பை–யும் பெறு–வீர்–கள். மனதை அலை– பா–ய–விட்டு மற்–ற–வர்–க–ளின் ஆசை வார்த்–தை–க– ளுக்கு மயங்கி நிலை தடு–மா–று–வது எதிர்–கா–லத்– தில் துன்–பம் தரும் என்–பதை நீங்–கள் புரிந்து க�ொண்டு நடப்–பது அவ–சிய – ம். கலைத்–துறை – யி – ன – ர் இடைத்–த–ர–கர்–கள் ஒத்–து–ழைப்பை எதிர்–பா–ரா–மல் நீங்–கள் நேர–டிய – ா–கவே முயற்சி செய்து வரு–வத – ன் மூலம் புதிய வாய்ப்–பு–கள் சில–வற்–றைப் பெற்று மகிழ இட–முண்டு. பின்–னணி இசைக் கலை–ஞர்– கள், பாட–லா–சி–ரி–யர்–கள், நட–னக் கலை–ஞர்–கள் ப�ோன்–ற�ோர் கூடு–த–லான வாய்ப்–பு–க–ளைப் பெற முடி–யும். வெளி–யூர்ப் பய–ணங்–களை அடிக்–கடி மேற்–க�ொள்ள நேரும். சக கலை–ஞர்–க–ளி–டம் சுமு–க–மாக நடந்து க�ொள்–வ–தன் மூலம் உங்–கள் நற்–பெ–ய–ரைக் காப்–பாற்–றிக் க�ொள்ள முடி–யும். வண்டி, வாக–ன–வ–ச–தி–கள் சில–ருக்கு அமை–யக் கூடிய நிலை உண்டு. பயிற்சி பெற்று வரும் கலை–ஞர்–கள் அரங்–கேற்–றத்தை நடத்தி மகிழ சில மாதங்–கள் ப�ொறுத்து இருக்க வேண்–டும். மாண– வ ர்– க ள் முயற்– சி த்– த ால் கல்– வி – யி ல் நாளுக்கு நாள் முன்–னேற்–றம் காண முடி–யும். தேர்– வி ல் அதிக மதிப்– பெ ண்– க – ள ைப் பெற்று உயர்–வ–குப்–பு–க–ளுக்–குச் செல்–லக் கூடும். இடை– யில் நிறுத்தி வைத்–தி–ருந்த சில பகு–தி–க–ளுக்–கான தேர்–வு–க–ளை–யும் இப்–ப�ோது எழுதி நிறைவு செய்– வீர்–கள். சிலர் உயர்–கல்–வி– கற்–ப–தற்–காக வெளி –நா–டு–க–ளுக்–குச் சென்று வெற்றி பெறு–வீர்–கள். ஞாபக மறதி, உடல்–ச�ோர்வு சில நேரங்–க–ளில் ஏற்–பட – க் கூடு–மா–யினு – ம், அதற்கு இடங்–க�ொடு – க்–கா– மல் இருப்–பது நல்–லது. சுற்–று–லாப் பய–ணங்–கள் என எங்–கா–வது செல்ல நேரும்–ப�ோது குளங்–களி – ல் குளிப்–பதை தவிர்ப்–பது நல்–லது. பரி–கா–ரம்: செவ்–வாய்–க்கி–ழமை த�ோறும் முரு–கனை தரி–சித்து வணங்க எல்லா துன்–பங்–களு – ம் நீங்–கும். குடும்–பத்–தில் மகிழ்ச்சி கூடும். மலர் பரி–கா–ரம்: தின–மும் அறுகம்–புல் மாலை கட்டி வினா–ய–க–ருக்கு சாத்தவும். ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–தி–ரம்: “ஓம் சர–வ–ண–ப–வ” என்ற மந்–திர– த்தை தின–மும் 6 முறை ச�ொல்–லவு – ம். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், வெள்ளி. அதிர்ஷ்ட திசை–கள்: மேற்கு, தென்–மேற்கு, வட– கி–ழக்கு. அதிர்ஷ்ட நிறங்–கள்: நீலம், பச்சை. அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 2, 6.
2018 ஆங்கிலப் புத்தாண்டு ராசி பலன்கள் மீனம்: இந்த ஆண்டு சில–ருக்கு புதிய வீட்டிற்கு மாறும் சூழ்–நிலை உண்–டா–கும். பண–வ–ர–வும் திருப்–தி– க–ரம – ான நிலை–யிலேயே – இருக்–கும். உங்–களி – ன் திற–மைக – ளை வெளிப்–ப– – ள் கிடைக்–கும். உங்–களி – ன் ஆழ்ந்த டுத்த வாய்ப்–புக நுண்–ண–றிவை அனை–வ–ரும் பாராட்–டு–வார்–கள். உங்–கள் அதி–கா–ர–மும், பத–வி–யும் உங்–க–ளைப் பலப்–ப–டுத்–தும். உங்–கள் மதிப்பும் மரி–யா–தை–யும் உய–ரும். செய்–த�ொ–ழி–லில் புதிய மாற்–றங்–க–ளைப் புகுத்–து–வீர்–கள். புதிய கடன்–க–ளும் கிடைக்–கும். சிந்–த– னை –யில் தெளி–வும் செய– லில் வீர்– ய – மும் பெற்று உங்–க–ளது செயல்–களை நேர்த்–தி–யா–கச் செய்து முடிப்–பீர்–கள். உட–லா–ர�ோக்–ய–மும் சிறப்– பா–கவே த�ொட–ரும். வழக்கு விவ–கா–ரங்–க–ளில் சாத–க–மான திருப்–பங்–கள் உண்–டா–கும். மன–தில் கார–ணமி – ல்–லா–மல் குடி–க�ொண்–டிரு – ந்த குழப்–பங்–க–ளும் மறை–யும். உற்–றார் உற–வி–னர்– கள், நண்–பர்–கள் உங்–களை அனு–ச–ரித்து நடந்து க�ொள்–வார்–கள். இரண்–டு–பட்–டி–ருந்த குடும்–பம் ஒன்று சேரும். குடும்–பச் சூழ–லில் இன்–ப–க–ர–மான மாற்–றங்–க–ளைக் காண்–பீர்–கள். குழந்தை இல்–லா– மல் தவித்–த–வர்–க–ளுக்கு மழலை பாக்–கி–ய–மும் கிடைக்–கும். குடும்–பத்–தில் இருந்த சிக்–கல்–கள் நீங்–கும். ராசி– ந ா– த ன் குரு– வ ால் ஆர�ோக்– கி – ய த்– தி ல் மேம்– ப ாடு உண்– ட ா– கு ம். ச�ோம்– ப ல் மறைந்து சுறு–சு–றுப்–பா–வீர்–கள். நீண்ட நாட்–க–ளாக இருந்து வந்த சுணக்க நிலை மாறும். ப�ொரு–ளா–த ா– ர த்– தி ல் மேம்– ப– டு – வீர்–கள். புதிய வீடு, மனை, வாகன, சேர்க்கை உண்–டா–கும். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–கள் அலு–வ–ல–கம் த�ொடர்– பான விஷ–யங்–களி – ல் முழு–மைய – ான திருப்–தியை – க் காண்–பீர்–கள். எதிர்–பார்த்த இட–மாற்–றங்–கள், பதவி உயர்–வு–கள் ப�ோன்–ற–வற்றை எளி–தா–கப் பெற்று மகிழ்–வீர்–கள். சக பணி–யா–ளர்–களி – ன் ஒத்–துழை – ப்–பும் உயர் அதி–கா–ரிக – ளி – ன் ஆத–ரவு – ம் கிடைக்–கப்–பெற்று மிகுந்த உற்–சா–கத்–துட – ன் செயல்–படு – வீ – ர்–கள். வியா– பா–ரி–க–ளுக்கு முழு மன–நி–றை–வைப் பெறக்–கூ–டிய வகை–யில் லாபம் கணி–ச–மான அள–வுக்கு உய– ரும். இருப்–பினு – ம் வியா–பார ஸ்த–லத்–தில் உங்–கள் நேர–டிப் பார்வை இருந்து வரு–வது அவ–சி–யம். கூடுமா–னவரை – வாடிக்–கைய – ா–ளர்–கள – ைத் திருப்தி செய்–வ–தில் உங்–கள் கவ–னம் இருக்க வேண்–டும். இல்–லை–யெனி – ல் ப�ோட்–டிய – ா–ளர்–களி – ன் பக்–கம் உங்– கள் வாடிக்–கைய – ா–ளர்–களி – ன் பார்வை திரும்–பிவி – ட இட–முண்டு. எனவே தர–மான ப�ொருட்–க–ளைக் க�ொள்–முத – ல் செய்–வதி – ல் நீங்–கள் முழு கவ–னத்–தை– யும் செலுத்–து–வது அவ–சி–யம். வாடிக்–கை–யா–ளர்–க– ளி–டம் கடன் பாக்–கிக – ள் அதி–கம – ா–கா–மல் பார்த்–துக் க�ொள்–வ–தும் அவ–சி–யம். பெண்–கள், வேலை–யின் நிமித்–தம் வெவ்–வேறு ஊர்–க–ளில் இருந்–த–வர்–கள் இப்–ப�ோது சேர்ந்து வாழும் நிலைமை உரு–வா–கும். திரு–ம–ணம் தள்–ளிப்–ப�ோய் வந்த சில–ருக்கு இப்– ப�ோது திரு–மண ய�ோகம் கிட்–டும். சில–ருக்கு மனம்
விரும்–பிய – வ – ரையே – மாலை–யிட்டு மணம் முடிக்–கும் – ச் சேர்க்கை வாய்ப்பு அமை–யும். ஆடை, ஆப–ரண உண்–டா–கும். திரு–ம–ணம் ப�ோன்ற உற–வி–னர் வீட்டு சுப–நிக – ழ்ச்–சிக – ளி – ல் கலந்து மகி–ழும் வாய்ப்பு – ள், தன்–னல – ம – ற்ற உண்– உண்டு. அர–சிய – ல்–வா–திக – ாக தலை–மையி – ன் மை–யான த�ொண்–டின் கார–ணம பாராட்–டு–க–ளை–யும் நன்–ம–திப்–பை–யும் பெறு–வீர்– கள். உங்–கள் மன உறு–தி–யும், விசு–வா–ச–மும் உங்– க – ளு க்– கு ப் ப�ொறுப்– ப ான பத– வி – க – ள ை– யு ம் பெற்–றுத்–த–ரும். இதன் கார–ண–மாக உங்–கள் ப�ொரு–ளா–தார அந்–தஸ்–தை–யும் உயர்த்–திக் க�ொள்– வது சாத்–தி–ய–மா–கும். தலைமை மட்–டு–மல்–லா–மல் த�ொண்–டர்–களு – ம் உங்–களை மிக–வும் மதிப்–பார்–கள் என்–பத – ால் நாளுக்கு நாள் உங்–கள் செல்–வாக்கு உய–ரக் காண்–பீர்–கள். கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு புதிய வாய்ப்– பு – க ள் எளி– தி ல் கிடைக்– க க்– கூ – டி ய கால–கட்–டம் என்–ப–தால் நீங்–கள் பெரு–மு–யற்சி செய்–யவே – ண்–டிய அவ–சிய – மி – ல்–லா–மலேயே – வாய்ப்– பு–கள் தேடி வரும் என்–றா–லும் சக கலை–ஞர்–க– ளின் ப�ோட்–டியு – ம் கடு–மைய – ா–கவே இருக்–கக்–கூடு – ம். புதிய ஒப்–பந்–தங்–களி – ல் கையெ–ழுத்–திடு – ம் ப�ோதும் மிகுந்த எச்–சரி – க்–கையு – ட – ன் முழு–மைய – ா–கப் படித்–துப் பார்த்து கையெ–ழுத்–திடு – வ – து நல்–லது. எல்–ல�ோரி – ட – – மும் அனு–சர– ணை – ய – ா–கவு – ம் சுமுக–மா–கவு – ம் நடந்து க�ொள்–வதன் மூலம் உங்–க–ளுக்–கு–ரிய வாய்ப்–பு–க– ளில் சில, பிற கலை–ஞர்–க–ளுக்–குக் கை நழு–விப் ப�ோகா–மல் காத்–து–க்கொள்ள முடி–யும் என்–பது உங்–கள் கவ–னத்–தில் இருந்து வரு–வது அவ–சிய – ம். மாண–வர்–கள் படிப்–பில் மட்–டுமி – ல்–லா–மல் விளை– யாட்–டுப் ப�ோட்–டி–கள் ப�ோன்ற பிற துறை–க–ளி–லும் திற–மை–களை வெளிப்–ப–டுத்தி பல–ரின் பாராட்–டு–க– – ளு – க்–குச் ளை–யும் பெறு–வீர்–கள். சிலர் வெளி–நா–டுக சென்று கல்வி பயி–லும் வாய்ப்–பைப் பெறக்–கூ–டிய நிலை உண்டு. அரசு வழங்–கும் கல்–விச் சலு– கை–கள் ப�ோன்–ற–வற்–றைப் பெற்று மகிழ்–வீர்–கள். நீங்–கள் பிற துறை–களி – ல் ஈடு–பாடு க�ொண்–டவ – ர்–கள் என்–றா–லும் இப்–ப�ோ–தைக்கு படிப்–புக்கு மட்–டுமே முக்–கிய – த்–துவ – மு – ம், முன்–னுரி – மை – யு – ம் க�ொடுத்–தாக வேண்–டும். பரி–கா–ரம்: வெள்–ளிக்–கி–ழ–மை–த�ோ–றும் அரு–கி–லி– ருக்–கும் பெரு–மாள் க�ோயி–லுக்–குச் சென்று 11 முறை வலம் வர–வும். பணப் பிரச்னை நீங்–கும். உற–வின – ர் மற்–றும் நண்–பர்–களு – ட – ன் இருந்து வந்த கருத்து வேற்–றுமை மறை–யும். மலர் பரி– க ா– ர ம்: தின– மு ம் முல்லை மலரை நவ–கி–ரக குரு–விற்கு சாத்தி வழி–பட – –வும். ச�ொல்ல வேண்–டிய மந்–தி–ரம்: “ஓம் ம–ஹா– லக்ஷ்ம்யை நம–ஹ” என்ற மந்–தி–ரத்தை தின–மும் 9 முறை ச�ொல்–ல–வும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: ஞாயிறு, வியா–ழன். அதிர்ஷ்ட திசை–கள்: வடக்கு, வட–மேற்கு. அதிர்ஷ்ட நிறங்–கள்: வெள்ளை, மஞ்–சள். அதிர்ஷ்ட எண்–கள்: 1, 3.
ðô¡
65
16-31 டிசம்பர் 2017
êQ
ñ£˜èN&1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
ë£JÁ
êQ
ªõœO
Mò£ö¡
¹î¡
ªêšõ£Œ
Fƒèœ
ë£JÁ
êQ
ªõœO
Mò£ö¡
¹î¡
ªêšõ£Œ
Fƒèœ
ë£JÁ
Aö¬ñ
݃Aô îI› «îF «îF
Cˆî 60.00 ï£N¬è
ÜI˜î 60.00 ï£N¬è
ñóí 36.56 H¡¹ Cˆî
Cˆî 60.00 ï£N¬è
Cˆî 32.17 H¡¹ ÜI˜î
Cˆî 60.00 ï£N¬è
«ó£AE ñ£¬ô 4.08 ñE õ¬ó
Fó«ò£îC ðè™ 1.04 ñE õ¬ó
Cˆî 60.00 ï£N¬è
ÜI˜î 32.27 H¡¹ Cˆî
ñóí 60.00 ï£N¬è
A¼ˆF¬è ñ£¬ô 5.38 ñE õ¬ó ÜI˜î 60.00 ï£N¬è
ðóE Þó¾ 7.00 ñE õ¬ó
ܲMQ Þó¾ 7.00 ñE õ¬ó
«óõF Þó¾ 8.40 ñE õ¬ó
àˆFó†ì£F Þó¾ 8.57 ñE õ¬ó ÜI˜î 37.22 H¡¹ Cˆî
Ìó†ì£F Þó¾ 8.47 ñE õ¬ó
êîò‹ Þó¾ 8.03 ñE õ¬ó
ÜM†ì‹ Þó¾ 6.55 ñE õ¬ó
F¼«õ£í‹ ñ£¬ô 5.17 ñE õ¬ó ñóí 23.12 H¡¹ Cˆî
àˆFó£ì‹ ðè™ 3.10 ñE õ¬ó
Ìó£ì‹ ðè™ 12.52 ñE õ¬ó
ÜI˜î 10.53 H¡¹ Cˆî
Cˆî 60.00 ï£N¬è
ñóí 60.00 ï£N¬è
Cˆî 60.00 ï£N¬è
«ò£è‹
¶õ£îC ðè™ 3.10 ñE õ¬ó
ãè£îC ñ£¬ô 5.06 ñE õ¬ó
îêI Þó¾ 6.45 ñE õ¬ó
ïõI Þó¾ 8.05 ñE õ¬ó
ÜwìI Þó¾ 8.58 ñE õ¬ó
êŠîI Þó¾ 9.28 ñE õ¬ó
êw® Þó¾ 9.47 ñE õ¬ó
ð…êI Þó¾ 6.18 ñE õ¬ó
궘ˆF Þó¾ 7.37 ñE õ¬ó
F¼F¬ò Þó¾ 6.07 ñE õ¬ó
¶MF¬ò ñ£¬ô 4.12 ñE õ¬ó
Íô‹ 裬ô 10.21 ñE õ¬ó
«è†¬ì 裬ô 7.45 ñE õ¬ó
Üñ£õ£¬ê ðè™ 12.00 ñE õ¬ó
Hóî¬ñ ðè™ 2.10 ñE õ¬ó
«è†¬ì  º¿õ¶‹
ÜÂû‹ 裬ô 5.19 ñE õ¬ó
ï†êˆFó‹
궘ˆîC 裬ô 10.05 ñE õ¬ó
Fó«ò£îC 裬ô 8.16 ñE õ¬ó
FF
ê‰Fó îKêù‹ êQŠªðò˜„C . «ê£ñï£î¬ó îKC‚è «ê£è‹ MôA ²è‹ «î® õ¼‹.
«ê£ñõ£ó Hóî†êí‹. ÜÂñˆ ªüò‰F ñ¶¬ó Ãìôöè˜ ªîŠð‹.
ê˜õ Üñ£õ£¬ê. H¶˜ ðí . Ü¡ùî£ù‹ ï¡Á.
ûìYF ¹‡ò è£ô‹. î˜ ñ£î àûˆè£ô ̬ü Ýó‹ð‹. ñ£î Cõó£ˆFK.
M«êû °PŠ¹èœ
êw® Móî‹. Hœ¬÷ò£˜ «ï£¡¹.
ݾ¬ìò£˜ «è£J™ ñ£E‚èõ£êè˜ àŸêõ Ýó‹ð‹.
궘ˆF Móî‹. F¼«õ£í Móî‹.
êèô Mwµ vîôƒèO™ ðèŸðˆ¶ àŸêõ «ê¬õ.
F¼Šªð¼‰¶¬ø ñ£E‚èõ£êè˜ á˜ˆ¶õ ìõ‚ 裆C.
Cî‹ðó‹, ªï™¬ô, Cõªð¼ñ£¡ ðõQ õ¼‹ 裆C.
F¼‚°Ÿø£ô‹ ²õ£I, ܋𣜠Ìîõ£èù‹, C‹ñ õ£èù ðõQ.
¶ô£‹
¶ô£‹
ݾ¬ìò£˜ «è£J™ ñ£E‚èõ£êè˜ ñý£ óî àŸêõ‹.
êQŠHó«î£û‹. A¼ˆF¬è Móî‹.
è¡Q&¶ô£‹ ê˜õ ãè£îC. ÿ¬õ°‡ì ãè£îC. ðóñðî õ£ê™ FøŠ¹ Mö£.
è¡Q
C‹ñ‹
C‹ñ‹
èìè‹&C‹ñ‹ APv¶ñv ð‡®¬è. ï‹ñ£›õ£˜ è«ü‰Fó «ñ£†ê h¬ô.
èìè‹
èìè‹
I¶ù‹
I¶ù‹
Kûð‹&I¶ù‹ Ý›õ£˜F¼ïèK ï‹ñ£›õ£˜ ó£ü£ƒè «ê¬õ.
Kûð‹
Kûð‹
«ñû‹
«ñû‹
ê‰Fó£wìñ‹
கணித்தவர்: ‘ஜ�ோதிட மணி’ வசந்தா சுரேஷ்குமார்
டிசம்பர் மாதம் 16-31 (மார்கழி) பஞ்சாங்க குறிப்புகள்
விளங்குளம்
சங்கடங்கள் எல்லாம் தீர்க்கும்
சனிபகவான்!
அட்சயபுரீஸ்வரர் ல்–லா–யிர– ம் ஆண்–டுக – ளு – க்கு ஒரு–முறை உரு–வா–னவை, உரு–வாக்– கி–யவை அனைத்–தும் அழிய, மகா–பிர– ள – ய – ம் ஒன்று உண்–டா–கும். புவி–யின் உயி–ரின – ங்–கள் அனைத்–தும் மறைந்து, மீண்–டும் த�ோன்–றும். அப்–படி ஒரு பிர–ளய – க – ால முடி–வில் ப�ொய், புரட்டு, வழு, தவறு எல்–லாம் உல–கம் முழு–வது – ம் அதி–கரி – த்–தன. அதனை சீர–மைக்க வேண்–டிய அவ– சி–ய–மும், கால–மும் உரு–வா–யின. உல–கம் முழு–வ–தும் நெருப்–பா–லும் காற்–றா–லும் பகுதி பகு–தி–யாய் அழிந்து ப�ோனது. அது–ப�ோக ஜலப்– பி–ரள – ய – ம் உண்–டாகி முற்–றிலு – ம் அழித்–தது. இறை–வன் ஒரு இடத்–தைத் தேர்ந்து எடுத்து குறை–யில்–லாத இறை–வ–னா–கத் த�ோன்றி உல–கைப் புதி–யத – ாக உரு–வாக்–கத் த�ொடங்–கிய நேரம். சிவ–மும், சக்–தியு – ம் சேர்ந்து இயங்க பூமி–யில் மீண்–டும் உயி–ரி–னங்–கள் த�ோன்–ற–வும். மனி–த–கு–லம் தழைக்–க–வும் ஒரு வைகாசி மாத திரு–தியை நன்–னா–ளில் பூவு–ல–கில் விளா–ம–ரக் காடு–கள் நிறைந்த ஓரி–டத்–தில் எழுந்–த–ரு–ளி–னார். புதி–ய–தா– கத் த�ொடங்கி மேன்–மே–லும் வளர்ச்–சிக்கு அடி–க�ோ–லி–ய–தால் அவர் லிங்க வடி–வில் அருள்–தரு – ம் அட்–சய – பு – ரீ– ஸ்–வர– ர் என அழைக்–கப்–பட்–டார். அவ–ருக்–குத் துணை–யாக உலகை விரி–வாக்க, அன்னை பார்–வதி – யு – ம்
ப
எழுந்–த–ரு–ளி–னாள். அத–னால் பின்நா– ளி ல் நின்ற க�ோலத்– தில், அபி–விரு – த்–திந – ா–யகி – ய – ா–கத் திகழ்ந்–தாள். அது–முத – ல் இத்–த– லம், உரு–வான அனைத்–தை– யும், விரி–வாக்–கிப் பெருக்–கும் அபி–வி–ருத்–தித் தல–மா–க–வும், குறை நீங்கி வளம் க�ொழிக்–கச் செய்–யும் அட்–சய திரி–தியை – ம் விளங்–கத் த�ொடங்– தல–மா–கவு கி–யது. சூரி–ய–னின் மனைவி சமிக்ஞை. இவ–ருடை – ய மகன் யமன். சமிக்– ஞை க்கு சூரி– ய – னின் வெம்–மையை – த் தாங்–கிக் க�ொள்ள முடி–ய–வில்லை. தன் நிழ– ல ாக சாயா– த ேவி என்ற பெண்–ணைப் படைத்து, தன் கண–வனி – ட – ம் விட்–டுவி – ட்டு அவ–ரி– டம் தக–வல் ச�ொல்ல கூச்–சமு – ம், அச்–ச–மும்–பட்டு ச�ொல்–லா–மல் தந்–தை–வீடு சென்–று–விட்–டாள். சூரி–யனு – ம் சாயா–தே–வியை தன் மனைவி என்றே எண்–ணின – ார். சூரி– ய ன்-சாயா– த ேவி தம்– ப – திக்கு மக–னாக சனி–ப–க–வான் த�ோன்– றி – ன ார். பிள்– ளை – க ள் வளர்ந்து வரும்– ப�ோ து யம– னுக்–கும், சனிக்–கும் அடிக்–கடி சண்டை உண்–டாகி, ஒரு–கட்– டத்–தில் யமன் சனி–ப–க–வா–னின் ஒரு–காலை ஊனப்–ப–டுத்–தி–விட்– டார். அத–னால் சனி–ப–க–வான் தன் கால் ஊனம் நீங்க மனி–த– உ – ரு – வி ல் பூ மி – யெ ங் – கு ம்
ðô¡
67
16-31 டிசம்பர் 2017
க�ோவில் விமானமும் சந்நதி அமைப்புகளும் மந்தா, ஜேஷ்டா, தேவி–யரை – த் திரு–மண – ம் செய்–து–க�ொள்ள அரு–ளி–னார். இறை–வ– னும் திரு–ம–ணக் க�ோலத்–தில் இங்–கேயே எழுந்–த–ருளி இவ்–வு–லக மாந்–த–ரின் அல்– லல் நீக்க வேண்–டும் என பணித்–தார். அது– மு – த ல்– க�ொ ண்டு இத்– த – ல த்– தி ல் தம் இரு மனை–வி–ய–ரு–டன் திரு–ம– ணக்– க�ோ– ல த்– தி ல்– அ – ம ர்ந்து சனி– ப – க – வ ான் அருள்–வழ – ங்கி வரு–கிற – ார். விளா–மர– ங்–கள் அதி– க ம் இருந்– த – த ா– லு ம், சனி–யின் கால்– மனைவியருடன் சனிபகவான் ஊ–னம் விலகி விளங்–கிய – த – ா–லும் இத்–தல – ம் விளங்–கு–ளம் என அழைக்–கப்–பட்–டது. இறை–வன் விளங்–கும் இடத்–தைத் தேடி–வந்–தார். சனி–ப–க–வான் கால் ஊனம் நீங்–க–வும், திரு–ம– அப்–ப�ோது, சிவ–னும் உமை–யும் குடி–க�ொண்– ணம் நடை–பெ–ற–வும் இறை–வன் அரு–ளி–ய–தால் டி– ரு ந்த, விளா– ம – ர ங்– க ள் அடர்ந்த காட்– டு ப் இத்– த – ல த்–தில் தம் தேவி–ய–ரான மந்தா, ஜேஷ்– பகு– தி க்– கு ள் நுழைந்– த ார். அங்– கி – ரு ந்த ஒரு டா–வு–டன் மணக்–க�ோ–லத்–தில் எழுந்–த–ரு–ளி–யுள்ள பெரிய விளா–ம–ரத்–தின் வேர்–த–டுக்கி அடுத்–தி–ருந்த சனி–ப–க–வான் பரி–கார நாய–க–ராக, சனி–த�ோ–ஷம் பள்–ளத்–தில் விழுந்–தார். அந்–நாள் சித்–திரை – த் திங்– தீர்த்து சங்–க–டங்–கள் ப�ோக்–கு–ப–வ–ராக தனி–சந்–நி– கள் பூச–நட்–சத்–தி–ரம், வளர்–பிறை திரு–தியை திதி–யு– தி–யில் எழுந்–த–ருளி அருள்–பா–லித்து வரு–கி–றார். டன் கூடிய சனிக்–கி–ழமை ஆகும். சனி–ப–க–வான், உல–கம் உரு–வாகி, இறை–வன் ஆணைப்–படி, ‘ஈச–னே’ எனக் கத்–திக்–க�ொண்டு கீழே–விழ, பள்–ளத்– இங்கு முதன்–மு–த–லாக எழுந்–த–ருள்–வ–தால் ஆதி– தில் பல–யுக – ங்–கள – ாக மறைந்–திரு – ந்த பூச–ஞா–னவ – ாவி பி– ரு–ஹத் சனீஸ்–வ–ரர் என்–றும் மங்–க–ளங்–கள் உரு– என்ற தீர்த்–தம் பீறிட்–டுக் கிளம்–பி–யது. அட்–ச–ய வாக்– கும் பரி–வார தேவ–ராக விளங்–குவ – த – ால் மங்–கள பு – ரீ– ஸ்–வர– ர் அருள் பெருக, சனி–பக – வ – ா–னின் ஊனம் சனீஸ்–வ–ரர் என–வும் அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றார். நீங்–கிய – து. சனி–பக – வ – ானை தீர்த்–தம் அவரை மேலே வள்ளி-தேவ– சே னா சமேத சுப்– ர – ம – ணி – ய ர், உயர்த்–திக் க�ொண்–டுவ – ந்–தது. குற்–றம – ற்ற அட்–சய – – விநா– யக – ர், நாகம், க�ோஷ்ட தேவ–தைக – ள் பைர–வர் பு–ரீஸ்–வ–ரர் அரு–ளால் தன் ஊனம் நீங்கி விட்–டதை ஆகி– ய�ோ ரு – ம் பிரா– க ா– ர த்– தி ல் எழுந்– த ரு – ளி – யு – ள்–ளன – ர். உணர்ந்த சனி, சிவனை வழி–பட்–டார். சிவ–பெ– இ க் – க�ோ – யி – லி – லு ள்ள பி ற் – க ா – ல ப் ரு–மான் அவ–ருக்–குத் திரு–மண வரம்–க�ொ–டுத்து
68
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
அபிவிருத்தி நாயகி பாண்–டி–யர்–க–ளில் முத–லாம் பராக்–கி–ரம பாண்–டிய – ன்– கா–லக் கல்–வெட்–டுக – ள் மூலம் இத்–தல – த்–தின் த�ொன்–மையை உண–ரல – ாம். இது பூச நட்– ச த்– தி – ர த்– து க்கு உரிய தல–மா–கக் கரு–தப்–ப–டு–கிற – து. பூச–ம–ருங்–கர் எனும் சித்–தர் இங்கே வழி–பட்–டிரு – க்–கிற – ார். சனிப் பரணி சித்–தர் என்–ப–வர் முன்–யு–கத்– தில் இத்–த –லத்–தில் த�ோன்றி, உல– கி ல் உள்ள அனைத்து பித்ரு, சாபங்–க–ளும் நீங்க அருள்–பு–ரிந்த தலம் என்–பர். அத– னால் இன்–றள – வு – ம் சனிப்–பர– ணி சித்–தரு – ம், பூச மருங்க சித்–த–ரும், சூக்–கும வடி–வில் இத்–த–லத்–திற்கு வந்து வழி–ப–டு–வதாக வர–லாறு ச�ொல்–கி–றது. எனவே, பூச நட்–சத்–திர– த்–தில் பிறந்–தவ – ர்–களு – ம், சனிக்–கி–ழ–மை–யில் பிறந்–த–வர்–க–ளும் தம் வாழ்–நா– ளில் ஒரு–மு–றை–யா–வது வந்து வழி–பட வேண்–டிய புண்–ணிய க�ோயில் இது. அருள்–மிகு ஆதி–பிரு – ஹ – த் சனீஸ்–வ–ர–னின் நட்–சத்–தி–ரம் பூசம். எனவே, பூச– நட்–சத்–தி–ரத்–தில் பிறந்–த–வர்–க–ளுக்கு எல்லா நலன்– – ம் இந்த சனி–பக – வ – ான் அருள்–வார் என்–பது க–ளையு ஏரா–ள–மான பக்–தர்–க–ளின் அனு–பவ நம்–பிக்கை. காலை 8.30 முதல் 12.30 மணி– வ – ரை – யு ம், மாலை 4.30 முதல் 7.30 வரை–யும் க�ோயில் திறந்– தி–ருக்–கிற – து. அட்–சய திரு–தியை, திருக்–கார்த்–திகை, ஆருத்–திரா, மஹா–சி–வ–ராத்–திரி ஆகிய நாட்–கள் இங்கே சிறப்–பா–கக் க�ொண்–டா–டப்–ப–டு–கின்–றன. இத்–த–கைய சிறப்–பு–மிக்க இவ்–வா–ல–யத்–தில்
ஆதிபிருஹத்சனீஸ்வரர் சந்நதி
திருமணக் க�ோல சனீஸ்வரர் 19.12.2017 அன்று சனி–பக – வ – ான் விருச்–சிக ராசி–யிலி – – ருந்து தனுசு ராசிக்கு பிர–வேசி – ப்–பதை முன்–னிட்டு, சனிப்–பெ–யர்ச்சி விழா வெகு–சி–றப்–பாக நடை–பெற உள்–ளது. காலை முதல் மாலை–வரை சனி–ப–க– வா–னுக்கு சிறப்பு அர்ச்–ச–னை–கள் மேற்–க�ொள்– ளப்– ப – ட – வி – ரு க்– கி ன்– ற ன. த�ொடர்ந்து 24.12.2017 அன்று லட்–சார்ச்–ச–னை–யும், 30.12.2017 மற்–றும் 31.12.2017 தேதி–க–ளில் பரி–கார ஹ�ோமங்–க–ளும் நடை–பெ–ற–வுள்–ளன. தஞ்– ச ா– வூ ர் மாவட்– ட ம், பேரா– வூ – ர ணி வட்–டத்–தில், பட்–டுக்–க�ோட்–டை–யி–லி–ருந்து 25 கி.மீ. த�ொலை–வில், சென்–னையி – லி – ரு – ந்து கட–லூர், அதி–ராம்– பட்–டின – ம் வழி–யாக ராமேஸ்–வர– ம் செல்–லும் கிழக்கு க ட ற் – க ரை ச ா லை – யி ல் அ மை ந் – து ள் – ள து விளங்–கு–ளம் கிரா–மம்.
- இரா.இர–குநா – –தன் ðô¡
69
16-31 டிசம்பர் 2017
அன்பு க�ொண்டோர் உள்ளத்தில்
அரன் குடியிருப்பான்! ‘‘சே!
எவ்– வ – ள வு நேரமா தட்– டி த்– த ட்– டி ப் பாக்–க–றேன், வேலயே செய்ய மாட்– டேங்–குது இந்த செல்போன்,’’ எனக் கத்–திய – வ – ாறே செல்–ப�ோனை சிலர் தூக்கி அடிப்–ப– தைப் பாா்த்து இருப்–ப�ோம்; சில நேரங்–க–ளில் நாமே–கூட, அவ்–வாறு செய்து இருப்–ப�ோம். ய�ோசித்–துப் பார்த்–தால், கைபே–சி–யில் ‘சார்ஜ்’ (மின்– ச ா– ர ம்) இருக்– க ாது. என்– ன – த ான் விலை உயர்ந்த கைபே–சி–யாக இருந்–தா–லும், அதில் ‘சார்ஜ்’ இல்–லை–யா–னால் அது எப்–படி வேலை செய்–யும்? க�ோபித்து, அதைத் தூக்கி அடிப்–பத – ால் பலன் உண்டா? அது–ப�ோல, ஒவ்–வ�ொரு மனி–தா–ிட – –மும் அன்பு எனும் சக்தி இருக்–கி–றது. அதை அவ்–வப்–ப�ோது புதுப்–பித்–துக் க�ொள்–ளா–மல், ‘எவ–னும் எனக்கு உதவி பண்ண மாட்–டேங்–க–றான்’ எனப் புலம்பி
70
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
ஏங்கி, அடுத்–த–வர்–க–ளி–டம் ந�ோவ–தில் ஏதா–வது பலன் உண்டா ? சாி! இதைப்– ப ற்– றி த் திரு– மூ – ல ர் என்ன ச�ொல்–கி–றார்? ‘‘வாழ்த்த வல்–லார் மனத்து உள்–ளுறை ச�ோதியைத் தீர்த்–தனை அங்கே திளைக்–கின்ற தேவனை ஏத்–தி–யும் எம்–பெ–ரு–மான் என்று இறைஞ்–சி–யும் ஆத்–தம் செய்து ஈசன் அருள் பெற–லாமே’’ (திரு–மந்–தி–ரம் - 39) கருத்து: வாழ்த்தி வணங்–கித் த�ொழு–பவ – ர்–கள் மனத்–தின் உள்–ளி–ருக்–கும் ஜ�ோதி வடி–வா–ன–வர் இறை–வன். கருணை வெள்–ளம – ான அத்–தெய்வ – ம், அடி–யார்–கள் அன்–பில் மகிழ்ந்து அவர்–கள் உள்– ளத்–தையே க�ோயி–லா–கக் க�ொண்டு எழுந்–த–ருளி இருக்–கி–றது. இப்–ப–டிப்–பட்ட தேவா–தி–தே–வ–னைப்
ப�ோற்–றியு – ம், ‘பெரு–மா–னே’ என்று அகம் குழைந்து க�ொஞ்சி, கெஞ்–சி–யும் விரும்பி அன்பு பாராட்–டு –ப–வர்–கள், இறை–வன் அரு–ளைப் பெற–லாம். எல்–ல�ோ–ருமே ஏங்–கிக் க�ொண்–டி–ருக்–கும் ஒன்– றைச் ச�ொல்–லிப் பாடல் துவங்–கு–கி–றது. ‘வாழ்த்த வல்–லார்’ எனும் ச�ொற்–கள், நமக்–குப் பாடம் நடத்– தும் ச�ொற்–கள். மறந்து ப�ோய்க்–கூட, அடுத்–த– வரை ஏசக்–கூ–டாது. ‘நன்–றாக இரு, நன்–றாக இரு’ என்று வாழ்த்த வேண்– டு மே தவிர, ‘உனக்கு வந்த வாழ்வு! ம்... இப்–பி–டியே வண்டி ஓடும்னு நெனக்–காத! ஒரு–நாள் இல்–லாட்டி ஒரு–நாள் அச்சு – ரை – க் காய்ச்ச முறிஞ்சு ப�ோயி–டும்,” என அடுத்–தவ வேண்–டாமே! வாய் என்–பதே வாழ்த்–துவ – த – ற்–கா–கத்–தான் எனக்– கூ–றும் முக–மாக, அப்–பரு – ம் ‘வாழ்த்த வாயும்’ என்று குறிப்–பி–டு–கி–றார். இன்று யாரைப் பாா்த்–தா–லும், ‘இவர் என்ன ச�ொல்–வார�ோ?’ என்று நடுங்–கும்–ப–டி–யாக இருக்– கி–றதே தவிர, ‘இவர் நல்–ல–தாக, இனி–மை–யாக நாலு வாா்த்தை ச�ொல்–லு–வார்’ என நெருங்க முடி– ய – வி ல்லை. அன்– பு க்– கு ம் இனி– மை – ய ான வார்த்–தைக – ளு – க்–கும் ஏங்–கிக் க�ொண்–டிரு – க்–கிற�ோ – ம். இவ்–வாறு ஏங்–கும் நாம், அடுத்–த–வர்–க–ளி–டம் அன்–ப�ோடு ஒரு–சில வார்த்–தைக – ள – ா–வது பேச–வேண்– டாமா? விதைத்–தால் தானே அறு–வ–டை–யா–கும்? விதைக்–கா–மல் அறு–வடை – –செய்ய முய–ல–லாமா? அடுத்–த–வர்–க–ளி–டம் அன்–பு–க�ொண்டு அவர்– களை வாழ்த்– தி ப் பேசு– ப – வ ர்– க ள் மன– தி ல், ஔிம–ய–மான ஈசன் தானே வந்து உறை–கி–றா– ராம். ‘அடுத்–தவ – ர்–களை வாழ்த்–துங்–கள்! அனை–வா் உள்–ளத்–தி–லும் ஈசன் இருக்–கி–றார். அடுத்–த–வரை வாழ்த்–தும் ப�ோது, அவா்–கள் உள்–ளத்–தில் இருக்– கும் ஈச–னையே வாழ்த்–து–வ–தாக அது அமை–யும். வாழ்த்த வல்–லார் மனத்து உள்–ளுறை ச�ோதி–யை’ என்–கிற – ார் திரு–மூ–லர். இப்–ப–டிப் பாடி–யும் திரு–மூ–ல–ருக்–குத் திருப்தி ஏற்–பட வில்லை ப�ோலும். தீர்த்–தனை அங்கே திளைக்–கின்ற தேவனை என்–கி–றார். இதை, ‘அங்கே திளைக்–கின்ற தீர்த்–த– னை’ என்–றும், ‘அங்கே திளைக்–கின்ற தேவ–னை’ என்–றும் பார்த்–துப் ப�ொருள் செய்–ய–வேண்–டும். கார–ணம்? இப்–பா–ட–லில் இடம்–பெ–றும் ‘அங்–கே’ எனும் ச�ொல். உள்–ளத்–தின் உள்ளே இருக்–கும் ஈசன், அங்கே ப�ொங்–கி த் ததும்– பும் அன்– பில் தீா் த் – த – ம ா– டு – கி ன்– ற ா– ர ாம். அது மட்– டு – மல்ல, அந்த அன்– பி ல் திளைக்– க – வு ம் செய்–கிற – ா–ராம். இவ்–வாறு உள்–ளத்–தில் குடி–க�ொண்டு, அங்கே எழும் அன்–பில் நீரா–டித் திளைக்– கும் ஈச– ன ைப் ப�ோற்– று ங்– க ள் எனக் –கூ–று–கி–றாா் திரு–மூ–லர். த�ொடர்ந்து, ‘அப்–ப–டிப்–பட்ட ஈச–னைப் ப�ோற்– றி – யு ம், ‘எம்– பெ – ரு – ம ா– னே ’ என்று கெஞ்–சியு – ம் விருப்–பத்–த�ோடு வழிபடுங்–கள்!’ என்று ச�ொல்லி
வழி–காட்–டு–கி–றார் திரு–மூ–லர். இப்–பா–ட–லில் ‘ஆத்–தம் செய்து ஈசன் அருள் பெற–லா–மே’ எனும் நிறைவு, மிக–வும் ஆழ–மா–னது. ஆத்– த ம் என்– ப – த ற்கு விருப்– ப ம் என்– ப து ப�ொருள். தெய்வ வழி–பாட்–டின்–ப�ோது, நேசத்– – ாம். த�ோடு, அன்–ப�ோடு வழி–பாடு செய்ய வேண்–டும அது இல்–லாத பட்–சத்–தில், வழி–பாடு ப�ொருள் அற்–ற–தா–கி–வி–டும் எனக் குழந்–தைக்–குச் ச�ொல்–வ– தைப் ப�ோல, ச�ொல்–லிக் க�ொடுக்–கிற – ார் திரு–மூல – ர். இவ்–வாறு வழி–பட்–டால், ஈசன் அரு–ளைப் பெற–லாம் எனப் பாடல் நிறைவு பெறு–கி–றது. இவ்– வ ாறு பாடிய திரு– மூ – ல ர், இதைத் த�ொடர்ந்தே அடுத்த பாட–லையு – ம் அமைக்–கிற – ார். ‘‘குறைந்–த–டைந்து ஈசன் குரை–க–ழல் நாடும் நிறைந்–தடை செம்–ப�ொ–னின் நர் ஔி ஒக்–கும் மறைஞ்சு அடம் செய்–யாது வாழ்த்த வல்லார்க்குப் புறஞ்–ச–டம் செய்–யாது புகுந்து நின்–றானே’’ (திரு–மந்–தி–ரம் - 40) கருத்து: பூஜைக்–குா–ிய ஈசன் திரு–வ–டி–களை – த் தாழ்ந்து பணிந்து வணங்– கு ங்– க ள். நிறைந்த அடர்த்–தி–யான செம்–ப�ொன்போல, ஈச–னின் திரு– வடி ஔிவீ–சும். உள்–ளத்–தில் கள்–ளம் இல்–லா–மல் ஈசனை வாழ்த்தி வணங்–கு–ப–வர்–க–ளின் உட–லில் ஈசன் புகுந்து நிற்–பார்; தங்கி நிற்–பார். நம்–பிய – வ – ரை விட்டு ஒரு–ப�ோ–தும் ஈசன் அக–ல–மாட்–டார். தெய்– வ த்தை வணங்– கு ம்– ப�ோ து தேவை– யா–னவை தாழ்–வும் பணி–வும் எனும் பாட–லின் த�ொடக்–கம் மிக அழகு. இறை–ய–ருள் இல்–லை– யேல் எது–வுமே நடக்–காது. ‘நான்–தான் இதைச் செய்–தேன். என்–னால் மட்–டுமே இப்–படி – யெல் – ல – ாம் செய்ய முடி–யும்,’ என்–ப–ன–வெல்–லாம், வெறும் வாய்ப்–பந்–தல்–தாம். நம்–மை–வி–டப் படிப்–பி–லும் பத–வி–யி–லும், மிக உயர் நிலை–யில் இருந்–தவ – ர்–கள் எல்–லாம் இருந்த இடம் த�ொியா–மல் ப�ோயி–ருக்–கி–றார்–கள்; நம்–மை– வி–டத் திற–மையி – லு – ம் நற்–குண – ங்–களி – லு – ம் மேம்–பட்–ட– வர்–கள் கஷ்–டப்–படு – ம்–ப�ோதுஓர–ளவி – ற்–கா–வது நல்ல நிலை–யில் நாம் இருப்–பது, நமக்கே த�ொியும். இதை உண–ராத அர–சர் ஒரு–வா–ின் வாழ்–வும், உணர்ந்த சிறு–வன் ஒரு–வனி – ன் வாழ்–வும் வர–லாற்று நிகழ்–வா–கப் பாடம் நடத்–துகி – ன்–றன நமக்கு. அர–சர் ஒரு–வா–ின் கடை–சிக – ா–லம்; ந�ோய் க�ொண்ட அவர் தம் கடைசி நிமி–டங்–களி – ல் இருந்–தார். அவ–ருக்கு சிறு–வ–யது மகன் ஒரு–வன் இருந்–தான். ‘நாம் ப�ோன–பின் இவன் நிலை என்– ன – வ ா– கு ம�ோ?’ என ஏங்–கிய அர–சர் தம் தம்–பி–யி–டம், ‘தம்பி! இவனை உன்–னி–டம் ஒப்–படை – க்–கி–றேன். நல்– ல – மு – றை – யி ல் வளர்த்து, இவனை அர– ச – ன ாக்க வேண்– டி – ய து உன் ப�ொறுப்–பு’, என்–றார். அர–சா–ின் தம்– பி–யான முஞ்–ச–னும், ‘அப்–ப–டியே ðô¡
71
16-31 டிசம்பர் 2017
செய்–கி–றேன் அண்ணா!’ என வாக்கு தந்–தார். அர–சா–ின் வாழ்வு முடிந்–தது. அர–சா–ின் மக–னான சிறு–வன�ோ, கற்–பூர மலை–யில் பற்–றிய கனல் ப�ோல, அறி–வாற்–ற–லில் சிறந்–த–வ–னாக இருந்–தான். அர–ச– ரின் தம்–பி–யான முஞ்–சன் தற்–கா–லி–க–மாக ஆட்–சிப் ப�ொறுப்பை ஏற்று, இள–வ–ர–ச–னான சிறு–வ–னுட – ன் சிம்–மா–ச–னத்–தில் அமா்ந்–தி–ருந்–த–ப�ோது, திற–மை– சா–லி–யான அயல்–நாட்டு ச�ோதி–டர் ஒரு–வர் அங்கு வந்–தார். அவரை வர–வேற்று அம–ரவை – த்–தார்–கள். அர–ச– வையை முற்–று–மாக ஒரு–முறை சுற்–றிப்–பார்த்–தார் ச�ோதி–டர். அவர் கண்–கள், இள–வர– ச – ன – ான சிறு–வன் மீது படிந்–தன. உடனே இருக்–கையை விட்டு எழுந்த ச�ோதி– டர், ‘மன்னா, இச்–சி–று–வன் பெரும்–பு–கழ் வாய்ந்த அர–ச–னாக ஆவான். இவன் புகழ் உல–கெங்–கும் க�ொடி–கட்–டிப் பறக்–கும்,’ எனச் ச�ொல்–லி–விட்டு, மலர்ந்த முகத்– த�ோ டு அர– ச – வை – யி – லி – ரு ந்து வெளி–யே–றி–னாா்.’ ஆனால், தற்–கா–லிக மன்–ன–ரான முஞ்–சன் முகம் இருண்–டது. ‘சிறு–வன – ான இவன் அர–சன – ா–வா– னாம்! பேரும் புக–ழும் பெற்று விளங்–குவ – ா–னாமே! பிறகு நம் நிலை? ஊஹும், இவனை உயி–ருட – ன் விட்டு வைக்–கக்–கூ–டாது,’ என்று தீா்மா–னித்–தான் முஞ்–சன். ஆட்– சி – பீ – ட த்– தி ற்கு உரி– ய – வ – ரை க் க�ொன்– று – விட்– ட ா– வ து, ஆட்– சி – பீ – ட த்– தி ல் அம– ர – வேண் – டு ம் என எண்–ணம் க�ொண்–ட�ோர் அந்–தக் காலத்–தி–
72
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
லேயே இருந்–தி–ருக்–கிற – ார்–கள், முஞ்–சன் மட்–டும் விதி விலக்கா என்ன? அவன் தன் எண்–ணத்தை உடனே செயல்– ப– டு த்– த த் த�ொடங்– கி – ன ான். நம்– பி க்– கை க்– கு ா– ி ய சிலரை அழைத்து, அவர்–க–ளி–டம் ப�ொன்னை அளித்து, ‘இச்– சி – று – வ – ன ைக் க�ொண்– டு – ப�ோய் க் கதையை முடித்து விடுங்–கள், யாருக்–கும் த�ொியக் கூடாது,’ என உத்–த–ர–விட்–டான். இர–வுந – ே–ரம். சிறு–வனை அழைத்–துக்–க�ொண்டு, முஞ்– ச – னி ன் ஏவ– ல ா– ள ா–் – க ள் காட்– டு ப்– ப க்– க ம் ப�ோனார்–கள். அங்கு ப�ோன–தும், தாங்–க–ளுக்கு ஏவப்–பட்ட காாியத்–தைச் செய்ய, கத்–தி–யைக் கூர் தீட்–டின – ார்–கள். அவர்–களு – டைய – செயலை வைத்த கண் வாங்–கா–மல் பார்த்–துக் க�ொண்–டி–ருந்–தான் சிறு–வன்.
கள்– ள ங்– க – ப – ட ம் இல்– ல ாத சிறு–வனி – ன் பார்வை, அவ–னைக் க�ொலை செய்ய வந்–தவ – ர்–களி – ன் உள்– ள த்– தை ப் பிசைந்– த து. அவ்– வ – ள – வு – த ான் ! அவர்– க ள் தாங்–கள் வந்த ந�ோக்–கத்–தை– யும், சிறு–வ–னின் சிற்–றப்–ப–னான முஞ்– ச – னி ன் உத்– த – ர – வை – யு ம் கூறிவிட்–டார்–கள். அவர்– க – ளி ன் வாா் த் – தை – க–ளைக் கேட்ட பின்–பும், சிறு–வன் சிறி–தள – வு – கூ – ட – க் கலங்–கவி – ல்லை; நெருப்–பில், சிறி–தென்–றும் பரி– தென்–றும் வேறு–பாடு உண்டா என்ன? அறி–வாற்–ற–லில் சிறந்– த–வ–னான சிறு–வன் நிதா–ன–மா– கப் பேசத் த�ொடங்– கி – ன ான்: ‘‘ஐயா, எனக்கு உங்–கள்–மேல் கடுகு அள– வு – கூ – ட க் க�ோப– – ம் இல்லை. மில்லை, வருத்–தமு மேலும், நான் இறப்– ப – த ற்கு அஞ்–சவு – ம் இல்லை. என் சித்–தப்– பா–விட – ம் ப�ோய்ச் ச�ொல்–லுங்–கள்!’ என்–றான். க�ொல்ல வந்– த – வ ர்– க ள் கைக– ளி ல் இருந்த கத்–திக – ளை – க் கீழே வைத்–துவி – ட்டு, சிறு–வன் ச�ொல்– வ–தைக் கேட்–கத் தயார் ஆனார்–கள். சிறு–வன் த�ொடா்ந்–தான்: ‘சித்–தப்–பா–வி–டம் ப�ோய்ச் ச�ொல்– லுங்–கள்! அவ–தார புரு–ஷ–ரான ரா–மச்–சந்–திர மூர்த்தி வந்–தார், அர–சாண்–டார், அவர் இந்–தப் பூமி–யை–விட்–டுப் ப�ோகும்–ப�ோது, இந்–தப் பூமி–யை– யும் தன்–னு–டன் க�ொண்டு செல்ல வில்லை. இது இங்–கே–யே–தான் இருக்–கி–றது. பூர்–ணா–வ–தா–ரம் என்று ச�ொல்–லப்–ப–டும் கிருஷ்–ணன்–கூட, இந்–தப் பூமியை விட்–டுப் ப�ோகும்–ப�ோது, இங்–கேய – ே–தான் விட்–டு–விட்–டுப் ப�ோனார். இத�ோ, பூமி இங்–கே–யே– தான் இருக்–கிற – து. ஆனால், என் சித்–தப்பா மட்–டும், தான் ப�ோகும்–ப�ோது இந்–தப் பூமியை அப்–ப–டியே தன்–னுட – ன் க�ொண்டு ப�ோய் விடு–வார். ஒரு வேளை அவர் மறந்–தா–லும், ‘மறக்–கா–மல் இந்–தப் பூமியை எடுத்–துப்–ப�ோய் விடுங்–கள்’ என்று அவாிட – ம் நீங்–கள் ச�ொல்லி விடுங்–கள்.’ அ தை க் – கே ட் – ட – வ ர் – க ள் , அ த ன் – பி – ற கு , சிறு–வ–னைக் க�ொல்–வார்–களா? சிறு–வனை மறை– வாக ஓரி–டத்–தில் பதுக்கி விட்டு, மன்–னன் முஞ்–ச– னி–டம் ப�ோய், ‘மன்னா, நீங்–கள் ச�ொன்–ன–படி, உங்–கள் அண்–ணன் மக–னான அச்–சி–று–வ–னைக் க�ொன்று விட்–ட�ோம்,’ என்–றாா–்–கள். முஞ்–சன் நிம்–மதி அடைந்–தான். ‘சாி, அந்–தச் சிறு–வன் இறக்–கும்–ப�ோது, ஏதா–வது ச�ொன்–னானா?’ எனக் கேட்–டான். சிறு–வன் ச�ொன்–னதை அப்–படி – யே ச�ொன்–னார்–கள் வந்– த – வ ர்– க ள். அவர்– க ள் ச�ொல்– ல ச்– ச �ொல்ல, அதைக் கேட்–டுக் க�ொண்–டி–ருந்த முஞ்–சன் முகம் மெள்ள மாறி– யது. சில நிமி– ட ங்–க –ளி ல் அவன் கண்–களி – ல் இருந்து கண்–ணீர் வழி–யத் த�ொடங்–கிய – து.
அதைத் துடைத்–துக்–க�ொண்ட முஞ்–சன் மனம் மாறி, வாய் விட்டு அழத் த�ொடங்–கின – ான். ‘ஆகா, ஆகா! சின்–னஞ் சிறு வய–தி–லேயே என்ன பக்–கு– வம்! நான் மட்–டும் அவ–னைக் க�ொல்–லா–தி–ருந்– தால், பக்–கு–வ–சா–லி–யான அவ–னால், எவ்–வ–ளவ�ோ நன்–மை–கள் விளைந்–தி–ருக்–குமே!’ எனப் புலம்– பி–னான். முஞ்–ச–னின் திருந்–திய உள்–ளத்–தைக் கண்–ட– தும் அவ–னால் ஏவப்–பட்–டவ – ர்–கள், தயங்–கித் தயங்கி நடந்–ததை எல்–லாம் ச�ொல்லி, ‘மன்னா, உங்–கள் அண்–ணன் மகன் உயி–ருட – ன்–தான் இருக்–கிற – ான்,’ என்று முடித்–தாா–்–கள். அதைக் கேட்–டது – ம் ‘பளிச்–’ச – ென்று எழுந்–தான் முஞ்–சன். அண்–ணன் மகனை அப்–ப�ோதே – ப�ோய் – , அரண்– ம – ன ைக்– கு க் கூட்டி வந்– த ான்; நன்– ற ாக வளர்த்து அர–சாட்–சி–யை–யும் ஒப்–ப–டைத்–தான். சிறு–வ–ய–தி–லேயே அறி–வில் பக்–கு–வம் பெற்று, தீய–வன – ை–யும் திருத்–திய அச்–சிறு – வ – ன்–தான் ப�ோஜ– ரா–ஜன். மகா–கவி காளி–தா–சர் அர–சவை – ப் புல–வர– ாக இருந்து, பெரும் புகழ் பெற்–றது, இந்–தப் ப�ோஜ– மன்–னர– ால்–தான். சிறு–வய – தி – லி – ரு – ந்தே பக்–குவ – மு – ம், ப�ொிய–வர்–க–ளி–டம் பணி–வும் க�ொண்ட ப�ோஜ–னின் அர– ச – வை ப் புல– வ ர்– க – ள ால் ப�ோஜ– னி ன் புகழ் உல–கெங்–கும் பர–வி–யது. தாழ்–மை–யும், பணி–வும் க�ொண்ட நல்–ல–வர் க – ளை – த் தெய்–வம் என்–றுமே கைவி–டாது. அவர்–கள் உள்–ளத்–தையே தனது இருப்–பிட – ம – ா–கக் க�ொண்டு, அவர்–களை – க் கட்–டிக் காக்–கும் எனத் திரு–மூ–லர் இப்– ப ா– ட – லி ல் ச�ொல்– லி – ய – த ற்கு, ப�ோஜ– ர ா– ஜ ன் வாழ்க்–கையே உதா–ர–ணம்! அப்– ப – டி ப்– ப ட்ட நற்– கு – ண ங்– க ள் அமைய வேண்–டு–வ�ோம், தெய்–வம் அரு–ளும்!
(மந்–தி–ரம் ஒலிக்–கும்) ðô¡
73
16-31 டிசம்பர் 2017
ðFŠðè‹
பரபரபபபான விறபனனயில்
உங்களுக்கு வேலைலை உறுதிசெய்யும்
உன்னதமா்ன பாடதசதாகுப்பு u250
u275
u200
TNPSC - Group IV & VAO
துல்லிைமா்ன வி்னா-விலட ல்கவைடு சபாதுஅறிவு, சபாதுததமிழ் கிராம நிரோ்கம், ஆப்டிடியூட் பாடதசதாகுப்பு
இன்மறே வாங்குங்கள்!
மேர்வு எழுதுங்கள்!
சவல்லுங்கள்!
புத்தக விற்பனையாளரகள் / முகவரகளிடமிருந்து ஆரடரகள் வரவவறகப்படுகின்றை. த்தாடரபுக்கு: 7299027361 பிரதிகளுக்கு: சூரியன் பதிபபகம், 229, கசவசேரி வராடு, மயிலாபபூர, தசேனனை- 4. வ்பான: 044 42209191 Extn: 21125 | Email: kalbooks@dinakaran.com
பிரதிகளுக்கு : தசேனனை: 7299027361 வகானவ: 9840981884 வசேலம்: 9840961944 மதுனர: 9940102427 திருசசி: 9364646404 தெல்னல: 7598032797 வவலூர: 9840932768 புதுசவசேரி: 7299027316 ொகரவகாவில்: 8940061978 த்பஙகளூரு: 9945578642 மும்ன்ப: 9769219611 தடல்லி: 9818325902
திைகரன அலுவலகஙகளிலும், உஙகள் ்பகுதியில் உள்ள திைகரன மறறும் குஙகுமம் முகவரகளிடமும், நியூஸ் மாரட் புத்தகக் கனடகளிலும் கினடக்கும் புத்தகஙகளைப் பதிவுத ்தபால் / கூரியர் மூலம் பபற, புத்தக விளலயுடன் ஒரு புத்தகம் என்றால் ரூ.20ம், கூடு்தல் புத்தகம் ஒவபவான்றுக்கும் ரூ.10ம் சேர்தது KAL Publications என்ற பபயருக்கு டிமாண்ட் டிராஃப்ட் அல்லது மணியார்டர் வாயிலாக மேலாளர், சூரியன் பதிபபகம், தினகரன், 229, கசமசேரி மராடு, ேயிலாபபூர், சசேன்்ன 600004. என்ற முகவரிக்கு அனுப்பவும்.
இபவ்பாது ஆனனலனிலும் வாஙகலாம் www.suriyanpathipagam.com
அகத்தூய்மை அருள்வாய் ஆஞ்சநேயா! ர கு–குல புகழ் நிலைக்க ராக–வன் அவ–த–ரித்–தான் ராம–னாய் -த�ோள் புர–ளும் வாடாத நட்–பு–ம–ல–ராய் அலங்–க–ரித்–தான் அனு–மன் மன–துக்–கி–னிய உற–வா–னான்! அகத்–தில் ப�ொய் இருள் சூழ வீடெல்–லாம் விளக்–கேற்றி சிரித்து மகிழ்–கி–றார் அனு–மனே-அணை–யும் விளக்–கெ–ரிய உதவ மன–மில்லை அனு–மனே! பாதம்–பட்ட இட–மெல்–லாம் ச�ொந்–த–மென்–பார் பாத–கம் செய்–வதே வாழ்–வென்–பார் -உயிர் நூல–றுந்த பட்–ட–மாய் பறந்–து–விட்–டால் என்ன செய்–வார் இவர்–கள் அனு–மனே! வாழ ப�ொருள் வேண்–டும் -வாழும் வாழ்–வுக்கு ப�ொருள் வேண்–டும் இரண்–டும் எனைச்–சேர அன்பு வரம் தரு–வாய் அனு–மனே! செய்–முறை வாழ்–வுக்–கும் -நூலெ–ழு–தும் இலக்–கிய வாழ்–வுக்–கும் வானு–ய–ரம் காண்–கி–றேன் கற்–ப–னை–யில் வாழ்ந்து விட்–டேன் கை க�ொடுப்–பாய் அனு–மனே! சந்–திக்–கும் மனி–தர் மனம் காட்டு! சக–வாச உற–வின் இனம் காட்டு! சதி–வலை விரிப்–பா–ரி–டம் சிக்–கா–மல் தடுத்–தாட்–க�ொள் ராம–பக்த அனு–மனே!
நாடிய இன்–பம்–பெற அலங்–கா–ர–மாய் பேசி சாதிக்–கும் அற்–பர்–க–ளி–டையே தாம–ரை–யிலை நீராய் நானும் வாழ தாயன்–பு–டன் அருள்–வாய் அனு–மனே! மதி–முக – ம், மந்–திம – ன – ம் க�ொண்–ட�ோரை விலக்கி மந்–தி–மு–கம், மதி–ம–னம் பெற்ற உன்னை சிந்–தை–யால் சர–ண–டைந்–தேன் ! பார்க்க பலா, பழக நிலா நீ அனு–மனே! அடி–வ–ரு–டி–யும், அரு–கில் இருந்து ஆழக்–குழி பறிப்–ப�ோ–ரும் அணு–காது அக–லாது அள–விலா அனு–ப–வம் தந்–தெனை உயர்த்த வரு–வாய் அனு–மனே! பிர–தி–ப–லன் பாரா–மல் நட்–பு–பா–ராட்டி சேவை–கள் செய்ய நீயி–ருந்–தால் பூமி–யில் நானும் ராமன் அனு–மனே! ராம–நாம மகிமை ச�ொல்–வாய் அனு–மனே! ராம–நா–மம் உனக்கு, ராஜ–ய�ோ–கம் எனக்கு! வடை–மாலை உனக்கு, பெரும்–செல்–வம் எனக்கு! வெற்–றி–லை–மாலை உனக்கு, வெற்–றிக்–க�ொடி எனக்கு! வெண்–ணெய்–காப்பு உனக்கு, மன அமைதி எனக்கு! ராக–நா–தம், ராம–தூ–தம் ஆஞ்–ச–நேயா வாழ்க!
- விஷ்–ணுத – ா–சன் ðô¡
75
16-31 டிசம்பர் 2017
10
நல்லவற்றில் மிகுதியையும்
அருள்வாள் அபிராமி!
அ
பி–ராமி பட்–டர் அந்–தாதி பாடிய காலத்–தில் அவ–ரு–டன் பணி–யாற்–றிய பிற அந்–த–ணர்– கள் தன்–னைப் பரி–கா–சப்–ப–டுத்–தி–ய–தற்கு, இந்–தப் பாட–லின் வழி–யாக விடை ச�ொல்–கி–றார்: அவர்–மீது ச�ொல்–லப்–பட்ட குற்–றச்–சாட்–டு–கள்: 1. தீயநட்பு க�ொண்–ட–வர் (சக–வா–சம் சரி–யில்லை); 2. அந்–தண – ர்–கள – ால் விலக்–கப்–பட்ட உயிர்–பலி, மது, மாமி–சம் முத–லிய – ன வைத்து வழி–பாடு செய்–கிற – ார். (வாமாச்–சா–ரம் - இடது வழி–யைப் பின்–பற்–றுப – வ – ர்); 3. நீச்ச தேவ–தை–யின் மந்–தி–ரத்தை கூறி வழி ப–டு–கி–றார்; 4. இறை–ய–ருள் கிடைக்–கா–த–வ–கை–யில் தவ–றான முறை–யில், தவ–றான தேவ–தையை தவ–றா–ன–வர்–க–ளு–டன் கூடி வழி–ப–டு–கி–றார். இந்–தக் குற்–றச்–சாட்–டு–க–ளுக்கு இறை–வி–யின் முன் சத–சூத்–தி–ரப் பிர–மா–ணத்–தால் விடை கூறு– கி–றார்: ‘நான் வணங்–கு–வது உயர்ந்த தேவதை, என்–னு–டைய நட்பு உயர்ந்த அடி–யார்–க–ளு–டன், நான் பின்–பற்–று–வது பர–மா–க–மம் என்ற வழி–பாட்டு
76
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
முறையே, எனக்கு இறை–வி–யா–ன–வள் அரு–ளித்– தாள். (இறை உத்–தர– வு பெற்று) இந்த சத–சூத்–திர– ப் பிர–மா–ணத்தை செய்–கி–றேன்.’ சென்–னி–யது உன் ப�ொற் திரு–வ–டித்–தா–மரை சிந்–தை–யுள்ளே மன்–னி–யது உன்–திரு மந்–தி–ரம் சிந்–துர வண்–ணப் பெண்ணே. முன்–னிய நின் அடி–யா–ரு–டன் கூடி முறை முறையே பன்–னி–யது என்–றும் உன்–தன் பர–மா–கம பத்–த–தியே (பாடல் - 6) இந்–தப் பாட–ல�ோடு அல்–லா–மல், பிற பாடல்–க– ளி–லும் இதன் தாக்–கம் உள்–ளதை கீழ்–க்கா–ணும்
முனை–வர்
பா.இரா–ஜ–சே–கர சிவாச்–சா–ரி–யார்
வரி–களு – ம் உறு–திச – ெய்–கின்–றன. கய–வர் தம்–ம�ோடு என்ன கூட்–டி–னியே (79) கூட்– ட ாய வா என்னை தன்–ன–டி–யா–ருள் (80) எனது உனது என்–றி–ருப்– பார் சிலர் யாவ–ர�ோடு – ம் பினங்– கேன் (81) அ டி – ய ா – ர ை ப் பே ணி பிறப்–ப–றுக்க (25) உன் திரு–மந்–திர– ம் (6) ‘‘திரி– பு ர சுந்– த – ரி – ’ ’ (2) உயர்ந்த தேவதை ‘‘பர–மா–கம பத்–த–தியே – –’’ (6) ‘‘வீணே பலி–க–வர் தெய்– வங்–கள் பார் சென்று அன்பு பூணேன்–’’ (64) வட–ம�ொ–ழிச்–சான்று : ஒன்–பது ஆக–மத்–தின் வழித் த�ோன்–றிய 28 ஆக–மங்–கள் சக்– தி–யால் ச�ொல்–லப்–பட்ட ‘‘யாம– லம்–’’ என்–பது ஒன்–பது வேறு– பா– டு – க – ளு – ட ன், அதி– லி – ரு ந்து பல–வும் த�ோன்–றின. ‘‘நவா– க ம ரஹச்– ய ார்– தி – த�ோத் பவ�ோ அஷ்–ட–விம் சத�ோ தய: சக்த்–யுக்–தம் யாம–ல�ோத்– பூ–தம் நவ பேதம் அநே– க – த ா– ’ ’ - ஞானார்ணவ விளக்கம் பர–மா–கம – ம் என்–பது 9 சக்தி ஆக–மங்–களி – ல் இரண்–டா–வத – ாக ச�ொல்–லப்–பட்–டது. அவை: 1. பாரத்–வா–க–மம், 2. பர–மா–க–மம், 3. சிவா–க–மம், 4. சக்த்–யா–க–மம், 5. காலா–க–மம், 6. தேவப் ப்ர– சா–தா–கம – ம், 7. பார–தந்த்–ரா–வத – ா– ரம், 8. சிவாக்–ஞா–னா–சா–ரம் 9. சிவ சாதாக்ய ப்ரா–சா–தம். சென்–னி–யது என்ற இந்–தப் பாட– லை க் கீழ்– க ா– ணு ம் வரி– சை–யில் ப�ொருள் க�ொள்–வது நலம். ‘ ‘ சி ந் து ர வ ண் – ண ப் பெண்ணே முன்–னிய நின் அடி–யா–ரு– டன்–கூடி சிந்–தையு – ள்ளே மன்–னிய – து உன் திரு மந்–திர– ம் முறை முறையே பன்–னி– யது என்–றும் - உந்–தன் பர– மா–கம பத்–த–தியே சென்–னி–யது உன் ப�ொற் திரு–வடி தாமரை. சி ந் து ர வ ண் – ண ப்
பெண்ணே’’ - உமை–யம்–மையை முழு–மு–தற் ப�ொரு– ள ா– க க் க�ொண்டு வழி– ப – டு – ப – வர்– க ள் அவளை ஐந்து வண்– ண ம் க�ொண்–ட–வ–ளாக தியா–னிக்–கின்–ற–னர். ஒவ்–வ�ொரு வண்–ணமு – ம் ஒவ்–வ�ொரு சிறப்பு பய–னைத் தரும். அந்த வகை– யில் வேதத்–தில் சிந்–துர– ம் என்ற சிவப்பு வண்–ணத்–தில் உமை–யம்–மையை தியா– னித்–தால் ரா–ஜச குண–முடை – ய – வ – ள – ா–கத் திகழ்–வாள். பச்சை, கருப்பு வண்–ணத்–தில் தியா– னித்–தால், தாமஸ குண–முடை – வ – ள – ா–கத் திகழ்–வாள். ப�ொன் நிறம், வெண்மை நிற–மு– டை–ய–வ–ளாக தியா–னித்–தால் சாத்–வீக குண– மு – டை – ய – வ – ள ாக திகழ்– வ ாள். (‘ஹிரண்–ய–வர்–ணாம் ஹரி–ணீம்’) சூக்–தம். 1. ஆக–மத்–தில் சிவப்பு, சிந்–து–ரம் நிறம் முடை–ய–வ–ளாக தியா–னித்–தால், ெசல்–வத்–தைக் க�ொடுப்–பாள். ‘லக்ஷ்மி
சிந்– தூ – ர ா– ரு ண விக்– ர – க ாம்’ லலிதா சகஸ்–ர–நா–மம். 2. பச்சை கருப்பு நிற–மு– டை–ய–வ–ளாக தியா–னித்–தால், வீரத்தை அளிப்–பாள் - காளி. 3. ப�ொன்–நிற – ம், வெண்மை நிற–மு–டை–ய–வ–ளாக தியா–னித்– தால், ஞானத்தை வழங்– கு – வாள் - சரஸ்–வதி. மே ற் – க ண்ட மூ ன் று நிறங்–க–ளும் மூன்று சக்–தியை (ஆற்–றலை) குறிப்–பி–டு–கி–றது என்–கி–றது சிற்–பம். இச்– ச ா– ச க்தி - விழைவு ஆற்–றல் (விருப்–பம்) - சிவப்பு. க்ரி–யா–சக்தி - இயக்க ஆற்– றல் (செயல்) - பச்சை. ஞான–சக்தி - அறிவு ஆற்– றல் (காப்பு) - வெள்ளை. சிந்–துர வண்–ணத்–தி–னாள் - பாடல் 8, செம்–மை–யம்மை – ம்– பாடல் - 73, பச்சை வண்–ணமு மாகி - பாடல் 70, சாம–ளமே – னி - 93, ப�ொன்–ன–னை–யாளை பாடல் 91, மின்–ப�ோ–லும் நின்– த�ோற்–றம் பாடல் - 67. இப்– ப ா– ட ல் வரி– க ள் இக்– க– ரு த்தை உறுதி செய்– கி ன்– றன. அந்த வகை–யில் ‘சிந்–துர வண்–ணப் ெபண்–ணே’ என்–பது இச்– ச ா– ச க்– தி யை குறித்– த து. இச்–சா–சக்–திய – ாக உமை–யம்மை விளங்–கு–கி–ற–ப�ோது வணங்–கு– கி–ற–வன்–மீது பெரும் கருணை க�ொண்–ட–வ–ளாக திகழ்–வாள். வேண்–டா–மலேே – ய தானே முன்– வந்து அருள்–வாள். வணங்– கு – கி – ற – வ ன் தவறு செய்– கி – ற – ப�ோ – து ம் மன்– னி ப்– ப ா ள் . மே லு ம் ச ெ ல் – வ ச் செழிப்–பை–யும், நல்–ல–வற்–றில் மிகு– தி – யை – யு ம் அருள்– வ ாள் (ஐஸ்–வர்–யம்). அதன் கார–ண– மா– க வே சிந்– து ர வண்– ண ப் பெண்ணே என்–கி–றார். செவி–வழி தக–வல் - பாஸ்– கர ராயர் என்–ப–வர் அம்–பாள் உபா– ச – க ர். அவர் லலிதா ஸஹஸ்–ர–நா–மத்–திற்கு விளக்– கம் எழுதி வந்– த ார். அதில் ‘அபர்–ணா’ என்ற நாமா–வளி வந்–தது. இதற்கு கடனை ப�ோக்– கு– ப – வ ள் என்– ப து ப�ொருள். அதை அவர் எழுதி முடிக்–கும்– ப�ோது அவர் வீட்–டில் அவ–ரிட – ம் கடன் க�ொடுத்– த – வ ன் அவர் ðô¡
77
16-31 டிசம்பர் 2017
கட–னைத் திருப்–பித் தரா–த–தால் திட்–டி–விட்டு ப�ோனான். அதற்கு பாஸ்–க–ர–ரா–யர் கண்–ணீர் விட்டு கலங்–கி–னார். அவ–ரது மனைவி ஏன் கலங்–கு–றீர்–கள், கட–னைக் க�ொடுத்–து–வி–ட–லாம் என்று தேற்–றி–னார். அதற்கு பாஸ்–கர– ர– ா–யர் கடன்–கா–ரன் திட்–டிய – த – ற்–காக அழ–வில்லை நான் எழு–திய இந்த நாமா–வ–ளி–யின் ப�ொருள் ெபாய்–யா–கி–வி–டுமே என்று கலங்–கி–னேன், என்–றார்! மறு–நாள் அவ–ரது மனைவி வந்து எல்லா கட–னை–யும் ெகாடுத்–து–விட்–ட–தா–க–வும், தான் திட்–டி–ய–தற்–கா–க–வும், கடன் க�ொடுத்–த–வன் வருந்–தி–னான். பாஸ்–க–ர–ரா–யர் மனை–விய�ோ படி தாண்–டா–த–வள், பிற–கு–தான் தெரிந்–தது, உமை–யம்–மையே லலிதா ஸஹஸ்–ரந – ாம பாஷ்–யத்–தின் (லலிதா ஸஹஸ்–ரந – ா–மத்–திற்–கான விளக்க உரையை உண்–மை–யாக்க அவர் மனைவி வடி–வத்–தில் சென்று கடனை அடைத்–தி–ருக்–கி–றாள்! இந்–தச் சம்–ப–வத்–தி–லி–ருந்து முன்–ச�ொன்ன ெசம்மை நிற–மான ரா–ஜச குணம் க�ொண்–டவ – ள – ா–கவு – ம், செல்–வத்தை க�ொடுப்–பவ – ள – ா–கவு – ம்,
உமை–யம்–மை–யா–ன–வள் தானே விரும்பி கடன் க�ொடுத்–த–லா–கிய செய–லைச் செய்–த–தி–லி–ருந்–தும் நன்கு உணர முடி–கி–றது. ‘சிந்–துர வண்–ணப் பெண்–ணே’ என்று பட்–டர் விளி–வேற்–று–மை– யா–லும், முன்–னி–லை–யி–லும் குறிப்–பி–டு–கி–றார். அதை உறுதி செய்ய இதே பாட–லில் ‘உன் ப�ொற் திரு–வடி,’ ‘உன் திரு மந்–தி–ரம்’, ‘நின் அடி–யா–ருட – ன்’, ‘உன் தன் பர–மா–கம – ’ என்–றும் கூறு–வத – ால் இறை–வியை நேர–டி–யாக பார்த்து இப்–பா–டலை பாடு–கி–றார்.
மு ன்– னி ய
(நின் அடி– ய ா– ரு – ட ன் கூடி) - உமை– ய ம்– மையை வழி–படு – வ – தையே – முதன்மை ந�ோக்–கம – ாக க�ொண்–டவ – ரு – ம், எதிர்ப்–படு – ம் என இறை–ய–ரு–ளுக்–காக எதிர்–பார்த்து காத்–தி–ருப்–ப–வ–ரும், தன்–னைப் ப�ோலவே ந�ோக்–கம் க�ொண்–டவ – ரு – க்கு அனு–கூல – ம – ாய் இருப்–பவ – ரு – ம், செயல்–ப–டு–ப–வ–ரும், அவர்–க–ளுள் முதன்–மை–யா–ன–வ–ராக விருப்–பம் உள்–ள–வ–ரும், இறை–ய–ரு–ளின் ப�ொருட்டு உடல், ப�ொருள் ஆவி, அனைத்–தையு – ம் துறக்–கச் சித்–தம – ா–யிரு – ப்–பவ – ரு – ம், பிற அடி–யார்–களு – க் கு வழி–யாக இருப்–ப–வ–ரு–மா–கிய தன்–மை–யையே ‘முன்–னி–ய’ என்ற
78
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
வார்த்– தை – ய ால் குறிப்– பி – டு –கின்–றார். ‘தமி–யேனு – ம் நின் பத்–தரு – க்– குள்’ (88), ‘வந்து என் முன் நிற்– க – வே ’ (9), ‘கூட்– டி ய வா நின்னை தன்–ன–டி–யா–ரில்’ (80) ‘‘... வீட–கத்தே புகுந்–தி–டு– வான் மிகப் பெரி–தும் விரை– கின்றே....’’ - திருச்– ச – த – க ம், அறி–வு–றுத்–தல் - திரு–வா–ச–கம்.
நின் அடி–யா–ரு–டன் - நின் அடி– யார் என்ற வார்த்–தைய – ால் பிற தேவ–தை–களை வழி–ப–டு–ப–வர்– களை நீக்கி உமை–யம்–மையை வழி–ப–டு–ப–வர்–களை மட்–டுமே குறிப்–பி–டு–கின்–றார். ‘வந்– தி ப்– ப – வ ர் உன்னை வான–வர்’ (தேவர்–கள்), தான– வர் (அசு–ரர்–கள்) ஆனா–வர்–கள் (பிரம்மா, விஷ்ணு, ருத்ரன், ஈஸ்–வ–ரன், சதா–சி–வன்) - (14), ‘மனி–த–ரும்’ - மனி–தர்–கள் (4), ‘தேவ–ரும்’ - என்–ப–தி–லி–ருந்து அறிந்து க�ொள்–ள–லாம். உமை–யம்–மை–யின் அடி–ய– வர்– க – ள ாக திருக்– க – ை ட– யூ – ரி ல் அருள் பெற்– ற – வ ர்– க – ளை – யு ம் மற்–றும் பிற இடங்–களி – ல் உமை– யம்–மையை வழி–பட்டு உயர்–வ– டைந்–த–வர்–க–ளை–யும் சேர்த்து குறிப்–பி–டு–கின்–றார். ‘கூடி’ - ஆசா–னுட– ன் கூடி சாத்– தி–ரங்–களை முறை–யாக கற்–றும் அன்–பர்–க–ளு–டன் கூடி இறை–ய– ருளை பெற்–றும், இறை–ய–ருள் கூட்– ட க் கூடி– ய – வ – ரு – ம ா– கி ய அடி–ய–வ–ரையே இங்கு ‘கூடி’ என்–கிற – ார். இதையே ‘கூடி–யவ – ர் தன் அடி–யா–ரில்’ (80), ‘கய–வர் தம்– ம�ோ டு என்– ன ைக் கூட்– டி – னி–யே’ (79) என்ற வரி–க–ளால் இறை– ய – ரு ள் கூட்ட கய– வ ர் தம்– ம�ோ டு கூடும் இயல்பு நீங்கி இருக்–கும் தன்–மையை ‘கூடி’ என்ற வார்த்– தை – ய ால் குறிப்–பி–டு–கி–றார். நின் அடி– ய ா– ரு – ட ன் கூடி என்று இணைத்து கூறி–ய–தால் உமை–யம்–மை–யின் கரு–ணை– யி– ன ாலே அரு– ளை ப் பெற்– ற–வ–ரும் பெற்–ற–தன் வழி பிற– ருக்கு அருளை பெற செய்ய முயல்–ப–வ–ரு–மா–கிய வித்யா உபா–ச–கர்–க–ளான குரு–மார்–க– ளு– ட ன் ‘கூடி’ என்– ப – தையே
குறிப்–பி–டு–கி–றார்.
சி ந்– தை – யு ள்ளே மன்– னி – ய து உன் திரு– ம ந்– தி – ர ம் - அடி– யார்–க–ளு–டன் கூடி–ய–தால் ஏற்– பட்ட விளை–வால் மந்–திர– த்தை பெற்று (குரு உப– த ே– ச த்– தி – னால்) அதை எப்–ப�ொ–ழு–துமே மன–துள் நிலைக்–கச் செய்–த– லா–கிற பயிற்–சி–யையே இங்கு ‘சிந்– தை – யு ள்ளே மன்– னி – ய து உன் திரு–மந்–தி–ரம்’ என்–கி–றார். சிந்தை என்–கிற ச�ொல்லை ஆரா– யு – மு ன் நான்கு அடிப்– படை ச�ொற்– க – ளை ப் புரிந்து க�ொள்ள வேண்–டும்: 1) பஞ்–ச– தன் மாத்ரா, 2) எண்– ண ம், 3) மனம், 4) நினைவு. 1 ) ப ஞ் – ச – த ன் ம ா த்ரா என்– ற ால் புலன்– க – ளி ன் வழி பெறப்–பட்ட தக–வல் குறிப்–பா– கும். கரும்பு என்–பது காதால் கேட்–கின்ற ச�ொல். அது ஒலிக்– கு– றி ப்பு. (ஒலி - சப– த – த ன்– மாத்ரா) அது இனிப்பு என்–பது வாய் என்–கிற புல–னால் பெறப்–ப–டு– கின்ற குறிப்பு. (சுவை - ரஸ– தன் மாத்ரா). க ரு ம் – ப ா – ன து ப ச்சை நிறத்– தி ல் மூங்– கி ல் ப�ோல் கணு– வு – ட – னு ம் தழை– யு – ட – னு ம் இருக்–கும் கண் என்–னும் புல– – கி – ன்ற குறிப்பு. னால் பெறப்–படு (உரு–வம் - ரூப–தன் மாத்ரா). கரும்பு வழ–வ–ழப்–பா–க–வும் அதன் தழை உட–லில் அரிப்– – ா–கவு – ம் இருக்–கும் பைத் தரு–வத என்–பது. மெய் என்–னும் புல– – கி – ன்ற குறிப்பு. னால் பெறப்–படு (தீண்–டல் - ஸ்ப–ரிச – த – ன் மாத்ரா) கரும்பு இருக்– கு ம் இடத்– தில் மரப்– ப�ொ – ரு ள் மக்– கி ய வாசனை வீசும். இது மூக்கு என்–கின்ற புல–னால் பெறப்–படு – – கின்ற குறிப்பு (மனம் - கந்–த– தன் மாத்ரா) ‘ஊறு, முருகு, சுவை, ஒலி, ஊறு–ஒலி ஒன்–று–ப–டச் சேரும் தலை–வி’ ஊரும் (68) 2) எண்– ண ம் - இந்– த க் குறிப்–புக – ளி – ன் ஒருங்–கிணைந்த – தக–வலையே – எண்–ணம் என்று குறிப்–பி–டு–கின்–றார். ‘எண்–ணிய என்– ன – ம ன்றோ முன்– ச ெய் புண்–ணி–மே’ (40)
3. மனம் - எண்–ணங்–களை – ப் பதிவு செய்–யும் செயலை செய்–வது, தேவை–யான ப�ொழுது மீண்–டும் தரு–வது, அழி–யா–மல் நிலை–பெ–றச் செய்–வது என்ற மூன்று குணங்–களை உடை–யது. 4) நினைவு - நிகழ்–கா–லத்–த�ோடு மனதை த�ொடர்–பு–ப–டுத்–து–வது. இந்த நான்–கை–யும் சரி–வர புரிந்–து–க�ொண்–டா–லே–யன்றி சிந்தை என்–கிற வார்த்–தையை புரிந்–து–க�ொள்ள முடி–யாது. ‘ம�ொழிக்–கும் நினை–வுக்கு எட்–டாத நின் திரு–மூர்த்–தி’ (87). ஒரே ப�ொரு–ளைப் பற்–றிய த�ொடர்ந்த பல்–வேறு எண்–ணங்–க–ளைப் பெற்–றி–ருக்–கும் சூழ– லில் மனது அதில் ஒன்றை தேர்வு செய்–யும் முயற்–சியை சிந்தை என்ற ச�ொல்–லால் குறிப்–பிடு – வ�ோ – ம். ‘மன்னே அசை–நிலை ஒழி–யிசை ஆக்–கம் கழிவு மிகுதி நிலைப் பேரா–கும்’ - நூற்பா (147) ம ன–தின் பல–மும் பல–வீ–ன–மும் - எண்–ணத் த�ொகுப்பு அதி–க– மாக இருந்–தால் மனது பல–வீ–ன–ம–டை–கி–றது. எண்–ணத் த�ொகுப்பு குறை–வாக இருந்–தால் மனது பலம் பெறு–கி–றது.
மன�ோ– ப – ல ம் பெற்– ற – வ ர்– க ள் மட்– டு மே உபா– ச – ன ை– யி ல் வெற்–றி–ய–டைய முடி–யும். எண்–ணப் பதிவை குறை–வாக்–கு–வ–தற்கு ஆக–மங்–கள் செய்–கின்ற முயற்–சியே மந்–தி–ரம். இந்த மந்–திர– த்தை ச�ொல்–வத – ன – ால் மன–மா–னது நம் வசப்–படு – கி – ற – து. (உபா–ச–னை–யில் வெற்றி பெறு–கி–றது). அப்–படி ச�ொல்–லா–மல் இருந்–தால் மன–தா–னது எண்–ணத்–தில் வச–மா–கி–றது (உபா–ச–னை–யில் த�ோல்–வி–யு–று–கி–றது). இதைத்–தான் ‘சிந்–தையு – ள்–ளே’ என்–கிற – ார். சீடன் குரு–விட – த்–தில் மந்–திர– த்தை பெறு–வது அல்–லா–மல் அவர் ச�ொன்ன வழி–யைப் பின்–பற்றி அதை த�ொடர்ந்து பல–முறை உச்–ச–ரிக்–க–வும் வேண்–டும், அப்–படி உச்–ச–ரிக்–கும்–ப�ோது மன–தில் பதித்–துக் க�ொள்ள வேண்–டிய இறை திரு–உ–ரு–வத்தை (தியா–னத்தை) நினைக்–கச் செய்–வ–த–னால் மன–மா–னது ஒன்–றில் ப்ர–வர்த்–திக்–கும் - ‘நெஞ்–சில் பதித்–து’ (48). ஒன்றை குறித்து இயங்– கும்–ப�ோது பிற நட–வ–டிக்–கை–க–ளில் ஈடு–ப–டாது. அப்–ப–டிப்–பட்ட த�ொடர் இறை–நி–னைவை பயிற்–சி–யி–னால் த�ோற்–று–விப்–பது மந்–தி–ரம். ðô¡
79
16-31 டிசம்பர் 2017
அந்த மந்–தி–ரத்தை த�ொடர்ந்து பன்–முறை ச�ொல்–வ–தால் ஏற்–ப–டும் அனு–ப–வத்–தையே ‘மன்– னி–ய–து’ என்று குறிப்–பி–டு–கி–றார். இதையே ‘நெஞ்– சம் பயில நினைக்–கின்–றி–லேன்’ (59) என்–றும் ச�ொல்–கி–றார். – ா–னால் மந்–திர– ம் ஜெபிக்க ‘மன–மது செம்–மைய வேண்–டாம்’ என்–கி–றது சித்–தர் க�ோவை.
‘உன் திரு–மந்–தி–ரம்’ என்ற திரு–வாக்–கால் உமை–
யம்–மையை குறித்த மந்–தி–ரத்–தையே குறிப்–பி–டு கி – ற – ார், பிற தேவ–தையை – க் குறிப்–பிட – வி – ல்லை. ‘ஒளி– நின்ற க�ோணங்–கள் ஒன்–பது – ம் மேவி உரை–பவ – ளே – ’ (19) என்ற வாக்–கால் உறுதி செய்–கி–றார். ‘சக்–கர ராஜ நிலயா’ - லலிதா ஸஹஸ்–ர– நா–மம். ஒவ்–வ�ொரு மந்–தி–ரத்–திற்–கும் ஒரு பயன் உள்–ளது. ஒரு மந்–தி–ரத்–திற்கு ெபாது–வாக ஒன்று முதல் மூன்று பயன்–கள் கூறப்–பட்–டுள்–ளன, கருட பஞ்க்ஷா–ரம், விஷத்–தைப் ப�ோக்–கும், வீர–மந்–தி–ரம் - தீயதை ஒழிக்–கும் என்–ப–து–ப�ோல. இந்த வகை– யி ல் அல்– ல ால் ஒரு மனி– த ன் கரு–விலே த�ோன்–றி–யது முதல் கைலாச பதவி அடை–வ–து–வரை அனைத்–திற்–கும் தேவை–யான அனைத்–தை–யும் அதை ஜெபிக்–கி–ற–வ–னுக்–கும். அத– ன ால் பரிந்– து – ரை க்– க ப்– ப – டு – ப – வ – னு க்– கு ம்– கூ ட அனைத்து நலன்–களை – யு – ம் பெற்–றுத்–தர வல்–லமை உடை–யதை மகா–மந்–தி–ரம் என்று குறிப்–பி–டு–வர். அந்த வகை–யில் சாக்த வழி–பாட்–டில் மகா–மந்– தி–ர–மான ‘வித்–யா’ மந்–தி–ரத்–தையே குறிப்–பி–டு– கி–றார். இந்த மந்–திர– த்–தின் முதன்–மையு – ம், சிறப்–பும், உயர்வு, கருதி ‘திரு’ என்ற முன் அடை சேர்த்து குறிப்–பி–டு–கி–றார். ‘சிந்– தை – யு ள்ளே மன்– னி – ய து உன் திரு– ம ந்– தி–ரம்’ என்–ப–தால் அபி–ராமி அம்–மை–யின் மந்–தி– ரத்தை ஜெபித்–த–த–னால் ஏற்–பட்ட விளை–வையே (அரு– ளையே ) குறிப்– பி ட்– டு ள்– ள ார். ‘முறை முறையே பண்– ணி – ய து என்– று ம் உன் தன் பர–மா–கம–பத்–த–தி–யே’
‘முறை
முறை–யே’ - க�ொள்ள வேண்–டி–ய–தும் தள்ள வேண்–டி–யது மாகிய நெறி–க–ளைப் பழ–மை– யான புத்–தக – த்–திலே (ஆக–மங்–களி – ன்–வழி) கூறப்–பட்– டதை சார்ந்து, அதில் கூறி–யுள்ள முறைப்–ப–டியே இடை–யீரு – ாக பின்–பற்றி இறை–வ– – ட – ற்று பரம்–ப–ரைய ன�ோடு முறை–சார்ந்த உறவு முறை ஏற்–ப–டுத்–திக்– க�ொண்ட குரு–வின் துணை–யுட – ன், இறை–வனி – ட – த்து முறை–யிடு – வ – த – ற்கு, விரும்–புகி – ற சீடன், குரு கூறிய வழியே அனு–ப–வம் பெற அதில் குறிப்–பிட்–டுள்ள விளைவு பெறு–வத – ற்கு செய்ய தக்–கதையே – ‘முறை முறை–யே’ என்று குறிப்–பிட்–டுள்–ளார்.
‘ப ன்–னி–ய–து’
- குரு– வி – ட த்– தி – லி – ரு ந்து குற்– ற – ம ற தெரிந்து பின்–பற்ற வேண்–டி–ய–வற்–றைக் கற்று, கற்–ற–பின் அதில் ச�ொல்–லப்–பட்–ட–வற்றை நடை– மு–றைப்–ப–டுத்–து–வதைே – ய ‘பன்–னி–ய–து’ என்–கி–றார், குறிப்–பாக செய–லை–யும், செயல்–சார் நெறி–க–ளை– யும் குறிப்–பி–டு–கின்–றார்.
‘அன்–றும்’ - மாறு–தல – ற்–றது – ம், உண்–மைய – ா–னது – ம்,
80
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
நன்–மை–யா–ன–தும், அனு–பவ சாத்–தி–யப்–ப–டு–வ–து–மா– கிற ஒன்–றைத்–தான் மனம் உறு–தி–யாக நம்–பும். அந்த நம்–ப–கத்–தன்–மையை உறுதி செய்–வ–தற்கு கார– ண – க ா– ரி ய அடிப்– ப – டை – யி லே, விளைவை தெளி–வுப – டு – த்தி உல–கிய – லி – ல் உள்ள பல உண்மை நிகழ்–வு–களை சான்–றா–கக் காட்டி ஒரு ப�ொரு–ளில் நம்–ப–கத்–தன்–மையை ஏற்–ப–டுத்–து–வர். அந்–த–வகை – – யிலே ஏற்–படு – ம் நம்–பிக்–கைய – ா–னது ஒரு காலத்–தில் அழி–ய–வும் வாய்ப்–புள்–ளது. ஆனால் ‘என்–றும்’ என்ற வார்த்தை அத்–த–கை–யது அல்ல. அப்–படி உறுதி ஆக்–கவே ‘என்–றும்’ என்ற ச�ொல்–லைப் பயன்–ப–டுத்–து–கி–றார்.
தேறும்–படி
சில ஏது–வும் காட்டி (63) - மிக–வும் நம்–பக – த்–தன்மை வாய்ந்த அர–சாங்க பத்–திர– த்தைக் க�ொண்டு ஒரு ப�ொரு–ளில் ஒரு–வ–ருக்–குள்ள உரி– மையை உறுதி செய்–கி–ற�ோம். அதில் உள்–ளது உண்– மை – த ான் ஆனால், 100 வரு– ட த்– து க்கு முன்–பும் 100 வரு–டத்–திற்கு பின்–பும் அது மறைய வாய்ப்–பிரு – க்–கிற – து. அது–ப�ோல் காலம் மாறி–விடு – ம், ஆனால், சூரி–யன் கிழக்–கில் உதிப்–பது எப்–ப�ோது – ம் மாறாது. அது நித்–திய சத்–தி–யம். இந்த இரண்டு செய்–தி–க–ளின் வழியே நிறு–வப்–ப–டு–கிற நம்–ப–கத்– தன்மை (உறு–திப்–பாடு) ஒன்று காலத்–தால் மாறு –ப–டு–வது; மற்–ற�ொன்று காலத்–தால் மாறு–ப–டா–தது. அந்த அள– வி ல் ‘என்– று ம்’ என்– கி ற வார்த்– தையை பயன்–ப–டுத்தி காலத்–தால், இடத்–தால், நிகழ்– வ ால், மாறாத உண்– மை த்– த ன்– மை – யு ம், நம்–ப–கத்–தன்–மை–யும் வாய்ந்–தது என்று நமக்கு கூறு–கி–றார்.
‘உ ன்
தன்’ என்ற வார்த்– தை – ய ால் அபி– ர ா– மியை முன்–னி–லை–யில் குறிப்–பி–டு–கின்–றார். தன் என்–பது உடை–மைப் ப�ொருள் சார்ந்து பத்–ததி – யை குறித்–தது. பத்–ததி என்–பது இறை–வழி – ப – ாட்டு நெறி செயல்– முறை விளக்க நூல். ஒவ்–வ�ொரு நூலிற்–கும் ஒரு பெயர் உண்டு. அந்த வகை–யில் ‘பர–மா–க–மம்’ என்ற பெயரை உடைய சக்தி வழி–பாட்டு நெறி நூலா–கும். ‘முறை முறையே பன்–னி–யது என்–றும் உன்–தன் பர–மா–கம பத்–த–தி–யே’. வித்யா உபா–ச–கர்–க–ளால் அனு–ப–வத்–தில் உணர்ந்து உல– க ம் உய்ய உணர்த்– த ப்– ப ட்ட, முக்–கா–லத்–தி–லும் உண்–மைத்–தன்மை வாய்ந்த பர–மா–க–மம் என்ற நூலை நம்பி பின்–பற்–று–ப–வர், பல–னடை – வ – து உறுதி, அதில் மாற்–றமி – ல்லை என்–ப– தாக வழி–பாட்டு சாத–னத்தை வலி–யு–றுத்–து–கி–றார்.
‘சென்–னி–யது உன் ப�ொற்–தி–ரு–வடி தாம–ரை’ சென்–னி–யர் என்ற ச�ொல்–லிற்கு பாணர், இசை வல்–ல�ோர், பாடு–ப–வர் என்–பது ப�ொருள். அந்–த– வ–கை–யில் இறை–வ–னைக் குறித்த பாடல், ஆக– மம். இறை–வனே பாடிய பாடல், வேதம். இந்த இரண்–டி–லும் வல்–ல–வர் அபி–ராமி பட்–டர். அந்– த ப் பாட– லி ன் வழியே (வேத ஆகம) தான் வழி–பட்டு பெற்ற இன்–பத்தை இவ்–வை–ய–க– மும் பெற–வேண்–டும் என்–ப–தற்–காக பாட–லா–க–வும்
அபி–ராமி அந்–தாதி வடித்–தி–ருக்–கி–றார். அந்த அபி–ராமி அந்–தா–தி–யைத் தான் பாடி– யதை. ‘சென்–னி–ய–து’ என்–கி–றார். அபி–ராமி அந்–தா–தியை, ப�ொறுத்–தவ – ரை பட்–டர் தன் ச�ொந்த கருத்தை பதிவு செய்–ய–வில்லை. வேத, ஆக–மங்–களி – ல் ச�ொல்–லப்–பட்ட கருத்–தையே பதிவு செய்து இருக்–கி–றார். மேலும் தான் அதை பின்–பற்றி நடந்–த–தால் ஏற்–பட்ட அனு–ப–வத்தை பிற–ரும் பெறு–வத – ற்கு முன்–நின்று வழி–காட்–டுகி – ற – ார். என்–றா–லும் பின்–பற்–று–கிற மக்–க–ளுக்கு நம்–பிக்– கை–யில்லை. அதில் கூறப்–பட்ட அனு–ப–வத்தை அதி– க ப்– ப – டி – ய ா– ன�ோ ர் அடை– ய – வி ல்லை, என்ற சூழ–லில்–தான் அபி–ராமி பட்–டர் உறுதி செய்ய வேண்–டிய அவ–சிய – ம் ஏற்–படு – கி – ற – து. தான் அடைந்த அருளை ெவளிப்– ப – டை – ய ாக கூற– வே ண்– டி ய நிர்ப்பந்–தம் ஏற்–பட்–டது. அதற்–காக அவர் வட–ம�ொ– ழி–யில் உள்ள கருத்–துகளை அப்–ப�ொ–ழு–துள்ள – –யில் எளி–மை– மக்–க–ளுக்கு எளி–தா–கப் புரி–யும்–வகை யா–கத் தமி–ழில் எடுத்–துரை – த்–தார். பழங்–கா–லத்–தில் தமி–ழில் சாத்–திர– த்தை விளக்–கம – ா–கக் கூறும் பழக்–க– மில்லை, மூடு ப�ொரு–ளா–கவே வைத்–தி–ருந்–த–னர். அது–வும் மக்–களி – ன் நம்–பிக்கை அற்ற தன்–மைக்கு ஒரு கார–ண–மாக அமைந்–தது. ‘உன் ப�ொற்–தி–ரு–வடி தாம–ரை’ - சாதா–ரண மனி–தன – ால் இறை–ய–ருளி செய்த சாத்–தி–ரங்–களை உணர்ந்து உரைக்க இய– ல ாது என்– ப – த ால்
– த – ற்கு உமை–யம்–மையே உணர்த்து, உணர்த்–துவ அரு–ளும் செய்–தாள். அவள் எப்– ப டி தனக்கு அருள் ெசய்– த ாள் என்–பதை, தலை மேல் தன் திரு–வ–டியை வைத்து அருள் செய்த உண்மை சம்–பவ – த்தை இப்–பா–டலி – ல் விளக்கி கூறு–கி–றார் பட்–டர். ‘சென்–னி–யது உன் ப�ொற் திரு–வடி தாம–ரை’ - தலை–மேல் இறைவி தன் திரு–வ–டியை பதித்–த– த–னால் மட்–டுமே, ‘அவ–ளைப் பற்றி தெளி–வாக ஊர–றிய ச�ொல்–வ–தற்–கு–ரிய பாடல் செய்–யும் ஆற்–ற– லைப் பெற்–றேன், வேத ஆக–மத்தை விளக்கி கூறும் ஆற்– ற – லை ப் பெற்– றே ன், ‘ம�ொழிக்– கு ம் நினை–விற்–கும்’ எட்–டாத ஒரு ப�ொருளை கேட்–ப�ோர், ம�ொழிக்–கும் நினை–விற்–கும் எட்–டு–கி–ற–வ–கை–யில், அந்– த ா– தி – ய ாக வெளிப்– ப – டு த்– து ம் ஆற்– ற – லை ப் பெற்–றேன்’, என்–கி–றார் பட்–டர். அபி–ராமி பட்–டர் ச�ொன்ன மந்–தி–ரம் வித்யா. அதைக் கற்–றது சத்–சங்–கத்–தின் வழி–யாக. அவர் பின்– ப ற்– றி – ய து பர– ம ாக பத்– த – தி – யி ன் வழி– ய ான பூஜை–கள். அத–னால் அவர் பெற்–றது திரு–வடி தாமரை தன் தலை–யில். அதன் வழி–யாய் பிறந்–தது அந்–தாதி. அதை படிப்–ப–தால் நாம் பெறு–வது ஆனந்– த ம் அது பர– ம ா– ன ந்– த – ம ாய் நமக்– கு ள் மல–ரும். (த�ொட–ரும்)
இரட்டிப்பு பலன் தரும்
வேலை–வாய்ப்பு ஆஞ்–ச–நே–யர்
இரட்டை ஆஞ்சநேயர்
மாவட்–டம், மயி– நாகை லா–டு–துறை-பூம்–பு–கார்
சாலை–யில் காவி–ரியி – ன் வட–க– ரை– யி ல் உள்– ள து மேலப்– பாதி இரட்டை ஆஞ்–சநே – ய – ர் க�ோயில். 500 ஆண்– டு – க – ளுக்கு முன்பு இப்–பகு – தி – யி – ல் ஓடும் காவிரி ஆற்–றில் அக்–க– ரைக்–குச் செல்ல வேண்டி இருந்– த – த ால் மேலப்– ப ா– தி – யில் வாழ்ந்த ஊர் மக்–கள் மூங்–கில் பாலம் கட்–டி–னர். அதற்கு இரண்டு குரங்–குக – ள் உதவி புரிந்–துள்–ளன. பாலம் கட்–டிய ச�ோர்–வில் அரு–கில் உள்ள இலுப்–பைக் காட்–டுத் திட–லில் அவை ஓய்–வெ–டுத்– தன. ஆனால் சிறிது நேரத்– தில் அவை அதே இடத்–தில் அனு–மன�ோ – டு ஐக்–கி–ய–மாகி விட்–டன. அந்த இடத்– தில் ஒரு க�ோயிலை உரு–வாக்–கி–னர். அதுவே இரட்டை ஆஞ்–சநே – ய – ர் க�ோயில். ஒரே க�ோயி–லில் இரண்டு ஆஞ்–சநே – ய – ர் அருள்–பா–லிப்–பத – ால் இங்கு வந்து வழி–படு – வ�ோ – ரு – க்கு இரட்–டிப்பு பலன் கிட்–டும்.
ங்–களூ – ரு – வி – ல் சேஷாத்– பெ தி– ரி – பு – ர ம் என்– னு ம் இடத்–தில் க�ோயில்–க�ொண்–
டி–ருக்–கும் பால ஆஞ்–ச–நே– யர், வேலை வாய்ப்– பு க்கு அருள்– கி – ற ார். இவ– ரு க்கு அர்ச்– ச னை செய்து, சில ஏழை– க – ளு க்கு அன்– ன – த ா– னம் அளித்– த ால் வேலை வாய்ப்பு உண்–டா–கும் என நம்–பப்–படு – கி – ற – து. மிகச்–சிறி – ய க�ோயில்–தான். ஆனா–லும் கீர்த்தி மிக்–கது.
வ
சங்கு சக்கர ஆஞ்சநேயர்
ட–ஆற்–காடு மாவட்–டம் ச�ோளிங்–கர் கிரா–மத்– தி–லுள்ள க�ோயி–லில் ஆஞ்–ச–நே–யர் நான்கு திருக்–க–ரங்–க–ளு–டன், சங்கு, சக்–க–ரம் ஏந்தி காட்சி தரு–கி–றார்.
- இரா.பால–கி–ருஷ்–ணன் ðô¡
81
16-31 டிசம்பர் 2017
என்ன ச�ொல்கிறது, என் ஜாதகம்?
ஆஞ்சநேயர் க�ோயிலுக்குச்
செல்லுங்கள்!
?
முப்–பது வய தா–கும் எனக்கு இது–வரை சரி– யான வேலை கிடைக்–க–வில்லை. தனி–யார் பெட்–ர�ோல் பங்க்–கில் வேலை செய்–கி–றேன். திரு–ம–ணம் முடிந்து ஒரு வரு–ட–மா–கி–றது. வெளி– நாட்டு வேலைக்–குச் செல்–லல – ாமா? ச�ொந்–தம – ாக த�ொழில் த�ொடங்–கும் ய�ோகம் உண்டா?
- பி.கலை–ய–ர–சன், திருப்–பு–வ–னம். “தெய்– வ த்– த ான் ஆகாது எனி– னு ம் முயற்– சி–தன் மெய்–வ–ருத்–தக் கூலி தரும்,” என்–கி–றார் திரு– வ ள்– ளு – வ ர். ஆண்– ட – வ – ன ால்– கூ ட முடி– ய ாது என்–றா–லும், உடல் வருத்தி உழைக்–கின்ற முயற்சி இருக்– கு – ம ா– ன ால், அம்– மு – ய ற்– சி க்– க ேற்ற பலன் கிடைத்தே தீரும் என்று திருக்–கு–றள் ச�ொல்–லும் கருத்–தையே உங்–கள் ஜாத–க–மும் ச�ொல்–கி–றது. அனு–ஷம் நட்–ச த்– தி – ர ம், விருச்– சி க ராசி, கும்ப லக்–னத்–தில் பிறந்–துள்ள நீங்–கள், உழைக்–கப் பிறந்–த–வர். உழைப்பே உயர்–வுத – –ரும் என்–பத – ற்கு எடுத்– து க்– க ாட்– ட ாக விளங்– கு – வீ ர்– க ள். ஜென்ம லக்–னா–தி–பதி சனி–ப–க–வான் த�ொழி–லைக் குறிக்– கும் ஜீவன ஸ்தா–னத்–தில் அமர்ந்–தி–ருப்–ப–தால் உண்–மை–யாக உழைக்–கக் காத்–தி–ருக்–கி–றீர்–கள். அதே–நே–ரத்–தில் ஜீவன ஸ்தா–னத்–தில் சனி–ப–க–வா– னு–டன் நீசம் பெற்ற சந்–திர– ன் இணைந்–திரு – ப்–பத – ால் முத–லில் நீச–மான த�ொழி–லைச் செய்ய வேண்–டி– யி–ருக்–கும். எந்த உத்–ய�ோ–க–மாக இருந்–தா–லும்
82
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
அதனை இழிவாக எண்–ணாது செய்–யும் த�ொழிலே தெய்– வ ம் என்ற எண்– ண த்– த�ோ டு பணி– ய ாற்றி வாருங்–கள். ஜீவன ஸ்தா–னா–தி–பதி செவ்–வாய் எட்–டாம் இடத்–தில் அமர்ந்–திரு – ப்–பத – ால் ச�ொந்–தம – ாக முத–லீடு செய்து த�ொழில் த�ொடங்க இய–லாது. விர–யத்–தைத் தரும் எட்–டாம் வீட்–டில் புதன், கேது இரு–வரு – ம் செவ்–வா–ய�ோடு இணை–வத – ால் ச�ொந்த முத–லீடு என்–பது நஷ்–டத்–தைத் தந்–து–வி–டும். சுய– த�ொ–ழில் என்ற எண்–ணத்–தினை விடுத்து நல்ல நிறு–வ–னத்–தில் உத்–ய�ோ–கத்–தைத் தேடுங்–கள். 08.03.2018க்குப் பின் அயல்–நாட்–டில் பணி செய்–யும் வாய்ப்பு வரும். அர–புந – ா–டுக – ளி – ல் வேலை தேடு–வது நல்–லது. அடி–மைத்–த�ொ–ழில் செய்–ய– வேண்–டியி – ரு – க்–கிற – தே என்று எண்–ணா–மல் அடுத்து வரும் ஐந்து வரு–டங்–க–ளும் அமை–தி–யா–கப் பணி செய்து வாருங்–கள். ஐந்து வரு–டங்–களு – க்–குப் பிறகு ச�ொந்த ஊருக்–குத் திரும்பி வேலை பார்க்க இய– லும். பெட்–ர�ோல் பங்க், ஹ�ோட்–டல், பல–ச–ரக்கு கடை, சரக்–குப் ப�ோக்–குவ – ர– த்து, குட�ோன் ப�ோன்ற இடங்–க–ளில் பணி–வாய்ப்பு அமை–யும். அடி–மட்–டப் பணி–யில் சேர்ந்–தா–லும், அத–னைப் பற்றி கவ–லைப்– ப–டாது விசு–வா–சத்–த�ோடு உழைத்து வாருங்–கள். உண்–மை–யான உழைப்பு உங்–களை உய–ரத்– திற்கு அழைத்–துச் செல்–லும். முத–லா–ளி–யின் நம்– பிக்–கைக்கு பாத்–தி–ர–மாக நடந்–து–க�ொள்–ளுங்–கள். பின்–னா–ளில் வரும் சுக்–கிர தசை உங்–கள் வசதி வாய்ப்–பினை – ப் பெருக்–கும். சனிக்–கிழ – மை – த�ோ – று – ம் விர–தம் இருந்து பெரு–மாள் க�ோயி–லில் தரப்–ப–டும் தீர்த்–தப் பிர–சா–தத்–தினை உட்–க�ொண்ட பிறகு, விர–தத்–தினை பூர்த்தி செய்–யுங்–கள். திருப்–பதி சென்று பெரு–மாளை தரி–ச–னம் செய்து பிரார்த்– தனை செய்–துக�ொ – ள்–வது – ம் நல்–லது. பெரு–மா–ளின் அரு–ளால் அயல்–நாட்–டுப் பணி–வாய்ப்பு வரும். குடும்–பத்தை விட்–டுப் பிரிய நேரு–கி–றதே என்று எண்–ணா–மல் மன–தினை – க் கல்–லாக்–கிக் க�ொண்டு உழைக்– க த் தயா– ர ா– கு ங்– க ள். பரந்து விரிந்த உல– க த்– தி ல் உங்– க ள் முன்– னே ற்– ற த்– து க்– க ான வாயிற்–க–தவு வெகு–வி–ரை–வில் திறக்–கும்.
?
இரண்டு குழந்–தை–க–ளின் தாயா–கிய நான் பி.ஏ.,பி.எட்., படித்–துள்–ளேன். இரண்டு முறை ஆசி–ரி–யர் தகுதி தேர்வு எழு–தி–யும் தேர்–வா–க– வில்லை. எனக்கு அர–சுத்–துறை – –யில் ஆசி–ரி–யர் பணி கிடைக்–குமா? எனது எதிர்–கா–லம் எப்–படி இருக்–கும்?
- கே. கலைச்–செல்வி, திரு–மாஞ்–ச�ோலை. நீங்–கள் கற்ற கல்வி அடுத்–த–வர்–க–ளுக்–குப் பயன்–த–ரும் என்–பதை உங்–கள் ஜாத–கம் காட்–டு– கி–றது. ஆயில்–யம் நட்–சத்–தி–ரம், கடக ராசி, தனுசு லக்–னத்–தில் பிறந்–துள்ள நீங்–கள் ஒரு ஆசி–ரிய – ரு – க்கு
ஆசி–ரி–யர் உத்–ய�ோ–கத்–தில் அமர்ந்–து–வி–டு–வீர்–கள். சிறந்த மாண–வர்–களை உரு–வாக்–கும் ப�ொறுப்பு உங்–கள் கைக–ளில் இருக்–கி–றது. தற்–ப�ோது வர– – ர்ச்–சியு – ம் உங்–களு – க்கு சாத–கம – ாக வுள்ள சனிப்–பெய உள்–ளது. அரசு நடத்–தும் தேர்–வு–க–ளில் ஒன்–று– வி–டா–மல் பங்–குபெ – று – ங்–கள். சனிக்–கிழ – மை – த�ோ – று – ம் அரு–கிலு – ள்ள ஆஞ்–சநே – ய – ர் க�ோவி–லுக்–குச் சென்று ஐந்து நிமி–டம் கண்–களை மூடி அமர்ந்து ராம–நா– மத்–தினை மன–திற்–குள் ஜபம் செய்து பிரார்த்–தனை செய்து க�ொள்–ளுங்–கள். மனம் தெளி–வட – ை–வத�ோ – டு தேர்வு நேரத்–தில் சரி–யான விடை–கள் த�ோன்–றும். ஆசி–ரிய – ர் பணி–யினை சேவை–யாக எண்–ணுங்–கள். சேவைக்–கான வாய்ப்பு வாயிற்–க–த–வைத் தட்–டும்.
உரிய அத்–தனை தகு–தி–யும் உடை–ய–வர். தனுசு லக்–னம், குரு பக–வா–னின் லக்–னம் ஆகும். உங்–கள் ஜாத–கத்–தில் த�ொழி–லைப் பற்–றிச் ச�ொல்–லும் பத்– தாம் இடத்–திற்கு அதி–பதி புதன் ஆவார். உங்–கள் ஜென்ம நட்–சத்–தி–ர–மான ஆயில்–யம், புத–னுக்கு உரிய நட்–சத்–தி–ரங்–க–ளில் ஒன்று. வித்–யா–கா–ர–கன் என்று வர்–ணிக்–கப்–படு – ம் புதன், கல்–விக்கு அதி–பதி ஆவார். கல்–வி யை ப�ோதிக்–கின்–ற–வர் குரு–ப–க– வான். ஆக புதன், குரு ஆகிய கல்வி சார்ந்த இரண்டு கிர–ஹங்–க–ளின் ஆத–ர–வைப் பெற்–றுள்ள நீங்–கள் ஒரு நல்ல ஆசி–ரிய – ரு – க்–கான தகு–தியி – ன – ைப் பெற்–றுள்–ளீர்–கள். அதே–ச–ம–யம் ஜென்ம லக்–னத்– தில் அமர்ந்– தி – ரு க்– கு ம் சனி– ப – க – வ ான் உங்– க ள் மன–தில் தயக்க குணத்–தைத் த�ோற்–று–விக்–கி–றார். – க்–கும் அதி–லும் கேது–வின் சாரம் பெற்று அமர்ந்–திரு – ால் அவ்–வப்–ப�ோது மன–தில் தெளி–வற்ற சனி–யின சூழல் உண்–டா–கும். முக்–கி–ய–மாக தேர்வு எழு–தும் நேரத்–தில் முத–லில் சரி–யான விடையே மன–தில் த�ோன்–றும். ஆனால், திடீ–ரென்று மன–தில் சந்–தே– கம் உரு–வாகி, வேற�ொரு விடை–யைத் தேர்ந்–தெ– டுக்–கச் ச�ொல்–லும். இதுவே உங்–கள் வாழ்–வின் அடிப்–ப–டைப் பிரச்னை. தேர்வு எழு–தும்–ப�ோ–தும் சரி, வாழ்–வில் நீங்– கள் எதிர்–க�ொள்–ளும் முக்–கி–ய–மான தரு–ணங்–க–ளி– லும் சரி, எந்த ஒரு சூழ–லி–லும் உங்–கள் மன–தில் முதன்–மு–த–லாக எந்த ஒரு தீர்வு பளிச்–சென்று உத–ய–மா–கி–றத�ோ, அதையே தேர்வு செய்–யுங்– கள். சரிய�ோ, தவற�ோ எது–வாக இருந்–தா–லும் நாம் தேர்ந்–தெ–டுக்–கும் தீர்–வு–தான் நமக்கு பலன் தரும் என்–பதி – ல் முழு நம்–பிக்கை க�ொள்–ளுங்–கள். சுற்–றியு – ள்–ளவ – ர்–கள் ச�ொல்–லும் குறுக்கு வழி–களை நம்–பாது நேரான பாதை–யில் நடை–ப�ோ–டுங்–கள். – ம – ாக தனி–யார் தற்–ப�ோ–தைய சூழ–லில் தற்–கா–லிக பள்–ளியி – ல் பணி–யாற்றி வாருங்–கள். பிள்–ளைக – ளு – க்– குத் த�ொடர்ந்து பாடம் ச�ொல்–லிக்–க�ொ–டுப்–ப–தன் மூலம் சப்–ஜெக்ட் நாலட்ஜ் வளர்ந்–து–க�ொண்–டி– ருக்–கும். விடா–மு–யற்–சி–ய�ோடு த�ொடர்ந்து அரசு தேர்–வு–களை எழு–தி–வா–ருங்–கள். உங்–கள் ஜாதக அமைப்–பின்–படி 22.12.2019ற்குள் நிரந்–த–ர–மான
சுப சங்கரன்
?
எனது தகப்–ப–னார் அர–சு–சார்பு நிறு–வ–னத்–தில் பணி–பு–ரிந்து ஓய்–வு–பெற்று எட்டு ஆண்–டு–கள் முடிந்–து–விட்–டன. குடும்ப ஓய்–வூ–தி–யம் கிடைக்–க– வில்லை. இரண்டு ஆண்–டு–க–ளுக்கு முன் நீதி– மன்–றத்–தில் வழக்கு த�ொடர்ந்–துள்–ளார். வழக்–கில் நல்ல தீர்ப்பு வர–வேண்–டுமே என்று எனது தந்–தை–யும், நாங்–க–ளும் கவ–லைப்–ப–டு–கி–ற�ோம்.
- கார்த்–திகா, புதுச்–சேரி. ரேவதி நட்–சத்–திர– ம், மீன ராசி, மிதுன லக்–னத்– தில் பிறந்–துள்ள உங்–கள் தந்–தையி – ன் ஜாத–கப்–படி உழைப்–பிற்–கு–ரிய ஊதி–யத்தை நிச்–ச–யம் அவர் பெறு–வார். அவ–ரு–டைய சம்–பாத்–ய–மும், ச�ொத்து சேர்க்–கையு – ம் நன்–றா–கவே உள்–ளன. அவ–ருட – ைய ஜாத–கப்–படி அவர் வேலை–பார்த்த சம–யத்–தில் தனது பணிக்– க ான ஊதி– ய த்– தை ப் பெற்– ற – தி ல் எந்–தத் தடை–யும் தெரி–யவி – ல்லை. ஓய்–வுபெ – ற்–றபி – ன் கிடைக்க வேண்–டிய ஓய்–வூதி – ய – த்–தில்–தான் சிக்–கல். ஏற்–கெ–னவே 13.11.2017க்குப்–பின் நல்–ல–நே–ரம் துவங்கி உள்–ள–தால் இன்–னும் ஒன்–றரை ஆண்–டு– க–ளுக்–குள் அவ–ருக்கு நியா–ய–மா–கக் கிடைக்க வேண்–டிய த�ொகை ‘ல�ோக் அதா–லத்’ மூல–மாக நிச்–சய – ம – ாக வந்–துசே – ரு – ம். இவ்–வாறு ம�ொத்–தம – ாக வரும் த�ொகை மூலம் புதிய ச�ொத்து ஒன்–றினை அவர் அடை–யும் வாய்ப்–பும் நன்–றாக உள்–ளது. தற்–ப�ோது ராகு தசை–யில் சந்–தி–ர–புக்தி நடந்து வரு–கிற – து. ராகு–வும், சந்–திர– னு – ம் இணைந்து ஜீவன ஸ்தா–னத்–தில் அமர்ந்–திரு – ப்–பத – ால் இந்–தநே – ர– த்–தில் அவ–ருக்கு வந்து சேர–வேண்–டிய ஆதா–யம் நிச்–சய – – மா–கக் கிடைத்–து–வி–டும். திங்–கட்–கி–ழ–மை–த�ோ–றும் நாகா–ப–ர–ணத்–து–டன் காட்–சி–ய–ளிக்–கும் சிவ–பெ–ரு– மான் க�ொலு–வி–ருக்–கும் ஆல–யத்–தில் காலை–யில் உஷத்–கால பூஜை–நே–ரத்–தில், அபி–ஷே–கத்–திற்கு ஒரு லிட்–டர் பால் வாங்–கித் தரு–வதை வழக்–க–மா– கக் க�ொள்–ளு–மாறு தந்–தை–யிட – ம் ச�ொல்–லுங்–கள். சிவ– பெ – ரு – ம ா– னி ன் திரு– வ – ரு – ள ால் அவ– ரு – ட ைய எதிர்–பார்ப்பு நிறை–வே–றும்.
?
எங்–கள் குல–தெய்–வம் எது என்று சரி–யா– கத் தெரி–ய–வில்லை. எங்–கள் குடும்–பத்–தில் உள்–ள�ோ–ருக்கு ப�ொது–வாக கண்–ணில் ந�ோய் வரு–கி–றது. என் குடும்–பத்–தில் ஏதா–வது தவறு செய்–துள்–ள�ோமா? பரி–கா–ரம் ச�ொல்–ல–வும்.
- இரா–மன், சென்னை-28. வைகாசி விசாக நன்–னா–ளில் பிறந்–தி–ருக்–கும் உங்–க–ளுக்கு குல–தெய்–வம் முரு–கப்–பெ–ரு–மானே என்–பதி – ல் ஐய–மில்லை. நீங்–கள் குறிப்–பிட்–டிரு – க்–கும் ðô¡
83
16-31 டிசம்பர் 2017
ஜாத–கத்–தினை ஆரா–யும்–ப�ோது கையில் தண்– டத்–துட – ன் அருள்–பா–லிக்–கும் முரு–கனே உங்–கள் குல–தெய்–வம – ாக இருக்–கவே – ண்–டும் என்று த�ோன்– று–கி–றது. மீன லக்–னத்–தில் பிறந்–துள்ள உங்–கள் ஜாத–கத்–தில் ஒன்–ப–தாம் வீட்–டில் ராகு–வும், சந்–தி–ர– னும் இணைந்–திரு – க்–கும் வேளை–யில் பிறந்–துள்–ளீர்– கள். உங்–கள் ஜாத–கப்–படி குல–தெய்–வ–மாக பழ–னி– ம–லை–யா–னும், இஷ்ட தெய்–வ–மாக மரு–த–மலை ஆண்–ட–வ–னும் அமைந்–தி–ருக்–கி–றார்–கள். அத�ோடு கிரா–ம–தே–வதை வழி–பா–டும் உங்–கள் குடும்–பத்– தில் இருந்து வந்–துள்–ளது. உங்–கள் முன்–ன�ோர் பாரம்–ப–ரி–ய–மாக வழி–பட்–டு–வந்த கிராம தேவதை ஆகிய பெண் தெய்–வம் எது என்–பதை உற–வி– னர்–கள் வாயி–லா–கக் கண்–ட–றிந்து அதற்கு உரிய வழி–பாட்–டினை வரு–டத்–திற்கு ஒரு–முறை தவ–றாது செய்–யுங்–கள். கிராம தேவதை வழி–பாட்–டி–னைக் கைவிட்–ட–தன் வி ளை – வ ா க கு டு ம் – ப த் – தி ல் அனை– வ – ரு ம் கண்– ந�ோ ய்க்கு ஆளாகி வரு–கிறீ – ர்–கள். தற்–ப�ோது நீங்–கள் சென்–னை–யில் வசிப்–ப– தால் உங்–கள் ச�ௌக–ரி–யப்–படி ஏதே– னு ம் ஒரு செவ்– வ ாய்– க் கி– ழ மை நாளில் பழ– னி க்– கு ச் சென்று தரி– ச – ன ம் செய்– யு ங்– கள். அத– ன ைத் த�ொடர்ந்து – ஆண்–ட–வ–னை–யும் மரு–தமலை தரி– சி த்து, பாம்– ப ாட்டி சித்– த ர் சந்–ந–தி–யில் வழி–பட்டு பிரார்த்– தனை செய்–து–க�ொள்–ளுங்–கள். உங்–கள் வழி–பாட்–டிற்கு உரிய கிராம தேவ–தை–யின் ஆல–யம் எங்– கி – ரு க்– கி – ற து என்– ப து பாம்– ப ாட்டி சித்– த – ரி ன் திரு–வ–ரு–ளால் தெரி–ய–வ–ரும். கிராம தேவ–தை–யின் ஆல–யத்–தினை அறிந்–து–க�ொண்ட உடன் அங்கு சென்று அபி–ஷேக ஆரா–த–னை–கள் செய்து வழி–ப– டு–வ–து–டன் உங்–க–ளால் இயன்ற திருப்–ப–ணியை அந்த ஆல–யத்–திற்–குச் செய்–யுங்–கள். த�ொடர்ந்து வரும் கண்–ந�ோய் தடுத்து நிறுத்–தப்–ப–டு–வ–த�ோடு வம்–ச–மும் நல்–ல–ப–டி–யாக வாழும்.
இப்–ப–கு–திக்–குக் கேள்வி கேட்டு பதில் பெற விரும்–பும் வாச–கர்–கள் எந்த ஜாத–க– ருக்கு பிரச்–னைய�ோ அவ–ரு–டைய ஜாத– கம் மட்–டும் அனுப்–பி–வை–யுங்–கள். தங்–கள் பிரச்னை என்ன என்–பதை சுருக்–க–மாக, தெளி–வாக எழு–துங்–கள். தமது குல–தெய்– வம் தெரிந்–த–வர்–கள், அதை மறக்–கா–மல் குறிப்–பி–டுங்–கள்.
என்ன ச�ொல்–கி–றது, என் ஜாத–கம்?
ஆன்–மி–கம், தபால் பை எண். 2908, மயி–லாப்–பூர், சென்னை - 600 004
84
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
?
பி.ஏ., படித்–துள்ள என் இரண்–டா–வது மகன் கடந்த ஐந்து ஆண்–டு–க–ளாக மன–ந�ோ–யால் பாதிக்–கப்–பட்டு வீட்–டி–லேயே இருக்–கி–றார். மருத்– து–வரி – ட– ம் காண்–பித்து மாத்–திரை க�ொடுத்து வரு– கி–ற�ோம். ரா–மேஸ்–வ–ரம் சென்று தில–ஹ�ோ–மம் செய்–துவி – ட்டு வந்–த�ோம். அவ–ருட – ைய மன–நிலை எப்–ப�ோது சரி–யா–கும்? என்ன பரி–கா–ரம் செய்ய வேண்–டும்?
- விநா–ய–கம், வியா–சர்–பாடி. மூலம் நட்–சத்–தி–ரம், தனுசு ராசி, தனுசு லக்– னத்–தில் பிறந்–துள்ள உங்–கள் மக–னின் ஜாத–கத்– தில் தற்–ப�ோது சந்–திர தசை நடந்து வரு–கி–றது. அவ–ரது ஜாத–கத்–தில் ஜென்ம லக்–னா–தி–பதி குரு ஒன்–ப–தாம் வீட்–டில் செவ்–வாய், சனி, ராகு ஆகிய மூன்று அசுப கிர–ஹங்–க–ளு–டன் இணைந்–துள்–ளார். அவ்–வாறே ஜென்ம லக்– ன த்– தி ல் அமர்ந்– துள்ள மன�ோ–கா–ர–க–னான சந்– தி–ர–னும் கேது–வின் சாரத்–தில் அமர்ந்–துள்–ளார். பரம்–பரை – யி – ல் உள்ள சாபம் அவரை இந்த நிலைக்கு ஆளாக்–கி–யுள்–ளது. மன�ோ–கா–ர–கன் சந்–தி–ரன் என்–ப– தால் சந்–திர தசை–யின் துவக்–கத்– தில் அவர் மன–ந�ோய – ால் பாதிக்– கப்– ப ட்டு உள்– ள ார். இதனை முழு– மை – ய ாக குணப்– ப – டு த்த இய–லாது என்–றா–லும் கட்–டுப்– – க்க முடி–யும். பாட்–டில் வைத்–திரு 15.08.2019 வரை சந்–திர தசை நீடிப்–பத – ால் அது–வரை மருந்து, மாத்–திரை எடுத்–துக் க�ொள்–ள– வேண்–டி–யது அவ–சி–யம். அதன்–பின்பு செவ்–வாய் தசை த�ொடங்–கு–வ –த ால் மன–நி–லை–யில் ஓர– ள– விற்கு முன்–னேற்–றம் காண–இ–ய–லும். செவ்–வாய் தசை த�ொடங்–கிய பின்பு க�ொஞ்–சம், க�ொஞ்–சம – ாக மருந்து மாத்–தி–ரை–க–ளைக் குறைத்–துக்–க�ொண்டு பழக்க வழக்–கங்–க–ளின் மூலம் அவரை இயல்– பா–ன–வ–ராக வாழச்–செய்ய இய–லும். செவ்–வாய் தசை காலத்–தில் அவ–ரு–டைய வாழ்–வில் திருப்–பு– மு–னை–யைச் சந்–திப்–பார். அது–வரை அவ்–வப்–ப�ோது மலை–மீது உள்ள ஆல–யங்–க–ளுக்கு அழைத்–துச் – ைய நட–வ– செல்–லுங்–கள். எந்த இடத்–தில் அவ–ருட டிக்–கை–யில் குறிப்–பி–டத்–த–குந்த மாற்–றத்–தினை உணர்–கி–றீர்–கள�ோ, அந்த இடமே அவர் எதிர்– கா–லத்–தில் வசிக்–கத் தகுந்த இடம் என்–ப–தைப் புரிந்–து–க�ொள்–ளுங்–கள். தற்–ப�ோ–தைய சூழ–லில் பெற்–ற�ோரை – த் தவிர மற்–றவ – ர்–களி – ட – ம் பழ–கும்–ப�ோது அவரை மிக–வும் கவ–ன–மா–கப் பார்த்–துக் க�ொள்ள வேண்–டிய – து அவ–சிய – ம். பரம்–பரை – யி – ல் த�ொடர்ந்து வரும் சாபத்–தினை அத்–தனை எளி–தாக விரட்ட இய–லாது. ஒவ்–வ�ொரு மாதத்–தி–லும் வரும் அமா– வாசை நாளன்று முடிந்த அள–விற்கு உங்–கள் மக–னின் கையால் ஆத–ரவ – ற்–றவ – ர்–களு – க்கு அன்–ன– தா–னம் செய்த பின்பு அவரை உண–வ–ருந்–தச் செய்–யுங்–கள். வயிறு நிறைந்து அவர்–கள் தரும் ஆசிர்–வா–தம் உங்–கள் பிள்–ளையை வாழ–வைக்–கும். ப�ொறு–மை–ய�ோடு காத்–தி–ருங்–கள். நிச்–ச–ய–மாக பலன் அடை–வீர்–கள்.
உள்ள(த்)தைச் ச�ொல்கிற�ோம்
வாசகர் நலம் நாடும் உண்மையான இதழ்!
நட்–சத்–திர வரிசை திருத்–தல– ங்–கள் மற்–றும் அவற்–
றின் சிறப்–புக – ள் எல்–லாம் ஆன்–மிக அன்–பர்–களு – க்கு ஒரு பய–ணக் கையே–டாக அமை–யும் என்–ப–தில் மாற்று கருத்–திற்கு இட–மில்லை. - பாபு கிருஷ்–ண–ராஜ், க�ோவை - 2.
ப�ொ றுப்–பா–சி–ரி–யர்
தன் தலை– ய ங்– க த்– தி ல், வேண்–டி–யதை நிறை–வேற்–றும் இறை–வன், நம் விருப்–பம் எதை–யா–வது நிறை– வேற்– ற – வி ல்லை என்– ற ால், அது நம் அவ–சி–யத் தேவை இல்லை; அந்த விருப்–பம் ஈடே–றவி – ல்லை என்–பத – ற்–காக வருத்–தப்–படு – வ – தி – ல் அர்த்–தம் இல்லை என்று வெளிப்– படுத்தியிருந்த கருத்து, இறை–வனி – ன் கரு–ணையை – த் தெளிவாக விளக்–கி–யது. - எஸ்.எஸ்.வாசன், தென்–எ–லப்–பாக்–கம், வந்–த–வாசி.
வாச–கர்–க–ளுக்கு உண்–மை–யான, அரு–மை–யான, சேவை–யைப் புரிந்–திரு – க்–கிறீ – ர்–கள். இத–னால் ஆன்– மி–கம் பத்–திரி – கை, வாச–கர் நலம் நாடும் உண்–மை– யான இதழ் என்–பதை நிரூ–பிக்–கி–றீர்–கள். - K. சிவக்–கு–மார், சீர்–காழி.
ச ங்கு
உணர்த்– து ம் தத்– து – வ ம், சங்கு பெயர் த�ோன்–றக் கார–ண–மான கதை, சைவ, வைணவ மதங்–க–ளில் சங்–கின் பயன் என்–பவை பற்றி நம் ஆன்–மி– கம் இதழ் வாயி–லா–கத் தெள்– ளத் தெளி–வா–கத் தெரிந்–து– க�ொண்–ட�ோம். - முனை–வர். இராம.கண்–ணன், திரு–நெல்–வேலி.
ப�ொ றுப்– ப ா– சி – ரி – ய – ரி ன்
தலை– ய ங்– க ம் இத– ய த்தை வரு–டி–யது. ஒவ்–வ�ொரு வரி– யும் உள்– ள த்– தை க் குளிர்– வித்–தது. - சு.இலக்–கு–ண–சு–வாமி, திரு–ந–கர், மதுரை- 6.
27
நட்–சத்–தி–ரங்–க–ளுக்–கான க�ோயில்–கள், நட்–சத்–தி–ரங்–க– ளுக்–கான ஸ்லோ–கம், சனிப்– பெ– ய ர்ச்சி பலன்– க ள்– கூ ட நட்–சத்–திர வாரி–யாக வழங்கி ஆன்– மி க அன்– ப ர்– க ளை தி க் கு – மு க் – க ா ட வை த் து விட்டீர்–கள். நன்றி! - ப.த.தங்–க–வேலு, பண்–ருட்டி.
நட்–சத்–திர– ங்–கள் இல்–லா–மல் நாம் இல்லை என்–கிற
நிலை–யில் நட்–சத்–திர பக்தி சிறப்–பி–த–ழாக வெளி– யி–டப்–பட்–டி–ருப்–பது புதிய முயற்சி மட்–டு–மல்ல, வாசகர்–கள் அனை–வ–ருக்–கும் மிக–வும் உப–ய�ோ–க– மான அற்–புத முயற்சி. பாராட்–டுகள். - ப.மூர்த்தி, பெங்–க–ளூர்-97.
சாயி–நா–தனி – ன் உதி மகி–மையை அறிந்து மனம்
நெகிழ்ந்–தது. பாரா–ய–ணம் செய்ய சாயி மந்–தி– ரத்தை அளித்–த–மைக்கு நெஞ்–சார்ந்த நன்றி. - கே.ஆர்.சம்–பத், , திருச்சி-17.
‘நட்–சத்–திர– க்–க�ோயி – ல்–கள்’ கட்–டுரை – யி – ல் ஒவ்–வ�ொரு
நட்–சத்–தி–ரத்–திற்–கும் உரிய பரி–கார க�ோயில்–கள் மற்–றும் பரி–கார தெய்–வங்–க–ளின் படங்–களை – –யும் வெளி–யிட்–டுள்–ளீர்–கள். வாச–கர்–கள் தங்–கள் நட்–சத்– தி–ரக் க�ோயில்–களை தெரிந்–து–க�ொள்–ளச் செய்து
கு டும்–பத்–தி–னர்
ஒவ்– வ �ொ– ரு–வ–ருக்–கும் அவ–ர–வர் நட்– சத்– தி – ர த்– தி ற்– க ான பரி– க ார க�ோயில்– க ளை அறிந்– து – க�ொள்ள உத– வி – னீ ர்– க ள். குறிப்–பாக க�ோயில் விவ–ரங்–க– – ந்– ள�ோடு ஸ்தல விருட்–சங்–க–ளையு – ம் குறிப்–பிட்–டிரு தது மேலும் மேலும் பர–வ–ச–ம–டை–யச் செய்–தது நல்–வாழ்த்–துகள். - வா.மீனா–வா–சன், சென்–னா–வ–ரம்.
ஆ
ன்–மிக சந்–தே–கத்–துக்–குப் பகுத்–த–றி– வ�ோடு இயைந்த விளக்–கம் அளித்து வரு–கி–றார், திரு ஹரி–பி–ர–சாத் சர்மா. குறிப்–பாக பெண்–கள் சூடும் பூ, ப�ொட்டு பற்–றிய விளக்–கம் அனை–வ–ரை–யும் சிந்–திக்க வைப்–பது. - வேத–வல்லி ராஜா–ரா–மன், பெருங்–க–ளத்–தூர்.
வா
ழ்க்– கை – யி ல் விரக்– தி – ய – டைந் – தி – ரு க்– கு ம் அனை–வ–ருக்–கும் ‘அர்த்–த–முள்ள இந்து மதம்’ ஓர் அரு–ம–ருந்–தா–கும். இதை–விட வெளிப்–ப–டை–யாக, நேர–டி–யாக, யாரும் அறி–வுரை வழங்க முடி–யாது. அம–ரர் கவி–ஞர் கண்–ண–தா–சன் அவர்–க–ளுக்கு நன்றி! - தள–வாய், செங்–க�ோட்டை. ðô¡
85
16-31 டிசம்பர் 2017
76
ப�ொய் ச�ொல்பவரை மன்னர்
விரும்பமாட்டார்! த�ொ
லை–தூ–ரத்து கிரா–மங்–க–ளி–லி–ருந்து பெண்–கள் திர�ௌ–ப–திக்கு உத–வி–யாக வந்–தார்–கள். அந்–த–ணர்–கள் பாண்–ட–வர்–க–ளின் மன–ம–கிழ்ச்–சிக்–காக வந்–தார்– கள். பேசி தெளிவு பெறு–வ–தற்–காக உதவி செய்–தார்–கள். வனத்–தில் சிறிய தேர்–கள – �ோடு தேர�ோட்–டி–க–ளும் குழு–மி–யி–ருந்–தார்–கள். ஆனால் இப்–ப�ோது விராட தேசத்–திற்கு ப�ோக–வேண்–டி–யி–ருப்–ப–தால் திர�ௌ–ப–தி–யின் பாஞ்–சால தேசத்–திற்கு ப�ோய்–விட வேண்–டும். தேர�ோட்–டி–கள் அஸ்–தி–னா–பு–ரம் ப�ோகட்–டும். அந்–த–ணர்–கள் தங்–கள் உசி–தம் ப�ோல தங்–கள் இடத்–திற்கோ வேறு இடத்–திற்கோ ப�ோக வேண்டும். பாண்–ட–வர்–கள் எங்கே என்று கேட்–டால் தைத்ய வனத்–தில் அவர்–க–ளைப் பார்த்தோம். பிறகு எங்கோ சென்று விட்–டார்–கள் தெரி–ய–வில்லை என்று கூற–வேண்–டும். – கி – ற�ோ – ம் என்று யுதிஷ்–டர் ச�ொன்–னப – �ோது எனவே, நாங்–கள் அரண்–மனை ந�ோக்கி புறப்–படு த�ௌம்–யர் என்–கிற அந்–தண – ர் அரை நாழிகை கழித்–துப் ப�ோக–லாம் என்று க�ோள்–களை கணித்– துச் ச�ொன்–னார். பஞ்–ச–பாண்–ட–வர்–கள் திர�ௌ–ப–தி–ய�ோடு அவ–ருக்கு எதிரே அமர்ந்–தார்–கள். ‘‘உலக விவ–கா–ரங்–கள், ஒரு மனி–தன் நடந்து க�ொள்ள வேண்–டிய முறை–கள் இவை– யெல்–லாம் உங்–க–ளுக்கு நன்கு தெரி–யும். ஆயி–னும் அன்பு கார–ண–மாக நான் அதை மறு–படி உங்–க–ளுக்கு ஞாப–கப்–ப–டுத்–து–கி–றேன். ஒரு நண்–ப–னாய் என்–னு–டைய கடமை இது. இதுவே தர்–மம். உங்–களு – க்–குத் தெரி–யும் என்று நினைத்–தேன் என்று நான் அசட்–டைய – ாக இருப்–பது – ம், நமக்கு எல்–லாம் தெரி–யும் என்ற எண்–ணத்–தில் நீங்–கள் வேறு சிந்–த–னை–யில் இருப்–ப–தும் நல்–லத – ல்ல. தெரிந்த விஷ–யத்தை எப்–ப�ொ–ழுது – ம் மறு–படி – யு – ம் தீர ய�ோசிப்–பது நல்–லது செய்–யும். ஒரு அர–ச–னின் அரண்–ம–னை–யில் எப்–படி நடந்து க�ொள்ள வேண்–டும் என்–பதை நான் இப்–ப�ோது ச�ொல்–லப் ப�ோகி–றேன். விவே–கம் உள்–ள–வன்–கூட ஒரு அரண்–ம–னை–யில் வேலை செய்–வது கடி–னம். அந்த இடத்–தில் உங்–க–ளுக்கு அவ–மா–னம் நேர–லாம் அல்–லது உயர்ந்த க�ௌர–வம் கிடைக்–க–லாம். இவை இரண்–டை–யும் சம–மாக எடுத்–துக் க�ொண்டு அமை–தி–யாக வாழ வேண்–டும். இந்த இடத்–தில் உங்–களை வெளிக்–காட்–டிக் க�ொள்–ளா–மல் இருந்–தால் பதி–னான்–கா–வது வரு–டம் நீங்–கள் சுக–மாக வாழ–லாம். ஒரு அர–சனை சந்–திக்க வாயிற்–காப்–ப�ோ–னின் அனு–மதி பெற வேண்–டும். வாயிற்–காப்– ப�ோனை பகைத்–துக் க�ொள்–ளக் கூடாது. அவனை அலட்–சி–யம் செய்–யக் கூடாது. நீங்–கள் உள்ளே நுழை–யும் வேகம் பற்–றி–யும், நட–வ–டிக்கை பற்–றி–யும் வாயிற்–காப்–ப�ோன் அர–ச–னி–டம் ச�ொன்–னால் அது எடு–படு – ம். எனவே, வாயிற்–காப்–ப�ோனை மரி–யா–தைய – ாக அணு–கிப் ப�ோவது கெடு–தல் விளை–விக்–காது. எந்த இடத்–தில் உட்–கார்ந்–தால் அப–ரா–தம் நேராத�ோ அந்த இடத்–தில் உட்–கார வேண்–டும். பெண்–கள் பார்–வை–ப–டும் இடத்–தில�ோ, பெண்–கள் புழங்–கும் இடத்–தில�ோ உட்–கா–ரக் கூடாது. அரண்–மனை ஒரு ம�ோச–மான இடம் என்–பதை ஞாப–கம் வைத்–துக் க�ொள்ள வேண்–டும்.
86
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
ðô¡
87
16-31 டிசம்பர் 2017
அர–சன் கேட்–கா–மல், அவ–னுக்கு அர–ச–னின் கடமை என்ன என்–பதை ச�ொல்–லவே கூடாது. அது அவ–னுக்–குக் க�ோபத்–தைக் க�ொடுக்–கும். தகுந்த சம–யங்–க–ளில் அர–சனை புகழ வேண்–டும். ப�ொய் ச�ொல்–ப–வர்–களை மன்–னர்–கள் விரும்ப மாட்–டார்– கள். மந்–திரி – ய – ா–னா–லும் ப�ொய் ச�ொல்–வானா–னால் அவ–மா–னப்–படு – த்–துவ – ார்–கள். அர–சனு – டை – ய மனை– வி–களை சந்–திக்–கா–மல் இருப்–பதே அழகு. அந்–தப்– பு–ரத்–திற்–குச் செல்–ப–வர்–கள், மன்–ன–னுக்கு தீங்கு – ர்–கள் ஆகி–ய�ோர�ோ – டு பேசவே கூடாது. விளைப்–பவ ஒரு சிறிய காரி–யத்–தையு – ம் அர–சனு – க்கு தெரி–வித்–து– விட்–டுச் செய்ய வேண்–டும். உங்–களு – க்கு தெரி–யும் என்று நினைத்–தேன் என்–பது அபத்–தம – ான பாடம். உட்–கார உயர்ந்த ஆச–னம் கிடைத்–தா–லும் மன்– னன் அனு–மதி – யி – ன்றி உட்–கா–ரக்–கூட – ாது. உட்–கா–ரும் முன் மன்–ன–னைப் பார்த்து சைகை–யி–னால�ோ, வார்த்–தை–யி–னால�ோ உட்–கார அனு–மதி கேட்க வேண்–டும். நின்–றப – டி – யே மன்–னனி – ன் கட்–டளையை – எதிர்ப்–பார்க்க வேண்–டும். மன்–னன் ச�ொன்–னா–ல�ொ– ழிய அம–ரக்–கூட – ாது. சுக–ச�ௌ–கரி – ய – ம் தேடக்–கூட – ாது. தன்–னி–டம் மரி–யாதை மீறு–கின்ற மனி–தர்–களை மக–னாக இருந்–தா–லும், சக�ோ–த–ர–னாக இருந்–தா– லும் அர–சன் மதிப்–பதி – ல்லை. க�ோப–மடை – கி – ற – ான். அர–சன் ஒரு அக்னி என்–பதை ஞாப–கம் வைத்– துக் க�ொள்–ளுங்–கள். நெருங்–கி–யும் இல்–லா–மல், வில–கி–யும் இல்–லா–மல் சரி–யான தூரத்–தி–லி–ருந்து நட்பை வெளிப்–ப–டுத்த வேண்–டும். உங்–கள் உப– சா–ரத்தை மன்–னன் கண்–டு–க�ொண்–டால் நீங்–கள் என்ன செய்–தா–லும் தப்–பா–காது. மன்–னன் என்ன ச�ொல்–கி–றான�ோ அந்த காரி–யத்–தைத்–தான் நிறை– வேற்ற வேண்–டும். அவன் கட்–டளை அல்–லாது எது–வும் செய்–யக் கூடாது. கவ–ன–மின்மை, கர்–வம் மற்–றும் க�ோபத்தை அறவே துறக்க வேண்–டும். எது கடமை, எது கட–மை–யல்–லா–தது என்–ப–தைத் தெளி–வாக ய�ோசித்து புரிந்து க�ொள்ள வேண்–டும். ச�ொல்ல அர–ச–னுக்கு பிரி–ய–மான ச�ொற்–களையே – வேண்–டும். ஒரு கதையை ச�ொல்–லும்–ப�ோது கூட அது அர–ச–னுக்கு சுவா–ர–சி–யம் இல்– லை–யென்–றால், பிடிக்–க–வில்–லை– யென்–றால் நிறுத்–திவி – ட வேண்–டும். நீ அ றி – வு – டை – ய – வ ன் – த ா ன் , ஆனால் அர–ச–னுக்கு பிரி–ய–மா–ன– வன் அல்ல, உன் அறி–விற்–கும் அர–ச– னு–டைய பிரி–யத்–திற்–கும் சம்–பந்–தமே – – யில்லை. அர–ச–னுக்கு பிரி–ய–மாக இருக்க என்ன செய்ய வேண்–டும�ோ அதைச் செய்–வ–து–தான் அர–ச–வை– யில் இருப்–ப–தற்கு தகு–தி–யா–னவை. அவ–னு–டைய பகை–வ–ர�ோடு பேசக்– கூ–டாது. அந்–தப் பகை–வரை புக– ழக்– கூ – ட ாது. அர– ச – னு க்கு எதிரே உட்–கா–ரக்–கூ–டாது. வலது அல்–லது இட–துபு – ற – த்–தில்–தான் உட்–கார வேண்– டும். ஏனெ–னில் அர–ச–னுக்கு எதிரே பார்–வைப – டு – ம்–படி உட்–கார உங்–களு – – டைய சிறிய முகச்–சுளி – ப்–புக – ள�ோ அல்–லது சிரிப்போ
அர–ச–னுக்கு க�ோபத்தை க�ொடுத்–து–வி–டக்–கூ–டும். நேரி–டை–யான திருஷ்–டியை விலக்கி உங்–களை கவ–னிக்க திரும்–பும்–படி – ய – ான ஒரு இடத்–தில் இருக்க வேண்–டும். அது–வும் தவிர, அர–ச–னுக்கு எதிரே பரி–ச–ளிப்–ப– வர், ஞானி–கள் ப�ோன்–றவ – ர் வந்து க�ொண்–டிரு – ப்–பார். நீங்–கள் வில–கியி – ரு – ப்–பது – த – ான் சம்–பந்–தப – ட்–டவ – ரு – க்கு நல்–லது. அர–ச–னும், நீங்–கள் தள்–ளி–யி–ருப்–ப–தைத்– தான் விரும்–பு–வான். மற்–ற–வ–ருக்கு பரி–ச–ளிக்–கும்– ப�ோது ஆவல் காட்–டக்–கூ–டாது. எனக்கு என்ற முகக்–குறி – ப்பு வந்–துவி – ட – க்–கூட – ாது. அது உங்–களை ஆத்–தி–ரக்–கா–ர–னாக, அசூ–யை–மிக்–க–வ–னா–கக் காட்– டும். தவறு செய்–த–வர்–களை, மற்–ற–வர் முன்–னால் அம்–பல – ப்–படு – த்–தக்–கூட – ாது. குடி–கா–ரன – ாக இருக்–கிற மனி–தனை மன்–னர்–கள் விரும்–பு–வ–தில்லை. மிகப் பெரிய வீரன் என்–பவ – னை – யு – ம் மன்–னன் திரஸ்–கிர– க்– கி–றான். ஒரு–வன் மன்–ன–னுக்கு பிரி–ய–மான சகல சுகங்–க–ளை–யும் மன்–ன–னி–ட–மி–ருந்து கிடைக்–கப் பெறு–கிற – ான். ஆனால் இது மிகப் பெரிய சங்–கட – ம். – ய பிரி–யம் நல்ல ஐஸ்–வர்–யம். இதை அர–ச–னுடை ஞாப–கம் வைத்–துக் க�ொள். மன்– ன – னு க்கு முன்– ன ால் இருக்– கு ம்– ப �ோது கைக–ளை–யும், கால்–க–ளை–யும் அதி–கம் அசைக்– கக்–கூ–டாது. உதடு பிதுக்–கு–தல�ோ, க�ோணல�ோ செய்–யக்–கூ–டாது. சல–ன–மற்ற முகத்–தி–ன–னாய், சந்–த�ோ–ஷ–மான நேரத்–தில் மெல்–லிய புன்–னகை செய்–கி–ற–வ–னாய் நீங்–கள் காணப்–பட வேண்–டும். தன்– னை – வி ட வேக– ம ாக கைகளை அசைக்– கி – றானே என்–கிற சிறிய விஷ–யம்–கூட மன்–னனை எரிச்–ச–லு–றச் செய்–யும். இவன் அலட்–டு–கி–றான் என்ற எண்–ணத்தை ஏற்–ப–டுத்–தக் கூடும். தண்–ட– னையை தந்–துவி – ட – க் கூடும். ஐய�ோ பாவம் என்–கிற நிலையை மன்–னன் உங்–க–ளைக் குறித்து அடை– வது நல்–லது. மற்–ற–வ–ர�ோடு சர்ச்சை செய்–யக் கூடாது. மன்–னன் புகழை எப்–ப�ோ–தும் உரக்–கச் ச�ொல்–லு–தல் வேண்–டும். மன்–னனை தனக்கு ச�ௌக–ரி–ய–மான ஆளாக வளைப்–பவ – ன் ஆபத்–தில் முடி–வான். அதி– க – க ா– ல ம் அந்– த ப் பத– வி – யி ல் இருக்க முடி–யாது. எப்–ப�ோ–தும் மன்– – ர்–பவ – ன்–தான் அர–ச– னனை பின்–த�ொட வை–யில் அதி–கக – ா–லம் இருக்க முடி– யும். ஒரு–வரை ஒரு காரி–யத்–திற்கு மன்–னன் அனுப்–பும்–ப�ோது எனக்கு ஏதே–னும் கட்–டளை உண்டா, நான் ஏதே– னு ம் உங்– க – ளு க்கு செய்ய வேண்–டுமா என்று கேட்–ப–வன் மன்– ன–னுக்கு பிரி–யம – ா–னவ – ன – ாய் இருக்க மாட்–டான். தன்–னைப்–பற்றி அதிக அக்–க–றை–யில் உள்–ள–வன் அர–ச– வை–யில் நீடித்–தி–ருக்க முடி–யாது. சரி உன் வீடு முக்–கிய – மா ப�ோய்–விடு என்று ச�ொல்லி விடு–வான். மன்–னன் வெறுத்து ஒதுக்கி விட்–டால் அது ஆபத்–தில் முடி–யும். மன்–னன் தன்–னிட – ம் செய்த ரக–சிய ஆல�ோசனை–
ð£ô-°-ñ£-ó¡
88
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
களை ஒரு–ப�ொ–ழு–தும் மற்–ற–வ–ரி–டம் ச�ொல்–லி– வி–டக் கூடாது. எனக்கு மன்–னன் மிக நெருக்–க– மா–ன–வன் என்று காட்– டிக் க�ொள்–ளக் கூடாது. ம ன் – ன ன் எ ன க் கு அடங்– கி – யி – ரு க்– கி – ற ான் எ ன் – கி ற அ ல ட் – ட ல் நிச்– ச – ய ம் ஆபத்– தை த் தரும். மன்– ன ன் ஒரு காரி– ய த்– தி ல் நிய– மி த்– தால் அதில் லஞ்–சம – ாக சிறி–தள – வு – கூ – ட இருக்–கக்– கூ–டாது. அது தெரிந்து விட்– ட ால் நீ பெரிய க�ொள்ளை அடித்து விட்– ட ாய் என்று மன்– னன் உன்–மீது காழ்ப்பு அ டை – வ ா ன் . உ ன் ம�ோச–மான காலத்–தில் உன்னை கடு–மை–யாக தண்–டிப்–பான். மன்–னன் சால்வை, நகை– க ள் ப�ோன்ற விஷ–யங்–களை பரி–சளி – த்–தால் அதை எப்– ப�ொ– ழு – து ம் அணிந்து க�ொள்ள வேண்– டு ம். முக்–கி–ய–மாக மன்–னன் முன்பு அந்த சால்–வை– யும், நகை–யும் அணிந்– தி–ருக்–க–வேண்–டும். பாண்– ட – வ ர்– க ளே, இம்–மா–தி–ரி–யான விஷ– யங்– க ளை ஞாப– க ம் வைத்– து க் க�ொண்டு பதி–மூன்–றா–வது வரு–ட– மான மறைந்து வாழ்– தலை அனு–பவி – யு – ங்–கள். பதி– ன ான்– க ா– வ து வரு– டம் நீங்–கள் விடு–தலை அடை–வீர்–கள். நீங்–கள் நிச்– ச – ய ம் ஜெயிப்– பீ ர்– கள்– ’ ’ என்று ஆசிர்– வ – தித்–தார். ‘‘த�ௌம்–யரே, மிகச் சிறப்– ப ான ஒரு விஷ– யத்தை மிக அழ–காக, தெளி–வாக எடுத்–துரை – த்– தீர். எங்–களு – க்–குத் தெரி– யும் என்ற கர்–வத்–தில் நாங்–கள் திளைக்–காது, மறு– ப – டி – யு ம் உங்– க ள் வாய் மூலம் கேட்–கும்– ப�ோது அவை புதி–தாக அறிந்து க�ொண்– ட – து –
ப�ோல எங்–க–ளி–டம் வந்து சேரு–கின்றன. எங்–கள் புத்தி இத–னால் கூர்–மை–ய– டை–கி–றது. எங்–கள் நட–வ–டிக்கை இத–னால் ச�ௌக–ரி–ய–ம–டை–யும். உங்–க–ளுக்கு என் நன்–றியை தெரி–வித்–துக் க�ொள்–கிறே – ன். இப்–படி எங்–களு – க்கு உத–வுவ – த – ற்கு உங்–க–ளைத் தவிர வேறு யாரு–மில்லை. நீங்–கள் மறு–படி உதவி செய்–தி–ருக்– கி–றீர்–கள். உங்–க–ளுக்கு என் நமஸ்–கா–ரங்–கள்,’’ என்று நெகிழ்ந்–தார் தர்–மர். கடைசி நேரத்–தில் யாத்–திரை – க்கு செய்ய வேண்–டிய ஸ்லோ–கங்–களை – யு – ம், நீர் குடித்–த–லை–யும், எழுந்து அமை–தி–யாக நிற்–ற–லை–யும், பரஸ்–ப–ரம் ஒரு–வரை ஒரு–வர் த�ொட்–டுக் க�ொண்டு முக–மன் ச�ொல்–வ–தை–யும் செய்–யச் ச�ொன்–னார். ச�ொன்–னார்–கள். பாண்–டவ – ர்–கள் த�ௌம்–யரை வலம் வந்து நமஸ்–கரி – த்–தார்–கள். அவர்–கள் ஆறு–பே–ரும் அகன்–ற–தும் பாண்டவர்கள் காப்–பாற்றி வந்த அக்– – ச – த்–திற்கு எடுத்–துப் ப�ோய்–விட்–டார் னியை ஒரு பானை–யில் வைத்து பாஞ்–சா–லதே த�ௌம்–யர். அவர்–கள் வரும்–வரை அவர்–க–ளால் ப�ோற்றி பாது–காக்–கப்–பட்ட அக்னி அவ–ரால் வளர்க்–கப்–பட்–டி–ருக்–கும்.
தை
ம்ய வனத்–தி–லி–ருந்து நடந்து ஒரே–நா–ளில் மத்ய தேசம் ப�ோக அவர்– கள் விரும்–பி–னார்–கள். திர�ௌ–பதி நடக்க சிர–மப்–பட்–டாள். அர்–ஜு–னன் அவளை த�ோளில் தூக்–கிக் க�ொண்–டான். மச்–சல தேசம் வந்–தது – ம் இறக்–கின – ான். இடுப்–பில் கத்–தியு – ம், முது–கில் அம்–பற – ாத்–தூணி – யு – ம், கையில் வில்–லும், முன்–பக்க வயிற்–றுக்கு அரு–கில் குறு–வா–ளு–மாய் அவர்–கள் ஆயு–த–பா–ணி–க–ளாக விளங்– கி–னார்–கள். அவ்–வி–தமே மத்ய நக–ரத்–தின் எல்–லைக்–குள் பிர–வே–சித்–தார்–கள். இனி இப்–ப–டிப் ப�ோவது நல்–ல–தல்ல. ப�ோனால் வெகு–வி–ரை–வில் அடை–யா– ளம் காணப்–படு – வ�ோ – ம். எனவே நம் ஆயு–தங்–களை நாம் எங்–கேனு – ம் மறை–வாக வைத்–து–விட்டு ப�ோக வேண்–டும் என்று தீர்–மா–னித்–தார்–கள். அற்–பு–த–மான காண்–டீ–பத்தை நெஞ்–ச�ோ–டுத் தழுவி அர்–ஜு–னன் முத்–த–மிட்– டான். பீமன் வளைந்து உறு–தி–யாக இருந்த தன் வாளை உறை–யி–லிட்–டான். தன் வில்–லின் நாணை அவிழ்த்து அதை நேராக்–கி–னான். தரு–ம–ரும், நகு–ல– னும், சகா–தே–வ–னும் தங்–கள் வில்–லின் நாணை அவிழ்த்து அதை வில்–ல�ோடு சுற்–றி–னார்–கள். உறை–யி–லி–ருந்து கத்–தியை எடுக்–காத வண்–ணம் அழுத்தி பூட்–டி–னார்–கள். ஒரு பெரிய மயா–னத்–தில் மேடான இடத்–தில் ஷமி என்–கிற விருட்–சம் இருந்– தது. அந்த மரத்–தின் கிளை–கள் மிக நீண்–டவை. இலை–கள் அடர்த்–திய – ா–னவை. நெட்–டுக் குத்–தாக இருக்–கின்ற அந்த மரத்–தின் மீது ஏறு–வது மிகக் கடி–னம். அவர்கள் அந்த மரத்தை சுற்றி வந்து பார்த்–தார்–கள். நகுலன் எல்லோ–ருடை – ய ஆயு–தங்–க–ளை–யும் எடுத்–துக்–க�ொண்டு அந்த மரத்–தில் ஏறி–னான். பெரிய ப�ொந்–து–க–ளில் அம்–ப–றாத்–தூ–ணி–க–ளை–யும், ஆயு–தங்–க–ளை–யும் வைத்–தான். ðô¡
89
16-31 டிசம்பர் 2017
விற்–களை மரத்–தின் கிளை–க–ளில் வைத்து கட்–டி–னான். காற்–றால�ோ, புய–லால�ோ, மழை–யால�ோ எத–னா–லும் அவை நக–ராது. மேலும் கீழி– ருந்து பார்க்–கும்–ப�ொ–ழுது அந்த மரத்–தில் எது–வும் இருப்–ப–தற்–கான அடை–யா–ள–மும் தெரி–யாது! அவர்–கள் மயான பூமி–யில் இறங்கி அங்–கி–ருந்து ஒரு சவத்தை எடுத்து மரத்–தின் ஆரம்ப கிளை–யில் அந்த சவத்தை த�ொங்க விட்– டார்–கள். துர்–நாற்–ற–மும், த�ொற்று ந�ோயும் கலந்த, யாரும் மூக்கை ப�ொத்–திக் க�ொண்டு ஓடிப்–ப�ோ–கின்ற இட–மா–கச் செய்–தார்–கள். மாடு மேய்க்–கின்ற இடை–யர்–களை கூப்–பிட்டு, எங்–க–ளுடை – ய தாயாருக்கு நூற்–றைம்–பது வய–தாகி விட்–டது. எங்–கள் குல வழக்–கப்–படி இப்–ப– டித்–தான் பிரே–தத்தை பட்–சி–க–ளுக்–கா–க–வும், புழுக்–க–ளுக்–கா–க–வும் க�ொடுப்–ப�ோம் என்–றார்–கள். அவர்–கள் இறங்கி மத்ய தேசத்–தில் இருக்–கின்ற விராட நக–ரத்தை ந�ோக்கி நகர்ந்–தார்–கள். அந்த நக–ரத்–திற்–குள் பிர–வே–சித்–தார்–கள். திர�ௌ–பதி துர்க்கா தேவியை துதித்–தாள். கூடவே தரு–ம–ரும் வாய்–விட்டு துதி செய்–தார். ‘‘ஹே, துர்கா, யச�ோ–தை–யின் கர்ப்–பத்–தில் த�ோன்–றி–ய–வ–ளும், நாரா–ய–ண–னுக்கு மிகப் பிரி–ய–மா–ன–வ–ளும், நந்–த–க�ோ–பன் குலத்–தில் அவ–த–ரித்–த–வ–ளும், அனை–வ–ருக்–கும் மங்–க–ளம் அரு–ளு–ப–வ–ளும், குலத்தை பெருக்–குப – –வ–ளும், கம்–சனை பய–மு–றுத்–தி–ய–வ–ளும், அசு–ரர்– களை சம்–ஹா–ரம் செய்–ப–வ–ளும், கம்–சன் மூலம் பாறை மீது அறை– யப்–பட்–டா–லும் சட்–டென்று ஆகா–யத்–திற்கு பறந்து விட்–ட–வ–ளும், திவ்ய நறு–மண மாலை–கள் அணிந்–த–வ–ளும், கையில் கேட–ய–மும் கத்–தி–யும் தரிப்–ப–வ–ளும், அழ–கான வஸ்–தி–ரம் அணிந்–த–வ–ளும், வசு–தே–வ–ரின் மகன் கிருஷ்–ண–னின் சக�ோ–த–ரி–யு–மான துர்கா தேவி, உன்னை நான் வணங்–கு–கின்–றேன். நீ நான்கு புஜங்–க–ளு–டன், அழ–கிய முகம் க�ொண்ட விஷ்–ணு–ரூ–ப– மு–மா–னவ – ள். கருமை வர்–ணம – ா–னவ – ள். அத–னால் நீ கிருஷ்ணா என்று அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றாய். இரண்டு விசா–ல–மான கைக–ளில் இந்–தி–ரக் க�ொடியை தரிக்–கி–றாய். மூன்–றா–வது கையில் பர–சும், நான்–கா–வது கையில் தாம–ரையு – ம் உன்–னுடை – ய பெரிய சக்–கர– மு – ம் அழ–காக விளங்– கு–கின்–றது. இதுவே உன்–னுடை – ய திவ்ய ச�ொரூ–பம். உன் மயி–லி–றகு க�ொடி உன் பக்–கத்–திலே பறக்–கிற – து. மகி–ஷா–சுர– ம – ர்த்–தினி நீயே, நீயே புகழ், வெற்–றி–யைத் தரு–ப–வள். எனக்கு வெற்–றியை க�ொடு. நான் க�ோரும் வரம் தரு–வா–யாக. காளி, மகா–காளி, நீ கத்–தி–யும், கதை–யும் தரிப்–ப–வள். உன்னை பின்–பற்–றும் பிரா–ணிக்கு நீ அப–யம – ளி – த்து விரும்–பும் வரம் அளிக்–கிற – ாய். எல்லா இடத்–தி–லும் சஞ்–ச–ரிக்–கும் தேவி எனக்கு வந்த சங்–க–டத்–தின் பாரத்தை நீக்கி என்னை ஆசிர்–வ–திப்–பா–யாக. சகல செல்– வ ங்– க – ளை – யு ம் க�ொடுப்– ப ாய். சகிக்க முடி– ய ாத
90
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
துக்கத்–தி–லி–ருந்து மீட்–ப–வள் நீ அத–னால் துர்கா என்று அழைக்– கப்–படு – கி – ற – ாய். செல்ல முடி–யாத காடு– க – ளி ல் ச�ொல்ல முடியா கஷ்–டங்–களை அனு–பவி – க்–கிற – வ – ர்– கள், பெரும் கட–லில் மூழ்–கிக் க�ொண்–டி–ருப்–ப–வர்–கள், தீய–தின் வசப்–பட்–டவ – ர்–கள் ஆகி–ய�ோரு – க்கு நீயே சிறந்த கதி–யா–வாய். நீயே– அ–வர்–களை சங்–க–டத்–தி–லி–ருந்து விடு–விப்–பாய். நீரில் நீந்–தும்–ப�ோ– தும், செல்ல முடி–யாத வழியில் செல்–லும்–ப�ோ–தும், காடு–க–ளில் திரி– யு ம்– ப �ோ– து ம் மகா காளி உன்னை சர–ணம் செய்–பவ – ர்–கள் துன்–பம் அடை–வ–தில்லை. காளி, நீயே வித்தை, நீயே அறிவு, நீயே சந்–தியா, இரவு, நித்– திரை, நீயே நிலவு, ப�ொறுமை மற்–றும் தயை ஆவாய். உன்– னைத் துதிப்–ப–வர்–கள் ம�ோகம், பந்–த–னம், புத்–தி–ர–நா–சம், தன–நா– சம் என்–னும் சங்–கட – ங்–களி – லி – ரு – ந்– தும் பிணி, மர– ண ம் முத– லி ய பயங்–க–ளி–லி–ருந்–தும் விடு–ப–டு–கி– றார்–கள். நான் ராஜ்–யத்–திலி – ரு – ந்து விலக்–கப்–பட்–டவ – ன் விரட்–டப்–பட்–ட– வன், அத–னால் உன்னை சர–ண– டை–கி–றேன். தாம–ரை ப�ோன்ற விசா–லம – ான கண்–களை உடைய தேவி, நான் உன் திரு–வடி – க – ளில் எ ன் த ல ை – வை க் – கி – றே ன் . என்னைக் காப்–பாற்று. காளி, எங்– க – ளு க்கு உண்– – நீ சத்ய ச�ொரூ–ப– மை–யிலேயே மா– வ ாய். உன் மகி– மையை சத்– தி – ய – ம ா– க க் காட்டு. சர– ண – டைந்–த–வர்–களை காக்–கும் பக்–த– வத்–ச–லா–னான துர்க்கே எனக்கு சர–ண–ளி–’’ என்று கண்–ணில் நீர் வழிய கெஞ்–சி–னார். துர்கா தேவி யுதிஷ்–ட–ருக்கு பிரத்–யட்–சம – ாய் காட்–சிய – ளி – த்–தாள். ‘‘யுதிஷ்ட மன்னா, கருணை உ டை – ய – வ னே , வி ரை – வி ல் உனக்கு வெற்றி கிடைக்–கும். என்–னுடை – ய அரு–ளால் க�ௌரவ சேனையை நீ வென்று, அழித்து, தடை–யின்றி அர–சாள்–வாய். மறு–ப– டி–யும் பூவு–லக – ம் ஆளும் சுகத்தை அடை–வாய். நீ ஸ்ம–ரணை செய்– வது ப�ோல வேறு எவர் என்னை வணங்கி புகழ்ந்–தா–லும் அவர்–க– ளுக்கு நான் உதவி செய்–வேன். இந்த ஸ்தோத்–தி–ரத்தை எவன் பக்– தி – ய�ோ டு கேட்– கி – ற ான�ோ
அல்லது படிக்–கி–றான�ோ அவ–னு–டைய காரி–யம் யாவும் சித்–திய – ா–கும். என்–னுட – ைய அரு–ளால் விராட நாட்–டில் இருக்–கும்–ப�ோது உங்–களை க�ௌர–வர்– கள�ோ அல்–லது நக–ரவ – ா–சிக – ள�ோ தெரிந்து க�ொள்–ள– மாட்– ட ார்– க ள். என் ஆசி– க ள்’’ என்று ச�ொல்லி பாண்–ட–வர்–களை காக்–கும் ப�ொறுப்பை ஏற்–றுக் க�ொண்டு அங்–கி–ருந்து மறைந்–தாள். துர்க்–கையை துதித்த பிறகு மனம் ஒரு–மைப்– பட்டு தரு–மர் தன்–னு–டைய தெய்–வ–மானயமன் – டு – ம் தரு–மர– ா–ஜரை அழைத்தார். என்று ச�ொல்–லப்ப ‘‘என்னை இந்த இக்–கட்–டி–லி–ருந்து காப்–பாற்ற வேண்–டி–யது உங்–கள் கடமை. என் தந்–தையே, உங்–களை நான் பல–முறை நமஸ்–க–ரிக்–கி–றேன். எவ்–வி–தம் நான் இயங்–கு–வது, எப்–படி இருப்–பது என்–பதை நீங்–கள் எனக்கு உள்–ளுக்–குள் இருந்து உணர்த்த வேண்–டும். என் கண்–ணும், உடல்–ம�ொ– – த்–தாது இருக்க ழி–யும், பேச்–சும் என்னை வெளிப்–படு வேண்–டும். எந்த சந்–தேக – மு – ம் இன்றி எந்த வேடம் நான் ப�ோட்–டேன�ோ அந்த வேடத்–த�ோடு நான் இருக்க வேண்–டும்–’’ என்று உள்–ளும் வெளி–யும் கை கூப்–பி–னார். தரு–மர– ா–ஜன் அவர் மன–துக்–குள் த�ோன்–றினார். ‘‘நான் இருக்– கி – றே ன் கவலை எதற்கு? உன் உருவம் உனக்கே ஆச்–ச–ரி–ய–மாக இருக்–கும்–’’ என்று ச�ொல்லி மறைந்–தார். தரு– ம – பு த்– தி – ர – ரு – ட ைய முக– மு ம், உடம்– பு ம் மாறிற்று. உச்–சி–யில் சிகை–யும், மேலே சால்–வை– யும், இடுப்–பிலே அங்–க–வஸ்–தி–ர–மும், பஞ்–ச–கச்–ச– மும், மரச்–செரு – ப்–பும், தடித்த பூணூ–லும், ருத்–ராட்–ச– மும், துளசி மாலை–யும், கையிலே கங்–க–ண–மும் க�ொண்டு அவர் முற்–றி–லும் மாறிப் ப�ோனார். சக�ோ–த–ரர்–கள் வியந்–தார்–கள். ‘‘இது– த ான் நீங்– க ளா, இது என்ன வேடப்– ப�ொருத்–தம். உங்–களை எங்–க–ளா–லேயே அடை– யா–ளம் கண்–டுபி – டி – க்க முடி–யாது ப�ோலி–ருக்–கிற – தே – ’– ’ என்று ச�ொன்–னார்–கள். ‘‘சட்–டென்று நீங்–க–ளும் மாறுங்–கள்–’’ என்று தரு–மர் துரி–தப்ப – டு – த்–தின – ார். அவர்–கள் அங்–கங்கே ஓடி, விதம் வித–மான துணி–களை – யு – ம், கரு–விக – ளை – – யும் வாங்–கிக் க�ொண்–டார்–கள். ஒரே நாழி–கை–யில் பீமன் தலைமை சமை–யல்–கா–ர–னாக வந்–தான். அர்–ஜு–னன் நட–னம் ச�ொல்–லிக் க�ொடுக்–கின்ற ஒயில் மிக்க அலி–யைப் ப�ோல மாறி–னான். நகு–லன் கையில் சவுக்–க�ோடு – ம், த�ோளில் குதிரை சேணத்– த�ோ–டும், தலைப்–பா–கைய�ோ – டு – ம், முழங்–கால்–வரை ஏறிய வேட்–டி–ய�ோ–டும், இடுப்–புத் துண்–ட�ோ–டும், அக– ல – ம ான மார்– ப�ோ – டு ம், நெஞ்– சி ல் வெள்ளி சங்– கி – லி – ய�ோ – டு ம் குதி– ரை க்– க ா– ர ன் ப�ோலவே த�ோற்–ற–ம–ளித்–தான். மூக்–க–ணாங்–க–யிறு, பசுவை க�ொம்–பில் கட்டி இழுக்–கும் சிறிய கயிறு, காலில் கட்டி இழுக்–கும் கயிறு, பால் கறக்–கின்–றப�ோ – து உப– ய�ோ–கப்–படு – த்–தும் கயிறு என்–றும், உடம்பு தேய்த்து – க் க�ொண்ட மாலை ஒன்–றும், விடு–கின்ற நார்–களை பெரிய ச�ொம்பு ஒன்–றும – ாய் தலைப்–பா–கைய�ோ – டு – ம், வர்–ண–மா–லை–க–ள�ோ–டும் சகா–தே–வன் வந்–தான்.
(த�ொட–ரும்)
ÝùIèñ மாதம் இருமுறை
பலன்
உங்கள் அபிமான தினகரன் குழுமத்திலிருந்து வெளியாகும் ெதய்வீக இதழ்
உங்–கள் ஆன்–மி–கம் ஜன–வரி 1-15, 2018 இத–ழு–டன்,
‘ அகத்தியர் சன்மார்க்க சங்கம்’ துறையூர், திருச்சி
வழங்கும்
2018
ஆண்டு
காலண்–டர் இணைப்பு உங்கள் பிரதிக்கு ச�ொல்லி வைத்துவிடுங்கள்
மார்கழி க�ோலத்தை முதல் நாள் இரவே ப�ோட்டு வைப்பது சரியா?
- ஏ.வடி–வேல், திரு–வண்–ணா–மலை.
மா
ர்–கழி மாதத்–தில் அதி– காலை வேளை–யில் ப�ோட–வேண்–டிய க�ோலங்–களை முதல்– ந ாள் இரவே ப�ோட்டு வைத்– த ல் தவறு. முத– லி ல் மார்– க ழி மாதத்– தி ன் சிறப்– பி – னை– யு ம், வண்– ண – ம – ய – ம ான க�ோலங்–களை வீட்–டுவ – ா–ச–லில் ப�ோடு–வத – ற்–கான கார–ணத்–தை– யும் தெரிந்– து – க�ொ ள்– வ �ோம். மனி–தர்–க–ளா–கிய நமக்கு ஒரு வருட காலம் என்–பது தேவர்– களைப் ப�ொறுத்–த–வரை ஒரு– நாள் கால– அ – ள வே ஆகும். அந்த வகை– யி ல் கணக்– கி ட்– டால் நமக்கு ஒரு மாதம் என்– பது தேவர்– க – ளு க்கு 2 மணி நேரம் மட்– டு மே. (1 மாதத்– திற்கு 2 மணி நேரம் வீதம் 12 மாதத்–திற்கு 24 மணி நேரம் = 1 நாள் ) இதில் தை முதல் ஆனி மாதம்–வரை – யி – ல – ான ஆறு மாத காலம் தேவர்–க–ளுக்கு பகல் ப�ொழு– த ாக அமை– கி– ற து. இந்– த க் க ா லத்தை உத்– த – ர ா– ய – ண ம் என்று அழைக்– கி– ற�ோ ம். ஆடி முதல் மார்–கழி மாதம்–வ–ரை–யி–லான ஆறு– ம ாத காலம் தேவர்– க – ளுக்கு இர– வு ப் ப�ொழு– த ாக அமை–கி–றது. இதை தட்–சி–ணா– யணம் என்று ச�ொல்–கி–ற�ோம். இந்த தட்– சி – ண ா– ய – ண த்– தி ன் நிறைவுப் பகுதி, அதா– வ து, தேவர்–களைப் ப�ொறுத்–தவரை – இரவுப் ப�ொழுது நிறை–வ–டை– யும் கால– ம ான அதி– க ாலை 4 முதல் 6மணி வரை– ய ான நேரமே மார்–கழி மாதம் என்று க�ொள்–ளல – ாம். இந்த கார–ணத்–
92
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
தால்–தான் தேவர்–களை வர–வேற்–கிற வித–மாக மார்–கழி மாதத்–தில் அதி–காலை 4 முதல் 6 மணிக்–குள் வீட்–டுவ – ா–சலி – ல் பெண்–கள் வண்–ணக் க�ோல–மி–டுவதை – வழக்–க–மா–கக் க�ொண்–ட–னர். ஆனால், இன்–றைய காலத்–தில் அதி–கா–லை–யில் எழு–வதை சிர–ம–மா–கக் கரு–தும் சில பெண்–கள் முதல்–நாள் இரவே க�ோலம் ப�ோட்டு வைத்–து–விட்டு பின்–னர் உறங்–கச் செல்–கின்–ற–னர். இது முற்–றி–லும் தவ–றா–னது. மார்–க–ழி–யின் தனிச்–சி– றப்பே அதி–கா–லை–யில் எழுந்து க�ோல–மி–டு–வ–து– தான். அந்த நேரத்–தில் க�ோல–மிட்டு நடு–வில் விளக்–கேற்றி வைத்–துப் பாருங்–கள். மன–தி–னில் மட்–டற்ற மகிழ்ச்சி ப�ொங்–கும். மகா–லட்–சு–மி–யின் அருள் பரி–பூ–ர–ண–மா–கக் கிட்–டும்.
வுள் என்–பது கற்–ப–னையா? உண்–மையா? ?கட–காற்று - சு.பால–சுப்–ர–ம–ணி–யன், ரா–மேஸ்–வ–ரம். என்–பது கற்–பன – ையா, உண்–மையா? காற்–றைக் கண்–ணால் காண இய–லாது. ஆனால், அனு–ப–வித்து உணர இய–லும். காற்று இல்–லா–வி–டில் மனி–தன் உயிர்–வாழ முடி–யாது. அதே ப�ோலத்–தான் கட–வு–ளும். கட–வு–ளைக் கண்–ணால் காண இய–லாது. அனு–ப–வித்–துத்– தான் உணர இய–லும். ஒரு மனி–தன் உயிர்–வாழ காற்று எவ்–வ–ளவு முக்–கிய – ம�ோ, அதை–விட அதிக முக்–கிய – ம் கட–வுளி – ன் அருள். கட–வுளி – ன் அருள் இல்–லா–விடி – ல் அந்–தக் காற்–றையு – ம் சுவா–சிக்க இய–லாது. கடவுள் என்–பது கற்–பனை அல்ல, கன–வில் காணும் ப�ொரு–ளும் அல்ல, கட–வுள்–தான் நம் சுவா–சக்–காற்று. இந்த க�ோணத்–தில் ய�ோசித்–துப் பாருங்–கள். கட–வு–ளைப் பற்–றிய கருத்து தெளி–வா–கும்.
இறை–வ–னுக்கு பால் அபி–ஷே–கம் செய்–வ–தால் ?உண்– டா–கும் பலன் என்ன? - ராம்–ம�ோ–கன், அம்–பத்–தூர். பால் மட்–டு–மல்–லாது மற்ற அபி–ஷேக திர–வி– யங்–களு – ம் என்–னென்ன பல–னைத் தரும் என்–பதை கார–ணா–க–மம் என்ற நூல் தெளி–வாக உரைக்–கி– றது. சுத்–த–மான நீரி–னால் அபி–ஷே–கம் செய்–தால் விருப்–பங்–கள் நிறை–வே–றும், வாசனை மிகுந்த தைல அபி–ஷே–கம் - சுகம் தரும், பஞ்–ச–கவ்–யம் - பாவத்–தைப் ப�ோக்–கும், பஞ்–சா–மிர்–தம் - செழிப்–பி– னைத் தரும், நெய் - ம�ோக்ஷத்–தைத் தரும், பால் அபி–ஷே–கம் - வாழ்–நாள் வளர்ச்–சி–யைத் தரும், தயிர் - பிள்–ளைப்–பேறு அளிக்–கும், நெல்–லிமு – ள்ளி - ந�ோய்–ந�ொ–டி–கள் தீரும், கரும்–புச்–சாறு - உடல் ஆர�ோக்– ய ம் பெரு– கு ம், தேன் - சுகம் தரும், வாழைப்–பழ அபி–ஷே–கம் - பயிர் செழிக்–கும், மாம்–பழ அபி–ஷே–கம் - மக–னுக்கு ச�ொத்து சேர்க்– கும், மாதுளை அபி–ஷே–கம் - க�ோபத்தை நீக்–கும், நாரத்தை அபி–ஷே–கம் - ஒழுங்கு ஏற்–ப–டுத்–தித் தரும், எலு–மிச்சை - மர–ணப – ய – ம் நீக்–கும், சர்க்–கரை (வெல்–லம்) - பகை களை–யும், இள–நீர் - இன்– பங்–கள் பெரு–கும், அன்–னா–பி–ஷே–கம்- நாடா–ளும் வாய்ப்பு கிட்–டும், சந்–த–னம்- லக்ஷ்மி கடாக்ஷம் தரும் என்று ஒவ்–வ�ொரு திர–வி–யத்–தி–னால் செய்– யப்–ப–டும் அபி–ஷே–கங்–க–ளுக்கு என்ன வித–மான பலன்–கள் கிட்–டும் என்–பதை அந்த ஆகம நூலில் தெளி–வா–கக் குறிப்–பிட்–டுள்–ளார்–கள்.
இத–ழில் 27 நட்–சத்–தி–ரங்–க–ளுக்–கும் உரிய ?தெய்–கடந்த காயத்ரி மந்–தி–ரங்–க–ளைப் படித்–த�ோம். இவை எந்த வங்–கள – ைக் குறிக்–கிற – து, 27 நட்–சத்–திர– ங்–களு – க்கு என்று தனி–யாக தேவ–தை–கள் உண்டா? நட்–சத்–திர தேவ–தை–கள் என்–றால் என்ன? - இராம. சீதா–ரா–மன், வேலூர். - வா.ஹரி–ராம்-சிவ–ராம், சென்–னா–வ–ரம். இரு–பத்–தியே – ழு நட்–சத்–திர– ங்–களு – க்–கும் தனியே தேவ–தைக – ள் உண்டு. நக்ஷத்ர சூக்–தம் என்ற வேத மந்–திர– த்–தில் இந்த தேவ–தைக – ள – ைப் ப�ோற்–றுவ – ார்– கள். அஸ்–வினி முதல் ரேவ–தி–வரை தற்–ப�ோது நடை–மு–றை–யில் உள்ள இந்த இரு–பத்–தி–யேழு நட்–சத்–தி–ரங்–க–ள�ோடு அபி–ஜித் என்ற மற்–ற�ொரு நட்–சத்–தி–ர–மும் உண்டு. ‘அக்–னிர் பாது க்ருத்–தி–கா’ என்று கிருத்–திகை நட்–சத்–தி–ரத்தை முத–லா–வது நட்–சத்–தி–ர–மாக வேதம் ச�ொல்–கி–றது. வேதத்–தில் குறிப்– பி – ட ப்– ப ட்– டு ள்ள நட்– ச த்– தி ர தேவ– தை – க ள் பின்–வ–ரு–மாறு: அஸ்–வினி - அஸ்–விநீ, பரணி யமன், கிருத்–திகை - அக்நி, ர�ோகிணி - ப்ரா–ஜப – தி, மிரு–க–சீ–ரிஷ – ம் - ஸ�ோமன், திரு–வா–திரை - ருத்– ரன், புனர்–பூ–சம் - அதிதி, பூசம் - ப்ரு–ஹஸ்–பதி, ஆயில்–யம் - ஸர்ப்–ப–ரா–ஜன், மகம் - பித்ரு, பூரம்
- அர்–ய–மன், உத்–தி–ரம் - பகம், ஹஸ்–தம் - ஸவிதா, சித்–திரை த்வஷ்டா, சுவாதி - வாயு, விசா–கம் - இந்த்–ராக்நீ, அனு–ஷம் - மித்–ரன், கேட்டை - இந்–தி–ரன், மூலம் - ப்ரா–ஜப – தி, பூரா–டம் - அப்பு, உத்–திர– ா–டம் - விச்–வ– தே–வன், அபி–ஜித் மற்–றும் ப்ரஹ்மா, திரு–வ�ோ–ணம் - விஷ்ணு, அவிட்–டம் - வஸூ, சத–யம் - வரு– ணன், பூரட்–டாதி - அஜ–ஏ–க–பா–தன், உத்–தி–ரட்–டாதி - அஹிர்–புத்–னி–யன், ரேவதி - பூஷா. அவ–ர–வர் பிறந்த நக்ஷத்–ரங்–க–ளுக்கு உரிய தேவ–தை–களை ஆரா–தனை செய்–வ–தால் ஆத்ம பலம் கூடும்.
யுஞ்–ஜய ஹ�ோமம் என்–றால் என்ன? இதனை ?ம்ரு– எப்–ப�ோது செய்ய வேண்–டும்? - ராம–கி–ருஷ்–ணன், ஆரணி.
ம்ருத்யு என்–றால் மர–ணம், ஜயம் என்–றால் வெற்றி, ம்ருத்–யுஞ்–ஜ–யன் என்–றால் மர–ணத்தை வெற்றி க�ொள்–பவ – ன் என்று ப�ொருள். இந்த ச�ொல் பர–மேஸ்–வர– ன – ைக் குறிக்–கும். இளம் வய–திலேயே – உடல்–நிலை பாதிப்–பிற்கு உள்–ளா–வது, ஜாத–கத்– தில் கண்– ட ம் என்று குறிப்– பி – ட ப்– ப ட்– டி – ரு க்– கு ம் காலம், மர–ணப – ய – ம் உண்–டா–கும் நேரம் முத–லான சூழ–லில் ம்ருத்–யுஞ்–ஜய ஹ�ோமம் செய்–யவ – ேண்–டும் என்று பெரி–ய–வர்–கள் ச�ொல்–வார்–கள். தனிப்–பட்ட முறை–யில் இல்–லா–மல் சாதா–ர–ண–மாக குடும்–பத்– – ம் தீர்க்–கா–யுளு தில் எல்–ல�ோரு – ட – ன் வாழ–வேண்–டும் என்ற எண்–ணத்–தில் குடும்ப நலன் கருதி பிரதி வரு–டம் ம்ருத்–யுஞ்–ஜய ஹ�ோமத்–தினை வீட்–டினி – ல் செய்து க�ொள்–ப–வர்–க–ளும் இருக்–கி–றார்–கள். இவ்– வாறு பிர–திவ – ரு – ட – ம் ம்ருத்–யுஞ்–ஜய ஹ�ோமம் செய்ய நினைப்–ப–வர்–க–ளுக்கு மார்–கழி மாதம் மிக–வும் உகந்–தது. மிரு–க–சீ–ரிஷ நட்–சத்–தி–ரத்–தில் சந்–தி–ரன் சஞ்–ச–ரிக்–கும் காலத்–தில் ப�ௌர்–ணமி த�ோன்–றும் மாதத்தை ‘மார்க்–க–சி–ர’ என்று வட–ம�ொ–ழி–யி–லும் மார்–கழி என்று தமி–ழி–லும் அழைப்–பார்–கள். இந்த மிரு–க–சீ–ரிஷ நட்–சத்–தி–ரம் ம்ரு–கண்டு மக–ரி–ஷிக்கு உரி–யது. ஜ�ோதி–டத்–தின் பிதா–மக – ர– ா–கத் திகழ்–பவ – ர் ம்ரு–கண்டு மக–ரிஷி. இவ–ரது ‘ம்ரு–கண்டு சூத்–ரம்’ மற்–றும் ‘ம்ரு–கண்டு வாக்–கி–யம்’ ஆகி–ய–வற்றை அடிப்–படை – ய – ா–கக் க�ொண்டே அந்–நா–ளில் பஞ்–சாங்– கம் கணிக்–கப்–பட்–டது. என்–றென்–றும் சிரஞ்–சீவி – ய – ாக விளங்– கு ம் மார்க்– க ண்– டே – ய – ரி ன் தந்தை இந்த ம்ரு–கண்டு மகரிஷி என்–ப–தும் மார்க்–கண்–டே–ய– ரின் ஜென்ம நட்–சத்–தி–ரம் மிரு–க–சீ–ரி–ஷம் என்–ப–தும் கவ–னிக்–கப்–பட வேண்–டிய – வை. சப்த சிரஞ்–சீவி – க – ள் என்று அழைக்–கப்–படு – ம் அஸ்–வத்–தா–மர், மகா–பலி, வியா–ஸர், ஹனு–மான், க்ரு–பா–சார்–யர், பர–சு–ரா–மர், விபீ–ஷண – ர் ஆகிய ஏழு பேருக்கு அடுத்–தப – டி – ய – ாக நேர–டிய – ாக சிரஞ்–சீவி – ப் பட்–டத்–தைப் பெற்–றவ – ர் மார்க்– கண்–டே–யர். தனது உய–ரிய பக்–தி–யின் மூல–மாக மர–ணத்தை வென்ற மகா–ய�ோகி அவர். மார்கழி ðô¡
93
16-31 டிசம்பர் 2017
சனி–யின் கால–கட்–டத்–தில் அதா–வது, சனி தசை, சனி புக்தி அல்– ல து ஏழரைச் சனி முத– ல ான நேரங்–க–ளில் இந்த காரி–யத்–தைச் செய்–ய–லாம், இதை செய்–யக் கூடாது ப�ோன்ற ப�ொது–வான விதி–கள் எது–வும் கிடை–யாது. கட–மை–யைச் சரி–வர செய்–ப–வர்–களை சனி ஒன்–றும் செய்–வ–தில்லை. அவர் தரும் ச�ோத–னை–களி – ன – ால் மனம் சஞ்–சல – ம் க�ொள்– ள ா– ம ல் உண்– மை – ய ாக உழைத்– த ாலே ப�ோதும். உங்–க–ளுக்–குத் தேவை–யான நன்–மை– களை சனி–பக – வ – ான் குறை–வில்–லா–மல் அரு–ளுவ – ார். மாதத்–திற்கு உரிய நட்–சத்–தி–ர–மான மிரு–க–சீ–ரி–ஷத்– தில் உதித்த அந்த இளம் ஞானி தனது 16வது வய–தில் மர–ணம் நிச்–சய – ம் என்–பதை உணர்ந்–தும் இவ்–வு–லக சுகங்–களை நாடா–மல் இறை–வனை மட்–டுமே சிந்–தை–யில் க�ொண்–டி–ருந்–தார். தனது அப–ரி–மி–த–மான பக்–தி–யி–னால் சிவ–லிங்–கத்–தைக் கட்–டித் தழு–வியி – ரு – ந்த அவ–ரைக் க�ொண்டு செல்ல நினைத்த எம–தர்–மனை சிவ–பெ–ரு–மான் வதைத்த கதை நாம் அறிந்–ததே. இந்த சம்–ப–வத்–தால் மர– ணத்தை வெல்–லும் மார்–கழி என்று இந்த மாதத்– தின் பெரு–மையை – ச் ச�ொல்–வார்–கள். என–வே–தான் ம்ருத்–யுஞ்–ஜய ஹ�ோமம் செய்ய மார்–கழி மாதத்தை உகந்த மாத–மாக ச�ொல்–லிவை – த்–தார்–கள், சாஸ்–தி– ரம் அறிந்த பெரி–ய�ோர்–கள். மர–ணத்தை வெல்ல எவ–ரா–லும் இய–லாது என்–பது உண்–மையே என்–றா– லும், மர–ணத்–தைக் கண்டு பயப்–பட – ா–மல் இருக்–கும் – மை – யை – த் தர–வல்–லது இந்த ம்ருத்–யுஞ்–ஜய மன–வலி ஹ�ோமம்.
சில ஆல–யங்–க–ளில் கற்–பூர தீபா–ரா–த–னைக்கு ?எழுதிஒரு பதி–லாக நெய் தீபம் மட்–டுமே காட்–டப்–ப–டும் என்று வைத்–தி–ருக்–கி–றார்–களே, ஏன்?
- மணி–கண்–டன், நெல்–லிக்–குப்–பம். சரியே. ‘க�ோ க்ரு– தேன தைலேன கற்– பூ – ர – வர்த்தி தீபி–காம்’ என்–கி–றது ஆகம வாக்–கி–யம். அதா–வது, பசு–நெய் அல்–லது நல்–லெண்–ணெய் இவற்–றில் உண–விற்–குச் சேர்க்–கும் பச்–சைக் கற்– பூ–ரத்–தைச் சேர்த்து அந்–தக் கல–வை–யில் திரியை நனைத்து அல்–லது ஊற–வைத்து அதனை ஏற்றி தீப ஆரா–தனை செய்து வழி–ப–டு–வதே உத்–தம தீப ஆரா–தனை என்று ஆகம விதி ச�ொல்–கி–றது. – க் தற்–கா–லத்–தில் கடை–யில் விற்–கப்–ப–டும் ர–சா–யன கல–வை–யி–னால் ஆன கற்–பூ–ரத்தை உப–ய�ோ–கம் செய்ய வேண்–டும் என்று எந்த ஆக–மும் ச�ொல்–ல– வில்லை. எனவே, ஆல–யங்–க–ளில் கற்–பூர தீபா– ரா–த–னைக்கு பதி–லாக நெய் தீபம் காட்–டு–வது என்–பது ஆகம விதி–க–ளுக்கு உட்–பட்–டதே. இந்த நடை–மு–றை–யைப் பின்–பற்–றி–னால் சுற்–றுச்–சூ–ழல் மாசு–ப–டா–மல் பாது–காக்க முடி–யும்.
ரைச் சனி–யில் புதி–தாக எந்த முயற்–சி–யும் மேற்– ஸப்– த – ரி – ஷி – க ள் என்று அழைக்– க ப்– ப – டு – ப – வ ர்– க ள் ?யாகஏழ–க�ொள்– ளக் கூடாது என்று ச�ொல்–கிற – ார்–களே, கடு–மை– ? யாவர்? அவர்– க – ளு – டை ய மனை– வி – ய ர் யாவர்? உழைப்–பவ – ர்–களை இது–ப�ோன்ற பய–முறு – த்–தல்–கள் இவர்–களை வழி–பட தனி–யாக மந்–தி–ரங்–கள் உண்டா? முடக்–கிப் ப�ோடாதா?
- வித்யா, காஞ்–சி–பு–ரம். ஏழ–ரைச்– ச–னியி – ல் எந்த முயற்–சியு – ம் மேற்–க�ொள்– ளக் கூடாது என்–பது முற்–றி–லும் தவ–றான கருத்து. கடு–மை–யாக உழைப்–ப–வர்–க–ளின் ஜாத–கங்–களை ஆராய்ந்–தால் சனி–யின் பலம் அதி–க–மாக இருக்– கும். ச�ோம்–பல்–தன்மை, கடும் உழைப்பு ஆகிய இரு நேர்–மா–றான குணங்–க–ளுக்–கும் சனியே கார– கன். அதா–வது, கடு–மைய – ாக உழைப்–பவ – ர்–களு – க்கு சனி மேலும் மேலும் பல வாய்ப்–பு–களை அளித்து அவ–ரது உழைப்–பின் சிறப்–பினை வெளிப்–படு – த்–தச் செய்–வார். உண்–மை–யாக உழைப்–ப–வர்–க–ளுக்கு சனி–பக – வ – ான் ஸ்தி–ரம – ான லாபத்தை பெற்–றுத் தரு– வார். அதே–நேர– த்–தில் ஒரு வேலை–யும் செய்–யா–மல் சும்மா இருப்–பவ – ர்–களு – க்கு மேலும், மேலும் ச�ோம்– பல்–தன்–மையை க�ொடுத்து முடக்கி விடு–வார். மேல�ோட்–ட–மாக பார்க்–கும்– ப�ோது முன்–னவ – ர் சிர–மப்–படு – வ – து ப�ோல– வும், பின்–ன–வர் சுக–மாய் இருப்–பது ப�ோல–வும் த�ோன்–றும். ஆனால், காலப்– ப�ோக்–கில் உழைப்–ப–வர் உய–ர்வதை– யும், சுக–மாய் இருந்–த– வர் தேய்ந்து ப�ோவ–தை–யும் காண–மு–டி–யும். ஆக
94
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
- விஸ்–வ–நா–தன், வேப்–பம்–பட்டு. காஸ்–யப – ர், அத்ரி, பரத்–வா–ஜர், விஸ்–வா–மித்–ரர், க�ௌத– ம ர், ஜம– த க்னி, வசிஷ்– ட ர் ஆகிய ஏழு ரிஷி–க–ளும் சப்–த–ரி–ஷி–கள் என்று அழைக்–கப்–ப–டு– கி–றார்–கள். இவர்–க–ளது மனை–வி–யர் முறையே: அதிதி, அனு–சூயா, சுசிலா, குமு–தவ – தி, அஹல்யா, ரேணுகா, அருந்–ததி. இவர்–களை கீழ்க்–கா–ணும் காயத்ரி மந்–தி–ரங்–க–ளைச் ச�ொல்லி வழி–ப–ட–லாம். காஸ்– ய – ப ர்: ஓம் சர்வ சாஸ்த்– ர ார்த்– த ாய வித்மஹே ஆத்ம ய�ோகாய தீமஹி தந்நோ காஸ்–யப: ப்ர–ச�ோ–த–யாத் அதிதி: ஓம் மஹா–தேவ்–யைச வித்–மஹே கஸ்– யப: பத்–னி–யைச தீமஹி தந்நோ அதிதி: ப்ர–ச�ோ–த–யாத் அத்ரி: ஓம் சத்–கர்–ம–ப–ல–தாய வித்–மஹே சதாக்– னி–ஹ�ோத்–ராய தீமஹி தந்நோ அத்ரி: ப்ர–ச�ோ–த–யாத் அனு–சூயா: ஓம் வேதாத்–மன்–யைச வித்–மஹே அத்ரி பத்–னி–யைச தீமஹி – ய தந்நோ அனு–சூயா: ப்ர–ச�ோத – ாத் – ாய வித்– பரத்–வா–ஜர்: ஓம் தப�ோ–ரூட மஹே சத்–ய–தர்–மாய தீமஹி
தந்நோ பரத்–வாஜ: ப்ர–ச�ோ–த–யாத் சுசிலா: ஓம் மஹா–சக்த்–யைச வித்–மஹே பரத்– வாஜ பத்–னி–யைச தீமஹி தந்நோ சுசிலா: ப்ர–ச�ோ–த–யாத் விஸ்–வா–மித்–ரர்: ஓம் தனுர்–த–ராய வித்–மஹே ஜடா–ஜூ–டாய தீமஹி தந்நோ விஸ்–வா–மித்ர: ப்ர–ச�ோ–த–யாத் குமு–த–வதி: ஓம் மஹா–தேவ்–யைச வித்–மஹே விஸ்–வா–மித்ர பத்–னி–யை–ச–தீ–மஹி தந்நோ குமு–த–வதி: ப்ர–ச�ோ–த–யாத் க�ௌத–மர்: ஓம் மஹா–ய�ோ–காய வித்–மஹே சர்வ பாவ–னாய தீமஹி தந்நோ க�ௌதம: ப்ர–ச�ோ–த–யாத் அஹல்யா: ஓம் மஹா–சக்–தையை – ச வித்–மஹே க�ௌதம பத்–னி–யைச தீமஹி தந்நோ அஹல்யா: ப்ர–ச�ோ–த–யாத் ஜம–தக்னி: ஓம் ரிஷிஸ்–ரேஷ்–டாய வித்–மஹே அக்ஷ–சூத்–ராய தீமஹி தந்நோ ஜம–தக்னி: ப்ர–ச�ோ–த–யாத் ரேணுகா: ஓம் ஆதி–சக்த்– யைச வித்–மஹே ஜம–தக்னி பத்–னி–யைச தீமஹி தந்நோ ரேணுகா: ப்ர–ச�ோ–த–யாத் வசிஷ்– ட ர்: ஓம் வேதாந்– த – க ாய வித்– ம ஹே ப்ரம்ஹ சுதாய தீமஹி தந்நோ வசிஷ்ட: ப்ர–ச�ோ–த–யாத் அருந்–ததி: ஓம் ஞானாத்–மி–காயை வித்–மஹே வசிஷ்ட பத்–னி–யைச தீமஹி
,
தந்நோ அருந்–ததி: ப்ர–ச�ோ–த–யாத். – ைச் ச�ொல்லி மேற்–கண்ட காயத்ரி மந்–திர– ங்–கள இர– வி ல் வான்– வெ – ளி – யி ல் நம் கண்– க – ளு க்– கு த் தென்–ப–டும் சப்–த–ரிஷி மண்–ட–லத்தை ந�ோக்கி வழி– படு–வ–தால் ஆத்–ம–ஞா–னம் பெரு–கும். தகு–தி–யான குரு–வின் துணை–ய�ோடு சப்–த–ரிஷி மண்–ட–லத்தை அறிந்–து–க�ொண்டு வழி–ப–டு–வது நலம்.
நமக்குள்ளே நல்ல குணம்
இருக்கிறது! க உயர்ந்த ஞானி நிலை என்–பது உடல், ப�ொருள், ஆவி, மிநம்ஆன்மா எல்–லா–வற்–றை–யுமே பக–வா–னுக்கு அர்ப்–பணி – ப்–பது – த – ான். இயக்–கங்–கள் எல்–லா–வற்–றை–யும் பக–வானே தீர்–மா–னிக்–கிற – ார்.
தனக்–கென்று பிரத்–யேக – ம – ாக உல–கம் என்ற ஒரு நாடக மேடையை உரு–வாக்கி, அதில் நடி–கர்–கள – ாக மனி–தப் பிற–விக – ளைத – ்தம் விருப்பம்– ப�ோல நடிக்–கவை – க்–கி–றார். நடி–கர்–க–ளில் ஞானி–களை – த் தன் வசம் இழுத்–துக்–க�ொள்–கி–றார். அடுத்த மேடைக் காட்–சிக்கு அவர்–களை அவர் அனுப்–புவ – தி – ல்லை. புதி–யவ – ர்–களை அனுப்–புகி – ற – ார். இவர்–களு – க்–குப் புதிய நடிப்பு அனு–ப– வங்–க–ளைத் தரு–கி–றார். இவர்–க–ளில் பக்–கு–வப்–பட்–ட–வர்–கள் ஞானி நிலை அடைய உத–வு–கி–றார். ஆக இந்த இயக்–கு–நர் எந்–தெந்த பாத்–தி–ரத்–துக்கு யார் யார் ப�ொருந்–துவ – ார்–கள் என்று தீர்–மா–னிக்–கிற – ார். நடி–கர்–கள் தம் பாத்–திர– ம் உணர்ந்து நடிப்–பார்–களே – ய – ா–னால் அவர்–கள் ஞானி–கள – ா–கிவி – ட முடி– யும். ஆனால், மற்–ற–வர்–கள் அந்த அனு–ப–வத்–தைப் பெறு–வ–தற்–காக அடுத்–த–டுத்த காட்–சி–க–ளில் த�ோன்–ற–வேண்–டி–யி–ருக்–கும்!
96
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
த்ரவ்– ய – ய க்– ஞ ாஸ்– த – ப �ோ– யக்ஞா ய�ோக–யக்–ஞாஸ்–த–தா– பரே ஸ்வாத்– ய ாய ஞான– ய க்– ஞாஸ்ச யதய: ஸம்–சித – வ்–ரதா (4:28) ‘‘சிலர் சக–லத்–தையு – ம் பரந்– தா–மனு – க்கே சமர்ப்–பித்–துவி – ட்டு மக்–கள் சேவை–யில் ப�ொருள் ஈட்– டு– ப – வர்– க – ள ாக இருப்– ப ார்– கள். வேறு பலர் சுய–தர்ம பரி– பா–ல–னத்தை மேற்–க�ொண்டு யக்–ஞம் இயற்–று–ப–வர்–க–ளாக இருப்– ப ார்– க ள். சிலர் அஷ்– டாங்க ரூப யக்–ஞம் செய்–வார்– கள். வேறு சிலர் அஹிம்சை முத–லான சத்–குண – ங்–களு – ட – ன் பக–வா–னைப் பிரார்த்–திப்–பது – ம், பரம்– ப �ொ– ரு ளை அடை– யு ம் சாத்–திர– ங்–களி – ல் தேர்ச்சி பெறு– வ–து–மான ஞான யக்–ஞத்தை செய்–வார்–கள்.’’ த ன் – ன – ல ம் க ரு – த ா த சேவை–யையே கிருஷ்–ணன் இங்கே பிர–தா–னம – ாக ப�ோதிக்– கி–றார். தகு–தி–வாய்ந்த ஒரு–வ– ருக்கு உதவி செய்–கி–ற�ோம். அதற்– க ாக அவ– ரி – ட – மி – ரு ந்து பிர–தி–ப–லனை எதிர்–பார்ப்–ப�ோ– மா– ன ால் அந்த உத– வி க்கு மரி–யா–தையே இல்லை. உட–ன– டி– ய ாக இல்– ல ா– வி ட்– ட ா– லு ம், பின்–னா–ளில் நமக்கு ஏதே–னும் உதவி தேவைப்–ப–டு–மா–னால் அப்–ப�ோது இவர் உத–வ–மாட்– டாரா என்ற வருங்–கால எதிர்– பார்ப்–பும் அந்த உதவி மீதான மதிப்பை இழக்–கச் செய்–யும். இதை அகங்– க ார சேவை என்றே ச�ொல்–ல–லாம். பரஸ்–பர– ம் உத–விக்–க�ொள்– ளும் மனி–தர்க – ளி – டையே – இந்த எதிர்– ப ார்த்– த ல் இருப்– ப து இயல்பு. ஆனால், இறை– வ – னுக்–குப் புரி–யும் சேவை–யிலு – ம் அந்த எதிர்–பார்த்–தல் இருப்–பது வியப்பு! ஒரு– வ ர் உடல்– ந – ல – மி ல்– லா–மல் மருத்–து–வ–ம–னை–யில் படுத்–தி–ருக்–கி–றார். அவ–ரைப் ப ா ர் க் – க ச் செ ல் – கி – ற�ோ ம் . வாங்கிவந்த பழங்–களை அவ– ருக்கு அளிக்–கி–ற�ோம், பண உதவி தேவைப்– ப ட்– ட ாலும்
செய்– கி – ற�ோ ம். உடன் சிறிது நேரம் இருந்து ஆறு–தல் ச�ொல்–கி–ற�ோம். கூடவே மனசு, ‘நமக்– கும் இதே நிலைமை அமை–யும – ா–னால், இந்த நண்–பர் நாம் இப்–ப�ோது செய்–வதை – ப்–ப�ோலவ�ோ – அல்–லது கூடு–த–லா–கவ�ோ நமக்கு உத–வு–வார்’ என்று கணக்–குப்–ப�ோ–டு–கி–றது. ஆனால், க�ோயி–லில் கட–வு–ளுக்கு நாம் ஆற்– றும் சேவை வித்–தி–யா–ச–மா–னது - நேரடி பேரம்! ‘நான் உனக்கு அர்ச்–சனை செய்–கி–றேன், உன் ஸ்லோ–கம் ச�ொல்–கி–றேன், மலர்–மாலை சாத்–து– கி–றேன், எனக்கு இந்த விஷ–யத்–தைப் பூர்த்தி செய்–துக�ொ – டு – … – ’ இதில் வேடிக்கை என்–னவெ – ன்– றால், நியா–யம – ற்–ற–தாக நம் உள்–ளு–ணர்–வுக்–குத் த�ோன்–றும் விருப்–பம் நாம் எதிர்–பார்த்–தப – டி நிறை– வே–றா–விட்–டால், பெரும்–பா–லும் நாம் கட–வுளை – த் திட்–டு–வ–தில்லை, மாறாக, அடுத்த விருப்–பத்தை சமர்ப்–பித்–து–வி–டு–கி–ற�ோம். நமக்–குத் தெரி–கி–றது, நம் க�ோரிக்கை நம் தகு–திக்கு உட்–பட – ா–தது என்று. அத–னால் அது நிறை–வே–றா–த–தில் அவ்–வ–ள–வாக வருத்–தம் இல்லை. ஆனால், அடுத்த க�ோரிக்–கை– யா–வது - இது–வும் தகு–தி–யற்–ற–தாக இருந்–தா–லும் - நிறை–வே–றாதா என்ற ஆதங்–கம்! நேர–டி–யா–கப் பழ–கக்–கூடி – ய நண்–பர், உற–வினர் – என்–றால், தான் ‘உத–வி’ செய்–தும் அவர் தன் தேவை–யைப் பூர்த்தி செய்–ய–வில்–லையே என்று அவர்–மீது க�ோபப்–ப–ட– லாம், ஏன் சண்–டை–கூட ப�ோட–லாம். ஆனால், இறை–வ–னி–டம் அது சாத்–தி–யமா? எவ்–வ–ள–வுத – ான் கூக்–குர– லி – ட்–டா–லும், அழு–தா–லும், ஆற்–றா–மைய – ால் ஏசவே செய்–தா–லும், இறை–வன் அமை–திய – ா–கவே இருக்–கிற – ார். அவர் நமக்கு பதில் ச�ொல்–கி–றார் என்–பதை நமக்கு அடுத்து நிக–ழும் அனு–ப–வத்– தி– லி – ரு ந்து நாம் புரிந்– து – க�ொ ள்– கி – ற�ோ ம். அது இணக்–கம – ான பதிலா, ஏற்–றுக்–க�ொள்ள இய–லாத பதிலா என்–ப–தும் அந்–தந்த அனு–ப–வங்–க–ளின் சாரத்–தி–லி–ருந்தே புரி–யும்! ஆகவே இறை–யர்ப்–ப–ணம் செய்–வ–தென்–பது ஆத்–மார்த்–தம – ா–னத – ாக, அப்–பழு – க்–கற்–றத – ாக, எந்த எதிர்– ப ார்ப்– பு ம் இல்– ல ா– த – த ா– க த்– த ான் இருக்– க – வேண்டும். இதற்கு நம்–மி–ட–மி–ருந்து ‘நானை’ விரட்–டி–யடிக்–க–வேண்–டும். ஆனால், இது கடி–ன–மான விஷ–யம்–தான். இதற்கு முக்–கிய கார–ணம் நம் எந்த செய–லி– லும் ‘நான்’ நுழைந்–து–வி–டு–வ–து–தான். இதற்கு நடை–முறை வாழ்க்–கை–யில் ஒரு சம்–ப–வத்தை உதா–ரண – ம – ா–கப் பார்க்–கல – ாம். சாலை–யில் ப�ோய்க்– க�ொண்–டி–ருக்–கி–ற�ோம். நமக்கு முன்னே சென்று– க�ொண்–டி–ருக்–கும் ஒரு–வர் கையி–லி–ருந்து ஒரு புத்–தக – ம் கீழே விழு–கிற – து. அதை கவ–னித்–துவி – ட்ட நாம் ஓடிப்–ப�ோய் அந்–தப் புத்–த–கத்தை எடுத்து அவ–ரி–டம் க�ொடுக்–கி–ற�ோம். இந்–தச் செயல்–வரை நம் உத–விக் கண்–ண�ோட்–டம் அப்–ப–ழுக்–கற்–ற–து–
பிரபுசங்கர்
59 – மி – ரு – ந்து தன் புத்–தக – த்–தைப் தான். ஆனால் நம்–மிட பெற்–றுக்–க�ொண்–ட–வர், எது–வும் கூறா–மல் தன்– வழியே சென்–றா–ரா–னால், நமக்–குள் இப்–ப�ோது ‘நான்’ விழித்–துக்–க�ொள்–கி–றது. ‘ஒரு தேங்ஸ்–கூட ச�ொல்–லா–மல் ப�ோகி–றானே!’ என்று திகைக்–கி– ற�ோம். திகைப்பு க�ோப–மாக மாறு–கிற – து. அது–வும் அதி–க–மாகி, அவன் சட்–டை–யைப் பிடித்து, ‘நீ தவ–ற–விட்ட உன் புத்–த–கத்தை கீழே குனிந்து, மெனக்–கெட்டு நான் எடுத்–துக் க�ொடுக்–கி–றேன், நீ என்–னட – ா–வென்–றால் க�ொஞ்–சமு – ம் நன்–றியி – ல்–லா– மல் இருக்–கி–றாயே, ஒரு தேங்ஸ் ச�ொல்–லக்–கூட முடி–யவி – ல்–லையா உன்–னால்?’ என்று கேட்–கவு – ம் துணி–கி–ற�ோம். எந்த பிர–திப – ல – னை – யு – ம் எதிர்–பா–ரா–மல் உத–வி– டும் நம் உணர்வு, ஒரு–சில விநா–டி–க–ளில் அற்–ப– மாக ஒரு ‘தேங்ஸ்–’ஐ எதிர்–பார்ப்–ப–தேன்? ‘நான்’– தான் கார–ணம். அந்–தப் புத்–த–கத்தை எடுத்–துக் க�ொடுப்–ப–தற்கு முன்–னால் அவன் நன்றி ச�ொல்– வான�ோ மாட்–டான�ோ என்ற எண்–ணம் எழுந்–தி– ருக்–கும – ா–னால், நாம் அலட்–சிய – ம – ாக அவ–னையு – ம், அந்–தப் புத்–த–கத்–தை–யும் ப�ொருட்–ப–டுத்–தா–மல் ப�ோய்க்–க�ொண்டே இருப்–ப�ோம், இல்–லையா? ஆகவே நமக்–குள் உத–வும் நல்ல குணம் இருக்–கி–றது, அதற்கு பலனை எதிர்–பார்க்–கும் எதிர்–மறை குண–மும் இருக்–கி–றது. இரண்–டா–வ– தற்கு வலிமை அதி–க–மாக இருப்–ப–தால், முதல் – டு – கி – ற – து. குணம் உடனே தன் மதிப்பை இழந்–துவி அதுவே நாம் அந்–தப் புத்–த–கத்தை எடுத்–துக் க�ொடுத்–து–விட்டு, நாம் நம் வழி–யில் த�ொடர்ந்து சென்– ற�ோ – ம ா– ன ால் புத்– த – க த்– தை ப் பெற்– று க்– க�ொண்–ட–வர் நம்–மி–டம் நெருங்–கி–வந்து நமக்கு நன்றி தெரி–வித்–தி–ருக்–க–லாம். இல்–லா–விட்–டா–லும் நம்மை ப�ொறுத்– த – வ ரை நஷ்– ட – மி ல்லை. ஒரு உதவி செய்–த�ோம், அடுத்து யாருக்கு உத–வல – ாம் என்று நம் உள்–ளு–ணர்வு தேடக்–கூ–டும்! இது–ப�ோன்ற சேவை உணர்வு இயல்–பா–னது. எல்–ல�ோ–ருக்–குமே த�ோன்–றக்–கூ–டி–யது. ஆனால், அந்த உணர்வு அடுத்து எத்–த–கைய பரி–மா–ணம் – ப் ப�ொறுத்–துத – ான் அதன் எடுக்–கிற – து என்–பதை மதிப்பு அமை–கி–றது. இத்–தகை – ய மிகச் சிறிய அனு–பவ – த்–திலி – ரு – ந்து மிகப் பெரிய செயல்–கள்–வரை எந்–தப் பல–னை– யுமே எதிர்–ந�ோக்–கா–த தன்–மை–யைப் பழக்–கிக்– க�ொள்–ப–வன்–தான் ஞானி. ஏ னெ ன் – ற ா ல் சி று வி தை யி லி ரு ந் – து – தான் மிகப்– ப ெ– ரி ய மரம் உரு– வ ா– கி – ற து. சிறு ðô¡
97
16-31 டிசம்பர் 2017
அனு– ப வத்தி– லி – ரு ந்– து – த ான் ஞானித்– தன்மை விரி–வ–டை–கி–றது. இதற்கு அடிப்–ப–டைத் தேவை - எல்–லாமே இறை–வ–னுக்கு அர்ப்–ப–ணம் என்ற பக்–கு–வம்–தான். சாலை–யில் நடந்து சென்–ற–வன் இறை–வன், அவன் கீழே தவ–ற–விட்–ட புத்–த–க–மும் இறை–வன், அதை எடுத்–துக்–க�ொ–டுத்த தானும் இறை–வன் இவ்–வாறு சக–லத்–தி–லும் இறை–யையே சிந்–திக்–க– வும், காண–வும், நடந்–து–க�ொள்–ள–வும் செய்பவன்– தான் ஞானி. ஒரு மலர் பூக்–கிற – து, தன் அழ–கால், மணத்– தால் பிறரை மகிழ்–விக்–கி–றது, பிறகு சந்–த�ோ–ஷ– மாக வாடி உதிர்–கி–றது. அதே–ப�ோல ஒரு காய், கனி பிறர் சுவைக்–காக உரு–வா–கி–றது. அந்த சுவைக்–குள்–ளேயே அழிந்–தும்–ப�ோகி – ற – து. இப்–படி ஒரு மலரை, காயை, கனியை உரு–வாக்–கித் தரும் செடி அல்–லது மரம் எதை எதிர்–பார்த்து அவ்–வாறு உரு–வாக்–கு–கிற – து? எதிர்–பார்ப்பு மட்டு– மல்ல, எந்த பாதிப்–புக்கு ஆளா–னா–லும் அது தியாக உணர்வை மட்–டுமே க�ொண்–டுள்–ளது. இது–தான் ஞானி–யின் நிலை. ஆனால், மனித மனம், மரத்–திலி – ரு – ந்து மாறு– பட்–டது. ஒரு தாய்–கூட பிற்–கா–லத்–தில் தன் மகன் – ான், தன் இய–லாமை காலத்–தில் தனக்கு உத–வுவ உறு–து–ணை–யாக இருப்–பான், தன்–னைக் காப்– பாற்–றுவ – ான் என்று எதிர்–பார்த்–துத – ான் அவ–னைப் பெறு–கிற – ாள். இது இயற்–கைய – ான மனித இயல்பு. ஆனால், வளர வளர சுய–நல – ச் சூழ–லில் தன்னை – ப்–ப– அமிழ்த்–திக்–க�ொண்ட மகன் தாயை உதா–சீன டுத்–து–கி–றான். இரண்டு வய–து–வரை தனக்–குப் பேசக் கற்–றுக் க�ொடுத்த தாயை, தான் வளர்ந்த பிறகு, ‘வாயை மூடு’ என்று க�ோபிக்–கிறான். அப்– ப�ோ து மட்– டு – ம ல்– ல ா– ம ல், அடுத்– த – டு த்து அவனால் அவ–மா–னப்–படு – ம்–ப�ோதும், அலட்–சிய – ப்– – ம் அவள் பெரி–தும் வேதனை படுத்–தப்–படும்–ப�ோது அடைகி–றாள். அவ–ளால் ஞானி–யாக இருக்க
98
முடி– ய ா– து – த ான். ஏனென்– ற ால் இப்– ப�ோ – தை ய வாழ்க்–கைச் சூழல் அப்–படி. ஆனால், இவ–னைப் ப�ொறுப்–பாக வளர்க்–க–வேண்–டி–யது என் கடமை, அதற்–குப் பிறகு நடப்–ப–தெல்–லாம் இறை–வன் சித்–தம் என்று அவள் ஆரம்–பத்–தி–லேயே தன்– னைத் தயார்–படு – த்–திக் க�ொண்–டுவி – ட்–டா–ளா–னால், எத்–த–கைய ஏமாற்–றத்–துக்–கும் ஆளா–க–வேண்–டி– யி–ருக்–காது. ஆனால், அது சாத்–திய – மி – ல்லை என்–பது – த – ான் யதார்த்–தம். எல்–லா–வற்–றை–யும் பக–வா–னுக்கே சமர்ப்–பிக்– கும் பக்–குவ – த்தை எப்–படி ஒரு ஞானி பெறு–கிற – ான்? அவ–னுக்கு, கட–வுள், காற்–றைப்–ப�ோல என்–பது தெரி–யும். எங்–கும் வியா–பித்–திரு – க்–கிற – வ – ர். நீக்கமற நிறைந்–திரு – க்–கிற – ார். ஆகவே அவ–னுடை – ய இயக்– கங்–கள் எல்–லாவற்–றி–லுமே அவர் காற்–றாக நிர– வி–யி–ருக்–கி–றார். அத–னால் எல்–லா–வற்–றை–யும் பக– வ ா– னு க்கு அர்ப்– ப – ண ம் செய்– வ து என்– ப து ஞானிக்கு எளி–தா–கி–றது. க�ோயில் பிரா–கா–ரம் ஒன்–றில் ஒரு முதி–ய–வர் படுத்–தி–ருந்–தார். அவ–ரது கால்–கள் இறை–வன் க�ொலு–விரு – க்–கும் கர்ப்–பகி – ர– க – த்தை ந�ோக்கி நீண்–டி– ருந்–தது. இதைப் பார்த்த ஒரு–வர் அவ–ரிட – ம் வந்து, ‘என்ன அப–சா–ரம் செய்–கி–றீர்–கள்! கட–வு–ளுக்கு நேரா–கக் காலை நீட்–டிப் படுத்–தி–ருக்–கி–றீர்–களே, முதி–ய–வ–ரா–க–வும் இருக்–கி–றீர்–கள். இது தவறு என்று உங்– க – ளு க்– கு த் த�ோன்– ற – வி ல்– ல ையா?’ என்று கேட்–டார். அவரை நிமிர்ந்து பார்த்– த ார் முதி– ய – வ ர். பிறகு மெல்–லிய புன்–மு–று–வ–லு–டன், ‘அப்–ப–டியா? சரி, கட–வுள் எந்–தத் திசை–யில் இல்லை என்று ச�ொல்லுங்–கள், அந்த திசை ந�ோக்கி என் கால்– களை நீட்டி வைத்–துக்–க�ொள்–கி–றேன்,’ என்–றார். பளிச்–சென்று அதிர்ந்–தார் குறை கூறி–ய–வர். – க்–கி– ‘இப்–படி – க் காலை நீட்–டிப் படுத்–துக்–க�ொண்–டிரு – யே செல்–லும் பிற பக்தர்–களு – க்கு றீர்–களே, இவ்–வழி இடை–யூ–றாக இருக்–காதா?’ என்று கேட்–டி–ருந்–தி– ருக்–க–லாம�ோ என்று நினைத்–துக்–க�ொண்–டார். இந்த உண்–மையை உணர்ந்–து–விட்–டால், எல்–லா–வற்–றை–யும் பக–வா–னுக்கே சமர்ப்–பிப்–பது எளி–தா–கி–வி–டும். ப�ொது–வா–கவே இவ்–வாறு அங்–கிங்–கெ–னா–த– படி எங்–கும் நிறைந்–தி–ருக்–கும் தயா–ப–ர–னைக் குறிப்–பி–டும் பெரி–ய–வர்–கள், ‘ஜாக்–கி–ரதை கட– வுள் உன்னை கண்–கா–ணித்–துக்–க�ொண்டே இருக்– கி – ற ார். அத– ன ால் எந்– த த் தவ– று ம் செய்– ய ாதே,’ என்று பய– மு – று த்– த த்– த ான் செய்–கி–றார்–கள். அதற்கு பதி–லாக, ‘ஒரு காற்–றா–கத் தழு–விய – ப – டி இறை–வன் உன்னை சூழ்ந்–தி–ருக்–கி–றார். ஆகவே உன் எண்– ணம், பேச்சு, செயல் எல்–லா–வற்–றை–யும் அவ–னுக்கு அர்ப்–ப–ணம் செய்–வ–தா–கவே கரு–திக்–க�ொள்’ என்று அறி–வு–றுத்–தி–னால் – ான விளை–வுக – ள் உரு–வா–கும், ஆக்–கபூ – ர்–வம அல்–லவா?
(த�ொட–ரும்)
ðô¡
16-31 டிசம்பர் 2017
99
100
THE SUPREME INDUSTRIES LIMITED THE SUPREME INDUSTRIES LIMITED
Download the ios App � �u�re�e �urniture� from App Store.
Download the Android App � �u�re�e �urniture� from Google Play Store.
Download the ios App � �u�re�e �urniture� from App Store.
Download the Android App � �u�re�e �urniture� from Google Play Store.
TIRUNELVELI 094449 64264 TRICHY 73388 82292
Dhana Furniture43007 Home Chennai : 98401 43007 | Hunters,: Chennai : 044 -25227631|Ambadi |Ambadi Associates, Chennai :98408 311511 Royal Enterprises, Chennai: 98410 72142 Dhana Furniture Home Chennai : 98401 | Hunters, Chennai 044 -25227631 Associates, Chennai :98408 311511 Royal Enterprises, Chennai: 98410 72142 SG Marlceting Chennai,98419 / 99406 74072 | Maharaja Decorr Corporation, Chennai- 98410889901 | SB.Shalini Traders, ChennaiTraders, :98434 27339Chennai | Sri Ganapathi Agencies SG Marlceting Chennai,98419 88333 / 99406 74072 88333 | Maharaja Decorr Corporation, Chennai98410889901 | SB.Shalini :98434 27339 | Sri Ganapathi Agencies Tiruvallur : 95666 Marketing, 60979 | Sri Ramana Marketing, Villupuram :97896 94415 | | Supreme Supreme World,World, Pondicherry: 040-2220518193454 55292 | Jaiguru Furniture, 55292 | Jaiguru Furniture, Tiruvallur : 95666 60979 | Sri Ramana Villupuram :97896 94415 Pondicherry: 040-2220518193454 Pondicherry : 0413 - 420030 | Navaneeth Associates, Pondicherry :94432 342391 | Sri Pondicherry : 94433 270271 | Thirumalai Fumiture, Cuddalore : 94432 35385 | Pondicherry : 0413 - 420030 | Navaneeth Associates, Pondicherry :94432 342391 | SriTraders, Traders, Pondicherry : 94433 270271 | Thirumalai Fumiture, Cuddalore : 94432 35385 | Sri Kaavery Traders, Kumbakonam 94433 | JVM Trichy Trichy : 9791897888, 9842450616 & :Mangal, Trichy : 0431 -2707975 | PC Furniture Land, Sri Kaavery Traders,95925 Kumbakonam 94433Agencies, 95925 | JVM Agencies, : 9791897888, 9842450616 | Mangal |& Mangal Mangal, Trichy 0431 -2707975 | PC Furniture Land, Madurai :98940 34506 | Ayya Varthagam, Madurai:9965583249 | Ayya Marketing Corporation, Tirunelveli: 98421 83249 |Marthandam: Ayyakachodam, Marthandam: 7373073249 | Indian Madurai :98940 34506 | Ayya Varthagam, Madurai:9965583249 | Ayya Marketing Corporation, Tirunelveli: 98421 83249 | Ayyakachodam, 7373073249 | Indian Engineering Industries, Karur :944333278 | Barath Distributors Erode 9965438888 Kailash Coimbatore 97867 07011 | Saravana Agencies, Coimbatote Engineering Industries, Karur India :944333278 | Barath India Distributors Erode 9965438888 |Radiant |Radiant Kailash AgenciesAgencies Coimbatore 97867 07011 | Saravana Agencies, Coimbatote 98431 66441 | Sri Sarathy Agency, Namakkal 99524 76669 | SIL Agnecies, Salem : 94433 58786 | ABM Enterprises, Dharmapuri : 98653 36222 | S.S. Distributors, 98431 66441 | Sri Sarathy Agency, Namakkal 99524 76669 | SIL Agnecies, Salem : 94433 58786 | ABM Enterprises, Dharmapuri : 98653 36222 | S.S. Distributors, Vellore : 94894 81611 | Supreme Traders, Vellore : 94432 15981 | Shiva Electronics, Tiruvannamalai : 9751495757 | Sri Ragavendra Furniture, Tirupathur : 94448 40572 | Sri Vari Vellore : 94894 81611 | Supreme Traders, Vellore : 94432 15981 | Shiva Electronics, Tiruvannamalai : 9751495757 | Sri Ragavendra Furniture, Tirupathur : 94448 40572 | Sri Vari Enterprises, Sriperambudur 9445001783 Enterprises, Sriperambudur CHENNAI 044 - 3981 1169 / 0944409445001783 042989 / 094444 00193 / 094450 95928 / 094440 73161 MADURAI 094440 31032 COIMBATORE 094440 73171 CHENNAI 044 - 3981 1169 / 094440 042989 / 094444 00193 / 094450 95928 / 094440 73161 MADURAI 094440 31032 COIMBATORE 094440 73171 TIRUNELVELI 094449 64264 TRICHY 73388 82292
OFFER `1,300/PRICE `1,125/-
OFFER `1,300/PRICE `1,125/-
RNI Regn. No. TNTAM/2012/53345